ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၇-ဂ)
ကျမ ကုမ္ပဏီအောက်ထပ်မှာဆင်းပြီး ခဏနေတော့ ကိုကိုရောက်လာတယ်။ ကိုကို့ကားရပ်တာနဲ့ ကျမလဲကားပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ ကိုကိုက ကားလေးကိုမောင်းထွက်လိုက်တယ်။ ကားမောင်းနေတဲ့ကိုကို့ကိုကြည့်ပြီး ကျမရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းလာတယ်။ ကျမ ခေါင်းငုံ့ပြီး ရှိုက်ငိုနေမိတယ်။ ကိုကို ချက်ချင်းပဲ ကားကိုလမ်းဘေးထိုးရပ်ပြီး ကျမလက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာတယ်။
“ငုံလေး… ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်… ဘာလို့ငိုနေတာလဲ …. အဖေများတစ်ခုခု…. လုပ်… ”
ကိုကို ပြာပြာသလဲ ကျမကိုမေးနေပေမယ့် ကျမ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ပြီး ဖက်ထားမိတယ်။ ကိုကိုလဲဘကျမကို တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ထားရင်း
“ပြောပါဥိး ညီမလေးရယ်… ဘာဖြစ်လို့လဲလို့…. ကိုကိုစိတ်ပူလို့ပါ ငုံလေးရယ်…”
ကျမလဲ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲကနေ ကိုကို့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်ပြီး
“ကိုကို… ညီမလေးမလုပ်နိုင်ဘူး… ကိုကို့ကိုသစ္စာမဖောက်ချင်ဘူး…. ညီမလေးက ကိုကိုနဲ့လက်ထပ်ခွင့်မရှိပေမယ့် ကိုကို့ဇနီးပါပဲ… ကိုကို့ကိုပဲ ညီမလေးကချစ်တာ…. ”
“ညီမလေးရယ်…. ကိုကိုအပြစ်တွေပါကွာ… တကယ်ဆို မေမေလေးနဲ့ အန်တီစပါယ်တို့ကို မဖြစ်ခဲ့သင့်ဘူး…အခုတော့…. ညီမလေးနဲ့ ပုံ့တို့ စိတ်ဆင်းရဲရပြီ…. ”
ကိုကိုက ဒီလိုပြောလာတော့လဲ စိတ်မကောင်းဘူး။ တကယ်ဆို ကိုကိုနဲ့ မေမေနဲ့က တခန်းရပ်ပြီးသား ကျမရဲ့တိုက်တွန်းမှု တောင်းဆိုမှုကြောင့်ပဲ ဒီလိုကိစ္စတွေ ဖြစ်လာရတာလေ။ ကိုကိုက သူ့အပြစ်လို့ခံယူထားပေမယ့် တကယ်တမ်း အပြစ်ရှိကြေးဆို ကျမကိုပဲ လက်ညှိုးထိုးရမှာပါ။ ကျမ နားလည်လိုက်ပါပြီ။ ကျမချစ်တဲ့ ဒီမိသားစုလေး မပြိုကွဲဖို့၊ ကျမချစ်တဲ့ ကိုကို စိတ်ချမ်းသာရဖို့ ကျမ ဒီကိစ္စကို မဖြစ်မနေ အကောင်အထည် ဖော်ရမှာပါပဲ။ ကျမ ကိုကို့ကို အရမ်းလွမ်းမိသွားတာ နေမှာပါ။ ကျမ ကိုကို့နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြီး
“မဟုတ်တာပဲကိုကိုရယ်… ကိုကို့မှာ အပြစ်မရှိပါဘူး… ညီမလေးက ကိုကို့ကို အရမ်းလွမ်းလို့ပါ…. ညီမလေးလုပ်မှာပါ….”
“ဖြစ်ပါ့မလား ညီမလေးရယ်… ကိုကိုတို့တခြားနည်းလမ်းစဉ်းစားရအောင်လေ… ညီမလေးခံစားရမှာ ကိုကိုမကြည့်ရက်ဘူး…. ”
“အဲ့ဒါကြောင့်ကိုကို့ကို ပိုပိုချစ်တာသိလား… ချစ်လိုက်တာ ကိုကိုရာ… ခစ်ခစ်…. ခုနတုန်းက ဖေဖေက ညီမလေး အဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်လို့…. ကိုကိုလီးကြီးကိုသတိရသွားတာ… ဟီးဟီး…. ”
ကျမ စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်ပါတယ်။ မဟုတ်ရင် နဂိုကတည်းက ကျမတို့ကို ဘယ်သူနဲ့မှ မဝေမျှချင်တဲ့ကိုကို အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ မေမေလေးတို့နဲ့ တိုင်ပင်ပြီး နောက်ဆုတ်ဖို့ပြောတော့မှာ ကျမသိပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမတို့ မိသားစုအဆင်ပြေဖို့ ကျမ ဖေဖေနဲ့ အလိုးခံဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ။ လောလောဆယ်တော့ ကျမလွမ်းနေတဲ့ ကျမယောက်ျား ကိုကို့ရဲ့လီးကြီးကို သူ့ဘောင်းဘီပေါ်ကနေပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။
“ဟမ်… အဖေက ညီမလေးအဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်တယ်ဟုတ်လား…. ”
“အင်း…. ညီမလေးလဲ ဖေဖေ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးခဲ့တယ်….”
“ဘယ်လိုခံစားရလဲ…. ”
“တမျိုးပဲ… ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး…. ကိုယ့်ဖေဖေဆိုတော့လေ… လက်နဲ့နှိုက်ပေးတာတောင် ခဏလေးနဲ့ ပြီးသွားတာ…. ”
ပြောနေရင်း ကိုကို့ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကိုဖြုတ်၊ ဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ကိုကိုအတွင်းခံထဲလက်နှိုက်ကာ ကိုကို့လီးကြီးကို အပြင်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တကယ် ရှယ်လီးကြီးပါပဲ။ ကျမ ကိုကို့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ကာ နှာခေါင်းလေးနဲ့ တရှုံ့ရှုံ့နမ်း၊ ပါးလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်၊ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ တပြွတ်ပြွတ်လိုက်နမ်းပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ငုံစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
“ရှီး… ညီမလေးရယ်…. ငုံလေးရယ်… ”
ကျမ ကိုကို့လီးကို လည်ချောင်းထဲရောက်တဲ့အထိ တဆုံးစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျမချစ်တဲ့ကိုကိုရဲ့ လီးကြီးကို အငမ်းမရ စုပ်နေမိတာ ကိုကိုတော့ မပြတ်ညည်းရင် ဖီလင်တွေ တက်နေတော့တယ်။ ကျမ ပါးစပ်ထဲက ကိုကို့လီးကိုထုတ်ပြီး လက်လေးနဲ့ ဂွင်းထုပေးရင်း ကိုကို့ပေါ်တက်ခွတော့ ကိုကိုက ကျမခေါင်းကိုအတွင်းဆွဲယူပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ကိုကို့ကို တုန့်ပြန်နမ်းရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထဘီကိုလှန်၊ ပြီးတော့ အတွင်းခံကို ချွတ်ဖို့အဆင်မပြေတာနဲ့ စောက်ပက်ပေါ်တဲ့အထိ ဘေးကို ဆွဲဖယ်လိုက်တယ်။ ဂွင်းထုပေးနေတဲ့လက်နဲ့ ကျမစောက်ခေါင်းဝကိုချိန်ပြီး တအိအိနဲ့ ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျမစောက်ပက်ထဲ ကိုကို့လီးကြီး တအိအိနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။ ကျမချစ်တဲ့ ကိုကို့ရဲ့လီးကြီးပါ။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်သိပ်နေပြီး ကိုကို့ရဲ့ဒစ်ကြီးက ကျမစောက်ပက်နံရံနုနုလေးတွေကို ပွတ်တိုက် ဆော့ကစားသွားတဲ့ အရသာကဖော်မပြတတ်အောင်ပဲ။ ချစ်လိုက်တာ ကိုကိုရယ်။ ကို့လီးကြီးက ကျမသားအိမ်ကိုထောက်သွားပြီး ကိုကို့ဆီးခုံနဲ ကျမစောက်ပက် ထိကပ်သွားချိန်မှာ ကျမ မလှုပ်မယှက်ပဲ ငြိမ်နေရင်း စောက်ပက်ထဲက ကိုကို့လီးကြီးကို အရသာခံရင်း စောက်ပက်နံနံရံတွေနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။ အမြဲတမ်းပဲ ထည့်ထားချင်တော့တယ် ကိုကိုရယ်။ ကိုကိုက နမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး ကျမမျက်လုံးတွေကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း
“ကိုကို့ငုံလေး တော်တော်ဆာနေတာပဲ… သနားပါတယ်… ”
“ဟင့်… ကိုကိုက ပစ်ထားတာကိုး….”
“ကိုကိုကပစ်မထားရက်ပါဘူးကွာ… ညီမလေးကမှ မအားတာကိုး… အခု တွေ့တုန်း အတိုးချပြီး ချစ်ပေးမယ်နော်… ”
ကျမလဲ ကိုကို့ကို ချွဲချွဲပစ်ပစ်လေးပြောရင်း ကျမစောက်ပက်ထဲဝင်နေတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကို ဖင်လေး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကြွလိုက် ဖိချလိုက်နဲ့ လိုးရင်း အရသာခံနေမိတယ်။ ကျမစောက်ပက်က အရည်အရမ်းထွက်လာပြီး ဖြည်းဖြည်းလိုးရတာအားမရတော့ ကိုကို့လီးကြီးကို ကျွတ်လုကျွတ်ခင်အထိ ဖင်လေးမြှောက်ပြီး အားကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့တာ။ အရသာက အိဆိမ့်နေတာပဲ။ ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ ခဏတာဝေးနေတဲ့ကျမ အခုလိုပြန်လိုးရတာ ကြာကြာမတောင့်ခံနိုင်ပါဘူး။ စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ့ စောက်ပက်ထဲကသွန်ချလိုက်ပြီး အကြောတွေဆတ်ကနဲ တုန်ခါသွားရင်း တကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် ကိုကို့လီးကြီးကိုအဆုံးထိဖိကပ်ထားပြီး ပြီးသွားတော့ မလှုပ်နိုင်ဘဲ ကိုကို့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ မှိန်းနေမိတယ်။ ဒါကိုပဲကိုကိုက အလိုက်မသိ သူ့လက်နဲ့ ကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကိုမလိုက်တော့ ကျမဖင်လဲ ကိုကို့လီးတစ်ဝက်လောက်ထိ ကြွလာတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကိုက သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမကို ကော့ကော့ပြီး လိုးတော့တာ။ ကျမမှာ အခုလေးတင်ပြီးလို့ အမောဖြေနေပါတယ်ဆိုမှ ကိုကိုကဆောင့်လိုးနေတော့ လူကမောပေမယ့် စောက်ပက်ကဖီလင်ပြန်တက်လာတယ်။
“အင့်… အင့်…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရာ…. မလိုးရတာကြာလို့လားမသိဘူး…. အင်း…. ကိုကိုညီမလေး… ငုံလေး…. ကိုကို့မယားလေး…. ”
“အီး… ကိုကိုရာ… အမောဖြေနေတာကို… ကြည့်…. ဟား…. ကောင်းလိုက်တာ…. ဆောင့်…. လိုး…. ညီမလေးကိုလိုး…. မိန်းမကိုလိုး… အူး… ကိုကိုရေ….”
“လိုးမှာ အိမ်ကျရင်လဲ တစ်နေ့လုံးလိုးအုံးမှာ… ကိုကို့မိန်းမ အထွေးဆုံးလေး… လိုးလို့မဝဘူး…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ပက်လေး… အင်း… အင်းဟာ… ”
“ကိုကိုရေ… ယောက်ျားရေ… ကောင်းလိုက်တာ… အီး…. မရတော့ဘူး…. ကိုကို… ငုံလေးသေးထွက်တော့မယ်… ခဏရပ်ပေးအုံး…. အား.. ဟင်း…. ”
“ထွက်ထွက်ကွား…. ပေါက်ချလိုက်… ကိုကို့ပေါ်ညီမလေးသေးပေါက်ချလိုက်….. ဟူး…. ကိုကိုလဲပြီးတော့မှာ… ”
“အား…. ကိုကို… တကယ်ထွက်တော့မှာ…. အင်း… ဟင်း…. မရတော့ဘူး…. ထွက်ပြီ…. အီး…. .. ရှီး…. ကန်တော့ကိုကို…. ကန်တော့… ”
“ကိုကိုလဲ… ပြီးပြီ… အူး…. ဟူး… ညီမလေးရယ်… ကောင်းလိုက်တာ…. ”
ကျမလဲ ကိုကို့ပင့်ဆောင့်ချက်တွေကိုမခံနိုင်ဘဲ ပြီးဆုံးခြင်းနဲ့အတူ သေးတွေပန်းထွက်လာပါလေရော။ ကိုကို့ လီးကနေစပြီး ဆီးခုံတွေရော ဗိုက်ပါ်တွေရော သေးတွေစိုကုန်ရုံမျှမက ကိုကို့အင်္ကျီအောက်နားစတွေ ကိုကို့ဘောင်ဘီတွေရော၊ ကျမထဘီအောက်နားစတွေပါ သေးတွေစိုကုန်ပါတယ်။ ကျမသေးတွေ စောက်ရည်တွေပန်းထွက်နေချိန်မှာပဲ ကိုကိုလီးရည်တွေက ကျမသားအိမ်ထဲကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်တော့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး နွေးသွားရပြီး နတ်စည်းစိမ်နဲ့တောင်မလဲနိုင်တော့တဲ့ အရသာထူးကြီးကို ခံစားနေမိပါတော့တယ်။ လူလဲ အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်သွားရပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုကို့လီးကြီး တပ်လျှက်နဲ့ ကိုကိုနဲ့ကျမ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ရင်း အမောဖြေနေကြရတယ်။ ခဏလောက်ကြာမှ ကျမ ထလိုက်ရင်း စောက်ပက်ထဲက လီးကျွတ်သွားတာနဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ရောနေတဲ့ လီးရည်တွေ စောက်ပက်ထဲက ပြန်စီးကျလာတယ်။ ကျမငုံကြည့်တော့ ကိုကို့အင်္ကျီတွေမှာရော ဘောင်းဘီမှာပါ သေးတွေရွှဲလို့။
“ကြည့်ပါအုံး…. ကိုကို့အဝတ်တွေ သေးစိုကုန်ပြီ…. ထွက်တော့မယ်လို့ပြောနေတာကို…. မရပ်ဘူး… မရွံဘူးလား”
“မရွံပါဘူး…. ကိုကိုညီမလေးရဲ့သေးပဲဟာ… ”
ကျမလဲ ကိုကို့ကို ချစ်ပြီးရင်း တိုးချစ်ရင်း ဖြစ်လာတာမို့ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ကိုကို့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုသာ ဖိနမ်းနေမိတော့တယ်။ ချစ်တယ် ကိုကိုရယ်။ ခဏလောက်နမ်းပြီးတော့မှ ကျမလဲ ကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်ထိုင်ပြီး အတွင်းခံလေးနေရာပြန်ချ၊ ထဘီလေးပြင်ဝတ်၊ ကိုကိုကလဲ တစ်ရှုးလေးနဲ့ သူ့လီးရင်းမှာပေနေတဲ့ စောက်ရည်နဲ့လီးရည်တွေသုတ်၊ သူ့လီးကြီးကို အတွင်းခံထဲပြန်ထည့်၊ ဘောင်းဘီလေးပြန်ဝတ်ပြီးတော့ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး တိုင်ပင်မထားမိပဲ သဘောကျစွာရယ်မိကြတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့။ အိမ်ရောက်တော့ ကျမကို ကိုကိုကချီခေါ်မယ်ဆိုလို့ ကိုကို့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ရင်း ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲကလိုက်လာတော့ ခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ မမပုံ့က နောက်ကလိုက်လျှောက်လာရင်း ပြုံးစိစိလုပ်နေတယ်။ အိမ်ထဲဝင်တယ်ဆိုရင်ပဲ မေမေလေးက
“ဟော… ဒီမောင်နှမတွေ ဘယ်လိုဖြစ်လာကြတာတုန်း…. အယ်… မောင့်ဘောင်းဘီမှာရော ရေတွေစိုလို့ပါလား… ”
“ရေတွေမဟုတ်ဘူး မေမေလေးရ.. သေးတွေ…. ခစ်ခစ်….”
“ဗုဒ္ဓေါ…. ”
“ဟီးဟီး…. ကားပေါ်မှာလုပ်ရင်း ညီမလေးက သေးပါထွက်ကျလို့…. မေရ… ဟီး…. ညီမလေးကို ထပ်ချစ်ပေးလိုက်အုံးမယ်…..”
ပြောရင်း ကိုကိုက ကျမကိုအောက်ထပ်ကအခန်းထဲ ချီခေါ်သွားပြီး အခန်းတံခါးစေ့ကာ ကျမကိုအောက်ချပေးတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား အတင်းနမ်းရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အမြန်အင်္ကျီတွေ ချွတ်ပေးကြတာ မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားကြတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမကို ကိုကိုကအိပ်ယာပေါ် လှဲချပြီး ကျမစောက်ပက်ကို ယက်တော့တာပဲ။ ကိုကို ကျမစောက်ပက်ကိုယက်တော့မှ ကျမလဲ ခုနကသေးပေါက်ပြီး မဆေးရသေးတာတွေးမိပြီး ကိုကို့ကိုအားနာမိတယ်။ မရွံမရှာယက်ပေးနေတဲ့ ကိုကို့ကိုလဲ ချစ်တဲ့စိတ်တွေ ထပ်တိုးရင်းပေါ့ရှင်။ ပြီးတော့ ရှင်တို့သိတဲ့အတိုင်း လိုးကြလေသတည်းပေါ့။ ကျမနဲ့ ကိုကိုလိုးတာ ကိုကို နှစ်ခါမြောက် ကျမသားအိမ်ထဲ လီးရည်ပန်းထည့်အပြီး၊ ကျမဘယ်နှခါမှန်းမသိပြီးကာနီး(ဟီးဟီး… မရေနိုင်တော့လို့)လောက်မှာ မမပုံ့က ဒီတစ်ချီပြီးရင် ရေမိုးချိုးပြီး ထမင်းစားရအောင် ညနေမှထပ်ချစ်ကြ ဆိုပြီး လာခေါ်လို့ ပိုင်းလိုက်ကြတယ်။ လာမခေါ်ရင် မောင်နှမနှစ်ယောက် ထမင်းလွတ်တီးမိမယ်ထင်တယ်။ ရေအတူချိုးရင်း အပြန်အလှန်ချေးတွန်းပေးကြ ကျီစယ်ကြနဲ့ ပျော်စရာအတိ။ ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလဲတော့မှ ဗိုက်တွေက တစ်ဂွီဂွီနဲ့ ဆန္ဒပြကြတော့ မောင်နှမနှစ်ယောက် ရယ်ကြသေးတယ်။ လိုးနေတုန်းမွှန်နေတော့ ဆာမှန်းမသိကြဘူးလေ။ အဝတ်စားလဲပီး ထမင်းအတူစားကြတယ်။ ကိုကိုနဲ့ သူ့မယား၄ယောက် မျက်နှာစုံညီထမင်းဝိုင်းပေါ့။ ဗိုက်ကြီးသည် အန်တီခင်နဲ့ မေမေလေးကို ကြည့်ပြီး အားကျရမိတယ်။ ကျမလဲ ကိုကို့အတွက်ကလေးလေး မွေးပေးချင်လိုက်တာ။ ထမင်းစားပြီးတော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ရင်း စားကားပြောကြတယ်။
“မေမေလေး… ကိုကိုနဲ့ ဖွားဖွားကိစ္စဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ… ဖေဖေက ဖွားဖွားကိုတော့ နှမြောနေပုံပဲ…. ”
“အင်း… သမီးနဲ့ သမီးဖေဖေကိစ္စကရော… ဘယ်အခြအနေရောက်နေပြီလဲ… ”
“ဖေဖေနဲ့သမီးနဲ့က လုပ်တော့မလုပ်ဖြစ်သေးဘူး…. ပွင့်တော့ပွင့်လင်းသွားကြပြီ…. ဖေဖေလဲသမီးနဲ့ လုပ်ချင်နေတယ်… ဖွားဖွားကိစ္စကြောင့်…. ရှေ့ဆက်လို့မဖြစ်သေးဘူး…. ပြီးမှ ပြဿနာပိုကြီးသွားမှာစိုးလို့…. ”
“အင်း…. ဟုတ်တယ် ယမင်းရေ…. မိသားစုတွင်းကိစ္စဆိုတော့…. အကုန်လုံးကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ အေးအေးဆေးဆေးပြီးသွားဖို့အရေးကြီးတယ်… အန်တီကေသီ့ဆန္ဒကိုလည်း မေ့ထားလို့မရဘူး…. ”
“ကိုသဘောကဘယ်လိုလဲ ဖွားဖွားနဲ့လုပ်ချင်လား…”
“ပုံ့ရယ်…. ဖွားသီကို တစ်ခါမှဒီလိုမတွေးဖူးဘူး… ”
“အမယ်… မေမေ့တုန်းကလဲ တစ်ခါမှဒီလိုမတွေးဖူးဆိုပြီး… ပြီးတော့လဲ… သဲသဲလှုပ်ချစ်သွားတာပဲမလား…”
“ဟုတ်ပါ့မမရယ်… ခစ်ခစ်…. ”
“သိပ်တွေးမနေပါနဲ့… မောင်ရယ်… ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးတော့ပါဘူး… စမိပြီးမှတော့ ဆုံးအောင်လုပ်ရတော့မှာပဲ… သမီးလေးက ဒီအခြေအနေရောက်အောင်ကြိုးစားခဲ့ပြီးမှ… ရပ်လို့မဖြစ်တော့ဘူး… ”
“အင်း…. ဟုတ်တယ်မောင်… အခြေအနေတွေကဒီလိုဖြစ်လာမှတော့… အန်တီကေသီ့ကိုပါဆွဲထည့်ရတော့မှာ… မောင့်အဖွားကဘယ်လိုအရသာရှိလဲ မြည်းကြည့်လိုက်ပေါ့… မောင့်အတွက် နောက်မယားတစ်ယောက်တိုးတာပေါ့…. ဒါပြီးရင်တော့မကျန်တော့ဘူးထင်တာပဲ… ခစ်ခစ်…. သမီးပုံ့သဘောကရော… ”
“မေမေပြောသလိုပဲ… အခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး… ဖွားဖွားသီပြီးရင်လဲ မရှိတော့ဘူးထင်ပါတယ်…. ဒီမိသားစု နှစ်စု ကမိန်းမတွေအကုန်က ကို့မယားတွေပဲပေါ့…. ဟုတ်တယ်မလား….”
“ဟုတ်ပါ့မမရယ်… ”
“ဒါပေမယ့် တစ်ခုရှိသေးတယ်…. သမီးဖူးက… သမီးဖေဖေနဲ့လုပ်မှာကို… မငုဝါမသိသေးဘူးမလား… ဒီကိစ္စလဲ… မေ့ထားလို့မရဘူးနော် ယမင်း…”
“ဟုတ်သားပဲ…. ”
“အင်း…. သမီးလဲ… မေမေမရှိတဲ့အချိန်ပဲ… ဖေဖေ့နားကပ်ပြီး အီစီကလီလုပ်တာ…. မေမေမရိပ်မိလောက်ဘူး…. ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ…. ”
“အင်း… မမငုဝါက… သားနဲ့ကျမတို့ကိစ္စ သိပြီးသားဆိုတော့… သမီးလေးက…. သူ့ရှေ့မှာ သမီးဖေဖေနဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ်နေတာမြင်ပါများလာရင်…. မမငုဝါ.. သေချာပေါက်သံသယဝင်မှာပဲ… အဲ့ဒီအချိန် မမငုဝါက တိုးတိုးတိတ်တိတ်မေးလာခဲ့ရင်…. သမီးလေးက အကျိုးအကြောင်းသေချာရှင်းပြပြီး… အစီအစဉ်ကို လက်ခံလာအောင် ပြောပြလိုက်ပေါ့…. ”
“ဟုတ်ကဲ့ မေမေလေး…”
“ပြီးတော့ရှိသေးတယ်… သမီးအဖေကို သေချာအချိန်ဆွဲပြီး… မောင်နဲ့အန်တီကေသီကို… သမီးအဖေကခွင့်ပြုတော့မှ… မောင်နှမနှစ်ယောက် အတူသွားပြီးလုပ်ကြပေါ့… အဲ့အချိန်ကျမှ…. မငုဝါရယ်…. ဒီကကျန်တဲ့သူတွေပါလိုက်လာပြီး…. မိသားစုတွင်းကကိစ္စတွေ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကြတာပေါ့…. အဆင်ပြေမယ်ထင်တာပဲ…. ”
“ဟုတ်… အန်တီခင်….”
“ပြောမယ့်သာပြောတာ… ဖွားဖွားကအလတ်ကြီးရှိသေးတာနော်….. ကိုကိုတော့… ရှယ်ကြီးစားရတော့မှာပဲ…. ”
ကျမက အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ ကိုကို့မျက်နှာက ပြီတီတီဖြစ်သွားလို့ ကိုကို့မယားသုံးယောက်က ပြုံးစိစိနဲ့ ဝိုင်းပြီးမျက်စောင်းထိုးကြပါတယ်။ အဲ့ဒီညနေက ကိုကိုနဲ့ကျမ အိမ်မပြန်ခင်ထပ်လိုးကြတော့လည်း မေမေလေးတို့က လာမနှောက်ယှက်ကြပါဘူး။ ကိုကိုကပဲ ကျမကိုအိမ်လိုက်ပို့ပေးတော့ တစ်လမ်းလုံး ချစ်ရတဲ့ကိုကို့ကို ခေါင်းလေးမှီပြီး လက်မောင်းလေးကိုဖက်ထားမိတယ်။ ကျမ ကိုကို့အတွက် ဒီတာဝန်ကို ပြီးဆုံးအောင် ထမ်းဆောင်ရပါအုံးမယ်။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၇-ဃ)
အဲ့ဒီနေ့ ပြန်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်း ကျမ ဖေဖေနဲ့ ပိုပြီးပူးပူးကပ်ကပ်နေမိတယ်။ မေမေ့ရှေ့တွေ ဖွားဖွားရှေ့တွေမှာပါမရှောင် ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်လို့ထိုင်၊ ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးပြီး တီဗွီကြည်လို့ကြည့်၊ တခါတလေ ကိုယ်ချင်းပူးနေအောင်ဖက်ပြီး မွှေးမွှေးပေးလို့ပေးနဲ့ ဖွားဖွားကတော့ ကျမမသိအောင် သူ့သား ကျမဖေဖေကို မျက်စောင်းတခဲခဲနဲ့။ ဖေဖေကတော့ သွားကြီးဖြီးလို့ပေါ့။ မေမေကတော့ ကျမတို့သားအဖကို ကြည့်ပြီး တခုခုကိုစဉ်းစားနေဟန်ရှိတယ်။ ဖေဖေ့ကို ကိုကိုကခွင့်ပြုတဲ့အကြောင်းပြောပြပြီး ဖေဖေ့ဘက်က မီးစိမ်းပြဖို့ပဲလိုတဲ့အကြောင်း တီးတိုးပြောထားလိုက်တယ်။ ဖေဖေနဲ့ကျမ လူလစ်ရင်လစ်သလို နမ်းတတ်ကြပြီ။ နမ်းနေတဲ့အချိန်တွေဆို ဖေဖေအားမလိုအားမရနဲ့ ကျမဖင်တွေကို ဆုပ်နယ်တတ်လာတယ်။ ဖေဖေ ကျမကို စိတ်အတော်ပါနေပြီနဲ့တူပါရဲ့။ ဒီလိုနဲ တစ်ည ကျမအိပ်နေတုန်း ကျမကိုတစ်စုံတစ်ယောက် လှုပ်နှိုးလာလို့ ကျမနိုးလာတယ်။ ကျမကြည့်လိုက်တော့ ဖေဖေရယ်ပါ။ ကျမထထိုင်လိုက်တာနဲ့ ဖေဖေကကျမခုတင်ပေါ်ဝင်ထိုင်ပြီး ကျမခေါင်းကိုဆွဲယူကာ ကျမနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းပါတော့တယ်။ နမ်းနေရင်းပဲ သူ့လက်တွေက ကျမဖင်တွေဆီရောက်သွားပြီးဆုပ်နယ်နေပြန်ပါတယ်။ တစ်ခါ ထပ်ပြီး ဖေဖေက ကျမလက်ကိုဆွဲယူပြန်ကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးပြန်ပါတယ်။ ကျမလဲ ဖေဖေ့လီးကိုကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ တော်တော်လေးတောင်နေတာကိုစမ်းမိတယ်။ ဖေဖေက ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းနေတာရပ်လိုက်ပြီး လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့
“သမီးလေး…. ဖေဖေမရတော့ဘူး…. ဖေဖေ သမီးလေးကိုအရမ်းချစ်ချင်နေပြီ…. ဖေဖေခွင့်ပြုတယ်ကွာ… သမီးလေးကိုကိုနဲ့ဖွားဖွားကို လုပ်ခွင့်ပြုတယ်…. ဖေဖေ့ကို ချစ်ခွင့်ပေးတော့…. ”
ဖေဖေပြောပြီးကျမ နှုတ်ခမ်းကိုပြန်နမ်းပြန်ပါတယ်။ ကျမလဲကျမကိုနမ်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခွာလိုက်ပြီး
“အခုချက်ချင်းကြီးလား…. ”
“အင်းလေ… ဖေဖေ့ကို မညှဉ်းဆဲပါနဲ့တော့ကွာ…. ”
“ဖေဖေကလဲ… ဖေဖေက… ဖွားဖွားနဲ့ကိုကို့ကို ခွင့်ပြုပြီဆိုပေမယ့်…. ကိုကိုက ဖွားဖွားကို ဘယ်လိုသွားလုပ်ရမှာလဲ…”
“သမီးက…. ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲ…. ”
“မနက်ဖြန်ကျ… ကိုကို့ကို ညဘက်လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်လေ…. ဖေဖေနဲ့ဖွားဖွားလုပ်နေတဲ့အချိနိမှ ကိုကိုနဲ့သမီးဝင်လာလိုက်မယ်…. ပြီးမှ မီးစင်ကြည့်ကကြတာပေါ့…. ”
“ဟာကွာ… ဒီမှာဖေဖေကအရမ်းတောင်နေပြီ…. ပြီးတော့ ဝါလေးရှိသေးတယ်လေ…. ”
“စိတ်ချပါဖေဖေရယ်…. အိပ်ကာနီးမေမေ့အားဆေးထဲမှာ အိပ်ဆေးပါထည့်ထားလိုက်မယ်…. လာ… သမီးစုပ်ပေးမယ်….. မနက်ဖြန်ကျမှစိတ်ကြိုက်နော်…. ”
ပြောပြီးတာနဲ့ ကျမလဲ ဖေဖေ့ပုဆိုးကိုဖြည်ချပြီး ဖေဖေ့လီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ဖေဖေ အားကနဲညည်းရင်း ညာဘက်လက်နဲ့ ကျမဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့ညဝတ်ဂါဝန်လေးကိုလှန်တင်ပြီး ကျမစောက်ပက်ကို နှိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ဖေဖေ့လီးကိုစုပ်ရင်း စောက်ပက်အနှိုက်ခံရလို့ စိတ်တွေထလာပေမယ့်လဲ ကျမစိတ်ထိန်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမကိုလိုးပြီးမှ ဖေဖေစိတ်ပြောင်းသွားမှာ စိုးလို့ပါ။ သိပ်မကြာဘူးဖေဖေ ကျမရဲ့အပြုအစုအောက်မှာ ဖေဖေ့လီးရည်တွေ ကျမပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်လာတော့ ကျမလဲ ကြိုးစားပြီး မျိုချပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဖေဖေ့လီးကို သန့်ရှင်းပေးလိုက်ပြီး ပြန်ထိုက်လိုက်တော့ ဖေဖေ ကျမနဖူးလေးကိုလာနမ်းတယ်။
“မနက်ဖြန်ကျမှသိမယ်…. ဟင်း…”
ကျမကို ကြိမ်းဝါးသလိုပြောပြီး ပြန်ထွက်သွားတယ်။ ကျမလဲ ရေချိုးခန်းဝင် ပလုတ်ကျင်း၊ သန့်ရှင်းပြီး ပြန်အိပ်လိုက်တော့တယ်။ မနက်ဖြန်တော့ အားလုံး အဆင်ပြေချောပါစေ။
နောက်နေ့မှာတော့ ထုံးစံအတိုင်း မနက်စာစားပြီးတော့ ဖေဖေအလုပ်သွား။ ဖွားဖွားတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ စာအုပ်ဖတ်နေချိန်၊ မေမေက ကျမကို အခန်းထဲ ခဏလိုက်ခဲ့ဖို့ ပြောလို့ ကျမလဲ မေမေတို့အခန်းထဲ လိုက်ခဲ့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ မေမေက
“သမီး…. မေမေ မေးစရာရှိတယ်….”
“ဟုတ်… မေမေ… ”
“မေမေရော…. သမီးရော… သမီးကိုကိုတို့သားအမိဖြစ်နေတာမြင်ဖူးတာပဲ…. သမီးက သမီးကိုကိုတို့သားအမိကို…. အားကျနေတာလား… ”
“ဘာကိုလဲ… မေမေရဲ့….. ”
“အခုတလော…. သမီးဖေဖေနဲ့ နေတာထိုင်တာ… အရမ်းပူးကပ်လွန်းနေတာ… မေမေ မသင်္ကါဘူး…. သမီး… ကိုယ့်အဖေကိုများပြန်ပြီး…. ”
“ဟီးဟီး…. အင်း…. ”
“ဘာ….. ဘယ်လို… ဘယ်လိုလုပ်….”
“မေမေရယ်… ဒီလိုမေမေရ… သမီးမေမေလေးတို့နဲ့ တိုင်ပင်ပြီးသွားပြီ…. မေမေနဲ့ကိုကို့ကိစ္စ…. ပြီးတော့ ကိုကိုနဲ့ မေမေလေးကိစ္စ ဒါတွေကို တစ်ချိန်မှာ…. ဖေဖေနဲ့ ဖွားဖွားသာ သိသွားရင်…. ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ…. ကိုကိုက မေမေ့ကိုစိတ်ပူနေတာ…. မေမေ့အိမ်ထောင်ရေး…. နောက်တစ်ကြိမ်ထိခိုက်မှာမလိုချင်ဘူးတဲ့…. အဲ့ဒါနဲ့…. ”
“အဲ့ဒါနဲ့… ဘာဖြစ်လဲ…. ”
“အဲ့ဒါနဲ့…. သမီးက ဖေဖေနဲ့အလိုးခံပြီး… ကိုကိုက ဖွားဖွားကိုလိုးဖို့ အစီစဉ်ဆွဲထားတာ…. ပြီးရင်… မိသားစုထဲကကိစ္စတွေ…. ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖွင့်ချပြီး… အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်သွားအောင်… လုပ်ရမှာ…. ”
“အိုး…. သမီးလေးက… သမီးဖေဖေနဲ့…. အလိုးခံရဲလို့လား…. ”
“ဟီး…. အရင်ကတော့မရဲဘူး…. အခုတော့…. ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး…. စိတ်လှုပ်ရှားနေတာ…. ခစ်ခစ်…”
“ဖေလိုးမလေး…. တအားကိုရွနေတယ်ဟုတ်လား…. ”
မေမေပြောရင်း ကျမဗိုက်ကို ခပ်ဖွဖွလိမ်ဆွဲလိုက်တယ်။
“အိုး…. မေမေဆဲလိုက်တာ… အဖုတ်ထဲတောင် တမျိုးကြီးဖြစ်သွားတယ်…. ခစ်ခစ်…. အခုဖေလိုးမလေးမဖြစ်သေးဘူး…. မေမေရ…. ညကျမှဖေလိုးမလေးဖြစ်မှာ… ဟီး…. ဟီး…. ”
“ဟမ်…. ညကျမှ…. ဟုတ်လား…. ”
“ဟုတ်…. အမှန်တော့…. အခုမေမေ မမေးလဲ… ဒီနေ့တော့ မေမေ့ကိုပြောပြရတော့မှာ…. မေမေ မေးချင်လာအောင်… မေမေ့အရှေ့မှာ ဖေဖေနဲ့ အမင်ပလူးပြနေတာ…. အရင်က… ဖေဖေက ဖွားဖွားကို ကိုကိုနဲ့… ခွင့်မပြုသေးလို့…. ဖေဖေ့အလိုးမခံသေးတာ…. ညက…. ဖေဖေကဖွားဖွားနဲ့ ကိုကို့ကို ခွင့်ပြုလိုက်ပြီ…. အဲ့ဒါ… ဒီည… သမီးတို့လိုးကြဖို့စီစဉ်ထားတယ်…. မေမေရော သမီးနဲ့ ဖေဖေ့ကို ခွင့်ပြုမှာလား…. နောက်ဆို မေမေနဲ့ကိုကိုလဲ…. ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်တွေ့စရာမလိုတော့ဘူးလေ…. အားလုံးလဲ အဆင်ပြေသွားမယ်…. ”
“ခွင့်မပြုတော့ရော…. အကုန်လုံးကစီစဉ်ပြီးနေပြီလေ…. အမလေး… ရင်တုန်ပန်းတုန်ရှိလိုက်တာ…. ကိုယ့်ယောက်ျားနဲ့ ကိုယ့်သမီး…. သားအဖချင်း… လိုးကြမလို့တဲ့…. ဟင်း…. ကြက်သီးတောင်ထတယ်…. ဒီည အစီအစဉ်က ဘယ်လိုလဲ…. ”
“အစီအစဉ်က…. မေမေ့ကိုသမီးကအိပ်ဆေးခပ်မယ်လို့ ပြောထားတယ်…. ဒီတော့ မေမေက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး စောစော ဝင်အိပ်ရုံပဲ… ကိုကိုက ညနောက်ကျမှ မေမေလေးတို့ကို ခေါ်ပြီးလာလိမ့်မယ်… ဖေဖေကတော့… ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲလာမယ်ထင်နေတာ… ဖေဖေနဲ့ဖွားဖွားလိုးနေတဲ့အချိန်…. သမီးနဲ့ကိုကိုကဝင်သွားပြီး… သမီးနဲ့ဖေဖေ၊ ကိုကိုနဲ့ဖွားဖွားလိုးနေတဲ့အချိန်ကျ… မေမေနဲ့မေမေလေးတို့… ဝင်လာပြီး…. အားလုံးပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောကြရုံပေါ့…. ”
“မတတ်နိုင်ဘူးလေ…. မိသားစုအတွင်းရေးပြေလည်ဖို့…. ဒီလိုပဲ လုပ်ရတော့မှာပေါ့…. ”
ကျမလဲ မေမေ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လိုက်တော့ မေမေကျမကိုဖက်ထားပြီး ကျမဦးခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်နေတယ်။ မေမေ့အပိုင်းတော့ အဆင်ပြေသွားပြီ။ ဒီည ဘာဆက်ဖြစ်ကြမလဲ ရင်ခုန်နေမိပါတယ်။
ညနေ ဖေဖေပြန်လာတော့ မေမေကဆီးကြိုပြီး အခန်းထဲလိုက်ပို့တယ်။ ဖေဖေရေမိုးချိုးပြီး မေမေနဲ့အတူပြန်ထွက်လာတော့ ထမင်းအတူစားကြတယ်။ စားပြီးတော့ ကျမလဲ မေမေ့ကိုကိုယ်ဝန်အားဆေးတိုက်တော့ ဖေဖေ့ကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်သေးတယ်။ ဖေဖေကတော့ ပြုံးစိစိပေါ့။ ပြီးတော့ မေမေသုပ်ပေးတဲ့လက်ဖက်လေး အတူစားကြရင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ ရုပ်ရှင်ထိုင်ကြည့်ကြတယ်။ ကျမက ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းလေးအုံးပြီးကြည့်နေတာ။ ဖေဖေကျမခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်နေတယ်။ ဖွားဖွားကတော့ တချက်တချက် ကျမတို့သားအဖကိုလှမ်းကြည့်တယ်။ ခဏနေတော့ မေမေက အိပ်ချင်လို့ဆိုပြီး အပေါ်တက်သွားတော့ ဖေဖေနဲ့ကျမ အကြည့်ချင်းဆုံပြီး ကိုယ့်အကြံနဲ့ကိုယ် စိတ်ထဲက ပြုံးနေမယ်ထင်တယ်။ ပြီးတော့ ဖေဖေ့ခေါင်းကိုဆွဲယူပြီး ကျမပါးလေးကိုနမ်းစေတော့ ဖေဖေက နှာခေါင်းလေးမြုပ်အောင် ဖိနမ်းတယ်။ ဖွားဖွားကတော့ မျက်စောင်းတခဲခဲနဲ့ပေါ့။ ပြီးတော့…
“ငါ ဘုရားဝတ်ပြုတော့မယ်…. နင်တို့သားအဖဘဲဆက်ကြည့်တော့…. ”
ဆိုပြီး စိတ်ကောက်သလို ငေါ့သလိုနဲ့ ပြောပြီး အပေါ်တက်သွားတယ်။ ကျမလဲ ဖွားဖွားသူ့သားအပေါ် သဝန်တိုနေတာကြည့်ပြီး ရယ်မိတယ်။
“ဖွားဖွားစိတ်ကောက်သွားပြီ ခစ်ခစ်… သွားလိုက်ချော့လိုက်အုံး… ကိုကိုရောက်မှလာခဲ့မယ်… ဖေဖေအရင်စည်းရုံးထားနှင့် …. ”
“ဟွန့်… သူ့ကိုကိုလာမယ်ဆိုလို့ နှင်နေတာမလား… ”
“ဟီး… ဖေဖေကလဲ… ဒီညဖေဖေ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်တော့မယ့်ဟာ… ”
” အေးပါ… ဖေဖေ… သမီးဖွားဖွားကိုစည်းရုံးထားမယ်… ”
“ဟုတ်… ”
ကျမလဲ ဖေဖေ့ကိုလျာထုတ်ပြီးပြောင်ပြတော့ ဖေဖေကျမကို မျက်စောင်းထိုးပြီး အပေါ်တက်သွားတယ်။ ဒီနေု့ ဒေါ်မြင့်ကိုလဲ ကော်ဖီသောက်ဆိုပြီး ဖျော်တိုက်ကာ အိပ်ဆေးခပ်ထားရတယ်။ ကားသမားနဲ့ �ခြံစောင့်ဘဘကတော့ အိမ်ထဲဝင်လေ့မရှိ၊ အလုပ်မရှိလျှင် ကားဂိုထောင်အနောက်ဘက်က တန်းလျားမှာပဲနေရသည်။ လိုလိုမယ်မယ် ဒေါ်မြင့်အခန်းကိုတစ်ချက်သွားကြည့်တော့ ဒေါ်မြင်တစ်ယောက် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်နေပြီ။ ဒီလောက်ဆိုစိတ်ချရပါပြီ။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၇-င)
ည ၁၀ နာရီလောက်မှ ကိုကိုတို့ရောက်လာကြတယ်။ ကိုကိုက မေမေလေးကိုတွဲလို့၊ မမပုံ့ကတော့ အန်တီခင်ကိုတွဲလို့ အသီသီးဝင်လာကြသည်။ ကျမလဲ အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့်
“ဟော…. ကိုကိုတို့တောင်ရောက်လာကြပြီ…”
“အင်း… ညီမလေး…. ”
ကိုကိုက ပြန်ဖြေရင်း ဝင်လာကြကာ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ကြတော့
“မောင်…. ခင်ကတော့ ဒီကပဲစောင့်တော့မယ်…. သမီးပုံ့လိုက်ချင်လိုက်သွားလေ…. ”
“သမီးလဲမလိုက်တော့ဘူးအန်တီခင်… အန်တီခင်နဲ့ပဲနေခဲ့မယ်…”
“ဒါလဲကောင်းပါတယ်…. မမခင်နဲ့သမီးလေးတို့ပါနေရင် ပိုရှက်နေကြအုံးမယ်… ကဲ… လာအပေါ်တက်ကြစို့…. ”
မေမေလေးကပြောလိုက်တော့ ကျမနဲ့ ကိုကိုက မေမေလေးကို တစ်ဘက်စီထိန်းပေးရင်း အပေါ်ထပ်ကို တက်လိုက်ကြတယ်။ ကိုကို့ကိုကြည့်ရတာ မျက်နှာသိပ်မကောင်းသလိုပဲဲ။ မေမေ့အခန်းရှေ့ရောက်တော့ ကျမပဲ တံခါးကိုအသာခေါက်လိုက်တော့ တံခါးပွင့်လာပြီး မေမေထွက်လာတယ်။ မေမေက
“သြော်… ရောက်လာကြပြီလား… ”
ပြောရင်းမေမေက ကိုကို့ပါးလေးကို ဆွဲယူနမ်းလိုက်ပြီး…
“ပြီးရင် ငုဝါကိုလဲချစ်ပေအုံးနော်…. မောင်…. ”
“အင်းပါ…. စိတ်ချနော်…. ”
ကိုကိုက မေမေ့ပါးလေးကိုပြန်နမ်းပြီး ဖြေလိုက်တယ်။
” လာယမင်းရေ… တို့တွေလဲ လိုက်ချောင်းရအောင်… ”
ပြောရင်း မေမေကရှေ့ကဦးဆောင်သွားတော့ ကျမတို့တွေ မေမေ့နောက်ကပဲ ခြေသံလုံလုံနဲ့ လိုက်ခဲ့ကြတယ်။ မေမေခမြာ ကိုကို့ကိုမြင်တာနဲ့ လိုးပေးဖို့တောင်းဆိုတာမြင်တော့ ကြည့်ရတာ ဖေဖေက မေမေကိုယ်ဝန်ရှိမှန်းသိကတည်းက မလိုးပေးတော့ဘူးနဲ့ထင်ပါရဲ့။ ကျမတို့အဖွဲ့ ဖွားဖွားအခန်းနားရောက်တော့ အသံနားစွင့်လိုက်ကြတယ်။
“မေမေရာ… မေမေ့သားကမေမေမှ မေမေပါပဲ…. ”
“အမလေး…. မယုံပေါင်… အခုတောင်ကိုယ့်သမီးကိုလိုးချင်တာနဲ့… မေမေ့ကို သူများနဲ့လိုးခိုင်းနေတာ…. ”
“အဲ့လိုမပြောပါနဲ့မေမေရယ်… မေမေလဲအရင်လိုမခံနိုင်တော့ဘူးလေ…. ဝါလေးကလဲကိုယ်ဝန်နဲ့မို့ မလိုးရဲဘူး…. သမီးလေးရှိတော့ မေမေသက်သာတာပေါ့… ပြီးတော့… ဖိုးတေကလဲ… မေမေ့မြေးပဲဟာ….”
“အေးပါ…. ငါ့မြေးအလိုးကောင်းလို့… စွဲသွားရင်တော့…. သမီးယမင်းတို့နဲ့ လိုက်နေမှာပဲ…. ”
“ဟာ… အဲ့လိုတော့မရဘူးလေ…. ”
ဒုက္ခပဲ။ စိတ်ပြောင်းသွားရင်ခက်ပြီ။ ကျမလဲ ကိုကို့ကို မျက်ရိပ်ပြလိုက်ပြီး အခန်းတံခါးဆွဲဖွင့်ကာ မောင်နှမနှစ်ယောက် အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်တော့တယ်။ မေမေတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ကွယ်ပြီးကျန်နေခဲ့တယ်။ ကျမဖေဖေ့တို့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖေဖေမ မျက်နှာသိပ်မကြည်လင်သလိုပဲ။ ဖွားဖွားက…
“ဟော… ရောက်လာကြပြီ…. မြေးလေးတို့…. ”
“ဖွားသီ…. သား… ”
“ဖွားဖွားသိပြီးပြီ… လာ… ဖွားသီဆီလာပါအုံး….”
ဖွားဖွားက ကိုကို့ကိုခေါ်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ သူ့ဆီလျှောက်လာတဲ့ ကိုကို့ကို ဆီးဖက်လိုက်တယ်။ ဖေဖေက ကျမကိုတောင်မြင်ရဲ့လာမသိဘူး အံ့သြတဲ့မျက်နှာနဲ့ ဖွားဖွားနဲ့ကိုကို့ကိုကြည့်နေတယ်။ ဖွားဖွားနဲ့ကိုကို ရင်ချင်းအပ်လည်ချင်းယှက် ဖက်နေကြပြီ။
“မြေးလေး…. ဖွားဖွားကလှသေးရဲ့လား… အသားရည်တွေပျော့ကုန်ပြီလား… စမ်းကြည့်ပါအုံး….”
ဖွားဖွားကပြောတော့ ကိုကိုလက်တွေက ဖွားဖွားတင်ပါးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကပွတ်သပ်လိုက်ရင်း…
“ဟုတ်…. ဖွားသီကလှတုန်းပါပဲ… အသားအရည်တွေကလဲ… တင်းနေတုန်းပဲ…. သားထင်တာထက်တောင် တင်းနေသေးတယ်… ”
“ဟင်း…. ရင်ထဲတစ်မျိုးကြီးပဲ…. မြေးရယ်…. မြေးကြိုက်ရဲ့လား… ”
“ဟုတ်ကြိုက်တယ်…. ဖွားသီ….”
ဖွားဖွားက လည်ယှက်ထားရာကနေ ကိုကို့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်ရင်း ကိုကို့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူလိုက်ကာ လက်တစ်ဘက်ကလဲ ကိုကို့ပေါင်ကြားရောက်သွားပြီး ကိုကို့လီးကို စမ်းလိုက်ပုံပါပဲ။ ကိုကိုနဲ့ ဖွားဖွား အနမ်းတွေကြမ်းလာကြပြီး ကိုကိုလက်တစ်ဖက်က ဖွားဖွားရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်နေပြီး နောက်တစ်ဘက်ကတော့ ဖွားဖွားရဲ့ထမိန်ခေါက်ထဲ လက်ဝင်သွားကာ စောက်ပက်ကိုနှိုက်နေတယ်။ ခုချိန်ထိ ကျမကလဲ အခန်းဝမှာပဲရှိနေသေးသလို၊ ဖေဖေကလဲ သူ့အမေနဲ့ သူ့သားကိုကြည့်နေရင် မျက်ဝန်းတွေက နှမြောနေသလို။ ကျမလဲ ဖေဖေ ဖွားဖွားနဲ့ ကိုကို့ကို တားမှာစိုးတာနဲ့ ဖေဖေ့ဆီ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ဖွားဖွားက ကိုကိုနဲ့ နမ်းနေရင်းကပဲ ကိုကိုပုဆိုးကိုဖြည်ချလိုက်ပြီး ကိုကိုလီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွပေးရင်းက နမ်းတာရပ်ပြီး ကိုကို့လီးကို ငုံ့ကြည့်တယ်။
“ဟင်း….. ထွားလိုက်တာမြေးရယ်…. ဒါကြောင့် …. မြေးဖူးလေးက စွဲနေတာဖြစ်မယ်…. ”
ပြောရင်း ကျမကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကျမလဲ ရှက်ပြီး ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖွားသီက ကိုကို့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကိုကို့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ပါးစပ်နဲ့ ဖမ်းငုံလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ဖေဖေက….
“မေမေ… ”
ဖေဖေ့စကားမဆုံးလိုက်ပါဘူး… ကျမဖေဖေမျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
“အု… ”
ဖေဖေ့မျက်နှာကို ဖွားဖွားဆီပြန်လှည့်ခွင့်မပေးနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမ နမ်းနေရင်းပဲ ဖေဖေ့ပုဆိုးကိုဖြည်ချပြီး လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်။ ဖေဖေ့လီးက မာနေပြီးသားပါ။ ခဏနေတော့ ဖေဖေ့လက်တွေက ကျမတင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်လာပြီး ထမိန်ပေါ်ကနေ ကျမစောက်ပက်ကိုပွတ်နေတယ်။ ကျမလဲ ကိုယ့်အဖေအရင်းက စောက်ပက်ကို ပွတ်ပေးနေတာကြောင့် စိတ်တွေမတရားထလာပြီး စောက်ပက်ထဲက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ ကျမလဲ ကိုကိုနဲ့ဖွားဖွားဘက် မျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုရော ဖွားဖွားပါ အဝတ်တွေ မရှိကြတော့ဘဲ ဖွားဖွားက ခုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်ကလေး ပေါင်ကားပေးထားပြီး ကိုကိုက ဖွားဖွားစောက်ပက်ကိုယက်နေတယ်။ ကိုကိုလဲ စောက်ပက်ယက်ရင်း ကျမကို ငဲ့ကြည့်နေတာပါလား။
“အင်း…. ဟင်း…. ကောင်းလိုက်တာ… မြေးရယ်…. ဖွားမနေနိုင်တော့ဘူးလိုးပေးတော့….. ”
“ဟုတ်… ”
ကိုကိုက ခုတင်စောင်းက ဖွားဖွားပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာယူပြီး ဖွားဖွားစောက်ပက်ထဲ သူ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးတည့်နေတယ်။
“အင်း… ဖြည်းဖြည်း…. အရမ်းကြပ်တယ်မြေးရယ်…. ဖြည်းဖြည်းနော်… ”
ဖေဖေလဲ မနေနိုင်တော့ဘူးနဲ့ထင်ပါတယ် ကျမကိုဆွဲထူပြီး ခုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပါတယ်။ ကျမထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုဆွဲကားလိုက် ကာ ကျမပေါ်တက်ခွပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကို ကျမစောက်ပက်နဲ့တေ့ကာ တစ်ချက်ထဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။
“အ…. ဖေဖေ…. ”
ကျမ ရုတ်တရတ်လန့်သွားတာပါ။ ကိုကို့လီးနဲ့ အလိုးခံနေကျပေမယ် စောက်ပက်ဆိုတာ ပြန်ကျဉ်းတတ်တဲ့အမျိုးမဟုတ်လား။ ပြောလောက်အောင်မနာပေမယ့်လဲ နည်းနည်းတော့ အောင့်သွားပါတယ်။ တော်သေးတယ် စောက်ရည်ရွှဲနေလို့။ ပြီးတာနဲ့ ဖေဖေ ကျမကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။
“အ…. ဟ…. ဖေဖေ…. ဖေဖေ…. ဖေဖေ…. ဖေဖေရေ…. အ…. ဟ… ဟ…”
“သမီး…. သမီးလေး…. ငါလိုးမသမီး… ဖေလိုးမသမီး…. အင်းဟာ…. အင့်…. အင့်…. ”
လိုးရင်းနဲ့လဲ ကျမကိုဆဲတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရင်စေ့အင်္ကျီကို ကြယ်သီးမဖြုတ်ဘဲ ဆွဲဖြဲလိုက်တာ ကြယ်သီးတွေပြုတ်ထွက်ကုန်တယ်။ ကျမဘရာစီယာကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ကျမနို့တွေကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းညှစ်တယ်။ ဖေဖေကျမကို မုဒိန်းကျင့်နေသလိုပါပဲ။ ကျမနို့ညှစ်ခံရတာ နာလွန်းလို့ မျက်ရည်ပါဝဲသွားပါတယ်။ ကျမမျှော်လင့်ထားတဲ့ ဖေဖေ့အချစ်တွေက ဒီလိုပုံစံမဟုတ်တာသေချာပါတယ်။ ကျမဝမ်းနည်းလို့ မျက်လုံးထောင့်က မျက်ရည်တွေ စီးကျသွားပါတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ကျမလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုလေ ဖွားဖွားကိုလိုးနေရင်းက ကျမကိုစိုးရိမ်ပြီးကြည့်နေတာပါ။
“အဖေ… ညီမလေးကိုအဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့… ညီမလေးငိုနေပြီ …. ”
ဒီတော့မှ ဖေဖေစိတ်နဲ့လူနဲ့ ကပ်သွားသလိုမျိုး တရစပ်ဆောင့်နေ၊ နို့ကိုညှစ်နေတာတွေရပ်သွားပြီး ကျမမျက်နှာကို ကြည့်ကာ…
“ဟာ… သမီးလေး…. အရမ်းနာသွားလားဟင်…. ဆောရီးပါသမီးလေးရယ်… ”
ဖေဖေက အဲ့လိုချော့လိုက်တော့မှ ကျမပိုငိုချင်သွားပြီး လက်ဖျံတစ်ဘက်နဲ့ မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ရင်းက ရှိုက်သံဖြင့်….
“ဟင့်… ဖေဖေ…. အရမ်း… ရက်စက်… တယ်…. သမီးကို… မညှာဘူး… အီး… ဟင့်…. ”
“ဟုတ်သားပဲဇေယျာထွန်းရယ်… ကိုယ့်သမီးကိုလိုးတာ… ဖာသည်ကို မုဒိန်းကျင့်နေတာကျနေတာပဲ…. ”
“အိုး… ဖွားသီကလဲ… ညီမလေးကိုအဲ့လိုမပြောပါနဲ့…. ”
“အင်းပါမေမေရယ်… သားစိတ်ရှုပ်သွားလို့ပါ… အရမ်းနာသွားလားသမီးလေး… ပြွတ်… ဖေဖေတောင်းပန်တယ်နော်…. ပြွတ်… ”
ဖေဖေက ကျမမျက်ဝန်းကမျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးရင်း ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ နမ်းတော့တယ်။
“ဖေဖေ့အသည်းလေး… ဖေဖေ့အချစ်တုံးလေး…. အရမ်းနာသွားလား… ဟုတ်ပါ့ကြမ်း(ကြည့်စမ်း). .. နို့လေးတွေကိုရဲလို့…. ပြွတ်ပြွတ်… ”
ဖေဖေ ပြောရင်းနဲ့ ကျမနို့အုံလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့လိုက်နမ်းရင်း၊ လျာတွေနဲ့ပါ လိုက်နမ်းရင်း၊ သူ့လီးကိုလဲ ကျမစောက်ပက်ထဲ အသွင်းအထုတ် ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်ပြီး ပြန်စလိုးပါတော့တယ်။ အခုတော့လည်း ဝမ်းနည်းမှုတွေ ကွယ်ပျောက်ပြီး ကြည်နူးမှုတွေပြန်ရောက်လာပြီလေ။ ကျမ ကိုကို့ကိုလှမ်းကြည့်ရင်း ပြုံးပြတော့ ကိုကိုလဲ ကျမကိုပြန်ပြုံးပြတယ်။ ကျမလက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကိုကို့ရဲ့လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကိုကို့လက်ဖမိုးလေးကို နမ်းမိတယ်။ ပြီးတော့ကိုကိုက ကျမလက်လေးကိုပြန်ဆွဲယူပြီး နမ်းပြန်တယ်။ ဖွားဖွားက ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး မဲ့ပြတော့ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် အသံမထွက်ပဲရယ်မိကြတယ်။ ကိုကိုကခေါင်းငြှိမ့်ပြတော့ ကျမလဲခေါင်းငြှိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သဘောကတော့ အစီအစဉ်အောင်မြင်အောင်ဆက်လုပ်ကြမယ့်သဘောပေါ့။ ပြီးတော့လက်ချင်းဖြုတ်လိုက်ကြတယ်။ ဖေဖေကတော့ ကျမကိုလိုးရင်း နို့တွေကိုကုန်းယက်နေလို့ ဘာမှမသိလိုက်ရှာပါ။
“ဘာအသည်းလေးလဲ… ဟင့်…. လူကိုနှိပ်စက်ပြီးတော့ အသည်းလေးလာမခေါ်နဲ့…. တော်ပြီ… ဆင်းတော့…. ဟင့်… ”
“ဆင်းဘူးကွာ…. တော်ဘူး…. သမီးလေးကိုလိုးလို့မဝသေးဘူး…. ”
“ဟင့်….. ရဘူးကွာ…. လိုးနဲ့တော့… ဟာ့…. ကြည့်…. လိုးနဲ့ဆိုမှ…. ဖေ့လီးကြီးက…. ပိုဆောင့်လိုးနေတာ… တော်ပီကွာ…. ”
“တော်ဘူးဆိုကွာ…. ဖေ့သမီးလေးစောက်ဖုတ်လေးက…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…. ဖေ့သမီးလေး…. ဖေမွေးထားတဲ့…. ဖေ့သမီးလေး…. ”
“ဟာ့…. ဖေ…. ဖေ…. တော်တော့ဆို… အ… ဟ… မီးစောက်ပက်ထဲကို…. တအားလိုးနေတာ…. ဖေ့လီးကြီး… တော်ပြီလို့…. အ… ဟား…”
“တော်ဆိုပြီး… သူပဲ ကော့လိုးနေတာ…. တော်ဘူးကွာ…. ဖေ့သမီးလေးကိုလိုးချင်တော ကြာပေါ့… လိုးမယ်ကွာ… ”
ဟုတ်တော့လဲဟုတ်ပါတယ်။ ကျမပါးစပ်က ဖေလို့တလိုက်တိုင်း ဖေဖေ့ပါးစပ်က သမီးလို့ထွက်လိုက်တိုင်း ကျမစောက်ပက်ထဲ ရင်ထဲက ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိတဲ့ ခံစားချက်က ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်စေပြီး ဆန်းပြားတဲ့အရသာက ကောင်းလွန်းပါတယ်။ စောက်ပက်လဲအရည်တောက်တောက်ကျနေပြီး ပြီးချင်နေပြီ။
“ဖေဖေ…. အား… ဖေ့လီးကြီး…. မီးစောက်ပက်ထဲမှာ…. လိုးနေတာ… အား.. ဖေ… ဖေ…. ”
ကျမ ဖေဖေ့ကိုတပြီး ပြီးသွားလို့ ဖေဖေ့လီးကြီးတစ်ဆုံးထိ ကျမစောက်ပက်ကိုကော့တင်လိုက်ပြီး ဖေဖေ့ခါးကိုခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ လိမ်ညှပ်ထားမိတယ်။ ဖေဖေ့ကိုယ်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားပြီး ကျမကိုယ်လေးက သိမ့်သိမ့်တုန်ခါနေတယ်။ ဖေဖေကအလိုက်တသိနဲ ငြိမ်နေပြီးမှ
“သမီးလေး ပြီးသွားတာလား….”
“ဖေဖေက… မီးကို… ဆောင့်လိုးနေတာကိုး….ဟင့်…”
“ဖေ… မပြီးသေးဘူး….. ဆက်လိုးမယ်နော်…. ”
“လိုးနဲ့…. ”
“လိုးမယ်ကွာ…. သမီးကိုကိုနဲ့လိုးသလို… အပေါ်ကလိုးပေးနော်…. ”
ပြောရင်း ကျမစောက်ပက်ထဲက လီးကိုမကျွတ်စေဘဲ မ ချီကာ ဖေဖေကဖက်လျှက်အတိုင်း သူ့ကိုယ်သူ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ကျမက အပေါ်ကဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျမလဲ ဖင်လေးကိုကြွချည်ချချည် နိမ့်ချည်မြင့်ချည်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းစလိုးပါတယ်။
“ဒီလိုလား…. ”
“ဟူး…..အင်း… ဟုတ်တယ်…. ကောင်းလိုက်တာသမီးလေးရာ… ကိုယ်သမီးလေးမို့လားမသိဘူး…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ…. ”
“ကိုယ့်သမီးကိုပြန်လိုးတာ…. တော်တော်ကြိုက်နေ…. မေမေနဲ့တိုင်ပြောလိုက်လို့… ”
“ဟား…. တိုင်ပေါ့…. တိုင်ရင်လဲ သူကလေးမွေးလို့သားလေးမွေးရင်… ပြန်အလိုးခံလို့ပြောလိုက်ရုံပဲ… ဟား… ဟား…. နော်မေမေ…. မေမေအဆင်ပြေရဲ့လား…. ”
“ပြေတာမှ… ဟိုဘက်ကမ်းတောင်လွန်နေပြီ…. ဘယ်နှစ်ခါမှန်းမသိဘူးပြီးတာ…. မြေး…. ဒီတစ်ခါဖွားပြီးရင်…. ပေးနားအုံးနော်…. ဖွားကအသက်ကြီးတော့ သိပ်မခံနိုင်တော့ဘူး…. ပြီးမှ မြေးပြီးအောင်စုပ်ပေးမယ်…. ပြောသာပြောတာ…. မြေးလီးက အရသာရှိလို့…. ဖွားဖြင့်ထုတ်တောင်မထုတ်ချင်ဘူး….. ”
“ရပါတယ်ဖွားသီရယ်…. ပြီးမှပဲ… ”
“ဖေဖေ…. တကယ်ပြောတာလား… အင်း…. ဟင်း…. တိုင်ရမှာလား….. ”
“တိုင်ကွာ…. ရှီး….. ဟူး…. ကောင်းလိုက်တာ….. ”
“မေမေရေ…. သမီးကိုဖေဖေလိုးနေတယ်…. ”
ကျမလဲ ပြောင်သလိုနောက်သလိုနဲ့ တိုင်လိုက်ပါတယ်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အခန်းဝက မေမေတော့ ကောင်းကောင်းကြားရမှာပါ။
… ကျွီ….
“သမီးလေး…. ”
တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ မေမေနဲ့ မေမေလေးတို့ ဝင်လာကြပါတယ်။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၇-စ)
ဖေဖေရော ဖွားဖွာပါ ခေါင်းထောင်ကြည့်ပြီး အံသြသွားကြတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုကိုကတော့ အလိုးမပျက် ဆက်လိုးနေကြတယ်။
“ဟာ…. ဝါလေး…. ညီမလေးယမင်း….”
“အို….. သမီးငုဝါ… သမီးယမင်း…. ”
“ပြောတော့…. သမီးလေးဖေဖေက သမီးကိုလိုးနေတယ်ဆို…. သမီးကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး… အပေါ်ရောက်နေတာလဲ…. ”
“အေးလေ…. သားလေး…. မေသီကလိုးလို့ကောင်းလား…. ”
“အင်း…. အရမ်းကောင်းတာပဲ…. ထင်တောင်ထင်မထားဘူး….”
“အစကတော့ဖေဖေက သမီးကိုတက်လိုးတာပဲ…. ခုတော့ သမီးက ဖေဖေ့ကိုပြန်တက်လိုးနေတာ…. ခစ်ခစ်… ”
“ဝါလေး…. မင်းစိတ်မဆိုးဘူးလား…. ”
“အစကတော့ စိတ်ဆိုးမလို့ပဲ… ကျမကိုလဲ ကျမသားနဲ့ပေးလိုးမယ်ဆိုလို့… စိတ်မဆိုးတော့ပါဘူး…. ”
“သမီးတို့…. မေမေတို့ကို စိတ်မဆိုးဘူးလား…. ”
“စိတ်မဆိုးပါဘူးမေသီရယ်…. မိသားစုတွေပဲဟာ…. မေသီ… မေသီ့မြေးလီးကို ကြိုက်ရဲ့လား….. ”
“အင်း… အရမ်းကြိုက်တယ်…. လိုးမြေး …. လိုး…. ဖွား ပြီးတော့မယ်”
“ခစ်ခစ်…. ကြည့်ပါအုံးမမငုဝါရယ်…. ဟိုသားအဖလိုးတာ အရည်တွေ တအားထွက်နေတာပဲ… မမယောက်ျားဟာက အရည်တွေပေကျံနေတာပဲ…”
“အံမယ် ရှင့်သားကျတော့ရော သူ့အဖွားကိုလိုးနေတာ တစ်ၶျက်မှမနားဘူး စက်မောင်းနေသလိုပဲ… သမီးလေး…. အရည်တွေ အရမ်းထွက်နေတော့ ချော်ချွတ်ချွတ်ကြီး ဖြစ်နေတယ်မလား…. ခဏရပ်လိုက်…. မေမေ…. ဖေဖေ့လီးကြီးကို…. သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ်…. ”
မေမေကပြောလာတော့ ကျမလဲ ဖင်လေးကြွပြီး စောက်ပက်ထဲကလီးကို ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ မေမေက ကျမစောက်ရည်တွေရော ဖေဖေ့ချောဆီတွေပါရွှဲနေတဲ့ ဖေဖေ့လီးကို စုပ်ပေးပါလေရော။ မေမေက ဖေဖေ့လီးကိုစုပ်လိုက်တော့
“ဟား….. ဝါလေးရယ်….”
မေမေက ဖေဖေ့လီးက ပေနေတဲ့အရည်တွေ စုပ်ပေးပြီးမှာ ဖေဖေလီးကို ကျမစောက်ပက်ဝတေ့ပေးတယ်။ ကျမလဲ ဖိထိုင်ချလိုက်တော့ ဖေဖေ့လီးကြီးက ကျမစောက်ပက်ထဲတိုးဝင်လာပြန်တယ်။ကိုယ်အဖေအရင်းရဲ့ လီးကြီးဆိုတော့လဲ ဘယ်လိုပဲကျမစောက်ပက်ထဲဝင်လာ ဝင်လာ ခံစားချက်က အရမ်းကောင်းနေပါတယ်။ ကိုကိုက ဖွားဖွားကို တရစပ် ဆောင့်လိုးနေရင်းက ဖွားဖွား တုန်တက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ မေမေက ဖွားဖွားပြီးသွားလို့ ပြန်ထွက်လာတဲ့ ကိုကို့လီးကို စုပ်နေပြန်ပါတယ်။ ဖေဖေက ကျမတက်ပြီးဆောင့်လိုးလိုက် မွှေလိုးလိုက်နဲ့ လိုးပေးလိုက်တော့…..
“အ…. မီးလေး… ကောင်းလိုက်တာ… မရတော့ဘူး…. ပြီတော့မယ်…. အာ့ ဟား… . ”
ဖေဖေပြီးတော့မယ်ဆိုတဲ့အချိန်မှာ ကျမလဲ ရုတ်တရတ်လန့်သွားပြီး ဖေဖေ့လီးဝင်နေတဲ့ ကျမစောက်ပက်ကို ဖေဖေ့လီးကျွတ်သွားအောင် မြှောက်ပေးလိုက်တော့ ဖေဖေ့လီးရည်တွေ ကျမဆီးခုံကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ပန်းတော့တာပါပဲ။
“အာ့…. ဟား….. သမီးလေး… ကောင်းလိုက်တာကွာ…. ဟာ… ဝါလေး ဘာလို့သားလီးကိုစုပ်နေတာလဲ….”
မေမေက ကိုကို့လီးကိုပါးစပ်ထဲက ခဏထုတ်လိုက်ပြီး
“စုပ်ချင်လို့ပေါ့… ပြီးရင်လဲအလိုးခံအုံးမှာ…. ရှင်ပဲသားနဲ့လိုးဆို… သား… ပြီးရင် မေမေ့ကိုလိုးပေးနော်… အခုတော့… သားညီမလေးပြီးအောင်လိုးပေးလိုက်အုံး…. ”
ဖေဖေလဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်ထင်ပါတယ်။ ကျမလဲ ကိုကိုလိုးပေးတာခံချင်တာနဲ့ ထရပ်ပြီး ခါးမှာပတ်နေတဲ့ ထမိန်တွေရော အင်္ကျီတွေ ဘရာစီယာတွေပါချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကိုကိုကျမဆီလျှောက်လာတော့ ကျမ ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ရင်း ကိုကို့နှုတ်ခမ်းတွေကို မက်မက်မောမောနမ်းရှိုက်တော့ ကိုကိုလဲကျမကို တုန့်ပြန်အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပေးတယ်။ ကျမဗိုက်ကိုလာထောက်နေတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ ကိုကိုက ကျမပေါင်တစ်ချောင်းကိုဆွဲမလိုက်တော့ ကျမလဲ ကိုကို့လီးကြီးကို ကျမစောက်ပက်ဝတေ့ပေးလိုက်တယ်။ ကိုကိုက ခါးလေးကော့ပြီး လိုးသွင်းလိုက်တော့ ကျမစောက်ပက်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်တိုးဝင်လာတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကိုခံစားမိတယ်။ ကိုကို ခါးလေးလှုပ်ပြီး တရစပ်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ လိုးနေရင်း ကျမမျက်လုံးတွေကိုစိုက်ကြည့်တယ်။ ကျမလဲ ကိုကို့မျက်လုံးတွေကိုစိုက်ကြည့်ရင်း ရောက်စကဘဝင်မကျတဲ့အဖြကို ရှာနေမိတယ်။ ကျမသိလိုက်ပြီ။ ကိုကိုကျမကို အူတိုနေတာကိုး။ ကျမ ဖေဖေနဲ့အလိုးခံမှာကို အူတိုနေတာ။ ချစ်လိုက်တာကိုကိုရာ…
“ကိုကို…. ”
“ဟင်…. ”
“ညီမလေးကိုအူတိုနေတာလား…. ဟင်း… ”
“အင်း… ပြီးတော့…. ပိုလဲချစ်လာတယ်… ဟင်း… ”
“ဘာလို့လဲ…. အင်း…. ဟင်း… ”
“ညီမလေးက…. အရမ်းအနစ်နာခံလို့လေ….. ချစ်တယ်… ငုံလေးရယ်…. ”
“ချစ်တယ်… ကိုကိုရယ်…. ”
ကျမလဲ ကိုကို့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးအနမ်းတွေခြွေမိတယ်။ ကိုကိုနဲ့မတ်တပ်လိုးနေရင်း ကိုကိုကကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို မချီလိုက်တော့ ကျမလဲကိုကို့ခါးတွေကို ခြေနှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ ကိုကိုက ကျမကို ခုတင်ဆီချီသွားပြီး အိပ်ယာပေါ်ချလိုက်တော့ ကျမကလက်မလွှတ်ပေးဘဲဖက်ထားတာမို့ ကိုကိုပါ ထပ်လျှက်ပါလာတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကိုကျမစောက်ပက်ကို အသားကုန် ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ ကျမလဲ ကိုကိုလိုးလို့ကောင်းအောင် စောက်ပက်ကို အစွမ်းကုန်ကော့တင်ပေးထားလိုက်တယ်။ ကိုကိုကျမကို ဆောင့်လိုးနေရင်း ကျမနို့တွေကိုငုံ့ကြည့်ပြီး နီရဲနေတဲ့နို့အုံပေါ်လက်လေးနဲ့ ရွရွလေးပွတ်သပ်နေတယ်။ မျက်ရည်လဲဝဲလို့
“နာနေသေးလား…. ”
“အင်း…. နည်းနည်း…. ”
“ဥုံဖွ…. ဥုံဖွ…. ဥုံဖွ….. ”
ကိုကို ပါးစပ်ကရွတ်ရင်း ကျမနို့အုံပေါ်က ဒဏ်ရာလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလိုက်နမ်းရှာတယ်။ ကျမလဲ ကြည်နူးစိတ် ချစ်စိတ်တွေတားမရနိုင်တော့လို့ ကိုကို့ခေါင်းကိုဆွဲယူပြီး ကို့ကိုနှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ နမ်းမိပြန်တယ်။ ချစ်လိုက်တာကိုကိုရယ်။ ကိုကိုလဲ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပြန်ပေးရင်း ဆောင့်လိုးတော့ ကျမအကောင်းကြီးကောင်းပြီး ပြီးချင်လာပြီ။
“ကိုကို…. ဟ…. ကောင်းတယ်…. ညီမလေးပြီးတော့မယ်…. ”
“အင်း… ကိုကိုလဲပြီးတော့မှာ… အတူတူပြီရအောင်….. ”
“အင်း…. လိုး…. ကိုကို…. ဆောင့်…. အင်း… ဆောင့်…. လိုး…. ဟင်း…. ညီမလေးထဲကိုပန်းပေး…. ညီမလေးကိုဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပေး…. အင်း…. ဟင်း….”
“အာ့…. ညီမလေး…. ငုံလေး…. ကောင်းလိုက်တာ…. မိန်းမရယ်… ကိုကိုပြီးပြီ….”
“ဟင်း…. ပြီးပြီ…. ယောက်ျားကိုကိုရယ်… ”
ကိုကို လီးတဆုံးကပ်ပြီးကျမစောက်ပက်ထဲ လီးရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ချိန်မှာ ကျမလဲတဆတ်ဆတ်တုန်သွားပြီး ပြီးသွားလို့ ကိုကို့ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားမိတယ်။ ကိုကို့သုက်ရည်တွေရဲ့ နွေးထွေးမှုကို ကျမစောက်ပက်ထဲကခံစာမိပြီး ကိုကို့လီးကို ကျမစောက်ပက်နဲ့ ညှစ်ပေးရင်း လက်ကျန်လီးရည်တွေ စုပ်ယူနေမိတယ်။ အဲ့လိုမှိန်းနေရင်း ခုနကဖေဖေ့လီးရည်တွေဝင်မှာစိုးလို့ ရုတ်တရတ်လန့်သွားပြီး ဖေဖေ့လီးကြီးကိုချွတ်ပစ်ခဲ့တာ စဉ်းစားမိတယ်။ ကျမ ကိုကို့ကိုပဲ လင်ယောက်ျားလိုသတ်မှတ်ထားတာ ပိုခိုင်မာသွားတယ်။ ဖေဖေ့အပေါ်ကျမ ထူးဆန်းတဲ့ လိင်စိတ်သာယာမှုသပ်သပ်ဆိုတာ ပိုသေချာသွားတယ်။ ကိုကိုက ကျမစောက်ပက်ထဲကလီးကိုပြန်ထုတ်တော့ ကျမ မသိမသာလေး စောက်ပက်ကိုကော့ပေးမိသေးတယ်။ ကျမစောက်ပက်ထဲက ကိုကို့လီးကြီးကို မထုတ်ပေးချင်သေးဘူးလေ။ ဒါပေမယ့်လဲ ကိုကို့လီးကြီးက ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်။ ဒါလဲ ကျမ မပိုင်တဲ့ အရာပဲလေ။ ကိုကိုက ကျမပါးလေးနမ်းပြီး ကိုယ်ပေါ်ကဆင်းသွားတော့ ကျမနဲ့ ကိုကို ခုနကချွတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးတွေ ထမိန်တွေ ကောက်စွပ်လိုက်ကြတယ်။ ဖေဖေ့ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးတီးကြီးမနေချင်တာလဲပါမယ်။ လိုးတဲ့အချိန်ဘယ်လိုပဲနေနေ ပြီးသွားရင်တော့ ဖေဖေ့ရှေ့မှာ ဒီလိုကြီး မနေချင်ပါ။ ကျမနဲ့ကိုကို ကိုယ့်ဟာကိုယ်စျာန်ဝင်ပြီးလိုးနေကြတာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ခဏတာမေ့သွားတာတော့ ဝန်ခံရမှာပါပဲ။ ကျမ ထမိန်လေးရင်လျားပြီးတော့မှ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကို့ခမြာ ပုဆိုးကောက်စွပ်ပေမယ့် မအောင်မြင်ပါဘူး။ မေမေက ကျမစောက်ရည်တွေပေနေတဲ့ ကိုကို့လီးကို စုပ်ပေးနေတာကြောင့်ပါ။ မေမေလေးကတော့ ခုံမှာထိုင်နေပြီး ဖေဖေနဲ့ဖွားဖွားကတော့ ကိုကို့လီးကို မြိန်ရေရှက်ရေ စုပ်နေတဲ့ မေမေ့ကိုသာ တအံ့တသြကြည့်နေကြပါတယ်။
“ငုဝါ… မင်းကကိုယ်ဝန်ရှိနေတာ အလိုးခံမလို့လား… ကိုယ်ဝန်ဆိုမှ… ညီမလေး နင်ဗိုက်ကြီးနေတာလား…. ”
ဖေဖေနဲ့ ဖွားဖွားက မေမေလေးရဲ့ဗိုက်ကို အခုမှသတိထားမိပုံရတယ်။ မေမေလေးလဲ နည်းနည်းရှက်သွားပုံရတယ် ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြီး ခေါင်းငြှိမ့်ပြရှာတယ်။
“ဟေ…. ဘယ်သူနဲ့ရတာလဲ…. သမီးယမင်း… မေသီကအခုတလော… သမီးတို့သိပ်မလာကြဘူးလို့တွေးနေတာ… လက်စသတ်တော့…. ဒါကြောင့်မလား….. ”
“သားနဲ့ရတာပါဖွားသီ… မေမေနဲ့သားက ဖေဖေနဲ့ဖွားသီလိုပါပဲ…. သားတို့ ဖွားသီနဲ့ပြန်မတွေ့ခင်ကတည်းက…. ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီး… ညားနေကြတာပါ… ”
ကိုကိုက မေမေလေးရှက်နေလို့ သူကိုယ်တိုင်ပဲ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ထုတ်ပြောလာတယ်။
“ဟေ… ဖြစ်ရင်လဲ ဖြစ်ကြပေါ့…. ဘာမှပြောစရာမရှိပါဘူး…. ဒါပေမယ့်…. ဗိုက်မကြီးအောင်တော့တားသင့်ပါတယ်… ညီမလေးရယ်…. နင်ကလူကြီးပဲဟာ…. ”
ကျမလဲ မနေသာတော့ပဲ ဝင်ပြောရတော့တယ်။
“အမလေးဖေဖေရယ်… ကလေးယူတာလောက်ကို… စကားထဲထည့်ပြောနေသေးတယ်…. ကိုကိုနဲ့မေမေလေးက… ဘယ်သူမှမသိတဲ့ တစ်နယ်တစ်ကျေးကိုပြောင်းပြီး… လက်ထပ်ကြဖို့တောင် စီစဉ်ပြီးပြီ… သမီး… မမပုံ့ကိုလိုက်ပို့တာ…. မီရုံလေး မီလိုက်လို့…. နို့မို့ဆို… ကိုကိုနဲမေမေလေးတို့….. ခုချိန်… နှစ်ယောက်တစ်ဘဝထူထောင်ပြီးလို့…. သမီးတို့တောင်ဆက်သွယ်လို့ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး…. ”
“ဟေ…. ”
ဖွားဖွားရော ဖေဖေရော ပြိုင်တူ အာမေဋိတ်သံထွက်လာကြပြန်ပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့ မေမေလေး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဆွေးဆွေးလေးကြည့်နေတာမြင်ရပြန်တယ်။ သူတို့ရဲ့ မပြည့်ခဲ့ရတဲ့ ရည်မှန်းချက်လေးကို လွမ်းမောသွားဟန်တူပါရဲ့…
“ဒီကိစ္စ ပုံ့ပုံ့ရောသိလား… တစ်အိမ်ထဲနေတာသိမှာပေါ့…. ဘာမှမပြောဘူးလား…. ”
“သိတယ်လေ… နားလည်ပေးပြီးခေါ်ထားတာ…. အစက မေမေလေးတို့ ထွက်သွားဖို့လုပ်သေးတယ်…. ကိုကိုနဲ့မမပုံ့ပဲ လိုက်ခေါ်ပြီး အတူတူနေကြဖို့ မနည်းစည်းရုံးထားရတာ…. ”
“ဟေ…. ဒါဆို ဟိုခင်မြတ်ဝေကရော… သားမင်္ဂလာဆောင်တုန်းကတောင်မတွေ့တော့ဘူး…. အခုရော အတူနေတာပဲလား…. ”
“ကိုကို့မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက… အန်တီခင်ဗိုက်ကြီးနဲမို့မလာတာ…. သူကမကြာခင် ကိုကို့သားဦးလေးကို မွေးပေးတော့မှာလေ…. အခုတောင် ဗိုက်ကြီးနဲ့မို့ အပေါ်မတက်ချင်လို့… မမပုံ့နဲ့အတူ… ဧည့်ခန်းမှာစောင့်နေရစ်တယ်… ”
“ဟေ…. ”
ဖေဖေရော ဖွားဖွားပါ ထပ်ပြီးအံ့သြသွားပြန်ပါတယ်။
“ငါ့မြေးရယ်…. စွမ်းလိုက်တာ… ဒါဆိုငါ့မြေးက တစ်အိမ်ထဲ… မယားသုံးယောက်ရနေတာပေါ့…. မိဖူးလေးနဲ့ပေါင်းရင် လေးယောက်တောင်ပေါ့…. ”
“ဟုတ်ပါတယ်မေသီ…. သမီးတို့လဲဒါကို…. တစ်ချိန်လုံးလျှို့ဝှက်မထားချင်တာနဲ့ပဲ…. အခုလိုစီစဉ်ပြီး ရောက်လာကြတာ…. သမီးတို့ကိုနားလည်ပေးပါနော်… ”
“အေးပါလေ…. ကိုယ့်မိသားစုတွင်းက ကိစ္စပဲ… ဘယ်သူ့မှ ထိခိုက်တာမှမဟုတ်တာ…. အဆင်ပြေကြရင်ပြီးတာပဲ…. အင်းလေ… ငါ့မြေးကလဲ လီးကလဲသန်… အလိုးကလဲကောင်းဆိုတော့…. စွဲလန်းကြတာ မဆန်းပါဘူး… ငါတောင် စွဲနေပြီ…. သမီးတို့နဲ့လိုက်နေရင်ကောင်းမလားလို့…. ခစ်ခစ်…. ”
“မေမေနော်…. ”
“ခစ်ခစ်…. စတာပါသားရယ်… မြေးလေးဘယ်လောက်အလိုးကောင်းကောင်း… မေမေက သားနဲ့မှတစ်ရက်မလိုးရရင် မနေနိုင်ဘူး…. သိလား…. ”
ဒီတော့မှ ဖေဖေ့မျက်နှာပြုံးရွှင်သွားပြီး ဖွားဖွားကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းတော့တာပဲ။
“ဟီး…. သားလဲမေမေ့လိုပါပဲမေမေရယ်…. မေမေနဲ့မလိုးရရင်မနေနိုင်ဘူး…. ခုနတောင် မေမေနဲ့သားလေးလိုးကြတော့…. သားစိတ်တွေယောက်ယက်ခတ်ပြီး…. သမီးလေးတောင်တော်တော်နာသွားတာ…. ”
“ခစ်ခစ်…. မေမေသိသားပဲ…. ”
“ဒါနဲ့…. ဝါလေးနဲ့ သားက… အခုမှစလုပ်တာမဟုတ်ဘူးမလား…. အရမ်းရင်းနှီးနေသလိုပဲ…. ”
မေမေက ကိုကို့လီးကိုစုပ်နေတာရပ်လိုက်ပြီး သူ့ညဝန်ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်ကာ ကိုကို့ဘက်ဖင်ကုန်းပေးရင်း ဖေဖေ့ဘက်မျက်နှာမူလိုက်ပါတယ်။ ကိုကို့လီးကလဲ မေမေ့ရဲ့ပြုစုမှုကြောင့် တော်တော်လေးတောင်နေပြီ။
“သား…. မေမေ့ကိုလိုးပေးတော့…. ဟုတ်တယ်…. အီး…. ကောင်းလိုက်တာ… တနင့်တပိုးပဲ…. လွမ်းနေတာကြာပြီ…. မောင်ရယ်….. ”
ကိုကို့က သူ့လီးကြီးကို ကုန်းပေးထားတဲ့ မေမေစောက်ပက်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့်တော့ မေမေ့ညည်းသံလေးထွက်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုကိုက မကြမ်းပါဘူး။ မေမေ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့ထိမ်းလုပ်နေတာဖြစ်မယ်။ မေမေ့သတ္တိကလဲ မခေဘူး။ သူ့လင်ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပေးပြီး ကိုကို့ကို ပေါ်တင်လိုးခိုင်းတာပဲ ကြည့်တော့။ မေမေက သူလက်ထောက်ထားတဲ့ခုတင်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဖေဖေ့ကိုကြည့်ရင်း
“ဟုတ်တယ်….. ကိုထွန်းနဲ့ပြန်မယူခင်ကတည်းက…. သားနဲ့လိုးဖြစ်နေတာ….”
“ဟေ…. ”
“အင်း…. အဲ့ကတည်းက သားကိုအရမ်းချစ်သွားပြီး…. သားလိုးတာစွဲလန်းနေတာ…. ကိုထွန်းနဲ့ပြန်ယူတော့ ရပ်လိုက်ကြသေးတယ်…. ”
“ရပ်လိုက်ကြသေးတယ်ဆိုတော့…. ပြန်လုပ်နေတာကြာပြီပေါ့ ဟုတ်လား…”
�ဖေဖေ့ကြည့်ရတာ မေမေ့ကို စိတ်ဆိုးနေပုံရပါတယ်။ ရုတ်တရတ်အသံနည်းနည်းကျယ်သွားပေမယ့် မေမေကတော့ ကြောက်ပုံမရဘဲ ဖေဖေ့မျက်နှာကိုတောင် စူးစိုက်ကြည့်နေပါသေးတယ်။ မဖြစ်ဘူး ကျမဝင်ပါမှဖြစ်တော့မယ်။
“အဲ့ဒါ ဖေဖေ့အပြစ်တွေပဲလေ…. ဖေဖေက ဖွားဖွားကိုကျတော့နေ့တိုင်းလိုးပေးပြီး… မေမေ့ကိုကြတော့ ပုံမှန်မလိုးပေးဘူး…. အဲ့ဒါနဲ့ ကိုကို့ကို မေမေ့ဆန္ဒတွေဖြည့်ပေးဖို့… သမီးပဲတောင်းဆိုလိုက်တာ… ဒါတောင် အစက မေမေကငြင်းသေးတာ… ဖေဖေ့ကိုထပ်ပြီးသစ္စာမဖောက်ချင်လို့တဲ့…. အဲ့ဒါနဲ့သမီးလဲ… ဖေဖေနဲ့ဖွားဖွားအကြောင်းပြောလိုက်တော့မှ မေမေလက်ခံသွားတာ… ဖေဖေအပြစ်တင်မယ်ဆို သမီးကိုပဲတင်ပါ… ”
“အေး… အေး… ကောင်းကြတယ်… အမေနဲ့သမီး လိုက်လဲလိုက်ကြတယ်…. ”
ဖွားဖွားက ဖေဖေ့ပခုံးလေးကိုဖကပြီး
“သားရယ်…. ဘာစိတ်ပူစရာရှိလဲ… ကိုယ့်မိသားစုထဲကလူတွေပဲဟာ… သားမိန်းမက မြေးလေးနဲ့ဖြစ်လဲ မြေးလေးနောက်လိုက်သွားမှာမှမဟုတ်… အချိန်တန်ရင်… သားနဲ့အတူရှိနေမှာပဲဟာ…. ပြီးတော့ သားမှာလိုးစရာ မေမေရော… အခုသမီးလေးပါတိုးလာပြီ… ကဲဘာလိုသေးလဲ…. ”
“ဟိးဟီး…. ”
မေမေက ဖေဖေ့ကိုသွားဖြဲပြလိုက်တာပါ။
“ဘာဟီးဟီးလဲ…. သား… မင်းမေမေလေးကို အသေလိုးပစ်စမ်း…ဒီလောက် ရွလှတာ ”
“ဟာ…. ဖေဖေကလဲ… ငုဝါက ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ဟာကို… ”
“ခွိ…. အံမယ်…. ငုဝါတဲ့…. တယ်ဟုတ်တဲ့ကောင်…. ”
“ကိုထွန်းကလဲ… ဝါလေးကို မချစ်ဘူးလား… ဝါလေး ပျော်နေတာ စိတ်ချမ်းသာနေတာ မမြင်ချင်ဘူးလား… ”
“ချစ်ပါတယ်ကွာ…. ဝါလေးစိတ်ချမ်းသာတယ်ဆိုပြီးတာပါပဲ…. အပြင်လူတော့မရဘူးနော်… ဟင်း… ”
“အံမယ်…. လူကိုဖင်သရမ်းတဲ့မိန်းမများမှတ်နေလား… ဟွန်း… မောင်နဲ့ကိုထွန်းရှိနေရင်… ပြည့်စုံနေပါပြီ…. ဒီကလဲသိပါတယ်နော်…. ကိုထွန်းက မေမေ့ကိုပိုချစ်တယ်ဆိုတာ… တစ်ရက်မှမခွဲနိုင်ဘဲ…. အမြဲလိုးပေးနေတာလေ…. ခစ်ခစ်…. ”
“အာ…. ဒါကတော့…. ”
အခန်းထဲက လူတွေအကုန်လုံး တစ်ခွိခွိနဲ့ ရယ်ကြပါတော့တယ်။
“ကိုထွန်း…. ဝါလေးကိုနမ်းပါအုံး…. ”
မေမေက ဖေဖေ့ကိုပြောလိုက်တော့ ဖေဖေသူ့မိန်းမနှုတ်ခမ်းလေးကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ အနမ်းလေးတွေ ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ခွာလိုက်ကြတယ်။
“ကိုထွန်း…. ဝါလေးအရမ်းခံလို့ကောင်းနေတယ်သိလား… အင်း… ရှီး…. ကိုယ့်ယောက်ကျားရှေ့မှာ အလိုးခံရလို့လားမသိဘူး…. ဟူး…. စိတ်တွေအရမ်းကြွနေတာ…. သိလား… အူး…. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်…. ငုဝါကလိုးလို့ကောင်းသေးရဲ့လား…. မောင်… ”
“အင်း…. အရမ်းကောင်းတယ်… ငုဝါအဖုတ်က အရမ်းကိုနူးညံ့နေတာ… ”
“ဟာ…. ကိုထွန်းလီးတောင်နေပါလား…. ခစ်ခစ်…. ဝါလေးသူ့သားနဲ့လိုးတာကြည့်ပြီး…. ဖီးလ်တက်နေတာပေါ့…. ခစ်ခစ်…. ဝါလေးစုပ်ပေးမယ်…. ”
“မေမေက ဖေဖေ့ပုဆိုးကိုဖြည်ချပြီး ဖေဖေ့လီးကို စုပ်ပါတော့တယ်။
“အ… ဝါလေးရယ်…. ”
မေမေလဲ ဖေဖေ့လီးကိုစုပ်ရင်း ကိုကိုလဲ နောက်ကနေ ခပ်သွက်သွက်ပေးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ ဖေဖေ့လီးကိုစုပ်ရင်းက ဆက်မစုပ်နိုင်တော့ပဲ လက်နဲ့ဂွင်းပဲထုပေးပြီး…
“အာ. ဟ… မောင်…. မောင်…. လိုး…. ဟင်း…. ငုဝါပြီးတော့မယ်…. လိုး… လိုး…. အ… ဟား….. မရတော့ဘူး….. ပြီးပြီ…. အား…. ချစ်လိုက်တာမောင်ရယ်…. ”
မေမေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးပြီးသွားတော့ ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းလေးမှီပြီး ဖေဖေ့လီးကိုကိုင်ကာ မှိန်းနေတယ်။ ကိုကိုကတော့ မေမေလဲကျသွားမှာစိုးလို့ ခါးကို သိုင်းဖက်ပြီး ထိမ်းပေးထားတယ်။ ခဏနေတော့ မေမေ ထလာပြီး ကိုကို့ကို နမ်းပြန်တယ်။ ပြီးတော့
“မောင်….. ငုဝါမဝသေးဘူးနော်… ငုဝါကိူ ထပ်ကျွေးအုံး…. ”
“အင်းပါ… ငုဝါရယ်…. ငုဝါကြေနပ်တဲ့အထိ မောင်ချစ်ပေးမှာပါ….. ”
ကိုကိုကမေမေ့ကို အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ မေမေက ကိုကို့လက်ကိုဆွဲပြီး ခုတင်ပေါ်တက်ကာ ပက်လှန် ပေါင်ကားပေးလိုက်တယ်။ ကိုကိုက မေမေ့ပေါင်ကြားဝင်ပြီး မေမေ့စောက်ဖုတ်ကိုယက်တော့ မေမေ့ညည်းသံတွေ ထွက်လာပြန်တယ်။
“ဟာ့…. အ… မောင်…. ချစ်လိုက်တာ…. ဟူး…. ငုဝါရဲ့အသည်းလေးရယ်…. အူး…. ကိုထွန်း….. ကိုထွန်းနဲ့မေမေလိုးတာ…. တစ်ခါမှ…. မမြင်ဖူးဘူး…. လိုးပြပါလား…. ငုဝါကြည့်ချင်လို…. ”
“ဝါလေးကြည့်ချင်ရင်…. ကိုထွန်းလိုးပြမှာပေါ့….. ကိုလဲ….. မေမေ့ကိုမလိုးရသေးတော့…. အာသာမပြေဘူး… လာမေမေ…. သားတို့လိုးရအောင်…. ”
ဖွားဖွားဘာမှပြန်မပြောနိုင်ခင်မှာဘဲ ဖေဖေက ဖွားဖွားနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေပါတော့တယ်။ ဖွားဖွားခမြာ ထမိန်ရင်လျားလေးနဲ့ ဖေဖေ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်ရင်း ညည်းညူနေတယ်။
“သမီးလေး…. ကြည့်ရတာ ပွဲကကြာအုံးမယ်ထင်တယ်…. သမီးလေးပဲ…. မမခင်နဲ့… သမီးလေးပုံ့ကို… သွားခေါ်လိုက်ပါလား…. ”
“ဟုတ်ကဲ့…. မေမေလေး…. ”
ကျမလဲ မေမေးလေးက ခိုင်းလို့ ထမိန်ရင်လျားအတိုင်းပဲ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းမှာ အန်တီခင့်ကို မမပုံ့ကတွဲပြီး လမ်းလျှောက်နေတာမြင်ရတယ်။ ကျမ လှေကားကဆင်းလာတာမြင်တော့…..
“ဟော… သမီးလေးပါလား…. ဘယ်လိုလဲ…. အဆင်ပြေကြရဲ့လား….. ”
“အားလုံးအိုကေတယ်…. အန်တီခင်ရေ…. အဲ့ဒါ…. အပေါ်မှာပွဲကမပြတ်သေးလို့…. မေမေလေးက…. အန်တီခင်နဲ့မမပုံ့ကို…. လာခေါ်ခိုင်းလို့…. ”
“အေးလေ…. သွားကြတာပေါ့…. ”
မမပုံ့နဲ့ကျမ အန်တီခင်ကို အတူတွဲပြီး အပေါ်ထပ်ကိုတက်ကြတယ်။
“ဖူငုံ…. နင့်ကြည့်ရတာ ထမိန်ရင်လျားကြီးနဲ့…. မဝသေးဘူးနဲ့တူတယ်… ဟင်းဟင်း…. ”
“မမကလဲ… ကျမနဲ့ကိုကိုအကြောင်းလဲသိသားနဲ့…. ခုနကဖေဖေလုပ်တာတိုးလို့တန်းလန်းနဲ့မို့…. ကိုကိုက အပြီးသတ်ပေးရုံလေးလုပ်ရတာ… ဘယ်လိုလုပ်ဝမှာလဲ…. ဒါပေမယ့်လဲ…. မေမေက… ကိုကိုနဲ့မလုပ်ရတာကြာပြီဆိုတော့…. ဒီအတိုင်းပဲ…. ကျေနပ်လိုက်တာ…. မမရော ဝင်မပါချင်ဘူးလား…. ”
“အိုး…. ယောက္ခမရှေ့မှာတော့…. မလုပ်ချင်ပါဘူး…. အရင်တုန်းကလုပ်တာက… ကိုကလွဲရင် အကုန်မိန်းမသားတွေချည်းမို့ဟာ… နင်မဝရင်…. ညကျငါတို့နဲ့လာအိပ်လေ…. ဒါမှမဟုတ် နင်ပဲခေါ်အိပ်လိုက်တော့…. မမတို့က…. ဟိုမှာနေ့တိုင်းလုပ်ဖြစ်တယ်….. မေမေရော…. အန်တီခင်ရောကဗိုက်ကြီးနေလို့…. တစ်ခါတစ်လေမှလုပ်ဖြစ်တော့…. မမကိုပဲ… ကိုကဖိလုပ်နေတာ… ခစ်ခစ်… ”
“မမကလဲလုပ်လေ…. ကြိုက်လေမလား…. ခစ်ခစ်…. ”
“အို…. ဒါကတော့ ကိုယ်ချစ်တဲ့ကိုယ်ယောက်ျားပဲ…. ကြိုက်တာပေါ့…. ညည်းရော မကြိုက်လို့လား…. ”
“ဟီးဟီး…. ကြိုက်တယ်…. ”
အန်တီခင်က ကျမတို့စကားနားထောင်ပြီး ပြုံးရုံပြုံးတယ်။ ကျမတို့ဖွားဖွားအခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်လိုက်ကြတယ်။ အန်တီခင်က မေမေလေးဘေးမှာဝင်ထိုင်တော့ အခန်းထဲမှာ ထိုင်ခုံနှစ်လုံးပဲ ရှိတာမို့ ကျမနဲ့ မမပုံ့က မတ်တတ်ပဲရပ်နေရတယ်။ ခုတင်ပေါ်မှာတော့ မေမေနဲကိုကိုကတစ်တွဲ ဖွားဖွားနဲ့ ဖေဖေကတစ်တွဲ နှစ်တွဲပြိုင်လိုးနေကြတယ်။ ကိုကို့လီးကြီး မေမေ့စောက်ပက်ထဲဝင်ထွက်နေတာကြည့်ပြီး ကျမဝင်ပါချင်ပေမယ့် မေမေကအရမ်းဆာနေတာမို့ ဒီအတိုင်းပဲ ရပ်ကြည့်နေမိတယ်။ ဖေဖေကတော့ ဖွားဖွားကို ဖိလိုးလိုက် နမ်းလိုက်နဲ့ တော်တော်ကြိုက်နေပုံရတယ်။ မေမေကတော့ ကိုကို့ကျောပြင်ကိုဖက်ပြီး ကိုကို့မျက်နှာကို မက်မက်မောမောကြည့်နေတယ်။ ခဏလောက်ကြာတော့ ဖေဖေက ဖွားဖွားစောက်ပက်ထဲ လီးတစ်ဆုံးဖိကပ်ပြီးဘလီးရည်တွေပန်းထည့်ပစ်လိုက်ပြီး ဇတ်သိမ်းလိုက်တော့ ဖွားဖွားက ဖေဖေ့ကို ခြေထောက်တွေပါ ချိတ်ပြီးခပ်တင်းတင်းဖက်ကာ သားအမိနှစ်ယောက် နမ်းနေကြပြန်တယ်။ မေမေတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ပြီးသွားတော့ မေမေ ကိုကို့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေက ကိုကို့နားနားကပ်ပြီး ပြုံးစိစိနဲ့ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ ကိုကိုက မေမေ့စောက်ပက်ထဲက သူ့လီးကြီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး လက်နဲ့မေမေ့စောက်ပက်က စောက်ရည်တွေကိုယူပြီး ဖင်ဝမှာသုတ်ရင်း လက်လေးနဲ့ ဖင်ဝကို နှိုက်နေတယ်။ မေမေ ဖင်လိုးခိုင်းတာဖြစ်မယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို့လီးကြီးက မေမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်အိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားပြန်တယ်။ ဖွားဖွားနဲ့ ဖေဖေလဲ ထမိန်တွေ ပုဆိုးတွေကောက်စွပ်လိုက်ကြပြီး ကျမတို့ဘက်လှည့်လာတော့ ရှက်နေသလိုပါပဲ။
“သြော်… လူစုံရောက်လာကြပြီပဲ… ခင်မြတ်ဝေက မွေးရက်နီးပြီလား… ခစ်ခစ်…. ငါတော့ မြစ်လေးပါချီရတော့မှာပဲ…. အဲ့ဒါငါ့မြေးတော်လို့…. ကြည့်ရတာ…. နင့်မိန်းမဗိုက်ကလဲ… နင့်သားလက်ချက်ပဲနဲ့တူပါတယ် သားရယ်… ”
“ဒီတစ်ပတ်ထဲ မွေးမယ်ထင်တယ်…. အန်တီကေသီ… ”
“သားလဲထင်ပါတယ်…. တော်တော်ဆိုးတဲ့သား…. ”
“အို…. မောင်ကမဆိုးပါဘူး…. ချစ်တာ…. လိုးမောင်…. သူ့တို့ကိုဂရုစိုက်မနေနဲ့…. မောင့်ကိုအရမ်းချစ်လို့…. မောင်နဲ့ကလေးလိုချင်လို့…. တမင်ကို စောက်ပက်ထဲ လီးရည်ပန်းခိုင်းပြီး…. ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးခိုင်းတာ….. သိလား…. ဟင်းဟင်း…. ဒီတစ်ယောက်ပြီးလို့မွေးနိုင်သေးရင်…. ထပ်ယူအုံးမှာသိလား…. နော်…. မောင် ”
“ကြည့်ပါအုံးမေမေရယ်…. မေမေ့ချွေးမကိုကြည့်ပါအုံး…. သားတော့မနိုင်တော့ဘူး….. ”
“သားမနိုင်ရင် မြေးလေးတာဝန်ယူလိမ့်မယ်…. မေမေ့ကိုနိုင်ရင်ပြီးတာပဲ…. ခစ်ခစ်….. ”
“အေးပေါ့လေ…. ဒီလိုတွေဖြစ်လာမှတော့လဲ…. အားလုံးအဆင်ပြေအောင်…. နေကြရမှာပဲ…. ကိစ္စရှိလာရင် ကြိတ်မဖြေရှင်းကြနဲ့… အားလုံးတိုင်တိုင်ပင်ပင်ပေါ့နော့်….. ညီမလေးတို့…. ”
“ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကိုကြီး…. ”
“အချိန်လဲမနည်းတော့ဘူး…. ငါ့သမီးတွေကကိုယ်ဝန်တွေနဲ့…. စောစောနားကြလေ…. ”
“ဟုတ်ကဲ့…. မေသီ…. ”
“မေမေ… သားဒီည မေမေနဲ့အိပ်မယ်နော်…. မေမေနဲ့အတူဖက်အိပ်ချင်တာကြာပြီ…. အခုအားလုံးသိသွားကြပြီဆိုတော့… အိပ်မယ်နော်…. မေမေ…. ”
“အင်းပါ…. အိပ်အိပ်…. မေမေလဲသားလိုပါပဲ…. ”
“ဟီး…. ချစ်လိုက်တာမေမေရာ…. ”
ဖွားဖွားက ဖေဖေ့ကိုခွင့်ပြုလိုက်လို့ ဖေဖေပျော်သွားပြီး ဖွားဖွားပါးကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းပါတော့တယ်။ မမပုံ့က
“ကို…. ဒီညဖူးငုံနဲ့ပဲအိပ်လိုက်တော့နော်…. ပုံ့…. မေမေတို့နဲ့ပဲအိပ်လိုက်တော့မယ်….. ”
“အင်းပါ…. ပုံ့…. အားလုံးကိုချစ်တယ်နော်…. ဂွတ်နိုက်…. ”
ကိုကိုက မေမေ့ကိုလိုးနေရင် လှည့်ကြည့်ပြီးနှုတ်ဆက်ရှာတယ်။ မေမေလေးတို့ အခန်းထဲကထွက်သွားတော့
“ကိုကို…. ညီမလေး အခန်းထဲကနေပဲ… စောင့်နေတော့မယ်…. နော်… ”
“သမီးလေး…. မေမေတို့အခန်းကပဲစောင့်နေနော်…. မေမေလဲ မောင်နဲ့အတူအိပ်ချင်လို့…. ”
“ဟ…. ဝါလေး …. မဝသေးဘူးလားမိန်းမရဲ့…. သမီးလေးလဲ အလှည့်ပေးလိုက်ပါအုံး…. ”
“အမလေး…. အလိုးခံချင်လို့ခေါ်တယ်များမှတ်နေလား…. မောင့်ကိုအရမ်းချစ်လို့ အတူအိပ်ချင်လို့ခေါ်တာ…. သိပြီလား….. ဟွန့်…. ”
“အဲ့ဒါဆိုလဲ…. ဟိုအခန်းကိုကူးကြကွာ…. သမီးလေးက ငူငူကြီးစောင့်နေရအုံးမယ်…. ဟိုမှာပဲစောင်နေကြတော့…”
“မောင်…. လီးမချွတ်ဘဲ…. ဒီအတိုင်းချီခေါ်နော်… ခစ်ခစ်… ”
ကျမလဲ ချွတ်ထားတဲ့ ကိုကို့အဝတ်တွေ မေမေ့အဝတ်တွေ ကျမအဝတ်တွေ အကုန်ကောက်သိမ်းပြီး မေမေတို့အခန်းဆီ ထွက်လာတော့ ကိုကိုက မေမေ့ကို လီးကိုစောက်ပက်ထဲတပ်လျှက် ချီခေါ်လာတယ်။ မေမေက ကိုကို့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားပြီး ဖင်ကိုလှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ သွားရင်း လိုးနေသေးတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေတို့ရဲ့ နှစ်ယောက်အိပ်ခုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဆက်လိုးကြတယ်။ မေမေ့ကိုလိုးပေးနေတဲ့ ကိုကို့ကို ကျမ အနမ်းလေးတွေပေးတော့ ကိုကို ကျမကိုပြန်နမ်းတယ်။ မေမေက ကျမစောက်ပက်လက်နဲ့လှမ်းနှိုက်ပြီး ကလိပေးတယ်။ ကိုကို မေမေ့စောက်ပက်ထဲ လီးရည်ပန်းပြီး အဆုံးသတ်လိုက်တော့ ကျမကိုကို့လီးကိုစုပ်ပေးပြီး ကျမအတွက် နောက်တစ်ချီစဖို့ ပြင်တယ်။ ကျမနဲ့ကိုကို တစ်ချီထပ်ဆွဲပြီးတော့ ကျမနဲ့ မေမေ ကိုကို့ကို အလည်မှာထားကာ အတူဖက်အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။
(အပိုင်း ၃၈ ဇတ်သိမ်း ဆက်ရန်)
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၈ ဇတ်သိမ်း-က)
ဒုန်း…. ဒုန်း…. ဒုန်း…
“ကိုရေ…. ကို…. ”
အခန်းတံခါးကိုတစ်ဒုန်းထုပြီး အော်ခေါ်နေတဲ့ ပုံ့ရဲ့အသံကြောင့် ကျုပ်တို့ သုံးယောက် နိုးလာကြတယ်။ ကျုပ်လဲ ကမန်းကတန်း ခုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ပုဆိုးကောက်စွပ်ပြီး တံခါးဖွင့်လိုက်တော့
“ကို…. တီခင်ဗိုက်နာနေပြီ… မွေးတော့မယ်ထင်တယ်…. ”
“ဟင်… ဟုတ်လား…. ”
ကျုပ်လဲ တီရှပ်ကိုကောက်စွပ်ပြီး ပုံ့နဲ့ အတူတီခင်တို့အခန်းဆီ အပြေးအလွှားသွားရတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ခုတင်ပေါ်မှာ တီခင်ကခါးလေးနှိပ်ပြီး ရှုံ့မဲ့နေတယ်။ မေမေက တီခင့်ကို ပခုံးလေးဖက်ပြီးချွေးသုတ်နေတယ်။ ကျုပ် တီခင့်ကိုပွေ့ချီပြီး ဆေးရုံပို့ဖို့ အခန်းထဲကခေါ်ထုတ်တော့ မေမေနဲ့ ပုံ့လဲ လိုက်လာကြတယ်။ လှေကားထိပ်ရောက်တော့ ဖေဖေရော ဖွားဖွားပါ အပါအဝင် လူစုံတက်စုံရောက်နေကြပြီ။
“သားလေး…. သတိထားဆင်းနော်…. ချော်ကျနေမယ်…. ”
ကျုပ် ရှေ့ကဆင်းတော့ အားလုံးလိုက်ဆင်းလာကြတယ်။ ဖေဖေနဲ့ ဖွားသီကတော့ အဝတ်အစားအပြည့်စုံနဲ့ပါ။ ညီမလေးက ထမိန်းရင်လျားနဲ့ပဲရှိသေးတယ်။ မေမေလေးကလဲ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ပဲ။ ပုံ့က ကားတံခါးဖွင့်ပေးလို့ ကျုပ်လဲ တီခင့်ကို ကားနောက်နှစ်ယောက်တွဲခုံပေါ်ချပေးလိုက်တော့ မေမေက ကားတစ်ဖက်တံခါးကနေဝင်ပြီး တီခင့်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးစေတယ်။
“သား…. ကားကိုဖေဖေပဲမောင်းသွားလိုက်မယ်…. သားကဖေဖေ့ကားယူပြီး…. သားတို့အိမ်မှာ မီးဖွားဖို့ပြင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းတွေယူပြီးဆေးရုံကိုတန်းလိုက်ခဲ့…. ”
“ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ…. ”
“သား…. မေမေလဲလိုက်မယ်… မြေးလေးနဲ့ သမီးငုဝါက…. ရေမိုးချိုးပြီး… အိမ်မှာ ချက်ဖို့ပြုတ်ဖို့စီစဉ်ပြီးမှ အောင်ကြီးကိုလိုက်ပို့ခိုင်း…. ”
“ဟုတ်ကဲ့…. မေမေ… ”
ဖွားဖွားလဲမှာပြီးတာနဲ့ ကားပေါ်တက်တော့ ဖေဖေက ကားမောင်းထွက်တော့ ကျုပ်လဲ ဖေဖေ့ကားကိုယူပြီး ပုံ့နဲ့အတူ အိမ်ကိုမောင်းပြန်လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းတွေနဲ့ တီခင့်အဝတ်ထုတ်ကိုယူပြီး ကျုပ်တို့ ဆေးရုံဆီ လိုက်သွားကြတယ်။ ဆေးရုံက တီခင်ဗိုက်အပ်ထားတဲ့ အထူးကုဆေးရုံကြီးပါ။ ကျုပ်တို့လဲ ဆေးရုံရောက်တာနဲ့ မွေးခန်းဆီတန်းလိုက်သွားကြတယ်။ မီးဖွားခန်းရဲ့ရှေ့မှာတော့ ဖွားသီနဲ့ မေမေတို့ထိုင်နေကြတယ်။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ပါးစပ်က ပွစိပွစိရွတ်နေတယ်။ ကျုပ်လည်း ဖွားခန်းရှေ့မှာ တောင်လျှောက် မြောက်လျှောက်နဲ့ ယောက်ယက်ခတ်နေတယ်။ တီခင် ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ ချောချောချူချူ မွေးနိုင်ပါစေ လို့ဆုတောင်းမိတယ်။ ခဏနေတော့ ဖေဖေရောက်လာတယ်။
“မမွေးသေးဘူးလားသား…. ဟင်း… အေးလေ…. အသက်ကြီးမှကိုယ်ဝန်ဆောင်တာဆိုတော့… မွေးရနည်းနည်းတော့ ခက်မှာပေါ့… စိတ်မပူပါနဲ့…. အဆင်ပြေသွားမှာပါ…. ”
ဖေဖေအဲ့လိုပြောလိုက်မှ ကျနော် ပိုစိတ်ပူသွားတယ်။
“ဖေဖေပြောပါသေးတယ်…. ခင်မြတ်ဝေကို…. ခွဲမွေးဖို့…. သူက သဘာဝအတိုင်းပဲမွေးပေးချင်တာတဲ့လေ…. ”
သြော်…. တီခင်ရယ်။
….ကျွီ….
“မွေးပါပြီရှင်…. ယောက်ျားလေးပါ… အမေရော ကလေးပါ ကျန်းမာကြပါတယ်…. ခဏနေ အထူးခန်းထဲရွှေ့ပြီးရင် ကြည့်လို့ရပါပြီ… ”
“ဟား…. ယောက်ျားလေးတဲ့…. ”
ကျုပ်လဲ ဝမ်းသာလွန်းလို့ မေမေ့နဲ့ပုံ့ကိုဖက်ပြီး ကြူကြူမွှေးမိတယ်။ ဖေဖေနဲ့ ဖွားဖွားဆိုလဲ တဟီးဟီး တဟားဟား နဲ့ ပျော်နေကြတာ။ ခဏနေတော့ အထူးခန်းဆီသွားပြီး တီခင်နဲ့သားလေးကိုကြည့်ကြတယ်။ တီခင်က ခုတင်ပေါ်မှာ တစောင်းလေး နဲ့ သူ့ဘေးမှာ အနှီးပတ်ထားတဲ့ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ကိုယ်ပွားလေးကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတာ။ ကျုပ်တို့ဝင်လာတာမြင်တော့တီခင်က ကျုပ်ကိုလှမ်းကြည့်ပြီးပြုံးတယ်။ ကျုပ်တို့တွေ တီခင့် ခုတင်ဘေးမှာ စီတန်းပြီး ကလေးကို အလုအယက်ကြည့်ကြတယ်။ ကျုပ်နဲ့တူတယ်၊ တီခင်နဲ့တူတယ် စသဖြင့်ပြောကြတယ်။ မေမေက သူ့မြေးကို အရင်ဆုံးချီပြီတစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်တယ်။ ဖွားသီကလဲ သူမြစ်လေးကိုချီချင်လို့ အတင်းတောင်းချီပြန်တယ်။ ပြီးတော့ ဖေဖေကလဲတောင်းချီပြန်တယ်။ နောက်ဆုံးမှ ကျနော်နဲ့ပုံ့က ချီရတယ်။ ပြီးတော့
“သား…. အဲ့ဒါဆို ဖေဖေနဲ့ဖွားဖွားပြန်မယ်…. ညီမလေးပါလိုက်ခဲ့လေ…. ကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတော့… အိမ်မှာပဲအေးအေးဆေးဆေးနားပါလား… ”
“ဟင့်အင်း ညီမလေး…. မြေးလေးကိုချီလို့မဝသေးဘူး…. ညနေကြမှ မမငုဝါတို့နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့တော့မယ်…. ”
“ဒါဆိုလဲနေခဲ့ကြလေ… အဝတ်အစားပိုတွေရောပါရဲ့လား… ”
“ဟုတ်… ပါပါတယ်အဖေ…. မေမေ့ဖို့ရော၊ တီခင့်ဖို့ရော၊ သားတို့အတွက်လဲပါပါတယ်…. ”
“အေးအေး…. ဒါဆို ဖေဖေတို့ပြန်ပြီနော်…. ”
“ဟုတ်ကဲ့…. ”
ဒီလိုနဲ့ အဖေနဲ့ဖွားသီတို့ပြန်သွားကြတယ်။ ကျုပ်လဲ တီခင့်ဘေးက ခုံတန်းရှည်လေးဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။
တီခင့်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာကိုတစိမ့်စိမ့်ကြည့်မိတယ်။ တီခင်က �ကျုပ်ကိုနူးညံ့စွာပြုံးပြတော့ တီခင့်ပါးလေးကို ဖိနမ်းမိတယ်။ ပြီးတော့ ဗိုက်ကြီးတကားကားနဲ့ သူ့မြေးကို လက်ကမချနိုင်ဖြစ်နေတဲ့ မေမေ့လက်ထဲက ကျုပ်သားလေးကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုင်ရင်း…
“ခင်အရမ်းပင်ပန်းသွားပြီနော်… ”
“မပင်ပန်းပါဘူး…. မောင်ရယ်…. ခင်အရမ်းကျေနပ်နေတာသိလား…. မောင်နဲ့ခင်ရဲ့ မျိုးဆက်လေးကို မွေးပေးနိုင်လို့…. ”
“ဖေဖေက…. ခင့်ကိုခွဲမွေးဖို့ပြောတာ…. လက်မခံဘူးဆို…. အရမ်းနာမှာပေါ့…. ပြီးတော့…. မောင်အရမ်းစိတ်ပူတာသိရဲ့လား…. ခင်ရဲ့…. ”
“အင်းပါမောင်ရဲ့…. အခုခင်လဲဘာမှမဖြစ်ဘူးမလား…. ခင်ကအသက်လဲကြီးပြီ…. မောင့်အတွက်ဒီတစ်ယောက်ကိုပဲ တစ်ကြိမ်ပဲမွေးပေးနိုင်မှာမို့…. ခင်ကသဘာဝအတိုင်းပဲ မွေးပေးချင်လို့ပါမောင်ရယ်…. ”
ကျုပ်လဲ ကိုယ့်အပေါ်အချစ်တွေပိုနေတဲ့ တီခင့်ကို အနမ်းတွေသာ ဖိဖိပေးနေမိတော့တယ်။ ကျုပ်တို့ယူထားတာ အထူးကုဆေးရုံက သီးသန့်ခန်းဆိုတော့ ရေချိုးခန်းအိမ်သာအပါအဝင် ဧည့်သည်ထိုင်ဖို့စားပွဲ၊ လူနာစောင့်အိပ်စရာခုတင်၊ ဘီရို၊ ရေခဲသေတ္တာ၊ စသဖြင့် တော်တော်လေးစုံပါတယ်။ ခလေးအိပ်တော့ မေမေတို့နဲ့အတူ တီခင်နဲ့ဝိုင်းပြီးဖောင်ဖွဲ့ကြတယ်။ နေ့လည်ကြတော့ မေမေလေးနဲ့ ညီမလေးရောက်လာကြတယ်။ တီခင် ဆေးရုံမှာ ၁ပတ်နေပြီးတော့မှ ဆေးရုံဆင်းရတယ်။ ဆေးရုံကမဆင်းခင် ညဘက်ကို အကုန်လုံးကစောင့်ပေးချင်ကြတော့ အလှည့်ကျ ၂ယောက် တစ်တွဲစောင့်အိပ်ပေးဖြစ်ကြတယ်။ ဖေဖေနဲ့ ဖွားဖွားကလွဲလို့ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ တီခင်အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီးတော့ ညီမလေးက အိမ်မှာပဲ လာနေတော့တယ်။ အိမ်မှာ ပုံ့တစ်ယောက်ထဲ ပင်ပန်းနေမှာစိုးလို့တဲ့လေ။ မေမေလေးရယ် ဖေဖေနဲ ဖွားဖွားလဲ မကြာမကြာလာကြတယ်။ သူတို့မြေးမြစ်ကိုလဲ လာကြည့်ရင်း တစ်ခါတစ်လေလဲ အဖေက သူ့သမီးကို အခန်းထဲခေါ်သွားပြီးလိုးတယ်။ အဲ့လိုညီမလေးကို ခေါ်လိုးပြီဆိုတာနဲ့ ကျုပ်က ဖွားဖွားနဲ့ မေမေလေးကို လိုးပေးရတယ်။ ညဘက်တွေမှာတော့ ပုံ့နဲ့ညီမလေးကို အတူလိုးဖြစ်တယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သူတို့နဲ့အိပ်လိုက်ပြီး၊ တစ်ခါတစ်လေလဲ မေမေနဲ့ တီခင်တို့နဲ့အတူ ကျုပ်သားလေးနဲ့အိပ်ဖြစ်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၁ပတ်လောက်ကြာတော့ နေ့လည်ခင်း ကလေးသိပ်ထားတုန်း ကျုပ်တို့လူစုံ စကားပြောဖြစ်ကြချိန်….
“သမီးလေးပုံ့…. သမီးလေးကိစ္စ…. ဘယ်တော့လောက် စဖြစ်ကြမလဲ…. ”
“ဘာလို့လဲမေမေ…. ”
“သမီးမေမေတို့ဆီ… မသွားဖြစ်တာ နည်းနည်းကြာသွားပြီလေ…. မမစံပယ်လဲ…. မျှော်နေရောပေါ့…. မျှော်နေရုံနဲ့ပြီးရင်တော်သေးရဲ့…. အိမ်ကိုပေါက်ချလာရင်တော့…. ဒီမှာကလဲကလေးတစ်ဘက်နဲ့…. ယမင်းကလဲဗိုက်နဲ့…. ပက်ပင်းမိသွားရင်…. ရှင်းရခက်မယ်…”
“ဒါပေမယ်…. အိမ်မှာက ကလေးငယ်ငယ်နဲ့ ထားခဲ့လို့ ဖြစ်ပါမလား… ”
“ရပါတယ်မမရယ်…. ညီမလေးရှိပါတယ်…. စိတ်ချပါ…. ”
“စိတ်မပူနဲ့… သမီးပုံ့ရယ်…. တီခင်လဲလုပ်နိုင်နေပါပြီ…. ”
“ဒါပေမယ့်… ဖြစ်ပါ့လားခင်ရယ်…. ခင်က သွေးနုနုသားနုနုနဲ့ကို… ပြီးတော့ မေကရော…. ”
“စိတ်ချပါကိုကိုရယ်… မေမေလေးကို ဘာမှမလုပ်စေရဘူးစိတ်ချ… အန်တီခင့်ကိုလဲ… သေသေချာချာ စောင့်ရှောက် ပါ့မယ်…. ”
“အမလေးမောင်ရယ်… ပူတတ်ရန်ကော… တချို့မိန်းမတွေဆို… ဒီနေ့မွေးပြီး မီးထွက်တာနဲ့ ကိုယ့်ကလေးအနှီးကိုယ်လျော်၊ အိမ်မှုကိစ္စ ကိုယ့်ဘာသာလုပ်ရတာ… ခင်လဲလုပ်နိုင်နေပါပြီ…. စိတ်ချပါ…. ”
ကျုပ်လဲ ပြောမရတဲ့အဆုံး သွားဖို့သဘောတူလိုက်ရရင်း ပုံ့မျက်နှာလေးကိုပဲ နှမြောတသ ကြည့်နေမိတော့တယ်။ အဲ့ဒီညက ကျုပ်သားရှိရာ မေမေနဲ့တီခင့်ဆီဝင်အိပ်ဖို့ အခန်းထဲဝင်လိုက်တယ်။ သားလေးကတော့ အိပ်နေပြီပေါ့။ ကျုပ်လဲ သားလေးကိုနမ်း၊ တီခင့်ပါးလေးကိုနမ်းပြီးမှ မေမေ့ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေ့ခေါင်းအောက် လက်မောင်းလေးသွင်းပြီး ကျုပ်လက်ကို ခေါင်းအုံးစေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း မေမေ့ဗိုက်ပူပူလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။
“မေ…. ”
“ဘာလဲမောင်ရဲ့…. ”
“မေ့အလှည့်ကျရင်…. ခွဲမွေးနော်… မေရမ်းနာမှာစိုးလို့ပါ…. ခင့်တုန်းက… မောင်အရမ်းစိတ်ပူရတာ…. ”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးမောင်ရယ်… မောင့်ကိုမွေးလို့တောင် ဒီအရွယ်ထိရောက်နေပြီ…. မေ့မှာအတွေ့အကြုံရှိပါတယ်… မပူပါနဲ့…. ”
“မရဘူးကွာ… အဲ့ဒါကငယ်တုန်းက… အခုတော့မဖြစ်ပါဘူး…. နော်… နော်…. မောင့်ဘုရင်မလေးရယ်…. နော်လို့….. ”
“မောင်ရယ်…. မွေးဖို့က အဝေးကြီးလိုသေးတာကို…. ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးအခုထဲက…. ပူပန်နေရတာတုန်း…. ခစ်ခစ်…. မောင့်သဘော…. မောင့်သဘော…. ဟုတ်ပြီလား…. ကြားလား မမခင် ”
“ကြားပါ့တော်…. အဲ့ဒါတွေကြောင့် ဒို့အားလုံးရဲ့ အသည်းကျော် ဖြစ်နေတာပေါ့… ဟင်း… ဟင်း… ”
“ဟုတ်ပါ့… မမခင်ရယ်…. ချစ်လိုက်တာ…. မေမေ့အသက်ဗူးလေးကို…. ပြွတ်…. ”
ပြောရင်း မေမေကျုပ်ဘက်လှည့်ကာ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ခနဲ့ နမ်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲနမ်းလိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့တစ်ခါ မေမေက ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို ထပ်လာနမ်းတော့ ကျုပ်လဲပြန်နမ်းမိပြန်တယ်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း တိုင်ပင်မထားပဲ ဖက်ကာ အနမ်းရှည်ကြီးပေးမိကြပြန်တယ်။ မေမေလျာနဲ့ ကျုပ်လျာ ပွတ်သပ်ဆော့ကစားရင်း တစ်ယောက်ကျောပြင် တစ်ယောက် ပွတ်သပ်နေကြတယ်။ အသက်ရှူသံတွေမြန်လာကြပြီး မေမေ့လက်က ကျုပ်ပုဆိုးထဲရောက်လာပြီး ကျုပ်လီးကို ဆွပေးတော့ ကျုပ်လဲ မေမေ့ရဲ့ ဖင်တွေကို ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်နေမိပြီ။ မေမေနဲ့ကျုပ်ကလဲ သိတဲ့အတိုင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အရမ်းချစ်ပြီး သားအမိချင်းလိုးရတာကို စွဲလန်းနေကြတာဆိုတော့၊ ဒီကြားထဲလဲ တီခင်ကလေးမွေးတာနဲ့ မေမေကလဲ သူ့မြေးနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတော့ မေမေနဲ့ တစ်ခါတရံ မစို့မပို့လေးပဲ လိုးဖြစ်တော့ အားမရဘူးလေ။ ဒီညတော့ မသွားခင် စိမ်ပြေနပြေလိုးပစ်မည်ဟု စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးမိသည်။ ကျုပ်လဲ မေမေနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်လှဲပြီး နမ်းနေရာကနေ အနမ်းရပ်ကာ ထထိုင်ပြီး မေမေ့ထမိန်ကို လှန်တင်ပစ်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေပေါင်ကြားခေါင်းဝင်ပြီး မေမေ့စောက်ပက်ကို ကုန်းယက်ပစ်တယ်။ မေမေလဲ ကျုပ်ဖင်ကိုဆွဲယူတော့ ကျုပ်လဲ တစောင်းလေးအတိုင်း စောက်ပက်ယက်ရင်းကပဲ ဖင်ရွှေ့ပေးလိုက်တော့ မေမေက ကျုပ်ပုဆိုးကိုဖြေချပြီး လီးကိုလှမ်းစုပ်တယ်။ မေမေက ကျုပ်ခါင်းကိုပေါင်နဲ့ခွထားသလို ကျုပ်လဲ မေမေ့ခေါင်းကို ပေါင်နဲ့ခွထားတာပါပဲ။ နှစ်ယောက်သားစုပ်ရင်း ယက်ရင်းက မေမေ ကျုပ်လီးကိုစုပ်နေတာ ရပ်လိုက်ပြီး မေမေကျုပ်ပေါ်တက်ခွတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေထန်နေတာလေးကြည့်ပြီး ကြည်နူးစွာနဲ့ လီးကို အလံတိုင်လို လွှင့်ထူထားပေးလိုက်တယ်။ မေမေ ကျုပ်လီးပေါ် သူ့စောက်ပက်တေ့ပြီးဖိချလိုက်ချိန် ဘယ်သူ့ကိုလိုးရတာနဲ့မှမတူတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက ကျုပ်ကိုဖမ်းစားထားတယ်။ ဗိုက်လေးတကားကားနဲ့ သူခံနိုင်ရုံတက်ဆောင့်လိုးနေတဲ့မေမေ့နို့တွေကို ဘရာစီရာမပါတဲ့ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီကို လှန်တင်ပြီး မေမေ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ကာ မေမေ့စိတ်ကြိုက် လိုးရအောင် လီးကိုထောင်ထားပေးလိုက်တယ်။ မေမေ့နို့တွေက ကိုယ်ဝန်ရှိနေလျု့ထင်ပါရဲ့ အရင်ထက် ပိုထွားခါတာတော့ သေချာတယ်။
“အားရှီး…. မေမေ့သားလေးရယ်…. ကောင်းလိုက်တာ…. မေမေ့သားလီးကြီး…. မေမေ့စောက်ပက်ထဲဝင်နေတာ…. ကောင်းလိုက်တာ…. ချစ်လိုက်တာသားလေးရယ်…. ”
“သားလဲအရမ်းကောင်းတယ်မေမေရယ်….. မေမေ့စောက်ပက်ထဲလီးဝင်သွားတာနဲ့… ခံစားရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲ…”
“မအေလိုးလေး…. သားလီးကြီးမေမေစောက်ပက်ထဲဝင်နေတာ…. သားလေးလီးကြီးနဲ့လိုးရတာကောင်းလွန်းလိုး… မေမေပြီးတော့မယ်…. အ…. အူး…. မေမေပြီးပြီ…. သားလေးရယ် … ”
မေမေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးပြီးသွားတော့ အရုပ်ကြိုးပြတ်ကျုပ်အပေါ် မှောက်ကျလာလို့ ကျုပ် မေမေ့ကိုယ်လေးကို ဆီးကြိုပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး မေမေ့ မျက်နှာ တပြင်လုံးကို အနမ်းတွေပေးမိတယ်။ မေမေအမောပြေအောင်စောင့်ပြီးမှာ မေမေ့ကို ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ကနေ တစောင်းလေးလှဲချပြီး တစောင်းလေးအတိူင်း ဖြေးဖြေးချင်းလိုးပေးနေမိတယ်။ မေမေ့စောက်ပက်က တစ်ချီပြီးသားလို့ ခဏတာညစ်အားလျော့သွားပေမယ့် ကျုပ်ပြန်ပြီးလိုးတာနဲ့ မေမေစောက်ပက်က ပြန်ပြီးညှစ်ပေးလာပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ မေမေ့ကိုလိုးရတာ ဘယ်သူနဲ့မှမတူတာထင်ပါရဲ့။ ကိုယ့်အမေမို့လို စိတ်ခံစားချက်က အရမ်းကောင်းနေပါတယ်ဆိုမှ မေမေကလဲ ကျုပ်ဘယ်နှစ်ခါပြန်လိုးလိုး ဘယ်နှချီဆက်လိုးလိုး မေမေ့စောက်ပက်က ကျုပ်လီးကို အမြဲညှစ်ပေးနေတယ်။
“မေမေရယ်…. မေမေမောနေလို့သားလီးကို…. မညှစ်ပေးတော့ဘူးထင်တာ…. အရမ်းကောင်းတာပဲမေမေရယ်…. ဟူး….. ”
“သားလေးလီးက….. မေမေ့စောက်ထဲဝင်နေတာနဲ့တင်…. မေမေစိတ်ကအရမ်းထနေတာ…. လူးကမောပေမယ့်…. စောက်ပက်ကမညှစ်ဘဲမနေနိုင်ဘူး… ကောင်းလိုက်တာသားလေးရယ်…. လိုး…. သားရဲ့ မေမေကို သားလီးနဲ့လိုး…. အူး….. ”
“အင်း…. မေမေ…. အရမ်းချစ်တယ်…. မေမေကို့အသက်ထက်ပိုချစ်တယ်…. လိုးလို့လဲမဝဘူး….. ကောင်းလိုက်တာ…. မေမေရာ….. ”
“မေမေ့အသည်းလေး…. မေနေအားမရတော့ဘူးကွာ…. မေမေကုန်းပေးမယ်…. အားရပါးရဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…. သားလေးရယ်….. စိတ်မပူနဲ့…. ကိုယ်ဝန်ကရင့်နေပြီ …. သားလေးဆောင့်လိုးလို့ရတယ်….. မေမေ ဆရာဝန်မကြီးကို…. မေးကြည့်ပြီးပြီ….. ”
မေမေ ပြောရင်း သူ့စောက်ပက်ထဲက ကျုပ်လီးကိုချွတ်ကာ လေးဘက်ထောက်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ခပ်သွက်သွက်လေးထပြီး မေမေ့နောက်မှာနေရာယူရင်း မေမေ့စောက်ပက်ထဲလီးကို ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ မေမေ့ ညည်းသံလေးက ကျုပ်ကို ပိုစိတ်ထစေတယ်။ ကျုပ်လဲ တဖန်းဖန်းမြည်တဲ့အထိ မေမေ့ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးပစ်မိတယ်။ အရင်လောက်မကြမ်းဘူးဆိုပေမယ့် တီခင်နဲ့ မေမေလေးကိုလိုးတာထက်စာရင် တော်တော်လေးကြမ်းပါတယ်။ မေမေက ဆရာဝန်မကြီးကို မေးထားတယ်ဆိုလို့ရော၊ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ကလဲ မေမေ့ကို ဒီလိုမလိုးရတာကြာနေပြီမို့ရောထင်ပါတယ်။ ကျုပ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပစ်ရင်း မေမေ့စောက်ပက်ထဲ လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ပြီးတာတောင် ကျုပ်မတင်းတိမ်နိုင်သေးပါဘူး။ မေမေ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေတော့ မေမေကျုပ်သူ့ကို လိုးလို့မဝသေးဘူးဆိုတာ မပြောဘဲသိတာပေါ့။ မေမေကလဲ ကျုပ်လိုးမယ်ဆိုရင် သူကိုယ်တိုင်လိုးခွင့်ပြုပြီးကတည်းက ကျုပ်ဘယ်လောက်လိုးလိုး ကျုပ်နဲ့အပြိုင် လိုက်ပြီး အလိုးခံတာမျိုး။ အပေးအယူကလဲ အရမ်းမျှတယ်လေ။ ပြီးတော့ ကျုပ်နောက်တစ်ချီဆက်လိုးတော့လဲ မေမေက ဖြဲကားပြီး သူ့ရဲ့သား ကျုပ်အလိုးကို စိမ်ပြေနပြေခံတာပါပဲ။ ကျုပ် နောက်တစ်ချီပြီးတော့ မေမေ့ကို အနားပေးလိုက်တော့တယ်။ ကျုပ်နဲ့မေမေ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီး အိပ်ယာထဲမှာ ပြန်လှဲရင်း ဖက်ထားကြတယ်။ တီခင့်ကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်တော့ တီခင်တောင်နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်နေပြီ။ တီခင့်ကိုတော့ လိုးလို့မရသေးဘူးလေ။ ဆရာဝန်က ၄၅ရက်ရှောင်ရမယ်လို့ တီခင့်ကိုမှာလိုက်လို့ နောက်မှပဲ တီခင့်ကို အတိုးနဲ့ ချစ်တော့မယ်။
“မောင်…. သမီးလေးကို… သူ့အဖေနဲ့ မလုပ်စေချင်ဘူးမလား… ”
“အင်း…. ဒါပေမယ့်လဲ…. မလုပ်လို့မှမဖြစ်တာ…. ”
“မောင်…. မောင့်စိတ်ကိုထိန်းပါနော်…. အားလုံးက…. မိသားစုတွေပဲမလား…. မောင်က…. သမီးလေးကိုသိပ်ချစ်မှန်းသိလို့…. မေက သတိပေးတာ…. မောင့်ညီမလေး သူ့အဖေနဲ့ဖြစ်တုန်းကထက်… မောင်နေရခက်မှာ… သဝန်တိုမှာ…. မေသိနေတယ်…. ”
“အင်းပါ… မေရယ်…. ”
“မောင်…. စိတ်ကိုထိန်းပါနော်…. သမီးလေးသူအဖနဲ့လုပ်နေတာမြင်ရင်…. ပြဿနာမဖြစ်အောင်ထိန်းပါနော်…. မောင့်မှာ… မေတစ်ယောက်လုံးရှိသေးတာ…. သတိရပါနော်…. ”
“အင်းပါ…. မောင်ဘာမှမဖြစ်အောင်… ထိန်းပါ့မယ်…. ”
“မေ့ကို… ကတိပေးပါ… မောင်…. ”
“အင်းပါ…. မောင်ကတိပေးပါတယ်…. ဘာပြဿနာမှ မဖြစ်စေရဘူးနော်…. ”
မေမေ ကျုပ်စိတ်ကိုသိလို့ စိတ်ပူနေတာပါ။ �မေမေစိတ်ပူတာလဲ မလွန်ပါဘူး။ ကျုပ်နဲ့ပုံ့က ငယ်စဉ်ကတည်းက သံယောဇဉ်တွယ်ခဲ့ရတဲ့ ငယ်ချစ်တွေမလား။ ကျုပ်ပုံ့ကို မေမေ့အတွက် အကြိမ်ကြိမ်စွန့်လွှတ်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ဘယ်သောအခါမှ အချစ်မပြယ်ခဲ့ဘူး။ အခုလို ကံကြမ္မာမျက်နှာသာပေးလို့ ကျုပ် ၂ယောက်စလုံးကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့တာကို ကျေနပ်လို့မဆုံးဘူး။ အခုလိုအခြေအနေ ဖြစ်လာမှတော့လဲ ဘယ်တတ်နိုင်ပါတော့မလဲ။ ကျုပ် သက်ပြင်းချပြီး မေမေ့ကို တင်းတင်းဖက်လိုက်တော့ မေမေက ကျုပ်ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်ထားရင်းက လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးရှာတယ်။ မနက်ဖြန်ခရီးက ကျုပ်မီးပင်လယ်ကို ဖြတ်ရမှာပါပဲ။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း-၃၈ ဇတ်သိမ်း-ခ)
ဇော်နိုင်။
ကျုပ်က အစိုးရဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ပါ။ ဌာနစေရာသွားနေရပြီး မိသားစုနဲ့ အတူ အမြဲရှိမနေနိုင်တဲ့ သူပါ။ ကျုပ်သမီးလေး ငယ်စဉ်ကတော့ ကျုပ်မွေးရပ်ဇာတိမြို့လေးမှာပဲ ကျုပ်မိသားစုကိုထားခဲ့ရပြီး တာဝန်ကျရာ နယ်အစုံကို လေလွင့်နေခဲ့ရတာပေါ့။ နောက်တော့ ကျုပ်အထက်လူကြီးကို တောင်းဆိုပြီး ကျုပ်သမီးလေးပညာရေးအတွက် ရန်ကုန်မြို့ကြီးကို ရွှေ့လာခဲ့တော့တယ်။ ကျုပ်သမီးလေး ရန်ကုန်ပြောင်းခါနီး တစ်ခြံကျော်က ဖိုးတေဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့ တော်တော်ရင်းနှီးနေပုံပဲ။ ရန်ကုန်ကိုပြောင်းတော့ မျက်ရည်ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျတယ်။ ငယ်ရွယ်သူတွေ ကိုယ်ချစ်ခင်တဲ့သူတွေနဲ့ ခွဲခွာရတဲ့ခံစားချက်ကို ကျုပ်နားလည်ပါတယ်။ နောက်တော့ အဲ့ဒီကောင်လေးမိသားစုနဲ့ အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားခဲ့တော့ ကျုပ်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေးကို ကျုပ်အထက်လူကြီးရဲ့သားနဲ့ နေရာချထားပေးဖို့ စီစဉ်ရတော့တယ်။ ကျုပ်တို့မိသားစုမှာ ဒီသမီးလေးတစ်ယောက်ထဲ ထွန်းကားခဲ့တာလေ။ ဆေးကျောင်းသူ ကျုပ်သမီးလေးကို ကျုပ်တို့မျိုးဆကိမပြတ်စေဖို့ သေသေချာချာ နားချပြီးစည်းရုံးတော့လဲ သမီးလေးက လိမ္မာတယ်။ လက်ခံပေးတယ်။ နောက်တော့ ဘယ်လိုကဘယ်လို ဟိုကောင်လေးနဲ့ ပြန်ဆက်မိလေသလဲမသိပါဘူး။ ကျုပ်ရဲ့အထက်လူကြီး သားနဲ့စေ့စပ်ကာနီးမှာပဲ အဲ့ကောင်လေးနဲ့လိုက်ပြေးတယ်။ ကျုပ်စိတ်ဆိုးလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ကျုပ်မှာ ကျုပ်အထက်လူကြီးကို တောင်းပန်လိုက်ရတာ နဖူးမီးပွင့်မတတ်ပဲ။ ဒါပေမယ့်လဲ အဲ့ဒီ့ကျုပ်တို့နယ်က ဘာမဟုတ်တဲ့ သကောင့်သားလေးက ရန်ကုန်က အလွန်ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုရဲ့ မြေးတဲ့လေ။ ကျုပ်ဖြင့် ယုံတောင်မယုံဘူး။ သမီးလေး စာမေပွဲပြီးလို့ သူတိူ့လက်ထပ်ကြတော့မှ လက်ဖွဲ့ပစ္စည်းတွေကြေငြာတော့ ကျုပ်အံ့သြရတယ်။ ကျုပ်သမီးလေး တစ်သက်အေးအေးချမ်းချမ်းနေနိုင်ပြီ။ ကျုပ်ပေးစားတဲ့ ကျုပ်ရဲ့အထက်အရာရှိသားနဲ့ယူရင်တောင် သမီးလေး မချစ်မနှစ်သက်တဲ့သူနဲ့ယူရလို့ စိတ်ဆင်းရဲရမယ်၊ ဒီလိုပိုက်ဆံရှိတဲ့ကလေးတွေက အတတ်ဆန်းတော့ ဆေးသမားမယားဖြစ်မလား၊ ဖဲသမား နဲ့ လူရမ်းကားမယားဖြစ်လား စိတ်ပူနေရအုံးမယ်။ အခုတော့လဲ ဘာမှစိတ်ပူစရာမရှိတော့ပါဘူး။ ကျုပ်သမီးရဲ့ယောက်ျားက အသောက်အစားလဲရှိသံမကြားရဘူး။ မိဘနဲ့ ဆွေမျိုးတွေကို ချစ်ပြီး ကျုပ်တို့အပေါ်လဲ လေးစားသမှုရှိသား။ သမီးဘေး ပျော်ရွှင်နေရင် ကျုပ်ကျေနပ်ပြီ။ နဖူးမှာ အလူးသီးထပါစေ ကျုပ်ကျေနပ်တယ်။ ကျုပ်သမီးလေးက ကျုပ်ရဲ့ဘဝပဲ။
ဗျာ။ ကျုပ်လား။ ဟဲဟဲ ရှိတာပေါ့ လိင်စိတ်ဆန္ဒလေးတွေ။ ကျုပ်မိန်းမနဲ့က မိဘချင်းစေ့စပ်ပေးစားကြတာ။ သူကလဲ အေးဆေးတည်ငြိမ်ပြီး ငြင်းရက်စရာမရှိအောင် လှတဲ့သူလေ။ သူ့နာမည်က စပါယ်တဲ့။ တကယ် အပြစ်ကင်းတဲ့ စိတ်ရင်းဖြူပြီး ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ မိန်းကလေးပါပဲ။ သူနဲ့ညားတော့ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့သူ့ကို အိပ်ယာပေါ်မှာ ထမိန်လှန် တက်လိုးခဲ့ရတာများတယ်။ ကျုပ်ကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေထဲကလို လီးစုပ်ခိုင်းချင်ပေမယ့် သူက အဲ့ဒါကို ရွံစရာလို့ သတ်မှတ်ထားပုံပါပဲ။ ကျုပ်လဲ ရွံတာပဲ။ အပြာကားတွေထဲမှာ မိန်းကလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မရွံမရှာ လျာနဲ့ယက်နေကြတာ ကျုပ်လဲ ရွံတာပဲ။ ဘယ့်နှယ်ဗျာ ရာသီလာတော့လဲ ဒီအပေါက်ကပဲ သွေးပုတ်တွေထွက်တာ။ ကြည့်ရင်း အော်ဂလီဆန်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ သမီးလေးသာ အိမ်ထောင်ကျရော ကျုပ် ကျုပ်မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို တစ်ခါမှယင်မပေးဖူးသလို၊ ကျုပ်မိန်းမကလဲ ကျုပ်လီးကို တစ်ခါမှမစုပ်ပေးဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် မယားဝတ်တရားတော့ ကျေတယ်။ ကျုပ်ကို တလေးတစားနဲ့ ကျုပ်အပေါ်မှာရော ကျုပ်သမီးအပေါ်မှာရော မိဘတာဝန် မယားတာဝန် ကျေတယ်လို့ပြောရမယ်။ အိမ်တွင်းမှုလုပ်၊ သိမ်းထုပ်သေချာ ဆိုတာတွေနဲ့ သွေဖီသွားတာ တစ်ခုမှမရှိဘူး။ ဒီတော့လဲ မယားကောင်းလေးအဖြစ် သံယောဇဉ်တွယ်ရတာပေါ့။
ဗျာ။ ကျုပ် အပျော်မရှာဘူးလား ဟုတ်လား။ အိမ်က ရှေးရိုးစွဲမိန်းမဆိုတော့ ကျုပ်လိုချင်တာတွေ အပြင်မှာ ရှာမစားဘူးလားတဲ့ ဟုတ်လား။ ဘယ်ကင်းမလဲဗျာ။ ကျုပ်က နယ်တကာလှည့်ပြီး တာဝန်ထမ်းနေရတာလေ။ ဇနီးနဲ့ဝေးနေချိန်တွေမှာ အရာရှိဖြစ်လေတော့ လာပြီးဂါရဝပြုကြတယ်။ တချို့လဲ ငွေကြေးနဲ့။ တချို့လဲ လက်ဆောင်ပစ္စည်းနဲ့၊ တချို့ကတော့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရင်းကြတာပေါ့။ ကျုပ်လဲ အဒီအထဲကမှ မသင့်တော်တာကိုရှောင်၊ သင့်တော်တာကို လက်ခံပြီး ကိုယ့်ဆန္ဒတွေကို ဖြေဖျောက်ရင်း ရုံးတွင်းဇတ်လမ်းတွေရှိခဲ့တာပေါ့။ ဒါတွေတော့ ပြောမပြတော့ပါဘူး။ ကျုပ်သိစေချင်တာက အခုတလော ကျုပ်ရုံးက ငယ်ငယ်ချောချော မိန်းမလှလေးတွေ ယူနီဖောင်းလေးတွေနဲ့ တစ်ရစ် ဖောင်းကား လှပနေတာကို ဖီးလ်အရမ်းလာနေတာ။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ကလူကြီး၊ အထက်အရာရှိဆိုတော့ ဆန္ဒကို သိက္ခာနဲ့ထိန်းပြီး နေရလေတော့ ကျုပ်မှာ နေ့စဉ် ရောဂါတစ်ခုကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရသလိုပါပဲ။
***********
စပါယ်။
ကျမလေ မမျှော်လင့်ဘဲ ကျမသားမက်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိတယ်။ ကျမယောက်ျားတော့ မသိရှာပါဘူး။ သမီးလေးကတော့ ကျမအတွက် စဉ်းစားပြီး သူ့ယောက်ျားကို ဖျားယောင်းခိုင်းခဲ့တာတဲ့။ အခုတော့ သားအမိနှစ်ယောက်အတူတူတောင် သားမက်လေးရဲ့ အလိုးကိုခံနေကြပြီ။ ကျမသားမက်က အလိုးသိပ်ကောင်းတယ်။ ကျမတစ်သက်လုံး ရွံစရာလို့ တွေးထားတဲ့ ယောက်ျားတွေရဲ့ လီးကြီးကိုလဲ သူနဲ့ကျမှ မြိန်ရေရှက်ရေစုပ်တတ်ခဲ့ပြီ။ စောက်ပက်အယက်ခံရတာကိုလဲ ကြိုက်တတ်ခဲ့သလို ဖင်ခံရတာကိုလဲ ကြိုက်နေမိပြီ။ သူနဲ့ဆို အရှက်သိက္ခာတွေဆိုတာ ဘာမှအရေးမပါသလိုမျိုးအထိခံစားမိခဲ့သလို သူပေးလာမယ့် အရသာ စိတ်ခံစားမှုတွေကို အဆုံးစွန်ထိခံစားပစ်ချင်တယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သူ့ကို ကျမတစ်ယောက်ထဲ ပိုင်ချင်လို့ သမီးလေးကိုတောင် သဝန်တိုမိတယ်။ ကျမ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလဲ နားမလည်နိုင်အောင်ပါပဲ။ ကျမ ကိုယ့်သားမက်အပေါ် စိတ်သာယာမှုတစ်ခုလို့ပဲ ထင်မိပေမယ့် နောက်မှသိလာရတယ်။ ကျမသူကို အရူးအမူး ဆယ်ကျော်သက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လို ချစ်နေမိခဲ့တာ။ ကျမက စည်းကမ်းတင်းကြပ်တဲ့ မိဘတွေလက်ထဲမှာ နေခဲ့ရလို့ ရည်းစားတောင်မထားရဲခဲ့လို့ အချစ်ဆိုတာကို မမြည်းစမ်းခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခုတော့ သူ့တွက် ဘာမဆိုရင်ဆိုင်ရဲတယ်၊ �စွန့်လွှတ်ရဲတယ်၊ အရှက်အကြောက်ဆိုတာတွေတောင်ဘေးချိတ်ပြီး သူ့လီးရည်ပေနေတဲ့ အဝတ်အစားတွေနဲ့ လူကြားထဲဖြတ်လျှောက်နိုင်ခဲ့တဲ့အထိပါပဲ။ ကျမမောင့်ကို အရမ်းချစ်နေမိပြီ။ ဒါပေမယ့် မောင်က သမီးလေးကိုလဲ အရမ်းချစ်တော့ ကျမကို သမီးလေးစိတ်မဆင်းရဲစေဖို့နဲ့ မိသားစုမထိခိုက်ဖို့ သတိပေးလာတော့ ကျမလဲ မောင့်ကိုချစ်တဲ့စိတ်၊ မိသားစုကိုချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ပဲ ဖြေသိမ့်ခဲ့ရတယ်။ ဒီနေ့ မောင်နဲ့ သမီးလေးတို့ လာကြမယ်တဲ့။ ကျမ အရမ်းပျော်သွားတယ်။ မောင်ကျမဆီမလာတာ နည်းနည်းကြာပြီ။ တစ်လတောင်ပြည့်တော့မယ်။ အရင်က ကိုယ့်ယောက်ျား တစ်ပတ် တစ်ခါ နှစ်ခါလိုးပေးရုံနဲ့ ကျေနပ်နိုင်ပေမယ့် မောင်နဲ့လိုးပြီးကတည်းက ကျမယောက်ျား ကိုဇော့်ကို အားမရ မတင်းတိမ်နိုင်တော့ဘူး။ မောင့်အချစ် အလိုးအညှောင့်တွေကို တမ်းတရင်း ယောက်ျားမသိအောင် ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာတွေထဲ စောက်စိလေးပွတ်ပြီးအာသာဖြေရင်း မောင့်ကိုလွမ်းလိုက်ရတာ အမောပါပဲ။ ဒီနေ့တော့ ကိုဇော် အလုပ်သွားပြီးကတည်းက ကျမ မောင်နဲ့ သမီးလေးအတွက် စားသောက်ဖွယ်ရာတွေ ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်နေလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို သန့်ရှင်းနေအောင် အကျိုအကြားပါမကျန် ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး မောင်အရမ်းကြိုက်တဲ့ ကျမဖင်ကြီးတွေကို တင်းပြောင်နေအောင် ပိုးဖဲထမိန်ပြောင်လေးကို တင်းနေအောင်ဝတ်ပြီး မောင်လိုးလို့အဆင်ပြေအောင် အောက်ခံပင်တီရော ဘာရာစီယာပါမဝတ်ဘဲ ပြင်ထားမိတယ်။ မောင့်သဘောကျ မျက်မှန်ကိုပါချွတ်ထားလိုက်ပြီး ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေထောင်ထနေလို့ အင်္ကျီပေါ်မှာ အရာလေးထင်နေပြီရှင်။ တစ်ကိုယ်လုံး မွှေးကြိုင်နေအောင်ပြင်ဆင်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ ရုပ်ရှင်ကြည့်သလိုနဲ့ ခြံတံခါးဝဆီကိုသာ မျှော်နေမိတော့တယ်။
“တီ… တီ…. ”
ကားဟွန်းသံကြားလို့ ကျမထကြည့်လိုက်တော့ သမီးလေးတို့လင်မယားရဲ့ ကားပါလား။ သမီးလေးက ခြံတံခါးသော့ဆင်းဖွင့်နေတာ မြင်ရတယ်။ ကျမ ဝမ်းသာအားရ အိမ်ရှေ့ပြေးထွက်မိတယ်။ မောင့်ကား အိမ်ရှေ့ထိုးရပ်ပြီး မောင်ကားပေါ်က ဆင်းလာတာနဲ့ မောင့်ကို ပြေးပြီး ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့မိတယ်။ နမ်းရင်းနဲ့လဲ မျက်ရည်တွေက သူ့အလိုလိုကျလာတယ်။ မောင်က ကျမကို ဆီးဖက်ထားပြီး ကျမကို အနမ်းလေးတွေပြန်ပေးရင်း ကျမမျက်ရည်တွေကိုတွေ့သွားတော့….
“စပါယ်…. ဘာလို့ငိုနေတာလဲကွာ…”
“ဟင့်…. မောင်မကောင်းဘူးကွာ… စပါယ့်ကို ပစ်ထားရက်တယ်…. စပါယ်…. မောင့်ကိုလွမ်းလို့…. သေတော့မယ်သိလား…. အဟင့်…. ဟင့်…. ”
ကျမလဲ ကိုယ့်သမီးရဲ့လင်ဆိုတာကိုတောင် မေ့သွားပြီး၊ ရက်ရှည်လများခွဲရပြီးမှ ချစ်သူရည်းစားကို ပြန်တွေ့ရသလိုမျိုး လုံမပျိုလေးတစ်ယောက်လို ချွဲနွဲ့ အလွမ်းသယ်နေမိတယ်။
“မောင်… အိမ်မှာအလုပ်နည်းနည်းရှုပ်သွားလို့ပါကွာ…. အခုမောင်ရောက်လာပြီပဲ…. လာ…. မောင်တို့ချစ်ရအောင်အိမ်ထဲဝင်ကြစို့…. ”
“ချီခေါ်ကွာ…. ”
ကျမ မောင့်ကိုပြောရင်း မောင့်လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့ မောင်က ကျမတင်ပါးနှစ်ဖက်ကို မတင်လိုက်တာနဲ့ ကျမလဲ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို မောင့်ခါးမှာချိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျမသိလိုက်တာက မောင့်လီးကြီး ကျမစောက်ပက်ကို လာထောက်နေတာပါပဲ။ ကျမပျော်လိုက်တာရှင်။ မောင် ကျမကိုမြင်တာနဲ့ လီးတောင်နေတာဆိုတော့ ကျမ ပြင်ဆင်ရကျိုးနပ်တာပေါ့။ နောက်မှာ ခြံတံခါးသော့ခတ်ပြီး ဝင်လာတဲ့သမီးလေးကို မြင်တော့ သမီးလေးက ကျမကို ပြုံးပြီးကြည့်နေတယ်။ ကျမလဲ ကိုယ့်ပုံစံက ရမ်းအကဲပိုသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် သမီးလေးကို ရှက်ပြုံးလေးပဲ ပြုံးပြလိုက်မိတော့တယ်။ မောင်က ကျမကိုချီပြီး အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလာတာ အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ကျမ မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို အချီခံနေရင်းကပဲ စုပ်ယူနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မောင်ကလဲ ချီလာရင်း သူအရမ်းကြိုက်တဲ့ ကျမဖင်တွေကို ဖျစ်ညှစ်နေတယ်။ ဒါတင်မက ကျမက ဖင်တွေကိုလှုပ်ရင်း ကျမစောက်ပက်ကို ထောက်နေတဲ့ မောင့်လီးကို ပိုပြီးထိအောင် ကြိုးစားနေမိတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲကဆိုဖာပေါ် မောင်နဲ့ ထပ်လျှက်အတူလှဲချလိုက်ချိန်မှာ ကျမ နမ်းနေတာရပ်လိုက်ပြီး….
“မောင်…. တန်းလိုးတော့ကွာ…. စပါယ်…. မောင်လိုးတာ အရမ်းခံချင်နေပြီ…. ”
“အင်းပါ….. မောင်လဲ…. စပါယ့်ကိုအရမ်းလိုးချင်နေပြီ….. ”
ကျမလဲ ဆိုဖာပေါ် လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထမိန်ကို မောင်လိုးဖို့ လှန်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မောင့်ပုဆိုးကို လှမ်းဖြေချပြီး ကျမစွဲလန်းရတဲ့ မောင့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွပေးရင်း စုပ်ချင်ပေမယ့် အရမ်းအလိုးခံချင်နေလို့ ကျမစောက်ပက်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ဖိသွင်းလိုက်တော့ မောင့်ရဲ့လီးကြီးက ကျမစောက်ပက်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ပဲ တိုးဝင်လာတယ်။
“အူး…. အပြည့်အသိပ်ပဲကွာ…. ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်…. လိုးပေပါ…. စပါယ့်ကိုကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေးပါ… ”
“အင်း… လိုးမှာ…. စပါယ်စိတ်ထနေတာက…. မောင့်ကိုအသေလိုးခိုင်းနေသလိုပဲ…. ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပက်…. ရှီး…. ငါ့မိန်းမစောက်ပက်…. ”
“အီး…. အင်း…. ဟင်း… ဆောင့်…. ဆောင့်လိုး…. မောင့်မိန်းမစောက်ပက်ကို ဆောင့်လိုး…. အား…. ဟ…. သေပြီ…. ထွက်ကုန်ပြီ….. ယောက်ျားရေ….. ”
မောင်ကျမကို အသေဆောင့်လိုးတာ ကျမခဏလေးနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားရတယ်။ ပြီးတာနဲ့ မောင့်ကိုယ်လုံးကို ကျမဆွဲယူပြီး တင်းတင်းဖက်လိုက်ပေမယ့် မောင်လီးက ကျမစောက်ပက်ထဲမှာ အလိုးမပျက် ဆက်ဆောင့်လျှက်ပင်။ အခုပဲ ပြီးလို့ အမောမပြေခင်မှာပဲ မောင်လိုးပေးတဲ့ အရှိန်နဲ့ စိတ်တွေထလာရပြန်တယ်။ ကျမမောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို မက်မက်မောမော စုပ်ယူနမ်းလိုက်ရင်း မောင့်ပါးစပ်ထဲကို လျာထိုးသွင်းကာ မောင်လျာလေးနဲ့ပွတ်တိုက်ကစားနေမိတယ်။ မောင်က ကျမနို့တွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်တော့ ဘရာမဝတ်ထားတဲ့ ကျမနို့တွေကို မောင်တိုက်ရိုက်ကိုင်နေသလိုပါဘဲ။ စောက်ပက်နံရံတွေကို မောင့်လီးဒစ်ကြီးက ပွတ်တိုက်သွားတာ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလိုက်တာ။ မောင်ကကျမနဲ့ နမ်းနေတာရပ်ပြီး ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကုန်းစို့တော့ ကျမအင်္ကျီမှာ မောင့်တံတွေးတွေနဲ့ စိုကုန်တယ်။ နို့စို့ရင်း မောင်က ကျမ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖိချလိုက်တော့ ကျမစောက်ပက်က မိုးပေါ်ထာင်ပေးထားသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ဒီတော့မှမောင်က ကျမစောက်ပက်ကို ဖိဖိလိုးတော့တာ။
“အူး… ဟင်း…. မောင်…. မောင်…. မောင်….. အား….. လိုး…… လိုးပါ…. စပါယ့်ကိုလိုးပါ….. ဟူး….. မောင်ရယ်…. ချစ်တယ်….. ”
“ဟူး…. ငါ့မယားစောက်ပက်က… ပြန်ပြန်ကျဉ်းသွားတယ်ထင်တယ်…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ….. အင်း…. ”
“ကောင်းရင်လိုးပါ…. အသေလိုး…. အူး…. ”
“အူး…. လိုးမယ်….. ”
မောင်းထောင်းသလို မောင်က သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမစောက်ပက်ကို ဖိဖိလိုးတာ ကျမစောက်ပက်မှာ စောက်ရည်တွေ ဗွက်ထနေပြီး ကျမတောင့်မခံနိုင်ပဲ နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားရပြန်တယ်။ ကျမတစ်ဆတ်တ်တုန်ပြီး ပြီးသွားတော့ မောင်က လိုးတာရပ်လိုက်ပြီး ကျမစောက်ပက်ထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်တော့ ကျမရင်ထဲ ဟာသွားရပြန်တယ်။ ပြီးတော့ မောင်က ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ စောက်ရည်တွေ လိုးရည်တွေပွထနေတဲ့ ကျမစောက်ပက်ကို ကုန်းယက်ပါလေရော။ တစ်ချီပြီးသွားလို့ မှိန်းနေတဲ့ ကျမ ခါးလေးကော့တက်သွားရတယ်။ မောင်က ကျမစောက်ပက်က ပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လိုက်ယက်နေတဲ့ အပြင်၊ ကျမစောက်စိလေးကို တပြွတ်နဲ စုပ်ပေးတော့ ကျမ စောက်ပက် ယွလာပြန်တယ်။ ဒါတင်မကသေးဘူး ကျမစောက်ပက်ကို ဖြဲပြီး စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လျာကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေကုန်အောင် လိုက်ယက်နေသလားပဲ။ ပြီးတော့ မောင်က ကျမစောက်ပက်အမြှောင်းကြီးထဲကို နှာခေါင်းနှစ်ပြီးဖိနမ်းလိုက်တာကို ကျမ မျက်လုံးလေးမှေးရင်းက မြင်လိုက်ရတော့ ကျမသည်းနှလုံးတွေ အရည်ပျော်ကျကုန်တယ်။ ချစ်လိုက်တာမောင်ရယ်။
“စပါယ်…. မောင့်ကိုကုန်းပေးအုံး…. စပါယ့်ဖင်ကြီးတွေ ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့…”
“အင်း…. ခဏ… ”
ကျမလဲ ကုန်းထပြီး မောင့်လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လိုးရည်တွေပေနေတဲ့ မောင့်လီးကို လျာနဲ့လိုက်ယက်ပစ်တယ်။ မောင်လဥကြီးတွေကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်ပေးရင်း လီးချောင်းကြီးကို ကျမပါးလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်မိတယ်။ ပြီးတော့ လဥလေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ နမ်းပြီးမှ မောင့်လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။အပြင်မှာ လက်တစ်ကိုင်စာလောက်ကျန်နေသေးတယ်။ ဟင့်အင်း မရဘူး၊ ကျမမောင့်လီးတစ်ချောင်းလုံးကို မျိုချင်တာ။ ကျမမောင့်လီးကို အဆုံးထိဝင်အောင် ခေါင်းကို အားစိုက်ပြီး ဖိချလိုက်တာ လည်ချောင်းထဲရောက်လာတယ်ထင်တယ်။ လီးတော့အဆုံးဝင်သွားပေမယ့် ကျမအသက်ရှူလို့မရတော့လို့ ပြန်ထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျမပါးစပ်က လီးပြန်ချွတ်လိုက်တော့ ကျမတဟွတ်ဟွတ်နဲ သီးသွားပြီး မျက်ရည်တောင် ဝဲသွားတယ်။ မောင်က ကျမနဖူးလေးကိုဆွဲယူနမ်းလိုက်ရင်း
“စပါယ်ရယ်…. ရသလောက်ပဲစုပ်ပါ… မောင်အဆင်ပြေပါတယ်…. ”
“ဟင့်အင်းကွာ…. မောင့်လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စုပ်ချင်တာသိလား… အခုကအစမို့…. နောက်ကျ ရစေရမယ်…. ”
“ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ…. စပါယ်ရာ… နောက်မှစုပ်တော့…. ဟိုဘက်လှည့်ကုန်းပေးတော့…. မောင်လိုးချင်နေပြီ…”
ကျမလဲ မောင်တောင်းဆိုတာနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်ကုန်းပေးလိုက်တော့ မောင်က ကျမဖင်ကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ မျက်နှာနဲ့လိုက်ပွတ်နေသေးတယ်။ ကျမဖင်အမြှောင်းကြားထဲ မျက်နှာနှစ်ပြီး ဖိနမ်းပြန်တော့ ကျမလဲ ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကို မောင်သဘောကျသေးတာမို့ ကြည်နူးမိတယ်။ ပြီးတော့ မောင်ကျမထမိန်ကိုလှန်ပြီး သူ့လီးကိုကျစောက်ပက်ထဲ ဖိသွင်းကာ နောက်ကနေ တဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးတော့တာ။ လိုးရင်း ကျမဖင်နေကို မောင်က ဆုပ်နယ်လိုက်၊ အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တွေကို လှမ်းနယ်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး ကျမစောက်ပက်ထဲ မောင့်လီးရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ချိန်မှာ ကျမတစ်ချီထပ်ပြီးသွားရတာပေါ့။ ကျမသားအိမ်ထဲဝင်လာတဲ့ မောင့်လီးရည်တွေ ကလေးရပါစေလို့ ဆုတောင်းမိတယ်။ မောင့်အတွက် ကလေးတစ်ယောက်လောက် မွေးပေးချင်တယ်လေ။ မောင်က သူ့လီးကိုကျမစောက်ပက်ထဲကထုတ်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချကာ အမောဖြေတော့ ကျမလဲ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး အမောဖြေနေရတာပေါ့။ ပြောမယ့်သာ ကျမတို့ လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ လိုးနေကြတာ အဝတ်စားတွေ ချွတ်ဖို့ သတိမရကြဘူး။ မောင်ကလဲ အင်္ကျီဝတ်လျှက် ပုဆိုးပဲချွတ်ထားသလို ကျမကလဲ ထမိန်လှန်ထားတာကလွဲရင်ဘာမှမချွတ်ဖြစ်။ ကြည့်ရတာ မောင်က အဝတ်အစားမချွတ်ဘဲ လိုးရတာ ကြိုက်ပုံပဲ။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၈ ဇတ်သိမ်း-ဂ)
“ဟော… ဒီလင်မယား တော်တော်မောသွားကြပုံပဲ… ခစ်ခစ်…. ထမင်းပြင်ပြီးပြီ… ရေချိုးပြီး ထမင်းစားရအောင်လေ… ”
“သမီးလေးက…. ဆာနေပြီလား…. မေမေ ရေချိုးရင်း …. မောင့်ကိုပြုစုချင်သေးလို့…. ခဏစောင့်ပါလား…. ”
“အင်းပါ…. ဒါဆိုလဲ…. သမီးတီဗွီကြည့်ရင်းစောင့်နေမယ်…. ဗိုက်က… မဆာသေးပါဘူး…. ”
သမီးလေးက အလိုက်တသိစောင့်ပေးမယ်ဆိုတော့လဲ ကျမ ထမိန်လေးအုပ်ပြီ ထလိုက်တယ်။ ကျမစောက်ပက်ထဲက ပြန်ထွက်လာမယ့် မောင့်လီးရည်တွေနဲ့ လိုးရည်တွေ ဆိုဖာပေါ် ပေကုန်မှာစိုးလို့ပါ။ ကျမမောင်လက်ကိုဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းဆီခေါ်သွားတော့ မောင်က ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီး လိုက်လာတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့
“ကဲ…. မောင့်ကို ဘယ်လိုပြုစုမလို့လဲ.. ပြောပါအုံး…..”
“မောင့်ကို…. နှိပ်ပေးမလို့လေ….. ”
“သြော်… ရပါတယ်စပါရယ်… စပါယ့်လက်လေးတွေ ညောင်းမှာပေါ့…. ပြီးတော့… နှိပ်တာ… ဧည့်ခန်းမှာနှိပ်လဲ ရတာပဲဟာ…. ”
“ဧည့်ခန်းမှာနှိပ်လို့မရဘူးမောင်ရဲ့… စပါယ်ကမောင့်တစ်ကိုယ်လုံးကို စပက်နဲ့ နှိပ်ပေးမှာ…. ခစ်ခစ်… ”
“အမ်…. ထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား… ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ…. ဟီးဟီး…. ရင်ခုန်စရာပဲ…. ”
“ရင်ခုန်ရင်…အဝတ်တွေချွတ်ပြီး… ကြမ်းပြင်မှာ … မှောက်အိပ်လိုက်…. အဲ… ကြွေပြားတွေက အေးတယ်…. စောင်တစ်ထည်ယူပြီ ခင်းလိုက်အုံးမယ်…. ”
ကျမလဲ ရေချိုးခန်းထဲ အမြန်ထွက်ပြီး အိပ်ခန်းဘီရိုထဲက ဂွမ်းကပ်စောင်တစ်ထည် ယူပြီးရေချိုးခန်းဆီ ခပ်သွက်သွက်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ စောင်ကို ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်မှာ ခင်းလိုက်တယ်။ ခင်းပြီးတော့ မောင်က စောင်ပေါ်မှာ ဖင်ပြောင်လေး မှောက်အိပ်လိုက်တယ်။ ကျမလဲ မောင့်ကို စောက်ပက်နဲ့ လိုက်ပွတ်မယ်ဆိုပြီး အဝတ်တွေချွတ်မယ်လုပ်တော့ မောင်က ပြန်ကုန်းထလာပြန်တယ်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ… မောင်… ”
“ဟီး…. ရှူးပေါက်ချင်လာလို့…. ခဏနော်…. ”
“ဒီမှာပဲပေါက်လိုက်လေ…. လာ…. ဒီဘက်တိုး…. စပါယ့်ကိုပန်း… ”
“ဟာကွာ…. မဖြစ်ပါဘူး… စပါယ့်ကို သေးနဲ့မပန်းရက်ပါဘူး…. ”
“လုပ်ပါမောင်ရဲ့… စပါယ်လိုချင်လို့ပါ… မောင့်ကိုဘယ်လိုမှမထင်ပါဘူး… စပါယ် မောင်နဲ့ ဒီလိုလုပ်ချင်လို့….စိတ်ကူးယဉ်နေတာ ကြာပြီ…. ပန်းနော်…. စပါယ်မျက်နှာပေါ်ရော… အင်္ကျီပေါ်ရော… ထမိန်ပေါ်ရော…. အကုန်ပန်းကွာ…. စပါယ်လိုချင်တယ်…. ”
ကျမပြောရင်း ခင်းထားတဲ့စောင်ကို လွတ်အောင်တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ မောင့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ မောင်ကတော့ အားတုံ့အားနာဖြစ်နေပုံပါပဲ။
“လုပ်မောင်…. ပန်း… ညှစ်မပေါက်လိုက်နဲ့… ဖြည်းဖြည်းချင်း အကြာကြီးပန်းပေးနော်…. တစ်ကိုယ်လုံးစိုချင်လို့..”
“အဲ့ဒါဆို… မောင်ပန်းပြီနော်… ပြီးမှမောင့်ကို…မုန်းမသွားနဲ့…. ”
“ပိုတောင်…. ပိုတောင်ချစ်အုံးမှာ…. ပန်းတော့…. ”
ကျမပြောလိုက်တော့ မောင်က သူလီးကိုကိုင်ပြီး ကျမကိုချိန်ကာ သေးပေါက်တယ်။ မောင့်လီးထိပ်ဝလေးကနေ သေးတွေ ရေပြွတ်ထဲကရေလိုမျိုး အတန်းလိုက် ပန်းထွက်လာတယ်။ ရေပြွတ်လောက်အားမပြင်းပေမယ့်လို့ပေါ့။ အရှိန်မရသေးခင် ကျမထိမိန်ပေါ်ကနေပြီးတော့ တဖြည်းဖြည်း ကျမနို့တွေပေါ်ကနေ တစ်ဆင့် ကျမမျက်နှာပေါ်ရောက်လာတော့ ကျမမျက်လုံး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ရင်တွေခုန်ပြီး ကိုယ့်အပေါ်ကို ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ အလောင်းခံရသလိုပဲ။ ကျမမျက်နှာအနှံ့သေးစက်တွေစိုအောင် လုပ်ပေးရင်း ခေါင်းငုံလိုက်တော့ ကျမခေါင်းပေါ်သေးတွေ ကျလာပြီး ဆံပင်တွေပါ စိုကုန်တယ်။ ကျမစိတ်ထဲမှာ ရွံရှာတယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတစ်စက်မှမရှိဘဲ၊ ရင်ခုန်ပြီးပျော်နေတယ်။
“စပါယ်ရယ်… မောင်အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားတာပဲ… စပါယ်ရော ဘယ်လိုနေလေဲ… ဟိုဘက်လှည့်ပေးပါအုံး….. မောင်…. စပါယ့်ဖင်ကြီးတွေအပေါ်…. ပန်းချင်သေးတယ်…. ”
ကျမလဲ မောင်ပြောတဲ့အတိုင်း မောင့်ကို ကျောလှည့်ပေးလိုက်တော့ မောင့်သေးတွေ ကျမကျောပေါ်ကနေပြီး ကျမတင်ပါးတွေပေါ်ထိ ပန်းကျလာတယ်။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး သေးတွေနဲ့ ရွှဲစိုနေပြီ။ ကျမ သေးစိုနေတဲ့အဝတ်တွေကို ပိုစိုအောင် လက်တွေနဲ့ လိုက်ပွတ်ပေးနေမိတယ်။
“စပါယ်လဲ အရမ်းပျော်တယ်…. မောင်… နွေးနေတာတာပဲ…. ကြိုက်တယ်…. ”
မောင့်သေးတွေကုန်သွားတော့ ကျမသိပ်အားမရချင်သေးဘူး။ နောင်အခွင့်ရရင် ထပ်ပန်းခိုင်းအုံးမယ်လို့ တွေးမိတယ်။ မောင်က ကျမလက်ကိုဆွဲယူပြီး သေးစိုနေတဲ့ ကျမကိုယ်ကို ဆွဲယူပြီး ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ကျမစိတ်ထဲ ပြုံးမိတယ်။ သေချာတာပေါ့ မောင်ကျမမျက်နှာပေါ် သေးနဲ့ပန်းတဲ့ အချိန် ကျမပါးစပ်ထဲကိုလဲ တချို့ဝင်ကုန်လို့ ကျမမျိုးချပစ်လိုက်သေးတယ်။ ငံကျိကျိနဲ့ သိပ်တော့မဆိုးပါဘူး။ မောင်တော့ သူ့သေးအရသာ ပြန်မြည်းနေသလိုပါပဲလား… ခိခိ။ ဒါပေမယ့်လဲ ဒီလိုသေးစိုနေတဲ့အချိန် ရွံတဲ့ပုံမပြဘဲ ကျမကိုဖက်ပြီး တစ်ယုတစ်ယ နမ်းနေတာနဲ့တင် ကျမစွန့်စားရကျိုးနပ်ပြီ။
“မရွံဘူးလားဟင်…. စပါယ်လေး…. မရွံဘူးလားလို့…. ချစ်လိုက်တာကွာ… ရွှတ်ရွှတ် ”
မောင်ကျမပါးပြင်တွေကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းနေပြန်ပါပြီ။
“မရွံပါဘူး…. ရင်တွေခုန်ပြီး ပျော်နေတာ…. ခစ်ခစ်… မောင်ရောမရွံဘူးလား…. သေးစိုနေတဲ့ စပါယ့်ကို လိုက်နမ်းနေတာ… ”
“မရွံတော့ဘူး…. စပါယ်တောင်မရွံတာ… မောင်ကဘာလို့ရွံရမှာတုန်း…. မရွံဘူးကွာ… အင့်… ရွှတ် ရွှတ်… ပြွတ်… ပြွတ်…. ”
“ခစ်ခစ်… ချစ်လိုက်တာမောင်ရယ်…. ”
“မရွံပေမယ့်…. အနံတွေစွဲကုန်ရင်မကောင်းဘူး…. အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့…. ရေနည်းနည်းချိုးလိုက်…. ပြီးမှ မောင့်ကိုနှိပ်ပေးတော…. ”
“ဟုတ်…. ”
မောင်က ပြောပြီး သေးစိုနေတဲ့ ကျမထမိန်ကို ဖြေချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမအင်္ကျီနှိပ်ကြယ်သီးတွေကို တစ်ဗြုတ်ဗြုတ်နဲ့ ဆွဲဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်တော့ ထမိန်ရော အင်္ကျီရော ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံကျသွားတယ်။ ပြီးတော့ မောင်က ကန်ထဲရေကို ဖလားနဲ့ခပ်လိုက်ပြီး ကျမကို ခေါင်းကနေရေလောင်းပေးတယ်။ ကျမလဲ မိဘကရေချိုးပေးတာကို ငြိမ်ခံနေတဲ့ ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ငြိမ်ပြီး မောင်ရေချိုးပေးတာကို ခံနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ခေါင်းလျှော်ရည်ဘူးထဲက နေခေါင်းလျှော်ရည်ကို ညှစ်ယူပြီး ကျမခေါင်းကို သေသေချာချာ လျှော်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ဆပ်ပြာအမွှေးခဲလေးယူပြီး ကျမကိုယ်ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ကြား ဖင်ကြားပါမကျန် တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်၊ ပြီးတော့ ရေလောင်းပေးတယ်။ ကျမကိုယ်မှာ ဆပ်ပြာတွေစင်သွားတာနဲ့ မောင်က ရေသုတ်တဲ့ သဘက်တစ်ထည်ယူပြီး ကျမခေါင်းကိုအုပ်လိုက်ကာ ဆံပင်တွေကို ရေသုတ်ပေးနေပြန်ပါတယ်။ ကျမ ကလေးတစ်ယောက်လို မောင်လုပ်သမျှ လိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ကြည့်နေရင်း ကျမ မျက်ရည်ဝဲလာတယ်။ သေချာတယ် ကျမဒီလိုကြင်နာယုယမှုမျိုး မိဘဆီကလွဲလို့ တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှမရခဲ့ဖူးပါဘူး။ ချစ်လိုက်တာမောင်ရယ်။ မောင့်ကိုကျမတစ်ယောက်ထဲပိုင်ချင်လိုက်တာ။ အမြဲအတူနေရပြီး မောင့်တစ်ယောက်ထဲကိုပဲ တစ်သက်လုံးလုပ်ကျွေး ပြုစုပြီး ချစ်သွားချင်လိုက်တာ။ ကျမ သိပ်လောဘကြီးလွန်းသွားပြီ ထင်ပါတယ်။ မျက်ရည်က ပါးပေါ်လိမ့်ကျလာတယ်။ မောင်က ကျမခေါင်းကိုရေသုတ်ပြီးလို့ ကိုယ်လုံးတွေကို ထိုင်ကာ ရေသုတ်ပေးပြီး ရေတွေစင်သွားတော့မှ ကျမရဲ အနည်းငယ်ဗိုက်ခေါက်ထွက်နေတဲ့ ဗိုက်ကလေးကို နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိနမ်းလိုက်ပြီး ကျမကို မော့ကြည့်ကာ…
“ဟား…. မွှေးသွားပြီ…. ဟင်…. စပါယ်… ဘာဖြစ်လို့လဲ…. ”
“ပျော်လို့ပါမောင်ရယ်…. သိပ်ချစ်တာပဲ…. ”
ကျမမောင့်ကို ဆွဲထူကာ ဖက်ပြီး ပါးလေးတွေကို ဖိဖိနမ်းပစ်တယ်။
“ကဲမောင်… စပါယ့်အလှည့်ပဲ… မှောက်လိုက်တော့…. ”
“ကောင်းပါပြီဗျ…. ”
ပြုံးစိစိနဲ့ပြောပြီး ခုနက သေးစိုမှာစိုးလို့ ဖယ်ထားတဲ့စောင်ကို ပြန်ဖြန့်ပြီး မှောက်လျှက်လေး လှဲနေတယ်။ ကျမအူယားလိုက်တာနော်။ ဘယ်လိုလေးမှန်းမသိဘူး ချစ်လိုက်တာ။ ကျမ မောင့်ခြေထောက်တစ်ဖက်ပေါ်ခွလိုက်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ မောင့်ခြေထောက်တွေကို ခြေသလုံးကနေစပြီး ကျမစောက်ပက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပွတ်ပေးကြည့်တယ်။ ခိ…. တစ်မျိုးလေးပဲ။ ဒါပေမယ့် ချောချောပြုပြုမရှိတော့ သိပ်အဆင်မပြေဘူး။ အဲ့ဒါနဲ့ကျမလဲ ပြန်ထပြီး ရောချိုးခန်းထောင့်မှာ တစ်ခါတစ်လေလျှော်ဖို့ထားတဲ့ တရော်ကင်ပွန်းထုတ်ကိုယူပြီး ရေခွက်ထဲ ဖောက်ထည့်လိုက်တယ်။ မောင်က ကျမကိုလှည့်ကြည့်ပြီး….
“ဘာလုပ်ဖို့လဲ…. ”
“ဒီအတိုင်းက… ကြမ်းကြမ်းကြီးဖြစ်နေလို့ …. ချောသွားအောင်လုပ်မလို့လေ… ခစ်ခစ်…. ”
မောင် ဘာမှမပြောဘဲ ပြန်လှည့်ပြီး မှောက်နေတယ်။ ကျမလဲ ရေခွက်ကိုဘေးမှာချပြီး မောင့်အပေါ်ပြန်ခွကာ ခွထားတဲ့ မောင့်ခြေထောက် တစ်ဖက်ကို တရော်ကင်ပွန်းရည်တွေနဲ့ လိမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ကျမစောက်ပက်နဲ့ ပြန်ပွတ်တော့ လျောခနဲ လျောခနဲပဲ။ ပွတ်လို့ကောင်းလိုက်တာ။ ကျမသဘောကျသွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမ ဒီဘက်ခြေထောက်ကနေ ဟိုဘက်ခြေထောက် ပြီးတော့ မောင့်တင်ပါးပေါ်ကနေပြီး ကျောပေါ်ဆက်တက်တယ်။ တရော်ကင်ပွန်းရည်လေးဆွတ်လိုက် စောက်ပက်နဲ့ပွတ်လိုက်၊ နောက်တော့ စောက်ပက်နဲ့တင်အားမရတော့ဘူး ကျမနို့တွေကိုပါ တရော်ကင်ပွန်းအရည်တွေ လိမ်းလိုက်ပြီး နို့တွေနဲ့ပါပွတ်တော့တာ။ ပွတ်ရင်းနဲ့ စိတ်ကထလာပြီး စောက်ရည်တွေပါထွက်တော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ပါပွတ်ပေးမိနေရော။
“မောင်…. ဘယ်လိုနေလဲ ကောင်းလား…. ”
“အင်း… ခံလို့ကောင်းလို့…. လီးတောင်တောင်ချင်နေပြီ…. ”
“ခစ်ခစ်…. စပါယ်လဲ ကောင်းလို့…. စောက်ပက်ကအရည်ပါထွက်လာတာနဲ့… စောက်ရည်တွေနဲ့ပါပွတ်ပေးနေတာ….ခစ်ခစ် ”
“ကောင်းတယ်…. ဆက်ပွတ်ပေးအုံး…. ”
“အင်း…. မောင်ပက်လက်လှန်ပေးအုံး…. ကျောဘက်ကပြီးပြီ…. ”
မောင်ပက်လက်လှန်လိုက်တော့လဲ ဟုတ်သား မောင့်လီးကို ကျုံ့မနေတော့ ပဲ ရှည်မြောမြောကြီးဖြစ်နေပြီ။ ထောင်သာမထာာင်သေးတာ။ ကျမသဘောကျပြီး ပြုံးမိတယ်။ ပြီးတော့ စောစောကလိုပဲ ခြေထောက်ကနေ စပြီး ပွတ်လာလိုက်ရင် တစ်ဆင့်ချင်းဆက်သွားတယ်။ မောင်လီးကိုတော့ မပွတ်သေးဘဲချန်ထားခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးမှ ပွတ်ရမယ်လေ ၊ အဲ့ကောင်ထလာရင် လိုးမိပြီး ဆက်ပွတ်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး သိတယ်မလား။ ဒါကြောင့်ကျမလဲ နို့တွေ စောက်ပက်တွေနဲ မောင့်ဗိုက်တွေ၊ ရင်ဘက်တွေနဲ့ မောင့်လက်တွေကိုပါ ဆွဲယူပြီးပေါင်ထဲထည့်က စောက်ပက်နဲ့ပွတ်မိတယ်။ ကျမပွတ်ပြီးလို့ မောင့်လီးကြီးကို ပြုစုရမယ်ဆိုပြီး နောက်ပြန်ဆုတ်မယ်လုပ်တော့ …
“စပါယ်… တစ်ခုကျန်ခဲ့တယ်နော်.. ”
“မောင့်လီးမဟုတ်လား… တမင်ချန်ခဲ့တာနော်…. အခုရှယ်ပြုစုပေးမှာသိလား…. ”
“မမောင်မျက်နှာကိုလဲ…. စပါယ့်စောက်ပက်နဲ့…. ပွတ်ပေးရအုံးမယ်…. ”
“အာ…. မောင့်မျက်နှာကိုတော့ အဲ့လိုမလုပ်ရက်ပါဘူး….. ”
“လုပ်ပါစပယ်ရဲ့…. မောင်တောင်မှ စပါယ့်ကို့သေးနဲ့ပန်းသေးတာပဲ…. စပယ်လဲ… မောင့်မျက်နှာကို … စောက်ပက်နဲ့ တက်ပွတ်ပစ်လိုက်…. ”
အို…. မောင်ကစကားလုံးကြမ်းကြမ်းနဲ့ အဲ့လိုပြောချလိုက်တော့ ကျမရင်တလှပ်လှပ်ခုန်သွားပြီး စောက်ပက်ထဲက စောက်ရည်တွေပိုထွက်လာပါလား။ ကျမစိတ်အခံကိုက အဲ့လို ညစ်ညစ်ပတ်ပတ် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းတွေ လုပ်ရတာ သဘောကျနေတာထင်တယ်။
“လာ…. ဘာမှပူမနေနဲ့ ဒီအတိုင်းတောင်ယက်ပေးနေတာပဲဟာ…. ”
မောင်က ကျမအဖြေတောင်မစောင့်တော့ဘူး ကျမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ခေါင်းကိုခွစေပြီး ကျမဖင်ကို သူမျက်နှာပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တော့ ကျမလဲ မောင့်မျက်နှာနဲ့ ကျမစောက်ပက်ကိုချိန်ပြီး ဖိပွတ်လိုက်မိတော့တယ်။
“အား… မောင်…. မောင့်မျက်နှာကို… စပါယ့်စောက်ပက်ကြီးနဲ့… တက်ပွတ်နေပြီ…. အား…. အင့်…. ”
“အင်း….. ပွတ်…. စောက်ရည်တွေအများကြီးပဲ…. ကြိုက်တယ်…. ပွတ်…. စပါယ့်စောက်ပက်နဲ့ … မောင်မျက်နှာကို…. တက်ပွတ်ပစ်…. အင်း….. ”
“အား….. ကောင်းတယ်….. မောင့်မျက်နှာကို…. စပါယ့်စောက်ပက်ကြီးနဲ့… တက်ပွတ်ပစ်ရတာ…. ကောင်းလိုက်တာ….. အင်း…. အင့်…. ဟင်း…. ”
ကျမ မောင့်ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး မောင့်မျက်နှာတပြင်လုံးကို စောက်ပက်နဲ့ ပွတ်နေမိတယ်။ စောက်ရည်တွေကလဲ မတရားထွက်ပြီး အရမ်းကောင်းနေပြီ။ မောင်နှာခေါင်းနဲ့ ကျမစောက်စိနဲ့ ထိုးမိတော့ ကောင်းလွန်းလို့ပြီးချင်သွားတယ်။ ပြီးချင်လာတော့ ပိုပြီးကြမ်းကြမ်းပွတ်မိတယ်။
“စပါယ့်စောက်စိနဲ့….. မောင်မျက်နှာကိုထိုးပြီး…. စပါယ့်စောက်ပက်ဖြဲပြီးတက်ပွတ်တာ ကောင်းလိုက်တာ…. ပွတ်…. ပွတ်….. ”
“အင်း…. ရှီး…. မောင့်မျက်နှာကိုစောက်စိနဲ့ထိုး…. စောက်ပက်နဲ့တက်ပွတ်ပြီး…. စောက်ရည်တိုက်မယ်….. အူး…. ကောင်းလိုက်တာ….. ပြီး…. ပြီးပြီ…. အား… ”
ကျမလဲ စိတ်ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်ပဲ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ မောင်ကတော့ ကျမစောက်ပက်ထဲက ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို စောက်ပက်ကိုပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး လျာလေးနဲ့ယက်ကာ သောက်နေလေရဲ့။ ကျမလဲ အမောပြေသွားတော့ မောင့်ကိုယ်ပေါ် ပြန်ခွလိုက်ပြီး မောင်မျက်နှာပေနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို ပြန်ပြီး ယက်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ မောင့်နှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ခနဲ နမ်းလိုက်ပြီးပြုံးလျှက်
“ဆက်လုပ်ရအောင်…. ”
မောင်က ခေါင်းငြှိမ့်ပြတယ်။ ကျမလဲ ချောနေတဲ့ မောင့်ကိုယ်ပေါ်ကနေ နောက်ဆုတ်လျောသွားလိုက်တော့ မောင့်လီးကြီးက ကျမဖင်ကြားမှာညပ်သွားတယ်။ အို… မောင်က ကျမသူ့မျက်နှာကို စောက်ပက်နဲ့တက်ပွတ်တာခံပြီး လီးတောင်နေပြီကိုး… ခစ်ခစ်။ ကျမ သဘောကျလို့ ပြုံးလိုက်မိတယ်။ ကျမလဲ ဖင်လေးကြွပြီး မောင့်လီးကိုကျော်ကာ ပေါင်ကြားထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တော့ မောင့်ရဲ့တောင်နေတဲ့လီးကြီးကို ကျမနို့ကို ကိုယ်ဟာကိုယ်ကိုင်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေနဲ့ ဘယ်ပြန်ညာပြန် ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မောင် ခေါင်ထောင်ပြီး ကျမလုပ်တာလှမ်းကြည့်နေလို့ ပြုံးပြလိုက်ပြီး မောင့်လီးကြီးကို ကျမနို့ကြားထဲထည့်ပြီး သူ့ဗိုက်နဲ့ကပ်သွားအောင်ဖိချလိုက်ကာ နို့ကြားလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သိပ်အားမရတာနဲ့ ကျမနို့တွေကိုညလက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းပြီးစေ့ လိုက်တော့မှ မောင့်လီးက ကျမနို့နှစ်လုံးကြားထဲ ညပ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နို့နဲ့ဂွင်းထုသလိုလုပ်ပေးရင်း မောင့်ကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေးစဉ်းပြီး ကျမကိုကြည့်ကာ ဖီးလ်တက်နေလေတယ်။ အဲ့လိုခဏလုပ်ပေးပြီး ကျမနောက်ပြန်လှည့်ကာ ကျမဖင်ကို တရော်ကင်ပွန်းရည်တွေ သုတ်လိုက်ပြီး မောင့်လီးပေါ် နောက်ပြန်ဖိထိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို မောင့်ပေါင်ပေါ်ထောက်ပြီး ဖင်လေးရှေ့တို့နောက််ဆုတ်လုပ်ပြိး ပွတ်တိုက်ပေးတော့ မောင့်ဆီက ညည်းသံထွက်လာတယ်။ ခဏအဲ့လိုလုပ်ပြီပြန်တော့ မောင့်ဘက်ကိုပြန်လှည့်ပြီး ကျမစောက်ပက်ကြားထဲ မောင့်လီးကို အမြှောင်းလိုက်ထည့်က ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးမိပြန်ပါတယ်။ ဒီလိုပွတ်ပေးတော့ ကျမစိတ်တွေပြန်ထလာရပြန်ပြီ။ မောင့်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ညည်းရင်းနဲ့ ကျမကိုမကြည့်ဘဲ တစုံတရာကို စဉ်းစာနေသလို့ပဲ။ ကျမလဲထိုင်ပြီးပွတ်နေရာကနေ့ မောင့်မျက်နှာရှေ့ကိုယ်ကိုယ်မှောက်ချလိုက်ကာ မောင်မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲနမ်းလိုက်တယ်။
“ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ…. သမီးလေးကိုလား… ”
“မဟုတ်ပါဘူး….ကောင်းလွန်းလို…. ဖီးလ်တက်နေတာ… မောင်မရတော့ဘူး…. ပြီးသွားလိမ့်မယ်…. လိုးတော့မယ်ကွာ… ”
ကျမသိတယ်။ မောင်အမှန်ဖြေတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို။ ကျမလဲ မောင့်ကို စချင်တာရော မကျေနပ်တာရော ပေါင်းပြီး အလိုးခံချင်နေပေမယ့်လဲ မူလိုက်တယ်။
“ဟင့်… ဒီအတိုင်းလေးပဲကောင်းနေတာကို…. မထည့်ဘူးကွာ… ”
“မောင်ရမ်းလိုးချင်နေပါပြီဆိုမှကွာ… စပါယ်ကလဲ…. ”
“ဟင့်အင်းကွာ… ဒီအတိုင်းလေးကောင်းနေတာကို…. ဒီအတိုင်းလေးပဲ..
ပွတ်ရင်းပြီးလိုက်…. ”
မောင်က ကျမမျက်နှာကို သေသေချာချာစိုက်ကြည့်ပြီး….
“ဒီမယ်အမိ…. လူကိုဘာမှတ်နေလဲ… မုဒိန်းကျင့်လိုက်ရမလား…. ”
အမယ် အသံနဲ့ ပုံစံကိုက ဓာတ်ရှင်မင်းသားလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့။
“ကျင့်ရဲ … ကျင့်ကြည့်ပေါ့ … ကျမအော်လိုက်မယ်…. ဘာမှတ်နေလဲ… ”
လီးနဲ့စောက်ပက်ကတော့ အပွတ်မပျက်။
“ငါလိုလူကို… မင်းကခွန်းတုံ့မခံပြန်… ပြန်ပြောရဲ့တယ်ပေါ့… ဟား… ဟား… ဟား… ”
“ရှင်ဘာလုပ်မလို့လဲ…. ”
ကျမ သူ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကနေ လန့်သလိုပုံစံမျိုးနဲ့ ထလိုက်တယ်။ သူက ကျမကို အတင်းချုပ်ဖက်ထားပြီး…
“ဘယ်ပြေးမလဲ မိချိုသဲ…. ငှဲငှဲငှဲ…. မင်းလိုမာန်တက်နေတဲ့…. မိန်းကလေးမျိုးကို …. မုဒိန်းကျင့်ပြီး… ရိုက်ချိုးပြမယ်…. ”
“ရှင်နော်… မယုတ်မာနဲနော်… ကယ်ကြပါအုံးရှင်…. ”
ကျမ အော်ပြီးရုန်းတယ်။ ဘယ်ရမလဲရှင်။ သူကသန်တယ်။ ကျမကိုချုပ်ထားတာ ရုန်းလို့ကိုမရဘူး။ ကျမရုန်းလို့မရမှန်းသိတော့ သူက ချုပ်ထားတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုဖြုတ်ပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ကာ ကျမစောက်ပက်ထဲသွင်းဖို့လုပ်တယ်။ ကျမ ကဖင်ကိုရမ်းပြီး ရှောင်တော့…
“မင်းက … ငြိမ်မခံချင်ဘူးပေါ့လေ…. ဟုတ်လား…. ငါ့အကြောင်းပြရသေးတာပေါ… ”
“ရှင်နော်…. လူယုတ်မာကြီး… လွှတ်ဆို…. ကျမကို အခုလွှတ်…. ”
သူက ပြောပြီးတာနဲ့ ကျမကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ကျမလဲ လှည့်ပြေးမယ်ကြံတော့ ကျမကိုပေါင်နှစ်ချောင်းကနေဆွဲလိုက်လို့ ပက်လက်ကလေးပြန်ဖြစ်သွားချိန် သူကကျမကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တယ်။ ကျမပေါင်စေ့ဖို့ကြိုးစားတာ မမီလိုက်တော့ဘူး။ သူလီးကြီးက ကျမအပေါက်ဝရောက်နေပြီ။
“ရှင်နော်… မလုပ်နဲ့နော်…. မထည့်နဲ့နော်…. လူယုတ်မာကြီး…. ”
“ဟား…. ဟား…. ငါ့ရဲ့ပျိုတိုင်းကြိုက်လီးကြီးကို… ခံစားကြည့်စမ်းပါ…. ဘူး… ထွား…. ဟား… ဟား…. ”
ကျမရုန်းကန်နေတဲ့ကြားကပဲ ကျမစောက်ပက်ထဲ သူ့လီးကြီးက တအိအိနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။
“ကောင်းရဲ့လား…. အမိ…. ဟမ်…. ”
“ရှင်… ရှင်…. လူယုတ်မာကြီး… သူများသားသမီးကိုဖျက်ဆီးတဲ့…. ခွေးကြီး… ”
ကျမ ပြောဆိုပြီး သူ့ရင်ဘက်တွေကို ထုရိုက်တော့ သူက ကျမလက်ကို ချုပ်လိုက်ပြီး….
“သြော်…. အမိက .. ကြမ်းစေချင်တာလား… ရတယ်လေ…. ငါကခွေးကြီးဆို…. အမိကခွေးလိုးတာခံတဲ့…. ခွေးလိုးမလေးပေါ့… ”
“အ… အ… သေပြီ…. အ…. အ…. မအေလိုးကြီး…. နာတယ်….. အိုး… နာတယ်…. အိုး…. အို့…. ”
သူက ကျမကို အကြမ်းပတမ်းဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။
“ရှင်…. ရှင်…. ကျမထဲကို…. ရှင့်အရည်တွေ… မထည့်နဲ့နော်…. အင့်… ဟင်း… ”
“အမိ… ကောင်းနေပြီမလား…. ငါ့လီးကို ကြိုက်သွားပြီမလား…. အမိစောက်ပက်ထဲကို…. လီးရည်တွေပန်းထည့်အုံးမှာ…. သိလား… ဟား… ဟား… ”
“ရှင်…. ရှင်…. လူယုတ်မာကြီး… ဟ…. ဟား…. အင်း…. ဟင်း…. ”
“မာန်တက်နေတဲ့…. အမိ… ဘယ့်နှယ့်လုပ်…. ဖီးလ်တက်နေတာတုန်း… ဒါပြီးရင်…. ထပ်မလိုးခိုင်းနဲ့နော်…. ဟား… ဟား…. လာပြီ…. ငါ့လီးရည်တွေယူလိုက်…. ငါ့မိန်းမပဲလုပ်တော့…. ”
သူ ကျမကို အကြမ်းပတမ်းဆောင့်လိုးပြီး ကျမစောက်ပက်ထဲ လိးရည်တွေဘပန်းထည့်ပစ်တယ်။ ကျမ မလှုပ်နိုင်ပဲ ငြိမ်နေချိန် သူ့ကိုယ်ကြီးက ကျမကိုယ်ပေါ်ပိကျလာတော့ ကျမ ဘာလို့သူ့ကို ဖက်လိုက်မိလဲ မသိပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူက လူလွန့်လာပြီး ကျမမျက်နှာကို အနီးကပ်ကြည့်ကာ…
“ဘယ်လိုလဲအမိ…. ”
“ကျမကို… ထပ်လိုးပေးပါအုံးရှင်…. ”
“ဟား…ဟား… ဟား… ”
“ခစ်…. ခစ်…. ခစ်… ”
“စပါယ်က… သရုပ်ဆောင်မဆိုးဘူးပဲ… မင်းသမီးလုပ်ရမှာ… ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းသားနော့်… ”
“အင်း…. စိတ်လှုပ်ရှားပြီး…. နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးသွားတယ်… သိလား… ခစ်…. ခစ်…. ”
“ပြွတ်… ကဲထတော့…. ပုံ့လဲဗိုက်ဆာနေလောက်ပြီ…. ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ထမင်းစားလိုက်ကြစို…. ”
ကျမနဲ့ မောင်လဲ ထပြီး ရေမိုးချိုးပြီး။ အဝတ်အစားလဲကာ သမီးလေးနဲ့အတူ ထမင်းစားလိုက်ကြတယ်။ ကျမလဲ မောင်အလိုးခံရတာဘဒီနေ့အဖို့ ကျေနပ်သလောက်ရှိသွားပြီမို့ ကျမနဲ့ သမီးလေး မောင်ရင်ခွင်ထဲ တစ်ယောက်တစ်ဖက်ဝင်ကာ ဧည့်ခန်းမှာ တီဗွီကြည့်ရင် ကိုဇော်ပြန်လာတာကို စောင့်နေလိုက်တော့တယ်။ စောင်နေရင် ကျမသတိထားလိုက်မိတာက သမီးလေးဟာ တီရှပ်အင်္ကျီကို ဘော်လီမပါပဲ ဝတ်ထားလို့ နို့သီးခေါင်းရာလေးတွေ မြင်နေရတာပါပဲ။ ကြည့်ရတာ မောင် ကျမကို တစ်နေ့လုံးလုပ်နေလို့ မောင့်အတွက်ပြင်ထားတာဖြစ်မယ်လို့ပဲ တွေးလိုက်မိတော့တယ်။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၈ ဇတ်သိမ်း-ဃ)
ဇော်နိုင်။
ဒီနေ့တော့ သမီးနဲ့သားမက်တို့ အိမ်လာကြမယ်ပြောတယ်။ ရုံးမှာလဲ အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြတ်ပြီမို့ စောစောပြန်မှဘဲ။ သမီးလေးတို့ အိမ်မလာတာ တစ်လနီးပါးရှိပြီ။ မတွေ့ရတာကြာတဲ့ သမီးလေးကို အရမ်းတွေ့ချင်မိတယ်။ တစ်ဦးတည်းသောသမီးလေး၊ မိသားစုရဲ့ အချစ်တော်လေးမလား။ ကျုပ်လဲ ကားမောင်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ခြံရှေ့ရောက်လို့ ဟွန်းတီးလိုက်တော့ ကျုပ်သားမက်က အပြေးလေးထွက်ထာပြီး ခြံသော့လာဖွင့်ပေးတယ်။ ကျုပ်ခြံထဲကားမောင်းဝင်လိုက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ကျုပ်ကိုရပ်စောင့်နေတဲ့ ကျုပ်ဇနီးနဲ့သမီးကိုမြင်ရတယ်။ ကျုပ်ရဲ့အမောပြေလေးတွေပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်ကားပေါ်က ဆင်းလာတော့ ကျုပ်မိန်းမကကျုပ်ဆီက အိတ်ကိုလာယူတယ်။ သမီးလေးက ကျုပ်ကိုရပ်ကြည့်ပြီးပြုံးနေတာ သမီးရဲ့အပြုံးလေးက ချိုနေရောပဲ။ ကျုပ်အသက်တစ်မျှချစ်ရတဲ့ ကျုပ်သမီးလေးပါပဲ။ ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်လိုက်ပြီး….
“ဖေဖေ့ဆီလာပါအုံး… သမီးလေးရဲ့… ”
သမီးလေး အိမ်လှေကားထစ်ကနေ အပြေးတစ်ပိုင်းဆင်းလာပြီး ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာပြီး ကျုပ်ကိုဖက်တော့ ကျုပ်လဲ သမီးလေးရဲ့ကျောပြင်ကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ အခုမှ ကျုပ်ရင်ထဲမှာ နွေးထွေးသွားတော့တယ်။ သမီးလေး မရှိတဲ့အချိန်ဆို အိမ်က ခြောက်ကပ်ကပ်နဲ့၊ ကိုယ်မျက်စိအောက်မှာတင် တစ်ဖြည်းဖြည်းအရွယ်ရောက်လာတာ အခုတော့ အိမ်ထောင်ကျလို့ အိမ်ထောင်ရှင်မကြီးဖြစ်နေပြီးပေါ့။ ဟာ…. သမီးရဲ့ရင်ဘတ်က အိစိအိစိနဲ့ပါလား။ သမီးက ကျုပ်ပါးကို ရွှတ်ကနဲ့နမ်းပြီး ကိုယ်ချင်းခွာလိုက်တော့…
“သမီးလေးရယ်… ဖေဖေက သမီးလေးတို့ကိုမျှော်နေတာ…. အိမ်မှာ ကြာကြာနေရမယ်နော်…. မိန်းမ…. ဟင်းကောင်းလေးတွေချက်တယ်မလား…. ”
ပြောရင်း သမီးရင်ဘတ်ကို အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတော့ ( ဟိုက်… နို့သီးခေါင်းရာလေးတွေပါလား…. နို့လေးတွေကလုံးဝန်းပြီး…. လွလိုက်တာ)။ ကျုပ်ချက်ချင်းပဲ အကြည့်ကိုလွှဲလိုက်တယ်။ ငါ ဘာတွေလျှောက်ကြည့် လျှောက်တွေးနေတာလဲလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်မိတယ်။
“ချက်ထားပါတယ်တော်… တော့်သမီးနဲ့သားမက်ဖို့… ”
“မေမေ…. သမီးကိုဖေဖေ့အိတ်ပေး…. သမီးသယ်ပေးမယ်…. ”
သမီးလေးက သူ့အမေလက်ထဲက ကျုပ်ရဲ့လက်ဆွဲအိတ်ကိုတောင်းပြီး အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ ကျုပ်လိုက်ကြည့်မိပြန်တယ်။ သမီးရဲ့တင်ပါးလေးတွေ တင်းတင်းကျစ်ကျစ်ကလေးတွေ။ သူ့အမေလိုကားထွက်မနေဘူး။ ကျုပ်အကြည့်ကိုချက်ချင်းလွှဲလိုက်ပေမယ့် မျက်လုံးထဲကမထွက်။ ထမိန်သားတင်းတင်းအောက်မှာ နိမ့်တုံမြင့်တုံ့ဖြစ်သွားတဲ့ သမီးရဲ့တင်ပါးလေးတွေက ကျုပ်ရုံးမှာမြင်နေကြ ကောင်မလေးတွေရဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေလိုပါပဲလား။ မဟုတ်ဘူး အဲ့ထက်ပိုလှတယ်၊ အလှဆုံးပဲ။
“ရှင်ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ…. အိမ်ထဲဝင်ရအောင်လေ… ”
“သြော်…. အေး…. အလုပ်အကြောင်းပါ… ”
ကျုပ်အတွေးလွန်သွားတာ သမီးလေးကဖြင့် အိမ်ထဲဘယ်အချိန်ဝင်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး။ တော်ပါသေးရဲ့ ကျုပ် ကိုယ့်သမီးဖင်ကိုကြည့်ပြီး အတွေးလွန်နေတာ မိန်းမ မရိပ်မိလို့။ ကျုပ်အိမ်ထဲ ဝင်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ ခဏတဖြုတ်ထိုင်နားလိုက်သေးတယ်။ ကျုပ်မိန်းမက ရေအေးအေးလေးတစ်ခွက်ချပေးတာကို တစ်ကျိုက်ကောက်မော့လိုက်ပြီ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ဆန်းစစ်ရတယ်။ လခွမ်းကွာ။ ကိုယ့်သမီးအရင်းကို ပြန်ငမ်းနေရတယ်လို့ ငါတော်တော်ဆိုးတာပဲ။ မဖြစ်ဘူး ရေချိုးပြီး ဒီစိတ်တွေလျော့သွားအောင်လုပ်မှပဲ။ ကျုပ်လဲ အခန်းထဲဝင်ပြီး အဝတ်တွေချွတ်ကာ ရေလဲပုဆိုးတစ်ထည် ပခုံးပေါ်တင်ကာ ရေချိုးခန်းဆီ ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။
“ဟော… ကိုဇော်…. ရေချိုးတော့မလို့လား…. ခဏစောင့်လိုက်အုံး… သမီးလေး…. ရေချိုးနေလို့…. ဟော… ပြောရင်းဆိုရင်း…. သမီးထွက်လာပြီ… ”
သမီးထွက်လာတော့ ထမိန်ရင်လျားလေးနဲ့၊ ရင်ညွန့်နဲ့ ပခုံးလေးတွေပေါ်မှာ ရေစက်လေးတွေသီးလို့။ ကျုပ်ရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားတယ်။ အကြည့်ကိုလွှဲရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့တယ်။ ရေကို ခေါင်းပေါ်ကနေလောင်းပြီး အချိန်ယူပြီး ချိုးပစ်လိုက်တယ်။ စိတ်ထဲ နည်းနည်းအေးသွားသလိုရှိပေမယ့် သမီးလေးရဲ နို့လုံးလုံးလေးနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး၊ ဖင်တုံလေးတွေက ကျုပ်မျက်စိထဲက မထွက်။ ကျုပ်ရဲ့ ဒီအတွေးစိတ်ရိုင်းတွေ ခေါင်းပေါ်ကိုလောင်းချလိုက်တဲ့ ရေနဲ့အတူ ပါသွားရင် ကောင်းမယ်ဗျာ။ နောက်ဆုံးတော့လဲ စိတ်ကိုကြိုးစားဖြေဖျောက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။ ကျုပ် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်တော့ အခန်းဆီပြန်ကာ ကျုပ်ဇနီးပြင်ပေးထားတဲ့ အဝတ်တစ်စုံကို ဝတ်ပြီး ထမင်းစားခန်းဆီ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။ ထမင်းအတူစားကြရင်း၊ စကားလေးပြောကြရင်း ကျုပ်သမီးလေးကို ကြည့်မိတော့ ခုနကလိုမဟုတ်တော့ဘဲ ဘရာလေးခံဝတ်ထားတယ်ထင်တယ်။ နို့သီးခေါင်းအရာလေးတွေ မမြင်တော့ဘူး။ နေ့လည်ခင်း ပူလို့နေမှာပါ။ ကျုပ်မှာသာ မဟုတ်မဟတ်စိတ်တွေဝင်နေတာ။
“သမီးတို့…. ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့မလား…. ”
“အင်း…. တစ်လလောက်ပဲလိုတော့တယ်ဖေဖေ…. ”
“သားကေရာ…. ရန်ကုန်ကကျောင်းကိုပြန်ပြောင်းမှာမလား…. ”
“ဟုတ်…. အဖေ…. မှော်ဘီမှာပဲ…. ပြောင်းတက်လိုက်တော့မယ်…. ”
“ကောင်းတာပေါ့…. ကျောင်းမဖွင့်ခင်…. မကြာမကြာ လာကြအုံးလေကွာ… ”
“ကျောင်းဖွင့်လဲ လာလို့ရပါတယ်…. ဖေဖေရယ်…. နီးနီးလေးပဲဟာ…. ”
“အေးပါ…. မင်းအမေတောင်… ဒီဘက်မရောက်တာကြာပြီ…. လာလည်ပါအုံးလို့…. ပြောလိုက်အုံး…. ”
“ဟုတ်ကဲ့… အဖေ… ”
ဒီလိုနဲ့ ထမင်းစားသောက်ပြီးတော့။ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ပြီး မိန်းမသုပ်ပေးတဲ့ လက်ဖက်သုပ်လေး စားကြရင်း တီဗီကြည့်ကြတော့ သမီးလေးက မောင်ဖိုးတေရဲ့ ပခုံးလေးကိုမှီပြီး သူ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို သားမက်က ဖက်ထားပေးတာမြင်ရတယ်။ အင်း တော်တော်ချစ်ကြပုံပဲ။ ခဏနေတော့ မိန်းမက သူအိပ်ချင်ပြီဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ ဇတ်လမ်းပြီးအောင်ဆက်ကြည့်နေရင်း ဇတ်လမ်းပြီးတော့မှ ကျုပ်လဲ အခန်းထဲဝင်တော့ သမီးလေးတို့လင်မယားလဲ တီဗီပိတ်ပြီး မီးတွေမှိတ်ကာ သူတို့အခန်းထဲ ဝင်သွားကြတော့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ မိန်းမက အိပ်ပျော်နေပြီ။ တစောင်းလေး အိပ်နေတဲ့ မိန်းမဖင်ကားကားကြီးတွေက သွားရည်ယိုချင်စရာပါ။ မဝလွန်းဘဲ သူအအရွယ်နဲ့သူ လှနေတုန်းမိန်းမဖင်ကိုကြည့်ပြီး ညနေကမြင်ရတဲ့ ကျုပ်သမီးရဲ့ဖင်လေးနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မိတယ်။ ကျုပ်သမီးရဲ့ ဖင်လုံးတင်းတင်းလေးတွေက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ ကျုပ်လီးကလဲ ချက်ချင်းတောင်လာတယ်။ ခုတင်ပေါ်တက်ကာ ခြင်ထောင်လေးအသာမဝင်ပြီး မိန်းမဖင်လုံးကြီးကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ကြည့်မိတယ်။ တင်းတင်းရင်းရင်းတော့ ရှိတုန်းပဲ။ အမြဲမြင်တွေ့နေကြမို့ ရိုးနေပါပြီဆိုပေမယ့် တစ်ညနေလုံး ယောက်ယက်ခတ်ခဲ့ရတာမို့ ဒီညတော့ မိန်းမဖင်ကို ကိုယ့်သမီးနဲ့ယှဉ်ကြည့်ပြီး လိုးချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်။ တစောင်းအိပ်နေတဲ့ မိန်းမကျောဘက်က ဝင်လှဲ၊ ကျုပ်ရဲ့တောင်နေတဲ့လီးကို မိန်းမဖင်ကြားထည့်ကာ မိန်းမပေါင်ကို ခွလိုက်ပြီး၊ လက်တစ်ဖက်ကလဲ မိန်းမနို့တွေကိုနယ်ပေးရင်း အိပ်ပျော်နေတဲ့မိန်းမနားနားကပ်ကာ…
“မိန်းမ… မိန်းမ…. ”
အိပ်မှုန်စုံဝါးနဲ့ လှည်ကြည့်ပြီး
“ဟင်…. ဘာလဲကိုဇော်…. ”
“ကိုဇော်…. လုပ်ချင်နေပြီ… ”
“ဟင်… သူများအိပ်ချင်နေပြီကို… ဟင်း…. လုပ်ချင်လဲလုပ်…. ”
ပြောပြီး တစောင်းဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကိုယ်ကို ပက်လက်လေးနေပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ကျုပ်မိန်းမစပါယ်ရဲ့ ပါးလေးတွေ၊ နဖူးလေး တွေ၊ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ တစ်ပြွတ်ပြွတ်နမ်းရင်း လက်ကမိန်းမရဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ထမိန်ခေါက်ထဲကနေဝင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးက အခုထိ ကိုင်လို့ကောင်းတုန်းပဲ။ ကျုပ်လဲ မိန်းမကိုယ်ပေါ်တက်ခွပြီး မိန်းမရဲ့မျက်နှာကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းရင်း နို့တွေကိုနယ်တယ်။ ကျုပ်လီးက သူ့အဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကနေထောက်နေပြီး ကျုပ်လဲ အားမရတော့တာနဲ့ ကိုယ်ကိုနည်နည်းကြွလိုက်ပြီး သူ့ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ စယူကတည်းက ကျုပ်မိန်းမက ဒီလိုပဲ ထမိန်ကို အချွတ်မခံဘူးဗျ လှန်ပဲလိုးရတာ။ အရမ်းရှက်တတ်တယ်။ သူက အလိုက်သင့်ပေါင်ကားပေးတော့ ကျုပ်လဲ လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ကျုပ် လီးကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လိုးပေးရင်း အင်္ကျီကြယ်သီးဖြုတ်တော့ ကူဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘရာစီယာကိုလှန်တင်ပြီး နို့တွေကိုဆုပ်နယ်ပေးရင်း ပုံမှန်လေးလိုးပေးလိုက်တယ်။ မိန်းမက ကျုပ်ကိုဖက်ထားပေးရင်း ခပ်ဖွဖွညည်းတယ်။ ကျုပ်လဲ ခဏနေတော့ ပြီးချင်လာတာနဲ့ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုးပြီး မိန်းမအဖုတ်ထဲလရည် ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မောသွားတာနဲ့ မိန်းမဘေးမှာ ပက်လက်လေးလှဲပြီး အမောဖြေနေရသေးတယ်။ အမောဖြေနေတုန်း မိန်းမက ထထိုင်ပြီး သူ့အင်္ကျီပြန်ပြင်ဝတ်တယ်။
“မိန်းမ… အဆင်ပြေရဲ့လား…. ”
“အင်း…. ”
ကျုပ်ကိုပြန်ဖြေပြီး သူ့အဖုတ်ကို အဝတ်တစ်ခုယူပြီး ထမိန်ထဲလက်ထည့်ကာ သန့်ရှင်းတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ထမိန်လေးပြင်ဝတ်ပြီး ပြန်လှဲအိပ်တော့တာပဲ။ သူက ဒီလိုပဲဗျ။ အရှက်ကြီးသလို တနှာစိတ်လဲ နည်းပုံရတယ်။ ကျုပ်လုပ်မယ်ဆို ငြင်းလေ့မရှိဘူး။ ပြီးလို့အဆင်ပြေရဲ့လားမေးရင်လဲ ဒီလိုပဲ ဖြေနေကြ။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးလေးပြန်စွပ်ပြီး သေးပေါက်ချင်လာတာနဲ့ နောက်ဖေးသွားလိုက်တယ်။ အိမ်သာထဲဝင်ပြီး ရှုးပေါက်ပြီးပြန်လာတော့ သမီးနဲ့သားမက်တို့ရဲ့ အခန်းရှေ့ကအဖြတ် ညည်းသံသဲ့သဲ့ကြားမိတယ်။ ကြည့်ရတာ သမီးတို့လင်မယားလဲ လုပ်နေကြတယ်ထင်ရဲ့။ ကျုပ်လဲ သူတို့အခန်းကို ဖြတ်ကျော်ပြီး ကျုပ်အခန်းဆီပဲ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းဝရောက်မှ ညနေကမြင်လိုက်ရတဲ့ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ၊ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို မြင်ယောင်ပြီး သမီးလေးရဲ အတွင်းပစ္စည်းက ဘယ်လိုရှိမလဲသိချင်လာတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျုပ်လဲ ခြေဖွပြီး သမီးတို့အခန်းရှေ့ ပြန်လျှောက်လာလိုက်တယ်။ အခန်းဝရောက်ပြန်တော့ ကိုယ့်သမီးနဲ့ သားမက် လုပ်နေတာ မချောင်းသင့်ပါဘူးလေ ဆိုပြီး ပြန်လှည့်မိပြန်ရော။ ဒီလိုနဲ့ ၂ခေါက်၊ ၃ခေါက်ကျတော့ ကျုပ်လဲ တံခါးကို ဟကြည့်မယ်။ ဂျက်ချထားရင် မချောင်းဘူး၊ ဂျက်မချထားရင် ချောင်းမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး သမီးတို့အခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ကြည့်တယ်။ တံခါးက ဂျက်မချထားဘူးဗျ။ တံခါးအနည်းငယ်လေး ဟသွားတာနဲ့ ကျုပ်လဲ အထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ အားပါး။ ကျုပ်သမီးရော သားမက်ရောက ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ လိုးဆော်နေကြတာ။ အဲ့ထက်ထူးဆန်းတာက ကျုပ်သမီးက မောင်ဖိုးတေကို အပေါ်ကတက်ခွပြီး ဆောင့်လိုးပေးနေတာဗျာ။ လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နို့လေးတွေကို ကျုပ်သားမက်က ဆုပ်နယ်ပေးနေတာ။ သူတို့လိုးနေကြတာ အားရစရာကြီးဗျာ။ ကျုပ်သမီးလေးကို သူ့အမေလိုပဲ အရှက်ကြီးပြီး ထမိန်လေးလှန် နို့လေးလှန်ရုံအလိုးခံမယ်ထင်တာ တက်တက်စင်လွဲတော့တာပဲ။ သူတို့လိုးနေတာကြည့်ရင်း သမီးလေးကလဲ အရမ်းလှပြီး ဆွဲဆောင်လွန်းတော့ ကျုပ်လီးက ပြန်တောင်လာလို့ ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ပွတ်မိတယ်။ ခေဏေနတာ့ သမီးလေး တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ပြီးသွားတယ်ထင်တယ် သူ့ယောက်ျားကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျသွားကာ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ နမ်းနေပြန်တယ်။ ခဏနေတော့ သမီးလေးက သူ့ယောက်ျားကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးတယ်။ ကျုပ်သားမက်က သမီးလေးရဲနောက်မှာ ဒူးထောက်ပြီး သူ့လီးကို ကျုပ်သမီးစောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်ပြီး လိုးပြန်တယ်။ ကျုပ်သားမက်လီးက တော်တော်ထွားတယ်ဗျ။ အလုံးရော အရှည်ရော ကျုပ်ထက်အပုံကြီးသာတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးက ဒါကြီးကိုခံနိုင်တာ အံ့ရောပဲ။ ဒီပုံစံမျိုး ကျုပ်မိန်းမနဲ့ တခါမွမလုပ်ဖူးဘူး။ ကျုပ်မိန်းမကို တောင်းဆိုဖူးတယ်။ သူက ဒီပုံစံက တိရိစ္ဆာန်တွေမိတ်လိုက်သလိုကြီးဆိုပြီး တူးတူးခါးခါးငြင်းလို့ လက်လျှော့ထားရတယ်။ ကျုပ်သားမက်ကို တကယ်မနာလိုတောင် ဖြစ်ချင်လာတယ်။ ကျုပ်မှာသာ အရမ်းရိုးတဲ့မိန်းမနဲ့ ခေတ်ဟောင်းပုံစံတွေထဲက မထွက်နိုင်မေမယ့် ကျုပ်သမီးကိုရတဲ့ ကျုပ်သားမက်ကတော့ ပုံစံစုံလိုးလို့ရနေတယ်။ ခဏနေတော့ သမီးလေးကလေးဘက်ထောက်နေရာကနေ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်တော့ ကျုပ်သားမက်က သမီးလေးကိုခွပြီး ခါးကိုကိုင်ကာ အသားကုန်ကျုံးတော့တာ။ ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့ မတရားဆောင့်လိုးခံရလို့ ကျုပ်သမီးလေးကိုသနားမိသွားပေမယ့် သေသေချာချာကြည့်တော့မှ သူကိုယ်တိုင် ဖင်ကြီးနောက်ပြန်ဆောင့်နေတာတွေ့တော့ ကျုပ်သမီးလေးကိုတောင် အံ့သြမိတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့လင်မယားလိုးကြတာစိတ်တူကိုယ်တူ ရှိလိုက်တာဆိုပြီး အားကျမိပြန်တယ်။ ခေဏန မောင်ဖိုးတေသူ့လီးကို သမီးအဖုတ်ထဲတဆုံးဖိကပ်ပြီး ပြီးသွားတယ်နဲ့ တူပါရဲ့ ကျုပ်သမီးလေးလဲ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ပြီးသွားပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးပေါ်ကပဲ လက်နဲ့ထုရင်း လရည်ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ ဘာပဲပြောပြော ကျုပ်သမီးလေးကတော့ အိမ်ထောင်ရေးသုခ အပြည့်အဝရနေပုံပဲ။ ကျုပ်ရှေ့တင် ၂ကြိမ်ပြီးသွားခဲ့ပြီ မဟုတ်လား။ ကျုပ်လဲ ပြန်သင့်ပြီမို့ တံခါးပြန်စေ့မယ်လုပ်တော့ သမီးလေးက သူ့ခြေရင်းမှာ ထိုင်နားနေတဲ့ မောင်ဖိုးတေကို ထလာနမ်းပြီး သူ့ယောက်ျားလီးကို ပါးစပ်နဲ့ကုန်းစုပ်တာမြင်လိုက်ရတော့ ကျုပ် ပါးစပ်အဟောင်းသားပေါ့။ ခုလေးတင်လိုးပြီးပြီး အရည်တွေပေကျံနေတဲ့ လီးကို မြိန်ရေလျှက်ရေစုပ်ပေးနေတာဗျာ၊ ကျုပ်တံခါးကိုအသာစေ့ပြီး ကိုယ့်အခန်းဆီပဲပြန်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။ ကျုပ်က ကျုပ်သားမက်လောက် ကံမကောင်းဘူးပဲ။ ကျုပ်မိန်းမနဲ ကျုပ်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အရှက်ကုန်တဲ့အထိမလိုးဖူးသလို၊ မိန်းမလီးစုပ်ပေးတာလဲ မခံဖူးဘူးလေ။ အပြင်မှာ အခွင့်သင့်သလို စားခဲ့ရပေမယ့် ဖုတ်ပူမီးတိုက်လုပ်ခဲ့ရတာမျိုး ပါပဲ။ အိပ်ယာထဲဝင်အိပ်ရင်း သမီးလေးရဲ့ အလှအပ အတွင်းပစ္စည်းလေးတွေ၊ စိတ်ထနေတဲ့မျက်နှာလေး လီးစုပ်နေပုံတွေက မျက်လုံးထဲကမထွက်တော့ပြီ။ ကျုပ်ရဲ့လီး နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ထောင်လာပြန်သည်။ ကျုပ်ဒီလိုခဏခဏ ပြန်မတောင်တာ ကြာပြီ။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအလှအပကို မြင်မိတော့မှ ခဏခဏတောင်နေတော့တယ်။ သွားမကြည့်မိရင်လဲအကောင်းသား၊ အခုတော့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်မောကျနေတဲ့ ဇနီးသည်ကိုလဲ မနှိုးရက်တော့ဘူး။ ပြီးတော့ အားငယ်ဝမ်းနည်းစိတ်က ဝင်လာတယ်။ ဒီလိုဖြစ်တာ မသင့်တော်ဘူးလို့ တွေးကာ ကိုယ့်လီးကိုယ်ဆုပ်ပြီး ကြိတ်မှိတ်အိပ်ပစ်လိုက်ရတော့တယ်။
တေဇာ။
မနေ့က ပုံ့ ဘရာစီရာမပါဘဲနေတာ၊ သူ့အဖေရေချိုးကာနီးမှ ရေချိုးတာတွေဟာ သူ့အဖေကိုဖျားယောင်းဖို့ကြိုးစားနေတာမှန်း ကျုပ်သိပါတယ်။ ကျုပ်ပုံ့ကို မတားရက်၊ မပြောရက်ပါဘူး။ ကျုပ်တို့အားလုံးကောင်းဖို့အတွက် သူလုပ်နေတာမှန်းကျုပ်နားလည်ပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့ နာကျင်ရတယ်ဗျာ။ အဲ့ဒါကိုမရိပ်မိအောင်လဲ ထိမ်းသိမ်းထားရသေးတယ်။ ညီမလေးနဲ့တုန်းက တစ်ကယ်လုပ်တော့မှသာ လုပ်ကြတာ၊ သူဘယ်လိုမြူဆွယ်တာ ကျုပ်မမြင်ရဘူးလေ။ ပုံ့က ကျုပ်ကိုအရမ်းချစ်တော့ ကျုပ်ဒီလောက်ခံစားရမှန်းသိရင် သူလုပ်မှာမဟုတ်တော့ဘူး။ မေမေနဲ့ ပုံ့က ကျုပ်ရဲ့အချစ်ဆုံးတွေ မဟုတ်လား။ ညကျတော့မှ တစ်နေ့ခင်းလုံး အန်တီစပါယ်နဲ့လိုးပြီး ပုံ့ကိုပစ်ထားမိသမျှ ညမှာ ကျုပ်ချစ်ဇနီးလေးကို အတိုးချပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိတယ်။ ကျုပ်နဲ့ပုံ့လိုးနေတုန်း အခန်းတံခါး အနည်းငယ်ဟသွားတာ သတိထားမိတယ်။ ကျုပ်တို့လှည့်မကြည့်ကြပေမယ့် ဒီအိမ်မှာ ကျုပ်နဲ့ပုံ့ကလွဲရင် ပုံ့မိဘနှစ်ပါးပဲရှိတာ အန်တီစပါယ်ဆိုရင် ဝင်လာမှာ၊ ကျုပ်ယောက္ခထီး အန်ကယ်ဇော်နိုင်ပဲပေါ့။ ပုံ့ရွှေ့တဲ့အကွက်က တော်ထိရောက်သွားတယ်ထင်တယ်။ အဲ့လိုတွေးမိလေ ကျုပ်စိတ်မောရလေပါပဲ။ ဘယ်လိုဝဋ်ကြွေးတွေများလဲ ပုံ့ရယ်။ ကိုယ် ပုံ့ကို အကြိမ်ကြိမ် စွန့်လွှတ်ခဲ့မိတဲ့ ပြစ်ဒဏ်တွေများလား။ ကျုပ် နှစ်ချီလိုးပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ရင်း နားလိုက်ကြတော့ ….
“ကို… ကိုအဆင်ပြေရဲ့လား…. ”
“ဘာကိုလဲ…. ပုံ့ရဲ့…. ”
“ပုံ့သိပါတယ်…. ပုံအခုလုပ်နေတာ… ကိုအရမ်းခံစားနေရတယ်မလား…. ပုံ့လဲ… မဖြစ်မနေလုပ်ရမယ်လို့တွေးပြီး…. လုပ်လိုက်ပေမယ့် … စိတ်ထဲအပြစ်ရှိသလိုခံစားရတယ် … ”
“ပုံ့လဲ… ကို့အကြောင်းတွေ စသိတော့ … အရမ်းခံစားခဲ့ရတယ်မလား… အခုကို့အလှည့်လေ… ကိုခံနိုင်ရည်ရှိအောင်ကြိုးစားမှာပါ…. ”
“ကိုရယ်… ပုံ့လဲအခုလိုလုပ်နေရတာ… နာကျင်ရတယ်… ဒါတွေက ပုံ့ကြောင့်ပါပဲ… ပုံ့သာ ကို့ကို မေမေနဲ့ လုပ်ဖို့မတိုက်တွန်းရင်… ဒီလိုတွေဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး… ”
ပြောနေရင်း ပုံ့မျက်ရည်လေး စီးကျလာလို့ ကျုပ်လဲ ပုံ့မျက်ရည်တွေ သုတ်ပေးရင်း
“ပုံ့ရယ်…. အဲ့လိုကြီးမတွေးပါနဲ့…. အားလုံးကိုအတူရင်ဆိုင်ကြတာပေါ့… ပုံ့ရင်ထဲမှာ ကိုတစ်ယောက်ပဲရှိမယ်ဆိုတာ… ကိုယုံတယ်… နော် ကို့အသည်းလေးပုံ့… ဘာမှခေါင်းရှုပ်ခံမနေနဲ့…. ဘယ်လိုအခြေအနေဖြစ်လာဖြစ်လာ… ကို… ပုံ့အရှေ့ကရပ်တည်ပေးမယ်…. ချစ်လိုက်တာ … ကို့ရဲ့ပုံ့လေးရယ်…. ”
“ချစ်တယ် ကိုရယ်…. ”
ပုံ့နဲ့ကျုပ် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ရင်း အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။
********
နောက်နေ့မနက်ကျ ကျုပ်နဲ့ပုံ့ အိပ်ယာထနောက်ကျတယ်။ ကျုပ်တို့အိပ်ယာနိုးတော့ အန်ကယ်ဇော်နိုင်က ရုံးသွားပြီမို့ အိမ်မှာ မရှိတော့ဘူး။ ကျုပ်တို့ထွက်လာတော့ အန်တီစပါယ်က မီးဖိုထဲမှာ ချက်ပြုတ်နေတယ်။
“မောင်တို့… နိုးလာကြပြီလား… ညကတော်တော်ညဥ့်နက်တယ်ထင်တယ်… ခစ်ခစ်…. မနက်စာအဆင်သင့်ပဲ…. ”
“ဟုတ်မေမေ…. ”
“အင်း… စပါယ်…. ”
ကျုပ်နဲ့ပုံ့လဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ မျက်နှာသစ်ရင်း ရေချိုးလိုက်ရအောင်ဆိုပြီး ကဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး ရေအတူချိုးလိုက်တယ်။ ရေချိုးရင်း ဆပ်ပြာတိုက်တော့ ပုံ့ကိုယ်လေးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း နို့တွေကိုဆုပ်နယ်၊ ပုံ့စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
“အာ…. ကိုရာ… ပုံ့ကိုလာမဆွနဲ့ကွာ…. ယွလာလိမ့်မယ်… ”
“ယွအောင်… ဆွနေတာပဲကို…. ယွလာရင်… ကိုလိုးပေးမှာပေါ့…. ”
ပြောပြီး ပုံ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူတော့ ပုံ့လဲ ကျုပ်ကို တုံ့ပြန်နမ်းလာတယ်။ နမ်းရင်း အနမ်းတွေကြမ်းလာပြီး လျာချင်းလိမ်ကုန်ကြတယ်။ ကျုပ်လက်က ပုံ့စာက်စိကိုပွတ်နေသလို ပုံ့ကလဲ ကျုပ်လီးကို ထုပေးနေတယ်။ ပုံ့စောက်ပက်ကို ပွတ်နေရင်း အရည်တွေရွှဲလာတာစမ်းမိတော့ ပုံရဲ့ ခြေတစ်ဖက်ကို ပေါင်ကနေမြှောက်လိုက်တယ်။ ပုံ့က သူ့ခါးလေးကိုအလိုက်သင့်ကော့ပေးရင်း ကျုပ်လီးကို သူ့စောက်ပက်ဝမှာ တေ့ပေးတော့ ကျုပ်လီးကို ပုံ့စောက်ပက်ထဲ လိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်ဇနီးရဲ့စောက်ပက်လေးကို ဇိမ်ခံပြီး တစ်ချက်ချင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးနေမိတယ်။ ချစ်ရတဲ့ ပုံ့လေးက ကျုပ်လည်ပင်းကိုဖက်တွယ်ရင်း ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလျှက် ညည်းသံလေးထွက်နေတယ်။ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ပုံ့က နမ်းနေရင်း အသက်ရှူသံတွေမြန်လာတော့ ကျုပ်လဲ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးတော့ ပုံ့ကျုပ်ကို ဆက်မနမ်းနိုင်တော့ပဲ ကျုပ်လည်ပင်းကို တင်းတင်းဖက်ရင်း…
“အား…. ရွီး…. ကို….. ကို…. ယောက်ျား …. ဟင်း…. အင်း….. ဆောင့်….. ဆောင့်….. အ…. ပြီးပြီကိုရယ်…. ”
ပုံ့ပြီးသွားတော့ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လာနမ်တယ်။ ကျုပ်လည်း ပုံ့ကိုပြန်နမ်းပေးပြီးမှ ပုံ့စောက်ပက်ထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ပုံ့ကိုယ်လေးကို တစ်ဘက်သို့ လှည့်စေလိုက်တော့ ပုံ့က အလိုက်သိစွာပဲ ရေကန်ဘောင်လေးကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ပုံ့စောက်ပက်ထဲ လီးကိုပြန်သွင်းလိုက်ပြီး လိုးလိုက်တယ်။ ပုံ့ခါးလေးကိုင်လိုးလိုက်၊ နို့လေးကိုင်လိုးလိုက်၊ နှေးတစ်လှည့် မြန်တစ်လှည့်နဲ့ ပုံ့နောက်တစ်ချီပြီးသွားတော့ ကျုပ်လဲ ပုံ့စောက်ပက်ထဲ လီးရည်ပန်းထည့်လိုက်ပြီး အဆုံးသတ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်ပုံ့ကိုနမ်းရင်း နို့လေးတွေဆုပ်နယ်တော့….
“ဟိုးထားဆရာ… မေမေ့အတွက်ချန်ထားလိုက်အုံး… ”
“အမလေး…. အမေကို တအားသိတတ်တဲ့…. သမီးလေးပါလား …. ”
“ခစ်ခစ်…. သူကကြ မလုပ်ချင်တာ ကျနေတာပဲ… ကဲပါ ရေချိုးပြီး မနက်စာ…. စားကြရအောင်…. ”
ကျုပ်လဲ ဘာမှပြန်ပြောမနေတော့ဘဲ ဘုကြည့် ကြည်ပြီး ရေပဲချိုးလိုက်ကြတော့တယ်။ ရေချိုးပြီး နှစ်ယောက်သား မနက်စာ စားကြတော့ အန်တီစပါယ်က ကျုပ်ဘေးမှာ လာထိုင်ပြီး ကျုပ်လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ လာဆွနေတယ်။ ပုံ့က သူ့အမေကို ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်နေတယ်။ အန်တီစပါယ်က ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ သူ့သမီးကိုကြည့်ရင်း …
“ဟီးဟီး… သမီးလေး…. ဒီနေ့…. မောင့်ကိုအပြင်ခေါ်သွားမယ်နော်…. ဟိုတစ်ခေါက် လျှောက်လည်တုန်းက… အရမ်းပျော်တာပဲ… ”
“အင်း…. သွားလေမေမေ… သမီးအိမ်စောင့်ပေးမယ်…. ”
“ဟာ…. ပုံ့တစ်ယောက်ထဲပျင်းနေမှာပေါ့…. ပုံ့ပါလိုက်ခဲ့လေ…. ”
“အိုး…. ကိုကလဲ…. မေမေက ကိုနဲ့ ချစ်သူစုံတွဲတွေလို…. လျှောက်လည်ချင်တဲ့ဟာကို…. ပုံပါလာရင် ဘယ်လွတ်လပ်တော့မလဲ…. ”
ပုံ့ကလဲ သူအေမ စိတ်ချမ်းသာပါစေဆိုပြီး မလိုက်ဘူးချည်းငြင်းတယ်။ ကျုပ်တို့ အရင်တစ်ခါသွားကြတုန်းက ပုံ့ခံစားခဲ့ရတာ ကျုပ်မမေ့ဘူး။ ကျုပ် ဒီလိုထပ်အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။
“ဟင့်အင်းပုံ့ရာ…. ပုံ့ကိုတစ်ယောက်ထဲ… မထားခဲ့ချင်ဘူး…. နော်စပါယ်…. ပုံ့ကိုခေါ်သွားရအောင်…. ”
“အင်းပါ…. လိုက်ခဲ့လေသမီးလေး…. ”
ပြောသာပြောတယ် အသံက သိပ်အားမရှိလှ။ မတတ်သာလို့ ခေါ်ရသလိုမျိုး။ ဟိုတစ်ခါ အတွေ့အကြုံကို လွမ်းနေပုံရတယ်။ ပုံ့လဲ စဉ်းစားနေပုံပဲ။
“ဒါဖြင့်… ဒီလိုလုပ်လေ ကို… ဒီနေ့တော့… မေမေနဲ့ကို အိမ်မှာပဲလုပ်ကြပေါ့…. မနက်ဖြန်ဖေဖေရုံးပိတ်ရက်ဆိုတော့…. ဖေဖေအိမ်မှာ သမီးနဲ့အဖော်ရှိတုန်း…. ကိုနဲ့မေမေ ဈေးဝယ်စရာရှိလို့ဆိုပြီး…. သွားကြပေါ့…. ”
ကျုပ် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားတယ်။ ပုံ့ဆင်လိုက်တဲ့ အကွက်က တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက် သုံးချက် ပြတ်တဲ့ အကွက်ပါလား။ အန်တီစပါယ့်ဆန္ဒလဲ ဖြည့်ပြီးသားဖြစ်၊ သူလဲ သူ့အဖေကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဂွင်ဖန်လို့ရ၊ ဘယ်လောက်အဆင်သင့်လိုက်လဲ။ ကျုပ်မှာသာ ရင်ထဲ ဒိတ်ခနဲဖြစ်သွားရတယ်။
“ဈေးဝယ်တာက… အချိန်ဘယ်လောက်ရမှာမို့လို့လဲ…. သမီးလေးရယ်…. ”
“ဒါလေးများ… မေမေရယ်… အပြင်ကျမှ ဘုရားဖူးမယ်ဆိုပြီး… ဆက်သွားကြလေ…. ”
“အပြင်ကျမှ… ဖုန်းဆက်ပြောလို့ကောင်းပါ့မလား… ”
“ကိုက…. လိုက်ပို့ချင်တာဆိုပြီး…. ကိုပဲ ပုံ့ဆီ… ဖုန်းဆက်လိုက်လေ…. သမီးပြောပေးမယ်…. ”
“အင်း…. ဒီလိုလဲကောင်းသားပဲ…. ”
သားအမိနှစ်ယောက် ညှိလို့အဆင်ပြေသွားပြီ။ ကျုပ်မှာသာ ဘာပြောရမှန်းမသိ မနက်စာကိုပဲ ဖိစားနေမိသည်။ နောက်တော့ အန်တီစပါယ်နဲ့ ကျုပ် ကျုပ်တို့လင်မယား အခန်းမှာပဲ ပုံစံစုံနဲ့ လိုးဖြစ်ကြတယ်။ ပုံ့ပဲ ထမင်းဟင်းချက်ပြုတ်ပြီး ကျုပ်နဲ့အန်တီစပါယ်က လိုးပြီးတော့ နေ့လည်စာစား။ စားပြီးတော့ အန္တီစပါယ္က ခဏတစ်ဖြုတ်လဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး ကျုပ်နဲ့အတူအိပ်ချင်လို့ ဆိုပြီး ကျုပ်လက်ဆွဲကာခေါ်တော့ ကျုပ်ကပုံ့လက်ကိုဆွဲကာ အပါခေါ်လာပြီးမှ သုံးယောက်သား ကျုပ်တို့အခန်းထဲမှာပဲ တစ်မှေးမှေးကြတယ်။ ညနေအိပ်ယာနိုးတော့ အန်တီစပါယ်နဲ့ တစ်ချီ ထပ်ဆွဲပြီးမှ ရေးချိုးပြီး နားလိုက်ကြတယ်။ ရေချိုးပြီးလို့ အဝတ်အစားလဲကာ အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ ပုံ့ရဲ့ရင်ဘတ်မှာ ဘရာမရှိတော့ဘူး။ ကျုပ်လဲ သက်ပြင်းလေးခိုးချမိတယ်။ ပုံ့နံဘေးနားဝင်ထိုင်ကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ဖက်ထားတော့ ပုံ့က ကျုပ်ကို တောင်းပန်တဲ့မျက်ဝန်းလေးနဲ့ ကြည့်လာလို့ ကျုပ်ပြုံးပြပြီး ပါးလေးကို ဖိနမ်းလိုက်ရသေးတယ်။ အားလုံး အဆင်ပြေသွားမှာပါ ပုံ့ရယ်။
ညနေအန်ကယ်ဇော်နိုင် ပြန်လာတော့ ကျုပ်လဲ ခြံတံခါးဖွင့်ပေးရင်း အခြေအနေကို အဝေးကလှမ်းအကဲခတ်ကြည့်တော့ အန်ကယ်ဇော်နိုင်က ပုံ့ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲသွားတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ မနေ့ကလို ဖက်ဖို့ လှမ်းမခေါ်တော့ပေမယ့် ပုံ့က ဆင်းလာပြီး အန်တီစပါယ်နဲ့အတူ လက်မောင်းတစ်ဖက်စီကိုဖက်ကာ အိမ်ထဲဝင်ကြတော့ အိမ်ထဲမဝင်ခင် ပုံ့က ကျုပ်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်သွားသေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ပြုံးပြရုံပဲတတ်နိုင်တော့တယ်။ သေချာပေါက် ပုံ့ရဲ့အခုအခံမပါတဲ့ နို့တွေဟာ အန်ကယ်ဇော်နိုင့်လက်တွေနဲ့ ပွတ်တိုက်မိနေမှာ အသေအချာပါပဲ။ ဒီနေ့တော့ ပုံ့က ညနေဘက် ရေမချိုးတော့ အန်ကယ်ဇော်နိုင်နဲ့ ရေချိုးခန်းအထွက်မှာ ဆုံတာမျိုး မရှိခဲ့ဘူး။ ညဘက် ပုံ့နဲ့လိုးကြပြီး အိပ်လိုက်တော့ ကျုပ်ရောက်မှာကြောက်နေတဲ့ နောက်တစ်နေ့ကူသွားခဲ့ပြီ။
*******
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၈ ဇတ်သိမ်း-င)
မနက်စာစားကြတော့
“ကိုဇော်…. ဒီနေ့ တစ်ပတ်စာ စျေးဝယ်ထားရအောင်လို့… စျေးလိုက်ပို့ပါလား… ”
“သြော်… မေမေရယ်… ဖေဖေက ဒီရက်မှရုံးပိတ်တုန်းနားရတာ… နားပါစေ… ကိုရှိသားပဲ… ကို့ကိုပဲလိုက်ပို့ခိုင်းပေါ့… နော်ကို… ”
“သားလိုက်ပို့ပေးမယ်…. အမေ… ”
“မဟုတ်တာပဲကွာ…. တစ်ခါတစ်လေ လာတဲ့ဟာပဲ…. အိမ်မှာပဲနေပါ… ”
“ရပါတယ်အဖေရယ်…. သားလဲ တစ်နေ့လုံး…. ဘာအလုပ်မှရှိတာမဟုတ်ဘူး…. သားပဲလိုက်ပို့လိုက်ပါ့မယ်… အဖေအိမ်မှာပဲနားနေပါ…. ”
“အေးပါ… ဒါဆိုလဲသားပဲ…. လိုက်ပို့လိုက်တော့…. ”
“သမီးလဲ… မေမေ့ကိုအိမ်မှာနားခိုင်းပြီး… စျေးဝယ်ပေးချင်တာ…. ခေါင်းကငြီးစီစီဖြစ်နေ့လို့… ”
“ဟုတ်လား…. ပုံ့ရရဲ့လား… ”
ကျုပ်လဲ ရုတ်တရတ်စိတ်ပူပြီးမေးမိတယ်။ မေးပြီးမှ ပုံ့က သူနေခဲ့ရအောင် တမင်ပြောမှန်း ရိပ်မိတော့တယ်။
“ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး…. ကိုရယ်…. ငြီးစီစီ ဖြစ်ရုံလေးပါ…. ”
ဒီလိုနဲ့ အဆင်ပြေသွားကြတော့ အန်တီစပါယ်က အဝတ်အစားလဲပြီး ခြင်းတောင်းလေးတစ်ခုနဲ့ စျေးသွားဖို့ ပြင်တော့ ကျုပ်လဲ ဘောင်းဘီရှည်နဲ့ ရှပ်အင်္ကျီတစ်ထည်လဲရင်း အခန်းထဲက မထွက်ခင် ပုံ့ကိုရင်ခွင်ထဲတင်းတင်းဖက်ကာ ပါးလေး၊ နဖူးလေးကို မွှေးမွှေးပေးကာ လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်မိသေးတယ်။ ပြီးတော့လဲ ကျုပ်နဲ့ အန်တီစပါယ် ကားနဲ့ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။ ပုံ့ ကျုပ်ကွယ်ရာမှာပဲ သူ့အဖေကို ဖန်ပါစေတော့။ မမြင်ရတာလဲ တစ်မျိုးကောင်းတာပါပဲလေ။ ကားကို ၁၅မိနစ်လောက်မောင်းပြီး အန်တီစပါယ် စျေးဝယ်မယ့် စျေးရှေ့နားမှာ ကားရပ်လိုက်တယ်။ အန်တီစပါယ်ကတော့ ပျော်နေတဲ့ပုံပဲ။ ဝတ်ထားတာကလဲ လူကြီးဆင်ကြီးနဲ့ မျက်မှန်ပါတပ်လာလိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့ ပုံ့ဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။
“ဟယ်လို…. ပုံ့…. ”
“ဟယ်လို…. ကို…..”
ကျုပ်ဘာမှမပြောဘဲငြိမ်နေမိတယ်။ ပြောဖို့အားလဲမရှိသလိုဘဲ။ကျုပ်ဘက်က ဘာမှမပြောလို့ ပုံ့က သူ့ဘာသာဆက်ပြောတယ်။
“ဟုတ်လား… ကောင်းတာပေါ့… ဖေဖေ… ကိုက မေမေအပြင်မထွက်တာကြာလို့ ဘုရားလိုက်ပို့မလို့တဲ့…. ဖေဖေ… လိုက်အုံးမလား…. သမီးတော့… မလိုက်တော့ဘူး…. ”
“. ….. ”
“ဖေဖေကလဲ… မလိုက်တော့ဘူးတဲ့…. မေမေ့ကို… နှံ့အောင်လိုက်ပို့ခဲ့နော်….ကို… ”
“အင်းပါပုံ့…. ပုံ့ကို … အရမ်းချစ်တယ်..”
“အင်း…. ရမ်းချစ်တယ်နော်…. ကို…. ”
ပုံ့ ဖုန်းချသွားတော့ ကျုပ်လဲ စိတ်ထဲမသက်မသာဖြစ်ပေမယ့် ပုံ့က ကျုပ်ကိုပဲချစ်မှာလို့ တွေးထားပြီး ဖြေသိမ့်ရတယ်။ ကားစက်ကို မနှိုးမိသေးဘဲ ငေးနေမိရင်း ရှေ့က ဗိုက်ပူဘတ်စ်ကားကြီးကို ကြည့်နေမိတယ်။ ကြည့်နေရင်း သူငယ်ချင်းတွေ ပြောဖူးတဲ့ ထောက်လှမ်းရေးဆိုတာကို သွားသတိရတယ်။ ကျုပ်လဲ အန်တီစံပယ့်ဆီ လှည့်ပြီး…
“စပါယ်… ထောက်လှမ်းရေးနဲ့… တွေ့ဖူးလား… ”
“ကြံကြံဖန်ဖန်… မောင်ရယ်…. စံပါယ်က အမှုအခင်းတစ်ခါမှ မကြုံဖူးတာ… ဘယ်ကထောက်လှမ်းရေးနဲ့… တွေ့ရမှာတုန်း… ခစ်ခစ်…. ဘာတွေမေးမှန်းလဲ… မသိဘူး…. ”
“အဲ့ဒီ့… စုံထောက်… ထောက်လှမ်းရေးကို… ပြောတာမဟုတ်ဘူး… ဟိုလို… ဘတ်စ်ကားပေါ်က…. ထောက်လှမ်းရေးကို…. ပြောတာ….. ”
ရှေ့ကမြင်နေရတဲ့ လူခေါ်နေတဲ့ ဘတ်စ်ကားကို ညွှန်ပြပြီး ပြောလိုက်တယ်။
“ဘတ်စ်ကားပေါ်က… ထောက်လှမ်းရေး… ဟုတ်လား…. မကြားဖူးပေါင်…. ဘယ်လိုမျိုးလဲ…. ”
“အဲ့ထောက်လှမ်းရေဆိုတာက…. လူကြပ်နေတဲ့… ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ…. မိန်းခလေးတွေကို… လိုက်အသားယူနေတဲ့… ကောင်တွေကိုပြောတာ…. မိန်းခလေးတွေရဲ့… ဖင်ကို… သူတို့လီးနဲ့ထောက်… အခြေအနေကောင်းရင်…. စောက်ဖုတ်နှိုက်…. ထပ်ပြီးအခြေအနေကောင်းရင်…. ခေါ်သွားပြီး…. လိုးတာ… အဲ့ဒါကိုပြောတာ…. ”
“အိုး… မောင်ပြောမှပဲ…. ကြားဖူးတော့တယ်…. စပါယ်က ရန်ကုန်ရောက်ကတည်းက…. အိမ်မှာပဲ… နေရတာလေ…. စျေးတောင် ကိုဇော်လိုက်ပို့ပေးမှသွားတာ… မကြုံဖူးပါဘူးမောင်ရာ…”
“ဒါဆို… စမ်းကြည့်ရအောင်… ”
“အာ… မောင်နော်… သူများကို… ကြုံရာလူနဲ့ လွှတ်ပေးမလို့လား…. လုပ်ရက်လိုက်တာ… မောင်ရယ်…. စပါယ်လက်မခံဘူးနော်… စပါယ့်ကိုလာပြီးအသားယူလို့ကတော့… အဲ့ကောင်ကို… ပါးဆွဲချပစ်မှာ… ”
အန်တီစပါယ်က ထင်ရာဆွဲတွေးပြီး မျက်ရည်လေးဝဲလာပြန်သည်။
“ဟာ…. စပါယ်ရာ… မောင်ကသူများနဲ့ လွှတ်ပေးပါ့မလား…. ဖွ…. ဟဲ့…. စပါယ့်ကို… မောင်ပဲထောက်ပြီး…. မောင်ပဲလိုးမလို့…. လူကြားထဲမှာ … အဲ့လိုထောက်ရတာ…. ဘယ်လိုလဲလို့…. စမ်းကြည့်မလို့….. သိပြီလား…. ”
“သြော်…. အဲ့လိုလား…. ခစ်ခစ်… အင်း… စိတ်လှုပ်ရှားစရာပဲ…. လုပ်လေ…. မလုပ်ခင်… လူရှင်းတဲ့နေရာ သွားပေးအုံး… အဝတ်အစားလဲအုံးမယ်… ”
ကျုပ်လဲ ကားကိုမောင်းထွက်ပြီး လူရှင်းတဲ့နေရာမှာ ကားရပ်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီစပါယ် ကားနောက်ခန်းဆီဝင်သွားပြီး လူကြီးဆင် အပွင့်အခက်ကြီးတွေနဲ့ ဝတ်စုံကို ချွတ်ပြီး စျေးခြင်းတောင်းထဲ ဖွက်ယူလာတဲ့ ပန်းနုရောင် ပြောင်ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ လဲဝတ်လိုက်တော့ ပိုပြီးနုပျိုသွားတာတော့ အမှန်ပဲ။ ကျုပ်လဲ အဝတ်လဲနေတဲ့ အန်တီစပါယ့်ကိုကြည့်ပြီး သွားရည်ယိုနေမိသေးတယ်။ သူ့ကိုသေချာကြည့်နေတဲ့ကျုပ်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ပြီးတော့ အန်တီစပယ်ရှေ့ခန်းပြန်လာထိုင်တာနဲ့ကားကို မောင်းထွက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကားမှတ်တိုင်တစ်ခုရဲမလှမ်းမကမ်းမှာ ရပ်လိုက်ပြီး လူကြပ်မယ့်ကားကိုစောင့်နေလိုက်တယ်။ ကားမလာခင် မှတ်တိုင်က ကွမ်းယာဆိုင်ကို ဘာမှတ်တိုင်လဲ မေးထားရသေးတယ်။ လူကြပ်တဲ့ကားတစ်စီး ရပ်လာတာနဲ့ ကျုပ်က အန်တီစပါယ့်ကို အချက်ပြလိုက်ပြီး နှစ်ဦးသား ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ကားပေါ် တိုးတက်ကြတယ်။ ကားက ဒိုင်နာအမျိုးအစား၊ လူကြပ်လွန်းတော့ အန်တီစပါယ်ပဲ တစ်ကိုယ်စာ ဝင်လို့ရပြီး ဆက်တိုးလို့မရတော့ဘူး။ ကျုပ်က ခြေတစ်ဖက်ပဲတင်လိုံရပြီး လူကအပြင်ထွက်နေကာ အပါ်တန်းကိုအားပြုထားရတယ်။ ကျုပ်နောက်မှာတော့ တွယ်စီးနေတဲ့သူတွေ တပုံကြီးပဲ။ ဒါကိုပဲ စပယ်ယာက ငပိသိပ်သလို ကျုပ်ကိုတွန်းထည့်လိုက်တော့ အထဲကို တစ်ကိုယ်စာရသွားပေမယ့် အန်တီစပါယ်နဲ့ကျုပ်က ကိုယ်ချင်းပူးကပ်သွားတယ်သလို့ ကျုပ်လီးကလဲ သူ့ဖင်ကြားထဲ့အမြှောင်းလိုက်ကြီးညပ်နေတယ်။ ကျုပ်လီးလဲတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။ စောစောကတည်းက အန်တီစပါယ် အဝတ်လဲတာကြည့်ပြီး တင်းနေခဲ့တာကိုး။ ရှေ့မှတ်တိုင်ရောက်ကာနီးတော့ စပယ်ယာက တစ်ချက်လောက်ဆရာရေဆိုတာနဲ့ ကားဆရာက မှတ်တိုင်အရောက်မှာ ဘရိတ်ကိုဆောင့်နင်းချလိုက်တာ လူကြပ်နေတဲ့ကားကို ထပ်ပြီးဖိသိပ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားပြီး ကျုပ်လီးကလဲ အန်တီစပါယ့်ဖင်ကြီးကို ပစ်ဆောင့်လိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ အန်တီစပါယ် အင့်ကနည်းတောင် ညည်းမိသွားတယ်။ ကျုပ်နောက်က လူတွေ မရမကထပ်တက်လာကြတော့ ကျုပ်လဲ လှုပ်မရတော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်လဲ အန်တီစပါယ့်ဖင်ကြားထဲ လီးကိုဖိထောက်ထားရင်း လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်လေးကို ဖြည်းဖြည်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီစပါယ် သူ့ဖီးလ်တက်နေတာကို လူတွေမမြင်အောင် ခေါင်းလေးငုံ့ထားတယ်။ ကျုပ်လက်ကလဲ သူ့ပေါင်တွေကိုပွတ်ပေးနေရာကနေ ပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်သွားပြီး သူ့စောက်စိလေးကို ရှာဖွေပွတ်သပ်နေလိုက်တယ်။ ထမိန်တထပ် အတွင်းခံတထပ် ခံနေတဲ့ကြားက စောက်စိကို ဖိချေနေတော့ အန်တီစပယ့်ကိုယ်လေး မသိမသာတုန်ယင်နေပြီး သူ့စောက်ရည်တွေက အဝတ်နှစ်လွှာကိုကျော်လွန်ကာ ကျုပ်လက်ကိုပါစိုလာတယ်။ ကားကလဲ လူထပ်တင်လို့မရတဲ့ အခြေအနေမှာ အဆင်းလဲမရှိတာမို့ အရှိန်နဲ့မောင်းနေသလို၊ ကျုပ်နဲ့အန်တီစပါယ်လဲ အပြင်အပူထက် ကိုယ်တွင်းက ရာဂအပူက ပိုများနေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်လဲ အန်တီစပါယ့်ဖင်ကို လီးနဲ့ဖိပွတ်ရင်း၊ လက်ကလဲ စောက်စိကိုချေပေးနေရင်း၊ အတွင်းထဲက မှတ်တိုင်ပါတယ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ လူနှစ်ယောက် တိုးထွက်လာတာမို့ ကျုပ်လဲ အန်တီစပါယ် စောက်စိကိုချေပေးနေတဲ့ လက်ကိုထုတ်လိုက်ပြီး အန်တီစပါယ့်လက်ကိုဆွဲကာ ဆင်းဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ မှတ်တိုင်မှာကားရပ်တာနဲ့ ဆင်းလိုက်ကြပြီး ကျုပ်တို့ မှတ်တိုင်မှာ ခဏထိုင်လိုက်ကြတယ်။ နောက်ကဆင်းလာတဲ့ လူနှစ်ယောက်က သူ့တို့လိုရာဆက်သွားကြတော့ ကျုပ်တို့ကားမှတ်တိုင်မှာ ခဏထိုင်နားကြတယ်။ အခုမှပဲ ကားပေါ်မှာ အတော်အသက်ရှူကြပ်မှန်းသတိရတော့တယ်။ ကိုယ့်ဇောနဲ့ကိုယ် မျောနေတာ အခုလိုအသက်ရှူချောင်သွားတော့မှ အသက်ရှူမဝတာ သတိရတော့တယ်။ အန်တီစပါယ်က ကျုပ်ဘေးကနေ ထသွားပြီး အကွယ်လေးမှာ ထမိန်ကိုလှည့်ဝတ်ရှာတယ်။ ခဏနေသူပြန်လာတော့ ကျုပ်တို့ တက္ကစီတစ်စီးကိုတားပြီး ကျုပ်ကားရပ်ခဲ့မှတ်တိုင်ဆီကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။ အန်တီစပါယ်နဲ့ ကျုပ် လိုင်းကားပေါ်မတက်ခင်ကတည်းက စကားမပြောဖြစ်တော့တာ အခုထိပဲ။ ကားမှတ်တိုင်ရောက်တော့ တက္ကစီခရှင်းကာ ကားပေါ်ကဆင်းကာ ကျုပ်ကားပေါ်ပြန်တက်လိုက်ကြတယ်။
“မောင်… လူရှင်းတဲ့နေရာတစ်ခုကို… အမြန်မောင်းကွာ… စပါယ်စိတ်လှုပ်ရှားပြီး…. အရမ်းယားနေပြီ….”
ကားတံခါးပိတ်ပြီးတယ်ဆိုရင်ပဲ အန်တီစပါယ်က ပြောလာတယ်။ ကျုပ်လဲကားစက်နှိုးကာ မောင်းထွက်လိုက်ရင်း
“အင်း… မောင်လဲ…. အဲ့ကားပေါ်မှာတင်…. စပါယ့်ကို ထမိန်လှန်ပြီးလိုးပစ်ချင်တာ… စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရတယ်…. သိလား…. ”
“ခစ်ခစ်…. သိသားပဲ…. မောင့်လီးကြီး… စပါယ့်ဖင်ကြီးကို… ဖိဖိထောက်ထားတာ…. ဘေးမှာလူတွေနဲ့မို့…. ရင်တွေခုန်ပြီး…. အရည်တွေထွက်တာ… မနည်းမနောပဲ…. ဒီမှာကြည့်…. ”
အန်တီ စပါယ်က ကိုယ်ကိုကြွကာ သူ့ထမိန်ကို ခါးအထိမတင်ပြီး သူ့အတွင်ခံကို ချွတ်နေတယ်။ ထမိန်ချွတ်ထားသလိုပါပဲ။ ကြည့်ရတာ သူ့စောက်ရည်တွေ ထမိန်ပေါ် စွန်းကုန်မှာစိုးလို့ထင်တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပြောင်းပြန်လှန်ကာ သူ့စောက်ပက်နေရာလေးကို လက်နှစ်ချောင်နဲ့ပွတ်ယူလိုက်တော့ သူလက်မှာစောက်ရည်တွေ အမျှင်တန်းပြီးပါလားတယ်။ ကျုပ်လဲ လမ်းကိုကြည့်လိုက်၊ သူ့ကိုကြည့်လိုက်နဲ့ ထလိုးပစ်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီစပါယ်က သူ့စောက်ရည်တွေပေနေတဲ့ လက်နှစ်ချောင်းကို ကျုပ်ပါးစပ်ထဲလာထိုးထည့်တော့ ကျုပ်သူ့လက်တွေကို မက်မက်မောမော စုပ်ယူလိုက်မိတယ်။
“ခစ်ခစ်…. ကြိုက်လားမောင်… ”
“အင်း… ကြိုက်တယ်… စပါယ်စောက်ရည်တွေက…. ချိုနေရောပဲ… ”
“ခစ်ခစ်…. ချစ်လိုက်တာ… ”
နောက်ပြီး အန်တီစပယ်က ကျုပ်ခါးပတ်ကို ချွတ်ကာ ဘောင်းဘီးချိပ်ဖြုတ်၊ ဇစ်ဆွဲချပြီး အတွင်းခံထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်တယ်။
“စပါယ်…. ဘာလုပ်မလို့လဲ…. ”
“မောင့်လီးကိုစုပ်မလို့လေ… ခစ်ခစ်…. ကားကိုသေချာမောင်းအုန်းနော်…. ”
“အင်းပါ…. ဖြည်းဖြည်းစုပ်နော်…. နှစ်ယောက်စလုံး ဂန့်နေမယ်… ”
“အင်းပါ… မောင်ရဲ့… ”
ပြောပြီးတော့ ကားမောင်းနေတဲ့ ကျုပ်လက်အောက်ဝင်ကာ လီးကို ကုန်းစုပ်တော့တာပဲ။ ကျုပ်လဲ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကားကိုထိန်းရင်း လက်တစ်ဘက်က အန်တီစပါယ့်ခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်နေမိတယ်။ လီးကလဲ အန်တီစပါယ် ခပ်ဖွဖွစုပ်ပေးတာတောင် တော်တော်လေးခံလို့ကောင်းနေတယ်။ ပြီးတော့ ထမိန်ခါးချိတ်နေတဲ့ အန်တီစပါယ့်ဖင်လုံးကြီးတွေပေါ်ရောက်သွားပြီး ဆုပ်နယ်မိပြန်တယ်။ စိတ်တွေကလဲ မတရားကို ထကြွပြီး လိုးချင်နေပြီ။ လူပြတ်တဲ့နေရာရောက်တာနဲ့ ကျုပ်လမ်းချိုးထဲ ကားကွေ့ဝင်လိုက်ပြီး စက်သတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးစုပ်နေတဲ့ အန်တီစပါယ့်ကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းကာ လျာချင်းစီးချင်းထိုးရင်း အသက်ရှူသံတွေမြန်လာကြတော့ အန်တီစပါယ်က နမ်းနေတာခွာလိုက်ပြီး ကျုပ်ဘက်ကူးလာကာ ကျုပ်ကိုခွတော့ ကျုပ်လဲ ထိုင်ခုံကို ခပ်လျောလျောလေးဖြစ်အောင်ပြင်လိုက်တယ်။ အန်တီစပယ်က ကျုပ်လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပက်ဝတေ့ကာ ဖိထိုင်ချတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်လည်ပင်းကိုဖက်ကာ အပေါ်ကဆောင့်လိုးနေတော့တယ်။
“အူး…. မောင်ရယ်…. ကောင်းလိုက်တာ… ချစ်တယ်… ယောက်ျားရယ်… အင်း…. ဟင်း… ”
အန်တီစပါယ်စောက်ရည်တွေထွက်လွန်းလို့ ကျုပ်လီးတချောင်းလုံးလဲ အရည်တွေပေပွနေပြီ။ ခဏနေတော့ အန်တီစပယ် ကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ် တုန်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။ အန်တီစပယ် ကျုပ်ကိုဖက်ရင်း အမောဖြေနေတုန်း ကျုပ်က အန်တီစပါယ့်ပေါင်ကနေလက်နဲ့ကိုင်မြှောက်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ပက်ထဲက ကျုပ်လီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။
“အာ… မောင်ရာ…. ဘာလို့ချွတ်လိုက်တာလဲ…. မောင့်လီးကို…. စပါယ့်အဖုတ်ထဲက… မထုတ်ချင်ပါဘူးဆိုမှ…. ”
ကျုပ်လဲဘာမှမပြန်မပြောဘဲ သူ့စောက်ပက်က စောက်ရည်တွေကို လက်နဲနှိုက်ယူပြီး ဖင်ဝကိုသုတ်ကာ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ချဲ့နေလိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ သဘောပေါက်ပေါက်သွားပြီး…
“သြော်…. ခစ်ခစ်…. ဖင်လိုးမလို့လား….”
“အင်း… ကားပေါ်မှာ လီးနဲ့ထောက်ကတည်းက…. စပါယ်ဖင်ကြီးကိုလိုးချင်နေတာ…. ”
“လိုးလေ… ပြီးရင်တော့…. အဖုတ်ထဲပဲပြီးပေး…. နော်…. ”
“အင်း…. ရလောက်ပြီထင်တယ်…. စပါယ်ထိုင်ချကြည့်ပါလား…. ”
“အင်း…. မောင်…. ”
အန်တီစပယ် ကျုပ်လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ဖင်ပေါက်နဲ့ ဖိထိုင်ချတယ်။ ကျုပ်လီးက ကျပ်ကျပ်စီးစီးပဲ သူ့ဖင်ထဲ တအိအိ တိုးဝင်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ သူ့စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။
“အီး…. နင့်နေတာပဲကွာ… ခဏလေးနော်မောင်…. အဝင်ချောအောင်…. စပါယ်အရင်… ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးပေးမယ်…. ပြီးမှ…. မောင့်စိတ်ကြိုက်လိုး…. နော်…. ”
“အင်းပါ…. စပါယ်ရဲ့…. ”
ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်သူ ဖင်လေး မြှောက်ချည် ကြွချည်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတယ်။ နည်းနည်းအရှိန်ရလာတော့
“ရပြီ…. မောင်… မောင်သဘောကျတဲ့…. စပါယ့်ဖင်ကြီးတွေ…. မောင့်စိတ်ကြိုက်လိုးတော့…. အီး….. ကောင်းလိုက်တာ…. ”
ကျုပ်လဲ အန်တီစပါယ့်ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်ပြီး၊ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခါးကိုထိန်းကိုင်လိုက်တော့ ဖင်က အလိုလို ကြွပေးထားသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ အောက်နေပဲ တဖန်းဖန်းနဲ့ ကော့လိုးပေးလိုက်တော့ အန်တီစပါယ်က သူ့စောက်စိကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ဘာသာသူ ပွတ်ရင်း အနမ်းမပျက် ညည်းငြူနေတယ်။ ကျုပ်လဲ ကော့လိုးရင်းအရမ်းကောင်းလာပြီး ပြီးချင်လာတာနဲ့ ခါးကိုင်တဲ့နဲ့ သူ့ကိုယ်ကိုမကာ ဖင်ထဲကလီးကိုချွတ်လိုက်တော့ အန်တီစပါယ် ချက်ချင်းပဲ ကျုပ်လီးကို သူ့လက်နဲ့ကိုင်ကာ စောက်ပက်ဝတေ့ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အရှိန်နဲ့ ကော့သွင်းလိုက်တာမို့ ဆီးခုံချင်းပူးကပ်သွားကြတယ်။ ကျုပ်လဲ ပြီးတော့မှာမို့ အရှန်မပြတ်ဆက်ပြီး လေးငါးဆယ်ချက် ဆောင့်လိုးပြီး အန်တီစပါယ့်စောက်ပက်ထဲ တဆုံးဖိကပ်ကာ လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ အန်တီစပါယ်ကျုပ်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားပြီး အသားတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် လီးစွပ်လျှက်ပဲ ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်မှာ အရုပ်ကြိုးပြတ် ပုံကျသွားသလိုပဲ။ မျက်လုံးတင်းတင်းစေ့ကာ အသက်ရှူမှန်အောင် မနည်းကြိုးစားနေရရှာတယ်။ ကျုပ်လဲ မောသွားတာမိူ့ သူ့ကိုယ်လေးကို ကြင်ကြင်နာနာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း အမောဖြေနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ အန်တီစပါယ့်ကိုယ်လေး လူးလွန့်လာပြီး ကျုပ်မျက်နှာကို အနမ်းမိုးလေးကြဲပါလေရော။
“ရွှတ်… ရွှတ်…. မောင်ရာ…. ချစ်တတ်လိုက်တာကွာ…. စပါယ့်ဖင်ရော…. အဖုတ်ရော…. အီဆိမ့်သွားအောင်…. ကောင်းလိုက်တာ…. စပါယ်… မောင့်ကို…မခွဲနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်…. စပါယ့်ကို ပစ်မထားပါနဲ့နော်….. နော်…. ”
“စပါယ်ရယ်…. မောင်တို့အတူရှိနေချိန်… ဒီလိုဝမ်းနည်းစရာတွေ… မတွေးနဲ့လို့…. ပြောထားတယ်လေ…. စပါယ်ရယ်…. ရခဲလှတဲ့… ဒီလိုအချိန်ကို… အတူတူ… ပျော်စရာတွေ…. ရင်ခုန်စရာတွေပဲ… ဖန်တီးရအောင်နော်… မောင့်ရဲ့…. စပါယ်လေး…. ”
ပြောရင်း အန်တီစပါယ့် နဖူးလေးကိုဖိနမ်းလိုက်တော့ သူကကျုပ်ကို ရွှန်းလဲဲ့တဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့ကြည့်ပြီး ချစ်စဖွယ်ပြုံးလျှက်
“အင်းပါမောင်ရယ်…. စပါယ်က… မောင့်အချစ်တွေနဲ့ အရည်ပျော်ပြီး…. မေ့သွားလို့ပါ…. အခု…. ဘယ်သွားပြီး…. ဘာလုပ်ကြမလဲ…. ”
အန်တီစပါယ်က ပြောရင်း ပြီတီတီနဲ့ကြည့်နေသလို လီးမထုတ်ရသေးတဲ့ သူ့စောက်ပက်ကလဲ ပျော့နေတဲ့ �ကျုပ်လီးကို ပွစိပွစိနဲ့ ညှစ်နေတယ်။
“အဖုတ်က…. ညှစ်မနေတော့နဲ့လေ…. စပါယ်ရဲ့…. မောင့်လီးပြန်တောင်လာအုံးမယ်…. အခု…. မောင်တို့အတူ ဘုရားသွားဖူးကြမယ်လေ…. ပြီးရင် ပန်းခြံကို မောင်တို့ စုံတွဲ… သူများအတွဲတွေလို…. သွားကြတာပေါ့…. သွားရင်းလာရင်း…. ကြုံသလို … အသစ်အဆန်းလေးတွေ…. စမ်းသပ်ကြတာပေါ့…. ”
“ခစ်…. ချစ်လိုက်တာမောင်ရယ်… မောင်နဲ့အတူ… ဘုရားဖူးရင်း… လျှောက်လည်ရမယ်ဆိုတော… ပျော်စရာကြီး… အင်း… သွားကြတာပေါ့… ”
အန်တီစပါယ် ဝမ်းသာသွားပြီး ကျုပ်ပါးကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့ နမ်းတော့ ကျုပ်လဲ ပြန်နမ်းပေးမိတယ်။ ပြီးမှ သူ့ကိုယ်ကို ကျုပ်အပေါ်က ကြွလိုက်တော့ စောက်ပက်ထဲကလီးကကျွတ်ထွက်သွားကာ �တစ်ချို့တစ်ဝက်ပြန်ထွက်ကျလာတဲ့ သူ့စောက်နဲ့ရောနေတဲ့ ကျုပ်လီးရည်တွေဟာ ကျုပ်လီးတချောင်းလုံးနဲ့ ဆီးခုံပေါ်မှာ ပွထနေတယ်။ အန်တီစပါယ်က သူ့နေရာဆီ ပြန်ကူးသွားလိုက်ပြီး တစ်ရှူးတစ်ခုယူကာ သူ့စောက်ပက်နဲ့ဖင်တွေကို သန့်စင်ရင်း ကျုပ်လီးကိုကြည့်တယ်။
“ဟိ… အများကြီးပဲ… ”
ဟုဆိုကာ ကျုပ်လီးနဲ့ဆီးခုံပေါ်ကအရည်တွေကို ကုန်းပြီး လျာလေးနဲ့ယက်ကာ လီးကိုပါစုပ်လျှက် သန့်ရှင်းပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ လီးပြန်တောင်လာမှာစိုးလို့ ခဏပဲပေးစုပ်ပြီး အန်တီ့စပါယ့်ကို မ၊ ထူ၊ အနမ်းလေးပေးရင်း တစ်ရှူးနဲ့ပဲ သန်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အဝတ်အစားတွေ သပ်သပ်ရပ်ဖြစ်အောင်ပြုပြင်ကြပြီးမှ ဘုရားဆီသို့ ကားမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။
ဇင်မာဖြူ (ပုံ့ပုံ့)
ကျမရဲ့ ငယ်ချစ်ဖြစ်တဲ့ ကိုနဲ့အိမ်ထောင်ကျပြီးမှပဲ ကို့မေမေနဲ့ ကိုနဲ့ကြားက သားအမိချင်း ချစ်နေကြတာကို ကျမသိခဲ့ရတယ်။ ကျမရင်ထဲမှာ နာကျင်မိပေမယ့် သူတို့ရဲ့ ဆန်းပြားပြီး ခမ်းနားတဲ့အချစ်တွေ စွန့်လွှတ်ပေးဆပ်မှုတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ အားလုံးနာကျင်ရမှာထက်စာရင် ကျမပဲ နာကျင်ပါစေတော့ရယ်လို့ ကိုတို့သားအမိနဲ့အတူ အန်တီခင်၊ ညီမလေးဖူးငုံတို့ကို ပေါင်းစည်းခွင့်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အချိန်ကြာလာလေ သူတို့အားလုံးဟာ အချစ်စစ်အချစ်မှန်နဲ့ ကို့ကိုချစ်နေကြပြီး ရယူဖို့မကြိုးစားပဲ ကိုနဲ့ချစ်ခွင့်ရရုံနဲ့ပဲ ကျေနပ်တင်းတိမ်နေကြတာမြင်ရတော့ ကျမနာကျင်ရမယ့်အစား သူတို့ကို ဝေမျှချစ်ခွင့်ပေးခဲ့တာကို ပီတိဖြစ်မိတယ်။ သူတို့ကလဲ ကျမကို သမီးအရင်းလို အစ်မအရင်းလို ဂရုစိုက်ကြတော့ မနာလိုအူတိုတာတွေမရှိတော့ဘဲ မိသားစုအရင်း သဖွယ်ဖြစ်လာပြီး ကိုဒီမိသားစုထဲက ဘယ်သူနဲ့ အိပ်အိပ် ကျမကြည်ဖြူနေမိတယ်။ ကိုကလဲ သူ့မေမေပြီးရင် ကျမကိုအချစ်ဆုံးဆိုတာ သေချာသိလာရတော့ ကို့အနားမှာ နေခွင့်ရတာကိုပဲ ကျေနပ်မိတယ်။ ကိုက သူချစ်ရမယ့် မယားတွေများနေပေမယ့် ကျမကို အထီးမကျန်စေပါဘူး။ ကျမရဲ့စိတ်ဆန္ဒရှိသလောက် ဖြည့်ဆည်းပေး၊ လိုးပေးတတ်တာမို့ တခါတလေ ကိုပင်ပန်းမှာစိုးလို့ နားဖို့ပြောယူမိတဲ့အထိပါပဲ။ တစ်အိမ်ထဲနေတဲ့ လင်မယားတွေလဲဖြစ်၊ ကိုကလဲ ကျမနဲ့ သူ့မေမေကို အရမ်းချစ်တော့ ကို့မေမေနဲ့ ကျမကတော့ အမြဲတမ်းထိပ်ဆုံးက အချစ်ခံရလို့ ကို့ရဲ့ တခြားမယားတွေလာရင် အားရပါးရ ချစ်ကြပါစေဆိုပြီး လွှတ်ပေးထားလိုက်တော့တယ်။ နောက်တော့ ကို့မယားစာရင်းမှာ အန်တီငုဝါနဲ့ ကျမရဲ့မေမေ အပါအဝင် သူ့အဖွားပါပါလာတဲ့အထိပါပဲ။ အန်တီငုဝါ နဲ့ ကျမမေမေက ကျမနဲ့ညီလေးဖူးငုံတို့ တောင်းဆိုမှုကြောင့် ပါလာကြတာ။ ဒီအကျိုးဆက်ကြောင့်ပဲ ညီမလေးဖူးငုံက သူ့အဖေလိုးတာခံပြီး မိသားစုပြေလည်အောင် လုပ်ခဲ့ရသလို အခု ကျမအလှည့်ရောက်လာပြီလေ။ ကျမလဲ ဖေဖေနဲ့ အလိုးခံပြီး ကိုနဲ့သူ့မေမေကိစ္စကို ဖေဖေနဲ့မေမေတို့ နားလည်လက်ခံအောင်လုပ်ရမှာ ဖြစ်သလို၊ ကိုနဲ့ ကျမမေမေ �ဖြစ်နေတာတွေကို ဖေဖေလက်ခံအောင် စည်းရုံးရမှာ။ ကျမ ကိုနဲ့သူ့မေမေ သားအမိအရင်းကြီးတွေ မေမေ နဲ့သားလို့ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ခေါ်ပြီး လိုးကြတာ၊ ကိုနဲ့ညီမလေးဖူးငုံတို မောင်နှမချင်း ကိုကို နဲ့ ညီမလေးလို့ခေါ်ပြီး လိုးကြတာ အကြိမ်ကြိမ်မြင်ရကြားရပြီးပြီ။ မြင်တိုင်း ကြားတိုင်းလဲ ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်နဲ့ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ရတယ်။ အခုကိုယ့်အဖေလိုးတာ ခံရမယ်ဆိုတော့ ကျမအဖုတ်ထဲက တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာပြီး ရင်ထဲမှာလဲ အဓိပ္ပါယ်ဖော်ရခက်တဲ့ ခံစားချက်ကြီး ဖြစ်လာတယ်။ တစ်ခါ ကို့အပေါ် သစ္စာဖောက်ရမှာလဲ မလုပ်ရဲဘူးဖြစ်နေတယ်။ ကျမတိူ့ ဒီကိစ္စလုပ်မယ်လို့ တိုင်ပင်ကြတော့ ကိုက ညီမလေးဖူးငုံကိုကျ အရမ်းသဝန်တိုပြီး ကျမကိုကျတော့ သဝန်မတိုဘူးလို့ထင်မိသေးတယ်။ ဒီကိုလာကာနီးညမှ ကျမအောက်ထပ်မှာသေးဆင်းပေါက်ရင်း စကားပြောသံကြားမိတော့မှ ကို့မေမေက ကို့ကိုသတိပေးနေတာကြားခဲ့ရတယ်။ ကိုက ကျမကိုအရမ်းချစ်လို့ ကျမနဲ့ဖေဖေလိုးတာမြင်ရင် စိတ်ထိန်းပြီး ပြဿနာမရှာဖို့ ပြောနေတာ။ နောက်ပြီး ဒီအိမ်ရောက်လာတော့လဲ ကျမက ဖေဖေမြင်သာအောင် ဘရာမခံဘဲ ကျမနို့တွေ ဖေဖေစိတ်ဝင်စားလာအောင်ပြ၊ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို ဖေဖေမြင်အောင် ရေချိုးချိန်တိုက်ပြီး ထမိန်ရင်လျားလေးနဲ့ နေပြတာမျိုးတွေ လုပ်ပြတော့မှ ကိုလေ ကျမ မသိအောင် သက်ပြင်းရှည်ကြီးတွေခိုးချပြီး ကို့ရင်ထဲမှာ ကျိတ်ပြီးခံစားနေတာ သိလာရတော့ ကိုတစ်ချိန်က ပြောခဲ့သလို သူအူတိုပြနေရင် ကျမမလုပ်ရဲမှာစိုးလို့ဆို တကယ်ပဲလို့ သိလိုက်တယ်။ ကျမလဲ ကျမကြုံခဲ့ရတဲ့ သွေးသားရင်းချင်းလိုးကြတာတွေကြောင့် ဖေဖေနဲ့လိုးရမယ့်ဆိုတော့ ထူးဆန်းတဲ့ခံစားချက်နဲ့ လိင်စိတ်ဖြစ်မိနေပြီ။ တစ်ဖက်မှာလဲကိုကိုချစ်တဲ့စိတ်၊ အပြစ်ရှိတဲ့စိတ် နဲ့ ဖေဖေနဲ့အလိုးခံရမှာ တွန့်နေသလို၊ မိသားစုပြေလည်ဖို့မဖြစ်နေ လုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့စိတ်၊ ဖေဖေနဲ့ သားအဖအချင်းလိုးရင် ဆိုပြီး ဖြစ်လာတဲ့ လိင်စိတ်၊ ကို ကိုယ်တိုင်ခွင့်ပြုထားတာပဲ ဆိုတဲ့အသိစိတ်နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးနေမိပြန်တယ်။ ရှေ့တိုးပြီးလို့ ကို့ရှေ့ပြန်ရောက်ရင် အားနာမိပြီး မျက်ဝန်းတွေနဲ့တောင်းပန်မိပြန်တော့ ကိုက ကျမကိုပြုံးပြပြီး အနမ်းလေးတွေပေးရင်း ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်ကာ အားပေးနှစ်သိမ့်ရှာတယ်။ သူ ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ကြိုးစားပါမယ်တဲ့လေ။ ချစ်လိုက်တာကိုရယ်။ ကျမ ဖေဖေ့ကို လိင်စိတ်တစ်မျိုးနဲ့ အလိုးခံချင်ပေမယ့် ကို့လို နှစ်နှစ်ကာကာ လင်ယောက်ျားလို မချစ်တာတော့ သေချာပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ မေမေက ကိုနဲ့လျှောက်သွားချင်တယ်ပြောလို့ ကျမပဲ အကြံထုတ် စဉ်းစားပေးလိုက်တာ အခုတော့ သူတို့အတွဲ သွားကြပြီပေါ့။ မသွားခင် ကိုရယ်လေ ကျမကို ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ပြီး ကျမလက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ကာ အားပေးသလိုလုပ်သွားပေမယ့် ကို့ရင်ထဲမှာ ကျမကို နှမြှောအူတိုပြီး နာကျင်ခံစားနေရမှာ ကျမသိပါတယ်။ ကျမလဲ စိတ်ကလုပ်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသားမို့ ဒီကိစ္စကို မြန်မြန် အကောင်အထည်ဖော်ပြီး လက်စသတ်လိုက်မှအေးမယ်လို့ တွေးလိုက်တယ်။ ဘယ်လိုပဲနေနေ ဖေဖေကျမအပေါ် စိတ်ပါနေတာ ကျမသိပြီမို့ ဒီနေ့ပဲ လိုးဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး နောက်မှ ကို့ကို ပြန်နှစ်သိမ့်တော့မယ်။ ကိစ္စတွေအားလုံးပြီးလို့ ကိုကဆက်မလုပ်စေချင်ရင် ဖေဖေနဲ့ ထပ်အလိုးမခံတော့ဘူးလို့ တွေးထားလိုက်ရင်း ဖေဖေနဲ့ ဇတ်လမ်းထွင်ဖို့ အကြံထုတ်နေလိုက်တော့တယ်။
ငါ့ဘုရင်မ (အပိုင်း ၃၈ ဇတ်သိမ်း-စ)
ကျမလဲ ကိုဖုန်းဆက်လို့ ဖေဖေ့ဆီကခွင့်တောင်းပေးပြီးတော့
“ဖေဖေ…. သမီး…မီးဖိုထဲမှာ သွားပြီးချက်ပြုတ်လိုက်အုံးမယ်…. မဖြစ်သေးပါဘူး… အိုက်တယ်…. အဝတ်အစားလဲအုံးမှ…. ဖေဖေ…. အိမ်ရှေ့မှာပျင်းရင်… သမီးနဲ့….လိုက်စကားပြောလေ… ”
“အင်း… ဖေဖေ…. လာခဲ့မယ်…. သမီးလဲ အပျင်းပြေတာပေါ့…. ”
“ဟုတ်…. ဖေဖေ… ”
ကျမလဲ ဖေဖေ့ကို ပြန်ဖြေပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ ဖေဖေ့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်ဖို့ ဘာဝတ်ရင်ကောင်းမလဲ ကျမရဲ့ အဝတ်ဘီရိုထဲ မွှေနှောက်ရှာဖွေနေမိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမရွေးချယ်လိုက်တာက ညဝတ်ဂါဝန်လေးပါပဲ။ ပိတ်သားက မထူလွန်း မပါးလွန်း အတွင်းသားတွေကို ရိုးတိုးရိပ်တိပ်မြင်ရသလို လည်ပင်းကလည်း အတော်လေးဟိုက်ပါတယ်။ တစ်ကယ်တော့ ဒီဂါဝန်မျိုးက ကိုယ်လင်သား ကိုယ်အပေါ်စိတ်ကြွလာအောင်ပဲ နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မှာ ဝတ်သင့်ပေမယ့် ကျမက မူယာမာယာတွေ အများကြီးမလုပ်တတ်သူမို့ ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်အလှကိုပဲ အားကိုးပြီး ဖေဖေ့ကို ဆွဲဆောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ကျမ ဂါဝန်ဝတ်ပြီး မီးဖိုခန်းဆီသွားတော့ ဖေဖေက ထမင်းစား စားပွဲမှာရောက်နှင့်နေပြီ…
“ကြာလိုက်တာ…. သမီးရယ်…. ”
ဖေဖေ ကျမကိုပြောရင်း ပြောလက်စ စကား ခဏတန့်သွားတယ်။
“ဘ… ဘာ… တွေများ… ရွေးနေတာလဲ…. ”
“သြော်…. ပူလို့…. အေးတာလေးရှာနေတာ… အိမ်မှာလဲ…. ဖေဖေနဲ့… သမီးပဲရှိတော့….. ဂါဝန်ပဲဝတ်ခဲ့လိုက်တော့တယ်…. ဖေဖေ…. ဘာစားချင်လဲ…. ”
“သမီးလေး… ဘာချက်ချက်…. ဖေဖေက…. ကြိုက်ပြီးသား…. ”
“အာ့ဆိုလဲ…. ပီးရော…. အာ့ကြောင့်ဖေဖေ့ကိုချစ်တာ…. ”
ပြောပြီး ဖေဖေ့ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ ကုန်းနမ်းလိုက်တော့ ဖေဖေ့မျက်နှာ ရဲခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ကျမလဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ချက်ပြုတ်ဖို့ လိုအပ်တာတွေ ပြင်ဆင်ပြီး ချက်ပြုတ်ဖို့ပြင်ဆင်နေလိုက်တယ်။ လုပ်ရင်း ဖေဖေ့ကိုလှည့်စကားပြောရင်း ဖေဖေ့အခြေအနေကို အကဲခတ်ကြည့်တော့ ကျမ မီးဖိုရှေ့မှာ တောင်လျှောက် မြောက်လျှောက် လုပ်နေတာကို ဖေဖေက မသိမသာ လိုက်ကြည့်နေပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလဲ အတင်းစိထားတယ်။ ကြည့်ရတာ ဖေဖေက သူ့လီးတောင်နေတာကို ကျမ မသိအောင် ပေါင်ကြားညှပ်ပြီး ဖုံးကွယ်ဖို့ ကြိုးစားနေပုံပဲ။ ကျမလဲ အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတော့ ဟင်းအိုးကို မီးဖိုပေါ်တင်ထားကာ ဖေဖေ့ဆီလျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ကျမ ရုတ်တရတ် ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်။
“ဖေဖေ့ကို …. မေးစရာရှိတယ်…. ”
“ဘ…. ဘာလဲ…. သမီးလေးလေးရဲ့…. ”
ဖေဖေ့အသံက အနည်းငယ်တုန်ယင်နေတယ်။ ကျမလဲ ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ် တစောင်းလေး ဝင်ထိုင်နေရာကနေ ဖေဖေ့ဘက်ကို ကိုယ်ကိုလှည့်ဖို့ အားပြုသလိုနဲ့ ဖေဖေ့ပေါင်ပေါ်လက်တစ်ဖက်ထောက်ပြီး ပေါင်ကိုဟလိုက်တော့ ဖေဖေ့ရဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးကြီးက ကန်တက်လာပြီး ကျမတင်ပါးကို ဖတ်ခနဲ လာရိုက်တယ်။ ပူနွေးနွးလီးကြီးက ကျမပေါင်ကို လာထိနေတာကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး…
“သမီးကျောင်းတက်တုန်းက…. xxx ပလာဇာနားမှာ ဖေဖေ့ကားပေါ်မှာ…. ပြုံးပြီး…. စကားပြောနေတဲ့ကောင်မလေးက…. ဘယ်သူလဲ…. ”
“အာ… အဲ့ဒါရုံးကစာရေးမလေးပါ… အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင်း…. အဲ့ပလာဇာမှာ… ရုံးသုံးပစ္စည်းလေးတွေဝယ်ချင်တယ်ဆိုလို့…. ပို့ပေးတာ…. ”
“ကြည့်…. ဖေဖေမရိုးတော့ပါဘူး…. ”
ကျမ ပြောရင်း ကိုယ်ကိုလှုပ်လိုက်တယ်။ တကယ်တော့ ကျမပေါင်မှာ ထိနေတဲ့ ဖေဖေ့လီးကို ကျမအဖုတ်နဲ့ တည့်အောင် ပြင်ယူလိုက်တာပါ။ ဖေဖေ့မှာ မလူးသာ မလွန့်သာနဲ့ မျက်နှာကြီးရဲလို့ ချွေးပြန်နေပါတယ်။ ဖေဖေ့လီးက ကျမစောက်ပက်ဝလေးကို ထောက်မိသွားတော့ ကျမလဲ ရင်တွေတလှပ်လှပ်တုန်လာတယ်။ စိတ်ကိုထိန်းပြီး ကိုယ်ကိုလှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်ရင်း…
“သမီးပြောလိုက်တာနဲ့…. ဖေဖေက… အဲ့ကောင်မလေးကိုတန်းသိတယ်နော်…”
“မဟုတ်ပါဘူး…. သမီးလေးရာ… သူက…. ဖေဖေအလုပ်ကိစ္စနဲ့ အပြင်သွားတိုင်း…. စာရွက်စာတမ်းလိုက်ပြင်ပေးရတဲ့သူမို့ပါ…. ”
ကျမက ကိုယ်ကိုလှုပ်နေတော့ ဖေဖေ့လီးပေါ် ကျမစောက်ပက်နဲ့ တက်ဆောင့်ပေးသလိုဖြစ်နေတယ်။ ကိုယ်အဖေရဲ့ လီးကြီးက ကျမစောက်ပက်နဲ့ထိနေပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကျမစောက်ပက်ထဲက လှိုက်ပြီးယားလာတယ်။ သေချာပေါက် ကျမစောက်ပက်မှာ အရည်တွေရွှဲနေလောက်ပြီ။ ဖေဖေ့ပုဆိုးနဲ့ကျမဂါဝန်သာမခံရင် ကျမစောက်ပက်ထဲ ဖေဖေ့လီးကြီးဝင်သွားလောက်ပြီ။ အခုတောင် ဖေဖေ့လီးဒစ်က ကျမအဖုတ်ထဲ မြုပ်နေတာ။ ဖေဖေလဲ သေချာပေါက်ခံစားမိမှာပါ။
“ဖေဖေနော်…. ဖေဖေက… သမီးနဲ့ မေမေ့ကိုပဲ ချစ်ရမှာနော်… ကြားလားလို့…”
ပြောရင်း ကိုယ်ကိုလှုပ်နေတော့
“အ.. အင်း… ပါ… သမီးလေးတို့က… ဖေဖေ့ဘဝပါ… ”
အင်းဆိုတဲ့အသံက ညည်းသံလိုလို ဖြစ်သွားတယ်။
“တစ်ကယ်နော်… ခစ်ခစ်… အာ့ကြောင့်ချစ်တာ… ရွှတ်… ရွှတ်… ”
ဖေဖေ့ပါးလေးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးမွှေးပေးလိုက်ရင်း ဖေဖေ့လည်ပင်းကို ဖက်လိုက်တယ်။ ကျမရဲ့ ဘာအခုအခံမှမပါတဲ့နို့တွေက ဖေဖေ့ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်သွားတယ်။ ကိုယ်ချင်းပူးကပ်သွားတော့ ဖေဖေ့ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေတာ ခံစားမိတယ်။ ကျမလဲ ရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေတာ ဖေဖေသိမယ်ထင်တာပဲ။ ကျမလဲ ဖေဖေ့ကိုဖက်ထားရင်း ဖေဖေ့လီးနဲ့ထိနေတဲ့ အဖုတ်က ယားနေတာမို့ ခါးလေးကို မသိမသာ လှုပ်ပေးနေမိတယ်။ ဖေဖေက ကျမကို ပြန်မဖက်ရဲဘူးထင်တယ်။
“ဖေဖေ… ”
“ဟင်…. ပြောလေသမီးလေး… ”
“သမီးငယ်ငယ်က… ဖေဖေကနယ်တွေမှာ တာဝန်ကျနေတော့…. သမီးဝအောင်မချွဲခဲ့ရဘူး… ဒီနေ့… ကိုနဲ့မေမေ မရှိတုန်း ဖေဖေ့ကို… ဝအောင်ချွဲမယ်နော်…. မီးကိုအလိုလိုက်မှာလား…. ”
“သမီးလေးရယ်…. အလိုလိုက်မှာပေါ့… သမီးလေးက… ဖေဖေ့အသက်လေးပဲဟာ… ”
“အာ့ဆို…. ဘာလို့မီးကို … ပြန်မဖက်တာလဲလို့… ဖက်ထားပေး… တင်းတင်းလေး ဖက်ထားပေး… ”
ကျမပြောတော့မှ ဖေဖေ မရဲတရဲလေး ကျမကိုဖက်လာရင်း တစ်ဖြေးဖြေး တင်းတင်းလေး ဖက်လာတယ်။ လီးနဲ့ အဖုတ်ကတော့ ထိနေတုန်းပဲ။ ကျမအဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်ကများလို့ ကျမဂါဝန်ရော ဖေဖေ့ပုဆိုးပါ စိုနေပြီထင်တယ် ဖေဖေ့လီးအရသာကို ကျမစောက်ပက်က တိုက်ရိုက်လိုခံစားမိနေတယ်။ ဖေဖေ့ ကိုလည်ယှက်ကာဝှက်ထားတဲ့ကျမမျက်နှာကို ဖေဖေ့မျက်နှာရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တော့ ကျမနို့တွေကဖေဖေ့ရင်ဘတ်နဲ့ဘအနည်းငယ်ကွာသွားပေမယ့် ဖေဖေ့လီးကတော့ ကျမစောက်ပက်ထဲ ပိုတိုးဝင်လာသလိုပဲ။ ဖေ့ဖေ့ မျက်နှာရှေ့ ပါးတစ်ဖက်ဖောင်းပြီးလှည့်ပေးကာ..
“အာဘွားပေး…. ”
“ရွှတ်… ”
“ဒီဘက်ရော…. ”
“ရွှတ်….”
“နဖူးလေး…. ”
“ရွှတ်…. ”
“မေးစေ့လေးရော… ”
“ရွှတ်… ”
“လည်ပင်းလေးရော…. ”
“ရွှတ်…. ”
“ခစ်ခစ်… မီးလေး…. ဟင်းအိုးကြည့်လိုက်အုံးမယ်နော်…. ပြီးရင်… အိမ်ရှေ့ကိုချီပြီးခေါ်သွားပေးနော်… နိုင်သေးရဲ့လား….ခစ်ခစ် ”
“နိုင်တာပေါ့… ”
“အာ့ဆိုပီးရော…. ရွှတ် ”
ကျမလဲ ဖေဖေ့နဖူးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး မထချင်ဘဲ ထလိုက်ရတယ်။ ကျမလဲ ထမိပြီးတော့မှ ကျမဂါဝန်နောက်မှာ စိုပြီးကွက်နေတာတွေးမိပြီး ဖေဖေမြင်သွားမှာမို့ ခြေလှမ်းတွေတောင်မှားချင်တယ်။ ဟင်းအိုးအရသာလေးမြည်းပြီး မီးပိတ်ရင်း ဖေဖေ့ကို မသိမသာအကဲခတ်တော့ ဖေဖေတောင်နေတဲ့ သူ့လီးကို ပြန်မဖုံးတော့ဘဲ ကျမကိုလိုက်ကြည့်နေလို့ စိတ်ထဲက ကျိတ်ပြုံးမိသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ ဖေဖေ့ဆီလျှောက်သွားပြီး
“ပြီးပြီ… ချီခေါ်တော့… ခစ်ခစ်… ”
“လာ… ”
ဖေဖေ ကျမကို ပေါင်ရင်းကနေပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ချီလိုက်တော့ ကျမလဲ အလိုက်သင့် ဖေဖေ့လည်ပင်းတွေကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ ဖေဖေ့ခါးမှာခွလိုက်ပြီး ခြေထောက်တွေပါ ချိတ်လိုက်တယ်။ ဖေဖေ့ရဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးကြီးက အိုက်ကျနေတဲ့ ကျမဂါဝန်ထဲကို ရောက်နေတာမို့ ကျမစောက်ပက်အောက်မှာ အမြှောင်းလိုက်ကြီး တိုက်ရိုက် ထိနေတယ်။ ကျမရော ဖေဖေပါ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ရင်း ရင်ခုန်သံတွေ ကူးလူးနေကြတယ်။ ကျမရင်မောလိုက်တာရှင်။
တေဇာ။
ကျုပ်နဲ့အန်တီစပါယ် ဘုရားကိုရောက်တော့ စောင်းတန်းမှာ အန်တီစပါယ်က ဘုရာပန်းတွေဝယ်ပြီး ကျုပ်လက်ထဲ ပန်းတစ်စည်းကို ပြုံးပြီးထည့်ပေးတယ်။ အန်တီစပါယ့်ကိုကြည့်ရတာ သူချစ်ရတဲ့ခင်ပွန်းသည်နဲ့ ဘုရားဖူးရသလိုမျိုး ကြည်နူးနေတဲ့မျက်နှာကိုမြင်ရတယ်။ ပြီးတော့ ပန်းကိုယ်စီကိုင်လျှက်ဘုရားကို အတူယှဉ်ဦးချကြပြီး ကျုပ်ကအန်တီစပါယ့်လက်ထဲက ပန်းစည်းလေးကိုယူကာ ဘုရားမှာ သွားကပ်တယ်။ ပန်းကပ်ပြီးလှည့်ပြန်တော့ အန်တီစပါယ်က ပြုံးပြီးကြည့်နေတယ်။ အန်တီစပါယ့်ကိုကြည့်ရတာ တစ်ချိန်လုံး ပြုံးနေသလိုပဲ။ ကျုပ်လဲ ပြုံးပြပြီး သူ့ဘေးနားပြန်ထိုင်တော့ သူက ဘုရားကိုလက်အုပ်ချီပြီး ပွစိပွစိနဲ့ မျက်စိမှိတ်ကာ ဆုတောင်းနေပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ သူ့ဘေးမှာထိုင်နေရင်း ယပ်တောင်လဲ မပါတာမို့ လက်လေးနဲ့ပဲ သူ့မျက်နှာကို ယပ်ခတ်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီစပါယ် ဆုတောင်းပြီးလို့ ကျုပ်ဘက်လှည့်ကြည့်ပြီး သူ့ကိုယပ်ခတ်ပေးနေတာမြင်တော့ ပြုံးပြီး မျက်လုံးလေးတွေက အရည်လဲ့လာသလိုပဲ။ နောက်တော့ ကျုပ်တို့ ကားဆီပြန်လျှောက်လာကြပြီး ကားထဲရောက်တာနဲ့ အန်တီစပါယ် ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့ဆီဆွဲယူပြီး မွှတ်နေအောင်နမ်းတော့တာပဲ။
“ချစ်လိုက်တာ… မောင်ရယ်…. အရမ်းကြည်နူးရတယ်သိလား… ”
“စပါယ်ပျော်တယ်ဆို… မောင်ကျေနပ်ပါတယ်… မောင်က… စပါယ်နဲ့အမြဲအတူမရှိပေးနိုင်တော့… အတူရှိတဲ့အချိန်လေးမှာ… ပျော်စေချင်တယ်… စိတ်ချမ်းသာစေချင်တယ်… မောင်တတ်နိုင်သလောက် ယုယပေးချင်တာပါ… အမြဲ အတူရှိမပေးနိုင်လို့ .. စပါယ်မောင့်ကို…နားလည်ပေးပါနော်… ”
“အင်းပါမောင်ရယ်… စပါယ်နားလည်ပါတယ်… မောင်နဲ့ချစ်သူဖြစ်ခွင့်ရတာကိုပဲ…ကျေနပ်နေမှာပါ… စိတ်မပူနဲ့နော်… စပါယ်မောင့်ကို… စိတ်ဆင်းရဲအောင်မလုပ်ပါဘူး… ဒါပေမယ့်လေ… မောင့်ကိုချစ်တဲ့စိတ်က… တစ်နေ့တခြား ပိုများလာတော့… မောင့်အနားမှာ ဇနီးမယားတစ်ယောက်လိုပဲ… ပြုစုရင်း… ထဝရနေချင်မိတယ်… မဖြစ်နိုင်ပေမယ့်လဲ… စပါယ့်ရင်ထဲက တကယ်ပဲတောင့်တမိတယ်…. မောင်ရယ်…. ”
ကျုပ်ရဲ ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်လေးနဲ့ပွတ်ပြီး ကျုပ်မျက်နှာကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ပြောနေတာ။ ပြောပြီးတော့ ပါးပြင်ပေါ်မျက်ရည်လေး ပေါက်ခနဲလိမ့်ကျလာတယ်။ ကျုပ်ရင်ထဲတောင် လှိုက်ပြီးဝမ်းနည်းသွားတယ်။ အန်တီစပါယ့်ကိုသနားလိုက်တာဗျာ။ ကျုပ်အန်တီစပါယ့်မျက်ရည်လေးတွေကို လက်မလေးနဲ့သုတ်ပေးပြီး သူ့မျက်နှာကို အနမ်းတွေခြွေချမိတယ်။ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကို တင်းနေအောင်ဆွဲဖက်လိုက်တော့ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ဖက်ထားရင်း တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုပါလေရော။ ကျုပ်လဲ အန်တီစပါယ့်ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ချော့မြူရင်း…
“စပါယ်လေးရယ်…. ”
“ရင်ထဲပေါ့သွားအောင်…. ခဏလောက်… အားရပါးရ…. ငိုပါစေမောင်ရယ်…. စပါယ့်ကိုဖက်ထားပေးပါနော်… ”
“စပါယ်လေးရယ်…. မောင့်ကိုမှချစ်မိရသလားကွာ….. မောင့်ရဲ့စပါယ်လေး… နာကျင်ရပြီပေါ့…. ”
တသိမ့်သိမ့်ငိုနေရှာတဲ့ အန်တီစပါယ့်ကို ဖက်ထားရင်း ကျုပ်ပါမျက်ရည်ကျလာတယ်။ သူ့ရဲ့ကျောပြင်လေးတွေ၊ ဆံနွယ်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးမိရင်း ငယ်ထိပ်လေးကို တဖွဖွနမ်းနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ အန်တီစပါယ်က ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကနေ လူးလွန့်ထလာပြီး ကျုပ်ကို ကြည့်တော့ ကျုပ်မျက်ရည်တွေသုတ်ပေးရှာတယ်။
“မောင့်ကြောင့်…. စပါယ်နာကျင်ရပြီပေါ့… ”
အန်တီစပါယ်က ကျုပ်ကိုပြုံးပြပြီး…
“အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူးမောင်ရယ်… စပါယ်က… လောဘကြီးမိသွားတာပါ… မောင်ပြောတာမှန်ပါတယ်… မောင်နဲ့တွေ့တဲ့အချိန်မှာ… ပျော်အောင်နေပြီး… မောင်ပြန်သွားတဲ့အခါ… ပျော်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေစဉ်းစားပြီး… အလွမ်းဖြေရမှာပေါ့…. သေချာတွေကြည့်တော့လဲ… ကိုယ့်သမီးရဲ့ ယောက်ျားကိုမှ… ချစ်မိနေတော့… ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရင်တောင်… အားလုံးနာကျင်ခံစားရမှာလေ…. စပါယ်… ခဏတာရူးမိသွားတာပါ… ဒါကိုမောင်ကပါ… လိုက်ငိုနေတယ်… ခစ်ခစ်… အရူးလေး….. ချစ်လိုက်တာ… ”
ပြောရင်း ကျုပ်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သေးတယ်။
“စပါယ်ခံစားနေရတော့…. မောင်လည်းခံစားရတာပေါ့…. မောင်… ပုံ့ကိုအရမ်းချစ်တယ်ဆိုပေမယ့်… စပါယ့်ကိုလဲချစ်ပါတယ်…. ယုံနော်… ”
“အင်းပါ… ယုံပါတယ်မောင်ရယ်… ပန်းခြံသွားမယ်ဆို… သွားရအောင်လေ… ”
“အင်း… သွားစို့… ”
ဇင်မာဖြူ(ပုံ့ပုံ့)
ဖေဖေက ကျမကိုချီလာပြီး ဆိုဖာထိုင်ခုံရှေ့ရောက်တော့
“သမီးလေး…. ရောက်ပြီ… ”
“ဆင်းပါဘူး…. ဖေဖေထိုင်လိုက်…. ဖေဖေ့ပေါ်ထိုင်မှာ…. ”
ဖေဖေ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ခိုးချပြီး ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျမလဲ အလိုက်သင့်လေး ဖေဖေ့ကိုခွလျှက်ပဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ဖေဖေ့ရဲ့တောင်နေတဲ့လီးက သူ့ပုဆိုးတစ်ထပ်ခံလျက်ကပဲ ကျမစောက်ပက်ထဲကို တည့်တည့်မတ်မတ်တိုးဝင်သွားတာ ဒစ်ဖူးတစ်ခုစာ မကလောက်ဘူး။ ကျမလဲ အီးခနဲ ညည်းမိသွားသလို ဖေဖေလဲ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဖီးလ်တက်သွားတယ်။ ကျမလဲ ကျမမျက်နှာကိုဖေဖေ မြင်မှာစိုးလို့ ဖေဖေ့လည်ပင်းကို ဖက်ထားပြီး မျက်နှာကို ဝှက်ထားလိုက်တယ်။ ကိုယ့်အဖေရဲ့ လီးကြီးက ကိုယ့်စောက်ပက်ထဲ ပုဆိုးခံလျှက် ဝင်နေတာဆိုတော့ စိတ်ထဲကခံစားချက်ကြီးက ဘယ်လိုမှန်းကိုမသိဘူး။ စိတ်တွေအရမ်းထပြီး အရမ်းကောင်းနေတယ်။
“ဖေဖေ…. ”
“ဟင်… သမီးလေး… ”
“မီးရင်ထဲ… တစ်မျိုးကြီးပဲ…. ”
“အင်း… ဖေဖေရောပဲ… ဒါပေမယ့်…. ဖေဖေတို့က… သားအဖအရင်းကြီးတွေလေ…. မဖြစ်သင့်ဘူး…. သမီးလေး…. အောက်ဆင်းလိုက်ပါနော်…. ”
“ဟင့်အင်း…. မီးအရမ်းရင်ခုန်နေတာ… မဆင်းချင်တော့ဘူး… ဖေရာ… ”
“ဖေ… စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ရင်… မှားကုန်ကြလိမ့်မယ်…. ”
“မှားပါစေ…. ဖေရာ… မီးကြိုက်တယ်…”
“ဟင်း…. မီးလေး…. ”
ဖေဖေ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း ကျမကိုယ်ကိုတင်းတင်းဖက်ကာ ခါးကို ကော့ထိုးလာတယ်။
“ဟင့်….. ဖေ….. ”
“မီးလေး…. ”
နှစ်ယောက်သား အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီး နာမည်တတွတ်တွတ်ခေါ်ရင်း ဖေဖေက ကော့လိုးနေသလို ကျမကလဲ ဖင်ကြီးလှုပ်ကာ နှုဲ့လိုးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ ဖေဖေ ကျမကိုတင်းတင်းဖက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကျမလဲ ဖေဖေပုဆိုးခံနေလို့ ကျမစောက်ပက်ထဲ ဖေဖေ့လီးရည်တွေ မဝင်နိုင်တာမို့ ငြိမ်ပဲနေလိုက်တော့တယ်။ ကျမစိတ်အလို မကျသေးဘူး ဖေဖေ့လီးအရသာ ဘာမှန်းတောင် သေချာ မသိလိုက်သေးဘူး ဖေဖေက ပြီးသွားတာကို။ ကျမက ဖေဖေ့လီးအစစ်ကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်တာလေ။ အခုက ပုဆိုးတစ်ထပ်ခံနေတာကိုး။ ကျမ ဖေဖေ့လီးကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တော့ မပျော့မမာလေးရှိသေးတယ်။ ကျမ ဖေဖေ့ကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး ဖေဖေ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချပစ်လိုက်တော့ ဖေဖေက အမော ဖြေနေရာကနေ အလန့်တကြား ခေါင်းထောင်ကြည့်တယ်။
“ဟာ… မီးလေး… ဘာလုပ်…. အီး…. ”
ဖေဖေ့ စကားကို ပြန်မဖြေဘဲ ဖေဖေ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖမ်းငုံလိုက်တယ်။ ဖေဖေ နောက်ပြန်လန်သွားပြီး မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ညည်းနေတော့တယ်။
“အား… ဟင်း…. မီးလေးရာ….. အင်း… ကောင်းတယ်….. စုပ်…. ”
ကျမ ဖေဖေ့လီးကို အားရပါးရစုပ်ရင်း လျာလေးတွေနဲ့ပါ ကစားပေးလိုက်တယ်တော့ ဖေဖေ့လီးက ခဏချင်းပြန်တောင်လာတယ်။ ကျမလဲ လိုးလို့ရပြီမို့ ဖေဖေ့ပေါ်ပြန်ခွလိုက်ပြီး ဖေဖေ့လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ပက်နဲ့တေ့ပြီး ထိုင်ချမယ်လုပ်တော့ ဖေဖေက ကျမတင်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အလန့်တကြားလှမ်းထိမ်းလိုက်တယ်။
“မီးလေး…. တကယ်ထည့်မလို့လား…. ဘာအခံမှမပါဘူးနော်…. ”
“ဖေက…. မီးကိုမလိုးချင်ဘူးလား…. ဟင်…. ”
“လိုးချင်ပါတယ်…. ဒါပေမယ့်…. ဖေနဲ့မီးက…. သားအဖအရင်းတွေလေ…. ”
“သားအဖအရင်းရော… ဘာဖြစ်လဲဖေရာ…. ဖေမို့လို့ ပိုအလိုးခံချင်တာ… သူစိမ်းဆို…. ကိုကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ…. ခေါင်းထဲမှာမရှိဘူး…. ဖေလဲမီးကို…. လိုးချင်တယ်…. မီးလဲ…. ဖေလိုးတာခံချင်တယ်…. ဘာတွေ… တွေဝေနေတာလဲ… အဖေအရင်းမို့…. အလိုးခံချင်တာဖေရ… သိလား…. ဟင့်… ”
အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ ကျမကိုင်ထားတဲ့ ဖေဖေ့လီးကြီးက ဆတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ ကျမ တင်ပါးကိုထိမ်းထားတဲ့ ဖေဖေလက်တွေက အောက်ကိုပြန်ပြီးဖိချလာတယ်။ ကျမစောက်ပက်ထဲကို ဖေဖေ့လီးကြီးက တအိအိနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။ ရင်ထဲက ခံစားချက်ကြီးက ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး အရမ်းကောင်းနေတယ်။ အရသာခံလို့ရအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဖိချနေမိတယ်။
“ဖေ… ဖေ့လီးကြီး…. မီးအဖုတ်ထဲ…. ဝင်နေပြီ… ရင်ခုန်လိုက်တာ… အရမ်းကောင်းတယ်…. ”
“အင်း…. ဖေလဲ… အရမ်းကောင်းတယ်… မီးလေးရယ်…. ”
“မီးနဲ့ ဖေ… သားဖချင်းလိုးနေကြပြီ… ဖေမွေထားတဲ့…. ဖေ့မီးလေးကို… ပြန်လိုးနေပြီ… အ… ဖေဖေ… ရယ်… ”
“ဟင်း… မီးလေး…. ဖေ့သမီးလေး…. ဆောင့်… ဆောင့်…. ဖေ့ကို ဆောင့်လိုးပေး…. ”
ဖေဖေ့ကို အပေါ်က ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း ကိုယ့်အဖေ လီးကြီး ကိုယ့်စောက်ပက်ထဲ ဝင်နေတဲ့ အရသာကိုက အရမ်းကောင်းနေတာ။ ဖေဖေ့လီး က ကို့လီးလောက်မရှိပေမယ့် စိတ်ခံစားမှုကိုက အရမ်းကောင်းနေတာ။ စောက်ပက်ကလဲ အရည်တွေ မတရားထွက်နေတာ။
“ဖေ…. မီးပြီးတော့မယ်…. မီးကိုဆောင့်လိုးပေး…. ”
ကျမပြောရင်း ဖင်လေးကိုကြွပေးလိုက်တော့ ဖေဖေအောက်ကနေ တဖန်းဖန်းဆောင့်လိုးတော့တာ။ ကျမလဲ ဖေဖေ့လည်ပင်းကို ဖက်ရင်း အလိုးခံရင်း အကြောစိမ့်အောင်ကောင်းလို့ တုန်ယင်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ဖေဖေလဲ ကျမကို ဆောင့်လိုးရင်း သူပြီးကာနီးတော့ ကျမဖင်ကိုသူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့မပြီး လက်တစ်ဖက်က သူလီးကိုကိုင်ကာ ကျမစောက်ပက်ထဲက သူ့လီးကိုထုတ်ပြီး အပြင်ကိုပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကျမ ဖေဖေ့ပေါ်မှာ ခဏမှိန်းနေပြီးမှ ဖေဖေ့ဘေးမှာ ယှဉ်ထိုင်လိုက်တော့ ဖေဖေ ကျမပုခုံးလေးကို လာဖက်တယ်။
“ဖေဖေတို့တော့…. မှားကုန်ကြပြီ…. သမီးလေးရယ်… ”
“ဘာမှားလို့လဲ… သမီးကတော့… မှန်တယ်ထင်တာပဲ… ”
“ဒါပေမယ့်…. မဖြစ်သင့်တာ… ဖြစ်သွားခဲ့ပြီလေ…. ”
“ဖေဖေရာ…. အဲ့လိုကြီးတွေးမနေစမ်းပါနဲ့…. သမီးဖေဖေနဲ့လိုးရတာ… တကယ်ကြိုက်နေပြီ…. ”
“ဟုတ်လို့လား…. သမီးလေးရာ… ဖေဖေ့လီးက… သမီးယောက်ကျားလီးလောက်မှ… မရှိဘဲ…. ပြီးတော့ သူ့လိုလဲ… ကြာကြာမလိုးနိုင်တာ… သမီးဘယ်အားရပါ့မလဲ…. ”
“မတူဘူးလေ… ဖေဖေရဲ့…. ကိုက လီးကြီးပြီး… အလိုးကောင်းတယ်… သမီးချစ်တဲ့ယောက်ျားဆိုတော့… ကြည်ကြည်နူးနူးလေးနဲ့…. အချစ်ဆိပ်တက်ပြီး… လိုးကြတော့… အရမ်းကောင်းတယ်ဆိုပေမယ့်…. ဖေဖေနဲ့က… ကိုယ့်အဖေလီးကြီးဆိုတဲ့အသိနဲ့တင်… စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးခံစားရပြီး…. ခဏလေးနဲ့ ပြီးသွားတာ…. အဲ့ဖီလင်ကိုကြိုက်တာ…”
“တစ်ကယ်… ”
“အွန်း…. ”
ဖေဖေ ကျမနှုတ်ခမ်းကို ငုံ့နမ်းဖို့လုပ်တော့ ကျမ ဖေဖေ့နှုတ်ခမ်းကို ကျမလက်နဲ့ တားလိုက်တယ်။
“ဟိုးထား… ဖေဖေ…. ဒါတော့မရဘူး…”
“ဘာလို့…. ”
“သမီးက…. ဖေဖေ့ကို… အဖေတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲ… အလိုးခံမှာ… ချစ်သူတွေလို… ဒီလိုမနမ်းရဘူးနော်… ”
“ဒါလေးမှ… လာတွန့်တိုနေတယ်… ”
“ဖေဖေရာ… ကို့ဆီကနေပြီး သမီးတစ်ကိုယ်လုံး ဖေဖေ့အတွက်…. ဝေမျှပေးပြီးပြီပဲ…. ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကိုတော့… သမီးချစ်တဲ့ ကို့အတွက်… သီးသန့်ချန်ထားလိုက်ပါ…. နော်… ”
“ဟုတ်ပါပြီ…. ”
“ခစ်ခစ်…. အဲ့လိုလိမ္မာမှပေါ့… ဖေဖေရ… ထပ်လုပ်ရအောင်…. ”
ပြောပြီးတော့ ကျမ ဖေဖေ့လီးကို ကုန်းစုပ်ပြန်တယ်။ ဖေဖေ ညည်းနေရင်းပဲ ကျမနို့တွေကို လှမ်းနယ်နေကာ မကြာခင် လီးကြီးမာတောင်လာပြန်သည်။ လီးကမာလာတော့ ကျမလက်လေးနဲ ထုပေးရင်း…
“ဖေဖေ…. မီးအဖုတ်က… သိပ်မကြပ်တော့…. လိုးရတာအားမရဘူးမလား…”
“အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူး…. ကိုယ့်သမီးလေးကို… ပြန်လိုးနေရတာဆိုတော့… အရမ်းကောင်းပါတယ်… ”
“လာ… ဒီလိုလေးလိုးကြည့်…. ”
ကျမ ဂါဝန်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာ တစောင်းလေးလှဲကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုစိပြီး ဒူးကွေးကာ ဖင်ကိုပစ်ပေးထားလိုက်တယ်။ ကျမစောက်ပက်ကို ညှစ်ပေးထားသလိုဖြစ်ပြီး စောက်ပက်ဝလေးက ပြူထွက်နေတယ်။ ဖေဖေလဲ ကျမပုံစံကြည့်ပြီး အရမ်းလိုးချင်လာတယ်ထင်တယ် သူ့အင်္ကျီကို အမြန်ချွတ်ပစ်ပြီး သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ကျမကျောမှာထားကာ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ဆိုဖာခုံအောက်ကို ချပြီး ကျမစောက်ပက်ထဲ သူ့လီးကို လိုးသွင်းလိုက်တယ်။
“အူး… ကောင်းလိုက်တာ… မီးလေးရာ… တကယ်ကြပ်သွားသလိုပဲ… ဖေ့မီးလေးအဖုတ်က…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ… ဖေဖေတော့… စွဲပြီကွာ…. အူး…. ”
“အူး… ကြိုက်ရင်လိုးပါ… ဖေဖေရာ… မီးလဲ… အရမ်းကောင်းတယ်… ဖေလိုးချင်တဲ့အချိန်လိုးပါ…. မီးက… အဆင်သင့်ပဲ…. ဆောင့်…. ဖေဖေ…. ဆောင့်…. ကိုယ့်သမီးကိုပြန်လိုး…. အင်း… ”
“အူး…. လိုးမှာ… ဖေလိုးမလေး…. အရမ်းကောင်းနေပြီ…. ကိုယ့်သမီးကိုပြန်လိုးရတာ…. ဒီလောက်ကောင်းမှန်းမသိခဲ့ဘူး…. ငါလိုးမသမီးလေး…. ရှီး… ”
“အ… ဟား…. ဟုတ်တယ်…. သမီးကဖေလိုးမ… ကိုအဖေနဲ့ပြန်အလိုးခံတဲ့…. ဖေလိုးမ…. လိုး…. အူး…. ကောင်းလိုက်တာ…. မီးထွက်ပြီ…. ဖေဖေ…. ”
“ဟူး…. ဖေဖေလဲ…. ပြီးပြီ…. ”
ပြောပြီး ဆောင့်လိုးနေရင်းက လီးကို ဆတ်ခနဲ့ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကျမတင်ပါးပေါ် ဖေဖေက သူ့လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖေဖေ ဆိုဖာပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချပြီး ကျောမှီကာ အမောဖြေနေတယ်။ ကျမလဲ ပြီးသွားတာမို့ မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ခဏနားပြီးမှ ထလိုက်ပြီး ဖေဖေခါးလေးကိုဖက်ကာ ပါးလေးကို မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်။
“ဖေ့…. တော်တော်မောသွားလား…. ”
“အင်း…. ဖေဖေ ဒီလို သုံးခါဆက်မပြီးတာ… တော်တော်ကြာပြီ… သမီးမေမေနဲ့က… တစ်ပတ်မှ… တစ်ခါနှစ်ခါပဲ… လုပ်ဖြစ်တာ… ”
“အင်းပါ… အာ့ဆိုလဲ… နားလိုက်အုံး… သမီး … စားဖို့ပြင်လိုက်မယ်…. ပြီးရင်ထမင်းစားကြတာပေါ့… ”
“အင်း…. ”
ဖေဖေက ကျမပါးကိုရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တော့ ကျမလဲ ထပြီး ဂါဝန်လေးကောက်စွပ်ကာ မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။
