အရိပ်ပြ
” ယူတာတော့ကြိုက်သလောက်ယူ မပုတု..
ပုံမှန်လာပေးလို့ကတော့.ကြိုက်သလိုသာယူ..ရတယ်.တချို့ကယူတော့ပြုံးပြုံး.တောင်းရင်မုန်း.. အဲဒါမျိုးတော့စိတ်ကုန်တယ်..”
အေးအေးသန်းက သူတို့အိမ်စုမှာမီးဖိုချေ ာင်သုံး.အိမ်သုံးပစ္စည်းလေးတွေရောင်းတဲ့အိမ်ဆိုင်
လေးဖွင့်ထားတယ်။ခေတ်ကာလတွေပြောင်းပြီးလမ်းတွေ တံတားတွေပြင်လာ..တိုးချဲ့လာတော့ ညအိပ်ညနေ အလုပ်သမားတွေလည်းမျ ားလာတယ်။တော်ရုံတန်ရုံပစ္စည်းဆိုရင်အချိန်ကုန် လူ
ပင်ပမ်းခံပြီးမြို့ပေါ်ထိသွားမနေတော့ပဲနီးစပ်ရာဆိုင်လေးတွေမှာပဲဝယ်လိုက်ကြတာပဲဆိုတော့
အေးသန်းကအလုပ်ဖြစ်တယ်။အဲဒါနဲ့အကွက်ပို
့မြင်ပြီးမနက်စောစောမှာအကြော်မျိုးစုံကြော်ပြီး
ရောင်းပြန်တော့ အလုပ်သမားကတော်တွေပါ
မက,ပဲဒေသခံအိမ်စုထဲကဘဝတူတွေပါလာပြီး
အားပေးကြတာ..မဆိုးဘူး။ဒါပေမယ့်လူဆိုတာကလဲအမျိုးမျိုးရှိတာလေ.ဈေးသည်မှန်ရင်တော့အကြွေးပေး အကြွေးယူတော့မကင်းဘူးပေါ့။အ
ခုလည်းကြွေးတောင်းရင်လက်ခက်တဲ့မပုတုကမနက်အစောကြီးထမင်းကြမ်းနဲ့စားဖို့အကြော်အကြွေးလာယူတော့မပြောချင်တဲ့စကားကိုပြောရပြန်တယ်..။
ကိုယ်ကသာမနက်စောစော ချမ်းချမ်းစီးစီးနဲ့
ပါးစပ်ကအမြုပ်ထ,မတတ်ပြောနေတာ..သူကမီးခိုးတလုံးလုံးနဲ့အကြော်ကြော်ပေးနေတဲ့အဖေ့ဆီကိုမျက်လုံးရောက်နေတာ..အေးအေးသန်းကမသိဘူး။ဒီလောက်အတင်းပြော အာသွက်..
ဆတ်ဆတ်ထိမခံတတ်တဲ့မိန်းမကဘာမှလဲပြန်မပြောပါလားလို့သူကြည့်နေတဲ့ဖက်ကိုလှည့်ပြီး
ကြည့်မိလိုက်တော့ ကိုယ်ပါပါးစပ်ပိတ်သွားတာ
ခေါင်းတောင်ပြန်မလှည့်နိုင်တော့ဘူး..
အဖေလေ..တော်တော်ဆိုးတဲ့အဖေ။လမ်းနံ
ဘေးမှာကတ္တရာပုံးတွေကိုအပူပေးတဲ့မီးဖိုပုံစံမျိး
မြေပြင်မှာမြောင်းကျဉ်းလေးတူးပြီးထင်းထည့်ရ
တဲ့မီးဖိုနဲ့ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးအကြော်ကြော်
နေတာ.အောက်စ,တွေလွတ်ပြီးလီးချေ ာင်းကြီး
က တွဲလောင်းတန်းလန်းကြီးပေါ်နေတယ်။လီး
ကလည်းကြီးသလားမမေးနဲ့..ဆိုင်မှာရောင်းဖို့
တင်ထားတဲ့ဆင်အံတို့ ဖီးကြမ်းတို့ကအဖေခေါ်
ရလောက်တယ်..တုတ်တုတ်ညိုညိုကြီး။အရှည်
က မြေကြီးနဲ့မထိတထိ..ရာသီဥတုအေးတဲ့ကာ
လ.မနက်စောစောမို့ဂွေးဥနဲ့ကပ်ပြီးကွေးနေတာ
တောင်မှအေးအေးသန်းလက်နဲ့တစ်မိုက်ကျေ ာ်
ကျေ ာ်လောက်ရှိမလားမသိဘူး.လီးမွှေးရှည်အ
စွယ်နက်နှစ်ဖက်ကြားကအချေ ာင်းလိုက်ကြီးတွဲဆင်းကျနေတယ်။လဒစ်ကလည်းညို့ညို့ကြီးညို ပြီးပြဲအာလန်နေတာမြေကြီးနဲ့မထိတစ်ချက်ထိတစ်ချက်..ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနဲ့အာခေါင်ပါ
ခြောက်လာတယ်။
ကိုကျေ ာ်ရင်ကတော့သူ့လီးတန်ကြီးဟောင်း
လောင်းပေါ်နေတာကိုမသိဘူး ။မပုတုနဲ့သမီး
အေးအေးသန်းတို့အငမ်းမရကြည့်နေကြတယ်
ဆိုတာလဲမသိဘူး။အေးအေးသန်းကသူ့အရှေ့
အကြော်ခုံမှာပျဉ်တိုပျဉ်စ,တွေနဲ့ဖြစ်သလိုရိုက်ထားတဲ့ဖင်ထိုင်ခုံလေးပေါ်မှာဖင်အိုးကားကား
ကြီးကိုမဆန့်မပြဲတင်ပြီးထိုင်နေတာ။ဖင်ဆုံကြီးက တင်ပါးတွေကားပြန့်နေသလောက်ဖင်သား
တွေကလည်းဖူးထ,နေတာအကြီးကြီး။အဲဒီ ဖင်
ကြီးကိုလှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ဟိုရွှေ့ဒီပြင် မ,လိုက် ကွလိုက် အဆင်ပြေသလိုထိုင်ရင်းအကြော်တွေနဲ့
အချဉ်ရည်တွေကိုဝယ်သူအကြိုက်ထည့်ရောင်း
ပေးနေတာ ဖင်ကြီးမြင်ရတာကိုက အသဲယား
စရာကြီး။မနက်ကအိပ်ယာထ,တုန်းကလည်းသူနိုးခါစ,မှာသူ့သမီးထမီကခြေရင်းထိရောက်နေတော့စောက်မွှေးမဲနက်နက်တွေကျိုးတို့ကျဲတဲ
နဲ့စောက်ဖုတ်အုံဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးကိုမြင်ခဲ့ရတာမို့အဲဒီပုံစံကြီးကိုပဲ နှမျေှ ာတ,သပြန်တွေးရင်း.မျက်စေ့ထဲမှာမြင်ယေင်ရင်း.လောကကိုမေ့
နေတယ်။
” ဒီမှာအကြော်တွေက ကုန်နေပြီအဖေရဲ့..
ဒီလောက်ကြာနေတာ..တူးမျ ားတူးကုန်ပလား
မသိပါဘူး..”
အေးအေးသန်းကမျက်နှာပြန်လှည့်ချင်စိတ်မ
ရှိပေမယ့်.မနက်စောစောဆိုတော့အကြော်ဝယ်
မယ့်မိန်းမတွေကတဖြုတ်ဖြုတ်ရောက်လာတတ်
တာ..ဘာဖြစ်လို့မှန်းတော့မသိဘူး.သူ့အဖေလီးကိုတခြားမိန်းမတွေမမြင်စေချင်ဘူး။သူ့အော်သံ
ကြားတော့မှ ကိုကျေ ာ်ရင်ကပျ ာပျ ာသလဲနဲ့အ
ကြော်တွေကို ဒယ်အိုးထဲကဆယ်ရင်း..
” တူးသေးပါဘူးသမီးရ..အဲ.တူးတော့မယ်..
ဟီးဟီး..အဖေအိပ်ငိုက်သွားတယ်ကွ..ညက
အိပ်ရေးပျက်သွားလို့ထင်ပါ့..တော်ပါသေးရဲ့..
သမီးသတိပေးလို့..”
အဲဒီတော့မှ မပုတုကယောင်ယောင်ကန်း
ကန်းနဲ့ အကြော်ဗန်းထဲကသူလိုချင်တဲ့အကြော်
ကိုကုန်းရွေးတာ..အနွေးထည်ကျယ်သီးကဖရို
ဖရဲ.မလုံမလဲနဲ့မို့..အောက်ကခံဝတ်ထားတဲ့စွပ်ကျယ်နွမ်းချိချိ လည်ဟိုက်ကြားက အိမ်ထောင်သည်နို့ကြီးတွေကပြူ းပြီးပေါ်နေတယ်။ဘာဖြစ်
လို့မှန်းတော့မသိဘူးပေါ့လေ..အဲဒါကြီးတွေကိုလည်းသူ့အဖေမမြင်စေချင်တော့.သူကိုယ်တိုင်
ပဲ ထ,ပြီးအကြော်တွေသွားယူတာ..သူ့အဖေက
မပုတုကိုမမြင်နိုင်အောင်ကွယ်ပြီးရပ်တယ်။ထမီ
က ပါးချိချိ..ပေါင်တန်ကြီးတွေရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်ပုံရိပ်က ထွက်ပြူ စ,အလင်းရောက်နဲ့ထင်းထင်းကြီး
မြင်နေရတဲ့အပြင်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါမြင်ရလု
နီးပါးဆိုတော့..ကိုကျေ ာ်ရင့်လီးကြီးကလည်း
ဖျေ ာင်းကနဲ့မော့လာတာ.အေးအေးသန်းကြည့်
ရင်းမင်သက်မိနေတယ်။
” ရပီလေ သမီးရဲ့.ကုန်ပီ..အကြေတွေထည့်
ယူသွားမလို့လား ”
ဒီတော့မှပဲ ဆိုုင်ကိုလာတာမိန်းမတွေကခပ်မျ ားမျ ားမို့ မပြောရင်မဖြစ်တော့ဘူး.လို့တွေးပြီး လက်ညှိုးထိုးပြရင်း.
” ခူယားရီးအဖေ .ခြေထောက်နားမှာ..ပိုးခူ
ယားရီး..အတုတ်ကြီးပဲ..မျက်ပြူ းရီး..”
ကိုကျော်ရင် ကပျာကယာနဲ့သူလက်ညှိုးထိုး
တဲ့နေရာကိုငုံ့ကြည့်တာ ဘာခူယားမှမရှိဘူး။
သူ့လီးကြီးတောင်မတ်နေတာကိုပဲမြင်ရတော့.
သူ့မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးနီရဲသွားတယ်။သူ့သမီးကိုပြန်မော့ကြည့်တော့ တစ်လုံးစီခုန်ပြီးရမ်းနေ
ကြတဲ့ဖင်ကြီးကိုပဲမြင်ရတော့တယ်.အဲ..ထမီမှာ
အကွက်လေးစိုနေသလိုပဲ..
အရိပ်ပြ (2)
ကိုကျေ ာ်ရင်ကအသက်သုံးဆယ့်ခြောက်ဆို
ပေမယ့်သူ့သမီးကအသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်နေပြီ။
သူ့အသက် ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်တုန်းကပဲဆိုပါ
တော့.အမေကတရှောင်ရှောင်နဲ့ကျန်းမာရေးက
မကောင်းဘူး ။အဖေကဆိုက်ကားသမား..ဗလကခပ်တောင့်တောင့်ပေမယ့်ဘိန်းကကြုံသလိုရှူ တာ..မကြုံရင်လည်းကြုံအောင်လိုက်ရှာပေါ့.။အ
ပြောကလည်းအလွန်ကောင်းတော့ မိန်းမတွေ
ကအလွန်စွံတာ..ပြောရင်ယုံစရာမရှိဘူး။ဒါပေ
မယ့် နည်းနည်းလေးငြိသွားကြလို့ တစ်ချီနှစ်ချီ
အမျ ားဆုံးလေးငါးချီလောက်ချိန်းတွေအလိုးခံ
ပြီး အဖေ့ဇာတ်ရုပ်.အဖေ့အကြောင်းသိသွားပြီ
ဆိုရင်တော့နောက်ပြန်ဆုတ်သွားကြတာချည့်ပါပဲ။သူရှာလို့ရသမျှက သူ့ဘိန်းဖိုးပြည့်ဖို့တောင်မှ
အနိုင်နိုင်ဆိုတော့ကျေ ာ်ရင်တို့ကိုရှာကျွေးဖို့နေ
နေသာသာ..အမေ့ဆေးဖိုးလေးတောင်မရနိုင်
တော့ အမေကလုံးပါးပါးပြီးသေတော့တာပေါ့။
အဲလိုနဲ့ကျေ ာ်ရင်လည်း နီးစပ်ရာတွေနဲ့ပေါင်းပြီး
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့တောထဲကအလကားရတဲ့
သစ်ပင်တွေပဲလိုက်ခုတ်ပြီးကိုယ့်အသက်ကိုယ်
မွေးရတယ်။တောထဲမှာပဲနေတော့တာ..တော
ဆိုပေမယ့်ကားလမ်းဘေးမှာပါပဲ..ထင်းတွေကို
အလံလိုက် အလံလိုက်ပြီးပုံပြီးရောင်းဖို့တန်းစီ
ထားတဲ့နေရာပေါ့..မြို့နဲ့လေးငါးခြောက်မိုင်ဝေး
တယ်။အဖေ့သွေးကခပ်မျ ားမျ ားနဲ့အလုပ်ကခွန်
အားစိုက်ရလွန်းတော့ နှစ်နှစ်..သုံးနှစ်ဆိုရင်ပဲ
ကျေ ာ်ရင်ကလူထွားကြီးဖြစ်လာပြီ..
အဖေကဘိန်းဖိုးမရတဲ့နေ့မျိုုးဆိုရင်ကျေ ာ်ရင့်
ဆီလာလာပြီး နှပ်တစ်ရှုံ့ရှုံ့မျက်ရည်အဝဲသားနဲ့
ပိုက်ဆံလာလာတောင်းတတ်တယ်။အဲလိုလာ
လာတောင်းရင်း ထင်းဆိုင်တန်းနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်း
အရက်ရောင်းတဲ့အစ်မကြီးနဲ့ငြိရော။ကျေ ာ်ရင်
ကလည်းလုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေအတွက်အရက်
သွားဝယ်ပေးတာ..အိမ်ဆိုင်လေးရှေ့မှာအဖေ့
သုံးဘီးဆိုက်တွဲရပ်ထားတာကိုမြင်တယ်။အဲဒီ
တုန်းကသူတို့ဆီမှာဆိုက်တွဲကပေါ်ခါစ,..အဖေ
လဲ ဆိုက်တွဲလေးနဲ့ဖြစ်နေပြီ။ခြေသံသိပ်မကြား
အောင်ဖွဖွလေးနင်းပြီးလျေှ ာက်သွားတော့အိမ်
ထောင့်လေးမှာကွယ်ပြီးအဖေကအဲဒီအစ်မကြီးကိုလိုးဖို့ခေါ်ထုတ်နေသံကြားရတယ်။
” မလိုက်ဘူး.မလိုက်ဘူး ကိုဝင်း..ဘယ်နား
လေးမှမလိုက်ရဲဘူး..”
” ခဏလေးပါမကြည်ရာ..ဒီနားလေးတင်ပဲ..
ဒီအကွေ့နား..”
” အို့..မလိုက်ဘူး..မပုတို့ကလည်းကြည့်နေ
တာ..ဟိုမှာတွေ့လား..”
” အဲလိုဆို ညလာခေါ်မယ်ကွာနော်..ညဆို
ဘယ်သူမှမမြင်ဘူး.အဆင်ပြေတယ်မလား ”
” ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း..ညဆိုရင်လဲအမေနဲ့
အတူအိပ်ရတာ..မထွက်လာရဲဘူး..လာမခေါ်နဲ့..ရှင်ကကျွန်မကိုအတည်ယူမှာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့.. ”
” အတည်ယူမှာ မကြည်ရဲ့.အတည်ယူမှာမို့
ရေရှည်မှာသင့် မသင့်ညှိရင်းလိုးကြည့်ချင်တာ..
ခဏလေးပါမကြည်ရဲ့..လာ ”
” အိုး.ဘာမှဆိုင်ဘူး..လိုးကြည့်မှသိရမှာလား
မယူချင် မယူနဲ့..အသားလွတ်ကြီးတော့အလိုးမခံနိုင်ပါဘူး ”
” အဲဆို..ညလာခိုးမယ်ကွာ..လိုက်ရဲလား ”
” တကယ်လား..တကယ်လာခိုးမှာလား.”
” တကယ်လာမှာ..ဆယ်နာရီလောက်ဒီသစ်
ပင်အောက်ထွက်စောင့်..အခုလောလောဆယ်အလိုးမခံသေးရင်လဲ ဂွင်းတော့တိုက်ပေး ”
” တကယ်နော်..တကယ်လာမှာနော်..ဟူး..
ဒီလီးရီးကလဲ..ညမှလုပ်ပါလားလို့..အလကား
နေ အားကုန်အောင်.. ”
” အဲလိုမျိုးဆို ငါကမယူပဲနေပစ်မှာဗျ..”
” ဟင့်ဟင့်..အင့် အင့်..ရော့.ကိုယ်တော်..မ
ယူရသေးဘူး သူ့စိတ်ချည့်ပဲ..အင့်အင့်..အင့် ”
အိမ်ဆိုင်လေးတွေက သုံးလေးဆိုင်ရှိတာဆို
တော့ တခြားဆိုင်ကနေအရက်ဝယ်ပြီးပြန်လာ
ခဲ့တယ်..သိပ်အစာမကြေဘူး။အဲဒီအစ်မကြီးက
တခုလပ်..ကျေ ာ်ရင်ကလူပျိုပေါက်ကြီးဖြစ်နေပြီ
ဆိုတော့..ရိတိတိ ချိတ်တိတ်တိတ်ဖြစ်ချင်နေပြီ။
အနေနီးတော့ စကားပြောအဆင်ပြေရုံမက,ပဲ ဖင်ပုတ် နို့်နှိုက်လို့တောင်မှရနေပြီ။တအုံ့နွေးနွေး
နဲ့လမ်းနံဘေးကတဲလေးထဲမှာထိုင်စဉ်းစားနေတုန်း အဖေကဆိုက်တွဲလေးနဲ့ရောက်လာတာ..
နှာရည်တရွှဲရွှဲ.မျက်ရည်တယိုယိုပေါ့။အရက်ဝိုင်း
ထဲပို့ပေးထားလို့လည်း အရက်တွေသာတစ်လုံး
ပြီးတစ်လုံးကုန်သွားတယ်.. အဖေ့ဝေဒနာကလျေ ာ့မသွားဘူး။လမ်းနံဘေးက သစ်ခုတ်စခန်း
ဆိုတာကိုလူတွေအားလုံးကအထင်သေးကြပေ
မယ့်..တကယ်တော့ လိုချင်တာမှန်သမျှ အကုန်ရတဲ့နေရာ။ဘိန်းဆိုတာက ပေါမှပေါ..ဟိုတုန်း
ကဆိုရင်သစ်လုံးကိုဆင်နဲ့ဆွဲရတော့ဆင်ကျွေးဖို့မရှိမဖြစ်တဲ့ပစ္စည်း။အဲလိုနဲ့အစဉ်အလာထိန်း
လာတာ ဒီနေ့အထိသစ်သမားနဲ့ဘိန်းဆိုတာက ကင်းလို့မရတော့ဘူး။
အဲဒီလိုနေရာမျိုးမှာဒီလောက်တောင်ရောဂါ
သည်းနေတဲ့အဖေ့ကို ညနည်းနည်းမိုးချုပ်တော့
ဦးလေးတင့််တို့တဲထဲပို့်ပေးလိုက်တာ.ငတ်ငတ်နဲ့
အသေဆွဲတော့တာပဲ။ဘယ်လောက်ဖိုးမျ ားဆွဲ
လိုက်လဲတော့မသိဘူး.ရှစ်နာရီလောက်ရောက်
တော့နှစ်ပင်လား.သုံးပင်လားလိမ်ပြီးရွဲထွက်နေတာနဲ့ ဦးလေးတင့်ကလာပို့ရတယ်။အဖေ့ကိုသူ့
ဆိုက်တွဲလေးနဲ့ပဲ မြို့ပေါ်ကအိမ်ကိုပြန်ပို့ပေးရ
တယ်..အိမ်ရောက်တော့ကောင်းကောင်းကြီးယူနေပြီ။အဖေကမနက်လည်းထ,နိုင်တော့မယ့်
ပုံမပေါ်.ကိုယ်ကလည်းညကြီးမိုးချုပ်မှာဒီခရီးနဲ့ဒီ
ခရီးကိုခြေလျင်ပြန်ရမှာကသိပ်မဟုတ်လေသေး
ဆိုတော့ဆိုက်တွဲလေးနဲ့ပဲပြန်လာခဲ့တာမကြည်
တို့အိမ်ရှေ့ကသစ်ပင်ကြီးအောက်ရောက်တော့
ဓာတ်မီးလေးမှိတ်တုပ်မှိတ်တုပ်နဲ့အတားခံရပြန်
ရော။ခရီးဆောင်အဝတ်အိတ်လေးနဲ့ပျ ာယီးပျ ာ
ယာ တက်ထိုင်ပြီး..
” မောင်း မောင်း..အမေမိသွားမယ်..အိမ်ကိုပဲ ခိုးပြေးမှာမလား..အမြန်မောင်း..”
အဲဒါနဲ့ မြို့ထဲဖက်.အဖေ့အိမ်ဖက်ကိုပေါ့လေ.
ပြန်လှည့်မောင်းချလာတာသူ့ကိုလှည့်မကြည့်
ဘူး။လမ်းမီးရောင်တွေဖြတ်တော့ကိုယ့်ကိုမျ ား
ကြည့်နေသလားလို့ စိတ်မသိုးမသန့်နဲ့သူ့ဖက်ကိုစွေပြီးအကြည့်မှာမျက်လုံးချင်းဆုံတယ်..
” ဟယ်..အဲ.ဟို..နင့်အဖေခေါ်ခိုင်းလိုက်တာလား ”
အရိပ်ပြ (3)
မကြည်အေးဖက်ကလည်း တစ်မျိုး။မအေတူ
အဖေကွဲတဲ့မောင်နှစ်မသုံးယောက်မှာသူက အ
လတ်။မိဖတွေက ရောက်တဲ့အရပ်ကိုယ့်အရပ်ပဲ
ဆိုတဲ့လက်လုပ်လက်စားတွေဆိုတော့နေရာအ
တည်..အိမ်အတည်တစ်ကျမရှိဘူး.အမျ ားအား
ဖြင့်သစ်ခုတ် ဝါးခုတ်..မီးသွေးဖုတ်ဆိုတာတွေပဲ
လုပ်တာ..တောထဲတောင်ထဲကသူတို့အတွက်ပဒေသာပင်တွေဆိုတော့ အဝေးပြေးကားလမ်း
ဘေးက..တောထဲမှာပဲတဲထိုးနေခဲ့ရတာအမျ ား
ဆုံးပဲ။တောထဲမှာတဲထိုးပြီးနေရာက သမ္ဘာရင့့်
လာတော့ သွားရလာရလွယ်ကူတဲ့ကားလမ်းနံ
ဘေးမှာခပ်တည်တည်နဲ့တဲထိုးနေပစ်လိုက်တာဘယ်သူမှလာမတားမြစ်တော့ လောကအထာနပ်သွားတာ..ဆက်နေတာပဲပေါ့။ ကျ ာင်းမနေ
ဖူးသလို စာလည်းမတတ်ဘူး။ဒါပေမယ့်အလိုးခံ
တာတော့ငယ်ကတည်းက တတ်တယ်။ပထွေး
နဲ့အမေက နံဘေးကပ်လျက်မှာနေ့လိုး ညလိုးနဲ့
လိုးချင်သလိုလိုးနေကြတော့ သူတို့မောင်နှစ်မ
ကလည်းကြုံသလို လိုးကြတာငယ်ကတည်းက
ပဲ။ကြီးလာတော့အစ်ကိုရော မောင်ပါမိန်းမတွေ
ရသွားပေမယ့်..သူကတော်တော်နဲ့လင်မရသေး
ဘူး။ကားလမ်းနံဘေးမှာသူ့အစု ကိုယ့်အစုနဲ့တဲ
ထိုးနေကြတော့ ညအိပ်ညနေကားသမားတွေနဲ့ရောရင်းရောရင်း..မကြည်အေးကိုကားသမား
တွေကလက်တည့်စမ်းတာ..သူကအစမ်းကိုမခံ
နိုင်ဘူး..ချက်ချင်းအလိုးခံပစ်တယ်။နောက်ပိုင်း
မှာတစ်စတစ်စနဲ့သူ့အမေပါရောပြီးအလိုးခံပစ်
လိုက်တော့..အဲဒီကစ,ပြီးသူတို့နေရာလေးမှာကားတွေညအိပ်ညနေမျ ားလာတာပေါ့။
ကားဆရာတွေက ဆရာဆိုတဲ့အတိုင်းပဲပေါ့
လေ..ဆရာကြီးတွေဆိုတော့အငြိမခံ အစွန်းမခံ
ကြပေမယ့်..သူတို့တပည့်တွေက ရုပ်ရည်ရော..
အသားအရေ အလုံးအထည်တွေပါ အကျိုးပေး
ကောင်း..အပြောအဆိုတတ်တဲ့မကြည်အေးကို
ငြိတယ်။အဲဒီမှာစပါယ်ယာလေးတစ်ယောက်နဲ့
အတည်ငြိတာနဲ့ဆယ့်ရှစ်နှစ်လောက်မှာညားပြီးသူတို့မိဖရှိတဲ့အရပ်ကိုလိုက်ချသွားတာ..ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ကြာတယ်..ကလေးမမွေးဘူး။
လင်မရခင်က ရွခဲ့ပေမယ့်လင်ရပြီးတော့ငြိမ်ကျ
သွားတာ..စီးပွားရေးကဖြစ် .ကလေးလည်းမရှိ
ဆိုတော့ လင်ဖြစ်သူကမိန်းမရှုပ်လာပြန်တယ်။
ရှုပ်ချင်တိုင်းရှုပ်လို့မရတော့ငယ်ကျိုးငယ်နာတွေ
ဖော်ပြီးနှိပ်စက်တာ..လင်မယားကွဲလာရော။
လင်နဲ့ကွဲပြီးလွတ်လပ်သွားပြီဆိုတဲ့စိတ်နဲ့အ
တူ..ရွချင်စိတ် မြှူ ချင်စိတ်.လစ်ရင်အလိုးခံချင်တဲ့
စိတ်တွေကတစ်ပြိုင်နက်ပေါ်လာတာ..သူကိုယ်
တိုင်ကလူမရွေးတော့နာမည်လေးကနည်းနည်းပျက်ချင်နေပြီ။သူ့ကိုယ်သူလည်းသိနေတော့ အ
တည်ယူမယ့်လူရှိရင်လက်ခံချင်နေတဲ့အချိန်မှာ
ကျေ ာ်ရင့်အဖေနဲ့အခုလိုတွေ့ကြတာ။သူ့အမေ
ကလည်းအကုန်သိနေတာပါ..
” နှစ်ညလောက်အိပ်ပြီးရင် ပြန်လာအပ်ခိုင်း
အေ..အိမ်မှာလည်းအမေတစ်ယောက်ထဲ..”
မကြည်အေးကစပ်ဖြီးဖြီး..
” အင်..တစ်ပါတ်လောက်တော့နေမယ်အ
မေရယ်..သူ့ဗလရီးက နည်းတာရီးဟုတ်ဘူး..
သူနေချင်သလောက်တော့ ပေးနေမှဖြစ်မှာ ”
” ငါးရက်အေ..ငါးရက်..”
သူ့အမေကလျေှ ာ့ပေးပေမယ့်..
” တစ်ပါတ်ပါဆိုမှအမေရယ်..ကိုယ်ချင်းမစာ
တတ်လိုက်တာ..သူရော ကိုယ်ရော ငတ်ပြတ်
နေကြတဲ့သူတွေ အမေရဲ့..တစ်ပါတ်ပဲ ”
” ပြန်မလာနဲ့တော့အေ..အလိုးခံရတော့မယ်
ဆိုတော့မအေ့ကိုမှအားမနာ..ပြန်ကိုမလာနဲ့ ”
အိမ်ရောက်တော့ အဖေ့အခန်းထဲကိုပို့လိုက်တာ..မကြည်အေးဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး။
ကိုဝင်း.ကိုဝင်းနဲ့ခေါ်ပြီးလှုပ်နှိုးတာဘယ်လိုနှိုးနှိုး
နိုးမလာဘူး။အကြာကြီးနှိုးမှ.မျက်စေ့တွေတော့ပွင့်လာပါရဲ့.ပြူ းတူးတူး.ကြောင်တောင်တောင်နဲ လန့်နေသလိုလို ကြည့်ပြီးမကျေမနပ်ပြန်ပြီးလှည့်အိပ်သွားတာခေါင်းတောင်မှမထောင်နိုင်ဘူး။သူ့မျက်နှာသေကြီးကိုမြင်ပြီးကြောက်လွန်းလို့ဒူးတွေတောင်တုန်လာတာ..ငိုချပစ်လိုက်ချင်
နေပြီ။အိမ်ရှေ့ကဆိုက်တွဲစက်နှိုးသံကြားတော့
အိတ်တောင်မှဆွဲမနေနိုင်ဘူး..ပြေးထွက်ခဲ့တာထမီက စွန်တောင်ဆွဲ..
” ကျေ ာ်ရင်.ကျေ ာ်ရင်.ကျေ ာ်လေး.ကိုကျေ ာ်..
နေ.နေ..နေပါဦး..ငါလဲလိုက်မယ်..နေဦး ”
အိမ်ပေါ်ကအတင်းပြေးဆင်းလာပြီးကျေ ာ်ရင့်
ရင်ခွင်ထဲပြေးဝင်ဖက်တာ..ထမီကလက်ထဲကလွတ်ကျသွားတယ်။အလိုးခံဖို့ရည်ရွယ်ပြီးခိုးရာ
လိုက်လာတဲ့သူမို့ဘော်လီပါဝတ်မလာခဲ့တော့နို့
ုကြီးတွေကအိပြီးရင်ပတ်ကိုပိနေတယ်။ဆိုက်တွဲ
ပေါ်ကပြန်ဆင်းခါစ,မို့ယိုင်လဲကျမသွားအောင်သူ့ကိုပြန်ဖက်လိုက်ရတာ..ကျေ ာ်ရင့်လက်ကလဲ သူ့ခါးနဲ့ဖင်ပေါ်တစ်ဖက်စီပဲ..
” အား..ထမီ.ထမီ..ထမီလည်းမပါဘူး ”
မကြည်အေးကလည်းလန့်နေတာပဲလား..
ရွတ်တာလားတော့မသိဘူး.
” မပါချင်နေ..လိုက်မှာပဲ.. လိုက်မှာနော်..
ဘယ်သွားသွားလိုက်မှာ.ဘယ်သွားသွား..”
အဲလောက်ကြီးဆိုတော့ ကျေ ာ်ရင်ကပိုပြီး
ရွတ်ချင်တယ်.
” ဟာ..ထမီမပါပဲနဲ့တော့..ဘယ်ကိုမှသွားလို့
မဖြစ်ဘူးဗျ ..လိုက်ချင်ရင်တော့..”
” အင်း ပြော..ဘာလုပ်ပေးရမလဲ..ဘယ်ကိုလိုက်ရမလဲ..ပြော..”
အလောတကြီးမေးနေတာနဲ့
” အိပ်ယာထဲလိုက်ခဲ့..ပေါင်ကြီးတွေကားကားကြီးထောင်ပြီးမြှောက်ထားပေး..”
မကြည်အေးမျက်ခုံးတွေပင့်တက်သွားပြီး
မရှင်းသေးသလိုနဲ့..
” အယ်..အဲလိုရီးဆိုတော့..ဟို…ဟိုလေ ”
သူ့စကားအဆုံးထိစောင့်မနေနိုင်ဘူး..
” ဟုတ်တယ်ဆို..လိုးမှာဆို..လိုးမှာ.လိုးမှာ..
မကြည်ပေါင်ကြားထဲကစောက်ပတ်ကြီးထဲကို
ဒီလီးရီးသွင်းပြီးလိုးမှာလို့ ဆို..အင့်..ကိုင်ကြည့်
ကိုင်ထား..ဆုပ်ထားပါဆို..”
လီးချေ ာင်းကြီးကိုင်ပြီးသူ့လက်ထဲထည့်ပေးတော့တင်းတင်းကြီးဆုပ်ရင်းမျက်လုံးတွေအရောင်လက်သွားတယ်..
” အယ်..ဒါရီးနဲ့..အီးဟီး..သူ့အဖေလီးထက်
နှစ်ဆလောက် ကြီးတာရီး..ဟီး..တုတ်တုတ်ခဲခဲနဲ့ အရှည်ရီး..မာမာတောင့်တောင့်ရီး..”
” လိုက်တော့ဘူးလား..”
မကြည်အေးက သိပ်ကြိုက်သွားပြီလေ..မ
ခေါ်တော့မှာကိုတောင်မှစိုးရိမ်သွားပြီ..
” အာ..လိုက်မှာ လိုက်မှာ..လာ..သွားမယ်..
မြန်မြန်လေး.မြန်မြန်လေး..”
အရိပ်ပြ (4)
အိမ်လေးကကျဉ်းကျဉ်းလေးရယ်။သုံးပင်နှစ်
ခန်းဆိုတော့..ကိုးပေခန်းလေးခန်းပဲရှိတာ..နှစ်
ခန်းကလှေခါးနဲ့တံခါးပေါက်တည့်တည့်ဧည့်ခန်း
ပေါ့။ကျန်တဲ့နှစ်ခန်းက အိပ်ခန်း..အဖြစ်လေးပဲ
ဆောက်ထားတာ။ဧည့်ခန်းမှာအလိုးခံရမှာမရဲ
တော့ မကြည်အေးကအိပ်ခန်းထဲလက်ဆွဲခေါ်
ပြေးဝင်တယ်..ကိုဝင်းကဆေးရှိန်မြင့်နေတာပုဆိုးကကိုယ်မှာမကပ်ဘူး..
” ဟာ..အဖေကတော့လုပ်ပြီ..အပြင်ထွက်
လိုးမယ်..လာ ”
မကြည်အေးကအကျႌကိုပင့်လှန်ချွတ်ပစ်တာ
နို့လုံးအိအိကြီးတွေဖွေးကနဲ ဗလုပ်ကနဲပြုတ်ကျ
လာတယ်..
” အိုး..ဘာဖြစ်လဲ..ဒီမှာပဲလိုး..အင့်..သူပြော
တဲ့အတိုင်းပဲ..ပေါင်ကြီးတွေထောင်ဖြဲပေးထား
တာမှ..ကားလို့..အင့်..အင့်..လိုး ”
မကြည်အေးကမရှက်ဘူး။ထမီကကျွတ်ကျန်
ခဲ့ပြီဆိုတော့ဖင်တုံးလုံးကြီးနဲ့ပက်လက်လှန်ပြီး
ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးထောင်ဖြဲ ကားပေးထားတာ..
မှုံဝါးဝါးမီးရောင်အောက်မှာစောက်ဖုတ်ကြီးကို
အကွဲလိုက်ကြီးဟ,လျက်သားမြင်နေရတာ..မဲမဲ
ကြီး။ခေါင်းကုပ်ပြီးဘာလုပ်ရမှန်းမသိသလိုငေး
နေတော့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့
ပုတ်ပြရင်းလက်ညှိုး.လက်မတွေနဲ့ဖြဲပြတော့မှ
စောက်မွှေးတွေကြောင့်သာမဲတယ်ထင်လိုက်
တာ..နခမ်းသားတွေကအလိုးခံချင်နေလွန်းလို့
သွေးတွေတိုးဝင်နေတာညို့ညို့ကြီးညိုပြီးဖူးကြွ
ရောင်ကိုင်း မို့တက်နေတာကိုမြင်ရတဲ့အပြင်
စောက်ပတ်သားတွေကလည်းပန်းသွေးရောင်
အပြည့်သမ်းနေတာမြင်ရတယ်။ကြွက်နားရွက်
အနားသပ်တွေကတော့ လီးဒဏ်ခံရတာကြာပြီ
မို့လားမသိဘူး..အမဲရောင်ပြေးနေပါပြီ..
” ဘာကြည့်နေတာလဲလို့..စောက်ပတ်မမြင်ဖူးဘူးမလား..မလိုးဖူးဘူးမလား..ဟွန်း..ပြော
တော့မိုးလားကဲလား..သူ့အဖေအတိုင်းပဲ..ကဲပါ
လေ..အချိန်တွေရှိပါတယ်.ကြည့် ကြည့်..အားရ
အောင်ကြည့်.. ”
သူကကြည့်ဆိုတော့မှ ကိုယ်ကလိုးချင်တာ.။
ဒီလောက်မိန်းမပွေတဲ့ ဒီအဖေနဲ့နေလာခဲ့ရတာ တစ်သက်လုံး..အပြောအညု..အချွဲအနွဲ့..အနမ်းအလိုးတွေ တတ်ပါ့..။တတ်လွန်းလို့မှငယ်တုန်း
ကဆို ကိုယ့်အစ်မနဲ့ကိုယ်လိုးလာခဲ့တာစောက်
ပတ်တောင်မှနီရဲကျိမ်းစပ်သွားအောင်လိုးတတ်
တာ. အမေသေတဲ့အထိလိုးလို့ကောင်တုန်း။လူပျို ဖြစ်မှသာ ကိုယ်လုပ်နေရတဲ့အသက်မွေးအလုပ်ကထင်းခုတ်သစ်ခုတ်နဲ့ခွန်အားဗလလျေ ာ့ပါးမှာစိုးလို့..အစ်မနဲ့ကလည်းဝေးသွားလို့ .တစ်ခါမှမလိုးဖြစ်ကြတော့တာ..လိုးပုံလိုးနည်းတော့မမေ့ဘူး။သူ့ပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ချ.လို့ပေါင်
သားစိုင်ကြီးတွေကိုလက်နဲ့တွန်းရင်းလီးကိုကိုင်လျက်က လီးဒစ်ဖျ ားနဲ့သူ့စောက်ခေါင်းကိုင်တေ့
ပြီဆိုတော့..
” အဲ.အဲ.လိုးတတ်တယ်တော့်..ငါ့ယောကျၤ ား
အာ့.အာ့..ဟို..ဇွတ်ထိုးမသွင်းနဲ့နော်..မောင့်လီး
ကအကြီးရီး..ပေး ပေး..မကြည်ကိုင်တေ့ထား
ပေးမယ်..မောင်ကနို့တွေကိုင်ဆွရင်းလိုး..”
ကိုယ်ကလိုးချင်နေလွန်းတဲ့အပြင် သူ့နို့ကြီး
တွေကိုလည်းနယ်ချင်စို့ချင်..ပါးနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်းစုပ်နမ်းချင်..စောက်ပတ်ကိုပါယက်ပစ်
လိုက်ချင်တဲ့.စိတ်တွေကမျ ားနေတော့ သူ့ကိုယ်
ပေါ်မှောက်ချပစ်တာ..နို့လုံးတွေနဲ့ရင်ပတ်နဲ့လဲဖိ
မိရော..မခွာနိုင်တော့ဘူး။အသားချင်းဖိကပ်မိ
လိုက်တာနဲ့သွေးတွေကပူနွေးပြီးမခွဲနိုင်အောင်
ချစ်သွား..စွဲလန်းသွားမိတာသူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုတောင်မှကိုယ့်လီးမဝင်သေးဘူး..
” ချစ်တယ်ကွာ..ချစ်တယ်ကွာ..လိုးမယ်.လိုး
မယ်..လိုးမယ်..အာ့..လိုးတော့မယ်ကွာ..”
လက်တွေကသူ့နို့နှစ်လုံးကိုဖြစ်သလိုဆုပ်ပြီးနယ်ရင်း သူ့နားနံဘေးမှာကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတေ့လို့
တတွတ်တွတ်နဲ့သတိလက်လွတ်ရေရွတ်နေမိ
တယ်..
” လိုးကွာ.လိုးကွာ..ချစ်တယ် ချစ်တယ်.လိုး.
လိုး..အင့်..ချစ်တယ်..လိုး.အာ့.အားဟာ့ဟာ့..
မောင်..ဟား..မောင်ရေ..အဲလိုမလိုးရဘူး.အာ့
အဲလောက်ကြီးမလိုးရဘူးမောင်ရဲ့..အာ့အာ့..
အာ့..အားဟာ့ဟာ့..ထိလိုက်တာမောင်ရာ..အို့.
အို..ဖြည်းဖြည်းလေ..ပီးသွားမယ်မောင်ရဲ့..
အာ့အာ့အာ့အာ့.အားဟာ့ဟာ့.ဟူး..ကြည်ပြော
သားပဲမောင်ရယ်..ဟူး..လီးရည်တွေကလဲမျ ား
ရီးပဲ..အူးဟု.ထွက်တုန်း..အာ့..အာ့..”
မကြည်အေးခမျှ ာလီးရည်ငတ်နေတာကြာ
ပြီဆိုတော့ကျေ ာ်ရင့်ကျေ ာပြင်ကိုတင်းတင်း
ကြီးဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေချင်းပူးစုပ်နေသလို သူ့
စောက်ခေါင်းကလည်းကျေ ာ်ရင့်လီးတန်ကြီးကို
စုပ်ဆွဲထားတာ..စောက်ရည်တွေလီးရည်တွေ
စောက်ခေါင်းထဲကလျှံထွက်သံကတဇိဇိနဲ့မြည်
နေတယ်။သူတစ်သက်လုံးအလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှလီး
တွေအားလုံးက တစ်ချီပီးသွားလို့အဲလိုတစ်ချက်ဆွဲစုပ်ညှစ်ယူမိပြီဆိုရင် စောက်ပတ်ထဲ.စောက်
ခေါင်းထဲကပလွတ်ကနဲပျေ ာ့ခွေလျက်သားပြန်ထွက်သွားခဲ့ကြတာချည့်ပဲကြုံဖူးတာ ။ကျေ ာ်ရင့်လီးကျတော့မှပဲပြန်ထွက်မသွားတဲ့အပြင် အဲဒီ
လီးမာမာတောင်တောင် တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးက.
ထောင်းကနဲ ထင်းကနဲ ပြန်ပြန်ပြီးတုန့်ပြန်တင်း
ပေးနေတော့.တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်ဆွဲဆွဲညှစ်ပြီးစုပ်တာ..စုပ်ရင်းစုပ်ရင်းနဲ့အရသာရှိလွန်းတာမို့
ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ.အားရောစိတ်ရောမျေှ ာပါသွားပြီးသူပါတစ်ချီ ပီးသွားရော..
” ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဖူးဟူးဟူးဟူး..ကြုံဖူးဘူး
ကွာ..ငါ့ယောကျၤ ားလီးကြီးက တအားတောင့် တအားသန်တာပဲ..အူးဟူးဟူး..လီးရည်တွေ ဒီ
လောက်ပန်းထုတ်ပြီးတာတောင် သူ့လီးတောင်
နေတာကြီးကတစ်စက်မှလျေ ာ့မသွားဘူး..”
ပီတိတွေနဲ့ကျေ ာ်ရင့်ကျေ ာပြင်ကိုပွတ်သပ်
ရင်းပြောနေတာ..ကျေ ာ်ရင်ကတစ်စက်မှမမော
သေးသလိုပဲ..အသက်ရှူ မှန်နေတယ်။
” လိုးဦးမယ်နော်မကြည်..စောစောတုန်းကမကြည်ပြောသလို ထိုင်လိုးမယ်..ကြိုက်လား ”
” အဟင့်ဟင့်..လိုး လိုး..ကြိုက်သလိုလိုး..
ရှင်လေးလီးကိုတော့ မကြည်ကအသေကြိုက်
နေပြီသိလား..လိုးလေကြိုက်လေပဲ.လီးမချွတ်ပဲ
လိုးပေးနေရင်ပိုကြိုက်..အင့်.လိုး ”
အရိပ်ပြ (5)
” အဲ.အဲ..နေဦးမောင်ရဲ့..စောက်ပတ်ကပေ
ပွဗွက်ပေါက်နေတာ..သုတ်လိုက်ဦးမယ်.မောင့်
လီးရီး ကျပ်ကျပ်လေးလိုးရအောင်လို့..”
မသုတ်ရင်လည်း.လီးနဲ့စောက်ခေါင်းကကျပ်
တစ်နေတာ..ကွက်တိပါ။လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်
တော့လီးရည်တွေကသူ့စောက်ခေါင်းထဲကပြန်ထွက်လာတာအမျ ားကြီးပဲ။လီးကိုရော ဂွေးဥကိုရော.သူ့ပေါင်ကြားတွေရော စောက်ပတ်ကြီးကိုပါအဖေ့ပုဆိုးဆွဲယူပြီးသုတ်တာ..
” ကြည့်ပါဦး ဟိုလီးကို..မောင့်လီးနဲ့ဆိုသား
အဖပဲ..မောင့်လီးကအဖေ..ခ်ခ် ”
အဖေ့လီးကသိပ်သေးတာတော့မဟုတ်ဘူး.
တောင်မတ်လာရင်ခြောက်လက်မကျေ ာ်တော့
ရှိမှာပါ။ဒါပေမယ့်ဆေးစွဲနေတော့ဆေးကိုပဲအရူးအမူးအာသီသထားဦးစားပေးတာလီးတောင်ဖို့
ကအရံဦးစားပေးလောက်ပဲဖြစ်နေတယ်။ဆေးမချရရင်စိတ်မလာတော့ဘူး။ဆေးရွဲနေပြန်တော့လည်းသူ့ဟာသူယူနေတာနဲ့ပဲလီးမတောင်ဘူး။အခုလဲသူ့လီးက ဂွေးဥပေါ်မှာဘေးစောင်းလေး
ကွေးကျနေတာ လက်ရှိမတ်မတ်ကြီးထိုးတောင်
နေတဲ့ကျေ ာ်ရင့်လီးနဲ့ဆိုရင်သုံးပုံတစ်ပုံတောင်မှမရှိလောက်တော့ဘူး။
” အဲလီးလေးလောက်နဲ့မျ ားမိကြည်အေးကို
ယူမလို့တဲ့..လင်ငယ်နေပစ်မှာသိလား..မကြည်
တို့က ဟောဒီမောင့်လီးကြီးလောက်မှ..ပြွတ်..
ပလွတ်..ပု.ပွတ်..ပြွတ် ”
ပြောရင်းနဲ့ကျေ ာ်ရင့်လီးကိုငုံ့ပြီးစုပ်တာ.လွ် ာ
ဖ် ားကလဒစ်ကိုတရစ်ရစ်နဲ့ဝိုက်မွှေစုပ်ယူဆွဲနေတယ်။ဂွေးဥကိုမွမွလေးဖွဆော့ပေးနေတဲ့လက်
ဖ် ားလေးတွေကလည်းသိပ်နူးညံ့တာပဲ။ကျေ ာ်
ရင်က လူပျို ဖြစ်လာပြီးမှလီးစုပ်ခံရတယ်ဆိုတာ
အခုမှပထမဆုံး။စုပ်တဲ့သူကလည်းလိုးတဲ့ခံတဲ့
နေရာမှာရှစ်စပ်ကလည်နေတဲ့ဆရာမကြီးဖြစ်
နေတော့ တစ်ကိုယ်လုံးရှိသမျှအာရုံကြောတွေ
ဖျဉ်းဖျဉ်းထ,သြားတဲ့အထိအရသာရွိတာ..စအို
ကြောကိုရှုံ့ထားရတဲ့အထိပဲ။.
” ပြွတ်.ပလွတ်..ဟူး..ရဘူးကြာ..ကြည်က
လီးကိုင်ရ လီးစုပ်ရရင် စောက်ပတ်ကတစစ်စစ်နဲ့ရွတာ..အလိုးခံလိုက်ရမှပြေတာ.လိုးရအောင်
မောင်..”
” ရွီး..ကျွတ်ကျွတ်..သူပဲ အဖေ့ကိုဂွင်းတိုက်
ပေးပြီးလာခိုးပါဆို..အာ့.အခုမွအေဖ့လီးကိုမ် ား
ဘာလေး ညာလေးနဲ့..”
” အဲ့..ကြည့်ရမ်း ကြည့်ရမ်း.သူချေ ာင်းကြည့့်
နေတာဖြစ်မှာ..အဲဒါက ဒီလီးရီးနဲ့မတွေ့သေးလို့
လုပ်ပေးခဲ့မိတာ..လာပါကွာလိုးရအောင်ပါဆို..
လာ..”
ဖင်အောက်မှာခေါင်းအုံးတစ်လုံးဆွဲခုထားပြီး
ပေါင်ကြီးတွေဖြဲကားထောင်လျက်နဲ့ပက်လက်
ကြီးလှန်ထားပေးတာ..စောက်ဖုတ်မဲကြီးကဖူး
ကြွ ခုံးမောက်တက်နေတယ်။နခမ်းသားနှစ်မွှာ
ကဘေးတစ်ဖက်စီကိုယောင်ယောင်လေးကွဲ
ဟ,နေတော့..စောက်စေ့ကြီးကလည်းပြူ းပြူ း
တောကျတောကျကွီးမြေှ ာဆင်းနေတာကိုမြင်ရ
တာနဲ့ ဆဲမယ့်သာဆဲရတာ..လိုးချင်လှပြီ။ဖင်ဆုံ
ကြီးကိုဒူးတွေနဲ့ခွထိုင်တော့ငေါ့ထိုးနေတဲ့လီးကို
သူကလှမ်းဆွဲပြီးစောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့မွှေတာ
စောစောကမှပြောင်စင်အောင်သုတ်ထားတဲ့
စောက်ပတ်ကစောက်ရည်တွေရှောရှဲလိုက်နေ
ပြီဆိုတာခံစားသိလိုက်တယ်။ဒီတစ်ခါတော့ နို့
နှစ်လုံးကိုအခြေကနေအားရပါးရဆုပ်ဆွဲပြီးလီး
ကိုစောက်ခေါင်းထဲ အရသာခံစားရင်းတအိအိနဲ့တစ်ဆစ်ချင်းထိုးသွင်းတာ.ချွဲချွဲကျိကျိ နူးနူးညံ့ညံ့ ပူပူနွေးနွေးကြီးတိုးဝင်နေပြီဆိုတာကိုတစ်ရစ်ချင်းသိနေတယ်။သူကလည်းကောင်းလွန်း
နေတော့ စောက်ရည်တွေကထွက်သည်ထက်
ရွှဲအောင်ထွက်လို့..ကိုယ့်ဒူးတွေကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်နေရင်းဖင်ကြီးကိုပင့်ပင့်ကော့တာခေါင်းအုံးနဲ့ဖင်ကလွတ်ချင်လာပြီ..
” ဟား.ယောကြၤ ား..အာ့ အာ့..ယောကြၤ ား..
အားလားလား..ကောင်းတယ်မောင်ရေ..လိုး..
လိုး.ဆောင့် ဆောင့်..အရမ်းကောင်းနေပြီမောင်ရဲ့.နည်းနည်းပိုနက်နက်လေးဝင်အောင်ဆောင့်
လိုးပေး..အာ့ အာ့ အာ့.အားဟား..”
လီးတစ်ဝက်လောက်ကိုစောက်ခေါင်းထဲမှာ
အချိန်ပြည့်သွင်းထားပြီး စေးစေးသွက်သွက်
ကြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေတာကိုမကြည်က
အားမရေသးပဲ မိမိရရကြီးအထိခံချင်နေပြီမို့ ဖင်
ကော့ခံပေးနေရုံမက,ပဲပါးစပ်ကပါဖွင့်ဟ,ပြော
လာရပြီဆိုတော့ကျေ ာ်ရင်ကအထိုင်ပြင်တယ်။
သူ့ဖင်သားပြည့်ပြည့် ဖူးဖူးကားကားကြိးကိုခွပြီး
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်တော့ သူ့ဒူးတွေ သူပြန်ဆွဲ
ပြီးဖင်ကြီးချွထားပေးနေပြီ။အဲဒါနဲ့နို့တွေကိုမဆွဲ
တော့ပဲ ပုခုံးတွေကိုအားပြုဆွဲတာ..သူကခေါင်း
ထောင်ပြီးလီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုငုံ့ကြည့်တယ်။သူ့
စောက်ခေါင်းထဲကိုလီးတစ်ဝက်လောက်ပဲသွင်း
ပြီးအချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက်ဆွဆွပြီးလိုး
တာ..နို့ကြီးတွေကအလုံးလိုက်ကြီးတွေတလှုပ်
လှုပ်နဲ့ခုန်ပြေးနေတာပေါ့။စောက်ပတ်နဲ့လီးကိုငုံ့
ကြည့်နေရင်း စောက်ပတ်ကတပြွတ်ပြွတ်မြည်.
ပါးစပ္ကအူးအူးအဲအဲ..အီးအီးအားအား အသံစုံ
အော်နေတော့မှခြေဖျ ားထောက်ပြီးလီးတစ်ဆုံး
လီးတစ်ဆုံးပစ်ဆောင့်လိုးတာ..ခေါင်းကြီးလန်
ကျသွားလိုက်..ရမ်းခါနေလိုက်.ပြန်ငုံကြည့်နေ
လိုက်နဲ့ဝမ်းခေါင်းသံထွက်နေအောင်အသံကုန်
အော်တော့တာ.မရပ်မနားကြီး.
” အီးဟီးဟီး..ထိတယျယောကြၤ ားရဲ့..အာ့.
တအားထိတယ်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်.အာ့ အာ့
ဆောင့်..အားဟာ့အာ့..ထိလိုက်တာမောင်ရယ်
အာ့.အာ့ .နင့်နေတာပဲ..ပြွတ်ပြွတ် အား..လိုး..
လိုးပြန်ပြီ.လိုးပြန်ပြီ..အာ့ ပြွတ်ပြွတ်..မောင်..
အားဟာ့ဟာ့အာ့..အာ့.အာ့.အားဟာ့.ပီးပီ..ပီး
ပီး..ပီးပီမောင်ရဲ့..အူးဟူး..ပီးပီ..”
သူ့ကိုယ်ကြီးကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပတ်ချ ာလည်
နေတော့.ကျေ ာ်ရင်ကရောက်တဲ့နေရာကိုလိုက်ခွလိုးတာလီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုမခွာဘူး။သူ့လက်
တွေနဲ့သူ့ကိုယ်သူရော.ကျေ ာ်ရင့်ကိုရော.ကြမ်း
ပြင်ကိုရော..အဖေ့ကိုယ်လုံးကြီးပါမကျန် နေရာအနှံ့ကိုရိုက်ကုပ်ဆွဲဖဲ့ဆတ်စလူးခါနေတော့မှပဲအားရပါးရကြီးတစ်ချက်ပစ်ဆောင့်ပြီးဒူးချလိုက်တာ..
” ဟူး..တကယ် သေအောင်လိုးတဲ့ကောင်
လေး..သူနဲ့သာညားလို့တော့ဖြင့်..”
အရိပ်ပြ (6)
ခွန်အားနဲ့အသက်မွေးရလို့ ဂွင်းမတိုက်သလိုမိန်းမလည်းမလိုးဖူးတော့အားကသန်သန် လီးကတောင်တောင်နဲ့ တစ်ညလုံးမအိပ်ပဲလိုးတာအဖေမနိုးဘူး။မနက်သာလင်းသွားတယ်..သွေး
သားတွေကဆူပွက်နေတုန်းပဲ။အိမ်ရှေ့လမ်းမှာ
မနက်တိုင်းလာရောင်းတဲ့ကောက်ညှင်းပေါင်း
လေးနဲ့အကြော်လေးပဲ ခဏဝယ်စားဖြစ်တယ်..
အသားချင်းထိ..လူချင်းပူးမိလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့အ
ငမ်းမရ နမ်းမိသွားပြီ။နို့ကြီးတွေဆွဲဆုပ်ဖိချေပြီး
နယ်မိသွားပြီ..။ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေဆုပ်ဆုပ်ချေ
ပြီးလိုးမိသွားပြီ။နေလို့ကိုမရတာ..ကျေ ာ်ရင်ကအထိကိုမခံနိုင်ဘူး။ကျေ ာ်ရင်ကလူပျို..တက်လူ
မို့လိုးတယ်ဆိုတာတော့ ထားလိုက်ပါတော့..အ
လိုးခံတဲ့မကြည်အေးက အရင့်ကြီးမို့ထိန်းမျ ား
ထိန်းနိုင်မလားဆိုတော့ သူကတောင်ပိုကဲချင်
နေသေးတယ် ။သူချွတ်ချထားပစ်ခဲ့တဲ့ထမီကို
ကောက်ယူလာရုံပဲကောက်ယူလာတယ်..တစ်မနက်ခင်းလုံး ပြန်ကိုမဝတ်တာ..စောက်ရည်နဲ့
လီးရည်တွေသုတ်ရုံသက်သက်ပဲဖြစ်နေတယ်။
ဒီစောက်ဖုတ်ကြီး.ဒီနို့ကြီးတွေနဲ့ ဒီဖင်ဆုံဒီပေါင်.
ဒီကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အသားစိုင်ကြီးတွေကိုအချိန်ပြည့်မြင်နေရမှတော့..မိန်းမမလိုးဖူးသေး
တဲ့လူပျိုသိုးက နွားသိုးကြိုးပြတ်.အသေကြုံးလိုး
တော့တာပေါ့။မနက်ဆယ်နာရီကျေ ာ်ကျေ ာ်မှ
အဖေကလူးလဲထ,ပြီးအင်းအင်းအဲအဲနဲ့ကြောင်
နေလို့ လိုးနေရင်းတန်းလန်းနဲ့မကြည်အေးကိုလက်ဆွဲပြီးခေါ်ချလာတာသူ့ထမီမှာစောက်ရည်ကွက် လီးရည်ကွက်တွေရွှဲရွှဲနစ်လျက်သားကြီးနဲ့
ပြုံးပြုံးကြီးလိုက်လာတယ်။
” ဘယ်သွားကြမလဲဟင်..”
ဆိုက်တွဲနံဘေးမှာရပ်တော့လက်မောင်းကို
ဆွဲထားပြီးခေါင်းလေးမော့မေးတာ.
” သွားလိုးမှာပေါ့..မကြည်အေးစောက်ပတ်
ကြီးကလိုးလို့ဒီလောက်အရသာရှိတာ..လိုးလို့မှမဝ,သေးတာ..”
” အင်းလေ.ဘယ်သွားလိုးမှာလဲ လို့မေးတာ.
မောင်လိုးဦးမယ်ဆိုတာတော့ သိတာပေါ့..”
ကနွဲ့ကလျ နဲ့လက်မောင်းကိုလှုပ်လှုပ်မေးတာ အလိုးခံထားပြီးပြီဆိုတော့ကျေ ာ်ရင့်ကိုသူ့လင်ပဲလို့ခံယူထားလိုက်တဲ့ပုံပေါ့။ကျေ ာ်ရင်ကဘာမှပြန်ဖြေမနေပဲဆိုက်တွဲပေါ်တက်ဖို့တွင်တွင်လက်ညှိုးထိုးပြပြီး.
” ကြာတယ်ကွာ..လိုက်မှာလား.ဒီမှာအဖေနဲ့
နေခဲ့မှာလား..”
” ကြည့် ကြည့်..ဖွတ်ဖွတ်ကျေပြီး စောက်ပတ်
ပြဲအောင်လိုးလို့ အားရပြီဆိုတော့ လေသံကမာလာပြီ..ယောကျၤ ားတွေ အဲလိုပဲတော့်..ဒီလိုမှန်းသိရင် သူလိုးတာ မခံခဲ့ပါဘူး..”
ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်မြေပြင်ကိုဆောင့်
ပြီး ကြမ်းကြမ်းကြီးလိုလိုနဲ့ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့လေးညည်းနွဲ့
နွဲ့ပြတာ..သူ့သားလောက်ပဲရှိသေးတဲ့လူပျိုသိုး..
ဘယ်ခံနိုင်မလဲ။အံကြီးကြိတ်လျက်နဲ့ခြေဆောင့်လိုက်လို့ တုန်ခါသွားတဲ့ဖင်သားကြီးကိုလက်နဲ့
ဆုပ်ဆုပ်ညှစ်ပြီး..
” မကြည်နော..မကြည်..အိမ်ပေါ်မှာမကြည်
လိုက်ပြေးလာတဲ့လင်ကြီးရှိနေလို့..တော်ပြီကွာ
ကြာတယ်..အဖေ့ကိုအပြင်လွှတ်ပြီး ဒီမှာပဲလိုး
မယ်..ခံရဲတယ်မလား..”
ဖင်ကြီးဆုပ်လျက်ဖက်ပြီးအိမ်ပေါ်ကိုပြန်ခေါ်
သွားတာ..မကြည်အေးကမျက်နှာပူပူနဲ့လိုက်ရ
ပြန်တာပေါ့။အဖေနဲ့လိုက်ပြေးပါမှ သားနဲ့အလိုး
ခံရတဲ့အဖြစ်ကိုသူမျက်နှာမပူပဲဘယ်နေပါ့မလဲ..
သူ့ဟာသူဘယ်လောက်ရွဲနေနေ မသိပဲနေမှာမှ
မဟုတ်တာ.ကိုယ်ကတော့မျက်နှာပူတာပဲ.
” ခံရဲတယ် ခံရဲတယ်..ဘယ်မှာဖြစ်ဖြစ်..လိုး
တဲ့နေရာမှာခံရဲတယ်.. ဖင်ရီးတော့လွှတ်ပေးဦး
မောင်ရဲ့..လူတွေမြင်ကုန်တော့မှာပဲ.ယောက္ခမ
မြင်တော့လဲအားနာစရာ ”
လက်ကိုပုတ်ပြရင်း ပြောလိုက်မှ သတိရပြီးလွှတ်ပေးတာ.တောင်နေတဲ့သူ့လီးကတငေါက်
ငေါက်ပဲ..။နှစ်ယောက်တွဲပြီးအခန်းထဲဝင်ချသွား
တော့ကိုဝင်းကမျက်နှာနီရဲရဲနဲ့အချိုရည်ဘူးလေး
ဖောက်ပြီးသောက်ခါစ,ပေါ့..ပိုက်ဆံတစ်ထပ်ဆွဲ
ထုတ်ပေးတော့ကြောင်တောင်တောင်..
” အင့်..အဖေ…ဦးလေးတင့်ကိုလည်းပြော
လိုက်ဗျ ာ..ဒီနေ့ထင်းလာတင်လိမ့်မယ်.ကြည့်
လုပ်ပေးထား လို့..ကျွန်တော်မိန်းမခိုးသွားပြီလို့
သာ ပြောလိုက်ဗျ ာ..”
ကိုဝင်းခမျှ ာဆေးရှိန်ကပြယ်ခါစ,..လူကငိုင်
တိုင်တိုင်..ဦးလေးတင့်ဆီကိုသွားရမယ်ဆိုတဲ့
စကားကြားတော့ မျက်လုံးတွေကအရောင်ဝင်း
လက်သွားတယ်..။ဒါပေမယ့်ဘိန်းစားဆိုတော့အရစ်က ခပ်ရှည်ရှည်..မကြည်အေးကိုကြည့်လိုက်..သူ့သားကိုကြည့်လိုက်..
” ဟ,ငါ့သား..ဒါရီး ယူမလို့လား.. မင့်အမေအရွယ်ကြီးကွ..အဖေတို့ဝတ်တဲ့ဆိုက်ကြီး.မင်းလပြွတ်ကအဖေ့လောက်ကြီးနေလို့်လား..”
သူ့သားကိုသူမယုံပဲမေးနေတာ..မကြည်က
မနေနိုင်ဘူး။ကျွန်တော်မိန်းမခိုးသွားပြီဆိုတဲ့အ
သံကြားလိုက်ရကတည်းက ဒီကောင်လေးနဲ့အ
တည်ညားရတော့မယ်ဆိုတာသိပြီးပီတိတွေလျှံ
နေရတာ..ကလေးစိတ်ပြောင်းသွားမှာကိုလဲစိုးရိမ်နေရသေးတော့ မျက်နှာလိုမျက်နှာရဝင်ပြောချင်စိတ်ကိုအောင့်မထားနိုင်ဘူး..
” အောင်မယ်လေး..ကြီးပါ့..ကြီးသလားလို့
မမေးနဲ့..ရှင့်လီးထက်ကြီးတယ်..စိတ်သာချ…ဒီအရွယ်လဲ ရှင့်သားကမဆန့်မပြဲကို လိုးဝတ်ပစ်လိုက်ပြီးပြီ..ကျွန်မပုံစံက ပြင်လိုက်ရင် အလန်း
ကြီး..”
သူ့အဖေက မကြည်အေးကိုတကယ်ချစ်တာလည်းမဟုတ်တော့ယောင်ပေပေနဲ့ထ,ပြီးထွက်သွားတာ..ဆေးရင့်ကလည်းထ,ချင်နေပြီ။ဆိုက်တွဲစက်နှိုးသံကိုလည်းကြားရော..မကြည်အေးကအဝတ်တွေပြန်ချွတ်ပစ်တော့တာပဲ..
” စောစောကတည်းက အဲလိုပြောပြီးလွှတ်
လိုက်ရင်ပြီးရော.စောက်ပတ်က လီးအထည့်မခံရရင် ဟာတာတာနဲ့..လာ ယောကျၤ ား..ဒီတစ်ခါ ဘယ်သူလာလာ..လိုးသာလိုး ”
လီးကိုဖွဖွဆုပ်ဆော့နေရင်းပက်လက်လှန်ချဆွဲသွားတာ..ကျေ ာ်ရင့်မှာ.ကိုယ်လုံးချင်းပူးပြီးထပ်ပါသွားတယ်..
” ထည့်..အာ့..အားဟား..ဝင်ပီ..အရမ်းပဲ.
အရမ်းပဲ..ဟင့်ဟင့်..သူ့လီးရီးနဲ့တစ်ချက်ထဲအ
ဆုံးထည့်တာ..အာ့.အာ့.အားဟာ့ဟာ့..ထိ.ထိ.
ထိတယ်ယောကျၤ ား..ကောင်းလား..အားဟာ့.
ကောင်းလား လို့ယောကျၤ ား..”
အရိပ်ပြ (7)
အမေပြောပြတဲ့သူ့ဘဝဇာတ်လမ်းအစ,က
အဲဒီလိုကြီးဆိုတော့..အေးသန်းကနားထောင်
နေရင်းနဲ့တောင်မှ အဖေ့ကိုတစ်ချက်တစ်ချက်လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသေးတယ်။ပထမလင်နဲ့
ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ပေါင်းခဲ့..အလိုးခံခဲ့ရပြီးတာ
တောင်မှကလေးမရခဲ့ပါပဲနဲ့..အဖေနဲ့လိုက်ပြေး
တော့မှပဲချက်ချင်းဗိုက်ကြီးပြီးအေးသန်းကိုမွေးခဲ့ကြသတဲ့။အားကောင်းမောင်းသန်နဲ့လူပျိုပေါက်အဖေက အလုံးအထည်ကြီးတဲ့အမေ့ကို ဘယ်
လောက်မျ ားအလိုးကြမ်းခဲ့ပါလိမ့်လို့ခန့်မှန်းနေ
ရင်းကြက်သီးတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,မိတယ်။
အဲလိုနဲ့..စွဲစွဲလန်းလန်းကြီးအိပ်လိုက်တာ.မိုးလင်းခါနီးတစ်ရေးနိုးလာတော့ချမ်းချမ်းစီးစီးနဲ့မို့
ပြန်ကွေးတာ.ပေါင်ကြားထဲကိုလက်နှစ်ဖက်ထိုး
အထည့်..စောက်ဖုတ်ကိုမထိတစ်ထိပွတ်သပ်မိ
သွားပြီးစိတ်ကဟိုရောက်ဒီရောက်..အဖေနဲ့အ
မေလိုးတဲ့ဇာတ်လမ်းရောက်ရာက လီးဆာလာ
တယ်။လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲမို့ အမေပြောပြတဲ့
အဖေ့အလိုးကြမ်းပုံကြီးတွေကိုစိတ်ကူးနဲ့မှန်းပြီး
စောက်ပတ်ထဲလက်ထိုးဆောင့်နေမိတာအာရုံ
ကအဖေအားရပါးရလိုးပေးနေတဲ့ပုံကြီးဆီကိုပဲ
ရောက်နေတာ..ပီးလု ပီးလုနဲ့ ဆန့်ငင်.ဆန့်ငင်
ဖြစ်နေပြီ။အာရုံနဲ့အရသာကြောမှာမျေှ ာပါနေမိ
တဲ့ အဲဒီလိုအချိန်မှာမှပဲ ခြေသံဖွဖွကြားလိုက်ရတာမို့စောက်ခေါင်းထဲကလက်ကိုကပျ ာကယာ
ဆွဲထုတ်ပြီးပက်လက်လှန်လျက်လေးအိပ်ပျေ ာ်
ဟန်ဆောင်လိုက်ရတယ်.စိတ်ထဲမှာအောင့်သီး
အောင့်သက်ကြီး။စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပွတ်နေ
မိတာမို့ထမီကခြေရင်းကိုပဲရောက်နေတာလား.
လည်ပင်းကိုပဲရောက်နေတာလား..မှတ်လည်းမမှတ်မိ.ရှာဖို့လည်းအချိန်မရ..ဘယ်ရောက်နေ
မှန်းကမသိတာနဲ့..ပြန်ဖုံးဖို့အချိ န်မမီတော့ဘူး။
အဖေလား အမေလားလို့မဝေခွဲနိုင်သေးတော့
မျက်စေ့လေးမှေးပြီးငြိမ်ငြိမ်လေးကြည့်နေတာ.
အဖေဖြစ်နေတယ်။အဖေ့ပုဆိုးအောက်မှာ လီး
ကြီးထောင်လို့အေးသန်းစောက်ဖုတ်ကိုခဏရပ်
ငေးကြည့်ရာကသက်ပြင်းချပြီးအပြင်ထွက်သွားတာမြင်ရတယ်။ကိုယ်က ကာမဆန္ဒရဲ့အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်လုနေပြီလေ..ပီးချင်နေတဲ့သူဆိုတော့ အဖေလှည့်ထွက်သွားပြီဆိုတာနဲ့တစ်
ပြိုင်နက်အာရုံပြန်သွင်းပြီးစောက်ခေါင်းထဲလက်
ချေ ာင်းတွေထိုးသွင်းလို့ သည်းသည်းထန်ထန်
ကြီးပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်တာ..ခုမှအဖေ့မျက်နှာနဲ့
လီးငေါ့ငေါ့ကြီးကိုမြင်ထားရခါစ,လေးပဲရှိသေး
တာဆိုတော့..ချက်ချင်း ချက်ချင်းကြီးကို ဆန့်ငင့်
ဆန့်ငင့်နဲ့တဇတ်ဇတ်တုန်ပြီး အားရပါးရပီးသွားရတယ်..အရသာရှိလိုက်တာ…
ဟန်မပျက်အောင်ခဏမှေးနေပြီး မျက်နှာသစ်
ဆိုင်ဖွင့်..ဗာဟီရတွေလုပ်နေတော့ အဖေကလဲထုံးစံအတိုင်းအကြော်ကြော်ဖို့ မီးမွှေး..အကြော်
ကြော် နဲ့.အလုပ်ကိုယ်စီမို့ ခဏလေးတော့အဲဒါ
တွေမေ့နေတယ်။မပုတု ရောက်လာပြီးအကြော်
ဝယ်တော့မှပဲ..အဖေ့လီးကြီးကိုမထင်မှတ်ပဲမြင်
လိုက်တာရင်သပ်ရှုမောငေးကြည့်နေရလောက်
အောင်အကြီးကြီးဖြစ်နေရော။အမေပြောပြခဲ့လို့
အကြီးကြီးမှန်းသိထားတဲ့အပြင်မနက်ကလည်း
ဝိုးတိုးဝါးတားမြင်ထားခဲ့ပြီးပါပြီ.။ဒါတောင်မှအခုလိုရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပီပီပြင်ပြင်မြင်လိုက်ရတဲ့အခိုက်မှာ ခဏတော့ဖြင့်သတိလက်လွတ်ငေးသွားမိတယ်။ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပြန်ဂရုစိုက်မိလိုက်
တော့ မပုတုကရှေ့မှာရှိနေတာကိုသတိရတာနဲ့
အလိမ္မာသုံးပြီးအကြော်ဆက်ရောင်းနေလိုက်ရတယ်။အကြော်ရောင်းရင်း စိတ်ထဲကအဖေ့လီး
ကြီးနဲ့ကျိတ်အလိုးခံနေလိုက်တာ..စောက်ရည်က တစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေပြီ..
” အိမ်သာသွားဦးမယ်အဖေ.ဆိုင်ခဏရောင်း
ထားပေး.မပုတုတို့လာဝယ်ရင်သိပ်အရောမဝင်နဲ့သိလား..အစောရီး အကြော်အကြွေးလာယူသွားလို့ ”
သူ့သမီးကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့နောက်ဖေးကို
အပြေးတစ်ပိုင်းသွားလို့မှ.ဘာမှမကြာဘူး
” ကိုကျေ ာ်ရေ..ဆားတစ်ထုပ်လောက် ”
မပုတု..သူ့ကိုဦးတည်ပြီးသမီးကမှာသွားပါမှ
သူကဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီးကိုရောက်လာရ
တယ်လို့။အကြော်ရောင်းနေရာက ဆိုင်ထဲသွား
ဆားထုပ်လေးယူပေးရင်းကြည့်မိတော့ပိုက်ဆံ
နှိုက်ယူနေတယ်..နို့လုံးကြီးတွေကသူ့စွပ်ကျယ်လည်ဟိုက်အကျႌရဲ့အောက်မှာအလုံးလိုက်ကြီး
တွေမပေါ်တစ်ဝက် ပေါ်တစ်ဝက်..
” အား.နင့်ဟာရီး ငါမအမ်းနိုင်ဘူးထင်တယ် မပုတုရဲ့..အရွက်ကြီး..”
” အို့..ကျုပ်ပိုက်ဆံလို့ လုပ်ပါကိုကျေ ာ်ရယ်.. ကျုပ်ဟာရီးဆို ဒီထက်ပိုကြီးတယ်နော..အဲဒါရီး
ပေးရင်ရော..အမ်းနိုင်ပါ့မလား..”
ရင်းနှီးလာခဲ့ကြတာကနှစ်ပေါင်းမျ ားစွာကြာခဲ့ပြီ..သူ့အကြောင်းကိုယ်သိ ကိုယ့်အကြောင်း
သူသိ..
” ဝိုး..အဲဒါမျိုးတော့ ဘယ်လောက်ကြီးကြီးအမ်းနိုင်ပါ့..တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ပန်းပြီး အမ်းပစ်မှာ..”
” ဟင်းဟင်း..အမ်းရဲရင် ဒီကလဲပေးရဲတယ်
နော.ကိုကျေ ာ်..အချိန်မရွေးပဲ..”
” တကယ်လား..နင်အပျိုတုန်ကငါတောင်း
တော့ ဒီပုံမျိုးမပြော .”
” ဟွန့်..သူဖြင့်တောင်းလဲမတောင်းခဲ့ပဲနဲ့. ”
” အာ.. ငါတောင်းပါတယ်ဟာ.. ”
” တောင်းခဲ့ပါဘူးလို့ဆို..နှိုက်ရုံ နှိုက်သွားတာချည့်ပါ..တောင်းရင်ပေးပါ့..အဲ.လာပီ.လာနေပီ.
တော့်သမီးလာနေပြီ..တော့်မျက်လုံးရီး ဟိုဖက်လှည့် ခုမှ ထန်နေလိုက်တာ ခါထဲ..”
” အား..ငါက အမြ..”
” ဟွန်း.သိတယ်..တော်တော့..ဟိုက နီးနေပီ..”
စောက်ပတ်ဆေးပြီးအေးအေးသန်းပြန်ဝင်
လာတော့ မပုတုနဲ့သူ့အဖေကိုမြင်လိုက်ရပုံက
လုံးဝမသင်္ကာဘူး။ရယ်လားမောလားလုပ်နေ
တဲ့မျက်နှာတွေက ချက်ချင်းအပိုးသပ်သွားတာ.
ရုပ်တည်တွေနဲ့အသံတိတ်။ဒါပေမယ့်..
” အဲ..မပုတု..ချက်ချင်းကြီးအကြွေးလာဆပ်ပြီပေါ့ ဟလား..ဦးမြမောင်ရီး ထောလာပြီထင်
တယ်..သွား.အဖေကဆိုင်ထဲသွားနေလေ..”
မပုတုအကြွေးဆပ်ပြီးပြန်သွားတော့သူ့သမီး
အကြည့်ကမယုံသင်္ကာဖြစ်နေသလိုမျ ားလား
လို့ ကိုကျေ ာ်ရင်စိတ်မလုံဘူး။
အရိပ်ပြ (
အေးအေးသန်းရဲ့အောက်အငယ်..ဟိုနေ့
ကမှ လင်နောက်လိုက်ပြေးတဲ့ ရွှေရင်အေးက
သူ့လင်မှာမယားကြီးရှိလို့ ပြန်ပြေးလာရသတဲ့..
ကိုကျေ ာ်ရင့်မှာစိတ်တိုလိုက်ရတဲ့ဖြစ်ခြင်း။စိတ်
တိုပေမယ့်မတတ်နိုင်ဘူး.လင်နောက်လိုက်ပြေးတယ်ဆိုတာရိပ်မိလိုက်ကတည်းကဆွေမျိုးတွေဆီကိုအလည်ပဲသွားသလိုလို.အလုပ်ပဲသွားရှာသလိုလိုသတင်းလွှင့်ထားခဲ့တာဆိုတော့ ဟန်မပျက်အောင်ပြန်ထိန်းထားလိုက်ရတယ်.ဆတ်စလူးမ..
ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျေ ာ်ဆိုတော့ဆယ့်ကိုးပါပဲ..သူ့
တုန်းကဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့မိန်းမယူခဲ့တာဆိုတော့လဲ
အပြစ်တော့မဆိုပါဘူး။ရွှေရင်အေးကတော့ဘာ
မှမဖြစ်သလိုပဲ.သူ့အမေနဲ့ကြိတ်ပြီးတွတ်ထိုးနေလိုက်တာမျ ားတစ်ခိုးခိုး တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ တကယ့်ကိုဟန်မပျက်တာ။ပုံစံကဒေါင်းသီမောင်းသီနဲ့အရင်အတိုင်းပဲ..အလုပ်လည်းမပျက်ဘူး။မနက်အ
စောကြီးထင်းလံတွေစီနေကြရင်းနဲ့စိတ်မချနိုင်
တော့မကြည်အေးကိုမေးကြည့်ရတယ်..
” မကြည်.သမီးလေးကဗိုက်ထွက်လာဦးမယ်
နော်..စိတ်ချ ရရဲ့လား..”
မကြည်အေးက အသက်ကြီးပြီလေ..ခြောက်ဆယ်နီးနေပြီ။အလုပ်မလုပ်ပါဘူး.အဖော်လုပ်
ပြီးလာထိုင်ပေးနေတာပါ..
” ထွက်ပါဘူး မောင်ရဲ့..ခိုးပြေးတဲ့တစ်ညပဲ..
မူးမူးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရသတဲ့..နောက်ရက်တော့
သူ့မိန်းမလိုက်လာတာနဲ့ဒီပြန်ပြေးလာတာ.ရက်
တွက်ကြည့်ပါလားမောင်ကလဲ..”
” သေချ ာရဲ့လားမကြည်ရယ်..သူဗိုက်ထွက်လာမှ..ဖအေနဲ့သမီးလိုးနေတာဗိုက်ကြီးကုန်ပြီလို့လဲသမုတ်နေကြပါဦးမယ်..ဆေးလေး ဘာလေး.”
မကြည်ကတခစ်ခစ်ရယ်..တဖတ်ဖတ်ရိုက်..
” သေချ ာမှာပါမောင်ရဲ့.ဗိုက်ထွက်လာတော့
လဲ..သားအဖချင်းအဲလိုအပြောခံရမယ့်အတူတူ
တော့..ခ်ခ် လိုးပစ်မလို့လား ”
မကြည်အေးက သွေးဆုံးချင်နေပြီ။သရိုးသရီနဲ့ စိတ်သိပ်မလာတော့အတူအိပ်ပေမယ့်အလိုုး
တော့ဘူး။တစ်ခါတစ်လေနှူ းပြီးလိုးရင်အဆင်ပြေလောက်ပေမယ့်ကျန်းမာရေးမထိခိုက်စေချင်
တော့ဘူး..
” အာ..မနောက်နဲ့..ပီးရော ပီးရော..ဗိုက်ကြီးမလာရင်ပြီးရော..စောက်ပတ်ပြဲမ ”
ဆတ်စလူးမ,က ဒါမျိုးကျ ကြားတယ်။ထင်းစီ
နေရာကနေ သူ့အမေဆီပြေးလာထိုင်ပြီး.
” ဘာ ဗိုက်မှမကြီးဘူး အမေ..ဒီနေ့မှ ရာသီ
လာပီးတာ..ပြီးတော့.ဟို..ဟိုလေ..သူလိုးတာက တစ်ညလုံးမှနှစ်ချီ ထဲ ”
အဖြေစကားကပေါ့ပျက်ပျက်မို့ ကိုကျေ ာ်ရင်
တော်တော်လေးစိတ်တိုသွားတော့..
” နှစ်ချီ မပြောနဲ့ ရင်အေး..ငါလိုကောင်မျိုးကလိုးရင်လေ.. ငါ့သမီး..တစ်ချီတည်းပဲလိုးမယ်..
ညည်းဗိုက်ကြီးသွားစေရမယ် သိလား..”
သူ့အဖေကစိတ်ဆိုးနေတော့မျက်နှာကြီးနီနီနဲ့အံကြိတ်ပြောတာ ရွှေရင်အေး ဝမ်းနည်း စိတ်
ဆိုးရမယ့်အစား.အသဲခိုက်သွားရတယ်..။လျှ ာ
လေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီး..အဖေ့တဲပုလေးဆီပြေးထွက်လာတာ.ရင်ခုန်လို့ကောင်းနေတုန်း..
” မောင်ကလဲလေ..သူစိတ်ဆင်းရဲနေတာကို.
ချေ ာ့ချက်ပြောရင်လဲရနေရဲ့သားနဲ့..သဘောလဲမပေါက်ဘူး..ဟိုကစိတ်ထိခိုက်နေရပေမယ့်.မိဖစိတ်မဆင်းရဲစေချင်လို့ ဟန်ဆောင်နေတာ.”
မိန်းမချင်းဆိုတော့ကိုယ့်ထက်ပိုသိ.ပိုပြီးကိုယ်
ချင်းစာတတ်မှာပါလေဆိုတဲ့အတွေးနဲ့စိတ်လျှော့
လက်ခံလိုက်ရပေမယ့်ကိုယ့်သမီးကကိုယ်သိရ
သလောက်တော့ဖြင့်ဖင်ကခပ်ယားယားရယ်..။
စိတ်ရောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပါ မအေတူတာလားတော့မသိဘူး.ဒါကဒုတိယအကြိမ်။သူ့ဟာ
သူ..ကျေ ာင်းနေတုန်းကိုယ့်မျက်စေ့ကွယ်ရာနား
ကွယ်ရာမှာဖြစ်ခဲ့တာတွေ..ရည်းစားထားခဲ့တာ
တွေ.ချိန်းအလိုးခံခဲ့တာတွေကိုတော့ထည့်တွက်မနေတော့ဘူး.ကိုယ့်ရှေ့မှာပဲလင်နောက်လိုက်
ပြေးတာကိုက..နှစ်ခါရှိပြီ။အရင်တစ်ခါတုန်းက
လည်းလိုက်ပြေးဖို့ကားပေါ်တက်နေတုန်းကိုယ်နဲ့တည့်တည့်တိုးမိလို့သာ ပါမသွားခဲ့တာပေါ့..ဒီတစ်ခါတော့ပါသွားရော..
” ပြန်ချေ ာ့လိုက်ဦးနော်.ကလေးစိတ်ထိခိုက်
သွားမယ်..သူ့ဟာသူဘာတွေဖြစ်လာလာကိုယ့်သမီးက ကိုယ့်သမီးပဲ..ကြားလား..ပြန်နှင့်တော့
်မယ်.. ”
ပြန်မယ်ဆိုတော့ စိတ်မချ လို့တိုးတိုးကပ်မှာတာနဲ့ခေါင်းညိတ်လိုက်မိတယ်..သူပြောတာက
လည်းဟုတ်တော့ဟုတ်သား။ကိုယ့်သမီးပါလား
လို့အသိဝင်တော့စိတ်ဆိုးတာတွေ.ဒေါသတွေက ပြေငြိမ်းအေးချမ်းသွားတယ်။ထင်းလံစီနေမိ
တာ တစ်ယောက်ထဲ..ရွှေရင်အေးကအလုပ်လဲထွက်လာမလုပ်တော့ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့မျ ားတစ်
ခုခုလုပ်လိုက်ရင်ဖြင့်..ဘာဘာညာညာအတွေး
တွေနဲ့နောက်ဆံတင်းတာပေါ့..။ချေ ာ့လိုက်ပါဦး
မယ်လေ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့တဲထဲကိုလိုက်ဝင်သွား
တော့ရွှေရင်အေးကအိပ်စင်ပေါ်မှာဘေးစောင်း
လေးကွေးပြီးအိပ်နေတယ်။အိပ်စင်လို့သာဆိုရ
တယ်.မြေစိုက်စင်။ပေါင်လည်လောက်..တင်ပါး
လောက်မြင့်တာပေါ့..ညအိပ်ညနေ အိပ်တဲ့စင်။
နောက်ကကြည့်တော့ ခါးကချိုင့်ချိုင့် သိမ်သိမ်နဲ့
ဖင်ကြီးကကားတက်နေတာမျ ားကိုယ့်သမီးလို့
တောင်ကိုယ်မထင်မိဘူး.။ခါးသိမ်လေးကိုညွှတ်
ထားပြီး ကျေ ာင်းစိမ်းထမီနွမ်းကိုမလျေ ာ့မတင်း
လေးဝတ်လို့အိပ်နေတာ.ဖင်သားစိုင်.တင်ပါးစိုင်
ဖင်ကြားမြောင်းတွေကို အကန့်လိုက်သီးခြားစီ ခွဲခွဲခြားခြား.ကွဲကွဲပြားပြားကြီး.မြင်နေရတယ်..
ဖူး ကား.တင်း..ထင်းနေတာပဲ..
အိပ်နေရှာတာ နိုးမှာစိုးလို့ခြေသံမကြားနိုင်
အောင်ဖွဖွနင်းပြီးအနားတိုးသွားမိတယ်။အလုပ်ကြမ်းလုပ်တဲ့အခါမှာဝတ်တဲ့စစ်အကျႌအစိမ်းကလည်း ကျယ်သီးတွေမပြည့်မစုံနဲ့မို့ နို့လုံးဝင်းအိအိကြီးတွေကသူ့အကျႌရဲ့အပြင်ဖက်ကိုတစ်စွန်းတစ်စ,ရုန်းကန်ထွက်လို့ ပြူ းပြူ းကြီးတွေလှိုင်း
ထ,နေလိုက်တာမျ ားငြင်ငြင်သာသာစည်းချက်ညီညီလေး..
သူ့အမေကဖျေ ာင့်ဖျ ခဲ့တဲ့ဓာတ်ခံနဲ့ကိုယ့်စိတ်
က နူးည့ံ့နေတာမို့်..နားသယ်မွှေး.နှုတ်ခမ်းမွှေး..
မွှေးညှင်းလေးတွေရှိမ်းမြမြနဲ့ မြင်နေရတဲ့ကိုယ့်သမီးလေးပါးပြင်ကို ယုယုယယနဲ့ ဖွဖွလေးငုံ့ပြီးနမ်းမိတယ်။
အရိပ်ပြ (9)
အဖေကဆူတာတော့ ဆူတာပေါ့လေ..ဒါပေ
မယ့်ရွှေရင်အေးစိတ်ထဲမှာဆူနေတယ်လို့ကိုမခံ
စားရဘူး။ကိုယ့်ကိုပဲတစ်ချီတည်းနဲ့ဗိုက်ကြီးသွား
အောင် အခုချက်ချင်းကြီးတက်လိုးပေးတော့မှာလိုလို..ဘာလိုလို..မျက်နှာပေးကြီးကိုက နှာပွပွ
နဲ့ရင်ဖိုစရာကြီး။အမေရှိနေလို့သာ တဲထဲကိုပြေး
ထွက်ခဲ့ရတယ်..အမေ့ကွယ်ရာဆိုရင်စိမ်ခေါ်ပြီး
တစ်ပွဲတစ်လမ်းနွှဲပစ်ချင်ပါရဲ့..
ပြောမယ့်သာပြောရတယ်.အဖေကတကယ့်
ကိုအပီအပြင်အလိုးသန်ရုံမက,ဗိုက်ကြီးအောင်
လိုးခွဲပစ်တတ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ကိုယ်တိုင်
ခံခဲ့ရဖူးတဲ့အမေကပြောပြထားလို့သိပြီးသားပါ။
မမအေးသန်းမွေးပြီးခါစ,.မိန်းမမျက်နှာမြင်တဲ့အချိန်ငွေကလည်းလို..လိုးလို့လည်းမရသေးဆိုတဲ့အနေအထားမို့အဖေကသစ်ပွဲစားတွေနဲ့ပါသွားတာအကြာကြီးတဲ့။မွေးပြီးလို့သုံးလလားပဲကြာ
တော့မှ ငွေလေး ကြေးလေးပြည့်ပြည့်စုံစုံနဲ့အိမ်ကိုပြန်လာနိုင်တယ်။ရောက်တော့လဲ ညကြီးမိုး
ချုပ်..ရောက်ရောက်ချင်းသမီးကိုမနမ်းဘူး.အမေ့ကိုအတင်းဖက်နမ်းတယ်..
” အို့.အို့..မောင်..ကလေးရီးနဲ့လေမောင်ရဲ့..
ဖိမိနေပြီလေ လို့..အာ..အမေ့ရှေ့လဲမရှောင်
ဘူးလားကွာ..ဟင့် ဟင့်..အု ”
အိမ်တံခါးဖွင့်ပေးပြီးပြီးချင်း ကလေးချီထားတဲ့
မကြည်အေးကိုအတင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို
စုပ်ဆွဲနမ်းတာ.ယောက္ခမကမကြည်အေးရင်ခွင်ထဲမှာညှပ်ပိနေတဲ့ကလေးကိုသွားချီယူရတယ်။
” ဟဲ့ ဟဲ့..ကြည်ကြည်အေး..အခန်းထဲသွား
အခန်းထဲသွား..အို့အိုအို.မြေးလေးကအိပ် အိပ်ကျွတ်ကျွတ်..အဲ ငါ့မြေးလေးကလိမ်မာတယ်..
မြန်မြန်လိုး.မြန်မြန်လိုး..နင်တို့လိုးလို့ပြီးမှပဲ လာ
ခေါ်တော့..”
ကလေးတစ်ယောက်အဖေဆိုပေမယ့်ဆယ့်
ခြောက်နှစ်ကျေ ာ်ရုံလေးပဲရှိသေးတာ..ခွန်အား
ကသန်မာတဲ့အပြင်.လိုးချင်ဇောကကြီးနေတော့မကြည်အေးဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိုင်ပဲအိမ်ခန်း
ထဲရောက်သွားတယ်။အမေ့ရှေ့မှာမို့ ဟန်လုပ်
ပြီးညည်းမိ ငြင်းမိပေမယ့် မကြည်အေးကလဲအ
လိုးခံချင်နေလိုက်တာမှတစ်ပိုင်းသေနေပြီ.လေး
ဆယ့်ငါးရက်မစောင့်နိုင်ဘူး.သမီးလေးတစ်လ
လောက်အရွယ်ကတည်းကသူအလိုးခံချင်နေခဲ့တာ။
” နေဦးကွာ နေဦးကွာ..ချွတ်ပေးမယ်.အင့်.
အာ..တုံးလုံးချွတ်ပေးပါမယ်လို့ဆို..အင့်..အာ့..
အင့်.ထည့်..အူးဟူး..ဘယ်လောက်ကြီးလိုးချင်
နေတယ်မသိဘူး.အာ့..လီးတစ်ဆုံးတန်းထည့်
တာတော့်..အာ့ အာ့.ပြွတ်ပြွတ် ဗြွတ်.အား..လိုးကွာ လိုးကွာ..အင့်..အင့်.အင့်.ကြိုက်လား ”
” ဗြွတ်.ပြွတ် ဇိ.ဖတ် ဖတ်..ကြိုက်တယ်.အာ့.
စောက်ခေါင်းကကျယ်မသွားဘူးဟ..အင့် အင့်.
ညားခါစ,အတိုင်းပဲ..အင့်.ရော့..ဖတ် ”
ယောက္ခမက ငါးဆယ်ကျေ ာ်ရုံလေးပဲရှိသေး
တဲ့မုဆိုးမ.သွေးကမဆုံးသေးဘူး။သူတို့ကငတ်
ငတ်ပြတ်ပြတ်နဲ့အသေ အကြမ်း..ရမ်းရမ်းကား
ကားကြီးလိုးတာ..အိမ်လေးက တဲသာသာဆို
တော့..ယိမ်းထိုးနေတယ်။သမီးလေးကနို့ဝ,နေ
ပြီဆိုတော့ အဖွားကအိပ်ယာမှာချထားပြီးထိုင်
ကြည့်တာ..အခန်းတံခါးဆိုတာမရှိဘူး။ခန်းဆီး
စ,ဆိုတာလည်းနာမည်ခံပဲတပ်ထားတာ.သူတို့
ကလည်းပက်လက်မှောက်ခုံ..ထပ်လိုးနေတော့အားလုံးထင်းနေအောင်မြင်ရတာပေါ့။စောက်
ပတ်ရော စောက်ခေါင်းရော..လီးတန်ကြီးရော
စအိုဝ,တွေရော.အကုန်မြင်ရတယ်။မကြည်က
ပေါင်ကြီးတွေထောင်ပြီးဖြဲကားဆွဲခံရင်း
” အာ့..အားဟာ့ဟာ့..မောင်..စွပ်ကျယ်ရီးက
ချွတ်ကွာ..ချွတ်.လိုးပါတယ်ဆိုမှစောက်ပတ်မှာ
လာလာခံနေတာဖီလင်အောက်တယ်..သူမို့လဲ
လိုးတတ်တယ်..အားဟာ့ဟာ့..ကောင်းလိုက်
တာမောင်ရယ်..လီးငတ်နေတာကြာလို့လားမသိဘူး..”
” အင့်.အင့်..ရော့..ဘာဆိုင်လဲမကြည်ရဲ့..
အင့်.ရော့ ..အဲလိုကြေးဆို အမေလဲလီးငတ်နေ
တာကြာလှပြီ..အင့် ပြွတ်.စွတ်.ဖောင်း..”
လီးကိုတစ်ဆုံး တစ်ဆုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆွလိုး
တာ..လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးကစောက်ရည်တွေရွှဲ
နစ်ပြောင်လက်နေတယ်။ဂွေးဥကြီးလည်းဖတ်
ဖတ်နစ်..ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းစောက်ပတ်ရင်း
ကိုပြေးပြေးဖိကပ်တာ..ထိုင်ကြည့်ရင်းနဲ့မမြမှီအ
သဲယားနေတယ်။
” အာ့.အားဟာ့ဟာ့.ဘာသိလဲ.ဘာသိလဲ..
အားဟာ့..လိုး.ဆောင့်.အမေလည်းဆာနေတာ
ပဲ..အိုးဟို့ဟို့..လိုး လိုး..မောင်ဘာသိလို့လဲ.အာ့
ဆာနေတာမှ မောင်တက်လိုးရင်တောင်ရတယ်
သိလား..အူးဟူ့ဟူ့..ဆောင့်ကွာ.ဆောင့်..”
ပေါင်ကြီးတွေကိုသူ့ပုခုံးပေါ်ဆွဲတင်နေရင်း.
” ရရင်လိုးပစ်မှာနော်မကြည်..အပိုတွေပြော
မနေဘူး.သိတယ်မလား ”
မကြည်အေးကလည်းအခုမှအသက်ရှူ ခွင့်ရ
တာကို..အသက်မရှူ ဘူး
” လိုးပစ်မောင်..လိုးပစ် လိုးပစ်..မောင်မလိုး
လဲ သူမျ ားနဲ့ကုန်းမှာ..အဲဒီအမေ..ကြည့်လို့ကို
မရဘူး..လိုးပစ် ”
” လိုးတယ်ကွာ.လိုးတယ်ကွာ..အင့် အင့်..
ရော့..ဖောင်း ဖန်း.ဖျန်း ဖျန်း.စွတ်ပြွတ်ပြွတ် စွတ်
ဖုံး ဖုံး..လိုးတယ် အင့်..”
ဖင်ကြီးကိုပွင့်နေအောင် ပေါင်လုံးတွေတွန်း
တင်ထမ်းထားရင်း ခြေဆန့်..ခြေဖျ ားထောက်
ဆောင့်လိုးတာ.တဖျေ ာင်းဖျေ ာင်း တပြွတ်ပြွတ်
နဲ့အသံတွေဆူညံနေတယ်။ဆောင့်ချက်ကပြင်း
သလောက် သွက်လွန်းတာ..လုံးဝမလျေှ ာ့ပဲ
မရပ်မနား တရစပ်ဆောင့်နေတော့..
” ကောင်းတယ်မောင်ရေ..ကောင်းနေပြီ..
အာ့ အာ့ အာ့..အားဟာ့ဟာ့..ပီးတော့မှာလား.
အားဟားဟား..ရက်ရက်စက်စက်လိုးတာ.အာ့.
ပီးချင်နေပီနော်..အာ့ အာ့.ပီးချင်နေပြီ..ဆောင့်
ဆောင့်..အူးဟူးဟူး.ပီး ပီး..အာ့..ပီးဟီးဟီး..
ပီးပီမောင်ရေ..ပီးပီ..ပီးပီ..အူးဟူး..ထည့် ထည့်
အီးဟီး..လီးရည်တွေ သူစုထားတာ..အာ့ အာ့.
မျ ားရီး..မျ ားရီး..အီးဟီးဟီး..”
သူတို့နှစ်ယောက်ဖက်ပြီးပွတ်သပ်ကလူနေ
ကြတော့မမြမှီအိပ်ယာပေါ်ပြန်ပြေးပြီးကလေး
ကိုဖက်အိပ်နေတာ..သိပ်မကြာဘူးကျေ ာ်ရင်
ကလေးလာယူတယ်။ကလေးငုံ့ချီရင်းယောက္ခမ
နို့ကြီးကိုစမ်းဆုပ်နေတော့..
” ယောက္ခမနော် သိတယ်မလား.ယောက္ခမနို့
သမက်မစို့ရဘူးတဲ့..စို့ရဲရင် စို့…”
အရိပ်ပြ (10)
အဲလိုနဲ့အမေက တစ်ခါလိုးတစ်ဗိုက်လို့ဆိုရ
မလောက်အောင်ရွှေရင်အေးကိုလွယ်လာရတာဆိုတော့ မမအေးသန်းနဲ့ဆိုရင် အသက်တစ်နှစ်
ပိုပိုလေးပဲကွာတယ်။ထွားတာတော့နှစ်ယောက်
လုံးထွားတာပဲ..အမေကနို့တန်ကြောပိတ်ချင်သလိုဖြစ်ပြီးနို့သိပ်မထွက်နိုင်တဲ့အချိန်မှာအဖေကစီးပွားရေးအဆင်ပြေတာနဲ့တိုက်ဆိုင်သွားတော့မမအေးသန်းကိုငယ်ငယ်ကတည်းကနို့မတိုက်
ပဲခေတ်မီတဲ့အဟာရတွေ.ဆေးဝါးတွေနဲ့လိုလေ
သေးမရှိဂရုစိုက်ပြု စုတာ။ကျေးဇူးမသိတာတော့ လုံးဝမဟုတ်ပါဘူး..သားသမီးကိုဂရုစိုက်တဲ့နေ
ရာမှာ အမေကနည်းနည်း အဖွားကမျ ားမျ ား..။
တစ်သက်လုံးကဆင်းတောင့်ဆင်းရဲ..တောထဲ
ချည့်သွားပြီးဝါးခုတ် မျှစ်ချိုး မီးသွေးဖုတ် ထင်းရှာ
ဒီအလုပ်တွေချည့်ပဲနေပူမရှောင်မိုးရွာမရှောင်ပဲ
လုပ်လာခဲ့တာ.ဘော်လီတောင်မှတစ်ထည်စုတ်သွားလို့တစ်ထည်ချက်ချင်းမဝယ်နိုင်ခဲ့ဘူး။အိမ်
တို့ အဝတ်တို့ အစားအသောက်တို့ဆိုတာတွေ
ကိုထည့်မပြောနဲ့တော့..
ဟော..ကိုကျေ ာ်ရင်နဲ့မကြည်အေးလဲညား
ရော..ချက်ချင်းကြီးဘဝအနေအထားပြောင်းလဲ
သွားတာ..နတ်ရေကန်ထဲပစ်ချ ခံလိုက်ရတဲ့အ
တိုင်းပဲ ဘာအလုပ်မှကိုမလုပ်ရတော့ပဲရွှေတွဲလွဲ
ငွေတွဲလွဲ..အရွက်ကြီးတွေအထပ်လိုက်ကိုင်နိုင်
လာတယ်။အသားအရည်တွေစိုစိုပြည်ပြည်.ဝင်း
ဝင်းလက်လက်နဲ့ ပုန်းလျိုးငုတ်ကွယ်နေခဲ့ရတဲ့
သူ့ပင်ကိုယ်အလှတွေကပြန်ပြီးအရောင်ထွက်လာတယ်။ပိုကျေနပ်စရာကောင်းနေတာတစ်ခု
က သွေးမဆုံးသေးတော့သူစားသမျှ အဟာရ
တွေကသွေးသားတွေဖြစ်ပြီး.ဆူဖြိုးပြည့်တင်း
ဖူးကား ပြူ းမို့လာတာတွေက သူ့အတွက်အားရ
စရာ ကျေနပ်စရာအကောင်းဆုံးပေါ့။
အဲဒီတော့ဆယ့်ခြောက်နှစ်သားကျေ ာ်ရင်က
ရွှေသားမက် ငွေသားမက်လေးဖြစ်သွားပြီး..သူလိုးမွေးတဲ့သမီးကိုလက်ပေါ်ကမချတော့ဘူး..။
ကျေ ာလယ်လောက်မရှိတဲ့ဆံပင်ကိုဆေးရောင်
ပြေပြေဆိုးလို့ အလယ်ခွဲလေးကပိုကယိုချ..အ
လှပြင်လို့မဆုံးတော့ဘူး.။မြေးလေးကိုရင်ခွင်မှာ
ပွေ့လို့”.ဒါလေးကသမီးအငယ်ဆုံးလေးလား..”
လို့မျ ားအမေးခံလိုက်ရရင်ပီတိဖြစ်လို့မဆုံးနိုင်
ဘူး..။အဲဒီနေ့တုန်းကလဲ..
” မကြည်ရေ..ထမင်းစား…”
စကားမဆုံးစေရဘူး..
” နေ နေ..ငါ့သမီး..ကိုယ်ဝန်ရှိစ,မှာ အထိုင်အထ,လေးဂရုစိုက်..အမေခူးကျွေးမယ်..အင့်.ကျေ ာ်လေးက သမီးလေးကိုမွှေးမွှေးပေး..”
သူ့ရင်ခွင်မှာပိကပ်နေအောင်ပွေ့ချီထားတဲ့
ကလေးကိုတစ်ချက်နမ်းပြီးကျေ ာ်ရင့်ဆီကိုကပ်
ပေးတာ.တကယ်မပေးပဲမခွာတမ်းပြန်ဆွဲချီထားလိုက်တော့.သူ့နို့လုံးအိအိကြီးတွေကကျေ ာ်ရင့်လက်ခုံကိုခွာမရအောင်ပိနေတယ်။
” သွားချင်ဘူးလား..အဖေလေ.အဖေလေ..
ဖေဖေပါသမီးလေးရဲ့..အင့်..သွားကွာ..ခ်ခ်.ဖေ့
ကိုချစ်ဘူးလား.ချစ်လိုက်ပါကွာ.အင့် အင့်.ဘွား.
ချစ်စရာကြီးနော်.. ဖေဖေက ချစ်စရာကြီ.. ”
ကလေးကသိပ်မသွားချင်တာတော့ဟုတ်ပါ
တယ်..ဒါပေမယ့် ဘာမှနားမလည်နိုင်သေးတဲ့ကလေးကနည်းနည်း.. သူကခပ်မျ ားမျ ား။သူ့နို့
ကြီးတွေနဲ့ကျေ ာ်ရင့်လက်ခုံကိုဖိကပ်ထားရတဲ့
အရသာကို ခဏလေးနဲ့သူမစွန့်လွှတ်ချင်ဘူး။အကြာကြီးကြာအောင်ချေ ာ့မြှူ နေလို့အားရပြီ
ဆိုပြန်တော့လဲ..
” ဟင့်အင်းကွာ..ကျေ ာ်လေးကချွေးတွေနဲ့.
ရေချိုးဦးနော်..အင့် ကလေးယူထား..ရေလဲယူ
လာပေးမယ်နော်..ရေဆိပ်သွားနှင့် ”
ရေဆိပ်ဆိုတာက စမ်းချေ ာင်းရေကိုအိမ်နဲ့
ခပ်လှမ်းလှမ်းထိသရောက်နဲ့သွယ်ယူချထားတဲ့
နေရာ..။ရေသရောက်ကခေါင်းလောက်အမြင့်
မှာပေါ့..ကျေ ာ်ရင်ကအရပ်မြင့်တော့ခေါင်းငုံ့ပြီး
ချိုးရတယ်။အဲဒီနေရာဆိုရင်မကြည်အေးကအိမ်
ထဲကနေ ဘာမှမမြင်နိုင် မကြားနိုင်တော့ဘူး..။
ကလေးမြှူ နေတဲ့ကျေ ာ်ရင့်နံဘေးကိုသူ့ပုဆိုးနဲ့
တဘက်လေးလက်ဖျံပေါ်တင်ပြီးလာပေးတာ..
လင်မယားမှ တကယ့်ညားခါစ,လင်မယားလို့
ထင်ရတယ်..နွဲ့နေတာပဲ..
” တန်းပေါ်တင်ထားပေးမယ်နော်..လာ.. သမီးလေး..လာ ”
ကျေ ာ်ရင်က ရေချိုးရင်းပုဆိုးခါးပုံစ,ကြားထဲ
ကိုလက်တစ်ဖက်ထိုးသွင်းပြီးလီးကိုဆပ်ပြာမြှုပ်
နဲ့ဆေးကြောနေတော့..
” အဲ..လီးရီးက ပေါ်နေပြီကွာ..ရှက်လဲမရှက်
ဘူး..ခ်ခ်..အကြီးရီးပဲ..ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးရီးနဲ့မျ ား သမီးမို့အလိုးခံနိုင်တယ်..”
တကယ်တော့ လီးမပေါ်အောင်ဂရုစိုက်ပြီး
နှိုက်ပွတ်ဆေးတာပါ၊ပေါ်လည်း ပေါ်မသွားပါဘူး။သူကအဲလိုပြောမှတော့ ကျေ ာ်ရင်ကခါးပုံ
စ,ကိုဖြည်လျေှ ာ့ပြီး သူ့လီးကြီးထုတ်ပြတော့တာပေါ့.
” ကြည့်.. အမေ့သမီးကဖြင့် ဒီလီးကိုသေးတယ်လို့တောင်ညည်းနေသေးတယ်..”
” အမေ အမေနဲ့ကွာ..မှီက အဲလောက်ရင့်နေလို့လား..လီးကိုမကိုင်ထားနဲ့လေ..ဒီတိုင်းပြ..
ငေါ့ငေါ့ပြီး တောင်ပြ.. ”
နှာထန်ထန်ကြီး စူးကြည့်နေတဲ့သူ့ပုံစံကိုမြင်
မှပဲ..လီးကအတင်းကြီးရုန်းရုန်းပြီးတောင်တာ..
ဆပ်ပြာမြှုပ်နဲ့ဆက်ပွတ်သပ်မနေတော့ပဲ လွှတ်ထားပေးလိုက်တယ်..
” အိုး..ဗျေ ာင်းကနဲ ဗျန်းကနဲနေတာပဲ..သန်
လိုက်တာ..ဒီလီးရီးနဲ့ သူ့အလိုးကြမ်းပုံမျိုးနဲ့ဆို..
သမီးဗိုက်ထဲက ကလေးထိခိုက်မှာပေါ့ကျေ ာ်
ရယ်.”
” အဲလောက်မကြမ်းပါဘူး အမေ့..အဲ.မ..
အဲ..မှီ.မှီ..မှီကလဲ..ဖွဖွလေး လိုးတာပါ.”
” မရဘူးကျေ ာ်ရဲ့.ဒီလောက်လီးဆို.မှီ့ကိုသာ
လိုးရင် သားအိမ်ထောက်တယ်သိလား.ဆောင့်လိုးတိုင်းအထဲထိအောင့်မှာ..သူ့လဲထိမှာပဲ”
” သူကဆောင့်ခိုင်းတာရီးကို..မှီကလဲ..အဲလို
မလိုးရင် ဘယ်လိုလိုးရမှာလဲ ကဲ..ကုန်းလိုးရ
မှာလား ”
” အာ..ပိုဆိုး..ကိုယ်ဝန်ကနုနုလေးရှိသေးတာ..ပျက်ကျသွားမှဖြင့်..”
” ဒါဆိုလဲ မလိုးပဲနေရုံပဲရှိတော့တယ် မှီရဲ့..
နေနိုင်ဘူး..”
” မှီကအဲဒါပြောမလို့ပေါ့ကျေ ာ်ရယ်..ကျေ ာ့်ရင်သွေးလေးမထိခိုက်စေချင်ရင်.ကြည်အေးကို
လောလောဆယ်လုံးဝမလိုးနဲ့..လို့ ”
” ဒါဆို..လီးတောင်နေရင်..”
” အဟင့် ဟင့်…မြမှီကိုလိုး..မှီ့ကိုလာခေါ်ပြီး
ဟောဒီစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးလေ..”
