ဦးရဲ့နွေး-1
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
”သွား ခုမှလာမဖက်နဲ့ သွားးး”
”ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်မိန်းမကိုဖက်တာ ”
”ဦးနော် နွေးစိတ်ဆိုးမပြေသေးဘူး အအ နာတယ် မညှစ်နဲ့”
နွေးမျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာ သူ့နောက်ကနေဖက်ပြီးနို့လုံးလေးတွေကို
ညှစ်နယ်နေတဲ့ကျနော်လက်ကိုတွန်းဖယ်နေသည်။သူစိတ်ကောက်
စိတ်ဆိုးတိုင်းကျနော်ဒီလိုပဲချော့နေကြ။ခုလည်းဗျာ ညဖက်
သူ့ဦးလေးနဲ့အပြင်ထွက်သွားတာကြာလို့တဲ့စိတ်ကောက်နေရော။
ဘာမဟုတ်တာလေးနဲ့စိတ်ကောက်တတ်တဲ့နွေးကို ကျနော်
စိတ်မခုပါ။သူကောက်လေ ကျနော်ချော့လေ ကောက်လိုက်ချော့
လိုက်နဲ့ ပျော်စရာတော့ကောင်းသား။လင်မယားဘဝ သာယာမှုဆိုတာဒါမျိုးနေမှာပေါ့။ကျနော်စိတ်တိုပြီဆိုရင်တော့
မိနွေးတို့နေစရာမရှိတော့။သူငယ်ငယ်ကတည်းက
ဖတဆိုးသမီးလေးမို့အားလုံးကဝိုင်းအလိုလိုက်ထားတာကြောင့်
ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးသည်။သူကြောက်တာကျနော်တစ်ယောက်ပဲ
ရှိသည်။ဒါတောင်သူကကျနော့်အပေါ်ဆိုးချင်သေးတယ်။ကျနော် တော်တော်လေးတင်းကြပ်ထားလို့ခံသာတာ။
”အဟင့် ဦး နာတယ်လို့ အ အားးးအဟင့်အဟင့် စိတ်ဆိုးနေတုန်းလို့
နွေးပြောထားတယ်နော်”
“ဆိုးကွာ နွေးစိတ်ဆိုးတာကဆိုးပေါ့ ဦးကနွေးကို လိုးတာကလိုးမှာပဲ”
“အာ ဦးနော် ပါးစပ်ကြီးကလေ ညစ်ပတ်တယ် ဟွန့် ”
“ပြောတာပဲ ပြီးရင် သူပဲ လိုးပါ ဦးရေ လိုးပေးပါနဲ့ဖြစ်နေပြီးတော့”
“အာာာာ ဟင့် ဦးးးး ပြောနဲ့တော့ ရှက်တယ်”
“စိတ်ဆိုးပြေပြီလား ”
“ပြေသေးဝူးးးး”
“မပြေသေးရင်ညှစ်တယ်ကွာ ကဲ”
“အားးးအအ ဦးဦးရေ နာတယ်လို့”
“အာ့ဆိုပြော စိတ်ဆိုးပြေပြီလား ”
“အွန်းးးအဟင့် ပြေပြီ ပြေပြီ ဟင့် သူများကိုအနိုင်ကျင့်တယ်”
“လာပါကွာ ဦးရဲ့နွေးလေးရယ် ဒီဘက်လှည့် နမ်းမယ်လေ”
“ဟင့်”
မျက်နှာစူပုတ်ပုတ်လေးနဲ့ကျနော်ဘက်လှည့်လာကာနှုတ်ခမ်းလေးက
စူထော်နေသည်။ကျနော်လည်း အဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုအသဲယားပြီး
ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ဘယ်လောက်ကောက်ကောက် ကျနော်တစ်ချက်
နမ်းတာနဲ့မျက်လုံးလေးမှေးကာမျော့ကျပြီးငြိမ်သွားတတ်သည်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ”
“ချစ်လားဦးကို”
“ချစ်ပါဘူး”
“အာ့ဆိုဘာလို့ဥိီးနမ်းတာခံတုန်း”
“ဟင့် အယိုးခံချင်လို့ ဟိဟိ”
“ဆာနေပြီလားနွေးလေးက”
“ဆာနေပြီပေါ့ ဦးကအလိုက်မသိဘဲသဝေထိုးနေတာကို ဒီမှာယားနေတာပဲ”
“ဟုတ်လား ပြစမ်း ဟာဟုတ်တာပေါ့ အဖုတ်လေးကိုဖောင်းအိပြီး
အရည်တွေရွဲနေရော နွေးလေးကဆာနေရင် ဦးကလဲကျွေးရမှာပေါ့”
ကျနော်လည်း နွေးစကပ်လေးအောက်လက်နှိုက်ကာအဖုတ်စမ်းပြီး
ပင်တီလေးကိုဘေးကပ်ကာလိုက်သည်။ကျနော်ကိုင်လိုက်တော့
အဖုတ်ကပိုတင်းကားလာသည်။ဒီညမှ သူ့ဦးလေးလာခေါ်တာနဲ့
ကျနော်လည်းလိုက်သွားပြီး နောက်ကျမှပြန်လာတာ အိပ်ချိန်တောင်
ကပ်နေပြီ။ကျနော်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကောက်စိန်လေးက အခန်းထဲမှာ ပုစွန်ထုပ်လေးလို ကွေးပြီး ကောက်ကွေးစူထော်နေပြီ။
အဲ့တော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင် အောက်ပိုင်းတွေရေဆေးချပြီး အပေါ့အပါးသွားကာ အခန်းထဲဝင်ကာ ချော့ရတယ်။ခုတော့
အသဲယားစရာ ကောက်စိန်လေးကိုချော့ကာ နှူးနှပ်ပြီးလို့လိုးဖို့
အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။
“ဟင့်ဟင့် ဦးးးရေ နွေး နေတတ်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”
“ဟင့်အင်း အာငွေ့ပေးအုန်းမှာ”
အရည်တွေရွှဲနေလို့ တန်းလိုးရင် ရပေမယ့်မလိုးသေးဘဲ
ပေါင်လေးကို ဆွဲကားကာ အရည်ရွှဲနေတဲ့အဖုတ်လေးကို
တစ်ချက် ရှူးးးဆို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။အစိလေးကို ပလွတ်ဆို
တေ့စုပ်ပြီးအသံထွက်အောင်ကျုံးယက်ပစ်လိုက်သည်။နွေးမူယာခင်ဘယ်လိုတောင်အလိုးခံချင်နေလဲဆိုကျနော်
သူ့အဖုတ်လေး၁၀ချက်လောက်ယက်ကာ အစိကိုခပ်ပြင်းပြင်းလေး
စုပ်ပေးလိုက်တာအရေတွေပန်းထွက်ပါရောလား။
“အားးးးအီးးးးဦးးးးး အားးးးးးးပြီးးးပြီးးပြီးပြီ ရှီးးးးးအီးးးးဟီးးးး”
ကျနော့်မျက်နှာလဲရွှဲလို့နွေးပြီးသွားလို့အရည်ထွက်တာရပ်တဲ့အထိ
စုပ်ယူမျိုချပြီးပေါင်ကြားမှမျက်နှာခွာလိုက်သည်။နွေးကတော့မျက်လုံးလေးမှေးကာfeelတက်နေဆဲရှိသေးသည်။
ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ခွတက်ကာ နှုတ်ခမ်းစူစူလေးပေါ်
ဒစ်မေးတင်ပေးလိုက်သည်။လီးနံ့ရတာနဲ့ပါးစပ်လေးဟကာ
ဒစ်ကိုငုံစုပ်ပေးသည်။
“အွန့် ပလွတ် ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ဘလွတ် ”
လီးကိုင်ကာဂွင်းထုပေးသည်။နွေးရဲ့လျှာပါးပါးလေးအစွမ်းက
ကျနော်အူအသဲတွေပြောင်းပြန်လန်စေသည်။လီးကခဏအတွင်း
မတရားမာတောင်လာပြီးဒစ်ထိပ်ကနွေးလည်ချောင်းဝနားရောက်နေပြီ။ကျနော့်ပေါင်ကိုရိုက်လာလို့အသာလျော့ပေးလိုက်သည်။
“အီးးးဦးးးဘာလို့အတင်းထိုးထည့်တာလဲ အသက်ရှုကြပ်သွားတာပဲ”
“ကောင်းလို့ပေါ့နွေးလေးရ စုပ်ပါ ခဏစုပ် ပြီးရင် နွေးစပ်ပတ်လေးကိုပြဲအောင်လိုးမယ်”
“ဖြန်းးးး”
“အားးး နာတယ် နွေးလေးရ”
သူ့ကိုပြဲအောင်လိုးမယ်ဆိုလို့ ကျနော့်ပေါင်ကိုဖြန်းကနဲရိုက်ကာ
မျက်စောင်းလေးထိုးသည်။ကျနော်လည်းနွေးပါးစပ်ထဲအသာပဲ
ရှေ့နောက်အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း လက်နောက်ပြန်ကာအဖုတ်ကို
ကိုင်စမ်းပြီးအစိလေးကိုကလိပေးသည်။ကျနော့်ကိုကြာပါပါ
အကြည့်နဲ့မော့ကြည့်ကာလီးဒစ်ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးသည်။ခပ်ဖွဖွလေးစုပ်ပေမယ့် ကောင်းလွန်းလှသည်။သူလီးစုပ်တာခံရင်း
အစိကိုကလိပေးနေတော့ ကျနော်လည်းကောင်းနေသလို သူလည်းဖင်တရမ်းရမ်းနဲ့ဖြစ်နေပြီ။ဒါသူမတရား
အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာပြတာပဲလေ။
“အူးးးးအူးးးး ဦးးးရှီးးးးးမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”
“ဟုတ်ပြီဗျာ လိုးပေးမယ် စပ်ပတ်ပြဲအောင်လိုးမှာနော်”
“လိုး ဦးဦးလီးကြီးနဲ့ဆို နွေးစပ်ပတ်လေးပြဲလည်းအလိုးခံမှာပဲ”
နွေးကိုဆက်မစုပ်ခိုင်းတော့ဘဲ နွေးပေါ်မှပေါင်ကြားသို့ပြောင်းကာ
ဒူးထောက်လိုက်သည်။စကပ်ကိုမချွတ်ဘဲပင်တီလေးကိုဖြဲပစ်သည်။
“ဗြီးးးဗြီးးး”
“ဟာ ဦးဦးးးဖြဲပြန်ပြီ ပင်တီတွေမဖြဲပါနဲ့ဆို ဟင့် ဟာာာာ လုပ်ပြန်ပြီ”
ပင်တီကိုဖြဲပြီးအကျီ်ဆက်လှန်ကာဘရာကိုပါဖြဲပစ်သည်။ဆက်ပြီး
အဝတ်တွေပါချွတ်ပစ်လို့ ကျနော်ရောနွေးပါလုံးတီးဖြစ်သွာသည်။
“မရတော့ဘူးကွာ ကြမ်းချင်လာပြီ စပ်ပတ်ဖြဲမယ့်
ဦးရဲ့လီးကြီးလာပြီ”
နွေးခြေထောက်လေးကိုဆွဲကားကာဖိချပြီးဟစိစိနဲ့အရည်ရွှဲနေတဲ့
အဖုတ်ဝလေးမှာဒစ်တေ့ပြီးတစ်ချက်ထဲအဆုံးလိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အမေ့ ဟင့် အအ အားး ”
“ဗြစ်တစ်တစ် ဗလစ်ဗလစ် ဘွတ်ဘွတ် ဗြွတ် ဘလွတ်ဗြစ်ဒုတ်”
“အားးးးဟားးဦးရေ သေပါပြီ အီးးးနွေးစပ်ပတ်လေးပြဲပါပြီ
အားးးကျွတ်ကျွတ် တစ်ခါတည်းတစ်ဆုံးလိုးရလား အမေ့ သေပြီလို့ ဦးရေ ဖြည်းဖြည်း အဟင့် ဟ အားးးသေပြီ အားးကျဥ်တယ် ရှီးးးး”
ကျနော့်လီးကခုမှရှည်ပြီးကြီးနေတာဗျ။ကိုးလက်မကျော်ရှည်ပြီး
အလုံးကနွေးလက်ညှိုးလက်မဝိုင်းပြီးကိုင်ရင်မထိဘူး။အရင်ကတော့ပုံမှန်ပဲဆိုက်မှိီတယ်။အာ့ကိုထပ်ကြီးပြီးရှည်အောင်
လုပ်လိုက်တာ။အရင်ကတောင်နွေးကော့ပြန်နေအောင်ခံရတာ ခုဆို နွေးတို့တစ်ခါလိုးရင်အနည်းသုံးချီလောက်ပြီးတယ်။လီးအဆုံးသွင်းပြီးတလစပ်မနားတမ်းခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်
နေရာကနေ အရှိန်လျော့ကာ နွေးပေါ်မှောက်ချကာနို့လေးစို့ နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်ပြီးဇိမ်နဲ့လိုးပေးလိုက်သည်။နွေးကိုယ်လုံးလေး
ကျနော့်အောက်မှာပျောက်နေသည်။နွေးပေါင်လေးကိုချပေးကာ
ကျနော့်ခါးကိုခြေနဲ့ခွချိတ်ထားစေသည်။လည်ပင်းကိုအတင်း
ဖက်လာပြီးကျနော်ငြိမ့်ငြိမ့်လေးလိုးတာကိုမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး
feelတက်နေသည်။
“အင်းးးးအင်းးးးးအားးးးးဦးရယ် ကောင်းလိုက်တာ အားးးးရှီးးးရှီးးးး
လိုးပါ လိုးပေးးးးးအီးးးးဟင်းးးဟင်းးးအရမ်းကောင်းတာပဲ အားးးး”
နွေးစပ်ပတ်အတွင်းသားလေးတွေကကျနော့်လီးကိုဆွဲဆွဲညှစ်လာပြီး
ခါးကိုအတင်းကော့တင်ပေးလာသည်။သူပြီးချင်လာမှန်းသိလို့
နို့စို့နေရာက နှုတ်ခမ်းထော်ထော်ကိုတေ့စုပ်ကာတဖုန်းဖုန်း
ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ကျနော့်လည်ဂုတ်ကိုအတင်း
ဆွဲဖက်လာကာလီးကိုပူခနဲစောက်ရည်တွေပန်းထုတ်ပြီး တစ်ချီပြီးသွားတော့သည်။ကျနော်ကတော့ ဒီလောက်နဲ့မပြီးသေးပါ။နွေးအပေါ်ခဏမှိန်းနေရင်းအမောဖြေနေလိုက်သည်။
“အင်းးဟင်းးဟင်းးးဟင်းး ဦး ပြီးသေးဘူးမှတ်လားးးလိုးလေ ”
“ပြွတ်ပြွတ် အင်းလိုးမှာပေါ့ နွေးလေးရဲ့ နွေးလေးကောင်းနေတာကို
အရသာခံပြီးကြည့်နေတာ ကောင်းလား ဦးလိုးပေးတာ”
“အင်းးကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ လိုးပေးအုန်း ထပ်လိုးပေး ဦးလီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက မထုတ်ချင်အောင်ကိုကြိုက်တယ်”
“ခုအမောပြေပြီလား”
“ပြေပြီ ထပ်ယွလာပြီ”
“အာ့ဆို မြင်းစီးအုန်းတလှည့်”
“စီးမယ် စီးမယ်”
“ပြွတ်တ်တ်တ်တ်”
“ပြွတ်ဘလွတ် ”
ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုချွဲ့နွဲ့ပြောနေတဲ့နွေးနှုတ်ခမ်းလေးကို
ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစုပ်လီးဆွဲထုတ်ကာနွေးအပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်။ကျနော်ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်တော့ နွေးကသူ့စောက်ရည်တွေရွဲပြီး
ပြောင်တင်းမာတောင်နေတဲ့လီးကိုဖွဖွကိုင်ကာကုန်းစုပ်သည်။သူလုပ်ချင်တာလုပ်ဖို့ ကျနော်ငြိမ်ပေးလိုက်သည်။လီးဝင်သလောက်
စုပ်ပြီး ဂွေးဥတွေပါယက်ကာကစားနေတော့သည်။သူ့မျက်နှာ
သေးသေးလေးနဲ့ကျနော့်လီးကိုကပ်လိုက်တော့ လီးက သူ့မေးဖျားမှ
နဖူးအထိမကကျော်သွားသည်။အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာတင်းကာ
နေတဲ့ဒစ်ကြီးကိုလျှာနဲ့ဝိုက်ယက်ကာ ပါးစပ်ထဲတစ်ဝက်ကျော်ကျော်
ဝင်အောင်ထိုးစုပ်နေသည်။
“အု ပြွတ် အု အွတ် အုအု ”
“ဟိတ် ကလေးလေး ဦးတင်းလာရင်တစ်ဆုံးထိုးထည့်ပလိုက်မှာနော်
မကလိနဲ့”
“ပြွတ် ပြွတ်ဘလွတ် အု အွတ် အဟွတ် ဟွန့် ဦးနော် နွေးကဦးခံလို့
ကောင်းအောင်ဝင်သလောက်စုပ်နေပေးနေတာကို ”
“တဆုံးထည့်မိမှာစိုးလို့ပြောတာပါနွေးလေးရဲ့ တော်ပြီကွာ လာ
အပေါ်တက်ခဲ့ ဦးကိုဂျီးချွတ်ပေးအုန်း”
“ဟွန်း သူများစေတနာကို စော်ကားတဲ့လူရီးး အစိနဲ့ကိုထိုးပစ်မယ်”
“ထိုးပါဗျာ ဒီကလည်း ဆွဲစုပ်ထားပစ်မှာ ဟားဟား ”
ကျနော့်လီးစုပ်နေရာကနေကုန်းထလာကာ ကျနော်မျက်မှာပေါ်ခွထိုင်
ချကာ အဖုတ်လေးနဲ့ဖိဖိပြီးပွတ်တော့သည်။နွေးအစိလေးကသာမန်
ထက်ကြီးတဲ့အစိလေး။မသိရင် လီးအသေးစားလေးလိုပဲ။သူပွတ်လေကျနော်ကပါးစပ်ဟကာဖမ်းဖမ်းစုပ်ပစ်လေဖြစ်သည်။
“အူးးးးမေမေရေ ဦးးးစုပ်နဲ့တော့ရှူးထွက်ကုန်လိမ့်မယ် အားးးရှီးးး”
ကျနော့်ရဲ့ဘာဂျာကိုသူမခံစားနိုင်။မှုတ်တိုင်း သေးပါထွက်အောင်
မှုတ်တတ်လို့ သူအရမ်းကြိုက်သလို အိပ်ယာခင်းတွေလည်း လဲရတာခဏခဏ။ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မှအတင်းခွာကာ ကျနော့်လီးကိုကုန်းစုပ်ပြန်သည်။တံတွေးတွေထွေးချကာစုပ်ပြီး အပေါ်မှတက်ခွကာ အဖုတ်ဝမှာတေ့ကာဖြည်းဖြည်းခြင်း ထိုင်ချနေသည်။
“အီးးးးဦးဦးရေ နာလိုက်တာ ကျွတ်ကျွတ် ဗြီးးးဘွတ်ဘွတ် ဘလွတ်”
မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာသူ့အဖုတ်ထဲကျနော့်လီးဝင်အောင်ထိုင်ချနေတဲ့
နွေးကိုကြည့်ရင်းလက်နှစ်ဘက်ကိုခေါင်းအောက်ထည့်ကာဇိမ်ခံနေ
တော့သည်။နာရင်ရပ်လိုက် ထိုင်ချလိုက်နဲ့ လီးစုံးစုံးမြုပ်အောင်ဝင်မှ
ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ပါးအပ်ပြီးနားနေသည်။
“ဟင်းးဟင်းးးအင်းးးဦးလီးကြီးကလေ နွေးစပ်ပတ်လေးထဲမှာ
ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ရင်ခေါင်းထိရောက်လာသလိုပဲ”
“ကြိုက်လား”
“အင်း အရမ်းကြိုက်တယ် အရမ်းချစ်တယ် ဦးရယ်”
“ချစ်လွန်းလို့လည်း ရအောင်ယူထားတာဟုတ်ဘူးလား”
“ဟုတ်တာပေါ့ ဦးကို နွေးပဲချစ်မှာ အခြားမိန်းမတွေ မချစ်ရပါဘူး”
ကျနော့်ရင်ဘတ်ပေါ်မှာမှောက်အိပ်ကာချစ်ရည်ရွှန်းလဲ့နေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့မော့ကြည့်ရင်းပြန်ထသည်။ဖင်လေးလှုပ်ကာလှုပ်ကာနဲ့
မြှောက်မြှောက်ပြီးဆောင့်ချတော့သည်။
“ဖောက်ဖောက် ပြွတ်ဘလွတ်ဘုဗြစ် ဖန်းဖန်းဖန်း အားးးဦးရေ
ထိတယ် အရမ်းထိတယ် အီးးးဟီးးဟီးး အားးဦးဦးး အားးပြီးပြီ ရှီးးး”
သူ့စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ချရင်းတစ်ချီထပ်ပြီးပြန်သည်။အတွင်းသား
လေးတွေကလီးကိုတင်းကြပ်အောင်ညှစ်ပြီးအရည်တွေပန်းထုတ်ကာ
ကျနော့်အပေါ်အရုပ်ကျိုးပြတ်လေးကျလာငြိမ်ကျသွားတော့သည်။
ကျနော်လည်းပြီးလုလုအနေအထားဖြစ်သွားပေမယ့် သူငြိမ်သွားလို့
ခဏငြိမ်ပေးထားလိုက်သည်။သူအမောပြေတော့လှုပ်လာသည်။
“အီးးအီးးးဟင်းးဟင်းးဦးရယ် ဦးလီးကြီးကထိလိုက်တာ နွေး နွေး
ထပ်ပြီးပြန်ပြီ ဟင်းးးဦးက ခုထိပြီးသေးဘူးမဟုတ်လားဟင်”
“အင်း ပြီးသေးဘူး”
” နွေးဘယ်လိုနေပေးရလဲဟင် စုပ်ပေးရမား ပါးစပ်ထဲပြီးမားဟင်”
” no ”
“ကုန်းပေးမယ်နော် အာ့ဆို ”
“အင်း လီးမချွတ်ဘဲ လှည့်ထိုင်လိုက်ပြီးမှရှေ့ကိုကုန်း”
“ဟုတ် ဦးဦး”
ဆက်ရန်
ဦးရဲ့နွေး-2
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ကျနော်ထိုင်လိုက်တော့နွေးကနှုတ်ခမ်းလာစုပ်နမ်းသည်။ပြီးမှလီးမကျွတ်အောင်ဖြည်းဖြည်းခြင်းလှည့်ကာရှေ့ကိုကုန်းတော့
သည်။ကျနော်လည်းအလိုက်သင့်ထကာဒူးထောက်လိုက်သည်။နွေးကကျနော့်အကြိုက်ပုံစံဖင်ထောင်ကုန်းပေးသည်။ဖင်တုံးလုံးလုံးလေးကိုဖြဲလိုက်တော့ ကျနော့်လီးဒဏ်ကြောင့်
အရာယွင်းကာ စူပွနေတဲ့ဖင်ဝလေးပေါ်လာသည်။ဖင်လိုးတိုင်း
သူနာကျင်ရပေမယ့် ကျနော့်ကိုချစ်ရှာတော့ကျနော်လိုးတိုင်း
အလိုးခံပေးရှာသည်။ခုတော့လည်း နွေးကဖင်ခံရတာ
ကြိုက်နေပါပြီ။ဖင်ဝလေးကိုတံတွေးထွေးချကာ လက်မနှိုက်
သွင်းလိုက်ပြီးစပ်ပတ်အိအိလေးကိုအရသာခံကာလိုးတော့သည်။ခါးအားကိုသုံးကာပစ်ပစ်ဆောင့်ရင်း သူ့နို့လေးတွေကို
လှန်းညှစ်ပေးသည်။ဖင်လေးပိုပင့်ထောင်ကာနောက်သို့
စည်းချက်ညီညီလှုပ်ရှားပေးလာသည်။
“ဦးရေ ဆောင့်ပါ အီးးးရှီး ဖင်နှိုက်နဲ့တော့ ဖင်ယားလာပြီ ဟင့်”
“ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် ပလစ်ပလစ် ပြွတ်ပြွတ် ”
လိုးရင်းကြာလာတော့ အရည်တွေကအဖြူအမြုပ်ဖြစ်လာကာ
ကျနော့်လီးနဲ့စည်းခုံမှာ ပေကျံနေသလို သူ့စပ်ပတ်ဝမှာလည်း
ပေပွနေသည်။ဖင်လေးနောက်ပစ်ပေးရင်းအတွင်းက
ကြွက်သားတွေကလည်းကျနော့်လီးကိုညှစ်ဆွဲလာသည်။ကျနော်လည်းလိုးနေရင်းပြီးချင်လာတော့ ဖင်ထဲပြီးဖို့စိတ်ကူးမိပြီး အချက်၃၀လောက်ဆောင့်ကာစပ်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြီး ပွင့်နေတဲ့
ဖင်ဝမှာတေ့ကာဖိသွင်းချလိုက်တော့သည်။စပ်ပတ်လိုးရင်းလောပြီး
ချော်သလိုလိုနဲ့ဖင်ကိုဆက်လိုးတော့သည်။နွေးလည်းဖင်ထဲလီးဝင်
လာတာနဲ့အရည်တွေထောင်ပန်းပြီး တစ်ချီထပ်ပြီးသွားပြန်သည်။
“ဗြစ်တစ်တစ်ဘလွတ်ဘွတ်”
“အီးးရှီးးး ဦးး ဖင်ထဲဝင်ဝင် အားးးးးနွေးပြီးပြန်ပြီ ရှီးးး”
နွေးဖင်လေးကော့ထောင်ကာတဇတ်ဇတ်တုန်နေတုန်း ဖင်တုံးလေး
ဖြဲကာညှစ်ကိုင်ပြီး နွေးဖင်ပေါက်လေးကိုပစ်ပစ်လိုးပလိုက်သည်။ကျနော်လည်းမချုပ်တည်းထားတော့ဘဲ နွေးဖင်လေးကို
အချက်ပေါင်းများစွာ လိုးကာ ဖင်ထဲလရည်တွေ တပျစ်ပျစ်
ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။နွေးလေးကိုလှဲချကာအိပ်လိုက်ပြီး
ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားသည်။ဖင်ထဲကလီးမထုတ်သေးဘဲ
နွေးကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ကနေ တစ်စောင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
နောက်ကနေဖက်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေး နားနေတာတောင် တုန်နေတာ
မရပ်ဘဲ တစ်ချက်တစ်ချက် တွန့်တွန့်နေသေးသည်။
“ဦးဦးနော် စပ်ပတ်လည်းမလွတ်ဖင်လည်းမလွတ်”
“စပ်ပတ်လေးညှစ်သလို ဖင်လေးကလည်းလိုးလို့ကောင်းတာကိုကွ
ဘာလဲ နွေးလေးကဖင်ခံရတာ ကြိုက်ဘူးလား”
“အွန်းးးးးကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် နာတယ် ဖင်ထဲကို တုတ်ကြီး
ထည့်ခံရသလိုပဲ နာလည်းနာတယ် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် ဟိ”
“ဟင်းနော် ထပ်လိုးလိုက်ရ”
“လိုးပေါ့ ဦးလီးကြီးနဲ့ဆို သေပါစေခံမှာပဲ”
“ဦးလိုးပေးတာ အဲ့လောက်ကြိုက်လား”
“အင်းကြိုက်တယ် ”
“ချစ်ရောချစ်လား”
“ချစ်လို့အလိုးခံတာပေါ့ဦးရဲ့ ဦးလိုးတာခံချင်လို့ ဦးကိုရအောင်
ယူခဲ့တာပဲဟာ ခုနွေးဖင်ရောစပ်ပတ်လေးပါ ဦးဟာကြီးကြောင့်
ပြဲနေပြီ အာ့ကိုချစ်လားမေးနေသေးတယ်”
“မမေးရဘူးလား အာ့ဆို”
“ဟင့်အင်း မေးးခဏခဏမေး”
” ခွေးမလေး အသဲယားအောင်လုပ်နေတယ် ဂီးးဂါးး”
“အားးးဦးးဦးးး ကိုက်နဲ့ နာတယ် နာတယ် အားးး”
ကျနော်အသည်းယားပြီး မိနွေးဂုတ်သားလေးကို ငုံ့ကိုက်
လိုက်သည်။
“အူးးးးရှီးးးအီးးး ယားးးးးဦးဦးးရေ အားးး အကွက်တွေ
ထင်ကုန်မယ်လို့”
“ထင်ထင်ကွာ အသဲယားရင်ကိုက်မှာပဲ”
“အဟင့် ဦးးးးးး သနားပါလို့ အားးးယက်နဲ့ ယားတယ်”
နွေး ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးကို ငုံစုပ်ရင်းယက်ပေးတော့ တွန့်လိမ်ပြီး
သူ့ကိုယ်လုံးလေးအတင်းလှည့်ကာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းသည်။
ကျနော်လည်း နွေးဖင်ထဲက လီးမကျွတ်အောင်နွေးကိုယ်လုံးလေးကို
အသာဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုပဲစုပ်နမ်းရင်း အနားယူလိုက်သည်။
နှစ်ချီလောက်ပြီးမှ အားရတတ်တဲ့ကျနော့်အတွက် ဒါက
စိတ်ပြေရုံပဲရှိအုန်းမယ်။
“ဦးဟာကြီးကလေ ပြီးထားတာတောင်မပျော့သေးဘူး ”
“ကြိုက်တယ်မှတ်လား”
“ကြိုက်တာပေါ့ စွဲနေရော ဦးလီးကြီးကို”
“ဦးကလည်း နွေးရဲ့ဖင်လေးနဲ့စပ်ပတ်လေးကိုအရမ်းကြိုက်တယ်”
“ဦးဦး”
“ဟင်”
“ခဏချွတ်ပေး နေရခက်လို့”
“ထပ်လိုးအုန်းမယ်လေ ခုစိမ်ထားချင်သေးတယ်”
“လိုးပါ ဦးရဲ့ ခုခဏချွတ်ပေးလို့ ဖင်ထဲမှာတစ်စို့ကြီးနေရခက်တယ်”
“ဘာလုပ်မို့လဲ ဒီအတိုင်းလေးနေလေ”
“ဟင့်အင်း ဦးမျက်နှာကြည့်ပြီးစကားပြောချင်လို့”
“ခုလည်းမြင်နေရတာပဲကွာ ဒီအတိုင်းလေးပဲနေပါ”
“ဖင်လိမ်ပြီးခါးစောင်းနေရတာလေ ဦးကလည်း ”
“ချစ်ရင် ဒီအတိုင်းနေ ခုအမောဖြေနေတာပြီးရင် လီးမချွတ်ဘဲ
ဆက်လိုးမှာ”
“ဟင့် ဦး ကလေးကိုအနိုင်ကျင့်တာ ဦးကဖင်ချည်းပဲလိုးမယ်ဆို နောက်နေ့ကျ ကလေးဖင်ခေါင်းလေးနာနေမှာပေါ့”
“နာပါလေ့စေ အာ့မှနာတိုင်းဦးကိုသတိရနေမှာ”
“အဟွန့် ဦးဦး အကျင့်ပုတ်ရီးးး”
“ချစ်တာကွ ငါ့မယားလေးရ”
ဖင်ထဲလီးတပ်လျက်သားခါးလိမ်ပြီးကျနော့်ကိုစကားပြောနေရတဲ့
နွေးခေါင်းလေးကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးတေ့စုပ်ပစ်လိုက်သည်။
“အု အွန့်အွန့် ”
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်းလက်တွေကိုလည်းအလုပ်ပေးလိုက်သည်။
နို့ကိုချေ အစိကိုနှိုက်ပြီးကလိတော့ နွေးအရည်လိုက်ကာ ရွလာပြန်
သည်။
“ဦးဦးရေ ရှီးးးးဖင်ထဲလည်းတစ်စို့ကြီး ပြီးတော့ ခါးလိမ်ပြီး
ကို့ယို့ကားယားကြီးနေရတာခါးနာတယ် ခဏလွှတ်ပေး”
“ကဲ ဦးပဲအလျော့ပေးမယ် ထ နွေးကြိုက်သလိုနေ”
“ပြွတ် ဗလွတ်”
ကျနော်ဖြေလျော့ပေးလိုက်တော့ သူ့ဖင်လေးထဲကလီးကိုထုတ်ကာ
ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ကလေးလေးလို တိုးဝင်ကာဖက်သည်။
“လိုးမယ်လေကွာ”
“အွန်း ခဏ နွေး ဒီအတိုင်းလေးခဏနေချင်လို့ ဦးရင်ခွင်ထဲနေပြီး
ဦးကိုမော့ကြည့်ပြီးစကားပြောရတာကြိုက်လို့”
“နေပါဗျားး နေပါ ကလေးလေးသဘောကျ”
“အာ့တွေ ချစ်တာ ဦးဦးကို”
” နွေးကိုရီစရာပြောရအုန်းမယ်”
“အွန်းပြောလေ”
“ဘု ဘု ဘူ ဘွတ်”
“ဟဟ ဟ မိုးခြိမ်းသံလားကွာ အသံကလည်းကျယ်တာကွာ”
“ဟွန့် ဦးပဲဒီလောက်ချဲ့နေမှတော့ကျယ်ပြီပေါ့ ”
“ကျယ်တော့လည်း အီးပါရင်မညှစ်ရတော့ဘူးပေါ့ကွာ ဟားးး”
“ဦးနော် ဟွန့် ခုနက ရီစရာပြောမယ်ဆို ဘာပြောမှာလဲ”
ကျနော်လည်း ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ စကားပြောနေတဲ့ နွေးဖင်တုံးလေးညှစ်ကာ ဖင်ဝလေးကိုနှိုက်သည်။အဖုတ်က
အရည်လေးတွေကလော်ပြီး ဖင်ဝလေးကိုလိမ်းကျံရင်း
ဖင်ကိုဆွနေလိုက်သည်။
“အော် ကိုငယ်လေ ”
“အင်း ဦးငယ်ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“သူကြောင်နေတဲ့စော်လေ သိတယ်မှတ်လား”
“အွန်း သိတယ်လေ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကအမကြီးလေ”
“အေး ညနေကဘောပြားမနဲ့လိုက်ပြေးသွားလို့”
“အယ် ဟုတ်လို့လား ပေါက်ကရတွေ”
“တကယ် နွေးရဲ့ အဲ့သတင်းကြားကြားခြင်း ဒီကောင် ဦးကိုလာခေါ်
တာပဲလေ ဦးလည်းအူကြောင်ကြောင်နဲ့လိုက်သွားတာ ဟိုမှာအကြောင်းစုံသိမှ စိတ်တွေညစ်ပြီးဘီယာဆိုင်ရောက်သွားတာ”
“ဟင် အာ့ဆို ဦး ခုနကသောက်လာတာလား ”
“ဦးမသောက်ပါဘူးကွာ ဦးဘယ်တုန်းကထမင်းစားပြီးရင်
သောက်လို့လဲ ကိုငယ်သောက်တာအဖော်လုပ်ရင်း အမြည်းပဲစားတာ”
“ဟင်းးးးဦးငယ်လည်းသနားပါတယ်နော် သူ့ခမျာ ချိန်ပါကြီး
ဖြစ်နေတာ”
“ကိုငယ်ကမိန်းမရမယ့်ကောင်လဲမဟုတ်ဘူး ”
“ဟွန့် ဦးနော် သူများဦးလေးကို သွား လုပ်နဲ့တော့”
“စတာပါကွာ ကိုငယ် အသဲကခဏခဏကွဲတာနွေးလည်းသိတာပဲ
နောက်တစ်ယောက်ထပ်တွေ့အုန်းမှာပါကွာ”
“ဟွန်းးနော် သူတောင် ကလေးကအတင်းဗိုက်ကြီးနေပါပြီပြောလို့
မိန်းမရနေတာကိုများးးးဟွန့် သူဘာများလုပ်ခဲ့လို့လဲ”
“ဟား ဦးနဲ့တော့ကံခြင်းတော့မတူဘူးလေကွာ ဟဲဟဲ”
“သွား ခေါ်တော့ဘူး”
“အဟား လာပါနွေးလေးရယ် ဖင်ဆက်လိုးမယ်လေ”
“လိုးနဲ့ သွားးးးချီးနဲ့ပေါက်ထုတ်လိုက်မယ် လာမနှိုက်နဲ့”
“ကလေးကလည်းကွာ ဦးကစတာကို စိတ်မကောက်နဲ့တော့”
“ဟွန့် မုန်းစရာကြီး ဦးးးး တကယ်ရီးဖင်ပဲဆက်လိုးမို့လား”
“အင်းလေ တညလုံးဖင်ပဲလိုးမှာ”
“ဟင့် တညလုံးတော့လိုးပါနဲ့ဦးရယ် ဦးဟာကြီးကလေ
မဟားတရားကြီးရယ် နောက်နေ့ကျ နွေးဖင်လေးနာနေမှာ နော် နော်”
“အင်းပါ ဦးကစတာပါကွ ဦးလည်းနက်ဖြန် အလုပ်သွားရအုန်းမှာ
ဒီတစ်ချီပြီးရင် အိပ်ကြမယ်နော် ထထ ဖင်ထောင်ပေး ဖင်လေး
ယက်ပေးမယ်”
“အယ် ဦးကလည်း ဖင်ထဲမှာ ဦးအရည်တွေရှိသေးတယ်လေ
နောက်ပြီး အီးလည်းပါချင်လာလို့ တော်သေးတယ် ခုနက ဦးလိုးတာ
ချီးမလူးတာကံကောင်း နွေးခဏ သွားရှင်းလိုက်အုန်းမယ် နော် နော်လို့”
“အင်းး သွားလေ သေချာရှင်းလာခဲ့ မြန်မြန်သွား မြန်မြန်လာနော်
မဟုတ်ရင် ဘီရိုဖွင့်ပြီး ဘီလူးစိတ်ပါသွင်းလိုက်မှာ”
“ဟာ ဦးးးးးး ဟိုတစ်လောကလိုကြီးလုပ်အုန်းမို့လား”
“မလုပ်ပါဘူး မြန်မြန်ပြန်လာနော် မလာရင် အဲ့တုန်းကထက်
ပိုကြမ်းမယ်”
“အဟင့် ဦးနော် အဲ့လိုကြီးတော့ မလုပ်ပါနဲ့ နွေးကြောက်လို့ပါ”
“ကြောက်ရင်မြန်မြန်သွားပြီး မြန်မြန်လာ သွား”
သူ့အဖုတ်ထဲလီးတုကြီးထိုးထည့်ပြီး ဖင်ကိုအသေလိုးမှာတော့
ကြောက်သား မိနွေး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကလူးလဲထပြီး
ကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ ဖင်လေးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပိတ်ရင်း
အိမ်သာပြေးတော့သည်။ဟိုတစ်လောက အတတ်ဆန်းတဲ့အနေနဲ့
ကျနော့်လီးထက်ပိုကြီးတဲ့လီးတုကို အဖုတ်ထဲအတင်းထိုးထည့်ပြီး
ဖင်ပိတ်လိုးပစ်လိုက်တာလေ။အမှန်တော့ ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့
ဆုံးမပစ်လိုက်တာ။လိုးလည်းပြီး ကျနော်လည်းစိတ်လျော့လိုက်ရော
နွေးခမျာ တစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေရွဲပြီး သေးတွေလည်း အိပ်ယာထဲ
ရွှဲနေတော့တာပဲ။ကျနော် နွေးကိုအလိုလိုက်ပေမယ့် ပြောစကား
နားမထောင်တဲ့အခါ စိတ်တိုတဲ့အခါမျိုးမှာ သူ့ကိုဆုံးမတိုင်း
အလိုးကြမ်းကြမ်းတွေလိုးပြီးဆုံးမတတ်တယ်။သာမန်အချိန်ကတော့
ပုံမှန်လေးလိုးတာများတယ်။ဖင်လိုးတာကလည်း စိတ်တိုနေချိန်
အလိုးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့လိုးရင်း ချောပြီးဝင်သွားတာ မထူးဘူးဆိုပြီး
ဆက်လိုးရင်း နောက်ပိုင်း ဖင်ကိုပါလိုးဖြစ်နေတာ။ကျနော်လည်း
ဖင်ကိုအစကလိုးရကောင်းမှန်းမသိဘူး။ချော်ပြီးလိုးခဲ့တဲ့နောက်ပိုင်း
အဖုတ်နှစ်ခါလိုးရင် ဖင်ကိုတစ်ခါတော့လိုးနေကြ။တစ်ခါတစ်လေဆိုဖင်ကိုချည်းလိုးတာ။အဲ့လိုရက်မျိုးဆို မိနွေးတို့ နောက်ရက်တွေ
နှစ်ရက်လောက် ဖင်ပေါက်လေးကျိန်းစပ်ပြီး ရှုံ့မဲ့နေရော။
ကျနော်စိတ်တို ဒေါသထွက်ပြီး မိနွေးကိုမဒိန်းကျင့်သလို အသေလိုးခဲ့တာတွေ နှိပ်စက်ပြီးလိုးတာတွေပြောမယ်ဆို ကျနော်နဲ့သူ ဘယ်လိုညားခဲ့သလဲဆိုတာကနေပြန်စပြောမှ ဇာတ်လမ်းကို ရှင်းကြမယ်လို့ထင်တယ်။အဲ့တော့ စီကာပတ်ကုံးပြီးသေချာရှင်းပြမယ်။သူနဲ့ကျနော်ရဲ့ညားကာစဆက်ဆံရေးက အခုလိုလင်မယား ချစ်လိုက် စိတ်ကောက်လိုက် လိုးလိုက်ဆော်လိုက်နဲ့အနေအထားမျိုး
မဟုတ်ခဲ့ဘူး။လင်မယားသက်တမ်း တစ်နှစ်ကျော်အတွင်းမှာ အဖြစ်အပျက်တွေအများကြီးရှိခဲ့တယ်။
ဆက်ရန်
ဦးရဲ့နွေး-3
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
“ထူးထူး စနေနေ့ကျရင် နွေးကိုရုပ်ရှင်လိုက်ပြပါလားဟင်
ဒီတစ်ပတ်တင်တဲ့ကားလေ မြင့်မြတ်ကားကြည့်ချင်လို့”
“ဟမ် စာမလုပ်ဘူးလား ရုပ်ရှင်ကြည့်ရအောင်”
“အာ ထူးထူးကလည်း စာတွေကရနေပြီ မဖြေချင်လို့”
“မိနွေး ညည်းတော့လေ လူကြီးတွေကိုတော်တော်ဒုက္ခပေး”
“ဟွန့် သူတို့ကမှ နွေးလိုချင်တာပေးမလုပ်တာ”
“ဟင်းးးညည်းနဲ့တော့ခက်တယ် မကြီးကခွင့်ပြုလို့လား ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့ကို”
“ခွင့်မပြုရင်ခိုးပြီးသွားမှာလို့ပြောထားတယ် အာ့နဲ့ဦးငယ်အားမှ
သွားတဲ့ ဦးငယ်ကိုမေးတော့ ဒီတစ်လလုံးမအားဘူးတဲ့
အဲ့နေ့စက်ရုံမှာအစည်အဝေးတွေလုပ်ရမယ်ပြောတာပဲ အာ့ကြောင့်
ထူးထူးကိုအပူကပ်ရတာ ကြီးကြီးတို့ကိုလည်းနေ့လည်ကအပူကပ်
ပြီးပြီ ဟီးးးး”
“အေး လုပ်လုပ် ညည်း ငါနဲ့တွေ့အုန်းမယ် ရှိသမျှလူအကုန်လုံးကို
လှည့်ပတ်ချုပ် ပြီးမှ ငါ့ကိုလာပြော ထားပါ အဲ့နေ့ အားတယ်
လိုက်ပို့မယ်လေ တစ်ခုတော့ရှိတယ် စာကိုသေချာလုပ်ပြီး
ဒီနှစ်ဆယ်တန်း အောင်အောင်ဖြေပါ့လို့ ကတိပေး”
“အင်းပါ ထူးထူးရယ် ကတိပေးပါတယ် အဲ့လိုအလိုလိုက်လို့လည်း
ထူးထူး ကိုချစ်နေရတာ”
”ဟားးပိုပြီ အဲ့အပြောနဲ့ပဲ ညီး ငါ့ကိုချုပ်နေတာ”
”ဟီးးးးမုန့်လည်းဝယ်ကျွေးနော် ”
”အေးပါကွာ ရေမီးအစုံနဲ့လေထီးခုန်ရုံပဲနော် ကဲကဲအိပ်တော့
ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်တယ်ဆို ဦးထူးပြောစကားနားထောင်”
”ဟုတ် ထူးထူး ထူးထူးလည်းအိပ်တော့နော် ဖွန်ကြောင်မနေနဲ့အုံး”
”အောင်မာ ကောင်မစုတ်လေး နာတော့မယ် လိုက်မပို့ပဲနေလိုက်မှာ”
”အင်င်င်င်င် မီးကစတာဂို ထူးထူးကလည်းစိတ်ဆိုးနဲ့အာဘွား အာဘွား”
”ကဲပါ မမနွေး စာလုပ်ပြီး အိပ်တော့ ”
”ဟုတ် ထူးထူး Gn bye အာဘွား”
”အွန်းးး Gn အာဘွား bye ”
တကယ်တော့ နွေးလိုခေါ်တဲ့ နွေးမူယာခင်က ကျနော့်သူငယ်ချင်း
ကောင်းမြတ်ရဲ့တူမပါ။ကျနော်နောင်နောင်ထူးနဲ့ကောင်းမြတ်က
ဟိုးငယ်ငယ်ကတည်းက ခင်လာတဲ့ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ။
နွေးအမေ မမသီတာခင်ကကျနော်တို့ကိုစာသင်ပေးခဲ့တဲ့ဆရာမပေါ့။
ကျနော်နဲ့ကောင်းမြတ်က အမြဲတပူးပူးတတွဲတွဲနဲ့နေလာတဲ့သူတွေဗျ။
ညီအကိုမရှိတဲ့ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ညီအကိုလိုချစ်ခင်ကြတာ
မထူးဆန်းပါဘူး။ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ဒီဘက်ရပ်ကွက်နေကြပေမယ့်
လမ်းမကြီးတစ်ခုပဲခြားတာ။သူ့အိမ်ကိုယ့်အိမ် နှစ်အိမ်တစ်အိမ်
နေလာကြတာဗျ။ခုမှသာအလုပ်ကြောင့်ကွဲနေတာ။ဒါပေမယ့်
အမြဲတမ်းအသွားအလာကမပြတ်ဘူး။တစ်ခုခုဆိုဆွေးနွေး
တိုင်ပင်ကြတယ်ဗျ။မမသီတာခင်ကိုလည်းကိုယ့်အမအရင်းလိုပဲဗျ။
ဦးသန်းဆွေနဲ့ဒေါ်အေးခင်တို့ကလည်းကျနော့်အပေါ်သားအရင်းလိုပဲမမသီတာခင်ဆရာမဖြစ်တော့ကျနော်နဲ့ကောင်းမြတ်က
၁တန်းပဲရှိသေးတာ။နဂိုကတည်းကသူ့ရဲ့အသင်အပြခံရတဲ့
ကျနော်တို့ကသူ့တပည့်အလိုလိုကိုဖြစ်တာပဲ။ကျနော်တို့
ကျောင်းမှာသူကအထက်တန်းပြဆရာမပေါ့။ဆရာမဖြစ်ပြီး
မကြာဘူး သူ့ရည်းစားဗိုလ်ကြီးကလာတောင်းလို့ လက်ခံပြီး
မဂ်လာဆောင်လိုက်ကြလို့အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ။
သိပ်တောင်မပေါင်းလိုက်ရပါဘူးဗျာ။နွေးမူယာခင်ကို
ကိုယ်ဝန်ရှိတုန်းမှာပဲ ဗိုလ်ကြီးကရှေ့တန်းမှာကျသွားတယ်။မမသီတာခင်ကစိတ်ဓာတ်မာပါတယ်။မိသားစုရဲ့ဖေးမမှုနဲ့
နွေးလေးကိုမွေးတယ်။မွေးကတည်းကချစ်မွှေးပါတဲ့နွေးကို အားလုံးကချစ်ကြတယ်။ကျနော်တို့လက်ပေါ်မှာကြီးရတာပေါ့ဗျာ။ကျနော်ကလည်းတစ်ဦးတည်းသောသား အိမ်မှာကသမီးကမရှိတော့ နွေးကိုအိမ်ခေါ်သွားတတ်တယ်။အမေကလည်းသမီးလိုချင်နေတာ
နွေး အိမ်မလာရင် ဒီဘက်အိမ်လိုက်လာပြီးထိန်းနေတော့တာပါပဲ။
မမသီတာခင်က ကျောင်းမှာအလုပ်များတော့ ကျနော်တို့ပဲဝိုင်းထိန်း
ကြတာပေါ့။အားလုံးရဲ့ အလိုလိုက်ခံထားရတဲ့နွေးက နည်းနည်းတော့ဆိုးတယ်ဗျ။သူလုပ်ချင်တာကိုလုပ်ရမှ။တစ်ဇွတ်ထိုးလေး။ဒီလိုနဲ့နှစ်တွေ အလီလီပြောင်းလာပြီး
ကျနော်နဲ့ကောင်းမြတ်လည်း ကျောင်းပြီးလို့အလုပ်ကိုယ်စီ
ဝင်နေကြပြီဖြစ်သလို နွေးကလည်းအားလုံးရဲ့အလိုလိုက်တာခံရပြီး
ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးနေတာဒီနှစ်ဆိုဆယ်တန်း၂ခါကျပြီးပြီ။သူကြောက်တဲ့သူဆိုလို့ ကျနော်ပဲရှိတယ်။ကျနော်ကအနေတည်ပြီး အလိုလိုက်သင့်မှလိုက်လို့ကျနော့်ကိုကြောက်သည်။သူ့မိသားစုက
သူ့ကိုလက်မြှောက်ထားသည်။မမသီတာခင်ကကျနော်
အလုပ်ပိတ်တဲ့နေ့မှာ ကျနော့်ကိုခေါ်ပြီးစကားပြောသည်။
“မင့်တူမကို မင်းထိန်းပါအုန်း ထူးထူးရယ် မကြီးတို့လည်းပြောမနိုင်
ဆိုမနိုင်ဖြစ်နေပြီ ဒီနှစ်လည်းထပ်ကျတယ် သူ့ရှေ့ရေးအတွက်
ရင်လေးစရာပဲကွယ်”
“အင်း သူ့အတွက်တစ်ခုခုလုပ်ပေးမှဖြစ်မယ် သားဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
“မကြီးကတော့ မင်း သူ့ကိုကြပ်မတ်ပြီးစာသင်ပေးစေချင်တယ်
မင်းကအရင် ဂိုက်လည်းလုပ်ဖူးတော့ မင်းနဲ့မှဖြစ်မယ် မနေ့ကမကြီး
သူ့ကိုဆူတော့ ထူးထူးသင်ပေးရင် သေသေချာချာစာလုပ်မယ်တဲ့”
“အင်းးသူသင်မယ်ဆိုရင်တော့ သားစာပြန်ကြည့်ပြီးလုပ်ပေးပါ့မယ်
အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ဆိုပေမယ့်ကိုယ့်တူမလေးအတွက်ပဲလေ”
“အေးကွယ် မင်းကူညီမယ်ဆိုလို့မကြီးဝမ်းသာပါတယ်ကွယ် သူက
မင်းတစ်ယောက်ပဲအသက်ရှိတယ်ထင်တာ ဘယ်နေ့စသင်မလဲ”
“ဒီလိုလုပ်မကြီးရာ ဒီနေ့တော့ ကျနော့်ဘော်ဒါတွေနဲ့
ချိန်းထားတာရှိလို့မသင်သေးဘူး နက်ဖြန်ရုံးကရောက်တာနဲ့
သူ့ကိုကျနော်စသင်မယ်”
“အေးအေး မင်းနဲ့ဆို စိတ်ချရပြီ ဟင် ငါ့ဟင်းအိုးးတူးနံ့ရတယ်
တူးပြီလားမသိဘူး”
ကျနော်နဲ့စကားထိုင်ပြောရင်း တည်ထားတဲ့ဟင်းအိုးကိုသတိရပြီး
မမသီတာခင် နောက်ဖေးကိုပြေးဝင်သွားသည်။ ဟင်းးးးး
ငမွှေ တဇွတ်ထိုးလေးရဲ့ အကျင့်ဆိုးလေးတွေကို ကျွတ်အောင်
ချွတ်ပေးရတော့မယ်လို့ ကျနော်တွေးရင်း ဘော်ဒါတွေနဲ့ချိန်းထားလို့
အိမ်ပြန်ပြီး ရေမိုးချိုးလိုက်သည်။
@@@@@@@@@@@
ဒီလိုနဲ့ နွေးကို ကျနော်ဂိုက်လုပ်ပေးရတော့တာပေါ့ဗျာ။ဥာဏ်ကောင်းပေမယ့်သူလိုချင်တာမရရင် အရွဲ့တိုက်တတ်တဲ့
ညဉ်ဆိုးကြောင့်ခုလိုဖြစ်နေတာဗျ။ခု ဘာကိုအရွဲ့တိုက်လဲဆိုတော့
သူတို့အိမ်ကိုဝင်ထွက်နေတဲ့ ဆရာတစ်ယောက်ကြောင့်ဗျ။သူ့အမေ
ကျောင်းကဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဦးဇေယျာလွင်က လူပျိုကြီး။မမသီတာခင်က မုဆိုးမ။လူလွတ်တွေကြိုက်ကြတယ်ပေါ့ဗျာ။မမသီတာခင်ကလည်း တပင်လဲမူ တပင်ထူတဲ့အနေနဲ့ အိမ်ထောင်သစ်ပြုချင်တယ်။ဆရာဦးဇေယျာလွင်က
သဘောကောင်းပါတယ်။လူရိုးလူအေးတစ်ယောက်ပါပဲ။နွေးကိုလည်းအလိုလိုက်မယ့်ပုံစံ။
ဒါပေမယ့်နွေးကသူမမြင်ဖူးလိုက်တဲ့ သူ့အဖေနေရာကို အဖေသစ်နဲ့
အစားထိုးမှာကိုလက်မခံချင်ဘူး။လူကြီးတွေ အားလုံးကလည်း ပြောပြီးဆိုပြီးနေပြီ။သူဆယ်တန်းအောင်ရင် လက်ထပ်ကြမယ်လို့
တိုင်ပင်ထားကြတာ။အဲ့တော့ သူမအောင်ရင် သူ့အမေလင်ယူလို့
မရဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့အရွဲ့တိုက်ပြီး စာမေးပွဲကိုအောင် အောင် မဖြေဘဲအကျခံတယ်။တအိမ်လုံးက ချော့တခါ ခြောက်တလှည့်
ပြောဆိုလည်းမရ။ပေတေပြီး စာမလုပ်ဘဲ နေနေတာ။တသက်လုံး
အလိုလိုက်ထားပြီး ခုမှ ဘယ်လိုမှ ပြောမရဆိုမရဖြစ်နေတော့
ကျနော့်ကိုအပူကပ်ရတော့တာပါပဲ။ကျနော့်ကို နဂိုကတည်းက
ချစ်လည်းချစ် ကြောက်လည်းကြောက်တော့ ကျနော်ပြောဆို
ဆုံးမတာကျ လက်ခံတယ်။စာမှန်မှန်လုပ်တယ်။အခုလည်း
ကျနော့်ကိုဖုန်းဆက်ပြီး ရုပ်ရှင်လိုက်ပြဖို့ လာပူဆာနေတာနဲ့ ဒီတစ်ပတ်ပိတ်ရက်မှာလိုက်ပြရအုန်းမယ်။ကျနော်လိုက်မပြဘူး
ပြောရင်လည်း သူ့ဟာသူခိုးပြီးသွားအုန်းမှာဆိုတော့ စိတ်မချတာနဲ့ပဲ
လိုက်ပို့မယ်ပြောလိုက်ရတယ်။အင်း ဘာလိုလိုနဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံတွေဘက်
မလှည့်ဖြစ်တာ နှစ်တောင်အတော်ကြာခဲ့ပြီ။အရင်က ကျနော့်ချစ်သူနဲ့တုန်းကတော့ ခဏခဏရောက်တယ်။ပြောရမယ်ဆို
ကျနော်ရော ကောင်းမြတ်ပါ အချစ်မှာကံခေတယ်ပဲပြောရမယ်။
ကောင်းမြတ်ကတော့ချိန်လိုက်တိုင်းပါနေတာ။ကျနော်ကျတော့
လေးနှစ်လောက်တွဲခဲ့တဲ့ချစ်သူရဲ့ပစ်ထားခံခဲ့ရတဲ့ စော်ပစ်ကောင်။
ကျနော့်ချစ်သူ သဲသဲခိုင်က ကျနော့်ထက်ချမ်းသာတဲ့ ကျောက်တွင်း
သူဌေးသားတစ်ယောက်နဲ့တွေ့တော့ ကျနော့်ကိုပစ်ပြီး တစ်ခါထဲ
ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားတာ။ ကျနော်လည်း
သဲသဲခိုင်နဲ့ပြတ်ပြီးကတည်းက အလုပ်ထဲပဲ အာရုံစိုက်ပြီး
နေလာခဲ့တာ အခုထိပဲ။အခုတော့ မိဘခြင်းသဘောတူထားတဲ့ လှသူဇာဆိုတဲ့ဘဏ်စာရေးမလေးနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ ကျနော်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။
အမေတို့ကိုတော့မပြောရသေးဘူး။ကျနော် အလုပ်များနေတယ်
ဆိုပြီး အင်တင်တင်လုပ်နေတာ။နို့မို့ဆို ကျနော်သာခေါင်းငြှိမ့်ရင်
မဂ်လာပွဲကို ချက်ခြင်းစီစဥ်ကြမှာမို့ လူပျိုဘဝလေး အေးဆေး
နေချင်သေးတာရယ် အလုပ်ကလည်း ပရောဂျက်တစ်ခုကြောင့် တကယ်မအားသေးလို့ အသာလေးနှပ်ထားတာ။ခု အမွှေစိန်လေး
ဆယ်တန်းအောင်ဖို့ကပါ ကျနော့်ပုခုံးပေါ်ရောက်လာသည်။
ဟိုတစ်နေ့က အမေထပ်ပြောလို့ နွေးနွေးဆယ်တန်းဖြေပြီးရင်
သား မိန်းမယူမယ်ဗျာလို့ပြောလိုက်တယ်။ဟိုဘက်ကိုတော့
သွားကလိချင် ကလိနေမှာပေါ့။သူတို့ကလက်ဝါးရိုက်ပြီးနေပြီပဲ။
“ဦးဦး ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတာကို”
“နင့်ကားက ပေါကားကိုဟ ဇာတ်လမ်းကိုမရှိတာ ပေါတောတောနဲ့
အာ့ကြောင့်လည်း ဗမာကားတွေ မအောင်မြင်တာ”
“ဦးဦးကလည်း ရီရပါတယ် မတွေ့ဘူးလား တရုံလုံး ရီနေကြတာကို”
“အေး ရီရရုံသက်သက်ဆိုရင်တော့ မဆိုးပါဘူး ငါကမရီချင်ဘူး
နင့်ဘာသာရီ အိမ်ရောက်ရင် စာလုပ်ရမယ် ကြိုတွေးထား”
“ဟာ ဦးဦးကလည်း ဒီအချိန်လေး လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရတာကို
ရုပ်ရှင်ပြီးရင် မာလာရှမ်းကောလည်း ဝယ်ကျွေးရမယ်နော်”
“အေးပါကွာ အေးပါ ရုပ်ရှင်ဆက်ကြည့် ငါ အပေါ့သွားအုန်းမယ်”
တရုံလုံး တဝေါဝေါနဲ့ရီနေကြတဲ့ကားကို မကြည့်ချင်တော့တာနဲ့
ကျနော် အပြင်ထွက်ပြီး ဆေးလိပ်သောက်နေလိုက်သည်။နွေးနွေးရဲ့
ဘဝလေးကိုစဥ်းစားမိရင်း သနားမိသည်။အင်း ဒီနှစ်တော့
ကြပ်ကြပ်မတ်မတ်နဲ့သင်ပြီး အောင်အောင်ဖြေခိုင်းရမည်။သူအောင်မှ ဘဝကိုရှေ့ဆက်လို့ရမည်။မကြီးလည်းသူ့အတွက်နဲ့
စိတ်သောကရောက်နေတာတွေလျော့ပါးသွားမည်။ဆေးလိပ်
တစ်လိပ်ကုန်ပြီမို့ အပေါ်ပြန်တက်ပြီး ရုံထဲဝင်ဖို့လုပ်တော့ နွေးနွေး
ထွက်လာသည်။သူ့နောက်က လူငယ်လေး သုံးလေးယောက်ပါ
ပါလာသည်။
“ဟဲ့ မိနွေး ရုပ်ရှင်ကပြီးပြီလား”
“ဟင် ထူးထူး လုပ်ပါအုန်း မီးကို လိုက်နှောက်ယှက်နေတယ်”
“ဘယ်သူလဲ”
“ဟိုမှာ ဟိုလူတွေ”
“အဟားးး သူလေးက ဘဲငနာကြီးနဲ့ကွ”
“ရုပ်လေးနဲ့မလိုက်တာကွာ ဦးနဲ့မီး ဇာတ်လမ်းထင်တယ်”
” ဟျောင့်တွေ ဒါ ငါ့တူမကွ မင်းတို့ ဘာတွေလဲ အေးဆေးနေရင်
ကောင်းမယ် လာ မိနွေး သွားမယ် နောက်ကို ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ် ပြောရဲပြောကြည့်”
စိတ်တိုလွယ်တဲ့ကျနော် ကိုယ့်အကြောင်းကို သိလို့ နွေးနွေးလက်ကို
ဆွဲပြီး ရုပ်ရှင်ရုံထဲကထွက်လာခဲ့သည်။ကျနော်ခေါ်ရာကို နွေးနွေး
ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ပါလာသည်။
“ထူးထူးလွှတ်အုန်း လက်နာလာပြီ ဟိုလူတွေ မလိုက်လာပါဘူး”
“လိုက်လာရင်လည်း သွားကျွတ်အောင် ဝိုက်ပစ်မှာ ရာရာစစ
ငါ့တူမကိုမှလာကြောင်နေတယ်”
“ခိခိ”
“ညီးက ဘာရီတာလဲ ”
“သူတို့ပြောတာသဘောကျလို့ပါ ထူးထူးကို ဘဲငနာကြီးတဲ့ ဦးနဲ့မီး
ဇာတ်လမ်းထင်တယ်တဲ့ ခိခိ တကယ်ဖြစ်ရင်ကောင်းမှာနော် ဟိဟိ ”
“အာ ဒီကောင်မလေး ”
ကျနော်ရင်ဘတ်က ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး နွေးနွေးလက်ကို
လွှတ်လိုက်သည်။စိတ်ထဲလည်း တမျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။
“ထူးထူးနဲ့မီး တွဲရအောင်လေ နော် ထူးထူးကမီးရဲ့ ရည်းစားလုပ်”
“အာ ဟိတ် ပရမ်းပတာတွေ လာပြန်မယ် အိမ်ရောက်ရင်
စာလုပ်ရမယ်”
“မာလာရှမ်းကောကျန်သေးတယ်လေ ထူးထူးကလည်း”
“အာ့ဆိုလည်းသွားမယ်”
“ခစ်ခစ် ထူးထူးရှက်သွားတာလား”
“ဘာ ဘာကိုရှက်ရမှာလဲ ဒီကောင်မလေး ပေါက်ကရတွေနော်
မစားချင်တော့ဘူးဟတ်လား”
”ထူးထူးကလည်း မီးကစတာဂို ချိတ်ချိုးနဲ့”
“ခေါင်းခေါက်ခံရမယ်နော် ဟင်းးး”
သူပြောလိုက်တဲ့စကားက ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်မှန်းမသိ
ပြောချင်ရာပြောပြီး ရီနေသည်။တသက်လုံး ကိုယ့်တူမလေးလို
နေလာတဲ့သူဆီက ဒီလိုစကားမျိုးပြောလာတော့ ကျနော့်စိတ်ထဲ
မနေတတ်အောင်ကိုဖြစ်သွားသည်။စနောက်ပြီးပြောမှန်းသိပေမယ့်
ကျနော့်စိတ်ထဲလေးနစ်သွားတာတော့အမှန်ပင်။
သူစားချင်တဲ့မာလာရှမ်းကောဆိုင်သွားပြီး စားသောက်ကြသည်။
သူက စားနိုင်သလောက် ကျနော့်မှာ ချွေးတွေရွှဲ မျက်နှာတွေနီရဲ
နေသည်အထိဖြစ်ရသည်။ကျနော်ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ပြီးသူကရီသည်။
တော်တော်စပ်တဲ့အစားအသောက်မျိုးပါဗျာ။ခုတစ်လော အရမ်းဟော့နေတဲ့အစားအသောက်မို့စားကြည့်လိုက်တာ စပ်ကစပ်
လျှာကိုလည်းထုံနေရော တော်ပြီလေ နောက် ဒါမျိုးတော့
ဝေးဝေးကရှောင်မယ်။
စားပြီးအိမ်ရောက်တော့လည်း ကလေးမက အိမ်မပြန်သေးဘဲ
ကျနော့်အိမ်လေးအထိလိုက်လာသည်။ကျနော့်အိမ်လေးဆိုတာက
ကျနော်တို့ ခြံဝယ်တော့ ခြေရင်းမှာ မြေပိုလေးရှိတယ်။မြေပိုဆိုပေမယ့် တော်တော်လေးကျယ်ပါတယ်။ပေ၃၀ ပေ၆၀လောက် ရှိတာ။
ခြံရှင်က နိုင်ငံခြားမှာမို့ သူ ကျနော်တို့ခြံရောင်းတုန်းက မြေပိုကို နောင်ရေးအတွက်ချန်ထားတာ။နောက်တော့ ဟိုမှာပဲအခြေချဖို့
ဖြစ်လာတော့ ခြံကိုရောင်းဖို့ဖြစ်လာတာ။အာ့နဲ့ အဖေက ကျနော့်ကို
အဖိုးကသက်သက်ပေးထားတဲ့အမွေရယ် ကျနော် တစ်သက်စုထားတဲ့
မုန့်ဖိုးလေးရယ် သူ့ပိုက်ဆံရယ်ပေါင်းပြီး ဝယ်ပေးထားတာ။ဝယ်ပြီးအိမ်ဆောက်ကာ အိမ်ငှားတင်ထားတော့ ကျနော့်ကျောင်းစာရိတ်ရတာပေါ့ဗျာ။
ဆက်ရန်
ဦးရဲ့နွေး-4
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
အဖိုးရဲ့အမွေလေးရယ်ဆိုတာက အဖေ့ဘက်က ညီအစ်ကို မောင်နှမတွေ အမွေခွဲတော့ အဖိုးရဲ့သေတမ်းစာထဲကအတိုင်း
ခွဲယူခဲ့ကြတာ။အဲ့မှာ ကျနော့်အတွက် တစ်ပုံလည်းပါတယ်။
ကျနော်ကမယူဘဲ အားလုံးအညီအမျှပဲ ခွဲယူကြပါလို့ ပြောတော့
ဦးလေးတွေအဒေါ်တွေက အဖိုးရဲ့ဆန္ဓကို လိုက်နာတဲ့အနေနဲ့ သား
သူရမယ်ဆိုပြီး ပေးခဲ့ကြတာ။အမွေကိစ္စအတွက် တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက်စကားများတာမျိုး ပြသနာဖြစ်တာမျိုးမရှိဘူးဗျ။
မောင်နှမတွေကစည်းစည်းလုံးလုံးနဲ့ပဲ အဖိုးရဲ့သဘောထားအတိုင်း လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြတာပါ။အားလုံးကလည်း သူ့စီးပွားနဲ့သူ အဆင်ပြေ
ကြသူတွေချည်းဖြစ်တဲ့အပြင်ကျနော်က ဆုံးသွားတဲ့ သူတို့ညီမောင်
အငယ်ဆုံးလေးပြန်ဝင်စားတယ်လို့လည်းယုံကြည်နေကြတာကြောင့်
လည်းပါတယ်။
အဲ့တော့ ကျနော် အမွေ တစ်ပုံရတယ်ဆိုပါတော့။ရတဲ့အမွေကို
ရှေ့နေနဲ့အပ်ပြီး ကျနော့်အသက်၁၈နှစ်ပြည့်တဲ့အခါမှ လွှဲပြောင်း
ရယူခဲ့တာပါ။ခြေရင်းခြံလေးရောင်းဖို့ဖြစ်လာတော့ အဖေက
ကျနော့်အတွက် ခြံလေးဝယ်ဖို့စီစဥ်ပေးခဲ့တာပါ။ခြံဝယ် မြေရှင်း
အိမ်ဆောက်ပြီး အိမ်ငှာတင်းထားတယ်ပေါ့ဗျာ။ခုတော့ အိမ်ငှားတွေ မနေတော့လို့ အိမ်လွတ်နေတာနဲ့ ကျနော်ကအိမ်လေးကို သေချာပြန်ပြင်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာကို နေနေတာ။ကိုငယ်နဲ့လည်း ညဘက်တွေ သောက်စားတဲ့အခါ လူကြီးတွေရှေ့မှာမကောင်းလို့ အိမ်လေးမှာပဲ သောက်စားကြတယ်။အခြားသူငယ်ချင်းတွေလည်း တစ်ခါတစ်လေ လာကြတယ်။အမေတို့ အဖေတို့က သောက်တာကို မတားပေမယ့် အလွန်အကျွံမဖြစ်စေဖို့ဘဲပြောတယ်။
ကျနော်ကလည်း အမြဲသောက်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။စိတ်လာတဲ့အခါ အလုပ်ပင်ပန်းတဲ့အခါမျိုးပဲသောက်တတ်တယ်။နောက်ပြီး
ကျနော်ကဆိုင်မှာသောက်ရတာ မကြိုက်ဘူး။မျက်စိရှုပ်နားရှုပ်နဲ့။အိမ်မှာသောက်တော့ အေးအေးဆေးဆေးသောက်ရတာပေါ့။
ခုတော့ မိနွေးကို စာသင်ပေးတော့ လွတ်လပ်အောင် ကျနော့်အိမ်လေးမှာ သင်ပေးဖြစ်တယ်။ကိုငယ်ကလည်း သူ့တူမကို
စောင့်ရင်း ကျနော်နဲ့လည်းစကားပြောရတော့အဆင်ပြေတာပေါ့ဗျာ။
တစ်ခါတစ်လေ ကျနော်မအားတဲ့အခါမျိုး သူပါ ဝင်ပြီး စာဝင်ပြပေးတယ်။မိနွေး ကျနော့်အိမ်လေးကိုလာလာ နေတာ အားလုံးအတွက် မထူးဆန်းသလို ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း မေးငေါ့အတင်းတုပ်တာမျိုးမရှိပါဘူး။ဘာလို့လဲဆို ကျနော်က
အများအမြင်မှာ တကယ့်မိသားစုဆက်ဆံရေးမျိုးနေကြတာမို့
မိနွေး ကျနော့်အိမ်လာတာ ပြသနာမဟုတ်ပါဘူး။ဒါပေမယ့် ခုနက ရုပ်ရှင်ရုံမှာ သူပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေကကျနော့်စိတ်ထဲ မလုံမလဲနဲ့ အတွေးတစ်မျိုးကိုဖြစ်စေတယ်။
“ပြန်တော့လေ ဘာလိုက်လုပ်တာလဲ သွား ခဏနားချေ ညနေကျ
ပြန်လာခဲ့ သချ်ာတွေတွက်ရမယ်”
“ထူးထူးကလည်း ကိုယ့်ရည်းစားလေးကို အတင်းနှင်ထုတ်နေတယ်
ဒီကဖြင့် သူ့ကို ချစ်လွန်းလို့ အိမ်ပေါ်အထိအရဲစွန့်ပြီး လိုက်လာတာကို”
“အာ ဟဲ့ကောင်မလေး စလာပြန်ပြီဒီစကားက ကဲဟာ ပြောအုန်း ပေါက်ကရ”
“ဂွပ်”
“အ့ နာဝါးးပြီ ကလေးကိုအနိုင်ကျင့်တယ် ဖွားဖွားနဲ့သွားတိုင်မှာ
အီးးဟီးးး”
ကျနော်လက်ဆ နည်းနည်းပြင်းသွားသည်။မိနွေး တော်တော်
အီသွားမှာ။ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ အိမ်ပေါ်ကနေ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ဆင်းပြေးသွားသည်။
ကျနော်လည်း လွှတ်ပေးထားလိုက်သည်။လိုက်ချော့ရင် မမက
ရောင့်တက်မှာသိလို့ မချော့ဘဲ ပစ်ထားလိုက်သည်။အဝတ်အစားလဲကာ အိပ်ယာပေါ် လှဲပြီး တရေးအိပ်လိုက်သည်။
ဒီနေ့ သူပြောနေတဲ့စကားတွေက အိပ်ဖို့စဥ်းစားနေပေမယ့် ကျနော့်နားထဲ ကြားယောင်နေသည်။ရင်ထဲလည်း ပူထူလေးနင့်ပြီး
အိပ်ပျော်အောင် မနည်းသိပ်ထားရတဲ့ အသဲကွဲကျနော့်နှလုံးသားကို
လှုပ်နှိုးနေသည်။စိတ်မောတာနဲ့ ရမ်ပုလင်းယူမော့ပြီး တစ်ကျိုက်မော့ကာ အိပ်ပလိုက်တော့သည်။တော်တော်နဲ့
မအိပ်ပျော်ပါဘူး။မိနွေးရဲ့ပုံရိပ်တွေ ပြောစကားလေးတွေက
ကျနော့်နားထဲ မျက်လုံးထဲမှာ ကြားမြင်ယောင်ပြီးရစ်မူးနေသည်။
တစ်အောင့်လောက်ကြာမှ အရက်အရှိန်နဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
############
“မိနွေး ဟေ့ကောင်မလေး တံခါးဖွင့်စမ်း ဘာလို့ အိမ်ကို မလာသေးတာလဲ ဒီည သချ်ာတွေ တွက်ရမှာလို့မှာထားတယ်လေ”
“မင်းတူမနဲ့ ဘာဖြစ်ထားကြလဲ ညနေက ငိုပြီး ပြန်လာတယ်
ရောက်ကတည်းက တံခါးဂျက်ထိုးပြီး နေနေတာခုထိပဲ”
“ပေါက်ကရတွေ ပြောလို့ ခေါင်းခေါက်လွှတ်လိုက်တာ မကြီးရေ
ခု စိတ်ကောက်ပြီး အိမ်ကိုမလာသေးလို့လိုက်ခေါ်တာ အထဲကနေ
ဂျက်ထိုးပြီးပိတ်ထားတယ် ခွေခေါက်ပြီး ကောက်နေတာဖြစ်မယ်”
“ဟင်းးးး မင်းတူမနဲ့မင်းသာ ကြည့်ရှင်းတော့ကွယ် မကြီး ခုညနေ
ကျောင်းကဆရာမတစ်ယောက်ရဲ့ အမေ နာရေးရှိလို့ သတင်းမေး
သွားမလို့ ”
“ဟုတ်မကြီးး သားလိုက်ပို့ပေးရအုန်းမလား”
“ရတယ် သား မင်းတူမကိစ္စပဲရှင်း သူ့ကို သိပ်အလိုမလိုက်နဲ့နော်
အားလုံးကအလိုလိုက်ထားလို့ ဆိုးချင်တိုင်းဆိုးနေတာ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါမကြီးရ အလိုမလိုက်လို့ ညနေကခေါက်လွှတ်လိုက်တာ”
“အေး လုပ်ပစ် သူက မင်းတစ်ယောက်ပဲ ကြောက်တာ ရိုက်စရာရှိတာရိုက် မကြီးစိတ်မဆိုးဘူး”
ဟွန့် မေမေ မကောင်းဘူး။သူက သူ့သားမက်ဘက်က။ဟိုလူရီးကလည်း သူ့ကို ဒီက ချစ်လို့ရေလာမြောင်းပေးလုပ်တာကို
လူကို ခုထိ ကလေးလေးထင်နေလားမသိဘူး။တွေ့မယ် ဦးဦး
တစ်နေ့ မိနွေးလက်ထဲ ဦးဦးရောက်လာစေရမယ်။
“ဒုန်းဒုန်းဒုန်း ”
“မိနွေး လာဖွင့်နော် မဖွင့်ရင် ငါတံခါးဖျက်ပြီးဝင်လာရမလား”
စိတ်ကောက်တာကိုဝအောင် မကောက်ရဘူး။အနိုင်ကျင့်နေတယ်။
အိပ်ယာပေါ်ခွေနေရာကနေ ကျမ မထချင်ထချင်နဲ့ထလိုက်ပြီး
တံခါးဂျက်ထိုးထားတာ ဖြုတ်လိုက်တယ်။မျက်နှာကို အလှဆုံး
ဆူပုတ်ထားလိုက်ပြီးတံခါးဖွင့်လိုက်တယ်။စိတ်ဆိုးနေပေမယ့် သူ့လက်ဆများသွားလို့ ချော့ချင်နေတဲ့ရုပ်ကြီးနဲ့ဝင်လာတဲ့ဦးဦးကို
မြင်တော့ကျမရီချင်သွားတယ်။ဒါပေမယ့် မျက်နှာကိုဆက်ပြီး
ဆူပုတ်ထားလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ဦးဦး
တံခါးလေးပြန်စေ့ကာ ကျမအနားရောက်လာသည်။
“ဘာလုပ်နေတာလဲ မိနွေး အဝတ်လည်းမလဲသေးဘူး လုပ်မြန်မြန်
သချ်ာတွေတွက်ရအုန်းမယ်လေ ညနေက ထူးထူးလက်ဆ နည်းနည်း
ပြင်းသွားတယ် နာသွားလား”
ကျမ မယာတွေ ထုတ်သုံးဖို့အချိန်တန်ပြီလေ။အဲ့တော့ ရုတ်တရက်
ငိုချပလိုက်တယ်။ဦးဦးရိုက်တာ တစ်ခါမှ မခံဖူးလို့ ဝမ်းနည်းနေတဲ့
ပုံစံနဲ့ ငိုတာပေါ့။
“အီးးးဟီးးးဟီးးး အီးးး ဟီးးးဟီးးးဟီးးး”
“ဟာ ဟာ မငိုနဲ့လေ ဘာလို့ငိုတာလဲမိနွေးလေးရ လူကြီးတွေ
ရှိတယ်လေ ”
“အီးးးးးဟီးးးးထူးထူးးးးမကောင်းဘူး မီးက ချစ်လို့စတာကို မီးကို
နာအောင်လုပ်တယ် ခေါင်းကိုဖုတွားရီ အီးးးးးတစ်ခါမှလည်း
မရိုက်ဖူးဘဲ ရိုက်တယ် အရမ်းဝမ်းနည်းတယ်”
“အေးး အေးးပါ နွေးလေးရယ် ထူးထူးလက်ဆပြင်းသွားတယ်
ညနေက ထူးထူးလည်း ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူးကွာ
ကိုယ့်တူမလေးကို တစ်ခါမှမရိုက်ဖူးဘဲ ရိုက်မိသွားတယ် ထူးထူးလည်း စိတ်မကောင်းဘူး ဆောရီးကွာ နောက်ဆို
မရိုက်တော့ဘူးကွာ နော် တိတ်တိတ် ကလေးလေး ကျနေတာပဲ”
“နွေးက ကလေးပဲဟာကို အဟင့်အဟင့်”
“ဟုတ်ပါပြီကွာ ကလေးလေး ကလေးလေး”
“ထူးထူး လျော်ကြေးပြန်ပေးရမယ်”
“ပေးမယ်လေ ဘာပေးရမလဲပြော ကိုယ့်တူမလိုချင်တာ အားလုံး
လုပ်ပေးမယ်”
” နွေး ဒီနေ့စာမသင်ချင်ဘူး ထူးထူး နွေးကို အာဘွားနဲ့အရင်ချော့ ရည်းစားကိုချစ်လို့နမ်းတဲ့အနမ်းမျိုးနော် ပြီးတော့ရည်းစားတွေလို
သုံးရက်တိတိနေရမယ် အာ့ဆို နွေး စိတ်ဆိုးပြေမယ်”
“အာ ဒါတော့”
“ဘာလဲ ထူးထူးက နွေးကို နမ်းတောင်မနမ်းချင်ဘူးလား နွေး
ရည်းစားထားတယ်ဆိုတဲ့အရသာကို ခဏလောက် ခံစားကြည့်ချင်တယ် အာ ထူးထူးနဲ့ ရည်းစာလိုမျိူးနေချင်တယ်”
“ဟင် အာ မကောင်းဘူးထင်တယ်လေကွာ ထူးထူးက ခေါင်းလေး
တစ်ချက်ပဲခေါက်မိတာ ဒါမျိုးတွေအလျော်ပြန်ပေးရမှာလား”
“မလုပ်ပေးချင်ဘူးပေါ့ အာ့ဆို လာမချော့နဲ့ နမ်းလည်းမနမ်းနဲ့
စာလည်းမသင်တော့ဘူး စာမေးပွဲလည်းဆက်မဖြေတော့ဘူး
ထူးထူးကိုလည်း မခေါ်တော့ဘူး ရည်းစားလည်း အပြင်မှာ
တကယ်ထားပစ်မယ် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ပဲ”
“ဟာ ဟေ့ဟေ့ အဲ့လိုမလုပ်နဲ့လေ ဟုတ်ပါပြီနွေးရယ် နမ်းဆိုလည်း
နမ်းတာပေါ့ ဒါပေမယ့် ရည်းစားဆိုတာကြီးက အွန့် အုအုပြွတ်”
ကျမလေ ဦးဦးနဲ့ညှိနှိုင်းစကားပြောနေရာကနေ သူ အဖြေပြန်ပြီး
မပေးနိုင်ခင်မှာပဲ ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့လည်ဂုတ်ကို
ရုတ်တရက် ဆွဲဖက်ပြီး ထူးထူးနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ဦးဦး မျက်လုံးပြူးပြီးကြည့်နေသည်။ကျမသိသလောက်နဲ့ပဲဦးဦးနဲ့
အနမ်းခြင်းဖလှယ်လိုက်သည်။ကျမအတွက် ပထမဆုံးအနမ်းကို ချစ်တဲ့သူနဲ့နမ်းရတဲ့အတွက်ကျမအရမ်းကြေနပ်သည်။ဦးဦးလည်း အစပိုင်းရုန်းကန်ပြီး သူ့ကိုယ်နဲ့ကပ်နေတဲ့ကျမကိုယ်လုံးလေးကို
ခွာနေပေမယ့်ခဏပါပဲ။ကျမကျောပြင်လေးကိုဖက်ပြီး အနမ်းလေးတုန့်ပြန်သည်။
“ပြွတ်ပြွတ် အူးးဟူးးးဟူးးး မိနွေးလေးရာ ဒီလိုနမ်းတာတော့
မလုပ်သင့်ဘူးလေကွာ ”
“မသိဘူး နွေး ထူးထူးကိုနမ်းချင်တာပဲသိတယ် ခု ထူးထူးပြန်နမ်း”
“အာ တော်ပြီလေကွာ ခုပဲနမ်းပြီးပြီဟာ”
“မရဘူး အာ့ နွေး နမ်းတာ ခုက ထူးထူးနမ်းအလှည့် နမ်း”
ဦးဦးလည်း ကျမပြောတာတွေကို ခဏစဥ်းစားပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်တယ်။ဦးဦးနှာခေါင်းကထွက်တဲ့လေပူ
တွေက ကျမနှဖူးမှာလာရိုက်နေတယ်။ပြီးမှကျမပြောတဲ့အတိုင်း
ရည်းစားအဖြစ် သုံးရက်နေဖို့သဘောတူလိုက်တဲ့အနေနဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကိုငုံ့ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
ကျမ ပျော်တယ်။ဦးဦးက သုံးရက်တာ ရည်းစားအဖြစ် ပိုင်ဆိုင်
ရတော့မှာလေ။မမျှော်လင့်ဘဲ ရလာတဲ့အခွင့်အရေးကို ကျမ မိမိရရ
အသုံးချလိုက်တာပါ။ရူးတယ်လို့ပြောကြမယ်ဆိုလည်း ပြောကြပါရှင်။အဓိက က ကျမ ဦးဦးကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ အစပျိုးတဲ့အနေနဲဲ့ ဒီအခြေအနေကို အသုံးချလိုက်တာပါ။ဦးဦးက
ကျမကိုအနမ်းရှည်ကြီးနမ်းပါတယ်။
“ဟင်းးဟင်းးဟင်းး ကြေနပ်ပြီလား မိနွေး”
“ဘယ်လိုရီးခေါ်တာလဲ ဦးရဲ့ ဦးက ခု နွေးရဲ့ရည်းစားလေ မမေ့နဲ့
မိနွေးလို့မခေါ်နဲ့ နွေးလေးလို့ခေါ် ”
“ဘာ ခွေးလေးဟုတ်လား”
“ဟာ ဦးနော် ကိုက်ပလိုက်မယ်”
“အားအား နာတယ် နွေးလေးရယ် ထူးထူးက စတာပါကွာ ဒါပေမယ့်
နွေးလေးရာ ထူးထူးနဲ့နွေးက ဒီလိုကြီးနေတာ မသင့်တော်ဘူးလေ
လူကြီးတွေ သိကုန်ရင် မကောင်းဘူး”
“မသိဘူး မသိဘူး ပြောပြီးပြီနော် ခု ဦးက နွေးရဲ့ ရည်းစားပဲ
သုံးရက်တိတိနော် မလုပ်ပေးရင်တော့ နွေး ထင်ရာလုပ်ပစ်မှာပဲ”
“အေး အေးပါကွာ သုံးရက်ပဲနော် ပိုမရဘူး ထားတော့ ဒီနေ့ နားချင်နား နက်ဖြန်စောစောစာကျက်ထား စာကတော့ပုံမှန်ပဲ လုပ်ရမှာနော် ဒါတော့မရဘူး”
“အင်းပါ ဦးရဲ့ စာလည်းလုပ်မယ် ရည်းစားလည်းထားမယ်”
“တော်တော်ကဲနေနော် ကောင်မစုတ်လေး”
“ရည်းစားထားရတဲ့အရသာကို သိချင်လို့ပါ ဟီးးးး”
ကျမနဲ့ဦး ညှိနှိုင်းပြီး ကျမ ခဏရတဲ့ရည်းစားဘဝလေး သုံးရက်တာကို ဘာတွေလုပ်မယ်ဆိုတာပလန်တွေဆွဲလိုက်တယ်။
ဆက်ရန်
