သပွတ်အူ (အပိုင်း ၆)

သပွတ်အူ (51)
” ဒီနေ့မှရာသီလာပြီးတာ အထဲမထည့်ပါနဲ့ ဆိုမှပဲ..တော်တော့ကွာ..ချွတ်ပေးတော့..တစ်
ကယ့်ကို ဗွက်ပေါက်အောင်လိုးတာ..”
ဆက်တီစားပွဲကျဉ်းကျဉ်းလေးပေါ်မှာ ပက်
လက်နဲ့မှောက်ခုံထပ်နေပြီး ကျေ ာ်မင်းကိုတင်း
ကျပ်နေအောင် အောက်ကနေသိုင်းဖက်ထား
တာတစ်ကိုယ်လုံးတုန်နေတာပဲ။ ခါးကိုလည်း
သူ့ပေါင်လုံးတွေ..ခြေထောက်တွေနဲ့ခွချိတ်ပြီးဆွဲစေ့ထားတာ..ထ,လို့ကိုမရဘူး။ကျေ ာ်မင်းကလည်းရွှေရင့်ကိုယ်လုံးသွယ်လျလျ ကိုပူးကျစ်နေ
တဲ့အထိအားကုန်ဖက်ပြီး သူ့လီးချေ ာင်းကြီးထဲကလီးရည်တွေကိုတဗျစ်ဗျစ်နဲ့ပန်းထည့်တာတင်
ပါးနှစ်ဖက်လုံးကခွက်ခွက်ပြီးဝင်သွားတယ်။ဆီး
ခုံချင်းမခွာတမ်းဖိကပ်လျက်ကခါးကိုညွှတ်ကော့
ပြီး တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်ညှစ်ညှစ်ပန်းထည့်တာ
စောက်ခေါင်းထဲမှာလီးကြီးကတစ်ငေါ့ငေါ့ပေါ့..။
ပေါင်ကြီးတွေအသားကုန်ဖြဲကားပင့်ထောင်ပေး
ထားလို့ခွင်ကျကြီးပွင့်ခံနေတဲ့စောက်ခေါင်းရဲ့အ
နက်ရှိုင်းဆုံးအတွင်းပိုင်းထဲအထိသူ့လီးတန်ကြီး
နက်နက်နင့်နင့်မြုပ်နစ်တိုးဝင်သွားအောင်စန့်စန့်
တောင့်တောင့်ကြီး သွင်းထည့်ပေးနေတာပေါ့ ။
သူ့လီးရည်ပူနွေးနွေးတွေကသားအိမ်ထဲကိုပြေး
ပြေးဝင်တာ ဒေါ်ရွှေရင့်ခမျှ ာလီးအရသာကိုနင့်
နေအောင်ခံစားနေရတဲ့အပြင်လီးရည်တွေပြေး
ဝင်လာတဲ့အရသာကိုပါခံစားရတာမို့အရာရာက
ပြည့်စုံနေသလိုပဲခံစားနေရတယ်။အထာနပ်ပြီးအပေးကျွမ်းတဲ့ဆရာမကြီးဆိုတော့လဲ စောက်
ခေါင်းနဲ့အပြည့်အသိပ်..လီးအရင်းအထိအောင်
တစ်ချေ ာင်းလုံးမြုပ်ဝင်နေတဲ့လီးတန်မာတောင့်
တောင့်ကြီးကိုတမျှဉ်းမျှဉ်းညှစ်စုပ်ဆွဲထားရင်းနဲ့
တင်းခံတော့..ညှစ်လေလေ စောက်ရည်ထွက်
လေဖြစ်နေတာ.အရသာကတအားရှိနေတယ်။
ဆယ့်လေးငါးမိနစ်လောက် အဲဒီလိုအရသာကို
လီးမကျွတ်စတမ်းခံစားနေပြီးမှ အပြစ်တင်ချင်
သလိုလို ရှက်ရမ်းရမ်းသလိုလေသံထွက်လာ
တော့ တစ်ချိန်လုံးထိုင်ကြည့်နေတဲ့မတင်ယုက
ကျေ ာ်မင်းဖင်ကိုလက်တွေနဲ့ဖိဆောင့်ချတယ်.
” ထည့်..ထည့်သာထည့်..မချွတ်နဲ့..ခံချင်နေ
တုန်းကတော့ သူပဲဗွက်ပေါက်ချင်ပေါက် တဲ့..
ထည့်ထား ယောကျ ာၤး. ”
မမောဘူးလားဆိုတော့လဲ..မောတာတော့
မောတာပေါ့။ဒါပေမယ့် ဆယ်ငါးမိနစ်..မိနစ်နှစ်
ဆယ်လောက် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာမှောက်ပြီးမှိန်း
နေလိုက်ရတော့နဲနဲလေးအမောပြေသွားပြီလို့
ဆိုရမှာပေါ့..အသက်ရှူ မှန်သွားပြီ။မယုကိုလိုး..
မဘောက်ကိုလိုး..အခုလဲမရွှေရင်ကိုထပ်လိုးနဲ့
ဆိုတော့လူလည်းမော လီးလည်းမော.ခပ်မျေှ ာ
မျေှ ာလေးဖင်ကိုချွပြီးသူ့စောက်ခေါင်းထဲကလီး
ကိုဆွဲထုတ်တာ..နည်းနည်းလေးပဲဖင်ချွချွတ်ရ
သေးတယ်..ဗလစ် ဆိုတဲ့ပွက်သံနဲ့အတူ သူပန်း
ထဲ့ခဲ့တဲ့လီးရည်တွေကစောခေါင်းအပြင်ဖက်ကို
ပြန်လိုက်ယိုစီးထွက်လာတယ်..
” ဟင့် ဟင့်..ချွတ်နဲ့..ချွတ်ပါနဲ့..အာ့ အာ့..
ဒီကစုပ်လို့ကောင်းနေတုန်းရီး..အီးဟီး.သူ့လီးရီး
က တအားတောင့်တာ.. ညှစ်လို့သိပ်အရသာရှိတာပဲ..ထည့်ထား ထည့်ထား…ချွတ်နဲ့..”
မတင်ယုကဟန်သာဆောင်နေရတာ.အလိုးကခံချင်လှပြီ။ကျေ ာ်မင်းဖင်ကိုဖိဖိပြီး ဆောင့်ချ
ပေးနေရင်း
” ဖြစ်ရပြန်ပြီ အမျိုးမျိုး..ခုပဲချွတ်..ခုပဲစွပ်..ဖာ
ပါးစပ်..ကျေ ာင်းဆရာမလုပ်နေလို့ တော်သေးတယ်..ဖာသာခံလိုက်တော့..အင့် အင့်..”
အပေးကောင်းချက်ကလဲ မတင်ယုနဲ့ယှဉ်လို့
ရလောက်တယ်.လီးတန်ကိုစောက်ခေါင်းထဲကစုပ်ယူဆွဲညှစ်နေချက်နဲ့အတူသူ့စောက်ပတ်ပေါ်မှာကပ်ဖိနေတဲ့ဂွေးဥကြီးတွေကိုပါတမြုံ့မြုံ့နဲ့ဆွဲ
စုပ်နေရတာမျ ားအရည်တွေရွှဲလို့ချွဲကျိနေတဲ့ဂွေး
ဥကြီးတစ်မြုံလုံမှာ မွစိမွစိနဲ့ အရသာအရမ်းရှိနေ
တယ်။ကြာလာတော့..
” ဟား..ဂွေးဥရီးပါစုပ်ခံနေရတာ ဆရာမရဲ့..
ဆရာမစုပ်ပေးခဲ့တဲ့ ဂွေးဥရီး.ယွနေတာပဲ..”
အော်သံကြားတော့မတင်ယုမနေနိုင်ဘူး။သူ
တို့နောက်ကဒူးထောက်ထိုင်ပြီးပြူ းပြူ းကြီးတွဲကျနေတဲ့ကျေ ာ်မင်းရဲ့ဂွေးဥကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှာ
အပြည့်ငုံသွင်းရင်းစုပ်တော့တာပဲ။ဂွေးဥကိုစုပ်
မှတော့ မရွှေရင်ဖင်ပေါက်လေးကလည်းရှောင်
ပြေးလို့မရနိုင်ဘူးပေါ့..
” အဲ့.အာ့ဟာ့ဟာ့..ဖင်ယားတယ်မယု..အာ့
ဖင်ယားတယ်..အူးဟူး..ဖင်.. ဖင်..ဟား..ဖင်ထဲ
ကို..အို့..”
ဂွေးဥစုပ်နေလျက်ကဖင်ပေါက်ကိုယက်..အဲ
ဒီနောက်တော့ လက်ချေ ာင်းတွေနဲ့ဖင်ပေါက်ကို
ဖြဲပြီးလျှ ာနဲ့ထိုးသွင်းတယ်။နောက်ဆုံးတော့ဖင်
ခေါင်းကတံတွေးတွေတရွှဲရွှဲနဲ့ လက်မ,ထိုးသွင်း
တာကိုတောင်ခံနိုင်လာပြီ။လက်မ,တစ်ချေ ာင်း
ကနေ နှစ်ချေ ာင်းသွင်းတာ..မရွှေရင်ကဖင်ကြီး
ရမ်းပြီးရှောင်တယ်။မယုကလဲ နှာခပ်ကြီးကြီးဆို
တော့တံတွေးတွေအရွှဲသားနဲ့ ဝင်အောင်သွင်းတာပဲ..
” ဖင်လိုး ယောကျ ာၤး..ဖင်လိုးပစ်..ဒီလောက်
ဖင်ယားတဲ့ဖာသယ်မ..ဖင်ပါလိုးလို့ရလောက်ပြီ
ဖင်ထဲထည့်..ဖင်ထဲထည့်..အဲ့ အဲ့..ရုန်းတယ်..
ဟယ်..ဟဲ့ အဲ့..စောက်ဖုတ်..”
စောက်ပတ်ထဲကလီးကိုဖင်ထဲရွှေ့ထည့်မယ်
ရယ်လို့မတင်ယုက မရွှေရင်စောက်ခေါင်းထဲမှာ
မြုပ်နေတဲ့လီးတန်ကြီးကိုနှိုက်ဆွဲပြီးထုတ်နေဆဲ
မှာ.ဖင်လိုးခံရကိုရင်ဖိုနေတဲ့ရွှေရင်ကကျေ ာ်မင်း
ကိုမဖက်တော့ပဲစားပွဲခုံအစွန်းတွေကိုလက်တွေ
နဲ့ဆုပ်ဆွဲအားယူပြီးရုန်းရော။ကျေ ာ်မင်းကသူ့
ပေါ်မှာမှောက်လျက်ဖက်ထားတာ..အမာခံအား
ပြုဆွဲထားတယ်ရယ်လို့ဘာမှမရှိ။မရွှေရင်ကဖင်
ကိုလူး.ကိုယ်ကိုလှိမ့်ရုန်းတာခပ်တိုတိုပြောရရင်
တော့ စားပွဲတစ်ခြားလူတစ်ခြားစီဆိုတာမျို းဖြစ်
သွားပြီးသူတို့နှစ်ယောက်ဖက်လျက်လေးလိမ့်ကျကျန်ရစ်တယ်။
” အဲ..ဘယ်လိုဖြစ်..ဟို.ဘယ်နားနာသွားကြ
သေးလဲ..အို အို..ဒီလောက်ဖြစ်နေတာတောင်
လီးကမချွတ်ဘူး.”
သေသေချ ာချ ာကြည့်တော့ သူတို့ကအပြန်
အလှန်ကပ်ဖိညှောင့်လိုးနေတာ..ကျေ ာ်မင်းက
ဖိညှောင့်လိုးလိုက် ရွှေရင်ကကော့ပင့်ထိုးလိုက်
တစ်အင်းအင်းနဲ့လည်ချေ ာင်းသံတွေတောင်မှ
ကျိတ်ကျိတ်ထွက်နေတယ်။
” ယောင်္ကျ ား..ကိုယ့်အလှည့်နော်..စောက်
ဖုတ်က ရွှဲအိနေပြီ ”
သူကလည်း အတန်းပိုင်ဆရာမနဲ့ ကျေ ာင်း
သားလေး လိုးနေတာကိုသတင်းထွက်မှာစိုးလို့.
မတတ်သာလွန်းလို့သာကျေ ာ်မင်းကိုမရွှေရင်နဲ့ သဘောထားကြီးပြီး လွှတ်ပေးရတာ..အလိုးခံချင်နေလှပြီ။အလိုးခံတော့မယ်ဆိုကာမှမရွှေရင်
ကလီးရောဂွေးဥကိုပါစုပ်ပေးနေတယ် လို့ဆိုသံ
ကြားတော့ ဒီလောက်ကျွမ်းရ နှာကြီးရပါ့မလားရယ်လို့မနာလိုတဲ့စိတ်နဲ့ဖင်ကိုဆွပေးပြီးလိုးခိုင်း
ခဲ့ပေမယ့်.ဒီတစ်ချီသူ့အလှည့်လို့အပိုင်တွက်ပြီးသား။ရွှေရင်ကနှစ်ချီဆက်အလိုးခံမယ့်ပုံပေါ်နေ
တော့ ကျေ ာ်မင်းကိုလဲမတားရက်..မခံချိမခံသာနဲ့ရွှေရင့်မျက်နှာပေါ်ကိုခွထိုင်ပြီးစောက်ပတ်နဲ့ဖိ
ပွတ်ပစ်တာ
” အားဟာ့..ပြွတ် ပြု  ပြု ပွတ်..ပွတ်  ”

သပွတ်အူ (52)
အဲလိုလေးလိုးရင်း.ပေါ့ပေါ့ပါးပါးစာကျက်ရင်းနဲ့ပဲ ကျေ ာ်မင်းစာမေးပွဲတွေ တစ်နှစ်တစ်တန်း
အောင်လာတာ..ရီရီလည်းအောင်တာပဲ။သူတို့
မြို့မှာနေခဲ့တုန်းကတော့သားကိုချစ်တဲ့ဇောနဲ့မို့
ခင်မာရီကစောက်ပတ်ချည့်ပဲပေး ပေးယက်နေတာနဲ့ပဲစာထဲကိုစိတ်မရောက်နိုင်ဘူးလေ။သူ့အ
မေအပြစ်ရယ်လို့တော့ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ.သူက
လဲအရသာသိသွား..ကြိုက်သွားလို့စောက်ပတ်
ချည့်ပဲယက်ချင်နေတာဉာဏ်ကောင်းပေမယ့်စာမေးပွဲကျ တာပေါ့။ဒီရောက်တော့ကြီးမေနဲ့နီနီတို့က သုံးလေးငါးလလောက်တော့မိုးမမြင်လေ
မြင်အလိုးခံကြလို့လွတ်သွားလိုက်သေးပေမယ့်
နောက်ပိုင်း ရိုးသွားတော့လဲ ဗိုက်မကြီးအောင်
ရက်တွက်ရတာတွေနဲ့ဆရာကြီးမလစ်တာတွေ
နဲ့ဟိုဟာဒီဟာနဲ့ကိုယ်ထင်သလိုလိုးလို့မရတော့
ဘူး။ပညာရေးကိုချည့်ပဲဖိတွန်းတာ.. လိုးချင်ရင်
စာကျိုးစားဆိုတော့ကျေ ာ်မင်းကလဲစာချည့်ပဲဖိ
ကျက်တာပေါ့။နေကြာရိုင်းတောရှိနေလို့.ရီရီ့ကို
စိတ်လာအောင်နှူ းနှူ းပြီးလိုးလို့ရပေမယ့် မမနီ
နဲ့ကြီးမေကိုတော့တစ်လလုံးမှတစ်ညလောက်ပဲလိုးရတော့တယ်။
ဗူးပေါက်တစ်ရာပိတ်လို့ရမယ်..ပါးစပ်တစ်
ပေါက်ပိတ်လို့မရဘူးဆိုတဲ့စကားဥပမာလိုပေါ့
လေ.မရွှေရင်တို့မသူဇာတို့အစွမ်းနဲ့ဆရာမတွေ
ကြားမှာကျေ ာ်မင်းနာမည်ကပျံ့ သလောက်ဖြစ်
သွားတာတော့ဟုတ်ပါရဲ့..အဲဆရာမတွေလည်းအတူတူပါပဲ.။သူ့ခွင်နဲ့သူ့လူ.လိုးချင်တဲ့ကျေ ာင်းသားတွေကအလစ်မပေးစတမ်း ကပ်ညှိနေကြတာ.ကိုယ့်ကိုသိပ်အလှည့်ပေးနိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ကြုံလို့ဆုံလို့ကုန်းပြန်တော့လည်းကိုယ့်မှာ
မမရီနဲ့ဒေါ်တင်ယုတို့ရှိနေတော့ဘယ်လှုပ်သာပါ့မလဲ။မရွှေရင်ဆိုတာကလည်းသူ့စောက်ပတ်
ထဲကိုလီးဝင်နေတုန်းမို့သာ ချစ်လှချည်ရဲ့ ကြိုက်
လှချည်ရဲ့စွဲလှချည်ရဲ့နဲ့..ကွယ်ရာမှာတပည့်တွေ
နဲ့ကုန်းနေတာ..ကိုယ့်အလှည့်ကတစ်လနေလို့
တစ်ရက်လောက်ပါပဲ။သူအတန်းပိုင်လုပ်တဲ့ရှစ်
တန်းနှစ်ပဲခပ်စိပ်စိပ်လေးလိုးခဲ့ရတယ်..နောက်
ပိုင်းတော့.ခပ်ကျဲကျဲ ဖြစ်သွားတာပါပဲ။ဆရာမ
ဒေါ်တင်ယုနဲ့တော့သိပ်ပြောစရာမရှိပါဘူး.လင်
မယားလိုတောင်ချစ်သွားတာဆိုတော့အဖက်
ဖက်ကသူကိုယ်တိုင်စီစဉ်ပေးတာ..တစ်ပတ်ကို
အနည်းဆုံးတစ်ခါနှစ်ခါတော့ခပ်မှန်မှန်လေးလိုး
ရတယ်။သူနဲ့မမရီကိုလိုးနေရသေးလို့သာ သိပ်
စိတ်မထွေပဲ..စာမေးပွဲတွေတစ်နှစ်တစ်တန်းမှန်
မှန်အောင်သွားတာလို့ပြောရမှာပါပဲ။
ဆယ်တန်းဖြေပြီးတစ်ပတ်လောက်နေတော့
ဆရာကြီးကမီးရထားလမ်းပေါက်တဲ့မြို့အထိပဲ
လိုက်ပို့နိုင်တယ်။အလာတုန်းကလိုနယ်မြေက
မအေးချမ်းတော့တာနဲ့ကြီးမေတို့မိန်းမသားတွေ
ကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလို့မရတော့ဘူး။အဲဒီမြို့မှာပဲတစ်
ညအိပ်ပြီးနောက်ရက်မှရထားစီးရတာ.အလာ
တုန်းကလိုပဲ ကြီးမေရဲ့မိဖမျ ားအိမ်မှာဝင်တည်း
တာပေါ့။မာကြည့်အမေက နောက်အိမ်ထောင်
နဲ့ ဒီမြို့မှာနေတယ်..မာကြည့်ကိုသာ ပထွေးကလိုးမယ်လုပ်နေလို့သူ့အဖေဦးပေါစိန်ဆီပို့ထား
ရင်းကဆရာကြီးနဲ့ညားတာ။ကျေ ာ်မင်းကိုအဲဒီ
အိမ်အထိလိုက်ပို့ပြီး မာကြည်နဲ့သူ့သမီးတွေကို
စိတ်မချတော့ဆရာကြီးကနေ့ချင်ပြန် ပြန်သွား
တာယောင်ချ ာချ ာနဲ့ကျန်ခဲ့ရော။ကားစီးလာခဲ့ရ
တာတစ်မနက်လုံး..နေ့လည်ဆယ့်နှစ်နာရီထိုးမှ
ဒီအိမ်ကိုရောက်တာဆိုတော့ငြီးစီစီကြီး.စိတ်က
လည်းသိပ်မလွတ်လပ်တာနဲ့အဖွားကြီးစီစဉ်ပေးတဲ့အခန်းထဲမှာပဲအိပ်နေလိုက်တယ်။မာကြည့်အမေကအသက်ခြောက်ဆယ်လောက်ရှိပြီ..
ဈေးထဲမှာကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်တာ။
ခင်မာကြည့်အမေကလည်း နောက်ယူတဲ့
လင်နဲ့မွေးတဲ့သမီးရှိသေးတယ်.ခင်မာထွေးတဲ့။ခင်မာကြည်နဲ့ဆိုရင်မအေတူဖအေကွဲညီမပေါ့.။
သွေးသားအနေနဲ့ဆိုရင်တော့ ကျေ ာ်မင်းနဲ့ဘာမှမတော်ပေမယ့်ဆွေမျိုးမို့ ဒေါ်လေးလို့ပဲခေါ်ပါတယ်။ခင်မာထွေးဆိုပေမယ့် အားလုံးကမထွေး
လို့ပဲခေါ်ကြတာ.ရုပ်ရည်ကတော့ရွက်ကြမ်းရေချို ပါ။အလာတုန်းက ဒီအိမ်မှာတည်ခဲ့ဖူးးတော့
မြင်ဖူးပါတယ်..အဲဒီတုန်းကသူ့လင်နဲ့အိမ်ခွဲနေ
ကြတာမို့သိပ်စကားလက်ဆုံမပြောဖူးဘူးပေါ့။
ဒီနေ့လည်း ရောက်စ,က နေရာထိုင်ခင်းပြင်ပေး
ရင်းတွေ့မိခဲ့လိုက်တာပဲရှိတယ်.အနေဝေးတော့
စပ်လည်းမစပ်စုမိပါဘူး။အခုတော့ကျေ ာ်မင်းက
နွမ်းသလိုလိုမို့ နှစ်ဆောင်ပြိုင်အကြားကသူတို့စီစဉ်ပေးထားတဲ့အခန်းထဲမှာမျက်စေ့တွေမှိတ်ပြီး
မှေးနေတာ..ထရံပဲခြားတဲ့အနောက်ဆောင်ခန်း
ထဲကအသံကြားရတာနဲ့မျက်လုံးပွင့်သွားတယ်။
ထရံက ဝါးထရံဆိုတော့ မှေးနေတုန်းကမသဲကွဲ
ပေမယ့် ခုတော့ပီပီပြင်ပြင်ကြားရတာ..မထွေးအသံက ခပ်ချွဲချွဲ..
” မလုပ်နဲ့ အဖေရဲ့..အဟွန့် အဟွန့်..သူ့လီး
ကဖြင့်တောင်နေတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့..ပျေ ာ့ပျေ ာ့
ရီး..သွား ”
လင်နဲ့မယားပြောနေကြတာလားလို့ထင်နေ
တာ..အဖေဆိုတော့ကျေ ာ်မင်းမျက်လုံးပြူ းသွားတယ်။ဒေါ်လေးက သူ့လင်အလစ်မှာသူ့အဖေနဲ့
လာကုန်းနေပြီပဲ လို့တော့သိလိုက်ပြီ..
” ဟား.အထဲရောက်ရင် တောင်လာမှာသမီးရဲ့..ဖယ်..လက်ဖယ်လိုက် ”
” အထဲ.အထဲ နဲ့..မရဘူးပဲအဖေ..လီးပျေ ာ့
ရီးနဲ့အထိုးခံရတာဖီလင်မရှိဘူး..လိုးချင်ရင် လီး
တောင်အောင် အရင်လုပ်..”
” လာပါသမီးရယ်..ခံချင်နေရဲ့သားနဲ့..လာ..
ဒီမှာကြည့်..ထ,နေပြီ..အထဲရောက်ရင် တောင်
သွားမှာ..လာ ”
” လုပ်ပြန်ပီ.အထဲ.အထဲ နဲ့…စောက်ပတ်ထဲ
လို့ပြောပါအဖေရဲ့..ဟင့်..ရအောင် လိုး..ဝင်ရင်
ခံမယ်…ဧည့်သည်ရှိတယ်နော် မကြမ်းနဲ့..”
တခစ်ခစ်နဲ့ရယ်သံတွေ..ကုတင်ပေါ်မှာလူးလွန့် လုံးထွေးနေတဲ့အသံတွေကြားရတယ်။ထရံအပေါက်လိုက်ရှာနေတုန်း..
” အဟင့်ဟင့်..ကြာလေ ပျေ ာ့လေနဲ့ကွာ..
ဖေ့လီးရီးက..ဟုတ်တော့ပါဘူး ”
” စုပ်ကွာသမီး..အာငွေ့ပေးလိုက်ရင်ဖေ့လီး
ကမတ်မတ်ကြီးတောင်လာမှာ..စုပ် ”
” တော်ပီကွာ..ပျေ ာ့ပျေ ာ့ရီးတော့စုပ်ချင်ဘူး..
မာမာတောင့်တောင့်..တုတ်တုတ်ကြီးစုပ်ရရင်
တော်သေးရဲ့..ထဲ့ကွာ..ဒီတိုင်းထဲ့လိုး..သနား
လို့..ဟွန်း..”
” အဲလိုလုပ်ပါသမီးရဲ့..ဒီလောက်လိမ်မာတဲ့
ငါ့သမီးမျ ား ဒီကောင်မို့ ကွာရက်တယ်..ကြည့်
စမ်း..လှလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး..”
အား..မထွေးက သူ့လင်နဲ့ကွဲသွားပြီပဲလို့
တွေးနေတုန်း..
” ဟင့်..သူနဲ့ကွာခဲ့လို့ အဖေလိုးရတယ်သာ
မှတ်..ဟင့်ဟင့်..ဒီက ဆာနေလို့သာ အရင်တစ်
ခါပေးလိုးလိုက်တာ..ဒီလိုလီးပျေ ာ့ကြီးနဲ့ဆိုရင်
တော့..အဲ ရပီ ရပီ..တောင်လာပီ..ထည့်အဖေ.
ထည့် ထည့်..”
အားပါး..တခုလပ်ပူပူနွေးနွေးကြီးပါလား..
လီးကလည်းဆာနေတာလို့သူကိုယ်တိုင်ကဖွင့်
ပြောသံကြားနေရတော့ ကျေ ာ်မင်းလိုးချင်စိတ်
တွေတဖွားဖွားပေါ်လာတယ်။
” ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဖုတ်ဖုတ် အင့်..အာကွာ..
အဖေ့လီးကပျေ ာ့သွားပြန်..အာ့..အာ့.ရတယ်.
ရလာပီ..ဆောင့်.အာ့.”

သပွတ်အူ (53)
” အာ့.အဖေ..အားဟား..အဖေရယ်..အဖေ..
ဆောင့်.ဆောင့်..ဟား ဟား အား.. အဖေရယ်.
ဟား..အဖေ့ဟာကဟုတ်သေးပါဘူး.လီးလည်း
တောင်ရော.လီးရည်လည်းထွက်ရော..ကျွတ်..
စိတ်လေပါတယ် အဖေရာ..”
အပေါက်လေးတွေ့လို့ချေ ာင်းကြည့်မယ်ပြင်
ခါမှ လိုးလို့ပြီးသွားပြီပဲဆိုတဲ့အသိနဲ့မြင်ချင်လွန်းလို့မဆင်မခြင်ကပ်မှီပြီး ချေ ာင်းကြည့်လိုက်တာအားလွန်သွားတော့ထရံက အိကနဲချိုင့်ဝင်သွားတယ်။မထွေးကထရံနဲ့ကပ်ပြီးအိပ်တာပါလားလို့သိလိုက်တဲ့အခိုက်မှာပဲ..ပက်လက်ကြီးလန်
ပြီး ထမီကိုရင်ပတ်နားအထိပင့်လှန်တင်ထားတဲ့မထွေးကိုမြင်လိုက်တာ။ဒူးထောင် ပေါင်ကား
စောက်ဖုတ်ဟောင်းလောင်းပုံစံကြီး မြင်လိုက်ရ
တော့.ပါးစပ်ဟ,ပြီးအသက်ရှူ နေတဲ့ကျေ ာ်မင်း.
မျက်လုံးတွေပါပြူ းထွက်သွားရတယ်။အပေါ်ကစီးမိုးပြီးးကြည့်တာမို့ သူ့စောက်ပတ်ကဘယ်လို
ဘယ်ဝါ ဆိုတာကိုပီပီပြင်ပြင်မမြင်ရနိုင်ပေမယ့်
မြင်ရသမျှ စောက်ဖုတ်ကြီးကစောက်မွှေးထူထူ
ကြီးတွေဖုံးလို့ဖောင်းဖောင်းအိအိ..ဖူးဖူးညို့ညို့
ဒေါ်တင်ယုစောက်ဖုတ်ကြီးလားလို့ထင်လိုက်မိ
တယ်။ကြည့်နေတုန်းသူ့အဖေက ပုဆိုးကိုဖုတ်
ဖက်ခါပြန်ဝတ်နေပေမယ့်..မထွေးကလှုပ်ကိုမ
လှုပ်ပဲကျေ ာ်မင်းရှိတဲ့ဖက်ထရံကိုမျက်စေ့စွေပြီး
ကြည့်နေတာ..ထရံသာ မကာထားရင်မျက်နှာ
ချင်းက ဝေးလှနှစ်ပေသုံးပေပေါ့..
” အဖေသွားမယ်နော် သမီး.နင့်အမေရှာနေ
မှာစိုးလို့..နောက်တစ်ခါဆေးစားပြီးအပီလိုးပေး
မယ် သိလား.”
အသံကြားတော့မှခေါင်းပြန်လှည့်သွားပြီး..
စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖဝါးနဲ့ပွတ်နေရင်း..
” ဟွန့်..မိုက်ပါဘူးအဖေရယ်..အရင်တစ်ခါလိုးခဲ့တုန်ကမှ စိတ်တိုင်းမကျ ဘူးဆိုရင်တောင်
စောက်ပတ်တော့အယက်ခံလိုက်ရသေးတယ်.
ခုတော့.တောင်ထွက်ကြီး..ထားပါတော့..ညကျ လာလိုးရဲလား ”
” ဟား..နင့်အမေကမလွယ်ဘူးသမီးရာ..အ
သက်ကြီးတော့ အအိပ်အနေက တအားဆတ်
တာ..လာနိုင်လောက်ဘူးထင်တာပဲ..”
မထွေးသက်ပြင်းလေးမျှဉ်းချနေတဲ့အချိန် သူ့
အဖေပြန်ထွက်သွားတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးပွတ်
နေရာက လက်ချေ ာင်းတွေစောက်ခေါင်းထဲတိုး
ဝင်သွားတာမြင်လိုက်ရတယ်။စောက်ဖုတ်ကိုပဲ
မြင်ရတာ..လက်ချေ ာင်းတွေနဲ့စောက်ခေါင်းကို
မမြင်ရတော့အားမလိုအားမရကြီးဖြစ်နေရတာ
ပေါ့။မထွေးကခပ်မောက်မောက်ကြီးမို့တက်နေတဲ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုအကျႌပေါ်ကနေ လက်တစ်
ဖက်နဲ့ဆုပ်ပွတ်ချေနယ်နေရင်းတစ်ပေါက်ပေါက်
နဲ့ထိုးဆောင့်နေတာမြင်ရတော့တံတွေးကိုမြိုချ
မိတာ ဂလုကနဲအသံမြည်သွားတဲ့အထိမချင့်မရဲ
ကြီးပေါ့..။တအောင့်လေးကြာတော့ သက်ပြင်း
ရှည်ကြီးတစ်ချက်ချပြီးလန်တက်နေတဲ့ ထမီကိုဆွဲချရင်း စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့လက်ချေ ာင်း
တွေကို သူ့ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်စုပ် ယက်နေတာ.
လွမ်းစရာကြီး။
နေ့ခင်းနှစ်နာရီခွဲ သုံးနာရီလောက်..ပူလွန်း
လို့သစ်ပင်ရိပ်ကခုံတန်းလေးမှာထိုင်နေတော့
ရေတွင်းမှာချိုးရေငင်နေတဲ့မထွေးကိုတွေ့ရော။
အဲဒီတော့မှပဲသူ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကို သေ
သေချ ာချ ာမြင်ဖူးတာ.မတင်ယုကိုသတိရသွား
မိတယ်။စိတ်ကစွဲနေလို့ပဲလား.တကယ်ပဲတူနေ
တာပဲလား..ဖင်ကြောကြီးတောင့်ပုံရော..နို့လုံး
ကြီးမောက်ပုံရော..အရပ်အမောင်းပုံစံတွေရော
မတင်ယုနဲ့တူလိုက်တာမှ ညီအစ်မလားလို့ထင်
ရလောက်တဲ့ မတင်ယုအငယ်စားပုံစံကြီးပါပဲ..။
အသက်ကအမျ ာဆုံးရှိလှသုံးဆယ့်ငါးပေါ့.သုံး
ဆယ်လောက်တောင်ဖြင်ချင်ဖြစ်နိုင်တယ်။နို့အုံ
ကြီးကမောက်မောက်ကြီးမော့လို့.ဖင်ကြောကြီး
ကစင်းစင်းကြီးတင်းနေတာ.ချက်ချင်းလီးတောင်
တယ်။အိမ်ထဲပြန်ဝင်.ပုဆိုးလေးနဲတဘက်လေး
ကပျ ာကယာဆွဲထွက်လာတော့လဲ ရှိတုန်းပဲ..
” သား ငင်ပေးမယ် ဒေါ်လေး..ပေး ”
ဘာရယ်လို့မဟုတ်ပါဘူး..သူကရေငင်ပုံးကို
မပေးပဲ ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးကြည့်နေလို့ပြန်ကြည့်မိ
တယ်။နှာတန်ကတိုပြီး နှာခေါင်းလုံးလုံးနဲ့နှုတ်
ခမ်းတွေကထူထွေးလွန်းနေတော့မလှဘူးလို့ပဲ
မြင်ရတာပါပဲ။ဒါပေမယ့်မျက်ခုံးနဲ့မျက်လုံးတွေက
နက်မှောင်ရွှန်းစိုပြီးအရည်လဲ့နေသလားလို့ထင်
ရလောက်အောင်တောက်ပနေပြန်တော့ မလှ
သလိုလိုနဲ့လှနေပြီးရမ္မက်ထန်အပေးကြမ်းမယ့်
ရုပ်ရည်မျိုးလို့တွေးမိလိုက်တယ်..
” ဟင့်..ဒီအရွယ်ကြီးက သား တဲ့..ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ ပြန်ငုံ့ကြည့်ပါဦး..”
ကျေ ာ်မင်းကဆယ့်ခုနစ်နှစ်ကျေ ာ်လို့ဆယ့်ရှစ်
နှစ်နားနီးနေပြီ။နီနီ့အမျေှ ာ်အမြင်နဲ့ နီနီ့ကျေးဇူး
နီနီ့ပေါင်းသင်ရေလောင်းပြု စုပေးမှုတွေကြောင့်
အရပ်အမောင်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကမြင့်မြင့်မားမား.တောင့်တောင့်တင်းတင်း..ကြွက်သား
တွေကသူ့နေရာနဲ့သူအမြောင်းလိုက်ကြီးတွေနဲ့
လှလှကြီးထင်းနေတာထင်ထင်ရှားရှား။မျက်နှာ
ကိုသာမမြင်ရရင် အသက်အစိတ်လောက်လား သုံးဆယ်လား လို့ထင်ရလောက်အောင် ပီပြင်
ရုပ်လုံးကြွနေတဲ့လူရွယ်လူသန်လေး..။အဲဒီရုပ်
ကို မှန်ထဲမှာပြန်ကြည့်ခိုင်းတယ်ဆိုတာကိုနား
မလည်တော့..ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ဆိုတဲ့
စကားအတိုင်း ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်..ရေလဲပုဆိုး
အောက်မှာငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲ မာန်ဟုန်ပြင်း
ပြင်းခပ်တင်းတင်းကြီးတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို
ပဲမြင်တယ်။ရှက်ရှက်နဲ့ပုဆိုးပြန်ပြင်ဝတ်..လီးကို
လက်နဲ့ဖိပေါ့လေ..။ဖိလိုက် ကြွလိုက်..ကြွလိုက်
ဖိလိုက် အလုပ်ရှုပ်သွားတယ်..
ရေတွင်းရဲ့အကာဘောင်က ကွယ်နေတာမို့
ဒါကိုမြင်လို့ မထွေးကပြောလိုက်တာမဟုတ်ပါ
ဘူး။ပြောရိုးပြောစဉ်မို့ ရိုးသားတဲ့အဓိပ္ပါယ် ရည်
ရွယ်ချက်နဲ့ပဲပြောလိုက်တာပါ။ကျေ ာ်မင်းကအဲ
လို မျက်နှာပျက်ပျက်နီနီရဲရဲနဲ့ ဖိလိုက်ကြွလိုက်အ
လုပ်ရှုပ်နေတာကိုမြင်တော့မှသတိထားမိသွား
ပြီးသူလီးတောင်နေတာကြီးကိုတွေ့သွားတာ..။
ဘယ်လိုဖိဖိ.ဟိုကဖိ ဒီကထောင်..ဒီကဖိ ဟိုက
ထောင်နဲ့..ရုန်းကြွထောင်တက်နေတဲ့လီးက အ
ကြီးကြီး။အဖေက မစို့မပို့လိုးလွှတ်လို့စိတ်လေ
နေမိတဲ့ ခင်မာထွေးမှာ..မျက်ခုံးတွေ ပါးအိုးတွေ
နှာခေါင်းတွေနီရောင်သမ်းပြီးစောက်ဖုတ်ထဲက
လှိုက်ကနဲ ဟိုက်ကနဲဖြစ်သွားမိတယ်..
ယောကျၤ ားနဲ့ကွဲလာလို့လီးနဲ့ဝေးနေပါမှ သူ့
အဖေကသမီးအရင်းကိုလိုးချင်တဲ့အရိပ်ယောင်
တွေပြလာတယ်။စကားရိပ်တွေသန်းလာတယ်။
ဖင်ကြောကြီးကိုတကြည့်ကြည့်.နို့ကြီးဆီကအ
ကြည့်မခွာနိုင်..အခွင့်အရေးပေးတိုင်းမထိတထိ
ကိုင်..အထိအတွေ့တွေကရိုးသလိုနဲ့ဆန်းပြနေ
တာကိုသမီးတခုလပ်ကမသိပဲနေပါ့မလား..သိ
တာပေါ့။အမေတောင်မှရိပ်မိချင်သလိုလိုဖြစ်နေ
တော့အဖေ့ကို ကျွေးလိုက်မှပဲဇာတ်လမ်းပြတ်
တော့မယ်လို့တွေးပြီးလမ်းဖွင့်ပေးမိဖူးတယ်။အဲ
ဒီတုန်းကလဲဒီရေတွင်းမှာပါပဲ.သူလီးလှန်ပြထားမှန်းသိသိကြီးနဲ့..
” ဟင့်ဟင့်..လီးရီးပေါ်နေပီ အဖေရဲ့..ရှက်
လဲမရှက်ဘူး..”

သပွတ်အူ (54)
အခုတော့..အဖေမဟုတ်ဘူးလေ။ရင်းနှီးဖို့
နေနေသာသာ ဒီနေ့မှမြင်ဖူးတာ။ဟိုတုန်းကမြင်
ဖူးတယ်လို့သာ အားလုံးကဝိုင်းပြောပြောပြကြလို့သိရပေမယ့် မျက်စေ့ထဲမှာတစ်ချက်လေးမှမ
မှတ်မိတာ..အစိမ်းသက်သက်။စောက်ပတ်ထဲ
က တစ်မွမွနဲ့ယားရုံမက,လို့စောက်ရည်ပဲထွက်
နေနေ..အဲလိုကြီးတော့လမ်းဖွင့်တဲ့သဘော မပြောရဲပါဘူး..
” ထားပါတော့ ထားပါတော့..နှုတ်ကျိုးနေရင်
လဲ သား ပဲလုပ်လိုက်ပါတော့..ဟင်းဟင်း..”
အရှက်ပြေသလိုဖြစ်သွားပေမယ့်မျက်နှာက
တော့ အိုးတိုးတမ်းတန်းနဲ့ နီရဲရဲလေးပြေးနေဆဲ..
” ဟိုလေ..သား ရေငင်ပေးချင်လို့ မေထွေး
ရဲ့..အဲဒါ..”
ခင်မာထွေးကရယ်ချင်လှပြီ။စိတ်ရှိလက်ရှိကြီး
သာပညာပေးလိုက်ရင်..အိပ်ယာထဲမှာလီးကြီး
ဆုပ်ပြီး.ဒီကောင်လေးလှိမ့်နေမှာကိုမျက်စေ့ထဲ
မြင်ယောင်ပါသေးရဲ့။စိတ်ထဲကနည်းနည်းလေး
တော့မြူ းလာသလိုလိုမို့..
” မေထွေးတဲ့..ခ်ခ်..ကိုယ့်ကိုအဲလိုခေါ်လိုက်
တာလား..အမေက နို့တော့တိုက်နိုင်ဘူးနော်.
သား..ခိခိ..”
ကျေ ာ်မင်းမျက်လုံးတွေပြာဝေပြီးပါးစပ်ကြီး
ဟောင်းလောင်းပွင့်လျက်ငေးကြည့်နေတယ်။
အဲလိုကြီးမြင်လေလေ ခင်မာထွေးကမြူ းလေနဲ့
အရှိန်ကထိန်းလိုမရဘူး.
” ကလေးမမွေးဖူးတော့ နို့ရည်ကလဲမထွက်
ဖူးဘူးကွ..နို့ရည်မရှိ နို့မထွက်တော့ သားကလဲ
စို့ချင်မယ်မထင်ပါဘူး.ဟုတ်တယ်မလား.သား..
စို့ချင်ဘူးမလား..ခိခိ.ခ်..”
သူ ပုခုံးလေးလှုပ်လှုပ်ပြီးရယ်လိုက်တိုင်းမှာ
သိမ့်သိမ့် သိမ့်သိမ့်နဲ့စည်းချက်လိုက်ပြီးလှုပ်ခုန်
နေကြတဲ့ လည်ပင်းပေါက်ခပ်ဟိုက်ဟိုက် ချည်
သားစွပ်ကျယ်အောက်ကနို့လုံးမောက်မောက်
ကြီးတွေကို မျက်လုံးတွေပြူ းထွက်နေတဲ့အထိ
စိုက်ကြည့်နေမိရင်း..
” ဟို..စို့..စို့ချင်တာပေါ့..အာ..ဟီး..ဟိုလေ..
စို့ချင်ဘူး..ဟာ..ဟုတ်ဘူး..စို့ချင်တယ်..ဟား ..
သေချင်တာပါပဲ…”
ယောင်ယောင်ကန်းကန်းနဲ့အိုးနင်းခွက်နင်း
တွေဖြေပြီးပြေးတာတန်းနေတာပဲ။မျက်စေ့ရှေ့
ကသူ့ပုံရိပ်ပျေ ာက်သွားတော့လဲ ခင်မာထွေးရင်
ထဲမှာ ဟာနေသလိုလို..နှမျေှ ာသလိုလို။သူမရှိ
မှပဲ ပုဆိုးအောက်ကသူ့လီးတန်ကြီးသဏ္ဍာန်က
မျက်ဝန်းထဲကိုပြန်ပြေးဝင်လာတာအာခေါင်တွေ
နှုတ်ခမ်းတွေခြောက်သွေ့ကုန်တယ်။ငေါက်ကနဲ
ငေါက်ကနဲ တောင့်တောင့်ကြီးတောင်မတ်တိုး
ထွက်လာတဲ့လီးကြီးက..အောင်းခိုစရာတွင်းကို
လိုက်ရှာနေမြွေနဂါးကြီးလိုပဲ..ရှည်ရှည်တောင့်
တောင့်ကြီးပါလားနော်။တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးသာ
ဖြစ်လိုက်ရင်ဖြင့် အားမာန်အဆိပ်တွေ ပြင်းချင်
သလောက်ပြင်းပါစေတော့မထွေးစောက်ခေါင်း
ထဲ ပစ်ပစ်ဆောင့်ပြီးဝင်အောင်းခံလိုက်ပါ့မယ်။
စိတ်ကူးယဉ်ပြီးအဝတ်တွေလျေှ ာ်နေတာဘယ်
လိုပြီးသွားမှန်းတောင်မသိဘူး။ရေချိုးပြီးထမီရင်
လျှ ားကြီးနဲ့ပြန်လာတော့ကိုယ့်အခန်းကိုမဝင်
ခင် ကောင်လေးအိပ်တဲ့အခန်းကပွင့်နေတာနဲ့
ကိုယ်တစ်ပိုင်းစောင်းပြီးချေ ာင်းကြည့်မိလိုက်
တာ..တံတွေးတောင်သီးသွားတယ်။ခရီးကနွမ်း
နေပါမှ သူ့ညွှတ်ကွင်းမှာလာနင်းမိသွားပြီးဂွင်း
တိုက်လျက်နဲ့အိပ်ပျေ ာ်သွားရှာတယ်ထင်ပါရဲ့..
တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကအတုတ်ကြီး။ရှည်
တာ တောင့်တာ..အားကောင်းမောင်းသန်တာ
ကိုတော့ခန့်မှန်းမိခဲ့ပြီးသားမို့ထပ်တစ်ခါမအံ့ဩ
တော့ပေမယ့်..ခေါင်းအုံးအောက်မှာအမြဲထား
ပြီးညရေးညတာသုံးရတဲ့ နှစ်ခဲထိုးဓာတ်မီးကြီး
လောက်တုတ်ခဲနေတာကိုတော့မခံစားနိုင်ဘူး။
ကြာကြာကြည့်နေရင်ပြေးစုပ်ပစ်ချင်စိတ်တွေ
အကောင်အထည်ဖော်မိမှာစိုးလို့ကိုယ့်အခန်း
ထဲကိုအပြေးဝင်ခဲ့မိတာ.ကုတင်ပေါ်ကိုလဲဖင်
ထိုင်ချမိရော.ကတုန်ကယင်နဲ့ပျေ ာ့ခွေကျသွားရ
တယ်။
” အမေ့ကိုဇက်ကြောလေးတစ်ချက်ဆွဲပေး
သမီး..ခေါင်းထဲကအုံနေသလားလို့..”
ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့အမေ့ကျေ ာဖက်
ကိုမထွေးသွားမယ်ပြင်တော့ ကျေ ာ်မင်းရောက်
နှင့်နေပြီ။ပုခုံးတွေ လည်ကုတ်နဲ့နားထင်တွေကို
အကြောဖြေလျေှ ာ့နှိပ်ပေးနေတာ..မေထွေးကို
မကြည့်ရဲဘူး။သူကဇက်ကြောဆွဲပေးနှင့်နေပြီ
ဆိုတော့လဲ မထွေးကအမေ့လက်မောင်းတွေလက်ဖျံတွေကိုပဲဖြေလျေှ ာ့ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ရ
တော့တာပေါ့..
” အား..ပေါက်တယ်ဟဲ့ ငါ့မြေးလက်က..နင့်
အဖိုးလက်နဲ့မျ ားဖြင့်ကွာပါ့..”
” အိုး..ဖွားကလဲ ဘာမှမသိပဲနဲ့..အဖိုးလဲနှိပ်
တာတော့နှိပ်တယ်နော..ဖွားဘာသိလဲ ”
ဒီနေ့မှအဖေ့ကိုမြင်ဖူးတဲ့ကောင်လေးက အ
ဖေ့အကြောင်းဘာတွေမျ ားသိနေပါလိမ့်။စိတ်
ထဲကထူးထူးခြားခြားထိတ်သွားမိသလိုအဖေကလည်းခေါင်းလှည့်ကြည့်လာတာတွေ့လိုက်
တယ်။
” အား..ကျွတ်ကျွတ်..ဟုတ်မှာ ဟုတ်မှာ..
အဲအဖိုးကြီးလဲနှိပ်တော့နှိပ်မှာပဲ..အင်း အင်း..
ဖွားကိုသာမနှိပ်ပေးတာ..အား..အဲနားလေးက
တော်တော်တင်းနေတာမြေးရဲ့..ကျွတ်ကျွတ်..
နေ့လည်ကပျေ ာက်သွားသေးတယ်..”
” ဟလား..ဟဲဟဲ..အဲဒါပြောတာပေါ့..ဖွားမ
သိပါဘူး ဆိုတာ..အဖိုးက အိမ်ရောက်လာတာ
ဖွားရဲ့.သားအခန်းရှေ့ကဖြတ်သွားတာ..အိမ်
သာသွားတာလားမသိဘူး. ”
အဖေ့မျက်နှာတော်တော်ပျက်နေသလိုမထွေး
လည်းအသက်ရှူ တစ်ချက်အောင့်ပြီးသူ့ကိုဖျတ်
ကနဲလှည့်ကြည့်လိုက်မိတယ်။သူကတော့ဘယ်
မှမကြည့်ပဲခပ်တည်တည်..
” အဲ..အိမ်ရောက်လာတာလား..သားတွေ့
တာပေါ့..အင်း.အင်း..ဒီအဖိုးကြီး..ထင်တော့
ထင်လိုက်သား..အာ့..ကျွတ်ကျွတ်..”
” မေထွေးကလဲ…”
အဖေနဲ့လိုးနေကြတုန်းမှာ သူ့အခန်းနဲ့ခြား
ထားတဲ့ထရံကတစ်ချက်အိကျလာခဲ့တာရယ်..
အသက်ရှူ သံပြင်းပြင်းကြီးကိုကြားလိုက်မိခဲ့သ
လိုသံသယဖြစ်ခဲ့မိတာတွေရယ်.ဆက်စပ်သတိ ရလိုက်တော့ ထိတ်လန့်တကြားနဲ့ သူ့လက်ဖျံတစ်ဖက်ကို ခင်မာထွေးဖျတ်ကနဲဆွဲဆိတ်လိုက်
မိတယ်။သူက ပြောတော့မယ့်စကားကိုရပ်ထား
တဲ့ပုံစံနဲ့ပါးစပ်ဟ,လျက်သားမထွေးကိုလှည့်ပြီး
ကြည့်လာတော့မျက်စေ့တစ်ဖက်မှတ်ပြပြီး
” အင်..ဘာလဲ..လက်က မရတော့ဘူးပေါ့ဟလား..အေးလေ..ခရီးပမ်းလာတာကိုး..ရပြီ..
မေထွေး.ဆက်နှိပ်လိုက်တော့မယ်.. သွားတော့
သား..နားတော့..မေထွေးပဲဆက်နှိပ်ပေးတော့
မယ်..အင့်..ဒီနားလားအမေ..”
သူ ဘာစကားမှပြန်မပြောနိုင်အောင်အမျှင်
မပြတ်ကြီးပြောချလိုက်ပြီးဇွတ်တွန်းလွှတ်တာ
လှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်နဲ့ထွက်သွားရင်း..
” အဖိုးရော..အနှိပ်ခံဦးမလား..သားနှိပ်ပေး
မယ်လေ..နေ့လည်က..”
အဖေက သွေးပျက်သွားတဲ့အတိုင်းပဲ..ဆက်
တီပေါ်ကနေပျ ာပျ ာသလဲထ,ရပ်ပြီးမျက်လုံးပြူ းမျက်ဆန်ပြူ းနဲ့သူ့ကျေ ာကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့တွန်းလွှတ်တယ်။
” အား..ရပီ ရပီ..အဖိုးမညောင်းဘူးကွ..ရပီ
ငါ့မြေး..သွားသွား..နားတော့..”
” သားကဖိုးကိုစတနာရှိလို့တအားနှိပ်ပေးချင်
တာ..အဖွားရေ..မသက်သာရင်သားကိုပြော..
မနက်ဖြန် သားဆေးစားပြီးအပီ.အဲ.ဆေးလူးပြီး နှိပ်ပေးမယ်. ”

သပွတ်အူ (55)
အရှက်တော့ကွဲကြပြီထင်ပါရဲ့..။အားကိုးရ
လေမလားလို့အဖေ့ကိုကြည့်တော့လဲမျက်နှာအို
အိုကြီးနဲ့ပြန်ကြည့်နေတာမြင်တော့စိတ်ဓာတ်ပို
ကျ သွားတာငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီးအော်ငိုပစ်လိုက်
ချင်သွားတဲ့ထိပဲ။လိုးချင်တုန်းကတော့ သူပဲဇွတ်
လိုးတာ..တားမရဆီးမရ စောက်ပတ်မယက်ရုံ
တစ်မယ်..ဖြစ်လာတော့အဲဒီဇွတ်ကြီးကမျက်နှာ
ငယ်နဲ့ငုတ်တုတ်။အဆိုးဆုံးကနောက်ဆုံးပြော
သွားတဲ့စကား။ဘာတဲ့..ဆေးစားပြီးအပီနှိပ်ပေး
မယ် ဆိုလားပဲ.။အဲဒီစကားကိုမထင်မှတ်ပဲကြား
လိုက်ရတော့ တိုင်ပင်မထားပဲအဖေ့ကိုကြည့်မိ
တာ..အဖေကလည်းပါးစပ်ဟောင်းလောင်းကြီး
နဲ့မာထွေးကိုကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။ဒီပုံနဲ့ဆို
ရင်တော့သွားပါပြီ.အဖေနဲ့သမီးလိုးနေကြတယ်
ဆိုတဲ့သတင်းတော့ပျံ့ကုန်တော့မှာပဲထင်ပါရဲ့..
အဖေနဲ့အမေသူတို့အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားကြပြီ
ဆိုမှတစ်ယောက်ထဲငုတ်တုတ်ထိုင်တွေးရင်းအ
ဖြေမရတဲ့နောက်ဆုံးမှာအခန်းထဲပဲပြန်လာခဲ့ရ
တယ်..လမ်းလျေှ ာက်တာတောင်အားမရှိတော့
ဘူး။ခင်မာထွေးက သုံးဆယ့်သုံးနှစ်ပေါ့..မာရီ
ထက်တစ်နှစ်လောက်ငယ်တယ်။သူ့အထက်မှာ
အစ်မတစ်ယောက်မွေးသေးတယ်..ဆုံးသွား ခဲ့
လို့။သူမျ ားတွေတော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး..
မထွေးအတွက်တော့ဒီအသက်အရွယ်တန်းက
နှာထ,လို့အကောင်းဆုံးပဲ။အပျိုပေါက်တုန်းက..
အသက်နှစ်ဆယ်ကျေ ာ်အထိဆိုပါတော့လေ..
ဗိုက်ကြီးမှာစိုးရတာနဲ့.အထင်သေးမှာစိုးရတာနဲ့
အပျို ဆိုတဲ့ဂုဏ်ကိုထိန်းပြီး ဘဝင်မြင့်ချင်တော့
ဟန်ဆောင်နေရ ဖုံးကွယ်နေရတာတွေမျ ားလို့
လားမသိဘူး..အလိုးခံဖို့စဉ်းစာရင်..အလိုးခံနေ
ရရင်..အလိုးခံပြီးသွားရင်.. စိတ်ထဲမှာတင်းကျပ်
ကျပ်နဲ့မွန်းသိပ်နေတာနဲ့ပဲ အရသာကဘယ်လို
မှန်းကိုထိထိမိမိမခံစားမိတော့ဘူး။နည်းနည်းအ
သက်ရလာတော့ ဂုဏ်သိက္ခာကိုရှေ့တန်းတင်
ချင်လာပြီ..မာန်လေးတက်ချင်လာပြီဆိုတော့အ
လိုးသာခံနေရတယ်..ဟန်ဆောင်ချင်စိတ်တွေကခပ်မျ ားမျ ား..လိုးတဲ့အရသာကိုခံစားဖို့မေ့
နေတယ်။အဲ..အခုအသက်တန်းရောက်တော့
ရှိုးတိုးရှန့်တန့်တွေလဲမရှိတော့ဘူး..သွေးသား
ကလည်းဆူဆူဖြိုးဖြိုး..ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းစိတ်
သွားတိုင်းလိုက်နိုင်ပြီ..ယောကျၤ ားတွေအထာ
ကိုလည်းကျွမ်းကျင်ပြီ.ဆိုတော့စိတ်လွတ်ကိုယ်
လွတ်ကြီးကိုယ်ကလိုးလိုက် သူကလိုးလိုက်နဲ့
အားကောင်းမောင်းသန် အတွဲညီညီ အပေးအ
ယူမျှ မျှနဲ့မျ ားအလိုးခံလိုက်ရရင်..မလိုးခင်ရော.
လိုနေတုန်းရော..လိုးပြီးတော့ရော..အရသာကို
ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးခံစားရတာ..နှာထ,လို့ကောင်း
မှ ကောင်း။အရသာရှိလွန်းလို့မထိန်းနိုင်မသိမ်း
နိုင်တော့ပဲ အဖေနဲ့ပါမကျန်အောင်နှာထ,ပစ်မိ
တာ..အခုတော့ အရှက်ကွဲရတော့မယ့်ကိန်းကို
ဆိုက်တော့တာပါပဲ..
စိတ်ထွေထွေနဲ့ထရံဖက်ကိုမျက်နှာမူပြီးဘေး
တစောင်းလေးကွေးနေတာ..နောက်ကျေ ာဖက်
က အိကနဲဖြစ်သွားတော့အဖေလာလိုးပြန်ပြီပဲ
လို့သိလိုက်တယ်။နေ့လည်ကမထိတစ်ထိလေး
လိုးသွားတာ..စောက်ခေါင်းထဲကိုတောင်မှလီး
ကပြည့်ပြည့်တင်းတင်းထိုးမသွင်းနိုင်ခဲ့ဘူး။အခု
တော့ကြာကြာလိုးနိုင်မယ့်ဆေး လီးတောင်တဲ့
ဆေးတွေ စားလာ သောက်လာ အားဖြည့်လာ
ပြီထင်ပါရဲ့။စိတ်ထဲကဘဝင်မကျ ပူပင်နေမိတာ
ကတစ်ကဏ္ဍပဲ..စောက်ဖုတ်ကတော့ ချက်ချင်းကို ပူနွေးလာတယ်။အလိုးခံရမယ်ဆိုတဲ့အသိ
မျ ားဝင်လာပြီဆိုရင်ဖြင့်မထွေးရဲ့သဘာဝကိုက
စိုးရိမ်တာတွေ သောကတွေကိုဘေးဖယ်ပစ်ပြီး
နောက်ပြဿ .   နာနောက်မှရှင်း..ချက်ချင်းတော့
ဖြင့် လီးကြီးကိုဆုပ်ဆွဲပြီးထမီသာလှန်ပေးပစ်
လိုက်ချင်တာချည့်ပဲ။ဒါပေမယ့် မိန်းမတို့သဘာဝ
မို့ ချွဲတာတော့ချွဲလိုက်ချင်သေးတာပေါ့လေ..အဲ
လိုချွဲလိုက် နွဲ့လိုက်ရတာကလဲ.စောက်ပတ်ထဲကိုလီးကြီးထိုးသွင်းမခံရခင်မှာရင်သိမ့်သိမ့်ဖိုပြီး
စောက်ရည်တွေစိမ့်ယိုလာရတဲ့အထိခံစားရတဲ့
အရသာတစ်ခုပဲမို့ အဖေ့ဖက် ပြန်လှည့်ကြည့်မနေပဲလက်နောက်ပစ်လျက်နဲ့လီးကိုလိုက်စမ်း
တာပေါ့.
” လာလိုးပြန်ပီကွာ..လိုးလို့လဲမဝ,နိုင်ဘူး..
သေချင်စိတ်ပေါက်နေပါတယ်ဆိုမှ သူ့လီးက
တောင်လဲတောင်နိုင်လွန်း..”
အဖေကလဲ ကိုယ့်ဖက်ကိုမလှည့်ပဲတင်ပါးလွှဲ
ခြေတွဲလွ္ပဲထိုင်နေတယ်ထင်ပါရဲ့..သူ့လီးကိုစမ်း
လို့ကို မမီနိုင်ဘူး..
” ဆေးသောက်ခဲ့ပီးပလားဟင်..လီးကရော
တောင်ရဲ့လား..စောက်ဖုတ်ကအမြဲအသင့်နော်
အဖေ..လပျေ ာ့ရီးပဲဆိုရင်တော့ ..အဲ့..အဲ့..အဲ..
ကြီးရီးပါလားဖေ..”
အရင်တစ်ခါနဲ့မတူပဲ လက်ဆုပ်နဲ့မဆန့်နိုင်
လောက်အောင်တုတ်ခဲမာတောင်နေတဲ့လီးကြီး
ကိုစမ်းမိဆုပ်မိတော့ ဆေးကစွမ်းလှချည့်လား
လို့အံ့ဩဝမ်းသာသွားမိတယ်။လီးတုတ်တုတ်
မာတောင့်တောင့်ကြီးဆိုရင်စုပ်လိုက်ချင်သေး
တာမို့လီးတန်ရှည်ကြီးကိုဆုပ်လျက်နဲ့လူးလဲထ,
ထိုင်ပြီးအဖေ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တာ..
” အယ်…..သား.”
မျက်လုံးကြီးအကြောင်သားနဲ့ပါးစပ်ဟ,ပြီး
ငေးကြည့်နေမိတာ..သူ့ရင်ပတ်နဲ့မထွေးနို့ကြီး
တွေပိကပ်နေတဲ့အထိပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖက်ပြီး
နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်းခံလိုက်ရတော့မှပဲသတိပြန်
ဝင်တယ်။သတိဝင်ပြီဆိုတော့သူ့ရင်ပတ်ကိုအ
တင်းတွန်းပြီးရုန်းရတော့တာပေါ့လေ..နှုတ်ခမ်း
တွေလွတ်လာလေမလားရယ်လို့ခေါင်းတစ်ခါခါ
နဲ့ရုန်းတာ..လက်တစ်ဖက်ကတော့လီးကိုလွှတ်
ဖို့မေ့နေတယ်..။သူ့လျှ ာကြီးကိုမထွေးနှုတ်ခမ်း
နှစ်မွှာထဲအတင်းထိုးသွင်းလူးလှိမ့်နမ်းနေရင်း
လက်တစ်ဖက်ကနို့ကြီးတစ်လုံးပေါ်ကိုရောက်
လာတာ..တွန့်သွားတာပဲ၊သူကနို့ကြီးကိုဆုပ်ပြီး
ချေ.နေတာကို မထွေးကသု့လက်ချေ ာင်းတွေ
ဆွဲဖြည်ဖြုတ်ပြီးတွန်းလွှတ်..ကြာတော့မာတင်း
နေတဲ့နို့လုံးကြီးတောင်မှဖွတ်ဖွတ်ကျေပြီးအိချင်
လာတယ်။မထွေးစောက်ပတ်က အပျို မဟုတ်
တော့ပေမယ့် နို့ကအပျို နို့။မို့မို့လုံးလုံး ပြည့်ပြည့်
ကြီး အားရပါးရတင်းခံနေတာ။နို့လုံးကြီးတွေကအိမ်ထောင်သည်ကလေး အမေနို့တွေလိုပျေ ာ့အိအိနဲ့ ကြီးတာမျိုးမဟုတ်ဘူးလေ..နို့လုံးသား
တွေက တင်းတင်းကြီးမာပြီးလက်ဆုပ်နဲ့မကာ
နိုင်လောက်အောင်ကြီးတဲ့နို့မျိုးပေါ့ ။အခုတော့ဒီ
ကောင်လေးလက်ချက်နဲ့ ဘတ်လပိုင်ဖြစ်ပြီထင်
ပါရဲ့..ဆုပ်လိုက်ပွတ်လိုက် နယ်လိုက် ဆွဲလိုက်
လုပ်နေတာ နို့သီးခေါင်းလဲချမ်းသာမပေးဘူး။
ဘရာစီယာ.ဘော်လီမပါ..စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်
နဲ့ပဲအိပ်မိတာ..မှားလားမှန်လားမသိတော့ပါဘူး
နို့သီးခေါင်းနဲ့နို့စက်ဝန်းကိုလှိမ့်ဖိချေလိုက်ဆွဲချေ
လိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေတော့မထွေးစောက်စေ့ကပါ
ဆတ်ကနဲ သိမ့်ကနဲတုန်ချင်လာတာမောလှပြီ..
အရသာသိနေတဲ့မိန်းမဆိုတော့မထွေးက
လီးကိုမလွှတ်တမ်းဆုပ်ထားတာလေ..သူလိုး
မယ်ဆိုရင်ငြင်းမယ့်မိန်းမမျိုး မဟုတ်ဘူးလို့သူကအကဲခတ်မိသွားတာပေါ့။