ဖြစ်သမျှအကောင်းတွေချည်းပါပဲ( အခန်း၁)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
“ရောက်လာကြပြီလား အချိန်တိကျသားပဲ ဒီနေ့ဒီအချိန် ငါ့အိမ်ကိုရောက်လာတယ်ဆိုတော့
နင် ငါပြောတာလက်ခံလို့ပေါ့ ကဲ ဒီမှာခဏစောင့်ပြီး အအေးသောက်ကြ ပြီးရင် စတိုဒီယိုထဲသွားကြမယ်”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်”
“သောက်ကြလေ သောက်ပါ အားမနာနဲ့ ကောင်လေးကိုလည်းတိုက်”
“ဟုတ် သား ယူသောက်”
မနှင်းဆီတို့သားအမိ ချိန်းထားတဲ့အချိန်ရောက်လာတယ်
ဆိုကတည်းက ကျနော်ရဲ့ပျော်ရွှင်ရင်ခုန်မှုက အတိုင်းအဆမသိ
ဖြစ်သွားတယ်။ဒီနေ့ အိမ်ကလူတွေအကုန်လုံး အပြင်ကို ကိစ္စတွေ
ကိုယ်စီနဲ့လွှတ်ထားတာမို့ အိမ်မှာ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲပင်။
ဘရမ်ဒီလေးသောက်လိုက် ကင်မရာတွေစစ်လိုက်နဲ့
မနှင်းဆီတို့သားအမိ အလာကိုမျှော်နေတာခု သူတို့ရောက်လာပြီ။
ကျနော့်ဆီလာပြီး သူတို့ဘာလာလုပ်ကြတယ်ထင်လဲဗျ။
ခင်များတို့ကိုမေးမနေတော့ပါဘူး။ကျနော်ပဲဆက်ပြောပြမယ်။
သူတို့သားအမိ ကျနော့်ဆီလာတာ ပိုက်ဆံကိစ္စနဲ့ဗျ။ မနှင်းဆီက
ကျနော့်ဆီမှာ အိမ်နဲ့ခြံအပြင် သူတို့မိသားစုပိုင်ဆိုင်သမျှအကုန်
ပေါင်နှံထားတာ နှစ်ချီနေပြီ။နှစ်ချီတာမှ ဆယ်စုနှစ်ကိုကျော်နေပြီ။
လင်ကသေ စီးပွားကလည်းမလုပ်တတ်။လင်ထားခဲ့တဲ့အကြွေးတွေ
ဆပ်ရင်းပတ်ချာလည်နေတာပေါ့။ခုချိန်မှာ ကျနော်က သူ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုမှန်သမျှကိုသိမ်းလို့ရနေပြီ။အရင်းမပြောနဲ့
အတိုးတောင်မဆပ်နိုင်လို့ အတိုးကအရင်းဖြစ်ပြီး အကြွေးလည်ပင်း
နှစ်လာတော့တာပဲ။အဲ့တော့ကျနော်က သိမ်းမယ်ဆို သူတို့သားအမိ
အထုပ်ပိုက်ပြီးဆင်းရုံပဲ။ကျနော်လည်း သိမ်းတော့မလို့ပါဘဲ။
ဒါပေမယ့် ပြီးခဲ့တစ်ပတ်လောက်က မနှင်းဆီပြောခဲ့တဲ့
စကားတစ်ခွန်းက ကျနော့်စိတ်ကိုပြောင်းလဲစေတယ်။ဒီနေ့ဖြစ်လာမယ့်ကိစ္စတွေ ပေါ်ပေါက်လာစေရတာပေါ့လေ။
မနှင်းဆီက ဘာပြောခဲ့လဲဆိုတော့
“ကိုအောင်ထွန်းရယ် ကျမတို့သားအမိကိုကယ်ပါအုန်း ကျမ ဘာပဲလုပ်ရပါစေ လုပ်ပါ့မယ် ကျမသားလေးရှေ့ရေးအတွက် ဒီအိမ်နဲ့ခြံလေးကိုတော့မသိမ်းပါနဲ့ရှင်”
ဆိုပြီးပြောလာတာဗျ။အဲ့မှာ ဘာပဲလုပ်ရပါစေဆိုတဲ့
စကားက ကျနော့်စိတ်ကိုပြောင်းလဲစေတယ်။အာ့နဲ့ ကျနော်လည်း
“နင် တကယ်ပြောတာလား ငါ ဘာပဲခိုင်းခိုင်း”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါရှင် ကိုအောင်ထွန်းခိုင်းသမျှ ကျမလုပ်ပါ့မယ်
ကျမကိုယ်ခန္ဓာကို ကိုအောင်ထွန်းဆီ ”
“ငါ အာ့မျိုးဝါသနာမပါဘူးဟ ဒါပေမယ့် နင့်သားနဲ့ငါ့ရှေ့မှာ လင်မယားလိုမျိုး ငါစိတ်ကြေနပ်စေအောင်နေပြရင် ငါ အိမ်နဲ့ခြံကို
မသိမ်းတဲ့အပြင် နင်တို့သားအမိလုပ်ကိုင်စားသောက်ဖို့ စီးပွားတစ်ခုကိုပါစီစဥ်ပေးမယ် အဲ့တော့ သေချာစဥ်းစားပေါ့ဟာ”
“ရှင် ဘယ်လို ဘယ်လို သားနဲ့ကျမ”
“ဟုတ်တယ် နှင်းဆီ နင် နင့်သားနဲ့ လင်မယားလိုလိင်ဆက်ဆံရမယ်”
“ဟင် မဖြစ်နိုင်တာရှင် ကျမတို့က သားအမိအရင်းလေ ကျမတို့
ခွေးဖြစ်သွားမှာပေါ့ မလုပ်နိုင်ပါဘူးရှင်”
“နင် အင်းစက်ဆိုတဲ့အရသာကို မခံစားဖူးသေးလို့ပါဟာ လူသိမခံဘဲ သားနဲ့အမိ အဖေနဲ့သမီး မောင်နဲ့နှမဖြစ်နေကြတာတွေ
တပုံကြီး နင်လည်းကျော်ဆွေသေပြီးကတည်းက ပြတ်လပ်နေတာပဲလေ နင့်သားက နင့်ကို ကျော်ဆွေနေရာယူပြီး ပြုစုနိုင်မှာပါ နင်သေချာစဥ်းစားနော် ဒါက နင်တို့သားအမိ တစ်ဘဝလုံးနဲ့ဆိုင်တဲ့ကိစ္စ လက်ခံရင် အရင်အတိုင်း
ဟန်မပျက်နေနိုင်တဲ့အပြင် ကြွေးမှီကိစ္စလည်း ကင်းရှင်းမယ် လက်မခံရင်တော့ နင်တို့သားအမိ လမ်းဘေးရောက်မယ် စဥ်းစား စဥ်းစားပေါ့ဟာ တစ်ပတ် အချိန်ပေးမယ်ဟာ လက်ခံမယ်ဆို နောက်အပတ် ဆန်းဒေး ဒီလိုအချိန်မှာ ငါ့အိမ်ကို
ရောက်အောင်လာခဲ့ ငါအားလုံးစီစဥ်ထားမယ် နင်စိတ်ရှင်းအောင်
စာချုပ်ပါချုပ်ပေးမယ် ငါက ဘာလုပ်လုပ် စာချုပ်စာတမ်းနဲ့
စာရင်းနဲ့အင်းနဲ့လုပ်တတ်တာ နင်သိပါတယ်”
“ရှင် ဟို ဟို ကိုအောင်ထွန်းအိမ်မှာဆို လူတွေအများကြီးရှိတာလေ”
“မပူနဲ့ ငါ့အိမ် ငါပိုင်တယ် နင်တို့သာလာခဲ့ အိမ်မှာလူတစ်ယောက်မှ
မရှိစေရဘူး နောက်ပြီး နင်တို့ဆက်ဆံကြတဲ့အခါ ငါ့ကိုတောင်
မမြင်စေရဘူး မှတ်တမ်းဘဲယူထားမှာ”
“ရှင် မှတ်တမ်းဆိုတော့ ဟို ဗီဒီယိုရိုက်မှာကိုပြောတာလားဟင်”
“ဟုတ်တယ် ဒါပေမယ့် မပူပါနဲ့ လိုင်းပေါ် မရောက်စေရဘူး
ငါသေချာသိမ်းထားမှာ ငါ ဒီမြို့မှာ နာမည်တစ်လုံးနဲ့နေတာလည်း
နင်သိပါတယ် နှင်းဆီရယ်”
“———–”
“အာ့ဆို ငါသွားမယ် တစ်ပတ်အတွင်း သေချာစဥ်းစားဆုံးဖြတ်ပေါ့”
“ဟုတ် ဟုတ် ကိုအောင်ထွန်း”
##############
ကျမ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကို ခက်ခက်ခဲခဲချခဲ့ရတာပါရှင်။ကိုအောင်ထွန်းအိမ်က ပြန်သွားကတည်းက ကျမမှာ ငူငူ ငိုင်ငိုင်နဲ့
စားလည်းဒီစိတ် သွားလည်းဒီစိတ် ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ဘယ်နှယ့်ရှင်
အိမ်နဲ့ခြံလေးပြန်ရပြီး အရင်လိုဟန်မပျက်နေသွားနိုင်ဖို့ ကျမတို့
သားအမိခြင်းပြန်ပြီး လင်မယားလိုဆက်ဆံပြရမယ်တဲ့ရှင်။
ကိုအောင်ထွန်းပြောသွားတဲ့စကားတွေက ကျမနားထဲကကို မထွက်ဘူးရှင်။သားလေးကိုလည်း ဘယ်လိုပြန်ပြောရမလဲရှင်။
သားလေးက အရွယ်ရောက်နေပေမယ့် ကျောင်းနဲ့အိမ် အိမ်နဲ့ကျောင်း စာမှစာလုပ်နေတဲ့ကလေး။သူ့အဖေမရှိတော့ထဲက
အမေဖြစ်တဲ့ကျမကို ကျမမျက်နှာ တစ်ချက်အညှိုးမခံဘဲ
မအေစိတ်တိုင်းကျနေခဲ့တဲ့ကလေး။အဲ့လို သားမျိုးလေးကို ကျမ
ဘယ်လိုများ စည်းရုံးသိမ်းသွင်းရပါမလဲဆိုတာ စဥ်းစားလို့
မရအောင်ပါပဲရှင်။
“မေမေ မေမေဘာဖြစ်နေတာလဲ ဒီရက်ပိုင်းထဲ အရင်လိုမဟုတ်ဘူး
တမှိုင်မှိုင် တစ်တွေတွေနဲ့ သားကိုပြောစရာရှိလို့လား”
“ဟင်းးးးးသားရယ် မေမေ့စိတ်ကိုဖတ်နိုင်တယ်လား ဟုတ်တယ်သား
မေမေ သားကိုပြောစရာရှိတယ် ပြောစရာဆိုတာထက် ဆွေးနွေးစရာလို့ပြောရမယ်”
“သားကမေမေ့ကို အမြဲမျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတာပဲ
မေမေရယ် မေမေ သားကို တစ်ခုခုပြောချင်နေတယ်ဆိုတာ
သားသိနေတယ် ပြောပါမေမေ သားနဲ့မေမေ နှစ်ယောက်ပဲရှိတာ
မေမေ့အရေး သားအရေးပဲလေ မေမေမပြောရင် သားဘယ်လိုသိမလဲ ”
“အင်းးးသိတတ်လိုက်တဲ့သားလေးရယ် မေမေပြောရမှာ
ခက်နေပေမယ့် ပြောစရာရှိတာတော့ပြောရမှာပဲ ”
“ဟုတ်မေမေ ပြောပါ ”
“မေမေ့မှာ သားဖေဖေချန်ခဲ့တဲ့အကြွေးတွေဝိုင်းနေတာ သားသိတယ်နော်”
“ဟုတ် သားသိပါတယ်မေမေ သားဘယ်လိုလုပ်ပေးမလဲမေမေ
သားတတ်နိုင်တာပြောပါ မေမေ့အကြွေးက သားအကြွေးပဲလေ”
“အင်းးးးး အကြွေးတွေက တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ဆပ်လိုက်
အတိုးတက်လိုက်နဲ့ လုံးလည်လိုက်ပြီး အခု အိမ်နဲ့ခြံပါ ထိုးပေးရမယ့်အနေအထား ရောက်နေပြီသား ”
“ဗျာ”
“ဟုတ်တယ်သား အကြွေးတွေက အဲ့လောက်များနေပေမယ့်
အကြွေးအားလုံး ကြေနိုင်တဲ့နည်းလမ်းတော့ရှိတယ်သား အကြွေးတွေကြေတဲ့အပြင် မေမေနဲ့သား နဂိုအတိုင်းဟန်မပျက်
နေနိုင်မယ့် နည်းလမ်းတစ်ခုတော့ရှိတယ်သား”
“ဘာနည်းလမ်းလဲမေမေ သားကူညီနိုင်လား သားကူညီနိုင်တာဆို
သား ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ လုပ်မယ်မေမေ ဒီနှစ်တွေထဲ မေမေတစ်ယောက်ထဲ စိတ်သောကရောက်နေရတာ ကြည့်ပြီး
သားစိတ်မကောင်းဘူး”
“သားပါမှရမယ့်ကိစ္စသား ဟင်းးးးးးးမေမေဘယ်လိုပြောရမလဲကွယ်
မေမေ့သားကို ဒီလိုစကားတွေ မေမေပြောမထွက်ဘူး ”
“ရပါတယ်မေမေ ပြောပါ သား ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်ပါတယ်”
“အင်းးးးးး ဟို ဟို သားရယ် သားလိင်ဆက်ဆံဖူးလား”
“ဗျာ ”
“ဖြေလေသား”
“သား မဆက်ဆံဖူးပါဘူးမေမေ သားမှာ ရည်းစားလည်းမရှိဘူး သားစိတ်ထဲမှာ မေမေပဲရှိတယ် မေမေကလွဲလို့
အခြားမိန်းမတစ်ယောက်ကို စိတ်ထဲမထည့်ဖူးပါဘူး သားတစ်သက်လုံး မိန်းမမယူဘဲ မေမေနဲ့ပဲနေမှာ ”
“သားလိင်ဆက်ဆံရမယ်သား သားလုပ်မယ်ဆိုမှ ဒီကိစ္စ အဆင်ပြေမှာ”
“ဗျာ ဘယ် ဘယ်သူနဲ့လဲဟင် မေမေ”
“မေမေနဲ့ပဲသား”
“ဗျာ ဘယ် ဘယ်လိုမေမေ”
“ဟုတ်တယ်သား မေမေနဲ့သား လင်မယားလို လိင်ဆက်ဆံပြရမှာ”
“ဟင် ဘယ်သူ့ကိုလဲမေမေ”
“အကြွေးရှင် ကိုအောင်ထွန်းကိုပဲသား သူ့ရှေ့မှာ သားအမိခြင်း
လိင်ဆက်ဆံပြရမှာ ကိစ္စအောင်မြင်မယ်ဆို အမေတို့အကြွေးတွေ
သူကိုထပ်မဆပ်ရတော့ဘဲ အိမ်နဲ့ခြံကိုမသိမ်းတော့ဘူးတဲ့ ပြီးတော့
မေမေနဲ့သား လုပ်စားဖို့ စီးပွားတစ်ခုပါ ထူထောင်ပေးမယ်တဲ့”
“အင် အာ့ဆို မေမေ မေမေသဘောတူခဲ့လားဟင်”
“ခုထိတော့ အကြောင်းမပြန်ရသေးဘူးသား သူ မေမေ့ကို တစ်ပတ်
အချိန်ပေးထားတယ် မေမေလက်ခံတယ်ဆို လာမယ့် ဆန်းဒေးမှာ
ကိုးနာရီအရောက် သူ့အိမ်လာခဲ့ပါတဲ့ မေမေတို့လာတာနဲ့ အကြွေးကိစ္စလည်း အားလုံးရှင်းပေးမယ် အိမ်ဂရံရော ဘာရော
အားလုံးကို စာချုပ်စာတမ်းနဲ့ လုပ်ပေးမယ်လို့ပြောတယ်”
“ဟင်းးးးးးးးးမေမေရယ် ဒီ ဒီကိစ္စက သားနဲ့အမိ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တဲ့ကိစ္စ မိုးကြိုးတွေပစ်ကုန်မှာပေါ့မေမေရယ်
ဦးအောင်ထွန်းကလည်းဗျာ တောင်းဆိုစရာကလည်း ဒီလောက်ရှားသလား ဒီလိုကိစ္စမျိုးကိုမှတောင်းဆိုရတယ်လို့”
“သားမလုပ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မေမေသိပါတယ်သားရယ် မေမေလည်း
လက်မခံနိုင်ပါဘူး နေပါစေလေ မေမေနဲ့သား လမ်းဘေးရောက်တော့လည်းအတူတူပေါ့”
“မဟုတ်ဘူး မေမေ မဟုတ်ဘူး သားလုပ်မယ် သားဆုံးဖြတ်လိုက်ပါ
ပြီ မေမေ့ကိုသားချစ်တယ် မေမေ ဆင်းရဲဒုက္ခ ရောက်မှာ သားစိုးရိမ်တယ် မေမေသား လိင်ဆက်ဆံလိုက်ရုံနဲ့ ဒီကိစ္စက
အဆင်ပြေမယ်ဆို သားလုပ်ပါ့မယ်မေမေ ဒါနဲ့ မေမေ မေမေကရော
ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ထားလဲဟင်”
“မေမေလည်း ဘာမှမဆုံးဖြတ်ရသေးပါဘူးသားရယ် သားဆန္ဓအတိုင်းပဲ ဆုံးဖြတ်ဖို့ မေမေစဥ်းစားထားတာပါ”
“မေမေသိလားဟင် အင်းစက်ဆိုတာ”
“ပိုးမွှားကိုပြောတာလားသား”
“မဟုတ်ဘူးမေမေ အသံထွက်ဆင်နေပေမယ့် အဓိပ္ပါယ်လုံးဝကွဲလွဲပါတယ် သားပြောတဲ့ အင်းစက်ဆိုတာ
သွေးသားရင်းချာလိင်ဆက်ဆံတာကိုပြောတာပါ”
“သားကဘယ်လိုသိလဲ”
“သားက ဒီခေတ်ရဲ့လူငယ်တစ်ယောက်ပဲမေမေရယ် ”
“သားက အာ့တွေစိတ်ဝင်စားလို့လား”
“မဟုတ်ပါဘူးမေမေ သား စာဖတ်ရင်းသိရတာပါ ဒါမျိုးတွေက
နိုင်ငံခြားမှာ တစ်ကယ်ရှိတယ် သားနဲ့အမိ အဖေနဲ့သမီး အမှုကိစ္စတွေကလည်း သတင်းစာမျက်နှာတွေမှာ ခဏခဏ တက်နေတာလေ”
“အာ့တွေက နိုင်ငံခြားမှာဖြစ်တာလေ ဒီမှာတော့ မရှိလောက်ပါဘူး”
“ရှိတယ် မေမေ မကွေးဘက်မှာ သားက အမေအပြင် သူ့ညီမကိုပါ
မဒိန်းကျင့်လို့ မအေကတိုင်တာတွေ သန်လျင်ဘက်မှာ မောင်နှမအရင်းတွေ စမ်းသပ်ရာကနေ ဗိုက်ကြီးသွားတာတွေ
အဖေက သမီးကို မဒိန်းကျင့်လို့ ဗိုက်ကြီးတာတွေ အများကြီးပဲ
အာ့တွေက တိုင်းသိပြည်သိသတင်းတွေမေမေ လူမသိဘဲ ဖြစ်နေကြတဲ့ကိစ္စတွေလည်း အများကြီးပဲ ”
“သားက အများကြီးလေ့လာထားတာပဲ”
“သားယူထားတဲ့မေဂျာက မနုဿဗေဒလေ မေမေ အဲ့တော့ လူသားတွေရဲ့ဖြစ်စဥ်ကိုလေ့လာရတာပေါ့ ခု အင်းစက်ကလည်း
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုအပါအဝင်ပေါ့ ဒါပေမယ့်ကျောင်းမှာသင်တာက
အနည်းအကျဥ်းပါပဲ သားကစိတ်ဝင်စားလို့ လေ့လာရင်း သေချာသိထားတာပါ ”
“အဲ့တော့ သားက ဒီကိစ္စကို လက်ခံမယ်ပေါ့”
“လက်ခံမယ်မေမေ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာသိပေမယ့် သားနဲ့မေမေရဲ့
ဘဝရှေ့ရေးအတွက် သားလက်ခံမယ် နောက်ပြီး သားက မေမေနဲ့ပဲ
တစ်သက်လုံးနေချင်တာ အဲ့တော့ ခုလိုကိစ္စဖြစ်လာတော့ ကွက်တိပဲပေါ့ ဦးအောင်ထွန်းကိုတောင် ကျေးဇူးတင်သေးတယ်”
“ဟင် အစကတော့ သူပဲလက်မခံဘူးဘာညာနဲ့ ခုကျ ဟွန်းးးး
သူပဲအမျိုးမျိုး”
“ချစ်လို့ပါမေမေရ မေမေပြောစကတော့ သားလက်မခံနိုင်ဘူး
ဒါပေမယ့် သားသေချာစဥ်းစားလိုက်တော့ ဒီကိစ္စက တစ်ချက်ခုတ်
သုံးချက်ပြတ်မယ့်ကိစ္စဆိုတော့ သားမငြင်းတော့ဘူးမေမေ”
“ဘယ်လို တစ်ချက်ခုတ် သုံးချက်ပြတ်လဲသားရဲ့”
“ဒီလိုလေ မေမေ သားနဲ့မေမေလည်း တစ်သက်လုံးတူတူနေရမယ်
သားသိချင်နေတဲ့ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လက်မခံနိုင်တဲ့ကိစ္စကို လူတွေ ဘာကြောင့်စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာသားကိုယ်တိုင် လက်တွေ့
လေ့လာရမယ် အကြွေးကိစ္စလည်း အားလုံးပြတ်မယ်လေ ”
“အင်းးးသားပြောတော့မှပဲ မေမေလည်း စိတ်ထဲပေါ့သွားတော့တယ်
ဒါပေမယ့် သားရယ် မေမေ့စိတ်ထဲ တွေးကြည့်လို့တောင်မရဲဘူး”
” မတွေးနဲ့ပေါ့မေမေရာ စိတ်ကိုရှင်းရှင်းထား ဟုတ်ပြီလား
သားနဲ့မေမေ ဘယ်အခြေအနေထိ ရောက်ခဲ့ပါစေ မေမေနဲ့သားက
အမြဲတမ်း သားအမိပဲ နော် စိတ်ကိုရှင်းရှင်းထား ခု ရေချိုးတော့လေ
ပြီးရင် မေမေနဲ့သား ရှောပင်ထွက်ကြမယ် စားချင်တာတွေ စားမယ်
ပျော်ပျော်ကြီးနေမယ်”
“ဟုတ်ပါပြီသားရယ် သားကလေ မေမေ့ဘဝရဲ့အလင်းရောင်ပဲ”
ကျမ သားကိုဆွဲဖက်ကာ အတင်းအကြပ်ဖက်ထားသည်။
သားကလည်း ကျမကျောကိုဖက်ကာ ငြိမ်ပေးသည်။သားအမိတွေ မပြောအပ်တဲ့စကားတွေပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောခဲ့ကြပေမယ့် ခုချိန်မှာတော့ မဟုတ်တဲ့ညှစ်ညမ်းအတွေးတွေမပါဘဲ ဖြူစင်တဲ့
သားအမိချစ်ခြင်းနဲ့ပွေ့ဖက်တယ်ဆိုတာ သားရောကျမပါ သိကြတယ်ရှင့်။ရှင်တို့ရော။
ဆက်ရန်
ဖြစ်သမျှအကောင်းတွေချည်းပါပဲ (အခန်း၂)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ကျနော် အပျော်လွန်ပြီး ခြံတံခါးတွေသော့ခတ်ဖို့သွားတာ လမ်းမှာ
ခြေထောက်နဲ့မြေကြီးမထိသလိုပါပဲ။မနှင်းဆီတို့သားအမိလည်း မိသားစုရှေ့ရေးအတွက် မဖြစ်နိုင် မဖြစ်သင့်တဲ့ကိစ္စကို လုပ်ရမယ်
ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကျနော်အိမ်ထဲဝင်လာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်နှာလေးတွေ အောက်ငုံ့ပြီးရှက်နေကြတယ်။မနှင်းဆီ သူ့သားကို ဘယ်လို စည်းရုံးလာလဲတော့ ကျနော်မသိ။သူ့သားနဲ့သူက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တော်တော်လေးချစ်ကြတာတော့
သိတယ်။မျက်စိအောက်ကကိုပျောက်မခံတာ။အရမ်းချစ်တဲ့
သားအမိကို လင်မယားအသွင်ပြောင်းဖို့က လွယ်တဲ့ကိစ္စမှ
မဟုတ်တာ။ခုက အိမ်နဲ့ခြံအပြင် လုပ်ငန်းလေးတစ်ခုပါ
ထူထောင်ပေးမယ်ဆိုတဲ့ ကြေးက နည်းမှမနည်းတာ။
ကျနော်လည်း အင်းစက်ဆိုတာကို မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ တွေ့ချင်တာကြောင့် မနှင်းဆီကို သွေးတိုးစမ်းကြည့်လိုက်တာ။ခု သူကတကယ်လုပ်ဖို့ ကျနော့်အိမ်ထဲရောက်နေပြီ။သူ့ယောကျ်ား
ဆုံးပြီးကတည်းက အလုပ်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဘာမှမတတ်တဲ့ မနှင်းဆီရဲ့လုပ်ငန်းကို ထိန်းပေးရင်း ငါးနှစ်လောက်ကြာတော့
တဖြည်းဖြည်း လွှဲယူထားတာ။လုပ်ငန်းကို တရားဝင်လွှဲပြောင်းပြီး
မနှင်းဆီကို ရှယ်ယာရှင်အနေနဲ့ပဲသူတို့သားအမိ စားဝတ်နေရေး
အတွက် ဆက်ထားပေးတာ။ဒါပေမယ့် အဲ့နောက်ပိုင်းမှာလည်း
မနှင်းဆီယောကျ်ား ကိုစံထူး ချန်ခဲ့တဲ့ အကြွေးကများလွန်းတော့
အကြွေးက အတိုးကနေအရင်းဖြစ်ပြီး အတိုးတွက်ကို
သေချာတွက်ရင် ခုနေတဲ့အိမ်နဲ့ခြံပါ သိမ်းယူလို့ရတဲ့အနေအထား။ဒါပေမယ့် သူတို့သားအမိကိုသနားတာနဲ့ မသိမ်းသေးဘဲ ဆိုင်းငံ့ထားတယ်။ဒါပေမယ့် ဟိုတစ်ပတ်က အကြွေးကိစ္စနဲ့ မနှင်းဆီနဲ့ဆွေးနွေးတော့ ကျနော်လည်းဖြစ်လာတဲ့
အခြေအနေပေါ်မှာ ပြောမိလိုက်တဲ့စကားကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို မယုံနိုင်သေးဘူး။ကျနော်လည်းအင်းစက်ဆိုတဲ့
အရာက်ိုသိချင်နေတာနဲ့ ပြောမိသွားတာ။အားတုံ့အားနာ ဖြစ်မိပေမယ့်ပြောပြီးမှတော့မထူးတော့ဘူးလေ။ပြောစရာရှိတာ
ဆက်ပြောပြီး ဒီကိစ္စတွေဖြစ်လာရတာပဲ။
“ကဲ မနှင်းဆီ ဒါ နင်တို့အိမ်ဂရံပဲ ဒါက လုပ်ငန်းအတွက်စာချုပ်
ဒီကိစ္စတွေ အားလုံးပြီးမြောက်တဲ့အခါ ဂရံလည်းပေးလိုက်မယ်
စာချုပ်လည်းပေးလိုက်မယ် ဘယ်လိုလဲ”
“ဟုတ် ဟုတ် ကိုအောင်ထွန်းသဘောအတိုင်းပါပဲ တစ်ခုပဲ ဟိုလေ
ကျမတို့က ဘယ်အချိန်လောက်အထိ ကိုအောင်ထွန်းသဘောကျ
နေပေးရမှာလဲမသိဘူးနော်”
“နှစ်ရက်ပါပဲ ငါ နှစ်ရက်ပဲအချိန်ယူမယ် နင်တို့သားအမိ အိမ်ကို
မပြန်လို့ဖြစ်လား”
“ဖြစ် ဖြစ်ပါတယ်ရှင် ကျမတို့ အိမ်ပိတ်ပြီးထွက်လာတာပါ
ဒါပေမယ့် ကိုအောင်ထွန်း အိမ်ကလူတွေကရော”
“စိတ်မပူနဲ့ တအိမ်လုံးမှာငါကလွဲပြီးဘယ်သူမှမရှိဘူး အားလုံးကို နယ်ပြန်ခိုင်းတဲ့သူခိုင်းထားတယ် သမီးကလည်း သူ့အမေဆီမှာ ကျောင်းပိတ်တုန်းနေမှာ ဒီနှစ်ရက်အတွင်းဘယ်သူမှလာမှာ
မဟုတ်ဘူး နောက်ပြီးဒီကိစ္စကလျိုဝှက်အပ်တဲ့ကိစ္စ ဖြစ်တဲ့အပြင် နင်တို့သားအမိရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် ငါကလွဲပြီး အခြားလူကို
မသိစေရဘူးလို့ကတိပေးတယ် ငါမှတ်တမ်းယူတယ်ဆိုတာကလည်း
အင်းစက်ဆိုတဲ့ သွေးသားရင်းခြာဆက်ဆံမှုတစ်ခုကို ငါမျက်မြင်
တွေ့ချင်လို့ပဲ ဒါကြောင့်လည်း ဒီကိစ္စကို ပိုက်ဆံသိန်းပေါင်းများစွာ
ရင်းရတာပဲလေ ကဲ စကားလည်းပြောလို့ကောင်းတယ် စကြမလား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့”
“ကဲလာကြ နင်တို့ရဲ့လုံခြုံရေးအတွက် ငါ့အိမ်မှာ ငါကလွဲပြီး
ဘယ်သူမှမသိတဲ့အခန်းကိုသွားကြမယ် ငါတော့အတော်လေး
စိတ်လှုပ်ရှာမိတယ် နင်တို့ရော”
“ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲရှင် ”
သူတို့သားအမိကို အိမ်လယ်က ကျနော့်စာကြည့်ခန်းလေးထဲ
ခေါ်သွားသည်။
“အော် ခဏ ခဏလေး ငါတို့ ဓာတ်ပုံလေးရိုက်ချက်လို့ ”
ကျနော် လည်ပင်းလွယ်ထားတဲ့ကင်မရာကိုဖွင့်ပြီး မနှင်းဆီတို့
သားအမိကိုဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။သူတို့က ရှက်သလို ရွံ့သလိုလိုနဲ့
ဖြစ်နေလို့ မနည်းအိုက်တင်ထုတ်ခိုင်းရသည်။လိုသလို ပြောပြီး
ဓာတ်ပုံကိုပို့စ်အမျိုးမျိုးရိုက်နေလို့ အချိန်နည်းနည်းကြာသွားသည်။
တဖြည်းဖြည်း မနှင်းဆီတို့သားအမိလည်း ရဲတင်းလာကြပြီး
နှုတ်ခမ်းခြင်းထိကပ်တဲ့အထိဖြစ်လာသည်။ ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးတော့ စာအုပ်စင်နောက်ကလျှိုဝှက်တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။
“ကလစ် တီတီတီ”
“ကဲလာကြ ဒီကနေမြေအောက်ခန်းကိုဆင်းကြမယ် ဒီစာကြည့်ခန်းကို ဒီအိမ်မှာ ငါကလွဲပြီး ဘယ်သူမှမဝင်ရသလို
ဒီမြေအောက်ခန်းရှိတာတောင် ဘယ်သူမှမသိကြဘူး ငါစိတ်အရမ်း
ပင်ပန်းတဲ့အခါမှာ အနားယူတဲ့နေရာလေးပေါ့ ပြင်ပကမ္ဘာနဲ့
ဆက်ဆံမှုကင်းမဲ့တဲ့နေရာလေးပေါ့ နင်တို့ရဲ့လျှိုဝှက်ချက်ကို
ငါသိရတော့ဖြစ်သလို နင်တို့ရဲ့လုံခြုံရေး ဆက်ဆံမှု ဂုဏ်သိက္ခာ
အားလုံးကို ထိန်းသိမ်းထားပေးမယ့်နေရာလေးတစ်ခုပေါ့”
ကျနော်တို့သုံးယောက် မြေအောက် ပေနှစ်ဆယ်မှာရှိတဲ့
မြေအောက်ထပ်ကို ဓာတ်လှေကားလေးနဲ့ဆင်းလိုက်သည်။
ဒီအိမ်ဆောက်တုန်းက မြေအောက်ထပ်လေးကို လူမသိသူမသိ
ခိုးဆောက်ထားခဲ့တာ။ဥရောပက ဗုံးခိုကျင်းတွေလို စတိုင်မျိုး
ဆိုပေမယ့် ခေါတ်မှီတဲ့ပုံစံနဲ့ဆောက်ထားခဲ့တာ။ကျနော်အရင်က
ဥရောပမှာ ငါးနှစ်ကျော်နေခဲ့ဖူးတော့ မြေအောက်အိမ်တွေ ဗုံးခိုကျင်းတွေအကြောင်း လေ့လာဖူးတယ်။နေခဲ့ဖူးတယ်။အဲ့တော့
ဒီပြန်ရောက်တော့ ဟိုက မြေအောက်အိမ်တွေ ဗုံးခိုကျင်းတွေနဲ့
ပတ်သတ်ပြီး ကျွမ်းကျင်တဲ့အသိမိတ်ဆွေတွေကို ဒီအလည်ခေါ်ပြီး
မြေအောက်အိမ်ကို စိတ်တိုင်းကျဆောက်ခဲ့တာ။ဥရောပနဲ့ မြန်မာ့
အငွေ့အသက်ပါ ပေါင်းစပ်ပြီးဆောက်ထားတာ။အထဲမှာ တစ်လလောက် ခိုအောင်းနိုင်တဲ့ရိက္ခာထားတဲ့နေရာ အပြင် အိမ်တစ်အိမ်စာဖွဲ့စည်းပုံမျိုးကိုဖန်တီးထားတယ်။ပြောရမယ်ဆို
ဘေးအန္တရယ်တစ်ခုခုကြုံလာရင် မိသားစုတစ်စု
အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်မယ့် ကျနော်ရဲ့နောက်ထပ်
အိမ်တစ်အိမ်ပါပဲ။
“ကလင်”
“ရောက်ပြီ ”
“တီတီတီ ကလစ် ကျွီ ”
“ကဲ မြေအောက်နန်းတော်လေးက ကြိုဆိုပါတယ် မနှင်းဆီ နင်တို့သားအမိက ဒီဆယ်နှစ်ကျော်အတောအတွင်း ပထမဆုံးရောက်လာတဲ့ အထူးဧည့်သည်တွေပဲ နင်တို့သားအမိ ဒီတံခါးကနေဝင်လိုက်တာနဲ့ သာမန်သားအမိမဟုတ်တော့ဘူးနော် ချစ်သူလင်မယားလို လိင်ဆက်ဆံကြမယ့် လိုးကြဆော်ကြမယ့်
သားအမိတွေအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားပြီ ”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ဒါပေမယ့် စကားအပြောအဆိုကိုတော့ သားအမိတွေလိုပဲ
ပြောဆိုစေချင်တယ် ဒါမှ သားနဲ့အမိ လိုးကြ ဆော်ကြတယ်ဆိုတာ
ပိုပြီးပေါ်လွင်မှာ နောက်ပြီး နင်တို့သားအမိ ငါဒီမှာ ရှိနေတယ်လို့
မသတ်မှတ်ဘဲ ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာသာလုပ်ကြဖို့လည်း ပြောချင်တယ်”
ကျနော့်ရဲ့ ခေါတ်မှီပြီး မြန်မာ့အငွေ့အသက်တွေထုံမွှန်းနေတဲ့
မြေအောက် နန်းတော်လေးရဲ့ အဝင်ကနေ အထဲကိုကြည့်ပြီး
မနှင်းဆီတို့သားအမိ အံ့သြမှင်သက်နေသလို တံခါးပေါက်ကနေ
ခြေတစ်လှမ်းလှမ်းလိုက်တာနဲ့ သားအမိဆိုတဲ့စည်းကနေ ကျော်လွန်ပြီး စည်းအပြင်က သားအမိဖြစ်လာတော့မှာမို့ တံခါးရှေ့
ခြေစုံရပ်ပြီးစဥ်းစားနေကြဟန်တူသည်။ကျနော် ကင်မရာနဲ့
စနက်ရှော့လေးတွေ တဖျတ်ဖျတ် ရိုက်နေတုန်း အိမ်ကိုစရောက်လာ
ကတည်းက ငြိမ်သက်နေတဲ့မနှင်းဆီသား နောင်နောင်ထူးဆီမှ
အသံထွက်လာကာ လှုပ်ရှားလာသည်။
“အမေ ဘာပဲဖြစ်လာဖြစ်လာ အမေက သားရဲ့ထာဝရအမေပါပဲ
သားနဲ့တူတူရဲရဲကြီး ရင်ဆိုင်ဖြတ်သန်းကြမယ်လေ”
“ဟုတ်ပါပြီသားရယ် ”
“ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်”
နောင်နောင်ထူးက သူ့ထက် ခေါင်းတစ်လုံးနိမ့်တဲ့ သူ့အမေ မနှင်းဆီခေါင်းလေးကို မေးဖျားကနေဆွဲမော့ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို
ငြင်ငြင်သာသာစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ကျနော့်လက်က ဒါမျိုးကျ
မနှေးဘူးလေ။သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ အကြင်နာအနမ်းလေးတွေကို
အမိအရပဲရိုက်ကူးလိုက်သည်။
“ချစ်တယ်အမေ”
“အမေလည်းချစ်တယ် သားရယ်”
သူတို့သားအမိ အနမ်းရေလျင်ကြောမှာ တော်တော်ကြာကြာလေး
နမ်းရှိုက်နေကြပြီးမှ နှုတ်ခမ်းခြင်းခွာလိုက်ပြီး ကျနော့်ကို
ကြည့်လာကြသည်။
“ဒီမြေအောက်နန်းတော်လေးက ဒီနေ့နဲ့မနက်ဖြန်အတွက်
ကျနော့်တို့သားအမိရဲ့ သီးသန့်ကမ္ဘာလေးပေါ့နော် ဦး”
“ဟုတ်တယ် ကောင်လေး လာ မင်းတို့သားအမိ နေရမယ့်အခန်း
ပြမယ် ခုချိန်ကစပြီး မင်းတို့စိတ်တိုင်းကျနေပေတော့ ငါကတော့
မှတ်တမ်းတင်မယ် အခန်းထဲကို မင်းတို့ခွင့်ပြုချက်ရမှ ငါဝင်မယ်
စစခြင်းမှာ မင်းတို့သားအမိလွတ်လပ်အောင်ပေါ့”
“ဟုတ်ကဲ့ပါဦး”
ကျနော်ရှေ့ကနေပြီး သူတို့သားအမိ နေရမယ့်အခန်းကို
လိုက်ပြသည်။သူတို့အတွက်အထူးစီစဥ်ထားတဲ့အခန်းလေးလေ။
ရေချိုးခန်းအိမ်သာတွဲလျက်ပါတဲ့ အခန်းလေးပါပဲ။ဒီမြေအောက်ထပ်မှာဒီလိုအခန်းမျိုး သုံးခန်းရှိတယ်လေ။မနှင်းဆီနဲ့
ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က စကားပြောပြီးကတည်းက ဒီအခန်းကို လျှိုဝှက်ကင်မရာတွေ ထောင့်ပေါင်းစုံကနေအလုံးစေ့
တပ်ထားလိုက်သည်။ရေချိုးခန်းပါမကျန် နေရာစုံတပ်ထားသည်။ကျနော်က ကွန်ပျူတာထဲကနေ အခြားတစ်နေရာကနေ အေးဆေး
ထိုင်ကြည့်နေရုံပဲ။သူတို့ဘေး ကျနော်ထိုင်ကြည့်နေရင် မရဲဘဲတွန့်ဆုတ်နေကြမှာစိုးလို့ ခုလိုစီစဥ်ထားလိုက်တာပါပဲ။
“ကဲ လိုတာပဲရှိရှိ ပြောချင်တာပဲရှိရှိ ကုတင်ဘေးက ဖုန်းကနေ
နံပါတ်တစ်ကိုသာနှိပ်ပြီးခေါ်လိုက် ငါရောက်လာမယ် ”
အခန်းတံခါးဖွင့်ပေးပြီး ကျနော် ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်သည်။
မကြာခင် ကြည့်ရတော့မယ့် သားအမိအရင်း လိုးဆော်မယ့်ပွဲကို
ဖန်သားပြင်ပေါ်ကနေ တိုက်ရိုက်ကြည့်ရှု့ဖို့ လက်တော့ကိုဖွင့်ကာ
ဧည့်ခန်းကတီဗွီနဲ့ချိတ်လိုက်သည်။ဖန်သားပြင်ပေါ်မှာ မနှင်းဆီတို့
သားအမိရဲ့လှုပ်ရှားမှုပုံစံတွေကို ထောင့်ပေါင်းစုံကနေချိန်ထားတဲ့
ကင်မရာတွေ တစ်ကွက်ခြင်းစီပေါ်လာသည်။အဲ့ထဲကမှ ရှေ့တည့်တည့်က ရိုက်နေတဲ့မြင်ကွင်းကို အကြီးချဲ့လိုက်သည်။
ရေခဲသေတ္တာထဲက ချိစ် တပြားနဲ့ ဘရမ်ဒီပုလင်းလေး
ရေခဲစိမ်ထားတာတဲ့ပုံးလေးယူပြီး ဆက်တီပေါ်တင်ကာ ငှဲ့လိုက်သည်။ ရေခဲလေးထည့်ပြီး မွှေပြီးတစ်ငုံစုပ်ယူသောက်သည်။
သောက်ရင်း သူတို့သားအမိကို အာရုံပြန်စိုက်တော့
သူတို့သားအမိက ကုတင်ဘောင်မှာတင်ပလွှဲထိုင်နေကြသည်။
အသံကိုမြုမလုပ်ဘဲ ဖွင့်ထားလို့သူတို့စကားပြောတာနဲ့အသံကို ချက်ခြင်းကြားရမှာဖြစ်သည်။အီးယားဖုန်းကိုဘလူးတုနဲ့ချိတ်ပြီး နားမှာတပ်ထားလိုက်သည်။သူတို့ခုထိအသံမထွက် မလှုပ်မယှက်
ထိုင်နေကြသေးလို့ ဘာသံမှမကြားရတာဖြစ်သည်။
“အမေ သားအရင်ဆုံး အမေကို ကန်တော့ချင်တယ် ဘာအပြစ်ပဲရှိရှိကြေပါစေအမေရယ် ခွင့်လွှတ်ပါ”
“ခွင့်လွှတ်ပါတယ် သားရယ် သားအပြစ်မှမဟုတ်ဘဲ အမေနဲ့သား
စိတ်တူကိုယ်တူ ဆက်ဆံကြမယ့်အရာပဲလေ သားပြောသလိုပဲလေ
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားက အမေရဲ့ထာဝရသားပဲ”
နောင်နောင်ထူးက သူ့အမေရှေ့ ဒူးလေးထောက်ပြီး ခြေဖျားကို
မျက်နှာအပ်ပြီး သေချာကန်တော့နေသည်။ဦးသုံးကြိမ်ချပြီးတော့
သူ့အမေ့ ခြေဖမိုးမို့မို့လေးကို နမ်းရှိုက်ရင်းအနမ်းတွေ အပေါ်ကို
ရွေ့လာသည်။မနှင်းဆီထဘီကလည်း ခြေဖျားကနေ တဖြည်းဖြည်း
အပေါ်ကိုလန်တက်လာသည်။
“အို သား ခြေထောက်တွေကိုမနမ်းနဲ့လေ”
“ချစ်လို့ပါအမေ အမေ့ကိုလေ သား ခေါင်းကနေ ခြေဖျားအထိ
ချစ်တယ် သား နမ်းပါရစေနော်”
“ဟင်းးး နမ်းပါသားရယ် အမေ့ကိုသားပိုင်ပါတယ် သားဘာလုပ်လုပ် အမေ ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံယူဖို့အသင့်ပါပဲ”
တော်ရုံမိန်းမမျိုးတော့ အရည်ပျော်သွားစေမယ့် အပြောအဆိုနဲ့
အပြုအမှုကို နောင်နောင်ထူးလုပ်နေတာဗျ။ကျနော့်ကြောင့်
သူတို့သားအမိရှေ့ရေးကြောင့် လုပ်ရတဲ့ဆက်ဆံမှုတစ်ခုဆိုပေမယ့်
အလောတကြီး ပြီးပြီးရောပုံစံနဲ့မဟုတ်ဘဲ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့ချစ်သူကို
အမြတ်တနိုးနဲ့ နမ်းရှုံ့ပြီး ခွင့်တောင်းနေတဲ့ပုံစံပြုလုပ်သည်။
မနှင်းဆီကလည်း သားအပေါ်ချစ်တဲ့စိတ်တွေယိုဖိတ်နေတဲ့
အကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးသူ့သားခေါင်းကိုကိုင်ကာ ကုန်းပြီး မျက်နှာအနှံ့နမ်းပေသည်။ကျနော်ကြည့်ရင်းသူတို့သားအမိကိုတောင်
အားကျလာသည်။နောင်နောင်ထူးက သူ့အမေထဘီကို ခါးကနေဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်ကာကုတင်ဘေးမှာ
ပုံထားလိုက်သည်။ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်နေတဲ့ မနှင်းဆီပေါင်တံလေးတွေ
ဘွားကနဲပေါ်လာပြီး ခါးကပင်တီကိုပါ နောင်နောင်ထူးက ဆက်ချွတ်နေသည်။
“အမေ သားဆက်ချွတ်မယ်နော် သား အမေ့ရဲ့ကိုယ်လုံးတီးအလှကို
မြင်ဖူးချင်လို့”
“အင်း ချွတ်လေသား သားလည်းချွတ် ထ အမေလည်း သားကို
တစ်လှည့်ချွတ်ပေးမယ်”
မနှင်းဆီဖင်ကြွပေးပြီးချွတ်ရလွယ်ကူအောင် နေပေးသည်။ပြီးတော့
မတ်တပ်ရပ်ပြီး အပေါ် အကျီ်နဲ့အတွင်းခံ ဘရာစီယာကိုပါချွတ်ခံ
သည်။သားတစ်ယောက်အမေလို့ မထင်ရလောက်အောင် မနှင်းဆီရဲ့
ကိုယ်လုံးသွယ်သွယ်က အရှိုက်အဖိုအသီးသီးနဲ့လှပနေဆဲ
ရှိသေးသည်။မကြီးမသေးနို့နှစ်လုံးကလည်း တင်းတင်းရင်းရင်းပဲ
ရှိနေအုန်းမည်ထင်သည်။ဝမ်းဗိုက်က မပူဘဲ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့
အပျိုလေးတစ်ယောက်လိုပဲရှိနေသေးသည်။ဖင်အိုးကလည်း
သူ့အရပ်နဲ့လိုက်သည်။ဝိုင်းဝိုင်းကိတ်ကိတ်လေး နောက်ကို
ကော့သယောင်ယောင်ရှိနေသည်။ပေါင်ကြားက မိန်းမကိုယ်
အဖုတ်ကတော့ အမွှေးလေးတွေခပ်စုစုပေါက်နေတဲ့စည်းခုံမို့မို့
အောက်မှာ ပျောက်နေသည်။နို့ပေမယ့် ကျနော်လည်း မိန်းမတွေနဲ့
ကြုံတွေ့ဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံအရ မနှင်းဆီပစ္စည်းက မသေးဘူးဆိုတာ ခန့်မှန်းမိသည်။
သူ့ယောကျ်ားစံထူးဆုံးပြီးကတည်းကယောကျ်ားအထိအတွေ့နဲ့
ကင်းကွာနေသလို စံထူးရှိတုန်းကလည်းမိန်းမကို ရိုရိုသေသေ
လိုးခဲ့တယ်ထင်သည်။အပျိုလေးနဲ့မခြား သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့
လှပနေဆဲရှိနေသေးသည်။
ဆက်ရန်
