မိချိုတို့သူငယ်ချင်းတစ်စု ရှမ်းပြည်နယ်တောင်ပိုင်း ကလောမြို့လေးသို့ Trekking ခရီးထွက်လာချင်းဖြစ်သည်။ မိချိုတို့အုပ်စုတွင် အေးမွန်ချိုခေါ် မိချိုရယ် သက်ထက်ထက်ဇော်၊ ယဥ်နွဲ့နှောင်း၊ ဖြူစင်လှိုင်၊ သော်တာလဝန်း၊ ကြိုးကြာဖြူ၊ သီရိရတနာနဲ့ မိချိုရဲ့မောင်ငယ် ဖိုးသားတို့သာပါဝင်တယ်၊
သူတို့မှာတော့ လမ်းပြ guide မပါပဲ မိထက်က နှစ်ခါလောက်လာခဲ့ဖူးသားမို့ လမ်းသိတယ်ဆိုပြီး ဂိုက်မခေါ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်
ကလောမြို့လေးကိုရောက်တော့ တညဝင်နားကာ နောက်ရက်မှာတော့ သူတို့ရဲ့ trekking ခရီးလေးကိုစတင်လိုက်ပါတော့တယ်၊ သူတို့ရဲ့ပန်းတိုင်ကတော့ အင်းလေးဖြစ်သည်
ဒါနဲ့သူတို့တွေတောထဲတောင်ထဲ ခပ်သွက်သွက်လေးခရီးနှင်လာခဲ့လိုက်ကြပြီး ညနေပိုင်းရောက်လာတော့ တောတောင်တွေကြားလျိုလေးတစ်ခုက ချောင်းနဘေးမှာနားဖို့ရာဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်၊ မီးမွှေးတဲ့သူကမွှေး စားဖို့သောက်ဖို့ပြင်ဆင်သူကပြင်ဆင် camp ထောင်တဲ့သူကထောင်ပေါ့ ကျရာတာဝန်ကိုယ်စီနဲ့အလုပ်ရှုပ်သွားပါတော့တယ်၊
၆ နာရီခွဲလောက်မှာပဲ သူတို့တွေအကုန်ပြင်ဆင်ပြီးသွားကြကာ အုပ်စုလိုက်စုပြီး စားကြသောက်ကြတော့တာပါပဲ။
အကုန်လုံးလဲစားသောက်ပြီးသွားတော့ မီးပုံလေးဘေးမှာ မိန်းကလေးအုပ်စုကဘီယာဗူးလေးကိုယ်စီကိုင်ထားပြီး နည်းနည်းချင်းစုပ်သောက်ကာ ရောက်တတ်ရာရာများပြောဆိုနေကြပါတယ်။
၈ ခွဲ ၉ နာရီလောက်ကျ ငိုက်တဲ့သူလဲငိုက်လာကြပြီမို့ အကုန်လုံးအိပ်ယာဝင်လာခဲ့လိုက်ကြတော့တယ်
အိပ်တဲ့အခါကျတော့ မီးပုံကိုအလယ်မှာထားကာ Tent နှစ်ခုက မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားနဲ့ရှိနေပြီး တဲတစ်လုံးမှာတော့ ဖိုးသားရယ် မိချိုရယ် မိထက်ရယ် သီရိရတနာရယ် အိပ်ကြပြီး ကျန်တဲ့တဲတစ်လုံးမှာတော့ မိနှောင်း၊ မိဖြူ၊ သော်တာ၊ ကြိုးကြာတို့က တန်းစီကာအိပ်လိုက်ကြသည်။
တစ်နေကုန် တောင်ဆင်းတောင်တက်နဲ့ လမ်းလျောက်လာရတော့ အကုန်လုံးလဲခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားကာ တစ်ချိုးတည်းအိပ်ပျော်သွားတော့တာပါပဲ၊
ညဖက် ၁ နာရီလောက်မှာတော့ မိထက်က သေးအရမ်းပေါက်ချင်လာတာနဲ့နိုးလာပါတော့တယ်၊
ဒါနဲ့သူလဲ တဲတံခါးဇစ်ကိုဖွင့်ပြီးအပြင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူတို့တဲနှစ်ခုအလယ်က မီးပုံကမီးသေစပြုနေပြီ ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာလဲအမှောင်ထုကကြီးစိုးနေတော့ တစ်ယောက်ထဲသွားဖို့ လန့်နေသည်၊
ဖိုးသားကိုနှိုးပြီးသွားမယ်လို့ဆုံးဖြတ်ကာ ဖိုးသားကိုသွားနှိုးလိုက်တော့ ဖိုးသားကိုတော်တော်နဲ့နှိုးလို့ကမရ တော်တော်အအိပ်မက်တဲ့ကောင်လေးပဲဆိုပြီး မိထက်လဲစိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ နှိုးနေလိုက်တာပေါ့၊
အဲ့မှာဖိုးသားကအိပ်ရင်းနဲ့ယောင်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ဟိုကုတ်ဒီကုတ်လုပ်လိုက်ရာ သူ့ခြုံထားတဲ့စောင်ကပေါင်လယ်လောက်ထိကျသွားပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီမှာ တောင်လျက်ဖြစ်နေတဲ့လီးတန်ကြီးက အမြှောင်းလိုက်ကြီးပေါ်နေတော့သည်။
မိထက်ရဲ့မျက်လုံးတွေလဲအရောင်လဲ့သွားပြီး အိပ်နေတဲ့ဖိုးသားကိုတစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်တယ်၊ ပြီးနောက် ဘေးကကောင်မနှစ်ယောက်ကိုပါတစ်ချက်ကြည်ကာ သူ့ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးကိုဆွဲဟကြည့်လိုက်တော့ အညိုလိင်တံကြီးက မတောင်မပျော့အနေအထားနဲ့ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေပြီး ထိပ်ဖူးကလဲကောင်းကောင်းမပွင့်သေးပဲ အနည်းငယ်သာဟနေသေးသည်။
အနည်းငယ်ဟနေသည့်အတွင်းကနေမြင်လိုက်ရသည်ကား ပန်းဆီရောင်ဒစ်ခေါင်းကြီးနဲ့ သွေးကြေတွေအပြိုင်းပြိုင်းထနေတုတ်တုတ်ခဲခဲလီးကြီးကိုကြည့်မိပြီး မိထက်လဲလန့်သွားကာ နောက်ပြန်ဖင်ထိုင်ရက်လဲကျသွားပြီး မျှော့ကြိုးဆွဲနေတဲ့လက်ပင် သတိလက်လွတ်လွှတ်လိုက်မိတော့တယ်
ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးက ဖတ်..ခနဲ့ ဖိုးသားရဲ့ခါးကိုထိရိုက်သံထွက်လာတော့ ဖိုးသားလဲခါးကိုကုတ်လိုက်ရင်း အင်း..အင်း…အဲ..အဲ..နဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီလူးလိမ့်ကာ မျက်လုံးပွင့်လာပါတော့တယ်။
-ဟင် မမထက်လား….-
-ဟုတ်…ဟုတ်တယ်…ဖိုးသား…- ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ ဖိုးသားလဲ မမထက်သူ့ဘေးရောက်နေတာမို့ ထထိုင်လိုက်ရင်း
-ဘာလို့လဲဟင် မမထက် သားဘာလုပ်ပေးရမလဲ-
-ဟိုလေ မမရှူးပေါက်သွားချင်လို့ အဲ့ဒါ မမတစ်ယောက်ထဲမသွားရဲလို့-
-အော် ဟုတ် သားလိုက်ပို့မယ်လေ..-
-အင်း သွားစို့လေ- ဆိုပြီးမိထက်တစ်ယောက်အရှေ့ကဦးဆောင်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်၊
တဲများ၏ဘေးဘက်သို့ ပတ်သွားနေရင်း မိထက်လဲ စောစောက ဖိုးသားဘောင်းဘီအတွင်းက မြင်လိုက်ရသည့် တင်းတင်းကားကားလီးတန်ကြီး သူ့အာရုံထဲဖျောက်လို့မရသေး သတိလက်လွတ်လျောက်နေသဖြင့် ခုလုတ်များပင်တိုက်မိနေတော့သည်။
ဖိုးသားရဲ့လီးကြီးကိုမြင်ပြီး သူ့ပိပိလေးတောင်အရည်စိမ့်ထားလာသလားမပြောတတ်၊ ဒါနဲ့ဖိုးသားရဲ့လက်မောင်းကိုတွဲကိုင်ပြီး ဓါတ်မီးကိုဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ တဲတွေနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းကိုလျောက်ခဲ့လိုက်ရင်း
-သား ဒီနားကစောင့်နေနော် မမကြောက်လို့ သားရဲ့ကျောဘက်မှာပဲပေါက်လိုက်မယ် မမကိုတစ်ယောက်ထဲ မထားခဲ့နဲ့နော်-
-ဟုတ် မမထက် စိတ်ချ သားဒီနားကဘယ်မှမသွားဘူး လှည့်လဲမကြည့်ဘူးနော် စိတ်ချလက်ချသွား-
-သားလဲ သေးပေါက်ချင်ပေါက်လိုက်လေ-
-ဟုတ် မမထက် သားဟိုနားမှာပေါက်လိုက်မယ်နော်- ဖိုးသာက မိထက်နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းကိုဓါတ်မီးထိုးပြရင်ပြောလာတော့
-အေးအေး သား- ဆိုပြီးမိထက်လဲခြုံကြားထဲကိုတိုးဝင်သွားကာ ကိစ္စကိုမြန်မြန်သွက်သွက် ရှင်းထုတ်ကာ ဖိုးသားဖက်ကိုချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဖိုးသားကလဲမိထက်နဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ကိုဓါတ်မီးနဲ့ထိုးကာ သွားလိုက်ပြီး သေးပေါက်နေတော့တယ်၊
မိထက်ကလဲ ဖိုးသားရဲ့ဘေးနားကိုရောက်အောင် ခြုံတွေကိုပတ်ကာသွားလိုက်ရင်း သေးပေါက်နေတဲ့ ဖိုးသားရဲ့လီးကြီးကလရောင်အောင်မှာရှင်းရှင်းကြီးမြင်လိုက်ရတော့ ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ဖိကာ
-အိုး….ဂေါ့သ် နည်းတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ပါလား လူသာငယ်တယ် လီးကလူလောက်ရောက်နေပြီ- ဆိုပြီးတွေးရင်းသူ့ပိပိလေးထဲကိုလက်နှိုက်က ကုတ်နေမိတော့တယ်၊
ဖိုးသားကလဲသေးတွေဘယ်လောက်စုအောင်းထားလဲမသိ လီးတန်ကြီးတောင်တင်းလို့နေကာ သေးများကအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ တဖြန်းဖြန်းနဲ့ပေါက်ချနေတော့တယ်၊
သူသေးပေါက်ပြီးသွားလို့ စောစောကနေရာကိုပြန်ထွက်သွားတော့မှ မိထက်လဲ ဖိုးသားရဲ့လက်နက်ကြီးကိုတွေ့မြင်လိုက်ရသဖြင့် ဘယ်လိုဆွဲစားရင်ကောင်းမလဲဆိုပြီး စဉ်းစားကာအတွေးခန်းဝင်နေပါတော့တယ်၊
စဉ်းစားနေရင်းနဲ့ အကြံတခုရသွားပြီး ဖိုးသားကြားနိုင်လောက်တဲ့အသံဖြင့်
-အမလေး…..ဘာကောင်လဲ….အား…..- ဆိုပြီး အသံခပ်အုပ်အုပ်ပြုပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားလဲသူ့ဖက်လှည့်လို့လာပြီး
-မမထက် ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ- ဖိုးသားအသံမှာ စိုးရိမ်နေသည့်အသံမို့ မိထက်လဲ သူ့အကြံအေင်မြင်ပြီဟု တွေးကာ ကြိတ်ပြုံးလိုက်ရင်း
-သား….လာပါအုံး မမရဲ့ဟိုကြားထဲ ဘာကောင်ဝင်သွားလဲမသိပါဘူး မမကိုဓါတ်မီးနဲ့တစ်ချက်ထိုးပြီး ရှာပေးပါအုံး အထဲကယားကျိကျိနဲ့- ဆိုတော့ ဖိုးသာလဲ မိထက်ဆီခပ်သွက်သွက်လျောက်လို့လာပြီး
-ဟင် ဘယ်ကြားလဲမမ ဘယ်နားဝင်သွားတာလဲ သားလုပ်ပေးမယ်နော်-
-အေးအေး ဖိုးသား မမကိုကူညီပါကွယ်- ဆိုပြီးမိထက်က ဖိုးသားကိုလက်ဆွဲကာ ခြုံဖုတ်ထဲကိုခေါ်သွားလိုက်ပြီး နေရာလွတ်တစ်ခုကိုတွေ့လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သူတို့လဲရပ်လိုက်ကြပြီး
-သား ဒီအကြောင်းတွေကိုဘယ်သူမှပြန်မပြောနဲ့နော်-
-ဟင် ဘယ်အကြောင်းတွေလဲ မမထက် သားကဘာလို့ပြန်ပြောရမှာလဲ-
-အကောင်ဝင်သွားတဲ့ ဟိုကြားဆိုတာက မမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုဝင်သွားတာ-
-ဗျာ…မမထက်…အဲ့ဒါဆို သားကြည့်ပေးလို့ဖြစ်ပါ့မလား…ဟို..ဟို…မမိချိုတို့ကိုခေါ်ပြီးကြည့်ခိုင်းလိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်ပါတယ်-
-မပြောတော့ပါဘူး ဖိုးသားရယ်…အား…လား…လား…ကိုက်တယ်…ကိုက်တယ်…အားကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်…နာလိုက်တာဖိုးသားရယ် သူတို့ကိုသွားပြောတာ မမ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး သားပဲမမကိုကြည့်ပေးပါတော့ကွယ် အကောင်ကကိုက်နေပြီ- ဆိုကာ ထမိန်အောက်မှာဝတ်ထားတဲ့ဒူးအောက်ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး ထမိန်ကိုလဲခါးအထိလှန်တင်ကာစုကိုင်လိုက်ရင်း မြေပြင်ပေါ်ကကျောက်တုံးတစ်တုံးပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်၊
တောထဲတောင်ထဲရာသီဥတုကအေးစက်နေတာမို့ ကျောက်တုံးတွေမြေပြင်တွေကလဲအေးစက်နေကာ မိထက်ရဲ့ဖင်အိုးကြီးလဲ အေးစက်စက်ကျောက်သားပြင်နဲ့ထိတွေ့မိပြီး ကြက်သီးမွှေးညှင်းလေးများထကာချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်သွားပေမယ့် ဂရုမစိုက်အား သူ့ပိပိထဲဖိုးသားရဲ့အတန်ကြီးဝင်ရောက်ဖို့သာ အားခဲလိုက်ပြီး ကျောက်တုန်းပေါ်ထိုင်ချလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလဲဘေးဆွဲဖြဲလိုက်တော့ အမွှေးရိတ်ထား၍ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ သူ့ပိပိညိုညိုမဲမဲကြီးက ဖိုးသားရဲ့ဓါတ်မီးရောင်အောက်မှာ ထင်းထင်းကြီးဖြစ်နေတာပေါ့၊
၁၀ တန်းကျောင်းသားလေး ဖိုးသားကလဲ မိန်းမပိပိဆိုလို့ ဓါတ်ပုံတွေဗွီဒီယိုတွေထဲမှာပဲ မြင်ခဲ့တာမလား ခုလိုအနီးကပ်ကြီးတစ်ခါမှမမြင်ဖူးတော့ သူလဲကြက်သေ သေကာသွားတယ်။
-အား…ဆစ်…နာလိုက်တာ…ဖိုးသားရယ် မမကို ကူညီပါအုံးကွယ်…အား..လား..လား..နော်..ကူညီပေးမယ်ဆို- ဆိုပြီးကြောင်ကြည့်နေတဲ့ဖိုးသားလက်ကိုဆွဲပြီး မူနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်တော့ ဖိုးသားတစ်ယောက်လဲအသိစိတ်ပြန်ကပ်လာပြီး မိထက်ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ မိထက်ရဲ့ ပိပိမဲမဲကြီးကိုဓါတ်မီးနဲ့ထိုးကြည့်ရင်း သထွေးကိုပင် ဂလုခနဲ့ အသံထွက်ပြီးမြိုချမိသွားတယ်၊
မိထက်ကလဲ ဖိုးသားအဖြစ်ကိုမြင်သွားပြီး ဟန်ဆောင်အမူပိုက ဖိုးသားရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ပိပိလေးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားလဲမကိုင်ရဲ ကိုင်ရဲနဲ့ ပိပိလေးကိုလက်ညိုးနဲ့တို့ထိကိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး လက်ကိုတွန့်ကာနောက်ပြန်ရုတ်သွားတော့
-သားရယ် မမကိုကြည့်ပေးပါနော် မမစိတ်မဆိုးဘူး သိလား မမအထဲမှာအကောင်ဝင်သွားတယ် အား…ကိုက်နေပြန်ပြီ…အား…-
-ဟို..ဟို..လေ…သားက ဘယ်လိုကြည့်ပေးရမှာလဲဟင် မမထက်-
-မမပေါင်ဖြဲပေးထားမယ် သားကလက်နဲ့နှိုက်ပြီး ဘာကောင်ဝင်သွားတာလဲစမ်းပေးနော် ဓါတ်မီးနဲ့လဲသေချာထိုးကြည့်ပေး-
-ဟု…ဟုတ်…ဒါမဲ့…ဖြစ်…ပါမလား…မမထက်-
-ဖြစ်ပါတယ် သားရယ် လုပ်ပါ အကောင်ကကိုက်နေပြန်ပြီ..အား….ဆစ်…ဆစ်…- မိထက်ကဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်လေး ကျောက်တုံးပေါ်မှာလူးလိမ့်ပြနေတော့ ဖိုးသားလဲအဟုတ်မှတ်ကာ မိထက်ရဲ့ပိပိကိုဓါတ်မီးနဲ့ထိုးကာ လက်ညိုးလက်မနဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်ရင်း ခေါင်းငုံ့ကာပိပိအတွင်းထဲသေချာကြည့်နေရှာတယ်
-ဘာမှတော့ မတွေ့ရဘူး မမထက် အကောင်ကအထဲထိရောက်နေတာလားမသိဘူး-
-လုပ်ပါသားရယ် လက်နဲ့နှိုက်ပြီး သေချာရှာပေးပါကွယ်- မိထက်ကပြောလိုက်တော့ ဖိုးသားလဲ လက်တွေကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ မိထက်ရဲ့ပိပိလေးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး မဝံ့မရဲနဲ့လက်ညိုးကိုထိုးနှိုက်လိုက်တော့ မိထက်လဲ
-အ…ဟ…ဟား….- ပါးစပ်လေးဟကာ နောက်ကသစ်ပင်ကိုမှီကျသွားတယ်။
ဖိုးသားကတော့ဘာမှမသိသေးသူ ပီပီ မိထက်ရဲ့အတွင်းပိုင်းထဲကိုလက်ညိုးလေးသွင်းချည်နှိုက်ချည်နဲ့ ဟိုကုတ်ဒီကုတ်လုပ်ကာ ပိပိထဲကအကောင်ဆိုတာကိုသေချာရှာပေးနေပါတယ်။
မိထက်က ဖိုးသားရဲ့လက်ချောင်းလောက်ကိုအားမရနိုင် သူ့ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးမလား ဒါနဲ့ ဖိုးသားရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ သူ့ပိပိလေးမှာတေ့ကပ်ထားလိုက်ပြီး
-ဖိုးသား သားရဲ့လက်ချောင်းတွေကသေးတော့ ဟိုထဲကိုကောင်းကောင်းနှိုက်လို့မရဘူးဖြစ်နေတယ် မမတို့ သားလက်ချောင်းထပ်ကြီးတာရှာမှဖြင့်မယ်ထင်တယ်-
-ဟုတ်မမထက် သား ဒုတ်ချောင်းတစ်ခုခုရှာလိုက်မယ်နော်-
-အို…ဒုတ်ချောင်းနဲ့ဆို မမပွန်းပဲ့ကုန်မှာပေါ့ ဒုတ်ချောင်းလို့ ကြမ်းတမ်းတမ်းမဟုတ်ပဲ ချောမွေ့တဲ့ဟာနဲ့ဆိုရင်ကော-
-ဘယ်လိုလဲ မမထက် သားနားမလည်ဘူး-
-အို…မထူးပါဘူး ဒီမှာ သားနဲ့မမတို့ပဲရှိတာမလား သားရဲ့လီးက လက်ချောင်းထပ်တော့ကြီးမှာပေါ့ သားရဲ့လီးကြီးထုတ်လိုက်ပါလား အဲ့ဒါကြီးနဲ့ ဟိုထဲဝင်သွားတဲ့အကောင်ကိုထုတ်ရအောင်လို့-
-ဗျာ….မမထက်…ဟို…ဟို….ဖြစ်ပါ့မလား ဟိုမမတွေ တွေ့သွားရင် သားတို့ကိုတမျိုးထင်လိမ့်မယ်-
-ဖြစ်ပါတယ်ကွာ ဖိုးသားကလဲ ဒီမှာမမတို့နှစ်ယောက်ပဲရှိတာပါ သူတို့ကအိပ်လို့ကောင်းနေတုန်းရယ် ထုတ်လိုက်ပါကွာ မမကိုမသနားတော့ဘူးလားဟင် အထဲကအကောင်ကယွစိယွစိနဲ့လျောက်သွားနေတာသားရဲ့…အီး…-
-ဟုတ်…ဟုတ်…မမထက်…ဟိုလေ…ဟို…-
-ပြောစရာရှိတာ ပြောလိုက်စမ်းပါ ဖိုးသားရယ် ဟိုဟိုဒီဒီတွေလုပ်မနေစမ်းပါနဲ့-
-သားရဲ့..ဟာ…ကြီးကို..မမထက်ထဲထည့်လိုက်ရင် သားတို့ဟိုလိုမျိုးလုပ်တာ ဖြစ်မသွားဘူးလား-
-ဘာလဲ လိုးတာကိုပြောတာလား-
-အင်း…အဲ…ဟုတ်..တယ်..အဲ့လိုပြောချင်တာ-
-ဖိုးသား အရင်က မိန်းမလိုးဖူးလား-
-ဗျာ..သားတစ်ခါမှမလုပ်ဖူးပါဘူး ဟိုဟာတောင်ခုမှမြင်ဖူးတာ- ဖိုးသားရဲ့အဖြေကို မိထက်သဘောကျသွားပြီး ပါကင်လူပျိုလေးကိုဆွဲစားလိုက်မဟဲ့ ဆိုပြီး
-အေး မမကတော့ အလိုးခံဖူးတယ် ဖိုးသားရဲ့ သားရဲ့လီးကြီးမမပိပိထဲထည့်လိုက်လို့ မမတို့ဘာမှထူးမသွားဘူး သားလဲလိုးဖူးသွားတာပေါ့ကွယ် ထည့်ပေးနော်-
-ဟုတ်…ဟုတ်…မမ…ဟို..မမိချိုကိုတော့ ပြန်…မ..ပြော…-
-အို…ပြောစရာလားကွယ်…မပြောဘူးစိတ်ချနော် လုပ်ပါသားရဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်တော့လေ သားရဲ့လီးကြီးကို မမကြည့်ချင်လှပြီ-
ဖိုးသားလဲ ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက် တဲတွေဘက်ကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်မလုံမလဲဖြစ်ကာ သူ့ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေးကိုင်ပြီး ချီတုံချတုံဖြစ်နေတော့ မိထက်ကပဲစိတ်မရှည်စွာနဲ့ ကုန်းထလိုက်ပြီး ဖိုးသားရဲ့ဘောင်းဘီကိုအောက်ဆွဲချပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားရဲ့အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ထွားကြိုင်းလှသော ၈ လက်မကျော် ၉ လက်မနီးပါးရှည်တဲ့လီးတန်ကြီးက ဖောင်းကနဲကန်ထွက်လာကာ မိထက်ရဲ့မျက်နှာရှေ့တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေသည်။
မိထက်ကလဲ သူ့မျက်နှာနှင့်လက်တစ်ကမ်းအကွာမှာရှိတဲ့ လီးတန်ကြီးကိုကြည့်လိုက်ရင်း သထွေးကိုမြိုချကာ လီးကြီးကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲတန်းထည့်စုပ်လိုက်တော့ ပါးစပ်ထဲကိုမဆန့်မပြဲကြီးဝင်သွားတဲ့လီးကြီးကြောင့် မိထက်ပင်လျှင် သီးချင်သလိုလိုဖြစ်သွားတယ် ဖိုးသားလဲ
-အား…မမထက်…အီး…- နဲ့မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့ကာသွားပြီး ခါးကိုလက်ထောက်ကော့ကာပေးတော့တယ်။
မိထက်က ဖိုးသားလဲလီးတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကို မဆန့်မပြဲအတင်းကာရောပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ငုံလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးအရင်းကအရည်ပြားကိုဆွဲချလိုက်တော့ ပေါ်လာတဲ့ပန်းဆီရောင် အရောင်လဲ့လဲ့ ဒစ်ခေါင်းကြီးကို လျှာလေးနဲ့ထိုးဆော့ကာ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်နေပါတော့တယ်။
-အား…မမထက်…သား…နာတယ်…အီး…စပ်ဖြင်းဖြင်းနဲ့…-
ဆိုပြီးမိထက်ရဲ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ညှစ်ပြီးအတင်းဆွဲထုတ်နေတော့ မိထက်လဲလီးကိုသူ့ပါးစပ်ထဲကပြန်ထုတ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ လီးတန်ကြီးရဲ့အောက်ခြေမှာ သွေးစလေးတွေကိုတွေ့လိုက်ရတော့မှ သဘောပေါက်သွားကာ
-ဖိုးသားက လူပျိုလေးပဲကွ ဒစ်တောင်မပြုတ်သေးဘူး ခု မမလုပ်ပေးလို့သားဒစ်ပြုတ်သွားပြီ ဒါဆို သားမိန်းမလုပ်လို့ရပြီ-
-စပ်လိုက်တာ မမရယ်…အား…-
-အင်း ဒစ်ပြုတ်ခါစတော့ စပ်မှာပဲသားရဲ့ လာ သားမစပ်အောင် မမလုပ်ပေးမယ်-
ဆိုပြီးလီးကြီးကိုသူ့ပါးစပ်ထဲပြန်ထည့်ကာ တယုတယလေးစုပ်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားလဲ နာတာစပ်တာရော ကောင်းတဲ့အရသာပါတစ်ဆက်ထဲသိလိုက်ရပြီး မိထက်ရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာအလိုက်သင့်လေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာပေးနေလိုက်တယ်။
မိထက်ရဲ့လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် လူပျိုရိုင်းလေးဖိုးသား ဘယ်လောက်မှတောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ၃ ၄ မိနစ်နဲ့ပင် လရည်ပြစ်ပြစ်ခဲခဲများတဖျောဖျောနဲ့ မိထက်ပါးစပ်ထဲကိုပန်းထွက်သွားကာ လီးတန်ကြီးလဲပျော့ကျသွားတော့တယ်၊
မိထက်လဲဖိုးသားရဲ့ အချစ်ကိုလိုချင်တာကြောင့် သူ့လီးတန်ကြီးကထွက်လာတဲ့များလွန်းလှတဲ့ လရည်တွေကို ကြိတ်မှိတ်ကာ မငြီးမငြူလေးမြိုချပြလိုက်ပြီး ထိုမြေပြင်လေးမှာပဲသူတို့နှစ်ဦးသားလဲလျောင်းကာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးဖက်ထားနေကြသည်။
မိထက်ကဖက်ကာလှဲရင်း ဖိုးသားရဲ့ခေါင်းကိုဆွဲငုံ့လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းထော်ထော်လေးနဲ့ညှပ်ကာစုပ်လိုက်တော့ ဖိုးသားလဲခဏနှင့်ပင် နမ်းစုပ်ခြင်းအနုပညာကို တတ်မြောက်သွားပြီး မိထက်နှင့်အပြိုင်အဆိုင်နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်ကာနေတော့တယ်၊
မိထက်က ဖိုးသားရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုပ်နေရင်းနဲ့လဲ သူ့လက်ကလီးတန်ကြီးဆီကမခွာသေးပဲ ဆုတ်ကိုင်ထားကာအထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးရင်း ဂွင်းထုပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးကလဲ တဖန်ပြန်လည်တောင့်တင်းလာပါတော့တယ်၊ လီးကြီးလဲအစွမ်းကုန်တောင်လာရော မိထက်ကနမ်းတာကိုရပ်လိုက်ပြီး
-သား…မမကိုလိုးပေးတော့နော်-
-ဟို…မမထက်ရဲ့အထဲမှာအကောင်ဝင်နေတယ်ဆို..အဲ့ဒါ…-
-သားကလဲ ပိန်းလိုက်တာ အဲ့ဒါ သား မမကိုလိုးပေးစေချင်လို့ဉာဏ်ဆင်လိုက်တာကွ-
-အော်…ဟီဟိ..ဒါဆို သား မမကိုလိုးရတော့မှာပေါ့..-
-ဒါပေါ့ကွ ကဲ သားကကော မမကိုမလိုးချင်ဘူးလား-
-ဟုတ်…လိုးချင်တယ်-
-အေး ဒါဆို လိုးရစေမယ် ကဲ မမအပေါ်ကိုတက် ပေါင်ကြားမှာနေရာယူပြီးလှဲချလိုက်- ဆိုတော့ ဖိုးသားကလဲမိထက်ရဲ့စကားအတိုင်း တသွေမတိမ်းလိုက်နာက မိထက်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲလှိမ့်ဝင်လိုက်တယ်၊
အဲ့နောက်မှာတော့ မိထက်ကသူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားလိုက်ရင်း ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ကာ သူ့ပိပိလေးနဲ့တေ့သွင်းထားလိုက်တော့ ဖိုးသားတစ်ယောက်ဓါတ်လိုက်သွားသလိုဖြစ်ပြီး
-အ….မမထက် တစ်မျိုးကြီးပဲ-
-အင်း အထဲကိုထည့်ရင် ပိုပြီးတစ်မျိုးကြီးဖြစ်မယ် ကဲ သား ရယ်ဒီပဲ မလား-
-ဟုတ် မမထက် ရယ်…ဒီ….ပဲ-
-အာ့ဆို သားခြေထောက်တွေနဲ့ မြေကြီးကိုကန်ပြီး ခါးကိုစိုက်ချလိုက်တော့-
ဆိုတော့ ဖိုးသားလဲမိထက်ပြောတဲ့အတိုင်း ခြေထောက်တွေနဲ့မြေကြီးကိုကန်ကာ ခါးကိုခွက်လို့ဆောင့်ထိုးထည့်တော့လိုက်တော့ လီးကြီးကတုတ်လွန်းအားကြီးတော့ ပါကင်ပွင့်ပြီးသားမိထက်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုပင်လျှင်ထည့်လို့မရပဲ တစ်ကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်ကာနေတယ်၊
မိထက်ကလဲစိတ်ကိုလျော့ကာပေါင်တွေကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲထားပေး ဖိုးသားကလဲအတင်းကာရောဖိထည့်နေပေမယ့် လီးထိပ်လေးသာစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြမ်းမှာညှပ်မိလို့ရယုံလေးပဲရှိနေသေးတယ်၊ အဲ့လိုသူတို့ကြိုးစားပန်းစား လိုးနေတဲ့အချိန်မှာပဲ
-မိထက်ရေ….ဟဲ့မိထက်….ဖိုးသားရေ….မိထက်ရေ…-
-ဟာ ဒီနှစ်ယောက်ဘယ်သွားနေကြလဲမသိဘူး ခေါ်မကြား အော်မကြားနဲ့-
ဆိုပြီးသူတို့ကိုခေါ်သံတွေကြားလိုက်ရတော့ မိထက်တစ်ယောက်စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်ကာသွားပြီး ဖိုးသားဆိုရင်လဲ လန့်ဖြန့်ကာ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးလဲချက်ချင်းကိုညိုးကျသွားပါတော့တယ်၊ ဒါနဲ့သူတို့နှစ်ဦးသား အဝတ်အစားကိုကပြာကယာပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး
-ဖိုးသား ဒီအကြောင်းတွေဘယ်သူမှပြန်မပြောရဘူးနော်-
-ဟုတ်..မမထက်…သားတို့…နောက်…ကျ…-
-အင်းပါ ဖိုးသားရဲ့စိတ်ချနော် မမတို့မှာအချိန်တွေအများကြီးရှိပါသေးတယ် နောက်နေ့ညပေါ့နော်- ဆိုပြီး ဖိုးသားရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုပြွတ်ခနဲ့နမ်းလိုက်ကာ
-ငါတို့က ဒီမှာဟ နင်တို့ဘယ်လိုဖြစ်လို့ အကုန်လုံးနိုးသွားကြတာလဲ-
-ဟာ နင်တို့ကဘာလုပ်နေကြတာလဲ ဒီမှာ ငါတို့စိတ်ပူလို့သေတော့မယ်-
-ငါဗိုက်နာလာလို့ပါဟာ တစ်ယောက်ထဲမသွားရဲလို့ ဖိုးသားကိုခေါ်လာလိုက်တာ-
-နင်…ဟာ သွားမယ်ဆိုလဲ ငါတို့ကိုပြောသွားတာမဟုတ်ဘူး-
-အေး..မိချိုကိုနှိုးသေးတယ် တစ်နေကုန်ပင်ပင်ပန်းပန်းလျောက်သွားထားရတော့ ပင်ပန်းပြီးအိပ်နေတာပဲဆိုပြီး မနိုးတော့ပဲ နှိုးလို့လွယ်တဲ့ဖိုးသားကိုခေါ်သွားလိုက်တာပါဟာ-
ဆိုပြီးမိထက်ကအားလုံးကိုချော့လိုက်တော့ အားလုံးကလဲ မိထက်ကိုအပစ်ဝိုင်းတင်နေကြပေမယ့် သူတို့လဲနိုးလက်စနဲ့ ကိစ္စဝိစ္စတွေကိုတစ်ခါတည်းရှင်းလိုက်ကြပြီး တဲဆီကိုပြန်လာအိပ်လိုက်ကြတယ်၊
တဲထဲပြန်ရောက်သွားပေမယ့် မိထက်တစ်ယောက်ကတော့အိပ်လို့မပျော်နိုင်တော့ဘူးလေ စားရခါနီးပါးစပ်ထဲမရောက်ခင် ပုတ်ချခံလိုက်ရတော့ ခံပြင်းနေတာပေါ့၊
ဖိုးသားကတော့ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ သူ့အမမိချိုရဲ့ဘေးမှာဝင်ကွေးပြီးငြိမ်နေလိုက်တော့သည်၊ မိထက်ကော ဖိုးသားပါ ဆန္ဒများမပြည့်ဝသေးပဲ တိုးလို့တန်းလန်းအခြေအနေမို့ တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်နိုင်ဖြစ်လို့နေတယ်
ခဏအကြာမှာပဲ မိထက်ဘေးက သီရိနဲ့ မိချိုတို့ရဲ့အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနှင့် ဟောက်သံတို့အသီးသီးထွက်ပေါ်လာချိန်မှာတော့ မိထက်လဲချက်ချင်းထထိုင်လိုက်ပြီး ဖုန်းဖလက်ချ်မီးကိုဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက်သည်
မီးရောင်ကြောင့် ဖိုးသာလဲမျက်လုံးပွင့်လာပြီး မိထက်ဖက်ကိုကြည့်တော့ မိထက်က ဖိုးသားဖက်ကူးသွားလိုက်ပြီး ဖိုးသားနှင့် တဲနံရံရှိ ကြားကပ်သီးကပ်သပ်နေရာလေးမှာဝင်လှဲချလိုက်ပြီး ဖိုးသားရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ထပ်မံစုပ်နမ်းလိုက်တော့တယ်။
ဖိုးသားလဲ ကျောဖက်က မိချိုတို့နိုးသွားမှာ သိသွားမှာ လန့်နေပြီး မိထက်ကိုကောင်းကောင်းပြန်မနမ်းရဲပဲဖြစ်နေတယ်၊ သူတို့လဲခဏနေတော့ နမ်းတာကိုရပ်လိုက်ပြီး မိထက်က လေသံတိုးတိုးဖြင့်
-သား…..မမတို့ဆက်လိုးကြမယ်နော်-
-ဖြစ်ပါ့မလား…မမ အနောက်မှာ မမတို့ရှိနေတယ်လေ- ဆိုတော့ မိထက်ကထန်နေသူပီပီ ဘာမှမစဉ်းစားနိုင်တော့ တဲနံရံဖက်လှည့်လိုက်ပြီး ဖိုးသားရဲ့လီးကြီးကိုနောက်ပြန်ဆုတ်ကိုင်၍ သူ့အဖုတ်ကြားမှာထည့်လို့ထားလိုက်တော့သည်၊ လီးကိုအဖုတ်နဲ့ချိန်ဆထားပြီး ဖိုးသားဖက်ပြန်လှည့်ကာ
-သား….ထည့်လိုက်တော့- ဆိုတော့ ဖိုးသားလဲ မိထက်ခါးကိုကိုင်ပြီး ရှေ့ကိုတိုးလိုက်တော့ လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်အဖုတ်ထဲသို့ တအိအိဖြင့် တိုးဝင်သွားတော့သည်။
လီးကြီးတိုးဝင်လာတော့ မိထက်မှာမျက်ဖြူများလန်သွားတော့မတက်ဖြစ်လို့သွားပြီး မျက်လုံးကိုမှိတ် ခေါင်းကိုမော့လို့
-ရှီးစ်……အား…..ဖိုးသားရယ်- ဆိုပြီး တီးတိုးလေးငြီးလို့နေတော့တယ်၊ လီးကြီးကတအိအိဖြင့်တိုးဝင်လာပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ သားအိမ်ခေါင်းဖြင့်သွားထိတော့မှသာ ငြိမ်လို့သွားတော့တယ်၊ မိထက်လဲ နောက်ကဝင်နေသည့်လီးကြီးကိုလှမ်းကိုင်ကြည့်တော့ အပြင်မှာ လက်သုံးလုံးစာလောက်ပင်ကျန်လို့နေသေးသည်။
လီးကြီးကတော့ မိထက်အဖုတ်ထဲ ဝင်စိမ်နေပြီဖြစ်ပေမယ့် လူပျိုလေးဖိုးသားက ဘယ်လိုဆောင့်၍ ဘယ်ပုံဘယ်ပန်းဖြစ်လိုးရမည်မသိနေသည်မို့ မိထက်ကပဲခါးကိုရှေ့နောက်တိုးဆုတ်၍ အထုတ်အသွင်းလုပ်ကာ ဆောင့်လိုးပေးနေရသည်
မိထက်ကပုံစံလုပ်ပြနေတော့ ဖိုးသားလဲအထာသိလို့သွားပြီးနောက်မှာတော့ မိထက်တယောက်ထဲခါးအလှုပ်အရှားဖြင့် ဆောင့်နေစရာမလိုပဲတော့ သူကပါနောက်ကနေဆောင့်လိုးပေးနေတော့တယ်၊ ရှေ့ကော နောက်ပါ ညှောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေကြသည်မို့ လိုးပွဲကြီးက ပို၍မြိုင်လို့သွားတော့သည်
ထိုသို့ ကပ်တိုးလေးကြိတ်ပြီး လိုးနေတာ အနည်းငယ်ကြာလာတော့ မိထက်မှာအားမလိုအားမရဖြစ်လို့လာတော့ ဖိုးသားကိုပက်လက်နေစေပြီး သူမကအပေါ်မှတက်၍ မြင်းစီးပေးတော့သည်၊ ဖိုးသားလီးမှာ ရှည်လွန်းလှသဖြင့် အပေါ်မှာနေတဲ့ မိထက်အဖို့မှာ မစားသာပေ၊ တချက်တချက် လီးထိပ်ဖူးကြီးက သားအိမ်သွားသွားထောက်မိ၍ မိထက်တယောက် ဗိုက်အောင့်ကာ ခါးကောမိတော့သည်၊ မိထက်လဲ ပြီးချင်ချင်ဖြစ်နေပြီမို့ နာတာကျင်တာအောင့်တာကိုက်တာခဲတာ စသည့်ဝေဒနာများကို လစ်လျူရှုကာ ဖိုးသားရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့တွန်းကန်ထောက်ထားရင်း ခုန်ဆွခုန်ဆွဖြင့် လိုးညှောင့်နေရင်း ဖိုးသားမှာလဲ အားအီးဖြင့် ဖြစ်လာတော့ မိထက်က ဖိုးသားပါးစပ်ကိုလက်ဖြင့်လှမ်းအုပ်ထားရတော့သည်။
ဖိုးသားကလဲ ပြီးချင်နေပြီမို့ ပြီးခါနီးဖြစ်ပေါ်လာသည့် ဖီးလင်ကိုမခံစားတတ်ပဲ ဖြစ်လို့နေပြီး အသံထွက်အော်လိုက်ချင်မိသည်၊ အတွေ့အကြုံရှိသည့် မိထက်မှပါးစပ်အုပ်ပေးထားသဖြင့် တော်တော့သည်၊ ဒါနဲ့ ဖိုးသားလဲ မိထက်ရဲ့ခါးကိုကိုင်ဆွဲမြှောက်ရင်း သူကပါကြမ်းပြင်ကိုခြေကုတ်၍ ခါးကိုအပေါ်ပင့်ပင့်ဆောင့်ရင်း တကိုယ်လုံးကျက်သီးမွှေးညှင်းများ ပြေးလို့သွားပြီး လီးတန်ကြီးမှာလဲ ယားယံလာကာ သုတ်ရည်များကို မိထက်၏အဖုတ်ခေါင်းတွင်းသို့ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
မိထက်မှာလဲ ဖိုးသားလရည်ထွက်လာသည်နှင့် ချိန်သားကိုက်လို့ သူမရဲ့ဆန္ဒများပြည့်မြောက်လို့သွားပြီး အားအင်များပြတ်လို့သွားကာ ဖိုးသားရဲ့ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ကျသွားတော့သည်။
နှစ်ဦးသား အထက်အောက်မှိန်းကာ အမောဖြေနေလိုက်ကြပြီး ခဏအကြာတွင် မိထက်ကခေါင်းထောင်လာပြီး ဖိုးသားရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းကာ
-သားလေး….ကောင်းလားဟင် မမနဲ့လိုးရတာ-
-ကောင်း….ကောင်း…ဟောင်း…လိုက်တာ မမရယ်….အရမ်းကောင်းတာပဲ…ဟဲ….ဟဲ- မိထက်တယောက် ကြိတ်ပြုံးကာ ကျေနပ်လို့သွားပြီး
-ဒါဆို မမတို့နောက်နေ့ကျမှ ဆက်လိုးကြမယ်နော်….ခုတော့ တနေကုန်လျောက်လာတာဆိုတော့ မမလဲ ညောင်းနေပြီ သွားအိပ်တော့မယ်နော် သား-
-ဟုတ်…မမ….ပြွတ်စ်- မိထက်လဲ ဖိုးသားကိုတချက်ပြန်နမ်းကာ သူမအိပ်ယာဖက်ပြန်သွား၍ ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် အိပ်ယာဝင်လိုက်တော့သည်။
နောက်တစ်နေ့မနက်စောစောအိပ်ယာကထလိုက်ကြပြီး ခရီးကိုဆက်ကြတော့ အကုန်လုံးက အိပ်စက်ထားကြ၍ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတွေပြေပျောက်လို့ ပျော်ရွှင်စွာ ခရီးဆက်ထွက်ကြပေမယ့် မိထက်နဲ့ ဖိုးသားတို့မှာတော့ အိပ်ရေးပျက်ထားတာကြောင့် မျက်တွင်းများညိုလို့ ဖိုးသားမှာလဲ ဒူးတွေပင်ချောင်နေတော့သည်။
လမ်းခရီးတစ်လျောက်မှာ ဖိုးသားနဲ့မိထက်တို့က စစနောက်နောက်နဲ့အကြည်ဆိုက်နေကြတာကို ဘယ်သူမှသတိမထားမိပေမယ့် မိနှောင်းကတော့မိထက်ရဲ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းချင်းပီပီ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်ဆိုသလို သိနေပေမယ့် မမြင်ချင်ဟန်ဆောင်ကာ သူ့သူငယ်ချင်းသူငယ်ထောင်တာကိုလွှတ်ပေးထားလိုက်သည်
ဒါပေမယ့် နေ့လည်ရောက်လို့ ခရီးတစ်ထောက်နားချိန်မှာတော့ မိနှောင်းလဲ တခြားသူတွေမရှိတုန်း မိထက်နားကိုကပ်ကာ
-ဟဲ့ နင်သူငယ်ထောင်နေတာမလား ဘာအကြောင်းထူးလို့လဲ ငါ့ကိုလဲပြောပါအုံးဟ-
-ဟဲဟဲ နင်လာမေးမယ်ဆိုတာ ငါထင်ပြီးသားပါဟာ ပြောပြရသေးတာပေါ့ ပြောပြီးရင် နင်လဲငါ့လိုပဲ အဲ့သူငယ်ကိုဝိုင်းစားတော့မယ်ဆိုတာ သိပြီးသားပါ-
-…မ လေးဟာ တော်စမ်းပါ ဟိုကဖြင့်က ကလေးကို-
-နင့်ကလေးကဖြင့် လူကလီးလောက် လီးကလူလောက်ဟ သူ့လီးကြီးကနည်းတာမဟုတ်ဘူးဟဲ့…..အရှည်က ငါ့တစ်တောင်လောက် လုံးပတ်ကဟောဒီလောက်ကြီး- ဆိုပြီးသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့လီးပုံစံလုပ်ပြကာ
-ဟင်…နင့်ဟာက ဟုတ်လို့လားဟ နင့် ဘယ်လိုသိတာတုန်း-
-သိဆို ငါညက ငါ့အဖုတ်ထဲထည့်ထားလို့ ကောင်းကောင်းသိတာပေါ့ဟယ်-
-အယ် ကြည့်စမ်း ကောင်မ ဘယ်လောက်များ ရွထနေလဲမသိဘူး ကလေးကို-
-အာ ကလေးဆိုတာကြီးကိုခေါက်ထားစမ်းပါဟာ ၁၀ တန်းကျောင်းသားကအရွယ်ရောက်နေပါပြီဟ ဖိုးသားလဲအတောင်အလက်စုံနေပါပြီ လမွှေးတွေဆိုအုံနဲ့ကျင်းနဲ့ ဒစ်ကြီးကလဲ မှိုပွင့်ကြီးလိုပဲ ပွင့်အာလို့-
-ဟဲ့ ငါ့ကိုအစအဆုံးပြောပြစမ်းပါအုံး-
-ပြောပြမယ် ငါပြောပြီးရင် နင်လဲသူ့ကိုလိုချင်လာမှာပဲ ငါသိတယ် ငါလဲ အဖိုးကြီးတွေနဲ့ပဲ နှစ်ပါးသွားနေရတာကြာတော့ လူငယ်လူရွယ်လေးနဲ့ဖြစ်ကြည့်ချင်နေတာအတော်ဖြစ်သွားတာပေါ့….ဒီလိုဟ….- မိထက်ကလဲမနေ့ညက သူ့ရဲ့ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်တွေကိုပြောပြလိုက်တော့ မိနှောင်းလဲပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့နားထောင်နေပြီး ဖင်ကဂနာမငြိမ်ကာ ဟိုရွေ့လိုက်ဒီရွေ့လိုက် သက်ပြင်းတွေလဲခဏခဏချလို့ချနဲ့ နားထောင်နေတယ်၊
မိထက်ရဲ့စကားသံလဲဆုံးသွားကော မိနှောင်းက မိထက်နားကပ်ကာ
-ဒါဆို ညကျရင်နင်ထပ်လှုပ်ရှားအုံးမှာပေါ့-
-ဒါပေါ့ ဘာလဲနင်လဲငါနဲ့အတူလာဂျွိင်းချင်လို့လား-
-အဟဲ…နင်ကလဲဟာ..ငါကမမြင်ဖူးလို့ပါ ကြည့်ချင် မြင်ချင်ယုံပါ-
-အပိုတွေပါ စောက်ကောင်မရယ် အကြောင်းမသိတဲ့သူကျနေတာပဲ ကဲပါနင်ဂျွိုင်းချင်လာခဲ့လေ နင်မြင်ဖူးသမျှလီးတွေထပ်သာတယ် ကောင်မရဲ့-
-အေး နင်အပိုတွေပြောတာဟုတ် မဟုတ် ညကျသိရသေးတာပေါ့- သူတို့ပြောနေတုန်းမှာပဲ မိချိုကအနားရောက်လာတော့ သူတို့လဲစကားစပြတ်သွားပြီး သူတို့သွားရမဲ့လမ်းကြောင်းတွေကို gps လေးဖွင့်ကာတိုင်ပင်လိုက်ကြပြီး ခရီးကိုဆက်လျောက်ခဲ့ကြတာပေါ့၊
သွားရင်းနဲ့လဲ မိထက်က ဖိုးသားနားကပ်ကာ မိနှောင်းကိစ္စကိုတိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောပြလိုက်တော့ ဖိုးသားကလဲမိနှောင်းကို လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ဖြစ်နေတော့ မိနှောင်းမှာအနေရခက်လာပြီး မိထက်ကိုသာဂျိုကျွေးနေပါတော့တယ်။
ဒါနဲ့ ညနေပိုင်းရောက်တော့ မိုးသားတိမ်လိပ်တွေကရုတ်တရက်ကြီးအုံ့မှိုင်းသွားကာ မိုးများသဲထန်စွာရွာချလာတော့တာပဲ၊ ဒါနဲ့သူတို့လဲအရိပ်ရအပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်မှာမိုးခိုလိုက်ကြပြီး အချိန်လဲတော်တော်စောင်းနေပြီဖြစ်တာမို့ ရောက်ရာအရပ်မှာပဲ စခန်းချဖို့ပြင်လိုက်ကြတယ်၊
သူတို့ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းကအပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်မှာလဲ တခြားအဖွဲ့တစ်ခုစခန်းဆောက်နေတာကိုမြင်လိုက်ကြတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဖော်တော့ရသေးတာပဲဟုသဘောထားလိုက်ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာဘူနေသူနှစ်ယောက်ကတော့ မိနှောင်းနဲ့မိထက်ကလွဲရင်ဘယ်သူများဖြစ်နိုင်သေးလဲ။ မိုးတွေကသည်းသထပ်ပိုပိုသည်းလာတော့ သူတို့လဲမီးမဖို ဖြစ်ကြတော့ပဲ တဲနှစ်လုံးပူးကပ်စွာဆောက်လိုက်ကြပြီး တဲထဲမှာသာဝင်၍ LED မီးအိမ်ကိုယ်စီနဲ့ ညစာကိုစားသောက်လိုက်ကြပါတော့တယ်၊
မိချိုရယ် ဖိုးသားရယ် မိနှောင်းရယ် သော်တာရယ်က တစ်တဲ မိထက်နဲ့ကျန်တဲ့သုံးယောက်ကတော့ တစ်တဲစီပေါ့၊ မိထက်ခေါင်းဆောင်တဲ့မိန်းကလေးအုပ်စုက ဘာပဲလုပ်လုပ်အတွဲညီစွာလုပ်ကိုင်ကြတယ်၊ ကျောင်းမှာဆိုလဲ မိန်းကလေး ၇ ယောက်အုပ်စုနဲ့ ဘယ်သွားသွား ဘယ်လာလာအုပ်စုလိုက်သွားတော့ အရင်းနှီးဆုံးတွေလဲဖြစ်ကြတာပေါ့၊ သူတို့အကုန်လုံးကငယ်ငယ်ကတည်းကပေါင်းလာတာတော့မဟုတ်ကြပေ
မိထက်၊ မိနှောင်းနဲ့ သော်တာတို့သာ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်ကြတယ်၊ ငယ်ပေါင်းလဲဖြစ်သလို သော်တာနဲ့မိနှောင်းကဘေးချင်းကပ်အိမ်နီးချင်း မိထက်ကတော့ မိနှောင်းရဲ့ နှစ်အိမ်ကျော်မျက်စောင်းထိုးကဖြစ်လေတော့ အိမ်ချင်းကလဲနီး ပြောမနာဆိုမနာ အတွင်းသိအချင်းသိတွေလေ၊
မိထက်နဲ့ မိနှောင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့အပျိုရည်ပန်းများက တနေ့တည်း တပြိုင်းတည်းပင် မိနှောင်းအိမ်ရှိ ဒရိုက်ဘာကုလားကြီးထံကုန်ဆုံးခဲ့တာချင်းအတူတူမို့ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိကာ ပြောမနာဆိုမနာသူငယ်ချင်းအရင်းအချာများဖြစ်သွားကြသည်။ သော်တာကတော့ မိနှောင်းအကိုနဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်နေကြပြီး မိနှောင်းကလဲ သော်တာအကိုနဲ့ပြန်တွဲနေကြသည်။ သီရိကိုတော့ ၈ တန်းကတည်းက သိကျွမ်းခဲ့သူဖြစ်ပေမယ့် အနေအေးလှတဲ့အတွက်ကြောင့် သိပ်ပြီးမပေါင်းသင်းဖြစ် မေးထူးခေါ်ပြောမျှသာ၊ ကြိုးကြာကတော့ ၁၀ တန်းကျမှထပ်ပေါင်းခဲ့တဲ့သူဖြစ်ပြီးတော့ ကျန်တဲ့ မိဖြူနဲ့ မိချိုတို့ကတော့ UFL ရောက်မှသာ သိကျွမ်းခဲ့ကြသည်။
သူတို့က မိန်းကလေးအုပ်စုလဲဖြစ် ပြောမနာဆိုမနာတွေလဲဖြစ်ကြတော့ သူတို့ရည်းစားထား ဘဲနဲ့လိုက်အိပ်တဲ့ကိစ္စတွေပါ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်သိခဲ့ကြတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် သူတို့အုပ်စုထဲ ရည်းစားမရှိသူဆိုလို့ မိချိုရယ် မိဖြူရယ် သီရိရယ်သာရှိကြသည်
တဲထဲတွင် မိထက်ရယ် သီရိရယ် သော်တာရယ် ကြိုးကြာရယ် မိဖြူရယ် ငါးယောက်တူတူစုထိုင်ရင်း ဘီယာဗူးကိုယ်စီနဲ့သောက်နေကြတဲ့အချိန် သော်တာက မိနှောင်းရဲ့လွယ်အိတ်ထဲက Vape ကိုသောက်မလို့ထုတ်လိုက်တဲ့အချိန် Vape နဲ့အတူ စီလီကွန် လီးတုကြီးပါထွက်ကြလာတော့ အားလုံးကလဲအံဩသွားကာ ပြီးမှထရယ်လိုက်ကြတယ်၊ ပြီးတော့တစ်ယောက်စီက အဲ့လီးတုကြီးကိုယူကြည့်လိုက် နမ်းကြည့်လိုက် ညှစ်ကြည့်လိုက်နဲ့လုပ်နေကြပြီး
-မိနှောင်းတစ်ယောက် ဘယ်လောက်ရွထနေလဲမသိဘူး ခရီးထွက်လာတာကို ဒါကြီးကထည့်လာနေသေး မလွယ်ဘူးဟေ့-
-ဟုတ်ပဟယ် သူ့ဟာကြီးကိုလဲကြည့်ပါအုံး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး သူ့အပေါက်ကလဲ ဒါကြီးကိုဆန့်တယ်နော်…..ဒီလောက်ကြီးကအပြင်မှာရှိမှာမို့လို့လား-
-ဘယ်ရှိမှာလဲ ဒါကြီးကဖိန့်လုပ်ထားတာလေ ငါ့ဘဲရဲ့လီးဆို ၅ လက်မကျော်ကျော်လေးတင်- ဆိုပြီး ကြိုးကြာကမဲ့ကာရွဲ့ကာပြောလိုက်တော့
-ဟုတ်ပ ဟုတ်ပ ငါ့ဘဲလဲ ၅ လက်မလောက်ပဲရှိတာ ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးမျိုးရှိခဲ့တယ်ဆိုရင် တစ်ပွဲလောက်နွှဲကြည့်ချင်စမ်းပါဘိ- သော်တာကပါဝင်ထောက်ခံလိုက်တော့ မိထက်လဲအကြံတခုရသွားပြီး သူနဲ့ မိနှောင်း နှစ်ယောက်ထဲ သူငယ်ထောင်မည့်အစား မိန်းကလေးအုပ်စုလိုက် သူငယ်ဝိုင်းထောင်လျှင်ပိုကောင်းမည်ဟုတွေးလိုက်မိကာ
-ဟဲ့ စောက်ပိုမပြောနဲ့ ကောင်မတွေ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးတကယ်ရှိတယ်ဆိုရင် နင်တို့ဘယ်လိုလဲ စိတ်ဝင်စားလား-
-အမလေး ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါ ကောင်မရယ် တကယ်သာဆိုရင်တော့ ဒါမျိုး တို့ကဘယ်အလွတ်ခံမလဲ ဒီလောက်သာကြီးပလေ့စေ-
-အမလေး ဒီလောက်တင်မဟုတ်ဘူးဟေ့ ဒီထပ်ကိုပိုကြီးသေးတယ် အဟုတ် ငါ့လက်နဲ့ဟော့ဒီလောက်ကြီး- ဆိုပြီး သူ့လက်နဲ့လုပ်ပြကာ အနီးအနားကပေကြိုးနဲ့တိုင်းပြလိုက်ရင်း
-လုံးပတ်က ၈ လက်မလောက်ရှိတယ် အရှည်ကလဲ တစ်တောင်လောက်တောင်-
-မိထက်ရယ် နင်စောက်ပိုတွေတအားပြောတာပဲ-
-အေးလေဟယ် မိထက် နင်ကြုံဖူးလို့လား မဖြစ်နိုင်တာတွေလျောက်ပြောမနေစမ်းနဲ့-
-ဟုတ်တယ် မိထက် အဲ့လိုဟာကြီးသာတကယ်ရှိရင် အဲ့လူကိုငါတို့ဝိုင်းမုဒိန်းကျင့်ရ ကျင့်ရ စောက်ရှက်ကွဲခံပြီး တက်အုပ်ပစ်မယ်-
-ငါပြောတာ အဟုတ်ပြောတာဟဲ့ ကောင်မတွေရဲ့ ငါပြောတဲ့ပစ္စည်းကြီးက ဒီဟာကြီးထပ်အပုံကြီးသာတယ်-
-မဖြစ်နိုင်တာတွေဟယ် ငါတော့မယုံဘူး လက်တွေ့မှယုံမယ် ဘယ်မှာလဲ နင့်ဖုန်းထဲဓါတ်ပုံပါလား ပြ-
-ဓါတ်ပုံတင်မဟုတ်ဘူး လူကိုယ်တိုင်ပါ အခုဒီမှာရှိတယ်-
-ဟင်…နင်ဘယ်သူ့ကိုပြောနေတာလဲ-
-ငါတို့ထဲမှာ ယောက်ျားဆိုလို့ဘယ်နှစ်ယောက်ပါနေလို့လဲ-
-ဖိုးသားကိုပြောတာလား…..ခွိ- ဆိုပြီးပြောရင်း တစ်အုပ်စုလုံးကဝိုင်းရယ်နေကြတော့ မိထက်လဲသူတို့ကိုမခံချင်ဖြစ်သွားကာ
-ငါတကယ်ပြောတာဟ နင်တို့မယုံရင် ငါလက်တွေ့ခေါ်ပြမယ်-
-နေပါအုံး နင်ကသူ့မှာဒီလိုပစ္စည်းကြီးရှိမယ်လို့ နင်ဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ-
-ငါပြောပြမယ် မနေ့ညကကွာ…………အဲ့လိုပဲ- မိထက်လဲ သူ့ကိုယ်တွေ့အဖြစ်အပျက်ကိုဖွင့်ပြောပြလိုက်လေသည်။ ကျန်လူများကလဲ မိထက်စကားကိုနားထောင်ရင်း လန့်ဖြန့်သွားပြီး
-ဟယ်…ကောင်မ နင်တော်တော်ရွတာပဲ ကောင်လေးကို ကိုယ့်ဖက်ကသွားစလိုက်တယ်ဟယ် ကြည့်စမ်း-
-အေးလေ..ကောင်မ တော်တော်ကိုရွထနေတာ မိနှောင်းနဲ့နင် မလွယ်ဘူးဟ-
-ထားပါတော့ဟာ ဟဲ့မိထက် နင်တကယ်ပြောတာဆိုရင် ခုည နင်ဘယ်လိုလှုပ်ရှားမှာလဲ မိုးတွေဒီလောက်သည်းနေတာကို-
-အေးဟ ငါလဲအာ့ကိုစိတ်ညစ်နေတာပဲ ဖိုးသားကိုဒီဖက်ခေါ်လာပြီး နင်တို့ကိုအဲ့ဖက်လွှတ်ရအောင်လဲ မိချိုရိပ်မိသွားမှာ-
-အေးနော် ဒီလိုလုပ်ဟာ ငါလဲနင့်နဲ့အတူ ဖိုးသားတို့ပွဲကို ဝင်နွှဲမယ်လေ- ဆိုပြီးကြိုးကြာကဝင်ပြောလာတော့
-ဟဲ့ ငါတိုလဲချန်မထားနဲ့လေ တို့လဲလုပ်ချင်တာပေါ့ဟ- ဆိုပြီးမိဖြူနဲ့ သီရိကပါဝင်ပြီး ဘီယာတန်ခိုးနဲ့ စိတ်တွေထကြွနေကြပြီး ဖိုးသားကိုဆွဲစားမလို့ ဝိုင်းဝန်းအကြံထုတ်နေကြတော့တယ်။
သူတို့ငါးယောက်သားလဲ ခေါင်းချင်းဆုံပြီး တိုင်ပင်လိုက်ကြကာ မိထက်လဲတစ်ဖက်တဲကိုသွားပြီး ဖုန်းကြောင်သွားတာကိုအကြောင်းပြပြီး ဖိုးသားကိုခေါ်ထုတ်လာခဲ့လိုက်တော့ မိနှောင်းကအကြောင်းသိသူပီပီ သူပါလိုက်မယ်လုပ်နေတယ်၊ မိချိုကတော့ မိုးအေးအေးနဲ့စာဖတ်နေချင်တယ်ဆိုပြီးအကြောင်းပြတာကြောင့် သူ့ကိုတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့ကာ ဖိုးသားနဲ့မိနှောင်းတို့လဲ တစ်ဖက်တဲကိုရောက်လာကြတာပေါ့၊ ဖိုးသားလဲတဲထဲဝင်လိုက်ကော ကျန်တဲ့သူတွေက မီးတဝင်းဝင်းတောက်နေတဲ့အကြည့်တွေက ဖိုးသားကိုယ်ပေါ်ကိုရောက်လာကြတယ်၊ မိထက်ကဖိုးသားလက်ကိုဆွဲကာ တဲထောင့်ဆုံးသို့ဝင်လိုက်ပြီး ထိုင်လိုက်ပြီးပြီးချင်းမှာပဲ ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ဖိုးသားခေါင်းကိုဆွဲကာ ကစ်ဆင်တွေရိုက်တော့တာပဲ၊
ဖိုးသားလဲအငိုက်မိပြီးနှုတ်ခမ်းကိုအနမ်းခံလိုက်ရတော့ မိထက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပြန်စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရင်း ဘေးမှာ မိနှောင်းတို့ရှိတာကိုလဲသတိရသွားကော မိထက်လက်ထဲကအတင်းရုန်းလိုက်ကာ ဘေးကသူတွေကိုကြည့်နေတော့၊ မိနှောင်းက ဖိုးသားကိုပြုံးပြလိုက်ပြီး
-သား မမတို့ကို လိုးချင်လား-
-ဗျာ…..-
-ဟဲ့ ကောင်မတွေ သူ့ကိုဒီလိုကြီးတန်းမေးလိုက်တော့ သူဖြေရခက်သွားမှာပေါ့၊ ဖိုးသား မမတို့အကုန်လုံးထဲမှာ ဘယ်သူအလှဆုံးလဲဟင်- ဆိုပြီးမေးလိုက်ရင်း သူဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီကျယ်သီးလေးကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ရင်း တဏှာပါပါအကြည့်လေးနဲ့ မေးလာတော့ ဖိုးသားတစ်ယောက်လဲ မိထက်ကိုကြည့်ပြီး အာခေါင်တွေခြောက်သွားကာ ဘာဖြေရမှန်းမသိ စကားတွေပင်ထစ်သွားတယ်၊
မိထက်က အင်္ကျီကျယ်သီးတွေလဲကုန်သွားတော့ အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်မှာအတွင်းခံပန်းရောင်လေးသာကျန်ခဲ့တယ်၊ ဖိုးသားရဲ့မျက်လုံးတွေက မိထက်ရဲ့ရင်သားပေါ်တစ်ဝဲလည်လည်ဖြစ်ကာနေပြီး မိထက်ကဖိုးသားရဲ့အကြည့်တွေကိုဆက်လက်ဖမ်းစားရင်း အတွင်းခံလေးကိုပင့်တင်ပြလိုက်တော့ အတွင်းခံရဲ့အောက်က နို့ဗူးထားကြီးကတုန်ခါ၍ထွက်ကျလာပါတော့တယ်၊
ဖိုးသားတစ်ယောက်ပါးစပ်ပင်ပြန်မပိတ်နိုင်တော့ပဲ အဟောင်းသားငေးနေမိတယ်၊ သော်တာနဲ့ သီရိကလွဲရင် ကျန်လူများကလဲ မိထက်ကိုအားကျမခံဖြစ်ကာ သူတို့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကိုအသီးသီးချွတ်လိုက်ကြပြီး ဖိုးသားကိုအလယ်မှာထားကာ မိန်းမချောလေးခြောက်ယောက်က ပတ်ပတ်လည်မှာကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ့ဝိုင်းကာထိုင်နေကြတာပေါ့၊ မိထက်က ဖိုးသားရဲ့လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး သူ့နို့အုံပေါ်တင်ပေးလိုက်ရင်း
-သား မမရဲ့နို့တွေကို ညှစ်ပေးလေကွာ- ဆိုတော့ ဖိုးသားတစ်ယောက်အသိစိတ်ပြန်ဝင်လာပြီး ဘေးဘီကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျန်တဲ့သူတွေကလဲကိုယ်တုံးလုံးများဖြစ်နေတာကိုမြင်လိုက်ရပြီး ပါးစပ်ကိုပင်ပြန်မပိတ်နိုင်တော့ပဲ လှည့်ပတ်ကာကြည့်နေလိုက်တာပေါ့၊
အဲ့နောက်မိထက်က သူ့ကျန်နေသေးတဲ့ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဖိုးသားရဲ့ပုခုံးကိုဆွဲကာ အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်တော့ မိနှောင်းက ဖိုးသားဘောင်းဘီကျယ်သီးကိုဖြုတ်ပြီးဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်နေတယ်၊
-မ…မ…မမထက်…ဒါ…ဒါ..တွေက..ဘာလုပ်..ဖို့..လဲဟင်-
-အော်..ဒီက မမတွေကလဲ ဖိုးသားလိုးတာခံချင်လို့တဲ့ကွာ မမလဲ ဖိုးသားက မမတစ်ယောက်အထဲအတွက်ပါလို့ သူတို့ကိုပြောတာကိုမရဘူး ပြောလို့မရတော့လဲ သူတို့ကိုလွှတ်ထားလိုက်တာပေါ့ ကဲဖိုးသားကော သူတို့တွေရဲ့ ဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းပေးမှာမလားဟင်- ဆိုတော့ဖိုးသားကအကြောင်သားနဲ့ငေးကြည့်ရင်း ခေါင်းကိုစပလိမ်တပ်ထားသည့်နှယ့် ခပ်သွက်သွက်လေးငြိမ့်ပြနေတော့တယ်၊
ဖိုးသားရဲ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြဲပြီးပြီးချင်း အထဲကအဆိပ်ပြင်းတဲ့အကောင်ကြီးကို မိနှောင်းတွေ့သွားတော့ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းဖြစ်လို့သွားပြီး
-ဟယ်…မိထက်ပြောတာ တကယ်ကြီးဟ- ဆိုတော့ကျန်တဲ့သူတွေကလဲ မျက်လုံးများဝိုင်းစက်သွားပြီး ဖိုးသားရဲ့ လီးကိုဝိုင်းကာကြည့်တော့သည်။
-အမလေး နည်းတာကြီးမဟုတ်ပါလား…လူသာငယ်တယ်ဟယ်…တကယ်ပါပဲ-
-အို…ဘုရားသခင်…ဘယ်လိုဟာကြီးကိုဖန်ဆင်းထားတာပါလိမ့်…ဒါကြီးကိုသာ တညတာ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်လေ…သေပျော်ပါပြီ ဘုရားသခင်…-
-ကဲပါ ကောင်မတွေ တိတ်တိတ်နေကြစမ်းပါ တော်ကြာ ဖိုးသားလန့်ပြေးလို့ ငါတို့တွေငတ်နေကြပါအုံးမယ်ဟယ်-
-ကဲ ဖိုးသား သူတို့ပြောတာကို နားမထောင်နဲ့ မမပြောတာကိုပဲနားထောင်နော်..သားအင်္ကျီတွေ မမချွတ်ပေးမယ်-
-ဖိုးသား မမ မင်းလီးကိုစုပ်ပေးမယ်နော်-
-ဟဲ့ ဟဲ့ မိနှောင်း ဖြေးဖြေးလုပ်နော် သူက မနေ့ကမှ ဒစ်ပြုတ်ထားတာ အကြမ်းပတမ်းကြီးမလုပ်နဲ့ ငါ့ကလေးနာသွားအုံးမယ်-
-သိပါတယ်ကောင်မရယ် ငါကလဲ ငါ့ကလေးကိုနာအောင်လုပ်မတဲ့လားဟဲ့-
-တော်ကြတော့ ကောင်မတွေ နင်စုပ်ချင်တာမလား မြန်မြန်စုပ် ပြီးတဲ့အထိတော့မလုပ်နဲ့ ငါတို့လဲအလှည့်ကျစုပ်အုံးမယ်- ဆိုပြီး မိထက်ကဖိုးသားမျက်နှာပေါ်ကုန်းလိုက်ပြီး ဖိုးသားရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုကုန်းစုပ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့ဖွားဖက်တော်ကြီးကတော့ မမတစ်သိုက်ရဲ့လက်ထဲမှာ အလုခံနေရတော့တယ်၊
ကစ်ဆင်ဆွဲသူကဆွဲ ပုလွေမှုတ်သူကမှုတ်နေနဲ့ အရုပ်လေးတစ်ရုပ် ကလေးအုပ်စုထဲရောက်သွားသည့်နှယ် ဝိုင်းဝန်းကိုင်လို့ပြုလို့ ဆော့ကစားနေကြတယ်၊ မိသော်တာနှင့် သီရိတို့သာ တဲရဲ့နောက်ဖက်ဆုံးထောင့်မှာဒူးလေးတုပ်ထိုင်ပြီး ဟိုကောင်မတွေရဲ့အဖြစ်ကိုကြည့်နေတာ မိထက်ကမြင်သွားတော့
-ဟဲ့ ဟိုနှစ်ကောင် နင်တို့ကဘာလုပ်နေတာလဲ ငါတို့နဲ့ဝင်မပါဘူးလား- ဆိုတော့ မိသော်တို့ကခေါင်းကိုတအားရမ်းကာ
-သူ့ဟာကြီးကို ငါကြောက်တယ်ဟ ပြီးတော့…ပြီးတော့…ငါ့ကိုကိုသိရင် ငါ့ကိုသတ်လိမ့်မယ်- ဆိုတော့မိနှောင်းက ပုလွေမှုတ်ပေးရကနေ နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး
-ကောင်မ နင့်ကိုကို ကိုဘယ်သူမှပြန်မတိုင်ဘူး ခုလိုငါတို့အပြင်ထွက်ဖြစ်တုန်းလေး အေးဆေးဝင်ကဲစမ်းပါ လာခဲ့ အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်-
-အာ…တော်ပြီ..တော်ပြီ…ငါ့ကိုမရှိဘူးလို့သဘောထားပြီး နင်တို့ဟာနင်တို့လုပ်ကြ ငါကြည့်ပဲကြည့်မယ်-
-လာစမ်းပါကောင်မရယ် နင့်ကိုကိုကလဲ နင့်ကွယ်ရာမှာတခြားမိန်းမတွေကိုတွေ့ရင် အိပ်မှာပဲ နင်လဲဘာမှသိပ်ဂရုစိုက်မနေနဲ့ လာခဲ့-
-ဟာ ကိုကိုဒီလိုမလုပ်လောက်ပါဘူး-
-ဟင်း…..- မိနှောင်းလဲသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး သော်တာနားကိုသွားလိုက်ပြီး နားနားတိုးတိုးကပ်ကာ
-နင့်ကိုကိုနဲ့ငါနဲ့လိုးနေတာကြာပြီဟ-
-ဟင် နင်တို့မောင်နှမအရင်းကြီးတွေကို ဘယ်လို…ဘယ်လို…- ပါးစပ်လေးအဟောင်းသားနဲ့ မိနှောင်းကိုငေးကြည့်နေတော့
-အေးဟာ ပြောရရင်တော့ နင့်အကိုက နင့်ကိုလိုးဖို့ကြိုးစားဖူးတယ်မလား-
-ဟင် နင်ဒါတွေဘယ်လိုလုပ်…သိ….-
-ငါ သိတယ် ငါသိတာကြာပြီ ဟိုးအရင်ကတည်းက နင့်အကိုကြောင့် နင်စိတ်အားငယ်နေလို့ ငါတို့ဝိုင်းအားပေးတဲ့အနေနဲ့ ငါနဲ့မိထက် နင့်ကိုလာဖေးဖေးမမပေါင်းသင်းတာပဲဟာ၊ ပြီးတော့ နင့်အကိုနဲ့နင်နဲ့မြင်ကွင်းကို ငါ့အကိုကိုယ်တိုင်တွေ့ခဲ့တာ-
-ဟင်…ကိုကို…လဲသိနေတယ်-
-သိတာပေါ့ ငါ့ကိုကိုနဲ့ နင့်ကိုကိုတို့တောင်ရန်တွေဖြစ်ကြသေးတယ် ငါနဲ့ နင့်အကိုတောင်ခဏပြတ်သွားသေးတယ်ဟ၊ အဲ့မှာကတည်းက ငါ့အကိုက နင့်အကိုရည်းစားငါ့ကိုလက်စားချေတဲ့အနေနဲ့ ငါ့ကိုလိုးသွားတာပဲ-
-ဟင်….-
-ပြီးတော့ ပြောရအုံးမယ် နင့်အကိုက ခုထိနင့်ကိုလိုးချင်နေတုန်းပဲနော်…နင်သိလား-
-ဟင်…-
-ဒီခရီးစဉ်ကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင် နင်လဲနင့်အကိုနဲ့ပြန်လိုးနေရလောက်ပြီ ဘာလို့လဲဆို ကိုကိုက ဟိုရက်ကငါ့ကိုလာပြောတယ် နင်တို့အတွဲနဲ့ ငါတို့အတွဲ တစ်ခန်းထဲအတူနေပြီးလိုးကြမယ်တဲ့-
-ဟာ….ငါ…မလုပ်ရဲပါဘူး-
-အေး သိတယ် သူလဲ နင်မလုပ်ရဲဘူးဆိုတာ အဲ့ဒါ ဖီးလ်ဆေးတိုက်ပြီးလိုးကြမှာ အဲ့မှာနင့်အကိုလဲ နင့်ကိုဝင်လိုးမှာပဲ အဲ့လို အဲ့လို ငါခုလိုပြောလို့ ငါ့အကိုကော နင့်အကိုကိုပါ စိတ်သွားမဆိုးနဲ့အုံး၊ မောင်နှမချင်းချင်းလိုးတာ ဘာမှသိပ်မထူးဆန်းပါဘူးဟာ ငါဆို ကိုကိုနဲ့မတိုင်ခင် ငါ့အဖေကပါလိုးနေတာဟ-
-ဟာ…နင်တကယ်ပြောတာလား-
-အော်…ဒီလူနဲ့ ဒီလူ ဘာလိမ်စရာရှိလဲကွာ ငါတကယ်ပြောနေတာ ပြီးတော့ နင့်အကိုနင့်ကိုလိုးချင်တဲ့ကိစ္စကိုလဲ သဘောတူလိုက် ငါ့အကိုနင့်ရည်းစားကိုယ်တိုင်ကပေးလိုးနေတာဆိုတော့ စိတ်ထဲအရမ်းကြီးတင်းမထားနဲ့ ခုကတည်းကကြိုပြင်ဆင်ထားဟယ်….လာပါဟာ ငါတို့အတူတူ ဒီကောင်လေးကိုဝိုင်းစားလိုက်ရအောင်ပါ…လာ…လာ- ဆိုပြီးမိနှောင်းလဲ သော်တာကိုညှိလိုက်တော့ မိသော်လဲခဏတော့ငြိမ်ပြီးစဉ်းစားသွားပေမယ့် မိနှောင်းလှည့်ထွက်သွားပြီးမကြာပါဘူး သူ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်နေတော့တယ်၊
သော်တာပြီးတော့ သီရိဖက်လှည့်ပြီးကြည့်နေချိန် သီရိက မျက်လုံးများပြူးကျယ်လို့နေပြီး ခေါင်းကိုခါယမ်းလို့နေတော့ မိထက်က
-နင်ကကော ဘာကိစ္စကြောင့်ဆိုတာ ရှင်းပါအုံး-
-ဟို….ဟို….သူ့ဟာကြီး ငါကြောက်လို့ဟ…ပြီးတော့….ငါ….ငါ-
-ဘာလဲ နင်ကပါကင်လား- ဆိုပြီးမေးလိုက်တော့ သီရိက ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုသာယမ်းနေတော့ ကျန်တဲ့လူများကလဲ ရပ်သွားပြီး သီရိဖက်လှည့်ကာ
-နင်က ပါကင်မဟုတ်ဘူး ဟုတ်လား- အားလုံးတအံတဩဖြင့် အသံထွက်လာပြီး ဝိုင်းကာကြည့်နေတော့ သီရိမှာရှက်လာပြီး ခေါင်းကိုသာငုံ့လို့နေတော့သည်၊ မိထက်က သီရိဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး
-နင်က မမိုက်ပါဘူးဟာ ငါတို့ကတော့ ငါတို့အကြောင်းတွေအကုန်ပြောထားတယ်….ဟိုမိဖြူဆိုလဲ နင့်လိုပဲ ဘဲမရှိဘူး ဒါမဲ့ သူအလိုးခံပြီးသား….ခုတော့ နင်ကဟာ……ဖီးလ်ကြဲတယ်ဟာ…- ဆိုပြီး တယောက်တခွန်း ဝိုင်းအပြစ်တင်နေကြတော့ သီရိမှာ ပြာပြာသလဲဖြင့် ရှင်းပြရတော့သည်။
-မဟုတ်ပါဘူးဟာ…ငါကလေ….ဟို….ငါ့ကိစ္စက လူသိမခံနိုင်တဲ့ကိစ္စမို့ပါဟာ….ငါအပျိုမစစ်ပါဘူး အပျိုရည်ပျက်သွားတာ ၁၀ တန်းဖြေပြီးကတည်းကပါဟာ….ဒီလောက်ပဲ ငါပြောပြနိုင်ပါတယ်ဟယ် ငါ့ကိုနင်တို့ နားလည်ပေးကြပါနော်- မိထက်က
-ထားလိုက်ပါဟာ သူမှမပြောချင်တာ ငါတို့လဲ သူများအတွင်းရေး အတင်းကြီးလိုက်စစ်မနေချင်ပါဘူး စိတ်ဓါတ်တွေသိရတာပေါ့လေ…..သူငယ်ချင်းအစစ်အမှန်ဆိုတာ ဒီနေရာမှာ ပေါ်လွင်တာမျိုး- ဆိုပြီး ရွဲ့ပြောလိုက်တော့ သီရိက မိထက်ကိုလှမ်းဖက်လိုက်ပြီး အတင်းချော့နေတော့သည်။
အဲ့အချိန်မှာပဲ ကျန်တဲ့လူများက ဖိုးသားဘေးကိုရောက်လို့နေပြီး ခေါင်းဆောင်ကြီးမိထက်နဲ့ သီရိတို့ကတော့ သူတို့ပွဲထဲဝင်မပါသေးပေ၊ မိထက်လဲ နောက်ကနေသီရိဖက်တာကိုငြိမ်နေရင်း သူ့ရှေ့ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ကျနေသည့် ဖိုးသားရဲ့ ဖုန်းကိုလှမ်းယူကာ ဒီကောင်လေးကိုစိတ်ဝင်စားနေမှတော့ သူ့အကြောင်းလဲကောင်းကောင်းသိအောင်လုပ်ရမယ်လို့တွေးပြီး ဖုန်းကိုယူစစ်လိုက်တော့ public gallery မှာတော့ဘာမှများများစားစားမရှိလှ၊
သို့ပေမယ့် hide လုပ်ထားတဲ့ဖိုဒါတွေကိုလဲတွေ့ကော ဘာလဲဆိုတာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့မှ အထဲကဗွီဒီယိုတွေ ဓါတ်ပုံတွေကိုမြင်ပြီး မိထက်တစ်ယောက်အကြံတစ်ခုရလိုက်ကာ လက်ဖျောက်ကိုတီးလိုက်မိတော့တာပဲ၊ ဒါနဲ့ဖိုးသားကိုယ်ပေါ်က စုပ်နေတဲ့ မိနှောင်းရဲ့ဆံပင်ကိုသွားဆွဲလိုက်တော့ မိနှောင်းမှာ မှုတ်ကောင်းနေတဲ့အချိန် ဖီးလ်ငုတ်သွားတော့
-ဘာလဲဟာ နင်ကလဲ ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ စိတ်ကိုရှုပ်တယ်ဟာ- ဆိုပြီး မကျေမနပ်သံတွေထွက်လို့လာတော့သည်၊ မိနှောင်းတင်မဟုတ် ဖိုးသားလဲအကောင်းကြီးကောင်းနေတုန်း ဇိမ်ပျက်သွားတာမို့ မိထက်ကိုမော့ကြည့်လိုက်ရင်း ဘာမှတော့မပြောရဲပေ
-ဖိုးသား….သားရဲ့ဖုန်းထဲမှာ မိချိုရေချိုးနေတာ အဝတ်လဲနေတာကို ခိုးပြီးဗွီဒီယိုရိုက်ထားတာတွေတွေ့တယ်- လို့ပြောလိုက်တော့ ဖိုးသားတစ်ယောက်မျက်နှာပျက်သွားပြီး သူ့ရဲ့ရွှေလီးတန်ကြီးလဲ အနည်းငယ်ညိုးကျသွားကာ
-အဲ့….ဒါ…ဟို…ဟိုလေ…ဟို…- ဆိုပြီး စကားထစ်အ ထစ်အပြောလာတော့
-သား……အင်းစက်ကိုကြိုက်တာလား- ဆိုလိုက်ချိန် ဖိုးသားမှ ဖင်ကုတ် ခေါင်းကုတ်ဖြင့် မနေတတ်မထိုင်တတ်များဖြစ်လို့နေတော့သည်။ ဒါနဲ့ မိထက်ကပဲ
-သား….မမ မိချိုကို လိုးလို့ရတယ်ဆိုရင်….လိုးမှာလား-
-ဗျာ…အဲ…ဟို…ဟု…ဟုတ်…-
-မမက အင်းစက်ဝါသနာရှင်တစ်ယောက်ပဲ ပြီးတော့ မမက မမရဲ့ပထွေးနဲ့ခုထိလိုးနေကြတုန်းပဲ-
-ဟင်…တ..တ..တကယ်လား..ဟင်-
-မမတကယ်ပြောတာ အဲ့လိုအင်းစက်လိုးရတဲ့ဖီးလ်ကလေ ဘယ်လိုပြောရမလဲ အရမ်းကောင်းတာ သိလား သားလိုးချင်တယ်ဆို မမတို့ဖန်တီးပေးမလို့-
-ဘယ်…ဘယ်လိုလဲ…လဲ..ဟင်…-
-အဲ့ဒါတော့ မမတို့တာဝန်ထား သားသာ သားမမမိချိုကိုလိုးချင်တယ်ဆို မမတို့ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမယ်-
-ဟုတ်….ဟုတ်….မမမိချိုကိုလုပ်ချင်တယ်-
-ကဲ ဟုတ်ပြီ ဒါဆို မမတို့မိချိုဆီခဏသွားလိုက်အုံးမယ်နော် ပြီးရင် မမတို့ပြန်လာခဲ့မယ်သိလား ခဏစောင့်နေ….အော် ဒါနဲ့ သား ဒီဆေးသောက်ထားလိုက်အုံး ဒါကကြာဆေး…အို…ရှုပ်ပါတယ်ကွာ ရော့ သုံးလုံးသာသောက်ထားလိုက်…ကြာဆေး သုံးလုံး အားဆေးတစ်လုံး လေးလုံးသောက်ထား မမတို့သွားနေတဲ့အချိန် ဂွင်းသာမထုနဲ့ အလကား အားအင်တွေမဆုံးရှုံးစေနဲ့ ကြားလား-
-ဟုတ်..မမထက်-
-ကဲ မိနှောင်းတို့ ကောင်မတို့ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်လိုက်ကြအုံးစို့ တို့တွေ ဒီည လူပျိုရည်ကျလေးကိုဦးအောင်မစားပဲ သူ့အမပါကင်စစ်စစ်လေးနဲ့တွေ့ပေးကြရအောင်လို့-
-ဟယ် နင်ကတော့မွှေပြန်ပြီဟေ့ ငါတို့တော့ဘာမှမသိဘူးနော် နင့်ဟာနင်ကြည့်ပြော ကြည့်ရှင်းပဲ ငါတို့ကနောက်လိုက်သပ်သပ်ပဲ သိလား-
-ငါ့တာဝန်သာထားလိုက်စမ်းပါ လာခဲ့ကြ မိချိုဆီသွားမယ်- ဆိုပြီးမိန်းကလေးတစ်အုပ်စုလုံး တစ်ဖက်တဲကိုပြန်သွားလိုက်ကြတာပေါ့၊ တဲထဲမှာတော့ မိချိုက စာအုပ်တစ်အုပ်နဲ့ငြိမ့်နေပြီး မိထက်တို့ဝင်လာမှ ထထိုင်လိုက်ကာ
-ပျင်းနေပြီလား ကောင်မတွေ ငါလဲပျင်းလိုက်တာဟာ-
-မပျင်းပါဘူးဟာ ငါတို့တွေ ကစားစရာအရုပ်ကလေးတွေ့ထားတယ်-
-အမလေး နင်တို့မကြီးမငယ်နဲ့ အရုပ်နဲ့ဆော့စရာလား-
-ဒီအရုပ်ကဆော့လို့ကောင်းတယ်ဟ လူအရုပ် လူအရုပ် လီးအရုပ်လေ- ဆိုပြီးလီးတုကြီးက မိချိုဆီလှမ်းပစ်ပေးလိုက်တော့ မိချိုလဲလန့်ဖြန့်ကာရှောင်လိုက်ပြီးမှ နံရံမှာသွားကျတဲ့လီးတုကြီးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ကျက်သီးထသွားဟန် ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်ပြီး
-ဘယ်သူ့ဟာကြီးလဲဟာ ခရီးထွက်တာတောင် ဒါကြီးကိုယူလာနေသေးတယ်ဟယ် တကယ်မလွယ်ဘူး-
-ဘယ်သူဟာဖြစ်ဖြစ်ပါ ဒီည နင့်ကိုပါကင်ဖွင့်မလို့ ငါတို့တွေလာခဲ့တာ-
-ဟေ့ နင်တို့နော် တော်တော် ငါဒါကြီးနဲ့တော့အလုပ်မခံနိုင်ပါဘူး ငါစိတ်ကူးထားတာ ကောင်လေးချောချောလေး လူအစစ်နဲ့ပဲ-
-ငါတို့ကလဲ လူအစစ်နဲ့ပဲဖွင့်ပေးမှာပါဟ-
-ဟင် ဘယ်သူတုန်း ဟိုဖက်ကအဖွဲ့ထဲကလား နင်တို့နော် ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက်တွေလုပ်လာပြန်ပြီ ငါ့ကိုတစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ပေးတွေ့မလို့လား နိုးပါ ဆောရီးပဲ ငါလုံးဝလက်မခံဘူး-
-သူစိမ်းမဟုတ်ပါဘူးဟ နင်နဲ့ဆိုပိုတောင်ရင်းနှီးအုံးမယ်-
-ဟန်…..-
-မိချို နင့်မောင်ကလေ…..ဟို……သိလား ဟိုလေ- မိထက်က သူပဲဆရာမကြီးအထာနဲ့ ဦးဆောင်ခေါ်သွား ဦးဆောင်ပြောပြီး ခုမှကျ ဆင်ကောင်ကြီးအမြှီးကျမှ တစ်လို့နေတော့သည်။ မိနှောင်းက ခပ်သွက်သွက်ပင် ဝင်၍
-ငါတို့ပြောချင်တာကကွာ နင်နဲ့….ဟို…..နင်- မိနှောင်းမှာ ဝင်ပြောမည်ဆိုပြန်တော့လဲ ဒီလိုစကားကျတော့ သူလဲပြောမထွက်ဖြစ်လို့နေသည်၊ အဲ့အချိန် မိထက်လဲ သက်ပြင်းကိုချကာ
-နင့်မောင်နဲ့ နင်ပြန်လိုးမလား-
-ဟဲ့ သောက်ကောင်မတွေ…နင်ဟာက ဘာစကားကြီးလဲ မောင်နှမအချင်းချင်းကြီးကိုဟာ-
-မောင်နှမလဲဘာဖြစ်လဲဟာ လူ လူချင်းပဲဟာ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်တွေ့တာ ဘာဆန်းလဲ-
-ဟဲ့ နင်တို့တွေနော် မိန်းကလေးတန်မဲ့ဒီလောက်ကြီးအပြောကြမ်းမယ်ထင်မထားဘူး-
-ကဲပါလေ မိနှောင်း နင်တော်တော့ ငါပြောပြမယ် ကျန်တဲ့သူတွေအားလုံးလဲအတူတူပဲ ငါတို့တွေအချင်းချင်းပွင့်လင်းသင့်ပြီ မိနှောင်းနဲ့ငါနဲ့ကတော့ငယ်ပေါင်းတွေမို့ အချင်းချင်းသိပြီးသားတွေမို့ထားတော့ ကျန်တဲ့သူတွေသိအောင် ပြောပြမယ် ဒီလိုပြောတာကလဲနင်တို့ကိုယုံလို့နော် အပြင်လူဘယ်သူကိုမှဖွင့်ပြောမယ်မကြံနဲ့ ဟုတ်ပီလား-
-အေးပါဟယ် နင်ဘာပြောချင်တာလဲ မြန်မြန်ပြောစမ်းပါ ဟိုမှာ ငါ့အချစ်ကလေးကိုတစ်ယောက်ထဲထားခဲ့ရတာ စိတ်မချဘူးဟ- ဆိုပြီးမိဖြူကမူနွဲ့နွဲ့လေးဟန်လုပ်ပြောလာတာကို ဘယ်သူမှဂရုမစိုက်ကြပဲ
-ငါကော မိနှောင်းကော အပျိုရည်ဘယ်လိုပျက်ခဲ့လဲ ဘယ်သူနဲ့လဲနင်တို့သိချင်လား-
-ဟာ ငါတို့ကအကောင်းမှတ်နေတာ အရေးထဲကြောညာလာဝင်နေသေးတယ်-
-ဟဲ့တိတ်တိတ်နေကြစမ်းပါ ငါအကောင်းပြောမလို့ ငါတို့ကဘယ်သူနဲ့ ဘယ်လို အပျိုရည်ပျက်လာလဲဆိုတော့ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အပျိုရည်တွေကို မိနှောင်းရဲ့အဖေ ငါ့ဦးလေးအရင်းကြီးနဲ့ တရက်ထဲ တချိန်တည်း တကုတင်တည်းမှာတင် နှစ်ယောက်အတူတူ ပါကင်ပွင့်ခဲ့ကြတာပဲ-
-ဟင်- -ဟာ- -ဟုတ်ရဲ့လားဟယ်-
-မဟုတ်ပဲ ဘယ်သူကသိက္ခာအကျခံပြောမှာလဲဟာ ဟုတ်လို့ပြောတာပေါ့ မိနှောင်းလဲ ခုထိ သူ့အဖေနဲ့တူတူလိုးနေတုန်းပဲ သူ့အမေတောင်သိနေပြီ ဒါလဲကိစ္စမရှိပါဘူး သူကအိမ်မှာသိပ်လူရာဝင်တာမှမဟုတ်တာ အာ့ကြောင့်မို့ သူကရည်းစားမထားတာပေါ့ဟ၊ ငါကတော့ ဦးလေးနဲ့ပြီးတော့ ငါ့ပထွေးနဲ့ဆက်ဖြစ်တယ်လေ ခုထိလဲ ပထွေးနဲ့အတူအိပ်နေတုန်းပဲ- မိထက်ကပြောလိုက်တော့ မိနှောင်းကဝင်ပြီး
-ကဲ နင်တို့တွေကော ဘယ်လိုအပျိုရည်ပျက်ခဲ့ကြတာလဲဆိုတာပြောချင်ကြလား မိချိုကတော့ပါကင်ဆိုတော့ထားတော့ ကျန်တဲ့သူတွေဖြေ သော်တာ နင် ငါ့အကိုကနင့်ရဲ့ပထမဆုံးဆိုတာသေချာရဲ့လား-
-သေချာပါတယ်ဟ နင်ကလဲ…ဟို…သေချာတယ်-
-ကဲ သော်တာကတော့ ငါတို့နဲ့ပေါင်းနေကြလူဆိုတော့ သူပြောတာလဲအမှန်မို့ ထားတော့ မိထက်နဲ့ ငါလဲဖွင့်ပြောပြီးပြီ ပြောကြအုံး ကျန်တဲ့သူတွေ မိဖြူ ကြိုးကြာ ကွင်းမ ပြောကြအုံးလေ- ဆိုတော့မှ ကျောင်းမှာ ကွင်းရထားသဖြင့် ကွင်းမဟုနာမည်တွင်ထားသည့် သီရိက ထလာပြီး
-ဟဲဟဲ ယူတို့တွေက ဒီလောက်ထိပွင့်လင်းလာတော့လဲ တို့လဲပြောရသေးတာပေါ့ တို့ကလဲ ယူတို့လိုပဲအင်းစက်နဲ့ ပါကင်ပွင့်ခဲ့တာပဲ-
-ဟေ ဟုတ်လား ဘယ်သူလဲ နင့်အဖေလား နင့်မောင်နဲ့လား-
-မဟုတ်ဘူးဟ ငါ့အဖိုးနဲ့ ဟိ…-
-ဟယ် နင့်အဖိုးက ၈၀ ကျော် ၉၀ လောက်ကြီးကို သူကလိုးပေးနိုင်သေးလို့လား-
-အမလေး ဘယ်က ၈၀ ကျော်ကမှာလဲ ခုမှ ၇၀ စွန်းယုံရှိသေး လိုးနိုင်သေးလို့ ဒီကကောင်မကကုန်းနေတာပေါ့ မနှစ်ကပဲ ငါ့မှာအဖိုးကြောင့်လား ငါ့အဖေကြောင့်လားမသိဘူး ဘယ်သူနဲ့ရတဲ့ဗိုက်လဲမသိ ပူလာတာနဲ့ မနည်းစုံစမ်းပြီးဖျက်ချလိုက်ရသေးတယ်-
-ဟယ် ကောင်မကြည့်စမ်း ဒါကြောင့် သူနေမကောင်းတာအကြောင်းပြပြီး ကျောင်းနားသွားတာပဲ-
-နင်ကအဖိုးကိုကော အဖေကိုပါကုန်းတာနော် စံပဲဟေ့ ညီးကတော့ အဟိ…လုပ်ပါအုံး သူတို့နှစ်ယောက်အပြင် ဟဲ ဟဲ ရှိအုံးမှာပါ-
-အင်း…တစ်ယောက်တော့ရှိသေးတယ် အမေ့မောင် ဦးလေးနဲ့ လိုးတဲ့အဆင့်ထိတော့မရောက်ခဲ့ပါဘူးဟာ လီးပဲစုပ်ပေးဖူးတာပါ-
-နင်ဘယ်တုန်းကတည်းက နင့်အဖိုးကိုကုန်းပေးနေတာလဲ-
-၈ တန်းအောင်ပြီး နွေကျောင်းပိတ်ရက်ကတည်းကပဲ-
-အယ် ကောင်မ ကြည့်စမ်းကြည့်စမ်း မိသီရိ မိသီရိ စတိတ်ကျောင်းမှာငြိမ်လှ ငြိမ်လှနဲ့ သူကဖြင့် ၈ တန်းကတည်းက လီးအရသာသိနေတာကိုး အေးတဲ့စော်တွေကြောက်စရာကောင်းတယ်ဆိုတာ အမှန်ပဲဟ-
-ခုထိနင့်အဖိုးကိုကုန်းနေတုန်းပေါ့ ဟုတ်လား-
-အင်း…ခုသူမိန်းမကဗိုက်နဲ့ဆိုတော့ ရံဖန်ရံခါပေါ့ဟယ်၊ ဒါနဲ့ တို့အဖိုးကို အဖိုးအိုကြီးဆိုပြီးအထင်သွားမသေးနဲ့ သူကစွမ်းတယ်တော့ ခုသူယူထားတဲ့မိန်းမကလဲ ငါ့အမေနဲ့အဖေတူအမေကွဲညီမ သူ့သမီးအရင်းပဲ အသက်က ၃၀ တောင်မပြည့်သေးဘူး၊ အဖိုးရဲ့လီးက ပုံမှန်ပဲနော် ၅ လက်မလား ၆ လက်မလားမသိဘူး လုံးပတ်ကလဲ ၄ လက်မခွဲလောက်ပဲ ဒါမဲ့ဒုတ်ကြီးတာသေးတာထပ် သူကသိုင်းအရမ်းကျွမ်းတာနော်၊ ငါ့ရဲ့ဖက်စ်တိုင်းမ်တုန်းကဆို သူလိုးသွားတာ နာရကောင်းမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး အရမ်းကောင်းတာပဲသိတယ် နောက်မှသွေးတွေမြင် ဘာမြင်နဲ့ စပ်ဖြင်းဖြင်းဖြစ်မှန်းသိလိုက်ရတာပဲ-
-နင်တို့တွေပြောနေကြတော့ ငါလဲအားကျမခံပြောချင်လာပြီ ဒါမဲ့ငါကတော့အင်းစက်မဟုတ်လောက်ဘူးဟ-
-ကဲပါ အင်းစက်ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ ဘယ်လိုပါကင်ပွင့်လဲပဲသိချင်တာ-
-ငါတို့ ၁၀ တန်းတုန်းကပေါ့ဟာ ငါတို့အဆောင်က ညဂိုက်ဆရာ မှတ်မိတယ်မလား ကိုသက်နောင်လေ-
-ဟို အသားဖြူဖြူ နွဲ့တဲ့တဲ့နဲ့တစ်ယောက်လား-
-အေး ဟုတ်တယ် အခြောက်လိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ နွဲ့နွဲ့လေးလေ-
-အမလေး နင်ကအခြောက်နဲ့ပါကင်ပွင့်ခဲ့တာပေါ့-
-နင့်ဂျီးတော်အခြောက်ပါလား ဟိုကဖြင့်လီးကြီးကနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ဖိုးသားလောက်သာ မရှိချင် မရှိမယ် စောစောကမိနှောင်းလီးတုကြီးလောက်တော့အသာလေးပဲ-
-ဟယ် အဲ့လောက်တောင်လား ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲပြောပြပါအုံး-
-ငါလပတ်စာမေးပွဲမှာအမှတ်မကောင်းလို့ ကျောင်းအုပ်ကြီးကညပိုင်းအချိန်ပိုယူခိုင်းပြီးကျက်ခိုင်းခဲ့တာကနေ စတာပဲ၊ ကျန်တဲ့နင်တို့တွေက ၁၁ ထိုးရင် စာကျက်ပြီးလို့အိပ်ကုန်ကြပေမယ့် ငါကတော့မအိပ်ရဘူး ညနက် ၂ နာရီထိကျက်နေရတုန်းပဲ တစ်ရက်မှာတော့ ငါနဲ့ကိုသက် နဲ့အတူစာကျက်နေတုန်း မီးကရုတ်တရက်ပြတ်သွားတယ်လေ အဲ့အချိန်မှာပဲ ငါ့ဗိုက်ကအရမ်းရစ်လာတော့အိမ်သာကိုမဖြစ်မနေသွားဖို့အကြောင်းဖန်လာတာပေါ့ မီးကလဲပြတ် ညကြီးမိုးချုပ်ကလဲဖြစ်နဲ့ တစ်ယောက်ထဲမသွားရဲတော့ ကိုယ့်အကိုလဲဖြစ်နေတာမို့ ကိုသက်ကိုအဖော်ခေါ်လိုက်တာ အဲ့မှာ အိမ်သာတက်တုန်း မီးပျက်ပြီး ငါလဲ ကြောက်အားလန့်အားနဲ့ ကိုသက်ကိုပြေးဖက်ရင်း ငါတို့လဲ ငါးပါးမှောက်ပြီးအလိုးခံလိုက်ရတာပဲ-
-ဟင် နင့်ဟာကြီးကလဲ အဲ့တစ်ခါပဲလားဟ-
-ဘယ်ကသာ အဲ့နေ့ကစပြီး သူနဲ့ငါလဲချစ်သူမကျ လင်မယားမကျတွေလိုကိုဖြစ်သွားပြီး စာကျက်ပြီးတိုင်းလုပ်ဖြစ်ကြတော့တာပဲ ငါဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့လဲ သူ့အိမ်မှာ တီဗွီသွားကြည့်ရင်းလစ်ထွက်ပြီး ခိုးလိုးကြတာပဲ ဟိုနေ့ကတင်ငါ့အိမ်အထိရောက်လာပြီး လာလိုးသွားသေးတယ်-
-ခုထိ တွေ့နေတုန်းပေါ့ ဒါကိုနင့်ဘဲမသိဘူးလား-
-ဘယ်သိမလဲ ကိုသက်ကလဲဘယ်သူမှမသိအောင် ငါနဲ့တွဲနေတာပေါ့-
-ကဲ ငါတို့တွေအကုန်ပြောပြီးပြီ ဟိုတယောက် မိဖြူ ပြော နင်ပဲကျန်တော့တယ်-
-ဟိုလေ….ငါက အပျိုရည်ပျက်တာမကြာသေးဘူးဟ….၂ လကျော် ၃ လလောက်ပဲရှိသေးတယ်-
-ဘယ်သူနဲ့လဲ နင့်ဘဲနဲ့လား-
-မဟုတ်ဘူး ဟ ငါ့ဘဲနဲ့ပြတ်သွားတာကြာပြီ ၇ လလောက်လားရှိပြီ-
-ဟန် အဲ့အကြောင်းကိုတောင်ငါတို့မသိရပါလား နင်အသဲကွဲနေတာတောင် ငါတို့ကိုရင်မဖွင့်ဘူး ကောင်မ-
-အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူးဟာ အဟီး-
-ထားပါ နင့်ရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်ဘယ်သူလဲသာပြော-
-ဟို….ဟိုလေ…ဟို..ဟို…ငါအမှန်တိုင်းပြောရရင် ငါ့ကိုဘယ်သူလိုးသွားလဲ ငါခုထိမသိသေးဘူး-
-ဟယ်……ဘယ်လိုဖြစ်လို့ပါလိမ့်-
-အေး ငါလဲမသိဘူးဟ အဲ့နေ့က ငါတို့အိမ်မှာ ဒေဝါပါလီနေ့ အမျိုးတွေအကုန်စုပြုံရောက်နေတာလေ အကိုတွေကော မောင်တွေကော ဦးလေးတွေကော အစုံပဲ-
-ဒါနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်လဲ ပြောပါအုံး-
-အင်း…အဲ…ညကျတော့ ငါကစောစောအိပ်ယာဝင်သွားတယ်ကွာ….တနေကုန်လဲပင်ပန်းထားတော့ ညောင်းကိုင်နေတာပဲ ဒါနဲ့အစောကြီးတက်အိပ်နေလိုက်တယ်…မနက် ၃ နာရီလောက်ကျ တရေးနိုးလာတော့ ငါ့ပေါင်ကြားထဲက တအားကိုကျိန်းပြီးစပ်ဖြင်းဖြင်းဖြစ်နေတာပဲ…ဒါနဲ့ ထထိုင်လိုက်တော့ ငါ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘောင်းဘီလဲမရှိတော့ဘူး အင်္ကျီကလဲရင်ဘတ်ထိလန်နေတယ်…..ပေါင်မှာလဲသွေးတွေနဲ့ လက်နဲ့တို့ကြည့်တာလဲ အထိမခံနိုင်ဘူး အဲ့မှာ ငါတော့မုဒိန်းအကျင့်ခံလိုက်ရပြီး အပျိုရည်ပျက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့တာပဲ-
-အယ်….နင့်ဟာကလဲဟယ်….ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်လဲ ပြောပါအုံး တို့စိတ်ဝင်စားနေပြီ-
-ဘယ်လိုမှ ဆက်မဖြစ်ဘူးဟ အဲ့နေ့တရက်ပဲ ငါထင်တာတော့ ငါတို့မိသားစုထဲကပဲဖြစ်ဖို့များတယ်….သေချာသတိထားကြည့်တော့ ဘယ်သူမှ မူပျက်နေတာမျိုးမရှိဘူး အကုန်ပုံမှန်ပဲ…..တခုတော့ရှိတယ်ဟ ငါ့အဖေက ငါ့ကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်တော့ မကြာခဏလုပ်တယ်….ငါလဲ အဖေကြောက်တဲ့သူဆိုတော့ ဟိုလိုမျိုးမထင်ရဲဘူးလေ….နောက်ရက်မှာ ငါ့အခန်းထဲကစားပွဲပေါ်ကို ဆေးကတ်လေးတခုရောက်နေပြီး ရေခွက်လေးနဲ့ဖိပေးထားတယ်….ငါထင်တာတော့ တားဆေးထင်တယ်ဟ ငါလဲသောက်လိုက်ပါတယ်….အဲ့နောက်မှာတော့ ဘာမှဆက်မဖြစ်လာပါဘူး-
-ငါ့အထင်ပြောရရင် သေချာပေါက် နင့်အဖေဖြစ်လိမ့်မယ်…သိလား….နင့်အခန်းကို ဝင်လို့ထွက်လို့ရတာ မိဘတွေကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အကိုတွေမောင်တွေရှိရင်လဲတမျိုးပေါ့ နင့်မှာက ဝမ်းကွဲတွေချည်ပဲဆိုတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး ငါထင်တယ် နင့်အဖေလက်ချက်ထင်တယ်-
အကုန်လုံးလဲ မိဖြူရဲ့ဇာတ်ကြောင်းကိုနားထောင်လို့အပြီး အတွေးကိုယ်စီဖြစ်လို့သွားတော့သည်။ အဲ့နောက်မှာတော့ သီရိက တိတ်ဆိတ်မှုကိုစတင်ဖြိုခွဲကာ
-တို့တွေအချင်းချင်း ခုလိုပွင့်လင်းလာမယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ဘူး အဲ….မိချို..ကတော့…အင်း…-
အကုန်လုံးရဲ့အကြည့်တွေက မိချိုအပေါ်မှာရောက်သွားတော့ မိချိုလဲမျက်နှာလေးရဲခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းငုံ့သွားကာ
-ဘာလဲ ငါဘာလုပ်လို့လဲဟ နင်တို့နော် ငါ့ကိုအဲ့လိုကြီးမကြည့်နဲ့-
-ငါတို့အကုန်အလိုးလဲခံပြီးသား လီးအရသာ…ကောင်းကောင်းသိထားပြီးသားလူတွေချည်ပဲ နင်သာ…-
-ငါကဘာဖြစ်လဲ ငါ့ခန္ဓာနဲ့ငါ လုပ်ချင်မှ…လုပ်….အု-
-ကဲ ကောင်မတွေကြာတယ်ကွာ စိတ်မရှည်တော့ဘူး သူ့ကိုဝိုင်းချုပ်လိုက်ကြဟာ- ဆိုပြီးမိနှောင်းကဦးဆောင်ကာ မိချိုရဲ့ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အုပ်လိုက်တော့သည်၊ မိနှောင်းကလဲလက်သွက်သလို ကျန်လူများကလဲ ခြေသွက်လက်သွက်ဖြင့် မိချိုရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုပူး၍ ကြိုးနဲ့တုပ်လိုက်ကြပြီး
-ဟဲ့မိနှောင်း သူ့ကိုကြိုးနဲ့တော့တုပ်ပြီးပါပြီ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ-
-နင်ကလဲလွယ်လွယ်လေး ဟိုဖက်ကိုခေါ်သွားပြီး ဖိုးသားကိုလိုးခိုင်းရမှာပေါ့ဟ-
-အေး ဟုတ်သားပဲ နေအုံး သူ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်အုံးမယ်-
-ဘောင်းဘီပဲဆွဲချွတ်လိုက်ဟာ အင်္ကျီအတွက်တော့ ဖြည်မနေနဲ့ ကြိုးဖြေလိုက်လို့ ထွက်ပြေးရင် ငါတို့လိုက်ဖမ်းနေရမယ် နင့်တို့မှာကပ်ကြေးပါလား ဖိုးသားစို့လို့ရအောင် နို့နေရာကွက်ပြီး ညှပ်လိုက်ကွာ နောက်မှအင်္ကျီအတွက်ပြန်လျော်လိုက်မယ် ငါတို့သူငယ်ချင်းကြီးကိုလဲ လီးအရသာပေးချင်လွန်းလို့ပါ-
မိချိုတစ်ယောက်အတင်းရုန်းကန်နေပေမယ့်လဲ အရာမထင်ပါ သူ့ကိုယ်မှာဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီလေးကတော့ ဟိုတစ်ကွက်ဒီတစ်ကွက်နဲ့ စုတ်ပြဲကာနေပြီး နောက်ဆုံးကိုယ်လုံးတီးအနေအထားရောက်သွားပါတော့တယ်၊
ဒါနဲ့မိထက်က ဖိုးသားကိုသွားခေါ်လိုက်တော့ သိပ်မကြာလိုက်ပဲ ဖိုးသားလဲမိထက်လက်ကိုဆွဲ၍ ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့အမရဲ့အဖြစ်ကိုလဲတွေ့သွားတော့သည်၊ ဖိုးသားလဲ ခဏမျှကြောင်ငေးလို့သွားပြီး မိထက်က ဖိုးသားလက်ကိုသွားကိုင်လိုက်တော့မှ သူလဲပြန်အသိဝင်လာပြီး သူ့အမ မိချိုရဲ့ပေါက်ပြဲ၍ အပြင်ကိုထွက်နေသည့် ချိုဗူးသီးကြီးနှစ်လုံးအားစိုက်ကြည့်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ဆတ်ဆတ်ဖြစ်လို့နေတော့သည်။
မိထက်က ဖိုးသားကိုယ်ပေါ်မှာခြုံထားတဲ့စောင်ပါးလေးကိုဆွဲချလိုက်တော့ အောက်မှာလီးကြီးငေါက်တောက်နဲ့ကိုယ်လုံးတီးကြီးဖြစ်နေပြီး မိချိုကလဲဖိုးသားရဲ့လီးကြီးကိုမြင်သွားကာ ကြောင်ငေးနေပြီး ခဏအကြာမှ ပြန်လည်သတိဝင်လာပြီး ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်း၍
-အွန်း…အွန်း….အု….အု…- နဲ့အော်ပြောဖို့ကြံနေပေမယ့်လဲ ပါးစပ်ထဲစို့ထားတဲ့အဝတ်ရယ် လက်ကိုတုတ်နှောင်ထားတဲ့ကြိုးတွေရယ်ကြောင့် အရာမထင်ခဲ့ပါချေ
-ဟဲ့ကောင်မတွေ နင်တို့ဘာလုပ်နေတာလဲ မိချိုရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကားပြီးချုပ်ထားကြလေ- ဆိုတော့ မိနှောင်းနဲ့သော်တာကတစ်ဖက် မိဖြူ့ရယ် သီရိရယ် ကြိုးကြာရယ်ကတစ်ဖက် ဒကောက်ကွေးကနေဆွဲကာချုပ်ထားလိုက်ကြတော့ မိချိုရဲ့ဆောက်ဖုတ်အငုံးလေးက ဖိုးသားရှေ့မှာအရှင်းသားပေါ်လွင်နေတော့သည်။
-ကဲဖိုးသား မင်းမမပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်- ဆိုတော့ ဖိုးသားတစ်ယောက်လဲဆေးမိထားသူတစ်ယောက်ပမာ သူ့အမမိချိုကိုကြည့်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်
-ဖိုးသား ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ မင်းလုပ်ချင်သလိုလုပ်ကွာ မင်းအရမ်းလိုးချင်နေတဲ့ မင်းမမ မင်းရှေ့မှာ အလိုးခံဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ-
-ဟို..လေ..သူပြန်တိုင်ရင်ဘယ်နှယ်လုပ်မလဲဟင်-
-မတိုင်စေရဘူး မမ မင်းတို့လိုးတာကို ဗွီဒီယိုရိုက်ထားပေးမယ် သူတိုင်မယ်လို့ပြောရင် သားကလဲ ဗွီဒီယိုကိုလိုင်းပေါ်တင်မယ်လို့ပြန်ခြိမ်းခြောက်လိုက် ဟုတ်ပလား- ဆိုတော့ဖိုးသားကခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်၊
အဲ့နောက်သူ့ဘေးက မမချောချောလေးတွေကိုလှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်တော့ အကုန်လုံးကစောစောကအတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးများဖြင့် သူ့ဘေးမှာဝိုင်းထိုင်နေကြပြီး မိချိုကိုလိုးပြီးရင် သူတို့အလှည့်ကျလိုးပေးဖို့စောင့်မျှော်နေတာကိုသိလိုက်ရတော့ ဖိုးသားလဲအချိန်မဆွဲတော့ပဲ သူ့လီးကြီးကိုဆုတ်ကိုင်ကာ မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်မှာတေ့လိုက်တော့ မိထက်ကဖိုးသားလီးကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး
-သား သားမမကပါကင်ပဲ ပါကင်စောက်ဖုတ်ကို ဒီလီးကြီးနဲ့ထိုးခွဲလိုးလိုက်ရင် သူမခံချိ မခံသာဖြစ်သွားမှာပေါ့ မလိုးခင်ဘာလုပ်ရသေးတယ်ဆိုတာ အောကားတွေမကြည့်ဖူးဘူးလား-
-ဟို…သားပါးစပ်နဲ့အရင်လုပ်ပေးရမှာလား-
-ဒါပေါ့ သားရဲ့ ဒါမှသားမမ အလိုးခံနိုင်မှာလေ ဒါနဲ့ သားမရွံတတ်ဘူးမလား-
-ဟင့် အင်း ရွံပါဘူး မမကိုဒါမျိုးလုပ်ချင်နေတာကြာပြီ-
-ကဲ ဒါဆိုလဲ စလိုက်တော့လေ- ဆိုတော့ ဖိုးသားကလဲဟုတ်ဆိုပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း မိချိုရဲ့အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးကိုကုန်းစုပ်လိုက်ပါတော့တယ်၊
မိချိုကလဲရုန်းနေတုန်းပါပဲ လက်နှစ်ဖက်ကိုကြိုးနဲ့ချည် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုလဲကြိုးနဲ့အသီးသီးချည်နှောင်ထားလိုက်ပြီး လက်နဲ့တွဲကာတစ်ခါထပ်ချည်ထားတော့ ခြေကားကားလက်ကားကားနဲ့ ဘာမှမလှုပ်သာ မတက်သာတော့ပဲ ငိုပဲငိုနေမိတော့တာပေါ့၊ ဖိုးသားကတော့ ဘယ်သူမှသင်ပေးစရာမလိုတဲ့ ဘာဂျာမှုတ်တဲ့အတတ်ပညာကို ကိုယ့်ဟာကိုလေ့လာ ကိုယ့်ဟာကိုကျင့်သုံးပြီး ဝင်းဝင်းဝါဝါနဲ့ လှပနေသည့် မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာလေးနဲ့တပြွတ်ပြွတ် တပြတ်ပြတ်နဲ့လျက်ပေးနေပါသည်။
လျှာနဲ့ပဲ လှိမ့်လျက်နေလို့ မိထက်ကဘေးမှ ဆရာမကြီးဝင်လုပ်ကာ လက်ချောင်းထိုးသွင်း၍ နှဲ့ပေးရန်ပြောလေတော့ ဖိုးသားလဲ အဖုတ်ကိုလျက်ရင်း လက်ခလယ်နဲ့လဲထိုးသွင်းကာ အထုတ်အသွင်းလေးလုပ်ပေးနေတော့ မိချိုလဲကြာကြာမရုန်းနိုင်တော့ပဲ ဖင်လေးကော့တော့ကော့တော့ဖြင့် ဖိုးသားရဲ့ကလိုင်းပေးမှုမှာမျှောပါသွားတယ်၊ မိနှောင်းနဲ့မိထက်တို့ကလဲ သူတို့ရဲ့ဘေးမှာအားကျမခံ အချင်းချင်းကစ်ဆင်တွေစုပ်နမ်းနေလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက်ညှစ်လို့နေတယ်၊ ဘေးလူတွေကလဲ မိနှောင်းတို့လို့လိုက်လုပ်ရမလား ဖိုးသားတို့လိုးပြီးတဲ့အထိစောင့်ရမလား အခြေအနေကိုကြည့်နေကြပြီး မိသော်နဲ့ မိသီရိတို့ကတော့ တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်လို့ တစ်ယောက်ဖင်တစ်ယောက်မသိမသာကိုယ်တွယ်ပွတ်သပ်နေပါတော့တယ်၊
ဖိုးသားတစ်ယောက် မိချိုကိုဘာဂျာမှုတ်လိုက် အစိဆော့လိုက် လက်ကလိုင်းနဲ့ ၁၀ မိနစ်ဝန်းကျင်လောက်နေတော့ မိချိုတစ်ယောက်ခါးလေးကော့ကော့တက်လာပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေတာကို သော်တာကသတိထားမိသွားပြီး
-ဟဲ့..မိထက် မိချိုပြီးတော့မယ်ထင်တယ်ဟဲ့- ဆိုမှ မိထက်ကောမိနှောင်းကောရပ်လိုက်ပြီး မိချိုကိုကြည့်တော့ အဟုတ် မိချိုတစ်ယောက်ပြီးချင်လာကာ ကိုယ်လုံးလေးကတဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်မို့ မိနှောင်းအပေါ်မှာခွနေတဲ့မိထက်က မိချိုဘက်ခေါင်းစောင်းလိုက်ပြီး မိချိုရဲ့စူထွက်စပြုနေတဲ့ နို့အုံလေးကိုညှစ်ဆွဲကာစုပ်ပေးလိုက်ရင်း
-မိချို အောင့်မထားနဲ့ အာ့နင်ပြီးချင်နေတာ သိလား ပြီးချလိုက် ပြီးချလိုက်နော်- လို့ပြောတဲ့အချိန်မှာပဲ မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကနေ ဝါကျင်ကျင်သေးတွေပန်းထွက်လာကာ မိချိုရဲ့ခါးလေးဟာလဲကော့ပျံနေပါတော့တယ်၊
ဖိုးသားကတော့ သူ့အမမိချိုရဲ့အဖြစ်ကိုအကြောင်သားငေးကြည့်နေတော့ ဘေးမှာနေတဲ့ သီရိက သူ့လီးကိုသွားကိုင်လိုက်ပြီး မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်မှာတေ့ထားလိုက်ကာ
-မောင်လေး ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဒီအချိန် မိချိုမျော့နေတာဆိုတော့ သူနာကျင်တာသိပ်ခံစားမိမှာမဟုတ်ဘူး ဆောင့်ထည့်လိုက်- ဆိုပြီးပြောလာမှ ဖိုးသာလဲမိချိုရဲ့ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကိုဖိချလိုက်ပြီး ခါးကိုခွက်ကာ သူ့လီးတန်ကြီးကိုဆောင့်ထည့်နေပါတော့တယ်၊ ပါကင်ပွင့်ပြီးသား ဖွတ်ဖွတ်ညက်ကြေအောင်လိုးလာပြီးတဲ့ မိထက်ကိုတောင် အလွယ်တကူလိုးလို့မရတာ သူ့အမပါကင်စောက်ဖုတ်ကလဲဘယ်ဝင်မလဲ တင်းတင်းကြီးခံနေတော့ ဖိုးသားလဲချွေးတွေပျံလာရော၊
ဒါနဲ့
-မမထက် သားထည့်လို့မရဘူး- ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့မှ မိထက်နဲ့မိနှောင်းတို့လဲနမ်းတာရပ်လိုက်ကြပြီး ဖိုးသာကိုကြည့်ကာ
-အယ်…ဟုတ်ပါရဲ့ မနေ့ညကတောင် ငါ့ကိုလိုးတာ တော်တော်နဲ့မဝင်ဘူးဆိုတော့ မိချိုစောက်ဖုတ်လဲဝင်မှာမဟုတ်ဘူး…အင်း….ဒီလိုလုပ်ဟာ ချောဆီ အဓိကကချောဆီမရှိတာပဲ- အဲ့အချိန် သီရိက
-ငါ့မှာ ဘော်ဒီလိုရှင်းပါတယ် အဲ့ဒါလိမ်းရင်ကော ရမလား- မိထက်ကလက်ဖျောက်တီးလိုက်ပြီး
-ရတာပေါ့ဟ လိုးရှင်းကလဲ ဆီပါတော့ ချောတယ် သွားယူ သွား…သွား- ဆိုတော့ သီရိက အဲ့တဲထဲမှာတင် သူ့အိတ်ကရှိနေတော့ အိတ်ထဲမှ ဘော်ဒီလိုးရှင်းဗူးကိုယူလိုက်ပြီး မိထက်ကိုလှမ်းပေးလိုက်တယ်၊ မိထက်က လိုးရှင်းကို လက်ထဲညှစ်ချလိုက်ပြီး ဖိုးသားလီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဘော်ဒီလိုးရှင်းတွေအနှံသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလဲ လိုးရှင်းများလိမ်းလို့ပေးနေတော့သည်။
နှစ်ယောက်လုံး လိမ်းပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ မိထက်က ဖိုးသားကိုပြန်လိုးခိုင်းတော့ ဖိုးသားလဲ မိချိုပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်နေရာဝင်ယူလိုက်ပြန်တယ်၊ ဒီတစ်ခါတော့မိနှောင်းကဖိုးသားလီးကြီးကိုကိုင်ပေးထားပြီး မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝလေးမှာတေ့ကာပေးထားပြီး
-ဖိုးသား ဆောင့်မထည့်ပဲ ဖြေးဖြေးချင်းနှဲ့ပြီးထည့်လိုက်- ဆိုတော့ ဖိုးသာလဲ မိချိုဘေးတဖက်တချက် ကြမ်းပြင်ကိုလက်ထောက်ပြီး ခါးကိုကော့ကာ သူ့လီးတန်ကြီးကိုအတင်းဖိစိုက်ရင်း ထိပ်ခေါင်းလေးမြုပ်သွားတော့ စကောဝိုင်းလှည့်သလို နှဲ့နေတော့သည်၊ အဲ့လိုနှဲ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းမှသာ လီးတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးက မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးလဲဖောင်းဖောင်းကြီးဖြစ်လို့လာပြီး ဒစ်ခေါင်းကြီးမြုပ်ဝင်သွားတော့သည်။
ဒစ်ခေါင်းမြုပ်သွား၍ ဆက်ထည့်ဖို့တင်းကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေတာနဲ့ မိနှောင်းက ဖိုးသားလီးပေါ်ကို လိုးရှင်းများထပ်မံညှစ်ချလိုက်ပြီး သုတ်လိမ်းပေးကာ မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝကိုလဲ လိုးရှင်းတွေညှစ်ချပေးနေလိုက်တယ်၊ လိုးရှင်းနိုင်နိုင်လေးလိမ်းပြီး ပြန်ဆောင့်ကြည့်ရာ ချောမွှတ်သည့် လိုးရှင်းအရည်တွေရဲ့အကူအညီနဲ့ လီးတန်ကြီးကချောချောချူချူပဲ မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတော့သည်
အဲ့အချိန်မှာမိချိုလဲပြန်လည်သတိရလာပြီး ခေါင်းထောင်လာကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုငုံ့ကြည့်ပြီး ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးဝင်နေမှန်းလဲသိကော သူ့ကိုယ်လုံးကလူးလိမ့်ကာရုန်းလာပြန်တော့ သီရိတို့တစ်တွေကဝိုင်းဝန်းချုပ်လိုက်ရပြန်သည်၊ ဖိုးသားရဲလီးကြီးမှာ တဝက်ခန့်ဝင်နေပြီဖြစ်တာကြောင့် ဝင်လက်စတဝက်ကိုသာ သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်၍ ညှောင့်လိုးပေးရင်း ဖိုးသားလဲတစ်ခါမှမရဖူးတဲ့အရသာထူးတွေကြောင့် စိတ်ကတစ်ချက်တစ်ချက်လွတ်ကာ ခါးကိုကော့ပြီးအတင်းကာရောဆောင့်လိုးမိတော့သည်
မိချိုတစ်ယောက်လဲ သူ့ပေါင်ကြားထဲနေရာယူ၍ သူ့ကိုလိုးပေးနေတော့ မောင်ဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး မျက်ရည်များပင်စီးကျလာပါတော့တယ်၊ မိချိုသတိရလာတာလဲမြင်ကော မိထက်တို့က သူ့ပါးစပ်မှာစီးထားတဲ့အဝတ်စကိုထုတ်ပေးလိုက်တော့ မိချိုလဲအသံထွက်၍ ငိုပါတော့တယ်
-သား မမမိချိုကိုနမ်းပေးလိုက်ပါအုံး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကလဲပါကင်လေးပဲ တစ်ခါမှမနမ်းဖူးသေးဘူး-
