၂၄
” အားရလိုက်တာမောင်လေးရယ်.လီးကလဲကြီး
လီးရည်ကလဲ..မျ ား….ဒီလိုစုပ်လိုက်ချင်တာကြာလှပြီ
ကောင်းလိုက်ထာ….”
” စောက်ပတ်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရင် အသဲစွဲသွား
မယ်..ခ်ခ်..”
” ယုံပါတယ်..ယုံပါတယ်…မမရီလွင်အခုတောင်
မောင်လေးလီးကြီးကိုအသဲစွဲနေပြီ…ခ်ခ်..လိုးချက်က
လဲ ကောင်းမှကောင်း…ဒီလိုယောကျ ာင်္းမျိူ းမှမစွဲရင်
ဘယ်သူ့စွဲရမှာလဲ…ခ်ခ် ”
” မမရီလွင် အရင်ကအလိုးခံဖူးတဲ့ဘဲတွေကို
ရော…မစွဲဘူးလား..ခ်ခ်..”
” စွဲဘူးကွ…ဟီး…ကိုစိုးမြတ်မသိအောင် ..မမ
လေးငါးယောက်လောက် ကုန်းပေးဖူးတယ်..စွံပါဘူး”
” ဘယ်လိုဖြစ်….”
” တစ်ကိုယ်ကောင်းချည့်ပဲ…မမပြီးကိုမပြီးခဲ့ရဘူး..ခိုးလိုးတာမို့လဲမဟုတ်ပါဘူး…အေးအေးဆေး
ဆေးလိုးရတာတောင် ဇိမ်နဲ့ ကောင်းအောင်မလိုးနိုင်
ကြဘူး..ခ်ခ်..”
” ပြောပြ..မောင်လေးကို…”
” နှစ်ယောက်.သုံးယောက်လောက်ကသိပ်သေးလွန်းတယ်ကွာ သူတို့တော့နှစ်ခါစီပဲ ကုန်းခဲ့တယ်.
စိတ်ကုန်လို့…မမဘော်ဒီနဲ ့လေးငါးလက်မ အားမရဘူးကွ ။နောက်နှစ်ယောက်က တပ်ထွက်တွေ..စမ်း
ပြီးသုံးလေးခါကုန်းပေးလိုက်သေးတယ်..မဆွဲနိုင်ဘူး…ဒါနဲ့ခေါက်လိုက်ရော…။တစ်ယောက်တော့မဆိုးဘူး..အသက်ကြီးနေ တော့တစ်ချီထက်ပိုမရပြန်ဘူး
ခ်ခ်..ဘဲကြီးမမကိုလိုးပြီး ဖလက်ပြနေလို့ ဆေးထိုးယူရတယ်…စွံပါဘူးကွာ…”
” ခ်ခ်…ဒို့မမလဲ တော်တော်ထန်တာပဲ..ဟိဟိ…
လီးတော်တော်စားပြီးပြီ….ကောင်းကောင်းမစားရတာ တော့နာတာပေါ့….မောင်စိုးမြတ်ရော.ဘယ့်နှယ်
လဲ..ကောင်းရဲ့လား…”
” ခ်ခ်…ဒါပဲစားရမှာပေါ့ကွ…မကောင်းလဲစား..
ကောင်းလဲစားပဲ…ကဲ.လိုးကွာမောင်လေး..လီးကြီးက
တောင်နေပြီ…မမလဲစောက်ရည်ရွှဲနေပြီ..ဘယ်လိုလိုး
ပေးမလဲ…ကြည့်ပါဦးစောက်ပတ်ကြီးကို…ခ်ခ် ”
ဟုတ်ပါသည်။မမရီလွင်၏စောက်ခေါင်းဝတွင်
စောက်ရည်မျ ားရွှဲအိနေပြီး လက်နှင့်ထိုးကြည့်တော့
ကြွက်မြီးတန်းပြီးလိုက်လာပါသည်။သော်က လက်
ညှိုးထိုးကြည့်ပြီးမွှေလိုက်တော့ ဇွိ..ဇစ်..ဇွိ..ဇစ် အသံ
မျ ားထွက်နေပြီးစောက်ရည်မျ ားလက်ညှိုးမှာရွှဲစိုနေ
သည်။လက်ညှိုးကိုမမရီလွင်ပါးစပ်ထဲတေ့ပေးတော့
လျှ ာဖြင့်ယက်ယူပြီး ချက်ချင်းလက်ကောက်ဝတ်ကို
ဆုပ်ကိုင်ကာလက်ညှိုးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်းမျက်လုံး
ချင်းဆုံအောင်စိုက်ကြည့်နေပါသည်။လက်ညှိုးကိုလျှာ
ဖြင့်ရစ်နွယ်ဆော့ကစားနေတော့ လီးတောင်သည်ထက် တောင်ရသည်။
သို့ဖြစ်၍ မမရီလွင်ပေါင်ကြားတွင်နေရာယူလိုက်
ပြီးခါးနှစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်ဆွဲကာ စောက်ခေါင်းထဲဒစ်
တေ့မွှေပေးလိုက်သည်။မမရီလွင်နှုတ်ခမ်းကိုလျှ ာဖြင့်
သပ်ခါ…ပေါင်ကြီးမြှင့်ပေးပြန်သည်။ဘယ်လိုလိုးလိုး
အရသာရှိသည့်စောက်ပတ်ကြီးမို့ နောက်မှပဲအားရ
မည့်ပုံစံပြင်လိုးမည်ဟုဆုံးဖြတ်ခါ လီးကိုလျှေ ာသွင်း
လိုက်တော့ အိကနဲ အိကနဲ ဝင်သွားသည်။သူ့ပုခုံး
နှစ်ဖက်ကိုလက်လျှိုသွင်းပြီးဖက်လိုက်တော့ မမရီလွင်
သော်ကကျေ ာကိုသိုင်းဖက်ပြီး
” လိုး..လိုး…အားရပါးရလိုး..စိတ်ကြိုက်သာလိုး
စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုး..ခ်ခ်..ခ်ခ်..ဆောင့်..ဆောင့်
ဆောင့်ပြီးလိုး…”
ဟု တနှာကြီးစွာတောင်းဆိုသည်။သော်က ဖြုန်း
ကနဲ..အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်အမြန်ဆောင်လိုးပစ်တော့
အော်ဟစ်ပြီးလူးလွန့်ကော့ထိုးကာ ကျေ ာပြင်ကို
လက်ဖဝါးဖြင့်ပွတ်…ရိုက်..လက်သီးဆုပ်ဖြင့်ထုနေ
သည်..။ဖင်ကြီးကော့လိုက်လာပြီးလူးနေသည်။
” အာ့..ဆောင့်တယ်..ဆောင့်တယ်..ဟူး..အာ့
ကောင်းတယ်ေမာင်ရေ…အား..တအားကောင်းပဲ
ဆောင့်..အိ..ဆောင့်..ဟား..ဟား..စောက်ရည်တွေ
ထွက်ကုန်ပီ..ခ်ခိ..ခ်ခ်..အိ..ကောင်းထာ..ဆောင့်.လိုး
ပစ်စမ်းကွာ..အိ..အုဟူး…ဆောင့်..အို..အင့်..ဟင်း..
နာနာဆောင်ပစ်..အာ့..အာ့..ဟာ့..အားဟာ့…”
ဖြည်းဖြည်း..တစ်ချက်ချင်း..လီးကိုရှည်ရှည်ဆွဲ
ထုတ်ပြီးမျှေ ာလိုးပေးတော့ ဖင်ကြီးလူးပြီးကော့ကော့
လိုက်ပေးသည်။ခြေထောက်မျ ားကလည်းအငြိမ်မနေ
နိုင်…ခွလိုက် မြှေ ာက်လိုက်..ကားလိုက်..ချလိုက်
ဖြစ်နေသည်။ပါးစပ်ကလုံးဝမပိတ်နိုင်ပဲ တစ်ဖွဖွလိုး
ပေး ဆောင့်ပေးဖို့တောင်းဆိုနေသည်မှာ စိတ်ကိုအ
ချိန်ပြည့်နှိုးဆွနေသည်။
” အား…လီးကလဲရှည်လိုက်တာ…အင့်.အာ့..
အောင့်ထာကွာ…ဆောင့်တော့..အင့်..အုဟူး..ထိတာ
ထိတာ..သားအိမ်ထိတယ်..အွတ်…ကောင်းထား..
မောင်..ကောင်းထာ…ဆောင့်..အဆုံးထိထည့်..အာ့.
ဟုတ်ပြီ..အား..လိုးတယ်ဟေ့..လိုးတယ်တော့်…အင့်
အု…အားဟာ့..လိုးချက်..အင့်..ဆောင့်.ရတယ် ခိခ်.
အားပါး…ရယ်ရဲတော့ဘူး..ခ်ခ်..အာ့..ဆောင့်တာပဲ..
အင့်..ဆောင့်တယ်..အာ့…”
သူက မထိတစ်ထိစ,လေ….ကိုယ်ကစိတ်ကြီိးလေ…သော်က ဆောင့်လေ..ရီလွင်ကဆွလေ…လိုး
ချက်တွေကြမ်းလာသည်။သော်ကအံကြိတ်ပြီးအသေ
ဆောင့်လိုးသည်။လည်ပင်းကြောတွေထောင်လာပြီ။
နဖူးမှာချွေးတွေ…ကျေ ာပြင်မှာချွေးတွေ စိုရွှဲလာပြီ။
ရီရီလွင်မှာလည်း သော်ကကိုစိတ်ဆွပေးရင်သူ့စိတ်
တွေသူမထိန်းနိုင်။လိုးချက်ကကြမ်းတော့ထိထိမိမိ
ဖြစ်နေပြီး သူ့စိတ်တွေလွတ်ထွက်သွားသည်။အားရ
ပါးရကော့ထိုးပေးပြီး ညှစ်စုပ်ဆွဲတော့ သူကိုယ်တိုင်
ပြီးသွားသည်။
” ကောင်းတယ်..မောင်ရေ့…ဆောင့်.နာနာလေး
သာဆောင့်..အာ့..အာ့..တအားလိုးတာပဲ..ခ်ခ်..ပီးနေ
ပြီ…မမပီးနေပြီ…အာ့..ဆောင့်ကွာ…ဆောင့်စမ်း..အု
လိုးတယ်ဟေ့..ခ်ခ်..စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီကွ..
အား..ဆောင့်တာ..ဆောင်ထာ…ပီးသေးဘူးလား..
အာ့..လိုးတယ်….လိုးစမ်း..ဆောင့်..အင့်..အင့်..အား
မောင်ရေ…မောင်ရေ…လိုးတယ်မောင်ရေ…အာ့..
မမပီးနေပြီနော…အာ့..စောက်ရည်တွေသုပ်ဦးမယ်
အား..ဆောင့်တယ်တော့..အင့်..မလျှေ ာ့ဘူး..အာ့
ပလွတ်..ပြွတ်..စွတ်..ဖောင်း…ဖုန်း..အင့်..ဖုန်း.အာ့
၂၅
သော်က ရီရီလွင်ကိုမယုံ..။တော်တော်ကိတ်တဲ့
အပြင်တော်တော်လဲနှာထန်သည့်မိန်းမ…လေးငါး
ယောက်လောက်ပဲ လင်မသိအောင်ကုန်းခဲ့သည်ဆို
တာမဖြစ်နိုင်..။လျှေ ာ့ပြောတာပဲဖြစ်မည်…မိန်းမဆို
တာက ဒီကိစ္စမျိူ းအမှန်အတိုင်းပြောတဲ့သူမရှိနိုင်။သူ
တို့ကိုအထင်မသေးအောင် လိမ်ကြမည့်သဘောမို့
စိတ်မဆိုးပေမယ့်…မယုံ။မယုံတော့ အသေဆောင့်
လိုးသည်။လီးလည်းတစ်ချီအစုပ်ခံထားရပြီး..စောစောကလည်းတစ်ချီလိုးထားပြီးဖြစ်သည်အပြင်နေ့တိုင်း
ရီနွယ်..မဆွေ…အန်တီလှ.. တစ်ယောက်မဟုတ်ရင်
တစ်ယောက်ကိုလိုးနေသူမို့..သူမပြီးနိုင်သေး..။ရီလွင်
ကိုမထ,နိုင်အောင်လိုးပစ်မည် ဟု ဘာကို စိတ်နာ
မှန်းမသိစိတ်နာပြီးဆုံးဖြတ်သည်။ခုလည်းရီလွင့်ခမျှ ာ
ငါးရံ့ပြာလူး..ဖြတ်ဖြတ်ခါ ပြီးကော့ကော်ကန်ကားဖြစ်
နေပြီ။မကျေနပ်နိုင်သေး….
” မမ…ကုန်းပေးကွာ…ဒေါ့ဂီ ဆွဲချင်တယ်..”
” အင်း…ကုန်းမယ်..တို့ကခွေးမျိူ းတွေ ခွေးလိုလိုးရမှအားရတာ..ခဏနော်…စောက်ပတ်ကအရည်
တွေရွှဲနစ်နေပြီ…သုပ်လိုက်ဦးမယ်..ကျပ်ကျပ်လေးလိုး
ကြရအောင်…နှစ်ခါတောင်ဆက်တိုက်ပြီးထားတာ.. ဟီးဟီး…တစ်ခါမှဒီလိုမပြီးဖူးဘူး..ကောင်းထာ…”
စကားတွေအရှည်ကြီးပြောပြီး သူ့ထမီဖြင့်စောက်
ပတ်ကိုသုပ်နေသည်။ပြီးမှ သော်ကလီးကိုတစ်ပြွတ်
ပြွတ်ဆွဲစုပ်ပြီး စုပ်လို့ အားရမှထမီဖြင့်သုပ်ပေးသည်။
“လီးရည်တွေတော့စောက်ပတ်ထဲထည့်ပေး
နော် မောင်…မမကအဲလိုမှအားရတာ…..ခ်ခ်..စောက်ပတ်ထဲ ပူပူနွေးနွေးလီးရည်တွေဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ ပန်းထည့်ခံရတာ သိပ်ကြိုက်တာပဲ…”
” မမက လီးရည်တွေအပြင်ထုတ်ပစ်တာ ခံရ
ဖူးတယ်ပေါ့..မမကိုလိုးတဲ့လူ တော်တော်မျ ားမျ ားလီးရည်တွေအပြင်ထုတ်ကြသလား..”
” မောင်ကကွာ…မကျေနပ်ရင် အသေလိုးသတ်
လိုက်…မမကိုလိုးဖူးတဲ့လူ လေးငါးယောက်ပဲရှိတာပါ
ဆို…တကယ်ပါ….သတ်လိုက်..သတ်လိုက်..လိုးပြီး
သတ်လိုက်…ရော့..”
စကားတောင်မဆုံးသေးပါ…မမရီလွင်ကိုယ်ကြီး
ဝပ်ပြီးဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားပေးသည်။ဒူးကိုနဲနဲ
ချဲထားပေး၍ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှာစောက်ဖုတ်
ဖောင်းဖောင်းကြီးက နည်းနည်းအာပြီးပြူ းထွက်နေ
သည်။သော်က ယက်ပေးမည်စိတ်ကူးခဲ့ပေမယ့် နဲနဲ
အစာမကျေ သလိုမို့ စောက်ခေါင်းဝမှာလီးဒစ်ကိုင်၍
တေ့ပြီးတစ်အိအိထိုးထည့်သည်။စောက်ပတ်ထဲမှာ
စောက်ရည်မလိုက်သေးသည့်အချိန် လီးကြီးကြီးထိုး
ထည့်ခံရသဖြင့်မမရီလွင်ခါးကုန်းတက်လာပြီးတအား
အော်တော့သည်။
” အား…ဝူး….ကျပ်လိုက်တာ…ပြဲပြီထင်တယ်..
မောင်ရေ…တကယ်သတ်ထာလား…အား….ထည့်
တယ်..ထည့်တယ်…အား..ခဏလေး..အိ..အိ..အား
အားမလေးလေ့…လိုးချက်ကရက်စက်တယ်…သေပြီ
သေပြီ…ပြဲပြီ…အင့်..အင့်..စောက်ရည်လေးတော့ချူ
ပြီးမှလိုးပါလားမောင်လေးရယ်…ရက်စက်တယ်..အာ့
ဆောင့်ပြီ..ကြည့်…အင့်..အင့်..အင့်..
ပြောမယ့်သာပြောတာပါ…ဖင်ကြီးနောက်ပြန်
တွန်းပြီးဆောင့်လိုးနေပြန်သည်။စောက်ရည်တွေ
လိုက်လာတော့အသံတွေကအကျယ်ကြီးထွက်လာ
သည်။ရီရီလွင်အတွက်ဒီအသံတွေကအဟန့်အတား
အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပါ။ပိုလို့တောင်စိတ်ထန်စေသ
လိုလိုဖြစ်နေသည်။စိတ်ထန်လာတော့သော်ကတင်
ပါးကိုလက်ဖြင့်နောက်ပြန်ဆွဲယူပြီးလီးအဆုံးထိဆောင့်ခိုင်းသည်။ဖင်ကြီးနောက်ပြန်တွန်းလိုက်..တင်ပါးကို
လက်ဖြင့်ဆွဲကပ်လိုက် အလုပ်တွေရှုပ်နေပြီးစောက်
ရည်တွေတစစ်စစ်ညှစ်ထုတ်နေသည်။စောက်ရည်
ထွက်လေ..အသံကျယ်လေ..စိတ်ကြွလေ..ဆောင့်
လေ. သံသရာမဆုံးနိုင်တော့။
သော်ကဆောင့်ရတာအားမရတော့ မုဆိုးဒူး
ထောက်ထိုင်…ရီရီလွင်၏ဖင်ကြီးကိုခြေထောက်
တစ်ချေ ာင်းဖြင့်ခွပြီးဆောင့်သည်။ဘယ်ဖက်အားမရ
လျင်ညာဖက်ပြောင်းလိုးသည်။ရီလွင်အားရပါးရခံနေ
ရသဖြင့် လုံးဝအငြိမ်မနေ…ဖင်ကြီးလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့်
အဆက်မပြတ်ပြန်ဆောင့်လိုးသည်။သော်က မလိုး
မဆောင့်ပဲရပ်ထားလျင် သူကနောက်ပြန်မရပ်တန်း
ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။လီးကြီးက မာတောင်နေ၍
စိတ်တိုင်းကျပြန်ဆောင့်လည်းကျွတ်ထွက်မသွား။
အားရပါးရကျေနပ်လှ၍ခဏခဏပြီးသည်။
နောက်ဆုံးတော့ သော်ကရီလွင့်ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို
လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖိပြီးဖင်လုံးအုံကြီးကိုကားယားခွကာ
ဒူးကွေး လိုးသည်။လက်ကဖင်ကိုဆောင့်ချက်နှင့်အညီ နောက်ကိုဆွဲဆွဲပြီး လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးဆွဲထုတ်ကာ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့ ရီလွင့်သားအိမ်ထဲ
ဒစ်ကြီးကပြေးဝင်သဖြင့် ခါးလေးကုန်းကုန်းထ,လာ
သည်။သောက, က အထ,မခံ။ခါးကိုလက်ဖြင့်ဖိထားပြီးအတင်းဆောင့်လိုးတော့ရီလွင်ခေါင်းအုံးကို
ကိုက်ပြီးအသံကုန်အော်ရသည်။ကောင်းတာကလည်းအလွန်ကောင်း…အောင့်တာကလည်းရင်ခေါင်း
ထဲလီးအချေ ာင်းလိုက်ကြီးဝင်လာသလားထင်ရ
လောက်အောင်အောင့်….မူးမိုက်မတတ်ဖြစ်ပြီး
တစစ်စစ်ညှစ်ခါစောက်ရည်တွေပန်းထုတ်မိတော့
သည်။သော်က ဆောင့်လို့ကောင်းတုန်း..။အသဲတွေ အူတွေ ဆတ်ဆတ်ခါအောင်ကောင်းသည်။
” မောင်ရေ…အီး..အီး…ကောင်းတယ်..အောင့်
တယ်…ဆောင့်…မမပြီးပြီမောင်…မမပီးနေပီ..အာ့
မောင်ပြီးအောင်လိုးပေး…ပြီးအောင်လိုးပေးပါ..အင့်
ဟုတ်ပြီမောင်…ဟုတ်ပြီ..အင့်..လီးရည်တွေအမျ ား
ကြီးပဲမောင်ရယ်…ကောင်းလိုက်ထာ..ပူပူကြီး…
အာ့..ကောင်းတယ်မောင်ရေ…ထည့်ပါ..ထည့်ပါ..
အားဟားဟား….အား..”
ရီလွင်တင်း၍မခံနိုင်တော့..။တစ်သက်မှာတစ်ခါ
မှမရဖူးခဲ့သည့်အထွဋ်အထိပ်သို့မြှောက်တက်မြင့်ပါ
သွားပြီး..ရုတ်တရက်ဖြုန်းဆိုအောက်သို့ပြုတ်ကျလာ
သည်။အသဲတစ်အေးအေးဖြင့်စောက်ရည်မျ ားပန်း
ထွက်ကုန်သည်ကိုသာသိတော့သည်…ကျန်တာဘာ
မှမသိတော့..။ဘာကိုမှလည်းဂရုမစိုက်တော့..။ဖုန်း
ဆိုအိပ်ယာပေါ်ခြေကားယား လက်ကားယားမှောက်
ကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းကိုပြတ်လုမတတ်ကိုက်ထားမိ
တော့သည်။
၂၆
ရီလွင် တစ်ရက်တည်းနှင့်ကောင်းကောင်း ထိ
သွားသည်။အနှစ်နှစ် အလလ အိမ်ထောင်ရေးမှာ
ထိထိမိမိနားမလည်ခဲ့ပါ။ကိုစိုးမြတ်နှင့်သာမက ကြုံရ
သည့်ယောကျ ာင်္းတွေကလည်း အတူတူတွေချည့်ပါပဲ။စိတ်ဝင်စားစရာ..ယုံကြည်စရာ..တစ်ကွက်မှမတွေ့
ခဲ့ရ။တစ်လနေလို့ တစ်ခါတောင်အလိုးမခံရတဲ့မိန်းမ
တစ်ယောက်ဘဝမှာ ဒီလိုခံစားရတာလည်း အပြစ်ဟု
မဆိုသာပါ။
ပြီးတော့ ရီလွင်က လုံးကြီးပေါက်လှ..။ကျန်းမာ
ရေးကလည်းကောင်း…အသက်က၂၆နှစ်..။ကောင်း
ကောင်းကြီးထိထိမိမိ အလိုးမခံရဖူးပေမယ့် သာမန်
အဆင့်လောက်တော့ အလိုးခံခဲ့ရဖူးသူမို့ ခံစားခဲ့ဖူး
သည်။သဘာဝမကျတာတွေနှင့်တော့မပျေ ာ်ပိုက်ချင်
ပါ။ခရမ်းသီးလဲမကြိုက်..သခွားသီးလဲမလိုချင်..သူ့ရုပ်
ရည် သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ဆို အားနာဖို့တောင်ကောင်းတယ်
လို့ထင်သည်။လီးမှလီးပဲလိုချင်သည်။အဲ…နာမည်ဆိုး
မထွက်အောင် အဆင့်မြင့်..အဆင့်တူတစ်ချိူ ့နှင့်လင်
မသိအောင်ခိုးပြီးအလိုးခံကြည့်တော့လည်းအဆင်အ
ပြေ…စိတ်တိုင်းမကျ ။ယောကျ ာင်္းတော်တော်ရှားလှ
သည်။ဖြစ်ချင်တော့ သွေးသားရင်းချ ာထဲမှာမှလာတွေ ့ရသည်မှာ ဘာကိုယိုးမယ်ဖွဲ့ရမည်မသိတော့။
မထူးပါဘူး….မွှန်ထူနေလို့သာမသိခဲ့တာ..ရီနွယ်ရော
ရီသွယ်ပါ မောင်လေးနဲ့အလိုးခံနေတာသိရတော့အား
အင်တွေဘယ်ကစီးဝင်လာမှန်းမသိ…အားရပါးရစိတ်
လွတ်လက်လွတ်အလိုးခံပစ်သည်။တကယ်လည်း
ကောင်းလွန်းလှပါသည်။မကောင်းလျင်ရပ်ပစ်လိုက်ဖို့
ရီလွင်ဝန်မလေးပါ။ခုတော့….မရပ်နိုင်အောင်ကောင်း
လွန်းလှသည်။ဖြစ်နိုင်လျင် တစ်သက်လုံးရီနွယ်လိုနေ
ပြီး အလိုးခံသွားဖို် ့တောင်စိတ်ကူးမိသည်။ခုလဲ စိတ်
ကူးတည့်ရာထွက်လာတာ…မပြန်ခင်တော့အားရပါးရ
အလိုးခံဖို့ ထောင့်ပေါင်းစုံကစီစဉ်ထားပြီးပြီ။
အဆင်မပြေတာက မဆွေဆွေဝင်း..။အိမ်ကလူနှင့်အလိုးခံရတာ..ဖွယ်တယ်တယ်…ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်
ဆားမပါသည့်ဟင်းစစ်စစ်ဖြစ်နေသည်။သော်ကကိုခေါ်မည်ဆိုပြန်တော့လည်း…သူ့အစ်ကို ကိုမောင်ထွန်း
ရဲ့မိန်းမ မသူဇာကအိမ်မှာရောက်နေလို့ အလိုးခံစရာ
နေရာမရှိ..။လမ်းဘေး..ခြုံကြားမှာလည်းအလိုးမခံချင်
ပါ…အရသာရှိရှိပဲ အားရပါးရခံချင်သည်။သော်ကအိမ်
သွားမည်ဆိုတော့လည်း ရီရီလွင်ကရောက်နေပြန်လို့
မဖြစ်နိုင်။မသူဇာကိုလေ့လာကြည့်တော့…အသက်က မဆွေနှင့်ရွယ်တူ..သုံးဆယ်ပါပဲ။အဲ.ခပ်ရွရွလဲတူပါ့။ကိုထွန်းလည်းနိုင်သည့်ပုံမပေါ်.။တော်ေတာ်လေးရွနေသည်။အင်း..သော်ကနဲ့တေ့ပေးလိုက်ပြီးဂွင်ရိုက်
မှပဲထင်ပါရဲ့ ဟုအတွေးရိုင်းတွေဝင်မိသည်။ဒါနဲ့ပဲ..
မသူဇာကိုသော်ကအကြောင်းတွေ….ထွန်စက်ဝယ်ပေး တဲ့အကြောင်းတွေပြောပြီးစည်းရုံးရေးဝင်ကြည့်
လိုက်တော့…မဆိုး..။ကျေးဇူးဆပ်ချင်သည် ဆိုပဲ.။
” တကယ်ကျေးဇူးဆပ်နိုင်လို့လား မသူဇာရဲ့..
သွားပြောမိလို့စကားအလွန်ဖြစ်နေဦးမယ်…”
” တကယ်ပေါ့ ဆွေရယ်..သူကြိုက် ကိုယ်ကြိုက် ဖြစ်မယ်ဆိုရင် ကျေးဇူးသိတတ်တာလေးတော့ ပြချင်တာပေါ့…ခ်ခ်”
မသူဇာက ယောကျ ာင်္းလေးအကြောင်းပြောလျင်
မနေနိုင်တာ မဆွေလေ့လာထားပြီးပြီ။ကျေ ာ်ရ ကိုပင်
သူက ချိတ်ချင်သေးသည်။ဖင်ပြ..နို့ပြရတာအမော..။
မိန်းမချင်းမို့အကုန်သဘောပေါက်ပါသည်။
” မသူဇာဖက်က တတ်နိုင်တာမျိူ းဆိုတာက…
ဘယ်လိုဟာပြောတာလဲ…ညီအစ်မချင်းပွင့်ပွင့်လင်း
လင်းတော့လုပ်နော်…မှားကုန်ရင်မကောင်းလို့ ”
“သူဇာ့မှာ တတ်နိုင်တဲ့ဟာဆိုတာကလဲ…ခ်ခ်တစ်ခု..နှစ်ခုပဲရှိတာလေ…ဆွေကလဲ…မိန်းမချင်းပဲ
ဒီထက်ပိုပြောရမှာလားတဲ့…ခ်ခ်.”
” ဘာလဲ…စောက်ဖုတ်နဲ့နို့လား…ခ်ခ်..”
” တန်ဖိုးရှိတာဆိုလို့..ဒါပဲရှိတာလေ ဆွေရယ်..
ခ်ခ်….မေးကြည့်ပေးလေ…စားမလား..လို့ ခ်ခ် ”
“. အင်….အဲဆို သော်ကကိုခေါ်လိုက်မယ်လေ.
မသူဇာ ညှိကြည့် ဖန်ကြည့်မလား…”
” ခ်ခ်…မသိမသာတော့လုပ်နော်…ကိုထွန်းတို့
ကိုကျေ ာ်ရတို့မရိပ်မိအောင်..ခ်ခ်…”.
မနက်က အိမ်ကိုမဆွေနှင်မသူဇာဆိုသည့်အစ်မကြီးတစ်ယောက်အလည်ရောက်လာသည်။မဆွေ
သော်ကအနားကပ်ပြီး နေ့လည်အိမ်ဖက်လာခဲ့ ဟု
တိုးတိုးပြောသွားသဖြင့်မဆွေကို အလိုးခံမလို့လား ဟုပြန်မေးတော့ အင်း.တဲ့။မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့မို့သိပ်
မသင်္ကာချင်။သူ့အိမ်မှာလည်း မသူဇာရောက်နေတာ
မို့လွတ်လပ်တာမဟုတ်။မသူဇာကိုလေ့လာကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးမျက်ဖန်က..လီးဆာသည့်ပုံစံ။လူကို
တည့်တည့်မကြည့်…လီးကိုသာတည့်တည့်ကြည့်ပြီးစကားပြောသည်။သူ့နို့ကြီးအပြူ းသားကိုမြင်နေ၍လီး
တောင်နေပါတယ်ဆိုမှ သူကလီးကိုမဲကြည့်နေတော့
လှုပ်တုတ်တုတ် ငေါက်တောက်တောက်ဖြစ်နေတာ
မမြင်ချင်မှအဆုံး။ဖင်ကြီးကလည်းသိပ်မဖုတော့ပေမဲ့
ကားတာတော့ဝိုင်းနေအောင်အားသည်။မဖုတော့ဘူး
ဆိုပေမယ့်နိမ့်တုံမြင့်တုံတော့ဖြစ်နေပါသေးသည်..။
အရည်တော့ရွှမ်းလိုက်မယ့်အမျိူ း ဟုတွေးလိုက်မိသ
ဖြင့် လီးကအတိုင်းအဆမရှိတောင်သည်။အရည်ရွှဲ ရွှဲ
စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ..အခုပဲလျှေ ာထိုးပြီးလိုးနေရသလိုလို ခံစားနေရသည်။စောက်ဖုတ်အနေအထားကိုခန့်
မှန်းကြည့်ပြီးတစ်ယောက်ထဲစိတ်ကူးယဉ်နေ၍မဆွေ
ကပ်ပြောတာကိုမကြားလိုက်မိ။နဝေတိမ်တောင်ဖြင့်
ပြန်ကြည့်နေတာကိုမြင်မှ မဆွေကထပ်ေပြာ သည်။
” နေ့လည်တစ်နာရီလောက်လာခဲ့..မသူဇာအလိုးခံချင်နေတယ်..”
” အင်း…..ရီလွင်လစ်ရင်လာခဲ့မယ် ”
” မသူဇာပုံစံက လိုးချင်စရာကြီး…ရအောင်ဖန်
ပြီးလိုးလိုက်….ဒါမှမဆွေနဲ့မောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အိမ်မှာလိုးလို့ရမှာ…”
မသူဇာကိုလှမ်းကြည့်တော့ ရီနွယ်နှင့်စကား
ပြောရင်းမျက်လုံးကဒီဖက်ရောက်နေသည်။မဆွေက
မသူဇာကို လက်မ,ထောင်ပြလိုက်ထာ မြင်ရသဖြင့်
ပုခုံးတွန့်မိသေးသည်။မသူဇာက နှုတ်ခမ်းကိုလျှ ာဖြင့်
သပ်ရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်ထာမြင်ရသည်။ပင်တီ ညှပ်နေတာလား…စောက်ရည်စိမ့်နေတာလား
ဝေခွဲမရပါ။
၂၇
မသူဇာ ကိုထွန်းနှင့်အိမ်ထောင်ကျခဲ့တာဆယ့်
နှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ဘယ်လောက်ကျိူ းစားပေမယ့်
စီးပွားကမဖြစ်ထွန်းခဲ့ပါ။ကိုထွန်းလည်းအမျိူ းမျိူ းကျိူ း
စားခဲ့တာ မသူဇာအသိပါ။အငှါးကားမောင်း..စက်ပြင်
ဈေးရောင်း အကုန်လုပ်ဖူးသည်။မသူဇာလည်းတတ်
နိုငသလောက်တစ်ဖက်တစ်လမ်းကဝင်ငွေရှာကူချင်
ပေမယ့် ကိုထွန်းကသိပ်မလွှတ်ချင်။မသူဇာအပျိူ ဘဝ
ကတည်းက စောက်ပတ်ရွချင်သည်။ကျေ ာင်းနေရင်း
ဗိုက်ကြီးဖူးလို့ဖျက်ချခဲ့ရဖူးသည်။လင်ရတော့ငြိမ်သွား
ပေမယ့် ရေရှည်မှာတော့ကိုထွန်းမျှေ ာ့သွားရသည်။
ကြာတော့လည်းလိုးရတာအီသွားတာကတစ်မျိူ း..
အလုပ်ပင်ပမ်းတာကတစ်ဖုံ..စီးပွားရေးမဖွံ့ဖြိုးလာလို့
စိတ်ဖိစီးတာကတစ်သွယ်…လိုးပင်မလိုးချင်တော့ပါ။
အရင်အတိတ်ကအဖြစ်ဟောင်းတွေကိုအပြစ်ဟုမြင်
လာတတ်ပြီ။လိုးနေဆဲနှင့်လိုးပြီးချိန်မျ ားတွင် ကြင်နာမှုဆိုတာဝေလာဝေး..လှည့်ပင်မကြည့်ချင်တော့။
တစ်ခါတစ်လေ..လိုးရင်းတန်းလန်း စဉ်းစားမိလျင် မလိုးတော့ပဲ လီးပျေ ာ့ညှိုးသွားတတ်သည်။ကြာတော့
မသူဇာခမျှ ာသွေးလေမမှန် စိတ်ဂယောင်ဂတမ်း.ရူး
ချင်သလိုမျ ားတောင်ဖြစ်ရသည်။ပယောဂလိုလို ဘာ
လိုလို…ဟိုဆရာ ဒီဆရာတွေနှင့်ကုခဲ့ရဖူးသည်။အပေးအယူမမျှ တမှုရဲ့နိမိတ်ပုံတွေကို ကိုထွန်းမရိပ်မိခဲ့
သည်မှာယနေ့ထိပါပဲ..။ကြာပါပြီ…စဖြစ်တာနဲ့ဆို….
သုံးနှစ်လောက်တော့ရှိပြီ….ဝတ္တရားတော့မပျက်ကြ
ပါ..။ဒါပေမယ့်…မသူဇာက ဉဉ်မပျေ ာက်..လစ်လျင်
ကုန်းလိုက်ရမှ အိပ်ေပျ ာ်သည်….အလိုးခံရလျင်ကျန်း
မာသည် ။ပိုင်းလုံးသဘောမျိူ းတော့နည်းနည်းဆန်ချင်
သည်။နှာကြီးတာကို ငွေကြေးဥစ္စာနှင့်ထိန်းချူပ်သည်။
ဖာလည်းမဟုတ်ပါ။ သဘာဝ.ကတော့…နှာအလွန်
ကြီးပါသည်.။အိမ်အပြန်လမ်းတွင်ပြောလိုက်ကြသည်
မှာလည်းမစားရဝ,ခမန်း…
” ကောင်လေးကအသက်သာငယ်တာ…လီးက
တော်တာ်ကြီးမယ်ပုံ..သိလား..”
” မြင်ခဲ့လို့လား မသူဇာက….”
” တောင်နေတာအကြီးကြီးလိုပဲ..လှုပ်တုတ်တုတ်နဲ့…ပြီးတော့အရပ်ကလဲအမြင့်ကြီး…ခြေမ,ကြီးက
လည်း တုတ်တုတ်ကြီး…သေချ ာပါတယ် လီးကြီးမှာ
ပဲ…ခ်ခ်..”
” ဒါဆို…မသူဇာဝါးပြီးရင် ဆွေ့ကိုလဲကျွေးရမယ်
နော်..ဆွေလဲလီးကြီးကြီးဆိုဝါးကြည့်ချင်တယ်…”
” ခ်ခ်…ကျွေးပါတယ်ေဆွရယ်..ရပါစေဦး..သူဇာ
ဖြင့်စောက်ပတ်တောင်ရွလာပြီ..ဆွေပြောလို့ ”
” မသူဇာက လီးကြီးတာမကြောက်ဖူးလား…
ကြောက်စရာကြီး..လီးကြီးကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးမှာမျ ား
တွေးမိရုံနဲ့ ရင်ဖိုတယ်…ခ်ခ်…”
” ကြောက်စရာမှမဟုတ်တာဆွေရယ်..လီးကြီး
ကြီးနဲ့ပြင်းပြင်းဆောင့်လေ…သူဇာကကြိုက်လေပဲ..
ကိုထွန်းတောင်လီးသိပ်မကြီးလို့…ခ်ခ်..ကြီးစေချင်
တာ..”
” ကိုကိုက အကြာကြီးလိုးပေးလား မသူဇာကို ”
” မလိုးဖြစ်တာကြာနေပြီ…သူဇာငတ်နေတာ
ခ်ခ်…ကိုကျေ ာ်ရကိုတောင် ဖန်စားမလို် ့ ခ်ခ်..ကျွေး
မလား..ဆွေ ”
” ရတယ်လေ….မသူဇာသာရအောင်ဖန်ပါ.
.ဆွေမကန့်ကွက်ပါဘူး..သော်က ကိုလဲပြန်ကျွေးပေါ့
ခ်ခ်….လီးကြီးတယ်ဆိုတော့ ခပ်ကြောက်ကြောက် ”
” ခ်ခ်….လီးကြီးကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးခံရတာ
မှအရသာအပြည့်ရတာဆွေရဲ့…သူဇာအလိုးခံဖူးတယ်….ဒါပေမယ့်ကိုယ်ကကောင်းနေတုန်း သူပြီးသွား
ရင်တော့ မမိုက်ဘူး..ရူးတာပဲ..ခ်ခ်…သူဇာကြုံ ခဲ့ဖူး
တယ်..”.
နေ့လည် သော်ကမော်တော်ဆိုင်ကယ်လေးဖြင့်
ရောက်လာတော့ မသူဇာက ကားဂိုဒေါင်ထဲမှာ သန့်
ရှင်းရေးလုပ်နေသည်။ဂိုဒေါင်ဆိုပေမယ့်အိမ်တစ်လုံး
စာလောက်ရှိသည်။အထပ်ခိုးဖွဲ့ထားပြီးလူအိပ်လို့ရ
သည့်အပြင် အောက်မှာအခန်းတစ်ခန်းစတိုဖွဲ့ပြီးကွပ်
ပျစ်အသေအချ ာရိုက်ထားသည်။ကားကြီးနှစ်စီးနှင့်
ကားငယ်တစ်စီးထားနိုင်သည်။လောလောဆယ်တော့ ကိုထွန်း၏ထွန်စက်နှင့်ကျေ ာ်ရ၏အိမ်စီးကား
ငယ်လေးသာထားသည်။သော်ကလာလျင်စတိုခန်း
လေးမှာအလိုးခံရန်ရည်ရွယ်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ထား
ပြီး ခုမှအလုပ်ပြ စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။သော်ကနှင့်
မဆွေတို့ရယ်ရယ်မောမော လမ်းလျှေ ာက်လာကြ
တာတွေ ့တော့အပြင်ထွက်ပြီးကြိုဆိုမိသည်…။တိုတို
ပြောရလျင်တော့ မသူဇာလမ်းဖွင့်ပေးထားခြင်းဖြစ်
ပြီးသော်က ဆိုတာကလည်းလိုးနေကျကြောင်ပါး..
မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ရုံဖြင့်အချက်ပြပြီးပြီ..။မဆွေက
အလိုက်တသိ အထပ်ခိုးပေါ်တက်ပြီးရှောင်ပေးသလို
နှင့်ချေ ာင်းကြည့်သည်။
မဆွေအထပိခိုးပေါ်တက်သွားပြီးချေ ာင်းသည်။
သူချေ ာင်းကြည့်သည့်အချိန် စတိုခန်းထဲမှာသူဇာနှင့်သော်ကတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်မျက်လုံးချင်းဆုံပြီးစကားတွေနားလည်နေကြပြီ…။သော်က မသူဇာလက်မောင်းအိအိကြီးကိုဆုပ်ကိုင်တော့ မသူဇာကမခို့တရို့ပြုံးပြီးသော်ကကိုမော့်ကြည့်သည်…
” သိပ်ရဲတာပဲ….ဘာမှလဲမပြောသေးပဲနဲ့..ခ်ခ်….
သူ့မိန်းမကျ နေတာပဲ…”
သော်က..ဘာမှပြန်မပြောပဲ ပြုံးသည်။ထို့နောက်
မသူဇာ၏လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့လီးကြီးပေါ်
တင်ပေးသည်…
” အိုး…အို…ဟို…ကိုင်ချင်ဘူး…အင်..ကိုင်ချင်ဘူးနော်…အိ…ဇွတ်ပဲ…ဟင့်..အား…အကြီးကြီးကွာ
ဒါ ကြီးနဲ့…ခ်ခ်…အိ…အူး…ရှည်လဲအရှည်ကြီးပဲ…အာ့
ကြည့်ပါဦး..သူ့ဟာသူလဲ….အိ..ကြောက်စရာကြီး ”
မသူဇာ လီးကြီးကိုပြန်မလွှတ်တော့ပါ။သော်က
မသူဇာကိုလက်တစ်ဖက်ကပုခုံးဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေ
စုပ်နမ်းခါလပ်တစ်ဖက်ကနို့ကိုဆုပ်ေချပေးနေသည်။
မသူဇာကသော်ကပုဆိုးကိုလက်ထိုးနှိုက်ပြီးလီးကို
ဆုပ်ကိုင်တော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါ..ပုဆိုးကျွတ်ကျ
သွားသည်။
” အူးဟူး….ကြည့်ပါဦး..ဒစ်ကားကြီးနဲ့..ဟူး…
မာတောင်နေတာပဲ….ကြောက်တယ်နော်..ဒီလောက်
ကြီးနဲ့ခံဖူးဘူး…အားဟာ့..တအားညှစ်တာပဲ..သူ့နို့မ
ဟုတ်တိုင်း…အိုး…စို် ့ပေးနော်…အင့် ဒီဖက်…”
သော်ကနို့ကြီးကိုငုံ့စို့သည်။မသူဇာ လီးကြီးကို
ဂွင်းတိုက်သလိုဆော့ပေးနေသည်။သော်ကလက်တစ်ဖက်ကထမီကိုချွတ်ချတော့ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်
ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာစောက်ဖုတ်ြက
၂၈
သော်ကလက်တစ်ဖက်ကထမီကိုချွတ်ချတော့
ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာစောက်ဖုတ်
ကြီးညှပ်နေတာကိုပဲမြင်ရသည်။စောက်ေမွှးတွေက
ရိတ်ထားတာတစ်ပတ်..ဆယ်ရက်လောက်ပဲရှိဦးမည်
သိပ်မရှည်ပဲကြမ်းကြမ်းလေးတွေပေါက်နေကြသည်။
နခမ်းသားထူထူကြီးတွေမဲနေတော့စောက်ေမွှးတွေ
နခမ်းသားပေါ်အထိထူထူကြီးပေါက်နေပုံရသည်။
စောက်ဖုတ်ကအလတ်ကြီးပါ။နခမ်းသားများစေ့နေပြီး
စောက်စေ့ကိုဖုံးထားနေဆဲဖြစ်သည်။စောက်ပတ်အ
ခြေတွင်စောက်ရည်လဲ့လဲ့ဖြူ ဖြူ လေးစိမ့်နေပြီးပြောင်
လက်လက်ဖြစ်နေသည်။မဆွေလည်းစောက်ရည်စိမ့်
လာ၍စောက်ပတ်ကြားထဲထမီစ,ညှပ်ထိုးထည့်ထား
လိုက်သည်။
သော်ကနို့ကိုငုံစို့နေရင်းကွပ်ပျစ်ပေါ်မသူဇာကို
နေရာချ ပေးပြီးသူနံဘေးကပ်၍ထိုင်သည်။မသူဇာက
သော်က၏ဘယ်ဖက်ဘေးမှာခြေတွဲလောင်းချထိုင်
တော့သော်ကမသူဇာ၏ညာဖက်ပေါင်ကြီးကိုသူ့ပေါင်
တွေပေါ်ဆွဲတင်ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုညာလက်ဖြင့်အုပ်
ပြီးပွတ်နယ်ေနသည်။နို့စို့နေရာမှဖြုတ်ပြီးမသူဇာ၏
နှုတ်ခမ်းတွေကိုအငမ်းမရစုပ်နမ်းရာ မသူဇာကလည်း
အားကျမခံသော်ကကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သိုင်းဖက်ပြီး
ပြန်နမ်းသည်။သော်က မသူဇာ၏စောက်စေ့လေးကို
ဖိပွတ်နေရာ..မသူဇာလည်ချေ ာင်းသံတစ်အင်းအင်း
မည်ထွက်နေသည်။ထို်နောက်သော်က၏လက်ညှိုး
နှင့်လက်ခလယ်ပူးလျက် မသူဇာ၏စောက်ခေါင်းထဲ
ထိုးထည့်ပြီးဖြည်းဖြည်းချင်းလက်ဖြင့်လိုးပေးနေသည်။
သော်က နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေရာမှ ဖြုတ်လိုက်ပြီး
” ကောင်းလား မမသူဇာ….”
မသူဇာ သော်ကမျက်နှာကိုအားမလိုအားမရကြည့်
ပြီး..
” ကောင်းတယ်မောင်လေး…အီး…ဟင့်…ဟင့်..
အီး…သွက်သွက်လေး..အင့်..ဟင့်..သွက်သွက်လေး
မမကောင်းလွန်းလို့…အားဟာ့…အင့် အင့် အင့် ”
သော်က မသူဇာ့နှုတ်ခမ်းကိုပြန်စုပ်နမ်းပြန်သည်
လျှ ာချင်းလူးလှိမ့်နေဟန်တူပါရဲ့…မသူဇာပေါင်ကြီး
သော်က ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်မှချကာသော်ကပေါ်ကိုမျက်
နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်ပြီးလီးပေါ်တည့်တည့်ခွထိုင်
သည်။သော်ကလက်ကိုစောက်ပတ်ထဲကချွတ်ပေး
လိုက်တော့ မသူဇာသော်ကလီးကြီးကိုကိုင်ပြီး သူ့
စောက်ခေါင်းပေါက်တွင်တေ့ကာထိုင်သည်။အားရပါး
ရမရှိလှသဖြင့်ကွပ်ပျစ်အစွန်းပေါ်ခြေဖဝါးနင်းပြီး
သော်ကကိုခွ၍ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ကာ အားရပါးရ
ဆောင့်လိုးသည်။နို့လုံးကြီးတွေခုံပေါက်နေကြပြီး
သော်ကနို့တစ်လုံးကိုဆွဲစို့ကာ နို်တစ်လုံးကိုလက်
ဖြင့်ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။
” မမဆောင့်တာ ကောင်းလားမောင်လေး ”
” ကောင်းတယ်မမ…လီးအဆုံးဝင်တယ်..”
” မမလဲကောင်းတယ်…အားရတယ်..လိုးမယ်
နော်..မောင်လေး…”
” ခ်ခ်…လင်မယားလဲမဟုတ်ပဲနဲ့ အလိုးမခံနိုင်
ပါဘူး…ခ်ခ်….အာ့..ဖြေးဖြေးဆောင့်ပါ…လီးကျိူ းပါ့
မယ်…ခ်ခ်..”
” အဆုံးထိပဲမောင်ရေ….မောင့်လီးအဆုံးထိဝင်
သွားတာပဲ…မမသားအိမ်တောင်အောင့်တယ်..”
” ဆောင့်မမ..ဆောင့်…”
သော်က မသူဇာ၏ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး
ဆွဲဆွဲဆောင့်ချသည်။မသူဇာက မဆောင့်တော့ပဲ
ဆီးခုံချင်းကပ်ဖိခါ ပွတ်လိုးနေပြန်သည်။ဝိုက်လိုက်..
ပွတ်လိုက်..ညှောင့်လိုက် လိုးနေသဖြင့်သောက မသူ
ဇာခါးကိုဖက်ပြီးကပ်ထားပေးသည်။မသူဇာ၏နို့ကြီး
နှစ်လုံးမှာသော်ကမျက်နှာကိုဖိ၍ကပ်ထားပြီးနို့တစ်
လုံးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဇွတ်အတင်းစို့ခိုင်းပြန်သည်။
အကြာကြီးဝိုက်လိုးနေပြီး ဖင်ချွကာတအားဆောင့်
လိုးပြန်သည်။သော်က၏ ဆီးခုံ..လီးမွှေး .ဂွေးဥ တို့
တွင်စောက်ရည်မျ ားစိုရွှဲအိနေပြီး မဆွေဆင်းစုပ်ပစ်
ချင်စိတ်ပေါက်နေသည်။ကြာကြာမစဉ်းစားနိုင်ပါ။
ထမီစွန်တောင်ဆွဲ၍အမြန်ဆင်းလာပြီးသော်က၏
ပေါင်ကြားတွင်ထိုင်ကာ ဂွေးဥတွေကိုစုပ်ပစ်လိုက်
သည်။သူ့မျက်နှာနှင့်မသူဇာစောက်ပတ်ကြီးတည့်နေ
ပြီးစောက်ပတ်ထဲလီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လိုးနေ
တာမြင်နေရသည်။မသူဇာစောက်ပတ်ထဲကစောက်
ရည်တွေထွက်ပြီးစီးကျနေတာမြင်နေရတော့မဆွေ
အလိုးမခံရပဲပြီးသွားသည်။
မသူဇာအကြာကြီးလိုးသည်။စိတ်တိုင်းကျလိုးရ
သဖြင့်မသူဇာအလွန်ကျေနပ်နေသည်။မဆွေက
လည်းယခုလိုပြောင်ပြောင်တင်းတင်းဝင်လာပြီဖြစ်
၍တနှာပိုးတွေအရမ်းထကြွလာပြီးစောက်ဖုတ်ကြီး
ထူပူလာသည်။ရွထလာသည်။အားရပါးရ စောက်ပတ်ကြီးကွဲအောင် အဆောင့်ခံ အလိုးခံ ချင်လာပြန်
သည်။တနှာရည်မျ ားသောက်၍မဆုံးနိုင်။
” မောင်လေး….မမအဆောင့်ခံချင်တယ်..အလိုး
ခံချင်တယ်…မောင်လေးအပေါ်က ဆောင့်လိုးပေး
နော်….အားရပါးရဆောင့်…မောင်လေးလီးကြီးမမ
ခံနိုင်တယ်….ဆောင့်..”
ကွပ်ပျစ်စောင်းမှာတင် ဖင်ကြီးတင်ပြီးပက်လက်
လှဲချကာပေါင်ကြီးတွေဆွဲမြှင့်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲ
ထားပေးသည်။သော်က မသူဇာပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး
ပွဲစ,ကတည်းက အကြမ်းဆုံးဆောင့်ကာဆောင့်ကာ. လိုးပေးသည်။
” ဖောင်း..အား..ဖောင်း..အင့်..လိုး..ရတယ်
နာနာလေးဆောင့်..ကောင်းတယ်မောင်လေး..အင့်
အင့် အင့် အင့် ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း….”
မသူဇာ၏စောက်ပတ်ကြီးထဲသော်ကလီးကြီး
ဝင်ထွက်နေတာမြင်နေရတော့ မဆွေ ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တော့..။မသူဇာမျက်မျက်နှာကြီးပေါ်ဆောင့်
ကြောင့်ခွထိုင်လိုက်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးကိုပါးစပ်မှာ
တေ့ကပ်ဖိပွတ်ပစ်သည်။မသူဇာ စောက်ပတ်ယက်
ရင်းအလိုးခံသည့်အရသာကိုထိထိမိမိခံစားလိုက်ရ၍
အကြိုက်ကြီး ကြိုက်သွားသည်။မဆွေ၏စောက်စေ့ကို
ဆွဲစုပ်သည်။စောက်ခေါင်းထဲလျှ ာထိုးထဲ့ကာစုပ်ရင်း
စောက်ပတ်ကလည်းသော်ကလီးကြီးကိုညှစ်စုပ်ကာ
စောက်ရည်ဖြိုင်ဖြိုင်ထွက်လျက်ပြီးသွားသည်။ဖင်ကြီး
ကော့ပြီး လက်ကလည်းမဆွေပေါင်တွေကိုဆွဲကာ
စောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရ စုပ်ညှစ်ရင်းလေးငါး
မိနစ်ခန့် ငြိမ်ကျသွƞ
၂၉
ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာသော်ကကိုအလယ်ကထား
ပြီးမသူဇာနှင့်မဆွေတို့တစ်ဖက်စီက ဖက်ထားကာ
ခဏအနားယူနေကြသည်။တစ်ယောက်မှအဝတ်မရှိ
ကြတော့ပေမယ့်မရှက်ကြတော့ပါ။အရှက်ကုန်
အောင်အတူလိုးခဲ့ ခံခဲ့ ယက်ခဲ့ကြပြီးဖြစ်၍ ဘာတစ်
ခုမှရှက်စရာမကျန်တော့ပါ။
” မသူဇာ…ဆွေ ့ကို သော်ကနဲ့ပေးလိုးမှာလား
ဟင်…ဆွေလဲမသူဇာတို့ကိုကြည့်ပြီးအလိုးခံချင်တယ်
ဖြစ်မလား..”
“. ဖြစ်တယ်လေ ဆွေရဲ့…ဆွေသာကိုထွန်းမသိ
အောင်နှုတ်လုံပေး…ဖြစ်တယ်..”
“. ခ်ခ်…စိတ်ချ…မသူဇာလဲနှုတ်လုံနော်…ဆွေတို့က မရီးနဲ့မတ်…မောင်နှစ်မလိုးရမှာ..ခ်ခ် ”
“. ခ်ခ်…အဲဒါပိုကောင်းတယ်ဆွေ…သူဇာက
အဲလိုအလိုးခံချင်တာ…လိုးမယ့်လူမရှိလို့..ခ်ခ် ”
” ဒါဆို..သော်ကနဲ့ဆွေ လိုးမယ်…မသူဇာခဏ
အနားယူလိုက်…ဆွေတို့အိမ်ထဲသွားလိုးမယ် ”
” ရတယ်ဆွေ…ဆွေလိုးပြီးရင် သူဇာထပ်အလိုး
ခံဦးမှာ…မောင်လေး ဒီကိုပြန်လာနော်…မမစောက်
ပတ်ကိုပြန်လာလိုး….ဟုတ်ပြီလား..”
“. ဟင်း…သူ့လင်ကျ နေတာပဲ…ခ်ခ်..လီးစုပ်ပေး
ရင်လာလိုးပေးမယ်..ရော့…”
” အွန်….ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီးဟယ်…ဒီစောက်
ပတ်ထဲကထွက်လာတာမှဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး..ခ်ခ်
ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့လိုးနေတာ
သိတောင်မသိလိုက်အောင်ကောင်းတယ် တကယ်..
ယောကျ ာင်္းပီသလိုက်တာလဲ မာတောင်နေတာပဲ..
မောင်လေးရယ်…ဆွေ့ကိုမြန်မြန်လိုးပေးပြီး မမဆီသာ ချက်ချင်းပြေးလာလိုးပေးပါနော်…အလိုးခံချင်လှပါပြီ…..တောင်လိုက်တဲ့လီးကြီး..အားရတယ် ”
မဆွေသော်ကလက်ကိုဆွဲပြီး အိပ်ခန်းထဲအပြေး
ဝင်ခဲ့ကြသည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်လျင်ရောက်ချင်း အ
ဝတ်တွေကပျ ာကယာချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်အလုအ
ယက်ပြေးတက်ကာ လုံးထွေးနေကြသည်။မဆွေ၏
ဖွံ ့ထွားလှသောဖင်လုံးကြီးမျ ားကိုသော်ကအတင်း
ငုံကိုက်ဆွဲပြီးစောက်ပတ်ကိုယက်ပစ်တော့မဆွေက
သော်ကလီးကြီးကိုငုံစုပ်ပစ်သည်။ဘာလိုလိုနှင့်ခြောက်ဆယ့်ကိုးပုံစံရောက်သွားပြန်သဖြင့်သော်ကမဆွေ
ဖင်ကိုအတင်းယက်သည်။မဆွေကလည်းတစ်ခစ်ခစ်
ရယ်ပြီးကုန်းရုန်းထ,ကာသော်ကမျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး
ပါးစပ်ကိုစောက်ပတ်ဖြင့်ပွတ်သည်။သော်ကစောက်စေ့ကိုမလွတ်တမ်းဆွဲစုပ်ပစ်တော့ မဆွေဖင်ကြီးခုန်ခုန်
ဆောင့်ပြီးအော်သည်။
” အားဟား…ကောင်းတယ်ဟမောင်ရ..စုပ်.စုပ်
အားဟား..ကျွတ်ကျွတ်..အီး…စောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ…ထွက်ကုန်ပြီ…အားပါး..ဟား..စုပ်တယ်တော့်
စုပ်တယ်တော့်…ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..စုပ်စမ်း..အာ့..
ကောင်းတယ်တော်ရေ့…သေပြီ..သေပါပြီ..ငတ်ကြီး
ကျ…အားပါးပါး…တော်တော့..တော်တော့..သေလိမ့်
မယ်..မှားပါတယ်မောင်ရယ်…ဒီလိုလူမျိူ း..လိုးပါဟဲ့.
လိုး..လိုး..လိုးလိုက်ပါတော့ဟဲ့…အားမလေ့…လေ့..
သေပါပြီ….သေပါပြီ…ကောင်းလှချည့်လားမောင်ရယ်
အသေသတ်နေတာလား….လိုးတော့….”
မဆွေမောနေပြီ။သော်ကမျက်ခွက်ပေါ်စောက်
ပတ်ကြီးဖြင့်ဖိထားပြီးနို့တွေကိုဆုပ်ဆွဲချေပစ်နေပြီး
အတင်းရုန်းထသောလည်းသော်က ကပေါင်ကြီးတွေ
ကိုဖက်ကိုင်ဆွဲထားသဖြင့်သူထလျင်သော်ကစောက်
ပတ်ကြီးစုပ်လျက်ပါလာသည်။ရုံးမထွက်နိုင်လို့လိုးပေး
ပါတောင်းဆိုတော့လည်းမလိုးပေး။သော်ကခေါင်း
ကြီးလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ဆွဲပြီးမျက်နှာကိုစောက်
ပတ်ဖြင့်ဖိပွတ်ကာစောက်ရည်မျ ားပန်းထုတ်ပစ်လိုက်
မိပါတော့သည်…။
စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲအိနေပြီး ဖျန်းကနဲသာမန်ထက်ပိုကဲလာသည်ကိုသိလိုက်သည့်ခဏ သော်က
မျက်နှာဖြင့်စောက်ပတ်ကြီးကိုဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်
ပြီးမဆွေကိုပက်လက်လှဲစေလိုက်သည်။မဆွေမျက်
လုံးလေးကလည်ကလည်ဖြင့်ပက်လက်လေးလှဲလိုက်တော့ သော်ကမဆွေ၏ပေါင်ကြားမှာနေရာယူပြီး
ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုဆွဲယူထောင်မ,လိုက်ကာ
ဖင်လုံးနှစ်လုံးကြားမှပြူ းပြူ းလေးချေ ာင်းကြည့်နေ
သည့်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအကြားစောက်
ခေါင်းပေါက်ထဲသူ့လီးကြီးကိုမတန်တစ်ဆထိုးထည့်
သွင်းပစ်လိုက်သည်။ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုမိုးပေါ်ထောင်
၍လက်ဖြင့်ဖက်ပြီးလိုးသဖြင့်မဆွေလက်တွေအိပ်ယာ
ခင်းကိုမွမွချေကာ ဖင်ကြီးအပေါ်သို့ကော့ထိုးပြီးရုန်း
သည်။ရုန်းလေ..စောက်ခေါင်းကလီးတည့်တည့်တက်
လာလေ..ရုန်းလေ..တည့်လေ..ဆောင့်လိုးလေ..
လီးအဝင်နက်လေ…စေးစေးပိုင်ပိုင် ကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်ဖြင့်သော်ကအားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည်မို့ မဆွေစောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေအံပြီး
ထွက်လာကြသည်။စောက်ရည်အနှစ်ဖြူ ဖြူ မျ ား က
သော်ကလီးတန်ကြီးတွင်ကပ်စေးနေပြီးချေ ာဆီထည့်
ပေးထားသလိုဖြစ်နေ၍သော်ကတစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်
ဆောင့်လိုးလေသမျှ မဆွေကျေ ာကော့အောင်အရ
သာတွေ့နေလေတော့သည်။
” နာနာဆောင့်ပေးမောင်…ကောင်းလိုက်တာ
ဖောင်း..ဖောင်း..ပြွတ်..ဖောင်း..အင့်..ကောင်းတယ်
ပြွတ်..ဖောင်း..စွတ်..ဖောင်း..ဆောင့်..ရတယ်.အာ့
ကောင်းတယ်..ဆောင့်..ကောင်းတယ်မောင်..အွတ်
စောက်ပတ်ထဲပြည့်နေတယ်..အာ့..ဆောင့်..နာနာ
လေး..အင်း..နာနာလေးဆောင့်..အား..ကောင်းထာ
ဆောင့်ပါ…ဆောင့်ပါ..ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်လိုး..
အင့်..အင့်.. ဖြဲ ကားပြီးလိုးပစ်စမ်းပါမောင်ရယ်..အင့်
ကောင်းလွန်းလို့ပါ..အင့်..အင့်..”
သော်က..ပူးပြီးဖက်ထားသည့်မဆွေ၏ပေါင်ကြီး
နှစ်လုံးကိုမဖက်တော့ပဲခြေကျင်းဝတ်မျ ားမှလက်ကို
ကိုက်ကာ ပေါင်ကြီးတွေကိုဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်
စီသို့ချဲပစ်တော့ စောက်ခေါင်းကြီးပွင့်အာလာသည်။
ထိုအချိန်မှသော်ကဖင်လုံးကြီးတွေကိုခွကာ..ဆောင့်
ကြောင့်ထိုင် ခြေဖျ ားထောက်ပြီးအသဲအသန် သွက်
သွက်ကြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် ပက်ပက်စက်
စက် မညှာမတာ ဆောင့်လိုးပစ်ပြီးလီးရည်မျ ားဆတ်
ကနဲ ဆတ်ကနဲသားအိမ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့ မဆွေအသံကုန်အော်ဟစ်ကာ ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ဖင်ကြီးေ
၃၀
ရီလွင်…သတိတော့ထားမိသား..။ရွာရောက်ခဲ့
သည့်နေ့ကမှ ရာသီလာလို့ပြီးခဲ့သည်။တစ်ညအိပ်
ပြီး အလိုးခံဇာတ်လမ်းစ,ခဲ့တာ ဒီနေ့ထိတစ်ရက်မှမ
ပြတ်ခဲ့..။အခု..ရာသီရက်မှာ..မလာတော့။ထိန်မျ ား
ထိန်နေသလားဟုသံသယအတွေးဖြင့်စောင့်ကြည့်
နေခဲ့သည်..။သေချ ာပါ ပြီ…ဗိုက်ကြီးတာပါပဲ.။တစ်
နေ့မပြတ်အလိုးခံနေမှတော့…မဆန်းလှပါ။လင်ရပြီး
ခုနစ်နှစ်လောက်နေမှဗိုက်ကြီးတာကဆန်းနေသည်။
ဒီတော့…အဖိုးထံကိုစိုးမြတ်ခြေလှမ်းပျက်တာတွေ
ပြောပြပြီးထိန်းပေးဖို့ပူဆာရသည်။
အဖိုးက ကြောင်လက်သည်းဝှက်..။ခြေဆန်လက်ဆန်ရှည်သည်။အဆိပ်ပြင်းသည်။အထက်ပိုင်း
မြင့်မြင့်ကြီးအထိ ကျွမ်းဝင်သည်။ခေတ်ကိုမျက်ခြည်
ပြတ်မခံတော့ မတိမ်ကော..။ဘယ်သူတွေဘယ်လို
ပြောင်းပြောင်း..အဖိုးမပြောင်းပါ။ဒီတော့..ကိုစိုးမြတ်
ထံတစ်ချက်ပဲ ဖုန်းခေါ်ပေးလိုက်သည်..ကိုစိုးမြတ်
တုန်ခါသွားရသည်။သူလုပ်ခဲ့သမျှ မြေကွက်တွေနေ
ရာမှာ ငလျင်တွေလှုပ်သွားသည်။လက်ထဲရှိသမျှငွေ
ကြေး..ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအားလုံး အမဲရောင်ပြောင်းချင်
သလိုလိုဖြစ်သွားသည်။ဆောက်တည်ရာမရသဖြင့်
ရီလွင့်ထံအပြေးကလေးဖူးမျှေ ာ်ရတော့သည်။ရီလွင်
ကလည်း ပညာသည်ပါပဲ..။ကဲ…လာခဲ့…အိပ်ယာထဲ
တစ်ည..နှစ်ည အနားယူပြီးမှ အဖိုးနှင့်တွေ ့ကြသည်။
အဖိုးက ပြတ်သားသည်။ရီလွင်ကို ကြင်ကြင်နာနာ
ဆက်ဆံပါ…ငါ့မြေးထိ ဓားကြည့်..ဒါပဲ..။တစ်ခါတစ်
လေတော့လည်းဆားမပါသည့်ဟင်းကိုစားသင့်ပါက
စားလိုက်ရပါမည်။
နောက်တစ်ရက်တော့ ကိုစိုးမြတ် တစ်ယောက်
တည်း ပြန်သွားသည်။လုပ်ငန်းတွေကပုံမှန်လည်ပတ်
လျက်ပါပဲ….ဟုတ်ကဲ့..ရီရီလွင်ဗိုက်ကြီးသွားပါသည်။
ဆွေဆွေဝင်းလည်းရီရီလွင့်ကိုအမီလိုက်ပြိီး ဗိုက်ကြီးပစ်လိုက်ပါသည်။ကျေ ာ်ရ နှင့် ရီိရီလွင် အမွှာမောင်
နှစ်မမို့ ကလေးရတော့လည်း အတူတူရ ကြတာမ
ဆန်းလှပါ..။
ဗိုက်ကြီးတော့ ပို ပြီးလိုးလို့ကောင်းလာသည်။
ဗိုက်ကြီးသည်မမတွေကလည်း ဆီးပုန်းလေးတွေ
ဖောင်းမို့တက်လာသလို နှာတွေကတွန်းကန်ပွင့်လာ
ကြသည်။ပေါင်ရင်းသားလေးတွေပြည့်ပြည့် စောက်
ဖုတ်ကြီးတွေကဖောင်းဖောင်း အခုမှလိုးရတာအဆီ
အနှစ်ပြည့်ပြည့်ကောင်း…မတင်မြကိုဗိုက်ကြိီးကြီးနဲ့
လိုးခဲ့ရတာသတိရလာသည်။ခုတော့ ကလေးမွေးပြီး
တာ သုံးလေးလကျေ ာ်သွားပြီ..။
” ဟား….ပိန်းပန်းလေးကလှလိုက်တာနော်..”
မတင်မြ ပိန်းပန်းအိုးလေးကိုနေရာရွှေ ့….မြေဆွ
ပေါင်းသင်နေဆဲ…လူရိပ်တစ်ခုထိုးလာခြင်းနှင့်အတူ
အသံလေးတစ်သံကြားလိုက်ရသည်…
မော့ကြည့်လိုက်တော့ သော်က…လက်ကလေး
ပိုက်၍ရပ်နေသည်။သူဝတ်ထာသည့်ဂျင်းဘောင်းဘီ
ရှည်မှာ ဇစ်ပွင့်နေပြီး လီးမာမာတောင်တောင် ဒစ်ကားကား ကြီးက. တစ်ထွာလောက် ငေါက်တောက်ထွက်ပြီးမတင်မြကိုခေါင်းညိတ်ခေါ်နေသည်။
မတင်မြ မခန့်ပြုံးလေးပြုံးကာ ဆောင့်ကြောင့်
ထိုင်နေရာက မြေကြီးပေါ်ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီး အောက်စ,ကိုလွှတ်..အပေါ်စ,ကိုပင့်တင်မ,၍ စောက်ဖုတ်
ဖောင်းဖောင်း ကြီးကိုလှန်ပြပေးလိုက်သည်။
အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။
မောင်ကျေ ာ်