🍋🍋🍋”မောင်ရေ မောင်”အလန့်တကြား မိန်းမဖြစ်သူ ခေါ်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် သတင်းစာ ဖတ်နေရာကနေ အထိတ်တလန့် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တော့ အိမ်ခန်းထဲကနေ ပြုံးရွှင်စွာနဲ့ ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။”ဘာလဲ ဘာလဲ … မရယ် … အလန့်တကြားနဲ့”
ကျွန်တော့်ရဲ့ အလိုမကျစွာ မေးလိုက်တဲ့အမေးကို မိန်းမက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်ပြီး…
”မောင် … ဒီနေ့က ဘာနေ့လဲ”
”တနင်္ဂနွေနေ့လေ … ဘာဖြစ်လို့လည်း”
”ဟာကွာမောင်ရာ … မောင်ကလည်းလေ … သိပ်အမှတ်သညာ နည်းတာပဲ … ဒီမှာမောင် … ဒီနေ့က … မောင်နဲ့မတို့ … လပ်ထပ်တာ ၈ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့လေ … မောင်ရဲ့”
မိန်းမဖြစ်သူရဲ့ သတိတရ ပြောတဲ့စကားကြောင့်…
”သြော် … အင်း … ပြောလေ မ … မ …ဘယ်ကိုသွားချင်လဲ … ဘာလုပ်ချင်တာလဲ”
”မောင့်ကို အမှတ်တရအနေနဲ့ … တစ်ခုခုလေး … လုပ်ပေးချင်လို့ပါ မောင်ရယ် … နေ့လည်ကျရင် … အတူတူ … သွားကြမယ်နော်မောင်”
”အင်း အင်း”
သူပြောချင်တာပြောပြီး မိန်းမအခန်းထဲ ပြန်ဝင် သွားအပြီးမှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်တွေဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ (၁၀)နှစ်ကျော်ဆီသို့ ပြန်လည် ရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်။ အဲဒီအချိန်က ကျွန်တော်က (၁၀)တန်းကျောင်းသား၊ တိုးတက်လာတဲ့ ခေတ်စနစ်ရဲ့ အခြေအနေ တွေကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ လက်ကိုင်ဖုန်းတစ်လုံး ပိုင်ဆိုင်ရရှိထားပါတယ်။ မ က ကျွန်တော့်ကို ကျူရှင်ပြတဲ့ ဂိုက်ဆရာမ၊ ပညာရေးစနစ်က ၁၀ တန်းရောက်မှ အစိုးရစစ်ဆိုတော့ အိမ်ကမိဘတွေက စိတ်ပူပြီးတော့ ထားပေးတာ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က နှစ်ထပ်ခွဲ ဆောက်ထားတာ မိသားစုက အားလုံးပေါင်းမှ ( ၃ )ယောက်၊ ကျွန်တော်က အငယ်ဆုံး အပေါ်ဆုံးထပ်ကို တစ်ထပ်လုံး အပိုင်ယူထားတာ။
‘မ’က စာလာပြရင်လည်း အဲဒီ အပေါ်ဆုံးထပ်မှာပဲ စာလာပြရတာ၊ အဲဒီအချိန်မှာ ‘မ’ အသက်က (၂၂)၊ ရည်းစားတော့ရှိတယ် သူ့ရည်းစားက တစ်ခါတစ်လေ အိမ်မှာ စက်ဘီးလေးနဲ့ လာလာကြိုတယ်၊ ‘မ’ ရဲ့စာအသင်အပြက ကောင်းပါတယ်၊ ပထမအစမ်း စာမေးပွဲမှာပဲ ကျွန်တော် အတန်းထဲမှာ အမှတ် အများဆုံးနဲ့ A^+ အဆင့်ကို ရရှိတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီက ကျွန်တော့်ကို ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ၀ယ်ပေးပါတယ်၊ ‘မ’ ရည်းစား လာမကြိုတဲ့ နေ့တွေဆိုရင် ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဆရာမကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပါတယ်။ တစ်နေ့ ကျောင်းသွားရင်း သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က…
”ဟေ့ရောင် မင်းသိပြီးပြီလား … ငါ့မှာ ခိုးရိုက်ဇာတ်လမ်း တစ်ခုရှိတယ် … မြန်မာလို့တော့ ပြောတာပဲ”
”ဟုတ်လား … ငါမသိသေးတာလား … အိမ်ပြန်ရောက်မှ ကြည့်မယ် … ငါ့ကို ကူးပေးလိုက်စမ်းပါ”
”အေးအေး”
အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါ သူငယ်ချင်း ပေးလိုက်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ဖို့စိတ်စောနေပါတယ်၊ ဒီနေ့က ကျူရှင်ကလည်း နားတဲ့နေ့ဆိုတော့ အေးအေး ဆေးဆေးပဲလေ။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ခဏနား ရေချိုးလိုက်ပြီး ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီ ပြန်မရောက်သေးလို့ ကိုယ်ရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်ကို တက်ပြီး ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်းအစမှာ အမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် စက်ဘီးလေးတွန်းပြီး လာနေကြပါတယ်။ ရိုက်ထားတဲ့ ကင်မရာက တစ်နေရာတည်းမှာ အသေထား ထားတာမို့ ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ မမြင်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ အမျိုးသားကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်လာရပါတယ်။ ခဏတာ မြင်လိုက်ရပေမယ့် အဲဒီအမျိုးသားကို မြင်ဖူးသလိုလို ထင်မိပါတယ်။ ကင်မရာ ရိုက်ချက်က နောက်တစ်နေရာ ပြောင်းသွားပါပြီ။
…………………………………
ဆက်ရန်……
ဘုံခုနှစ်ဆင့်
- စာရေးသူ
- Posts: 727
-
-
- Logged
#ဘုံခုနှစ်ဆင့် { တိတ်တခိုးဖိုရမ်တွင် ရေးသားသည်။ }
( ဒုတိယပိုင်း )
🍋🍋🍋
အခန်းတစ်ခုရဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ အမျိုးသမီးက ကျနော့် ဂိုက်ဆရာမ ဖြစ်နေတာဗျ။ ‘ မ ‘ က ခါးသေးပြီး ဗိုက်ခေါက် မထွက်တော့ ဖင်က နောက်ကို အလိုလို ကော့ပြီး အိကားနေတယ်။ လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေးနဲ့ ခါးအောက်က ထမိန်မရှိတော့ဘူး။ အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပဲ ရှိတယ်။ ကိုမိုးဦး ကလည်း ကုတင်ပေါ် သူ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဘာအဝတ်စားမှ မရှိဘူး။
” လွမ်းလိုက်တာ … နေခြည် ရယ် …… ကိုမိုး ကို …ဖုန်းတောင် … မဆက်ဖူး ”
” နေခြည် လည်း … ဦးတင်မြင့် ကို … စိတ်ဆိုးတာနဲ့ …သူငယ်ချင်း အိမ် … သွားနေ နေတာပါ ”
” အင်း … ဒါတောင် …… မနဲ …… စုံစမ်းပြီး …… လိုက်လာ ရတာ ”
အိမ်လာလာကြိုတဲ့ သူ့ရည်းစား ကိုမိုးဦးကလည်း ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ စကားပြောရင်း ‘မ’ ရဲ့ အင်္ကျီလေး ချွတ်ပြီး ဘယာစီရာ ချိတ်ကို ဖြုတ်ပစ် လိုက်တယ်။ လုံးကျစ်နေတဲ့ နို့အုံလေး ပေါ်လာတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ဆွဲစို့နေတာ။ ဘယ်လက်က ‘မ’ ရဲ့ ဖိုက်သား ဖွေးဖွေးလေး ပွတ်ပေးပြီး ညာလက်က ပေါင်ကြားထဲ နိူက်နေတယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ လက်ချောင်းလေးနဲ့ အဖုတ်ကို ကလိ ပေးနေတာပေါ့။ ‘မ’ ပေါင်တံလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေပြီး ၅မိနစ် လောက်ပဲ အကနဲ အော်ပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားပုံပါ။
” အ ………… အ ………… ပြီးပြီ ……… ကိုမိုး ………………… ဟင့် ”
” အင်း …… မြန်တာ … နေခြည် ရယ် ”
ခဏနေ ကိုမိုးဦး အပေါ်က ခွလိုးတော့ ကုတင်တိုင် တွေတောင် ခါရမ်း နေတာ။ ‘မ’ ကလည်း ရည်းစားနဲ့ ဝေးနေတော့ ဆာနေပုံပါ။ သိပ်မကြာဘူး ကုန်းခိုင်းတော့ ၂ခါ မပြောရဘူး။ ကိုမိုးဦး နောက်ကနေ ခါးကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတိုင်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေးရင်း ပါးစပ်က အမျိုးမျိုး ညည်းပြီး ခံနေတယ်။ တအီးအီး ညည်းရင်း မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော် လောက်ကျ ‘မ’ ရဲ့ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့တွန့်ပြီး သိပ်မကြာဘူး ကိုမိုးဦး ကိုယ်လုံးလည်း ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်နဲ့ ရှေ့မှောက်ချလိုက်တယ်။ စကား ပြောနေပေမယ့် အသံကတိုးတော့ မကြားရ တော့ဘူး။ ပြီးမှ ၂ယောက်သား ငြိမ်ကျ သွားကြတာ။ ကျနော်ပြန်ရစ် ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု လိုက်တယ်။ ညနေပိုင်း ‘မ’ စာလာ သင်တော့ ပြန်သတိရပြီး နောက်တခါ အိမ်သာထဲ ဂွင်းထု လိုက်ရရောပဲ။
နောက်ပိုင်း ကျနော့် စိတ်တွေ ‘မ’ ဆီမှာပဲဗျာ။ စားလည်းဒီစိတ် သွားလည်းဒီစိတ်ပဲ။ သူ့မှာ ရည်းစားရှိမှန်း သိလျက်နဲ့ တဖက်သတ် ချစ်မိသွားတာပါ။ မြန်မာ ဝတ်စုံလေးနဲ့ကို ‘မ’ က သာမာန် မိန်းကလေး တွေထက် သိသိသာသာ ကြည့်ကောင်းတယ်။ နို့အုံ၂ဖက်က သူလိုကိုယ်လို ပုံမှန်ရှိပေမယ့် ခါးအောက် ဖုထစ်နေတဲ့ ဖင်သားစိုင်၂ဖက်က လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါ နေတော့ မြင်သူတိုင်း ငေးကြည့်နေရတာ။ သူငယ်ချင်း တွေတောင် တခါတလေ အိမ်မှာ ‘မ’ နဲ့ ဆုံရင် ဒီကောင်တွေ မျက်လုံးတွေက ‘မ’ ဖင်ဖင်ကနေ မခွာကြဘူး။ ထမိန်အောက် ဘောင်းဘီ အရာလေး ထင်းနေရင် အငမ်းမရ ခိုးကြည့်ကျတယ်။
***********************
” ဟော … စာသင်ပြီးကျ ပြီပေါ့ ”
” ရက်စ် … ဒယ်ဒီ ”
” ဟုတ် … အန်ကယ် ”
အိမ်အောက် ဆင်းလာတော့ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတဲ့ ဒယ်ဒီက လှမ်းမေးလို့ ကျနော်ရော ‘မ’ရော ပြန်ဖြေ နေကြတာ။
” ပြီးခဲ့တဲ့လ က … သားလေး … အမှတ်တွေ ကောင်းလာတာ … နေခြည့်ကို … ဒီလ ဘောက်ဆူး ပေးဦးမယ် ”
” ဟာ … ရပါတယ် … အန်ကယ် … သီဟ က … စာတော်ပါတယ် … စာထဲ စိတ်မပါလို့ … ညံ့တယ် ထင်ရတာပါ ”
” ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် … သမီး ရဲ့ ဂိုက်လိုင်း ကောင်းလို့ပေါ့ ”
” ဟာ … ဒယ်ဒီက … ကျနော့်ကျ … မချီးကျူးဘူး ”
‘မ’နဲ့ ဒယ်ဒီနဲ့ အပြန်လှန် ပြောနေတုန်း ကျနော် ကြားဝင် ပြောပစ်လိုက်တာ။
” ဟေ … ငါ့သားကိုလည်း …… စာမေးပွဲ ဖြေခါနီး … ဆိုင်ကယ် အသစ် ဝယ်ပေးမှာပါကွ ”
” တကယ်နော် … ဒယ်ဒီ … ကျနော် FZ ဂျပန်ဘီး စီးချင်နေတာ ”
” Ok … စာမေးပွဲ မဖြေခင် … ၁၀ရက်လောက်ကျ ပြော ”
စကားပြောရင်း ဒယ်ဒီ ထသွားပြီး အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက် လာတော့ လက်ထဲ စာအိတ် တအိပ် ပါလာတယ်။ ‘မ’ကို ကျူရှင်လခရော အပို ဘောက်ဆူးရော ထည့်ပေး ထားကြောင်း ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားတယ်။
” သီဟ … စာကြိုးစားနော် ”
” အင်းပါ … မနေခြည် ရယ် ”
” ၁၀တန်းပဲ … အရေးကြီးတာ … တက္ကသိုလ် ရောက်ရင် …… အေးဆေး နေလို့ ရပြီ ”
” ကျနော် … တက္ကသိုလ် တက်ရင် … မ နေခြည်က …… မရှိတော့ဘူး ”
” အမ် …… နေခြည် မရှိလဲ … ဘာဖြစ်တုန်း ”
‘မ’ စကားကို ပြန်မဖြေပဲ ကျနော် အကြည့် လွဲလိုက်မိတယ်။
” ကိုမိုး မလာဘူး နေမှာ …… နေခြည်ကို …… အိမ်လိုက်ပို့ဦး ”
” ဟုတ် ”
မိနစ်၂၀လောက် ထိုင်စကား ပြောရင်း ၈နာရီ ခွဲကာနီးကျ ‘မ’က ကျနော့်ကို အိမ်လိုက်ပို့ဖို့ ပြောနေရော။ ဒီလိုပဲ တခါတခါ ကိုမိုးဦး နောက်ကျရင် ကျနော် အိမ်လိုက် ပို့ပေးရတာ။ ‘မ’က အဖေ မရှိတော့ပါဘူး။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀နှစ်လောက်က သူ့အဖေ ဆုံးသွားပြီး အမေက နောက်အိမ်ထောင်နဲ့။ ပထွေးက ဦးတင်မြင့်တဲ့ ကားသမား တယောက် မူးလာရင် မအေကို အနိုင်ကျင့်လို့ ‘မ’နဲ့ သိပ်မတည့်ဘူး။ အရင် ၁လ က ပထွေးနဲ့ စကားများပြီး သူငယ်ချင်းအိမ် သွားနေရော။ အဲမှာ ကိုမိုးဦးက တည်းခိုခန်း ခေါ်လိုးတာ နေမှာ။ ဗွီဒီယိုထဲ သူ့ပထွေး ဦးတင်မြင့်ကို ကြည့်မရဘူး ပြောနေတာ။ ‘မ’ အောက်မှာ ကျနော့်နဲ့ အသက် မတိမ်းမယိမ်း ရည်မွန်စိုး ဆိုတဲ့ ညီမ တယောက် ရှိသေးတယ်။ မှီခိုစရာ ဆွေမျိုး သားချင်းလည်း မရှိတော့ ‘မ’ က ဂိုက်လုပ်ရင်း သူကျောင်းစရိတ် သူရှာနေတာ။ တခါက ပထွေးနဲ့ မျက်နှာချင်း မဆိုင်ချင်လို့ အဆောင် ငှားနေချင်တာ ငွေကြေး အဆင်မပြေလို့ ဆိုပြီး ပြောဖူးတယ်။
” ဟဲ့ … ဘယ်ငေး နေတာတုန်း ”
ရုတ်တရက် ‘မ’ အသံကြောင့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။
” အော် … အင်း … သွားမယ် ”
” ဟော … နေခြည် ခုမှ ပြန်မှာလား … ကြိုနေကြ ကောင်လေး … မလာဘူး ထင်တယ် ”
ဆိုင်ကယ်သော့ တက်ယူပြီး ‘မ’ကို အိမ်လိုက်ပို့ပေးဖို့ ဧည့်ခန်းဝ ပြန်အရောက် ဒယ်ဒီ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာရင်း လှမ်းမေးနေရော။
” ဟုတ် … အန်ကယ် ”
” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ … သားလိုက်ပို့ရင်း … အပြင်ခဏ … နေဦးမယ် … မာမီလာရင် ပြောပြလိုက်ဦး ”
‘မ’ရော ကျနော်ရော ပြန်ဖြေပြီး ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။
*********************
ဦးခန့်မောင်မှာ သီဟနှင့် နေခြည်ထွန်း အိမ်ပြင် ထွက်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထိုင်ကာ တီဗွီ ဖွင့်ကြည့် လိုက်သည်။ ၉နာရီ ထိုးသည် အထိ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာခင် ပြန်မလာ သေးပေ။ ဘာရယ်မဟုတ် ဇနီးအား စောင့်ရင်း တီဗွီကြည့်ကာ အတွေးများ လွင့်နေ့တော့၏။
ဦးခန့်မောင်မှာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ချမ်းသာလာသူ မဟုတ်ပေ။ ငယ်ငယ်က ရွာသား တယောက်ပင်။ အဖေါ်ကောင်းသဖြင့် ဖားကန့်ဘက် ထွက်လာရာမှ ဘဝ တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲခဲ့ရသည်။ တကောင်ကြွက်မို့ အပူပင်မရှိ ဖားကန့် ရောက်သည်နှင့် ကျောက်တူးရင်း စားလိုက် သောက်လိုက် နေလာခဲ့၏။ ၃နှစ်ခန့် အကြာ ရေမဆေးကျောက် ရှာရင်း ကီလို ၄၀လောက် ရှိသော ကျောက်တစ်လုံး ရရှိလိုက်သည်။ တညလုံး အိပ်မပျော်ပဲ စိတ်ကူးယဉ် ကမ္ဘာထဲ မျောနေရ၏။ မနက်လင်းသည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း မနက်စာ စားအပြီး ရောင်းနေကြ လောပန်းအိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ဦးခန့်မောင် ကျောက်တုံးအား သေချာ ကြည်ပြီး သည်နှင့် လောပန်းဆီမှ စကားသံ ထွက်ပေါ်လာ၏။
” မင်းဟာ … ကျောက်ကောင်းတယ် … ဈေးဘယ်လောက်နဲ့ ရောင်းမှာလဲ ”
” အရင်လည်း ကျနော်က … လောပန်းဆီပဲ သွင်းနေကြပါ … ၂၅၀လောက် … ရနိုင်လား … လောပန်း ”
တကယ်တော့ ဦးခန့်မောင်မှာ ထမင်းစား ရေသောက် ကျောက်မျိုးသာ ရောင်းဖူးသည်။ လက်ရှိကျောက် တန်ဖိုးအား ဘဝတူ ကျောက်သမား များအား မေးမြန်းရင်း ဈေးကြမ်းသိရှိကာ ပိုတောင်း လိုက်ခြင်းပင်။
” ဟာ … အမြင် လှပေမယ့် … ခွဲလိုက်ရင် ဘာမှန်း မသိဘူးကွ … ဒီလိုလုပ် … ၂၀၀ပေးမယ် … လောလောဆည် ၁၅၀ ယူလိုက် … ပိုတာ ရှယ်ယာ ပြန်ဝင်ကွာ ”
လောပန်းမှာ သိန်း၂၀၀ ဈေးဖြတ်ပေးကာ လက်ငင်း ၁၅၀ ပေးနေသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှား နေရသည်။ ငွေ၃သိန်း ပြည့်အောင် မကိုင်ဖူးသော ဘဝမို့ ခဏ စဉ်းစားသလို လုပ်ကာ လက်ခံလိုက်၏။ သိန်း၂၀၀ ရသည်နှင့် မှော်ထဲ ကြာကြာ မနေတော့ ၁ပတ်ခန့် အကြာ မွေးရပ်မြေ ရွာလေးသို့ ပြန်လာ ခဲ့လိုက်သည်။ ရွာတွင် နေထိုင်ရင်း ၂လခန့်အကြာ လောပန်းဆီမှ ဖုန်းဝင်လာရာ ဦးခန့်မောင် ဘဝ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲ ခဲ့ရတော့၏။
သိန်း၅၀ ချန်ခဲ့သော ရှယ်ယာတစု အတွက် သိန်း၂၀၀၀ကျော် ထပ်မန် ရရှိလိုက်သည်။ ပိုက်ဆံ ရသည်နှင့် မြေသည်ကားများ ဝယ်ကာ ဒုတိယအကြိမ် ဖားကန့်သို့ ပြန်တက် လာခဲ့၏။ သို့သော် ပထမ အကြိမ်နှင့် အခြေနေမှာ မတူတော့ လုပ်ငန်းရှင် ဘဝဖြင့် ရပ်တည်ခဲ့သည်။ အသောက်စား ရှိသော်လည်း လောင်းကစား မလုပ်တတ် သဖြင့် အချိန်တို အတွင်း အောင်မြင်လာကာ ဖွံ့ဖြိုးဆဲ နယ်မြို့လေးပေါ် အခြေချ နေထိုင်လာတော့၏။ ၅နှစ်အကြာ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် တစ်ဦး၏ သမီးဖြစ်သော ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ သီဟအား မွေးဖွားခဲ့သည်။
**********************
” ဟာ … ဒယ်ဒီ … တီဗွီဖွင့်ပြီး … ဘာတွေ စဉ်းစား နေတာတုန်း … ”
” ဟမ် … သား … ပြန်ရောက်ပြီလား ”
သားတော်မောင် အသံကြောင့် အတွေးစ ပျက်ကာ ပြန်မေးလိုက်၏။
” ဧကန်န … မာမီ ပြန်မလာသေးလို့ … ဘယ်ရောက်နေလဲ … တွေးနာ မလား … ခိခိ ”
ယောက္ခမများမှာ ကုမ္ပဏီအား လွဲပေးချိန် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် ဖြစ်လာရာ ဒေါ်သူဇာခင် မသိအောင် နောက်ကွယ် တိတ်တိတ်ပုန်း ခြေရှုပ်တော့၏။ ဒေါ်သူဇာခင် သိသွားရာ လင်ခန်း မယားခန်း အေးစက် လာရသည်။
” မဟုတ်ပါဘူး … သားရာ ”
စကားအဆုံး သားတော်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်သွားချိန် ဦးခန့်မောင် ခြံဝဖက် ငေးကြည့်ရင်း သက်ပြင်းရှည် ချမ်ိလိုက်သည်။ ထိုချိန် ဒေါ်သူဇာခင် တယောက် မြို့၏ အနောက်မြောက်ဖက် ရပ်ကွက် လေးထဲရှိ တိုက်ခန်း တခန်းသို့ ရောက်ရှိနေ၏။
” ဟင့် …… အ …… ကိုရဲ ရယ် … အမလေး …… အား အား ”
အားနာစိတ် သနားစိတ် များကြောင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကွယ်ရာ ငယ်ချစ်ဦး၏ လီးကြီးဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုး ခံနေရသည်။ အသက်အားဖြင့် ကြည့်လျင် ၂ယောက်လုံး မငယ်တော့ ၄၅နှစ်ထဲ ရောက်ရှိ နေကြ၏။ လွန်ခဲ့သော နှစ်၂၀ကျော်မှ ဆုံးပါး သွားသည်ဟု ယူဆထားတော့ ငယ်ရည်းစား ဦးရဲထွန်း ပြန်ပေါ်လာကာ မြို့ထဲ တနေရာ ဒေါ်သူဇာခင် နှင့် ပြန်ဆုံကြသည်။ ဦးရဲထွန်းမှာ ချစ်သူဘဝ ငယ်ရွယ်စဉ် ထိုင်းဘက်သို့ အလုပ် သွားလုပ်ရင်း အဖမ်း ခံရကာ ထောင်ကျသွားခဲ့၏။ ထောင်ထဲတွင် အဆက်သွယ် ပြတ်ကာ သေမလို ဖျားနာနေရာမှ ပြန်ရှင်လာခဲ့၏။
ကြိုးစားပန်းစား အလုပ်လုပ်ရင်း ၅နှစ်ခန့်အကြာ မြန်မာပြည် မွေးရပ်မြေသို့ ပြန်လာရာ ချစ်သူမှာ မရှိတော့ မိသားစုလိုက် ပြောင်းရွေ့သွားသဖြင့် အဆက်သွယ် ပျက်ခဲ့ရသည်။ စီးပွားရေး လောကထဲ ခြေစုံပစ်ဝင်ကာ ရောက်လေရာ မြို့တိုင်း ရှာဖွေ နေမိသည်။ ရာသီအလီလီ ပြောင်းကာ နှစ်၂၀ကျော် ကြာပြီးနောက် ဤမြို့လေး၌ ပြန်တွေ့ လိုက်ရတော့၏။ အဖြစ်ပျက်များ အလုံးစုံ သိသည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ငယ်ကချစ် အနှစ်တရာ ဆိုသည့်အတိုင်း သံယောစဉ် လက်ကျန်လေးဖြင့် အလိုက်သင့် ဆက်ဆံနေမိသည်။ ငယ်သူသယ်ချင်း မိတ်ဆွေ တယောက် အနေနှင့် လင်ဖြစ်သူအား အသိပေးပြီး အိမ်သို့ ဝင်ထွက်စေခဲ့၏။ အိမ်သို့ ဝင်ထွက်ရင်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ငယ်မူငယ်သွေး မကုန်သေးသော ခန္ဓာကိုယ် အလှတရား များကြောင့် ဦးရဲထွန်း တယောက် ရာဂစိတ်များ ဖေါက်ပြန်ကာ မှားမိ တော့သည်။
” အင့် ……… ဗျစ် ……… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ……… အားဟား ……… ပြီး … ပြီး … ပြီးတော့မယ် … ”
နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် ဒေါ်သူဇာခင်၏ အဖုတ်လေး ပူထူလာသလို ဦးရဲထွန်း ဆီမှ တုန်ရီ မောဟိုက်သော စကားသံ ထွက်ပေါ် လာတော့သည်။
” အင့် …… အင်း …… အထဲ မပြီးနဲ့ …… ကိုရဲ ”
သွေးမဆုံး သေးသဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင် ဗိုက်ကြီးမှာ စိုးရိမ်နေသည်။
” အင်း … အင်းပါ ”
ပြောပြောဆိုဆို ဦးရဲထွန်းမှာ လီးအား ထုတ်ကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် ဒေါ်သူဇာခင့် ဗိုက်ပေါ် လရည်းများ ပန်းလိုက်တော့၏။
” ဟူးးးး …… အားးးး …… ရှင်အရမ်း ဆိုးတာပဲ … ”
” စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ … သူဇာ ရယ် … ကောင်းလိုက်တာ ဟာ ”
ခဏနားပြီး ၂ယောက်သား လူချင်းခွာရင်း အခန်းပြင် ထွက်လာကာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေကြသည်။
” သူဇာ … နက်ဖန် … ဖဲရိုက် ထွက်မှာ မလား ”
” အင်း ဘာလို့လဲ ”
” တရက်လောက် … ဖဲမရိုက်ပဲ … ဟော်တယ် သွားရအောင် ”
” အမ် … ”
” အားမရဘူးကွာ … မတွေ့ရတာ … နှစ်ပေါင်း ကြာပြီလေ … ခုထိ အကိုက … အိမ်ထောင် မပြုပဲ … သူဇာ့ကို လိုက်ရှာနေတာပါ ”
” အင်းပါ … သူဇာ … စီစဉ်ပြီးမှ … ဖုန်းဆက်ပေးမယ် … တခါတခါ … သားလေးက … ဖဲဝိုင်း လိုက်လာ တတ်တယ် ”
ပြန်ကာနီး ဦးရဲထွန်း ပါးပြင်အား ဘယ်ညာနမ်းပြီး နူတ်ဆက်ကာ ကားဆီ လျှောက်လာခဲ့၏။
” သူဇာ … ခဏ ”
ကားရှေ့ခန်းထဲ ဝင်ထိုင်ကာ စက်နိုးအပြီး ခေါ်သံကြောင့် စက်ပြန်ပိတ်ရင်း ကြည့်လိုက်၏။ ဦးရဲထွန်း တိုက်ခန်းထဲမှ ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာပြီး ကားရှေ့ခန်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ ပုဆိုး ခါပုံစ ဖြည်ပြနေသည်။
” ဟင် … ကိုရဲ ကလည်း … တအားပဲ ”
ည၉နာရီခွဲ ကျော်နေသဖြင့် ဦးရဲထွန်း စိတ်ကျေနပ်ရန် ၅မိနစ်ခန့် ကုန်းစုပ်ပေးရင်း နှစ်သိမ့်လိုက်ရ၏။
********************
နာရီဝက်ခန့် မောင်းလာရာ ည၁၀နာရီ ကျော်မှ အိမ်ပြန် ရောက်တော့သည်။ ခြံတံခါး ကိုယ်တိုင် ဆင်းဖွင့်ကာ ဂို့ဒေါင်ထဲထိ ကားသွင်းပြီး ခြံတံခါးအား သော့ခတ် လိုက်၏။ တံခါး သော့ခတ်ပြီး တိုက်ကြီးရှေ့ အနည်းငယ် လေးလံသော ခြေလှမ်းများနှင့် တလှမ်းချင်း လျှောက်လာ တော့သည်။ အလိုး ခံထားရသဖြင့် မျက်နှာလေး နွယ်နယ် နေသော်လည်း ဝင်းဝါနေသော အသားအရေနှင့် လိုက်ဖက်စွာ ခရမ်းရောင် ဇာဝမ်းဆက် လေးနှင့် ခါးအောက် ကားစွင့်နေသော တင်သားစိုင် ၂ဖက်အောက် ပေါင်တံများ သွယ်ဆင်းကာ လှချင်တိုင်း လှနေ၏။
” သူဇာ … ပြန်ရောက်ပြီလား ”
ဦးခန်မောင် တယောက် ခုထိ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိသော အလှတရားများ ပိုင်ဆိုင် ထားသည့် ဇနီးဖြစ်သူအား လှမ်းမေး လိုက်သည်။
” ဟုတ် ”
ဒေါ်သူဇာခင် အထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် တီဗွီကြည့်ရင်း လှမ်းမေးနေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေလိုက်၏။
” ဒီနေ့ … လကုန်ရက် နော် ”
” သိတယ် ”
” သားလေးရေ … မာမီ့ဖို့ … သံပုရာရည် … အေးအေးလေး … တခွက်လောက် … လုပ်ပေးဦး ”
ဦးခန့်မောင်အား ဖြေရင်း လှေကားရင်းနား ရပ်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် လှမ်းအော်လိုက်၏။
” သားလေးက … သူ့ ဂိုက်ဆရာမ … လိုက်ပို့ရင်း … ခုနမှ ပြန်ရောက်တာ … ကိုယ် ဖျော်ပေးမယ် ”
………………………………
ဆက်ရန်……
ပြောပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ကာ သံပရာရည် ကိုယ်တိုင် ဖျော်ပြီး ပြန်ထွက်လာရင်း ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။
” အင့် … သူဇာ ”
ဒေါ်သူဇာခင် ဖန်ခွက်လေး စိုက်ကြည့်ရင်း သံပရာရည် သောက်နေစဉ် ဦးခန့်မောင် တီဗွီလိုင်းပြောင်း ကြည့်နေသည်။ ခဏအကြာ ဇနီးဖြစ်သူ ထသွားသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ကပ်လိုက် သွားတော့၏။ အနည်းငယ် တွန့်ကျေနေသော ထမိန်ထဲ လှိုင်းထနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ၁လ လုံးလုံး မြင်သာမြင် ကြင်ခွင့်မရသော ဒေါ်သူဇာခင်အား အတိုးချလိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထား၏။
” ရွှတ် ”
” အာ … ခဏ … ခုမှ အပြင်က ရောက်တာ …… ရေချိုးဦးမယ် ”
အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဦးခန့်မောင် နောက်မှ ခါးဆွဲ နမ်းနေရာ ဒေါ်သူဇာခင် အသာလေး ရုန်းရင်း ပြောလိုက်သည်။
” အင်းပါ … ချိုးချိုး ”
ဦးခန့်မောင် ခါးအား အသာလေး လွတ်ကာ နောက်မှ ပြုံးကြည့်နေ၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ငယ်ချစ်ဦးနှင့် ကာမဆက်ဆံ လာသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အနံ့သက်များ စွဲနေမည်ကို စိုးရိမ်ကာ မှန်တင်ခုံရှေ့ အဝတ်များ ချွတ်ရင်း ရေချိုးခန်းဘက် ထမိန် ရင်လျားဖြင့် အမြန် ထွက်ခဲ့ လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထမိန်အား ခြေရင်းပုံကာ ရေပန်း ဖွင့်ကာ ရေပန်းအောက် ရပ်ရင်း အဖြစ်ပျက်များ ပြန်စဉ်းစားနေမိ၏။
ချစ်သူ ဦးရဲထွန်းမှာ ထိုင်းဘက် အလုပ် သွားလုပ်ရင်း လူချင်း ဝေးသွားကြသည်။ ပိုဆိုးသည်မှာ မိဘများမှာ ကုမ္ပဏီ ထောင်ရင်း ယခုလက်ရှိ နေထိုင်သော မြို့သို ပြောင်းလာရာ အဆက်သွယ်ပါ ပျက်သွားရ၏။ မိဘများ ကုမ္ပဏီ ထောင်ချိန် ရှယ်ယာပိုင်ရှင် ဦးခန့်မောင်နှင့် ဆုံခဲ့ရ၏။ အလုပ်ပေါ် ဂရုတစိုက်နှင့် လုပ်ကိုင် ကြိုးစား တတ်သော ဦးခန့်မောင်နှင့် လူချင်း ရင်းနှီးလာချိန် ကုမ္ပဏီ ပိတ်ရက် ၁ရက်တွင် မြို့စွန် ခြံလေးထဲ ချိန်းတွေ့ရင်း မှားမိတော့သည်။ အချစ်အား စိတ်မဝင် စားသော်လည်း ဦးခန့်မောင်၏ အလုပ် ကြိုးစားပုံနှင့် ကာမ အထိ အတွေ့အား တက်မက် နှစ်ချိုက်နေ၏။ နောက်ရက် များတွင် ဦးခန့်မောင်၏ ဦးဆောင်မှု့ဖြင့် ကာမ ဆက်ဆံရင်း ၆လခန့်အကြာ လက်ထပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ လက်ထပ်ပြီး နှစ်၂၀ကြာမှ အချစ်ဦးနှင့် ပြန်ဆုံခဲ့ရ၏။ ငယ်ချစ်ဦး ဦးရဲထွန်းမှာ နက်ဖန် ဟော်တည်သို့ ခေါ်လိုးရန် စရံ သပ်ထားသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှား မိပြန်သည်။
” ဒေါက် … ဒေါက် … ”
” သီရိ … ရေမြန်မြန်ချိုး … အအေး ပတ်ဦးမယ် ”
ဦးခန့်မောင် အသက်ရွယ် ရလာသော်လည်း ရမ္မက်စိတ်များ မကျပဲ တိုးပွားနေတုန်းပင်။ မယားဖြစ်သူနှင့် ၁လ ၁ကြိမ်သာ ကာမ ဆက်ဆံ ရသည်မို့ လကုန်ရက် ရောက်ကာနီးတိုင်း ၂ရက်၃ရက် ကာမ အားတိုးဆေးများ ကြိုစားကာ အားမွေး ထားရင်း စိတ်စောနေရသည်။ ဇနီးဖြစ်သူအား နာမကျန်းဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သလိုနှင့် ရေအမြန် ချိုးခိုင်း နေတော့၏။
” ဟုတ် … ကိုခန့်မောင် ”
ရေပန်းအောက် တွေးနေချိန် တံခါးခေါက်သံနှင့် အတူ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ အသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် အတွေးစ ဖြတ်ကာ ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲမှ အကျိအချွဲများ သေချာ ဆေးကြော သန့်စင်ကာ ရေဝဝ ချိုးလိုက်တော့၏။ ရေချိုးပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင် လာကာ ဆံနွယ်များနှင့် ကိုယ်လုံးအား ရေခြောက်အောင် သုတ်ပြီး ဗီဒိုဖွင့်ကာ နိုက်ဒရက်စ်ခေါ် ခါးစည်းကြိုး ပါသော ညအိပ်ဝတ်စုံ အပါးလေး ထုတ်ယူ ဝတ်ဆင်လိုက်၏။ ဦးခန့်မောင် ကုတင်ပေါ် လှဲရင်း ဇနီးဖြစ်သူ လုပ်သမျှ လိုက်ကြည့် နေရာ ဒေါ်သူဇာခင် အဝတ်လဲပြီး ကုတင်နား လျှောက်လာချိန် ခါးစည်းကြိုးအောက် အကွဲလေးထဲ ပေါင်တံလေး ပေါ်နေရာ လီးတံကြီး ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်။
ကုတင်စောင်းပေါ် ညာဘက် ဖင်သားစိုင်ကြီး မေးတင်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ ညဝတ်စုံထဲမှ ဖွေးနေသော ပေါင်တံ တဖက်မှာ အရင်းထိ ပေါ်လာတော့၏။ ဇနီးဖြစ်သူ ပေါင်ရင်းနား ရေချိုးပြီးစ အဖုတ်လေး မပေါ်တပေါ် မြင်ရသည်နှင့် ခါးဆွဲပြီး ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလှဲချလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် နှုတ်ခမ်းလေး စူကာ စိတ်မပါသလို ပြပြီး ကျောပေးလှဲ လိုက်သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံး အိအိလေးအား ပုခုံးမှကိုင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်ဆွဲလှည့်ကာ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား ဖိနမ်း စုပ်ပစ်လိုက်၏။ တဆက်ထဲ လက်တစ်ဖက်အား ညဝတ်စုံ အကွဲလေးထဲ သွင်းကာ ပေါင်အတွင်းသား လေးအား ပွတ်ပေးနေသည်။
” ၁လ ၁ကြိမ်လေးတောင် … စိတ်မပါဘူးလား … သူဇာရယ် ”
ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ကာမစိတ် အားနည်းသူ မဟုတ်ပေ။အနေထိုင် ပွင့်လင်းသလို အပျိုဖေါ် ဝင်စ ကတည်းက ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်အား တက်မက်စိတ် ရှိနေခဲ့၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ အပြင်တွင် ရှုပ်ပွေကာ သူမအား ပစ်ထားချိန် အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ရသည်။ နောက်ပိုင်း ခံနိုင်ရည် ရှိလာချိန် ဦးခန့်မောင်အား ပညာပေးသည့် အနေဖြင့် အလို မလိုက်တော့ပဲ ၁လ ၁ကြိမ်ခန့် မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆက်ဆံရင်း ကျန်ရက်များတွင် ကာမစိတ်အား ထိန်းချုပ် ထားခဲ့၏။
” အမ် … သူဇာလည်း … သွေးနဲ့ သားနဲ့ … မိန်းမ တစ်ယောက်ပါနော် … ပစ်ထားခံရပါ များတော့ … အလေ့ကျင့် ရသွားတာ နေမှာ … အင်းဟင်း ဟင်း ”
လင်ဖြစ်သူအား နာလိုခံခက် စကားလုံးများဖြင့် ပစ်လိုက် ပြန်သည်။
” အင်းပါ … နောက်ဆို ဘယ်တော့မှ …… ပစ်မထားတော့ ပါဘူး ”
စကားပြောရင်း ဒေါ်သူဇာခင်၏ ခါးစည်းကြိုးအား ဖြည်ရင်း ထထိုင်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ပစ်ရာ လမွှေး ရိတ်ထားသဖြင့် ပြောင်ရှင်း နေသော ဆီးခုံးအောက် လီးတံကြီး ထောင်နေသည်။ တဆက်ထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေရာယူပြီး လှဲချရင်း ဇနီးဖြစ်သူ ပေါင်တဖက် မကာ အဖုတ်အား ဖိယက်လိုက်၏။ အဖုတ်လေး ယက်ပေးသည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ လီးအား တချက်နမ်းရင်း စုပ်ပေးရာ နီညိုရောင် လီးကြီးမှာ တံတွေးများနှင့် ပြောင်လဲ့ကာ ဒစ်ကြီး ပြဲကားလာ၏။
သို့သော် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ လီးစုပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ အကြောများထဲ အကောင်လေးများ ပြေးလွားနေသလို ခံစားလာရာသဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထူးဆန်းနေရသည်။ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် တယောက်ဟာ တယောက် ယက်စုပ် နေသည်မှာ သူမအတွက် အဆန်းမဟုတ်တော့။ အပျံသင်စ မြီးကောင်ပေါက်လေး မဟုတ် လိုးသက် ရင့်နေသော မိန်းမ တစ်ယောက်ပင်။ လီးစုပ်ရင်း ဝုန်းကနဲ့ သာမန်ထက် ပိုပြီး ကြွတက် လာသော ကာမစိတ်အား ဆန်းဆစ်နေ၏။ ငယ်ချစ်ဦး လီးကြီးဖြင့် အီဆိမ့် နေအောင် ခံခဲ့သော်လည်း ခုချိန် အထိအတွေ့အောက် ကာမစိတ်မှာ ပိုမို ပြင်းထန်နေရသည်။
” ဟင့် …… အ ……… ရှီးးးး … အားးးး အ … အို့ ……… အဟင့် ဟင့် ”
အမှန်တော့ ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ ရေချိုးနေစဉ် ဒစ်အား အနံ့သက် ကင်းပြီး ကာမစိတ် ပြင်းထန် စေသော ဆေးရည် အစက်ချထားရာ ဒေါ်သူဇာခင် လီးစုပ်ရင်း ခံစားမှု့ ပြင်းထန်ကာ စောက်ပတ်အုံလေး တင်းလာပြီး ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ သွေးသားများ ဆူပွက် နေတော့၏။
ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ထထိုင်ရင်း ညဝတ်စုံအား ကိုယ်လုံးတဖက်စီ စောင်းခိုင်ကာ ဆွဲချွတ်ပစ်သည်။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ဝင်ထိုင်ရင်း အဖုတ်လေး ဖြဲရာ ပြည့်တင်း နေသော နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် ဟလာပြီး အတွင်းသား ရဲရဲလေး ပေါ်လာတော့၏။ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ စောက်စိလေး ထောင်နေရာ လက်ခလယ် ကွေးကာ တောက်ပေး လိုက်သည်။
” အ … ”
ရွှိကနဲ့ သေးများ ပန်းထွက်ကာ အဖုတ်ဝလေး ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေး အဖုတ်ထဲ သွင်းကာ လက်နှစ်ဆစ်ခန့် အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း တောင်မတ် နေသော လီးတံအား တဆုံးထည့်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အဖုတ်ထဲ လင်ဖြစ်သူ လီးကြီး ဝင်လာသည်နှင့် ပေါင်နှစ်ချောင်း မြှောက်ကွေးကာ ခါးပေါ် ချိတ်ခွ တင်လိုက်၏။
” ဟင့် …… အ ……… အီးးးး …… ကျွတ် ကျွတ် … ”
ဦးခန့်မောင်မှာ တချက်ချင်း လိုးပြီး ကိုယ်လုံးချင်း ပြားနေအောင် ဖိကပ်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် ပစ်သည်။
” ပြွတ် …… ပလပ် …… ဇွိ …… ဗွပ် …… ဖတ် … ဖတ် … ဗြိ … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် … ”
တဆက်ထဲ နို့အုံများ ညှစ်ချေရင်း အချက်၅၀ခန့် မနားတမ်း ဖိလိုးလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် မျက်ခုံးကြောများ တွန့်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရင်း ခါးလေး ကော့ပေးနေ၏။ ဇနီးဖြစ်သူ တုန့်ပြန် လာမူ့ကြောင့် မနားတမ်း ပစ်ဆောင့်ရင်း နာရီဝက်ခန့် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ၂ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားရ၏။ ပြီးသွားသည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား အဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲအိပ် လိုက်သည်။ သို့သော် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ထူးထူးခြားခြား ရမ္မက်စိတ် လျော့မသွားပဲ သူမ အဖုတ်ထဲမှ ပူပူနွေးနွေး ဆွဲထုတ် ထားသော လီးတံအား အကျိအချွဲများ ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေး နေမိ၏။ လီးတစ်ချောင်းလုံး သူမ ပါးစပ်ထဲ မျိုပေးရာ ဦးခန့်မောင် လီးမှာ ခဏသာ ပျော့သွားပြီး ၅မိနစ်ခန့်အကြာ ပြန်မာလာ၏။
” ခဏ … သူဇာ ”
” ဟင် … ”
မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေချိန် လင်ဖြစ်သူမှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ဆွဲထုတ် လိုက်သဖြင့် ကြောင်နေမိသည်။ ဦးခန့်မောင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ အိပ်ခန်းထဲရှိ အလုပ်စားပွဲ ညာဖက် သော့ခတ် ထားသော အံဇွဲအား ဖွင့်ကာ ဂေါ်လီပါသော ဆီလီကွန် အစွပ်နှင့် ဂျယ်ထုပ်လေး ထုတ်ယူပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာ၏။ ၁လ ၁ရက်သာ လိုးခွင့်ရသော ဇနီးဖြစ်သူအား စိတ်တိုင်းကျ လိုးရန် စီစဉ်ထားခြင်းပင်။ ဒေါ်သူဇာခင် လင်တော်မောင် လုပ်သမျှ ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေရသည်။ ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် လီးတံအား ဂေါ်လီပါသော ဆီလီကွန် အစွပ်လေး စွပ်လိုက် တော့၏။
” ရိုးရိုး လုပ်ပါ့လား … ကိုခန့်မောင် ရယ် ”
သဘာဝအတိုင်း ခံနေကြ ဖြစ်သော်လည်း လီးတံပေါ်မှ ဂေါ်လီများကြောင့် ကျောချမ်း နေရသည်။
” သူဇာ့ကို … အသစ်အဆန်းလေး … ခံစားစေချင် တာပါ ”
ပက်လက်လှဲနေသော ဒေါ်သူဇာခင်၏ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူရင်း အဖုတ်လေးအား ၁၀မိနစ်ခန့် ယက်ပေးကာ ဆီလီကွန် အစွပ်ပေါ် ဂျယ်များလူးရင်း လီးတံအား အဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက် တော့သည်။
” ဗြိ … အမယ်လေး …… မရ …… ဟင့် … မရဘူး ……
သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်သည်နှင့် အဖုတ် အတွင်းသား များအား ဂေါ်လီများမှ ကြိတ်ဆွဲသွားရာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ မချိမဆန့် အော်သံလေး ထွက်ပေါ် လာသည်။ ငိုသံလေးနှင့် ပြောနေသော်လည်း ဦးခန့်မောင်မှာ လီးအား အရင်းထိ ဝင်အောင် ထို့ထည့်ပြီးမှ ခဏ နားလိုက်၏။
” နာလို့လား … သူဇာ ”
” ဟင့် … နာတာပေါ့ … အထဲမှ ကြပ်ပြီး … အောင့်နေတာ … ”
ဦးခန့်မောင် ဘာမှမပြောပဲ စိမ်ထားသော လီးအား နှဲ့ကစား ကြည့်သည်။
” နာ တယ် …… ဟင့် … အဟင့် ဟင့် … ”
ရှုံ့မဲ့နေသော ဇနီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း ရသလောက် အနေထားနှင့် ချော့လိုး ပေးပြန်သည်။
” အ … အား … သေတော့မယ် ထင်တယ် ”
ဘယ်လိုမှ မရသဖြင့် စိတ်လျော့လိုက်၏။
” အဲတာဆို … သူဇာ အပေါ်က လုပ် ”
ဒေါ်သူဇာခင် လောလောဆယ် အနာသက်သာရန် ခေါင်းညိတ် ပြလိုက်သည်။ လီးထုတ် ပေးသည်နှင့် ထထိုင်ကာ အဖုတ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်ထားသော လင်ဖြစ်သူ လီးအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်ရင်း လန့်နေမိ၏။ ဦးခန့်မောင် ပက်လက်လှဲချိန် လီးကြီးအား မဝံ့မရဲ ကြည့်ရင်း ခါးပေါ် ခွထိုင်လိုက်၏။
” ရှင် … အောက်ကနေ … ကော့မလိုးနဲ့နော် ”
ဖင်ကြီး အနည်းငယ် ပြန်ကြွကာ လီးထိပ်အား အဖုတ်ဝထဲ တေ့ရင်း ကြောက်ကြောက်နှင့် ဖိထိုင်လိုက်သည်။ ထင်သည့် အတိုင်း လီးတံပေါ်မှ ဂေါ်လီများနှင့် တစ်နေရာ အချက်၂၀ခန့် ဖင်ကြီး ကြွလိုက် ဖိလိုက်နှင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းယူနေ၏။ အောက်ငုံ့ကြည့်ရာ အဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသဖြင့် အားတက် လာမိသည်။ ဖင်ကြီး ပြန်ကြွရင်း နဲနဲ ပြန်ဖိကြည့်ရာ နောက်ထပ် မဝင်တော့။
” မရတော့ဘူး … ကိုခန့်မောင် ”
” အင်းပါ … ဝင်သလောက်ပဲ … လိုးတော့ ”
ဦးခန့်မောင် စကားအဆုံး ဖင်ကြီး ကြွလိုက် အောက်ချလိုက်နှင့် မရဲတရဲလေး လိုးပေးလိုက်သည်။ အပေါ်မှ ခွလိုးရင်း လင်ဖြစ်သူ ဘယ်ချိန်များ ပင့်လိုး လိုက်မလဲ တွေးကာ ကြောက်နေရ၏။ ဂေါ်လီများ တစ်နေသော်လည်း တဖြည်းဖြည်း အထဲ နစ်ဝင် လာသလို ခံစားမိနေသည်။ ဇောချွေးများ ပျံလာရင်း ဆီးခုံး အစပ်နား စူးကနဲ့ စူးကနဲ့ ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ မရိုးမရွနှင့် ယားယံလာပြီး နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းလာရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ အားအနည်းငယ် ပါလာပြီး လီးအရင်းနား ရောက်လာသည် အထိ သူမကိုယ်သူမ သတိမထား မိတော့ပေ။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပုံမှန်လေး ဆောင့်ရင်း ဂေါ်လီ အရသာကြောင့် တချက်တချက် ခါးနားတဝိုက် အကြောများ စိမ့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပစ်ချင် စိတ်လေး ပေါက်လာတော့သည်။
ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ ကာမအရှိန်လေး တက်လာ သည်ကို ရိပ်မိကာ အောက်မှ မသိမသာလေး ညှောင့်လိုး ပေးသည်။ အပေါ်စီးမှ ဖင်ကြီးဖိအချ လီးအား ကော့ပေးပြီး နို့နှစ်လုံး ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်း နှစ်ခုအား ချေပေးရာ ဒေါ်သူဇာခင် ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာရသည်။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက် အားပြုပြီး ဖင်ကြီးအား ဝိုက်လိုက် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်နှင့် လီးတံပေါ်ရှိ ဆီလီကွန် အစွပ်ထဲမှ ဂေါ်လီများနှင့် အဖုတ် အတွင်းသားများ ပွတ်တိုက်မှု့အား ဆင့်ကာဆင့်ကာ ခံစားနေ၏။ အဖုတ်ထဲ ခံစားမှု့ အားကောင်းလာရာ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား တဖတ်ဖတ် မြည်အောင် ဆောင့်ချရင်း ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဇပ်ငင်ဇပ်ငင် ဖြစ်ကာ အရုပ် ကြိုးပြတ် မှောက်ကျလာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့၏။
နာရီဝက်ခန့် နားပြီး အမော ပြေသည်နှင့် ဦးခန့်မောင်မှာ ဂေါ်လီဒဏ်ကြောင့် အနားစလေး ကွဲကာ ယောင်ကား နေသော အဖုတ်လေးအား ကြည့်ရင်း လေးဖက် ကုန်းခိုင်းလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ပင်ပန်း နေသော်လည်း ကာမဆေး အရှိန်ကြောင့် စိတ်မလျော့ သေးပေ။ လင်ဖြစ်သူရှေ့ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် လေးဖက် ကုန်းပေးရာ ဦးခန့်မောင်မှာ အိကား ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်လေးနှင့် ထိုးဆွနေသည်။
ဒုတိယ အချီ ဖင်လိုးတော့ မည်မှန်း ရိပ်မိလိုက်၏။ ခဏအကြာ ထင်သည့် အတိုင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးတံကြီး တိုးဝင်လာရာ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် မကြာခဏ ဖင်အလိုး ခံဖူးသဖြင့် လီးဝင် လာသည်နှင့် ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ ဖွင့်ကာ ဖျော့ခံလိုက်၏။ ဦးခန့်မောင်မှာ အဖုတ်လေး ပူထူအောင် လိုးထားသဖြင့် ဖင်အား တအား မလိုးတော့ပေ။ ဖင်ဝလေး ဂျယ်သုပ်ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးပေးသည်။ သို့သော် အတွေ့ ထူးသော ဂေါ်လီ များကြောင့် ဒေါ်သူဇာခင် ကုန်းအော် နေရာ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ သားဖြစ်သူ ကြားမှာ စိုးရိမ်နေ၏။
ဒေါ်သူဇာခင် တယောက် ဖင်ပေါက် လေးထဲ တရစပ် အလိုးခံရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်လေးဆီမှ စောက်ရည်များ ပြန်စိမ့် လာပြန်သည်။ လေးဖက် ကုန်းထားရင်း လင်ဖြစ်သူ၏ လိုးချက် များအောက် ဖင်ရော အဖုတ်ရော ကော့ပျံအောင် အလိုးခံပြီး မျော့သွား ရတော့သည်။ နောက်ရက်မနက် ဦးခန့်မောင်ရော ဒေါ်သူဇာခင်ပါ မထနိုင်တော့ ကာမ စိတ်ကြွဆေးများ၏ ဘေးထွက် ဆိုးကျိုးများအား ခံစားနေရ၏။ နေလည်ပိုင်းမှ အိပ်ယာထကာ ဦးခန့်မောင် အပြင် ထွက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဦးရဲထွန်းအား ဖုန်းဆက် လိုက်သည်။
” ဟဲလို … ကိုရဲလား ”
” အင်းပြော … သူဇာ ”
” ဒီနေ့ … သူဇာ မလာနိုင်တော့ဘူး … ညက … ကိုခန့်မောင် … နှိပ်စက်ထားတာ … တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက် ထားသလိုပဲ … ”
” အင်းပါ … ခု သက်သာ ရဲ့လား ”
” သက်သာပါတယ် … ၂ရက် ၃ရက်နေမှ … သူဇာ ဖုန်းပြန် ဆက်လိုက်မယ်နော် … အိမ်မှာပဲ … တွေ့ဖို့ စီစဉ်လိုက်မယ် … ဟော်တည်တွေက …… စပိုင် ကင်မရာတွေ … ကြောက်လို့ ”
” ဟင် … ဖြစ်ပါ့မလား ”
” ဖြစ်ပါတယ် … စိတ်မပူနဲ့ … ”
ဖုန်းဆက်ပြီးသည်နှင့် ရေချိုး ထမင်းစားကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်မှေးရင်း နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ပြန်အိပ်သွားရာ ညနေပိုင်း သားဖြစ်သူ သီဟ ကျောင်းပြန် လာသည်အထိ မနိုးတော့ပေ။ သီဟ ကျောင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် သေးပေါက်ချင်သဖြင့် အိမ်ပေါ်မတက်ခင် နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းအသွား မိခင်ဖခင်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းရှေ့ အဖြတ် ကုတင်ပေါ် စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် အိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်သူဇာခင့်အား ဟနေသော တံခါးကြားမှ ဖျက်ကနဲ့ မြင်လိုက်မိသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင်ပေါက်ကာ ပြန်ထွက်လာချိန် ဘာရယ်မဟုတ် အနည်းငယ် ဟနေသော တံခါးအား ပြန်စေ့ပေးရန် တံခါးလက်ကိုင် ဘုအား လှမ်းဆွဲလိုက်၏။
” အို့ …… တအား မလုပ်နဲ့လေ ”
ထိုချိန် ဒေါ်သူဇာခင် ယောင်အော်နေသဖြင့် သီဟ အမှတ်တမဲ့ လှမ်းကြည့်မိသည်။ ဒူးတစ်ဖက် ထောင်ပြီး အိပ်မော ကျနေသော မိခင်၏ ထမိန်မှာ ပေါင်ရင်း လိပ်တက်ကာ ဝင်းဝါနေသော ပေါင်လုံးတဖက် ပေါ်နေတော့၏။ မလုံမလဲ အိပ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း ထမိန်အား ဖုံးပေးရန် အခန်းတံခါး တွန်းဖွင့်ရင်း ဝင်လာခဲ့သည်။
” ဟင့် … နာတယ် …… ပြန်ထုတ် … ”
ကုတင်နား တိုးကပ်လာချိန် ဒုတိယအကြိမ် ယောင်အော်ရင်း ပေါ်နေသော ပေါင်လုံးအား ကွေးလိုက်ရာ ထမိန်အောက်နားစ ဟသွားပြီး မဲနက်နေသော စောက်မွှေးများ တွေ့လိုက်ရသည်။တညလုံး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ရက်ရက်စက်စက် လိုးထားသဖြင့် အိပ်မက်ထဲ ထည့်ယောင်နေ၏။ သီဟ မှာ မိခင်၏ ထမိန် ပြန်ဖုံးပေးရန် လက်လှမ်းစဉ် ကွေးထားသော ပေါင်တဖက်ပါ ထောင်လိုက်သဖြင့် အသားချင်း မထိရန် လက်အမြန် ပြန်ရုတ် လိုက်ရသည်။ ဒူးထောင်လျက် အနေထားနှင့် ထမိန် အောက်နားစမှာ ဆီးခုံးပေါ် ကျလာရာ ပေါင်၂လုံးကြား အဖုတ်အုံလေး မို့အစ်နေကာ ချိုင့်ဝင်နေသော အက်ကွဲကြောင်းအား အတိုင်းသား တွေ့လိုက်ရသည်။
” အို့ … ကိုခန့်မောင် … အင်း … အင်းဟင်း … ”
ထိုချိန် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နာမည်ရွတ်ရင်း လက်တစ်ဖက်မှာ ပေါင်ခြံကြား လှမ်းကုတ်ပြီး ပေါင်တံ၂ဖက် ထပ်ကား လိုက်ပြန်၏။ အဖုတ်အုံလေး မို့အစ်နေရာမှ ပြန့်ကား သွားရာ အက်ကွဲကြောင်းထိပ် ညှပ်နေသော အစိလေး ပေါ်လာပြီး အဖုတ်ဝလေးထဲ အတွင်းသား ရဲရဲလေးများပါ မြင်လိုက် ရတော့သည်။ သီဟ တယောက် မိခင်ဖြစ်သူ၏ အဖုတ်အား မိန်းမောစွာ ကြည့်ရင်း သားအမိ ဟုသော အသိစိတ်ကြောင့် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ရှက်ရွံလာမိ၏။ပေါ်လာသော ကာမစိတ်ကြောင့် လီးတောင်လာရာ စိတ်ရိုင်း စိတ်မိုက် များအား ကြိုးစားထိန်းရင်း ကုတင်နားမှ ပြန်ခွာကာ အိပ်ခန်းပြင် ပြန်ထွက် ခဲ့တော့သည်။
*******************
” ဟော …… သားလေး ပြန်လာပြီ …… မာမီကို မနိုးဘူး ”
သီဟ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေရင်း အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားသည် မသိ မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြားမှ သတိ ပြန်ကပ်လာ၏။
” ဟုတ် … မာမီ … ခု … ခုနမှ … ပြန်ရောက်တာပါ ”
” အမ် … မျက်နှာတွေ နီပြီး … အသံတွေ တုန်နေတာ … နေမကောင်း ဘူးလား ”
ပြောပြောဆိုဆိုး သားဖြစ်သူဘေး ကပ်ထိုင်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းရင်း နဖူးအား စမ်းကြည့်နေသည်။
” ကောင်းပါတယ် … မာမီ ”
ခါတိုင်း မိခင်နှင့် လက်ပွန်းတနီး နေဖူးသော်လည်း ခုချိန် စိတ်လှုပ်ရှား နေမိ၏။ နာရီဝက်ခန့် အကြာ နေခြည်ထွန်း စာသင်ရန် ရောက်ရှိလာသဖြင့် လူချင်းခွာလိုက် ကြတော့သည်။
………………………………
ဆက်ရန်……
” ဟဲ့ … သီဟ ”
” ဗျာ ”
” မင်း … ဒီဟာလေးကို … ၃ခေါက်ရှိပြီ မရသေးဘူး ”
အိမ်အပေါ်ထပ် ရောက်တော့ နေခြည်ထွန်း စာပြ နေသော်လည်း သီဟတယောက် စာထဲ စိတ်မရောက်ပဲ မျက်လုံးထဲ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ပြန်မြင်နေမိ၏။
” ဟုတ် ”
” မျက်နှာလဲ ရဲနေတာ … ပြစမ်း ”
နေခြည်ထွန်းမှာ စကားပြောရင်း သီဟ နဖူးအား စမ်းကြည့် လိုက်သည်။
” နေကောင်းပါတယ် ”
” အင်း … ဒီနေ့ မင်း စိတ်မပါလဲ … နားလိုက်တော့ ”
” ဟုတ် ”
၂ယောက်သား ဟိုဟိုဒီဒီ စကား ထိုင်ပြောရင်း နေခြည်ထွန်း ချစ်သူ လာကြိုနေကြောင်း မိခင်ဖြစ်သူ လှမ်းအော်သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းခဲ့ကြ၏။ အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် ထိုင်စကား ပြောနေသော မိုးဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ သီဟမှာ မိုးဦးအား နူတ်ဆက်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ ခဏအကြာ ဦးခန့်မောင် ပြန်ရောက် လာသဖြင့် ၃ယောက်သား ထမင်း အတူစားပြီး တီဗွီ ခဏ ထိုင်ကြည့်ရင်း အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြတော့သည်။
******************
” အမ် … သူဇာ … တံခါးလည်း ဂျက်မချဘူး ”
၃ရက်ခန့် အကြာ ဦးခန့်မောင် အိပ်ယာထပြီး ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာစဉ် အမွှေးများ ရိတ်နေသော ဇနီး ဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။
” အင်း … သူဇာ မေ့သွားတာ … ရေချိုးမလို့လား ”
ဒေါ်သူဇာခင် ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် ထိုင်ကာ အဖုတ်မွှေး ရိတ်နေချိန် လင်တော်မောင် ဝင်လာသဖြင့် ရှက်ရွံ့ကာ မျက်နှာလေး အနည်းငယ် ရဲလာမိ၏။ စကပ်လေး ဖုံးကာ ထရပ်ရင်း ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဦးခန့်မောင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ ခုရက်ပိုင်း ခါးတိုင်းထက် ထူးထူးခြားခြား ဝတ်စား ပြင်ဆင်ပြီး အပြင်ထွက်မှန်း သိသော်လည်း သိသိနှင့် လွတ်ထားခဲ့သည်။ ကိုယ်တိုင် အမှား ရှိနေသဖြင့် အပစ် မပြောတော့ပဲ နားလည်မှု့ ပေးထားရ၏။ ရေချိုး ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင် ပြင်ပေးထားသော မနက်စာ အတူစားကာ ကုမ္ပဏီသို့ ထွက်သွားတော့သည်။
ဦးခန့်မောင် ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ ရေချိုးခန်း ပြန်ဝင်ကာ အမွှေး ရိတ်လက်စ အဖုတ်လေးအား ပြောင်ရှင်း နေအောင် ရိတ်ကာ ရေချိုးလိုက်၏။ ရေချိုးပြီး အိပ်ခန်းထဲ အရောက် မှန်တင်ခုံရှေ့ ရပ်ကာ ရင်လျား ထားသော တဘက်အဖြူကြီးအား ဆွဲခွာပစ်သည်။ ရေစို ကိုယ်လုံးလေးပေါ် နို့အုံအောက် ဗိုက်ခေါက်လေး အနည်းငယ် မို့နေပြီး အမွှေး ရိတ်ထားသော အဖုတ် လေးမှာ ပေါင်တံများ စိထားသဖြင့် အက်ကွဲကြောင်းလေး ထင်းနေသည်။ ခါးလေးအား ဘေးတစ်စောင်း လှည့်ပြီး နောက်ကော့ နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ကြည့်ကာ တကိုယ်လုံး ရေခြောက်အောင် သုတ်ရင်း သူမကိုယ် သူမ သဘောကျစွာ ပြုံးမိလိုက်သည်။
ဖွံ့ထွားလွန်းသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်ကြောင့် အဆီ အနည်းငယ် တက်နေသော ခါးလေးမှာ သေးသိမ် နေသလို ဖြစ်နေတော့၏။ မှန်ထဲရှိ ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ဆုံး တချက် ကြည့်ကာ တံဘက်အား ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး လိုးရှင်း လူးပစ်လိုက်၏။ လိုးရှင်းလူးပြီး ဗီဒိုနား လျှောက်လာကာ အဝတ် ဗီဒိုဖွင့်ရင်း ခရမ်းရောင် ဘော်လီနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ တစ်စုံ ယူဝတ် လိုက်သည်။ အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံများအား ဘော်လီလေးမှ ပင့်ထိန်း ထားသလို ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှ မနိုင့်တနိုင် ဖုံးထားပေး၏။ ထို့နောက် အင်္ကျီနှင့် ထမိန်ဝတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခါနီး ရေမွှေး ဆွတ်လိုက် တော့သည်။
ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထိုင်ခုံ အလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ပြီး သားတော်မောင် အပြင်သို့ အမြန်ထွက်ရန် ဆုတောင်းရင်း ငယ်ချစ်ဦးအား တွေ့ချင်စိတ်လေး ပြင်းပြ နေရသည်။ ထိုချိန် သီဟ တယောက် အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် အိပ်ယာ နိုးလာပြီး အဝတ်များ ချွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်ချလာ၏။ ရေပန်းဖွင့်ရာ ရေခဏသာ ကျလာပြီး ရပ်သွားသဖြင့် ရေမတင်မိမှန် သိလိုက် တော့သည်။
” ဟာကွာ … ကျွတ် ”
ရေစို တန်းလန်းနှင့် တဘက်အဖြူ တထည်အား ခါးစည်းကာ အိမ်အောက်ထပ် ရေချိုးရန် ဆင်းလာခဲ့၏။
” ဟော … မနက်က … အပေါ်ထပ် … ရေမတင်ဘူး မလား ”
အိမ်အပေါ်ထပ်မှ ဆင်းလာရာ လှေကားအဆုံး မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံ ကြားလိုက်ရသည်။
” ဟုတ် … မာမီ … မနက်က ကျောင်းမသွားခင် …… မီးပျက်နေတာ … မီးစက်ကလည်း ဆီကုန်နေလို့ ”
ဧည့်ခန်းထဲ ဆိုဖာခုံ အလွတ်တလုံးပေါ် ထိုင်ရင်း လှမ်းမှေးနေသော မိခင်ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း ကြည့်မိလိုက်၏။ အစိမ်းရောင် အင်္ကျီ လက်ပြတ်လေးနှင့် ထမိန်စကပ် အညိုရောင်လေး ဝတ်ပြီး ထိုင်နေရာ စကပ်ထဲ တင်းရင်းနေသော ပေါင်တံများနှင့် ခုံပေါ် အိကားနေသော ဖင်ကြီးအား မြင်လိုက်ရသည်။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာလည်း သားဖြစ်သူ၏ ခါးပေါ်ရှိ တဘက်ထဲ ဖောင်းကြွ နေသော အရာကြီးအား မြင်မိရာ အမှတ်တမဲ့ ငေးကြည့်နေမိ၏။
” အင်း … ခဏနေကြ … ဒီဇယ် ၁ပေပါ လာပို့ဖို့ … ဆီဆိုင် ဖုန်းဆက်လိုက် … ”
” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ သွားပြီလား ”
” သွားပြီလေ … သားရော … ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်ရက် အပြင် လည်ဦးမှာလား ”
” အင်း … ကြူမထိုးတာ ကြာပြီ … သွားထိုးမလို့ … ”
” ရေမြန်မြန် ချိုးဦး … အအေးပတ်မယ် … ”
” ဟုတ် ”
သားဖြစ်သူ ပြောပီး ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်သွားမှ ဒေါ်သူဇာခင် တီဗွီဘက် အကြည့်ပြန်ရွေ့ လိုက်တော့သည်။ သီဟမှာ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သည် အထိ မိခင်၏ ပေါင်လုံးများနှင့် ဖင်ကြီးအား မြင်နေမိ၏။
************************
သီဟ ရေချိုးနေချိန် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ဦးရဲထွန်းဆီ ဖုံးဆက် လိုက်တော့သည်။
” ဟလို … သူဇာ လား ”
” အင်း … နောက်ထပ် နာရီဝက်နေရင် လာခဲ့တော့ ”
” သူဇာ လာခေါ်လှည့် … ကားက ဝါးရှော့ ပို့ထားလို့ ”
” အော် … သားလေး ရေချိုးနေတုန်း … သူထွက်ရင် လာခေါ်မယ်နော် ”
” Ok … ”
ခဏအကြာ သီဟတယောက် မနက်စာ စားကာ အိမ်က ထွက်သည်နှင့် ဒေါ်သူဇာခင် ခြံတံခါး သော့ခတ်ကာ ကားလေးဖြင့် ထွက်လာ ခဲ့တော့သည်။ နာရီဝက်ခန့် မောင်းပြီး ဦးရဲထွန်း အိမ်ရှေ့ ရောက်သည်နှင့် ဟွန်းတီး လိုက်၏။
” တီတီ … တီ … ”
တံခါး ဖွင့်ထားသဖြင့် ကားလေး မောင်းဝင်လာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ လျှောက်လာကာ ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်၏။
” ပြီးရင် သွားစို့ … ကိုရဲ … ”
ဦးရဲထွန်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်နှင့် လှမ်းပြောကာ ထရပ်လိုက်သည်။
” သူဇာ … ခဏ ”
” ဟမ် … ဘာလဲ ”
ဒေါ်သူဇာခင် ပြန်မေးလိုက်စဉ် ဦးရဲထွန်းမှာ ရှေ့တည့်တည့် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ထမိန်အား ဆက်ကနဲ့ လှန်ကာ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ရင်း အဖုတ် နေရာလေးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်မှ ဖိနမ်း လိုက်သည်။
” အိုးးး … ”
ဒီလောက် ဆာလောင် နေလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားပေ။ ဧည့်ခန်းထဲမို့ ရှက်လည်းရှက် တခြား ဧည့်သည် ဝင်လာမလား တွေးရင်း စိတ်လှုပ်ရှား လာ၏။
” တအားပဲ … သြားစို့ … ”
နှုတ်ခမ်းလေး စူပြောရင်း ထမိန်အား အောက်ဆွဲ ချလိုက်တော့သည်။ အိမ်အပြန် ကားအား ဦးရဲထွန်း မောင်းလာပြီး လမ်းထိပ် ရောက်သည်နှင့် ကားမှန်များ ပိတ်ကာ ပုဆိုး လှန်ပေး လိုက်၏။
” ဟွန့် … ”
ဒေါ်သူဇာခင် ချစ်စဖွယ် မျက်စောင်းလေး ပစ်ကာ လီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှ ထုတ်ပြီး အလိုက်တသိ စုပ်ပေးရင်း အိမ်နား ရောက်ကာနီးမှ လီးတံအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဘောင်းဘီထဲ ပြန်ထည့်ပြီး ပုဆိုး ဖုံးပေးလိုက်၏။ တိုက်ကြီးထဲ ရောက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ခပ်သွက်သွက် ဝင်လာပြီး ၂ယောက်သား အငမ်းမရ နမ်းရင်း အိပ်ယာပေါ် လုံးထွေး သွားရသည်။ ဦးရဲထွန်းမှာ ဒေါ်သူဇာခင်၏ ထမိန်အား လှန်တင်ရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေး ဘေးဆွဲကပ်ရာ အမွှေးများ ပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားသော အဖုတ်လေး ရဲအိ နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။
ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်ကာ ဆက်ကနဲ့ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ရင်း ပင့်ယက် လိုက်သည်။ အဖုတ်လေး ယက်ပေးရင်း လက်၂ဖက် ဆန့်ထုတ်ကာ နို့အုံအား တဖက်ပြီး တဖက် အင်္ကျီအပြင်မှ ညှစ်ပေးပြန်၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် ယက်ပေးရင်း ထောင်လာသော အစိလေး ဆွဲစုပ်ရာ ဒေါ်သူဇာခင် တယောက် စောက်စိ အစုတ်ခံရသည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တွန်လိမ် လာတော့သည်။
” အိုးးး …… တော်ပြီ … ချစ်ပေးတော့လေ ”
ဦးရဲထွန်း ချက်ချင်း မလိုးသေးပဲ အဖုတ်ယက်ရင်း နို့အုံ ညှစ်နေသော လက်တဖက်အား ပေါင်ကြားထဲမှ လီးဆီရွေ့ကာ ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေ၏။
” အ ……… ရှီး … ကျွတ် ကျွတ် … လိုးတော့လေ ”
နောက်၅မိနစ်ခန့် အကြာ အဖုတ်လေး ယားလာသဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ပေါင်တံများ ဖြဲကာ ကော့ပေးရင်း ဒုတိယ အကြိမ် တောင်းဆို လိုက်တော့၏။ ဒုတိယ အကြိမ်တွင် ဦးရဲထွန်း အဖုတ် ယက်ပေးရာမှ ရပ်ပြီး ခါးဆန့်ရင်း ကားပေး ထားသော ပေါင်ကြားထဲ မှောက်ကပ် လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ကာမအရှိန်ဖြင့် ဖေါင်းကြွ နေသော အဖုတ်ထဲ လီးအား ဖိသွင်းရာ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသဖြင့် တအိအိနှင့် တိုးဝင်သွား၏။ ကော့နေသော ဒစ်ကြီးမှ အဖုတ် အတွင်းသား များအား ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲသွားရာ ဒေါ်သူဇာခင် ပါးစပ်လေး ဟရင်း ဦးရဲထွန်း ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။
” အိုး …… ကောင်းတယ် … လိုး ”
ဦးရဲထွန်း ကြိတ်မွှေလိုက် လေးငါးချက် ဆောင့်လိုက် မြန်လိုက် နှေးလိုက်ဖြင့် မိနစ်၂၀ အကြာတွင် နှစ်ယောက်လုံး ပုံစံ မပြောင်းနိုင်ပဲ အထွဋ်အထိပ် ပြိုင်တူနီးပါး ရောက်ရှိ သွားကြသည်။ ခဏနားကာ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဦးရဲထွန်း အား ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး လီးအား ဆေးကြော ပေးရင်း ကုန်းစုပ်ရာ တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည် မာကျော လာသည်။
” အိပ်ခန်းထဲ … ပြန်သွားကြစို့ … ”
ပြောလည်းပြော ဒေါ်သူဇာခင်အား ပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်နှင့် ကုတင်စောင်းသို့ ချပေးကာ နုတ်ခမ်းအား လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ပါးစပ်အား ပွတ်နေသော ဒစ်ကြီးအား နုတ်ခမ်းလေး ဟကာ ရှေ့သွားလေးဖြင့် တဇပ်ဇပ် ကိုက်ပေးနေ၏။
” အားဟား … စုပ်တတ်လိုက်တာ … သူဇာ ရယ် ”
ဒေါ်သူဇာခင် မျက်ခုံး ၂ဖက် တွန့်နေပြီး မျက်ဝန်းနက်ကြီးများ စင်းကာ လီးအား မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေသည်။ ဦးရဲထွန်း မှာ လီးစုပ်ခံရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ လေးဖက် ကုန်းခိုင်း လိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ကုန်းပေးသည်နှင့် တချက်ချင်း လိုးရင်း ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ နီညိုရောင် သန်းနေသော ဖင်ဝလေးထဲ အသားစိုင် အတွန့်လေးများ စုနေသည်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက်၏။
” ဟင် … ဘာလုပ်တာလဲ … လုပ်လေ ”
ဒေါ်သူဇာခင် ပြောပြောဆိုဆို လေးဖက်ကုန်း အနေထားနှင့် ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်အား ဗိုက်အောက် လက်သွင်း ပွတ်ရင်း ပြောနေ တော့သည်။
” ကိုခန့်မောင်က … ဖင်ရော လိုးတာလား … သူဇာ ”
” အင်း … ရှင်ရော … လိုးချင် လိုးပေါ့ ”
လီးဆွဲထုတ်ရာ ချက်ချင်း ပြန်မစိပဲ အဖုတ်ဝ လေးမှာ ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် အတွင်းသား နီနီလေးများ မြင်နေရသည်။ ဒေါ်သူဇာခင်၏ စကားအဆုံး စောက်ရည်များအား လက်ချောင်းလေးနှင့် နိူက်ယူကာ ဖင်ဝ သုတ်ရင်း ဒစ်ဖြင့် တေ့ကာ ဖိထည့်လိုက်၏။
” အား … ကျွတ် ကျွတ် … အစပိုင်း တအား မလုပ်နဲ့ဦး … အရှိန်ရမှ … ဆောင့် … ”
သံယောစဉ် လက်ကျန်များဖြင့် ဖင်ကြီး ထောင်ပေးကာ လည်ပြန် လှည့်ပြောနေသည်။ ဦးထွန်းမြိုင် ခေါင်းညိတ် ပြကာ ဖင်ဝထဲ လီးတဝက်ခန့် သွင်းကာ တချက်ချင်း လိုးရင်း အဝင်အထွက် ကောင်းမှ ဆောင့်လိုးပစ်၏။ ပြီးကာနီး လီးအား ဖင်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒေါ်သူဇာခင်အား ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး မျက်နှာပေါ် လရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်သည်။
” ပြောပါဦး … ဆရာကြီး … ဒီလို ဘယ်၂ယောက် လောက်များ ပန်းခဲ့ဖူးလဲ ”
မျက်နှာ လှလှလေးပေါ် လရည်တွေများ ပေပွ သွားသော်လည်း ဒေါ်သူဇာခင် ပြုံးပြရင်း မေးနေ၏။
” ဟာ … ကိုယ် ဘယ်မိန်းမမှ …… မထိဖူးပါဘူး … သူဇာ့ အပေါ်မှာပဲ … ဒီလိုစိတ် ပေါ်တာပါ ”
ဦးရဲထွန်း မှာ မျက်နှာပေါ် လရည်များ ပေနေသော ဒေါ်သူဇာခင်အား ကုန်းနမ်းကာ ချက်ချင်း ရှင်းပြ လိုက်သည်။ ရှင်းပြရင်း မျက်နှာပေါ်မှ လရည်များအား လျှာဖြင့် ယက်ယူကာ ပါးစပ်ထဲ လျှာလေး ထိုးထည့် ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်သူဇာခင်မှာ ဦးရဲထွန်း လျှာပေါ်မှ လရည်များအား စုပ်ယူ မြိုချပစ်သည်။
” ဟယ် … ခုထိ မကျသေးဘူး … တကယ်ပဲ … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
လရည်များမြိုရင်း ဆီးခုံးပေါ် ဖိကပ်ထားသော လီးမှာ ပျော့မသွားပဲ မာနေသဖြင့် အားရကျေနပ်သော အသံလေးဖြင့် ရယ်မော ပြောလိုက်ပြန်၏။
” စုပ်ပေးဦး မလား ”
ဦးရဲထွန်း စကားပြောပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှ ဆင်းကာ ဘေးနား ပက်လက် လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာခင် ချက်ချင်း ထထိုင်ပြီး ငယ်ချစ်ဦး၏ လီးကြီးအား လည်ချောင်းထဲထိ ဒီသရုပ် လုပ်ပေးရာ ဦးရဲထွန်း စုပ်သပ် ညည်းနေရသည်။
” ရှီးးးးး …… အ …… ကျွတ် ကျွတ် … ”
ဒုတိယ အချီတွင် ဒေါ်သူဇာခင်မှာ တောင်မတ် လာသော လီးတံအား မထိပဲ လဥများ စုပ်ပေးကာ အပေါ်မှ တက်ဆောင့် ပေးလိုက်၏။ တချက်ချင်း ဆောင့်ပေးရင်း ၁၅မိနစ် အကြာတွင် စောက်ရည် မထွက်ရန် ထိန်းလိုး နေရသည်။
” ရှီးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … သူဇာ ရယ် … ဆောင့်လေ … ”
ဦးရဲထွန်း ပြောရင်းအောက်မှ ပင့်လိုးလိုက် သဖြင့် ဒေါ်သူဇာခင် မထိန်းနိုင်တော့ပေ။
” ဟင့် …… ပြီး …… ပြီးတော့မှာ …… ထွက် …… အ …… အားးး … ”
စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ အမ်ထွက်လာရာ ကပြာကယာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကပ်ရင်း ဦးရဲထွန်း မျက်နှာပေါ် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်တော့၏။
” ရွှီးးးး …… ပြိ …… ဂလု …… ဂလု …… ”
ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ အရည်များ ဦးရဲထွန်း မျိုချနေသည်။
” အ …… ဟင့် …… အင့်အင့် ”
ဒေါ်သူဇာခင် စောက်ရည်များ ကုန်သည်နှင့် ဦးရဲထွန်း မျက်နှာအား အဖုတ်ဖြင့်ပွတ်ရင်း ဘေးနား လှဲချ လိုက်တော့၏။
******************
” တီတီ … တီ ”
ထိုချိန် သီဟ တယောက် ကြူသွားထိုးရာမှ အတူ ထိုးနေကြ ဘော်ဒါများ ရောက်မလာ သဖြင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ကာ အိမ်ပြန် လာတော့သည်။ ခြံရှေ့ ဟွန်းသံပေးရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ထွက်မလာသဖြင့် ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှ ဆင်းကာ တံခါးနား လျှောက်လာခဲ့၏။ တံခါး ပိတ်ထားသော်လည်း သော့ခတ် မထားသဖြင့် ဆင်းဖွင့်ကာ ဆိုင်ကယ် မောင်းဝင်လာသည်။ ကားဂိုဒေါင်ဘက် ရပ်ထားသော ကားလေးအား ကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ အပြင် မထွက်သေးမှန်း သိလိုက်၏။
ဆိုင်ကယ်အား တိုက်တံခါး ရှေ့ထိ မောင်းလာရာ တံခါးရှေ့ ယောက်ျားစီး ဖိနပ် တရံကြောင့် မျက်မှောင်လေး ကျုံ့ရင်း ဆိုင်ကယ် စက်ပိတ် လိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်သော့ ဖြုတ်ကာ ဝှေ့ရမ်းရင်း တိုက်ထဲဝင်လာရာ ဧည့်ခန်း တခုလုံး တိတ်ဆိတ် နေကာ လူရိပ်လူရောင် မတွေ့ရသဖြင့် ထူးဆန်း နေမိ၏။ ဆိုင်ကယ်သော့အား စားပွဲပေါ် ပစ်တင်ရင်း အိမ်ပေါ်တက်ရန် လှေကားနား အရောက် အသံများကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်သွားရ၏။
” အင့် … ဖတ် … ဖတ် ဖတ် …… ”
” အရင်ရက်က … သူဇာ ယောက်ျားနဲ့ … လိုးတော့ ကိုယ့်ကို … သတိမရ ဘူးလား ”
အသားချင်း ထိရိုက်သံနှင့် ယောက်ျား တယောက်သံမို့ မျက်လုံး ပြူးသွားရပြန်သည်။
” အား … အ …… ရ … ရ …… ရနေတာပါ ”
တဆက်ထဲ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အသံလေး ထွက်လာရာ စိတ်လှုပ်ရှား လာတော့၏။
” တကယ် လား ”
” အင်း ပေါ့ ”
စကားသံများ ပီပီသသ ကြားနေရာ အသံထွက်ပေါ် နေသော အိပ်ခန်းလေးဆီ ရပ်ထားသော ခြေလှမ်းများ အလိုလို လျှောက်လာမိသည်။ လက်တဝါးလောက် ဟနေသော တံခါးကြားမှ အတွင်းဖက် ကြည့်ရာ ပါးစပ် အဟောင်းသား ဖြစ်မိသွားရ၏။ ဒေါ်သူဇာခင် ဒုတိယအချီ ပြီးကာ အမောဖြေပြီး ဦးရဲထွန်း ကုန်းခိုင်းသဖြင့် ကုန်းပေးနေသည်။ ဖင်အဖွေးသားနှင့် မွေ့ယာပေါ် လေးဖက် ကုန်းထားရာ ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးနောက် ဦးရဲထွန်း ဒူးထောက် နေရာယူကာ တဖတ်ဖတ်ဖြင့် လိုးနေ၏။ ဆောင့်လိုးတိုင်း ခေါင်းလေး မော့တက်နေပြီး ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် တုန်ခါနေရာ ၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာကာ ညည်းသံလေး ပိုကျယ် လာတော့၏။
” အားးးး …… အ ……… အရမ်းကောင်းတယ် …… ဟင့် …… အ …… အားးးး …… ကိုရဲ … ပြီးကာနီးကျ ပြောနော် … ”
အချက်၃၀လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးရာ ဒေါ်သူဇာခင် ဖင်ကြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင်ရင်း ခေါင်းလှည့် ပြောနေသည်။
” ရှီးးးးး …… အားးးး … ကိုယ် ပြီးတော့မယ် ထယ်တယ် ”
ပြောပြီး ခဏအကြာ ဦးရဲထွန်း လိုးနေရင်း အဖုတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်သူဇာခင် လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ လီးတံအား လက်တဖက်ဖြင့် ကိုင်ထုလိုက်၏။
” ရှီးးး …… ထွက် …… အ ……… ”
၁၀ချက်ပင် မပြည့်ပေ ဦးရဲထွန်း ကိုယ်လုံးကြီး တဇပ်ဇပ် တုန်ရင်း လရည်များ ပန်းထွက်လာရာ လီးထိပ်အား ဖမ်းငုံပစ်သည်။
” ရ … ရပြီ … ”
လရည်များ ကုန်စင် သွားသည်နှင့် လီးအား ဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်သူဇာခင် ထုတ်မပေးပဲ ပျော့ခွေ သွားသည်အထိ စုပ်ပေးနေ၏။ ဦးရဲထွန်းမှာ ပျော့ခွေသွားသော လီးအား ဆွဲထုတ်ပြီး ဒေါ်သူဇာခင်၏ ကိုယ်လုံးအား လှဲပေးကာ ဘေးနား ကပ်အိပ်ရင်း နမ်းနေတော့၏။
” ကိုယ် … မပြန်ချင် တော့ဘူး ”
” အချိန်တွေ အများကြီးပါ … ကိုရဲ ရယ် ”
” အဲဒီ အချိန်တွေ … အကုန်လုံး ပိုင်ဆိုင်ချင်တာ ”
” မယ့်လေး … သူဇာ အသက်ကြီးမှ … နောက်လင် ယူရမှာလား … ပြော … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
၂ယောက်သား စကားပြောရင်း ပွတ်သပ် နေချိန် သီဟ တယောက် အိပ်ခန်းဝမှ ခွာကာ အပြင်ပြန်ထွက် ခဲ့တော့သည်။
*********************
ဆက်ရန်…………
ဒယ်ဒီလည်း အပြင်မှာ ရှုပ်ပွေနေတော့ မာမီ့လည်း အပစ် မပြောသာဘူး။ အိမ်ထောင်တခု ပျက်စီးရင် လူအတော် များများက ပြက်သနာရဲ့ အရင်းမြစ်ကို မလေ့လာကြဘူး အပေါ်ယံ အနေနဲ့ကြည့်ပြီး ဝေဖန်ကြတာ များတယ်။ တစ်ချို့ ပြသနာ တွေက ရှင်းလေရှုပ်လေမို့ ကာယကံ ရှင်တွေပဲ သိကြမှပါ။ ကိုယ်မဟုတ်တာ လုပ်ထားရင် အိမ်ထောင်ဖက် သိမှာ ကြောက်ကြပေမယ့် လူ့လောက ထဲက အကောင်းဆုံး စည်းစိမ်တခု ဖြစ်တဲ့ ကာမစည်းစိမ်နဲ့ ကြုံလာရင် အမှား အမှန်ကို သိပ်မစဉ်းစား ကြတော့တာ။ စွဲလမ်း နှစ်ချိူက်ပြီး သိသိကြီးနဲ့ အမှောင်ထဲ တိုးဝင် ချင်ကြတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာထူးလဲ ‘မ’မှာ ချစ်သူရှိမှန်း သိလျက်နဲ့ တိတ်တခိုး ချစ်နေ မိတာပဲလေ။နောက် ၃ရက်ကျ ကျောင်းပိတ်ရက် မနက်၇နာရီ ကတည်းက မိုးရွာနေတာ မတိတ်ဖူး။ စနေ တနင်္ဂနွေဆို ‘မ’က မနက်ပိုင်း စာလာပြတာ ညနေ မလာတော့ဘူး။ ဒယ်ဒီက ကုမ္ပဏီ မာမီက ထုံးစံ အတိုင်း ဖဲရိုက်ထွက်တော့ အိမ်မှာ ကျနော် တယောက်ထဲ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ပြီး ‘မ’ကို စောင့်နေ မိတာ။ ၉နာရီထိ မလာတော့ မိုးအေးအေးလေးနဲ့ ဖုန်းထဲက အောကားတွေ တကားပြီးတကား ကြိုက်တဲ့ အခန်းတွေ ရစ်ကြည့်နေတယ်။
ဖုန်းထဲ လေးဖက်ကုန်း အနေထားနှင့် အသားဖြူဖြူ မိန်းမ တယောက်ကို လူမဲ တယောက်က ဒူးထောက်ပြီး ခါးဆွဲ လိုးနေတော့ ‘မ’နဲ့ ကိုမိုးဦး လိုးတာ သတိရမိ သေးတယ်။ အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ဆိုတော့ အသံမတိုးပဲ ကြည့်ရင်း ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထု နေမိတာ။ ရှေ့က ကုန်းနေတဲ့ သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးရဲ့ ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး မာမီ့ဖင်ကြီး ပေါ်လာလိုက် ‘မ’ရဲ့ ဖင်ကြီး ပေါ်လာလိုက်နှင့် တလှည့်စီ မြင်ယောင် နေတယ်။
နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတိုင်း မျက်နှာလေး မော့တက် နေတဲ့ သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးကို ကြည့်ရင်း ဒီချိန် မိုးအေးအေးနဲ့ ‘မ’လည်း သူချစ်သူနဲ့ အလိုးခံနေမလား တွေးမိတော့ စိတ်ထဲ ဆွေးသွား မိတာ။ အနီးကပ် ရိုက်ပြချိန်ကျ လီးဝင်သွားတိုင်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားတွေ အလိပ်လိုက် ခွက်ဝင် သွားတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ရက်ခန့်က မြင်ထားတဲ့ မာမီ့ အဖုတ်ကြီး ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ထဲ ဒိန်းကနဲ့ သွေးဆူလာရင်း လီးကို အဆက်မပြတ် ထုနေမိတယ်။
” ဟူးးးး …… အ …… ဖတ် ဖတ် … မာမီ …… အင့် … ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”
” ကလင် လင် … ”
” ကလင် ကလင် ”
မာမီ့ကို အမျိုးမျိုး စိတ်ကူး ပုံဖော်ပြီး မှန်းထု နေတုန်း အပြင်မှာ မိုးတအား ရွာနေတော့ ဘဲလ်တီးသံ တိုးတိုးလေးပဲ ကြားလိုက်ရတယ်။ ဘဲလ်တီးသံ ကြားပေမယ့် လက်က ရုတ်တရက် ရပ်မရသေးဘူး။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အာရုံထဲ မာမီ့ကို လေးဘက်ထောက် ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပုံဖေါ်ရင်း ကာမအရှိန် တက်နေတာပါ။
” ကလင် လင် လင် … ကလင် လင် ”
” ကလင် လင် … ကလင် ”
” ကလင် လင် … ”
” ကလင် ကလင် ”
အဆက်မပြတ် ဘဲလ်တီးသံကြောင့် စိတ်လျှော့ပြီး လီးပြန်ဖုံးရင်း တံခါးဘက် လှမ်းကြည့် လိုက်တော့ စာလာ မသင်တော့ဘူး ထင်ထားတဲ့ ‘မ’ဖြစ်နေရော။
” ဟာ … မနေခြည် … မလာတော့ဘူး … ထင်နေတာ … ”
ဖုန်းအမြန်ပိတ်ပြီး တံခါး သွားဖွင့်ပေးရင်း ပြောလိုက်တယ်။
” အေးဟာ … စာမေးပွဲ နီးနေတော့ … ထီးဆောင်းပြီး လာတာ … မိုးက တအား သည်းတော့ … လူကို ရွှဲရောပဲ ”
တကယ်လည်း ‘မ’ တစ်ကိုယ်လုံး မိုးရေတွေ ရွှဲနေရှာတာ။
” မာမီ အဝတ်တွေ … ခဏလဲလိုက် … သွားယူပေးမယ် ”
သူဆောင်းလာတဲ့ ထီးအနက်လေး တိုက်တံခါး ဒေါင့်နား ထောင်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်တော့ ကျနော် နောက်ကနေ ‘မ’ရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှကိုကြည့်ရင်း လှမ်းပြော လိုက်တယ်။
” အင်း … အမြန်ယူပေး … လေလဲ တိုက်တော့ … ချမ်းနေပြီ ”
အဲချိန် စကားပြောရင်း ‘မ’ မျက်လုံးတွေက ကျနော့် ပေါင်ကြား ခိုးကြည့်နေတာ။ သူမလာခင် အောကား ကြည့်ပြီး ထုနေတော့ ပုဆိုးထဲ လီးက ထောင်နေရောပဲ။ မျက်နှာပူပူနဲ့ မာမီ့ အိပ်ခန်းထဲ အဝတ်တစုံ အလွယ်တကူ ထုတ်ယူပြီး ပြန်ထွက် လာတော့ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး မိုးရေ ရွှဲနေတဲ့ ‘မ’ပုံစံကို ကြည့်ပြီး လီးက ပိုတောင် လာတယ်။
” ရော့ … မနေခြည် ”
ထောင်နေတဲ့ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ မသိမသာ ဖိပြီး မာမီ့အဝတ်တွေ ပေးလိုက်တယ်။ အဝတ်တွေ ယူပြီး ရေချိုးခန်းဖက် လျှောက်သွားတော့ ကျနော်လည်း ဧည့်ခန်းထဲ ခဏ ပြန်ထိုင်နေတာ။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး စိတ်အလိုတိုင်း ခြေလှမ်းတွေက ရေချိုးခန်း တံခါးဝနား ရောက်သွားရော။ ‘မ’လည်း တလမ်းလုံး ချမ်းလာတော့ အရင် လိုတာလား မသိဘူး လော့မချပဲ စေ့ရုံစေ့ထားတဲ့ တံခါးက လက်၁လုံး သာသာလေး ဟနေတယ်။
ကိုယ်လုံးကွယ်ပြီး အဟ ကြားလေးထဲက ကြည့်တော့ ‘မ’က ရေစိုနေတဲ့ အင်္ကျီလေး အရင်ချွတ်နေတာ။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်တော့ နို့အုံကို ၃ပုံ၂ပုံလေး ထိန်းထားတဲ့ အနီရောင် ဘရာစီယာလေး ပေါ်လာရော။ ဘရာစီယာလေး ချွတ်ပြီး အသင့်ရှိတဲ့ တဘက် တထည်နဲ မျက်နှာနဲ့ နို့တွေ ရေသုတ် နေတယ်။ တဘက်ထဲက ပြန်ပြန် ထွက်လာတဲ့ နို့အုံလေးက ဖွေးဥနေတာ။ ပြီးမှ ထမိန်ကို ခြေရင်းပုံချရင်း အင်္ကျီရော ထမိန်ရော ရေညှစ်ပြီး နံရံဘေးက အဝတ်တန်းပေါ် တင်လိုက်တယ်။
ကျနော်ရှိတဲ့ တံခါးပေါက်ဖက် စိတ်မလုံသလိုနဲ့ တချက်ကြည့်ရင်း ကျောပေးပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ခါးကုန်း ချွတ်တော့ ဖွေးဥ ဝိုင်းစက်နေတဲ ဖင်သားစိုင် ကြားထဲ အမွှေးပါးလေး ဖုံးထားတဲ့ အဖုတ်လေး အစ်ထွက် လာတယ်။ ဆက်ကြည့်ရင် စိတ်မထိန်းနိုင်မှာ ဆိုးလို့ ရေချိုးခန်း တံခါးက ခွာပြီး ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လာခဲ့တာ။ ခဏနေ ရေချိုးခန်းထဲက ‘မ’ ပြန်ထွက်လာပြီး စာသင်ဖို့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်တော့ ကျနော့်ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းပဲ။ ‘မ’ ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် မာမီ့ အဝတ်စားတွေ ဝတ်ထား ပေမယ့် အတွင်းခံမပါဘူး။ နို့သီးခေါင်း အရာလေး ပေါ်နေရင်း လှေကား တက်တော့ ထမိန်ထဲ ဖင်သားစိုင်တွေ တုန်ခါနေတာ။
” သီဟ ”
” ဗျာ ”
” ငါ အဝတ်လဲတာကို … ချောင်းကြည့်နေတာ မလား ”
အခန်းထဲ ရောက်တော့ ထိုင်ခုံပေါ် မထိုင်ခင် နောက်လှည့် ကြည့်ရင်း ‘မ’က မေးနေတာ။ အဲချိန် ‘မ’အလှမှာ နစ်မျောပြီး သတိ လက်လွတ်နဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေ မိတယ်။ လက်၂ဖက်ကလည်း ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်းကို ဆုပ်နယ်ရင်း ပုဆိုးထဲ ထောင်နေတဲ့ လီးနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ထိုးပစ်လိုက်တာ။
” ဟာ … သီဟ … ”
” ဆောရီး … မနေခြည် ရယ် ”
၂ယောက်သား လူချင်းခွာပြီး ခဏ ငြိမ်နေမိတယ်။
” ဟူးးးး … စာသင်ဖို့ လုပ်တော့ ”
၅မိနစ်လောက် နေမှ ‘မ’ဆီက သက်ပြင်းချသံနဲ့ အတူ စကားသံလေး ထွက်လာတာ။ စာသင်နေပေမယ့် ‘မ’ရော ကျနော်ရော စိတ်လှုပ်ရှား နေကြတယ်။ စာသင်ပြီး ခဏနေ မိုးတိတ်တော့မှ အိမ်ပြန်သွားတာ။
************************
အဲဒီနောက် ‘မ’နဲ့ ကျနော်လည်း အရင်ထက် ပိုပြီး ရင်းနှီး လာကြတယ်။ တရက်ကြ ကျောင်းဖွင့်ရက် ညပိုင်း ‘မ’ကို သူ့ရည်းစား ကိုမိုးဦး လာမကြိုဘူး။ ကျနော် အိမ်ပြန်ပို့ရင်း မောင်းနေကြ လမ်းအတိုင်း မမောင်းပဲ လူရှင်းတဲ့ဘက် မောင်းလိုက်တယ်။
” ဟဲ့ … သီဟ … အိမ်ပြန်မှာလေ … ဘယ်ကို မောင်းနေတာတုန်း ”
” ကျနော် … ဒီနေ့ … မနေခြည် ကို ပြောစရာ ရှိလို့ ”
” ဟမ် … ဘာများလဲ … ဟိုရှေ့နား ရပ်လိုက် … အဝေးကြီး လျှောက်မမောင်းနဲ့ … ”
‘မ’ စကားဆုံးတော့ ကျနော်လည်း အမှောင်ရိပ် ကျနေတဲ့ သစ်ပင်ကြီးအောက် ရပ်လိုက်တယ်။
” တခုခု ပြောစရာရှိလို့လား … ပြောလေ …… အရမ်း မှောင်ရင် မကောင်းဘူး ”
” ဟူးးးးးး ”
သက်ပြင်းမှုတ်ထုတ်ပြီး ‘မ’ ကို ကြည့်နေမိတာ။ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ကျ ဘယ်က စပြောရမှန်း မသိဘူးဗျာ။
” ဟာ …… ပြောလေ … ဘာလို့ ကြည့်နေတာလဲ”
” ဟို ဟို … အရမ်း ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ … ကြည့် … ကြည့် … ကြည့်မိတာပါ”
” ဟမ် ”
ကျနော့် စကားဆုံးတော့ ‘မ’ ခဏ ကြောင်နေတယ် ဘာမှမပြောဘူး။
” ဘာ …… ဘယ် … ဘယ်လို … ”
ပြီးမှ အသံ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ပြန်မေးနေတာ။
” ပြန်ပြောစမ်း … ခု ငါ့ကို … မင်း က ”
ကျနော်လည်း ရင်တအားခုန်ပြီး ဘာစကားမှ ဆက်မပြော နိုင်ဘူး။
” ဖြေလေ …… ငါ မေးနေတာကို ”
” ဟုတ် … ဟုတ်တယ် … ကျနော် … မနေခြည် ကို … ချစ်မိနေတာ ကြာပါပီ ”
” ဟာကွာ … မင်း … မင်း … အရူးပဲ … ငါ့မှာ ချစ်သူ ရှိတယ် … ပြီးတော့ … မင်းနဲ့ငါက … ဆရာ တပြည့် … ”
” ဟို ဟို … ”
ကျနော် တောင်းပန်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်တော့ မျက်နှာချင်း စိုက်ကြည့်နေတာ။
” ငါ … နားလည်ပါတယ် … သွားစို့နော် ”
‘မ’ကို အိမ်ထိ လိုက်ပို့ပေးပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နောက်ရက် ဘာဖြစ်မလဲ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ရင်ခုန်ပြီး အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး။ တဖြည်းဖြည်းကျ ရင်းနှီး ပွင့်လင်း လာပြီး သူ့ ချစ်သူနှင့် သွားတာ လာတာ စားတာက အစ ကျနော့်ကို ပြန်ပြောပြ တတ်လာတယ်။ နောက်ပိုင်း အတင့်ရဲပြီး ‘မ’ကို ရည်းစားနဲ့ အဆုံးစွန်ထိ ဘယ်၂ကြိမ်လောက် နေဖူးကြောင်း ဖွင့်မေးလိုက်တာ။ ‘မ’မျက်နှာလေး ရဲတွတ်သွားတုန်း ဖုန်းထဲ သော့ခတ် သိမ်းထားတဲ့ ကိုမိုးဦးနဲ့ ‘မ’တို့ အတူနေတဲ့ ဗွီဒီယိုလေး ဖွင့်ပြ လိုက်တယ်။
‘မ’ ရှက်နေပေမယ့် လက်ပူးလက်ကြပ် သက်သေ ရှိနေတော့ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ရည်းစားနဲ့ ဘယ်၂ကြိမ် နေခဲ့တာကို ဖွင့်ပြော ပြလာတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကျနော်တို့ ၂ယောက်က ဆရာ တပြည့် အနေထားကနေ သူငယ်ချင်းလည်း မက ရည်းစားလည်း မကျ ဖြစ်လာ ရတာ။ ‘မ’ကလည်း သူ့ချစ်သူနဲ့ ကာမ ဆက်ဆံ ခဲ့တာကို မြင်ဖူးသည့်တိုင် စွဲစွဲလမ်းလမ်း ချစ်နေတဲ့ ကျနော့် အပေါ် နေရာလေး တခုတော့ ပေးလာပါတယ်။ ဖေါ်မပြ တတ်တဲ့ ခံစားချက်လေး ဖြစ်မိတယ်တဲ့။ တခါတခါ ကိုမိုးဦးနဲ့ စိတ်ဆိုး စိတ်ခုချိန် အပေါ် ကျနော့် အပေါ် ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံရင်း သာယာ နေတတ်တာ။
**********************
အဲလို နေလာရင်း စာမေးပွဲ နီးလာတော့ ဒယ်ဒီက ကျနော် စီးချင်တဲ့ ဂျပန်ဘီး FZ ဆိုင်ကယ် ဝယ်ပေးရော။ ကျောင်းပိတ် ရက်ကျ အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ ရေချိုး အဝတ်စားလဲ ဒယ်ဒီတို့နဲ့ မနက်စာ အတူစား ‘မ’ လာတော့ စာသင်ပြီး ခဏ နားလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဘော်ဒါတွေနဲ့ တီးဆိုင်ထိုင် ကြူထိုးပြီး ‘မ’တို့အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့တာ။
‘မ’တို့အိမ် ရောက်တော့ အိမ်ဝန်း တံခါးလေး စေ့ထားတာနဲ့ ဖွင့်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ‘မ’တို့ အိမ်မှာ မိသားစုက ၄ယောက်ပဲ ရှိတာ။ ခါတိုင်း ကျနော်လာရင် နူတ်ဆက်နေကြ ‘မ’ရဲ့ အမေ ဒေါ်သန်းသန်းစိုးနဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့်လည်း မမြင်ဖူး။ ‘မ’ရဲ့ ညီမလေး ရည်မွန်စိုးလည်း မတွေ့ဘူး။ အိမ်ထဲ ရောက်တာ့ နောက်ဖေး အိပ်ခန်းထဲ စကားသံတွေ ကြားလိုက် ရရော။ မနက်က စာလာသင်တော့ ‘မ’က ဒီနေ့ အပြင်ထွက် မလည်ဘူး ပြောလို့ လာခဲ့လိုက်တာ။
စဉ်းစားရင်း အသံတွေ ပိုကျယ်လာလို့ အိပ်ခန်းဖက် လျှောက်လာတော့ အိပ်ခန်း တံခါး တဝက်လောက် ပွင့်နေပေမယ့် လိုက်ကာ ပန်းရောင်လေး အပြည့် ကာထားတယ်။ လိုက်ကာလေး အသာ ဆွဲကြည့်တော့ ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတဲ့ မြင်ကွင်းဗျာ။ ‘မ’ရဲ့ ညီမလေး မရည်မွန်စိုးက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်။ သူ့ပထွေး ဦးတင်မြင့်က အပေါ်ကနေ ပါးစပ်ကို ခွလိုးနေတာ။ ပါးတွေဖေါင်းပြီး လည်ပင်း ကြောတွေ ထောင်နေအောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဖိလိုးတော့ မရည်မွန်စိုး လက်၂ဖက်က ဦးတင်မြင့် ပေါင်တံတွေ ပင့်ထိန်းထားပြီး တအုအုနဲ့ အသံတွေ ထွက်နေရော။
ပါးစပ်ကို အားရအောင် လိုးပြီးမှ ကိုယ်လုံး အောက်ရွေ့ပြီး ပေါင်ကြား နေရာ ယူလိုက်တာ။ အဲချိန် မရည်မွန်စိုးက ပေါင်တံတွေ မြှောက်ကွေး ဖြဲပေးတော့ အဖုတ် ကုန်းယက် တော့တာပဲ။ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ မရည်မွန်စိုး လက်တွေက ဦးတင်မြင့် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး တအအ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေရင်း အရမ်း ယားနေလို့ လိုးပါတော့ ဆိုပြီး တတွတ်တွတ် တောင်းဆို နေတယ်။ စကားဆုံးတော့ ဦးတင်မြင့်က မရည်မွန်စိုးပေါ် ဝမ်းလျား မှောက်ပြီး နို့စို့ရင်း လိုးတော့တာပဲ။
” အ …… အ …… ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ … ဦးလေး ရယ် ”
ဦးတင်မြင့် ယက်ပေးထားတော့ စိတ်တအား ကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကြီး ကျွတ်ထွက် သွားမှာ စိုးရိမ် သလိုနဲ့ ကော့ပေးနေရှာတယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်း တအအ တအီးအီး ညည်းရင်း မျက်နှာလေးက အားရကျေနပ် နေပုံပါ။
” လိုး … ဟင့် …… အအ …… ဟုတ်တယ် ”
ဦးတင်မြင့် ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာရင်း လီးကို ဒစ်ဖျားထိ အပြင်ထုတ်ပီး အားရပါးရ ပြန်ဆောင့် လိုးပေးနေတာ။ မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော်ကျ မရည်မွန်စိုး ခြေချောင်းလေးတွေ ကုတ်ကွေးလာပြီး ဦးတင်မြင့် ကိုယ်လုံးကြီးလည်း ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်နဲ့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ချက်ချင်း မထုတ်သေးပဲ တယောက်မျက်နှာ တယောက် ကြည့်ပြီး နမ်းရင်း ခဏ စိမ်ထားပြီးမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တာ။ လီးထုတ်တာနဲ့ မရည်မွန်စိုး အဖုတ်ထဲက တဘူဘူ တဘင်ဘင်နဲ့ လေတွေ အမ်ပြီး လရည်တွေ စီးကျလာရော။ ပြီးသွားမှ အနည်းငယ် ရှက်သလိုနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်လေးနဲ့ အုပ်ပြီး မျက်နှာ လွဲနေ ရှာတယ်။ ဒုတိယ အချီကျ ကျနော် မမြင်ဖူးတဲ့ အရာတွေ မြင်လိုက်ရရောပဲ။
*********************
” အမော ပြေပြီလား ”
” ဟုတ် ”
မရည်မွန်စိုး စကားဆုံးတော့ ဦးတင်မြင့်က လီးတန်းလန်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာပြီး အဝတ်ဗီဒို ပေါ်က နိုင်လွန်ကြိုးခွေ တခွေ ယူပြီး ပြန်လျှောက် လာတယ်။ ကုတင်နား ပြန်ရောက်တာနဲ့ မရည်မွန်စိုးက ထထိုင်ပြီး ကျောပေးရင်း လက်၂ဖက် နောက်ပစ် ပူးကပ် ပေးတော့ ဦးတင်မြင့်က လက်ကောက်ဝတ် ၂ဖက်နဲ့ နို့အုံတွေကို ကြက်ခြေခတ် ပုံစံ တွဲချည် လိုက်တာ။ တဆက်ထဲ ပါးစပ်ကို ချွတ်ထားတဲ့ စွပ်ကျယ် တထည်နဲ့ စီးပိတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် တက်ရပ် လိုက်တယ်။ ဒုတိယအကြိမ်ကျ မရည်မွန်စိုးရဲ့ ရမ္မက် စိတ်တွေ ထိန်းချုပ် ထားရ တာပါ။ ဦးတင်မြင့် ခွင့်ပြုချက် မရပဲ လီးကို စုပ်ခွင့် မရဘူး။ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်အရင်း နားထိ လျှာလေးနဲ့ ယက်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်လေး ဟပြီး မော့ကြည့်နေတယ်။
” ငါလိုးမ … စုပ်ချင်နေပြီလား ဟမ် ”
နူတ်ခမ်းလေး ဒစ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ပြီး မေးလိုက်တော့ မရည်မွန်စိုး အငမ်းမရ ပြန်ဖြေနေတာ။
” ဟုတ် … ဟုတ် ဟုတ် ”
ဦးတင်မြင့် တချက်ပြုံးပြီး ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီး ထည့်ပေး လိုက်တယ်။ ဒစ်ကြီး စုပ်နေတုန်း ဆက်ကနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ မရည်မွန်စိုးလည်း လီးတံကို အားရပါးရ စုပ်ချင် နေပေမယ့် နိုင်လွန်ကြိုးနဲ့ လက်နောက်ပြန် ချည်ထားခံတော့ အားမလို အားမရလေး ဖြစ်နေရှာတာ။ စိတ်ရှိတိုင်း စုပ်မရပဲ ဦးတင်မြင့်က ၁၅မိနစ်လောက် ကာမစိတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ထိန်းချုပ် ကစားပြီးမှ ချည်ထားတဲ့ ကြိုးတွေ ပြန်ဖြေပေးတာ။ ကြိုးဖြေပြီးမှ မရည်မွန်စိုးက လီးတံကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျ စုပ်ခွင့် ရတယ်။ အားရအောင် စုပ်ပြီး ကုတင်ပေါ် မှာပဲ အလိုက်တသိနဲ့ လေးဘက် ကုန်းပေးတော့ ဦးတင်မြင့်က ဖင်နောက် ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ဖင်ကြီး တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုး တော့တာပဲ။ မရည်မွန်စိုး ပုံစံကလည်း နှိပ်စက်သမျှ အသဲ ခိုက်တဲ့ ပုံစံလေး။ ရိုက်နက် အလိုး ခံနေရ ပေမယ့် မျက်နှာလေး အားရကျေနပ် နေတာ။
” ရှီးးးးး …… အ …… ဖင် … ဖင်လိုး မလို့လား ”
မိနစ် ၂၀လောက်ကျ လိုးရင်း တန်းလန်း လီးဆွဲ ထုတ်တော့ ခေါင်းလှည့် မေးနေရော။ ဦးတင်မြင့်က ပါးစပ်က မဖြေပဲ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲ ပြောင်းလိုးတော့ ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေး နေတယ်။
” အ … အင်းဟင်း …… ကြိုက်တယ် … အရမ်းပဲ … ”
ဖင်ကို ၁၀မိနစ်လောက် လိုးပြီး ပက်လက် ပြန်လှန် ခိုင်းရင်း မအော်ပဲ မနေနိုင်အောင် နို့သီးခေါင်း ကိုက်ပြီး တရကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်တာ။
” ဟင့် …… အ ……… ကိုက်စမ်း …… လိုး လိုး …… အားးးး …… အ …… ”
” လိုးမှာ … ငါလိုးမ … နင့်အမေကို လိုးတိုင်း … နင်တို့ ညီအမ … ချောင်းကြည့်တာ … ငါသိတယ် … ”
ပြောလည်းပြော လိုးရင်းတန်းလန်း လည်ပင်းညှစ်ပြီး ပါးတွေ ဘယ်ပြန်ညာပြန် တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက် နေတယ်။ ကျနော် ကြည့်ရင်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပေမယ့် မရည်မွန်စိုးက နာကျင်ခြင်းနဲ့ အတူ ထူးခြားတဲ့ ကာမ အရသာကို နှစ်ချိုက် နေပုံလေးပါ။ ခံစားမှု့ ပေါင်းစုံနဲ့ တအီးအီး တအအ ညည်းနေတုန်း အစိလေးကို လက်ညိုး လက်မကြား ညှပ်ဆွဲပစ်တော့ မခံနိုင် တော့ပါဘူး။
” ဟင့် …… အား ……… ပြီး ပြီး …… သမီး ပြီးတော့မယ် ……… ဦးလေး …… အအ ……………… အား …………… အား …………… အားးးးး ……… ”
ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပက်လက် အနေထားဖြင့် အိပ်ယာခင်းကို တဘုံးဘုံး ရိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်း နေတော့တာ။ ဦးတင်မြင့် လိုးချက်တွေ မြန်လာပြီး အချက်၃၀ ကျော်ကျော်လောက်ကျ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပစ်တယ်။ တဆက်ထဲ ရင်ဘတ်ပေါ် ခွပြီး မျက်နှာပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း လရည်ကုန်မှ လီးကို စုပ်ခိုင်းပြီး ၂ယောက်သား အနား ယူလိုက် ကြတယ်။
*********************
ဆက်ရန်………
” ဟင် … မနေခြည် “နောက်၁ပတ် ညနေပိုင်း စာသင်ရင်း ကျနော် သင်္ချာ တွက်နေတုန်း အိပ်ပျော်နေတာ။ ‘မ’ ပုံစံလေးက မျက်ဝန်း၂ဖက် ပိတ်ပြီး နှာတံ စင်းစင်း ပါးမို့မို့လေးနှင့် နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးမို မျက်နှာလေး ပြည့်ပြီး ချစ်စရာလေး။
” ဟမ် … ခ်ခ် ”
” ဆောရီး … သီဟ … မနေ့က … ရည်မွန် ပြန်မလာလို့ … လိုက်ရှာရင်း … မိုးချုပ်သွားတာ ”
” အော် … ”
” ဒီနေ့ … စောစော ဆင်းမယ်ဟာ … ရည်မွန့်ကို လိုက်ရှာရ ဦးမယ် ”
” အင်း … ဒါနဲ့ … မရည်မွန်က … ဘာဖြစ်တာလဲ ”
” ဟို … ဟို … ”
မေးကြည့်တော့ ‘မ’ မျက်နှာလေး ပျက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ သွားတာ။ ကျနော်လည်း ကြုံတာနဲ့ သင့်တော်လား မသင့်တော်လား မစဉ်းစားပဲ မရည်မွန်နဲ့ ဦးတင်မြင့်တို့ ကိစ္စ ပြောပြ လိုက်တယ်”
” ဟင် … မင်း … မင်းသိတယ်ပေါ့ ”
‘မ’ မျက်နှာလေး ပြန်မော့လာပြီး မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာတာ။
” မနေ့က …… ‘မ’ဆီ အလယ်လာရင်း … မထင်မှတ်ပဲ …… တွေ့လိုက်ရတာပါ ”
” ဟူးးးးး ”
” မနေခြည် …… အခက်ခဲ ရှိရင် ပြောလေ … ကျနော် တတ်နိုင်တာဆို … ကူညီရအောင် ”
” အင်း … ရည်မွန် ဒီလိုဖြစ်တာ … နေခြည် သိတာ ကြာပါပြီ … တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောထားတာကို … မရတာ … ”
အဲဒီနောက် ‘မ’လည်း သူ့မိသားစု အကြောင်း ရင်ဖွင့် လာတယ်။ ‘မ’ရဲ့ အမေ ဒေါ်မူမူသန်းက သူနာပြု တယောက်။ ‘မ’တို့ ညီအမ ၂ယောက် မွေးပြီး ‘မ’ သိတတ်တဲ့ အရွယ် လောက်ကျ ‘မ’ အဖေ ဦးသန်းမောင်ကို နေတိုင်း အလိုးမခံပဲ ၁ပတ်၁ရက်ပဲ မီးကုန်ရမ်းကုန် အလိုးခံပြီး အာသာ ဖြည်တတ်တယ်။ လိင်စိတ် ပြင်းထန် တတ်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ် အလှကို အမြဲဂရုစိုက် ထိန်းသိမ်း ထားတာတဲ့။
” အဲချိန် … အန်ကယ်က … နေနိုင်လား ”
” ဖေဖေ မနေနိုင်လို့ … ဇွတ်တောင်းလဲ … မေမေက … အရည်ထွက်အောင် စုပ်ပေးလိုက်တာပဲ … သူ ကိုယ်တိုင်လည်း … အချိန်ကြာကြာ အားရပါးရ ဆက်ဆံပြီး … ကာမစိတ်ကို ထိန်းချုပ် ထားနိုင်တယ် … ”
ဟုတ်လောက်တယ် ခုထိ အန်တီမှုက ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့် တင်းတင်းနဲ့ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိတယ်။
” ဖေဖေ ဆုံးတဲ့အထိ … လေ့ကျင့်ခန်း … မှန်မှန် လုပ်ပြီး ကျန်းမာရေးကို … ဂရုတစိုက်နဲ့ နေတတ်တော့ … ဘယ်ချိန် ကြည့်ကြည့် … ကျန်းမာ သန်စွမ်းပြီး … ဖျတ်လတ်နေတာ ”
” အင်း … ”
” နေခြည်တို့ ညီအမ ကိုလည်း … ငယ်ငယ် ကတည်းက … အစားအသောက် အနေထိုင် … အထူးဂရုစိုက် နေခိုင်းပြီး … ပြီးတော့ … ဟို ဟို … ”
” ဘာ … ဟိုလည်း … မနေခြည်ရဲ့ ”
စကားပြောရင်း တဟိုဟို လုပ်နေလို့ ကျနော်လည်း ဆက်ပြောပြဖို့ စကားထောက်ပေး လိုက်တယ်။
” ဟိုကွာ … မင်းလည်း … ကြားဖူးမှာပါ … ဟို ဟို … နေခြည်တို့ မိန်းမအင်္ဂါမှာ … မျော့ပါတယ် ဆိုတာ ”
” ကြားဖူးပါတယ် … မနေခြည်ရဲ့ … ယောက်ျားတွေ စွဲလမ်းတတ်တယ် ”
” အင်း … အဲဒီမျော့ဆိုတာ … သဘာဝအတိုင်း မပါလည်း … ငယ်ငယ်ကတည်းက … လေ့ကျင့်ယူလို့ ရတယ် ”
” ဟမ် ”
” တကယ်ကွ …… အဲဒီ မျော့လို့ ခေါ်တဲ့ … လိင်အင်္ဂါ အတွင်း ကြွက်သားတွေ သန်မာအောင် … မေမေက … နေခြည်တို့ … ညီအမ ၂ယောက်ကို သင်ပေး ထားတာ ”
” ဗျာ … ခိခိ … ဘယ်လို လေ့ကျင့်တာလဲ ”
” မရယ်နဲ့ကွာ … နေခြည်က … ရှက်ရှက်နဲ့ ပြောပြ နေရတာကို ”
‘မ’ပုံစံက တကယ်ရှက်လာတဲ့ ပုံမို့ ကျနော်လည်း ရယ်နေရင်း မျက်နှာ တည်လိုက်ရတယ်။
” ဟုတ် … ပြောပြော ”
” ဘာမှတော့ မခက်ပါဘူး … စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ … လေ့ကျင့်ရင် ရတယ် … ရှုးပေါက်တိုင်း … ရသလောက် အောင့်ထိန်းပြီး … ဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါက်ရင်း … ဟိုဟာလေးကို … ရှုံ့ချီပွချီနဲ့ … လေ့ကျင့် ”
” ဘယ်ဟာ လေးလည်း ”
” ဟာကွာ ………… အဖုတ် ……… ခ်ခ် ခ်ခ် ”
ဒီတခါတော့ ‘မ’က သူ့ဟာသူ ပြောရင်း ရယ်နေတာ။ မျက်ဝန်းရွဲကြီးတွေနဲ့ ကျနော့် မျက်နှာ ကြည့်ပြီး ရယ်တော့ ချစ်စရာလေး။ အူယားလာလို့ ရွှတ်ကနဲ့ ဖက်နမ်းမိတယ်။
” ရွှတ် … ”
” အာ ………… ဟိတ် ……… အဲဒါ မပါကြေးလေ ”
အဲဒီနောက် ဆက်ပြောတဲ့ အကြောင်းရာ တွေက ကျနော် အံအော နေမိရတယ်။ ‘မ’ရဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့်နဲ့ မရည်မွန် အကြောင်းတွေပါ။ ဦးတင်မြင့်က တကယ်တော့ ‘မ’တို့ရဲ့ ဦးလေး အရင်းခေါက်ခေါက်။ ဦးသန်းမောင် ဆုံးပြီးတော့ အန်တီမှုက သူ့မောင်ကို အိမ်ခေါ်ထားရင်း မောင်နှမချင်း စည်းကျော်ပြီး မှားခဲ့ ကြတာတဲ့။
မရည်မွန် ငယ်ရွယ်စဉ် ကတည်းက စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတိုင်း အကြောင်းမဲ့ သက်သက် သူမကိုယ် သူမ ရိုက်နှက် ကုတ်ခြစ်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ လျော့လာအောင် လုပ်ရင်း နေထိုင် ကြီးပြင်း လာတာပြောတယ်။
” ညီမလေး ရည်မွန်က … မိန်းကလေး သဘာဝ … ရာသီလာပြီး အပျိုစိတ်ဝင်တော့ … ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို စိတ်ဝင်စားပေမယ့် … ကာမစိတ်က … ထူးဆန်းနေတာ ”
” ဘယ်လို ထူးဆန်းတာလဲ ”
” သူ့ လိင်စိတ်က … သာမန် လိင်ဆက်ဆံ တာထက် … ရိုက်နှက်ပြီး … ဆက်ဆံတာတွေကို စွဲလန်း နေတာပါ ”
” အော် … ”
” မှတ်မှတ်ရရ … ရည်မွန် … တက္ကသိုလ် စတက်တဲ့ … ပထမနှစ် … မေမေနဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့်တို့ရဲ့ … စိတ္တစဆန်တဲ့ … ကာမ ဆက်ဆံမှု့တွေ … မြင်လိုက်တော့ … ပိုဆိုးလာတယ် ”
******************
ကျောင်းပိတ်ရက် တရက် ရည်မွန်စိုး အပြင်မှ ပြန်ရောက်ချိန် အိပ်ခန်းထဲ ဦးတင်မြင့်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မူမူသန်း၏ လက်ကောက် ဝတ်အား နိုင်လွန်ကြိုး များနှင့် ပူးချည် နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ လက်နှစ်ဖက် ကြိုးတုပ် နေသည်ကို ဒေါ်မူမူသန်းမှာ ရုန်းကန်ခြင်း မရှိပဲ လေးဖက်ကုန်း အနေထားနှင့် မျက်နှာလေး ပြုံးကာ မျက်လုံးများ အရောင် လဲ့နေသဖြင့် အံအော နေမိသည်။ လက်၂ဖက် ပူးချည်ပြီး ပိုနေသော ကြိုးစအား ဗိုက်အောက် သွင်းကာ ဖင်ကြားထဲမှ ထုတ်ယူရင်း ကြိုးစအား အမွှေး ရိတ်ထားသော အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း တည့်တည့် ပင့်ဆွဲကာ ကျောကုန်း ပေါ်မှ လက်၂ဖက်ကြား တုတ်ဆွဲ ချည်လိုက်ပြန်၏။
နိုင်လွန်ကြိုးလေး အဖုတ်ထဲ ညှပ်ကာ ဘေးနူတ်ခမ်း၂ဖက် ဖေါင်းကား အစ်ထွက် လာတော့သည်။ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ ကြည့်နေချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ကုတင် ခြေရင်းဘက် ချထားသော ဗိုက်ဗရေတာ စက်လေး လှမ်းယူ လိုက်၏။ ဝါယာကြိုး တဖက်နှင့် ချိတ်ဆက် ထားသော ခလုပ်ဘုလေး နှိပ်လိုက်ရာ တဂျီဂျီနှင့် အသံလေး ထွက်လာပြီး ထိပ်၂ဖက် လုံးနေသော ၄လက္မခန့် ရှည်မျောမျော အတံလေး တုန်ခါလာသည်။ တုန်ခါ နေသော အတံလေးအား လေးဖက် ကုန်းထားသော ဒေါ်မူမူသန်း၏ ခြေဖဝါးလေး တို့လိုက်ရာ ခြေချောင်း လေးများ ကုတ်ကွေး လာ၏။
” အင်း …… အင်းဟင်း …… ”
ဖင်သားစိုင်ကြီး ကျူံ့ရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းလာစဉ် အဖုတ်ကြား ညှပ်နေသော ကြိုးလေးအား ဘေးဆွဲ ဖယ်ပြီး အတံလေးအား အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်ရာ ဒေါ်မူမူသန်း ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ် လာတော့၏။
” ဟင့် …… အ ……… ရှီးးးးး ……… အင်းဟင်း … ဟင်းဟင်း ……… အအ အအ ”
ဖင်ကြီးရမ်းကာ တအအ ညည်းရင်း ခံရ ခက်နေသည့် မိခင်အား ကြည့်ရင်း ရည်မွန်စိုး ရင်တုန် လာရသည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းပြီး စားပွဲခုံနား လျှောက်လာကာ တွန့်လိမ် နေသော ဒေါ်မူမူသန်းအား ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း အရသာခံ ထိုင်ကြည့် နေသည်။
” ဟင့် …… အ ……… အားးးး ……… ကျွတ် …… အ အ …… အဟင့် … ဟင့် … အ ”
ဒေါ်မူမူသန်း တွန့်လိမ်နေရင်း ဝေဒနာ မခံစား နိုင်သဖြင့် အိပ်ယာခင်းအား ကုန်းကိုက် နေရ၏။ မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော်တွင် ခံစားမှု အဆုံးအစွန် ရောက်ရှိသွားရာ ရုန်းကန် နေသော ခန္ဓာကိုယ်လေး ငြိမ်သက် သွားတော့သည်။ ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ခုံပေါ် ထိုင်နရာမှ ထလာပြီး ဒေါ်မူမူသန်းအား တုတ်နှောင် ထားသော ကြိုးများ ဖြည်ကာ အဖုတ်ထဲ ဗိုက်ဗရေတာ အတံလေးအား ထုတ်ပေး လိုက်သည်။
” ကောင်းလား … မူမူ ”
ဒေါ်မူမူသန်း စကား ပြန်မပြောနိုင်တော့ ခေါင်းလေး ဆက်ကနဲ့ ညိတ်ပြကာ လက်နှင့် ပေါင်တံများ ဆန့်ထုတ်ရင်း ပက်လက် လှန်လှဲကာ အသက်မျှင်းရှု နေ၏။ ခုလို ကာမစိတ်ကို အနိုင်ကျင့် ထိန်းချုပ် ထားသည်ကို ဒေါ်မူမူသန်း နှစ်ချိုက်မိ၏။ အမော ဖြေနေချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ကြိုးဒဏ်ရာ များအား လျှာဖြင့် လိုက်ယက် ပေးနေ တော့သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် လျှာဖြင့် ယက်ပေးပြီး ခဏအကြာ အဖုတ်အား ပစ်ရိုက်လိုက်၏။
” ဖြန်း … အ … ဖြန်း ဖြန်း … အအ ”
ပေါင်ဂွလေးထဲ အရည် ရွှဲနေသော အဖုတ်အား လက်ဝါးဖြင့် တချက်ပြီး တချက် ရိုက်နေသဖြင့် ဒေါ်မူမူသန်း နို့သီးခေါင်းများ မာခဲလာကာ ကာမစိတ်များ ပြန်ကြွ လာတော့၏။
” လေးဖက် … ပြန်ကုန်းတော့ မူမူ ”
ဒေါ်မူမူသန်း နွမ်းနယ် နေသော်လည်း ၂ခါ မပြောရ။ ချက်ချင်း ထထိုင်ကာ အိပ်ယာပေါ် လေးဖက်ကုန်းရင်း ခါးလေး ခွက်ပေး လိုက်သည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ လုံးကော့ နေသော ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဖေါင်းထွက် နေသော အဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး သွင်းကာ ရပ်ထား လိုက်၏။ ထို့နောက် ဖွေးဥနေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ရဲနေအောင် ရိုက်ကာ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုး တော့သည်။
ဆုံးပါး သွားသော ခင်ပွန်းမှာ ရိုးရိုး အေးအေးမို့ ဒေါ်မူမူသန်းမှာ သူမ စိတ်တိုင်းကျ ထိန်းချုပ် ဆက်ဆံ ခဲ့သော်လည်း ဒုတိယ အိမ်ထောင်ရေးတွင် ထူးခြား ဆန်းပြားသော ကာမ စိတ်များ ဝင်ရောက်လာပြီး ကားသမား ဦးတင်မြင့်၏ ရိုက်နက် အလိုး ခံရသည့် ဘဝအား စွဲလမ်းလာရ၏။
” ကဲ … အဖုတ်က တော်တော့ …… ဒီဘက် လှည့်လိုက် ”
စကားအဆုံး လီးဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်မူမူသန်းမှာ လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ကိုယ်တပတ် လှည့်လိုက် တော့သည်။
” ပါးစပ်ဟ ”
ဦးတင်မြင့် စကားအဆုံး ဒေါ်မှုမှုသန်း ချက်ချင်း ဟပေး လိုက်၏။တဆက်ဆက် တုန်နေသော လီးတံကြီးဖြင့် သူမ ပါးစပ်အား အလိုး ခံရတော့မည်ကိုတွေးရင်းစောက်ဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိသည်။
ရည်မွန်စိုး ချောင်းကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလား ပါးစပ်လိုးရန်ဟပေး နေသည်ကို မြင်ကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရ၏။ ခဏအကြာ ပထွေးဖြစ်သူမှာ မိခင်၏ ဆံနွယ်များအား လက်နှစ်ဖက်နှင့်စုကိုင်ပြီး ပါးစပ်အားဆောင့်လိုးနေသဖြင့် ကြက်သီးများ ထလာတော့သည်။
ဒေါ်မူမူသန်း တယောက် ပါးစပ်ထဲ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာသော လီးမှာ အာခေါင်ထောက်မိသဖြင့် အသက်ရှု ခဏတိုင်း မှားနေရသည်။ အဆက်မပြတ် လိုးနေသော လီးကြောင့်မျက်ရည်များ ၀ဲလာကာ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ သွားရည် အကျိအချွဲမျာ စီးကျလာ၏။
” ရှီးးးးး …… အားးးး …… ကောင်းတာ … ငါလိုးမ ပါးစပ်က … အင့် အင့် ”
အားရအောင် လိုးပြီးမှ လီးအား ပါစပ်မှ ထုတ်ရာ ဒေါ်မူမူသန်း အသက်လု ရှုနေရသည်။
” သွား … ဘီဒိုထဲက … ကြိုက်တဲ့ ကြာပွတ် ယူခဲ့ ”
ဒေါ်မူမူသန်းကျေနပ်စွာ တစ်ချက်ပြုံးရင်း မုန့်စားခါနီး မုန့်ဖိုး ရလိုက်သော ကလေးငယ် ပမာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဗီဒိုနား လျှောက်သွားလိုက်၏။ စိတ်လော နေသဖြင့် အမြန်လျှောက်ရာ ဖင်ကြီး တုန်ခါနေရင်း ပေါင်ခြံထဲ စောက်ရည်များ ကြမ်းပြင်ပေါ် စီးကျ နေတော့သည်။ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာရာ လက်ထဲ ဂျယ်ဗူးတဗူး လီးတု တချောင်းနှင့် အမွှေး ဖွာနေသော အနက်ရောင် ကြာပွတ်အတို တစ်ချောင်း ပါလာ၏။
” အင်းဟင်း … ငါလိုးမ … တအားကို ထန်နေတာ … ဟတ်လား … ”
မျက်နှာလေး ပြုံးကာ စကားပြန်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေသော ဦးတင်မြင့်ရှေ့ လီးတုနှင့် ကြာပွတ်အား ချပေးကာ လေးဖက် ကုန်းပေး လိုက်သည်။
” ရွှန်း … အ … ”
ဖင်ကြီး ထောင်ပေးသည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ကြာပွတ် ယူကာ ညာဘက် ဖင်သားစိုင်အား ပစ်ရိုက်လိုက်၏။ ထိုနောက် နီညိုရောင် ဖင်ဝလေးထဲ ဂျယ်များ ညှစ်ချကာ လီးတုအား ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိသွင်းနေသည်။
” အိ့ ”
ရာဘာ လီးတုကြီး ဖင်ဝ ထောက်မိသည်နှင့် မသဲမကွဲ အသံတချက် ညည်းကာ ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ ဖွင့်ထား လိုက်၏။
” ပြိ …… ဗွိ …… အ ………… ရ … ရတယ် …… ထည့် ”
တဆက်ထဲ ခါးလေး တချက် တွန့်ကာ ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေးနေသည်။
” အအ …… ဝင်ပြီ … ဝင် … ဝင် … ”
” ရွမ်း …… အ ……… ရွှမ်းးးး ……… ရွှမ်းးး …………… အားးး အားးးး ………… ”
လီးတုကြီး တဆုံးဝင်သည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ကြာပွတ်ဖြင့် ထပ်ရိုက် လိုက်သဖြင့် ပြောရင်း တန်းလန်း အားကနဲ့ အော်လိုက်မိသည်။
” ပြိ …… ရှီးးးး …… အင်းဟင်း …… ”
ဖင်ထဲ လီးတုကြီး ပြည့်သိပ်နေချိန် ဖင်သားစိုင်ပေါ် ရွှမ်းကနဲ့ ကြာပွတ် ရိုက်ချက် ကျရောက် လာသည်နှင့် စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ အမ်ထွက် သွားတော့၏။
” ကောင်းလား … ငါလိုးမ … အင့် …… ရွှန်း … ကြိုက်လား …… ရွှန်း … ရွှမ်း ”
” အားးးး …… အ ……… ကောင်းတယ် … ရှီးးးးး …… ကြိုက်တယ် လို့ ”
ဒေါ်မူမူသန်း မျက်နှာလေး မဲ့ကာ နာကျင်မှု့နှင့် အတူ ရရှိနေသော ကာမ အရသာလေးအား နှစ်ချိုက်စွာ ခံယူ နေတော့သည်။
” ရှီးးးး …… အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… အရမ်းပဲ ”
်ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဖင်ထဲမှ လီးတုအား အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် ကြာပွတ်ကိုင်ကာ တရွှမ်းရွှမ်း ရိုက်ပေးနေ၏။ ဒေါ်မူမူသန်း နာကျင်ခြင်း တစ်ဖက်နှင့် ဖင်ကြီးအား တချက်ပြီး တချက် ပြန်ကော့ပေးနေတော့သည်။
” ရွှမ်းးးး ……… အ ………… ရွှမ်း ရွှမ်း ……… အအ … ”
တရွှမ်းရွှမ်း မြည်သံနှင့်အတူ ဖွေးဥ ကားထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ပေါ် အနီစင်းများပေါ်လာရ၏။ ခဏအကြာ တအအ အော်ရင်း ညည်းနေသော ဒေါ်မူမူသန်းအား ကြည့်ရင်း ဦးတင်မြင့်မှာ လွတ်နေသော အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းကာ မီးပွင့် မတတ် ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။
ထိုမြင်ကွင်းကြောင့်ချောင်းကြည့်နေသော ရည်မွန်စိုး တယောက် အဖုတ်လေး တင်းလာရာ ၂ချက်၃ချက် ပွတ်မိရုံဖြင့် စောက်ရည်များ ထမိန်ထဲ ပန်းထုတ် လိုက်ရ၏။
၁၀မိနစ်ခန့် လိုးရင်း လီးဆွဲထုတ်ရာ ဒေါ်မူမူသန်း အဖုတ်ထဲ စောက်ရည်များ မြင်မကောင်းအောင် ပန်းကာ တဘူဘူ တဘင်ဘင်နှင့် အသံ ထွက်လာရ၏။ စောက်ရည် အထွက် ရပ်သည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ဖင်ထဲမှ လီးတုအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုး လိုက်ပြန်သည်။
ရည်မွန်စိုး တယောက် ပထွေးဖြစ်သူ လုပ်သမျှ မိခင်ဖြစ်သူ နေရာမှ ဝင်ရောက် ခံစားရင်း ၁၀မိနစ် အကြာတွင် ဒုတိယ အကြိမ် ပြီးသွားရာ ထမိန်ထဲ ရွှဲနှစ် သွားတော့၏။
*********************
ထိုအဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်ပြီး ၂လခန့် အကြာ ညီအမ ၂ယောက် မနက်ပိုင်း အိမ်မှု့ကိစ္စများ ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးကာ အိပ်ယာထဲ လှဲနေချိန် မိုးဦး လာခေါ်သဖြင့် နေခြည်ထွန်း အပြင် ပါသွားတော့သည်။ အမဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် ရည်မွန်စိုး ဖုန်းဖွင့်ကာ ဇတ်ကား ကြည့်နေမိ၏။ မြန်မာ စာတန်း ထိုးထားသော bdsm ဂျပန်ကားလေး ဖွင့်ကြည့်မိရာမှ သူမ၏ ကာမစိတ်များ ထကြွ လာတော့၏။ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် ဇတ်ကားထဲတွင် မယားပါ သမီးအား ပထွေးဖြစ်သူမှ ရိုက်နှက် လိုးရင်း ကာမ နိဗ္ဗာန်ဘုံသို့ ရောက်ရှိ သွားသည့် ဇတ်ကားလေး ဖြစ်နေသည်။
ဇတ်ကားထဲ မျောကာ ပတ်ဝန်းကျင်အား မေ့လျော့ သွားရသည်။ အပြင်မှ ကားသိမ်း ပြန်လာသော ပထွေး ဖြစ်သူ အနား ရောက်လာသည်ကို သတိ မထား မိတော့။ ဖယောင်တိုင် အတုတ်ကြီးများ ထွန်းထားသော အိပ်ခန်း အလယ်မှ သစ်သားတိုင် အောက် ကြိုးတုပ်ခံထားရသော သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးအား ကြည့်ရင်း အစားထိုး ဝင်ရောက် ခံစားချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။
” ရည်မွန် ”
ဇတ်ကားထဲ စီးမျောနေချိန် ကုတင်ဘေးနားမှ အသံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွား တော့သည်။
” ဟင် …… ဦး … ဦးလေး ”
ကုတင်ဘေး ပြုံးကြည့်နေသော ပထွေးဖြစ်သူကြောင့် ရှက်လည်းရှက် လန့်လည်းလန့်ကာ ထထိုင် လိုက်၏။
” ဘာကားတွေမို့ … လန့်သွားတာတုန်း … ”
ဦးတင်မြင့်မှာ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား နေသော ရည်မွန်စိုး၏ ပုခုံးလေးဖက်ကာ ကပ်မေး လိုက်၏။
” … ဟို ဟို … ”
ဖုန်းမပိတ်မိ သဖြင့် ဇတ်ကားထဲ သရုပ်ဆောင် မင်းသမီးအား နှိပ်စက်နေသော ဇတ်ဝင်ခန်းများ အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။
” အော် … ရည်မွန်က … အဲလိုစိတ် ဝင်နေတာလား ”
” ဟာ … မဟုတ် … မဟုတ် ပါဘူး ”
” မလိမ်ပါနဲ့ … ဦးလေးနဲ့ နင့်အမေ လိုးတာတွေ … လာလာ ချောင်းတာ … သိပါတယ် ”
” ဟမ် ”
မျက်နှာလေး လွဲထားရာမှ လှည့်ကြည့်မိ၏။
” ဒီလိုစိတ်တွေ ဖြစ်နေတာ … ကြာပြီလား ”
ရည်မွန်စိုး အရွယ် မရောက်ခင် ကတည်းက လိင်စိတ်မှာ ထူးဆန်းနေ၏။ တက္ကသိုလ် တက်နေစဉ်
မိခင်နှင့် အမဖြစ်သူ အလစ် အိပ်ခန်းလေးထဲ အခန်း တံခါးပိတ်ကာ ကြိုးများဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် တင်းကြပ် နေအောင် ချည်နှောင်ရင်း နှိပ်စက် ခံချင်သော စိတ်များ တောင့်တ သာယာ နေတတ်သည်။
” အင်း ”
ခေါင်းငုံ့ဖြေနေမိ၏။
” ဘယ်လို ခံစားနေလဲ ဆိုတာ … ဦးလေး သိတယ် ”
” ဟုတ်တယ် … ဟင့် …… အနိုင် ကျင့်တာမျိုး … နှိပ်စက် ခံရတာမျိုး … လိုချင်နေတာ … ကြာပြီ … အဟင့် ဟင့် …… ”
ကိုယ့်ကိုကိုယ် မှန်လား မှားလား မတွေးမိတော့။ စိတ်ထဲ ခံစားရသည့် အတိုင်း ပြောချလိုက်၏။
” တကယ် လိုအပ်နေရင် … ဦးလေး ကူညီမှာပါ … ခုချိန် …… နင့် အမေရော … နင့်အမရော … မရှိဘူး … ဆန္ဒ ရှိရင် … ငါ့ အိပ်ခန်းထဲ လာခဲ့ ”
ခဏအကြာ ပုခုံးလေး ပွတ်ကာ စကား အနည်းငယ် ထပ်ပြောပြီး ဦးတင်ငွေ ပြန်ထွက် သွားတော့သည်။
**********************
” ဒေါက် ဒေါက် …… ဒေါက် ”
တံခါး ခေါက်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် နေရသည်။
” ကျွီ … ”
စေ့ရုံ စေ့ထားသော အိပ်ခန်းတံခါးအား ဖြည်းညှင်းစွာ ဖွင့်ရင်း ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်လာရသည်။
” ဦး … ဦးလေး ”
တံခါး ပြန်စေ့ ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ခုံပုလေးပေါ် ထိုင်ရင်း အရက် သောက်နေသော ဦးတင်မြင့်အား လှမ်း အသံ ပေးလိုက်သည်။
” နင် … သေချာ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီပေါ့ ”
ရည်မွန်စိုး ခေါင်းလေး ညိတ်ပြကာ အနား တိုးကပ် လာတော့သည်။
” ခဏ ”
ခြေလှမ်း ၃လှမ်းပင် လှမ်းရသေးသည် ဦးတင်မြင့် ဆီမှ စကားသံ ထပ်မန် ထွက်ပေါ်လာ၏။
” ဟမ် … ဘာလို့ ”
” ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ … ငါ့အခန်းထဲ … ဝင်လိုက် တာနဲ့ …နင်က … ငါ့ရဲ့ … ကျွန်မလေး ဖြစ်ပြီ … ”
” အင်းပါ ”
” အင်းပါဆို … တံခါးနား ပြန်သွား … ငါ့ဆီ ခွင့်တောင်းပြီးမှ … အနားလာခဲ့ ”
ရည်မွန်စိုး စိတ်လှုပ်ရှား သွားရသည်။ သာမန်ချိန် ပထွေး ဖြစ်သူအား အရေးတယူပင် စကားမပြောခဲ့။ ခုချိန် အလိုလျောက် ခခယယ ဆက်ဆံနေမိ၏။
” ဟို … လာပြီနော် ”
တံခါးနား ပြန်လျှောက်ရင်း တရိုတသေ ပြန်ပြော လိုက်ရသည်။
” အေး … နင့် အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီး … ငါ့ရှေ့ … လေးဖက်ထောက် … လာခဲ့လိုက် ”
” ဟင် ”
ဦးတင်မြင့်၏ ရင့်သီးသော စကားလုံး များကြောင့် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်မိသော်လည်း ထူးဆန်းစွာ ကာမစိတ်များ ကြွလာရသည်။ ပြင်းပြနေသော ဆန္ဒများ အာသာ ဖြေချင်သည်မှ လွဲ၍ စိတ်ထဲ ဘာမှမရှိတော့။ စိတ္တစ ဆန်သော ဆန္ဒများအား အကောင်ထည် ဖေါ်ရန် ကြိုးစား လိုက်၏။ အရှက်နှင့် သိက္ခာအား ဘေးချိတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် လေးဖက်ထောက် လျှောက်လာ ခဲ့သည်။
…………………………………
ဆက်ရန်……
ရည်မွန်စိုး ကပ်လာချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ခုံပုလေးပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ပုဆိုးလှန်ပြီး ပေါင်တံများ ဖြဲထားလိုက်၏။ ပေါင်ကြားထဲ နီကျင်ကျင် လမွှေးအုံ အောက် ဒစ်ကြီးလန်ကာ အညိုရောင် သန်းနေသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးလေး ပြူးလာ မိသည်။
” ဒီနားတိုး လေ … ”
လီးအား လက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဒစ်ကြီး ဖြဲပြနေသဖြင့် ရည်မွန်စိုး ခန္ဓာကိုယ်လေး ကျုံ့သွားသလို ခံစား လိုက်ရသည်။ စကားအဆုံး ဆေးမိထားသော လူတယောက်လို မျက်နှာအား လီးနားကပ်ရာ လီးကြီးဆီမှ ချဉ်စူးစူး အောက်သိုးသိုး အနံ့များ နှာခေါင်းဝ တိုးဝင် လာတော့၏။
” နင် … ရည်းစား ရှိလား ”
” ဟုတ် ”
ပထွေး ဖြစ်သူရှေ့ ဘေးဖက်ထောက် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် မျက်လွှာချကာ ဖြည်လိုက်ရ၏။
” အလိုး ခံဘူးလား ”
ရုတ်တရက် ကြမ်းတမ်း ပွင့်လင်းသော အမေးကြောင့် အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်မိသည်။
” မခံ … မခံဘူး ပါဘူး … ”
” အော် …… နင့်စောက်ပတ်လေးက … လီးမဝင် သေးဘူးပေါ့ ”
” ဟုတ် … ဟုတ် … ဒါမယ့် … ဟို … ”
” ဘာဟို လဲ ”
ဦးတင်မြင့်၏ အမိန့်သံ ဆန်ဆန် အမေးကြောင့် ကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြန်သည်။
” အတု … အတု နဲ့ ”
” ဟာ … အတုနဲ့ … ဘာလဲ ”
” လုပ် … လုပ်ဖူးတာပါ ”
စိတ်လှုပ်ရှားသဖြင့် အသံလေး တုန်ရီလာတော့၏။
” အေးပါ … ခဏနေ … လီးအစစ်နဲ့ … လိုးပေးမယ် … ခံမှာလား ”
” ဟုတ် … ”
” အင်း …… ဟောဒီ လီးကြီးနဲ့ … လိုးပေးမှာ … ခု တောင်လာအောင် စုပ် ”
ရမ္မက်စိတ် ထကြွစေသော စကားလုံး များကြောင့် စိတ်ထဲတွင် ကာမစိတ်များ နိုးကြား နေသော်လည်း ချဉ်စူးစူး လီးနံ့ကြောင့် အနည်းငယ် ရွံ့နေမိ၏။
” ဘာလဲ …… ရွံတာလား … ”
” ဟမ် …… မရွံပါဘူး ”
” စုပ်လေ ”
ခပ်မာမာ စကားသံကြောင် အမိန့် နာခံသော ကျွန်တယောက် ပုံစံဖြင့် လီးဆီ မျက်နှာ အပ်ကာ အသက်အောင့် စုပ်ပေး လိုက်တော့သည်။ အစပိုင်း လီးနံ့ကြောင့် ရွံမိသော်လည်း နောက်ပိုင်း အနံ့ယဉ်ကာ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးမိ၏။ မိခင်ဖြစ်သူအား အမျိုးမျိုး နှိပ်စက်ကာ ကော့ပျံအောင် လိုးနိုင်သော လီးကြီးအား ပါးစပ်မှ မထုတ်တော့ပေ။ ဦးတင်မြင့်မှာ မယားပါ သမီး တဖြစ်လည်း တူမဖြစ်သူမှ လီးအား စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေး နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဘေးနား စားပွဲခုံပေါ်မှ သောက်လက်စ အရက်ခွက်အား မျှင်းသောက်ကာ ကြည့်နေလိုက်၏။ အရက် တခွက်ပြီး တခွက် ရေရော သောက်ရင်း ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဆီးပုံးများ တင်းကာ လီးတံကြီး တဆက်ဆက် တုန်လာတော့၏။
” နင် … သေးသောက်ဖူးလား ”
” ဟင့် အင် … ”
ရည်မွန်စိုး လီးတံကြီး ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ပြန်ဖြေ လိုက်သည်။
” ကဲ … ပါးစပ်ဟ ”
ဦးတင်မြင့် စကားကြောင့် ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး ဟရင်း ဒစ်နား ကပ်ပေး လိုက်သည်။ လီးအား စိုက်ကြည့်ရင်း သေးထွက် လာမည့် အချိန်အား စောင့်ရသည်မှာ ထူးခြားသော အရသာ တမျိုးပင်။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးတုပ် ထိုင်ရင်း ရင်ဘတ်လေး နိမ့်ချီ မြင့်ချီဖြင့် စောင့်နေရာ ၂မိနစ်ခန့် အကြာ ဦးတင်မြင့် လဥများ အပေါ် ကျုံ့တက်လာပြီး လီးထိပ် အပေါက်မှ သေးများ ပန်းထွက် လာ၏။ နွေးကနဲ့ ငံကျိကျိ အရသာလေး ခံစားမိပြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ သေးများအား မရွံမရှာ သောက်ရင်း စိတ်ထဲ ကျေနပ် နေမိ၏။
သေးသောက်ရင်း ထပ်မမျိုနိုင် တော့သဖြင့် သွယ်လျသော လက်လေး ၂ဖက်နှင့် လီးတံအား ဖမ်းကိုင်ရင်း မျက်လုံး မှိတ်ပြီး သေးတန်းအား မျက်နှာဖြင့် ခံရာ ဆံနွယ်များပါ သေးစို ကုန်တော့သည်။ ဦးတင်မြင့် အနားမပေးပဲ သေးများ ကုန်သည်နှင့် လီးအား ပြန်စုပ် ခိုင်းနေ၏။ မိနစ် ၂၀ခန့် စုပ်ခိုင်းရင်း လီးအား ပါးစပ်ဖြင့် လိုးခိုင်းကာ လရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်သည်။ အာခေါင်ထဲထိ တဆုံးထောက်ထားသော လီးကြီးမှ အရှိန်ဖြင့် ပန်းထွက်လာသော လရည်များအား ရည်မွန်စိုး အသက်အောင့်ပြီး မြိုချရာ အကုန်မမြိုနိုင်ပဲ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ အမ်ထွက် လာရ၏။ လည်ပင်းကြောများ ထောင်ပြီး မျက်လုံးများ ပြူးလာချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ လီးအား ဆွဲထုတ် ပေးလိုက်၏။
” ဝေါ့ ……… အု ……… အဟွတ် ဟွတ် …… ဝေါ့ အော့ ”
လရည်မသောက်ဖူး သဖြင့် ပါးစပ်ထဲ လက်ကျန် လရည်များအား ခက်ခက်ခဲခဲ မျိုချရင်း အသက် လုရှုရင်း လရည်များ ကုန်မှ ခဏနားရ၏။ ခဏ နားပြီးသည်နှင့် ကြမ်းပြင် မျက်နှာအပ်ကာ ဒူးတုတ် လေးဖက် ထောက်ရင်း လက်၂ဖက်အား ကျောပေါ် နောက်ပစ် တင်ပေး ထားလိုက်၏။ ဦးတင်မြင့်မှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထရပ်ကာ အဝတ်ဗီဒို ဖွင့်ရင်း ကြိုးခွေ ထုတ်ယူရာ ရည်မွန်စိုး ခိုးကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာတော့သည်။ အဝတ် ဗီဒို အောက်ဆုံး ထပ်တွင် ကြိုးခွေများ ကြာပွတ်များ ဖယောင်းတိုင် အတုတ်ကြီးများ ညှပ်ကလစ်များ လိင်ပစ္စည်း အတု မျိုးစုံနှင့် အခြား နှိပ်စက်နိုင်သော ကိရိယာများ တွေ့လိုက်ရ၏။
ကြိုးခွေ ကြာပွတ် နှင့် ဗိုက်ဗရေတာ စက်လေး ယူကာ သူမနား ပြန်လျှောက် လာပြီး လက်ကောက်ဝတ်အား ကြိုးဖြင့် စချည်ရင်း လည်ပင်း လက်မောင်း နို့အုံများနှင့် ဖင်ကြားထဲထိ ပင့်ကူ ကွန်ယက် သဖွယ် ချည်နှောင် ပစ်သည်။ ရည်မွန်စိုးမှာ သူမအား ကြိုးတုတ် နေသည်ကို ကျေနပ်စွာ ခံယူနေ၏။ မကြာခဏ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကြိုးတုတ်ဖူး သော်လည်း ခုလို အမိန့်နာခံရင်း သိမ်ငယ်သော စိတ်များ မခံစားဖူးပေ။ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တုတ်နှောင် ပြီးချိန် ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိတ်လှုပ်ရှား လာမိ၏။
” ရွှပ် …… ဖြန်း …… အ …… ဖတ် ဖတ် …… အ …… ”
ခဏအကြာ ဖွေးဥ နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်ပေါ် ကြာပွတ် ရိုက်ချက်များ တချက်ပြီး တချက် ကျရောက် လာရာ မျက်ရည် ဝဲလာရသည်။
” ဟင့် …… အ ……… အမလေးးး …… အားးး …… အ ”
” ကြိုက်လား … ငါလိုးမ ”
” အ ………… ဟုတ် ……… ကြိုက် …… အားးးး ……ကျွတ် ကျွတ် … ”
ရည်မွန်စိုး သေးများ ထွက်ကျ လာရာ ခဏအကြာ ကြာပွတ် ရိုက်ချက်များ ရပ်သွားပြီး ဖယောင်းစက် လေးများ ကျော်ပြင်မှ စ၍ ဖင်ကြားထဲထိ ကျရောက် လာ၏။ ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ်ကာ ဦးတင်မြင့်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် မျက်နှာအပ်ရင်း လှည့်ကြည့် နေမိသည်။ မျက်ရည်ဝဲ နေသော မျက်ဝန်းထဲ အားရ ကျေနပ်ခြင်း ကြည်နုးခြင်း ကျေးဇူး တင်ခြင်းများ ဒွန်တွဲ ပေါ်နေသည်။
ဦးတင်မြင့်မှာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းရင်း တွန့်လိမ် နေသော ရည်မွန်စိုးအား အားရအောင် နှိပ်စက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်မှ ကြိုးများ ဖြည်ပေးကာ အခန်းပြင် ထွက်ကာ မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်သွား တော့၏။ ရည်မွန်စိုး တယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေလေး ကျန်နေ ရစ်သည်။ ခဏအကြာ ဦးတင်မြင့် ပြန်ဝင်လာကာ လက်ထဲ ယိုဗူးများနှင့် ပေါက်မုန့်ထုပ်များ ပါလာ၏။
” နင် … ဗိုက်ဆာပြီလား ”
အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ပုဆိုး ခြေရင်းပုံကာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်ရင်း လှမ်းမေး နေသည်။ ရည်မွန်စိုး ပင်ပန်း နွမ်းနယ်ကာ စကား ပြန်မပြောနိုင်ပဲ ခေါင်းလေး ညိတ်ပြ လိုက်ရ၏။
” ဒီနား … လေးဖက်ထောက် လာခဲ့ ”
အစာ စားရကာနီး ခွေးတကောင်လို ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်သွား တော့သည်။ သို့သော် ချက်ချင်း အစား မစားရပေ ဦးတင်မြင့်၏ ခြေမလေး စုပ်ကာ ခြေသလုံးသားမှ တဆင့် အပေါ်သို့ ယက်ပေးရ သေး၏။ ပေါင်ခြံနား အရောက် ဦးတင်မြင့်မှာ ယိုဗူးထဲမှ ယိုအနည်းငယ်အား လမွှေး အုံပေါ် ပုံပေး လိုက်သည်။
” ပြတ် … ပလပ် ပလပ် …”
ဗိုက်ဆာနေသဖြင့် အငမ်းမရ လျှာဖြင့် စုပ်ယူ စားရာ မေးစေ့နှင့် လီးအား ထိမိရာ လီးတံကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ခုံးထလာ၏။ ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ဒစ်ကြီးအား ယိုဗူးထဲ နှစ်ကာ ပြန်ထုတ် ထားလိုက်သည်။ ရည်မွန်စိုး တယောက် ဒစ်ပေါ် ကပ်နေသော ယိုများအား ယက်လိုက် စုပ်လိုက် စားလိုက် လုပ်နေရင်း လဥကြားထဲ ယိုများ တင်ပေးရာ အောက်ဖက် ဖင်ကြားထဲထိ စီးကျနေသော ယိုများအား လျှာသွင်း ယက်ကာ မျိုချပစ်၏။ စားသောက် ပြီးသည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ရည်မွန်စိုးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် ခြေ၂ဖက် လက်၂ဖက်အား ခြင်တောင်တိုင် များနှင့် တွဲကာ ကြိုးချည်လိုက်သည်။
” ကျွတ်ကျွတ်”
တုပ်နှောင်ထားသော ကြိုးဒဏ်ကြောင့် အသံထွက် ညည်းလိုက်မိ၏။ ခြေကားရား လက်ကားရားနှင့် အလိုးခံ ရတော့မည့် အနေထားအား တွေးကာစိတ်လှုပ်ရှုားနေရင်းစောက်ဖုတ်လေး ယားယံ လာမိသည်။ ထိုချိန် ဦးတင်မြင့်မှာ ဗိုက်ဗရေဒါ စက်လေးအား ခလုပ်ဖွင့်ကာ အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပစ်၏။
” အ ……… အအ ……… ဟင့် ……… ရှီးးးးး ………… ကျွတ် ကျွတ် ”
အဖုတ်ထဲ ဗိုက်ဗရေတာ စက်လေး ထည့်လိုက် သည်နှင့် ခါးအဖုတ် အတွင်းသားများ စူးကနဲ့ဖြစ်ကာ ပေါင်တံများ တဆက်ဆက် တုန်လာ တော့သည်။ ပေါင်တံများ ဖြဲကာ ကြိုးတုပ် ခံထားရသဖြင့် ရသလောက်လေး စုကာ ဝေဒနာအား အံတု နေရ၏။ ဦးတင်မြင့်မှာ ဘေးမှ ၅မိနစ်ခန့် ထိုင်ကြည့်ရင်း နို့ပေါ် ခွထိုင်ကာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ရည်မွန်စိုး တယောက် အဖုတ်လေး မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံနေရင်း ပထွေးဖြစ်သူ လီးကြီးအား စုပ်ပေးနေရ၏။
” ကဲ … တော်ပြီ … ”
၁၀မိနစ်ခန့် စုပ်ခိုင်းပြီး ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာလေးအား သဘောကျစွာ ကြည့်ရင်း လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ မျက်နှာအား တစ်ချက်ကုန်းနမ်း လိုက်သည်။
” ငါ …ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ် … ”
ရည်မွန်စိုး မျက်ရည်ဝဲကာ ပါးစပ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက် သွားသော လီးကြီးအား လိုက်ကြည့်နေ၏။ ဦးတင်မြင့်မှာ ပြောပြီး နို့ပေါ်မှ ထရပ်ကာ ဘေးနားရှိ ကြာပွတ်လေး ယူကာ ပေါင်တံကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲ ထည့်ထားသော ဗိုက်ဗရေဒါ စက်လေးအား ထုတ်ရာ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များမှာ အိပ်ယာပေါ် ရွှဲနှစ် နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။
” ရွှပ် …… ဖတ် ……… အ ……… ရွှမ်း …… ဖတ် … ဖတ် …… အားးး အားးးး …… ”
စက်လေး ထုတ်ပြီးသည်နှင့် အဖုတ်လေးအား ကြာပွတ်ဖြင့် ရိုက်ရာ ရည်မွန်စိုး နာကျင် လွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များ စီးကျ လာတော့သည်။ နာကျင် နေသော်လည်း စိတ်ခံစားမှု့အတိုင်း အဖုတ်လေးအား တချက်ပြီး တချက် အလိုလို ကော့ပေး နေမိ၏။ အချက် ၃၀ခန့် ရိုက်ပြီးသည်နှင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ရှေ့တိုးရင်း သေးများ စိမ့်ထွက်နေသော အဖုတ်လေးထဲ လီးတံအား ဖိသွင်း လိုက်သည်။
” အအ … ဦးလေး ………… နာလိုက်တာ ……… ဟင့် ………… အား အားးးး ”
ဒစ်ကြီး မြုတ်ကာ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင် နေသဖြင့် ဦးတင်မြင့် ဆက်မသွင်းပဲ ခဏနားပြီး နို့အုံလေး ညှစ်ကာ စူထွက်လာသော နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးအား ဆွဲစို့ရင်း လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့် ပစ်သည်။
” ဇွိ ……… ဗျစ် ………… အမလေး ………… အအ ………… ကျွတ် ကျွတ် ……… နာလိုက်တာ …… မခံနိုင်ဘူး …… အရမ်း နာတယ် …… အ ………… အီး ”
အသံ မထွက်အောင် ထိန်းထား သော်လည်း လီးကြီး မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာရာ အော်ညည်း နေရသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ပြင်ပအား နှိပ်စက်သည့် ဒဏ် ခံနိုင်သော်လည်း နုညံ့သော အဖုတ်အတွင်းသား များမှာ လီးဒဏ်အား မခံနိုင် သေးပေ။
” ခဏလေးပါ ……… နောက်ဆို ……… ကောင်းလွန်းလို့ …… အမြဲတမ်း ခံချင်လာမှာ ”
” အား ……………… ကျွတ် ………… နာတယ် ……… အရမ်းနာတယ် ”
လီးအရင်းထိ ဝင်သွားသည်နှင့် ရည်မွန်စိုးမှာ အဖုတ်ထဲ သပ်လျိုထားသလို ဖြစ်ပြီး ပေါင်တံလေး ရသလောက် ဖြဲလိုက် စုလိုက်ဖြင့် သက်သာလို သက်သာညား နေကြည့်၏။ အဖုတ်ဝလေးထဲ သွေးစလေးများ ထွက်ကာ နာကျင် လွန်းသဖြင့် တောင့်ခံရာ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များဖြင့် ဆွဲညှစ် ထားသလို ဖြစ်နေရ ပြန်သည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ မထင်မှတ်ပဲ မယားပါသမီး တဖြစ်လည်း တူမချော လေးအား လိုးခွင့် ရလိုက်သဖြင့် အားရ ကျေနပ်နေမိ၏။ စီးကြပ်နေသော စောက်ပတ်လေး အတွင်းမှ အပျိုမှေး ပေါက်ကာ သွေးများ ထွက်လာသဖြင့် တခါမှ မခံဖူးသော အဖုတ်လေးမှန်း သိကာ ရမ္မက်ဇောများ ပိုပြီး ပြင်းထန် လာတော့၏။ တချက်ချင်း ဒူးထောက် လိုးရင်း ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာသော ရည်မွန်စိုး၏ လှပသော မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေသည်ကို အရသာခံ ကြည့်နေ လိုက်သည်။
” အမေ့ ……… အားဟ ……… နာပါတယ်ဆို …… အ ……… အား ……… ခဏ ပြန်ထုတ်ပေးပါ ……… ရည်မွန် မခံနိုင်တော့ဘူး ”
အော်ဟစ် တောင်းပန် နေသော်လည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများမှာ အလိုလျောက် ညှစ်ပေး သလိုဖြစ်ကာ ဦးတင်မြင့် စိတ်မထိန်း နိုင်တော့။ အချက် ၃၀ခန့် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်သည်။
” ရှီးးးးးး ………… အင့် ……… ဘွတ် ……… ရည်မွန့် …… စောက်ဖုတ်လေးက ……… လူမှ … ဟုတ်ရဲ့လားကွယ် …… အရမ်းလိုးလို့ …… ကောင်းတာပဲ … ဇွိ ………… ဗြိ ……… ဗွပ် ဗွပ် ”
လီးအား အဖုတ်လေးမှ ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်နေသဖြင့် အရသာ ထူးကဲနေတော့၏။
” အမလေးးး …… ဟင့် ……… အားးး ……… အမေ့ ………… ကျွတ်ကျွတ် ……… ရည်မွန့် ဟာလေး ……… ပြဲပြီထင်တယ် ”
ဆောင့်လိုးတိုင်း ခေါင်းလေး ခါရမ်းပြီး အော်ညည်း နေသဖြင့် ဦးတင်မြင့်မှာ ထပ်ခါထပ်ခါ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေမိသည်။ နာကျင်သော်လည်း အဖုတ် အတွင်းသား များအား လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက် မှု့ကြောင့် စောက်ရည်များ ထွက်လာရ၏။ ဒုတိယ အချီတွင် လီးဒဏ် ခံနိုင်လာရာ ဦးတင်ငွေမှာ နို့အုံ၂ဖက်အား ကြာပွတ်ဖြင့် ရိုက်လိုးသဖြင့် နာကျင်ခြင်းနှင့် အတူ ကာမ အရသာလေး ရရှိကာ လိုးချက်များအောက် ကုတင်ပေါ် မျော့သွား တော့သည်။
အချိန်မည်မျှ ကြာသွားသည် မသိ ဦးတင်မြင့် နိုးမှ ထလာကာ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာ ခဲ့တော့သည်။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ် နေသဖြင့် ရေချိုးကာ လက်မောင်း နှင့် လက်ကောက်ဝတ်မှာ ကြိုဒဏ်ကြောင့် အနည်းငယ် ညိုနေသဖြင့် သနပ်ခါး ထူထူလိမ်းလိုက်ရ၏။ နောက်ရက်များတွင် ပထွေးဖြစ်သူ နှင့် ထူးဆန်းသော ကာမစည်းစိမ်များ ခံစားရင်း မိခင်နှင့် အမဖြစ်သူရှေ့ အမူအယာ မပျက် ပုံမှန်အတိုင်း နေထိုင်ခဲ့သည်။ ၂လခန့် အကြာတွင် ဆုံးပါး သွားသော ဖခင်အရင်း ဖြစ်သူ၏ အမွေ ကိစ္စများကြောင့် ဒေါ်မူမူသန်း နယ်ခဏ ပြန်သွားရာမှ နေခြည်ထွန်းမှာ ညီမဖြစ်သူ၏ တိတ်တခိုး ဇတ်လမ်းလေးအား မြင်တွေ့သွားတော့၏။
**********************
ကျောင်းပိတ်ရက် နေခြည်ထွန်း အပြင်ထွက်လည်ရင်း ပျင်းလာသဖြင့် အိမ်သို့ စောစော ပြန်လာရာ မြင်ကွင်းကြောင့် ယူကျိုးမရ ခံစား လိုက်ရသည်။ ညီမဖြစ်သူမှာ ပထွေး ဖြစ်သူရှေ့ လိင်ကျွန်မလေး ဖြစ်နေရ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ေလးဖက်ထောက် အနေထားနှင့်လည်ပင်းအား လည်ပတ်ကြိုး တပ်ကာ ဦးတင်မြင့် ဆွဲခေါ်ရာနောက် ခွေးတစ်ကောင်လိုနောက်မှလိုက်ပါနေသည်။ ကုတင်ပေါ် နှင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပါးစပ်ထဲ ဘုလုံး ထည့်ကာ ပိတ်စည်းရသော ကြိုးလေးများ ကြာပွတ်အတို အရှည်များ ဗိုက်ဗရေဒါများ ရာဘာ လီးတုများနှင့် လိင်ဆက်ဆံရာတွင်အသုံးပြုသော ပစ္စည်းမျိုးစုံ တွေ့လိုက်ရ၏။
” ဒီနေ့ … နင့်အမ … နေ့လည် ပြန်လာမယ် ထင်တယ် ”
စိတ်မကောင်းစွာဖြင့် ငေးကြည့်နေစဉ် ဦးတင်မြင့် ထံမှ စကားသံ ထွက်ပေါ် လာသည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ နေခြည်ထွန်း ပြန်ရောက်နေမှန်း မသိပဲ ပြောပြီး ကုတင်စောင်း ထိုင်ရင်း ရှေ့တည့်တည့်မှ လေးဖက်ထောက် ကုန်းရပ် နေသော ရည်မွန်စိုး ပါးစပ်ထဲမှ ကြိုးစည်းထားသော ဘုလုံးလေး ထုတ်ပေးလိုက်၏။ ပါစပ်ထဲမှ ဘုလုံးလေး ထုတ်လိုက် သည်နှင့် ရည်မွန်စိုးမှာ ပထွေးဖြစ်သူ လီးအား အငမ်းမရ ပါးနှစ်ဖက်ချိုင့်၀င်သွားသည်အထိ စုပ်ပေး နေ၏။ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက် လီးပေါ် တံတွေးများ ထွေးချလိုက်နှင့် ခဏအကြာ အညိုရောင် သန်းနေသော လီးကြီးမှာ အကြောများ ထကာ တံတွေးများနှင့် ပြောင်လဲ့ လာတော့သည်။
” လီးကို … တအားကြိုက်နေတာလား … ငါလိုးမလေး … တော်တော့ …… ကုတင်ပေါ် တက် ”
စကားအဆုံး ရည်မွန်စိုး မျက်လုံးများ အရောင်လဲ့ကာ ပထွေး ဖြစ်သူဆီမှ အမိန့်ရသဖြင့် ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက် ထောက်နေရာမှ ထရပ်လိုက်၏။ တဆက်ထဲ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲပေး နေသော ဦးတင်မြင့် လီးကြီးပေါ် တက်ဆောင် ပေးတော့သည်။
” ဖင်ပြောင်းထည့် ”
၁၅မိနစ်ခန့် အကြာ ဦးတင်မြင့်ထံမှ စကားသံ ထွက်ပေါ် လာရာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ထဲ ပြောင်းထည့်ရင်း ထပ်ဆောင့် ပေးနေရ၏။ နောက် ၁၅မိနစ် အကြာ ရည်မွန်စိုး ခါးညှောင်း လာသဖြင့် ဆောင့်ချက်များ နှေးလာတော့သည်။
” ညှောင်းပြီလား ”
” ဟုတ် ”
” ဆင်းတော့ … ငါ့ရှေ့ ပါးစပ်ဟ ”
အမိန့်သံကြောင့် နေခြည်ထွန်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဘယ်ဆက်ဖြစ်မလည်း တွေးကာ ရင်တုန် လာမိသည်။ ဦးတင်မြင့်မှာဘေးနားရှိ အိပ်ယာပေါ် ချထားသော ကြာပွတ် အတို တချောင်း ယူကာ ရည်မွန်စိုး ပါးစပ်အား ဒူးထောက် လိုးရင်း ဆွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ပစ်ရိုက်လိုက်၏။
” ရွှမ်း …… အု ……………… ဖြန်း … အု ဖလု ……………… ရွှမ်း ရွှမ်း … ”
ရည်မွန်စိုး လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ဖင်ကြီး ကော့ကာ သူမဖင်ထဲမှ ထုတ်ထားသော လီးအား အရင်းထိ မျိုကာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေသည်။ ဦးတင်မြင့်မှာ ၁၀မိနစ်ခန့် ရိုက်လိုးရင်း ကြာပွတ်အား ဘေးနား ပြန်ချကာ ရည်မွန်စိုး ဆံပင်များ စုချည် ဆွဲကာ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်တော့၏။
**********************
ဆက်ရန်……
” အဲဒါပဲ … သီဟရယ် ”
သူညီမ အကြောင်းတွေ ပြောပြပြီး အရင် တရက်က မရည်မွန်နဲ့ ဦးတင်မြင့် ကိစ္စ သူ့အမေ ရိပ်မိ သွားတော့ မရည်မွန် ရှက်ပြီး အိမ်က ထွက်သွားလို့ ‘မ’က လိုက်ရှာ နေရတာပါ။
” ကဲ … ဒီနေ့ စာဆက် မသင်တော့ဘူး … နေခြည် ပြန်တော့မယ် ”
” ဟုတ် … ကိုမိုးဦး မစောင့်တော့ဘူးလား ”
” မစောင့်တော့ဘူး … ခြေချင်ပဲ ပြန်တော့မယ် … နင်လည်း လိုက်မပို့နဲ့ … အိမ်မှာ အမေနဲ့ ဦးတင်မြင့်လည်း … အဆင်မပြေကြဘူး ”
********************
အဲလိုနေလာရင်း စာမေးပွဲ နီးလာတော့ ကျောင်းပိတ် ရက်ဆို ‘မ’က မနက်ရော ညရော စာပြပေးတယ်။ မရည်မွန် ကိစ္စ သူ့ဘက်က ထပ်မပြောတော့ ကျနော်လည်း ထပ်မမေးဖြစ်ဖူး။ စာမေးပွဲ ဖြေကာနီး ၁၀ရက်လောက် အလိုကျ ကျနော်နဲ့’မ’ မထင်မှတ်တဲ့ အဖြစ်ပျက်တွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။
” သီဟ … နက်ဖန် … နေခြည် မလာတော့ဘူးနော် ”
” ဟင် … ဘာလို့ ”
‘မ’တို့အိမ် ပြက်သနာ တခုခုများ ဖြစ်လားဆိုပြီး စိတ်ပူလို့ ချက်ချင်း ပြန်မေးလိုက်တာ။
” ဟယ် … ခ်ခ် … မျက်နှာက ဘာဖြစ်တာတုန်း ”
စိုးရိမ်ပြီး မေးလိုက်တဲ့ အချိန် ‘မ’က ကျနော့်မျက်နှာ ကြည့်ပြီး ရယ်နေရော။
” ပြောလေ … မနေခြည် ”
” နက်ဖန် … နေခြည့် မွေးနေ့လေ … အဲဒါ … ကိုမိုးနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ”
ပြောပြီး မျက်နှာလေး ငုံ့ပြီး ရဲတက်လာတာ။ ကျနော် သိပါတယ်ဗျာ မွေးနေ့မှာ ချစ်သူနဲ့ လျှောက်လည်ပြီး အလိုးခံမလို့ပါ။ အဲဒီနေ့ ည ‘မ’ပြန်တော့ ကိုမိုးဦး လာကြိုပြီး ၂ယောက်သား ရယ်မော ထွက်သွား ကြတယ်။
‘မ’တို့ ပြန်သွားတာနဲ့ ဒယ်ဒီဆီ ကားသော့ တောင်းပြီး မွေးနေ့လက်ဆောင် သွားဝယ်လိုက်တာ။ တဆက်ထဲ
ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားပို့ရင် လူမြင်မဆိုးလို့ နက်ဖန်တရက် ကားခဏ ယူသုံးဖို့ ခွင့်တောင်း လိုက်တယ်။ မွေးနေ့ လက်ဆောင် ဝယ်ပြီး ပြန်လာတော့ မာမီ ပြန်ရောက် နေပြီ။
” ဟော … ဟိုမယ် … ပြန်လာပြီ မေးကြည့် ”
ကားသော့လေး ကိုင်ပြီး ဝင်လာတော့ ဒယ်ဒီက ဧည့်ခန်းထဲ မာမီနဲ့ စကားပြောရင်း ကျနော့်ဆီ မေးဆတ် ပြနေတာ။
” သား … နက်ဖန် ကားယူ မလို့ဆို ”
ထိုင်ခုံပေါ်တောင် မထိုင်ရသေးဘူး မာမီက လှမ်းမေး နေရော။
” ဟုတ် ”
” လိုင်စင်လည်း မရှိသေးဘူး … စာမေးပွဲလည်း နီးနေတာကို … ”
” မြို့ထဲ … မမောင်းပါဘူး … မာမီရာ … သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ … ဟိုနား ဒီနားပါ ”
” စာမသင်ဘူး လား ”
” နက်ဖန် … မနေခြည် မွေးနေ့လေ … စာမသင်ဘူး ”
စကားဆုံးတော့ မာမီ့မျက်နှာ တခုခုတွေးနေပုံနဲ့ မျက်မှောင်လေး ကုတ်သွားသေးတယ်။ ဘာမှတော့ ဆက်မပြောပါဘူး။ ဒယ်ဒီနဲ့ ခဏ စကားပြောပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေရာက အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချသွားရော။ ညပိုင်း ၃ယောက်သား ထမင်း အတူစားပြီး တီဗွီ ခဏ ကြည့်ရင်း မာမီက ဒယ်ဒီ့ ခေါ်ပြီး အိပ်ယာ ဝင်တော့ တာပဲ။ကျနော်လည်း အမူယာ ပြောင်းနေတဲ့ မာမီ့ ပုံစံကြောင့် အိပ်ခန်းဘက် သွားချောင်း ကြည့်မိတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ မာမီက ဒယ်ဒီ ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးဝင်ပြီး ခါးဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေတာ။
” ပြွတ်ပြွတ် …… အွန့် ……… အင်းဟင်း ”
ဒယ်ဒီကလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း မာမီ့ ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ် ပေးနေတယ်။ နမ်းနေရင်း မာမီ့ လက်တဖက်က ဒယ်ဒီ ပေါင်ကြားထဲ စမ်းပြီး ပုဆိုးထဲ က လီးကို အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စကားသံ ထွက်ပေါ် လာတယ်။
” မာထင် နေတာပဲ …… ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” အဲဒါ …… ၁လ၁ခါပဲ …… တွေ့ရလို့ … စိတ်ကောက် နေတာလေ ”
” အင်းဟင်း ……… စိတ်ကောက်ရင် … ချော့ပေးမှာပေါ့ ”
မာမီက ဒယ်ဒီ အောက်နူတ်ခမ်း စုပ်ရင်း ပုဆိုး ဆွဲချွတ်ပြီး လီးကို ဂွင်းတိုက် ပေးရင်း ပြောနေတာ။ ဂွင်းထုပေးရင်း လီးထိပ်ကို လက်မလေးနဲ့ သပ်ချ ပေးတော့ ဒယ်ဒီလည်း မာမီ့ ဖင်ကြီး ဆုပ်နယ်ရင်း ထမိန် ဖြည်ချလိုက်တယ်။
“‘အင်္ကျီ တွေပါ … ချွတ်လိုက် … တုံးလုံး မလိုးရတာ … ကြာပြီ …… သူဇာ ရယ် ”
ပြောလည်းပြော ၂ယောက်သား အဝတ်အစားတွေ ချွတ်တော့ ခဏလေးနဲ့ ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်ကုန်ရော။ မာမီ့ ကိုယ်လုံးအလှကို ဒယ်ဒီက ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပစ်တာ။ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲချပြီး အပေါ်က မိုးခွရင်း နို့အုံ ၂ဖက်အား လက်နဲ့ ညှစ်ပေး နေတယ်။
” အမွေ ကိစ္စမို့ … လွတ်လိုက်ရတာ …… ဒီနို့ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို … စိတ်မချဘူး”
” မယ့်လေး … ကိုခန့်မောင်ရယ် … သူဇာတို့ အသက် အရွယ် က … အဖွါးကြီး ဖြစ်နေပါပြီ … ဘယ်သူက …… စိတ်ဝင်စား မှာလည်း ”
ခုမှ သဘောပေါက်တယ်။ မာမီက သူ့ဘက်က အမွေကိစ္စနဲ့ နယ်ပြန်ပါမို့ ဒယ်ဒီကို လမကုန်ခင် အလိုးခံတာ နေမှာ။
” အခုခေတ်က …… မလွယ်ဘူး …… သူဇာ ရယ် …… အသက်ကြီးတာ ငယ်တာ …… အိမ်ထောင်ရှိတာ မရှိတာ …… အရေး မထားကြတော့ဘူး …… ပြီးတော့ …… ဟောဒီ … ၁၅နှစ်ကျော် လောက် … လိုးလာတဲ့ ဖင်ကြီးက … ကျမသွားတဲ့ အပြင် … တင်းကော့ နေတာ ”
” အယ် …… ခ်ခ် …… ပြောလည်း ပြောတတ်ပါ့ ”
” တကယ်ပါ … သူဇာ ရယ် ”
” ဟုတ်ပါပြီ …… ယက်ပေးဦး …… ဆာလှပြီ ”
ကြည့်ရတာ အချစ်ဟောင်းကြီး ပြန်သွားပြီနေမှာ မာမီ့ပုံစံက တကယ်ကို ထန်နေတဲ့ ပုံစံလေး။
” ယက်ပေးမှာပေါ့ …… ဒီည တညလုံး … လိုးမှာ… နက်ဖန် … ခွင့်ယူ လိုက်မယ် ”
ပြောရင်း ဒယ်ဒီ ကိုယ်လုံးကြီး မိုးခွ ထားရာက အောက်ရွေ့ သွားသော မာမီက ပေါင်တံ၂ဖက် မြောက်ကွေး ဖြဲထား ပေးတယ်။
” အွန်း ……… ယက်တော့ ”
စကားဆုံးတော့ ဒယ်ဒီက ကုန်းယက် ပေးနေရော။
” ပလပ် ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ်စ် …… အ ……… ရှီးးးးး ………… ဟုတ်တယ် ……… ယက်ယက် ……… အစိလေးရော …… စုပ်လေ …… တွေ့လား ……… ဒီမှာ …… စောက်စိလေး ပြူးထွက် နေတာ ”
မာမီက ဒယ်ဒီ ယက်ပေး နေတာကို အားမရသည့် ဟန်နဲ့ စောက်ပတ်လေး ဖြဲပြပြီး အစိလေး လက်ညိုး ထိပ်လေးနဲ့ တို့ပြနေတယ်။
” ဟုတ်တယ် … အဲလို စုပ် … အ …… အင်းဟင်း ”
ပြောနေတုန်း ဒယ်ဒီက အစိလေး ဆွဲစုပ်တော့ စကား ဆက်မပြောနိုင်ပဲ ညည်းရင်း မျက်လုံးလေး စင်းကျ သွားတာ။ အိပ်ယာခင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေးနေတယ်။
” ဟင့် …… အ …… ကိုခန့်မောင် ရယ် …… ကောင်း လိုက် တာ ”
၁၀မိနစ် လောက်ကျ အိပ်ခန်းထဲ မာမီ ညည်းသံ လေးတွေ ဆူညံလာရောပဲ။ မာမီတို့ တချီလိုးပြီးမှ ကျနော်လည်း အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တာ။
” ဟူးးးးး ”
အိပ်ယာပေါ် ရောက်တော့ မာမီတို့ လိုးတာတွေ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး နက်ဖန် ‘မ’ရဲ့ မွေးနေ့ သူတို့ချစ်သူ ၂ဦး ဘယ်တွေ လျှောက်လည်ပြီး ဘယ်တည်းခို ခန်းများ သွားလိုးကြ မှာလည်း တွေးရင်း အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ပါဘူး။ မနက်လင်းတော့ မိသားစု ၃ယောက် စားသောက်ပြီး မာမီက ခရီးထွက်ဖို့ ပြင်ဆင်နေတာ။ ကျနော်လည်း ရေအမြန်ချိုးပြီး ဒယ်ဒီ့ကားလေးနဲ့ ‘မ’တို့အိမ် ထွက်လာခဲ့တယ်။ အပြင်မထွက်ခင် မွေးနေ့ လက်ဆောင်လေး ဦးဦးဖျားဖျား ပေးချင်လို့ပါ။ ကျနော် ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ‘မ’ တအား ပေါက်ကွဲ နေတယ် ဘေးနား ကားလေး ထိုးရပ်တာတောင် သတိမထားမိဘူး။
” ကိုမိုး … ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ ”
” ~~~ …… ~~~~ …… ”
ညတုန်းက မွေးနေ့ ဘုရားသွား လျှောက်လည်ဖို့ ချိန်းပြီးမှ ကိုမိုးဦးက သူ့မိဘတွေနဲ့ အရေးတကြီး ခရီးထွက် သွားပြီး ပေါ်မလာတော့တာ။
” အဲဒါဆို … ညကတည်းက … ဖုန်းဆက် ပြောလေ … ”
” ××××× ……… ××××× ……… ”
ဟုတ်တယ်ဗျာ ချစ်သူရဲ့ အမှတ်တရ မွေးနေ့ကိုတောင် အလေး မထားတော့ ‘မ’လည်း ဖုန်းနဲ့ ရန်တွေ့ ပေါက်ကွဲပြီပေါ့။
” မနေခြည် ”
အသံပေးတော့ ဆက်ကနဲ့ လန့်ပြီး သတိထာမိတဲ့ ပုံစံနဲ့ လှည့်ကြည့်နေတာ။
” ဟင် … သီဟ ”
” မွေးနေ့ လက်ဆောင် … လာပေးတာ ”
” ဟင် ”
ခါတိုင်း ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲ လာလို့ သတိမထားမိတာ ပြောရင်း ကားလေးနား ကပ်လာတော့ ‘မ’ဖို့ ကြိုဝယ်ထားတဲ့ လက်ဆောင် ထုတ်ပြလိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်မှာ အသဲပုံနဲ့ လူတရပ်စာ မကတဲ့ ဝက်ဝံရုပ်ကြီး ကြည့်ရင်း ကိုမိုးဦးကြောင့် ဝမ်းနည်းဒေါသ ထွက်ရပေမယ့် ကျနော့်ကြောင့် စိတ်ဖိစီးမှု့ လျော့ပြီး ပျော်လာရှာတာ။ မထင်မှတ်ပဲ တနေကုန် ‘မ’သွားချင်တဲ့ နေရာတွေ လိုက်ပို့ရင်း လျှောက်လည် ဖြစ်တယ်။ နေ့လည်ကျ ဒယ်ဒီက စိတ်ပူပြီး ဖုန်းဆက်ရော။
” သား … ခု ဘယ်မှာလဲ ”
” ရေကူးကန်မှာ … ဘော်ဒါတွေနဲ့ … ဒယ်ဒီ ”
” အော် … အေးအေး … ကားမောင်းရင် သတိထား ”
စာမေးပွဲ ဖြေခါနီးမို့ ဒယ်ဒီက ကျနော့်ပေါ် နားလည် ခွင့်လွတ် ပေးထားပုံပါ။
” ဟုတ် ”
ကျနော် ဖုန်းပိတ်တော့ ‘မ’က တခိခိ ရယ်မောနေတာ။ ‘မ’စားချင်တာတွေ လိုက်ကျွေးရင်း ညရောက် တော့လည်း အိမ်မပြန်ချင် သေးဘူး။ ဒီလို အခွင့်ရေးက ရဖို့ မလွယ်ဖူးလေ။ ကားလျှောက် မောင်းရင်း မြို့ပြင်ဘက် ရောက်တော့ အပင် တပင်အောက် ကားရပ်ပြီး ကားမီး ပိတ်လိုက်တယ်။
” ဟူးးးးး ”
စက်ရပ်ရင်း သက်ပြင်းချပြီး ကားထိုင်ခုံ နောက်မှီ လိုက်တော့ ‘မ’က ကြောင်တောင်တောင် ငေးကြည့် နေတာ။
” သီဟ … ဘာဖြစ်တာလဲ ”
စကားပြန်မပြောပဲ ဖုန်းထဲက သီချင်းလေး ဖွင့်ပြတော့ ပြုံးလာရောပဲ။ သီချင်းက ကျနော် သိပ်ကြိုက်တဲ့ အဆိုတော် ဝဏ္ဏရဲ့ အနီးဆုံးလူပါ သီချင်းလေး။ သီချင်းလေး ဆုံးတော့ မျက်ဝန်းနက်ကြီးနဲ့ ကျနော် မျက်နှာ စိုက်ကြည့်နေတုန်း ဖူးအိနေတဲ့ နူတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ် လိုက်မိတယ်။
” ပြွတ်စ် … ”
” အွန်း ”
လိုက်လျောတာလည်း မဟုတ် ငြင်းတာလည်း မဟုတ်တဲ့ မပုံစံက တမျိုးလေးဖြစ်နေတာ။ အသက် ရှုသံတွေ ပြင်းလာပြီး အနမ်းတွေ အောက် မိန်းမောနေတဲ့ ‘မ’ရဲ ထမိန်စကပ် လေးထဲ လက်သွင်းရင်း ပေါင်တံတွေ ပွတ်ပေးတော့ မသိမသာ ဖြဲပေး လာတယ်။ အထိအတွေ့ ကြောင့်လားတော့ မသိဘူး ‘မ’က ကျနော့် ပေါင်တံတွေ ပြန်ပွတ်ရင်း လီးကို ပုဆိုးအပြင်က အုပ်ကိုင် ညှစ်ပေး နေတာ။ နောက်တော့ ကျနော့် တကိုယ်လုံး လေထဲ လွင့်သွားလိုက် ပြန်ကျ လာလိုက်နဲ့ တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့တွေနဲ့ အိမ်ကို ဘယ်လို ပြန်ရောက်မှန်း တောင် မသိခဲ့ဘူး။ ချစ်သူလည်း မဟုတ်ပဲ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်ပျက်တွေက မနက်အိပ်ယာ နိုးတော့ မတွေးပဲ ပြန်ပေါ်လာတယ်။
စာမေပွဲ ဖြေဖို ၁ပတ် အလိုလောက်ကျ မနက်ပိုင်း မာမီနဲ့ ဘုရားသွားပြီး အပြင်ခဏလည်ရင်း စာကျက်ချိန် အိမ်ပြန် လာခဲ့ကြတာ။ မာမီက ထုံးစံအတိုင်း ချိန်းဝိုင်းတွေ ကောင်းနေသဖြင့် တိုက်ထဲ မဝင်ဘူး ကျနော့်ကို ခြံရှေ့ချပေးပြီး ပြန်ထွက် သွားတယ်။ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာတော့ လှေကားရင်း ဖိနပ်လေး တွေ့တာနဲ့ ‘မ’ ရောက်နေမှန်း သိလိုက်တယ်။ အခန်းဝ အရောက် မြင်ကွင်းကြောင့် ခြေလှမ်းတွေ ခဏ ရပ်တန့်သွားရောပဲ။ ‘မ’က ခုံပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ကျနော့် ဖုန်းလေး ကြည့်ရင်း ထမိန်အပြင်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်း ပွတ်နေတာ။ ကျနော် ကပ်လာတာ သတိမထားမိ လောက်အောင် ဖုန်းထဲ အာရုံ ရောက်နေရှာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ‘မ’မွေးနေ့တုန်းက ကားထဲမှာ ကျနော့်လီးကို ဂွင်းထုရင်း စုပ်ပေးတဲ့ချိန် ဖုန်းနဲ့ ခိုးရိုက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယိုလေး။
” မ ”
” ဟင် ”
အသံ ပေးလိုက်တော့ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ပြီး မော့ကြည့်နေတာ။ ပေါင်ကြားထဲက လက်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး အင်္ကျီလေး ခါးဆွဲ ဆန့်နေရှာတယ်။ ကျနော်ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကို ဇစ်ဖွင့်ပေးတော့ ခုံပေါ် ထိုင်နေရာက ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကို မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေတာ။
” အားးး … အား အ …… ‘မ’ …… ဖယ်တော့ ”
၁၅မိနစ်လောက်ကျ လီးထိပ်က ယားလာလို့ ‘မ’ ပါးစပ်ထဲက လီးကို အမြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လရည်တွေ ဂွင်းထုရင်း ညှစ်ထုတ် လိုက်ရတယ်။
” ရှီးးးး …… အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ‘မ’ရယ် ”
လီးထိပ်က လရည်တွေ ထွက်နေတာ ကြည့်ရင်း ထရပ်ပြီး ကျနော့် နားနားလေး ခပ်တိုးတိုး ကပ်ပြော လာတယ်။ ပြောပြီး စာသင်တဲ့ စားပွဲအစွန်းပေါ် လက်၂ဖက် ထောက်ရင်း ခါးခွက်ပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ ပေးနေတာ။ ကျနော်လည်း ‘မ’ ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ထမိန် အောက်နားစကို ခါးပေါ်တင်တော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေး ဖေါင်းပြီး အရည် စိမ့်ထွက် နေတယ်။ ဘောင်းဘီလေး ပေါင်လယ်ဆွဲချတော့ မို့အစ်နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးထဲ အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတာ။ လျှာသွင်း ယက်ပေးတော့ ‘မ’လည်း ကြာကြာ အယက် မခံနိုင် ရှာဘူး။ ၅မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ ပေါင်တံတွေ တုန်လာရင်း အရည်တွေ စီးကျ လာတယ်။ ၂ယောက်သား အိမ်အပေါ်ထပ်က ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီးမှ စာသင် လိုက်ကြတာ။
ဆယ်တန်းနှစ် ‘မ’ရဲ့ ဂိုက်လိုင်းကြောင့် ကျနော် ဂုဏ်ထူး ၂ဘာသာနဲ့ အောင်ခဲ့ရတယ်။ တက္ကသိုလ် မတက်ခင် ‘မ’ ဝင်ထွက်နေရင်း အိမ်ရောက်တိုင်း ချောင်းရတာလည်း အမောသားနဲ့ပါ။ ပြန်လာလို့ သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ပြီး ပြန်ပြောပြရင်း ရင်ခုန် ကြည်နုး ရတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပဲ။ အဆုံးထိ မရောက်ခဲ့ ပေမယ့် အထိ အတွေ့က ကျနော့် အတွက် တသက်စာ စွဲလမ်း နေရတာပါ။ ‘မ’ လည်း ကျနော့်ပေါ် သံယောစဉ် ရှိနေတာ သေချာပါတယ်။ တက္ကသိုလ် တက်တော့ ‘မ’ နဲ့ အဆက်သွယ် ပြန်ရတယ်။
သူ့ချစ်သူ ကိုမိုးဦးနဲ့ လမ်းခွဲ လိုက်ကြောင်း ပြောပြတော့ အဲချိန် ကျနော်က တတိယနှစ် ရောက်နေပြီ။ သူလည်း ကုမ္ပဏီတခုမှာ အလုပ် ဝင်နေတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ ကုမ္ပဏီ အလုပ် ပိတ်ရက် ဆုံရင် ချိန်းတွေ့ ဖြစ်ကျတယ်။ အဆုံးထိ မရောက်ပေမယ့် ချိန်းတွေ့တိုင်း ကျနော်လည်း အဖုတ်ကို အရည်ထွက်အောင် ယက်ပေးတတ် သလို ‘မ’ကလည်း လီးကိုစုပ်ပေးပြီး ဂွင်းထု ပေးတတ်တာ။ အဲလို နေလာရင်း တရက်ကျ ကျနော် မြို့ထဲ ခေါင်းလျှော်ရည်ဗူး ထွက်ဝယ်တော့ မမျော်လင့်ပဲ မြို့ထဲ ‘မ’နဲ့ ဆုံရော။
” တီတီ ”
ဆိုင်ကယ် ဟွန်းသံပေးတော့ လှည့်ကြည့်နေတယ်။
” ဟင် … သီဟ ”
” တက်လေ … မနေခြည် ”
၂ယောက်သား ဆိုင်ကယ်နဲ့ မောင်းထွက်လာပြီး အအေးဆိုင် တဆိုင် ဝင်ထိုင်ကြတာ။
” မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူး … ဘာဖြစ်တာတုန်း ”
ကျနော် မေးတော့ အားတင်း ပြုံးပြနေတယ်။ သေချာ ထပ်မေးတော့မှ သူ့အိမ်ရဲ့ ပြက်သနာတွေ သိလိုက်ရတာ။ ‘မ’ရဲ့ ပထွေး ဦးတင်မြင့် ကားချင်း တိုက်မိပြီး အချုပ်ထဲ ရောက်နေတာ ပြောတယ်။ တဖက်ကို မလျော်နိုင်ရင် ထောင်ကျ မှာမို့ ‘မ’ အမေလည်း ခေါင်းမီးတောက် နေတာပေါ့။ ပထွေးကို ကြည့်မရပေမယ့် မအေ စိတ်ညစ် နေတော့လည်း ‘မ’က မနေနိုင်ရှာပါဘူး။ နောက်ဆုံး ကြံရမရ ဖြစ်ပြီး ဝတ်နေကြ ဆွဲကြိုးလေး လာရောင်းတာ ပြောတယ်။ ‘မ’ပြောမှ သေချာ ကြည့်မိတော့ ဟုတ်တယ် လည်ပင်းမှာ ဆွဲကြိုးလေး မရှိတော့ဘူး။ စကားခဏ ထိုင်ပြောရင်း ‘မ’ကို အိမ်ပြန် ပို့ပေး လိုက်တယ်။ ၁လလောက် နေတော့ ကျနော်ဆီ အရေးတကြီး တွေ့ချင်လို့ဆိုပြီး ဖုံးဝင်လာရော။ ချိန်းတဲ့ နေရာ ရောက်တော့ ‘မ’ မျက်နှာလေး နွမ်းနယ်နေရှာတာ။
” သီဟ … နေခြည့်ကို ကူညီပါဦး ”
” ပြောလေ … ဘာဖြစ်လို့လဲ ”
” ဟို ဟို … ပိုက်ဆံ နဲနဲ လိုနေလို့ ”
ပြောပြီး ရှက်နေလို့ ထင်တယ် ခေါင်းငုံ့သွားတယ်။
” အင်း … ဘယ်လောက် လိုတာလဲ ”
” ~~~ လောက်ပါ … နောက်ကျ … ဟိုဟို … နေခြည့် … ပြန်ဆပ်မှာပါ ”
” အာ … ‘မ’ ရယ် … မလိုပါဘူး ”
ဘယ်လိုမှ မတတ်သာတဲ့ အဆုံး ကြံရာမရ ဖြစ်ပြီး ကျနော်ဆီ ရှက်ရှက်နဲ့ အကူအညီ တောင်းနေတဲ့ ‘မ’ ပုံစံလေးက တကယ် သနားစရာလေး။ ‘မ’ လိုတဲ့ငွေက နဲနဲတော့ များတယ်။ သူ့ပထွေး ထောင်မကျဖို့ တဖက်ကို အလျော်ပေးပြီး အမှု့ ကျေအေးရမှာ။ ကျနော်လည်း ချစ်သူ အပူမီး ငြိမ်းပေးဖို့ အိမ်ကနေ ဖန်တီး ယူပေး လိုက်ရတာ။ ‘မ’ ငွေလိုနေချိန် ဆိုတော့ အရမ်း ဝမ်းသာ သွားတယ်။ အန်တီမှုနဲ့ မရည်မွန်စိုး ကလည်း ကျနော့်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွ ပြောနေကြတာ။ အန်တီမှုနဲ့ မရည်မွန်စိုးတို့ ထွက်သွားတော့ ‘မ’က အိမ်နေရစ်တယ်။ လူရှင်းတာနဲ့ ကျနော်လည်း ‘မ’ လက်လေး ယူပြီး ပေါင်ကြားထဲ ထည့်လိုက်တာ။
” ဟွန့် … ထင်သားပဲ … ခုန ကတည်းက … ထနေတာ မလား ”
” ဟုတ်တယ် ”
” မှန်မှန်ပြော … ရည်မွန့် ဖင်ကြီး ငမ်းနေတာ … နေခြည် သိတယ်နော် ”
‘မ’က မျက်စိ တအားလျင်တယ်။ ကျနော် သူညီမ ဖင် ခိုးကြည့်တာကို ရိပ်မိနေတာ။
” ဟာ … ‘မ’ကလည်း … လုပ်ပြီ ”
” ဒါပဲနော် … နေခြည့် အပေါ် … သစ္စာ မဖေါက်ရဘူး … ဖေါက်ရင် … သတ်ပစ်မှာ … သိလား ”
မျက်ဝန်းနက်ကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့် ပြောရင်း လီးကို ပုဆိုးကနေ ကိုင်ညှစ်တော့ လီးက ပိုတောင် လာတယ်။တဆက်ထဲ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်တော့ အလိုက်သင့် ပြန်နမ်းရင်း နှုတ်ခမ်းက တဆင့် လည်တိုင်ပေါ် ရွေ့လာတော့ ကြက်သီး ထလာရောပဲ။ တဆက်ထဲ ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထု ပေးတော့ ကျနော်လည်း ဘေးတိုက် အနေထားနဲ့ ‘မ’နို့တွေ ပြန်ညှစ် ပေးလိုက်တာ။
” အင်း … ထုထု … ”
ဂွင်းထုရင်း ပေါင်ကြားထဲ ထောင်နေတဲ့ လီးကို ဖြဲပြီး ပါးစပ်လေးနဲ့ ငုံခဲစုပ်ပေးပြန်ရော။
” ရှီးးး …… အ …… အင်းဟင်း …… ”
လီးတံ တဝက်လောက်ထိ မျိုပြီး လက်တဖက် ကလည်း လဥတွေ ချေပေးတော့ ကျနော် မခံနိုင်တော့တာ။
” ရှီးးးးး …… အားဟား … ခဏရပ်ဦး ပြီးချင်နေပြီ ”
” ပြီးလေ ကွာ ”
‘မ’က လီးကို ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး ပြန်ဖြေရင်း ဂွင်းထု မပြတ်ဘူး။ ဒစ်ထိပ်ကို လျှာနဲ့ တို့ပြီး ခပ်သွက်သွက် ထုပေးတော့ အံကြိတ်ထားရတယ်။
” အ …… အား …… ပြီး …… မမ …… ပြီး …… ပြီးပြီ …… အား အား …… အားးး ”
စကားပြောရင်း မျက်နှာပေါ် လရည်တွေ အပျစ်လိုက် ပန်းထုတ်တော့ နူတ်ခမ်းပေါ် တင်နေတဲ့ လရည်တွေ လျှာနဲ့ သပ်ယူပြီး မြိုချရင်း ဒစ်ကြီးကို ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးနေတာ။
” အားဟ …… မနေခြည် ရယ် ”
သေချာကြည့်တော့ ‘မ’ ဆံပင်တွေပါ လရည်တွေ ပေပွကုန်တယ်။ အဲဒီနေ့က မထင်မှတ်ပဲ ‘မ’နဲ့ ကျနော် အဆုံးထိ ရောက်ခဲ့ကြတာပါ။ ‘မ’တို့ ညီအမ အိပ်တဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်တယ်။ အဝတ်စားတွေ ချွတ်တော့ ၂ယောက်သား နဲနဲ ရှက်မိနေကြတာ။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ အဖုတ်လေး ယက်ပေးရင်း ၁၀မိနစ် လောက်ကျ လီးပြန်တောင်လာရော။ မို့ဖေါင်းနေတဲ့ အဖုတ်လေး ကြည့်ပြီး တက်လိုးရင်း ချစ်သူ သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မလိုးဖူးတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမူ့ ပြင်းထန်နေတယ်။
” ဗြိ … ဘလွပ် … ရှီးးးးး …… ဘွတ် …… အ အား …… ”
အဲချိန် ‘မ’က ဖင်ကြီး ကော့ပြီး ပေါင်တံတွေ ကားပေးတော့ ပိုပြီး လိုးကောင်း လာတယ်။
” အ …… အားးးး … အီး …… ဟင့် ”
အလိုး မခံရတာ ကြာလို့လား အဖုတ်က ကျဉ်းလို့လား မသိဘူး ကျနော့် ရင်ဘတ်တွန်းပြီး မျက်ရည်လေး ဝဲတက်နေတာ။ အရှိန် ရနေတော့ ကျနော်လည်း မညှာပါဘူး အားရှိသလောက် ခွလိုးနေတာ။
” အားးးး …… အမေ့ ……… အဟင့် …… အ အ … ကျွတ် ကျွတ် … ”
၁၅မိနစ်လောက်ကျ အောက်ကနေ ကိုယ်လေး လူးလွန့်ပြီး စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နုနုလေးတွေနဲ့ လီးတံကို ညှစ်ပေးလာတာ။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ပြီး မသိမသာ ပြန်ကော့ ပေးလာတော့ ကျနော်လည်း မနားတမ်း ထပ်ခါထပ်ခါ ဆောင့်လိုး နေမိတယ်။
” ဟင့် …… အင်းဟင်း …… ထွက် … ထွက် …… အအ …… ထွက်ကုန်ပြီ …… ရှီးးးးး အားးးး …… အင့် …… အ အားးးး ”
လိုးကောင်းတုန်း ‘မ’ ပြီးသွားပြီး မျက်လုံးလေး စင်းရင်း ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကျနော်က ‘မ’ဂွင်းထု ပေးထားလို့ တချီပြီးထားတော့ ခုထိ မပြီးသေးဘူး။ နို့လေးတွေ စို့ပေးရင်း ၅မိနစ်လောက် နားပြီးတာနဲ့ ထပ်လိုးဖို့ ကပ်ပြော လိုက်တယ်။
” မနေခြည် … ကုန်းပေး ပါ့လား ”
” ဟင်… ဖင်ကို လုပ်မလို့လား … ”
မျက်လုံးလေး ပြူးပြီး ပြန်မေး နေတာလေးက ကြောက်နေတဲ့ ပုံစံလေး။
” မဟုတ်ပါဘူး … စောက်ဖုတ်ကိုပဲ … လိုးမှာပါ … ကိုမိုးဦးက … ဖင်လိုးပေးဖူးလို့လား ”
” အင်း … တခါ လုပ်ဖူးတယ် … နာလို့ … ”
ပြောလဲပြော ပက်လက် အနားယူနေရာက ထထိုင်ပြီး ကုန်းပေးရှာတယ်။
” ခါးလေးခွက်ပြီး … ပေါင်လေး ဖြဲပေး ”
ဖင်သားစိုင် ကြားထဲ ပြူးထွက်လာတဲ စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နီနီရဲရဲ လေးတွေက အူယားစရာလေး။ နို့တွေကို လက်၂ဖက်နဲ့ အောက်က ပင်ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတော့ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်း တုံခါလာရောပဲ။ ၁၅မိနစ်လောက် လိုးနေရင်း အဖုတ်လေးက လီးတံကို ဆွဲညှစ်နေတော့ မခံနိုင်ဘူး ကျနော်လည်း လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်ပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ရတယ်။ အိပ်ယာပေါ် ၂ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် လှဲဖက်ပြီး ခဏ မှေးပြီးမှ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ရင်း ကျနော် အိမ်ပြန် လာခဲ့တာ။
……………………………………
ဆက်ရန်……
အဲဒီ နောက်ပိုင်း ကျနော် ကျောင်းပြီးတဲ့ထိ ‘မ’နဲ့ ၁၀ကြိမ်ထက် မနည်း အတူ နေဖြစ်ကြတယ်။ တခါတလေ ချောင်ကြတဲ့ တည်းခိုခန်း တခါတလေ ‘မ’တို့ အိမ်မှာပဲ လူရှင်းတဲ့ချိန် ချိန်းပြီး နေဖြစ်ကြတာ။ ကျောင်းပြီးလို့ ကျနော် လက်ထပ်ဖို့ ပြောတော့ မာမီက နိုင်ငံခြား အလုပ် လုပ်စေချင်တယ်။ ဒယ်ဒီကတော့ တအားကြီး မကန့်ကွက် ပါဘူး။ နောက်ပိုင်း ကျနော်လည်း လက်ထပ်ပြီးမှ နိုင်ငံခြား ထွက်မယ် ဆိုပြီး ဇွတ်ပြောရတာ။ ညရောက်တော့ ‘မ’ဆီ အဆင်ပြေကြောင်း ဖုန်းဆက် ပြောလိုက်တယ်။ မနက်ဖန် သူဖုန်းဆက်ရင် လာချင်းတွေ့ပြီး လာပြောဦးတဲ့။ အတော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူးဗျာ။
မနက် အိပ်ယာနိုးပြီး အောက်ထပ် ဆင်းလာတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီ့ကို ပြုံးပြလိုက်ပီး မနက်စာ ဝင်စား လိုက်တာ။ စားပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် ပြန်တက်ပြီး ‘မ’ဆီက ဖုန်းသံ မျော်ရင်း ရင်ခုန် နေမိတယ်။ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲပြီး အတွေး ပေါင်းစုံ တွေးနေတုန်း ကိုးနာရီ ခွဲလောက်ကျ စားပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ ဖုန်းလေး ချွင်ကနဲ့ မက်ဆေ့ ၀င်လာလို့ ဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ ပျော်သွားရတယ်။ ရေချိုးပြီး အဝတ်စား သေချာ ရွေးဝတ် နေရတာ။ စတစ် ကော်လန် အဖြူရောင် လက်ရှည် အင်္ကျီနှင့် အနက်ရောင် ပိုးပုဆိုးလေး ၀တ်ပြီး အောက်ထပ် ဆင်းလာတော့ မာမီက လှမ်းစ နေသေးတယ်။ မာမီ့ကို မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြရင်း ဒယ်ဒီ ကားလေး ယူပြီး မောင်းထွက် ခဲ့လိုက်တာ။ ‘မ’တို့အိမ် ရောက်တော့ အကျိုးကြောင်း ပြောပြပြီး ‘မ’နဲ့ တနေကုန် လျှောက်လည် ပစ်တယ်။ လည်လို့ ပတ်လို့ အားရမှ ညနေပိုင်းကြ ‘မ’ကို အိမ်ခေါ်လာခဲ့တာ။
” ဟော … သားလေး …… နေခြည်ရော … ပါလာ တာလား ”
မာမီကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဖဲဝိုင်းက ပြန်မလာ သေးဘူး အိမ်မှာ ဒယ်ဒီပဲ ရှိတယ်။
” ဟုတ် … ဒယ်ဒီ … ”
ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ဒယ်ဒီရှေ့ ‘မ’က ရှက်နေ ရှာတာ။ အရင်က ဂိုက်ဆရာမ တယောက် အနေနဲ့ အိမ်ကို ဝင်ထွက် နေပြီး ခုကျ ကျနော့် ဇနီးလောင်း အနေနဲ့ ဆိုတော့ စိတ်ခံစားမှု့ မတူတော့တာ နေမှာ။ ရှက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ နေတဲ့ ‘မ’ကို အိမ်ပေါ် ခေါ်လာ ခဲ့တယ်။
” သီဟ … ပျော်နေတာပေါ့ ”
အပေါ်ထပ် ကျနော့် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ‘မ’က ပြုံးပြီး မေးနေရော။
” ပျော်တာပေါ့ … ‘ မ’ ရယ် ”
” ဟယ် … ‘မ ‘ …… ခ်ခ် ခ်ခ် … ”
ရယ်ပြီးပြောရင်း ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်တော့ ကျနော်လည်း ဘေးနား ကပ်ထိုင် လိုက်တာ။
” အင်း … စိတ်ထဲ … ‘မ’ လို့ …… ခေါ်နေတာ ကြာလှပြီ … ”
” တကယ် ”
” တကယ်ပေါ့ … ‘မ’လည်း … ကျနော့်ကို … မောင်လို့ ခေါ်ရမယ် ”
” ဟုတ်ပါပြီ … မောင်ရယ် … ”
ပြောရင်း ရှက်နေတဲ့ပုံစံနဲ့ မျက်နှာလေး ရဲလာတော့ ရဲလာတဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း ကျနော့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှား လာပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။
” ဟင် … ဟို ဟို … အန်ကယ် … အပေါ်တက် လာရင် … မကောင်း … ကောင်း … ”
” ပြွတ်စ် … အု … ”
‘မ’ စကား အဆုံးထိ မစောင့်ပဲ နှုတ်ခမ်းလေး ဖိစုပ်တော့ ပထမ တွန်းထား သေးတယ်။ ဒယ်ဒီ တက်လာမလား ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ စိုးရိမ်နေတာ နေမှာ။ လွတ်မပေးပဲ ကြာကြာလေး ဖိစုပ်ရင်း အင်္ကျီချွတ်တော့ အိပ်ခန်း တံခါးကို လှမ်းကြည့် နေရော။
” တံခါး လော့ချ ထားပါတယ် … ‘မ’ရဲ့ ”
အဲကျမှ တွန်းထားတဲ့ လက်က လျော့ပြီး အလိုက်သင့် နေပေး နေတယ်။ ‘မ’ အဝတ်စားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲချရင်း ကြည့်နေမိတယ်။ မျက်နှာလေး ရှင်းပြီး မိုးမောက် နေတဲ့ နို့အုံလေး အောက် ဗိုက်သားလေး ချပ်ပြီး စိထားတဲ့ ပေါင်တံကြားထဲ အဖုတ်လေး အစ်ထွက်နေတာ။
” ဟိတ် … မင်းလည်း ချွတ်ကွာ ”
” ဟာ … ဘယ်လိုခေါ်တာလဲ ”
” ဆောရီး … မောင်လည်း ချွတ် ”
ပြောလည်းပြော ပေါင်ကြားထဲ လက်တဖက် ရောက်လာပြီး စမ်းတော့ ကျနော့် လီးက ထောင်နေ ပါပြီ။ ‘ မ’ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူပြီး မို့အစ်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ယက်ပေးတော့ တဟင်းဟင်း တကျွတ်ကျွတ် ညည်းရင်း ခါးလေး ကော့ပေး လာတယ်။
” ရှီးးးး …… အား …… အ …… ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် …… ကျွတ် ကျွတ် ”
ကျနော်လည်း ကော့တက် လာတဲ့ အဖုတ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ ဖိကပ်ပြီး အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ လက်၂ဖက်က ဖင်ကြီး ပွေ့ပေး ထားတယ်။
” အာ … မောင် …… မရ …… ဟင့် …… မရတော့ဘူး … ရှီးးးးးးး ……… အ ………… အိုး … အိုး …… ထွက် ထွက်ပြီ …… ဟင့် …… အားးးး …… အအ အ ”
၁၀မိနစ် လောက်ကျ ပေါင်တံတွေ တုန်ခါပြီး အရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့ ကျနော့် မျက်နှာ ရွှဲနှစ် ကုန်တယ်။ ‘မ’ပြီးတာနဲ့ အလိုက်တသိ ထထိုင်တော့ ကျနော်လည်း မျက်နှာနား ဒူးထောက် ကပ်ပြီး လီးကို နူတ်ခမ်းဝ တေ့ပေး လိုက်တာ။ ပါးစပ်နား တေ့ပေးတဲ့ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆွဲယူပြီး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေး နေတယ်။
” ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… ‘မ’ ရယ် … အင်းဟင်း ဟင်း ”
ဒစ်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ပြီး ဖိစုပ်လိုက် လီးအရည်ပြား ယက်လိုက်နဲ့ လက်တဖက် ကလည်း သူ့ ပေါင်ကြား နိုက်ပြီး ပွတ်နေရှာတာ။
” ပြွတ်စ် …… ပလပ် ……… ပြွတ် ပြွတ် … ”
” အားဟား … တော် … တော်တော့နော် … ‘မ’ ”
၁၀မိနစ် လောက်ကျ မလိုးရပဲ ပါးစပ်ထဲ ပြီးမှာ စိုးရိမ်လာလို လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ် လေးဘက် ထောက်ခိုင်း လိုက်တယ်။ အိကားနေတဲ့ ဖင်ကြီး ကြည့်ရင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပြီး ပေါင်တံတွေ ညှောင်းလာမှ ‘မ’ကို ပက်လက် လှန်လှဲခိုင်း လိုက်တာ။
” ဗျစ် …… အ …… ဘွတ် ……… ဖွပ် ……… ဗြိ …… အ အအ …… အီး …… ”
အပေါ်ကနေ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်လိုးရင်း လီးတဆုံး ဝင်သွားတိုင်း ‘မ’ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက် လာပြီး အောက်ကနေ ကျနော့် ခါးကို ခပ်တင်းတင် ပြန်ဖက် ထားတယ်။ လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ၂ချီ ဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ‘မ’ကို အိမ်ပြန် ပို့ပေးလိုက်တာ။
*********************
နောက်၃လ နေတော့ ‘မ’နဲ့ လက်ထပ်ပြီး ဒယ်ဒီက တိုက်တလုံး ကားတစီး မင်္ဂလာ လက်ဖွဲ့အဖြစ် ဝယ်ပေးတယ်။ အိမ်ထောင်ဦး အစ တိုက်အသစ်မှာ အတူနေရင်း ‘မ’ရဲ့ တကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းမှု့နဲ့ ကျန်းမာရေးကို အထူး ဂရုစိုက်တတ်မှန်း သိလာရတယ်။ မနက် အိပ်ယာ ထတိုင်း အဖုတ်လေး ရှုံ့လိုက် ပွလိုက်နဲ့ အတွင်း ကြွက်သားတွေ သန်မာအောင် လေ့ကျင့်ပြီး အစား အသောက်လည်း သင့်တင့် မျှတရုံပဲ စားတတ်တာ။ ဘယ်လောက် လိုးလိုး အဖုတ်လေးက အမြဲတမ်း အသားပြည့်ပြီး ဖေါင်းအိ နေတယ်။ လင်မယား ၂ယောက် လွတ်လွတ် လပ်လပ် လိုးရင်း သိပ်မကြာဘူး ‘မ’ ကိုယ်ဝန်ရတော့ ကျနော့်အိမ် ပြန်ရွေ့နေ လိုက်တာ။ နောက်ကျ ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီ့ကို ပေးထားတဲ့ ကတိအတိုင်း နိုင်ငံခြား အလုပ် ထွက်လုပ်ရတယ်။ ဒယ်ဒီ အဆက်သွယ်နဲ့ပဲ သဘောင်္ လိုက်ရတာပါ။
နိုင်ငံခြား သင်္ဘော လိုက်ရင်း ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတွေ ကောင်းမှု့ကြောင့် လီးကို ဆေးထိုး မိတယ်။ ဆေးထိုးပြီး အရည်ပြားထဲ အဆီတွေ မခဲခင် လီးကို အနာခံပြီး လက်နဲ့ ညှပ်လှိမ့် ပေးရတယ်။ အဲလို လှိမ့်မပေးရင် အဆီတွေ တနေရာထဲ ခဲပြီး စုနေ တတ်တာ။ မိတ်ဆွေ တွေက ကျွမ်းကျင် အဆင့်မို့ အန္တရယ် ကင်းကင်းနဲ့ လီးက ထင်ထားတာထက် ပိုတုတ် လာတယ်။ အစပိုင်း သေးပေါက်ရင် လီးကို တခုခုနဲ့ ပတ်ထားသလို ခံစားရပြီး ၂လ လောက်မှ နေသား ကျသွားတာ။ ပင်လယ်ထဲ ဆိုတော့ ဆေးထိုးပြီး လီးကသာ အဆမတန် ထွားလာတာ လိုးစရာ မိန်းမက မရှိဘူး။ နိုင်ငံတကာ ပတ်ရင်း သဘောင်္ ကမ်းကပ်မှ ကြေးစား မိန်းမတွေ ခေါ်လိုး ရတယ်။ အဲချိန် ‘မ’ကို တအား သတိရတယ်ဗျာ ဆေးထိုးထားတဲ့ လီးနဲ့ အော်ဟစ် နေအောင် လိုးပေး ချင်မိတာ။ ကိုရီးယား နိုင်ငံ ရောက်တော့ လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေရဲ့ မိန်းမ ကိုရီးယား မလေးကို မထင်မှတ်ပဲ လိုးလိုက်ရတယ်။
( စကားချပ်။ ။ ဒီနေရာမှာ ကိုရီးယားလို ရေးရင်
စာဖတ်သူ နားမလည်မှာ ဆိုးလို့
မြန်မာလိုပဲ အတတ်နိုင်ဆုံး
ဘာသာပြန်ရေး ပေးလိုက်တယ်ဗျာ။ ခိခိ
#ဘုံခုနှစ်ဆင့် 😂😂 )
ကျနော့် မိတ်ဆွေက ကျန်းမာရေးကြောင့် နားတော့မှာမို့ သူတို့အိမ် အလည် ခေါ်တော့ တရက် လိုက်သွားမိတာ။ သူ့မိန်းမက ရာဂစိတ် အားကြီးပြီး လင်နဲ့ဝေးနေတော့ ဆာနေတာပေါ့။ အိမ်ရောက်တော့ စားရင်း သောက်ရင်း ပွတ်သီး ပွတ်သပ် လုပ်ရော။ မိတ်ဆွေကလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး အစောကြီး အိပ်ယာ ဝင်သွားတယ်။ မကြာဘူး ကျနော် ဖို့ ပြင်ပေးထားတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ပါပြီး စိတ်တူကိုယ်တူ ဆိုတော့ သိပ်မခက်ပါဘူး။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်လိုက်တာနဲ့ ကျနော့် ကျောပြင်ကို ပြန်ဖက်ရင်း အနမ်းချင်း တုန့်ပြန် လာတယ်။ နမ်းနေရင်း ဖင်သားစိုင်တွေ ဆုပ်ချေ ပေးတော့ အသက်ရှု သံတွေ မြန်လာရောပဲ။ ၂ယောက်သား အဝတ်တွေ ချွတ်ရင်း ဘော်လီချိတ်ကို လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်နေတုန်း ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီ ချွတ်ချပစ်တာ။ ပေါင်ကြားထဲ ဆေးထိုး ထားတဲ့ လီးကြီး မြင်တော့ မျက်လုံးလေး ပြူးကြည့် နေတယ်။
” ဟာ … အကြီးကြီးပဲ ”
ကျနော့် ပြောသလိုနဲ့ သူ့ဟာသူ ရည်ရွတ်နေတာ။ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ပြီးတာနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားက လီးကို နို့ဆာနေတဲ့ ကလေး တယောက်လို အငမ်းမရ စုပ်တော့တာပဲ။
” ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် ”
ကျနော်လည်း သူ့ခေါင်းလေး ကိုင်ပေးရင်း ခဏ ဇိမ်ခံနေတာ။ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဒစ်ကြားထဲ လျှာနဲ့ ပတ်ယက်လိုက် လီးတံကို ယက်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး တွဲကျနေတဲ့ လဥတွေပါ တလုံးပြီး တလုံး စုပ်ပေး နေတယ်။ အားရအောင် စုပ်ပြီးမှ ထရပ်ရင်း သူ့စကပ်လေး ချွတ်ပြတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား နီကျင်ကျင် အမွှေးပါး လေးတွေနဲ့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်လေး မြင်လိုက်ရရော။ မြင်လိုက်တဲ့ခဏ ကျနော့်လည်း အာခေါင်တွေ ခြောက်ပြီး ယက်ပေး ချင်မိတာ။
အဖုတ်လေး လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်ကို ပွတ်ဆွဲ ပေးလိုက်တော့ ခြေဖျားလေး ထောက်ပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ သွားတယ်။ ကုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပြီး ပက်လက် လှဲချရင်း ပေါင်တံတွေ ဖြဲပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူလိုက်တာ။ ယက်ပေးမယ် လုပ်တော့ ပြီးမှယက် ဆိုပြီး ခပ်မြန်မြန် လိုးခိုင်း နေတယ်။ ကျနော်လည်း ထန်နေတော့ အရည် စိမ့်နေတဲ့ အဖုတ်လေး ဖြဲပြီး လီးထိပ်နဲ့ တေ့ရင်း တချက်တည်း ပစ်ဆောင့် လိုက်တာ ထင်တဲ့အတိုင်း အကနဲ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားတယ်။
” ဘွတ် … အင့် … ”
လီးထိပ်လည်း တင်းကနဲ့ သားအိမ်ကို သွားထောက်တော့ အဖုတ်လေး အောင့်သွားတာ နေမှာ။ ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း လီးတဝက် လောက်ပဲ အဖုတ်ထဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေး လိုက်တယ်။ ၁၀မိနစ်လောက် ပုံမှန်လေး လိုးပေးပြီးမှ ပင်လယ်ထဲ အောင့်အီး ထားသမျှ အတိုးချ လိုးနေမိတာ။ လိုးချက် တွေအောက် အားကနဲ့ အီးကနဲ့ အိပ်ယာခင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အံကြိတ် ခံနေရှာတယ်။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကျ ခံနိုင်လာပြီး မသိမသာလေး ကော့ပေး လာတာနဲ့ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တာ။
” ဇွိ …………… ဘွတ် …………… ဗျစ် …………… ဘွတ် … ဘွတ် ဘွတ် …… ”
” ရှီးးး …… အင့် …… ညစ်ပေးတာ ကောင်းလား ”
လီးဆာနေတော့ အပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ကျနော့် လည်ပင်း ဖက်ပြီး အောက်ကနေ အဖုတ်လေးနဲ့ ပြန်ညစ် ပေးရင်း မေးနေတာပါ။
” ဇွိ …… ဘွတ် …… အ …… အားးး ”
အသားချင်း ထိရိုက်သံတွေ တချက်ပြီးတချက် မြန်လာပြီး နောက် ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ကျနော်လည်း မှောက်လိုး နေရာက ခါးပြန်မတ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက် ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုး ပေးလိုက်တာ။
” ရှီးးးးး ……… ဟင့် …… ဆောင့် …… ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ……… အား ………… အ ”
လိုးနေရင်း ခါးလေး တဆက်ဆက် တုန်ရင်း စောက်ရည် ပန်းထုတ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်လေး ပျော့ကျ သွားရောပဲ။ လီးအရည်ပြား နွေးကနဲ့ ခံစားမိတာနဲ့ အချက်၃၀လောက် မနားတမ်း ထပ်ဆောင့်ရင်း ကျနော်လည်း ပြီးသွား ရတယ်။ ခဏနားပြီး ၂ယောက်သား အမောပြေတာနဲ့ ပျော့နေတဲ့ လီးကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်စုပ်ပေးတယ်။ ဒစ်ကြီးဖြဲပြီး လီးဆီက ညှီစို့စို့ အနံ့တွေ ရှုလိုက် ငုံစုပ်လိုက်နဲ့ မက်မက် မောမော စုပ်ပေး နေရှာတာ။ သူအားရအောင် စုပ်ပြီးမှ ကျနော်လည်း အဖုတ်လေး ယက်ပေး လိုက်တယ်။
ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး လျှာ အပြားလိုက် ပင့်ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ အဖုတ်ဝထဲ လျှာသွင်း မွှေပေးလိုက်တာ။ ဖင်ဝလေး လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးစွပေးတော့ မခံနိုင်ရှာဘူး။ ထထိုင်ရင်း ကျနော့်ကို ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး အပေါ်က တက်ဆောင့် နေရော။ စိတ်တအား ကြွပြီး နို့၂လုံး တုန်နေအောင် ဆောင့်ရင်း ညည်းသံတွေက ကျယ်လာလို့ သူ့ယောက်ျား မနိုးအောင် သတိ ပေးရသေးတယ်။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ညှောင်းလာလို့ နေမှာ ကျနော့် ရင်ဘတ်ပေါ် ကိုယ်လုံး မှောက်ချပြီး ကြိတ်ပွတ် နေပြန်ရော။
ကျနော်လည်း လီးကို မချွတ်ပဲ ဘေးနား လှဲချပြီး ကိုယ်လုံးကို အလိုက်သင့် မှောက်ထပ်လိုက်တာ။ လည်ပင်းကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးရင်း တချက်ချင်း ဖိလိုးတော့ နူတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ ဆွဲစုပ် နေတယ်။ ၁၅မိနစ်လောက် လိုးပြီး လေးဖက် ကုန်းခိုင်း တော့လည်း မငြင်းရှာဘူး ချက်ချင်း ထကုန်းပေးတာ။ နောက်ကနေ အဖုတ်ဝလေး ဒစ်နဲ့ ပွတ်ပေးပြီး နို့၂လုံး ဆွဲလိုးတော့ အင့်ကနဲ့ အင့်ကနဲ့ ရင်ခေါင်းသံတွေ ထွက်လာရော။
” ဟင့် …… အ ……… လိုး လိုး ”
တအား ဆောင့်လိုး နေတာကို ဖင်ကြီး နောက်တိုး ကပ်ပေးရင်း ပြန်ဆောင့်နေတာ။ ကျနော်လည်း အေးတဲ့ ဒေသမှာကို ချွေးတဒီးဒီးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေရတယ်။ အတော်လေး ကြာမှ လီးတချောင်းလုံး ယားလာပြီး ၂ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးရင်း ငြိမ်သွားကြတာ။ နှစ်ချီဆက်တိုက် မျော့နေအောင် လိုးပေးလိုက်တော့ ပင်ပန်း နွမ်းနယ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ မှိန်းနေရှာတယ်။
” ရှင်က … လိုးတတ်လိုက်တာ …… တကယ်ပဲ ”
၁၀မိနစ်ခန့် နားပြီး အမောပြေတာနဲ့ ကျနော့် ပါးလေး နမ်းရင်း ပျော့ခွေသွားတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး ပြောနေရော။
” မလိုးရတာ ကြာလို့ ……တအား လိုးမိတာပါ ”
ကျနော် ပြန်ဖြေတော့ လီးကြီး ပွတ်သပ်ပေးရင်း သူ့ဘဝ အကြောင်းတွေ ပြောပြလာတယ်။ အသက် ၂၅နှစ်လောက် အိမ်ထောင်ကျပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ငံခြား သင်္ဘော လိုက်နေတော့ တောင့်တလာတဲ့ သွေးသား ဆန္ဒတွေကြောင့် နီးစပ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျား တွေနဲ့ တိတ်တခိုး ဖေါက်ပြန်မိကြောင်း ငွေကြေး အဆင်ပြေ ပေမယ့် ဘဝကို တယောက်တည်း အထီးကျန်ဆန်ဆန် ဖြတ်သန်း နေရကြောင်း အစုံပဲ ပြောပြနေတာ။
” တညလုံး … ဒီလိုနေဖို့ … မသင့်ဘူး ထင်တယ် ”
၁နာရီလောက် ကြာတော့ ၂ယောက်လုံး ဆန္ဒကိုယ်ဆီ ကိုယ်လိုတာ ရပြီးပြီမို့ ကျနော် သတိ ပေးလိုက်တာပါ။
” အင်း ”
သတိပေးတော့ ကျနော့် မျက်နှာအနံ့ နမ်းရင်း သူ့အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွား ရှာတယ်။ မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ သဘော်ဆီ ပြန်မသွားခင် မနက်စာ အတူစားပြီး ပြန်ကာနီးကျ သူတွေ့ဘူးတဲ့ ယောက်ျားတွေနဲ့ မတူကြောင်း ကျနော့်လီးကို အားရ ကျေနပ်ကြောင်း သူ့ယောက်ျား မသိအောင် ပြောပြနေတာ။ သဘောင်္ပါ် ပြန်ရောက်တော့ ကိုရီးယား မလေး ပြောပြတဲ့ စကားတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်း မြန်မာပြည်မှ ကျန်ခဲ့တဲ့ ‘မ’ရော တယောက်တည်း အထီးကျန် ဆန်နေမလား တွေးမိနေတယ်။
*********************
ထိုချိန် နေခြည်ထွန်း တယောက် အိမ်ထောင် ကျကာစ မီးကုန် ရမ်းကုန် ကာမ ဆက်ဆံ ခဲ့သော်လည်း ကိုယ်ဝန် ရှိလာချိန် လင်ဖြစ်သူမှာ နိုင်ငံခြား သဘောင်္ လိုက်နေသဖြင့် အခက် တွေ့နေရသည်။ ကိုယ်ဝန် ဆောင်ထား သော်လည်း ကာမဆန္ဒ မလျော့ပဲ ပြင်းပြ နေရ၏။
” ရှီးးးးး …… ကျွတ် ကျွတ် ”
တရက်ပြီး တရက် ပြင်းထန် ထကြွနေရာ နေ့ခင်းဖက် မသိသာ သော်လည်း ညအိပ်ယာ ဝင်တိုင်း ကာမ ဆန္ဒလေးများ ဆာလောင် နေမိသည်။ လက်ဖြင့် တိတ်တခိုး ကြိတ်ဖြေရှင်းရင်း လီးအရသာ ပိုပြီး တောင့်တနေ၏။ သွေးသား တောင့်တနေချိန် ပြနေကြ ဆေးခန်းတွင် ကိုယ်ဝန်အား စစ်ရင်း အပြန်တွင် ဂိုက်ဆရာမ လုပ်နေချိန် ငြိစွန်းခဲ့သော ချစ်သူ မိုးဦးနှင့် ပြန်ဆုံခဲ့ရ၏။
” ဟာ … ကိုမိုး … ကိုမိုး မဟုတ်လား ”
” ဟင် … နေခြည် … ”
” အင်း … တူပါတယ်လို့ ကြည့်နေတာ ”
” နေခြည်က … ဗိုက်ကြီးနဲ့ ဆိုတော့ …… ရုတ်တရက် ကြောင်နေမိတယ် … ခိခိ ”
မိုးဦးမှာလည်း ရည်စားဟောင်းအား ပြန်တွေ့ရာ မျက်နှာလေး ပြုံးရွှင်ရင်း အအေးဆိုင် တဆိုင်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ပြီး စကား ပြောဖြစ် နေကြ၏။
” ကိုမိုးလည်း … အိမ်ထောင် ကျနေပြီ … နေခြည်ရဲ့ ”
” ဟုတ်လား … နောက်ကျ … မိတ်ဆက်ပေးလေ ”
မိုးဦးမှာ နေခြည်ထွန်းနှင့် လမ်းခွဲပြီး နယ်မြို့လေး တမြို့တွင် အိမ်ထောင် ကျနေရာ မွေးရပ်မြေ မြို့လေးသို့ ပြန်ရောက် လာခဲ့၏။ ကွဲကွာနေသော အချိန်အတွင်း သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်း အပြန်အလှန် ပြောပြ နေကြသည်။
” မိန်းမက … နေခြည်လို မဟုတ်ဖူး … အသားညိုပြီး နဲနဲ ဝတယ် ”
” ဒါမဲ့ … အတူနေရတယ် မလား … ကိုမိုးက …… အိမ်ထောင်ရေး ကံကောင်းမှာပါ …… နေခြည့် မှာသာ …… ”
” ဟမ် …… နေခြည်က ဘာဖြစ် … ”
နေခြည်ထွန်း စကားမဆုံးခင် မိုးဦး ဖြတ်မေးမိ၏။ ကိုယ်ဝန် စရှိချိန် လင်ဖြစ်သူမှာ နိုင်ငံခြား ထွက်သွားကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။
” အော် … ခု နေခြည်တို့ … အတူ မနေရဘူးပေါ့ ”
” အင်းပေါ့ ”
ချစ်သူဘဝ အဆုံးထိ ရောက်ခဲ့ သူများမို့ စကား ပြောရင်း ရင်းနှီးမှု့မှာ အရင်လို နွေးထွေး လာခဲ့သည်။ လက်ရှိ ခံစား နေရသော စိတ်အား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောကာ ရင်ဖွင့် နေတော့၏။
” အင်း …… ခု နေခြည် …… အချိန်ရလား ”
” ဘာလို့လဲ …… ကိုမိုးရဲ့ ”
” ကိုမိုး … အိမ် သွားရအောင် ”
၂ယောက်သား အအေးဆိုင်မှ ထကာ ကားလေးဖြင့် ထွက်လာ ခဲ့ကြရင်း နာရီဝက်ခန့် အကြာ မိုးဦး နေထိုင်သော ရပ်ကွက်လေးထဲ ရောက်ရှိလာ၏။
” ဟင် … ဒါက ”
နေခြည်ထွန်း အံအော သွားမိသည်။ ထရံကာသွပ်မိုး အိမ်ကြီးမှာ တိုက်ခန်းများ ဖြစ်နေတော့သည်။
” ဟုတ်တယ် … အမေဆုံးတော့ … ကန်ထရိုက် ပေးလိုက်တာ … ဒီဘက် တခြမ်းက … ကိုမိုး ရတာလေ ”
ပေ၅၀ ပတ်လည် မြေနေရာအား ၄ထပ်တိုက်ခန်း ၂ခန်းတွဲ ဆောက်ရာ ကန်ထရိုက်တခြမ်း အိမ်ရှင် တခြမ်း ရရှိ လိုက်သည်။ အလယ် လှေကား အတိုင်း တက်လာရာ တတိယထပ် တိုက်ခန်း တံခါးရှေ့ ရပ်ကာ သော့ဖွင့် လိုက်၏။
” ပထမထပ်နဲ့ ဒုတိယထပ်က … အငှားတည့်သွားလို့ … စာချုပ် လာချုပ်တာ … နေခြည်ရဲ့ ”
မိုးဦးမှာ အခန်း တံခါးသော့ ဖွင်းရင်း ရှင်းပြနေသည်။
” လာလေ ”
နေခြည်ထွန်း တယောက် ရည်းစားဟောင်းနှင့် တိုက်ခန်းထဲ ၂ယောက်ထဲ နေသင့် မနေသင့် စဉ်းစားနေချိန် မိုးဦးမှာ ပုခုံးလေး ဖက်ခေါ်သဖြင့် အထဲ ဝင်မိလိုက်သည်။
” ကျွီ…… ဂျောင်း …… ”
အထဲ ရောက်သည်နှင့် အပြင် ဘာဂျာတံခါးရော ကျွန်းတံခါးပါ ပိတ်လိုက်ရာ ဒိန်းကနဲ့ ရင်ခုန်လာရ၏။
……………………………
ဆက်ရန်……
” လာလေ …… နေခြည် … ”
ခါးလေး ဖက်ခေါ်ရာ သံယောစဉ် လက်ကျန် စိတ်လေးနှင့် အလိုက်သင့် ပါသွားမိသည်။ တိုက်ခန်းမှာ အိပ်ခန်း ၁ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းသာ ပါရှိပြီး စားပွဲခုံ တလုံး ထိုင်ခုံ ၄လုံးနှင့် ဘုရားစဉ် တခုသာ တွေ့လိုက်ရ၏။
” အခန်းထဲ သွားမယ် ”
” ဟို ဟို … အိပ်ခန်းထဲ … မသင့်တော်ဘူး … ထင်တယ် … ဧည့်ခန်းပဲ ထိုင်ရအောင်နော် ”
အိပ်ခန်းနား မရောက်ခင် ကိုယ်လုံး လှည့်ကာ ဖြတ်လာသော ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာရင်း လွယ်ထားသော ပိုက်ဆံ အိတ်လေးအား စားပွဲပေါ် တင်လိုက် တော့၏။
” နေခြည် … ”
” ဟင် ”
ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ကာနီး ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ခံရကာ နှစ်အတော်ကြာ ကင်းကွာ နေခဲ့သော အနမ်းများ ကျရောက် လာတော့သည်။
” အိုရ် … ခုချိန် …… နေခြည်က …… အရင်လို …… အု … ပြွတ်စ် ပြွတ် … ”
နေခြည်ထွန်း ပြောလက်စ စကားစလေး ရပ်သွားရ၏။ တိတ်ဆိတ်နေသော တိုက်ခန်းလေးထဲ ရည်းစားဟောင်း၏ အနမ်းများမှာ ခဏလေးနှင့် အတိတ်အား ပြန်ပို့ ပေးလိုက်တော့သည်။ ထိန်းထားသော အသိဥာဏ်အား အထိ အတွေ့မှ အနိုင် ယူသွားရာ လျှာချင်း ထိုးစုပ်ကာ တုံ့ပြန်နေမိ၏။
မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဗိုက်ပေါ် ထိကပ် ထားသော လီးတံမှာ တဖြည်းဖြည်း မာထင်လာချိန် ပေါင်တံများ မသိမသာ ကားပေး လိုက်သည်။ ပေါင်ဂွ တည့်တည့် ဖိထိုးချိန် ပူနေသော ဗိုက်လေးကြောင့် ပေါင်ခြံထဲ လီးတံ ဝင်မလာပေ။ နေခြည်ထွန်း အားမလို အားမရနှင့် ခြေဖျား ထောက်ကာ လီးနှင့် အဖုတ်လေး ထိရန် ကော့ထိုး ပေးနေတော့၏။
” ကျွတ် ”
ကျန်ခဲ့သော အတိတ် ကာလတွင် ချစ်သူဘဝ ကာမစိတ်အား ပြင်ထန်စွာ နိုးဆွပေးပြီး မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်မှ လိုးတတ်သော အကျင့်လေးအား သတိ ရလာမိသည်။ ကော့ထိုးတိုင်း လီးတံကြီးမှာ နောက်ဆုတ် သွားသဖြင့် အားမလို အားမရဖြစ်ကာ မရှက်နိုင်ပဲ ပုဆိုး ဆွဲချွတ်လိုက်၏။
” ခုထိ … အရင် အကျင့် … မပျောက်သေးဘူး … ဟွန့် ”
ပေါင်ကြားထဲ ထောင်နေသော လီးတံအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပြောရင်း လီးကြီးအား ဂွင်းထု ပေးနေမိသည်။
” စုပ်လေ … နေခြည် ”
ပြောလည်းပြော လီးတံအား ကော့ပေးရာ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ကာ စုပ်ပေးလိုက်၏။ ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီး ဝင်လာသည်နှင့် နှစ်အတော်ကြာ ဝေးကွာခဲ့ရသော ချစ်သူ၏ လီးအား မက်မက် မောမော ဆွဲစုပ် နေတော့သည်။
” တော်တော့နော် … အခန်းထဲ သွားကြစို့ ”
ဒုတိယအကြိမ် အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ရာ နေခြည်ထွန်း မငြင်းနိုင်တော့။ ဒူးထောက် စုပ်ပေး နေမိသဖြင့် ဗိုက်လေး အစ်ကာ ခါးညှောင်းလာရ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ပရိဘောဂ ပစ္စည်းများ မတွေ့ရ စားပွဲခုံ တလုံး မတ်တပ်ပန်ကာနှင့် အခန်းဒေါင့်တွင် မွေယာ ခင်းထားသော ကုတင်တလုံးသာ တွေ့လိုက် ရသည်။
” နေခြည် … ဖင်ကြီးက အရင်ထက် … ပိုထွား လာတယ် … သီဟ နိုင်ငံခြား မထွက်ခင် … တအား လိုးသွား တာလား ”
ကုတင်နား လျှောက်လာရင်း မိုးဦးမှာ ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း ကပ်မေးလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ဗိုက်လေး ပူနေသည်အထိ အနည်းငယ် အဆီ တက်နေသော ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီး အိကားနေရာ လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေ၏။
” အမ် … သီဟက … နောက်မှပါ … နေခြည့် အပျိုစင် ဘဝ … ကိုမိုး ရခဲ့တာပါနော် ”
” သိပါတယ် … နေခြည်ရဲ့ … ”
” ပြွတ်စ် ”
စကားပြောရင်း မိုးဦးမှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ် လိုက်သည်။ အတွင်း ကာမစိတ် ပြင်းထန်နေချိန်မို့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရုံဖြင့် စောက်ရည် စိမ့်လာရသည်။ ထိုချိန် မိုးဦး လက်တဖက်မှာ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီ အောက်နားစလေး ဆွဲလှန်ကာ လုံးကားနေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးအား လက်ချောင်းလေးများနှင့် ခပ်ဖွဖွဆွဲရင်း ဆီးခုံးလေး စမ်းကြည့်လိုက်၏။
” ရိတ်ထားတာလား ”
ဆီးခုံးပေါ် အမွှေးများမရှိပဲ ပြောင်နေသဖြင့် နမ်းရင်း ကပ်မေးလိုက် ပြန်သည်။
” အင်း ”
နေခြည်ထွန်း ပြန်ဖြေရင်း ပေါင်တံဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် လေးအား ဖြဲပေးလိုက်၏။
” ရှီးးးး …… ဟင့် ……… အ … ”
ပေါင်တံလေး ဖြဲလိုက်သည်နှင့် ဆီးခုံးပေါ်ရှိ မိုးဦး လက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ မို့အစ်နေသော အဖုတ်လေးဆီ ရွေ့ကာ ပွတ်ပေး နေသည်။ တဆက်ထဲ လိုလို နေခြည်ထွန်း လက်လေးမှာလည်း ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်စုပ် ပေးထားသော လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။
” ပြွတ်စ် … အွန့် … ပလပ် ပလပ် … အု …… အင်း … ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”
ကုတင်စောင်း ပူကပ်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် အသက်ရှုသံများ နူတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်သံများ ထွက်ပေါ် လာသည်။ မိုးဦးမှာ အဖုတ် ပွတ်ပေးရင်း အစိလေး ဖိချေကာ လက်ခလယ်အား စောက်ခေါင်းထဲ နိုက်သွင်း လိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး ဝင်လာသည်နှင့် ဝေးနေသော ကာမ အထိအတွေ့လေး ပြန်လည်ရရှိကာ ခဏနှင့် ပြီးချင်လာ၏။ လီးအရသာ ခံယူ ချင်သေးသဖြင့် အာရုံလွဲကာ စိတ်ထိန်း ထားရသည်။
” နေခြည့် …… ယောက်ျား လီးက … ကြီးလား ”
၂ယောက်သား အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ရင်း တယောက်အကြောင်း တယောက် နိူက်နိူက် ချွတ်ချွတ် မေးရင်း ကာမ အရှိန်လေး မြှင့်နေကြ၏။
” ပုံမှန် ဆိုဒ်ပါ … ဒါပေမယ့် …… ”
” ဒါပေမယ့် … ဘာဖြစ်လဲ … ”
” ယက်ပေးတာကျ … တအားကောင်းတယ် …… အ …… ရှီးးးး … ”
စကားပြောရင်း မိုးဦးမှာ စောက်ခေါင်းထဲ မွှေလိုက် သဖြင့် နေခြည်ထွန်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ လက်ထဲမှ လီးအား ညှစ်မိ သွားရသည်။
” နေခြည်ကို … လီးစုပ်ခိုင်းလား … သူက ”
” အင်း ”
ရမ္မက်သွေး ဆူပွက်စေသော စကားလုံး မျာကြောင့် တဖြည်းဖြည်း နေခြည်ထွန်း မနေနိုင်တော့ မိုးဦး ပုဆိုး လှန်တင်ပြီး လီးအား ဒုတိယ အကြိမ် အငမ်းမရ စုပ်ပေးတော့၏။ ဒစ်အား လျှာနှင့်ဝိုက်ကာ လီးတဝက်ခန့် ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးရင်း ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုး လေးအား လျှာထိပ်နှင့် ထိုးပြီး လဥ၂လုံးအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေပေးသည်။
” အားဟား …… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … နေခြည်က … အိမ်ထောင် ကျပြီးမှ … တအား တတ်လာတယ် … ကျွတ် ကျွတ် … ”
မိုးဦးမှာ ရည်စားဟောင်းနှင့် ပြန်ဆုံချိန် နတ်ပြည် ရောက်နေ ရသလို နေခြည်ထွန်း မှာလည်း လီးငတ် နေရာ လီးစုပ်ပေးရင်း ကာမ အရသာလေး တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေမိသည်။
” ကိုမိုး ”
” ဟင် ”
” နေခြည့်ကို … လိုးပေးတော့ နော် ”
စုပ်ပေးနေရင်း အကြောများ ထောင်ကာ တဒုတ်ဒုတ် သွေးတိုး နေသော လီးအားကြည့်ရင်း အလိုး မခံလိုက်ရပဲ လရည်ထွက်မှာ စိုးရိမ်သဖြင့် ဖွင့်ပြော လိုက်ရ၏။
” အင်းပါ … လိုးပေးမှာပါ … ”
ရည်းစားဟောင်းအား ဗိုက်ကြီးနေချိန် လိုးရမည်မို့ မိုးဦး ကိုယ်တိုင် ခံစားမှု့ တမျိုးဖြစ်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေသည်။ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ ဗိုက်ဖုံး အင်္ကျီအား ပင့်ချွတ်ရာ အနီရောင် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနှင့် ဘော်လီကြား ဗိုက်လေး ပူနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရတော့၏။
နေခြည်ထွန်းမှာ အင်္ကျီချွတ်ပေးစဉ် ဖင်ကြီးကြွပြီး ထရပ်ရင်း ဘော်လီချွတ်ချိန် မိုးဦးမှာ အောက်မှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ဆွဲချရာ ပူနေသော ဗိုက်အခြေတွင် ဆီးခုံးပေါ် အမွှေးများမရှိပဲ နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက် တင်းပြည့် နေသော အဖုတ်လေးမှာ အရည်စိမ့်ထွက် နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ အဖုတ်လေး ကြည့်ရင်း ပုဆိုး ကွင်းလုံး ပုံချွတ်ကာ လီးတန်းလန်းဖြင့် နေခြည်ထွန်းအား ကုတင်ပေါ် အသာ တွဲတင်လိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် မိုးဦးအား ဘေးတစောင်း ကျောပေး လှဲရာ ဖင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်လေးမှ အရည်ကြည်များ ပေါင်ခြံနား ပေကပ်နေသည်။
” ဒီတိုင်းလေး … နောက်က လိုးပေးမယ်နော် ”
” အင်း ”
ပြောလည်းပြော နေခြည်ထွန်း၏ မို့အစ်နေသော စောက်ပတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲ ပေးလိုက်၏။
” အင်း … အင်း ဟင်း …… လိုးပါတော့ … ကိုမိုး ရာ … အထဲကို … လီးကြီး သွင်းတော့လေ ”
မိုးဦးမှာ နေခြည်ထွန်း စကားအဆုံး ဒစ်အား အဖုတ်ဝ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တော့သည်။
” ဇွိ …… အင့် …… ဗျစ် …… ဘွတ် ”
” ကောင်းလိုက်တာ … နေခြည်ရယ် … မလိုးရတာ ကြာလို့လား မသိဘူး ”
” ဟွန့် … သူ့ မယား လိုးနေရင် … နေခြည့် သတိမရဘူး မလား ”
စကား တပြောပြောနှင့် လိုးနေရာ မိုးဦးမှာ ကုတင်ဘေး ရပ်လိုးရင်း အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသော လီးအား ကြည့်ရင်း ဆောင့်လိုးချင် နေမိ၏။
” ရှီးးးးး …… အင့် …… အူးဟူး …… ကောင်းလိုက်တာ … နေခြည်ရယ် ”
” ကောင်းရင် … ဆောင့် လိုး လေ …… ”
” ဆောင့်ချင်တာပေါ့ … နေခြည်ရဲ့ … တော်ကြာ ဗိုက်ထဲက … ကလေး ထိမဆိုးလို့ ”
” ရပါတယ် … နဲနဲ ဆောင့်ကြည့် ”
လီးတံကြီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြင့် မိနစ် ၂၀ အကြာတွင် နေခြည်ထွန်း အဖုတ်လေး အရည် ရွှဲလာသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာချိန် အဖုတ်လေး မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားလာပြီး ဖင်ကြီး နောက်ကော့ ထိုးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ၏။
” အား …… အင်းဟင်း ……… ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုမိုးရယ် ……… မရပ်နဲ့ ……… ဆက်လိုးပေး နော် ”
လီးငတ်နေရာ တချီ ပြီးသွားသော်လည်း ကာမစိတ် မလျော့သေး သဖြင့် သတိ လှမ်းပေးနေသည်။ နေခြည်ထွန်း ပြီးသွား သော်လည်း မိုးဦးမှာ ထိန်းလိုး နေရသဖြင့် မပြီးသေးပေ။ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ချွေးစို့ကာ အားစိုက် လိုးနေတုန်းပင်။ အဆက်မပြတ် လိုးချက် များအောက် တဗွိဗွိဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း နေခြည်ထွန်း ငြိမ်သွားသည်နှင့် လီးဆွဲထုတ် လိုက်ပြန်၏။
” ပြိ … ပလွပ် ”
” ဟာ … ဘာလို့ ချွတ်ပစ်တာလဲ … ဆက်လိုးပါဆို ”
ကုတင်စောင်း ကျောပေးကာ ဖင်ကြီး နောက်ပစ် အလိုးခံနေရင်း စောက်ပတ်ထဲ ဟာသွားသဖြင့် မချင့်မရဲလေး ပြောနေမိသည်။
” နေခြည် … မောနေ မဆိုးလို့ပါ ”
မိုးဦးမှာ ပြောလည်းပြော ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ အဖုတ်လေး ယက်ပေးလိုက်၏။ အရည် ရွှဲနေသော အဖုတ်အား လျှာအပြားလိုက် ဖိယက်ကာ လက်၂ဖက် မှာလဲ အိကား နေသော ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်အား ဆုပ်နယ် ပေးနေသည်။ ထိုချိန် နေခြည်ထွန်း လက်တဖက်မှာ မိုးဦးခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း အဖုတ်နှင့် ပါးစပ်လေး ကွာမသွားအောင် ဆွဲကပ် ထားလိုက်၏။
” ဟင့် …………… အ ……………… အင်းဟင်း …………… လိုး … လိုးပေးတော့ … ”
တအအ ညည်းရင်း ၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဖင်ကြီးအား နောက်ကော့ ထိုးနေတော့သည်။
” အင်းပါ … ဟိုး အရင်လို … ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး … လိုးချင်လို့ … ကုန်းပေးပါလား ”
” အာ … ဗိုက်ကြီးနဲ့ …… ရပါ့မလား ”
” ရပါတယ် …… အသာလေး လိုးမှာ ”
နေခြည်ထွန်း အလိုးခံချင်စိတ် ပြင်းထန်နေသဖြင့် ကုတင် အလယ်တိုးကာ ကိုယ်လုံး မှောက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လေးဖက် ကုန်ပေးလိုက်သည်။ ဆာလောင်နေသော ဆန္ဒများကြောင့် အလိုး ခံနေရ သော်လည်း ရည်စား ဟောင်းရှေ့ ဗိုက်လေးပူကာ ဖင်ကြီး ကုန်းထားရသဖြင့် ရှက်နေမိ၏။ မိုးဦးမှာ အဖုတ်ထဲ လီးတံ တဝက်လောက် သွင်းကာ တင်းထုတ် နေသော ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ်ရင်း တချက်ချင်း ထိန်းလိုးပေးသည်။
” ဗျစ် ……… ဘွတ် ……… ရှီးးးး ………… ဘွတ် ဘွတ် …… ဖင်ကြီးက … မိုက်တယ်ကွာ ”
သမီးရည်းစား ဘဝ ၅ကြိမ်ထက် မနည်း လိုးခဲ့ရသော ဖင်ကြီးမှာ ရှေ့တည့်တည့် အိကားနေကာ လိုးလက်စ အဖုတ်မှာ ရမ္မက်သွေးများဖြင့် ဖေါင်းကြွ နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ၂ချက်၃ချက် ပုံမှန်လေး လိုးပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆောင့်မိတော့၏။
” အ …… နာတယ် …… အရမ်းမစောင့် နဲ့ … အဲ့လောက် မခံနိုင်ဘူး …… ကျွတ် ကျွတ် ”
သတိ ပေးလိုက်သော်လည်း မိုးဦးမှာ ဖင်ကြီး ကိုင်လိုး နေရသဖြင့် စိတ်ကြွကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။
” ဘွတ် …… ဟင့် ……… ဗျစ် ………… အားးး …… ”
နေခြည်ထွန်း လက်တဖက် ထောက်ကာ ကျန်လက် တဖက်မှ ဗိုက်လေးပွေ့ ထိန်းထားရင်း အားပါး ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်များအား တောင့်ခံ နေရ၏။
” အ …… အအ ……… အ ”
မိုးဦးမှာ လိုးကောင်းကောင်းနှင့် တချက်ပြီးတချက် ဆွဲလိုးနေရာ နေခြည်ထွန်း တယောက် ရှေ့မှ တအအ အော်ရင်း ဖင်ကြီးထောင်ကာ ဒုတိယ အချီ ပြီးချင်လာရသည်။
” အ …… အားဟား ……… ကောင်းတယ် …… အင့် …… ဆောင့် ဆောင့် ”
၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် တရစပ် လိုးရင်း မိုးဦးလည်း မထိန်းနိုင်တော့ လရည် ထွက်ချင်လာသည်။ သို့သော် နေခြည်ထွန်းအား ဒုတိယ အချီပြီးအောင် လိုးပေးချင် သဖြင့် အာရုံလွဲကာ ထိန်းလိုး နေလိုက်၏။
” ဗြိ …… ဘွတ် ………… အင်းဟင်း ………… အ အားးး …… ပြီး …… အ …… ပြီးတော့မယ် … ကိုမိုး ရဲ့ …… ဟင့် …………… ထွက် … အားးးး …… ထွက်ပြီ …… ရှီးးးးး ……… အား ……… အင်းဟင်း ”
အချက်၂၀ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရာ နေခြည်ထွန်း ဗိုက်ပွေ့ထားသော လက်လေး လွတ်ကာ လက်၂ဖက်ဖြင့် အိပ်ယာခင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကိုယ်လုံး တဆက်ဆက် တုန်ကာ ပြီးသွားရသည်။
” အားးး ……… အ ……… ကိုမိုးလည်း … ပြီး … ပြီး …… အား …… ပြီးပြီ ပြီးပြီ …… ရှီးးးး …… အင့် … ”
နေခြည်ထွန်း ပြီးသည်နှင့် မိုးဦး နောက်ဆုံး တစ်ချက် အားကုန် ဆောင့်ကာ အဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း လီးတဆုံး ကပ်ပေးလိုက်၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ အသက် လုရှုရင်း မိုးဦး လရည်များ ပန်းထုတ်စဉ် အဖုတ် အတွင်းသားများနှင့် လီးတံအား ညှစ်ပေးနေသည်။
” ကောင်းလား … နေခြည် ”
၃မိနစ်လောက် ငြိမ်ပြီးမှ မိုးဦး စကားသံ ထွက်ပေါ် လာသည်။
” အင်း … တအား ကောင်းတယ် ”
နေခြည်ထွန်း ပြောလဲပြော ဖင်ကြီး ဘေးလွဲကာ ခန္ဒာကိုယ်အား လှဲချလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်ကာ လီးတံ တလျှောက် အရည်များရွဲပြီး ပြောင်လက်နေ၏။ ပက်လက် လှဲရင်း ထိထိမိမိ လိုးနိုင်သော ရည်းစားဟောင်း၏ လီးအား လှမ်းကြည့် မိသည်။ လီးကြီးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ စိုက်ကျ နေ၏။ ဗိုက်ကြီးလျက်နှင့် အချိန်ကြာကြာ အလိုး ခံနိုင်သော သူမကိုယ်သူမ အံ့အော နေမိတော့သည်။ ခဏနားပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ အဖုတ်လေး ဆေးကြော လိုက်သည်။
” အ ”
ရေထိသည်နှင့် အဖုတ်လေး စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားနေရင်း ၀မ်းနည်း သလိုလို ဖြစ်မိသော်လည်း အထိအတွေ့ မှာ သာယာမိ၏။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်နှင့် မိုးဦးမှာ ကုတင်စောင်း ပေါင်ဖြဲကာ လီးတန်းလန်းနှင့် ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ အဝတ်များ ပြန်ဝတ်ရင်း ၂ချီဆက်တိုက် လိုးပေးထားသော ရည်းစားဟောင်း လီးအား ပြန်ကာနီး စုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်သည်။
” နေခြည် …… နက်ဖန် လာခဲ့ဦးနော် …… ဒီမှာ ကိုမိုး …… တရက်နေဦးမှာ ”
” ဟင် …… နက်ဖန် … ထပ်လုပ် ဦးမှာပေါ့ ”
” အင်းလေ … နေခြည် … ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေတုန်း … ကိုမိုး ရောက်တုန်းလေး … အားရအောင် လိုးပေးမလို့ ”
” ဟွန်း … လူလည် ”
မျက်စောင်း လှလှ တချက်ထိုးရင်း ငိုက်စင်း နေသော လီးကြီးအား အူယားကာ ဆွဲညှစ်လိုက်၏။
” အ … ကျွတ် ”
” ဟွန့် … သူကျတော့ နာတတ်တယ် … သူများ ကျတော့ … ဗိုက်ကြီးနဲ့ပါဆို … တအား လိုးတာ … ”
” ခိခိ ”
မိုးဦးမှာ လီးကိုင်ကာ ပွစိပွစိ ပြောနေသော နေခြည်ထွန်းအား ကြည့်ရင်း ရယ်မိတော့သည်။
” အံမယ် … ရယ်နေတယ် … ဟတ်လား … ထပ်ညှစ်ဦးမယ် … အင့် အင့် ”
ပြောရင်း မိုးဦးမှာ ရယ်နေသဖြင့် လီးတံအား ခပ်တင်းတင်း ညှစ်မိရာ ပျော့ခွေနေသော လီးမှာ လက်ထဲ ဆက်ကနဲ့ ထောင်ထလာ၏။
” သွား … ပြန်ကာနီး … အိပ်မက်တွေ ပေးနေတာ … ဒီလောက် … လုပ်ထားတာကို … ခ်ခ် ခ်ခ် ”
ပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ပြီး လက်ထဲ တဆုပ် တခဲကြီး ဖြစ်နေသော လီးအား ဖြဲချရင်း ဒစ်ကြီးနမ်းကာ မော့ပြော လိုက်သည်။
” နက်ဖန် … လာမှာလား ပြောဦးလေ ”
မိုးဦးမှာ မော့ကြည့် နေသော နေခြည်ထွန်းအား စိုက်ကြည့်ရင်း ထပ်မေး လိုက်ပြန်၏။
” အင်းပါ … အခြေနေ ကြည့်ပြီး … ထွက်လာခဲ့မယ် ”
စကားပြောရင်း လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြင့် ကားထွက် လာသော ဒစ်ကြီးအား လျှာထိပ်လေးနှင့် တို့ပေး လိုက်သည်။
” အင့် … စုပ်ဦး မလို့လား ”
နေခြည်ထွန်း စကား ထပ်မပြောပဲ ဒစ်ကြီးငုံကာ လက်တစ်ဘက်မှ လဥ၂လုံးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးရင်း တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေး တော့၏။
” ကောင်းတယ် ကွာ ”
မိုးဦးမှာ မျက်နှာပေါ် ဝဲကျနေသော ဆံနွယ်များ စုကိုင် ပေးကာ နေခြည်ထွန်း လီးစုပ်နေသည်ကို သေချာချာ ကြည့်ပြော နေသည်။ အားရအောင် စုပ်ပေးပြီးမှ နေခြည်ထွန်း အိမ်ပြန် လာခဲ့လိုက်၏။
***********************
အိမ်ထောင် ကျပြီးမှ ပြန်ဆုံရသော ချစ်ဦးသူအား မထင်မှတ်ပဲ အလိုးခံပြီး တညလုံး တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်တော့။ နောက်ရက် မနက် ဒုတိယ အကြိမ် အလိုးခံရန် စိတ်စော နေမိ၏။ မနက် အိပ်ယာ နိုးသည်နှင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ရာ ရေမလာသဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာ ခဲ့သည်။ ရင်လျား ထားသော ထမိန် အပါးလေးထဲ ဘော်လီ မပါသော နိုအုံ၂ဖက်မှာ နို့သီးခေါင်းလေး ချွန်ထွက် နေကာ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ကားထွက်နေ၏။ ရေချိုးခန်းထဲ ယောက္ခထီး ရှိနေသော်လည်း ခပ်တည်တည် ဝင်လာခဲ့သည်။
” သမီး ရေချိုးမလို့လား ”
” ဟုတ် … အပေါ်ထပ် … ရေမလာဘူး … ”
” လာလာ … ”
ယောက္ခမဖြစ်သူ ဒေါ်သူဇာခင်နှင့် မတူပဲ အမြဲတမ်း အပြုံးချိုချိုနှင့် ဖေါ်ရွှေတတ်သော ဦးခန့်မောင်အား ပိုပြီး ရင်းနှီးမိသည်။ ရေချိုးပြီး အဝတ်စား လဲကာ မိခင် ဖြစ်သူအိမ် သွားလည်ရန် အကြောင်းပြရင်း ကားလေးဖြင့် ထွက်လာခဲ့၏။ မိုးဦး တိုက်ခန်းရှေ့ အရောက် ကားလေး ထိုးရပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ လှေကား အတိုင်း တက်လာပြီး တတိယထပ် တိုက်ခန်းရှေ့ အရောက် လူခေါ်ဘဲလ် အား နှိပ်ရန် လက်လှမ်းစဉ် တိုက်ခန်း တံခါး ပွင့်လာပြီး မီးခိုးရောင် အင်္ကျီ လက်ရှည်နှင့် ကချင်ပုဆိုး အကွက်လေး ဝတ်ထားသော မိုးဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။
” လာ …… နေခြည် … ”
” အင်း … ”
အထဲ ရောက်သည်နှင့် တံခါး ပြန်ပိတ် နေသော မိုးဦးအား နောက်မှ သိုင်းဖက် လိုက်သည်။
” နေခြည် … ဘယ်လို ပြောပြီး … ထွက်ခဲ့တာလဲ ”
တိုက်ခန်းတံခါး ပိတ်ပြီး ကိုယ်လုံး ပြန်လှည့်ကာ လှမ်းမေး နေ၏။
” အမေ့အိမ် … အလည်သွားမယ် ဆိုပြီး … ထွက်လာတာ ကိုမိုးရဲ့ … ညနေ ၄နာရီ ခွဲကျ … ပြန်ရမှာ ”
ယောက္ခထီး ယောက္ခမအား လိမ်ပြောပြီး ထွက်လာ သဖြင့် အနည်းငယ် စိတ်လူပ်ရှား နေမိသည်။
” အချိန် … ရရဲ့လား ”
” နေ့လည် … ထမင်းစား အမှီ ပြန်ရမှာ … ခု … ၉နာရီ ဆိုတော့ … ၃နာရီလောက်ပဲ …အချိန်ရမှာ ”
” အင်း … ယောက္ခမ တွေက … နေခြည့်ကိုတော့ … ဂရု စိုက်တယ်မလား ”
မိုးဦး ထပ်မေးရင်း နေခြည်ထွန်း ကိုယ်လုံးအား စွေ့ခနဲ့ ကောက်ချီ လိုက်သည်။
” အမေ့ … ပြုတ်ကျဦးမယ် ”
” မကျပါဘူး … ငြိမ်ငြိမ် လိုက်ခဲ့ ”
ပြောလဲပြော ပွေ့ချီကာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာ ခဲ့၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ မိုးဦး ပါးပြင်အား နမ်းရင်း လည်ပင်းအား တွဲခို ထားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ချပေးရင်း မနေ့မှ တခန်း ရပ်ခဲ့သော ရင်ခုန်သံများ ပြန်လည် အသက်ဝင် လာကြ၏။ နေခြည်ထွန်းမှာ ကုတင်ပေါ် ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ချွတ်ကာ ကျောလည်ထိ ရှည်သော ဆံနွယ်များအား နောက်သို့ စုချည်ရင်း အိပ်ယာပေါ် ပက်လက် လှဲချလိုက်သည်။ လုံးတင်း နေသော နို့အုံ ၂ဖက်ထိပ် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးများ ထောင်နေကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ ဖွေးဥ နေသော ဖင်ကြီး ကားထွက်နေပြီး ပေါင်တံကြား အဖုတ် နေရာလေး ဖေါင်းအိနေ၏။
” ခုထိ ဗိုက်ပူတာ လေးက လွဲရင် … အရင်တိုင်းပဲကွာ … အရမ်းလှတယ် … လိုးတောင် မလိုးရက်ဖူး ”
မိုးဦး အဝတ်စားများ ချွတ်ရင်း နေခြည်ထွန်းအား ကြည့်ကာ လှမ်းပြောလိုက်သည်။
” အဲဒါဆို …… ခုပြန်မှာနော် … အင်းဟင်း ”
စကားအဆုံး ပက်လက် အနေထားနှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေးကာ ချွတ်လိုက်ပြန်သည်။ မိုးဦး မနေနိုင်တော့ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ဘေးနား လှဲချရင်း နို့အုံ၂ဖက် ညှစ်ကာ ချွန်ထွက်နေသော နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေး တဖက်အား ဆွဲငုံလိုက်၏။ နို့သီး ခေါင်းလေး စုပ်ရင်း သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ကိုက်ပေးရာ တအအဖြင့် နေခြည်ထွန်း အသံလေး ထွက်လာပြီး အသက်ရှု မြန်လာရသည်။ လက်ချောင်းလေး ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးရာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် မိုးဦး ပေါင်ကြား စမ်းကာ လီးအား အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ပေးနေ၏။ ထိုချိန် မိုးဦးမှာ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးသော လက်ချောင်း လေးအား ထုတ်ကာ ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ဖုတ်အား နိုက်ရင်း လက်ချောင်းအား ပြန်စုပ် ခိုင်းလိုက်သည်။ နေခြည်ထွန်း တယောက် သူမ အဖုတ်အား နိုက်ထားသော လက်ချောင်းအား စုပ်ရင်း လီးအား ဂွင်းထု ပေးနေသည်။ ခဏအကြာ မိုးဦးမှာ နို့စို့ နေရာမှ နေခြည်ထွန်း နို့ပေါ် ခွထိုင်ရင်း လီးအား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းဆွဲ လိုးတော့၏။
………………………………
ဆက်ရန်……