( ၁ )
” ငါ့ပစ္စည်း ပြန်ပေးးး ”
ဟီးးး ဟီးး ဟီးးးးးးးးးးး
” ငါ့ပစ္စည်းးး ပြန်ပေး ”
ဟိ ဟိ ဟီးးးးးးးး
အသံက မောင်တူူး အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ဟာ အရူးဖိုးခွေးတော့ တဲရှေ့လာပြန်ပြီကွာ ဒီတိုင်းဆို တညလုံး အိပ်ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး။
” အမေ အမေ ခဏထဦးဗျ – ပိုက်ဆံ တစ်ရာလောက်ရှိရင် ပေးပါဦး အရူးဖိုးခွေး လာအော်နေပြီ တညလုံးအော်နေတော့မှာ ”
” မရှိပါဘူး မောင်တူးရာ အိပ်မရတဲ့ထဲ အရူးက တစ်မှောက် ”
” နင်သွားပြီး ချော့မော့ နှင်ထုတ်လိုက် ငါမနက်ကျ မြေပဲ နုတ်လိုက်ရမှာ ”
ဟူးးးး မောင်တူး အကြံတခုရလိုက်သည်။ ထမင်းအိုးထဲက သူစားမယ့် ထမင်းတွေအား မနက်က ကျန်တဲ့ဟင်းတွေနဲ့ နယ်ကာ ကြွတ်ကြွတ်အိတ်တစ်လုံးရှာကာ ထည့်လိုက်သည်။ တဲရှေ့သို့ မိုးကာစ အစုတ်အားလှန်၍ ထွက်လိုက်တော့သည်။
” ငါ့ပစ္စည်း ပြန်ပေးးး ”
ဟီးးး ဟိ ဟီးးးးးးးးး
ဟိ ဟိ့ ဟီးးးးးးး
အသံက ဆက်တိုက်မအော် ပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်းဖြင့် ညှစ်ညှစ် အော်နေတော့သည်။
” အေးပါကွာ အေးပါ ရော့ ဖိုးခွေး – မင်း ပစ္စည်းတွေ ”
အရူးဖိုးခွေးမှာ ထမင်းထုတ်အားကြည့်၍
” မောင်တူးး မောင်တူးးး မောင်တူးးးးးး ”
ဟီ ဟိ့ ဟီးးးးးးးး
အော်ဟစ်ရင်း ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ထိုအခါမှ မောင်တူးလဲ သက်ပြင်းချကာ ဆေးလိပ်တိုအား မီးညှိကာ ဖွာလိုက်ရင်း တဲရှေ့ လှဲချလိုက်သည်။မြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်း၌ မောင်တူးတို့လို အိမ်မဲ့ရာမဲ့တွေ မျောတိုင်များဖြင့် ခြေတံရှည်တဲလေးတွေ ဆောက်ကာ – အမိုးကတော့ ဓနိပေါ့ အကာကတော့ မိုးကာစ များကို ကာ၍ တဲထိုးနေကြရသည်။
” မောင်တူး ”
ဟုတ်တယ် ကျူပ်နာမည် မောင်တူးဗျ။ အဖေ ပေးခဲ့တာက နိုးတူး တဲ့ ငါ့သားက နှစ်ယောက်မရှိစေရဘူးဆိုတဲ့ အဓိပ္ပယ်။ ဘဝက စောက်တလွဲပါဗျာ။အဖေက လက်သမားလုပ်တာ အလုပ်ကတော်တော်ရယ် ဖဲရိုက် ကြက်တိုက် မူးရူးနေတာ ခပ်များများ။ အမေက ကျွန်းပေါ်တွေကို လယ်အငှားလုပ်ရတာပေါ့။ ကျုပ် ကျောင်းမနေခဲ့ရဘူးဗျာ။ ဘယ်ထားနိုင်မလဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၅နှစ်လောက်ဆီသို့ မောင်တူးစဉ်းစားနေမိသည်။အဖေက ပိန်ပိန်ပါးပါး အရပ်မြင့်မြင့်ပေါ့ ရုပ်ကတော့ သာမန်ပါပဲ။ မူးလာရင် အမေ့ကို နှိပ်စက်တယ်ဗျာ။ကျုပ်က ကျူံရာကျဘမ်း လုပ်ရင်းကြီးပြင်းလာတာပေါ့။မြစ်ချောင်းအတိုင်းမျောလာတဲ့ သစ်ဖေါင်ဝါးဖေါင်များ ညပိုင်းရေငုပ်ပြီး အဖွဲ့လိုက် ခိုးဖြုတ်ကြတယ် မနက်ကျ သူတို့မနိုးခင် မျောချ ဝယ်နေကြလူတွေဆီ သွားရောင်း ရတဲ့ပိုက်ဆံခွဲယူပေါ့ဗျာ။ရဲမိတဲ့အခါလည်း ဖမ်းခံရ – အချုပ်ထဲလည်း အိပ်ခဲ့ရတဲ့ညတွေများလာတာပေါ့။လောကဓံ ကို ကြံကြံခံရင်း အမေဖြစ်သူက အချုပ်ထဲပြန်ထုတ်ပေးလိုက် ကျုပ်က ပြန်ပါသွားလိုက်။နောက်မှ သိရတာက အမေဖြစ်သူက ပိုက်ဆံမတတ်နိုင်တော့ ခန္ဓာကိုယ်ထိုးကျွေးခဲ့ရတာမျိုးပါ။
အဖေရန်ဖြစ်ပြီး အချုပ်ကျလည်း အမေက သူ့ပစ္စည်းလေးရင်းပြီး ပြန်ထုတ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဖေါက်ပြန်ချင်လို့ကုန်းတာမဟုတ်ဖူးဗျ။ မိသားစုအတွက်ရင်းတာပါ။ဖျာပေါ်ကိစ္စ ဖျာပေါ်မှာပဲရှင်းတာ အိမ်ထိအနွယ် မခံဘူး။ တနေ့ကတော့ မှတ်မှတ်ရရပဲဗျာ။
” ဟာ ဖေလိုးမ စမ်းအေး လာစမ်း ငါရောက်တာကြာပြီ ဘယ်လင်ငယ်နဲ့ ကုန်းနေတာလဲ မသာမ ”
” ရှင် မူးနေရင် အေးဆေးနေပါတော် ကျမ မနက်ထဲက လုပ်နေရတာ မနားရသေးဘူး ”
” အောင်မှာ ကောင်မ နင်က ဘယ်လင်ငယ် အားကိုးနဲ့ငါ့ခံပြောနာလဲ – ကဲကွာ ”
” ဖျန်း ဖျန်း ဒုံးးး ဝုန်း ”
အဖေက အမေ့ကို ပါးရိုက်ရင်း တွန်းပြစ်တာပေါ့။ အမေခများ ထိုင်ယက်လေး လှဲကာ ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေတော့သည်။ ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေသော အမေ့အား ခါးဆွဲမှကာ ကျောကုန်းအားဘဖိချပစ်သည်။ ဖင်ဗူးဒေါင်းလေး ထောင်သလိုဖြစ်နေရာ ထမိန်အား ဖြည်ချလိုက်ပြန်သည်။ ထိုနောက့် ထမိန်ချွတ်၍ ပေါ်လာသော အမေ့ဖင်ဖြူဖြူကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ နောက်ကနေ ကုန်းယက်ပါတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် အနီးရှိကျနော့်အား
” ဟိုကောင် မောင်တူး ဟိုဘက်လှည့်ထား ”
ပြောပြီးပြီးချင်း သူ့လီးအား ထုတ်ကာ အမေ့အဖုတ်ထဲ ထည့်၍ လိုးပါတော့သည်။ ထိုအချိန်က အဖေလီးမှာ ဂေါ်လီကို နဂါးပတ်ထည့်ထားရာ ကျုပ်က အနာဖုလေးတွေထင်နေမိတာ ကြီးလာမှ သိခဲ့ရတာပါ။အဖေ ဘယ်လောက် နှိပ်စက်စက် အမေက သည်းခံပေါင်းတာ အဖေ့လီးကြောင့်ပေါ့။ အရှည် ၈လက်မခန့် တုတ်ကတုတ်သေး ဂေါ်လီနဲ့ဆိုတော့ အဖေ့လီးကို အမေဆွဲနေတာပေါ့ဗျာ။ကျုပ် ကံကောင်းတာ တခုက အဖေ့ဆီက အမွှေရခဲ့တာကတော့ ကျုပ်ပစ္စည်းပေါ့ဗျာ ခုဆို ကျုပ်ဟာက အဖေ့ထက်တောင်ရှည်တယ်လို့ အမေက ခဏခဏပြောတယ်။လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ဝနှစ်လောက်ကပေါ့ အဖေက ကျုပ်ဟာလေးကို ထိပ်ထိအရည်ပြားဆွဲ ဝါးခြမ်းပြားနှစ်ခုနဲ့ အရည်ပြားကို ဆွဲဆန့်ညှပ်တာ ပြီးမှ ပိုနေတဲ့အရည်ပြားကို တုုံးပေါ်တင် သူကြက်ဝိုင်းသွားတိုင်ဆောင်သွားတဲ့ဓါးမြှောင်နဲ့ ခုတ်ဖြတ်ပစ်တာ သွေးတိတ်တဲ့ထိ စနွင်းမှုံ့ပဲဖိသိတ်ပေးတာ။ဘာပြောကောင်းမလည်း ကျုပ်ဖြင့် ၂ပတ်လောက်ခံစားလိုက်ရတာ။သေးပေါက်ရင်တောင် အော်ဟစ်ပေါက်ရတာ။ အဲဒီအကျိုးကျေးဇူးက တဖြည်းဖြည်း သိသာလာတယ်ဗျ။ ကျုပ်နဲ့ရွယ်တူချင်းယှဉ်လိုက်ရင် ကျုပ်ဟာက အထွားဆုံးဗျို့ ။ ၃နှစ်လောက်နေတော့ အဖေ အရက်ကျွမ်းပြီးဆုုံးပါလေရော ကျနော် ၁၅နှစ်သားလောက်ပေါ့။
အမေလည်း လယ်အငှားလိုက်ရင်း ဆန်သည်တွေနဲ့ရင်နှီးကာ ဆန်အရောင်းလိုက်တော့သည်။၁နှစ်အတွင်းပြောင်းလဲလာသည်။ထော်လာဂျီကားမောင်းသမားနှင့် ငြိကာ လက်ထပ်လိုက်ရာ ညမလေး မွေးလိုက်သည်။ကားသမားမို့လားမသိဘူး အလိုးကတော့ သန်ချက်ဗျာ ညတိုင်းတဲလေးပေါ်လိုးကြတာ။ ကြမ်းတပြေးထဲဆိုတော့ ကျုပ်လည်း မြင်နေကြားနေရတာပါ။
” အားး မစမ်းရယ် ကောင်းလိုက်တာ အဲတာကြောင့် ငါစွဲနေတာ ဟ ”
အမေက သူ့နောက်လင်ကို စုပ်ပေးနေတာဗျ။ နောက်လင် ဦးထွန်းနိုင်ကလည်း မဆိုးပါဘူး လူပျိုကြီးဘဝကနေ အမေ့လို သားတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမကို သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် ပေါင်းသင်းပြီး လုပ်ကိုင်ကျွေးနေတာ။ကျုပ်အပေါ်လည်း ကောင်းတယ်ဗျ အဝတ်စား မုန့်ဖိုး အကုန်ပေးတယ်။ အပြင် ဝါးခိုးတာတို့ သစ်ခိုးတာတို့မလုပ်နဲ့ ပြောတယ်။ ကျုပ်လည်း လိုချင်တာရနေတော့ ပထွေးစကားနားထောင်ရတာပေါ့။
အမေက ဦးထွန်းနိုင်လီး ကုန်းစုတ်ရင်း ထမိန်ကိုချွတ်ပစ်တာ – ပြီးမှ အကျင်္ ီ ဘော်လီတွေ ချွတ်တာ။ ဒါပေမယ့် လီးကတော့ အစုပ်မပျက်ဘူး။ အဖေရှိတုန်းက သင်ပေးထားတာတွေပေါ့ဗျာ။အမေက အသားဖြူတော့ တုံးလုံးချွတ်ပြီဆို လိုးချင်စရာ တအားကောင်းတာ။ အလုပ်ကြမ်းလုပ်လာရသူမို့ အသက်သာ၅ဝကျော်နာ ခန္ဓာကိုယ်က သူနေရာနဲ့သူ လှပနေတုန်းပဲ။ဦးထွန်းနိုင် မနေနိုင်တော့ပါဘူး အမေ့အား ပက်လက်လှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကုန်ယက်နေပါပြီ။ အမေကလည်း ဦးထွန်းနိုင်နဲ့ကျမ စောက်ဖုတ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်တာဗျ။အမွှေးတပင်မှ မရှိအောင် ရိတ်ထားတာ မုန့်ဘောင်းကြီးအတိုင်းဗျာ ပေါင်ကြားထဲ ဖေါင်းကားနေတာ အရည်တွေကလည်း လက်လို့ပေါ့။
မျက်နာက ခပ်ဝိုင်းဝိုင်း – ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးတွေ – ကလေးနှစ်ယောက် ထွက်ထားပေမယ့် ဗိုက်အနည်းငယ်ပူတာကလွဲလို့ စွင့်ကားကောက်ချိတ်နေတဲ့ဖင်သားကြီးတွေ – ခါးသေးသေးလေးက ဦးထွန်းနိုင်အား လိုးမဝအောင် ရှိခဲ့သည်။သမီလေးမွေးပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးအား အတွင်းမှခပ်ကျင်းကျင်းပြန်ချုပ်ထားရာ အဖုတ်က လိုးတိုင်းစီးပိုင်နေသည်။ခုလည်း မိမိရှေ့ ဒူးလေးထောင်၍ ပေါင်လေးကားထားရာ ပေါင်ကြားမှ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းကားနေသဖြင့် ကုန်းယက်ပစ်တော့သည်။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီးများကို ပင့်ယက်ရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေသည်။ ဒေါ်စမ်းအေးမှာလည်း ခုမ စောင်ပတ်ယက်ပေးတဲ့အရသာကို ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ခံစားနေရသည်။အရင် ယောကျင်္ားက ခဏသာယက်ပေးပြီး လိုးချင်သလို လိုးခဲ့တာများသည်။
ဦးထွန်းနိုင်သည် အစိလေးအား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်လိုက် အောက်ဖက်က စောက်ခေါင်းဝလေးအား လျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက်လုပ်ပေးနေရာ ” အားးး အ အ အားးးး းးးး ကိုနိုင်ရယ် ချစ်လိုက်တာ အို့ အ မေ့ အားးးး းးးး ရှီးးး အားးး းးးးး ” အော်ဟစ်ညည်းတွားရင်း ခေါင်းလေးမော့ ခါးလေးကော့သွာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။
” အားးးး အမေ့ ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိင်ရယ် ငါ့ဖြင့် စောက်ဖုတ်အယက်ခံရင်း နင်နဲ့မှ ပြီးဖူးတာပါ အားးး ရှီးးး ဟူးးး းးး ”
ဒေါ်စမ်းအေးမှာ စကားပြောရင်း သူမ အဖုတ်ကြီးအား လက်ဝါးဖြင့် ဖိကာ ပွတ်ချေနေရင်း လက်ကျန် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသည်။ဦးထွန်းနိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ အရည်များပန်းနေချိန် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရယူကာ လီးအား တချက်နှစ်ချက်စွပြီး စောက်ရည်ရွှဲနှစ်နေသော အဖုတ်ကြီးအား တဘွတ်ဘွတ် လိုးပစ်လိုက်သည်။
” အားးး ကိုနိုင်ရာ လိုးလိုးးးး နာနာလေး စောင့်လိုးပါဟာ အူးးးး းးး ရှီးးး းးး ” အောက်ကနေ ဖင်ကြီးအားဝိုင်းကာ ပင့်ပင့် ပေးနေသည်။ပြောနေတဲ့စကားတောင် မဆုံးသေး ဦးထွန်းနိုင်မှာ ဒေါ်စမ်းအေး ခါးသေးလေးအား စုံကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း ပစ်ပစ် လိုးတော့သည်။ အချက် ၈ဝလောက်တွင် ဒေါ်စမ်းအေးမှာ ပေါင်သားကြီးများတဇပ်ဇပ် တုန်ကာ ဒုတိယအချီ ပြီးဆုံးသွားပြန်သည်။ဦးထွန်းနိုင် လီးမှာလည်း နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ညှစ်နေသဖြင့် ရှိသမျှအားကို အကုန်ထဲ့ကာ အချက် ၃ဝခန့် စောင့်လိုးရင်း ” အားးး ရှီးးးး းးးး မစမ်းရယ် အ အအ ပြီးးး ပြီးး ပြီးပြီ ဟူးးး ရှီးးးး ” အသံကျယ်ကျယ်အော်ဟစ်ညည်းတွားကာ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထဲ့ရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။
အခန်းပြင်က ချောင်းနေတဲ့ ကျုပ်လည်း ဂွင်းတိုက်နေရင်း အရည်များပန်းထွက်ကုန်တာပေါ့။ ခြေလှမ်း ဖွဖွနင်းပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။
#ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန်
( ၂ )
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျုပ်တို့မိသားစုလေး အဆင်ပြေလာပါပြီ။တာရိုးဘောင်က တဲစုတ်လေးမှာ မနေတော့ဘူးဗျ။အရှေ့ဘက်က ရပ်ကဃက်တခုမှာ မြေငှားလိုက်တယ် အိမ်မပါဘူး။ အိမ်လေးကို ၂ထပ်ဆောက်လိုက်တယ်။သွပ်ပြားမိုး ပျဉ်ခင်းထားလိုက်တယ်။ဝါးထရံကာဖို့ရာ မြောက်ဘက်ရပ်ကွက်က ဝါးဆိုင်ကို မှာထားလိုက်တယ်။ လာအပ်တဲ့သူများလို့ ကျုပ်တို့အလှည့် မရောက်သေးဘူး။ထုံးစံအတိုင်း မိုးကာစတွေဝယ်ပြီး ကာနေရတာပေါ့။ အမေနဲ့ပထွေးက အိမ်အပေါ်ထပ် ကျုပ်နဲ့မအေတူဖအေကွဲ ညမလေးက အောက်ထပ်ပေါ့ ၂ခန်းပတ်လည်လေး ဖွဲ့ပြီး နေခဲ့ကြတာ။ ညမလေးနဲ့ကျုပ်က ၈နှစ်ကွာတယ်ဗျ သူနာမည်က ပန်းနုဝေတဲ့ သူက ၁ဝနှစ်သမီးပေါ့။သူက ကျုပ်ထက်ကံကောင်းပါတယ်။ကျောင်းနေရတယ်လေ အသားဖြူတာက အမေ့တူပေမယ့် ရုပ်ရည်က သာမန်ဗျ အမေနဲ့လည်းမတူ ပထွေးနဲ့လည်းမတူဘူး။
အိမ်လုံးပေါ်လာပေမယ့် အကာမရှိသေးတော့ အိမ်ပေါ်မတက်ရသေးတာ။လောလောဆယ် အောက်ထပ်မှာပဲ မိုးကာလေး ပတ်ပြီး အခန်း၂ခန်းမှာ ၁ခန်းက အမေနဲ့ပထွေး ကျန်၁ခန်းက ညမလေးပေါ့ ကျုပ်ကတော့ ဖြစ်သလို အခန်းပြင်မှာ ကုတင်တစ်လုံးနဲ့ အိပ်ရတာ။ဒါပေမယ့် တာရိုးဘက်က တဲလေးထက်စာရင် အများကြီးသာတာပေါ့ ခြင်လည်းသိပ်မကိုက်တော့ဘူး။
” မစမ်းရေ ဟေးးးး မစမ်းး ရှိလားဟေ့ ” ” ဘယ်သူတုန်းရှင့် ရှိဘတော် ” ကျုပ်အတွေးစလေး ပြတ်သွားတယ်ဗျာ။ အမေက နောက်ဖေးမှာမို့ ” အမေရေ ဦးတင်စိုး တို့ဗျ ” ” အော် – သား မောင်တူး ကိုတင်စိုးတို့ကို ခဏထိုင်ခိုင်းလိုက် နင်က လက်ဖက်ရည် ၂ခွက် ပါဆယ်သွားဝယ်လိုက် ဖက်ကြမ်းလေးရောဝယ်ခဲ့ ” “ဟုတ် အမေ – ပိုက်ဆံက အခန်းထဲက ယူသွားမယ်နော် ” ” ဦးတင်စိုးတို့ ထိုင်ဦးဗျာ အမေ ဟင်းချက်နေလို့ ကျနော် လက်ဖက်ရည် သွာဝယ်မလို့ ” ” အေး အေး မောင်တူး သွားသွား ” ကျုပ်လည်း အမေအခန်းထဲ ပိုက်ဆံဝင်ယူပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။
အချိန်က မနက် ၁ဝနာရီခွဲလောက်ရှိပြီ ဒေါ်စမ်းအေးလည်း ဟင်းအိုုးကျက်မှ အိမ်ရှေ့ခန်းဘက် တွက်ခဲ့တော့တယ်။ ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ဆံပင်က ဖါးလား ချွေးလေးတွေစို့လို့ပေါ့။ နို့အုံကြီးက ထမိန်အောက်မှာ ထင်းနေလျက် ဖင်ကြီးရမ်းကာ ဦးတင်စိုးတို့နား လျှောက်လာခဲ့သည်။ဦးတင်စိုးမှာ အိမ်ကိုဆောက်ပေးသော အရင်ယောကျင်္ား၏သူငယ်ချင်းအရင်းကြီး။
” ဟေးးး မစမ်း နင့်ယောကျင်္ားရော မမြင်ပါလား ”
” ရှိပတော် မနက်က အာလူးပွဲရုံက လာခေါ်လို့ ကားလိုက်သွားလေရဲ့ ”
” အေးပါဟ ငါ့ အိမ်ဆောက်တဲ့ လက်ခလေး ရှင်းပေးပါဦး ဒီမှာ တပြည့်တွေရော ငါပေးရဦးမှာမို့ပါ ”
” အော် ဘယ်လောက်ကျန်သေးလို့လဲ ကိုတင်စိုး ပြောလေ ကျမရှင်းပေးမှာပေါ့ – ဒါပေမယ့် ထရံတွေ ရောက်ရင် လာကာပေးရမယ်နော် ”
” အေးပါ မစမ်းရ ကာတာက နေ့တဝက်ပဲ ထရံက ကြာနေတာမလား ”
ထို့နောက် ကျန်ငွေများ ရှင်းပေးနေစဉ် သားတော်မောင် ရောက်လာသဖြင့်
” သား မောင်တူးရေ လက်ဖက်ရည် ထည့်ပေးပြီး ဝါးထရံဆိုင် ပြေးလိုက်ဦး – ဒီနေ့ရရင် လက်စလေးနဲ့ ကိုတင်စိုးတို့ကို တခါထဲ ကာခိုင်းရအောင် ”
” ဟုတ် အမေ ရလောက်ပြီ နေမှာ မနေ့က ကျနော်ရောက်တော့ လက်စသတ်နေပြီ ပြောတယ် – သားသွားကြည့်လိုက်မယ် ”
ကျုပ်လည်း လဖက်ရည်နဲ့ ဆေးပေါ့လိပ် ပြင်ဆင်ပေးပြီး မြောက်ဖက်ရပ်ကွက် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဝါးဆိုင်ရောက်တော့ ထရံတွေက ပြီးနေပါပြီ။ပို့မယ်လူ မရှိလို့ လာမပို့သေးတာတဲ့။ ကျုပ်လည်း လက်သမားအဖွဲ့ရောက်နေလို့ ချက်ချင်းကာချင်ကြောင်း ပြောတော့ ဝါးဆိုင်က ဒါဆိုလည်း ရှိတဲ့လူနဲ့ပို့ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ် အိမ်ကသာစောင့်နေ ဟု ပြောလို့ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ညနေစာ ထမင်းစားပြီး ကျုပ်လည်း အိမ်အရှေ့က အပင်အောက်လေးမှာ ဆေးလိပ်ဖွာရင်း ခဏ ထိုင်နေမိတယ်။ ဦးတင်စိုးတို့ ဆရာတပြည့်တွေလည်းထမင်းစားပြီး ထရံကာတာကို လက်စသတ်နေကြပြီ။ အောက်ပိုင်းက ပြီးပြီမို့ အပေါ်ထပ်ကို ကာနေကြပြီ။ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်က သောက်ရင်း ဖင်စီခံနားမီးရောက်လာပြီ ဖြစ်သဖြင့် မြေကြီးပေါ်ထိုးချေပြီး နောက်အသစ်တလိပ်ယူမလို့ မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရဲ့အနောက်ဖက်ကို စွယ်လေးချကာ အိမ်မကြီးနှင့် တဆက်ထဲကပ်နေသောကြောင့် အိမ်အတွင်းကနေဝင်လာလိုက်တော့တယ်။ မီးဖိုချောင် တံခါးနား အရောက်
” မစမ်း နင့်ယောကျင်္ားက တကယ်မလုပ်နိုင်တော့တာလား ”
” အိုရ် ရှင် ကိုတင်စိုးရာ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်စမ်းပါ ရှင်ကလည်း စကားပေါတာ ရှင့်လူတွေပြန်ဆင်းလာလို့ တွေ့သွားလိမ့်မယ် ” အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် ထရံကာနေကြသော လူနှစ်ဦးကို အမေစိုးရိမ်နေပုံရသည်။ ကျုပ်လည်း သိချင်စိတ်နဲ့ ထရံပေါက်လေးထဲမှ အကျယ်ဆုံးအပေါက်ရွေးပြီးချောင်းလိုက်တာပေါ့။ အမေက မီးဖိုချောင်တခါးဘောင်ကို လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် ဖင်ကြီးကို အနေတော်လေးကုန်းပေးနေသည်။ဦးတင်စိုးက အမေ့ထမိန်ကို လှန်ပြီး ခါးအထက်နားထိ ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးပေါ်အောင်လှန်ကာ သူ့ပုဆိုးအားအောက်ကို ကွင်းလုံးပုံထားလျက် နေက်ကနေ လိုးနေတော့သည်။
” ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ်ဘွတ် – အားးး ကောင်းလိုက်တာ မစမ်းရာ နင့်စောက်ပတ်က အရင်ကထက်တောင် စီးပိုင်နေတာ အားးး ရှီးးး ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ် ဖွပ်ဖွပ် ”
စကားပြောရင်း တချက်ချင်း လိုးပေးနေသည်။
” အားးး အ အားးး ရှီးးး းးးး ကျမလည်း ကောင်းတယ် ကိုတင်စိုးရာ ကိုနိုင်က အရင်လို လိုးမပေးနိုင်တော့ပါဘူး စီးပွားရေးဘက် အာရုံများနေပြီထင်တယ် ”
အမေကလည်း စကားပြန်ပြောရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ထားပေးနေသည်။ ခဏအကြာတွင် ဦးတင်စိုးမှာ လိုးချက်များ မြန်လာပြီး စောင့်စောင့်လိုးနေရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။
” အားးး အမေ့ ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာ ကိုတင်စိုးရယ် ကျမလည်း ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ အားးး းးး ရှီးးး အားးး ဟူးးး းးးး ”
အမေလည်း ထမိန်ကို နောက်ပြန် ဆွဲချလိုက်သည်။ဦးတင်စိုးမှာလည်း အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ပုဆိုးအား ကုန်ယူကာ ဝတ်လိုက်တော့သည်။ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်ဝင်မယူတော့ပဲ အိမ်အတွင်းက ပြန်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ညနေ ၆နာရီခွဲလောက်မှ ဦးတင်စိုးတို့အဖွဲ့ ပြန်သွားလေသည်။
ရနာရီလောက်ကျ ကျုပ်ပထွေး ထော်လာဂျီလေးမောင်းကာ အိမ်ဝိုင်းထဲ ဝင်လာတော့သည်။
” မစမ်းရေ ရှိလား မစမ်း ”
” လာပြီ ကိုနိုင်ရေ လာပြီ ”
ပါလာတဲ့ ပိုက်ဆံများကို မိန်းမဖြစ်သူ အား အကုန်အပ်ကာ ” အိမ်က ပြီးတောင် သွားပလားဟ ”
” ဟုတ်တယ် ကိုနိုင်ရေ မနက်က ကိုတင်စိုးတို့ ကျန်တဲ့ပိုက်ဆံ လာရှင်းရင်း ထရံရတာနဲ့ တခါတည်း ကာခိုင်းလိုက်တာ ”
” မိန်းမရေ ဒါဆို နောက် ၂ရက်လောက်ဆို အိမ်တက်လုပ်ရရင် ကောင်းမယ်ဟေ့ – ငါ့ အမတွေလဲ ဒီမြို့က ငါ့ညီမ အိမ်မှာရောက်နေကြပြီ ”
” ရက်ကရော ကောင်းရဲ့လား ကိုနိုင်ရယ် ရက်ကောင်းရက်မြတ်လေး ကြည့်ပါတော် ”
” တနင်္လာနေ့ ကျတယ် ရက်ကောင်းတယ် မိန်းမရ အိမ်တက်လုပ်လို့လည်း ကောင်းတယ် ပြီးတော့ သမီးလေးကို သူ့အဒေါ်တွေနဲ့ တွေ့ပေးချင်လို့ ”
” ဟုတ်ပါပြီ ရှင်ရယ် တော့်သဘော ခု ရေချိုးတော့ ခဏနားပြီး ထမင်းစားကြစို့ ”
ဒီနေ့ တနင်္လာနေ့ဗျ အိမ်တက်ကို ကြာဇံဟင်းတိုက်တယ်။ ရပ်ကွက်ထဲ အိမ်နီးနားချင်းတွေ ပထွေးအမျိုးတွေနဲ့ အိမ်လေးက စည်းကားနေတာပေါ့။အမေ့ မျက်နာလေးက ပြုံးရွှင်လို့ ကျုပ်လည်း တော်တော်ပျော်မိပါတယ်။ ကျုပ်ဘဝမှာ ဒီလို လူရာဝင်ဖို့က စဉ်းတောင် မစဉ်းစားမိဘူးဗျ။ အမေကလည်း ရွှေတွဲလဲ ငွေတွဲလဲ နဲ့ ညမလေးကလည်း ရွှေဆွဲကြိုးနဲ့ ကျုပ်လည်း လက်စွပ်တစ်ကွင်းဗျ။ ရွှေမမြင်ဖူးတဲ့ကျုပ် ဆေးလိပ်သောက်ရင်း ကျုပ်လက်ကလေးကို ခဏတိုင်းကြည့်နေမိတော့တယ်။ဧည့်သည်တွေလည်းပြန်ကုန်ကြပြီ နေကလည်း ခေါင်းတည့်တည့်ထိုးပြီမို့ အပူချိန်က ပြင်းသထက် ပြင်းလာပြီလေ။ အမေနဲ့ အဖေ့အမတွေက ပြုံးလို့ရွှင်လို့ပေါ့ ညမလေးကိုလည်း သူ့တို့အိမ် အလည်ခေါ်ဖို့ပြောနေကြလေရဲ့။ကျုပ်ကိုလည်း တူသားတစ်ယောက်လို သဘောထားကြောင်း သူတို့အိမ်ကို ဝင်ဖို့ထွက်ဖို့ ပြောကြပါတယ်။ကျုပ်ပထွေးညီမက ကလေးအမေ မုဆိုးမပါပဲ အထည်ရောင်းဝယ်လုပ်တယ်တဲ့ဗျ။ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနဲ့ နဲနဲဝပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က သူ့နေရာနဲ့သူ ဖင်ကတော့ အမေလိုပဲ ကောက်ချိတ်နေတာ ကျုပ်ဖြင့် အနီးကပ်စကားပြောရင်း လီးတောင်နေမိပါတယ်။
စားလိုက်သောက်လိုက် – စကားပြောလိုက်ကြနဲ့ အချိန်များတရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာတော့သည်။ ပထွေး၏ အမနှင့် ညီမ က နက်ဖန်ဘုရားဖူး အစုံပို့ပေးရန်ပြောနေကြသည်။ အမေက ” အဲတာမှ ပြက်သနာပဲ ကိုနိုင်ရေ ရန်ကုန်ဘက်က အနီးနားရှိရွာတချို့နဲ့ ပုသိမ်ဘက် ကို ကျမ အကြွေးတောင်းမယ့်ရက်ရှင့် ”
” ဒီလိုလုပ်ကွာ မိန်းမ ငါနဲ့သမီးလေးက အမတို့ကို ဘုရားအစုံလိုက်ပို့ပေးလိုက်မယ် – မင်းနဲ့ မောင်တူးက အကြွေးတောင်းသွားကြပေါ့ အိမ်ကို သော့ခတ်သွားမယ်လေ ”
နောက်ဆုံး ပထွေးဖြစ်သူပြောတာက အဆင်ပြေဆုံးဖြစ်သဖြင့် အားလုံးလက်ခံလိုက်ကြသည်။ည ၈နာရီလောက်တွင် ဦးထွန်းနိုင် အမနှင့်ညမ တို့ပြန်ရန် ပြောဆိုနေကြသည်။ အမေ့ကိုလည်း ရပ်ဝေးသို့ ဆန်ရောင်းမထွက်ရန် အိမ်တွင်ပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ရန် ငွေကြေးလိုအပ်ပါကာ သူတို့စိုက်ထုတ်ပေးရန်မှာကြားနေသည်။ ညမလေးအား မုန့်ဖိုး ငါးသောင်း ကျုပ်လည်း ငါးသောင်း ပေးရင်း လိမ်လိမ်မာမာနေကြဖို့ သူတို့ဆီလည်း အလည်လာကြဖို့ ပြောဆိုပြီး အဖေ့ ထော်လာဂျီလေးဖြင့် ပြန်သွားကြလေသည်။ည ၁၁နာရီခန့်တွင် ရပ်ကွက်ထဲ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၌ ဘောလုံးပွဲကြည့်ပြီး ကျုပ်အိမ်ပြန်လာတာ ကျုပ်အခန်းထဲ မှေးနေရင်း ခေါင်းအုံးအောက်က ပိုက်ဆံ ငါးသောင်း သတိရမိသွားတယ်။ အမေဖြစ်သူထံ အပ်ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်မိတာပါ ပထွေးကလည်း မုန့်ဖိုးနေတိုင်းပေးနေသဖြင့် အပိုလည်း မသုံးဖြစ်တာပေါ့။ ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့တော့တယ်။ အမေ့အခန်းဝ အရောက်
” ငါတောင်းပန်ပါတယ် မစမ်းရာ အရင်လို ငါမလိုးနိုင်တော့ဘူးဟ ပြီးတော့ လီးကလည်း ခဏနဲ့ ညိုးညိုးနေတာ ဟူးးး ”
အသာလေးချောင်းကြည့်မိတော့ အမေက ပက်လက်လေး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထားတာ ပထွေးက အပေါ်ကလိုးနေရင်း သူ့လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ စိတ်မကောင်းသည့် လေသံဖြင့် တောင်းပန်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။
” ကဲပါ ကိုနိုင်ရယ် ကျုပ် စုပ်ပေးပါ့မယ် ရှင် ပါးစပ်ထဲလိုးပြီး ပြီးလိုက် စိတ်ပျက်မနေနဲ့ ” အမေက ပြောပြီး ပြီးချင်း ဦးထွန်းနိုင်ရဲ့ပျော့နေတဲ့လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးတာ ခဏအကြာမှာ ပထွေးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးမှာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း လရည်များထွက်ကျလာပါတယ်။ အမေက ဒစ်ဖူးကို ငုံစုပ်ထားရင်း လရည်များကို တဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့တယ်။ အမေကတော့ မပြီးရှာပါဘူး ကျုပ်လေ အမေ့ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ပေးချင်လိုက်တာဗျာ။
လီးတစ်ချောင်လုံး ပြောင်နေအောင်စုပ်ပေးပြီးမှ ” အိပ်ကြစို့ ကိုနိုင် – ရှင်လည်း မနက် ဘုရားဖူးထွက်ရမှာ ကျုပ်တို့က ညပိုင်းမှ ရန်ကုန်ဘက်သွားမှာ – လမ်းကို ဂရုစိုက်မောင်းနော် ” လင်ဖြစ်သူအား မှာကြားရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ကျုပ်လည်း ပိုက်ဆံကို မနက်ကျမပဲ အပ်တော့ရန် ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းခဲ့တော့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ကြိုးစားအိပ်လိုက်ရင်း
” ရှပ် ရှပ် ရှပ် ”
” ရှပ် ———- ရှပ် ”
” ရှပ် – ရှပ် ရှပ် ”
ခြေသံတိုးတိုးကြားနေရသဖြင့် ဆက်ကနဲ့ထကာ အခန်းတံခါး အသာဖွင့်လိုက်သည်။ခြေသံထွက်ပေါ်ရာနောက်သို့ ခြေဖွဖွနင်းကာ လိုက်သွားခဲ့ရာ ခြေသံက မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ ဦးတည်နေသည်။ သူခိုးလဲ မဖြစ်နိုင်ပေ။ခဏအကြာ မီးဖိုချောင်ဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားနေရသည်။
” အင့်အင့် အ အင်းဟင်းးး းးးး အင့်ဟာ အားး ရှီးးး အ အ ဟူးးး းးး ” အမေပေါ့ဗျာ သူယောကျင်္ားနဲ့ ကာမဆန္ဒတွေ မပြီးမြှောက်သဖြင့် မီးဖိုချောင် ကြောင်အိမ်ထဲမှ ခရမ်းသီးတစ်လုံးထုတ်ကာ ထမိန်လေးမှပြီး အဖုတ်ကြီးထဲ ထည့်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေတော့တာပဲ။ ဆက်မကြည့်တော့ပါဘူး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံစားပါစေဆိုပြီး ကျုပ်အခန်းလေးထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ မကြာခင် ခြေသံများ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားတဲ့သံ ကြားလိုက်ရပါတယ်။ဘယ်ချိန်အိပ်ပျော်သွားလဲ မသိလိုက်ဖူး။ အမေလာနိုးတော့မှ ကျုပ်နိုးတော့တယ်။
” မောင်တူးရေ သားလေးးး ထထ နေဖင်ထိုးနေပြီဟ ”
“ဟုတ် အမေ သားထပါပြီ ”
မျက်နှာသစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာတော့ ဆနွှင်းနဲ့ ပဲနဲ့ရောကြော်ထားတဲ့ ထမင်းကြော်ဝါဝါလေး ငံပြာရည်အရိုင်းဖျော် ကြက်သွန်ဖြူလေးများကိုတော့ အမေက အခွန်သင်ပြီး တမွှာခြင်း ခြွေချပေးနေတယ်။ကျုပ် စားပွဲခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း
” အမေ ညမလေးတို့ ရော ”
” သူတို့သားအဖက အစောကြီးသွားပြီသားရဲ့ – နင်နဲ့ အမေပဲ ကျန်တာ – အမေတို့လည်း ညနေဘက်ကျ ရန်ကုန်ဘက်ဆင်းရမှာ လျှောက်လည်မနေနဲ့ဦး ”
” ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေရာ သားညနေ ဘယ်မှ မထွက်တော့ပါဘူး အဝတ်စားတွေ ကြိုထုတ်ထားရမယ် ” အမေဖြစ်သူအားပြောရင်း ထမင်းကြော် စားနေလိုက်တော့သည်။ထမင်းကြော်စားပြီး ထုံးစံအတိုင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာကာ မနက်ပိုင်း ရန်ကုန်ဘက်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ အနီးနားမှ ရွာများအား ရစရာရှိသော ပိုက်ဆံများ လိုက်လံတောင်းယူရာ နေ့လည်ပိုင်းမှ ပြီးစီးတော့သည်။ နေ့လည်ပိုင်းတွင် အမေ့ အသိအိမ်သို့ ခဏနားကာ ပုသိမ်ဘက် သွားဖို့ ပြင်ဆင့်ကြလေသည်။ သဘောင်္က ညနေပိုင်းထွက်မည်ဟု သိရှိရသည်။ ထိုအချိန်က မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ရှိမြို့များသို့ သွားလျင် ကားလမ်းမပေါက်သေးသဖြင့် မအူပင် လပွတ္တာ ပန်းတနော် မြို့များသို့ သင်္ဘောများဖြင့်သာ သွားရလေသည်။သင်္ဘောကြီးများမှာလည်း လူတွေအများရီးတင် ကုန်ပစ္စည်းများ မတန်တဆတင်ကာ အန္တရယ်ကြီးစွာဖြင့် မဖြစ်မနေ့မို့ သွားကြရသည်။ရန်ကုန်ကထွက်လို့ ကုကိ္ကုဝ ရေဝဲတခုရှိသည်။ ထို ရေဝဲတွင် သင်္ဘောများမကြာခဏ မြုပ်တတ်၍ ထိုနေရာရောက်ပြီဆို ခရီးသည်တိုင် အသံမထွက်ကြတော့ ငြိမ်နေကြသည်။ ခုလည်း မှောင်စ ပျိုးချိန် ကုက္ကိုဝသို့ သင်္ဘောကြီးမှ ဖြတ်သန်းမောင်းနှင်နေလျက်ရှိသည်။
သင်္ဘောပေါ်ရှိလူများအားလုံးငြိမ်သက်နေကြသည်။ ကိုယ့်နေရာနှင့်ကိုယ် လေအေးလေးများတိုက်ခတ်လာသဖြင့် စောင်အပါးလေးများထုတ်ကာ ခြုံပြီးစကားသံများ တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။ ကျုပ်နဲ့ အမေလည်း စောင်ပါးလေးတထည် ထုတ်ပြီး အတူခြုံနေကြတာပေါ့။ အမေနဲ့ အနီးကပ်မအိပ်တာကြာပြီလေ အမေ့သနပ်ခါးနံ့ ကိုယ်လုံးကထွက်တဲ့ချွေးနံ့လေးက စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်ဗျာ။အမေ့ဖင်ကြီးက တဇောင်အိပ်ရင်း ကျနော့ဖက်တိုးတိုးလာတာ ကျနော်လည်း စောင်အတွင်းကနေ အမေ့ဖက်လှည့်လိုက်မိတယ်။ဘယ်သူမှလည်း ကျုပ်တို့ကို သတိမထားမိပါဘူး။ရေဝဲဖြတ်နေချိန်မို့ အကြောက်တရားကိုယ်စီနဲ့ ရှိနေကြချိန်ပေါ့။အမေက ခါးလေးကော့ရင့် ကျုပ်ဆီးခုံးထိ ဖင်ကြီးက တိုးကပ်လာတော့ လီးကတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။အမေနဲ့ပထွေးလိုးပုံတွေ အမေ့ဆန္ဒတွေမပြီးမြောက်လို့ ခရမ်းသီးနဲ့အာသာဖြည်ပုံတွေ တွေးနေရင်း ကျုပ်လီးက ပေါက်ထွက်မတတ်ကို တင်းလာတာ။အမေ့ ဖင်ကြားထဲ လီးကိုအမြှောင်းလိုက်ထားရင်း ပွတ်ဆွဲနေမိတော့တယ်။အမေက ခဏငြိမ်သွားပြန်တယ်။ ကျုပ်စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိတယ်။ခဏနေမှာ အမေ့လက်တဖက်က စောင်ခြုံထဲမှာတင် ထမိန်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းဆွဲတင်နေတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ကျုပ်ကတော့ ခါးပုံစဖြည်ထားတာမို့ လီးကထုတ်ထားပြီးသား။
မကြာပါဘူး ကျုပ်လီးက ခပ်နွေးနွေးအသားဆိုင်ကြီးတွေကို ထိမိလိုက်ပါပြီ။ ဟုတ်တယ် အမေ့ထမိန်အောက်နားစက ခါးထိတင်ပြီးနေပြီ ဖင်ကြားထဲမှာ ကျုပ်လီးက အမြှောင်းလိုက်ကပ်ထားလျက်ပဲ။ ကျုပ်မနေနိုင်တော့ပါဘူးဗျာ ခါးဆန့်ပြီး အမေ့ဖင်ကြားထဲ လီးကို ကပ်ပွတ် ဆွဲနေမိတာ။အရသာရှိလိုက်တာဗျာ လီးထိပ်မှ အရည်လေးတွေစို့လာပြီ။အမေကလည်း ခါးကို ရသလောက်ကော့ပြီး ဖင်ကြီးကို ကျုပ်လီးဆီ တိုးကပ်နေတာ။၁၅မိနစ်လောက်နေတော့ အမေ့ပေါင်တဖက်က ကြွကြွပေးတယ်။ ကျုပ်လီးထိပ်က ပေါင်ကြားထဲ ညှပ်ညှပ်သွားတာ။ ဒစ်နေရာလေး ပူကနဲ့ဗျာ ပေါင်ကြားထဲ ဖိဆွဲခံနေရတာ။
တဖြည်းဖြည်း သိသိသာသာကို အမေက ပေါင်တဖက်ကို ကြွပေးနေတာ။ ကျုပ်က လီးကို အဖြောင့်ထားပြီးပေါင်ကြားထဲ ထိုးသွင်းပစ်တာ။ ” အင့် ကနဲ့ ” အမေ့ဆီက ရှိုက်သံတချက်ထွက်ပေါ်လာတယ်။ အမေ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ ကျုပ်လီးကမြုပ်နေပါပြီ။ကျုပ်ခါးဆန့်ထိုးလိုက်တိုင်း အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကအမြှောင်းလိုက်ပွတ်ရင်း ဒစ်ဖူးက စောက်စိလေးထိုးမိတာပေါ့။ ထိုးမိလိုက်တိုင်း အမေ့ကိုယ်လုံးလေး တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတာ ကျုပ်ခံစားမိတယ် ကျုပ်လီးထိပ်လေးလဲ ကျင်တက်နေရတာပါ။ အမေလည်း ဖင်ကြီးအားကျနော့ဘက် အစွမ်းကုန်ကော့ရင်း ခပ်သွက်သွက်ပြန်ညှောင့်လာတယ်။စောက်ရည်တွေကလည်း လီးတချောင်းလုံးရွှဲနေတာဗျာ။ကျုပ်ဆီးခုံးထိ ဖင်ကိုကပ်ထားရင်း
” အားးး ရှီးးး အားးး ကောင်းလိုက်တာ မောင်တူးရာ အိုးးး အို့ အားးး အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး ”
ညည်းသံတိုးတိုးလေးပေးရင်း ကျုပ်ခါးကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းတင်းနေအောင် စိရင်း စောက်ရည်များ စောင်ပါးလေးအောက်တွင် ပန်းထုတ်နေတော့သည်။ ကျုပ်လည်း လီးတချောင်းလုံးကျင်တက်လာကာ လရည်ပူပူများ အမေ့ပေါင်ကြားသို့ ပန်းပစ်လိုက်ရတာပေါ့။
” အားးး အင့် အင့် ဟူးးးး ရှီးးး းးးး ကောင်းတယ် အမေရာ ”
ထိုစဉ် — ” ဘော် ဘူးးးး ဘော် ဘော် ”
” ဘော် ဘူးးးး ဘော် — ဘော်ဘူးးးးးးး ”
သင်္ဘော ဥဩဆွဲသံကြီး ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာရာ – ငြိမ်သက်နေသော လူများလည်း လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပြန်ဖြစ်လာကြသည်။
#ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အပိုင်း ( ၃ )ဆက်ရန်
( ၃ )
ထိုရေဝဲကိုကျော်မှ ဟင်းချနိုင်ပြီး စိတ်ချလက်ချ နေနိုင်ကြတော့သည်။မနက် ၁ဝနာရီလောက်မှ ပန်းတနော်ရောက်တော့သည်။လမ်းတွင်လည်း အခြားမြို့များသိုကုန်ပစ္စည်းချရာ ကြာနေတော့သည်။ပန်းတနော် နှင့် ပုသိမ်ကြားမှာ မဲကုန်းရွာသို့ အမေ့ဖေါက်သည်များဆီ အကြွေးလိုက်သိမ်းရတာ။ကျုပ်လည်း အမေ့ပိုက်ဆံထုတ်ကိုင်ပြီး နောက်က တကောက်ကောက် လိုက်ရတာပေါ့။မဲကုန်းရွာသာ ပြောတာ အိမ်ခြေက ၅၀ဝလောက်ဗျ။ရွာတန်းရှည်ကြီးပေါ့။တစ်ရွာလုံးက လူတွေကလည်း အမေ့မသိသူ ခပ်ရှားရှားဗျ။တရွာလုံးက သူတွေက ဆွေမျိုး မကင်းရာ မကင်းကြောင်း အိမ်ထောင်ပြုရင်း အဆင့်ဆင့်ပေါက်ဖွားလာကြောင်း အမေက ရှင်းပြပါတယ်။ရွာရဲ့မြောက်ဘက်ခြမ်းကနေ စဝင်ကြတယ်။ ခွေးတစ်ကောင် ရုတ်တရက် ထွက်လာပြီးကိုက်မလို လုပ်နေလို့ အနီးက သစ်ကိုင်းချောက်တစ်ခု ကောက်ပြီး ခြောက်ထုတ်ပစ်ရသေးတယ်။သစ်ပင် အုပ်အုပ်ကြီးများကိုကျော်ပြီးမှ ဆူးခက်များဖြင့် စည်းရိုးကာထားသော အမေ့အသိ ဒေါ်ထွေးတို့အိမ်ရောက်တော့တယ်။နေ့လည် ၁ချက်တီးနေပြီဗျာ နေက ခေါင်းပေါ်ရောက်တော့ အပူရှိန်က ပြင်းလာပြီ နားမယ့်အိမ်ရောက်လို့ တော်ပါသေးရဲ့။အမေ့မျက်နာလည်း ချွေးလေးတွေ ပြန်လို့။ အမေနဲ့ သက်တူရွယ်တူ တစ်ယောက်ထွက်လာပြီး နုတ်ဆက်တယ်ဗျာ။
” ဟဲ့ မစမ်း ဒီတခေါက် စောလှကြည်လားအေ ”
” အမလေးးး ညည်းတို့ဆီလာရတာ ခရီးဝေးရတဲ့ထဲ မြောက်ခြမ်းအဝင်က ခွေးတစ်ကောင် င့တို့သားအမိကို လိုက်ဆွဲလို့ သားများကျနေလားမသိဘူး မနည်းခြောက်ထုတ်လိုက်ရတယ် – ကံကောင်းလို့ အကိုက်မခံရတာအေ ”
” မစမ်း ကလည်း ရွာထဲလမ်းက လာခဲ့ပြီးရော – မြောက်ဖက်စပ်က ဝင်လာတာပေါ့ ” ဒေါ်ထွေးက ပြောရင်း ကျုပ်ကို သေချာကြည့်ကာ ” ညည်းသားက အချောပါအေဟဲ့ ”
” ငါ့ တူလို့ပါအေ ခ်ခ် ခ်ခ် ” ” ဒါနဲ့ ညည်းတို့ ဒီနှစ် မြေပဲတွေ ဖြစ်တယ်ဆို ငါ့ဆန်ဖိုးတွေ အကြေပေးအေ – ငါ ဆန်ရောင်း ခဏ နားမလို့ ”
” မြင်သလောက်က မဆိုးပါဘူးအေ နှုတ်ခါနီးမှ ကြွက်စား ပုရစ်ဖေါက် မခံရဖို့ ဂရုစိုက်နေရတာ – ညည်းဆန်ဖိုးတွေ တရွာလုံးပေးနိုင်ပါတယ်တော် – စပါးဈေးကလည်း ကောင်းတယ်အေ့ ” ” ငါ့ဆီက ဟာ ခုယူသွားလေ အပြန်ကြ ညည်း ပုသိမ်ဘက်က လှည့်ပြန်မှာ မလား ” ဒေါ်ထွေးလည်း အိမ်အတွင်းဝင်ကာ ပိုက်ဆံများယူလာပြီး အမေ့ဆန်ဖိုးအကြွေးများ ပေးချေလေသည်။
” အေးးး အေးး ငါတို့သွားဦးမယ် နင်တို့လည်း ငါတို့မြို့ကို လာလည်ပါအေ ”
” လာချင်တာပေါ့ မစမ်းရဲ့ ဒီမှာက သမီးနှစ်ယောက် ထိမ်းနေရသေးတာ ဒါမို့ အပြင်မထွက်ဖြစ်တာပါ ”
” ညည်းသမီးတွေပါ ခေါ်ခဲ့ပေါ့ ငါ နှစ်ထပ်အိမ် ဆောက်ပြီးပါပြီ ခြံဝင်းလည်း ကျယ်ပါတယ်အေ ”
” ပြီးတော့မှ နောက်မလာနဲ့ ပြောနေဦးမှာ ဟင်းးး – ဒါနဲ့ ဒီကနေ ရွာဘက်ဝင်ရင် ကန်သင်းရိုးတွေ သစ်ငုတ်တွေ သတိထားသွားဦး ”
” ကိုင်းးး သွားပြီဟေ့ မထွေးးး ” ” လာ သား အမေတို့ သွားကြဆို့ ” ကျုပ်ပါ တဆက်ထဲပြောပြီး အမေကရှေ့က ထွက်သွားတာပေါ့။
ရွာထဲ ပိုက်ဆံပတ်တောင်း ရာ ညနေ ၄နာရီမှ ပြီးစီး တော့သည်။ညနေလိုင်းကားစီး၍ ပုသိမ်သို့သွားရာ ၆နာရီ စွန်းစွန်းမှ ရောက်ရှိသည်။ ပုသိမ်မှ ဖေါက်သည်များထံ ပတ်တောင်းရာ ည၈နာရီမှ အကုန်ပြီးစီလေသည်။ ကားဂိတ်နှင့်နီးသော တည်းခိုခန်းအား ငှားလိုက်ကြသည်။ တည်းခိုခန်းက ၂ယောက်ခန်း ၁ခန်းသာ ကျန်တော့ရာ မှောင်လည်းမှောင် ပိုက်ဆံထုတ်လည်းပါတာမို့ တခြားမသွားပဲ ၂ယောက်ခန်းသာ ယူလိုက်လေသည်။ ကောင်တာမှ ၂ယောက်ခန်းဆိုပေမယ် ကုတင်က တစ်လုံးစီပါ အမကြီးတို့ သားအမိ တစ်ယောက်တစ်လုံး အိပ်လို့ အဆင်ပြေမှာပါ။သော့ယူပြီး ကျုပ်တို့အခန်းကို လူတစ်ယောက် လိုင်ပို့ပါတယ်။ အခန်းက ကျယ်တယ်ဗျ။ ကုတင်က နံရံတွေဘက် ကပ်ထားတာ နှစ်လုံး အလယ်မှာ မှန်တင်ခုံ သဘောမျိုးခုံနှင့် စားပွဲခုံအပုတစ်လုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် တံခါးပေါက်ဘေးမှာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ချပ်ကြီး ရှယ်ပေါ့ဗျာ။ခဏနားပြီး အမေက
” သားးး မောင်တူး အမေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ခဏနေ သားလည်းချိုး အပြင်ထွက်ပြီး တခုခု စားရအောင် ” ပြောပြီးအမေက မှန်ချပ်ကြီးဘေးက တခါးပေါက်တခုအား ဖွင့်ကာ ဝင်သွားတော့သည်။ကျုပ် အံဩမိတယ်ဗျ အမေက ခေတ်မှီနေတာ။ခဏနေ ရေချိုးသံကြားနေမိလို့ ကျုပ်လည်း အသာလေး သွားချောင်းတာပေါ့။ မိုက်တယ်ဗျာ အမေက တုံးလုံးချွတ် ချိုးတာဗျ အသားဖြူဖြူ အနည်းငယ်ဝသော်လည်း နို့တွေက တင်းနေတာဗျာ ခါးသေးလေးအောက်က ဖင်ကြီးတွေက ဖွေးဆွတ်ပြီးကော့ထွက်နေတာ ဆပ်ပြာတကိုယ်လုံးတိုက်ရင်း အဖုတ်ကိုလည်း ပွတ်တိုက်နေတာ။ ကျုပ် ကြည့်ရင်းနဲ့ လီးတောင်လာတာဗျ။ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်ပြီး လိုးချင်တဲ့စိတ်တွေ မနဲထိန်းထားရတာ။ကြည့်နေရင်း အမေက ဖင်ကြားတွေရော ပွတ်သပ်နေတာ တခါးပေါက်ဖက် လှမ်းကြည့်နေလို့ ကျုပ်လည်း အသာလေးပြန်ထွက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲနေမိတယ်။မကြာပါဘူး အမေက ရင်လျှားလေးနဲ့ထွက်လာပြီး
” သား ရေသွားချိုးတော့ ပြီးရင် ညစာတခုခု သွားစားရအောင် သူများရပ်ရွာ ဆိုတော့ မိုးချုပ်ရင် မကောင်းဘူး ”
” ဟုတ် အမေ ” ကျုပ်လည်း ရေချိုးခန်းဝင် ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတယ်။ အမေက အစိမ်းရောင် ဝမ်းဆက်နဲ့ သနပ်ခါးလေးကို ဖွေးလို့ဗျာ သနပ်ခါးထုပ်လေးနဲ့ လိမ်းထားပုံပါ။ရေမွှေးလေးလဲ စွတ်ထားသေးတယ်ဗျ။ ကျုပ်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း
” ဟဲ့သား အမေ့ကို မမြင်ဖူး ဘူးလား ဘာလို့ ငေးကြည့်နေတာလဲ ဟင်းးး ”
” အမေက တအားလှတာဗျ သားခုမှ သေချာကြည့်မိတာ ဟီးးး ”
” ကဲ အအေးပတ်မယ် အဝတ်မြန်မြန်လဲ အမေတို့သွားဆို့ ”
အပြင်ထွက်ပြီး ခေါက်ဆွဲကြော် စားလိုက်တယ်။တည်းခိုခန်းပြန်ရောက်တော့ ည ၁ဝခွဲရော။ ကိုယ့်ကုတင်နဲ့ကိုယ် အိပ်လိုက်ကြတယ်။ကျုပ်က ရေချိုးခန်းထဲက အမေ့ပုံကိုစဉ်းစားရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်ဗျာ။အိပ်ပျော်ပြီး သိပ်မကြာပါဘူး ပေါင်ရင်းနားလေး ခပ်နွေးနွေး အငွေ့အသက်လေးများရနေလို့ ကျုပ်မျက်လုံးကို အသာလေးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ။ အမေဗျ ကျုပ်ပုဆိုးကို ဗိုက်ပေါ်ထိလှန်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးနေရာကို စိုက်ကြည့်နေတာ ကုတင်အောက်က ဒူးလေးထောက်ပြီးပေါ့။
ခြေသလုံးမွှေး ပေါင်မွှေးများနှင့် သားဖြစ်သူ၏ ပေါင်ကြားမှ လီးအားသေချာစိုက်ကြည်နေမိသည်။လီးကြီးက မတောင်သေးခင် ၆လက်မခွဲခန့် အတုတ်မှာ၁ကျပ်ခွဲလုံးသာသာရှိပြီး ဒစ်ကြီးက အောက်သို့စိုက်နေသည်။လီးတန် နီညိုကြီးက အကြောများဖုထစ်နေရာ လီးအရင်းတွင် လမွှေးအုံလေးမှာ မဲနက်နေသည်။လီးအရင်းအောက်ဖက်တွင် အမွှေးများနှင် လဥမဲမဲကြီးနှစ်လုံးမှာ ကုတင်ဖြင့် ကပ်နေတော့သည်။ကြည့်နေရင်း ဒေါ်စမ်းအေးမှာ နှုတ်ခမ်းလေးဟကာ လျှာလေးအား အပေါ်နှုတ်ခမ်း အောက်နှုတ်ခမ်းအား သပ်ချနေသည်။ သားဖြစ်သူမျက်နာအား တချက်ကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးညိုကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ပါလာသော လီးတန်အား လက်တဖက်ဖြင့် အရင်းမှ ဖမ်းထိန်းလိုက်သည်။ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးအား ဆုပ်နယ်၍ပွတ်ချေပေးသည်။ထိုနောက့် လီးအရင်းကိုင်ထားသောလက်က အထက်အောက်စွကာ ဒစ်ဖူးအား ဖိစုပ်ပစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း သားဖြစ်သူလီးမှာ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲဖြစ်လာကာ ဆန့်ထွက်လာသည်။လီးက တဖြည်းဖြည်းတုတ်လာပြီး အရှည်မှာ ၈လက်မခွဲခန့် ရှိလာသည်။ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်မှထုတ်ကာ အဖျားကနေ အရင်းထိ လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးရာ လီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ် တုန်လာတော့သည်။အရင်းမှ အဖျားသို့ ပြန်တက်လာရင်း ဒစ်ကြီးနားအရောက် ဒစ်ဖူးကြားထဲ လျှာကို ဝိုက်ဆွဲပြီး ဒစ်ဖျားလေးအား ဆက်ကနဲ့ ကိုက်ပေးလိုက်သည်။
” အို့ ရှီးးးး အ အားးး အမေရယ် အားးး ကောင်းလိုက်တာဗျာ ” ကျုပ်လည်း ဟန်မဆောင်နိုင်တော့တာဗျာ။အမေက တချက်ပြုံးပြီး ဒစ်ကြီးနမ်းလိုက်သေးတာ။ပြီးမှ ကျုပ်ကိုကျောခိုင်းပြီး တဇပ်ဇပ်တုန်နေတဲ့ ကျုပ်လီးပေါ် ခွထိုင်ပစ်တာ။လီးအရင်းကနေ လက်နောက်ပြန်ထိန်းရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့တေ့ပြီးထိုင်ချပစ်တာဗျာ။
” ဗျစ် ဗျစ် ဖွပ် ဗျစ်ဗျစ် ”
ကျုပ်လီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ။ပြီးတော့မှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့ကိုကုန်းထောက်လိုက်တာ။ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို မြှောက်ပြီး ခါးလေးကော့ကာ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးတာဗျာ။ကျုပ်လီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ပေါ့ မြင်နေရတာ။အမေ့စောက်ပတ်က စီးစီးကျပ်ကျပ်လေးဗျ အမေဆို သူပါသာစောင့်ရင်း ညည်းနေတာဗျာ အသံလေးက ကျုပ်အတွက် သာယာလိုက်တာ။
” အားးး အိုးးး သားရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ မင်းလီးက မင်းအဖေထက်ရှည်တယ် အားးး းးး အားးး ဟူးးးး ”
” ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဖွပ်ဖွပ် ဘွတ် ဖလွပ် ဗျစ်ဗျစ် ” အဖုတ်ထဲလီးအဝင် အထွက် အသံတွေလဲ ဆူညံနေပါပြီ။အချက် ၆ဝလောက် မနားတမ်းဆောင့်ရင်း အမေပြီးသွားပါတယ်။ကျုပ်ဆီးခုံးမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနှစ်နေတာ။အမေက ဖင်လေးကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကိုထုတ်ရင်း ရှေ့လက်နှဖက်ကွေးပြီး ဖင်ဗူးဒေါင်းလေးထောင်ရင်း အနားယူနေတာပေါ့။ကျုပ်ခြေထောက်တွေ အမေ့ဗိုက်အောက်က အသာထုတ်လိုက်ရင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့အမေ့နောက်မှာ နေရာယူလိုက်တာ။အစထဲကမှ လုံးချိတ်နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးက ကျုပ်ရှေ့ကုန်းပေးသလိုဖြစ်ပြီး ဖင်သားနှစ်ခြမ်းအလယ်က စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေတာ ကျုပ် အားရလိုက်တာဗျာ။ပြူးထွက်ပြီး အရည်ရွှဲနေတာ အမေ့အဖုတ်ကို ကျုပ် ကုန်ယက်ပစ်လိုက်တာပေါ့။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လျှာနဲ့ ထိုးလှန်ရင်း အစိလေးကို ဖိဖိစုပ်ပေးလိုက်တာ အမေ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံလေး ပြန်ပေးနေတယ်။ကျုပ်လည်း အမေ့ဖင်ကြားထဲ မျက်နာအပ်ထားရင်း ဖင်ဝတွေပါ ထိုးယက်ပစ်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းခါရမ်းနေလို့ လက်နဲ့ထိန်းယက်နေရတာ။အားရအောင်ယက်ပြီးမှ ဖင်ကြားထဲက စူထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျုပ်လီးကို တေ့ထားလိုက်တာ။ပြီးမှ ခါးလေးကို ဆွဲပြီး တဖန်းဖန်း ပစ်လိုးနေတာ။
” ဘွတ် ဖွပ် အ အားးး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် အင်း ဟုတ်တယ် ဆောင့်ဆောင့် နာနာလေးဆောင့် အားးး းးး ရှိးးး ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ်စွပ် အ ရှီးးးး ဘွတ်ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ” အမေ့ညည်းသံ လိုးသံတွေကြောင့် ကျုပ်လည်း ကြာကြာဆက်မလိုးနိုင်တော့ပါဘူး။
” အားးး အ ကောင်းတယ် အမေရာ ရှီးးး သားးး ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ အိုးးး ရှီးးး းးးး ပြီးပြီ အမေ အားးးး ” အမေလည်း ကျုပ်လီးညှစ်ပေးရင်း ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များထွက်ကျလာပါတယ်။နှစ်ယောက်သား ငြိမ်သက်ရင်း ကျုပ်ကုတင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။တည်းခိုးခန်းမှ မနက်စောစောထပြီး မျက်နာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ အခန်းအပ်ပြီး မိမိတို့မြို့သို့ ဒါရိုက်ရောက်မည့် ကားကိတ်သို့ ထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်။
#ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန်
( ၄ )
ကျုပ်တို့မြိုှုပြန်ရောက်ပြီး မကြာပါဘူး ကျုပ်ဘဝ အကုသိုလ် အကျိုးပေးချိန်တန်ပြီပေါ့။အိမ်ရောက်ပြီး အမေက မုန့်ဖိုး တစ်သောင်းပေးတယ်ဗျ။ ပထွေးနဲ့ညီမလေးကတော့ ပြန်မရောက်ကျသေးဘူး။ညနေပိုင်းကျ ကျုပ်အရင် ဘော်ဒါဟောင်းနဲ့ဆုံတော့တာပဲ။
” ဟေ့ကောင် မောင်တူး သန့်လို့ပြန့်လို့ ပါလား ငါ့ကောင်ကြီး မတွေ့တာကြာပေါ့ ” လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတိုးကြီးဗျ အရင် သစ်ခိုးဝါးခိုးတဲ့ဘဝက ဆရာသမားပေါ့။ လက်စလက်နကလည်းရှိတယ် ဇကောင်းတယ်ပေါ့ဗျာ။
” ဟာ ကိုတိုးပါလား မတွေ့တာကြာပြီဗျာ ခု ဘာလုပ်နေလဲဗျ ”
” ဒီလိုပါပဲ မောင်တူးရာ ငါတို့ဘဝတွေက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပေါ့ ” ကိုတိုးကြီးက ကျုပ်အပေါ်ကူညီတာတွေ အများကြီးဗျ။ ကျုပ်လည်း ငွေရွှင်နေတာမို့
” ကိုတိုး လာဗျာ ဘီယာသွားချမယ် ကျုပ်တိုက်မယ်ဗျာ ”
” ဟားးးး ကြာသလားလို့ မောင်တူးရာ ”
တခြားရပ်ကွက်က ဘီယာနဲ့အရက် ရောင်းတဲ့ဆိုင် သွားသောက်ကြတာ။ဘောလုံးပွဲကလည်း လွတ်ကောင်းဗျာ။ကိုတိုးက ဘီယာမမှာပါဘူး ရွှမ် တစ်ပိုင်းမှာသောက်တာ ကျုပ်ကတော့ ဘီယာပေါ့ဗျာ။ဘောလုံးပွဲ အားပေးရင်း ဘေးဝိုင်းက လူ ၄ယောက်နဲ့ ပြက်သနာ ထတက်ရောဗျာ။ ထုံးစံ အတိုင်း ပုလင်းတွေ ခုံတွေ ဝဲပျံသွားတာပေါ့။ ၄ယောက် ၂ယောက် ခံရိုက်ပေမယ့် ကိုတိုးဇကို တဖက်က မခံနိုင်ဘူး။၃ယောက်က ထွက်ပြေးသွားတာ ကျန်တဲ့တစ်ယောက်ကို ဖိရိုက်ပစ်တာပေါ့။ ကျုပ်လည်း ကွဲပြဲကုန်တာ ကိုတိုးမျက်နှာမှာလည်း သွေးတွေရွှဲနှစ်နေတာ။အဆုံးသတ်လိုက်တော့ ကျုပ်တို့နောက်ဆုံးရိုက်လိုက်တဲ့ကောင် ပွဲချင်းပြီးသွားတယ်။ ကိုတိုးနဲ့ကျုပ်လည်း လူခွဲပြီးပြန်လာ ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်ရောင်ခြင်း အမေမသိအောင် ရေချိူး ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး ခပ်တည်တည်နေနေလိုက်တာ ဒါပေမယ့် ခေါင်းကကွဲထားတော့ သွေးက ပြန်ကျလာတယ်ဗျာ။အမေက ဆူဆဲပြီး ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ပတ်တီးနဲ့အိမ်ပြန်အရောက် အိမ်အပေါက်ဝမှာ ရဲ၅ယောက် စောင့်ကြိုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတာပေါ့။
” မောင်တူး ဆိုတာမင်းလား ”
ရဲတစ်ယောက်ဆီက အသံထွက်ပေါ်လာပါတယ်။
အမေက မျက်စိပျက်မျက်နာပျက်နဲ့ ” ဟုတ်ပါတယ်ရှင် ဒါ ကျမသားလေးပါ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆရာ ”
” ဒီလိုပါ အမကြီးသား အရက်ဆိုင်မှာ ရန်ဖြစ်တာ တဖက်က လူတစ်ယောက် သေဆုံးသွားပါတယ် ”
” ရှင် – မောင်တူးရယ် နင်မိုက်လုံးကြီးလှကြည်လား ငါအတန်တန် ဆုံးမနေတဲ့ကြားက ဖြစ်ရလေဟာ ”
” ကဲ အမကြီး ကျနော်တို့ကို တာဝန်အရ ဆောင်ရွတ်ခွင့် ပြုပါဗျာ ”
ကျုပ်လည်း အချုပ်ထဲဝင်ရော ကိုတိုးကြီးက ပြုံးပြနေတယ်ဗျ။
” လာကွာမောင်တူး ခု တန်းစီးက အရင်တုန်းက ငါ့တပြည့်ကွ မင်းဘာမှ မပူနဲ့ ”
ကျုပ်လည်း ကိုတိုးကြီးနား ဝင်ထိုင်လိုက်မိတယ်။မနက်လင်းတော့ အမေက ပဲနံပြားနဲ့ လက်ဖက်ရည်လာပို့ပါတယ်။ သူအစွမ်းကုန် ကြိုးစားမည်ဖြစ်ကြောင်း အားမငယ်ဖို့ပြောရင်း အချိန်စေ့လို ပြန်ထွက်သွားရပါတယ်။ အချုပ်ထဲ ၃ရက်လောက်နေပြီး သောကြာနေ့ကြ ထောင်ကြီးချုပ် ပါသွားခဲ့ရပါတယ်။ရုံးချိန် ၂ခါထုတ်ပြီး အမှု့က ပေါ်လွင်နေလို့ အမိန့်ချလိုက်ပြီဗျာ။ ကိုတိုးကြီးက ရနှစ် ကျုပ်က ၅နှစ် ဘယ်လိုတွေလဲတော့ ကျုပ်လည်းမသိခဲ့ရပါဘူး။
ထောင်ထဲရောက်တော့ ကိုတိုးကြီးနဲ့ကျနော် ကွဲသွားခဲ့တာ။ထုံးစံ အတိုင်း ပုံစံပေးခံရတာပေါ့။ နားရင်း ၂ချက်လောက်ဆင့်အုပ်ခံရတယ်။ ၁ပတ်လောက်နေမှ အသားကျလာတာ။ထောင်ထဲက မလွယ်ဘူးဗျ။တဖြည်းဖြည်း တနှစ်လောက်နေမှ ထောင်အကြောင်းသိလာရတယ်။အမေ့ရဲ့ကြိုးစားမှု့ကြောင့် တန်းစီးတွေနဲ့အဆင်ပြေလာပြီး အနေအစား ချောင်ခဲ့ရတာ။ထောင်းမူးကိုယ်တိုင်က ဂရုစိုက်တော့ ကျုပ်ကို မထိရဲကြတော့ပါဘူး။အကျဉ်းသားအချင်းချင်းကို အနိုင်ကျင့်နေကြတာ။အမှု့အမျိုးမျိုးနဲ့ရောက်လာတဲ့သူတွေကို နှစ်ချို့အကျဉ်းသားများက – ငွေကြေး စားစရာ အဝတ်အစားတွေကို ဗိုလ်ကျပြီးယူနေကြတာ။ကျုပ်ကတော့ လူပေါင်းတတ်လို့ သိပ်အနိုင်ကျင့် မခံရတာ။ထောင်ဝင်စာမှာ ပါလာတဲ့ အစားအစာ ဆေးပေါ့လိပ် မုန့် ကော်ဖီထုတ် အကြော်အလှော် အမျိုးမျိုးတို့ကိုလည်း နှစ်ကြီးသမားတချို့ကို ဆက်သရပါတယ်။ မဟုတ်ရင်တော့ ညအိပ်ချိန်ဆို ဝိုင်းဗျင်းခံရတာ ထိုးလိုက်ကံလိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးကံဆိုးရင် ဖင်ပါအလိုးခံရတတ်တယ်။အမိုက်တကာ အမိုက်ဆုံး လူမိုက်ကြီးတွေ နေတဲ့အရပ်ဗျ။ထောင်မင်းသား လူမိုက်ကြီးတွေကို အားကိုးပြီး မ-တစ်ရာ အကျဉ်းသား လူမိုက်ပေါက်စတွေကို အုပ်ချုပ်ရတာမို့ အာဏာပိုင်တွေက တန်းစီတွေကို အကျဉ်းသားအရာရှိတွေဆိုပြီး ခွဲထားပေးသေးတာ။
အကျဉ်းသား အရာရှိတွေမှာလည်း သူတို့ရင်ဘတ်က အရစ်အလိုက် ရာထူးအဆင့်တွေ ခွဲလို့ရပါတယ်။ကျုပ် လေ့လာကြည့်သလောက်က ၁ရစ် ၂ရစ် ၃ရစ် စသည်ဖြင့် ခွဲပြီး ရာထူးကို သတ်မှတ်ထားပါတယ်။ ၃ရစ်ကတော့ ထောင်တစ်ခုလုံးရဲ့ အကျဉ်းသား အရာရှိ – ၂ရစ်ကတော့ အဆောင်ကို အုပ်ချုပ်တဲ့ အရာရှိ – ၁ရစ်ကတော့ အခန်း ၁ခန်းချင်းစီကို အုပ်ချပ်ရတာဖြစ်တယ်။ ထောင်စည်းကမ်းထိန်းဆိုတာလည်း ရှိသေးသဗျ။၁ရစ်တွေကိုတော့ အခန်းလူကြီးလို့ ထပ်မန် သုံးနုုန်းကြပါတယ်။ရုတ်တရက် တန်းစီးက –
” မောင်တူး မင်းကို ထောင်မှူးခေါ်နေတယ် မြန်မြန်သွား အပြန်ကျ ငါ့ဖို့ စီးကရက်လေး ဖန်တီးခဲ့ကွာ ”
” ဟုတ် ဆရာ ကျုပ်သွားမယ်ဗျို့ အမေလည်း လာပြီနေမှာ ”
တကယ်တော့ ထောင်ထဲမှာ ” ကျုပ် ” လို့သုံးခွင့်မရှိပါဘူး ကျုပ်က ထောင်မှူးဂရုစိုက်တဲ့သူမို့ ဘာမှ မပြောကြတာ။ ထောင်ဗူးဝနဲ့ ထောင်မှူးအိမ်က မျက်စောင်းထိုး နီးနီးလေးပါ။ ပြဝက်လောက် လမ်းလျှောက်ရင် ရောက်ပါတယ်။ထောင်မှူး အိမ်က မြေစိုက်ဆိုပေမယ့် ၃ပေအမြင့်လောက်က ခြေတံလေးတွေထိုးထားပါတယ်။ အိမ်တန်းလျားတွေ အကုန်လုံး တစ်ပုံစံထဲတွေပါ။ကျုပ်လည်း ရင်းနှီးပြီးသားမို့ အိမ်ရှေ့ အမှိုက်လှည်းနေတဲ့ အကျဉ်းသားကို နုတ်ဆက်ရင်း လှေကားထစ်အပုလေးကနေ တက်ပြီး ထောင်မှုးဧည့်ခန်းဖက် ဝင်လိုက်မိတယ်။လူလဲမရှိလို့ မီးဖိုးချောင်ဖက် ဝင်ကြည့်ပြန်တယ် မရှိပြန်ဘူး။ဒါနဲ့ အိမ်အနောက်ဖက်ခြမ်း ထောင်မှူး အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်ခဲ့မိတာ။ အခန်းဝနားအရောက် –
” အားးး အ ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် စုပ်စုပ် ဟုတ်တယ် အားးး ရှီးးး ”
ထောင်မှူးက အိမ်နေရင်းမို့ ပုဆိုးနှင့် စွပ်ကျယ်ဝတ်ထားပုံပါ။ ကုလားထိုင် အပုလေးပေါ်ထိုင်ပြီး ပုဆိုးကိုလှန်ထားကာ ပေါင်အားဖြဲပေးနေရာ ပေါင်ကြားမှာထွက်နေသော လီးအား အမေက တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေသည်။လီးစုပ်နေရင်းတန်းလန်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးနေရင်း
“သားလေးကို ဂရုစိုက်ပေးပါနော် ဆရာ လိုအပ်တာ အကုန်ပြောပါနော် ” အမေက ကျုပ်အတွက် ဘာနေနေ ပေးဆပ်နေတာဗျာ။
“ဂရုစိုက်ပါတယ် မမရဲ့ ခုန မောင်တူးခေါ်ခိုင်းထားတယ် လာရင်မေးကြည့်ပေါ့ ”
ထောင်မှူးက ပြောရင်း အမေ့ပါးစပ်ထဲ လီးပြန်ထဲ့ကာ ခေါင်းကို ဖိဖိချသည်။ ခဏအကြာတွင် အမေ့နဖူးကြောကြီးများထောင်လာကာ လရည်များ ပါးစပ်ထဲဝင်လာ၍ ကြိတ်မှိတ်မျိုချနေသည့်ပုံကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကျုပ်လည်း အသားလေးပြန်လှည့်ထွက်ရင်း ဧည့်ခန်းဘက် ထိုင်နေလိုက်တော့သည်။ခဏ အကြာမှာ ထောင်မှူးနဲ့ အမေတို့ အိပ်ခန်းကထွက်လာကြသည်။ထောင်မှူးက –
” ဟော မောင်တူးတောင် ရောက်နေပါလားး ဒီမှာ မင်းအမေနဲ့ မင်းအကြောင်းလေးတွေတိုင်ပင်နေကြတာ ခု အထဲမှာ အဆင်ပြေတယ်မလား ” မျက်နာတချက်မပျက်ပဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ပြောနေပါတယ်။
” ဟုတ် ဆရာ အဆင်ပြေပါတယ်ဗျာ ”
” အေးး အေးး နောက်၃လ လောက်ဆို အပြင်ဘုတ်မှာ နားလည်မှု့နဲ့နေလိုရအောင် ငါဖန်တီးပေးမယ် လိမ်လိမ်မာမာ နေကွာ ဒီထဲထိ ရန်မဖြစ်နဲ့ ”
” ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ”
” ကိုင်းးး မင်းတို့သားအမိ အေးဆေးပြောကြ ငါ အလုပ်ကလေးရှိလို့ သွားလိုက်ဦးမယ် မင်းညနေကြမှ ပြန်ဝင် ငါပြောထားမယ် ”
” ဟုတ်ဟုတ် ကျေးဇူးပါဆရာ ”
ထောင်မှူးအပြင်ထွက်သွားမှ အမေ့မျက်နာ အမ်းတမ်းတမ်းလေးဖြစ်နေသည်ကို ကြည့်မိတော့သည်။ ” သားနားလည်ပါတယ် အမေရယ် “ဟု စိတ်ထဲမှပြောလိုက်မိသည်။
” သား မောင်တူး နဲနဲတောင်ဝလာပြီ ငါ့သားက ဟင်းဟင်းး ”
ကျုပ်ဘေးဝင်ထိုင်ရင်း စကားစလိုက်တာ။ ” ဟုတ်လား အမေ သား ဒီထဲ ဘာမှ မလုပ်ရဘူး အိပ်လိုက်စားလိုက်ပဲ ”
” အမေ ကြိုးစားစီစဉ်ပေးနေတာလေ သားလေး မပင်ပန်းအောင် ”
” သားသိပါတယ် အမေရ အာ့မို့ အမေ့ကို ချစ်တာ ” အမေ့ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းပစ်မိတယ်ဗျာ။
” သား အခု ဘာလိုအပ်လဲ အမေမပြန်ခင် အားလုံးစီစဉ်ပေးခဲ့မှာ ”
” ပြည့်စုံပါတယ် အမေရ လိုနေတာက ဒါကြီးဗျ ” ကျုပ်လည်း အမေ့လက်တဖက် ဆွဲယူပြီး ကျုပ်ပေါင်ကြားက လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တာ။အမေက ဘာမှ မပြောပဲ ကျုပ်မျက်နာလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးလေး စိုက်ကြည့်နေရင်ကျန်တဲ့လက်တဖက်က ကျုပ်ပုခုံးကို သိုင်ဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှကျုပ် အောက်နုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူပြီး ပုဆိုးအပေါ်ကနေပဲ လီးကို ဂွင်းထုပေးနေတာ။ကျုပ်လည်း ငတ်နာကြာပြီလေ အမေ့ကို ပြန်ဖက်ရင်း အမေ့ပါးစပ်ထဲ လျှာလေးထိုးထဲ့ပေးလိုက်တယ်။ လျှာချင်းလိပ်ဆွဲပြီး စုပ်နေရကာ အမေ့ပါးစပ်က လရည်နံ့ ညှီစို့စို့လေးရနေမိတယ်။ ခုဏ ထောင်မှူးရဲ့လရည်တွေမျိုချခဲ့ပုံပဲ။ကျုပ်မနေနိုင်တော့ဘူးဗျ။ အမေ့လက်ထဲက ကျုပ်လီးက ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းနေပြီ။ အမေနဲ့အတူ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ် အမေကလည်း အလိုက်သင့်လေး လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုမပျက် ထရပ်လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းဒေါင့်လေးထိ နှစ်ဦးသား တိုးကပ်သွားရင်း အမေ့ဖင်ကြီးတွေဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲကပ်ပစ်လိုက်တာ။ မျက်နာချင်ဆိုင်အနေထားမို့ အမေက လီးအားကိုင်ရင်း သူပေါင်ကြားထဲ တေ့နေတာ။ကျူပ်လည်း ခါးကိုအနောက်ကော့ပြီး ပုဆိုးအောက်စကို မှလိုက်ပါတယ်။အမေက လီးကို လွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျူပ်ပေါင်ကြားက ပြောင်တင်းနေတဲ့လီးကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတာ။ထိုနောက့် သူ့ထမိန်ကို လှန်ပြီး ကျုပ်လီးရှိရာ အဖုတ်လေးကို ကော့ထိုးပေးနေလိုက်တာ။လီးထိပ်က စောက်ဖုတ်ပေါ်ထောက်မိပေမယ့် အမေ့အောက်ခံဘောင်းဘီက ခံနေပြန်ရော။
လက်တဖက်က သူ့ဘောင်းဘီခွလေးကို ဘေးကိုဆွဲကပ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်က ကျုပ်လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝထဲ တေ့ပေးနေတာ။ကျုပ်လည်း အမေ့ခါးကို စုံကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် မျက်နှာချင်ဆိုင် ဆွဲဆွဲလိုးတော့တာပဲ။လီးအဆုံးထိစောင့်လိုက်တိုင်း အမေ့မျက်နာလေး မော့မော့ တက်သွားတယ်ဗျာ။အမေလည်း လီးငတ်နေပုံပါ။အချက် ၈ဝလောက် ကျုပ်မနားတမ်း လိုးပစ်တာ။ အမေ့လည်တိုင်တွေ အမေ့ပါးပြင်တွေရော သနပ်လေးတွေပြောင်နေအောင် ယက်ယက်စုပ်ပေးတာ။အမေ့နှုတ်ခမ်း စုတ်တော့ ထောင်မှုးလီးနံ့ကရနေတုန်းပဲ။ကျုပ်လည်း အတွေးတစ်မျိုးဖြစ်သွားပြန်တယ် အမေ့ပါးစပ်ကို လိုးကြည့်ချင်တာဗျာ။ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ပစ်ပစ်ဆောင့်ရင်း
” အမေ ခဏဒူးထောက်ပေးပါလား သား အမေ့ပါးစပ်ကို လိုးချင်လို့ အမေ ”
စကားတောင်မဆုံးသေး အမေက ဖင်ကိုနောက်ကော့ထုတ်ကာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်၍ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။
မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ပါးစပ်လေးဟထားသော အမေ့မျက်နာလေးအား ငုံကြည့်ရင်း လီးကို ပါးစပ်ထဲထဲ့ပစ်လိုက်တယ်။လီးတချောင်းလုံးစောက်ရည်များနဲ့ပြောင်လက်နေတာပေါ့။လီးတဝက်လောက်ကျ အမေက ရုန်းတော့တာပဲ။ကျုပ်လီးက အမေ့ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲကြီး ဝင်နေလို့ပါ။ဒါပေမယ့် အမေရုန်းလေ အာခေါင်အပျော့များက လီးထိပ်ကို ပွတ်ဆွဲသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ကျုပ်လည်းမညှာနိုင်တော့ဘူး။အမေ့ခေါင်းကို ညှပ်ကိုင်ထားပြီး လီးတစ်ဆုံးထိ ဖိလိုးမိလိုက်တယ်။
” ဖူးးဖလွပ် ဖွပ်ဖွပ် ပြွတ် ဖလွပ် ”
ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်တဲ့အသံတွေ လေအန်တဲ့အသံတွေ ထွက်ပေါ်လာတော့တယ်။ကျုပ်လည်း မနားတမ်းကို အမေ့ပါးစပ်လိုးပစ်နေတာ။အောက်ငုံကြည့်တော့မှာ အမေ့မျက်နာလေးက မျက်ရည်တွေတောင်ကျနေတာ။ပါးလေးနှစ်ဖက်ကလည်းဖေါင်းတက်လာပါတယ်။ကျုပ်လည်း အချက်၃ဝလောက် ဖိလိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပါ။လရည်တွေ ကုန်တော့မှ လီးကိုဆွဲထုပ်ပစ်ရင်း ပုဆိုးနဲ့သုတ်မယ်အလုပ် – လီးထပ်မှာ ကပ်နေတဲ့ လရည်တွေကို အမေက လျှာနဲ့သိမ်းယက်ရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးတယ်ဗျာ။ ပြီးမှ အမေနဲ့ကျုပ် ခုန်တွေပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း အနားယူနေလိုက်တယ်။ခဏနေ အမေက ထမင်းဟင်း ပြင်ပေးရင်း အိမ်အကြောင်းလေးတွေပြောနေပါတယ်။ပထွေးက ကျမ်းမာရေးမကောင်းသဖြင့် ထော်လာဂျီအား တခြားငှားထားကြောင်း – အိမ်မှာ ဆန်ဆီဆား ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ကာ အဆင်ပြေကြောင်း ညီမလေးမှာ ကျောင်းတွင် ဆုရရှိကြောင်း ပြောနေတော့သည်။
ထမင်းစားသောက်ပြီး အမေ့အားဖက်ကာ ခုန်ပေါ်တွင် အပြန်လှန်နမ်းကြရင်း စနောက်နေသည်။ညနေ ထောင်ဗူးဝ ဝင်ခါနီး အမေ့အား ဧည့်ခန်းထဲတွင် အိမ်နံရံအား လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးအား အနေတော်ကော့ခိုင်းကာ နောက်ကနေ တချီလိုးပေးလိုက်သည်။ထို့နောက် အမေ့အားနုတ်ဆက်ပြီး ဗူးဝသို့ လမ်းလျှောက်လာခဲ့တော့သည်။
#ဘုံခုနှစ်ဆင့်
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန်