အစကရိုးရိုး နောက်တော့တမျိုးတိုးလို့…. (အပိုင်း ၂)

်တာ

Thiri469== Aww sorry

ဒင်ကြီး== မောင် ကဆောရီးရမှာပါ

Thiri469== My bad

ဒင်ကြီး== အသံက စိတ်ဆိုးမပြေသေးပုံပဲ  မွမွ

Thiri469== ဟောတော်

ဒင်ကြီး== ခိခိ .. အဲဒီအသံကမှ မမရဲ့ ပုံမှန်အသံ

Thiri469== မှားပါတယ်

ဒင်ကြီး== ကျွန်တော်က မှားချင်နေတာလေ .. အမှား တွေ ကျူးလွန်တယ်ဆိုတာ .. လူမှုရေးအရသာ မကောင်းသာ လူက အရသာရှိသား ဟဲဟဲ

Thiri469== ခိခိ

ဒင်ကြီး== မရတော့ဘူး အရမ်းချစ်ချင်နေပြီ မမ .. ဒီတခါပဲ ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့

Thiri469== အတင်းကိုစိတ်မဆိုးတော့အောင်စကားလိုက်ပြောနေတာပဲ

ဒင်ကြီး== နောက်လုံးဝမဖြစ်စေရပါဘူး .. ဒီတခါထဲပါ .. ခိခိ

Thiri469== တကယ်ပဲတတ်နိုင်လွန်းတယ် .. မနေ့က အလုပ်လုပ်တာ မဖြောင့်ဘူးဆိုလို့ ပြန်လျော်ပေးတာ

ဒင်ကြီး== အင်း မောင် လုပ်ထားတဲ့ ရီပို့တခုက အမှားကို ခုမှတွေ့လို့

Thiri469== အော်

ဒင်ကြီး== ပြန်ပြင်နေတာ ဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး စိတ်နဲ့ ကိုယ်နဲ့ မကပ်ဘူး

ကောင်လေး အလုပ်မှာ အဆင်မပြေဖြစ်တယ်လို့ ကြားရတော့လဲ ကျမတော်တော် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ သူ့ကို စိတ်မဆိုးရက်တော့ပါဘူးလေ။ မင်းရဲကိုကိုတွေ သူ့မိန်းမ မြယမုံစိမ်းတွေကို ကျမ သတိမရတော့ဘူး။ ကျမရဲ့ ကောင်လေးက ကျမနဲ့ ညတိုင်းချစ်လာတဲ့ ဒင်ကြီး ဆိုတဲ့ နစ်ပါပဲ။ သူ့ကို အရမ်း သံယောဇဉ် တွယ်မိပြီ။

Thiri469== အင်း မမ တကယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး .. ကဲ အခု ပြန်လျော်ပေးမယ်လေ…

ဒင်ကြီး== ..အား..ပျော်လိုက်တာ မမရယ်..မွမွ နော်မမ..အခု မှပဲ ကျွန်တော် အသက်ရှုလို့ရတော့တယ်မမရယ်..

Thiri469== ..သူက အသက်ရှုလို့ ရတယ် လို့ ပြောနေ၊ မမ က အခုထိ ရင်တုန် ပြီး မျက်နှာပူနေတုံးပဲ.. မမ အမျိုးသားကို ဘယ်လို ပြောရမှာလဲ၊ ကိုးလို့ကန့်လန့်ကြီး..

ဒင်ကြီး== ..ဘာမှ မပြောနဲကလေ မမ၊ ကျွန်တော်တို့ ဒီအတိုင်းပဲ ချစ်ကြရအောင်လားမမရယ်၊ ခုတောင် မမ ကိုလာလိုးချင်လာပြီ..  စရက်ပေးရတော့မလား… ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို

မင်းရဲကိုကို ရဲ့ အဲလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိင်အသုံးအနှုံးတွေက ကျမ ကို ထုံးစံအတိုင်းပဲ သွေးပူလာစေပါတယ်။ ကျမလက်တွေက လည်း အလိုလို ကီးဘုတ်ပေါ်မှာ ပြေးသွားနေမိတော့တယ်။

Thiri469== ရက်နဲ့

ဒင်ကြီး== ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြော .. မောင် က ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပြီ

Thiri469== ဟီး… ဟိုဟာ ခုနပဲ ပြောတာ

ဒင်ကြီး== ဘာလဲ… လိုးရမှာလား

Thiri469== အင်း အလံခိုးမယ် .. အဲ့လို ပြောရတာတောင် မမပိပိက အရည်တွေ ထွက်လာပြီ်

ဒင်ကြီး== လာပြီ မိန်းမ.. ဟဲဟဲ အောစာအုပ်တွေထဲကလိုပြောတာ ..အောဇာတ်လမ်းတွေမှာ အထူးသဖြင့် ဟိုအာကာမင်းတို့ ရေးတဲ့ထဲမှာ တခါလိုးပြီးတာနဲ့ မိန်းမ တို့ လင်ကြီးတို့ ခေါ်ကြတာပဲ

Thiri469== ဟိ

ဒင်ကြီး== အင်း တခါက ကောင်မလေးတယောက်က ပြောဖူးတယ်

Thiri469== အင်း ဘယ်လိုပြောလဲ

ဒင်ကြီး== သူ့သူငယ်ချင်းပေါ့ အဲဒီကောင်မလေးက ကျောင်းတို့ ပင်လယ်တို့ ဝင်ဖူးတယ် တာပေမဲ့ လိုးပရိုဖိုင်းပဲနေတယ်စာဖတ်သူပဲပေါ့ .. မောင် နဲ့တော့ မသိဘူး

Thiri469== အင်း

ဒင်ကြီး== အဲဒီ့ ကာင်မလေးကို ပြောတာ သူနဲ့ ဘဲကြီးတဗွေ အဲလိုပဲ အွန်လိုင်းကတွေ့ပြီး အပြင်မှာ ချိန်းတွေ့ အလုပ်ဖြစ်ကြတယ်တဲ့

Thiri469== အဲ့ဒီတော့

ဒင်ကြီး== အဲဒါ အဲဒီအဖိုးကြီးက စကားကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောရတာ သဘောကျတယ်တဲ့ တချိန်လုံးအဲလိုပြောနေတာတဲ့ .. ခိခိ .. အပြင်မှာ တကယ်မသုံးတဲ့စကားတွေပေါ့ .. လိုးမယ်တို့ .. မိန်းမ တို့

Thiri469== အင်း မင်းရော အဲ့လိုကြိုက်လား

ဒင်ကြီး== တကယ်က ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး.. စာနဲ့တော့ရေးထွက်တယ် ခိခိ

Thiri469== ခိခိ

ဒင်ကြီး== ဒါပေမဲ့ မမနဲ့ ဆိုရင်တော့ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်ရမယ်ထင်တယ် ခိခိ .. မမတယောက်ပဲ မောင်နဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ

Thiri469== အင်းနော် .. မောင့်ကို မမတော့ ယုံယုံကြည်ကြည်ပွင့်လင်းလိုက်ပြီ

ဒင်ကြီး== အင်းပါ သိပါတယ် ချစ်မမရာ .. ချစ်မမ ရဲ့ နို့ကလေးတွေကို စို့ချင်တယ်

Thiri469== အင်း လိုးလဲ လိုးပေး .. နို့တစ်မျိုးပဲ စို့မနေနဲ့

ဒင်ကြီး== အင်း ပါ လိုးမှာပေါ့မမ ရာ .. လိုးချင်လို့ မမဆီလာနေတာပဲ .. အခု ဘာဝတ်ထားလဲ .. ချွတ်ဖို့

Thiri469== တီရှပ် အနွမ်းလေးရယ်

…..

Thiri469== ဘောင်းဘီ ပွပွကြီးရယ် .. အင်း

ဒင်ကြီး== တီရှပ်နဲ့ ပါဂျားမားလား .. အောက်က ဘာမှ ဝတ်မထားဘူးလား

Thiri469== ဝတ်ဘူး

ဒင်ကြီး== ဘရာနဲ့ ပင်တီ

Thiri469== မမက အိမ်နေရင်း ဝတ်လေ့မရှိဘူး

ဒင်ကြီး== အာ့ဆိုရင် နို့သီးခေါင်းကလေးတွေ ထောင်နေပြီပေါ့ .. တီရှပ်ပေါ်ကတောင်စို့လို့ရမယ်

Thiri469== အင်း .. စို့စို့ စိတ်ကြိုက်စို့ .. မမတကိုယ်လုံး ချစ်အတွက်ပဲ

ဒင်ကြီး== ပထမဆုံးက ဘောင်းဘီပွပွကြီးကို ဆွဲချွတ်မယ် .. ခြေသလုံးလောက်ထိမှာ ထားခဲ့ပြီး ပေါင်ခွစုံကို နမ်းမယ် .. ချစ်မမက ကိုယ့်ဘာသာ ကန်ချွတ်

Thiri469== အင်း စိုနေပြီ .. အောက်က

ဒင်ကြီး== ချစ်မမပေါင်ကြီးတွေ ကားသွားမှ မောင် က ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ရက်မယ် .. လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ အစေ့လေးကိုလည်းဖိချေမယ် .. နာရင်ပြော .. မနာတနာလေးဖိပြီးခြေမယ်

Thiri469== အိုး… .. တဆတ်ဆတ်တုန်နေမှာ

ဒင်ကြီး== မမစိမ့်နေတဲ့ အရည်တွေကို စုပ်လိုက်မယ် .. မမရဲ့ နူတ်ခမ်းအဖတ်လေးပါပါလာရင် သွားနဲ့ မနာအောင်ကိုက်မယ်

Thiri469== ဟင့်အင်း မစုပ်နဲ့ .. အနောက်ကို သုတ်လိုက်တော့ .. လေးဘက်ထောက်ပေးမယ်

ဒင်ကြီး== အာ့ဆိုရင် လျှာကို အထဲထိုးထည့်မယ်

Thiri469== ဖင်ကိုလိုးတော့ .. ကွန်ဒုံမြန်မြန်သွားယူ

ဒင်ကြီး== လေးဘက်ထောက်ပေးရင်တော့ ဖင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး အကွဲကြောင်းတလျှောက်ရက်မယ် .. ကွန်ဒုံ က စွတ်ပြီးသားပဲ .. တံတွေးထွေးထည့်နေတယ် ခရေပွင့်လေးထဲကို

Thiri469== အင်း နောက်နေ့မှ ဖြေးဖြေး ရက်တော့ .. ဒီနေ့တော့ မြန်မြန်လုပ်

ဒင်ကြီး== မောင် လိုးတော့မယ် အဲဒါဆိုရင်

Thiri469== အင်း

ဒင်ကြီး== မမ ဖင်ပေါက်မှာ တံတွေးတွေ ထွေးထည့်လိုက်ပြီးပြီ

Thiri469== ဖင်ဝကို လျော့ပေးထားမယ်

ဒင်ကြီး== အား ကောင်းတယ် မမ ကျပ်နေတာပဲ

Thiri469== ဖြည်းဖြည်းအိအိသွင်း

ဒင်ကြီး== မမဖင်ဝလေး နဲ့ ချှုံ့ချည်ပွချည်လုပ်ပေးတာကောင်းတယ်

Thiri469== အင်း

ဒင်ကြီး== အင်း ဝင်သလောက် ဖြည်းဖြည်ချင်းးသွင်းမယ် .. မောင့် လီးတန်ပေါ်ကိုလည်း တံတွေးထပ်တွေးချမယ်

Thiri469== ကောင်းလာလို့ ရုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်လာတာ

ဒင်ကြီး== မမဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးထိဝင်သွားပြီထင်တယ်

Thiri469== မောင် သွင်းလာရင် မမ လျော့ပေးထားမယ်

ဒင်ကြီး== မမဖင်လုံးးနဲ့ မောင့်ပေါင်ခြံ ကပ်နေပြီ

Thiri469== မောင် ရပ်သွားရင် မမ က ပြန်ညှစ်မယ်

ဒင်ကြီး== မောင် ဆောင့်ရတော့မလား .. မမ ခေါင်းအုံးကို ကိုက်ထားတော့ မောင် ဆောင့်တော့မယ်

Thiri469== အင်း ပြန်ထုတ်ကြည့်အုံး .. အင်း ဆောင့်သာဆောင့်

ဒင်ကြီး== တော်ကြာ မမအော်သံကို မမ အမျိုးသား ကြားသွားအုံးမယ်

Thiri469== အာ့ ချစ်… ချစ်… ချစ်

ဒင်ကြီး== ဆောင့်နေပြီ ကောင်းလိုက်တာ

Thiri469== အော်ဘူး ကျိတ်ခံမယ် .. စိတ်ကြိုက်လိုး

ဒင်ကြီး== မမက ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကော့ပေး

Thiri469== အင်င်း ကော့ပေးမယ်

ဒင်ကြီး== မောင် က တင်ပဆုံ နှစ်လုံးကို ဖြဲဖြဲပြီးလိုးမယ် .. အဲဒါမှ အဆုံးထိဝင်မှာ

Thiri469== ကောင်းတယ်

ဒင်ကြီး== ဆောင့်လို့ကောင်းလိုက်တာမမရယ်

Thiri469== နာတော့နာတယ်

ဒင်ကြီး== အင်း ဆီနဲ့ဆို ပိုကောင်းတယ်

Thiri469== ချစ်လိုက်တာကွယ်

ဒင်ကြီး== ခုတော့ တံတွေနဲ့ဆိုတော့  .. ချစ်တယ် မမ .. မွမွ

Thiri469== ကောင်းလွန်းလို့ တုန်တက်လာပြီ

ဒင်ကြီး== မမရဲ့ ဖင်လုံးကြိးတုံတုံသွားတာကိုက ကိုက်စားချင်စရာ .. မောင်ကော့ပြီး တအားဆောင့်နေပြီ

Thiri469== မမရှေ့ပေါက်က ချောဆီ အများကြီးထွက်နေတာ .. အာ့တွေ ယူယူ လိမ်းပြီးဆောင့်

ဒင်ကြီး== မမပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲပြီးဆောင့်နေတာ .. အဲဒါတွေကို မောင့် လီးတန်ကြီးမှာ လိမ်းနေတယ်

Thiri469== ခု ပကိလက်အိပ်ရင်းနဲ့တောင် အရည်တွေက အနောက်ပေါက်အထိ ရွှဲနေပြီ .. ဟီး

ဒင်ကြီး== ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်းလိမ်းပြီး ပြန်ပြန်ဆောင့်နေတယ်

Thiri469== ခု ဖင်ကို ပွစိစိ ညှစ်နေတယ်

ဒင်ကြီး== ကြိုက်တယ် အဲလို အရည်ရွဲတာ

Thiri469== အရည်တွေ စီးလာတာ သိနေတယ်

ဒင်ကြီး== မောင် ကတော့ ဆောင့်လို့ကောင်းနေတယ်

Thiri469== ရွစ်ရွစိ ချောကျိချောကျိနဲ့ .. အင်း နောက်တစ်ချီ ထပ်လာပြန်ပြီ  .. အား….

ဒင်ကြီး== မမ ကုတင်ပေါ်မျာ ကုံးပြီးရိုက်ထားတဲ့ပုံလေး မျက်စေ့ထဲ မြင်ယောင်ပြီးတော့ မှန်းနေတယ်အရမ်းဆောင့်နေတာ မမခံနိုင်ရဲ့လား

Thiri469== မမ အရမ်းတုန်တက်လာပြီး ညှစ်လိုက်တာ

ဒင်ကြီး== ချစ်မမလေး

Thiri469== မောင့် လီးကို အရမ်းညှစ်မိတာ .. မောင် တောင် ခန မဆောင့်နိုင်တော့ဘူး

ဒင်ကြီး== ရှေ့က ကျလာတဲ့အရေတွေကို လက်နဲ့ခံပြီး မောင့်လီးတန်ကြီးကို သုတ်နေတယ် .. အား ကောင်းတယ် .. လက်နဲ့ ဆုပ်လိုက်သလိုပဲ

Thiri469== ကျင်သွားလား ချစ်မောင်လေး  .. ချောတီး

ဒင်ကြီး== ဝါး ကောင်းလိုက်တာ ချစ်မမရယ် .. တကယ်ဆိုရင် ကွန်ဒန်မပါပဲတောင်လိုးချင်တာ

Thiri469== မွမွ

ဒင်ကြီး== အဲဒါမှ ချစ်မမဖင်ပေါက်ထဲ ကို့လရေတွေ ပန်းထည့်လို့ရမယ်

Thiri469== အင်း မမ ဝမ်းနှုတ်ပြီး သန့်ရှင်းရေးသေချာလုပ်ထားမယ် .. နောက်တစ်ခေါက်မောင် နဲ့တွေ့တော့

ဒင်ကြီး== အင်း အဲခါကျရင်လုပ်မယ် .. ကွန်ဒန်မသုံးပဲနဲ့ .. လရေတွေကို ဖင်ပေါက်ထဲပန်းထည့်ချင်တယ် .. ချစ်မမ .. မွမွ

Thiri469== အင်း မောင့် သဘောပဲ .. ခုပြီးလိုက်တော့နော် .. မွမွ

ဒင်ကြီး== မွမွ .. ခုဘလူးဘောဖြစ်နေပီ .. ချစ်မမလေးရယ်၊ .. မောင့် ရဲ့ ဗာကျူရယ်ဝေါမှာ ချစ်ရဆုံးသူကတော့ ချစ်မမကြီး ပါပဲ .. ဘယ်မိန်းခလေးကမှ မောင့် ကို ဗာကျူရယ်ဝေါမှာတောင်  ချစ်မမကြီး လို အလိုမလိုက်ခဲ့ကြဖူးပါဘူး .. ခု ဘလူးဘောဖြစ်နေရင်းနဲ့မောင် ဒီမက်ဆေ့ကို ရိုက်နေတာပါ .. မမကို ချစ်လိုက်ရတာ တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံ တခုပါပဲ .. မွမွ ချစ်မမကြီး ရယ် .. သိပ်ချစ်တယ်ကွာ .. ချစ်မမကို သိပ်ချစ်သွားမိပြီ .. ချစ်မမကို ဖြစ်နိုင်ရင် ညတိုင်းကို လာလာလိုးချင်နေမိတော့တယ် .. ချစ်တယ် ချစ်မမရယ်

………………..

အခန်း ၁၄။

မြယမုံစိမ်း

ဒုက္ခပါပဲ ဒီနေ့ မှ ပဲ မောင်က လည်း နောက်ကျမယ်၊ သူှု့သူငယ်ချင်းတယောက် ရာထူးတိုး လို့ သောက်ပွဲ တခု သွားမလို့တဲ့။ အိမ်မှာလည်း နေ့လည် ဆေခန်းပိတ်ချိန် ထမင်းပြန်စားတော့ မီးပျက်နေတာ၊ တလမ်းလုံးပျက်တယ်မှတ်နေတာ ဆေးခန်းပြန်သွားမလို့ ဆင်းတော့မှ တခြားအိမ်တွေ မီးလာနေတာ သတိထားမိတယ်။ ကက်ဆက်သံ၊ တီဗီသံတွေ ကြားနေရတာကိုး၊ အဲဒါကြောင့် အိမ်က ဖြူ့ တခုခု ပြတ်တာ ကတော့ သေခြာတယ်ပေါ့။ မောင်က လည်း ညဘက်ညနက်မယ်ဆိုတော့ အမှောင်ထဲက ထိုင်စောင့်ရမဲ့ကိန်းပဲ။ ကျမ မှ မလုပ်တတ်တာ။

ညနေ ဆေးခန်းပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ လမ်းထိပ်မှာပဲ အပြင်က ပြန်လာတဲ့ မြတ်သူရ နဲ့တွေ့တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ယောက်ျားလေး တွေက တော့ အဲဒါမျိုးတွေ လုပ်တတ်မှာပဲလေ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့၊ သူ့ကို မေးကြည့်လိုက်တော့ သူသိတယ် လုပ်ပေးမယ်တဲ့ ဆိုပြီး ကျမ အခန်း ကို တခါထည်းလိုက်လာခဲ့တယ်။

ကျမ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးတော့ ညနေစောင်းပြီမို့ မှောင်စပြုနေတဲ့ အခန်းထဲကို မြတ်သူရ နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ဝင်လာခဲ့ တော့ စိတ်ထဲမှာ တမျိုး လေးတော့ ဖြစ်လာတယ်။ မောင် နဲ့ တခါတလေ အိပ်ယာထဲမှာ မောင်က မြတ်သူရ ဆိုပြီး ဟန်ဆောင် လုပ်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေကို သွားသတိယ မိပြီး ကျမ ရင်တွေ ခုန် လာခဲ့ရတယ်။ တကယ်သာ ဆိုရင် ဘယ်လိုနေမလဲပေါ့။ ကျမ ပိပိလေးက အကြောလေးတွေ လှုပ်သွားသလိုပဲ။ အတွင်းမှာ အရေစို လာပြီ ဆိုတာ ကျမ သိနေတယ်။

“ဆရာမ ဖြူ့ က ဘယ်နေရာမှာ ရှိလဲ သိလား”

“အင်း အာ့တာလဲ မသိဘူးကွယ်၊ ကိုမြတ်သူရ ရှိတတ်တဲ့ နေရာ ဘယ်နေရာတွေလဲ သိလား အဟင်း ဆောရီးနော်”

“အာ ရပါတယ် ဆရာမ ကလည်း အင်း ကျွန်တော်ရှာကြည့်မယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဖယောင်းတိုင် ဖြစ်ဖြစ် လက်နှပ်ဓါတ်မီး ဖြစ်ဖြစ်တော့ လိုမယ်ထင်တယ်”

“အင်းအင်း လက်နှိပ်ဓါတ်မီးပေးမယ်”

ကောင်လေး က လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနဲ့ လိုက်ရှာပြီး တွေ့သွားတယ်၊ အဲဒါနဲ့ သူဘယ်လို လုပ်လိုက်သလဲ မသိ တအိမ်လုံး မီးပြန်လာတယ်။ မီးလာပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ဖြတ် ဆို ပြန်ပိတ်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကောင်လေးက၊

“ဆရာမ ဘရိတ်ကာ ကျကျ သွားတာ ဆရာမတို့ အိမ်ထဲမှာ တနေရာရာမှာ ရှော့ရှိနေပြီ အဲဒါကို ရှာမှ ရမယ်”

“ဟင် ဟုတ်လား ဒုက္ခ ပါပဲ ဆရာမ အမျိုးသားက လည်း ညနက်မှ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့၊ မီးပြင်သမား ခေါ်ရမလား မသိပါဘူး”

“ကျွန်တော်တော့ အာမတော့ မခံနိုင်ဘူး ဒါပေမဲ့ ဖြစ်တတ်တဲ့ လျှတ်စစ် ပစ္စည်းတွေကို ပလတ်ခနဖြုတ်ကြည့်ကြည့်ပြီးစမ်းရင်တော့ ဘယ်ဟာ က ဖြစ်မလဲ ဆိုတာ သိမယ်ထင်တယ် ဆရာမ၊ အဲလို စမ်းကြည့်ရအောင်”

“အင်း တို့ တော့ သိပ်နားမလည်ဘူး ကိုမြတ်သူရ စမ်းကြည့်လေ”

“အာ့တာဆိုရင် အဲယားကွန်းတွေက စပြီးစမ်းရအောင်ိ၊ ဆရာမ တို့ အိမ်မှာ အဲယားကွန်း ဘယ်နှစ်ခုရှိလဲ”

“လေးခု ထင်တယ် အိမ်ရှေ့ခန်း ရယ် အိပ်ခန်း ၂ခု ရယ် မီးဖိုခန်းရယ် မှာ”

ကောင်လေးက အိမ်ရှေ့ ခန်းနဲ့ မီးဖို ခန်းက အဲယားကွန်းပလတ်တွေကို သွားချွတ်လိုက်တယ်၊ နောက်တော့

“ကဲ ဆရာမ အခန်းတွေထဲက အဲယားကွန်းပလတ်တွေ ချွတ်ရအောင် ကျွန်တော့်ကို လမ်းပြပေး”

ကျမ လည်း ကောင်လေးကို ကျမ တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲကို ဦးဆောင်ပြီးခေါ်သွားမိတယ်။ မှောင်မှောင်မဲမဲ ထဲ ကျမ တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲမှာ ကောင်လေးနဲ့ ကျမ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက ကျမ ရင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး တုံခါစေလို့ သူများ ကြားသွားမလားတောင် စိုးရိမ်မိတယ်။ ကျမ ပင်တီလေးမှာ ရွှဲလာတာကိုတော့ ကျမ ပေါင်ကို တောင် လာစိုနေလို့ သိနေရပြီ။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲယားကွန်း ပလတ်ထိုးထားတာက ကျမတို့ကုတင် ခေါင်းရင်း အောက်ဖက်နားမှာ ကုတင်ခေါင်းရင်းက အကာနဲ့ ကွယ်နေတယ်၊ အဲဒါကြောင့် လက်နှိပ်ဓါတ်မီးတွေ ခနချရင်း ကုတင်ကို ကျမတို့ နှစ်ယောက် နည်းနည်းဆွဲလိုက်ရတယ် နံရံနဲ့ ကုတင်ကြားလက်ဝင်လို့ ရမှ ကျမ က ခေါင်းရင်းနားမှာ ဆိုတော့ ကျမပဲ ဆွဲဖြတ်လိုက်မယ်လို့ စိတ်ကူးပြီး မီးပလတ်ရှိရာကို ကုန်းလို့ လက်လျိုပြီး ဆွဲဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ အား ကျပ်လိုက်တာ ပလတ်ကလည်း အဲလို ကုန်းပြီး ဆွဲဖြုတ်နေတုန်း ကောင်လေး ကျမ အနောက်မှာ ကပ်ရပ်လိုက်တာ သတိထားမိတယ်။ ကျမ ပြန်ထဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့ နောက်ကျသွားပြီ၊

“အ.. အို ..ဟေ့ မင်း မင်း ဘာလုပ်တာလဲ”

ကောင်လေး ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့အချောင်းကြီးက ကျမ ဖင်နှစ်လုံးကြားမှာ ထိုးထောက်နေပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမ ဂျိုင်းအောက်ကနေ တဖက်တချက်ဆီ လျိုသွင်းရင်း ကျမ ရင်သားတွေကို အကျႌပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင် ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျမ ပြန်ထဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ ကျမကျောကို သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ဖိထားရင်း က ကျမ လည်ကုတ်လေးကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ ရက်လာတယ်။ ကျမ တကိုယ်လုံး ကြက်သည်း တွေ ထသွားပြီး ဒူးတွေကလည်း ညွှတ်ခွေ ချင်သလို အားကုန် နုံးနှဲ့ သွားရတယ်။

“လွှတ်.. လွှတ်ပါကွာ.. ငါ့မှာ ယောက်ျား  နဲ့ပါ.. မကောင်းပါဘူး”

သူ့လည့်တွေက ကျမ ရင်သားတွေကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နှယ်နေတော့ ကျမ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မာတောင်ပြီး ထ နေတာ သူ့လက်ဖဝါးတွေက ခံစားသိနေရမှာပေါ့။ သူ့ လီးမာမာ ကြီးကလည်း အောက်ခံဘောင်းဘီမပါဘူးလားမသိဘူး လုံခြည်အောက်ကနေ ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ထိုးပွတ်နေတာ ပူပူနွေးနွေးကြီး ။ ကျမ အသံ ရော ကိုယ်ခန္ဓာကပါ အားမပါ ပဲနဲ့ ဖျော့လျှော့နေတာကို သူကောင်းကောင်းသတိထားမိပုံပါပဲ။

“ဆရာမ ကလည်း ယောက်ျားရှိတော့ရော၊ ကျွန်တော်က ဆရာမ ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေတာမှ မဟုတ်ပဲ.. တခါလောက် ချစ်ခွင့်ရရင် ကျေနပ်ပါပြီဗျာ”

ကောင်လေးက ကျမ နားနား မှာ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောရင်းက ကျမ နားရွက်ကို သူ့လျှာစိုစိုကြီးနဲ့ ရက်လိုက်တယ်။ ကျမ ကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုံသွားတယ်။ သူက ကျမ ကိုယ်ကို ဖိကပ်ထားရင်း ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက်ဖြစ်အောင် အသာတွန်းလိုက်တယ်။ ခုတော့ ကျမတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်လျှက်က ကိုယ်တပိုင်း ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက် ကျ လို့ သူက ကျမအပေါ်က ထပ်ရက်ပေါ့။ ကျမ ရှိသလောက် အားကလေးနဲ့ ရုန်းကြည့်ပါသေးတယ်။ သူက အသာလေး ဖိထားတယ်။ သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ကျမ နို့သီးခေါင်းတွေကို အကျႌပေါ်ကနေ စမ်းပြီး  ဖိပွတ်ချေနေတယ်။ ကျမ ပါးစပ်က ငြီးသံလေး တောင်ထွက်သွား မိတယ်။ ကျမ ကိုယ်လုံးကို လျှော့ချလိုက်ပြီး မျက်စေ့ကို ပိတ်ထားလိုက်မိတော့တယ်။ သူကျမ ရဲ့ ထမိန်ကို ဖြေချပြီး ကျမ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တာတောင် မငြင်းပယ်မိတော့ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ လက်ချောင်းကြီးက ကျမ ပိပိလေး နူတ်ခမ်းကို ထိုးဆွရင်း ကျမ စေ့စေ့လေးကို အသာဖိပွတ်ချေလိုက်တယ်။ ကျမ ပိပိလေး မှာ အရည်တွေ ရွဲစိုနေတာ သူသိသွားပြီပေါ့၊ ရှက်လိုက်တာ။ ကျမ အသံထွက်မငြီးမိအောင် နူတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားလိုက်မိတယ်။ သူ့လက်ကြီးက ကျမ ပိပိလေးထဲကို မွှေနှောက် ဆော့နေပြန်ပါပြီ။

“အိုး ရွှဲနေတာပဲ ဆရာမ ရယ်၊ ကျွန်တော် က အဲလို စောက်ရည်ရွဲ တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးတွေကို လိုးရတာ ကြိုက်တယ်”

အိုး ကောင်လေး ပါးစပ်က ဘယ်လို စကားတွေ ပြောနေမှန်းမသိပါဘူး နားရှက်လိုက်တာ။ ဟင်၊ သူ့လက်ချောင်းတွေ ကျမ ပိပိလေးထဲက ထွက်သွားတော့ ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားမိတယ်။ ခနပါပဲ ပူပူနွေးနွေး အလုံးကြီး အဝမှာ တစ်ပြီး ကျမ ပိပိလေးထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ အို သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ လိုးနေပြီ။ ဒုက္ခပါပဲ။ တစိမ်းယောက်ျား တယောက် လီးကြီးကို အိမ်ထောင်သည် မိန်းမ ကျမ ကဘာလို့ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ထဲ အဝင်ခံနေရတာလဲ၊ အို၊ တွေးလိုက်တာနဲ့တောင် အရသာ ဆန်းပြီး ပြီးချင်လာတယ်။ သူက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ခံသွင်းလာတာ ကျမ အတွင်းထဲမှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာလို့ ဖင်ကို ကော့ပြီးပေးလိုက်မိတယ်။ သူလည်း ကျမ ခန္ဓာကိုယ်က အချက်ပေးတာကို သိပုံရပါတယ်။ တခါထဲ ဖိဆောင့်ပြစ်လိုက်တယ်။

“အား”

“ဖျစ်..ဗြစ်..ဆွိ..ဖတ်”

“အား ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမ ရယ် စေးနေတာပဲ”

ကျမ အသံမထွက်မိတော့ပါဘူး။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးဝင်နေမှ တော့ ဘာထူးတော့မှာလဲ လို့ ၊ နောက်ပြီးတော့ ကျမ ယောက်ျားက လွဲပြီး ဘယ်လီး နဲ့မှ မခံဘူးတော့ ကျမ အတွက် တမျိုးဆန်းသလို ဖြစ်နေပြီး အရသာလည်း ကောင်းနေသလိုပဲ။ နောက်ပြီး ကျမ ယောက်ျားနဲ့ လည်း မြတ်သူရ မုဒိန်းကျင့်တယ် ဆိုပြီး ခနခန ရိုးပလေး ကစားဖူးနေတော့ အခုဟာက တကယ်လား ရိုးပလေးကစားတာလားမသိ စိတ်တွေလည်း ယောင်ကြောင်ကုန်ပြီး ကျမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အလိုးခံနေမိပြီ၊

“အိုး ရှီး  ကောင်းကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ဆောင့်စမ်းပါကြမ်းကြမ်းလေး”

အို ကျမ ပါးစပ်က တောင် ယောင်ပြီး မောင်လို့ ထွက်သွားမိတယ်။ မောင် ကျမကို ရိုးပလေးကစားနေတာနဲ့ မှားကုန်ပြီ။

“ဖွတ် ဖတ် စွတ် ဖတ်”

ကောင်လေး အားရပါးရကို ဆောင့်နေပြီရှင်၊ ကျမလည်း တအီးအီးငြီးရင်းနဲ့ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရတယ်။ အိပ်ယာခင်းတွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျမကိုယ်လေး တောင့်တင်းသွားသလို ကျမ ပိပိအခေါင်းလေးထဲကလည်း သူ့လီးမာမာကြီးကို စောင့်ခေါင်းသားလေးတွေနဲ့ ဆုပ်ညှစ် လိုက်မိတယ်။ သူ့လီးထိပ်ကြီးကလည်း ကျမ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ ပွယောင်လာသလိုပဲ အတင်းကျပ်ထုတ်လာပြီး လရေပူပူနွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။ အား၊ ကျမ လောက နဲ့ အဆက်ပြတ်သလိုတောင် ဖြစ်သွားရတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ လောက စည်းစိမ်ပါလားနော်။

…..

အခန်း ၁၅။

မင်းရဲကိုကို

“ခင်ဗျားကို ဘာမှ ကို မပြောဘူးလား”

“မပြောဘူးကွ ဟရောင်ရ။ ဒီတိုင်းဆို အိုကေ နေပြီ မင်းကို သူပေးတော့မှာသေခြာတယ်”

“ဟာ ခင်ဗျားကလည်း ဗျာ မျက်နှာပူစာကြီး”

“အောင်မယ် မျက်နှာပူ မနေနဲ့ မင်းအလှည့် ကျရင်သာ မနွဲ့စတမ်း ငါ့လူ”

ကျွန်တော် စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်းပေါ့သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကိုကိုကြီး ကလည်း တကယ်စိတ်ပါလက်ပါ ပြောနေတယ်၊ သူ့စိတ်ရင်းအတိုင်း ပြောနေတယ် ဆိုတာ သိရတော့ ပိုပြီးတော့လည်း ဖီးတက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်သူ ဆိုတာကို မမဝတ်ရည်ကို ထုတ်ပြောလိုက်ပြီး တော့ နောက်ပိုင်း မမဝတ်ရည်နဲ့ ဆက်ခ်ချပ် တာ ပိုပြီး ကြမ်းလာခဲ့ပါတယ်။ မမဝတ်ရည်ကလည်း ကျွန်တော် ဘယ်သူဆိုတာကို သိပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ပိုတောင် ပွင့်လင်းလာသလိုပဲ ခံစားမိပါတယ်။ ကိုကိုကြီး ကလည်း ပြောထားတာမို့ သူ့ကို ပြန်ပြောသလားမေးကြည့်တော့ သူ့ကို မမဝတ်ရည်က လျိုထားတယ် ဆိုဘဲ၊ အဲဒါသိရတော့ ပိုပြီးတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိပါတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ မှာ မမဝတ်ရည်ကို လိုးချင်စိတ်က ဘယ်လောက်ပြင်းပြ နေသလဲ ဆိုတော့ ကိုယ့်မိန်းမ ကို  ကိုကိုကြီးက သူဖန်ပြီး လိုးမယ်ဆိုတဲ့ သဘောတူညီချက်ကိုတောင် အရင်ကလောက် မနာလိုဝန်တိုစိတ် မရှိတော့ပါ။ စိမ်းကို တခြားယောက်ျား လိုးတာကို ကြည့်ချင်စိတ်လည်း ပေါ်လာမိပါတယ်။
အခု ကျွန်တော်နဲ့ မမဝတ်ရည် အဆင်ပြေနေတာသိရတော့ အပြင်မှာ တကယ်ဆုံပြီး လိုးရအောင် ခွင်ဖန်ဖို့ ကိုကိုကြီးက အစီအစဉ် ဆွဲပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ လင်မယားစုံတွဲ နှစ်တွဲ တနေရာ ခရီးထွက်ကြရအောင်တဲ့၊ အဲဒီ အချိန်တွင်းမှာ ကျွန်တော့်ကို လှုပ်ရှားတဲ့၊ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းသားပဲလို့ ဆိုတော့ သူက ငွေဆောင် ကို နှစ်ည အိပ်လောက် သွားကြမယ် ဆိုပြီး အစီအစဉ်လုပ်ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း စိမ်းကို ငွေဆောင်ကိစ္စ ပြောဖို့ တွေး ပြီး အိမ်ပြန်လာတဲ့ နေ့က စိမ်းမျက်နှာ မကောင်းတာ တွေ့လို့၊ ဘာဖြစ်လည်း ဆိုတာကို မေးပေမဲ့ တော်တော်နဲ့ မပြောပါဘူး။ ညနေစာ စားပြီးတော့ တီဗီလည်း မကြည့်တော့ဘဲ အိပ်ယာ စောစော ဝင်ဖြစ်ကြတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ အတူတူ လှဲလျှောင်းကြရင်းနဲ့ ငွေဆောင်ကို သွားကြရအောင် လို့ ပြောတော့ စိမ်းမျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာသလိုပဲ သူပျော်သလို ဖြစ်သွားတယ် ဒါပေမဲ့ ချက်ချင်းပဲ မျက်နှာ လေး ငယ်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး အတင်းရအောင် မေးတော့တာပေါ့။

“မ ဘာဖြစ်နေလဲ၊ မောင့် ကို ပြောပြလေ၊ မမျက်နှာမကောင်းတာ မောင်ပြန်လာကထဲက ပဲတခုခု ဖြစ်တာလား”

စိမ်း ကျွန်တော့်ကို စူးစိုက်ကြည့်ပြီးတော့ မှ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြီး ငိုပါတော့တယ်။

“မောင်၊ မ မကောင်းဘူး၊ မောင် ခွင့်လွတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ မ ကြောက်တယ်၊ မောင့်ကို လည်းချစ်တယ်”

“မောင်လည်း ချစ်ပါတယ်ကွာ၊ မ ကို မောင်ခွင့်မလွတ်နိုင်လောက်အောင် ဆိုးတဲ့ ဟာမျိုး မ လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ မောင်သိပါတယ်။ပြောစရာရှိတာပြောပါ၊ မောင်တို့ မယူခင်ကတည်း က တယောက် ကို တယောက် မလိမ်မညာတမ်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောမယ်လို့ မောင်တို့ ပြောထားကြဘူးတယ်လေ”

“အင်း ဒါပေမဲ့ မ ကြောက်တယ် မောင်စိတ်ဆိုးမှာ မကြောက်တယ်”

“ဟာ မ ကလည်း မောင်ဘယ်တုန်းက စိတ်ဆိုးဘူးလို့တုန်း၊ မကလည်း လူပဲ ဟာ တခါတလေ တော့ အမှားလုပ်မိမှာပေါ့။ ဘာလည်း ဆိုတာလည်း မောင့်ကို အရင် ပြောပြအုံးမှပေါ့”

အဲဒီတော့မှ စိမ်းက သူမနဲ့ အိမ်ရှေ့ အိမ်က ကောင်လေး မြတ်သူရ တို့ အကြောင်းကို ပြောပြတော့တယ်။ ကျွန်တော် အံ့အားသင့် သွားမိပါတယ်။ တချိန်ထဲမှာပဲ ကျွန်တော့် လီးကလည်း မတရားကို တောင်မတ်လာ ပါတယ်။ အရင်တုန်းက သူ့ကို ခေါတောတထောင်အားနဲ့ ငမ်းငမ်း နေတယ်လို့ ဆိုပြီး စောက်မြင်ကပ်နေခဲ့တဲ့ ကောင်လေး ကို အခုတော့ ကျွန်တော်တို့ လင်မယား ကုတင်ပေါ်မှာကို အလိုးခံလိုက်တာပါလား။

“မောင် မကို မုန်းသွားပြီ မလား၊ မကိုယ်က မ….အု..”

ကျွန်တော် စိမ်းစကားဆက် မပြောနိုင်တော့အောင် သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်နမ်းပြစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်လုံခြည်ကိုလည်း ခြေကန်ချွတ်ပြီး စိမ်းညဝတ် အကျႌကိုလည်း လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ စိမ်းရဲ့ ပင်တီ အဖြူလေးကို ဆွဲဖြဲတော့မတတ် အတင်း ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ စိမ်း ရဲ့ အရည်တွေ ရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေး က အကွဲကြောင်း ဟတတနဲ့ ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်တော့် မာတင်းနေတဲ့ လီးကြီးကိုတရှိန်ထိုး ဆောင့်သွင်း လိုးချလိုက်ပါတယ်။

…ဖွတ်…ဗျိ…စွပ်…

…အ..ရှီး….ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..

စိမ်းဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော် ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။ စိမ်းပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲမ ပြီး အားကုန် လိုးဆောင့်နေမိပါတယ်။ အတွေးထဲမှာတော့ အိမ်ရှေ့က ကောင်လေး စိမ်းကို ကျွန်တော်တို့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်ပက်စက်စက် လိုးနေတာကို မြင်ယောင်နေရင်းနဲ့ပေါ့။ စိမ်းက လည်း စိတ်တွေ ထနေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို အတင်း ဆွဲဖက်လို့ သူ့ဖင်ကြီးတွေ ကော့ကော့ပေးရင်းက အလိုးခံနေပါတယ်။ မျက်လုံးလေးလည်း မှေး စင်းလို့ပေါ့။ ကျွန်တော် အချက် နှစ်ဆယ်လောက်ပဲ ဆောင့်ရသေးတယ် စိမ်းတယောက် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းပြီး အတင်းကုတ်ခြစ်တွယ်ဖက်ထားတော့ သူပြီးသွားတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သိပ်မဝေးပါဘူး နောက်ထပ် ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး လရည်တွေ စိမ်း အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်လေး ဖက်ထားကြရင်း အမောဖြေနေကြပါတယ်။

“မောင်.. မ ကို စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့နော်.. ဟုတ်လား”

“ဟင့်အင်း၊ မ အဲလို မောင့်ကို ဖွင့်ပြောတာကို မောင် သဘောကျတယ်၊ မကို လည်း မောင် ပိုပြီး ချစ်သွားမိပြီ။ တခုပဲ နောက် အဲကောင်လေးနဲ့ မ လိုးအူးမှာလား”

“ဟင့်အင်း မောင့်သဘော၊ မောင်က နိုး ဆိုရင် မ လှည့်ကို မကြည့်တော့ဘူး”

“အဲဒါက တော့ မောင်သဘောမဟုတ်ဘူး မသဘော မဘာသာ ဆုံးဖြတ်ပြီးတော့ လုပ်၊ တခုပဲ မောင့်ကိုတော့ အသိပေးရမယ် ဒါပဲ။ မ အဲကောင်လေး နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူနဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ဆက်ခ် လုပ်မယ်ဆိုရင် မောင့်ကို အသိပေးရမယ်။ အာ့တာဆို မောင် ခွင့်လွတ်တယ်၊ မောင်မသိအောင် မလုပ်ပါဘူး ဆိုတာ ဂတိပေး”

“အင်း ပါ မောင်ရယ်၊ မောင်ကရော တကယ် စိတ်ထဲ က ခွင့်လွတ်တယ်နော်၊ ”

“အင်း ခွင့်လွတ်ပါတယ်၊ မ လည်း မောင်တကယ်လို့ တခြားမိန်းမ တယောက် ကို လိုးဖြစ်ခဲ့ရင်ရော ခွင့်လွတ်မှာလား”

“မောင် ပြောသလိုပဲ လေ မကို ကြို ပြောပေါ့၊ အာ့တာ ဆိုရင် မ လည်း သဘောတူရမှာပေါ့၊ မောင့်ဘက်ကတောင် မ ကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်လွတ်သေးတာပဲ”

ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာ ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်ဝတ်ရည် ကိစ္စကို ဖွင့်ပြောလိုက်ရင်ကောင်းမလား ဖြစ်လာသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က ဖုံးထားတယ်ဆိုပြီးတော့ ပြဿနာ ရှာနိုင်သေးတယ်မဟုတ်လား၊ အဲတော့ ပြီးခဲ့တာတွေကို မေ့လိုက်ပြီး တော့ နောက်ဖြစ်လာမဲ့ဟာကိုပဲ ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

“အင်း အဲဒါဆိုရင် မောင် ငွေဆောင်ကိစ္စကို အဆင်ပြေတယ်လို့ ကိုကိုကြီး ကို ပြောလိုက်တော့မယ်နော်၊ မ ဆေးခန်းပိတ်ဖို့လည်း စီစဉ်လို့ အဆင်ပြေတယ်မလား”

“ဟုတ် အဆင်ပြေတယ်မောင်”

စိမ်း မျက်နှာလေးက ကျွန်တော့်ကို ဖွင့်ပြောလိုက်ရလို့ တော်တော်စိတ်ပေါ့သွားပုံရတယ်။ ကျွန်တော်အလုပ်က ပြန်လာကာစတုန်းက လို မျက်နှာညိုးညိုးလေး မဟုတ်တော့ဘူး၊ သူ့ပုံလေး ကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် စချင်စိတ်ပေါ်လာတာနဲ့၊

“ဒါနဲ့ မ က ဟိုကောင်လေးနဲ့ရော ဒီကြားထဲ ချိန်းထားသေးလား၊ မောင်လာချောင်းကြည့်လို့ ရမလား”

စိမ်းမျက်နှာလေး ရဲကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုပါတယ်။

“အို မောင်ကလည်း ချိန်းစရာလား၊ ခုနပြောတာတောင် မတော်တဆ ဖြစ်တာပါ ဆို၊သူတော်တော် ကြည့်ချင်နေတယ်မလားဟွန့် ၊ ကိုယ့်မိန်းမ ကို သူများ လိုးတာကို”

စိမ်းရဲ့ အပြော၊ စိမ်းရဲ့ မျက်စောင်းလေး တွေက ကျွန်တော့လီးကြီးကို ဒေါင်ကနဲ မာတောင်တက် လာစေပါတယ်။ လီးကြီးက ပုဆိုးပြန်မဝတ်ရသေးတာကြောင့် စိမ်းပေါင်ကို သွားထိုးမိလေတော့ စိမ်းလည်း ချက်ချင်းသိလိုက်ပါတယ်ိ။

“အို့ အာ့တာလေး ပြောတာနဲ့ တောင် မောင် ကလီးတောင်လာပြီ၊ အဲဒါမျိုးတွေပဲ များများပြောနေမှ ထင်တယ်”

“အင်း ခိခိ၊ မ က ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး အလိုးခံချင်ရင် အဲလို စကားနဲ့ စလေ၊ အဟိ။ ဒါနဲ့ ဟိုကောင်လေး ကိစ္စက မောင် က အတည်ပြောတာနော်၊ နောက်တခါ ဖြစ်မယ် ကြံရင် မောင့် ကို ကြိုပြော မောင် ပြန်လာပြီး ချောင်းမယ်၊ ညီညီ့ အခန်းကနေ ချောင်းမယ် နောက်နေ့ အပေါက်ဖေါက်ထားလိုက်မယ်၊ ညီညီ ပြန်မလာခင်”

“အို မောင်ကလည်းလေ၊ ပြောလေကဲလေပဲ တခါတည်းမှ ပဲ၊ အိုး….ရှီး..ကျွတ်စ် ကျွတ်စ်.. အရမ်းပဲကွာ”

ကျွန်တော်တို့ လင်မယား နှစ်ယောက်ရဲ့ တက်ညီလက်ညီ လိုးပွဲ စပါတော့တယ်ခင်ဗျား။ ကျွန်တော့်စိတ်အတွေးထဲမှာတော့၊ ဟိုကောင်ကလေး ကျွန်တော့်မိန်းမ ကို လိုးနေတဲ့ပုံ၊ ကျွန်တော်က မြတ်ဝတ်ရည်ကို လိုးနေတဲ့ပုံ၊ ကျွန်တော့်မိန်းမ ကို ကိုကိုကြီးက လိုးနေတဲ့ပုံ အဲဒါတွေ အကုန် လျှောက်တွေးနေမိ ပြီး စိမ်းကို အားရအားရကြီး ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်။ စိမ်း ရဲ့ စိတ်အတွေးမှာတော့ ဘာတွေ တွေးနေမလဲ၊ ကျွန်တော့်မှာ တွေးဖို့ နေရာ မရှိတော့ပါ။

…………………………….

အခန်း ၁၆။

ကိုကိုကြီး

ကျွန်တော်တို့ လင်မယားနဲ့ မင်းရဲကိုကို တို့ လင်မယား ၂စုံတွဲ ငွေဆောင်ကို အပျော်ခရီးထွက်ခဲ့ကြပါတယ်။ သားကို တော့ သူ့ အဖိုးအဖွားနဲ့ ထားခဲ့ပါတယ်။ လူကြီးတွေကြီးပဲ သွားတာမို့ သားပျင်းနေမယ် ဘာညာပေါ့။ နောက်မှ သူတို့ ရွယ်တူတွေ ပါတဲ့အဖွဲ့နဲ့ သွားမယ် ဆိုပြီး ထားခဲ့ရတာပေါ့။ သွားမဲ့နေ့ ညနေ ကားဂိတ်ရောက်တော့ မင်းရဲကိုကို နဲ့ သူမိန်းမ ဒေါက်တာ မြယမုံစိမ်း တို့နဲ့ ဆုံကြတယ်။ မြယမုံစိမ်းက တော့ မိုက်ပါ့။ ဘောင်းဘီ အတိုလေး နဲ့ ဖွေးနေတဲ့ ပေါင်တန်လှလှလေး တွေက ကုံးရက်ချင်စရာကြီး။ မျက်နှာလေးကလည်း ချော တရုပ်စပ်ကလေး ဆိုတော့ အသားက ဖွေးပြီး ကိုယ်လုံးသွယ်သွယ်။ ဒါပေမဲ့ ပိန်တာမဟုတ်ဘူး အဖုအဖောင်းလေးတွေက ရှိသင့်တဲ့နေရာမှာ ရှိလို့။ ကျွန်တော့် မိန်းမ အညာသူ ညိုထွားကြီး  နဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် ဖြစ်နေတယ်။ ဝက်ဆီပြန် ကြီးစားနေရတာကြာတော့ ပုဇွန်ကျော့လေးတွေလည်း စားချင်တာပေါ့ အပြောင်းအလဲလေ အဟက်။

ဒီထက် ပို အရေးကြီးတာက မင်းရဲ ကိုကို နဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမ ဝတ်ရည်တို့ ပဲ။ ဒီပွဲက သူတို့ နှစ်ယောက် တကယ်လက်တွေ့ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ တွေ့ကြရမဲ့ ပွဲလေ။ နှစ်ယောက်စလုံး ရဲ့ မျက်နှာတွေက စစတွေ့ကြခြင်း မှာ အိုးတိုးအန်းတန်း တွေနဲ့ ကျွန်တော်က မသိချင်ယောင်ဆောင်နေရတယ်။ ကား ပေါ်ရောက်ပြီး ကားစထွက် ကာစ မှာ ကျွန်တော်တို့ လင်မယား နှစ်စုံတွဲ စကားတွေ အလာဘသလာဘ တွေ ပြောဆို နေကြပြီး နောက်တော့ ကိုယ့်ထိုင်ခုံ ကိုယ်ထိုင်ရင်း ငြိမ်လိုက်ပါလာကြတယ်။ ဝတ်ရည်နဲ့ မင်းရဲကိုကို တို့ လိုးနေကြမဲ့ ပုံကို တွေးရင်းက ကျွန်တော့်လီးက မတရားတောင်လာခဲ့တယ်။

ဘတ်စကား ပေါ်မှာ မင်းရဲကိုကို တို့ လင်မယားက ရှေ့ခုံ ကျွန်တော်တို့ လင်မယားက နောက်ခုံ မှာ ထိုင်ကြတယ်။ မိန်းမ တွေက ပြတင်းပေါက် ဘက်မှာ ထိုင်ကြတယ်။ မိန်းမ တွေ က ရှေ့နောက် ယောက်ျားတွေက ရှေ့နောက်ပေါ့။ မင်းရဲကိုကို က သူမိန်းမ ဘက်ကို ကြည့်သလိုလို၊ ပြတင်းပေါက် ကနေ အပြင်ရှုခင်း ကြည့်သလိုလို နဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမ ဝတ်ရည်ကို ရှိုးနေတာ ကို ကျွန်တော်သိရက် နှင့် မမြင်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည်ကလည်း ပထမပိုင်းက သာ ရှက်သလိုုလို၊ မျက်နှာပူသလိုလို ဖြစ်နေတာ နောက်တော့ မျက်လုံးတွေ က အရောင် တောက်နေတာတွေ့ရတယ်။

ညဘက် ခရီးသည်တွေ အိပ်ရအောင် ကားကိုမီးအမှောင်ချပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် စောင် ခြုံအောက်မှာ စလှုပ်ရှားတော့တယ်။ ဝတ်ရည်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့် ကောင်ကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည် ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ညှစ် ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ ကျွန်တော် ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ထဲထိ ရောက်အောင် ထမိန်ဖြည်၊ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်က နေထိုးထည့် ပြီး စမ်းတော့ ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်က စိုရွဲနေတာပဲ။ သူလည်း တော်တော်ဖီးလာနေပြီထင်တယ်။ ကျွန်တော် ဝတ်ရည်နားနား ကပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုးလေး၊

“ငါ့မိန်းမ အောက်မှာ ရွဲလို့ပါလား၊ ဘာတွေ ဖီးလာနေတာလဲ မှန်မှန်ပြောစမ်း”

ဝတ်ရည်မျက်နှာနည်းနည်းလေး ပျက်သွားသလို ဖြစ်ပေမဲ့ ချက်ချင်းကျွန်တော့်ကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်ပြီး လက်တဖက်က လီးကို ညှစ်လိုက်ပြီးနောက်လက်တဖက်နဲ့ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ဆွဲဆိပ်လိုက်ပါတယ်။

“အောင်မယ် ဘာကို ဖီးလာရမှာလဲ၊ သူကျတော့ရော။ တခါထဲ သံချောင်းကြီးကျနေတာပဲ၊ ဟွန့် မသိဘူးများမှတ်နေလား။ ဟို ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ပေါင်လုံးတွေကို တွေ့ရလို့ မဟုတ်လား၊ ”

ဝတ်ရည်က မြယမုံစိမ်း ဘက်ကို မသိမသာ မျက်စ တချက်ပြစ်ပြလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြန်တိုက်ခိုက်ပါတယ်။

“ခိခိ ဘာလဲ မိန်းမ က လဲစားကြည့်ချင်တဲ့ သဘောလား”

“ဟင်းနော် သူတော်တော်ကဲနေတယ်။ ”

ပါးစပ်က သာ ပြောနေတာ ဝတ်ရည်စောက်ဖုတ်လေးက အရည်ပိုရွဲလာသလိုပဲ။ ကျွန်တော်လည်း စကားဆက်မပြောတော့ပဲနဲ့ လက်ခလည်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကရိုင်းပေးနေလိုက်တယ်။ သူလည်း ကျွန်တော့်လီးကို အားရပါးရကို ထုနေတယ်။ စိတ်တွေက တအားထ နေကြတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး မကြာခင်ပဲ တချီစီ ပြီးသွားကြတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကိုတော့ ပြီးကာနီးမှာ သူ့လက်ကိုက်ပုဝါလေးနဲ့ အုပ်ပြီး ထုခိုင်းလိုက်တာမို့ လက်ကိုင်ပုဝါလေးထဲ မှာ အလုပ်ဖြစ်သွားတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ပင်တီ ဆွဲဖုံးပြီး ပြန်ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်ကို အိပ်ပျော်သွားကြတာပါပဲ။

……………………

အခန်း ၁၇။

မြယမုံစိမ်း

ကျမ မြတ်သူရ နဲ့ ကိစ္စကို မောင့်ကို ဖွင့်ပြောလိုက်ရလို့ ရင်ထဲမှာ တင်းကျပ်နေတာ ပြေလျှော့သွားပြီး မောင်ကလည်း ခွင့်လွှတ်တာကို သိရတော့ ကျမရဲ့ ကာမ ရမက် လှိုင်းထန်မှုတွေက ပိုမြင့်မားလာသလိုပဲရှင်။ အခုလည်း ငွေဆောင်သွားကြတဲ့ ခရီးစဉ်မှာ မောင့် လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ကိုကိုကြီး ရဲ့ ကျမကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက မရိုးသားဘူး ဆိုတာကို သိနေတဲ့အပြင် အဲဒီအကြည့်ကြောင့်လည်း ကျမ ပိပိလေးမှာ အရည်တွေ စိုစွတ်နေခဲ့ရပါကော။မောင့် မျက်လုံးတွေကလည်း ဦးကိုကိုကြီးမိန်းမ မမမြတ်ဝတ်ရည် အပေါ်မှာ တချိန်လုံး ရစ်ဝဲနေလို့ မောင့်ပေါင်ကို ဆိတ်ဆွဲပြီး မျက်စောင်းထိုးဟန်မူရာပြခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမ ကျတော့ လုပ်ချင်ရာ လုပ်ပြီး မောင့်ကို တော့ ချူပ်ချယ်လို့ မရဘူး ဆိုတဲ့ အသိစိတ်ကလေးကြောင့် မောင့်ကို နောက်သလို ပြောင်သလိုနဲ့ ပြန်ပြီး နောက်ပြောင် စ ခဲ့မိပါတယ်။ မောင်က အဲဒီ အမကြီးကို လိုးနေတာကိုလည်း စိတ်အတွေးထဲ ဖေါ်ကြည့်တော့ တမျိုးကြီးရယ်။ မနာလိုတာလား၊ စိတ်ပဲ ထလာသလားမသိ၊ ကျမ သွေးတွေ ပူနွေးလာသလိုပါပဲ။ ကျမ တော့ မြတ်သူရနဲ့ လိုးခဲ့တာကို မောင် ခွင့်လွှတ်ပေးခဲ့တာ၊ ကျမလည်း မောင့်ကို တခုခု လုပ်ပေးမှ ရမယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အကြွေးတင်နေတယ်လို့ ခံစားမိနေတဲ့ ကျမ၊ ငွေဆောင် ရောက်တော့ မောင့်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောလိုက်ပါတယ်။

“မောင် မမမြတ်ဝတ်ရည်ကို လိုးချင်နေတယ်မဟုတ်လား၊ ကြိုးစားကြည့်ပါလား”

“ဟာ မ က လည်း သူ့ယောက်ျားကြီး ဘေးမှာ တယောက်လုံး ရှိနေတာ၊ ပြဿနာတက်ကုန်မှာပေါ့လို့”

“ဒီလိုလုပ် ညနေဘိရှ် ကို ဆင်းရင် မောင် အကြောင်းတခုခု ပြပြီးနေခဲ့ သူ့ယောက်ျား ကြီး ဘိရှ်ကို လိုက်ချင်အောင် မ ကြိုးစားကြည့်မယ်”

“ဟင် မမြတ်ဝတ်ရည်က ရော ဘယ်လိုနေခဲ့မလဲလို့”

“ခွိခွိ သိဘူး အဲဒါတော့ မောင့်အစွမ်းပဲ၊ တနေ့ မဖြစ်တနေ့ပေါ့”

“အင်း မောင် ဘိရှ်မှာ ဆိုင်ကယ်ငှားစီး ရင်း လဲလို့ ခြေထောက်နာသွားတယ် ပြောရင်း ချန်နေခဲ့လိုက်မယ်။ မ က မသူငယ်ချင်းတွေ ရောက်နေတယ်ပြောလို့ သွားတွေ့အုံးမယ်ပြောလိုက်၊ အဲဒါဆို မမြတ်ဝတ်ရည် က မနဲ့ လိုက်လာမှာ မဟုတ်တော့ဘူး။ ကိုကိုကြီးကို တော့ မောင် ကြံဖန်ပြီး ပထုတ်လိုက်မယ်”

မောင်က တကယ်ကြီးကို ကြံနေတာပါလား။ ကျမလည်း တွေးကြည့်ရင်းနဲ့ကို ဖီးတက်လာတော့ လုပ်ပေ့စေ ဆိုပြီး မောင့်အကြံကို လက်ခံလိုက်တယ်။

ငွေဆောင်ရောက်ပြီး အထုပ်အပိုးတွေ ချ၊ မောင်က သူ့အကြံနဲ့ ဆိုတော့ ဦးကိုကိုကြီး တို့ကို ကျမတို့ အပြင်ခနသွားမယ် သူငယ်ချင်းတွေလည်းရောက်နေလို့ သွားတွေ့အုံးမယ်ဆိုပြီး ထွက်လာလိုက်တယ်။ နောက်တော့စားသောက်ဆိုင်လေးတခုမှာ စားသောက် ဘီယာလေးဘာလေးသောက်ပြီးတော့ အခန်းပြန်ကြတယ်။ ညနေနေအေးတော့ တိုင်ပင်ထားတဲ့အတိုင်း ကျမ သူငယ်ချင်းတွေ ရှိတဲ့ တည်းခိုဆောင်ဘက်ကို သွားအုံးမယ် မောင်လည်း ခြေထောက်နာနေလို့ နားအုံးမယ်ဆိုပြီးနေခဲ့တယ်။ အော် အခန်းအနေအထားကို မပြောရသေးဘူး၊ ကျမတို့ ငှားထားတဲ့ အခန်းက အိပ်ခန်း၂ခန်းပါတယ်၊ ရှေ့မှာ ဧည့်ခန်းလိုမျိုးတခု ပါတယ်။ ကျမတို့က တခန်း ဦးကိုကိုကြီးတို့ လင်မယားက တခန်းလေ။ ကျမ အခန်းထဲက ထွက်လာတော့ မောင်က အိပ်ခန်းထဲမှာ အိပ်ကျန်ခဲ့တယ်။ ဦးကိုကိုကြီးတို့ လင်မယားက ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေကြတယ်။ မမမြတ်ဝတ်ရည်က လည်း ကမ်းခြေ မှာ ဝတ်တဲ့ ဝတ်စုံမျိုး အပျံစား နဲ့ ဦးကိုကိုကြီးက တော့ စာအုပ်တအုပ်ဖတ်နေတယ်။ ကျမထွက်လာတော့ ကျမ ပေါင်လုံးတွေကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျမလည်း အကျိုးအကြောင်းပြောပြပြီး အမြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

တကယ်က သူငယ်ချင်းတွေ ဆီ သွားမယ် ဆိုပြီးထွက်လာတာ သူငယ်ချင်းတွေက တကယ်မရှိတော့ နည်းနည်းတော့ အူကြောင်ကြောင်နိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကမ်းခြေမှာ လူတွေ ရေကစားနေကြတာ တွေ့ တော့ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ နေလည်းကျချိန်မို့ ပင်လယ်ပြင်က လည်း ကြည့်လို့ ကောင်း၊ သောင်ပြင်က လည်း လျှောက်လို့ ကောင်းတာနဲ့ ကျမလည်း ကမ်းခြေ အတိုင်းပဲ လျှောက်လာလိုက်တာ လူတွေနဲ့ နည်းနည်းလေး လှမ်း နဲ့ နေရာရောက်လာတယ်။

“အမ တယောက်ထဲလား ”

ရုတ်တရက် ဘေးက အသံထွက်လာလို့ ကျမ လန့်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ မြတ်သူရတို့ အရွယ် ကောင်လေးတယောက်၊ တီရှပ် ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ ဆံပင် နည်းနည်းရှည်ရှည်နဲ့၊ ရုပ်လေး ကတော့ သနားကမား ပုံလေးပါ။ အဲဒါနဲ့ အလန့် ပြေသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်တန်နဲ့ မျက်နှာတွေကို သွားရည် တမြှားမြှား နဲ့ ကြည့်နေတာ တွေ့ရလို့ စချင်စိတ်ပေါက်သွားတယ်။ဒါပေမဲ့ တော်ရုံ အရိုင်းစိတ်မဝင်အောင် ယောက်ျား ရှိကြောင်းတော့ အသိပေးထားမှ ဆိုပြီး ၊

“အင်း အခု ကတော့ တယောက်ထဲ ပဲ အမ အမျိုးသား အနောက် က တည်းခိုဆောင်မှာ ကျန်နေခဲ့လို့ ခနနေ လိုက်လာမှာ”

“အော်၊ ဟုတ်လား၊ ကျွန်တော်တို့ ဒီနားမှာ ပျော်ပွဲစား လုပ်နေကြတာ လိုက်ခဲ့မလား ဒီနားလေးပဲ အမယောက်ျား ရောက်လာရင်လည်း လာဂျိုင်းဖို့ ခေါ်လိုက်မှာပေါ့”

“အင်း ခန လိုက်ကြည့်မယ်လေ”

ကောင်လေး ကြည့်ရတာလည်း အဆင့်ရှိပုံရပြီး ၊ ကျမ စိတ်ကလည်း မောင်နဲ့ မမမြတ်ဝတ်ရည်တို့ အချိန်ပိုရအောင် ဖြုန်းဖို့ အဖေါ်ရပြီ ဆိုပြီး လိုက်သွားလိုက်တယ်။ ကျောက်ဆောင်လေး တခု ကို ကျော်လိုက်တော့ သဲသောင်ပြင်ပေါ်မှာ အခင်းလေးနဲ့ စားစရာ သောက်စရာလေးတွေနဲ့ ကောင်လေး နှစ်ယောက် ထိုင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူတို့ ကသူတို့ သူငယ်ချင်း နဲ့ ပါလာတဲ့ ကျမ ကို စူးစမ်းတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။

“ဟေး ကောင်တွေ ဒီက အမ နဲ့ ကမ်းခြေမှာ အသိဖြစ်လာလို့ ငါဖိတ်လာတာ”

“ဟေး အမ နှာမည်က စိမ်း ပါ”

“ကျနော်က က နိုင်ဇော်နိုင်၊ သူက နောင်နောင်၊ သူက အာကာစိုး ပါ”

ကျမ နဲ့ ပါလာတဲ့ ကောင်လေးက ပဲ သွက်သွက်လက်လက် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တကယ်တော့သူတို့က ဘီယာ သောက်နေကြတာ၊ ယောက်ျားလေး တွေ ဖြစ်ပြီးတော့ လဘက်တွေရော၊ ခရမ်းချင်သီးသုတ်တွေရော၊ ဆတ်သားခြောက်တွေ ရော နဲ့ ဆိုတော့ စားချင်စရာကြီး၊ ဘေးနားက ဘလူးတု ဆောင်းဘောက်စ် ကလေး နဲ့ သီချင်းလေး လည်း ငြိမ့်ငြိမ့်လေး ဖွင့်ထားသေးတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူတို့ အခင်းလေး ပေါ်မှာ ကျမလည်း ဝင်ထိုင်ပြီး အမြည်းကောက်စားလိုက်တယ်။

“အမ နည်းနည်း ချပါလား ဘီယာလောက်တော့ ဖြစ်ပါတယ်နော်”

“အင်း နည်းနည်းပဲနော်”

ကျမလည်း သူတို့ အုပ်စုဝင်လို ဖြစ်သွားပြီး စိတ်ကလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်နေတာနဲ့ တခွက်ယူသောက်လိုက်တယ်။ အဲကောင်လေး အုပ်စုနဲ့ စားလိုက် ရောက်ရာပေါက်ရာ လျှောက်ပြောလိုက်နဲ့ နည်းနည်းလေး အရှိန်ရလာသလို ကျမ မျက်နှာလေးလည်း နည်းနည်း နီလာပြီး သွေးလည်း ပူလာပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း မောင် နဲ့ မမြတ်ဝတ်ရည်တို့ အကြောင်းစဉ်းစားရင်း နဲ့ ဖီးတက်လာပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကောင်လေး နှစ်ယောက်က ရေကုန်နေလို့ ရေသန့်ဘူး နဲ့ နောက်ထပ်စားစရာသွားယူအုံးမယ်ဆိုပြီး ထွက်သွာပါတယ်။ တကယ်တော့ သူတို့ အချင်းချင်း အချက်ပြပြီးတော့ ကျမနဲ့ နိုင်ဇော်နိုင် နှစ်ယောက်ထဲ ထားခဲ့လိုက်တာ နောက်မှ ကျမ ရိပ်မိပါတယ်။ နိုင်ဇော်နိုင် က ကျမ နားအရမ်းကပ်နေပြီးတော့ ကျူနေပါတယ်။

“အမ က အရမ်းလှတာပဲ၊ ဘော်ဒီက လည်း အရမ်းဆက်ဆီ ကျတာ၊ ကျနော် သောင်ပြင်ပေါ် ပထမတွေ့တော့ မော်ဒယ် တယောက်ယောက်များလားလို့ အမြန်ပြေးလိုက်လာပြီး ကြည့်လိုက်တာ”

“နောက်တော့ မျက်နှာမြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ပျက်သွားတယ်ပေါ့ ခစ်ခစ်”

“အိုး အမ က မော်ဒယ်တွေ ထက် ဆယ်ဆ မက ပိုချော ပိုလှပါတယ်”

“အမလေး မြှောက်နေပြန်ပါပြီ အစားလည်းကျွေး မြှောက်လည်း မြှောက် ဆိုတော့ ငါ့ဆီက ဘာများ ပြန်တောင်းမလဲ မသိ ခစ်ခစ်”

“အမ ကို တခါလောက်နမ်းခွင့် ရရင် ကျေနပ်ပါပြီ”

“ဟယ် ကဲ ကြည့် စလာပြီ ဇာတိက”

နိုင်ဇော်နိုင် က သူအကဲစမ်းတာ ကျမ စိတ်ဆိုးတဲ့ ပုံမပြတော့ ရဲလာပြီး ကျမ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက် ပြီး ကစ်ဆင်စပေးပါတော့တယ်။ ကျမကလည်း နဂိုထဲက စိတ်ထ နေတာ ဆိုတော့ အလိုက်သင့် ပါသွားပြီး တော့ သူ့ကို ပြန်နမ်းမိပါတယ်။ အဲကောင်လေး လက်က သွက်လိုက်တာရှင်၊ ကျမ ပိပိ ပေါ်မှာ တခါထဲ ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်ချေနေတာ၊ ပါးစပ်က လည်း ကျမလျှာလေးကို စုပ်လို့ ၊ ကျမ ပိပိလေးက စောက်ရည်တွေက လည်း ရွဲတာမှ ပင်တီကို ပါစိုနေပြီဆိုတော့ ကျမလည်း အလိုးခံချင်နေပြီ ဆိုတာ မသိသာလွန်းဘူးလား။ ရှက်တော့ ရှက်လိုက်တာရှင်၊ ကျမလို အိမ်ထောင်သည်၊ ဆရာဝန်မ တယောက်က တွေ့တာမှ နာရီပိုင်းလောက် ရှိသေးတဲ့ ကောင်လေးတယောက်ရဲ့ အနမ်းခံ အကိုင်ခံနေရတာကို၊ ကျမ သောင်ပြင်ပေါ်မှာ လွတ်လွတ်လတ်လတ်ဆော့လို့ ရအောင် ဆိုပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ဝတ်စုံတွေက ကောင်လေးအတွက် အရမ်းအဆင်ပြေဖို့ ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ သူက ဘာမှ တောင် ချွတ်ဖို့ မကျိုးစားပါဘူး။ ကျမရဲ့ပတ်ထားတဲ့ ပတ်စ ပါးပါးတွေကို လှန်တင်ပြီး ပင်တီလေးကို သာ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာ ကျမ ဘာမှန်းတောင် သေခြာမသိခင် သူ့လီးကြီးက ကျမ ပိပိလေးထဲ ဝင်လာပြီလေ။ ညနေစောင်း နေမဝင်တဝင်အချိန် သောင်ပြင်ပေါ်က အခင်းကလေး တခုပေါ်မှာ အခုလို ပေါ်တင်ကြီးအလိုးခံရမယ်လိုက ကျမ ဘယ်တုန်းက မှ မတွေးထားခဲ့တော့ စိတ်အရမ်းကို လှုပ်ရှားရပါတယ်။ သူ့လီးကြီးက လည်း မာတင်းနေလိုက်တာ ကျမ ပိပိလေး အတွင်းသားတွေကို တအားဖိကျိတ်တိုးဝင်လာတော့ အရသာ ကြောတွေကို တဖိန့်ဖိန့် တဖြန်းဖြန်းဖြစ်နေအောင်ခံစားရပါတယ်။ လီးကြီးကပဲ ကျပ်လို့လား၊ နေရာကြောင့်လား၊ လူကြောင့်လား ဘာမှန်းကို မသိတော့ပါဘူးရှင်။

“အား ကောင်းလိုက်တာ မမစိမ်းရယ် ၊မမစိမ်း စောက်ဖုတ် ကြီးက အိနေတာပဲဗျာ”

“အို ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ၊ မင်းကွာ”

“ဖွတ်…ဗျိ… ဖတ်..စွိ.. ”

“အ…အီး… ကျွတ်စ်… ရှီး…”

“ဖွတ်…ဗျိ… ဖတ်..စွိ.. ”

“အ…အ ..အ..အိုး..”

“ဖွတ်…ဗျိ… ဖတ်..စွိ.. ”

“အိုး ..ကျွတ်စ်… ကျွတ်စ်… ရှီး…”

ကျမ တကိုယ်လုံး အကြောတွေ တောင့်တင်းပြီးတော့ အရသာ အဆုံး ရောက်သွားတယ်။ ကောင်လေးက မပြီးသေးဘူး ဆက်ဆောင့်နေတုန်းပဲ။ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ အထိမခံနိုင်တောင်အောင် စန်းစန်းတင့် ဖြစ်နေတော့ သူ့လီးမာမာ ကြီး နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာ ကျင်နေအောင် ခံစားနေရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခနနေတော့ ကျမ ပြန်ကောင်းလာပါတယ်။ ကျမ ဖီးပြန်တော့လာပြီး သူ့လက်မောင်းတွေကို ကိုင်ရက်နဲ့ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေတုန်းမှာ သူ့လီးကြီးက လရည်ပူပူနွေးနွေးတွေ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တာ ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

“အား…အီး.. ကျနော်..ပြီးသွားပြီ..မမစိမ်း…အား..”

“အင်း..”

“မမစိမ်းရော ပြီးရဲ့လား”

“အင်း ”

“မမ ကျနော့်သူငယ်ချင်း နောင်နောင်လေ သူကလည်း မမစိမ်းကို ချစ်ချင်လို့တဲ့ ”

“အို”

အဲတော့ မှ ကျမတို့ ဘေးနားရောက်နေတဲ့ နောင်နောင် ကို သတိထားမိလိုက်ပါတယ်။ ရှက်လိုက်တာရှင် ကျမ စိတ်လွတ်လက်လွတ် အလိုးခံဖီးတက်နေတာကို ဘေးမှာ လူရောက်နေတာတောင် မသိလိုက်ပါလား။ ကျမ ဘာပြောရမှန်းမသိချိန်မှာပဲ နိုင်ဇော်နိုင် က သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နေရာက ထလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း ပက်လက်ကနေ ထလိုက်တော့ နောင်နောင်က ကျမ ကို ဝင်ဖက်ပြီး ကစ်ဆင်ပေးပါတော့တယ်။ ကျမလည်း ခုန ကမှ ဖီးပြန်တက်လာတုန်း တန်းလန်းမို့ နောင်နောင့် အနမ်းက မီးပြန်တောက်လာသလို ဖြစ်မိပါတယ်။ ဘယ်တုန်းကတည်းက အောက်မှာ  အဝတ်မရှိတော့မှန်းမသိတော့ပဲ ထိုးထောင်ထနေတဲ့ နောင်နောင့်လီးကြီးက ကျမစောက်ရည်တွေရယ်၊ နိုင်ဇော်နိုင် လရည်တွေရယ် ရောပေါင်း လျှံစီးကျနေတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

ဆက်ပါအုံးမယ်။

အခန်း ၁၈။

မြယမုံစိမ်း

နှောင်နှောင့် လီးကြီးက ရုတ်တရက် ဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်ပေမဲ့ အရည်တွေနဲ့ အိုင်ထွန်းနေတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲကို အလိုက်သင့်ပဲ ဝင်သွားတယ်။ သူ့လီးက လည်း နိုင်ဇော်နိုင် နဲ့ လုံးတူ ပတ်တူ လောက်ပဲ ဆိုတော့ ကျမလည်း ဖီးပြန်တက်လာပါတယ်။ သူ့လျှာကြီးနဲ့ ကျမ ပါးစပ်လေးထဲ ကို အတင်းထိုးသွင်းပြီး ကျမ လျှာလေးကို လာပွတ်နေတာနဲ့ ကျမလည်းသူ့လျှာကြီးကို ပြန်စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေက ကျမ နိ့တွေကို အကျႌပေါ်ကပဲ ဆုပ်နှယ်နေပြီးတော့ အောက်က တော့ အလိုးမပျက်ဘူးရှင်။ ကျမလည်း အရှိန်ရလာတော့ သူ့ကို အတင်းဖက်တွယ်ပြီး ပြန်ကော့ပေးနေမိတယ်။

ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက လည်း အရမ်းကို စန်းစန်းတင့်ဖြစ်နေသလားမသိဘူး ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဒစ်ကြီးက စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ပွတ်ဆွဲနေတာ ခံနေရတယ်။ နောက်တော့ သူက ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းဆောင့်တော့ ကျမ အတွင်းထဲက နည်းနည်းအောင့်လို့ အော်ငြီးမိတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ အာကာစိုးဆိုတဲ့ ကောင်လေး ကျမတို့ အနားရောက်လာပါတယ်။ ခုမှ တော့ ဘာမှ မထူးတော့တာမို့ ကျမ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်ပါတယ်။ နည်းနည်း မျက်နှာပူတာလဲ ပါတာပေါ့လေ။

ဒါပေမဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းကို တခုခု လာထိတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်မိတယ်။ အာကာစိုးပေါ့၊ သူ့လီးကြီးကို ကျမ ပါးစပ်နားမှာ လာတေ့တယ်။ ပါးစပ်က ဘာမှ မပြောပေမဲ့လည်း လီးစုပ်ခိုင်းနေတယ် ဆိုတာ ကျမသိပါတယ်။ ဝက်ဖြစ်မှတော့ မစင်ကြောက်နေနိုင်ပါတော့မလား။ ကျမ နူတ်ခမ်းလေး ဟပေးလိုက်တော့ သူ့လီးကြီး ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာပါတယ်။ အာဂေါင်ကို သွားထိုးမိမှာ စိုးလို့ ကျမလက်ကလေးနဲ့ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ အဲတော့ သူကျမပါးစပ်ကို လိုးနေလည်း အာဂေါင်ကို မထိုးမိမှာလေ။ နောက်တော့ အသာလေး စုပ်ပေးရင်း လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ သူ့လီးဒစ်ဖူးကို ပတ်ရက်လိုက်၊ အပေါက်ကလေးကို ထိုးလိုက်၊ လုပ်ပေးနေမိတယ်။ သူကတော့ မျက်လုံးလေးမှေးရင်း က ဇိမ်ခံနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ အားမရဘူးထင်တယ်။ နှောင်နှောင့်ကို ၊

“ဟေ့ကောင်နှောင်နှောင် မပြီးသေးဘူးလားကွာ မင်းက လည်းကြာလိုက်တာ၊ ငါက ထွက်တော့မယ်”

“ထွက်ရင်လည်း ပါးစပ်ထဲ ထုတ်လိုက်ပေါ့ကွ မမစိမ်းက သဘောကောင်းပါတယ်။ သူဘာမှ ပြောမှာ မဟုတ်ပါဘူး”

နှောင်နှောင်က ကျမကို အလိုးမပျက် စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ အာကာစိုးက၊

“ဟာ ငါက စောက်ဖုတ်တော့ လိုးချင်သေးတယ်ကွာ မင်းလာ ပါးစပ်ထဲ ပြီးလိုက် မင်းက လိုးပြီးပြီပဲ”

ကျမကို တော့ သဘောတူလား မတူလားမမေးကြပဲ သူတို့ ဘာသာ နေရာပြောင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ နောင်နောင်က ပက်လက်လှန်လို့ သူ့ရဲ့ ထောင်မတ်ပြီး နိုင်ဇော်နိုင့်လရည်တွေရည် ကျမစောက်ရည်တွေရယ်၊ သူ့ရဲ့ ရှေ့ပြေးအရည်တွေရယ်နဲ့ ပေပွနေတဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ခိုင်းပါတယ်။ သူ့ကို ကုံးစုပ်ပေးတော့ ဒေါ့ကီလို ဖြစ်သွားတဲ့ ကျမကို အာကာစိုးက အနောက်က နေ လိုးပါတော့တယ်။ သူ့လီးက လည်း ဟိုကောင်လေးတွေနဲ့ သိပ်မကွာတာကြောင့် ကျမ အတွက်တော့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားနေရပါတယ်။ နောင်နောင့်လီးက သာ အနံ့မျိုးစုံ အရသာ မျိုးစုံ ဖြစ်နေတာ၊ပထမ တော့ ရွံ့တွန့်တွန့် ဖြစ်နေပေမဲ့ ခနနေတော့ အသားကျသွားပါတယ်။ အဲတော့ အနောက်က ကောင်လေးက ဆောင့်လိုးလိုက် ရှေ့က လီးကြီးက ကျမ လည်ချောင်းထဲ ထိုးဝင်လာလိုက်နဲ့ တူးအင်ဝမ်း အရသာကို ပထမဆုံး ကျမ ခံစားနေရပါတော့တယ်။ အခုတော့ ကျမလည်း ပြီးချင်လာပါပြီ၊ အဲဒါနဲ့ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက် ကော့ကော့ပေးရင်း ပါးစပ်ထဲက လီးကိုလည်း အသေစုပ်ပေးလိုက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး သိပ်မကြာပါဘူး လရည်တွေ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ နဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထုတ်ပြီးလိုက်ကြပါတော့တယ်။

“အိုး…. ဝိုးးးး… ကောင်းလိုက်တာ မမစိမ်းရယ်”

“အားးးး မမစိမ်း”

“အုးးးး ဝုဝု….”

………….

ကျမ စောက်ဖုတ်ရော ပါးစပ်ရော လရည်တွေ စောက်ရည်တွေ တံတွေးတွေ နဲ့ ပေပွ နေပြီမို့ ကမ်းခြေဘက်ကို ဆင်းပြီပင်လယ်ရေ နဲ့ပဲ ဆေးကြောလိုက်ပါတယ်။ ကောင်လေး နှစ်ကောင်က တော့ သူတို့ အခင်းပေါ်မှာ ပက်လက်လေး မှိန်းနေကြပါတယ်။ အရက်နဲ့ ဆေး က အခု မှ အရှိန်တက်လာကြတယ်ထင်တယ်။ ကျမလည်း သေးပေါက်ချင်လာတာနဲ့ ကျောက်ဆောင်အကွယ်ဝင်ပြီး သေးပေါက်ရင်းက ဟိုက် ဘယ်အချိန်တောင် ရှိပလဲ လတောင် ထွက်နေပြီ၊ ကိုယ့်နေရာကိုယ်ပြန်မှ ရတော့မယ်ဆိုပြီး အသာလေး လစ်ထွက်လာခဲ့တယ်။

ကျမ တို့ တည်းခိုဆောင်နား ရောက်တော့ အရိပ်လေး ကျနေတဲ့ နံရံဘက်မှာ လူတယောက်ရပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သစ်ပင်ရိပ် ခြုံ ရိပ် နဲ့ ညဦးပိုင်းလေးမို့ လူလည်းရှင်းပြီး လမ်းမ နေ တော်ရုံ မမြင်ရပါဘူး။ အနားရောက်တော့ ဦးကိုကိုကြီး ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျမ လည်း သဲပေါ်က လျှောက်လာတာမို့ သူမကြားပါဘူး၊ အနားရောက်မှ သစ်ကိုင်းတခု တက်နင်းမိလို့ ဖြောက်ကနဲ မြည်သွားမှ သူလှည့်ကြည့်တော့ ကျမ ကို တွေ့သွားပါတယ်။

“အော် ဦးကိုကိုကြီး ပါလား အမရော”

“မြတ်ဝတ်ရည်လား ရှိပါတယ် အထဲမှာ၊ ကျွန်တော်က ဆေးလိပ်သောက်ချင်လို့ ခနထွက်လာတာ”

ဦးကိုကိုကြီးက လက်ထဲကိုင်ထားတဲ့ စီးကရက်ဗူးနဲ့မီးခြစ်ကို ကျမ မြင်ရအောင်ထောင်ပြပါတယ်။ ကျမ လည်း ရုတ်တရက် ပါးစပ်က ထွက်သွားတယ်။

“ခုန က ကုံးကုံး ကုံးကုံး နဲ့ အထဲကို မြင်ရလို့လား ချောင်းနေတာ”

ဦးကိုကိုကြီး မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ချက်ချင်း အိန္ဒြေပြန် ဆည်လိုက်ပြီးတော့။

“အင်း ညီမ ကိုတော့ မျက်နှာပူပူ နဲ့ပဲ ပြောရတော့မှာပဲ။ ကဲလာ ညီမ ဒီအပေါက်က နေ သာ ကြည့်လိုက်တော့”

ကျမ လည်းသူ့အနားကပ်သွားပြီးတော့ သူပြတဲ့ အပေါက်ကနေ အသာကုံးပြီးချောင်းကြည့်လိုက်တော့၊

“ဟင်”

……………………..

အခန်း ၁၉။

မြတ်ဝတ်ရည်

မောင်လေ ကျမ ကို အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားစေတာပဲ၊ မောင်ဆိုတာကလေ ကျမယောက်ျား မောင်ကို ပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော်၊ အို ရှုတ်ကုန်ပါ်ပြီ။ ကျမ ပြောတဲ့ မောင် ဆိုတာက အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ဒင်ကြီး ဆိုပြီး ကျမ နဲ့ချပ်နေတဲ့ မင်းရဲ ကိုကို ကို ပြောတာလေ။ ကျမ ယောက်ျားကို အရင်က မောင်လို့ ခေါ်ခဲ့ပေမဲ့ နောက်ပိုင်း သားလေး မွေးပြီးတော့ တခါတလေ လဲ ဒက်ဒီ၊ တခါတလေလဲ မောင်၊ တခါတလေလဲ ယောက်ျား၊ အဲလို အမျိုးမျိုးခေါ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်း တယောက်နဲ့ တယောက်ကို ယောက်ျား မိန်းမ အဲလို မျိုးပဲ ခေါ်ဖြစ်တော့တယ်။ အဲတော့ မောင် လို့ အခု ကျမ ပြောရင် ဟို ဒင်ကြီးကို ကို ပြောတာဆိုတာသဘောပေါက်နော်။

မောင်က သူ့အပြင် တခြားယောက်ျား တယောက်နဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိစေချင်လို့ ဆိုပြီး အွန်လိုင်း ရီးစားထားခိုင်းတယ်၊ သူကိုယ်တိုင်ပဲ အကောင့်ရှာပေးပြီး အပ်ထားပေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီကောင်လေးက သူ့သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ သူမသိဘူး၊ ကျမလည်း ဘယ်လို ပြောပြရမှန်းမသိဘူး၊ အဲဒီကောင်လေးကို လည်း စိတ်တိုမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်တော့ ကောင်လေး အချွဲကောင်းတာနဲ့ ငြိသွားရင်းက ဆက်ချပ် တွေလည်း ပြောမိတယ်။ အခု တော့ အဲ့ကောင်လေး လင်မယားနဲ့ အတူတူ ခရီးထွက်လာပြီး အတူတူ နေဖို့ အခွင့်အရေးရနေပြီ။ ခုထိ ယောက်ျားကို ဖွင့်မပြောဖြစ်သေးဘူး၊ ရှက်နေတာလားဘာလားမသိတော့။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီကောင်လေး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိက ကျမ ပိပိလေးကို တအားစို နေစေခဲ့တယ်။

တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ မောင့်(အဲ့ကောင်လေး) မိန်းမ ကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ကို သွားတွေ့မလို့တဲ့ဆိုပြီးထွက်သွားတယ်။ မောင်ကလည်း ဆိုင်ကယ်လဲပြီး ခြေထောက်နာသွားလို့ ဆိုပြီး နေခဲ့တယ်။ ယောက်ျား ကလည်း သူတနေရာသွားအုံးမယ် မိန်းမ နားချင် နားအုံး ဆိုပြီး ထွက်သွားတယ်။ ခုတော့ မောင် နဲ့ ကျမ တည်းခိုခန်း မှာ နှစ်ယောက်ထည်း၊

ကျမ စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားပြီး ပိပိလေး မှာ စိုနေပေမဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြီးကျတော့ အရမ်းမျက်နှာပူတာနဲ့ ကိုယ့်အခန်းထဲက မထွက်ပဲ ငြိမ်နေမိတယ်။ ကျမတို့ တည်းခိုဆောင်က အိပ်ခန်း နှစ်ခန်းတွဲလေ။ မောင်က သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ ကျမက ကျမ အိပ်ခန်းထဲမှာ။ ကုတင်ပေါ်အသာလှဲပြီးတော့ ပါလာတဲ့ စာအုပ်တအုပ်ထုတ်ပြီး ဖတ်နေလိုက်မိတယ်။ စိတ်ကတော့ စာအုပ်ထဲမှာ မရှိပါဘူး။

“ဒေါက်ဒေါက်..”

တံခါးကို ဖွဖွလေးခေါက်သံ ကြားတယ်၊ ကျမ ရင်ခုံနေပြီ၊ အသံက ဘယ်လိုပဲ ထိန်းချူပ်ထိန်းချူပ် နည်းနည်းတော့ တုံရီနေတယ်။

“ဘယ်သူလဲ”

“ကျွန်တော်ပါ မမ ခနဝင်ခဲ့မယ်နော်”

“ဟာ”

ကျမ ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးခင် သူဝင်လာတယ်။ မောင်ပေါ့၊ မောင် သို့မဟုတ်၊ ဒင်ကြီး သို့မဟုတ် ဟိုကောင်လေး သို့မဟုတ် မင်းရဲကိုကို ရယ်ပေါ့။

“မမ”

“ဟင် ဟို ဟို.. မမ ယောက်ျား ပြန်..ပြန်လာတော့မှာ တော်ကြာ”

“သူတော်တော်နဲ့ ပြန်မလာသေးပါဘူး မမ ရယ် သူ မောင့်ကို ပြောသွားတယ် ကြာမယ်တဲ့ ညနေစောင်းလောက်မှ ပြန်လာခဲ့မယ်တဲ့”

ကျမ မျက်နှာလေးနီသွားတယ်။ သူနဲ့ အခု မှ မျက်နှာချင်းဆိုင် တည့်တည့်ကြီး၊ ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်သူ မောင်တဲ့။

“ဟို… ဟို.. သူ့.. အမျိုးသမီးကရော”

“စိမ်း က သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သွား တွေ့မှာ ကြာအုံးမှာ သူလည်း ညနေမှ ပြန်ရောက်မှာ”

သူက သူ့မိန်းမ ကို မိန်းမ တို့ အမျိုးသမီးတို့ ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုံးကို ရှောင်ပြီးစိမ်းလို့ သုံးတာကို ကျမ သတိထားမိတယ်။ သူက ဆံပင်လေး မတိုမရှည်နဲ့ ရုပ်ချောလေး၊ အသားလတ်လတ် အရပ်မြင့်မြင့်၊ အခုတော့ တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုပွပွ လေးဝတ်ထားတယ်။ ကျမလည်း ကမ်းခြေ ဆင်းရင် ဆင်းမှာမို့ အပေါ်ပိုင်းက တီရှပ်လက်တို ၊ အောက်က ဂါဝန်အတို လေးဝတ်ထားတယ်။ ပေါင်လည်လောက်ပဲ ရောက်တဲ့ ဂါဝန်တိုမို့ ကျမပေါင်လုံးတုတ်တုတ်တွေက တော့ ပေါ်နေတာပေါ့။ ပုံမှန်ဆို ထမိန်ကို ခြေမျက်စေ့ထိပဲ အမြဲဝတ်တတ် တဲ့ သူမို့ ကျမ မျက်နှာပူလိုက်တာ။ ငွေဆောင်ရောက်မှတော့ ငွေဆောင် မှာလို ဝတ်မှပေါ့လို့ ယောက်ျားက မြှောက်ပေးတာလဲ ပါတယ်လေ။ ကောင်လေး က ကျမ ကို မျက်လုံးချင်းတည့်တည့် စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေတယ် သူ့မျက်နှာလေး က ပြုံးယောင်ယောင်နဲ့၊ ကျမ ပေါင်လုံးတွေကိုလည်း သူ့မျက်စေ့ ကရောက်သွားတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ခြေချ ထိုင်နေတဲ့ ကျမ မလုံမလဲနဲ့ ပေါင်ကို စေ့လိုက်ပြီး ဂါဝန်အတို လေးကိုလည်း အနားကနေ ရသလောက် ဆွဲချဖုံးနေမိတယ်။ စိတ်ထဲမှာ လည်း စိုးရိမ်သလိုလို၊ ကောင်လေးများ ကျမ ပေါင်လုံးခြေသလုံးကြီးတွေက တုတ်လိုက်တာလို့များ ထင်နေမလားပေါ့။ ကျမ ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာများ သူတောင် ကြားလောက်မယ်ထင်တယ်။ ဘယ်လိုကြီးမှန်းကို မသိပါဘူး။

“မ က သိပ်လှတာပဲဗျာ၊ မျက်နှာ ကလည်း ကျက်သရည်ရှိပြီးချောလိုက်တာ။ ကိုယ်လုံး၊ ခြေထောက်တွေကလည်း အရမ်းလှတာပဲ။ မောင် အခုမှ  သေခြာကြည့်ခွင့်ရတော့တယ်”

“အို မမြှောက်ပါနဲ့ မ က အသက်ကြီးပါပြီ စိမ်းတို့လို အသားလေးဖွေးပြီး မလှပါဘူးနော်”

“မ အသားက ဝင်းနေတာပါမရဲ့၊ အဲဒါကြောင့် ညိုချောလေး ဆိုတာ ပြောလေ့ရှိကြတာပေါ့”

ကောင်လေး က ပြောရင်း အနားကပ်လာတယ်။ ကျမ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ၊ ကျမကို ပြုံးစစနဲ့ ငုံ့ကြည့်လာတဲ့ သူ့ကို အလန့်တကြားလိုမျိုးမော့ကြည့်လိုက်မိတယ်။

“ပြွတ်စ်”

“အု”

အို သူ့ပါးစပ် နဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းအစုံကို ငုံပြီးစုပ်တာခံလိုက်ရတယ်။ သူ့လက်တဖက်က ကျမ ခါးကလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်တော့ ကျမ ကုတင်ပေါ်ကနေ အလိုလို ကြမ်းပေါ်မှာ မတ်တတ်ရပ်ရက် ဆင်းဖြစ်သွားတယ်။ သူ့နောက်လက်ဝါးကြီးတဖက်က ကျမ တင်သား တဖက်ကို အုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျမ လက်တွေကလည်း သူ့လည်ကုတ်တွေကို တွဲခိုမိလို့။

သူ့ရဲ့ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ အနမ်း အောက်မှာ ကျမ အရည်ပျော်ခဲ့ရပြီပေါ့။ သူ့ရဲ့ လျှာက ကျမ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာပြီး တော့ ကျမ လျှာကလေးကို တိုးပွတ် ဆော့ကစားနေရင်းက သူ့လက်ဖဝါးကြီးတွေက ကျမ တင်သားတွေကို အားမလို အားမရ ဆုပ်နှယ် ပြီး သူ့ကိုယ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်ထားတယ်။ သူနဲ့ ကျမ ပေါင်ရင်းချင်းကပ်နေတော့ သူ့ဘောင်းဘီအောက်က မာကြောနွေးထွေးနေတဲ့ ကောင်ကြီးက ကျမ ဘိုက်သားလေးကို လာထောက်နေတာပေါ့။ ဘာလည်းဆိုတာကို ကျမ စိတ်က အလိုလို သိနေတာမို့ ပိပိလေး ကလည်း အရည်တစိုစို ရွစိနေရပါပြီ ရှင်။

သူက အားရပါးရ နမ်းစုပ်ပြီးသွားတော့ ပါးစပ်ချင်းခွာလိုက်ပြီး ကျမ မျက်နှာကို သေခြာ စေ့စေ့ကြည့်တယ်၊ ကျမတို့ မျက်နှာချင်းက လက်လေးငါးလုံးစာလိုက်ပဲ ကွာတာပါ။ ဒီတခါတော့ ကျမလည်း သူ့ကို သေခြာပြန်စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ကျမ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေတဲ့ သူ့လက်တွေက ကျမ ကျောပြင်ကို တီရှပ်အောက်က နေ တိုးဝင်လာပြီး ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်နေတယ်။ ဘရာဇီယာဂျိတ်ပြုတ်သွားတော့ ချောင်သွားတဲ့ ကျမ ရင်သား အရှေ့ပိုင်းကို သူ့လက်တွေက ရောက်လာပြီး ကျမ ရင်သားတွေကို ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နှယ်နေတယ်။ ကျမ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်မတ်ပြီး စန်းစန်းတင့် ဖြစ်နေတာ သူ့လက်ဖဝါးပေါ်က အသားကြမ်း နဲ့ ခြစ်မိလို်က်တော့ ကျမ တကိုယ်လုံးတုံတက်သွားတယ်။ သူက ကျမ ကို၊

” မ မောင် ဒီရှပ်ကို ချျွတ်လိုက်တော့မယ်နော်”

ဆိုတော့ ကျမ ရှက်ရှက်လေးနဲ့ ခေါင်းသာ ငြိမ့်ပြမိပါတယ်။ ခုတော့ မောင့်ရှေ့မှာ ကျမ အပေါ်ပိုင်း ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ အောက်ပိုင်းက ဂါဝန်တိုနံ့နံ့လေးသာ ကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။

“လှလိုက်တာ မ ရယ်၊ မနို့တွေက အရမ်းလှတာပဲလုံးပြီး အိနေတာပဲ”

မောင်က ပြောလည်းပြော သူ့ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကျမ နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို တဖက်စီ တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ စုပ်ပါလေရော၊

“အ..ဖြည်းဖြည်း မောင်ရယ်၊ မ မနေတတ်ဘူး”

အဟုတ်ပဲ ကျမ နို့သီးခေါင်းလေး တွေက အရမ်းစန်းစန်းတင့်တာရှင့်၊ သူ အဲလို တအားစုပ်တော့ ကျမ တကိုယ်လုံး ကြက်သည်း တဖျဉ်းဖျဉ်း ထ ပြီးတုံတက်သွားရတယ်။ အဲလို နို့တွေကို စို့နေရင်းက သူ့လက်တွေက ကျမပေါင်ကြားက ပိပိလေးကို ပင်တီပေါ်ကနေလာအုပ်ကိုင်နေတာ ပင်တီလေး စိုရွဲနေတာတွေ့သွားပြီပေါ့။ ရှက်စရာကြီး။ သူက ပထမတော့ ပင်တီပေါ်ကနေ လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ပိပိအုံလေးကို အုပ်ကိုင်ခြေမွ နေသေးတယ်။ အဲဒါ အားရသွားမှ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်ချတယ်။

“အို့”

ကျမ ပိပိ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို သူ့လက်ချောင်းထိပ်လေးနဲ့ တိုးခွေ့ ပွတ်ကစားရင်းက မှ ကျမ ပိပိလေးအပေါ်နားက စေ့စေ့လေးကို သူ့လက်ထိပ်နဲ့ အသာဖိခြေပေးလိုက်တော့ ကျမ ပါးစပ်က အသံပါထွက်ငြီးလိုက်မိတယ်။ အခုတော့ ကျမ နို့တွေကို သူ့ပါးစပ်ကစို့ပေးရင်း သူ့လက်ခလည်က ကျမ ပိပိလေးထဲ ထိုးထည့်ပြီး ဖင်းကားဖတ် လုပ်နေပြီလေ။ ကျမ ခြေဖျားလေးပါ ထောက်ထောက်သွားအောင် အထိနာရတယ်။ သူ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လိုက်မိတယ်။ ကျမ အရမ်းလိုနေပြီ ဆိုတာ သူလည်း ရိပ်မိပုံပါပဲ။

“မ ရယ်ဒီပြီလားဟင်”

လို့ မေးတော့ ကျမ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တယ်။ အဲတော့မှ သူက နို့တွေကို ကုံးစုပ်နေရာက မတ်မတ်ပြန်ရပ်လိုက်ရင်း ကျမ ကို ကုတင်ပေါ်ဖင်ချထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ လီးတန်ကြီးက ထောင်မတ်ပြီး တယမ်းယမ်းနဲ့ ထွက်လာတယ်။ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် လီးကြီးက ယောက်ျား နဲ့ လုံးပတ် ဆိုက် က သိပ်မကွာပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မတူတာကတော့ ဘာမတူမှန်းမသိဘူး။ နောက်တော့ သူက ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်ရပ်ပြီး ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဘေးကို ကားအောင်တွန်းလိုက်တယ်။ ကျမ ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဟတတ အရည်တွေ ရွဲနစ်နေတဲ့ ပိပလေးအဝကို သူ့လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့တေ့ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ လီးကြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ကျမပိပိလေးထဲ နစ်ဝင်လာတာ အရသာ ရှိလွန်းလို့ ကျမ မျက်စေ့လေးကို မှေးပြီး ဖီးခံလိုက်မိတယ်။

“အ…. ရှီးးးးးး..ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်..”

……………………………..

အခန်း ၂၀။

မင်းရဲကိုကို

အား ကောင်းလိုက်တာဗျာ၊ လီးကို စိမ့်သွားတာပဲ။ ဖြူရွဲ ညိုပျစ် မဲနုတ်မရဆိုတဲ့ စကားကြားဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဟုတ်မဟုတ်တော့မသိဘူး။ အခု လောလောဆယ် ကျွန်တော်စိတ်ထဲ နိူင်းယှဉ်မိတာက တော့ ကျွန်တော့်မိန်းမ စိမ်း နဲ့ အခု မမြတ်ဝတ်ရည် နှစ်ယောက်ပဲ။ ကျွန်တော့်မိန်းမ က တရုပ်စပ်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးမိုကလားမသိ အရည်တအားရွဲ တာ အဲတော့ တစွပ်စွပ် နဲ့ လိုးလို့ ကောင်းပေမဲ့၊အခု မမြတ်ဝတ်ရည်ကျတော့ ညိုညိုလေး မို့လားမသိ အရည်တွေ ရွဲနေပေမဲ့ စေးနေတယ်။ အရည်တွေက ဟိုစာဆိုကလိုပဲ ပျစ်လို့ပဲလား၊ ဒါမှ မဟုတ်။ သူ့ယောက်ျား ကိုကိုကြီးကလည်း လုံးပတ်သေးလို့လား၊ ဒါမှ မဟုတ် ကလေးမွေးပြီး ဆရာဝန်ကလက်စွမ်းပြပြီး အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ဖြစ်သွားအောင် ချူပ်ပေးထားလို့လားမသိ။ စေးထန်းထန်းလေး။ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်တာ။ ခပ်ပျစ်ပျစ်ဖျော်ထားတဲ့ ပုန်းရည်ကြီးဖျော်ရည်ထဲ လက်ထိုးထည့်လိုက်သလိုပဲ။ စိမ်းတုန်းကတော့ ထောပတ် အရည်ပျော်ပျော်လေးထဲ လက်ထိုးထည့်လိုက်သလိုပဲ။ တမျိုးစီပေါ့ဗျာ အဟီး။

မမြတ်ဝတ်ရည် ရဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း၊ ပါးတဖက်မှာ ပါးချိုင့်ကလေးနဲ့ ရှက်တက်တက် မျက်နှာပေးလေး ကလည်း ချစ်ဖို့ အလွန်ကောင်း။ နို့အုံကြီးတွေကတော့ ခလေးတယောက်အမေ မို့လားမသိ။ ကျွန်တော့်မိန်းမ စိမ်းထက် သိသိသာသာလေး ကြီးတယ်။ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေးတွေကလည်း တုတ်တယ်။ နူတ်ခမ်းလေးက ထူထူ ထော်ထော်လေး တွေ စုပ်နမ်းလို့ တအားကောင်း။ မမြတ်ဝတ်ရည် ရဲ့ ရှက်တက်တက်မျက်နှာလေးကို တချက်ငုံ့နမ်းလိုက် အောက်ကနေ ဖင်ကော့ပြီးလီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်၊ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေး ကို ငုံ့နမ်းလိုက်၊ အောက်က ဆောင့်သွင်းလိုက်။ အရမ်းကောင်းတာပဲ။ အောက်ကနေ ကော့ပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်နဲ့ ဖိကတ်နေတဲ့ သူ့နို့ကြီးတွေက အိကနဲ ဆိုဖာလို ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို လာလာပွတ်နေတာ လည်း ဇိမ်ကျလိုက်တာ။ နောက်ပိုင်း အရှိန်ရလာတော့ သူကလည်း အောက်ကနေ ပင့်ပြီး ပြန်ကော့ပေးတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပွပြိးကြီးလာတော့ ပြီးကာနီးပြီ ဆိုတာ သူလည်းသိပုံရတယ်။ ကျွန်တော့်ပုခုံးကို တွယ်ဖက်ထားပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံး နဲ့ ကျွန်တော့်ခါးကို ခွ ညှပ်လာတယ်။ ကျွန်တော်လည်းသူ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို လက်ဖဝါးနဲ့ တဖက်တချက်မ ပြီး ဆွဲဆွဲ ဆောင့်တော့ မကြာပါဘူး ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက လရည်တွေ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်သွားတယ်။ သူလည်း ကိုယ်လုံးလေး တောင့်သွားပြီး  စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်လီးချောင်းကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ဆုပ်ပေးသလို လုပ်ပေးလာတယ်။ လရည်တွေ လီးချောင်းထဲက ကုန်သလောက်ပန်းထုတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း မောသွားလို့ သူ့ကို အိပ်ယာပေါ်ကျောချ လှဲစေပြီး ကျွန်တော် က အပေါ်က ထပ်ရက်နဲ့ လှဲချလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက တော့ လီးကို မချှတ်ချင်သေးဘူးလေ၊ အထဲမှာ နွေးထွေး အရသာရှိနေတာကိုး။ သူလည်း ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားတုန်းပဲ။

ခနလေး နေကြမှ ကျွန်တော်တို့ လက်တွေ ပြေလျှော့သွားကြပြီး ကျွန်တော် အိပ်ယာပေါ် သူ့ဘေးမှာ လှိမ့်ချပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြိးလည်း သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဖလွတ်ကနဲ ထွက်လာတာပေါ့။ မမြတ်ဝတ်ရည်က အို ကနဲ အသံလေးထွက်သွားပြီး သူ့ဂါဝန်တိုလေးကို ဆွဲချ ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လုံသလောက် ပြန်ဖုံးထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က ဘာမှ မပြောတော့ပဲ ပြုံးပဲ ကြည့်နေလိုက်မိပါတယ်။ မမြတ်ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ပြီး ပြုံးရင်းက ကျွန်တော့်ပါးကို ရွတ်ကနဲ သူ့နူတ်ခမ်းလေးနဲ့ လာနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က နောက်သလို ပြောင်သလိုနဲ့၊

“အာ့တာ ဘာဖြစ်လို့ လဲ မ၊ ချစ်လို့ လား ကောင်းလို့လား”

လို့ မေးလိုက်တော့ သူ့ပါးချိုင့်လေးခွက်အောင်ပြုံးရင်းက

“နှစ်ခု စလုံး ”

လို့ အဖြေပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ကိုယ်လေးကို လှမ်းဆွဲလိုက်တော့ သူက အလိုလို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ တယောက်ကို တယောက် ထွေးပွေ့ပြီး အတန်ကြာ နားနေကြပါတယ်။

“မ အရမ်းကြောက်တာပဲ ကွယ် တခါမှ အဲလို မဖြစ်ဖူးဘူး”

“ဘာကို ကြောက်တာလဲ မရဲ့”

“မ က ကိုယ့်ယောက်ျား နဲ့ကလွဲပြီး တခြား သူနဲ့ တခါမှ မနေဖူးဘူးလေ အာ့တာကို ပြောတာ”

“မ ကတော့ မောင်ပြောရင် ရုံမလားမသိဘူး မောင်လည်းအတူတူ ပဲ၊ မောင်လည်း မောင့်မိန်းမ ကလွဲလို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မလိုးဖူးဘူး”

ကျွန်တော့် ရဲ့ လိုး ဆိုတဲ့ စကားကြောင့် မမြတ်ဝတ်ရည်တယောက် ရှက်သွားပြီး ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ဖြတ်ကနဲ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ ချပ်ပေါ်မှာ ဘယ်လို ပဲ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ပြောခဲ့ပြောခဲ့၊ ခုလို နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ကျတော့ ရှက်နေပုံပါပဲ။

“အဲဒါ မောင့်ကိုတောင်လေ ယောက်ျားက စိတ်ချရတဲ့အကောင့်တဲ့ အွန်လိုင်း ရီးစားထားဖို့ ဆိုပြီး အပျော်ဖွင့်ပေးလိုက်တာ၊ နောက်တော့ မောင် မှန်းသိသွားတော့ မ အဆက်ဖြတ်ဖို့ တောင်ကြိုးစားသေးတယ် သိလား၊ ဒါပေမဲ့ မရတော့ ဘူး မောင်က တော်တော် တော်ကီကောင်းတာ မ ဘယ်လို မှ ရုန်းမထွက်နိုင်ဘူး ဟင်း”

“အင်း မောင်ဆိုတာ ကို မယောက်ျား သိသွားတော့ရော ဘာဖြစ်မှာမို့လဲ”

“အင်း သူများ ရှက်မလားလို့ပေါ့။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းက ကိုယ့်မိန်းမ လာပြီးဟိုဟာလုပ်နေတာကို”

“ဘယ်ဟာလုပ်တာလဲ မရဲ့”

“ဟယ် ဘယ်လို ဖြစ်နေလဲ တော်တော်ကြားချင်နေလား၊ ကဲ လိုးတာကို ပြောတာရှင့် လာလိုးတာကို ပြောတာ ကဲ ခစ်ခစ်”

မမြတ်ဝတ်ရည်က သူ့ဘာသာ ပြောပြီး တခစ်ခစ် ရီနေပါတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ယောက်ျား ကိုကိုကြီး က ကျွန်တော်မှန်းအစထဲက သိပြီးသားဆိုတာကို ပြောလိုက်ရင်ကောင်းမလား လို့ တွေးလိုက်သေးသည်။ သို့သော်လည်း မမြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် က လျို့ဝှက်ထားတာ၊ အခုသူသိသွားရင် သူ့ယောက်ျားပေါ်မှာ စိတ်ဆိုးသွားမှာတို့ အထင်သေးသွားမှာတို့ကိုလည်း ကျွန်တော်က မဖြစ်စေချင်။ ယောက်ျားချင်းစာနာသည်။ အခုတော့ ကိုယ်ကိုတိုင်လည်း စိမ်းကို ကိုကိုကြီးလိုးချင်လိုးပေစေတော့၊ ကိုယ်ကသိပြီး ချောင်းကြည့်ခွင့်ရရင် ကြည့်ချင်မိသည့်စိတ်ပေါ်မိသည်။ ထို့အတွက် မမြတ်ဝတ်ရည်ကိုလည်း လိမ်သည့်သဘောမရောက်ရအောင် လှည့်ပတ်ပြောရမည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။

“တကယ်လို့ အကိုကြီး သိသွားရင်လည်း စိတ်ဆိုးမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ထင်တာပဲ။ မောင်တောင် မောင့်မိန်းမ နဲ့ တခြား ယောက်ျား တယောက်လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်နေတာ။ မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူးနော်၊ ဖီးတမျိုးလာလို့”

“အင်း မ ယောက်ျားလည်း အဲလို ပြောဖူးတယ်၊ မောင့် မိန်းမ စိမ်းက ဖြူဖြူနုနုလေး မ တောင် နှမြောတယ် တခြား မဟုတ်မဟတ်တွေနဲ့ ဖြစ်မှာ၊ နောက် မောင်ကရော တကယ် နေနိုင်လို့လား ”

“နေနိုင်လား ဆိုတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် မထင်မိဘူး၊ မ ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ကိုယ့်မိန်းမ ကို တခြားယောက်ျား တယောက် က လိုးပြီးသွားပြီ”

“ဟင် ဟုတ်လား ဘယ်လို ကနေ ဖြစ်ပြီး မောင်က ဘယ်လိုသိတာလဲ”

ကျွန်တော် က မမြတ်ဝတ်ရည်ကို စိမ်းနဲ့ မြတ်သူရ တို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံ ကို စိမ်းပြန်ပြောပြတဲ့ အတိုင်း ပြောပြလိုက်တယ်။ မမြတ်ဝတ်ရည် စိတ်ဝင်တစားနဲ့ နားထောင်နေရှာတယ်။ သူ့မျက်လုံးလေး တွေက အရောင်လက်လို့ သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွပြီး ဆော့နေသေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိမ်းအကြောင်း နောက်ကြောင်းပြန်ပြောရင်းက လီးတောင်လာတယ်။ တောင်လာတဲ့လီးက မမြတ်ဝတ်ရည် ဘိုက်ကို သွားထောက်နေတယ်။ မမြတ်ဝတ်ရည်လည်း ကျွန်တော်ပြောတာ နားထောင်ပြီး စိတ်တွေ ပြန်ထလာတယ်ထင်တယ်။ မျက်လုံးလေးတွေ အရောင်တောက်လာပြီး နူတ်ခမ်းထူထူလေး က ဟတတ နဲ့၊ သူ့လက်တွေက လည်း ကျွန်တော့် လည်ကုတ်ပေါ်က ဆံပင်တွေကို ကုတ်ခြစ်လို့၊ သူ့နို့ကြီး နှစ်လုံးက နို့သီးခေါင်းတွေကလည်း ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ထိုးထောင်ထလာတယ်။

ကျျွန်တော်က သူ့နှာခေါင်လေးကို ကျွန်တော့်နှာခေါင်းလေးနဲ့ ပွတ်ပေးရင်းက သူ့နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ သူ့လျှာကလေး ထိုးထည့်လာတယ်။ ဒီတခါတော့ သူ့နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြုစုပေးတာကို ခံချင်လာတယ်။ သူ့ကို ဖက်ထားတာလေး ခနဖြည်လိုက်ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ရင်းနဲ့ သူ့ပုခုံးလေးကို အသာလေး အောက်ကို ဖိတွန်းပေးပြီး ကျွန်တော့်ကောင်ကြီး ကို မေးထိုးပြတော့ သူလည်းသဘောပေါက်ပါတယ်။ မျက်စောင်းလေးပဲ တချက်ထိုးပြီး ကျွန်တော့် ဝမ်းဘိုက်သားတွေကို သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးနဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်းက ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ထိ ဆင်းသွားတယ်။ သူ့နို့ကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ပေါင် ပွတ်တိုက်ပြီး အဖိခံနေရာက လွတ်သွားတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးက ထိုးထောင်ထလာတာ သူ့မေးစေ့နားကို သွားထိပါတယ် သူက သူ့လက်ကလေးနဲ့ လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ရင်းက လီးဒစ်ဖူးကို သူ့နူတ်ခမ်းလှလှလေး နဲ့ ငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်။ နွေးထွေး အိညက်လှတဲ့ သူ့အာခံတွင်းလေးက ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ပိုပြီး မာတောင် ကြီးထွားလာစေပါတယ်။ သူ့နူတ်ခမ်းနှစ်လွှာနဲ့ ကျွန်တော့်လီးတန်ကြီးကို စေ့ထားပြီး သူ့ခေါင်းကို အထက်အောက် မြှင့်နိမ့်နဲ့ လုပ်ပေးရင်းက သူမ လျှာကလေးနဲ့ နဲ့ လီးထိပ်လေးကို ထိုးထိုးကစားပေးပါတယ်။ စုပ်တာကလည်း တကယ် အားပါးတရဆိုတော့ လီးချောင်းထဲ မှာ တစစ်စစ် နဲ့ အတော်ခံလို့ ကောင်းပါတယ်။ သူ့ မျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေး ကလည်း ချစ်စရာကောင်းလွန်းတော့ မမြတ်ဝတ်ရည် ကျွန်တော့်လီးစုပ်ပေးနေတာကို ကြည့်ရတာတောင် အရသာရှိနေပါတယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေနဲ့ သူ့ခေါင်းနောက်ဘက်က ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ သူ့ပါးစပ် ကို လည်း ဖင်ကော့ကော့ပြီး လိုးပေးနေမိတယ်။ အရှိန်ရပြီးဖီးတက်လာတော့ ကျွန်တော် တချက်အဆောင့်မှာ လီးထိပ်ဖူး က သူ့လည်ချောင်းအဝ ကို ဝင်သွားလို့ အစ်ကနဲ ဖြစ်တာကို သိလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့သူက တွန်းမလွတ်ပြစ်ပါဘူး။ စိမ်းဆိုရင် အတင်းတွန်းလွတ်တာကို သိလို့ ကျွန်တော်လည်း လှုပ်ရှားမှုကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ဖြည်းဖြည်းချင်းသူ့ခေါင်းကို နိမ့်ကာမြင့်ကာနဲ့ ဆက်လုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော့်လီး ထိပ်ဖူးက သူ့လည်ချောင်းပေါက်ထဲကို လိုးနေရတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ပထမဆုံး ဒိသရုပ် အတွေ့အကြုံပါပဲ။ မမြတ်ဝတ်ရည် အဲလောက်ကျွမ်းမယ်မှန်း မထင်မှတ်ထားခဲ့တော့ အတော်အံ့ဩရပါတယ်။ ကောင်းတာကလည်းကောင်းလွန်းတော့ ကျွန်တော်မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ လီး ကလရည်တွေ မမြတ်ဝတ်ရည်လည်ချောင်းထဲ ပန်းထည့်ပြီး လိုက်မိပါတော့တယ်။

ကျွန်တော် ပန်းထည့်သမျှ လရည်တွေကို မျိုချလိုက်ပြီး တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို လက်နဲ့ သုတ်လို့ အသက်ကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင် ပြန်ရူနေရတဲ့ မမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ပါးလေးကို ရှုတ်ကနဲ့ တချက်နမ်းလိုက်မိပါတယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ မ ရယ်။ မောင် မပြောမဆို မပါးစပ်ထဲ ပြီးလိုက်မိတာ ဆောရီးနော်”

“အင်းရပါတယ် မောင်ရယ်၊ အသက်တော့ နည်းနည်းအောင့်ထားလိုက်ရတာပေါ့၊ မောင့်ကို ကောင်းကောင်းပြုစုချင်တာကိုး”

“ချစ်တယ် မ ရယ်”

ကျွန်တော့်ပါးစပ်က အလိုလို ထွက်သွားမိပါတယ်။ မမြတ်ဝတ်ရည်က ပြုံးပြီး၊

“မ လည်း မောင့်ကို ချစ်ပါတယ်ျ။ ဒါပေမဲ့ မတို့က ပိုင်ရှင်ရှိထားပြီးသားလူတွေလေ။ မတို့ အပျော်ချစ်ကလေးကို အပျော်ချစ်အတိုင်းပဲ ထားတာက ပိုပြီးပျော်စရာကောင်းမှာပါနော်၊ မောင်လည်း စိမ်းကို အချစ်မပျက်ရဘူးနော်”

“ဟုတ်မ အဲလို နားလည်မှုရှိတဲ့ မ ကို မောင်က ပိုချစ်ရတာပေါ့”

ကျွန်တော်တို့ တယောက်နဲ့ တယောက် ပြန်ဖက်ပြီး ခနနားလိုက်တာ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။ တနာရီလောက်မှာ သေးပေါက်ချင်တာနဲ့ ပြန်နိုးလာခဲ့ပါတယ်။ မမြတ်ဝတ်ရည်လည်း တူတူပါပဲ။ နှစ်ယောက်သား ထ ရေချိုးခန်းသွားအပေါ့သွား သန့်ရှင်းလေးလုပ်ပြီးတော့ ဘယ်သူမှ လည်း ပြန်မလာသေးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ပြန်ရောက်လာကြပြန်ပါတယ်။ တယောက်နဲ့ တယောက် ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းလေးတွေ စကားစမြီပြောရင်းက စိတ်တွေ ပြန်ထလာကြပြန်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ မမြတ်ဝတ်ရည်အိုးကြီးကို ကြည့်ပြီး အနောက်က ဆွဲချင်တာနဲ့ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲကြပါတယ်။ မမြတ်ဝတ်ရည်က လည်း အခုတော့ ရှက်ရွံ့တာ မရှိတော့ပါဘူး။ ဖင်ကြီးကို အနောက်ပြစ်ကော့ကော့ပေးတာ အတော်ဆောင့်လို့ကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နှစ်ခါပြီးထားတာမို့ တော်တာ်နဲ့ မပြီးပါဘူး။ အဲတော့ ပုံစံမျိုးစုံ ပြောင်းပြီး လိုးကြတော့တာပါပဲဗျာ။

…………………………………………