” တော်ပြီ … မမနီလာရဲ့ … ကုန်းလိုက်နော် ”
စကားအဆုံး နီလာခိုင်မှာ လီးအား စုပ်မဝသေး ဟန်ဖြင့် တချက်ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ကျောပေးရင်း လေးဘက် ကုန်းပေး လိုက်တော့၏။
” ဖြန်း ဖြန်း ………… အားးး ………… အမလေး ……… ကျွတ် ကျွတ် ”
သက်မျိုးမှာ ဖင်ကြား ပြူးထွက် လာသော စောက်ပတ် လေးအား စိုးကျော်မှ ချယ်ရီခိုင် အဖုတ်အား ရိုက်သလို လက်ဝါးဖြင်း ၂ချက် ဆက်တိုက် ပစ်ရိုက် လိုက်သဖြင့် နီလာခိုင် ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ကာ ခေါင်းလေး လန်တက် လာပြီး စုပ်သပ် ညည်းနေရှာသည်။ ညည်းနေစဉ် အဖုတ်လေးထဲ တင်းမာ နေသော လီးအား ထိုးထည့်ကာ ခါးလေး စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။ နီလာခိုင်မှာ လင်တော်မောင် ဝင်းကျော်လို နုနုယွယွ မဟုတ်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးနေသော မောင်ဖြစ်သူ လိုးချက်များအား ကြိတ်ကျေနပ် နေမိ၏။ လေးဖက်ကုန်း ခံစဉ် ဖင်နောက်မှ ဆောင့်လိုးနေသော သက်မျိုး လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လာထောက် နေသဖြင့် ကာမ အရသာလေး အီစိမ့် နေရသည်။
” အားးးးးးးး ………………………… ရှီးးးးးးးးး …………………… အားးးးးးးး …………………… ကျွတ် ကျွတ် ”
” ဘာလဲ …… မမနီလာ ……… တအား နာလို့လား …… ရပ်လိုက် မယ်လေ ”
သက်မျိုးမှာ ဆက်မလိုးပဲ အမဖြစ်သူ အဖုတ်လေးထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ ရပ်ထား လိုက်သည်။
” အာ ……………… အဟင့် ………… ဟုတ်ဘူးလေ …………… မရပ်နဲ့ ………………… ဆက်လုပ် ”
” ဘာ လုပ် ရ မှာ လည်း …… မမနီလာ ရဲ့ ”
” ဟာကွာ ………… လိုးလိုး …………… ဟောဒီက …………… စောက်ပတ်ကို ………… မောင်လေး လီးကြီးနဲ့ ……… လိုးဖို့ ပြောတာ ……… အင်းဟင်း ………… ဖြန်း ဖြန်း ”
ကောင်းနေတုန်း ရပ်လိုက်သဖြင့် နီလာခိုင် ကာမ ဒေါသလေး ထွက်ရင်း မောင်ဖြစ်သူအား လည်ပြန် ကြည့်ပြီး လက်တဖက် ဖြင့် သူမဖင်ကြီး ဖြန်းကနဲ့ ဖြန်းကနဲ့ ရိုက်ကာ ပြောဆိုနေ၏။ ကာမဆက်ဆံချိန် ထမိန်လေး လှန်ကာ ၅မိနစ်လောက်သာ လိုးနိုင်သော လင်တော်မောင်၏ လိုးချက်များအား တဖြည်းဖြည်း အားမရတော့ပေ။ ကာမစိတ် ပြင်းထန်သော သူမ စိတ်အား ဆွပေးသလို ဖြစ်ကာ ထိထိမိမိ အလိုးခံချင် သော ဆန္ဒများ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးနှင့်မှ ပြည့်ဝနေသည်။ သက်မျိုးမှာ နီလာခိုင်၏ စကားအဆုံး အမြုပ် တစ်စီစီ ထနေသော စောက်ခေါင်းဝ လေးထဲ လီးပြန်သွင်းကာ အားရှိ သလောက် ဆွဲဆောင့် လိုးပေးလိုက်၏။ နီလာခိုင်မှာ သက်မျိုး ဆောင့်ချက် အတိုင်း နောက်ပြန် ပြန်စောင့် ပေးရာ ဖင်သားစိုင်ကြီး တုန်ခါ နေတော့၏။
” ကျွီ … အီ ”
” ဟင် … မမ ”
” ဟာ ”
နီလာခိုင် ဖင်ကြီး နောက်ပြန်ဆောင့်ကာ လီးအရသာ ယူနေစဉ် အိပ်ခန်း တံခါး ရုတ်တရက် ပွင့်ကာ ချယ်ရီခိုင် ဝင်ချလာ၏။ နီလာခိုင်၏ နားထင် ချွေးသီးနေကာ နှာခေါင်း ထိပ်လေး ရဲနေသည်။ တအားစိတ်ကြွ နေချိန်မို့ ချက်ချင်း မရပ်နိုင်သေး မောင်ဖြစ်သူ လီးအား သုံးလေးချက် ဆောင့်ပြီးမှ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးလွဲထိုင်ရင်း စောင်အပါး တထည်ဖြင့် ပေါင်ဂွလေး ဖုံးကာ နို့အုံအား လက်ဖြင့် ကာထား လိုက်၏။ သက်မျိုးမှာ ဘာမှ မဖြစ်သလိုပင် ကုတင်စောင်း ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်နေသည်။
” ဟောတော် …… ဒါ … ဒါ ……… ဒါက ဘာဖြစ် နေကြတာတုန်း ”
” ဟိုဟို …… ညီမလေး ……… ရှင်း ပြ ……… ပြ ……… ”
” ရှင်းပြ မနေပါနဲ့ … မမနီလာရယ် …… မမချယ်ရီလည်း … ဒါမျိုး လုပ်လာ တာပါ ”
အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင့်အား မျက်နှာပူပူဖြင့် နီလာခိုင် တယောက် ပြောနေစဉ် စကားမဆုံးလိုက် သက်မျိုးမှ ဖြတ်ပြောလိုက်၏။
” ဟင် …… မောင်လေး …… မင်း …… မင်း …… ဘာပြော လိုက်တယ် ”
ချယ်ရီခိုင် မျက်နှာ ပျက်သွားသဖြင့် နီလာခိုင် နားမလည် နိုင်အောင် ဖြစ်သွား မိပြန်သည်။ ချယ်ရီခိုင် တယောက် မောင်ဖြစ်သူမှာ သူမ လျို့ဝှက် ချက်အား သိနေသဖြင့် ထိတ်လန့် သွား၏။
” ကဲပါ …… မမချယ်ရီရယ် … လူတိုင်း ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ …… ကိုယ်ပေါ့ … လာပါ … ကျနော်တို့နဲ့ အတူတူ …… လိုးရအောင် ”
ထိုစဉ် သက်မျိုး စကားသံ ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။
” အိုရ် …… မောင်လေး …… ငါတို့က …… မောင်နှမတွေလေ …… စကားပြော ဆင်ခြင်ဟာ ”
” မောင်နှမလဲ …… ဘာဖြစ်လဲ …… မမချယ်ရီ ရယ် …… အရေးကြီးတာ …… သူများတွေ မသိအောင် …… လျို့ဝှက် ထားရင် …… ရပါတယ် ”
” ဟာ ……… မေမေ ရှိသေးတယ်လေ … မောင်လေး … မောင်နှမချင်း …… လိုးတာ ……… ဘယ် မအေက ……… ကြည်ဖြူ ပါ့မလဲ ”
” အမေ့ အတွက်က …… မပူပါနဲ့ …… သူ …… ကျနော်တို့ကို ……… အပစ် မပြောပါဘူး …… မသိအောင် လိုးမှာပေါ့ …… ပြီးတော့ … မေမေ ကိုယ်တိုင်တောင် …… ဖိုးဖိုးနဲ့ ……… လိုးနေတာလေ ……… မမတို့သာ ……ကိုယ့်ယောင်္ကျား ကိုယ် ဂရုစိုက် ……… သူတို့ သိရင် မကောင်းဘူး ”
” ဟမ် …… ဘယ်လို ဘယ်လို ……… မေမေက …… ဖိုးဖိုးဇံ နဲ့ ……… ”
” ဟုတ်တယ် …… မမချယ်ရီ ရ …… ကျနော် ပြမယ် ”
သက်မျိုး ကုတင်စောင်းမှ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထရပ်ကာ ချွတ်ချထားသော အင်္ကျီထဲမှ ဖုန်းအား ထုတ်ယူ လိုက်ပြန်သည်။
” ရော့ … ကြည့် ”
” ဟင် … မောင်လေး ……… ဒါ ဒါ ……… ဒါတွေက ”
ချယ်ရီခိုင် မောင်ဖြစ်သူ ဖုန်းထဲမှ ပုံများအား ကြည့်ကာ လက်များ တုန်ယင် လာရ၏။ စကား ဆက်မပြော တော့ပဲ သက်မျိုး မျက်နှာအား လှမ်းကြည့် လိုက်၏။
” ဟုတ်တယ် … ဟိုး အရင် တပတ်က …… ကျနော် ……… မေမေ့ အခန်းထဲ … မုန့်ဖိုး သွားတောင်းရင်း … မထင်မှတ်ပဲ …… တွေ့လို့ ……ခိုးရိုက် ထားတာ ”
ချယ်ရီခိုင် ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ကြည့်နေစဉ် ကုတင်အလယ်၌ ငြိမ်နေသော နီလာခိုင်မှာ အမဖြစ်သူ နောက်ကျော ဘေးမှ ကပ်ကာ သက်မျိုး ဖုန်းအား ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဖုန်းထဲ ကျွန်းကုတင်ကြီးပေါ် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ရင်ခွင်ထဲ ဖင်အပြောင်သားဖြင့် ပေါင်ဖြဲကာ အဖုတ်အား အနိုက်ခံနေသည်။ တပုံပြီး တပုံ ကြည့်မိရာ မိခင်ဖြစ်သူမှာ အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ခွကာ စောက်ဖုတ်ဖြင့် တက်ပွတ်ရင်း ခေါင်းကြီး လှန်တက် နေ၏။
” ဟူးးးး ……… မမဖြင့် ……… မယုံနိုင် သေးဘူး ”
” ဟာ ……… အဲဒီနေ့က …… ကျနော် ရောက်ရောက်ချင်း … အမေ့ အခန်းထဲ သွားတာ … အသံတွေ ကြားလို့ … အသာလေး ချောင်းရင်း …… ဖုန်းနဲ့ ရိုက်ထား လိုက်တာ … ပြီးမှ အပြင် ပြန်ထွက်ပြီး …… နာရီဝက် နေမှ ပြန်ဝင်ပြီး …… မုန့်ဖိုး တောင်းလိုက်တာ ”
ချယ်ရီခိုင်မှာ သက်မျိုး စကားအဆုံး ပုံများ ထပ်ကြည့်ရာ အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင် ဖြစ်သူ အဖုတ်အား ဖြဲယက် ပေးနေပုံများ အထင်းသား တွေ့လိုက် ရတော့သည်။ ပုံတွေ ကြည့်ရင်း ချယ်ရီခိုင် အဖုတ်လေး တင်းလာသလို သက်မျိုး ပေါင်ကြားမှ နီလာခိုင်အား လိုးထားသော လီးမှာ ရမ်းခါ နေ၏။
” မမချယ်ရီ …… ကျနော် …… မနေနိုင် တော့ဘူးဗျာ ”
ကုတင်စောင်း ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖုန်းကြည့် နေသော အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင့် ပေါင်ကြား ပွတ်ပေး လိုက်သည်။
” ဟာ ……… မောင်လေး ”
” ကျနော် …… မမချယ်ရီ ကိုလည်း …… လိုးချင်တာ ကြာပြီဗျာ ”
သက်မျိုး စကားပြောရင်း ချယ်ရီခိုင်အား ကုတင်ပေါ် လှဲချရင်း ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပစ်၏။ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး လေးကြား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအောက် စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်စိုကာ ဖေါင်းကြွ နေသည်။ အဖုတ်လေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ ဖိနမ်းရင်း အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း လေးထဲ အချိုင့် အရာလေး ပေါ်လာသည်အထိ လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးယက် လိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်း ချယ်ရီခိုင်၏ အရည်များနှင့် သက်မျိုး တံတွေးများ ရောကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဂွလေးမှာ အဖုတ်အုံပေါ် ကပ်သွား ရသည်။ ဘောင်းဘီအောက် အရည်ပြား တင်းကာ ခေါင်းထောင် လာသော အစိ လေးအာ ငုံစုပ်စဉ် ချယ်ရီခိုင် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့၏။
” ရှီးးးး ………… ကျွတ် ………… ဘောင်းဘီ ချွတ်ပြီး …… ယက်ကွာ ……… မောင်လေး ”
ချယ်ရီခိုင်မှာ စိုးကျော်အား အလိုးခံလာ သော်လည်း အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင်ဖြစ်အား စောက်ပတ် ယက်ပေး နေသော ပုံများ မြင်ကာ ကာမစိတ် ပြန်ကြွ လာရ၏။ ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်ရှေ့ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ အားမလို အားမရ သံလေးဖြင့် သက်မျိုး ခေါင်းအား ကိုင်ကာ ပေါင်ဂွထဲ ဆွဲကပ်ရင်း ပြောနေ ပြန်သည်။ သူမ လျို့ဝှက်ချက်အား မပေါက်ကြားဖို့ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးအား စိတ်ကျေနပ်ရန် လိုက်လျော ရမည် ဖြစ်သည်။ ဘေးမှ နီလာခိုင်မှာလည်း အမဖြစ်သူနှင့် မောင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း ခုမှ သက်ပြင်း ချနိုင် လိုက်သည်။ အမဖြစ်သူရှေ့ သက်မျိုးနှင့် မောင်နှချင်း လိုးမိရာ ပက်ပင်း မိသွား သဖြင့် စိုးရိမ် ထိတ်လန့် နေသည့် စိတ်များ လျော့ကျသွားရ၏။
” ဟင့် ………… အ ………………… ပြွတ် … ပလပ် …………… အ … အားးးးးး ……… ပြွတ် ……… ပြွတ် ………… ဟင့် …………… ရှီးးးးး ………… အာ ………… အစိလေး ကိုက်နေတာလား ………… ဟင့် ……… အ …… အ …………… အအအအ ”
နီလာခိုင် တယောက် ချယ်ရီခိုင် ကော့ပျံ နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပြတ်တောက် သွားသော ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွ လာတော့သည်။
” ဟို ဟို ……… နီလာလည်း …… မရတော့ဘူး ………… မောင်လေး … ပက်လက် လှန်လိုက် ……… မမ နီလာ တက်လိုးမယ်ကွာ ”
အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲ မက်မက် မောမော ယက်ပေး နေသော မောင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား တွန်းထုတ်ကာ ပက်လက် လှန်လှဲချရင်း လီးအား လေးငါးချက် ဂွင်းတိုက် ပေးကာ တက်ခွ ပစ်သည်။
” ဗျစ် ………… အ ……………… အင့် …………… ဇွိ …………… အားးးး ……………… ဘွတ် ဘွတ် ………… အင့် ………………… အမလေးးး ………… နာတာ ”
နီလာခိုင် အလောတကြီး တက်လိုးပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်ကြပ်နေသော မောင်ဖြစ်သူ လီးကြောင့် အော်နေရ၏။ ချယ်ရီခိုင် မှာလည်း အဖုတ် အယက်ခံရင်း တန်းလန်း ဖြစ်နေရာ ပက်လက်လှန် လှဲနေသော သက်မျိုး မျက်နှာပေါ် နီလာခိုင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တက်ခွ ပစ်သည်။ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေသဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား မချွတ်နိုင်တော့။ ဘောင်းဘီ ဂွလေး ပေါင်ခြံ ဆွဲကပ်ကာ စောက်ပတ်လေး ပေါ်လာ သည်နှင့် သက်မျိုး မျက်နှာပေါ် ဖ်ိကပ် လိုက်သည်။
” အားးးး ………… အားးးး …………… မင်းက ………… ငြိမ်ငြိမ်နေနော် ………… မောင်လေး ………… အ ………… အမလေးးးး …………… မင်း လီးက ……… လိုးရင်း …………… ကြီးလာသလားပဲ ………… ဘွတ် ………… အ ……………… ဗျစ် …………… ရှီးးးးး ……… အအအ ”
သက်မျိုးမှာ တက်လိုးနေသော နီလာခိုင့် နို့အုံအား ဆွဲညှစ်ကာ ဆောင့်လိုးသမျှ ကာမ အရသာလေး ခံရင်း မျက်နှာပေါ်မှ ချယ်ရီခိုင့် စောက်ဖုတ်အား ယက်ပေး နေသည်။ နီလာခိုင် အံလေးကြိတ်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရန် ကြိုးစား နေမိ၏။
” ဗြိ ……… ဘွတ် …………… အားးးး …………… ဇွိ ………… ဖွပ် ………… ဗွတ် ဗွတ် ………… အ ……… အင့် အင့် ……………… ဇွိ …………… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …………… အ ……… အား အားးးးး ………… ကောင်း ………… ကောင်း …………… ကောင်းလာပြီ ……… မောင်လေးရဲ့ ………… အောက်ကနေ …… ပြန်ဆောင့်ပေး ………… အ ………… ရှီးးးး …………… ဘွတ် …………… မမ နီလာ ပြီးတော့မယ် ”
နီလာခိုင့် စကားကြောင့် သက်မျိုးမှာ နို့အုံ ညှစ်ပေး နေရာမှာ ဖင်ကြီးအား မြှောက်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုး တော့သည်။ နီလာခိုင်မှာလည်း လီးအဝင် အထွက် ကောင်းလာကာ ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါ လာအောင် ဖိဖိ ဆောင့်ချနေ၏။
” အားးးးးးးး ………… ပြီး ပြီး ………… ပြီး တော့မှာပါ ………… အင့် အင့် ……… ဗျစ် ……… ဘွတ် ……… ရှီးးးးး …………… ထွက် ပြီ ဟာ ……… အ အ အ အ ”
နီလာခိုင် ပြီးသွားသော်လည်း သက်မျိုးမှာ အောက်မှ ပင့်လိုး ပေးနေတုန်းပင်။ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး သက်မျိုး လီးပေါ်မှ ဆင်းကာ ဘေးနား တစောင်း လှဲရင်း အသက်မျှင်းရှု နေသည်။
” မမချယ်ရီ ……… ကျနော့် လီး ……… ခဏ စုပ်ပေး ပါ့လား ”
” ဟမ် ……… မင်း ……… လူပျိုရော …… ဟုတ်သေး ရဲ့လား ………… ညီမလေး နီလာ ပြီးတာတောင် ……… မင်းက ……… မပြီးသေးဘူး ”
စကားပြောရင်း မောင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ ထရပ် လိုက်သည်။ ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်၏ စောက်ပတ် လေးအား လိုးထားသော လီးအား ကြည့်ရင်း ဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်ချ လိုက်ပြန်၏။ စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်နေသော လီးအား ကုန်းစုပ်ရာ သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖိထား လိုက်တော့သည်။
” အု ……… ဝူးးးး …………… ဖလူးးးး ……………………………… အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် ……… အရမ်း ကြမ်းတာပဲ …… မောင်လေးရယ် ……… အ ဟွတ် ဟွတ် ……… ဝေါ့ ”
ချယ်ရီခိုင် မျက်နာတစ်ခုလုံး နီရဲလာမှ ခေါင်းအား ဖိထားရာမှ လွတ်ပေး လိုက်၏။ သက်မျိုးမှာ ချယ်ရီခိုင်အား စိုးကျော် လုပ်သလို လုပ်ချင်နေသည်။
” ခဏ ……… မမချယ်ရီ … လေးဖက် ကုန်းပေးဦးနော် …… ကျနော် ပြီးတော့မှာပါ ”
” ဟာ … ကြာ ”
ချယ်ရီခိုင် မတတ်နိုင်တော့ ဘေးနား ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်အား တချက်ကြည့်ကာ မောင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ လိုက်လျော လိုက်ရသည်။ သက်မျိုး လီးစုပ်ပေးစဉ် ပေကပ်နေသော နူတ်ခမ်ဒေါင့်မှ အကျိအချွဲများအား လက်ခုံဖြင့် သုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ကုန်းပေး လိုက်တော့၏။ သက်မျိုး အမဖြစ်သူ ဖင်ကြီးအောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူကာ အဖုတ် လေးအား လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ရင်း ဖင်ဝ နီညိုလေးထဲ တံတွေး ထွေးချ လိုက်သည်။
” ဗျစ် ……… အင်း …………… ဇွက် ………… အ ”
တေ့ထားသော လီးအား အဖုတ်ထဲ ဆောင့်သွင်းရင်း တဆက်ထဲ လက်မလေးအား ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိထည့် ပစ်သည်။
……………………………
အခန်း၁၂ဆက်ရန်
တေ့ထားသော လီးအား အဖုတ်ထဲ ဆောင့်သွင်းရင်း တဆက်ထဲ လက်မလေးအား ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိထည့် ပစ်သည်။ ချယ်ရီခိုင် ခေါင်းလေး မော့တက်ကာ ဖင်ရော့ အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ အလိုးခံလိုက် ရ၏။
” ဗျစ် ……… အ ………… ဘွတ် ………… အို့ ……… ဘွတ် ဘွတ် ……… အအ ……… အိုးးး ………… အင်းဟင်း ”
” ကောင်းလား …… မမချယ်ရီ ”
” အင်း ……… တမျိုးလေးပဲ ”
ချယ်ရီခိုင် ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်ရှေ့ မရှက်နိုင် တော့ပေ။ စကားပြောရင်း ရှေ့ကိုယ်လုံး ဝတ်ကာ ဖင်ကြီး ထောင်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လီးဝင်လာချိန် လက်မလေး ထုတ်ပေးပြီး လီးပြန်ထုတ်ချိန် လက်မအား ဖိသွင်းလိုက်သဖြင့် ချယ်ရီခိုင်မှာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော အဆက်မပြတ် အလိုးခံသလို ဖြစ်ရာ ကာမ စည်းစိမ်လေး ထူးကဲ နေရ၏။ အပြုစု အယုယ ကောင်းသော မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက်အား ကြိတ်ပြီး အားရကျေနပ် နေမိသည်။ ထိုချိန် သက်မျိုးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လက်မအား ထုတ်ကာ တံတွေး ထပ်ထွေးရင်း လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်အား ပူးပြီး ထိုးထည့် ပစ်၏။
” ဇွက် …… ပလွပ် ………… အ ………… နာတယ် …… မောင်လေး ”
” ခဏပါ ……… မမချယ်ရီရဲ့ ……… နောက်တော့ ကောင်းလာမှာ ”
” အားးးး ……… မမ ……… မခံနိုင်ဘူး ……… အဖုတ်ထဲလည်း ……… မင်းလီးက ……… အပြည့် ……… ဖင်ထဲ … လက်၂ချောင်း ထည့်တော့ … အောင့်ပြီး နာတယ် ……… အမလေးးးး ……… ထုတ်ထုတ် ”
သက်မျိုးမှာ ချယ်ရီခိုင့် စကားကြောင့် လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်၂ချောင်းဖြင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်း အထုတ်သွင်း လုပ်ပေး နေသည်။ လက်၂ချောင်းအား အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အကျိအချွဲများ ကော်ယူလိုက် ဖင်ထဲ ပြန်ထည့် လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်း အဝင်ချော လာတော့၏။
” ဇွက် ……… အ ………… ဇွိ …………အင်း ဟင့် ………… ဇွိဇွိ ………… အ အ ………… ကောင်းလာပြီ မလား ”
” အင်း …… တအား မလုပ်နဲ့ဦး ”
” မနာအောင် … ကျနော် လုပ်တတ်ပါတယ် … မမချယ်ရီရယ် ”
စကားဆုံးသည်နှင့် သက်မျိုးမှာ ချယ်ရီခိုင်၏ ဖင်ပေါက် လေးထဲ လီးထိပ်အား တေ့ကာ ဖိထည့် လိုက်သည်။
” အားးးး အမလေးးးး ………… သေပါပြီ ………… နာတာ …… ဟင့် ဟင့် ………… ပြန်ထုတ် ……… မင်းလီးက …… အတုတ်ကြီးဟ ”
သက်မျိုးမှာ ဒစ်ကြီးမြုပ်ရုံ သွင်းပြီး ရပ်ထားကာ ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ အဖုတ်ထဲ မသိသာ သော်လည်း ဖင်ထဲ လီးဝင်မှ မောင်ဖြစ်သူ လီးမှာ သိသိသာသာ တုတ်ကြောင်း သိလာရ၏။ ဖင်ပေါက်လေး နာကျင်နေပြီး စပ်ဖျင်းဖျင်း အထိ အတွေ့ကြောင့် ချယ်ရီခိုင် ငိုသံ ပါလာတော့၏။ သို့သော် ခဏအကြာ သက်မျိုးမှာ လီးတဝက်ခန့် ချော့သွင်းရင်း ပေါင်တံ ရှေ့ခြမ်းမှ လက်အား ဝိုက်သွင်းကာ စောက်စ်ိလေးအား ဖိချေ ပေးလိုက်သည်။ စောက်စိလေး ချေပေးသည်နှင့် ကာမ စိတ်ကြောင့် ဖင်ဝမှ နာကျင်မှု့ သက်သာလာပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ လျော့ချ ပစ်လိုက် တော့သည်။ ချယ်ရီခိုင် ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်နှင့် သက်မျိုးမှာ လီးအရင်းထိ ထပ်သွင်း ပစ်၏။
” အ ………… အီး …………… ရှီးးး ……… ရှီးးးးး ……… ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ် ……… အီး ”
ဖင်အား တချက်ချင်း လိုးနေရာမှ ချယ်ရီခိုင်ဆီမှာ နာကျင်မှု့ ဝေဒနာများ ပျောက်ကွယ် သည်နှင့် တရစပ် လိုးတော့သည်။ ချယ်ရီခိုင်မှာ နာကျင်ခြင်း တဝက်နှင့် အတူ လီးအရသာ လေး ဒွန်တွဲ ခံစားရင်း အဖုတ်ထဲမှ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာရ၏။
” ရှီးးးးး ………… အားးး အားးးးးး ………… မမ ပြီးပြန် ပြီဟာ ……… အားဟား ……… ရှီးးး ရှီးးးးးးး ”
ခဏအကြာ သက်မျိုးလည်း ချယ်ရီခိုင်၏ ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ ညှစ်သည့် ဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့။ လီးတံ တလျှောက် ကျင်စိမ့်လာကာ လရည်များ ဖင်ထဲ ပန်းထုတ် ပစ်တော့သည်။ ချယ်ရီခိုင်တို့ ညီမ ၂ယောက် အနား ရသော်လည်း သက်မျိုးမှာ ညနေပိုင်း အထိ မနားရပေ။ ညီအမ ၂ယောက် တက်ညီလက်ညီ ဖြင့် ဝိုင်းလိုး ပေးရာ နွမ်းနယ် နေခဲ့၏။
” ရော့ … မောင်လေး စား ”
ညနေပိုင်း မောင်နှမ ၃ယောက် ခန္ဓာကိုယ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီးသည်နှင့် သက်မျိုးအား ညီအမ ၂ယောက် ထမင်း ခွံ့ကျွေး နေကြသည်။
” မောင်လေး … ဟိုကိစ္စ … မမတို့ ၃ယောက်ပဲ … သိပါစေနော် ”
နီလာခိုင် ထမင်းခွံ့နေစဉ် ချယ်ရီခိုင်မှာ သက်မျိုး ပန်းကန်ထဲ ဟင်းထည့်ကာ သူမ လျို့ဝှက်ချက်အား တခြားသူ မသိစေရန် ပြောဆို နေ၏။
” အင်းပါ … မမချယ်ရီရဲ့ … ဒါနဲ့ ကျနော် နားမလည်လို့ … မေးလို့ရမလား ”
” မေးလေ … မမ ချယ်ရီ … အမှန်တိုင်း ပြောပြမှာပေါ့ ”
” မမချယ်ရီရဲ့ … ယောင်္ကျား ကိုဇော်ထွန်း ကလည်း …… ဟို ဟို … လုပ်နိုင်ရဲ့ သားနဲ့ … ဘာ လို့ ……… ”
” အော် … ကိုကိုကျော် နဲ့ မမ ဖြစ်တာတွေ … သိချင်တာ မလား ”
” ဟုတ် ”
” အင်း … အဲဒါ ပြောရင် …… မေမေ့ ကိစ္စတွေ ပါလာနော့မယ် … ၂ယောက်လုံး နူတ်လုံနော် … မမ ပြောပြပါ့မယ် ”
သက်မျိုးလည်း ချယ်ရီခိုင့် စကားအဆုံး ထမင်းလက်စ သတ်ကာ နားထောင် နေတော့သည်။
” မမ ကျောင်းပြီးတော့ … အဖေ့ အထည်စက်ရုံ ဝင်လုပ်ရင်း … ကိုကိုကျော်နဲ့ ရင်းနှီးသွားတယ် … ကိုကိုကျော်ကလည်း … စက်ရုံနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အလုပ်တွေ … မမကို သင်ပေးတာပေါ့ … တဖြည်းဖြည်း မမတို့၂ယောက် ဖွင့်သာ မပြောကြတာ … သံယောစဉ် ဖြစ်နေကြပြီ … တရက်ကျ … မေမေနဲ့ ကိုကိုကျော် … စကား နည်းနည်း များကြတယ် … မကြာပါဘူး ကိုကိုကျော်က … မမကို ချစ်ခွင့်ပန်တော့ တာပဲ … ချစ်သူ ဘဝရောက်တော့ … ကိုကိုကျော် က ဖေဖေ မဆုံးခင် သူနဲ့ မေမေ မှားခဲ့တဲ့ အကြောင်း … မမကို ဝန်ခံရင်း ပြောပြရှာတာ … မမလည်း ယူကျိုးမရပေါ့ … ချစ်သူက မအေနဲ့ ပက်သက်ဖူးသူ ဖြစ်နေတာလေ … နောက်ဆုံး မေမေက … မမနဲ့ အသက်ကွာတဲ့ ကိုကိုကျော့်ကို … သဘော မတူဘူး ပြောပြီး … ကိုဇော်ထွန်းနဲ့ ပေးစားဖို့ ဇွတ် စီစဉ် တော့တယ် … အဲဒီမှာ ကိုကိုကျော်က … ပေါက်ကွဲ တော့တာပေါ့ … မမကို နောက်ဆုံး အနေနဲ့ … အတူနေချင်ကြောင်း … ဇွတ်ပူဆာတယ် … ပြီးရင် အဝေးထွက်သွားမယ် ပြောနေတာ … မမလည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး … ကိုကိုကျော် ထွက်သွားရင် … စက်ရုံက လုပ်ငန်း ရပ်သွား တော့မှာ … မေမေကလည်း … သူနဲ့ ပက်သက်ဖူးတဲ့ ယောင်္ကျားမို့ … မမနဲ့ မပေးစားချင်တာလား … အသက်ကွာလို့လား … မမ မစဉ်းစား တတ်ဖူး … နောက်ဆုံး မမလည်း ကိုကိုကျော့် ဆန္ဒကို လိုက်လျော ပေးမိတာပေါ့ … အဝေး ထွက်မသွားဖို့ မမကို စက်ရုံ အုပ်ချုပ်တဲ့ ပညာ ဆုံးခန်း တိုင်အောင် သင်ပေးဖို့ …… တောင်းဆို လိုက်တယ် … အဲဒီမှာ … ကိုကိုကျော်က … မမကို ဆက်ဆံတိုင်း … မေမေ့ကို နာကြည်းစိတ်နဲ့ … မိုက်မိုက် ရိုင်းရိုင်းတွေ ပြောပြီး ဆက်ဆံတော့တာ … မောင်လေး အမြင်ပဲလေ … ထူးခြား တာက … မမကိုယ်တိုင်လည်း … ကိုကိုကျော်နဲ့ကျ … အဲလိုတွေ နှိပ်ဆက်ခံပြီး … ဆက်ဆံတာမျိုး … နှစ်ချိုက် နေမိတယ် … အမြဲတော့ မဟုတ်ပါဘူး … ၁လ ၁ကြိမ်လောက်ပါ … ဒီနှစ်ကုန်ရင် … ကိုကိုကျော်လည်း … ဖေဖေ့ လုပ်ငန်းကို … မမဆီ အကုန်လွဲပေးပြီး … ထွက်သွား တော့မှာ ”
” အော် … မမချယ်ရီနဲ့ ကိုကိုကျော့် … အဖြစ်ကလည်း … နီးမလိုနဲ့ … ဝေးခဲ့ကြတာပေါ့ ”
ချယ်ရီခိုင့် စကားအဆုံး နီလာခိုင်မှာ ဘေးမှ နားထောင်ရင်း ဝင်ပြောလိုက်တော့သည်။
////////////////////////////
၂ပတ်ခန့် အကြာ နီလာခိုင် လင်တော်မောင် ခရီးထွက်ပြီး နောက်ရက် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦး အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာပြန်၏။ ခြံစောင့် တံခါး လာဖွင့် ပေးသည်နှင့် ကားဂိုဒေါင် နားထိ မောင်းဝင်လာကာ ကားစက်ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့၏။ ဧည့်ခန်း ထဲ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ကာ စားပွဲခုံပေါ် ကိုင်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်နှင့် ကားသော့ တင်ရင်း အိမ်အနောက်ဖက် မျက်လုံး ကစားကြည့်ရာ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းရှေ့ ကုန်းကုန်း ကွကွ ဖြစ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ လှမ်းအော် မေးမယ် လုပ်ရင်း ကျောင်းပိတ်မှ အိမ်ပြန် လာသော မောင်ဖြစ်သူအား စချင် လာသဖြင့် ခြေဖွဖွ နင်းကာ အနားတိုးကပ် လျှောက်လာခဲ့၏။ သို့သော် အနားရောက်သည်နှင့် သူမကိုယ်မှ ရေမွှေးနံ့ကြောင့် သက်မျိုးမှာ သိရှိသွားပြီး နောက်လှည့်ကာ အသံနှိမ့် ပြောနေတော့သည်။
” ရှုးးး ………… အသံ မထွက်နဲ့နော် ……… မမနီလာ …… အသာလေး ကြည့် ”
နီလာခိုင်မှာ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုး ကိုယ်လုံး ဖယ်ပေးသဖြင့် အိပ်ခန်း တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်တော့၏။
” ဟာ ”
” အသံ မထွက်ပါနဲ့ဆို … မမနီလာ ကလည်း ”
နီလာခိုင် မျက်လုံးလေး ပြူးကာ ပါးစပ် ဟောင်းလောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ သက်မျိုး သတိပေး သဖြင့် သူမ ပါးစပ်လေး သူမလက်ဖြင့် ပိတ်ထား လိုက်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် အဖိုးဖြစ်သူ သားအဖ ၂ယောက်လုံး ခန္ဓာကိုယ်တွင် အဝတ်စားများ မရှိကြတော့။
” လာ … အဖေ …… သင်ပေးမယ် … ကြည့်ထားနော် ”
ကုတင်ပေါ် ဒူးထောင် ပေါင်ကားလေး ထိုင်နေသော ဒေါ်တင်တင်ဦး စောက်ပတ်ထဲ လက်ခလယ်ဖြင့် လေးငါးချက် အထုတ်သွင်း လုပ်ကာ လက်ချောင်း လေးအား ဆွဲထုတ်ရင်း ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြ လိုက်သည်။ လက်ချောင်း ထိပ်လေးအား လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးစွကာ လက်အရင်းမှ ထိပ်ထိ ပတ်ပတ်လည် လျှာဖြင့် ယက်ပြ နေ၏။
” ဘာမှ မခက်ပါဘူး … သမီးရယ် … လာ စုပ်ကြည့်လှည့် ”
ဦးထွန်းဇံ ကုတင် ခေါင်ရင်းဘက် ကျောမှီထိုင်ကာ ခြေဆင်းလျက် ပုဆိုးလှန်ကာ ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲထား ပေးသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် ကုန်းကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအား လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ဆွဲလိုက်၏။ လီးထိပ်ရှိ ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေကာ နူတ်ခမ်းနား ရောက်လာသည်။ လီးနံ့ ခပ်ညှီညှီလေး နှာခေါင်းဝ တိုးဝင်လာရာ အသက်အောင့်ရင်း လီးစုပ်ရန် တွန့်နေ မိသည်။
” စုပ်ကြည့်လေ …… သမီး ”
” ဟုတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ဒစ်ကြီးအား မဝံမရဲဖြင့် ငုံကြည့် လိုက်၏။
” ရဲရဲ စုပ်ပါ …… သမီးရဲ့ ……… ရှီးးးးးးး ……… နွေးသွားတာပဲ …… ခုနက ……… အဖေ …… လုပ်ပြသလို ……… လုပ်ပြီး ………… ထိပ်ကို …… စုပ်ကြည့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ငယ်ငယ်က ချိုချဉ် စုပ်သလို ဒစ်အား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း လီးအရည်ပြားအား လျှာထိပ်လေးနဲ့ မရဲတရဲ ပတ်ယက် ပေးနေသည်။ ပါးစပ်ထဲ အသားစိုင် အနုလေးနှင့် ပွတ်တိုက်နေရာ ဖေါ်မပြနိုင်သော ကာမ အရသာလေး ဖြစ်ပေါ် လာ၏။ ခုမှ လီးစုပ်ရသည့် အရသာအား ခံစား သိရှိ လိုက်သည်။
” ရှီးးးးးး ………… အင်း ………… ရှီးးးးး …… သမီးလေးက …… စုပ်တတ်သားပဲ …… ကောင်းလိုက်တာ ………… ဟင် ……… အ ……… အ ………… လဥ တွေပါ …………… စုပ်ပေး တာလား ……… အားဟား …………… ဟူးးးးး ရှီးးးးးးး …………… တတ်လိုက်တာ ……… သမီးရယ် ……… အင်း ……… လီးကို ကိုင်ပြီး ………… ဂွင်းထုပေးးးး ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားသည့်တိုင် လီး တခါမှ စုပ်မပေးခဲ့ဖူးပေ။ ခုချိန် သူမ လီးစုပ်ပေးသည်ကို ဖခင်ဖြစ်သူ မှ အားရ ကျေနပ် နေသဖြင့် အားတက် လာကာ လဥ ၂လုံးအား ဦးထွန်းဇံ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ကျုံ့ဝင်နေအောင် ဖိစုပ်တော့၏။
” အင့် …………… သမီးရယ် ………… ဒီတိုင်းဆို ……… စောက်ပတ်လေး မလိုးရပဲ ……… အဖေ့ … လီးကြီး ……… သမီး ပါးစပ်ထဲ …… ပြီးသွား လိမ့်မယ် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ စုပ်သပ် ညည်းရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ နဖူးပေါ် ကျရောက်နေသော ဆံနွယ်များအား လက်ဖြင့် ဘေးသို့ သပ်ချပေးကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးထဲ မြုတ်နေသော လီးအား အရသာခံပြီး ကြည့်နေ လိုက်သည်။ လီးတံသာ မက လဥများကိုပါ စုပ်ပေး နေသဖြင့် အားရ ကျေနပ် နေတော့၏။
” တော်တော့နော် …… သမီး …… ဒီဘက် ဘေးနား ……ပက်လက် လှဲလိုက် … ဒီတခါ … ဖေဖေ အလှည့်ပေါ့ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ပက်လက် လှဲချသည်နှင့် ပေါင်တံလေး ဖြဲမြှောက်ကွေး လိုက်ရာ အမွှေး မဲမဲကောက်ကောက် လေးမျာ ဖုံးအုပ်ထားသည့် စောက်ဖုတ်အား ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူကာ ကုန်းယက် ပေးလိုက်သည်။ ၅မိနစ်ခန့် ယက်ပေးပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လျက် အနေထားဖြင့် တအားအား ညည်းကာ လိုးနေကြ၏်။ ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖျက် အနေထားမို့ ဒူးထောင် ပေါင်ကား ထားသော မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီး ဝင်ထွက် နေပုံကို အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။
” အားးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… အဖေရယ် ……… လိုး လိုး …………… အင်း ………… ဆောင့် လိုး စမ်း ပါ ……… အဖေရဲ့ ………… အ ………… အ ”
နီလာခိုင် အံအော မှင်သက် နေမိသည်။ ပုတီး တကိုင်ကိုင် ဖြင့် ဘုရားစာ အမြဲရွတ်နေသော မိခင်ဖြစ်သူ ပါစပ်မှ ဒီလို စကားလုံးမျိုး ထွက်လာ မည်ဟု ထင်မထားပေ။
” အင်းပါ ……… သမီးရဲ့ ……… ဒီလောက် လိုးပေး နေတာကို …… အားမရဘူးလား …… အင့် အင့် ”
ထူးဆန်းသော မြင်ကွင်းမို့ နီလာခိုင် အကြည့် မရွေ့နိုင်ပဲ ကြည့်နေသလို နောက်ကျော ဘက်မှ သက်မျိုးမှာလည်း အမဖြစ်သူ ပုခုံးအား ကိုင်ရင်း ကြည့်နေရာ ဖင်ကြားထဲ လီးက ထောက်မိနေ၏။ အိပ်ခန်းထဲ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် အဖိုးဖြစ်သူတို့ လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း နောက်ကျော ဘက်မှ မောင်ဖြစ်သူက ဖင်ကြား လီးဖြင့် ထောက်နေ သဖြင့် နီလာခိုင် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာရသည်။
သက်မျိုးမှာလည်း သတိလက်လွတ်ဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက် နေသည်ကို ကြည့်ရင်း အမဖြစ်သူ ဖင်ကြားထဲ ဆောင့်ထိုး နေ၏။ နီလာခိုင်လည်း ရှေ့မှ မြင်ကွင်းအား အာရုံ ကပ်နေကာ ဖင်ကြီး ဘေးရမ်းလိုက် ကော့ထိုးလိုက်နှင့် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက် လာတော့၏။
……………………………
အခန်း၁၃ဆက်ရန်
” မမနီလာ … ကျနော် တအားတင်းနေပြီ … လီးကို … ခဏ စုပ်ပေး ပါ့လား ”
သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား နောက်မှ လက်ဖြင့် ဝိုက်သွင်း ပွတ်ပေးရင်း နားနား ကပ်ပြောကာ လည်ပင်းအာ နမ်းရှိုက်ရင်း လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်၏။
” ဒီ … ဒီနား …… ဖြစ်ပါ့မလား ”
” ဖြစ်ပါတယ် … ဖိုးဖိုးနဲ့ မေမေ လိုးရင် … ၂ချီလောက် နားနားပြီး … လိုးကြတာ … မမနီလာ … ထိုင်လိုက်နော် ”
နီလာခိုင် ဘာပြောရမှန်း မသိပေ အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းကြောင့် အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားနေရသည်။ သင့်တော်သည် မသင့်တော်သည် ထက် လတ်တလော ကာမစိတ်ကြောင့် မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်း တံခါးဝတွင် မောင်ဖြစ်သူဘက် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။ သက်မျိုးမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ပုဆိုး ခြေရင်း ပုံကာ အမဖြစ်သူ မျက်နှာနား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျှော့ကြိုးအား အောက်ဆွဲချပြီး လီးအား ထုတ်ပေး လိုက်တော့သည်။ နီလာခိုင် တယောက် အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား မိခင်ဖြစ်သူ စုပ်ပေးသည့် ပုံရိပ်များ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် လာကာ သက်မျိုး ပေါင်ကြားမှ လီးအား စုပ်လိုက် သူမ အဖုတ်လေးအား လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်လိုက်နှင့် ကာမ အရသာလေး ထိထိမိမိ ဖြစ်လာရ၏။ လင်မယား သဘာဝ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ဖူးသော်လည်း မိခင်ဖြစ်သူနှင့် အဖိုးဖြစ်သူတို့ လိုးနေသည့် အိပ်ခန်းဝ၌ မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် လီးအား စုပ်ပေးစဉ် ခံစားမှု့ ပြင်းထန်ကာ အရသာ ထူးကဲ နေမိသည်။
” ရှီးးးးး …………… အားးးးးး …………… စုပ်တတ်လိုက်တာ ……………… မမ နီလာရယ် ……… အရမ်း ကောင်းတယ်ဗျာ ”
” တိုးတိုး လုပ်ဟာ … မောင်လေး … အထဲက … မေမေတို့ ကြားသွားမယ် ”
နီလာခိုင်မှာ သက်မျိုး အသံထွက် ညည်းနေသဖြင့် လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ သတိ ပေးနေမိ၏။
” အမေတို့ … သူတို့ဟာ သူတို့ … အာရုံကပ်နေတာပါ …… မမနီလာရယ် … အ ……… အားးးး ………… တော်ပြီ ……… တော်ပြီ ………… ပြီးသွား လိမ့်မယ် … အိမ်အပေါ်ထပ် … တက်ပြီး လိုးကြဆို့ ”
” ဟင် ………… ကျွတ် …………… လုပ်လေ ……… အဖေ ရဲ့ ……… ဘာလိ့ု ချွတ်ပစ်တာလဲ … ဟင့် ”
ထိုစဉ် အိပ်ခန်းထဲမှ မိခင်ဖြစ်သူ ကာမဒေါသ သံလေး ပီပီသသ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ၂ယောက်သား ထရပ်ပြီး ပြန်ကြည့် မိပြန်သည်။ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံမှာ အပေါ်မှ ခွလိုးရင်း ရုတ်တရက် အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ချွတ်ပစ် လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။
” သမီး … ဖင်ကြီး ……… ကြည့်ပြီး …… လိုးချင် ……… လာလို့ ……… ကုန်းပေးပါလား ”
” ဟာ … အဲလိုကြီး ……… မလုပ်ပေး တတ်ပါဘူး …… အဖေ ရဲ့ ”
” မရှက်ပါနဲ့ …… သမီးရယ် …… သမီး ဖင်ကြီးက ………မတ်တပ် ရပ်ရုံနဲ့ ………ကော့ထွက် နေတာ …… အဖေဖြင့် …… ကုန်းခိုင်းပြီး … လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ ”
” ဟင် ……… အကြာကြီး … ကြည့်ပြီး … မလုပ်ရ ဘူးနော် … သမီး ရှက်တယ် ”
” အင်းပါ … သမီးရယ် …… ခဏလေးပါ ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး အဖုတ်ထဲမှ ထုတ်ထားသော လီးအား ဆွရင်း ဖင်ကြီးအား ကြည့်ပြော နေတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် အိပ်ယာခင်းပေါ် မျက်နှာ ဖွက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ ကုန်းပေး လိုက်ရ၏။
” လှလိုက်တာ … သမီးရယ် … နီနီ ဖင်ထက် … သာတယ် … အိကား နေတာပဲ ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး စိတ်ထဲ ဘဝခိုက်ကာ မသိမသာလေး ဖင်အား ကော့ပေး ထားလိုက် တော့သည်။ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သော်လည်း မိန်းမ ဘဘာဝ ညီမဖြစ်သူ အပျိုကြီး ဖင်ထက် သာကြောင်း ကြွားချင်စိတ်လေး ဝင်လာမိ၏။
” ဟာ … အဲလို … ဖင်ကို မယက်နဲ့ …… အဖေ ရဲ့ ………သမီး မနေတတ် …… တတ် ………………တတ် …………… ဟင့် ……………… ကျွတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ဖင်ကြီး ကော့ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး အဖုတ်ထဲ ဝင်လာမည်ကို စောင့်နေစဉ် ဖင်ဝ နီတာရဲ လေးအား ယက်ခံရသဖြင့် ခါးလေး တွန့်လိမ် နေရသည်။ အလိုးခံရင်း တန်းလန်းမို့ တခဏ ပြတ်တောက် သွားသော လီးအရသာအား အမြန် ပြန်လိုချင်မိ၏။ သားအဖချင်း အလိုး ခံနေသော်လည်း ဖင်ကြီး ကုန်းမပေးချင်။ လင်ဖြစ်သူ နှင့်တောင် လင်မယား သဘာဝ အောက်က ထမိန် လှန်ပေးရင်း ရိုးရိုးသာ အလိုးခံခဲ့၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ နှင့်မှ လီးစုပ်ရ ဖင်ကုန်းပေးရ နှင့် အရှက် ကုန်နေမိသည်။ တွေးရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက် လာရ၏။
အပျိုဘဝ ထဲက ညီအမချင်း မမြင်အောင် ဖုံးကွယ် ထားခဲ့သော ဖင်ကြီးအား လင်ဖြစ်သူတောင် ကုန်းမခံခဲ့ပေ။ ကာမစိတ်ကြောင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ရှေ့ ကုန်းပေးရင်း ရှက်သွေး ဖြာနေရသည်။ ဦးထွန်းဇံမှာ ဖင်သားစိုင် ကြွက်သားများ အနည်းငယ် လျော့နေ သော်လည်း အထက် ကော့တက် နေသော ဒေါ်တင်တင်ဦး ၏ ဖင်အား မက်မက်မောမော ကုန်းယက် ပေးကာ ဖင်ပေါက် လေးအား တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေပြန်၏။
” လုပ်လေ …… အဖေ ရဲ့ …… သမီး ယားလှပြီ …… ဟင့် ”
ဒုတိယ အကြိမ် ဒေါ်တင်တင်ဦး ဆီမှ စကားသံ ထွက်ပေါ် လာသည်နှင့် ရှက်စိတ်ပိုကာ စိတ်ပြောင်း သွားနိုင် သဖြင့် ဦးထွန်းဇံမှာ ဖင်ဝလေးထဲ နှာခေါင်း မြုပ်ကာ အားရပါးရ နမ်းရှိုက်ပြီး မျက်နှာ ခွာလိုက် တော့သည်။ သမီးဖြစ်သူ ဖင်ကြီး မျက်စိရှေ့ ကုန်းပေးနေသဖြင့် ရမ္မက် စိတ်များ ပိုကြွ နေမိ၏။ ဘယ်လက်ဖြင့် ခါးသေးကျဉ် လေးအား ဖမ်းထိန်းကာ ညာလက်ဖြင့် လီးအား ကိုင်ပြီး ဖင်ဝ နီညို လေးအောက် စူထွက် နေသော စောက်ဖုတ်ထဲ ဖိထိုးလိုက်သည်။
” ဘွတ် …………… ဗျစ် ………… ဘွတ် ဘွတ် ………… ရှီးးးးးး ………………… သမီး ဖင်ကြီးက ……… လှလိုက်တာ ………… သမီးရယ် ………… နင့်အမေ ………… ငယ်ငယ်က ………… အတိုင်းပဲ ………… အင့် ………… ဘွတ် …………… ဖွပ် ဖွပ် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ စကားပြောရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦးအား အလိုး မပြတ်ပေ။ တချက်တချက် ဖင်အား ကိုင်လိုးရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ကြည့်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲ ထိထိမိမိနှင့် ချိတ်ဆွဲ နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးကြောင့် ဆောင့်လိုးတိုင်း ခေါင်းလေး မော့တက် နေရသည်။
မြင်ကွင်းမှာ နီလာခိုင်တို့ မောင်နှမ အိမ်အပေါ် မတက်နိုင်အောင် ဆွဲဆောင် ထားနေသည်။ နီလာခိုင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဘယ်လက်ဖြင့် သက်မျိုး လီးအား ဂွင်းတိုက် မပျက်စေပဲ လွတ်နေသော ညာလက်ဖြင့် သူမ အဖုတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှ ဖိပွတ် နေရ၏။ သက်မျိုးမှာလည်း အိပ်ခန်းထဲမှ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် အဖိုးဖြစ်သူ လိုးနေပုံအား ကြည့်လိုက် ဘေးနား အမဖြစ်သူမှာ သူ့အား ဂွင်းထုပေးရင်း အဖုတ်လေး ပွတ်နေသည်ကို ကြည့်လိုက်ဖြင့် လီးတချောင်းလုံး ယားယံ လာတော့သည်။
” အားးးး ရှီးးးးး ………… ထွက်တော့မယ် ……… ထုထု ”
သက်မျိုး စကားကြောင့် နီလာခိုင်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ကြည့်နေရာမှ မောင်ဖြစ်သူ လီးဆီ အကြည့်ရွေ့လိုက် ပြန်၏။ သူမ လက်ဖဝါးထဲ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် လီးအရည်ပြား သွေးတိုးလာစဉ် ဒူးထောက် ထိုင်ချရင်း လီးထိပ်အား စုပ်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ရင်း ထုပေးရာ အချက်၂၀ ကျော်ကျော်တွင် သက်မျိုး လီးထိပ်မှ လရည် ပျစ်ပျစ်များ သူမ အာခေါင် ထဲထိ တိုးဝင် လာတော့၏။ လရည်များ မျိုချရင်း အဖုတ်လေး တင်းလာသဖြင့် သက်မျိုး လီးအား ထုပေးသော လက်ဖြင့် ပေါက်ဂွလေး ဖိပွတ်ရာ တဆက်ထဲ လိုလို နီလာခိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ထမိန်ထဲ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်ရသည်။
” ပြီးပြီ … ထထ … မမနီလာ … ကျနော်တို့ …… အပြင်ခဏ ရှောင်နေရအောင် ”
သက်မျိုး စကားကြောင့် နီလာခိုင်မှ ထရပ်ရင်း မောင်နှမ ၂ယောက် အိမ်ပြင် ထွက်လာ ခဲ့ကြသည်။
” မမနီလာ ”
” ဘာလဲ ”
” နောက်က … ထမိန် ကွက်နေပြီ ”
” ဟင် ”
နီလာခိုင် တယောက် သူမ ကားလေးပေါ် တက်ခါနီး သက်မျိုး လှမ်းပြောသဖြင့် ဖင်အား နောက်ပြန်စမ်းကာ ထမိန် လှည့်ဝတ် လိုက်ရ၏။ နီလာခိုင် ထွက်သွား ပြီးသည်နှင့် သက်မျိုးလည်း ဆိုင်ကယ်ဖြင့် အပြင် ထွက်ကာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားထိုင် နေလိုက်သည်။ နာရီဝက် အကြာ အိမ်ပြန်လာရာ ဧည့်ခန်းထဲ အဖိုးဖြစ်သူ နှင့် မိခင်ဖြစ်သူတိ့ု ထိုင်နေ သည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။
” ဟော …… သားလေးတောင် … အဆောင်က ပြန်လာပြီ … သမီး နီလာခိုင်လည်း … ခုနမှ … ရောက်တာ … သူအိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီ ”
သက်မျိုး ဝင်လာသည်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံ ကြားလိုက် ရသည်။ အနား ဝင်ထိုင်စဉ် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာလေး နွမ်းနယ်နေကာ ခန္ဓာကိုယ်မှ ချွေးနံ့နှင့် အတူ သေးနံ့လေး ရရှိနေ၏။
” ဟုတ် အမေ … ဖိုးဖိုးရော … ရောက်နေတာလား ”
မိခင်ဖြစ်သူအား ပြောရင်း အဖိုးဖြစ်သူအား လှမ်းနူတ်ဆက် လိုက်ပြန်သည်။
” အေးကွ … ဖိုးဖိုးလည်း … အစောလေး ကမှ …… ရောက်တာ … မင်းတို့ မောင်နှမ နဲ့ သိပ်မကွာပါဘူး ”
ဦးထွန်းဇံ စကားကြောင့် သက်မျိုး ရယ်မိသလို ဖြစ်ရာ ထိန်းထား လိုက်ရသည်။
” သား … ခဏ နားပြီး … အမေ့ကို …… စျေးလိုက်ပို့ဦး … ဟင်းချက်စရာ ဝယ်ရင်း … သားကြိုက်တဲ့ ဟာ ချက်ကျွေး မလို့ ”
” ဟုတ် … အမေ ”
” အဖေလည်း … ညစာ … စားပြီးမှ ပြန်နော် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သက်မျိုးအား ပြောရင်း ဖခင်ဖြစ်သူပါ တဆက်ထဲ ပြောလိုက်တော့၏။
” ဒါဆို … သား …… မမနီလာနဲ့ … စကားသွားပြော ဦးမယ် … အမေ ရေချိုးဦးမှာ မလား ”
” အေး … သွားသွား … အမေ ရေချိုးပြီး လှမ်းခေါ် လိုက်မယ် ”
သက်မျိုး မိခင်ဖြစ်သူအား ပြောပြီး ဧည့်ခန်းမှ ထရပ်ကာ နီလာခိုင် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာ လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲကာ ဖုန်းကြည့်နေသော အမဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
” မမနီလာ … အခြေနေ ”
” ခ်ခ် … ငါပြန်လာတော့ … အမေတို့ ပြီးကာစ … ထင်ထယ် … အခန်းထဲက ထွက်တော့ … အမေ ထမိန် … အထက်ဆင်က … အောက်ရောက် နေတာ ”
” ဟမ် … ခိခိ ”
” အဖိုးကို … နှိပ်ပေး နေတာတဲ့ … အဖိုးက … ခပ်တိုးတိုး ကပ်ပြောမှ … ပုတီး ယူလိုက်ဦးမယ် ဆိုပြီး … အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ရင်း … ထမိန် အထက်အောက် … ပြန်လဲ ဝတ်လာတယ် ”
” အမေ ကလည်း … အဖိုးနဲ့ တွေ့ရင် … မလွယ်ဘူး နော် ”
” အင်း … ဖိုးဖိုးဇံ ကလည်း … ဒီအရွယ် ထိ …… သန်တာဟာ ”
” သူတို့ ကြည့်ပြီး … ကျနော်တောင် … မလိုး လိုက်ရဘူး ”
စကားပြောရင်း သက်မျိုးမှာ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း အမဖြစ်သူ ပေါင်ဂွလေး လှမ်းကြည့်နေ၏။
” မယ့်လေး … မမနီလာလဲ … ဒီမှာ ညအိပ်မှာ … မင်းလည်း … ဒီ၂ရက် နေမှာ မလား … ညကြမှ … လုပ် ”
” ညကြ … မမချယ်ရီရော … အတူလိုးဦးမယ် ”
” ခ်ခ် …… မင်းကလေ … ရလေရလေ …… အိုတစ္ဆေ သိလား …… မမချယ်ရီ က … ခု … စက်ရုံမှာ … ညနေကြ … သူ့ယောင်္ကျား … ကိုဇော်ထွန်း ပြန်လာမှာ … မရလောက်ဖူး ”
နီလာခိုင့် စကားအဆုံး သက်မျိုးမှာ ထမိန် အောက်နား စထဲ လက်သွင်း လိုက်သည်။ အဖုတ်လေး စမ်းမိ သည်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဂွကြားလေး ဘေးမှ လက်သွင်းကာ လက်ခလယ်လေး ထိုးထည့် လိုက်၏။ နီလာခိုင် စကားသံများ တိတ်ကာ မျက်လုံးရွဲကြီးနှင့် မောင်ဖြစ်သူအား စိုက်ကြည့် နေသည်။
” ခု … မလုပ်နဲ့လေ … မောင်လေး … ဖိုးဖိုးဇံရော … အမေရော … ရှိနေတာ ”
အဖုတ်လေးထဲ သွင်းထားသော သက်မျိုး လက်ချောင်း လေးအား အထဲမှ အလိုလျောက် ပြန်ညှစ် ပေးရင်း ပြောဆိုနေ၏။
” အင်းပါ … ကျနော် … ခုနက … အားမရလို့ပါ … ခဏနေ … အမေ့ကို စျေးလိုက် ပို့ရဦးမှာ …… အာသာ ဖြည်တာပါ … မမနီလာ ရယ် ”
” ဟုတ်ပါပြီ … တော်ကြာ … မင်း စိတ်မထိန်းနိုင် … မဆိုးလို့ပါ ”
နီလာခိုင်မှာ ပြန်ပြောရင်း လက်ထဲမှ ဖုန်းအား ချကာ ညာလက်ဖြင့် တင်ပလွဲ ထိုင်နေသော သက်မျိုး ပေါင်ကြား ပွတ်ပေး လိုက်သည်။ အမဖြစ်သူ၏ အပြောင်းလဲကြောင့် သက်မျိုးမှ အဖုတ်လေးထဲ ထည့်ထားသော လက်ခလယ်အား ပြန်ထုတ်ရင်း လက်သကြွယ်ပါ ပူးပြီး လက်နှစ်ချောင်း ဖြင့် အသွင်းအထုတ် ခပ်သွက်သွက်လေး ပြန်လုပ် ပေးလိုက် ပြန်သည်။
” ရှီးးးးး ……… ကျွတ် ………… မောင်လေး ရယ် ”
နီလာခိုင် တယောက် စုပ်သပ်ညည်းရင်း ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲပေးကာ သက်မျိုး ပေါင်ကြားမှ လီးအား ဆုပ်ကိုင် လိုက်ရ၏။ သက်မျိုးမှာ အချိန် ရသလောက်လေး လက်နှင့် လိုးပေးရင်း အဖုတ်ထဲ နှိုက်ထားသော လက်နှစ်ချောင်း အား နီလာခိုင့် ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းထည့် ပေးနေသည်။ နီလာခိုင်မှာ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာသော သက်မျိုး လက်ချောင်း များအား တပြွတ်ပြတ် စုတ်ကာ သူမ ဆုပ်ကိုင် ထားသော လီးအား ထုပေး လိုက်၏။
” မောင်နှမ ၂ယောက် … ဘာလုပ်နေတာလဲဟေ့ … သားရေ … အမေတို့ စျေးသွားဆို ”
ရုတ်တရက် အိပ်ခန်းအပြင်မှ မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံ ကြားလိုက်ရ သဖြင့် သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူ ထမိန်အား ပြန်ဖုံးပေးသလို နီလာခိုင်မှာလည်း မောင်ဖြစ်သူ လီးအား ဂွင်းတိုက် ပေးနေရာမှ လွတ်လိုက် တော့သည်။
” လာပြီ … အမေ ”
သက်မျိုး ပုဆိုးပြင်ဝတ်ကာ အိပ်ခန်း အပြင်ထွက်ခဲ့ရာ ပေါင်ကြားထဲ အမဖြစ်သူ စွထားသဖြင့် ထောင်ထွက် နေသော လီးအား သတိမထား မိပေ။ သက်မျိုး သတိမထား မိသော်လည်း မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ သားဖြစ်သူ ပေါင်ကြားအား ခိုးကြည့်ရင်း မျက်မှောင် ကြုံ့နေတော့၏။
” သွားဆို့လေ … အမေရဲ့ …… ဘာတွေ စဉ်းစား နေတာတုန်း ”
” ဟမ် …… သား …… ဘာ …ဘာ ……… ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး …… သားရယ် ……… စျေးရောက်ရင် …… အသားငါး အရင် ဝယ်ရမလား …… ဟင်းသီး ဟင်းရွတ် … အရင် ဝယ်ရမလား … တွေးနေတာပါ … ဟင်းဟင်း … သွားစို့ ”
/////////////////////
ဒေါ်တင်တင်ဦးတို့ သားအမိ ထွက်သွားပြီး နာရီဝက် အကြာ ဦးထွန်းဇံမှာ တီဗွီကြည့်လိုက် သတင်းစာ ဖတ်လိုက်နှင့် ရာသီမှာ ပူလာသဖြင့် အင်္ကျီချွတ်ပစ် လိုက်သည်။ တီဗွီ ကြည့်ရင်း ပူအိုက်လာသဖြင့် ရေချိုးရန် ထိုင်ခုံမှ ထရပ်ကာ တီဗွီပိတ်ပြီး နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းဆီ လျှောက်လာလိုက်၏။ ရေချိူးခန်းနား အရောက် သီချင်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားရသဖြင့် ခြေလှမ်းများ တုံ့ကနဲ့ ရပ်သွားရသည်။ ရေချိုးခန်း တံခါးမှာ မပိတ်ပဲ လက်တဝါးခန့် ဟနေသဖြင့် အထဲ ကြည့်မိလိုက်၏။ နီလာခိုင်မှာ ရင်လျား ထားသော ထမိန်အား ခြေထောက် တဖက်ချင်း မြှောက်ချွတ်ရာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးသာ ရှိတော့သည်။
ဦးထွန်းဇံ ရင်ထဲဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားစဉ် ခါးပေါ်မှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးအား ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချရင်း ခြေတဖက်ပြီး တဖက် ဒူးကွေး၍ ချွတ်ချ ပစ်လိုက် ပြန်၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ခပ်ဖွဖွ နမ်းကာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့ရင်း ခြေရင်း ပစ်ချကာ ရေပန်း လက်ကိုင် ဂေါက်လေးအား ဆွဲဖွင့် လိုက်သည်။ ဘေးတိုက် အနေထားမို့ ပေါင်ရင်း အထက်နား ဖင်သားစိုင်လေး ကော့ထွက် နေ၏။ ဦးထွန်းဇံ အကြည့် မရွေ့နိုင်ပဲ လည်ချောင်း တစ်လျှောက် ခြောက်သွေ့ လာရသည်။ နီလာခိုင်မှာ ရေပန်းမှ ရေစက်များ ကျလာစဉ် မျက်နှာအား လက်၂ဖက်ဖြင့် သပ်ချရင်း လည်တိုင်ပျော့ လေးနှင့် ဂုတ်ပိုးလေး အား တဆက်ထဲ ပွတ်သပ် ပစ်၏။
…………………………
အခန်း၁၄ဆက်ရန်
ဦးထွန်းဇံ ရေချိုးခန်း အဝ ရပ်ရင်း ဝင်သင့် မဝင်သင့် ခဏ စဉ်းစား နေသည်။ စဉ်းစားရင်း တံခါး လက်ကိုင်အား တွန်းမိရာ ရေချိုးခန်း တံခါး ပွင့်သွားတော့သည်။
” ဟင် …… ဖိုးဖိုးဇံ ”
” အော် …… သမီး နီလာ …… ရေချိုးနေတာလား …… တံခါးလည်း ……… မပိတ်ဘူး ”
နီလာခိုင်မှာ အိပ်ခန်းထဲ မှေးနေရင်း အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ မိခင်ဖြစ်သူအား စျေးလိုက်မပို့ခင် မောင်ဖြစ်သူမှ ကလိသွားသဖြင့် စောက်ရည်များ စိမ့်နေရာ အဖုတ်လေး ရေလာ ဆေးလိုက်၏။ ရေချိုးခန်းထဲ အရောက် ရေချိုးချင်စိတ် ပေါက်လာပြီး အဖိုးဖြစ်သူ ရှိသေးကြောင်း မေ့ကာ လွတ်လွတ် လပ်လပ် ရေချိုး နေသည်။
” ဟို … ဟို ……… ”
” အင်း …… သမီးအမေ လည်း …… စျေးသွားတာ …… ကြာလှပြီ …… ခုထိ မလာသေးဘူး … ရာသီက ပူလို့ ……… ရေချိုး မလို့ ”
ရေချိုးခန်းထဲ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေသော နီလာခိုင် ဘာပြော ရမှန်း မသိတော့။ အဖိုးဖြစ်သူရှေ့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ရပ်နေမိ၏။
” ဟို ဟို …… သမီး ပြီးမှ …… ချိုးလေ ……… ဖိုးဖိုး ရဲ့ ”
ရေပန်း ပိတ်ကာ ရေချိုးခန်း နံရံမှ တဘက်အား ယူရင်း ကိုယ်လုံးအား ဖြစ်သလို ပတ်လိုက်ရ၏။
” ရပါတယ် …… ဆပ်ပြာတိုက်ရင် …… ဖိုးဖိုး တယောက်ထဲ … အဆင်မပြေဘူး ကွယ့် … သမီးလေး ရှိတော့ … အဆင်ပြေပြီ ”
နီလာခိုင်၏ မျက်နှာလေး ရေးစက်ရေပေါက် များနှင့် ပန်းရောင် သန်းနေသော်လည်း ဦးထွန်းဇံမှာ စွပ်ကျယ်အား ခေါင်းမှ လှန်ချွတ်ကာ တဆက်ထဲ ပုဆိုး ချွတ်ရင်း ရေချိုးခန်း နံရံပေါ်မှ ဘားတန်းလေးပေါ် ချိတ်တင် လိုက်ပြန်သည်။
” အို့ …… ဖိုးဖိုး ကလည်းနော် ”
နီလာခိုင် ဆပ်ပြာတိုက်ပြီးစ ရေချိုးလို့ကလည်း မပြီးသေး ကိုယ်ပေါ် ဆပ်ပြာမြုပ်များ ကျန်ရှိ နေသေး၏။ ဦးထွန်းဇံမှာ ခပ်တည်တည်ပင် ရေးပန်း ဂေါက်အား ဖွင့်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ် ပန်းချ လိုက်သည်။
” သမီး … ရေချိုးတာ မပြီးသေးဘူး မလား … ဆပ်ပြာတွေရော … ပေနေတာ … လာလေ ဖိုးဖိုးနဲ့ … အတူ ချိုးလိုက် ”
” ရ …… ရ ……… ရပါတယ် ……… ဖိုးဖိုး အရင်ချိုး …… ပြီးမှ …… သမီး ဆက်ချိုး လိုက်မယ် ”
နီလာခိုင် အဖိုးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်အား ဘေးတိုက်ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား နေမိ၏။
” အား ဟူးးးး ……… ကောင်းလိုက်တာ …… ခုမှ အေးသွားတာပဲ ………… သမီးလေး …… ဖိုးဖိုး ဆပ်ပြာ တိုက်ပေး ပါဦး ”
” အမ် ……… ဟုတ် ဟုတ် ……… ဟိုဖက်လှည့် နော် … ဖိုးဖိုး ”
နီလာခိုင်မှာ ရေပန်းပိတ်ကာ ကျောပေးထားသော အဖိုးဖြစ်သူ ကျောပြင်အား ဆပ်ပြာဖြင့် ပွတ်တိုက် ပေးလိုက်ရသည်။ မတ်တတ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ရေချိုးခန်း လေးထဲ ၂ယောက်ထဲ ဆိုသော အသိဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှား နေပြန်၏။
” အင်း အင်း … ရှေ့ရော … ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးဦး … သမီး ”
” ဟာ … ဖိုးဖိုး ……… ”
ဦးထွန်းဇံ ပြောပြောဆိုဆို မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်တပတ် လှည့်လာရာ နီလာခိုင် တဘက်လေး ရင်လျားလျက်ဖြင့် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာတော့သည်။ အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာအား မကြည့်ပဲ ဒူးထောက် ထိုင်ခါ ခြေသလုံးအား ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးရ ပြန်သည်။ ခေါင်းငုံ့ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း နဖူးပေါ်မှ ဆံစလေးအား မထိတထိ လာလာထိသော အရာကြောင့် ခေါင်းမော့ ကြည့်ရာ ရင်ခုန်သံ မြန်လာ ရတော့၏။ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လဥကြီး ၂လုံးပေါ်မှ ငိုက်စင်းနေသော လီးတံထိပ်မှ ဒစ်ကြီးမှာ မျက်နှာရှေ့ ကားထွက် နေသည်။ နီလာခိုင် ကြောင်ကြည့် နေစဉ် ဦးထွန်းဇံမှာ ဘယ်ဘက် လက်မောင်း ပေါ်မှ ဆပ်ပြာမြုတ်များအား ညာလက်ဖြင့် သပ်ယူကာ လီးတံပေါ်တင်ရင်း ပွတ်သပ် တိုက်ချွတ် လိုက်သည်။ ၁၀ချက် ၁၅ချက် ရှေ့တိုး နောက်ဆုပ် ပွတ်ဆွဲကာ လက်ပြန်အလွတ် ရှေ့တည့်တည့်မှ ကြောင်ကြည့် နေသော နီလာခိုင့် နဖူးအား ထောက်မိ သွားတော့၏။
” ဟာ … ဖိုးဖိုး ……… ခ်ခ် ခ်ခ် ”
နီလာခိုင် နဖုးအား လီးထိပ်က လာထောက်သဖြင့် ရယ်မိလိုက်သည်။
” ဘာလို့ ရယ်တာလဲ … သမီးရဲ့ …… ဒါက သဘာဝပဲ … သမီးတို့လည်း … ဒါမျိုး ဖြစ်တာပဲ လေ ”
” အမ် … မိန်းကလေးက … ဒါမျိုး မပါဘူးလေ ”
” ပါတာပေါ့ … ထလိုက် … ဖိုးဖိုး ပြမယ် ”
” ဟင် … ရပါတယ် …… နေပါစေ ”
” ထလိုက်ပါ … သမီးရဲ့ … သမီးလည်း ဆပ်ပြာတွေနဲ့ …… ရေချိုး မပြီးသေးဘူး မလား … တဘက်ကြီး ဖယ်လိုက် … ဖိုးဖိုးနဲ့ တူတူ ချိုးရအောင် ”
ဦးထွန်းဇံ စကားပြောရင်း နီလာခိုင့် ချိုင်းအား ဆွဲမရာ အလွယ်တကူ ပါလာတော့၏။ ရင်လျား ထားသော တဘက်အား ဖြည်ကာ ဘာတန်းပေါ် ချိတ်တက်ရင်း မျက်နှာချင်း ဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ချ လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ကာ ဆပ်ပြာ မြုတ်များ ဖုံးနေသော အစိလေးအား လျှာထိုးစမ်းကာ ဆွဲစုပ် ပစ်၏။
” အ ……… ရှီးးးးး ”
နီလာခိုင် တယောက် မထူးတော့ ပေါင်တံ၂ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်တော့သည်။ တဆက်ထဲ ရေပိုက် ဂေါက်အား ယူကာ ဆီးခုံးပေါ်မှ ရေဖြင့် ပန်းချကာ စောက်ပတ် လေးအား ဆေးချ ပေး၏။ ဆပ်ပြာ မြုတ်များ ရေနှင့်အတူ ပါသွာရာ စောက်မွှေးလေးများ ရေစို၍ ကပ်နေသော အဖုတ်လေး ရှင်ရှင်း လင်းလင်း ပေါ်လာသည်။ ရေစက်လက်ဖြင့် အဖုတ်လေး အယက် ခံရစဉ် ခံစားမှု့ အသစ်လေး ရရှိ နေပြန်သည်။ အဖိုးဖြစ်သူ ခေါင်းအား လက်နဲ့ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ကော့ပေး နေမိသည်။ အောက်ငုံ့ ကြည့်ရာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ရေစို နေသော စောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွ လာသည်ကို မြင်နေ ရ၏။
” ဒီမှာလေ … သမီးလေးရဲ့ … ဖိုးဖိုး တို့လို့ … အတံလး … တောင်နေပြီ ”
” ဟင် …… အဲဒါ အစိပါ …… ဖိုးရဲ့ ……… ရှီးးးးး …………… ကျွတ် ”
အစိထိပ် လေးအား လျှာဖျားဖြင့် တို့ကာ ပြနေသဖြင့် အောက်ငုံကြည့်ရင်း ပြန်ပြော လိုက်သည်။
” အ ……… ဟင့်ဟင့် ……… တော် ……… တော် ……… တော် တော့ နော် …… ဖိုး ”
နီလာခိုင် တယောက် အစိလေးအား စွခံရသဖြင့် မခံနိုင်တော့ပေ။ ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ နံရံ ကပ်ထား လိုက်မိ၏။
” အာ ……… ဟာ ……… အဲဒါ ……… ဖင် ……… ဖင်ပေါက်လေ …… ဖိုးဖိုးဇံ ရဲ့ …… မလုပ်နဲ့ ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ခန္ဓာကိုယ် တပတ် လှည့်လိုက်သော မြေးဖြစ်သူ နီလာခိုင်၏ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ဖြဲပြီး ဖင်ဝ နီတာရဲ လေးအား လျှာဖြင့် တေ့ကာ ဆွဲဆွဲ ဆောင့်လိုက် ပြန်သည်။ နီလာခိုင် မျက်လုံးစုံမှိတ်ရင်း မျက်ခုံး ကြောများ တွန့်ကာ တအအ ညည်းရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေး နေတော့၏။
” ရှီးးးးး ………… ဟူးးးးး ………… မရတော့ဘူး …… သမီး နီလာရယ် ……… ဖိုးဖိုး လိုးမယ်နော် ”
” ဗျစ် ………………… အ ………………… ဘွတ် ……………… အ ……………………… အားးးး ………… အ …………… အမလေးးး ………… ဖြည်းဖြည်း ……… ဖြည်းဖြည်း လိုး ……… ဖိုးဖိုး ”
အဖုတ်ထဲ ရုတ်တရက် တင်းကြပ်စွာ ဝင်လာသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြောင့် နီလာခိုင် အသက်ရှူ မှားသွားကာ ခေါင်းလှန်ချပြီး အမောတကော ပြောလိုက် ရသည်။ အစပိုင်း တချက်ချင်း လိုးနေသော်လည်း ခဏအကြာ ဆောင့်ချက်များ အားပါလာသည်။ နီလာခိုင် လီး အရသာအား ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ခံစားရင်း စောက်ခေါင်း လေးထဲ စီးကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေသော လီးထိပ်မှ ဒစ်ဖူး၏ ချိတ်ဆွဲနေမှု့က နောက်ပိုင်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေ ရသည်။ ထိုချိန် ဦးထွန်းဇံမှာ လီးအား ဆွဲထုတ်ပြီး နီလာခိုင့် ကိုယ်လုံးအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့် လိုက်ပြန်၏။ တဆက်ထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး မျက်နှာအား ပေါင်ကြားထဲ ထိုးအပ်ရင်း ပြန်မစိ သေးသော စောက်ခေါင်း အတွင်းသား နီနီရဲရဲ လေးထဲ လျှာထိုးသွင်းကာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း တလျှောက် လျှာဖြင့် ပင့်ယက် ပေးနေသည်။
” အားးးးး ………… ရှီးးးးး ………… အမလေးးးး ………… အ ………… အင့် အင့် ”
နီလာခိုင် အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်သွား သဖြင့် ဟာသွားရာ အဖုတ်လေး ယက်ခံရ သည်နှင့် ဦးထွန်းဇံ ခေါင်းအား သူမ ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ် ပစ်တော့၏။ အစိလးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစုပ် ခံလိုက်ရစဉ် ခါးကော့ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်သည်။
” ဟင့် …………… အအ ………… ထွက်ပြီ ……… ဖိုးရဲ့ … အင့် ……… ဟင့် ………… ရှီးးးးးးး ”
အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာအား ပန်းမိသဖြင့် အဖုတ်အား လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ရေချိုးခန်း နံရံအား မှီရင်း ထိုင်ချ လိုက်ရ၏။
” သမီး … ခဏ မှောက်လိုက် ပါ့လား ”
နီလာခိုင် မှေးထားသော မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကာ ကြောင်နေစဉ် အဖိုးဖြစ်သူမှာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲမှောက် ပစ်သည်။
” အမလေး ………… အဲဒါ ……… ဖင် … ဖင် ……… အပေါက်မှား ……………… အားးး ………………… သေပါပြီ …………… ဖိုးရဲ့ ……………အဟင့် ဟင့် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ နီလာခိုင့် ကိုယ်လေး မှောက်သွား သည်နှင့် အပေါ်မှ ခွရင်း ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ဖြဲပြီး တံတွေး ထွေးချကာ လီးအား ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့် ပစ်၏။ နီလာခိုင် တယောက် အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားသော ကာမ အရသာလေး ပျောက်ဆုံးကာ မှောက်လျက်အနေထား ဖင်အလိုး ခံလိုက် ရသဖြင့် အော်လိုက်မိသည်။
” အားးးး ……………… အားးးးး ……………… အားးးးးးး ”
ဦးထွန်းဇံ ဖင်လိုးရင်း နောက်ကျောပေါ် မှောက်ချပြီး ပုခုံးသားလေး ဆွဲစုပ်ကာ နို့အုံ ၂ဖက်အောက် လက်သွင်းရင်း လက်ဖဝါးနှင့် ဆုပ်နယ်ပေး၏်။
” အင့် ……… ဘွတ် …………… ဘွတ် ……… ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်နော် …………… သမီးလေး ……… ဗွတ် ……………… ဘွတ် ………… အင့် ………… ဘွတ် ”
နီလာခိုင်မှာ ဖင်ပေါက်လေး နာကျင်နေလျက် တဖြည်းဖြည်း မျက်ရည်များ စီးကျလာ တော့သည်။ အံကြိတ်ခံရင်း ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဖင်အတွင်း ကြွက်သားအား လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲ မှု့ကြောင့် နာကျင်မှု့များ လျော့ကာ သက်သာ လာရ၏။
” ရှီးးးးး …………… ရှီးးးးးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ ………… သမီး ရယ် …………… အောက် ကြမ်းပြင်က … မာတော့ … ဖိုးဖိုး ဒူးနာလာပြီ … ထလိုးရအောင် ”
ဖင်ထဲ လီးထည့်ထားလျက် ဆွဲထူရာ နီလာခိုင် ကုန်းအထ လီးမှာ ကျွတ်ထွက် သွားရ၏။ သို့သော် ဦးထွန်းဇံမှာ ရပ်မိသည်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲ လီးပြန် ထည့်ကာ မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ဆက်လိုး နေသည်။
” အ …………… ရှီးးးး ………… ကောင်းလာပြီလား …… သမီး ……… ရှီးးးးး ……………… အင့် …… ဗွတ် ………… ဘွတ် ”
နီလာခိုင် တယောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် ဖင်အလိုးခံရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရသည်။ ဖင်ထဲ လီးတန်းလန်းနှင့် ရေချိးခန်း နံရံဘက် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ နံရံ လက်ထောက်ပြီး ခါးညွတ်ပေး လိုက်တော့၏။ နီလာခိုင် ခါးလေး ခွက်လိုက်သဖြင့် ဖင်ကြီးမှာ ကားထွက်လာရာ ဦးထွန်းဇံမှာ ဖင်နောက်မှ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုး နေသည်။ နီလာခိုင် အဖိုးဖြစ်သူ၏ လိုးချက်များအား အံကြိတ်ခံရင်း ခေါင်းလေး မော့တက်ပြီး အသက် မနည်း ရှူနေ ရသည်။ ခဏအကြာမှ နာကျင်ခြင်း တဝက်နှင့် အတူ ကာမ အရသာအား ထူးထူး ခြားခြား ခံစား လိုက်ရသည်။
ဖင်အလိုး မခံဖူး သဖြင့် ဒီလောက် ကောင်းမှန်းလဲ မသိခဲ့ပေ။ လီးတံအား ဖင်အတွင်း ကြွက်သား များနှင့် ပြန်ညှစ်ပေးရင်း နောက်ပြန် ကော့ကော့ ပေးရင်း အားရ ကျေနပ်စွာ အလိုး ခံနေတော့၏။ ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များ စိမ့်ကျနေရာ ခြေချင်းဝတ်မှ တဆင့် ရေချိုးခန်း အောက်ကြမ်းပြင်သို့ စီးကျ လာသည်။ ဦးထွန်းဇံ ထိန်းထားသော်လည်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဖင်အတွင်းသား များ၏ ညှစ်ဒဏ်အား မခံနိုင်တော့ပဲ နောက်ဆုံး တချက် အရင်းထိ ပစ်ဆောင့်ရင်း လရည်များ ဖင်ပေါက်ထဲ ပန်းထုတ် ပစ်တော့၏်။
” အားးးး …………ရှီးးးးးးး ………… ကျွတ် ………… ဖိုးဖိုး……… မရ ……… အ …… အ …………… ထွက်ပြီ ”
ှ
တအအ ညည်းရင်း ဖင်ထဲမှ လီးအား ဆွဲအထုတ် နီလာခိုင်မှာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျ လာတော့၏။
” အင်း ………… အင်းဟင်း ………… ကောင်းလိုက်တာ …… ဖိုး ရယ် ………… သမီး ဒါမျိုး ………… မပြီးဖူး သေးဘူး ”
နီလာခိုင် စကားပြောရင်း ကိုယ်လုံးအား အဖိုး ဖြစ်သူဘက် လှည့်ကာ လည်ပင်းအား ဖက်ထား လိုက်သည်။
” ကောင်းတယ်မလား …… သမီးလေး ”
မြေးဖြစ်သူအား မေးရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပေါင်ကြား မျက်နှာ အပ်ရင်း စောက်ရည် ရွှဲနှစ် နေသော အဖုတ် လေးအား လျှာဖြင့် ပြန်လျက်ပေး နေ၏။
” ရှီးးးး ………… ခဏ နေဦးလေ ………… ဖိုးရဲ့ …… ဟင့် …… ဖင်က … စပ်နေ သေးတယ် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ နီလာခိုင့် စကားအား ဂရုမစိုက် အဖုတ်အား ဖိယက်နေရာ နီလာခိုင်တယောက် အဖိုးဖြစ်သူ ဆံပင် ဆွဲကာ မျက်နှာအား အဖုတ်နှင့် ပွတ်ပေးနေတော့၏။ ထူးထူးခြားခြား ၂ကြိမ် ဆက်တိုက် စောက်ရည် ထွက်ထား သော်လည်း ကာမစိတ်မှာ မကျသေးပေ။ အဖုတ်လေး ပူထူ လာသည်အထိ အားရကျေနပ်စွာ အယက် ခံနေမိ၏။ ခဏ အကြာ ဦးထွန်းဇံမှာ ယက်ပေးနေရာမှ မျက်နှာခွာကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထရပ် လိုက်ပြန်သည်။ နီလာခိုင် အလိုက် သိစွာပင် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး သူမ စောက်ရည်များ ပေပွကာ ပျော့သွားသော လီးအား ကုန်းစုပ် ပေးလိုက်၏။ လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲလောင်း ကျနေသော လဥ ၂လုံးကိုပါ တစ်လှည့်စီ ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။
” ပြွတ်ပြွတ် ……… ပလပ် ………… ပြွတ်စ် ……… ဟာ ……… ဖိုးဖိုး ဟာကြီး … မြန်တာ ……… ပြန်ထောင် လာပြီ ”
နီလာခိုင် စုပ်ပေးနေရင်း ဦးထွန်းဇံ လီးကြီးမှာ အံ့သြစရာ ကောင်းလောက်အောင် ပြန်မာ လာတော့၏။
” ဖိုးဖိုး … လိုးရတာ …… မဝသေးဘူးလေ ”
” အမလေး … မနက်ကလည်း …… မေမေ့ကို … လိုးထားသေးတာ … ဟွန့် ”
” ဟမ် …… ဘယ် … ဘယ်လို … သမီး သိနေတာလား ”
” ခ်ခ် …… သိတာပေါ့လို့ …… ကဲပါ ……… ဒီတခါ ……… အဖုတ်ပဲ လိုး …… ဖင်က … နဲနဲ နာသေးတယ် ”
……………………………
အခန်း၁၅ဆက်ရန်
နီလာခိုင် လီးစုပ်လိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ထရပ်ရင်း နံရံအား ကျောမှီ လိုက်ပြန်၏။
” ခုန … ကိစ္စ ပြောဦးလေ … သမီး … ဘယ်လို … သိတာလဲ ……… ဗျစ် … ဘွတ် ”
ဦးထွန်းဇံ တယောက် နီလာခိုင်၏ ပေါက်တံ၂ဖက် အား ဆွဲကားပြီး လီးထိပ်နှင့် အဖုတ်ထဲ တေ့ကာ အဆုံးထိ ဖိလိုးရင်း ထပ်မေးနေသည်။ သို့သော် နီလာခိုင်ဆီမှ စကားသံ မကြားခင် အိမ်ရှေ့ ခြံဝန်းတံခါးမှ ဟွန်းတီးသံ ကြားရသဖြင့် လီးအား ထုတ်ကာ လူချင်း ခွာလိုက် ရတော့၏။ နီလာခိုင် မှာ တဘက်ဖြင့် ရင်လျားကာ ရေချိုးခန်းမှ အမြန်ထွက်ရင်း သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင် လာခဲ့ရသည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှန်တင်ခုံရှေ့ အရောက် စောက်ပတ်လေး ဆေးရင်း ရေချိုးရာမှ အဖိုးဖြစ်သူ လရည်များ ထည့်ခံ လိုက်ရသည့် အဖြစ်ကို တွေးရင်း ပြုံးမိ နေ၏။
/////////////////////
နေ့လည်ပိုင်း မိသားစုလိုက် ထမင်းလက်ဆုံ စားနေစဉ် ချယ်ရီခိုင် တယောက် စက်ရုံမှ ပြန်ရောက်လာသည်။
” ဟော … သမီး … ဒီနေ့ စက်ရုံက ပြန်တာ … စောတာ ”
” အင်း … အမေ … ညနေကျ …… ကိုဇော် ပြန်လာမှာလေ …… စက်ရုံ မှာလည်း … လုပ်စရာ မရှိလို့ … ကိုစိုးကျော် ပြောပြီး … နေ့တပိုင်းနဲ့ ပြန်လာခဲ့တာ ”
” အော် ………… ထမင်း တခါထဲ ဝင်စားလိုက် ”
” ဟုတ် …… အမေ ……… ဒီနေ့ လူစုံ တက်စုံပါလား … မောင်လေးရော … ဖိုးဖိုးဇံရော …… ရောက်နေကြတယ် ”
ချယ်ရီခိုင် နေ့လည်စာ ထမင်းစားပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်လာ ခဲ့သည်။ ရင်လျား ထားသော ထမိန်အား ဖြည်ချွတ်ကာ ရေချိုးခန်း နံရံရှိ အဝတ်တန်းပေါ် ချိတ်တင် လိုက်၏။ ရေချိုးခန်း ထဲရှိ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ချပ်ထဲ သူမ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်အား ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ စူထွက်နေသော နို့အုံး၂ဖက်မှာ လုံး၀န်းပြီး နို့သီးခေါင်း ၂ခုမှာ ပန်းရောင်သန်း နေ၏။ ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးအောက် ဆီးခုံးပေါ် စောက်မွှေး ပါးပါးမှာ အောက်ဖက် စောက်ပတ် နီတာရဲ လေးအား ခပ်ကျဲကျဲ ဖုံးအုပ် ထားသည်။ ခါးသေးကျဉ် လေးအောက် အိမ်ထောင်ကျပြီး နောက်ပိုင်း ဖွံ့ထွက်လာသော ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ အိကား ကော့ထွက် နေတော့၏။
ရေပန်းဖွင့်ပြီး မျက်နှာအား ပွတ်သပ်ကာ တဖြည်းဖြည်း လက်များ အောက်ရွေ့လာပြီး ရေချိုးရင်း ပေါင်ဂွလေး စမ်းကြည့်ပြန်သည်။ လင်ဖြစ်သူ အလုပ် ကိစ္စနှင့် ခရီးထွက်ရာ ၁၀ရက်ခန့် ကြာနေ၏။ ညနေ ပြန်ရောက်လျင် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးရန် စိတ်ကူး ယဉ်နေရင်း စောက်ပတ်လေး သေချာ ဆေးကြော နေသည်။ ညနေပိုင်း ရောက်သည်နှင့် ချယ်ရီခိုင်မှာ လည်တဆန့်ဆန့် ဖြစ်နေမိ၏ဝ လင်တော်မောင် ဇော်ထွန်းမှာ ကားကြီးကွင်း ရောက်ပြီ ဖုန်းဆက်ရင်း တော်တော်နှင့် ပေါ်မလာ သေးပေ။
” မမချယ်ရီ … လိုက်ဦးမလား … နီလာတို့ … အပြင်မုန့်သွား စားရင်း … ဝယ်စရာ ရှိတာ ဝယ်မလို့ ”
ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်လိုက် ထလိုက်ဖြင့် ဂနာမငြိမ်ပဲ လမ်းလျှောက် နေစဉ် နောက်ကျော ဘက်မှ အသံကြားရ သဖြင့် လှည့်ကြည့် လိုက်ရာ နီလာခိုင်နှင့် သက်မျိုးအား တွေ့လိုက်ရ၏။
” တော်ပြီ … မမ … မလိုက်တော့ပါဘူး … မင်းတို့ ပါသာပဲ … သွားကြတော့ ”
” ခ်ခ် … သိပါ့ သိပါ့ … ကိုဇော်ထွန်း ပြန်လာချိန် နီးလို့မလား … ခ်ခ် ခ်ခ် …… လာ သွားစို့ မောင်လေး ”
နီလာခိုင်မှာ ညပိုင်း သက်မျိုးနှင့် လိုးရန် တိုင်ပင် ထားသဖြင့် ညပိုင်း မုန့်လိုက်ကျွေးရင်း ဝယ်စရာ ရှိတာ ဝယ်ရန် စိတ်ကူးပြီး မြို့ထဲ မောင်းခိုင်း လိုက်တော့သည်။ နီလာခိုင်နှင့် သက်မျိုး ထွက်သွားပြီး နာရီဝက် အကြာထိ ဇော်ထွန်း ရောက်မလာ သေးပေ။ ည၈နာရီ ကျော်ကျော် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ပြန်ကာနီးမှ ဇော်ထွန်း ရောက်ရှိလာ၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးနှင့် ဦးထွန်းဇံအား နူတ်ဆက်ကာ ချယ်ရီခိုင်နှင့်အတူ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင် လာခဲ့သည်။
” ထမင်း စားလာခဲ့ပြီလား … ကိုဇော် ”
” ထမင်းက … အရေးမကြီးပါဘူး … ချယ်ရီ ရယ် … ဒီတခေါက် … ကိုဇော် ပြန်လာတာနဲ့ … ချယ်ရီနဲ့ ယောက္ဖ အကြောင်း … ပြောပြမယ်ဆို ”
ဇော်ထွန်းမှာ ခရီးမထွက်ခင် ပူဆာခဲ့သော ကိစ္စအား အစဖေါ်ရင်း မယားဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်အား ကုတင်ပေါ် ဖက်လှဲလိုက်တော့၏။
” ခုမှ … ဟွန့် … ညနေက …… ကားကွင်း ရောက်တာ … ချက်ချင်း အိမ်ပြန်မလာဘူး … ဘာလဲဆိုတာ … ချယ်ရီ သိတယ်နော် ”
” အဲဒါ နောက်ထား … ချယ်ရီ ပြောပြမယ့်ဟာ … ပြောတော့လေ ”
ချယ်ရီခိုင်၏ စကားအဆုံး ဆွဲသား အင်္ကျီ အပျော့ လေးအား အထက်လှန်ကာ ဘယာစီရာ ချိတ်အား ဖြုတ်လိုက်၏။ ထွက်ပေါ်လာသော နို့အုံတဖက်အား စို့ပေးစဉ် ချယ်ရီခိုင် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်ပြီး နူတ်ခမ်း မှ တရှီးရှီးဖြင့် စုပ်သပ် နေသည်။
” ပြောလေ … ချယ်ရီရဲ့ … မောင်နှမ … လိုးဖြစ်တဲ့ အကြောင်းလေး ”
စကားပြောရင်း ဇော်ထွန်း လက်တဖက်မှာ ချယ်ရီခိုင်၏ ပေါင်ခွလေးထဲ ထမိန်အပြင်မှ အုပ်ကိုင် လိုက်၏။
” အ …… ဟင်း ………… ကျွတ် ကျွတ် ”
ချယ်ရီခိုင်၏ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ ပက်လက် အနေထားနှင့် ပေါင်တံလေး ဖြဲရင်း ခြေဖျား ထောက်လိုက် ရ၏။ ထိုနောက် သက်မျိုးနှင့် သူမ အကြောင်း ပြောပြရာ ညီမဖြစ်သူ နီလာခိုင်၏ အကြောင်းရော ပါသွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်း လက်မှာလည်း ထမိန်အပြင်မှ ပွတ်ပေးနေရာ တဖြည်းဖြည်း လက်အပေါ် ရွေ့ရင်း ချယ်ရီခိုင့် ဗိုက်သားလေး ဖိကာ ထမိန် အထက်ဆင်ကြား လက်သွင်း လိုက်၏။ လင်ဖြစ်သူ လက်ဝါးဖြင့် အဖုတ်လေး ထိမိစဉ် အရည်များ စိမ့်ထွက် နေတော့၏။ ဇော်ထွန်း ထထိုင်ရင်း ပုဆိုးချွတ်ကာ ချယ်ရီခိုင့် ပေါင်ကြား နေရာ ယူလိုက်သည်။
” ကိုဇော် … ညနေက … ယောင်းမလေးနဲ့ … ဝင်လိုးလာတာ မလား … ချယ်ရီကို … ပြန်ပြောပြရင်း လိုးနော် ”
” အင့် …………… ဘွတ် ဘွတ် ………… ပြောပြမှာပါ ………… ချယ်ရီကလည်း …… ဗျစ် ……… ဘွတ် ”
မယားဖြစ်သူ စကားကြောင့် ပုံမှန်လေး လိုးရင်း ညနေမှ အဖြစ်ပျက်အား ဆက်ပြော ပြနေတော့သည်။
///////////////////////
” ဟာ …… ကလေး နို့တိုက်တာ … အောက်က …… ဟောင်းလောင်းကြီး …… မေသူ ရယ် ”
ဇော်ထွန်းမှာ နယ်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက်ပြီး ပြန်လာရာ မယားအိမ်သို့ တန်းမပြန်ပဲ မိခင်ဖြစ်သူအိမ် အရင် ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲ ဝင်ဝင်ချင်း ဧည့်ခန်းထဲ ခုံ အပုလေးပေါ် ဒူးကားထိုင်ရင်း ကလေးနို့တိုက် နေသော ညီမဖြစ်သူအား လှမ်းပြောနေ၏။
” မတတ်နိုင်ဘူး … ကိုကို ရေ …… ကလေး က …… ဂျီကျနေတာ …… ဒါနဲ့ …… ကိုကို … ဒီတခေါက် …… ခရီးထွက်တာ …… ပြန်ရောက်တာ မြန်တယ် …… မမချယ်ရီ တို့အိမ် …… ရောက်ပြီး ပြီလား ”
” အင်း … ဒီတခေါက် … အလုပ်သမား များတော့ ……၃ရက်လောက် … စောပြီး တာ … ညီမလေးရ ……အမေမှာတဲ့ … ဆေးဗူးတွေ … အရင် ဝင်လာပေးတာ ”
” အော် …… အမေ … အပြင် ခဏ သွားတယ် … ထမင်း … ဒီမှာ စားသွား … တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် … ကိုကို အကြိုက် … ငါးရံ့ခြောက်ချက် … ခဏစောင့် … ညီမလေး … ကလေး …… သိပ်လိုက်ဦးမယ် ”
” အေးအေး … နင့်ယောင်္ကျား …… မျိုးနိုင် ရော ”
” သူ့အိမ် သွားတယ် ၂ရက် ရှိပြီ … ပြန်မလာဘူး … ကလေး ကြောင့်လား မသိဘူး … ပြောင်းလဲ လာပြီ … ညီမလေးတို့ အိမ်ကို … အသစ် ပြန်ဆောက်မယ်တဲ့ … သူ့အမတွေနဲ့ … အမွေ စကား ပြောနေတယ် ”
စကားပြောပြီး နို့အုံအား အင်္ကျီဖြင့် ဖုံးကာ နောက်ဖေး အိပ်ခန်းဘက် ကလေးပွေ့ရင်း ဖင်ကြီး ရမ်းလျှောက် သွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ မေသူအား ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရ၏။ မိန်းမနှင့် ၅ရက်လောက် ခွဲနေရသဖြင့် စိတ်ကြွ လာရသည်။ ထရပ်ကာ ညီမဖြစ်သူ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ လိုက်လာခဲ့တော့၏။ မေသူမှာ ကလေးမွေးပြီး ကျမသွားပဲ တနေ့တခြား ပိုလှ ပိုတောင့်လာသည်။ အရင်အတိုင်း အိမ်နေလျင် အနေအထိုင် မဆင်ခြင်ပေ။ အိမ်နေရင်း လက်တကိုင်း အင်္ကျီနှင့် ထမိန် အပျော့သား လေးများ ဝတ်ဆင် တတ်၏။
ကလေး ရပြီး ပိုဆိုး တော့သည်။ ခုလည်း အတွင်းခံ ဘော်လီနှင့် အောက်ခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်သဖြင့် နို့သီးခေါင်း အရာနှင့် ကော့ထွက် နေသော ဖင်အက်ကြောင်းရာ ထင်းနေပြီး ဆီးခုံးလေး မို့နေ သည်ကို မြင်နေရ၏။ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းကာ ကလေးအား ချသိပ်စဉ် ဖင်ကြီးမှာ ကော့ထွက် နေ၏။ ဇော်ထွန်း စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာကာ ထမိန် အောက်နားစအား ခါးထိ ဆွဲတင် လိုက်တော့သည်။
” ဟင် … ကိုကို ”
မေသူ တယောက် လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် လည်ပြန် ကြည့်ကာ လှည့်ပြောစဉ် ဇော်ထွန်းမှာ ပုဆိုး ခါးပုံစအား ဖြည်ကာ ခြေရင်း ပုံချ လိုက်တော့သည်။
” အင့် ……… အင့် …………ကျွတ် ကျွတ် ………… အ ………… ဖြည်းဖြည်း နော် ……… ကိုကို ”
မေသူ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားရသည်။ အဖုတ်ထဲ အကို ဖစ်သူ လီးကြီး ပြည့်ကြပ်စွာ ဝင်ရောက် လာ၏။ နာလို့လည်း မဟုတ် ရုတ်တရက်မို့ ခါးလေးခုံးတက် သွားမိသည်။ စောက်ခေါင်းထဲ အရင်းထိ တိုးဝင်လာသဖြင့် အတွင်း ကြွက်သားများ ကြုံ့ထားလိုက်၏။ ဇော်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ ခါးလေး ဆွဲကိုင်ကာ လီးတဆုံး ဝင်သွား သည်နှင့် ခပ်သွက်သွက် ပြန်ထုတ်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး တော့၏။
” ဘွတ် ဘွတ် …………………… အ ………… ဗျစ် ……………………… အားးးးး …………… အားးးးးး ……….. အ ……………………… အင့် …………… ကောင်းလိုက်တာ …………… ညီမလေး ရယ် …………………… ကောင်းတယ် ……………… အားဟား …………… ရှီးးးးး ရှီးးးးးး ”
မေသူတယောက် ရင်ခွင်အောက်မှ ကလေး နိုးမလာစေရန် အသံအထွက်အောင် ပါးစပ် ပိတ်ထားလိုက်၏။ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ၂ယောက်သား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတော့၏။
//////////////////////////
” ဟွန့် …… ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း …… မိန်းမကို …… အရင် မလိုးပဲ …… ညီမကို အရင်လိုးပေးတာပေါ့ … မုန်းတာ ……… ဟွန့် ”
ဇော်ထွန်း စကား ဆုံးသည်နှင့် ချယ်ရီခိုင်မှာ မယား ဖြစ်သူအား အရင် လာမလိုးသဖြင့် နူတ်ခမ်းလေး ဆူကာ ရန်လုပ်နေသည်။
” အဲလို မဟုတ်ပါဘူး … ချယ်ရီရဲ့ …… ချယ်ရီနဲ့ … ၁၀ရက်လောက် … ခွဲနေရတော့ … တအား ထနေတာလေ … ညီမလေး ကလည်း …… ကိုဇော် ရောက်ရောက်ချင်း …… အောက်စ လွတ်နေတော့ … လိုးမိတာပေါ့ ”
” ဟုတ်ပါပြီ … ချယ်ရီလည်း … ကိုယ်ချင်းစာ ပါတယ် နော် … အိမ်ထောင်သည် မိန်းမဆိုတာ … အလိုလို ဖြစ်လာတဲ့ … ကာမဝေဒနာကို … အခြေအနေ အချိန်အခါ ကြည့်ပြီး ဖြေလျော့ ရတာပါ … လူမသိဘူး ဆိုရင် … ခံလိုက်တာပါပဲ ”
” အာ …… ချယ်ရီရယ် …… သိတတ်လိုက်တာ ကွာ …… အင့် ………… ဗျစ် ……… ဘွတ် ဘွတ် ”
ချယ်ရီခိုင်၏ စကားအဆုံး နားလည် ပေးနိုင်သော မယားချောလေး မျက်နှာအား ကြည့်ကာ ဆောင့်လိုး လိုက်သည်။
” အ ……… အ ………… ကောင်းလိုက်တာ … ကိုဇော် ရယ် …… လိုးလိုး …… အင့် ”
ဇော်ထွန်း တယောက် ချယ်ရီခိုင်၏ နို့အုံ၂ဖက် ခါရမ်း နေအောင် အံကြိတ် လိုးတော့သည်။ ချယ်ရီခိုင်မှာလည်း မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးနှင့် လိုးခဲ့သည့် ပုံရိပ်များ ပြန်တွေးကာ အလိုးခံ နေလိုက်၏။ လင်တော်မောင်၏ လီးမှာ ပုံမှန်ထက် ပိုပြီး မာကြော တောင်တင်း လာသလို ခံစားရပြီး အလိုးခံရသည်မှာ အရသာ ပိုကောင်းလာသည်။ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဇော်ထွန်းမှာ ကုန်းခိုင်းသဖြင့် လေးဖက် ထောက်ပေးလိုက်၏။ ကုတင်ပေါ် ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးရင်း အိပ်ယာခင်းအား မျက်နှာ အပ်ထားလိုက်သည်။ ဖင်ကြီးမှာ အိကားနေပြီး ဖင်ကြားအောက် အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်လေး ပြူးထွက်လာ၏။ ဇော်ထွန်းမှာ မယားဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး ဆွဲလိုး တော့သည်။
” ဒုတ် ……………… အ …………… ဗျစ် ………… အင့် ………… ဖွပ် ………… ဘွတ် ဘွတ် ……… အ အားးးး ”
ချယ်ရီခိုင် ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးထား သဖြင့် ဇော်ထွန်း ဆောင့်လိုးတိုင်း လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိနေ၏။ အဖုတ်အုံလေး ကျင်လာသော်လည်း ကျင်သည်ထက် ပိုပြီး ရရှိနေသော ကာမ အရသာကြောင့် ဖင်ကြီး အား ရသလောက် နောက်ပစ် ကော့ပေး လိုက်ပြန်သည်။ အချက် ၈၀ကျော်ကျော်တွင် ဇော်ထွန်း ဆောင့်ချက်များ အားလျော့ လာတော့၏။
” အားးး …… ကိုဇော် ရယ် …… ဆောင့်စမ်းပါဆို …… မရတော့ ဘူးလား … ရှီးးးးး …… အင်းဟင်း ”
ချယ်ရီခိုင် အောက်မှ ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ၂ချက် ၃ချက် ပြန်ဆောင့်ရင်း မေးနေ၏။
” တညလုံး … ကားစီးလာတော့ …… ညှောင်းလို့ပါ …… ချယ်ရီ ရဲ့ ”
” အင်း …… ကိုဇော် … ခဏ ပက်လက်အိပ်လိုက် … ချယ်ရီ အပေါ်က …… လုပ်ပေးမယ် ”
ချယ်ရီခိုင်၏ စကားအဆုံး ဇော်ထွန်းမှာ ပက်လက် လှဲချရာ တင်းပြောင်နေသော လီးမှာ စောက်ရည်များ လဲ့ကာ ထောင်မတ်နေ၏။
” မယ်လေး … လူကသာ ခရီးပန်းတာ … လီးက လန်းဆန်း နေတာပါ ”
စကားပြောရင်း လင်ဖြစ်သူ အပေါ် ခွထိုင်ပြီး ထောင်မတ် နေသော လီးအား လက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ရင်း အဖုတ်ဝ တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ချယ်ရီခိုင် မျက်ခုံးကြောလေး တွန့်ကာ ငြိမ်ကျသွား၏။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိထားရင်း ခါးအားဖြင့် ကြိတ်ပွတ်နေသည်။
” ကောင်းလား … ချယ်ရီ ”
” ကောင်းတာပေါ့ … ဒစ်က … ချယ်ရီ့ …… သားအိမ်ဝကို …… ထောက်ပွတ်နေတာ … အရမ်းအရသာ ရှိတယ် ”
ခဏအကြာ ချယ်ရီခိုင်တယောက် အဖုတ်ထဲ ယားယံ လာသဖြင့် လင်တော်မောင်၏ မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်ကာ အချက်၃၀ခန့် ဆောင့်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာတော့သည်။ တဆက်ထဲ လိုလို ဇော်ထွန်းလည်း လရည်များ ညှစ်ထုတ်ကာ ၂ယောက်သား ငြိမ်ကြ သွား၏။
” ကဲ … ကိုဇော် …… ထ …… ညစာ ထမင်းစားရအောင် … ချယ်ရီလည်း … မစားရ သေးဘူး ”
၅မိနစ်ခန့် နားပြီးသည်နှင့် ချယ်ရီခိုင်မှာ ဘေးနား လင်ဖြစ်သူ ဇော်မျိုးအား ပြောရင်း အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေသည်။ ခဏအကြာ ၂ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာရာ ဧည့်ခန်းထဲ အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူအား ဘေးချင်း ကပ်လျက် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။
” ဟော … ဖိုးဖိုး … မပြန်သေးဘူးလား ”
ချယ်ရီခိုင့် စကားသံကြောင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လက်အား အမြန်ရုတ်ကာ လူချင်း ခွာလိုက်သည်။
” ပြန်တော့မှာ … သမီးရေ … ညည်းအမေနဲ့ စကားပြောနေလို့ ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ချယ်ရီခိုင်အား ပြန်ပြောရင်း ထရပ်ကာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်သွား တော့၏။
…………………………
အခန်း၁၆ဆက်ရန်
ဦးထွန်းဇံ ပြန်သွားပြီး ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်အိပ်ရာ ည၁၁နာရီခန့် တရေးနိုး လာခဲ့သည်။ဆီးပုံးတင်း နေသဖြင့် ရေချိုးခန်း ဆီသို့ အသွား နီလာခိုင်၏ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံလေး ကြားလိုက်မိ၏။ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင်ပေါက်ကာ ပြန်လာစဉ် ညည်းသံမှာ ပီပီပြင်ပြင် ကြားနေ ရတော့သည်။
” ဟင် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်လုံးလေး ပြူးကာ အံအော မှင်သက် နေ၏။ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဖန်ချောင်း မီးရောင်အောက် မြင်ကွင်းက ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် ပေါင်ကား ထားသော သမီးဖြစ်သူ နီလာခိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် သားဖြစ်သူ သက်မျိုးမှ မောင်နှမချင် ခွလိုးနေ၏်။ နီလာခိုင်မှာ မောင်ဖြစ်သူ သက်မျိုးအား အောက်မှ ပေါင်လေး ဖြဲပေးကာ တအီးအီး ညည်းရင်း အလိုး ခံနေတော့သည်။
” ရှီး ………… ရှီး …………… အ ……… ဖြည်းဖြည်းလိုး ………… အသံ သိပ်မထွက်နဲ့ ……… ဟိုဘက်ခန်းမှာ ……… မမချယ်ရီတို့ … လင်မယား ရှိတယ် ”
နီလာခိုင်မှာ အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယား အခန်းဘက် မျက်စပစ်ရင်း ပြောနေ၏။
” မမချယ်ရီတို့ … လင်မယားက … ရောက်ရောက်ချင်း …… လိုးပြီး အိပ်ရောပေါ့ …… အင့် ………… ဇွိ ………… ဘွတ် ဘွတ် ”
” ကျွတ် ………… အ ………… အ …………… တအား မဆောင့်ပါနဲ့ဆို ……………… မမချယ်ရီတို့ လင်မယား …… အိပ်လည်း …… ကပ်လျက် အခန်းက …… အမေ ရှိသေးတယ်လေ … မောင်လေး ”
နီလာခိုင့် စကားကြောင့် သက်မျိုးမှာ ဆောင့်ချက်များ လျော့ကာ ပုံမှန်လေး လိုးရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ ခန္ဓာကိုယ် ဆက်ကနဲ့ တုန်ရင်း လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။
” အ ………… အင်း ………… ကောင်းလိုက်တာ …… မောင်လေး ရာ ……………… မမနီလာ … အဖုတ်လေး … နွေးသွားတာပဲ ကွာ ”
” မမနီလာ … ပြီးရဲ့လား ”
” ပြီးတာပေါ့ …… မောင်လေး ရဲ့ ”
သက်မျိုး မှာ အမဖြစ်သူအား မေးရင်း အပေါ်မှ မိုးပြီး လိုးနေရာမှ ဘေးနား လှဲချလိုက်သည်။ နီလာခိုင် မှာ ဘေးနား လှဲချ အမောဖြေနေသော မောင်ဖြစ်သူအား ခွကာ ရင်ဘတ်ပေါ် ခေါင်းလေးတင်ပြီး လီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ပေးပြန်သည်။
” ဒီနှစ် ကုန်ရင်တော့ … မမနီလာတို့ လင်မယား လည်း … ဒီအိမ် ရွေ့နေပါ့လား …… ဒါမှ ခဏတိုင်း … လိုးလို့ ရမှာ ”
” ဟင် … ခုလည်း … လိုးလို့ ရနေတာပဲ ”
” အင်းပါ … ကျနော် ပြောတာက … မမနီလာ အိမ်အမြဲ နေရင် … မမချယ်ရီလိုပေါ့ … ကျနော် ကျောင်းပိတ်ရင် … အိမ်ပြန်တာနဲ့ … တန်းလိုးလို့ ရတယ်လေ ”
သက်မျိုး မှာ စကားပြောရင်း အမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား ပွတ်ပေး နေ၏။
” အမလေး …… မောင်လေး လီးက … တအားကို …… သန်တယ်နော် ”
နီလာခိုင်မှာ သူမ လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခါရမ်း နေသော သက်မျိုး လီးအား ဂွင်းထုပေးရင်း ပြောနေ ပြန်သည်။
” ခုမှ … တစ်ချီပဲ … လိုးရသေးတာလေ … မမနီလာ ကလည်း …… နောက်တချီ … လိုးပြီးမှ ငြိမ်မှာ ”
” မယ့်လေး ……… လိုးနိုင်ရင် … တစ်ညလုံးလိုး … မမနီလာ က … ခံနိုင်တယ် သိလား … ဟွန့် ……… နောက်မှ … မလိုးနိုင် တော့ပါဘူး မလုပ်နဲ့ ”
ပြောပြီးသည်နှင့် နီလာခိုင်မှာ ထထိုင်ရင်း သက်မျိုး နှင့် ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် တက်ခွ လိုက်တော့၏။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် သက်မျိုး မျက်နှာပေါ် နီလာခိုင်၏ အဖုတ်လေး အုပ်မိနေသလို နီလာခိုင့် မျက်နှာအောက် မိုးနိုင်းလီးကြီး တောင်မတ် နေသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး သမီးဖြစ်သူ နီလာခိုင်အား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမရွလေး ဖြစ်လာရ၏။ စောက်ရည်များ ပေပွနေသော သားဖြစ်သူ လီးအား မရွံ့မရှာဖြင့် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသော သမီးဖြစ်သူ နီလာခိုင် အား ကြည့်ကာ အံအောနေမိ၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် မြင်ကွင်းအား အကြည့် မရွေ့ နိုင်တော့။ သက်မျိုး လီးမှာ နီလာခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နှင့် တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက် လာတော့သည်။ ထိုချိန် သက်မျိုး မှာလည်း လရည်များ စီးကျ လာသော နီလာခိုင့် စောက်ဖုတ်အား ဖြဲကာ တပြတ်ပြတ်နှင့် လျှာဖြင့် ယက်ပေး နေ၏။
” အားးးးး …………… ရှီးးးးးး ………… ဟုတ်တယ် ……… အစိလေး ……… စုပ်ပေး ………… မလွတ်နဲ့ ”
သက်မျိုးမှာ အမဖြစ်သူ စောက်ပတ် လေးအား ဖြဲယက်ရင်း အစိလေး စုပ်ပေးရာ နီလာခိုင့် ဖင်ကြီး ဖိလိုက် ကြွလိုက်ဖြင့် ရမ်းခါနေ၏။
” အာ ………… မမနီလာ …………… မ ရ တော့ ဘူး ………… မောင်လေး ………… ရှီးးးးး ကျွတ်ကျွတ် ”
စုပ်သပ် ညည်းသံနဲ့အတူ နီလာခိုင် မှာ သက်မျိုး အပေါ်မှ ခွထားလျက် လီးစုပ်နေရင်း ထရပ်ကာ ဘေးနား လေးဖက် ကုန်းပေး လိုက်တော့၏။ သက်မျိုးမှာ နီလာခိုင်၏ အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ၁၀ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးကာ လက်မောင်း နှစ်ဖက် အား လက်ကောက်ဝတ်မှ ဆွဲယူ လိုက်ပြန်သည်။ နီလာခိုင် တယောက် လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ခါးလေး ဆန့်ကာ လက်မောင်း နှစ်ဖက်အား မောင်ဖြစ်သူမှ နောက်ဖက်က ဆွဲထားသဖြင့် နို့အုံလေး ရှေ့ကော့ ထွက်နေတော့၏။
” ဗျစ် ……… ဘွတ် …………… အ ………………… အားးး …………………… အားးးးးး …………………… အ အ ”
အဆက်မပြတ် ဆွဲလိုးနေသော သက်မျိုး လိုးချက် များအောက် ၁၅ မိနစ်အကြာ နီလာခိုင် တယောက် အားကနဲ့ အော်ညည်းကာ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက် လာတော့သည်။ သက်မျိုး လည်း အချက် ၃၀ခန့် ဆက်လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် ပစ်ဆောင့်အပြီး အံကြိတ်ကာ အမဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ရင်း ငြိမ်ကျ သွား၏။
” အင်း … အင်း ………… ရှီးးးး ……… ကျွတ် ကျွတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ မြင်ကွင်းကြောင့် ဒူးညွတ် ကျကာ အိပ်ခန်း တံခါးဘောင်အား လက်ဖြင့် လှမ်းဆွဲ ထားရ၏။ မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် သားနှင့်သမီး လိုးနေပုံအား ကြည့်ကာ သူမလက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ ထမိန်အပြင်မှ နှိုက်ထားရင်း အစိ လေးအား မရမက လက်ခလယ် ဖြင့် ဖိချေနေသည်။
” အ ………… ဟင့်ဟင့် ”
ပေါင်ခြံထဲ နွေးကနဲ့ ဖြစ်ပြီး စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက် လာတော့သည်။
” အေမ့ …… အု ………… ဖလု … ဝု ဝု ”
ထိုချိန် ပုံခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက်လာသဖြင့် လန့်အော်မိရာ သူမ ပါးစပ်အား ပိတ်ခံလိုက်ရ၏။
” မေမေဦး ……… ကျနော်ပါ ”
” ဟင် ………… သား ………… မောင် … မောင် …………… မောင်ဇော်ထွန်း ”
” ရှုး ……… တိုးတိုး မေမေဦး …… လာလာ …… မေမေဦး …… အခန်းထဲ သွားရအောင် ”
နောက်လှည့်ကြည့်ရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး အံအောခြင်း ထိတ်လန့်ခြင်း ရှက်ရွံ့ခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်ကာ အသံလေး တုန်ခါနေ၏။ တအိအိနဲ့ ထွက်နေသော စောက်ရည် များကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ ဇော်ထွန်းအား တွဲကာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။
အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ကိုယ်လုံးလေး တုန်နေသည်ကို ဇော်ထွန်း တွေ့နေ ရ၏။ ကုတင်စောင်း ထိုင်ခိုင်းရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ ဝိုင်းစက် နေသော မျက်လုံးမှ မျက်ရည်များ စီးကျ လာတော့သည်။ သားနှင့် သမီး မောင်နှမချင်း လိုးနေသည်ကို သမက် ဖြစ်သူရှေ့ ချောင်းမိ လျက်သား ဖြစ်နေ၏။ ချောင်းရင်း နို့အုံအား ချေမိသဖြင့် အင်္ကျီ ကြယ်သီး ပြုတ်ထွက်နေကာ နို့အုံ၂ဖက်မှာ သမက်ဖြစ်သူရှေ့ ဘော်လီမပါသဖြင့် အတိုင်းသား ပေါ်နေသည်။
” အဟင့် ဟင့် ………… မေမေဦး ရှက်လိုက်တာ …… သားရယ် ”
” မရှက်ပါနဲ့ … ကျနော်က … သူစိမ်းမှ မဟုတ်တာ ……ဒီကိစ္စ …… လျို့ဝှက် ထားပါ့မယ် ”
ဇော်ထွန်းမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာပေါ် ဝဲကျ လာသော ဆံနွယ်များအား လက်ဖြင့် သပ်တင် ပေးကာ အသံနိမ့် ပြောဆိုနေ၏။
” ကျေး …… ကျေး …………… ကျေးဇူးပါ ……… သားရယ် ……………… ဟင့်ဟင့် ………… အဟင့် ဟင့် ”
” ဟာ … မငိုပါနဲ့ …… မေမေဦး ရယ် ”
ဇော်ထွန်းမှာ ခေါင်းငုံ့ ရှိုက်ငိုနေသော ယောက္ခမအား ကျောပြင်အား ပွတ်ပေးရင်း နှစ်သိမ့် ပေးနေရသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တဟင့်ဟင့် ငိုရင်း ထမိန် အထက်ဆင် စလေး ပြေကာ ပေါင်ရင်းသား တင်းတင်းလေး ပေါ်လာသည်ကို သတိမထားမိပေ။ ဇော်ထွန်း လက်မှာ ကျောကုန်း ပွတ်သပ်ရင်း ခါးဆီသို့ အမှတ်မထင် ရောက်ရှိသွားရာ ထမိန်နှင့် အင်္ကျီ အောက်နားစကြား ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်း အလယ်မှ အက်ကွဲကြောင်း နေရာလေး မြင်နေရ၏။ ခါးပေါ်မှ တဆင့် လက်ချောင်းများမှာ ဖင်သားစိုင်အား ညှစ်ချေရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ငိုရှိုက်သံလေး ရပ်သွားရင်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြန်သည်။
” အင့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဘေးချင်းကပ် ထိုင်နေရာမှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရုတ်တရက် ခွာလိုက်တော့၏။ ဇော်ထွန်း စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်ကာ ယောက္ခမ မျက်နှာအား မဝံ့မရဲကြည့် လိုက်ရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ခေါင်းလေး ပြန်ငုံ့နေသည်။
” ကျနော် …… သွားတော့မယ် …… မေမေဦး ”
” ဟို ……… ဟို ………… ခဏ ……… ”
စကားဆုံးသည်နှင့် ဇော်ထွန်း ကုတင်စောင်းမှ ထရပ်ရာ ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာပျက် သွားတော့၏။ ဇော်ထွန်း လျှောက်ဖွလျင် သမီးငယ် နီလာခိုင် တို့ လင်မယား ကွဲမည့်အပြင် သားဖြစ်သူ သက်မျိုးလည်း လူတော မတိုးပဲ နေတော့မည်။ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ဟန်ဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ထရပ်လိုက်သည်။
” သား …… မောင်ဇော် …… မေမေဦး ပြောတာ … သေချာ နားထောင်ပေး ”
” ဟုတ် …… ပြောလေ ”
” သမီးလေး နီလာတို့ … မောင်နှမ ကိစ္စကို … မင်းရင်ထဲပဲ ထားပါကွယ် … အဲဒီ အတွက် … မေမေဦးက … မင်းကို …… ဘယ်လို ကျေးဇူးမျိုး …… ဆပ်ရ ဆပ်ရ ပါ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားကြောင့် ဇော်ထွန်း ကြိတ်ပျော် သွားရသည်။ သူမိန်းမ ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်တိုင် မောင်နှမချင်း အလိုး ခံနေသည်ကိုတောင် ခွင့်လွတ် ထားရာ ခယ်မဖြစ်သူ နီလာခိုင် မောင်နှမချင်း လိုးသည်မှာ သူ့အတွက် ဘာမှ မထူးဆန်းပေ။ ပြက်သနာလည်း ရှာမရ မယားဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် မှာလည်း သူနှင့် ညီမဖြစ်သူ မေသူတို့ မောင်နှမချင်း လိုးသည်ကို သိရှိထား၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဘုမသိ ဘမသိဖြင့် သားနှင့်သမီး အတွက် စိုးရိမ်ကာ သမက်ဖြစ်သူအား ဘာလုပ်လုပ် လိုက်လျော့မည့် ပုံစံ ဖြစ်နေ တော့သည်။
ခဏအကြာ အိပ်ခန်းလေးထဲ ဒေါ်တင်တင်ဦး အသံလေး တိတ်ဆိတ်သွားကာ ခန္ဓာကိုယ်လေး တဆက်ဆက် တုန်ခါနေ၏။ ဇော်ထွန်း လျှာစွမ်းအောက် စောက်ပတ်အုံကြီး ဖေါင်းကား လာကာ အိပ်ယာခင်းပေါ် မြင်မကောင်း အောင်ပင် စောက်ရည်များ စိုရွှဲနေသည်။ ရင်ဘတ်ကြီး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် အသက်ရှု မမှန်နိုင်အောင် မောပန်း နေတော့၏။ လူတကိုယ်လုံး လေထဲ လွင့်နေသလို ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နှင့် မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ ခါးလေး တွန့်ပြီး ကော့ပျံ နေရ၏။ လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း ဇော်ထွန်း ခေါင်းအား တင်းနေအောင် ဆုပ်ကိုင် ထားပြန်သည်။
” အာ ………………… ဟာ …………………… တော် … တော် ………… တော်ပါတော့ …………… ဟင့် ဟင့် ”
အသံ မထွက်မိအောင် အံကြိတ် ထားသော်လည်း အထိအတွေ့အောက် မထိန်းနိုင်ပဲ ငိုညည်းသံလေး တိုးတိတ်စွာ ညည်းနေမိ၏။
” ဟာ …………… အာ …………… အ … အ ………… မရတော့ဘူး …………… သား … မောင်ဇော် ရဲ့ ………… ဟာ ……………… ဟာ …………… ထွက် … ထွက် ………… ထွက်ကုန် ပြီ ………… ဟင့် ဟင့် …… ဟင့် ”
သတိလက်လွတ်ဖြင့် ခပ်စူးစူး ညည်းအော်ကာ ပေါင်တံများ ကွေးညွတ်ပြီး ခါးကော့ တက်လာ တော့သည်။
” အားးး ………… အားးးး ………… မရ တော့ဘူး ကွာ ……… အားဟား …………… အင်းဟင်း ”
အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား အောက်ဖက် စောက်ခေါင်း ဝလေးမှ စောက်ရည်များ သေးပန်းသလို ထောင်ပန်း နေ၏။ ပက်လက် အနေထားဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်စဉ် ဇော်ထွန်း မှာ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ဦး ဗိုက်ခေါက်လေးအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ကာ တဖြည်းဖြည်း အထက် တက်လာပြီး နို့အုံ ၂ဖက်အား တလှည့်စီ ဆွဲစို့တော့သည်။
” လိုးတော့မယ်နော် …… မေမေဦး ”
လက်နှစ်ဖက်အား ချိုင်းအောက် လျိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက် ချိတ်ဆွဲလိုက်၏။ ထောင်မတ်နေသော လီးထိပ်အား အဖုတ်ဝလေး တေ့ကာ ဗျစ်ကနဲ့ ဆွဲလိုး ပစ်သည်။ ဇွိကနဲ့ ဒေါ်တင်တင်ဦး စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား တဝိုက်မှ အသားစိုင် အနုလေးများ ဇော်ထွန်း လီးအရည်ပြားနှင့် ဖိကပ်လိပ်ဝင် သွားတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် စောက်ရည် ပန်းထုတ်နေစဉ် အနား မရတော့ တင်းကြပ်စွာ ဝင်လာသော လီးအား အဖုတ် အတွင်းသား များဖြင့် ညှစ်ထား မိပြန်၏။
” အိုးးး …………… အမေ့ …… ………… မောင်ဇော် ရယ် ……… အီး ………… ဟင့် ……………… ဝင် ……… ဝင် …………… ဝင်သွားပြီ ”
စကားပြောနေတုန်း သူမ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား စုပ်ယူခံရကာ နောက်တကြိမ် ဖိလိုး ခံလိုက် ရပြန်သည်။
” ဘွတ် ……… အ …… အ ……… မောင်ဇော် …… ဖြည်းဖြည်း ………………… ရှီးးးး …… ကျွတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မျက်နှာလေး မဲ့ရှုံ့လာပြီး ဇော်ထွန်း လီးကြီး ဝင်လာတိုင် ခေါင်းရမ်းကာ စုပ်သပ် နေရ၏။
” သိပ်မအော်ပါနဲ့ … မေမေဦး ရာ …… လီးမဝင်ဖူးတာ …… ကျနေတာပဲ ဗျာ ………… တော်ကြာ …… နီလာတို့ … ကျနော်မိန်းမ ချယ်ရီတို့ …… နိုးလာလိမ့်မယ် …… ဗျစ် ……………… အင့် ……… ဘွတ် ”
ဇော်ထွန်းမှာ ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ရှုံ့မဲ့နေသော ဒေါ်တင်တင်ဦး နို့အုံတဖက် ဆွဲစို့ကာ ကျန် နို့အုံ တစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ပေး လိုက်ပြန်သည်။
” အင်း …… အင်းဟင်း …… အင်းဟင်း ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး အသံနိမ့် ညည်းရင်း ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာရ၏။ ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ နီညိုရောင် နို့သီးခေါင်းအား သွားဖြင့် ဖိကိုက်ကာ လျှာဖျားလေးနှင့် ဝိုက်ပေး ပြန်သည်။
” အ ………… အားဟား ………… သား … မောင်ဇော် ရယ် ”
မျက်နှာလေး မဲ့နေရာမှ ပြန်ကြည် လာကာ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာရသည်။ လီးအား စောက်ပတ် အတွင်းသား များနှင့် မသိမသာ ညှစ်ပေးကာ ခါးလေး တွန့်လိမ် နေမိ၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး ခံစားမှု့ ပြောင်းလဲ လာသည်နှင့် ဇော်ထွန်း မှာ ပုခုံး၂ဖက်အား စုံကိုင် ဆွဲကာ မနားတမ်း ဖိလိုး တော့သည်။
” ဗျစ် ………… ဘွတ် ………… အားးး ………… ကျွတ် ………… အအ ……… ဘယ်လို ကြီးလည်းကွာ ……… အာ …………… ဟာ …………… ရှီးးးးးးး ”
………………………………
အခန်း၁၇ဆက်ရန်
ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက် များအောက် တစ်ချက် တစ်ချက် သားအိမ်ဝအား လီးထိပ်ဖြင့် ထောက်မိ နေသဖြင့် အဖုတ်အုံ တခုလုံး ကျင်လာကာ အနည်းငယ် နာကျင်ခြင်းနှင့်အတူ ထူးကဲသော လီးအရသာ တွေ့နေပြန်၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဆီးခုံးချင်း ကပ်ရင်း ၂ဦးသား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားကာ ဇော်ထွန်း လီးမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးနေတော့သည်။ ဇော်ထွန်း မျက်စိမှိတ်ရင်း မှိန်းနေပြီး ခဏအကြာမှ ယောက္ခမ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးလည်း သမက်ဖြစ်သူ ထွက်သွားပြီး ဟိုလိမ့် ဒီလိမ့်ဖြင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ မနက် ၆နာရီတွင် ခေါင်ရင်းဘက် နိုးစက်နာရီလေး တတီတီ မြည်လာမှ အိပ်ယာ ထလိုက်၏။ ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး ရေပန်းကို အကုန်ဖွင့်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး သေချာ ဆေးကြောကာ ဆပ်ပြာ တိုက်လိုက်သည်။
ရေချိုးပြီး အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဘက်ဖြင့် သုတ်ကာ ဇာဘော်လီ အနက်လေးအား ဗီဒိုထဲမှ ထုတ်ယူ လိုက်သည်။ ခါးနောက်ကို ပြောင်းပြန် ပတ်လိုက်ကာ နို့အုံ အောက်မှ ဘော်လီ ချိတ်အား သေချာချိတ်၏။ ပြီးမှ ဘော်လီအား ရှေ့ဆွဲလှည့်ကာ ဘော်လီသိုင်းကြိုး ကြားထဲ လက်လျိုပြီး ပခုံးပေါ် တင်လိုက်သည်။ ရေလဲ ထမိန်အား ပြန်ရင်လျားပြီး ခြေသလုံး၂ဖက် ကြွကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဝတ်ရင်း ခါးထိ တင်လိုက်၏။ မျက်နှာအား သနပ်ခါး လူးကာ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ အဖြူနှင့် ထမိန်အညိုလေး ဝတ်ကာ မှန်ရှေ့ ခန္ဓာကိုယ်အား ၁ပတ် လှည့်ကြည့်သည်။ အားရကျေနပ်မှ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာ ခဲ့၏။
” ဟော …… မေမေတောင် …… နိုးလာပြီ ”
ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် သမီးကြီး ချယ်ရီခိုင့် စကားသံအား ကြားလိုက်ရသည်။ စားပွဲခုံဘေး နီလာခိုင်နှင့် သက်မျိုးမှာ ကက်လျက် ထိုင်ပြီး ချယ်ရီခိုင်တို့ လင်မယားမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံ၂လုံးတွင် ထိုင်နေကြ၏။ စားပွဲခုံ ထိပ်ရှိ ခုံအလွတ် နားထိ လျှောက်လာရင်း အင်္ကျီ အောက်နားစအား အောက်ဆွဲဆန့်ကာ ဝင်ထိုင် လိုက်တော့သည်။
” မေမေ … ကြက်ဥကြော် စားဦးမလား ”
” ဟင် ”
ရုတ်တရက် သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင့် စကားကြောင့် ဘေးမှ သမက်ဖြစ်သူ ဇော်ထွန်းအား ခိုးကြည့်ရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာရ၏။
” ဟောတော် …… ကြက်ဥကြော် စားမလား မေးတာ …… ဘာ ဟင်လည်း …… မေမေ ရဲ့ ……… ခ်ခ် ခ်ခ် …… မျက်နှာတောင် ရဲလာပြီ …… ဟောဒီမှာ …… ရော့ …… မကြက် တကြက်လေး …… သမီးကိုယ်တိုင် … ကြော်ထားတာနော် ”
ချယ်ရီခိုင် ရယ်မော ပြောနေသော်လည်း ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ မနေ့ညမှ သမက်ဖြစ်သူ ဇော်ထွန်းအား မထင်မှတ်ပဲ အလိုးခံမိ သဖြင့် စိတ်မလုံသလို ခံစား နေရ၏။ ချယ်ရီခိုင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူရှေ့ ပေါင်မုန့်နှင့် ကြက်ဥကြော် ပန်းကန်လေး ချကာ တဆက်ထဲ ကော်ဖီ ငှဲ့ပေး လိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး စားသောက်ပြီး သမက်ဖြစ်သူအား မျက်နှာပူသဖြင့် အပြင်ထွက်လည် နေတော့၏။
/////////////////////////
နောက်၅ရက် အကြာ ဒေါ်တင်တင်ဦး ဧည့်ခန်းထဲ ပုတီးစိတ် နေစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူ ရောက်ရှိ လာပြန်သည်။
” ဟင် …… အဖေ ……… မနက်ပိုင်း ရှိသေး …… မနက်စာ စားခဲ့ပြီလား ”
” မနက်စာက …… အရေး မကြီးပါဘူး …… သမီးရယ် ……… အိမ် လူရှင်းရဲ့လား ”
” ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး … ချယ်ရီလည်း …… စက်ရုံ သွားပြီ ”
” အဲဒါဆို …… အဖေ့ …… နှိပ်ပေးပါဦး …… ဒီရက် အလုပ်များလို့ ……… တကိုယ်လုံး ညှောင်းနေတာ …… လာလာ …… အိပ်ခန်းထဲ သွားစို့ ”
” ကြည့် ……… အဖေနော် …… ခုရက် …… တအား ထနေတာ ……… မလွယ်ဘူး ……… ဟွန့် … မုန်းတာ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား ပေါင်တန် ၂ဖက် နှိပ်ပေးနေစဉ် သူမ လက်တဖက်အား ဆွဲယူကာ လီးပေါ် တင်ပေး နေသဖြင့် မျက်စောင်းလေး ထိုးကာ လှမ်းပြောနေ၏။ ပါးစပ်က မုန်းတာ ပြောနေသော်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပုဆိုး အပြင်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ဖွဖွလေး ဂွင်းထု ပေးနေ၏။
” တအားညှောင်းလို့ပါ … သမီးရာ … ပြီးတော့ သမီး ညီမက …… ဘုရားဖူး တဲ့ …… အဖေဖြင့် …… တအား တင်းနေတာ …… ပွဲရုံက … အဝယ် တအားကျနေလို့ …… မလာဖြစ်တာ ”
” အံမယ် … မနက်က … တခါ လုပ်ထား တာကို … အဖေ့ သမီး … အငယ်မ နီနီ့ ကို … လိုးနေရရင် … သမီးကို …… သတိမရဘူး မလား …… သမီး သိတယ် ”
” အင်း … အဖေကတော့ … သမီး ၂ယောက်လုံး …… အလွတ်မပေးဘူး … အကုန် ပတ်လိုးနေတာ … မြေးမတွေရော …… လွတ်ပါ့မလား …… ဟွန့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး စကားကြောင့် ဦးထွန်းဇံ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်။ အရင် ၁ပတ်မှ မနက်ပိုင်း ဒေါ်တင်တင်ဦးနှင့် သက်မျိုးတို့ စျေးသွားဝယ်စဉ် မြေးဖြစ်သူ နီလာခိုင်အား ရေချိုးခန်းထဲ ဖင်လိုး ထားသေး၏။ ပြန်တွေးရင်း လီးမှာ ထောင်မတ် လာပြီး ဒေါ်တင်တင်ဦး လက်ထဲ တဆက်ဆက် တုန်ခါ နေ၏။
” ကဲပါ …… အဲဒါတွေ နောက်မှပြော …… ခု …… အဖေ့ လီးကို စုပ်ပါဦး ”
ဦးထွန်းဇံ စကားပြောရင်း ပုဆိုးခါးပုံစအား ဖြည်ကာ ဖင်ကြွပြီး ပုဆိုးအား ခြေရင်း ကန်ထုတ်လိုက်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူအား ဂွင်းထု ပေးနေရာမှ ထရပ်ရင်း ထမိန်အား ဖြည်ချလိုက်သည်။ ဦးထွန်းဇံမှာ ခါးအောက် ထမိန်မရှိ တော့သော သမီးဖြစ်သူ အား ပြန်ထိုင်ခိုင်းပြီး လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်ကာ ခါးညွတ်ပြီး လီးအား တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်း လဥ၂လုံးအား သူမ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ဆုပ်နယ် ပေးလိုက် တော့၏။
” ရှီးးးး ………… အင်းဟင်း …………… ကျွတ် …………… ကောင်းလိုက်တာ ……………… သမီး ရယ် ”
ဦးထွန်းဇံ ခါးကော့ကာ အသံထွက် ညည်းငြူ လိုက်ရသည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ရင်း သူမကိုယ်တိုင် ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွနေရ၏။ ခဏ အကြာ လီးအား ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် တက်ခွပစ်၏။ ဦးထွန်းဇံ မျက်နှာအား စောက်ပတ်အုံဖြင့် ၂ချက်၃ချက် ဖိပွတ်ပြီးမှ ဖင်အနည်းငယ် ကြွပေးလိုက် ပြန်သည်။ ဦးထွန်းဇံ မှာ မျက်နှာရှေ့ ဖေါင်းကား လာသော ဒေါ်တင်တင်ဦး စောက်ဖုတ်အား လျှာဖြင့် ပင့်ယက် ပေးတော့၏။ ၂ယောက်သား ရင်တလှပ်လှပ် ဖြင့် ကာမစိတ်များ တောက်လောင် နေရသည်။
” အား ………… အင့် ……………… အ ……… အ……… အ ဖေ ရယ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖင်ကြီးကြွလိုက် ဖိလိုက်နှင့် ဦးထွန်းဇံ ပါးစပ်အား စောက်ဖုတ်ဖြင့် ပွတ်ကာ ညည်းနေ ရှာ၏။ လက်၂ဖက်မှာ အင်္ကျီအပြင်မှ သူမနို့အုံ၂ဖက်အား ညှစ်ချေရင်း ခဏအကြာ စောက်ရည်များ ဦးထွန်းဇံ ပါးစပ်ထဲ ပန်းချ ပစ်တော့သည်။ အရည်များ ကုန်စင်မှ သူမ စောက်ဖုတ်အား ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ ခွာပြီး ထရပ် လိုက်၏။
” ဘယ်လဲ … သမီး ”
” ရေသွားဆေးမလို့ … အဖေ ”
” ပြီးမှ ဆေးလေ ……… အဖေလည်း … ပြီးတော့မှာ အပေါ်က … တက်ဆောင့်လိုက် ”
ခြေရင်းဘက် ချွတ်ချထားသော ထမိန်အား ယူရန် ခြေလှမ်း ပြင်နေသော ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ် ထိုင်ချ လိုက်သည်။ လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ စောက်ခေါင်းဝ လေးထဲ တေ့သွင်း ဖိချရာ လီးဝင်လာ သည်နှင့် ခေါင်းလေး မော့တက် သွားတော့၏။
” ရှီးးးးးး ……… အ …………………………… အားးးး ……………………………… အဖေ ရယ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး၏ အားရကျေနပ်ဖွယ် ညည်းသံလေး အိပ်ခန်းလေးထဲ ထွက်ပေါ် လာသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကြွရင်း အိပ်ခန်း လေးထဲ ဆောင့်ချ နေတော့၏။ ကြာကြာ မဆောင့်လိုက် ရပေ။ အချက် ၅၀ခန့်တွင် စောက်ခေါင်းထဲ ဦးထွန်းဇံ လီးမှာ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် လီးအရည်ပြား တင်းလာပြီး လရည်များ ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထည့်နေသည်။ ထိုချိန် အထည်စက်ရုံမှ နေတပိုင်း ပြန်လာသော ချယ်ရီခိုင်နှင့် ပက်ပင်း တိုးနေရသည်။ ချယ်ရီခိုင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ ဒီတခေါက် နယ်ထွက်ရာ ရက်ကြာနေသဖြင့် ညတိုင်း လက်ဖြင့် အာသာ ဖြည်နေရ၏။ အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူ လိုးနေသည်ကို ချောင်းရင်း အဖုတ်လေး ပွတ်နေမိ၏။
///////////////////////
နောက်၅ရက်ခန့် အကြာ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ချယ်ရီခိုင်နှင့် ၁ပတ်စာ စျေးဝယ်ပြီး အိမ်ပြန် လာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန် ရောက်သည်နှင့့် စျေးမှ ဝယ်လာသော အသားငါး ဟင်းသီး ဟင်းရွတ်များအာ ချယ်ရီခိုင် တယောက် မီးဖိုးခန်းထဲ သိမ်းဆည်း နေစဉ် ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ အိပ်ခန်းထဲ ခဏနားရင်း မှေးနေတော့၏။ နာရီဝက်ခန့် မှေးပြီးသည်နှင့် အိမ်အတွက် ချက်ပြုတ် ကြော်လှော်ပြီး ရေချိုးရန် ပြင်ဆင် လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ထမိန်ရင်လျား နေစဉ် ဖုန်းဝင် လာ၏။
” ဟဲလို ……… မမတင်တင် လား ”
” အေးပြော ……… ညီမလေး ”
ဖုန်းဖွင့်ရာ ညီမဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး ဖြစ်နေသဖြင့် ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲထိုင်ရင်း နားထောင် လိုက်၏။
” အင်း …… မမ ……… အိမ်အမြန် လာခဲ့ဦး ……… ဖေဖေ မနက်ပိုင်း …… လမ်းလျှောက်ထွက်ရင်း …… ဆိုင်ကယ် တိုက်ခံရလို့ ”
” ဟင် ……… အေးအေး ……… ဘာ ……ဘာ … ဘာဖြစ် သွားသေးလဲ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆိုင်ကယ် အက်စီးဒင့် ဖြစ်သည်မို့ အသံလေး တုန်ရီကာ အလောတကြီး ပြန်မေး နေသည်။
” တခြားနေရာ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး … ညာဘက် ခြေထောက်က … ထိမရဘူး …… နာတယ်ပဲ ပြောနေတာ … အဲဒါ ဆေးရုံ တင်ရအောင် ”
” အေးအေး …… မမ ခုထွက်ခဲ့မယ် …… လာပြီ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ရေပင် မချိုးနိုင်တော့ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်နှင့် အတူ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်ရှိရာ ထန်းညှက် ပွဲရုံသို့ ထွက်လာခဲ့၏။ ပွဲရုံ ရောက်သည်နှင့် ပွဲရုံ အနောက်ဖက် တိုက်အိမ် နားထိ ကားအား မောင်းဝင် လိုက်သည်။
” အဖေ …… ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ”
တိုက်အိမ်ရှေ့ ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ကားရှေ့ခန်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေဆင်း ထိုင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူနား ပြေးလာပြီး အမော တကော မေးနေ၏။
” လမ်းထိပ် တင်ပါ … သမီးရယ် … ဒေါင့်ချိုး အကွေ့လေး ရောက်တော့ … အဖေလည်း ခါတိုင်းလို … ဘေးကပ် လျှောက်လာတာ … တဖက်က … ကောင်လေး ကလည်း … ကပ်အကွေ့ … တိုက်မိတာပါ …… အမလေး …… ကျွတ် ကျွတ် ”
ှီုဦးထွန်းဇံမှာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ကာ သမီးဖြစ်သူအား ရှင်းပြ လိုက်သည်။
” ကဲကဲ …… ဆေးရုံ သွားစို့ … နီနီ …… အဖေ့ဖို့ …… အဝတ်စား ၂စုံလောက်နဲ့ … စောင် ခေါင်အုံး ယူခဲ့ … ကျန်တာ ဟိုရောက်မှ စီစဉ် ရအောင် … ခြေချင်းဝတ်က … ယောင်လာပြီ … အထဲ အရိုးများ ထိလား မသိဘူး ”
ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ စကားအဆုံး ဘေးနား ဒူးထောက် ထိုင်နေသော ညီမဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦးအား တဆက်ထဲ လှမ်းပြောလိုက်၏။
” ဟုတ် ဟုတ် … မမ ”
ဒေါ်နီနီဦး ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ အဝတ်စား ဝင်ယူစဉ် ဒေါ်တင်တင်ဦးနှင့် ချယ်ရီခိုင်တို့မှာ ဦးထွန်းဇံ အားတွဲကာ ကားဆီ လျှောက်လာကြ၏။
” ဟင် …… အရေးထဲ ဒုက္ခပါပဲ … အဖေရယ် ”
တိုက်တံခါးဝ လှေကားတက်လေး အဆင်း ဦးထွန်းဇံ ပုဆိုးမှာ ပြည်ကျ၍ ပေါင်ကြားမှ လီးမှ တန်းလန်း ပေါ်ထွက် လာသည်။ ဘေးမှ ကူတွဲပေးသော ချယ်ရီခိုင်မှာ ရုတ်တရက် မျက်နှာလေး ပူထူလာကာ ပုဆိုးခါးပုံစအား လက်ဖြင့် ဖမ်းဆွဲရင်း တဆက်ထဲ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား အုပ်ကိုင် ထားရ၏။
” ရတယ် အမေ …… လျှောင်လျှောက် … ကားထဲ ရောက်မှ … ပုဆိုးပြန်ဝတ် ပေးရအောင် ”
” အေးအေး … သမီး … ပွဲရုံက အလုပ်သမား တွေကလည်း … နေစိမ့်တာ … တယောက်မှ မလာကြဘူး ”
ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ချယ်ရီခိုင့် လက်ထဲ အမြှောင်းလိုက် ဆုပ်ကိုင် ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောဆို နေပြန်သည်။
” အော် … အဲဒါ … အဖေက …… အိမ်ဘက်ကို …… ဘယ်အလုပ် သမားမှ … မလာခိုင်း လို့ပါ … သမီးရယ် ”
ဦးထွန်းဇံမှာ သမီးဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦးအား ရှင်းပြရင်း တဖြည်းဖြည်း ကားနား ရောက်လာ၏။ ချယ်ရီခိုင်မှာ ကားနောက်ခန်းနား အရောက် ကားတံခါး ဆွဲဖွင့်ရာ အဖိုးဖြစ်သူ ခါးပုံစနှင့်လီးအား တွဲကိုင်ထားသော လက်အား လွတ်ပြီးမှ ဆွဲဖွင့် လိုက်သည်။
” အမလေး …… အဖေ ကလည်းနော် … ဒီလောက် ခြေထောက်က … နာနေတာကို … မပြောချင်ဘူး … ဟွန့် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် စိတ်ဆိုးရခက် ပြုရအခက် ဖခင်ဖြစ်သူ အား မျက်လုံး ဆွေကြည့်ကာ ပြောဆိုနေ၏။
” ဟယ် … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
ထိုချိန် ကားတံခါး ဖွင့်ရင်း ချယ်ရီခိုင် မှာ ရယ်မောရင်း ပါးစပ် အမြန် ပိတ်လိုက် ရတော့သည်။ ချယ်ရီခိုင် ပုဆိုး ခါးပုံစအား လွတ်စဉ် ပုဆိုးမှာ အောက်လျှော သွားသော်လည်း လီးကြီးမှ ထောင်မတ်စွာ ကော့တက် လာ၏။ ဦးထွန်းဇံအား ကားနောက်ခန်း တင်ပြီးစဉ် ဒေါ်နီနီဦး အထုတ်ကိုင်ကာ ရောက်လာသဖြင့် ဆေးရုံ မောင်းလာ ခဲ့ကြသည်။
///////////////////////////
နီလာခိုင် တယောက် မနက်အိပ်ယာ နိုးသည်နှင့် အိမ်မှု့ကိစ္စများ လုပ်ကာ တအိမ်လုံး အတွက် ချက်ပြုတ် ကြော်လှော်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ခဏ အနားယူနေ လိုက်၏။ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဆိုင်ကယ် တိုက်ခံရသဖြင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦး ဆေးရုံ စောင့်ပေး နေရာ နီလာခိုင်တို့ လင်မယားမှာ ဇော်ထွန်း မရှိချိန် အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် အဖေါ်ရရန် လာနေ ပေးသည်။ ၃ရက်မြောက် နေ့မှ ချယ်ရီခိုင့် ယောင်္ကျား ဇော်ထွန်း အိမ်ပြန်ရောက် လာ၏။
…………………………
အခန်း၁၈ဆက်ရန်
နီလာခိုင် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းသို့ သေးလာပေါက်စဉ် ဧည့်ခန်း ထဲ အဖြတ် ဇော်ထွန်းမှာ ပုဆိုးတိုတို ၀တ်ပြီး ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင် ထားသဖြင့် အောက်စ လွတ်နေ တော့၏။ ထောင်ထားသော ဘယ်ဘက် ပေါင်ကြား တွဲကျ နေသော လဥ ၂လုံးပေါ် နီညိုရောင် လီးကြီးမှာ အောက်ငိုက် နေသည်။ ဇော်ထွန်း ဇတ်ကားထဲ အာရုံ ရောက်နေ သဖြင့် အောက်စ လွတ်နေသည်ကို သတိမထား မိတော့ပေ။
အကြည့် မလွဲနိုင်ပဲ နီလာခိုင် တယောက် သေးပေါက် ချင်သည်ကို အောင့်ကာ ဇော်ထွန်း လီးအား ခိုးကြည့် နေရင်း အာခေါင်ခြောက် လာရသည်။ သူမပါ ဇတ်ကား ကြည့်သလိုလိုနှင့် အသာလေး ရပ်ကြည့် နေမိ၏။ အမဖြစ်သူအား ညတိုင်း ကော့ပျံအောင် လိုးပေးနိုင်သော ဇော်ထွန်း လီးအား ရှင်းရှင်း လင်းလင်း မြင်နေရသည်။ ထိုချိန် ဇတ်ကား ပြီးသွားသဖြင့် ဇော်ထွန်း ဘေးသို့ လှည့်ကြည့်ရာ သူ့ပေါင်ကြား ခိုးကြည့်နေသော နီလာခိုင် အား တွေ့လိုက် မိသည်။ နီလာခိုင် ၏ မျက်လုံး အစုံမှာ ဇော်ထွန်း လီးအား ခိုးကြည့်ရင်း ဇတ်ကား ပြီးသွားမှန်း မသိလိုက် တော့ပေ။
” ဟာ … နီလာ … ဘာလို့ … အဲဒီမှာ ရပ်နေတာလဲ ”
” ဟမ် … ဇတ်ကား ကောင်းလို့ … ကြည့် ……… ကြည့် …………… အင် ……… ”
ရုတ်တရက် ဇော်ထွန်း အသံကြောင့် စကားရော ဖေါရောဖြင့် တီဗွီဘက် လှမ်းကြည့်ရာ ဇတ်ကား ပြီးသွား သည်ကို မြင်လိုက် ရသဖြင့် ရှိုးတို့ရှန်းတန်း ဖြစ်သွားရင်း စကားသံ ရပ်သွားရ၏။ ရုတ်တရက် နီလာခိုင် အိမ်နောက်ဖေး အိမ်သာသို့ ပြေးကာ သေးတဗြန်းဗြန်း ပေါက်ရင်း ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေ ရ၏။
////////////////////////
” ကိုဇော်ထွန်း … ကျနော် အလုပ် ကိစ္စနဲ့ … ခရီးထွက်မလို့ …… မေမေဦး က … ဖိုးဖိုး ဦးထွန်းဇံ ဆိုင်ကယ်တိုက်ခံရလို့ … ဆေးရုံ စောင့်ပေးနေတာ … ဘယ်ချိန် ပြန်လာ မလဲ … မသိသေးဘူး …… နီလာက ဒီမှာ ညအိပ်မှာတဲ့ … မချယ်ရီနဲ့ အဖေါ်ရအောင် ”
” အင်းပါ … ဝင်းကျော် ရာ … မင်းအလုပ် ကို … စိတ်ချ လက်ချ သွား …… ငါက အလုပ်နား ထားတယ် ”
ထိုချိန် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ညီမဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး အိမ်ပြန်နားမည် ဖြစ်သဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်အား သူမနှင့်အတူ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံအား လူနာ စောင့်ရန် ဖုန်းဆက် ခေါ်လိုက်၏။ ယောက္ခမ မရှိချိန်မို့ အိမ်အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲ ဖျာခင်းကာ သမီး ယောက္ဖ ၂ယောက် အရက် သောက်ရင်း စကား ပြောနေ၏။ ဝင်းကျော်မှာ ကန်ထရိုက် အဆောက် အဦး လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်ရာ မကြာခဏ နယ်မြို့လေး များထိ သွားရောက်၍ လူနေ တိုက်ခန်းများ ဆောက်လုပ် ရသည်။
” ဟော … ၂ယောက်သား ငြိမ်နေပါတယ် … ထင်နေတာ … ဝိုင်းဖွဲ့ နေကြတာ … ဟွန့် ”
မယားညီအကို ၂ယောက် စကား တပြောပြောနှင့် သောက်စား နေချိန် နီလာခိုင်မှာ အိပ်ခန်းမှ ထွက်လာ၏။
” ဟာ … နီလာ … လာလေ အမြည်းစား … ဒီမှာ … ကိုကျော် … ခရီး ထွက်မှာမို့ … ကိုဇော်ထွန်း ကို … အပြင် မထွက်ဖို့ … မှာနေတာ ”
” ကိုဇော်ထွန်း … မမချယ်ရီ ဖုန်းဆက်တယ် … ကိုဇော်ထွန်း ဖုန်းဆက်တာ … မကိုင်လို့တဲ့ … ဒီည ဖိုးဖိုးဇံကို … မေမေနဲ့အတူ ဆေးရုံစောင့် ပေးရမှာ … အိမ်ပြန် မလာဖြစ်ဘူး ပြောတယ် …… ကိုကျော် … မနက် အစောကြီး … ခရီးထွက်မှာ မလား …… တအား မသောက်နဲ့ဦး ”
နီလာခိုင် အိပ်ခန်းထဲ ဖုန်းကြည့်နေစဉ် အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် ဖုန်းဆက် ပြောသဖြင့် ထွက်လာရင်း ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် လင်ဖြစ်သူနှင့် ခဲအိုအား တွေ့ရာ ပြောနေသည်။
” အင်းပါ … နီလာ ရဲ့ … အညှောင်းပြေ … အညာပြေပါ ”
နီလာခိုင် လင်ဖြစ်သူ ဝင်းကျော် အား ပြောရင်း ဘေးနား ထိုင်ချရာ ဇော်ထွန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား ဖြစ်သွား ရ၏။ ညအိပ်ခါနီးမို့ ဒူးဖုံး စကပ်လေး ဝတ်ထားရာ စကပ် အောက်နားစ လေးမှာ ဒူးပေါ်တင်ကာ ဇော်ထွန်း ဘက်မှ ကြည့်လျင် ပေါင်ရင်းထိ မြင်နေရ တော့သည်။ ဇော်ထွန်း တယောက် ဝင်းကျော် အား စကား ပြောရင်း နီလာခိုင်၏ ပေါင်ကြားအား မကြာခဏ ခိုးကြည့် နေ၏။
” ကဲ … အဲတာ …… တဝက် ကုန်ရင် …… ၂ယောက်လုံး … တော်တော့နော် … နီလာ … ထမင်း ခူးထား လိုက်မယ် … လာစားကြ ”
နီလာခိုင် စကား ခဏ ထိုင်ပြောရင်း ထမင်းစားရန် မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွား တော့သည်။ ဝင်းကျော်နှင့် ဇော်ထွန်းမှာ စကား တပြောပြောနှင့် သောက်ရာ နီလာခိုင် ထမင်း စားပြီး ပြန်ထွက် လာသည် အထိ အရက်ဝိုင်း မသိမ်း သေးပေ။ တဖြည်းဖြည်း ရွမ်ပုလင်း တဝက်ကျိုးကာ ၃ပုံ ၁ပုံခန့် ရောက်မှ ဝိုင်းသိမ်း လိုက်တော့၏။ ဇော်ထွန်း သိပ် မမူးသော်လည်း ဝင်းကျော် တယောက် ယိမ်းထိုး နေသည်။ ထမင်းပင် မစားနိုင်တော့ မူးပြီး လှဲချင်ပြီ ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဒယီးဒယိုင်ဖြင့် ဝင်သွား တော့၏။
” ကဲ … ကိုဇော်ထွန်း … မင်း ထမင်း စားချင် … သွားစား …… နီလာ … ခူးထား ခဲ့တယ် ”
” အေးအေး …… နီလာ ”
” ဟာ … အို ……… ကိုဇော်ထွန်း လည်း … မူး နေ ပြီ … နေ မှာ …… ရ ရဲ့ လား …………… ဝှီးးးး ……… ဘုတ် ……… အွတ် …………… အ ”
စကားပြောရင်း ဇော်ထွန်း ကုန်းအထ ခန္ဓာကိုယ် ရိုင်ထွက် သွားသဖြင့် နီလာခိုင်မှာ ဘေးမှ လှမ်းထိန်းရင်း ခန္ဓာကိုယ် ဟန်ချက် ညီအောင် မထိန်းနိုင်ပဲ ၂ယောက်သား ကြမ်းပြင်ပေါ် လှဲကျ သွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်းမှာ ပါးစပ်မှ အရက်နံ့ တထောင်းထောင်း ဖြင့် နီလာခိုင်အား ခွမိ လျက်သား ဖြစ်နေ၏။
” ဟာ … ဆောရီးနော် … နီလာ ……… အေ့ ……… ဂေ့ ”
” အော် ………… ဒုက္ခ ပါပဲ …… ကိုဇော်ထွန်း ရယ် …… ထထ ……… ထမင်းမစား နိုင်လဲ …… အိပ်တော့ ”
” ဂေစ့် ……… အေ့ …………… အေး … အေးပါ ……… နီ ……… နီ …………… နီလာ ”
ပါးစပ်က အေးပါ ပြောနေ သော်လည်း ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင်အား ခွပြီး ဖိထားလျက်ပင် လက်များက ဟိုစမ်း ဒီစမ်း ဖြင့် နို့အုံပေါ် ရောက်ရှိ လာ၏။
” ဟာ …… ကိုဇော်ထွန်း ………… ထထ … ဖယ်ပေး ပါဦး ”
နီလာခိုင် မှာ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် ကိုယ်ပေါ် ပိနေသော ဇော်ထွန်း ကိုယ်လုံးအား တွန်းဖယ် နေသည်။ သို့သော် ဇော်ထွန်း ခန္ဓာကိုယ်အား မဖယ် နိုင်သည့် အပြင် သူမ နို့အုံပေါ် ဇော်ထွန်း လက်များ ကျရောက် လာတော့၏။
” ချယ်ရီ ရယ် …… ချစ်တယ်ကွာ … အင့် အင့် ”
တဖြည်းဖြည်း ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင့်အား မယား ဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်နှင့် လူမှားပြီး နောက်ကြောဘက် လှဲချရင်း ဖင်အား လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့အုံအား ညှစ်ချေ နေ၏။
” ဟာ ……… ကိုဇော်ထွန်း …… ကျမ ……… ကျမ …… နီလာ လေ ……… မမချယ်ရီခိုင် … မဟုတ်ဖူး ……… ဒုက္ခပါပဲ ”
ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင်၏ စကားအား နားမထောင်တော့ စိတ်ထဲ မယားဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင် အား မြင်ယောင်ရင်း ဒူးဖုံးစကပ် အောက်နားစ လေးအား ခါးပေါ် ဆွဲတင် လိုက်ပြန်၏။ နီလာခိုင် ချွေးပြန် လာရသည်။ လူမှန်း မသိအောင် မူးနေသော အမဖြစ်သူ၏ ယောင်္ကျားမှာ ဖင်အား လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့အုံအား ညှစ်ပေးနေသဖြင့် ရင်တလှပ်လှပ် ခုန်နေမိသည်။ ညအိပ်ခါနီးမို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ချွတ်ထားရာ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းကြား မာတင်း နေသော ဇော်ထွန်း လီးထိပ် ထိကပ်လာ၏။ လီးထိပ်မှာ အငြိမ်မနေပဲ ဖင်ကြားထဲ ရောက်လာလိုက် အဖုတ်ကြားထဲ ရောက်လာ လိုက်ဖြင့် နီလာခိုင် ဖင်သားစိုင် ရှုံ့ကာ ငြိမ်နေ ရသည်။
ထိုချိန် ဇော်ထွန်း လက်မှာ နို့အုံအား ညှစ်ချေ နေရာမှ အင်္ကျီလည်ဟိုက်ထဲ လက်သွင်းကာ ဘော်လီ အောက်မှ နို့သီးခေါင်း ထိပ်လေးအား ပွတ်ချေ ပေးနေပြန်၏။ အသံမထွက် မိအောင် ထိန်းထား ပေမယ့် ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့် ထောက်ကာ နို့သီး ခေါင်းလေး ချေခံရသဖြင့် အိကနဲ့ မပွင့်တပွင့် ရှိုက်သံလေး ထွက်သွားရသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် အဖုတ် နူတ်ခမ်းကြား လီးထိပ်ဖြင့် ထိုးပွတ် နေရာ တချက်တချက် အစိ လေးအား ထိုးမိချိန် ပေါင်တံအား ဟပေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတော့၏။ အိပ်ခန်းဘက် လင်တော်မောင် ဝင်းကျော် ထွက်လာ မလားဟု စိုးရိမ် စိတ်ဖြင့် ခိုးကြည့်ရင်း အချက်၃၀ ကျော်ကျော်တွင် အဖုတ်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ် လိုက်ရသည်။
တဆက်ထဲ လိုလို ဇော်ထွန်း လရည်များ တဖျောဖျော နှင့် ချယ်ရီခိုင့် ဖင်ဝနှင့် အဖုတ်ကြား ပန်းထွက် လာ၏။ ဇော်ထွန်း မှာ ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ကာ အောက်လျှော ချပြီး လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်သည်။ နီလာခိုင်၏ နို့သီးခေါင်း ၂ဖက်အား ချေပေးရင်း လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ် ပြန်၏။ နီလာခိုင် ရင်ဘတ်လေး ကော့ကာ အသံ ခပ်အုပ်အုပ် လေးနှင့် ညည်းတွား နေရသည်။ မျက်နှာချင်း ဆိုင် နူုတ်ခမ်းခြင်း တေ့စုပ်ကာ နီလာခိုင့် လက်အား လီးပေါ် တင်ပေး လိုက်တော့၏။
” အင့် … ကိုင်ထားပေးဦး … ချယ်ရီ ”
နီလာခိုင့် အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရ၏။ အမဖြစ်သူအား ကော့ပျံ နေအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီး မျက်စိရှေ့ အနီးကပ် မြင်နေရသည်။ ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ပေါင်ဖြဲရင်း ကော့ပြ လိုက်ပြန်၏။ တွဲကျနေသော လဥ ၂လုံး အထက် လီးကြီး ထောင်မတ် နေပြီး ဆီးခုံးပေါ်ရှိ လမွှေးများက မဲကောက် လိမ်နေသည်။ နီလာခိုင် မရဲတရဲ ဖြင့် ဇော်ထွန်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ကြီးအား ဖြဲကြည့် လိုက်၏။
” အ ………… ရှီးးးးး ……… ခဏ ……… ချယ်ရီ … ဟာလေး …… ကိုဇော် ယက်မပေးရတာ … ကြာနေပြီ ”
ဒီချိန်ရောက်မှ မထူးတော့ အဖုတ်လေး လီးဖြင့် ပွတ်မိရုံဖြင့် အရည်ထွက်ကာ နီလာခိုင်မှာ ကာမ အတွေ့၌ ရစ်မူး နေမိသည်။ ခုထိ အမဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်နှင့် လူချင်း မှားနေသဖြင့် ဒူးဖုံးစကပ်လေး ဆွဲတင်ကာ ပေါင်တံ၂ဖက် ကားပေး လိုက်၏။ ဇော်ထွန်းမှ အဖုတ်လေး ယက်ပေး နေသဖြင့် စိတ်ထဲ အားနာသလိုလို ရှက်သလိုလိုလေး ခံစားနေရ၏။
” ဟင့် ……… အားးးး ………… ပြွတ် … ပလပ် ………… ပြွတ် ပြွတ် ………… ကိုဇော်ထွန်း ရယ် ………… တအား ……… ယက်တတ် တာပဲ ……… မမ ချယ်ရီ ကို……… ယက်ပေး … နေကြ မလားးးးး …………… အီးးးး …………… အားးးးးး …… ဟုတ်တယ် ………… ယက် ……… ယက် ………… အမလေးးးး ………… စုပ်စုပ် ……… အစိလေး စုပ် ………… အိုးးးး ”
ထိုချိန် ဇော်ထွန်းမှာ ဒူးထောက် ကုန်းယက် နေရာမှ ထရပ်ရင်း နီလာခိုင့် ကိုယ်ပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွလိုက် တော့၏။ နီလာခိုင် တယောက် မျက်နှာပေါ် ဝဲနေသော ဇော်ထွန်း ဒစ်အား အနီးကပ် မြင်ရချိန် လီးစုပ် ပေးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာ ရသည်။ စိတ်တအား ကြွလာစဉ် ဇော်ထွန်းမှာ အဖုတ်လေး ယက်ရင်း လက်ခလယ်အား ဖင်ပေါက်ထဲ တဆစ်ခန့် ထည့်ကာ ထိုးမွှေ ပေးပြန်၏။
” အာ …… အာ ………… အင်း ဟင်း …… ကျွတ် ”
ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အနေထားနှင့် ဖင်ပေါက် လေးအား လက်ထိုး စွပေးရာ နီလာခိုင် တယောက် ဇော်ထွန်း လီးအား အားရပါးရ စုပ်လိုက်တော့သည်။ ဒစ်ဖူးအား
ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်ကာ လီးထိပ် အပေါက် လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးပေးနေ၏။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ ထလာကာ နီလာခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်ကျပ် နေတော့သည်။
” ရှီးးးးးး …………… အားးးးး ………… ချယ်ရီ ရယ် …………… ကောင်းလိုက်တာ ……… ကုန်းလိုက်တော့ … လိုးရအောင် နော် ”
ဇော်ထွန်း စကား အဆုံး နီလာခိုင်မှာ အပေါ်မှ ခွထားရာမှာ ဘေးနား လေးဖက်ကုန်းပေး လိုက်၏။
” ပြွတ်စ် …… ထွီ … ပြွတ် ………… ပလပ် ပလပ် ”
နီလာခိုင် လေးဖက် ကုန်းပေး သည်နှင့် ဇော်ထွန်း မှာ ထထိုင်ပြီး ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက် နေရာ ယူကာ ဖင်၂ခြမ်း ဖြဲပြီး တံထွေး ထွေးရင်း ဖင်ဝလေးအား ဆွဲစုပ် ပစ်သည်။
” အာ ……… ဟာ ………… ကိုဇော်ထွန်း …………… ယား ……… ယား …………… ယား တယ် ……… အာ ……… ဟင့် ဟင့် ……………… မ ရ ဘူးးး ”
ဖင်ပေါက် လေးထဲ လျှာသွင်း မွှေကာ အားရမှ နောက်တကြိမ် တံတွေး ထွေးချပြန်၏။ ဖင်ဝကြားမှ စီးကျ လာသော တံတွေး များအား ခါးဆန့်ကာ လီးထိပ်နှင် ပွတ်ပြီး ဖင်ပေါက်လေး ဖိပွတ် ပေးသည်။ ပွတ်ဆွဲရင်း ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်လိုက်၏။
” ဗျစ် …………… အားးးးး ………… အအ အ ”
၂ယောက်သား ပြိုင်တူ ညည်းသံ ထွက်ပေါ် လာရသည်။ ဇော်ထွန်း ဒစ်ကြီး နီလာခိုင်၏ ဖင်ထဲ တစ်နေသလို နီလာခိုင် မှာလည်း မဆန့် မပြဲ ဝင်လာသော လီးထိပ် ကြောင့် မချိမဆန့် ခံစားလိုက်ရ၏။ ဇော်ထွန်း ခါးအား ဖြင့် တရစ်ချင်း ဖိထည့်ရာ နီလာခိုင် ခေါင်းလေး ရမ်းပြ နေသည်။ အသံလည်း ကျယ်ကျယ် မထွက်ရဲ လီးတဝက်ခန့် ဝင်လာသဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ကြပ်ထုတ် နေတော့၏။
” အ ……… အဟင့် ……… ကြပ်တယ် … ကိုဇော်ထွန်း ရယ် …………… အမလေးးးး ………… အ …………… ရှီးးးးး ……… နာလိုက်တာ ………… ကျွတ် ကျွတ် …… ……… အ …………အားးးးး …… နာတယ် …………… ………… ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”
” ခဏလေးပါ … နီလာ ကလည်း ……… … အောင့်ထားလိုက် …… ပြီးရင် … ကောင်းလာမှာပါ … ဖင်ပေါက်လေး က … စီးကြပ်နေတာ … လိုးရတာ … တအား ကောင်းတယ် ”
” ဟင် ……… ကိုဇော်ထွန်း ……… ဘယ် လို ခေါ် လိုက် တယ် ……… ကျမကို … နီလာမှန်း သိပြီပေါ့ ”
” အင်း …… ဖင် စ လိုးကတည်းက …… လူမှားမှန်း သိတာပါ ……… ချယ်ရီ က … ဖင်လိုးရင် မအော်ဘူး …… နီလာ အော်တော့ … မှားမှန်း သိလျက်နဲ့ …… မရပ်နိုင် တော့တာ ”
…………………………
အခန်း၁၉ဆက်ရန်
ဇော်ထွန်းမှာ ဖင်အလိုး မပျက်ပဲ ရှင်းပြနေ၏။
” ဒုက္ခပါပဲ ……… မှားမှန်း သိရင် …… ရပ်ရ မှာပေါ့ ”
နီလာခိုင် စကား ပြောရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ထောင်ပေး နေသည်။ ပါးစပ်က ရပ်ခိုင်းသော်လည်း ဖင်ထဲ ဝင်ထွက် နေသော လီးအား ကျွတ်မသွားရန် ညှစ်ပေး လိုက်၏။ အမှန်တကယ် နီလာခိုင်မှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဖင်လိုး ထားသဖြင့် ဖင်ခံတတ် နေသည်။ ဇော်ထွန်း လီး ဝင်လာသည်နှင့် ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ လျော့ကာ ခံရင်း ပါးစပ်မှ မူယာ မာယာ များကာ လျှောက်ညည်း နေ၏။
ဇော်ထွန်းမှာ နီလာခိုင့် ဖင်ကြီး မသိမသာ ပြန်ဆောင့် ပေးသည်နှင့် လီးအဖျားထိ ဆွဲထုတ်ကာ အရင်းထိ ဖိဖိ လိုးလိုက်၏။ နီလာခိုင်မှာ မျက်နှာကို အောက်စိုက်ပြီး ခါးလေး ခွက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ထောင် ပေးလာသည်။သူမ ခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ဆွဲလိုး နေသော ဇော်ထွန်း ဆောင့်ချက်တိုင်းအား ပြန်ဆောင့် ပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို ၀မ်းလျား မှောက်ကျ သွားတော့သည်။ ဇော်ထွန်းလည်း ဖင်ထဲမှ လီး ကျွတ်မထွက်ရန် နီလာခိုင် ကျောပေါ် မှောက်ချကာ အားထည့် လိုးလိုက်၏။ ဆောင့်ချက်များ သွက်လာကာ နောက်ဆုံးတချက် ပစ်ဆောင့်ရင်း နီလာခိုင်၏ ဖင်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။
” ဘယ်လိုလဲ …… နီလာ …… ဖင်လိုး ပေးတာ … ကောင်းရဲ့လား ”
” ဟင် …… ကိုဇော်ထွန်း ……… ဘာတွေ မေးနေတာတုန်း ……… မသိဘူး သွား ”
ဇော်ထွန်း တယောက် ဖင်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ မေးလိုက်စဉ် နီလာခိုင်မှာ မျက်စောင်းထိုးရင်း ပြန်ပြော နေ၏။
” နီလာ့ … ဖင်လေး … လိုးရတာ … ကောင်းလိုက် တာကွာ ”
” ဟုတ်ရဲ့လား …… ကိုဇော်ထွန်း ရယ် …… မမဖင်လည်း …… လိုးနေကြ မလား ”
နီလာခိုင်မှာ ဇော်ထွန်း မျက်နာနား ကပ်ပြောရင်း ထထိုင်ကာ သူမ လင်ဖြစ်သူရှိရာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်သွား တော့၏။
” ဟင် …… နီလာ …… အဖုတ်တောင် မလိုးလိုက် ရဘူး … နေဦးလေ ”
ဇော်ထွန်းစကားအား နီလာခိုင် ပြန်မဖြေပဲ လက်လေး ခါပြကာ အိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်ရင်း တံခါးပိတ်ကာ အတွင်းမှ ဂျက်ချ လိုက်သည်။
//////////////////////////
မနက်ခင်း အလင်းနှင့်အတူ ခေါင်းရင်း ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံ လေးများ ကြားရသည်နှင့် ဒေါ်နီနီဦး အိပ်ယာ ထလိုက်၏။ ပွဲရုံကိစ္စများ စီစဉ် ပြီးသည်နှင့် တူဖြစ်သူ သက်မျိုး ခဏလာနေသော အိမ်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းဆီ ခြေသံဖွဖွ နင်းပီး တက်လာ ခဲ့သည်။
” အအအ ………… အန်တီနီရယ် ………… သား လိုးနေပြီ ………… ရှီးးးးးး ………… အင့်အင့် ……… ”
အိမ်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် ကြားလိုက် မိသော အသံကြောင့် တူတော်မောင့် အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ရှိ လိုက်ကာအား အသာလေး ဆွဲဖယ်ကာ အထဲ ချောင်းကြည့် လိုက်၏။ သက်မျိုး တယောက် ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေ၂ချောင်း ကားပြီး ဂွင်ထုနေသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ လီးဖြင့် မတူပဲ လီးအရည်ပြား ဖွေးကာ လက်တစ်ဆုပ်စာ မက ပြည့်တင်း တုတ်ခိုင်သော တူဖြစ်သူ လီးအား မြင်နေရ၏။ သက်မျိုးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဆေးရုံ တက်နေရ သဖြင့် ကျောင်းခဏ နားကာ ပွဲရုံတွင် တယောက်ထဲ ဖြစ်နေသော အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦးနှင့် လာနေ ပေးရသည်။ မနေ့ညနေ ဆေးရုံမှ ပြန်ရောက်ရာ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင် အပေါက် အဒေါ်ဖြစ်သူ သေးထိုင်ပေါက် နေသည်နှင့် ကြုံခဲ့ရ၏။
ရေချိုးခန်းမှာ ဘိုထိုင် နှင့် တွဲထားသော်လည်း သားအဖ ၂ယောက်ထဲ နေသည်မို့ ဒေါ်နီနီဦးမှာ ခါတိုင်းလို လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပင် ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ပေါက် နေသည်။ သက်မျိုး ရုတ်တရက် မှင်သက် သွား၏။ အဒေါ်ဖြစ်သူ ပေါင်ဂွထဲ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်အုံပေါ် အမွှေး တမျှင်မှ မတွေ အဖုတ် နူတ်ခမ်း သားအောက် စောက်ခေါင်းဝ လေးမှ သေးများ ပန်းထွက် နေသည်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် အနီးကပ် မြင်လိုက်ရသည်။ မနက် အိပ်ယာနိုးသည်နှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ အမွှေး မပါသော အဖုတ်အား ပြန်မြင်ယောင်ကာ ဂွင်းထု နေတော့၏။
” ရှီးးးးး ………… အအ ………… အန်တီနီ့ ……… စောက်ပတ်ကြီး ………… အ အားးးး ”
လီးအား အထက်အောက်ဆွဲပီး သူမ နာမည်အား ထပ်တလဲလဲ ရွတ်ဆိုပြီး ဂွင်းထုနေသဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နှင့် လှိုက်မောလာ၏။ လက်သီး ဆုပ်ထဲ ထွက်ထွက် လာသော ဒစ်ကြီးမှာ နီရဲ ကားထွက် နေသည်။ အကြော ပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ထောင်မတ်နေသော တူတော်မောင်၏ လီးအား ကြည့်ရင်း လီးကြီးပေါ် တက်ခွချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဆေးရုံပေါ် ၂ပတ်ခန့် ရောက်နေ သဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး ကာမမီးလေး တောက်လောင် နေရသည်။ ဆန္ဒလေး ကြိတ်မိတ် မျိုသိပ်ရင်း အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းကာ မိနစ်၂၀လောက်မှ အိမ်အောက်မှ အသံပေးပြီး ပြန်တက်လာ၏။
” သားရေ … သက်မျိုး … ဆေးရုံ သွားကြစို့ ”
” ဟုတ် … ဟုတ် ……… လာပြီ …… အန်တီနီ ”
သက်မျိုး ဂွင်းထုပြီး ခဏအကြာ အဒေါ်ဖြစ်သူ အသံ ကြားရ သဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ အောက်ဆင်း လာသည်။
” သားလေး …… ပြီးရင် သွားဆို့ …… မမတင်တင်နဲ့ ချယ်ရီလည်း …… တညလုံး မိုးအလင်း စောင့်ရတော့ …… မနက်ပိုင်း ပြန်အိပ်မှ ဖြစ်မှာ ”
ဒေါ်တင်တင်ဦးနှင့် ချယ်ရီခိုင်မှာ ညနေမှ နောက်ရက် မနက်ထိ မိုးအလင်း စောင့်ပြီး ဒေါ်နီနီဦးနှင့် သက်မျိုး မှာ မနက်မှ ညထိ စောင့်ပေးရ၏။ ဆေးရုံသို့ လူချိန်း စောင့်ရင်း ညနေပိုင်းမှ တူဝရီး ၂ယောက် အိမ်ပြန် လာကြသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သ်ာနှင့် သက်မျိုးမှာ ခဏနားပြီး ညနေစာ မစားခင် ရေချိူးရန် အိမ်အောက်ထပ် ဆင်းလာခဲ့၏။ ရေချိူးခန်း တံခါးနား အရောက် ရေသံ ကြားရသဖြင့် အထဲမဝင်သေးပဲ တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့် လိုက်သည်။
မြင်ကွင်းကြောင့် တူဝရီးချင်း မမှားရအောင် စိတ်ထိန်း သတိထား နေသော သက်မျိုးတယောက် ကာမ သွေးများ ဘလောင်ဆူ လှုပ်ရှားလာမိသည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူမှာ ရေပန်းအောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် ခေါင်မော့ကာ ပေါင်တန်လေး ဖြဲရင်း လက်လေးဖြင့် အဖုတ်ထဲ အထုတ်သွင်း လုပ်နေရှာ၏။ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးထွန်းဇံ ဆိုင်ကယ် တိုက်ခံရသဖြင့် ဆေးရုံ တက်နေရာ ၁လ ကျော်ပြီမို့ အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် ကာမမီးလေး တောက်လောင် နေမှန်း ရိပ်မိနေသည်။
ပွဲရုံတွင် အဒေါ်ဖြစ်သူ တယောက်ထဲ ဖြစ်နေသဖြင့် ကျောင်းခဏနားကာ အဖိုးအိမ်သို့ လာနေပေး၏။ တအိမ်ထဲ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိ ကလည်း သက်မျိုးစိတ်အား နေတိုင်းလိုလို ထကြွစေ၏။ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးမှာ ခုံးထ လာတော့သည်။ မတော်တဆ လူဝင် လာလျင် သိရှိ စေရန် အိမ်ရှေ့ တံခါးပေါက်အား သွားပိတ်လိုက်၏။
ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာက တံခါးဝ၌ ပုဆိုးအား ချွတ်ချပစ်ရင်း အထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။
” ကျွီ ”
” ဟင် …… သား …… သက်မျိုး ”
ပုဆိုးချွတ်ပြီး ဝင်လာသော တူဖြစ်သူ၏ လီးအား ကြည့်ကာ နီနီဦး မျက်လုံးလေး ပြူးလာမိသည်။ သူမစိတ်ထဲ ကလေးသာသာ ထင်နေရာ ပေါင်ကြားမှ ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးအား အနီးကပ် မြင်လိုက် ရသဖြင့် အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ညှစ်မိရာ လက်ခလယ် လေးအား ညှစ်မိသဖြင့် အမြန် ဆွဲထုတ် လိုက်ရပြန်၏။
” အန်တီနီ …… တအား … ဆာနေပြီ မလား … သားလည်း …… လိုးချင်နေတာ …… ဒီအိမ် ရောက်ကတည်းကပဲ ”
ကြောင်ကြည့် နေသော ဒေါ်နီနီဦး လက်တဖက်အား ယူကာ ပေါင်ကြားထဲမှ လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် တူဖြစ်သူ သက်မျိုးအား ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ ခေါင်းငုံ့ကာ လီးအား အုပ်ကိုင် နေမိ၏။
” မဖြစ်သင့်ဘူး … သား ရယ် ”
” ဖိုးဖိုးနဲ့တောင် … လိုးနေတာကို … သားနဲ့ လိုးလဲ … မထူးပါဘူးဗျာ ”
” ဟမ် …… သားလေး …… ဘယ် ဘယ် … ဘယ်လို ပြောလိုက်တယ် ”
” အန်တီနီနဲ့ ဖိုးဖိုးတို့ … လိုးတာ သားသိပါတယ် ”
” အိုရ် … မဟုတ်တာတွေ ကွယ် … အန်တီနီနဲ့ သားဖိုးဖိုးနဲ့ … ဖြစ်စရာလား ”
ဒေါ်နီနီဦးမှာ မျက်နှာလေးရဲကာ ရှက်ပြီး ငြင်းနေ သော်လည်း လက်ချောင်းများမှာ သက်မျိုး လီးအား အလိုလျောက် ပွတ်သပ်ပေးနေ ပြန်သည်။ အထိ အတွေ့ကြောင့် သက်မျိုး လီးမှာလည်း ဒေါ်နီနီဦး လက်ထဲ အကြောများ ထောင်ကာ မာထင် လာ၏။
” အင်း ……… ထုထု ……… အန်တီနီ ……… ရှီးးးး ……… အားးး ”
ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နီနီဦး အား စိုက်ကြည့်ရင်း ကာမသွေးများ ဆူပွက် လာတော့၏။ ဒေါ်နီနီဦး ကိုယ်လုံးအား ရေချိုးခန်း နံရံအား ကျောကပ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဖိကပ် ထားသည်။
” ပြွတ် ……… ပြွတ် ……… ပလပ် ……… အွန့် ”
နို့တလုံးအား လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်တလုံးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစို့လိုက်၏။ နို့အုံ တဖက်ပြီး တဖက် စို့ကာ ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး ၂ဖက် ဖြဲကာ အဖုတ်အား အနီးကပ် ကြည့်လိုက် တော့သည်။
” အန်တီနီရဲ့ … စောက်ပတ်က ……နီရဲ ဖေါင်းကြွ နေတာ … တအား လှတယ်ဗျာ ”
စကား ပြောရင်း ဒေါ်နီနီဦး ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ ထိုးအပ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ဖိနမ်း ပစ်၏။
” အို … သား … ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ … အန်တီနီရဲ့ စောက်ပတ်က … သားဖိုးဖိုး …… လိုးပြီးသားကြီး …… မရွံဘူးလားဟင် ”
သက်မျိုး တယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ စကားအား ပြန်မဖြေပေ။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်အား ဖြဲကာ ဖိယက်နေ၏။
” အို့ …… အားးး …………… အမလေး …………… အ ……… အ …………… အ ……… ဟင့် ”
ဒေါ်နီနီဦး ရေချိုးခန်း နံရံအား ကျောမှီရင်း တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် နေရသည်။ သက်မျိုး လျှာဖျားလေး အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်း မွှေပေး နေသဖြင့် ဖင်ကြီး ကော့ထိုးကာ တအအဖြင့် ညည်းနေရှာ၏်။ သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့် အဖိုးဖြစ်သူတို့ လိုးတုန်း ချောင်းကြည့် ထားရာ ဒေါ်နီနီဦး မှာ စောက်ပတ် အယက်ခံခြင်းကို နှစ်ချိုက်ကြောင်း သိထားသဖြင့် ကော့ပျံအောင် ယက်ပေး တော့သည်။
” အား …… ဟင်း ……… ကောင်း ……… ကောင်း ………… ကောင်းလိုက်တာ ………… ယက် … ယက် …………… အမလေး ”
နို့အုံအား ညှစ်ချေပေးရင်း စောက်စိလေး အစုပ် ခံရသဖြင့် လူတကိုယ်လုံး လေထဲ မျောလွင့် နေသလို သက်မျိုး ခေါင်းအား ဆွဲဆုပ် ထား၏။
” အဟင့် …… ကျွတ် ………… အန်တီနီ …… မခံနိုင်တော့ဘူး ………သားရယ် ……… အ ……… ရှီးးးး ………… အင်းဟင်းးးး ”
ဒေါ်နီနီဦး ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေသော်လည်း သက်မျိုး မရပ်တော့ စောက်စိလေးအား သွားဖြင့် ဖိဖိကိုက်ပေး နေသည်။
” အ ………… အဟင့် ……… တော်ပြီ … သား ရဲ့ ……… လိုးမှာဖြင့် …… လိုးတော့လေ … အမလေးးး ……… ရှီးးးး ………… ကျွတ်ကျွတ် ”
သက်မျိုး ထအရပ် ပေါင်တန်လေး ၂ဖက် ဖြဲကာ မျက်နှာလွဲရင်း စောက်ဖုတ်ဝထဲ လီးထိပ် တေ့ပေး လိုက်၏။ အထဲယားယံ နေသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးအမြန် ဝင်ရန် စိတ်လောနေမိ၏။
” ဗြိ …………… ဇွိ ……………… အ ”
အရည်တွေ ရွှဲနေသဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာ သော်လည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေရသည်။
” ရှီးးးးးး ……… ရလား ……… အန်တီနီ ”
” အင်း ……… ရတယ် … သား …… လုပ် … လုပ် ”
သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူအား နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ခါးကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် မနားတမ်း ဆွဲလိုး တော့သည်။ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော် လိုးပြီးမှ နောက်ဆုံး တချက်ဆောင့်ကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ရင်း လီးဖြင့် ကြိတ်မွှေပေးလိုက်၏။
” အာ ………… ဟာ ………… သားရယ် ……… ဟင့် ……… အအ ”
ဒေါ်နီနီဦး တယောက် တူဖြစ်သူအား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကာ ခေါင်းမော့ရင်း နူတ်ခမ်းလေး တဆက်ဆက် တုန်နေ တော့သည်။
” အန်တီနီ …… ဘယ်လိုလဲ ……… သားလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား ”
သက်မျိုးမှာ ကြိတ်မွှေပေးလိုက် တချက်ချင်း ဆွဲလိုး လိုက်ဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ် နေ၏။ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် သက်မျိုး၏ လက်မောင်းအိုး ၂ဖက်အား ပွတ်သပ်ဆွဲရင်း မျက်လုံးလေး စင်းကာ တချက်ချင်း ဝင်လာသော လီးအား ဖမ်းညှစ်ပေးရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အလိုးခံနေရ သည်ကို အားရ ကျေနပ် နေသည်။
” အားးးးး ………… ရှီးးးးးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ …………… သားရယ် ”
” ဒီထက်ကောင်းအောင် …… လိုးတော့မယ်နော် ”
စကား ပြောရင်းနဲ့ တချက်ချင်း လိုးနေရာမှ သက်မျိုး ခဏ ရပ်လိုက်၏။
” အာ …… သားရယ် …… မရပ်နဲ့လေ …… စကားပြောရင်း … လိုးလို့ ရသားနဲ့ … ဆက်လိုးကွာ ”
” လိုးမှာပါ …… အန်တီနီ့ကို …… ဖိုးဖိုးနဲ့ မတူအောင် …… လိုးပေး မလို့ ”
သက်မျိုး စကားပြောရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ကျွတ်မထွက်အောင် ထိန်းရင်း ပွေ့ချီလိုက်၏။
” ဟဲ့ …… သား ……… အို့ …………… ဘာ ဘာ …… ဘာ လုပ် မလို့လဲ ”
ဒေါ်နီနီဦး စင်းထားသော မျက်လုံးလေး ပွင့်လာကာ သက်မျိုး ပုခုံးအား အားပြုခိုပြီး မေးနေ တော့သည်။သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူအား စကားမပြော တော့ပဲ ဒူးခေါက်ကွေးကြား လက်လျှို သွင်းပြီး ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ပင့်ထိန်း လိုက်၏။ ခန္ဓာကိုယ်အား ထိန်းညှိပြီးသည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့်ပင် မနားတမ်း လိုးတော့သည်။ တူဝရီး ၂ယောက် ရေချိုးခန်းထဲ ပုံစံ အမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ ၂ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ရေအတူချိုးကာ ပြန်ထွက် လာကြ၏။ နောက်ရက် ၂ရက် ဆက်တိုက် တူဖြစ်သူနှင့် ကာမ အမှောင်ထဲ စိတ်တူ ကိုယ်တူ တိုးဝင် ခဲ့ရာ မျက်နှာလေး ညိုးနွမ်းကာ မျက်တွင်းများ ချောင်ကျ လာသည်။
………………………
အခန်း၂၀ဆက်ရန်
အမဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်ဦး ရှေ့တွင် တူဝရီးလို နေထိုင် ခဲ့သော်လည်း ဆေးရုံမှ အိမ်ပြန်ရောက် သည်နှင့် ဒေါ်နီနီဦး ကိုယ်တိုင် အဒေါ် အဖြစ်မှ မေ့လျော့နေတော့၏။ သက်မျိုး၏ ကာမဆန္ဒများ ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ၃ပတ် အကြာတွင် သူမ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သိပ် လိုက်တော့၏။
” အန်တီနီ … ဒီည … ကုန်းပေးရမှာနော် ”
အိပ်ခန်းလေး မီးလင်းနေပြီး ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက် လာသော လေပြေ အေးလေးကြောင့် ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေး ဖြစ်နေ သော်လည်း ဒေါ်နီနီဦး မျက်နှာ ချွေးပြန် နေတော့၏။
” ဟာ … သားကလည်း … ခါတိုင်းလိုပဲ … လုပ်ကွာ ”
ဒေါ်နီနီ်ဦး တယောက် သူမအိပ်ခန်းထဲ တူဖြစ်သူ သက်မျိုး မျက်နှာအား သေချာကြည့်ပြီး ရှက်ရွံ့စွာ ပြန်ဖြေ နေမိသည်။ သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ စကားအား မကြား သလို လုပ်ကာ ပုဆိုးအား ချွတ်ကာ ခြေရင်း လှမ်းပစ် လိုက်၏။
” အိုရ် ”
သူမအား မျော့နေအောင် လိုးနိုင်သော တူတော်မောင် ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ကာ မျက်လုံးလေး ပြူးလာ မိသည်။ သက်မျိုး ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ဒေါ်နီနီဦး ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ချွတ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ နေရာ ယူလိုက် တော့၏်။ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် လေးအား အသာအယာ ဖြဲပြီး စိုက်ကြည့် နေ၏။ ဒေါ်နီနီဦး၏ အဖုတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွလျက် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်ထိပ်ရှိ အညိုရောင် အစိလေးမှာ ထောင်နေသည်။ သက်မျိုး ကြည့်နေရင်း ပေါင်ခွလေးထဲ မျက်နှာ အပ်ကာ ပင့်ယက်ပြီး အစိလေးအား ဆွဲစုပ် ပစ်၏။ ဒေါ်နီနီဦး ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တွန့်ကာ သက်မျိုး ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင် ထားလိုက်သည်။
” အမေ့ …………… ကျွတ် ……………… အအအ ”
ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး သက်မျိုး ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားသလို အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းနေရ၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာတွင် သက်မျိုး ခေါင်းအား ပေါင်ဂွထဲ ဆွဲကပ်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့တက် လာတော့သည်။
” အ ……… အားးးး ………… အဟင့် …… ဟင့် ………… ရှီးးးး …… ကျွတ် …… အမလေး …… သေပြီ သေပြီ …… အအ ……… အအ ……… အား အားးး အားးးးးးးး ”
ခြေဖျားထောက်ကာ ခါးကော့ထိုးရင်း ပေါင်တံ၂ဖက် တဆက်ဆက် တုန်ကာ စူးစူးဝါးဝါး အော်ဟစ် နေ၏။ သက်မျိုးမှာ အစိလေး စုပ်ရင်း သွားဖြင့် မနာ့ တနာလေး ဖိကိုက် ပေးပြန်သည်။ ဒေါ်နီနီဦး တယောက် ဖင်ကြီး လေထဲ ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့ ကော့ကာ ပေါင်တံများ တုန်ရင်း ပြီးသွားရ၏။ ခဏအကြာ သက်မျိုးမှာ အဒေါ် ဖြစ်သူ၏ အဖုတ်အား ယက်ပေးနေရာမှ ခွာလိုက် တော့၏။ ဒေါ်နီနီဦးမှာ အပြင်တွင် အေးဆေး တည်ငြိမ်သလောက် အတွင်းစိတ်မှာ ရာဂစိတ် ကြီးမားလွန်းသည်။ ဖခင် ဖြစ်သူနှင့် လိုးတိုင်း ရိုးရိုးသာ ထမိန်လှန်ပေး တတ်၏။သူမကိုယ် သူမ ကာမစိတ် ပြင်းထန်မှန်း မသိပဲ တူတော်မောင် သက်မျိုးနှင့် တွေ့မှ ရာဂစိတ်များ ပွင့်လာ ခဲ့တော့၏။ အဝတ်စားများ ကုတင် အောက်တွင် ပြန့်ကျဲ လျက် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်နေ၏။ သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဆွဲမြှောက်ဖြဲကာ ပေါင်ဂွလေးထဲ ယက်ပေး ထားသော စောက်ပတ်အား မနားတမ်း ဖိလိုး ပစ်သည်။
” ဗျစ် …………………………… ဇွပ် ………………… အ ……………………… အားးးး ………………… ကောင်းလိုက်တာ ………………… သား ရယ် …………………… ဇွိ …………… အ ………………ဘွတ် …………………………… ဖွပ်ဖွပ် ”
သက်မျိုး လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်လာတိုင်း ဒေါ်နီနီဦးမှာ ကာမအရသာ ထိထိမိမိလေး ခံစားနေရ၏။
” အ …………………… အားးးး …………………… ဆောင့်လိုးပေး ……………… သား ……………… ……………… ရှီးးးးး ……………………………… ကျွတ်ကျွတ် ”
သက်မျိုး လီးမှာ ဦးထွန်းဇံ လီးနှင့် အတိုအရှည် မကွာ သော်လည်း အနည်းငယ် တုတ်ကာ သန်မာသဖြင့် အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကျပ်နေကာ လီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝအား ဆောင့်မိတိုင်း စောက်ပတ် တအုံလုံး အီစမ့်နေရသည်။
” ကောင်းလား … အန်တီနီ ……… အင့် …………… ဘွတ် ……………… ဘွတ် ……………… စောက်ပတ်က …… စီးကြပ် နေတာ ”
” အင်း … ကောင်းတယ် ……… သား … အတွင်းထဲ မာထင်နေတာ … သားအဖိုး ဟာက … ဒီလောက် မမာဘူး ……… နာနာလေး ………… လိုးလိုး …………… အားးးးးး အားးးးးး ”
ဒေါ်နီနီဦး စကားကြောင့် သက်မျိုးမှာ အားထည့် လိုးကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း နို့အုံများအား ညှစ်ချေ ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်နီနီဦး လက်များကလည်း သက်မျိုး ကျောပြင်အား ဖက်တွယ်ကာ ပွတ်သပ် ပေးနေမိသည်။
” ကောင်းလိုက်တာ … သား ရယ် … အန်တီနီရဲ့ … အဖုတ်ထဲ … လီးကြီး … ပြည့်ကြပ်နေတယ် ”
” သားလည်း … အန်တီနီ့ ကို လိုးရတာ … အရမ်းအားရတယ် … စောက်ပတ်က … ကြပ်ထုပ်နေတော့ … ပြီးမှာ ကြောက်လို့ … ထိန်းလိုး နေရတာ ”
” အာ … ပြီးလည်း … နောက်တခါ … ထပ်လိုးပေါ့ … သား ကလည်း … ဘာဖြစ်လဲ … ဟာ …… သားရယ် …………… ဘာလို့ ရပ်ပစ်တာလဲ ”
ရုတ်တရက် သက်မျိုးမှာ လီးအား ဆွဲထုတ် လိုက်သဖြင့် ဒေါ်နီနီဦး လီးအရသာလေး ပြတ်တောက် သွားရာ မချင့် မရဲလေး ဖြစ်နေမိသည်။
” သားလီး … စုပ်ပေးဦး …… အန်တီနီ ”
စကားအဆုံး သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ နို့အုံပေါ် ခွကာ လီးအား ပါးစပ်ဖျား တေ့ပေး လိုက်၏။
” ဟင် ………… သားရယ် ……… အဲလို လိုးပြီးသားကြီး … မစုပ်ဖူးပါဘူး ”
” လုပ်ပါ … အန်တီနီ ကလည်း ”
ဒေါ်နီနီဦးမှာ တူဖြစ်သူ၏ ဇွတ်တရွတ် တောင်းဆို မှု့ကြောင့် သူမ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသော လီးအား ဆွဲစုပ် ပေးတော့သည်။ စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့ များ နှာခေါင်းဝ ထဲ တိုးဝင်လာရာ ကာမစိတ်များ ပိုမို တောက်လောင် လာရ၏။ သက်မျိုး မျက်နှာလေး မော့တက်ကာ တရှီးရှီး ညည်းနေရှာသည်။
” သား …… အန်တီနီ့ ကို … ထပ်လိုးပေးဦးနော် ”
ဒေါ်နီနီဦး လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ တူဖြစ်သူအား တောင်းဆို နေ၏။
” အင်း … လေးဘက်ကုန်းပေး … အန်တီနီ ”
” အေးပါ … သားရယ် … ဆောင့်လိုးပေးနော် … တအား ယားနေပြီကွ ”
ဒေါ်နီနီဦး လေးဖက် ကုန်းပေးသည်နှင့် သက်မျိုးမှာ လီးအား အရင်းထိ ဖိလိုးရင်း ဆက်မလိုးပဲ လီးဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ မွှေပေး လိုက်သည်။
” အင်း … အဲလိုလေး … ဖြည်းဖြည်းချင်း မွှေပေးဦး ……… အ ………… ရှီးးးးးးး ……… အင်းဟင်း ”
ဒေါ်နီနီဦး တယောက် အင့်ကနဲ ရှိုက်ကာ မျက်လုံးလေး စင်းကျ သွားရ၏။
” အင်းပါ … ကြိုက်လား …… အန်တီနီ ”
” ကြိုက် တယ် …… အင်းဟင်း ……………… ဇွိ ………………………… ဗွက် ဗွက် …………………… အင့် ………………… အ ……………………… အင်း ……………………………… ဟုတ်တယ် ………………
…………… ဗြိ ဗြိ …………………………… အင်းဟင်း ”
မိနစ်၂၀လောက် ဆွဲလိုးလိုက် မွှေပေးလိုက်နှင့် ဒေါ်နီနီဦး ဖင်ကြီး ထောင်ကာ တူဖြစ်သူ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများဖြင့် ဖမ်းညှစ် နေတော့သည်။
” အန်တီနီရဲ့ … စောက်ပတ်က … သား လီးကို … ညှစ်ပေးနေပြီ … ပြီးချင်နေတာလား ”
” အင်း ………………… သား…………… ပြီးအောင် လိုးချင် လိုးတော့ ”
အဒေါ်ဖြစ်သူ စကားဆုံးသည်နှင့် သက်မျိုး လီးကြီး အဖုတ်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး တော့သည်။
” ဗြွတ် …………………… ဒုတ် ………………… အ …………………… ဟုတ်တယ် ……………………ဆောင့်ဆောင့် ……………………… သား ……………… ရှီးးးးး ……………… ဘွတ် ……… ဘွတ် ………………… အ …………………………… အားးးးးး ”
” ဆောင့်နေပါတယ် … အန်တီနီ ရယ် ………… အင့် …………………… ဗြွတ် …………………… ဘွတ် ………………………………… ကောင်းလိုက်တာဗျာ ………………… စောက်ပတ်က ……………… ဖွပ် ………………………… ဘွတ် ………………… အင့် …………………… အားပါးပါးးး ……………………………… စီးပိုင်နေတာ ”
” အားးးးး …………………… ရှီးးးးးး …………………… နာနာလေး ……… ဆောင့်ပေး ………………… အမလေးးးး ……………… အ …………………… အားးး ……………………………အဲလိုလိုးတာ ……………………… အန်တီနီ …………………………သိပ်ကြိုက်တာပဲ ”
ဒေါ်နီနီဦး တယောက် အဖုတ် လေးထဲ တူဖြစ်သူ လီးကြီး မဆန့်မပြဲ ဝင်ထွက်နေရင်း ဒစ်ကြီးမှ စောက်ပတ် အတွင်းသား များအား ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် ကော့ပျံ နေရှာသည်။ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးတိုင်း သားအိမ်ဝအား ထိမိသဖြင့် တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်း ဖြင့် စောက်ပတ် အုံလေး တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ခံစားနေရ ၏။
” အိုးးး အိုးးးးး …………………… ကောင်းလိုက်တာ …………………………… ဆောင့် ဆောင့် …………………… နာနာလေး …………………… လိုးပေး ကွာ ………………… အ …………………………အား ……………… ……………… ပြီးတော့မယ် ……………………………… အားးးးး … အားးးးးး ”
ဖင်ကြီး မြှောက်ကာ အိပ်ယာခင်းအား ဆုပ်ကိုင် အလိုးခံရင်း တအအ ညည်းနေပြန်သည်။ သက်မျိုးမှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ ပြီးချင်လာမှန်း သိသည်နှင့် အချက် ၅၀ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရာ စောက်ခေါင်း ထဲမှ စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်လာတော့သည်။
” အ ………… အားးးးး ……………………… ထွက် ………………………………… ထွက် …………………… ထွက်ပြီ ……………………………… သား ရယ် …………………… ရှီးးးးးးးးး ………………………… အ ………………………… ကောင်းလိုက်တာ ”
ဒေါ်နီနီဦး တယောက် တအအ ညည်းရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ငြိမ်ကျသွားတော့၏။ သက်မျိုး လည်း မေးကြောများ ထောင်လာအောင် တရစပ် လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးအပြီး စောက်ပတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ အထွဋ် အထိပ် ရောက်ရှိ သွားသည်။ လီးအား ဆွဲထုတ်ပြီး အမော မဖြေသေးပဲ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသော အဒေါ်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား ပြောင်စင် နေအောင် ယက်ပေးလိုက်၏။ အဖုတ်လေး ပြောင်သွားသည်နှင့် ခါးသေးကျဉ် လေးအောက် ကော့ထွက် နေသော ဖင်သားစိုင် များအား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ခဏအကြာ ဖင်ဝ နီတာရဲ လေးအား လျှာလေး ထိုးသွင်းကာ မွှေပေး လိုက်၏။
” အ …………………………… အားးးး ……………………… ကောင်းလိုက်တာ ……………… သား ရယ် ………………… ရပြီ ရပြီ ”
ဖင်ဝလေးအား ယက်လိုက် လျှာထိပ်ဖြင့် ဝိုင်းပေးလိုက်နှင့် ဒေါ်နီနီဦးမှာ ဖင်ဇိမ်ခံ ပြီးမှ ဘေးနား လှဲချ လိုက်တော့သည်။
////////////////////////
” တူတူ ……… တူတူ ………… တူ ………… ”
ဒေါ်နီနီဦး ဖင်အပြောင်သားနှင့် သက်မျိုးအား ခွအိပ်နေစဉ် ကုတင် ခေါင်းရင်း မြောက်ဖက် စားပွဲခုံ ပေါ်မှ ဖုန်းသံ မြည်လာ သဖြင့် ထထိုင်းပြီး ဖုန်းဖွင့် လိုက်၏။
” ဟဲလို … ညီမလေး … အိပ်ပြီလား ”
” ဟုတ် …… မမတင်တင် … ပြော ”
” နက်ဖန် နေ့လည် … ဖေဖေ …… ကျောက်ပတ်တီး ဖြည်ရ တော့မှာ … ဖြည်ပြီး သက်သာရင် … ချက်ချင်း ဆင်းရမှာတဲ့ … အဲဒါ … ညီမလေးနဲ့ သားလေးတို့ မနက် မလာနဲ့တော့ … နေ့လည်မှ လာကြ ”
အမဖြစ်သူ စကားအဆုံး ဒေါ်နီနီဦးမှာ သူမ ကုတင်ပေါ်မှ တူတော်မောင် သက်မျိုးအား နူတ်ခမ်းနား လက်ညိုး ကပ်ကာ အသံ မထွက်ရန် ခြေဟန် လက်ဟန် ပြနေသည်။
” ဟုတ် … မမတင်တင် ”
” သားလေးရော … အိပ်ပြီလား ”
” သူ့ အိပ်ခန်းမှာ … အိပ်နေပါပြီ …… မမရဲ့ … မိုးချုပ်အောင် … အပြင်မနေရပါဘူး ”
” အင်းပါ … ဒါပဲနော် … ညီမလေး ”
” ဟုတ် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ညီမဖြစ်သူဆီ ဖုန်းဆက် ပြီးသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ကုတင်နား ပြန်လျှောက် လာ၏။
” သမီး … နီနီဆီ … ဆက်တာလား ”
” ဟုတ် အဖေ …… ညီမလေး … ပွဲရုံ တဖက်နဲ့ ပင်ပန်း မဆိုးလို့ … နက်ဖန် နေ့လည်မှ … လာဖို့ လှမ်းပြော လိုက်တာ ”
” အော် …… အဖေ့ဖို့ …… အိမ်ရောက်ရင် … သောက်ရမယ့် ဆေးတွေ … ဝယ်ပြီး ပြီလား ”
” ဟုတ် … အဖေ …… ချယ်ရီ ခိုင်းလိုက်မယ် … ဒီည … တခါ သောက်ရဦးမှာ ”
ဖခင်ဖြစ်သူအား ပြောရင်း လူနာ ကုတင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် စားပွဲခုံလေး ပေါ်မှ ဆရာဝန် ရေးပေး ထားသော ဆေးစာရွတ် ယူကာ သမီးဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင့်အား ဝယ်ခိုင်း လိုက်တော့သည်။
////////////////////////////
” သမီး … ဒီနားလာလေ … အဖေ ပြောထားသားနဲ့ ”
ချယ်ရီခိုင် ဆေးစာရွတ်လေး ကိုင်ကာ အခန်းပြင် ထွက်သွား သည်နှင့် ဦးထွန်းဇံမှာ ဒေါ်တင်တင်ဦးအား အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် အနေထားဖြင့် လှမ်းပြော လိုက်၏။
” အင်းပါ … အဖေရဲ့ … ခဏလေး … သမီး တံခါး သွားစိဦးမယ် … ဒီဘက်ကို … ကိုယ်လုံး စောင်းထားလိုက် ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူအား ပြောရင်း ကုတင် ခေါင်းရင်းဘက်နား တိုးကပ် လာသည်။ ထမိန် အထက်ဆင် ဖြည်ကာ ပေါင်လယ် လျှောချရာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ထွက်ပေါ် လာ၏။ ဗိုက်ခေါက် ဖွေးဖွေးအောက် စောက်ဖုတ်မှာ ခုံးမို့ နေ၏။
” မမြင်တာ ကြာလို့လား … သမီးစောက်ပတ်လေး … ထွားလာတယ် ”
” အာ …… အဖေကလည်း …… စောက်ဖုတ် ထွားလာတယ် ဆိုတာ … ရှိလို့လား … ဟွန့် …… မြန်မြန်ယက်လေ … သမီးလေး … ဆေးသွားဝယ်တုန်း ”
သီးသန့် ငှားထားသော လူနာခန်း တံခါးဝဘက် လှည့်ကြည့်ရင်း ဒေါ်တင်တင်ဦး ရင်ခုန်နေသည်။ ညနေပိုင်း ဆေးရုံ ရောက်သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ သူမ အဖုတ်လေး ယက်ရန် ချယ်ရီခိုင့်၏ အလစ်တွင် ပူဆာ ထား၏။
” အင်းပါ …… သမီးရဲ့ …… ရှေ့ နဲနဲ ကပ်ဦး ”
ဦးထွန်းဇံမှာ ကုတင်ပေါ် ဘေးတစောင်း လှဲရင်း မျက်နှာရှေ့ သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်အား ကပ်ခိုင်း လိုက်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဘေးကပ်ကာ အဖုတ်အုံလေး ကုတင်စောင်း မေးတင် ပေးလိုက်သည်။
” အင့် …… ယက်လေ …… အဖေ ”
ဖခင်ဖြစ်သူ လျှာဖျားလေး အဖုတ်အား ထိကပ်လာစဉ် ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲကာ ညာလက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် လိုက်၏။ ၂ယောက်သား ရင်ခုန်သံ မြန်နေကာ ဦးထွန်းဇံ လီးကြီးမှာ ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်ထွက် လာတော့သည်။ ဒေါ်တင်တင်ဦး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဂွင်းထု ပေးစဉ် ဦးထွန်းဇံမှာလည်း သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်အား မနားတမ်း ယက်ပေးနေ၏။
ဦးထွန်းဇံ မျက်စိရှေ့ သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်မှာ အရည်များ ရွှဲကာ အစိလေး ထောင်ထွက် လာပြီး စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးထဲ ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် အတွင်းသား နီနီရဲရဲ လေးအား မြင်နေရပြန်သည်။ ထိုချိန် ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ကုတင်ပေါ် ဘေးတစောင်း လှဲနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထု ပေးရာ လီးကြီး တဆက်ဆက် တုန်ကာ ရုန်းကန် နေတော့သည်။
” အားးးး ………… ရှီးးးးး ………… အဖေရယ် ……… ကောင်းလိုက်တာ ………… ဖင်ပေါက်လေး ယက်ပေးဦး ”
ဒေါ်တင်တင်ဦး ပြောပြီးသည်နှင့် လီးအား လွတ်ကာ ကိုယ်လုံးအား တပတ် လှည့်ပြီး ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံလိုက်၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ လျှောချကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာနား ဖင်ကြီး ကပ်ကာ ခါးအနည်းငယ် ညွတ်ပေး လိုက်သည်။
” သမီး … ဖင်ပေါက်လေး ဖြဲထား ”
ဦးထွန်းဇံ ပြောရင်း ခေါင်းအား ရှေ့ကပ်လိုက် ပြန်၏။ ဒေါ်တင်တင်ဦးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား လည်ပြန် တချက် ကြည့်ပြီး ပါးစပ်နှင့် ဖင်ဝလေး တေ့ပေးရင်း လက်၂ဖက် နောက်ပြန်ထုတ်ကာ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ဖြဲပေး လိုက်သည်။
…………………………………
အခန်း၂၁ဆက်ရန်
