“ဟိုဘက်ကို လှည့်ပြီး ကုံးပေးပါလား၊ မာမီ့ အိုးကြီးကို ကြည့်ပြီးလုပ်ချင်လို့”
“ဟွန့် သူတော်တော်ပို”
သို့သော်လည်း ဒေါ်မာယာမိုး က သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးရှာပါတယ်၊ ဘေစင်ဘက်ကိုလှည့် လက်နှစ်ဘက်ဘောင်လေးပေါ် တတောင်ထောက်လို့ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်ကော့ပေးတယ်။ အားပါး နည်းတဲ့ အိုးကြီးမှ မဟုတ်တာကလား၊ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခု အောက်၊ ပေါင်လုံးနှစ်ခု ဆုံရာမှာ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး၊ အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီး၊ အရည်ကြည် ရွမ်းလဲ့ လို့နေသည်။ ရဲအောင်နိုင် သူ့ လီးကြီးက မာတောင်လွန်းအားကြီးလို့ လက်ဖြင့် ကိုင်စရာတောင် မလိုပါ ဒီအတိုင်းပဲ ရှေ့နားတိုးပြီး လီးထိပ် ကို စောက်ဖုတ်ဝ မှာ တေ့လိုက်သည်။
ဒေါ်မာယာမိုး ရဲ့ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ဖက်ကို တဖက်တချက်ထိုင်းကိုင်ရင်း ဒူးလေးညွှတ်ကာ ကော့ထိုးချလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်က ထင်ထားတာထက် စေးကျပ် နေသည်။ ရဲအောင်နိုင် အံ့ဩသွားရသည်။ အန်တီမိုး တုန်းက တောင် အဲလောက်မကျပ်။
“အား မာမီ့အဖုတ်လေး က ကျပ်နေတာပဲ၊ သားတို့ကို ဆီဆက်ရှင်း နဲ့ မွေးခဲ့လို့လား”
“အူး…ကျွတ်စ်….. အို ဘာတွေ လျှောက်မေးနေတာလဲ၊ စကားမပြောနဲ့ ကွာ အရမ်းကောင်းနေတုန်း”
ရဲအောင်နိုင် လည်း မပြောတော့ပါ၊ သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် တော့ ဒစ်အနားစောင်း တွေ နဲ့စောက်ခေါင်းထဲက အသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်သတ်ခဲ့တကို ခံစားမိနေရသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက လည်း နွေးထွေးနေသည်။ သူ့လီးကြီးတခုလုံး ကို ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ အရသာတွေကို ပေးနေသည်။
ရဲအောင်နိုင် အသာ ပြန်ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အား အဖုတ်ကြီးက နူးအိနေသည်။ သူ့ပေါင်ရင်း နှင့် ဖိမိနေသော ဒေါ်မာယာမိုး တင်ပါးကြီးတွေက လည်း အိစက်နေသည်။ သူ့လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားအောင် ဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း တင်ပါးဆုံ အိအိကြီးတွေက သူ့ပေါင်ခြံကို လာလာ ဖိနေသည်မှာ လည်း အရသာရှိလှသည်။ နောက်တော့ သူ့စိတ်တွေ က လီးတန်ပေါ်မှာပဲ အာရုံရှိတော့သည်။ ဒေါ်မာယာမိုး ပေါင်ရင်း နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူအားရပါးရ ညှောင့်လိုး ဆောင့်နေမိသလို၊ ဒေါ်မာယာမိုးကလည်း ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ပေးကာ အလိုးခံလျှက်ရှိလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခေါင်းသံတွေက မီးဖိုထဲမှာ ထွက်နေသလို တဖတ်ဖတ် နှင့် အသားနှစ်ခု ရိုက်သံကလည်းတဖတ်ဖတ်။
” ဖွတ်…ဖတ်…စွိ..စွပ်..”
“အ.. အ… အု…အီးးးးး”
“ဖွတ်..ဗျိ…ဖုတ်…ဖတ်..”
“ဟ…ဟ… အူးးးး”
နှစ်ယောက်သား အရှိန်ရကြတော့၊ လိုးသံဆောင့်သံ ငြီးသံတွေကလည်း မြန်လာသည်။ သားအမိ နှစ်ယောက် မစားကောင်းတဲ့အသီးကို စားနေကြသည်မို့ အရသာက ပိုပြီး ရှိသလို ၊ ရင်ခုံနှုံးကလည်း ပိုမြန်ရသည်။ အတွေ့အကြုံ ရှိကြသူများမို့သာ ဒီလောက်ထိန်းနိုင်သည်။ ရဲအောင်နိုင် မောဟိုက်သံဖြင့်၊
“မာမီ… သား ပြီးတော့မယ်..အပြင်မှာ ထုတ်လိုက်ရမလား အားးးးး”
“နိုးးးး နိုးးး အထဲမှာပဲ ပြီးလိုက် အူးးး သား မာမီ့ထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်….”
“အိုးးး ပြိးးးးးး ပြီးးးးးး”
ရဲအောင်နိုင့် လီးမှ ပူကနဲ ပူကနဲ လရည်များ ပြန်းထွက်သွားသည်။ ဒေါ်မာယာမိုးလည်း သူ့စောက်ခေါင်းထဲ နွေးထွေးတဲ့ လရည်တွေ တိုးဝင်လာတာ ဖီးဖြစ်သွားပြိး ကိုယ်လုံးလေး တုံတက်ကာ တောင့်တင်းရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ ကြွက်သားများကို ရှုံ့ပွပြီး ရဲအောင်နိုင် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ပေးသလို ညှစ်လိုက်မိလေသည်။
ရဲအောင်နိုင်လီးမှ သုတ်ရည်များ ကုန်သလောက် ပန်းထည့်ပြီးတော့ မောသွားသော ရဲအောင်နိုင်က ဒေါ်မာယာမိုးကျောပေါ်မှောက်မှီရင်း လက်များက ဒေါ်မာယာမိုး နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကာ ဆုပ်ကိုင်ထားမိလေသည်။ ဒေါ်မာယာမိုးလည်း ဘေစင်ပေါ် လက်ထောက်ရင်း နားနေလိုက်သည်။ ခနအကြာမှ။
“ကဲ ထတော့ သား နင့်ကိုယ်ကြီးနဲ့ ငါ့ကို ဖိထားလိုက်တာ အလေးကြီး”
“အဟီး ဆောရီး မာမီ.. အရမ်းကောင်းတာပဲနော်၊ မာမီရော ကောင်းရဲ့လား”
“အင်း ကောင်းတယ်၊ သားက ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အတော်ကျွမ်းနေပါလား ဘယ်ကနေများတတ်ထားတာလဲ”
“အဟီး ဒီလိုပေါ့ မာမီရယ်၊ သင်ဆရာ မြင်ဆရာတွေပေါ့၊ မာမီ့ကိုလည်း မေးစရာတွေ ရှိသေးတယ်”
“အင်း မေးစရာရှိတာ နောက်မှ မေး ခု လာ ရေသွားဆေးရအောင် ပြီးမှ ဧည့်ခန်းမှာ ပြောမယ်”
ရဲအောင်နိုင် နှင့် ဒေါ်မာယာမိုးတို့ နှစ်ယောက် ရေဆေး သန့်စင်၊ ပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖါပေါ်မှာထိုင်ကြလေသည်။
“ကဲ ပြောစမ်းပါအုံး သားက မာမီ့ ကို ဘာမေးချင်တာလဲ”
“အော် ရိုင်ရန် နဲ့ မာမီနဲ့ ဘယ်လို စဖြစ်ကြတာလဲလို့”
“ဟဟ သားက ဘာလို့စိတ်ဝင်စားရတာလဲ၊ တူနဲက အန်တီမို့လား၊”
“ရှင်းရှင်းပြောရရင် သားက ရိုင်ရန့် ကို မနာလိုတာ၊ သိလား၊ ဒီကောင်က ကိုယ်နဲ့ အသက်မတိမ်းမယိမ်းဟာကို ၊ နောက်ပြီးတော့ ကိုယ့်အမေ အဲလို အကိတ်ကြီးကို ဒီကောင်က စိတ်ကြိုက်ဖြိုနေရတယ်ဆိုတော့ဟွန်း။ ခံရခက်တာက မာမီက လည်း ရိုင်ရန့် ကို နည်းနည်း အရမ်းအလိုလိုက်သလိုပဲ သူလုပ်ချင်တာ အကုန်ပေးလုပ် နေတာကိုး”
“ခစ်ခစ် အဲတုန်းက သား နဲ့မှ မဖြစ်ရသေးတာ အခု သားနဲ့ ကြုံလိုက်ရတော့ သားက အကောင်းဆုံး ဖြစ်သွားပြီ။ တကယ်ပြောတာပါ၊ ချစ်တာနဲ့ ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုနဲ့ ပေါင်းစပ်ပြီးတော့ပေါ့”
“ထားပါတော့ သားမေးတာ ဖြေသေးဘူး ရိုင်ရန် နဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဆိုတာ”
“အင်း သား မေးတော့ လည်းဖြေရအုံးမှာပေါ့၊ အဲဒါကို မဖြေခင်သားကိုလည်း မာမီတခု မေးမယ်၊ သား မာမီ့ကို လုပ်ရတော့ လွယ်လိုက်တာလို့ မထင်ဘူးလား၊ မာမီ့ကို အညှာလွယ်လွန်းတယ်လို့ မထင်ဘူးလား”
“ဟင့် အင်း အဲလိုတော့ မထင်ပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ဒီထက်တော့ ခက်ခဲလိမ့်မယ်လို့ တော့ တွေးထားတာ၊
“ဘာဖြစ်လို့လည်း ဆိုတော့ သားနဲ့ အဲလို ဖြစ်မယ်လို့ မာမီက ဖန်တက်ဆီ ရှိနေတာကိုး”
“ဟင် တကယ်လား၊ သားလည်း အဲလိုပဲ အံ့ဩစရာကြီးနော် သားတို့ နှစ်ယောက် တူနေကြတာ”
“အင်း သားကတော့ ဘယ်လိုကနေ မာမီ့ကို ဖန်တက်စီ ဖြစ်လာသလဲ မသိဘူး မာမီက တော့ ရွိင်ရန်တို့ သားအမိ ကြောင့်ပဲ”
“ဘာ… ဘယ်လို.. ရွိုင်ရန်တို့ သားအမိ … ဒါ… ဒါ ဆိုရင်..အန်တီ စန္ဒာ နဲ့ ရွိုင်ရန်တို့…”
ရဲအောင်နိုင် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရသည်။ အင်မတန်မှ တည်ငြိမ်ပြီး ပြုံရယ်ခဲသော ဒေါ်စန္ဒာမိုး၊ အခါကြီးရက်ကြီးများတွင် အမြဲ ဥပုဂ်ယူ၊ ဘုရားသွားကျောင်းတက်၊ အိန္ဒြေသိက္ခာရှင်၊ သူတို့မောင်နှမ တွေ ငယ်စဉ်က အလွန်ကြောက်ရွံ့ ရိုသေ ခဲ့ရသည့် ကြီးကြီးစန္ဒာ သို့မဟုတ် အန်တီစန္ဒာမိုး နှင့် သူမ ၏ သား၊ ဒီလောက် အင်းစက် ကို ကြိုက်နှစ်သက်လာပြီး လှုပ်ရှားလာခဲ့သည့် ရဲအောင်နိုင်တောင် မယုံသင်္ကာ ဖြစ်သွားရသည်။
“အင်း မာမီလည်း အမှတ်မထင်ပဲ နဲ့ သူတို့ ချစ်ရည်လူးနေတဲ့ ပွဲနဲ့ သွားတိုးတာ၊ မမစန္ဒာလည်း ရှက်လွန်းလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတ်သေမယ်တောင် ကြံတာ၊ မာမီက ဖြောင်းဖြပြီး အဲဒါ က မဆန်းပါဘူး၊ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိပါတယ်။ ကိုယ်မိသားစု တွင်း အပြင်ပေါက်မကြားရင် ပြီးတာပဲ၊ အရွယ်ရောက်သူချင်း တဦးနဲ့ တဦး သဘောတူရင် ဘာအကြာင်းရှိလဲဘာညာပေါ့။ အဲဒါမှ သူ နည်းနည်းစိတ်သက်သာ ရသွားတာ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကို မာမီ ချောင်းကြည့်တုန်းက သူတို့ အားရပါးရလိုးနေကြတာ ကြည့်ပြီးဖီးတွေတက် ပြီး ကြက်သည်းတဖြန်းဖြန်းထ ခဲ့ရတာလေ။ အဲတော့လည်း ရွိုင်ရန့်ကို အထာပေးပြီး အလိုးခံလိုက်တာပေါ့။ မမစန္ဒာလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့စီးခရက်ကို မာမီလည်းသိနေပြီ ဆိုတော့ သူကလည်းဝန်မတိုပါဘူး၊ ရွိုင်ရန့်ကို တခြား တစိမ်းတွေနဲ့ ဖြစ်မဲ့အတူတူ သူ့အန်တီနဲ့ ဆိုတော့ မပြောတော့ဘူးလေ၊ မာမီက ရွိုင်ရန် နဲ့ လိုးနေရင်း တခါတခါမှာ သားကို စိတ်ကူးယဉ်မိတာပေါ့၊ ရွိင်ရန်ကလည်းသိတယ်လေ၊ ဒါကြောင့်တခါတလေ ရိုးပလေးအနေနဲ့ သူ့ကိုယ်သူ သားလို့ ဟန်ဆောင်ပြီးမာမီ့ကို လိုးတာပေါ့။ အဲဒါကြောင့် သား မာမီ့ကို အကြည့်တွေ မရိုးတာလည်းရိပ်မိတယ်။ သား ကြိုးစားတော့လည်း မာမီ ဟန်မဆောင်တော့ပဲ အသာတကြည်နဲ့ အလိုးခံလိုက်တာပေါ့ အဟစ်”
“အင်း မာမီ ပြောတာ ကြားရတာနဲ့ ကို သား လီးပြန်တောင်လာပြီ အဟီးး”
“ဟယ်မြန်ပါ့ ၊ တနေ့လုံး အချိန်ရှိပါသေးတယ်။ သမီးတို့လည်း တော်တော်နဲ့ ပြန်လာအူးမှာ မဟုတ်ပါဘူး”
“အင်းပါ သားလည်း မလောပါဘူး၊ လာပါအုံး မာမီနဲ့ စကားလည်းအေးဆေးပြောချင်လို့ သားပေါင်ပေါ်လာထိုင်မလားလို့”
‘အမလေး မာမီ့ကိုယ်ကြီးကို သား ခံနိုင်လို့လား၊ ဒီလောက်ဝတုတ်ပြဲနေတာကြီးကို”
“အို မာမီက ဒီလောက်မဝပါဘူး၊ တုတ်တာလေးတွေက သားအကြိုက်ပဲ၊ နောက်ပြီးတော့ ပြဲလဲ မပြဲဘူးဟိုဟာလေးက စေ့နေတုန်းပဲ အဟီး”
“ဟင့် ဒါမျိုးတော်တော်တတ်တယ်”
ဒေါ်မာယာမိုးက ဆယ်ကျော်သက်မြီးကောင်ပေါက်မ လေးအလားညှတုတု ပြောလိုက်ရင်းက ရဲအောင်နိုင့်ပေါင်ပေါ် သူမ တင်ပါးကြီးများကို လွဲကာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မာယာမိုး ကိုယ်လုံးမှာ အနည်းငယ်လေးတော်လည်း ရဲအောင်နိုင် ထိုင်နေသော ဆိုဖာမှာ အသားအိသဖြင့် ရဲအောင်နိုင် အတွက် တော့ အဲလောက်ဖိအားမခံရပေ၊ ရဲအောင်နိုင် လီးကြီးမှာတော့ ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ထောင်လို့ ရနေလေသည်။
ရဲအောင်နိုင်က ဒေါ်မာယာမိုး ခါးလေးကို သိုင်းဖက်ရင်း ဒေါ်မာယာမိုး ပုခုံးသား လေးနှင့် တဆက်တည်းလည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုး မှာ အနည်းငယ်ယားသလို မို့ ခစ်ကနဲ ရီမိသည်။ သို့သော်လည်း စိုတိုတို နူတ်ခမ်းတို့ သူမ လည်တိုင်ကျော့ကျော့ပေါ် ရောက်လာတော့ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းသွားကာ စောက်ဖုတ်မှ လည်း အရည်ကြည်တို့ စိုစွတ်လာတော့သည်။ ရဲအောင်နိုင်က ဒေါ်မာယာမိုး မေးရိုးလေးတလျှောက်နမ်းသွားရင်းမှ ဒေါ်မာယာမိုး နူတ်ခမ်းတို့ကို သူ့လျှာဖြင့် ရက်လိုက်လေသည်။ သားအမိ နှစ်ယောက် မျက်နှာချင်း ထိကပ်လုနီးနီး အနေအထားဖြင့် တယောက်ကို တယောက် ရမက်ရွမ်းဝေသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်မိလိုက်ကြပြီး နူတ်ခမ်းချင်းထိကပ်သွားကြကာ အပြန်အလှန် နမ်းစုပ်မိကြတော့သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် နှစ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်လျှက်က လျှာချင်း သူ့ပါးစပ်ထဲ ကိုယ်ဝင် ကိုယ့်ပါးစပ်ထဲ သူထိုးဖြင့် ပွတ်သတ် စုပ်နမ်းနေကြသည်။
တဖြည်းဖြည်းချင်း လေးလံသလို ဖြစ်လာသော ဒေါ်မာယာမိုး ကိုယ်လုံးကို အသာလေး ဆိုဖာပေါ်ပက်လက်လှဲစေလိုက်ပြီး သူမ ခေါင်းကို ဆိုဖာလက်ရမ်းပေါ်မှာ မှီထားစေလိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုး ဘလော့စ်အကျႌကို လှန်လိုက်ပြီး နို့ကြီးများကို ရဲအောင်နိုင်တယောက် အားရပါးရ စို့ပြစ်နေလေသည်။ သူဒီနို့ကို နောက်ဆုံး စို့ခဲ့တာ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်က မဟုတ်လား၊ ဒေါ်မာယာမိုးတယောက် ဆိုဖာပေါ်မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြစ်သွားတော့ ဒေါ်မာယာမိုး ပြန်ဝတ်ထားသော ပိတ်ပေါင်းဘီ အတိုလေးကို ပေါင်လုံးကြီးများ မှ တဆင့်ခက်ခက်ခဲခဲ ပြန်ဆွဲချွတ်ရလေသည်။ ဒီတခါတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ ပက်လက်လေး ဒေါ်မာယာမိုးကို ရဲအောင်နိုင်က ပေါင်နှစ်လုံးဝင်လျှက် သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ လိုးလေသည်။ ပေါင်လုံး နှစ်လုံးကို သူ့ဂျိုင်းအောက်မှာ ညှပ်လျှက် ဖင်ကို ကြွကာ ကြွကာ ဖြင့် အားကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက တချက်တချက် ဒေါ်မာယာမိုး နူတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက် ဒေါ်မာယာမိုး နို့သီးခေါင်းတုတ်တုတ် တွေကို စို့လိုက်ဖြင့် ဇိမ်ဆွဲ လိုးနေလေတော့သည်။
ဒီတခါတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အတွက် ဒုတိယ အကြိမ်လည်း ဖြစ်၊ တယောက် အကြောင်းလည်း တယောက် သိနေကြပြီ ဖြစ်ရာ ဇိမ်ခံပြီး အရသာ ကို တတ်နိုင်သမျှ အပြည့်အဝ ခံစားဖို့ ကြိုးစားနေကြလေသည်။ ရဲအောင်နိုင်က ဖင်ကို ကော့ကာ တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးသလို၊ ဒေါ်မာယာမိုး ကလည်း သူကပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ရဲအောင်နိုင် ခါးကို ညှပ်ကာ သူမ ကိုယ်ပေါ်သို့ ဆွဲဆွဲ ဆောင့်ချသည်။ တချက်တရာလောက် ဆောင့်ပြီးမှ ရဲအောင်နိုင့် လီးကြီးမှာ ဒေါ်မာယာမိုးစောက်ခေါင်းထဲ တွင် အရမ်းကို ဖေါင်းထွား ကြီးကား လာရာ ဒေါ်မာယာမိုး စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကလည်း လိုက်လျှောညီထွေ ဖြစ်ရအောင် ညစ်ပေးနေလေသည်။ မကြာခင်မှာပင် ဒုတိယ အချီမြောက် ရဲအောင်နိုင့် လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်ပူများ ဒေါ်မာယာမိုး စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်လေတော့သည်။
“ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”
“ကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်၊ ဆွေမျိုးမေ့တယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးလားဟင်”
ဆက်ပါအူးမယ်…..
“ဟဟ ဆွေမျိုးမေ့လို့ အခုပဲ ကိုယ့်အမေအရင်းကို လိုးနေတာပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား”
“ဟားဟား မာမီ က သားထက်တောင် စကားပြောတာ ပွင့်လင်းလိုက်တာ အဟီး၊ သား တောင် ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး”
“အင်း အခုက သား ဖြေရမဲ့ အလှည့် ၊ ပြောစမ်းပါအုံး ခုလို အတတ်ကောင်းတွေ ဘယ်ကနေတတ်လာသလဲ ဆိုတာ”
“သား အကြောင်းကတော့ ဇာတ်လမ်းတောင် ရေးလို့ ရမလားမသိဘူး၊ အဟိ။ ဒီလို မာမီ….”
ရဲအောင်နိုင် က အန်တီနန်း က အစပြုလို့ ဆရာမကြီး ဒေါ်ခင်ညိုညိုအောင်၊ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ နောက်တော့ စိုးနိုင်နဲ့ သူ့အဒေါ်၊ သူ့အမေတွေ အကြောင်းပြောပြလာရာက ဒေါ်လေးသီရိမေ အကြောင်းရောက်တော့ခန ရပ်ပြီး ပြောသင့်မပြောသင့် စဉ်းစားနေမိသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အမေ ကိုယ်တိုင်နှင့်ပင် ဖြစ်ခဲ့ပြီဆိုတော့ ဘာက ဒီထက်ပိုဆိုး စရာရှိလဲ၊ ဟု တွေးမိကာ ပြောလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မာယာမိုး အံ့အားသင့်သွားသည်။
“အော် သီရိတောင် ပါလိုက်သေးတာလား ခစ်ခစ်”
“မာမီ က ဒေါ်လေးသီရိ ဆိုတော့ အရမ်းကြီးမအံ့ဩသလိုပဲ၊ မာမီ တခုခု သိနေတာလား”
“ဟားဟား သားကို သီရိ က မပြောပြဘူး ဆိုတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ သားက မာမီ့ကို အားနာလို့ မပြောပဲ နေတာဖြစ်မယ်၊ သားဖေဖေ နဲ့ သီရိ နဲ့ ဖြစ်ခဲ့ကြဖူးတယ်ဆိုတာ”
“မာမီလည်းသိတယ်ပေါ့၊ ဒါကို”
“သိရုံတင် ဘယ်က မလဲ မာမီတို့ က သရီးဆမ်းတောင် လုပ်ခဲ့ဘူးတာ ၊ သားဒက်ဒီ နဲ့ မာမီနဲ့ သီရိနဲ့လေ သီရိ ယောက်ျား မရခင်ကထဲက”
“ဟား ကြည့်စမ်း ဒက်ဒီ က တော်တော်ကံကောင်းတာပဲ”
ရဲအောင်နိုင်မှာ သူ့အဖေ၊ ဒေါ်လေးသီရိ နှင့် သူ့မာမီ တို့ သုံးယောက် ကိုယ်လုံးတီး မွေ့ယာတခုထဲ သရီးဆမ်းနေကြပုံကို တွေးလိုက်မိတော့ လီးက ချက်ချင်းမာလာရလေသည်။
“ဟဟ သား လည်း ကံမကောင်းဘူးလို့ မာမီ့ကို ပြောချျင်သေးလို့လား”
“အင်း ဒေါ်လေးသီရိ နဲ့ မာမီနဲ့ ကို သား လိုးခွင့် ရခဲ့ ပေမဲ့ ဒက်ဒီ့လို နှစ်ယောက်တပြိုင်နက် မရခဲ့ဘူးလေ အဟိ”
“အဲဒါကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူးလေ”
“မာမီက ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ”
“သား နဲ့ သမီး မိုး တို့ ဘာမှ မဖြစ်သေးဘူး လို့ သားက ပြောချင်တာလား”
ရဲအောင်နိုင် မျက်နှာ နီမြန်းသွားခဲ့ရသည်။ သူ့မာမီ ကအတော်ပါးနပ်ပါလားဟုလည်းတွေးလိုက်မိသည်။
“သားပြောမလို့ပါပဲ မာမီ၊ တော်ကြာမာမီ စိတ်များ ဆိုးနေမလားလို့ပါ”
“အင်း ဒီအခြေနဲ့ ဒီအခြေ ဘာစိတ်ဆိုးစာ ရှိမလဲ သားရဲ့ ခုလိုဆို သားက ပိုကံကောင်းတာပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား၊ သား က ဒက်ဒီထက် တယောက်ပို သွားပြီ ခစ်ခစ်”
“မပိုဘူး မာမီ အတူတူပဲ ဟာ၊ ဆောရီး ”
“ဘယ်လိုဘယ်လို၊ ဒါဆိုရင် ကိုရဲ က သမီးမိုး နဲ့ ဖြစ်နေပြီပေါ့ အိုး တယ်သွက်လိုက်ကြပါလား၊ ဘယ်တုန်းထဲကတဲ့လဲ”
“မနေ့က မှ ပါ၊ ပန်းခြံသွားရင်း နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတော့ အဟီး”
ဒေါ်မာယာမိုး က စကားပြောဆိုနေရင်းက ထောင်မတ်လာသော ရဲအောင်နိုင် လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း၊
“အင်း လူငယ်တွေက တော့ မနိုင်ဘူးကွယ် ပြောရင်း ဆိုရင်းကိုက အလိုလို ထောင်ထနေတာပဲ ခစ်ခစ်”
“မာမီသာ သားအနေမှာ ရှိနေလို့ကတော့ အမြဲအဲလို ဖြစ်နေမှာပဲ အဟီး”
“သွားပါ အပိုတွေ ၊ သမီးမိုး အကြောင်းပြောလိုက်လို့ မဟုတ်လား ခါထဲ အသိသာကြိး”
“ဟုတ်ပါဘူး မာမီရဲ့သားတကယ်ပြောတာပါ၊ အဲဒါ မာမီ့ကြောင်း … ပြွတ်စ်”
ရဲအောင်နိုင်က ပြောရင်း ဆိုရင်းက ဒေါ်မာယာမိုး နူတ်ခမ်းကို လှမ်းပြီး ကစ်စ်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုးက၊
“ကဲကဲ လာတော့ မီးဖိုခန်းလဲ ပြီးပြီ၊ ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်မှာလည်း ပြီးပြီ၊ တကယ်လုပ်ရမဲ့ နေရာမှာ မလုပ်ရသေးဘူး၊ လာ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် ဒီတခါ”
“အင်း သွားမယ်လေ မာမီရှေ့ကသွား”
ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် လှေခါးပေါ် ရှေ့မှ တက်သွားသည့် ဒေါ်မာယာမိုးနောက်မှ လိုက်လာသော ရဲအောင်နိုင်တယောက် သူ့မျက်စေ့ရှေ့မှာ ဖင်လုံးကြီးတလုံးတက်တလုံးဆင်း တုန်ခါနေသည်ကို ကြည့်ရင်း လီးမာသထက်မာလာရပြန်ပါတော့သည်။
စိတ်ထဲကလည်း မရိုးမရွမို့ လက်ဖျားလေးဖြင့် တချက်လှမ်းပုတ်လိုက်မိသည်။
“ဟဲ့ ခစ်ခစ်.. တော်တော်ထကြွနေတယ်နော်။ ဒီလောက် နှစ်ခါတိတိ ပြီးတာတောင် စိတ်က ထနေတုံးလား”
“မာမီ နဲ့ ဆိုရင်တော့ စိတ်က ဘယ်တော့မှ ထိုင်မယ်မထင်ပါဘူးဗျာ”
“ကိုပိုလေး”
ပြောရင်း ဆိုရင်း လှေခါးထိပ်ရောက်သွားသဖြင့် သူတို့ လင်မယားအခန်းဆီသို့ အပြေးလေးထွက်သွားသော ဒေါ်မာယာမိုး နောက်သို့ ရဲအောင်နိုင် တယောက်လည်း အပြေးလေး လိုက်သွားတော့သည်။ အခန်းထဲ ရောက်လို့ ဒေါ်မာယာမိုး တို့ လင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ကြီးနား အရောက်တွင် အနောက်မှ လိုက်မှီလာသော ရဲအောင်နိုင်က ဒေါ်မာယာမိုးကို ဆွဲဖက်လိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုး ကလည်း ကုတင်ပေါ် လှဲအချမို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ် လုံးထွေး ကျသွားလေသည်။
“ခစ် ခစ်”
ဒေါ်မာယာမိုးမှာ ဆယ်ကျော်သက်ကောင်မလေး အလား တခစ်ခစ်ရီမောရင်း ရဲအောင်နိုင်ကို ကလိ လှမ်းထိုးရာ ရဲအောင်နိုင်က လည်း ဒေါ်မာယာမိုးကို အတင်းဝင်ဖက်လုံးပြီး လက်များကို မလှုပ်နိုင်အောင် ချူပ်ထားလိုက်လေသည်။ ပက်လက်အနေအထားဖြင့် သူမ လက်နှစ်ဖက်ကို ရဲအောင်နိုင်က သူလက်ဖြင့် တဖက်တချက်ဆီ ချူပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်မှ တက်ခွထားရာ ရဲအောင်နိုင် လီးတန်ကြီးနှင့် ဂွေးဥကြီးများမှာ ဒေါ်မာယာမိုး ဘိုက်သားပေါ်မှာ ပွတ်မိနေလေသည်။ ဒေါ်မာယာမိုး က ပြောင်ချော်ချော် မျက်နှာပေးဖြင့်၊
“ဟေး လွတ်နော် ရှင်ကျမ ကို မတရားမကြံနဲ့ ကျမ အပျိုစစ်စစ်နော် ရှင့်ကို မုဒိန်းမှုနဲ့ ရဲတိုင်လိုက်မယ်”
ရဲအောင်နိုင်က လည်း ပြုံးပြီး။
“အော် မင်းက အပျိုလေးလား ဟားဟား မထူးပါဘူး ထောင်ကျမဲ့ အတူတူတော့ မင်း မှာ ရှိသမျှ အပေါက်တွေ ပါကင် ဖွင့်ပြစ်လိုက်မယ် စောက်ဖုတ် ရော ပါးစပ်ရော ဖင်ရော အကုန်ထိုးခွဲပြစ်မယ်”
“အမလေး ကြောက်ပါပြီရှင့် လုပ်ရင်လည်း မြန်မြန်လုပ်ပါတော့..ခစ်ခစ်”
“အင်း လောလောဆယ်တော့ နို့ ကို လိုးမယ်”
ရဲအောင်နိုင် က ဒေါ်မာယာမိုး ဘိုက်ပေါ်ခွထားရာမှ ဒူး ကို ဒေါ်မာယာမိုး ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက် မှာ ထောက်လိုက်ပြိး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဒေါ်မာယာမိုး နို့ကြီးတွေပေါ်တင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုးက ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်မှ လိုးရှင်းတဗူးကို လှမ်းယူလိုက်ကြီး ရဲအောင်နိုင် လီးကြီးမှာ သုတ်ပေးရင်း သူမ နို့နှစ်လုံးကြားမှာလည်း လူးလိုက်သည်။ ပြီးမှ သူမ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို လက်တဖက်တချက်ဖြင့် ဘေးမှ တွန်းရင်း ရဲအောင်နိုင် လီးကြီးကို ညှပ်ပေးလိုက်သည်။
ရဲအောင်နိုင်ကလည်း ဒေါ်မာယာမိုး ခေါင်းအောက်ကို ခေါင်းအုံး ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ကုတင်ခေါင်းရင်း ဘုတ် ကို လက်ဖြင့် အားယူပြီး ဒေါ်မာယာမိုး နို့နှစ်လုံးကြားကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် လိုးလေတော့သည်။ ရဲအောင်နိုင် လီးကြီးမှာ ဒေါ်မာယာမိုး နို့နှစ်လုံးကြားမှ ထွက်လာပြီး ထိပ်ဖူးက သူမ မေးစေ့ကို လာလာထိနေလေရာ ဒေါ်မာယာမိုးက ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ပြီး ထိုလီးထိပ်ကို လျှာဖြင့် လှမ်းလှမ်း ရက်ပေးလေသည်။ ရဲအောင်နိုင်မှာ ဖီးအရမ်းတက်ပြီး လီးကြီးမတရားမာတောင် နေသော်လည်း ဒီမနက်အတွင်း ၂ခါပြီးထားပြီမို့ တော်တော်နှင့် မပြီးနိုင်ပေ၊ ထို့ကြောင့် အတန်ကြာ နို့ကို လိုးနေရင်းမှ ညှောင်းလာသဖြင့် ခနရပ်လိုက်လေသည်။
“သား ကိုယ်ကြီးက လေးတယ်ကွာ နားမယ်ဆိုရင် မာမီ့ကိုယ်ပေါ်က ဖယ်အုံး”
ရဲအောင်နိုင်က ဒေါ်မာယာမိုး ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး ဒေါ်မာယာမိုး ဘေးတွင် လှဲလိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုးလည်း ပက်လက်နေရတာ ကြာသဖြင့် တစောင်းလေး ပြောင်းလိုက်ရာ ရဲအောင်နိုင် က အနောက်မှ ကပ်ပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရဲအောင် နိုင် လီးကြီးက ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်ကြားမှာ အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေလေသည်။
ရဲအောင်နိုင်က သူ့လက်ကို ဒေါ်မာယာမိုး ဂျိုင်းအောက်မှ လျို၍ ဖက်ထားရင်း နို့ကြီးများကို တချက်တချက်ဆုပ်နှယ်လိုက် ဘိုက်သားလေးများကို ပွတ်ပေးလိုက်လုပ်နေရင်းက ဒေါ်မာယာမိုး လည်ကုတ်ကလေးကို နူတ်ခမ်းဖြင့် ခပ်ဖွဖွ နမ်းရင်း ၊
“မာမီ့ ကို ချစ်လို့ မဝနိုင်ဘူး မာမီရယ်”
“အင်း မာမီ လည်း တူတူ ပါပဲကွယ်”
“အင်း ဒါနဲ့လေ သား ဗမာအောစာအုပ် အင်းစက်တွေ ဖတ်ဖူးတာ လေ သူတို့ ဇာတ်လမ်းတွေထဲမှာ သားက အမေ ကို လိုးပြီးရင် လိုးပြီးသွားလို့ လင်မယားဖြစ်ပြီး မာမီလို့ မခေါ်ဘူး မယားလို့ပဲ ခေါ်တော့မယ်လို့ ဆိုပြီး ရေးကြတယ်။ အဲဒါလေ အမေ ကလည်း လင်ကြီး တို့ လင်လေး တို့ ခေါ်ကြတာကို ရေးကြတယ်”
“အော် သားက ကရော ဘယ်လိုနေလို့လဲ အဲလို ခေါ်ပြောတာကို ဖီးလာလို့လား”
“ဟင့်အင်း မသိဘူး သူတို့ ရေးထား တာတွေက တခါတလေတော့လည်း ဖီးရှိသလိုတော့ ရှိသား”
“ခစ်ခစ် စမ်းကြည့်လေ၊ အခု ဖီးလာတော့ ဆက်ခေါ် ဖီးမလာတော့လည်း မသုံးနဲ့ပေါ့ ခစ်ခစ်”
“အဟီး အင်း စမ်းကြည့်ချင်တယ် မာမီရော ဘယ်လိုနေမလဲ”
“ခစ်ခစ် စမ်းကြည့်မှ သိမှာပေါ့၊ လင်လေး ရယ်”
“မိန်းမ က အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲကွာ”
“ချစ်စရာကောင်းရင် ချစ်ပေါ့လင်လေးရာ ခစ်ခစ်”
“ဟင့် အင်း ဖီးမလာ ဘူးမာမီ သားက အဲလို အခေါ်အဝေါ်တွေထက် မောင် နဲ့ မမ ဆိုတာမျိုးကို ပိုဖီးလာသလိုပဲ”
“ဟုတ်လား အဟိ စမ်းကြည့်လေ မာမီ တော့ ဘယ်သူ့မှ မောင်မခေါ်ဘူးဘူး၊ သား အဖေကိုတောင် ကိုရဲလို့ပဲ ခေါ်တာ”
“ဟုတ်လား မမ အာ့တာဆိုရင်တော့ မိုက်တယ် မောင့်ကို မ ကပထမဆုံး မောင်လို့ ခေါ်ဘူးတာပေါ့နော်”
“ဟုတ်ပါတယ် မောင် ရယ်”
“မမ မောင်လေ”
“ပြော မောင် ဘာလဲ”
“မောင် လေ မမ ဖင်ကို လိုးချင်တယ်”
“အို ဒါများ မောင်ရယ် မောင့်အတွက် ဆို မမ ဖက်က အားလုံး ပေးဖို့ အဆင်သင့်ပါ၊ ဒါပေမဲ့ မောင့် ကို ဘာမှ ပါကင်မပေး နိုင်တော့တာကိုတော့ စိတ်မကောင်းပါဘူး”
“အို မောင်က အဲဒါတွေ မမက်ပါဘူး၊ မ လို တင်အရမ်းလှတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးတွေ ဆို ဖင်အရမ်းလိုးချင်စိတ်က တားမရဘူးလေ”
“အင်း လိုးလေမောင်၊ ရော့ ဒီချောဆီဘူးလေးပဲ သုံးလိုက်၊ ကွန်ဒန် ဘေးအံဆွဲထဲမှာ”
ဒေါ်မာယာမိုးက ခုန က သူမ နို့နှစ်လုံးကြား သုပ်သည့် အဆီဗူးကလေးကို လက်ပြန်လှမ်းပေးလိုက်သည်။
“မောင် ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ လိုးချင်တာလဲ ၊ မ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးရမလား”
“ရတယ်မှ ဒီလိုလေးပဲ တစောင်းကွေးကွေး လေးကို အနောက်က နေလိုးမယ်”
တကယ်တော့ ရဲအောင်နိုင် တယောက် သူလူပျိုပေါက် ဘဝ က စိတ်ထဲ မှန်းလုပ်ချင်ခဲ့တာကို အကောင်အထည်ဖေါ်ဖို့ ကြိုးစားခြင်းသာ။ ငယ်စဉ်အခါက အမတွေ အဒေါ်တွေ နှင့် အတူအိပ်ရစဉ်၊ ညသန်းကောင် သူနိုး လို့ ဘေးမှာ သူ့ကို ကျောပေး အိပ်နေသော အမတို့ အဒေါ် တို့ ရဲ့ ခါးသေး တင်ကား ဖင်လုံး ကြီးများကို ကြည့် ကာ လီးတောင်။ ထိကလည်း မထိရဲ့ သဖြင့် ကိုယ့်ပုဆိုးကိုယ်လှန်ကာ ဂွင်းထုခဲ့ရသည်။ ကြီးဒေါ်တွေနှင့် ဘုန်းကြီးကျောင်း ဥပုဂ်နေ့တွေ အခါကြီး ရက်ကြီးတွေ မှာ နေ့လည်နေ့ခင်း ဇရပ်တို့ ကျောင်းပေါ်တို့တွင် ထမင်းစားပြီးတော့ တုံးလုံးပက်လက် လှဲကာ တရေးတမော အိပ်နေကြသည့် အမျိုးသမီး အကြီးအငယ် အပျို ဖြန်း တို့ ယောဂီထမိန် နှင့် ခါးသေးသေး ဖင်လုံးကြီးကြီး တွေ ကို ကြည့်ပြီးလီးတောင်၊ အိမ်သာထဲသွား ဂွင်းထု ခဲ့ရသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ အသာလေး အနောက်က သွား ထမိန်လှန်ပြီး ဖင်ကြားထဲကနေ လိုးနေတာကို အမြဲ မှန်းထု ခဲ့ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အခု ဖွေးဝင်းနေသော သူ့မာမီ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခု ကို လက်ဖြင့် အသာဖြဲကာ ခရေပွင့် ညိုညိုလေး အား ဂျယ်လေးသုတ်လိုက်သည်။ အထဲသို့လည်း သူ့လက်ခလည်ထိပ်ကလေးဖြင့် ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုး က သူမ ဖင်ဝသို့ အေးစက်စက် စေးထန်းထန်း ဂျယ်တွေ ဝင်လာသဖြင့် ရှီးကနဲ တချက်ငြီးလိုက်သည်။
ရဲအောင်နိုင်က ကွန်ဒန်စွတ်ထားသော သူ့လီးကြီးကို ကွန်ဒန်ပေါ်မှ ပင် ဂျယ်တွေ ထပ်သုတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်ကို အသာအောက်သို့ လျှောချကာ လီးထိပ်ကို ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်ဝတွင်တေ့လိုက်သည်။ ဖင်လိုးသည်မှာ အဓိက က ထိုးသည့် အန်ဂယ်မှန်ဖို့လိုသည်။ တချို့မှာ အပေါက်ထဲ တအားထိုးသွင်းသဖြင့် အမျိုးသမီးမှာ နာကျင်ခံစားရပြီး အထဲ မဝင်ခင် အပြင်မှာပင် ပြဿနာ တက်ကြရသည်။ တကယ်သာ အပေါက်အလမ်းတည့်ပါက အဝတွင် နည်းနည်းလေး ကျပ်သလို ဖြစ်ပြီး အတွင်းသို့ ဆီများကျေးဇူးဖြင့် စွတ်ကနဲ ဝင်လေသည်။ရဲအောင်နိုင်က လည်း ဖင်လိုးဖူးပြီး ဒေါ်မာယာမိုး ကလည်း ဖင်ခံဖူးနေသူ ဖြစ်သဖြင့် သူလီးကြီးက တဖြည်းဖြည်းချင်း ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်ပေါက်လေးထဲ နစ်ဝင်သွားခဲ့ရသည်။ ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်မှာခံဖူးသည် ဆိုရာမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ ဦးရဲဝင်း တခါတရံလုပ်သည်နှင့် တူဖြစ်သူ ရွိင်ရန် တခါတရံလုပ်သည်သာ ဖြစ်ပြီး ကြေးစားများကဲ့သို့ နေ့တိုင်းခံနေရသည် မဟုတ်ရကား နဂို အတိုင်း ကျဉ်းတုံးပင် ဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မိမိ ဖင်ပေါက်လေးကို လီးကြီး စို့နစ်ကာ တိုးဝင်လာသည်ကို တထစ်ချင်း ခံစား သိရှိနေရလေသည်။ တင်းကျပ်စို့နှစ်သော လီးကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်လာရာ ဒေါ်မာယာမိုး အဖို့ ရင်ခေါင်းထိရောက်လာသည်ဟု ပင် ထင်လိုက်မိသည်။ အာရုံကြောများကလည်း သူမ ကိုယ်ကို ကြက်သည်း တဖြန်းဖြန်းထ သွားအောင် ကောင်းချီးပေးနေကြလေသည်။
ရဲအောင်နိုင်ကလည်း တင်းကျပ်စေးနေသည့် ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်ပေါက်လေးထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒေါ်မာယာမိုး အသားကျ အရသာရှိအောင် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလေသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အရသာလည်း ကောင်း သွေးတွေလည်း ပူလာတော့မှ အရှိန်ကို မြှင့်တင်လိုက်လေသည်။ဒေါ်မာယာမိုး ဖင်တုံကြီး နှင့် ရဲအောင်နိုင်ပေါင်ခြံတို့ အိကနဲ ဖိမိတာကလည်း စည်းဇိမ်တမျိုးပင်။ ရဲအောင်နိုင် စိတ်ထဲမတော့ ငယ်စဉ်က မှန်းခဲ့ဘူးသည့် ဖင်ပေါင်းစုံကိုလည်း မှန်းကာ လိုးနေမိတော့သည်။
“စွိ..ဖတ်..စွိ…ဖတ်..”
“အ.. အု..”
“ဖတ်…ဖတ်…”
…………..
ဟော်တယ်တခု ၏ အခန်းထဲတွင် ဦးရဲဝင်းမှာ မိုးမိုးအောင် ကို ဒေါ့ကီ အားရပါးရဆွဲပြီး ဒုတိယအချီပြီးသွားသဖြင့် နှစ်ယောက်သား တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ နားနေကြလေသည်။
“ဒက်ဒီ့သမီး လည်း အရိုင်းလေး မဟုတ်တော့ဘူးနော် တော်တော်ကျွမ်းနေပြီ ပဲ ၊ ဘဲတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် အတွေ့အကြုံ ရှိနေပလဲ”
“ဒက်ဒီနော် ကိုု်ယ့်သမီးကို ကိုယ် အဲလို မေးစရာလား”
“ဒက်ဒီ သိချင်လို့ပါကွာ၊ ဒက်ဒီနဲ့ သမီးနဲ့က ရိုးရိုးဒက်ဒီနဲ့ သမီးနဲ့ ဆက်ဆန်ရေးထက်ပိုနေပြီဟာကိုး အဟီး”
“ဟွန့် သိပါတယ်နော် ဒက်ဒီ က သမီးကို ဘယ်သူ ပါကင်ဖွင့်သွားသလဲ သိချင်တာ မဟုတ်လား”
“အဟီး ဟုတ်တယ် ဒက်ဒီ မနာလိုဘူး၊ တကယ်က ဒက်ဒီတို့ ထွက်လာတုန်းက သမီးက ပိန်သေးသေးလေး ရှိသေးတယ်။ အခု သမီးလိုက်လာမှ သမီးက သမီးမာမီ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ဖွင့်ထွားလာတာ၊ အရမ်းမိုက် အရမ်းဆက်ဆီကျတာ၊ အခု တော့ သမီးမာမီက နည်းနည်း ဝတဲ့အပိုင်းရောက်သွားပြီ ခိခိ၊ သမီးမာမီတုန်းကလည်း ဒက်ဒီက ပါကင်မရလိုက်ဖူးလေ၊ ခုသမီးလည်း ဒီတိုင်းပဲ ဆိုတော့ အဲဒီလူတွေကို မနာလို ဖြစ်တာပေါ့”
“ဟင် ဒက်ဒီက မာမီ့ကို ပါကင်မရလိုက်ဘူးပေါ့ သနားပါတယ် အဟစ်၊ ဒီလိုမှန်းသိ သမီ ဒက်ဒီ့ တွက်ပါကင်ချန်ထားပေးပါတယ်၊ ဒါနဲ့ မာမီ့ကို ပါကင်ဖွင့်တာကရော ဘယ်သူလဲ ဒက်ဒီသိလား”
“ဟင့်အင်း ဒက်ဒီတို့က နောက်ကြောင်းပြန်မလှန်ကြေး ဂတိထားထားတယ်၊ ပြောချင်ရင်သာပြော မမေးကြေးလေ၊ အဲတော့ ဒက်ဒီလည်းမမေးတော့ဘူး၊ သမီးကျတော့ သိချင်လို့ပါ”
“အင်း ဒီလို ဒက်ဒီရေ”
…………………………….
ဆက်ပါအုံးမယ် ( ထင်တာပဲ )
“သမီး ဆယ်တန်းတုံးကပေါ့………….
မိုးမိုးအောင် ဆယ်တန်းရောက်တော့ ပထမဆုံး ရီးစား ရတာပေါ့။ ကောင်လေး နာမည်က မောင်မောင်။ အိမ်နီးနားချင်း၊ မိဘချင်းလည်းသိ တော့ စာအတူတူ ကျက်ကြတယ်။ သူ မိဘတွေက ဦးသာဒွန်း၊ ဒေါ်စုစု။ ဦးသာဒွန်းက အင်ဂျင်နီယာ၊ ဒေါ်စုစု က ဆရာဝန်၊ ဆိုတော့ သူတို့က ချမ်းသာကြသည်။ မောင်မောင်က တဦးထည်းသောသား၊ ဥိးသာဒွန်းက ဦးရဲဝင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ။ မိုးမိုးအောင် နှင့် မောင်မောင်တို့ စာအတူတူ ကျက်ကြသည် ဆိုသော်လည်း များသောအားဖြင့်တော့ မောင်မောင်တို့ အိမ်မှာကြည့်ဖြစ်တာများသည်။ မိုးမိုးအောင်တို့ က မောင်နှမ များသဖြင့် သူမတို့ အိမ်က အမြဲတမ်း ဆူညံနေကာ စာကြည့်ရ့ အဆင်မပြေ။ မောင်မောင်တို့ အိမ်ကလည်း သူတို့ မိသားစု သုံးယောက်ထဲ ဆိုတော့ အရမ်းကျယ်ပြီးတော့ တိတ်ဆိတ်နေတာများသည်။ တခါတလေ မောင်မောင် တယောက်ထဲ ရှိတတ်သည်။ အဲဒီအခါကျရင် မောင်မောင် နဲ့ မိုးမိုးအောင် တို့ လူငယ်သဘာဝ နမ်းကြ ဖက်ကြတာတွေ တော့ ရှိသည်။ နယ်တော့ မကျွံ ကြ။ နို့ကို အကိုင်ခံ၊ လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ခိုင်းတာတို့လောက်ပဲ လုပ်ကြသည်။
တနေ့တော့ မိုးမိုးအောင် စာလုပ်ဖို့ မောင်မောင်တို့ အိမ်ဘက်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။ အိမ်နားရောက်လို့ အိမ်တံခါးခေါက်မည်လုပ်တုံး တံခါးက ပွင့်လာသည်၊ မောင်မောင် က သူမကို သူ့လက်ဖြင့် အသံမထွက် ဖို့ အချက်ပေးတော့ သူမ ဘာမှန်းမသိယောင်တောင်ပေါင်တောင် နှင့် လိုက်သွားရသည်။ တကယ်တော့ မောင်မောင် တယောက် သူ့ မိဘနှစ်ပါး ချစ်တလင်းခေါ်နေကြတာကို ချောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း မိုးမိုးအောင်လာမည်ဆိုတာကို မက်ဆေ့ရထားသဖြင့် တံခါးလာခေါက်ပါက ပွဲကြီးပွဲကောင်းလွတ်သွားမှာ စိုးသဖြင့် အိမ်ရှေ့တံခါးလာဖွင့်ပြီးစောင့်နေခြင်းသာ။ မိုးမိုးအောင် ဘုမသိဘမသိ မောင်မောင့် အနောက်က လိုက်သွားတော့ သူကအခန်းထဲက နေ အပေါက်တခုကချောင်းဖို့ အမူအယာပြလိုက်သဖြင့် မိုးမိုးအောင်လည်း ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဦးသာဒွန်း နှင့် ဒေါ်စုစု တို့ ပွဲကြမ်းနေကြတာတွေ့လိုက်ရသည်။ လိုးနေကြတာ ဘယ်တုံးကလည်းမသိ မိုးမိုးအောင် ကြည့်တော့ အရှိန်တက်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသော ဒေါ်စုစု ပေါင်လုံးကြီးမှာ ဖွေးဖြူနေပြီး ကားစွင့်နေသော ဖင်လုံးကြီးများပေါ်မှ တက်ခွကာ လိုးနေသော ဦးသာဒွန်း။ မိုးမိုးအောင် ချောင်းနေသော နေရာမှ ဆိုလျှင် ဦးသာဒွန်း၏ လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး ဒေါ်စုစု စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ထွက်လာလိုက် ဝင်သွားလိုက်ကို သေခြာမြင်နေရသည်။ လီးကြီးမှာလည်း အရည်ကြည်တို့ဖြင့် စိုလဲ့နေသည်။ မိုမိုးအောင် ရင်တွေတုံပြီး ဒူးတွေ ညွတ်ချင်လာသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ လည်း အရည်ကြည်တို့ စိုစွတ်လာရသည်။
နောက်ပိုင်းတော့ ထိုမြင်ကွင်းကို ချောင်းရတာ ကြိုက်လာသည်။ မောင်မောင်နှင့်သူလည်း အတုမြင်အတတ်သင် ဆိုသလို လီးစုပ် စောက်ဖုတ်ရက်တော့ လုပ်လာခဲ့ကြသည်။ သို့သော်လည်း အလိုးတော့ မခံရဲသေး၊ နှစ်ယောက်စလုံးက ဆယ်တန်းကျောင်းသား၊ အဲဒီအချိန် ဆေးကလည်း ဘယ်က ရှာရမှန်းမသိ၊ ဘိုက်ကြီးခဲ့ရင် ဆိုတာက ကြောက်လန့်စရာဖြစ်နေသည်။ နောက်တခုက လီးစုပ်လိုက်လို့ တချီပြီးကာ အရည်တွေ ထွက်သွား ရင် မောင်မောင်တယောက် ထပ်မဆာတော့။ နောက်တရက် လောက်မှ ပြန်စတတ်သည်။
မိုးမိုးအောင်တယောက် ဦးသာဒွန်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေသည့် အခါတိုင်းမှာ မျက်နှာပူပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်လာသည်။ အရင်က အန်ကယ်ဒွန်း၊ ဟု ခေါ်ကာ အမြဲ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေခဲ့ရာမှ မောင်မောင့် လီးထက် တဆခွဲခန့်ကြီးသည့် ဦးသာဒွန်း လီးကြီးကို မြင်ပြိးသည့်အချိန်မှ စ၍၊ ဥိးသာဒွန်းနားရောက်လျှင် မျက်နှာကလေး နီမြန်းသွားတတ်သည်။ ကြောင်ပါးကြီး ဦးသာဒွန်းက လည်း နပ်သည်။ အထာပေါက်သည်။ ဒီကောင်မလေး ကို စားလို့ ရနိုင်မည့်အခြေမြင်နေသည်။ အပျိုဖေါ်ဝင်စမို့ တအားကြီး ထွားကျိုင်းနေတာ မဟုတ်ပေမဲ့လည်း သူ့နေရာ နှင့်သူ အဖုအဖေါင်းလေးတွေ ရှိ နေပြီ၊ နောင်ဆိုလျှင် မျှစ်စို့ကြီး ကဲ့သို့သော သူမ အမေ မာယာမိုးလို ထွားလာမည့် အလားအလာရှိသူလေးမို့ ကိုယ်လုံးမထွက်ခင် အရပ်အရင်ထွက်နေသည်မို့ နည်းနည်းတော့ ကလန်ကလားရှိသည်။ အာ့တာကလည်း ဦးသာဒွန်းအတွက် တမျိုးဆွဲဆောင်နေလေသည်။ သူ့မိန်းမ ဒေါက်တာ ဒေါ်စုစု က လည်း ထွားထွား မြှစ်စို့ကြီးလို ပေါင်လုံးတုတ်တုတ် ဖင်ကြီးကြီးမို့၊ အပြောင်းအလဲ သေးသေးသွယ်သွယ်ကလန်ကလား အပျိုပေါက်မလေးကို စားကြည့်ချင်နေလေသည်။
သူ့သား နှင့် မိုးမိုးအောင် တို့ နှစ်ယောက် သူ့သား အခန်းမှ နေ၍ သူတို့ လင်မယား လိုးတာကိုလည်း ချောင်းချောင်းကြည့်နေမှန်းသိသည်။ ထိုအတွက်ကြောင့်လည်း ထိုအချိန်များဆိုလျှင် ထိုအပေါက်များမှ သူ့လီးကြီး သူ့မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို သေခြာမြင်ရအောင်ဂွင် ဖန်တီးပြီးလိုးလေ့ရှိသည်။
နောက်ပိုင်း မိုးမိုးအောင်လေး သူ့အနားရောက်လို့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေး ဖြစ်နေတာ မြင်ရတာနှင့်ပင် သူ့လီးကြီးက တောင်တောင်လာလေသည်။ သူ့သား နှင့် မိုးမိုးအောင်လေးတို့ ဘယ်အခြေအနေရောက်နေမှန်း သူမသိသော်လည်း မိုုးမိုးအောင်လေး ပုံကြည့်ရတာ ဏှာထန်မဲ့ပုံလေး ဟု ထင်ရသဖြင့် စမ်းသပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ တနေ့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မိုးမိုးအောင် ရောက်လာသည့်အချိန် ဒေါ်စုစု နှင့် မောင်မောင်တို့ အလှူတခုသို့ သွားနေကြတာနှင့်တိုက်ဆိုင်သွားလေသည်။
“ဦးလေး ငမောင် ရှိလား”
“အော် မိုးမိုးပါလား ၊ လာသမီးလေး ငမောင် ခနနေပြန်လာမယ်”
တကယ်တော့ မောင်မောင်နှင့် ဒေါ်စုစု တို့ ဒီနေ့ ညမိုးချူပ်မှ ပြန်ရောက်ကြမယ်ဖြစ်သော်လည်း မိုးမိုးအောင် ကို အိမ်ထဲရောက်အောင် ဖြားယောင်းလိုက်လေသည်။ မိုးမိုးအောင်မှာလည်း မောင်မောင်တယောက် ဒီနားဟိုနား သွားတာပဲဟု ထင်ပြိး အိမ်ထဲ သို့ ဝင်လာလေသည်။ ဦးသာဒွန်းက အိမ်ရှေ့ တံခါးမ ကြီးက ဂလန့်ထိုးလိုက်ကာ မိုးမိုးအောင် အနောက်လိုက်လာခဲ့လေသည်။
“သမီး အအေး သောက်မလား”
“ဟင့်အင်း ရတယ်ဦး သမီး ငမောင့်အခန်းကပဲ ဝင်စောင့်နေလိုက်မယ်”
“အိုကေ အာ့ဆိုလည်း သဘောပဲလေ၊ ငမောင်တို့ လာရင် သမီးပဲ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်နော် ဦး တရေးလောက်အိပ်လိုက်အုံးမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ဦး”
မိုးမိုးအောင် က မောင်မောင့်အခန်းထဲဝင်သွားသလို ဦးသာဒွန်းကလည်း သူတို့လင်မယားအခန်းသို့ ဝင်သွားလေသည်။ သို့သော်လည်း အကြံသမား ဦးသာဒွန်းက သူ့အခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်တွင် အသာပက်လက်လှဲရင်း မျက်စေ့ကို မှေးလျှက် မိုးမိုးအောင် ချောင်းကြည့်မည့် အပေါက်ကို အသာကြည့်ရင်း လုံခြည်ပေါ်မှ သူ့လီးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေလေသည်။ သူ့ပုဆိုးကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်လျှင် ကောင်မလေး လန့်ဖြန့်ပြီး မကြည့်တော့မှာ စိုး၍ ဖြည်းဖြည်းချင်း စခြင်းဖြစ်လေသည်။
မိုးမိုးအောင်မှာလည်း ပထမတော့ မောင်မောင့် အခန်းထဲမှာ သူတို့ နှစ်ယောက်ဖတ်လေ့ရှိသည့် အောစာအုပ်အဟောင်းလေး ကို မွေ့ယာအောက်မှ ထုတ်ဖတ်ရင်း ဖီးနည်းနည်းတက်လာတော့ ဦးသာဒွန်းများ အိပ်ပျော်နေလား ဆိုပြီးလာချောင်းလေသည်။ သို့သော်လည်းဦးသာဒွန်းကြီးမှာ မျက်လုံး စုံမှိတ်ပြီး ပုဆိုးပေါ်မှ သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် စိတ်ဝင်စားသွားလေသည်။ သူမ တို့ မာစတာဘိတ်လုပ်သလို စေ့စေ့လေးကို ဒီဂျေ ပွတ်နေသလို လုပ်နေသလားဟုလည်း တွေးမိသည်။ တွေးရင်းကမှ သူမ လက်က အလိုလို သူမ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်သို့ ရောက်သွားမိသည်။ ဥိးသာဒွန်းကြီးမှာ ပုဆိုးကို တဖြည်းဖြည်း အပေါ်ဆွဲယူလာလိုက်ရာ ဥကြီးနှစ်လုံး၊ အမွှေးအမြှင်များနှင့် မာတောင်နေသော လီးချောင်းညိုညို ကြီးကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ မိုးမိုးအောင်လေးမှာ တုံတုံရီရီ နှင့် ဖြစ်သွားကာ သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်မှ အသာဖိပွတ်ပေးနေမိတော့သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်း စိုတိုတို ဖြစ်နေလေပြီ။
ဦးသာဒွန်းမှာ သူမှေးထားသည့် မျက်စေ့တွင်းမှ မိုးမိုးအောင် ချောင်းမည့် အပေါက်က အရိပ်လေး ဖြတ်သွားတာ တွေ့လိုက်ကတည်းက ချောင်းနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်သဖြင့် လုံခြည်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲတင်လာခဲ့လေသည်။ နောက်ဆုံး လီးကြီးကို အချောင်းလိုက် ပေါ်မှ လက်ဖြင့် ဆုပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထုပေးနေလိုက်သည်။ မိုးမိုးအောင်မှာ လည်း လီးညိုညို ကြီးကို ထုနေသည်အား ကြည့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဖီးတက်လာသဖြင့် သူမ စေ့စေ့လေးကို တအားဖိပွတ်ပေးနေတာ တချက်တချက် မျက်လုံးလေးပင် စင်းကျသွားသည်။ သူမ မျက်လုံးလေးကို အသာပိတ်ပြီး စိတ်ကူးထဲတွင် ဦးသာဒွန်း ၏ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းတိုးဝင်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်ကို တွေးမိပြီး ကိုယ်လုံးလေးပင်တုံတက်သွားကာ အသံလေး မသိမသာထွက်ငြီးမိလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင်၊
“သမီးလေး မိုး အဆင်ပြေရဲ့လား ဦးကူညီပေးမယ်လေ”
ဟု အနောက်ဖက်မှ အသံထွက်လာသဖြင့် လန့်ဖြန့်ကာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းထဲ မှာ ရောက်နေသည့် ဦးသာဒွန်းကြီး။ သူ့လီးချောင်းညိုတုတ်တုတ်ကြီးက ထောင်မတ်လို့ ရှေ့က မျက်လုံးတလုံးထဲ ဒေါင်လိုက်ဖြင့် သူ့ကို ကြည့်နေသလိုလို၊ မိုးမိုးအောင် ပါးစပ်မှ ဘာသံမှ ထွက်မလာ အ တ တ ဖြင့် တုံလှုပ်ခြောက်ခြားနေစဉ် ဦးသာဒွန်းကြီးက အနားသို့ လျှောက်လာပြီး သူမကို သိမ်းဖက်လိုက်လေသည်။
“အို ဦးးးး လွတ်ပါ ဘာလုပ်တာလဲ”
“ဦးက သမီးလိုနေတာလေးကို ဖြည့်ပေးမလို့ပါ”
“ဟင့်အင်းးးးး နိုး နိုးးးးး မလိုဘူး မလိုဘူး အွတ်…အု..”
မိုးမိုးအောင် အသံမထွက်နိုင်တော့ အနားရောက်လာသော ဦးသာဒွန်း ကြီးက သူမ ခါးလေးကို လက်တဖက်က သိမ်းဖက်လိုက်သလို ပါးစပ်ကလည်း သူမ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ နောက်လက်တဖက်က သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်ကပင် ပင့်မပြီး အုပ်ကိုင် ဆုပ်ခြေလိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ မိုးမိုးအောင်မှာ အရပ်ကလေး ရှည်သော်လည်း ကိုယ်လုံးမှာ သွယ်သွယ်လေး ဖြစ်သောကြောင့် ကိုယ်လုံးမှာ သိပ်မလေးခြေ။ ဦးသာဒွန်းကြီး သူမ စောက်ဖုတ်လေးကို အောင်မှ မပင့်ပြိးကိုင်လိုက်တော့ ခြေဖျားလေးထောက်သွားရကာ ဟန်ချက်ပျက်သွားသော်လည်း၊ ဦးသာဒွန်း လက်တဖက်က ကောင်းကောင်း ထိန်းထားနိုင်လိုက်လေသည်။ ဦးသာဒွန်းက မိုးမိုးအောင်ကို စောက်ဖုတ်လေးက ပင့်ကိုင်ရင်း နံရံကို တွန်းကပ်ကာ နူတ်ခမ်းရင်း စုပ်နမ်းရင်း လျှာကြီးဖြင့်လည်း ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လေရာ၊ နဂိုထဲက တဏှာကြွနေသော ဆယ်ကျော်သက်မကလေး တယောက် အရည် တရွှမ်းရွှမ်း ဖြင့် တကိုယ်လုံး သွေးတွေ ဆူကြွလာပြီး ဆွဲမိ ဆွဲရာ ဦးသာဒွန်း လည်ကုတ်ကို ဆွဲဖက် ထားမိလေတော့သည်။ ဦးသာဒွန်းတယောက် သူမ ကို ဘယ်လို မပြီး သူတို့ လင်မယားအခန်းထဲက ကုတင်ပေါ် ခေါ်သွားသည်ကို ပင် သေခြာမသိတော့ သူမ သတိထားမိချိန်မှာ သူမ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံး မှာ ကားယားကြီးဖြင့် ဦးသာဒွန်း မျက်နှာသူမ စောက်ပတ်ပေါ်မှာ အပ်လျှက် ဘာဂျာကောင်းကောင်းပေးနေသည်ကို အလူးအလိမ့်ခံနေရလေပြီ။ သူမ ဖင်ကကလေး ကြွကာ ကြွကာ ဖြင့် ဦးသာဒွန်း မျက်နှာကိုလည်း စောက်ဖုတ်ဖြင့် တက်ပွတ်မိလေသည်။
“အို”
ဦးသာဒွန်းကြီးက သူ့လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ရာ အပျိုမလေး အိုကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ မဖြစ်ခံနိုင်ရမလား၊ ညိုညို တုတ်တုတ် လီးကြီးက မာတောင် တောင့်တင်းနေပြီး အကြောတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထနေသည်။ သူမ ကိုင်ခဲ့ဖူးသော မောင်မောင့် လီးကလေး နှင့် ဘာမှ မဆိုင်။ သူမ ခနခန ချောင်းကြည့် သဖြင့် မြင်ဖူးထားသော်လည်း အခုလိုကြီး နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ကျတော့ လန့်ဖြန့်သွားရသည်။ မိုးမိုးအောင် ရှက်သဖြင့် မျက်နှာကို တဖက်လွဲလိုက်ရသည်။
ဦးသာဒွန်းက ပထမတော့ မိုးမိုးအောင် လက်ကလေးဖြင့်သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ခိုင်းမလို့ တွေးနေသေးသော်လည်း အခုလို ဂွင်ကောင်းတုုံး လိုးလိုက်မှ၊ တော်ကြာ အရစ်ရှည်နေပြီး အခွင့်အရေးလက်လွတ်သွားမယ်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ မိုးမိုးအောင် စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ အမွှေးပါးပါးလေးသာ ရှိပြီး ဖောင်းမို့နေသည်။ အကွဲကြောင်းလေးကလည်း သေးသေးလေး၊ နူတ်ခမ်းသားအဖတ်လေးတခုကတော့ ညိုတိုတို အတွင်းသားတွေက ရဲနီကာ အရည်ကြည် တို့ဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေသည်။ သူ့လီးဒစ်ဖူးကြီးနှင့် ထိုးပြစ်ရမှာတောင် နှမြောနေမိသည်။ ဦးသာဒွန်းက သူ့လက်ညိုးထိပ်ကလေးဖြင့် စောက်စေ့ ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို ဖိကာ ပွတ်ခြေပေးလိုက်ရာ၊
“အား… အင့်..ဦးရယ် မလုပ်ပါနဲ့ အုူးးးးးး”
ပါးစပ်က မလုပ်ပါနှင့်ဆိုသော်လည်း ဖင်ကလေးက ကော့လာသည်။ မိုးမိုးအောင်ပေါင်လုံးလေးတွေက ဦးသာဒွန်းပေါင်လုံးကြီးတွေ၏ တဝက်လောက်သာရှိလေသည် ဦးသာဒွန်း ကိုယ်လုံးကြီးနှင့် ဆိုလျှင်လည်း မိုးမိုးအောင် မှာ ဆင်ကြီး နှင့် ဆိတ်ကလေး လို ဖြစ်နေရှာသည်။ ဦသာဒွန်း လက်ခလည်ဖြင့် မိုးမိုးအောင် စောက်ဖုတ်လေး ထဲကို ထိုးကြည့်လိုက်တာ အပျို အမြှေးပါးလေး ခံနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရင်ထဲ ခုံသွားသည်။ ကံကောင်းချင်တော့ ကောင်မလေးက အပျို စစ် စစ်ပါလား၊ မုတ်ဆိပ်ပျားဆွဲလေပြီ။ သူ့လီးကြီးကလည်း သွေးကြောတွေ တဆတ်ဆတ်တုံလာသည်။ ဦးသာဒွန်းက သူ့လက်မ လက်ညိုးတို့ဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝလေးကို အသာဖြဲကာ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို တေ့လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်လေး မှာ တော်တော့်ကို ကျပ်နေသည်။
“အား ..သေပါပြီ..ဦးးးးးး အိုးးးး နာတယ် ..နာတယ်…”
“ခနလေး ပါ သမီးရယ်..အစလေးမှာ လူတိုင်းနာကြပါတယ်..”
ဖြည်းဖြည်းချင်း ညှင်းနေက အသံတွေ ဆူပြီး ပိုဆိုးမည်ကို ဦးသာဒွန်းသိသည်။ အနာခွဲသည့် ဆရာဝန်လို လက်ရဲ ဇက်ရဲမှ ဖြစ်မည်မှန်းသိသည်။ မို့ ဦးသာဒွန်းက မိုးမိုးအောင် ဖင်လုံးလေး ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချူပ်ကိုင်ကာ လီးကို စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်လေသည်။
“ဗြစ်..ဖေါက်”
“အား အု…အု…”
အရည်များက လည်းတအားရွဲ တဏှာဇောက တအားကြွနေပေမဲ့ နာလွန်းသဖြင့် မိုးမိုးအောင် တအားအော်လိုက်မိသည်။ ဦးသာဒွန်းက လည်း အမြှေးပါး ကို သူ့လီးကြီးက ထိုးဖောက်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီ ဆိုတာသိလိုက်ရတော့ ဆီးခုံချင်းကပ်ထားကာ လီးကြီးကို စိမ်ထားပြီး အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။
“ရှီးးးးးးးး ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်..”
မျက်ရည်စလေးတွေပါ စို့၊ ချွေးပါပြန်နေသော မိုးမိုးအောင် မျက်နှာပြင်အနှံ့ကို အနမ်းမိုးရွာပေးလိုက်သည်။ အကြမ်းပုဂံလုံးလေးမှောက်ထားသလို နို့လုံးလုံးလေးများကိုလည်း ဆုပ်နှယ် ကိုင်တွယ်ပေးနေရာ ခနအကြာမှာ မိုးမိုးအောင် အသံများငြိမ်ကျသွားသည်။ ကာမဇော်လည်း ပြန်တက်လာပြီး လီးကြီးတချောင်းလုံး သူမ စောက်ခေါင်းတွင်း ပြည့်ကျပ်ပြီး စိမ်ထားသည်ဆိုတာကိုလည်း သိရတော့ စောက်ရည်တွေကလည်း ပြန်စိမ့်လာပြန်ပါသည်။ အမြှေးပါးစုတ်လို့ ထွက်လာသော သွေးနှင့် စောက်ရည်ကြည်တို့ ကြောင့် ဦးသာဒွန်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက်လုပ်လို့ ရလာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း စေးကျပ်လွန်းလှသည့် အပျို စောက်ဖုတ်လေးကြောင့် နှစ်ဦးစလုံးမှာ အာရုံကြောတွေ မှ ဖိန်းတိန်းရှိန်း နေသော အရသာတွေကို ခံစားနေရတော့သည်။
နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း အရှိန်ရလာပြီး ဦးသာဒွန်းဆောင့်ချက်တွေလည်းမြန်လာသည်။ အရသာကောင်းလာသဖြင့် မိုးမိုးအောင် တယောက်လည်း အံလေးကြိတ်ကာ အလိုးခံရှာသည်။ နောက်တော့ ဦးသာဒွန်း လီးကြီးမှ လရည်များ တဖြွတ်ဖြွတ်ပန်းထွက်ကာ တချီပြီးသွားရလေတော့သည်။ မိုးမိုးအောင်ကတော့ သူမ ကိုယ် သူမ ပင် ဘယ်လို ဘယ်နှစ်ချီပြီးသွားမှန်းပင်မသိလိုက်ခြေ။ နာတာရော ကောင်းတာရော ရောပြွန်းသွားလို့ ဖြစ်သည်။
ထိုနေ့က ပထမဆုံး သူမ ကို ပါကင်ဖွင့်ခံရပြီး စောက်ဖုတ်လေးက လည်း အထိမခံနိုင်တော့သဖြင့် ဦးသာဒွန်းမှာ လုပ်ခွင့်မရတော့ခြေ၊ သို့သော်လည်း တပတ်လောက်ကြာပြိးသည့်အချိန်မှာတော့ မိုးမိုးအောင် မှာ အထူးတလည်မငြင်းတော့ပေ၊ သူမ ကိုယ်တိုင်က လိုလိုလားလား ဖြင့် အလိုးခံခဲ့သလို ဦးသာဒွန်းနှင့် ကာမ အရသာကို မြိုင်မြိုင်ကြီးခံစားခဲ့ကြလေတော့သည်။ ဦးသာဒွန်း လီးကြီးကိုလည်း အားရပါးရ စုပ်ပေးတတ်လာသလို ဦးသာဒွန်း၏ ဘာဂျာ အမှုတ်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းအရသာခံတတ်လာတော့လေသတည်း၊
“အဲဒါပါပဲ ဒက်ဒီ သမီးရဲ ပါကင်ဖေါက်သူကတော့ ”
“ခွေးမသား သာဒွန်း ငါ့သမီးကို ရာရာစစ ကွာ၊ ချီး။ ငါမသိလို့ ဟွန်း အဲလိုမှန်းသိ စုစု ကို ဖင်ပါလိုးပြစ်လိုက်တယ်”
“ဟင် ဒက်ဒီက ဒေါ်စုစု ကို လိုးခဲ့ရလို့လား”
“ဟားဟား ဒီလောက် ကိတ်တဲ့ စုစု ကို မှ မလိုးခဲ့ရရင် ဒက်ဒီ နာမည်ပျက်သွားမှာပေါ့ ဟဟ၊ ကိုယ်က အဲတုန်းက သာဒွန်းကို ကြောရပြီ ထင်ခဲ့တာ ခွေးမသားက သူ့မိန်းမ ကို ငါလုပ်နေတုန်း ငါ့သမီးကို ပါကင်ဖွင့်သွားတာကိုး၊ အင်း ဝဋ် လည်တယ် ဆိုတာ အာ့တာမျိုးထင်တယ်”
“ခစ်ခစ်..ခစ်ခစ်”
“ဟားဟား..ဟားဟား”
သားအဖ နှစ်ယောက် သဘောကျစွာ ရီမောလိုက်ကြပါတယ်။
ဆက်ပါအုံးမည်……
“ဒက်ဒီ နဲ့ ဒေါ်လေးသီရိ တို့ အကြောင်းလည်း သမီးတို့ သိတယ်”
“ဟင် ဘယ်လို ဘယ်လို၊ ဒက်သီနဲ့ သီရိအကြောင်း၊ နောက် သမီးတို့ ဆိုတာက ဘယ်သူတွေလဲ”
“ခစ်ခစ် ဒက်ဒီကလည်း ခပ်တည်တည်လုပ်နေပြန်ပါပြီ၊ သမီးဘာဆိုလိုနေသလဲဆိုတာကို သိရဲ့သားနဲ့”
“အင်း ဒါနဲ့ သမီးတို့ ဆိုတာက သမီးအပြင်ဘယ်သူသိသေးလို့လဲ”
“မောင်ရဲလေ”
“ဟေ မောင်ရဲ၊ သား ကသိတယ်၊ သူက ဘယ်လိုသိသွားတာလဲ”
“ဟွန့် ဒက်ဒီ က မောင်ရဲကို အထင်သေးလို့… မောင်ရဲက…………..”
မိုးမိုးအောင်က ရဲအောင်နိုင် နှင့် ဒေါ်သီရိမေ အကြောင်း သူမနှင့် ဦးလေးမျိုး ၊ နောက် သူမတို့ လေးယောက်သား ဖိုးဆမ်း လုပ်ကြတာတို့ကို ပါ ပြောပြလိုက်ရာ ဦးရဲဝင်းတယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသား နှင့် ဖြစ်သွားရလေသည်။
“အမလေးကွာ နောက်လူတွေ တယ် လည်း ခြေသွက် ကြပါလား မနိုင်တော့ဘူး”
“အင်း အခုလောက်ဆို မာမီ့ကိုလည်း တွယ်နေလောက်ပြီ”
“ဟင် တကယ်ကြီးလား၊”
ဦးရဲဝင်း မျက်လုံးပြူးသွားးသည်။ သူ့သားက အမေကို ပြန်ဆော်တာကတော့ တော့်တော့်ကို ဟဲဗီး ဖြစ်သွားပြီ၊ သူ့မိန်းမ ဇ ရှိသည်။ ဆက်ခ်ကိစ္စမှာ ထန်သည်ဆိုတာကိုတော့သိသည်။ သို့သော်လည်း သူမ သားဖြစ်သူနှင့် ဆိုတာကတော့၊ ဟင်းးးးးးးးးးးး၊ သူသက်ပြင်းသာ ချနိုင်တော့သည်။ သူ့စိတ်အတွေးထဲ ရဲအောင်နိုင် တယောက် သူ့အမေကို လိုးနေပုံကို ပုံဖေါ်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက မပြောမဆို တောင်တက်လာသည်။
“ဟော ဒက်ဒီ့ဟာကြီးက တောင်လာပါလား၊ အဟိ၊ ဒက်ဒီလည်း ကပ်ကိုး အခံ ရှိတယ်ထင်တယ်”
“အင်း ယောက်ျားတိုင်းမှာ အနည်းနဲ့ အများတော့ ရှိကြပါတယ်ကွာ၊ ခုနေ ဒက်ဒီတို့ အိမ်ပြန်သွားရင် မှီမယ်ထင်သလား”
“ဟင့်အင်း သွားမနေနဲ့တော့ မှီချင်မှ လည်းမှီတော့မှာ၊ နောက်ပြီး ဒက်ဒီကောင်ကြီးကို ဒီနေ့တော့ သမီးအတွက်ပဲ ထားလိုက်တော့၊ ညကျမှ မောင်ရဲ ကို သမီးမေးကြည့်မယ်၊ သူအဆင်ပြေသွားပြီ ဆိုရင် ဒက်ဒီ့ကို ပြောမယ်၊ ဒက်ဒီ က မာမီ့ကို ပေါ်တင်ပဲ ပြောပြီးဖွင့်မေးလိုက်ပေါ့၊ ဒက်ဒီတို့ ပွင့်လင်းသွားရင် နောက် ဒက်ဒီကြည့်ချင်ရင် ပေါ်တင်ကြည့်လို့ ရပြီပေါ့”
“အင်း အဲဒါလဲ ဟုတ်တာပဲ၊ ကဲလာ သမီးလုပ်ထားတဲ့ အပြစ်ကို သမီးခံပေတော့အဟီး”
“အင်းပါ ဒီကလည်း ခံချင်လို့ လိုက်လာတာပဲဟာ လုပ်ပါ လုပ်ပါ ခစ်ခစ်”
……………………………………..
ညနေဘက် မိုးမိုးအောင် တို့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရဲအောင်နိုင် အိပ်မောကျနေတာ တွေ့ရသည်။ မိုးမိုးအောင် က ဟော်တယ်မှာ ရေမိုးချိုးလာတာ ဆိုတော့ သူမလည်း တအားပင်ပန်းနေတာနှင့် တုန်းကနဲ အိပ်ပျော်သွားရသည်။ ညစာ ထမင်း စားဖို့ ဒေါ်မာယာမိုး လိုက်နိုးမှ ပင် သူတို့ နှစ်ယောက် နိုးကြတော့သည်။
ထမင်းစား ဝိုင်းမှာ မိသားစု ထိုင်ရင်းက စားသောက်ရင်း စကားစမြီပြောဖြစ်ကြလေသည်။ ဒေါ်မာယာမိုး က၊
“ကိုရဲ နဲ့ သမီးမိုး တို့ ဒီနေ့ သွားကြတာ ဘယ်လိုလဲ ပျော်ခဲ့ကြရဲလား”
မိုးမိုးအောင် မျက်နှာလေး ရဲကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ရဲအောင်နိုင်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကို ပြုံးဖြီးဖြီး နှင့် ကြည့်ပြီး ခေါင်းကို မသိမသာ ငြိမ့်ပြလိုက်တာ တွေ့ရတော့ နည်းနည်းစိတ်အေးသွားရသည်။
“ပျော်စရာ ကောင်းတယ် မာမီ၊ ဒက်ဒီက လည်း အရမ်းစိတ်ရှည်တယ်၊ မာမီတို့ ရော အိမ်မှာ ပျော်ကြရဲ့လား”
“အင်း ပေါ့ သမီးရဲ့ မောင်ရဲ ကလည်း သမီး ဒက်ဒီနီးပါးရှည်ပါတယ်၊ အဲ စိတ်ကို ပြောတာလေ ခစ်ခစ်”
“ဟဲဟဲ ကဲ စိတ်အကြောင်းတွေ နောက်မှ ပြောကြတာပေါ့ ဘိုက်ဆာလှပြီ စားကြရအောင်”
“ဟုတ် ဒက်ဒီ”
သို့နှင့် သူတို့ မိသားစု စားကြ၊ သောက်ကြ၊ ပုဂံဆေး သိမ်းဆည်းကြပြီးတော့ ဧည့်ခန်းသို့ ထွက်လာကြကာ တီဗီ ထိုင်ကြည့်ရင်းက မုန့်ချိုလေးများ စားသောက်ကြလေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်မှာ ဒေါ်မာယာမိုး နှင့် အတူ တွဲထိုင်နေသော ဦးရဲဝင်းက၊
“ကဲ သားနဲ့ သမီး ဒက်ဒီပြောစာရှိလို့”
အခန်းထဲ ရှိ လူအားလုံး ဦးရဲဝင်း ဆီသို့ အာရုံစိုက်လိုက်ကြသည်။
“သားနဲ့ သမီး ဒီညနေဘက် အိပ်နေတုန်း ဒက်ဒီနဲ့ မာမီ စကားပြောဖြစ်ကြတယ်။ သား နဲ့ မာမီ နဲ့ အကြောင်းလည်း ဒက်ဒီသိတယ်။ ဒက်ဒီနဲ့ သမီးအကြောင်းလည်း မာမီ သိတယ်။ ဒက်ဒီတို့ မိသားစု အတွင်းထဲ မှာဖြစ်ပျက်ကြတာတွေကို မိသားစု ထဲမှာ ပဲ ထားကြရအောင်။ အပြင်ကို မပေါက်ကြားစေနဲ့ ပေါ့။ နောက် သား တို့ သမီးတို့ အိမ်ထောင်ကျ ကြပြီး သူတို့ကို ဒက်ဒီတို့ မိသားစု ထဲ ကို သွင်းလာချင်ရင်တော့ သူတို့ကို စည်းရုံး ပေါ့နော်၊ ဟုတ်ပလား၊ နောက်ပြီး တယောက်နဲ့ တယောက်လည်း ပွင့်လင်းကြရအောင်နော်၊ လျို့ဝှက်ချက်မထားကြေး၊ ဟုတ်ပလား၊ ကဲ မာမီ က ဝန်ခံစာရှိတယ်တဲ့ ”
ဦးရဲဝင်းက ပြုံးပြီး ဒေါ်မာယာမိုး ကို မျက်ရိပ်အကဲ ပြလိုက်သည်။
“အင်း မာမီ က သမီးတို့ ဒက်ဒီကိုပဲ တောင်းပန်ရမှာပါပဲ။ သမီးတို့ ဒက်ဒီ နဲ့ သမီးတို့ ဒေါ်လေး သီရိ တို့ ဖြစ်တာကို သမီးတို့ ဒက်ဒီက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖွင့်ပြောခဲ့လို့ သီရိ အိမ်ထောင်မကျခင်အထိ တောင် မာမီတို့ သရီးဆမ်းခဲ့ကြပါတယ်။ဒါပေမဲ့ ရွိုင်ရန်နဲ့ မာမီနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စကိုတော့ မာမီ မပြောပြခဲ့ပါဘူး။ မာမီ့ အပြစ်ပါ။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ရွိုင်ရန် နဲ့ မာမီ ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကြောင့်ပါ။ သားကို တော့ ပြောပြခဲ့ပြီး ဒက်ဒီ့ကိုတော့ ညနေက မှ ဝန်ခံရင်း အကုန်ပြောပြဖြစ်ခဲ့တာပါ။ သမီးကို ပြောပြရရင်တော့ ရွိုင်ရန် က မာမီ့ အမ၊ သမီးတို့ရဲ့ ဒေါ်ကြီး ၊ အန်တီစန္ဒာ နဲ့ ဖြစ်နေတာကို မာမီ က ပက်ပင်းတိုး ခဲ့တယ်။ မမစန္ဒာက အရမ်းကို စိုးရိမ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ မာမီက နားလည်သဘောပေါက် ကြောင်း ပြောပြဖြောင်းဖြ တော့မှ သူစိတ်နည်းနည်းပေါ့သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက်လိုးနေကြတာကို မာမီ့ မျက်စေ့ထဲက မထွက်ဘူး။ သားအမိနှစ်ယောက် စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးနေလိုက်ကြတာ၊ အဲဒီပုံရိတ်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်မိတိုင်း မာမီ အရည်စို ခဲ့ရတယ်။ ရွိုင်ရန် ကလည်း ရိပ်မိတယ်။ အဲတော့ သိပ်ပြောစရာမလိုတော့ ဘူး မာမီနဲ့ ဖြစ်တော့တာပေါ့။ ရွိုင်ရန်က မာမီ့ တကယ့်အတွင်းစိတ်ကို ရိပ်မိတယ်။ အာ့တာကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ မောင်ရဲ လို့ ခနခန ပြောပြီးမှ မာမီ့ကို ဆက်ဆံတယ်။ အဲတော့ မာမီ့ စိတ်ထဲမှာ မောင်ရဲ က လိုးနေကြလို ဖြစ်နေခဲ့ရတာပေါ့။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်လေ ခုတော့လည်း မာမီတို့ အကုန်လုံး ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြရပြီမဟုတ်လား”
“သား လည်း အန်တီစန္ဒာကို လိုးချင်တယ် မာမီ”
“အင်း အဲဒါလည်း နောက်တော့ ဖြစ်လာမှာပါ သားရယ်၊ သားက တော်တော် လောဘကြီးတာပဲနော် ခစ်”
မိုးမိုးအောင်က၊
“ဒါနဲ့ မာမီ ဒက်ဒီက ပြောတယ်၊ မာမီ့ကို ယူတော့ မာမီက အပျို မစစ်တော့ဘူးဆို၊ အာ့တာလေးရော မပြောပြတော့ဘူးလား ဟင် မာမီ့ကို ဘယ်သူက ပန်းဦး ဆွတ်ခူးသွားသလဲ ဆိုတာ”
ဒေါ်မာယာမိုး က ပြုံးစစ နှင့် ဦးရဲဝင်း ကို တချက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဦးရဲဝင်းလည်း စိတ်ဝင်တစားဖြင့် နားစွင့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“အင်း ခုမှ တော့ ပြောပြပါတော့မယ်။ အရင်တုန်းက အဲဒါကို အရမ်းအပြစ်ကြီးလုပ်မိတယ်လို့ ယူဆပြီး တော့ ကိုရဲ ကိုတောင် မပြောပြခဲ့တာပါ။ မာမီ့ကို ပန်းဦးချွေခဲ့တဲ့သူက တော့ ကိုနိုင် ပါ၊ သမီးတို့ရဲ့ လေးလေး ရန်နိုင်ဦး ပါပဲ”
“အိုးးးး မာမီတို့က အရမ်းပိရိတာပဲ၊ ထင်တောင်မထင်ရဘူး၊ လေးလေးနိုင် က လည်း လုံးဝကို မထင်ရဘူးဟွန်း”
ရန်နိုင်ဦးမှာ မာယာမိုး၏ အကို တဝမ်းကွဲ ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ မောင်နှမ မှာ တနှစ်သာ ကွာသဖြင့် ကျောင်းအတူသွား အတူလာ၊ စာအတူတူကျက် သည့်အပြင် မာယာမိုးကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ရန်နိုင်ဦးကို အပ်ထားလေသည်။ ရန်နိုင်ဦးကလည်း သူ့ညီမ ကို ချစ်သဖြင့် အမြဲတမ်းလိုလို ဘယ်သွားသွား လိုက်ကာ အနားမှာ ရှိနေတတ်လေသည်။ မာယာမိုးမှာ ငယ်ငယ်ထဲက ရုပ်ရည်ချောမောလှသဖြင့် လိုက်သည့်ကောင်လေး တွေကလည်း များသော်လည်း ရန်နိုင်ဦး အရှိန်ဖြင့် ဘယ်သူမှ အနားသိပ်မကပ်ရဲကြခြေ။ နောက် ကိုးတန်း လောက် ရောက်တော့ မာယာမိုးမှာ တင်တွေ ရင်တွေ ဖောင်းမို့လာပြီး ကြွကြွရွရွ အပျိုမ လေး ဖြစ်လာတော့ ရန်နိုင်ဦးမှာ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် မနည်း ထိန်းနေရလေသည်။ သူစောင့်ရှောက် ကာကွယ်ပေးရမည့် ညီမလေး ဆိုသည့် အသိဖြင့် တတ်နိုင်သမျှ စိတ်ရိုင်းတွေကို အတင်း တွန်းထုတ်နေမိသော်လည်း သူကိုယ်တိုင်က လူပျိုပေါက်၊ ဟော်မုန်းကြွချိန် မို့ ဂွင်းထုသည့် အခါတိုင်း မာယာမိုး က သူ့ အတွေးပုံလွှာထဲ ရောက်ရောက်လာတတ်လေသည်။ နောက်ကျတော့ ငါ့စိတ်ထဲ မှန်းနေတာ ဘာမှ ဖြစ်တာမှ မဟုတ်တာ တကယ်လုပ်မှာ မဟုတ်၊ ဘယ်သူမှ လည်းသိတာမဟုတ်၊ ဟု တွေးကာ ဂွင်းထုတိုင်း မာယာမိုးကို မှန်းထု မိလေတော့သည်။ မာယာမိုး ကိုယ်တိုင်က လည်းအပျိုပေါက် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်တွေကို စိတ်ဝင်စားသည့်အချိန်၊ မိမိ နှင့် ကျောင်းအတူသွားရင်း တခါတခါ ထိပွတ်မိသော ရန်နိုင်ဦး ၏ မာကျောသော ကြွက်သားများ ၏ အထိအတွေ့၊ ယောက်ျားလေး တယောက်၏ ချွေးနံ့ ကိုယ်နံ့ တို့က သူမ အား သူမကိုယ်တိုင်မသိသော လှုံ့ဆော်မှု တမျိုး ခံစားနေရလေသည်။
ဖြစ်ချင်တော့ ကိုးတန်းစာမေးပွဲကြီး ပြီးတော့ နွေရာသီ၊ သင်္ကြန် တွင် သူတို့ ရပ်ကွက် လမ်းထိပ် သင်္ကြန်မဏ္ဍပ် တွင် ရေပက်ဖို့ မာယာမိုး က ပြင်တော့ ရန်နိုင်ဦးမှာ သူ့ညီမ ကို စိတ်မချ သဖြင့် သူငယ်ချင်းတွေ နှင့် လည်မည့်အစီအစဉ်ကိုပါ ဖျက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်ပင် ထိုမဏ္ဍပ်မှာ စာရင်းသွင်းပြီး ဝင်ပါရလေတော့သည်။
မာယာမိုး ရေတွေပက်ပြီး ပျော်တော့ သူလည်းပျော်ရသည်။ ရေပက်ရင်း ချမ်းသည် ဆိုစပိုင်သောက်ချင်သည် ဆိုတော့ သူက ခိုးပြီး ကိုကာကိုလာပုလင်းထဲ ထည့်ကာ တိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း သူငယ်ချင်းတွေ ဆီက အရက် ကို ခိုးသောက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ထွေထွေ နှင့် မာယာမိုး ရေပက်နားသည့်အချိန်မှာ ချမ်းသည် ဆိုပြီး ပူးပူးကပ်ကပ်ထိုင်ကြသည်။ မာယာမိုး ၏ ရေစို အဝတ်အစားများကြောင့် ဖြောင့်စင်းတုတ်ခိုင်သည့် ပေါင်တန် ခြေသလုံးသားများ၏ အလှ၊ စွင့်ကားသော တင်သား အစုံ၊ ဖောင်းမို့သော ရင်နှစ်မွှာက ရန်နိုင်ဦးကို ရေစိုထဲမှာ အာခြောက်စေလေသည်။ လူလည်းရီဝေဝေ၊ ကိုယ့်ညီမလေးကို လိုအပ်တာထက် ပိုတိုးဖက်မိသည်။ သောက်စ မရှိပဲ လူပြောသူပြော ဝိုင်သောက်လျှင် နွေးသည် ဆိုပြီး စပိုင်သောက်ထားသော မာယာမိုး တယောက်လည်း ရီဝေဝေ နှင့် ရမက်သွေးလေးတွေ ကြွနေသည်။ အကိုဝမ်းကွဲ ရင်ခွင်ထဲ တိုးတိုးဝင်ရင်း မတော်တဆ ထိမိနေသော မာတာတာ အရာက ဘာလဲ ဆိုတာကို လည်း သူရိပ်မိနေသည်။
နေ့ခင်း ရေပက်ခြင်းခနရပ်နားကြသည့်အချိန် မာယာမိုးတို့ အိမ်ပြန်ကြတော့ နှစ်ယောက်သား သွေးတွေက နည်းနည်းတော့ ဆူနေသည်။ သူတို့ အိမ်မှာ မိဘ နှစ်ဦးစလုံးက လည်း ဘုန်းကြီးကျောင်းသွား ဥပုဂ်ယူပြီး နေကြတာ ညနေမှ ပြန်ရောက်မှာမို့ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲသာ။ မာယာမိုး အိမ်ရောက်တော့ ရေမိုးချိုးပြီး အောက်ခံဘာမှ မပါပဲ တီရှပ်နျင့် ဘောင်းဘီအတိုပြတ်ကလေး ဝတ်၊ ရန်နိုင်ဦးလည်း ရေဝင်ချိုးပြီး မာယာမိုး အဖေ့လုံခြည် စွတ်ကျယ်တို့ကို ယူဝတ်၊ ပြီးတော့ သူဖွက်ယူလာသည့် စပိုင် နှင့် ဘီယာပုလင်းကို ထုတ်ပြီး မာယာမိုးအခန်းထဲတွင် ဆက်သောက်ကြသည်။ ရေချိုးပြီးခန လန်း နေသော သူတို့ နှစ်ယောက် ဝိုင်၊ ဘီယာ အရှိန်ဖြင့် သွေးပြန်ဆူလာကြသည်။ တအိမ်လုံးမှာ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ၊ အဖိုနဲ့ အမ၊ အိပ်ခန်းတခုထဲ ကုတင်ပေါ်မှာ၊ နှစ်ယောက်စလုံးကလည်း စိတ်ဆာနေကြချိန်။ ရန်နိုင်ဦးက မာယာမိုးကို သိမ်းကြုံးဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တော့ မာယာမိုးကလည်းမငြင်းတော့။ သူမ အကိုကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်လာသည်။ လျှာချင်းလည်း ပွတ်သတ်။ ကိုယ်လုံးချင်းလည်းပွတ်တိုက်မိကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး မာယာမိုးကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် လုံးထွေးကျသွားတော့သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ညနေပိုင်း သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်သို့ ပြန်မသွားဖြစ်ကြ တော့ပေ။
“အဲဒါ မာမီ ရဲ့ ပထမဆုံး အပျိုစင်ဘဝ ကို ပေးလိုက်တာပါပဲကွယ်”
သူ့မာမီရဲ့ စတိုရီကို နားထောင်ပြီး လီးတောင်လာသော ရဲအောင်နိုင် က သူ့လီးကြီးကို သူများမမြင်အောင် ဖုံးကွယ်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်ကို ဦးရဲဝင်းက၊
“သား မာမီ့စတိုရီ နားထောင်ပြီး ဖီးတက်လာတယ်မလား၊ ဖုံးမနေပါနဲ့ကွာ ဒက်ဒီလည်း ဒီအတိုင်းပါပဲ ဟဲဟဲ”
“သမိးလည်းအတူတူပဲ ဒက်ဒီ ခစ်ခစ်”
“အာ့ဆိုရင် သမီးဒက်ဒီကို သမီး ပဲ ပြုစုလိုက်တော့ကွယ် သမီးမောင်လေးကို မာမီ့တာဝန်ထားလိုက်တော့ အဟိ”
မိုးမိုးအောင်က ဦးရဲဝင်းထိုင်နေရာသို့ လျှောက်သွားစဉ် ဦးရဲဝင်းက သူ့ဘောင်းဘီးကို ဇစ်ဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာသော လီးကြီးကို သူ့လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်နေစဉ် မိုးမိုးအောင်က ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ ပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံခဲလိုက်သည်။ ရဲအောင်နိုင်ကလည်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ကာ သူ့ဘောင်းလီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ဒေါ်မာယာမိုးက ရဲအောင်နိုင်ရှေ့ရောက်သွားကာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်းဖြင့် ရဲအောင်နိုင်လီးကြီးကို တမြတ်တနိုး နမ်းလိုက်ရင်းမှ သူမ နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို ဟကာ အာခေါင်တွင်းသို့ ထည့်သွင်းငုံစုပ်လိုက်လေတော့သည်။
……..ပြီးပါပြီ………………..
