အန်တီတို့ ၏ မာယာ သို့မဟုတ် ပြန်လည်တူးဆွထားသော ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေရာများ (အပိုင်း ၂)

်းဝိုင်း မေးရိုးနည်းနည်းကားသလို ဖြစ်သော်လည်း တရုပ်မတွေလို နှာခေါင်းပွပွပြားပြား မဟုတ်၊ နှာခေါင်းချွန်ချွန် နူတ်ခမ်းထူထူ ဖြင့် ချောသည်ဟု ပြောလို့ ရမည့် မျက်နှာမျိုးဖြစ်လေသည်။ အသားမှာ အရမ်း အဖြူကြီးမဟုတ် အသားလတ်လတ် နည်းနည်းလေး ဝသည် ဟု ပြောရမှာထက် တုတ်သည်ဟု ပြောရမည်ဖြစ်သည် အိုးမှာ ဝိုင်းစက်ပြီးပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာမှာ အရမ်းချိုပြီး ကျွန်တော့်ကို လည်း သူ့သားသူငယ်ချင်းမို့ အရမ်း ဂရုစိုက် ခင်ခင်မင်မင် ရှိလှပေသည်။ နာမည်ကကဗျာဆန်ဆန်ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ဟူသတည်း။ ဦးချန်ကောင်း ညီမ အငယ်ဆုံး အပျိုကြီး ဆရာဝန်မ က ဒေါ်ဇိုဝေလီ အသက်က ၄ဝ လောက် ရှိပြီ၊ ဦးချန်ကောင်းနှင့် ဒေါ်ဇိုဝေလီတို့ ကြားထဲက တခြားမောင်နှမတွေက အိမ်ထောင်ကိုယ်စီနဲ့ ကိုယ့်မိသားစုနဲ့ ကိုယ်ဖြစ်နေကြပြီ ဒေါ်ဇိုဝေလီတယောက်သာ အပျိုကြီးဖြစ်ပြီးကျန်ခဲ့လို့ သူ့အကိုအကြီးဆုံး နှင့်လာနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ စိုးနိုင်အမေ့ အမ ၃၉ နှစ်အရွယ် ဒေါ်စိုးချယ်ရီ ကတော့ သူ့ညီမလင်မယား နှင့်အတူ ပွဲရုံလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်နေလေသည်။ အီကို ဘွဲ့ရလည်းဖြစ်သဖြင့် စာရင်းများကို ကြီးကြပ်ကိုင်တွယ်ပေးနေသူ ဖြစ်လေသည်။

စိုးနိုင်မှာ အင်းစက်လိုင်းကို လည်း စိတ်ဝင်စား၊ အရွယ်လတ်အမျိုးသမီး အကိတ်တွေကိုလည်း ကြိုက်တတ်သူ ဖြစ်ပြီး သူ့ ဒေါ်လေး ဒေါ်ကြီး နှစ်ယောက်စလုံးက လည်း အကိတ်ကြီးတွေ ဆိုတော့ သူ့ အိမ်တွင်းမှာ ဘာညာကွိကွ များ ရှိမလား ကျွန်တော်က စိတ်ဝင်စားနေမိသည်။ သူ့စီးကရက်ကို သိချင်ရင် ကိုယ့်ကို ယုံကြည်ဖို့ကိုယ့်စီးကရက်ကိုလည်း ဖွင့်ပြမှ ရမည်ဆိုတာကို သိတော့ ကျွန်တော်ဘယ်သူ့မှ မပြောပြခဲ့သည့် ကိုယ့်စီးကရက်ကို အရက်သောက်ရင်း ဖွင့်ပြလိုက်တော့သည်။

စိုးနိုင်က အောင်မျိုး နှင့်လည်းဘော်ဒါ ဆိုတော့ အောင်မျိုးအမေ အန်တီနန်းကို ကျွန်တော် လိုးနေရသည်ဆိုတော့ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သွားရည်တမြှားမြှား နှင့် အသေးစိတ်မေးမြန်းတော့သည်။ ကျွန်တော်တို့ ပါမောက္ခဆရာမကြီးကို လည်းဖြုတ်နေသည်ဆိုတော့ သူမယုံ အာနေသည်ထင်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း တနေ့မှာ သူ့ကို ကျောင်းက လူပြတ်သော ချောင်တခုမှာ ပုန်းချောင်းခိုင်းကာ ဆရာမကြီးကို ခေါ်လာပြီး လူပြတ်ချိန်မှာ ကျွန်တော် ကစ်စင်းဆွဲပြီး ဆရာမကြီးဖင်လုံးတွေကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ညှစ်ပြလိုက်သည်။ ထိုအခါမှာတော့ သူ ကျွန်တော့်ကို ဆရာတင်သွားတော့သည်။ ထိုအခါကျမှ သူ့လျို့ဝှက်ချက် က ပွင့်လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော် မှန်းထားတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ သူ့အဖေ ညီမ ဆရာဝန်မ အပျိုကြီး ဒေါ်ဇိုဝေလီ နဲ့ သူနဲ့ ဖြစ်နေကြ သည်တဲ့။ တည ဘီယာဆိုင်တခု ခေါ်သွားပြီး ဖြစ်ပျက်ပုံ အစအဆုံး ဒီတေးပြောဖို့ ပြောလိုက်သည်။ အရက်နည်းနည်းမူးလာတော့ သူ့ဇာတ်ကြောင်းကို ပြန်ပြလေသည်။
စိုးနိုင် အဖေအမေ မှာ စီးပွားရေးကိုသာ အာရုံစိုက်ကြပြီး စိုးနိုင် ျကို ကျတော့ အန်တီ ဇို နင့် ပြစ်ထားလေသည်။ စည်းကမ်းကြီးသော ဆရာဝန်မ အန်တီဇိုကို ကျွန်တော်က လည်း ချစ်လည်းချစ် ကြောက်လည်း ကြောက်မို့ မိဘတွေက စိုးနိုင် ကို စိတ်ချလက်ချ လွှတ်ထားတာလည်း ဖြစ်နိုင်လေသည်။ စိုးနိုင်  ငယ်ငယ်လေး ထဲက အန်တီဇို နှင့် အတူအိပ်လာတာဖြစ်သဖြင့် လူပျို ပေါက်ရောက်တော့လည်း အိပ်တုန်းပင် ဖြစ်လေသည်။ စိုးနိုင် လူပျိုပေါက် ဂွင်းထုတတ်တော့ ညဘက်အိပ်မပျော်လျှင် ခြင်ထောင်တခုထဲအတူတူ အိပ်သော အန်တီဇို ဖင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု လေသည်။ အန်တီဇို ကလည်း အိပ်ယာထဲ ရောက်သည်နှင့် ချက်ခြင်းအိပ်ပျော်တတ်လေရာ သူ့ဖင်ကို ကြည့် ပြီး စိုးနိုင် ဂွင်းထုသည်ကို ပင် သူမသိခြေ။
နောက်ပိုင်းတော့ ဂွင်းထု ရုံနှင့် အားမရ သဖြင့် အန်တီဇို ဖင်နောက်မှာ သူ၏မာတောင်နေသော လီးကို ကပ်ထောက် အိပ်လေသည်။ အန်တီဇို ဘာမှ မပြောတော့ ထမိန် သို့မဟုတ် ဂါဝန်ကို ခါးထိ လှန်တင်ကာ ဖင်ကြားထဲ လီးကို ညပ်လေသည်။ အန်တီဇို ဘာမှ မပြောသဖြင့် စိုးနိုင် ဗီဒီယိုထဲ မြင်ဘူးသည့် စောက်ဖုတ် ရက်ပုံ ရက်နည်း မျိုးဖြင့် အန်တီဇို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရက်ပေးလိုက်သည်။ အန်တီဇို မှာ လူးလိမ့်ကာ ခံနေပြီး စောက်ရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်ကျလာရသော်လည်း မျက်စေ့ကို မဖွင့်ခြေ။ အဲတော့ လည်း စိုးနိုင် ရဲပြီပေါ့။ သူ့ပုဆိုးချွတ်ကာ အန်တီဇို့ စောက်ဖုတ်ကို တက်လိုးတော့သည်။ ထိုအခါမှ ထိပ်လန့်တကြား အခု မှ နိုးလာသလို စိုးနိုင်ကို တွန်းပြစ်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ သို့သော်လည်း တဝက်လောက်ဝင်နေသော စိုးနိုင် လီးကြီးကို ဖိသွင်းလိုက်ရာ အန်တီဇို့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်သွားသဖြင့် အားကုန်သလို ဖြစ်ကာ ငြိမ်ကျသွား၏။

နောက်တော့ ဘယ်သူ့မှ မပြောပါဘူး ဆိုတော့ ဂတိခံဝန်ချက်ဖြင့် အန်တီဇို့ကို စိုးနိုင် လိုးခွင့် ရသွားတော့သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ အတူတူ အိပ်တာ ဆိုတော့ လင်မယားအလားပင် ဖြစ်နေတော့သည်။ ယခုတော့ အန်တီဇို့ ဖက်ကတော့ မသိ စိုးနိုင်က တော့ အန်တီဇိုကို နည်းနည်း လေး အီသလို ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ဒေါ်ကြီး စိုးချယ်ရီကို လိုးချင်စိတ်ကြွနေရသည်။ သို့သော်လည်း မည်သို့ ကြံရမည် မသိ ဖြစ်နေရသည်။ ထို အရာက စိုးနိုင်၏ လက်ရှိ အခြေအနေပင်တည်း။

ဆက်ပါအုံးမယ်။

စိုးနိုင်ရဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ကို သိရတော့ သူ့ဒေါ်လေး ဆရာဝန်မကြီး အန်တီဇိုကို လိုးချင်စိတ်တွေ မတရား ထကြွလာရပါသည်။ ဆရာဝန်မ အပျိုအကိတ်ကြီးက သူ့အိမ်တွင်းမှာ သူ့တူအရင်း လူမသိသူမသိ တိတ်တခိုး စားနေသည် ဆိုတာကို တွေးလိုက်တိုင်း ဖီးက တက်လာရသည်။ ဒီစော်ကြီး ဘယ်လောက်ထန်လိုက်မလဲ ဆိုတာလည်းတွေးနေမိသည်။ သူ့ ရဲ့ သိက္ခာနှင့် အရွယ်ကြောင့် အပြင်မှာ ပေါက်ကရလည်းလုပ်လို့ မရ လို့ အိမ်တွင်း ကြိတ်ကုံး နေရတာမို့ အခွင့်အရေးရလျှင် တော်တော်ကဲမှာပဲ ဟုလည်း အတွေးပေါက်မိသည်။ ကျွန်တော် သူ့ဒေါ်လေး ဇိုဝေလီကို စိတ်လာနေမှန်း လည်း စိုးနိုင်က ရိပ်မိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း တနေ့တော့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာသောက်ရင်းဖြင့် ထိုကိစ္စတွေ ဆီကို စကားလမ်းကြောင်းရောက်သွားကြသည်။

“ကိုရဲ မင်း အန်တီဇို ကို လုပ်ချင်နေတယ်မဟုတ်လား”

“အင်း ခွိခွိ မင်း စိတ်မဆိုးဘူးမဟုတ်လား”

“မင်းစိတ်ထဲက ဖြစ်နေတာတွေကို ငါလိုက်စိတ်ဆိုးလို့ရမလားကွ၊ ဟားဟား၊ ငါလည်း ဆရာမ ကြီးကို လိုးချင်နေတာပဲ။ အတန်းထဲမှာ သူ ဘောဖျက်လိုက်ရင် တုံတုံသွားတဲ့ ဖင်ကြီးတွေက လိုးချင်စရာကြီး”

“အေး နော် တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ ငါလည်း ဆရာမကြီးကို ပါကင်ဖွင့်ပေးလိုက်တာ၊ မင်းလည်း မင်းအဒေါ်ကို ပါကင်ဖွင့်ပေးလိုက်တာ၊ တို့ နှစ်ယောက်က တော့ စံပဲ ဟားဟား”

“ဟေး ကိုရဲ မင်းနဲ့ ငါနဲ့ စော်ချင်း လဲစားမလား၊ ဘယ်လိုလဲ”

“ဟာကောင် ရ သိပ်လုပ်ချင်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဆရာမကြီးက ငါနဲ့ ဘာမှ မတော်ဘူနော်၊ အန်တီဇို က မင်းအဒေါ်အရင်းကြီး ဟ ”

“အို ဘာဖြစ်လဲ ငါတောင် လိုးနေတာပဲဟာ”

“အင်းလေ မင်းအိုကေ တယ်ဆိုရင်တော့ ငါက အိုကေတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ငါတို့ ဘယ်လို ဖြစ်အောင် ဖန်တီးရမလဲ၊ မင်းမှာ အကြံရှိလား”

“လောလောဆယ်တော့ မရှိသေးဘူး ဒါပေမဲ့ ငါတို့က ဒီအဆင့်တောင် ရောက်နေပြီပဲဟာ သိပ်မခက်လောက်ပါဘူး”

ဒီကောင်ပြောတာလည်း ဟုတ်သည်။ ထိုဖြင့် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ကိုယ့်စော်ကိုယ် စည်းရုံးကြမည်ဟု ပလန်ချလိုက်ကြလေတော့သည်။

……………………..

တနေ့ သူ့တူမ လေးတွေ ကျောင်းပိတ်ရက် ပဲခူးဖက် ဘုရားဖူးသွားကြလို့ ဆရာမကြီးအိမ် ကျွန်တော်ရောက်နေတာပေါ့။ ထုံးစံအတိုင်း ရောက်တာနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မဆုံရတာ တလလောက်ရှိပြီမို့ တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်ရမ်း နမ်းစုပ် ရင်း လှေကြီး ထိုး တချီဆွဲ၊ ခနနားပြီးတော့ ဒေါ့ကီ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆွဲ၊ ပြီးတော့မှ ဘိုက်ဆာလာကြလို့ ရေမိုးချိုး အစားအသောက်စား ပြီး ဆရာမကြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်တက်၊ တယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ထားရင်း နှပ်နေရာကနေ ဆရာမကြီးကို တဖက်လှည့်ခိုင်းပြီး တပေါင်ကျော်လေး လိုး။ သုံးချီမြောက် ဆိုတော့ တော်တော်နဲ့လည်း မပြီး တော့ လီးကို ဆရာမကြီးစောက်ဖုတ်ထဲက ခနချွတ်ပြီး ကွန်ဒန်စွပ် တော့ ဆရာမကြီးကလည်း သိတယ် သူ့အံဆွဲထဲက ဂျယ်ဘူးလေး ထုတ်ပေးတယ်။ နောက်တော့ ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာမှောက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်ထောင်ပေးထားတဲ့ ဆရာမကြီးကို အနောက်ကနေ မုဆိုးထိုင်ထိုင်ရင်းက ဖင်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ဆရာမကြီး ဖင်လုံးကြီးတွေကိုလည်း အားမလို အားမရ နဲ့ တဖြန်းဖြန်း ရိုက်မိတယ်။ ဆရာမကြီး အဲလို အရိုက်ခံရလို့ ဖီးပိုတက်လာတယ်ထင်တယ်။ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာလို့ သူ့ဖင်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကွန်ဒန်ချွတ်ပြီး ဆရာမကြီးကျော နဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေပေါ်ကို ပဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်မိတယ်။ ဆရာမကြီး စောက်စေ့ကိုလည်း လက်တဖက်က အဆက်မပြတ်ပွတ်ပေးနေတာမို့ သူလည်း တုံခါပြီး ပြီးသွားတယ်။

“မောင်က လည်းကွာ သိပ်ညစ်ပတ်တာပဲ မမ ရေပြန်ချိုးရတော့မယ်”

“ဆောရီးပဲ မမ ရယ် မောင်လည်းလိုက်ချိုးမယ်လေ”

အဲလို နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ သူနဲ့ ရေအတူတူ ချိုးရင်း ကိုယ့်လီးသူစုပ် သူ့စောက်ဖုတ်ကိုယ်ရက် နည်းနည်းပါးပါး လုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။ သုံးချီ ကောင်းကောင်းလိုးပြီးတာမို့ ပြီးတဲ့ အထိတော့ မလုပ်ခဲ့ကြပါဘူး။ နောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်းက ဆိုဖာပေါ်မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်တွယ်ပြီး တီဗီထိုင်ကြည့်ကြပါတယ်။ ဖက်တွယ်တယ် ဆိုတာလည်း ဆရာမကြီးပါ။ ကျွန်တော်က အကြံနဲ့ ယူလာတဲ့ အော ဒီဗီဒီ ခွေကို ထည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းထဲမှာ ဘယ်လို စည်းရုံးရမလဲ တွေးနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဘေးကာ လာဖက်ပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလာထည့်ထားတာပါ။ ကျောင်းမှာ အိန္ဒြေသိက္ခာအပြည့် နဲ့ ခပ်တည်တည် လူကြီးဆန်ဆန်နေတတ် တဲ့ ဆရာမကြီးက ကျွန်တော့်ကို နှစ်ယောက်ထဲ ကျတော့ အဲလို ချွဲတတ်တယ်လေ။ နောက်တော့ ဗီဒီယို ကားကို ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလက်ပါ ကြည့်ကြပါတယ်။

ဇာတ်ကားက တော့ ခင်ဗျားတို့ မျှော်လင့်ထားသလိုပါပဲ၊ ကပ်ကိုး နဲ့ ဆွင်းကင်းပေါ့ဗျာ။ လင်မယား မှာ ယောက်ျားက သူ့မိန်းမ ကို သူများလိုးတာ ကြည့်ချင်လို့ သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ လွတ်ပေးရင်း နောက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းက လည်းသူ့လို ကပ်ကိုး ဖြစ်နေတော့ သူ့မိန်းမ နဲ့ ပြန်လွတ်ပေးရင်း နောက်တော့ လေးယောက်ပေါင်းပြီး အော်ဂျီ ဖြစ်သွားကြတဲ့ ဇာတ်လမ်း ပါပဲ။

ဆရာမကြီးက ဗီဒီယိုကြည့်ရင်းက တောင်လာနေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်သလို ပွတ်ပေးနေရင်းက၊

“မောင်က ရော မိန်းမ ရရင် ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ် သူများနဲ့ လိုးတာ ကြည့်ချင်မှာပဲလား”

“အင်း ထင်တာပဲ၊ အဲဒါလည်း တမျိုး အိပ်ဇိုက်တင်း ဖြစ်ရတာပဲ မဟုတ်လား၊ မမ ရော ဘယ်လိုထင်လဲ”

“ဟွန့် မမ က ဒီတသက် အိမ်ထောင်ပြုမှာ မှ မဟုတ်တော့တာကို”

“အခု မောင့်မယား ဖြစ်နေပြီ မဟုတ်ဘူးလားလို့”

“အို မောင် နဲ့ မမ က လင်မယားမှ မဟုတ်တာ ချစ်သူတွေပဲဟာ”

“မောင် နဲ့ မမ က တရားဝင်မဟုတ်ပေမဲ့ တကယ်တမ်းက တော့ လင်မယားပဲလေ၊ လင်မယားလို လိုးနေကြတာပဲ မဟုတ်ဘူးလားလို့ ဘာလဲ မမ က မောင့်ကို တိတ်တိတ်ပုန်း လင်ကလေးတောင် မတော်ချင်ဘူးလား”

“တော်ချင်ပါတယ်တော် တော်ချင်ပါတယ် လင်လေးရယ် ကဲ ခစ်ခစ်”

“ဟုတ်ပြီ အာ့တာ ဆို မောင်လည်း ကပ်ကိုးလို့ ပြောရမယ်ထင်တယ် မောင် မမ ကို တခြားတယောက်နဲ့ လိုးတာကို ကြည့်ချင်တယ်”

“အို နိုးပါ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး”

ပါးစပ်က နိုးပါ ပြောနေပေမဲ့ ကျွန်တော် ဆရာမကြီးစောက်ဖုတ်နှိုက်ကြည့်လိုက်တော့ စောက်ရည်တွေက ရွဲနေပြီ။

“ဘာဖြစ်လို့လဲကွာ မမ ကလည်း ၊ မောင့်ကို မချစ်ဘူးလားလို့”

“အို ချစ်တာနဲ့ အဲဒါနဲ့ ဘာဆိုလို့လဲ”

“ချစ်ရင် မောင် စိတ်ပျော်အောင် လုပ်ပေးရမှာပေါ့လို့”

ဆရာမကြီး နည်းနည်းတွေဝေသွားသလိုပဲ၊ တကယ်က သူလည်း တခြား လီးတချောင်းနဲ့ စမ်းကြည့်ချင်ပုံပါပဲ။ သူ့သိက္ခာ အဆင့်အတန်းနဲ့ ဂုဏ်သရည်တွေကြောင့် စိုးရိမ်နေတာဖြစ်မှာပါ။ ကျွန်တော်က ဆရာမကြီးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးရွာချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ နူတ်ခမ်းချင်းငုံစုပ်လိုက်တယ်။
ကျွန်တော်တို့ ထိုင်နေကြတဲ့ ဆိုဖာပေါ်မှာပဲ သူ့ကို အသာလေး လှဲစေလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ဝင် ကျွန်တော့်လီးကို ဆရာမကြီး စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရည်တွေ ရွဲနေပြီ ဆိုတော့ အိအိလေး ပဲ ဝင်သွားတယ်။

“ရွတ်..ဖတ်..စိစိ…ဖွတ်..ဖတ်”

ကျွန်တော် အချက်ပြင်းပြင်း လေး အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်လိုက်တယ်။ လီးကတအားမာပြီးတောင်နေပေမဲ့ ဒီအချီကတော့ တော်တော်နဲ့ ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာသိတယ်။ ဆရာမကြီး အရှိန်တက်လာပြီး ကော့ပြန်လာတဲ့အခါမှာ သူနို့တွေ ကို ငုံစိုု့လိုက်တယ်။ လီးကြီးကို အဆုံးထိ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ မြုပ်ထားရင်းက ဆရာမကြီး လည်တိုင်တွေကို စုပ်နမ်း ရက်ပေးနေလိုက်တာ မအောင့်နိုင်တော့ တဲ့ ဆရာမကြီးက အောက်က နေပင့်ပင့် ကော့လာတယ်။

“မောင် လိုးတော့လေကွာ မမ အထဲက အရမ်းယားနေပြီ”

“အင်းပါ မိန်းမ ကလည်းကွာ မောင် လိုချင်တာ လုပ်ပေးမလားပြောပါအုံးလို့”

“အို ဘာလဲ ယောက်ျားကလည်း တခါထဲ မိန်းမ ကို ဘလက်မေးလ် လုပ်နေတာလားလို့”

ကျွန်တော် စတဲ့ အခေါ်အဝေါ်အတိုင်းဖြစ်လာလို့ ဆရာမကြီး ကျွန်တော်စည်းရုံးတဲ့အတိုင်း ပါလာပြီ ဆိုတာသိလိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ အနုနည်းလေး ပြန်ချော့လိုက်ရတယ်။

“ဟုတ်ပါဘူး မိန်းမရယ် မိန်းမ စိတ်ပါမှ ပါ။ မိန်းမလည်း စိတ်ပါ ယောက်ျားလဲ ဖီးတက် ပျော်ရတယ်ဆို ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲလို့ မဟုတ်ဘူးလား”

“ဟုတ်ပါပြီတဲ့ ယောက်ျားရယ်။ အခုတော့ ကိုယ့်မိန်းမ ကို အားရအားရ လိုးဆောင့်ပေးစမ်းပါ၊ မိန်းမ အထဲက အရမ်းယားနေပြီ”

“အင်းပါ မိန်းမရာ ကဲကဲ”

“ဖွတ်..ဖတ်..ဗြိ..စွတ်..”

“အိ”

“ဖွတ်..ဖတ်..ဗြိ..စွတ်..”

“အ”

“ဖွတ်..ဖတ်..ဗြိ..စွတ်..”

“အား ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ျားရယ် နာနာလေး”

ကျွန်တော်တို့ ကို စာသင်နေတဲ့ ဆရာမကြီးမှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့ တောင် မထင်မှတ်ရအောင် အပြောအဆိုတွေက ရမက်ဇောနဲ့ အတူထန်လာလို့ ကျွန်တော့ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ပြင်းလာရပါတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ဖီးအရမ်းတက်လာတာမို့ ကိုယ်ခန္ဓာထဲက ရှိသမျှ အားကုန်သုံးပြီး ဆောင့်လိုးနေမိ ပါတော့တယ်။

စိုးနိုင် နှင့် တွေ့တော့ ကျွန်တော် ဆရာမကြီးကို စည်းရုံးထားပြီး ကြောင်းပြောပြလိုက်ရာ စိုးနိုင်က အရမ်းကို တက်ကြွနေပါတယ်။ သူက တော့ အဒေါ်ဖြစ်သူကို ဘယ်လို စည်းရုံးရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည်ဟု ဆိုပါတယ်။ ကျွန်တော်ဆရာမကြီးကို စည်းရုံးသည့်နည်းမျိုးက သူတို့ လို တူအရီး အတွက် မသင့်တော်ပြန်သဖြင့် နှစ်ယောက်သား ဘရိမ်းစတွောင်း ( ဦးနှောက်ချင်းပူးပေါင်း) တွေးရင်းဖြင့် အကြံညဏ်တခု ထွက်လာရပါတယ်။ ထို အကြံကတော့ စိုးနိုင် နှင့် သူ့အန်တီဇို တို့ လိုးနေကြသည်ကို ကျွန်တော်ဖုံးဗီဒီယိုဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ပြီး ဘလက်မေးလ်လုပ်ရန်ပင်ဖြစ်သည်။

ကျွန်တော် က ဆရာမကြီး သို့မဟုတ် ကျွန်တော့် ချစ်မမ သို့မဟုတ် ကျွန်တော့် တိတ်တိတ်ပုန်းမယားလေး ကို စည်းရုံးနေဆဲကာလ နှင့် အန်တီဇိုကို ဘယ်လို ကြံရမလဲ စိုးနိုင်နှင့် အကြံထုတ်နေကြသည့်ကာလ အတွင်း စိုးနိုင် အိမ်သို့ မကြာခဏ ရောက်မိလေသည်။ ထိုအခါ ထုံးစံအတိုင်း အိမ်သား များအားလုံး နှင့် ရင်းနှီး ရပြီး ချစ်မွှေးပါသော ကျွန်တော့်ကို တအိမ်လုံးက သူတို့ သား စိုးနိုင်ကဲ့သို့ပင် ချစ်ခင်ကြလေသည်။ အထူးသဖြင့် စိုးနိုင် အမေ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ မှာ အိမ်မှာ ရှိနေတာ များသဖြင့် သူနှင့် ပိုခင်ရလေသည်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီမှာ အသား ခပ်လတ်လတ် မျက်နှာ မှာ ချောမောလှပြီး အရပ်အမောင်း ဘော်ဒီမှာ ဆရာမကြီး နှင့် တပုံစံထဲ ဖြစ်လေသည်။ ကွာခြားချက်မှာ ဆရာမကြီးက အသားညို ပြီး ဒေါ်မိုးချယ်ရီက အသားလတ်လေသည်။ အန်တီနန်းလို ဖွေးဖွေးဖြူနေတာမျိုးတော့ မဟုတ်။ ဆရာမကြီးက မျက်မှန်အထူကြီးတတ်သော်လည်း ဒေါ်မိုးချယ်ရီက မျက်မှန်မတတ်ခြေ။ ဆရာမကြီးက ဆံပင်တင်ပါးဖုံးနီးပါးရှည်ပြီး ဒေါ်မိုးချယ်ရီက ဆံပင်ကျောလည်ရောက်ရုံလေး ရှိသည်။ ခေတ်ဆန်ဆန် ဝတ်စားတတ်သည်။ အရပ်အမောင်း ဘော်ဒီမှာ ဘယ်လောက်တောင် ဆရာမကြီးနှင့် တူသလဲ ဆိုတော့ ဆံပင်ကို မခိုင်းပြီး အကျႌအဝတ်စားကို အသားအရောင် မမြင်ရအောင် ဝတ်ထားခိုင်းလျှက် အနောက်ကနေကြည့်လိုက်လျှင် ဘယ်သူက ဘယ်သူဆိုတာတောင် ခွဲရခတ်ခက်ခက်ပင်ဖြစ်မည်။

အကိတ် ဆိုလျှင် ဘာကိုမှ အလွတ်မပေးသော ကျွန်တော့် အနေဖြင့် ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို ပြစ်မှားထားပြီးသား။ နောက်ပြီး သူ့ထက် အသက်အများကြီး ကြီးသော ယောက်ျား ယူထားပြီး ထိုယောက်ျားကလည်း ခရီးခနခနထွက်နေ။ အန်တီနန်း လိုမျိုး အမျိုးသမီးကိုတောင် အောင်အောင်မြင်မြင် စည်းရုံးထားခဲ့ပြီဖြစ်သော ကျွန်တော့် အနေဖြင့် ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို ချူပ်ဖို့ သိပ်ခဲယဉ်းမည်မဟုတ်ဟု တွက်ထားပြီးသား။ သို့သော် စိုးနိုင်နှင့် မျက်နှာမပျက်လို သေးသဖြင့် သူ့ရှေ့မှာ ခပ်မှန်မှန် ဆက်ဆန်သော်လည်း သူ့ကွယ်ရာတွင်တော့ မသိမသာ ကျူလေသည်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီက လည်း စိုးနိုင် ရှေ့မှာ ပုုံမှန် ဆက်ဆန်သော်လည်း စိုးနိုင် ကွယ်ရာ တွင်တော့ မသိမသာလေး ကျွန်တော့်အပေါ် အတော် အရေးပေးဆက်ဆန်လေသည်။ အန်တီဇို ကိစ္စပြီးမှ ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို ဖန်တော့မည်ဟု တွေးထားသဖြင့် ကြိုးရှည်ရှည်ဖြင့် လှန်ထားလိုက်လေသည်။

စိုးနိုင် နှင့် ကျွန်တော် တို့ အကြံညာဏ် အကောင်အထည်ဖေါ်ဖို့ အခြေအနေကောင်းလာသည့်တနေ့၊  သူ့အိမ်မှာ လူရှင်းသည့် နေ့ တနေ့ မှာ ကျွန်တော်ညသွားအိပ် ရပါတယ်။ သူ့ဒေါ်လေး စိုးချယ်ရီ နှင့် သူ့အဖေ တို့ အထက်ဘက်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက်သွားကြပြီး သူ့အမေ မိုးချယ်ရီ နှင့် အန်တီဇိုဝေလီ တို့သာ အိမ်မှာ ကျန်နေခဲ့သော နေ့ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုသို့သော နေ့များတွင် စိုးနိုင် မှာ အန်တီဇို့ အခန်းသို့ ဆောင်တော်ကူး ပြီး တညလုံး အလိုးစခန်းဖွင့်ကြသည်ဟု ဆိုပါသည်။ တကယ်က စိုးနိင် အမေ မိုးချယ်ိရီလည်း သူ့အဖေ့ ခရီးစဉ်မှာ ပါသွားရမှာ ဖြစ်သော်လည်း ပိုက်ဆံရှင်းရန်ကိစ္စတခုကြောင့် ကျန်နေခဲ့ရခြင်းဖြစ်လေသည်။
သို့သော်လည်း စိုးနိုင်တို့ အိမ်ကြီးမှာလည်း သုံးထပ်တိုက် အကျယ်ကြီး ဖြစ်သဖြင့် အခန်းတခန်းထဲ ဝင်နေလိုက်လျှင် သတိထားမိဖို့က မလွယ်ခြေ။

စိုးနိုင် က အိမ်မှာ လူရှင်းသည့်ရက်များတွင် လုပ်နေကြ ထုံးစံ အတိုင်း အန်တီဇို နှင့် သူနှင့် ချစ်တလင်းခေါ်ဖို့ အချိန်းအချက်ပြုပြီးသား သို့သော် ကျွန်တော်ရောက်နေမှာ ဆိုတော့ ကျွန်တော်အိပ်ချိန်လောက်မှ သူထွက်လာခဲ့မည် ဟု အန်တီဇိုကို ပြောထားမည်။ နောက်တော့ သူ အန်တီဇို့ အခန်းကို ဝင်သွားလျှင် တံခါးလော့ကို မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဖွင့်ထားခဲ့မည်။ ကျွန်တော်က တရေးနိုး သေးပေါက်ဖို့ထရင်းက အမှတ်မထင် စိုးနိုင်နှင့် အန်တီဇိုတို့ လိုးနေတာကို မြင်သွားပြီး ဖုံးကင်မရာဖြင့် ဗီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်မည်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်ကို ထိုဗီဒီယိုပြပြီး အကျပ်ကိုင်မည်။ အန်တီဇိုဝေလီကို ကျွန်တော် မလိုးရလျှင် ထိုဗီဒီယို လူတွေ သိသွားအောင် ဖြန့်မည်။ ထိုအခါ အန်တီဇို က လက်ခံရတော့မည်။ အဲဒါက နောက်ရက်တွေမှ ဖြစ်မည်။ချက်ခြင်းက တော့ တက်လိုးလို့ ရမှာ မဟုတ်။ အန်တီဇိုကို စဉ်းစားချိန် နည်းနည်းပေးရမှာနှင့် စိုးနိုင် ကလည်း အခွင့်အရေးရတုန်း အန်တီဇို နှင့် တညလုံး နှပ်ချင်သေးသည်။ အဲဒါက ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် စည်းဝါးတိုက်ထားခဲ့ကြသည့် အစီအစဉ်ဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ညဦးပိုင်းကထည်းက အခန်းတံခါး ပိတ်မီးပှိတ်ထားလိုက်ကြပြီး အခန်းထဲ က ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲလျောင်းရင်း စိုးနိုင် နှင့် ကျွန်တော်တို့ စော်တွေ အကြောင်း ကိုယ်လုပ်ခဲ့ဘူးတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ အကြောင်း လေသံတိုးတိုးဖြင့် ဖလှယ်ကြသည်။ နောက်တော့ ဆယ်နာရီလောက်မှာပဲ စိုးနိုင်က ထ သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို အေးဆေး မှ လိုက်လာခဲ့ရန်ပြောသည်။ သူတို့က အေးဆေးနှပ်အုံးမှာ နောက်ပြီး တညလုံး စိမ်ပြေနှပြေလည်း လိုးအုံးမှာမို့ ကျွန်တော် အချိန်ရှိကြောင်း ပြောပြီး ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာပေါ်ဒီတိုင်း လှဲရင်း တွေးရင်း က စိတ်တွေထလာတော့ မထူးပါဘူး ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သွားချောင်းတော့မယ် ဆိုပြီး တံခါးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွင့်အပြင်ထွက်ပြန်ပိတ်ကာ ခြေေျားထောက်ထွကလာခဲ့လေသည်။

အခန်းပြင်ရောက်မှ သေးပေါက်ချင်လာသဖြင့် အောက်ထပ်ဆင်းကာ မီးဖိုချောင်ဖက်ထွက်လာခဲ့လေသည်။ မီးဖိုချောင်ရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာမှ မီးလင်းနေသဖြင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားသော်လည်း သေခြာကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ဖြစ်နေသဖြင့် စိတ်သက်သာ သွားရလေသည်။

“အော် သား ဘာလို့လဲ အိပ်မပျော်လို့ ထလာတာလား သားကြီးရော”

“အော် စိုးနိုင်တော့ အိပ်ပျော်နေပြီ အန်တီမိုး”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီက ကျွန်တော့်ကိုလည်း သားဟု ပင်တခါတလေခေါ်လေသည်။ စိုးနိုင်ကိုတော ့သားကြီးဟုခေါ်လေသည်။

“ဘိုက်ဆာလားသား နို့သောက်မလား”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီ မေးလိုက်မှ သူ့ကို သေခြာကြည့်မိလေသည်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီမှာ ညဝတ်အကျႌအဖြူရောင် ပါးပါးလေးကို ဝတ်ထားရာ သူ့ပေါင်လည်လောက်အထိသာ ရောက်သဖြင့် ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်လေးများကို မြင်နေရလေသည်။ အပေါ်ပိုင်းက လည်း နောက်ခံရေခဲသေတ္တာတွင်းမှ မီးရောင်ကြောင့် ဘရာဇီယာမပါသော နို့ကြီးများကို အလုံးလိုက် မြင်နေရလေသည်။ ကျွန်တော့် လီးကြီးမှာ ဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီအတို ပွပွ အောက်မှ ထောင်မတ်တက်လာရလေသည်။ ဘောင်းဘီအတိုမှာ ပွသော်လည်း အသားက ပါးသဖြင့် အတွင်းခံမပါသော ကျွန်တော့်လီးကြီးမှာ ဘယ်လိုမှ ဖုံးဖိလို့ မရနိုင်ခြေ။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ မရိပ်မိအောင် ခါးလေးကို အသာကုံး၍ ရေချိုးခန်းဘက် အမြန်လျှောက်လိုက်ရင်းက

“ဟုတ် ကျွန်တော်သောက်မယ် အန်တီမိုး ခု ခနလေး ဆီးအောင့်နေလို့”

“အေးအေး သွားသွား အန်တီ ဖန်ခွက်ထဲ ထည့်ထားပေးမယ်”

ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းက ပြန်ထွက်လာတော့ ထမင်းစားစားပွဲမှာ နို့ခွက်နဲ့ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို တွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်းဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ တကယ်တော့ အခု အိမ်ကြီးထဲမှာ အန်တီဇို နဲ့ စိုးနိုင်က တော့ တကမာ္ဘဖြစ်နေကြပြီမို့ ဘယ်လိုမှ အခန်းထဲက ထွက်လာစရာ အကြောင်းမရှိ တော့ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ကို ချူပ်မယ် ဆိုရင် အခွင့်ကောင်းဆိုတာ သိနေပြီလေ။ အရင်တုန်းက အန်တီဇို ကို အရင်ဖန်မယ် စိတ်ကူးထားပေမဲ့ ခုတော့ ပေါ်လာတဲ့ အခြေအနေကြောင့် ပလန်ပြောင်းလိုက်ပြီ။ စားပွဲမှာ ထိုင်ရင်း ကျွန်တော်တို့ ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းပြောနေကြတယ်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီက ကျွန်တော်နဲ့ စိုးနိုင်တို့ ရီးစားတွေ ရနေကြပြီလားဟု မေးသည်။ ကျွန်တော်က လည်းမရသေးကြောင်း အခုခေတ် ကောင်မလေးတွေ ကို မကြိုက်ကြောင်းက နေပြီး ကျွန်တော်က ဘယ်လို အမျိုးသမီးမျိုးကို ကြိုက်ကြောင်းပြောရာမှ တည့်ဆော်ပြစ်လိုက်တယ်။

“ကျွန်တော်က အန်တီမိုးတို့လို ပဲ ချောမောလှပ ဘော်ဒီတောင့်ပြီး ကျက်သရည်လည်းရှိ။ အသိညဏ်လည်း ပြည့်စုံနေတဲ့ အမျိုးသမီးမျိုး ပဲ ကြိုက်တာ”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီ နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က လူလစ်ရင် မသိမသာ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ကျူနေကြဆိုတော့ ကျွန်တော် ပြစ်သည့် မျှားကို ဒေါ်မိုးချယ်ရီက လည်း ကောင်းကောင်းသိတယ်။

“အိုကွယ် တို့က အိုပါပြီ၊ နောက်ပြီး အိမ်ထောင်နဲ့လေ”

“အန်တီမိုးက လည်း ချစ်တာ က အိမ်ထောင်ပြုတာနဲ့ မှ မဆိုင်တာ။ ချစ်တိုင်း အိမ်ထောင်တည်ဆောက်လို့မှ မရတာကို။ နောက်ပြီး အန်တီမိုးက မအိုပါဘူး။ ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတာ နောက် ပြီး အန်တီမိုး ဘော်ဒီမျိုးဆို ဆယ်ကျော်သက်ကောင်မလေးတွေတောင် မနာလိုကြမှာ”

“အန်မယ် ကိုပို၊ ဘာတွေ စားချင်လို့ ဒီလောက်တောင် မြှောက်နေရတာလဲ”

အန်တီမိုးက ပြုံးပြုံးလေး မျက်စောင်းလေး နဲ့ငြုလိုက်တော့ ကျွန်တော့်လိုကောင်အတွက်က တော့ မီးစိမ်းပဲလေ။ ကျွန်တော်က ထိုင်နေရာက ထိုင်လိုက်ပြီး ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို ဆွဲဖက်ကစ်စ်ဆွဲ ပြစ်လိုက်တော့တယ်။

……..

အန်တီမိုးကလည်း ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ တုံ့ပြန်ပါတယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးက ဆရာမကြီးနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင် ဆိုတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေက လည်း ကာမခလုပ်တွေကို နှိပ်ဖို့ က အတော့်ကို အဆင်ပြေလှပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဒေါ်မိုးချယ်ရီ တို့ အိပ်ခန်း တနည်းအားဖြင့် စိုးနိုင် မိဘတွေ ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်ခဲ့ကြပြီး သူတို့ လင်မယား ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ လုံးထွေးနေကြပြီလေ။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ က ကျွန်တော့် ကျွမ်းကျင်မှု တွေကို တအံ့တဩဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။ သူ့ယောက်ျား သာ ရခဲ့ပြီး သူ့ယောက်ျားက အဲလို နူးနပ် ကာမ ဆွတာမျိုးတွေ တခါမှမလုပ် ပေးခဲ့ ဖူးဘူး တဲ့။ ကုတင်ပေါ်တက် ထမိန်လှန်၊ လိုး ပြီး။ မိန်းမ ပြီးပြီးမပြီး သူပြီးတာနဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး တဖက်လှည့် တခူးခူး အိပ်ပျော်သွားတတ်ပါတယ်တဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ သူ့ကို စိမ်ပြေနပြေပဲ၊ မျက်နှာတွေ နူတ်ခမ်းတွေ နမ်းရှုံ့ပြီးမှ နို့တွေကို ကိုင်နှယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့၊ တယ်။ ဆရာမကြီးနဲ့ သူနဲ့ ကွာခြားချက်က အဲမှာပဲ ဆရာမကြီး နို့က မသေးပေမဲ့လည်း အန်တီမိုးလောက်မကြီးဘူး အန်တီမိုးက ဆရာမကြီးနို့ထက်စာရင် ကြီးလည်း ကြီးတယ်။ ခလေး မွေးထားဘူးလို့ နည်းနည်းလေး ပျော့ချင်တယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေက မဲပြီးတုတ်တယ်။ ဘိုက်ကြောပြတ်တာလေးတွေ ရှိတယ်။ ဘိုက်လေး နည်းနည်းစူချင်တယ်။ ပေါင်လုံးတွေကတော့ ဆိုက်အတူတူပဲ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီးတွေ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့။ အန်တီမိုးက လည်း သူ့စောက်မွှေးတွေကို မရိပ်ပဲ ထားတော့ စောက်မွှေးကတော့ ခပ်ထူထူ ပဲ။

အန်တီမိုးရဲ့ နို့တွေကို စို့ရင်းက အောက်ကို ဆင်းလာပြီး ပေါင်နှစ်လုံးဖြဲ အမွှေးလေးတွေ ကြားထဲက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုံးရက်ပြီး ဘာဂျာ အစွမ်းပြလိုက်တယ်။ အန်တီမိုး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ပြီး ခေါင်းကိုလည်း သူ့လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်ပေးနေတယ်။ ဖင်ကြီးလည်း အိပ်ရာပေါ်က ကြွကြွ လာပြီး ကျွန်တော့် လျှာကို သူ့အဖုတ်ထဲ ရောက်အောင် ကော့ပေးနေတယ်။ ငါးမိနစ်လောက် ဘာဂျာပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း လိုးချင်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်လီးကိုလည်း နည်းနည်းတော့ အစုပ်ခံပြီးမှ လိုးမယ် ဆိုပြီး အန်တီမိုးရဲ့ ပုခုံး တဖက်တချက်မှာ ဒူးထောက်ရင်းနဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ် လီးကြီးကို တဝဲဝဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီမိုးလည်း ပါးစပ်လေး ဟပေးလို့ သူ့ပါးစပ်ထဲ အသာထိုးသွင်းလိုက်ပြီး နည်းနည်းလေး စုပ်တာခံလိုက်တယ်။ တော်ကြာ ထွက်သွားမှာစိုးလို့ အသာထိန်းပြီး ပြန်ဆွဲထုတ်။ သူ့ကိုယ်ပေါ် အလျှားလိုက်မှောက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ဝကို ကျွန်တော့်လီးတေ့လိုက်တယ်။ သူကလည်း အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားဆိုတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပေးပါတယ်။ အဲမှာ ကျွန်တော်လည်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။ သူကလည်း တော်တော်လေးတော့ ထန်တာပဲ။ သားသား ဆောင့်ပေး အား ပြီးတော့မယ် နာနာလေးဆောင့်သား ဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရင်ထဲက သွားရည်ကျလာရတဲ့ စော်ကြီးမို့ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးရင်းနဲ့ တချီပြီးသွားရတယ်။

အန်တီမိုးလည်း ပြီးသွားပုံပါပဲ။ မျက်နှာလေး ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ယုယုယယလေး ဖက်ထားပေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်းခုမှ စိုးနိုင်တို့ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ သတိရတယ်။ အဲဒါနဲ့ အန်တီမိုးကို ခနလေး ကျွန်တော် စိုးနိုင် အခြေအနေသွားကြည့်လိုက်အုံးမယ်၊ တော်ကြာ သူနိုးပြီး ကျွန်တော့်ကို လိုက်ရှာနေမှာ စိုးလို့ပါ ပြောလိုက်တယ်။

“အင် ခနလေး ဆိုတော့ သားက ပြန်လာအုံးမယ် ဆိုတဲ့သဘောလား”

“အင်းပေါ့ အန်တီမိုးရ အန်တီမိုးကို ကျွန်တော် လိုးလို့မှ မဝသေးတာ”

“ဟဲတော့ ကောင်လေး အပြောက ကြမ်းလိုက်တာ တခါထဲ”

“ဟာ အန်တီမိုးကလည်း ကျွန်တော်တို့ က တချီလဲ လိုးလို့ပြီးသွားပြီပဲဟာ ဘာဟန်ဆောင်စာလိုသေးလို့လဲ”

“အင်းပါ ဒါပေမဲ့ အများရှေ့ကြရင်တော့ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်နော်”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီမိုး ကလည်း ဒီလောက်တော့ ကျွန်တော်သိပါတယ်”

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ထပ်က အန်တီဇို အခန်းကို အသာတက်သွားပြီး စေ့ထားတဲ့တံခါးကို ဖြည်းဖြည်းလေး တွန်းလိုက်တော့ လက်နှစ်လုံးလောက်ဟသွားတယ်။ ဟိုက် သူတို့က ဘယ်နှစ်ချီပြီးသွားလို့လဲ မသိ။ ပက်လက်ကြီး နှစ်ယောက်သားအိပ်ပျော်နေကြတယ်။ အန်တီဇို့စောက်ဖုတ်ကြီးက ခုနမှ စိုးနိုင်လီးဝင်ထားလို့ထင်တယ် အာပြီးပွင့်လို့ စိုးနိုင်လီးကြီးကလည်း ပျော့ခွေနေတယ်။ အဲလောက်လဲ သက်သေခိုင်လုံနေပြီပဲ ဆိုပြီး ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ထားလိုက်တယ်။ နောက်တော့ အန်တီမိုး အခန်းကို ပြန်ဆင်းလာခဲ့တယ်။ အန်တီမိုး နဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ တယောက်ကို ယောက်ဖက်ရင်း နမ်းရှုံ့ကြရင်းက ကျွန်တော့်လီးက ပြန်တောင်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော် လုပ်ချင်နေတဲ့ ဒေါ့ကီစတိုင်ကို တောင်းလိုက်တော့ အန်တီမိုးက လေးဘက်ထောက်ပေးရှာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း နောက်က နေ အားရပါးရဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။ လိုးနေရင်းနဲ့လည်း တွေးမိတယ်။ ငါက တော်တော်ကံကောင်းတာပဲ။ သူငယ်ချင်း အမေ နှစ်ယောက်ရှိပြီ ဒေါ့ကီ ဆွဲခွင့် ရခဲ့တာ။ မကြာခင် သူငယ်ချင်း အဒေါ်ကိုလည်း ဆော်ရအုံးမယ်လို့ တွေးနေမိပါတယ်။ အခုဟာက ဒုတိယအချီဆိုတော့ တော်တော်နဲ့မပြီးပဲ ကြာတယ်။ ဒေါ့ကီ ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ဆောင့်ချက်တွေကလည်း တော်တော်ထိပုံရတယ်။ အန်တီမိုး ဆို ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ တအီးအီးငြီးရင်းနဲ့ကို အရည်တွေ ကရွမ်းတော့ တဗွပ်ဗွပ်ကို မြည်နေတယ်။ နောက်သူ့ဖင်ပေါက်လေးကို ကျွန်တော် လက်မ လေးထိုးထည့်တော့ သူ့ခမျာကော့လန်ပြီး ပြီးသွားရှာတယ်။ အဲတော့မှ ကျွန်တော်လည်း လရည်တွေကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်တယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ပြီးနားနေကြရင်းနဲ့ အန်တီမိုးက ဒီညအဖို တော်လောက်ပြီ စိုးနိုင်အခန်းကို ပြန်တော့ နောက်မှ အေးဆေး တွေ့ကြတာပေါ့ဆိုတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူ့မျက်နှာကို မွှေးမွှေးပေးခဲ့ပြီး တော့ အန်တီဇို အခန်းကို ထွက်လာလိုက်တယ်။ ဒီတခါ အခန်းတံခါးဟကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ နိုးနေကြပြီး ကျွန်တော်တို့ ခုန တုံးက ဆွဲသလို ပဲ ဒေါ့ကီ ဆွဲနေကြတယ်။ လေးဘက်ထောက်ကုံးထားလို့ စွံကားနေတဲ့ အန်တီဇို့ ဖင်ကြိးအနောက်ကနေ စိုးနိုင် က ဆောင့်လိုးနေတာ။ စိုးနိုင်လက်တွေက အန်တီဇို့ နို့ကြီးတွေကို ဆွဲလို့ပေါ့။ ဖုံးက ကင်မရာနဲ့ ဗီဒီယို ကောင်းကောင်းမှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်ရတယ်။ စိုးနိုင် တို့ အော်ဟစ်ပြီး ပြိးသွားတော့ အိပ်ယာပေါ် နှစ်ယောက်သား ပြိုလဲကျသွားတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ခပ်သုပ်သုပ်လေး စိုးနိုင်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ အိပ်တဲ့အခန်းကို ပြန်လာခဲ့ရတော့တယ်။

………………..

“ခွေးမသား ငရဲ မင်းဟာလေ”

“ဘာလဲ ကွ မင်းက အစမရှိ အဆုံးမရှိ”

“အောင်မယ် မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့ ညတုံးက မင်းဘာလုပ်လဲ ငါသိတယ်”

ကျွန်တော်ရင်ထဲက ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားပေမဲ့ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်၊

“ဘာလုပ်လို့လဲကွ ဟရောင်ရ၊ ငါမင်းပြောတဲ့အတိုင်းပဲ မင်းတို့အခန်းကို ချောင်းပြီးဗီဒီယိုလာရိုက်တာလေ”

“အူကြောင်ကြောင်လုပ်မနေနဲ့ ဟကောင်၊ မင်း ငါ့အမေကို လိုးနေတာ ငါ့မျက်စေ့နဲ့ တပ်အပ်မြင်ခဲ့ရတာကွ။ ငါ တရေးနိုးတော့ အန်တီဇို အိပ်ပျော်နေတုန်း မင်းဓါတ်ပုံရိုက်လို့ရမလားလို့ငါမင်းဆီလာမေးတာ မင်းကို အခန်းထဲမှာ မတွေ့လို့ အောက်ထပ်ဆင်းရှာတော့ ငါ့အမေအခန်းထဲမှာ မင်း ငါ့အမေကို ဒေါ့ကီဆွဲနေတာ ငါတွေ့ရတာပေါ့”

ကျွန်တော်တော်တော်အားနာသွားပါတယ်။ အဲဒါနဲ့၊

“ဆောရီးကွာ၊ စိုးနိုင်ရာ ငါရည်ရွယ်ချက်မရှိပါဘူး အမှတ်မထင်ဖြစ်သွားတာပါ”

“အ့မယ် မင်း အကြောင်းငါမသိဘူးများမှတ်လို့ အမှတ်မထင်တွေ ဘာတွေနဲ့ အာမနေစမ်းပါနဲ့၊ မင်း အောင်မျိုးအမေတုံးကလည်း လုပ်ခဲ့တာပဲ။ မင်းငါ့အိမ်လာရင် ငါ့အမေကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေကို ငါသိသားပဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ခဲ့တာ။ အဟီး တကယ်က ငါကတောင် မင်းကို ဖြစ်စေချင်တာ”

“ဟေ ဘာ၊ ဘယ်လို လဲကွ လင်းပါအုံး”

“အင်းကွာ မင်းက ငါနဲ့ အန်တီဇို အကြောင်းလည်းသိနေပြီ ဆိုတော့ မထူးပါဘူး။ ငါက မာမား ကိုလည်း လုပ်ချင်နေတာကွ”

“ဟာကွာ မင်းကလည်း အရင်းကြီးကို”

“အန်တီဇိုလည်း အရင်းကြီးပါကွ”

“မတူဘူးလေကွာ၊ ဒါပေမဲ့ ထားလိုက်ပါတော့ ၊ခုငါသဘောပေါက်ပြီ၊ မင်းက ငါကမှ တဆင့် မင်းမာမားကို ပြန် ဖန်မယ် ဆိုတဲ့အထာပေါ့ဟုတ်လား ခွေးမသား၊ ငါလိုးမသားလေး”

“ခွိခွိ ခုမှ တော့ မင်းက ငါ့ကို ငါလိုးမသားလေး လို့ခေါ်ရင် ငါကခံရတော့မှာပေါ့ မင်းက တကယ်လိုးပြီးပြီကိုး”

“ဟားဟားဟားဟား”

“ဟားဟားဟားဟား”

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် စလုံး တဟားဟားနဲ့ ရီမောလိုက်မိကြပါတော့တယ်။

……………………..

အန်တီဇို ကို ဗီဒီယိုနဲ့ အကြပ်ကိုင်မှု မလုပ်ခင်စပ်ကြား ဆရာမကြီး နဲ့ စိုးနိုင် ကိစ္စကို ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ ဆွေးနွေးကြပါတယ်။ ဆရာမကြီးက တော့ ကျွန်တော့် မယား တပိုင်းလို ဖြစ်နေတာမို့ အချိန်မရွေး စိုးနိုင် နှင့် လွတ်ပေးလို့ ရသော်လည်း ဖီးလေး လည်း လာရအောင် စဉ်းစားနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ နောက်တခုက စိုးနိုင်က လည်း သူ့တပည့်တဦး ဖြစ်သဖြင့် ဆရာမကြီးမှာ နည်းနည်းတော့ တွေဝေအုံးမှာ ဖြစ်သလို ဖီးလည်း လာမယ် ဆိုတာ ကျွန်တော် သိပြီးသား။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းထဲမှာက ထူးထူးဆန်းဆန်း အကြံတခု ရှိနေလေသည်။ စိုးနိုင် ကို ပြောပြလိုက်တော့ စိုးနိုင်မှာ အတော်စိတ်လှုပ်ရှားသွားလေသည်။ ဟေ့ကောင် မင်းဟာက ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား လို့ လဲ မေးသည်။ ကျွန်တော် က မင်းစိတ်မပူနဲ့ ငါစီစဉ်သလိုသာ လုပ်ဖြစ်ရမယ်ဟု အာမခံလိုက်လေသည်။

တနေ့ မှာ ကျွန်တော်က ဆရာမကြီးကို ဖုံခေါ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ မတွေ့ရတာ ကြာလို့ ဆရာမကြီးတော့ တော်တော်ဆာနေမှာပဲ ဆိုတာသိတယ်လေ။

“ဟဲလို၊ ခင်ညိုညိုအောင် ပါ”

‘အော် မိန်းမ လား မောင်ပါ”

“အို မောင်ကလည်း၊ ပြော ဘယ်လိုလဲ၊ မမ တို့ မတွေ့ရတာတောင် ကြာသွားပြီနော်”

“အင်း အဲဒါ ပြောမလို့ မမ ကို မောင် တခါပြောဖူးတယ်လေ။ မမ နဲ့ တခြား ယောက်ျား တယောက်နဲ့ ဆိုတာ ”

“အို မောင်က လည်း အတည်ကြီးလား၊ မမ ကြောက်တယ်နော်”

“ကြောက်စရာ မရှိပါဘူး မမ ရဲ့ မောင် က မလှမ်းမကမ်းမှာ ရှိမှာပါ”

“အင်း ပြော ဘယ်လို စီစဉ်ထားသလဲ”

“ဒီလို လေ မမ …… xxx ……… xxx ………………….”

“အို.. မောင် ရယ် မမ လန့်လိုက်တာ ဖြစ်ပါ့မလား”

“ဖြစ်ပါတယ် မမ ရဲ့ မောင် သေခြာစောင့်ကြည့်ပေးမှာပါ”

“အင်း အာ့ဆိုလည်း ပြီးရော..”

အဲလို နဲ့ ကျွန်တော့်ဘက်က စီစဉ်ပြီးတော့ စိုးနိုင်ကို ပြောပြလိုက် ပါတယ်။ စိုးနိုင်တယောက် ဝမ်းသာလုံးဆို့ နေရှာပါတယ်။

……………………..

ညနေခင်း ကျွန်တော်တို့ အတန်း ရဲ့ နောက်ဆုံး အချိန်၊ ဆရာမကြီး စာဝင်ပြပေးတဲ့ အချိန်။ အတန်းချိန်စေ့သွား လို့ ခေါင်းလောင်းသံနဲ့ အတူ ကျောင်းသားတွေ တနေ့တာ စိတ်ပေါ့ပါး၊ အိမ်ပြန်ချိန်မို့ အော်ဟစ်ဆူညံ အသံတွေ နဲ့ အတန်းထဲက အလုအယက် ထွက်သွားကြပါတယ်။ အတန်းရှေ့က စင်မြင့်လေး ပေါ်ကစားပွဲပေါ်မှာ စာအုပ်တွေကို ကောက်ပြီး ပြန်စီနေတဲ့ ဆရာမကြီးနားကို ကျွန်တော် ကပ်သွားပါတယ်။ ဆရာမကြီးက ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက် ပြီး နောက် အတန်းထဲမှာ လူကျန်သေးလားလဲ မော့ပြီးလိုက်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အတန်းထဲမှာ သူနဲ့ ကျွန်တော် နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတယ် ဆိုတာ သေခြာမှ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

“မောင်.. သေခြာတယ်နော်.. နို့မို့ မမ ဘဝပျက်မှာ.. မမ ကြောက်တယ်ကွာ”

“သေခြာပါတယ် မမ ရယ် မောင်က မမဘဝပျက်ခံ ပါ့မလား မမ ကို မောင် အဲလောက်ချစ်တာကိုသိရဲ့သားနဲ့”

“သွားပါ သူ အပိုတွေ ခုတောင် မမ ကို တခြားယောက်ျားနဲ့ ပေးစားမလို့ဟာကို”

“မိန်းမ ကလည်းကွာ ၊ အဲဒါ ယောက်ျားက ဖီးတက် လို့ဟာကို မိန်းမ ယောက်ျားအတွက် အနစ်နာခံသလို မိန်းမလည်းကောင်းမယ် ဆိုတာ ယောက်ျား အာမခံပါတယ်ကွာ”

“အင်း ခုဘာလုပ်ရမှာလဲ ပြော ယောက်ျား”

ဆရာမကြီးက ကျွန်တော့်ကို ယောက်ျားလို့ ပြန်ခေါ်ကတည်းက သူ့ဘက်က အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ ဆိုတာ ပြတဲ့ သဘောမို့ ကျွန်တော်က လွယ်အိပ်ထဲက ညဘက်အိပ်ယာဝင်သုံးတဲ့ မျက်လုံးဖုံးတဲ့ ခေါင်းစည်း လေး ပေးလိုက်တယ်။

“မမ အဲဒါလေး ဖုံးထား၊ မမ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ မသိရတော့ ပို စိတ်လှုပ်ရှားရတာပေါ့။ အရမ်းသိချင်လာရင်တော့ ဖွင့်ကြည့်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဖွင့်ကြည့်ဖို့ အချိန်ဆွဲထားနိုင်လေ မမ ပို စိတ်လှုပ်ရှားရလေ ဖြစ်မှာပဲ။ မောင် အခန်းဝကနေ စောင့်နေမယ်။ အရေးအကြောင်းဆိုရင် မမ တို့ ပြင်ဆင်လို့ရအောင် တံခါးကို သုံးချက် နာနာလေးခေါက်လိုက်မယ်”

ဆရာမကြီးက ကျွန်တော်ဆိုလိုချင်တာကို သဘောပေါက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ပေးလိုက်တဲ့ မျက်လုံးအပိတ်လေးကို ယူပြီး သူ့မျက်လုံးပေါ်ပိတ်စီးလိုက်ပါတယ်။ အဲဒါလေးက ရှေ့မှာ ပိတ်စအမဲလေးမျက်လုံးဖုံးရုံရှိပြီး အနောက်ဖက်က သားရည်မျှော့ကြိုးနဲ့မို့ စည်းရလွယ်ပါတယ်။

နောက်တော့ ကျွန်တော်အခန်းဝကို လျှောက်လာလိုက်ပြီး တံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ အသင့်စောင့်နေတဲ့ စိုးနိုင် ကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်က ပါးစပ်ကို လက်ညိုးကန့်လန့်ထောင်ပြီး အသံမထွက်ဖို့ အချက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့ကို အခန်းထဲပေးဝင်ပြီးမှ ကျျွန်တော်က အခန်းတံခါးကို အသာပိတ်ပြီးဂလန့်ထိုးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က အခန်းထဲက အပြင်ထွက်ဖို့ စိတ်မကူးးပါ၊ အထဲမှာပဲ နေပြီးစိုးနိုင် နှင့် ဆရာမကြီးတို့ လိုးတာကို ကြည့်ဖို့ ဖြစ်ပါတယ်။ အခန်းတံခါးမှာ မှန်ချပ်လေးပါပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အပြင်ကနေလူက လာချောင်းလျှင် ဆရာမကြီးထိုင်နေသော စတိတ်စင်မှ စားပွဲကုလားထိုင်တို့ကို မမြင်ရပါ။

စိုးနိုင်ကို ဆရာမကြီး ဆီ လက်ညိုးထိုးပြပြီးခေါင်းဆတ်ပြလိုက်တော့ စိုးနိုင် က လျှောက်သွားပါတော့တယ်။

စိုးးနိုင် က ဆရာမကြီးအနား လျှောက်သွားတော့ ဆရာမကြီးကလည်း သိပုံရပါတယ်။ တယောက်ယောက်တော့ သူ့အနားရောက်လာပြီ ဆိုတာ နည်းနည်းလည်း ရှက်ပုံရပါတယ်။ခေါင်းလေးကို ငုံ့ထားတယ်။ စိုးနိုင်ကလည်း ခေတဲ့သူမှ မဟုတ်တာ။ အဒေါ်ကို ငယ်ငယ်ထဲက လိုးလာတဲ့ကောင်ပဲ။ ဆရာမကြီး မေးလေးက ကိုင်ပြီး ခေါင်းမော့ စေကာ နူတ်ခမ်းတွေကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေက ဆရာမကြီးရဲ့ ရင်ဖုံးကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေတယ်။ ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားတော့ ဘရာဇီုယာကို ကျော်ဘက်လက်လျိုပြီး ဂျိတ်ဖြုတ်လိုက်တယ်။ အကျႌ ရင်ဘတ်ကွဲ၊ နဲ့ချောင်နေတဲ့ ဘရာဇီယာအောက်ကနေ ဆရာမကြိးရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်နှယ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်တော့ ဆရာမကြီးကို ဂျိုင်းက မပြိး မတ်တတ်ရပ်စေကာ စားပွဲပေါ်မှာ တတောင်ဆစ်တင်လို့ ကုုံးစေပါတယ်။ ဆရာမကြီးထမိန်ကို ခါးအထိလှန်တင်ပြီး အတွင်းခံ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံခွဆုံလေးကို နမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှန်းထောင်ပြပါတယ်။ ဆရာမကြီးရဲ့ အတွင်းခံ ခွဆုံ မှာ စိုရွဲပြီးကွက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းပြုံပြပြီး လက်မ ထောင်ပြလိုက်ပါတယ်။ စားပွဲပေါ် လက်ထောက်ကုံးပြီး ဖင်ကို နောက်ပစ်ထားတဲ့ ဆရာမကြီးရဲ့ အနောက်ဖက်ကနေ ထိုင်ပြိးတော့ စိုးနိုင်တယောက် ဘာဂျာ မှုတ်ပါတော့တယ်။ ဆရာမကြီးခမျှာ ဖင်တယမ်းယမ်းနဲ့ အရသာတွေ့နေပုံရပါတယ်။ စိုးနိုင် ဘာဂျာကို တော်တော်ကြာကြာလေး ကျွေးပြီးမှ မတ်တတ်ပြန်ထပြိးပုဆိုးကို ကွင်းလုံးခွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံဝတ်မလာတဲ့ စိုးနိုင် ရဲ့ လီးကြီးက ထောင်မ နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်က စားပွဲမှာ တက်ထိုင်လိုက်ရင်း ဆရာမ ကြီးကို သူ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်အောင် လက်ဆွဲပြီးနေရာပေးလိုက်ပါတယ်။ ဆရာမကြီးခေါင်းကို ကိုင်ထိန်းရင်း သူ့ပေါင်ပေါ်အသာဖိ ချလိုက်တော့ ဆရာမကြိးရဲ့ မျက်နှာကို လီးနဲ့ သွားထိုးမိတော့ သူက ပဲ ထိန်းပေးရင်း ဆရာမကြိးပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကြီးဝင်အောင် တည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

စိုးနိုင် လီးကြီးကို ဆရာမကြီး အားရပါးရ စုပ်နေတာ မြင်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း လီးတောင်လာတယ်။ အကျႌ ဘရာဇီယာတွေ ကို မချွတ်ပဲ အချောင်ထားထားလို့ နို့ကြီးတွေကို စိုးနိုင်က သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်နှယ်ပေးလို့လည်းရနေတယ်။ ဆရာမကြီး သူ့မျက်စေ့ကာဗာကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတော့လို့ ကျွန်တော် စိတ်ထဲ မှာ ပြောနေမိတယ်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်က ဆရာမကြီးခေါင်းကို အသာတွန်းလိုက်ပြီး မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီကောင် မနေနိုင်တော့ဘူး တအားလိုးချင်နေပြီ ဆိုတာ ကျွန်တော်သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။ ဆရာမ ကြီးကို သူ့ဖက်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်ပြီးတော့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဆရာမကြီး ထမိန်ကို ခါးပေါ်ထိ လုံးတင်လိုက်ပြီး၊ ဆရာမကြီး ရဲ့ ဖင်တခြမ်း စားပွဲပေါ်မှာ ထိုင်ရက်သားဖြစ်အောင် တွန်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဆရာမကြီးရဲ့ ပေါင်တလုံးကို မ ပြီး ရှေ့တည့်တည့်ကနေ လိုးပါတော့တယ်။ ဒီကောင် ဆရာမကြီးကို မျက်နှာကြည့်ပြီး လိုးချင်နေတာကိုး။ အဟီး။ ဒါပေမဲ့ ဆရာမကြီး သူ့ဘာသာ မျက်စေ့ကာဗာကို ဆွဲချွတ်စေရမယ် မင်းမချွတ်ရဘူးလို့ ကျွန်တော်ပြောထားလို့ သူမချွတ်ပါဘူး။

ကျွန်တော်တို့ စာသင်ခန်းရဲ့ ရှေ့ စင်မြင့်ပေါ်မှာ ကိုယ့်ကို စာသင်ပေးတဲ့ ဆရာမကြီးကို သူ့စားပွဲပေါ်ဖင်တခြမ်းတင် ပြီး သူ့တပည့်တယောက်က လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းက တော့ တကယ့်ကို ဖီးတက်စရာပါပဲ။ အခန်းအပြင်ဘက်ကိုလည်း အခန်းတံခါးက မှန်ပြတင်းပေါက် အသေးလေးကနေ ချောင်းရင်း တဖက်က လည်း စိုးနိုင် လိုးနေတာကို ကြည့်။ လက်တဖက်က လုံခြည်အောက်က ထောင်လာတဲ့ လီးကို ဖွဖွေလေးကိုင် ပွတ်နေမိပါတယ်။

စိုးနိုင် က ဆရာမကြီးကို စားပွဲဖင်တခြမ်းတင်ပြီး မျက်နှာခြင်းဆိုင် ဆောင့်လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်က လီးတောင်လာရသလို ဆရာမကြီး လည်း တော်တော်ထန်လာပုံ ရပါတယ်။ စိုးနိုင် လက်ပင်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက် နဲ့ တွဲလဲခိုပြီး စိုးနိုင် ပါးစပ်ကို မှန်းပြီး လိုက်နမ်းစုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ စိုးနိုင်က လည်း ဆရာမကြီးပါးစပ်ကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းပြိးတော့ ဆရာမကြီးပါးတွေ လည်တိုင်တွေကို ပါ ရက်ပေးရင်း အောက်ကလည်း အညှောင့်မပျက်တော့ ဆရာမကြီး မနေနိုင်တော့ဘူးထင်ပါတယ်။ သူ့မျက်စေ့ဖုံးကာဗာကို နဖူးပေါ်လှန်တင်လိုက်တော့၊

“ဟင် စိုးနိုင်..”

“ဟုတ် ဆရာမ၊ ကောင်းတယ်နော် ”

စိုးနိုင်က ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ ပြောလိုက်တော့ ဆရာမကြီးခမျာ ဘာပြန်ပြောရမှန်းတောင် မသိဖြစ်သွားပုံရပါတယ်။ ရှက်ရှက်ကလေးနဲ့ အင်း လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ လိုးပွဲက အရှိန်တက်နေကြပြီ ဆိုတော့ အဆောင့် အလိုးကတော့ မပျက်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဆရာမကြီးက အခုမှ မျက်လုံးက ကြည့်ခွင့်ရတာမို့ အခန်းထဲကို မျက်စေ့ကစားလိုက်တော့ တံခါးဝနား ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တွေ့သွားပြီး မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါက လည်းသူ့ကို ပိုဖီးတက်စေသလားမသိပါဘူး။ ကျွန်တော့်ကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်ရင်း နဲ့ စိုးနိုင်ကို အတင်းကြုံးဖက်ထားရင်းက အံလေးကြိတ်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ စိုးနိုင်လည်း ပြီးကာနီး မို့ အရှိန်အဟုတ်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးရင်းက လရည်တွေ ကို ဆရာမကြီး အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။

“အာ့အားးးး မောင်စိုးနိုင် ရယ်၊ ရှီးးးးးး ”

“အား ပြီးးးး ပြီ ဆရာမ….အိုးးးးးး”

သူတို့ နှစ်ယောက်တယောက်နဲ့ တယောက်ဖက်ပြီးနားနေကြတဲ့ စင်မြင့်ရှိရာကို ကျွန်တော်လျှောက် သွားလိုက်ပါတယ်။ အနားရောက်တော့ ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တော့ လီးကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာပါတယ်။

“ကဲ မိန်းမ သူများ အလိုးခံပြီးပြီ ဆိုတော့ ယောက်ျားလီးကို လာစုပ်ပေးအုံး ယောက်ျားက ကြည့်ရင်း လီးအရမ်းကို မာတင်းနေပြီ”

ကျွန်တော့်ရဲ့ အပြောအဆိုကြောင့် စိုးနိုင် မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ ဆရာမကြီးကို လည်း ဘာများပြောမလဲ ပြန်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဆရာမကြီး က ရှက်သွေးဖြန်းတဲ့ မျက်နှာနဲ့ စိုးနိုင်ကို ဖက်ထားရာက လွတ်လိုက်ပါတယ်။ စိုးနိုင်လီးကြီးလည်း ဆရာမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်လာပြီး စောက်ရည်တွေ သူ့လရည်တွေနဲ့ ရွဲလို့ နေပါတယ်။ ဆရာမကြီးက၊

“သူပဲ မိန်းမ ကို သူများနဲ့ လိုးတာကို ကြည့်ချင်တယ်ဆို ယောက်ျား ကပ်ကိုးကြီး ဟွန့်”

ဆရာမကြီး စာသင်ရင်းထိုင်တဲ့ ကုလားထိုင်ပေါ် ကျွန်တော်ထိုင်ချလိုက်တော့ ဆရာမကြီးက ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်းက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ငုံစုပ်ကာ ပုလွေမှုတ်ပါတော့တယ်။ စိုးနိုင်က စားပွဲပေါ်မှာ တက်ထိုင် နားနေရင်းက ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေပါတယ်။ ဆရာမကြီး ကျွန်တော့်ကို အားရပါးရ ပုလွေမှုတ်ပေးနေတာကို ကြည့်ရင်း စိုးနိုင် ဖီးတက်လာပုံရပါတယ်။ သူ့လီးကို သူဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိုးနိင် လောလောလတ်လတ်လိုးထားတဲ့ ဆရာမကြီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးချင်စိတ်ပေါ်လာတာနဲ့၊

“ကဲ မိန်းမ သွား ဟိုကောင့်ကို လီးစုပ်ပေးလိုက်အုံး ယောက်ျား မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးချင်တယ်”

စိုးနိုင်က စားပွဲပေါ်မှာ ထိုင်နေရာက ပေါင်ကားပေးလိုက်ပါတယ်။ စိုးနိုင်ရဲ့ မပျော့မမာ လီးကြီးကို ကုံးလျှက် ပုလွေပေးနေတဲ့ ဆရာမကြီးရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးက အနောက်ကို ကားတက်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အနောက်မှာ ရပါလိုက်ပြီး အရည်တွေ စိုရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တေ့ပြီး ထိုးသွင်းချလိုက်ပါတယ်။ လရည်တွေ စောက်ရည်တွေနဲ့ အိုင်နေလို့ ချောပြီး စွတ်ကနဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စိုးနိုင်နဲ့ ကျွန်တောာ့်လီးက သိပ်မတိမ်းမယိမ်းမို့ ချောင်တော့မနေပါဘူး။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လို့ကောင်းရုံလေးပါပဲ။

“ဖြန်း”

“အာမုတ်…အု”

ဆရာမကြီးတင်ပါးကို ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးနဲ့ ခပ်စပ်စပ်လေး တချက်ရိုက်ထည့်လိုက်လို့ ဆရာမကြီး အော်လိုက်ပေမဲ့ စိုးနိုင်လီးကြီ ပါးစပ်မှာ တစ်နေတာမို့ အသံမထွက်နိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ ဖီးတက်လာတာ ကို သိနေပါတယ်။

“ဖြန်း ..ဖြန်း..”

ကျွန်တော်လည်း ဆရာမကြီး တင်ပါး နှစ်ဖက်ကို လက်ဖဝါးတဖက်တချက်နဲ့ ဆက်ကျွေးလိုက်ပါတယ်။ လီးကို လည်း အသားကုန် ဆောင့်ထည့်လိုးနေမိပါတယ်။ ဆရာမကြီး တယောက် သူစာသင်နေတဲ့ စင်မြင့်ပေါ်မှာ သူ့တပည့် ကျောင်းသားနှစ်ယောက်နဲ့။ ဖြစ်ပျက်နေပုံကိုသာ ဂျာနယ်တွေ မဂ္ဂဇင်းတွေက သတင်းထောက်တယောက်ယောက်များ တွေ့သွားလို့ကတော့၊ အဟီး။ တွေးရင်းနဲ့တောင် လီးက ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာလာပြီး ဆရာမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ အားမန်အပြည့် ဖုန်းကနဲ ဖုန်းကနဲ ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်။

စိုးနိုင် နဲ့ ကျွန်တော် ဆရာမကြီး နဲ့ တူးအင်ဝမ်း စာသင်ခန်းထဲ မှာ လုပ်ပြီး တော့ ဆရာမကြီး ကတူးအင်ဝမ်းကို အတော်ကြိုက်သွားတယ်နဲ့ တူတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာ သူ့တူမ တွေကို တနေကုန် အပြင်လွှတ်ထားပြီး ကျွန်တော်နဲ့ စိုးနိုင်ကို ခေါ်တယ်။ ကျွန်တော့်ကို လင်ကြီး၊ စိုးနိုင်ကို လင်လေး လို့ခေါ်တယ်။ စိုးနိုင် က ဆရာမကြီး အဲလောက်ထန်တာ သိရတော့ တော်တော် အံ့ဩ နေတယ်။ ကျွန်တော်သူ့ကို စပြောတုန်းက သူက မယုံဘူး ကျွန်တော့်ကို အာတယ်ထင်နေတယ်။ နောက်တော့ သူ့ဘာသာလည်း သူပြောပါတယ်။ အန်တီဇိုလို မျိုး ခပ်တည်တည် ဆရာဝန်မကြီးက သူ့အိမ်မှာ သူ့တူအရင်းကို ကုံးနေတယ် ဆိုတာလည်း ဘယ်သူထင်မလဲ၊ သူကအမေလိုမျိုး ဘိစနက် ပိုင်ရှင် အမျိုးသမီးကြီးက သူ့သားသူငယ်ချင်း ကျွန်တော့်ကို ကုံးနေတယ် ဆိုတာလည်း ဘယ်သူထင်မလဲ တဲ့။ လောကကြီးမှာ ကိုယ်မသိသေးတဲ့ နောက်ကွယ် လှုပ်ရှားမှုတွေက အများကြီးပဲနော်တဲ့။ ဟဲဟဲ။

စိုးနိုင်က အန်တီဇို လို ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တရုပ်မကြီး ကို လိုးနေရာက ဆရာမကြီးလို ညိုညိုတုတ်တုတ် လုံးလုံးလေးကို လိုးရတော့လည် အပြောင်းအလဲ နဲ့ အရမ်း သဘောကျနေတာ။ ကျွန်တော်စလိုးကာတုန်းကလိုပေါ့။ အန်တီနန်း နဲ့ ဆရာမကြီးတို့  မတူသလိုပေါ့။

ဆရာမကြီး ကတော့ ဒီတသက် ယောက်ျား မယူတော့ဘူး တဲ့။ တိတ်တိတ်ပုန်း လင်ကြီး နဲ့ လင်ငယ် နှစ်ယောက် ရှိုရင် ပြည့်စုံပြီတဲ့။ ဒီလို ပဲ လောကစည်းစိမ်ကို ခံစားတော့မယ်တော့။ ကျွန်တော်တို့ကလည်း ဖြည့်စည်းပေးပါတယ်။ အဟီး။ တခါတလေ အဖြည့်စည်းလွန်ပြီး ဆရာမကြီး ကွသွားလို့ နောက်နေ့ စာမသင်နိုင် ပဲ၊ ဆေးခွင့်ယူရတဲ့ အခါတောင် ရှိခဲ့တယ်။ ဟီး။ ဆရာမကြီး ရဲ့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရော ပါးစပ်ရော ဘာမှ မကျန်အောင် ဗြင်းကြတာကိုး။

စိုးနိုင်အမေ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ကို လိုးနေရတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီဇို ကို အဲလောက် မတောင်းတ သေးဘူး။ စိုးနိုင်က သာ သူ့အမေ သူလိုးချင်နေတာ။သူ့အမေ ကျွန်တော်နဲ့ လိုးတာကို လာလာချောင်းတယ်။ သူ့အိမ် မှာ သူ့အမေတယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တဲ့နေ့တွေ ဆို သူက သတင်းပေးတယ်။ အဲလို ညဆိုရင် ကျွန်တော်က သူ့အိမ်သွားအိပ်တယ်။ ကျွန်တော် သူ့အမေ အခန်းထဲ ဝင်ရင် သူက လိုက်ချောင်းတယ်။ ဆရာမကြီးတုန်းက လိုပဲ သူ့အမေ ကို မျက်စေ့စည်းထားပြီး သူ့ကို ပေးလုပ်ပါလားလို့ ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ဟာ မင်းကလည်း တူမှ မတူတာ မင်းတို့ က သားအမိ အရင်းကြီး ငါကြားထဲက ပြဿနာတက်မှာပေါ့လို့ မင်းဘာသာ ကြိုးစား ငါဘေးက လှော်ပေးမယ်လို့ ပဲ ပြောထားတယ်။ ရေရှည်စီမံကိန်းပေါ့။

ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ကတော့ အန်တီနန်းလိုပဲ အတွေ့အကြုံ ရှိပြီး သား အိမ်ထောင်သည်။ ယောက်ျား အဖိုးကြီး က မပေးနိုင်တော့လို့ ဆာနေတဲ့သူ။ တရုပ်မ ဆိုတော့ အသားက လည်း ဖွေး နေတာ၊ ပေါင်လုံးကြီးတွေ ကတော့ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် ကျွန်တော့်အကြိုက်။ ဖင်က လည်း လုံးနေတာပဲ။ သူကလည်း ထန်တယ်။  တခါတလေ ကျွန်တော့် တက်ပလက်လေးနဲ့ ယူလာပေးတဲ့ အောကားဗီဒီယိုတွေ ကို ကြိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိုးနိုင် စုထားတဲ့ အင်းဆက်ဗီဒီယို တွေ ကို ပြပြပေး တော့ သူစိတ်ဝင်တစားကြည့်တာတွေ့ရတယ်။ အဲဒါတွေ က နိုင်ငံခြားမှာပဲ ဖြစ်ကြတာထင်တယ်နော်၊ မြန်မာပြည်မှာ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတော့၊ ကျွန်တော်က မြန်မာပြည်မှာလည်း ရှိကြောင်း၊ ဖေ့ဘုပ်တွေမှာ ဆိုရင် စီးကရက် အဖွဲ့တွေတောင် ရှိကြောင်း၊ အာတာပေါ့။ ကျွန်တော့် အသိထဲမှာ ဘယ်သူဘယ်ဝါရှိကြောင်း ထုပ်ပြော လို့မကောင်းကြောင်းအာတာပေါ့ ငဲငဲ။

တခါတော့ သူက ခရီးသွားဖို့  ရှိတယ်။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ တယောက်ထဲ သွားမှာ ဆိုတော့ ကျွန်တော် လိုက်ခဲ့ရမလားဆိုတော့ လိုက်ခဲ့တဲ့။ သူက ကိုယ်တိုင် ကားမောင်းသွားမှာ။ အဖေါ်ရအောင် ကျွန်တော်လိုက်ပေးတယ်လို့ အကြောင်းပြလိုက်တယ်။ စိုးနိင်ကလည်း ကျွန်တော်ပြောထားလို့ သူမအားဘူး ဆိုပြီး နေခဲ့တယ်။ ဒေါ်မိုးးချယ်ရီ နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲပေါ့။

လမ်းမှာ ကျွန်တော်လည်း တလှည့်မောင်းပေးတယ်။ အမြဲတမ်းလိုလို ညဘက်ပဲ သူ့အခန်းထဲ ခိုးဝင်ပြီး လိုးနေကြတာ ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် စကား အပို သိပ်မပြောဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။ အခု ခရီးသွားမှ ပဲ စကားပြောဖြစ်တော့တယ်။ သူက သူ့ယောက်ျား ကလွဲရင် တခြားလူနဲ့ အိပ်ဖူးတာ ဆိုလို့ ကျွန်တော်ပဲ ရှိကြောင်းပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ဘာလို့ သူ့ကို လိုးချင်စိတ်ပေါ်လာရတာလည်းမေးပါတယ်။ အဲဒီမှာ ကျွန်တော် စိုးနိုင် အတွက် ဆွယ်ဖို့ အကြံညဏ်ထွက်လာပါတယ်။ နည်းနည်းတော့ လိမ် ရမှာပေါ့။ အလုပ်ဖြစ်သွားရင်တော့ စိုးနိုင် အတွက် လမ်းကြောင်းဖြောင့်ပြီလေ။

“ကျွန်တော်အန်တီမိုးကို ဘာလို့ လိုးချင်လည်း ဆိုတော့ ..အာ .. မပြောချင်ပါဘူး အန်တီမိုးရာ”

“ပြောပါကွ၊ သားကလည်း အန်တီတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာကို ရှက်နေတာလား”

“အင်း ပြောရမှာ တမျိုးဖြစ်နေလို့”

ကျွန်တော် အမူပို နေတာကြောင့် ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ပိုစိတ်ဝင်စားလာပုံရပါတယ်။ အတင်းကို မရမက မေးပါတော့တယ်။

“ပြောပါဆို သားကလည်း အန်တီသိချင်လို့ပါကွ”

“အန်တီ က ဆက်ဆီ အရမ်းဖြစ်တာကိုး လို့”

“အန်မာ အန်တီသိပါတယ်နော် အန်တီ့လို ဝတုတ်ကြီးကို ဆက်ဆီ လို့ လာမညာနဲ့ ပြောစမ်း မှန်မှန်”

အဲဒီ အချိန်က ကျွန်တော်ကားမောင်းနေတဲ့ အချိန်ပါ။ နေရာကလည်း တောင်ခါးပန်းလေးကို ပတ်မောင်းလာနေပြီး ရှေ့မှာ ဗျူးပွိုင့် ရှိတယ်လို့ စာတမ်းလေး တွေ့လို့ အဲဒီ စာတမ်းလေး အတိုင်းမောင်းဝင်ခဲ့ပါတယ်။

“အန်တီမိုး ရှေ့က ဗျူးပွိုင့်လေး တချက်ဝင်ကြည့်ရအောင်”

“အေးအေး ဝင်လိုက်သား၊ အဲဒီနေရာလေးက အရမ်းလှတယ်။ အန်တီမိုး အမြဲတမ်း ကားဝင်ရပ်ပြီး ရှုခင်းကို ကြည့်နေကြ”

ဗျူးပွိုင့် နေရာလေးက သိပ်မကျယ်ပေမဲ့ ရပ်ထားတာက ကားတစီး နှစ်စီးပဲ ရှိပါတယ်။ အဲဒီကားတွေနဲ့ ဝေးရာခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ကားကို ရပ်လိုက်ပြီး စက်ကို သတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကားပေါ်မှာ ပဲ ထိုင်နေကြရင်းက အန်တီမိုးကို ကျွန်တော် က နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက် တယ်။ သူကလည်း ပြန်နမ်းတယ် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် လျှာခြင်း ကစားကြပြီးမှ လူချင်းခွာလိုက်ကြတယ်။ အန်တီမိုးတော့ မသိဘူး ကျွန်တော်တော့ လီးတောင်လာတယ်။ နေရာလေးက ချောင်ကျပြီးလူလည်းရှင်းနေတယ်လေ။ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ လန်ကြုပ်ဇာတ်လမ်းလေးကို စလိုက်တယ်။

“ဒီလို အန်တီမိုးရယ်၊ အန်တီမိုးက ကျွန်တော့် မေမေ နဲ့ အရမ်းတူတာလေ၊ အဓိက က အဲကနေစတာပေါ့”

“ဟင်တကယ်ကြီးလား”

တကယ်တော့ ကျွန်တော့်မိဘတွေကအဲဒီအချိန်မှာ  နိုင်ငံခြား ရောက်နေကြပါပြီ။ ကျွန်တော် နဲ့ အထက် က မောင်နှမတွေက အသက်၂၁ နှစ်ကျော်လို့ ချက်ချင်းခေါ်လို့ မရသေးလို့ အငယ်ဆုံးညီမလေး ကို ပဲ ခေါ်သွားပြီး၊ အိမ်ထောင်မကျသေးတဲ့ သားသမီးတွေကို ခေါ်ဖို့ လျှောက်ထားတုန်းပါ။ အဲတော့ ဒေါ်မိုးးချယ်ရီ က မေမေ့ကို မမြင်ဖူးတော့ အာလို့ ရသွားတာပေါ့။ ဟဲဟဲ၊ စိုးနိုင်အတွက်ပါ။

“အင်း တကယ်ပေါ့။ မေမေ က အခု အဝေးမှာ ဆိုတော့ သတိရနေတာနဲ့ အန်တီမိုးကိုလည်း တွေ့လိုက်ရော အဲလို ဖြစ်သွားရတာပေါ့”

“ဟင်၊ သားက သား မေမေ နဲ့ ဖြစ်နေတာလား ”

“ဖြစ်တော့ မဖြစ်သေးဘူးပေါ့ အန်တီမိုးရယ်”

“အော်၊ ဖြစ်တော့ ဖြစ်ချင်နေတာပေါ့လေ၊ တော်တော်ဆိုးတဲ့ကောင်လေး”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီကတော့ ကျွန်တော်ချပေးတဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာပြီ။ ကျွန်တော်တောင် ဘာမှ သေခြာမပြောရသေးဘူး သူ့စိတ်ကူးအတွေးတွေနဲ့ ရှောက်တွေးလာတော့ ကျွန်တော်တောင် ဘာမှ အပိုဆာဒါးမထည့်ရသေးဘူး ဂွင်က တည့်ချင်နေပြီ။

” မဆိုးပါဘူး အန်တီမိုးရယ် ဘာဖြစ်လို့ ဆိုးရမှာလဲ”

“အို ကိုယ့်အမေ ကို ကိုယ်အဲလို စိတ်တွေလာနေတာ ဆိုးတာပေါ့ ”

“အဲဒါကတော့ အမေလှလှ တောင့်တောင့် တွေ ရှိတဲ့ သားတော်တော်များများ ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ရှိကြပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသိရင်တောင် မသိစိတ်ထဲမှာ ရှိနေကြပါတယ်။ အိုဒီပတ်စ်ကွန်ပလက်စ် ဆိုတာ ကြားဖူးလား”

“မကြားဖူးပါဘူးကွာ၊ အန်တီတော့ မထင်ပါဘူး ယောက်ျားလေးတိုင်းမှာ ရှိလိမ့်မယ်လို့”

“ဘာလို့ အန်တီမိုးက ထင်ရတာလဲ”

“အို တို့ ထင်တာကို ပြောတာပါ”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီက တခုခု ပြောတော့မလို နဲ့ ခနလေး တန့်သွားပြီးမှ လျှောချလိုက်တာကို သိလို့ ကျွန်တော်ကလည်း ထပ်နင်းလိုက်ပါတယ်။

“ဘာထင်တာလည်း အန်တီမိုးက စိုးနိုင်ရော အဲလိုစိတ်မရှိဘူးလို့ ထင်နေတာလား”

“အို မရှိနိုင်ပါဘူး၊ ကွာ”

“အန်တီမိုး က စိုးနိုင် အကြောင်း ကျွန်တော့်လောက်မသိပါဘူး”

“ဟင် သား က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ပြောပြစမ်းပါ အန်တီ့ကို အကုန်ပြောပြနော် သား လိမ်မာတယ် မွမွ၊ အန်တီသားကြိုက်တာ အကုန်လုပ်ပေးမယ်”

ကျွန်တော် ရိုက်လိုက်တဲ့ဂွင်တည့်သွားပြီမို့ အေးဆေးပဲ ဇိမ် အရင်ခံဖို့ တွေးလိုက်ပါတယ်။

“အဲဒါ ဆိုလာ လူရှင်းတုန်း ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေး၊ အန်တီမိုးရဲ့ နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို လွမ်းလို့တဲ့ ညီလေးကတောင် အရမ်းမာတင်းနေပြီ”

ကျွန်တော်က ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်တော့ အတွင်းခံမဝတ်ထားလို့ တောင်နေတဲ့ လီးက ဖြောင်းကနဲ ထွက်လာပါတယ်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီက မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်ပြီး၊

“ဟင့် သူတော်တော်ကဲ”

သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ပေါင်ကို မနာအောင်ဆိပ်ဆွဲလိုက်ပေမဲ့ ခေါင်းလေးငုံလို့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ မေမေ ရယ်”

…………………………

ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ရဲ့ နူတ်ခမ်းလှလှလေး နဲ့ ကျွန်တော့် လီး ညိုညို ကြီးကို ကုံးစုပ်နေတာကို အရသာခံ ကြည့်နေမိပါတယ်။ သူ့ရဲ ပါးပြင် မှာ ကျွန်တော့် လီးကြီးကြောင့် ဖောင်းဖောင်းတက်လာတာကို သေခြာမြင်ရအောင် သူ့ဆံတွေကို လက်တဖက်နဲ့ သိမ်းပြီး တင်တင်ပေးရပါတယ်။ သူ့နို့ကြီးတွေကိုလည်း လက်တဖက်က အကျႌပေါ်က ပဲ ဆုပ်နှယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တော်ကြာ မတော်တဆ ကားတစီးတလေ ကျွန်တော်တို့ အနားကို ကပ်ပြီး လာရပ်မှာ စိုးလို့ အကျႌလုံချည်တွေကို မချွတ်ရဲပါ။ ဒါပေမဲ့ ဖီးက တက်လာတော့ သူ့ထမိန်ကို ဖြည်ပြီး ပင်တီ အောက် လက်ထိုးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ပါတယ်။ စောက်ရည်တွေက တော့ ရွဲနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်း စိုးနိုင် ခေါ်သလို သူ့ကို မာမား လို့ ပြောင်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။

“အား မာမား ရယ် ကျွမ်းလှ ခြည်လား မာမားရယ်။ လီးစုပ်တာ ကောင်းလှချည်လား ”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီကတော့ ပေါင်လုံးကြီးတွေ လိမ်ကျစ်တက်လာပြီး ကျွန်တော့်လီး ကိုလည်း အတင်းစုပ်လာပါတယ်။ သူလည်း သူ့သား စိုးနိုင် လီးကို စုပ်ပေးနေတယ်လို့များ တွေးနေသလားမသိ။

“အိုး မာမား သား ပြီးတော့မယ်။ တော်တော့ သားတို့ တနေရာရာ သွားပြီး လိုးကြရအောင်နော်”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီက မတော်ပါဘူး ကျွန်တော့် လီးကြီးကို အားရပါးရ ပဲ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေပါတယ်။ အဲလောက်တောင် ဖြစ်တာ မထူးတော့ဘူး သူ့ပါးစပ်ကို ပဲ စောက်ဖုတ်အမှတ်နဲ့ လိုးတော့မယ် တွေးပြီး ဒေါ်မိုးချယ်ရီခေါင်းကို လက်နဲ့ထိန်း၊ သူခံနိုင်သလောက်ပဲ ပါးစပ်ထဲကို သာသာလေး ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း နောက်ဆုံးတော့ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်တွေ သူ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်မိပါတော့တယ်။ သူလည်း လရည်တွေ အပြင်ထွက်မကျ အောင် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပြီး မျိုချ ပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပျော့သွားတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို သူ့လျှာ လေးနဲ့ ပြောင်အောင် ရက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ မှ သူ့ထိုင်ခုံမှာ ပြန် မတ်မတ်ထိုင်လို့၊ ထမိန်ပြင်ဝတ်၊ အကျႌတွေ ဆွဲဆန့် ရင်း ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကြည့်ပါတယ်။

“ကဲ လိုးချင်သေးလား အခုရော”

“အဟီး တနာရီလောက်တော့ အောင့်ထားလို့ ရသွားပြီ ဟင်းဟင်း”

“ကဲ ပြောစမ်းပါအုံး သား စိုးနိုင်က ဘာပြောလို့လဲ”

ဒေါ်မိုးချယ်ရီ က ကျွန်တော့်ကို လည်း သားလို့ ခေါ်တာမို့ သူ့သားကို ပြောမှန်းသိအောင် နာမည် ထည့်ပြောလိုက်တာပါ။

“အင်း နားနဲ့ မနာ ဖဝါးနဲ့ နာနော် အန်တီမိုး၊ စိုးနိုင် က အန်တီမိုးကို လိုးချင်လို့တဲ့”

“ဟင် အဲလို ကြီး ဒဲ့ ပြောတာလား”

“ဟုတ်ပ။ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ နိုင်ငံခြားက အင်းစက် ဗီဒီယို တွေ ကြည့်ရင်း အမေ နဲ့ သား လိုးခန်း လာရင် သူက အန်တီမိုး ကို လိုးချင်တယ် ဆိုတာ အမြဲပြောနေတာ၊ တခါလောက် လိုးရရင်တောင် သေပျော်ပါပြီ တဲ့”

“အို မဖြစ်နိုင်တာကြီး၊ ကို အဲဒါတွေ က စိတ်ကူးယဉ်ပဲ ကောင်းတာလေ တကယ်က သားအမိ အရင်းကြီး ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်ပါလဲ”

“အန်တီမိုး ကျွန်တော်ပြောမဲ့ ဟာကို ဘယ်သူ့မှ မပြောဘူး၊ ပြဿနာလည်း မရှာဘူး၊ လို့ ဂတိပေးရင် ကျွန်တော် လျို့ဝှက်ချက်တခု ပြောပြမယ်”

“ဟွန်း သား နဲ့ အန်တီမိုး တို့ လိုးနေကြတာ ထက် ပိုပြီး လျို့ဝှက်ရမယ့် အကြောင်းရော ရှိသေးလို့လား၊ ထားပါ၊ ကဲ ဂတိပေးပါတယ် ပြောပါအုံး”

“စိုးနိုင် က အန်တီဇို နဲ့ ဖြစ်နေတာ အန်တီမိုး မသိဘူး မလား”

“ဟင် ဘယ်လို ဘယ်လို၊ ဇိုဝေလီ နဲ့ သား နဲ့ မဖြစ်နိုင်တာကြီးကို”

“အင်း အန်တီမိုး အဲလို ပြောမယ် ဆိုတာ သိသားပဲ။ ကဲ ဒီမှာ သက်သေ ဗီဒီယိုတောင် ရှိသေး”

ကျွန်တော် ဖုံးနဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ စိုးနိုင် နဲ့ အန်တီဇို တို့ လိုးနေတဲ့ ဗီဒီယိုကို ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို ပြလိုက်တယ်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ တယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ပြီးသွားတော့။

“ဟွန်း အဲကောင်မ တော်တော်ရွတာပဲ။ လူကတော့ ဆရာဝန်မ အပျိုကြီး တဲ့ တူအရင်းကို များ အလိုးခံနေလိုက်တာ ဖာသည်မကျနေတာပဲ။ သားကို သူပဲ မြူဆွယ်တာ ဖြစ်မယ် တဏှာရူးမ”

ဘယ်အချိန်ထဲ က မကြိုက်နေသော ယောင်းမ မို့လည်း မသိ၊ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ က သူ့ယောင်းမ ကို ပြစ်ပြစ်နစ်နစ် ဆဲနေသည်။
အဲဒီနေ့ ညနေပိုင်းကျတော့ ကျွန်တော်တို့ သွားနေသည့်မြို့ကို ရောက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မနက်ဖြန်ကျမှ ပဲ အလုပ်ကိစ္စ ကို လုပ်တော့မယ် ဆိုပြီး ဟော်တယ်တခုမှာ တည်းကြတယ်။ ဟော်တယ်က နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်အကြီးကြီး တလုံးသာ ရှိပြီး နှစ်ည နဲ့ တရက်လုံးလုံး ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို လင်မယားလို ကောင်းကောင်း လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ ဖီလင်နဲ့ မို့ လီးက ချက်ချင်းတောင်လာပါတယ်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ က ချွေးတွေ နဲ့ ငြီးစီစီ မို့ ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ဆိုလို့ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲ သူနဲ့ အတူတူ လိုက်ဝင် ခဲ့ပါတယ်။ ရေချိုးခန်း ရှာဝါအောက်မှာ သူနဲ့ ကျွန်တော် ဆပ်ပြာတယောက်နဲ့ တယောက်တိုက်ပေးကြရင်းက လိုးချင်လာတာနဲ့ သူ့ကို နံရံကို လက်ထောက် ပြီး အနောက်ကနေ တချီ လိုးလိုက်ပါတယ်။ နောက် ရေမိုးချိုးပြီးတော့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတွေ ပတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ခနလာလှဲကြပါတယ်။ ကားမောင်းလာရတာနဲ့ လိုးတာနဲ့ ၊ ရေချိုးပြီးသွားတော့ အကြောတွေ လျှော့ပြီးလူလည်း တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။

တရေးနိုးလာတော့ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို လျှော့လျဲလျဲ ပတ်ရက် အိပ်ပျော်နေသေးတဲ့ ဒေါ်မိုးချယ်ရီကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ရင်လျှားလိုမျိုးပတ်ထားတာမို့ အပေါ်ပိုင်းက နို့ကြီးတွေက တဝက်လောက်ပေါ်နေပြီး၊ အောက်ပိုင်းကလည်း ပေါင်လည်လောက်ထိသာ ရောက်တာမို့ ကျွန်တော့် အကြိုက် ပေါင်လုံးတုတ်တုတ် ဖွေးဖွေးကြီးတွေက လည်း အကြောစိမ်းလေးတွေတောင် ထလို့ ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းလှပါတယ်။ မျက်နှာသုတ်ပုဝါလေးကို အသာဖြည်လိုက်တော့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက တုံပြီး ထွက်ကျလာတယ်။ ခလေး တယောက်မွှေးထားလို့ အပျိုလေးလို တင်းမာမနေပေမဲ့လည်း သွေးကြောစိမ်းပြာလေးတွေ နဲ့ ဖွေးဖြူနေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုတုတ်တုတ် ကြီးတွေက ကြည့်လို့ ကောင်းရုံလေး ပျော့ နေတာပါ။ ဘိုက် က အရမ်းကြီး ချပ်ယပ်မနေပေမဲ့ ဘိုက်ပူကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ပေါင်လုံး တုတ်ဖွေးဖွေး ကြီးတွေရဲ့ ခွဆုံမှာ အမွှေးနက်နက်ပါးပါးလေး နဲ့ ဖေါင်းအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး က နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့် ညိုညို လေး တွေ နဲ့ လာလိုးပါလို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။

ကျွန်တော်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်ပြီး အလယ်မှာ မှောက်ရက် ဝင်လို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုံးရက်လိုက်ပါတယ်။

“အား..ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်..”

ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ နိုးလာပါတယ်။ သူ့ပေါင်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံ ဖြဲပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ခေါင်းကို သူ့လက်သည်းလေးတွေ နဲ့ ကုတ်ခြစ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ကော်ရက်ပေးရင်းက စောက်စေ့နေရာလေးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ ဖိပွတ်ခြေပေးနေလိုက်တယ်။ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ တယောက် ဖင်ကြီးတွေ ကော့ပြီး လှုပ်ရှားလာပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျလာပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ရက်နေရင်းက ပဲ ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ်တင်ထားတဲ့ ဂျယ်ဘူးလေးကို ယူပြီး လက်ခလည်နဲ့ကော်ပြီစး သူ့ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်ပါတယ်။

“အား…အို..သား ဘာလုပ်နေတာလဲကွာ”

ကျွန်တော်က ဘာမှ မဖြေပဲ သူ့ဖင်ပေါက်လေးကို ဂျယ်နဲ့ ကရိုင်းပေးနေတော့ သူလည်း ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ပါဘူး။ နောက်တော့ လက်နှစ်လုံးအထိ ဂျယ်နဲ့ သမ ပေးတော့ ဖင်က လိုးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ ကျွန်တော့်လီးကိုအဖေါ်စွပ်လိုက်ပြီး ဂျယ်တွေ ထပ်လူးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ဒေါ်မိုးချယ်ရီ ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မပြီးတော့ လှန်တွန်းထင်လိုက်တာ ဖင်ကြီးကြွလာပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အရည်စိုရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဂျယ်တွေ နဲ့ ပြည့်လျှံနေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို အထက်အောက်တွေ့နေရပါပြီ။ ကျွန်တော် က သူ့ဖင်ပေါက်ကို ကျွန်တော့်လီးကြီးတေ့လိုက် တော့ သူလည်းသိပုံရပါတယ်။

“ဖြည်းဖြည်းနော် သား၊ အန်တီ တခါမှ အလုပ်မခံဖူးသေးဘူး”

“ဟုတ် မာမား”

ကျွန်တော် က စိုးနိုင် လိုပဲ သူ့ကို ခေါ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးကို အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။

“ဖြွတ် ဖွတ်”

“အ.. ဖြည်းဖြည်း”

ဂျယ်တွေနဲ့ ကောင်းကောင်းသမထားလို့ လီးကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း နစ်ဝင်သွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တအားကို တင်းကျပ်နေပါတယ်။ လီးကို ရာဘာကွင်းနဲ့ စီးထားသလိုမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဇိမ်ခံရင်း တရစ်ချင်း သွင်းလာလိုက်တာ လီးတချောင်းလုံး အဆုံးထိ ဝင်သွားပါတယ်။ အဲတာ့မှ သူ့ဒခေါက်ကွေးကို ကျွန်တော့် ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းလိုက်ရင်း သူ့နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲလို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ သူလည်းခံနိုင် ကိုယ်လည်း လိုးကောင်းဆိုတော့ တအားကို ဆောင့်လိုက်တာ သူ့ရဲ့ တအီးအီးအော်သံ၊ ကုတင်က တကျွိကျွိ မြည်သံတွေပဲ ထွက်နေပါတယ်။

ကျွန်တော်က ဒီတခါ တော်တော်နဲ့လည်းမပြီးသူက လည်း ညှောင်းတယ် လို့ ပြောလာလို့ လီးကို သူ့ဖင်ထဲက မချွတ်ပဲ ခြေထောက်ကို ကျွန်တော့်ခေါင်းပေါ်က ကျော် သူ့ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ပြီး မွေ့ယာပေါ်မှာ လေးဘက်ဖြစ်သွားအောင်ပုံပြောင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မှ ဒေါ့ကီ ပုံစံနဲ့ သူ့ဖင်ကို ဆက်ပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်တဖက်က လည်း သူ့စောက်စေ့လေးကို ဖိချေပေးတော့ မကြာခင် သူလည်း အော်ဟစ်ပြီး ပြီးသွားသလို ကျွန်တော်လည်း လရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

……………..

အန်တီမိုး နဲ့ ကျွန်တော် အဲဒီ ခရီးတလျှောက် ၂ည သုံးရက်မှာ ပုံစံမျိုးစုံ လိုးခဲ့ကြပြီး၊ အန်တီမိုးလည်း သူ့သား စိုးနိုင် အတွက် ရယ်ဒီ ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ ကျွန်တော် စည်းရုံးထားပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အန်တီမိုးက တော့ စိုးနိုင်ကို ပြန်မပြောပြဖို့ ပြောပါတယ်။ သူ့အစွမ်းအစ နဲ့ ကြိုးစားပါစေ လို့ ပြောပါတယ်။ အဲတော့လည်း ကျွန်တော် က ဘာပြောစာရှိလည်း ဟုတ်ကဲ့ ပါပေါ့။

စိုးနိုင်က တော့ ကျွန်တော့်ကို မေးတာပေါ့။ သူ့အမေ နဲ့ ဘယ်လိုလဲပေါ့။ ကျွန်တော်က တော့ အန်တီမိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ လိုးတဲ့ အကြောင်းဒီတေးပဲ ပြောပြလိုက်တယ်။ သူ့အတွက် စည်းရုံးထားတယ် ဆိုတာကိုတော့ မပြောလိုက်တော့ဘူး။ သူက တော့ သူ့အမေ ဘယ်လောက်ထန်တယ် ဆိုတာ သိရလေ။ ပိုပြီး လိုးချင်စိတ်ပျင်းပြလာလေ ဖြစ်မှာပေါ့။

ဒီကြားထဲမှာ ကျွန်တော် တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် အဖေအမေ တို့ ဆီ လိုက်သွားဖို့ ကိစ္စ ကို စလုပ်နေကြပြီ။ ကျွန်တော်တို့ထက် ကြီးတဲ့ အကို က တော့ အိမ်ထောင်ကျနေလို့ လိုက်ဖို့ ခေါ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်လို့ အဖေ တို့က ကျွန်တော်နဲ့ အမလတ် နဲ့ ကို ပဲ ခေါ်ဖို့ အရင်တင်ထားတာ။ ကျတာနဲ့ ထွက်လို့ ရအောင်။ အမလတ် ရဲ့ အောက် ကျွန်တော့် အမအငယ်ဆုံးက လည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ လင်နောက်လိုက်ပြေးထားလို့ အခု လူလွတ်ဆိုလို့ ကျွန်တော်နဲ့ အမလတ် တို့ပဲ ကျန်တော့တာ။ အမလတ် ကလည်း ဘဲရှိပါတယ်။ သူက ပါးတယ်။ အိမ်ထောင်ကျသွားရင် အဖေအမေ က ခေါ်လို့ ခက်မယ် ဆိုပြီး မယူပဲ ထားထားတာ။ သူနိုင်ငံခြားရောက်ပြီးမှ သူ့ဘဲကို ခေါ်မယ်ဆိုတဲ့ အကြံနဲ့ပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ ရဲ့ ထွက်ဖို့ ကိစ္စကို တာဝန်ယူလုပ်ပေးနေတာက ဖေဖေ့ညီမ အငယ်ဆုံး၊ ကျွန်တော်တို့ ရဲ့ ဒေါ်လေး သီရိမေ ပေါ့။ ဒေါ်လေး သီရိမေ က ရှေ့နေလေ။ သူ့ယောက်ျား ကလည်း ကပ်စတန် က အရာရှိကြီးတယောက်။ ကလေးငယ်လေး နှစ်ယောက် ရှိတယ်။ ခြောက်တန်း နဲ့ ရှစ်တန်း ပေါ့။ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံးက လည်း အလုပ်များများ ဆိုတော့ သူတို့ခလေးတွေ စောင့်ပေးဖို့ တို့၊ တခါတလေ စာမေးပွဲနီးရင် စာလေးဘာလေးပြပေးဖို့ တို့ကို အမလတ် နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ က တလှည့်စီ သွားကူပေးရတတ်တယ်။

ဒေါ်လေး သီရိမေ က အရင်ယောက်ျား မရခင် အပျို ဘဝက ပိန်ကပ်ကပ်လေး၊ ဝါးခြမ်းပြားလို့ တောင်ခေါ်လို့ ရမယ်။ မျက်နှာကသာ ချောတာ။ ဒါပေမဲ့ ယောက်ျားရ ခလေးတွေ မွေးပြီး ဝလာတယ်။ ကျွန်တော် လည်း အန်တီနန်း တို့ ဆရာမကြီးတို့ အန်တီမိုးတို့ နဲ့ အလုပ်များနေတော့ သတိတောင် မထားမိ ပေမဲ့။ အခု နိုင်ငံခြား ထွက်ဖို့ ကိစ္စကို သူနဲ့ လိုက်သွားပြီး လုပ်နေရတော့ သူ့ဘော်ဒီက ကျွန်တော့် အကြိုက် ထွားထွားကားကား ကြီးဖြစ်နေတာကို သတိထားမိလာတယ်။ ထွားတာမှ နို့ကြီးတွေက ကျွဲကောသီးလောက် ရှိမလားမသိဘူး ။ ကားတာကလည်း နည်းတဲ့ အိုးကြီးမဟုတ်ဘူး။ ပေါင်လုံးကြီးတွေကလည်း တုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းနေလိုက်တာ။ ထမိန်ဝတ်ထားရင်းနဲ့တောင် လမ်းလျှောက်လိုက် ရင် အထင်းသား မြင်နေရတယ်။ အရင်က ဒေါ်လေးသီရိမေ က အဲလောက်မတောင့်သေးတာရယ်။ နောက် ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းကို အဲလို အမြင်နဲ့ ကြည့်ရင် ငရဲကြီးမယ် ဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ကြောင့် မျက်စေ့မှောက်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ အခုတော့ သူငယ်ချင်းအရင်း နှစ်ယောက်ရဲ့ အမေ တွေကိုလည်း လိုးပြီးပြီ။ ကိုယ့်ကျောင်းက ပါမောက္ခ ဆရာမကြီးကိုလည်း လိုးပြီးပြီ။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတယောက်က သူ့အဒေါ်ကို လိုးနေပြီး၊ ဆိုတော့ ကျွန်တော့် စိတ်ဓါတ်ကလည်း ပြောင်းနေပြီလေ။ ကို်ယ့်ဘက်က တစ်ရာ ရာခိုင်နှုံး လိုးခြင်ပေမဲ့ ဒေါ်လေးသီရိ က ဒါမျိုးတွေ ကြားတောင် ကြားဘူးပါ့မလားမသိတော့၊ ဘယ်လိုမှ မရိုးသားတဲ့ အမူအယာတွေကို မပြရဲဘူး။ ဒါပေမဲ့ တခါတလေ တော့ဒေါ်လေးသီရိ အကြည့်တွေက တမျိုးပဲ၊ နင်က နင့်အဖေငယ်ငယ်တုန်းက နဲ့ တူလာတယ်လည်း တခါတလေ ပြောသေးတယ်။

အဲလိုနဲ့ တနေ့ကြတော့ ကျွန်တော်တို့ တူဝရီး နှစ်ယောက် ရဲ့ ဆက်ဆံရေး အပြောင်းအလဲ ဖြစ်ဖို့ ကြုံလာရတယ်။ အဲဒီနေ့က မိုးကလည်း ရွာ၊ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဒေါ်လေးသီရိ ရုံးခန်းကို သွားကြတော့ ကားကနေပြီး အဆောက်အဦးလှေခါးရင်းကို ထီးမလုံတလုံနဲ့ အမြန်လျှောက်ရတယ်၊ လှေခါးတက်တော့ ရေမစိုတစို ထမိန်အောက်က  ထမိန်နဲ့ ကပ်ပြီး အပေါ်အောက်တုံခါ လှုပ်ရမ်းသွားတဲ့ ဒေါ်လေးသီရိ တင်လုံးကြီးတွေကို အနောက်က ကြည့်ပြီး လီးက တောင်လာရော၊ ပုဆိုးအောက်မှာ အတွင်းခံမဝတ်လာမိတာကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျိမ်ဆဲမိတယ်။ လှေခါးထောင့်ချိုးတနေရာရောက်တော့ အပေါ်က လူတစုက ပစ္စည်းအကြီးတခုမပြီး ဆင်းလာကြတော့ လှေခါးချောင်ကို ကပ်ရှောင်ကြရတယ်။ လှေခါးကလည်းကျင်းတော့ ကျွန်တော်က နံရံကပ်ရပ်နေတာ ဒေါ်လေးသီရိက နောက်ဆုပ်လိုက်တော့ သူ့ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားထဲ ကျွန်တော့်တောင်နေတဲ့ လီးကြီး တန်းတန်းမတ်မတ်ကို ထောက်မိသွားတယ်။ ဒေါ်လေးသီရိ တုံကနဲ ဖြစ်သွားတာ သိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူလည်း မလှုပ်သာဘူး ဟိုလူတွေက သူတို့ မလာတဲ့ ဖန်နစ်ခြာကို ထိမိမှာ စိုးလို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွားနေတော့ ဒေါ်လေးသီရိ ရဲ့ အိနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေက ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံမှာ အရသာက ကောင်းနေတယ် လီးကတော့ ဘာမာသလဲ ပြောမနေနဲ့ စတီးချောင်းက တောင်ပျော့အုံးမယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာ အောင်မျိုးအမေ အန်တီနန်း နဲ့ ပထမဆုံး အထိအတွေ့ ဖြစ်သွားတာ သွားသတိရလိုက်မိတယ် အဖြစ်အပျက်က တထပ်ထဲလိုပါလား။ နောက်တော့ အန်တီနန်း ပြန်ပြောလို့ သိရတာက၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူ့ဖင်ကို ပူနွေးနွေး မာမာ လီးကြီးလာထောက်တာ ချက်ချင်းသိလိုက်ပြီး သူ့ဒူးတွေတောင် ချောင်ကျသွားတယ်တဲ့။ ခုလည်း ဒေါ်လေး သီရိတော့ သေခြာပေါက် သူ့တူလီးကြီး ထောက်ထားတာဆိုတာကို သေခြာသိမှာပဲ။ ဘေးတစောင်းမြင်ရတဲ့ ဒေါ်လေးသီရိ ပါးလေး က နည်းနည်းနီနေသလိုပဲ။ နူတ်ခမ်းလေးက ပြုံးယောင်ယောင် ဆိုတော့ ဘာမှန်းတော့ မသိဘူး။

အဲလိုနဲ့ လှေခါးကို ဆက်တက်လာလိုက်တာ၊ သူ့ရုံးခန်းအဝနားရောက်တော့ ဒေါ်လေးသီရိက သူ့လက်ထဲ ဆွဲလာတဲ့ အိပ်ကို အနောက်ဘက်လှမ်းပေးရင်း၊

“ရော့ နင့်ရှေ့ကို အာ့တာနဲ့ ကာလာခဲ့၊ ရုံးထဲက လူတွေ မြင်လို့ မကောင်းဘူး”

ဟုတ်လည်း ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်တော့် လက်ထဲမှာ ဘာမှ ပါမလာဘူး၊ ဒေါ်လေးသီရိ  အိပ်ကို ရိုရိုသေသေ လက်နှစ်ဘက် နဲ့ ဆွဲကိုင်လာသလိုလို နဲ့ အရှေ့က ပုဆိုးအောက် ထောင်ထနေတာကို အသာဖိလို့ သူ့နောက်က နေ သူ့ရုံးခန်းထဲအထိ လိုက်သွားရပါတယ်။ သူ့ရုံးခန်းထဲ သူက အရင်ဝင်ပြီးတော့ တံခါးနားမှာ ကျွန်တော်အဝင်ကို စောင်နေတယ်။ ကျွန်တော်အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ သူ့ရုံးခန်းတံခါးကို အထဲက နေဂလန့်ချပိတ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့စားပွဲပေါ်ကို သူ့အိပ်ကြီးတင်ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော့် နားကို လျှောက်လာပြီး ကျွန်တော့် လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

“ကဲ ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲ ဒီကောင်က”

ဒီတခါ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားရတာက ကျွန်တော်ပေါ့၊ မတ်တတ်ကြီးနဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးကို လည်း ကိုယ့်အဒေါ်ရင်းကိုယ်တိုင်က သူ့လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားတာ ခံနေရတာကိုး၊ ဒါပေမဲ့ တဏှာပိုးထ နေပြီ ဆိုတော့ ပြောင်စပ်စပ်နဲ့ပဲ၊ အရူးကွက်နင်းရတာပေါ့၊

“ဒေါ်လေးသီရီ အိုးကြီးက လည်း အရမ်းမိုက်နေတာ၊ ကျော့ ဟာကို အိကနဲလာဖိတော့ ထိန်းမရဘူးဖြစ်သွားတာပါ၊ ကန်တော့ ကန်တော့”

“အောင်မယ်၊ ခုမှ ကန်တော့လုပ်မနေနဲ့ ပြစမ်း နင့်ဟာ”

ဒေါ်လေးသီရိက ပြောလည်းပြော လက်က လည်းမြန်သလားမမေးနဲ့ ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာ ပုဆိုးက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လျှောကနဲ ကွင်းလုံးကို ပုံကျသွားတာပဲ။ ကျွန်တော် အံအားသင့်ပြီး ကြောင်နေတုန်းမှာ ဒေါ်လေးသီရိက ကျွန်တော့် လီကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွလေး ကွင်းတိုက်ပေးနေပြီ။

“အိုး နင့် ပစ္စည်းကလည်း မသေးပါဘူး၊ အားရပါးရကြီးပဲ”

ပြောရင်းက ကို ဆပ်ကနဲ ကြမ်းပြင်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ရင်း သူ့နူတ်ခမ်းလှလှလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ငုံခဲလိုက်တယ်။ နွေးထွေးနူးညံ့လှတဲ့ ဒေါ်လေးသီရိရဲ့ အာခံတွင်းလေး ကြောင့် ကျွန်တော့်မှာ လရည်တွေကို ပန်းထည့်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားလိုက်ရပါတယ်။ လူက တော့ ခွေးအကြီးလှည်းနင်းသလို စကားမပြောနိုင်တော့ပါဘူး။ ရုံးလာတာမို့ အကျအနထုံးထားတဲ့ ဆံပင်နဲ့ ကလစ်တွေကြောင့် သူ့ခေါင်းကို လည်းမကိုင်ရဲတော့ ဘေးနားက စားပွဲကို ပဲ ထိန်းကိုင်ထားလိုက်ရပါတယ်။

“အားးးး… ကောင်း…လိုက်တာ ဒေါ်လေးသီရိရာ”

ဒေါ်လေးသီရိက မျက်လုံးး တွေမှာ အပြုံရိပ်နဲ့ပဲ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး လီးကြီးကို ဆက်စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကြည့်ရတာ အားရပါးရကို မလွတ်တမ်းစုပ်နေတာမို့ အရသာက လည်း အထွတ်အထိပ်ရောက်နေတဲ့ ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ ဒေါ်လေးသီရိ အာခံတွင်းထဲကို လရည်တွေ အပြွတ်လိုက် ပန်းထုတ်ထည့်လိုက်မိပါတော့တယ်။ ဒေါ်လေးသီရိက လည်း သူ့ပါးစပ်အပြင်ကိုတောင် အရောက်မခံတော့ပဲနဲ့ တဂွပ်ဂွပ် ကို မျိုချပြစ်လိုက်ပြီး တော့ မပျော့မမာလေးကျန်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကိုလည်း တချောင်းလုံး ဒစ်ကြို ဒစ်ကြားပါ မကျန် ရက်ပြီး သန့်ရှင်းလေး လုပ်ပေးသွားပါတယ်။ ပြီးမှ ထလိုက်ရင်း မှန်ထဲမှာ သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို တစ်ရှုးနဲ့သုတ်ရင်း၊

“အင်း အတော်ပဲ မနက်စာ မစာရသေးတာနဲ့၊ ခိခိ”

“ဒေါ်လေးသီရိ”

“ဟေ့ တော်ပြီး နောက်မှ ပြောတော့ သွားတံခါးဖွင့်လိုက်အုံး သူများတွေ တမျိုးထင်နေမယ်”

………………………..

ဆက်ပါအုံးမယ်။