အိုဇာတာကောင်းတဲ့ဦးဖုန်းလူ

အိုဇာတာကောင်းတဲ့ဦးဖုန်းလူ-1

ဘူးခါးသီးရေးသည်။

“အဖေရေ သမီးသွားတော့မယ်”
“အေးအေး သမီး စက်ဘီးလည်းသေချာ
စီးအုန်း”
“ဟုတ်ကဲ့ပါအဖေ”
အဲ့ဒါက ကျုပ်သမီးအငယ် ဆရာမ။
အသက်ကသာ၂၄ဖြစ်နေတာ လျှပ်ပလာ။
တော်သေးတယ်ဆရာမလုပ်တော့
အိန္ဒြေလေးရသွားလို့။လမ်းသွားရင်
ဘေးဘယ်ညာမကြည့်ဘူး။
ခဏခဏဝင်ဝင်တိုက်လို့လျော်ရတာလည်း
အကြိမ်မနည်းတော့ဘူး။အာ့ကြောင့်
အမြဲသတိပေးနေရတာ။စီးတာက
ဘထ္ထရီမော်တာစက်ဘီးလေး။ကျောင်းက
အိမ်နဲ့နည်းနည်းလှမ်းတော့လမ်းမလျှောက်
အဲ့ဟာလေးစီးစီးသွားတယ်။သူလည်း
လင်မြန်မြန်ရမှာပါ ကျုပ်ဖြင့် သူ့အတွက်နဲ့
စိတ်မအေးရဘူးဗျ။ရုပ်ရည်လေးရှိပေမယ့်
ရည်းစားလည်းမထားဘူး။သူ့အမေဆုံး
တော့ သူ့က၃နှစ်သမီးပဲရှိသေးတာ။
ကျုပ်ကိုပဲအဖေ ကျုပ်ကိုပဲအမေသတ်မှတ်
ပြီးနေလာရတာ။အဲ့တော့ ခုအရွယ်ရောက်
တာတောင်ကျုပ်ကိုတွယ်ကပ်နေတာ။
ကျုပ်ကဖုန်းလူ အငြိမ်းစားဌာနမှုးတစ်ဦး။
အသည်းကင်ဆာဖြစ်ချင်တာကြောင့်
ဆေးကုသမှုခံယူရင်းဆေးခွင့်နဲ့ပဲအငြိမ်းစား
ယူလိုက်တယ်။သားသမီးတွေကလည်း
ကျုပ်ကိုအလုပ်မလုပ်ခိုင်းပဲနားခိုင်းတယ်
လေ။ခုတော့ ရောဂါကလည်းအရှင်းပျောက်
နေပြီ။ဆေးတော့သောက်နေရသေးပေမယ့်
လူကောင်းပကတိဖြစ်နေပါပြီ။အလုပ်မလုပ်
ရတော့ တစ်နေ့တစ်နေ့ သားသမီးတွေ
မြေးတွေနဲ့ပဲအချိန်ကုန်နေရတယ်ဗျ။
အသက်ကတော့ ခုမှ၅၅ပဲရှိသေးတယ်။
ငယ်ငယ်ကကျန်းမာရေးလိုက်စားခဲ့တာ
ကြောင့်၅ဝကျော်လို့မထင်ရဘဲအရွယ်တင်
နုပျိုတယ်။ကလေးတွေအမေဇင်မာက
သားအိမ်ကင်ဆာနဲ့ဆုံးတာ။
သမီးနှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်ရှိတယ်။ခုအိမ်မှာ
သမီးငယ်ရတနာဖုန်းလူနဲ့အတူနေတယ်။
ဟိုဘက်ရပ်ကွက်မှာက သမီးကြီး
ခင်ခင်ဖုန်းလူနဲ့ သားလတ် ဟိန်းဖုန်းလူ
တို့နေကြတယ်။သမီးငယ်ကျောင်းသွားပြီ
ဆိုတာနဲ့ကျုပ်လည်း အိမ်ကထွက်တယ်။
ကျုပ်ချွေးမ ဆွေဆွေလင်းဆိုင်ကိုသွားပြီ။
နေ့တိုင်းပဲသွားတာ။ မြေးမလေးကိုလည်း
ထိန်းရင်း လက်ဖက်ရည်လည်းသောက်ရင်း
ပေါ့။ကျုပ်ကလက်ဖက်ရည်ကြိုက်တယ်။
တစ်နေ့သုံးခွက်တော့ပုံမှန်သောက်တယ်။
ပေါ့ကျလေး။သူငယ်ချင်း မင်းထွန်းနဲ့
တူတူထိုင်ကြ စကားပြောကြပေါ့။
အရက် ဆေးလိပ် ကွမ်းတော့
မလုပ်ဘူးဗျ။မိန်းမကိစ္စကတော့
ကလေးတွေအမေဆုံးပြီးကတည်းက
အရှုပ်အရှင်းမရှိခဲ့။တစ်ခါတော့နိုင်ငံခြားကို
အလည်သွားရင်း စော်ဖိဖူးတာပဲရှိသည်။
အဲ့တုန်းကလေးဆယ်ကျော်ပဲရှိသေးတယ်။
သူငယ်ချင်းက အဲ့လိုင်းဝါသနာကြီးတယ်။
ကျုပ်လည်းဝါသနာပါပေမယ့် သူ့လောက်
မပါဘူးဗျ။သူကအငယ်အနှောင်းတွေပါရှိ
တယ်။ကျုပ်ကတော့
မိန်းမသေပြီးကတည်းက
မိန်းမနဲ့နှစ်အတန်ကြာပျက်လပ်နေတာရယ်
မင်းထွန်းကလည်းတိုက်တွန်းတာရယ်
ကြောင့် လုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။နိုင်ငံခြားမှာ
ဆိုတော့ သမီးတို့လည်းမသိနိုင်ဘူးလေ။
ကျုပ်လည်းဆာဆာနဲ့ကျိတ်လိုက်တာ
မိုးကိုလင်းရော။ကောင်မလေးကလည်း
ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ပီသတယ်။စိတ်ကြိုက်နေ
ပေးတယ်။ဖင်လည်းချခိုင်းတယ်။
သမီးကြီးအရွယ်လောက်ပဲရှိ
အုန်းမယ်။နာမည်ကဆူဆန်တဲ့။
ဖိလစ်ပိုင်မလေးဗျ။ကျွန်တော့်မှာ
သူ့အရွယ် သမီးရှိတယ်ပြောတော့
သားအဖချင်းလိုးသလို လိုးခိုင်းတာဗျ။
ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွား
ပေမယ့် သူ့ကိုလိုးနေချိန်မှာ သမီးကြီးကို
လိုးသလိုမှတ်ပြီးလိုးတော့ အရသာက
ပြောမပြတတ်ပါဘူးဗျ။ပိုကောင်းတာတော့
အမှန်ပဲ။နောက်နေ့သူပြန်တော့
ဘောက်ဆူးများများပေးလိုက်တယ်ဗျာ။
သူပြန်သွားပေမယ့်ကျုပ်စိတ်ထဲအင်းစက်
ဆိုတာကိုခုထိစွဲနေရောဗျာ။ဒါပေမယ့်
အဲ့ကတည်းကခုထိ ကျုပ်
မိန်းမကိစ္စနဲ့ကင်းကွာနေတာပဲ။
ခုတော့ ပြန်ထနေပဲပြောရမလားဗျာ။
ရောဂါကသက်သာလာပြီးချိန်မှာ
သမီးတွေချွေးမ စတဲ့မိန်းမငယ်လေးတွေနဲ့
နီးနီးကပ်ကပ်ပိုနေရတော့ အဲ့အင်းစက်
ဖီလင်ကြီးကပြန်ပေါ ်လာခဲ့တယ်ဗျ။
သမီးတွေအကြောင်းပြောပြရရင်
သမီးကြီးခင်ခင်ဖုန်းလူက၃ဝရှိပြီ။
ယောကျင်္ားကနိုင်ငံခြားမှာ။သားနဲ့သမီး
ရှိတယ်။အကြီးကောင်တောင်၁၃နှစ်ရှိပြီ။
အငယ်မက၉နှစ်။သမီးကြီးက သူ့အမေ
ဇင်မာနဲ့တူတယ်။အသားကဖွေးဖွေး
အရပ်မြင့်မြင့် အိုးကတောင့်တောင့်
သားမက်လုပ်တဲ့ကောင်က မလုပ်နိုင်ဘူး
လားမသိပါဘူးဗျာ။ဂျောကြီးကကျန်သေး
တယ်။သားလတ်ဟိန်းဖုန်းလူက
အကောက်ခွန်မှာအရာရှိ။၂ရနှစ်ရှိပြီ။
ချွေးမဆွေဆွေလင်းက သူ့မိဘ
လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကိုအမွေဆက်ခံပြီး
ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နေတယ်။သူက
ညိုစိမ့်စိမ့်လေး ထန်လည်းထန်မယ့်ရုပ်ဗျ။
နို့တွေကအကြီးကြီးတွေ ဖင်ကလည်း
ကောက်တယ်ဗျ။
ကျုပ်နဲ့မင်းထွန်းကတော့ အမြဲလိုလို
ဆိုင်မှာရှိနေတတ်တယ်ဗျ။သမီးငယ်
ကတော့ ဇင်မာ အပျိုတုန်းက ပုံစံလေး
ပေါ့ဗျာ။ငရံ့ကိုယ်လုံးလေးနဲ့။
တစ်နေ့တစ်နေ့သူတို့ကိုယ်လုံး
အကိတ်တွေကြည့်ပြီး လီးကတောင်နေလို့
ညတိုင်းလိုလိုလက်သမားလုပ်နေရတယ်ဗျ။
သမီးငယ်နဲ့ကအတူနေတာများတော့
သမီးပြန်လာလို့ အဝတ်လဲချိန်တွေ
ရေချိုးချိန်တွေဆို ချောင်းချောင်းကြည့်
တယ်ဗျ။ရေချိုးခန်းကအိမ်နောက်ဘေးမှာ
သွပ်ပြားတွေနဲ့ကာထားတာ။
သမီးငယ်ရေချိုးပြီဆိုအိမ်ခေါင်းရင်းက
အပင်လေးတွေကိုပေါင်းသင်သလိုလိုနဲ့
အပေါက်ကနေချောင်းကြည့်ရတာပေါ့ဗျာ။
ချောင်းပြီးရင်ဂိုထောင်ထဲဝင်ကာထုရသည်။
မင်းထွန်းကလည်း သားနဲ့သမီးရှိတယ်။
သားကတော့စလုံးမှာအိမ်ထောင်နဲ့
သမီးက တလင်ကွာ။ကွဲတာမကြာသေးဘူး။
သားတစ်ယောက်ရှိတယ်။ဗိုက်တစ်လုံးနဲ့
ကျန်ခဲ့တယ်။ခုတော့ မင်းထွန်း
ုဆေးဆိုင်ကိုသူဆက်လုပ်နေတယ်။
ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ဆိုင်ဖွင့်နေတုန်း။
ကျုပ်တို့တွေ၅ဝကျော်မှ လူပျိုလူလွတ်တွေ
လိုဖြစ်နေကြတယ်ဗျ။မင်းထွန်းက
သူ့ဆိုင်ကိုပြန်ကူပေမယ့် ဟိုမှာက
ဝန်ထမ်းတွေရှိတော့အေးဆေး။
ကျုပ်နဲ့သူ ငယ်ငယ်က
လတ်လျားလတ်လျားဘဝကိုပြန်ရနေသလို
ပါပဲဗျာ။သူနဲ့ကျုပ်ကသက်တူရွယ်တူ
ူငယ်ပေါင်းကြီးဖော်တွေလေ။
အတွင်းသိအဆင်းသိတိုင်ပင်ဖော်တွေပေါ့။
ကျုပ်လည်းစွဲနေတဲ့အရာကြီးကိုဖျောက်မရ
တိုင်ပင်ဖို့ကလည်း မင်းထွန်းပဲရှိတာ။
သူကလက်မခံရင် အရှက်ကကွဲအုန်းမယ်။
အဲ့တော့မပြောဘဲမှိတ်ကျိတ်နေလိုက်တယ်
ပြောပြီးတိုင်ပင်ချင်တာတော့ စိတ်ထဲ
ကလိကလိနဲ့ဗျာ။
“ဟာ ဖုန်းလူလာကွာ အကြမ်းလေးသောက်
လက်ဖက်စား ငါပျင်းနေတာနဲ့အတော်ပဲ”
“မင်းတစ်ယောက်တည်းလားကွ”
“အေးဟ သမီးကဆိုင်မှာ ငါက အိမ်စောင့်
ညနေကျမြေးလေးသွားကြိုရမယ်”
“ငါ မင်းကိုတိုင်ပင်စရာရှိလို့ကွ”
“အေး ပြောလေ ဘာများတုန်း”
“ဟို ဟို ဟိုလေ”
“မင်းကလည်းကွာ အရမ်းဝေ့တာပဲ
ပြောပါကွ ”
“ပြောပါမယ်ကွ ငါပြောရင် မင်း ငါ့ကို
တစ်မျိုးထင်ပြီး အထင်သေးမှာလည်း
စိုးတယ်ကွာ”
“ဖုန်းလူ သူငယ်ချင်း မင်းနဲ့ငါက
ညီအစ်ကိုလိုနေတာပါ မင်းကိစ္စက
ငါ့ကိစ္စပဲပြောသာပြောစမ်းပါ”
“အေးကွာ ငါသိပါတယ် ငါ ခုတစ်လော
စိတ်တွေထထနေတယ်ကွာ”
“အာာာာ ဘာများလဲလို့ကွာ
ဟကောင်ရ မင်းကယောကျင်္ားပဲလေကွာ
ထတာစမ်းသလားဟ အသက်လည်း
ငယ်သေးတယ် သန်မာသေးတယ်
ယောကျင်္ားဆိုတာ ဖွဲတစ်ဆုပ်နိုင်တဲ့အထိ
စွမ်းတာမင်းအသိပဲလေကွာ ပြောစမ်းပါ
ငါ ဆော်ရှာပေးရမလား ချကွာ”
“ဟုတ်ဘူးကွ ငါဖြစ်နေတာက စိတ္တဇလို
ဖြစ်နေတာ စိတ်ထဲစွဲနေတဲ့ဟာ”
“ဟေ ဘယ်လိုတုန်းဟ”
“မင်းနဲ့ငါ အရင်က စလုံးမှာ
စော်ဖိကြတာမှတ်မိသေးလား”
“အေး မှတ်မိတယ်လေ ဘာလဲ
အဲ့စော်လေးကိုပြန်ချချင်လို့လား”
“မဟုတ်ပါဘူးဟ အဲ့တုန်းက ငါချတဲ့
စော်လေးက အကြီးမလောက်ပဲရှိသေး
တယ်လို့ ငါပြောဖူးတယ်လေ”
“အေး ဟုတ်တယ်လေ ဘာလို့တုန်း”
“အဲ့တုန်းက သူနဲ့လုပ်တုန်းက ငါ့မှာ
သူ့အရွယ်သမီးရှိတယ်လို့ပြောတော့
ငါ့ကို သူက သူ့ကိုယ်သူ ငါ့သမီးဆိုပြီး
အကြီးမနေရာကဟန်ဆောင်ပြီးလုပ်ခဲ့ကြ
တာ ငါလည်းအဲ့ကတည်းကခုထိ
အဲ့feelကိုမေ့မရဘူးဖြစ်နေတယ်ကွာ”
“ဟားဟားဟားဟား ဖုန်းလူရာ
ဘာများလဲလို့ အာ့ အင်းစက်လေကွာ
သွေးသားရင်းခြားလိင်ဆက်ဆံတာပဲ
ဘာလဲ မင်းက အကြီးမကိုfeelနေတာလား”
“ဟဲဟဲ အကြီးမရော အငယ်မရော
ချွေးမကိုရောကွ ဟဲဟဲ”
“ဒါများကွာ ဖန်ပေါ့ကွ မင်းပြောလာတော့
ငါလည်းပြောမယ် ငါနဲ့ငါသမီးလည်း
လိုးနေတာကြာပြီဟ ခုသူ့ဗိုက်ထဲက
ကလေးက ငါ့ကလေးလေ”
“ဟေ တကယ်ရီးလားဟ”
“အေး ဘယ်သူမှမပြောနဲ့နော်
မင်းက ငါ ညီအကိုလိုနေလို့ဖွင့်ပြောတာ
ပြီးတော့ မင်းလည်းလိုင်းတူလာပြီလေ
ငါလည်း ငါ့သမီးနဲ့ လိုးနေကတည်းက
အပြင်မှာမရှုပ်တာကြာပေါ့ ဟေဟေ”
“မင်း အာ့ကြောင့်ခြေငြိမ်နေတာကိုးးး”
“အာ့တောင် မင်းနဲ့စလုံးသွားတုန်းက
ချွေးမကိုဖင်နှိုက်ပြီးမှုတ်ခိုင်းခဲ့သေးတယ်”
“အမ် ဘယ်လို ဘယ်တုန်းကလဲ”
“မင်းနဲ့ငါ ကဲပြီးပြန်လာတော့ မင်းထိုးအိပ်
နေတာလေ အဲ့မှာ ချွေးမကိုမှုတ်ခိုင်းတာ
သူတို့ဒီကိုပြန်လာတော့ ချွေးမကို
သားနဲ့သမီးလစ်တုန်း ဖင်ရော
အဖုတ်ပါတွယ်လွှတ်လိုက်တယ်
ဒီတစ်ခါဆို ကလေးပါယူခိုင်းမယ်”
“ဟာ မင်းကတော့ကွာ ဆလံသတယ်”
“ကဲပါ မင်းကြိုးစားထား ခု ဘယ်သူ့ကို
အရင်ကစ်ဖို့တွေးထားလဲ”
“သမီးငယ်ကိုကွ သူရေချိုးတိုင်းငါချောင်းထု
နေတယ် ငါ့မှာလက်သမားဖြစ်နေတယ်”
“ဖြည်းဖြည်းပေါ့ကွာ ဒါမျိုးက မလောနဲ့
အငယ်မက မင်းနဲ့အနေအနီးစပ်ဆုံး
သူ့ကိုအရင်ကိုင် သူမြင်အောင်ထုပြ
မသိမသာလှန်ပြတာတို့လုပ်
တစ်ဆင့်ချင်းသွားမယ် ငါကြုံခဲ့ရတဲ့အဆင့်
တွေကို မင်းကြုံမှာ ငါနည်းပြမယ်”
“အေးပါကွာ အားကိုးပါတယ်ဆရာရယ်”
“နောက်တော့ လဲစားကြတာပေါ့ဟဲဟဲ
မင်းသမီးတွေကတောင့်တယ်ဟ
မင်းချွေးမကလည်း ဆုံတိုဖင်ကောက်လေး”
“မင်းကလည်း မုန့်ဆီကြော်က
ဘယ်မှန်းမသိသေးဘူး”
“ကြိုးစားကြတာပေါ့ကွာ အငယ်မကို
ကိုင်ပြီး ကျန်တဲ့၂ယောက်ကမခက်ဘူး
နောက်နေ့ နေ့ဘက်တွေ ဒီလိုအချိန်
လာကွာ ငါ တစ်ခါတစ်လေ သမီးကို
လိုးတတ်တယ် မင်းချောင်းပြီးပညာယူ”
“အေးအေး လာမယ်”
“အိမ်ထဲလိုးနေကြတယ်ဆို
အိမ်ရှေ့တံခါးစေ့ပြီး တံခါးမှာ အရုပ်ကလေး
ချိတ်ထားမယ် အာ့ဆို တိတ်တိတ်နောက်
ဘက်ကနေဝင်ချောင်းမချိတ်ရင်တော့
ပုံမှန်ပဲဝင် ငါစီစဉ်ထားပါ့မယ်”
“ok ok ငါ့ရဲ့အင်းစက်ပွဲတော်ကြီး
စပြီပေါ့ကွာ”
“ဟျောင့် သမီးလဲလိုးမှာနော် မင်းကတောင်
ငါ့သမီးအရင်လိုးရအုန်းမှာပါကွာဟဲဟဲ”
“အေးပါကွာ အေးပါ”