၂၁
” မောင်..လွန်တယ်နော်..အခုပဲတစ်
ချီပြီးထားတာလေ..အားလပ်ချိန်လေး
တော့ပေးအုံး..”
” ဟွန့်..သိဝူးကွာ..ချစ်ချင်တာပဲသိ
တယ်..”
” အို အို.ဘယ်လိုကြီးလဲ.သူ့လီးကြီးကကွာ..ဘယ်လျှောက်ထိုးတာလဲ မောင်ရဲ့
အို..ခ်ခ်..စောက်ပတ်ကဒီမှာ.အင့် ”
မမညွန့် ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ခြေဖျား
နှင့်ခေါင်း ထိနေအောင်မြှောက်ကားပေး
ထားသဖြင့်စောက်ဖုတ်ရှည်မျောမျောကြီးက ပိုးခူယားကြီးနှစ်ကောင်ပူးနေသလို ဖူး
ဖူးအိအိပေါ်နေပြီ။ကုလားစပ်မို့စောက်
မွှေးကစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကိုဖုံးချင်နေ
လောက်အောင်ထူသည်။တူးမောင်သူ့အ
ပေါ်အားလျားမှောက် တစ်တောင်ဆစ်
မြေမှာထောက်ပြီးခြေကျင်းဝတ်တွေကို
လက်ပြန်ထိန်းကိုင်ကာ စောက်ခေါင်း
ပေါက်မှာလီးကိုတေ့တော့ မမညွန့်က
လက်ဖြင့်လီးကိုထိန်းပြီးကိုင်ထားသည်။
မျက်ဝန်းတောက်တောက်တွေကကောင်း
ကင်ပြင်ကိုစူးစိုက်ကြည့်နေပြီးကြယ်လေး
တွေနှင့်အလှချင်းပြိုင်နေသလိုထင်ရသည်။ဒစ်ကြီးမြုပ်ဝင်သွားအောင်ထိုးသွင်း
လိုက်တော့မှလီးကိုလက်ကလွှတ်ပေးပြီး
တူးမောင်ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ကာ..
” လိုးတော့မောင်..စောက်ရည်တွေကရွှဲနေတာ..တအားသာဆောင့်လိုးပစ်
လိုက်တော့..ကြမ်းကြမ်းလိုး…အိုးဟိုး..
အာ့အာ့အာ့အာ့အာ့..ဖောင်းဖောင်းပြွတ်
ဖောင်းဖောင်းဖောင်းပြွတ်ပြွတ်ဖောင်း
အာ့အင့်..ကောင်း ကောင်း ကောင်းထာ
ကောင်းထာ ကောင်းတယ်မောင် အာ့
ဆောင့် ဆောင့်…”
အချက်ခြောက်ဆယ်.ခုနစ်ဆယ်နီးပါး
ဆောင့်လိုးပေးတော့ မမညွန့် တူးမောင်
နှုတ်ခမ်းတွေကို သဲကြီးမဲကြီးစုပ်ယူနမ်း
သည်။လက်ဖဝါးတွေက ကျောပြင်နေရာ
အနှံ့ပွတ်သပ်လိုက် လက်မောင်းကိုဆုပ်ဆွဲညှစ်လိုက်..ဆံပင်တွေထဲထိုးသွင်းဖွက
စားလိုက် ပါးနှစ်ဖက်ကိုဖျစ်ညှစ်လိုက်..
တည်ငြိမ်အောင်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။ တူး
မောင်ကြမ်းကြမ်းမဆောင့်တော့ပဲတစ်ချက်စီ တစ်ချက်စီ လီးကိုရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်
ပြီးဖင်အားဖြင့်ဆောင့်လိုးပေးတော့ မမ
ညွန့်စောက်ပတ်ကြီးကလီးကိုအချောင်း
လုံးပြည့်စုပ်ညှစ်ထားပြီးဖင်ကြီးကော့ကာ
ကော့ကာ ပြန်လိုးပေးသဖြင့်စောက်ပတ်
ထဲကလီးကိုလွတ်အောင်မထုတ်နိုင်။လီး
ကြီးတစ်ချောင်းလုံးပုရွက်ဆိတ်အုံထဲထိုး
ထည့်မိလိုက်သလို ရွစိရွစိတက်လာသည်အထိ စောက်ပတ်ကြီးကညှစ်စုပ်ထားပေး
သည်။အလွန်အရသာရှိလှသဖြင့် လီးအ
ရင်းထိဝင်အောင်ဆီးခုံချင်းကပ်မိသည်ထိ
ဖိကပ်ပြီးပင့်ပင့်လိုးတော့ မမညွန့်ရင်ထဲ
အောင့်အောင့်သွားသည်အထိနင်နင့်သည်းသည်း အရသာရှိသည်။ဒစ်ကြီးက
သားအိမ်ကိုထိုးဖိသဖြင့် နူးညံ့သည့်ထိ
တွေ့မှုကိုဆောင့်ချက်တိုင်းသတိထားမိ
နေပြီး ဖောက်ဝင်သွားအောင်ထိုးထည့်
ပစ်ချင်စိတ်တွေဖြစ်လာသည်။
ဒီဆန္ဒကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး လက်နှစ်
ဖက်မြေပြင်မှာထောက်ကာ အဝေးက
အရှိန်ယူဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ မမညွန့်
တူးမောင်ရင်ပတ်ကြီးကိုလက်သီးဆုပ်နှစ်
ဖက်ဖြင့်တစ်ဘုန်းဘုန်းထုခါအော်သည်။
ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုတော့ ပြန်မချပါ။
” သတ်..သတ်..လိုးသတ်နော်.အာ့
အသေလိုးသတ်.အာ့..သတ်ပါ.အင့်.လိုး
ပြီးသတ်နေတာ..အာ့..အာ့..ဆောင့်စမ်း
အား..အားမလေ့နော်..အမေရေ.အာ့.
အမေ..အာ့.သမီးတော့လိုးသတ်ခံရပြီ..
အားမလေ့လေ့..အင့်..”
စောက်ရည်တွေဘယ်လောက်ထွက်
ထွက်..စောက်ပတ်ကြီးကစေးပိုင်နေပြီး
လိုးလို့အလွန်ကောင်းလှသည်။လီးတစ်
ချောင်းလုံးလည်းစောက်ရည်နှစ်တွေစေး
ကပ်နေပြီးလီးမွှေးတွေရောစောက်မွှေး
တွေပါ စောက်ရည်များရွှဲအိနေကြသည်။
စောက်ခေါင်းကကျယ်မသွား..စေးစေး
ပိုငိပိုင် သိပ်သိပ်သည်းသည်းရှိနေဆဲမို့
လိုးလို့အလွန်အရသာရှိလှသည်။
တစ်နာရီနီးပါးကြာတော့မမညွန့်ပေါင်
တွေညောင်းလာပြီ။ခြေထောက်ကြီး
မြောက်လာတော့ တူးမောင်လက်ဖြင့်အ
သာထိန်းယူပြီး ဖငိဆုံကြီးကိုခွ၍ဆောင့်
ကြောင့်ထိုင်ကာ မမညွန့်ခြေထောက်တွေ
ကိုသူ့ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်။
” ရိုးရိုးသတ်လဲ သေတယ်နော်မောင်.
လိုးသတ်မှသေတာမဟုတ်ဘူး သိလား..
ဟွန်း..ချစ်တယ် ချစ်တယ်နဲ့..ဒီလိုချစ်
တာမျိုးကြီးတော့..”
” ဘာလဲ..မလိုချင်တော့ဘူးပေါ့..ဟ
လား..”
” ခ်ခ်..လိုချင်တယ်..ခ်ခ်..အာ့.အာ့ ”
ဖုန်း..စွတ်စွတ်..ဖုန်း..အာ့.စွတ် ဖုန်း
အာ့..လိုချင်တယ်.အာ့..လိုချင်တယ်.
လိုချင်တယ်မောင်..အာ့.ဆောင့် ဆောင့်
လိုးပါမောင်..အား.လိုး လိုး လိုးပါ.အင့်
ဆောင့်.အင့်.အင့်..သေပြီ.အမေရေ..
သမီးတော့လိုးသတ်ခံရပြန်ပြီ..အာ့.အာ့.
မောင်ရေ..ကောင်းလိုက်တာမောင်.အင့်
အင့်..သေအောင်ကောင်းတယ်မောင်..
အာ့ ဟာ့ ဟာ့ ကောင်းတယ်မောင်ရေ..
ဆောင့် သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်
အင့်..ဟုတ်တယ်မောင်ရေ..အဲလို.အဲလို
အင့်အင့်အင့်အင့်.အား….အင့်အင့်အင့်
အား..အာ့အားဟား….အား…မောင်..
ဟင့်…ပြီးပြီနော်.မောင်ပြီးပြီနော်.အာ့
ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်..အားဟား
မောင့်လီးရည်တွေများလိုက်တာ…ကျွတ်
ကျွတ်ကျွတ်…ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..
မမညွန့်ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုပုခုံးပေါ်ကအသာလေးချပြီးတူးမောင်ခြေဆင်း
မြေပြင်ပေါ်ဖင်ချထိုင်ကာပေါင်နှစ်လုံး
ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။မမညွန့်ကို
လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုင်ကာဆွဲထူတော့
ပေါင်ပေါ်မှာခွထိုင်ပြီးတူးမောင်ကြောပြင်
ကိုသိုင်းဖက်ခါ လည်တိုင်ချင်းယှက်ပြီးအ
မောဖြေကြသည်။မမညွန့်ရောတူးမောင်ပါချွေးတွေတစ်ရွှဲရွှဲ..စောက်ပတ်ထဲက
လီးရည်တွေ စောက်ရည်တွေ..ပြန်ယို
စိမ့်ပြီးတူးမောင်ပေါင်ခြံကြားစီးဆင်းသွား
တော့ရွစိစိမို့…ပင့်ကော့ပြီးထိုးပစ်သည်။
” ဟိတ်..တော်တော့ကွာ..ဒီမှာအသက်
ရှူတောင်မမှန်သေးဘူး..နောက်တစ်ချီ
ဆက်ရင်တကယ်သေမှာ…”
၂၂
မမညွန့်သုံးညအိပ်ပြီးမှပြန်သွားသည်။
တစ်ညမှအလစ်မပေး..အားရပါးရစား
သွားသည်။တူးမောင်အတွက်တော့နေ့အ
ချိန်တူးမာနှင့်လိုးထားကြတာမို့ညပိုင်းမှာ
မမညွန့်ကိုစိတ်တိုင်းကျအကြာကြီးဆွဲလိုး
ပေးနိုင်ပါသည်..အမေကငတ်ရော…။
ဘယ်လောက်ပဲ ဘာတွေဖြစ်နေနေ.တစ်
ညကိုတစ်ချီလောက်တော့အမေ့ခမျှ ာ အ
လိုးခံချင်ရှာသည်။တူးမာတော့သီချင်းဆို
မပျက်ပါ။
” ခ်ခ်..ကိုကို ကြည့်လဲလိုးဦးနော်..ဒီ
မှာ ဘော်လီတွေလဲမဆန့်တော့ဘူး..ပင်တီတွေလဲကျပ်ကုန်ပြီ..ခ်ခ်..”
” ဟဲ့..နင့်အစ်ကို မကြည့်ပဲလုပ်လဲဝင်
တာပဲမလား သမီးရဲ့..ခ်ခ် ”
” ဟုတ်ပါ့..အမေရေ ခ်ခ်..အဲဒါမျိုး
တော့ ရှောကနဲ စွပ်ကနဲ ဝင်လာတာပဲ..
ဟီဟိ..အဲလိုလုပ်လွန်းလို့ ဒါတွေကြီးလာတာပြောတာ..ကျွဲကောသီးလောက်ကြီး ဖြစ်နေပြီ အမေကလဲ..”
တူးမာကသူ့နို့လုံးကြီးတွေကိုလက်ဖဝါး
နှစ်ဖက်ဖြင့်ပင့်မ,ပြီးလှုပ်ခါလှုပ်ခါပြော
တော့အမေကဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်ရှာ
သည်။တကယ်လည်းတူးမာနို့လုံးကြီးတွေ
ကတော်တော်ကြီးလာသည်။နို့ကြီးတွေသာမက,ဖင်လုံးကြီးတွေလည်းရက်ပိုင်း
လပိုင်းအတွင်းသိသိသာသာကြီးလာတာ
အံ့ဩ.. စရာတွေ့ရသည်။တကယ့်အပျိုကြီး
ဖါးဖါးပုံပေါက်နေပြီမို့အရင်အဝတ်တွေ
သူ့ကိုယ်လုံးနှင့်မတန်တော့ပါ။
” သမီးက လီးနဲ့တည့်လို့ပါ..တချို့တွေ
အလိုးခံလိုက်ရရင်ပိန်သွားရတာနဲ့ ပုနေရ
တာနဲ့..အမေကြုံဖူးပါတယ်..စိတ်မပူနဲ့
သမီး ဆေးပဲမှန်မှန်သောက် ”
” ခ်ခ်..အမေလဲသတိထားဦး..ဒေါ်
ကြည်စိန်လို ကိုယ့်သားနဲ့ဗိုက်ပြန်ကြီးနေ
မှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ် ခ်ခ်..”
မသန်းတင်ကလည်းဆူဆူဖြိုးဖြိုးနဲ့သွေး
သားကအလွန်ကောင်းသည်။ကလေးသာ
လေးယောက်မွေးထားပေမယ့်အသက်က
ငယ်သေးတော့သွေးလည်းမဆုံးသေး။နှာ
ကလည်းအလွန်ထန်။သူ့အမေအကြောင်း
သိနေတော့တူးမာကစိတ်ပူစကားဆိုရပေ
မပေါ့။အလုပ်သွားတဲ့အချိန်မှာမို့နေပူခံ
ယောကျာင်္းဝတ်အကျႌကိုအပေါ်ကထပ်ပြီး
ဝတ်ထားလျင်မသိသာလှပေမယ့်သာမန်အချိန်မှာအဲဒီအကျႌကြီးဝတ်မထားပဲတွေ့
ပါက မသန်းတင်ခန္ဓာကိုယ်ကအချိုးအ
စားကျပြီးဆွဲဆောင်အားကောင်းလှတာကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နိုင်သည်။
ညနေရောက်ပြီ..နေစောင်းပြီဆိုလျင်
မျက်စေ့ကဦးမြဖေအိမ်ဖက်အလိုလိုကြည့်
မိတာက အကျင့်တစ်ခုဖြစ်နေပါပြီ။သိပ်မ
ကြာလိုက်ပါ မညိမ်းတင်မယောင်မလည်
တဲအပြင်ထွက်လာပြီးလက်မ,လေးကို
ထောင်ပြကာထမီပြင်ဝတ်ပြီးတဲပြန်ဝင်
သွားသည်။ထမီပြင်ဝတ်တော့ဝမ်းပျဉ်း
သားပါးလျပ်လျပ်..ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းမို့မို့ ပေါင်တံစင်းစင်းတို့၏သဏ္ဍာန်ပုံရိပ်
ကိုညနေစောင်းနေရောင်ခြည်အထိုးမှာ
ထင်းနေအောင်မြင်ရပြန်သဖြင့် လီးက
ခေါင်းထောင်ချင်လာသည်။ပုဆိုးပေါ်က
ပဲ လီးကိုအမြောင်းလိုက်ပွတ်လိုက်ပြီး
စိတ်ထဲက နေပါဦးကွ..မင်းစားရတော့မှာပါ ဟုပြောရင်းဇရပ်ဖက်ကိုယောင်လည်လည်ထွက်လာခဲ့သည်။သိပ်မကြာ
ပါ..မညိမ်းတင်ရောက်လာပြီး ဇရပ်ပေါ်
မှာပူးကပ်လုံးထွေးသွားကြသည်။မညိမ်း
တင်က အလိုးမခံရတာ သုံးလေးရက်ရှိ
ပြီမို့သွေးသားကအလွန်တောင့်တနေပြီး
တွေ့တွေ့ချင်းတူးမောင်ကိုဖက်ခါနှုတ်ခမ်း
တွေပြတ်ပါသွားမတတ်စုပ်နမ်းရင်းဆီးခုံ
ချင်းကပ်ခါဖင်ကြီးပွတ်ဝိုက်ဆောင့်နေပြီ
မို့ဇရပ်ကြမ်းခင်းပေါ်ပက်လက်ဖြစ်အောင်
ဖက်ပြီးလှဲချလိုက်သည်။တူးမောင်လီးကို
စမ်းကြည့်လိုက်တော့လည်းစောက်ပတ်
ထဲဝင်ဖို့လုံလုံလောက်လောက်မာတင်းနေ
တာကိုတွေ့ရပြီမို့ ပေါင်နှစ်လုံးကိုချဲကား
ပေးလိုက်သည်။သူ့ပေါင်တွေကြားကို
တူးမောင်ကိုယ်လုံးကြီးထပ်လျက် ဝင်လာ
တာမို့ဒူးခေါင်းတွေကိုထောင်ကာထမီကို
ခါးအပေါ်ထိရောက်အောင်ဆွဲတင်ရင်း
” သိပ် ဆာနေတာမောင်ရ..မြန်မြန်
လေးသာဆောင့်လိုးပေး..တစ်ချီတည်း
အပြီးဆောင့် ”
တူးမောင် မညိမ်းတင်ကိုဖက်ထားရာမှ
လက်နှစ်ဖက်ကြမ်းပြင်မှာထောက်ပြီးကိုယ်အထက်ပိုင်းကိုမြှင့်လိုက်ခါ ပုဆိုးကို
ဆွဲတင် လီးကိုလက်ဖြင့်ကိုပြီးမည်မ်းတင်
စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုတေ့လိုက်တော့
စောက်ရည်သံတွေဇိဇိဇက်ဇက်ထွက်လာ
သဖြင့်အသာလေးဖိထိုးသွင်းလိုက်သည်။
လီးကြီးအဆုံးထိမဝင်မချင်းမညိမ်းတင်အ
သက်မရှူပဲပါးစပ်ကြီးဟ,..မျက်လုံးတွေ
ပြူးပြီးအောင့်ထားကာ ဆီးခုံချင်းဖိကပ်
ထပ်လိုက်တော့မှ သက်ပြင်းကြီးချပြီးအ
သက်ကိုအမေတကောရှူကာ မျက်စေ့
လေးတွေမှေးသွားသည်။တူးမောင်က
ခြေကိုဆန့်ကာခြေဖျားနှင့်ကြမ်းပြင်ကို
ထောက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကချိုင်းကြားလျို
သွင်း ပုခုံးတွေကိုဆုပ်ဆွဲအားယူ၍အ
ချက်လေးငါးဆယ်ဆက်တိုက်ပြင်းပြင်း
ဆောင့်လိုးသည်။မညိမ်းတင်ကတူးမောင်
လည်တိုင်ကိုလက်မောင်းနှစ်ဖက်ဖြင့်တင်း
တင်းကြပ်ကြပ်ဆွဲဖက်ထားသဖြင့်လည်
တိုင်ချင်းယှက်နေပြီးနို့လုံးကြီးတွေကိုရင်
ပတ်ကဖိထားတော့အိတိအိတိ..စောက်
ပတ်ထဲလီးကိုအဆက်မပြတ်ထိုးဆောင့်နေတော့ ဇိတိဇိတိ..အရသာရှိလှသဖြင့်
ရမက်တနှာစိတ်တွေနိုးကြွသည်ထက်နိုး
ကြွလာပြီးမညိမ်းတင်ပေါင်လုံးကြီးမြင့်
တက်လာကာဖင်ကော့ကော့ပြီးခံလာပြီ။
“အင့် အင့် အင့် လို့ လို့ အင့် ဆောင့်
အာ့ ဟင့် မောင် မောင် ဆောင့် ”
အချက်လေးငါးဆယ်ဆက်တိုက်ကြီး
ပြင်းပြင်းသွက်သွက်ဆောင့်လိုးပြီး တစ်
ချက် နှစ်ချက် ကပ်တေ့ပြင်းပြင်း တစ်
ချက်ချင်း လီးအဆုံးထိဆောင့်လိုးပေးကာ
ခဏလောက်နှပ်လိုက်သည်..
” ကောင်းလား မညိမ်း ”
” ကောင်းတယ်မောင်..ဟင်း..အားရ
တယ်..လီးကလဲတုတ် ဆောင့်တာလဲပြင်း
သွက်ကသွက် ဆိုတော့ ခ်ခ် ဆွေမျိုးမေ့
သွားတယ်..သိပ်ကောင်းတာပဲ ”
၂၃
အမေ့ကိုလိုးနေရင်းမမညွန့်ကိုသတိရ
နေတာကနည်းနည်းတော့ဆန်းသည်။အ
မေကတော့မသိပါ..။နေ့လည်ဆိုတူးမာ
ကိုလိုးလိုက် တစ်ခါတစ်လေမညိမ်းတင်ကိုလိုးလိုက် တစ်ခါတစ်လေမမြတ်မွန်ကို
လိုးလိုက်..မိန်းမသုံးယောက်ကိုလစ်သလို
အားသလိုလိုးသည်။ညတိုင်းေတာ့အမေ့ကိုပဲစွဲစွဲမြဲမြဲ လိုးရင်း နောက်တစ်ပတ်ရုံး
ချိန်းနေ့ကိုရောက်ခဲ့ပြန်သည်။မမညွန့်လာ
ပေမယ့် အမှိုက်ပုံကိုအလိုးခံဖို့နေ့လည်
ကြီးတစ်ခေါက်သာလာသည်။တူးမောင်
အားမရသလိုမမညွန့်လည်းကျေနပ်လိမ့်
မည်မထင်ပါ။လိုးတာတော့ သာမန်ထက်
ပိုသလို ပေးတာကလဲအကြမ်းဆုံးတွေပေး ခဲ့ကြပေမယ့် တစ်ခုခုတော့ဟာတာ
တာဖြစ်နေသလိုလိုပါ။ဒီလိုနဲ့ညနေမှာပြန်
သွားတော့အတွေးတွေစုံပြီးယောင်ချာချာ
ဖြစ်မိသည်။
မှတ်မှတ်ရရ ကိုသန်းမောင်အချုပ်ကလွတ်သည့်နေ့တွင်မမညွန့်တစ်ခေါက်
ရောက်လာပြန်သည်။ဒီတစ်ခါတော့မြို့ထဲ
ကဆံပင်ညှပ်ဆိုင်တစ်ခုမှာတူးမောင်ကို
အလုပ်သင်အဖြစ်အပ်ပေးလို့ယောင်လယ်လယ်နဲ့ဆံပင်ညှပ်တတ်သွားသည်။
ခပ်တိုတိုပြောရလျင်တော့မြို့စွန်တိုးချဲ့ရပ်
ကွက်ကလေးမှာနောက်ခြောက်လကျော်
ကြာတော့ တူးမောင်ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်လေးဖွင့်ခဲ့ရသည်။မြို့အစွန်တိုးချဲ့ရပ်ကွက်လေး
ဆိုပေမယ့်နေရာကအကွက်အကွင်း သိပ်
မဆိုးတော့ဖောက်သည်တွေလျင်လျင်မြန်
မြန်ရပြီး အလုပ်နဲ့လက်မပြတ်နိုင်အောင်ညှပ်ရသည်။တူးမာကတော့မန္တလေးမှာအဆင့်မြင့်အလှပြင်သင်တန်းတက်နေဆဲ။
တူးနိုင်ကတော့အသက်ဆယ့်လေးနှစ်နဲ့
စစ်ထဲဝင်သွားသည်။အိမ်မှာအမေနဲ့ညီမ
အငယ်ဆုံးလေး တူးနွယ်ပဲကျန်တော့တာ
မို့ ညတိုင်းလိုးသံတွေတစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်
ဖွတ်ဖွတ်..။
အမှိုက်ပုံမှာနေခဲ့စဉ်က အဖေအမေ
တို့ကအိမ်ထောင်ကိုဦးစီးခဲ့ပေမယ့် အခု
တော့တူးမောင်ကအိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်
သွားသည်။အသက်လေးကဆယ့်ရှစ်နှစ်.
ဘဝအတွေ့အကြုံက ရှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်လို့ပဲဆိုရလေမလားမသိ။အကြောင်းတိုက်
ဆိုင်လို့ပြောင်းချင်လျင်ဇောက်ထိုးမိုးမျှော်
ဖြစ်သွားအောင်ပြောင်းတတ်တာလောကသဘာဝ။
အရင်ကအမှိုက်ပုံနှင့်လမ်းတွေပေါ်မှာ
သာနေပူမရှောင်မိုးရွာမရှောင်နေခဲ့ရသမျှ
အခုအရိပ်ထဲမှာငြိမ်းငြိမ်အေးအေးနေရပြီ
ဆိုတော့ အမေ့အသားအရေဝင်းလက်စို
ပြေပြီး အသွေးအရောင်ေတွ ပြောင်းလာ
သည်။နှုတ်ခမ်းတွေနီထွေးစိုပြေပြီးလက်သည်းခြေသည်းကအစ တောက်ပရွှန်းစို
လာသည်။ဖင်ကြီးတွေ ဖွံ့ထွားကားတက်လာပြီး ပေါင်တံစင်းစင်းတွေရှင်းရှင်းကြီး
ထင်းထင်းကြီးပေါ်လာသည်။နို့လုံးကြီးတွေ ဆိုတာကလည်းအရင်ကဖရိုဖရဲနိုင်ခဲ့
သလောက်အခုတော့ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်
သိမ်းဆည်းခံထားရသည့် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား
ဖားဖားမို့မို့ ဝါးပိုးမျှစ်စို့ကြီးတွေမြေကြီးထဲ
ကရုန်းကန်ထွက်လာတော့မည့်အလား
အသဲယားယားနဲ့ကိုက်စားပစ်ချင်စရာကြီး
ဖြစ်နေသည်။အသက်ကလည်းသုံးဆယ့်
လေးနှစ်ဆိုတော့ တနှာပိုးထ,သည့်သက်
တမ်းမှာမှ အခြေအနေကောင်း အရွယ်
ကောင်းကိုပြောင်းလာရသဖြင့်ရွလို့ ထလို့ ကောင်းလိုက်တာမှ လိုးလို့ ခံလို့ မဝ။တစ်ညသုံးချီအနည်းဆုံးထားပြီးလိုးပေး
တာတောင် ပိုးကမငြိမ်ချင်။လင်မရှိတဲ့
မိန်းမမို့ ယောကျာင်္းတကာမြှူတာ ဆွတာ
တွေအပေါ်သာယာချင်လာပြီ.ခံစားတတ်
လာပြီ။သူတောင်းစားထမင်းဝ,လျင် လီး
တောင်တာကိုသာလူတွေကသိကြပြီးဥပ
မာတင်ခဲ့ကြသည်..စောက်ပတ်ရွတာကို
တော့မသိကြတာလား..မသိဟန်ဆောင်
ခဲ့ကြတာလား တူးမောင်မခန့်မှန်းတတ်ပါ။ဥပမာ မရှိတာပဲသိသည်။
” ဟွန့်..အိပ်မယ်လေကွာ..ဘာတွေ
တွေးနေတာလဲ မေ့ကိုပြောပြ “.
တစ်ယောက်ထဲဧည့်ခန်းမှာအတွေးပျံ
လွင့်နေဆဲ မသန်းတင်အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီးခေါ်သည်။ညအိပ်ဂါဝန်ရွှေဝါ
ရောင်ပါးပါးလေးမို့ ဘရာမဖုံးသည့်နို့လုံး
ကြီးတွေအပြိုင်းအရိုင်းလုံးကြွနေကြတာကိုက မြင်ရုံနဲ့လိုးချင်စရာ။လီးတောင်လာတာကိုလက်နဲ ့အသာပွတ်ပြီးထ,လာ
လိုက်ေတာ့..
” အွန့် ဟင့်..လီးတောင်နေတာကိုလာမလိုးပဲ ဘယ်မိန်းမသွားလိုးဖို့စိတ်ကူး
နေလဲပြော..ဘာလဲ မေ့စောက်ပတ်ကိုရိုး
သွားပြီပေါ့..ဟုတ်လား..”
တူးမောင်ဘာမှပြန်မဖြေပဲနို့လုံးကြီး
တစ်လုံးကိုဆုပ်ချေတော့ နူးနူးညံ့ညံ့ အိအိစက်စက် မို့ဆက်ခါဆက်ခါဆုပ်နယ်ပစ်မိသည်။နို့ချည့်ပဲလားဆိုတော့မဟုတ်သေး..ဂါဝန်တိုလေးအောက်ကဖင်ကြီး
တွေကလည်းမို့မို့စွင့်စွင့်ကြီးဖူးထွက်နေပြီး
ကြွားကြွားရွားရွား ကားထွက်နေတာကလည်းချက်ချင်းတက်လိုးပစ်ချင်စရာပါ.။
မျက်ဝန်းတွေကလည်း အရင်လိုမှုံဝါးဝါး
မွဲခြောက်ခြောက်မဟုတ်..တောက်ပဝင်း
လက်နေကြသည်။အော်..နှုတ်ခမ်းတွေကလည်းဟိုတုန်းကခြောက်သယောင်းနေ
ခဲ့သလောက်အခုတော့ ရွှန်းစိုပြည့်ဖူးနေပါပေါ့လား..။မအောင့်နိုင် မထိန်းနိုင်
တော့ပြောလိုက်မိသည်.
” မေ့ပုံစံက သိပ်လိုးချင်စရာကောင်းတာပဲ ”
” ဟွန့်..တကယ်လား..ခ်ခ် ..လိုးလာ
တာကြာတော့ လိုးချင်တော့ဘူးလားလို့.
မေ့စောက်ပတ်ကိုရိုးနေပလားလို့ ခ်ခ် ”
” လီးတောင်လာတာတွေ့ဘူးလားကွာ
ချက်ချင်းတောင်တာ.မေ့ပုံကမိုက်လို့ပေါ့
ဖင်ကြီးတွေရော နို့ကြီးတွေရော အရင်
တုန်းကနဲ့ တစ်ခြားစီ ”
” ခ်ခ်..ကိုင်ပါမောင်ရယ်..ဆွဲပစ်နယ်
ပစ်စမ်းပါ..မောင်ကြမ်းလေ မေကကြိုက်
လေပဲ…မောင်အားရပါးရဆောင့်လိုးဖို့
မေကောင်းကောင်းပေးမယ်နော်..ခ်ခ်..
မောင့်လီးကြီးကိုလဲ မေမရိုးနိုင်အောင်
ကြိုက်တယ်..လိုးနော် မောင်..အားရ
ပါးရ လိုးနော်…”.
စကားဆုံးတော့တူးမောင်ဘာမှမပြော
နိုင်အောင်နှုန်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပစ်ပြီးလက်
နစ်ဖက်ကပုဆိုးခါးပုံစ,ဆွဲဖြုတ်ခါလီးကြီး
ကိုဆုပ်နယ်သည်။ခဏကြာတော့ လည်
တိုင်ကိုလက်တစ်ထက်ကဖက်လျက် လီး
ကိုလက်တစ်ဖက်ကဆုပ်နယ်လျက်ကုတင်
ပေါ်ဖင်ချထိုင်သည်။
၂၄
ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ် စွတ် ပြွတ်ပြွတ် စွတ်
ဖုန်း..ဖွတ်ဘွတ် ပြွတ်ပြွတ် စွတ် ဖုန်း..
ဖုန်းဖုန်းဖောက်..အင့် အင့်..အားဟာ့..
ကောင်းလိုက်တာမောင်..အာ့..ဟာ့..
ဆောင့်..ပြင်းပြင်းဆောင့်..ဖုန်းဖောင်း..
ပြွတ် ဖောင်း..ဖောင်း..ဖောက်.စွတ်စွတ်
ပြွတ် ဖောင်း..
မသန်းတင် ပက်လက်လန်ခြေဆန့်.
ခြေဖနောင့်ကိုအားပြုကော့ပေးရတာ..
ဖင်ကြီးကဆောင့်လိုးချက်ဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပဲအိပ်ယာပေါ်ပြန်ပြန်ကျနေတော့အားမ
ရနိုင်။ဒူးကြီးထောင် ခြေဖဝါးပြင်ညီချ
ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးဇောက်ထိုးဖြစ်သွား
သည်အထိဖင်ကြီးမြှောက်ပင့် ကော့ပေး
ထားမိသည်။လိုးချက် ဆောင့်ချက်တွေက
မိုးသီးမိုးပေါက်တွေကျနေသည့်အလား
တစ်ဖုန်းဖုန်း တစ်ဖြောင်းဖြောင်းမရပ်နိုင်
မနားနိုင်..ဆယ့်ရှစ်နှစ်သားက လိုးအား
သန်လှသည်။မအေက ကိုယ်ရောစိတ်ပါ
နှာထန်ထန် အပေးကောင်းကောင်း
သားက သွေးသားတက်ကြွဖွံ့ဖြိုးပြည့်စုံတဲ့
အရွယ်ကောင်း..ဒီနှစ်ယောက်လိုးပွဲမျိုး
အသံကြားရုံနဲ့တောင် တစ်ချီတော့အေး
အေးဆေးဆေးပြီးသွားနိုင်ပါသည်။ လီး
တစ်ချောင်းလုံးစောက်ရည်တွေရွှဲနစ်လို့
ပြောင်ပြောင်လက်လက်..သွေးကြောတွေ ထင်းထင်းထ,အောင်မာတောင်နေ
တာများ လက်သည်းနဲ့တောင်ထိုးလို့မ
ပေါက်..စောက်ဖုတ်ကြီးကနခမ်းထူထူ
ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်း တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်
မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်
ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ..စိတ်ထဲမှာမခံ
စားသာတော့ နှစ်ယောက်သားဖွင့်ဟ,လို့
ဝန်ခံကြရသည်။
” ကောင်းလားမောင်..ကောင်းလား”
” ကောင်းတယ်မေ..ကော့ထားနော်
အဲလိုကော့ပေးထား..မောင့်လီးကိုရော
အားရရဲ့လား..”
” အားရတာပေါ့မောင်ရယ်..စောက်
ပတ်ထဲတင်မက, ရင်ထဲမှာပါအပြည့်..
တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တာများ
စောက်ပတ်ကြီးပွင့်ထွက်သွားသလားလို့
ထင်မိတယ်..မောင့်လီးကသိပ်ကြီးတယ်
ကွယ်…အားရတယ် ”
” ကုတင်စောင်းလေး လိုးပေးရမလား
မေ…ကြိုက်တယ်မလား ”
” ဟွန့်..မောင်ကအကြာကြီးလိုးတော့
မှာ..ခ်ခ်..ခုတောင်ကြာလှပြီ..မေလေးချီ
တောင်ပြီးပြီမောင်ရဲ့..စောက်ပတ်ကြီးလဲ
ရွှဲအိနေပြီ..မောင်ပြီးအောင်လိုးပေး..
နောက်တစ်ခါထပ်လိုးမှကုတင်စောင်းမှာ
စိတ်ကြိုက်လိုးနော်..မောင့်လီးရည်တွေ
မေစောင့်နေတာ..ဆောင့်မောင် တအား
ဆောင့်လိုး..”
အာ့အာ့အာ.ာ.ာ..အင့်.ဆောင့်မောင်
တောင့်..အင်င့်င့်င့်..အား.ကောင်းထာ
မောင်ရယ်..ဆောင့်ပေး.အာ့ာ့ာ့ာ့ာ့..အင့်
ပြီးတော့မောင်..လွှတ်လိုက်တော့.အင့်
အင့်င့်င့်င့်..အား.အာ့…အာ့.နောက်တစ်
ချက်လောက်ဆောင့် မောင်..အာ့.အာ့..
ဟူး…ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ကောင်းလိုက်
ထာမောင်ရယ်….
ဟိုတုန်းကလ,ရောင်ကိုအမှီပြုပြီးလိုး
ခဲ့ရသည်။အလင်းဆုံးဆိုမှဘက်ထရီးမီးက
အလင်းရောင်လေးမျှသာ။အခုတော့ထိန်
ထိန်လင်းတဲ့လျှပ်စစ်မီးရောင်အောက်မှာ
အရာရာ နေ့လည်လိုပြတ်ပြတ်သားသား
ပီပီပြင်ပြင်ထင်ထင်ရှားရှား..ဖင်ကြားက
မှဲ့မှိန်မှိန်လေးကိုတောင် ထင်းနေအောင်
မြင်ရသည်။အမြင်အာရုံ..အကြားအာရုံ
အထိအတွေ့အာရုံတွေက အရှိနိပြင်းပြင်း
ထိုးနှက်မြှူဆွယ်လေတော့တူးမောင်မှာ
လိုးပြီးရင်းလိုးချင် ဖြစ်နေရသည်။သူ အ
မေ မသန်းတင်အလုံးတွေ အပေါက်တွေ
ကောင်းလွန်းသည့်အပြင် အပြုအစုတွေ
အတိုင်းအဆမဲ့ ပိုပိုပြီးကောင်းလာတာကလည်း လိုးလို့မတင်းတိမ်နိုင်အောင်ဆွဲ
ဆောင်နိုင်တဲ့အကြောင်းရင်းတစ်ခုပါ။မ
အေနဲ့သား လိုးကြတယ်ဆိုတာကလဲ အ
ပြောသာမဆန်းဘူးလို့ဆိုကြပေမယ့်လက်
တွေ့ လီးတွေ့ စောက်ပတ်တွေ့ လိုးနေကြ
တဲ့ကာယကံရှင်တွေခံစားနေရတဲ့ခံစားမှု
မျိုးကဘယ်ကမှအငှါးယူခံစားလို့ရနိုင်တဲ့
ခံစားမှုမျိုးမဟုတ်…တွေးမိလေတိုင်းမှာ
တောင်မှကြက်သီးတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,သွား
အောင်ရင်ခုံလှုပ်ရှားရသည့်အရသာ။သ
မီးရည်းစားတွေ..လင်မယားတွေအဖို့က
စောက်ပတ်နဲ့လီးရဲ့အရသာကိုအမြင့်ဆုံး
အဖြစ်ခံစားကြရပေမယ့်..သားနဲ ့အမိ.
မောင်နဲ့နှစ်မက ဒီထက်ပိုသည်..ဒီထက်
ပိုနက်ရှိုင်းတဲ့အနှစ်အရသာထူးရှိနေသေး
သည်။ဒါကို..လိုးဖူးတဲ့ကာယကံရှင်မှသာ
သဘာဝကျကျနားလည်လက်ခံနိုင်ပေ
လိမ့်မည်။တော်ရုံနဲ့တော့မသိနိုင်တဲ့ သိမ်
မွေ့နူးညံ့သောအရသာထူးတစ်ရပ်ပါပဲ.။
ဒီတော့လဲ..နောက်တစ်ချီ….ပြိီိးတော့.
နောက်တစ်ချီ…ပြီးတော့..ပြီိးတော့..
” မောင်ရယ်…လီးကြီးက တောင်လို့
ပဲမပြီးနိုင်တော့ဘူး..ခ်ခ်..တောင်ပြီးရင်း
တောင်…တောင်ပြီးရင်းတောင်..လိုးလို့
မဝ,နိုင်ဘူးလားဟင်..ခ်ခ် ”
” မေ့ ကို မေပဲပြန်ကြည့်ဦးလေ..နို့
ကြီးတွေပြူးပြူးလုံးလုံး..ဖင်ကြီးတွေဖုဖု
ကားကားနဲ့ တစ်နေကုန်မြင်ရင်တစ်နေကုန် လီးတောင်မှာပဲ ခ်ခ်..မောင်လီးတောင်
တာ အမေကမကြိုက်လို့လား ပြော..”
” ကြိုက်ပါသတဲ့ရှင်..သိပ်သိပ်ကြိုက်
ပါသတဲ့..ခဏနားပါဦးဆိုတာကလဲ.မေ့
စောက်ပတ်ထဲကမောင့်လီးရည်တွေ ပြန်
ထွက်ကုန်မှာစိုးလို့ နားခိုင်းတာပါ..ခ်ခ်.
မနားချင်ရင် ဒီတစ်ခါလီးရည်ပန်းတော့
မေမေ့ပါးစပ်ထဲသာပန်းထည့်လိုက်.မျိုချ
ပြီးသိမ်းထားမယ် ခ်ခ်.. အင့် လိုးပါရှင်
လီး ပေး.မေစောက်ပတ်ထဲကိုင်ထည့်ပေး
မယ်..ဟင့်..ဟင့်.အင့်ဟင့်.အို့..ဒစ်ကြီး
တော့ဝင်ပြီမောင်..ဆောင့်ပြီး ထည့်လိုက်
တော့..အင့်င့်င့်င့်.င့်…အိုးဟိုးဟိုး…အို့.
ကောင်းလိုက်ထာကွယ်..ဆောင့်
၂၅
တူးမာ သင်တန်းပြီးဆုံးလို့အိမ်ပြန်လာ
တော့ဘယ်သူမှသူ့ကိုမမှတ်မိ။အလှပြင်သူ
အလှဆင်တော့..အယဉ်တင့်ပြီး အသွင်
မြင့်သွားသည်။နဖူးပြေပြေ ပါးမို့မို့..မျက်
လုံးေတာက်တောက် နှာတန်ကရှင်းပြီးလုံးလုံးလေး..နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကနှင်း
ဆီငုံလေးလိုလို..ပွင့်အာလာတော့မှာလိုလို..။ပုခုံးတွေ လက်မောင်းတွေက အ
သားပြည့်ပြည့် အိအိထွေးထွေး..နို့လုံး
ကြီးမဟားဒယားကိုရင်ပုံသားလှလှဘရာက အတင်းချုပ်နှောင်ထိန်းကွပ်ထားလေ
တော့ ရွရွဖူးဖူးလှနေပြန်သည်။ဖင်ကြီး
ဖူးကားကြွတက်နေသလောက် ခါးနွဲ့နွဲ့
သေးသေးလေးကအပိုင်အနိုင်ချုပ်ကိုင်
ထိန်းကွပ်လေတော့ပြေးချင်သလိုပြေးလီု့
မရ..တစ်လုံးတက်မှတစ်လုံးဆင်း..တင်း
နေအောင်ကြွသည်။ဒေါက်ဖိနပ်လေးက
ကူပြီးမြှင့်ပေးထားလေတော့ ဖင်လုံးကြီး
တွေက ခါးကိုကျော်ပြီးအပေါ်တက်သွား
တော့မလို ကော့ပြီးဖောင်းနေသည်။လီး
ကြိီးကြီးနဲ့အလိုးခံခဲ့ရတာတွေဟုတ်မှဟုတ်
ပါရဲ့လား လို့တောင်မှသံသယဝင်စရာ..။
အိမ်ရှေ့မှာကားရပ်ပြီးဆင်းလာတော့ မွေး
ခဲ့ကျွေးခဲ့ စောင့်ရှောက်ခဲ့သည့် မိခင်ကိုမှ
မမေး..ကိုကိုရေ..ဆိုပြီးရင်ခွင်ထဲအပြေး
ဝင်.နို့ကြီးတွေနဲ့ရင်ပတ်ကိုဖိကပ် ဆီးခုံ
ချင်းအပ်ပြီးဖက်ကာ အတင်းနမ်းလိုက်တာ တစ်ရှုပ်ရှုပ် ။မွေးရကျိုးနပ်ပါပေရဲ့။
သွားပြီ..ဒီနေ့တော့ သူ့အလှည့်..
ကိုကို့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရသည်နှင့်
ရင်ထဲကထိုးတက်လာသည့်အမျိုးအမည်မခွဲခြားနိုင်တဲ့ အရှိန်အဟုန်တစ်ခုစွမ်းအားကြောင့် ဘယ်သူ့ကို ဘာကိုမှမမြင်
နိုင်မကြားနိုင်.သတိမပြုနိုင်တော့ပဲကိုကို့
လည်တိုင်ကိုအားရပါးရဖက်ပြီးလွမ်းရသမျှအတိုးချနမ်းပစ်လိုက်မိသည်။အချစ်ဆို
တာလား.မေတ္တာလား.အားကိုးတာလား.
တနှာလား…မခွဲခြားမစိစစ်နိုင် မစိစစ်
တတ်ပါ။အားလုံးတော့ ပေါင်းစုပါဝင်နေ
လိမ့်မည်ထင်ပါသည်။ကိုကို့လည်တိုင်ကို
အားရပါးရဖက်ပြီးနမ်းနေဆဲအချိန်လေး
မှာမှ တူးမာဘရာစီယာသေးသေးလေးနဲ့
ထိန်းချုပ်ထားသည့်နို့အုံလုံးကြီးတွေက
ကိုကို့ရင်ပတ်ကို ပြားပိနေအောင်ဖိကပ်
ထားမိပါလား ဆိုတာသတိဝင်လာတာနဲ့
တစ်ပြိုင်နက်ပေါင်လုံးချင်း..ဆီးခုံချင်း
တွေလည်းတစ်သားတည်းလိုပူးပိနေတာ
ကိုအာရုံကရောက်သွားသည်။ဒီတော့မှပဲ
တူးမာရင်ထဲ တနှာစိတ်တွေကတခြးဆန္ဒ
တွေအားလုံးကိုထိုးဖောက်ကျော်လွှားလာ
ပြီးအလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်လာရတာပါရှင်..။
ဒီတော့မှပဲ ဟိုတုန်းကအလိုးခံနေကျဖြစ်
တဲ့ ကိုကို့လီးကြိးကိုမျက်စေထဲပြန်မြင်လာ
မိသလို..လိုးချက် ဆောင့်ချက် လီးရည်ပန်းထုတ်ပက်ဖျန်းခံရချက်တွေကိုလည်း
ပြန်လည်တမ်းတ မက်မောရတဲ့ဆန္ဒတွေ
အတောမသတ် ဒရစပ်ဖြစ်ပေါ်လာမိတာ
ပါ။ဒီတော့လဲ စောက်ပတ်အုံကြီးတစ်ခု
လုံး ခါချဉ်အုံတုတ်နဲ့ထိုးသလိုရွပိုးတွေထိုး
ခံရတော့တာပါပဲ..ဒီဒဏ်ကိုကြံ့ကြံ့မခံနိုင်
ဘူးရှင့်။အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ တအားရွတက်လာတာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတုန်ရီ
လာပါတယ်။ဗဟိုပြုရာအရပ်ကတော့ သိ
တဲ့အတိုင်းပဲ…စောက်ပတ်ပေါ့နော် ခ်ခ်။
စောက်ပတ်ကိုဗဟိုပြုတဲ့ရမက်လှိုင်းတွေကိုအနုဆုံးဖြေဖျောက်စရာအနေနဲ့ကိုကို့
ဆီးခုံ..ကိုကို့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို အဲဒီ
စောက်ပတ်နဲ့ဖိပွတ် ဖိလှိမ့်ပစ်လိုက်မိပါ
တယ်။နှုတ်ခမ်းတွေကိုအားရပါးရစုပ်ယူ
ငုံခဲပြီးကိုကို့လျှာကိုအားရှိသမျှနဲ့လူးလှိမ့်
စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တာ အနမ်းလဲရပ်ရော..
လူတစ်ကိုယ်လုံးလဲအားအင်တွေကုန်ဆုံး
ပြီး ပုံကနဲကျသွားရော….။ကိုကို့ကိုပဲ
အားပြုမှီခိုပြီးမျက်စေ့လေးမှိတ်ထားမိပါ
တယ်။လူကသာ အားအင်ကုန်ခမ်းပြီးမှိန်း
နေရပေမယ့် တနှာကမမှိန်းဘူးထင်ပါရဲ့
နော်…ဆီးခုံမှာထောက်နေတဲ့ကိုကို့လီး
ကြီးဆီကိုပဲအာရုံကပူးကပ်နေပြီးလက်ဖဝါး လက်ချောင်းဖျားလေးတွေနဲ့တစ်ယု
တစ်ယ ဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲရင်း ဒစ်ဖူးကြီးကို
လက်ချောင်းဖျားတွေကြာငုံလိုစုပြီးမွမွချေ
ပေးနေမိတာ မသိစိတ်လား…တနှာစိတ်လား တူးမာကိုပြောပြပါလားရှင်…
ကိုကိုလား…ဟွန်း သိပ်မုန်းစရာ စိတ်
တိုစရာကောင်းတာပဲ သိလား။သိတဲ့အ
တိုင်းပဲလေ..သူ့လီးကြီးကလဲ တုတ်တုတ်
မာမာကြီး.ဒစ်ကြီးဆိုတာကလဲမာတစ်နေ
လိုက်တာမှ လက်နဲ့ဖိညှစ်ပစ်တာအရာမ
ယွင်းဘူး။သူလီးတအားတောင်နေတာ…
တူးမာကိုလိုးချင်နေပြီဆိုတာ တူးမာသိ
တာပေါ့..နောကျေနေပြီ။အဲဒါလေ..သူ
တူးမာကို လိုးကြရအောင်ညီမလေးရယ်
လို့ တစ်ခွန်း မပြောဘူး သလား။တအား
စပ်မြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ..။အဲဒီထက်
ပိုဆိုးတာက သူ..တူးမာစောက်ပတ်ကို
တစ်ချက်လေးလောက်တောင်အုပ်ကိုင်
ပွတ်ဆွဲ နှိုက်ပေးတယ်ရယ်လို့မရှိတာပဲ။
အို..ကုန်ကုန်ပြောလိုက်ပါရစေတော့..
နို့လုံးထွားထွားမို့မို့ကြီးတွေသူ့ရင်ခွင်ထဲ
ဖိပေးထားတာတောင် ဆုပ်ချေညှစ်ပေး
ဖော်မရဘူး..သိပ်စိတ်ဆိုးတာပဲ.။ခ်ခ်.ခ်ခ်
စိတ်ကောက်ပစ်လိုက်မယ်လို့…မူနွဲ့ပစ်
လိုက်မယ်လို့စိတ်ကူးပြီး သူ့ကိုကျောခိုင်း
လှည့်လိုက်တော့မှ….လား လား အမေ
က တူးမာတို့မောင်နှစ်မချစ်နေကြတာကို
မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးပြီးစိုက်ကြည့်
နေတာကိုး…ခ်ခ် သူလုပ်ချင်နေလဲဘယ်
လုပ်လို့ရပါ့မလဲနော်…။အဲလိုကျတော့လဲ
ကိုကို့ခမျှာ လုပ်ချင်တာတွေကို စိတ်လွတ်
ကိုယ်လွတ် လုပ်ခွင့်မရှိရှာပါလားလို့တွေး
မိပြီး သနားစိတ်တွေပိုမိလာရသလိုဆန္ဒ
တွေထိန်းချုပ်စောင့်ရှောက်နိုင်စွမ်းကိုလဲ
အထင်ကြီး တန်းဖိုးထားစိတ်တွေဖြစ်မိပါ
တယ်။ဒါပေမယ့်..တူးမာကဆယ့်ခြောက်
နှစ်ပဲရှိသေးတာ…ကလေးပဲလေ နော် ။
ဘယ်ရမလဲ..ကိုကိုလိုးချင်သလိုလိုးလို့ရ
အောင် ကလေးကွက်လေးနင်းပေး လိုက်
တာပေါ့ရှင်…ခ်ခ်…
” အမေရေ..တံခါးပိတ်ထားပေးဦး..
ကားပေါ်မှာအမေ့အတွက်ထိုးမုန့်တွေပါ
လာတယ်..ကားဆရာကိုသာပြောလိုက်..
သမီးလဲ ဒီမှာထိုးမုန့် စားလိုက်ဦးမယ် ခ်ခ်
လာ ကိုကို မြန်မြန်လိုးပေး..”
၂၇
တူးမာ ပြန်ရောက်ပြီဆိုတော့မမညွန့်
လည်းဆင်းလာသည်။မမညွန့်ရောက်လာ
ပြီဆိုကတည်းက…
” ဖွတ်ဖွတ်ဖွတ်..ပြွတ် စွတ်..ဖောက်
ဖောင်း..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် စွတ် ဖုန်း.
အားဟာ့အားဟာ့..မောင်ရေ..အင့်.စွတ်
ပြွတ်..ဖောင်း..မောင်..ကြမ်းထာကွာ..
အင့်င့်င့်င့်င့်..ဖောင်း.အားဟာ့..မောင်..
အတိုးချလိုးတာလားကွယ်..ဖုန်း..ပြွတ်.
အင့်..ကောင်းလိုက်တာ မောင် မောင်..
ကောင်းတယ်…စွတ်ပြွတ်.ဖောင်း..
ဘွတ် ဘွတ် ဗွီ. ဖူး ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်း
ဖြန်း ဖန်း ဗွီ ဘွတ်ဘွတ် ဖူး.အင့်.
” ကောင်းရဲ့လား မမညွန့် ”
” ကောင်းတယ်..အမေးလွတ်ပဲ..အ
မြဲကောင်း…မောင့်လီးကအမြဲကောင်း ”
” မမညွန့်စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ အမြဲ
ဖောင်း..ခ်ခ် ရှည်မျောမျောနဲ့အားရစရာ
လွမ်းစရာကြီး ”
” ခ်ခ်..လွမ်းရသမျှ အတိုးချပြီး လိုး
နေတာပေါ့ ဟလား…သူ့လီးကြီးနဲ့မညှာ
မတာ..”
” ဟွန့်..မမစောက်ဖုတ်ကြီးကဖြုံကိုမ
ဖြုံတာ..မောင့်လီးလောက်တော့ ”
” အောင်မယ်လေး..တော်ပါ ရင်ခေါင်းထဲထိရောက်သွားသလားထင်ရတယ်..
ဟွန်း..”
အာ့.အာ့.အာ့ာ့ာ့..မောင်ရေ..အခုမှ
ပြီးထားတာလေကွာ..အာ့.အာ့.အာ့ာ့ာ့..
လူလိုလိုးလေမောင်ရာ..အင့်.အင့်.အင့်
အင့်င့်င့်..ဖြောင်း.ဖန်း..ကောင်းလိုက်ထာမောင်ရာ…ကောင်းလိုက်ထာ..အာ့
သေပြီမောင်..ဗြွတ်ဖွတ် ဖြန်း ဟိတ်ဟိတ်
မလုပ်နဲ့နော်..မောင်..ဖင်မလိုးနဲ့..ဟိတ်
ဖင်မခံဘူးနော်မောင်..အားဟာ့.အားဟာ့
ဖင်မလိုးပါနဲ့ဆို..အို..ဟင့်..ဝင်တယ်..
အာ့..ဝင်တယ်မောင်..အာ့ ဝင်သွားပြီ..
ဝင်သွားပြီ..ဟင့် ဝင်သွားပြီမောင်..
တူးမောင်ဆံသ ဒီနေရာဒီရပ်ကွက်မှာ
အခြေခိုင်သွားပြီ။နေရာအကွက်အကွင်း
နဲ့အလုပ်အကိုင် အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်သွား
လေတော့အသိအကျွမ်းတွေဖောက်သည်တွေများလာပြီး တစ်ခုံတည်းမနိုင်
သဖြင့်အဆောက်အဦလေးချဲ့ကာသုံးခုံ
ထပ်တိုးထားရပြီ။အကြောင်းကောင်းလို့
အကျိုးထင်လာလျင် ဘယ်သူမှ ဘယ်လိုမှတားလို့မရနိုင်တာသဘာဝတရား။ဈေး
လေးနဲ့လည်းနီးနေပြီး လူကလည်းသူ့အ
ထွာနဲ့သူစည်ကားလေတော့ အိမ်အဝင်
ပေါက်ခြားပြီးအဆောက်အဦလေးတည်
ကာ တူးတူးမာ အလှပြင်ဆိုင်လေးဖွင့်
လိုက်ပါလေရော။မမညွန့် ရဲ့တနှာအခြေ
ခံရာမှဖြစ်တည်လာတဲ့ မိသားစုစိတ်ထား မိသားစုမေတ္တာဓာတ်ကို လေးနက်စွာတန်
ဖိုးထားမိတာအမှန်ပါ။စိတ်မကောင်းစရာ
တစ်ချက်ကတော့လွန်ခဲ့တဲ့သုံးလလောက်ကသူ့သားဆေးသမားလေးလုယက်မှုလူသတ်မှုတွေကြောင့်ထောင်ဒဏ်တစ်သက်တစ်ကျွန်းကျခံလိုက်ရတဲ့ဖြစ်စဉ်လေးဖြစ်ခဲ့တာရယ်..ဒီဖြစ်စဉ်ကြောင့်မမညွန့်မိသားစုကြေကွဲခဲ့ရတာရယ်ပါပဲ။ဖြစ်စဉ်တိုင်းမှာ ရလာဘ်ဆိုတာရှိလာစမြဲ ဆိုပေ
မယ့်ကာယကံရှင်တွေကတော့ဝေဒနာခံ
စားကြရတာပဲပေါ့..။
အမှိုက်ပုံမှာပစ္စည်းအဟောင်းတွေကို
အလကားရယူခဲ့တာမှန်ေပမယ့်မမညွန့်
ထံကအထောက်အပံ့တွေကိုတော့အလ
ကားယူခဲ့တယ်လို့ထင်ရင်တော့မှားသွား
ပါလိမ့်မည်။အကန့်တွေခွဲထားတာမို့ ယူ
ခဲ့သမျှအထောက်အပံ့အားလုံးတူးမောင်
ငွေရှာပြီးပြန်ဆပ်ပေးခဲ့တယ်လို့ပြောရင်
မာနကြီးရာကျမှာစိုးတာရယ်..မမညွန့်ရဲ့
မေတ္တာ.စေတနာတွေကိုအသိအမှတ်မပြု
ရာကျမှာစိုးတာတွေရယ်ကြောင့် ဘယ်သူ့
ကိုမှ ဘာရယ်လို့မပြောပြပဲရေငုံနှုတ်ပိတ်
ကြိတ်ပြီးနေခဲ့ပါသည်။အမှိုက်ပုံမှာဝမ်း
စာရှာပေမယ့် ယောကျာင်္းပိုင်းလုံးတော့မ
ဟုတ်ရပါကြောင်း…သိသည့်သူတစ်ဦး
တည်း သိနေရင်ပဲ သူ့အတွက်အားလုံး
ပြည့်စုံသွားပါပြီ…
ဧည့်သည်နဲ့ယှက်နွယ်သမျှသာပြောပါ
ဆိုလျင်တော့…ဒီနေရာမှာပဲ ပြီးဆုံးသွား
ပါပြီ..။အချိန်လဲတန်ပါပြီ…အိမ်လဲပြန်
ပါပြီ ။အဲ…တူးမောင်ရဲ့ဘဝဇာတ်ခုံ ဆိုလျင်တော့….
အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။
မောင်ကျော်။