အောင်သွယ်ခြင်း အနုပညာ (အပိုင်း ၂)

-ဟုတ်..ဟုတ်…မမထက်- ဆိုပြီးမိချိုကိုကုန်းစုပ်တော့ မိချိုကခေါင်းကိုဘယ်ညာခါရမ်းလို့ရုန်းနေပေမယ့် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲစီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီးဝင်ထွက်သွားလာနေတဲ့ မောင်ဖြစ်သူရဲ့လီးတန်ကြီးဒဏ်ကြောင့် နာကျင်တာကိုစတင်ခံစားလာတော့တယ်

-အ….အား….မောင်လေး…..မလုပ်ပါနဲ့တော့လားကွာ…..တို့တွေက မောင်နှမအရင်းကြီးတွေလေ..-

-ဟို…ဟို…လေ…သားလဲ…ဟို-

-ကဲပါ သားလဲဟိုဟိုဒီဒီတွေလုပ်မနေနဲ့ ဖိုးသား မင်းမမကိုဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်းပြောလိုက်လေ-

-ဟုတ်တယ် မမကိုသားချစ်နေတာကြာပြီ-

-ဟင့်အင်း…မရဘူး မမတို့ကချစ်လို့မရဘူး မမတို့ကမောင်နှမတွေ ဘုရားသခင်ကမကြိုက်ဘူးလေ-

-သူကြိုက်ကြိုက် မကြိုက်ကြိုက် သားကြိုက်တယ်မမရာ မမကိုချစ်နေတာကြာပြီ မမကိုလိုးချင်တယ်ဗျာ- ဆိုပြီးပြောရင်းဆိုရင်း ရင်တွင်းဖြစ်များပေါက်ကျလာကာ ဖိုးသားလဲမိချိုကိုအတင်းကာရော လိုးဆောင့်မိတော့တာပဲ၊ မိထက်တို့ပင်ဘေးကဝိုင်းထိမ်းလို့မနိုင်တော့ပဲ ဖိုးသားတစ်ယောက်နွားသိုးကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာ လိုးနေတော့ မိချိုလဲဖိုးသားအောက်မှာ မျက်ဖြူများပင်လန်လို့နေတော့သည်၊ သူမအဖုတ်မှ အလွန်နာကြင်နေတာကြောင့် မိချိုလဲမျက်လုံးကိုမှိတ် အံကိုကြိတ်ရင်း မိချိုလဲအကြံတစ်ခုရလာပြီး

-သား…မောင်လေး…-

-ဗျာ…မမ…မမ-

-မမအရမ်းနာနေတယ်ဖိုးသားရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါလားကွာ…နော်…အမလေး…ကျွတ်…ကျွတ်..-

-ဟုတ်ပါ မမရယ် မမ သားကိုချစ်လားဟင်-

-ချစ်တာပေါ့ကွယ် ဒီကမ္ဘာမှာ မမ သားကိုအချစ်ဆုံးပါကွယ်- ဆိုတော့မှဖိုးသားလဲခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးနေရာကနေ အရှိန်လျော့သွားပြီး မိချိုကိုဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန်သာလိုးပေးတော့ မိချိုတစ်ယောက်လဲအနာသက်သာ အလိုးခံရတဲ့ဖီးလ်လဲတွေ့ကာသွားတော့သည်။

Quote(စာကို စာလိုပဲဖတ်ပါ အပြင်လောကမှာ တကယ်မဖြစ်နိုင်ပါ)

မိချိုကိုပါကင်ဖွင့်ပြီးလိုးပေးတာ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာလာတော့ မိချိုလဲဖီးလ်တွေတစ်ခါပြန်တက်လာပြီး

-အား….မမပြီးတော့မယ်ထင်တယ် ဖိုးသား…အား…..ရှီး…အား..မရတော့ဘူး..ဟင့်..ဟင့်….ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်တော့ကွာ-

ဆိုတော့ဖိုးသားလဲသူ့အမစကားကိုကြားပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဖိတွန်းက ဇွိ..ဇွိ…ဇွက်..ဇွက်..နဲ့ဆောင့်လိုးရင်း မိနစ် ၂၀ လောက်အကြာမှာ မိချိုရဲ့ကိုယ်လုံးလေးလဲ သိမ့်သိမ့်ခါယမ်းလို့နေတော့သည်။

ဖိုးသားရဲ့အလိုးအဆောင့်ဒဏ်ကိုအံတင်းတင်းကြိတ်ကာခံနေရင်း ဖိုးသားရဲ့ လီးတန်ကြီးမှာလဲ အပျိုစင် အမရဲ့အမှေးပါးကထွက်တဲ့ သွေးစလေးတို့ တွယ်ကပ်ငြှိတွယ်နေပြီး အမဖြစ်သူမိချိုကတော့ ငြိမ်သက်ပြီးလောကကြီးနဲ့အဆက်ပျက်သွားလိုက် ပြန်သတိရလာနဲ့ဖြစ်လို့နေတော့သည်။

ဖိုးသားလဲ အချက် ၁၀၀ လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်အပြီးမှာတော့မိချိုလဲအသက်ရှူသံတွေပြင်းလာပြီး ကြိုးတုပ်ထားတဲ့ကြားကနေ အိပ်ယာခင်းစကိုဆွဲလိမ်ညှစ်နေပြီး ကိုယ်လုံးလေးကလဲဆတ်ခနဲ့ ဆတ်ခနဲ့တွန့်လိမ်လို့နေလာတော့

-အ..အ..အ…အား….မရတော့ဘူး…ထွက်လာပြီး..အီး…မရတော့ဘူး…အမလေး..ထွက်…ထွက်…ဟင်း….-

-ဖိုးသား မင်းမမပြီးတော့မယ် ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးပေးလိုက်နော်- ဆိုပြီးမိထက်ကအမိန့်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားကလဲမိချိုရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုဆွဲမလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကိုလဲအမအပေါ်ကိုဖိကာ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဂွေးဥကြီးမိချိုဖင်သွားသွားရိုက်ခတ်တဲ့အထိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်းမှာပဲ မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက ဖိုးသားရဲ့လီးကြီးကိုဆွဲညှစ်စုပ်လာပေးတော့ ဖိုးသားခံစားရတဲ့ဖီးလ်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းခနဲ့ ဖိန်းခနဲ့ဖြစ်လာပြီး လီးတန်ကြီးရဲ့သွေးကျော့တွေလဲ စိမ့်ခနဲ့ဖြစ်လာပြီး

-အား…သေပြီ…သေပြီ….အမလေး….အား….ဆစ်….ဖက်ခ်….- ခနဲ့အသံများထွက်လာပြီး ကော့ပျံနေရင်း ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။

မိချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကနေဖြူပြစ်ပြစ်အရည်လေးတွေက ဖိုးသားလီးတန်ကြီးနဲ့အတူကပ်ပါလာတော့မှ မိထက်တို့ကလဲ

-သား မင်းမမပြီးသွားပြီဆိုတော့ တို့အလှည့်ပဲနော် ကဲ မမတို့ထဲမှာ သားဘယ်သူကိုသဘောအကျဆုံးလဲ ပြောစမ်း ဘယ်သူ့ကိုအလိုးချင်ဆုံးလဲ- ဆိုတော့

-ဟို…လေ…ဟို….သားပြောရင် ကျန်တဲ့မမတွေစိတ်မဆိုးကြဘူးမလား-

-အို ဆိုးစရာလားကွယ် သူ့ကိုလိုးပြီးရင် မမတို့အတွက်အချိန်ရှိတာပဲဟာ ပြောသာပြောစမ်းပါ သားဘယ်သူကိုသဘောကျနေတာလဲ-

-ဟို…ဟို…သား…မမဖြူကိုကြိုက်တယ်-

-ဟေ…နင်နော်…ဖိုးသား တို့ကတော့ မင်းကိုမနေ့ညကတည်းက ဦးဦးဖျားဖျား ပုလွေမှုတ်ပေး အလိုးခံပေးထားရတာ ခုတော့ ဒီလိုကြီးကျေးဇူးဆပ်လိုက်တာပေါ့ဟုတ်လား- ဆိုပြီးမိထက်က ဒေါသပုန်ထနေတော့ မိဖြူကဘေးကနေရယ်နေရင်း

-တွေ့လား မောင်လေးက အရွေးတော်တယ် ကဲ မိထက် ဆောရီးပဲနော် သားကတို့ကိုချစ်နေတာဆိုတော့ ညီးတို့ကနောက်မှာပေါ့ ဟွင်း…ဟွင်း..ဟွင်း..- နဲ့ပြောင်ပြလိုက်တော့ ကျန်တဲ့သူတွေကလဲစိတ်တွေဆိုးကုန်ကြတော့တာပဲ၊ ဒါမဲ့လဲ ဖိုးသားကိုဘယ်သူအကြိုက်ဆုံးလဲ အလိုးချင်ဆုံးလဲသွားမေးထားတော့လဲ သူတို့ခမျာစိတ်ဆိုးရခက်ခက်ဖြစ်နေတာပေါ့။

-မမဖြူ သားကိုလေးဖက်ထောက်ပေး-

-အေးအေး မောင်လေး မောင်းလေးဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေရမယ်- ဆိုပြီးနှစ်ဦးသားအကြည်ဆိုက်နေတဲ့အချိန် မိထက်ကတော့ ခါးကိုလက်ထောက်ထားရင်း ဖိုးသားပုခုံးကိုကိုင်လိုက်ပြီး

-နေပါအုံးသား မမတို့ကိုရှင်းပြအုံး သားဘာလို့ မိဖြူကိုရွေးလိုက်တာလဲဆိုတာ-

-ဟိုလေ…မမတို့ ဒီဖက်မှာပြောနေတာကို သားဟိုဘက်ကနေကြားလိုက်ရလို့ပါ-

-ဟင် မမတို့ကဘာတွေပြောလို့လဲကွ-

-မမတို့အတွေ့အကြုံတွေလေ-

-အော်….ဒါနဲ့ မင်းမိဖြူကိုရွေးတာ ဘာဆိုင်လဲ-

-ဆိုင်တော့မဆိုင်ပါဘူး သားရွေးပုံရွေးနည်းကဒီလိုမမရဲ့ တကယ်လို့ရုပ်အလှဆုံးကိုရွေးရမယ်ဆိုရင် မမသီရိကိုရွေးမိမှာပဲ သူကတော်တော်ချောတယ်လေ ဒါမဲ့သူက  ၈ တန်းကတည်းက သူ့အဖိုးနဲ့လုပ်လာတာဆိုတော့ ခုပဲမမတို့က ဒုတိယနှစ်တက်နေပြီ ကြားထဲမှာလဲအချိန်တွေအများကြီးဖြတ်သန်းလာခဲ့ရပြီးသား သူ့အတွက်ရိုးနေလောက်ပြီလို့ထင်ရလို့ သူ့ကိုခဏခေါက်ထားလိုက်တယ်- ဆိုတော့သီရိတစ်ယောက်လဲသူ့ကိုပြောရပါ့မလားဆိုပြီး ဆွေ့ဆွေ့ခုန်ကာ ဖိုးသားရဲ့ဗိုက်ကိုလိမ်ဆွဲနေတော့ ဖိုးသားကသူ့လက်ကနေလွတ်အောင်ရှောင်လိုက်ပြီး သီရိရဲ့ပါးလေးကိုနမ်းခါ

-မမဖြူပြီးရင် မမကိုလိုးပေးမှာပါဗျာ မပူပါနဲ့မမရဲ့ သားကမမကိုအရင်ကတည်းကကြည့်ကြည့်ပြီးရင်ခုန်ပြီးတိတ်တခိုးချစ်နေရသူပါနော် နောက်ဆုံးပိတ်အိတ်နဲ့လွယ် မမသီရိကိုအတိုးချလိုးပြီးမှ မမစောက်ဖုတ်ထဲသားလရည်တွေပန်းထုတ်ချင်တာပါ- ဆိုတော့မှ သီရိတစ်ယောက်ကြည်နူးကာ ပျော်ရွှင်သွားပြီး ဖိုးသားရဲ့ပါးကိုဆွဲလိမ်ကာ ကျေနပ်တဲ့အပြုံးတွေနဲ့ပြုံးလိုက်ပြီး ဘေးမှာသွားလှဲကာကြည့်နေပါတော့တယ်၊ မိထက်ကစိတ်မရှည်စွာနဲ့

-ဆက်ပြောလေ ဖိုးသား-

-ခန္ဓာကိုယ်အကိတ်ဆုံး အတောင့်ဆုံးကိုရွေးရမယ်ဆိုရင် မမမိနှောင်းကိုရွေးမိမှာပဲ သူ့ဖင်ကြီးတွေက သဉ္ဇာဝင့်ကျော်လိုပဲ ကျနောအရင်ကတည်းကသူ့ဖင်တွေကိုမှန်းမှန်းပြီးဂွင်းထုလာခဲ့ရတာ ဒါမဲ့ မမသီရိလိုပဲ ယှဉ်ရွေးလိုက်ရင်မမမိဖြူကိုပဲဦးစားပေးရွေးလိုက်မိတာပါ၊ ကျန်တဲ့သူတွေလဲ သူ့နည်းနဲ့သူ့ဟာသူ တစ်မျိုးစီလှကြတာပဲ မမထက်ဆိုရင် နို့တွေအကြီးကြီးပဲ သားသဘောကျတဲ့ဂျပန်ပွန်းစတားလိုမျိုးနို့ကြီးတွေ တစ်ချိန်လုံးစို့ပဲစို့ချင်မိတဲ့နို့လုံးမျိုး၊ မမသော်တာကျတော့ ဆံပင်ကြီးဒူးလောက်ရှည်နေတာရယ် သူ့ပုံစံကမြန်မာဆန်ဆန်လေးမို့ လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး ဆံပင်တွေကိုဆောင့်ကိုင်ပြီး ဗြောင်း..ဗြောင်း…နဲ့ဆွဲလိုးချင်တယ် ဖင်အိုးကြီးတွေကလဲ မမနှောင်းလောက်မကြီးပေမယ့် အိစိအိစိနဲ့ သူ့ဟာနဲ့သူတော့ကိုင်လို့ကောင်းမဲ့ပုံပါပဲ မမကြိုးကြာဆိုပိန်ပိန်ပါးပါးဆိုတော့ သားစိတ်ကူးထားတာ သူ့ကိုချီပြီလိုးမယ်လို့စိတ်ကူးလိုက်တာ ဒါလဲနောက်မှပေါ့ဗျာ၊ အဲ့လိုပါပဲ မမတို့ရာ မမဖြူကိုရွေးမိကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါ ဒီလိုရှင်းပြတာမှ မမတို့မကျေနပ်သေးဘူးဆိုရင် ကျနောတစ်ခုပြောရမလား-

-ပြောကြည့်လေ တို့တွေအဆင်ပြေတာဆိုရင် လက်ခံမှာပေါ့-

-သားကြည့်ဖူးတဲ့ အမေရိကန်အောကားထဲကလိုလုပ်မလား စော်ကြီးတွေတန်းစီဖင်ပူးတောင်းထောင်ထားပြီး အနောက်ကနေ တစ်ယောက်ကိုလေးငါးချက်ဆောင့်လိုက် နောက်တစ်ယောက်ပြောင်းလိုးလိုက်နဲ့ လဲလှယ်ပြီးလိုးတာမျိုး-

-အင်း မမတို့လဲမစမ်းဖူးဘူး ရတယ် မောင့်သဘောပဲ- ဆိုပြီးမိနှောင်းကပြောလိုက်တော့ မမသီရိကလှဲနေရာမှ ထလာပြီး

-ဟေ့…ဟေ့…ယူတို့အကုန်လုံးကိုပြောထားမယ်နော် ဖိုးသားရဲ့လီးကြီးကိုကြိုက်လို့ကုန်းနေတာမို့ သူ့လီးကိုတော့ရမယ် လူကိုတော့မရဘူးနော် လူကတို့သိမ်းထားမှာ-

-ဟန် နင်ကဘာထဖြစ်တာလဲ-

-စောစောက ယူသူ့ကိုမောင်လို့ခေါ်လိုက်တယ်လေ တို့အဲ့လိုမကြိုက်ဘူး မခေါ်နဲ့ မောင်ကတို့ကိုပြောသွားတယ် မမကိုအရင်ကတည်းကရင်ခုန်နေတာပါတဲ့ တို့ကလဲအားလုံးရှေ့မှာပြောလိုက်မယ် တို့လဲမောင်လေးဖိုးသားကိုပြန်လည်ရင်ခုန်ပါတယ်နော် တို့မှာ အော့ဖ်ဖစ်ရှင်ဘွိုင်းဖရန့်မရှိသေးတဲ့အတွက် အခုပဲ မောင်လေးဖိုးသားကို တို့ရဲ့ချစ်သူအဖြစ်ရွေးလိုက်ပါတယ်တဲ့ရှင်….အဲ့တော့ အားလုံးပဲ တို့ရဲ့မောင်ကိုခဏငှားခွင့်ပြုမယ် အပိုင်တော့မပေးနိုင်ပါဘူး တို့မှာရည်းစားလဲမရှိတဲ့အတွက်သူ့ကို တို့ပဲပိုင်ပါတယ် ကဲ…ကျေနပ်ကြလား-

-အဲ့လိုတော့မပြောနဲ့လေ အဲ့လိုကြေးဆို ငါလဲ ရည်စားမရှိဘူး သူ့ကိုပိုင်ချင်တာပေါ့ဟ- ဆိုပြီးလေးဖက်ကုန်းပေးနေတဲ့မိဖြူကပါထလာပြီး သီရိနဲ့ရန်တွေထသတ်ကုန်တာပဲ

-ကဲပါ မမတို့နှစ်ယောက် အဲ့ဒါနောက်မှဖြေရှင်းကြပါ ခုတော့ ကျနောဘယ်သူကိုအရင်လိုးရမလဲ ပြောကြပါအုံး-

-တို့စီစဉ်ပေးမယ် ဒီအစီအစဉ်တွေကို ငါပဲဦးဆောင်ကြံဖန်ခဲ့တာဆိုတော့ ငါပြောတာအားလုံးလက်ခံကြ ဟုတ်ပလား-

-တို့ရယ် မိနှောင်းရယ် သော်တာရယ် ကြိုးကြာရယ်ကုန်းပေးမယ် မောင်..အဲ..ဖိုးသားက တို့တွေကိုလိုးပေးပေါ့၊ ဖိုးသားရဲ့ချစ်သူဖြစ်ချင်နေသူနှစ်ယောက်ကတော့ နောက်မှ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုပူးတွဲလိုးပြီး နင်တို့ဟာနင်တို့ရှင်းကြ-

-ဟာ အဲ့လိုမရပါဘူး မောင်က ငါ့ကိုအရင်ရွေးထားပြီးသားဟာ ငါကကုန်းတောင်ပေးနေပြီ-

-အဲ့လိုကြေးဆို ဒါတွေအားလုံးငါစီစဉ်တာ ငါ့ကိုအရင်လိုးရမယ်-

-ငါတို့လဲဝိုင်းကြံဖန်ပေးကြတာပါပဲနော် အဲ့လိုခွဲခြားခွဲခြားမလုပ်ကြနဲ့-

-တော်ပါတော့ဟာ နင်တို့ဟာကလဲ အဝေစုမတည့်ဖြစ်နေလိုက်တာ တော်ကြာဘေးကလူတွေပါကြားသွားလို့ ငါတို့စောက်ရှက်ကွဲကုန်ပါ့မယ် ကဲ ငါ့ကိုလဲကြိုးဖြည်ပေးအုံး နင်တို့ကိုလဲငါစိတ်မဆိုးဘူးသိလား မောင်လေးကိုလဲ မမစိတ်မဆိုးဘူး…ကဲ မိထက်စီစဉ်တဲ့အတိုင်းလုပ်ပေးလိုက်ကြ၊ ပြီးတော့မှ သီရိရယ် မိဖြူရယ် မမရယ်ကို မောင်လေးစိတ်ကြိုက်လုပ်တော့…ဒါနဲ့ နင်တို့လေးယောက်ပြီးသွားရင်တော့ ဟိုဘက်တဲပြန်ရမယ်နော် ငါတို့ကိုချန်ထားခဲ့ပေး အိုခေလား- ဆိုပြီးမမမိချိုကဝင်ပြောတော့မှ အကုန်လုံးလဲကျေနပ်သွားပြီး သီရိကမိချိုရဲ့ကြိုးတွေကိုဖြည်ပေးနေတော့သည်။

-ဒါဆို မမတို့လေးယောက်ကုန်းပေးမယ်နော် သားဘယ်သူ့ကိုအရင်ဆုံးလုပ်မလဲ-

-ဟဲဟဲ မမသော်တာကိုအရင်လုပ်မယ်-

-ဖြစ်ရပြန်ပြီး ဘာလို့လဲရှင်းပါအုံး ဆံပင်ကိုဆွဲပြီးလိုးချင်တာပဲလား-

-မဟုတ်ဘူး သူ့စောက်ဖုတ်က သူ့ဘဲတစ်ယောက်ပဲလိုးရသေးတာလို့ စောစောကကြားထားတယ်၊ ပြီးတော့ မမသော်တာကလဲလှတယ်လေ သူ့ရဲ့အပြုံးချိုချိုလေးတွေကိုကြည့်ပြီးလိုးချင်မိတာ၊ မမသော်တာ သားကိုမကုန်းပေးနဲ့ ပက်လက်ပဲလှန်ပေးနော်- ဆိုတော့သော်တာမကလဲမျက်နှာလေးရဲသွားပြီး ရှက်ကို့ရှက်ကန်းနဲ့ ပက်လက်လှန်လိုက်ပါတော့တယ်၊ ဘေးကသုံးယောက်ကတော့ မကြည်တဲ့မျက်နှာဘေးတွေနဲ့ ဖိုးသားကိုကော မိသော်ကိုပါကြည့်လို့ ဒါမဲ့လဲလေ လိုးပေးမဲ့သူစိတ်ကြိုက်ရွေးတာဆိုတော့ သူတို့လဲဘာမှမတက်နိုင်ဘူးပေါ့၊ အဲ့မှာမိသော်က ပက်လက်လှန်ပြီး ဒူးထောင်နေတော့ ဖိုးသားကသူ့ဒူးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး

-မမစောက်ဖုတ်က ပုံမပျက်သေးဘူးပဲ လှတယ်ဗျာ- ဆိုပြီးကုန်းလျက်ပါတော့တယ်၊ အဲ့အချိန်မှာ မိထက်တို့ကတစ်စခန်းထလာပြီး

-ဟေး…ဖိုးသား အဲ့လိုတွေမပါကြေး လိုးစရာရှိတာလိုးကွာ မမတို့ကိုလဲအားနာအုံး- ဆိုတော့ဖိုးသားကလဲ သွားဖြီးလေးနဲ့ရယ်ပြပြီး မိသော်ရဲ့ပေါင်ကြားမှာဝင်လှဲလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကိုမိသော်စောက်ဖုတ်မှာတေ့လို့ ဖိသွင်းလိုက်တော့ မိသော်လဲမျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ဖိုးသားကိုတင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ထားကာ

-အ….ဖြေးဖြေး ဖိုးသား…မမနာတယ်….-

-မဖြေးဖြေးနဲ့ အတင်းထိုးထည့်ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက် ဒီကောင်မ ပိုနေတာသား မညှာနဲ့ လိုးသာလိုး- ဆိုပြီးမိနှောင်းက ဘေးကနေဝင်နှောက်နေတာကို ဖိုးသားလဲလျစ်လျူရှုထားလိုက်ပြီး မိသော်ရဲ့စောက်ဖုတ်အရသာကိုအေးဆေးလေးခံစားရင်း သူ့လီးတန်ကြီးကိုဖြေးညှင်းစွာသွင်းလိုက် ရပ်လိုက် ထပ်ထည့်လိုက်နဲ့ အရသာခံကာလိုးပေးနေတော့တယ်၊

တကယ်တန်းတော့ ဖိုးသားလဲမိသော်ကိုလိုးရတာအရသာတွေ့လာပြီး ဘေးကသုံးယောက်ကိုပင်မေ့သွားကာ တစ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးပေးနေတာ ၁၀ မိနစ်ခန့်ကြာလာပြီ၊ မိထက်တို့လဲသူတို့ကိုပြောင်းလိုးဖို့ပြောချင်ပေမယ့် ဖိုးသားတစ်ယောက်အကောင်းကြီးကောင်းကာ အရသာရှိရှိလိုးနေရတာကိုမြင်တော့ အာရုံနောက်မခံပဲလွှတ်ပေးထားလိုက်မိတော့တယ်၊ ၁၅ မိနစ်လောက်နေတော့မှ မိသော်လဲ ပြီးသွားတာနဲ့ မိသော်စောက်ဖုတ်ထဲကလီးကြီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး
ဘေးမှာကုန်းပေးနေတဲ့ ဖင်အိုးလုံးလုံးကြီးသုံးလုံးကို ဖိုးသားလဲဖင်ကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး ဝေခွဲမရဖြစ်ကာ တစ်အိုးချင်းလိုက်ကိုင်ကြည့်လိုက် ညှစ်လိုက် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးရိုက်လိုက်နဲ့လုပ်ရင်း စဉ်းစားမရတော့ပဲအစွန်ဆုံးဖင်အိုညိုစိမ့်စိမ့်ကြီးကိုပဲအရင်ရွေးကာ သူ့ရဲ့လီးတန်ကြီးကို မပြောမဆိုဆောင့်သွင်းပါတော့တယ်။

-အ….ရှီး….မောင်လေးရဲ့…ဖြေးဖြေး….အူး…ဟူး….အောင့်တက်သွားတာပဲ-

ဆိုပြီးကြိုးကြာဆီကအသံထွက်လာတော့ ဖိုးသားလဲကြိုးကြာခါးသိမ်လေးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆွဲကာ ဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန်လေးလိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး အချက်ရေ ၁၀၀ လောက်အရောက်မှာ ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးကတစ်ယောက်စီသို့နေရာရွေ့လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်၊

ဒီတစ်ခါတော့ ဒီအိုးပိုင်ရှင်ကဘယ်သူမှမပြောလဲ ဖိုးသားတစ်ယောက်သိပြီးသားပါလေ၊ သူမှန်းမှန်းထုနေကျ မိနှောင်းရဲ့ဖင်အိုးလှလှကြီးကိုအရှင်လတ်လတ်ကြီးတွေ့လိုက်ရပြီမို့ ဖီးလ်များလဲ ဆထပ်တပိုး ဆောင့်တက်လာရင်း ဖင်အိုးကြီးနဲ့လက်နဲ့ တဖြန်းဖြန်းရိုက်ကာ လိုးလိုက် ဆောင့်လိုက်ရိုက်လိုက်တိုင်း ဖင်အိုးကြီးတုန်ခါတက်သွားတာကိုဖီးလ်ယူပြီး အတင်းကာရောမညှာမတာလိုးဆောင့်ကာပေးလိုက်ကာ လိုးလို့ ဝ သွားမှ ဘယ်ဘက်ကမိထက်ရဲ့နောက်မှာနေရာသွားယူလိုက်ပြန်တယ် မနေ့ညကမပြီးပြတ်သေးလိုက်တာမို့ မိထက်ရဲ့စောက်ဖုတ်ညိုညိုမဲမဲကြီးကိုပြန်လည်မြင်ယောင်လာပြီး သူ့လီးကိုစောက်ဖုတ်မှာတေ့သွင်းကာ တစ်ချက်ထဲဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်၊

ဖိုးသားကမိထက်ကိုလိုးပေးနေတုန်းမှာ မိချိုက မိနှောင်းရဲ့လီးတုကြီးကိုကိုင်ပြီး ကြိုးကြာရဲ့အဖုတ်ထဲကိုသွားထည့်လိုက်ပြီး လီးတုကြီးနဲ့ဆက်လိုးပေးနေတယ်၊ မိချိုအဲ့လိုလုပ်မှပဲ မိဖြူကလဲအကြံပေါက်သွားကာ သူသုံးတဲ့ ဘော်ဒီလိုရှင်းဗူးကိုယူလိုက်ပြီး မိနှောင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ ကလိုင်းပေးနေလိုက်တယ်၊ သီရိကတော့ မိသော်ရဲ့ဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်ပြီး မိသော်ရဲ့ခပ်ပြားပြားဖြစ်နေတဲ့ရင်သားနှစ်စုံကိုလက်နဲ့ညှစ်ကိုင်ပေးနေတယ်၊

မိဖြူကိုင်ထားတဲ့ ဘော်ဒီလိုရှင်းဗူးက လီးပုံစံလိုမျိုးကြီး ထိပ်ကလုံးလုံးနဲ့ ၇ လက်မခန့်ရှည်လေတော့ လီးအစားထိုးသုံးရင်တော့ရနိုင်ပါတယ်လေ၊ အဲ့လိုသုံးယောက်လုံးကိုတစ်လှည့်စီလှည့်ပတ်လိုးပေးလိုက်တာ ၁ နာရီကျော် ၂ နာရီလောက်ကြာသွားတော့မှ သူတို့သုံးယောက်လဲ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အဖုတ်ထဲကအရည်တွေပန်းထွက်သွားကာ ဘေးမှာပုံပုံလေးလှဲကာမှိန်းနေကြရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်၊

သူတို့ပြီးရင်မိဖြူကိုလိုးပေးရမယ်ဆိုပေမယ့် သီရိနဲ့ မိဖြူတို့ စုံစမ်စိကစားရင်းအနိုင်အရှုံးဆုံးဖြတ်လိုက်တော့ အနိုင်ရသွားသူ သီရိရတနာနဲ့ဖိုးသားတို့လိုးဖြစ်သွားတာပေါ့၊ ဖိုးသားကမိန်းမငါးယောက်လုံးကိုလှည့်ပတ်လိုးပေးခဲ့ရပြီးပြီမို့ သူ့လီးတန်ကြီးကလဲထုံစပြုနေပြီလေ ဆေးအစွမ်းကြောင့်သာမပြီးသေးပေမယ့် လူကတော့ပင်ပန်းစပြုလာပြီ၊ ဒါနဲ့ သီရိကို ဘာဂျာမှုတ်ပေးလိုက်ပြီး လိုးခါနီးကျမှ သူအောက်မှာနေချင်ကြောင်းပြောလိုက်တော့ သီရိကလဲလိုလိုလားလားလက်ခံသဘောတူတာနဲ့ ဖိုးသားကအောက်မှာကျောဆန့်လှဲပေးလိုက်ပြီး သီရိရတနာကသာ ဖိုးသားအပေါ်ကနေမြင်းစီးရင်းလိုးပေးနေပါတော့တယ်၊

အမှန်တကယ်တန်းတော့ သီရိကိုလိုးရတာ ဖိုးသားထင်သလောက်ကြီးတော့ ချောင်ချိချိကြီးဖြစ်မနေ သူ့လီးကလဲအဆမတန်ကြီးလွန်းနေလို့ သီရိရဲ့ပိပိလေးနဲ့ကွက်တိဖြစ်နေသလားတော့မပြောတတ်၊ မမသီရိက ကျောင်းမှာကွင်းဆိုတော့ ရုပ်ကမှုံနေအောင်ချောသလောက် ပိပိမှာတော့ မလှပတော့ချေ အလိုးခံအကြိမ်ရေများထားတော့ ပုံစံပျက်ရွမ်းပြီး ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေလဲမဲ၍လိပ်တက်နေသည်။

အတွင်းသားတို့မှာလဲ နီရဲလို့နည်းနည်းတောင်ကျယ်ချင်ချင်ဖြစ်နေမလားမပြောတတ် ဖင်ပေါက်လေးကလဲမဲပြောင်ကာ အသားဖတ်လေးလှန်နေပုံထောက်ရင် မမသီရိကဖင်ခံဖူးပြီးသားဖြစ်မယ် ဟု ဖိုးသားတွေးလိုက်မိပါတယ်၊ သို့ပေမယ့် ကာမအရာမှာ သီရိရတနာကဆရာတစ်ဆူဖြစ်နေလေတော့ သီရိရဲ့အပြုအစုမှာ ဖိုးသားတစ်ယောက်မျောပါသွားပြီး နာရီဝက်အကြာမှာပဲ သူ့လီးထိပ်ကြီးကယားတက်လာကာ ပွစိပွစိဖြစ်လာတော့

-မ မောင့်လီးကြီးကတစ်လျောက်လုံးယားတက်လာတယ် မောင်ပြီးချင်လာတာလားမသိဘူး-

-အေး ဟုတ်တယ် မောင်ရဲ့ မောင်ပြီးချင်နေပြီ သီ့ကိုယ်ထဲပြီးလိုက်နော် မောင့်ရဲ့ပထမဆုံးအချစ်ရည်တွေကို သီ့ကိုယ်ထဲထည့်ပန်းပေးစမ်းပါကွာ-

-ဒါဆို သားအပေါ်ပြန်နေမယ် မရာ မကိုအားရပါးရဆောင့်လိုးရင်းပန်းထည့်လိုက်ချင်တယ်-

ဆိုပြီးသီရိကိုအောက်မှာပြန်နေစေလိုက်ပြီး သီရိရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပုခုံးထပ်မှာထမ်းလို့ တစ်ဖုန်းဖုန်း တဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်ရင်း ဖိုးသားရဲ့ ပထမဆုံးလူပျိုရည်တွေဟာ ဂွေးဥကနေတစ်လျောက် လိင်တန်ကြီးသို့ရောက်နေပြီး ထွက်လုထွက်ခင်ဖြစ်တဲ့အချိန်မှာပဲ ရုတ်တရက် ဖိုးသားပုခုံးကိုဆောင့်ဆွဲတာခံလိုက်ရတော့ ဖိုးသားလဲအနောက်ကိုလှန်ကျသွားပါရော၊

ဖိုးသားကော သီရိပါအရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်း လိုးဆော်နေကြချိန်မို့ အလစ်အငိုက်ဖြစ်သွားကာ နှစ်ယောက်သားကြောင်သွားကြတာပေါ့၊ အနောက်ကဆွဲသူကတော့ ဖိုးသားရဲ့အမအရင်း မိချိုဖြစ်နေပြီး ဖိုးသားအနောက်ကိုလဲကျသွားသွားချင်းမှာ မိချိုကဖိုးသားကိုယ်ပေါ်တက်ခွလိုက်ပြီး ပါကင့်ပွင့်ခါစမို့ စဖြင်းဖြင်း နာကျင်တဲ့ဝေဒနာကိုမေ့ထားလိုက်ကာ ဖိုးသားလီးကိုသူ့ပိပိထဲဖြေးညှင်းစွာသွင်းလိုက်ရင်း  သီရိရတနာလုပ်သလိုမျိုး သူ့မောင်ငယ်ကိုမြင်းစီးပေးလိုက်ရင်း

-နင် အဲ့လိုလုပ်လို့ရမလားဟ ငါ့ရဲ့ပထမဆုံးအရည်ကိုသူ့လီးကြီးနဲ့ပြီးထားတာ အဲ့တော့ သူ့ပထမဆုံးအရည်ကိုလဲ ငါ့အထဲမှာပဲပြီးရမယ် ကျေနပ်လား မကျေနပ်လဲမတက်နိုင်ဘူး ဒါငါ့မောင် ငါပေးချင်မှဖြစ်တာ-

ဆိုပြီးတဇွပ်..ဇွပ်..တဖွတ်…ဖွတ်…နဲ့ ဆောင့်လိုးပြနေတော့ သီရိရတနာနဲ့မိဖြူတို့လဲ မကျေနပ်ကြပေမယ့် မောင်နှမကြားထဲဝင်ပါလို့မရတာနဲ့ ဘာမှမပြောပဲနေလိုက်ကြတော့သည်။

အဲ့လိုနဲ့ မိချိုနဲ့ဖိုးသားတို့လိုးကြတာ ၅ မိနစ်ခန့်အကြာမှာပဲ

-မမ သားပြီးတော့မယ် အီး…မမ…သွက်သွက်လေး..သွက်သွက်လေး….အား….-

-မမက ခုမှပါကင်ပွင့်ထားတာကွ ဒီထပ်သွက်လို့မရတော့ဘူး မမလဲနာနေတယ်ကွာ သားဒီတိုင်းပြီးလိုက်လို့မရဘူးလား-

-ရတယ် မမ အရှိန်ကိုသာမလျော့နဲ့…အား….ထွက်ကုန်..ပြီ…ထွက်…ထွက်…ထွက်…သွားပြီး…အား….ရှီး….-

မိချိုလဲ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမောင်ငယ်ရဲ့လရည်တွေဆောင့်ပန်းတာကိုခံစားမိလိုက်ပြီး အရှိန်ကိုမပြတ်ဆက်လိုးပေးနေလိုက်ရင်း

-ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်….ကုန်သွားပြီ အား….မမ ကုန်သွားပြီ..မမ…အီး…ရပ်လိုက်တော့…ရပ်လိုက်…အ…အား-

ဆိုတော့မှ မိချိုလဲလိုးညှောင့်နေတာကိုရပ်ပြီး ဖိုးသားပေါင်ပေါ်ခွထိုင်နေတော့တယ်၊

အဲ့အချိန်မှသီရိက

-ဟဲ့ မရပ်နဲ့လေ ဖြေးဖြေးချင်းဆက်ညှောင့်ပေးရတယ် အဲ့လိုမှသူပိုကောင်းတာ-

-ဟေ ဟုတ်လား အေးအေး- ဆိုပြီးမိချိုလဲသီရိစကားနားထောင်ကာ သူ့ခါးကိုရှေ့နောက်လှုပ်ရှားလိုက်ပြီး ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးကိုဆက်ပြီးညှောင့်ပေးနေပါတော့သည်၊ ညှောင့်နေတာကြာသွားတော့မှ သီရိက

-မိချို သူပြီးသွားပြီဆိုတော့ ဖယ်တော့လေ-

-နင်တို့ကလဲ ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး သူ့ဟာသူမှိန်းပါစေအုံးလားဟာ-

-ကောင်မ ဘာမှလာပြီးမနာလိုမဖြစ်နဲ့ နင်မောင်ကငါ့ကိုရည်းစားစကားပြောထားပြီးသား ငါကလဲအဖြေပြန်ပေးထားပြီးသား နင်လာဖြတ်မအုပ်ချင်နဲ့-

-သူက နင့်ကိုရင်ခုန်တယ်ပဲပြောတာမလား ချစ်တယ်လို့ပြောလို့လား ကဲနင်က စမ်းချင်နေတာလား သူ့ကိုမေးလိုက်မယ်ဟာ နင်နဲ့ငါ့ကိုဘယ်သူ့ရွေးမလဲဆိုတာ-

-အို ဒီလိုတော့ဘယ်တရားပါ့မလဲ နင်နဲ့သူကတချိန်လုံးအိမ်မှာတွေ့နေကြမှာလေ နင့်ဖက်ပဲပါနေမှာပေါ့ဟ ပြီးတော့ ငါက…ငါက..ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချထားပြီးသား…မိန်…မ…ဟင့်..ဟင့်..-

သီရိတစ်ယောက်ပြောရင်းဆိုရင်း ဝမ်းနည်းလာပြီးမျက်ရည်များစီးကျလာကာ စကားများလဲဆက်မထွက်လာတော့တဲ့အခါကျမှ မိချိုလဲပြာပြာသလဲဖြင့် သီရိကိုပွေ့ဖက်ကာ

-ဟဲ့……ငါအဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ….မိသီ….အဲ့လိုတွေမပြောပါနဲ့ နင် အရင်ကဘာတွေပဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ပါဟာ ငါ့မောင်နဲ့ နင့်ကိုသဘောတူပါတယ်ဟ ငါကနင့်ကို စနေတာပါဟာ- ဆိုပြီးချော့နေရတော့သည်၊ ပြီးသွားလို့ ဖီးလ်မယ်ကြံနေတဲ့ အမောင်သကောင့်သား ဖိုးသားမှာလဲ မနေနိုင်တော့ပဲ သီရိဘေးမှာဝင်ထိုင်၍ သီရိလက်ကိုဆုတ်ကိုင်ထားပြီး
-မောင် မကိုချစ်တယ်၊ မမမိချိုကိုလဲအရင်ကတည်းကချစ်ပြီးသားပါ ဒါပေမယ့် မမမိချိုနဲ့သားကမောင်နှမတွေဖြစ်နေတော့ ရေရှည်မှာလက်တွဲလို့မရနိုင်ဘူး ပြီးတော့ မမသီရိကိုသားရင်ခုန်တယ် အရမ်းလဲချစ်တယ် မမရဲ့ကိုယ်ဝန်ကိစ္စကြောင့်မောင့်အချစ်တွေလျော့မသွားဘူး မမတို့ကိုမျှတူချစ်ပေးမှာပါ-

-သေနာလေး သူက တို့တွေအကုန်လုံးကိုရည်းစားစကားတန်းပြောလိုက်တာပဲ တို့ကအကောင်းမှတ်လို့နားထောင်နေတာ-

ဆိုပြီးလေးယောက်သား ရယ်ရယ်မောမောပြန်ဖြစ်သွားကြတယ်၊ ဟိုဘက်ကလေးယောက်ကတော့ ဖိုးသားလီးကြီးဒဏ်ကြောင့်လား တစ်နေကုန်ခရီးသွားထားရလို့အမောဒဏ်ကြောင့်လားတော့မသိ ပြန်နိုးမလာတော့…..

ဒါနဲ့ပဲ သူတို့လေးယောက်သား တစ်ဖက်တဲကိုပြောင်းလာခဲ့လိုက်ကြပြီး ဖိုးသားနဲ့မိဖြူရဲ့မပြီးပြတ်သေးတဲ့ဇာတ်လမ်းကိုဆက်လိုက်ကြတာပေါ့၊ မိဖြူ့ကတော့ ပါကင်ဖွင့်ထားတာလဲမကြာသေး တယောက်နဲ့သာ အလိုးခံထားရသေးတာဆိုတော့ တခြားသူတွေလိုတော့မဟုတ်ဘူး မိချိုနည်းတူ လိုးရတာကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်နဲ့ပင်၊

လိုးနည်းတွေမှာလဲ အရမ်းမကျွမ်းသေးသလို လုံးဝမသိတဲ့သူတစ်ယောက်လဲမဟုတ်ပြန် ဖိုးသားအတွက်တော့ အသစ်အဆန်းလေးဖြစ်တာပေါ့၊ မိဖြူ့ကိုလိုးပေးရတာလဲ နာရီဝက်နည်းပါးကြာလာခဲ့ပြီး မိဖြူ့ပြီးသွားလို့ သူမပြီးသေးတာနဲ့ ပါကင်ပွင့်ခါစ မိချိုဆီကိုပဲပြန်လှည့်ကာထပ်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်၊ မိချိုကိုတော့အရမ်းအကြမ်းပတန်းလိုးလို့မရ ထိန်းကာလိုးရတာပေါ့ ဒါနဲ့မိချိုကိုလိုးရတာလဲဘယ်လောက်မှမကြာလိုက် မိချိုလဲပြီးချင်လာပြန်ပြီဆိုပြီး အရည်များထွက်လို့မှိန်းသွားပြန်တယ်၊

ဖိုးသားလဲ သူမပြီးခင်မှာပဲမိန်းမတွေသာ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ပြီးသွားတော့ သူတစ်ယောက်ထဲဟတ်ကော့ကြီးကျန်နေတာပေါ့ ဒါပေမယ့် သီရိဆိုတဲ့ ချစ်ဦးသူလေးကတော့ဖိုးသားရဲ့ဘေးမှာမညီးမညူပဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ပေးနေရှာပြီး အကုန်လုံးကိုလိုးပေးပြီးသွားတော့မှ သီရိအလှည့်ပြန်လည်ရောက်လို့လာပြီး ချစ်သူနှစ်ဦးသားနမ်းကြဖက်ကြစို့ကြစုပ်ကြနဲ့ 69 တစ်ပေါင်ကျော် ကျားကြီးရေသောက် တစ်တီတူး လှေကြီးထိုး မတ်တပ်ဆော် နည်းပေါင်းစုံကို သီရိက လက်ချာရိုက်သင်ပေးလိုက်ပြီး လိုးခဲ့ကြတယ်၊ သူ့ရဲ့ဒုတိယအကြိမ်မျိုးဥရည်တွေကိုလဲ ရည်းစားဦးအချစ်ဦးသီရိရဲ့ပိပိလေးကြားမှာပန်းထုတ်ခဲ့ပြီး သူတို့နှစ်ဦးသားကတော့ဖက်လျက်အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။

နောက်တစ်နေ့မှာတော့ သူတို့တွေတစ်အုပ်စုလုံးစောစော မထနိုင်ကြတော့ပဲ နေ့မြင့်မှ နိုးထလာကြတယ်၊ အကုန်လုံးလဲ ပေါင်တွေကျိန်းစပ်နေကြတာမို့ ခရီးပင်ဆက်မထွက်နိုင်ကြတော့ပဲ အနီးအနားချောင်းစပ်လေးမှာ camp ပြောင်းထိုးလိုက်ရင်း အဲ့တစ်နေကုန်တော့ ချောင်းထဲရေဆင်းချိုးလိုက် အချင်းချင်းစလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ပင်တစ်နေ့တာကုန်ဆုံးသွားခဲ့တော့တယ်၊

အဲ့နေ့မှာတော့ အားလုံးရဲ့ရှေ့မှာ ဖိုးသားနဲ့ သီရိတို့ဟာ တရားဝင်ချစ်သူများအဖြစ်အကုန်လုံးကိုအသိပေးလိုက်တော့ မိထက်နဲ့ မိနှောင်းတို့ကတော့သိပ်မကျေနပ်ကြပဲ ကာယကံရှင်ဖိုးသားကိုယ်တိုင် သီရိမှသီရိဖြစ်နေလေတော့ မတက်သာပဲ လက်ခံထားလိုက်ရတော့သည်။

ညနေစောင်းလောက်မှာ ဖိုးသားနဲ့သီရိလဲ ညနေခင်းနေဝင်တာကိုအတူကြည့်မယ်ဆိုပြီး နှစ်ယောက်ထဲတောထဲလစ်ထွက်လာခဲ့တယ်၊ တောင်ဂမုလေးတစ်လုံးပေါ်တက်ပြီးနေဝင်တာကိုကြည့်ရင်း ချစ်သူနှစ်ဦးတို့ဟာလဲ အနမ်းချင်းဖလှယ်လို့ တစ်ယောက်ပစ္စည်းတစ်ယောက်ပင်ပြန်ကိုင်ကာ ကြည်နူးနေကြတာပေါ့၊ အဲ့လိုနဲ့နေတောင်ကောင်းကောင်းမဝင်သေးပဲ ဖိုးသားလဲစိတ်ဆာလာတော့

-မ…မောင် မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးချင်လာပြီ-

-ဟုတ်လား…အင်း….ဒီနေရာကြီးကမကောင်းဘူး တခြား ခရီးသွားတွေလာရင်မြင်သွားနိုင်တယ် မမတို့တောင်အောက်ပြန်ဆင်းကြမယ်လေ၊ အဲ့မှာ မမကြည့်ခဲ့တာ တောင်နဘေးခြုံလေးတွေရှိတယ်-

-ဟုတ် မ ဒါဆို သွားစို့ မြန်မြန်လေး-

-အမလေး ကိုယ်တော်ချောရယ် ဖြေးဖြေးပေါ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒီကဘယ်မှလဲထွက်မပြေးပါဘူးနော်- သီရိတစ်ယောက် ဖိုးသားကိုစကားလုံးလှလှလေးတွေနဲ့အပိုင်သိမ်းထားလိုက်ပြီး နှစ်ဦးသားလက်ချင်းတွဲလို့ မပြေးယုံတမယ် တောင်အောက်ကိုပြန်ဆင်းလာခဲ့တာပေါ့၊ တောင်အောက်လဲရောက်ကော ဖိုးသားကနေရာကောင်းကိုပင်မရွေးတော့ပဲ တွေ့ကရာခြုံထဲဝင်တိုးကာ သီရိရဲ့ဘောင်းဘီကိုအတင်းချွတ်နေတော့

-ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ‌ မောင်ရဲ့ နေအုံး မချွတ်ပေးမှာပေါ့-

-မရတော့ဘူး မောင့်လီးကြီးတအားတောင်နေပြီ- သီရိလဲသူ့ချစ်သူရဲ့စကားကြောင့် ခပ်သွက်သွက်ပဲအဝတ်အစားတွေကိုချွတ်လိုက်ပြီး အဝတ်အစားတွေကိုအောက်မြေကြီးပေါ်ခင်းလိုက်ကာ အဲ့အပေါ်မှာဝင်လှဲလိုက်တာပေါ့

-ကဲ ကိုယ်တော်ချော လိုးတော်မူနိုင်ပါပြီရှင်- ဆိုပြီးဖိုးသားကိုလက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားလဲသီရိကိုယ်ပေါ်တက်ခွကာ သီရိရဲ့မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကိုအနှံနမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုလဲသီရိစောက်ဖုတ်ထဲကိုအတင်းဖိထည့်နေတော့

-အို…မောင်…ဒီလိုအတင်းကြီးလုပ်နေရင် မောင်အစောကြီးပြီးသွားမှာသေချာတယ် နေအုံး မမအရင်စုပ်ပေးအုံးမယ် ပြီးမှလိုးတော့ကွာ မမဟက်ကော့ကြီးမကျန်ခဲ့ချင်ဘူး-

-ရတယ် ဟက်ကော့ကြီးမဖြစ်စေရဘူး မမကိုဆက်တိုက်လိုးပေးမှာရယ် မပူနဲ့-

-ယုံပါတယ် ကိုယ်တော်ရယ် ကဲပါ ဒါဆိုလဲလိုးတော့ မမအဖုတ်လေးကိုနည်းနည်းကလိပေးအုံး အရည်လေးစို့သွားအောင်လို့- ဆိုတာနဲ့ ဖိုးသားကသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး သီရိရဲ့စောက်ဖုတ်အမြှောင်းကြားမှာအထက်အောက်ပွတ်ဆွဲ ဆွဲပေးလိုက်တော့ ခဏနဲ့ပဲသီရိလဲအရည်လေးတွေရွှဲတက်လာတော့တာပဲ၊ အရည်လဲကောင်းကောင်းစိုလာပြီဆိုတော့မှ

-ရပြီ မောင် လိုးပေးတော့- ဆိုတော့မှ ဖိုးသားကသူ့လီးတန်ကြီးကိုတစ်ချက်ထဲပစ်ဆောင့်လိုက်တာ သီရိလဲမျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာသွားပြီး

-အား…လား…လား…မောင်ရယ် အရမ်းကြီးလုပ်ရလား…အား…အောင့်တက်သွားတာပဲကွာ-

-ဆောရီးမမ မောင်အရမ်းလောသွားတယ် မမအရမ်းနာသွားလားဟင်-

-အင်း နာတယ်မောင်ရဲ့ ဖြေးဖြေးထည့်တာမဟုတ်ဘူး- ဖိုးသားလဲသူ့ချစ်သူစကားအတိုင်း ဝင်လက်စလီးကိုဆက်မထည့်သေးပဲ ခဏစိမ်ထားရင်း ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ဖြေးဖြေးလေးဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ စတင်လိုးပါတော့တယ်၊ တကယ်တန်းတော့ ဖိုးသားကိုအတွေ့အကြုံမရှိတဲ့လူပျိုလေးမို့ ခဏနဲ့ပြီးသွားမယ်လို့ သူတို့အထင်သေးခဲ့ပေမယ့် ဖိုးသားကတော့ လီးတင်ကြီးတာမဟုတ် အလိုးကလဲသန်လှသည်၊

ဆေးအကူအညီမပါပဲနဲ့တောင် သီရိကို နာရီဝက် ၄၅ မိနစ်ကြာအောင် ဆက်တိုက်ထိန်းကာလိုးပေးနိုင်တော့ သီရိပင်လျှင် ဖိုးသားကိုလက်မြှောက်အရှုံးပေးရတော့မဲ့အဖြစ်ပင်၊ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ အမှောင်ထုကလဲကြီးစိုးလာတော့ သူတို့ဘေးပတ်ဝင်းကျင်တစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်နေပြီး တောတောင်သဘာဝအသံလေးတွေသာ ကြားနေရတယ်၊ တိတ်ဆိတ်တဲ့ပတ်ဝင်းကျင်ကိုထိုးခွဲပြီးထွက်လာသံကား သီရိရဲ့ငြီးသံလေးများနဲ့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ထိတွေ့ကာထွက်လာတဲ့အသံလေးများသာ ခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာနေတယ်၊

သီရိကလဲနေဝင်လို့မှောင်လာတော့ အနည်းကြောက်စိတ်ဝင်လာပြီး

-မောင် မပြီးသေးဘူးလား မတို့အရမ်းကြာနေပြီကွာ ပြီးတော့ မ ကြောက်တယ် တောထဲဆိုတော့-

-မကြောက်ပါနဲ့ မရယ် မောင်တစ်ယောက်လုံးရှိတာပဲကို-

-ဟင်းကွာ..မြန်မြန်လုပ်တော့ ဟိုအဖွဲ့လဲ တို့ကိုစိတ်ပူနေတော့မယ်-

-အင်းပါ မရဲ့ မောင်ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးမယ်နော်- ဆိုပြီး သီရိကိုလေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာ ဖိုးသားလဲသီရိရဲ့ခါးကိုလက်နဲ့ဖိတွန်းထားရင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုးဆောင့်နေလိုက်တယ်၊ သီရိကတော့အောက်မှာမခံချိမခံသာအော်ငြီးရင်း မြန်မြန်ပြီးဖို့အရေး စောက်ဖုတ်ထပ်ပိုကြပ်တဲ့ ဖင်ကိုပေးလိုးမှဖြစ်မယ်လို့တွေးလိုက်မိပြီး

-မောင်….-

-ဟင်…မ ဘာလို့လဲ-

-မ..ဖင်ကိုလိုးချင်လားဟင်-

-မ…တကယ်လား…လိုးချင်တာပေါ့ မရယ်-

-ဒါဆို မောင် မဖင်ပေါ်ကိုသထွေးထွေးချလိုက်၊ ပြီးရင် ဖင်ပေါက်ထဲကိုနှိုက်ပြီးသထွေးတွေသုတ်ပေးအုံး ပြီးရင်လိုးလို့ရပြီ မြန်မြန်လုပ်နော်-

-ဟုတ်..မ- ဆိုပြီး သီရိကဖင်ပေါ်သထွေးထွေးခိုင်းပေမယ့် ဖိုးသားကတော့ လိုးနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးကိုကုန်းလျက်လိုက်တော့

-ဟဲ…မောင်….အဲ့လိုမလုပ်နဲ့….မသန့်ဘူးလေ…အော်…ခက်တာပဲ…ဟင်း…- သီရိဘာပြောပြောမရတော့ ဖိုးသားရဲ့လျှာကြီးကဖင်ပေါက်လေးထဲအတင်းထိုးထည့်ကာ စိမ်ပြေနပြေလျက်နေပါတော့တယ်

-တော်ပြီနော် မောင် လိုးပေးတော့ကွာ မ အရမ်းခံချင်နေပြီ- ဖင်ကိုဘယ်ညာခါရမ်းရင်းပြောလိုက်တာ့

-ဟုတ် မ ဒါဆိုမောင် ဖင်လိုးတော့မယ်- ဆိုပြီးသူ့လီးကြီးနဲ့ဖင်ပေါက်လေးကိုတေ့လိုက်တော့ သီရိကလဲစိတ်ကိုလျော့ကာ ဖင်ပေါက်လေးကိုဖြဲထားပေးတယ်၊ ဖိုးသားကလဲသထွေးတွေနဲ့သူ့လီးတန်ကြီးကိုသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ဖိထည့်လိုက်တော့ ဒစ်ခေါင်းလေးမြုတ်သွားတော့

-အ…မောင်…ဖြေးဖြေး…ဆက်မထည့်နဲ့ရပ်ထားအုံး….အီး….-

-ဟင်..မ နာလို့လား-

-နာတာပေါ့ဟဲ့ ဖင်လိုးရင်ဖြေးဖြေးထည့်ရတယ်ဟ…ဟီး…အီး- ဆို ငိုသွားတော့မှ ဖိုးသားလဲလီးကြီးတန်းလန်းနဲ့ခဏစိမ်ထားရင်း ခဏအကြာမှ သီရိကဆက်ထည့်ဖို့ပြောတော့ ဖိုးသား ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုလက်နဲ့တွန်းကာ ခါးကိုဖိချလိုက်တော့ သူ့လီးတန်ကြီးလဲ သီရိဖင်ပေါက်လေးထဲကိုတစ်ထစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားပါတော့တယ်၊

လီးက သုံးပုံနှစ်ပုံလောက်တော့ ဖင်ထဲရောက်သွားပြီး ဆက်ထည့်လို့မရတော့တာနဲ့ ဖိုးသားကအားကုန်ဖိချနေတော့

-မောင် ဒီလောက်နဲ့ပဲလိုးပေးတော့ကွာ မ ဖင်ကအဲ့လောက်ကြီးထိမခံနိုင်သေးဘူး မင်းဟာကြီးကအကြီးပဲ- ဆိုတော့မှဖိုးသားလဲသူ့လီးတန်ကိုဒစ်ခေါင်းလောက်ထိပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တစ်ချက်ထဲဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ သီရိတစ်ယောက်ကော့တက်သွားပြီး

-အား….ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်….ဟူး….ဆက်ဆောင့်ပေး အဲ့လိုဆောင့်- ဆိုတာနဲ့ ဖိုးသားလဲသီရိအကြိုက်ကိုသိသွားပြီး သူ့လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ ဖင်ကိုစတင်လိုးနေတယ်၊ ဖင်လိုးတာ ၁၀ မိနစ်ခန့်ကြာလာတဲ့အထိမပြီးသေးတော့ သီရိလဲကြောက်စိတ်ကြီးစိုးလာကာ

-မောင် ရပ်လိုက်တော့ကွာ ညကျမှဆက်လိုးတော့ မောင့်ဟာက တော်တော်နဲ့ မပြီးနိုင်ဘူး တကတည်း-

-အာ ညကျ ဟိုမမတွေကလုပ်ခိုင်းချင်ခိုင်းနေအုံးမှ မကိုအေးဆေးလိုးပေးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး-

-ရမှာပါမောင်ရယ် မ အရမ်းချမ်းလာပြီကွ ဗိုက်လဲဆာနေပြီ လာပါကွာ ပြန်ကြစို့နော်-

-ဟာ…မကလဲ..ကွာ…- ဆိုပြီးဖိုးသားကသူ့ချစ်သူ သီရိကိုနွဲ့ဆိုး ဆိုးနေတော့သီရိမလဲ ဖိုးသားရဲ့အပြုအမူကိုသဘောကျသွားပြီး ထပ်ပြီးချော့ပြောနေတယ်

-မောင် မဆိုးနဲ့ကွာ မတို့ကထပ်မတွေ့ကြတော့တာလဲမဟုတ်ဘူး နော် သွားစို့ကွာ မောင်က လိမ္မာပါတယ်ကွ လာ လာထ- ကုန်းနေတဲ့သီရိကအရှေ့ကိုငိုက်လိုက်ပြီး သူ့ဖင်ထဲကလီးတန်ကြီးကိုကျွတ်ထွက်အောင် အရှေ့ကိုငိုက်လိုက်ပြီး ဘေးကိုရုန်းထွက်လိုက်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေကိုပြန်ကောက်ပြီးဝတ်နေတယ်၊

ဖိုးသားကတော့လီးကြီးတန်းလန်းနဲ့ ငူငူငိုင်ငိုင်ကြီးဒူးထောက်ထိုင်နေတာကိုကြည့်ပြီး သဘောကျသွားကာ သီရိကဖိုးသားပါးလေးကိုနမ်းလိုက် လိမ်ဆွဲလိုက်နဲ့ချော့ခေါ်တော့တာပေါ့၊ အဲ့မှာဖိုးသားက

-ဒါဆိုမ အင်္ကျီကိုအပေါ်ကဟော်ကီနဲ့အတွင်းကတစ်ထည်ပဲဝတ်လိုက် ဘော်လီမဝတ်နဲ့ချန်ထား၊ ဘောင်းဘီကိုလဲအတွင်းခံထပ်မဝတ်နဲ့ ဒီတိုင်းဝတ်-

-ဟင် မောင် ဘာလုပ်မလို့လဲ-

-လုပ်ပါ မောင်ပြောသလိုသာလုပ်- ဆိုတော့သီရိလဲ သူ့ချစ်သူဘာလုပ်ချင်မှန်းမသိပေမယ့် ဖိုးသားပြောတဲ့အတိုင်း အတွင်းကတီရှပ်လေးနဲ့အပေါ်ကဟော်ကီကိုသာဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုလဲအတွင်းခံမပါပဲဝတ်လိုက်တော့တယ်၊ ဖိုးသားလဲအဝတ်အစားတွေကိုပြန်ဝတ်လိုက်ပြီး သီရိရဲ့အတွင်းခံတွေကိုသူ့အိတ်ထောင်ထဲထိုးသွပ်လိုက်ကာ သီရိနဲ့လက်ချင်းတွဲလို့ပြန်ဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ်၊

ဒါနဲ့ မမမိချိုတို့တဲတွေကိုလှမ်းမြင်ရလောက်တဲ့အနေအထားရောက်တော့ ဖိုးသားက သီရိလက်မောင်းကိုဆွဲခေါ်ကာ လမ်းဘေးသစ်ပင်တစ်ပင်မှာလက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး သီရိဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီကိုလဲဒူးလောက်ထိဆွဲချွတ်ကာကုန်းခိုင်းတော့မှ သီရိလဲဖိုးသားရဲ့အကြံကိုသဘောပေါက်သွားတယ်၊ ဒါမဲ့လဲသူချစ်သူမပြီးသေးမှန်းသိပြီး သနားသွားကာ သစ်ပင်ကိုလက်ထောက်ကုန်းပေးကာ ဖင်ကိုကော့ပေးလိုက်တော့ ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးကသူ့ဖင်ပေါက်လေးထဲတိုးဝင်လာပြန်တယ်၊ လီးကိုဖင်ထဲစိမ်ထားပြီး ဖိုးသားကသီရိရဲ့ဂျိုင်းအောက်မှာလက်တစ်ဖက်လျိုသွင်းကာ ပုခုံးကိုလှမ်းထိမ်းရင်း နောက်တစ်ဖက်က ဒတောင်ဆစ်ကိုဆွဲကိုင်ပြီး သစ်ပင်မှာကုန်းနေရာကနေ လမ်းပေါ်ကိုဦးတည်ပြီးလျောက်လိုက်တော့

-မောင် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ-

-ဟီးဟီး…ဒီနည်းလမ်းကိုစမ်းချင်နေတာကြာပြီး ဂျပန်ကားတွေထဲကလို လိုးရင်း မတ်တပ်လမ်းလျောက်သွားတာပေါ့-

-ဟာကွာ မောင့်ဟာတွေကလဲ အဆန်းတွေချည်ပဲ ဟူး ငါတော့မနိုင်ဘူးဟယ် တကယ်ပဲ၊ ကဲပါ လမ်းဘေးမှာပဲ မလေးဖက်ကုန်းပေးမယ်လေ ခုလိုကလမ်းလျောက်ရတာအဆင်မပြေဘူး မကခြေဖျားကြီးထောက်ပြီးသွားနေရတာ မောင်လဲဆောင့်လို့အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး-

-ရတယ် ဒီလိုပဲလုပ်မယ်ကွာ သွားမှာသာသွား မ လဲမကျအောင်မောင်ထိန်းကိုင်ပေးထားတယ်-

-ဟင်းနော်…ဘယ်လိုကောင်လေးမှန်းကိုမသိဘူး…ဟူး- ဒီလိုနဲ့သူတို့လဲလေးငါးလှမ်းလောက် လျောက်လိုက် သီရိကိုအနောက်ကနေဆောင့်လိုးလိုက် လီးကိုစိမ်လျက်လမ်းဆက်လျောက်လိုက်နဲ့ သူတို့တဲနဲ့ ပေ ၂၀ လောက်အကွာကိုရောက်လာတော့မှ

-မောင် ဒီတိုင်းကြီး တို့မဝင်သွားရဲဘူးနော် တို့ကိုဒီမှာပဲပြီးအောင် လိုးပေးတော့- ဆိုတော့မှဖိုးသားလဲ သီရိကိုလမ်းဘေးနှုတ်ခမ်းသားပေါ်မှာဒူးထောက်ကုန်းခိုင်းကာ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ဆောင့်လိုးရင်း သူ့လီးကြီးလဲပွတက်လာကာ ယားလာပြီမို့ ပြီးတော့မှာမှန်းလဲသိလိုက်ပြီး အသကုန်းနင်းကန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

အချက်ရေ ၄၀ ၅၀ လောက်မှာတင် ဖိုးသားလဲအသက်ရှုသံတွေမြန်ဆန်လာပြီး လရည်တွေက သီရိရဲ့ဖင်ခေါင်းထဲကို တဖျောဖျောနဲ့ပန်းထွက်သွားကာ သူတို့ရဲ့ကာမပန်းတိုင်ကိုရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်၊ အဲ့နောက်မှာတော့ အဝတ်အစားတွေကိုသေချာသပ်ရပ်အောင်ပြန်လုပ်ပြီး တဲအလယ်ကမီးပုံဘေးကိုသွားလိုက်တော့

-နင်တို့ကလဲဟာ ဖုန်းတွေကမှဆက်လို့မရပါဘူးဆိုမှ ဘယ်တွေအထိသွားနေတာလဲ ကြာလိုက်တာ ဒီမှာစိတ်ပူလို့သေတော့မယ်- ဆိုပြီးမမမိချိုကဆီးပြီးဆူတော့တာပဲ၊ ဖိုးသားတို့အတွဲကလဲ အပြစ်လုပ်ထားတော့ ဘာမှပြန်ခံမပြောပဲ သွားဖြီးလေးနဲ့သာအဆူခံနေလိုက်တော့တာပေါ့၊ အဲ့အချိန်သူ့နောက်ကနေ မမဖြူကရောက်လာပြီး

-အမလေး ဆူမနေနဲ့ ညီးမောင်က တကယ်မလွယ်ကျော အထန်လေးပဲ သိလား၊ မိသီရိကိုလမ်းပေါ်မှာတင်လုပ်နေတာလေ သူ့တို့ဘေးမှာငါတစ်ယောက်လုံးရပ်နေတာကိုတောင်မသိဘူးဟဲ့ တကယ် မလွယ်ဘူး မိထက်တော့အရူးကိုအမဲသားသွားကျွေးတော့တာပဲ တစ်ခုခုသာဆိုမိထက်အပြစ်ပဲ-

-ဟန် ဟုတ်လား မိသီရိ နင်ကအကြီးဖြစ်ပြီး အငယ်ကိုထိန်းမယ်မရှိဘူး နင်ကိုယ်တိုင်ရွစိတက်နေတာပေါ့ ဟန်- သူတို့အုပ်စုမှာကလဲ အသက်တွေကိုစဉ်ကြည့်မယ်ဆို သီရိကအငယ်ဆုံးဖြစ်နေတော့ အကုန်လုံးရဲ့အပြောကိုဝိုင်းခံရတော့တာပဲ မိသီရိကလဲခေါင်းလေးငုံ့လို့သာ ဘေးကသူ့ချစ်သူလေးကိုခိုးကြည့်ရင်း အချင်းချင်းလက်တို့ကာပြုံးစိစိနဲ့ငြိမ်ခံနေရှာတော့တယ်။

ညရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ထမင်းစားသောက်ပြီးနောက် အိပ်ယာဝင်မဲ့အချိန်ရောက်လာတော့  မိန်းမသားအားလုံးရဲ့အကြည့်ကဖိုးသားဆီမှာပဲစုပြုံရောက်ရှိလာပြန်တာနဲ့ မိထက်ကပဲ ဦးဆောင်ကာ ခွဲတမ်းချလိုက်ရတယ်၊ တစ်ညကိုနှစ်ယောက်နှုန်းအိပ်ဖို့မဲခွဲလိုက်တော့ ပါကင်ပွင့်ထားခါစ မိချိုအတွက်တော့ ခုညမှာနှစ်ယောက်ထဲသီးသန့်လွှတ်ပေးထားလိုက်ပြီး ကြိုးကြာနဲ့ သီရိတို့အတွဲကိုနောက်တစ်နေ့ အလှည့်ပေးလိုက်ကာ နောက်ရက်တွေမှာတော့ မိထက်နဲ့ မိနှောင်းတစ်တွဲ သော်တာနဲ့ မိဖြူ့တို့ကတစ်တွဲဆိုပြီး ခွဲတန်းချလိုက်တာပေါ့၊ အဲ့မှာမမမိချိုက

-ဟဲ့မိထက် နင်ဟိုစကားမကြားဖူးဘူးလား ဆယ်တန်းအောင်ဖို့မလိုဘူး အလိုက်သိဖို့လိုတယ်ဆိုတာ-

-အေး အဲ့ဒါဘာဖြစ်လဲ-

-ဟဲ့ နင်နည်းနည်းပါးပါးအလိုက်သိလေဟာ ငါနဲ့ဖိုးသားက တစ်အိမ်ထဲအတူနေတာ ငါ့ကိုထည့်တွက်မနေနဲ့ မနေ့ညကနင်တို့တွေကြောင့် ငါ့စောက်ဖုတ်လေးလဲဖွတ်ဖွတ်ကိုကြေလို့ ခုထိအောင့်နေတုန်းပဲ ဒီနေ့ညအတွက် ငါ့ကိုမရွေးနဲ့ ငါ့ကိုနောက်နေ့မှ ကြိုးကြာနဲ့တွဲပေးလိုက်-

-အာ့ဆို ဒီညနင်ကဘယ်သူကိုအိပ်စေချင်လို့လဲဟ-

-ဟာ နင်ကလဲဒုံးဝေးရန်ကော ခုမှချစ်စကြင်စ သမီးရည်းစားအသစ်စက်စက်ကလေးကို ငါတို့ကနားလည်မှုရှိရှိနဲ့ သူ့တို့ကိုဦးစားပေးရမှာပေါ့-

-အော် အေးဟုတ်သားပဲနော် ကွင်းမ နင်ဒီည ဖိုးသားနဲ့အိပ်လိုက်တော့-

-ဟွင့် ငါကဒီညတင်မဟုတ်ဘူး ညတိုင်းမောင်နဲ့အတူအိပ်မှာ ငါ့ချစ်သူနဲ့ အိပ်တာ ဘယ်သူဘာအပစ်လုပ်မိလို့လဲ နင်တို့ဘယ်လိုတားတား မရဘူး ငါကတော့ မောင့်ရင်ခွင်မှာပဲအိပ်ချင်တာ နင်တို့ဘယ်လိုပဲခွဲတမ်းချပြီး ငါ့ချစ်သူနဲ့လိုးလိုး အိပ်ချိန်မှာတော့ မောင့်ဘေးမှာငါအိပ်မှာပဲ ကဲမကျေနပ်ရင်လဲမတက်နိုင်ဘူးအေ-

-အမလေး ငါတို့တော့ အရူးကိုအမဲသားကျွေးမိတာထပ်ဆိုးနေပြီဟေ့ ဒီကွင်းမ ဆေးမမှီတော့ဘူး လွှတ်ထားမှရတော့မယ် ဟားဟား..ဟား- ဆိုပြီးစနောက်နေပေမယ့်လဲ ဘယ်သူတွေဘယ်လိုပဲခွဲပါစေ သီရိကတော့ဖိုးသားအိပ်တဲ့တဲဆီညတိုင်းရောက်လာပြီး သူ့ဘေးမှာသူ့ချစ်သူရဲ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီးအိပ်တော့တာပါပဲ။

ဒီလိုနဲ့ညဖက်ရောက်တော့ ကျန်တဲ့ ၆ ယောက်ကတဲတစ်လုံးထဲဝင်ပြီး ကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်နဲ့အိပ်လိုက်ကြပြီး ကျန်တဲ့တဲလေးဆီမှာတော့ ချစ်စကြင်စ ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးထဲပဲ မအိပ်ကြသေးပဲစကားလေးတွေတွတ်ထိုး တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ရယ်မောကာနေတာပေါ့၊ သီရိကအဖိုးနဲ့အဖေတို့ရဲ့အလိုးကိုခံထားရပေမယ့် ခုလိုချစ်သူတစ်ခါမှမထားဖူးလေတော့ ချစ်ရသူကိုဘေးထားကာ ရင်ခုန်စွာစကားပြောရတာတွေ နမ်းရကိုင်တွယ်ရတာမျိုးတွေမလုပ်ခဲ့ဖူးပေ၊ ခုမှသာ သူ့ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးပေါက်ထွက်မတက်ရင်ကိုခုန်အောင်လုပ်ပေးနိုင်သူလေးကိုဘေးထားကာ သူ့ရဲ့ချစ်စကားကြိုက်စကားလေးတွေကိုနားထောင်ပေးနေရတယ်

-မ…မ ကိုမောင်အရမ်းချစ်တယ်-

-အင်း မလဲ မောင့်ကိုချစ်ပါတယ်ကွယ်…ကြာလာရင်သာ မောင် မအပေါ်ရိုးပြီးစိတ်ပျက်သွားမှာ တွေးပူနေတာ-

-အို မပျက်ပါဘူး စိတ်ချနော်-

-မောင် မ ကိုရိုးလာရင်လဲပြောပြ မ ကမောင့်ကိုလွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားမှာ အိပ်ချင်တဲ့သူခေါ်အိပ် မောင့်ကိုအပစ်မမြင်ဘူး မ ကိုသာတစ်ယောက်ထဲမထားခဲ့ရင်ပြီးရော-

-မထားဘူး မ စိတ်ချနော် မ ကိုမောင်ယူမှာ-

-အို…- သီရိလဲချစ်သူလေးရဲ့စကားကိုကြည့်ပြီး မျက်နှာလေးရဲတက်သွားကာ ရင်ဘတ်ထဲနွေးခနဲ့ဖြစ်သွားပါတော့တယ်

-မ နဲ့ခွဲပြီးမနေချင်တော့ဘူး မ ရယ် ဒီကအပြန် မောင်တို့ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ခိုးပြေးရအောင်နော်-

-ဟင်…မောင်က အဲ့အထိတွေးလိုက်ပြီလား မောင်ရယ် သေချာပြန်စဥ်းစားပါအုံး မ ကမောင့်အတွက်မသန့်…-

-အို မပြောနဲ့ ဘာမသန့်ရမှာလဲ မောင်ချစ်တာ မ စောက်ဖုတ်ကိုမဟုတ်ဘူး-

-အို…မောင်ရယ်-

-ချစ်လားဟင် မ-

-ချစ်တာပေါ့ ကလေးလေးရယ် အရမ်းချစ်တယ်…မ အချိန်တွေသာနောက်ပြန်ဆုတ်လို့ရရင် အရင်ကအချိန်တွေပြန်ဆုတ်ပြီး မရဲ့ချစ်သူလေး မောင့်ကို ဖြူဖြူစင်စင်ပါကင်လေးပေးချင်မိတယ်ကွယ်-

-မ ကလဲ မောင်ပြောထားပြီးသားကို မောင်ချစ်တာ ဟော့ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးမဟုတ်ပါဘူးဆိုမှ မ ဆိုတဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးကိုပဲချစ်တာပါ-

-စကားတတ်လိုက်တာမောင်ရယ်…မ ကိုထားမသွားနဲ့နော်-

-မထားဘူး ဘယ်တော့မှပစ်မသွားဘူး မ စိတ်ချနော်- ဖိုးသားနဲ့သီရိရဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကချိတ်ဆက်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေတင်ထိစပ်နေသည်မဟုတ် သူတို့လက်တွေကလဲတစ်ယောက်အဝတ်တစ်ယောက်ချွတ်ပေးကာ ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားရောက်သွားတော့

-မောင် မ ကိုဘယ်လိုပုံစံလိုးရတာအကြိုက်ဆုံးလဲဟင်-

-လှေကြီးထိုးကိုကြိုက်တယ် ဘာလို့လဲဆို မ ရဲ့မျက်နှာချောချောလေးကိုကြည့်ပြီး ကိုယ့်ချစ်ရတဲ့သူလေး မခံချိမခံသာငြှီးငြူနေတဲ့ဟန်ပန်လေးတွေကိုကြည့်ပြီးလိုးရတာ အရမ်းအရသာရှိတာ-

-မ လဲတူတူပဲ ကိုယ့်ကိုအပေါ်စီးကလိုးပေးနေတဲ့ မောင့်ရဲ့မျက်နှာအသွင်အပြင်လေးကိုကြည့်ပြီး အလိုးခံရတဲ့ဖီးလ်ကရှယ်ပဲ-

-ဒါဆို ထပ်လိုးကြမယ်လေ-

-နေအုံး မောင့်ကိုလီးစုပ်ပေးအုံးမယ်-

-မောင် မ ဖင်ကိုလိုးရတာကော ကြိုက်လားဟင်-

-အင်းကြိုက်တယ်မ မောင့်အတွက်ကတော့ ဖင်ကောစောက်ဖုတ်ကောအကုန်လုံးကြိုက်တယ် မရယ်-

-အင်း ဒီဖင်ပေါက်လေးကလေ မ ဖေဖေတစ်ယောက်ပဲလိုးဖူးသေးတာ ဒါတောင် နှစ်ခါထဲနော် အရမ်းကြီးချောင်မနေလောက်ပါဘူးနော် ဟုတ်တယ်မလားမောင်-

-ချောင်မှန်းတောင်မသိပါဘူး မရယ် မောင့်လီးကိုပဲကြည့်လေ-

-အဲ့ ဟုတ်သားပဲနော် မဟာစံချိန်တင်လီးကြီးအဖို့တော့ ဘယ်လိုအပေါက်မျိုးလာလာ ကြပ်ထုပ်နေမှာပဲ မောင့်လီးကြီးကမှိုပွင့်ကြီးလိုပဲချစ်စရာကြီးကွာ-

-ချစ်ရင် ငုံပေးလေ- ဆိုတော့သီရိကလဲအပြုံးလေးတစ်ပွင့်ချွေလိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်လေးကိုဟကာ ဖိုးသားရဲ့လီးတန်ကြီးရှိရာသို့တိုးကပ်သွားလိုက်ပါတော့တယ်၊ ထိုနေ့ညလေးကတော့ သူတို့ရဲ့ တကယ်မင်္ဂလာဦးညလေးသဖွယ် သူတို့နှစ်ဦးသားရင်ခုန်စွာနဲ့ နှစ်ချီနှစ်မောင်းလိုးဆော်လိုက်ကြပြီး ည ၁၁ လောက်မှာတင်နှစ်သီးသားဖက်လျက်အိပ်ယာဝင်သွားပါတော့တယ်။

အဲ့လိုနဲ့ သူတို့ရဲ့ trekking ခရီးစဉ်လေးရဲ့ပန်းတိုင် အင်းလေးကိုရောက်သွားတော့တာပေါ့၊ ကြိုတင်ဘိုကင်လုပ်ထားသော တည်းခိုခန်းလေးကိုယူကာတစ်ရက်လုံးလုံးအနားယူလိုက်ကြတော့တယ်၊ အစကတော့ မိချိုနဲ့ဖိုးသားမောင်နှမတွေမို့ နှစ်ယောက်တစ်ခန်းယူထားပြီး ကျန်တဲ့သူတွေလဲ နှစ်ယောက်တစ်ခန်းစီယူထားတာပေါ့၊

အဲ့မှာမိချိုနဲ့သီရိမ တို့ကနေရာလဲသွားပြီး သီရိနဲ့ဖိုးသားပဲညစဉ်ညတိုင်းအတူနေထိုင်ကာချစ်ပွဲဝင်ကြတော့တာပဲ၊ အင်းလေးကမပြန်ခင်တစ်ရက်မှာတော့ ဖိုးသားကနေ့ဝင်ချိန်ရှူခင်းလေးကြည့်ချင်တယ်ဆိုပြီး တည်းခိုးခန်းအကူအညီနဲ့ သဗ္ဗာန်လေးတစ်စီးငှားလိုက်ကြပြီး ချစ်သူနှစ်ဦးသားရေကန်အလယ်ထိကူးခပ်သွားလိုက်တာပေါ့၊ ပတ်ပတ်လည်မှာလဲရေပြင်ကြီးပဲရှိပြီး စက်လှေတစ်စီးတစ်လေပဲ ခပ်လှမ်းလှမ်းကဖြတ်ဖြတ်သွားတာမို့ လူပြတ်နေတာပေါ့၊

သီရိကလဲဖိုးသားဝတ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဂါဝန်လေးဝတ်လာပြီးအပေါ်ကသိုးမွှေးအပါးလေးဝတ်ထားတာပေါ့၊ ကန်အလယ်ရောက်တော့နေကမဝင်သေးတာ လူပြတ်တာကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး သူတို့နှစ်ဦးသားလဲချစ်ကြည်နူး တစ်တီတူးကြတော့တာပဲလေ၊ ဖိုးသားကဂါဝန်လေးအောက်ကနေ သီရိရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်နှိုက်ပြီးကလိပေးတယ် သီရိကလဲဖိုးသားဘေးမှာကပ်လျက်ထိုင်နေပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဟ ကာလီးတန်ကြီးကိုထုတ်ယူကိုင်ဆောင် ဂွင်းထုပေးနေတယ်၊

သူတို့မျက်နှာချင်းဆိုင်နေတာကတော့ မျက်စိတစ်ဆုံးရေပြင်ကြီးနဲ့ ပုဇွန်ဆီရောင်ကောင်းကင်ကြီးရယ် တောင်တန်းတွေရယ်နဲ့ ဝင်ဖို့ရာဟန်ပြင်နေတဲ့နေမင်းကြီးပဲရှိတာပေါ့၊ သူတို့ကျောဖက်မှာပဲ စက်လှေလေးတစ်စီးစ နှစ်စီးစ ဖြတ်သွားသံကိုကြားနေရတယ်၊

-မောင် ဒီနားမှာလုပ်လို့မရဘူးနော် တခြားလှေပေါ်ကသူတွေ တွေ့သွားလိမ့်မယ် ကိုင်ယုံပဲကိုင် ဟုတ်ပြီလား-

-အာ မရပါဘူး ကိုင်ယုံနဲ့ မောင်ကကျေနပ်မယ်ထင်လို့လား မောင့်လီးကို မရဲ့စောက်ဖုတ်ဆိုတဲ့အပေါက်လေးထဲထည့်ရမှ မောင်ကျေနပ်မှာ-

-ဟာ မောင်ကလဲ လူမြင်ကွင်းကြီးကိုကွာ-

-မကလဲ မောင်ကဒီလိုလူမြင်ကွင်းတွေမှာလိုးရတာ အရမ်းသဘောကျတာ မ ရဲ့ လုပ်ပါကွာနော် လေးဖက်မထောက်ပဲ လှေကြီးထိုးပဲလိုးကြမယ်လေ ဒါဆို လှေကဘေးနံရံတွေနဲ့ကွယ်နေမှာ-

-ဟင်း….မောင်ကလဲနော်…ကဲ..ကဲ..လိုးတော်မူ လိုးတော်မူ ဟုတ်ပြီလား မနိုင်ဘူးဟေ့ နင့်ကိုတော့- ဆိုပြီးဂါဝန်လေးကိုခါးအထိဆွဲလှန်လိုက်ပြီး လှေဝမ်းဗိုက်ထဲကိုလှဲချလိုက်တော့ ဖိုးသားကလဲသူ့ဘောင်းဘီကိုပေါင်လယ်လောက်ထိလျောချလိုက်ကာ သီရိရဲ့ပေါင်ကြားထဲကိုဒိုင်ဗင်ပစ်ပြီး လိုးတော့တာပဲ၊ လိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာ လှေကလူးလူးသွားတော့ ရေမကူးတတ်တဲ့သီရိမလဲကြောက်နေပြီး ဖီးလ်တောင်ကောင်းကောင်းမရပဲ သူ့ချစ်သူလိုးသမျှကိုခံနေရရှာတယ်

-မောင် ရေကူးတတ်လား-

-ဟင့်အင်း…ကူးတတ်ဘူး-

-ဟာ မ ကြောက်တယ်ကွာ မောင်ကတအားဆောင့်ရင် လှေကလူးလူးသွားတာ မှောက်သွားရင်ဘယ်နှယ်လုပ်မလဲ-

-ရေကတိမ်တိမ်လေးပါ မရယ် အောက်ခြေကိုတောင်မြင်နေရတာပဲဟာ ပြီးတော့ လှေမှောက်တဲ့ထိမောင်ကကြမ်းပါ့မလား ကဲပါ ခုမောင်ပြီးချင်နေပြီး ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုးပေးမယ်နော်- ဆိုပြီးလှေဝမ်းဗိုက်ကြမ်းပြင်က သစ်သားတန်းတွေကိုကိုင်ပြီးသီရိမကိုအသကုန်ဆောင့်လိုးရင်း သူတို့လဲပြီးသွားတာပေါ့၊ လိုးပြီးလို့ထထိုင်လိုက်တော့ နေလုံးကြီးပင်မရှိတော့

-ဟင်း…သူပဲ နေဝင်တာလာကြည့်မယ်ဆိုပြီး ခုတော့မြင်တောင်မမြင်ရတော့ဘူး လွတ်သွားပြီ-

-နေဝင်တာမမြင်ရပေမယ့် မောင့်လီးဝင်တာတော့ မ ကောင်းကောင်းမြင်ရတယ်မလား အဲ့ဒါအကျိုးမရှိဘူးလား ပြော-

-တော်ပြီ တော်ပြီ မပြောတော့ဘူး တစ်ချိန်လုံးဒါပဲစဉ်းစားနေတယ် သွား ပြန်မယ် ပြန်မယ် ခဏနေမှောင်လာတော့မှာ- သီရိနဲ့နှစ်ဦးသားအကြည်ဆိုက် စကားလက်စုံကျရင်း လှေငယ်လေးကို ကမ်းဘက်ဦးတည်ပြီးပြန်လည်လှော်ခတ်လာလိုက်တယ်

-အော် မေ့လို့မောင် မ လေ ခရီးထွက်လာတာဆိုတော့ တားဆေးမပါလာဘူး ဒီကြားထဲအတူနေထားတာလဲ လေးငါးရက်ဆက်တိုက်ကြီး-

-အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ ဗိုက်ကြီးမှာကြောက်နေတာလား မပူပါနဲ့မကလဲ မောင်က ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တာနဲ့ ရက်ပိုင်းအတွင်း မ ကိုခိုးပြေးမှာ မောင်ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ မ နဲ့တစ်ကွဲတစ်ပြားစီမနေနိုင်တော့ဘူး-

-ဟင် မောင် တကယ်ပြောတာလားဟင်-

-တကယ်ပေါ့ မ ရဲ့-

-မောင်က မ ကိုယူပြီး ဘာအလုပ်လုပ်ပြီး ရှာကျွေးမှာလဲ-

-ဟင်…အဲ…အဲ့ဒါတော့…ဟို…ဟို-

-ကဲပါ မ ကစနေတာပါ အဲ့ကျမှမတို့ကြံဖန်မီးစင် က ကြတာပေါ့ ဟုတ်ပြီလား မောင်သာ မ ကိုတကယ်ခိုးပြေးမှာဆို ကြိုပြောထား-

-မောင့်ကို သမီးလေးတစ်ယောက်မွေးပေးရမယ်နော် မ လိုချောချောလှလှလေး-

-မွေးပေးမှာမပူနဲ့ တစ်ယောက်ထဲတင်မကဘူး သုံးလေးယောက်မွေးပေးမှာ ပြီးရင် မောင်နဲ့ပြန်ပေးစားမယ်-

-ဟာ မ ကလဲ မောင်ကအဲ့သဘောနဲ့မဟုတ်…-

-ဘာလဲ မလုပ်ချင်ဘူးလား-

-ဟီး လုပ်ချင်တာပေါ့ မရဲ့-

-အဲ့သမီးတွေယောက်ျားယူလို့ပြန်မွေးလာတဲ့ မြေးမလေးတွေကိုလဲအလွတ်မပေးနဲ့ သိလား ညှိပြီးဆွဲစား မောင်ရေ-

-ဟားဟား မ နဲ့တော့ကွာ မောင်တို့ကြာရင်ခွေးမျိုးတွေဖြစ်ကုန်တော့မှာပဲ- စကားတပြောပြောနဲ့ကမ်းပေါ်ပြန်ရောက်လာတော့ သူတို့လဲတည်းခိုခန်းပြန်ရောက်သွားတယ်၊ ညကျတော့ ဖိုးသားနဲ့သီရိတို့မလိုးဖြစ်ပဲ ဖိုးသားနဲ့မိချိုသာလိုးဖြစ်သွားတယ် သီရိကတော့ဘေးမှာဝင်လှဲပြီး မိချိုနဲ့စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ပဲပေါ့၊ မော်ဒန်ဖန်းမလီးတွေတောင် သူတို့လောက်ဖန်းမလီးမှာမဟုတ်ဘူး တောထဲမှာကြုံလိုက်ရတဲ့အဖြစ်အပျက်ကြောင့် မိချိုတို့ မိနှောင်းတို့ဟာလဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ရှက်ရမှန်းမသိကြတော့ဘူး အကုန်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းတွေဖြစ်ကုန်ပြီး ပိုပြီးခင်တွယ်လာကြသည်၊ မိချိုတို့ ရန်ကုန်ကိုပြန်ရောက်ပြီး မကြာခင်ရက်ပိုင်းမှာပဲ ဖိုးသားလဲ သီရိကိုခိုးပြေးသွားလေတော့သည်။