ကျနောနေတဲ့နေရာက ကမ်းနားလမ်းဘက်နေတာမို့ ကျူးတွေပေါတဲ့နေရာပေါ့ ကျနော့အိမ်းဝင်းထဲမှာ ကျူးမိသားစုတစ်စုကိုခေါ်တင်ထားတယ် အဲ့အကြောင်းနောက်ကြောင်းပြန်ရရင် တစ်ခါကမြို့ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေပြီး အိမ်အပြန်မိုးချုပ်တဲ့ တစ်ရက်ပေါ့ ည ၁၁ ကျော်လောက်ပြန်လာရင်း ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်းရောက်တော့ ကျနော့ဆိုင်ကယ် ဆီပြတ်သွားတယ် အိမ်နားရောက်ဖို့ နည်းနည်းပဲလိုတော့တဲ့နေရာမှာ ဆီကပြတ်တော့ ဆိုင်ကယ်တွန်းပြီးပြန်အလာပေါ့ ကန်တော်ကြီးက တခြားအချိန်တွေသာစည်တာ ဒီအချိန်ဆို လူရှင်း လမ်းမီး ရလိုက် မရလိုက်ကွက်ကြားနေရာတွေပေါပေါ့ အဲ့လိုတွန်းလာရင်း တစ်နေရာရောက်တော့ လမ်းဘေးအုတ်ခုံမှာထိုင်နေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ထွက်လာပြီး အကိုဘာဖြစ်လို့လဲမေးတယ် ကျနောလဲဆီပြတ်တာပေါ့ အိမ်နားရောက်ခါနီးပြီပေါ့ ပြန်ဖြေရင်းသူက ကျနော့ကို “၁၀၀၀ လောက်ပေး ကျနောဆီတစ်ဗူးသွားဝယ်ပေးမယ်” ဆိုတော့ ကျနောလဲစဥ်းစားရပြီ ဘေးကြည့်တော့လဲ သူတစ်ယောက်ထဲ ဒီအချိန်ကြီးရိုက်လုသွားရင် အကုန်ပါသွားမှာ သူလိုချင်တာရရင်ပြီးသွားမှာ ဆိုပြီး သိသိကြီးနဲ့ ရော့ကွာ ဆိုပြီးပေးလိုက် ကျနောလဲ ကိုယ့်အိမ်ကိုဆက်တွန်းလာတယ် တစ်ပြလောက်နေတော့ အနောက်ကနေ ဆိုင်ကယ်မီးထိုးပြီးကိုယ့်နောက်လာရပ်တော့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာလဲ အိမ်တွေနည်းနည်း ရှိနေပြီး အော်ပြီးအကူအညီတောင်းရင် ကြားရမှာပဲလို့တွေးပြီး နောက်လှည့်ကြည့် အစောကကောင်လေးပဲ ဆီဗူးလေးကိုင်ပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းလာတယ် ကျနောလဲဆိုင်ကယ်ထဲဆီထည့် ဆီပြန်ချူပေါ့ အဲ့ကောင်လေးပဲအကုန်လုပ်ပေးသွားတာ
ပြီးတော့ စက်နှိုးသွားတော့ သူ့ကိုကျေးဇူးတင်ဘာညာပေါ့ မုန့်ဖိုးပေးမယ်ဆိုတော့ လက်မခံဘူး အပန်းမကြီးပါဘူး လမ်းကြုံကူညီတာပါတဲ့ အဲ့မှာ ဒီကောင်လေး စိတ်ထားကောင်းတယ် မဆိုးဘူးလို့ ကျနော့မှတ်ထားလိုက်တယ် ပြီးတော့ဘယ်မှာနေလဲ ဘာလုပ်လဲ ဟိုဟိုဒီဒီမေးမြန်းပြီး အိမ်ပြန်လာပေါ့ နောက်ရက်တွေလဲ သူ့ကိုလမ်းမှာတွေ့တော့ နုတ်ဆက် ပြုံးပြပေါ့ အဲ့နှစ်လည်လောက်မှာထင်တယ် အစိုးရကကျူးရှင်းလမ်းရေးလုပ်တော့ ကမ်းနားလမ်းဘက်ခြမ်း ဝရုန်သုန်းကားတွေဖြစ်ပေါ့
နေ့ဘက်မှာ ငိုယိုတဲ့သူတွေဘာတွေဆူညံလို့ ကျနောအိမ်နဲ့ နှစ်လမ်းလောက်ခြားလို့သာပဲ ကပ်ရပ်သာဆို ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး ဒါနဲ့ညရောက်တဲ့ထိ ဆူညံဆူညံကမပျောက်သေးဘူး ၁၂ ကျော်တော့အိပ်မယ်လုပ်တာ အိမ်ရှေ့ကနေ စကားသံသဲ့သဲ့ ကြားနေရတော့ မီးပြန်မဖွင့်ပဲအမှောင်ထဲကနေပဲ အိမ်ရှေ့ကိုလှမ်းချောင်းတော့ ကျနော့အိမ်ရှေ့ လမ်းနဲ့ ြခံကြားမှာ လူလေးငါးယောင်ထိုင်နေကြတယ် ကျနော့ြခံဝင်းနံရံကိုမိုးကားစတစ်ခုနဲ့ချည်ပြီး အဖီပုံစံလုပ်နေကြတာ ကျနောလဲလန့်သွားတာပေါ့ ဝရန်တာထွက် ဓာတ်မီးနဲ့လှမ်းထိုးပြီး ဘယ်သူလဲဘာလဲလုပ်တော့ ယောက်ျားလေးသံထွက်လာတယ် ကျနောတို့သွားစရာမရှိလို့ ဒီတစ်ည ဒီမှာအိပ်ပါရစေဗျ ဆိုတော့ အသံကြားတဲ့ဆီထိုးတော့ ကျနော့ကိုကူညီဖူးတဲ့ကောင်လေးဖြစ်နေတာ အာ့နဲ့အောက်ဆင်း ြခံဝင်းနားကပ်ပြီး စကားသွားပြောတာပေါ့
“အကို ကျနောတို့က ကျူးတွေမဟုတ်ပါဘူး ကျနောတို့အဖေကစက်သူကြီးဆီက ဝိုင်းပြန်ဝယ်ပြီး အိမ်ဆောက်နေကြတာပါ အဖေမရှိတဲ့နောက် အိမ်ပိုင်ဆိုင်စာချုပ်မပြနိုင်လို့ ကျူးထဲထည့်သတ်မှတ်ခံလိုက်ရတာပါအကို”
သူ့အမေရယ် ညီနဲ့ညီမရယ် လေးယောက်တဲ့ သူအဖေကတော့မရှိတော့ဘူးပေါ့ သူတို့နေစရာမရှိမှန်းလဲသိတယ် အိမ်ထဲထိခေါ်ဖို့ကျ ကျနောလဲမရဲဘူး အဲ့ကောင်လေး စိတ်ဓာတ်မှန်ပေမယ့် သူ့မိသားစုကဘာမှန်းမှမသိတာ အာ့နဲ့ ဒီညတော့ အဆင်ပြေသလိုနေပေါ့ကွာ နောက်ရက် ငါ့အသိဘုန်ူကြီးကျောင်းတွေမှာမေးကြည့်ပေးမယ် မင်းတို့လဲ လိုက်ရှာပေါ့ဆိုပြီး ထားခဲ့လိုက်တယ် နောက်ရက်ဆိုင်သွားဖို့ အိမ်ကထွက်တော့ အကြီးကောင်လေးကျတာ့မရှိတော့ဘူး ကောင်မလေးနဲ့ ဘွားတော်ကြီးပဲကျန်ခဲ့တာ လှမ်းကြည့်တော့ ကောင်မလေးကိုသိနေ မြင်ဖူးနေတယ် မြို့ထဲက ကျနော့သူငယ်ချင်းရဲ့ဆိုင်ဘေးက စက်ချုပ်ဆိုင်က စက်ချုပ်သင် စက်သမလေးပဲ ဘွားတော်ကိုတော့မမြင်ဖူးဘူး ဒါနဲ့ဆိုင်သွား တစ်နေ့တာကုန်ဆုံးပြီး ပြန်လာတော့ သူတို့ရှိနေပြန်တယ် အကြီးကောင်လေးကိုအိမ်ထဲခေါ်ပြီး မေးမြန်းရတာပေါ့ နေစရာတွေ့ပြီလားဆိုတော့ မတွေ့သေးလို့ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ဆက်နေပါရစေပေါ့ အဖီလေးက နှစ်ယောက်အိပ်လေး သူတို့ကလေးယောက် ဘယ်လိုနေတယ်မသိပေမယ့် မတက်နိုင်ဘူးလေ နေပေါ့ အာ့နဲ့ တစ်ပတ်လောက်ရှိသွားတော့ လေးယောက်လုံးနဲ့ သိနေ ပြောဆိုဖူးနေပြီးရင်းနှီးနေပြီ အာ့နဲ့နောက်ကျ ဘွားတော်နဲ့ကလေးမကို ကျနော့ကားဂိုထောင်ထဲက ထပ်ခိုးထဲနေ ဟိုညီကိုနှစ်ယောက်ကတော့ အပြင်မှာပဲနေပေါ့ အဲလိုထားလိုက်တယ် အကိုအကြီးက စက်လှေလုပ်သား ညီက မြို့တော်ဥယျာဥ်မှာ သန့်ရှင်းရေးလားဘာလားမသိ ဘွားေတာ်က ငါးစျေးကအလုပ်သမ အဲ့လိုလုပ်ပေးလိုက်တော့ ကျနောလဲကျေးဇူးအတင်ခံကြီးဖြစ်ပြီး ဘွားတော်ကြီးအိမ်ကိစ္စတွေပါဝင်လုပ်ပေးပေါ့ အိမ်ထဲကိုတော့မဝင်ကြဘူး ခေါ်ခိုင်းမှပဲဝင်ကြတယ် စည်းကမ်းတော့ရှိကြသားလို့ အဲ့တစ်ပတ်နှစ်ပတ်အတွင်း သူတို့မိသားစုပုံစံကို အကဲခက်ပေါ့ ဘွားတော်ကဒေါ်အေး ငါးစျေးကမို့ နှုတ်ကြမ်း လျှာကြမ်းမယ်လို့ထင်ထားပေမယ့် အေးဆေးသမားပဲ ကောင်မလေးကတော့ ပန်းအိတဲ့ အရပ်ကရင်ခွင်မှီအရပ်လို့ပြောကြတဲ့ ပုပုလေး အသက်က ၁၇ လောက်အရွယ် ရှက်တတ်တယ် သူများအိမ်ကပ်နေတာဘာညာမို့လားမသိ ရုပ်ကတော့အချောအလှကြီးမဟုတ်ဘူး ကြည့်ပျော်ရှူပျော်ပဲ ရုပ်ကလေးထောင့်မျက်နှာရှည်နဲ့ မေလသံဇဥ်လို့မျက်နှာမျိုး အငယ်ကောင်လေးကမောင်စိုးတဲ့ ၁၄ ၁၅ လောက်ပဲရှိအုံး ကြည့်ရသလောက်အသောက်အစားနည်းတယ်ပေါ့ သူတို့ကိုအကဲခက်ပြီး အဆင်ပြေလို့ ကားဂိုထောင်အနောက်ဖက်ကို အခန်းထပ်တိုးပြီးကန့်ပေးလိုက်တယ် ဘွားတော်နဲ့ သမီးနေ ထပ်ခိုးမှာတော့ ကောင်ေလးနှစ်ေယာက်နေပေါ့ အကြီးကောင်ကတော့ ပြန်မလာတတ်ပါဘူး လှေပေါ်အိပ်ချင်အိပ် တစ်ခါတစ်ေလမှပြန်လာတာ
စခေါ်ထားကတည်းက သူတို့မိသားစုကို ကတိတောင်းထားတယ် နင်တို့ကိုနေစရာပေးတာ အပိုင်မဟုတ်ဘူး နင်တို့အဆင်ပြေတဲ့အချိန်ထိနေလို့ရတယ် ငါထွက်သွားခိုင်းတဲ့အချိန် ထွက်သွားပေးရမယ် အပြင်လူအဝင်မခံဘူး ဘာညာ စည်းကမ်းလေးထုတ်လိုက်ေတာ့ လက်ခံတယ်ဆိုတာနဲ့ထားလိုက်တာပေါ့ လေးငါးလနေတော့ တော်တော်ရင်းနှီးနေပြီလေ ဘွားတော်ကပဲ အဝတ်လျော်ပေး ဟင်းချက်ပေးနဲ့ ငါးစျေးမလုပ်ပဲ ကျနော့အိမ်စောင့် အိမ်အကူပေါ့ အဲ့လိုထားလိုက်တယ် ကျန်တဲ့သူတွေက သူ့ဆိုင်ရာအလုပ်ကိုယ်စီနဲ့ဆက် စခန်းသွားကြတာ အကြီးကောင်လေးက လိမ္မာတယ် သွသူအပြင်မှာသောက်ရင်သောက်မှာပေါ့ အိမ်ထဲသောက်တာ သောက်ပြီးပြန်လာတာ ဘာညာမရှိဘူး အဲ့လိုနေလာရင်း တစ်ရက်အကြီးကောင်လေးက ပြည်ပထွက်အလုပ်လုပ်ချင်တာတဲ့ ကျနော့ကိုလာအကူအညီတောင်းတယ် ကျနော့မိန်းမကထိုင်းမှာဆိုတာသိတော့ အဆက်အသွယ်တောင်းတာပေါ့ ကျနောလဲလိုက်စုံစမ်းပေးပြီး မလေးကပိုလွယ်တာမို့ မလေးသွားရဖို့ကူညီပေးလိုက်တယ် သူ့မိသားစုကိုတော့ ကျနော့လက်အပ်ပြီး ဆုံးမပါ စောင့်ရှောက်ပေးပါဆိုပြီးထားခဲ့တယ်
အဲ့လိုနဲ့ နေလာရင်း တစ်ည တရေးနိုးအပြင်လှမ်းကြည့်တော့ ခြံတံခါးကပွင့်ပြီးဟစိလေးဖြစ်နေတာ ကျနောလဲသူတို့မေ့ပြီးမပိတ်မိတာနေမယ်ဆိုပြီးအောက်ဆင်းလာအပြင်ထွက်ပြီးပိတ်မယ်သွားတော့ ခြံစည်းရိုးနားရောက်တော့ အသံနည်းနည်းကြားတော့ ခြေသံထိန်းပြီးအသာကပ်ကြည့်တော့ လူနှစ်ယောက်ချိန်းတွေ့နေတာကိုး ဘဲက နမ်းလိုက်လက်ကထမိန်ထဲနှိုက်လိုက်လုပ်နေတာ အမှောင်ထဲ မီးရောင်နည်းနည်းမြင်ကွင်းမှာ လှုပ်ရှားတာတွေကဝိုးတဝါးပေါ့ ပန်းအိလို့ ထင်လိုက်ပေမယ့် သေချာကြည့်တော့ အသံအနေအထားက ဒေါ်အေးအသံ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ တုတ်တုတ်ဆိုတော့ သေချာအောင်အသာကပ်ကြည့်တော့ ဒေါ်အေးမှဒေါ်အေး ဘဲက လမ်းထိပ်ကသုံးဘီးမောင်းသမား အဲ့လူကအိမ်ထောင်နဲ့ ကလေးတွေတပြွတ်ကြီးမွေးထားတာ သူ့မိန်းမ ကလေးမွေးထားတာမကြာသေးဘူး ဘယ်ချိန်ကတည်းက ဒေါ်အေးနဲ့ညိနေတယ်မသိ အိမ်ထဲခေါ်မတွေ့တာပဲကျေးဇူးတင်ရမလိုဖြစ်နေတယ် ဒါနဲ့ကွကိုအသာလှည့်ထွက်လာတော့ သံတံခါးရဲ့ဘေးမှာမီးလေးလင်းသွားတာတွေ့လိုက်လို့ သေချာပြန်ကြည့်တော့ မောင်စိုးဖြစ်နေတယ် သူ့အမေကိုချောင်းနေတာ ဖုန်းနဲ့လဲရိုက်နေတာ အမှောင်ထဲဘာမြင်ရမှာမို့လို့လဲ မီးရောင်သဲ့သဲ့လေးမှာ လူရိပ်တွေလောက်ပါမှာကို ဇွတ်ချောင်းရိုက်နေတာ
အကုန် သူ့ဟာသူအလုပ်ရှုပ်နေတာ့မို့ ကျနောလာတာဘယ်သူမှသတိမထားမိကြဘူး အသာလစ်ထွက်လာပြီးဂိုထောင်ဘက်တစ်ချက်ရှိုးကြည့်ပြီး တံခါးကိုအသာဟကြည့်တော့ ပန်းအိကတော့ အိပ်နေလေရဲ့ မနက်ရောက်တော့ မောင်စိုးကိုတစ်ချက်ကြည့်တော့ မှင်နဲ့ပဲ သူတို့သားအမိကိုဆက်ဆံတာလဲ မပြောင်းဘူး ဘာမှမဟုတ်သလိုနဲ့ ကျနောလဲမောင်စိုးဒီစိတ်ရှိတယ်သိထားတော့ ကြုံတိုင်းသေချာစောင့်ကြည့်တော့ ဒေါ်အေးဖင်တို့ ပန်းအိဖင်တို့ကို မောင်စိုးသေချာလိုက်ကြည့်တာ သူတို့ရေချိုးနေရင် ချောင်းနေတာတို့ မြင်လာရတာပေါ့ လူရှင်းတယ်ဆို ပန်းအိရေချိုးတာကို သူ့ဖုန်းနဲ့ရိုက်ထားသေးတာ သူ့ကြည့်တော့ မခုပ်တတ်တဲ့ကြောင်လိုလိုနဲ့ လူကလဲမှီးကောင်ပေါက် စိတ်ကစားတဲ့အရွယ် ဖေ့ဘုတ်ဘာညာကြည့်တော့ ဒီအင်းစက်ဘာညာသိမှာပေါ့ စိတ်လဲဝင်စားနေတာပေါ့
အာ့နဲ့ တနင်္ဂနွေလိုနေ့တွေဆို မောင်စိုးကအလုပ်နားတယ် ဒေါ်အေးလဲအိမ်မှာရှိ ပန်းအိကတော့ အလုပ်သွား ကျနောလဲအိမ်မှာနားပေါ့ အဲ့လိုနေ့တွေဆို သူတို့သားအမိ ခြံထဲသန့်ရှင်းရေးလုပ်တာဘာညာလုပ်တတ်တော့ ဒီနေ့လဲ ခြံထဲမှာအပင်တွေရှင်းနေတာ ကျနောလဲကားစီသွားပြီးလိုတဲ့ပစ္စည်းသွားယူတော့ ထပ်ခိုးလှေကားအတက်မှာ မောင်စိုးဖုန်းကိုအားသွင်းထားတာတွေ့တော့ ယူကြည့်တော့ passcode ခံထားတယ် ကျနောလဲ လျောက်နှိပ်ကြည့်တာပေါ့ 1234 0000 အဲ့လိုနှိပ်ကြည့်ရင်း 2468 ကိုနှိပ်လိုက်တော့ ပွင့်သွားတယ် အာ့နဲ့ gallary ထဲကြည့်တော့ ဟိုဟာဒီဟာသီချင်းတွေပဲရှိတာ app တွေလိုက်ကြည့်တော့ Audio Manager တွေ့တော့ အာ့နဲ့ file manager ကနေတဆင့် audio manager မှာဖွက်ထားတာတွေဝင်ကြည့်တော့ ဒေါ်အေးနဲ့ သုံးဘီးသမားတို့ လိုးနေတာတွေ ဒေါ်အေးရေချိုးတာ အဝတ်လဲတာ ပန်းအိအိမ်သာတက်တာ ရေချိုးတာ video တွေဓါတ်ပုံတွေအစုံပဲ ကျနောလဲအသာကူးထားပြီး သူ့ဖေ့ဘုတ်အကောင့်ဝင်ကြည့်တော့ တည်တည်တန့်တန့်အကောင့်တော့မဟုတ်ပါဘူး ဖိန့်ပါပဲ 18+ ဂရုတွေ အင်းစက်စာပေ page တွေအစုံပဲ like လုပ်ထားတာ ရှယ်ထားတာတွေတွေ့တာပေါ့ real အင်းစက် ဘာဆိုလား messenger group တစ်ခါမှာ သူမေးထားတာ သူ့အမကိုလုပ်ချင်တာ ဘယ်လိုစရမလဲတို့ သူ့အမေအကြောင်းတို့ကို တင်ထားမေးထားတာတွေ
ဓါတ်ပုံတွေလဲတင် ဗွီဒီယိုတွေပါတင်နဲ့ sharing လုပ်နေကြတာ ကျနောလဲ ဖိန့်အကောင့်ရှိပြီးသားမို့ သူ့အကောင့်ကိုရှာအပ်ထား တစ်ခါတည်းလက်ခံပြီး သူဝင်ထားတဲ့ဂရုတွေဘာတစ်ခါတည်းထည့်ထားလိုက်တယ် ညရောက်တော့ ဖိန့်အကောင့်လေးထဲဝင်တော့ သူကမီးစိမ်းနေတယ် ဂရုတွေထဲလဲ ဒီနေ့သူ့အမေအောက်စလွတ်နေတာ တွေ့တယ်ပေါ့ သူ့အမေကကြည့်နေတာသိသိကြီးနဲ့ တမင်ပြထားတယ်ဆိုပြီးတင်ထား နောက်ကဝိုင်းမြှောက်ပေးတဲ့သူကလဲ မြှောက်ပေးနဲ့ အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်တက်လုပ်ပစ် မိန်းမဆိုတာအစသာငြင်းကြတာ လီးဝင်သွားရင် ငြိမ်သွားကြတာချည်ပဲ ပြီးသွားရင်ထပ်လုပ်ပါထပ်လုပ်ပါတောင် တောင်းဆိုကြအုံးမှာ ဆိုပြီး
အဲ့ကောင်ဖီးတက်နေမှာပဲ ကျနောလဲသူ့သွားပြီး ဘယ်အခြေအနေရောက်ပီလဲ အမေနဲ့အမဘယ်သူ့စားပြီးပြီလဲ တော်ကီသွားပွားတော့ သူကကြိုးစားတုန်းပါပေါ့ ကျနောလဲ မိုက်တယ်အားကျတယ် ဘာညာဖီးတက်အောင်မြှောက်ပေးလိုက်တယ် ခဏနေတော့ ဂိုထောင်ဘက်ကအသံကြားလို့ အသာထကြည်တော့ မောင်စိုးထွက်သွားပြီး ဒေါ်အေးတို့အခန်းထဲဝင်သွားတာနဲ့ အသာလိုက်ချောင်းတော့ ပန်းအိကနံရံဘက်အိပ်နေတာ ဒေါ်အေးက ကုတင်အစွန်းမှာ မောင်စိုးကသူ့အမေကျောဘက်မှာ ဝင်လှဲပြီး ဖက်ထားတာ ဒေါ်အေးကတော့လှုပ်ကိုမလှုပ်ဘူး အာ့နဲ့သူတို့ဘာမှမဖြစ်သေးဘူးလို့ သတ်မှတ်လိုက်တာပေါ့ ဆက်ကြည့်တော့ ဖက်ထားရင်း ဒေါ်အေးဖင်ပေါ်လက်တင်ပြီးငြိမ်နေတယ် ပြီးမှတဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်ကိုနယ်ပေးနေတာ အောက်ကပုဆိုးကလဲ ချွန်ထွက်နေပြီ နောက်ကနေဒေါ်အေးဖင်ကိုဖိထိုးပြီး ညှောင့်နေတာ ဒေါ်အေးကလုံးလုံးမလှုပ်ဘူးဗျာ သိသိကြီးနဲ့ငြိမ်နေတာလား အိပ်ကိုအိပ်နေတာလား ကျနောလဲမကွဲဘူး ဖင်ကိုကိုင်ပြီးညှောင့်ပေးနေရင်း လက်ကရှေ့ရောက်သွားပြီး ထမိန်ထဲလက်ထည့်ပြီးကလိနေတာ နည်းနည်းကြာတော့ ဒေါ်အေးကိုပက်လက်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှည့်ပြီး ထမိန်ကိုအောက်တွန်းပို့လိုက်တော့ အမွှေးတွေမဲသဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကထင်းကနည်းပဲ လက်နဲ့နှိုက်နှိုက်ကလိရင်း သူကလဲဂွင်းထုနေတာ ဒေါ်အေေးကတော့ အိပ်တာဟောက်တောင်နေတယ် ဒါပုံမှန်အိပ်တာမှမဟုတ်တာ အိပ်ဆေးတိုက်ထားပုံရတယ် ဒေါ်အေးပေါင်ကိုကားအောင်လုပ်ပြီး မောင်စိုးကလဲ ပုဆိုးချွတ်ချပြီးပေါင်ကြားမှာနေရာဝင်ယူပြီး လီးနဲ့စောက်ဖုတ်တေ့ပြီး ပွတ်နေရင်း စွတ်ကနဲ့ဆောင့်ချလိုက်ပြီး မောင်စိုး တအားအားနဲ့ပြီးသွားတယ် ကြည့်ရတာ လူပျိုရိုင်းလေးနေမှာ စော်ချဖူးပုံမရဘူး သူပြီးသွားတော့ဘေးကိုပြန်လှဲလိုက်တော့ လီးတိုလေး ငုတ်စိလေးကပျော့တောင်နေပြီ တက်ထွက်လေး ပြီးတော့ သူ့ပုဆိုးနဲ့ ဒေါ်အေးစောက်ဖုတ်ထဲလရည်တွေကိုသုတ်ပေးပြီး ထမိန်ကိုသေချာပြန်လုပ်ပေးပြီး ဒေါ်အေးကိုလဲ ပုံမှန်ပုံစံအတိုင်းပြန်လုပ်ပြီး သူ့ထပ်ခိုးပြန်ဖို့လုပ်နေတော့ ကျနောလဲတိတ်တိတ်လေး ပြန်လာပြီးအရှေ့ကစောင့်နေတယ် ဘာလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ ဘာပြောရင်ကောင်းမလဲပေါ့ သူလဲအခန်းထဲကထွက်လာပြီး ဂိုထောင်ပေါက်နားရောက်တော့ ကျနော့ကိုမြင်တော့ လန့်သွားတယ် မျက်နှာတွေပျက်ပြီး တုန်တုန်ဆက်ဆက်တွေဖြစ်ရော ဒါနဲ့ လေသံမာမာနဲ့ “မင်းလာအုံး” ဆိုပြီး ဧည့်ခန်းထဲပြန်သွားစောင့်တော့ တော်တော်နဲ့မလိုက်လာဘူး ခဏနေမှ အခန်းဝကနေ “ဦးဘာပြောစရာရှိလို့လဲ” ဆိုတော့ “လာပါအုံး ထိုင်ပါအုံး ကိုယ့်မေကိုလိုးလေးရဲ့” ဆိုတော့ မျက်နှာကအောက်ကိုငုံ့ပြီးပြန်ကိုမဖော်တော့ဘူး “မင်းဘယ်လိုကနေဘယ်လို ဒီအခြေအနေရောက်နေတာလဲ” လို့မေးတော့ ပြန်မပြောဘူး “မင်းလိုင်းပေါ်ကကောင်တွေပြောတာယုံနေတာလား စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်သွားယုံနဲ့ မိန်းမတိုင်းခံချင်သွားတာပဲလို့တွေးနေတာလား” ဆိုတော့အံ့ဩတဲ့မျက်နှာနဲ့ပြန်ကြည့်နေတာ “မင်းတင်ထားတာတွေ မင်းပြောတာတွေအကုန်ငါသိတယ် မင်းအမေကိုပဲလိုးလိုး မင်းအမပဲလုပ်လုပ်အဲ့ဒါမင်းကိစ္စ အခြေအနေအချိန်အခါကိုကြည့်ပြီးလုပ်ရတယ်ကွ” ” “မင်းထောင်ထဲရောက်သွားချင်လို့လား မင်းမိသားစုလူပုံအလည်မှာအရှက်တကွဲဖြစ်တာကို မင်းလိုချင်တာလား လုပ်တာမလုပ်တာကိုငါမပြောဘူး ကိုယ်ပိုင်ရင်ကိုယ်လုပ်လေ မပိုင်ပဲသွားလုပ်ရင် မင်းဂျေးအောင်းရမှာ မင်းအမေကမင်းဖက်လိုလိုလားလား ပါအောင်အရင်လုပ် ပြီးမှမင်းတက်လိုးချင်လိုး ခုဟာကမင်းကအိပ်ဆေးတိုက်ပြီးမှလုပ်ရဲတာ မင်းယောက်ျားရောဟုတ်ရဲ့လားကွ မင်းလိုးမဲ့ မင်းကြံနေတဲ့မိန်းမကိုအရင်ဆန်းစစ်ရတယ် ဘယ်လို type လဲဆိုတာ စိတ်ဆတ်မဲ့ပုံစံလား ငြိမ်ခံမဲ့ပုံစံလား အရှက်အကြောက်ကြီးလား သီးခံမဲ့လူမျိုးလားဆိုတာ မင်းအရင်စူးစမ်းလေ မင်းအမေက စိတ်ဆတ်မဲ့ပုံစံမို့ ဒီအတိုင်းမုဒိန်းသွားကျင့်ရင် ငြိမ်ခံနေမှာမဟုတ်ဘူး မင်းကိုတိုင်မှာပဲ မင်းအမကတော့ အရှက်အကြောက်ကြီးတော့ ရှက်တာနဲ့လူသိခံမှာမဟုတ်ဘူး တစ်ယောက်ထဲငြိမ်ခံမှာ အားကိုးရှိမှ တိုင်ချင်တိုင်မှာ တိုင်ရင်မင်းတို့တွေတင်အရှက်ကွဲတာအကြောင်းမဟုတ်ဘူး ငါအိမ်မှာဖြစ်တဲ့အတွက် ငါလဲသိက္ခာကျတယ် နောက်နေ့မင်းတို့အိမ်ပေါ်ကထွက်သွားတော့ကွာ”
“မလုပ်ပါနဲ့ဦးရယ် ကျနောမလုပ်နဲ့ဆို မလုပ်တော့ပါဘူး ကျနောတို့နေစရာမရှိသေးလို့ ထွက်မသွားပါရစေနဲ့” ဆိုပြီးငိုယိုတောင်းပန်တယ် “အေး ဒါနောက်ဆုံးဖြစ်ပါစေ နောက်တစ်ခါဖြစ်ရင် မင်းတို့ထွက်သွားရမယ် မင်းဖုန်းပေး” ဆိုပြီး သူရိုက်ထားတာတွေအကုန်ကူးထားလိုက်တယ် “မင်းတို့အခန်းထဲမှာ cctv ထပ်တပ်ထားမယ် မင်းကိုငါစောင့်ကြည့်နေမှာနော်” ဆိုတော့ “ဟုတ်ပါဦးလေး ကျနောမလုပ်တော့ပါဘူး”
“အေး သွားတော့” ဆိုပြီးဖုန်းပြန်ပေးလိုက်တော့ လိုင်းပေါ်က ဂရုထဲမှာ သူ့အမေကိုညှောင့်ထားတဲ့ဘီဒီယိုတွေတင်တယ် ပြီးတော့ လူမိသွားတယ်ဆိုပြီးပြောဆိုအကြံတောင်းနေတာ ဘေးလူတွေကထပ်မြှောက်ပေးပြန်တယ် ဟိုဟာလုပ်ဒီဟာလုပ်နဲ့ ဂျေးအောင်းမဲ့အကွက်တွေ အောစာပေမှာတော့ အတင်းတက်လုပ် စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်ရင် မိန်းမတွေငြိမ်သွားပြီ နောက်လိုးချင်တဲ့အချိန်လိုးဆိုတဲ့စကားလုံးတွေ အပြင်မှာတကယ်လုပ်မရတဲ့အကွက်တွေ လမ်းပေါ်သွားနေတဲ့ဖာသယ်မတောင် အတင်းဖမ်းချုပ်ပြီး ခေါ်လိုးကြည့် ငြိမ်ခံမယ်ထင်လား လီးဝင်တာနဲ့စော်တွေငြိမ်သွားတယ်တို့ စောက်ဖုတ်အရည်ရွှဲရင်ဖီးတွေတအားထွက်နေတယ်တို့ စာထဲမှာပဲ ဖတ်လို့ကောင်းအောင် ဖီးတက်အောင်ထည့်ရေးလို့ရတယ် အပြင်မှာသွားလုပ်ကြည့် ထောင်ထမင်းစားနေရမယ်
ဒါနဲ့ သူ့ဖုန်းထဲကကူးထားတဲ့ပုံတွေ ဘီဒိုယိုတွေကြည့်ပြီး ကျနောပါလောင်တီးရော ဒေါ်အေးကတော့ အကိတ်ကြီးဗျ ကြူကြူသင်းလောက်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် ဖင်အိုးကြီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးပြဲရဲလို့ ကြည့်ပြီး သူ့ပုံစံက ကျနောစိတ်မါတဲ့ type မဟုတ်ဘူး ကျနောဓါတ်သွားကျတာ ပန်းအိ၊ အိုးလေးက တောင့်လဲမတောင့် ပြားလဲမပြား နို့ကလဲအနေတော်လေး အသားကလဲ ဖြူတဲ့ဖက်သန်းနေတော့ တုံးလုံးချွတ်ရေချိုးတာလေးကြည့်ပြီး ဂွင်းထုပြီးအိပ်လိုက်တယ်၊ နောက်ရက်ရောက်တော့ အကုန်အလုပ်သွားကြ ဒေါ်အေးကတော့ ခေါင်းတွေကိုက်နေလို့ဆိုပြီး နားနေတယ် ဘာဖြစ်တာလဲသွားမေးတော့
“မသိပါဘူး ဆရာရယ် ညကအကောင်းကြီးပါ ခုမနက်ကျမှခေါင်းထောင်မရအောင် မူးမိုက်မိုက်ဖြစ်နေတာ ခါတိုင်းဆို မနက်လေးနာရီဆိုတာနဲ့ ထတဲ့အကျင့်က ခုမနက်တော့ ၇ နာရီမှထနိုင်တယ်ဆရာ ”
“ညကဘာတွေစားသေးလို့လဲ ”
“ဘာမှမစားမိပါဘူးဆရာရယ် မအိပ်ခင် အငယ်ကောင်ဝယ်လာပေးတဲ့လက်ဖက်ရည်လေးသောက်ပြီး tv ကြည့်ပြီးအိပ်တာပါပဲ”
“ခင်ဗျားနားချင်နားနေပေါ့ဗျာ ကျနောလဲအလုပ်သွားအုံးမယ် နေ့လည်တော့ စောစောပြန်လာမယ် အိမ်မှာလုပ်စရာလေးတွေရှိနေလို့” ဆိုပြီးထွက်လာလိုက်တယ် နေ့လည်ကျတော့ အီလက်ထရောနစ်ဆိုင်သွားပြီး wifi cam လေးတွေလိုက်ကြည့် ပြီးနှစ်လုံးဝယ်လာပြီးအိမ်ပြန်လိုက်တယ် အိမ်ရောက်တော့ ဂိုထောင်ထပ်ခိုးသွားပြီးတပ် မောင်စိုးအိပ်တဲ့ခြေရင်းမှာပဲ တပ်လိုက်ပြီး ဒေါ်အေးတို့အခန်းရောက်တော့ ဒေါ်အေးကို အခန်းထဲ အင်တာကွန်းစပီကာလေးတပ်အုံးမယ် ကျနောခေါ်ချင်တဲ့အချိန် အော်ခေါ်နေစရာမလိုတော့ဘူး ဖုန်းထဲကနေ ဒီလိုလေးခေါ်လိုက်ရင် ဒီစပီကာကအသံထွက်တယ် ဆိုပြီးစမ်းပြပြီး ကင်မရာမှန်းမသိအောင် စပီကာလို့ပြောပြီးတပ်ခဲ့တယ် ညနေရောက်တော့ ပန်းအိကပြန်ရောက်နေပြီ ရေချိုးပြီး အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတော့ ကျနောလဲ ကင်မရာကနေစောင့်ကြည့်တာ အခန်းထဲမှာမို့ အဝတ်လဲတာဘာညာကို ထမိန်ရေလျားနဲ့မဟုတ်ပဲ ထိုင်နေရင်း အောက်ကိုချွတ်ပြီးဝတ်တာ နို့သီးကိုတင်းထောင်နေတာ ပြီးတော့ထပြီး ရေလဲထမိန်ကိုချွတ်ချပြီးလဲတော့ စောက်မွှေးတိုလေးတွေနဲ့ အိုးလေးကော့ကော့ပြီးရေသုတ်နေတာ ဖုန်းကိုထိုင်ကြည့်ပြီး ဂွင်းသာထိုင်ထုနေလိုက်တော့တယ် မနေနိုင်တော့တာနဲ့ ဆိုင်ကမန်နေဂျာမလေးမိစုကို စာရင်းစစ်မယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်ခေါ် အိမ်ရောက်လာတော့ ဘာမှပြောမနေပဲ အခန်းထဲခေါ်ကြုံးတော့တာပဲ စော်လေးဆို အော်အော်ပြီးငြီးတာ ဒီစော်လေးက ကျနောမိတ်ဆွေရဲ့သမီး ဆိုင်ကိုဝန်ထမ်းလိုလို့ခေါ်တော့ ကျောင်းသူပဲရှိသေး ကျောင်းသူဆိုတော့ သူများဝတ်တာမြင်ဝတ်ချင် စားတာမြင်စားချင်နဲ့ သူ့လစာနဲ့ မကိုက်တော့ဘူး အဲ့ဒါနဲ့ကျနော့ကို လာကပ်တာ သူ့အဖေရဲ့မိတ်ဆွေ သူ့ဦးလေးဆိုတဲ့ဒီဇိုင်းနဲ့ လာကပ်တာ ကိုယ်ကလဲ စားချင်တာနဲ့ဆွဲစားလိုက်တာပဲ ပါကင်တော့မဟုတ်ဘူး သူ့မှာဘဲလဲရှိတော့ သူ့ဘဲဖောက်ထားပြီးသားပေါ့ ကိုယ်ကလဲပါကင်မဟုတ်တာပိုကြိုက် သင်စရာမလိုဘူး ဘယ်လိုလုပ်ချင်တယ်ဆို ဘယ်လိုပုံစံ အော်တိုသိပြီးသား အထာကျတယ်ပေါ့ ဒါနဲ့ ကျနော့ပင်တိုင် စမောဆွဲထားလိုက်တာ ရာထူးလဲတိုးပေး ကျနော့အနားမှာခေါ်ထား လစာကိုပိုပေးတဲ့အပြင် မုန့်ဖိုးပါနင့်နေအောင်ပေးထားတော့ ကလေးမကလဲ ကြိုက်တဲ့အချိန်ခေါ် ကုန်းမယ်ဆိုပဲ ရုံးခန်းထဲတစ်စားပွဲသပ်သပ်လုပ်ပေးပြီး စစားခါစက နေ့တိုင်းနီးပါး ရုံးခန်းထဲ ရုံးခန်းအိမ်သာထဲ ပုံစံမျိုးစုံ နေရာမျိုးစုံ စားတာပဲ ဗိုက်ကိစ္စ ကွကိုရှင်းပဲ အပြန်တွေလဲ သူ့ဘဲကလာကြိုတော့ ကိုယ်နဲ့ကလဲမျက်မှန်းတန်းမိ သူ့အဖေရဲ့မိတ်ဆွေလို့ပြောထားတော့ ကိုယ့်ကိုတော့လေးလေးစားစားဆက်ဆံပါတယ် ဒီအကြောင်းတွေသာသိလို့ကတော့ ကိုယ့်စောက်ခွက်စုတ်လိုက်မဲ့ဖြစ်ခြင်းပဲ
ညနေတစ်ပိုင်းလုံးဘယ်နှစ်ချီမှန်းမသိအောင်ကိုလိုးမိတာ မလိုးတာကြာပြီမို့ အားတွေပြည့်နေတာလဲပါမှာပေါ့ မိုးချုပ်သွားမှသူပြန်သွားတယ် သူပြန်တော့အိမ်အောက်ဆင်းပြီး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်တော့ ပန်းအိနဲ့တည့်တည့်တိုးပါရော ကျနောတွေ့တော့ မျက်နှာကရဲလို ကြည့်လဲမကြည့်ရဲဘူး ကျနောထမင်းစားဖို့လုပ်ပေးတာကို တုန်တုန်ဆတ်ဆတ်တွေ တလွဲတချော်တွေလုပ်နေတာ အပေါ်ကအသံတွေကြားသွားလို့နေမယ် ကျနောလဲထမင်းစားရင်း သူ့ကိုတစိမ့်စိမ့်လိုက်ကြည့်တော့ သူကလဲသူ့ကြည့်နေမှန်းသိတော့ ခုလုတ်တွေတိုက်လို့တိုက်နဲ့ မျက်နှာရဲလေးနဲ့ မချောတဲ့မျက်နှာလေးတောင် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ထင်နေရော စားသောက်ပြီးလိုအရှေ့ပြန်ထိုင်တော့ သူလဲပန်းကန်ဆေးဘာညာလုပ်ပေးပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတယ် မောင်စိုးနဲ့ဒေါ်အေးကတော့ ဧည့်ခန်းထဲ tv လာကြည့်နေတာ ပန်းအိရောဆိုတော့ အိပ်ချင်လို့အိပ်နှင့်ပြီတဲ့ အာ့နဲ့ကျနောလဲ ဖုန်းကနေ သူ့တို့အခန်းထဲကကင်မရာကိုကြည့်လိုက်တော့ ပက်လက်ကလေး လက်ကိုခေါင်းပေါ်တင်ပြီးမှိန်းနေတယ် zoom သေချာဆွဲကြည့်တော့ နုလုံးတွေအခုန်မြန်နေသလားတောင်ထင်ရတယ် လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ သေချာတာတော့ သူ့ကိုကျနော့လိုက်ကြည့်တာတွေ မိစုနဲ့လိုးတုန်းကအသံတွေကြောင့် ရင်ဖိုနေတာနေမှာ ညရောက်တော့ မောင်စိုးအခန်းထဲကြည့်တော့ ဖုန်းသုံးလိုက် ဂွင်းထုလိုက်လုပ်နေတယ် ဟိုဘက်အခန်းကတော့ နှစ်ယောက်သားအိပ်ကုန်ကြပြီ ဖိန့်အကောင့်ထဲပြန်ဝင် မောင်စိုးအကောင့်ကို အကိုအဆင်ပြေလား ဘာညာတော်ကီလွှတ်ကြည့်တော့ မအိုကေဘူးပေါ့ ဘယ်လိုကြံရမလဲမသိဘူးဆိုပြီးပြန်ပြောတော့ အကိုအမထက်အမေကိုပိုလုပ်ကြည့်ပါ့လား ဂေါင်ကိုအရင်ကိုင်လိုက်လေ ပြီးမှအမပေါ့ဆိုတော့ အင်း အမေ့ကိုလုပ်ချင်နေတာ ဘယ်လိုစရမယ်မသိလို့တဲ့ သူ့မှာဘဲတို့ နောက်ယူမဲ့ယောက်ျားတို့မရှိဘူးလားဆိုတော့ ဘဲတော့ရှိတယ်ဗျ သူတို့လိုးနေတာတောင် ကျနောချောင်းရိုက်ထားသေးတယ် အာ့ဆိုအဲ့ဒါကိုပြပြီးအကြပ်ကိုင်ပါလားဆိုတော့ ဟုတ်သားပဲ စမ်းကြည့်မယ်ဗျာဆိုပြီး ကျနော့ကိုကျေးဇူးတွေတင် အိုကေရင်ပြန်ပြောအုံးနော်အကို ကျနောလဲညီမကိုကြံနေတာမို့ နည်းလမ်းလေးကောင်းရင်ယူသုံးဖို့ဆိုတော့ အိုကေ အိုကေတဲ့
နောက်ရက်ရောက်တော့ ပန်းအိကကျနောရှောင်နေတယ်ဗျ မျက်နှာခြင်းအဆိုင်မခံဘူး လွှဲလွှဲသွားတယ် ခါတိုင်းအလုပ်သွားရင် တစ်ခါတစ်လေသွသူစက်ဘီးနဲ့သွားတယ် ခုနောက်ပိုင်းကျစက်ဘီးကပျက်နေတာကြာပြီ ပြင်ဖို့အချိန်မရနေတာနဲ့ ကျနောကလဲမြို့ထဲ သူကလဲမြို့ထဲဆိုတော့ လမ်းကြုံတင်တင်သွားတတ်တယ် ခုမနက်အလုပ်သွားဖို့ကျတော့ မလိုက်တော့ဘူး သူငယ်ချင်းလာခေါ်မှာဆိုပြီးငြင်းနေတာနဲ့ ကျနောလဲကွကိုထွက်လာပြီး လမ်းထိပ်တစ်နေရာကနေစောင့်ကြည့်နေလိုက်တော့ သူထွက်လာပြီးလမ်းထိပ်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်တက်စီငှါးနေတာ ကျနောလဲအနောက်ကနေအသာလေးကပ်သွားပြီး သူငယ်ချင်းဆိုတာသူလားဆိုတော့ အသံကြားပြီးလှည့်ကြည့်ပြီး မျက်နှာလေးရဲသွားတယ် လာခဲ့လိုက်ခဲ့ဆိုတော့ မလိုက်ချင်လိုက်ချင်နဲ့ ပါလာတယ် နောက်ကနေကျောက်ရုပ်တင်မောင်းလာရသလိုပဲ သူ့အလုပ်မရောက်ခင် ရှမ်းခေါက်ဆွဲဆိုင်ရှေ့ရပ်ပြီး ဆိုင်ထဲဝင်သွားတော့ လိုက်မလာပဲရပ်နေလို့ ပြန်သွားခေါ်တော့ မစားတော့ဘူး အလုပ်နောက်ကျနေလို့ ဒီတိုင်းပဲသွားလိုက်တော့မယ်ဆိုပြီးလုပ်နေတာ
“နင့်အလုပ်က ၉ နာရီမှ ခု ၈ နာရီပဲရှိသေးတယ် လာလိုက်ခဲ့” ဆိုပြီး လက်ကိုင်ပြီးဆွဲခေါ်လာလိုက်တယ် “ဘာစားမှာလဲဆိုတော့ မစားဘူးဆိုပြီးငုတ်တုပ်ထိုင်နေတယ် ကျနောလဲစားရင်း “ဖုန်းခဏပေး” ဆိုပြီးဖုန်းယူပြီး သူ့ဖေ့ဘုတ်အကောင့်ဝင်ကြည့် မက်ဆင်ဂျာတွေဘာတွေပါလိုက်ကြည့်တော့ လာကြောင်ထားတာတွေလောက်ပဲတွေ့တယ် သပ်သပ်မှတ်မှတ်ပြန်ပြောထားတာမတွေ့ ပုံတွေကလဲ သူတို့မိသားစုပုံတွေစက်ချုပ်တဲ့ဒီဇိုင်းပုံတွေချည်ပဲမို့ ဒီကလေးမဘဲမရှိသေးဘူးပဲဟဆိုပြီးအံ့ဩနေတာ မကြိုက်တဲ့ မလုပ်ချင်တဲ့ပါကင်ကိုတော့လိုးရတော့မှာပဲလို့ စိတ်ထဲတွေးပြီးပြုံးမိတယ် သူကဘာပြုံးတာလဲဆိုပြီးဖုန်းကိုဇွတ်ပြန်လုသွားတယ် နှုတ်ခမ်းကတော့ပွစိပွစိနဲ့ ထော်နေလေရဲ့ စားပြီးသောက်ပြီးအချိန်ကလဲအစောကြီးမို့ သူ့အလုပ်ကိုမပို့သေးပဲ ကျနော့ဆိုင်ကိုခေါ်လာတော့ အင်တင်တင်နဲ့ပါလာတယ် ဆိုင်ထဲမဝင်လို့ဇွတ်ဆွဲခေါ်ပြန်တော့လဲ ဝန်ထမ်းတွေကဝိုင်းကြည့် မိစုကလဲ ဂျိုကျွေးနေပြီလေ အဲ့ကျမှအသာတကြည်လိုက်လာပြီး ရုံးခန်းထဲခေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး မိစုကလဲဝင်လာတော့ ပန်းအိမျက်နှာတွေထပ်ပျက်ရပြန်ပြီလေ ရဲနေတာပဲ သွသူရှာကြံရှက်နေတာ မိစုပြန်ထွက်သွားတော့ “နင့်ဘာဖြစ်နေတာလဲ နေမကောင်းဘူးလား” ဆိုပြီးအနားကပ်ပြီးနှာဖူးကိုင်ကြည့်တော့ အနောက်ကိုဆုတ်သွားပြီး “ကောင်းပါတယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး”
“အာ့ဆိုဘာဖြစ်တာလဲ မနေ့ကအသံတွေကြောင့်လား” ဆိုတော့ မျက်နှာကပိုရဲပြီးနီတွတ်နေတာပဲ ခေါင်းပဲငုံထားပြီးပြန်မော့မလာတော့ဘူး ဘာမေးမေးဟုတ်ကဲ့ အင်း မဟုတ်ဘူး မပွင့်တပွင့်နဲ့ဖြေပြီးခေါင်းမဖော်တော့ဘူး
သူ့အလုပ်ကိုလိုက်ပို့ပြီး ဆိုင်ပြန်လာလုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်တော့ မိစုကအနားမှာရစ်သီရစ်သီနဲ့ နေ့လည်ရောက်တော့ “ဘာလဲနင့်နေရာလုမှာဆိုးနေတာလား” ဆိုတော့ သွားဖြီးလေးနဲ့ “သူ့အကန့်နဲ့သူပေါ့ဟ တစ်ယောက်ထဲမစားချင်ပါနဲ့ ဝေမျှစားပါ နင့်လဲပုံမှန်ကျွေးနေမှာပါ” ဆိုပြီးစတော့ လိုက်ထုပါလေရော
ကျနောကအဲ့လိုပဲ ဝန်ထမ်း အလုပ်ရှင် အိမ်ဖော် မယားငယ် အဲ့လိုတွေခွဲဆက်ဆံနေရတာမကြိုက်ဘူး လူပေါ်ကြည့်ပြီးသူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်းတာပဲ
အဲ့လိုနဲ့ တစ်ရက်တော့ အလုပ်ကအပြန်မိုးနည်းနည်းချုပ်တာပေါ့ ပြန်လာရင်ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်းရောက်တော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကလိုက်စကားပြောနေတာ သမီးရည်းစားတွေလိုမဟုတ်ပဲ ရည်းစားစကားလိုက်ပြော လိုက်နှောက်ယှက်နေတဲ့ပုံမို့ သူတို့ကိုကျော်သွားရင်ခေါင်းငဲ့ကြည့်တော့ ပန်းအိဖြစ်နေတာနဲ့ဘေးထိုးရပ်ပြီး ပန်းအိဆိုပြီးလှမ်းခေါ်လိုက်တော့ မျက်နှာကရွှင်သွားတယ် ပြီးတော့ကျနော့ဆီပြေးလာပြီး ကားပေါ်တက်လာတယ် အိမ်ပြန်ခေါ်လာပြီး ကားပေါ်မှာစကားပြောလာတာပေါ့ ခါတိုင်းအတူသွားအတူပြန်တဲ့သူကကောဆိုတော့ သူကအလုပ်ထွက်သွားပြီ ဆိုင်ကယ်တက်စီကျတော့လဲနေ့တိုင်းစီးဖို့ကျမတက်နိုင်လို့တဲ့ တစ်ရက်တစ်လေလမ်းလျောက်ပြန်လာတာတဲ့ မောင်စိုးကိုကြိုခိုင်းဖို့ကျတော့လဲ သူ့အလုပ်ကသူ့ထက်ပိုနောက်ကျနေတော့အဆင်မပြေပြန်ဘူး အာ့နဲ့နောက်နေ့အလုပ်ပြီးရင်ငါ့ဆီုဖုန်းဆက်ဟာ ငါအလုပ်ပြီးရင်ဝင်ခေါ်မယ်မပြီးသေးရင်နင့်ဆိုင်မှာပဲခဏထိုင်စောင့်နေဆိုတော့ ဟုတ်တဲ့ သိပ်မငြင်းရှာဘူး အပြန်မှာနေ့တိုင်းလိုက်စကားပြောခံနေရတယ်ဆိုပြီးကျနော့ကိုပြောလာတော့ အေးပါနောက်နေ့ကစပြီးအသွားအပြန်ငါနဲ့ပဲလိုက်ခဲ့ ဟုတ်ပီလား
နောက်နေ့တော့ ကျနော့စက်ဘီးလဲမောင်လေးကိုသွားပြင်ခိုင်းပါအုံးမယ် ” ဆိုတော့
“ပြင်မနေပါနဲ့ ဘာလဲငါနဲ့အတူမသွားချင်လို့လား” ဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး အားနာလို့ပါတဲ့ ကျနောကလဲ ဒီလူအချင်းချင်းပဲဘာအားနာရမှာလဲဆိုပြီး လက်တစ်ဖက်သူ့ပေါင်ကိုပုတ်ပြီးတင်ထားတော့ မသိမသာရုန်းနေတယ် ပေါင်ကိုကျုံပြီးထိုင်သွားတယ် သူပေါင်ရုန်းလိုက်တော့ ကျနော့လက်ကလဲထိုင်ခုံပေါ်ရောက်သွားပြီးလက်ချောင်းလေးတွေပဲပေါင်နဲ့ထိနေတော့ မသိမသာလက်ကလှုပ်လှုပ်ပြီးကစားကြည့်တော့ ဘာမှမပြောဘူး ဒါနဲ့သူ့ဆီကစကားသံထွက်လာပြီး “အန်တီလေးကဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ” တဲ့
“သူက ၅ နှစ်လောက်ကျန်သေးတယ် အန်တီလေးမနေနဲ့ နင့်ထက် အသက် ၃ နှစ်လောက်ပဲကြီးသေးတယ်” ဆိုတော့ အံဩပြီး “ဦးကမိန်းမငယ်ငယ်လေးယူထားတာပေါ့”
“နင်ကလဲအကိုတန်သည်အကို ဦးလေးတန်သည်ဦးလေးခေါ်စမ်းဘာ ငါ့အသက် ၃၀ ပဲရှိသေးတယ် ဦးလေးမခေါ်ထိုက်သေးပါဘူး” ဟုတ်အကိုတဲ့ ကိုရီးလို့ခေါ်ဟာဆိုတော့ ဟုတ်ကိုရီးတဲ့
“ငါ့မိန်းမက နောက် ၅ နှစ်လောက်ကြာအုံးမှာ ဒီကြားထဲအလည်အပတ်ပဲပြန်လာမှာမို့ ခုချိန်တော့ငါဟာလူပျိုပေါ့နှော ဟင်းဟင်း” ဆိုတော့ သူကမျက်နှာပဲအောက်ငုံနေရင်းဘာမှပြန်မပြောဘူး ဒါနဲ့အိမ်ပြန်ရောက်လာတယ်
ညရောက်လာတော့ မောင်စိုးအခန်းထဲကြည့်တော့ ဖုန်းကနေအောကားကြည့်ရင်းဂွင်းထုနေတာမို့ ကင်မရာကတစ်ဆင့်လှမ်းခေါ်လိုက်တယ် လာကွာဝရန်တာတက်ခဲ့ဆိုပြီး
“ကဲလုပ်ပါအုံးကိုယ်မေကိုလိုးကြီး ဘယ်လိုအခြေအနေရောက်နေပြီလဲ” ဆိုတော့ “အာဦးကလဲ ကျနောမလုပ်တော့ပါဘူးလို့ ဦးကိုပြောထားပြီးသားကို”
“ထားလိုက်စမ်းပါကွာ ငါမသိတာကြလို့ နင့်အမေပန်ကန်းဆေးတုန်း အနောက်ကနေဝိုင်းကူတာလိုလိုနဲ့ ဖင်ကိုညှောင့်နေတာ မမြင်တာကြလို့ ကဲပြောပါအုံး အိုကေသွားပြီပေါ့” ဟဲဟဲတဲ့ လိုးကောလိုးပြီးပြီလားဆိုတော့ နေ့လည်ကလိုးပြီးပြီ ဘယ်လိုစလိုက်တာလဲဆိုပြီးမေးတော့ လိုင်းပေါ်ကတစ်ယောက်ကပြောတယ် သူ့ဘဲနဲ့လုပ်တာကိုအကြောင်းပြပြီးအကြပ်ကိုင်ဆိုတာနဲ့ ကျနောလဲ မထူးဇာတ်ခင်းပြီးနေ့လည်က သူတို့လုပ်နေတဲ့ video ပြပြီးပြောကြည့်တာ ပါးတွေလဲရိုက်တယ် ဖိနပ်နဲ့လဲရိုက်တယ် အရိုက်ခံပြီးပေခံနေပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ငိုနေတာတဲ့ ကျနောလဲမထူးဘူးဆိုပြီး အတင်းဝင်ဖက်နမ်းလိုက်တယ် ပြီးတော့ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲပြီးအတင်းအဝတ်တွေချွတ်ပြီး မရမကလိုးပစ်တာပဲ လိုးလဲပြီးရော စကားမပြောတော့ဘူး အပြင်ထွက်သွားလို့လိုက်တောင်းပန်ပြီးအထဲပြန်ခေါ်လာချော့ရသေးတာ တော်တော်လေးချော့မှကိုအဆင်ပြေတာ ဒါတောင်နောက်ဆိုသူ့စကားနားထောင်ပါ့မယ်ဆိုပြီးကတိပေးမှတဲ့ “မင်းကွာ မင်းအမေရင်းကိုလိုးတာ စိတ်ထဲဘယ်လိုနေတုန်း” ဆိုတော့ “ကောင်းတာတော့ကောင်းတာပါပဲ ဒါပေမယ့်ချောင်နေပြီဗျ အဖေကောသူ့အရင်ယောက်ျားကော သုံးဘီးသမားပါလိုးထားခဲ့တော့ ချောင်နေပြီပေါ့” ဒါနဲ့မင်းအမေက အရင်ကယောက်ျားရှိတယ်လားဆိုတော့ “ဟုတ်သူကအမေအရင်းမဟုတ်ဘူး ကိုကြီးနဲ့မမကအရင်ယောက်ျားနဲ့မွေးတာ ပြီးအဖေနဲ့ယူတာ ကျနောကအဖေ့အရင်အိမ်ထောင်ရဲ့သား လသားကတည်းကအမေ့လက်ပေါ်ရောက်လာတော့ အမေရင်းလိုပါပဲဦးရာ”
အဲ့ကျမှကိုယ်ပါဇာတ်ထုပ်ရှင်းတော့တယ် လင်ပါသားကအမေကိုတက်လုပ်တာကိုး ဒါဆိုမဖြစ်ဘူး ပန်းအိနဲ့လဲဘာမှမတော်တော့ ဒီကောင်လုပ်တော့မှာပဲပေါ့ တွေးပူမိနေသေးတာ
“မင်းအမနဲ့ကော ဘယ်လိုအခြေအနေလဲ” ဆိုတော့ “မမကတော့မရပါဘူးဗျာ ခပ်တည်တည်ကြီးပဲ” သူ့မှာဘဲတွေဘာတွေမရှိဘူးလားဆိုတော့ ရှိသံတော့မကြားမိဘူးဗျ “သူ့အကောင့်သိတယ်မလား လိုင်းပေါ်ကနေ တစိမ်းလိုဖန်ကြည့်ပေါ့” “လိုင်းပေါ်ကနေစကားပြောဖူးတယ် သေချာပြန်မပြောဘူး ပြန်ဖြေချင်မှဖြေတာတဲ့ အပြင်မှာလဲဟိုထိဒီထိကိုမရပါဘူးဗျာ” “အဲ့ဒါဆိုလဲ မင်းအမေကိုလုပ်သလိုလုပ်ပေါ့” “သူ့မှာဘဲမှမရှိပဲဘယ်လိုသွားလုပ်ရမလဲ”
“အေး မင်းဟာမင်းကြံဖန်တော့ဆိုပြီး ကိုယ်စားရမဲ့ဟာလေးသူများပါးစပ်ထဲပါမသွားအောင် ဆက်မပြောတော့ပဲ “မင်းလိုးရင် ကြာကြာလိုးဟ အဲ့ဒါမှမိန်းမတွေကဖီးတာ စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်တာနဲ့တန်းပြီးသွားပြီဆို မင်းကိုပစ်ထားခဲ့မှာပဲ ဘယ်မိန်းမမှမမြဲဘူးမင်းအနားမှာ မင်းအခုတောင်နေတာလား ပြကြည့်စမ်း” ဆိုတော့ ရျိုးတိုးရှန်းတန်းဖြစ်သွားပြီးမှ ပုဆိုးလေးချွတ်ပြတယ် လီးကတော်တော်သေးသေးတာပဲ ဂွင်းသာထုနေတာ ကြီးမလာဘူး ကျနောလဲကြီးတယ်ကြာတယ်ဆိုဆွဲစားမလို့ သူ့လီးမြင်ပြီးမစားတော့ပါဘူး သူ့အမပဲဖန်တော့မယ်ဆိုပြီး ကြာမဲနည်းတွေဖတ်ဖူးမှတ်ဖူးတာတွေလျောက်ပြောပြီးပြန်လွှတ်လိုက်တယ် ပန်းအိအခန်းဘက်ကြည့်တော့ ဒေါ်အေးတစ်ယောက်ထဲအိပ်နေတာ ပန်းအိကိုမတွေ့တော့ အိမ်သာသွားတယ်ဆိုပြီး အောက်ဆင်းအိမ်သာဘေးကိုဝင်ချောင်းတော့ ပန်းအိဖြစ်နေတော့ ဆက်ပုန်းနေတယ် သူပြန်ထွက်လာတော့ သူ့အနောက်ကနေ ပုခုံးပုတ်ပြီးစလိုက်တာ အမေ့ဆိုပြီးလန့်ပြီလှည့်ကြည့်တော့ ကျနော့မှာသူ့ကိုဆွဲဖက် ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီး “ငါပါဟ နင့်ကိုစတာပါ” ဆိုတော့ ရင်တွေခုန်နေတာတစ်ဒုန်းဒုန်းနဲ့အတိုင်းသားကြားနေရတယ် ပါးစပ်ပိတ်ထားတာကိုဖြေပေးပြီး ဆက်ဖက်ထားလိုက်တယ် သူကတော့ “သွားတော့မယ်အမေတွေ့သွားမယ်” ဘာညာနဲ့ရုန်းနေပြီ “ခဏပါဟာနင့်ကိုပြောစရာရှိလို့” ဆိုပြီး အိမ်သာနံရံဘက်ကပ်ပြီး နံရံနဲ့ညှပ်ထားလိုက်တယ် ရုန်းမရတော့အောင် သူ့မှာမျက်နှာလေးငယ်ပြီးကြောက်နေရှာတာ “ဘာပြောမလို့လဲ သူများတွေတွေ့သွားလိမ့်မယ် ပြောစရာရှိအခန်းထဲလာပြောလေ အမေရှေ့” “ဒေါ်အေးရှေ့ပြောမရလို့ပေါ့ဟာ” ဆိုပြီး သူ့ခေါင်းလေးကိုင် ဆွဲမော့လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုငုံနမ်းလိုက်တယ်အင်းဆိုပြီးခေါင်းတွေရမ်းလက်ကလဲတွန်းထုတ်ပြီးရုန်းနေတာနဲ့ လက်တွေကိုချုပ်ပြီး ထပ်နမ်းတော့ ငိုပါလေရော “ကိုရီးကကျနော့ကိုအထင်သေးတယ် အီး…ဟီး.” နဲ့ငိုချနေလို့ ပါစပ်ကိုပြန်ပိတ်ပြီး နောက်ဖေးပေါက်ကနေ မီးဖိုချောင်ထဲဆွဲခေါ်လာလိုက်တယ် “မဟုတ်ပါဘူးဟာ ငါနင့်ကိုမြင်မြင်ချင်းသဘောကျတာပါ ကြာတော့မအောင့်နိုင်တော့လို့ပါဟာ” ဆိုပြီး ပါးစပ်ကိုပြန်နမ်း သူကငိုလဲငို ရုန်းလဲရုန်း အစောကလိုပဲနံရံဘက်တွန်းပို့ပြီးညှပ်ထားပြီးရုန်းမရအောင်ချုပ်ပြီးဖိနမ်းပြစ်တာပဲ အောစာပေမှာတော့ နမ်းလိုက်ရင် ကောင်မလေးတွေပျော့ကျသွားတယ် အရည်တွေရွှဲသွားတယ်နဲ့ လက်တွေ့မှာတော့ ကိုယ်ပဲချွေးပြန်တယ် သူကတော့ကျောက်ရုပ် ကျနောကစကားတွေရေပက်မဝင်ပြော တော်ကီတွေလွှတ် နမ်းလိုက် ဖက်ထားတဲ့လက်ကိုအောက်အသာပို့ပြီး တင်ပါးပေါ်တင်ပြီးမထိတထိလေး ကိုင်သလိုထိသလိုနယ်လိုက်လုပ်တာရုန်းလားပြီး ကိုရီးအဲ့လိုမလုပ်နဲ့ ကျနောမကြိုက်ဘူးဆိုပြီးအသံစွာစွာနဲ့ ရန်တွေ့ခံလိုက်ရတယ်
ဘာမှပြောမနေပဲ ထပ်နမ်းတော့ အိုကေပြီး ကိုယ်ကတော့ဆက်မရုန်းတော့ဘူး ခေါင်းကတော့ဟိုလှည့်ဒီလှည့်ရုန်နေတုန်း ငိုတာတော့ဆက်ငိုနေတုန်း အဲ့နားမှာတင်ကြာပြီရပ်ပြောနေတာမို့ ညောင်းလဲညောင်း ခြင်ကလဲကိုက်နဲ့ ဒါနဲ့သူလက်ကိုဆွဲလာပြီးအပေါ်တက်မယ်လုပ်တာ ပြန်ရုန်းတယ် “ဘာလုပ်မလို့လဲမသွားဘူးနော်” ဆိုတာနဲ့ “မဟုတ်ပါဘူးဟာ ဝရန်တာသွားပြီးစကားပြောရအောင်လို့ပါ ဒီမှာဆိုမလွတ်လပ်ဘူး ဒေါ်အေးဝင်လာရင်တွေ့သွားလိမ့်မယ်” ဆိုတော့မှတက်လိုက်လာတယ် အပေါ်ရောက်တော့ ကျနော့အခန်းဘက်ခြေလှမ်းလိုက်တော့ လက်ကိုပြန်ရုတ်ပြီးအောက်ကိုဆင်းပြေးပါလေရော နောက်ကနေလိုက်ဆွဲတာမမှီတော့ပဲ သူ့အခန်းထဲပြန်ရောက်သွားတယ် ကျနောလဲအခန်းထဲပြန်လာပြီးကင်မရာကနေစောင့်ကြည့်တော့ ကုတင်ပေါ်ငုတ်တုတ်လေးထိုင်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးပြန်ကိုင်ပြီးတစ်ချက်ချက် ပြုံးပြုံးသွားတာတွေ့တော့ အိုကေပြီးဆိုပြီး နောက်နေ့အတွက်စီစဉ်စရာရှိတာ ကြိုတင်စီစဉ်ပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်
မနက်ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းဟိုရှောင်ဒီရှောင်နဲ့လုပ်နေတာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်လဲလွှဲလွှဲသွားတာ ဒါနဲ့အလုပ်သွားမယ်ဆိုပြီးသူ့ခေါ်လာပြီးကားပေါ်ရောက်တော့ “ခေး” လို့ခေါ်ကြည့်တော့ သူကပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး “ခေးလို့ခေါ်မယ်နော်” ဆိုတော့ ဘာမှမပြောပဲ ရှေ့ပြန်လှည့်သွားတယ် သူ့ကြည့်တော့ ပါတိတ်ဂျိုင်းပြတ်ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ လက်မောင်းသားလေးတွေအိစင်းနေတာ ဂျိုင်းကြားထဲကအသားစိုင်လေးဆို အိအိကစ်ကစ်နဲ့ ဆွဲဖြစ်ညှစ်ချင်စရာလေး “ခေးအလုပ်ကိုဖုန်းဆက်ပြီးခွင့်တိုင်လိုက် ကိုယ်ဒီနေ့ ၇ မိုင်ဘက်သွားမှာလိုက်ခဲ့ရမယ်” ဆိုတော့ မရဘူးဘာညာငြင်းနေတာ “မရလဲနေ ကိုယ်ကတော့လိုက်မပို့ဘူး သွားစရာရှိတာသွားရမှာပဲ” လို့ပြောလိုက်ပြီး ကိုယ့်ကားကိုဆက်မောင်းနေတာ ဘေးကနေ သိမ့်ခနဲ့သိမ့်ခနဲ့ ရှိုက်သံကြားလို့လှည့်ကြည်တော့ ငိုနေတယ် “ဟာ ခေးဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့” “ကိုရီးကသူများကိုတအားအနိုင်ကျင့်တယ် သူ့လုပ်ချင်ရာပဲစွတ်လုပ်နေတာ ကျနော့ကိုချစ်တယ်သာပြောတာ ကျနော့ဘက်ကျမကြည့်ဘူး” ဆိုတော့ “မဟုတ်ပါဘူးကွာ ၇ မိုင်သွားမယ်ဆိုတာ ခေးနေ့တိုင်းအလုပ်သွားလိုက်ပြန်လိုက်နဲ့ ပင်ပန်းတာမကြည့်ရက်လို့ပါ တစ်ရက်တစ်လေအနားယူပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပျော်ရအောင်လို့ပါကွာ” ဆိုတော့ ဘာမှမပြောတော့ပဲ အငိုလဲတိတ်သွားပြီမို့ မြို့ထဲမုန့်တွေဘာတွေဝင်ဝယ် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်စီ သော့ဝင်ယူပြီး ၇ မိုင်ဘက်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်
၇ မိုင်လို့သာခေါင်းစဉ်းတပ်လိုက်တာ ၇ မိုင်ကျော်ကျော်လောက်မှာ မြစ်ကမ်းဘေးနဲ့မျက်နှာခြင်းဆိုင်ဝိုင်းအကျယ်ကြီးရှိတယ် ရွာနာမယ်တော့မေ့နေပြီ အဲ့ဝိုင်းက သူငယ်ချင်းဝိုင်း အဲ့ဆီ ခေါ်လာလိုက်တယ် သူငယ်ချင်းခြံကလမ်းဘေးတင်မဟုတ်ပဲ အထဲတော်တော်လေးဝင်ရတယ် ခြံကလဲအကျယ်ကြီး သစ်တောအငယ်စားလေး အပင်တွေအပန်းဖြေနေရာတွေနဲ့ ရေကန်တွေဘာရှိတော့ ရောက်ရောက်ခြင်းသူသိမှာမဟုတ်လောက်ဘူးလေ သူငယ်ချင်းဆီတော့ကြိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောထားတော့အိုကေတာပေါ့ ဟိုရောက်တော့ ခြံလေးထဲဝင် အပင်တွေ ပန်းခင်းတွေကြည့်ပြီးခေးမျက်နှာကြည့်ရတာ ပျော်နေတာမို့ ညားခါစလင်မယားတွေလိုပဲ သူ့ကိုဖက်ပြီးခြံထဲလိုက်ပြ ရေကန်ထဲငါးတွေကြည့် ခြံအကျယ်ကြီးမှာ လူဆိုလို့ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲဆိုတာသိတော့ ပိုစိတ်ကြွပြီး ရေကန်ဘေးကအရိပ်ရအပင်အောက် မျက်ခင်းပေါ်ခဏထိုင်နေတုန်း ဘာမှမပြောပဲ သူ့ကိုဖက်ပြီးနမ်းတော့ ရုန်းတော့မရုန်းတာ့ဘူး အလိုက်သင့်လေးတော့ပါလာတယ် နမ်းတာသူ့နှုတ်ခမ်းတွေလျာတွေကမထားတတ်တော့ ဖီးတော့သိပ်မလာဘူး နမ်းလို့တော့ကောင်းပါရဲ့ နမ်းရင်သူ့ကိုဖက်ပြီးဖင်လေးကိုအသာညှစ်ကြည့်တော့ စရုန်းလာပြီ လက်ကိုအပေါ်ပြန်တင် မေးလေးကိုင်ပြီးမော့ပေးပြီးထပ်နမ်း ပါးတွေနမ်း နားရွက် လည်ပင်းနမ်းလိုက် ပုခုံးလေးကိုလျက်လိုက် လက်မောင်းလေးဆွဲမြှောက်ပြီး သူ့ဂျိုင်းသားလေးတွေကိုလျှာနဲ့ထိုးမွှေပြီးလျက်လိုက် စုပ်လိုက် သူ့ဂျိုင်းလေးက chicken skin မဟုတ်ပဲ သွသူချောမွေ့နေတာမို့ မြင်ရတာအသဲယားတယ် နောက်တစ်ဖက်ကိုလဲလက်နဲ့ကိုင်ပြီး လက်ညိုးလေးထိုးထည့်လိုက်နဲ့ဆော့ပေးနေတယ် သူလဲမျက်လုံးလေးစင်းလာပြီး လုပ်ချင်ရာလုပ်ဆိုတဲ့ပုံစံလေးဖြစ်နေတော့ ကိုယ်လဲနယ်ချဲ့လာလိုက်တာ အင်္ကျီပေါ်ကနေသူ့နို့ကိုနယ်တဲ့အထိရောက်လာပြီ အပင်အောက်မှာပဲသူကိုဖက်ရင်းဆွဲလှဲလိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေးလက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးပြီးလှဲလာတယ် ကစ်စင်ဆွဲလိုက် နို့တွေနယ်လိုက် အင်္ကျီအောက်ထဲလက်ဝင်ပြီးနို့နယ်လိုက်နဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးမှိန်းနေတယ် အင်္ကျီရင်ဘက်ကျယ်သီးတွေဆွဲဖြုတ် အောက်ကဘော်လီကိုပင့်တင်လိုက်တော့ နို့လေးတွေက မဲတဲ့အခြေအနေမရောက်သေးဘူး ပန်းရောင်လဲမဟုတ် ညိုတိုတိုလေးတွေ နို့တွေပါးစပ်ထဲထည့်ဆွဲစုပ်တော့ မျက်လုံးပွင့်လာပြီးတချက်ကြည့်သေးတယ် ပြီးတော့ပြန်မှိတ်သွားပြီး ပါးစပ်လေးဟစိဟစိနဲ့ အသံမထွက်ပဲငြီးနေတယ် တစ်ဖက်ကိုစို့ ကျန်တဲ့တစ်ဖက်ကိုနယ်လိုက် ဘက်ပြောင်းလိုက်နဲ့ ဗိုက်ကိုနမ်း ချက်ပေါက်လေးထဲလျာထည့်ပြီးကလိနေတုန်း လက်ကိုအောက်က ထမိန်ထဲတွန်းထည့်ပြီးနှိုက်တော့ ရုန်းလာပြီ “အဲ့ဒါတော့မရဘူးကိုရီး မရဘူးနော်” ဆိုပြီးရုန်းလာတာ သူရုန်းနေတဲ့အချိန် ပေါင်ကနည်းနည်းကားသွားတာနဲ့ ပေါင်ကြားထဲနေရာယူထားလိုက်တယ် ချက်ကိုနမ်းရင်း လက်ကထမိန်အောက်ကနေပဲနှိုက်ပြီး အောက်ခံလေးကိုစမ်းနေတော့ရုန်းလာပြန်တယ်
“အာကွာ ကိုရီးကလဲ မလုပ်ပါနဲ့ဆိုမှ အော်လိုက်မှာနော်”
ကျနောကလဲအပေါ်ကဖိထားတော့ ခါးအပေါ်ပိုင်းပဲရုန်းရပြီး လက်နဲ့တော့ကျနော့ကိုတွန်းထိုးထိုးလုပ်နေတယ် ကျနောကလဲအောက်ခံဘောင်းဘီကိုဇွတ်ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်တစ်ဝက်ထိလျော့လာတယ် ပေါင်ကကားနေတော့ ဆက်ချွတ်လို့လဲမရ ကျနောလဲပေါင်ကိုအပေါ်ပင့်တင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပေါင်ကိုဆွဲဖြဲ ချုပ်ထားပြီး ပေါင်ကြားထဲမျက်နှာအပ်လိုက်တော့ ကုန်းရုန်းထလာတယ် နည်းနည်းအနံ့ခံကြည့်တာ မဆိုးပါဘူးအနံကြီးမဟုတ်ဘူး ယဉ်ယဉ်အီအီလေးမို့ ခေါင်းကိုရှေ့တိုးပြီး စောက်ဖုတ်လေးကိုလျှာနဲ့လျက်လိုက်တော့ “အီး.” .ခနဲ့အသံထွက်ပြီးကော့တက်လာတယ်(စောက်ဖုတ်အနံကလဲ လူတစ်ယောက်တစ်မျိုးစီမို့ အနံကလဲမတူကြ တချို့ကအနံပြင်းကြတယ် တချို့ကတော့လဲ အနံကိုမပါသလားမှတ်ရတယ် မန်နေဂျာမမိစုဆို ဘယ်ချိန်ကောက်ဂျာဂျာ အနံကိုမရဘူး)
ထမိန်ကအုပ်နေတော့ စောက်ဖုတ်ကိုအနီးကပ်သိပ်မမြင်ရဘူး ထမိန်ကိုခေါင်းပေါ်တင်ပြီးဆွဲလှန်လိုက်တော့မှ အမွှေးရေးတေးတေးလေးတွေပတ်လည်ဝိုင်းနေတဲ့ အရည်တွေစိမ့်ရွှဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး ဘွားကနဲ့ပေါ်လာတယ် ဘေးနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဖြူဖောင်းဖောင်းနဲ့ အတွင်းသားလေးတွေကျရဲတွတ်နေတာပဲ ပန်းဆီရောင်အတွင်းသားလေး အမြှေးပါးလေးတော့မတွေ့ရဘူး ဒါလဲငယ်ငယ်ကတည်းက စက်ဘီးစီးပြီးအလုပ်သွားအလုပ်ပြန်ခဲ့ရတဲ့အကျိုးလို့ စာအုပ်တွေထဲဖတ်ဖူးတာမို့ ခေါင်းထဲသိပ်ထည့်မနေပါဘူး လျှာနဲ့ဆက်လျက်လိုက် အစိလေးကိုလျာနဲ့လိုက်စမ်းလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ သူလဲရုန်းနေတာ အားပျော့သွားတယ် နောက်ဆုံးကိုယ့်ခြေကိုယ့်လက်အခြေအနေရောက်သွားတော့ ထပြီးသူ့ထမိန်ကော ဘောင်းဘီကော ဆွဲချွတ် အင်္ကျီနဲ့ဘော်လီပါချွတ်တော့ သူခမျာမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးပြုသမျှနုနေတယ် ဘာမှရုန်းတာဘာညာမရှိတော့ဘူး သူ့ကိုချွတ်ပြီး ကျနောလဲအင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီလိုက်ချွတ်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားမှာဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်တယ် သူ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး ကျနော့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လာတယ် ကျနော့လီးကိုလဲမမြင်ရော ပြန်ရုတ်သွားပြီး တစ်ခါထပ်ရုန်းပြန်တယ်
“ကြောက်တယ်ကိုရီး အဲ့လိုကြီးမလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်ကိုရီး နော် နော်”
ဆိုပြီးလက်အုပ်ချီပြီကျနော့ကိုပြောနေတာ ကျနောလဲဘာမှပြန်ပြောမနေပဲ လီးကိုကိုင်ပြီးသူ့စောက်ဖုတ်လေးမှာ တေ့ထားလိုက်ပြီးအပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ “အာ တောင်ပန်းပါတယ်ဆိုမှ ပြောလို့ကိုမရဘူး အား……” သူ့ဆီက ငြီးသံထပ်ထွက်လာပြီးကော့တက်လာတယ် သူ့ပေါ်ကိုမှောက်ချလိုက်ပြီး ကစ်စင်ဆွဲ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုခေါင်းအပေါ်ဘက်ကိုင်ပြီးချုပ်ထားရင်း ကျနောလဲ ခါးကိုနည်းနည်းအားစိုက်ပြီးဖိချလိုက်တော့ ဒစ်ထိပ်ဖျားလောက်ဝင်သွားတယ် သူကရုန်းလာပြန်တယ် နမ်းတာကိုရုန်းပြီးစကားပြောဖို့ကြိုးစားတယ် ကျနောကလဲနှုတ်ခမ်းအခွာမခံဘူး တအားဆွဲစုပ်ထားလိုက်တယ် လက်ကလဲရုန်းမရ ပေါင်နှစ်ချောင်းက ကျနော့ဗိုက်ကိုလာလာညှပ်ပြီးတွန်းထုတ်နေတယ် ကျနောလဲဇက်ကနဲ့ အားသုံးပြီးဖိချလိုက်တယ် အ ခနဲ့အသံလေးထွက်လာတယ် လီးကလဲတစ်ဝက်လောက်ဆက်ဝင်နေပြီ သူ့ပေါင်ကလဲတအားညှပ်လာတယ် ပိုပြီးတွန်းထိုး ထိုးလာတယ် ကျနောလဲနောက်ကိုအသာပြန်ဆုတ်လိုက် ရှေ့တိုးလိုက်နဲ့ အဝင်အထွက်ချောအောင် လုပ်ကြည့်နေတယ် သူ့ဘက်ကရုန်းတာလျော့သွားတော့မှ ကျနောလဲအားကုန်သုံးပြီးတစ်ခါတည်းဆောင့်ချလိုက်တယ် အဆုံးထိဝင်သွားတော့ သူကလဲတအားပြန်ရုန်းပြန်တယ် ချုပ်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်ကလွတ်သွားပြီး ကျနော့ကိုရိုက်တယ် ကုတ်တယ် မျက်နှာကိုတွန်းတယ် အစုံပဲ တွန်းတော့ ကျနောလဲနမ်းတာလွတ်လိုက်တော့
“နာလွန်းလို့ပါကိုရီးရယ် တောင်းပန်ပါတယ် ပြန်ထုတ်ပေးပါတော့နော် အီး…ဟီး….”
“အဆုံးထိတောင်ဝင်နေပြီးပဲဟာ ခဏနေ နာတာပျောက်သွားမှာပါ ခဏလေးပဲသီးခံနော် ”
“မရဘူး တအားနာနေပြီ ပြန်ထုတ်ပေးပါ နော် ကိုရီး ကျနော့ကိုချစ်တယ်ဆို ပြန်ထုတ်ပေးပါနော်”
ကျနောလဲပြန်ပြောမနေတော့ပဲ အောက်ကလဲအဝင်အထွက်တွေချောအောင်လုပ်ရင်းနဲ့ပဲ သူ့ကိုချုပ်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်ပြီး သူ့ချိုင်းအောက်ကနေလက်ထည့် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်နေလိုက်တော့တယ်၊ သူကလဲအော်တယ် ရှယ်ကိုအော်တာ
“အမလေး အမေရဲ့ ကယ်ပါဦး နာလှချည်ရဲ့ မတော်သေးဘူးလား ဒီလောက်ကြီးလုပ်ရသလား ကိုရီးရယ် အမလေး နာလိုက်တာ”
အောစာပေမှာတော့ ဒီလောက်ဝင် ဒီလိုအနေအထားဆို စော်တွေပြောတာက လိုးပါလိုးပါ စောက်ပက်ကြီးကွဲသွားအောင် လိုးပေးပါဆိုလား တကယ်လက်တွေ့မှာတော့ ကျောလဲအကုတ်ခံရ ဗိုက်ကိုလဲအထိုးခံရ ပါးတွေရိုက်ဆံပင်တွေလဲအဆွဲခံရနေတာနဲ့မစားသာဘူး ခံရတာနဲ့ ရတဲ့အရသာကောင်းလားဆိုတော့ လိုးလို့တော့ကောင်းပါရဲ့ သူ့အသံတွေဆူတာ လျောက်အော်နေတာ ဖီးတောင်ပျောက်တယ် ဒါတောင်တောထဲမှာမို့ ခြံကျယ်ကြီးမို့ ကိုယ်တွေရောက်နေတာလဲ ခြံရဲ့အဆုံးနားမှာ ဟိုဘက်မှာဆိုတောင်ခြေပဲရှိတော့တယ် တခြားခြံတွေကလဲအဝေးကြီးမို့ ကိုယ်လဲဒီနေရာတမင်ရွေးလိုက်တာ တည်းခိုခန်းမှာ အိမ်မှာဆိုမလွယ်ဘူး ဘေးပတ်ဝင်းကျင်အကုန်သိကုန်မှာ
ကိုယ်ဆိုသည်မှာလဲ မိန်းမနဲ့နွားမသနားနဲ့ဆိုတဲ့စကားပုံလို လိုးပြီဆိုလုံးဝမညှာဘူး ကိုယ်ဖင်ခံရတဲ့အခါတွေမှာလဲ ကိုယ့်ပါတနာစိတ်ကြိုက်ပဲ သူတို့ကြမ်းလို့ကိုယ်နာပြီဆို ငြီးပဲငြီးနေလိုက်တယ် သေနိုင်တဲ့ဒဏ်မှမဟုတ်တာ နာတာကိုဖီးအနေနဲ့ယူလိုက်တယ် တချို့ပါတနာတွေကအထာနပ်တော့ ပထမဆုံးအဝင်တစ်ချက်ကိုတော့ ညှင်သာပေးတယ် တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပြီဆိုလို့ကတော့ ဘယ်သူလာတားတားမရတော့ဘူး ဖင်နဲ့လီး မော်တာတပ်ထားသလိုပဲ ဖုန်းဒိုင်းဖုန်းဒိုင်းနဲ့ ဖင်ထဲကလေတွေအန်ထွက်တာ တဘူဘူနဲ့ ကိုယ်ကလဲအောက်ကနေဖီးတွေတက်တော့တာပဲ ထားပါတော့ ပန်းအိလေးအော်ချင်သလောက်သာအော် ကိုယ်ကတော့မလျော့ဘူး သွေးလဲစို့ယုံလောက်ပဲစို့တာ ပါကင်ကွဲသလိုသွေးထွက်တာမဟုတ်တော့ စိတ်ကြိုက်ကြမ်းတာပဲ ပုခုံးကိုင်ပြီးဆောင့်ရတာညောင်းလာတော့ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုယ့်ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ သူ့မျက်နှာလေးကြည့်ပြီး အားကုန်ဆောင့်တာပဲ သူကလဲ ငိုလိုက်အော်လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးကျနောပြီးသွားတယ် ပြီးလဲပြီးကော ပြီးသွားတော့သူ့ပေါ်မှောင်ချပြီးမှိန်းနေတာ သူကတော့အသံတိတ်ငိုနေရင်း ဆက်ငြီးနေတယ် “ကိုရီးရက်စက်တယ် တအားနာတာကိုမညှာဘူး တအားလုပ်တယ် အီး…ဟီး….”
သူ့ပေါ်မှာမှောက်လျက်ကြီးအိပ်ပျော်သလိုကိုဖြစ်သွားတာ ၅ မိနစ် ၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတယ် သူကြည့်တော့အငိုတော့တိတ်သွားပြီ မျက်နှာကတော့မျက်လုံးမှိတ်ပြီးရှုံမဲ့နေတုန်း ငြိမ်ပြီးမှိန်းနေတယ် ကျနောပြန်သတိရလာတော့ လီးကိုမချွတ်ပဲ ကုန်းထပြီး လှေကြီးထိုးပုံစံရှေ့တို့နောက်ဆုတ်လေး နည်းနည်းလုပ်ကြည့်တော့ သူ့ဖက်ကလဲ အသံပြန်ထွက်လာတယ် တ အားအားနဲ့ ကျနောလဲဒီပုံစံအားမရတာနဲ့ သူ့ကိုဆွဲထူပေးလိုက်ပြီး တစ်ဖက်ကိုလှည့်ပေးလိုက်တယ် လေးဖက်ထောက်ပုံစံပေါ့ စကားတခွန်းမှမပြောဘူး ကိုယ်စိတ်ကြိုက်ပုံစံကိုယ့်ဘာကိုလုပ်ယူတာ သူကလဲအရုပ်ကြိုးပြတ်ပဲ လေးဖက်ထောက်ပုံစံဖြစ်သွားတော့ ခါးခွက်ပေးဖို့ပြောတာမရဘူး သတိများလစ်နေတာလားဆိုတော့လဲမဟုတ် နာပြီးမှိန်းနေတာ ခါးခွက်ခိုင်းလို့မရတော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလိုမျိုးပဲ ကျနောကလဲမုဆိုးထိုင်ပုံစံနဲ့ အနောက်ကနေ ဖိလိုးတော့တယ် လိုးရင်းလိုးရင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကတချက်တချက် ဆွဲညှစ်ပြီးစုပ်ပေးလာတယ် ပြီးချင်နေပြီထင်တယ်ဆိုပြီးခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဖင်ပေါက်လေးကလဲပွစိပွစိလေးဖြစ်နေတာမို့ ကျနော့လက်မနှစ်ခုနဲ့ဖင်ပေါက်ကိုဖြဲပြီး သထွေးထွေးချလိုက်တယ် ပြီးတော့ လက်ခလယ်နဲ့ကလိပြီးထိုးထည့်လိုက် ထုတ်လိုက် အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဘက်ကငြီးသံလေးတွေခပ်စိပ်စိပ်ကြားလာရပြန်တယ် အော်ဟစ်နေတာတော့မဟုတ်တော့ဘူး
ဒုတိယအချီဆိုတော့ပုံမှန်အတိုင်းကြာတာပေါ့ လေးဖက်ကုန်းပုံစံနဲ့လဲအားမရတော့ဘူး ဒါနဲ့ သူ့ကိုပွေ့ချီလိုက်ပြီး အပင်ခြေရင်းမှာကပ်ပြီး မော်တော်ဆက် မက်တပ်ဆော်တော့တာပဲ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအောက်ကပင့်ချီပြီး ပင့်ပင့်ဆောင့်တာ ပိုအားရတယ် သေးတဲ့စော်ဆိုရင်ပြောတာ အကိတ်တွေကိုတော့ ဒီနည်းနဲ့မရနိုင်ဘူး မသယ်နိုင်ဘူး သူ့လက်ကလဲအလိုလို ကျနော့ပုခုံးကိုလာဖက်ပြီး ပြုတ်မကျအောင်ထိန်းလာကိုင်နေတယ် မျက်စိကတော့မှိတ်ထားပြီး တအားအားနဲ့ ဖီးတက်နေတယ် ချီပြီလိုးရတာလဲကြာတော့ မသယ်နိုင်တော့ဘူး ကိုယ်ကမှအားတွေအောက်ကိုအကုန်စုထားရတော့ လူကိုမသယ်ချင်တော့ဘူး အောက်ကိုပြန်ချ အပင်မှာပဲလက်ထောက်ခိုင်းပြီးအနောက်ကနေ မက်တပ်ဆောင့်လိုးတယ် bdsm ပုံစံကိုသိပ်မကြိုက်ပေမယ့် လေးဖက်ကုန်းတို့ ရှေ့နံရံထောက်ကုန်းတို့ပုံစံတွေဆို သူတို့ဖင်တွေရိုက်ရိုက်ပြီးလိုးရတာ ကြိုက်တယ်ဗျ ကိုယ်ခံရရင်လဲအဲ့လိုရိုက်ပေးတာ ကြိုက်တယ် ခုလဲလိုးနေရင်း သူ့ဖင်ကိုရိုက်ရိုက်ပေးတာ အသားကဖြူတော့ ရိုက်ထားတာတွေကရဲနေတာပဲ နောက်ဆုံး ကိုယ်လဲတောင့်မခံနိုင်တော့ဘူး ပြီးလိုက်တော့တယ် စောက်ဖုတ်ထဲဆောင့်ဆောင့်ပြီးတော့ကိုလရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တာ အားလဲတော်တော်ပြတ်သွားတယ် လမ်းတောင်မလျောက်ချင်တော့လောက်အောင်ကိုပဲ လီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်တော့ လီးကလဲမပျော့မမာ လရည်တွေရွှဲပြီးထွက်လာတယ် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ လရည်တွေကပေါင်တစ်လျောက်စီးကျနေတာမြင်ပြီး ဘာဂျာစုပ်ချင်လာတာနဲ့ သူ့ကိုအရှေ့ပြန်လှည့်ပြီးအပင်မှာပဲမှီခိုင်းပြီး ကိုယ်ကဒူးတုပ်ထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လရည်တွေကိုလက်နဲ့ေကာ်ထုတ်ပြီ ကျန်ေနတဲ့လရည်နည်းနည်းလောက်ကိုတော့ မျက်နှာအပ်ပြီး နေရာအနှံလျက်တော့တယ် ခါတိုင်းဖင်ခံလီးစုပ်ရင်လဲ ပါတနာတို့ရဲ့အရည်တွေက ဝင်တဲ့အခါဝင် စုပ်ပေးရင်းပြီးသွားတဲ့အခါတို့ဆို သူတို့ကမြိုချပေးမတောင်းဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ဘာသာဘာအရသာလဲသိချင်လို့ မြို့ချဖူးတာတွေရှိတော့ ခုလဲကိုလရည်ကိုတော့ပြန်ရွံမနေဘူး စုပ်ပေးလျက်ပေးလိုက်တာပဲ လရည်တွေအများကြီးဆိုရင်တော့ ပြစ်ချွဲချွဲနဲ့မို့ နည်းနည်းတော့ပျို့တယ် နည်းနည်းပါးပါးကတော့ ဘယ်လိုမှမနေဘူး ပါစပ်ထဲမှာချွဲကျိကျိနဲ့ လျှာထဲသွားကြားထဲ ဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့ ယူတတ်ရင် ဖီးတောင်လာသေးတယ် သူ့စောက်ဖုတ်လေးတစ်ခုလုံးစုပ်ပေးလိုက်တော့ပြောင်သလောက်တောင်ဖြစ်နေပြီ ဒါနဲ့ရေကန်ဆီသွားမယ်ဆိုပြီးသူ့လက်ဆွဲတော့ ပျော့ခွေကျသွားတယ် လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်တော့ဘူး သာခွေယိုင်နေပြီ အာ့နဲ့သူ့ကိုပွေ့ချီလာပြီး ရေကန်ရှိတဲ့နေရာဆီလှမ်းလာခဲ့တယ်
ကျနောတို့လိုးတဲ့နားကရေကန်က ငါးမွေးကန်မို့ နက်တယ် ဆင်းမချိုးရဲဘူး ခြံအလယ်နားလောက်မှာ ရေကူးကန်ပုံစုံလုပ်ထားတာရှိတယ် လူကြီးခါးလောက်ပဲမို့ အကောင်ပလောင်လဲဘာမှမရှိတာမို့ ဆင်းရဲတာ သူ့ကိုရေကန်အစပ်နားမှာချထားပေးပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ရေနဲ့ပတ်ပတ်ပေးပြီးဆေးပေးလိုက်တော့ သွေးစလေးတွေနည်းနည်းထပ်ထွက်လာတယ် ရေသေချာဆေးပေးပြီး သူ့ကိုပါရေကန်ထဲဆွဲခေါ်လာပြီး ရေချိုးပေးဘာညာလုပ်တော့မှ လန်းသွားပြီး ထူထူထောင်ထောင်ပြန်ဖြစ်လာတာ ရေကူးလိုက်သူ့ကိုစလိုက် ဆော့လိုက်နဲ့ သူကတော့မှုံကုတ်ကုတ်နဲ့ပဲရေကန်အစပ်မှာထိုင်နေတယ် ရေချိုးပြီးအပေါ်ပြန်တက်လာပြီး အဝတ်တွေချွတ်ထားတဲ့နေရာကနေပြန်သွားယူတော့ သူကရှေ့ကနေမလျောက်ရဲဘူး နှစ်ယောက်လုံး တုံးလုံးမို့ရှက်နေတယ်ထင်တယ် နောက်ကနေကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်းနဲ့မို့ လာဆိုပြီးလက်ဆွဲလိုက်မှ နှစ်ယောက်အတူယှဉ်လျောက်လာလိုက်တယ် ဒါကိုရှေ့မကြည့်ဘူး အောက်ပဲငုံပြီးလိုက်လာနေတယ် အဝတ်တွေဆီရောက်တော့ သူကပြန်ဝတ်မယ်လုပ်နေတော့ ကျနောက နှစ်ယောက်လုံးအဝတ်တွေအကုန်ရောပြီးစုကိုင်ထားလိုက်တယ် သူကပြန်ပေးပါ ဒီလိုကြီးမနေတတ်လို့ပါဆိုပြီးလိုက်လုနေတာ ကျနောကလဲ အဝတ်တွေကိုင်ပြီးပတ်ပြေး နှစ်ယောက်ထဲတစ်ကမ္ဘာဖြစ်နေတာ ဒါမျိုးကို public sex ခေါ်လားတော့မသိဘူး အဲ့လိုမျက်ခင်းပေါ် အပင်အောက်တွေမှာ လိုးရတာ လွတ်လပ်သလိုပဲ အခန်းထဲခေါ်လိုးရတာ ဇိမ်ရှိပေမယ့် ဒီလောက်လေလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်မရှူရ မြင်ကွင်းကျယ်ကျယ်မမြင်ရဘူး ဒီလိုလုပ်ရတာပိုဖီးရှိတယ် ပြေးလိုက် လုလိုက်နဲ့ဆော့ပြီးလာလိုက်တာ ခြံလယ်ရေကန်နားပြန်ရောက်လာရော မောလို့ဆက်မပြေးတော့ပဲ ရှေ့ကနေပဲလမ်းလျောက်လာလိုက်တယ် လျောက်လာရင်း လီးကပြန်တောင်လာတော့ အသာလေးဂွင်းထုသလိုလုပ်ရင်း နောက်လှည့်ကြည့်တော့ ပန်းအိလဲလီးကိုမြင်ပြီးလန့်ပြီးထိုင်ချလိုက်တာ
“ကိုရီးပြန်ရအောင်နော် ဒီမှာတအားနာနေပြီ ပြန်နားချင်နေပြီ နော်နော်”
“ဟိုမှာအခန်းရှိတယ်လေ အဲ့ကျမှနားနားနေနေအိပ်ကျရအောင် ဘာလို့အိမ်ပြန်မှာလဲကွာ”
“တော်ပြီကိုရီးကိုကြောက်တယ် ဒါကြီးနဲ့ထပ်လုပ်အုံးမှာမလား” ဆိုပြီးလီးကိုမရဲတရဲကြည့်ပြီး ပြောနေတော့
“မလုပ်တော့ပါဘူး ခေးရာ ကိုရီးလဲအိပ်ချင်နေပါပြီ ခေးကိုဖက်ပြီးအိပ်ချင်လို့ပါကွာ ဒါကသူ့ဟာသူပြန်တောင်လာတာ ကိုရီးမလုပ်တော့ပါဘူး”
“တကယ်နော်ကိုရီး ကတိ”
“အေးပါ ကတိကတိ” ဆိုပြီးသူ့ချိုင်းလေးဆွဲကိုင် ဆွဲထူလိုက်ပြီးအိပ်ခန်းကိုခေါ်လာရတယ် အခန်းထဲရောက်လာတော့ သူဒီတိုင်းကြီးမနေတတ်လို့ပါ ထမိန်နဲ့ အင်္ကျီပေးပါဆိုပြီးတောင်းတော့ ကျနောလဲအိမ်ရှေ့ကငါးမွေးအလှရေကန်အသေးလေးထဲ ထမိန်တွေအင်္ကျီတွေ ရေထဲနှစ်ချလိုက်ပြီး ရော လှန်းလိုက်အုံးဆိုတော့ မျက်နှာကစူပုတ်နေပြီ ဆောင့်အောင့်နဲ့ယူသွားတယ် သူဖြစ်သွားတဲ့ပုံလေးမြင်ပြီးစိတ်မထိန်းနိုင်တာနဲ့ ဖင်ကိုလှမ်းရိုက်လိုက်ပြီး သူလှည့်လာတော့ ဆွဲဖက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ် ရုန်းတော့မရုန်းတော့ဘူး အလိုက်သင့်လေးပါလာပြီး နမ်းရင်းကျောကိုပွတ် ဖင်တွေကိုင်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးကိုင်ကြည့်တော့ နောက်ကိုဆုတ်သွားပြီး
“ကိုရီး ကတိပေးထားတယ်လေကွာ ခေးမခံနိုင်တော့ဘူး တအားနာပြီးအောင့်နေပြီ”
“အင်းပါကွာ ခေးကချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ မနေနိုင်လို့ကိုင်မိသွားတာပါ သွားသွားအဝတ်သွားလှန်း” လို့ပြောတော့ အိမ်ပေါက်ဝမှာအဝတ်လှန်းနေတယ် သူ့ကိုသူတောင်ခေးလို့နာမ်စားတွေသုံးလာပြီပဲလို့စိတ်ထဲကြိတ်အူမြူးနေတာ အဝတ်လှန်းပြီးသူ့ကိုအိပ်ခန်းထဲဆွဲခေါ်လာ ပြီးတော့ သူကအိမ်သာထဲဝင်သွားပြီး ကျနောကကုတင်ပေါ်တက်လှဲရင်းစောင့်နေလိုက်တယ် သူပြန်ထွက်လာရင် လီးစုပ်ခိုင်းမယ် ပုံစံတွေသင်ပြပေးမယ်လို့တွေးနေရင်းနဲ့ သူပြန်ထွက်လာပြီးကုတင်ပေါ်တက်လာတယ် ပြီးတော့ ကျနောခေါ်စရာမလိုပဲ ကျနောရင်ခွင်ထဲဝင်အိပ်နေတယ် ကျနောလဲကစ်စင်တွေဆွဲလိုက် ဖင်ကိုညှစ်ပြီး ကလိလိုက်နဲ့ သူ့လက်ကိုလဲကျနော့လီးပေါ်တင်ပေးတော့ ကိုင်ပေးထားတယ် ဒီလိုလုပ်ဆိုပြီး ဂွင်းထုတဲ့ပုံစံလုပ်ပြတော့ လုပ်ပေးရှာတယ် နှူးနပ်ရင်း လိုးဖို့ရာအဆင်သင့်အနေအထားဖြစ်သလောက်ရှိနေတော့ ခဏဆိုပြီး
“ခေး ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေးပါလား”
“ဘယ်လိုစုပ်ရမှာလဲ ခေးမှမလုပ်တတ်တာ ”
“လီးကို ပါစပ်ထဲထည့်ပြီး ချိုချဉ်စုပ်သလိုစုပ်ပေး” ဆိုတော့ ငုတ်တုပ်ထထိုင်ပြီး လီးကိုကိုင်ထားရင်း ထိပ်လေးကို ပါစပ်ထဲတစ်ဖြေးဖြေးထည့်ပြီးစုပ်ပေးနေတယ် လီးထပ်ကရှေ့ပြေးအရည်လေးတွေထွက်လာတော့ သူ့လျာနဲ့ထိပြီး ပျို့ကနဲ့ဖြစ်သွားတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဆက်စုပ်ဆိုတော့ ဒစ်တစ်ခုလုံးပါစပ်ထဲဝင်သွားတယ် ခေါင်းကိုအပေါ်ကြွလိုက်အောက်ချလိုက်လုပ်ပေးလို့ပြောလိုက်တော့ ပြောတဲ့အတိုင်းလိုက်လုပ်ပေးတယ် ခဏနေတော့ ပျို့သွားပြန်တယ်
“တော်ပြီ ကိုရီး ရင်ထဲတစ်မျိုးကြီး အရည်တွေကလဲလျာကိုလာထိတယ်”
“ခေးက ရွံလို့လား ကိုယ်တောင်ခေးကိုမရွံဘူး အကုန်လျက်ပေးတာ”
“မဟုတ်ပါဘူး စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီး အသက်ရှုမဝလို့ပါ ဆိုတာနဲ့ကျနောလဲ xnxx ကလီးစုပ်တဲ့ ဘီဒီယိုတွေလိုက်ရှာပြီးသူ့ကိုပြ ဒီလိုစုပ်ရတယ် ဒီလိုဒီလိုဆိုတော့ သူကမကြည့်ရဲကြည့်ရဲနဲ့ ကြည့်ပြီးတစ်ခါထပ်စုပ်ပြန်တယ် ခဏပဲ ပျို့လာလို့ဆိုပြီးရပ်သွားပြန်တယ် ကျနော်လဲ ဟိုရှာဒီရှာနဲ့ ယူကျူမှာဘီဒီယိုတစ်ခုတွေ့တော့ သူ့ကိုပြပြီး လာဒါလေးအတူကြည့်မယ်ဆိုပြီး လီးမစုပ်ခင်အသက်ကိုအဝရှူပါ ဘာညာပေါ့ အဲ့နည်းအတိုင်းလိုက်လုပ်တော့ မပျို့တော့ဘူး လီးတစ်ဝက်တော့ အဝင်အထွက်ကောင်းကောင်းရနေပြီ အဆုံးထိတော့ မစုပ်နိုင်ဘူး အာခေါင်ထောက်ထောက်နေလို့ဒီလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်လိုက်ရပါတယ် ဒီလောက်စုပ်ပေးတတ်သွားတာနဲ့တင် ရပါတယ် လီးဆက်စုပ်ခိုင်းပြီး သူ့ကိုယ်ကိုကျနော့မျက်နှာဆီဆွဲယူလိုက်ပြီး 69 ပုံစံရအောင်လုပ်ယူလိုက်တယ် သူကလီးစုပ် ကိုယ်ကစောက်ဖုတ်လျက်နဲ့ စလျက်ခါစ ငံကျိကျိဖြစ်နေလို့ အစောကသူသေးပေါက်ပြီးရေမဆေးဘူးထင်တယ် ဒါနဲ့နည်းနည်းပါဆိုပြီးဆက်စုပ်လိုက်တာ သူ့သေးတွေစိမ့်ထွက်လာလိုက်တာ ကိုယ့်မျက်နှာကိုရွှဲရော အဲ့အချိန်သူကလဲ အိမ်သာထပြေးပြီး သေးသွားပေါက်နေတယ် ကျနောလဲလိုက်သွားပြီးမျက်နှာသစ် ပလုပ်ကျင်းပြီး လာအတူတူဖက်အိပ်ရအောင်နော်ဆိုပြီး အိပ်ယာပေါ်အတူဖက်အိပ်နေလိုက်တယ် လီးကတော့ပြန်မကျတော့ဘူး တစ်ခါထပ်လိုးချင်တာတစ်ပိုင်းသေလို့ သူ့ကိုသနားလို့သာမလုပ်တယ် အိပ်ယာနိုးမှပဲ ထပ်လိုးတော့မယ်ဆိုပြီး ဖက်ထားရင်းအိပ်နေလိုက်တယ်
နေ့လည် ၂ နာရီလောက်ကျ ဗိုက်တွေကဆာ တဂွီဂွီနဲ့ နိုးလာတယ် နိုးတော့ဘေးကြည့်တော့ ခေးမရှိတော့ဘူး အာ့နဲ့ထလာပြီးအိမ်ခန်းကထွက်တော့ အရှေ့ထဲမှာ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံနဲ့ ဒန်းစီးရင်းဖုန်းသုံးနေတယ် ကိုယ်လဲထွက်သွားပြီးသူ့ဘေးဝင်ထိုင်တော့
“ဟာ ကိုရီးအဝတ်လဲမပါဘူး တုံးလုံးကြီး သွားအဝတ်သွားဝတ်”
“မဝတ်ပါဘူး ချစ်ချင်တဲ့အချိန်ရယ်ဒီဖြစ်အောင် တမင်မဝတ်တာ”
“အာ ကိုရီးနော် မနက်က ကတိပေးထားပြီးသား ကတိဖျက်ဖို့မကြိုးစားနဲ့”
“ကတိက မအိပ်ခင်အထိပဲလေ အိပ်ယာနိုးတော့ ကတိကုန်သွားပြီ လာခဲ့”
ဆိုပြီးဆွဲနမ်းတော့ သူကလဲရှောင်ပတ်ပြေး ကိုယ်ကလဲလိုက်ဆွဲနဲ့ လမ်းလျောက်ရင် ကွတ ကွတလေးနဲ့ နာလို့မျက်နှာရှုံသွားပေမယ် ပျော်နေတဲ့အသံလေးမို့ ဆော့လိုက် စလိုက်နဲ့ လိုက်ဖမ်းရင်းအိမ်ထဲပြန်ရောက်လာတော့ သူ့ထမိန်ကိုချွတ် အင်္ကျီကိုပင့်တင်လိုက်တော့
“ကိုရီး ခေးဗိုက်ဆာတယ် တစ်ခုခုစားရအောင်နော် ပြီးမှကွာ နော်”
ဆိုတာနဲ့ကျနောလဲ ဗိုက်ဆာနေတာကိုပြန်သတိရတယ် ဒါနဲ့
“အာ့ဆိုအဝတ်တွေချွတ်ပေး အိပ်ခန်းထဲထားလိုက် ဒီတိုင်းနေရမယ်” အာ့မှတစ်ခုခုစားရမယ်
“အာကွာ ကိုရီးကလဲ”
“ကိုရီးကလဲမနေနဲ့ လာချွတ် …” ဆိုပြီး ကိုယ်တိုင်အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပေးပြီး အခန်းထဲပစ်ထည့်လိုက်ပြီးနှစ်ယောက်သား မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားပြီး ဝယ်လာတဲ့ထမင်းအတူစား ဘီယာဗူးတွေဖောက်သောက်တော့ သူကမသောက်တတ် နည်းနည်းတိုက်ကြည့်တော့ ချဉ်တယ်ခါးတယ်ဖြစ်နေတာနဲ့ နည်းနည်းပါ နည်းနည်းပါနဲ့ ချော့တိုက်လိုက်တာ ဗူးဖင်ကပ်လောက်ပဲကျန်တော့တယ် သူကအူရိုင်းဆိုတော့ မျက်နှာတွေနီရဲပြီးမူမမှန်ချင်တော့ဘူး ကိုလဲသိနေပြီ စားသောက်ပြီးလို့ အိပ်ခန်းပြန်တော့ ပေါင်ကွတာတမျိုး မူးသဲ့သဲ့ဖြစ်လို့ ယိုင်တာကတစ်မျိုးနဲ့ တွဲခေါ်လာရတယ်၊ အိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ ကစ်စင်ဆွဲတော့ သူ့ဘက်ကလဲပြန်စုပ်ပေးလာတယ် ကိုယ်လုပ်သလိုလိုက်လုပ်လာတာ လျာကစုပ်လိုက် သူ့လျာကိုပြန်ထိုးထည့်လိုက်နဲ့ စကားပြောပြီးသင်ပေးစရာမလိုဘူး အလိုက်တသိ လုပ်လာပေးတယ် နမ်းလို့ပိုကောင်းသွားတာပေါ့ နို့တွေနယ်လိုက် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လက်နဲ့ကလိလိုက် နှိုက်လိုက်လုပ်ရင်း သူ့ပေါင်လဲကားလာရော ကျနောလဲပေါင်ကြားမှာနေရာယူပြီး လီးကိုစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ သူလဲအောက်နှုတ်ခမ်းတွေကိုက်ရင် ကော့တတ်လာတယ် အင်း..ဆိုလား အီး…ဆိုလား ဘယ်လိုရေးရမှန်းမသိတဲ့အသံထွက်လေးနဲ့ ဖီးတက်လာတာ လီးကိုအသာဖိထိုးထည့်တော့ ရှေ့မှာလဲနှစ်ခါလမ်းကြောင်းထားပြီးသားမို့ သိပ်ခက်ခက်ခဲခဲကြီးတော့မဟုတ်တော့ဘူး ဒစ်ခေါင်မြုတ်လောက်အောင်တန်းဝင်သွားတယ် ကိုယ်လုံးပါသူ့ပေါ်ဖိချလိုက်ပြီး ကစ်စင်ဆွဲရင်း တစ်ဆုံးဆောင့်ထည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြပ်ကြပ်လေးထဲလီးအဆုံးထိတိုးဝင်သွားတယ် သူ့ဆီးခုံကိုယ့်ဆီးခုံလဲပူးကပ်ကော သူ့လက်တွေကကိုယ့်ကိုဆွဲဖက်ထားပြီး ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရလိုက်နမ်းနေတာနဲ့ ကစ်စင်ဆွဲရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ အပြင်မှာလိုအသံအကျယ်ကြီးတွေထွက်မအော်တော့ပဲ သာယာနာပျော်ဖွယ်ညီးသံလေးတွေကိုယ်စီနဲ့ ပန်းတိုင်ဆီ တဖြေးဖြေးချဉ်းကပ်ပြီး ခရီးဆုံးထိလျှောက်လိုက်တော့တယ် နှစ်ချီနှစ်မောင်းလောက်ဆွဲပြီး ညနေလဲစောင်းသွားတာမို့ ပြန်ကြဖို့လုပ်ရင်း ခဏလှဲပြီးဖက်ထားပြီး အနားယူနေကြတာ
“ကိုရီး ခေးကိုဘယ်လိုသဘောထားလဲ
ခေးကို ကိုယ့်ချစ်သူလို့သဘောထားတာပေါ့ကွ
အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး ကိုရီးမိန်းမပြန်ရောက်တဲ့အခါ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင်
ခေးကို တစ်အိမ်ထောင်သီးသန့်ထားမှာပါ သူပြန်လာလို့ခေးတို့ကိုပြစ်မထားပါဘူး ခေးရာ စိတ်မပူပါနဲ့
မသိတော့ပါဘူး ကိုရီးရာ ကိုရီးအိမ်ထောင်သယ်မှန်းသိသိနဲ့ ခေးကိုရီးကိုလိုက်လျောမိတာ နောင်တရချင်သလိုလိုဖြစ်နေတာ
ဘာမှမဖြစ်ဘူး အားမငယ်ပါနဲ့ခေးရာ
ခေးတို့အိမ်ပြန်ရောက်သွားကြရင်ကော ဘယ်လိုနေရမလဲ
အောက်ထပ်မှာအခန်းလွတ်တစ်ခန်းရှိတယ်လေ ခေးနဲ့ဒေါ်အေးတို့ပြောင်းနေကြပေါ့ အာ့မှကိုယ်တို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ကြရမှာ ညရောက်ရင် ခေးကိုကိုယ်လာခေါ်မယ် ကိုယ့်အခန်းထဲမှာအချစ်စစ်ပွဲတိုက်ကြတာပေါ့
မသိတော့ပါဘူး ကိုရီးကြိုက်သလိုစီစဉ်ပါတော့”
ဒါနဲ့ ကျနောတို့အခန်းကိုပြန်ရှင်းလင်းပြီး အိမ်ပြန်လာလိုက်ရော အိမ်မရောက်ခင်အသိဆေးခန်းကိုဝင်ပြီး ဆရာဝန်က သူငယ်ချင်းရဲ့သူငယ်ချင်းမို့ အားမနာရဘူး ရှင်းရှင်းပြောရရင် သူ့ကိုကိုယ်ကဆေးခန်းသွားပြရင်း လီးစုပ်ပေးထားဖူးလို့ အခွင့်မသာလို့ လိုးတဲ့ထိမရောက်သေးတာ အဲ့ဆရာဝန်ဆီဖုန်းဆက်ပြီးလာမယ်ဘာညာပြောတာပေါ့ ဆေးခန်းဖွင့်ချိန်မဟုတ်လို့ ကြိုဖုန်းဆက်ပြီ ဘိုကင်လုပ်တာ ဟိုရောက်တော့ ၃ လခံဆေးထိုးရမလား ဆေးပဲသောက်ရမလား အကြံဉာဏ်တောင်းကြည့်တော့ ရေရှည်ဆက်ဆံမှာဆို လက်မောင်းထဲအပ်ထည့်လိုက်ဆိုတာနဲ့ နောက်ဆေးခန်းတစ်ခုကိုဆေးစာလွဲပေးလိုက်တယ် ဒီနေ့အတွက်ကတော့ တစ်ခါသုံးဆေးအရင်တိုက်လိုက်ပါတဲ့ ဆေးခန်းကအထွက် ဆရာဝန်က ကိုယ့်ဖင်ကိုလှန်းကိုင်ပြီးဖင်ကြားထဲလက်နှိုက်ပြီး ကလိနေတာ ဖင်ကိုညှစ်ပေးနေတာနဲ့ နောက်ရက်ဆရာအားရင်လာခဲ့အုံးမယ် ဆွေးနွေးစရာလေးရှိလို့လို့ပြောလိုက်တော့ လာခဲ့ပါဗျာ အဲဗားဝဲလ်ခမ်းပါတဲ့ အပြုံးချိုကြီးတွေနဲ့ ဟင်းဟင်း စိတ်ထဲကတော့ သိနေတယ်နော် ဂေါ်လီလီးကြီးနဲ့ဆရာဝန်
မိန်းမမရခင်က ကျနောကနယ်တွေဆင်းတုန်းက ကျန်းမာရေးဌာနက ngo ဝန်ထမ်းလေ ဆရာဝန်တွေနဲ့နီးနီးကပ်ကပ်နေဖူးတော့ သာမန်ဖျားတာနာတာ ဒစ်ပိုထိုးတာလောက်တော့ ကွကိုထိုးတတ်တယ် အပ်ပုန်းပေါ့ဗျာ အပ်ပုန်းဆိုတာရမ်းကုကိုပြောတာ ဒီလိုကြီးကြီးမားမားတော့မလုပ်တတ်ဘူး အာ့နဲ့နောက်ဆေးခန်းတစ်ခုကူး ဆေးဆိုင်သွားပြီးဆေးဝင်ဝယ် လက်မောင်းထဲဆေးထည့်အကုန်ပြီးစီးလို့အိမ်ပြန်ရောက်ရော အိမ်တံခါးကိုခါတိုင်းလို ဒေါ်အေးကလာဖွင့်မပေးလို့ ပန်းအိကဆင်းဖွင့်တယ် ကိုယ်လဲဂိုထောင်ထဲတန်းမထည့်ပဲ ခြံထဲမှာရပ်ထားပြီး သူ့အခန်းဘက်သွားကြည့်တော့ ဟိုသုံးဘီးမောင်းသမားရောက်နေတာ အခန်းထဲဖက်ပြီးလှဲနေတာ ထမိန်နဲ့လုံချည်တော့နှစ်ယောက်လုံးမပါဘူး အင်္ကျီတွေပဲပါကြတယ် ကြည့်ရတာ လိုးပြီးသွားတဲ့ပုံပဲ ခေးကလဲအိမ်ထဲမှာလုပ်စရာတွေလုပ်နေတာ သူ့အမေဆီမရောက်သေးတာနဲ့ အိမ်ထဲသွားပြီး ခေးကိုအချိန်ဆွဲထားရတယ် ပြီးတော့ကျနောတို့ပြန်ရောက်တဲ့အကြောင်းအသံပေးတာပေါ့ အဲ့ကျမှဒေါ်အေး ပြာပြာသလဲနဲ့ထွက်လာတယ် ဘယ်တုန်းကရောက်လဲဘာညာ အာလူးတွေဖုတ်ပြီးလုပ်စရာရှိတာလုပ်ပေးနေတာ ကျနောလဲအပေါ်တက်လာပြီး အောက်ကိုချောင်းကြည့်တော့ ဟိုဘဲတိတ်တိတ်လေးအသာလစ်ထွက်သွားတယ် ဒီတိုင်းဆိုမလွယ်တော့ဘူး ကျနော့အိမ် တစိမ်းအဝင်အထွက်နဲ့ ကြာရင်နာမယ်ပျက် ပစ္စည်းပျောက်ဘာညာဖြစ်တော့မယ် တစ်ခုခုစီစဉ်မှဆိုပြီးတွေးနေလိုက်တယ်။ ညစာစားသောက်ပြီးတော့ ဒေါ်အေးနဲ့မောင်စိုးတို့က တီဗွီထိုင်ကြည့်နေကြတာ ပန်းအိကောလို့မေးတော့ အခန်းထဲကထွက်မလာသေးဘူး ပင်ပန်းလို့ထင်တယ်တဲ့ ဒေါ်အေးက အာ့နဲ့ကျနောလဲ ဖုန်းကနေယူကြည့်တော့ ကုတင်ပေါ်ကွေးကွေးလေးအိပ်နေတယ် ဧည့်ခန်းကနေအသာလစ်ထွက်ပြီးသူ့အခန်းထဲဝင်ပြီး သူ့ဘေးမှာဝင်လှဲပြီးဖက်လိုက်တော့ လှည့်ကြည့်ပြီးလန့်သွားတယ် “အမေတွေ့သွားမယ် ဘာလာလုပ်တာလဲ” နဲ့ မောင်းလွှတ်နေတာ “လွမ်းလို့လာကြည့်တာပါကွာ” ဆိုပြီး နမ်းမလို့ခေါင်းကိုကိုင်တော့ အတင်းရုန်းပြီးနှင်တော့တာပဲ “ညကျရင် ကိုယ်အပေါ်ကဆင်းခဲ့မယ်နော် ဖုန်းကနေမက်ဆေ့ပို့လိုက်မယ်” ဆိုတော့ “တစ်နေကုန်လုပ်ထားတာ ပင်ပန်းလှပြီမတော်သေးလားကိုရီးရယ်” တဲ့ “အဲ့လိုမလုပ်ပါဘူးကွာ ခေးနဲ့အတူရှိနေအတူစကားပြောချင်နေတာ အချိန်တိုင်းပါ” ဆိုပြီးတော်ကီလျောက်ထည့်တာ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ “သွားပါ သူ့အကြံမသိတာကြနေတာပဲ” ကျနောလဲအိမ်ထဲပြန်ဝင်ပြီး အပေါ်တက်အားယူနေလိုက်တယ် ည ၁၂ လောက်ကျ သူတို့အခန်းကိုကြည့်တော့ ပန်းအိပဲတွေ့တယ် ဒေါ်အေးကိုမတွေ့လို့ မောင်စိုးအခန်းဘက်တချက်ကြည့်တော့ အဲ့မှာ ဇာတ်လမ်းစနေပြီ ဒေါ်အေးက မောင်စိုးကိုပုလွေကိုင်ပေးနေတာ ကျနောလဲကြည့်ရင်း ကိုယ်ပါလီးတောင်လာတာမို့ ပန်းအိဆီဖုန်းဆက်ပြီး အိမ်ထဲလာခဲ့ဖို့ခေါ်တော့ ဖြစ်ပါ့မလား အမေအိမ်သာသွားတယ် ဆိုတော့ ရတယ် လာသာလာခဲ့ပါ တစ်ခုခုဆိုကိုယ်တာဝန်ယူမယ်ဆိုပြီး အာမခံပေးလိုက်မှပဲ လာခဲ့မယ် ခဏစောင့်ဆိုပြီးဖုန်းချလိုက်တယ် မောင်စိုးတို့အခန်းထဲကိုပြန်ကြည့်တော့ ဒေါ်အေးက မောင်စိုးအပေါ်ကနေတက်ဆောင့်နေတယ် တော်တော်ထန်မဲ့ပုံပဲ နေ့လည်တစ်ယောက် ညတစ်ယောက် ဆွဲစားနေတယ် ကြည့်နေရင်ဟိုဘက်အခန်းပြန်ကြည့်တော့ ပန်းအိမရှိတော့တာနဲ့ ကျနောလဲထလာပြီး အောက်ဆင်းတော့ သူ့ကိုအိမ်ပေါက်ဝမှာရပ်နေတာတွေ့တော့ လက်ဆွဲခေါ်လာလိုက်တယ်
“ကိုရီး ဟိုဟာတော့မလုပ်တော့ဘူးနော် ခေးတအားအောင့်နေလို့ လမ်းလျောက်ရတာလဲအဆင်မပြေဘူး”
“အင်းပါ ခေးရဲ့ ကိုယ်ကခေးနာအောင်နှိပ်စက်ပါ့မလား ခေးနာနေတယ်ဆိုမလုပ်တော့ပါဘူး ဒီတိုင်းဖက်ပြီးအိပ်ရင်း စကားပြောရအောင်လို့ခေါ်လိုက်တာပါ”
စကားတပြောပြောနဲ့ လှေကားပေါ်တက်ရင်းသူ့ရှေ့ပို့လိုက်တော့ သူ့အိုးလေးတစ်ခြမ်းမြင့်တစ်ခြမ်နိမ့်ပုံစံလေးဖြစ်နေတာကိုမြင်ပြီး မနေနိုင်တော့ပဲ အိုးကိုကုန်းနမ်းပြီးဖင်ကြားထဲလက်ထည့်နှိုက်နေရင်းတက်လာတယ်
“ကဲ…ကြည့်..ပြောလို့ကိုမရဘူး ခေးကိုကိုရီးကမညှာဘူး သူလုပ်ချင်တာပဲသိတယ်”
“မဟုတ်ပါဘူးကွာ ခေးအိုးလေးမြင်ပြီးမနေနိုင်တော့လို့ပါကွာ…” ..ဆိုပြီးကစ်စင်ဆွဲရင်း ဖက်ထားရင်း သူ့ကိုညှောင့်လိုက်တော့
“တော်ပါ.ပြောလို့ကိုမရဘူး ခုလဲဘုရားခန်းကြီးမှာ..သွားကိုရီးအခန်းထဲရောက်မှ စိတ်ကြိုက်နမ်းတော့”
“အာ့ဆို ကိုရီးအခန်းထဲရောက်ရင် လုပ်လို့ရပြီပေါ့နော်”
“အာ အာ့ပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ….. အခန်းထဲရောက်ရင်…….” ဆိုပြီး စကားကိုမပြတ်လိုက်ဘူး ကစ်စင်ဆွဲရင်း သူအဝတ်တွေချွတ်တော့ အလိုက်သင့်လေးနေပေးတယ် ခေးကိုရီးကိုလဲချွတ်ပေးဆိုတော့ ကျနော့အဝတ်တွေလဲအကုန်ချွတ်ပေးပြန်တယ် အင်္ကျီချွတ်ပြီး ပုဆိုးကိုဖြည့်လိုက်တော့ တောင်နေတဲ့လီးက ကန်ထွက်လာတော့ သူ့ခမျာလန့်ပြီးနောက်တောင်ဆုတ်သွားတယ် မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ကြည့်နေတဲ့သူကို
လာ ဒူးထောက်လိုက် ကိုရီးကိုလီးစုပ်ပေးနော်..ဆိုပြီးဆွဲခေါ်လိုက်တော့ ဒူးလေးထောက်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတယ် နေ့လည်ကလိုမဟုတ်တော့ဘူး စုပ်ရင်းအားပါပါပြီး တစ်ချောင်းလုံးတောင်အဆုံးထိဝင်သွားသေး ပြီးမှ အော့အော့ဆိုပြီးပျို့လာလို့ ခဏနားပြီးပြန်စုပ် ကုတင်ပေါ်တက်ကုန်းပေးနော်ဆိုတော့ ကုတင်ပေါ်ဖင်ဗူးတောင်းထောင်နေလို့ အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး ဒီလိုခါးကိုခွက်ရတယ် အာ့မှစောက်ဖုတ်ကနောက်ကိုထွက်လာမှာဆိုပြီး ခါးကိုဖိချပြီးပုံစံပြပေးရတယ် သူ့ကိုကုန်းခိုင်းပြီး သူ့ဖင်ပေါက်တွေကော စောက်ဖုတ်တွေကောအကုန်စုပ်ပေးလျက်ပေးပြီး လီးကိုအသာတေ့ပြီးဖိချလိုက်တော့ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီးအရှေ့ရောက်သွားတယ်
“ကိုရီးမလုပ်ဘူးဆို”
“အင်းအင်း အာ့ဆိုကိုရီးကိုပြီးအောင် ခေးလက်နဲ့လုပ်ပေး စုပ်လဲစုပ်ပေးနော်” ဆိုတော့ ဟုတ်ဆိုပြီး ကျနောပက်လက်လှဲချပြီးသူက ဘေးကနေဂွင်းထုလိုက် စုပ်ပေးလိုက်လုပ်ပေးနေတယ် ဂွင်းထုတာနှေးသွားလိုက် မြန်သွားလိုက်နဲ့ ဖီးကကောင်းကောင်းမလာဘူး သူ့ဟာသူလုပ်တတ်သလိုလုပ်ပါစေ ကြာကြာဝါးမဲ့သွားအရိုးကြည့်ရှောင်ဆိုတဲ့စကားလို သူကျိန်းနေတာ မခံနိုင်လောက်ဘူးဆိုပြီး ဒီညမလိုးပဲလွှတ်ပေးလိုက်မယ်စိတ်ကူးရင်း ဖုန်းကနေဟိုအတွဲကိုလှမ်းကြည့်တော့ ဘေးတိုက်တစ်ပေါင်ကျော်လိုးနေတယ် သူတို့လိုးတာကြည့်ရင်းဖီးယူ ကိုယ်ကလဲလီးစုပ်ခံပြီးဖီးယူနဲ့ ဖီးတက်လာတော့ ပန်းအိကိုကြည့်ပြီး သူ့ပေါင်ကိုဆွဲယူပြီး 69 လုပ်လိုက်တော့ သူ့ဆီက အူး..အီး…နဲ့ငြီးသံတွေထွက်လာတယ် ကိုယ်ကလဲဘာဂျာမှုတ်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးထဲလက်ညိုးအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးလိုက် နောက်ပေါက်ကိုလက်ခလယ်နဲ့ကလိလိုက် နယ်ချဲ့ဖို့ကြိုစာရင်းပေးထားလိုက်တယ် ဖင်ပေါက်ကိုလက်ထည့်တုန်းက ကုန်းရုန်းထလာလို့ ပြန်ဖိထားရသေးတယ် လက်ကိုပြန်ထုတ်ကြည့်တော့ လက်မှာရွှေရည်သွန်းနေလို့ ဘေးကအဝတ်နဲ့သုတ်ရသေး တခြားဟာတော့မရွံဘူး ဒါတော့ကိုယ်လဲရွံတယ် နောက်မှ အနောက်ပေါက်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ပြပေးထားရမယ် ခုတော့ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ရှေ့တစ်ပေါက်နောက်တစ်ပေါက် စုံအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း
“ခေးရာ ကိုယ်မနေနိုင်တော့ဘူး ကိုယ်နေ့လည်ကလိုမကြမ်းဘူးလေ ဖြေးဖြေးပဲလုပ်မယ်လေ နော်”
“ဟုတ်ကိုရီး တအားမလုပ်နဲ့နော် ဖြေးဖြေးပဲလုပ်နော်”
ဆိုတာနဲ့ ပိုစရှင်တွေပြန်ပြောင်းပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကိုထမ်းပြီး “ခေး ကိုယ့်လီးကိုကိုင်ပြီး ခေးစောက်ဖုတ်မှာတေ့ပေး” လို့ပြောလိုက်တော့ သူကလီးကိုလာကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ထိပေးထားတယ် လီးကိုအသာလေးဖိထည့်လိုက်တယ် သူကတော့နာလို့နဲ့တူတယ် မျက်နှာရှုံမဲ့သွားပြီး ရင်ဘက်ကိုလက်နဲ့ကာတွန်းလေးတွန်းနေတယ် ကျနောလဲခဏငြိမ်နေပြီ အသာပြန်ထုတ်လိုက် ဖိထည့်လိုက်နဲ့ ဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန်လေး စည်းချက်မှန်မှန်လိုးနေလိုက်တယ် ခဏနေတော့သူ့ဘက်ကလဲ အောက်နှုတ်ခမ်းတွေကိုက်ပြီးငြီးသံပုံမှန်ထွက်လာတော့ နည်းနည်းအားစိုက်ပြီးဆောင့်ကြည့်တော့ လက်ကာပြတာနဲ့ ခဏပြန်နှေးပြီးလိုးပေးလိုက် သူ့ဘက်ကအိုကေပြီဆိုတဲ့အရိပ်အရောင်မြင်ရရင် ထပ်ဆောင့်လိုက်နဲ့ ဖီးကတက်လိုက်ကျလိုက်နဲ့ ဒါနဲ့ပဲ သူ့ပေါ်မှောက်ချ ကစ်စင်ဆွဲပြီးခါးအောက်ပိုင်းကိုအသကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးမိတော့တယ် သူ့ဆီကလဲ အူး..အား…အီ..နဲ့ငြီးသံတွေစီကနဲထွက်လာပြန်တယ် တွန်းတော့မတွန်းတော့ဘူး လက်ကပုခုံးပေါ်ဆွဲဖက်ထားပြီးအလိုက်သင့်လေးကော့ပေးနေတာမို့ ကျနောလဲမညှာတော့ဘူး ကျုူံးတော့တာပဲ ကုတင်ကပါတကျွီကျွီနဲ့အသံတွေထွက်သူ့ဆီကလဲငြီးသံတွေထွက် စောက်ဖုတ်နဲ့ဘောနဲ့ရိုက်တဲ့အသံတွေ တဖုန်းဖုန်းနဲ့အသံပေါင်းစုံထွက်တော့တာပဲ ကျနောလဲဘေးပတ်ဝင်းကျင်ကိုဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး စိတ်လွတ်ကိုလွတ်လိုးတော့တာပဲ ပန်းအိကလဲ ဖီးတက်လာရင်ကျောကိုကုတ်လိုက် ဂုတ်ပိုးကိုကိုက်လိုက်နဲ့ ကျနောနာလေပိုဆောင့်လေနဲ့ နောက်ဆုံးကျနောပြီးသွားတဲ့အထိပဲ ပြီးလဲပြီးသွားကော နှစ်ယောက်လုံးအရုပ်ကြိုးပြတ် သူ့ပေါ်ကိုထပ်ရပ်ကြီးအိပ်ပျော်သွားတယ် သူကောကိုယ့်ပါပန်းပြီးအိပ်ပျော်သွားတာ နှစ်ယောက်လုံးအခန်းတံခါးကိုထုနေတဲ့အသံကြားတာနဲ့ နှိုးလာတော့တယ် နာရီကြည့်လိုက်တော့ ညနက် ၂ နာရီလောက်ရှိပြီ အခန်းတံခါးကိုထုပြီး ဆရာ ဆရာ နဲ့ဒေါ်အေးအသံကိုကြားတာနဲ့ ကျနောလဲခေါင်းနဘန်းကြီးသွားတယ် သွားပဟ တိုင်ပတ်ပြီဆိုပြီး ပန်းအိကိုကြည့်တော့လဲ မျက်နှာဇီးရွက်သာသာကျန်တော့တယ် သူ့ကိုရေချိုးခန်းထဲပို့ပြီး ကျနောလဲပုဆိုးထဝတ်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်တော့ ဒေါ်အေးက
“ဆရာပန်းအိပျောက်သွားလို့ဆရာ မောင်စိုးလဲအိမ်ဝိုင်းထဲပတ်ရှာနေတယ် မတွေ့ဘူးဆရာ ကျမသမီးလေးပျောက်သွားလို့” နဲ့ ငိုကြီးချက်မနဲ့လာပြောနေတာ
“ကျနောကလဲအင်းအဲနဲ့ သူ့ရည်းစားနဲ့လိုက်သွားမှန်းမှမသိပဲ” ဆိုတော့
“သူ့မှာရည်းစားသနာမရှိပါဘူးဆရာရယ် အိမ်ကထွက်သွားရအောင်လဲ စိတ်ညစ်စရာရှိတာမှမဟုတ်တာ အဝတ်အစားတွေ ပိုက်ဆံတွေတစ်ခုမှမပျောက်ဘူးဆရာ ဒီထဲမှာများ…”. ဆိုပြီးအိပ်ခန်းထဲမျက်စိကစားနေတာနဲ့ ကျနောကအပြင်ကိုဇွတ်တိုးထွက်ပြီး တံခါးကိုဆွဲပိတ်လိုက်တော့ ဟိုကလေးမကရေချိုးခန်းထဲတုံးလုံးဝင်သွားတာ သူ့အဝတ်အစားတွေက ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်မှာ ဟိုတစ်ခုဒီတစ်ခုနဲ့အထင်းသားမြင်နေရတော့ ဒေါ်အေးက တံခါးကိုလက်နဲ့တွန်းရင်း
“ဒါပန်းအိ အဝတ်တွေပဲ ဆရာ ပန်းအိဒီထဲမှာမလား ..” ဆိုပြီးအခန်းထဲဇွတ်ဝင်သွားတယ် ကျနောလဲ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်ကုန်တော့ နောက်ကနေလိုက်လာရင်း ဒေါ်အေးကအခန်းထဲ ကုတင်အောက်တွေငုံကြည့် ပါးစပ်ကလဲ သမီးရေ သမီးရေနဲ့အော်ပြီးရှာနေတာ အဲ့အချိန် ပန်းအိကရေချိုးခန်းထဲကနေ တုံးလုံးလေးထွက်လာတော့ ဒေါ်အေးက ပန်းအိနားပြေးသွားပြီး
“အမလေး အမိုက်မ နင်ဒါဘာလုပ်တာလဲ ဘာအချိုးချိုးတာလဲ မယားငယ်မ ဖာသယ်မ နင့်ခံစရာအဲ့လောက်ရှားနေလား မိန်းမရှိတဲ့သူမှသွားကြိုက်ရလား ဖာသယ်မရဲ့…အီး.. ….” ဆိုပြီး အသံပြဲကြီးနဲ့အော်ပြောရင်း ပန်းအိကိုပါးလှန်းရိုက်လိုက်တယ် တစ်ချက်တော့မိသွားပြီး နောက်အချက်တွေမထိအောင် ကျနောကဝင်ကာရင်း
“ဒေါ်အေး အေးဆေးပြောပါ ဒါမိသားစုပြသနာ ဘေးပတ်ဝင်းကျင်ကိုအားနာအုံး ညအိပ်ချိန်ရောက်နေပြီ အော်ပြောနေစရာမလိုဘူး ..”လို့ပြောတော့
“မင်းကိုလဲ ရိုးသားအေးဆေးတယ်ဆိုပြီး ကျမတို့အားကိုးလိုက်ရတာ ခုတော့ ကြောင်သူတော်ပါလား ဆရာ့မိန်းမကိုမှအားမနာ ကျုပ်သမီးနုနုထွတ်ထွတ်လေးကိုမှခြေတော်တင်ရတယ်လို့.. ဟဲ့ မယားငယ်မ အမိုက်မ…” ဆိုပြီးအော်ပြောနေလို့ ဒေါ်အေးကို အရှေ့ဆွဲခေါ်လာပြီး
“ခင်ဗျားပြောတယ်နော် ခင်ဗျားတို့အမျိုးထဲမှာ မယားငယ်မရှိဘူးလို့ ဟိုလမ်းထိပ်က သုံးဘီးသမားနဲ့ခင်ဗျားနဲ့ဘာလဲဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုပြန်စဉ်းစား ..” လို့ပြောလိုက်တော့ မျက်နှာပျက်သွားတယ် အင်း..အဲ..ဒါကကျမကိစ္စပါ ကျမသမီးကကလေးပဲရှိသေးတယ် အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေး…”
ကျနောလဲဖုန်းထဲက သူတို့အတွဲလိုးနေတဲ့ ဘီဒီယိုပြလိုက်တယ် ပြီးတော့ “နောက်တစ်ယောက်ရှိသေးတယ် ကျနောမပြောချင်ဘူးနော် မြင်ပြီးသားပြောလိုက်ရင်ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းဖြစ်သွားမှာ အရှက်ကွဲမှာ ခင်ဗျားတို့မိသားစုလို့ပြောလိုက်တော့ …” ချက်ချင်းကြီးဒေါသထွက်နေရာကနေ ကြောင်ပြီးငြိမ်သွားတယ် ပြီးတော့မှ ငိုကြီးချက်မနဲ့
“မဟုတ်ဘူး ဆရာ ဆရာထင်သလိုမဟုတ်…..ဆရာရယ် တောင်းပန်ပါတယ်နော် ဘယ်သူမှမပြောပါနဲ့နော်” ဆိုပြီးဒူးထောက်ထိုင်ပြီးကျနော့ကိုတောင်းပန်နေတာ ခြေထောက်ကိုင်လိုက် လက်အုပ်ချီလိုက်နဲ့ ကျနောလဲသူ့ကိုဆွဲထူပြီး
ဒေါ်အေးစိတ်ထိန်းပါ “ခင်ဗျားတို့အကြောင်းဘယ်သူမှမသိစေရဘူး ပန်းအိကိုလဲမနှစ်နာစေရဘူး ဟုတ်ပီလား စိတ်ကိုအေးအေးထား ခုတော့ခင်ဗျားအခန်းပြန်လိုက်တော့ ပန်းအိကိုထားခဲ့ သူလဲကြောက်နေရှာပြီ မနက်ကျမှဆုံးမတန်ရင်ဆုံးမ ရိုက်တန်ရိုက်ပေါ့ ဒါပေမယ်ဆုံးမမဲ့သူကိုယ်တိုင်က အပြစ်ကင်းဖို့တော့လိုမယ်နော်..”. ဒေါ်အေးက “ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ဟုတ်ကဲ့” ဆိုပြီး သူ့ကိုအောက်ကိုအတင်းပြန်လိုက်ပို့ပြီး အိမ်ဘေးတံခါးပါအတွင်းကပိတ်ပြီး အပေါ်ပြန်တက်လာတော့ အခန်းထဲပန်းအိကထိုင်ငိုနေတယ် အာ့နဲ့သူကိုချော့ရသေး သေချာရှင်းပြလိုက်ပါတယ် စိတ်တိုတုန်းမို့ပါ မကြောက်ပါနဲ့ အိပ်တော့အိပ်တော့ဆိုပြီး သူ့ကိုချော့သိပ်ပြီးဘေးကနေ ဖက်အိပ်ရင်းနောက်ဖြစ်မဲ့ဟာတွေကြိုတွေးပြီး တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော် ပန်းအိကတော့ နိုးလိုက်ပြန်အိပ်လိုက်နဲ့..မနက်မိုးလင်းသွားတော့တယ်
မနက်ရောက်တော့ ဒေါ်အေးကိုခေါ်ပြီးစကားပြောတာပေါ့ “ခင်ဗျားတို့သားအမိနှစ်ယောက် အိမ်ထဲကအောက်အခန်းကိုရွေ့တော့ ကျနောခင်ဗျားတို့အတွက် အိမ်ဝိုင်းတစ်လုံးရှာပေးမယ် တွေ့ရင် ခင်ဗျားတို့သားအမိပြောင်းချင်လဲပြောင်းပေါ့ ဒါပေမဲ့ ပန်းအိကိုတော့ခေါ်သွားလို့မရဘူး သူကစာချုပ်ပဲ” လို့ပြောလိုက်တော့
“ကျမတို့အတွက်ဘယ်လိုစီစဉ်ပေးမှာလဲဆရာ ….” ဆိုတော့ သူ့စကားအပြောအဆိုနဲ့ပုံစံက ငွေချူမယ့် ပုံစံမျိုးအလားအလာရှိတာမို့
“ခင်ဗျားတို့မနစ်နာစေရဘူး ပန်းအိလဲမနစ်နာစေရဘူး သူ့ကိုကျနောပဲခေါ်ထားမယ် ကျနော့မိန်းမပြန်လာရင်လဲ သူ့အတွက်နောက်ထပ်သပ်သပ်ထပ်စီစဉ်ပေးမယ်” ဆိုတော့မှ သူ့ပုံစံကကျေနပ်သွားပြီး ခင်ဗျားတို့အခန်းပြောင်းဖို့လုပ်တော့ ပန်းအိကိုတော့အပေါ်မှာကျနောနဲ့အတူထားရမယ်နော် ဆိုတော့ ဘာမှတော့ပြန်မပြောတော့ဘူး ပန်းအိကတော့သူ့အမေကိုကြောက်ပြီးအောက်ကိုဆင်းမလာတော့ဘူး အပေါ်မှာပဲ ဒေါ်အေးကိုလွှတ်ပြီးမဆူဖို့ ချော့မော့ခေါ်ဖို့ပြောလိုက်လွှတ်လိုက်ရတယ်
အဲ့နောက်ပိုင်း မောင်စိုးကတော့ ကျနော့သိပ်မကြည်တော့ဘူး သူစားမဲ့အစာလုစားတာဆိုတော့ ဘယ်ကြည်မလဲ ကိုယ်ကလဲသူစားတော့မယ်ဆိုတာသိနေတော့ အမြန်လက်ဦးရတာ ကိုယ့်နားကြာကြာထားရင်အန္တရာယ်များတာမို့ ဂျောင်ဂလောင်ထဲကစျေးပေါပေါအိမ်နဲ့ဝိုင်းလေးအမြန်ရှာပြီး သူတို့သားအမိကိုရွေ့ခိုင်းလိုက်ရတယ် ဘာပဲပြောပြော သမီးကိုအကြောင်းပြုပြီးအိမ်ပိုင်တော့ရသွားတာပေါ့လေ နောက်လဲလာအုံးမယ် ပိုက်ဆံလိုရင်သူ့သမီးကိုအပူကပ်တော့မယ်ဆိုတာသိနေတော့ ခင်ဗျားတို့လိုတာရှိမှလာ အားအားယားယားခဏခဏမလာနဲ့ လိုတာရှိမှလာလို့ပြောလွှတ်လိုက်တယ် သူတို့ပြောင်းသွားပြီနောက်မှ ပန်းအိကိုပျော်အောင်ထားပါတယ် တစ်အိမ်လုံးနေရာစုံ ပုံစံစုံ လိုးနည်းစုံ ပတ်လိုးခဲ့ပြီးပြီ နောက်ပေါက်လဲနယ်ချဲ့ပြီးပြီ အရင်လိုပြားချပ်လေးမဟုတ်တော့ပဲ ကိုယ်လှိမ့်ကိုင်တာနဲ့ အိုးတောင့်တောင့် နို့တင်းတင်းလေးတောင်ဖြစ်လာပြီ စောက်ပိလေးကတော့အဝင်အထွက်များတော့ မကျယ်တောင်ချောင်ချိချိဖြစ်ချင်လာပြီ အဲ့လိုအပျော်လေးတွေကြာကြာမပျော်ရပါဘူး ကိုဗစ်ထဖြစ်တော့ သူတို့သားအမိလဲအလုပ်လက်မဲ့ဖြစ် ကိုယ်တွေသာစုမိဆောင်းမိလို့ အေးဆေးဆက်နေနိုင်တာ ကိုယ့်ဆိုင်လေးနဲ့ တခြားအလုပ်တွေလဲပုံမှန်အတိုင်းလည်ပတ်လို့ရတဲ့ဆိုင်ကဖွင့် ပိတ်မှရမဲ့ဆိုင်ကတော့ပိတ်ပေါ့ ပုံမှန်ဝင်ငွေလေး ဝင်တချက်မဝင်တချက်ပေါ့ အဲ့မှာ ပန်းအိကသူ့မောင်နဲ့အမေဒုက္ခရောက်နေတော့ အိမ်မှာပြန်ခေါ်ထားချင်လို့လာပြောတော့ အိမ်မှာအဲ့သားအမိပြန်ရောက်လာတယ် ဒေါ်အေးကိုတော့အရင်လို ဂိုထောင်နောက်ဖက်အခန်း မောင်စိုးကိုတော့ ထပ်ခိုးထဲထားလိုက်တယ် သူတို့ဟာသူတို့ဘယ်လိုချိန်းလုပ်လုပ် ဒေါ်အေးကိုလဲမှာထားရတယ် သုံးဘီးသမားနဲ့ခင်ဗျား အပြင်မှာဘယ်လိုတွေ့တွေ့ အိမ်ထဲတော့မခေါ်ရဘူးလို့မှာထားရတယ်
ကိုယ်က စော်နှစ်ဗွေနဲ့တစ်ပြိုင်တည်း threesome အတူနေဖို့စိတ်ကူးနေတာ မန်နေဂျာမမိစုကိုပြောတော့ ကို့သဘောတဲ့ ပန်းအိကတော့ရှက်တယ်ဆိုပြီးငြင်းနေတယ် ဘယ်လိုမှပြောမရဘူး နောက်အချိန်တွေအများကြီးကျန်ပါသေးတယ် တစ်နေ့မဟုတ်တစ်နေ့ကြုံအုံးမှာပါဆိုပြီးတေးမှတ်ထားလိုက်တယ်
ဒါကတော့ ကျနော့ စမောတွေထဲကခုထိအိမ်မှာရှိနေတဲ့တစ်ယောက်အကြောင်းပါ နောက်ထပ်လဲတစ်ခါသုံးဆွဲစားလေးတွေ မန်နေဂျာမအကြောင်းတို့ လိုင်ကီးပေးခဲ့ဖူးတဲ့ဆရာဝန်ရဲ့ သူငယ်ချင်းဆရာဝန်မိသားစုတစ်စုနဲ့လဲ ကိုဗစ်ကာလာမှာ တော်တော်လေးထဲထဲဝင်ဝင်ပတ်သတ်ခဲ့ဖူး တဲ့အကြောင်းတို့ အားတဲ့အချိန်ရေးတင်ပါအုံးမယ် ….ပြီးပါပြီ