မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘ၀ဇာတ်ကြောင်း (အပိုင်း ၅)

��်တန် ဖွေးဖွေး ဖြူဖြူ လေးတွေဟာ အဆစ် အမြစ် မရှိ ဘဲ လှခြင်တိုင်း လှနေတာ က မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ရတော့ တာပေါ့၊ ကျနော် မီးငယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ကိုပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက် လေးတင်လိုက်တယ်၊ ကုတင်ပေါ် မီးငယ်ရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြား ထဲမှာ ဝင်ထိုင် ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးကလွဲပြီး တကိုယ်လုံး အဝတ်အစား မရှိတော့ တဲ့ မီးငယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို သရည် တများများ နဲ့ ကြည့် နေ မိတော့ မီးငယ် ခမျာ ရှက်တယ် ထင်ပါရဲ့ သူ့ လက်ဖဝါး နူစ်ဘက်က ခရော့ လုပ်လို့ သူ့ နိူ့သီးလေးတွေကိုကာ ထားရင်း..

…ဦးဇော်ကလည်း..ဘာကြည့်နေတာလဲ..ရှက်စရာကြီး..

..လှလို့ပါ..မီးငယ်ရယ်..မီးငယ် က သိပ်လှတာဘဲကွာ…

ကျနော်က ပြောရင်းဆိုရင်းဘဲ မီးငယ်ရဲ့ အဖြူ ဖွေးဖွေး ပိတ်သားပါးပါး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ကိုခါးတဖက် တချက်ဘေးက သရည်မျော့ကြိုးလေး ဆွဲပြီးချွတ်လိုက်တယ်၊ ဘောင်းဘီ ချွတ်ရလွယ် အောင် မီးငယ်က ဖင်ကိုကြွပေးလိုက် တော့ ပြီး မို့တက်လာတဲ့ မီးငယ်ရဲ့ အမွေးနုနုလေးနဲ့ အဖုတ်လေးက ကွဲအအလေး အရည်လေးစို့စို့ နဲပေါ့၊ ပန်းနုရောင် အတွင်းသားတွေနဲ့ ညိုတိုတို နူတ်ခမ်း အစုံကို ကျနော် အငမ်းမရဘဲ ငုံ့နမ်းလိုက်မိတယ်၊ နူတ်ခမ်းနုန တွန့်တွန့်လေးတွေကို လျာနဲ့ အပြားလိုက်ရက် လိုက်ပြီးမှ အတွင်းသား နူးညံ့ညံ့ ထဲကို လျာ စောင်းနဲ့ ထိုး အဝင်အထွက်လုပ် ပေးလိုက်တော့ မီးငယ်ခမျာ တလွန့်လွန့် လူးရင်း ကျနော့်ရဲ့ နောက်ပြောင်စ ပြုနေတဲ့ ဆံပင်ဖုတ်ကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်လာတယ်၊ အဖုတ်ခေါင်း ထဲ အသွင်းအထုတ် လုပ် ပေးနေတဲ့ လျာညှောင်း လာတော့ နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေး တဖတ်ကို အသာ စုပ်ဆွဲလိုက်တော့ မီးငယ် သူ့ပေါင်လုံးနူစ်လုံးနဲ့ ကျနော့်ခေါင်း ကိုအတင်းညှပ်လာတော့တာပေါ့၊ ကျနော့်လီးကြီးကလည်း မခံမရပ်နိူင်အောင တင်းမာနေပြီ လေ၊ အချိန်ကလည်းသိပ်ရမှာ မဟုတ်တော့ ကျနော် မီးငယ်ရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကို ကျနော့် နားထင် တဖက်တချက်က ဆွဲခွာပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်၊

ဒူးထောင် ပေါင်ကား ဖြစ်သွားတဲ့ မီးငယ်ရဲ့ ပေါင်ကြား မှာကျနော် ရှေ့ကို နည်းနည်း တိုးလိုက်တာနဲ့ ကျနော့်လီးထိပ်က မီးငယ်ရဲ့ အဖုတ်ဝကို တန်းရောက်နေပါပြီ ကော၊ ကျနော့် ရဲ့ မာန်ထောင်ထ နေတဲ လီး ကြီးက တဖြည်းဖြည်း ခြင်း မီးငယ်ရဲ့ စောက်ဖုတ် လေးထဲ ထိုးခွဲ ဝင်ရောက်သွားတာ အမြင်မှာ ပဒါသ ဖြစ်ရသလို အတွေ့မှာလည်း အရသာ ထူးကဲလှပါတယ်၊ ကျနော့် ရဲ့ဘာဂျာ အစွမ်းကြောင့် သွန်ကျလာတဲ အရည် တွေနဲ့ ချောမွေ့ နေပေမဲ့ အပျိုမလေး အဖုတ်က တော့ တင်းကြပ်နေတုန်းပါဘဲ၊ ကျနော့်လီးကြီး ခမျာ စီးစီး ကျပ်ကျပ် ထဲကိုပဲ တဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားရှာပါတယ်၊ မီးငယ်ရဲ့ ဆီးခုံနဲ့ ကျနော့် ဆီးခုံ  နူစ်ခုတို့ထိကပ် သွားတော့ ကျနော့်လီးကြီး အဖုတ်ကျပ်ကျပ် လေး ထဲမှာ သက်တော့င့်ရှိအောင် ခနစောင့် လိုက်တယ်၊ စောင့်နေတဲ အချိန် ထဲမှာဘဲ ကျနော့်မျက်နှာ ရှေ့ရောက် နေတဲ့ မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်း ပေါက်စီ သေးသေးလေး တွေ အရွယ် နိူ့လေးတွေကို ငုံခဲပြီး စုပ်လိုက်ပါတယ်၊ လွန့်လူးလာတဲ့ မီးငယ်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ကောင်မလေး အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုတာသိလိုက်ရပြီလေ၊ ကျနော်စပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်တော့တာပေါ ၊အစကတော့ ဖြေးဖြေး နောက်တော့ ကိုယ်လည်း အရှိန်ရ မီးငယ်လည်း ဖီးတက်လာပြီ ဆိုတော့ တဖုန်းဖုန်း တဖတ်ဖတ် နဲ့ တအီးအီး တအင်းအင်း ညှီးညူရင်း လိုးပွဲ ကြမ်းလာရတာပေါ့၊ အိညှက် နေတဲ့ မီးငယ်ရဲ့ အဖုတ် အတွင်းသားတွေရဲ့ ညှစ်အားက ကျနော့်လီးကြီးကို ကြာရှည် တောင့်မခံနိူင်တော့ပါဘူး၊ ဆောင့်လေဆောင့်လေ ယားလာလေ ဖြစ်ပြီး မကြာခင်မှာ (ကျနော့်အထင်ကတော့ မကြာဘူးပေါ့ဗျာ) သုတ်ရည်တွေ ထွက်တော့  မှာ မို့ ကျနော့်လီးကြီးကို မီးငယ်အဖုတ်ထဲက အမြန် ဆွဲထုတ်လိုက် ပါတယ်၊ ကျနော့် လီးကြီး အပြင်အရောက်မှာဘဲ သုတ်ရည် အဖြူ ပြစ်ပြစ်တွေ ပန်းထွက်သွားလို့ မီးငယ်ဘိုက်တွေ ပေါင်တွေ နို့တွေ ပေါ် ကို တဘုတ်ဘုတ် ကျသွားပါတော့တယ်၊

x   x   x

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

 

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-9

သောင်းထွေး

ဦးဇော်နဲ့ မီးငယ်တို့ ထွက်သွားကြ ပြီးကျနော့်မှာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး၊ ဒုက္ခရောက်နေရပြီ၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့မျက်လုံးတွေက လည်းရမက် ငွေ့တွေနဲ့ မီးလတ်ရဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းစက်စက် တွေကလည်း အရည်ကြည် ရွန်းလဲ့ ပြီး ပြီတီတီ ပြုံးစစနဲ့၊ ကျနော်က သာနူစ်ယောက် စလုံးကို မသိခြင် ယောင်ဆောင် ရီရီမောမော နောက်ပြောင် ပြောဆို ရင်းက သူတို့ ချက်ပြုတ်ဖို့ လိုတာတွေ ကူညီပေး နေရတယ်၊ ထင်းခွဲ ရေခတ် ပုဂံဆေး ပေါ့၊ စိတ်ထဲမှာ တော့ မီးလတ် ကိုလည်း ဘာဂလိုတို ဘဝ ကနေ သမီးရီးစား ဖြစ်ဖို့ လက်တကမ်းဘဲ လိုတော့တယ် ဆိုတာ သိနေတယ်၊ နူစ်ယောက်ထည်း လွတ်လွတ်လတ်လတ် တနာရီလောက် ဆိုရင် သမီးရီးစား ဘဝရောက်တော့မယ် ဆိုတာ သေခြာတယ်၊

သူ့အဒေါ် ဒေါ်စောစောရဲ့ ဖင်ဆုံကြီး ကိုမြင်နေရတော့လည်း သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရည် လိုဘဲ လီးက တောင်တောင်လာတယ်၊ စိတ်ညစ် လိုက်တာ အဲဒီ နူစ်ယောက် အတူတူ မဟုတ်ဘဲ တနေရာ မှာ တယောက် စီနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နူစ်ကိုယ် ချင်းတွေ့ရရင် ဘယ်လောက် ကောင်းလိုက်မတုန်း၊

“..ဟေး မောင်သောင်း ဟို စတိုခန်းလေး ထဲက အိုးလေးတလုံး ယူပေးပါအုန်း ငါဒီ ဟင်းလေး လှယ်ချင်လို့..”

“..ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော.. ”

ပြောပြောဆိုဆိုဘဲ ကျနော် လှေခါးကဆင်း ပြီး စတိုခန်းဆီသွားလိုက်တယ်၊ ဘန်ဂလို ရဲ့ အခန်းဖွဲ့စီး ပုံလေး ပြောပြအုန်းမယ်၊ မျက်စေ့ မလည်အောင်ပေါ့၊
ဒီဒေသက ဘန်ဂလိုတွေရဲ့ ထုံးစံက ပုံမှန်ဆိုရင် ခြေတန်ရှည် နဲ့ မြေညီထပ်ဆိုတာ မရှိဘူး အောက်ထပ်က သဲဘဲရှိတယ်၊ အပေါ်ထပ် ကြမ်းပြင်က သဲပေါ်ကနေ ဆို ၈ပေ ကနေ ၁ဝ ပေလောက် အထိ မြင့်တယ်၊ အပေါ်ထပ်မှာတော့ အခန်းဖွဲ့ စီးပုံ အမျိုးမျိုးပေါ့၊

အခု ကျနော်တို့ တည်းတဲ့ ဘန်ဂလိုက ဒေါ်စောစော သူငယ်ချင်း ပိုင်တာ၊ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်း နူစ်ခန်း ဧည့်ခန်း နဲ့ မီးဖိုချောင်ရှိတယ်၊ သူတို့က အောက်ထပ်မှာ ၈ ပေပတ်လည်လောက် ဝါးထရံ ပါတ်လည်ကာပြီး စတိုခန်းလေးလုပ်ထားတယ်၊ ဆန်ဆီဆား ငရုတ် ကြက်သွန် နဲ့ အိုးခွက် စသဖြင့်တို့ ထားထားတယ်၊ ဝါးကိုရက် ထားတဲ့ စင်တွေ ပေါ်မှာ တင် ထားတယ်၊ ကြမ်းခင်း မရှိဘူး အောက်ခြေကတော့ သဲဘဲ ကြမ်းခင်းပေါ့၊

ကျနော် စတို ခန်းထဲဝင်ပြီး ဟိုဟိုဒီဒီ ကြည့်တော့ ဒေါ်စောစောပြော တဲ အိုးတွေ့တယ်၊ ပထမတော့ အိုးကိုလှမ်းယူ လိုက်မလို့ဘဲ၊ နောက် အကြံတခု ချက်ချင်း လက်ကနဲ ပေါ်လာတယ်၊ ဒီစတိုခန်းလေးက ဝါးထရံ ကြဲကြဲ ကာထားတာ ဆိုတော့ အလင်းရောင် ကောင်းကောင်း ရတယ်၊ ဒါပေမဲ အပြင်က လူက အထဲကို မမြင်ရဘူး အထဲကလူကဘဲ အပြင်ကို မြင်ရတယ်၊ ပါတ်ဝန်းကျင်တခု လုံးကလည်း တိတ်ဆိပ် ပြီး ငှက် သံနဲ့ ကမ်းစပ်က လှိုင်းပုတ် သံ ဝုန်းဝုန်း ဝုန်းဝုန်း ကိုဘဲ ပျင်းယိပျင်းတွဲ ကြားနေရတယ်၊ ဦးဇော် တို့လည်းပြန်မလာ သေးဘူး အချိန် ရှိတုန်းလှုပ် ရှားကြည့် အုန်းမှ၊

“..ဒေါ်ဒေါ်စော ဘယ်အိုးကိုပြော တာလဲ ကျနော်ရှာ မတွေ့ဘူး.. ”

“..ဟယ်..မောင်သောင်း တို့များ ခိုင်းလိုက်ရင်..ဘယ်တော့မှ ..တယောက်ထဲ မပြီးဘူး..နောက်က လူ လိုက်ရတယ်..မီးလတ်..ဒီအိုးလေး မပြတ်မွေ ထားနော်..တူးသွားမှာစိုးလို့ …ခြောက်သွားမှ ရေနည်းနည်း ထည့်ပြီး အဖုံး အုပ်လိုက်.. ”

ကျနော် အပေါ်ထပ်က ဒေါ်စောစော မီးလတ်ကိုမှာနေသံကြား ရပြီး ဒေါ်ဒေါ်စော လှေခါးကဆင်း လာနေတာကို စတိုခန်း ထဲကမြင်နေရတယ်၊ အဲဒီ နေရာ မျိုး အိမ်အပြင် ဘက်မှာ ဒေါ်စောစော နဲ့ တခါမှ မလုပ်ဘူးတော့ တွေးရင်းနဲ့တောင် လီးကတောင်တက်လာတယ်၊ ဒေါ်စောစော စတိုခန်း ထဲလည်း ဝင်လာရော ကျနော်က အနောက် ကတံခါးကို ဂလန့်ထိုးပိတ် လိုက်တယ်၊

” ဟဲ ဟိုစင်ပေါ်မှာလေ မတွေ့ဘူးလား…အို..ဟဲ့…ကြည့် ငလည်လေး..လူကိုမျှား ခေါ်တတ်တယ်..”

ပထမတော့ ဒေါ်စောစောက အိုးကို အာရုံ ပြုနေတာကိုး နောက်ဆက်တွဲ စကားတွေက တော့ သူဖင်လုံးကြီး တွေ ကိုကျနော် လှမ်းကိုင် ပြီး ညှစ်လိုက်လို့ ကျနော့် အကြံ ရိပ်မိသွားပြီး မျက်စောင်းတချက် ပြုံးစိစိ နဲ့ ထိုးလိုက်ရင်း အသံတိုးတိုး လေးနဲ့  ပြောလိုက်တာလေ၊ ကျနော်ကလည်း လေသံ လေးနဲ့ဘဲ

“..ဒီအိုးကြီး ကိုဘဲ ကျနော် အာရုံက ရောက်နေ တာ ဟိုအိုးလေးက ဘယ်မြင်ပါ့မတုန်း ဒေါ်ဒေါ်ရဲ့..”

“..တော်ပါ..ကိုပို..ဒါဘဲတချိန်လုံး..အွန့်..အူး..”

ဒေါ်စောစော စကားဆက်ပြောလို့ မရတော့ဘူး လေ၊ ကျနော့် ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ နူတ်ခမ်းအဆုံ ကို ပြင်သစ်အနမ်း ပေးလိုက်တာကိုး၊ ဒေါ်စောစော လည်း ကျနော့်ကို ပြန် လည်တွယ်ဖက်လို့ ပူနွေး တဲ့ နူတ်ခမ်း အစုံနဲ့ တုန့်ပြန် အနမ်းပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော့် ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးက သူမရဲ့ ဗိုက်ကို ထောက် ထားပြီး ကျနော့်လက်နူစ်ဖက်ကလည်း ဒေါ်စောစော ရဲ့ ဖင်ကြီးနူစ်လုံးကို အားမလို အားမရ ဆုပ်ခြေနေမိတယ်၊ နောက် ဒေါ်စောစောက ကျနော်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို အသာတွန်းထားရင်း

“..အခု မကောင်းသေးဘူး ထင်တယ် မောင်သောင်းရယ်..တော်ကြာ ကြာလို့ဆိုပြီး မီးလတ် ဆင်းလိုက်လာအုန်းမယ်..”

“..ခနလေးပါဘဲ..ဒေါ်ဒေါ်ရယ် ကျနော် မအောင့်ထားနိူင် တော့လို့ပါ၊ အမြန်ဆုံးနည်းနဲ့လေနော်နော် ဒေါ်ဒေါ်..”

ကျနော်က ပြောပြော ဆိုဆို ဒေါ်စောစော ကိုဘယ်လက်နဲ့ဖက်ထားရင်းက ဘဲ ညာဘက် နဲ့ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ်ချ လိုက်တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ထမိန်ကိုလည်းဆွဲချွတ်မယ်လုပ် တော့ဒေါ်စောစောက

“..ဟင့်အင်း ထမီ မချွတ်နဲ့ကွာ သူများတွေ ရုတ်တရက် လာရင်မကောင်းဘူး..”

အဲဒီလောက် ဆိုရင်ကျနော်လည်း သဘောပေါက်ရမှာ ပေါ့၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ထမိန်ကိုလှန်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ဒေါ်စောစောက ထမိန်ကို မထားပေးတုန်း ဘဲ သူမရဲ့ ညာဘက် ပေါင် ကိုအောက် ကမပြီး ခြေဖဝါးကို ဘေးနားက ဆန်အိပ် ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော်က ဒူးနည်းနည်း ကွေး လိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီး ကိုဒေါ်စောစော ရဲ့ အရည် စိုထိုင်းထိုင်း ဖြစ်စ ပြုနေပြီ ဖြစ်တဲ အဖုတ်ဝ မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကော့သွင်း လိုက်တယ်၊ ကျနော့် လီးကြီး ဒေါ်စောစော အဖုတ်ခေါင်းထဲ အသားကျကျ တချောင်း လုံးဝင်သွားမှ ကျနော်ရဲ့ လက်နူစ်ဘက်သူမ ရဲ့ခါးတဖက်တချက်ကို ပါတ်ပြီး ကားစွင့် အိတင်း နေတဲ့ တင်ပါးကြီး တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အသွင်းအထွက်စ လုပ်ပေးတော့တာပေါ့၊ ဒေါ်စောစော ကတော့ သူမရဲ့ နိူ့လုံးကြီးတွေ ကိုကျနော် ရင်ဘတ် မှာဖိကပ် ထားကာ ကျနော့်ပုခုံး နူစ်ဖက်ကို ခိုတွဲရင်း မျက်စေ စုံမှိတ်လို့ တဟင်းဟင်း နဲ့ အရသာ ခံစားနေတာပေါ့ ဗျာ၊ တဗွတ်ဗွတ် တဗတ်ဗတ် နဲ့ အသံတွေလည်း ထွက်သဗျ၊ ကျနော်တို့ နူစ်ယောက် ဆောင့်လို့ လိုးလို့ အရှိန်ကောင်း တုန်း အပေါ်ထပ် မီးဖိုထဲက မီးလတ် လှမ်းအော် ပြောလိုက်တာကြားလိုက် ရတယ်၊

“..အန်တီ စော ဒီမှာ ရေဘယ်လောက်ထည့်ရမှာလဲ ..တော်တော် ခြောက်နေပြီ..”

ဒေါ်စောစော အဲဒီတော့မှ သတိဝင်လို့ မျက်လုံးပွင့်လာပြီး

“..အေးအေး လာပြီ လာပြီ…ရေအိုးအပြည့်သာ ထည့်ထားလိုက်ပါ မီးလတ်ရေ..”

မီးလတ်စ ကိုပြန် အော်ရင်းက ကျနော့်က တွန်း ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ ကျနော်ကလည်း တန်းလန်းကြီး လေ၊ အဲတော့ မလွတ်သေးဘဲ ပေပြီး ဆက်လိုး နေတာပေါ့၊

“..အို့ မောင်သောင်းရယ်..မြန်မြန လုပ်ပါတော့..မပြီးသေးရင်လည်း နောက် အခွင့်အရေးရတော့ လုပ်နော်.တော်ကြာ မီးလတ် ဆင်းလာရင် မကောင်းဘူး..”

ဒေါ်စောစော ကပြောသာပြော နေတာ ကျနော်ကလည်း မြန်မြန် ပြီးအောင် ကုန်းရုံး ဆော်ရော သူကကျနော့်ကို အားကျမခံ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ပြန်ဖက် ထားရင်းကော့ ကော့ပေးလို့ ခနလေး အတွင်းမှာဘဲ ကျနော့် လီးကြီးက လရည် တွေ ဒေါ်စောစော စောက်ခေါင်းထည်း ပန်းထုတ် လိုက်ရပါတော့တယ်၊
ကျနော်တို့ ခနဘဲ ဇိမ်ယူနိူင်ပါတယ်၊ ချက်ခြင်းဘဲ ကျနော်လည်း ပုဆိုးကောက်ဝတ်၊ ဒေါ်စောစောလည်း ဘောင်းဘီ ကောက်ဝတ်ပြီး အမြန် စတိုခန်း အပြင် ပြေးထွက် သွားပါတော့တယ်၊

x   x   x

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-10

ခဏနေတော့ ကျနော် အပေါ်ထပ်ကို တက်လိုက်သွားပါတယ်၊ ဒေါ်စောစောက

“..ဟေး မောင်သောင်းရေ အရေးထဲ တို့မှာ ဟင်းထဲခတ်ဖို့ အုန်းရေ မပါလာဘူး ဒီနားက ကိုကျူး ဆိုင်မှာ ဘဲ နည်းနည်း ပြေးဆွဲလိုက်ပါ အုန်း..”

“ဟုတ်ကဲ ဒေါ်ဒေါ်စော”

ကျနော်ကပြောပြော ဆိုဆိုဘဲ ဆိုင်ကယ်သော့ ကောက်ဆွဲပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်၊ ဒီနေရာတွေက ကျနော် မွေးကထဲက ဆော့ကစား ခဲ့တဲ့ နေရာတွေဆိုတော့ ဖြတ်လမ်းက ဘယ်လိုသွားရ မယ်ဆိုတာ သိနေတာ မို့ ဘန်ဂလို တွေကြား လမ်းကြိုလမ်းကြား တွေထဲက မောင်းလာခဲ့တယ်၊
ချောင်ကျကျ ဘန်ဂလို လေးတခုရဲ့ သစ်ပင်အုပ်အုပ် တွေရဲ့ ကြားမှာဦးဇော်မောင်း သွားတဲ့ကား နဲ့တူ တဲ့ကား တွေ့လိုက်ရလို့ နည်းနည်း စိတ်ဝင်စားသွား ပြီးအနား ကပ်သွားကြည့် လိုက်မိတယ်၊

ကျနော်တို့ နယ်မှာက သိတဲ့အတိုင်းဘဲ မော်ဒယ် အသစ် ကားတွေက ဆင်တူသိပ် များများ စားစား ရှိလှတာမဟုတ်ဘူး၊ အနား ကပ်ကြည့်လိုက်တော့ ထင်တဲ့ အတိုင်း ဦးဇော်မောင်း သွားတဲ့ ကားဖြစ် နေတယ်၊ ဦးဇော်တို့ ကျွဲကူး သွားမယ်ဆို ပြီးဒီဘန်ဂလို ဘာလာလုပ် ပါလိမ် လို့တွေးပြီး၊ စပ်စုချင်စိတ် ပေါက်လာတယ်၊
ဆိုင်ကယ် ခနရပ်လိုက်ပြီး ဘန်ဂလိုပေါ် ခြေဖျားထောက် ပြီးတက်သွားမိတယ်၊ ဘန်ဂလို တံခါးကို အသာတွန်း ကြည့်တော့ အထဲက ဂျက်ချထားတာတွေ့ ရတယ်၊
ဒီဘန်ဂလိုတွေ ရဲ့အခန်း ဖွဲ့စည်းပုံတွေက အားလုံးအတူတူ လောက်ဘဲ၊ ကျနော်တို့ အထက်တန်း ကျောင်းသား ဘဝက အတွဲလာချောင်း နေကြဆိုတော့ အိပ်ခန်း ဘက်နံရံ ကိုဘယ်လိုတွယ်တက် ရမလဲဆိုတာ သိနေပြီ ဆိုတော့ သိပ်ကြိုးစား စရာ မလိုဘဲ ကျနော့် မျက်လုံးတွေက သစ်သား နံရံ ကြားကနေ အိပ်ခန်းထဲက လှမ်းမြင်နေရ ပြီကော၊ အာပါပါး အခန်းထဲမှာ ဦးဇော နဲ့ မီးငယ်၊ နူစ်ယောက် စလုံး ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ လိုးနေလိုက်ကြတာ အားရပါးရဘဲ၊ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော် ချောင်းလိုက်တဲ့ အချိန် မှာပွဲကြမ်း နေပြီ နူစ်ယောက် စလုံး ပြီးကာနီးနေ ပြီထင်တယ်၊ မီးငယ်ရဲ့ လက်မောင်း အစုံက ဦးဇော်ရဲ့ လည်ပင်းက တွဲခိုထားပြီး သူမ ရဲ့ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး စင်းစင်း လေးတွေက ဦးဇော်ရဲ့ ခါးကို ခွပြီး ညှပ်ထားတယ်၊ ဦးဇော်က ကုတင်ပေါ်မှာ လက်ကို တဒေါင် မကွေးဘဲ ဆန့်ထောက်ထား ရင်း သူ့ရဲ့ဖင်ကြီး ကိုကော့ကော ပြီးဆောင့် နေလိုက်တာ အားရပါးရဘဲ၊ မီးငယ် ဘယ်လို ခံနိူင်သလဲ လို့ ကျနော် တောင်စိုးရိမ် သွားသေးတယ်၊
ဒါပေမဲ့ အတိုင်အဖေါက် ကမှန်နေလို့ ဒါသူတို့ အတွက်ပထမ ဆုံးမဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ကျနော်ရိပ် မိသွားတယ်၊ ဦးဇော် ဒါကြောင့် ဒေါ်ဒေါ်စောကို သိပ်မထန် တော့တာကိုး ဆိုတာ သဘော ပေါက်သွားတယ်၊ ခနနေတော့ ဦးဇော်ကိုယ်လုံး ကြီးမီးငယ်ပေါ် လှဲချလိုက် ပြီးသူတို့ တယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ပြီး ငြိမ် သွားကြတော့ ပြီးသွားပြီ ဆိုတာသိလိုက် တယ်၊ တော်ကြာ ကိုယ်ချောင်းနေတာ မိသွားမှာ စိုးလို့ အောက်ကသဲပေါ်ကို ခုန်ချလိုက် ပြီး ဆိုင်ကယ် ရှိရာ အမြန်ပြေးရတယ်၊ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်က စက်မနိူးသေးဘဲ အသာအပြေးလေး တွန်းလာပြီး ဘန်ဂလိုနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်း ရောက်မှ မောင်းထွက်လာခဲ့ရတယ်၊

…

ဒေါ်စောစော နဲ့ မီးလတ်တို့ ချက်ပြုတ်ပြီး ဟင်းဆော်တွေ နံတယ် ရေချိုးလိုက်အုန်းမယ် ဆိုပြီး ရေတွင်းဆီ သွားနေတုန်းဘဲ ဦးဇော်နဲ့ မီးငယ်တို့ ပြန်ရောက်လာကြတယ်၊ မီးငယ်က သူလည်း ချိုးချင်တယ်၊ ဆိုပြီး သဘက်နဲ့ ထမိန်အပိုယူ ပြီးထွက်သွားလေရဲ့၊ သိပ်မကြာခင်တုန်းကမှ မီးငယ်ကို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မြင်ဘူးထားတာမို့ မျက်စေ့ ထဲပြန်မြင်ယောင်လာ ပြီးလီးကတောင် ချင်လာတယ်၊ ဦးဇော်က

..ဟေး မောင်သောင်း ငါ့မှာ ဘီယာပါလာတယ် လာကွာ ငါးခြောက်ဖုတ် နဲ့ မြည်းရအောင်..

..ကောင်းသားဘဲ ဦးဇော်..ကြာသလားလို့..

အဲသလိုနဲ့ ကျနော်တို့နူစ်ယောက် စပြီးသောက်ကြတော့တာပေါ့၊ ကျနော်လည်း စိတ်ထဲက မရိုးမရွ စိတ်ကိုမထိန်းနိူင်တော့လို့၊

..ဦးဇော် ကျနော် ဦးဇော်ကို တခုပြော စရာရှိတယ် ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲမှာ မထင်နဲ့နော်..

..အန်မလေးကွာ မင်းကလည်း စကားခြည်လိုက် တာပြောမှာသာပြော စမ်းပါ..

..ဦးဇော် ဟိုဟာလေ နဲနဲ သတိထားဖို့ ပြောမလို့ပါ..

..ဘာလဲကွ မင်းကလည်း အရင်းမရှိ အဖြားမရှိ.

..ဟို..ဟို..ဦးဇော်..နဲ့ မီးငယ် တို့လေ..

..ဘာ..မင်း ဘာတွေရှောက် ပြော နေတာလဲ..

..ကျနော်မျက်စေ့နဲ့ မြင်လာပြီးပါပြီ..ဦးဇော်ရယ်..

ကျနော်က အကျိုး အကြောင်းပြော ပြလိုက်တယ်၊ အဲဒီတော့မှဦးဇော်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားတယ်၊ ကျနော်ကဘယ်သူ့ကိုမှ ပြောမှာ မဟုတ်ကြောင်း၊ ဘာမှလည်း အမြတ်ထုတ်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက် မရှိကြောင်း အခြားလူ တယောက်ယောက် တွေ့သွားရင် ဦးဇော်နဲ့ ဒေါ်စောစော တို့ကမြို့ မျက်နှာဖုံးတွေ ဖြစ်လို့ ၊ ကျနော့် ကျေးဇူးရှင် တွေလည်းဖြစ်လို့ စိုးရိမ်ကြောင်း၊ သေသေခြာခြာ စိစဉ်ပြီး မှလုပ်သင့်ကြောင်း ပြောပြလိုက်ပါတယ်၊ ဦးဇော်က တော်တော်ကြာကြာ ခေါင်းငုံ့စဉ်းစား နေရင်းက ပြန်ပြောလိုက်တဲ စကားတွေ ကိုကြားလိုက် ရတော့ လဲသေခြင်စိတ်ပေါက် သွားရတာက တော့ ကျနော်ပေါ့ဗျာ၊

..အေး မင်းက အဲသလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောမှတော့ ကျေးဇူးလည်းတင်တယ်၊ ငါ့ဘက်ကလည်း ပွင့်လင်းမှကောင်းတော့မှာပေါ့..

ဆိုပြီး ဒေါ်ဒေါ်စော ကျနော်နဲ့ နောက်မီးလင်းနေတာ ကိုသူသိကြောင်း ဒါပေမဲ့ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့တူမ နဲ့လွန်ကြူးနေ ကြပြီဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာ အပြစ် ရှိနေတာ ခံစားနေရလို့ ကိုယ်ခြင်း စာ တရား ထားပြီး (လေးတန်းကျောင်းသားလေးတော့င်မှသိတယ် ဆိုတဲ့ ဟိုဘက်က အတွေးအခေါ်ဆြာကြီးတွေရဲ့ ကိုယ်ခြင်းစာတရားတော့ မဟုတ်ဘူးနော်၊ ။ဤကားစကားချပ်။) မသိခြင်ယောင် ဆောင် ခွင့်လွတ်ထားခဲ့ကြောင်း၊ အစရှိသဖြင့် ပြောဆိုလေရာ ကျနော့်မှာ မျက်နှာပူပူနဲ့ ဦးဇော်ကို မျက်လုံးချင်တောင် စေ့စေ မကြည့်ရဲ ဖြစ်ရပါတယ်၊ဘီယာလောက်နဲ့ မရတော့ဘူးဆိုတာသိ လာတော့ ကျနော်ဖွက်ယူလာတဲ့ အာမီရမ် ဖွင့်ပြီး သောက်ကြပါတော့တယ်၊

နူစ်ယောက်စလုံး ရေချိန်ကိုက်လာတော့ အမူးသမားပီပီ ပိုပြီး ပွင့်လင်းလာကြပါတယ်၊ဦးဇော်က သူ့ကိုတလွဲ မထင်ဖို့ အကြောင်းသူ ဒေါ်ဒေါ်စော ကိုချစ်ကြောင်း သူတို့ အိမ်ထောင် ကိုမပြိုကွဲ ခြင်ကြောင်း၊ ဒါပေမဲ့ မီးငယ်ရဲ့ နုပျိုတဲ့ အတွေ့ အထိကာမ အရသာကလည်း ဘယ်လိုမ လက်လွတ် ချင်စိတ် မရှိကြောင်း မီးငယ် ကိုလည်း တကယ်တော့ သူ့ဘာသာ ရီးစားသနာ ရပြီးသွားရင် သူကနောက် ဆုတ်ပြီး သူတို့ဆက်ဆံရေး က ပြီးဆုံးလိုက်မှာ ဖြစ်ကြောင်း၊ ပြောပါတယ်၊
ကျနော်ကလည်း တကယ် ချစ်နေတာ မီးလတ်ဖြစ်ကြောင်း ကျနော်တို့ နူစ်ယောက် က သူငယ်ချင်းမက သမီးရီးစား မကျ အခြေအနေ ဖြစ်နေကြောင်း ပြောပြတော့ သူက ဒီနေ့ဘဲ ဖွင့်ပြောလိုက်ဖို့ အားပေးပါတယ်၊ ဒီညနေ ကျနော်တို့ နူစ်ယောက်ထည်း ကျန်ခဲ့ အောင် သူ ကြံဖန်ပေးမဲ့ အကြောင်း ပြော ပါတယ်၊ အဲဒီလို ကျနော်တို့ အာပေးနေတုန်း အမျိုးသမီးတွေ က ရေမိုးချိုးပြီး လို့ အခန်းထဲ ဝင် အဝတ်အစားလဲ ပြင်ဆင် ပြီးထွက်လာကြတယ်၊
ဒေါ်ဒေါ်စောက

..ဟေး ဘာတွေဒီလောက်တော့င်အာ ကောင်းနေကြတာလဲ ရေမိုးချိုးတော့ စားကြရအောင်..

ဆိုတော့မှကျနော်တို့ အရက်ဝိုင်းသိမ်းလိုက်ရပါတယ်၊

…

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-11

စားပြီး သောက်ပြီး ကြတော့ ဦးဇော်က ဒေါ်ဒေါ်စောကို သောင်ပြင်တလျောက် လမ်းလျောက် ရအောင် ဆိုပြီး ခေါ်ရင်း သွားတော့ မီးငယ်ကပါ လိုက်မယ် ဆိုပြီးလိုက်သွားလေ ရဲ့ ၊ မီးလတ် ကတော့ ဝတ္တုစာအုပ် တန်းလန်းကြီး မို့နေခဲ့တော့မယ်တဲ့၊ ကျနော်ကလည်း မီးလတ်  တယောက် ထည်း အဖေါ်ရ အောင်နေပေးမယ် ဆိုပြီး နေခဲ့တယ်၊

တကယ်တော့ ကျနော်တို့ နူစ်ယောက် တယောက် နဲ့တယောက် အိုးတို့အန်းတန်းနဲ့ ဖြစ်နေကြတာ၊ ကျနော်က စိတ်ထဲမှာ အခုလို အခွင့် အရေးမျိုး ရဖို့ ဆိုတာဘယ် တော့မှလဲလို့ မသိနိုင်ဘူး ဆိုတော့ တခုခု တော့ထူးအောင် လုပ်တော့မယ် လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊

မီးလတ်က ဘန်ဂလို ဝရံတာ ကခုံတန်းလျား မှာထိုင်လို့ လေတဖြူးဖြူး လေးနဲ့ စာအုပ်တအုပ် ကိုစိတ်ဝင်တစား ဖတ်နေတယ်၊ ကျနော်က

..ဟေ မီးလတ်..တို့ ပြောစရာရှိလို့ ..

..ဘာပြော မလိုလဲ ကိုသောင်းရဲ့ စကားပလ္လင်တွေခံလို့..

..တို့ ပြောချင်နေတာတော့ ကြာပါပြီ..ပြောဖို့မရဲလို့..

..ဟင့်အင်း..အဲဒါဆို မပြောနဲ့တော့..

မီးလတ်က ကျနော့် မျက်နှာရိတ် မျက်နှာကဲကြည့်ပြီး ရိပ်မိသွားတယ်ထင်တယ်၊ မျက်နှာလေး ရဲ ကနဲဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းငုံ့ လိုက်ပါတယ်၊

..အခုမှတော့ ပြောရတော့မယ်.. ဒါမျိုး ကြုံဖို့ဆိုတာ ကိုယ့်အတွက် မလွယ်ဘူးလေ..

..အော်..ကိုသောင်းက ကြုံလို့ပြောတာလား..

..အဲဒီလိုလဲမဟုတ်ပါဘူးမီးလတ်ရယ်၊ တို့က စကားပြောမတတ်လို့ပါ..ဒီလိုအခွင့် အရေး ရဖို့စောင့် နေတာ ကြာလှပါပြီ..

..ကဲ .ဟုတ်ပါပြီ..ဘာပြောမလို့လဲ ..

မီးလတ်က ပင်လယ်ကမ်းစပ် ကိုမျက်နှာပြု ထားတဲ့ သစ်သားတန်းလျားလေးမှာ ထိုင်နေတာလေ၊ ကျနော်က သူ့ဘေးနားဝင်ထိုင် လိုက်တော့သူက ညာဘက်ဘေး ရွေ့ပေးလိုက်တယ်၊

“..မီးလတ် ..ကို..တို့ သိပ်ချစ်နေမိတယ်ကွာ..”

ကျနော့် အသံခြောက်ကပ်ကပ်က လည်ချောင်းထဲက ရှတတနဲ့ ထွက်သွားလေရဲ့၊ မီးလတ်က ကျနော့်ကို လှည့်မကြည့်ဘဲ ခေါင်းကို ငုံ့ထားပြီး တခြားဘက်ကို စွေစွေလေး ကြည့်နေတယ်၊

“မီးလတ် တို့ကိုစိတ်ဆိုးသွား ပြီလား တခုခုတော့ ပြန်ပြောပါအုန်း..”

မီးလတ်ဆီက ဘာမှတုန့်ပြန်သံမကြားရဘဲ ခေါင်းကိုဘဲခါပြ နေတာတွေ့လို့ ကျနော့် စိတ်လည်းပူ၊ တိုလည်းတိုသွားတယ်၊

” မီးလတ် တို့ကို မုန်းတယ်ဆိုရင်လည်း ရပါတယ်၊ နောက်ဆို မီးလတ် တို့မျက်နှာ မတွေရအောင် ရှောင်ပေး ပါ့မယ်..”

“..ဘယ်သူက..သူ့ကိုမုန်းတယ် ပြောသေးလို့လဲ..”

မီးလတ်ဆီက အသံ သဲ့သဲ ကြားလိုက်တော့ကျနော် တအားဝမ်းသာသွားတယ်၊ ညာတာပါတေးနဲ့ စာအုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ဖမိုးလေး ကိုအသာအုပ်ကိုင် လိုက်ပြီးတော့၊

” ဟင် အဲဒါဆို..တို့ကိုချစ်တယ်ပေါ့နော်..”

“ဟင့်အင်း ဖယ်ပါဒီလက်က…သူ့ကိုဘယ်သူကချစ်တယ် လို့ပြောသေးလို့လဲ..”

“အခုမပြောသေးဘူး ဆိုရင် နောက်တော့ကျတော့ ပြောမှာဘဲမဟုတ်လား..”

“အာ မပြောပါဘူး စကားတတ်တိုင်းလူလည်မကျနဲ့ ..လက်ကိုလွတ်ပါ”

“ဟင့်အင်း ချစ်တယ်လို့ မပြောမခြင်း မလွတ်ဘူး ဒါဘဲ ဒေါ်ဒေါ်စောတို့လာတဲ့အထိ ကိုင်ထားမှာဘဲ..”

(ဆောရီးဘဲ ပရိတ်သတ်ကြီးရေ ရေးရင်းနဲ့ အချစ်ဝတ္တု ဖြစ်သွားတော့မလို့ နောက်မှသတိရတယ်၊ ဟဲဟဲ၊)
အဲသလိုနဲ့ အတိုချုံး ရရင် ချစ်တယ် ဆိုတဲ အဖြေရပြီး အပျိုမလေးပါးပြင်ပေါ်အနမ်းပွင့်တွေချွေလို့ ဟိုပွတ် ဒီသတ်လုပ် တော့ နူးညံ့ချော မွတ်လှတဲ့ အသားအရည်နဲ့ သင်းပျံ့ပျံ့ သနပ်ခါး နံ့လေးက ကျနော့်ရဲ့ ညီတော် မောင်ကို ထိုးထနိူးကြွလာစေခဲ့တယ်၊ ဦးဇော်တို့ရဲ့အရိပ်အရောင်လည်း မမြင်ရ သေးတော့၊ ဆင်မလေးကို ကြုံး သွင်းဖို့ အကြံအဖန်တွေထုတ်ရတော့တာပေါ့၊

မီးလတ်ရဲ့ မျက်နှာပြင်အနှံ့အနမ်းမိုးဆွေ ပြီးတော့ မထူမပါး နူတ်ခမ်းလွာအစုံကိုဖိကပ် စုပ်ယူ လိုက်တော့ အပျိုမလေး မျက်တောင်မှေးစင်းလို့ ကျနော့်လည်ပင်းကိုသူ့ရဲ့ ဆင်ဆွယ်လက်မောင်း လေးတွေနဲ့ သိုင်းဖက်လာ ခဲ့တယ်၊ အတွေ့အကြုံရင့် တဲ့ကျနော်က မသိမသာ ကုလားဖန်ထိုးလို့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဟိုဆွဲဒီတွန်း လုပ်ရင်းက ကျနော့်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်ရောက်လာခဲ့ရတယ်လေ၊ မီးလတ် သူဘာသာ ဘာဖြစ်မှန်း မသိလိုက်ခင်မှာဘဲ ကျနော်က ပုဆိုးဖြေချပြီး မီလတ်ရဲ့ ထမိန်ကို အနောက် က အသာမတင်လာခဲ့လို့ … ကျနော့်ရဲ့ ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးကြီးက မီးလတ်ရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြား မှာထိုးဝင်လို့ အပျိုမ အဖုတ်အကွဲ ကြောင်းလေး ကိုသူမရဲ့ အတွင်းခံ ပါးပါးလေး ကြားခံပြီး ပွတ်သပ်မိနေတာပေါ့၊ အပျိုမ ခမျာ ရှက်ရှာတယ်ထင်ပါ ရဲ့ ကျနော့် လည်ပင်းကို တင်းတင်းဖက်ထားပြီး ကျနော့် ပုခုံးကိုလက်သည်းနဲ့ ကုတ်ခြစ်နေရှာရဲ့၊

ကျနော်လည်း ပို့မဲ့ပို့တော့ ကတို့ရောက်အောင်ပို့တော့မလေ ဆိုပြီး မီးလတ်ရဲ့ တင်ပါး အိတင်းတင်းကြီး တွေကို အသာမ သူ့အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ သရည်ကြိုး ကို ပေါင်အရင်းနား ကဆွဲခွာ၊ ပွင့်လာတဲ လမ်းကြောင်းကနေ ကျနော့် မြွေကြီးကို အသာကျွင်းဝ တေ့ပေးလိုက်တော့ ၊အပျိုမလေးရဲ့ ရွဲနစ်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေကြောင့် ဒစ်အထိ ဖြေးဖြေးချင်းဝင်သွားလေရဲ့၊

ခေါင်းဝင်ရင်ကိုယ်ဆန့်တယ် ဆိုတဲ ရှေးလူကြီးတွေရဲ့ စကားက မှန်မမှန် စမ်းချင်လို့ ကျနော့်ရဲ့လိင်ချောင်းကြီးကို နည်းနည်းချင်း ဖိသွင်းနေမိတော့တယ်၊ အပျိုမလေးရဲ့ နာကြင်လို့ ကျနော့် ကိုတွန်းထုတ်ပေ မဲ့ မျော်လင့်ထားတဲ့ ကျနော်ကသူ့ရဲ့ ခါးကိုတင်းတင်းလေးဖက်ထားတော့ မီးလတ် ခမျာ မရုံးနိူင်ရှာဘူးပေါ့ ၊အဲဒီတော့ ထုံးစံအတိုင်းကျနော် ပုခုံးကိုထုရိုက်လို့နောက်ဆုံး လက်နက် ဖြစ်တဲ့ မျက်ရည်တွေ တဖြိုင်ဖြိုင်ကျလာတော့ ကျနောါ့ လိင်တနါ ကြီးက အဆုံးရောက်နေပြီလေ၊ ကျပ်လွန်းတော့ နူစ်ယောက်စလုံးနာ ကြလို့ လီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲမှာ စိမ်ပြီးနားနေကြတယ်၊

ခနနေလို့ အနာပြေစပြုတော့ သူကထမယ် ဆိုတော့ နဲနဲလေးရှော့ ပေးလိုက်ပြီး ကျနော့် လီးကြီးကျွတ် မသွား ခင်သူ့ခါလေးကို ပြန်ဆွဲချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိထဲ ပြွတ်ကနဲပြန်ဝင်သွားပြန်ရောခမျ၊ သူ့ခမျာ နာရှာတယ်ထင်တယ်၊ ငိုရှိက်ရင်းက ကျနော့်ကို မုန်းကြောင်း တတွတ် ပြောနေလို့ ကျနော့်မှာ ပါးစပ်ကလည်း တော့င်းပန် ရင်းလက်တွေက သူအနာပြေအောင် ဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့  သူရဲ့မို့မို့ မောက်မောက် နိူ့နူစ်လုံးပေါ်ရောက် သွားတော့  သူရဲ့ စောက်ခေါင်း ထဲက ကျနော့်လီးကြီးက ညှစ်လိုက်သလို တချက်ရုံ့ကနဲဖြစ်သွားတာ သတိထားမိ တယ်၊ အဲဒါနဲ သူ့နိူ့တွေကို စလည်း နယ်ပေးရော သူက ကျနော့်လက်တွေကို တွန်းဖယ် ရင်း သူ့ကိုယ်ကလည်း အငြိမ်မနေ တော့ ကျနော့်လီးကြီးကိုလိမ်ညှစ်ပေး နေသလိုဖြစ်ပြီး ကောင်းလိုက်တာ၊

ဒါပေမဲ အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက် ဆိုသလိုဘဲ ဒေါ်စောစောတို့ အုပ်စုတွေ ခပ်လှမ်းလှမ်း ကနေ ဘန်ဂလို ဘက်ကိုပြန်လာကြတာတွေ့ ရတော့ မီးလတ် ကအားကုန်ရုံး ပြီးထ ကျနော်လည်း ဆက်ဆွဲထားလို့မရတော့ လွတ်ပေးလိုက်ရတော့တယ်၊ မီးလတ်က ကမာန်းကတန်း အတွင်းခန်း ထဲဝင်ပြေး သွားတော့ ကျနော်ဘဲ လီးငုတ်တုတ် လူငုတ်တုတ်ကျန် ခဲ့တော့တယ်၊ မပြီးရသေးလို့ တင်းမာဖူးထပြီး တော့င်မတ်နေတဲ့ ကျနော့် လီးကြီးက ပုဆိုးကောက် မဝတ်ခင် တချက်အမှတ်တမဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ အပါးပါး သွေးတွေပါလား၊ အပျိုမ လေးအခုဘဲ အပျိုရည်ပျက်သွားရတယ်၊ ငါလည်း မပြီး သူလည်းကောင်းတဲ့ အရသာခံမသွားရ ပါလား၊ အင်းလေ အချိန်ရှိပါသေးတယ်၊

(testac03 ရဲ့ ကိုယ်တွေ့လေးကို နဲနဲ အင်စပါရာလုပ်ထားပါတယ် ..ဌဲဌဲ)

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-12

အဲဒီည မှာ ကျနော်နဲ့ ဦးဇော်တို့ ဆက်ဝိုင်းထိုင်ဖြစ်ကြတယ်၊ မီးလတ်ကတော့ ရှက်လို့လား စိတ်ဆိုးသွားလားမသိဘူး အခန်းထဲက ထွက်မလာတော့ဘူး၊ မီးငယ်ကတော့ အိပ်ချင်ပြီ ဆိုပြီးအိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားလေရဲ့၊ ဦးဇော် ကြည့်ရတာနေ့ခင်းက မီးငယ်က ဘယ်လောက် တော့င်ဆွဲ ထားလည်းမသိဘူး ကြည့်ရတာ ပင်ပန်းနေသလိုဘဲ၊ သောက်ရင်းနဲ့ လျှာလေးအာလေး နဲ့မူးလာလို့ ဒေါ်ဒေါ်စော ကအိပ်ဖို့ပြောတော့ ယိုင်တိယိုင်ယိုင်တိုင်နဲ့ မနည်း ထဖို့ကြိုးစားနေရလို့ ကျနော်ကဘဲ တွဲထူပြီး သူတို့အိပ်မဲ့ အခန်းကို သယ်လာခဲ့ ရတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ဘေးက ဖယောင်းတိုင်ကိုင်ပြီး လမ်းပြပေးတယ်၊ အဲဒီ ဘန်ဂလိုတွေက လျှတ်စစ်မီး ရှိပေမဲ့လည်း လာတဲ့အချိန်မှလာတယ်၊ လာရင်လည်း မီးအလင်းက ခရမ်းချင်သီး သာသာဘဲ လင်းတာ၊ မြို့မှာတောင် ဒီလိုဘဲဆိုတော့ အကျင့်ဖြစ်နေပါပြီ၊ အဲဒီ ညကလည်းလမိုက်ည ဆိုတော့ မှောင်မဲနေလိုက်တာ ကိုယ်တုန်းလုံးနဲ့ ကုလားမ မီးသွေးခြင်းထမ်းလာရင် တွေ့ရမှာမဟုတ်ဘူး ဖယောင်းတိုင် တတိုင်ရဲ့အားက တော်တော် အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်၊ ဦးဇော်ကလည်း သူတို့ ကုတင်နား မရောက်ခင်တောင် အိပ်ပျော်နေလိုက် တာ တခေါခေါနဲ့ ဟောက်တောင်နေပြီ လေးလိုက်တဲ့ကိုယ်ကြီး ကျနော်တောင် ချွေးထွက်ပြီး အမူး နည်းနည်း ပြေသွားတယ်၊ သူတို့ အိပ်မဲ့ ကုတင်ပေါ်  ဦးဇော်က တင်လိုက်ပြီး နေရာအသေအခြာ ချပေးလိုက် ပြီးတော့ ဘေးမှာ ဖယောင်းတိုင်မီးပြပြီး ပါတာတဲ့ ဒေါ်စောစော ရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး ကုတင်ခြေရင်း ဘက်ကပတ် ကာကုတင် ရဲ့အခြားဖက် ကိုခေါ်သွားလိုက်တယ ၊ အဲဒီ အခြမ်းမှာက ကုတင်နဲ့ အခန်းနံရံ က လေးငါးခြောက်ပေ လောက်ကွာတယ်၊ ဒေါ်စောစောက လက်ကို ပြန်ဆွဲ ရုံးရင်းက လေသံလေးနဲ့

“..ဟေ ..မောင်သောင်း..ဘာလုပ်မလို့လဲ..ဟိုမှာ ကိုဇော်နိူးသွားမယ်.”

“ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း ဦးဇော်လားနိူးမှာ ဆင်အော်လို့တော့င် မနိူးပါဘူး..”

ကျနော်ပြောတာမှန်တယ်ဆိုတာ သူလည်းသိ ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ ဦးဇော်နဲ့ သိပ်ကပ် နေလို့ စိတ်မလုံဘူး ထင်တယ်၊
ဖယောင်းတိုင်မီး ကိုမှုတ်ငြိမ်းလိုက်တယ်၊ တလောကလုံးကမှောင်ကျ သွားသလိုဘဲ ၊ မှောင်ထဲမှာဘဲကျနော် ဒေါ်စောစော လက်ကိုဆွဲပြီး ကြမ်းပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ အိကနဲပြိုဆင်းလာတဲ့ ကိုယ်လုံးလေး(ကြီး)ကိုထွေးဖက်လိုက် ရင်း တယောက်နဲ့တယောက် အထာသိနေပြီ ဖြစ်တဲ့ အနမ်းအစုပ် တွေနဲ့ အစပျိုးလိုက်ကြတာပေါ့၊ ကျနော့်မှာ ညနေစောင်းက မီးလတ်ကြောင့် တောင်ကျန် ဖြစ်ခဲ့ရတာမို့ အခဲမကြေတဲ့ ညီတော်မောင်က တအားတောင်ထနေလိုက်တာ ဒီညမှ မပြီးရရင် အကြောတွေပြတ် ထွက်တော့မလိုဖြစ် နေပြီ၊ အဲဒါကြောင့် ခပ်သွက်သွက်ဘဲ မှောင်ထဲမှာ ဒေါ်စောစောရဲ့ အင်္ကျီ တွေ ဘရာဇီယာတွေ ကိုစမ်းပြီးချွတ်ပြစ် လိုက်တယ်၊ အရက်က အမူးသာပြေတာ သွေးထဲမှာ အရှိန်က ရှိနေသေးတော့ လူကကြမ်းခြင်စိတ် နည်းနည်းပေါက် နေတော့ ဒေါ်စောစော နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနူစ်ခုနဲ့ အားရပါးရ ဆုပ်ခြေ ပြီးထောင်မတ် နေတဲ နိူ့သီးခေါင်းတွေကို မှောင်ထဲမှာဘဲ ပါးစပ်နဲ့ စမ်းရှာရင်း တအားစုပ်လိုက် တာ အသံထွက်မှာစိုးလို့ အသက်တောင် ပြင်းပြင်း မရူရဲတဲ့ ဒေါ်စောစော တယောက် အင်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျနော့်လက်မောင်းကို  ဆွဲဆိပ်လိုက်ပါတယ်၊ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့..

“..ဟေး နာတယ် ကွာ တအားဘဲ..”

အရှိန်ရနေတဲ့ ကျနော်က ဒေါ်စောစောရဲ့ ထမိန်ကိုပါခါးက ဖြည်ချပြီး ဆွဲချွတ်တော့ လွယ်အောင် ကြမ်းပေါ်က ဖင်ကြီးကိုတော့ကြွပေးရှာပါတယ်၊ မှောင်ထဲမှာဘဲ ဒေါ်စောစော ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကို ခွဲပြီးပေါင်ခွဆုံကြားက မျက်နှာ အပ်လိုက်ပြီး ကျနော့်လျှာနဲ့ ဒေါ်စောစော ရဲ့ အချစ်ကွဲကြောင်းကို လိုက်ရှာရပါတယ်၊ တောဖုတ်ဖုတ် တော့င်မို့မို့ လေးတွေကို ဒရွတ်တိုက်ပြီး မှ စိုစွတ်နုဖတ်နေတဲ့ နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးကိုတွေ့ရပါတယ်၊ အဲဒီ အချစ်ပြားအုံကြီးကို ကြောင်ရေသောက်သလို လျှာထိတ်နဲ့ တဆတ်ဆတ် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေတာ ဒေါ်စောစောကတော့ အသက်ရူသံ ပြင်းပြင်းနဲ့ အကြိုက်တွေ့နေရှာရဲ့၊ ခနနေတော့ကျနော်လည်းရှာညှောင်းလာ၊  တချိန်လုံး ဘယ်တော့ စားရတော့မလဲ ဆိုပြီးခေါင်းတထောင်ထောင်နဲ့ စောင့်နေရှာတဲ ကျနော့် ဖွားဘက်တော်ကို လည်းသနားလာတာနဲ့ ထလိုက်တယ်၊ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဘဲ လိုးတော့ မယ်ပေါ့လေ၊ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်စောစော က ဘာအတွေးပေါက်လဲ မသိ၊ သူ့ကို ကိုယ်မှုတ်ပေးလို့ ကိုလည်းအမှုတ်ခံခြင် လားမသိဘူးလို့ တွေးသလား မသိပါဘူး ၊ ကျနော့်လီးကြီးက မှောင်ထဲမှာဘဲ စမ်းကိုင်ပြီးငုံ့ နမ်းလိုက်တယ်၊ အဲလိုဆိုတော့လည်း ငြင်းရခက်တယ်လေ၊ ပြီးတော့ သူရဲ့နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ငုံသွင်းလိုက်တယ်၊ ကျနော်က မှောင်ထဲမှာ ဒေါ်စောစောရဲ့ ဆံပင်အုပ်ကြီးကို ဆုပ်ထိန်းကိုင်ထားရင်းနဲ့ အတွေးတခုရတာနဲ့ လွတ်ချလိုက်ပြီး ခုနက ကြမ်းမှာချလိုက်တဲ့ ဖယောင်းတိုင်နဲ့ မီးခြစ်ကိုရှာပြီး မီးထွန်းလိုက်တယ်၊ ဒေါ်စောစောက ကမာန်းကတန်း ခေါင်းကြွဖို့ကြိုးစား ပေမဲ့ ကျနော်ကလက်တဖက်နဲ့ ဖိထားရင်း လက်တဖက်က အနားကစားပွဲ ပုလေးပေါ်မှာ ဖယောင်းတိုင်ကို စိုက်ထွန်းလိုက်တယ်၊

” ဒေါ်ဒေါ်ရယ် မှောင်ထဲမှာ ဘာမှမမြင်ရတော့ အရသာကအပြည့် မခံစားရဘူးလေ၊ ဒေါ်ဒေါ် ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာ ကိုကြည့်နေရတာ ပိုအရသာရှိသလိုဘဲ..”

ဒေါ်စောစောက ပါးစပ်မှာ ပလုပ်ပလောင်းမို့ ကျနော့်ကို စကားပြန်မပြောနိူင်ပါ ၊  မျက်စောင်း တချက်သာ ထိုးလိုက်ပါတယ်၊ ဖယောင်းတိုင မီးရောင်ရဲ့အောက်မှာ နန်းဆန်ဆန်  ချောမော ခန့်ညားတဲ့ မျက်နှာ နဲ့ ဒေါ်စောစော တယောက် နူတ်ခမ်း အစုံက ကျနော့်ရဲ့ လီးအချောင်းကို ပွတ်သတ် အဝင်အထွက်လုပ်ပေး နေတာ ကြည့်လို့လည်းကောင်း လီးမှာလည်း အရသာ ရှိလှပါတယ်၊ တညနေလုံးအောင့်အီးထားရ တာနဲ့ အကြောပေါင်း များစွာ စိမ့်လောက်အောင် ကောင်း တာမို့ ကျနော့်လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် ခါပြီး သုတ်ရည်ထွက်ချင်လာ ပါတယ်၊ အခုနေမှ ဒေါ်စောစော ပါးစပ်ပေါက်က ချွတ်ပြီး အဖုတ်ဆီ ပြောင်းမယ်ဆိုရင်တောင် လမ်းတဝက် လောက်မှာ ထွက်ကျဖို့ အရေးမြင်လို့ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ဒေါ်စောစော ဆံပင်အုပ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ဒေါ်စောစော ပါးစပ်ကိုပဲ အဖုတ် အလားသဘောထား ပြီးပဲ အားရပါးရဆော်မိနေတော့တယ်၊ ဒေါ်စောစော ပါးစပ်က တံတွေးနဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက အကြို လရည် တွေနဲ့ အသံက တစွတ်စွတ် တော့ ထွက်နေတယ်၊ ပါတ်ဝန်းကျင်တခုလုံးကလည်း တချက်တချက် တိုက်ခတ်လိုက်တဲ လေရူးက လှိုင်းသံ တဝှန်းဝှန်း ကြားထဲမှာ ထ ထ ဖေါက်နေလေရဲ့၊ မကြာပါ ဘူး ကျနော့်လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ  တွန့်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ဒေါ်စောစော လည်ချောင်း ထဲပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊

ဒေါ်ဒေါ်စောက ရုံးပြီးထမလို့ ကြိုးစားပေမဲ့ ကျနော် ကသူ့ခေါင်းကို ဆွဲဖိထားလို့ သူ့ပါးစပ်ထဲက အရည်တွေ အပြင်ထွက်ကျမလာအောင် တကွပ်ကွပ်နဲ့ မျိုချနေရတော့တာပေါ့၊ ဒေါ်စောစောက လည်းကျွမ်းပြီးသားပါ၊ ကျနော့် လရည်တွေ မျိုချ ပြီးလို့ သူ့ခေါင်းကို လွတ်လိုက်ပေမဲ့  သူလည်း သူ့ရဲ့ ယားနေတဲ အဖုတ်က လီး မဝင်ရသေးတော့ နောက်တချီ ကျနော် ပြန်လာအောင်လုပ်ရမယ် ဆိုတာသိတယ်လေ ၊ မပြော့မမာဖြစ်နေတဲ ကျနော့် လီးကြီးကို သူ့လျှာနဲ့ ဒစ်အပါအဝင် တချောင်း လုံး ကြောင် ထန်းလျှက်ရက် သလို ရက်ပေးရင်း တွဲလဲခိုနေတဲ့ ကျနော့်ဂွေးဥ ကိုပါ မကျန် အောင် ရက်ပေးတော့ ကျနော့် လီးကြီးကလည်း တဖြေးဖြေး ပြန်ခေါင်းထောင် ထလာပါတော့တယ်၊

( ပရိတ်သပ်ကြီး ကျနော်တန်းလန်းဖြတ်လိုက်လို့စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ……ဆက်ပါအုန်းမယ်)

xxx

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၅။

နောက်နေ့ မနက် မစ်ဂေါင်လီ ကကျောင်းအားတော့ မေမေလေးနဲ့ ကျနော့် ကို စင်္ကာပူ ကမ်းရိုးတန်း လိုက်ပြပေးမယ် ဆိုပြီးခေါ်သွားတယ်၊ မေမေလေးက သွားဖူးနေ လို့ ကျနော့်ကို ရေကူးဘောင်းဘီ ထည့်ခဲ့ဖို့ ပြောတယ်၊
အဲလိုနဲ့ မစ်ဂေါင်လီတို့ ရဲ့ ရပ်ဖယ်မရီးနား ကလပ်ကို မစ်ဂေါင်လီကိုယ်တိုင် ကားမောင်းပြီး သွားကြတာပေါ့၊
စင်္ကာပူ နိူင်ငံလေးရဲ့ အနောက်ဖက် အရပ် စွန်းစွန်းမှာ ရှိတဲ့ အဲဒီ မရီနားကလပ်က စလုံးသူဌေးတွေ ရဲ့ သီးသန့် ကလပ်လေး ခင်ဗျ၊ အဆောက် အဦးက ဟော်တယ် လိုဘဲ၊ ဒါပေမဲ့ အပြင်လူလက်မခံ ဘူးကလပ်မန်ဘာ ပဲတည်းလို့ရတယ်၊ စားသောက်ဆိုင်၊ တင်းနစ်ကွင်း ရေကူးကန် စလို့ အပန်းဖြေ စရာတွေ အစုံရှိတယ်၊
မော်တော်ဘုတ်တွေက လည်း ပီရာမှာရော၊ စင်တွေပေါ်မှာတောင် တင်ပြီး သိမ်းထားကြသေးတယ်၊
မစ်ဂေါင်လီက ရောက်ရောက်ခြင်းဘဲ အခန်းတခန်း ယူပြီး ကျနော်တို့ မော်တော်ဘုတ်ဆီ ယူသွား စရာ မလိုတဲ့ ပစ္စည်း တွေ ကို အခန်းထဲမှာ ချခိုင်းပြီး အစားအသောက်နဲ့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းနဲ့ သဘက်တွေ ဘဲ မော်တော်ဆီ သယ်လာခဲ့တယ်၊
မစ်ဂေါင်လီက သူတို့ အပျော်စီး မော်တော်ဘုတ်က သိပ်မကြီး တော့ အထူးတလယ် မောင်းတဲ့ သူငှား ထားဖို့ မလိုကြောင်း၊ သူသို့ မဟုတ် ဦးတိတ်ရောင် ကိုင်တွယ်နိူင်ကြောင်း၊ ဒီဂျက်တီမှာ ရပ်ထားတဲ့ အချိန် ကလပ်က ကြည့်ရူပေးကြောင်းပြောပြပါတယ်၊
ဒီနေ့ ဦးတိတ်ရောင်က လည်း ဘရူနိူင်း ထွက်သွား၊ ဝေဝေရောင် ကလည်းသူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချိန်းထားလို့ ဆိုပြီးပါမလာဘူး ဆိုတော့ ကျနော်တို့ ၃ယောက်ထဲပေါ့၊
မော်တော်ဘုတ်လေးက သိပ် အသေးကြီး တော့မဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမဲ အဲဒီဂျက်တီမှာ ရပ်ထားတဲ့ တခြားဘုတ်တွေနဲ့ ယှဉ်ရင်တော့ သေးတာပေါ့၊
အောက်ထပ် မှာ မီးဖိုခန်း လိုအသေးလေး တခန်း အိပ်ခန်း တခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်း အိမ်သာရှိတယ်၊ အိပ်ခန်း က နံရံမှာ ကပ် ထားတဲ ဘမ့်ဘက် (bank bed) နူစ်ခု တဖက်တချက်မှာရှိတယ် ဆိုတော့ လေးယောက် အိပ်လို့ရတာပေါ့၊
အဲဒါတွေက အရေးမကြီးပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားတို့ မျက်စေ့ထဲမှာ နဲနဲ မြင်သာအောင် ပုံဖေါ်ပေး တာပါ၊
မော်တော်စ ထွက်တော့ မစ်ဂေါင်လီက ပဲ့ ကိုင်ပြီး ကမ်းရိုးတန်းတလျောက် ပတ်မောင်းလာခဲ့တယ်၊ သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်တဲ့ ပင်လယ်လေ လေး တဖြူးဖြူးနဲ့ ရူခင်းတွေကလည်းကြည့်လို့  ကောင်းမှ ကောင်း၊
အဲလိုဘဲလျောက်မောင်းနေရင်းက လေကွယ်တဲ့ ကမ်းစပ်လေး မနီးမဝေး တနေရာမှာ မစ်ဂေါင်လီ က မော်တော်လေးကို ရပ်နားလိုက်ပြီးကျောက်ချလိုက်တယ်၊
အဲဒီနေရာကဆိုရင် ကမ်းခြေကို ပြပြလေးဘဲ မြင်ရတယ် လူလုံးမကွဲဘူး၊ တဖက်ကတော့ ရေပြင် ဟင်းလင်းဘဲရှိတယ်၊ အဓိကပြောခြင်တာက တော့ ပရိုက်ဗိတ်ဆီရှိတယ်ပေါ့၊
မစ်စ ဂေါင်လီက ကျနော့် ကိုငါးများပါလားလို့ ပြောတယ် မော်တော်ပေါ်မှာ ကရိယာ အစုံပါ တယ်ပေါ့ ၊ ကျနော်က မများတတ်ဘူး စာအုပ်ဘဲ ဖတ်တော့ မယ်လို့ပြောလိုက်ပါတယ်၊
သူနဲ့ မေမေလေးတို့ လှေဝမ်းထဲ ဆင်းသွားကြပြီး ခနနေတော့ ပြန်တက်လာကြတယ်၊ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ တော့ နင့်မေကလွား ငါတော့ ဒုက္ခရောက်ပြီလို့ တွေးလိုက်မိ ပါတယ်၊ ခင်ဗျား တို့ဘဲ စဉ်းစားကြည့်လေ၊
ကမ်းမမြင် လမ်းမမြင် တဲ့ အရပ်မှာ အမျိုးသမီး နူစ်ဦး ရေကူး ဝတ်စုံနဲ့ ကိုယ်နဲ့ နူစ်ပေလောက် ကွာတဲ့ နေရာမှာ နေပူစာလာလှုံနေ ကြတာ ဘယ်ပုရိဿ ကခံနိူင်မတုန်း၊ ဒီကြားထဲ အဲဒီထဲက တယောက်က ညကမှ ဖင်ဘူးထေါင်း ထေါင်ပြီး ဖင်ဆော်ခဲ့တာဆိုတော့ ညီလေးက ပေါင်နူစ်လုံး နဲ့ ညှပ်ပြီး ဖွက်ထားရတယ်၊
မေမေလေးက နေပူခံ လိုးရှင်း ဗူးလေးက မြှောက်ပြပြီး ကျနော့် ကို လှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်၊

…မောင်ရဲရေ..တို့ ကို ကူပါအုန်း ..ကျောက မမှီလို့ …

ကျနော် မေမေလေး မှောက်လှဲ နေတဲ့ ဖျာနားသွားပြီး ဆေးဗူးလေး ယူလိုက်တော့ မေမေလေးက ဗမာလိုပြောပါတယ်၊

..ဟေးမောင်ရဲ နဲနဲ လေးအတွင်းကျကျ လိမ်းပေး ဟိုကောင်မ စိတ်ရဲလာအောင်၊ ငါပြီးရင် အောက်သွားပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပေးမယ်၊ နင်ရအောင်ကြံပေတော့…

ကြည့် ဘယ်လောက် ညဏ်များတဲ့ မေမေလေးလဲလို့ ၊ ကျနော်လည်း သူပြောတဲ့ အတိုင်း ကြောပြင် လက်မောင်း တွေ နဲ့ ပေါင် လုံးကြီးတွေကို လက်ဝါး နူစ်ဖက်မှာ လိုးရှင်း ညှစ်ညစ် ပြီး လိမ်းပွတ် ဆုပ်နှယ်ပေးနေလိုက်တာ လီးကြီးတောင် ပေါက်ကွဲ မတတ် တင်းမာလာတာပေါ့၊
မစ်စ ဂေါင်လီကတော့ နေကာမျက်မှန် အမဲကြီး အောက်ကဘဲ မသိမသာ ကျနော်တို့ ကိုအကဲခတ် နေတာပေါ့၊ အဲလိုနဲ့ မေမေလေး တကိုယ်လုံးနှံ့ သွားလောက်တဲ့ အချိန်ကျတော့ မေမေလေးက မစ်စ ဂေါင်လီကိုလည်းသွား ကူပေးဖို့ သူကြားလောက်အောင် ကျယ်ကျယ်လေး ပြောလိုက်တယ်၊ မစ်စ ဂေါင်လီက အိုနေပါစေ လို့ ပြောတာတောင် အတင်း တွန်းလွတ်နေလို့ ကျနော် လည်းရောဖေါ သောဖော နဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီ နားကို လိုးရှင်းဗူး နဲ့ ရောက်လာခဲ့တာပေါ့၊
မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့ကြောပေါ်  လိုးရှင်းကို နဲနဲ ညှစ်ချလိုက်ပြီး ဖြေးဖြေး ချင်း စပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊ အသား ပေါ်ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပြီး လက်မောင်း တွေပေါ်ကိုပါပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊ မေမေလေးက မစ်ဂေါင်လီကို ငါနဲနဲ လှိုင်းမူးလာသလိုဘဲ အိပ်ယာပေါ်သွား အိပ်လိုက်အုန်းမယ် ဆိုတော့ မစ်စ်ဂေါင်လီက ဖြစ်ရဲ့ လား ဆေးယူမလားဆိုတော့ မေမေလေးက ရပါတယ်ပေါ့ ညကအိပ်ရေးနဲနဲ ပျက်ထားလို့ပါ ခနနားပြီးအိပ်လိုက်ရင် ပျောက် သွားမဲ့ အကြောင်း ပြောပြီး လေဝမ်းထဲ ဆင်းသွား ပါရော ဗျာ၊
ကျနော်လည်း မစ်စ ဂေါင်လီရဲ့ ကျောပြင်ကနေ  ခါးကလေး  အဲဒီကမှ ပေါင်လုံးဖြူဖွေးဖွေးလေး တွေဆီရောက်သွားတယ်၊ ဗမာပြည်က အပျိုကြီး တရားသူမ အန်တီစော ကို အပျိုရည် ဖျက်ခဲ့တဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့ အကြုံ ကိုသွား သတိရပြီးတော့ ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီး ကလည်း ဘောင်းဘီထဲမှာ မခံရပ်နိူင်အောင် ကို ဘဲတင်းမာလာခဲ့ ရတယ်၊

အန်တီစောလို ဖင်လုံးထွားထွားကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့အချိုးနဲ့ သူတော့ ကြည့်လို့ကောင်း သားဗျ၊ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် လေးနဲ့ အသားကတော့ ချောမွတ် နေတာ ဘဲ၊ ကျနော် က တင်ပါး လုံးလေး နူစ်ခုကို  စကောဝိုင်းလို လိမ့်ပေး တော့ ပင်တီက ဖင်ကြားထဲ ညှပ်ဝင်သွားတယ် ဗျ ၊ ကျနော် မစ်စ်ေဂေါင်လီရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေနဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေကိုဘဲ မဲနေလို့လား မသိ၊ မစ်စဂေါင်လီက

“…ရဲရေ စိတ်မရှိရင် အရှေ့ဘက်ပါလုပ်ပေးပါလား….”

ဆိုတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲ ရက်စ် ပေါ့၊ ဟဲဟဲ၊

အဲလို ပြောပြောဆိုနဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီက ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ အမလေး နိူ့ကြီးနူစ်လုံးက အားနာလို့ စေ့စေ့တော့င် မကြည့်ရဲ ဘူး ဖေါင်းကြွဖုထစ်နေလိုက်တာ၊ ကျနော်က လိုးရှင်း ကို သူကဗိုက်ပေါ် ညှစ်ချလိုက်ပြီး စပွတ်ပေးလာတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက အော် ရဲ မလွတ်မလပ် ဖြစ်နေအုန်းမယ်ဆို ပြီး ဘရာဇီယာကို ဗြန်းခနဲ ချွတ် ပြီးဘေးမှာ ပုံလိုက်တော့ ကျနော့် မှာ အယောင်ယောင် အမှားမှား နဲ့ သူမဗိုက်ပေါ် လိုးရှင်းတွေ ထပ်ညှစ်ချလိုက်မိပါရော၊ ဗြစ်၊

“…အို့ ဆောရိးဆောရီး….”

ကိစ္စ မရှိပါဘူး ဒီရင်ပုံပေါ်သာ ဖြန့်လိမ်းလိုက်ပါ တဲ့ သမာန်ကာရှန်ကာ မျိုးနဲ့ပြောလိုက်တယ်၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေချွန်နေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့ နိူ့ နူစ်လုံးပေါ် သုပ်ပေးလိုက် ပြီး ဖွဖွလေး စပွတ်သပ်ပေးပါတော့တယ်၊
နိူ့ကြီးတွေကလည်း လုံးကျစ်ပြီး ထွားလိုက်တာဗျာ၊ အဲဒါကြောင့် အနောက်နိူင်ငံ ကလူတွေက ဖရဲသီးလို့ တင်စားခေါ်ကြတာကိုး၊ ကျနော်တို့ ဗမာမတွေကတော့ ကျွဲကောသီးလောက်က အကြီးဆုံးဘဲလား မသိ၊ ဟီးဟီး
ကျနော် တော့ စိတ်ကလည်းတွေးရင်းလက်ကလည်းနယ်ရင်း ကျနော် လိုးရှင်းလိမ်းပေး နေတာကို မေ့သွားပြီး တော့ နိူ့နူစ်လုံးက အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ပြစ်လိုက်တာ မစ်စ်ဂေါင်လီ ပါးစပ်က အင်းကနဲ ငြီးသံလေး ထွက်လာမှ သတိပြန်ဝင်လာတော့တယ်၊
သတိဝင်လာလို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မစစ်ဂေါင်လီရဲ့ မျက်လုံးတွေက နေကာမျက်မှန် အမဲကြီး တတ်ထားလို့ မတွေ့ရပေမဲ့ သူမလက်နူစ်ဘက်က အောက်က ခင်းထားတဲ မျက်နှာသုတ်ပဝါကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားလို့၊ သူမရဲ့ ချောမွတ်ဖွေးစင်းနေတဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကလည်း လိမ်လျက်လို့၊ ဆိုတော့၊ အင်း… ကျနော်ဆိုတဲ့ကောင်က အခြင် မှမဟုတ်တာ၊
ဒီဆော်ကြီး ဖီးလာနေပြီ ဆိုတာ အရှင်းကြီးဘဲလေ၊ ပန်းဘဲသမားတွေရဲ့ အဆို သံကိုပူတုန်းထု ဆိုတာလို လှုပ်ရှားရမှာ ဆိုတော့၊ ကျနော့်လက်ဝါးနူစ်ဖက်ကို မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ နိူ့ကြီးတွေပေါ်က မလွှတ်တော့ ဘဲအားရပါးရ ဆုပ်နယ်နေရင်း က သူမရဲ့ ဖီးလာလို့ တွန့်တွန့်ကွေးကွေးလေးနဲ့ စိုစွတ်စွတ် နူတ်ခမ်းပါးလွှလွှ လေးကို ငုံ့ ပြီး ဖိစုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်၊
မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့ နွေးထွေးတဲ့ နူတ်ခမ်းတွေက မွတ်သိပ်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ ပြန်လည်တုန့်ပြန်လာသလို၊ သူမ လက်တွေကလည်း ကျနော့်ရဲ့ လည်ဂုတ်ပေါ်က သိုင်းဖက်လာပါတယ်၊ ချိုမြိန်လှတဲ့ အနမ်းတွေကို အရသာခံရင်းနဲ့ဘဲ ကျနော်က မစ်စ်ဂေါင်လီ အပေါ်ကို ခွတက်လိုက်ပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့ နိူ့ကြီးတွေကို အားရပါးရ နယ်ပေးနေတဲ့ ကျနော့်လက် အစုံကို သူမရဲ့ ခါးလေး တလျောက် ပွတ်သပ်လျောဆင်းလိုက်ပြီး သူမရဲ့ ရေကူးဘောင်းဘီ ပျော့ပျော လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်၊
မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျနော်ချွတ်လို့လွယ်အော်င သူမဖင်ကိုကြွပေး ရင်းနဲ့ သူမလက်အစုံကလည်း ကျနော့်ဘောင်းဘီ ကို တွန်းချွတ်လိုက်ပါတယ်၊
ဘောင်းဘီ လွတ်သွားလို့ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ ထွက်လာတဲ့ ကျနော လီးကြီးက မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ဗိုက်သားတွေက သွားထောက်မိနေတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါပေမဲ လိုးရှင်းတွေက တအားများနေတော့ ချောထွက်နေတာပေါ့ ဟဲဟဲ၊
ကျနော်ကမစ်ဂေါင်လီရဲ့ ကော့နေတဲ့ခါးလေးကို လက်တဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ပြီး သူမရဲ့ ထောင်မတ် နေတဲ့ လက်သန်းလုံးလောက်တုတ် ပြီး လက်မဝက်လောက်ရှည်တဲ နိူ့သီးခေါင်းတွေကို သွားနဲ့ မနာမကျင်လေးကိုက်ခဲ ပြီးစုပ်လိုက်တယ်၊  နောက်အားနေတဲ့ လက်တဖက်က လက်ခလယ်နဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ အရည်ရွဲနေပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးထည့်ပြီး လက်နဲ့ လိုးပေး နေလိုက်တယ်၊
မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေက အရည်ရွဲနေလို့ စိုစိ စိုစိ နဲ့ပေမဲ့ နွေးပြီးနူးညံ့နေတယ်ဗျာ၊ ကျနော်က လက်ညိုးကောလက်ခလယ် ပါနူစ်ချောင်းပူးထိုးပေးတော့ မစ်ဂေါင်လီက ကော့လန် တက်လာပြီး ကျနော့် လည်ဂုတ်ကို သူ့လက်နူစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲယူလိုက်လို့ ကျနော်က သူ့ရဲ့ နီတာတာ နူတ်ခမ်းအစုံကို ဖိကပ်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်၊ မစ်ဂေါင်လီကလည်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်း ညီးညူရင်း ကျနော့်ရဲ လျှာကို အသည်းအသန် စုပ်ဆွဲနေတယ်ဗျာ၊
အဲဒီတော့ကျနော်လည်း လက်နူစ်ဖက်နဲ့ဘဲ ရမ်းသမ်းပြီး သူ့ပေါင်နူစ်လုံးကြားမှာနေရာယူ ကျနော့်ရဲ့လီး ထိတ်ကို သူ့အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး သွင်းလိုက်တယ်၊ အပျိုလေး မဟုတ်တော့လို့ ရှောရှောရူရ ဝင်သွားပေမဲ့ စီးစီးလေးဗျ၊
သူ့အဖုတ်ကပဲကျင်းလို့လား ကိုယ့်လီးကပဲကြီးလို့လား၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကောင်းတာကတော့ အမှန်ပဲဗျာ၊
ကျနော့် လီးတချောင်းလုံး သူ့အဖုတ်ထဲ ကျကျနန ဝင်သွားပြီး သူ့ဆီးခုံ နဲ့ ကိုယ့်ဆီးခုံဖိမိမှပဲ နေရာအကျအနယူရတော့တယ်၊ ဆောင့်ဖို့လေ၊ ကျနော် ဒူးထောက်ရက် ကဘဲ မစ်စ်ဂေါင်လီ ဖင်လုံးနူစ်လုံး တလုံး ကျနော့် လက်ဝါးတဖက် တချက်နဲ့ ပင့်ကိုင်ပြီး မှန်မှန်စပြီး အသွင်းအထုတ် စလုပ်ပေးတယ်၊
အားတော့သုံးစရာမလိုဘူးလေ မစ်စ်ဂေါင်လီက သူလက် နူစ်ဖက်နဲ့ ကျနော့်လည်ပင်း ကိုတွဲလဲ ခိုထားတော့ ကျနော်က အောက်မှာအားရှိပါးရှိဆောင့်ပေတော့ပဲပေါ့၊
မာတင်းနေတဲ့ ကျနော့်လိင်တန်  ကြီးနဲ့စီးကျပ်ပူနွေးနေတဲ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ကို စိကနဲ စွတ်ကနဲ ထိုးထိုး ထည့်လိုက်ရတာ ကျနော့် အကြောပေါင်းထောင်ကျော် မှာ အရသာရှိလှသလို မစ်စ်ဂေါင်လီ တယောက်လဲ ကောင်းကောင်းကြီး အရသာတွေ့ နေတာကို မြင်နေ ခံစား နေရပါတယ်၊
မစ်စ်ဂေါင်လီက မျက်လုံးက တင်းတင်းမှိတ်လို့ သူမရဲ ပါးစပ်က ကျနော့် လျှာကို တတွတ်တွတ်စုပ် နေသလို ကျနော့် လီးကြီးကလည်း သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ တစွတ်စွတ် ထိုးနှက်နေမိပါတယ်၊
ကျနော်က ခါးကိုကော့ကော့ပြီးဆောင့်ပေး သမျှကိုပြန်ပြန် ဖိချပြီး ဆောင့်ပေးတဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီ ကြောင့် ကျနော့်ရဲ့ လီးတန်ကြီး အဆုံးထိဝင်တာကမှ သူမဆီးခုံ ဖေါင်းမို့မို့ ပါပြားကပ် သွားတဲ့ အထိ ကျနော် ဆီးခုံကဖိမိနေတာပေါ့၊

..စွတ်…ဖတ်…စွတ်…ဖတ်…

ကျနော်က အားပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ လည်ချောင်းကလဲ အင့် ကနဲညီးသံနဲ့ သူမရဲ့ တင်သားတွေက လည်းတုန်ကနဲတုန်ကနဲ  ကျနော့်လက်ဖဝါးမှာလာ ခံစားနေရပါတယ်၊
အချက်တော်တော်များများဆောင့်အပြီးမှာ မစ်စ်ဂေါင်လီ ခမျာကျနော့် ကိုတင်းတင်းကြီးဖက် ကျနော့်လျှာကို အတင်းစုပ် တကိုယ်လုံးတော့င့်တင်းပြီးပြီးသွားပါတယ်၊ ကျနော်လည်းပြီးခါနီးပြီမို့ မလှုပ်ရှားနိူင်တော့တဲ မစ်စ်ဂေါင်လီ ကို ခင်းထားတဲ့ သဘက်ပေါ် အသာပက်လက်ပေးလှဲ လိုက်ပြီး သူမရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကို ကျနော့် ပုခုံး တဖက်တချက်မှာတင်ထမ်းပြီး မြောက်လာတဲ့ အဖုတ်ထဲ ကို ကျနော့်လီးကြီးနဲ့  အသားကုန် လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်ချလိုက်တော့ ကျနော့် လရည်တွေ က မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းထဲမှာ ပေါက်ကွဲထွက်သွားပါတော့တယ်၊

“…အိုး…မောင်ရဲ..ရယ်……”

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၆။

မောင်မောင်ရဲ

ကျနော်တို့ နူစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လို့ နားနေလိုက်ကြတာ မော်တော်ဘုတ် ကလေးကလည်း လှိုင်းသံလေးတဘုတ်ဘုတ်နဲ့ ပုခက်လွဲပြီးချော့သိပ် ပေးသလို ဖြစ်နေတော့ မှေးကနဲတောင်ဖြစ်သွားတယ်ဗျ၊

ဒါပေမဲ နေရောင်က ကျနော့်ကြောပြင်ကို အရမ်းပူလာစေလို့ ကျနော် နေရိပ်မှာ သွားရွေ့မလားလို့ ထလိုက်တယ်၊ အဲဒီတော့မှ မစ်စ်ဂေါင်လီက မှိန်းနေရာက ကမာန်းကတန်းထလိုက်တယ်၊

..တော်သေးတာပေါ့ ရဲရယ် မေ အိပ်ပျော်နေသေးလို့..

ကျနော်လဲ ရောယောင်ပြီးတော့

..အင်းလေ မာမီ ကလှိုင်းမူးနေတယ် ထင်တယ်..သွားကြည့်လိုက်အုန်းမယ်…

..အေးအေး လိုတာရှိရင်ပြောနော် ငါခနမှေးလိုက်အုန်းမယ်..ကျေးဇူးပဲနော် ရဲ..

..ဘာကို ကျေးဇူးတင်တာလဲ အန်တီရဲ့..

..အခုနတုန်းက တို့ကို အရသာကောင်းကောင်း တွေ့အောင်လုပ်ပေးတာကိုလေ..တို့တခုခုတော့ရဲကို ပြန်ပေးမှရမယ.(I.O.U)

(မှတ်ချက်။ ။တခါတလေ ဗမာမဟုတ်သူများပြောသည့်စကားများကို မြန်မာပြန်ရေးသောအခါ ဗမာမဆန်တဲ့ အသုံးအနူံးတွေရှိတတ်တာ နားလည် သဘောပေါက်ပေးကြပါ။)

..အဲဒါဆို ကျနော့်ကို လီးပြန်စုပ်ပေးရမယ်…ဟဲဟဲ..

..ရတယ်လေ..သွား ရဲမာမီကို သွားကြည့်လိုက်အုန်း ..ပြီးရင်ပြန်လာခဲ့

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း မော်တော်ဘုတ် ဝမ်းထဲက ဆင်းလာခဲ့တယ်၊ အိပ်ခန်းထဲက ဘန့်ဘက်တခုပေါ်မှာအိပ်နေတဲ့ မေမေလေး ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်၊ စောင်အပါးလေးတထည် ရင်ဘတ်ပေါ် တင်လို့ပေါ့၊ ကျက်သရေရှိတဲ မျက်နှာလေးကို ငုံနမ်းလိုက်မိတယ်၊ အိပ်ပျော်နေရာက ဗလုံးဗထွေးအသံလေး နဲ့ ညှီးရင်းလှုပ်ရွသွားတဲ့ နူတ်ခမ်းလေး ကိုဖိကပ်ပြီး နမ်းလိုက်တော့ မျက်လုံးတွေပွင့်လာတယ်၊

..ဟင် မောင်ရဲ..ဘယ်လိုလဲ..မာမီတောင် မှေးကနဲဖြစ်သွားတယ်…အဆင်ပြေလား..

..ကျနော်တော့ တချီဆွဲပြီးပြီ မာမီ…

..ဟင်း ငါပွဲကြီးပွဲကောင်းလွတ်သွားတာပေါ ကြည့်ချင်ပါတယ်ဆိုတာ..တကယ်ဘဲ..

..အခုပြန်တက်သွားရင် ကျနော့်ကို ပုလွေမှုတ်ပေးမယ်တဲ့ မာမီကြည့်ချင်လိုက်ချောင်းလေ..

..ငါသူ့ရဲ့ နိူ့ကြီးတွေ ကိုင်ကြည့်ချင်တာကွ..

..ကျနော် အကွက်ဆင်ပေးမယ်လေ မာမီလုပ်လို့ရအောင်..မာမီနဲ့ ကျနော့်အကြောင်းတော့ သိသွားမှာပေါ့..

..အာ မဖြစ်ပါဘူး မောင်ရဲရယ်..တို့ အကြောင်းကဘယ်သူမှ သိလို့မရဘူးလေ..

..မာမီကလည်း..သူကကော..သူ့အကြောင်းအသိခံမလားမာမီရဲ့ သူ့အနေအထားနဲ့ ဂုဏ်သိက္ခါနဲ့..နောက်သူနဲ့မာမီ ဖြစ်သွားရင် သူလည်း ဘယ်သူ့ ပြောရဲ မှာလဲ..

..ငါတော့ ကြောက်တယ် မောင်ရဲရယ်..

..အော်မာမီကလည်းဘာက ကြောက်နေရတာလဲ..

ကျနော်အဲလို စကားအပြန်အလှန်ပြောနေတုန်း လက်ကငြိမ်နေတယ်ထင်လို့လား၊ ဟင်းဟင်း၊ ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ မေမေလေးရဲ့ ပေါင်တန်တလျှောက်က ကျနော့်လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်သပ် ပေးနေရင်းက ပေါင်ခွဆုံမှာ ဘီကီနီ အသားချောချောလေးပေါ်ကို ရောက်သွားတယ်၊ ကုလားအုပ်ခြေချောင်းလို ဖေါင်းမို့ပြီး အကွဲရာလေးဖြစ်နေတဲ မေမေလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် ပေါ် မှာ ကျနော့်ရဲ့ လက်ချောင်းထိပ် ကလေးနဲ့ အသာလေး ဖိလို့ ကစားပေးနေတာလေ၊ မေမေလေးက သူ့ပေါင်နူစ်ချောင်းကို စိလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကို အသာလှန်းရိုက်လိုက်တယ်၊

..နင့်လက်ကလဲ..တချက်မှ အငြိမ်မနေဘူး..တခါထဲ အခုဘဲလုပ်လာပြီးပြီ..

..မာမီ ကကျနော့် ဖေးဘရိတ်လေ မာမီ့ ကိုကျနော်ပြောပြီးသား ဘယ်သူတွေ ဘယ်လိုကောင်းတယ်ပြောပြော မာမီ့ ကိုမမှီပါဘူး…

..သွားကိုပို..သူ့အဖေတောင် အဲလိုမချွဲတတ်ဘူး ဘယ်ကရလာတဲ့ ပညာတွေလဲမသိဘူး..သွား ဂေါင်လိဆီသွားတော့ မာမီ လာချောင်းမယ်..

မေမေလေးကအဲလို တွန်းတွန်းထိုးထိုး လေးလွတ်လိုက်တော့ ကျနော် လည်း မော်တော်ကုန်းဘတ် ပေါ်ပြန်ထွက်လာရတာပေါ့၊ မော်တော်ဘုတ်ကုန်းပတ်ပေါ် မှာမှောက်ပြီးအိပ်နေတဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီနား သွားပြီး နေပူစာလှုံထားလို့ နီနီလေးဖြစ်နေတဲ ပုခုံးလေး ကိုငုံ့နမ်းလိုက်တယ်၊

..ဟေး..မေ..ဘယ်လိုနေသေးလဲ ..

..သူအိပ်ပျော်နေတယ်..ကျနော်နိူးတာတောင် မရဘူး..

..အော်အိပ်ပါစေလေ…ခနနေမှနိူးတာပေါ့..

မစ်စ်ဂေါင်လီက အဲလိုပြောနေတုန်းဘဲ ကျနော်ကဘောင်းဘီချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းရင်း နားမှာထိုင်ချလိုက်တယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျနော့်ရဲ့ မပျော့ မတင်း စပြီးနိူးကြွားလာစ လီးကြီးကို လှမ်းကြည့် ပြုံးရင်း

.. မင်းက မင်းအချိန်ကို မဖြန်းဘူးဘဲ..ငလယ်လေး…

ပြောပြောဆိုဆိုဘဲ သူကမှောက်အိပ်နေရာကနေ လေးဘက်တောက် ထလိုက်ပြီး သူမရဲ့ လက်ဖဝါးနုနုလေး နဲ့ ကျနော့် လီးကြီး ကိုလှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊ သူ့လက်ဖဝါးအထိ အတွေ့ကြောင့် ထောင်လာတဲ့ လီးကြီးကို သူကဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နူစ်ချက် ပွတ်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်၊ ပြီးမှ သူ့လျှာပန်းနုရောင်ကလေးနဲ့ ကျနော့်လီးထိတ်ကို တို့ရက်လိုက်တယ်၊

နောက် ကျနော့်လီးထိတ်ဖူး ကိုသူ့အာခေါင်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်ပြီး မပျော့ မပြင်းလေး စုပ်လိုက်တယ်၊ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ဆံပင်မဲနက်နက် က ဂျပန်မ တွေလို ခပ်တိုတို အိုမီဂါပုံညှပ်ထားတဲ့ မျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်း လေးနဲ့ မျက်တော့င်ကော့ရှည်ရှည် လေးစင်းလို့နီတာတာ နူတ်ခမ်းအစုံ ကြား ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးဝင်ထွက်နေတာ ကြည့်လို့ ကောင်းရုံ မဟုတ်ဘဲ အာဂေါင်တွင်းမှာ လျှာလေးနဲ့ ထိုးပြီး တစစ်စစ် စုတ်နေတာ ကလည်းအရမ်းခံလို့ ကောင်းတာဘဲ၊

ကြည့်လို့ကောင်းလွန်းလို့ တချက်တချက် ဖွာကနဲကျလာတဲ့ သူ့ဆံပင်တွေက ဖုန်းသွားပြီး မမြင်ရရင် မကြေနပ်လို့ သူ့ဆံပင်ကို လက်နဲ့ သတ်ပြီး သူ့နားနောက်မှာ သိမ်းသိမ်းပေးရသေးတယ်၊ ကျနော့် နောက်လက်တဖက်ကတော့ သူ့ရဲ့ တုန်ခါ လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ နို့ နူစ်လုံးကို အောက်က ပင့်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးနေမိတာပေါ့၊
ကျနော့် လီးကြီးကလည်း ရှည်တော့ သူ့ခမျာ တဝက်လောက်အထိပဲစုတ်နိူင်ပါတယ် လည်ချောင်းကို  သွားသွား ထောက်မိနေပါတယ်၊ဒါပေမဲ့ နဲနဲ အရှိန်ရလာတာနဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီကကျနော့်လိင်တန်အရင်းကို လက်ဖဝါးနဲ့ဆုပ် ကိုင် ထိတ်ပိုင်းကိုတော့ သူ့နူတ်ခမ်းနူစ်လွှာနဲ့ ညှပ်ထားပြီး လက်ဖဝါးနဲ့ ခေါင်းကို စည်းချက် အညီ လုပ်ပေးနေတော့ ကျနော့်မှာ သူ့ အဖုတ်ထဲလိုးနေရသလို ကောင်းနေတာပေါ့၊

အဲဒီအချိန်မှာပဲ မော်တော်ဝမ်းထဲဆင်းတဲ့ လှေခါးဝမှာ မေမေလေးရဲ့  ခေါင်းလေးပြူထွက်လာ တာတွေ့ရတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့ ဘေးတိုက်အနေအထားဖြစ်နေတာကတကြောင်း မစ်စ်ဂေါင်လီ ကလည်း ကျနော့်လီးကို အာရုံစိုက်နေတာကတကြောင်းမို့ သတိမထားမိဘူးပေါ့၊
မစ်စ်ဂေါင်လီကလည်း အစုပ်ကောင်း မေမေလေးကလည်း ကြည့်နေတာဆိုတော့ ကျနော့် လီးကြီး ကအစွမ်းကုန်မာကြောလာပြီး ပြီးချင်လာပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီကလည်း ကျနော်ပြီး တော့မယ် ဆိုတာ ကို သိပုံရပါတယ်၊ဒါပေမဲ သူ့ပါးစပ်ထဲ ကမထုတ်ပဲ ဆက်စုပ်နေတယ်ဆိုတော့ ၊ သူလဲ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးသွားတဲ့ ထိစုပ်တဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိပုံရ တယ် ၊ မထူးတော့ပါဘူး ဆိုပြီး ကျနော်လည်း သူ့ နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ဆုပ်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုက်တာ သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျနော့် လီးထိတ် ထောက်သွားပြီး သူလည်း ရုတ်တရက်အော့ ကနဲအဖြစ် မှာ ကျနော့် လရေတွေက ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲ သူ့လည်ချောင်းထဲ ပန်းထုတ်ပြီးပြီးသွားပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီခမျာလည်း တပျစ်ပျစ် အဆက်မပြတ်ထွက်လာတဲ့ သုတ်ရေတွေကို အသက်မရူနိူင်ဘဲ ကမာန်းကတန်း မျိုချ နေရပါတော့တယ်၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၇။
မောင်မောင်ရဲ

မစ်စ်ဂေါင်လီက ကြောင်မလေးလို ကျနော့်လိင်တန်ကြီး တချောင်းလုံးက လျှာနဲ့ သုတ်သင် ရှင်းလင်းပေးပြီး ထထိုင်လိုက်တော့မှ ကျနော်က သူ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ပါတယ်၊ ကျနော်ကမစ်စ်ဂေါင်လီကို ထွေးပွေ့ထားရင်းက သူ့ရဲ့ သေးသွယ်သွယ်ကိုယ်လုံးနဲ့ မလိုက်အောင် ကြီးမားလှတဲ့ နိူ့လုံးကြီးတွေကို အားတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ခြေဆော့ ကစားနေမိပါတယ်၊

..အန်တီ့ရဲ့ နိူ့ကြီးတွေက ကြီးပြီးလှလိုက်တာနော်..သဘာဝလား..

..သဘာဝပေါ့ ငါဘာမှ ပြုပြင်မထားပါဘူး..ငါ့ကိုအန်တီလို့မခေါ်နဲ့ ကွာ လူက အိုသွားသလိုပဲ..

..အိုကေ လား ဒါဆိုရင်လည်း ဂေါင်လီလို့ ပဲ ခေါ်မယ်..ဂေါင်လီ ပုလွေမှုတ်လည်း အရမ်းကောင်း တာဘဲ အတွေ့ အကြုံများတယ်ထင်တယ်..

..အင်း ကျောင်းတုန်းကတော့ နဲနဲ ကဲခဲ့ဘူးတာပေါ့ အိမ်ထောင်ကျပြီးမှ အခုမင်းနဲ့ ဟာ ပထမဆုံးဘဲ.. မင်း..မင်းရဲ့မိထွေးကို လိုးရှင်းလူးပေးနေတာကြည့်ပြီး..ငါ့စိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ် သွားတယ်လေ..

..ဟင်..ဟုတ်လားဘာဖြစ်လို့လဲ…

..ပြောရရင် မင်းတော့ နားလည်ပါ့မလား မသိဘူး..အဲဒါ ငါ့ရဲ့ အပျိုဘဝတုန်းက စိတ်ကူးယာဉ်လေ…

..ပြောပါအုန်း..နားထောင်ချင်လို့..

.. ဒီလိုလေ..ငါငယ်ငယ်တုန်းက ငါ့အဖေဆုံးသွားပြီး ငါ အမေကနောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့ ငါသိတတ်တဲ့ အရွယ်ထဲက ပထွေးနဲ့ နေလာရတာ..

..အော..

..သွေးသားဆူတုန်း အရွယ်မှာ ပထွေးနဲ့ ငါ့မာမား တို့ လုပ်တာ ချောင်းချောင်းကြည့်ရင်းနဲ့ ပထွေးရဲ့ လီးကြီးကို စွဲလမ်းနေပြီး အဲဒီလီး ကြီးနဲ့ လုပ်တာခံချင်နေတာ..

..အဲတော့ ဖြစ်သွားရောလား..

..ဟင့်အင်း..ဖြစ်သွားရင်တောင် .. ဒီလိုစိတ်ကူးယဥ်တာမျိုး..ရှိပါအုန်းမလား မသိဘူး ..မဖြစ်ခဲ့လို့ပေါ့..ပထွေးက တော်တော်ကောင်း ရှာတယ်..ငါဘယ်လိုပဲ မြူဆွယ် မြူဆွယ်  သူကကောင်းကောင်း ရှောင်နိူင်ခဲ့တယ်၊ နောက်တော့ ငါလည်း တက္ကသိုလ်ရောက် ဘဲတွေတွဲပြီး တော့ မေ့သွားတယ်..ဒါပေမဲ့ အတွင်းစိတ်လေး ထဲမှာတော့ ညစ်ညမ်းတဲ့ အတွေးတွေရှိ နေသေးတယ်..လူ့ အသိုင်းအဝိုင်းက မလုပ်သင့်ဘူး ဆိုတဲ့ ဟာမျိုးတွေက ပိုပြီးလက်တဲ့ စမ်းလုပ်ကြည့်ချင်တယ်..

..အဲဒါနဲ့ ငါမေမေလေးက လိုးရှင်းလူးပေးတာဘာဆိုင်လို့လဲ…

..မင်းနဲ့ မေ နဲ့ ဟာကလင်ပါသားဆိုပေမဲ့ သူကမင်းအပေါ်သားအရင်းလိုသဘောထားတာ လေ..အဲဒီတော့ ..မင်းက သူ့ရဲ့ တကိုယ်လုံးကို လိုးရှင်းလိမ်းပေးနေတာမြင်ရတော့ ငါ့မျက်စေ့ ထဲမှာ တာဘူး ရုပ်ရှင်ကြည့်နေရသလိုပဲလေ..အဲဒါ ကြောင့် ငါစိတ်တွေထလာရတာပေါ…မှန်မှန် ငါ့ကို ဖြေစမ်း မင်းစိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှမနေဘူးလား..

..ဘာကိုဘယ်လိုနေရမှာလဲ ဂေါင်လီ ရဲ့…

..မင်း မိထွေးကို လုပ်ချင်စိတ်လေ..ဒီလောက်လှတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့ ချောမွေ့နေတဲ့ အသားအရည်.. ကိုပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေရတာကိုလေ..

..အင်း တကယ်တော့ ကျနော်စိတ်ထဲမှာ ဂေါင်လီပြော သလိုပါပဲ လုပ်ချင်နေတာ အမှန်ပါပဲ ဒါပေမဲ့ မဖြစ်နိင် ဘူးလေ..

..ဘာလို့မဖြစ်နိူင်ရမှာလဲ မင်းကကြိုးစားကြည့်ဘူးလို့လား..

..မကြိုးစားကြည့်ဘူးပါဘူး..သူကကိုယ့်မိထွေး ပဲလေ ကြောက်ရတာပေါ့ အဖေ့သွားတိုင်ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ..

..မင်း သူ့ကိုလိုးရှင်းလိမ်းပေးနေ တုန်းက ငါအကဲခတ်နေတာ..သူ့ကြည့်ရတာ သာယာ နေသလိုပဲ..

..ကျနော်လည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် တော့ အဲ ဒီအချိန်မှာ လီးတော့င်နေတယ်..

..အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါသင့်ရင်တော့ ဖြစ်သွားမှာပါ.. ဒီလိုလုပ် ငါစီစဥ် ပေးမယ်.. မင်းကလည်းရဲဖို့လိုတယ်နော်..

..အိုကေလေ..ဘယ်လိုလဲပြော..

..ငါတို့ ဒီကအပြန် ကလပ်မှာ ညနေစာစားရင်း ဝိုင်လေးဘာလေးသောက်ကြမယ်.. ပြီးရင် ကလပ် ကအခန်းမှာပဲ ညအိပ်မယ်၊ အခန်းထဲမှာ ငါတို့ ဒန့် ပါတီလေး ကိုယ့်ဖာသာလုပ်မယ်.. အရှိန်ရ လာရင်..ငါနင်တို့နူစ်ယောက်ကို အကြောင်းတခုပြ ထားခဲ့ပြီး အိမ်ခနပြန်မယ်၊..အဲဒီ အချိန်မှာ ရအောင် ကြံ ဘယ်လိုလဲ …

..သိပ်ကောင်းတာပေါ့..

XXX

ကဲ ကဲ ပရိတ်သပ်ကြီးမပျင်းအောင် အတိုချု့ပ်လိုက်ရရင်တော့ မစ်စ် ဂေါင်လီ စီစဉ်သမျှအကုန် ချောမွေ့စွာဘဲ ဖြစ်သွားတယ်၊
တခုဘဲရှိတယ်၊ ကျနော်တို့ အခန်းထဲမှာ မေမေလေး နဲ့ ကျနော်နဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီသင် ပေးတဲ စလိုး ဒန့် ကနေလို့ မစ်စ်ဂေါင်လီက သူအိမ်မှာ အရေးတကြီးကိစ္စ တခုသတိရလာလို့ ခနသွားပြီး ပြန်လာမဲ့ အကြောင်း ပြောပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားတာနဲ့ ၊ မေမေလေး နဲ့ ကျနော်နဲ့ ကနူတ်ခမ်းချင်း အသေစုပ်နေကြပြီလေ ဟဲဟဲ.. ကျနော်တို့ ကနေကြတဲ့ ဧည့်ခန်း အလယ်မှာဘဲ မေမေလေးက ကျနော့်ရှေ့မှာ   ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကျနော့်ဘောင်းဘီကို ဇစ်ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်၊

..ကဲ လာအုန်း..စလုံးမက လိုးထားတဲ့ လီးကြီး  ဒဏ်ပေးရမယ်..

မေမေလေး ကတကယ်ပဲ မစ်စ်ဂေါင်လီတိုက်ထားတဲ ဝိုင်အရှိန်တက်နေတဲ မျက်နှာနီမြန်းမြန်း လေးနဲ့ ရီဝေဝေ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီး ကိုအငန်းမရ စုပ်ပေးနေလေရဲ့၊ ညနေစာ ဒင်နာ စားတုန်းကဝတ်ထားတဲ့ ညနေခင်းဝတ်စ ပိုးသားပျော့ပျော့ လေးနဲ့ ကျက်သရေရှိ ပြီးလှပနေတဲ့ မေမေလေး ကို လိုးချင်တဲ စိတ်တွေ တဖွားဖွားထလာလို့ ကျနော်ရဲ့ လီးကြီးက မေမေလေး ရဲ့ ပါးစောင်တွင်းမှာ ဖေါင်းကြွဖူးထစ်လာပါတယ်၊

ကျနော်က မေမေလေးရဲ့ မေးစေ့လေးကို ကိုင်ပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်ကနေ ဆွဲ ချွတ်လိုက် ပါတယ်၊ ကျနော့် ခြေကျင်းဝတ်မှာ ပုံနေတဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံ တွေကို အခန်း တနေရာကို ကန်ထုတ်လိုက်ပြီး မေမေလေး ရဲ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်၊ မေမေလေးရဲ့ ညနေခင်း ဝတ်စုံ ပိုးသားပျော့ပျော လေးကို ခေါင်းပေါ်က မပြီး ဆွဲချွတ်ကာ ဘေးမှာအသာပုံထားလိုက် ပါတယ်၊ မေမေလေးရဲ့ ပိုးဇာအမဲရောင် ဘရာဇီယာအောက် ကရုန်းကန်ထွက် မလို မို့မောက် ဖေါင်းကြွ နေတဲ့ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးကို လွတ်လပ်ရေးပေးပြီးတော့ ကျနော့် မျက်နှာ တပြင်လုံး နဲ့ဖိကပ်ပွတ်သပ်ကာ မေမေလေးရဲ့ ကိုယ်နံ့နဲ့ ရှနယ်နံပါတ်၅ အနံ့ ရောနေတဲ့ သင်းပျံ့ပျံ့ အနံ့ လေးကို အားရပါးရ နမ်းရှုံ့ ရရိူက်နေမိပါတယ်၊

မေမေလေးကို အောက်က အမွေးထူထူ ကော်ဇော ပေါ်မှာပဲ အသာလှဲလျောင်းစေပြီး  ဒူးထောင်ထား တဲ့ မေမေလေးရဲ့ ချောမွတ် လုံးတုတ်တုတ် ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်သတ်ပေးလို့ ခွဲလိုက်တော့ အမွေး ရိတ်ထားလို့ ပြောင်ချောနေတဲ့ မေမေလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အရည်ကြည် စို့စို့နဲ့ ကျနော့် မျက်နှာရှေ့မှာဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်လေ၊ အရသာရှိပုံရတဲ့ အင်္ဂလိပ်မာဖင် လို အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ကျနော်ငုံ့ ပြီးလျှာနဲ့ အပြားလိုက် ရက်လိုက်ပါတယ်၊ ကြောင်ညီးသလိုအသံနဲ့ ငြီးတွားလိုက်တဲ့ မေမေလေးလဲ ကျနော့်လိုပဲ မအောင့်နိူင် တော့ဘူးထင် ပါတယ်၊ ကျနော့် လက်မောင်းတွေကို ဆွဲမပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်လို့ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် ပါသွားပြီး ကျနော် ရဲ့ မာကြောနေတဲ့လိင်တန်ကြီးကို သူဝင်နေကြ တွင်းအဝင်ဝ ကိုလမ်းပြလို့ ထိုးထည့်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်၊

..အို့ မောင်ရဲ ရယ်..

..ဗြွတ်..စွပ်..ဖတ်..

..အီး..ဟင်း..အား…

အခန်းကြမ်းပြင်မှာခင်းထားတဲ့ ကော်ဇောက အမွေးရှည်ပြီး နူးညံ့တော့ ကျနော့်  ဒူးလည်း မနာဘူးဆိုတော့ အားရပါးရ စောင့်လို့လည်းကောင်း၊ မေမေလေးကလည်း ဝိုင်အရှိန်လေးနဲ့ ဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အော်ဟစ်ညီးညူတာတွေလုပ် လာ၊ ကျနော့်မှာလည်းပဲ စိတ်တက်ကြွဆိုတော့ အားသွန်ခွန်စိုက် ဆောင့်နေမိတယ်၊
မေမေလေး ကသိပ်မကြာခင်ဘဲ တချီပြီးသွားတယ်၊ ကျနော့်မှာသာ နေ့ခင်းက မစ်စ်ဂေါင်လီနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တခါ သူ့ ပါးစပ်ထဲမှာ တခါပြီးထားလို့ တော်တော်နဲ့ မပြီးနိူင်ဘူးဖြစ်နေတယ်၊

အဲ ဒါနဲ့ မေမေလေးကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး အနောက်က ခွေးလိုးလည်းလိုးလိုက်သေးတယ်၊ ဘာကြောင့်မှန်းမသိကျနော့်မှာ အကြော အခြင်တွေ တင်းပြီး ပြီးလည်းမပြီးနိူင် လီးကြီးကလည်း မာတောင်မတ် နေတယ်၊ အဲ ဒါကို မေမေလေးက ကျနော့် ကိုသနားလို့ထင်တယ်ဆိုဖါပေါ် ကိုထိုင်ခိုင်းပြီး သူက ကြမ်းပြင်ပေါ်က  ဒူးထောက်လျက်က ကျနော့် လီးကြီးကိုစုပ်ပေးနေတယ်၊ ခနနေတော့ မေမေလေးရဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ လီးစုပ်ပညာကြောင့် ကျနော့် အကြောအခြင်တွေ လျော့ လာပြီး သုတ်ထွက်ခြင်လာတယ်၊

အဲဒီ အချိန်မှာပဲ အခန်းတခါးပွင့်ပြီး မစ်စ်ဂေါင်လီဝင်လာတယ်၊
အခန်းတခါးဖွင့်သံကြားလို့ ခေါင်းထောင်ထဖို့ ကြိုးစားရှာတဲ မေမေလေး ကိုကျနော်က လက်နဲ့ အသာဖိထားပြီး ဆက်မှုတ်နေစေလိုက်တယ်၊

..ဟဲလို မစ်စ်ဂေါင်လီ…

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၈။

ကျနော်က မေမေလေးခေါင်းကို လက်နူစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းပေးရင်း သူ့ပါးစပ်ကိုလိုးနေတုန်း မစ်စ်ဂေါင်လီ က ကျနော့်အနား လျောက်လာပြီး ကျနော်နဲ့ နူတ်ခမ်းခြင်းလာစုပ်ပါတယ်၊ အဲ တော့ကျနော်လည်း မေမေလေးခေါင်းကို ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ထိန်းထားရင်းညာဘက်လက်က မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ဂါဝန် အောက်ကိုလျိုပြီး သူမရဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊

မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျနော့်လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ မေမေလေးကိုငုံကြည့်လိုက်ပြီး

..ဟေးမေ အကူညီလိုလား ..ငါကူပေးမယ်လေ..

လို့ပြောလိုက်ပါတယ်၊ နောက်တော့ သူ့ရဲ့ ညနေခင်းဝတ်စုံကို ခေါင်းပေါ်ကပဲ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်၊ ချောကလိတ်ရောင်ရင့်ရင့် ဇာဘရာဇီယာက မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ နိူ့လုံးထွားထွား တွေကို တဝက် နိူ့သီးခေါင်း ဖုံးရုံလေးဘဲ ကာနိူင်တယ်၊ အောက်က အရောင်တူဂျီစတရင်း အတွင်းခံ ကလည်း စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေး ဖုုံးရုံဘဲလေ၊ ကျနော့်လီးကလည်း အခုကြမှဘဲ မေမေလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာထပေါက်ကွဲတော့တယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျနော့်သုတ်ရည်တွေမေမေလေး မျိုချနေတာကို ပြုံးပြုံး လေးကြည့်ရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ ဘရာဇီယာ နဲ့ ဂျီကြိုး ပင်တီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်၊ နူတ်ခမ်းတဝိုက်က လက်ဖမိုးနဲ့ သုတ်လိုက်ပြီး ရှက်စနိူးမျက်နှာလေးနဲ့ သူ့ကိုမော့ကြည့်လာတဲ့ မေမေလေးကို မစ်စ်ဂေါင်လီက ဂျိုင်းနူစ်ဖက်ကလက်လျိုရင်း ထရပ်စေလိုက်ပါတယ်၊

..အိုး ဝိုးဝိုး..

အဲ ဒါကတော့ ကျနော့်ပါးစပ်က အလိုလို ထွက်သွားရတဲ အသံပါ၊ မစ်စ်ဂေါင်လီနဲ့ မေမေလေးတို့ တယောက်နဲ့ တယောက် သိုင်းဖက်ရင်း နူစ်ခမ်းချင်းဖိကပ် ပြီး အငမ်းမရ စုပ်လို့ ပြင်သစ် အနမ်း တွေပေးနေကြတာ တွေ့ရတော့ ကျနော့် မှာ ရုတ်တရက်ယောင်ရမ်းလို့ ပါးစပ်ကတော့င်ရေရွတ် မိတာပေါ့၊
ကျနော့်အကြာကြီး အောင်းထားရလို့ ဆီးကလည်းသွားခြင်တာနဲ့ ဆိုဖါပေါ်ကထ ပြီး အိမ်သာ အမြန်ပြေး ပြီးသေးပေါက်ရသေးတယ်၊ ကျနော် သေးပေါက်ပြီး ပြန်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မေမေလေးက ဆိုဖါပေါ်မှာ ပက်လက်ဖြစ်နေပြီး မစ်စ်ဂေါင်လီက  အပေါ်က လေးဘက်ထောက် ခွပြီး မေမေလေးရဲ့ နိူ့တွေကို ကုန်းစို့နေလေရဲ့ မေမေလေးရဲ့ လက်နူစ်ဖက်က မစ်စ်ဂေါင်လီ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးက ဆုပ်ကိုင်လို့ပေါ့၊ ကျနော် ကြည့်လို့ကောင်းကောင်းနဲ့ မျက်နှာခြင်းဆိုင် က လပ်ဖဆိ(Love Seat)  မှာထိုင်ပြီး ကြည့်နေလိုက်တယ်၊ အမျိုးသမီး နူစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် နိူ့တွေကိုင် ကြစုပ်ကြ နဲ့တော်တော်လေး တယောက်နဲ့တယောက် သိပ်မရှက်ကြတော့ ဘဲ ပွင့်လင်းလာကြတာတွေ့ ရတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက မေမေလေးကို ဆိုဖါပေါ်မှာ ဒူးထောင် ပေါင်ကားထိုင်ခိုင်းပြီးတော့ မေမေလေးရဲ့ အဖုတ်ကိုကုန်းရက်နေတဲ့အခါမှာတော့ ကျနော် မနေနိူင်တော့ပါဘူး  မစ်စ်ဂေါင်လီ့ အနောက်ဖက်ကို သွားပြီးသူ့ ခါးလေးကကိုင်ပြီးမပေးလိုက်တော့ အလိုက်သင့် ဖင်ဘူးတောင်း လေးထောင်ပေးလာပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ဖင်လုံးဖြူဖြူဖွေးလေး ကို လက်နူစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ဆော့ ကစားရင်းက သူ့ပေါင် နူစ်လုံးကြားက ပြူထွက်လာတဲ့  အဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်း ကို လျှာနဲ့ လှမ်းရက် ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့်လျှာ ရဲ့ ထိုးနှက်မှုကြောင့် မစ်ဂေါင်လီ က ဖင်ကို ကော့ကော့ပေး တဲ အပြင် မေေမေလေး အဖုတ်ထဲလဲ သူ့မျက်နှာတခုလုံးဝင်သွားမတတ် ဘာဂျာ ပေးနေပါတော့ တယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ လျှာ အစွမ်းကြောင့် မေမေလေးခမျာလဲ မျက်စေ့ စုံမှိတ်လျက် သူ့နိူ့ကြီးတွေ သူ့လက်နဲ့သူကိုင်နှယ်ရင်း ဖင်ကို ကြွကြွ ပေးနေပါတယ်၊

ကျနော့်ညီတော်မောင်ကလည်း အခုတော့ တက်ကြွနိူးထနေပြီဆိုတော့ ကျနော်လည်း မုဆိုး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်လို့ စိုရွဲ အက်ကွဲနေတဲ မစ်စ်ဂေါင်လီ အဖုတ် ဝမှာညီလေးခေါင်းကို တေ့ပြီး သကာလ စွပ်ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်၊

မေမေလေးနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက သေးတော့ ကျနော် စိတ်တိုင်းကျ အားရပါးရ ဆောင့်လို့ လုပ်လို့ ကောင်းတယ်ဗျာ၊ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ခါးလေးက ကျစ်ကျစ်ပါအောင် လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လို့ အားရပါးရဆောင့်လိုက်တိုင်း တဖတ်ဖတ်နဲ့ ကျနော့်ပေါင်ခြံ နဲ့ မစ်ဂေါင်လီရဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေက ရိုက်ခိုက် အသံမြည်နေသလို၊ မစ်ဂေါင်လီ ရဲ့ ပါးစပ်က မေမေလေး ရဲ့ အဖုတ်ဝမှာ တအင်းအင်းနဲ့ ညီးသံလေးပေးနေရှာပါတယ်၊ မေမေလေးက လည်း အရသာ အထွတ်အထိတ် ရောက်နေတာမို့ မစ်စ်ဂေါင်လီ ဆံပင်တိုတို ကိုလက်နူစ်ဘက်နဲ့ စုံဆွဲပြီး မစ်စ်ဂေါင်လိမျက်နှာကို သူ့ အဖုတ်နဲ့ အတင်းပွတ်ပေးနေပါတယ်၊
ခနနေတော့ ကျနော့်ဆောင့်ချက်တွေလည်းမြန်လာပြီးတော့ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ အဖုတ်ထဲ ဥနူစ်လုံးပါဝင်သွား တော့ မဲ့အတိုင်း အတင်းကြုံးဆောင့် ပစ်လိုက်ပြီး မစ်စ်ဂေါင်လီ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဖျစ်ကနဲဖျစ်ကနဲ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်ပေးနေမိပါတော့တယ်၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၉။

ကျနော်တို့ သုံးယောက် အဲဒီညက ကဲလိုက်ကြတာ မိုးလင်းပေါက်ပဲ လို့ ဆိုကြပါတော့ဗျာ၊ မေမေလေးလဲ တော်တော်ကျေနပ်သွားတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီကလည်း တော်တော်ထန်ဘဲဗျာ၊ စကားစပ်မိ တော့မှ မစ်စ်ဂေါင်လီက စိတ်ကတာ ထန်တာ လူကတခါမှ ဦးတိတ်လျှောင်ကလွဲရင် ဘယ်သူ့ကိုမှမကုန်းဘူးဘူးဆိုဘဲ၊ ကျနော် သာလျှင်သူ့ရဲ့ အိမ်ထောင်ပြင်ပက ပထမဦးဆုံး ကြုံဖူး တဲ့လီးဘဲတဲ့၊

ကျနော်လည်း ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာနဲ့ ပညာမျိုးစုံ ပြပေးလိုက်တယ် အပေါက်လည်း ကုန်သွားတယ်၊ သူမရဲ့ အပျိုစင် နောက်ပေါက်က ပထမဆုံး ဖွင့်ခွင့်ရလိုက်တာပေါ့၊ ထောပါတ်တော့ တော်တော်သုံး လိုက်ရတယ်အဝင်အထွက်ချောအောင်လို့ လေ၊

နောက် အိမ်ပြန်သွားကြပြီးတော့လည်း မေမေလေးနဲ့ ကျနော် ရှော့ပင်းသွား မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျောင်းသွားတဲ့ အချိန်တွေကလွဲလို့ ဦးတိတ်လျောင် လစ်ရင်လစ်သလို ကျနော်တို့ သုံးယောက် ပါတ်လည် ဆော်နေကြတာဘဲပေါ့၊

တပါတ်လောက်မှာ မေမေလေး ရန်ကုန်ပြန်သွားတယ်၊ မပြန်ခင်ည ကျနော်တို့ မအိပ်မနေ တညလုံး နူတ်ဆက်ပွဲ အနေနဲ့ အချစ်ကြမ်းကြတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက နားလည်သဘောပေါက်စွာ နဲ့ပဲ ကျနော်တို့ နူစ်ယောက်ထဲပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပွဲနေစေ ဖို့ရှောင်ပေးထားတယ်၊ မေမေလေး သင်ပေးထားတဲ ပညာတွေနဲ့ပဲ မေမေလေး ကိုပြန်ပြုစုလိုက်ရတယ်၊ မေမေလေး တကိုယ်လုံးက တလက်မ တော့င်မကျန်ရအောင် နမ်းလိုက် ရက်လိုက်၊ အပေါက် အကုန်လုံးကိုလည်း ကျနော့် အချစ်ရေတွေ အလျှံပါယ် ဖြည့်စည်းပေးလိုက်တယ်၊ တညလုံးမအိပ်ကြဘူး မေမေလေးက တချက်တချက်မှာ မျက်ရည်လေး တစမ်းစမ်းနဲ့ နောက်ဘယ်တော့မှ ပြန်တွေ့ရမယ် မသိတော့ ဘူးပေါ့လေ၊ မနက်လေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို့တော့ မေမေလေး မှာမျက်ကွင်းလေးတွေတော့င်မှ ညိုလို့လေ၊

“ဘိုင်ဘိုင်မေမေလေး ရေ”

ကျနော်နဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီတို့က လေယာဉ်ကွင်းထဲဝင်သွားတဲ့ မေမေလေး ကို လက်ဝှေ့ရမ်းလျှက်…

XXXXXX

မေမေလေး ပြန်သွားတဲ နေ့မှာ ကျနော့်မှာ အူလည်လည်နဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ တော့ ဘူး၊ မစ်စ်ဂေါင်လီလည်း အလုပ်သွားတော့ အိမ်မှာ တီဗီ ပဲ ထိုင်ကြည့်ပြီး ဦးတိတ်လျှောင်တို့ မိသားစု အလျှိုအလျှို ပြန်ရောက် လာပြီး ရေမိုးချိုး ညနေစာ အတူစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ပြီး စကားစမြည် ပြောကြတယ်၊ မေမေလေး ပြန်သွားလို့ အားမငယ်နေဖို့၊ ဖေဖေ သူငယ်ချင်း အန်တီ စီစီချန်းလည်း တပါတ်လောက် အတွင်း လာပြီး ကျနော် အမေရိကား သွားဖို့ ကိစ္စ တွေ စီစဉ်ပေးရင်း စီစီကပဲ ကျနော့်ကိုအမေရိကားခေါ်သွားပေးမှာဖြစ်ကြောင်း ဦးတိတ်လျှောင်က ပြောပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီကတော့ ဗမာလို နားမလည်ပေမဲ့ အင်္ဂလိပ်လို ဦးကညှပ်ညှပ်ပြော တာမို့လို့ဘာတွေပြောနေမှန်း ရိပ်မိပါတယ်၊ သူမရဲ့ ကျနော့်အပေါ် ရင်းနီူးနေတဲ့ ပြုံးစစ အကြည့်တွေက ကျနော် ဦးတိတ်လျှောင်ရှေ့မှာ မျက်နှာလည်းပူ အိနြေမပျက်အောင်  မနည်းထိန်းထား နေရပါတယ်၊

မိုးချုပ်တော့ မနေ့ညက တညလုံး မေမေလေးနဲ့ အားကုန်နွဲ ထားလို့ ပင်ပန်းနေတာနဲ့ သူတို့ကိုခွင့်ပန်ပြီး ကျနော့် အခန်းက ကုတင်ပေါ် ပစ်လှဲလိုက်တာနဲ့ တုန်းကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်၊

XXXXXXXXXX

မနက်နိူးလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာတောင် နေရောင်ရောက်နေပြီ၊အိပ်ရေး ဝသွားပြီး အားလည်း တော်တော်ပြည့် သွားတယ်၊ ဖွားဘက်တော် ကတော့ ကျနော့်ထက် အရင်နိူးကြားတက်ကြွနေပြီ၊  သေးပေါက်ခြင်နေတာလည်းပါပါတယ်၊ ကျနော် နောက်ဘေးဘက် သွားပြီး သေးပေါက်တော့ တအိမ်လုံးတိတ်ဆိတ် နေတာဘဲ မနက် ၉နာရီလောက်ရှိပြီ ဆိုတော့ အကုန် အပြင်ရောက်ကုန်ကြပြီ ပေါ့လေ၊ ဘာမ လုပ်စရာမရှိတဲ့ အတူတူ ပြန် နှပ်လိုက်အုန်းမယ် လေဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်လာလှဲနေလိုက်တယ်၊ ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှာ ခေါင်းအုန်းကိုကျောမှီချတုန်း ရှိသေးတယ် အခန်းတံခါးပွင့် လာပြီး မစ်စ်ဂေါင်လီ ဝင်လာတာ တွေ့တယ်၊

” ဟော အန်တီ ကျနော် က အန်တီ အလုပ်သွားပြီလို့ ထင်တာ”

“ဒီနေ့ ပထမပိုင်း ၂ချိန်လောက် အတန်းမရှိဘူးလေ ဒါကြောင့် စောသွားစရာမလိုလို့ အခုမှသွားတော့ မလို့၊ မနက်စာ စားဖို့တောင် နိူးအုန်းမလို့ မနေ့ကအိပ်ရေးပျက်ထားတာအိပ်ပါစေလေလို့ ဆိုပြီး ထားလိုက်တာ.. ဘယ်လိုလဲ ဗိုက်ဆာနေပြီလား..”

မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျောင်းသွားတော့မှာ မို့လို့ ဝတ်စုံအပြည့်နဲ့ ကြည့်လို့ကောင်းနေလိုက်တာ၊ ဝတ်စုံက အပေါ်က ဂျတ်ကတ်နဲ့အောက်က စကပ် နက်ပြာရောင် နက်နက် အရောင်တူနဲ့ အပေါ်ပိုင်း က ဘလောက်စ် အဖြူရောင် ဝါဖန့်ဖန့်လေး လည်ပင်းမှာ ဆွဲထားတဲ့ ပုလဲဆွဲကြိုးနဲ့  အရောင်ဟတ် လို့  မျက်နှာပေါ်မှာ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေး နဲ့ နူတ်ခမ်း ဆိုးဆေး ပန်းနုရောင မရင့်တရင့် နဲ့ လှလို့ပလို့ပဲ၊ အပေါ်က ဂျတ်ကက်ခြုံထားတာတော့င်မှ ပိုးသား ဘလော့စ အင်းကျ အောက်က ဖေါင်းမို့ လုံးကြွ နေတဲ့ရင်သားအစုံကို သတိမထားမိအောင် ကာမပေးနိူင်ဘူးပဲ၊ ကျနော့်ကုတင်ဆီ မစ်စ်ဂေါင်လီ လျှောက်လာတာ ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက စမာ နေပြီလေ၊ ကျနော့် အနားရောက်လို့ ရူလိုက်ရတဲ့ ရေမွေး အနံ့ ပြင်းပြင်းက ကျနော့်လီးကြီး ကိုတန်းကနဲ ထောင်ထသွားစေတော့တာပေါ့၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော် ကုတင်ပေါ်က ကမာန်းကတန်းထ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ လက်နူစ်ဖက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး စေးထန်းထန်း နူတ်ခမ်း အစုံကို ကစ်စ် ပေးလိုက်မိတယ်၊

“အန်တီ ကသိပ်လှတာဘဲနော်”

“အမလေး အပိုတွေ မြှောက်မနေပါနဲ့ မေလေး မရှိတော့လို့ မဟုတ်လား”

“တကယ်ပြောတာပါ”

ကျနော်ကပြောရင်းဆိုရင်ပဲ သူမ ဂျတ်ကတ်အောက်က လက်လျှိုပြိး ခါးလေးကိုဆွဲဖက်ခါ သူမရဲ့ အကြောစိမ်းလေးတွေသန်းနေတဲ လည်တိုင် ကျော့ကျော့ ကို တမက်တမော နမ်းရှုံ့လိုက်တော့ သူမ မျက်တော့င်လေးတွေစင်းကျလာတယ်၊

” ဟေး ငါ အလုပ်သွားတော့မှာ အင်းကျီတွေကျေကုန်မယ်”

မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ သတိပေးမှုကြောင့် သူမရဲ့ အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဖေါင်းမို့နေတဲ နိူ့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ် လိုက်မယ်လို့ ကြံထားတဲ့ လက်ကို အရှိန်သတ်လိုက်ရတယ်၊

” ဟင် အန်တီကလည်း ဒါဆို ဒီပြဿနာကို ဘယ်သူက ဖြေရှင်း ပေးမှာတုန်း”

ကျနော်က နိူင်ငံခြားရောက်နေပေမဲ့ ညအိပ်ရင် ပုဆိုးနဲ့ အိပ်ရတာမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိတာမို့ လို့ အမြဲတန်းပုဆိုးဝတ်အိပ်တတ်တယ်လေ၊ အခုခါးက ပုဆိုးကို ကွင်းလိုက်ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ မာတင်းနေပြီး  အကြောတွေတောင် ထောင်ထနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီး က ခေါင်းတရမ်းရမ်း နဲ့ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတာပေါ့၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျနော့်ရဲ့ ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့် နဲ့ ထောင်ထနေတဲ့ လိင်ချောင်း တုတ်တုတ် ကြီးကိုကြည့်ပြီးတချက်ပြုံးလိုက်ကာ.

“အင် ဒါများ အင်္ကျီ မကြေတဲ နည်းရှိပါတယ်”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် ပြီး ကျနော့်လီးကြီးကို သူ့ရဲ့ လက်ချောင်း သွယ်လှလှ တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို တချက်နူစ်ချက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ပြီတီတီ အပြုံးနဲ့ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ရင်း သူ့နူတ်ခမ်းလွာနူစ်ခုကြားက လျှာလေးတစ်လစ်ထွက်လို့ ကျနော့် လီးထိတ်ကို မထိတထိ တို့ကစားရင်း ဒစ် တပါတ်လုံးကို လျှာနဲ့ ရက်လိုက်ပါတယ်၊ နောက် ကျနော့်ရဲ့ လီးထိတ်ဖူး တခုလုံးကို နွေးထွေးတဲ့ အာပါးစောင်ထဲ ထည့် ငုံရင်း တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေပါတော့တယ်၊ ပြီးတော့ သူမရဲ့ နူတ်ခမ်း နူစ်ခုနဲ့ကျနော့် လီးကြီးကို ကြပ်အောင်စိထားရင်း သူမလက်နဲ့ခေါင်း စီးချက်ညီညီနဲ့ ပုလွေစွမ်းပြနေပါတယ်၊ ကျနော့်မှာ လီးကြီး အစုပ်ခံနေရတာလည်းအရသာကောင်း ၊ အားမလို အားမရနဲ့ လက်တွေက မစ်စ်ဂေါင်လ ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ဆံပင်ပုံလည်း ပျက်သွားမှာ စိုးလို့ ခေါင်းက မကိုင်ရဲ၊ သူမရဲ့ ပုခုံးလေးကိုသာထိန်းထားရင်း သူမမျက်နှာကိုပဲ ညှောင့်ပေးနေရတော့တယ်၊ နဲနဲကြာလာပြီးကျနော်ကလည်း မပြီးနိူင်တော့ မစ်စ်ဂေါင်လီက လီးစုပ်ပေးနေရာကရပ်လိုက် ပါတယ်၊

နောက်သူမလက်ထဲက နာရီလေးက တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ၊ ကျနော့်က မျက်စောင်းလေး လှလ တချက်ထိုးလိုက်ရင်း ..

“ကဲကဲ..ကိုယ်တော်ချော  မြန်မြန်လေးလုပ်တော့ အင်းကျီတွေ မကျေစေနဲ့နော် ပြန်လဲဖို့ အချိန်မရှိတော့ဘူး ကျောင်းသားတွေ စောင့်နေကြလိမ့်မယ်..”

ပြောပြောဆိုဆိုဘဲ သူမရဲ့ စကပ်က ခါးပေါ်လှန်တင်ပြီး အတွင်းခံ ပင်တ လှလှလေး ကိုခြေမျက်စိထိ ဆွဲချလိုက် ကာ ကျနော့် ကုတင်ပေါ် လက်နူစ်ဘက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော်လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ သူမရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြားက စိုစိုရွဲနေပြီဖြစ်တဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းအဝမှာ သူမရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ စိုကပ်ကပ်ဖြစ် နေတဲ့ လီးကြီးကို တေ့ခါ ထိုးကော့သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်၊

” ဖျစ် စွပ် ဖတ်”

“အား အဟင်းဟင်း…”

အင်္ကျီ မထိရဘူးဆိုတော့ လည်းကျနော့်မှာ နီးစပ်ရာ သူမပေါင် နူစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲ ပြီးအားရပါးရ ကြုံးပေးနေမိ တော့တယ်၊

“ဖွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖတ်”

“အိုး ကျွှတ် ကျွှတ်..ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရဲရယ်..”

အချိန်နည်းနေပြီဆိုတာသိလို့ ကျနော်လည်းထိန်းမထားတော့ပါဘူး အချက် နူစ်ဆယ် အစိတ် လောက် အားရပါးရ ဆောင့်အပြီးမှာတော့ သူမတင်ပါးလုံးများ ကျနော့် ပေါင်ခြံမှာ ပြားကပ် သွားသည် အထိ ဆောင့်ချ ပြီးကပ်ထားရင်းက သုတရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ်ပန်း ထွက်သွား ပါတော့တယ်၊ ပြီးတဲ့ အရှိန်လေး အမောခနဖြေပြီး တာနဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီ ကတစ်ရူးနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို ပေါ်ယံသုတ်လိုက်ပြီး ပင်တီပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်၊ သူ့စကပ်ကိုသပ်သပ်ယပ်ယပ်ပြန်လုပ်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက် အမောဖြေနားနေတဲ ကျနော့် ပါးစပ်ကို ပြွတ်ကနဲ ကုန်းနမ်းလိုက်ရင်း

“ဆောရီးနော် အခုအချိန်မရှိလို့ လောလိုက်ရတာ နောက် အချိန်ရှိပါသေးတယ် အိုကေနော်”

ဆိုပြီးသုတ်သုတ် သုတ်သုတ်နဲ့ အခန်းပြင်ထွက်သွားပါတော့တယ်၊

XXXXXXXXX

မစ်စ်ဂေါင်လီ ထွက်သွားပြီးတော့ ကျနော် တရေးပြန်နပ် လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ဗိုက်ဆာပြီး နိူးလာတာနဲ့ ထပြီး ရေမိုးချိုးလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ထမင်းစားခန်းမှာ မလေးရှား ထမင်းချက် အဒေါ်ကြီးပြင်ဆင်ပေး တဲ့ထမင်းပဲ မနက်စာ နဲ့နေ့လည်စာပေါင်းစား လိုက်တယ်၊
ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲသွားပြီး TV ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ တယောက်ထဲ အဲလိုလဲမနေဘူးတော့ ပျင်းလာတယ်၊ အဲဒါနဲ့ တွေ့တဲ့ DVDခွေတွေ ထိုးထည့်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်၊ အင်္ဂလိပ်ကားတွေ ထိုးကြည့်တော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင ၁၈နူစ် အောက် မကြည့်ရ တဲ့ကားမျိုး ဖြစ်နေတယ်၊ ကြည့်ပြီးတော့ လီးတော့င်လာတယ်၊

ဘာ လုပ်ရမှန်းလဲမသိဘူး ဂွင်းလဲမထုပစ် ချင်ဘူး၊ ညကျရင် မစ်စ်ဂေါင်လီကို လိုးဖို့အားဖြည့်ထား ရအုန်းမယ မဟုတ်လား၊ အဲလိုနေရင်းက စလုံးမှာ အသိကလည်းမရှိ ဆိုတော့ မစ်စ်ဂေါင်လီ ပေးထားတဲ သူ့ဆဲဖုန်းက ဘဲ ဧည့်ခန်းထည်းက ဖုန်းနဲ့ ခေါ်လိုက်မိတယ်၊

မစ်စ်ဂေါင်လီများစာသင်နေတုန်းတန်းလန်း ကြီးများဖြစ်နေ မလားဆိုပြီး ဖုန်းပြန်ချဖို့ ပြန်နေတုန်း တဖက်ကမစစ်ဂေါင်လီ ရဲ့အသံထွက်လာတယ်၊

” ဟေး ရဲလား နေလည်စာစားပြီးပြီလား.”

“စားပြီး ပြီအန်တီ…. စာသင်နေတုန်း အနှောက် အယှက်ဖြစ်သွားလားဟင်”

” နိူးနိူး မဖြစ်ပါဘူး အခုက ခနနားချိန်လေ ဘာလဲ ရဲ ပြင်းနေပြီလား”

“နဲနဲပါ ရဲကဒီမှာ သူငယ်ချင်းမရှိဘူးလေ..အန်တီ့ကို သတိရတာလဲပါတာပေါ့..”

” တော်ပါ ငပိုလေး.. ဟေးဒါနဲ့ မင်း ဒီကျောင်းဝင်းထဲ လာလယ်မလား အန်တီလည်းနောက် တနာရီလောက်ဆိုပြီးတော့မှာပဲ”

” အင်းဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုလာရမှာလည်း အန်မာတီ(MRT) နဲ့လား”

” နိူး မင်းလာတတ်မှာ မဟုတ်ဘူး အိမ်က ဒရိုင်ဘာကို သွားပြောလိုက် ငါကပြောခိုင်းတယ်လို့ ကျောင်းကို လိုက်ပို့ပေးပါလို့”

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း အဝတ်အစား လဲ ပြီး သူတို့ ဒရိုင်ဘာ ဂျေဗီဆင်း နေတဲ့ တန်းလျားဘက် ထွက်လာခဲ့တယ်၊ သူတို့ရဲ့ ကားဂိုထောင်က ခြံအနောက်ဘေးထောင့်မှာရှိပြီး အပေါ်ထပ်မှာတော့ ထမင်းချက် တို့ အိမ်ဖေါ်တို့ ဒရိုင်ဘာတို့ နေကြတယ်လေ၊ ကားဂိုတောင်ကလည်း ကားလေးစီးစာ ဆန့်တဲ့ အကျယ်မို့လို့ အပေါ်မှာလည်း မော်တယ်လို အခန်းလေးခန်း တွဲရှိတယ်၊ ကျနော် ကားဂိုထောင်ရဲ့ ဘေးက လှေခါးကနေတက်သွား ပြီး ဂျေဗီ့ အခန်းကို  ခေါက်ကြည့်တော့ ဘာသံမှမကြားတာနဲ့ တံခါးတွန်းကြည့် တယ် အခန်းထဲမှာလည်း ဘယ်သူမှမရှိဘူး၊ ဒါနဲ့ ယောင်လည်လည် ဘာရယ် မဟုတ် အောက်ပြန်ဆင်းလာ ပြီး ခြဝန်းတဲ ဟိုဟို ဒီဒီ ရှောက်ကြည့် တယ်၊ ရေကူးကန်ထဲ ကရေက ကြည်လင်ပြီး အောက်ကဆေးရောင်ကြောင့်လား မသိ ပြာလဲ့နေပြီး နေရောင်အောက်မှာ တချက်တချက် ရောင်ပြန်ဟတ်လို့၊ ဆင်းကူးခြင်စိတ်ပေါက်လာတယ်၊ ကားဂိုဒေါင်နဲ့တွဲရက်အနောက်ဘက်ထေါင့် အစွန်ဖက်မှာ အိမ်လေးတခုရှိတယ်၊ လော့ကာနဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေပန်းတွေဘာတွေရှိတယ်၊ သူတို့ အခေါ် ပူးဟောက်စ် ဆိုလား၊ တခါမှ မရောက်မိသေးတာနဲ့ အဲဒီဖက်လျှောက်လာခဲ့တယ်၊ အဝနားရောက်တော့ အထဲက အသံသဲ့သဲ ကြားတယ်၊ တံခါးကလည်း ပိတ်ထားတယ်၊ တံခါးမှာ နား ကပ်ပြီး နားထောင်လိုက်တော့ ကြားလိုက်ရတဲ အသံက ကျနော့် လိုအတွေ့အကြုံ ရှိတဲ့လူ အဖို့တော့သိလိုက်ပြီ၊ လူနူစ်ယောက် ကာမဆက်ဆံနေကြတဲ့ အသံဘဲဆိုတာ၊

” ဖတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်..”

“အင့်…အင်း…အူး…အား…”

ဘယ်သူတွေ များဘာလိမ့်၊ ကျနော် သိခြင်စိတ်က အရမ်းကို ပြင်းပြလာလို့ အဲဒီ ပူးဟောက်စ် ကလေး ပါတ်လည်က လည့်ပတ်ပြီး ရှာလိုက်တော့ အနောက်ဖက် ခြံစည်းရိုးနဲ့ ကပ်ရက်ဘက်မှာ ပြတင်းပေါက်တခု တွေ့တယ်၊ တံခါးရွက် သစ်သားက နူစ်ကြာလို့ မိုးရေနဲ့ ပွပြီး ပြန်ပိတ်လို့ မရဘဲဟတတလေး ဖြစ်နေတာ၊ ခြံစည်းရိုးအုပ်နံရံနဲ့ အိမ်ကလေးရဲ့နံရံ က သုံးလေး ပေလောက်ပဲကျယ်လို့ ကျဉ်းကျဉ်း ကြပ်ကြပ်ပဲ တိုးဝင် ပြီးချောင်းလိုက်တော့ လားလား၊
ကျနော်လိုက်ရှာနေတဲ ဂျေဗီ တယောက် တကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်ဆိုလို့ သူ့ခေါင်းမှာပါတ် ထားတဲ့ခေါင်းပေါင်း(တာဘန်) ဘဲရှိတယ်၊ ကောင်မလေး တယောက်ကို အားရပါးရဆော်နေတာ၊ ဂျေဗီ ကပန်ချာပီ မို့လားမသိ အမွေးအမြှင်တွေကလည်း တကိုယ်လုံးအသည်းယားစရာ၊ အောက်က ကောင်မလေးက ဂျေဗ ရဲ့ကိုယ်လုံးနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင် သေးသေးလေးလိုဖြစ်နေတယ်၊

ဂျေဗီက ခြောက်ပေကျော် မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံး ကိုယ်ထည်က လည်း ထွားထွားဆိုတော့ ကျနော်နဲ့တောင်ခေါင်းတလုံးလောက်မြင့်ခြင်တာ၊ သူ့အောက်က အလိုးခံနေရတဲ ကောင်မလေးက နဲနဲလည်းပိန်သေးတယ်၊ အရပ်ကလည်းသိပ်မြင့်ပုံ မရတော့ ဂျေဗီနဲ့ ဆိုကလေးလေး လိုဖြစ်နေ တယ်၊ ဒါပေမဲ နိူ့ကတော့ မသေးဘူး၊ ကျွဲကောသီး အလတ်စားလောက်ရှိမယ်၊ မေမေလေးထက်တော့ နဲနဲသေးတယ်၊ မျက်နှာက ဂျေဗီ့ ကိုယ်လုံးနဲ့ ကွယ်နေလို့ ကောင်းကောင်း မမြင်ရဘူး၊  ဂျေဗီ အားရပါးရဆောင့်နေတာကို တအင်းအင်းနဲ့ အောက်က အတိုင်အဖေါက် ညီညီ ပြန်ကော့ပေးနေတာ ဆိုတော့ သူတို့ လုပ်နေကြဖြစ်ရမယ်လို့ ထင်တယ်၊ ခနနေတော့ ဂျေဗီက ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာရာက ရပ်လိုက်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်၊ သူ့ရဲ့ မာကြောနေဆဲ လီးညိုညို ကြီးက အရည်ရွဲရွဲနဲ့ ခေါင်းတရမ်းရမ်း ဖြစ်နေတာ ကောင်မလေးက ဒူးထောက်ထလိုက်ပြီး သူမပါးစပ်ထဲ အားရပါးရထည့်ပြီး ငုံစုပ်လိုက်တော့မှ၊ ဟိုက်ရှလဘား ဝေဝေရောင်ပါလား၊ လူကြည့်တော့ မာနကြီးသလိုလို၊ ကျနော့်ကို ဆက်ဆန်ခြင်သလို မဆက်ဆန်ခြင်သလို နဲ့ကောင်မ၊ အခုတော့ သူ့အဖေလောက် ရှိတဲ့ အိမ်က ဒရိုင်ဘာ ပန်ချာပီ ကုလားကြီးကို ကုန်းနေပါလား၊ ကုလားကြီး ကလည်းတကယ်တန်းကျတော့ သိပ်မကြီးပါ ၊သူ့လီးမှာ ကျနော့်  ဆိုက်လောက်ပဲ ရှိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အပျိုမလေးအရွယ် ဆိုရင်တော့ ပြည့်ကျပ်နေမှာပဲ၊ ကျနော် တွေးရင်းချောင်းနေ ချိန်မှာပဲ ဂျေဗီ ပြီးသွားတယ်ထင်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီး ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ  ကော့ပြီး ကောင်မလေး ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းနေတယ်၊ ကောင်မလေးက သူမအာဂေါင်မထိုးမိအောင် သူ့ရဲ့လက်လေးနူစ်ဖက် နဲ့တွန်းထားပြီး လီးကြီးကိုဆက်စုပ်နေတယ်၊ ကျနော်လည်း အသာအယာ တပ်ခေါက်ပြန်လာပြီး အိမ်ထဲ ဝင်မီးဖိုချောင်ဖက်မှာ ရေတဗူး ယူသောက်ရင်းမယောင်မလည်လုပ်နေလိုက်တယ်၊ အိမ်အပြင်က ဗွမ်းကနဲရေသံ ကြားလို့လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဝေဝေရောင် တယောက် ရေကူး ဝတ်စုံနဲ့ ရေကူးနေတာ တွေ့ရတယ်၊ ကျနော်က ရေကူးကန်ဘေးဖြတ်သွားရင်း သူ့ကိုလက်လှမ်း ပြပြီး ဂျေဗီ့ အခန်းစီ တက်လာခဲ့တယ်၊

XXXXXXXXXXXXXXX

ဂျေဗီက ကျနော့် ကိုကားနဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီ့ ကျောင်းရှိရာလိုက်ပို့ ပြီး ပြန်ထွက်သွားလေရဲ့၊
ကျနော်လည်း မစ်စ်ဂေါင်လီ ပြောတဲ  T3A ဆိုတဲ အဆောက်အဦး လိုက်ရှာရင်း ဟိုငေး ဒီငေး ပေါ့ ငေးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးလေးတွေ၊ တချို့ဂျင်းဘောင်းဘီဝတ်ထားတဲ့ သူတွေ ကြတော့လည်း ကြပ်လိုက်တာ ဖင်လေးတွေကလုံးကျစ်ထွက်လို့၊ ပေါင်ကြားနေရာလေးက အသဲယားစရာ၊လေးတွေ၊
ကျနော့် ညီတော်မောင်က တင်းလိုက်လျော့လိုက်နဲ့ ဘောင်းဘီထဲမှာ အနေရခက်နေတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီ ကျောင်းဆောင် တခုရှေ့က ရှောက်လမ်းကလေးကနေ လက်လှမ်းပြနေတာတွေ့ လို့အမြန်ရှောက်သွားလိုက်တယ်၊

” ဟေး…ရဲ  .. တော်တော်ရှာလိုက်ရလား..”

“ဟင့်အင်း..သိပ်တော့ မရှာရပါဘူး..ကျောင်းဝင်းကြီးက အကျယ်ကြီးဘဲနော်..”

“အေးလေ ဘာသာရပ်မျိုး စုံရှိတာကိုး.”

မစ်စ်ဂေါင်လီက ကျနော့်ကို ပြုံးတုံ့တုံ့ လေးနဲ့ ကြည့်ရင်း

“ဟေး ရဲ ..အန်တီ အခု နောက်ဆုံးလက်ချာ တခုရှိတယ်၊..ကျောင်းဝင်းထဲမှာရှောက်လယ်ပြီးမှ ပြန်လာမလား..နာရီဝက်လောက်ပဲကြာမှာ ..ကျောင်းသား အသစ်တွေအတွက် အင်တရိုဒတ်ရှင်းမို့..”

“ရဲ .အတန်းထဲ ဝင်ထိုင်လို့ရမလား..နာရီဝက်လောက်ဆိုတော့ ရှောက်မသွားတော့ပါဘူး..”

“ရတာပေါ့..သူတို့ကရဲ နဲ့ အရွယ်မတိမ်းမယိမ်းတွေပဲ..”

အဲလိုနဲ့ ကျနော်စာသင်ခန်းရဲ့နောက်ဆုံးတန်းမှာ ဝင်ထိုင်နေဖြစ်ခဲ့တယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီက တော်တော်တော့စာသင်ကောင်းတာဘဲ၊ ကျနော်သိလို့တော့ မဟုတ်ဘူး ကျောင်းသားတွေ စတ်ဝင်စားကြတာတွေ့လို့ထင်လိုက်တာ၊ ဒီအတန်းက ပထမဆုံးနူစ်ကျောင်းသားတွေလည်းဖြစ် တော့ ကျနော့်လို အထက်တန်းအောင်ပြီးစ သမားတွေဘဲ ဒါပေမဲ့ သူတို့က နားလည်ပြီး မေးခွန်းတွေမေးနိူင်ကြတယ်၊ ကျနော်ကတော့ တလုံးမှ နားမလည်ဘူး၊ ပရိုဂျက်တာနဲ့ ထိုးထားတဲ ခေါင်းစဉ်ကတော့
အရာဝတ္တုတို့ရဲ့ အစွမ်း သတ္တိ ဆိုလား၊ မျဉ်းကြောင်းတကြောင်း အလျားလိုက် ဆွဲထားပြီး အပေါ်က မြှားစိုက်ထားတော့ အောက်ကို ကွေးကျနေပုံ ဆွဲထားတယ်၊
ကျနော မျက်စေ့ထဲမှာတော့ ယောက်ကျားလိင်တန်ကို ဘေးတိုက် ပြထားသလိုဘဲ၊ အရင်းမှာလဲ အမွှေးတွေလိုဘဲ ခြစ်ထားရဲ့၊ ကန်တီလီဘာ ဘင်းဆိုလားဘာလား၊ ကျနော်ကတော့ မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကိုဘဲ အရသာခံကြည့်နေမိတယ်၊

ဒီအတန်းထဲကကောင်တွေကတော့ သိမှာမဟုတ်ဘူး၊ သူတို့ ပရော်ဖက်ဆာ ကျောင်းမလာသေးခင် ကျနော့်ကို ပုလွေမုတ်ပေးသွားတာ၊ အခုထိ ကျနော့် အချစ်ရည်တွေ သူတို့ ပရော်ဖက်ဆာရဲ့ အဖုတ်ထဲ မှာ ရှိနေသေးတယ်လို့ လည်းဘယ်သူမှတွေး မိမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊

ကျနော်ကသာ စိတ်ကူးထဲမှာ အတွေးနဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီကို အဲဒ စာသင်တဲ့ စင်မြင့်ပေါ်မှာ စားပွဲပေါ် လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်က ဆော်လိုက်ရရင် စသဖြင့် မျိုးစုံတွေးရင်း လီးက တောင်သထက်တောင်နေမိပါတယ်၊

စာသင်ချိန်ကုန်သွား လို့ ကျောင်းသားတွေထွက်သွားကြပြီးတော့ မစ်စ်ဂေါင်လီ သူ့ရဲ့ စာသင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေသိမ်းနေတုန်း ကျနော်က အနားမှာရပ်စောင့်ရင်း က တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ပါတယ်၊

“အန်တီ….အန်တီ့ကို အဲဒီ စင်မြင့်ပေါ်မှာလိုးခြင်တယ်..”

” အဲဒါ ငါတချိန်လုံး စိတ်ကူးယာဉ်ခဲ့တဲ့ ဟာပေါ့ကွာ…ဒါပေမဲ့ လက်တွေ့က မဖြစ်နိူင်ဘူးလေ..လူတွေ အပြင်မှာဒီလောက် သွားလာနေတာ..”

“အတန်းရှေ့ကတံခါးတွေကသာ မှန်ပါလို့ပါ ၊ တံခါးပိတ်လို့ရရင်တော့ အနောက်ဆုံးအတန်းကခုံတွေ ကိုအပြင်ကလှမ်းမမြင်ရပါဘူး”

မစ်စ်ဂေါင်လီက လည်းစိတ်ထဲမှာရှိပုံရပါတယ်၊ မျက်နှာလေး နီနီနဲ့

“..အင်း….ခနတော့ ပိတ်လို့ရပါတယ်၊ နောက် ကလပ်စ် တခု က မစ္စတာတေး တနာရီလောက်ကြာမှစမှာ..”

ကျနော်က အလျင်အမြန်ပဲ အရှေ့ အနောက် ရှိသမျှ တံခါးတွေ အကုန်လိုက်ပိတ်လိုက်ပြီး မစ်စ်ဂေါင်လီ လက်ကိုဆွဲပြီး နောက်ဆုံးခုံတန်း တွေဆီ ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီ အပေါ်ကကုတ်အင်္ကျီကို ကုလားထိုင်တခုနောက်မှီမှာ ချိတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမရဲ့ ခါးလေးကကိုင် လို့ကျနော့်ရင်ခွင်မှာ ဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်၊ သူမရဲ့ မွေးပြန့် နူးညံ့ လှတဲ့ နူတ်ခမ်းနူစ်လွာကို ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ ဖိကပ် စုပ်နမ်းမိတယ်၊ သူမရဲ့ ရမက်ဇော ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြန်လည် တုန့်ပြန်လာတဲ့ အနမ်းတွေက ကျနော့်ရင်ခုံနူန်း ပိုမြန်လာစေပြီး လီးကြီးက အတွင်းခံ ထဲမှာနေရထိုင် ရခက် အောင်ကို မာကြောလာခဲ့တယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီကလည်း အလိုက်တသိ ပဲ ကျနော်ရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကြယ်သီးနဲ့ ဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်ပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော့် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ရှေ့ ကပဲဆွဲချလို့ ကျနော့်လိင်ချောင်းနဲ့ ဘောကို လွပ်လပ်ရေးပေးလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ သူမလက်ဖဝါးနုနုလေး နဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်လို့ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်တိုက်ပေးနေလေရဲ့၊ ကျနော် မစ်စ်ဂေါင်လီ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်ခြင်ပေမဲ့ ဘယ်ကစဖြုတ်ရမှန်း မသိလို့ အိမ်ကျမှဘဲ စိတ်ကြိုက်လုပ် တော့မယ်၊ အခုအရေးကြီးတာ အရင်လုပ်မှ လို့တွေးရင်း သူမ စကဒ်အောက်က လက်နိူက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်း ဘီပေါ်ကနေ ဖေါင်းမို့နေတဲ့ အဖုတ်ကို အားရပါးရ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်၊

မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ပင်တီ တခုလုံးကလည်း စိုရွဲနေတာဘဲ၊ မျက်တောင်လေး စင်းစင်း မျက်နှာ လေးနီမြန်းမြန်းနဲ့ မစ်စ်ဂေါင်လီ ကမြန်မြန်လုပ်ဖို့ ဆော်အော လာတော့လည်း ကျနော်က အလိုက်သိပေးရမယ်မဟုတ်လား၊ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ စကဒ်ကို ခါးအထိဆွဲလှန် ပြီး စားပွဲစောင်းမှာ ပေါင်နူစ်လုံးကားလို့ ထိုင်ခိုင်း သူမ ခြေထောက်တဖက်က ကုလားထိုင် ပေါ်မှာ၊ တဖက်က ကြမ်းပေါ်မှာ ၊ လက်တွေက ကျနော့် လည်ပင်း ကိုတွဲခိုလို့လေ၊
သူမရဲ့ စိုရွဲနေတဲ့ အတွင်းခံကို ပေါင်ရင်းတဖက်ကသရေ မျော့ကြိုးကို ဆွဲဖယ်လိုက်တော့ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတဲ အရည်ကြည် တလက်လက်နဲ့ အဖုတ်ကွဲကြောင်းထဲ ကျနော့် လီးထိတ်ဖူး ထိုးသွင်း လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းခြင်း စလိုး ဖြစ်ပါတော့တယ်၊ကျနော့် လက်တဖက်က ပင်တီက ဆွဲဟထားပြီး တဖက်က မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ခါးလေးကိုကိုင်လို့ လိုးပေးနေလိုက်တာ အရှိန်ရလာတာနဲ့ အမျှ မစ်စ်ဂေါင်လီ ရဲ့ ခြေထောက် နူစ်ဖက်ကလည်း ကျနော့် ခါးကို ခွပြီးချိတ် လာပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံကလည်း ကျနော့် နူတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းနေ ခဲ့ပါတယ်၊ မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ အရည်ရွမ်း လှတဲ အဖုတ်ကြောင့် ကျနော့်လီးကြီး ဝင်ထွက်သမျှ တစွပ်စွပ်နဲ့ မြည်နေရသလို၊ ကျနော့် ဥတွေကလည်း မစ်စ်ဂေါင်လီရဲ့ ဖင်ကို တဖတ်ဖတ် ရိုက်ခတ်နေ ပါတော့တယ်၊ ကျနော်ဆောင့်လို့ အရှိန် ကောင်းတုန်းမှာပဲ မစ်စ်ဂေါင်လီ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းပြီး ကျနော့်ကိုလည်း အတင်းဆွဲဖက် ထားလို့ ကျနော့်မှာ ဆက်ဆောင့်လို့မရပဲ သူမကိုယ်ဖက်လို့ အသာရပ်ထားရပါတယ်၊ ကျနော့်မာတင်းနေတဲ့ လီးကြီးကတော့ သူမရဲ့ အဖုတ်ခေါင်းထဲမှာ စိမ်ရက်နဲ့ သူမအဖုတ်အတွင်းသားတွေ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်နေတာ ခံစားနေရပါတယ်၊ ခနနေတော့ သူမကိုယ်လေး ပျော့ကျ သွားတော့မှ သူမကို စားပွဲပေါ်မှာပဲ အသာကျောချလှဲ ပေးလိုက်ရင်း သူမပေါင်နူစ်ချောင်းကို ကျနော့်ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး တဖုံးဖုံးစဆောင့်ပေးနေလိုက်တာ မစ်စ်ဂေါင်လီလည်း တအင်းအင်းငြီးညူရင်း ဒုတိယအချီ ပြီးသွားမှကျနော်လည်း သုတ်ရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းထဲ တပျစ်ပျစ် ညှစ်ထုတ် ရင်းပြီး သွားပါတော့တယ်၊

“ကောင်းလိုက်တာ ရဲ ရယ်”

“ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ်”

XXXXXXXXX

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)