မမရဲ့ မောင်လေး -နှင့် အချိန်ပိုင်းလင် -ရေး–မန္တလာ မောင်မောင်တုပ် (အပိုင္း ၃)

�င်နည်းပေးလမ်းပြချက်များအတိုင်းတသွေမတိမ်းလုပ်ဆောင်နေခြင်းကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေးဖျတ်ဖျတ်လူးနေလေပြီ။

…အား အင့် ကောင်း ကောင်း ကောင်းလှချည်လား မောင် မောင် အင့် ဆောင့် ဆောင့် အိုး…

…စွတ် စွတ် ဒုတ် ဒုတ်…

လီးထိပ်ကွမ်းသီးခေါင်းကသူမ၏သားအိမ်ထိပ်ထေါက်မိလိုက်ပြန်တေါ့နှစ်ယေါက်စလုံးကျင်ကနဲ၊ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး၊အကြောပေါင်းတထောင်စိမ့်အီသွားကြရပြန်သည်။ဆရာကောင်းတပည့်ပန်းကောင်းပန်သလို သွန်သင်ညွှန်ကြားသည့်ဆရာသမား၏စကားကိုတသွေမတိမ်လိုက်ပါလုပ်ဆောင်ချက်များသည်မောင်မောင်အဖို့ထူးခြားကောင်းမွန်အီစိမ့်သောကာမအရသာကိုခံစားရပြီမို့၊အားရကြေနပ်စွာပညာကုန်သုံးနေလိုက်ပြန် သည်။
ကြည့်ဆောင့်လိုးနေရင်းမှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဒေါ်ထွေးထွေး၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနှစ်ဖက်ကိုတဖက် တချက်ဆွဲဖြဲဟလျှက်လီးဝင်တိုင်းလှုပ်ရှားငုတ်ချီပေါ်ချီဖြစ်နေသည့်စောက်စေ့ကြီးကိုလီးနှင့်လက်မနှစ်ခုကြားဖိချေ
ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရာ၊ဒေါ်ထွေးထွေးဖင်ကြီးရမ်းခါသွားပြီး၊ခေါင်းထောင်ထ၍မောင်မောင်၏ဂုတ်ဦးကိုမမှီမကမ်းလှမ်းဆွဲလိုက်၊လက်နဲ့ပွတ်လိုက်၊မိမိ၏ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ဆုပ်ကိုင်ပြီးဖင်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံး ပင့်မြှောက်ရင်းမှ၊
လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲနေပြန်သလိုနှုတ်ဖျားမှလည်း။

…အိုး အင့် ကောင်း ကောင်း အင့် ဟင့် ဆောင့်…

…စွိ ဒုတ်…

…ဟီး မောင်မောင်..

…ဒုတ် ဒုတ် …

…အားယား ပြီး ပြီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့်…

ဒေါ်ထွေးထွေးကရောင်ကတမ်းရေရွတ်မြည်တမ်းရင်းမှလှုပ်ရှားမှုများငြိမ်သက်သွားလေတော့သည်။ မောင်မောင်ဒေါ်ထွေးထွေးတယာက်ကာမအထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားပြီကိုသိလိုက်သည်နှင့်စောက်ဖုတ် ကြီးကိုဖြဲကိုင်နေရာမှ
လက်နှစ်ဖက်လွှတ်လိုက်သည်။တစ်တီဒူးထောင်နေတဲ့ပေါင်နှစ်ပေါင်ကြားမှခြေတ ချောင်းကိုဆွဲချလိုက်ပြီးတပေါင်ကျော်ပုခုန်းထမ်းပုံစံဖြင့်ကုန်းလျက်အသားကုန်ဆောင့်လိုက်သည်။

…အင့် အင့် စွိ စွတ် စွတ် ဒုတ် ဒုတ် စွိ …

မောင်မောင်တကိုယ်လုံးတုန်ခါသွားအောင်ကောင်းလာပြီ၊သုတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့၊တမင်မှီထားသောပေါင်တဖက်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖက်တွယ်ရင်းသုတ်ရည်များကိုသူမ၏စောက်ခေါင်းတလျှောက်ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေတော့၏။
ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားပြီးအပြင်မှာကမိုးမစဲသေး၊သက်ပြင်းများပြိုင်တူချလိုက်မိကြသည်။ချွေးလေးစို့နေသည့်မောင်မောင်၏နဖူးကိုပွတ်သပ်ရင်းခေါင်းမှဆံပင်များကိုလက်များဖြင့်ခတ်ဖွဖွပွတ်သပ်လိုက်သည်။

…မောသွားသလား မောင်..

…အင်း နဲနဲမောတယ် ဒေါ်လေး…

…အမယ် ဒီလောက်ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်လိုးပြီးတာတောင်ငါ့ကို ဒေါ်လေး ခေါ်နေရသေးတယ်…

…ဟင် ဒေါ်လေးက မေမေ့ ညီမ အရင်းကြီးကို ဒေါ်လေးလို့မခေါ်ရင်ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ…

…မမထွေး လို့ခေါ်ပေါ့ မောင်ရဲ့…

…မမထွေး …

…အင် မောင်လေး…

တဏှာရဲ့စေရာသွားနေကြတဲ့လူတွေအဖို့အသက်အရွယ်သွေးသားတော်စပ်မှုလူမှုဓမ္မသတ်တွေဘေးချိတ်ပစ် လိုက်ကြသည်။ကိုယ့်အမ ရဲ့ သား တူတော်မောင် လေးကိုတောင်မှ အလိုးကောင်းလို့ စိတ်တွေ ပြောင်းကုန်ပြီ။ လူမှုနယ်ပယ်မှာအထိအတွေ့နောက် ကောက်ကောက်ပါအာင်လိုက်မိကြရင်းဖြင့်လူမှုရေးဖေါက်ပြန်မှုဒုနဲ့ဒေးများနေပြီ။ပတ်ဝန်းကျင်တစိမ်းတရံစာမသိအောင်ကျိတ်ပုံးခုတ်၍ပြဿနာကိုဖြေးရှင်းနေကြရသည်မှာလည်းအနတက္ကမ ။
မောင်မောင်အသက်ကိုတွက်ကြည့်ပါက ၁၈ နှစ်မပြည့်တတ်သေး၊ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းနယ်ပယ်မှ ဆရာ့ဆရာတွေရဲ့သွန်သင်မှုမြှောက်ပင့်မှုတွေကတဆင့်စိတ်ကူးယဉ်နယ်ပယ်ကနေလက်တွေ့ဘဝကိုစမ်းသပ်မိရပြန်သည်။
ဒေါ်ထွေးထွေးအသက် ၄၅ နှစ်ဆိုပေမဲ့ပြည့်ပြည်ဖြိုးဖြိုးထောင်ထောင်မောင်းမောင်းသွေးသားဆူဖြိုးတုန်း၊ ထို့ကြောင့်ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့်ဇရက်တောင်ပံကျိုးတွေ့ကြရပြီ။သူမကလည်းတဏှာရမ္မက်ကြီးလွန်းသူဆို ပြန်တော့ ဟင်း။

မောင်မောင်သူမ၏ဘေးမှာလဲလျှောင်းအနားယူရင်းသူမ၏ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းကားနေတဲ့နို့အုံကြီးကိုအားရပါးရ နယ်ဖက်ဆုပ်ချေနေပြန်သည်။ဒူးတဖက်ကလည်းအငြိမ်မနေပါ၊ဒေါ်ထွေးထွေးပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်ခွတင်ရင်းဒူးဖျားဖြင်
သူမ၏ဆီးခုံပေါ်ထိချေပွတ်သပ်နေပြန်သည်။မောင်မောင်၏အပွတ်အသပ်များကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေး နှာမှုတ်သံပြင်းလာသလိုနို့ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်းလှုပ်ရှားနေပြန်သည်။
မောင်မောင်၏ပညာသားပါပါနှိုးဆွပေးမှုများကြောင့်ငြိမ်သက်နေတဲ့ခံချင်စိတ်တွေတဖြည်းတဖြည်းကြွတက်လာပြန်၏။

…အိုး အင့် ယားတယ် မောင်ရဲ့…

အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်၊ညုတုတေးသံကသူမ၏နှုတ်ဖျားမှပေါ်ထွက်လာသည်။
မမှီမကန်းနှင့်မောင်မောင်၏ပြော့ခွေနေတဲ့လီးကြီးကိုလှမ်းဆွဲဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။
အရည်များဖြင့်စွတ်စိုနေသဖြင့်လက်ထဲမှချော်ထွက်နေသည်။ပက်လက်စင်းစင်းကြီးအိပ်နေရာမှလူလဲထထိုင်ပြီးထမီဖြင့်မောင်မောင်၏လီးမှပေကျံနေသောအရည်ချွဲချွဲတွေကိုတယုတယသုတ်ပေးပြန်သည်။ကျေနပ်အောင်သုတ်
သင်ပြီးထမီကိုခြေရင်းကိုလှမ်းပစ်လိုက်သည်။လက်ကြီးများကမောင်မောင်၏ပျော့ခွေနေတဲ့လီးကိုဖွဖွ လေးဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။
ဒေါ်ထွေးထွေး၏ပူနွေးသောအထိအတွေ့အပွတ်အသက်များကြောင့်ပျော့ခွေနေသောမောင့်မောင့်ရဲ့လီးကြီးမှာသူမ၏လက်ထဲမှာတစတစနှင့်မာန်ထလာသည်။အကြောများအပြိုင်းအပြိုင်းဖုထစ်မာကျစ်နေသည့်လီးကြီးမှာဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ထားသောလက်နှစ်ဖက်စာထက်ပို၍ဒစ်ဖျားကြီးမှာပိုလျှံနေပြန်ရာ

…အိုး ကြည့်စမ်းလူသာငယ်တယ် လီးက ကိုသိန်း လီးကြီးအတိုင်းဘဲမာထန်ကြီးထွားလှချည်လား…

..ကြီးတော့မကြိုက်ဘူးလား ဒေါ်လေး အဲ မမထွေး…

…မမထွေးတို့ကကြီးလေကြိုက်လေပေါ့ဟဲ့ အဲ ဒီတခါနင်ကအောက်ကနေငါကအပေါ်ကတက်လုပ်မယ်…

…မမထွေးသဘောလေ…

ဒေါ်ထွေးထွေးတဏှာ၏စေရာနောက်သို့တကောက်ကောက်လိုက်ရပြန်သည်။
ကြည့်မိမိ၏တူသားပါလားဆိုတဲ့အသိမရှိတေါ့၊မွတ်သိပ်တဲ့ဆန္ဒများကြောင့်မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကြီးပေါ်ကျော်ခွ၍မိမိ၏စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ထောက်၍ဖြေးဖြေးလေးဖိချလိုက်သည်။

…ပြွတ် ပတစ် စွိ စွတ် အာ့ အင့် အာ နင့်ဟာကစောစောကထက်တောင် ပိုထွားလာတယ်ထင်တယ် ငါ့အဖုတ်ထဲပြည်နေတာဘဲ ဟင့် အင်း စွိ စွိ ဒုတ် အိ…

တကြိမ်နဲ့တကြိမ်မာထန်ကြီးတုတ်လာတဲ့လီးကြီးကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေးအကြိုက်တွေ့လာရပြန်လေ၏။ဖင်ကို ကြွလိုက်သည့်အခါမှာပြဲလန်နေသည့်သူမ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကလုံးပတ်ထွားထွားလီးကြီး၏အတန်ကြီးကိုညှင်းဆွဲ၍ယူသွားစေရန်အတွက်ပညာကုန်သုံးရင်းမှအထိုင်အထကိုခတ်သွက်သွက်ကလေးလိုးလိုက်ပြန်သည်၊

…စွိ စွတ် အင့် အင့် အီး ရှီး အင့် အင်း…

ဒေါ်ထွေးထွေး၏ဖင်ကြီးကိုအောက်မှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်မနိုင်မနင်းပင့်တင်ရင်းမှမောင်မောင်ဖင်ကိုကော့ မြှောက်ညှောင့်လိုးလိုက်ရာလီးထိပ်ကသူမ၏သားအိမ်ထဲသို့နစ်ဝင်သွားရာဒေါ်ထွေးထွေးခမျာအသဲအူများ ပြုတ်ထွက်သွားပလားထင်မှတ်ရလောက်အောင်ကောင်းလွန်ရကား

…အ အင့် အင့် အမလး ရှီး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ပင့် ပင့်
နာနာပင့် မမထွေးအပေါ်ကစိတ်ရှိလက်ရှိဖိချမယ် အား အား အီး ဟုတ် ဟုတ်ပြီ အား…

နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်ခုစုချွန်၍တရှီးရှီးနဲ့ငြုတ်သီးစပ်သလိုအသံများထွက်အောင်ငြီးငြူရင်းမျက်လုံးကိုပိတ်၍ ခေါင်းလေးမော့ခါဖင်ကြီးကိုနောက်သို့စပ်၍ကြွလိုက်ဗြိကနဲနေအောင်ဖိချလိုက်နဲ့စည်းချက်ညီညီဖိဆောင့်နေ၏။ဒေါ်ထွေးထွေးဗိုက်သားကိုရှုံ့ဖင်ကိုကြုံ့ကာစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုစုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြစ် အောင်လုပ်၍မောင်မောင်၏လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲစုပ်ယူသွားအောင်လုပ်ရင်းမှ

…တအား ကောင်း ကောင်းလာပြန်ပြီ ကောင်း ကောင်း အင့် အင့်…

…စွိစွိ စွတ် ဖတ် ဖတ်…

သူမ၏စောက်ခေါင်းတလျှောက်ကျင်ကနဲဖြစ်သွားသာစောက်ဖုတ်မှစောက်ရေများဒလဟောပန်းထွက်မိလိုက်ရသည်အထိကောင်းအီဆိမ့်သွားရသည်။စောက်ဖုတ်အတွင်းမှအရည်များလျှံကျပြီးမောင်မောင်၏ဆီးခုံပေါ်ရွှဲ နစ်သွားရပြန်၏။

…ကာင်းလိုက်တာ မောင်မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ…

ပါးစပ်မှအဆက်မပြတ်ပြောဆိုရင်းမှလေးငါးချက်ဖိထိုင်ချလိုက်ပီးမောင်မောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့တအိအိလဲ ပြိုကျသွားရတော့၏။ မောင်မောင်မှာဆန့်တငန့်ငန့်ဖြင့်လေးလံလှသောဒေါ်ထွေးထွေး၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်တွယ်လိုက်ရင်းမှအ ပေါ်မှကျန်တဖက်ကိုဆွဲလှဲချလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။
ပုံ့ပုံ့ကြီးငြိမ်သက်နေတဲ့ဒေါ်ထွေးထွေးရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင်ခြေနှစ်ချောင်းမှကိုင်ဆွဲ၍ပြုလုပ်လိုက်သည်။
ဒေါ်ထွေးထွေး၏ခြေနှစ်ချောင်းကုတင်အောက်သို့တွဲလဲကျသွား၏။သူမ၏လုံးကျစ်ပြည့်တင်းလှတဲ့သလုံးသား
နှစ်ဖက်မှနေ၍ခြေနှစ်ချောင်းကိုပင့်မြှောက်လိုက်ပြန်သည်။ဒေါ်ထွေးထွေးကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အနေအထားဖြင့်ခြေနှစ်ချောင်းကိုကား၍ကုတင်စွန်းတွင်ပြန်ထောက်ထားလျှက်ရှိနေပြန်ရာအစွမ်းကုန်ဖြဲကားထားတဲ့ပေါင်ခြံကြားမှာတော့သုတ်ရည်များဖြင့်ပြောက်လက်နေသည့်စောက်
ဖုတ်ကြီးမှာပြဲလန်နေ၏။
ကုတင်အာက်မှမောင်မောင်သည်သူမ၏ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှနေ၍မတ်တပ်ရပ်ပြီးဖေါင်းအိကြီးမားလွန်းလှတဲ့သူမ၏နို့ကြီးများကိုခတ်နာနာလေးဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်သလိုလက်မလက်သဲခွန်နည်းနည်းလောက်ရှိနို့သီးခေါင်း
ညိုညိုကြီးတွေကိုလည်းလက်ချောင်းလေးများဖြင့်ဖိချေပွတ်သပ်ပစ်လိုက်၏။

…အဟင်း ဟင် အီး မောင်မောင်ရယ် လုပ်မှာဖြင့်လုပ်စမ်းပါ ဒီလိုလုပ်နေတာအနေခက်လွန်းလို့…

ကုတင်စွန်းမှအိထွားအိစက်နေတဲ့တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ယမ်းခါနေရင်းမှမနေနိုင်အောင်မထိုင်နိုင်အောင်ဖြစ် နေရရှာပြန်သည်။မောင်မောင်လီးကိုအရင်းမှကိုင်၍သူမ၏စောက်ခေါင်းဝတွင်မွှေနောက်လိုက်ပြန်ရာပို၍အနေခက်ရပြန်သည်မို့ေ
ခါင်းကြီးကိုရမ်းခါလိုက်ရပြန်သည်။သူမ၏ခါးကိုစုံကိုင်ဆွဲကာခါးကိုနွဲ့၍ဖိသိပ် လိုက်သည်။

…စွိ ဒုတ် စွတ် ဒုတ်…

…ဟင်း အိုး ဟင်းဟင်း…

လီးကြီးတချောင်းလုံးသူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲနစ်ဝင်သွားရပြန်သည်။ဒေါ်ထွေးထွေးသူမ၏ဖင်ကြီးကိုအတတ် နိုင်ဆုံးရမ်းခါပြီးအလိုက်သင့်ခါးလေးကိုမသိမသာလေးကော့ကော့ပေးလိုက်ပြန်တော့မောင်မောင်အကြိုက် တွေ့သွားကြပြန်သည်။ခါးကိုကိုင်ဆွဲထားသည့်လက်နှစ်ဖက်စလုံးနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီးလှမ်းဆွဲပြီးမောင်မောင်ဖိဆောင့်လိုးနေပြန်သည်။

…ဒုတ် စွတ် ဒုတ် ကျွိ ကျွိ စွိ…

…ဟင့်ဟင့် အိုး အင်း မောင်မောင် ဆောင့်…

ကုတင်တခုလုံးယမ်းခါနေ၏။ခါးလေးကိုမသိမသာလေးကော့ပြီးဖင်ကိုကြွလိုက်ပြီးမောင်မောင်၏လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ကုတင်စွန်းတွင်ထောက်ထားသာခြေနှစ်ချောင်းမှာလည်းမောင်မောင်ခါးကိုဆွဲဖိချ လိုက်သလိုမိမိကလ
ည်းကော့၍ကော့၍အလိုးခံလိုက်မိ၏။

…ပြွတ် ပြွတ် စွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ်…

မောင်မောင်ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့တအားဆုတ်ကာအားနှင့်စပ်ဆောင့်နေပြန်ရာဒေါ်ထွေးထွေး၏ဖင်တုံကြီးများကုတင်စွန်မှာပိပြားချပ်သွားရလေသည်။

…ဗြွတ် စွိ စွိ ဒုတ် ကျွိ စွတ် ဖတ်…

…အား အင့် ကောင်းလာပြီ မောင်မောင် မောင် ဆောင့်ဆောင့်…

နှစ်ယောက်စလုံးကာမ၏အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လာကြပြီဖြစ်သဖြင့်အသက်ရှူသံများပြင်းထန်ကာ
ဒေါ်ထွေးထွေးမှာမျက်တောင်လေးများမှေးစင်းသွားသည်။ခြေနှစ်ချောင်းမှာလည်းကုတင်အောက်သို့တွဲလဲကြီးကျသွားရပြန်လေသည်။
မောင်မောင်မှာလဲအရွယ်နှင့်မမျှကြီးထွားလှတဲ့လီးကြီးအဆုံးမြုတ်အောင်အသါးကုန်ပစ်ကြုံးလိုက်ရင်းမှ ဒေါ်ထွေးထွေး၏စောက်ခေါင်းထဲသို့သုတ်ရည်များပန်းထုတ်မိရပြန်သည်။
နှစ်ယောက်စလုံး မောဟိုက်ကာတဦးနဲ့တဦးတင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်ရင်းငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။

…ဟင့် အင့် တော်ပြီကွာ ကိုသိန်းကလဲ ထွေးအိပ်ချင်ပါတယ်ဆို ဒါဘဲ…

…တခါဘဲရှိသေးတာဥစ္စာ မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ခါတိုင်းနေ့ဆို မင်းကကြီးဘဲ…

…ဟုတ်ပါတယ်ကိုသိန်းရယ် ဒီနေတော့ ထွေးသိပ်နေမကောင်းချင်သလို နှုံးချိနေတာမို့…

အချိန်ကည ၁၂ နာရီကျော်ကျော်ပင်ရှိသေး၏၊အခန်းတခုတွင်းမှလင်မယားစုံတွဲတို့သည်တွတ်ထိုးနေကြဆဲ၊ ထိုလင်မယားသည်ကားဒေါ်ထွေးထွေးနှင့်သူမ၏ယောကျင်္ားဦးသိန်းမောင်တို့ပင်ဖြစ်၏။ဦးသိန်းမောင်သည်ယမန်နေ့ကသမီးနှင့်အတူစစ်ကိုင်းဖက်ကိုညအိပ်သွားပြီးဒီကနေ့ နေ့လည်လောက်မှပြန်ရောက်လာပေမဲ့ သမီးဖြစ်သူအေးအေးမော်ကသူ့သူငယ်ချင်းများနှင့်စစ်ကိုင်းတောင်ပေါ်သို့ဘုရားဖူးသွား နေသဖြင့်
ညနေမိုးချုပ်မှပြန်ရောက်လာသည်။ညစာထမင်းစားသောက်ပြီးကထဲကပင်ပင်ပန်းလို့ဆို၍အိပ်ယာသို့အစော ကြီးဝင်သွားလေသည်။
ဒေါ်ထွေးထွေးမှာမနေ့ညကတညလုံးလူငယ်အားကောင်းမောင်းသန်မောင်မောင်နှင့်စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးလိုက်ရ သဖြင့်ပင်ပန်းနေလေသည်။မောင်မောင်ဆိုသည့်မောင်မောင်ကလည်းသူ့ဦးလေးငယ်ငယ်ကအတိုင်းသန်သ လားမမေးနဲ့၊တညလုံး အားရပါးရလိုးခဲ့ရတာတောင်အားမရ မနက်အိပ်ယာထ လက်ဘက်ရည်သောက်ပြီး
ကထဲကဒေါ်ထွေးထွေးကိုဆက်လိုးနေပြန်ရာ၊တမနက်ခင်းလုံးအချိန်ကုန်ရော၊ဒါတောင်ထမင်းချက်ရအုံးမှာ ဈေးသွားရအုံးမှာဆိုတဲ့ အကြာင်းပြ၊တောင်းပန်လွန်းမကတောင်းပန်မှဘသားချောလက်လျှော့သွားတာ၊ သို့မဟုတ်ဆို တနေကုန်များလိုးနေမလားမသိ၊ တော်ပါသေးတယ် နေ့လည်ထမင်းစားပြီးချိန်လောက်မှာ မတ္တရာကသူ့အဖေလာခေါ် လို့ပါသွားလေသည်။
အဲဒါကြောင့်ပင် ဒေါ်ထွေးထွေးတယောက်တကိုယ်လုံးထုရိုက်ထားသလိုကိုယ်လက်များနာကျင်နွမ်းဟိုက် နေသဖြင့်လင်တော်မောင်၏ဆန္ဒကိုတချီတမောင်းမျှသာစိတ်ပါလက်ပါအလိုးခံလိုက်ပြီးနောက်တချီမှာတော့ ဒေါ်ထွေးထွေးဆလံသနေရပြန်သည်။ဦးသိန်းမောင်ကတော့မရဒေါ်ထွေးထွေး၏ခြေနှစ်ချောင်းကိုပုခုန်းပေါ်ထမ်းတင်ကာရှေ့သို့အားပြုကွေးညွတ်၍အဆက်မပြတ်ဆောင့်နေပြန်၏။

…စွိ စွိ ပြွတ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ်…

…အင့် အား ကိုသိန်းကလဲ နှာဘူးသိပ်ကဲတာဘဲ သူများအိပ်ချင်ပါတယ်ဆိုမှဘဲ…

ဒေါ်ထွေးထွေး၏အိပ်ချင်မူးတူးသံဖြင့်ပြောဆိုနေသည်ကို ဦးသိန်းမောင်ဂရုမစိုက်တော့သူမ၏နို့ကြီးများကို အားရပါးရဆုပ်ချေဆွဲကိုင်ရင်းမှလိုးဆောင့်နေပြန်သည်။

…စွိ စွိ ဖတ် ဖတ် အင့် ဟင့် အိုး…

လီးကြီးကသူမ၏စောက်ခေါင်းထဲနစ်ဝင်သွားသည်မှာအရှိန်ပြင်းလွန်းလှ၏။
လပြွတ်ကြီးနှစ်လုံးကလည်း တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဒေါ်ထွေးထွေး၏ဖင်တုံတဖက်တချက်ကို ရိုက်ခတ်လိုက်
ခတ်စူစူလေးဖြစ်နေတဲ့ သူမ၏စအိုကိုရိုက်ခတ်လိုက် ကြာတော့ဒေါ်ထွေးထွေးစိတ်တွေထန်လာရပြန်လေ သည်။
မိမိ၏ရင်ဘတ်ပေါ်ပိကျနေတဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်အားပြုရင်းမှအပေါ်ကအဆောင့်နဲ့ချိန်ကိုက်စွာ ဖင်ကိုကော့မြောက်ပင့်တင်ပေးလိုက် ဘေးတိုက်ယမ်းခါလိုက်နှင့်အပေးအယူမျှတစွာအလိုးခံလိုက်ရပြန် သည်။ဆောင့်ချက်များပြင်းထန်လွန်းလှသမို့ကုတင်မျာယမ်းခါလှုပ်သလိုတချက်တချက်သိမ့်ကနဲသိမ့်ကနဲနေအောင်အိမ်မှာလှုပ်ခါသွားသလားထင်မှတ်ရ၏။
သူတို့နှစ်ဦးအားရပါးရလိုးဆောင့်နေသံကိုနံရံနားကပ်ပြီးအိပ်ပျော်နေရာမှတဖက်ခန်းကစကားပြောသံတစွိစွိတဖတ်ဖတ်အသံများနဲ့အတူအိမ်ကြမ်းပြင်ကပါတသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါသွားသဖြင့်လန့်နိုးသွားရသူကတော့ သူတို့၏သမီးဖြစ်သူအေးအေးမော်ပင်ဖြစ်သည်။အေးအေးမော်စစ်ကိုင်းကအပြန်မောမောနှင့်အိပ်ပစ်လိုက်ရာ တချိုးထဲပင်၊အခုမှတရေးနိုးတော့၏။အိပ်ယာမှနိုးပြန်တော့ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာနိုးလာသလိုတဖက်ခန်းမှအသံများကလည်းဆူညံနေသဖြင့်နံရံကြားမှချောင်းမြောင်းကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။

…အို ဖေဖေနဲ့မေမေတို့လိုးနေကြတယ်…

တိုးတိုးလေးတကိုယ်ကြားရုံမျှရေရွတ်မိလိုက်ရင်းပါးစပ်ကိုလက်တဖက်ဖြင့်ကဗျာကယာပိတ်လိုက်သည်။
မိမိအသံကိုတဖက်ခန်းကကြားများကြားသွားပလားဆိုတဲ့သဘော။
ဖေဖေရယ်လေ မေမေရဲ့ခြေထောက်တချာင်းကိုပင့်မြှောက်ပြီးတအားကြုံးလိုးနေတယ်၊အောက်ကအလိုးခံနေတဲ့ မေမေကလည်းမျက်လုံးတွေကိုစုံမှိတ်ပြီးဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးနေလိုက်တာ။ဖေဖေရဲ့မဲနက်တင်းပြောင်ပြီး ကြီးထွားလှတဲ့လီးကြီးကလည်းအရည်းတွေအရွှဲသားနဲ့မေမေရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကိုနိမ့်ကနဲနစ်ဝင်သွားလိုက်တာအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးချိုင့်ခွက်ဝင်သွားပြန်တယ်။

…စွိ စွိ စွိ အင့် အင့် ဖတ် ဖတ်…

..့ ဆောင့် ဆောင့် ကိုသိန်းမောင် ထွေးပြီး ပြီးတော့မယ် ဟင်း ဟင်း…

မေမေရဲ့နှုတ်ဖျားကပီသတဲ့အသံကြားတော့ ဖေဖေပေါ့၊ခြေထောက်တချောင်းကိုထမ်းထားတဲ့လက်တဖက်နဲ့ မေမေရဲ့ကြီးမားဖေါင်းကားနေတဲ့နို့ကြီးတဖက်ကိုဆွဲကိုင်ညှစ်လိုကသလိုကျန်လက်တဖက်ကလည်းမေမေရဲ့တင်ပါးဆုံကိုအားပြုရင်းတအားတအားဖိဆာင့်ချလိုက်တာအရမ်းအရမ်းမြန်တာပဲ။

… စွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ် အင့် အင့် ကျွိ ကျွိ စွတ် …

… အင့် အင့် ဟင့် အား အား …

ဖေဖေ က ဒီနေ့ ဘာလို့ အဲလောက် တက်ကြွပြီး ထန်နေရတာလဲ ဆိုတာကို သူသိနေသည်။ မနေ့က သူတို့ နာရေးကိစ္စနှင့် သွားကြတော့ ဖြစ်ခဲ့ကြရသည့်အဖြစ်အပျက်တွေက အေးအေးမော် ကိုပင် ရင်ခုံ စိတ်လှုပ်ရှားစေခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ အေးအေး မော်တို့ သွားခဲ့ကြတာက စစ်ကိုင်း က အမျိုးမှာ အသုဘ မချခင် တရက်မှ သူတို့ သတင်းရသဖြင့်အမြန်သွားကြခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အမျိုးအိမ်ရောက်တော့ အမျိုးတွေ နှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး ညဘက် ကျတော့ သူတို့ အတွက် အိပ်ဖို့ ပင်နေရာ ရှာမရဖြစ်နေရသည်။ ဦးသိန်းမောင် အတွက်တော့ ခပ်ကျင်းကျင်း စတိုခန်းလေး တခုမှာ ဖျာတချပ်ခေါင်းအုံးတလုံးထားပေးထားလေသည်။ အေးအေးမော်ကိုတော့ သူ့ ဝမ်းကွဲ ညီအမ များဖြင့် အိပ်ဖို့ စီစဉ်ထားလေသည်။ ဦးသိန်းမောင်မှာ စစ်ကိုင်းအလာ ကားကျပ်ကျပ် တွင် ဖြစ်သလို လိုက်လာရသဖြင့် ခါးနာသလို ဖြစ်နေရာ ထိုအိမ်မှ ဒဏ်ကြေဆေးတောင်းပြီး အေးအေးမော်က ဦးသိန်းမောင်လှဲနေသော စတိုခန်းလေး ထဲဝင်ပြီး ဆေးလိမ်းပေးရလေသည်။

အေးအေးမော်ကို ဦးသိန်းက သမီးအိပ်ဖို့ နေရာ ရပြီလားမေးတော့ အေးအေး မော်က ဟုတ်ကဲ့ အဖေ၊ ဒါပေမဲ့ ဟိုကောင်မ ကလေး က တအားဂျီကျ တာ ငိုလိုက်ရင် လည်းမဆုံးတော့ဘူး အိပ်လို့တောင် ရပါ့မလားမသိဘူး ဟု ပြန်ပြောသဖြင့် ဦးသိန်းက သမီး အဲဒီမှာ အိပ်လို့ မရရင်လည်း ဒီအခန်းမှာပဲခေါင်းအုံးယူလာပြီးလာအိပ်လိုက်လေ။ အဖေတယောက်ထဲ ဆို နည်းနည်းတော့ ချောင်ပါတယ်။ အေးအေးမော်က အင်း ကြည့်လိုက်အုန်းမယ် အခြေအနေအရပဲ ဟု ပြောကာ ထွက်သွားလေတော့သည်။

ညဘက်ကျတော့ ထင်သည့်အတိုင်းပင် အေးအေးမော် ဝမ်းကွဲ အမ သားမှာ တဂျီဂျီ နှင့် အနားမှာ ငိုနေလေရာ အေးအေး မော်မှာ အိပ်မရတော့ ပေ စိတ်လည်းတိုလာသဖြင့် ခေါင်းအုံးကို ယူကာ ဦးသိန်း အိပ်နေသော စတိုခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ စတိုခန်းမှာ မီးမရှိသဖြင့် မှောင်မဲနေသောလည်း ဦးသိန်းဟောက်သံ သဲ့သဲ့ ကို ကြားနေရလေသည်။ အေးအေးမော်က အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့ပြီး တခြားသူတွေ လာ မနှောက်ယှက်နိုင်အောင် တံခါးကလန့် ချခဲ့ပြီး အမှောင်ထဲ စမ်းကာ သူ့အဖေဦးသိန်း ဘေးနားမျာ ခေါင်းအုံးချ ဝင်အိပ်နေလိုက်တော့သည်။

အေးအေးမော်မှာ အိပ်မက်ထဲတွင် ထွန်းလွင်က သူလီးကြီးဖြင့် ဖင်ကို လာပွတ်နေသဖြင့် ထိုလီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ နောက်တော့ လီးကြီး ကို ဂွင်းထုပေးနေရင်းဖြင့် သူ့စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်း စိုစွတ်လာခဲ့ရသည်။ ထွန်းလွင်က သူ့နို့ကြီးတွေကိုလည်းဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်မဟုတ်လား နောက်တော့ ဘယ်တုန်းက ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်နေမှန်းမသိသည့် သူအကျီအောက်မှ ဘရာဇီယာကို လှန်ပြီး နို့တွေ ကို အစို့ခံနေရတော့ သူလန့်နိုးလာတော့သည်။ မှောင်ထဲမှာ သူ့နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့နေတာခံနေရပြီး သူ့လက်ကလည်း လီးတန်မာမာကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရက်သား ဖြစ်နေသော၊ အေးအေးမော် သူ့ကိုယ်သူ ဘယ်ရောက်နေသလဲ ဆိုတာပင် ပြန်စဉ်းစားဖို့ မေ့နေသည်။ နောက်သူ့ပေါင်ကြားသို့ လက်ကြီး ဝင်လာပြီးစောက်ဖုတ်ကြိးကို ပွတ်ခြေရင်းမှ စောက်စေ့လေးကို ကလိလိုက်တော့ တကိုယ်လုံးကျင်တက်သွားရသည်။ တချိန်ထဲမှာပဲ သူ့အသိစိတ်က ဝင်လာခဲ့သည်၊ ဟင် အဲဒါ ငါ့အဖေ ပါလားဆိုသည့်အသိ။ အေးအေးမော် ရုတ်တရက် ရုန်းကာ ထိုသူ့ခေါင်းကို တွန်းပြစ်လိုက်မိသည်။

“အို.. အဖေ..သမီးလေ အဖေ၊ မှားမယ်”

ထိုသူမှာ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အေးအေးမော်ကို တက်ခွ လာသဖြင့် အေးအေးမော်က ခြေထောက်ဖြင့် ကန်လိုက်ရာ အားကနဲ့ အော်ပြိး လှိမ့်ထွက်သွားတော့၏။ ထိုအခါမှ အေးအေးမော်မှာ စိတ်ပူသွားပြီး အမှောင်ထဲ မှ သူ့ဓါတ်မီးကို စမ်းကာ ထိုးလိုက်မိတော့ သူ့အဖေ၊ ဘိုက်ကို နှိပ်ကာ တအီးအီး ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ တကယ်တော့ မှောင်ထဲ ရမ်းကန်လိုက်ရာ သူ့အဖေဘောကို ကန်မိသွားခြင်းဖြစ်လေသည်။

“အဖေအဖေ တော်သေးတာပေါ့ မှားကြတော့မလို့ တော်တော်နာနေသလား”

“အား ဖေဖေ လည်း အိပ်မက်ထဲမှာ သမီးမေမေ မှတ်လို့ကွာ၊ ရပါတယ် ဖေဖေ ဥကို ကန်မိသွားလို့ပါ ဖေဖေလည်း တောင်းပန်ပါတယ်”

အဲလို နှင့် သားအဖ နှစ်ယောက် နောက်နေ့ တယောက်နှင့် တယောက် မျက်နှာ မဆိုင်ရဲကြတော့ခြေ။ သူတို့ အိမ်ပြန်လာသည့်နေ့ က ဘတ်စကားက လည်း ဒိုင်နာကားလိုမျိုးကို လူပြည့်ကျပ်နေသဖြင့် မတ်တတ်ရပ် ကာ တိုးခွေ့စီးခဲ့ကြရသည်။

လမ်းတယောက်လုံး သူ့အဖေက အနောက်မှာနေသဖြင့် သူ့တင်ပါးကြီးတွေ အပေါ် သူ့အဖေ ၏လီးမာမာ ကြီး လာလာထောက်မိနေသည်ကို သတိထားမိနေသဖြင့် သူ့အဖေတော့ တော်တော်တင်းနေပြီး ဆိုတာသိလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ထို တင်းထားသမျှတွေကို သူ့အမေ ပေါ်သို့ ထိုညက ဖွင့်ကာ ချနေခြင်း ဖြစ်သည်ဆိုတာကို အေးအေးမော် ကောင်းကောင်းကြီး သိနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။

နောက်ပိုင်းရက်များတွင် ဦးသိန်းမောင် ၏ သူ့အပေါ် အကြည့်များ မရိုးသားသည်ကို အေးအေးမော်တယောက် အရွယ်ရောက်နေသူပီပီ သတိထားမိလေသည်။ သူကိုယ်တိုင်က လည်း သူ့အဖေနှင့် အမေတို့ လိုးနေကြသည်ကို တွေ့မြင်ရပြီး သူ့အဖေ လီးကြီးဖြင့် အလိုးခံကြည့်လျှင် ဘယ်လို နေမလဲဟု တွေးနေမိသည်။ ထို့ ကြောင့်လည်း သူ့အမေ မရှိသည့်အချိန် သူ့အဖေကို ပွတ်သိးပွတ်သတ် လုပ်ကာ လမ်းကြောင်းခင်းပေးနေမိသည်။ဦးသိန်းမောင်က လည်း တနေ့တခြား ပိုထွား လာသော အေးအေးမော်ကို တအားလိုးချင်စိတ်တွေ ပေါ်နေမိရသည်။ သို့သော်လည်း သမီးအရင်း ပေမို့ စိတ်ကို ထိန်းကာ နေနေရလေသည်။ အပေါ်ယံအပရိက ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဟု စိတ်ထဲထားပြီး သမီးက ပွတ်သီးပွတ်သပ်လာလုပ်တိုင်းသူက လည်း ဟိုကိုင်ဒီညှစ်ဖြင့် အရသာခံ နေနေမိလေသည်။

တနေ့ မှာ ဦးသိန်းက ဧည့်ခန်းတွင်း ထိုင်သတင်းစာဖတ်နေစဉ် ဒေါ်ထွေးကလည်း ဈေးသွားနေ မောင်မောင်လည်း အိမ်မှာ မရှိ၊ အေးအေးမော်က ရေချိုး ရန် ထမိန်ရင်လျှား နောက်ဖေးဘက်သွားတာ မြင်လိုက်ရသည်။ အေးအေးမော် ဖင်လုံးကြီးများ မှာ ထမိန်အောက်မှာ တလုံးချင်းတလုံးချင်းတုံခါ နေသဖြင့် တခုခု လုပ်ချင်စိတ်ပေါက်လာရသော ဦးသိန်းက

“သမီးရေ ခနလာပါအုံးကွ”

“ဘာလဲ ဖေဖေ သမီးရေချိုးမလို့”

“ခနလေး ပြောစရာရှိလို့ပါသမီးရယ် ခနထိုင်ပါအုံးဒီနားမှာ”

ဦးသိန်းက သူ့ဘေးက ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သော်လည်း အေးအေးမော်က ဦးသိန်းပေါင်ပေါ် ခပ်တည်တည်ဖြင့်ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ဦးသိန်းမှာ ရင်ထဲ လှပ်ကနဲ ပင်ဖြစ်သွားကာ အေးအေးမော်ကို အသာ လှမ်းဖက်လိုက်ရင်း၊

“သမီး အရွယ်ရောက်လာပြီ ဆိုတော့ မမှားသင့်တန်မမှားရအောင်ပါ ဖေဖေမေးစရာလေးတွေ ပြောစရာလေးတွေ ရှိလို့”

ပြောသာ ပြောနေရသာ အိစက်နေသော အေေးအးမော်၏ ကိုယ်လုံးက ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာတော့ ဦးသိန်း လီးကြီးက တင်းကနဲ မာသွားသည်။ ထိုလီးကြိးက အေးအေးမော် တင်ပါးကို ထောက်လာသည်မို့ အေးအေးမော်ကလည်း ချက်ခြင်းသိသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အရည်စို့နေလေပြီ။

“သမီးမှာ ရီးစား သနှာတွေ များ ရှိနေပလားကွဲ”

“အို ဖေဖေကလည်း သမီးက အဲဒါတွေ စိတ်မဝင်စားသေးပါဘူး”

“အင်း ဒါပေမဲ့ သမီး ကိုယ်လုံး ကိုယ်ထည်တွေက ယောက်ျားလေးတွေ အရမ်းစိတ်ဝင်စားမှာကွယ့်”

ဦးသိန်းက ပြောရင်း သူ့လက်ဖဝါးတွေဖြင့် အေးအေးမော် လက်မောင်းလုံးလုံး လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေသည်။

“အို သမီးက တော့ အဲဒါတွေ မသိပေါင် သမီးမှာ ယောက်ျား တွေ စိတ်ဝင်စားစရာ ဘာတွေများ ရှိလို့လဲလို့”

“ရှိပါပကော သမီးရယ်၊ ဟော ဒိရင်သားလေးတွေ ကို ကြည့်အုံး ဘယ်လောက်လှသလဲ”

ဦးသိန်းက ပြောပြောဆိုဆို ရင်လျှားထမိန်မှ တဝက်လောက်ပေါ်နေသော အေးအေး မော် ၏ရင်သား ညိုညိုလုံးလုံးလေးတွေပေါ် သူ့လက်ဖဝါးကြီးကို တင်လိုက်ကာ မသိမသာ ဆုပ်နှယ်လိုက်သည်။ အေးအေးမော် စောက်ဖုတ်ထဲ မှ အရည်ကြည်တွေ စွတ်ထွက်လာသည်။ ထမိန်လှန်ကာ သူ့အဖေပေါ်တက်ခွ ဆောင့်လိုက်ချင်စိတ်ကို ်မနည်းထိန်းထားရသည်၊ ထို့ကြောင့် ဦးသိန်းရင်ခွင်ကို ပိုမှီခို ဝင်လိုက်ပြီး ညုတုတု အသံလေးဖြင့်၊

“ဟွန်း သမီး ရင်က သေးသေးလေး မေမေ့လို အကြီးကြီး မှ ယောက်ျားလေး တွေ က စိတ်ဝင်စားတာပါ”

“]ဟာ ဘယ်ကလာ၊ သမီးဟာလေးတွေ က အရမ်းကို ဖွံ့ဖြိုးနေပြီ၊ ခု ဖေဖေ့လက်တောင် မဆန့်ချင်တော့ဘူး မတွေ့လား၊”

လက်မြန်လှသော ဦးသိန်းက ထမိန်ရင်လျှားကို ဖြေချလိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေး တွေ တောင်ထနေပြီ ဖြစ်သော အေးအေးမော် ရင်သား တွေကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးများ ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

“အို့ ဖေဖေ ဘာလုပ်နေတာလည်း သမီး ကိုယ်ထဲ မှာ တမျိုးကြီး”

မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ရုန်းမထွက်သွားသော အေးအေးမော် ကြောင့် ဦးသိန်းမှာ အေ။အေးမော် နို့ကြိးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ရင်း က မနေနိုင်တော့ ပဲ ငုံ့ကာ စို့လိုက်မိလေသည်။

“အို့ အဖေ့”

အေးအေးမော်က လည်း လန့်အော်လိုက်ရင်း ဦးသိန်းခေါင်းကို ဆွဲကပ်ထားလိုက်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အသက်ရှုတွေ မြန်လာကြစဉ်၊ အိမ်ရှေ့တံခါးမှ အသံကြားလိုက်ရသဖြင့် အေးအေးမော်မှာ ကမန်းကတန်းထကာ နောက်ဖေးဘက်လို့ လစ်သွားလေတော့သည်။ အေးအေးမော် ထမိန်နောက်မှာတော့ အရေစိုကွက်ကြီးတခု တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ဦးသိန်းလည်း အိမ်ရှေ့ ဈေးမှ ပြန်ရောက်လာသော ဒေါ်ထွေးထွေး သတိမထားမိလေအောင် ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်ရင်း သတင်းစာ ကောက်ကိုင်ကာ ဖတ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။

တနေ့တော့ ဒေါ်ထွေးထွေးက သူ့အမျိုး အလှုူ ရှိသည်ဟု ဆိုတာ သူတို့ မြို့ကို သွားရာ အေးအေးမော်က မလိုက်၊ မောင်မောင့် ကိုခေါ်ကာ သွားလေသည်။ အကွက်ချောင်းနေသော ဦးသိန်းက က သူတို့ လင်မယား အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲနေရင်းဖြင့် အေးအေးမော်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်လေသည်။ အေးအေးမော်က အခန်းထဲ ဝင်လာတော့၊

“သမီး အလုပ်တွေ များနေလား”

“မများပါဘူး ဖေဖေ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ဖေဖေ ခြေသလုံးတွေ တောင့်နေလို့ နည်းနည်းလောက် နင်းနှိပ်ပေးပါလားကွာ”

“ဟုတ်ကဲ့ ရတယ်ဖေဖေ”

အေးအေးမော်မှာ ရေချိုးပြီးကာစ သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားဖြင့် ဆံပင်ကို ဖားလျှားချထားလေသည်။ အေးအေးမော်ဆံပင်မှာ အလွန်ပင် အုပ်ကောင်းပြိးသန်စွမ်းလှရာ ကားစွင့်နေသော တင်ပါးနားထိ ဆံပင်ဖျားက ရောက်လေသည်။ ဦးသိန်းမှာ ပုဆိုးကို ခပ်လျှော့လျှော့လေး ဝတ်ထားပြီး ပက်လက် လှဲနေလေသည်။

အေးအေးမော်က ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ဦးသိန်းပေါင်ရင်းနားကြုံ့ကြုံ့လေး ထိုင်ပြီး နှိပ်ဖို့ ပြင်တော့ ဦးသိန်းမှာ ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်တော့ အေးအေးမော် ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်ကာ သူ့ဘေးသို့ ဆွဲလှဲချလိုက်လေသည်။

“အို ဖေဖေ ဘာလုပ်တာလဲ”

“သမီးကို ချစ်ချင်လွန်းလို့ပါကွယ်၊ ဖေဖေ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး”

“မတော်ပါဘူး ဖေဖေ သမီးတို့ မလုပ်သင့်ဘူး၊ လွတ်ပါ၊ သမီးသွားမယ် အွတ်”

မေမေမော်မှာ စကားမပြောနိုင်တော့ ဦးသိန်းက အေးအေးမော် နူတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ ဦးသိန်းပါးစပ်က အေးအေးမော် ပါးစပ်ကို မလွတ်တမ်းစုပ်နေချိန်မှာပင် အေးအေးမော် အကျႌကို ခါး အနားမှ ကိုင်ကာ အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်သည်။ အေးအေးမော် ဘရာဇီယာကိုလည့်း ကျောအောက်ကို လက်လျိုကာ ဂျိတ်ဖြုတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အေးအေး မော်မှာ လည်း ရုံးသာ ရုံးကန်နေသော်လည်း ဟိုနေ့ ကတည်းက သူ့အမေကို လိုးနေသော လီးကြီးကို မြင်ပြီး ခံချင်နေသည်မို့ ဟန်ဆောင်ရုန်းလောက်သာ ဖြစ်နေလေသည်။ ဒိကြားထဲ ဦးသိန်း ၏မာတောင်နေသော လီးကြီးက အေးအေးမော်ပေါင်လုံးကို ထမိန်ပေါ်မှ ဟိုထိုးဒီထိုး ဖြစ်နေသဖြင့် အေးအေးမော် မှာ စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်စစိုလာလေသည်။

ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ပြုတ်သွားသဖြင့် အပေါ်သိုလှန်တင် လိုက်ရာ အသားညိုသော်လည်း နေမထိသားဖြစ်သော နို့ကြီးများကတော့ ဝင်းဝါနေလေသည်။ ဦးသိန်းက ထို ဝင်းဝါ ပြီး ပြည့်ဖြိးဖေါင်းကား နေတဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ဆော့ကစားနေပြန်သည်။ အထိအတွေ့ကို မိန်းမော တွေဝေနေပြီ ဖြစ်တဲ့ အေးအေးမော် ရဲ့ ဖူးဖူးရွရွ နူတ်ခမ်းလွှာကြားထဲကို သူ့လျှာကြီး ထိုးထည့်မွှေလိုက်ရာ အေ။အေးမော် လျှာတွေကလည်း သူ့လျှာကို ပြန်လည် ရစ်ပတ်ပေးလာလေသည်။ ဦးသိန်းက အေးအေးမော် ပါးစပ်မှ သွားရည်များကို ပင် စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ အေးအေးမော်လျှာကလေးလည်း ဦးသိန်းပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ အေးအေးမော်လက်တွေက ဦးသိန်း ကျောပြင်ကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်လာခဲ့လေသည်။

နှစ်ဦးစလုံး ၏ကျိတ်ပုန်းထားရသော ရမက်ဆန္ဒတွေက အခွင့်အရေးရသည်နှင့် ပေါက်ကွဲကုန်ကြရလေပြီ။ လွတ်လပ်ပြီး ဆိပ်ကွယ်ရာတွင် ကာမ ရမက်၏ဆန္ဒကို အဆုံးစွန်ထိ ချီတက်ကြဖို့ တာစူနေကြလေပြီ။

ဦးသိန်းက အေးအေးမော်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ အပျို နို့သီးခေါင်းတွေကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး ကလေးတယောက်လို တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တော့ အေးအေးမော် နူတ်ဖျားမှ မပီဝိုးတဝါး ငြီးငြူသံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ဦးသိန်း ခေါင်းကြီးကို ကိုင်ထိန်းရင်း အေးအေးမော် ခါးလေးကော့ကာ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို လှုပ်ရှားနေမိသည်။

ဦးသိန်းက သူ့သမီး နို့တွေကို ဘယ်တလုံး ညာတလုံး တလှည့်စီစို့ပေးနေရင်းက ထထိုင်ကာ ငုံ့ကြည့်လိုက်လေသည်။ လှလိုက်တဲ့ ကောင်မလေး ဖွံ့ထားလှတဲ့ နို့ကြီးတွေ၊ သူစို့ထားလို့ သွားရည်တွေနဲ့ စိုရွဲ ပြောင်လက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေ။ သူ့ဘေးအိပ်ယာပေါ်မှာ အုပ်ကောင်းလှတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးက ဖြန့်ကျဲလို့။ ဦးသိန်းက အေးအေးမော်ရဲ့ အလှအပကို ခံစားရင်းက အေးအေးမော်ရဲ့ ထမိန်ကို ကွင်းလုံး ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အေးအေးမော်ကလည်း ချွတ်လို့ လွယ်အောင် အလိုက်သင့် သူ့ဖင်ကြီးကို ကြွပေးလိုက်သည်။

ဦးသိန်းက အေးအေးမော် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်နေတာမို့ အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ အရေတစိုစို နဲ့တွေ့လိုက်ရလေသည်။ အေးအေးမော်ရဲ့ ပေါင်လုံးတွေကလည်း ညိုမွတ်ချောမွေ့နေလေရာ ဦးသိန်းစိတ်ထဲမှာတော့ ကိုက်စားချင်လောက်အောင် ချစ်စရာကောင်းနေလေသည်။ ဦးသိန်းက အေးအေးမောင်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံ လုပ်လိုက်ပြီး အေးအေးမော်ရဲ့ ချောမွတ်နေတဲ့ ပေါင်အတွင်းသာ ဝင်းဝင်းလေးကို ပွတ်သတ်ပေးလိုက်တော့ အေးအေးမော်မှာ ဖင်ကြီးများပင်ကော့တက်လာရလေသည်။

“ဟင်းးးးးအင့် ..ဖေဖေ….သမီးယားတယ်.. မလုပ်နဲ့လေ”

ဦးသိန်းက သူမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပွတ်သပ်နေရာမှ မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းနဲ့အလယ်မှာ အကွဲကြောင်းရာလေးကို လက်ခလယ်နဲ့အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေး နေပြန်ရာ အေးအေးမော်စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းပွလာ ရလေသည်။ ဦးသိန်းက အေးအေးမော် စောက်စေ့လေးကို ဖိပြီးပွတ်လိုက်တော့ အေးအေးမော်တယောက် ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး ဦးသိန်း လည်ဂုတ်ကို လှမ်းဆွဲကာ ဦးသိန်း ပါးစပ်ကို အငမ်းမရ နမ်းစုပ်တော့သည်။ ဦးသိန်းက လည်း အေးအေးမော် ၏ဖူးရွရွ နူတ်ခမ်းအစုံကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းရင်းက အေးအေးမော် စောက်ခေါင်းတွင်းသို့ သူ့လက်ခလယ် နဲ့ ထိုးမွှေပေးနေပြန်ရာ အေးအေးမော် မှာ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ဘေးသို့ ဖြဲကားပေးလိုက်မိလေသည်။

ဦးသိန်းက အေးအေးမော် ကို နမ်းစုပ်နေရာမှ ခနခွာလိုက်ပြီးနူတ်ခမ်းချင်း ကပ်ရက် အနေအထားမှ၊

“သမီး ဖေဖေ လိုးတာ ခံချင်နေပြီလား”

ဟုမေးလိုက်သည်။ အေးအေးမော်က လည်း မျက်လုံးလေးစင်းရင်းက၊

“အင်းးးးးးးးးးးးး”

ဟု သာ အဖြေပေးနိုင်တော့သည်၊ အောက်က တော့ ခါးကို ကော့ကာ ဦးသိန်းလက်ခလယ်ကြီးသူ့စောက်ခေါင်းထဲ ပိုဝင်စေရန် ညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဦးသိန်းက အေးအေးမော်တယောက် အရမ်းခံချင်နေပြီ ဆိုတာကို သိသလို၊ သူလိင်တန်ကြီးမှာလည်း လိုးချင်စိတ်ဖြင့် တဆတ်ဆတ်တုံကာ မာထန်ပြီး ထွားလျှက်ရှိ၏။ သူ့လီးကြီးကို အေးအေးမော် စောက်ဖုတ် အဝတွင် တေ့ကာ ဒစ်ဖျားဝင်အောင် အသာထိုးထည့်လိုက်သည်။ အေးအေးမော် မျက်နှာလေးမှာ ရမ္မက်သွေးကြောင့် ရဲရဲတွတ်နီကာ ချွေးစီးလေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေ၏။ နက်မှောင်သော ဆံစလေးများကလည်း သူမ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးကို တချို့တဝက်ဖုံးအုပ်လျှက်ရှိပြီး နက်မောင်သော မျက်တောင်ကော့ကော့ကြီးများက အရည်လဲ့နေသော မျက်လုံးကို တဖျတ်ဖျတ်ရိုက်ခတ်ကာ၊ ဦးသိန်း မျက်လုံးများကို ရမက် ဆန္ဒပြင်းပြစွာဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။

ဦးသိန်းက သူ့လီးကြီးကို ဆောင့်ထိုးချလိုက်ရာ ဖြွတ်ကနဲ့ ပင်မြည်ပြီး အေးအေးမော် စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ အေးအေး မော်စောက်ပတ်မှာ မောင်မောင် တို့ ကိုထွန်းလွင်တို့ နှင့် အတွေ့အကြုံ ရှိပြီး ဖြစ်သော်လည်း ကြီးမားသန်စွမ်းလှသည့် ဦးသိန်းလီးကြီးကောင့် စေးစေးကျပ်ကျပ်ကလေး ဖြစ်နေရသည်။

ဦးသိန်းက လည်း အေးအေးမော် စောက်ပတ်လေးက ခံနိုင်ရည်ရှိမှန်းသိသည်နှင့် စထွက်တာနှင့် တဖုံးဖုံး ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ အေးအေးမော် ကလည်း အားကျမခံ ဦးသိန်းကျောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက်ရင်း သူမ ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ကားနိုင်သမျှကားရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကာကော့ကာ ဖြင့် ဦးသိန်းနှင့် အပြိုင် ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့သည်။

“……..စွပ်…..စွတ်……ဒုတ်……..ဒုတ်………”

“…..အင့်….အ……အား…..အီး…..အင့်……အား…..ကျွတ်…..ကျွတ်…

“……စွိ….စွိ…..စွတ်…..စွတ်…….”

“……အား…ဟား…..အင့်….ဟင့်…….”

ဦးသိန်း မှာ အကြိမ်များစွာ ဆောင့်ပြီးသော အခါ လီးကြီးမှာ ယားယံလာပြီး အေးအေးမော်၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအားကုန်ဆွဲပြီး အပေါ်မှနေ၍ ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြီး အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ သုတ်ရည်များကိုပြင်းထန်သော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဗြစ်ကနဲ….ဗြစ်ကနဲ……ပန်းသွင်းလိုက်လေသည်။

အေးအေးမော်၏သားအိမ်အတွင်းတွင် လည်း ပူကနဲ…..ပူကနဲခံစားလိုက်ရကာ တကိုယ်လုံးနုံးချိကာ အားအင်ကုန်ခမ်းသွားသလို နှစ်ဦးသား ပျော့ခွေသွားကြလေသည်။

“ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်”

“သမီးလည်းကောင်းတာပါပဲ ဖေဖေရယ်”