အခန်း ၅။
(၅-၁)
ဖြိုးကိုကို နှင့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး တို့ သားအမိ နှစ်ယောက် နာရေးမှ အပြန် လမ်း နေပြည်တော် က ဟော်တယ် တစ်ခု မှာ နှစ်ရက် တိတိ တည်းပြီး လိုးကြ ဆော်ခဲ့ ကြသည်။ ထို့ကြောင့် လည်း နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အရှက်ကုန် သွားသည့် အပြင် တစ်ဦး နှင့် တစ်ဦး လည်း ပွင့်လင်း မှု ရလာခဲ့ကြသည်။
ဖြိုးကိုကို အတွက် တော့ အံ့အားသင့် စရာ အဖြစ်အပျက် မှာ သူ့ ဖခင် နှင့် သူ့ အမကြီး တို့ သားအဖချင်း ဖြစ်နေ ခဲ့ကြသည်ဆိုတာရယ်။ သူ့ ဖခင်ကိုယ်တိုင်က သူနှင့် သူ့ မေမေ တို့ အဖြစ်ကို အားပေး အားမြှောက် ပြုခဲ့သည် ဆို တာကို သူ့ မေမေ ဆီ မှ သိခဲ့ ရလို့ ပဲ ဖြစ်လေသည်။
ဖြိုးကိုကို အတွက် နောက် သတင်း တစ်ခု ကတော့ သူ့ ရီးစား မီးမီးမင်းမောင် လည်း သူမ အဖေ ဦးမင်းမောင် နှင့် ဖြစ်နေကြပြီ ဆိုတာ ဖြစ်လေသည်။ ထိုသတင်းကိုသူ အိမ်ပြန်မရောက်ခင် လမ်းမှာ ကတည်းက မက်ဆေ့ ရခဲ့ သည်မို့ အလွန်ပင် စိတ်လှုပ်ရှား နေခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့်လည်း အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် မီးမီးမင်းမောင် ကို တွေ့ ဖို့ ချိန်းလိုက်သည်။ မီးမီးမင်းမောင် အိမ်မှာ မိဖ များ မရှိသည့် အချိန် တွေ့ ကြကာ၊ မီးမီးမင်းမောင် အခန်း မှာ ချစ်မုန်တိုင်း ထန်ကြလေသည်။ နှစ်ဦးသား စကား တောင် သေခြာ မပြောဖြစ်ပဲ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အမဲဖျက်သလို အသဲအမဲ အဝတ်အစား တွေ ဆွဲချွတ်ပြီး မီးပွင့် မတတ် လိုးဆော်မိကြသည်။ မုန်းတိုင်း စဲ သွား တော့ မှ သာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး ဖက်ထားရင်း က စကား ပြောဖြစ်ကြလေသည်။
“မီး ရယ် ကိုကို တို့ အဖြစ်က မယုံနိုင်လောက်အောင် ပဲနော်၊ အောကား ရိုက်ရင်တောင် မှ ရနိုင်လောက်တယ်”
“ဟုတ်ပ ကိုကို ရယ်။ ကိုကို့ မေမေ ကို လိုးရတာ နဲ့ မီး ကို လိုးရတာ ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းလဲဟင်”
“ဘယ်လို ပြောရမလဲ ကွာ၊ မီးကို လိုးရတာ က စောက်ပတ်လေး စေးစေးကျပ်ကျပ်လေး၊ နို့တွေ ဖင်တွေ က တင်းတင်းရင်းရင်း အိတုံ နေတာ၊ အရမ်းကောင်းတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ မေမေ့ ကို လိုးရတာကျတော့ ကိုယ့် အမေ အရင်းကို လိုးနေရတယ် ဆိုတဲ့ ဖီးက ဘယ်ဟာနဲ့ မှ နှိုင်းယှဥ် လို့ မရဘူးလေ။ စောက်ဖုတ်က လည်း မီးလောက် မကျပ်ဘူး။ နို့တွေ က မီးထက် ကြီးပေမဲ့ တင်းတင်းရင်းရင်း မရှိဘူး။ ဖင်လုံး ကြီးတွေ ကလည်း အဲလိုပဲလေ။ မီးကျတော့ ရော ပြောပါအုံး ၊ မီး ဖေဖေ လိုးတာနဲ့ ကိုကို လိုးတာ ဘယ်သူက ပိုကောင်းလဲ၊ ”
“ကိုကို က မီးပြောချင်တာကို ပြောလိုက်သလိုပဲ။ မီး လည်း ဒက်ဒီ အလိုးခံရတဲ့ အခါ မှာ ဖြစ်တဲ့ ဖီးလ် က တစ်မျိုးပဲ ၊ ကိုကို့ လို သန်သန်မာမာ သက်လုံ ကောင်းကောင်း မဟုတ်ပေမဲ့ ဖီးလ်က တော့ ကောင်းနေတယ်။ ကိုကို နဲ့ ကျတော့ မီး ရဲ့ အသွေးအသား တွေ ယားယံ မှု တွေ က ပြေပျောက် ရတယ်ပေါ့၊ အနှစ်ချူပ်ရရင် တော့ တစ်ယောက် တမျိုး စီ ပေါ့ ကိုကို ရယ် ”
“မီး နဲ့ မီး ဖေဖေ တို့ လိုးကြတာကို ကိုကို ချောင်းချင်တယ်ကွာ ”
“မီးလည်း အတူတူပဲ ၊ ကိုကို နဲ့ ကိုကို့ မေမေ တို့ လိုးကြတာကို ချောင်းချင်တယ် အဟိ”
“အင်း အလွယ်ဆုံး နည်း က ကိုကို တို့ ဖုံး နဲ့ ဗီဒီယို ရိုက်ထားပြီး ဖလှယ်ကြ တာပဲ၊ အဟီး၊ တကယ် လူကိုယ်တိုင် ချောင်းဖို့ ကတော့ ကိုကို တို့ နှစ်ယောက် တကယ် မင်္ဂလာဆောင်ပြီးကြရင် တော့ ဖန်တီးဖို့ သိပ်မခက်လောက် ဘူး ထင်တာပဲ”
“အင်း အဲလို ပဲ လုပ်ကြတာပေါ့ ကိုကို ”
…………………………………..
ဖြိုးကိုကို တို့ အိမ်ပြန်ရောက်သည့် ညမှာပင် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နှင့် ဦးကိုကို တို့ အိပ်ခန်းတွင်း မှာ တီးတိုး စကား ပြောကြသည်။
“သား နဲ့ တော်တော် မှ ပျော်ခဲ့ ကြရဲ့လား”
“အမယ် ကိုနော် မေ့ ကို ချည်း လာမေး မနေနဲ့ သူကျတော့ ရော၊ သမီးကြီး နဲ့ တော်တော် မှ ကဲ ဖြစ်ကြရဲ့လား၊ ဟွန့် သမီးငယ် ရိပ်မိသွား မယ်လို့ သတိပေးထားတယ်နော်”
“မရိပ်မိလောက် ပါဘူးကွာ၊ သမီး ကြီး ကတော့ သူ့ မောင်လေး နဲ့ သူ့ အမေ လိုးနေကြပြီ လို့ ဆိုတော့ အရမ်းကို အံ့သြ နေတယ်”
“ဟင် ရှင်နော် ခက်တော့ တာပဲ ၊ ဘာဖြစ်လို့ သမီးကြီး ကို သွားပြောရတာလည်း။ ကျူပ်တော့ ရှက်တာနဲ့ သေတော့ မယ်။ သမီးကြီးကို ဘယ်လို မျက်နှာပြရမှာလဲ”
“အိုကွာ သမီးကြီး က ကိုယ်နဲ့ လိုးနေတာပဲဟာ၊ ဘာမှ မျက်နှာပူစရာ မလိုပါဘူး ဘဲစား ဘဲချေ ပဲဟာ”
“မိန်းမ တွေ က ရှင်တို့ ယောက်ျား တွေ လို မဟုတ်ဘူး ရှင့်၊ တစ်ယောက် နဲ့ တစ်ယောက်က သိသာသိစေ မမြင်စေ နဲ့ ဆိုတာ မျိုး များတယ်၊ ယောက်ျား တွေ ကသာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဂုဏ်ပြိုင် ပြောကြတာ”
“အခု ဟာ က အဖေ နဲ့ သား ကွ၊ သူငယ်ချင်း မှ မဟုတ်တာ ဘယ်လို ဂုဏ်ပြိုင်ပြောလို့ ရမှာလည်း။ အဲဒါတွေ ထားလိုက်ပါတော့၊ နောက်နေ့ည မေ့ သား ဒီလာအိပ်ချင်ရင် ခေါ်လိုက်လေ၊ ကို သမီးကြီး အခန်း သွား အိပ်ပေးပါ့မယ်”
“အမလေး သူက သဘောအရမ်းကောင်းပြနေပြန်ပါပြီ။ သူသွားချင်တာနဲ့ သူများကို လာပြီး တွန်းပေးနေတယ်။ သွားချင်လည်း သွား ပါတော်၊ ကျူပ် သားကို ခေါ် အိပ်ပါ့မယ် ဟွန့်”
“အင်း ဒီနေ့ တော့ သားလိုးထားတဲ့ သူ့ အမေ ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ကို ဘယ်လို နေလဲ လိုးကြည့်ချင်သေးတယ် အဟိ”
“လုပ်လေ၊ သမီးကြီးကို လိုးထားပြီးတဲ့ ဒီလီး က ထောင်ရော ထောင်နိုင်သေးရဲ့ လား ကြည့် တာပေါ့ ဟဟ”
တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် သား နဲ့ သမီး တို့ဖြင့် အချင်းချင်း ပေးစား ကြရင်း နှင့် သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်တွေ ထလာကြသည်။ ထိုညက မလိုးဖြစ်တာ ကြာနေပြီ ဖြစ်သော လင်မယား နှစ်ယောက် တချီ လိုး ဖြစ်လိုက်ကြလေသည်။
………………………………..
ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုး နှင့် ဖြိုးကိုကို တို့ အိမ်ပြန်ရောက်ကြပြီး တော့ သူတို့ အိမ်တွင်း မှာ အပေါ်ယံ ကြည့်လျင် တော့ ဘာမှ မထူးခြားသလို ပင်။ လူတိုင်း ၏ စိတ်ထဲ မှာ တော့ တမျိုးစီ ခံစားချက်တွေ ပြောင်းလဲ နေကြလေပြီ။ အားလုံး ကလည်း အလုပ်ကိုယ်စီ နဲ့ မို့ မနက်မိုးလင်း မှ ညနေ ပြန်ရောက်ကြသည့် အချိန်ထိ က အလုပ်နဲ့ ကိုယ် ရှုတ်နေကြသည်။ ညနေပိုင်း ထမင်းစား ပြီး ချိန်လည်း အလုပ်မှ ပင်ပန်းလာကြသဖြင့် ဧည့်ခန်းတွင်း တီဗီ ခနတဖြုတ်ထိုင် ကြည့်ကြပြီး ကိုယ့် အိပ်ခန်းကိုယ်ဝင် ကာ အနားယူ အိပ်စက် ကြလေသည်။
တပတ်ခန့် ကြာတော့ ထိန်းသိမ်း ထားရသည့် ဆန္ဒတွေ က ပြန်လည် နိုးကြွ လာကြပြန်လေသည်။
“မေမေ ရယ် သား တို့ တနေရာရာ မှာ နှစ်ယောက် ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အတူတူ နေကြရအောင် ဗျာ”
“ဘယ်လို နေရာလဲ သားရဲ့”
“ဟော်တယ် တစ်ခုခု ပဲ ဖြစ်ဖြစ် သား သူငယ်ချင်း အိမ်တအိမ် မှာ ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့”
“ဟယ် မဖြစ်ပါဘူးကွယ်၊ မေမေ လန့်ပါတယ်”
“သား က အရမ်း လွမ်းနေပြီ မေမေရဲ့”
“ဟဲ့ မလုပ်နဲ့ လေ တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွား မှ ဒုက္ခရောက်နေမယ်”
“ဘယ်သူ မှ မမြင်ပါဘူး မေမေ ရဲ့ ”
ဖြိုးကိုကို တို့ သားအမိ နှစ်ယောက် အဝတ်လျော်စက် နားမှာ ရပ်လျက် စကားပြောနေကြတာ ဖြစ်သည်။ အိမ်မှာ လူစုံသော သောကြာညနေ ခင်းမို့ အသံကို ထိန်းကာ ပြောနေကြသည်။ သူတို့ နေရာကို လည်း လျောက်လမ်း ကလေး က မလာမခြင်း မမြင်ရတာမို့ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရနေခဲ့သည်။ ဖြိုးကိုကို က စကားပြောရင်း သူ့ မိခင် ဖင်လုံး ကြီး တဖက်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် ဆုပ်ညှစ် လိုက်သဖြင့် ဒေါ်မေသင်ဇာဖြိုးက တားမြစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“ဒီည မေမေ တို့ အခန်းကို လာခဲ့ လိုက်”
“ဟင် ဖေဖေ ကရော”
“သူက သား အမကြီး အခန်း သွားအိပ်မှာ ဒီည”
“ဟင် ဟုတ်လား ဘယ်အချိန်သွား မှာလဲ”
“ဆယ်နာရီလောက်ပေါ့ ၊ တအိမ်လုံး အိပ်ချိန်”
“အာ့ ဆို သား ဆယ်နာရီ နောက်ပိုင်း လာခဲ့မယ်”
“အင်း ၊ ဘယ်သူ မှ မမြင်အောင် သတိထားပြီး လာနော်”
“ဟုတ်ကဲ့ ပါ မေမေ ကလည်း ၊ အဟီး အတော်ပဲ လွမ်းနေတာ နဲ့ ”
“သွား ပါ ငပိုလေး”
…………………………..
“ကို ဒီည မီးကြီး စီ သွား အိပ်လေ”
“ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“သား ကို ဒီည ခေါ်ထားလို့၊ ဒီတခါ ကို သွား လိုက်၊ နောက်တခါ မေ သား အခန်းသွား အိပ်မယ်၊ ကို မီးကြီး ကို ခေါ် အိပ်လိုက်၊ တစ်ယောက် တစ်လှည့် စီပေါ့ ဟုတ်လား”
(၅-၂)
ဦးသက်ဦး မှာ သူ့ မျက်လုံး တွေကို အထူးသတိထားပြီး စူးစူးစိုက်စိုက် မကြည့်မိအောင် သတိထားနေရသည်။ ခုတလော ဒီကောင်မလေး ရုံးပိတ်ရက် တိုင်း ခြံထဲ ဆင်းဆင်း ပြီး တစ်ခု မဟုတ်တစ်ခု လုပ်နေတတ်သည်။ လုပ်တိုင်း လည်း သူ့ အကူအညီ လို နေသည်။ သူမ ဝတ်ထားတာကလည်း ဘတ်စကက်ဘော ဘောင်းဘီလို တိုတိုပွပွ ကြီး၊ ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် ခြေသလုံး တုတ်တုတ်တွေ က ဝင်းနေသည်။ ဦးသက်ဦး မယား ဒေါ်မြမြလေး က ရောဂါ မရှိသော်လည်း ပိန်ပိန်ကတ်ကတ် ကလေး ဖြစ်သည်။ ဦးသက်ဦး ၏ အလိုးအဆောင့် ကိုတော့ ကောင်းကောင်း ခံနိုင်ရည် ရှိသည်။ သို့သော်လည်း ငါးဖေါင်ရိုး စားနေရတာ ကြာတော့ ရိုးနေပြီ။ ဦးသက်ဦး က ငါးပူတင်း ကို ခံတွင်းတောင်း နေသည်မှာ ကြာလှပြီ။ ဦးသက်ဦး က ဒေါ်မြမြလေး ကို ငယ်နိုင် ဖြစ်သည်။ ယခင် ကတည်းက သူ တခြား စော် နှင့် ရှုတ်တာလည်း ဒေါ်မြမြ�
ခု နောက်ပိုင်း နှစ်လသုံးလ ရှိပြီ ဦးသက်ဦး အိမ်ပေါ် က မမလေး သူဇာခင် ကို စိတ်ထ နေမှန်း ဒေါ်မြမြလေး သိနေသည်။ ပထမ ပိုင်းတော့ ဦးသက်ဦး သူမ ကို တခါ တရံ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆော် လာတော့ သူမ အံ့သြ နေမိသေးသည်။ သူမ ကလည်း ကလေး နှစ်ယောက် အမေ မို့ အတွေ့ အကြုံ လည်း များနေပြီ။ ဦးသက်ဦး နှင့် ပေါင်းလာတာလည်း ကြာပြီ ဆိုတော့ သူမ လင် အကြောင်း သူမ သိသည်။ တခြား မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို မုန်ယိုလာပြီး သူမ ကို လိုးနေသည် ဆိုတာ။ ဦးသက်ဦး က အကိုကြီး ဦးမျိုးမင်း ပင်စင်စား ပြီးကတည်း က အပြင်သိပ်မထွက်ရတော့ ဦးမျိုးမင်း သွားစရာ လာစရာ ရှိမှ သာ ကားမောင်း လိုက်ပို့ပေးရသည်မဟုတ်လား။ ဘယ်မှ မထွက်ပဲ ဘယ်မိန်းမ ကို သူမှန်းမလဲ။ တစ်ယောက်ပဲ ရှိသည်။ အိမ်ကြီးရှင် ဦးမျိုးမင်း ၏ သမီးကြီး သူဇာခင် ပဲ ဖြစ်မှာပေါ့။ တကယ်တော့ သူဇာခင် က သူမသမီး အငယ်မ နှင့် ရွယ်တူ လောက် ရှိသည်။ သူမ သမီးနှစ်ယောက် စလုံး က အိမ်ထောင်ကျပြီး ယောက်ျား တွေ နှင့် လိုက်နေကြကုန်ပြီ။ ဒေါ်မြမြလေး တို့ က ဒီမှာ အိမ်လေး တလုံး နှင့် သူတို့ နှစ်ယောက်ထည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရတာကို သဘောကျ နေသည်။ သူတို့ သမီးတွေ နှင့် လိုက်မနေချင်။ သားမက် တွေ ကလည်း စောက်ချိုးပြေတာ မဟုတ်။ တခါတရံ သွား လည် တာပဲ ကောင်းသည်။ ထားပါတော့ ခုနက ဦးသက်ဦး အကြောင်း ကို နှောကျေ နေသော ဒေါ်မြမြလေး က ရိပ်မိတော့ သူမတို့ ထမင်းရှင် တွေ သူတို့ကို ညိုညှင် မှာ စိုး၍ လင်ဖြစ်သူ ကို သတိပေးသည်။
“တော် နော် ဏှာဘူးကျတာ လည်း ကျ ပေါ့ သတိလည်း ထားဦးနော်၊ တသက်လုံး ကျွေးလာခဲ့ တဲ့ အကိုကြီး မျက်နှာ ကို ထောက်အုံး ၊ တခုခု ဖြစ်ခဲ့ ရင် ဒုက္ခ အကြီးအကျယ် ရောက်မယ်”
“ဟာကွာ မင်းက လည်း ငါလည်း အဲလောက် တော့ သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုတလော ကောင်မလေး က ငါ့ ကို ရှိုးနေတယ်လို့ ငါထင်တယ်။ မင်း မကျေနပ် လာ လာချောင်းကြည့် ငါ သက်သေပြမယ်”
ဦးသက်ဦး က ပန်းခြံ ထဲ တနေ့ သူနှင့် သူဇာခင် တို့ အလုပ်လုပ်နေတုန်း ဒေါ်မြမြလေး ကို လာချောင်းခိုင်းသည်။ ဒေါ်မြမြလေး လည်း ချောင်း ပြီး အကဲခတ်လိုက်တော့ ဦးသက်ဦး ပြောတာ မှန်နေသည်။ ဒုက္ခပါပဲဟု တွေးမိသည်။
“ရှင့် ကို သူက စောက်ဖုတ်ရွ နေလို့ ပေးအလိုးခံ ရင်တောင် ဦးမျိုးမင်း သိသွား ရင်ကျမ တို့ အိမ်က နေ ခေါင်းနဲ့ ဆင်းပြေးရမှာတော့”
“အဲဒါလည်း ငါသိပါတယ်ကွ၊ ငါ က ဘယ်တော့ မှ မစပါဘူး ၊ မပိုင်ရင် ခြင်တောင် မရိုက်တာ မင်းသိတယ် မလား ဟဟ”
“ခြင်သာ မရိုက်တာ အပေါက် မြင်ရင် ဝါးလုံးခေါင်းတောင် မရှောင်ဘူး ဆိုတာ ရှင့်လို လူမျိုးလေ”
“ဟာကွာ မင်း ကလည်း ၊ ဘာမှ မနာလို မဖြစ်နေပါနဲ့ မင်း ကို ငါ ဘယ်တော့ မှ ပစ်မသွား ဘူး ဆိုတာ မင်းသိပြီးသား ပဲဟာကို၊ ကောင်မလေး က တော်တော် လိုနေပုံ ရတယ်ကွ၊ ငါတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိချိန် မင်းနည်းနည်းရှောင်ပေးကွာ”
ဒေါ်မြမြလေး တို့ မှာ ပညာလည်း မတတ်ကြသူမို့ ခုခေတ် ကလေး တွေ လို အခေါ် အဝေါ် တွေ နားမလည်ကြ သော်လည်း၊ အနောက်နိုင်ငံ အခေါ် ဆိုလျင် ဒေါ်မြမြလေး ကို ကပ်ကွင်း ဟု ခေါ် လို့ ရပေမည်။ သူမ အနေဖြင့် သူမ ယောက်ျား တခြား မိန်းမ ကို လိုးတာ ကို မနာလို မဖြစ်ရုံ မက ။ သူမ က ချောင်းကြည့်ချင်သည်။ သူမ ယောက်ျား က တခြား မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း ဆက်ဆံတာ မျိုးကို ချောင်းကြည့်ရလျင် အရမ်းထန်တတ်သည်။ ဒါကြောင့် လည်း ဦးသက်ဦး မိန်းမ ရှုတ်တာကို ဘာမှ မပြောတာ ဖြစ်သည်။ တခါတလေ သူတို့ အခန်းထဲ တခြား မိန်းမ ခေါ်လာလျင် ပင် သူမ က ရှောင်ပေးတတ်သည်။ တနေရာမှ ချောင်းကြည့် တတ်သည်။ ချောင်းပြီး သူမဖာသာ ပွတ်ပြီးလည်း ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်တတ်သည်။
ယခု ကိစ္စ မှာတော့ သူမ စိုးရိမ် မိသည်။ မတော်တဆ၊ ကောင်မလေး က အစပိုင်းသာ မြူဆွယ်ပြီး ဦးသက်ဦး ကစလိုက်တော့မှ တကယ် မပေးပဲ ပြဿနာ ရှာလျင် သူတို့ ဒုက္ခရောက်နိုင်သည်။ ဒါမျိုး မိန်းမ တွေ လည်း ရှိတာ သူမ သိသည်။ ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ရင် ခံမယ်။ လူမိသွားရင် မုဒိန်းကျင့်တာပါ ဟု ပြောတတ်သည့် မိန်းကလေး မျိုး တွေ ရှိတယ် ဆိုတာ ကြားဖူးသည်။
သို့သော်လည်း သူမ မသိမသာ အကဲခပ်နေတော့ သူမလင် ပြောတာ မှန်နေတာ သတိထားမိသည်။ သူဇာခင် သူမလင် ကို မြူဆွယ် နေလေပြီ။ ထိုအခါ သူမ လင် ကို စိုးရိမ် သဖြင့် အကိုကြီး ဦးမျိုးမင်း ကို အကဲခပ် ရပြန်လေသည်။
ဦးသက်ဦး နှင့် သူဇာခင် တို့ ခြံထဲ မှာ သစ်ပင်စိုက် မြေကြီးဆွ၊ ပန်းအိုးရွှေ့ ၊ စသဖြင့် လုံးလားထွေးလား လုပ်နေကြချိန် မှာ ဦးမျိုးမင်း များ တွေ့ သွား မလားဟု သူမ မီးဖိုထဲ ချက်ပြုတ်နေရင်း က မသိမသာ ခြေဖျားထောက် ရင်း ဦးမျိုးမင်း ကို သွား ချောင်း ကြည့်မိသည်။ တိုက်ဆိုင်တော့ ဦးမျိုးမင်း ပြတင်းပေါက် အကွယ်တစ်ခု ကနေ ချောင်းနေတာ တွေ့ လိုက်ရသည်။ ပထမတော့ ဒေါ်မြမြလေး ရင်ထိတ်သွားသည်။ သူမလင်ကို သတိသွား ပေးရမလားပေါ့၊ သို့သော် ဦးမျိုးမင်း ပုံစံက ထူးခြားနေသဖြင့် ဆက်ချောင်းကြည့် လိုက်မိသည်။ ဦးမျိုးမင်း တစ်ယောက် သူ့သမီး နှင့် ဦးသက်ဦး တို့ လုံးလုံးထွေးထွေး နေသည်ကို ချောင်း ကြည့်ရင်း ပုဆိုးပေါ် မှ သူလီးကြီး သူပွတ်နေသည်ကို တွေ့ လိုက်ရသည်။ ဟယ်ထူးဆန်းလိုက်တာ။
ဒေါ်မြမြလေး နားမလည်နိုင် ဖြစ်ရပြီ။ သူမ ကိုယ် နှင့် သူမ နှိုင်းယှဥ် စဥ်းစားကြည့်လိုက်သည်။ သူမ လည်း သူမလင်ဖြစ်သူ တခြား မိန်းမ တစ်ယောက် နှင့် ဖြစ်တာကို ချောင်းကြည့်ပြီး ဖီးတက်ကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပွတ်ကာ အာသာ ဖြေခဲ့ ဖူးသည်။ ဦးမျိုးမင်း တစ်ယောက် က အဲလို စိတ်ရှိတာလား။ အဲလို စိတ်ရှိရအောင် ကလည်း သူဇာခင် က ဦးမျိုးမင်း ရဲ့ မိန်းမ မဟုတ်။ ဦးမျိုးမင်းရဲ့ သမီး။ ဒေါ်မြမြလေး ခေါင်းရှုတ်သွား ခဲ့ရသည်။
သူမတို့ ရွာမှာ ငယ်ငယ်တုန်းက ကြားဖူးသည့် အဖေ နှင့် သမီး ပြန်ယူထား သဖြင့် ရွာက ဝိုင်းပြီး ခဲဖြင့် ပေါက် သဖြင့် တနယ်သို့ ပြောင်းပြေးသွား ရသည့် မိသားစု တစု လို များ ဖြစ်နေပလား။ အိမ်ကြီး တစ်လုံး ထဲ မှာ သားအဖ နှစ်ဦးထဲ နေတာ ဆိုတော့၊ ဖြစ်များ ဖြစ်နေရောလား။
ဒေါ်မြမြလေး က သူမြင်ရတာတွေကို ဦးသက်ဦး ကို ပြန်ပြောပြ တော့ ဦးသက်ဦး လည်း ဦးနှောက်စား သွား ရသည်။ သူတို့ အိမ် ကို ညဖက် ဆို မိမိ တို့ ဝင်လို့ မရတော့ အတွင်း မှ သော့ခပ် သွား သည် မဟုတ်လား။ တကယ်တော့ ညနေစာ ချက်ပြုတ်ပြီးကတည်း က မိမိ တို့ လည်း မိမိတို့ အိမ်ကလေး သို့ ပြန်လာပြီး နောက်နေ့ မနက်ကျမှ အိမ်ကြီး ပြန်သွား ကြရသည် မဟုတ်လား ။ ဦးသက်ဦး က ဒေါ်မြမြလေး ကို ချောင်း ကြည့်ဖို့ ခိုင်းတော့ သည်။ ညဖက် ကိုယ့်အိမ်ကိုယ် ပြန်မလိုဟန်ပြပြီး အိမ်တွင်း တစ်နေရာတွင် ပုန်းနေရန်၊ ညဖက် ထူးခြားချက် ရှိမလား ။ သူတို့ သံသယ အမှန်လား ဆိုတာ ကို လက်တွေ့ သိအောင်လုပ်မလားဟု ဆိုသည်။
ပထမ တော့ ဒေါ်မြမြလေး က ငြင်းသေးသည်။ သို့သော် လင်ကို လည်း အလိုလိုက်ချင်။ သူမကိုယ်တိုင် ကလည်း စပ်စု ချင်တာမို့ ၊ သူ့လင်အကြံကို လက်ခံ လိုက်လေသည်။
…………………………..
တနေ့ တော့ ရုံးပိတ်ရက် မို့ မနက်ပိုင်း ရော နေ့လည်ခင်း ရော သူဇာခင် ခြံထဲ မှာ ရှိသည်။ ဦးသက်ဦး က လည်း ဦးမျိုးမင်း သူတို့ ကို ချောင်းကြည့်နေပြီး ဘာမှ မပြောပဲ မသိချင်ဟန် ဆောင်နေသည် ဆိုတာ သိပြီးပြီ ဆို တော့ ပိုပြီး ရဲတင်းလာသည်။ အောက်က အတွင်းခံ မပါပဲ ပုဆိုး ကို ခပ်တိုတို ဝတ်သည်။ ဘလိုင်းကြီးတော့ သူဇာခင် မြင်အောင် တမြင်ရှိုးတာမျိုး မလုပ်၊ အမှုမဲ့ အမှန်မဲ့ မြင်အောင်သာ ပြသည်။
သူဇာခင် ကလည်း အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ လျှပ်တစ်ပြက် မြင်လိုက်ရသည့် ဦးသက်ဦး ၏ လီးကြီးမှာ မသေးမှန်း သိနေရ တော့ သူမ စောက်ဖုတ်က ရွထလာသည်။ သူမ မစမခြင်း ဦးသက်ဦး က သူမ ကို ထိရဲ မှာ မဟုတ်မှန်း လည်း သူမ သိနေသည်။ သူမ ဖခင် ဖြစ်သူ ကို ပြောကြည့်တော့ သူမ ဖခင် က လုပ်လိုက်ဖို့ မြှောက်ပေးသည်။ သို့သော်လည်း ဦးသက်ဦး က ရောင့်တက်လာမလား။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်မြမြလေး သိသွား ရင်ရော ဘာတွေ ဖြစ်မလဲ။ တော်ရှာ အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်သွား ခဲ့ ရင် သူတို့ သိက္ခာ ၊ တွေ မျက်နှာ တွေ သူတို့ အသိုင်းအဝိုင်း မှာ ဘယ်လို ထားကြမလဲ၊ စသဖြင့် တွေး တောရင်း ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေကြရသည်။
သူဇာခင် မှာ ဦးစိုးမိုးအောင် နှင့် ပြတ်တာလည်း ကြာလှပြီ၊ ဦးသက်ဦး လီးကြီး ကိုလည်း မြင်မြင် နေရတာမို့ တဏှာစိတ် တွေ က တအားကို ကြွနေရသည်။ သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာလည်း အများဆုံး တစ်ည ကို တစ်ချီ လောက်သာ လုပ်နိုင်တော့ သည်။ တစ်ခါတစ်လေ စိတ်အရမ်း ထလာပြီး သူမ ကို နှစ်ချီ ထက်ပိုလုပ်မိလျင် နောက်နေ့ ကျတော့ အားနည်း ပင်ပန်းနေတတ် သဖြင့် သူမ ဖခင် ကျန်းမာရေး ကိုလည်း သူမ စိုးရိမ် မိသည်။
ဒီနေ့ က တော့ ဦးသက်ဦး လည်း ထန်နေတာမို့ လားမသိ အရင် အပတ်တွေ တုန်းကထက် နည်းနည်း ပိုပြီး ရဲလာသည်။ လျှပ်တစ်ပြက် သူဇာခင် မြင်လိုက်ရသည့် သူ့လီးကြီးက မာတောင် တောင့်တင်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးသက်ဦး မှာ ခါးကိုင်းထားရသည်။ သို့သော် အမြဲ မကိုင်းနိုင်သဖြင့် တခါတရံ မတ်တပ်ရပ် လိုက်လျင် ပုဆိုးရှေ့ မှာငေါထွက် နေလေသည်။ သူဇာခင် က မမြင်ဟန်ဆောင် ကာ မသိသလို နေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဦးသက်ဦး က ဟန်ဆောင် ပြီး ဖုံး မနေတော့ ခြေ။
“ဦးကြီး လုပ်ပါအုံး ဒီမှာ သမီး မနိုင်လို့ ”
ဦးသက်ဦးက မြေကြီးကို ဆွနေရာက လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူဇာခင် တစ်ယောက် ကြွေပန်းအိုးတစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် မ ထားတာ တွေ့ လိုက်ရသည်။ ထိုပန်းအိုး မှာ စင်လေး တစ်ခု မှာ တင်ထားတာ ဖြစ်ပြီး သူဇာခင် က နိုင်မည်ထင်ပြီး လှမ်း ယူလိုက်တာ ဖြစ်သော်လည်း အရမ်းလေး နေသဖြင့် စင်ပေါ် ပြန်မတင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့၊ ရှေ့မှာလည်း တခြားအပင်လေး တွေ ရှိနေသဖြင့် အောက်ချ မရ။ ပန်းအိုးကွဲ သွား မှာလည်း စိုးသဖြင့် အနားမှ ဦးသက်ဦးကို အကူအညီ လှမ်းခေါ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးသက်ဦး ကလည်း သူမ နောက် ဖက်နားမှာမို့ ကမန်းကတန်း ထကာ သူမ နောက်ဖက် မှ သိုင်းဖက်ကာ ပန်းအိုးကို ကူမလိုက်သည်။ ထိုအခါ တော့ ဘယ်လို မှ မထင်မှတ်ထားပဲ၊ သူဇာခင် ရော ဦးသက်ဦး ပါ ဂွင်ထဲ အပ်ကျမတ်ကျ ဝင်သွား တော့ သည်။
သူဇာခင့် ကျောပြင် နှင့် ဦးသက်ဦး ရင်ဘတ်တို့ ပူးကပ်မိနေလေရာ၊ မာတောင် နေသော ဦးသက်ဦး လီးကြီးက သူဇာခင့် ဖင်ကြား ထောက်မိလေသည်။ ပန်းအိုး မှာ ဦးသက်ဦး အတွက် ဘာမှ မလေး သဖြင့် အသာယူကာ စင်ပေါ် ပြန်တင်လိုက်ပြီး မှ သူဇာခင့် ကို ဖယ်ခိုင်းကာ သူ ကိုယ်တိုင် မရွေ့ ပေးလိုက်လို့ ရနိုင်လေသည်။ သို့သော်လည်း ဖြစ်တောင့် ဖြစ်ခဲ့ ဂွင်ဝင်နေပြီ ဆိုတော့ လည်း လက်မလွှတ်ချင်တော့။
သူဇာခင် ကလည်း သိသည်။ ဦးသက်ဦး လီးကြီး သူမ ဖင်ကြား ကပ်လာတာနှင့် သူမ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက် သို့ အသာ ကော့ ပေးလိုက်လေသည်။
(၅-၃)
“မမလေး ဘယ်နား သွားချချင်တာလဲ”
“ဟင် ဦးကြီးဘာပြောတယ်”
“မမလေး ဒီပန်းအိုးကို ဘယ်နားသွား ချချင်တာလဲ လို့ မေးတာပါ”
“ဟွန့် ဦးကြီးကလည်း နော် စကားကို အနှောင့် အသွား မလွတ်ပဲ ပြောနေတာ”
ထိုသို့ စကား အပြန်အလှန်ပြောနေကြစဥ် မှာ သူတို့ အနေအထားက မပြောင်း။ သူဇာခင့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကြားမှာ ဦးသက်ဦး လီးကြီးက ထောက်လျက်၊ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ချင်းပူးကပ် ကာ စကားပြောနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးသက်ဦး မှာ ဒီလို အနေအထား ဖြစ်နေပြီး သူဇာခင်မှာ ရုန်းလည်း ထွက်မသွား သူ့ ကိုပင် ညုတုတု ပြောနေသေးတာမို့ စိတ်ကို ထိန်းမနေတော့ ပြီ။ သူ့လီးကြီး ဖြင့် သူဇာခင့် ဖင်လုံး ကြီးကို တစ်ချက် နှစ်ချက် ညှောင့် ပေးလိုက်ရင်း။
“ကျနော် က ပန်းအိုး အပြင် တခြား ဟာကို လည်း ချချင်နေသေးတာ မမလေး သိပါတယ်ဗျာ”
“အို ဦးကြီး ကလည်း နော် အခု လို နေရာကြီး မှာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ပန်းအိုး ကို အရင် သွား ချလိုက်တော့၊ ကြီးမြ တွေ့ သွား ရင် မကောင်း ဘူး ၊ တခြားဟာ ကိစ္စ နောက်မှ ပြော”
“အင်းအင်း ဟုတ်ကဲ့ မမလေး၊ ကျနော် ဝမ်းသာ လိုက်တာဗျာ၊ ပန်းအိုးကို မမလေး လွှတ်လိုက်တော့ လေ”
ထိုအခါကျ မှ သူဇာခင်က ပန်းအိုး ကို သူမ လက်မှ လွှတ်လိုက်ပြီး ဦးသက်ဦး လက်နှစ်ဖက် ကြားမှ ခေါင်းငုံ့ လျိုကာ ဘေးကို ဖယ်လိုက်သည်။ ဦးသက်ဦး မှာ ပန်းအိုးကို လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ကိုင်ထားရင်း ပုဆိုးအောက် မှ လီးကြီး ငေါက်တောက် ဖြင့် ကျန်ခဲ့ လေသည်။ သူဇာခင် က ဦးသက်ဦး ပုဆိုးကြီး ငေါ ထွက် နေသည်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးရင်း။
“ဟွန့် သူ့ ဟာကြီးကလည်း ကြောက်စရာကြီး၊ ကဲပါ ဟိုနားက နေရောင်ရတဲ့ နေရာလေး မှာ သွား ချလိုက် ပါအုံး”
ထိုမြင်ကွင်း တစ်ခု လုံး ကို ပြတင်းပေါက် ခန်းစီး အကွယ်မှ ချောင်းနေသော ဦးမျိုးမင်း က အစအဆုံး မြင် နေကာ၊ လက်တစ်ဖက် ဖြင့် ဂွင်း ထုနေသည်ကို ၊ ဒေါ်မြမြလေး က လည်း အစအဆုံး မြင်နေရလေသည်။
သူဇာခင် မှာ စောက်ဖုတ် က တအား ရွနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း နေ့လည်စာ စားချိန်လည်း ဖြစ်၊ ဒေါ်မြမြလေး က အချိန်မရွေး ထွက်လာပြီး သူမ ယောက်ျားကို လာရှာနေရင် ဒုက္ခလည်း ရောက်မှာ ကြောက်သဖြင့် မလှုပ်ရှား ရဲ။
“ဦးကြီး ကျမ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားတော့ မယ် ဖေဖေ နေ့လည်စာ စားဖို့ စောင့်နေတော့ မယ်၊ ကျန်တာ ညနေ နေအေး မှ ဆက်လုပ်ကြတာပေါ့”
ဟု ပြောကာ အိမ်ဖက်သို့ ထွက်လာခဲ့တော့ သည်။ ဒေါ်မြမြလေး လည်း မီးဖိုထဲ ထမင်းစား စားပွဲပေါ် တွင် နေ့လည်စာ စားစရာများ ပြင်ဆင်ပေးခဲ့ ပြီး သူမ အိမ်လေး သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
ဒေါ်မြမြလေး သူမတို့ အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်နင့် သန်မာသော လက်ကြီး နှစ်ဖက်က သူမ ကို ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲခေါ် သွားတော့ သည်။ သူမ ကလည်း သူမလင် ဦးသက်ဦးမှန်း သိသဖြင့် အလိုက်တသိလိုက်သွား လေသည်။ ဦးသက်ဥိးက ဒေါ်မြမြလေး ကို ကုတင်စောင်း မှာ လက်ထောက် ကုံး စေပြီး အနောက်မှ ထဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အိမ်နေရင်း အတွင်းခံ ဝတ်လေ့ မရှိသည့် ဒေါ်မြမြလေး ဖင်ပြောင်ဖြစ်သွား တော့ သည်။ ဦးသက်ဦး က သူ့ လီးကြီးကို ဒေါ်မြမြလေး စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ ကာ အသားကုန်ဆောင့် လိုးတော့ သည်။
အိမ်ကြီးထဲ ဝင်သွား သော သူဇာခင် မှာ သူမ အခန်းမှ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို သွား ယူပြီး သူမ ဖခင် အိပ်ခန်းထဲ မှ ရေချိုးခန်း သို့ ဝင်လေသည်။ သူတို့ အိမ်မှာ ဦးမျိုးမင်း အခန်းထဲ မှာ ရေချိုးခန်း အိမ်သာ တွဲလျက် ရှိပြီး နောက် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ တစ်လုံး မှာ မီးဖို နှင့် ဆက်လျက် ဖြစ်သည်။
ဦးမျိုးမင်း မှာ လည်း သမီး ဖြစ်သူ သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွား တာနှင့် လိုက်ဝင် သွား ပြီး အခန်းတံခါးကို လော့ ချ လိုက်သည်။ နောက် သူဇာခင် ဝင်သွား သော ရေချိုးခန်း ကို လိုက်ဝင် သွား လိုက်သည်။ သူဇာခင် မှာ ရေချိုးဖို့ သူမ အဝတ်အစား များကို စချွတ်နေလေပြီ။
ဦးမျိုးမင်း က သူဇာခင့် အနားကို ကပ်သွား တော့ သူဇာခင် ကလည်း ပြုံးပြကာ ဦးမျိုးမင်း ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင် လာခဲ့သည်။ ဦးမျိုးမင်း က မျက်နှာလေး မော့ ပေးလာသော သူဇာခင့် ကို ငုံ့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း လိုက် ပြီး လက်တဖက်က သူမ ပေါင်ကြား က စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကာ ပွတ်လိုက်သည်။
“စောက်ရည်တွေ က ရွဲနေတာပဲ သက်ဦး နဲ့ တော်တော် ပလူး ဖြစ်လာတာလား”
“ဟင့် ဒက်ဒီ ကလည်း ဒက်ဒီ့ ကို ရှိုး လုပ်ပေးရင်း သမီး လည်း စိတ်ထလာရတာပေါ့ လို့”
ဦးမျိုးမင်း က သူဇာခင့် ရှေ့ ထိုင်ချလိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မော့ လျက်လိုက်သည်။
“အာ့ ဒက်ဒီ ရယ်၊ ”
သူဇာခင် က သူမ ခြေထောက် တဖက်ကို အိမ်သာ အိုးပေါ် လှမ်းတင် ပြီး သူမ ဖခင် စောက်ဖုတ်လျက်လို့ အဆင်ပြေအောင် ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ကားပေးလိုက်သည်။
“ပြွတ်..ပလပ်…ပလပ်..”
သူဇာခင်က သူမ စောက်ဖုတ်ကို ကော့ ပြီး ဖခင် မျက်နှာကို ဖိပွတ်လိုက်သည်။ သူမ လက်တွေ ကလည်း ဦးမျိုးမင်း ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ထားလေသည်။ ဦးမျိုးမင်း ကလည်း သူဇာခင့် ကို စောက်ဖုတ် လျက်ပေးနေရင်း က စောက်စေ့ လေးကို လကချောင်း ထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ခြေပေးလေသည်။
“အာ့ ကောင်းလိုက်တာ ဒက်ဒီ ရယ် အီးးးးးးးးအူးးးးးးး အာ့အာ့အာ့ …”
မကြာခင် မှာပင် သူဇာခင် တစ်ယောက် သူမ ဖခင် မျက်နှာပေါ် ကို စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ချပြီး တစ်ချီ ပြီးသွား ခဲ့ရလေသည်။ ဦးမျိုးမင်း က ကျေနပ် စွား ပြုံး လို့ သူ့ မျက်နှာကို လက်ဆေးဇလုံ မှ ရေပိုက်ကို ဖွင့် ကာ ဆေးလိုက်သည်။
“ဒက်ဒီ့ ကို သမီး လီးစုပ်ပေးမယ်လေ”
သူဇာခင် က လှမ်းပြောသော်လည်း ဦးမျိုးမင်း က ခေါင်းခါယမ်း လိုက်ပြီး၊
“ဟင့်အင်း ရတယ် သမီး ဒီည လိုးဖို့ ဒက်ဒီ အားချန်ထားလိုက်အုံးမယ် ဟဲဟဲ ”
ဟု ပြောကာ ရေချိုးခန်း မှ ထွက်သွား လေတော့ သည်။
………………………………
“ရှင် နဲ့ မမလေး တို့ ပလူး နေတာကို အကိုကြီး က ပြူတင်းပေါက် ကနေ ချောင်းပြီး လီးပွတ်နေတာတော့”
“ဟင် ဟုတ်လား တော်သေး တာပေါ့ ငါ ခုန က လက်မပါ သွားလို့”
“ကြည့်ရတာတော့ သူ လက်ပါမဲ့ သဘော မရှိပါဘူး ရှင့် ၊ နို့ မို့ သူ ရှင့် ကို အိမ်က နေ မောင်းထုတ်ရင် ထုတ်၊ မထုတ်ရင် လည်း သူ့ သမီးကို သူ ဆူပူနေပြီပေါ့၊ ခု ဟာက ချောင်းပြီး လီးပွတ်နေတယ်ဆိုတော့ သူက ရှင်တို့ နှစ်ယောက် လုပ်တာကို ချောင်းကြည့်ချင်နေတာလား မသိဘူး”
“ဟ အဲလို ချောင်းကြည့်ချင်နေတာ ဆိုရင်တော့ ငါ က ပိုတောင် ရှိုးပြလိုက်ချင်သေးတယ် ဟဟ”
“ကဲပါ ဖယ်ပါတော့ သူ့ ကိုယ်ကြီးက ချွေတွေ သံတွေ နဲ့ နံစော် စေးကပ် နေတာပဲ သွား ရေသွား ချိုးတော့ ၊ မမလေး ကို ထောက်ပွတ်ပြီး ထန်လာသမျှ မိန်းမ ကို အကုန်လာထိုးထည့်နေတယ်”
ဒေါ်မြမြလေး က သူမ ယောက်ျား ကို တွန်းလွှတ်ကာ ကွင်းလုံးကျွတ်ကျ နေသော သူမ ထဘီကို ကောက်ဝတ် လိုက်သည်။ ဦးသက်ဦး က သွား အဖြီးသား နှင့် တဟဲဟဲ ရီရင်း သူတို့ အိမ်လေး နောက်ဖက် မှ ရေတိုင်ကီ သို့ ရေချိုးရန် ထွက်သွား တော့ သည်။
……………………..
ဦးသက်ဦး တို့ လင်မယား နေ့လည်စာ စားပြီးကြတော့ သူတို့ အိမ်လေး ထဲ မှာ နားနေကြရင်းက၊
“ကောင်မလေး က ထန်နေတာတော့ ငါသိတယ်ကွ၊ အကိုကြီး ကလည်း ဘာမှ မပြောပဲ ချောင်းနေတာ ဆိုတော့ ကြည့်ရတာ ငါ နည်းနည်း ရှေ့ဆက်တိုး လိုက်ရင် အဆင်ပြေမဲ့ ပုံပဲ ၊ ဒါပေမဲ့ မမလေး က ပြန်ပြန်ထိန်းနေတယ် ဘာသဘောလဲ မသိဘူး”
“ရှင်က လည်း ဒီ အိမ်မှာ ကျမ တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတယ်လေ၊ ရှင်တို့ က မိန်းကလေး တွေ အကြောင်း သေခြာ မှ မသိတာ၊ ပထမဆုံး အကြိမ် က သူတို့ စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ်ရှိမှ ရှင် တဆင့် တက်လို့ ရမှာ၊ နောက်အကြိမ် တွေ ကတော့ အဲလောက် မလိုတော့ ဘူး”
“အမလေး ပြောစမ်း ပါအုန်း ဆရာမကြီးရယ်၊ စိတ်လွှတ်ကိုယ်လွှတ်က ဘယ်လို အချိန်မှာမှ ရှိမှာလဲ”
ဦးသက်ဦး က သူ့ မိန်းမ ကို ငေါ့ လိုက်သည်။ တကယ်တမ်း လည်း သူက သိချင်နေသည်။
“အမလေး ဒါများ ၊ ကျမလည်း အိမ် မှာ မရှိ၊ သူ့ အဖေ လည်း အိမ်မှာ မရှိ၊ ရှင်တို့ နှစ်ယောက်ထဲ သာ အိမ် မှာ ကျန်နေခဲ့ ကြည့်ပါလား။ သူ ရှင့်လီးပေါ် တက်ထိုင်နေလောက်ပြီ ဟွန့်”
“အင်း မင်းပြောတာ အဓိပ္ပါယ် ရှိတယ်ကွ၊ မင်း aရှာင်ပေးဖို့ က လွယ်တယ် ဖန်တီးလို့ ရတယ်။ အကိုကြီး ကျတော့ နည်းနည်း ခက်မယ်”
“အံမယ် သူ့ဟာမလေး လိုးချင်တာနဲ့ လူကို များ ဘယ်ပို့ အုံးမလို့လဲ”
“သမီး ဆီ ခနသွား ပေါ့ ကွာ ခါတိုင်းလည်း သွား နေကြဟာကို၊ ကလေး ထိန်းခေါ် ထားလို့ တည သွား အိပ်မယ်ပေါ့၊ ”
“အင်း အကိုကြီး ကလည်း နေ့လည် ဆို တရေးတမော အိပ်တတ်တာ ပဲ အဲဒီ အချိန်ကြံ ပေါ့ ရှင်”
(၅-၄)
ဦးသက်ဦး ကလည်း နေ့ပင် မဆိုင်းချင်တော့ ညနေ မစောင်းခင် ပင် ဦးမျိုးမင်း ကို ဝင်ပြီး ပြောဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြမြလေး သမီးငယ် ခလေး ထိန်းဖို့ အကူညီ လိုနေကြောင်း။ ဒီတစ်ည ဒေါ်မြမြလေး သွား အိပ်ပေးရမည် မနက်ဖြန် ညနေ မှ ပြန်လာဖြစ်မည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြ သည်။ ဦးမျိုးမင်း က ချက်ခြင်း ပင် သဘောတူ လိုက်ပြီး သူ့ ကား ဖြင့် ဦးသက်ဦး ကို လိုက်ပို့ ပေးဖို့ ပင် ညွှန်ကြား လိုက်သည်။ ဦးသက်ဦး သမီးကြီး မှာ ပဲခူးတွင် နေပြီး သမီး ငယ်က အင်းစိန်ဘက်တွင် နေလေသည်။
ဦးသက်ဦး လည်း ဝမ်းသာအားရဖြင့် ဒေါ်မြမြလေး ကို သူမ သမီးငယ် ရှိရာ သို့ ကားမောင်း လိုက်ပို့ ပေးလိုက် လေသည်။
ဦးသက်ဦး ကဲ့ သို့ ပင် သူဇာခင် ကလည်း အထာနပ် လေသည်။ ဦးမျိုးမင်း နှင့် ညဖက် လိုးကြတော့ သူမ ထင်သည်ကို ပြောပြလိုက်သည်။
“မနက်ဖြန် တော့ ဦးသက်ဦး သမီး ကို စဖန် တော့ မယ်ထင်တယ် ဒက်ဒီ၊ ဒီနေ့ မနက်ပိုင်း က ဒက်ဒီ မြင်တဲ့ အတိုင်း ပဲလေ၊ သူ့ ဟာကြီးနဲ့ လာထောက် ပွတ်နေတာ။ အခု သူ့ မယားကို တနေရာ ပို့ထားပြီ ဆိုတော့ ဒက်ဒီ သာ အိမ်မှာ မရှိဘူး ဆိုရင် သူ အတင့် ရဲ တော့ မှာ သေခြာတယ်”
“ဟုတ်တယ် သေခြာတယ်။ မနက်ဖြန် ဒက်ဒီ တခုခု အကြောင်း ပြ ပြီး ထွက်လိုက်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒက်ဒီ လည်း ချောင်းချင်သေးတယ်”
“ဒက်ဒီ ကလည်း ပထမဆုံး အကြိမ်ပဲ ရှောင်ပေးပါ၊ နောက် ဆို ဒက်ဒီ ပုန်းနေတဲ့ ရှေ့ မှာ သမီး လာပြီး ကုံးပြပါ့ မယ်”
“အင်း ပါ အာ့ ဆိုလည်း ပြီးတာပဲ”
…………………………………..
နောက်တစ်နေ့ မနက်ပိုင်း ဦးမျိုးမင်း က ဦးသက်ဦး ကို ခေါ်ကာ သူ့ ကို သူ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယေက် အိမ်သို့ လိုက်ပို့ ခိုင်းလေသည်။ သူတို့ လိုပင်စင်စား သူငယ်ချင်း တစ်ဦး နယ်မှ ရောက်လာ သဖြင့် သူတို့ သူငယ်ချင်း တစ်စု ဆုံ ကြမည် ဟု ဆိုသည်။ ညနေ ကျမှ ဒေါ်မြမြလေး ကို သူတို့ သမီးငယ် အိမ်မှ သွား ပြန်ခေါ် ရင်း နှင့် သူ့ ကို လှည့်ကြိုဖို့ သာ မှာ လိုက်သည်။
ဦးသက်ဦး မှာ သူ့ ကိုယ်သူ ထီပေါက် သလောက် ကံကောင်း လိုက်တာ ဟု ပင် ထင်လိုက်မိလေသည်။ ရာသီဥတု ကတော့ ကစား သမားတွေ ဖက်က ဖြစ်နေလေပြီ။ ကွင်း အခြေအနေပဲ စောင့် ကြည့်ရတော့ မည်၊ ဟု တွေး လိုက် သည်။
ကွင်း က ဒီနေ့ မှ ဘယ်လို ဖြစ်နေလဲ မသိ၊ အိမ်တွင်း မှ အိမ်ပြင်သို့ ထွက်မလာခြေ။ ဦးသက်ဦး မှာ ဦးမျိုးမင်း ကို လိုက်ပို့ ပြီး ပြန်လာတာနှင့် သူတို့ အိမ်လေး အနောက်ဖက် ရေတိုင်ကီ နားမှာ လုံခြည်လှန် ကာ လီးရော ဂွေးဥ ကိုပါ ဆပ်ပြာ တိုက် ရေဆေး သန့်စင် ထားလိုက် သည်။ ပထမဆုံး အထိအတွေ့ မှာ ကိုယ့် ကို စိတ်မပျက် သွား အောင် ဖြစ်သည်။ သူဆောင်ထားသော အားတိုးဆေး ကို လည်း တစ်လုံး စားထားလိုက်သည်။
ခါတိုင်း ဆို ခြံထဲ ဆင်းလာပြီး ဟိုအပင်လေး ရွေ့ ရအောင် ဒီ အပင်လေး တူး ရအောင် ဖြင့် အလုပ်မရှိ အလုပ်ရှာ ခိုင်းတတ်သော သူဇာခင် ဒီနေ့ ခြံထဲ ဆင်းမလာ။ ဦးသက်ဦး နည်းနည်း တော့ စိတ်မရှည် တော့ ပြာလာပြီ။ ဒါမျိုး အခွင့် အရေးမျိုး ဆိုတာ ကလည်း နှစ်ခါ ပြန်ရဖို့ က မသေခြာ။
နောက်ဆုံး တော့ ဦးသက်ဦး မနေနိုင်တော့ သူတို့ လင်မယား အိမ်ကြီး ထဲ ဝင်နေကျ၊ ဘေးတံခါး ကို သွား ခေါက် လိုက်သည်။ ခနနေတော့ သူဇာခင် တံခါးကို ဂလန့် ဖြုတ်ကာ ဖွင့်ပေးလာသည်။
“ဟော ဦးကြီး ပြောဘာကိစ္စ ရှိလို့လဲ”
သူဇာခင့် စိတ်ထဲ မှာတော့ ဘဲကြီး အတော် ထန်နေပြီ ဆိုတာ သိနေသည်။ သို့ သော် မျက်နှာ ကိုတော့ အပိုးသေသေ ထားကာ မသိသလို ဟန်မျိုး ပြထားလိုက်သည်။
“အော် ဟို မမလေး စင်ပေါ် က ပန်းအိုးတွေ နေမပူခင် နေရာ ချထားရအောင် ဘယ်နား ချပေးရမလဲ လို့ ”
“အော် ဦးကြီး ရယ် ဆောရီး ပဲ သမီး အခန်းထဲ မှာ စာအုပ်စင် ကို နေရာရွေ့ နေလို့ အလုပ်များနေတာ နဲ့ ပန်းကိစ္စ မေ့ သွား တယ်”
“အော် ဟုတ်ဟုတ်၊ ဒါဆိုရင် လည်း နောက် အပတ် မှ ပေါ့နော်၊ မမလေး အခန်းထဲ မှာ အလေးအပင် တွေ ရွေ့ ရမယ် ဆို ကျနော့် ပြောနော် ၊ တစ်ယောက်ထဲ မလုပ်နဲ့”
“အင်း လိုတော့ လိုတယ် ဦးကြီး ရယ် ၊ ဒါပေမဲ့ အားနာလို့ ”
“ဘာအား နာစရာ ရှိလို့ လည်း မမလေး ရယ်၊ ဦးကြီး ကို မှ မခိုင်း ရင် ဘယ်သူ့ သွား ခိုင်း မလဲ”
“အင်း လေ ဟုတ်တာပဲ ဒါဆို ရင်လည်း လာခဲ့လေ အထဲ ကို ဦးကြီး၊ ”
ဦးသက်ဦး က အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တော့ သူဇာခင် က တံခါးကို ပြန်ပိတ် ပြီး ဂလန့် ချထားခဲ့ လိုက်သည်။
သူဇာခင် ဒီနေ့ ဝတ်ထားတာက ဘောင်းဘီတို ပိုးသား လိုမျိုး ကို ပေါင်ရင်း အထိ အတို။ ဘေးဖက် တဖက် တချက်မှာ ခွဲထားလိုက်သေးသည်။ အပေါ် က စွတ်ကျယ် သာသာ တန့်တော့ (tank top) လေး အတွင်း က ဘရာဇီယာ ဇာ အမဲရောင် ကို ပင် မြင်နေရသည်။ လက်မောင်းအိုး ကြီးတွေ ၊ ပေါင်လုံး ကြီးတွေ က ဖွေးဥ နေသည်။ ဦးသက်ဦး လီး ချက်ခြင်းမာလာခဲ့သည်။ သူဇာခင့် ဘောင်းဘီ အသား က ပါးပြီး ချောလွန်း လှသဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနားရာ က ထင်းထင်း ကြီး ပေါ် နေသည်။
သူဇာခင့် အိပ်ခန်း ထဲ မှာ ကြမ်း ပေါ် တွင် စာအုပ် တစ်ချို့ ပြန့်ကျဲ နေသည်။ စင်လေး တစ်ခု မှာ စာအုပ်တချို့ ရှိနေသေးသည်။ စင်လေး မှာ ခြောက်ပေ ခန့် တော့ ရှိမည်။ စင် အပေါ် ဆုံး ထပ်မှာ စာအုပ် နှင့် အလှပြ ပစ္စည်း တစ်ချို့ ရှိနေသေးသည်။
“ဒီစာအုပ်စင် ကို ကျမ က ဟိုဘက်အခန်းထောင့် ရွေ့ချင်တာ ပစ္စည်း တွေ နဲ့ ဆို ဘယ်လို မှ ရွှေ့ ရမှာ မဟုတ်လို့ ဖယ်နေတာလေ”
“အော် ဟုတ်၊ မမလေး ဘယ်နိုင်မလဲ သစ်သား ကလည်း ထုကြီး ထည်ကြီးနဲ့ ဟာကို”
“အင်း ဦးကြီး ဒီကုလားထိုင်လေး ခန လောက်ကိုင်ထားပေးပါလား ကျမ အပေါ်က ပစ္စည်း တွေ လှမ်းယူချင်လို့ ”
သူဇာခင် က ပြောပြောဆိုဆို စာအုပ်စင် ရှေ့ က ပလတ်စတစ် ကုလားထိုင်လေး ပေါ် တက်လိုက် ရင်း ခြေဖျားထောက် ကာ စင်ပေါ် က ပစ္စည်း တွေကို လှမ်းယူ လေသည်။ ဦးသက်ဦး ကုလားထိုင် လက်ရမ်း လေးကို ပြေးကာ ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်သည်။သူ့ မျက်စေ့ တည့်တည့် မှာတော့ ခြေဖျား ထောက်လိုက်သဖြင့် ကြွတက်လာသည့် ခြေသလုံး သား ၊ ပေါင်လုံး တောင့်တောင့် ဖွေးဖွေး ၊ ထို့ ထက် ပို ဆိုးတာက အပေါ်ဆင့် သို့ လက်လှမ်းလိုက်သဖြင့် ကြွထလာသည့် နို့ လုံး ကြီး များ နှင့် အမွှေးအမြှင် မရှိ ဖွေး မွတ်နေသည့် ဂျိုင်းကြား၊ ဦးသက်ဦး လျာဖြင့် ပြေးလျက်ချင်စိတ်ကို မနည်း ထိန်းထားရသည်။ ဦးသက်ဦး ဇလုပ်ကြီး လှုပ်ကာ တံတွေး တွေ မျိုချနေတာကို သူဇာခင် မျက်စေ့ စောင်း မှ မြင်ရသည်။ သူမ ဝတ်ထားသည့် စွတ်ကျယ်လို တန့်တော့ က ဗိုက်သား ဝင်းဝင်း တွေကို လည်း လှစ်ဟ ပြနေသေးသည်။ ဦးသက်ဦး မုဒိန်း ကျင့်ချင်စိတ် ကို မနည်း ထိန်း နေရသည်။
“မမလေး ကျနော် ချပေးရမလား”
“ဟင် ဦးကြီး ဘာချပေးမှာလဲ”
“အပေါ် ကဟာတွေ လေ၊ ကျနော့် အရပ် နဲ့ ဆို ကောင်းကောင်း မှီပါတယ်။ ”
“အင်း ဒါဆိုလည်း ကျမ အောက်ဆင်း လိုက်မယ်”
သူဇာခင် တက် ရပ် နေသည့် ပလတ်စတစ် ကုလားထိုင် လေး မှာ လှုပ်လီ လှုပ်လဲ့ မို့ ဆင်းကာ နီး အားပြု ရင်း ဦးသက်ဦး ဖက်ကို လှည့် လိုက်ကာ ပုခုံး နှစ်ဖက်ကို ထိန်း ကိုင် လိုက်သည်။ ဦးသက်ဦး လက်တွေက အလိုလို သူဇာခင့် ခါး ကို လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ဘေးမှ ဆုပ်ကိုင် ထိန်းကာ အောက် ချဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ သို့ သော် သူဇာခင် က ဦးသက်ဦး ဖက်ကို ခုန်ချလိုက်တော့ ဦးသက်ဦး မှာ သူမ ကိုယ်အလေးချိန် ကြောင့် နောက်တလှမ်း ဆုတ် သွား သော်လည်း သူမ ကိုယ်လုံး ကို သူ့ ရင်ခွင် ထဲ မှာ ဖိကပ် ပြီး ဖမ်းထားမိလိုက်သည်။ သူ၏ မာတင်းနေသော လီးကြီးမှာ သူဇာခင့် စောက်ဖုတ် ကြီးကို တန်းပြီး သွား ထိုးမိလေသည်။
“အင့်”
သူဇာခင့် ပါးစပ် မှ အသံလေး ပင် ထွက် သွား သည် ၊ ဦးသက်ဦး က မလွှတ်ပေးသေးပဲ သူ့ လီးကြီး ဖြင့် ဆက်ကာ ဖိကပ်ထားတော့ သူဇာခင့် မျက်နှာလေး ရဲ တက်လာခဲ့ သည်။
“အို လွှတ်တော့ လေ ဦးကြီး”
“ဦးကြီး မလွှတ်ချင်တော့ ဘူး မမလေး ရယ်”
“အာ အဲလို မဆိုးနဲ့လေ”
“မဆိုး ပါဘူး မမလေး ရယ်၊ လိမ်မာ နေတာပါ”
“ဘာလို့ လိမ်မာ….အာ ဦးကြီး ညစ်ပတ်ပြီ”
သူဇာခင် က ဦးသက်ဦး ပြောသည်ကို ပြန်လှန်ပြောရင်း မှ ဘာဆိုလိုသည်ကို အဓိပ္ပါယ် ပေါက်သွား ပြီး ရှက်သွား သည်။ သူမ လက်ကလေး နှစ်ဖက် ဖြင့် ဦးသက်ဦး ရင်ဘတ်ကို အရှက်ပြေ ထု မလို့ လုပ်သည်။ ဦးသက်ဦး က သူမ လက်ကလေး များ ကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဘေးကို ဖယ်လိုက် ရင်း သူဇာခင့် နှုတ်ခမ်း စူစူ လေးကို ငုံ့ ကာ နမ်းစုပ် လိုက်သည်။
သူဇာခင့် နှုတ်ခမ်း လေး တွေ ဟ သွား သည်။ ဦးသက်ဦး က သူ့ လက်တဖက် ဖြင့် သူဇာခင့် ခါးလေး ကို သိမ်း ဖက် ဆွဲလိုက်ရင်း တခြား တဖက်က သူဇာခင့် ဖင်လုံး ကြီး တစ်လုံး ကို ဆုပ် ညှစ် ချေ လိုက်သည်။ သူဇာခင့် လက်တွေ က ဦးသက်ဦး လည်ကုတ် တွေကို တွယ်ဖက် လာရသည်။
“ပြွတ်စ်..ပြွတ်စ်..”
(၅-၅)
သူဇာခင် ကြုံဖူး သည့် ယောက်ျား သုံးယောက်ထဲ မှာ တော့ ဦးသက်ဦး က လက် အသွက် ဆုံး ဖြစ်မည်။ သူဇာခင်ကို ဆွဲဖက် ပြီး ကစ်စ်ဆွဲ နေသည့် တချိန်ထဲ မှာပင် သူ့ လက် နှစ်ဖက် က သူဇာခင့် ဘောင်းဘီ ကို ဆွဲချွတ်ချ နေလေပြီ။ သူဇာခင် က သူမ ဘောင်းဘီ မှာ ခါးစည်း ကြိုး ဖြင့် ချည်ထားသည်မို့ သူမ က ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်ရသည်။ ထိုအခါ ဘောင်းဘီ က ကြမ်းပေါ် ပုံ ကျသွား သည်။ ဦးသက်ဦး လက်တွေက သူဇာခင့် ပင်တီအောက် ကို တိုးဝင် ကာ ဖင်ကြားကို လက်နှိုက်လေသည်။ သူဇာခင့် ဖင်ကြား မှ လက်ချောင်း က လျိုကာ စောက်ဖုတ်ထိနိူက် လေသည်။ သူဇာခင့် စောက်ဖုတ် က စောက်ရည်ကြည်တို့ စိုနေလေပြီ။ ဦးသက်ဦး က သူဇာခင် ကို ပွေ့ချီ ကာ ကုတင်ပေါ် သို့ ပက်လက်တင်လိုက်သည်။ သူဇာခင့် ပေါင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး မှ သူမ ပင်တီခက်ခက် ခဲခဲ လိပ်ကာ ဆွဲချွတ်ရသည်။
“လှလိုက်တာ မမလေး ရယ်”
ဦးသက်ဦး က ပေါင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို ဖြဲပြီး မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကြီး ကို နား မျက်နှာကို ကပ်လိုက် ကာ ပြောလိုက်သည်။ သူဇာခင်က ဦးသက်ဦး ခေါင်းဝင်လွယ်အောင် ပေါင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို ကားပေးလိုက် သည်။ သူဇာခင့် စောက်ဖုတ်ကြီး မှာ အမွှေးပါးပါး လေး ညှပ်ထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းအတွန့် လေးတွေ ကိုပါ မြင်နေရသည်။ အတွင်းသား နီနီ လေးတွေ ကို အရည်စိုရွှဲကာ တစွန်းတစ မြင်နေရသည်။ စိတ်ကူး ဖြင့် မှန်းကာ တချိန်လုံး ထုနေရသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး ကို မျက်စေ့ ရှေ့တည့်တည့် မှာ မြင်နေရပြီမို့ ဦးသက်ဦး လျာပြား ဖြင့် တချက်လျက် လိုက်သည်။ နောက်တော့ စောက်ဖုတ် နှစ်ခမ်း တဖက်တချက်ကို လက်ချောင်း များဖြင့် ဖြဲကာ လျာကြီး ဖြင့် အတွင်း သို့ ထိုးထည့် သည်။ တတွတ်တွတ် လျာ ဖြင့် ထိုးကာ လိုးပေးလိုက် သေးသည်။ သူဇာခင် က လည်း သူမ ဖင်ကြီးကို မြှောက်ကာ ကော့ ကာ ပေးသည်။ ဦးသက်ဦး က စောက်ဖုတ် လျက်ပေးရင်း သူ့ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် သူဇာခင့် တန့်တော့ ကို ဆွဲမ ချွတ်တော့ သူဇာခင်ကပင် ကူညီ ကာ ချွတ်ပေးသည်။ သူမကျောကို ကော့ ကာ သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် ဘရာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
လုံးကြွ မို့မောက် နေသော အပျိုကြီး မမ နို့ကြီး တွေက ဦးသက်ဦး ကို နဂိုက ပူနေသည့် ရာဂသွေးကို ဆူပွက် လာစေလေသည်။ သူဇာခင့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်လျက် တွား တက်ကာ နို့ကြီးတွေကို လက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်နှယ် ပြီး ပါးစပ် က လည်း တပြွတ်ပြွတ် ဖြင့် စို့ လေသည်။
“အာ့ ဦးကြီးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးး”
သူဇာခင့် နို့သီးခေါင်း တွေ က စန်းစန်းတင့် တာမို့ နို့ငတ်နေသည့် ကလေး လို စို့နေသော ဦးသက်ဦး ကြောင့် သူဇာခင် တစ်ယောက် လူးလိမ့်ကော့ လန်နေရသည်။ ဦးသက်ဦး လီးတန်ကြီး ကလည်း သူမ ပေါင်အတွင်း ကို ဟိုထိုး ဒီထိုး ဖြစ်နေရသည်။ သူဇာခင် က ဦးသက်ဦး လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် လှမ်းကိုင် လိုက်သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ဝ ရှိရာကို ဆွဲလိုက်တော့ အလိုက်သင့် ဖြစ်စေရန် ဦးသက်ဦး က အပေါ် သို့ တိုးလာခဲ့ ရတော့ သူဇာခင် နှင့် မျက်နှာချင်း ထိကပ် မိလေသည်။
ဦးသက်ဦး က သူဇာခင့် နှုတ်ခမ်း အစုံ ကို သူ့ နှုတ်ခမ်းတို့ ဖြင့် ဖိကပ် စုပ်ယူတော့ သူဇာခင် ကလည်း ပြန်လှန်စုပ် ပေးရုံ မက သူမ လျာကလေး ကိုပါ တစ်လစ် ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဦးသက်ဦး ကလည်း သူဇာခင့် လျာကလေး ကို မြိန်ရည်ယှက်ရည် စုပ်လေသည်။ သူဇာခင် က ဦးသက်ဦး လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ဖူး ကို သူမ စောက်ဖုတ်ဝ လေး မှာ တေ့ ပေးတော့ ဦးသက်ဦး က အလိုက်သင့် ထိုးသွင်း လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူ့လီးဒစ်ဖူး ကြီးမှာ ဦးစိုးမိုးအောင် လီးထက် ပင် အနည်းငယ်တုတ် နေသဖြင့် သူဇာခင့် စောက်ပတ်အဝ မှာတင်းကျပ် နေသလို ဖြစ်နေသည်။
“အားးးး နာတယ်”
ဦးသက်ဦး ကလည်း သူ့ လီးအကြောင်းသူသိသည်။ ဒေါ်မြမြလေး မှာ ခံနေကျ မို့ သာ ခံနိုင်သည်။ တခြား မိန်းမ များဆိုလျင် ဦးသက်ဦး လီးကြီး နှင့် ပထမဆုံး အကြိမ် မိတ်ဆက်ခံရလျင် လန့်သွား တတ်ကြသည်။ အထူးသဖြင့် အပျိုကြီး မမ ဆိုတော့ လင်ရှိမိန်းမ နှင့် ပင် မတူ။ စားဖူး သည် ဆိုတာတောင် မှ လင်ရှိမိန်းမ တွေ လို နေတိုင်း အလိုးခံ နေရတာ မဟုတ်တော့ စောက်ဖုတ်က အလေ့အကျင့် ရှိမနေ။ ထို့ကြောင့် လည်း ဖြည်းဖြည်း ချင်း သာ ချော့ သွင်း သည်။ နှုတ်ခမ်းလေး စုပ်လိုက် နည်းနည်းလေး ဖိသွင်းလိုက် ၊ နို့လေး ညှစ်လိုက် နည်းနည်း လေး ဖိသွင်း လိုက်ဖြင့် အဆုံး မတော့ လီးကြီး က သူဇာခင့် စောက်ဖုတ်ထဲ သပ်ရိုက်သလို အဆုံး ထိဝင်တော့ သည်။
“အားးး ဦးကြီးး ရယ်…ကြီးလိုက်တာ ပြည့်နှစ်နေတာပဲ ရှီးးးးး”
“အိုးးးး မမလေး စောက်ဖုတ်ကြီး ကလည်း ကောင်းလိုက်တာ အနှစ်ကြီးပဲ အီးးး”
ဦးသက်ဦး က လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်း ချင်း ဆွဲထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်း ချင်း လိုးသွင်း ပေးသည်။ တဖြည်းဖြည်း နှင့် သူဇာခင် ဖင်ကြီး ကြွကြွ တက်လာမှ သာ အရှိန်ကို မြှင့်တင်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးသည်။ နောက်တော့ သူဇာခင်က အသံစုံထွက်ကာ ငြီးငြူရင်း မျက်စေ့ စုံမှိတ်ကာ ခေါင်းတယမ်းယမ်း ဖြစ်လာတော့ မှ သူမ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံး ကို ထမ်းကာ အသားကုန်ဆောင့် လိုးတော့ သည်။ သူဇာခင် မှာလည်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်ပြည့်ကျပ်ကျပ် တိုးဝင် တိုးထွက် လာသော လီးကြီး အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားနေရသည်။ ဒီလီးကြီး ဖြင့် အလိုးခံချင်နေတာ ကြာပြီမို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် ဖီးယူကာ ခံစားနေမိသည်။ သူဇာခင့် ကိုယ်လုံးကြီး တောင့် တင်းပြီး စောက်ခေါင်း အတွင်း မှ လည်း ရွစေ့ ရွစေ့ ဖြင့် လီးကို လာညှစ် သလို ဖြစ်တော့ ပြီးသွား ပြီ ဆိုတာ ဦးသက်ဦး သိလိုက်သည်။ သူလည်း ထိန်းထားတာ လျော့ လိုက်ပြီး လီးကြီးထဲ မှ သုတ်ရည် များ ညှစ်ကာ သူဇာခင့် စောက်ခေါင်းထဲ ပက်ဖြန်း ပေးလိုက်တော့ သည်။
“အီးးးးးးးးးအိုးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
နှစ်ဦးသား တစ်ဦးကို တစ်ဦး တင်းကျပ် စွာ ဖက်ထားရင်း အိပ်ယာပေါ် မှာ မှိန်းကာ အနားယူနေကြတော့ သည်။ အမောပြေသွား တော့ ဦးသက်ဦး မှာ မိမိ ရင်ခွင်ထဲ က မမလေးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ကိုယ့်ကံကိုယ် မယုံနိုင် ဖြစ်နေ ရသည်။ သူ့ လို ဂိတ်စောင့်၊ ဒရိုင်ဘာ အဖိုးကြီး က အိမ်ကြီးရှင် မမလေးကို လိုးခွင့် ရသည်ဆိုတာ အောစာအုပ် တွေ ထဲမှာသာ ရှိသည် မဟုတ်လား။ သူဇာခင့် ပါးပေါ် ဖုံးနေသည့် ဆံပင် အုပ်ကြီးကို သူ့ လက်လေး ဖြင့် အသာ ဖယ်ပြီး ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်မိသည်။ သူဇာခင် က ဦးသက်ဦး နှုတ်ခမ်းကို သူမ နှုတ်ခမ်း ထူထူ ကြီး များဖြင့် လှမ်းကာ ဖိကပ် စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူဇာခင့် နှုတ်ခမ်း များက နူးညံ့ လှပြီး သူမ ခံတွင်း က တံတွေးများက ပင် ချိုမြလှသည်ဟု ဦးသက်ဦး ထင်မိသည်။ သူမ နှုတ်ခမ်းသား အိအိလေး များ ၊ စိုစွတ် နွေးထွေးသော လျာ ကလေး၏ အထိအတွေ့ အပြင်၊ သူမ လက်သည်း များဖြင့် သူ၏ ဦးခေါင်းခွံ ကို ကုတ်ခြစ်ပေးသည့် သူဇာခင့် အပြုအမူ များကြောင့် ဦးသက်ဦး လီးကြီး မှာ ပြန်လည် မာတင်းလာရသည်။ သူဇာခင် လည်း သူမ ပေါင်သား ကို တိုးဝင်လာသည့် ဦးသက်ဦး လီး မာမာ ကြီးကြောင့် စိတ်တွေ က ပြန်ထလာပြန်သည်။
“ဦးကြီး က ကျန်းမာရေးကောင်းလိုက်တာနော်၊ ခုလေးတင် ပြီးထားတာ ပြန်မာလာပြီ အဟိ”
“မမလေး က ကို ဆက်ဆီ ဖြစ်လွန်းလို့ ပါ မမလေး ရဲ့ တခြား မိန်းမ တွေ ဆို တခါ ဆို နောက်တစ်ခါ ပြန်တောင် ဖို့ က အကြာကြီး စောင့် ရတာ အဟီး”
“အင်း ပါ မြှောက်ပေးပါ၊ သမီး ကတော့ ဒေါ်ကြီးမြ ကိုတောင် မနာလို ဖြစ်လာပြီ ”
“မဖြစ်ပါနဲ့ မမလေး ရယ် မမလေး နဲ့ ကျနော့် မယား က ဆီနဲ့ ရေပါ”
“တော်ပါ သူ လုပ်ချင်တိုင်း မြှောက်ပေးမနေနဲ့”
“မမလေး လေးဘက်ထောက်ကုံးပေးပါလား ၊ မမလေး ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”
“ဟွန့် သိသားပဲ သူတို့ ယောက်ျား တွေ က တချိန်လုံး ဖင်ပဲ ကြည့်နေတာ”
ပါးစပ်ကသာ ပြောနေပေမဲ့ သူဇာခင် က ကုတင်ပေါ် မှာ လေးဖက်ထောက် ပြီး သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ ပေးလိုက်သည်။ လုံးဝန်း ဖွံ့ထွား လှသည့် ဖင်လုံး ကြီးများ နှင့် တုတ်ခိုင်သော ပေါင်လုံး ကြီးများက ဦးသက်ဦး လီးကြီးကို သံချောင်းကြီး လို မာတောင် လာစေခဲ့သည်။ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံး ကြားက ပြူထွက် နေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး မှာလည်း ခုန က လရည်များ စောက်ရည် များ ဖြင့် စေးကပ် နေသေးသည်။ ဦးသက်ဦး က သူ့ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ မှာ တေ့ ကာ ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။
“ဖလွတ်…ဗျိ..ဖန်းးးးဖတ်..ဖတ်..”
“အ..အ….အားးး သေပါပြီ..ဦးးးးးးးကြီးးးးးးးရဲ့……ဖြည်းးးးးးးဖြည်းးးးးး”
“ရှီးးးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးးးးးးဖြန်းးးးးး ဆုံကြီးကလည်း အိနေတာပဲ ငါလိုးမ ကောင်းလိုက်တာ ဟားးးးးး”
ဦးသက်ဦး လီးကြီးမှာ သူဇာခင့် စောက်ခေါင်းထဲ အတွင်းသား တွေကို ဖိပွတ်ပြီး အဆုံးထိ တိုးဝင် တိုးထွက် ဖြင့် လိုးပေးနေရာ သူဇာခင်လည်း စိမ့်နေအောင် ကောင်းနေခဲ့ရသည်။ နှစ်ဦးစလုံး လည်း ဒုတိယ အချီ မို့ တော်တော် နှင့် မပြီးအောင် ထိန်းထားရင်း အရသာ ကို အပြည့်အဝ ခံစား မိကြသည်။ တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် လည်း စွဲမက် သွား မိကြလေတော့ သည်။
“ကောင်းလိုက်တာ မမလေးရယ်”
“အင့် ခုထိ မမလေး လို့ ခေါ်နေတုန်းလား ဦးကြီး ရယ်၊ ဦးကြီး သမီး အရွယ်လောက် ပဲ ရှိတဲ့ ဟာကို”
“အင်းးးးးးးး ကျနော့် သမီး အငယ် နဲ့ မမလေး က ရွယ်တူပဲလေ၊ သမီးလေး လို့ ပဲခေါ် မယ်နော်”
“ခေါ်ပါ ဖေဖေ ရယ်၊ သမီး ကို လိုးရတာ ကောင်းရဲ့ လား ဖေဖေ ရယ်”
“ကောင်းလွန်းလှ ပါတယ် သမီးရယ်၊ ဖေဖေ လိုးဖူးခဲ့သမျှ ထဲ မှာ အကောင်းဆံဒး စောက်ဖုတ်ပါကွာ”
“သမီး လည်း ဖေဖေ့ လီးကြီးကို စွဲသွား ပြီ ဖေဖေ ရယ်”
“နောက်လည်း ဖေဖေ့ ကို လိုးခွင့် ပေးမှာလား မီးလေး ရယ်”
“လိုးပေါ့ လို့ ဘယ်သူ က မလိုးနဲ့ ပြောလို့လဲ၊ အခု တောင် သမီး လို့ ခေါ်ပြီး မယားလို ကျင့် နေတာ မဟုတ်ဘူးလား”
“ဖေဖေ က မယုံ နိုင်သေးလို့ ပါကွာ၊ သမီး လို အပျိုကြီး အကိတ်ကြီး ကို လိုးခွင့် ရလိမ့် မယ်ဆိုတာ”
“ဖေဖေ့ ကို တစ်ခု မေးချင်တယ်”
“မေးလေ မီးလေး”
“ဖေဖေ့ တကယ့် သမီး အရင်း ကိုရော မလိုးချင်ဘူးလား ဖေဖေ”
(၅-၆)
ဦးသက်ဦး ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွား ခဲ့သည်။
“ဟာကွာ ဘာတွေ လျောက်မေးနေတာလဲ မီးလေးရယ်”
“ဘာတွေ လျောက်မေး နေသလဲ သာ ပြောနေတာ ဖေဖေ့ ရင်တွေ ခုန်နေတာ သမီး နို့ တွေ မှာတောင် ဖီးလာဖြစ်တယ်နော် ဟင်း”
သူတို့ နှစ်ယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လေး ဖက်ထားကြတာမို့ သူဇာခင့် နို့ကြီး များက ဦးသက်ဦး ရင်ဘတ် နှင့် ဖိကပ် နေသည်။ ဦးသက်ဦး ရင်ထဲ မှ တဒုန်းဒုန်း နှလုံးခုန်သံ ကို သူဇာခင့် နို့ကြီးတွေ မှာ ဖီးလ် ဖြစ်နေသည်။
သူဇာခင့် လက်တဖက် က ဦးသက်ဦး လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ နှစ်ချီ ပြီးကာစ မပျော့ မမာ လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး တဖက် ဖြင့် ဆုပ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဂွင်းထု ပေးနေလိုက်သည်။
“ဖေဖေ့ လီးကြီး က တအားတုတ် ပြီး အရမ်း ရှည်တာပဲ နော်၊ သမီး အဲလို လီးမျိုး နဲ့ တစ်ခါ မှ မခံ ဖူးဘူး”
“သမီးလေး လို အရမ်းကိတ် ပြီး အရမ်းဆက်ဆီ ဖြစ်တဲ့ မိန်းကလေး မျိုး ကိုလည်း ဖေဖေ တစ်ခါ မှ မလိုးခဲ့ ဖူးပါဘူးကွာ”
“ဖေဖေ က မီး ကို ဘယ်တုန်းကတည်း က လိုးချင်နေတာလဲ မှန်မှန်ပြော”
“ဖေဖေ က လိုးချင်နေတာ ကြာလှပေါ့ ၊ ဒါပေမဲ့ ဖြစ်လာမယ်လို့ မထင်ခဲ့ဘူးလေ၊ ”
“ကြာပြီဆိုတာ ဘယ်လောက် ကြာပြီလဲ ပြော တိတိကျကျ ခုချိန်ထိ ဖုံးထားတုန်းပဲလား”
“အမှန်တိုင်း ဝန်ခံ ရရင် သမီး ကျောင်းစိမ်းလေး နဲ့ သမီးတို့ ကို ဖေဖေ ကျောင်းပို့ပေးနေခဲ့ ကတည်းကပေါ့၊ သမီး က အဲဒီ ကတည်းက ဖင်လေးက လုံး ပြီး ကောက်နေတာ၊ ဝဝကစ်ကစ် လေး နဲ့ ချစ်ချင်စရာလေး ၊ အားမနာတန်း ပြောရမယ် ဆိုရင် တော့ လိုးချင်စရာလေး ပေါ့ အဟီး”
ဦးသက်ဦး အတွေး တွေ က အတိတ်ကို ပြန်တွေး လိုက်မိလို့ လားမသိ လီးကြီးက သူဇာခင့် လက်ထဲ မှာ တဖြည်းဖြည်း မာလာခဲ့ သည်။
“ဟွန့် မီး က အဲတုန်းက သတိတောင် မထားမိပါဘူး။ ဖေဖေ ဟန်ဆောင် တအားကောင်းတယ်နော်”
သူဇာခင် က သူမ ကိုယ်လုံး ကို ဦးသက်ဦး ခြေရင်းဖက် သို့ ရွေ့ကာ ဆင်းသွား ရင်း လီးကြီး ကို အနီးကပ် ကြည့်လိုက်သည်။ လက်ကလေး ဖြင့် ဂွင်းထု ပေးနေတာတော့ မရပ်လိုက်။
“ဖေဖေ က ကိုယ့် ထမင်းရှင် တွေကို ပြစ်မှား လို့ မဖြစ်ဘူးလေ၊ ဘာပဲ ဖြစ်နေဖြစ်နေ ကိုယ်နှုတ် အမူအယာ ကို ထိန်းထားရတာပေါ့”
“စိတ်ထဲ မှာတော့ မီး ကို တအားလိုးချင်နေတာပေါ့ လေ၊ သူ့ ရဲ့ ဒီလီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့”
“အား….အင်းးးး ဟုတ်တယ် မီးလေး ရယ်”
သူဇာခင် က သူမ လက်ထဲ မှာ တဖြည်းဖြည်း ချင်း မာတောင် တုတ်ခိုင်လာသည့် လီးကြီးကို ပါးစပ် ဖြင့် ငုံ ကာ တချက် နှစ်ဖက် သကြားလုံး စုပ်သလို ပြွတ်ကနဲ စုပ် ပေးလိုက် ပြီး ဦးသက်ဦး မျက်နှာကို မော့ ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ လက်က တော့ လီးကြီးကို မှန်မှန် ထုပေးနေသည်။
“ဖေဖေ မီး ကို မှန်မှန်ပြောနော် အဲတုန်း က ဖေဖေ့ သမီး အရင်း နှစ်ယောက် စလုံး က မီး နဲ့ ကျောင်းအတူတူ သွား နေတာနော် နီလာက မီးနဲ့ အတူတူ မမသီတာ က မီးထက်ကြီးတယ်၊ အရမ်းလည်း တောင့် နေပြီ ဖင်လုံး ကြီးတွေ ၊ နို့ကြီးတွေ က အကြီးကြီး တွေ ဖြစ်နေပြီ၊ မီးတို့ တောင် အားကျနေတာ၊ ဖေဖေ စိတ်ထဲ ဘယ်လို မှ မနေဘူးလား”
“အာကွာ မီးလေး ကလည်း ဘာတွေ မေးနေတာတုန်းကွာ၊ သားအဖ အရင်း ကြီးတွေ ဟာကို ဘယ်လို စိတ်ပေါ် လို့ ရမှာလဲ”
“မီး ကတော့ မယုံ ပါဘူး။ မီး အဖေ အရင်း တောင် မီး အပေါ် စိတ်လာနေတာ မီးသိနေတာပဲ ဟာ”
“ဟုတ်တယ်……….အကိုကြီး က မီးလေး အပေါ် စိတ်လာနေတယ်၊ မီးးးးး ဘယ်လို သိတာလဲ”
“မီး ဘယ်လို သိတာလည်း ဆိုတာက သိပ်အရေးမကြီး ပါဘူး။ ဖေဖေ တကယ်ပဲ သမီး အရင်းတွေ အပေါ် စိတ်မလာတာလား၊ တကယ် မဟုတ်ပဲ စိတ်လာနေတာ ဆိုရင်တော့ သမီးတွေ က မသိပဲ နေမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို ပြောချင်တာပါ”
ဦးသက်ဦး ခေါင်းက နည်းနည်း ရှုတ်ထွေး သွား ခဲ့သည်။ ဦးမျိုးမင်း က သူဇာခင် နှင့် သူ ၊ ခြံထဲ အလုပ်လုပ်နေ စဥ် ပြူတင်းပေါက် မှ ချောင်းချောင်း ကြည့်သည် ဆိုတာကို သူ့ မိန်းမ ပြောပြ လို့ သိနေသည်။ ဦးမျိုးမင်း က တကယ်ပဲ သူ့ သမီး အရင်းကို လိုးချင်နေတာလား။ တွေး လိုက်ရင်း ကြက်သည်းထ သွား ခဲ့ရသလို လီး ကလည်း ဆတ်ကနဲ တုံ သွား ရသည်။ သူ့ သမီး တွေ နှင့် သူဇာခင် တို့ ငယ်စဥ် က သူပဲ ကျောင်းပို့၊ ကျောင်းကြိုလုပ် ပေးခဲ့ ရသည်။ ထိုစဥ် က သူ့ စိတ်ထဲ မှာ တကယ်ပင် သူဇာခင့် ကို စိတ်ထဲ မှန်းကာ လိုးခဲ့ဖူးသည်။ အမှတ်မထင် သူ့ သမီး တွေ ဘော်ဒီ နှင့် သူဇာခင့် ဘော်ဒီ ကိုလည်း နှိုင်းယှဥ် ခဲ့ ဖူးသည်။ သမီး တွေကို တော့ မသင့်တော် ဟု တွေး ကာ စိတ်ထဲ က ဖယ်ပစ်ခဲ့ သည်။ ယခု သူဇာခင် ဆွပေးလို့ သူ ပြန်တွေး ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ သမီး အငယ်မ သူဇာခင် နှင့် ရွယ်တူ နီလာ မှာ အိမ်ထောင်သည်၊ ကလေး တစ်ယောက် အမေ လည်း ဖြစ်တော့ ဖင်တွေ နို့ တွေက သူဇာခင် ထက် အများကြီး ထွား ပြီး ကြီးနေလေပြီ။
“မသိဘူးကွာ၊ အခု ကတော့ ဖေဖေ က ဒီ မီးလေးကို ပဲ လိုးချင်နေတာ မဝ နိုင်တော့ ဘူး”
သူဇာခင် က လည်း ဦးသက်ဦး လီးကြီး ကို ငုံ့ ကာ အားရ ပါးရ စုပ်ပေးရင်း သူမ တတ်သမျှ ပုလွေ ပညာဖြင့် ပြုစုတော့ သည်။ ဦးသက်ဦး လည်း သောက်ထားသည့် ဆေးအရှိန်ဖြင့် စိတ်ရော လီးရော ပြန်ထကြွ လာပြန် လေသည်။ သူဇာခင့် ခေါင်းကို သူ့ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ် အမှတ်ဖြင့် အားရပါးရ လိုးလေသည်။ သို့သော် သူဇာခင်က သူ့ လီးအရင်းကို သူမ လက်ကလေး နှစ်ဖက် ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသဖြင့် လီးကြီး ကို လည်ချောင်းထဲ ထိတော့ ထိုးသွင်းလို့ မရနိုင်ပေ။ သူဇာခင် က အားရပါးရ စုပ်လိုက် သူမ လျာ ဖြင့် လီးဒစ်ဖူး ကို ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ဦးသက်ဦး မခံနိုင်တော့ ။
“မီးလေး မရတော့ ဘူး ဖေဖေ ထွက်တော့ မယ်”
ဦးသက်ဦး က အော် လိုက်ကာ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစား သော်လည်း သူဇာခင် က မလွှတ်ပေး သူမ လက်နှစ်ဖက် ဖြင့် ဦးသက်ဦး လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လျက် ပါးစပ် က လည်း တပြွတ်ပြွတ်စုပ် ပေးလေ ရာ ဦးသက်ဦး မှာ နောက်ဆုံး တော့ သူဇာခင့် ပါးစပ် ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ် ကာ ပြီးသွား ရတော့ သည်။
“အားးးးး ရှီးးးးးးးးးဖခ်..ကောင်းလိုက်တာ”
သူဇာခင် က သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်လာသည့် ဦးသက်ဦး လရည် တို့ ကို တဂွပ်ဂွပ် နှင့် မျိုချ လေသည်။ ပါးစပ် တွင်း က လရည် ကုန်သွား မှ ဦးသက်ဦး လိင်တန်ကြီး မှ လရည်တို့ ကို သူမ လျာကလေး ဖြင့် လျက်ကာ သန့်ရှင်း ရေး လုပ်ပေးလေသည်။ ဦးသက်ဦး အဖို့ မှာကား သူ့ အလုပ်ရှင် အိမ်ကြီး သခင် ၏ သမီးကြီး၊ ကုမ္မဏီ တစ်ခု မှ မန်နေဂျာ၊ အပျိုကြီး မမ တစ်ယောက် ပါးစပ် ကို လိုးရသည့် အပြင်၊ လရည်တွေ ပါ သူမ ပါးစပ် ထဲ ပန်းထည့်ခွင့် ရခဲ့ မို့ ဖေါ်မပြ နိုင်သည့် ပီတီ အရသာ တို့ တကိုယ်လုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်အောင် ပင် ခံစား လိုက်ရလေသည်။
ဦးသက်ဦး က သူဇာခင့် ကိုယ်လုံး ကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး သူဇာခင့် မျက်နှာ အနှံ့ကို နမ်းရှုံ့ သည့် အပြင် နှုတ်ခမ်း အစုံ ကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ် ဖြင့် ကစ်ဆင် ပေးလိုက်လေသည်။
“ချစ်လိုက်တာ မီးလေးရယ်”
“မီးကလည်း ဖေဖေ့ ကို ချစ်ပါတယ်”
သူဇာခင် နှင့် ဦးသက်ဦး တို့ နှစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ် မှာ ကိုယ်လုံး ဖြင့် တစ်ဦးကို တစ်ဦး ဖက်ကာ နားနေကြရင်း အိပ်ပျော် သွား ကြလေသည်။
တရေးနိုးတော့ နှစ်ဦးစလုံး ဗိုက်ဆာလာကြသဖြင့် ဦးသက်ဦး က စားသောက်စရာ ထွက်ဝယ်လိုက်ပြီး ပြန်လာတော့ စားကြ သောက်ကြသည်။ ပြီးတော့ လိုးကြသည်။ ဦးသက်ဦး က ဆေးအရှိန်ဖြင့် နားလိုက် လိုးလိုက် လိုးနေသလို သူဇာခင် က လည်း ခပ်ထန်ထန်မို့ ဦးသက်ဦး မာတောင် လာတိုင်း အလိုးခံ လေသည်။ နောက်တော့ ညနေပိုင်း ဒေါ်မြမြလေး နှင့် ဦးမျိုးမင်း တို့ ကို သွား ကြိုဖို့ နီးလာတော့ နှစ်ယောက်သား ရေအတူတူချိုး ပြီး ရေချိုးခန်း ထဲ မှာ လိုးကြပြန်သည်။
“မီးလေး ရယ် လိုးလို့ ကို မဝနိုင်ပါလားကွယ်”
“ဟွန့် တော်ပြီလေ၊ တနေ့ လုံး ကို လုပ်နေတာချည်းကို၊ သူ့ မယား ညနေ ပြန်လာရင် ဒီည သူ့ မယား ကို လည်း လိုးအုံး မှာ မဟုတ်လား”
“အာ လိုးဖို့ နေနေသာသာ လီးတောင် ဖို့ တောင် မလွယ်တော့ ဘူး အဟီး”
………………………….
ဦးမျိုးမင်း တို့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ သူဇာခင် တစ်ယောက် ဦးမျိုးမင်း အိပ်ယာပေါ် မှာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ကို အိပ်မောကျနေလေပြီ။ ညဝတ်ဂါဝန် ပန်းရောင် ကလေး ကို အောက်က ဘရာ၊ ပင်တီ မပါပဲ ဝတ်ထား လျက် တစောင်းလေး အိပ်မော ကျနေသော သမီးကြီး ကို ကြည့်ရင်း ဦးမျိုးမင်း လီးတောင် လာခဲ့သည်။ ဂါဝန်လေးကို အနောက် မှ လှန်တင်ကာ ပေါင်လုံး ဖွေးဖွေး ကြီးတွေ ကို နမ်းရှုံ့ လိုက်သည်။ သူဇာခင် က ယားသွား လို့ ထင်သည်။ သူမ ပေါင်လုံး ကြီးတွေကို လက်ဖြင့် တချက်လှမ်းကုတ် လိုက်ရင်း က မှောက်လျက် ပြောင်း အိပ် လိုက်သည်။ ဦးမျိုးမင်း က ဖင်လုံး ကြီးတွေကို သူ့လက်ဖဝါး ဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးရင်း က အားမလို အားမရ လျာဖြင့် လျက်လိုက်သည်။ နောက်တော့ ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို လက်ဖြင့် တဖက် တလုံး စီ ကိုင် ဖြဲလိုက်သည်။ ဖင်ကြားထဲကို သူ့ လျာဖြင့် ထိုးကာ လျက်လိုက်တော့ ဖင်ပေါက် လေးကို ပါ လျက်မိသွား သည်။ သူဇာခင် တွန့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ရုတ်တရက် နိုးလာခဲ့သည်။
“အင်..ဒက်ဒီ ပြန်ရောက် လာပြီလား”
(၅-၇)
“အင်း ၊ သက်ဦး က ကောင်းကောင်း မှ လိုးလိုက်ရဲ့ လား သမီး ကြည့်ရတာ အတော် နွမ်း သွား ပုံ ပဲ အိပ်မောကျ နေလိုက်တာ”
“ဟုတ်တယ် ဒက်ဒီ ၊ မနက်ကတည်း ကနေ၊ ဒက်ဒီ တို့ ကို ကြိုဖို့ ထွက်သွား ကာနီး အထိ ကို တောက်လျောက် လိုးသွား တာ ခစ်ခစ်”
“အပေါက် စုံ ပဲ လား ”
“ဟင့် အင်း ပထမဆုံး နေ့ လေဒက်ဒီ ရဲ့ နောက်ပေါက် တော့ ဘယ်ပါအုံး မလဲ ခစ်ခစ် ဒက်ဒီ လိုးချင် လို့လား”
“အင်း သမီး ဖင်လုံး ကြီး အဲလို မော့ မောက်နေတာ မြင်ရတော့ ဒက်ဒီ ဖင်လိုးချင်လာပြီ”
“လိုးလေ ဒက်ဒီ အံဆွဲထဲ မှာ အဖေါ် နဲ့ ဆီ နဲ့ ရှိတယ်”
ခနအကြာ မှာတော့ ဦးမျိုးမင်း တို့ ကုတင် ကြီးပေါ် မျာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ကုံးနေတဲ့ သမီး ဖြစ်သူ ကို ဦးမျိုးမင်း တစ်ယောက် ဖင်လိုး ပေးနေပါတော့ သည်။
ဦးသက်ဦး တို့ အိမ်မှာ လည်း ဦးသက်ဦး က သူ့ မယား ကို တနေ့ လုံး သူဇာခင် နှင့် လိုးခဲ့ သမျှ ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြ ရင်း ဒေါ်မြမြလေး စိတ်ကျေနပ် အောင် တချီ လိုးပေးလိုက်ရပါတော့သည်။
နောက်ပိုင်း မှာတော့ သူဇာခင် နှင့် ဦးသက်ဦး တို့ မှာ အခွင့် သင့် လျင် သင့် သလို လိုးဖြစ်ကြသည်။ သူတို့ နှစ်ဦး စလုံး အတွက် ဦးမျိုးမင်း ရော ဒေါ်မြမြလေး ပါ သိပြီးသား မို့ လိုးဖို့ အချိန်နေရာ ဖန်တီးရတာ က သိပ်မခက် လှတော့ပါ။ အိမ်ထဲ တစ်နေရာ တွင် လိုးကြလျင် ဦးမျိုးမင်း က ချောင်းပြီး။ ဦးသက်ဦး အခန်းမှာ လိုးကြလျင် ဒေါ်မြမြလေး က ချောင်း သည်။ သို့ ဖြင့် သူတို့ နှစ်ဦး မှာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး ပိုမို ပွင့်လင်း လာကြပြီး၊ ပုံစံ မျိုးစုံ ၊ နေရာမျိုး စုံ မှာ လိုးဖြစ်လာကြတော့ သည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ နှစ်ဦးလည်း သူဇာခင် ထန်သမျှ ကို ဗီဒီယို မှာ ကြည့် ပြီး သူတို့ လည်း လင်မယား ချင်း ပြန်လိုး ဖြစ်ကြလေသည်။ သူဇာခင် နှင့် ဦးသက်ဦး တို့ တနေ့ကုန် အချစ်ကြမ်းကြသည် ကို ကြည့်ကြပြီး သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက် မီးပွင့် မတတ် လိုးလိုက်ကြသည်။ ပြီးသွား လို့ အိပ်ယာပေါ် နားနေ ကြရင်း မှ ဒေါက်တာကျော်စွာ ကို ဒေါက်တာသန္တာကိုကိုက၊
“ကိုကို ”
“ဟင် ဘာလဲ ချစ်လေး”
“ကိုကို က ချစ်လေး ကို ချစ်လေး ဖေဖေ နဲ့ ဖြစ်စေချင် တာ ချစ်လေး သိပါတယ်။ တကယ်လို့ ချစ်လေး က မမသူဇာခင် လို တခြား ယောက်ျား တစ်ယောက် နဲ့ ဖြစ်ခဲ့ ရင်ရော ကိုကို က ကြည်ဖြူ နိုင်ပါမလား”
“ကိုကို ပြောပြီးသားလေ၊ ကိုကို က ချစ်လေး ကို ခွင့်ပြုပြီးသား၊ ကိုကို စိုးရိမ်တာက ကိုကို တို့ ချစ်လေး တို့ ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာပဲ၊ အဲဒါတွေကို မထိခိုက်နိုင်ဘူး၊ ဘယ်သူ မှ လည်း မသိနိုင်ဘူး ဆိုရင် တော့ ချစ်လေး သဘော၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကို့ ကို အကုန်လုံး ပြောပြရမယ် နော်၊ ထိန်ချန်ထားတာမျိုး တော့ ကိုကို ခွင့် မပြုနိုင်ဘူး”
“ကိုကို က ချစ်လေး ကို ဘယ်သူနဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ခွင့်ပြုမှာလား”
“ချစ်လေး က ဘာဖြစ်လို့ မေးတာလဲ ချစ်လေး တယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်နေပြီလား”
“မဖြစ်သေးပါဘူး ကိုကို ရဲ့ ကိုကို့ ကို မပြောပဲ နဲ့ ဖြစ်မလား၊ ကိုယ့်ကို ဒီလောက် အလိုလိုက်ထားတဲ့ ယောက်ျား ကို”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ စိတ်ကျေနပ်သွား အောင် ပိုပိုသာသာလေး ချွဲကာ ပြောလိုက်သည်။
“အင်း ပါ ဒါပေမဲ့ ချစ်လေး ကို ကြူနေတဲ့ လူရှိနေတာလား ပြောကွာ ကိုကို အရမ်းသိချင်နေပြီ”
“ကြူတယ်လို့ မဟုတ်ဘူးပေါ့ ကိုကို ရယ်၊ ချစ်လေး စိတ်ထဲ ထင်နေတာပေါ့ ခစ်ခစ်”
“ကဲ ပါ ပြောမှာသာ ပြောစမ်းပါ၊ ချစ်လေးကလည်း ဘယ်သူလဲ၊ ချစ်လေး တို့ ဆေးရုံ က သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့ ကုလားကြီးလား။ ချစ်လေး တို့ ဆေးရုံ က လုံခြုံရေး ဝန်ထမ်းလား ကဲ ပြောသာ ပြောပြ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ်”
“ခစ်ခစ် ကိုကို ကလေ ချစ်လေးကို သူစိတ်ကူးယဥ်တဲ့ သူတွေ နဲ့ လိုက်ပေးစားနေတာပဲ၊ အဲလိုလူတွေ နဲ့ ချစ်လေး က လိုက်ဖြစ်လို့ ဖြစ်မလားလို့ ၊ ချစ်လေး အလုပ်မှာ ဘယ်လို မျက်နှာ သွားထားရမှာလဲ”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ စကားနည်းနည်း လွန်သွား သည်ဆိုတာကို သတိထားမိလိုက်ပြီး ပြန်အဖတ်ဆည်လိုက်သည်။
“အလကား နောက်တာပါ ချစ်လေးရယ်၊ ကိုကို ပြောချင်တာက ဘယ်သူ ဖြစ်ဖြစ်လို့ ပြောချင်တာပါ”
“ဦးလေးထူး သိလား အော်ဇီကလေ”
“တီလေး ပွင့်ရိုစီ ရဲ့ ယောက်ျား လား”
“အင်း”
“ဟင် သူက အော်ဇီ မှာ ဘယ်လို ဖြစ်ပြီး ချစ်လေး ကို သူက ..အဲ ချစ်လေး က ဘာလို့ ..ထင်…”
ဒေါ်ပွင့်ရိုစီ မှာ ဒေါက်တာကျော်စွာ့ အဖေ ဦးမျိုးမင်း ၏ ညီမ ဖြစ်ပြီး သြစတြေးလီးယား မှာ နိုင်ငံသား ခံယူပြီး နေနေသည်မှာ နှစ်ပေါင်း များစွာ ကြာခဲ့ပြီ။ သူတို့ သားသမီး များမှာ အရွယ်ရောက်သွား ပြီမို့ သူတို့ လင်မယား မှာ တနှစ် တစ်ခေါက် လောက် မြန်မာပြည်ကို လာလာလည်လေ့ ရှိသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက် ၅၀ ကျော် ခန့် ရှိလေပြီ။
“ဒီလို ကိုကို ရဲ့ ဦးလေးထူး က လေ ချစ်လေး ဖေ့ဘုတ် မှာ ဘာတင်တင် အမြဲတမ်း လိုက်ခ် ပေးတယ်”
“အဲဒါကတော့ ချစ်လေး ရယ်၊ လူမှုရေးအရနေမှာပေါ့”
“အဲလောက် မက ဘူး ကိုကို ရဲ့ ကိုကို က မသိချင်ယောင် ဆောင်နေပြန်ပါပြီ၊ တကူးတက ကော်မန့် တွေ လည်း ပေးတယ်။ တစ်ခါတလေ မက်ဆေ့ဂျာ ကနေတောင် စကားပြောသေးတယ်၊ စကားတွေ က တော့ ပုံမှန် ရိုးရိုး ပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ သိတဲ့ အတိုင်းပဲလေ ကိုကို က အ ချင်ဟန်ဆောင် နေပြန်ပါပြီ။ သွေးမတော် သားမစပ်တဲ့ ယောက်ျား နဲ့ မိန်းမ အွန်လိုင်း မှာ အဲလို မျိုး စ နေတယ် ဆိုတာ စိတ်ဝင်စား တယ်ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့၊ ချစ်လေး လည်း ပုံမှန် မက်ဆေ့ တော့ ပြန်ပါတယ်။ ချစ်လေး ကသာ နည်းနည်း လေး အထာပေးလိုက်ရင် သူ့ ဘက်က တဆင့် တက်လာမှာ သေခြာသလောက် ရှိတယ်၊ တခါတုန်းက ချစ်လေး ငွေဆောင် က ရေကူးကန် မှာ ရေကူးဝတ်စုံ နဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ ပုံ ဆို သူက မက်ဆေ့ ဂျာက နေလာပြီးတော့ ဘယ်တုန်းက သွား တာလည်း သူတောင် မရောက်ဖူးလို့ နောက်တစ်ခါ ဆို ချစ်လေး တို့ ကို လိုက်ပို့ ခိုင်းရမယ် ဘာညှာ လာပို့ထားတာ ကိုကိုရဲ့”
ဒေါက်တာကျော်စွာ စိတ်တက်ကြွလာခဲ့သည်။ သူ့ မိန်းမ တကယ် အပြင်မှာ လိုးတာ မကြည့်ရခင် အွန်လိုင်းပေါ် မှာ မက်ဆေ့ဂျာနဲ့ ဆက်ချက်ပြီး တခြား ယောက်ျား တစ်ယောက်နဲ့ ပြောဆိုကြတာကိုလည်း သူမြင်ရရင် ဆိုတဲ့ အတွေး က သူ့ လီးကို ချက်ခြင်းတောင်လာစေခဲ့သည်။
“အဲဒါဆိုလည်း ချစ်လေး အထာပေးလိုက်ကွာ၊ ဒီဘဲကြီး ကလည်း အလာကြီး ပဲနော်၊ ကိုယ့်တီလေးလို အကိတ်ကြီး ရထားပြီးတာတောင် တူ မယား ကို ကြူချင်နေတာ ခိခိ၊ ချစ်လေး နဲ့ ဘဲကြီး ဆက်ချက်တာ ကိုယ် ကြည့်ချင်လှပြီ ဟဟ”
“အမလေး ကိုကို ကလည်း ချက်ခြင်းကြီးတော့ ဆက်ချက်မလားလို့ ချစ်လေး က အပေါစား ဆန်သွား မှာပေါ့”
“အင်းပါကွာ ချစ်လေး ကြိုက်သလို လုပ်ပါ၊ ကိုကို့ ကိုတော့ ပြနော် ”
(မိန်းမ အားလုံး ကိုတော့ မဆိုလိုချင်သော်လည်း မိန်းမ တွေက ဘာမှ မဖြစ်သေးပဲ နှင့် ဘာမှ မဖြစ်သေးပါဟု အကြောင်းမဲ့ မပြောတတ်ကြပါ။ – ဤကား စကားချပ်။)
တကယ်ဆိုတော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို နှင့် ဦးလေးထူး ခေါ် ဦးထူးသာ တို့ ၏ အွန်လိုင်း ဆက်ဆံရေးက အီစီကလီ အဆင့် သို့ ရောက်နေပါပြီ။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က နည်းနည်း ထိန်းထားသဖြင့် သာ ဦးထူးသာ ကတအား ရှေ့ မတိုးသေးတာ ဖြစ်သည်။ ဦးထူးသာ က မိန်းမ ပွေသော်လည်း မိန်းမ ကြောက်ရသူ ဖြစ်သဖြင့် သူမ တူ၏ မယား ကို သွား ကြူသည်ဆိုသည်ကို သတင်းထွက် သွား ပါက သူ ပြဿနာ တက်မှာ ကြောက် သဖြင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဆီ မှ လုံးဝ မီးစိမ်း မပြပဲ အဆင့် မတက်ရဲ ပဲ ဘာလိုလို ညာလိုလို မက်ဆေ့ဂျာ ကလေး နှင့် သာ ကြည်နူးနေခြင်း ဖြစ်သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ အဒေါ့် ယောက်ျား နှင့် ဆိုတော့ တစ်ခုခု ဖြစ်ခဲ့လျင် လင်ဖြစ်သူ မျက်နှာ သူ့ အဒေါ် မျက်နှာ တို့ ရှိသည်မဟုတ်လား။ ထို့ကြောင့်သာ မယုတ်မလွန် အီစီကလီ လုပ်လာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ယခု လင်ဖြစ်သူကို ပေါ်တင် ဖွင့်ပြောပြီး ပြီ ဆိုတော့ သူမ အနေဖြင့် မီးစိမ်းပြဖို့ သာ လိုတော့ သည်။
ထို့ဖြင့် တစ်ည ၈ နာရီလောက် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို သူမ ဖေ့ဘုပ်မက်ဆေ့ဂျာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဦးထူးသာ နာမည် မှာ အစိမ်းရောင် အဝိုင်းလေး တွေ့ သဖြင့် မက်ဆေ့ လှမ်းပို့လိုက်သည်။
“အူးထူး အိပ်သေးဘူးလား”
“အိပ်သေးပါဘူး၊ တူမကြီးရော၊ စားပြီးပလား”
“အူးထူး ကလည်း ည ၈နာရီတောင် ထိုးနေပြီဟာကို၊ အူးထူး တို့ ဆီ မျာ ညနက်နေရောပေါ့ ခုချိန်ဆို”
“မနက်သေးပါဘူး ၁၁ နာရီခွဲ ပဲ ရှိပါသေးတယ်၊ ဒီအချိန် မအိပ်သေးပါဘူး”
“အူးထူး သိပ်ညနက် မနေနဲ့လေ ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်အုံး”
“ဂရုစိုက်ပါတယ် တူမကြီးရဲ့ ၊ တူမကြီးရဲ့ ကျန်းမာရေး ကောင်းချက် တွေကို အားကျနေရတာကို ဟဲဟဲ”
(၅-၈)
“အူးထူး ကလည်း ဘာလို့ သန္တာ့ ကို ကျန်းမာရေးကောင်းတယ်လို့ ထင်ရတာလဲ၊ သန္တာ့ ဆေးစစ် မှတ်တမ်း တွေကို ဖတ်ရလို့လား ခစ်ခစ်”
“ဆေးမှတ်တမ်း ဖတ်စရာ မလိုဘူးလေ တူမကြီးရဲ့ ၊ တူမကြီး ဓါတ်ပုံတွေကို ကြည့်လိုက်ရင် သိသာနေတာကြီး ဟာကိုများ”
“အူးထူး ကတော့ လုပ်ပြီ၊ သန္တာ က ခုတစ်လော ဝ နေလို့ စိတ်ညစ်နေတာ ထမင်းတောင် အဲလောက် ကြီး စား တာမဟုတ်ပဲ နဲ့ ကို ဝ နေလို့”
“မဝ ပါဘူး ဗျာ တူမ ကြီးလို ကိုယ်လုံး မျိုး ကတော့ မြန်မာပြည်က မပြောနဲ့ အော်ဇီ က မော်ဒယ်တွေ တောင် မှီမယ် မထင်ဘူး၊ အဲလောက်လှတာကြီးကို”
“အာ့ တော့ အူးထူး မြှောက်ပြောတာ၊ သန္တာ ကိုယ့်ဓါတ်ပုံ တွေ ကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး စိတ်ပျက် နေတာ”
“ဘယ်ဓါတ်ပုံ များလဲ ကွာ အူးထူး တော့ တစ်ခါ မှကို တူမကြီး ဝတယ် ဆိုတာ မမြင်ဖူးဘူး”
“ဒီမှာ ကြည့် တနေ့ က မှ ရိုက်ထားတာ မဝဘူးလားလို့”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က တလောတုန်းက မှ မင်္ဂလာဆောင်တစ်ခု သွားတုန်း ရိုက်ထားသည့် တစ်ယောက်ထဲ ပုံကို ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူမ မှာ ပွဲနေပွဲထိုင် အဝတ်အစား ရင်ဖုံးလက်ရှည်၊ အောက်က အချိတ်ထဘီ၊ ပါဝါစုံ ချကာ ဝတ်ထားသည်။
“အပါးပါး လှရက်လိုက်တာ တူမကြီးရယ်၊ အဲလောက် အချိုးအဆက် ပြေပြစ်တဲ့ ငါ့ တူမကြီးကို ဘယ်သူတွေ က များ ဝတယ် ပြောရက်တာလဲဗျာ”
“အဲဒါ အူးထူး ရှေ့က ကြည့်လို့ နောက်က ကြည့်ရင် သန္တာ့ ကို သူငယ်ချင်းတွေ ကတောင် ဖင်ထုပ်ကြီး ဆိုပြီး စနေကြတာ”
“ဟုတ်လို့ လားဗျာ၊ ရိုက်ထားတာ ရှိရင် ပြပါအုန်း အူးထူး အမှား အမှန်ပြောပေးမယ်”
“ကဲ ဒီမှာ ကြည့်”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ကိုယ်လုံး တစောင်းလှည့် ပြီး သူမ အိုးကို အလှပြထားသည့် ပုံကို ပို့ပေးလိုက်သည်။ ဦးထူးသာ မှာ သူ့ ညဝတ်ဘောင်းဘီ အောက် မှ ထောင်ထလာသော လီးကြီးကို ပင် လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက်မိသည်။
“အမလေး ဗျာ ဒီလောက် ရက်ရက်စက်စက် လှတဲ့ အိုးကို များဖင်ထုပ်ကြီးတဲ့ ပြောရက်လိုက်ကြတဲ့ သူတွေ ဗျာ၊ အူးထူး မိန်းမ ဆိုရင် ဒေါ်စိန်ခင်လို့ ပြောကြမလားမသိဘူး ”
“တူမကြီး ပေါင်လုံး တွေ ကလည်း တုတ်နေတာ အူးထူးရ”
“တူမကြီး က ထဘီ ဝတ်ထားတာ ပေါင်လုံး တွေ အူးထူး ဘယ်မြင်ရမလဲ လို့”
“နေအုံး သန္တာရှာလိုက်အုံးမယ်၊ အူးထူး ဘယ်သူ့ မှ လျောက်မပြနဲ့ နော် သန္တာ ရှက်လို့ ”
“မပြ ပါဘူး ကွယ် အူးထူး က ဘယ်လိုလူလဲ တူမကြီး သိနေလောက်ပါပြီ”
“ဟွန့် အူးထူး မို့ ယုံလို့ ပြတာနော် ၊ သူများ တွေ လျောက်ပြရင် သန္တာ အရှက်ကွဲ ပါပြီ၊ တီလေး ရိုစီ အမှတ်အမဲ့ အူးထူး ဖုံးထဲ တွေ့ သွား ရင်လည်း ငါးပါး မှောက်မှာနော်”
“အမလေး အူးထူး ဖုံး က လော့ အမြဲလုပ်ထားတာ သူများ ပေးမကိုင်ဘူး စိတ်သာချ”
ပထမ ပိုင်း ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ဘောင်းဘီတို ကလေး ဖြင့် ရိုက်ထားသော ပုံ နှစ်ပုံ သုံးပုံ လောက် ပို့ပေးလိုက်သည်။ ဦးထူးသာ က ပုံတိုင်းကို အသဲပုံ လေး များဖြင့် တုံ့ပြန်ပေးသည်။
“လှလိုက်တဲ့ ပေါင်တန်လေး တွေ တူမကြီးရာ တကယ် ပဲ ဆရာဝန်မလုပ်ပဲ မော်ဒယ် သာ လုပ်လိုက်စမ်းပါ၊ မအောင်မြင်ရင် အူးထူး ပြန်လျော်ပေးမယ်”
“ခစ်ခစ် အူးထူး ကတော့ လုပ်ပြီ ဘာပြန်လျော်ပေးမှာလဲ”
“ဘာပဲ တူမကြီး တောင်းဆိုဆိုပါ ကွာ၊ တကယ်ပြောတာ ၊ အဲဒီ ပုံလေး တွေ အူးထူး ဆေ့ဖ် လုပ်ထားလို့ ရမလားဟင်”
“ရပါတယ်၊ အူးထူး က ဘာလုပ်မလို့ လဲ အဲလောက် တုတ်နေတာကြီးတွေကို”
“လှလွန်းလို့ ပါ တူမကြီးရယ်၊ အူးထူး စိတ်မပျော်တဲ့ အချိန်တွေ ပြန်ဖွင့် ကြည့်လိုက်ရင် စိတ်အပန်းပြေသွား မှာ မို့လို့ပါ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို မှာ သား လည်း အိပ်ပျော် နေပြီမို့ အိပ်ယာပေါ် မှာ လှဲလျောင်းရင်း ဖုံး ဖြင့် ချက်နေသည် ဖြစ်ရာ၊ သူမ တို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည့် လင်ဖြစ်သူကို တွေ့ တော့ ဖုံးကို ထောင်ပြလိုက်ပြီး။
“အူးထူး နဲ့ ချက်နေတာ”
ပြုံးစေ့စေ့ ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က စိတ်လှုပ်ရှား သွား ပြီး သူ့ မယား ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက် သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ ဖုံးကို လှမ်းယူကာ ဦးထူးသာ နှင့် ပြောထားတာ၊ ပုံတွေ ပို့ထားတာကို ကြည့်လိုက် သည်။ ဖုံးကို ပြန်ပေးကာ။
“ချစ်လေး နည်းနည်း ဖေါ် ပြီး ပြလိုက်ပါလားကွာ ၊ ကိုကို ဖတ်ချင်လှပြီ ချစ်လေး နဲ့ ဆက်ချက်ကို အဟီးးးးး”
“အာ ကိုကို ကလည်း ရှက်စာကြီး”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ လင်ဖြစ်သူ နှင့် စကား ပြောနေသဖြင့် ဦးထူးသာ မက်ဆေ့ ကို ရီပလိုင်း မလုပ်ဖြစ် သေးသဖြင့် ဦးထူးသာ နည်းနည်း စိတ်ပူ သွား သည်။ သူပြောတာ များ လွန်သွား ပြီလား၊ ကောင်မလေး စိတ်များ ဆိုးသွား ပလားပေါ့။
“တူမကြီး ဆောရီးနော် အူးထူး ဘာစိတ်ကူး နဲ့မှ ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ အူးထူး စကားပြောမှား သွား တာ လွန်သွား တာရှိရင် ခွင့်လွှတ်ပါ”
“စိတ်မဆိုးပါဘူး အူး ရဲ့၊ မီး အမျိုးသား က အိမ်ရှေ့ ခန်းမှာ ဘောလုံးပွဲ ကြည့်နေရင်း ကလေး အိပ်သွား ပလား လှမ်းမေး နေလို့”
“အော် သား လေးက အိပ်သွား ပလား၊ မီး က အိပ်ယာပေါ် မှာလား၊ အူး ကတော့ ကွန်ပြူတာ ရှေ့မှာ၊ မီး အန်တီ ကတော့ အိပ်ပျော်နေပြီ”
ဦးထူးသာ ကလည်း ပါးလိုက်တာမှ လှစ်နေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အခေါ်အဝေါ် ပြောင်းလိုက်တာကို ချက်ခြင်း လိုက်ပြောင်း ပြီး လက်ရှိ အနေအထားကိုလည်း လွတ်လပ်နေသည် ဆိုတာကို ဖေါ်ပြလိုက်သည်။ နောက် တော့ သူ့ ကွန်ပြူတာ ဝက်ကမ် မှ သူ့ ကိုယ် အလယ်ပိုင်းပုံကို စနက်ရှော့ ရိုက်ကာ ပြလိုက်သည်။ ဦးထူးသာ မှာ အသက် ၅၀ ကျော် သော်လည်း အားကစား လိုက်စား သူမို့ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ် နှင့် ဗိုက်မှာ လည်း ချပ်ချပ်ယပ်ယပ် ရှိ နေသည်။ သူ့ ဘောင်းဘီတိုပွပွ က တော့ တခုခု ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်း ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။ လီးတောင် နေတာကို ပေါ်တင်ကြီး လည်း မဟုတ် မသိမသာ ရှိုးထားသည်။
ဒေါက်တာကျော်စွာ က ထိုဓါတ်ပုံကို တွေ့လိုက်တာနှင့် သူ့ မယား ကို စပ်ဖြဲဖြဲ ပြုံးပြကာ။
“ရှီးးးး ကိုကို တောင် အရမ်းထန်လာပြီ ချစ်လေးရာ၊ အခု ပုံနဲ့ ချစ်လေး ဆဲဖီ ဆွဲပြလိုက်တော့ ဘဲကြီး ချက်ခြင်း ကြူတော့ မှာ သေခြာတယ်”
ဟု ပြောပြီး ဒေါက်တာသန္တာ့ လက်နှင့် ဖုံးကို ကိုင်ကာ ခေါင်းအုံးဖက် မှ ဆန့်တန်းပြီး ဆဲဖီ ရိုက်ဖို့ ပြင်ပေးလိုက်သည်။ သူမ ဝတ်ထားသည့် ညဝတ်ဂါဝန်မှာ ရင်ညွှန့် ကို အရမ်း ဟိုက် နေသဖြင့် ရင်သား နှစ်မွှာ ကို ပေါ်တင် ကြီး မြင်နေရသည်။ အောက်နား ကလည်း ပေါင်ရင်း နားထိသာ ရောက်သဖြင့် ပေါင်လုံးလုံး တွေ က စင်းနေတာ မြင်နေရသည်။ ဒေါက်တာသန္တာလည်း ဆဲဖီ ရိုက်လိုက်ပြီး ဦးထူးသာ ဆီ ပုံပို့ပေးလိုက်သည်။
ဦးထူးသာ လီးကြီး မှာလည်း မတရား တောင် နေလေပြီ။ သူ့ ဘောင်းဘီခါးစည်းကြိုးကို ဖြည်ကာ အောက်သို့ တွန်းချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက အလံတိုင်ကြီး လို ထောင်မတ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ၏ အိပ်ယာပေါ် မှ ဆဲဖီ ပုံကို ကြည့်ရင်း လီးကြီး ကို သူ့ တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကာ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ထုနေမိသည်။
“အာကွာ မီး ယောက်ျား က အဲလောက် ဆက်ဆီ ဖြစ်တဲ့ မိန်းမလှလေး ကို ကုတင်ပေါ် တစ်ယောက်ထဲ ထားခဲ့ ပြီး ဘောလုံးပွဲသွား ကြည့်နေရတယ်လို့ ကွာ၊ တောက်..”
“အင်း သူ က အဲလိုပဲ အူးရဲ့ မီး နဲ့ အိမ်ထောင်ကျသွား တာ ကြာသွား လို့ ရိုးသွား လို့လားမသိပါဘူး၊ ယောက်ျား တွေ က အဲလိုပဲ ထင်ပါရဲ့ အူးရယ် ”
“မဟုတ်ပါဘူး မီးရယ်၊ ဟင်းးးးးးးး မပြောလိုက်ချင်ဘူး…..”
“ဘာကို မပြောချင်တာလဲ အူးရဲ့……….မီးနဲ့ အူးနဲ့ မှာ မပြောချင်တာတွေ ရှိသေးလို့လားလို့..”
ဦးထူးသာ စိတ်တွေ လွန်ဆွဲနေရပြီ၊ သူ့ အသက်အရွယ် အတွေ့ အကြုံ အရ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ စကား က ဘယ်သွား နေသည်ဆိုတာကို သူသိသည်။ သူ့ ဖက် က စည်းကျော် သွား ပြီးရင် ပြန်နုတ်လို့ မရတော့ ဘူးဆိုတာ သူသိသည်။ သို့သော်လည်း ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ စကားတွေ ဓါတ်ပုံတွေ ၊ အခြေအနေတွေက သူ့ သုတ်သွေး တွေကို ဦးနှောက်ထဲသို့ ထိုးတက် ပြည့်လျှံ သွား စေတော့ မိုက်မိုက်မဲမဲ နှင့် ရင်းလိုက်တော့ သည်။
“အူး သာ မီး နဲ့ နီးနီးနားနား မှာ ရှိနေရင် တော့ မီး ဆီလာပြီး တခါထည်း မီးမပျင်းအောင် အဖေါ် လုပ်ပေး နေချင်တော့ တယ်ကွာ၊ မီးယောက်ျား တညလုံး တီဗီက လာသမျှ ဘောလုံးပွဲတွေ ထိုင်ကြည့်နေပေ့ စေတော့၊ အိပ်ခန်းတံခါးကို အတွင်းထဲက တခါထဲ ဂလန့်ထိုး ပိတ်ထားပစ်လိုက်မယ် ဟင်း”
(၅-၉)
“ဟင် အတွင်းက နေ ဂလန့်ချလိုက်ပြီးတော့ ဘာလုပ်မလို့တုန်း၊ ကြောက်စရာကြီး”
“မီး ရှိတဲ့ ကုတင်ကို လာမယ်လေ၊ ပြီးတော့ အဲဒီ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မီးလေးကို ကစ်စ် ပေးမယ်”
“အို့ မီး အသည်းယားတယ်၊ ကိုကို ကလွဲပြီး ဘယ်ယောက်ျားရဲ့ ကစ်စ် ပေးတာကိုမှ မခံဖူးသေးဘူး”
ဒေါက်တာကျော်စွာ မှာ သူ့ မိန်းမ ချက်နေသည်ကို ခေါင်းချင်းယှဥ်ကပ် ကာ လိုက်ဖတ်နေရင်း လက်တဖက်က ဂွင်းထု နေမိပြီ။
“ဟုတ်လား အူး က ပထမဆုံး ပေါ့၊ မီး ကိုကို က လွဲရင် ပြောတာပါ။ ဟဲဟဲ၊ မီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူး လေး တွေ က ကြည့်ရတာ နဲ့ တင် ချိုမြ နေတာ တကယ်သာ စုပ်လိုက်ရရင်တော့ ဆွေမျိုးမေ့ သွား လောက်တယ်”
“အူးနော် ..သူများ လင်မယား ကုတင်ပေါ် လာပြီး သူများ မယား ကို နှုတ်ခမ်း အတင်းလာစုပ်နမ်းနေတယ်”
“မီးလေး ရဲ့ လျာလေး ကို ပါ စုပ်မှာ၊ အူးလက်တွေက မီးနို့ တွေကို နှယ်ပေးနေမယ်လေ”
ဒေါက်တာကျော်စွာ့ လက်တဖက် က သူ့ မယား ရင်သား ပေါ် အုပ်ကိုင် ပြီး ညှစ်ခြေလိုက်သည်။
“အာ..အူးးး နာတယ်..အရမ်း မညှစ်နဲ့လေ..”
“အဲဒါဆိုလည်း မညှစ်တော့ ဘူး စို့ ပေးမယ်၊ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့”
“အို အရမ်း အသံ မမြည်နဲ့ လေ ကိုကို ကြားသွား မယ်”
ဒေါက်တာကျော်စွာ က သူ့ မယား ညဝတ်ဂါဝန် ပုခုံး သိုင်းကြိုးကို လက်မောင်း မှ ဆွဲချလို့ ပေါ်လာသည့် နို့ကြီး တွေကို ကုံးစို့ လေသည်။
“မီးလေး ဂါဝန်အောက် မှာ ဘာအတွင်းခံ တွေ ဝတ်ထားသေးလဲ”
“ဘာမှ ဝတ်မထားဘူး”
“အာ့ ဆိုရင် တော့ ပေါင်လေး ကားပေး အူး မီးလေး အဖုတ်ကို ကိုင်ကြည့်ချင်လို့”
“အင်းးးး အူးလက်တွေ ပေကုန်မယ်၊ မီး ဟာလေး မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ရိုက်လိုက်ပြီးသော ချက်မက်ဆေ့ ကို ဒေါက်တာကျော်စွာ့ မျက်စေ့ အောက် လာပြလိုက်သည်။ ဒေါက်တာကိုကို လက်တဖက် က အလိုလို သူ့ မယား စောက်ဖုတ်ဆီ ရောက်သွား လေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စောက်ဖုတ် က တကယ်ကို အရည်တွေ စိုရွှဲနေလေပြီ။
“အာ့ ဆို လက်မပေ အောင် အူး လျာနဲ့ လျက်ပေးမယ်”
“အာ အူး ကလည်း မီး ကို ငရဲ ပေးနေပြန်ပါပြီ လုပ်နဲ့ ဟင့်”
“မီးရယ်, အဲဒီ အရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ မီးရဲ့ ပိပိလေး အူးကို ရိုက်ပြ ပေးပါလားကွာ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ဦးထူးသာ မက်ဆေ့ ကို သူမ ယောက်ျား အား ပြလိုက်တော့ ယောက်ျား ဖြစ်သူ ဒေါက်တာကျော်စွာ က ပြုံးပြီး ခေါင်းညှိမ့် ပြလိုက်သည်။ သူ့ ကိုယ်ကို လည်း ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ပေါ် မှ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လည်း အရမ်းကို ထန်နေပြီမို့ သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကို ဖြဲကာ ဖုံးဖြင့် သူမ စောက်ဖုတ် ကို အနီးကပ် ဆဲဖီ ဆွဲ ရိုက်ပေးလိုက်လေသည်။
“ဝါးးးးးးး ရှီးးးးးးး လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ကွာ၊ လိုးချင်စရာကြီးးးးးးး အီးးးးးး လီးတစ်ခါ မှ မဝင်ဖူးတဲ့ အပျိုမလေး စောက်ဖုတ်လိုပဲကွာ တောက်…ရှလွတ်..ဒါမျိုးလေး လျက်ပေး ရလို့ကတော့ တနေကုန် အစာ မစား ပဲ လျက်ပေးနေချင်တော့ တယ် ကျွတ်စ်..”
“ဟွန့် ပိုတာပါ အူး က ၊ အူးတကယ်ကို စိတ်ထဲ ရှိတာ ပြောသလား ဘာလား ဆိုတာ မီးမှ မသိနိုင်တာကို”
“ဟောဒီ မှာကြည့် အူး စိတ်ထဲ ရှိလား မရှိလား ဆိုတာ သိချင်ရင်”
ဦးထူးသာ က သူ့ လီးကြီးကို ဆဲဖီရိုက်ကာ ပို့လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ တုတ်ခိုင်ရှည်လျား လှကာ နိုင်ငံခြား အောကား တွေ ထဲက သရုပ်ဆောင် မင်းသားတွေ လီးလောက် ရှိလေသည်။ ညို တုတ် ပြီး အကြော ပြိုင်းပြိုင်းထလျက် ဒစ်ဖူး ကြီးမှာ မှိုပွင့် ကြီးလို ကား စွင့် နေသည်။ ဒစ်ဖူး ထပ် အကွဲကြောင်း ကြီးမှ လည်း အရည်ကြည်တို့ စီးကျနေလေသည်။
“အမလေး အူး ဟာ ကြီး က ကြီးလိုက်တာ မီးဟာလေး နဲ့ ဆန့် ပါ့ မလားမသိဘူး ကြောက်တယ်”
“လီးနဲ့ စောက်ပတ် မဆန့် ဘူး ဆိုတာ ဘယ်တော့ မှ မရှိဘူး။ ပထမဆုံး အကြိမ်ပဲ အဝင်ခက် မယ် နောက်ကတော့ အဆင်ချော သွား မှာ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့၊ အူး ဟာ ကြီးနဲ့ အလိုးခံ ချင်သလား ပဲ ပြော၊ အူး စိတ်ရှည် လက်ရှည် နဲ့ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ချော့ ထည့် လိုးပေးမယ်”
“အင်း ခံတော့ ခံချင်တယ် ဒါပေမဲ့ ကြောက်တယ်၊ အူး လီးကြီး က ကြောက်စရာကြီး”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ ချက်နေကြသည်ကို ဖတ်ရင်း က ဒေါက်တာကျော်စွာ တစ်ယောက် မအောင့်အီးနိုင်တော့၊ သူ့ မိန်းမကို မှောက်လျက် ဖြစ်အောင် တွန်းလှိမ့် လိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ခေါင်းအုံးကို ရင်ဘတ်ခု ရင်း ဖုံးကို ကိုင်ကာ ဆက်ပြီး ချက်နေလိုက်သည်။ ဒေါက်တာကျော်စွာ က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို့ ပေါင်လုံး နှစ်လုံး မှ ဆွဲမ ကာ ဖင်ဘူးတောင်း ပုံစံ ဖြစ်စေလိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ပေါင်နှစ်လုံး ကြား မှ ပြူးထွက် လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုံးလျက် လိုက်သည်။
“ပြွတ်စ် ပလပ်..ပလပ်..ဦးထူးသာ လိုးပြီးကာစ စောက်ဖုတ်ကို ရေမဆေးရသေးခင် အဲလို လျက် ပြီး သန့်ရှင်းပေးမယ်ကွာ ကဲ ပြွတ်စ် ပလွတ် ပလပ် ပလပ်”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လည်း ဖင်ကြီးတွေ ခါယမ်း သွားရသည်။ တစ်ဖက်က ယောက်ျား ဖြစ်သူ ၏ အဒေါ်ယောက်ျား နှင့် ဆက်ချက်နေရင်း ယောက်ျား ၏ ဘာဂျာကို ခံနေရသည့်အပြင် သူမ ယောက်ျား ၏ ကပ်ကိုး အပြောအဆို တွေ ကလည်း သူမ ကို ဖီးတက်စေ လေသည်။
“အူး လီးကြီး နဲ့ ယဥ်ပါး သွား အောင် အရင်ဆုံး စုပ်မပေးချင်ဘူးလား၊ အာ့ ဆိုရင် အူးလီးကြီးလည်း တံတွေး စွပ်ပေးသလို ဖြစ်ပြီး မီး စောက်ဖုတ်ထဲ လည်း အဝင်ရ ချော သွား မယ်လေ”
“စုပ်ပေးမယ် အူးရယ်၊ လီးကြီး ကိုရော အူးရဲ့ ဂွေးဥ တွေရော”
“ဟာကွာ အီးးးးး မီး အရမ်းထန်တာပဲကွာ…ဟားးးး အူးးးး ကလည်း အဲလို မျိုးးးးး မှ ကြိုက်တာ အိုးးးးးးးးးထွက်ကုန်ပြီ မီးး နဲ့ ပြောရင်း အူး ဂွင်းထု လိုက်တာ လရည်တွေ ကီးဘုတ်ပေါ် ကျကုန်ပြီ ဟားးးးး”
“အာ့ မီးးးးးးး လည်းးးးးပြီးးးးပြီးးးးးးးးးသွားးးးးးပြီအိုးးးးးးးးးးဟ..”
“အား တကယ် လိုးလိုက် ရသလို ပဲ မီးရယ်၊ မီးတကယ်ပြီး သွား တာလား၊ ပြီး သွား တဲ့ စောက်ဖုတ်လေး အူး ကို ပြပါလား”
“ဟင့် အင်း ရှက်သွား ပြီ အူး ရယ်..နောက်မှ နော်၊ သူ တအားဆိုးတယ် မီး ကို သူ ရအောင် လိုး သွား တယ် ဟွန့်”
“ဒီမှာ အူး က သက်သေ ပြမယ် ဦးပြီးသွား တာ”
ဦးထူးသာ က သူ့ ကီးဘုတ်အမဲ ပေါ် မှာ လရည် အဖြူစက်တွေ ကျနေတာကို ရိုက်ပြီး ဓါတ်ပုံ ပို့လိုက်သည်။
“ဟွန့် အူး သိပ်ဆိုးတာပဲနော် မနိုင်ဘူး ”
“ချစ်လို့ ပါ မီးရယ်”
“ဟော ဘောလုံးပွဲ ပြီးသွား ပြီ ထင်တယ် မောင်လာနေသံ ကြားတယ် ဒါပဲနော် အူး မွမွ”
“အင်းအင်း ကလေး ဒါပဲ နောက်နေ့ လည်း ပြောကြမယ်နော် ချစ်တယ် မီးရယ်”
“ကလေး ကလည်း အူး ကို ချစ်ပါတယ် အာဘွား အာဘွား”
“မွမွ ဂွတ်နိုက် ကလေး”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူမ ဖုံး ကို ပစ်ချလိုက်ပြီး လေးဘက်ထောက်ကုံး လိုက်ကာ၊
“ကိုကို ချစ်လေး ကို တအား ဆောင့်လိုးပေးတော့ ချစ်လေး တအား လိုချင်နေပြီ”
“အင်းအင်း ချစ်လေး ကိုကို လည်း တအား တင်းနေပြီ”
ဒေါက်တာကျော်စွာ လည်း သူ့ မိန်းမကို ဘာဂျာပေး နေရာမှ ကုံးထပြီး သူ့ လီးကြီး ကို စောက်ဖုတ်ဝ မှာ တေ့ ကာ ဆောင့် ထိုးချလိုက်သည်။
“ဗျစ်..ဖွတ်..ဖလု ဖတ်”
“အား အမလေး သေပါပြီ။ အူး လီးကြီးနဲ့ တအား ဆောင့် ရလား အူးရယ် မီးးးးစောက်ဖုတ်လေး ကွဲသွား တော့ မှာပဲ”
“ဟာကွာ ရှီးးးးးးးးးးးးးးးးးးဖတ်………….ကဲဟာ ………….အဲလောက်တောင် စောက်ဖုတ် ရွနေအုံး ”
“ဖွတ်ဖတ်….ဖတ်..ဖလွတ်…စွတ်,,,ဖတ်..”
(၅-၁၀)
ဒေါက်တာကျော်စွာ တို့ လင်မယား ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ် ကို ရောက်သွား တော့ နှစ်ယောက်စလုံး မောပန်း သွား ပြီး အိပ်ယာပေါ် တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် ဖက်ကာ နားနေကြသည်။ အဲယားကွန်းလဲ အေးအေး လေး ဖွင့် ထားသဖြင့် ခနလေး ဖြင့် အမောပြေရလေသည်။
“အား ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဒါတောင် ချစ်လေး အွန်လိုင်း မှာ အလိုးခံ ရတာပဲ ရှိသေးတယ်”
“ချစ်လေး လည်း ကောင်းတယ်၊ အဟီး၊ ဦးထူးသာ ကြီး နဲ့ ချက်ခြင်းတောင် ပြေးတွေ့ လိုက်ချင်တာ ခစ်ခစ်”
“ဟားဟား ၊ သူတို့ က နှစ်တိုင်း ပြန်လာနေကြပါ သင်္ကြန် ဆို သူတို့ လာကြမှာ သိပ်မလိုတော့ ပါဘူး အဟီး၊ တီပွင့် က အတော်ကိတ် တာ မမသူဇာ က ကိုကို တို့ ဖက် က မျိုးစေ့ လိုက်တာကိုး၊ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘော်ဒီ တူတာ အခု မှ သတိထားမိတော့ တယ် ”
“ဟုတ်တယ် ကိုကို၊ တီပွင့် လည်း သူဇာခင် လိုပဲ ခပ်ထန်ထန် နေမှာ ခစ်ခစ်၊ ကိုကို ရော မလိုးချင်ဘူးလား”
“အဟီး အရင် က တော့ တခါ မှ မတွေး မိဘူး။ ခု ကတော့ ကိုကို့ အတွေး တွေ က အင်းစက် ပေါ် မှာ ရောက်နေတော့ ဟဲဟဲ”
“မမသူဇာ ကိုရော”
“ဟာ ချစ်လေး ကလည်း လုပ်ပြီ၊ ကိုကို့ ကို လာဆွ နေပြီ”
“မဆွ ပါဘူး ကိုကို က ချစ်လေး ကို ရှက်နေမှာ စိုးလို့ ပါ၊ ကိုကို က ကပ်ကိုးရော အင်းစက် ရော ဖီးလာနေတာ ဆိုတော့ ကိုကို လည်း အခွင့် အရေးရရင် ကြိုးစား ပေါ့ ချစ်လေး နားလည်ပါတယ်၊ ချစ်လေး က ပါမစ် ပေးပြီး သားပဲ”
“အင်း ပါကွာ ကြုံတဲ့ အခါပေါ့၊ အခု တော့ ဦးထူး နဲ့ ချက်တာတွေ ကို ကိုကို ကို ပြပေးနော် ”
“ပြမှာပေါ့ ကိုကို ကလည်း”
ဒေါက်တာကျော်စွာ နှင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ နှစ်ဦး အတွေး ကိုယ်စီ ဖြင့် အိပ်မောကျသွား ကြလေတော့ သည်။
…………………………
နောက်ပိုင်း တော့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို နှင့် ဦးထူးသာ တို့ ဆက်ချက် မှာ နေ့တိုင်း လိုလို ဖြစ်လာခဲ့ ကြသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အခေါ် အဝေါ်ကလည်း “အူး” နှင့် “ခေး” ဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။
နှစ်ဦးသား အပြောအဆို တွေ ကလည်း ပွင့်လင်း လာခဲ့ ကြသည်။ ဦးထူးသာ က ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို ဘယ်ပုံစံ မျိုး နှင့် ဘယ်လို နေရာမှာ လိုးချင်ကြောင်း၊ စတာတွေ မျိုးစုံ အောင် ပြောသည်။ အပေါက်လည်း စုံနေအောင် ဘယ်လို လိုးမည် ဆိုတာကို ပြောသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို သူမ အဖေ နဲ့ လည်း လိုးခိုင်းသည်။ မောင် နှင့် လည်း လိုးခိုင်း သည်။ ယောက်ခထီး နဲ့ လည်း လိုးခိုင်းသည်။ ဆေးရုံ လုံခြုံရေးသမား။ သန့်ရှင်းရေးသမား။ ကုလား၊တရုပ် မျိုးစုံ တို့ နှင့် လိုးခိုင်းသည်။ မျိုးစုံ ရိုးပလေး လုပ်ခိုင်းသည်။ သူ ဒီနှစ် သင်္ကြန်ပြန်လာ လျင် ဆက်ဆက် လိုးဖြစ်အောင် လိုးမည်ဟု လည်း ပြောသည်။ လိုးတာကမှ နေရာစုံ မှာ လိုးမည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ၏ ယောက်ျား ဒေါက်တာကျော်စွာ နှင့် သူ့ အဒေါ် ပွင့်ရိုစီ တို့ ဧည့်ခန်း မှာ စကားပြော နေတုန်း ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကို မီးဖိုချောင် ထဲ မှာ လိုးမည်၊ စသဖြင့် ဇာတ်လမ်း ပုံဖေါ် ပြီးပါ ချက် နေကြ သဖြင့် တစ်နေ့ နှင့် တစ်နေ့ မရိုးနိုင်အောင် ဖြစ်နေရသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို လည်း ဦးထူးသာ နှင့် ဆက်ချက် ရင်း မှ တစ်စ ထက် တစ်စ ပိုပြီးထန်သော ငထန်မလေး ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
တနေ့ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ ဆေးရုံ မှ ဆရာဝန်တစ်ယောက် နိုင်ငံခြားမှာ ဘွဲ့လွန်သွားတက်ဖို့ စကော်လားရှစ် ရသဖြင့် ဂုဏ်ပြုနူတ်ဆက် ညစာစားပွဲ ကို ဟော်တယ် တစ်ခု တွင် ကျင်းပလေသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ညစာစားပွဲ ဒရက်စ် ကို ဝတ်သွား လေသည်။ သူမ ဒရက်စ်မှာ ပုခုံး ပေါ် ကြိုးသေးလေး တလုံး စာ ဖြင့် ရင်ဘတ်မှ ပေါင်လည် ထိ တဆက်ထည်း ရင်လျားထားသလိုဒီဇိုင်း ဖြစ်သည်။ အနက်ရောင် အသားပျော့ပျော့ သား နှင့် ဖြစ်ပြီး။ ပေါင်ရင်း နားလောက် မှာတော့ ဇာသား လက်သုံးလုံး လောက် ရှိလေသည်။
စားပွဲ သောက်ပွဲ မှာ ဆရာဝန်များ၊ သူနာပြုများ၊ တခြား ဝန်ထမ်း များ ပါဝင် သဖြင့် လူ သုံးဆယ်ခန့် ရှိလေသည်။ စားပွဲသောက်ပွဲ နှင့် အတူ ကာရာအိုကေ ပါ ပါသဖြင့် တဝါးဝါး တဟားဟား ဖြင့် ဆူညံ စည်ကားနေလေသည်။ ဝိုင် ပုလင်း များလည်း အလျံပါယ် ချထားသဖြင့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ အဖွဲ့ လည်း အရှိန်ရလာပြီး အသံကျယ် လာကြလေသည်။
သူတို့ ကို ဘေးမှ စောင့်ကြည့်ပြီး လိုအပ်တာများ ကို ထပ်ဖြည့် ပုဂံ အဟောင်းသိမ်း လုပ်ပေးနေကြသည့် စားပွဲထိုးလေး များမှာ ယောက်ျားလေး ရော မိန်းကလေး များပါ ရှိကြလေသည်။ သူတို့ မှာ အင်္ကျီ အဖြူ ဘောင်းဘီ အမဲ နှင့် ဘိုးတိုင် လေး များ စည်းထားကြသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တို့ စားပွဲနား မှာ ယောင်လည်လည် နှင့် စောင့်ကြည့် ပေးနေသည့် စားပွဲထိုး ကောင်လေး တစ်ယောက် ကို ဒေါက်တာသန္တာကိုကို တစ်ယောက် သတိထားမိသွား သည်။ ဘာကြောင့် လည်းဆိုတော့ ထိုကောင်လေး မှာ သူမ ၏ ဝင်းနေသော အသား စိုင် များ ဖြစ်သည့် ရင်ညွှန့် ၊ ပေါင်လုံး တို့ ကို ခိုးခိုး ကြည့် နေသည် ကို သူမ ခနခန မိနေသော ကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကောင်လေး မှာ ပထမတော့ ချက်ခြင်း မျက်လုံးခြင်း လွှဲ သွား သော်လည်း နောက်ပိုင်း ဝိုင်အရှိန် ဖြင့် ရီဝေဝေ ဖြစ်လာသည့် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို အကြည့်တွေ ကို မရှောင် တော့ ပဲ စူးစူးစိုက်စိုက် ပြန်ကြည့်လာခဲ့ သည်။
ထို အချိန်မှာ ပင် ဒေါက်တာသန္တာကိုကို နှင့် ချက်နေကြ အချိန်မို့ ဦးထူးသာ ၏ မက်ဆေ့ က သူမ ဖုံး မှာ ဗိုင်ဘရိတ် ဖြစ်ကာ ပေါ် လာလေသည်။ သူမ က ယခု သူမ ပါတီ ရောက်နေသဖြင့် ချက်လို့ မလွယ်ကြောင်း ပြောတော့ ဦးထူးသာ က သူမ ကို ပါတီသွား သည့် အဝတ်အစား လေး နှင့် ဆဲဖီ ရိုက်ပြ ဖို့ ပြောသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ကလည်း ရိုက်ပြီး ပို့ပေးလိုက်သည်။
“လှလိုက်တာ ခေးရယ်၊ အူးတော့ ကြည့်ရတာနဲ့ ကို လရည်တွေ ထွက်ချင်နေပြီ”
“ခစ်ခစ် အူးပြောမှ ပဲ ခေး တို့ စားပွဲနားက စားပွဲထိုးလေး လည်း ခေးကို ငမ်း နေတာ သွားရည် တောက်တောက် ကျနေပလားပဲ”
“ချောလား ကောင်လေးက”
“မဆိုးပါဘူး ကုလားဆင်လေး နှာခေါင်း ပေါ်ပေါ် ၊ ဆံပင် ရှည်လေး နဲ့”
“အဲကောင်လေး နဲ့ အလိုးမခံ ချင်ဘူးလား”
“ပြောတတ်ဘူး အူးရယ်၊ ဘာမှန်း မသိညာမှန်းမသိနဲ့ဟာကို”
“အဲ လို ဘာမှန်းမသိတာ ကလည်း ဖီးလ် တမျိုးပဲလေ၊ အထာ နည်းနည်း ပေးကြည့်ပါလား၊ အနည်းဆုံး တော့ ကောင်လေး အတွက် ဒီည တဂွင်းစာ ကုသိုလ် ပေးလိုက်တာပေါ့ ခိခိ”
“အင်းပါ အင်းပါ ဒီမှာ လူတွေ အများကြီးနဲ့ အူး ဆက်ချက်လို့ မဖြစ်တော့ ဘူး နောက်မှ နော် အာဘွားးး”
“အင်းခေး မွမွ ၊ မွမွ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ဖုံးကို ပိတ်လိုက်ပြီး ကောင်လေးဘက်ကို မသိမသာ စောင်းကြည့်လိုက်တော့ သူမ ပေါင်လုံး တွေကို ငေးကြည့်နေတာ တွေ့ လိုက်ရသည်။ မိန်းမ တို့ မာယာ နဲ့ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို တလုံး ပေါ် တလုံး တင်လိုက် ချလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကောင်လေး ရဲ့ မျက်လုံး တွေ ပြုတ်ကျမလောက် ပြူးထွက် လာတယ်လို့ သူမ ထင်လိုက်မိပြီး ပြုံးလိုက်မိတယ်။ သူမ စိတ်တွေ လည်း ထလာခဲ့သည်။
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို ထိုင်ရာမှ ထလိုက်ပြီး ပေါင်ပေါ် တွန့်တက် သွားတဲ့ ဒရက်စ် ကို ပြန်ဆွဲချ ပြီး ဆန့်ဆန့် ယံ့ယံ့ လေး လုပ်လိုက်သည်။ ထိုစားပွဲထိုးလေး နား လျောက် သွား လိုက်ပြီး။
“မောင်လေး တွိုင်းလက် ဘယ်နားမှာလဲကွယ့်”
“လာ အမ ကျနော် လိုက်ပြပါ့ မယ်”
ကောင်လေး က ခါးလေးကိုင်းခေါင်းလေးငုံ့ ရင်း လက်တဖက် ကို ဆန့်တန်းကာ လျောက်လမ်းလေးကို ညွှန်ပြ လိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က သူ့ နောက် က လိုက်သွား လိုက်သည်။ ကျားမ အိမ်သာ မလှမ်းမကမ်း နား ရောက်တော့ ကောင်လေး က ရပ်နေပြီး မ နေရာကို ညွှန်ပြလိုက်သည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က အဝင်ဝ နား ပန်းအိုးများထားသော နေရာ တွင် သူမ ဖုံး ကို တင်ထားလိုက်ပြီး အထဲ ဝင်လိုက်သည်။ ရူးအမြန် ပေါက် ပြီး လက်ဆေး ကာ ထွက်လာတော့ ကောင်ကလေး က လျောက်လမ်းလေး နားမှာစောင့် နေသေး တာ တွေ့ လိုက်ရသည်။ သူမ လျောက်လာမှ ကောင်လေးက သူမ တို့ အခမ်းအနားကျင်းပသည့် ဟောကို လိုက်ဖို့ ပြင်သည်။
“ဟင် အမ ဖုံး ဘယ်နားထားခဲ့ မိလဲ မသိဘူး”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က ကဗျာကရာ ပြောလိုက်တော့ ကောင်လေးက။
“အမ တွိုင်းလက်ထဲ မှာ များကျန်ခဲ့တာလားမသိဘူး”
“မသေခြာဘူးကွယ်၊ မောင်လေး မျာ ဖုံးရှိလား တချက်လောက် ခေါ်ကြည့်ပါလား မမ အသံကြားရအောင် ၊ နံပါတ်က xxxxxxxxxx”
“ဟုတ်ကဲ့ မမ”
ကောင်လေး က သူ့ ဖုံးလေး ထုတ်ကာ ကမန်းကတမ်း နှိပ်ရှာသည်။ ဒေါက်တာသန္တာကိုကို က အိမ်သာ နား လျောက်သွား ကာ ဖုံးခေါင်းလောင်းသံမြည် နေသော သူမ ဖုံး ကို ပန်းအိုး များ နားမှ ကောက်ယူလိုက်သည်။ ပြီးမှ လမ်းလျောက် ပြန်လာကာ။
“ကျေးဇူးပဲ တွေ့ ပြီ မောင်လေး ရေ၊ မမဖုံး ကို မှတ်ထားလိုက်တော့ နောက် အကူညီ လိုလည်း ဆက်လို့ ရအောင် တယ်လီ ဂရမ် လည်း ရှိတယ်မမ မှာ ”
“ဟုတ်ကဲ့ မမ ”
ဒေါက်တာသန္တာကိုကို စိတ်ထဲ မတော့ ကဲ ငါ မင်းကို အစလေး ပေးထားခဲ့ ပြီ မင်း ဘယ်လောက် စွမ်းတယ် ကြည့်သေးတာပေါ့ ဟု တွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။
