သုံးရောင်ခြယ်လက်ဝတ်ရတနာ (အပိုင်း ၄)

အပိုင်း(၃၁)

“အား..မမကြီးရယ်.. လှလိုက်တာ…ဟူး..၊ ကိုယ်တော်မနေနိုင်တော့ဘူး..”

ရဲနောင်တစ်ယောက်ဖွင့်ဟအော်ညည်းလိုက်မိလေသည်။
နန်းရွှေကြာ၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာအရွယ်ကောင်းအပျိုစင်များ ကဲ့သို့ ပြည့်တင်းဖောင်းကားပြီးချပ်ချပ်ရပ်ရပ်မရှိတော့ဟုဆိုနိုင်သော်လည်း၊
၆၀ကျော်အရွယ်အသက်အရွယ်နှင့်လိုက်အောင်အရမ်းလျော့လျဲ၍မနေချေ။

ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဂရုတစိုက်ပြုပြုပြင်ပြင်ထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်းထားသိုနေထိုင်တတ်သူအမျိုးသမီးတစ်ယောက်အဖို့ မြို့ပြတွင်နေသည်ဖြစ်စေ၊
တောလက်ကျေးရွာတွင်နေသည်ဖြစ်စေ၊ ခေတ်မီသူဖြစ်စေ။ ရှေးရိုးဆန်သူဖြစ်စေ ခန္ဓာကိုယ်ကိုထမ်းသိမ်းတတ်သူကသာစမြဲဖြစ်ရာ၊
ရှေးဟောင်းဟော်နန်းမှ အိမ်တော်ထိမ်းအဖွားကြီးဖြစ်သော်လည်း၊ နန်းဆန်ပြီးအဆင့်ရှိသောအနေအထားနှင့်နေတတ်ထိုင်တတ်သောကြောင့်၊
အသက်၄၀ ဝန်းကျင်ပြည့်ဖြိုးသော သွေးသားတက်ကြွဆဲအမျိုးသမီးတစ်ယောက်၏ပုံစံမျိုးဖြစ်နေကာ၊ စောက်ဖုတ်၏အနေအထားမှာလည်၊း
ခပ်ပြည့်ပြည့်အိအိဆွဲဆောင်မှုရှိသည့်၊ သွေးသားကောင်းတုန်းမိန်းတစ်ယောက်နှယ်၊ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်လီးတစ်ချောင်းကိုကောင်းစွာတောင်မတ်နိုင်စေရန်၊
လိင်စိတ်အပြည့်ဖြင့် ချစ်ပွဲဝင်နိုင်စေရန်ဖိတ်ခေါ်နိုင်စွမ်းအပြည့်ရှိနေသေးသည်။

ရဲနောင်က ဘွားတော်နန်းရွှေကြာ၏ကားနေသောပေါင်ကြီးတွေကို ၄၅ ဒီဂရီ ဆွဲစုလျက်သလွန်ဆိုဖာပေါ်တွင်ပင်၊ ရင်နှင့်ကပ်လျက်နီးပါးရှေ့သို့တွန်းတင်လိုက်တော့
ခပ်ပြဲပြဲစောက်ဖုတ်သားကဆီးစပ်ကြားမှရှေ့ဘက်သို့ကြွတက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းသားမထူမပါးကြီးတွေကလည်း၊ ဟပြဲ ဟက်ပက်လေးအထိုးခံဖို့အသင့်ဖြစ်နေပြီး၊
အတွင်းသားနှင်းဆီသွေးရောင်ရဲရဲတွေကိုမြင်နေရသည့်အပြင်၊ မကြာခင်လေးကပင်သူက လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ဆွပြီကလိုင်းထားမှုကြောင့်
အရည်ကြည်ရွှဲရွှဲတွေက ဆည်လို့မနိုင်အောင်ထွက်လာခဲ့ပြီဖြစ်လို့၊ စောက်ခေါင်းသားတွေက စိုလဲ့တောက်ပနေလေသည်။

ဒီမြင်ကွင်းကရဲနောင်၏လီးကိုအဆမတန်အောင် ဖောင်းကားတင်းကြွမာန်ဖီလာစေသည်။
သူ့လီးကဒီလိုအခြေအနေမျိုးတွင်သာမန်မဟုတ်တော့ပဲ၊ ရာဂမိစ္ဆာနတ်၏ ဝိဉာဥ်သွေးက ဝင်၍စီးမြဲဖြစ်လေရာ
နန်းရွှေကြာအတွက်ရလာဒ်ကဘာဆိုတာ ပြောစရာမလိုတော့အောင်ပင်။
ရဲနောင်၏လီးထံတွင် အသူရတ္ထဒေဝ၏ စိတ်ရိုင်းများဝင်လာစပြုပြီဖြစ်သော်လည်း ပင်ကိုယ်စိတ်တစ်ဝက်ကရှိနေသေးသည်။

သူ့အနေနှင့်တစ်သက်လုံးအဖွားတော်တစ်ယောက်လိုလေးစားရိုသေခဲ့ရသော ၊ သက်ကြီးဝါကြီးစံအိမ်တော်ထိမ်းဖွားရွှေကြာကို
မယုံနိုင်လောက်အောင်ကြည့်နေမိသည်။ သူမကလေးစားသဖွယ် အဖွားရွယ်ပုံစံမဟုတ်တော့။ အပျိုစင်ရိုင်းလေးတစ်ယောက်လို သို့တည်းမဟုတ်၊
အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်၍ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ကာမဆန္ဒကို ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာကျေနပ်အောင်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သူ သမ္ဘာရင့်အိမ်ထောင်သည်အရွယ်
MILF ကြီးတစ်ယောက်လို ဖြည့်ဆည်းအလိုးခံပေးရန် အဆင်သင့်အနေအထားနှင့်ရှိနေတာကိုတွေ့ရသည်။

ရဲနောင်ဘာမှဆက်စဥ်းစားမနေတော့ပါ။ သူ့ရဲ့ကာမဆန္ဒများကိုဖြည့်ဆည်းပေးတော့မည့်သူ့ရဲ့ခြေတော်အတင်ခံ၊
ဤကိုယ်လုပ်တော်မိန်းမသားအားကိုယ်လက်နှီးနှောခြေတော်တင်ရုံမှအပဘာမှမရှိတော့ပါ။

သူက နန်းရွေကြာကိုယ်ပေါ်သို့ကုန်းမှောက်ချလိုက်ပြီး ပါးတွင်မှဲ့သေးသေးလေးတစ်လုံးနှင့် ခပ်ထူထူထဲထဲနှုတ်ခမ်းတွင်မာရီလင်မွန်ရိုးကဲ့သို့
နှုတ်ခမ်းနီအပြည့်ဆိုးလာခဲ့သော ဆက်စီကျကျပုံစံအပြည့်ဖြစ်နေသည့် မမကြီနန်းရွှေကြာ၏ နှုတ်ခမ်းထူကြီးအားမက်မက်မောမောကုန်းစုပ်နမ်းလိုက်တော့၊
နန်းရွှေကြာ၏လက်တွေက ရဲနောင်၏ကျောကိုခပ်တင်းတင်းသိုင်းဖက်လာသည်။

“အား..မမကြီးကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲဗျာ  ။ ချစ်တော့မယ်နော်..”

“အင်းး..ဟင့်..မောင်တော်လေးသဘော…”

နန်းရွှေကြာအသံက မျှင်းမျှင်းလေးသာကျန်တော့ပေမယ့်၊ တဏှာသံလေးကအပြည့်။

ရဲနောင်က ဒေါ်နန်းရွှေကြာ၏ပေါင်ကြားတွင်ကုန်းကုန်းကြီးဝင်၍ဒူးထောက်ပြီး ဆီးစပ်ချင်းဟပ်လို့မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားယူလိုက်စဥ်တွင်၊
နန်းရွှေကြာ၏ထောင်နေသောခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ရဲနောင်၏ကိုယ်ဘေးတဖက်တချက်မှာညှပ်ထားလျက်ရှိနေ၍၊ ခြေကျင်းဝတ်မှာသူမဝတ်ထားသော
ရွှေခြေကျင်းချိန်းကြိုးတွေကလက်လက်၊ လက်လက်ဖြင့် တောက်ပြောင်နေကာ ရှမ်းမပီပီဝါဝင်းခုံးမို့နေသော ခြေဖမိုးပြည့်ပြည့်လေးတွေက
ဆွဲဆောင်မှုရှိလှရကား၊ ထိုမြင်ကွင်းလေးကပင်၊ ရဲနောင်၏ရာဂရမ္မက်စိတ်ရိုင်းကိုပို၍တိုးကြွစေရန်ဆွဲဆောင်ပေးနေသကဲ့သို့ရှိသည်။

ရဲနောင်ကသူမ၏ခြေကျင်းဝတ်လေးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လျက် ခါးကိုရှေ့သို့ပိုတိုးလိုက်ရာသူ၏မာန်ဖီထောင်ထနေသောလီးကြီးက
ဟပြဲလေးဖြစ်နေသောဘွားတော်မမကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့်လက္မတစ်စိတ်ခန့်ပင်မကွာတော့ပေ။
စောက်ဖုတ်ကြီးမှာအရည်တွေတလဲ့လဲ့ဖြင့်၊ လာပါတော့၊ လိုးပါတော့ဟုဖိတ်ခေါ်နေသလိုပင်။

နန်းရွှေကြာမှာပေါင်ဖြဲပေးထားသော်လည်းစောက်ဖုတ်ကမူ ခပ်စေ့စေ့ရှိနေတုန်းဖြစ်သည်။ အပျိုစင်တွေကဲ့သို့လုံးဝပိရိချပ်ရပ်နေခြင်းတော့မရှိ၊
နှင်းဆီပွင့်ဖတ်တွေကဲ့သို့အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားလိပ်လိပ်လေးတွေက အပြင်နှုတ်ခမ်းသားခုံးမို့မို့လေးတွေကြားတစ်ဘက်တစ်ချက်မှ၊ အနည်းငယ်စီလိပ်၍
ပြူထွက်နေကြသည်။ စောစောလေးကမှလက်နှစ်ချောင်းပူးဖြင့်ထိုးဆွ၍ ကလိုင်းပေးထားသဖြင့် အရောင်ကြည်သော်လည်းခပ်စေးစေးပျစ်ပျစ်ဖြစ်စပြုနေသေ
စောက်ရည်တွေကစောက်ဖုတ်မို့မို့ကြီးပေါ်မှာရော၊ အတော်အတန်ထူသည့်စောက်မွေးအုံကြီးပေါ်မှာပါစေးကပ်ပျစ်ခဲစွာပေစပြုနေလေသည်။

နန်းရွှေကြာကရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့်မျက်စိကိုစေ့စေ့မှိတ်ထားစဥ်တွင်ရဲနောင်က ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်သည်။
ခြေထောက်တွေကိုတွန်းတင်ထားလို့ဖင်ကြီးကြွလို့ဝဲတက်လာနေသော နန်းရွှေကြာ၏ စောင်ပတ်ဟပြဲကွဲကြောင်းဝတွင်၊ သူ့လီးချောင်းကြီးကို
လက်ဖြင့်ဖြောင့်မတ်စွာကိုင်ထိမ်းထားပြီး ဘွားတော်၏စောက်ဖုတ်အဝသို့ဒစ်ကြီးကိုတေ့လိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်းကြီးတစ်လျောက်ဖိ၍
အထက်အောက်လေးငါးချီ မျှ ခပ်ဖိဖိမျှော၍ ပွတ်တွန်းနေသေးသည်။

တစ်ချက်ဖိဆွဲလိုက်တိုင်းနှုတ်ခမ်းသားလိပ်လိပ်တွေကဘေးသို့ပိ၍ပြဲဟထွက်သွားသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကအနီရောင်အတွင်းသားအစပ်ကပေါ်လာသည်။
နန်းရွှေကြာကမျက်လုံးကိုတင်းတင်းမှိတ်ထားဆဲဖြစ်သော်လည်း၊ သူမ၏ညာလက်ချောင်းလေးတွေက စောက်ဖုတ်ဆီရောက်သွားကာ၊
နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုဘေးတဖက်တချက်ဆီသို့ပို၍ဟသွားစေရန်ကူဖြဲပေးလျက်ရှိသည်။

တစ်မြှောင်းဆွဲ..၊ နှစ်မြှောင်းဆွဲ..၊ သုံးမြှောင်းဆွဲ..။
ငါးချက်မြောက်ဖိအဆွဲတွင်တော့ဟနေသောစောက်ခေါင်းရဲရဲထဲသို့ ဒစ်ခေါင်းကြီးကတည့်
တည့်ကြီးပျိကနဲမြုပ်ဝင်သွားတော့လေသည်။ နန်းရွှေကြာကနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီးအံကိုကြိတ်လိုက်မိလေသည်။
ထိုအချိန်မှာ၊ ရဲနောင်က အားပါပါလေးနဲ့လီးကိုဖိကြိတ်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

ပလိ..ဖျစ်..ဖျစ်..ဗြစ်..၊

“အာ့..အားးး..အမလေးကျွတ်ကျွတ်၊ နာတယ်..”

လီးကစောက်ခေါင်းထဲကိုနင့်ကနဲဝင်လာလို့ နန်းရွှေကြာသတိလွတ်ပြီးထအော်မိသည်။
သူမမုဆိုးမဖြစ်ခဲ့တာအနှစ်၂၀ နီးပါရှိခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး၊ လီးနဲ့ဝေးခဲ့သည်မှာလည်းကြာခဲ့ပြီဖြစ်လေသည်။  တစ်ခါတရံလက်ပူတိုက်တာတွေရှိခဲ့ပေမယ့်လည်း၊
လီးတစ်ချောင်းလုံးအသွင်းမခံခဲ့ရတာ နှစ်ရှည်လများရှိခဲ့ပြီဖြစ်လို့ စောက်ဖုတ်ကအော်ရီဂျင်နယ်နီးပါးပြန်ဖြစ်နေပြီလားတော့မပြောတတ်ပေ။
တော်တော်လေးကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနှင့်ဝင်သွားရသဖြင့်မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်သောလီးအဝင်ဝေဒနာကိုနင့်ခနဲခံစားလိုက်ရလို့ထအော်မိခြင်းဖြစ်သည်။

“အိုးးး ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်..အား..”

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့်နန်းရွှေကြာက အသံရှည်လေးဖြင့် ဖွင့်ညည်းလေသည်။ ရဲနောင်၏ကျောကိုအသိမဲ့စွာသိုင်းဖက်ထားသောလက်များမှ
ညာဖက်လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီးနောက်သူမ၏ချိုင်းကြားမှလျှို၍ဆိုဖာပေါ်တွင်လက်ထောက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲလီးတစ်ဆုံးဝင်ရန်ဆက်လက်ဖိသွင်းလျက်ရှိနေသေ
ရဲနောင်၏လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုတင်းတင်းကိုင်၍ညှစ်ဆုပ်ရင်း၊ သူမနာကျင်ကြောင်းကိုသတိပေးနေသကဲ့သို့၊ လက်သည်းများဖြင့်တင်းတင်းနစ်အောင်
ဖိစိုက်ထားမိလေသည်။ ဒါပေမယ့် လင်ဖြစ်လာတော့မည့်ကိုယ်တော်လေးနာသွားမှာစိုးသဖြင့်၊ စိတ်ကိုထိမ်းပြီးဖွဖွလေးပဲကုတ်မိသည်။

“မမကြီး..၊ အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူပြီးစိတ်ကိုလျှော့ထားနော်..”

ရဲနောင်က ဘွားတော်တစ်ယောက် ဒစ်ဝင်သွားပြီးဖီလင်စတက်စပြုပြီဆိုတာကို သိလိုက်ပြီ။ သူ့လီးကလည်းတဆုံးမဝင်သေး။
သူ့လီးကလည်းတနေ့တခြားကြီးလာလို့ ဖြေးဖြေးသွင်းနေလို့ကတော့ချက်ချင်းတစ်ဆုံးထိဝင်ဖို့ကတော့မလွယ်လောက်ပေ။ ဒါကြောင့်သူ့လက်ညှိုးနဲ့
လက်မနှစ်ချောင်းကိုသုံး၍ ဘွားတော်၏စောက်ဖုတ်ကိုဖိဖြဲဂိုက်လိုင်းပေးပြီ၊ လီးကြီးကို အားပါပါခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးဖိဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။

ပျိ..ဗျိ..ဖျစ်..ဖျစ်..ဒုတ်..

“အာ့..ရှီးးး..ကျွတ်ကျွတ်”

“ဟူး…”

သာယာမှုစွက်သော အာမေဋိတ်သံလေးတွေက နှစ်ဦးစလုံးဆီမှအစီအရီထွက်ကျလာကြသည်။ ရဲနောင်လည်းအီဆိမ့်သောစောက်ဖုတ်အရသာကိုခံစားလိုက်ရသည်။
သူလီးကြီးကိုထိုးအသွင်းလိုက်တွင်စောက်ဖုတ်ကြီးကမြွေတစ်ကောင်လိုဆွဲမြိုစုပ်သွင်းသွားသည်။ လွယ်လွယ်ကူကူတော့မဟုတ်၊ ညပ်ညပ်သပ်သပ်ပင်။

ရဲနောင်လီးကကြီးသော်လည်း အရည်တွေရွှဲအိပြီးဖြစ်သော မားချားစောက်ဖုတ်ကြီးကညပ်ပင်ညပ်သပ်သော်လည်း
စောက်ရည်တွေဖြင့်အလျင်ရစပြုလာပြီဖြစ်သဖြင့်၊ မတန်တဆအတင်းကြိုးစားသွင်းစရာမလိုသလို၊ လီးနဲ့မတွေ့တာကြာပြီဖြစ်တဲ့စောက်ဖုတ်ကလည်း
ထင်သလောက် တအားမကြပ်၊ ခပ်စီးစီးလေးနဲ့အိုးနဲ့ဆန်တန်အောင် ဝင်သွားခဲ့လေရာ။
နှစ်ယောက်စလုံးမှာအတွေ့ဓါတ်၏နတ်သုဒ္ဓါကိုအရသာရှိစွာခံစားလိုက်ရသည်။

“အားး..ဟားး.. အဖွားတော်..အဲ..မမကြီး..ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ စီးနေတာပဲ..”

“အူးး ဟီးး..အင့်..အမလေးနင့်နေတာပဲကွယ်..၊ သူ့ဟာကြီးက.. ”

လီးဝင်သွားအပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး၏နူးညံ့၊ နင်အီသောအရသာကိုခံစားရင်း ရဲနောင်ကမိနစ်အနည်းငယ်မျှစိမ်ထားလိုက်သည်။
ဘွားတော်နန်းရွှေကြာမှာလည်း သူမစောက်ဖုတ်ကြီးထဲတွင်ပြည့်သိပ်နေသည့် ပူနွေးသောလီးတံကြီးမှတဒုတ်ဒုတ်နှင့်တိုးနေသောသွေးတိုးနှုန်းကို
မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလျက်ဖီလင်ခံအရသာယူနေသည်။ သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကော့တင်၍၊ လီးအရင်းရောက်အောင်၊
ပေါင်ခြံချင်းထပ်အောင်ကော့ပြီးကပ်ထားပေးလေသည်။

ထိုအချိန်တွင်သူတို့နှင့်ထိုင်ခုံတစ်ခုံကြားမှာကျောမှီလျက်ထိုင်ရင်း၊ သူမ၏အမေဖြစ်သူနှင့် တော်ဖုရားကိုယ်တော်လေးတို့၊
စတင်ကာမဆက်ဆံသောအခြေအနေကို မမှိတ်မသုန်စောင့်ကြည့်သောနန်းသုဝတီမှာ၊ ကြည့်ရင်းမှ
ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုကိုယ်၊ ဖြဲရဲဆွရွနေကာ အရေတွေတတောက်တောက်ပင်ကျနေရတော့သည်။

သူမလည်းမနေနိုင်တော့။ ကိုယ်တော်လေးကိုအတင်းဝင်လုံးပြီးလီးကြီးကိုဆွဲထည့်၍ လုခံလိုက်ချင်သော်လည်း..
သူမအမေနန်းရွှေကြာတို့မှာအခုမှအရှိန်ရရန်အစပျိုးလျက် ရှိတုန်းဖြစ်နေရကား။ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနှင့် ဘယ်လိုဆက်ဝုန်းကြမည်ကိုသိချင်လှသဖြင့်
စိတ်ဝင်တစားဖြင့်ကြိတ်မှိတ်ပြီးမျက်တောင်မခတ်နိုင်အောင်ပင်ကြည့်နေမိတော့သည်။

နန်းသုဝတီမှာသူမကိုယ်တိုင်လင်နှင့်ခံဖူးသော်လည်း အခုလိုသူမရှေ့မှာလူနှစ်ဦးရမ္မက်ထန်စွာဖြင့်ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပင်ဂရုမစိုက်အားတော့ပဲ
လိုးနေကြသည်ကိုတစ်သက်မှာတစ်ခါမှမတွေ့ဘူးမကြုံဖူးခဲ့ပေ။ သူမမျက်လုံးတွေပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်လာသည်အထိ ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
အလိုးခံနေတာကလည်းတခြားသူမဟုတ်၊ သူမ၏အမေအရင်းကြီး။ ပြီးတော့သာမန်သွေးသာဆူဖြိုး၍ ကာမဂုဏ်ကို
အာသာငန်းငန်းတက်ဆာလောင်နေသောမိန်းမတို့အရွယ်မဟုတ်။ တရားနဲ့ ဓမ္မနဲ့၊ ဘုရားခန်းထဲကမထွက်သော ၆၀ကျော်၍၇၀ စွန်းလုသော
ရင့်ကျက်တည်ငြိမ်သောမိန်းမကြီးက၊ အသွေးအသားတွေတလျှမ်းလျှမ်းတောက်အောင်တုန့်ပြန်ပြီး
ကာမပွဲကိုနွဲနေသည်မှာမျက်စေ့ရှိလို့သာယုံနေရခြင်းဖြစ်သည်။ သူမဘယ်လိုမှနားမလည်နိုင်တော့။

သူမကတော့ဒီအဖြစ်အပျက်သည်၊ မမြင်ရသော သဘာဝလွန် စိုးမိုးမှုတစ်ခု၊ မိစ္ဆာရာဂနတ်သားတစ်ကောင်၏ကြီးစိုးတိုက်တွန်းမှုကြောင့်ဆိုတာသုမ မသိနိုင်ပါ။
သူမကိုယ်တိုင်လည်းဆိတ်ကွယ်ရာမှာတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ပါပဲနှင့် မိမိရဲ့မိခင်လိုလူကြီးသူမတစ်ယောက်ရှေ့ မှာဖြဲရဲပြီး၊
မောင်တစ်ယောက်လိုချစ်ခင်ခဲ့သူယောက်ျားတစ်ယောက်ရှေ့မှာပင် မရှက်ကြောက်နိုင်တော့ပဲ၊
စောက်ဖုတ်နှိုက်ကစားနေမိတာကိုက ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့လွှမ်းမိုးမှုတစ်ခုကြောင့်ဖြစ်ကြောင်းလည်းမရိပ်စားခဲ့မိချေ။
—————————————–

အပိုင်း(၃၂) ဆက်ရန်

အပိုင်း(၃၂)

နန်းသုဝတီ မျက်ခြေမပြတ်စောင့်ကြည့်နေမိစဥ်မှာပင်။ သူ့အမေနန်းရွှေကြာတို့စုံတွဲက မှိန်း၍အရသာယူနေရာမှပြန်လည်လှုပ်ရှားသက်ဝင်လာခဲ့လေပြီ။

ရဲနောင်ကဘွားတော်နန်းရွှေကြာရဲ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေကို အငမ်းမရမိန်းမောသွားအောင်ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်ပြီး။
ဟင်းလင်းပွင့်နေသောရင်ပတ်ကြီးမှ အပြုံလိုက်ပြိုကျအန်ထွက်လာသောနို့အုံကြီးတွေဆီလက်လှမ်းလိုက်လျက်အရသာရှိစွာဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နယ်ဖတ်နေရင်း၊
နို့သီးခေါင်းနီညိုသွေးတွေကိုဖိညှစ်ကစားပေးနေရာ။ ဒေါ်နန်းရွှေကြာ၏ရင်သားများသည်၎င်း၊ လီးတန်းလန်းအစွပ်ခံထားရသော စောက်ဖုတ်ကြီးက၎င်း၊
ပြိုင်တူကြွ၍ကော့တက်လာရပြန်တော့သည်။

စောက်ဖုတ်ကကြွတက်၍စတင်လှုပ်ရှားလာသည်နှင့်တပြိုင်ထဲမှာပင် စိမ်ထားသောလီးကြီးကိုပြန်နှိုးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး၊
ရဲနောင်မှာဆက်လုပ်ရမည့်အလုပ်အတွက်၊ အသိဝင်လာတော့သည်။ သူကဖင်ကြီးကိုကြွကာကြွကာဖြင့်လိုးညှောင့်ခြင်းကိုစလိုက်သည်။

ရဲနောင်ကဖင်ကြီးကိုဆုတ်၍လီးတဆုံးကျွတ်လုနီးပါးဆွဲထုတ်လာတော့ ဒေါ်နန်းရွှေကြာကလီးကြီးသူမစောက်ဖုတ်ထဲကကျွတ်ထွက်သွားမှာကိုစိုးရိမ်သည့်အလား
ကော့ပြီးလိုက်လာသည်။ ရဲနောင်၏ကျောကိုလည်းလွတ်ထွက်သွားမည့်အလားကြုံးဖက်ထားလေသည်။ ဒါကသူမ၏စိုးရိမ်မှုသက်သက်ပါ။
ဒါပေမယ့် ရဲနောင်၏လီးကကျွတ်ထွက်လုနီးပါးရောက်မှ ဖြုန်းကနဲအရှိန်ဖြင့်ပြန်ဆောင့်၍ဝင်လာလေသည်။

“အို..အင့်…”

နန်းရွှေကြာမှာ အင့်ကနဲအော်ပြီးလန့်တောင်သွားရရှာသည်။ သူမအသိစိတ်တွေပြန်ဝင်လာတော့ သူမမျက်လုံးတွေမှေးစင်းနေရလေပြီ။
သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲတွင်၊ တော်ဖုရားလေးစဝ်ရဲနောင်၏လီးကြီးက စေးစေးပိုင်ပိုင်ဖြင့်အချက်ကျကျဝင်ထွက်နေလေပြီ။

နန်းရွှေကြာမှာသူမကိုယ်သူမ လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း၄၀ကျော် အပျိုစင်၊ အပျိုဖြန်းဘဝသို့ပြန်လည်၍တစ်ကျော့ရောက်ရှိသွားသလားဟုခံစားနေရသည်။
သူမပထမဦးဆုံးအပျိုစင်ဘဝကိုပေးဆက်ခဲ့ရသည့်၊ မင်္ဂလာဦးည၏မိန်းမူးယစ်မောဘွယ် ဖီလင်ကိုပြန်၍ ခံစားနေရသလားထင်ယောင်နေမိလေသည်။
သူမ၏မျက်လုံးတွေကမိန်းမောမှုနှင့်အတူမှေးစင်းနေသော်လည်းခန္ဓာကိုယ်ကမူ အပျိုစင်ရိုင်းကလေးတစ်ယောက်လိုတဆတ်ဆတ်တုန်လျက်ရှိ၏။

မြေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ထွေးပွေ့ထိမ်းကျောင်းခဲ့သောတော်ဖုရားကိုယ်တော်လေး၏နုပျိုသန်မာသောလီးကြီးကသူမ၏လီးနဲ့မတွေ့ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့
စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဖျစ်ဖျစ်နဲ့နှဲ့ပြီးသွင်းခါ၊ နှုတ်ခါကစားနေချိန်တွင်သူမက မိမိ၏နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများကို တင်းတင်းကိုက်၍ အံကြိတ်ထားမိလေသည်။
ထွားကျိုင်းလှသည့်လီးကြီးက၊ သူမစောက်ခေါင်းထဲမှာတပျိပျိ တပျစ်ပျစ်နှင့်ကြိတ်၍ပွတ်တိုက်ပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးဆောင့်နေချိန်တွင်
သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြောများကတဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးတလှပ်လှပ် တဖျင်းဖျင်ဖြစ်နေရကာနတ်ပြည်ခြောက်ထပ်သို့ရောက်သည်
အထိလွင့်မြောသွားသည့်အလားခံစားနေရလေသည်။

“မမကြီး.. ကိုယ်တော်ချစ်ပေးတာကောင်းလား ဟင်..”

နန်းရွှေကြာမှာလီးကြီးကစီးစီးပိုင်ပိုင်ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့်၊ နင့်နင့်နဲနဲရှိလှသောကာမရသ အရသာကိုမှိန်းကာခံစားနေရင်းက
မြေးတော် တော်ဖုရားလေး၏မေးမြန်းသံထွက်လာတော့မှ မျက်လွှာကိုပင့်၍ မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
သူမ၏မျက်ဝန်းတွေကရမ္မက်ရာဂ၏အလိုဆန္ဒအခိုးအငွေ့အရိပ်အယောင်များဖြင့် ရီဝေယှက်သန်းလို့နေသည်။

“ဟင့်..လုပ်စရာရှိတာလုပ်လေ၊ ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ..”

နန်းရွှေကြာကအရှက်တပိုင်းနဲ့ပြန်ဖြေသည်။ ရဲနောင်ကဘွားတော်၏ရှက်ကိုးရှက်ကန်းအမူအရာကိုသဘောကျသွားပြီးစိတ်ထဲမှကြိတ်ပြုံးလိုက်လေသည်။
ဒီအဖွားကြီးကိုတော့အရှက်ကုန်အောင်လုပ်ဦးမှပဲဟုတွေးကာစိတ်ထဲမှအမိန့်ပေး၍တောင့်တမှုတစ်ခုပြုလိုက်သည်။
သူကရာဂနတ်သား၏အလိုဆန္ဒကိုဘယ်လိုခေါ်ယူရမည်ဆိုသည့်ပညာကို ရက်ပိုင်းအတွင်းကောင်းစွာတတ်မြောက်ခဲ့ပေပြီ။

(ကဲ..အိမ်တော်ထိမ်းတဲ့ဖွားဖွားချစ်မကြီး။ ခင်ဗျားလည်းအရှက်တွေသိပ်ပြီးပိုနေပါနဲ့တော့။
ငယ်ငယ်တုန်းကစိတ်မျိုးနဲ့စိတ်ရှိသလိုဝုန်းလိုက်ပါတော့။ ခင်ဗျားရဲ့အပြုအစုကိုကြည့်ချင်တယ်..)

သူ့ဆန္ဒတောင်းဆုပြီးဆုံးသွားသည်နှင့်တပြိုင်ထဲမှာဆိုသလိုပင်အိန္ဒြေသိက္ခာနှင့်လူကြီးဆန်ဆန်အမြဲနေလာခဲ့သူဘွားတော်နန်းရွှေကြာ၏အမူအရာတွေက
တမုဟုတ်ချင်းပြောင်းလဲသွားလေတော့သည်။ သူမ၏လက်တွေကရဲနောင်၏လည်ကိုသိုင်းဖက်၍ခိုတွယ်လာကာ၊
ရဲနောင်ကိုမျက်လုံးချင်းဆိုင်၍ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်လာသည်။

“ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလည်း မောင်တော်လေးရယ်။ မမကြီးကောင်းလွန်းလို့ဆွေမျိုးမေ့နေပြီ။ ကိုယ်တော်၊ မောင်တော်လေးနဲ့ ဒီလိုချစ်ရမယ်လို့ထင်မထားဘူး၊
အင့်..အင့်..ဟင့်..၊ဆောင့်..ဆောင့်ကွာ၊ ကိုယ်တော်လေးလီးကအကြီးကြီးပဲအားရလိုက်တာ..”

သူမ၏ပါးစပ်မှအိမ်တော်စိုးအမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်၏ပြောနေကျမဟုတ်သော၊ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်စကားအသုံးအနှုန်းများကထွက်ကျလာသည်ကို
ကြည့်ခြင်းအားဖြင့်သူမ၏ရမ္မက်၊ ကာမ၊ ရာဂစိတ်တွေဘယ်လောက်ထန်ပြီး မိုးမွှန်အောင်တက်လာနေမှန်းသိသာလှသည်။

သူမယခုခံနေသည်မှာယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် နှစ်ကိုယ်ချင်းမဟုတ်ပေ။ သူမတို့နှင့်မလှမ်းမကမ်းမှာပင် မိမိ၏သမီးကစောင့်ကြည့်နေလျက်ရှိသည်။
သမီးဆိုသည်ကလည်း။ မသိတတ်သေးသည့်ခလေးသူငယ်အရွယ်မဟုတ်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူ အိမ်ထောင်သည်မုဆိုးမတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ
ဒီအရွယ်ကြီးကျမှသမီးဖြစ်သူရှေ့တွင်ကာမစပ်ယှက်ပြပေးနေရသည်ကိုပင်မရှက်ကြောက်နိုင်အားတော့ပေ။
ရာဂအမှောင်အမွှန်စိတ်ကား၊ အံ့ဩဖွယ်ကောင်းအောင်အားကြီးလှပေသည်။

ဘွားတော်နန်းရွှေကြာက၊ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင်ကုန်းပြီး ဆိုဖာသလွန်မှာလက်ထောက်ရင်၊းသူမစောက်ဖုတ်ကို၊ အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသော
ရဲနောင်ရဲ့လည်ကိုသိုင်းခိုဆွဲဖက်ထားရင်းမှ သူမဖက်သို့အတင်းဆွဲ၍လည်ကိုနှိမ့်ပြီး၊ ရဲနောင်၏နှုတ်ခမ်းကိုအတင်းဆွဲစုပ်ကာ အငမ်းမရနမ်းရှုတ်နေပြန်သည်။
ပြီးတော့ရဲနောင်၏ဆောင့်ချက်တွေနှင့်အပြိုင်ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့တင်ပေးနေရင်း၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကော့ထိုးပေးနေရင်းမှ..။

“မောင်တော်ဖုရားလေး..၊ နှမတော်မမကြီး တလှည့်လုပ်ပေးပါရစေဦး..နော်.”

နန်းရွှေကြာက ရဲနောင်၏ရင်ဘတ်ကြီးကိုခပ်ဖွဖွလေးတွန်းရင်းပြောသည်တွင်.. ရဲနောင်ကအဆောင့်ကိုရပ်လိုက်ပြီး
ဖင်ကိုကြွ၍ကွကွကြီးလုပ်ရင်းလီးကိုချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မတ်မတ်ပြန်ထိုင်လိုက်ကာ သလွန်ပေါ်နောက်ကျောလှန်လိုက်ပြီးလှဲချလိုက်သည်တွင်
မမကြီးနန်းရွှေကြာက ရဲနောင်၏ပုခုံးကိုဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ရင်း အပေါ်မှလိုက်လာပြီးရဲနောင်အပေါ်တွင်စီးမိုး၍ ခွထိုင်လိုက်သည်။

ခဏကြာတော့ နန်းရွှေကြာမှာသူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကိုရှေ့ကုန်းရင်းဖင်ကြီးကိုမြှောက်ကာကြွကာ၊ လီးကြီးကျွတ်လုမတတ်ထလိုက်ရင်း၊
ပြန်ပြီးဆောင့်ထိုင်ချလိုက်ရင်းနှင့်၊ အသကုန်ကဆုန်စိုင်းကာမြင်းစီးကြမ်းနေတော့သည်။ သူမအခုလုပ်နေတာက၊ သူမ၏ပင်ကိုယ်စိတ်နှင့်လား။
ရဲနောင်၏ရာဂနတ်သား၏အမိန့်နှင့်ပြုခဲ့သည့်တောင်းဆုကြောင့်လားတော့မပြောတတ်ပါပြီ။

ဘွားတော်ကြီးဆောင့်ထိုင်ချလိုက်တိုင်းဖင်တုန်တုန်ကြီးတွေက ရဲနောင်ရဲ့လဥကြီးတွေကိုရိုက်ခတ်ရင်းပိပြားသွားပြီး၊
ပြန်ကြွလိုက်တိုင်း လီးတံကြီးတလျောက်စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကပွတ်တိုက်ရင်းလိပ်ပါလာခါ၊ ကျွတ်ထွက်လုနီးတွင်၊
စောက်ခေါင်းအဝအာပြဲပြဲ၊ နီရဲရဲကြီးကို ဟိုက်ခနဲဟိုက်ခနဲ၊ မြင်ရနိုင်လေသည်။
ဒီလှုပ်ရှားမှုကအကြိမ်ပါင်းများစွာ၊ ထက်အောက်စုန်ဆန်အဖန်ဖန်ဖြစ်ပွားလျက်ရှိသည်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့်ဆောင့်ချက်တွေကပြင်းလာမြန်လာသလောက်၊ ရဲနောင်၏လီးကလည်းအဆိမ့်ဆုံးသောကာမအရသာကိုခံစားနေရသည်။
ဒီရက်ပိုင်းအတွင်းသူလိုးခဲ့ရသောမိန်းမများတွင်၊ ဒီဘွားတော်ကြီးနန်းရွှေကြာက အသက်ကြီးဆုံးဖြစ်သည့်အပြင်၊ အကောင်းဆုံး၊ ပထမတန်း၊
သဘာအရှိဆုံး၊ အရသာအပေးနိုင်ဆုံးဖြစ်လို့နေသည်။ ဒါပေမယ့်ရဲနောင်အဖို့ကတော့ပြီးဖို့တော်တော်နှင့်မမြင်ပေ။
သူကရာဂနတ်သား၏စူပါစွမ်းအင်တွေရထားသည်မဟုတ်ပါလား။

နန်းရွှေကြာကိုယ်တိုင်လည်းသူမ၏အင်တိုက်အားတိုက်ဆောင့်ချနေချက်များကြောင့်၎င်း၊ ရဲနောင်၏အဆမတန်ကြီးသောအရသာချောင်းကြီး၏
ပူးလိမ်ပွတ်ဆွဲမှုများကြောင့်၎င်းပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာသည်။

“အားးး..မမကြီးပြီးချင်လာပြီ..မောင်ဖုရားလေး..”

“ဒါဆိုခဏထိမ်းထားလိုက်ဦးမမကြီး၊ ပုံစံပြောင်းရင်မမကြီးထိမ်းနိုင်မှာပါ။ လာလေ..ဒီမှာတစောင်းလှဲလိုက်..”

အိမ်တော်စိုးမမကြီးနန်းရွှေကြာမှာမြင်းကိုဒုန်းစိုင်းစီးနေရာမှအရှိန်သတ်လိုက်ပြီးရဲနောင်၏အမိန့်အတိုင်းလီးပေါ်မှလှိမ့်ထွက်လိုက်ကာ၊
သလွန်ဆိုဖာရှည်ပေါ်တွင်ပက်လက်လေးလှန်ချလိုက်ပြန်သည်။ ရဲနောင်ကသူမဘေးမှတိုးတိုးကပ်ကပ်လေးဝင်ပူးထိုင်လိုက်တော့၊
သူမကတစ်ဘက်သို့ကိုယ်ကိုရို့၍တိုးပေးသည်တွင်၊ ရဲနောင်ကဆိုဖာနောက်ဘက်ကျကျအတွင်းဆုံးရောက်အောင်တိုးဆုတ်၍
ဘွားတော်မမကြီးနန်းရွှေကြာကိုသူ့ပေါင်ရှေ့တွင်တစောင်းလေးကျကျလှဲခိုင်းပြီးဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးကိုပိုက်ဆွဲလျက်၊
ဖင်လုံးအယ်အယ်ကြီးတွေကိုသူ့ပေါင်ခွကြားဆွဲသွင်းလိုက်သည်။

ဖင်တုံကြီးကိုသူ့ပေါင်ခြံခွကြားလီးကြီးနှင့်ဖိကပ်မိသည်အထိဆွဲလိုက်ပြီး ဘွားတော်၏ဘယ်ပေါင်ကြီးကိုအပေါ်ဘက်သို့မိုးမျှော်အောင်ထောင်၍ ထိမ်းကိုင်ထားရင်း
ဒူးဆစ်တံကောက်ကွေးကြားမှလက်လျှိုလျက်ပေါင်ကြီးကိုပတ်ထိမ်းရင်းဖင်ကြီးကိုဆွဲမြှောက်လိုက်တော့ ဖင်ကြီးကလေတွင်ဝဲ၍
ကြွတက်အလာတွင်သူ၏မတရားမာထန်နေပြီးဖြစ်သောလီးတံထွားထွားကြီးကိုဖင်ကြားမှလျှို၍ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့တပေါင်ကျော်လျှိုပြီးသွင်းချလိုက်သည်။

“အူးးး..ကျွတ်ကျွတ်..ကျွတ်..”

ဘွားတော်နန်းရွှေကြာကမျက်လုံးလေးမှိတ်၊ ပါးစပ်လေးဟပြီးလီးနစ်အဝင်မှာအရသာရှိစွာဖြင့်ညည်းတွားနေမိသည်။ ပြီးတော့ဖင်ကြီးကစလှုပ်လာ၏။

“အင်းးး..ဟင်းးး..ဟိ..းးး..ဟိ..းးး..ဟိ..းးး”

“အားးး..ရှီးးးး..ဖာ့ခ်ခ်..ငါလိုးတဲ့မှ..ဟာမကြီး..ကော့ပေးထားစမ်းးး..၊ အီးးး..ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကွာ..”

နန်းရွှေကြာမှာတပေါင်ကျော်ဖြဲ၍အလိုးခံနေရရာမှ တစောင်းအနေအထားမှပင်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကော့ပင့်ထိုးပြီးလိုးချက်တွေကို
စည်းချက်ညီညီနှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ခံပေးနေသည်။ သူမ၏မျက်နှာကြီးမှာလည်းသွေးရောင်လျှမ်း၍ရဲတွတ်လျက်ရှိပြီး၊
နဖူးဆံစပ်တွင်ရာဂချွေးသီးလေးများအပေါက်လိုက်စို့လျက်ရှိနေသည်မှာ၊ ဆက်စီပင်ကျနေသေးတော့သည်။
ရဲနောင်ကအံ့ဩ၏နေမိသည်။ သူထင်မထားသည့်၆ဝကျော်အဖွားကြီး၊ လှုပ်လှုပ်..လှဲ့လှဲ့နဲ့ ပုံစံက ဘယ်ကအားအင်တွေများရလာသည်မသိ။
အားကောင်းမောင်းသန် အပျိုမလေးများကဲ့သို့စိတ်ရှိလက်ရှိ၊ ခန္ဓာကိုယ်ကိုအားထည့်ကာခံလျက်၊ ကာမဂိမ်း၏ဟာမိုနီအရသာကိုအပြည့်အဝယူလျက်ရှိနေသည်။

ဒီလိုအမြင့်ဆုံးအရှိန်သို့တက်လျက်ရှိသောသူ့အမေနှင့် တော်ဖုရားကိုယ်တော်လေးတို့၏တော်သလင်းသဘင်ပွဲကြီးကိုကြည့်ပြီး
တစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်လျက်သားရှိသည့်နန်းသုဝတီမှာလည်းရာဂပိုးမျာကတဟုန်းဟုန်းတရွရွတက်လာကာ၊ သူမ၏ဦးနှောက်ထဲအထိ
ထိုးဖောက်လှည့်ပတ်ပြေးလွှားနေတော့သည်။ သူမ၏တစ်ကိူယ်လုံးက မထိမ်းနိုင်တော့လောက်အောင် တဏှာမီးတောက်များကြားထဲသို့ရောက်နေလေပြီ။

ယခုတော့သူမကိုယ်တိုင်ချွတ်ချထားသည့်၊ ဟင်းလင်းဖြစ်နေသောအင်္ကျီမဲ့ရင်သားအုံကြီးကို မိမိကိုယ်တိုင်ပင်၊ သတိလက်လွတ်၊ အထိမ်းအကွပ်မဲ့စွာဖြင့်၊
ဖျစ်ညှစ် နယ်ဖတ်လျက်ရှိပြီး အောက်ပိုင်းမှာလည်းထမီကခါးအထိလန်တက်လျက်ရှိပြီးဆိုဖာပေါ်မှာဖင်ချလျက်ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြဲထိုင်ရင်း
မိမိစောက်ပတ်ထဲသို့လက်နှစ်ချောင်းပူးကြီးထိုးသွင်းကာ၊ တပြိပြိ တပတ်ပတ်နှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်ထိုးသွင်းလက်လိုးလိုးလျက်ရှိနေ၏။

ထိုအချိန်တွင် ဒေါ်နန်းရွှေကြာမှာလည်း မျက်လုံးတွေကိုအသားကုန်မှိတ်ထားလျက်၊ ပါးစပ်ကြီးဟပြီး ကယောင်ကတမ်းနှင့် ညည်းလျက်ရှိသည်။

“အားးး အာားး လိုးးး.. လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ၊ အားရလိုက်တာ..။ ဒီလိုမခံရတာ နှစ်ပေါင်းကိုမနည်းတော့ဘူး..
ဆောင့်..ဆောင့်. ဆောင့်ပေးပါ။ အလိုးခံရပြီး၊ ဒီနေရာမှာတင်အသက်ထွက်သွားပစေ။ ကိုယ်တော်လေးမချွတ်ပဲတပ်ထားနော်..။
လိုးးး..လိုးးပေး..နင့်ဖာသယ်မ, မမကြီးကိုအားရအောင်လိုးပေးစမ်း..”

နမ်းရွှေကြာ၏နှုတ်မှ အယုတ္တအနတ္တတွေထွက်လာသည်။ နန်းသုဝတီကိုယ်တိုင်ပင်သူမနားကိုမယုံချင်။
တသက်လုံးနူးညံ့သိမ်မွေ့စွာနေလာသောသူမ၏မိခင်ကြီးထံမှ၊ ဒီလိုစကားမျိုးကိုဘယ်တုန်းကမှမကြားဖူးခဲ့ပေ။
တဏှာရာဂစိတ်အရှိန်က၊ လူတို့၏တင်္ဂစိတ်၊ ကိုယ်အမူအရာ၊ နှုတ်ထွက်စကားတို့ကိုပါလက်ခုပ်နှင့်လက်ဝါးပြောင်းပြန်လန်အောင်
ပြောင်းလဲနိုင်စွမ်းရှိကြောင်းသူမလက်တွေ့သဘောပေါက်သွားရသည်။

“အားးး..အားးး ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..လိုးးး..သေပြီ..သေပြီ..ငါပြီးပြီ။ အမလေးးးးးထွက်ကုန်ပြီတော့..ဟီးးးးးီးးး..”

“အားးးး ဟားးး အဖွားတော်..အူးး..မမကြီး၊ ကျုပ်လည်းပြီးပြီဗျ။ ဖာ့ခ်..ဟားး လရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ..ဟူးးး..”

သူတိူ့တတွေ ပြိုင်တူအော်ညည်းရင်း ကာမဆန္ဒတွေ၏အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ကုန်ကြသည်။  နန်းရွှေကြာ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ
အထွတ်အထိပ်အရသာကြောင့်ထွက်လာရသောစောက်ရည်များက တားမရပေါင်တသွင်သွင်စိမ့်ထွက်လာပြီး၊ ရဲနောင်၏လီးကြီးမှလည်း
သန်မာလှသောလရည်တွေကလည်း၊ ဖျောခနဲ၊ ဖျောခနဲနှင့် ဘွားတော်ကြီးနန်းရွှေကြာ၏သားအိမ်ခေါင်းထဲသို့ပြည့်လျှံအာင်ပန်းထုတ်ဖြည့်ပေးလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ ခါးစပ်မှလှုပ်ရှားမှုများကရပ်သွားသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးအသံမျှင်းမျှင်းဖြင့်တဟီးဟီးအော်ရင်းဖက်မှိန်းနေကြလေသည်။
အတန်ကြာလို့လရည်တွေကိုစောက်ခေါင်းထဲမှာနောက်ဆုံးတစ်စက်မကျန်အောင်ကုန်အောင်ညှစ်ချပြီးမှ၊ ရဲနောင်ကသူ့လီးကြီးကို
စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်၏ ။နန်းရွှေကြာ၏စောက်ပတ်ဟပြဲကြီးကြားမှ စောစောကမှညှစ်ထည့်ခဲ့သောရဲနောင်၏လရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်များက
တလိမ့်လိမ့်အန်၍စီးထွက်လာကာဖင်မြောင်းကြီးကြားမှတဆင့်၊ ဆိုဖာပေါ်သို့တပေါက်ပေါက်စီးကျလာလေသည်။
—————————————–

အပိုင်း(၃၃) ဆက်ရန်

အပိုင်း(၃၃)

ရဲနောင်ကဆိုဖာသလွန်ကျောမှီတွင်နောက်သို့ခေါင်းကိုလှန်ချပြီးအမောတကောနှင့်အသက်ရှူမှန်အောင်ပြန်ကြိုးစားရင်းမှိန်းနေရသည်။
နန်းရွှေကြာကတော့မူရင်းနှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်မှာပင်ကွေးကွေးလေးခွေကျန်ခဲ့ပြီး၊ ရဲနောင်ကနန်းသုဝတီရဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်က
တစ်ယောက်ထိုင်ပေါ်တွင်ပြောင်းထိုင်ရင်းနားနေခြင်းဖြစ်၏။

ထိုအချိန်တွင်သူ့အမေနှင့်ရဲနောင်တို့၏နွားငတ်ရေကျလိုးနေကြပုံများ၊ ကာမအရှိန်အဆင့်ဆင့်တက်၍ ပြောင်းလဲလာသောအခြေအနေများ၊
နောက်ဆုံးပိတ်၊ မိုးကြီး၊ လေကြီး၊ ရေလျှံအောင် ရွှဲရွှဲရိုက်လျက်ဝုန်းဝုန်းကြဲနေသာ စိတ်ထကြွဖွယ်မြင်ကွင်းများကိုရော၊
ကာမဂုဏ်အထွတ်အထိပ်သို့တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားပုံများကိုပါ မကြည့်ချင်မြင်ရက်သား မျက်ခြေမပြတ်မြင်နေရလေပြီး၊
ရာဂသွေးများ ဟုန်းဟုန်းထနေရသောနန်းသုဝတီမှာ၊ သူ့အမေဒေါင်းသွားသည်နှင့်တပြိုင်နက် ဆက်လက်၍အောင့်အည်းနိုင်စွမ်းတွေကုန်ဆုံးသွားကာ၊
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုဖာပေါ်တွင်ကျောမှီပြီးဟိုက်နေသော ကိုယ်တော်ဖုရားလေးရဲနောင်ဆီသို့ ထသွားမိလိုက်တော့သည်။

“ကြည့်ပါဦး..၊ မမကြီးတစ်ယောက်ထဲကိုပဲအလွမ်းသယ်နေတာပဲလား၊ ဒီကမမလေးကိုရော ရှိတယ်လို့မထင်တော့ဘူးလား။
မလွမ်းတော့၊ မနမ်းတော့ဘူးလားမောင်တော်လေးရဲ့..”

နန်းသုဝတီကဆိုဖာနောက်ဖက်မှပတ်သွားပြီးခေါင်းကိုကျောမှီပေါ်မှာနွမ်းဟိုက်စွာတင်လျက်မှိန်းနေသောရဲနောင်၏လည်ပင်းကိုအနောက်မှသိုင်းဖက်ရင်း၊
ရဲနောင်၏မျက်နှာကိုကုန်း၍နမ်းရှုတ်လိုက်လေသည်။ ရဲနောင်ကယခုမှပင်အခန်းထဲတွင် နန်းသုဝတီ တစ်ယာက်လုံးလုံးရှိနေသေးမှန်းသတိဝင်လာသည်။

အခုမှသူက၊ သူ့ပခုံးပေါ်မှကျော်၍ လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာသော နန်းသုဝတီ၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးလေးများကိုဆွဲယူ၍
နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့လက်ကလေးတွေကိုကိုင်လျက်သားကနေ ပခုံးပေါ်မှကျော်ပြီး၊ လက်ကိုမလွှတ်ပဲဆိုဖာထိုင်ခုံနောက်မှပတ်၍၊
အမျိုးသမီးကိုသူ့ရှေ့ရောက်အောင်ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ အရှေ့ဘက်ရောက်လာတော့..၊

“လာ..၊ ဒီမှာပဲထိုင်ပါမမရဲ့..”

သူကနန်းသုဝတီကို ဆွဲရင်းသူ့ပေါင်ပေါ်မှာပဲထိုင်ခိုင်းလိုက်ရာ၊ အမျိုးသမီးမှာ အလိုက်သင့်ပါလာပြီးရဲနောင်၏ပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်မိသွားလေသည်။
ယခု၊ ရဲနောင်၏တကိုယ်လုံးမှာဘာအဝတ်အစားမှမရှိချေ။ ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ ရှမ်းဘောင်းဘီပွကြီးလည်းမရှိတော့ပေ။
ဒါကြောင့်နန်းသုဝတီမှာ ဘာမှအဆီးအကွယ်မရှိ၊ အသားချည်းသက်သက်သာဖြစ်သောရဲနောင်၏ပေါင်လုံးကြီးများပေါ်တွင်အိခနဲထိုင်မိလေတော့သည်။

ပေါင်၂လုံးကိုခွလျက်ခွကြားတွင်ဖိထိုင်မိပြီဆိုတော့၊ မူလပေါင်နှစ်လုံးကြားကတတိယမြောက်ပေါင်ကြီးကလည်းနည်းတာကြီးမှမဟုတ်တာပဲ။
မင်းတုန်းဘုရင်ကြီး၏ ဒူးတော်ကြီးနှင့် နင်လား၊ ငါလားဆိုသည့်ဆိုဒ်ဖြစ်လေရာ၊ ၎င်းအရာကြီးကအရည်တွေတရွှဲရွှဲထနေပြီဖြစ်သော
နန်းသုဝတီ၏အိုးကြီးကိုတစ်ချောင်းထောက်စင်ဖြင့်ပင့်၍ခံလင့်၏။

ကာမဂိမ်းတစ်ခု၏အစပျိုးရာဖြစ်သော၊ အဝတ်အစားများကိုချွတ်ပေးရန်အတွက်ပြောမည်ဟုကြံသော်လည်းပြောစရာမလိုတော့လောက်အောင်ပင်၊
နှစ်ယာက်စလုံး၏အဝတ်အစားများကကင်းကွာပြီးဖြစ်လျက် ရှိနေကြလေသည်။ နန်းသုဝတီမှာပြောင်တင်းနေသောဖင်တုံကြီးအတုံးသားနှင့်
ရဲနောင်၏လီးကြီးပေါ်မှာထပ်ထိုင်မိလျက်သားရှိနေပေပြီ။ လီးကြီးကလည်းအခုလေးတင်မှ သူမ၏အမေဖြစ်သူနန်းရွှေကြာကိုလိုးထားလို့၊
လရည်တွေ စောက်ရည်တွေနဲ့ တတောက်တောက်၊ တရွှဲရွှဲ ပြောင်ဝင်းနေလျက်ရှိနေသေးပြီး၊ ယခုသူ့ပေါ်မှာထိုင်နေသည့်သမီးဖြစ်သူ၏
စောက်ပတ်ကြီးကလည်းလက်ဖြင့်ထိုးမွှေကလိုင်းပြီးဆော့ထားတာများလို့ စောက်ရည်တွေနဲ့ရွှဲအိလို့နေသည်။

နန်းသုဝတီကိုယ်တိုင်မှာလည်း ယောက်ျားတိမ်းပါးသွားပြီးကထဲက၊ လီးနှင့်ကင်းကွာခဲ့သည်မှာဆယ်နှစ်နီးပါးရှိခဲ့ပြီကော။
ကင်းကွာနေစဥ်အတွင်းစိတ်ကဆန္ဒရှိသည့်အချိန်တိုင်း၊ လက်ကိုချည်းအားကို့ခဲ့ရသောလက်သမားမကြီးတစ်လှည့်၊
ခရမ်းသီး၊ သခွားသီးစိုက်နေခဲ့ရသောတောင်သူမကြီးတလှည့်၊ ဖြစ်နေခဲ့ရတာကြာလှလေပြီ။ ယခုတော့မရှေးမနှောင်းအချိန်လေးတင်ကပင်
သူမရှေ့မှောက်တွင်၊ သူမ၏မိခင်ဖြစ်သူနှင့် တော်ဖုရားလောင်းကိုယ်တော်လေးတို့အားရပါးရကာမပွဲကြီးနွှဲပြသွားတာကို ကျကျနနကြီးမြင်လိုက်ရတာရော၊
သူမမမြင်ရသောအနီးအပါးမှစွမ်းအားသက်ရောက်နေသော၊ လက်စွပ်၏တန်ခိုးညှို့အားကြောင့်ရော၊ ရမ္မက်စိတ်တွေကိုမထိမ်းနိုင်အောင်
အထန်ကြီးထန်တက်လာပြီး၊ သူ့မောင်လေးတစ်ပိုင်း တမျှချစ်ခဲ့ရသော ရဲနောင်ကို သူမကိုယ်တိုင်မြှူဆွယ်ပြီး ခံဖို့ကြံစည်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ရွှဲအိစိုစွတ်ပြောင်ဝင်းနေသောလီးကြီးအပေါ်သို့ ဖင်တုံအိအိညက်ညက်ကြီးကနွေးထွေးစွာဖိ၍ အိကျလာသောအခါ၊
ပန်းလျမှုဖြင့်ခဏငိုက်မျဥ်းနေသောရဲနောင်၏နဂါးကြီးကပြန်လည်နိုးထလာလေသည်။ တမုဟုတ်ချင်းပင်ဖြောင်းကနဲထန်၍
ငေါက်တောက်ကြှီးထောင်ထလာသည်မှာကြောက်ဖို့တောင်ကောင်းလှသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင်လီးကြီးကဖင်ကြားထဲတွင်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့်ပွတ်ဆွဲနေလေပြီ။
ရဲနောင်က သူ့ပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်ရင်း လည်ဂုတ်ကိုလက်သိုင်းယှက်ထားသော နန်းသုဝတီ၏လည်တိုင်လေးကိုငုံ့နမ်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့၊ အောက်သို့ငုံ့လိုက်ပြီးထွားကျိုင်းအိစက်သောနို့ကြီးတွေကိုကောက်စို့လိုက်သည်။
နို့ကြီးမျိုးမို့ထင်သည်။ သူ့အမေနန်းရွှေကြာ၏ရင်သားနို့အုံကြီးတွေနှင့်နင်လားငါလားပင်။
တက်ထိုင်ထားသောလီးကြီးကလည်း၊ သူမ၏ဖင်ကြားမြောင်းတလျှောက်အောက်ကနေပင့်ကော်ထိုးလျက်ပွတ်ဆွဲနေတာက
ဖင်အောက်မှာအန်နာကွန်ဒါမြွေကြီးတစ်ကောင်ဘယ်အချိန်ကများဝင်လာသလဲဟုတောင်ထင်မိနေရလေသည်။

သူမက ချက်ချင်းအလိုးမခံချင်သေးပေ။ ခုနကသူ့အမေနမူနာပြသွားသလို  လီးချောင်းကြီး၏အရသာအားပြည့်ပြည့်ဝဝအရင်မြည်းစမ်း၍
ကြည့်ချင်နေသေးသည်။ စောစော​လေးကမှ၊ သူမရှေ့မှာအမေက ကျကျနနကြီးအရသာရှိရှိစုပ်ယက်ပြခဲ့လေရာ၊
သူမမှာအာသာငမ်းငမ်းနှင့်ခံတွင်းချဥ်လျက်ရှိနေတာအမှန်ပင်ဖြစ်လေသည်။

ကိုယ်တော်ဖုရားလေးက သူမ၏လက်ယာဖက်ရင်သားချိုချိုကြီးတွေကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်၍စို့၍နေစဥ်၊ တပြိုင်ထဲမှာပင်၊
သူမ၏လက်ဝဲဖက်နို့အုံကြီးတွေကိုလက်အရသာခံပြီးညှစ်၍နယ်၍ ပွတ်သပ်ကစားနေလေ၏။
နန်းသုဝတီမှာဆယ်စုနှစ်တစ်စုစာမျှကင်းကွာခဲ့ရသောယောက်ျားသားတစ်ယောက်ထံမှမိမိ၏ရင်သားကိုတရွရွပွတ်သပ်ပြီးဆွ၍ကစားပေးနေတဲ့
ဖိန်းရှိန်းမိန်းမောသွားစေရသည့်အရသာကို ခေါင်းလေးမော့၊မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီးခံစားနေရင်းမှမိမိ၏
ကိုယ်ကိုအတန်ငယ်ကြွလိုက်ကာဖင်ကြီးအောက်မှာဖိထိုင်ထားသောလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးအားရပါးရပွတ်သပ်နေတော့သည်။

လီးကြီးကလည်းကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်နေရင်းမှ၊ လက်ထဲတွင်ပင်အဆမတန်အောင်ထွားတက်လာသည်ဟုထင်မိသည်။
သူမကအဲဒါကြီးကိုလက်ဆုပ်ထဲတွင်ပင်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်းရှေ့နောက်ပြောင်းဆွဲပြီးတဖြောင်းဖြောင်းထုလေတော့၏။
သို့သော်သူမကစားနေရသည်မှာသိပ်အဆင်မပြေလှ၊ ဟန်မကျလှပေ။ သူမကလီးကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်နိုင်စေရန်
ဖင်ကိုကြွပြီးလက်ကိုအောက်လျှိုနှိုက်မှသာလီးကိုအမိဖမ်းနိုင်လေသည်။

ဒါကြောင့်သူမက ရဲနောင်၏ပေါင်ပေါ်မှာခွထိုင်ရက်သားမှထထိုင်လိုက်သည်။ ဆိုဖာရှေ့သို့နေရာပြောင်း၍လျှောချလိုက်ပြီး၊ ဒူးထောက်ထိုင််ချလိုက်သည်။
ပြီးတော့မှစောစောလေးကတင်သူ့မအမေကိုလိုးပြီးထားလို့လရည်၊ စောက်ရည်များဖြင့်စိုရွှဲပြောင်ဝင်းနေပြီး၊
ယခုသူမလက်ထဲတွင်အတောင့်လိုက်ကြီးမာတင်းနေသော လီးချောင်းကြီးကိုအမြတ်တနိုးဆွဲကာနမ်းရှုပ်လိုက်ပြီးမှ
လက်ဆုပ်နုနုလေးဖြင့်လီးကြီးကိုပတ်ပြီးအရှိန်ပြင်းစွာဖြင့်ပြောင်းဆက်ဆွဲပေးနေပြန်လေ၏။

လီးကြီးကလက်ဆုပ်ကလေးထဲတွင်တဖျစ်ဖျစ်ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ရှိစဥ်၊ စိုရွှဲစေးကပ်စဲရှိသောမခြောက်သေးသည့်အမေနန်းရွှေကြာထံမှ
ထွက်ကျလာခဲ့သောစောက်ရည်များ၊ ရဲနောင်ထံမှလရည်ပျစ်ပျစ်များပေါင်းစပ်နေသောကော်ရည်များကသူမလက်ဆုပ်လေးတွင်စေးကပ်စွာပေရေရင်း
တပျိပျိအသံလေးများထွက်လျက်ရှိသည်။

လီးကိုဆုပ်ကိုင်ဂွင်းထုပေးနေရာမှမနေနိုင်တော့သဖြင့် နန်းသုဝတီမှာသူမ၏ဆက်စီကျကျနှုတ်ခမ်းထူကြီးများနှင့်ပါးစပ်ကိုဟလိုက်ကာ
လီးကြီးကိုကောက်စုပ်လိုက်တော့သည်။ နန်းသုဝတီကသူမအမေနန်းရွှေကြာနှင့်တော့မတူပေ။ ခေတ်လူငယ်ပီပီသူ့အမေထက်တော့လီးစုပ်ရာတွင်ဆရာကျလှသည်။
ရဲနောင်ကသူမ၏ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ဆွဲ၍ခေါင်းကိုအတင်းငုံ့ခိုင်းထားရင်းသူမပါးစပ်ထဲသို့လီးတဆုံးဝင်၊ လီးအရင်းရောက်သည်အထိ
ခေါင်းကိုအတင်းဆွဲဆွဲချနေရင်းလီးတံကြီးကိုအချက်ကျကျတန်ပြန်ပင့်ထိုးနေလေရာ၊ သူ့လီး၏ဒစ်ထိပ်ကြီးမှာလည်ချောင်းထဲတည့်တည့်ဝင်သွားလိုက်။
ဘယ်ပါးစောင်ကိုချော်ထိုးလိုက်၊ ညာပါးစောင်ကိုချော်ထိုးလိုက်ရှိနေသည်။

လည်ချောင်းထဲတည့်တည့်ဝင်ချိန်တွင်၊ လည်ချောင်းလေပြွန်တလျှောက်တွင်လီးကြီးဖြင့်အတောင့်လိုက်သပ်ရိုက်သွင်းလိုက်သလို၊
ဆို့ထားသကဲ့သို့၊ အသက်ရှုရပ်မတတ်ခံစားရပြီးလီးကြီးပြန်ဆုတ်သွားမှသက်သာရာရလေသည်။ ဘယ်ညာပါးစောင်များသို့ချော်ထိုးရာတွင်လည်း၊
ဒစ်ထိပ်ကြီးကပါးစောင်တွင်သံပုရာသီးငုံထားသလိုဘယ်တစ်လှည့်ညာတစ်လှည့်စီဖောင်းဖုထွက်လျက်ရှိသည်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သူ့အမေဒေါ်နန်းရွှေကြာကဲ့သို့ရမ္မက်ကြွစဖွယ်နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများကရဲနောင်အားစီးပိုင်တင်းကြပ်သောအော်ရယ်ဆက်စ်အရသာကို
ပေးန်ုင်စွမ်းရှိပြီးလီးကြောတဖျင်းဖျင်းနှင့်အရမ်းကောင်းနေရလျက်၊ နန်းသုဝတီမှာလည်းသူ့ပါးစပ်ထဲမှာတပျိပျိဝင်ထွက်လျက်ရှိသော
လီးကြီး၏အရသာကိုမျက်လုံးလေးမှိန်းလျက်ဖီလင်ခံလျက်ရှိ၏။ ရဲနောင်ကလည်းနန်းသုဝတီ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူပါးစပ်ကြီးအား၊
လိုးနေရတာကိုသဘောတွေ့လျက်ရှိသော်လည်းဒီအတိုင်းဆက်လွှတ်ထားလျှင်သူမကြာခင်ထွက်တော့မည်ကိုသိနေသည်။

ဒီအတိုင်းဆိုပါက တော်ကြာစောက်ဖုတ်ကိုအရသာရှိရှိလိုးရတောမည်မဟုတ်ပေ။ သူ့ရဲ့လိုးနိုင်အား၊ တောင့်ခံနိုင်စွမ်းအားကိုထိမ်းချုပ်နိုင်ရန်
ပစ်မှတ်ကိုပြောင်းရတော့မည်။ သူ့ပစ်မှတ်အသစ်ကတော့ ဘာဂျာကိုင်ဖို့ပါပဲ။
နန်းသုဝတီက အထက်နှုတ်ခမ်းကြီးကထူထဲသလို၊ လူများပြောလေ့ရှိကြသည့် စောက်ဖုတ်အနေအထားအရွယ်အစားကိုသိလိုလျင်ပါးစပ်ကိုကြည့်၊
တိုက်ရိုက်အချိုးကျသည်ဟုဆိုရိုးရှိကြသကဲ့သို့။ ပါးစပ်ပြဲလျှင်စောက်ဖုတ်ပြဲမည်။ ပါးစပ်ကျဥ်းရင်စောက်ပတ်ကျဥ်းမည်။
အပေါ်နှုတ်ခမ်းထူရင်အောက်နှုတ်ခမ်းထူမည်ဆိုလား ဘာလား။

နန်းသုဝတီ၏အထက်နှုတ်ခမ်းကတော့လောလောဆယ်မှာ၊ ထူထူထဲထဲစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလှသည်။
ရဲနောင်က လီးကိုမလွှတ်စတမ်းအငမ်းမရစုပ်နေသော နန်းသုဝတီ၏ခေါင်းကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး။

“တော်ဦးအမတော်..။ ကိုယ်တော့်ကိုအောက်နှုတ်ခမ်းရဲ့အရသာကိုလည်းပေးမြည်းစမ်းပါဦး”

ရဲနောင်ကသူခု၍မှီထိုင်ထားသောကျောနောက်မှကူရှင်မှီလုံးကိုဆွဲထုတ်လိုက်လျက်နန်းသုဝတီကိုလှမ်းပစ်​ပေးလိုက်ရင်းသူ့ရှေ့တွင်ဒူးထောက်ထိုင်၍
လီးစုပ်ပေးနေသောသူမကိုပုခုံးမှနေ၍နောက်သို့ဖြေးဖြေးလှန်ပြီးတွန်းချလိုက်သည်တွင်၊ နန်းသုဝတီမှာဆိုဖာရှေ့မှသားမွေးကော်ဇောကြီးပေါ်သို့
ပက်လက်လေးလှန်၍လဲကျသွားသည်။ သူမကရဲနောင်ဘာလိုချင်သည်ကိုသိသလိုလို မသိသလိုလိုနှင့်ချက်ချင်းသဘောမပေါက်သေး။
ရဲနောင်ပစ်ချပေးလိုက်သောကူရှင်မှီလုံးကိုသာလှမ်းယူလျက်ပက်လက်ကမထပဲခေါင်းအောက်ထိုးထည့်ကာခေါင်းအုံးလိုက်သည်။

ရဲနောင်ကနန်းသုဝတီ၏ခြေကျင်းဝတ်ကလေးများကိုလှမ်းဆွဲပြီးခြေသားလုံးလေးများကိုကိုင်ကာသူထိုင်နေရာဆိုဖာမှသူ၏ခါးရှိရာနေရာသို့ဆွဲပြီးသူမ၏ပေါင်ခြံကို၊ သူ့ခါးလယ်ရှိရာသို့ဆွဲတင်ကပ်လိုက်သည်။ နန်းသုဝတီမှာခေါင်းကကော်ဇောပေါ်မှာဇောက်ထိုးကျန်ရစ်ခဲ့လျက်၊
ဖင်နှင့်ခါးကဆိုဖာအလယ်ပိုင်းသို့ကြွပြီးကော့တက်လာလေသည်။

စောစောပိုင်းကထဲကသူ့အမေတို့လိုးနေတာကြည့်ပြီးထမီလှန်ကာလက်ပူတိုက်ထားသဖြင့်​ပြေလျော့လျက်ရှိသောဘေးကွဲခါးစည်းထမီမှာကျွတ်ထွက်မတတ်ရှိစဥ်
ကိုယ်ကိုကော့ပြီးနောက်ပြန်ဇောက်ထိုးအခြေအနေရှိနေစဥ်တွင်၊ ရဲနောင်ကခါးစည်းကိုဖြည်၍ ချွတ်ထုတ်လိုက်သဖြင့်ထမီမှာကွင်းလုံးကျွတ်သွားလျက်
သူမ၏ခါးအောက်တစ်ပိုင်းလုံးရဲ့အလှတရားကလုံးဝအဖုံးအပိတ်မရှိကော့ပဲဟင်းလင်းကြီးအလှပြနေတော့၏။

ကော့တက်လာသောဖင်နှင့်၊ ခါးလည်မှရွှေတြိဂံနယ်မြေမှာအတန်ငယ်ထူသော၊ တောအုပ်လေးကဖုံးလွှမ်းလျက်ရှိသည်။
ရဲနောင်မျက်လုံးတွေဝိုင်းစက်နေအောင်ပြူးသွားရသည်။ သူကြားဖူးတာနဲ့လုံးဝကွက်တိပင်ဖြစ်လေသည်။
နန်းသုဝတီ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေမှာသူမ၏အပေါ်ပိုင်းမျက်နှာမှနှုတ်ခမ်းထူကြီးများနှင့်တပုံစံထဲတစ်ထပ်တည်းပင်ထူထဲပိရိပြီး
အသားပြည့်လျက်ရှိသောနှုတ်ခမ်းသားထူထူဖောင်းဖောင်းကြီးတွေနှင့်ဖြစ်သည်။ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းကြီးတွေနှင့်ပေါင်းစပ်လျက်
ပေါင်ခြံတွင်ဖားခုံညှင်းကြီးတစ်ကောင်ကပ်နေသည့်အလားထင်ရသည်။

နှုတ်ခမ်းသားတွေကပ်ပြီးစေ့နေလျက်၊ နှုတ်ခမ်းသားတွေစုဆုံရာအထက်အစပ်တွင်စောက်စိပြူးပြူးလေးကညပ်၍ပေါ်လျက်ရှိလေသည်။
မြင်ကွင်းကသွားရည်ယိုစရာအတိဖြစ်သဖြင့် ရဲနောင်ကနှုတ်ခမ်းကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်မိသေးသည်။ သူကသူမ၏ပေါင်ကြီးတွေနှင့်ဖင်တစ်လုံးလုံးကို
သူထိုင်နေရာဆိုဖာစောင်းအထိဆွဲတင်လိုက်ရာ၊ နန်းသုဝတီမှာဇောက်ထိုးတန်းလန်းဆွဲပြီးလိုက်ပါလာကာ၊ စောက်ဖုတ်ကြီးက
ရဲနောင်၏မျက်နှာရှေ့တွင်ဝဲတက်လာတော့သည်။

ရဲနောင်ကသူမ၏ပေါင်ကြီးနှစ်ချောငိးကိုခပ်ဖြဲဖြဲကိုင်တွန်းလိုက်တော့ ၊ ပေါင်နှစ်ဘက်ကကော့ပြီးကားသွားကာ၊ ဘယ်လောက်ပဲ စိနေသည်ဟုဆိုဆို
စောက်ပတ်ကဟပြဲလေးဖြစ်သွားတာနဲ့တင် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးတွေကိုလှစ်ခနဲအာခနဲမြင်လိုက်ရလေပြီ။

ရဲနောင်ကသူ့မျက်နှာကို စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့၊ ငုံ့ချလိုက်လေတော့သည်။ ပြူးပြူးလေးကြွပြီးဖူးတက်လာသောစောက်စိလေးကို
လျှာဖျားလေးဖြင့်ကော်တင်လိုက်တော့။ ရဲနောင်လျှာတင်လိုက်တာနဲ့တပြိုင်ထဲမှာပင်၊ ကိုယ်ကိုဇောက်ထိုးထားလျက်၄၅ ဒီဂရီနီးပါးကော့တင်ထားသော
နန်းသုဝတီ၏ဖင်လေးမှာ၊ ဆတ်ဆတ်တွန့်လျက်တုန်တက်သွားရလေတော့၏။
—————————————–

အပိုင်း(၃၄) ဆက်ရန်

အပိုင်း(၃၄)

ရဲနောင်ကဇောက်ထိုးပက်လက်ကော့ကော်ကံကားနှင့်မျက်နှာရှေ့ဝဲတက်လာသောနန်းသုဝတီ၏စောက်ဖုတ်လေးကိုလျှာဖြင့်လှမ်း၍မထိတွေ့မီ
သေချာသုံးသပ်ကြည့်နေမိသေး၏။ စောက်ပတ်၏နှုတ်ခမ်းသားထူထူထဲထဲလေးတွေက ပန်းနုရောင်နှင့်အသားရောင်စပ်ခပ်ရင့်ရင့်အရောင်ဖြစ်သည်။
အသက်အရွယ်အလယ်အလတ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်သည်အတွေ့အကြုံလည်းရှိပြီးဖြစ်ရာအပျိုစင်လေးတစ်ယောက်လိုတော့နုဖတ်၍မနေပေ။
သို့သော်ရင့်ထော်ပြီးညိုမှိုင်းသောအဆင့်သို့မရောက်သေး။ သူမကရှမ်းမဖြစ်၍အားကဖြူ၍ဝင်းဝါနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဖားခုံညှင်းလိုဖောင်းကားနေသော်လည်း စောက်ပတ်အနားစလေးကအနည်းငယ်အစထွက်ကာသူ့အားလျှာထုတ်ပြနေ၏။
အမွေးတွေကသူ့အမေလောက်မထူပဲပါးပါးရှင်းရှင်းဖြစ်သည်။ လျှာခင်လေးကရောစောက်စိလေးကပါသူ့အားမျက်စပစ်ဖိတ်ခေါ်နေသဖြင့်
နောက်ဆုံး လျှာဖြင့်ကုန်းယက်ကာစောက်စိလေးကိုသူ့ပါးစပ်ထဲသို့၊ စုပ်သွင်းလိုက်တော့၏။ စောက်ပတ်လေးကအရည်တွေရွှဲရွှဲရိုက်နေပြီးဖြစ််သည်။

နန်းသုဝတီမှာအထိမခံရွှေပန်းကန်နေရာလေးကိုသိမ်းအယက်ခံရသည့်အပြင်ချိုချဥ်တစ်လုံးလိုဆွဲစုပ်ခံပေးနေရသဖြင့်ထွန့်ထွန့်လူးတက်သွားသည်။
သို့သော်သူမ၏အနေအထားမှာအဆင်အပြေလှပေ။ လေထဲတွင်ဇောက်ထိုးဝဲကြီးဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ ရဲနောင်ကသာပေါင်ကြီးတွေကို
ဖမ်းဆုပ်ထိမ်းမထားလျှင် သူမဝရုန်းသုံးကားပြုတ်ကျသွားမည်ဖြစ်သည်။ ရဲနောင်ကလည်း နန်းသုဝတီ၏မသက်သာမှုကိုသဘောပေါက်သည်။
အကြိမ်အနည်းငယ်မျှသာသူမအားထွန်ထွန်လူးအောင်ယက်ပေးပြီး အောက်ပြန်လျှောချပေးလိုက်သည်။

သူကသူမကိုဆွဲထူ၍ပေါင်ပေါ်ပြန်တင်ပေးပြီးကစ်ဆင်အရင်ဆွဲပေးလိုက်ပြီးမှဆိုဖာရှေ့ကြမ်းခင်းကော်ဇောပေါ်ပက်လက်ချပေးလိုက်သည်။
ပြီးတော့သူကပါဆင်းလိုက်သွားကာ အဆင်သင့်ကျနေသောကူရှင်မှီအုံးကိုရဲနောင်ကကောက်ယူပြီးသူမဖင်အောက်သို့ထိုးခုလိုက်ပြီး
ကော့တက်လာသောစောက်ဖုတ်ကိုအားရပါးရမှုတ်တော့၏။ စောက်ခေါင်းလေးကိုလက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ဖြဲရင်း လျှာဖြင့်လွန်တစ်ချောင်းလို
လှည့်မွှေပေးနေရင်း စောက်ရည်ရွှဲနေသောမြောင်းအတွင်းသို့၊ လက်နှစ်ချောင်းပူးဖြင့်တပြိုင်ထဲကလိုင်းပေးနေရာ၊
နန်းသုဝတီမှာငါးရံ့ပြာလူးဖလူးဖလူးထနေရတော့သည်။

ရဲနောင်ကတော့ဘာဂျာမှုတ်လို့ဝသလိုရှိသွားပြီမို့ လိုးဖို့ဦးတည်စိုင်းပြင်းလိုက်သည်။ ဒါပေမယ့်နန်းသုဝတီအဖို့ကတော့၊ ဘာဂျာအရသာတို
ထွန့်တွန့်လူးအောင်ခံစားနေရရင်းမှသူမပါးစပ်ကခံတွင်းချဥ်လာပြန်၊ တောင့်တလာမိပြန်သည်။ သူမစောစောကလွှတ်ချလိုက်ရသောရဲနောင်၏
ဧရာမလီးလီးကြီးအပေါ်အာသာမပြေသေးပေ။ ရဲနောင်၏လီးကြီးကဟော့ဒေါ့ချောင်းကြီးတစ်ချောင်းကိုစုပ်စားနေရသလို၊ လီးကြီအရသာအပြည့်အဝက၊သူမ၏အသွေးအသားထဲအထိပေးခဲ့လေတော့၊  စိတ်တိုင်းကျဝအောင်အီအောင်စုပ်စွဲစားချင်နေမိသည်။

တကယ်တော့လည်း၊ နှစ်ရှည်လများပြတ်လပ်လာခဲ့ပြီး၊ အသေအလဲတောင့်တလာခဲ့ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ဒီပစ္စည်းကြီးကို
အိပ်မက်တစ်ခုကိုဖမ်းဆုပ်လိုက်ရသလိုမထင်မှတ်ပဲရလိုက်သည့်အတွက်၊ သူမမှာ အရူးအမူးဖြစ်လို့နေသည်။ ကံကောင်းလို့လက်ထဲရောက်လာတဲ့
ပစ္စည်းကြီးကစက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းလေးများ၊ ဖျတ်ခနဲပြန်ပျောက်သွားမလားဟုစိုးရိမ်စိတ်တွေဝင်နေပုံရသည်။
ကိုယ်တော်လေးကဘာဂျာကိစ္စပြီးလျှင်သူမကိုကစ်ပေတော့မည်။ဒါပေမယ့်သူမကတော့ လီးစုပ်ဖို့ကိုအသည်းအသန်မွှန်ထူနေပြန်သည်။
ဒါကြောင့်အခုကော်ဇောကြမ်းခင်းပေါ် မှာ ဖင်အောက်ထဲခေါင်းအုံးထိုးထည့်ပြီးကော့တက်လာတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို
ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ဖြဲကားပြီး မှုတ်နေတဲ့ရဲနောင်ကို…၊

“တော်..တော်ဦး..မောင်တော်လေး၊ မမလေးကိုအလှည့်ပေးပါဦး။ မောင်လေးဟာကြီးကိုစုပ်ရတာမဝသေးဘူး..”

နန်းသုဝတီရဲ့တောင်းဆိုမှုကြောင့် ရဲနောင်ကသူ့ပါးစပ်ကိုစောက်ဖုတ်ကခွာလိုက်ပြီး ဘာဂျာစက်ရှင်ကိုခဏနားပေးလိုက်သည်။
သူကပဲအလိုက်တသိကိုယ်ကိုဘေးလှိမ့်ချပေးလိုက်တော့။ ပက်လက်ဖြစ်သွားတဲ့ရဲနောင်ကိုယ်ပေါ်ကို သူမကဝမ်းလျားမှောက်လျှောထိုးတက်လာသည်။
ရဲနောင်၏ရင်အုပ်ကြီးကိုပွတ်သပ်ပေးနေရင်း၊ နို့လေးတွေကိုသူမ၏လျှာဖျားလေးဖြင့်တို့ထိပြီးလိုက်စို့ပေးနေသည်။
ပြီးတော့သူမကိုယ်ကိုပြန်လျှောဆင်းလာခဲ့ပြီးထောင်မတ်နေသောလီးကြီးကိုသူမလက်ဆုပ်ထဲတွင်ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

ရဲနောင်၏လီးကြီးက မြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင်မာန်ဖီပါးပျဥ်းထောင်နေသလို၊ ဒါမှမဟုတ်အာကာသထဲလွှတ်တင်လုဆဲဆဲ ဒုံးကျည်ကြီးတစ်စင်းလို၊
ဒါမှမဟုတ်ပြန်ရင်လဲ ရောမမြို့ဟောင်းကအရီနာကွင်းကြီးရဲ့မိုးမျှော်နေတဲ့ကျောက်တိုင်ဟောင်းကြီးတွေလိုပဲလား။
နှိုင်းချင်တာနဲ့နှိုင်းလို့ရနလောက်အောင်၊ သူ့လီးကြီးကမတန်တဆ ကြီးမားတောင်မတ်နေတယ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ပါပဲ။

နန်းသုဝတီကရဲနောင်ဘေးမှာယှဥ်ရက်အနေအထားဝင်လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့်ဝင်လှဲတာမဟုတ်ဘူး၊ ကိုယ်ကိုတစောင်းထိုင်တဲ့အနေအထား၊
ပေါင်တဘက်ကိုလှဲချထားပြီးဒူးတဘက်ကိုထောင်ကာ၊ ခါးကိုမတ်ကိုယ်ကိုရို့ပြီးလီးကြီးပေါ်မျက်နှာအပ်ချလိုက်သည်။
သူမပုံစံကမတွေ့ရတာကြာတဲ့မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းဟောင်းကိုတွေ့လို့ဝမ်းသာအားရအတင်းပြေးဝင်ဖက်သလိုမျိုးကြီး။ လီးကြီးကိုထောင်လိုက်ကိုင်၊
ထိပ်ကိုလက်နဲ့ကိုင်ထိမ်းထားပြီး အားရပါးရနမ်းရင်း လီးကြီးကိုသူမ၏မျက်နှာပါးပြင်တို့နှင့်မက်မောစွာပွတ်ပေးနေလေသည်။

ပြီးတော့လီးကြီးကိုထောင်ရက်မတ်ထားပြီးထိမ်းကိုင်လျက်သူမ၏ဘယ်ဘက်လက်ဆုပ်အတွင်းထည့်၍ဝွင်းဆွဲပေးနေရင်းက
လီးအရင်းထိမျက်နှာကိုငုံ့လိုက်ကာဂွေးဥတွဲကြီးကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံ၍ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးနေရာ၊ ဂွေးဥ၏အရေခွံလပျင်းတွဲကြီးကသူမလျှာဖြင့်သိမ်း၍ငုံစုပ်လိုက်တိုင်း၊
ပလွတ်ခနဲပါးစပ် ထဲဝင်သွားပြီးပါးစပ်ကိုလွှတ်လိုက်တိုင်းလဥကြီးကပြန်အန်ထွက်လာသည်။ ပြီးတော့လီးကိုထောက်လိုက်ကိုင်ပြီ
းလတံကြီးပတ်ပတ်လည်ကိုလျှာဖြည့်လှည့်၍ လိုက်ယက်ပေးနေသည်။

တဖန်ဒစ်ထိပ်တည့်တည့်သို့တံထွေးအနည်းငယ်ထွေးချပေးပြီးတဲ့နောက်သူအပါးစပ်ကိုအစွမ်းကုန်ဟလို့ ဒစ်ကြီးမှစ၍ငုံကာ
လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုဆွဲစုပ်မြိုသွင်းလိုက်တော့သည်။ မကြာခင်မှာပင်နန်းသုဝတီသည်၊ ဧရာမလိုလီပေါ့ချိုချဥ်ကြီးကို
လက်ဆောင်ရလိုက်သောခလေးကြီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့အားရပါးရစုပ်မြိုယက်လျက်ရှိနေပေပြီ။

နန်းသုဝတီအတွက်အချိန်အနည်းငယ်ကြာအောင်စိတ်တိုင်းကျလီးစုပ်ခွင့်ပေးထားပြီးနောက်၊ ရဲနောင်ကသူမအားကြမ်းခင်းကော်ဇောပါ်မှ
လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးအဝတ်အစားများကလည်းတစ်စမှမကျန်တော့ပြီဖြစ်ရကားဖင်ကုန်း၍နောက်သို့ကော့ပြီး
ပစ်တင်ပေးထားတဲ့နန်းသုဝတီ၏ပြူးထွက်လာသောစောက်ဖုတ်အား၊ လဒစ်ကြီးဖြင့်တေ့၍ဗျစ်ခနဲထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လိုးခြင်းကဏ္ဍကိုစတင်လိုက်၏။
မကြာခင်မှာပင်ရစ်သမ်ညီမျှသောလိုးသံများကအချက်ကျကျထွက်ပေါ်လာကာတက်ညီလက်ညီ လိုးဆောင့်နေကြလေပြီ။

တဖုန်းဖုန်းတဖတ်ဖတ်ဆောင့်လိုးသံများရယ်။ တအီးအီးတအင့်အင့်နဲ့ဖီလင်ပါပါအော်ညည်းနေတဲ့နန်းသုဝတီရဲ့ညည်းသံတွေရယ်ကြောင့်
ခွေခွေလေးမှိန်းနေတဲ့ဒေါ်နန်းရွှေကြာမျက်လုံးတွေက ပြန်ပွင့်လာရ၏။ သူ့သမီးဖြစ်သူနဲ့ တော်ဖုရားလေးရဲနောင်တို့အားရပါးရလိုးနေကြတဲ့
ရမ္မက်ထန်ဖွယ်ရိုက်ကွက်တွေနဲ့ အစိမ်းသက်သက် live show ပြနေတဲ့ရုပ်ရှင်ကြီးကိုကြည့်လိုက်ရတော့ အိမ်တော်စိုးမကြီး၏
ရာဂပိုးတွေကတဖန်ပြန်၍ကြွထလာပြန်သည်။ ပြန်ဆူလာတဲ့သွေးတွေနဲ့အတူ သူမကအသိမဲ့စွာနဲ့သူ့နို့ကြီးတွေကိုသူပြန်ပွတ်ရင်းလှိမ့်နယ်နေမိလပြီ။

ဖင်ကြီးတုန်ခနဲတုန်ခနဲတက်တက်သွားအောင်အသားကုန်ဆောင့်လိုးခံနေရတဲ့ သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီးနန်းရွှေကြာတစ်ယောက်၊
ကြွလာတဲ့စိတ်တွေကိုမသိမ်းဆည်းနိုင်တော့ပေ။ လောလောဆယ် အလိုရမ္မက်ကြီးစွာလိုးနေကြတဲ့မောင်နှံဆီသို့ထလျှောက်လာပြီး
တူးအင်ဝမ်းပေါင်းစည်းဖို့ကြိုးစားပါလေတော့၏။ ရဲနောင်က ကြမ်းခင်းကော်ဇောပေါ်လက်ထောက်ပြီးလေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့
နန်းသုဝတီကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဒလစပ်လိုးဆော်နေချိန်မှာ နန်းရွှေကြာကသူ့သမီးရှေ့တည့်တည့်ဆီသွားပြီးကြမ်းပေါ်မှာဒူးတုပ်ထိုင်ချလိုက်သည်။

သူမကဝတ်လာတဲ့အပေါ်နဲ့အတွင်းခံအင်္ကျီတွေအားလုံးကိုဗလာကိုယ်တီးချွတ်ချထားပြီးခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူမသမီးဖြစ်သူရဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ရက်မှ၊
ခါးကိုမတ်မတ်ဆန့်တင်ပြီးထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့လက်နှစ်ဘက်နဲ့သူမရဲ့နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်ပင့်မတင်ပြီးရင်ကိုကော့လို့က်လေသည်။
ပါးစပ်လေးဟရင်းမချိမဆန့်အရသာကိုဖီလင်ခံညည်းနေတဲ့သမီးဖြစ်သူရဲ့ပါးစပ်နား ကိုသူမရဲ့နို့လုံးကြီးတွေကိုတွန်းပို့လိုက်တော့
သမီးနန်းသုဝတီကမျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်လာသည်။

ကြည့်လိုက်တော့အမေ့နို့အုံကြီးနဲ့ နို့သီးခေါင်းနီညိုရောင်လေးတွေကသူမ၏ပါးစပ်နားကပ်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
နန်းသုဝတီကသူမ၏အမေဘာလုပ်စေချင်သည်ဆိုတာကိုသိလိုက်ပြီ။ ရှေ့တွင်အဆင်သင့်ရှိနေသောနို့လုံးကြီးတွေကိုလှမ်းဟပ်ပြီးစို့ပေးလိုက်လေ၏။
ဘွားတော်နန်းရွှေကြာကခေါင်းလေးမော့မျက်လုံးလေးမှေးစင်းဖီလင်ယူ၍သမီးဖြစ်သူ၏နို့အစို့ကိုခံနေလေသည်။
အစို့ခံရသည်နှင့်အတူသူမ၏ရာဂဒီရေမှာလည်းတရိပ်ရိပ်တက်လာခဲ့လေပြီ။

နန်းသုဝတီမှာမူ တစ်ချိန်ထဲမှာအလုပ်နှစ်ခုလုပ်၍ဖီလင်နှစ်မျိုးယူနေရ၏။ သူ့အမေဖြစ်သူ၏နို့လုံးထွားထွားကြီးများကိုအမေစိတ်ကျေနပ်စေရန်၊
ခေါင်းကိုမော့၍စို့ပေး၊ စုပ်ပေးနေရသည့်အပြင်၊ လျှာပညာကိုပါအသုံးပြုလှိမ့်ခြင်း၊ လှည့်ခြင်း၊ ကိုက်ချင်းများဖြင့်
အမေ့ဖီလင် အထွတ်အထိပ်ရောက်အောင်နှိုးဆွ ပေးနေရစဥ်အတွင်းမှာပင်၊ ဖင်ကြီးကိုလည်း၊နောက်ပစ်ပြီး၊ နောက်မှအရှိန်ဖြင့်ပစ်ဆောင့်
လိုးနေသောရဲနောင်၏ဆောင့်ချက်တွေကို လူးနေအောင်ခံနေရပြန်၏။ ရဲနောင်၏လီးကြီးကလည်းနန်းသုဝတီ၏ဖင်ကြားမှဖူးဖူးထွက်နေသေ
စောက်ဖုတ်လေးကို သူ၏ပရီမီယမ်ဆိုက်လီးကြီးဖြင့်တဖတ်တဖတ်ဆောင့်နေရာစောက်ဖုတ်လေးမှာလိပ်ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလျှင်
လိပ်ထွက်လာလိုက်၊ လီးကျွတ်လုဆဲဆဲဆုတ်ထွက်လာလျှင်စောက်ခေါင်းရဲရဲလေးကိုပင်လှစ်ခနဲ၊ လှစ်ခနဲ ရင်ခုန်စဖွယ်မြင်နေရသည်။
စောက်ပတ်လေးကြားမှစောက်ရည်ပျစ်ချွဲချွဲလေးများစီးထွက်နေသည်ကိုလည်းမြင်နိုင်လေသည်။

အရှေ့ဘက်တွင်လည်း၊ သမီးဖြစ်သူကနို့စို့ခြင်းကိုခဏရပ်၍နားလိုက်လျှင်အမေဖြစ်သူ၏ပါးစပ်ကမျက်နှာနားသို့တစ်လှည့်ရောက်လာပြန်၏။
နန်းရွှေကြာကသမီးဖြစ်သူကိုကစ်ဆင်စွဲ၍နမ်းလိုက်ပြန်လျှင်သမီးဖြစ်သူ၏အနမ်းများကလည်းလျှာချင်းလှိမ့်၍တန်ပြန်လာသည်။
သားအမိနှစ်ယောက်စလုံး၏ကာမရာဂလှိုင်းများကလည်းမထိမ်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ထကြွနေကြလေရာ၊ မက်မက်မောမော ရမ္မက်ဆန္ဒကြီးစွာ၊
ရှိုက်မောစွာဖြင့်၊ နမ်းစုပ်နေကြလေသည်။ ခဏကြာသော် နို့ကိုတဖန်ပြန်၍စို့ခိုင်းပြန်၏။ ထိုသို့အဖန်ဖန်တလဲလဲထပ်ခါလုပ်ရင်း
စိတ်တွေကိုပိုထကြွအောင်ဆွပေးနေကြသည်။

အတန်ကြာတော့၊ နန်းရွှေကြာကဒူးထောက်ရင်းနန်းသုဝတီ၏ ဘယ်ဖက်မှနေ၍ တရွေ့ရွေ့နှင့်၊ ဘေးတိုက်ရွှေ့လာသည်။
လေးဘက်ကုန်းနေသောသူ့သမီး၏ဘေးကိုကျော်လွန်ပြီး သမီး၏တင်ဆုံကိုစုံကိုင်ရင်းဆောင့်လိုးပေးနေသောရဲနောင်၏အနားသို့ရောက်သွားတော့သည်။
လက်တစ်ကမ်းရောက်သွားတော့ရဲနောင်ကတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်းနန်းရွှေကြာ၏ နို့လုံးအယ်စတုံကြီးတွေကိုသူ၏နီးစပ်ရာ
ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့်လှမ်းကာကိုင်ပြီးညှစ်လိုက်တော့၏။ သူကသမီးဖြစ်သူ၏စောက်ပတ်ကိုလိုးရင်း၊
တချိန်ထဲမှာပင် မအေဖြစ်သူ၏နို့ကြီးများကိုအရသာခံ၍ ညှစ်ဆုပ်ကိုင်တွယ်ကစားလျက်ရှိသည်။

ဒါကြောင့်လည်း နန်းရွှေကြာ၏ဏှာပိုးများကတရွရွတက်လာပြန်ကာ။ မြေးအရွယ်လူငယ်ချောလေးကိုကုန်း၍နမ်းလိုက်လေ၏။
ရဲနောင်ကလည်းချက်ချင်းလျှင်မြန်စွာတုန့်ပြန်လိုက်ရာနှစ်ဦးသားမှာရမ္မက်စိတ်ထန်စွာဖြင့်ပါးစပ်ချင်းစုပ်ကစ်စင်ရိုက်နမ်းရှုတ်လျက်ရှိကြသည်။
ထိုအချိန်တွင်နန်းသုဝတီမှာ တဆတ်ဆတ်အကြောလေးများဆွဲကာတုန်တက်လျက်တစ်ချီပြီးကာ၊ ကာမအထွတ်အထိပ်သို့တက်လှမ်းသွားလေသည်။

နန်းသုဝတီတစ်ချီအပြီးတွင်သားအမိနှစ်ယောက်သားမျက်လုံးချင်းစကားပြောကြသည်။ သမီးဖြစ်သူကချက်ချင်းနားလည်လိုက်လေသည်။
သူမကဖင်ကုန်းအလိုးခံနေရာမှလှိမ့်ခဲ့ထွက်လိုက်ပြီးဘေးမှကြမ်းခင်းပေါ်ထိုင်ချလိုက်ကာ၊ သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှကျွတ်ထွက်လာသောလီးကြီးကို
ဖမ်းဆုပ်လိုက်၍ပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ကိုယ်ကိုရှေ့တိုး၍ကိုင်းကာ ကိုယ်အားဖြင့်ဖိပြီးလီးကိုတွန်းတွန်းတိုက်တိုက်စုပ်ပေးလိုက်သဖြင့်
ရဲနောင်မှာဖင်ထိုင်ချလိုက်ရပြီး နန်းသုဝတီကအပေါ်မှစီးမိုးလာစဥ်တွင်၊ ပက်လက်လှဲပေးလိုက်ရတော့သည်။
ထိုအခါမှနန်းသုဝတီမှာလီးစုပ်နေသောပါးစပ်ကိုချွတ်ပြီးဆုတ်ထွက်သွားရင်း သူ့အမေကိုမျက်စချီပြလိုက်သည်။
နန်းရွှေကြာကလည်းအဆင်သင့်ပါပဲ၊ အခွင့်အရေးရသည်နှင့်ချက်ချင်းဝင်လာကာ၊ ရဲနောင်၏ပေါင်ခွကြားတွင်တက်ထိုင်လိုက်တော့၏။

“ဟားး..မမကြီး..”

ရဲနောင်ကတစ်ချက်အာမေဋိတ်ပြုလိုက်ရင်း ဒေါ်နန်းရွှေကြာဝင်ရာက်ပူးပေါင်းသည်ကိုအသိအမှတ်ပြုပေးလိုက်ရသည်။
ရဲနောင်မှာလှဲ၍နေသော်လည်းလီးကြီးမိုးမျှော်ကာဒုံးကျည်ကြီးလိုထောင်မတ်နေဆဲဖြစ်သည်။ နန်းရွှေကြာကရဲနောင်၏ခါးလည်တွင်ကားယားကြီးခွ၊
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး သူမ၏လက်တဘက်ဖြင့်လီးကြီးကိုလှမ်းဆွဲလျက်မတ်မတ်ထိမ်းထားရင်း၊ ဖင်ကြီးကိုကြွလျက်
သူမစောက်ဖုတ်ကြီးအဝတွင်တေ့ကာလမ်းကြောင်းတည့်အောင်ချိန်ပြီးတာနဲ့ဖိထိုင်ချလိုက်လေသည်။ သမီးဖြစ်သူကဖင်ကြီးကိုကူဖိပေးထားလေသည်။

လီးကြီးဝင်သွားတော့ ဘွားတော်နန်းရွှေကြာက ဖင်ကြီးကိုစ၍ ကြွကာကြွကာဖြင်ုလှုပ်ရှားတော့၏။ ယခုတစ်ခါတွင်တော့ နန်းသုဝတီမှာ
သူ့အမေတို့လိုးနေတာကို၎င်း၊ ဖင်ကြွလိုက်တိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကိုအင်ဂျင်ပစ်စတင်ကြီးတစ်ခုခုတ်နေသလိုတက်လိုက်ဆင်းလိုက်
ပွတ်တိုက်ဝင်ထွက်နေသောလီးကြီးကို၎င်းအနီးကပ်ဇွန်းဆွဲရိုက်ထား သလိုရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်မြင်နေရတော့၏။
သူမအမေ၏ဖင်ကြီးက မြောက်ကြွလျက်လီးကြီးပေါ်တဖတ်တဖတ်ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်တိုင်း၊ သူမက ဖင်ကြီးကိုအလိုက်သင့်ဖိဖိပေးနေမိသည်။

“အာ့..အာ့..အားးး အူးးးရှီးကိုယ်တော်လေးရေ ..ကယ်ပါဦး၊ မမကြီးပြီးပြန်ပြီ.. ”

“အားးးဟ်..ဖာ့ခ်..ကျနော်လည်းပြီးပြီ..အားဟားး..မမကြီး..”

ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပင်နောက်ထပ်တစ်ချီ ရဲနောင်၏မျိုးရည်များက နန်းရွှေကြာ၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲတွင်စမ်းချောင်းတစ်ခုစီးသလို
တသွင်သွင်စီးဆင်းဝင်ရောက်သွားပြန်တော့သည်။
နန်းရွှေကြာတို့သားအမိကိုလိုးအပြီးတွင် ယနေ့ည၏ဇာတ်လိုက်မင်းသားမင်းသမီး၃ ယောက်စလုံးပြိုင်းကျသွားကြတော့သည်။ နန်းရွှေကြာတို့သားအမိက
ကြမ်းခင်းကော်ဇောကြီးပါ်တွင်၎င်း ရဲနောင်ကဆိုဖာရှည်ကြီးပေါ်တွင်၎င်းအသီသီးအမောတကောဖြစ်ကာ၊ ဖလက်ပြကုန်ကြသည်။

မကြာခင်မှာတော့၊ နန်းရွှေကြာကအရင်ဦးဆုံးသတိပြန်ဝင်လာသူဖြစ်သည်။
ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေဖြင့်သုက်ရည်၊ စောက်ရည်နံ့များစူးရှစွာမွှန်ထူလျက်ရှိသောပိုးလိုးပက်လက် အခြေအနေကိုသူမသဘောပေါက်သွားလေသည်။
အံ့လည်းအံ့ဩ၊ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလည်း ဖြစ်မိသည်။သူ့သမီးကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း၊ အတူတူပါပဲ၊ ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့်၊ ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာပါလိမ့်။
သူမကသမီးကိုကမန်းကတန်းနှိုးကာ၊ အဝတ်တွေကိုကပိုကရိုပြန်ဝတ်ရင်း၊ သူတို့၏စံအိမ်ရှိရာသိုပြန်သွားကြသည်။
ယခုကိစ္စက ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုစပြီးဖြစ်သွားမှန်းနားမလည်လိုက်ကြပေ။ ဒါကမှားယွင်းမှုကြီး တစ်ခုဖြစ်သည်ပဲဆိုဦးတော့၊
သူမတို့သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးမှာ၊ ရဲနောင်၏လီးထွားထွားကြီးကပေးသောအရသာကိုအကြီးအကျယ်စွဲလန်းမိသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

အပြန်လမ်းတစ်လျောက်နန်းရွှေကြာအကြီးအကျယ်စဥ်းစားခန်းဝင်လာခဲ့သည်။ ဒါကဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်သွားရတာလဲ။
လူကြီးပီပီစဥ်းစားလေသည်။ သူမ၏ဒီအသက်အရွယ်မှာအတွေ့အကြုံတွေကရင့်ကျက်ခဲ့ပြီ။
ဒါတောင်သူမယနေ့ကဲ့သို့လုံးဝရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့သည့်ထောင်ချောက်ထဲကိုဘယ်လိုကျဆင်းသွားမိခဲ့ရတာလည်း။

သူမစိတ်ထဲမှာတစ်ခုခုတော့မှားယွင်းနေပြီဟုတော့ထင်နေသည်။ ရှမ်းနယ်ကရှေးရိုးအဖွားကြီးပီပီအမှောင့်ပယောဂတစ်ခုတော့ဝင်၍ စိုးမိုးနေပြီဟု
သံသယဝင်လာတော့၏။ သူမခေါင်းထဲတွင်သံသယများဖြင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အစဥ်အဆက်များကိုအသေးစိတ်စီစဥ်ရင်းစဥ်စားခန်းဝင်နေတော့သည်။
—————————————–

အပိုင်း(၃၅) ဆက်ရန်

အပိုင်း(၃၅)

နန်းရွှေကြာတို့သားအမိဟော်နန်းဆောင်ကြီးမှထွက်သွားအပြီးတွင်ရဲနောင်က စာကြည့်ခန်းဧည့်ဆောင်အတွင်းမှာပင်အမောပြေစေရန်မျက်စိကိုမှိတ်၍မှိန်းနေမိစဥ်၊ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် အဖြူရောင်အရိပ်အငွေ့များယှက်သမ်းလာပြန်ပြီး ရာဂနတ်သားအသူရတ္တဒေဝက ၎င်း၏တစ်တောင်သာသာလီးကြီးတရမ်းရမ်းဖြင့် မြင်ကွင်းတွင်ပေါ်လာပြန်တော့သည်။

“ဟုတ်ပေပြီ အသင်မိတ်ဆွေလေး၊ ဒီနေ့မင်းလုပ်လိုက်တာတွေက သိပ်ကောင်းတယ်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကျွန်ုပ်လိုချင်တဲ့အချိန်ကတော့ရောက်ခါနီးလာပြီ။
မင်းတို့အားလုံးဟာ ငါ့ရဲ့စိုးမိုးအုပ်ချုပ်မှုစိတ်အာဏာအောက်ကိ့မကြာခင်မှာလုံးလုံးလျားလျားကြီးရောက်လာကြတော့မယ်.. ”

“မနက်ဖြန်ဆိုရင်ပဲမင်းအမေနဲ့မင်းအမတို့ဟာ၊သူတို့ကိုယ်သူတို့လက်ရှိဘဝအခြေအနေကိုမှတ်မိနိုင်တဲ့အသိစိတ်တွေတစစနဲ့ပျောက်သွားတော့မှာ။
သူတို့ကိုယ်သူတို့ အထင်မှာ၊ သင့်ရဲ့ဒေဝီ၊ မိဖုရား၊ ကိုယ်လုပ်တော်မယားတွေလို့ပဲသိကြ၊ ခံယူကြ၊ဆက်ဆံလာကြလိမ့်မယ်။ မင်းကလည်းငါ့ရဲ့ကိုယ်စားအဖြစ်၊ သူတို့နဲ့ကာမဂုဏ် ရာဂ၊ ဃရာဝါသအမှုကို ပြည့်ပြည့်ဝဝတပျော်ကြီးဆက်ဆံရတော့မယ်။
မင်းရဲ့သူတို့အပေါ်မှာရှိနေတဲ့ မိခင်၊ နှမဆိုတဲ့အသိစိတ်တွေကလည်းတဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားဦးမှာပဲ။ ငါကျေနပ်ပြီးကျိန်စာပြေတဲ့အထိပေါ့.. ”

“သူတို့ကသင့်ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာကတဆင့် ငါ့ရဲ့ကိုယ်လုပ်တော်မိဖုရားတွေဖြစ်လာကြဦးမှာ။ သင့်ရဲ့မိခင် မယ်တော်က ဒီဟော်နန်း၊ ဒီနန်းဆက်ရဲ့
တစ်ဦးတည်းသောဒေဝီလောင်းဖြစ်သလို၊ စော်ဘွားတက်လုပ်မယ့်သူရဲ့မိဖုယားကြီးဖြစ်ကိုဖြစ်ရလိမ့်မယ်။ စော်ဘွားကတော့သင်ကိုယ်တိုင်ပဲ၊
သင်က ငါ့အတွက်က်ိုယ်စားဝင်ပေးရမှာဖြစ်တယ်..။ အခုလည်းသင်လုပ်ရမယ်လုပ်ငန်းတွေစဥ်ဆက်မပြတ်အလျင်ရနေအောင်၊ ဆက်လုပ်စရာရှိတာကိုလုပ်ရဦးမယ်။ သင်အခုပဲသင့်အမတော်ရဲ့စက်ခန်းဆောင်ကိုသွားလိုက်ပါ၊ သူမကသင့်ကိုမျှော်လင့်တကြီးစောင့်နေတယ်။
ငါရဲ့အင်္ဂါကြီးကလည်းဆာလောင်လှပြီ..သွားလော့..၊ ယခုပင်သွားလော့..”

အသူရတ္ထဒေဝ ရာဂနတ်ဆိုးက၊ သူပြောချင်တာတွေပြောပြီး၊ အမိန့်ပေးပြီးတာနဲ့လေထဲမှာတင်မှေးမှိန်၍ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ သူပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် ရဲနောင်၏ခေါင်းထဲမှာလည်းမိုက်ခနဲဖြစ်သွားပြီး အသိစိတ်တွေကသူကိုယ်တိုင်မဟုတ်တော့သလိုပင်ခံစားလိုက်ရသည်။

သူကသူ၏ဝတ်လဲတော်ရှမ်းဘောင်းဘီပွကြီးကိုပြန်ရှာ၍ကောက်စွပ်လိုက်ပြီးလျှင်၊ အင်္ကျီကိုပင်မဝတ်နိုင်ပဲ၊ သူ့အစ်မတော် မယ်လိုဒီခေါ် အိမ်နန္ဒာစံသည့်စက်ရာအဆောင်အိပ်ခန်းရှိရာသို့၊ ပင်မနန်းဆောင်ကြီးကိုဖြတ်လျှောက်လာပြီးဆောင်တော်ကူးခဲ့လေသည်။

ရဲနောင်သူ့အစ်မတော်၏အိပ်ဆောင်တော်ခန်းတံခါးမကြီးသို့ရောက်သောအခါတံခါးပိတ်ထားခြင်းရှိမရှိအရင်လေ့လာသည့်အနေဖြင့်တွန်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အလွယ်တကူပင်ပွင့်သွားလေသည်။ အထဲကမင်းတုပ်ချမထားပါချေ။ သူတို့ဟော်နန်းကြီးမှာခေတ်မီသောပစ္စည်းများနှင့်ပြန်လည်အဆင့်မြှင့်ပြုပြင်ထားသော်လည်း ရှေရိုးထုံးစံရှမ်းဟော်နန်းကြီးများ၏ဓလေ့မပျက်ဗိသုကာအဆင်အပြင်များ၊ ဒီဇိုင်းများကိုဆက်လက်ထိမ်းသိမ်းထားဆဲဖြစ်ရာ၊ ရှေးရိုးဆန်သောကနုတ်ပန်းဆွဲ ပန်းခက်များဖြင့်ချယ်သမွှန်းထုံထားသည့်ကျယ်ပြန့်မြင့်မားသည့်တံခါးရွက်ချပ်ကြီးများဖြင့်အခန်းအဝင်တံခါးကိုတပ်ဆင်ထားသည့်အပြင်ရှေးရိုးဆန်စွာ တံခါးကိုကန်လန့်ဖြတ် ထိုး၍ပိတ်ရသောကျွန်းသားမင်းတုပ်ကြီးများတပ်ဆင်ထားဆဲဖြစ်သည်။

ယခုအိမ့်နန္ဒာ၏အခန်းမှာ ညဥ့်အတော်နက်၍အိပ်ချိန်တန်ပြီဖြစ်သော်လည်း မင်းတုပ်ကိုကန်လန့်ဖြတ်ပိတ်မထားပဲနေခြင်းက၊ ရာဂနတ်သားသူ့ကိုပြောသွားခဲ့သလို အမတော်မယ်လိုဒီတစ်ယောက်၊ သူ့ကိုဆာလောင်စွာစောင့်မျှော်နေခြင်းပင်ဖြစ်လေသလား မပြောနိုင်ပေ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်တားဆီးပိတ်ပင်ထားသောလက္ခဏာပြမနေပဲအဆင်သင့်ဝင်လာနိုင်ရန်လှိုက်လှဲမှု၊ ကြိုဆိုမှုသဘောကိုဆောင်နေပေသည်။ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်၍သူဝင်သွားတော့ ထင်ထားသည့်အတိုင်း အိမ့်နန္ဒာကမအိပ်သေးချေ။ သူမ၏သဥ္စာလီကုတင်ကြီးပေါ်တွင်သုံးမြှောင့်ပုံကတ္တီပါမှီလုံးကြီးသုံးလုံးကိုဆက်ပြီးခုလျက်ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ဝက်ခန့်မတ်ကာတစာင်းမှီလှဲလျက်ရှိရာမှ အေးဆေးစွာပင်မျက်လွှာတစ်ချက်ပင့်လျက်၊ ဝင်လာသောသူ့ကိုကြည့်ပြီးပြုံးတုံ့ပြလိုက်လေသည်။

“အချိန်ကျတော့..မမဆီရောက်လာပြီပေါ့မောင်လေး..”

မယ်လိုဒီဆီကနှုတ်ခွန်းဆက်စကားလေးကြားလိုက်ရသည်။ သူမ၏လက်ထဲတွင်တော့ ယခုခေတ်ဆရာဝန်စာရေးဆရာမတစ်ယောက်ရေးသော
ဘဝ၊ အချစ်ဝတ္ထု တစ်အုပ်ကိုတွေ့ရသည်။ သူမဖတ်ရှုဆဲဖြစ်လိမ့်မည်။  အိပ်ခန်းဆောင်ထဲတွင် အခန်း၏ပင်မမီးကြီးကိုဖွင့်မထားပါ။
ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက်နံရံထောင့်တစ်နေရာမှ ကုတင်ပေါ်တွင်စာဖတ်နိုင်အောင်၊ ချိန်၍ ထိုးထားသောဝပ်အားအသင့်အတင့်ရှိ စာဖတ်မီးတစ်ပွင့်သာရှိရာ၊
အခန်း၏ကျန်အစိတ်အပိုင်းတော်တော်များများမှာ အလင်းရောင်မှေးမှိန်လျက်အမှောင်ရိပ်ကျလျက်ရှိသည်။ အိမ့်နန္ဒာကစကားဆက်သည်။

“နောင်..၊ မောင်လေး..၊ နင်လာမယ်ဆိုတာမမသိသားပဲ။ ငါ့ကိုမအိပ်ပဲစောင့်နေဖို့ တခုခုက အလိုလိုအသိပေးတိုက်တွန်းနေသလိုခံစားရတယ်။ ဒါကြောင့်တံခါးတောင်တုပ်မထိုးပဲထားခဲ့ပြီးစောင့်နေတာ..။ ဒါကထားလိုက်ပါ၊ ဘာအကြောင်းကြောင့်ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။ အခုမောင်လေးကိုမမလိုနေတယ်။ ငါ့ရဲ့အသွေးအသားတွေထဲကနင့်ကိုတအားတောင့်တနေတယ်။ နေ့ခင်းကထဲက၊ နင်ကငါ့ကိုဘယ်လိုချစ်ရမယ်ဆိုတာသင်ပေးပြီးနတ်ပြည်ရောက်တဲ့အထိဖီလင်တက်အောင်လုပ်သွားပြီးမှတော့၊ ငါနင့်ဟာကြီးကိုစွဲလန်းနေပြီဟာ။ ရရင်ထပ်စားချင်သေးလို့ထိုင်ပြီးတောင့်တနေတာ။ စိတ်ထဲကအပြင်းအထန်တောင့်တရကျိုးနပ်ပါတယ်။ အခုနင်လာတာငါ့ဆန္ဒတွေကိုဖြည့်ဆည်းဖို့လာတာဆိုတာဆိုတာကိုလဲသိနေတယ်။ ဒိုမောင်နှမအရင်းကြီးတွေဒီလိုမလုပ်သင့်ဘူးဆိုတာသိပေမယ်၊ ငါ့စိတ်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်တော့ဘူး။ ငါ..နင့်အစ်မထက်စာရင်၊ နင့်မိန်းမပဲပိုဖြစ်ချင်နေမိတယ်။ လာပါဟယ်..၊ ငါ့ကိုချစ်ပေးပါတော့။ ငါ့အသည်းတွေတလှပ်လှပ်နဲ့ဖြစ်နေပြီ..”

ရဲနောင်မှာ ပထမပိုင်း ဒီအဆောင်တော်ကိုကူးလာခါစကတော့ရာဂနတ်သားပြောခဲ့သလို၊ သူ့ပင်ကိုယ်အသိစိတ်တွေပျောက်သွားတော့မည်ဟုထင်လိုက်သော်လည်း၊ ယခုမှမဟုတ်မှန်းသိလာသည်။ သူ့စိတ်တွေအတွေးတွေက၊ ယခုပစ္စုပန်အပေါ်တွင် ကြည်ကြည်လင်လင်ရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်ကြီးသိနေမြင်နေရဆဲဖြစ်သည်ကိုတွေ့ရသည်။ သူအခု အရှိကိုအရှိအတိုင်းအကုန်သိနေလေသည်။ သူကအစ်မဖြစ်သူကိုပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“မမ..ငါလည်းနင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုစွဲစွဲလန်းလန်းသတိရနေတာပါပဲဟာ။ ငါရောဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး။ တစ်နေကုန်မိန်းမတွေပတ်ချနေရတာတောင်အခုအချိန်အထိအာသာမပြေသေးဘူး။ ဒါပေမယ့်ငါနင့်ဟာကြီးကိုပိုစွဲမိနေတယ်။ နေ့လည်ကလုပ်ခဲ့ရတာအရမ်းကောင်းတယ်ဟာ။ မဝသေးဘူး..”

“နေဦးရဲနောင်..၊ အခုနင့်ကိုကြည့်ရတာပိုသီဖတ်သီနဲ့၊ အခုလောလောဆယ်နင်ဘယ်သူနဲ့သွားလိုးလာခဲ့လဲ၊ အရီးတော်လေးနဲ့လား။ ဒါမှမဟုတ် မယ်တော့်အခန်းများထပ်ဝင်လာခဲ့သေးသလား..”

“မဟုတ်ဖူးမမရဲ့..နောင့်စာကြည့်ခန်းကိုဖွားဖွားနန်းရွှေကြာနဲ့၊ အစ်မနန်းသုဝတီတို့လာသွားတာလေ။
နင်သိတဲ့အတိုင်း ငါ့အနားကပ်လာတဲ့မိန်းမတွေအပေါ်မှာစွမ်းအားရှိညှို့ဓါတ်တွေနဲ့ဆွဲငင်နေတယ်ဆိုတာ တကယ်ပဲဟာ။ သူတို့နှစ်ယောက်လဲအဲဒီဒဏ်ကိုမလွန်ဆန်နိုင်ကြဘူး။ အရူးအမူးပဲဖြစ်ကုန်ကြတယ်။ ငါကိုယ်တိုင်လည်းထိမ်းလို့မရခဲ့ဘူး။ အဲဒါ..အခုလေးတင်ပဲတူးအင်ဝမ်းဆွဲလာခဲ့တာ..”

“ဟောတော့..ထင်သားပဲ၊ ဒါဆိုနင်အခုနင်တစ်ယောက်ထဲဒီဟော်နန်းက ခေါင်ဆိုတဲ့အမျိုးသမီးတွေအားလုံးကို ဆွဲသိမ်းပြီးပြီပေါ့၊ ဘွားတော်ရွှေကြာတောင်မကျန်တော့ပါလား။ ဒါဆိုမရဘူးငါ့ကိုလဲအခုချစ်ပေး။
အဲ..အဲ. ဒါနဲ့..နေဦး၊ ဒီပုံစံကြီးနဲ့တော့တက်မလာနဲ့၊ နင့်ကိုယ်နင်သန့်စင်လိုက်ဦး။ သွားငါ့အခန်းထဲမှာပဲရေသွားချိုးချည်..”

သူတို့ဟော်နန်းတော်ကြီးမှာ ပုံစံကသာရှေးရိုးမူမပျက်ဗိသုကာပညာများဖြစ်သော်လည်း။ အတွင်း အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများမှာခေတ်မီပစ္စည်းများကိုသာသုံးလေသည်။ ဒါမှသုံးရစွဲရတာအဆင်ပြေချောမွေ့သက်သာမည်ဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းအစတွင်ပြောပြခဲ့ဖူးသည့်အတိုင်း၊ ခေတ်ကာလအချိန်မှာ၂၁ရာစုနှစ်တစ်ဝက်ကျိုးခဲ့ပြီဖြစ်လို့ရှေးရိုးဗိသုကာပညာများကိုသုံးနေသော်လည်းဖစ်ဆယ်လတီက ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသည်။
ရေချိုးခန်းထဲတွင်ရေပူရေအေးနည်းစနစ်များ၊ ဘိုထိုင်အိမ်သာများ၊ အော်တိုသန့်ရှင်းရေးကိရိယာများအပြင်၊ ဂျက်ကူဇီ (Jacuzzi) ခေါ်ရေချိုးကြွေကန်အကောင်းစားကြီးများကိုပါတပ်ဆင်ထားသည်မှာကြယ်ငါးပွင့်ဟိုတယ်ခန်းကြီးတစ်ခုကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။ ဟော်နန်းစံအိမ်ဆိုသည်မှာလည်းကျိကျိတက်ချမ်းသာသောစော်ဘွားမျိုးနေထိုင်စံပျော်ရာနန်းတော်ကြီးတစ်ခုပင်မဟုတ်ပါလား။

အိမ့်နန္ဒာကမောင်ဖြစ်သူကိုရေချိုးခန်းထဲသို့တွန်းတွန်းတိုက်တိုက်နှင့် သွားရောက်ရေမိုးချိုးသန့်ရှင်းရန်ပြောလေရာ၊ ရဲနောင်မှာအိပ်ဆောင်နှင့်ခန်းချင်းဆက်လျက်သန့်စင်ခန်းထဲသို့ဝင်ပြီး၊ ရေချိုးရန်ပြင်ရတော့၏။
အခန်းထောင့်တွင်ဂျက်ကူဇီကြီးဆင်ထားသော်လည်း သူ့တွက်ဇိမ်ခံစိမ်၍ရေချိုးရန်အချိန်မဟုတ်ပေ။ မတ်တပ်ရပ် ရှာဝါမှန်ခန်းထဲမှာပင် အမြန်ချိုး၍၊ နန်းရွှေကြာတို့သားအမိနဲ့အမောတကြီးမာရသွန်ဆွဲခဲ့ရခြင်းကိုအမောပြေစေရန်နှင့် ချွေးစီးများ၊ ပေပွနေသည့်လိင်ရည်များကိုသန့်စင်ဆေးကြောချိုးထုတ်ရန်သာဖြစ်လေရာ၊ မတ်ရပ်မှန်ခန်းထဲသို့ဝင်ပြီးရေပူရေအေးမျှစေရန် ရေဘား၂ခုကို၊ မျှချိန်၍ဖွင့်ပြီး ရေပန်းအောက်သို့ဝင်လိုက်လေသည်။

ရေပန်းကသူ့ပုခုန်းနှင့်ကိုယ်ကိုစိုရုံသာရှိသေးသည်တွင်ရေချိုးခန်းတံခါးကပွင့်လာပြီး သူ့အစ်မတော်အိမ့်နန္ဒာကလိုက်ဝင်လာခဲ့လေသည်။
သူမကိုယ်ပေါ်တွင်စောစောကကုတင်ပေါ်နေရင်းဝတ်ထားသည့်ပွယောင်းယောင်းဝတ်စုံကြီးကမရှိတော့ပေ။ ကိုယ်သုတ်ပုဝါမွှေးပွတံဘက်အဝါနုရောင်ကိုကိုယ်တွင်ပတ်၍ ထမီကဲ့သို့ရင်လျားထားလေသည်။ သူမကဝင်လာရင်းတဆက်ထဲပြောလိုက်သည်။

“နောင်..နင် အေးအေးဆေးဆေးရေစပ်ပြီးမှစိမ်မချိုးဘူးလား။ ဘာလောနေတာလဲ။ ခရီးရှည်ကြီးကားမောင်းလာခဲ့ရတာနင်တော်တော်မောနေပြီ၊
အေးအေးဆေးဆေးပေါ့။ လာ..မမရေဖွင့်ပြီးစပ်ပေးမယ်။ ငါလဲအတူတူချိုးမယ်လေ။ ရေထည့်တာခဏစောင့်လိုက်ဦး..”

မယ်လိုဒီကပြောရင်းရေချိုး ဂျက်ကူဇီအင်တုံဆီသို့လျှောက်သွားကာရေပူရေအေးခလုပ်များကိုချိန်ဆ၍ဖွင့်လိုက်သည်။
ထိုအချိန်မှာပင်သူ့မျက်လုံးများကမှန်ခန်းတဖက်ဘေး၊ ညာဘက်နံရံပေါ်ရှိမှန်သားအကာပေါ်တွင်တစ်စုံတခုသော အရာကိုလှမ်းမြင်လိုက်တော့ရဲနောင်မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။

ထိုအရာကား ၇လက္မခန့်အရှည်ရှိ၍ လုံးပတ်ငါးမတ်ထက်မနည်းတုတ်မည့် ဆီလီကွန်ဖြင့်လုပ်ထားသည့် ဒီလ်ဒိုလ်ဟုခေါ်သောလီးတုကြီးဖြစ်လေသည်။
လီးတုကြီးမှာမှန်သားနံရံတွင်၉၀ ဒီဂရီမားမားမတ်မတ်ကြီးထောင်လိုက်ကပ်၍နေခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းလီးတုမှာရိုးရှင်းသောပုံစံ၊ အရင်းတွင်လေဟာနယ်စုပ်ခွက်ပါ၍မှန်ကဲ့သို့ချောမွေ့သောမျက်နှာပြင်တွင် စုပ်အားဖြင့်ကပ်ထားရသောအမျိုးအစားသာဖြစ်သည်။
အဆင့်မြင့်သောဘက်ထရီအသုံးပြုပြီးတုန်ခါမှုပေးနိုင်သောအမျိုးအစားတော့မဟုတ်ပေ။ သို့သော်မိန်းမများတကိုယ်ရည်ဆာနေသည့်အချိန်တွင်ကောင်းကောင်းကြီးအာသာပြေနိုင်ရန်​တော့အသုံးဝင်လေသည်။

ကပ်ထားသည့်နေရာကလည်းခါးအမြင့်လောက် ရှိပြီး၊ ဖင်လေးကုန်း၍နောက်သို့အရှိန်ဖြင့်ပစ်လိုက်လျှင် အပေါက်ဟောင်းနှင့်တည့်တည့်အနေတော်ပင်ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ဒါကိုကြည့်ပြီးရဲနောင်တစ်ယောက်သဘောကျစွာပြုံးမိသွားသည်။ ဒါ..သူ့အစ်မတော်မယ်လိုဒီလက်ဆော့ထားတာကလွဲလို့အခြားဘယ်သူရှိနိုင်မည်နည်း။
သူမ၏ကိုယ်ပိုင်အခန်းမှရေချိုးခန်းဖြစ်လေရာ၊ တော်ရုံနှင့်အခြားသူများမဝင်နိုင်သဖြင့် အဖုတ်ယားလို့ဆော့ပြီး၊ အာသာဖြေအပြီးတွင်၊ ပစ္စည်းကိုတောင်ပြန်မသိမ်းနိုင်ပဲဒီတိုင်းပဲတန်းလန်းထားခဲ့ခြင်းဖြစ်မည်။ ဒါကသူမရေချိုးရင်းစိတ်ပါလာလျှင်ဆော့ဖို့ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ဒါဆိုရင်အိပ်ရာနှင့်လက်တကမ််းတွင်နောက်ထပ်ဒီလ်ဒိုလ်များရှိနိုင်သေးမည်ထင်၏။

“မမ..ဟားဟား..၊ ဒါကြီးကဘာကြီးတုန်း၊ ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်ကောင်းကောင်းသိမ်းဦး၊
တော်ကြာသန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့ရံရွေတော်လေးတွယူဆော့ကုန်ပြီးမဆန့်မပြဲတွေဖြစ်ကုန်ဦးမယ်..”

ရဲနောင်ကမှန်မှလီးတုကြီးကိုဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး၊ ရေချိုးအင်တုံကြီးထဲစိတ်ကြိုက်ရေစပ်ပြီးသူရှိရာမတ်တပ်ရေချိုးခန်းဘက်သို့ပြန်လှည့်လျှောက်လာတဲ့ မမမယ်လိုဒီကိုအငိုက်ဖမ်း၍ ထိုအရာကြီးကိုဇတ်ခနဲသူ့အမမျက်နှာရှေ့ထိုးပြလိုက်ရာ၊ မယ်လိုဒီမှာ ရုတ်တရက်မို့တုန်တက်ပြီးလန့်သွားလေသည်။

“ဟဲ့..ပလုတ်တုတ်တုတ်..စောက်ခွေး၊ လန့်လိုက်တာဟယ်၊ ဟဲ့..! အဲဒါကြီးပေးစမ်း၊ ပြန်သိမ်းရဦးမယ်။ ဆော့စရာမဟုတ်ဘူး..”

“ဆော့စရာမဟုတ်ဘူးပြောပြီး၊ နင်ပဲဆော့နေတာမဟုတ်လားမမရဲ့..”

“သွား..မသိဘူး၊ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ၊ ပြန်ပေးစမ်းပါ..”

ရဲနောင်စကားကြောင့်၊ အိမ့်နန္ဒာမှာမျက်နှာကြီးနီရဲနေအောင်ရှက်နေပြီလီးတုကြီးကိုပြန်လုနေသည်။ ရဲနောင်ကသူ့အမလက်ထဲလီးတုကြီးကိုပြန်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး..၊

“မမကလဲ..၊ ငါ့ရဲ့ ပိုပြီးကြီးတဲ့ အသွေးနဲ့အသားအစစ်နဲ့ အော်ရီဂျင်နယ်လီးကြီးရှိနေမှတော့၊ ဒါကြီးကဘာလုပ်တော့မှာလဲ..”

အိမ်နန္ဒာကလီးတုကြီးကိုဇတ်ခနဲပြန်ဆွဲယူလျက်၊ ဆပ်ပြာခွက်များတင်သည့်စင်ပေါ်သို့လှမ်းတင်လိုက်ရင်း..။

“အဲဒါကြောင့်မမက မောင်လေးကိုတတမ်းတတနဲ့ မအိပ်နိုင်ပဲမျှော်နေရတာပေါ့။ ဒါကမရှိသုံးလေ.. ဟီးဟီး..။ အတုကတော့အစစ်ကိုဘယ်ယှဥ်လို့ရမလဲ။ လာခဲ့၊ အဲဒီအစစ်ကြီးအခုလာခဲ့..”

ရဲနောင်ကမတ်တပ်ချိုးမှန်ခန်းရှေ့တွင်ပင် လီးကြီးငေါက်တောက်ဖြင့်ကိုယ်တုံးလုံးကြီးရပ်လျက်ရှိစဥ်တွင်၊ အိမ့်နန္ဒာကသူမ၏ကိုယ်တွင်ရင်လျားဝတ်လျက်ပတ်ထားသောမွေးပွတံဘက်ကြီးကိုရင်ညွန့်နားတွင်ထုံးထားသည့်အထုံးကိုဖြည်လျက်ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ရင်း၊ မောင်ဖြစ်သူ၏ရှေ့တည့်တည့်တွင်ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ၊ ရဲနောင်၏လီးကြီးကိုဖမ်းဆွဲရင်းတရှိုက်မက်မက်နမ်းရှုပ်ပြီးလျှင်၊ လျှာဖျားဖြင့်လီးပတ်လည်အပေါ်မှာတို့လိုက်ဆိတ်လိုက်ပတ်ယက်နေရင်း ပုလွေတော်ခင်းအကကိုကရန်အစပျိုးလိုက်လေတော့၏။

သူမက သူ့လက်ဆုပ်ကလေးနဲ့စာရင်အဆမတန်ကြီးထွားသောလုံးပတ်ရှိနေသည့်ရဲနောင်၏လီးကြီးကိုကြိုးစားဆုပ်ကိုင်ရင်း လရေပြားကိုဖွဖွညှစ်၍အထက်အောက်စုန်ချည်ဆန်ချည်၊ အဖန်ဖန်ဆွဲဆောင့်ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာ၊ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းမှပင်လက်ဆုပ်ထဲမှလီးကြီးမှာ၊ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်လိုအဆမတန်မာကြောလာသည်။

လီးပတ်လည်ရှိအမြှောင်းလိုက်ရှိနေသောအကြောကြီးများထဲသို့သွေးများကတခဏချင်းမှာပင်၊ ပြည့်အောင်စီးဆင်းဝင်ရောက်လာလေရာ လီးကြီးမှာအကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက်ငေါက်ဆတ်ငေါက်ဆတ်နှင့်တုန်ခါလာလေသည်။
ဧရာမကွမ်းသီးခေါင်းဒစ်ကြီးမှာလည်းနီရဲပြောင်တင်းလာရာကသပြေသီးမှည့်အရောင်သို့ပြောင်းလာသည်တွင်၊ အိမ့်နန္ဒာကနှုတ်ခမ်းနီစွေးစွေးများဝန်းပတ်ထားသောသူမ၏ပါးစပ်လေးကိုအစွမ်းကုန်ဟလျက်ဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးကိုအာခေါင်တွင်းသွင်း၍ငုံစုပ်လိုက်လေတော့၏။
—————————————–

အပိုင်း(၃၆) ဆက်ရန်

အပိုင်း(၃၆)

အိမ့်နန္ဒာကသူ့မောင်လေး၏လီးကြီးကိုအာခေါင်ထဲသို့ဝင်သလောက်သွင်းသည်။ ပြီးရင်ပါးစပ်ဖျားထိပြန်ထွေးထုတ်လိုက်လီးတစ်ဝက်လောက်ပြန်ငုံသွင်းလိုက်။ အနည်းငယ်ပြန်ထုတ်လိုက် ၊ အာခေါင်ဆုံးအောင်ပြန်သွင်းလိုက်နှင့်အကြိမ်ကြိမ် အဖန်ဖန် လုပ်နေပြီးတူရိယာတစ်ခုကို ကီးအမျိုးမျိုးဖြင့်ပြောင်းလဲတီးမှုတ်နေသကဲ့သို့စိတ်ပါလက်ပါနစ်မျောစွာမှုတ်နေလေတော့သည်။

တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်လည်းလီးကိုပါးစပ်ထဲကထုတ်ရင်း ပြောင်တင်းနေသောဒစ်ခေါင်းကြီးကို၎င်း၊ တုတ်ခိုင်မာကြောသောလီးတံကြီးပတ်လည်ကို၎င်း၊ တခါတရံတွင်လီးအရင်းဆီးစပ်နှင့်တဆက်ထဲရှိနေသော၊ လပြွတ်၊ လဗြင်းတွဲဥကြီးနှစ်လုံးကိုဖွဖွလေးငုံစပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့်စိတ်ကြိုက်ကစားနေတော့ရာ၊ရဲနောင်မှာမျက်လုံးကြီးမှိတ်၊ ပါးစပ်ကိုဟလျက်အကောင်းကြီးကောင်းသော လောကကာမနိဗ္ဗာန်အရသာကိုမှိန်း၍ခံစားနေရလေသည်။

သူကအစ်မဖြစ်သူအသုံးတော်ခံနေသောပုလွေတော်ခင်းအကတ့င်မိန်းမောနေစဥ်၊ အိမ့်နန္ဒာ၏မျက်လုံးများကသူမရေဖြည့်ထားခဲ့သောဂျက်ကူဇီကြွေအင်တုံကြီးဆီသို့ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်သည်။ ရေကကန်တဝက်ခန့်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်ရာသူတို့ဝင်စိမ်လျှင်ပြည့်လာမှာနှင့်အတော်ပဲဟုတွေးလျက်၊ သူမကမောင်ဖြစ်သူရဲနောင်၏လီးကြီးကိုပါးစပ်ကချွတ်လိုက်ပြီး..၊

“မောင်လေး ကန်ထဲမှာရေပြည့်နေပြီ။ ဝင်စိမ်ဖို့အနေတော်ပဲ၊ လာ..သွားကြစို့။ ဟိုထဲရောက်မှ မမဆက်မှုတ်ပေးမယ်..”

သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်သားလုပ်လက်စအလုပ်ကိုရပ်၍ ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနှင့်ဂျက်ကူဇီဆီသို့လျှောက်သွားကြလျက်ရေတဝက်ခန့်ပြည့်နေသောအင်တုံကြီးထဲဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။ သူတို့လျှောက်မလာခင် အိမ့်နန္ဒာကရှေ့မှအသွား၊နောက်မှထွက်လိုက်လာသောရဲနောင်က ဆပ်ပြာခွက်စင်ပေါ်မှလီးတုကြီးကိုအမှတ်တမဲ့လိုလိုနှင့်လက်ကဆွဲယူလာခဲ့လေသည်။ သူတို့တွေအင်တုံထဲရောက်တော့၊ လီးတုကိုကန်ဘောင်ထောင့်တွင်အသာတင်ထားလိုက်ကာသူ့အမဘက်လှည့်လိုက်သည်။ အိမ့်နန္ဒာကတော့ရဲနောင်၏အပြုအမူကိုသတိမထားလိုက်မိပါချေ။

မောင်နှမနှစ်ယောက်သားရေတဝက်ပြည့်အင်တုံထဲတွင်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကြပြီး၊ အငမ်းမရဖက်လျက်တရှိုက်မက်မက်စုပ်နမ်းနေကြသည်။
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လည်းရမ္မက်ထန်စွာပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေကြလေ၏။ နှစ်ယောက်သားရင်ဘတ်ချင်းပူးကပ်သွားကြရာတွင်အစွမ်းကုန်တောင်လျက်ရှိပြီးဖြစ်သောရဲနောင်၏လီးကြီးက၊ ဟင်းသောက်ပန်းကန်လုံးအဝန်းအဝိုင်းထက်ကြီးမားသော၊ အစ်မဖြစ်သူ၏ နို့လုံးကြီးတွေကိုထောက်လျက်ရှိရာ။ ရဲနောင်ကနို့ကြီးနှစ်လုံးကြားရင်သားမြှောင်းကြီးထဲတွင်လီးကြီးကိုထောင်လိုက်ထည့်၍ဆယ်ကြိမ်ထက်မနည်းအထက်အောက်စုန်ဆန်ဆွဲ၍ နို့ကြီးများကိုပွတ်လိုးပေးနေသည်။
အစ်မဖြစ်သူအိမ့်နန္ဒာကလည်းလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သူမ၏နို့ကြီးများကိုဆွဲစုပေးရင်း သူ့မောင်၏လီးကြီးအရသာတက်စေရန်ဖန်တီးပေးနေလေ၏။ ပြီးတော့မှရဲနောင်ကဒူးထောက်လျက်သားအနေဖြင့်နောက်သို့ဆုတ်ပေးလိုက်ရာတွင်နေရာလွတ်ရသွားပြီဖြစ်သောအိမ့်နန္ဒာကသူမကိုယ်ကိုကုန်း၍ လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ဖမ်းဆုပ်ဆွဲလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်ကာ၊ စောစောကမပြီးသေးသောသူမ၏ပုလွေမှုတ်ခြင်းဘစ်စနက်ကိုပြန်ပြီးစလိုက်သည်။

အစ်မဖြစ်သူကကုန်းမှုတ်နေစဥ်၊ စင်းစင်းလေးဖြစ်နေသော၊ သူမ၏ကျောပြင်လေးအား၊ ရဲနောင်ကလက်ဖြင့်တပြင်လုံးပွတ်သပ်၍ ဆင်းလာလျက်၊ ဖင်လုံးကြီးများဆီသို့လက်ရောက်သွားတော့ဖင်ကြားမြောင်းအတိုင်းလက်ရှိုထည့်လိုက်ပြီး၊ ဖင်နောက်မှပြူထွက်လာသောစောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့လက်နှိုက်ကစားလိုက်သည်၊ ဒီတော့ အိမ့်နန္ဒာ၏ကိုယ်က ရဲနောင်နှင့်ကန့်လန့်တိုက်ဖြစ်သွားစဥ်၊ ရဲနောင်ကသူနှိုက်နေသောဖင်ကြားကစောက်ဖုတ်ဆီကိုသာအာရုံရောက်ပြီးစိတ်ဝင်စားနေလေသည်။

ကုန်းနှိုက်ရင်းပင် ပွင့်အာနေသောစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား၊ ပွင့်ဖတ်လန်လန်လေးများကိုဖြဲရဲကြည့်နေစဥ်မှာ၊ လီးစုပ်နေသောသူမ၏ကိုယ်ကလိမ်နေသောကြောင့်၊ အိမ့်နန္ဒာကပါးစပ်ကလီးကိုပြန်ချွတ်လိုက်ရပြီး လွတ်ထွက်သွားသောလီးကြီးကိုမမှီမကမ်းနှင့်နောက်ပြန်လှမ်းဆွဲလျက်လက်ပြန်ကြီးဂွင်းထုပေးနေရ၏။ ရဲနောင်ကအခုတော့အင်တုံထဲကတဝက်မြုပ်တဝက်ပေါ်ရေထဲမှာကုန်ထားတဲ့ပြူးတင်းနေသည့်ဖင်လှလှကြီးပေါ်မှာမျက်စိကပြောင်း၍ဓါတ်ကျနေသည်။

သူနေ့လည်ကသူ့အမကိုနန်းဆောင်ခန်းမကြီးထဲတွင်လိုးလိုက်ရတုန်းက၎င်း၊ အရီးတော်လေးနန်းစုသွေးအိပ်ဆောင်တွင်သားအမိတတွေဖိုးဆမ်းဆွဲစဥ်က၎င်း၊ လုပ်ငန်းစဥ်အမျိုးမျိုး ရှုပ်ရှက်ခတ်နေသဖြင့်အမ၏စောက်ဖုတ်အလှကိုသေချာလေ့လာသုံးသပ်ခွင့်မရခဲ့ပေ။ အခုမှပဲအေးအေးဆေးဆေးဖြဲရဲကြည့်ရှုရလေတော့သည်။ သူ့အစ်မ၏စောက်မွေးအုံမှာအနည်းငယ်ထူသော်လည်းအမွေးရိုင်းသန်သန်မာမာကြီးတွေမဟုတ်။ အရမ်းလည်းမည်းမနေ၊ ပျော့ပြောင်းနုနယ်၍ အညိုရောင်ဖက်အနည်းငယ်သန်းသောအမွေးနုများသာဖြစ်သည်။ ဖင်ကြားမှနောက်သို့ပြူထွက်နေသောနှုတ်ခမ်းထူထူဖူးဖူးစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတဝိုက်ပတ်လည်တွင်ယှက်သန်းနေသောအရောင်နုနုအမွေးနုနုအဖုတ်အုံက ရွှေဆိုင်းမျှင်မျှင်လေးများခတ်ထားသောကျွမ်းကျင်ပြောင်မြောက်သည့်ပန်းထိမ်ပညာသည်တစ်ယာက်၏ အနုပညာလက်ရာတစ်ခုအလားလှပလို့နေသည်။

အပြင်နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကြားမှထိုးထွက်နေသောအတွင်းနှုတ်ခမ်းပါးလွှာလွှာလေးတွေက၊ နှင်းဆီပွင့်ဖတ်ကလေးတွေနှင့်တူနေသေးတော့၏။ပွင့်ဖတ်လေးတွေနှင့်နှုတ်ခမ်းထူလေးများဆုံရာအထက်ကြားတွင်စောက်စိချွန်းချွန်းလေးကိုလှပစွာတွေ့နေရသည်။ ရဲနောင်ကအစ်မဖြစ်သူ၏စောက်ဖုတ်အလှကိုအရသာခံ၍ဖြဲကြည့်ရင်း၊ သူ့လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းဖြင့်နှုတ်ခမ်းပါးပွင့်ဖတ်လေးမျာကိုညှပ်ရင်းဖျစ်ရင်းပွတ်ပေးလိုက်၊ စောက်စိလေးကိုချေပေးလိုက်လုပ်နေရာ၊ အိမ့်နန္ဒာမှာပါးစပ်လေးဟ၊ မျက်လုံးလေးစင်းပြီးဖီလင်အကြီးအကျယ်တက်နေရသဖြင့် လက်ပြန်ကိုင်ထားသောလီးကိုတောင်ပြောင်းဆွဲမပေးနိုင်တောပဲ၊ ညှစ်ရုံသာညှစ်ထားနိုင်လေတော့သည်။
ရဲနောင်ကပွတ်ကစားနေသောလက်နှစ်ချောင်းကိုပူးပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးကလိုင်းတော့သည်။

“အူးးးး. ရှီးးး..ဘာတွေလုပ်နေတာလဲနောင်ရာ..”

“မမစောက်ဖုတ်ကကြီးကစပယ်ရှယ်လှလို့ စိတ်ထဲမှာမနေနိုင်တော့ဘူး။ အားရပါးရဖြဲနှိုက်ပြီးဆော့ကြည့်ချင်နေတာ..”

“ဟာကွာသူများဟာကိုများပယ်ပယ်နယ်နယ်..၊ သွား..ဆော့နဲ့..”

အိမ်နန္ဒာဟိုဘက်လှည့်နေစဥ် ရဲနောင်ကကန်ဘောင်ထောင့်တွင်တင်ထားသောလီးတုကြီးကိုလှမ်းဆွဲယူလိုက်ပြီး၊ သူ့အစ်မစောက်ပတ်သားလေးကိုဖြဲလျက်အခေါင်းနီနီလေးပေါ်လာချိန်တွင်ယူလာ၊ လီးတုထိပ်မှ ဒစ်ပုံကြီးဖြင့်တရစ်ရစ်နဲ့ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိထိုးပေးလိုက်သည်။

“အမလေး..ဟဲ့..ဟဲ့..ဒါ..ဘာကြီးလဲ။ နင်လိုးနေပြီလား။ မဟုတ်သးပါဘူး၊ နင့် လီးကငါ့လက်ထဲမှာပဲဟာ။ ဘာကြီးနဲ့လာထိုးနေတာလဲ..၊ အားး..နာတယ်ဟဲ့..”

“မမအချစ်တော်ကြီးလေ။ ငါကသေချာဖြဲရဲပြီးစောက်ပတ်ထဲလီးဝင်နေတာဘယ်လိုရှိလဲလို့ ကြည့်ချင်လို့ဟ..”

“ဟယ်..! နင့်အစစ်ကြီးရှိနေတာကို၊ ဒါကြီးနဲ့လာကစားနေရလား။ ပေါက်ကရတော်တော်လုပ်..”

“ဒီလိုလေမမရဲ့..၊ ကိုယ့်လီးနဲ့လိုးတော့ ကိုယ်တိုင်လိုးနေရတုန်းကြည့်ရတဲ့ရှုဒေါင့်ကမြင်ကွင်းမရှင်းဘူး။ အခုလိုဒီကောင်ကြီးနဲ့ဖြဲရဲထိုးပြီးအနီးကပ်ကြည့်တော့မှ၊ စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်ပုံထွက်ပုံကိုသေချာဖီလင်ခံကြည့်လို့ရမှာလေ။ ခဏပါပဲမမရဲ့သုတေသနပေါ့..။ မမကိုငါ့လီးနဲ့မလိုးမှာမပူပါနဲ့၊ ကျကျနနကြီးကိုလိုးပေးဦးမှာ..”

“ဒီတိုင်းတော့မထိုးနဲ့ဟာ..၊ နာတယ်။ ဆပ်ပြာလေးပွတ်ပေးပြီးမှလုပ်။ ဆီလီကွန်က နင့်လီးအစစ်လိုသဘာဝချောဆီမထွက်ဖူးဟ..၊ ဟီးဟီး..”

ရဲနောင်က သူ့အစ်မအိမ့်နန္ဒာအလိုကျ၊ ဘောဒီရှာဝါခရင်မ်ဆပ်ပြာဘူးကိုဖွင့်ပြီး ဆီလီကွန်လီးတုကြီး၏အတံပေါ်လောင်းချသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီးမှ။ စောက်ပတ်ထဲပြန်ထည့်၍ ပြိစိ၊ ပြိစိနှင့်ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လိုးပေးနေသည်။ လီးတုကစောက်ပတ်၏အပြင်နှုတ်ခမ်းထူ၊ အတွင်းနှုတ်ခမ်းပါးအလွှာလေးတွေကိုဖြတ်သန်းထိုးဖောက်လျက်စောက်ခေါင်းထဲသို့ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ရှိနေသည်။ လီးကိုဖိသွင်းလိုက်လျှင်အပြင်နှုတ်ခမ်းထူလေးများကကျွံဝင်သွားလိုက်၊ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်လျှင်အတွင်းနှုတ်ခမ်းလွာအဖတ်လေးတွေက အပြင်သို့လန်၍ကပ်ပါလာလိုက်နှင့်ရှိနေသည်။ ရဲနောင်ကသည်မြင်ကွင်းကိုမျက်စိအရသာခံ၍လေ့လာသုံးသပ်နေလေ၏။ အိမ့်နန္ဒာကတော့ဖင်လေးကော့၍ကုန်းပေးထားဆဲဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေးမှေးပါးစပ်လေးဟ၍၊ ဒီလ်ဒိုဖီလင်ကိုမှိန်းခံနေ၏။ ၅မိနစ်ကျော်သွားလေပြီ။ ရဲနောင်မှာအစ်မ၏စာက်ဖုတ်ကိုစေ့ငုနေဆဲဖြစ်ရာအိမ့်နန္ဒာမှာဆက်၍စိတ်မရှည်နိုင်တော့၊ ဒါကြောင့်..။

“ဟဲ့..ငါ့ကိုနင့်လီးနဲ့လိုးမှာလားမလိုးဘူးလား..ပြော..”

ရဲနောင်ကသူ့အစ်မစိတ်တိုနေပြီဆိုတာသိလို့..

“လိုးပေးမှာပေါ့မမရယ်၊ လာ..ဒီမှာ၊ ငါအောက်ကပက်လက်လှန်ပြီးနေပေးမယ်။ နင်လဲငါ့ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်.. ”

ခဏကြာတော့မောင်နှမနှစ်ယာက်ပက်လက်ကြီးတွေနဲ့ရေထဲမှာထပ်ရက်ကြီးမြင်းစီးနေကြပါပြီ။ ရဲနောင်က ဂျက်ကူဇီဘောင်ပေါ်မှာလက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်တင်ပြီးပြေလျော့လျော့မှီထိုင်ပေးနေတာကိုမယ်လိုဒီက ထပ်ရက်ခွထိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်နဲ့လီးတည့်တည့်ချိန်လို့ထိုင်ချရင်းဆောင့်နေတယ်။ရဲနောင်ကခါးကိုကော့ကော့ပြီးအောက်ကနေပင့်တင်ထိုးပေးနေတယ်။ ဖင်ကြီးကလီးပေါ်မှာတဖတ်ဖတ်နဲ့ဆောင့်ချနေတုန်းမှာ။ ဖြည့်ထားတဲ့ရေလယ်ဗယ်ကလည်း သူတို့ဖင်နဲ့လီးဆောင့်ချနေတဲ့နေရာနဲအတိအကျပဲဆိုတော့ လိုးချဆောင့်ချပင့်တင်လိုက်တဲ့အချက်တိုင်းမှာ၊ တဖန်းဖန်းတဖျတ်ဖျတ်နဲ့ရေဘောင်ဘင်သံတွေပေးပြီးစည်းချက်လိုက်နေတော့သည်။ မောင်နှမနှစ်ယောက်လိုးရှိန်တက်နေတုန်းမှာရဲနောင်က၊ အခုအထိသူတခါမှမစမ်းဘူးသေးတာကိုစမ်းပြီးလုပ်ချင်လာတယ်။

“မမရယ်..ငါ..နင့်ကိုဖင်လိုးကြည့်ချင်လိုက်တာဟာ၊ ခုနက နင်ဖင်ကုန်းထားတုန်းစောက်ပတ်ဖြဲကြည့်တော့၊ နင့်ဖင်ဝလေးက စူတူတူနဲ့ချစ်စရာလေးရယ်၊ ခရေပွင့်လေးကျနေတာပဲ။ နင့်ဖင်ပေးချလို့ရမလားဟင်..”

မယ်လိုဒီကလည်းစိတ်မဝင်စားရှာဘူး..၊ ၂ခါတောင်မပြောရပဲပြန်ပြောလာသည်..။

“အေး..၊ ငါလည်းခံကြည့်ချင်တယ်ဟဲ့..၊ စမ်းကြည့်ချင်နေတာကြာပြီ၊ ငါလေ..အဲဒီလီးအတုကြီးနဲ့တော့ဖင်ထဲကိုထိုးဆော့ဖူးတယ်။ လီးအစစ်နဲ့တော့တခါမှမခံဖူးဘူး။ လီးအစစ်ဆိုတာလဲ ဒီနေ့နင်နဲ့တွေ့မှယောက်ျားရဲ့အလိုးကိုစခံဖူးတာပါဟာ.. ”

ရဲနောင်က သူ့အစ်မပြောတော့လည်းယုံလိုက်ရသည်။ သူမတက္ကသိုလ်တက်ခဲ့တုန်းက ဘဲရှိခြင်းမရှိခြင်း။ အတွေ့အကြုံရှိမရှိဆိုတာကိုတော့၊ ဘုရားမှသိလိမ့်မည်။ သူကသူ့အစ်မကိုပြန်မေးလိုက်သည်။

“နင်က..ဘယ်လိုဆော့တာလဲ..”

“အဲဒီလီးတုကြီးပေါ်မှာရှမ်ပူကွန်ဒင်ရှင်နာ ဂျဲလ်တွေအရင်လိမ်းသုတ်ပြီးတော့မှ ဖြေးဖြေးချင်းမျှင်းပြီးသွင်းတာပေါ့ဟ၊ နဲနဲကြိတ်သွင်းလိုက်ပြီးဝင်သွားတော့လဲမနာတော့ပါဘူး၊ ဟိဟိ..မဆိုးဘူး ဖီးလ်ပဲ။ အစစ်နဲ့သာခံရရင်ပိုအရသာရှိမယ်လို့ထင်တာပဲ..။
အခု..ငါနင့်လီးကြီးနဲ့ခံကြည့်ချင်ပေမယ့် နင့်ဟာကြီးကတော်တော့်ကိုအကြီးကြီးပဲဟာ၊ အရမ်းနာမလားမသိဘူး။ ဖင်ပြဲသွားရင်ဒုက္ခ၊ ငါကြောက်တယ်ဟ..”

“မကြောက်ပါနဲ့ဟာ။ ငါလည်းစမ်းချင်နေတာ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းချော့လိုးကြည့်မယ်လေ။ နေဦး..၊ အိုကေ..ငါအကြံရပြီ၊ ဒီလိုလုပ်။ နင်ဒီလီးအတုကြီးနဲ့ဖင်ထဲထည့်ဆော့ဘူးတယ်မဟုတ်လား။ အဲဒါနဲ့အရင်မျှော့ကြောင်းပေးထည့်ကြည့်ပြီးမှ ငါ့လီးနဲ့ဆက်လိုးရင်ကော..”

“အေး..နင်ပြောတာမဆိုးဘူးဟ၊ စမ်းကြည့်တာပေါ့..”
အိမ့်နန္ဒာ၏ပက်လက်ကြီးဖင်ကားပြီးမိုးမျှော်ထားသောပေါင်ကြီးတွေကိုရဲနောင်ကပေါင်အောက်ကလျှို၍ဖေးပြီးမတင်ထားရင်းရှမ်ပူကွန်ဒင်ရှင်နာဘူးကိုဖျစ်၍ လက်ညှိုးဖြင့်ကော်လိုက်ကာ အစ်မဖြစ်သူ၏ဖင်ဝခရေပွင့်လေးပေါ်တွင်ပုံသုတ်ရင်းတလက်စထဲသူ့လက်ခလယ်ဖြင့်ဖင်ဝလေးကိုဖြေးဖြေးချင်းချဲ့ရင်းကလိုင်းပေးနေသည်။ ဖင်ခေါင်းထဲလက်ဝင်သွားတော့ အိမ့်နန္ဒာစအိုလေးရှုံ့သွားသည်၊ ပါးစပ်ကလည်းရှူးကနဲစုတ်ထိုး၏။

၂မိနစ်လောက်ဆက်ပြီးဖင်ထဲကွန်ဒင်ရှင်နာဆက်သိပ်ပြီးမူလတစ်ချောင်းမှနှစ်ချောင်းပူးလိုက်ပြီးဖြည်းဖြည်းချင်းဖင်ပေါက်ကိုလှည့်လှည့်ပြီးချဲ့လာရာအတော်ကိုကျယ်လာခဲ့သည်။ ဒီတော့မှ ချထားသောလီးတုကိုပြန်ကောက်၍ ချောဆီသုတ်ကာ၊ အတော်လေးရှုံ့ချည်ပွချည်လုပ်နေနိုင်ပြီဖြစ်သော
ဖင်ခေါင်းဝနုနုလေးထဲသို့လီးတုကိုချော့ထိုးငြီးသွင်းလိုက်သည်။ ဖင်ခေါင်းထဲဒီလ်ဒိုလ်ဝင်သွားသည်အထိကတော့ အိမ့်နန္ဒာတို့က မတုန်မလှုပ်၊ မဖြုံသေးပေ။ သူမပြောထားသည်မဟုတ်ပါလား၊ ဒါကြီးနဲ့ဖင်ထဲစမ်းထည့်ပြီးဆော့ဖူးတယ်ဆိုတော့ဖင်အလျင်ရနေလောက်ပြီထင်သည်။

ဒါ့ကြောင့်ရဲနောင်က လီးတုအစားသူ့လီးစစ်ကြီးနဲ့အစားထိုးလိုက်တော့သည်။ စောစောကလုပ်ငန်းစဥ်အတိုင်းပါပဲ၊ လီးပေါ်ကွန်ဒင်ရှင်နာတွေသုတ်၊ ဖင်ဝထဲလည်းကော်ထည့် သည်။ ရဲနောင်ကဂျက်ကူဇီနံရံမှာပြေပြေလေးကျောမှီထိုင်၍ပေါင်ကြီးတွေကားပေးထားလ်ုက်ကာ၊ သူ့အစ်မ၏ပေါင်ကြီးတွေကိုပိုက်၍မထားပေးသောသူ့လက်တွေကိုဖြည်ပြီးလွှတ်ချပေးလိုက်သည်။ အိမ့်နန္ဒာကရဲနောင်ကိုယ်ပေါ်ကျောပေးပြီး နောက်မှီပြီးထပ်ထိုင်လိုက်ကာ၊ သူမ၏ဖင်ကိုအသားကုန်ဖြဲကားလို့ လထစ်ကြီးကိုဖင်ဝတေ့ပြီးဖိထိုင်ချလိုက်တော့၏။

ခုနကတုန်းကစောက်ဖုတ်လိုးခြင်းဖြစ်ပြီးအခုကဖင်လိုးခြင်းဖြစ်ပေမယ့်ပိုဇေရှင်ကတောအတူတူပဲဖြစ်ကာ၊ထုံးစံအတိုင်းရေလှိုင်းဘောင်ဘင်ခတ်သံတွေကတဖျတ်ဖျတ်၊ တဖန်းဖန်းနှင့်ပေါ်ထွက်နေတော့၏။ ရဲနောင်ကအောက်မှနေ၍ပက်လက်ပင့်ကော့ကော့ထိုးပေးနေစဥ်၊ အိမ့်နန္ဒာမှာ အံကလေးကိုကြိတ်၍ နဖူးမှချွေးသီးလေးများကျအောင်ဖင်ကိုလီးပေါ်ကြိတ်ဖိ၍ဆောင့်ချပေးနေသည်။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖောင်းဖောင်း..ဖျစ်..ဗြစ်ပျစ်..

“အင်းးးအင်းးအင်းး..ဟင်းးးး.အီးးးဟီးးကောင်းလိုက်တာ..၊ ဖင်ခံရတာ..”

“အားးးး..ဟားး..မမရယ်၊ နင့်ဖင်လိုးရတာ အရမ်းစီးနေတာပဲ၊ နို့ကြီးတွေကလည်းတင်းပြီးအိနေတယ် ။ကိုင်ရတာအရသာရှိလိုက်တာ။ အီးးဖာ့ခ်ကောင်လိုက်တာဟာငါလိုးမ..”
မောင်နှမနှစ်ယောက်ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်၊ ရိုင်းရိုင်စိုင်းတွေအော်ညည်းပြောဆိုရင်း၊ အထိမ်းမဲ့အကွပ်မဲ့လိုးနေကြလေသည်။
—————————————–

အပိုင်း(၃၇) ဆက်ရန်

အပိုင်း(၃၇)

ရဲနောင်တို့မောင်နှမနှစ်ယောက်သည်၊ အပြင်မှာရှေးရိုးဆန်ပေမယ့် အတွင်းမှာအလွန်ခေတ်မီလှသောဟော်နန်းစံအိမ်ဆောင်ကြီးအတွင်းမှ၊ အိမ့်နန္ဒာ၏ရေချိုးဆောင်ဂျက်ကူဇီကြွေရေချိုးကန်ကြီးထဲတွင် နှစ်ဦးသဘောတူ၊ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်လှည့်ပတ်ပြီးမီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲ၍ စိတ်ကြိုက်၊ လိုးနေ ဆော်နေကြရာ၊ တော်တော်ကြီးကြာသွားပြီး၊ ခန္ဓာကိုယ်များရေနူးကာ၊ ပဲကြီးခွံတွန့်တွေလိုက်လာတော့မှ၊ တော်ကြရန်သတိရကြတော့၏။

သူတို့နှစ်ယောက်သည်၊ ရေကိုအပြီးသတ်ချိုးလိုက်ကြလျက်၊ ကိုယ်တွေကိုသုတ်၊ တဘက်ကြီးတွေတစ်ယောက်တစ်ထည်စီပတ်ပြီး၊ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်ခဲ့ကြလေသည်။ မောင်နှမနစ်ယောက်မှာ ရေစိမ်လိုးနေကြတာကြာလို့အတော်ပင်ချမ်းသွားကြသည်။ အဝတ်အစားများလဲပြီးကြတာနှင့် ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ကြပြီး၊ ဟိုတယ်အိပ်ရာခင်းကဲ့သို့ကုတင်ပေါ်မှာလွှားပြီးထပ်ဖိထားသော စောင်ထူကြီးအောက်သို့နှစ်ယောက်သားလျှိုဝင်လိုက်ကြ၍အနွေးဓါတ်ကိုယူကာ၊ တယောက်နှင့်တယောက် ဖက်ရင်း၊ ပွတ်ရင်း၊ သပ်ရင်း၊ တဏှာစကားလေးတွေပြောဖြစ်ကြလေသည်။ သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်မှာလည်းအတော်ကြီးပွင့်လင်းသွားခဲ့ကြပြီဖြစ်သည်၊ အီစီကလီလေးတွေပြောကြရင်းမှ နေ့လည်ကအရီးတော်လေးနန်းစုသွေး၏အဆောင်တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော၊ ဖိုးဆမ်း လေးယောက်တွဲ၊ တိုက်ပွဲကြီးဆီစကားစပ်မိ၍ရောက်သွားကြပြန်သည်။ အဲဒီအကြောင်းရောက်တော့အစ်မဖြစ်သူမယ်လိုဒီ အိမ့်နန္ဒာက..၊

“ဒါနဲ့နောင်..မယ်မယ်ဖုရားကိုရော၊ နင်ဆက်မလုပ်တော့ဘူးလား။ မေမေလည်းဖေဖေနဲ့ကွဲပြီး မေမေကဒီမှာလာနေနေရတာကြာပြီဆိုတော့၊ဒီကိစ္စမှာလည်းအတော်ပြတ်လပ်နေရှာတယ်။ မေမေကသွေးကောင်းတုန်းအရွယ်ရှိနေသေးတာ..။ သူ့အသွေးအသားတွေကလည်း၊ အခု မမလိုပဲတောင့်တနေမယ်ဆိုတာယုံတယ်။ နင်က၊ နေ့ခင်းကသွားအစပျိုးထားခဲ့ပြီးမှ၊ မဆတ်တငံ့ကြီးသွားလုပ်မထားခဲ့နဲ့လေ..”

“ဒါကတော့..မမရယ်၊ မတော်တဆ စိတ်မထိမ်းနိုင်ပဲဖြစ်သွားခဲ့တာကြီးလေ။ အချိန်မီအသိတရားရလိုက်ရင်တော့ဆင်ခြင်ပြီးနောက်ဆုတ်ရမှာပဲ..ကိုယ့်အမေဆိုတော့ကာ..”

“ဟဲ့..နင်က၊ ငါ့ကျတော့လုပ်ပြီးတော့..၊ အတူတူပဲလေ၊ ငါတို့လည်းမောင်နှမအရင်းပဲဟာ..”

“မတူဘူးလေမမရယ်။ သွေးသားချင်းတူပေမယ်လည်း၊ ငါကမမကိုယ်ထဲကထွက်လာတာမဟုတ်ဘူး။ မေမေနဲ့ကျတော့ ငါက၊ မေမေ့သွေးကနေဒါရိုက်ဆဲလ်ပွားထားတဲ့၊ အသွေးအသားစစ်စစ်လေ၊ မေမေ့ဗိုက်ထဲကထွက်လာတာလေ”

“သွယ်ဝိုက်မနေပါနဲ့ဟယ်..။ ဒဲ့ပြောစမ်းပါ..။ မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကထွက်လာရင်ထွက်လာတယ်ပေါ့..။ အဲ့တော့လည်းဘာဖြစ်တာမှတ်လို့..”

“ဖြစ်တာပေါ့မမရဲ့..၊ အဲ့ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကပဲကိုယ်ကဖြဲရဲထွက်လာရတော့၊ အဲဒါကြီး ပြန်လိုးရမှာအားနာနေလို့ပေါ့.. ”

“အမယ်လေးဟယ်၊ နေ့ခင်းကပဲအားရပါးရဆောင်ုဆောင့်ပြီးတော့တွယ်နေသေးတယ်..နင်နော်..။ လိုးပြီးတော့မှအားနာတယ်ပဲရှိရသေးတယ်။ ဒီမှာစကားပုံတောင်ရှိသေးတယ်..။ ဘုန်းကြီးခေါင်းခေါက်ပြီးမှပြန်တောင်းပန်မနေနဲ့တော့။ နောက်တစ်ခုက ပေါက်တဲ့နဖူးဆိုတာ၊ မထူးတော့ဖူးတဲ့လေ။ အခုမှနင်ပြန်ထိမ်းလည်းမေမေကနင့်မယားဖြစ်ပြီးနေပြီ။ ပြန်အမ်းလို့မရတော့ဘူး..”

“မမကလည်းဟာ..၊ ပြောလိုက်ရင်ပက်ပက်စက်စက်ချည်းပဲ..”

“အေးပါ..၊ငါကအမေ့ဘက်ကစဥ်းစားပေးတာပါဟာ..၊ သွားစပြီးမှတော့ပစ်မထားပါနဲ့။ သနားပါတယ်ဟာ..၊ သူလည်းလိုချင်ရှာမှာပေါ့..”

“အင်းပါမမရယ်..၊ မေမေ့ကိုဆက်လုပ်ဖို့ကတော့တော်တော်စိတ်သွင်းယူရဦးမှာ..”

“အေး..ရအောင်သွင်းဟေ့. ၊ မကြာခင်မှာ၊ တာဝန်ကနင့်ခေါင်းပေါ်လုံးလုံးရောက်လာလိမ့်မယ်။ မောင်လေး..နင်မရိပ်မိဘူးလား။ ဘွားရွှေကြာ..ဘာကိုဖြစ်စေချင်နေတယ်ဆိုတာကိုလေ။ သူကမရမကဖြစ်အောင်စီစဥ်လိမ့်မယ်။
အဲ့လိုစီစဥ်ခဲ့ရင်အဖွားက သာကီဝင်တွေလို၊ အမျိုးအရင်းကြီးလည်းရအောင်ပေးစားမှာပဲ။ နင်သာစော်ဘွားအရာ ဂုဏ်သိမ်ကိုတကယ်ဆက်ခံရခဲ့လို့ကတော့..။ စော်ဘွားကတော်ရာထူးက၊ မမနဲ့စာရင်မေမေကအခွင့်အလမ်းပိုများတယ်။ သူက တကယ့်နံပတ် ၁ ဦးစားပေး၊ မဟောဒေဝီလောင်းစစ်စစ်ကြီးလေ။ မောင်လေးက၊ ဒီအစီအစဥ်ကြီးလက်တွေ့ဖြစ်မလာခင်မှာ၊ ဖြစ်လာမယ့်အခြေအနေကိုလက်ခံနိုင်ဖို့နဲ့၊ ကိုယ့်စိတ်နဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားဖို့လိုလိမ့်မယ်။ မေမေရောပဲပေါ့။
ဖြစ်လာမယ့်ဟာကို မထူးတော့ဘူးဆိုမှတော့၊ တင်းကြပ်နေတဲ့စိတ်အခြေအနေတွေ၊ ပြေလျော့အောင်ကြိုလျှော့ထားကြတာအကောင်းဆုံးပဲ..။ စိတ်ရောကိုယ်ရောအဆင်သင့်ဖြစ်နေတာအကောင်းဆုံးပဲ။ မောင်လေး..၊ မေမေ့စက်ရာခန်းထဲသွားလိုက်တော့ ဖြစ်လာမယ့်ဟာတွေပြေးရင်ဆိုင်ထားလိုက်တော့။ မထူးတဲ့အခြေအနေမှာမေမေလည်းလက်ခံလာလိမ့်မယ်။ အဖေ့အကြောင်းနဲ့ကျန်တာတွေကိုဘာမှမစဥ်းစားနဲ့တော့..”

“နေပါဦးမမရယ်၊ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားကြတာပေါ့။ နောင်ရောက်တာမှနှစ်ရက်နဲ့တစ်ပိုင်းပဲရှိသေးတာကို..”

“နှစ်ရက်နဲ့တစ်ပိုင်းပဲရှိသေးလို့သာပေါ့ကွာ။ ရောက်ပြီးကထဲကအခုနင်ဘယ်နှစ်ပေါက်စွပ်ပြီးပြီလဲ..၊ နောက်ထပ်နည်းနည်းကြာသွားရင်စောက်ပတ်တွေကိုဖောက်ပြီးကြိုးနဲ့သီထားရလိမ့်မယ်တင်တယ်..”

“ဟားးး..မမကတော့ကြံကြံဖန်ဖန်..။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကိုနောင်အစွဲဆုံးပါပဲနော်..သိထားဖို့က..”

“သွားပါ..၊ အပိုတွေ..၊ ယောက်ျားတွေက၊ တဖုတ်တွေ့ရင်၊ တမျိုးပြောတာပဲ..။ ဒါနဲ့မမေ့နဲ့နော်..၊  မယ်ဖုရားကိုသွားဂရုစိုက်လိုက်ဦး..”

“အင်းပါ..မမရဲ့..မနက်ဖြန်မှပဲ..။ ဒီနေ့တော့နားပါရစေဦး၊ မိုးသဲန်း..အနပ်ဖ်..(more than enough) လိုတာထက်ပိုနေပြီ..”

“အေးပါဟာ..နားလိုက်ပါ။ ဂွတ်နိုက်..”

“ဂွတ်နိုက်.မမ.”

ရဲနောင်ကသူ့အခန်းဆီသို့ပြန်လာရင်း စဥ်းစားနေခဲ့သည်။ သူကအသူရတ္တဒေဝပြောကြားခဲ့သောသတိပေးချက်များကိုပြန်သတိရနေပြီးကြားယောင်နေသည်။

မကြာခင်မှာပင်သူရထားသောလက်စွပ်၏ပါဝါနှင့်ရာဂနတ်သား၏အလိုဆန္ဒ များကပိုမိုအားကောင်းလာမှာဖြစ်ပြီး၊ သူအပါအဝင်သူရဲ့မိသားစုရင်းချာသုံးယောက်ဖြစ်သည့်၊ မိခင်နှင့်အစ်မဖြစ်သူတို့သည် လက်ရှိပစ္စုပန်အခြေအနေကိုမှန်ကန်စွာသိသည့်စိတ်များပျောက်ကွယ်သွားတော့မည်ဟုဆိုထားသည်။ သဘောက သူတို့နှင့်အနီးဆုံးရှိနေသည့်အပြင်ရာဂတဏှာစိတ်ကိုဆွဲငင်ဖမ်းယူနိုင်သည့် စွမ်းအားရှ်ိလက်စွပ်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူယောက်ျားသားအား စွဲလမ်းတပ်မက်မှု တစ်ခုထဲသာသူတို့၏အသိတွင်ကျန်ခဲ့၍ တော်၏မတော်၏ဆိုသော အခြားဆင်ခြင်ဥာဏ်များကဝေဖန်ပိုင်းခြားနိုင်တော့မည်မဟုတ်ပေ။

သို့သော် ထိုအခြေအနေသို့မရောက်မီမှာပင်၊ သူနဲ့သူ့အစ်မ အိမ့်နန္ဒာမယ်လိုဒီတို့၏ဆက်ဆံရေးကလုံးဝပွင့်လင်းသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ မောင်နှမချစ်အသိစိတ်တွေပျောက်ပျောက်၊ မပျောက်ပျောက် ဘာမျှထူးခြားတော့မည်မဟုတ်ပေ။ သူတို့နှစ်ယောက်အကြား တဏှာရာဂချစ်များနှင့်ပွင့်လင်းစွာချစ်ခဲ့ပြီးပြီမဟုတ်လား။
သူမယ်မယ်အိမ့်ကြာဖြူအနေနဲ့သာဘယ်လိုပြောင်းလဲမှုတွေတကယ်ဖြစ်လာမည်ဆိုတာကိုစောင့်ကြည့်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ဖြစ်လာခဲ့လျှင် မယ်မယ့်ဆက်ဆံရေးကသူ့အပေါ်ဘယ်လောက်တောင်ထူးထူးဆန်းဆန်းပြောင်းလဲသွားမည်နည်း။

သူနှင့်အမတော်အိမ့်နန္ဒာကြားတွင်တော့ ပုံမှန်အသိစိတ်တွေနှင့်သာဖြစ်သည်။ ရာဂနတ်သား၏ အစွမ်းတွေနည်းပြီးပါဝါကျနေပြီလား။ ဒါမှမဟုတ်သူ့အမေကိုပဲသီးသန့် ပစ်မှတ်ထားနေတာလား၊ ဘာကိုမှကြိုတွက်၍မရပေ။ သူမနက်ဖြန်မနက်မယ်မယ်နဲ့ နံနက်စာစားသောက်ဆောင်မှာဆုံကြရတော့မည်ဖြစ်သည်။ ရာဂနတ်သားပြောတာဘာမှဖြစ်မလာလို့ကတော့ အကြောင်းမဟုတ်။ အကယ်၍မယ်တော့်အသိစိတ်တွေသူပြောသလိုအချိန်ကိုက်ပျောက်ခဲ့လျင်ကား သူမတွေးရဲချေ။ အကယ်၍မယ်မယ်က အခြားအိမ်တော်သားအစေအပါးများရှေ့တွင် အိန္ဒြေမထိမ်းနိုင်အောင်အခြေအနေတွေပျက်လာပါကဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်း။ ဒါကြောင့်ရဲနောင်က မနက်စာစားပွဲကိုရှောင်ရန်စိတ်ကူးထားလေသည်။

နောက်တစ်နေ့မနက်စောစောတွင် မိုင်းပုလဲစံအိမ်ကြီး၏အနောက်ဘက်ကျကျမှသူတို့မွေးထားသောမြင်းဇောင်းကြီးရှိရာသို့သွားပြီးမြင်းထိန်း အိုက်စံထူးဆီမှမြင်းတစ်ကောင်တောင်းယူခဲ့ပြီး၊ ရဲနောင်ကမိုင်းပုလဲမြို့တစ်ပတ်မြင်းစီးထွက်ခဲ့လေသည်။
သူကသူကြိုတင်စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း မနက်စာ စားဆောင်သို့သူမသွားခဲ့ပေ။ ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူတို့က စားသောက်ခန်းတွင်သူ့အားရှာမတွေ့၍မေးသောအခါမှ၊ တော်ဖုရားလေးမြင်းစီးထွက်သွားကြောင်း မြင်းတော်ထိမ်းကပြောသဖြင့်သိလိုက်ရသည်။

ရဲနောင်ကကျန်တဲ့သူတွေ ဘရိတ်ဖတ်စားပြီးအဆောင်တော်ပြန်သွားကြမှ မိမိတစ်ယောက်ထဲပြန်လာစားခဲ့သည်။ အမှန်တော့မနေ့က သူသွေးပူတုန်းမှာမယ်မယ့်ကိုလိုးခဲ့ပြီးမှ၊ အခုနောက်တစ်နေ့ကူးပြီးသွေးအေးလာတော့၊ မယ်မယ့်ကိုမျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတော့တာဖြစ်သည်။ နောက်တခုက လက်စွပ်၏အာနိသင်ကိုရရှိထားခဲ့သူ သူ့အနီးသို့မယ်ဖုရားကလူရှေ့သူရေ့တွင်အခြေအနေပျက်ယွင်းလာမှာသူအစိုးရိမ်ဆုံးဖြစ်သည်။သူသည်မနက်ပိုင်းတစ်ပိုင်းလုံး အချိန်ဖြုန်းနေခဲ့ပြီး၊ နေလည်ပိုင်းဆိတ်ငြိမ်စွာ တရေးစက်တော်ခေါ်ချိန်တွင်၊ သူ့မယ်မယ်အိမ့်ကြာဖြူအခန်းသို့ကူးခဲ့လေသည်။

သူကကြိုတင်၍ဘာအကြံအစည်တစ်ခုမှမရှိခဲ့ပါ။ သူ့မယ်မယ်ဘယ်လိုအခြေအနေရှိမည်ကို အကဲခတ်ရုံ၊ သိချင်ယုံသာဖြစ်သည်။ အသူရတ္ထဒေဝပြောသလို သူ့အမေအသိစိတ်တွေစတင်ဖောက်ပြန်ပျောက်ဆုံးနေပြီလား၊ သို့တည်းမဟုတ် နဂိုပုံမှန်အတိုင်းပဲလား။ ဤပဥ္စလက်ဆန်၍စိတ်ရှူပ်ထွေးဖွယ်ကောင်းသော၊ သဘာဝမကျသောအဖြစ်အပျက်သည်၊ စိတ်ကူးယဥ်အိပ်မက်သာဖြစ်ပြီးလုံးဝဖြစ်မလာခဲ့လျှင်၊ အတိုင်းထက်အလွန်ကောင်းပေမည်။

ရဲနောင်က၊ ကနုတ်ပန်းများဖြင့်ထွင်းထုချယ်လှယ်ထားသော၊ မယ်ဖုရား၏အိပ်ဆောင်တော်အဝင်တံခါးမကြီး၏အဝင်ဝ၊ လက်ကိုင်ကြေးကွင်းကြီးများကိုသုံးကြိမ်လောက်အထက်အောက်လှုပ်ရမ်း၍ခေါက်ကာအသံပေးလိုက်သည်။ ကြေးကွင်းကြီးများမှာဘယ်၊ ညာ တံခါးရွက်ကြီးနှစ်ရွက်အသီးသီး၏အလယ်တွင်လက်ရာမြောက်စွာထွင်းထုထားရှိသောကိန္နရီမယ်ရုပ်၏ ဝမ်းဗိုက် (ချက်) နေရာတွင်တပ်ဆင်ထားသောလှုပ်ရမ်းနိုင်သည့်ကွင်းကြီးများဖြစ်သည်။ တံခါး၏ညာဖက်ထောင့်အထက်တွင်တပ်ဆင်ထားသော၊ ခေတ်မီသည့်လျှပ်စစ်လူခေါ်ခေါင်းလောင်း ခလုတ်ရှိသော်လည်း၊ သူကရှေးရိုးနည်းအတိုင်းသာခေါက်၍အသိပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ဘယ်သူများလာတာလည်း..”

“သားနောင်ပါ မေမေ..”

“ဝင်လာခဲ့လေ..သား..”

မိခင်၏ပြန်ဖြေသံကိုကြားရသောအခါ၊ ရဲနောင်ဒိတ်ခနဲဝမ်းသာသွားသည်။  မိခင်ထံမှ..’သား’..ဆိုသောအသုံးအနှုန်းက၊ မိခင်၏ပုံမှန်စိတ်အခြေအနေကိုဖော်ပြနေသည်မဟုတ်လား..။

ရဲနောင်ဝင်သွားတော့ ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူက ကုတင်ပေါ်မှာတစောင်းလှဲ၍ ကုတင်ခြေရင်းဘက်တွင်တပ်ဆင်ထားသော တီဗွီ၏ရှုထောင့်ကိုအဆင်အပြေဆုံးနေရာမှနေရာယူပြီး ဇာတ်လမ်းတွဲတစ်ခုကိုကြည့်နေသည်ကိုတွေ့ရ၏။ ရဲနောင်ဝင်လာသောအခါသူမက၊ လှဲနေရာမှ၊ ကမန်းကတန်းလိုက်၍ကုတင်စောင်းတွင်ခြေချထိုင်ပြီး..၊

“အိုး..သားနောင်..၊ ဘယ်တွေများသွားနေလို့၊ မယ်မယ့်ဆီအခုမှအခစားလာတာလဲ။ မနက်ကလည်းစားတော်ဆောင်ကို၊ ဘရိတ်ဖတ်စားဖို့မလာပါလား”

“ဒီလိုပါမေမေ..၊ မနက်ကအစောကြီးထပြီးကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင်းနဲ့ ရာသီဥတုကလည်း အေးပြီးသာယာနေ၊ မိုင်းပုလဲကိုလည်းမရောက်တာ ကြာတော့  မြို့ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေလေးတွေသိရအောင်၊ မြင်းတပတ်ထွက်ရီးကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးရလို့ မြင်းယူပြီးထွက်သွားခဲ့တာပါ။ ပထမတော့ နံနက်စာစားချိန်အမီ ပြန်လာနိုင်မယ်ထင်ခဲ့တာ။ နောက်တော့သွားရင်းအတော်အဝေးရောက်သွားလို့ပါမေမေရဲ့။ ပြန်ရောက်တော့မေမေတို့စားပြီးကြလို့ စံအိမ်တော်ဆောင်ပြန်ကူးသွားပီလေ။ မေမေတို့တခြားကိစ္စတွေရှိမှာစိုးလို့ မနှောက်ယှက်ချင်တာနဲ့ ခုမှလာခဲ့တာပါ။ မေမေနေရောကောင်းရဲ့လား..”

သူကပြောရင်းနဲ့ သူ့အမေဘေးမှကုတင်စောင်းပေါ်တွင်ပင်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

“ကောင်းပါတယ်မေမေကတော့ အဲဗားဖစ်တ်ပဲ၊ အိတ်ဆာဆိုက်တွေဘာတွေလုပ်လိုက်ရင်ပိုပြီးတော့တောင်မိုက်သွားဦးမယ်။ ဒါနဲ့သားကမနက်တုန်းကမြင်းစီးထွက်တာ ဘာလို့မေမေ့ကိုပါမခေါ်တာလဲ။ သားသွားမှန်းသာသိရင်မေမေလည်းလိုက်တာပေါ့..၊ မြင်းစီးပြီးအိပ်ဆာဆိုက်လုပ်ရင်းမြို့မပတ်ရတာကြာပြီ..”

သူကမယ်မယ်အိမ့်ကြာဖြူကိုကြည့်လိုက်သည်။ အခုနေ့လည်ပိုင်းရောက်နေပြီ။ အားလုံးကပုံမှန်၊ နဂိုအတိုင်းပါပဲ၊ ရန်ကုန်မှာနေတုန်းကလိုသွက်လက်ဖျတ်လတ်၊ ခေတ်မီနေသေးသောမေမေဖြစ်သည်။ အပြောအဆိုတွေကအစ ဟော်နန်းယဥ်ကျေးမှုမှ ခဏတဖြုတ်ခွဲထွက်နေသည်။ ဟိုရူးကြောင်ကြောင်ရာဂနတ်ပြောခဲ့သလို ရှေးဟောင်းကျိန်စာမိနေသောပစ္စုပန်အသိစိတ်ပျောက်သည့်လက္ခဏာများမရှိပါပေ။ သူ့မေမေအိမ့်ကြာဖြူကဆက်ပြောသည်။

“မေမေကအဖော်မရှိလို့မသွားဖြစ်တာကွဲ့…၊ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားနေလိုက်ရင် နင့်မယ်တော်ဖလန်းဖလန်းထသွားမယ်..။ ဘာလဲမေမေ့ပုံစံကအဖွားကြီးရုပ်ပေါက်နေလို့မေးနေတာလား..”

အိမ့်ကြာဖြူက မျက်ခုံးလေးတစ်ချက်ပင့်၍မခို့တရို့မျက်စလေးချီပြီး စိတ်ရွှင်လန်းစွာဖြင့်သားဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး ပြီတီတီနောက်ရွှတ်ရွှတ်စကားကိုပင်ပြောနေသေး၏၊ သူ့မယ်မယ်၏ပြောင်ချော်ချော်ချစ်စဖွယ်၊ မျက်နှာလေးက ရဲနောင်ကိုအသည်းယားသွားစေသည်။

“မေမေရယ်..စကားမှစပ်လို့ မပြောမိကြတာပဲလေ..။ မေမေလိုက်ချင်မှန်းသာသိရင်သားလာနှိုးတာပေါ့။ သားကဟောဒီကသားမေမေလှလှလေး အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ဝင်မနှိုးမိတာ..”
ပြောရင်းဆိုရင်းမှသူ့အမေကိုကြည့်ရင်းအသည်းယားနေသော ရဲနောင်ကအိမ့်ကြာဖြူနားကပ်ပြီး ရှမ်းမပီပီနီစွေးသောပါးအို့ရဲရဲလေးများဖြင့်ချစ်စဖွယ်ပါးပြင်လေးကိုဆွဲဖက်နမ်းလိုက်တော့သည်။

“ဟယ်..ကောင်လေး..၊ မကြီးမငယ်နဲ့မေမေ့ကို..ခိခိ..ခစ်ခ်..ယားတယ်ဟဲ့၊ နင့်နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေကမရိတ်ရသေးဘူး..”

ထိုစဥ်မှာပင် သူဝတ်ထားသောသုံးရောင်ခြယ်လက်စွပ်မှကျောက်ပွင့်သုံးလုံးတန်းလေးက၊ နိုက်ကလပ်မှဒစ္စကိုမီးတန်းကစားသလိုမျိုး၊ ဘယ်မှညာ၊ ညာမှဘယ်သို့ အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ပြေးလွှားကစားလာလေပြီ ကိုသူသတိထားလိုက်မိလေသည်။  သူလက်စွပ်စွပ်ထားသည့် လက်ယာဘက်လက်သူကြွယ်မှလည်း တင်းကြပ်လာကာအသားနှင့်ထိစပ်သောနေရာတွင်ပူလောင်၍လာလေ၏။ သူထိတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ အသူရတ္ထဒေဝ လာနေချေပြီကော။
—————————————–

အပိုင်း(၃၈) ဆက်ရန်

အပိုင်း (၃၈)

ရဲနောင်ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ အသူရတ္ထဒေဝ လာနေချေပြီကော။

လက်စွပ်တောက်စားလိုက်သည်နှင့်တချိန်ထဲလိုလိုမှာပင်၊ ဒေဝီကြီးအိမ့်ကြာဖြူ၏ ဥိးနှောက်မှတ်ဥာဏ်သိစိတ်သည်၄င်း၊ အမြင်အာရုံသည်၎င်းတိမ်အရိပ်များဖုံးလိုက်သလို မှုန်မှိုင်းဝေဝါး၍သွားလေသည်။ သူမအနေဖြင့်ရုတ်တရက်ဘာဖြစ်သွားသည်ကိုမသိလိုက်ပဲခေါင်းကိုခါ၍ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကအသွေးအသားတွေကတဖျင်းဖျင်းနှင့်ကြက်သီးထသလို ရှိန်းဖိန်းထလာရသကဲ့သို့၊ သူမ၏မိန်းမကိုယ်၊ စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း၊ ပူသလိုလိုစိမ့်သလိုလိုနှင့်၊ ရွတက်လာလေ၏။ အသိတွေ၊အမြင်တွေက မကြည်တော့ပြီ။

ချက်ချင်းဆိုသလိုပင်သူမထိုင်နေသောမိမိစက်ခန်းဆောင်ထဲကအိပ်ရာနေရာကိုပင်ဘယ်နေရာလည်း၊ ဘယ်ရောက်နေတာလည်းဟုပင်မမှတ်မိလောက်အောင်စိတ်တွေကဝေဝါးလာခဲ့လေသည်။ ဤသိုပြောင်းလဲသွားခြင်းသည် ရုတ်တရက်ဖြစ်ပွားသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိပင်ကိုယ်စိတ်စွမ်းအားမတည်ငြိမ်မှုကြောင့်လော၊ သို့တည်းမဟုတ်ပြင်ပစွမ်းအင်တစ်မျိုးမျိုး၏လွှမ်းမိုးသက်ရောက်လာမှုကြောင့်လော၊ ဘယ်လိုမှအတိအကျမသိနိုင်ပေ။

သူမအတွက်၊ သာမန်လူသားတစ်ယောက်လို၊ ယခုလောလောလတ်လတ်ဖြစ်ပျက်နေသော၊ ဖြစ်ပျက်တွေ့ကြုံနေမှုများကို၊ မှန်ကန်စွာသုံးသပ်သိရှိနိုင်သောဦးနှောက်၏လုပ်ဆောင်မှုအလွှာသည်ပြတ်ပြတ်ထင်ထင်မရှိတော့ပေ။ သူမ၏အသိစိတ်တွေကတရိပ်ရိပ်နှင့်တမူးမူးဖြင့်ပြောင်းလဲလာသည်၊ ထိုအခြေအနေကြောင့်သူမ၏စိတ်ထဲတွင်ကိုယ်တိုင်သည်၊ မိုင်းပုလဲဟော်နန်းဆောင်စံအိမ်ကြီး၏ သူမ၏အိပ်ခန်းဆောင်ထဲရောက်လိုက်။ တစ်ခုသောသူမရင်းရင်းနှီးနှီးသိသလိုရှိသည့်၊ ဘုံဗိဗ္မာန်လိုလို၊ ဂူနန်းကြီးတစ်ခုထဲကစက်ခန်းသလွန်ကြီးပေါ်ရောက်နေသလိုလိုနှင့် လိုလိုတွေများကာတကယ်လား၊ အိပ်မက်ကမ္ဘာလား မသဲကွဲတော့ပေ။ ကြည့်လိုက်တော့၊ သူမ၏ရှေ့တွင်နန်းဝတ်နန်းစားနှင့်လူတစ်ယောက်မတ်တပ်ရပ်နေသည်အားတွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူမ၏လောလောဆယ်ရိပ်မှုန်နေသောအသိစိတ်က ဒီလူကဘယ်သူဆိုတာသေချာခွဲခြားသတ်မှတ်နိုင်ခြင်းမရှိတော့လောက်အောင်ဖြစ်သွားသည်။ သူမဒီလိုဖြစ်မလာခဲ့ခင် သူမနှင့်စကားပြောလက်စသူက သူမ၏သားဖြစ်သူရဲနောင်ဖြစ်သည်။ သူမရမ်းရော်၍စကားပြောကြည့်လေသည်။

“သား..၊ သားးရဲနောင်၊  စောစောကမေမေ့ကိုဘာတွေပြောနေခဲ့တာလဲဟင်။ အို..မဟုတ်ဖူးမဟုတ်ဖူး ဒါ..ဘယ်သူလဲ..။ မောင်၊ မောင်..မောင်တော်ကဘယ်သူလဲ..ဟင်၊ ဒေဝီနဲ့လက်ဆက်၊ နန်းတက်ရမယ့်မောင်တော်၊ တော်ဖုရားကြီးမဟုတ်လား။ ဘယ်အချိန်ကများကြွချီလာတာပါလိမ့်..မောင်တော်..”

အိမ့်ကြာဖြူမှာစိတ်တင်မက၊ စကားတွေပါမူမမှန်တော့ချေ။ သူမအားအိမ်တော်ထိမ်းကြီးနန်းရွှေကြာက စဥ်ဆက်မပြတ်ပြောကြား၍နားသွင်းထားသော၊ ဤမိုင်းပုလဲစော်ဘွားနန်းဆက်အတွက်ဆက်ခံမှုအပြည့်ရှိသည့်မဟာဒေဝီတပါးအနေဖြင့်၊ တာဝန်ယူမှုတစ်ရပ်အနေဖြင့် စော်ဘွားလောင်းဖြစ်မည့်သူနှင့် လက်ဆက်ပေးရမည်ကို စိတ်ထဲစွဲနေသဖြင့်ဤသို့ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲနောင်တစ်ယောက် ရုတ်တရက်အပြောင်းလဲကြီးပြောင်းလဲသွားသောသူ့မယ်တော်၏အမူအယာနှင့်စကားများကြောင့် အံ့အားသင့်သွားသည်။ ရာဂနတ်ဆိုးအသူရတ္ထဒေဝကတော့လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ။  ဒါဆိုသူပြောတာကမှန်နေပြီပေါ့။ သူ့မယ်ဖုရားမှာအသိစိတ်တွေပျောက်ဆုံးပြီးလျှောက်ပြောနေလေပြီ။ သူ့အမေ၏ ဤသို့သောစကားတွေကိုကြားနေရသောရဲနောင်မှာ၊ ရာဂနတ်ဆိုး၏ကြီုတင်သတိပေးချက်များကမှန်ကန်လာပြီဖြစ်ကြောင်းကိုသတိပြုမိလာတော့သည်။

“နှမကိုခွင့်လွှတ်တော်မူပါ တော်ဖုရားကြီး..။ ဒီကိုရောက်နေတာကြာပြီလားမောင်တော်..၊  နှမဒေဝီချက်ချင်းသတိမပြုမိလိုက်လို့ပါ။ အမှန်တော့မောင်တော့်ကို ဒေဝီမျှော်နေတာပါ။ အမောပြေအောင်ခဏထိုင်ပြီးအနားယူပါဦးမောင်တော်..”

အိမ့်ကြာဖြူ၏အသံကချက်ချင်းပင်မူနွဲ့သံအဖြစ်ပြောင်းသွားကာ၊ ရဲနောင်အနီးသို့လျှောက်လာခဲ့ပြီး၊ သူ၏လက်မောင်းကိုမှီခိုဖက်တွယ်လျက်၊ ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့ဖြင့် ပုခုံးကိုမှီ၍၊ ခေါင်းကိုရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်လိုက်လေတော့သည်။ သူနှင့်စကားပြောနေဆဲမှာပင်၊ အကောင်းကြီးမှနေ၍ချက်ချင်းပင်စိတ်တွေရော၊ အမူအရာဆက်ဆံပုံတွေကပါပြောင်းလဲသွားခြင်းဖြစ်သည်။

ရဲနောင်ကိုယ်တိုင်ကိုလည်းထိုနည်းတူပင်စိတ်ပြောင်းလဲမှုတွေဖြစ်မည်ဟုပြောခဲ့သေးသော်လည်း။ တကယ်တန်းကျတော့မဖြစ်ခဲ့ချေ။ ရဲနောင်တွင်အခြားသောသန်မာသည့်အခံဓါတ်တစ်ခုခုရှိနေသလားတော့မပြောတတ်ပေ။ ယခုသူ၏အသိစိတ်ကရာဂနတ်ဆိုး၊ သတိပေးပြောခဲ့သလို၊ မှုန်ဝါးပျောက်ကွယ်သွားခြင်းမရှိပဲ၊ ယခုဖြစ်ပျက်နေတာအားလုံးကိုသူမြင်နေသိနေခဲ့သည်။

ယခုသူ့၏ရှေ့မှအမျိုးသမီးသည် နန်းတော်တစ်ခုအတွင်းမှ၊ တော်ဝင်နန်းလျာ ပင်တိုင်စံမင်းသမီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့၊ သူမကိုလာတွေ့သော ကြင်ယာလောင်းတစ်ယောက်လိုဆက်ဆံပြောဆိုနေလေသည်။ ဤမိုင်းပုလဲဟော်နန်းကြီး၏မဟာဒေဝီဆိုသည်မှာသူ့မိခင်ဖြစ်ကြောင်း၊ သူသိနေသည်။ သူ့အသိစိတ်တွေကမှမပျောက်တာလေ။ သူမပြောနေသည့်စကားတွေမှာလည်းမမှား။ သူ့မယ်တော်အိမ့်ကြာဖြုသည်မျိုးရိုးစဥ်ဆက်အရတရားဝင်မဟာဒေဝီအစစ်လည်းဖြစ်ကိုဖြစ်ရမည်ကိုလည်းသူသိထားပြီးသားဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့်အခုလိုသူမ၏အသိစိတ်တွေရောယှက်ရှုပ်ထွေးနေချိန်တွင်၊ သူ့ကိုကြင်ယာဖက်၊ တော်ဘုရားအလောင်းအလျာအဖြစ်၊ စိတ်သက်ဝင်လျက်၊ အရူးအမူးဆက်ဆံလာသည်ကိုသူဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်း။

သူကစော်ဘွားလောင်း၊ စော်ဘွားဖြစ်သင့်သူတော့မှန်၏။ သို့သော်မိဖုရား (ဝါ) မယားအဖြစ်သိမ်းပိုင်ရမည့်သူမှာသူ့ရဲ့အမေအရင်းကြီးဖြစ်နေသည်။ သူဘယ်လိုရှင်းရမည်မသိ။ သူ့အမေဖြစ်သူ ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကအသိစိတ်ပျောက်နေသော်လည်း သူကရဲနောင်၏အသိစိတ်ကလုံးလုံးရှိနေသေးကာ၊ သူ့ပင်ကိုယ်စိတ်အတိုင်းပင်အားလုံးကိုသိနေသည်။ သူ့စိတ်က အမှန်အတိုင်းသိနေသော်လည်း၊ သူ့ကိုယ်တွင်းတွင်ဖြစ်ပေါ်နေသော၊ ကာမရမ္မက်ဆန္ဒစိတ်ကတော့ ရာဂနတ်သား၏လိုချင်တပ်မက်မှုများကကူးစက်နေပေပြီ။ မနေ့ကဆိုလျှင်သူ၏သာမန်ပင်ကိုယ်စိတ်ကအမေမှန်း၊ နှမမှန်းသိနေလို့၊ သူကရာဂနတ်သား၏အသုံးတော်ခံမဖြစ်စေရပဲ၊ သူ့အမေနှင့်အစ်မတို့ကိုရန်ရှာခိုင်းနေစဥ်တွင်၊ သူအကျောက်အကန်ငြင်းခဲ့ပြီးဝေးရာသို့ပြေးထွက်လာခဲ့ဖူးသည်မဟုဆ်လား။ အခုယနေ့အဖို့မူ၊ သူ၏ကိုယ်တွင်းပိုင်းနက်နက်ရှိုင်းရှိင်းက၊ မအေဖြစ်သူ ၊ အမဖြစ်သူများနှင့်အချစ်ရာဂပွဲကြီးကိုလိုလိုချင်ချင်ဆင်နွှဲလိုစိတ်များအဖြစ်လုံးဝပြောင်းလဲလာခဲ့လေပြီ။

သူ၏ရှေ့မှ ဒီစွဲဆောင်စဖွယ်အမျိုးသမီး၊ မဟာဒေဝီမကြီးကသူ့ကိုမွေးထားသည့်အမေပါလား။ ဒါကိုသိနေသော်လည်း၊ တစ်ုခုသောအရာကတော့သူ့ကိုဆန့်ကျင်နေ၏။ အဲဒါကတော့သူ့ရဲ့လီးဖြစ်သည်။ အရာရာကိုမှတ်မိနေသော်လည်း၊ သူ့လီးကရာဂနတ်ဆိုးစီးနေသောလီးဖြစ်နေရော့သလား။ ယခုအချိန်တွင် သူ့ပင်ကိုယ်အသိဥာဏ်ကဘယ်လိုပဲတားတား၊ သူ့လီးကသူ့စိတ်ဖြစ်နေသည်။ အမှန်တော့အသူရတ္ထဒေဝဆိုခဲ့သလိုသူ့အသိစိတ်တွေကပျောက်သွားသည်မဟုတ်၊ သူ့လီးကသာသူ့အသိစိတ်ဖြစ်၍၊ သူ့လီး၏အလိုကိုသူကလိုက်နေရခြင်းသာဖြစ်သည်။

ယခု..သူ့လီးကသာသူ့လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကိုဩဇာလွှမ်းမိုးနေသည်။ သူအခုသူ့၏မွေးသမိခင်အိမ့်ကြာဖြူဟုခေါ်သော၊  သူ့မယ်ဖုရားကို သို့မဟုတ် သူမကိုယ်သူမဒေဝီဟုခေါ်လျက် ရင်ခွင်တွင်ခေါင်းနွဲ့လျက် လာရောက်ချွဲနွဲ့နေသော၊ ဒီအမျိုးသမီးအား၊ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးကာချစ်ပွဲဝင်လိုစိတ်သာရှိနေတော့သည်။ အခုတော့သူ့စိတ်ထဲကသိသိိကြီးနှင့် စိတ်လာနေကာဤသူ့အမေဆိုသော၊အမျိုးသမီးကြီးအပေါ်၊ အသွေးအသားထဲကလိုလိုလားလားဖြစ်လာခဲ့တာက၊ အကြီးမားဆုံးအပြောင်းအလဲကြီးဖြစ်ခဲ့လေပြီ။ တိုကြားထဲမှ မနေ့ညက၊ သူ့အစ်မတော်အိမ့်နန္ဒာနှင့် သူတို့၊  မောင်နှမနှစ်ယောက်အကြားမှာ၊ ဘာမှဖုံးကွယ်မျိုသိပ်ခြင်းမရှိတော့ပဲ မီးကုန်ယမ်းကုန်ချစ်ပွဲဆင်ခဲ့ကြပြီး၊ ဖင်လိုးတဲ့အဆင့်အထိရောက်အောင်ပင်ပွင့်လင်းခဲ့ကြပြီးဖြစ်ရာ။ သူ့အမနည်းတူမယ်တော့်အပေါ်မှာဆက်ဆံရေးပြောင်းလဲလိုက်ဖို့ဝန်မလေးတော့ပေ။

နောက်ဆုံးတွင်သူ့အပေါ်တွင်သူ့အမေ၏စိတ်တွေပုံမှန်မဟုတ်တော့၍ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဆက်ဆံရေးပြောင်းလဲလာသောသူ့အမေဖြစ်သူကို၊ သူက ရရှိပေါ်ပေါက်လာသောအခွင့်အရေးကို အမိအရဖမ်းဆုပ်ပြီ၊အသုံးချရန်စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်လေ၏။

သူ့မယ်မယ်အိမ့်ကြာဖြူက၊ သူရင်ဘတ်ကိုလက်ကလေးနှင့်တွန်းခွာလျက် ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်ကာမလှမ်းမကမ်းရှိ စက်ရာကုတင်ကြီးရှိရာသို့လှမ်းလိုက်ပြီး၊ ကုတင်စောင်းတွင်နွဲ့နွဲ့လေးထိုင်လိုက်ရင်း သူ့ကိုပြုံး၍ကြည့်နေသည်။ ရဲနောင်မှာယခုသူ့အတွက်အခြေအနေပေးလာ၍၊ ရင်ခွင်တွင်မှီတွယ်ခိုဝင်လာသော၊ ဤအမျိုးသမီးအားလိုးရန်အတွက်ဝန်မလေးတော့ပြီဖြစ်၍ ဖန်တီးလာသည့်အခြေအနေအတိုင်းချော်လဲရောထိုင်လိုက်လေပြီတည်း။ သူ့လီးကြီးကတဆတ်ဆတ်ဖြင့်မာထန်ခါရမ်းနေခဲ့လေပြီ။

“ဟင့်..မောင်ဖုရားရယ်၊ နှမတော်မေးတာကိုဘာမှပြန်မဖြေသေးပါလား။ နှမဒေဝီကိုကြည့်ပဲကြည့်နေတာပဲ။ မောင်ဖုရားအကြည့်တွေကစူးစူးရဲရဲရှိလိုက်တာ..နှမကိုဝါးများစားတော့မလို့လား။ လာပါမောင်တော်ရဲ့..ဒေဝီ့ဘေးမှာလာထိုင်ပါဦး..”

ယခင်ကမယ်တော်ဟူ၍၊ လေးစားသမှုဖြင့် အလွယ်တကူပူးကပ်ထိုင်ရန်မဝံ့ရဲခဲ့သောရဲနောင်မှာ ယခုတော့ သူနှင့်လက်ထပ်ထားသောဇနီးမယားတစ်ယောက်နှင့်အတူပျော်မြူး၍၊ အုံးစက်ရာယှဥ်တွဲနိုင်ရန်ကဲ့သို့၊ ရဲရဲတင်းတင်းကြီးဝင်ထိုင်လိုက်ခဲ့လေသည်။ အချိန်ကမျက်စိတမှိတ်သာကြာပေမည်။ သူ့အမေအိမ့်ကြာဖြူ၏အိထွေးသောကိုယ်ခန္ဓာကြီးကသူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ပြိုဆင်းလာသည်။

သူ့တကိုယ်လုံမှာ နူးညံ့အိစက်သောအထိအတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ နွေးထွေးရှိန်းဖိန်းစေသောဖီလင်ခံစားချက်။ အိမ့်ကြာဖြူ၏ လက်မောင်းနှင့်နို့အုံသားဝင်းဝင်းကြီးတွေပေါ်မှာ၊ စူဖိန်းထနေသာကြက်သီးဖုလေးများနှင့်အတူ အသားလေးတွေကတဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ ရွှေရင်အုံဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကနိမ့်ချည်မြင့်ချည်နှင့်လှိုင်းထနေသည်။ ဒီလိုလိင်စိတ်တက်ကြွစေသောအနီးကပ်အထိအတွေ့ကြောင့်၊ ယခုရဲနောင်၏စိတ်ထဲတွင် အမေဆိုသည့်ခံားချက်မရှိတော့ပြီ။
သူတသက်လုံးလေးစားချစ်ခင်ခဲ့ရသောချစ်မေမေကို၊ ရင်ခွင်ထဲသို့သွင်း၍ ကျစ်ကျစ်ဆွဲဖက်လိုက်ကာ၊ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးထွေးထွေးကြီးများကိုရှိုက်မောစွာဆွဲစုပ်လိုက်ချိန်တွင်၊ သူ့လက်တွေကလည်းအမေပါလာဆိုသည့်အားနာစိတ်ကိုလုံးဝမထားတော့ပဲ စွင့်ကားနေသောတင်ပါးဆုံတင်းတင်းအိအိကြီးများကိုအားရပါးရဖျစ်ညှစ်၍လှိမ့်နယ််နေ၏။

အိမ်ကြာဖြူမှာသားဖြစ်သူ၏ မိန်းမူးဖွယ်နက်ရှိုင်းသောအနမ်းများကိုရူးသွပ်စွာတုန့်ပြန်ရင်းကျောနှင့်လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးပြန်လည်၍ထွေးပွေ့လာသည်။ သူမ၏လက်တွေကအလိုလိုပင် ရဲနောင်၏ပိုးသားရှမ်းဘောင်းဘီပွပွကြီး၏စည်းထုံးထားသောခါးစကိုဖြည်လိုက်ကာလျှောချလိုက်ပြီး ပေါင်ခွကြားသို့လက်ကိုလျှိုသွင်းလိုက်ကာ မာထန်နေသောသားဖြစ်သူ၏အင်္ဂါဇတ်ကိုမိမိရရကြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ ရဲနောင်မှာလီးကိုာ၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်သောလက်ဖဝါးနုနု၏အထိအတွေ့ကြောင့်၊ စိမ့်ကနဲဖြစ်ပြီးရှိန်းဖိန်းတက်သွားရလေသည်။

ဒီအခြေအနေရောက်မှသူအလကားတော့မနေတော့ပေ။ လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းကသူသည်လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံနှင်ပတ်သက်၍အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်သည်။ ရေမရောသောလူပျိုစစ်စစ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့်သုံးလေးရက် အတွင်းမှာပင် မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင်၊ မိန်းမတွေအများကြီးနှင့်ဆက်တိုက်ဆိုသလို၊ ကာမဆက်ဆဲံခဲ့ရသည်။ သူကိုယ်တိုင်ကသင်ကြားမှုမြန်သည်ဟု၊ပြောရမလား၊ ဒါမှမဟုတ်သူထူးဆန်းစွာရရှိလာသောရတနာလက်စွပ်ကြောင့်လား၊ ရာဂနတ်ဆိုးဟုခေါ်သည့်နတ်မိစ္ဆာ၏အရှိန်အဝါလွှမ်းမိုးမှုကြောင့်လား။ မိန်းမတွေကိုကောင်းမွန်ပြီးပြည့်စုံစွာကိုင်တွယ်သော ပညာရပ်ကို အချိန်တိုအတွင်းကျေညက်ခဲ့လေပြီ။ ယခုအမေဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူကသူ့လီးကိုနှိုက်၍ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ဆွလိုက်ချိန်တွင်၊ သူကလည်းအိမ့်ကြာဖြူဝတ်ထားသည့်ရှမ်းစတိုင်ချည်ဖောက််ထိုးလွှာချင်းရင်ဖုံးအင်္ကျီ၏ ကြယ်သီးနှိပ်စိများကို တထောက်ထောက်မြည်အောင်သွက်လက်စွာဖြင့်ဖြုတ်လိုက်ခဲ့ပြီးဖြစ်လေသည်။

အင်္ကျီရင်ဘတ်ဟ၍ပွင့်သွားလျှင် ဘရာစီယာအနက်ကလေးသာခံဝတ်ထားသောနိုလုံးဖွေးဖွေးကြီးများဘရာစီယာသိုင်းလျက်သားဖြင့်အန်ကျလာလေ၏။ မိခင်ရင်း၏ဖွံ့ထွားပြည့်စုံလှသော သားမြတ်အစုံနို့ကြီးတွေကိုသူအရွယ်ရောက်လာပြီးခဲ့သည်မှစ၍၊ ယခုဆိုလျှင် ဒုတိယရက်၊ ဒုတိယအကြိမ်အဖြစ်တွေ့လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲနောင်အဖို့မိန်းမကိုဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမည်ဆိုသည့်သုံးရက်အတွင်းသင်ကြားခဲ့သည့် လက်အရှိန်ဖြင့်၊ အမေအိမ့်ကြာဖြူ၏အင်္ကျီကိုရဲတင်းစွာပင်ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။

ကျန်သည့်လက်တစ်ဖက်က မိခင်ဝတ်ထားတဲ့ထမီရဲ့၊ ခါးကအထက်ဆင်ကို၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဖြည်လိုက်ကာ၊ သူ့အမေလုပ်သလိုပင် ထမီကိုခါးအောက်ရောက်အောင်ဆွဲချလိုက်ပြီး၊ ဆီးခုံကြားသို့လက်ကိုပို့၍ နှိုက်လိုက်လေသည်။ မယ်မယ်အိမ့်ကြာဖြူက စံအိမ်(ဟော်နန်း) တွင်သာလွတ်လပ်စွာနေစဥ်ဖြစ်လို့လားမသိ၊ ထမီအောက်မှာဘာအတွင်းခံမှမရှိပါလား၊ ရဲနောင်၏လက်တွေကစောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုဒါရိုက်အုပ်၍ကိုင်မိသွားသည်။ သူကသူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့်တွန်းပြီးပေါင်ကိုချဲပြီးကားစေလိုက်ကာ၊ ဟသွားသောပေါင်ကြားအတွင်းလက်ကိုတဆက်ထဲလျှိုသွင်းလိုက်လေသည်။ သူကြုံခဲ့ရသမျှလက်တွေကနေရာအတိအကျကိုအလိုလိုကိုသိနေလေပြီ။

အမေဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူ၏စောက်ဖုတ်အဟကြားထဲသို့သူ၏လက်ကစွပ်ခနဲဝင်သွားသည်။ ချောကျိသောအထိအတွေ့ကိုရလိုက်၏။
ဟားးး..! တောင်ကြားလမ်းကချော်ရည်တွေထွက်နေပါပကောလား။
—————————————–

အပိုင်း(၃၉) ဆက်ရန်

အပိုင်း (၃၉)

ရဲနောင်အရှိန်ရသွားလေပြီ။ သူ့မွေးမိခင်၏စောက်ခေါင်းထဲမှနွေးထွေး၍ ချွဲကျိအိစက်သောအထိအတွေ့ကိုရလိုက်သည် စောက်ရည်နံ့ခပ်ထပ်ထပ်ကသင်းပျံ့သလား၊ စူးရှသလား၊ သေချာတော့မပြောပြတတ်ပါ။ ဒါပေမယ့်သူ့နှာခေါင်းထဲမှာတော့ ပင့်သက်တရှူတရှိုက်တိုင်းမှာဝင်ရောက်ကျီစယ်နေလေသည်။ စောက်ဖုတ်ရနံ့က သူ့နှာခေါင်းအတွင်းအမြှေးပါးနဲရံဆဲလ်များမှတဆင့်၊ သူ့ဦးနှောက်ထဲအထိစူးကနဲဝင်ရောက်သွားလေရာ၊ တဏှာရာဂသွေးတွေကထောင်းကနဲထကြွလာပြီးမျက်လုံးတွေတောင်ပြာဝေသွားခဲ့ရသည်။

သူ့ကိုယ် သူ့စိတ်ထဲ ရာဂနတ်ဝင်စီးသွားခဲ့လေပြီ။ လွန်ခဲ့သည့်မိနစ်အနည်းငယ်က ဇဝေဇဝါကျန်ရှိနေသေးသော၊ ဒါငါ့ရဲ့အမေပါလားဆိုသည့်အသိကိုလုံးလုံးမေ့သွားပြီး ဒေဝီအိမ့်ကြာဖြူအား ရင်ကိုဖိ၍သလွန်စက်ရာပေါ်သို့ ခပ်ဖွဖွလေးတွန်းလှဲချလိုက်သည်။ သူ၏ကိုယ်ကပါအမေဖြစ်သူ၏၏ကိုယ်ပေါ်တွင်ထပ်လျက်အလိုက်သင့်ဝမ်းလျားထိုးလိုက်ပါသွား၏။

သူ၏ပါးစပ်ကလည်း သူမ၏နှုတ်ခမ်းထူထူထွေးထွေးကြီးကိုအတင်းဖိကပ်စုပ်၍ ကစ်ဆင်ရိုက်နေသည်ကမလွှတ်ပေးသေးချေ။ ပို၍တင်းကျပ်စွာပင်ပြတ်ထွက်လုမတတ် အငမ်းမရဖိစုပ်ပေးနေစဥ်၊ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားသော နှိုက်လက်စလက်နှစ်ချောင်းပူးကလည်းလွတ်မထွက်သွားစေရအောင် ကပ်ထည့်ထားလျက်၊ တကျိကျိနှင့်လက်လိုးလေးကိုသွက်သွက်မှန်မှန်ညှောင့်ပြီးကလိုင်းပေးနေသည့်အပြင် စောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုပါရစ်ပြီးမွှေ့ပွတ်ပေးနေလေရာ အိမ့်ကြာဖြူ၏စောက်ခေါင်းချော်ရည်တွင်းထဲမှလည်းချွဲကျိသောစောက်ရည်ရွှင်ရွှင်များက တသွင်သွင်တဟောဟောစိမ့်ထွက်လာတော့သည်။

သူ၏အားနေသောနောက်လက်တစ်ဘက်ကလည်းအလကားမထားပဲ၊ မိခင်ဖြစ်သူ၏တဝက်တပျက်ပြေလျော့လန်ပျံနေသည့်ထမီကို ခါးမှနေ၍ အတင်းဆွဲပြီးတစ်ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ထမီမှာတင်ဆုံကြီးအောက်တွင် ဖိထပ်ညပ်နေသေး၍ရဲနောင်က အားသုံးပြီးအတင်းဖိအဆွဲတွင်တော့၊ အိမ့်ကြာဖြူကအထာပေါက်စွာဖြင့်အလိုက်တသိဖင်ကိုကြွပေးလိုက်ရာ ထမီမှာလျှောကနဲလုံးလုံးကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်။

ယခုတော့ မိခငိဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူမှာ ဖင်ဟောင်းလောင်းနှင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ သူ့အမေ၏တင်းကားဝိုင်းစက်နေသော ဖင်လုံးတစ်တစ်ကြီးတွေက စွင့်စွင့်ကားလျက် နုညက်သောသလွန်မွေ့ယာပေါ်မှာအိစက်စက်ကြီးပိပြားကျနေတာလေ၊ အမလေးကြီးလိုက်တဲ့ဖင်ကြီး။ ဒါကြီးကိုဖြိုလျှင်အားရပါးရအတော်ကိုကြုံးပြီးဖြိုရလိမ့်မည်ဟုထင်သည်။ ရဲနောင်တစ်ယောက် အမေ့ဖင်ကြီးကိုတခဏကြာမျှမေ့မေ့လျော့လျော့ကြည့်နေမိလေ၏။

သူကမိန်းမောလောက်အောင်အဆက်မပြတ်ဆွဲစုပ်နမ်းနေသောမိခင်၏နှုတ်ခမ်းမှအနမ်းကိုခွာခဲ့ကာ၊ ယခု ရင်ဘတ်ဟောင်းလောင်းပွင့်ပြီးအပြုံလိုက်ကြီးအန်၍ထွက်ကျလာနေသော အမေ့ရင်သားမြတ်အိအိတင်းတင်းကြီးများကိုမက်မောစွာဖြင့်အရသာခံကြည့်နေလိုက်ပြီးမှ၊ ခေါင်းကိုအောက်ဖက်သို့လျှောတိုက်ရွှေ့လာခဲ့ပြီးနို့အုံကြီးတွေကိုဖမ်းဟပ်လို့ကုန်းစို့လိုက်တော့သည်။

နို့အုံသားအိအိကြီးများကို ဘယ်တစ်လှည့်၊ ညာတစ်လှည့် သွားဖြင့်မနာအောင်ဟပ်၍ကိုက်ပေးလိုက်၊ လက်သန်းလုံးခန့်ရှိနို့သီးခေါင်းစူစူညိုညိုလေးများကိုလျှာဖြင့်လှိမ့်ကာလှိမ့်ကာကစားရင်း နူ့ညံ့စွာစို့ပေးနေရာ၊ မယ်တော်ဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူမှာကြက်သီးမွေးညင်းဖုလေးများတရွရွထလာလျက်ဖီလင်တက်ပြီး တဟီးဟီး၊ တအင်းအင်းနှင့် အဖျားတက်သလိုညည်းတွားလာခဲ့လေသည်။

ဒါပေမယ့်သူနို့စို့နေသည်မှာမိနစ်အနည်းငယ်မျှသာကြာလိုက်သည်။ သူတကယ်စူးစိုက်နေသောပစ်မှတ်ကတော့ မွေးမေမေ၏စောက်ပတ်ကြီးသာဖြစ်သည်။ ဒီစောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရဆောင့်လိုးပစ်ချင်လှပြီမို့ သူ၏လီးကြီးကကြည့်နေရင်းမှတစတစနှင့်အဆမတန်ကန်၍ ကြီးထွားတုတ်ခိုင်လာသည်။

ရဲနောင်ကနို့ကြီးတွေကိုအရသာခံ၍ညှစ်ရင်း၊ ကိုင်ရင်း၊ စို့ပေးနေရာမှ နောက်ဆုံးမှာအဓိကပစ်မှတ်သို့ချိန်ခွက်ကိုရွှေ့ခဲ့လိုက်သည်။ နို့သီးခေါင်းတွေကိုနောက်ဆုံးတစ်ချက်လျှာဖြင့်လိမ်း၍စုပ်ဆွဲလာခဲ့ပြီးမှတချက်ငုံကိုက်ပြီး၊ လောက်လေးခွသားရေဆွဲသကဲ့သို့ဆွဲပြီးမှ ပါးစပ်ကိုလွှတ်လိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ချက်ချင်းခေါင်းကိုအောက်သို့လျှောချလာကာဖြဲကားထားသော မိခင်၏ပေါင်ခွကြားသို့မျက်နှာအပ်လိုက်တော့၏။

သူ့ကိုတချိန်လုံးဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နေသည့် အမေ့စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကြားမှ love potion ဟုဆိုရမည့် စောက်ရည်ရနံ့ကစူးကနဲထွက်လာပြီးဆွဲဆောင်ပြန်လေရာ၊ ရဲနောင်တစ်ယောက် တို့ဆေးမိလိုက်သလိုဘာမှစဥ်းစားမနေတော့ပဲ၊ ဟက်ပဲ့လေးပြဲလန်နေသည့်စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုကုန်းဟပ်လိုက်ပြီး တလွှားချင်းယက်လို့ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေမိလေပြီ။

“အာ့..အားးဟာ့ ဟင့်..ဟင့်..အင့် မောင်တော်ဖုရားရယ်၊ ဒါ..ဒါ..ဒေဝီ့ကိုဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..၊ အို..ဟင့် မကောင်းဘူးကွာ..၊ ဘုန်းတော်တွေဘာတွေနိမ့်ပါးကုန်ပါ့မယ်..”

အိမ့်ကြာဖြူက ရဲနောင်၏ခေါင်းကို အားမပါစွာဖြင့် တွန်းထုတ်ပြီးတားနေသည်။ သူမကဘာပဲပြောပြောရဲနောင်ကစိတ်မဝင်စား၊ ဘာမှလည်းပြန်မပြောတော့၊ သူစိတ်ဝင်စားရာ ဘာဂျာကီးတွေကိုသာသံစဥ်မှန်စေရန် အာရုံနှစ်ထားလိုက်၏။
သူကသူ့မယ်ဖုရား၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကိုလက်ညှိုးလက်မနှစ်ဖက်သုံးရင်းဖိဖြဲကြည့်ရာ၊ အတွင်းမှအရည်လဲ့နေသော စောက်ခေါင်းသားနီနီရဲရဲကို အတိုင်းသားတွေ့နေရသည်။

မိခင်ဖြစ်သူ၏တဆတ်ဆတ်တုန်တက်နေအောင်လှုံ့ဆော်ခံနေရသည့် ရာဂစိတ်ခံစားမှုအီမိုးရှင်းကြောင့်စောက်ခေါင်းအတွင်းကြွက်သားတွေကသိသိသာသာလှုပ်ရှားလိမ်တွန့်နေကာ သက်ရှိခရုကမာကောင်ကြီးတစ်ကောင်၏အဆံသားကဲ့သို့ညှစ်၍လှုပ်ရှားနေပြီး အရည်ကျိချွဲချွဲများကိုဖိကြိတ်၍ထုတ်ပေးနေသကဲ့သို့ရှိသည်။ ရဲနောင်ကထိုမြင်ကွင်းအနီးကပ်ကိုစိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့်၊ မင်သက်မိသလိုအတန်ကြာမျှစိုက်ကြည့်နေပြီးမှသူ၏လျှာကိုဇောင်းလိုက်ချွန်နေအောင်စုလုံးလိုက်ပြီး မယ်တော်အိမ့်ကြာဖြူ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့လှိမ့်၍ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။

ရဲနောင်တစ်ယောက် လျှာကိုအားဖြင့်ထိုးသွင်း၍လှိမ့်လှည့်ရင်းအငမ်းမရမှုတ်ရင်းလောကကြီးကိုမေ့လျော့သွားစဥ်တွင်၊ သူ့နှာခေါင်းမှာစောက်ပတ်ကြားမှာမြှုပ်လျက်အသက်ရှူမဆက်ပဲရပ်ခမန်းဖြစ်နေသော်လည်း၊သူကလျှော့ဖို့မစဥ်းစားပဲမုန်ထပြီးအသေအကြေမှုတ်နေတော့ရာ၊ အောက်မှပက်လက်ဖြစ်နေသောမိခင်ဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူမှာသူ၏ရင်မှမွေးသောသား၏ ကာမအဌာရသလျှာစွမ်းကြောင့်ထွန့်ထွန့်လူးမျှခံစားနေရလျက်၊ ပေါင်တွေ အသားတွေပင်တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး၊ ခြေဖြင့်သလွန်အိပ်ရာခင်းပေါ်ဆောင့်ဆောင့်ချနေမိလေသည်။

ရဲနောင်ကလျှာကိုလှိမ့်လိုက်၊ လျက်လိုက်၊ စောက်ပတ်ကိုကပ်ဖိပြီးစုပ်လိုက်လုပ်နေရင်းက မိခင်ဆီက ထွက်လာသောစောက်ရည်များကို ပါးစပ်ထဲဝင်လာသမျှအကုန်စုပ်မြိုသောက်သုံးပစ်လိုက်သည်။ အိမ့်ကြာဖြူမှာငါးရံ့ခေါင်းအထုခံထားရသလို၊ ကိုယ်လုံးကလေးဘယ်ညာတွန့်လိမ်ပြီးဆတ်ဆတ်ခါလူးနေရင်းမှ လက်တစ်ဘက်ကသားဖြစ်သူရဲနောင်၏ခေါင်းကိုမိမိ၏စောက်ဖုတ်ပေါ်အတင်းဆွဲကပ်ဖိထားလျက်၊ နောက်လက်တစ်ဘက်က ကယောင်ကတန်းဖြင့် အိပ်ရာခင်းကိုဆွဲစုဆုပ်ချေမိလျက်သားရှိနေလေ၏။

“အားအားအား အင့် ဟင့်ဟင့်အင်း အူးး..အွန်း..ဟွန်းဟွန်းးး..”

မချိမဆန့်ညည်းသံလေးများကဟော်နန်းတော်၏စက်ခန်းဆောင်မကြီးအတွင်းမှာပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်း လွင့်ပျံလာသည်။ ရဲနောင်မှာ သူ၏မယ်တော်ဖုရား ဒေဝီအိမ့်ကြာဖြူကိုထိုသို့စိတ်တိုင်းကျ ဘာဂျာတော်ဆက်နေရင်းမှ၊ သူ၏တစတစထွားကျိုင်းဖောင်းကားလာသောလီးကြီးက ပေါက်ကွဲထွက်လုမတတ်တင်းမာလာပြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါလာကာ ပေါက်တော့မည့်မြွေဟောက်ကြီးလိုပါးပျဥ်းတရမ်းရမ်းနှင့်ဖြစ်လာတော့၏။

ရဲနောင်ကသူ့လီးဆီကအလွန်တင်းလာသောခံစားချက်ကိုသတိထားမိသွားလေပြီ။ ဒါကြီးကိုနောက်ဆုံးအဆင့်လျှော့ပစ်မှဖြစ်ပေတော့မည်။ သူကအမေ့စောက်ဖုတ်အားဘာဂျာမှုတ်ပေးနေခြင်းကိုရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူမကိုဆွဲထူလျက်အငမ်းမရမက်မောစွာဖြင့်ဖက်ရမ်းရင်းနှုတ်ခမ်းတွေကိုတဖန်နမ်းစုပ်ပြန်သည်။ တမေ့တမောနမ်းစုပ်ပြီးမှနှုတ်ခမ်းကိုလွှတ်လိုက်တော့မှ အိမ့်ကြာဖြူဆီမှမောရှိုက်သောတဏှာသံလေးဖြင့်စကားသံထွက်လာသည်။

“ရှူးဟင့်အင့်မောင်တော်ဖုရားကလဲ၊ တအားပဲကဲတာ၊ ဆက်တိုက်ကြီးပဲ အသက်ရှူချိန်တောင်မပေးဘူး..တခါထဲ။ ဒေဝီမရတော့ဘူး။ မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဒေဝီ့ကိုအခုပဲရေဆုံးမြေဆုံးချစ်ပေးပါတော့မောင်တော်..”

“ရတာပေါ့မောင့်ဒေဝီထိပ်ထားရဲ့။ ဒေဝီ့သဘောကျ ကျေနပ်တဲ့အထိမောင်တော်လုပ်ပေးရမှာပေါ့..”

ရဲနောင်ကယခုမှပင်ပထမအကြိမ်တုံ့ပြန်စကားပြောဖော်ရလေသည်။ သူကသူ့မယ်တော်ရောက်ရှိနေသည်ဟု ခံယူထားသောကမ္ဘာထဲသို့အလိုက်သင့်အလျားသင့်ပင်ခင်းထားသောဇာတ်ကွက်၌ဝင်ကလိုက်သည်။

ရဲနောင်ကလိုးရန်အတွက်ကိုယ်အနေအထားပြင်သည့်အနေဖြင့်အိမ့်ကြာဖြူကိုယ်ပေါ်မှမှအသာထ၍ခွလိုက်ပြီးသူမ၏ကိုယ်ကိုပါဆွဲထူပြီး နေရာချရန်လုပ်စဥ်၊ လီးကြီးကသူမမျက်နှာအနီးမှာတရမ်းရမ်းနှင့်ဝဲလာသည်။ အနီးကပ်မြင်လိုက်ရသောဒစ်ထိပ်ကြီးကိုတွေ့တော့ အိမ့်ကြာဖြူမှာအသည်းတွေအူတွေယားပြီး ခံတွင်းချဥ်သွားသည်။ သူမသည်ယခုလက်ရှိ လောလောဆယ်သိနေသောဘဝတွင်သူမက ပင်တိုင်စံအပျိုစင်ဒေဝီလောင်းလား ဘာလား၊သူမ မသိ၊ မမှတ်မိပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အခုလက်ငင်း သူ့မ၏ရှေ့မှာမြင်နေရသောလီးကြီးကိုသာအလွန်အမင်းတောင့်တချင်ခြင်းတပ်လို့နေသည်။

အမှန်က မှတ်သာမမှတ်မိတာ သူမသည်ဝါရင့်အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်မဟုတ်ပါလား။ ယခုသူမရှေ့မှလီးကြီးတရမ်းရမ်းနှင့်လုလင်ကိုသူမကိုယ်တိုင်မွေးထုတ်လာခဲ့တာပဲလေ။ သူမအလိုးခံရတာနှင့်ရော၊ လီးနှင့်ရောမစိမ်းပါ။ ရုတ်တရက်ဝင်ရောက်လာသောချဥ်ခြင်းက အိမ်ကြာဖြူကိုအလိုအလျောက်ပင်လှုပ်ရှားသက်ဝင်စေသည်။ သူမကလီးကြီးကိုဖမ်းဆွဲဆုပ်လိုက်ပြီး ရီဝေစွာမက်မက်မောမောစိုက်ကြည့်နေလေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းကြီးစွာဖြင့် အာသာဆန္ဒပြင်းပြသောအကြည့်နှင့်မိခင်၏အပြုအမူကြောင့်၊ ရဲနောင်၏လက်ရှိလှုပ်ရှားမှုက တန့်သွားရသည်။

သူက အိမ့်ကြာဖြူကိုတန်ပြန်ကြည့်လိုက်စဥ်မှာပင်သူမကကုတင်ပေါ်မှာဒူးတုပ်လျက်သားပြင်လိုက်ပြီးနီထွေးသောပါးစပ်ကိုဟကာ သားချစ်တော်ဖုရား၏ဒစ်ထိပ်ကိုလျှာဖျားဖြင့်ညင်သာစွာတို့ထိရင်းတဆက်တည်းလိမ်း၍ယက်လိုက်သည်။ သူမ ဒီလုပ်ငန်းစဥ်တွေကိုကောင်းကောင်းကြီးမှတ်မိနေလေသည်။ ဘယ်တုန်းကလုပ်ခဲ့ဖူးသလဲတော့မသိ။

လျှမ်းလျှမ်းထအောင်နိုးဆွထားပြီးဖြစ်လို့စိတ်တွေအရမ်းထန်နေသော ရဲနောင်၏လဒစ်ဂေါင်းကြီးထိပ်မှာ၊ နီရဲပြောင်တင်းပြီးကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များကသီး၍ တစိမ့်စိမ့်စီးထွက်နေလေပြီ။ အိမ့်ကြာဖြူမှာဒစ်ကြီးကိုလျှာအပြားလိုက်ပတ်လျက်ပေးနေလိုက်ရင်းမှပါးစပ်ကိုကျယ်နိုင်သမျှ အကျယ်ဆုံးဟလိုက်ပြီး လီးတံကြီးကိုတဝက်ခန့်ရောက်အောင်အာခေါင်ထဲသို့စုပ်သွင်းလိုက်သည်။ သူမကခန္ဓာကိုယ်ဘာသာစကားဖြင့်လက်ရိပ်ခြေရိပ်ပြကာ ရဲနောင်အားသာသာတွန်းပြီးပက်လက်လှဲစေလိုက်သည်။

သူမကလီးကိုပါးစပ်မှမလွှတ်ပဲဘေးမှတစောင်းလေးကုန်းငုံ့လျက်လိုက်ပါသွားပြီးဆက်စုပ်နေသည်။ ပက်လက်လှဲလိုက်လို့မိုးမျှော်နေသောလီးကြီးကိုအရင်းမှလက်ဆုပ်ဖြင့်ကိုင်၍ထားသောအနေအထားဖြင့်ဖျစ်ထားတာပါလား။ ပါးစပ်ကလီးကိုပတ်၍ယက်၍စုပ်ရင်း လက်ဆုပ်လေးကလည်းအငြိမ်မနေပဲ၊ လီးအောက်ပိုင်းရှိသလောက်ကိုတင်းတင်းညှစ်ရင်းဂွင်းတပြိုင်ထဲထုပေးနေပြန်သည်။

သူမဒီအလုပ်ကိုမေ့သလောက်ရှိနေတာကြာပြီ။ ဒီအရသာကိုပြန်လည်ခံစားရန်မက်မောတောင့်တမိနေတာကြာပြီလေ။ အခုလိုဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီးတွေ့တော့၊ ကိုယ်တိုင်က လက်ရှိဘဝကိုအသိမဲ့စွာဝေဝါးနေသော်လည်း၊ လူကနေပေမယ့်၊ ပညာကမနေဆိုသလို၊ အစွမ်းအစတွေက လက်ကုန်ထွက်လာကာ၊ ပျော်ပျော်ကြီးပုလွေစွမ်းပြနေတော့၏။ ရဲနောင်မှာလည်းသူ့အမေထံမှပညာကုန်ထုတ်ကာပေးလာသော အရသာဖြင့်ထွန့်ထွန့်လူးမျှကောင်းနေရလေသည်။ အတန်ကြာမျှအားရအောင်မှုတ်ပြီးသည်တွင်မှ အိမ့်ကြာဖြူမှာတံတွေးအရွှဲသားဖြင့်လီးကိုပါးစပ်မှချွတ်တော့သည်။

ရဲနောင်မှာအမေဖြစ်သူ၏အားရပါးရလီးစုပ်ပေးခြင်းကိုခံလိုက်ရအပြီးမှာတော့သူ့အနေဖြင့်ဇာတ်ကိုဆက်ပြီးအမျောမခံတော့။ လိုးမှဖြစ်တော့မည်။ ရဲနောင်ပြန်လည်ထလိုက်ကာ၊ အမေဖြစ်သူကိုကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲစေလိုက်သည်။ သူကသူမကိုဖင်ပြားချ၍ပက်လက်လှန်စေကာပေါင်၂ချောင်းကိုဘေးကား၊ တံကောက်ကွေးကိုပင့်၍ဒူးနှစ်ဘက်ဖြဲခိုင်းကာ၊ဟပြဲလေးဖြစ်နေသောစောက်ဖုတ်အဝမှာသူ၏ဒစ်ကြီးကိုတေ့ရင်း အမြောင်းလိုက်လျှောထိုးပြီး စောက်စိကိုခလုတ်တိုက်ကာလေးကြိမ်မျှဖိပွတ်ဆွဲပြီးမှနောက်ဆုံးအချက်အဆွဲတွင် အားဖြင့်မျှောပြီးဇိကနဲဖိချလိုက်ရာ အမေဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူခမြာ အာ့ကနဲအော်ပြီးပါးစပ်လေးဟသွားသည်။

လီးကြီးကနင့်နင့်နဲနဲဝင်ပြီးအောင့်ခနဲဖြစ်သွားသလို အရသာကလည်းဆိမ့်ခနဲကောင်းလွန်းသဖြင့် အိမ်ကြာဖြူမှာ မျက်လုံးပါမှေးစင်းကျသွားရသည်။ ဟော်နန်းစက်ရာကြီး၏သလွန်တော်ပေါ်မှ တော်ဝင်စော်ဘွားသားအမိနှစ်ယောက်ကိုရှုပါကုန်။ မာထန်၍ကြီးထွားတုတ်ခိုင်လှသောသားဖြစ်သူ၏လီးကြီးက  သားတို့မထိတွေ့ကောင်းဟုခံယူထားကြသော၊ မွေးသမိခင်အရင်း၏ယောနိလမ်းကြောင်း(ဝါ) စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့လွန်တူးစက်တစ်ခုပမာထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားလေပြီ။ ရဲနောင်က တလက်စထဲပင်နှစ်ချက်သုံးချက်ဆက်၍ ဖိ၍ညှောင့်လိုက်ရာ..။

ပြိပြိ..ကျွိ..ဒုတ်..ဒုတ်

“အာ့..အမလေးကျွတ်..ကျွတ်..အွန့်..”

အိမ့်ကြာဖြူမျက်နှာလေးရှုံ့ပြီးအံလေးကိုကြိတ်၍ခံလိုက်သည်။ ရဲနောင်ကတဆုံးအထိဝင်သွားသောလီးကိုဆက်မလှုပ်ရှားတော့ပဲ၊ ဆီးစပ်ချင်းကပ်ဖိထောက်ထားပြီးနှစ်မိနစ်လောက်ငြိမ်၍အနားပေးထားလိုက်ရာ အိမ့်ကြာဖြူ၏ရှုံ့နေသောမျက်နှာလေးကပြန်လည်ပြေလျော့လာခဲ့သည်။

စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးပြည့်ညပ်နေသောသားဖြစ်သူ၏လီးကြီးက သွေးများတဒုတ်ဒုတ်တိုးနေသည်ကိုခံစားနေရသည်သူမအဖို့အရမ်းကောင်းသောလောကနိဗ္ဗာန်ကိုအမြေ့မြေ့နှင့်လွင့်မြောတက်သွားသည်ဟုထင်မိသည်။ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှလည်းအားကျမခံပင် သူ့အထဲမှာဝင်ရောက်တွင်းအောင်းနေသောမြွေကြီးကိုတစစ်စစ်နှင့်ပြန်ညှစ်ပေးနေမိ၏။

အချိန်အတန်ကြာတော့သူတို့တွေပြန်လှုပ်ရှားလာကြပြီးအရှိန်ရလာသည်။ တကျွိကျွိ၊ တဖတ်ဖတ်၊ တဇတ်ဇတ်ဖြင့် လင်မယားတို့သာလုပ်လေ့လုပ်ထရှိသောလိုးခြင်းဆိုသည့်အမှုကိုသားအမိနှစ်ယောက် ပျော်ပျော်ကြီးလုပ်နေကြပြီလေ။
—————————————–

အပိုင်း(၄၀) ဆက်ရန်

အပိုင်း (၄၀)

သူတို့သားအမိနှစ်ယောက် အရိုးရှင်းဆုံး လှေကြီးထိုးပုံစံဖြင့်ပင်စတင်၍ ရမ္မက်ထန်စွာဖြင့်အားရပါးရလိုးနေကြသည်။ ခဏကြာတော့သူတို့ပုံစံအနည်းငယ်ပြောင်းကြသေး၏။ ပထမတွင် ကိုယ်ခန္ဓာတွေကိုပြိုင်တူတစောင်းလှဲချကြပြီး ရဲနောင်က အိမ့်ကြာဖြူ၏ပေါင်ကိုလက်တစ်ဘက်ကကိုင်မြှောက်ပြီး တပေါင်ကျော်ပုံစံဖြင့်လုပ်သည်။ ဟော်နန်းဆောင်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်းတအင့်အင့်တအီးအီးညည်းသံများဖြင့်မြိုင်ဆိုင်နေရာ အသံလုံသောနန်းဆောင်အခန်းဖြစ်လို့သာတော်တော့သည်။

တပေါင်ကျော်လုပ်လို့ညောင်းပြန်တော့။ အိမ့်ကြာဖြူကရဲနောင်ကိုအိပ်ခိုင်းပြီး အပေါ်မှတက်ခွ၍မြင်းစီးကာကဆုန်စိုင်းတော့သည်။ သူမကနှစ်လကြာရှည်စွာပြတ်လပ်ခဲ့ရသောအိမ်ထောင်မှုအနုသုခ အရသာကိုဝအီအောင်ပြန်လည်စားသုံးနေသည်။ သူမသည်ခါးကိုကြွ၍ဖင်ဆုံကြီးကိုမြှောက်ခါမြှောက်ခါဖြင့် ယခုသူမလင်ဟုထင်နေသောရဲနောင်၏မာထန်လှသောလီးတုတ်တုတ်ကြီးပေါ်သို့ဆောင့်ကာဆောင့်ကာထိုင်ချနေ၏။ စောက်ရေတွေထွက်ကျလာသည်ကဒလဟောပင်။ ဖင်ကြီးကြွ၍ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလီးကျွတ်မတတ်မြှောက်ပြီး ပြန်ဆောင့်၍စွပ်မချခင်စောက်ခေါင်းထဲမှစက္ကန့်ပိုင်းအလိုက်စည်းချက်ညီစွာမြုပ်လိုက်ပေါ်လိုက်ဖြစ်နေသောလီးတံကြီးနှင့်စောက်ပတ်သားလန်လန်ကြီးကြားစီးထွက်ပေရေနေသောရာဘာစေးကဲ့သို့အဖြူအစေးပျစ်ပျစ်နှင့်အမြှုပ်များကိုမြင်ရသည်ကပင်ရာဂစိတ်ထန်စရာမြင်ကွင်းဖြစ်လေသည်။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဗြုတ် ဗြုတ် ဗြုတ်

“အာ့ အာ့ အာ့ မောင်..မောင်တော် မောင်တော်ဖုရား.. အု..အု.. နှမတော် နီးလာပြီ..ပြီး..ပြီးတော့မယ်..အားးး..”

“အားဖာ့ခ် ဒေဝီ..မောင်လဲပြီးပြီ။ အားဟားရှီး ဟူးးး ဟု..ထွက်ကုန်ပြီ..”

အိမ့်ကြာဖြူမှာရဲနောင်၏ဗိုက်ပေါ်တက်ဆောင့်ရင်းစူးရှစွာအော်လျက် စောက်ရည်တွေပန်းထွက်ပြီးကာမပန်းတိုင်သို့ရောက်သွားလေသည်။ ရဲနောင်မှာလည်းတစစ်စစ်နှင့်အတင်းညှစ်ဆွဲစုပ်နေသောမွေးသမိခင်၏စောက်ဖုတ်ကြောင့်ဆက်လက်၍ထိမ်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရည်တွေပန်းထုတ်ကာပြီးသွားရသည်။

“အား..ဟင့်မောင်တော်ရယ်  အူးးး”

အိမ့်ကြာဖြူ၏ခေါင်းကရဲနောင်ရဲ့ရင်အုပ်ကြီးပေါ်သို့နွမ်းရိစွာထိုးစိုက်ကျလာပြီးသားဖြစ်သူရဲနောင်ကိုလင်အမှတ်ဖြင့်တုန်ရီစွာကြုံးဖက်ထားလေသည်။ ရင်ဘတ်ချင်း၊ ပါးချင်း၊ နားချင်း အပ်ထားပြီးစိစိပါအောင်ဖက်ထားသော နှစ်ယောက်စလုံးထံမှ ဖိုထိုးသောဖားဖိုကြီးကဲ့သို့ တဟူးဟူး တရှူးရှူးဖြင့် အမောတကောအသက်ရှူသံများသာထွက်လို့နေတော့သည်။ အချိန်အတန်ကြာတော့မောပန်းနွမ်းလျစွာဖြင့်ဟော်နန်းဆောင်ကြီးကတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သွားလေ၏။
×××××××××××××××××××××××××××××××

ယခုအချိန်တွင် မိုင်းပုလဲဟော်နန်းစံအိမ်တော်ကြီး၏အတွင်းဆောင်ထဲမှ သားအမိသုံးယောက်တို့၏ သွေးသားရင်းခြာ လိင်ဆက်ဆံရေးတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်ဇာတ်လမ်းမှာ ရက်အနည်းငယ်အတွင်းတရိပ်ရိပ်နှင့်အရှိန်တက်လာနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ဤဇာတ်လမ်း၏ဇာတ်လိုက်ဖြစ်သူတော်ဖုရားလေးရဲနောင်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူသည်၎င်း၊ တဘက်တွင် ရဲနောင်နှင့်အစ်မတော်ဖြစ်သူ အိမ့်နန္ဒာခေါ် မယ်လိုဒီသည်၎င်း ရမ္မက်ထန်သောအချစ်ပွဲများကိုမနားတမ်းဆင်နွှဲလျက်ရှိကြသည်။ သို့သော်သုံးဦးတစ်ပေါင်းတစည်းထဲ၊ တစ်ချိန်ထဲတော့မဟုတ်ပေ။ မိသားစုတွင်းအဟန့်အတားအရှိန်အဝါကြောင့် တစ်လှည့်စီကြိတ်ပုန်းခုတ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။

အိမ့်နန္ဒာကမိသားစုတွင်းဆက်ဆံရေးကိုအကုန်သိနေသော်လည်း မယ်တော်ဖြစ်သူ အိမ့်ကြာဖြူမှာတော့မသိနိုင်ခဲ့ပါပေ။ ယခင်ကဆိုခဲ့သလို၊ ရဲနောင်နှင့်အိမ့်နန္ဒာအကြားဆက်ဆံရေးက ရာဂနတ်ဆိုး၏ ပါဝါထူးကဲစွာမသက်ရောက်ခင်ကထဲကပင်သူ့ဟာသူပွင့်လင်းသွားခဲ့ပြီးဖြစ်သဖြင့်အိမ့်နန္ဒာမှာမူလအသိစိတ်ပျောက်လောက်အောင်ပြောင်းလဲသွားခြင်းမရှိခဲ့တော့ပေ။ တနည်းအားဖြင့်ဓါတ်ပြယ်သွားပြီဟုဆိုနိုင်သည်။

ဒါပေမယ့်အမေဖြစ်သူအိမ့်ကြာဖြူ မှာတော့ ရာဂနတ်ဆိုး၏ညှို့ဓါတ်စွမ်းအားကြောင့် လုံးဝအသိစိတ်ပျောက်နေခဲ့ပြီဖြစ်၏။ တနည်းဆိုရလျှင်ယဥ်ကျေးသောတိရစ္ဆာန်များ အရိုင်းစိတ်ပြန်ဝင်သွားသလို၊ တောစိတ်ဝင်သွားပြီဟုသာသုံးနှုန်းရပေတော့မည်။ အိမ့်ကြာဖြူအဖို့လက်ရှိသူတို့ကျင်လည်နေရသည့်ဘဝမှန်ကိုမသဲကွဲမမှတ်မိတော့။ သူမအဖို့ မှော်ဆန်၊ ပဥ္စလက်ဆန်သောဘဝဟောင်းတစ်ခုသို့ပြန်ရောက်နေသလိုထင်ယောင်မှားဖြစ်ကာပစ္စုပန်ဘဝကိုမေ့နေသလိုပါဘဲ။

လက်တွေ့အမှန်တရားအရ၊ သူမနှင့်အတူလင်အဖြစ်အချစ်ပလူး ဆက်ဆံနေသော ရဲနောင်တို့မှာတကယ်ဆို သားအမိအရင်းတော်စပ်နေတာ တွေကိုလည်းစိတ်ကသတိရပုံမပေါ်တော့၊ သူမသိနေသည်မှာသူမသည်ဟော်နန်းရှင်တော်ဖုရား၊ စော်ဘွားမင်း၏ကြင်ယာတော်မဟာဒေဝီဟုသာသက်ဝင်ခံယူ စွဲမှတ်ထားသည်။ ဒါကြောင့်အရာအားလုံးကိုမေ့လျက်နတ်ဘုံသိုက်နန်းအလားသာယာလှသောစံနန်းဆောင်ကြီးအတွင်း၊ သားဖြစ်သူဟု မမှတ်မိတော့သော လင်တော်မောင်နှင့်ကိလေသာကာမဆက်ဆံမှုအရသာကိုပျော်ပျော်ကြီးသောက်သုံးခံစား၍နေလေတော့၏။

ဒီအဖြစ်အပျက်တွေကိုတစ်ထောင့်၊ တစ်နေရာကနေ၍ အကုန်သိနေသူကတော့အိမ်တော်တွင်းမှာတံခါးမရှိဓါးမရှိဝင်ထွက်စီမံနိုင်ခွင့်ရှိသည့်အိမ်စိုးသခင်မကြီးဘွားရွှေကြာခေါ် နန်းရွှေကြာတစ်ယောက်ထဲသာဖြစ်သည်။ သူမက တစ်ခုသောညတွင်မိုင်းပုလဲဒေဝီကြီးအိမ့်ကြာဖြူနှင့်တော်ဖုရားလောင်းလျာ ရဲနောင်တို့သားအမိနှစ်ဦး၏ကာမမြိုင်ထနှစ်ပါးသွားကခန်းကို မေ့လျော့စွာတံခါးချမထားမိသော ဒေဝီ၏ စက်ခန်းဆောင်အတွင်းတွင်၊ မမျှော်လင့်ပဲမျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့ခဲ့လိုက်ရလို့ဖြစ်သည်။

ဘွားတော်နန်းရွှေကြာအနေဖြင့်စိတ်ထဲမှာအလွန်ထူးဆန်းစွာခံစားနေရသည်။ အခုမြင်နေရတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေကမယုံနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေရသည်။ သူမအနေဖြင့်မိုင်းပုလဲဟော်နန်းစံအိမ်ကြီး၏၊ နန်းစဥ်မျိုးဆက်ထိမ်းသိမ်းဖို့နဲ့တော်ဝင်သွေးချင်းထပ်စေရန်အတွက်စိတ်ကူးယဥ်ဆန်စွာ ဒီသားအမိကိုနီးစပ်စေခဲ့ချင်သော်လည်း၊ ဖြစ်နိုင်ခြေနည်းကာ၊ မနည်းပင်စည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီး၊ အတော်ကြိုးစားယူရလိမ့်မည်ဟုထင်ထားခဲ့သည်။ ယခုလို သားအမိအချင်းချင်းကာမဂုဏ်စိတ်သက်ဝင်လျက်၊ အလွယ်တကူနီးစပ်ဖြစ်ပျက်သွားမည်ဟုမထင်ခဲ့မိပေ။

သူမ၏ နောက်ထပ်စင်ပြိုင်အတွေးတစ်ခုထဲမှာတော့၊ ယခုအဖြစ်အပျက်တွေက သာမန်အခြေအနေဖြင့်ဒီလိုဖြစ်သွားဖို့ရာအလွန်ခဲယဥ်းလှပေလိမ့်မည်ဟုထင်နေသည်။ ယခုကအလွန်ထူးဆန်းနေ၏။ ဤဟော်နန်းစံအိမ်ကြီးတွင်ပုံမှန်သဘာဝမဟုတ်သောသက်ရောက်မှုတစ်ခုရှိနေလေပြီလောဟူသည့်အတွေးက သူမ၏ခေါင်းထဲသို့ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

ပြန်စဥ်းစားကြည့်လိုက်တော့၊ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လွန်ခဲ့သောတစ်ညက၊ မမျှော်လင့်လိုက်ပဲ ထူးဆန်းစွာဆွဲဆောင်စုပ်ယူခြင်းခံလိုက်ရသည့် ရာဂစက်ကွင်းတွင်းသို့ကျဆင်းခဲ့ရပြီး ရဲနောင်နှင့်မှားယွင်းခဲ့ရပြီးပြီ။ အခြေအနေကိုသူမကိုယ်တိုင်မလွန်ဆန်လိုက်နိုင်ပေ။ နောက်တော့ ဤဟော်နန်းစံအိမ်ကြီး၏သွေးသားရင်းချာတော်ဝင်မိသားစုကြီးအတွင်း ဖြစ်ပေါ်နေသည့်ပုံမှန်မဟုတ်သော အဖြစ်အပျက်များကိုသတိပြုမိလာတော့သည်။ ဘာအမှောင့်များကြောင့်ဒီလိုထူးဆန်းတာတွေဖြစ်လာတာလဲ၊ သူမ သံသယတွေစဝင်လာသည်။

မိုင်းပုလဲဒေဝီအိမ့်ကြာဖြူနှင့် သားဖြစ်သူရဲနောင်တို့၏လျို့ဝှက်အတွင်းရေးဆက်ဆံမှုများက ဘာလဲ။ သူတို့သားအမိတွေကိုကြည့်ရတာ မူလအသိစိတ်တွေပျောက်နေပုံရသည်။ နန်းရွှေကြာကရှေးရှမ်းမျိုးနွယ် လောကီဝိဇ္ဇာပညာရပ််များထွန်းကားရာအရပ်ဒေသအသိုင်းအဝိုင်းမှကျင်လည်သက်ဆင်းလာသူ လူကြီးပီပီ ရှေးဟောင်း ပယောဂ၊ အမှောင်ပညာများကို ယုံကြည်သူဖြစ်သည်။
ယခုအခြေအနေက ပုံမှန်မဟုတ်ဟုသူမခံစားနေရ၍ ဒီအဖြစ်အပျက်များ၏အကြောင်းရင်းကို သူမအဖြေရှာဖို့ကြိုးစားရပေမည်။

စဥ်းစားရင်းဘွားတော်နန်းရွှေကြာကအဓိပ္ပါယ်ပါပါပြုံးလိုက်လေသည်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သူမဖြစ်စေချင်ခဲ့သောအစီအမံသည်၊ အထူးတလည်ခက်ခက်ခဲခဲကြိုးစားစရာမလိုပဲ လမ်းကြောင်းပေါ်ရောက်လာခြင်းအတွက်တနည်းတော့ဝမ်းသာနေမိ၊ ကျေနပ်နေမိသည်။ ဖြစ်ပြီးသောအခြေအနေပေါ်တွင်အသာလေးမျှောလိုက်သွားပြီးလမ်းကြောင်းကိုတည့်မတ်ပေးဖို့ပဲရှိတော့သည်
သူမ၏မူလအစီအမံတွေအောင်မြင်ပြီးမှ၊ ဤစံအိမ်တွင်စိုးမိုးနေသောအမှောင့်အစွဲတွေကိုပယ်ချွတ်ဖယ်ရှားပြီးနဂိုမူလရှိရင်းစွဲအကြံအစည်ကြီးအတိုင်းတော်ဝင်ဘိသိက်ခံပွဲကြီးဖြစ်အောင်စီမံပြီး၊ နှစ်ဦးနှစ်ဘက်ကြည်ဖြူစွာဖြင့်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးပေါင်းစည်းသွားနိုင်ရန်ကြိုးစားရပေမည်။

နန်းရွှေကြာစဥ်းစားသည်က ပထမအဆင့်အနေဖြင့်၊ သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးနှင့်တစ်ဦးစီသီးခြားခွဲ၍ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမည်။ သူမအနေဖြင့်သားအမိစုံတွဲ၏လျှို့ဝှက်ဇာတ်ကြောင်းအခြေအနေတွေကိုအကုန်သိရှိနေပြီးဖြစ်ကြောင်းပွင့်လင်းစွာပြောကာ၊ သူမ၏တော်ဝင်နန်းဆက်ခံရေးအစီအစဥ်ကြီးကိုအကျိုးတူပူးပေါင်းပါဝင်လာကြစေရန်စည်းရုံးဖို့ဖြစ်သည်။

အရင်ဦးဆုံး ဘွားနန်းရွှေကြာက၊ ဒေဝီအိမ့်ကြာဖြူနှင့် နှစ်ဦးသားတွေ့ဆုံပြောဆိုတော့၊ အိမ့်ကြာဖြူ၏စိတ်အာရုံတွေကပုံမှန်အခြေအနေမှာမရှိ၊ သူမသည်စိတ်တန်ခိုးအာဏာလွှမ်းမိုးမှုတစ်ခုခုအောက်မှာရှိပြီးဝေဝါးနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ဒါကြောင့်ဘွားတော်က အကြောင်းမှန်ကိုသိရအောင်ရဲနောင်နဲ့တွေဆုံဆွေးနွေးကြည့်ဖို့ထပ်မံဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ဒါပေမယ့်နန်းရွှေကြာသတိကင်းမဲ့ပေါ့လျော့စွာဖြင့် အမှားတစ်ခုကိုထပ်လုပ်မိသွားသည်။ ရဲနောင်၏အခန်းအတွင်းဆောင်တွင်လူခြေတိတ်ချိန်၌၊ နှစ်ကိုယ်ကြားဆွေးနွေးမေးမြန်းဖို့တွေ့ကြတော့၊ နှစ်ဦးသားအနီးကပ်မိသည်နှင့်၊ မထင်မှတ်ခဲ့သောပြင်းထန်သည့်ဆွဲငင်အားတစ်ခုကသက်ရောက်လာပြန်ကာ၊ ယခင်တစ်ညကကဲ့သို့ စိတ်တွေမထိမ်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖောက်ပြန်ထကြွလာကြပြန်ပြီးလျှင်ရဲနောင်နှင့်ချစ်တင်းနှောမိ၊ သွေးသားဆက်ဆံမိပြန်လေတော့သည်။ သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးရာဂသွေးတွေတရွရွဖြင့်ဆူပွက်၍တက်လာပြန်ပြီး မီးတွင်ပျော်သောချိတ်ကဲ့သို့ပျော့ခွေကာ ရဲနောင်၏ရင်ခွင်ထဲသို့အိဆင်းကျသွားခဲ့ရပြန်လေပြီ။

“အို..ဟင့်..ကိုယ်တော်လေးရယ်။ အဖွား..အဲ..အင့်..အင့်..မမကြီးကိုလုပ်ပြန်ပြီလား။ အားး..မကောင်းပါဘူးကွယ်..ဖယ်..ဖယ်ပါ၊ အာ့..ကျွတ်ကျွတ်..တအားကဲတာပဲနော်သူ..၊ သူ့ဟာရီးနဲ့..မညှာမတာအိုးးး မောင်တော်လေး..အင့်..အင့်..ဟာ့…”

ရဲနောင်မှာလည်းစွပ်ထားသောလက်စွပ်ကတောက်စားတင်းကြပ်လာပြန်ကာ၊ သူ့နားသို့မိန်းမတစ်ယောက်ကပ်လာသည်နှင့် မမြင်ရသည့်ပြင်းအာကြီးညှို့ဓါတ်ကနှစ်ဦးစလုံးကိုဆွဲခြုံရစ်ပတ်လိုက်စမြဲဖြစ်သည်။ ဘယ်တော့မှသူဒီလွှမ်းမိုးမှုအောက်မှလွတ်ပါမည်လဲ..။

“အိုး..ကိုယ်တော်လေးရယ်၊ မမကြီး. အင့်..ရှူး..အိ..အိ..ဟင့်..အားးး..”

ကျွိ..ကျွိ..ဖတ်..ဖတ်..ဇုတ်..ဇုတ်..ဇုတ်..ပျိ..

ဘွားနန်းရွှေကြာမှာ ကြီးတောင့်ကြီးမားမှ၊ ကာမထောင်ချောက်ထဲနောက်ထပ်တစ်ကြိမ်သက်ဆင်းမိပြန်လေပြီ၊ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့မှာဒီကောင်လေးရဲ့အထိအတွေ့ကိုသူမ မလွန်ဆန်နိုင်ပါကလား။ ရဲနောင်နားနီးနီးနားနားကပ်မိတာနဲ့သူမစိတ်တွေနဲ့သွေးအသားတွေကဘာလို့မခံမရပ်နိုင်ဖောက်ပြန်လာရပြန်တာလဲ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူမဒီဆွဲငင်ဓါတ်ဒဏ်ကိုမခံနိုင်ကြောင်းသဘောပေါက်လိုက်တော့သည်။ မဟာဒေဝီအိမ့်ကြာဖြူအပါအဝင် ကျန်တဲ့မိန်းမတွေလဲဒီအတိုင်းအညှို့ခံရသလိုဖြစ်မှာပဲလို့သူမအမှန်အတိုင်းတွေးမိသွားသည်။သူမမိမိကိုယ်တိုင်ဝန်ခံမိတာက ရဲနောင်၏ကာမဆက်ဆံပြုစုပေးမှုတွေနဲ့ ရလိုက်တဲ့အရသာ၊ ရဲနောင်၏စွဲမက်စဖွယ်ကြီးထွားတုတ်ခိုင်သည့်လီးတံကြီးကို သူမအသည်းအသန်စွဲလန်းသွားမိပြီဆိုတာပါပဲ။

နန်းရွှေကြာတစ်ယောက် အားရအောင်လိုက်ခံမိပြီးလို့စိတ်တွေငြိမ်သက်သွားတော့မှ ရဲနောင်နှင့်အေးဆေးစကားပြောရတော့သည်။

“ဒီမှာရဲနောင်၊ တော်ဖုရားလေး၊ အရေးတကြီးဆွေးနွေးစရာရှိပါတယ်ဆိုမှ ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်းမသိတော့ဘူးငါ့နှယ်..။ ကဲ..မမကြီးအခုပြောတာကိုနားထောင်ပေးတော်မူပါ။ အခုတို့နှစ်ယောက်ဘယ်လိုပဲဖြစ်သွားခဲ့ဖြစ်သွားခဲ့၊ မမကြီးက ကိုယ်တော်လေးရဲ့အဖွားတော်ဆိုလည်းဟုတ်၊ စံအိမ်တော်ရဲ့အရေးအရာအားလုံးကိုသိသင့်တဲ့စံအိမ်တော်စိုးကြီးလည်းဖြစ်တယ်။ အခုမမကြီးသတိထားမိတာက ဒီစံအိမ်တော်ကြီးမှာတစ်ခုခုထူးထူးဆန်းဆန်းတွေဖြစ်နေတာအမှန်ပဲ..”

“အဲဒါကလည်းကိုယ်တော်လေး အခုတစ်ခေါက်အိမ်တော်ကိုပြန်ရောက်လာမှဖြစ်လာခဲ့တာတွေဆိုတာသေချာတယ်။ အခုလေးတင်ကိုယ်တော်လေးနဲ့မမကြီးတို့လုပ်မိခဲ့တာမျိုးတွေပေါ့၊ ကိုယ်တော်လေးက မမကြီးလိုအဖွားနဲ့တင်မကဘူး။ ကိုယ့်ရဲ့မွေးမယ်တော်အရင်းနဲ့တောင် ဒီလိုမျိုးဖြစ်ခဲ့တာကိုမမကြီးသိထားပြီ။ မမကြီးမျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ပဲ၊ ပထမတော့နားမလည်နိုင်ပေမယ့်၊ အခုတော့သဘောပေါက်သလိုရှိလာပြီ။ဒါတွေကကိုယ်တော်လေးဆီကတဆင့် သဘာဝမဟုတ်တဲ့စွမ်းအားတစ်ခုခုရဲ့လှုံ့ဆော်မှုကြောင့်ဖြစ်လာတာလို့မမကြီးကောက်ချက်ချမိတယ်”

ဘွားနန်းရွှေကြာ၏စကားအဆုံးမှာ ရဲနောင်ကဘာမှပြန်မပြောနိုင်သေးပဲပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့်သာ နားထောင်နေမိသည်။

“မမကြီးကတော့ကိုယ်တော်လေးတို့သားအမိနှစ်ယောက်ကြား ဒီလိုနီးစပ်သွားတာကို ဘာမှမပြောလိုဘူး၊ ကြိုက်တောင်ကြိုက်သေးတယ်။  ဒါမှ မမကြီးစီစဥ်ထားတဲ့အတိုင်းတော်ဝင်သွေးအမျိုးထိမ်းတဲ့ သွေးနှောပွဲမင်္ဂလာကြီးဖြစ်လာမှာလေ၊ ဒါကမမကြီးရဲ့အလိုအတိုင်းပဲ။ ဒါပေမယ့် မလိုလားအပ်တဲ့သဘာဝလွန်လှုံ့ဆော်ထိမ်းချုပ်မှုတွေ၊ အန္တရာယ်မကင်းတဲ့အမှောင့်ပယောဂတွေ ဒီစံအိမ်ကြီးမှာ ပတ်သက်လွှမ်းမိုးလာမှာကို မလိုလားဘူး။ သဘာဝအတိုင်းပဲကောင်းတယ်။ အဲဒီတော့ကိုယ်တော်လေးဒီကိုအလာလမ်းမှာ ဘာတွေများထူးထူးဆန်းဆန်းကြုံခဲ့၊ဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ၊ မမကြီး..အဲ..အဲ..အဖွားတော်ကို အမှန်အတိုင်းပြောပြပေးပါလား”

ထိုအခါကျမှရဲနောင်က ဘွားရွှေကြာဆိုလိုရင်းကိုသဘောပေါက်ပြီး သူရန်ကုန်ကလာခဲ့ရာလမ်းခွပ်လပ်တွင်၊ မနော်ဟရီဥယျာဥ်မြို့တော်မှအစပြ၍ဖြစ်ပွားလာခဲ့သော၊ သူကြုံခဲ့ရသည့်ထူးဆန်းသည့် အဖြစ်အပျက်၊ အတွေ့အကြုံအလုံးစုံကိုဘွားရွှေကြာအားပြောပြလိုက်လေသည်။

ဘွားတော်နန်းရွှေကြာမှာရှေးဟောင်းပယောဂ အမှောင်လောကီပညာများကိုယုံကြည်သူလူကြီးပီပီ။
သူမ ယခင်ကထဲကလေ့လာ၊ ဆက်သွယ်၊ သိရှိထားခဲ့ရဖူးသောယုံကြည်အားထားလောက်သည့်အထက်လမ်းမဟိဒ္ဓိဆရာကြီးများထံစတင်၍အဆက်အသွယ်များပြုပြီးအကူအညီတောင်းခံပင့်ဆောင်ကြည့်ရန်စတင်ကြိုးစားမှုပြုလေတော့၏။
—————————————–

အပိုင်း(၄၁) ဆက်ရန်