၁
ကျွန်မနာမည်က သီတာညို တဲ့။အဖေ့နာမည်က
ဦးညိုမောင်၊အမေကဒေါ်သီတာ။ကျွန်မအသက်ကနှစ်ဆယ်။ပညာရေးကမကောင်းတော့၁၆နှစ်နဲ့၁ဝတန်း
ဖြေတာခုထိမအောင်ဘူး။စာလဲစိတ်မပါတော့ဘူးလေ
သူမျ ားတွေအောင်ပါလျက် ကိုယ်ကဘာလို့မအောင်ရတာလဲ…ကိုယ်လဲစာကျက်နေတာပဲ..အမျိုးမျိုးစဉ်း
စားရင်းအားငယ်လာတယ်။ပြီးတော့…ပြောရဦးမယ်..
ကျွန်မရုပ်ရည်က စွဲမက်လောက်အောင်မလှပေမယ့်
ဘော်ဒီကမိုက်တယ်။ယောကျ ာင်္းတွေအကြိုက်ပေါ့နော်…။ဖင်ကြီးတယ်…..။နို့လဲဆူဆူဖြိုးဖြိုး မို့မို့မောက်
မောက်ကြီး..ခ်ခ်။ဘရာစီယာ၃၆ဆိုဒ်ဝတ်မှတော်ရုံပဲ။
ဒါတောင်နို့အုံသားတွေကနဲနဲလျှံ ပြီးဘရာကိုရုန်းထွက်နေသေးတယ်။အသားလတ်လတ် နှာတန်ပေါ်ပေါ်…နှာတန်ပေါ်လို့သူငယ်ချင်းတွေကစ,ကြတာ..
နှာကြီးမ…တဲ့..ခ်ခ်။
စာမေးပွဲမအောင်လို့စိတ်ကလေ…ဘော်ဒီကအ
ကိတ်ဆိုတော့ ဘဲတွေကခြေရှုပ်လာ…အဖေနဲ့အမေ
က နောင်ရေး အခုအရေး..စိတ်မလေအောင်ဆိုပြီး..
အလှပြင်သင်တန်းတက်ခိုင်းတာပေါ့။သင်တန်းတက်
ပြီးပြန်လာတော့…အိမ်အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းကို ကန့်
ပြီးအလှပြင်ဆိုင်လေးဖွင့်ပေးတယ်။တစ်ခြမ်းကဧည့်
ခန်း၊တစ်ခြမ်းကအလှပြင်…အိမ်မကွာအိုးမကွာပေါ့။
” တာတာညို ” အမျိုးသား အမျိုးသမီး ဆံပင် နှင့် အလှပြင် ဆိုင် ။
ဆိုင်ဖွင့်စ,မို့ လူသိပ်မလာပေမယ့်..ယောကျ ာင်္း
လေးတွေ ဆံပင်လာညှပ်ကြတယ်။တစ်ယောက်ကစ, တစ်ရာ ပေါ့နော်..။လာကြပါတယ် အားပေးကြ
ပါတယ်။ယောကျ ာင်္းလေးတွေကိုဆံပင်ညှပ်ပေးတာ
မျ ားလာတော့ အထိအတွေ့ ့အစမ်းအသပ်တွေခံရ
တော့တာပေါ့ ။ကုလားထိုင်လက်တန်းပေါ်မှာ သူတို့
တစ်တောင်ဆစ်တွေတင်ထားပြီးတော့ ကျွန်မဆီးခုံကို တစ်ချို ့ကမထိတစ်ထိ၊တစ်ချို ့ကသိသိသာသာ
ပွတ်ကြထိုးကြပါလေရော..။သူတို့ရှေ့တည့်တည့်ကနေ ညှပ်မိတဲ့အခါမျ ားဆို မျက်လုံးကြီးတွေကကျွန်မ
နို့အုံရင်ကြားမြောင်းမှာဝဲလည် ဝဲလည်…တစ်ချို့ဆို
ခြေထောက်ကိုပြင်ချိတ်ထိုင်ပြီး သူတို့ဒူးခေါင်းနဲ့ကျွန်မ
ပေါင်ကြား မဝင်.ဝင်အောင်ထည့်တဲ့လူလဲရှိတယ်။
အနေအထားကြည့်ပြီးကျွန်မကအလိုက်အထိုက်ပဲ
ဆက်ဆံပေးပါတယ်။ဆိုင်မှာလူရှင်းတယ်..ညှပ်တဲ့လူ
ကလည်းသန့်တယ်ဆိုရင်တော့…ပေါင်ကြားထဲဒူးထိုး
ထည့်တာလောက်ထိ လက်ခံပေးပါတယ်။ဒီလောက်
နဲ့ရပ်တဲ့ယောကျ ာင်္းကခပ်ရှားရှားပါလေ…။ဒူးဝင်ပြီဆို
ရင်ခြေထောက်ကလှုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်အထိ ရန်ရှာ
လာတဲ့သူ မျ ားပါတယ်။အဲလောက်ကြီးတော့ လွန်
တာပေါ့နော်..။ကျွန်မလဲ မိတ်မပျက်အောင်တစ်ချက်
နှစ်ချက် တော့အထိခံပေးပါတယ်..။ပြီးရင်ရှောင်ထွက်
လိုက်တာပဲ..။ပြောခဲ့သလိုပေါ့…ညှပ်တဲ့လူကသန့်ရင်
တော့ ကြာကြာလေးခံလိုက်တယ်။ကိုယ်လဲ အရသာ
ရှိတယ်လေ…မှန်တာပြောတာပါ။ရှောင်ထွက်သင့်တဲ့
အခြေအနေ အချိန်အခါကိုတော့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဆုံး
ဖြတ်ရတာပေါ့။ရှောင်ထွက်ပြီး သူတို့နံဘေးကညှပ်ပေးပြန်တော့လဲ ကိုယ်တော်တွေက သူတို့ပုခုံးတွေနဲ့
ကျွန်မနို့ကိုမထိ.ထိအောင်တိုးတယ်ရှင်…ပွတ်တယ်
ရှင်..။ကျွန်မနို့ကြီးကရှေ့ကို ဖောင်းမို့စူထွက်နေတော့
ဒီကိစ္စက သူတို့အတွက်ကြိုးစားရတာ သိပ်အခက်အခဲမရှိလှဘူး။အထိခံရတာ မျ ားတယ်။အိစက်စက် အိစက်စက်ပေါ့..။
တကယ်တော့ သူတို့ချည့်ပဲစိတ်လှုပ်
ရှားတာမဟုတ်ဘူးလေ…။ကျွန်မလဲလူသားပဲနော်..၊စိတ်ရော…သွေးသားရောလှုပ်ရှားရတာပေါ့ ။ဆံပင်ညှပ်ပြီးရင်သူတို့က
ဖုတ်ဖက်ခါထွက်သွားရော…ကျွန်မက
စောက်ရည်စိမ့်ပြီးကျန်ခဲ့ရော..။နှစ်ယောက်လောက်မျ ားညှပ်ရ..အပွတ်ခံရရင်..
တကယ့်ကိုစောက်ရည်စိမ့်ထွက်တယ်။
သီတာညို
၂
တစ်ရက်ပေါ့နော်..။မနက်ပိုင်းတော့ဆိုင်မှာလူကျတယ်။ကောင်မလေးတွေပေါ့။ဆိုင်ကနာမည်နဲနဲ
ထွက်လာတော့..တော်တော်အလုပ်လုပ်ရပြီ။အလုပ်
အကူလေးတောင်ခေါ်ထားရပြီ။ဆွေမျိူ းနီးစပ်ပေါ့..ရွာ
က လှလှမြင့်ဆိုတဲ့ညီမတစ်ယောက်ကိုပညာသင်သ
ဘောခေါ်ပြီးအကူထားရတယ်။သူကလဲ ပြင်လိုက်ဆင်လိုက်တော့ အကိတ်သား။ဖင်လေးက ကောက်
ချိတ်နေတော့..လူကြည့်မျ ားပြီးဆိုင်စည်တာပေါ့။
နေ့လည်ပိုင်းတော့ လူပါးတယ်။ကောင်မလေး
သုံးယောက်လောက်လားဆံပင်လာညှပ်ကြတယ်။
ယောကျ ာင်္းလေးတွေ လေးငါးယောက်တော့လာပါ
တယ်။အဲဒီမှာလေ…အစ်ကိုကြီးတစ်ေယာက်ကမိုက်
တယ်။အရပ်မြင့်တယ်..အသားညိုပေမယ့်မျက်လုံး
မျက်ဖန် တော်တော်လှတယ်။ကြည်လဲ့နေတာပဲ။ အဲ
မယောင်မလည်မျက်လုံးဝေ့ကြည့်တော့ ဒုတ်ကြီးကလဲ တင့်တယ်တယ်။ခပ်ဖူးဖူးလေးထိုးထွက်နေတာ။
ဘောင်းဘီရှည်နဲ့ဆိုတော့ ထင်ရှားတာပေါ့။
ခ်ခ်…စိတ်ကူးတွေယဉ်ပြီးဆံပင်ညှပ်ပေးတာပေါ့
နော်..။ဆံပင်ကိုမထိတစ်ထိလေးလုပ်ပြီးအချိန်ဆွဲညှပ်
ပေးလိုက်တယ်။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ…ထိတယ်.တို့လာ
တယ်…ဖိလာတယ်..။ကိုယ်ကလဲ အလျှေ ာ့အတင်း
လေးနဲ့ အချိန်ပေးလိုက်တာပေါ့။မကြာလှပါဘူး..ခြေ
ထောက်ချင်းချိတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုရန်ရှာလာတော့
တာပါပဲ။ကိုယ်ကလဲ နဲနဲကြွေချင်နေသူဆိုတော့..သူ့
ဒူးခေါင်းအထိတိုးပေးလိုက်ပြီး ခပ်ဖိဖိ ပညာပေးလိုက်
တယ်။ခ်ခ်…ပေါင်ကြားထဲ့ကဖူးရောင်တက်လာတာ..
အင်း…ဒီလူတော့ ဇစ်ဖွင့်ထားတာသေချ ာတယ် လို့
စိတ်ထဲမှတ်ချက်ချမိတယ်။အပေါ်ရုံပုဝါစကို ဖောင်းဖု
လောက်အောင်ဆိုရင် ဇစ်ဖွင့်ထားမှရမှာလေ..။ဒါနဲ့
အသာရှောင်ပြီးဘေးတစ်ချက်ထွက်ပေးလိုက်တော့..
မချင့်မရဲဖြစ်ကျန်ရစ်တယ်။
ဘေးထွက်လိုက်တော့လဲ..ပုခုံးလှုပ်တာပေါ့။
ယောကျ ာင်္းမျ ားစောက်ဖုတ်လွှတ်ရတော့ နို့ဖက်ကို
လှည့်တယ်..သိလား။ရပါတယ်လေ…ကိုယ်ကလဲဖိ
ပေးလိုက်ပါတယ်။သူကောင်း ကိုယ်ကောင်းပေါ့နော်။
ဘေးညှပ်လိုက်..နောက်ညှပ်လိုက်နဲ့..ညှပ်စရာမလို
တဲ့ဆံပင် လေထဲမှာကပ်ကြေးဝှေ ့ညှပ်ပေးပြီးရှေ ့ကို
ပြန်ပေးလိုက်တာပေါ့။ဒီလိုနဲ့…စောက်ရည်တစ်ချက်
စိမ့်တော့ ရုံပုဝါ ခြုံလွှာခွာပေးလိုက်တော့..သူ့ခမျှ ာဇစ်
ကိုအမြန်ပိတ်ရရှာတယ်။ခ်ခ်..လီးကိုဇစ်ငြိ ဆွဲမိသွားသလားတော့မသိပါဘူး..။အာ့….လို့တစ်ချက်တိုးတိုး
အော်သံကြားလိုက်သလိုပဲ။
နောက်တစ်ယောက် ကုလားထိုင်မှာနေရာယူ
တော့..အစ်ကိုကြီး ပေစောင်းစောင်းနဲ့ငွေပေးပြီးထွက်
သွားပါလေရော..။သံယောဇဉ်မကုန်လို့ထင်ပါရဲ့…။
သူ့မျက်လုံးတွေ လှလှမြင့်ဖင်မှာချန်ထားခဲ့တာတွေ ့ရ
တယ် ဟင်းဟင်း..။နောက်တစ်ေယာက်လဲ ဒီလိုပဲလေ။တမင်တကာ လူရွေးပြီး စိတ်လာသလိုညှပ်ပေး
တာဆိုတော့..ကိုယ်ဆင်တဲ့ဖဲ ကိုယ်ချိူ း ကိုယ်ဝေ ပေါ့
နော်..။သူနဲ့ကျ မှ..စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ…နှစ်ခါလောက်
ဖင်ရှုံ ့ပြီးစောက်ရည်ညှစ်မိတယ်။ခြုံလွှာလဲ ဖြုတ်ပြီး
ရော…အပေါ်ထပ်ကိုတန်းပြီး ပြေးတက်တော့တာပဲ။
အောင်မယ်လေး….အပေါ်ထပ်ရောက်မှပဲ ..ရင်ထဲမှာ
ဖိုကနဲ..လှိုက်ကနဲ…အသက်ရှူ တောင်ရပ်သွားမိတာ
ပါပဲ။အဖေနဲ့အမေ…လိုးနေကြတာလေ…..ပက်ပက်
စက်စက် မှတကယ့်ကို ပက်ပက်စက်စက်..။
ပြောပါရောလား…။ကျွန်မကအသက်နှစိဆယ်။
အမေက လေးဆယ်ရှင်…။အဖေကအမေ်ထက်ငယ်
တယ်..သုံးဆယ့်ကိုးနှစ်..။ပြီးတော့နှစ်ယောက်လုံး
အားကောင်းမောင်းသန်ချည့်ပဲ။အမေက ကျွန်မထက်
ကိတ်တယ်ရှင်.။ဖင်လဲကျွန်မထက်ကြီးတယ်။ခါးလေး
နဲနဲ ရှိတယ်။အဆီစုတဲ့သဘောလေးလားမပြောတတ်
ပါဘူး။ပြည့်ပြည့် ဖြိုးဖြိုး..လက်မောင်းသားတွေ လက်
ပတ်သားတွေ..ပေါင်တန်တွေ ဆိုတာ…တကယ့်ကို
ဖမ်းစားနိုင်စွမ်းကြီးတုန်းပဲ။ဖင်တုန်တုန် နို့ခုန်ခုန် နဲ့
တော်ရုံနှာကန်တဲ့ယောကျ ာင်္းဆို ထိုင်ကြည့်ပြီးအရည်
ထွက်သွားနိုင်တယ်။
အဖေကလဲ…သန်ဆဲ မြန်ဆဲ ။ပေါင်..ခါး..လက်
မောင်း..ရင်အုပ်..အားလုံးတင်းတင်းမာမာ….ကြွက်သား တွေ အမြောင်းလိုက် ကျန်တုန်းပဲ။အဲ…လီး လဲ
တောငိဆဲ..မာဆဲ.ပေါ့။အဲဒါရှင်…အပေါ်ထပ်မှာဘယ်
သူမှမရှိဘူး ဆိုတဲ့ယုံကြည်မှုနဲ့ အခန်းတံခါးတောင်မ
ပိတ်နိုင်ပဲ လိုးနေကြတာ..လှေခါးကကျွန်မပြေးတက်
လာတာတောင်သူတို့မသိနိုင်ကြဘူး။ကျွန်မလဲအခန်း
တံခါးတည့်တည့်ရောက်မှလှည့်ကြည့်မိလို့ မြင်တာ။
အသံမထွက်မိအောင်ပါးစပ်ကိုလက်ဝါးလေးနဲ့ပိတ်ပြီး
ခြေစုံရပ်ကြည့်နေမိတယ်..။
လိုးချက်….ဆောင့်ချက် ရှင်..။ဖောင်း..ဖောင်း..
ဖောင်း…ဖောင်း…နဲ့။သီတင်းကျွတ် ဗျေ ာက်အိုးသံက
အရှုံးပေးရမယ်…တကယ်။
သီတာညို
၃
နှစ်ယောက်လုံးအဝတ်မပါဘူးရှင့်။တုံးလုံးတွေ
ချည့်ပဲ။အမေကကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်ပေါ့နော်…
ပေါင်ကြီးထောင်ပြီးဖင်ကြီးကားထားပေးတာ။အဖေ
ကအမေ့ပေါ်မှောက်လျက်ကြီး..လက်ထောက်ပြီးလိုး
နေတာ။ခြေထောက်တွေက ဖြောင်ဆင်းနေပြီးကြွက်
သားအမြောင်းအမြောင်းလိုက်ထ,နေတယ်။ခြေဖျ ား
ထောက်ထားတာရှင့်..။အမေ့ပေါင်တုတိတုတ်ကြီး
နှစ်လုံးကိုတံခေါက်ကွေးအထက်နားကနေ လက်
မောင်းနဲ့တွန်းတင်ထားတော့..အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး
က..ဖင်လုံးကြီးတွေအပေါ်ကိုမောက်ပြီးဖောင်း ကြွ
တက်နေတာ..ရှင်းရှင်းကြီး။အဲဒါလေ…အဖေက သူ့
လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေ
တာမျ ား..တင်ပါးကို ခွက်..လို့။ဖောင်း..ဖောင်းဖောင်း
နဲ့အသံတွေ အကျယ်ကြီးထွက်နေတာ။အမေကလဲ.
အဖေ့လက်မောင်းတွေကိုကုတ်ဆွဲလိုက်…မျက်နှာကို
ပွတ်သပ်လိုက်…ကျေ ာပြင်ကို သိုင်းဖက်ဆုပ်နယ်
လိုက်..ဖင်ကြီးကို မြောက်မြောက်ပြီးခံတယ်ရှင်..။တစ်ချက်ဆောင့်..တစ်ချက်မြောက်ပဲ..။ပါးစပ်ကလဲ..
လည်ချေ ာင်းသံနဲ့ တစ်အင်းအင်း…ဆောင့်လိုးတိုင်း
အသံထွက်တယ်။စောက်ပတ်ကလဲ..ပြွတ်..စွတ်..စွတ်..ပြွတ်..နဲ့..။
ပါးစပ်က သောင်စဉ်ရေမရ..တတွတိတွတ်အသံ
ထွက်နေတာ…။အသာလေး..ကျွန်မအခန်းကိုခြေဖျား
ထောက်သွားပြီး နံရံအပေါက်ကပြန်ချေ ာင်းကြည့်ရ
တယ်။အိမ်က အုတ်ခံ ပျဉ်ထောင်လေ..။အပေါ်ထပ်
မှာက ပျဉ်ကာထားတာ။အခန်းကလဲ ပျဉ်ကာပဲဆို
တော့ ချေ ာင်းကြည့်ပေါက်လေးတွေရှိတယ်။ကိုယ့်အ
ဖေနဲ့အမေ လိုးတာဆိုပေမယ့်ကျွန်မကတော့ကြည့်
ချင် မြင်ချင်တာပဲ..။
ဒီတော့မှရှင်းရှင်းမြင်ရတော့တာရှင်ရေ့..။အမေ့
စောက်ခေါင်းထဲကစောက်ရည်တွေထွက်နေတာမှ
နစ်နေတာပဲ။အဖေလီးကြီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်
နေတာရော…လီးကြီးမှာစောက်ရည်အနှစ် ဖြူပျစ်ပျစ်
တွေကပိနေတာရော…ဖင်ပေါက်ရှုံ ့သွားတာရော..
ရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရတာ။အမေကလဲ ဘယ်သူမှမရှိဘူး
လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုပြီးအော်တယ်ရှင်…
” ဆောင့်..ကိုညို…အင့်..အင့်..ဟုတ်တယ်..
ဆောင့်…အင်း…ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်.အင့်
အားဟား…ပြွတ်…ဖောင်း…အိုး..ကောင်းချက်..ပြွတ်
ဖောင်း…သွက်သွက်သာဆောင့်ကိုညို…ဖောင်း..”
အတွဲညီ…အလိုးညီပေါ့နော်…။နှစ်ယောက်လုံး
အားကောင်းမောင်းသန်ချည့်ပဲ..။လီးကလဲ စံချိနိမီပဲ။
အနည်းဆုံးခြောက်လက်မတော့ရှည်မယ်..အပိုပဲရှိ
မယ်..လျေ ာ့တာတော့ဘယ်လိုမှမလျေ ာ့ဘူး။တုတ်
တာကလဲအတော်တုုတ်တယ်…အကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့
ကြောက်စရာကြီး။အဖေက လီးကိုတစ်ချေ ာင်းလုံး
စောက်ပတ်အပြင်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်လိုးတာဆို
တော့..ဒစ်ကားကြီးပါမြင်ရတယ်။ နီညိုညို ပြောင်လက်လက် နဲ့အရစ်ကြောင်းကြီးကလဲထင်းနက်နေ
တာပဲ။အမေ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေကို အဲဒီ
အရစ်ကြောင်းကြီးကဆွဲဆွဲထုတ်လာတာမျ ားလန်ကနဲ..လန်ကနဲ နီနီရဲရဲ မြင်ရတာ….စောက်ရည်တွေ
ထွက်လာလို့ထမီနဲ့စောက်ပတ်ကြားညှပ်ထားရတဲ့အ
ထိပဲ။ပြန်လိုးထည့်တော့လဲ အမေ့စောက်ပတ်နခမ်း
သားအထူကြီးတွေကို အဲဒီဒစ်ကြီးနဲ့လိပ်ယူသွား
တယ်ရှင်..။စောက်မွှေးနက်နက် နုနု ကျဲကျဲ တွေ လှုပ်
စိ လှုပ်စိ နဲ့ ပိုးခူကောင်ကြီးလူးလှိမ့်နေသလိုပဲ။
အမေက ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ပြီး အလိုးခံတာ..။အလိုး
ခံတာလား…ပြန်လိုးတာလား.ပြောတတ်ပါဘူးလေ..။
ပါးစပ်ကလဲ အချိန်ပြည့်ဆောင့်ခိုင်းနေတာပဲ..။စကား
သံနှစ်ခွန်းထွက်ရင်..တစ်ခွန်းက ဆောင့် ပဲ။အဖေက
လဲ အသေဗျ င်းတယ်။မီးမျ ားပွင့်ထွက်မလားထင်ရ
မလောက်ပဲ..။စောက်ပတ်နဲ့လီးကို တည့်တည့်ကြီး
မြင်နေရတော့…ကိုယ်ကဘာသားနဲ့ထုဆစ်ထားတာ
မို့လဲ..။သွေးနဲ့သားနဲ့ထုဆစ်ထားတာလေ..။စောစော
က ဆိုင်မှာဆံပင်ညှပ်ေပးရင်းစောက်ရည်စိမ့်လာပါ
တယ်ဆိုမှ ဒီလိုမျိုးကြီးမျက်ဝါးထင်ထင်မြင်နေရတော့
စိတ်ထဲ တအားအလိုးခံချင်လာတာပဲ။အဖေ့လီးကြီး
ကိုမြင်နေရတာပိုဆိုးတယ်။စောက်ရည်အနှစ်ဖြူ ပျစ်
ပျ စ်တွေကပ်ပေနေတဲ့လီးကြီးကို ပြေးတောင်စုပ်ပစ်
ချင်လာတယ်။ဒါနဲ လက်တစ်ဖက်ကအခန်းနံရံကိုမှေး
ထောက်…ခြေထောက်တစ်ဖက်သေတ္တာလေးပေါ်တင်ပြီး..စောက်ပတ်ကိုပွတ်နေမိတယ်။ပွတ်ခါမှ ပိုဆိုး
ရော..။ရွလွန်းမကရွလာတာနဲ့ လက်ချေ ာင်းထိုးထဲ့
ပြီးဆောင့်ပစ်တာ..။စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာဆိုတော့…ပေါက်…ပေါက်..ပေါက်..ပေါက်..နဲ့အသံတွေ
ထွက်လာတယ်။အိုး….ပေါင်ခြံမှာလဲစောက်ရည်တွေ
ယိုစီးပေပွနေတာပဲ..ကပ်စေး ကပ်စေးနဲ့။အသံတွေ
အဖေနဲ့အမေကြားမှာလဲကြောက်တော့ပါဘူး။သူတို့
လဲသူတို့ဇောနဲ့သူတို့ လိုးနေခံနေတာနဲ့မကြားကြပါ
ဘူး။ကျွန်မလေ…မရှက်တော့ပါဘူး..။အဖေကအမေ့
ကို သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးတာကြည့်ရင်းနဲ့ ပြီး
သွားတယ် ရှင်…တကယ်ပါပဲ ။ပြီးပေမယ့် တင်းတိမ်
တာတော့ မဟုတ်ဘူးနော်..။ကောင်းတာကိုပြောတာ။ အဖေတို့ကတော့ လိုးတုန်းပဲ…ကျွန်မကလဲ
ချေ ာင်းကြည့်တုန်းပဲ။
နာရီဝက်ကျေ ာ်ေကျ ာ်ေလာက်ကြာမှအမေက
အဖေ့ကိုအတင်းဖက် ဖင်ကြီးကော့ပြီး မြန်မြန်လေး
ဆောင့်ခိုင်းတာ…
” ကိုညိုရေ…မြန်မြန်လေး..မြန်မြန်လေး..သွက်
သွက်လေးနော်…သီတာတအားကောင်းနေပြီ..သွက်
ပါ…သွက်ပါ…ဖူးလေးနဲ့…ဖူးလေးနဲ့…အင်း..အင်း..
ဆောင့်ထည့်ကိုညို…ဆောင့်..အင့်..ဆောင့်..အာ့..
ကောင်းတယ်ကိုညိုရေ့…အဲလို…အဲလို..အဲလိုလေး.
ဆောင့်ပေးပါဦးကိုညိုရဲ့…အားဟား…အားဟား…ရှီး..
ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….ဖူး…ဟူး….ဟူး….ကောင်းလိုက်
တာနော်…..ကောင်းလိုက်တာ…..”
အဖေလဲ…တအားသွက်သွက်ဆောင့်တာပဲ။
ကုတင်တောင် ရှေ့နောက်ယိမ်းထိုးနေတယ်။ပြွတ်
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း….ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..
ဖောင်း…အိုး..အသံတွေအဆက်မပြတ်ဘူး။နောက်ဆုံးတစ်ချက်…လီးကြီးကိုစောက်ပတ်အပြင်ထိဆွဲ
ထုတ်ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်တာ..ဖောင်း….ဆိုအသံ
အကျယ်ကြီးပဲ။ပြီးမှ ဖင်ကြီးကော့လံကော့လံလေး
သီတာညို
( ၃ အဆက် )
ဖင်ကြီးကော့လံကော့လံ လေးငါးခါထိုးထည့်ပြီးငြိမ်ကျ သွားတာ။လီးရည်တွေပန်းထုတ်တာနေမှာပေါ့။
အောင်မယ်လေး….ကျွန်မနှစ်ခါပြီးရတယ်ရှင့်။ကုတင်
ပေါ်အသံမကြားအောင်အသာလေးကြိတ်တက်ပြီး
ပက်လက်လန်ချရတယ်။အလိုးခံတဲ့သူနဲ့လိုးတဲ့သူ
တော့ဘယ်လိုနေကြမယ်မသိဘူး။ကျွန်မမှာတော့
အသက်တောင်ပုံမှန်မရှူ နိုင်တော့ဘူး။တစ်ဆို့…တစ်
ဆို့..နဲ့။ကောင်းလဲကောင်း…မောလဲမောပေါ့။ဒါပေမယ့် မောတယ်လို့သဘောမထားမိပါဘူးလေ….။
ပြောတော့မယ်နော်…ပြီးတော့မှကျွန်မကိုအဆိုး
မဆိုနဲ့..။ကြိုပြောထားရတာ..။ကျွန်မက အကုန်ပြော
မှာ..။
ခဏလေးနေတော့…အဖေ့ကားသံလေးကြား
လိုက်ရတယ်။အဖေက နည်းနည်းမော့တတ်တယ်
လေ..။ခါတိုင်းလဲဒီအချိန်ဆိုအရက်သွားသောက်တာ
ပါပဲ။ဒါပေမယ့်လေ…အဖေ့ကားလဲထွက်သွားပါလျက်
နဲ့အမေ့အခန်းထဲကယောကျ ာင်္းသံကြားနေရတယ်
သိလား..။မသေချ ာလို့ထချေ ာင်းကြည့်တော့အမှန်
ပါပဲရှင်….။ကျွန်မ မောင်လေးနဲ့အမေ..ပေါ့။စောစော
က. မပြောမိလို့ပေါ့နော်…ကျွန်မမှာမောင်လေးတစ်
ယောက်ရှိပါတယ်။ညိုနောင်…တဲ့။ဆယ်တန်းအောင်
ပြီးအဝေးသင်တက်နေတာ။သူ့အခန်းကလှေခါးရင်း
ညာဖက်ခြမ်း..ကျွန်မတို့ကဘယ်ဖက်ခြမ်း..။အဲဒါလေ
အမေက ကုတင်ပေါ်မှာစောစောကအတိုင်းပဲ….အ
ဝတ်အစားမဝတ်ထားဘူး..။မောင်လေးကပုဆိုးလေး
တစ်ထည်ပဲ..ခါးမှာဆည်း..လို့..ကုတင်ဘေးမှာ..။
ဒီတစ်ခါတော့ တံခါးပိတ်ထားတယ်..။စောစောက သူ့
ကိုအောက်ထပ်မှာတွေ ့ခဲ့တာ…။အဖေ့ကားထွက်သွားလို့ရောက်လာတာနေမှာပေါ့..။
ကျွန်မ..ဆက်ပြောရမလားရှင်….ပြောပြရမှာ
လား..။ မြန်မြန်ေလး…ပြန်ဖြေပေးပါနော်….။
၄
” မြန်မြန်လာပါ သားရဲ့…မေမေက ဆာလှပြီ ”
အောင်မယ်လေး…အဖေနဲ့လိုးပြီးတာမှငါးမိနစ်
လောက်ပဲရှိဦးမယ်…ဆာလှပြီဆိုပါလား.။ထန်ချက်.။
အတွေးမှမဆုံးသေးဘူး.. မောင်လးက ကုတင်ပေါ်တက်သွားတော့အမေကသိုင်းဖက်ထားတယ်ရှင် ။
ကုတင်ပေါ်မှာလုံးထွေးနေကြတယ်။မောင်လေးကအ
ပေါ်ရောက်လိုက်..အမေကအပေါ်ရောက်လိုက်ပေါ့။ နမ်းနေစုပ်နေကြတာကလဲအငမ်းမရ….ပါးစပ်ချင်းကွာကိုမကွာတော့ဘူး။ချက်ချင်းလိုလိုပါပဲ.မောင်လေးပုဆိုးမရှိေတော့ဘူး..ကျွတ်သွားတာလား..ဆွဲချွတ်ပစ်
တာလားမသိလိုက်ဘူးရှင့်။အမေကမောင်လေးခါးကို
သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးနဲ့ခွထားပြီးလှိမ့်နေကြတာပဲ..။ဖက်
ထားလိုက် နမ်းနေလိုက်ကြတာ..တစ်မေ့တစ်မော..။
နောက်တော့အမေကအောက်မှာပက်လက်ရောက်
သွားရော။သူ့ပေါင်ကြီးနှစိလုံးကမောင်လေးခါးကိုခွပြီး
ခြေဖနောင့်တွေချိတ်ထားတာ။စောက်ဖုတ်ကြီးက
ကျွန်မနဲ့တန်းနေတာပဲ..။အဲ…မောင်လေးလီးကြီးကို
လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုတေ့ပေး
လိုက်တာမြင်ရတယ်..။
” ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီးကွယ်…အမေကိုင်ရတာကို လက်ထဲမှာ နင့်နင့်ပိုးပိုးကြီး…အားရလိုက်တာ ”
” အမေ့စောက်ဖုတ်ကလဲ စေးပိုင်နေတာပါနော်
အဖေ့လီးနဲ့လိုး..သားလီးနဲ့လိုး.ဘယ်လောက်လိုးလိုး ကျယ်မသွားဘူး..အမြဲစေးနေတာပဲ..”
” ခ်ခ်…သားလီးက သားအဖေလီးထက် နဲနဲ ပို
ကြိီးတယ်ကွ..ရျှည်တာတော့သိပ်မကွာဘူး…အမေ့
စောက်ပတ်ထဲ သားလီးကြီးဝင်သွားရင် တင်းပြည့်နေ
တာပဲ..အားရတယ်…”
” အမေ့စောက်ပတ်ကိုကကျဉ်းပြီးညှစ်နေတာပါ
အမေရယ်…အခုတောင်မှသားလီးတစ်ချေ ာင်းလုံး
တစ်စစ်စစ်နဲ့ ပုရွက်ဆိတ်တက်တာထက်ဆိုးသေး
တယ်..သူ့စောက်ပတ်ကောင်းကြောင်းတော့သူမ
ပြောဘူး..လီးကြီးတာပဲပြောနေတာ.ခ်ခ်…”
” သားလီးက တကယ် တုတ်ကြီးသားရဲ့.အမေ
က သားလီးကြီးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရမှ စိတ်ပြေတာ..
သားအဖေဘယ်လောက်လိုးလိုး..သားနဲ့အနဲဆုံးတစ်ချီတော့အလိုးခံကို ခံလိုုက်ရမှ..ခ်ခ်..”
” သားကလဲ အမေ့ကိုလိုးရဖို့အမြဲချေ ာင်းနေတာပါနော်…လစ်ရင်လစ်တဲ့နေရာ လိုးမှာပဲ..”
” ကဲ…အားရပါးရလိုးတော့သား…ရွတတ လုပ်
မနေနဲ့..သားအစ်မတက်လာမှမလိုးရပဲဖြစ်နေလိမ့်
ဦးမယ်…”
” မမမတက်လာလို့မြင်သွားတော့လဲ..သူ့ပါလိုး
ပစ်တာပေါ့အမေရယ်…သူကလဲအကိတ်ကြီးပဲ..လိုး
ချင်စရာကြီး..ခ်ခ် ”
” ခ်ခ်…ဟုတ်ပါ့နော်..သားအစ်မလဲအသက်သာ
ငယ်တယ်…ဖင်တွေ နို့တွေက အမေ့လောက်ရှိတာ
သားလီးကြိီးနဲ့ဆို သူလဲကောင်း…သားလဲထောင်း..
ခ်ခ်…လိုးပစ်လိုက် သားလေး…သူမျ ားလိုးသွားမယ်
နောက်မကျစေနဲ့…လိုးပစ်လိုက်..ခ်ခ်…”
” လိုးမယ်အမေ….သီတာ့ကိုလဲလိုးမယ်..
သိတာညို့ကိုလဲလိုးမယ်…သူ့နိုု့ကြီးကို ဟောဒိလို
ဟောဒီလို ဆွဲပြီး ဟောဒီလို ဆောင့်လိုးမယ်အမေ “:
ဟောတော့…ကျွန်မကိုလဲ လိုးဦးမယ်ဆိုပါလား။
အူးဟူး….သူမလိုးခင် ကျွန်မကစောက်ရည်တွေစိမ့်
ယိုစီးနေတာ သူမသိလို် ့နော်….။ချေ ာင်းကြည့်ရင်းနဲ့
ကျွန်မမှာစောက်ရည်တွေထွက်နေတာ သူလီးကြီး
မြင်လိုက်လို့ပဲပေါ့…။သူ့လီးက အဖေ့လီးထက်ကို
တကယ်တုတ်တာပါ..။အမေ့ကိုလိုးဆောင့်နေလိုက်
တာမျ ား..ဖုန်းကနဲ..ဖောင်းကနဲ…ဇွိကနဲ…ဇွတ်ကနဲ
လီးကြီးမှာအမေ့စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲပြောင်လက်နေ
တယ်။စောက်ရည်ကအထွက်မျ ားတော့ ပြွတ် ပြွတ်
လို်တောင်မဟုတ်တော့ဘူး…ဗြွတ်..ဗြွတ် လို့တောင်
မည်နေပြီ..။စွတ်…စွတ်…တောင်မဟုတ်တော့ဘူး
ဇွိ…ဇွိ…ဇွတ်…ဇွတ်…တဲ့..။ဒူးထောက်လိုးနေတာဆို
တော့…သူ့လီးအဝင်အထွက်ကိုသိပ်မမြင်ရဘူး။သူ့
ခြေထောက်တွေ..ဖင်တွေက ကာနေတာ။
အမေကတော့..ခံနိုင်တယ်။ဖင်ကြီးတွန်းကာ
တွန်းကာ နဲ့ခံတာ။လည်ချေ ာင်းသံကလည်း အင်း..
အင်း…အင့်..အင့်…နဲ့ ပြန်ကော့ခံတာ။အပြိုင်အဆိုင်
ပဲ။လိုးသံတွေကလဲ တစ် ဘွတ်ဘွတ်..တစ်ဗျစ်ဗျစ်..
အမေ့အသံကလဲ..တစ်အင့်အင့်..တကယ်နှာကြွစရာ
ပဲ။ကျွန်မကလဲ ဒီဖက်အခန်းမှာ စောက်ပတ်ထဲလက်
ချေ ာင်းထိုးထည့်ပြီး..ပေါက်ကနဲ..ပေါက်ကနဲ ဖောက်
ပေါ့..။ပေါက်..ပေါက်..ပေါက်..ပေါက်..ဆက်ခါဆက်ခါ
ဆောင့်ထိုးတာပဲ..။
နဲနဲလေးကြာတော့..မောင်လေးကဆောင့်ကြောင့်
ထိုင်လိုးတယ်။အမေ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ရှေ့ပိုတွန်း.
အမေ့ဖင်လုံးကြီးတွေတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ သူ့ခြေဖဝါး ချ…အမေ့နို့ကြီးတွေစုံကိုင်ဆွဲပြီးလိုးတာ။အဲဒီ
တော့မှ အမေ့စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီးဝင်တာထွက်
တာကို ရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရတော့တာပဲရှင်…။အပေါ်က
ဆောင့်လိုးတာရှင့်။အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကမိုးပေါ်
ဖောင်းဖောင်းကြီးပွင့်နေတာ…။သူ့လီးကြီးကအပေါ်
ကအရှိန်နဲ့ထိုးဆင်းလာပြီးစောက်ပတ်ထဲဝင်ဆောင့်
တာ..။လီးကြီးမှာလဲ စောက်ရည်အနှစ်အချွဲတွေကပ်
ပြီး ဖြူ ဖြူ ပြောင်ပြောင်နဲ့…။ဂွေးဥကြီးဆို စိုရွှဲနေတာပဲ။
ဖောင်း ဖောင်း..ဗြွတ်..ဖောင်း..ဇွိ..ဘွတ်..ဖောင်း.အင့်
အင့်..ဖောင်း..အင့်..ဆူညံနေတာပဲ။အမေကလဲဖင်
ပေါက်လေးရှုံ ့ပွ ရှုံ ့ပွနဲ့ညှစ်စုပ်နေတယ်ထင်ပါရဲ့ ။
အိုး..ခြေဖျ ားထောက်ပြီး အားရပါးရလိုးတာမျ ား
ကုိုယ်တိုင်တောင် ဝင်ခံလိုက်ချင်တယ်ရှင်..မောင်လေး ဆောင့်လိုးချက်..။လီးကြီးကလဲ မာမာတောင်
တောင်..ဆောင့်ချက်ကလဲ ပြင်းပြင်း…ခံရတဲ့အမေ
တော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး..ကြည့်ရတဲ့ကျွန်မမှာ
ဖြင့်အားရလွန်းလို့ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးတယ်။အကြာ
ကြီးလိုးတာရှင့်…အဖေလိုးတာထက်ကြာတယ်။အ
မေက နှစ်ယောက်ဆက်တိုက်အလိုးခံထားရတာဆုို
ပေမယ့်..တစ်စက်မညည်းဘူးရှင်။အကိတ်မျ ားအလိုး
ခံနိုင်ချက်…ကြိုက်သလိုလိုး…တင်းတင်းပဲ။အတင်း
တောင် ဆောင့်ခိုင်းနေသေး..။
” သားရေ…နောင်…ဆောင့် သား..ဆောင့်..
ကောင်းတယ်သားရယ်…ဆောင့်သာဆောင့်..လိုး.
သားမမလို့သဘောထားပြီးဆောင့်…လိုး..အင့်.. ”
သီတာညို
၅
အဖေ့ကားလေးပြန်ဝင်လာသံကြားမှတက်သုတ်
ရိုက်ပြီး.အမြန်ဆုံးအသွက်ဆုံးဆောင့်လိုးကြတာရှင့်။
အဖေပြန်မလာသေးရင်ပြီးဦးမှာမဟုတ်ဘူး။ကျွန်မလဲ
သူတို့စ,လိုးကတည်းကဆို လေးချီတောင်ပြီးတာပေါ့။
ကျွန်မတော်တော်ပြိုင်းသွားပေမယ့်..အမေကတော့
ပန်းပန်လျက်ပါထက်တောင် ပိုလိုက်သေး။ပြုံးလို့..
ကြည်လို့..။အဖေ့ကိုတောင်ထမီရင်လျှ ားပြီးကြိုလိုက်
သေးတယ်ရှင်..။
” ကိုညို…ပြန်လာရင်လိုးမယ်ဆို အလိုးခံဖို့အသင့်
ပြင်ထားတာ…လိုးမလား မောင်…”
ပြောလဲပြော..မေးလဲမေး..လီးလဲဆွဲ…နမ်းလဲနမ်း
တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ အမေ…သိလား။အဖေကလဲ..
အမေ့နို့ကြီးအုပ်ဆွဲပြီးထမီရင်လျှ ားကိုချွတ်ပစ်တာ။
နို့ကြီးတွေ ပြူ းထောင်နေတာပဲ။စောက်ဖုတ်ကိုလက်
တစ်ဖက်နဲ့အုပ်စမ်းပြီး..
” ဟား…မသီတာတို့ကတော့ စောက်ရည်ကိုရွှဲ
နေတာပဲ…ဘယ်အချိန်မဆို အသင့်…”.
တကယ်တော့ အမေ့စောက်ပတ်ထဲမှာစိုရွှဲနေ
တာက မောင်လေးလီးရည်တွေနဲ့အမေ့စောက်ရည်
တွေလေ။အမေကသုုပ်တောင်မသုပ်ရသေးဘူး။ခုမှ
မောင်လေးက အခန်းထဲကထွက်သွားတာ။
” ခ်ခ်…မောင့်လီးကလဲ..တောင်လဲတောင်နိုင်ပါ့
အမြဲအသင့်တောင်…ခ်ခ်..လိုးရအောင်မောင်.သီတာ
စောက်ပတ်ရွတုန်းပဲ..ထမင်းမစားခင် တစ်ချီပေါ့ ”
” လိုးမှာပေါ့မိန်းမရယ်…ခ်ခ်…ဒီလီးကြီးတောင်
နေတာ ဘယ်သွားထည့်ထားရမှာတုန်း .ခ်ခ် ”
” မောင့် သမီးထဲထည့်…သီတာညိုထဲထည့်ထား
လိုက်ပါလား မောင်ရယ်..ခ်ခ် ”
” ထည့်မှာ…ထည့်မှာ…မအေ့ထဲရော..သမီးထဲ
ရော ထည့်ပေးမှာ..လိုးပေးမှာ..ခ်ခ်..လောလောဆယ်
အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ….”
စကားမဆုံးလိုက်ပါဘူး။မောင်လေးအခန်းထဲက
တံခါးဆောင့်ပိတ်သံအကျယ်ကြီးကြားလိုက်ရတယ်။
ပြီးတော့ လှေခါးအဆင်းမှာအော်သွားရော..
” ထမင်းဆာပြီ…ထမင်းစားလို့ရပြီလား..အမေ
ရေ…သားထမင်းစားတော့မယ်..”
အဲ…အမေ ထမီကိုကပျ ာကယာကောက်ဝတ်
ပြီးအဖေ့ကို အကျႌယူခိုင်းတယ်။အဖေကတီရှပ်တစ်
ထည်ယူပေးပြီး
” ထမင်းစားပြီး တစ် ပေါ့မသီတာရယ်..အမြဲ
အသင့်ပဲမဟုတ်လား..”
” အသင့်ပါမောင်ရယ်…တစ်ညလုံးလိုး..မိန်းမ
ကိုလိုးလို့ဝ,ရင် သမီးကိုလိုး..ခ်ခ်…”
” အခုတောင် သမီးကိုသွားလိုးပစ်ချင်တာ ခ်ခ်
သူ့ဖင်ကြီးမြင်မြင်နေရတာ လီးတောင်တယ်..ဘယ်
လိုလဲ.မိန်းမ…လိုးလိုက်ရမလား..”
” လိုးပါရှင်…လိုးပါ….ကိုယ့်သမီးကိုယ်လိုးတာ
သူမျ ားသားသမီးသွားစော်ကားတာမှမဟုတ်ပဲ..လိုး
မောင်ရေ…လိုးသာလိုး…အားပေးတယ် ခ်ခ် ”
ကျွန်မက ဘာလို့ ပါနေရတာလဲမသိဘူးနော်။
မောင်လေးကလဲကျွန်မကိုလိုးချင်သတဲ့.။ခု…အဖေ
ကလဲ ကျွန်မကိုလိုးချင်ပြန်သတဲ့…။ခ်ခ်…အိပ်ယာပေါ်
တက်ပြီးတစ်ယောက်ထဲတွေး…တစ်ယောက်ထဲရယ်
နေမိတယ်။
အဖေနဲ့မောင်လေး နှစ်ယောက်လုံးမျ ားကျွန်မ
ကိုတစ်ပြိုင်တည်းလိုးခွင့်တောင်းရင်..ဘယ်သူ့ကိုအ
ရင်ခွင့်ပြုရမလဲ….လို့။ခ်ခ်….ခ်ခ်..။
ဒါမှမဟုတ်…ဟို..မျက်လုံးတောက်တောက်နဲ့
လီးကိုဇစ်ဆွဲညှပ်တဲ့အစ်ကိုကြီးမျ ားခြေမြန်လက်မြန်
နဲ့လိုးသွားမလား…စဉ်းစားရင်းရင်ဖိုတယ်ရှင်..။ခဏ
လေးအိပ်ယာပေါ်လှဲနေတုန်းလှလှမြင့်လာခေါ်လို့
ထမင်းစားခန်းဆင်းလာခဲ့တော့…အဖေနဲ့မောင်လေး
တို့ရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျွန်မနို့တွေဆီလာလိုက်..
လှလှမြင့်နို့တွေဆီသွားလိုက်….ခ်ခ်..။မေ မေ့ကိုပဲ
နိုင်အောင်လိုး ကြပါဦးလို့ ပြောလိုက်ချင်တာမျ ား….
လျှ ာကိုယား…လို် ့။
နောက်…လေးငါးရက်တော့ ဘာမှထူးခြားမလာ
ပါဘူး။ဟိုအစ်ကိုကြီးတော့ နေ့တိုင်းလာတယ်။ဆံပင်
ညှပ်မယ့် သူ့မိတ်ဆွေတွေခေါ်လာတာပေါ့.။ဖောက်
သည်ရှာပေးတာပေါ့နော်…မဆိုးပါဘူး။ကျွန်မကလဲ
မရိုင်းပါဘူး။ကုန်းပြလိုက်…ကွပြလိုက်…မထိတထိ
ပွတ်ပေးလိုက် ပေါ့နော်..ဧည့်ခံပေးပါတယ်။လှလှမြင့်
ကလဲ အထာနပ်ပါတယ်…။ကျွန်မနဲ့ မခွဲ မခွာ လေးနေပေးပြီး အပိုဆာဒါးလေးတွေ ကျွေးပေးတာပေါ့။
စီးပွားရေးပညာဆိုတာကလဲ ဒီလိုပါပဲ….ဆယ်တန်း
မအောင်တော့လဲ အောင်တဲ့အကိတ်ကလေးနဲ့ မိတ်
ဖက်တစ်ခုရအောင် ကြိုးစားရတာပဲပေါ့နော်။
အမေနဲ့မောင်လေးတို့ကတော့ လစ်ရင်လိုးကြ
တုန်းပဲ။လစ်တာလဲမျ ားပါတယ်လေ..။အဖေက နေ့
လည်ဆိုရုံးသွားနေရတာ…ကျွန်မနဲ့လှလှမြင့်ကဆိုင်
ခန်းထဲမှာဆိုတော့..အပေါ်ထပ်ရော..မီးဖိုခန်းထဲရော
လိုးချင်သလိုလိုးလို့ရနေတာပဲ။ဒီလေးငါးရက်ထဲမှာ..
ကျွန်မတစ်ခါလားပဲ ထပ်မိတယ်။အပေါ်ထပ်မှာပဲ
ပေါ့..။အမေတို့အခန်းထဲမှာပဲ လိုးတာပါ။အမေက စံ
တင်လောက်တယ်..တကယ်။အပေါ်ကတက်လိုးနေ
တာမျ ားမမောနိုင်မပမ်းနိုင်..နာရီဝက်..လေးဆယ့်ငါး
မိနစ်တော့ အသာလေးပဲ။မောင်လေးကအောက်က
ကော်လိုး..ကော့လိုး…အမေကအပေါ်ကညှောင့်..
ဆောင့်…နို့ကြီးတွေမျ ားဆို ခုန်ပေါက်နေတာပဲ။ သူ
တို့ အတွေးနဲ့သူတို့တော့ လွတ်လပ်တယ်ထင်တာ
ပေါ့လေ…အော်ဟစ်ပြီးအလိုးခံတာ..စိတ်လွတ်ကိုယ်
လွတ်ပေါ့။ကျွန်မက အလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်ဖြစ်လာရတာ
က ခက်တာ။သူတို့လွတ်လပ်နေကြတော့ ကျွန်မကို
ဇာတ်လမ်းမထွင်ကြဘူးလေ..။အဲဒါက ပြဿ နာ။
တစ်ညပေါ့လေ…။.အဖေအပြင်ကပြန်လာတော့ အရက်မူးလာတယ်။တကယ်မူးလာတာမဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ဒါပေမယ့်လှလှမြင့်ကပုံမှန်အတိုင်းဆိုပြီးသွားကြိုတာပေါ့။အဲဒါလေ…အဖေကလှလှမြင့် နို့ကို နယ်ပါလေရော..။လှလှမြင့်ကလဲခံတယ်ရှင်..။ကျွန်မကလှေ
ခါးထိပ်ကကြည့်နေတာ လှလှမြင့်က ခါးတာင်ကော့
ထားပေးသေး..။လီးနဲ့စောက်ပတ်ပွတ်နေမှာပေါ့။
အမေထွက်လာမှ ခွာလိုက်ကြတာ။သူလဲဇ,တော့
သိပ်မသေးဘူး.. .ခ်ခ် ။
သီတာညို
၆
အဖေကငွေရေးကြေးရေးကိစ္စတစ်ခုနဲ့ခရိုင်ကို
သွားဖို့လိုတယ်ဆိုတော့..အမေကလဲ သူပါလိုက်မယ်
တဲ့..။အဖေက အိမ်စိတ်မချလို်မခေါ်ချင်ဘူး။အမေက
ဇွတ်ပဲ…ခရိုင်မြို့မှာက မာဆတ်ရော..ကေတီဗီရော
ဖာခန်းရော..အားလုံးရတယ်လေ..။အဖေ့လက်ဆလဲ
အမေကသိနေတော့..လုံးဝမရဘူး။လိုက်မှာပဲ။ရောဂါ
တော့အကူးမခံနိုင်ဘူး ဆိုပဲ။အဖေလဲငြင်းမရနိုင်လို့
ခေါ်သွားရတော့တာပေါ့။သွားခါနီးတော့ အမေကမှာ
ခဲ့သေးတယ်။မောင်လေးကိုကောင်းကောင်းချက်ပြီး
ကျွေး…တဲ့။မောင်လေးကိုလဲ..သားမမ လိုတာရှိရင်
လုပ်ကူကိုင်ကူ တဲ့…ထောင်းစရာရှိတာထောင်း ထု
စရာရှိတာ..ထုတဲ့..။
ကျွန်မက သိပြီ။ရွဲ့ပြီးမေးလိုက်တယ်လေ..
” ဘာကျွေးရမှာလဲအမေ…နံပြားထောပတ်သုပ်
ပဲဝယ်ကျွေးရမှာလား..”
” နံပြားရွှဲ ရွှဲသုပ်သမီး..ဒါမှဆိမ့်တာ..” ဆိုပါလား။
” သိတယ်နော်..အမေ…သမီးကလေးမဟုတ်ဘူး…သမီးတော့ အပျို ရည်ပျက်ပါ ပြီ..”
” ခ်ခ်…သမီးမောင်လေးကကောင်းကောင်း
ထောင်းပေးမှာပါသမီးရယ်…စိတ်မပူနဲ့..ခ်ခ်..အမေ
သွားပြီနော်..သမီး..”
ကဲ..ကောင်းကြသေးရဲ့လား။မောင်နဲ့နှစ်မလိုးဖို့
အမေကဂွင်ဖန်ပေးသတဲ့..။လူကြားလို် ့မှမကောင်း။
လူသိလို့မှမကောင်း။ဒါပေမယ့်…ဘယ်သူမှမကြား
ဘယ်သူမှမသိ လေ…နော်။
အမေတို့ကားထွက်သွားပြီးကတည်းကမောင်
လေးက ကျွန်မကိုဖန်တာ။ကျွန်မကရှောင်ထွက်တာ
ပဲ။အိမ်မှာကျွန်မတို့မောင်နှစ်မနဲ့လှလှမြင့်ပဲကျန်ရစ်
ခဲ့တော့ ကျွန်မကမီးဖိုချေ ာင်ဝင်ရတာပေါ့နော်။လှလှ
မြင့်က ဆိုင်မှာထိန်းပေါ့..။မီးဖိုချေ ာင်ထဲလဲအူလည်
လည်လုပ်ပြီးလိုက်လာတာပဲ။တစ်ယောက်နဲ့တစ်
ယောက်က သဘောပေါက်နေပြီလေ..အမေကမှာခဲ့
တာ သိနေပြီပေါ့ ။
မီးဖိုချေ ာင်ထဲ ကျွန်မကိုနို့လိုက်နယ်တယ်..ဖင်
လိုက်ကိုင်တယ်…သူ့လီးကြီးနဲ့လိုက်ထောက်တယ်။
ကျွန်မကရှောင်ပြေးတာပဲ။စိတ်ထဲ…သိပ်အလိုးမခံ
ချင်သေးသလိုပဲ..။စိတ်မပါဘူး..။
” မမရာ…ငါနံပြားစားချင်နေပြီဟာ…”
” ဟဲ့..အစောကြီးရှိသေးတယ်…..ထောပတ်မသုပ်ရသေးဘူး…စောင့် ”
” ငါ့ဟာငါ သုပ်ပေးမယ်ဟာ…ဒီမှာထောင်းချင်
လှပြီ…”
” ဘာလဲ…နင်ဘာဂျ ာမှုတ်ပေးမှာလား..”
” အင်းပေါ့ဟဲ့…မမဖင်ကြီးကြညွ်ကြည့်ပြီးတော့ငါတအားလိုးချင်နေတာ…”
” ငါစိတ်မလာဘူး..နောင်ရာ…ပေါ်တင်ကြီး..အ
မေတို့လုပ်ကွက်က…”
“. ပြောကွာမမ…ငါဘာလုပ်ပေးရမလဲ..”
” ဒီလိုလုပ်…နင် အောစာအုပ်ပဲဖြစ်ဖြစ်….ဗမာ
အောကားဖြစ်ဖြစ်ရှာပေး…နင်ငါ့ကိုနှူ း…ဘယ်လိုလဲ
ငါစိတ်လာရင် နင်တက်လိုး…ဖြစ်မလား”
နောင်လဲဖုန်းတစ်လုံးနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေရော..ကျွန်မ ဆိုင်ထဲသွားပြီးလှလှမြင့်နဲ့ ဖောရှောလုပ်နေလိုက်တာ
ဟိုအစ်ကိုကြီးနဲ့အဖွဲ့ရောက်လာပါလေရော..ခ်ခ်။သူ
တို့အဖွဲ့နဲ့ ဆံသ,နေတော့ နောင်ကဖုန်းတစ်လုံးကိုင်
ပြီးမယောင်မလည်..အံတစ်ကြိတ်ကြိတ်နဲ့ တစ်မနက်သာကုန်သွားတယ်. မလိုးလိုက်ရဘူး..ဟီဟိ ။
နေ့လည်ထမင်းစားပြီးတော့လဲ..လှလှမြင့်နဲ့ပဲ
ဆိုင်ထဲမှာအချိန်ဖြုန်းဖို့ရည်ရွယ်ထားပါတယ်။အဲ..ဖြစ်
ချင်တော့…လှလှမြင့်ကိုအဖေက လိုးပြီးသွားပြီဆိုတဲ့
အကြောင်း လှလှမြင့်ပြောပြတယ်။ညဦးပိုင်းတစ်ည..
အရက်သွားသောက်သလိုနဲ့မေမေ့ကိုလှည့်ပြီးအိမ်
အောက်ထပ်ကလှလှမြင့်အိပ်ခန်းမှာပြန်လာလိုးပစ်
တာ..။နှစ်ချီတောင်ဆွဲသွားသတဲ့..။လှလှမြင့်ကပြော
ပြရင်းတစ်ခစ်ခစ်ရယ်တာ..။ဘာဂျ ာလဲပေးသွားတယ်
လို ့ပြောတော့..ကျွန်မစောက်ရည် မထိန်းနိုင်ဘူး။ စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ထွက်တယ်။သေသေချ ာချ ာမေး
ကြည့်မှ..ကျွန်မလှေခါးထိပ်ကမြင်ခဲ့တဲ့နေ့ဖြစ်နေတာ
ကိုး..။မောင်လေးနဲ့တော့မလိုးသေးဘူး..နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်တော့ခံပေးတယ်ဆိုပါလား..။နင်ကဘယ်အချိန်ခံ
လိုက်တာလဲ..ဆိုတော့..ည တဲ့။လိုးမယ်ဆိုလဲ အလိုး
ခံလိုက်မှာပဲ..တဲ့။
ရပြီ…ဒီလောက်ဆို အောစာအုပ်လဲမလိုတော့ဘူး….ဗမာအောကားလဲမလိုတော့ဘူး။ဆိုင်ထိန်းထား လို့ပြောခဲ့ပြီး နောင့်ကိုကြည့်တော့ဧည့်ခန်းထဲ
မှာထိုင်နေတယ်။သူ့လက်ကိုဆွဲတော့သူကဖုန်းလေး
လှမ်းပေးတယ်လေ..။မယူပါဘူး သူ့ဖုန်း..။အပေါ်ထပ်
ကျွန်မအခန်းထဲရောက်တော့…ကုတင်ပေါ်ပက်လက်
လှဲအိပ်လိုက်ပြီး…
” အင့်…ငါ့စောက်ပတ်…နင့်သဘော..ယက်ချင်
ယက်….မယက်ချင်လဲ..လိုးတော့..”
နောင်က အဝတ်တွေချွတ်နေတော့..မစောင့်
တော့ဘူး..။ကိုယ်တိုင်ပဲ အားလုံးချွတ်ပေးလိုက်တယ်
လေ..။စောက်ရည်တွေ တအားထွက်နေပြိီ..။နောင်က စောက်ပတ်ယက်တယ်..။စောက်ရည်ေတွစုပ်
ယက်ပြီး မျို ချလိုက်တာ..၊။စောက်ခေါင်းထဲအထိစုပ်
ပြီး မျိူ ချတာ..။ကောင်းလိုက်တာမှ ဖင်ပေါက်ေတာင်
ရှုံ ့သွားရတယ်။အီး….ဆိုသံရှည်ဆွဲပြီးဖင်ကြီးကော့
တင်ပေးထားရတယ်။စောက်စေ့ကိုလဲ သူ့လက်ဖျ ား
ထိပ်လေးနဲ့ရစ်ဝိုင်းချေနေတာမျ ားစောက်ရည်စိမ့်
စိမ့်ထွက်တယ်။ထွက်သမျှ စောက်ရည်ကို နောင်က အကုန်စုပ်ပြီးမျို ချနေတော့တာပဲ..။စောက်ပတ်ယက်
ခံရလို့ကောင်းတာကတစ်မျိူ း၊မောင်နှစ်မအရင်းကြီး
လိုးကြရမှာကတစ်မျိူ း…ရင့်ထဲတစ်ဒိတ်ဒိတ်နဲ့ခုန်နေ
လိုက်တာ…ကြာကြာမခံစားနိုင်တော့ဘူး
” နောင်ရေ…မခံစားနိုင်ဘူးကွာ..နောင့်လီးကြီး
မမစောက်ပတ်ထဲဝင်နေမှပဲ ပြည့်စုံမှာပဲ…လိုးကွာ..
ဒို့မောင်နှစ်မ လိုးမှ ရမှာ…လိုး…အသေဆောင့်လိုး..
စောက်ပတ်ပြဲသွားလဲ မရပ်နဲ့…လိုး…”
၇
နောင်ကလဲ ကျွန်မစကားဘယ်တုန်းကမှနားမ
ထောင်ခဲ့တာ..ခုတော့တစ်သဝေမတိမ်းရှင်..လိုးတံခိုး
ကြီးချက်။အမေ့ကိုအဖေလိုးခဲ့တဲ့ပုံစံမျိူ းကစ,လိုးတာ
ပေါ့။ကျွန်မပေါင်တွေကိုသူ့လက်မောင်းနဲ့မြှင့်တွန်းတင်ပြီးလက်ထောက်လိုက်ရော..။စောက်ဖုတ်ကြီးကမိုး
ပေါ်မျှေ ာ်ကြည့်နေသလိုဖြစ်သွားတော်မှသူကမှောက်လျက် ခြေဆင်းပြီးသူ့လီးကြီးနဲ့ကျွန်မစောက်ခေါင်း
ထဲထည့်တာ။ကိုယ်တော့က လက်နဲ့ကိုင်မထည့်ဘူးရှင်..။လီးကြီးကဟိုထိုး ဒီထိုး စောက်ခေါင်းတည့်
တည့်လဲမထိုးမိဘူး။ကျွန်မက အပျိုလေ…၊စောက်ပတ်ကအပျိုစောက်ပတ်။စောက်ခေါင်းတည့်ရင်တောင်သူ့လီးကြီးဝင်နိုင်မှာမဟုတဘူး။သူ့လီးကတုတ်တယ်ရှင့်။မဝင်ပဲဟိုတိုက်ဒီတိုက် ဆိုတော့ကျွန်မက
သည်းမခံနိုင်တော့ဘူးလေ။လက်ဖျ ားလေးနဲ့အသာယူပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ပေးလိုက်ပြီးတစ်ချက် နှစ်ချက်လောက်စောက်ရည်လူးအောင်မွှေပေးမိ
တယ်။အဲဒီကစ,ပြီး ကောင်းတော့တာပါပဲရှင်..
တစ်မြေ့မြေ့နဲ့ဒစ်ဖူးကြီးထိုးဝင်လာတာ..သိလား။
စောက်ခေါင်းထဲမှာ အိကနဲ အိကနဲ..ထိုးခွဲလာလိုက်တာလေ..ရင်ထဲကိုလှိုင်းဘောင်ဘင်ခတ်တယ်။လှိုက်
ကနဲ..ဖိုကနဲ…ထုတ်..ထုတ်..နဲ့နေတာပဲ။သူ့လီးဒစ်
ကြီးမြုတ်ဝင်လာတာကို စေညက်ပတ်အရိုးဆုံကြွက်
သားတွေကသိတယ်ရှင်..။ဆုပ် ကနဲဆိုဆွဲညှပ်စုပ်ထားလိုက်တာကျွန်မသိတောင်မသိလိုက်ရဘူး။လီးနဲ့
စောက်ပတ် အာရုံခံစားမှုကအဲလိုအချင်းချင်းသိတာ
။မြန်လဲမြန်ပါပေ့။ဆွဲညှပ်ထာမှတင်းတင်းကြီးဆွဲညှပ်ထားတာ။အရသာအလွန်ရှိပဲ။အရသာရှိမှန်းသိတော့
လီးတန်ကြီးဝင်အလာမှာလဲ အဲဒီကြွက်သားတွေနဲ့အ
တူတခြားကြွက်သားတွေကလဲဝိုင်းညှစ်ဆွဲကြတာပေါ့။စောက်ခေါင်းထဲမှာ နောင့်လီးကြီးကျ ပ်ညှပ်သိပ်နေတာပဲ။လေတောင်ဝင်လို့မရဘူး။အဲဒီချိန်မှာ
စောက်ပတ်အောက်ခြေနားကနဲနဲစပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်ချင်
တယ်။ငါ့စောက်ပတ်တော့ပြဲပီလို့ထင်တော့ထင်မိပါ
သေးတယ်။ဒါပေမယ့် ကောင်းတဲ့အရသာကလွှမ်းမိုး
သွားတယ်။ပြဲလဲပြဲပေါ့..။စောက်ပတ်ဆိုတာပြဲတဲ့အမျိုး
ပဲ…ဆက်လိုး လို့စိတ်ထဲကဆုံးဖြတ်တယ်။နောင့်ကိုလဲဘာမှမပြောပြတော့ဘူး။လိုးရှိန်ပျက်တယ်။
အဲလိုနဲ့လီးကြီးအဆုံးထိဝင်လာတော့ သားအိမ်
ခေါင်းပေါက်ကိုဒစ်ဖူးထိပ်နဲ့လာလာထိုးနေတယ်။အိုး…သားအိမ်ပေါက်ဝ,ကအဝင်ခံနိုင်တယ်ရှင့်..နဲနဲ
ချင်း..တစတစ..ဟ, ပေးတယ်။ဒစ်ဖူးကြီးကလဲဆက်
ဝင်တာပဲ..။အောင့်လိုက်တာရှင်…ရင်ခေါင်းထဲထိအောင့်တယ်။နောင့်ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့တွန်းပြီးခဏနားခိုင်းရတယ်..။နဲနဲသက်သာမှနောင်ကအဆုံးထိ
ဆက်သွင်းပြီးဆီးခုံနှစ်ခုခွာမရအောင်ကပ်ဖိထားတာ။
ကျွန်မလေ..စောက်ရည်တွေဒလဟောထွက်နေတာ
သိလား။ကျွန်မက အင်မတန်နှာကြီးတဲ့မိန်းမ..။
အရှိကိုအရှိအတိုင်းပြောပြတာနော်။အရှက်ကိုမ
ရှိဘူးလို့ပြောရင်လဲ ရှက်ပါဘူးလို့ပြန်ပြောလိုက်ရုံပါပဲ။
မရှက်နိုင်လို့လဲ ကိုယ့်မောင်လေးနဲ့ကိုယ်အလိုးခံတာပဲပေါ့။ဟုတ်တယ်..ကျွန်မနှာကြီးတယ်။ဟန်မဆောင်
တတ်ဘူး။စောက်ရည်တွေရွှဲနေတော့ စောက်ပတ်ထဲ
ကိုလီးဝင်ရထွက်ရတာ အထစ်အငေါ့မရှိဘူးပေါ့။အရ
သာအပြည့်အဝရတာပေါ့။အဲဒါလိုးခြင်းရဲ့အနှစ်ပဲပေါ့။
သူ့လီးကတုတ်လေတော့ ဒီလောက်စောက်ရည်ရွှဲနေ
တာတောင်စောက်ပတ်ပြဲအောင်ထိုးခွဲသွားသေးတယ်။ဆီးခုံချင်းပူးကပ်ခံထားရတော့နောင်ရဲ့ဆီးခုံရင်း
လီးတန်ချေ ာင်းရဲ့အရင်းပိုင်းဟာ ကျွန်မရဲ့စောက်စေ့
ကိုဖိနေတယ်။ဖင်အားနဲ့ဖိလိုက်ပွတ်လိုက် ဝိုက်လိုက်
လုပိပေးတော့ ကောင်းခြင်းတွေပေါင်းစုပြီးမူးမိုက်လာ
တယ်။တစ်ပြိုင်နကိတည်းမှာပဲ..လီးချေ ာင်းကြီးပြည့်
သိပ်နေတဲ့အရသာ..သားအိမ်ဖွင့်ခံရပြီးလဒစ်ကြီးထိုး
ဝင်နေတဲ့အရသာ..စောက်စေ့ကိုပွတ်ချေဝိုက်ဆွဲခံနေ
ရတဲ့အရသာတွေကို ပေးစွမ်းနေလေတော့မမူးမမိုက်
ပဲဘယ်မိန်းမခံနိုင်ပါ့မလဲ။ဒါတောင်နို့နယ်ခံနေရတာ
တွေ..နို့စို့ခံနေရတာတွေမပြောသေးဘူး။အဲလိုအရသာ မျိူ းစုံကိုတစ်ပြိုင်နက်ပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ယောကျာင်္းကိုဘယ်မိန်းမကမချစ်ပဲနေနိုင်ပါ့မလဲ။အဲဒီနေရာ
မှာတင်စောက်ရည်တစ်သွင်သွင်ထွက်ပြီးအထွတ်အ
ထိ်ပ်ကိုရောက်ရတယ်။ကောင်းလွန်လွန်းလို်သွေးသားကိုမထိန်းချုပ်နိုင်ပဲ..အကြောပေါင်းစုံလွန့်လွန့်လူး
သွားတယ်။သူ့လီးကြီးကိုစောက်ပတ်ထဲထည့်ရုံမက
ပါးစပ်နဲ့လဲငုံထားချင်တဲ့စိတ်တောင်ရဲရဲဝန့်ဝန့်ဖြစ်လာ
တယ်။လူဆိုတာတန်ဖိုးကိုသိမှမြတ်နိုးတွယ်တာတတ်တဲ့သဘာဝရှိပါတယ်။ဘုမသိဘမသိကြိုက်တယ်
ဆိုတာကအကန်းဆန်လွန်းသလားလို့ပါနော်..။
ကျွန်မစောက်ပတ်ကစောက်ရည်တွေထွက်ပြီး
လမ်းဖြောင့်ဖြောင့်သာနေပြီဆိုတာသိတော့နောင်က
ဖြည်းဖြည်းလေးဆောင့်ပေးတယ်သိလား။ငြိမ့်နေတာ
ပဲ။စွတ်..ပြွတ်၊စွတ်..ပြွတ၊စွတ်..ပြွတ်…နဲ့ဆီးခုံချင်းထိ
တယ်ဆိုရုံလောက်လေးဆောင်းပေးတယ်။ကောင်း
လိုက်တာလေ…ငြိမ့်နေတာပဲ။ကြာတော့..ဒီထက်ပို
ကောင်းတာရိှသေးမှန်းသိလို့ နောင့်ကိုမြန်မြန်လေးလိုးပေးဖို်် ့တောင်းဆိုတော့နောင်ကအဲဒီလီးတစ်ဝက်
နဲ့ပဲမြန်မြန်လေးအထုတ်အသွင်းလိုးပေးတယ်။မြန်လေ ရမက်မီးထိန်ထိန်လင်းလေပဲ၊ဘယ်လိုမှအားမရ
တော့ဘူး။ပြင်းပြင်းကြီးရိုက်ထုပစ်လိုက်တာကိုခံချင်
စိတ်ပေါက်လာတဲ့အထိရမက်သွေးတွေကြွ နှာတွေ
ကြီးလာတော့…မောင်ရေ…နောင်ရေ..ပြင်းပြင်းလေး
လိုးပေး…လို့တောင်းဆိုမိတယ်။သူလိုးပေးမှကိုယ်ရ
မှာလေ ရှင်ရယ်..။နောင်ကလဲ အဲဒီချိန်ကျသူလဲအလွန်ကောင်းနေပြီထင်ပါရဲ့ လီးတန်ရှည်တစ်ချေ ာင်းလုံး
စောက်ပတ်ထဲကဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန်
ဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ဘာကိုမှမညှာမတာဆောင့်
ဆောင့်လိုးထည့်ပါလေရော..။ကျွန်မကလဲ သူမညှာ
ကိုယ်မညှာ.ပဲ။သူဆော
သီတာညို
၈
” နောင်ေရ…မမပြီးချင်ပြီ…သွက်သွက်လေး
သွက်သွက်လေး..သွက်သွက်ဆောင့်..သွပ်သွက်..
အင့်..အင်..ဆောင့်ပါ…ဆောင့်ပါ…ပြင်းပြင်းကြီး
ဆောင့်လိုးပစ်ပါနောင်…ဆောင့်..”
နောင့်ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုဦးတည်ရာမဲ့ထိုး
ဆွတယ်။ကျေ ာပြင်တွေ..လက်ပြင်တွေကိုပွတ်သပ်
ဆုပိနယ်တယ်..ရင်ဘတ်ကြီးကိုပွတ်ဆွဲတယ်၊ခါးက
တွန့်လိမ်ပြီးဖင်ကော့လာတာပေါ့နော်။ပေါင်လုံးကြီး
တွေဆိုလဲအငြိမ်နေအောင်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ရမ်း
ခါယိမ်းထိုးလာတယ်။တကယ်တော့ အရသာထူးကို
ထိမိခံစားနေရတဲ့ နိမိတ်လက္ခဏာတွေဖော်ပြတဲ့အဓိပ္ပါယ်တွေပါ။နောက်ဆုံးအထွတ်အထိပ်ကိုခံစားမိတဲ့
အချိန်မှာပဲ မောင်ကလဲအကောင်းဆုံးတွေရရှိပြီး..
လီးရည်တွေကျွန်မစောက်ခေါင်းထဲ…သားအိမ်ထဲ..
ပန်းထည့်ေပးပါတယ်…။
ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်အတူတူပြီးကြတယ်။အတူ
တူနားကြတယ်။စောက်ပတ်ထဲကလီးတောင်မထုတ်
ဘူး။နောင်က၁၉နှစ်ပဲရှိသေးတာ..။သွေးသားက အ
လွန်တက်တံ့အချိန်အရွယ်ပေါ့..။လီးက စောက်ပတ်
ထဲမှာ အောင်းနေတာ…မတောင်ပေမယ့် မာနေတုန်း
ပဲရှင်..၊ကျွန်မကလဲ…စောက်ပတ်နဲ့ညှစ်တာပဲ။အရည်
တွေကိုလဲမသုပ်မိဘူးရှင်။သူ့လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲ
ကထုတ်လိုက်ရမှာနှမျှေ ာလို့…ကျွန်မစောက်ပတ်ပြဲ
သွားတာသူသိမှာစိုးလို့..။သူသိလို့သနားပြီး မလိုးပေး
တော့ဘူးဆိုရင်ခက်ရချည်ရဲ့။
တစ်ခါအရသာခံဖူးရင် ထပ်ခံချင်တယ်..သိလား။
ယောကျ ာင်္းတိုင်းတော့နောင့်လိုမလိုးပေးနိုင်ကြဘူး။
တချို့ဆို လူကြည့်တော့အထင်ကြီးစရာ..ပြောတော့လဲလေတစ်လုံးမိုးတစ်လုံး….အထင်ကြီးယုံမိလို့
အလိုးခံကြည့်လိုက်ပါမှ…ဖွတ်ရှူ း။တပ် ထွက်။မလိုး
တတ်…မဆောင့်တတ်..ဘာဂျ ာမပေးတတ်…အိုး..
ကျွန်မဘဝမှာ စိတ်ပျက်စရာယောကျ ာင်္းတွေတော်
တော်မျ ားမျ ားကြုံဖူးတယ်။ကျွန်မ ယောကျ ာင်္းလေး
တော်တော်မျ ားမျ ားကိုပေးကျွေးဖူးတယ်..။ဖွတ်ရှူ း
တွေခပ်မျ ားမျ ားပဲ။အထာလဲမကျွမ်း..သု့ကိုယ်သူအ
ထင်ကြီး…လိုးပီးတဲ့အချိန်ထိကိုယ်အသုံးမကျမှန်း
ကိုယ့်ကိုကိုယ်မသိတဲ့ယောကျ ာင်္းတွေအမျ ားကြီး။
မောင်ကအဲလိုမဟုတ်ဘူး။နောင့်အရည်အသွေးတွေ
ကမှတ်ကျေ ာက်တင်ခံနိုငိတယ်။
လီးကြီးတာတော့ သူ့ရဲ့ဘဝပေးအကြောင်းတရား တစ်ခုပေါ့လေ..။ဒါပေမယ့် လိုးအထာနပ်တာ
တို့..မပြီးအောင်စိတ်မလွှတ်လိုက်တာတို့..မိန်းမသား
အတွက်ငဲ့ကွက်ပြီးတစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်တာတို့..
မဟာပုရိသ ဝါဒမထားတာတို့က ဘဝပေးအကြောင်း
တရားမဟုတ်ဘူး။သင်ယူရမယ့်အကြောင်း..လေ့လာ
ရမယ့်အကြောင်း..လိုက်နာကျင့်သုံးရမယ့်အကြောင်း
တရားတွေလေ…။ဒါမှအကျိူ းကောင်းကိုရနိုင်မှာပေါ့။
နောင်က အဲဒီလို အကြောင်းတရား ကောင်းတွေပိုင်
ဆိုင်တယ်။ဆရာကောင်းရှိတယ်လေ…မေမေက သူ့
ဆရာကောင်းပေါ့…။
” ကောင်းလား မမ ”
” ဒီမှာ…နောင့်လီးကြီးအခု မ,စောက်ပတ်ထဲမှာ
နော်…မောင်နှစ်မ မဟုတ်တော့ဘူး..လင်မယား သိရဲ့လား…လင်မယားအလုပ်လုပ်ပြီးရင် လင်မယားလို့
သတ်မှတ်..လင်မယားလိုဆက်ဆံ..ဒီအချိန်မှာလင်မ
ယားပဲ….လင်မယားအဖြစ်မခံနိုင်ရင်..လီးချွတ်..”
” ငါလိုးတဲ့မိန်းမ…လီးမှမချွတ်ဘူး..လီးမှမချွတ်
ဘူး…လီးမချွတ်တမ်းလိုးမှာ…”
” ခ်ခ်….မောင်ရယ်…စိမ်ခေါ်တယ်နော်..ဘွာမ
ခတ်ပါဘူး…အလိုးခံရဲပါတယ်ရှင်…ခ်ခ်..”
” ကောင်းလား…လို့..”
” ကောင်းတယ်မောင်ေရ….ဒီလိုမှန်းသိရင်ဆယ့်ငါးနှစ်သမီးကတည်းကအလိုးခံခဲ့ပါတယ်..”
” မနက်တုန်းကတော့ ရှောင်ပြေးနေပြီး ”
” ဖီလင်မလာဘူးမောင်ရဲ့…မေမေတို့လုပ်တာ
နည်းနည်းအောက်သွားတယ်..ခုတောင်လှလှမြင့်ဆွ
ပေးလို့ဖီလင်ပြန်လာတာ..”.
” လှလှမြင့်ကဘယ်လိုဆွ…စောက်ပတ်နှိုက်
ပေးတာလား..”
” ဖွီး…..သူက ဖေဖေနဲ့သူ လိုးပြီးတဲ့အကြောင်း
ပြောပြတာနဲ့ ဖီလင်တက်လာတာ..”
” အော….ဒီလိုလား…ခ်ခ်…ဖေဖေတို် ့မျ ားလိုက်
လို်မမီတော့ပါဘူး…သွက်ပါ့…”
” နောင်….မေမေနဲ့လိုးနေတာဘယ်လောက်
ကြာပြီလဲ….ဖေဖေသိလား…”
” ခ်ခ်…ကြာလှပြီ…သုံးနှစ်ကျေ ာ်..လေးနှစ်နီးပါး
ရှိပြီ…ကိုးတန်းနှစ်ကတည်းက….ဖေဖေ့ကိုမေမေ
ပြောပြတာပေါ့…တစ်ခါမှတော့မဆုံဖူးဘူး..စကားလဲ
မစပ်ပါဘူး…မသိဟန်ဆောင်ခိုးလိုးတာမျိုးပဲ…”
“. ခ်ခ်….မ,ကိုလဲ ဖေဖေကလိုးချင်လို့တဲ့..မေမေ့
ကိုပြောနေတာကြားတယ်…”
” လူတိုင်းကတော့ မ,ကိုလိုးချင်ကြမှာပဲ…မ, က
အကိတ်…ဖင်အိုးကြီးကရှယ်…နို့တွေ..စောက်ဖုတ်
တွေက ဟဲဗီးတွေ…ကြည့်လဲခံပေါ့လေ…ဖေဖေ့ကိုခံ
မှာတော့မတားပါဘူး…တခြားလူနဲ့တော့စဉ်းစားပေါ့
နောင်ကသဝန်တိုတတ်တယ်…”
” မခံပါဘူးယောကျ ာင်္းရယ်….နောင်လိုးပေးနေ
သမျှ ဘယ်ယောကျ ာင်္းနဲ့မှ အလိုးမခံပါဘူး စိတ်ချ ”
” ဖေဖေ့ ကိုရော….”
” ဟွန့်….ကိုယ့်အဖေပဲကွာ…”
” အလိုးခံမယ်ပေါ့…”
” အင်းပေါ့…ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” ရီမနေနဲ့…ပိတ်လိုးပစ်လို့ စောက်ပတ်ကွဲသွား
မယ်…ဒီလိုမှန်းသိရင်ခုနက အကွဲလိုးတယ် ”
” ဂျေမဝင်နဲ့မောင်ရာ….မ,ခံစားရတယ်..ဖေဖေ့
ကိုပဲမကင်းရာမကင်းကြောင်းမို့အလိုးခံမှာပါ…တခြား
ဘယ်သူနဲ့မှအလိုးမခံပါဘူး…မ,ကိုတန်ဖိုးတစ်ခုခု
တော့ထားပေးပါမောင်ရယ်…နော်မောင်…”
သက်ပြင်းကြီးချပြီးမောင်ငြိမ်သွားတယ်။ဒီတော့
ကျွန်မလဲ သူ့လီးကိုစောက်ပတ်နဲ့ညှစ်ပြီးသတိပေးရ
တာပေါ့…။မှားပါတယ်ရှင်…ကျွန်မသေလုအောင်အလိုးခံလိုက်ရတယ်…သိလား..။ညနေ၆နာရီ ဆိုင်
ပျတ်ဖို့လှလှမြင့်လာသတိပေးမှလျှေ ည့တယ်။ဒေါဂီ
ရော…တစ်ပေါငိကျေ ာ်ရော…တစ်တီတူးရော..စုံလို့
လိုးတတိလိုက်တာရှင်..ရက်ရက်စက်စက် လိုးတာ။
သီတာညို
၉
ညနေခြောက်နာရီလောက်လှလှမြင့်ကဆိုင်သိမ်းကြဖို့လာခေါ်တော့မှနောင့်လီးကကျွန်မစောက်ပတ်ထဲကလွတ်လွတ်
ကျွတ်ကျွတ်ထွက်တာ။ဒါတောင်မှထွက်ခါ
နီးခေါင်းထောင်ပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်ေသးတယ်၊တော်တော်မလွယ်တဲ့ယောကျ ာင်္း။ဆိုင်
သိမ်းပြီးတော့ ထမင်းကိုအပြင်ကပဲဝယ်စားကြတယ်ေလ..။အလိုးခံနေတာကြောင့်ထမင်းတောင်အပြင်ကဝယ်စားရတယ်ခ်ခ်။ညအိပ်မယ်ဆိုတော့…လှလှမြင့်ကအောက်ထပ်မှာတစ်ယောက်ထဲမအိပ်ရဲဘူးတဲ့။
ကျွန်မစောက်ပတ်ကရောင်ကိုင်းစပြုနေပြီ။
လိုးနေကြတုန်းကနာရမှန်းမသိပေမယ့်ခုလိုတစ်နာရီလောက်အနားပေးလိုက်မှစောက်ပတ်ကနာလာတာ..။မောင့်ကိုတော့မပြောပြတော့ပါဘူး။လှလှမြင့်ကိုမေးရတယ်…သူကတစ်ယောက်တည်းမအိပ်ရဲဘူး
ဆိုတာကိုး..
” မိလှ…နင်ေအာက်မှာမအိပ်ရဲရင်ငါနဲ့လာအိပ်မလား..”
” အိပ်ရဲတာပေါ့မမကလဲ..မမနဲ့အတူ
လိုက်အိပ်ပါရစေပြောမလို့ဟာ..အားနာနေလို့ ”
” ဘာကိုအားနာစရာလိုလို့လဲဟဲ့ ”
“. ဟွန်း…မမနဲ့ကိုလေးက လိုးနေကြ
တာကို…ကျွန်မရှိရင်အလိုးခက်မှာပေါ့ ”
” ခ်ခ်…နင်ပါအလိုးခံလိုက်ဟယ်..ဒါ
ဆိုလွယ်သွားပြီ..ခ်ခ်..”
” တကယ်ကြီးလားမမ..ခ်ခ်..လှလှက
ငြင်းဘူးနော် ..ဒီမှာကြည့်..”
ပြောပြောဆိုဆိုထမီလေးလှန်ပြတယ်
ခ်ခ်…စောက်ရည်တွေစိမ့်နေတာစောက်
ဖုတ်ကချစ်စရာလေး..ခ်ခ် ။မျက်နှာလဲနီနေ
တာပဲ။နှာသွေးတွေကြွနေတာလေ..။
“. ကောင်မ..ရွကိုရွတယ်..”
“.ဟိုး…မမတိုတစ်နေကုန်လိုးနေတာ
အောက်ကတောင်ကြားရတယ်..ခ်ခ်..ဒါနဲ့
ဒီလိုဖြစ်သွားရော..ဟီဟိ..”
” အေးပါ…အိပ်ယာထဲရောက်မှ နင့်
ဇ,ကိုငါကြည့်မယ်..”
” ဟွမ့်..ဦးဦးတောင် နှစ်ချီဆွဲသွားရ
တာနော်…လူသာငယ်တာ စောက်ဖုတ်က
ကြီးတယ်…ဖောင်းတယ်…. ခ်ခ်..”
ဆိုင်သိမ်းပြီးအိမ်ပေါ်အတူတက်တော့
နောင်စိတ်ညစ်သွားရော..။ဟုတ်တယ်လေ..မိန်းမနှစ်ယောက်နဲ့တစ်အိပ်ယာထဲ
အိပ်ရမယ်ဆိုရင် ယောကျ ာင်္းတွေကစိတ်
ညစ်တတ်ကြတာပဲ..ဟုတ်တယ်နော်.ခ်ခ်
လှလှမြင့်နောင့်ကိုကြည့်ပြီးမခို့တရို့ပြုံးနေတာရိုက်ပစ်ချင်စရာပေါ့..ခ်ခ်.။
” ဘာလဲ လှလှ…နင်လိုက်နှောင့်ယှက်မှာလား..ကူညီမှာလား ”
” ခ်ခ်..ရှင်းရှင်းပဲ..ကိုလေး လှကိုကိုင်
နေတာကြာပြီိီ..ခုထိမလိုးသေးလို့အလိုးခံ
ဖို့လိုက်လာတာ..ဒါပဲ..”
” အင်…ငါ့မိန်းမနဲ့ငါလိုးမှာဟဲ့..နင့်ကို
ငါမလိုးအားသေးဘူး….ပြန်..”
” ခ်ခ်..ခ်ခ်…ကိုလေးမလိုးရင်..လှလှ
တက်လိုးမှာ..ခ်ခ်….မမသီတာ..ကိုလေး
ကလှကိုမလိုးဘူးတဲ့…ယုံလား..သူ့လီးကို
လဲကြည့်လိုက်ဦး..ဟူးဟူး…”
ပြောရင်းဆိုရင်းလှလှမြင့်အဝတ်တွေ
ချွတ်နေတာ..။လှလှမြင့်နို့တွေကလဲလှပါ
တယ်။ကျွန်မနို့တွေနဲ့တော့မတူဘူး။ကျွန်မနို့က နို့လုံးကြီးပြီးမို့တက်နေတာ။တင်း
တယ်။ရင်ကြားမြောင်းကျဉ်းပြီးတစ်လုံးနဲ့
တစ်လုံးထိနေတော့မလောက်ပဲ။လှလှမြင့်
နို့ကနို့လုံးမဟုတ်ဘူး။ချွန်တယ်။အရှေ့ကို
စူးထွက်ပြီးနို့သီးခေါင်းလေးတွေကအပေါ်
ဖက်ကိုပြန်မော့နေတာ။ရင်ကြားကျယ်ချင်
တယ်။ဗိုက်ကတော့ချပ်နေတာပဲ။သူလဲ
စောက်မွေးရှည်တာပဲ။အရောင်ကနဲနဲအနီ
ရောင်သန်းချင်တယ်။စောက်စေ့ကတော့
စူပါပဲ။အကွဲကြောင်းထိပ်မှာစူးစူးလေးပေါ်
နေတယ်။အလွန်ပွတ်လို့ကောင်းမယ့်စောက်စေ့မျိုးပေါ့နော်။မောင်ကအပွတ်အဝိုက်
သန်တာနဲ့တော့..လှလှမြင့်ကော့နေအောင်ကောင်းမှာမြင်ယောင်သေးတော့တယ်။
မောင်ကတကယ်..ကပ်ပွတ်..ကပ်ညှောင့်
မပြီးအောင်ထိန်းနိုင်တယ်။ကပ်ညှောင့်ပြီ
ဆိုရင်သူ့လီးကတစ်ခါထက်တစ်ခါပိုပိုရှည်
လာသလိုပဲသိလား။သားအိမ်ထဲကိုထိုးထိုး
ဝင်တာ..သိသာတယ်။
အောင်မယ်လေး.အဝတ်တွေချွတ်ပြီး
တော့မောင့်အဝတ်တွေသွားချွတ်ပေးတယ်ရှင်..။ကျွန်မတောင်ဘာမှမလုပ်ပေးရ
သေးဘူး။တကယ်ရဲတယ်။ကိုယ်တော်က
သိပ်မလိုးချင်ရှာပါဘူး။လီးကြီးငေါက်ငေါက်ထောင်ပြီး ခေါင်းကလှုပ်တုပ်တုပ်..။
လှလှမြင့် ဆုပ်ကြည့်ပြီးလန့်သွားတယ်..
” ဟူး….မမလေး..ဒါကြီးနဲ့အလိုးခံနိုင်
တယ်…ဟုတ်လား၊မယုံဘူး..မမလေး
စောက်ပတ်ပြဲကိုပြဲရမယ်..ဒီလီးကြီးနဲ့ပါကင်နဲ့..ဘာမှမဆိုင်ဘူး..ခ်ခ် ”
“နင်ကငါ့အစ်မကိုပါကင်ပြောရအောင်
ဘယ်တုန်းကလှန်ကြည့်လိုက်လို့လဲ..”.
” ခ်ခ်…သူပြောတာပဲလို့..အလိုးခံဖူး
ဘူးတဲ့..ခ်ခ်…ခုတော့ ဒါနဲ့ဆိုပြဲလောက်ပါ
ပြီ..ခ်ခ် အားရပါးရကြီး..ဦးဦးထက် တုတ်
တယ်..”
” ကြိုက်လားနင်..ဒီလောက်..”
” ကိုလေး..လှလှစောက်ဖုတ်လဲကြည့်
လိုက်ပါဦးနော်…ကိုလေးလီးလောက်နဲ့
ခန့်ကိုမခန့်တာ.ဒီမှာကြည့်..”
ဆိုပြီးနောင့်လီးတန်ကြီးကိုင်..ဒစ်ဖူး
ကြီးနဲ့သူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို
အစုန်အဆန် ပွတ်ပြနေပါလေရော..။
” ခ်ခ်…ကိုလေး…ပြီးသွားမယ်နော..
လှလှနဲ့တွေ ့တာနောက်ကျလေခြင်းလို့
နောင်တ,ရသွားမယ်..ခ်ခ် ”
မောင်လေ…ချက်ချင်းပဲလှလှမြင့်ကို
ဖင်ကုန်းပြီးလိုးပစ်တာ…သိလား။စောက်
ပတ်ကိုလိုးတာ ပါ…ဖင်ပေါက်မဟုတ်သေး
ပါဘူး။ဟူး…လှလှမြင့်..အော်လိုက်တဲ့အမျိုး..အိမ်အမိုးတွေတောင်ခါမယ်ထင်တယ်
၁၀
” အူးဟူး…ကိုလေး…ရဘူး..မရဘူး
အစိမ်းကြီး…ကိုလေး..အား..ပြဲလိမ့်မယ်..
အားမလေ့..ကိုလေးရယ်…”
ဒီတော့မှ နောင်စိတ်ပြန်ထိန်းတာထင်
တယ်…လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲထည့်ပြီး
အသာညှောင့်ရင်းစောက်ရည်ချူနေတာ ။
လှလှမြင့်မျက်ရည်တောင်လည်တယ်.သိ
လား။ကုတင်ဘောင်လက်နဲ့ထောက်ပြီး
ကုန်းထားတာ..။နောင်ကသူ့ခါးကိုင်ပြီးအ
တင်းဆောင့်လိုးတာ..။စောက်ရည်ကစိမ့်
ရုံပဲရှိသေးတာလေ..မရွှဲသေးဘူး။တင်း..
ကျပ် နေမှာပေါ့။စောက်ရည်မျ ားမစိမ့်ပဲ
လိုးရင် ပြဲထွက်သွားနိုင်တယ်။ခုတော့..
တော်ပါသေးတယ်..။မောင်စိတ်ထိန်းပြီး
စောက်ရည်ချူနေလို့..။
” ကုတင်ပေါ်တက်ကွာမောင်..အေး
အေးဆေးဆေးလိုး..မိလှကလဲ မစ,နဲ့လေ
ဟိုက ..စိတ်ကြီး..”
” ခ်ခ်..ကြောက်ကိုမကြောက်တာ..
နာရင်တော့အော်မှာပဲ..ခ်ခ်..ကိုလေးရေ..
ကြောက်တတ်တဲ့ထဲမှာလှမပါဘူးနော..
စိတ်ကြိုက်လိုးလို့ရတယ်..စိတ်ကြိုက် ”
ကုတင်ပေါ်တက်ရင်းပြောသွားတာ။
အာဂလှလှမြင့်။တကယ်လဲမကြောက်ဘူး။
အလိုးခံသွားတာမျ ားလူနဲ့မလိုက်ဘူး။လူ
ကသွယ်သွယ်..အိုးကောက်။စောက်ဖုတ်
စောက်ကနက်တယ်။ကုန်းလိုးတော့တကယ့်ကို ကွက်တိ။စောက်ခေါင်းကဖင်ခေါင်း
နဲ့ကပ်ချင်တယ်။အိုး…လီးလမ်းကြောင်းနဲ့
ကွက်တိပဲ..။နောင်ကလဲ အသေဆောင့်
လိုးတာ။မိလှ ခါးကိုကုန်းကုန်းသွားတယ်။
အော်တာပဲ..။နာလို့တော့မဟုတ်ဘူး..။
ကောင်းလို့အော်တာ..။ဖင်ကြီးနောက်ပြန်ပစ်ပြီးပြန်ပြန်လိုးတာပဲ..။တကယ်..လူနဲ့
မလိုက်အောင်အလိုးခံသွားတာ..။အသံ
တွေလဲဆူညံနေတာပဲ..အိမ်မှာလူကြီးလဲမ
ရှိတော့လွတ်လပ်တာလဲပါတာပေါ့
ဘွတ်..ဖွတ်..ဘူ..ဖူး..ဘွတ်..ဖောင်း
ဘွတ်..ဖူး..ဘူ…ဖောင်း..အင့်..အား..
လိုး..ကိုလေး…ဆောင့်..အား..ဘူ..ဘွတ်.
ဖူး..ဗလစ်တစ်တစ်တစ်…ဘွတ်..ဖူး..
ဖောင်း..ဖြန်း..ကိုလေးရေ…ဆောင့်..
ဆောင့်..အား.ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်..ဖူး..
အင့်..ကပ်ထားကိုလေး…ကပ်ထားပေး..
အင့်..ဆောင့်တော့…ဘွတ်..
နို့ကြီးတွေကလဲခါရမ်းနေတာပဲ။မိလှ
ကနောင့်တင်ပါးတွေကိုနောက်ပြန်လက်
တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဆွဲပြီးအမြန်ဆောင့်ခိုင်းတာ
သိလား..သူတအားကောင်းနေတာ..နောက်တော့..နောင်ကသူ့ဖင်ကြီးတွေကိုခွရပ်
ဒူးကွေးပြီးဆောင့်လိုးပါလေရော..လီးကြီး
ကိုတစ်ချေ ာင်းလုံးထုတ်ပြီးတစ်ထွာလောက်အကွာကနေဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ
နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ ပဲ…ခါးလေးကိုချိုင့်နေအောင်ဖိထားတော့မရုန်းနိုင်ဘူး..အားရတာ
ကျွန်မလဲနေ့လည်ကဒီလိုပဲအလိုးခံဘူးလို့
လီးဝင်နက်ထာသိနေတယ်လေ။လီးဆွဲ
ထုတ်လိုက်ပြီဆိုရင်စောက်ခေါင်းကဝိုင်းပြီး
လီးအချေ ာင်းလိုက်အရာပြီးအတိုင်းကျန်ခဲ့
တာ..တော်ေတာ်နဲ့ပြန်မပိတ်နိုင်ဘူး။ပြန်
လိုးဆောင့်ထည့်ပြီဆိုရင်လဲ.လေတွေက
စောက်ခေါင်းထဲကအပြင်ကိုပြန်ထွက်တာ
ဖူး….ဆိုအသံအကျယ်ကြီးမည်တယ်။
ဆောင့်လိုးတိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းမည်နေ
တော့..အနီးအနားမှာလူရှိရင်သိသွားမှာ
စိုးလို့ အလိုးမခံရဲဘူး။ဒါပေမယ့်…ခံလို့က
သိပ်အရသာရှိတယ်။ကျွန်မတော့ကြိုက်တယ်။တစ်နေ ့လည်လုံးနောင်ကအဲဒီလို
အကြာကြီးလိုးပေးတာ.။သိပ်ကြိုက်တာပဲ။
လူမရှိတော့အသံဘယ်လောက်ဆူဆူဘာ
မှရှက်စရာ..ကြောက်စရာမရှိဘူးလေ။
အဲဒီအသံတွေကိုက..ရမက်စိတ်ကိုနှိုးဆွ
တယ်..သိလား။အသံထွက်လေ ကြိုက်လေပါပဲ။အသံကျယ်ကျယ်ထွက်လေ ကြိုက်
လေပဲ..။ကြိတ်လိုးနေရတာမျိူ းတော့သိပ်
မကြိုက်ဘူး။အားမရဘူး။ပွင့်မထွက်ဘူး။
ခုလဲ..မိလှ အဲဒီဘဝရောက်နေတာ။
နာလဲနာ..ကောင်းလဲကောင်းပေါ့။တစ်နာ
ရီကျေ ာ်ကျေ ာ်လိုးပစ်တော့..မိလှမောပြီ။
သိပ်မအော်နိုင်တော့ဘူး။ခ်ခ်..ပါးစပ်ကအ
သံမထွက်နိုင်ပေမယ့် စောက်ပတ်ကအသံ
မတိတ်နိုင်ဘူး။စောက်ရည်တွေကလဲမြင်မ
ကောင်းအောင်ထွက်နေတော့အသံတွေ
ထင်တာထက်ပိုကျယ်တာပေါ့..။
” မိလှ…မောနေလား..ငါဆက်အလိုး
ခံပေးရမလား..”
” ခံချင်ရင် ငရုတ်ကျည်ပွေ့နဲ့သွားခံ
မမလေး…ကိုလေးလီးတော့မပေးနိုင်ဘူး
ဆောင့် ကိုလေးဆောင့်..သေပစေ ”
“. စောက်ပတ်ပြဲမ..စေတနာနဲ့လဲ
ပြောရသေး..ခ်ခ် ”
” အော…လီးလာတောင်းခံတာပဲ
စေတနာတဲ့လား…ခ်ခ်..သေတောင်မရ
ဘူး..ခ်ခ်..စေတနာရှင်မမလေးရေ…”
” ဟဲ့..ငါ့လင်..ငါ့မောင်ကိုငါပေးထား
တာ ဟဲ့..နင်စေတနာကိုမစော်ကားနဲ့ ”
” ဟီး…ဆောဒီး..အင့်..ဆောင့်ကိုလေး…ဆောင့်..အင့်..လှပြီးတော့မယ်..
ဆောင့်ပေးပါသွက်သွက်လေး..အာ့.အာ့
ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်.ဖူး.ဖန်း.ဖန်း
ဘူ..ဘွတ်လွတ်ဘွတ်ဘွတ် ဖူး..ဖန်း.ဖန်း
ဖင်ကြီးနောက်ပြန်တွန်းတွန်းပြီးလိုး
တာ…မိလှတို့မျ ားကြမ်းကြမ်းကိုအလိုးခံ
တာ..။အချက်လေးငါးဆယ်ဆောင့်လိုး
ပစ်တော့မှောက်လျက်ကြီးပုံကျသွားရော။
လှုပ်ကိုမလှုပ်နိုင်တော့ဘူး။သူ့ပေါ်မှာ..
နောင်လဲမှောက်လျက်ပဲ။လီးလဲမချွတ်သေး ဘူး။စောက်ပတ်က ဗလစ် ဗလစ်နဲ့
အသံတွေထွက်နေတာ နှာထ,စရာ..။
ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မအလှည့်ပေါ့နော်
စောက်ပတ်ပြဲနေပေမယ့်..ရောင်ကိုင်းနေ
ပေမယ့် အလိုးခံချင်နေတယ်။လီးဝင်တဲ့
အရသာကိုကျွန်မကြိုက်နေပြီ။မသေမချင်း
အလိုးခံသွားမှာပါပဲ….သေရင်တောင်မှ
စောက်ပတ်ထဲလီးထည့်ထားပြီးသေချင်ပါ
တယ်။တကယ့်ဆန္ဒအမှန်ပါရှင်….
သီတာညို
၁၁
မနက်တော့ အမေတို့ပြန်လာတယ်။
ကျွန်မတို့တစ်ရေးမှမအိပ်ကြဘူး။ကားသံ
ကြားလိုဘဆင်းပြေးလာကြတော့လှလှမြင့်ထမီကပြောင်းပြန်စောက်ထိုးတွေဖြစ်လို့။
ကျွန်မကမပြေးနိုင်ဘူး။စောက်ပတ်နာနေ
လို့ လှေခါးရင်းကစောင့်တယ်။အမေက
” ပြဲပြီမဟုတ်လား.စောက်ပတ်..အမေ ထင်ပြီးသားပဲ ”
“ခ်ခ်…နောင့်လီးကြီးတာ မေရဲ့ ခ်ခ် ”
” ဘယ်နှစ်ချီအလိုးခံလိုက်လဲ..”
” တစ်နေကုန်..တစ်ညလုံးပဲ..”
” ပြဲတာ နဲတောင်နဲသေး…ကွဲသွားရ
မှာ..ခ်ခ်…”
” လိုက်ကြည့်ဦးမေ..ရောင်ကိုင်းနေ
လို့…”
အမေက ကြပ်ပူထိုးပေးတယ်။နခမ်း
သားတွေရောင်ကိုင်းဖူးထနေတာမြင်လို့
မကောင်းဘူး။ယောကျ ာင်္းဂွေးစေ့ကြီးလို
ပဲ..တွဲကျလာတာ။ခ်ခ်…ဆယ်ရက်လောက်
ကွသွားတယ်။ခ်ခ်…အလှပြင်ဆရာမ အလှတစ်မျိုးဒီဇိုင်းထွင်တာပေါ့..။လှလှမြင့်က
မဖြစ်ဘူး။ခံနိုင်တယ်။ဒါပေမယ့် ကွတော့
ကွသွားတယ်။
” သမီးအဖေတော့ ဆွေးပြီ…သူက
သမီးကိုဝါးဖို့အားခဲလာတာ..ခ်ခ်..”
” မေမေပဲဝ,အောင်ကျွေးလိုက် ခ်ခ်
သမီးကမောင်လေးပဲကျွေးတော့မယ်..”
” အာ့မလေး…မောင်လေးကမအေ့
ဆီလာခိုးစားနေတာနေ့တိုင်း..ခ်ခ်..မေ့မှာ
လက်မလည်နိုင်ဘူး..ဖအေထက်ဆိုး.ခ်ခ်”
” နေ့တိုင်းလိုးတာပဲလားအမေ “.
” အင်း..သူ့အမေစောက်ပတ်မှသူက
ကြိုက်သတဲ့..မိန်းမယူရင်တောင်အမေ့လာ
လိုးမတဲ့..ပြောတာပဲ..”
” အမေကရော…ကုန်းတာပဲလား ”
” ခ်ခ်.ကုန်းတာပေါ့သမီးရဲ့..အမေက
လဲ အထန် ခ်ခ်…စောက်ပတ် မခံရရင်ရေတောင်သောက်မဝင်ချင်ဘူး..ခ်ခ် ”
” အဖေကရော..လိုးတာပဲလား ”
” လိုးတာပဲ..အဖေနဲ့သား တစ်ယောက် တစ်လှည့်ပဲ…ဒါပေမယ့် သမီးအဖေက
နဲနဲပျက်တယ်…ရှာစားတယ်..”
” ခ်ခ်…ဒါနဲ ့မျ ားသမီးကိုလာစားချ င်
နေသေးတယ်…မေ့ကိုတောင်ဝ,အောင်
မလိုးနိုင်ပဲနဲ့..”
” သူက အမေနဲ့သား..လိုးနေတာကို
သိနေတာ..သမီးရဲ့…ဒါကြောင့်သမီးကို.လိုးချင်နေတာ…”
” အော…သမီးကလဲ ပေးမှာပါ…ဒါ
ပေမယ့်..နောင့်ကိုချစ်တယ်…”
” တစ်ချီ နှစ်ချီတော့ပေးလိုက်ပါသမီး
ရယ်…နောင်လဲလက်ခံမှာပါ..”
” သူ့ဟာသူဖန်ပေ့စေအမေ..အမေဘာမှ လမ်းကြောင်းမပေးနဲ့..”
” အင်းပါ..သမီးရဲ့…သူလဲလူလည်ပဲ
အမေ့တောင်ယူထားသေးတာ..ခ်ခ်..”
” အဖေ..လှလှမြင့်ကို ဝါးပြီးပြီအမေ ”
” အမေမသိလိုက်ဘူး…အေးအေးဆေးဆေးရှိရဲ့လား ကောင်မလေးက ”
” နှစ်ချီလိုးပြီးပြီတဲ့..ကောင်မလေးက
အေးဆေးပါတယ်…သူကအေးအေးနဲ့ထန်
တာ…မောင်နဲ့တေ့ပေးလိုက်တယ်..မောင်ကလဲ လိုးလိုက်တဲ့အလိုး..တစ်ညလုံးပဲ..”
” ကောင်းပါတယ်လေ…အတွင်းရေး
တွေထိန်းထားခိုင်းလိုက်…”
” ရတယ်အမေ…အေးဆေးပါတယ် ”
” အခု..သမီးမောင်လေးအိပ်နေတာ
လား…အမေ ခဏသွားတွေလိုက်ဦးမယ်
သမီးဆိုင်ဆင်းနေလိုက်…အဖေရုံးသွား
နေတုန်း..”
” ခ်ခ်…အလိုးခံမလို့လား…”
” အင်း..တစ်ချီလောက်တော့ ဆွဲလို့
အချိန်ရမလားလို့..ခ်ခ် ”
” သမီးလဲလိုက်မယ်မေ..ဘေးကထိုင်
ကြည့်မယ်..”
” အင်…လိုက်ခဲ့လေ..ဒါဆိုလဲ..”
နောင့် အခန်းထဲဝင်သွားတော့အိပ်
ပျေ ာ်နေတာ တစ်စောင်းလေး။အမေက
အဝတ်တွေအကုန်လုံးချွတ်ပစ်လိုက်ပြီးမှ
မောင့်လီးကိုအမြောင်းလိုက်အုပ်ပွတ်ဆွဲ
တာ။လေးငါးကြောင်းလောက်ဖွဖွဆွဲတော့
မောင်ကသိတယ်ရှင်..။မျက်လုံးဖွင့်မကြည့် ပဲအမေမှန်းသိတယ်။သူ့အချက်နဲ့သူတို့က
ဟုတ်လို့…
” ရွမနေနဲ့နော်..မေ…တက်လိုးပစ်မှ
တော်ပါတော့အော်နေရမယ်..”
” ခ်ခ်..မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ဒေါဂီလေးတစ်
ကြောင်းဆွဲကွာ..စောက်ပတ်ရွတယ်..”
” စုပ်လိုက်ကွာ…အဲဆိုလဲ..”
ဟင်း….သူ့ဟာနဲ့သူတော့..ဟုတ်လို့
ပါလား..။မေကနောင့်ပုဆိုးကိုကွင်းလုံး
ကျွတ်ဆွဲချွတ်တော့မှ နောင်ကပက်လက်
လှန်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီးဖင်ချွပေးတယ်။
ကျွန်မကိုမြင်တော့..အံ့ဩသွားလို့ သူ့စိတ်
သက်သာအောင်ပြုံးပြီးမျက်စေ့တစ်ဖက်
မှိတ် ြပလိုက်တယ်။
မောင့်လီးက မတောင်သေးဘူး။ဒါနဲ့
သူပျေ ာ်အောင်ကျွန်မလီးစုပ်ပေးလိုက်ပါ
တယ်။သူကကျွန်မခေါင်းလက်နဲ ့အုပ်ကိုင်ဖိထားတာ။ဒစ်ဖျ ားလေးကိုလျှ ာနဲ့စယက်
တော့ သူတွန့်သွားတယ်။ဆယ်ချက်ဆယ့်
ငါးချက်လောက်ယက်ပေးပြီးတော့ ဒစ်ဖူး
ကြီးကိုငုံပေးတယ်။စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး။
ကျွန်မစောက်ပတ်ကရွသလိုလိုဖြစ်လာပြီ။
အမေ့ပိုကြည့်လိုက်တော့အမေကသဘော
ပေါက်ပြီးလီးကြီးကိုကျွန်မဆီကလက်လွှဲယူတယ်။
” မောင်…မ,စောက်ပတ်ရွလာတယ်
မခံစားနိုင်ဘူး။စောက်ဖုတ်ကရောင်ကိုင်း
နေတော့..ပိုဆိုးကုန်တော့မယ်…မ,သွား
မယ်နော်..အမေ့ ကိုပဲအားရပါးရလိုး.
မ,ကိုလိုးရတယ်လို့ပဲစိတ်ထဲမှတ်ယူပြီးလိုးနော်…စောက်ပတ်ချင်း တူတူပဲနော်အမေနဲ့ သမီးပဲ….နော်မောင်..နော်.”
နှုတ်ဆက်ပြီးအောက်ထပ်ဆင်းခဲ့ပါ
တယ်..။
သီတာညို
၁၂
ခန့်မှန်းတာထက်နည်းနည်းပိုကြာသွား
တာပေါ့နော်..။နှစ်ပတ်လောက်တော့ကြပ်
ပူထိုးလိုက်ရတယ်။မောင်ကလာထိုးပေးပါ
တယ်။ဒါပေမယ့်.မောငိ့ကိုမြင်ရင်စိတ်တွေ
ထန်လာတတ်လွန်းလို့ မလာစေချင်ဘူး။
မောင့်အကြောင်းတွေးရင်တောင်စောက်
ပတ်ရွတယ်။လွန်တာမဟုတ်ဘူး.တကယ်။
အမေနဲ့ပဲသူ့ကိုလွှတ်ပေးထားလိုက်တယ်။
ဒါမှသူလဲလိုးရ..ကိုယ်လဲကျန်းမာပေါ့နော်။
စောက်ပတ်လဲအသားသေရော..ကိုယ်
တော်ကလိုးတော့တာပဲ..။ပထမရက်ကဆို
မျှေ ာ့တောင်နေတယ်။ကျွန်မလေ..အမေ့
ကိုအားကျလိုက်တာ..သိလား။အဖေနဲ့
မောင်..အမေ့ကို အဆင်သင့်သလိုလိုး
နေတာ အမေခံနိုင်တယ်ရှင်..။ကျွန်မမှာ
မောင့်တစ်ယောက်ထဲတောင်မနိုင်ဘူး။
နေကောင်းသွားတော့ သူ့ကိုပြုံးပြမိ
တယ်..သိလား။အောင်မယ်လေး..အနမ်း
ခံလိုက်ရတာမျ ားနှလုံးသားတစ်ခုလုံးထုတ်ယူသွားသလားထင်ရတယ်၊လျှ ာတွေ
ကလဲစကားပြောတတ်ရုံတင်မကဘူး..နှာ
ကိစ္စလဲဝင်ပါတာပဲနော်..ခ်ခ်။လျှ ာချင်းစုပ်
ရုံနဲ့စောက်ပတ်ကစောက်ရေစိမ့်တယ်တဲ့။
အံ့ဩပါ့..။စ,စ ချင်းလိုးလိုက်တာကလဲရိုး
ရိုးလေးမျ ားလိုးလိုက်ပါတော့လား။ခုတော့ တစ်ပေါင်ကျေ ာ် တဲ့။လိုးချက်မျ ားအသဲတွေအူတွေ..ကလီစာတွေကိုပါထိုးခွဲဝင်လာ
သလားမသိဘူးသူ့လီးကြီးက။တကယ့်ကို
ပြောတာပါ…လည်ချေ ာင်းထဲကိုတစ်ဆို့
တစ်ဆို့ဖြစ်အောင်ကိုလိုးတာ။
မျက်စေ့ထဲမြင်ကြည့်နော်.ပြောပြမယ်။
ကျွမ်မကို ကုတင်ပေါ်ဘယ်ဖက်ေစာင်းပြီး
အိပ်ခိုင်းတယ်ရှင်..။ခြေထောက်ဖြောင့်
ဖြောင့်ပေါ့။ပီးတော့..ကျွန်မရဲညာဘက်
ပေါင်ကြီးကိုသူ့ဘယ်ဖက် ပုခုံးပေါ်တင်ပြီးဘယ်ဖက်ပေါင်ကိုခွ..ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်
လိုက်တော့သူ့လီးကြီးကကျွန်မစောက်ပတ်နဲ ့တန်းတန်းကြီးဖြစ်သွားရော..။သူ့
လီးကြီးကိုသူ့ညာလက်နဲ့ကိုင် ကျွန်မစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်..ဒစ်ကြီးမြုတ်သွား
ရော..။ညာလက်ကကျွန်မဘယ်ဖက်နို့လုံး
ကြီးကိုအခြေကစုဆွဲကိုင်အားယူပြီး လီး
တန်ကြီးတစ်ချေ ာင်းလုံးတမြည့်မြည့်သွင်း
ပါလေရော..။ပထမသိပ်မသိသာဘူး။ကျပ်
သိပ်နေတာတော့သိတာပေါ့နော်။နောက်
တော့ နဲနဲဝင်..နဲနဲအောင့်လာရော..သား
အိမ်ကိုထိုးဖောက်သွင်းလာတာပြောပါ
တယ်။လီးကတော်တော်နဲ့မဆုံးနိုင်ဘူး။
ရိုးရိုးလိုးရင် လီးကသိပ်မရှည်ဘူးထင်ရ
ပေမယ့် အခုလိုလိုးတော့ ရှည်လာလိုက်
တဲ့လီး..။ရှိသမျှ လီးကြောကြီးအကုန်လုံး
ဖိပြီးထိုးဝင်လာတာရှင့်။ဒီတိုင်းသာလိုး..
ဘယ်လိုမှဒီလီးကြောကြီးစန့်မထွက်ဘူး။
အဲလိုလိုးတော့ သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကသားအိမ်
ပေါက်ကိုထိုးဖွင့်ဝင်လာတာ..တအိအိနဲ့
ရင်ခေါင်းထဲရောက်လာသလားထင်မိရ
အောင်ဝင်တယ်..။သေရော..။အောင့်
လွန်းလို့ သူ့ဗိုက်ကိုတွန်းထားရတယ်။ဆက်မထည့်ပါနဲ့လို့လဲမတားချင်ဘူး။အရ
သာကကောင်းတယ်ရှင့်..။အောင့်နေတာ
လေးနဲနဲသက်သာတော့ဆက်သွင်းတယ်။
နောက်ဆုံးဆီးခုံချင်းကပ်တဲ့အထိသွင်းပြီး
ဖိထိုးတာ။အိုးဟိုး…မျက်စေ့မှိတ်ထားတာ
တောင်မှကြယ်တွေလတွေဝင်းလက်ကုန်
တယ်။ဖိထိုးသွင်းလေ..အောင့်ပြီးကောင်း
လေ..ဖိသွင်းလေ ကောင်းလေ..ဖိပြီးသွင်း
ညှောင့်ညှေင့်ထိုး..အိုး ကောင်းမှကောင်း
မချွတ်စေချင်တော့ဘူး..အဲလိုဖြစ်သွားတာ။ တပ်သာတပ်ထားတော့..လို့ပြောပစ်
ချင်လာတယ်။အဲလိုစွဲတာ..။နောက်တော့
မောင်ကလိုးတယ်ရှင်..လီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်
ပြီးဆောင့်လိုးပေးတယ်၊စောက်ရည်တွေ
ဘယ်လောက်မျ ားထွက်သလဲဆိုရင်.ဒီ
လောက်ကြီးတဲ့လီးစောက်ပတ်ထဲကိုရှော
ကနဲ..ရှောကနဲ ဝင်တယ်ရှင့်..ကောင်းချက်
ရှောကနဲ ရှောကနဲ..တကယ့်ကိုကောင်း
တာ။တစ်ချက်တစ်ချက်ဖိသွင်းတော့သား
အိမ်ထဲထိုးဝင်…ကောင်းလွန်းလို့စောက်
ရည်တွေကစိုစိုရွှဲ…မောင့်ကိုလေ..မမီ
မကမ်းနဲ့ဖက်ပြီးနမ်းတာပဲ သိလား။တအား
ချ စ်တာပဲ..။မောင်က ဒီအကိတ်ကြီး
ကိုအဲလို ဖြိုတာ..။သူ့လီးမှသူ ့လီးဖြစ်နေပါ
လေရော..။သူ့လီးဆို အချိန်မရွေးစုပ်ချင်
တယ်။တစ်ရေးနိုးလာထိုးထည့်လဲစုပ်မှာ
ပဲ..။အဲလိုချစ်သွားတာ..။မ,ပြီးချင်တယ်
မောင်ရေ…လို့သာတစ်ခွန်းပြောလိုက်..
မော်တာထက်မြန်အောင်ဆောင့်ပေးတော့
တာပဲ…လီးရည်တွေမှဖျန်းကနဲ.ဖျန်းကနဲ
ပန်းထည့်တာ..။ဒီလိုမောင်နှစ်မမျိူ းကြုံဖူး
ကြမယ်တော့ မထင်ပါဘူး။
အောင်မယ်လေး…စက်စမ်းယာဉ်တဲ့
စိတ်ချရအောင်ဆိုပြီး ထပ်လိုးတယ်ရှင်..
မောင်ရယ်…အရသာလေးပျေ ာက်မှာစိုး
လို့ရိုးရိုးလေးလိုးပေးနော်..လို့တောင်းပန်
မှ..ခြေထောက်လေးပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီးအသာ အယာလိုးပေးတာ..။ကျွန်မသူနဲ့
လိုးရင် ဖင်လှုပ်တာနဲ့ချက်ချင်းအဆောင့်ခံ
ရတာချည့်ပဲ။ခုလဲအကြောင်းမသိသေးလို့
ဖင်ကလေးကော့တင်မိပါတယ်..ဖုန်းဖုန်း
ဖုန်းဖုန်း နဲ့..အမေတို့တောင်ပြေးလာရ
အောင်လိုးတာ။ပြီးမှ..
” မောင်..အဖေ့ကိုတစ်ချီပေးလိုက်မယ် နော်…” လို့ခွင့်တောင်းမိပါတယ်။
၁၃
အဖေတို့လုပ်လိုက်ပုံမျ ားပြောပြမယ်
နော်..ခ်ခ်။
မောင်ဆီကမီးစိမ်းလေးရ.တော့အဖေ့
ကိုနဲနဲအထာပြလိုက်တယ် သိလား။ထမင်း
စားနေရင်း..နောက်ကနေကျေ ာကိုသိုင်း
ဖက်ပြီးနို့ကြီးနဲ့လေးငါးချက်ပွတ်ပေးလိုက်
တော့ အဖေထမင်းနင်သွားရော..။အဲဒါနဲ့
ရေလေးခပ်ပေးရင်း နို့ကြီးမသိမသာလေး
ဖော်ပြခဲ့တာပေါ့။ရေစင်သလိုလို..ပိုးဝင်သ
လိုလိုလုပ်ပြပြီး ဆိုင်ထဲသွားထိုင်နေလိုက်
ရော..ခ်ခ်..။
လိုက်လာတယ်ရှင့်။သတ္တိတော့အရှိသား။လိုက်လာပြီး..ခ်ခ် .လှလှကိုဆံပင်ညှပ်ပေးဆိုပြီးခုံပေါ်တက်ထိုင်နေရော။လှလှ
ကလဲအထာနပ်တယ်..ကျွန်မကိုမျက်ရိပ်ပြ
ပြီးလစ်သွားတာ..။ကျွန်မကအဖေ့ကိုဆံ
ပင်ညှပ်ပေးတော့..အဖေကယောကျ ာင်္းတို့
အလုပ်အကုန်စ,လုပ်ရော။ကျွန်မကရယ်
ချင်လိုက်တာလေ…။ကျွန်မပေါင်ကြားထဲ
အဖေ့ဒူးပြီးဝင်လာတော့ အဖေ့ဆံပင်က
တစ်ဖက်ပဲပါးရသေးတယ်။ကျွန်မကဒူးကြီး
ကိုင်ပြီးတော့ပြောတာပေါ့…
” အဖေ..မင်းတုန်းမင်းလက်ထက်က
ဒူးကြီးဆိုတာ..ဘာကိုပြောတာလဲဟင် ”
” အာ…ဟို…အာ..”
” ခ်ခ်..ဖေမသိဘူးလား..”
” သိတာပေါ့.သမီိးရယ်.ပြောလို့သိပ်
မကောင်းဘူးထင်လို့…”
” ဖေ..နော်..ဖေ..သမီးနို့တွေကြည့်
နေပြန်ြပီ ခ်ခ်…”
” အဲ…အဟဲ..”
” ဖေ..သမီးအခန်းထဲကစောင့်နေ
မယ်…ဖြစ်မလား..”
” အင်း..အင်း…ခုလား..ခုနော်..”
” တစ်ချီ ပဲပေးမယ်…လှလှမြင့်လိုလာ
မလုပ်နဲ့…အမေနဲ့ကဖြစ်ပါ့မလား..”
” အို…တာတာညိုကဒါတွေတော်တာ
ဖြစ်တယ်..ဖြစ်တယ်…အိုကေ…”
အခန်းထဲမရောက်ခင် မောင့်အခန်း
ထဲကအသံတွေကြားနေရတယ်။လိုးသံတွေပေါ့။အမေနဲ့မောင်လေး…။ကျွန်မစိတ်
တွေအခုမှလှုပ်ရှားတာ။တနှာစိတ်လေ..။
မကြာပါဘူး။အဖေရေချိုးပြီးရောက်လာပါ
ရော..။ကျွန်မကစ,နမ်းပစ်တော့အဖေလဲ
နမ်းတာပေါ့။ကျွမ်းကျင်ပါတယ်..။နမ်းရင်း
နို့ကိုင်တော့ကျွန်မအကျႌချွတ်ပေးလိုက်
တာပေါ့နော်။အဲဒါလေ…အဖေလီးကိုစမ်း
ကြည့်တော့ မတောင်ဘူး.။လေးငါးချက်
ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တော့မှတောင်လာတာ။ ချက်ချင်းတက်လိုးတာရှင်..။ထမီလှန်
ပြီးမတ်တပ်ကြီးထည့်တာ…။ကျွန်မကအဖေ့ထက်ပုတော့ ဒူးကွေးပြီးထည့်ရတယ်။
မရဘူး။နောက်မှကျွန်မကုတင်ပေါင်ပေါ်
ခြေတစ်ဖက်တင်ပေးမှဝင်သွားတယ်။မတ်
တပ်ဆောင့်တော့ လီးကအဆုံးထိဘယ်
ဝင်မလဲ.။ဆီးခုံတွေခံနေတာပေါ့။ပါးစပ်က.လဲ..သမီး သမီး နဲ့လိုးတာပဲ။နောက်
တော့.အဖေ..ကုတင်ပေါ်မှာလိုးရအောင်
ဆိုတော့…အဖေကလီးရည်တွေပန်းထုတ်
ပစ်ရော…။
ပြီးသွားတော့ ကျွန်မကိုဖက်ထားသေး တယ်။စောင့်ကြည့်ပေမယ့်လီးက
ပြန်မတောင်လာဘူး။ဒါနဲ့ ကျွန်မလှလှမြင့်
ကိုခဏလွှတ်ပေး..လို့ပြောတော့အဖေပြန်
ဆင်းသွားရော..။လှလှမြင့်ရောက်လာမှ
နင့်ကိုအဖေဘယ်လိုလိုးတာလဲ..လို့မေး
ကြည့်တော့..မတ်တပ်ပဲ.တဲ့။နှစ်ချီလုံးမတ်
တပ်ပဲလား..ဆိုတော့ ပြုံးပြိီး ဟုတ်ပါ့ မတ်
တပ်ချည့်ပဲ..ဝင်လဲမဝင်ပဲလရေထွက်ကုန်
တာ…တဲ့။မှတ်ကရော ရှင်….။
ဒါပေမယ့်လေ…မောင့်ကိုတော့ပြော
ပြသင့်တယ်..လို့တွေးပြီး မောင့်အခန်းကို
လာခဲ့တော့..တကယ်လိုးနေုကြတာ။ အူ
ကြောင်ကြောင်နဲ့ရပ်နေမိတာပေါ့နော်..။
နောက်တော့တံခါးဆွဲဖွင့်ပြီးဝင်သွားတာ
ပါပဲ..။အထဲရောက်တော့ သူတို့လိုးပြီးခါစ,
လား…လီးရည်ထွက်နေတုန်းလားမသိပါ
ဘူး…အမေကမောင်ေလးလီးကိုစုပ်နေ
တာမြင်ရတယ်။နှစ်ယောက်လုံးကျွန်မကို
လှည့်ကြည့်တော့…
” ပြီးသွားပြီလားဟင်..ထွက်သွားပြီ
လား..”
” ပြီးတော့မယ်…သမီးစုပ်မလား ”
” စုပ်ချင်တယ်အမေ…”
ကျွန်မအပြေးသွားပြီးမောင်လေးလီး
ကိုစုပ်ပစ်တယ်။အောင်မယ်လေး..အချိန်မီ
ရုံလေး..ဂွင်းတောင်တိုက်ပေးစရာအချိန်မ
ပေးတော့ဘူး..လီးရည်တွေပါးစပ်ထဲတန်း
ဝင်လာတာအမျ ားကြီးပဲ..။မျ ားမှအမျ ား
ကြီးမို့အမေ့ပါးစပ်ထဲကိုလဲလီးကြီးထိုးထဲ့
ပေးလိုက်တယ်လေ…အမေလဲဒါလိုချင်လို့
အလိုးခံနေတာမဟုတ်လား..။မောင့်လီး
ရည်တွေကကျွန်မအတွက်အမြဲချိုမြိန်လန်း
ဆန်းစေပါတယ်။
အဖေ့အကြောင်းနှစ်ယောက်လုံးကို
ပြောပြတော့ အမေက
” သမီးအဖေအဲလိုဖြစ်နေတာကြာပြီ
ဟိုးတစ်နေ့ သမီးချေ ာင်းကြည့်တုန်းက
ဆေးစားထားတာမို့အဲလိုလိုးနိုင်တာ..သူ
ဆေးမစားရင်အဲဒါပုံမှန်ပဲ..သုတ်လွှတ်မြန်
နေတယ်…ဆေးလဲမကုဘူး..ကြီးရှည်ကြာ
တွေပဲသုံးနေတယ်….”
” တော်ပြီအမေ..နောက်ဘယ်တော့မှ
အဖေကိုအလိုးခံဖို့သမီးကိုလာမဲမဆွယ်နဲ့
တော့…”
သီတာညို
၁၄.
ကျွန်မနာမည်က သီတာညို။အသက်က၃၈နှစ်။
မုဆိုးမ။လင်ကဦးအောင်မြင့် တဲ့။ပြည်နယ်အဆင့်
ဌာနဆိုင်ရာဝန်ထမ်းအငြိမ်းစားပေါ့၊ကွယ်လွန်တာဒီ
နေ့ တစ်လပြည့်တယ်။ဦးအောင်မြင့်ရဲ့မိဖတွေချန်
ထားခဲ့အမွေပစ္စည်း..အစုစပ်ဝင်ငွေ..အငြိမ်းစားလစာ
အိမ်.ခြံ.ကား.အားလုံးပြည့်စုံ…..ဘာမှလိုလေသေးမ
ရှိ။အိမ်ထောင်ရေးမှာသစ္စာရှိစွာထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့တာမို့
အစွန်းအထင်းမရှိ။ကိတ်တာတော့ အပျိုရှုံးလောက်
အောင်ကိတ်နေဆဲ ..။
ဇာတိမြို့နဲ့၃၅မိုင် နီးပါးပဲဝေးတယ်။ဟိုမှာတော့
“တာတာညို” က လှလှမြင့်ရဲ့ပြုစုမွမ်းမံမှုအောက်
လန်းဆန်းတောက်ပသစ်လွင်နေဆဲ..။ညိုနောင်လဲ
အမေနဲ့အတူ…ခုဆို၃ရနှစ် လူပျိူ ကြီး။အဖေက ဆုံးတာလေးနှစ်လောက်ရှိပြီ။အမေက ၆ဝနီးပြီပေါ့ ။
ကဲ…ဘာဆက်ဖြစ်ကြမလဲ….
” အိပ်မယ်ကွာ..မောင်..တီဗီပိတ်..”
” မမလေး…ရှစ်နာရီပဲရှိသေးတယ်လေ.သတင်း
လေး ”
” မိလှ…အားလုံးအတွက်ငါ့လင်..ငါ့မောင် ကို
နင့်ဆီအပ်ထားရစ်ခဲ့တာ၁၆နှစ်။နင်အခု..တီဗီကြည့်
ငါနဲ့ငါ့လင် လိုးမယ်..ဒါပဲ…လာ အိပ်မယ်မောင် ”
” ခ်ခ်…လိုးစေ..ရှင့်..။လှလှတော့လာချေ ာင်း
မှာပဲ..ခ်ခ် ..”
ဒီလိုနဲ့..ကျွန်မအိပ်ခန်းထဲမောင့်ကိုဇွတ်သွင်းခဲ့
ရတယ်။အသက်၂၂နှစ်ကတည်းက မောင်နဲ့ခွဲခဲ့ရ
တာ…ဘာတွေမျ ားပြောင်းလဲသွားလေမလဲ..။
” ချွတ်ကွာ..နောင်..၊ကြာလွန်းလို့..မြင်ချင်လှပြီ
မောင့်လီးကို..ခ်ခ် ”
” ဇွတ်ပဲ…ကြည့်..ကြည့်..ရော့..”
” အားပါး….အရင်ထက်ထွားလာသလားလို့.ခ်ခ်
နဲနဲတော့ ချေ ာ့ကွာ..နော်…ဒီအရွယ်ရောက်မှကြပ်ပူ
တိုက်ရရင်…ခ်ခ်..”
” လာ…အိပ်မယ်..”
” ခ်ခ်…အိပ်ရင်သတ်ပစ်မှာပေါ့ မောင်ရ..ခ်ခ် ”
နမ်းလိုက်တာလေ..နှုတ်ခမ်းတွေထူပူကုနိတယ်။နမ်းခံရတာနဲ့စောက်ရည်ကစိမ့်လာတာပဲ..။လက်က
လဲ နို့အုံကြီးကိုဆုပ်နယ်တယ်။မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်မေး
မိတယ်..သိလား..။
” မာတုန်းပဲလား မောင်..”
” မာတုန်း..တင်းတုန်း..ပဲမ,ရာ..။ဘယ်လိုထိန်း
ထားတာလဲ..”
ကျွန်မကျေနပ်သွားမိတယ်။ဒါနဲ့..နို့အုံကြီးနယ်
နေတဲ့လက်ကို ဖင်လုံးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ရော..
” ဒါရော…မောင်..”
ဆုပ်လိုက် နယ်လိုက်တာလေ…ပလာတာရိုက်
မယ့်ဂျုံ ကမှနဲနဲသက်သာဦးမယ်ထင်ပါရဲ့..။အညိုအမဲ
တွေမျ ားအမှတ်အသားထားမလို့လေလားထင်မိပါ
သေး..
” မာတင်းနေတုန်းပဲကွာ…ဖင်လိုးပစ်ချင်လာပြီ ”
” ခ်ခ်…ဒါရော…လို့ ”
သူ့လက်ကြီးစောက်ဖုတ်ပေါ်တင်ပေးပစ်လိုက်
တော့…ခ်ခ်..ချက်ချင်းလူကိုပက်လက်လှန်ချပြီးတက်
လိုးပါလေရောရှင်..။ဘယ်ခံမလဲ…ကျွန်မကလဲ ပြန်
နမ်းပြီးပြန်လုံးတာပေါ့..။ပေး မလိုးဘူး။မောင်ကဇွတ်
လိုးတာပဲ…ကျွန်မကလဲလှိမ့်ပစ်တာပဲ။သူ လီးကို
စောက်ပတ်ထဲဝင်အောင်ထည့်လို့မရဘူး သိလား။
လီးတောင်လျက်ကြီးတန်းလန်းနဲ့ ကျွန်မကိုလိုက်ဖက်
တာ။ကျွန်မအဖက်ခံလိုက်တော့ သူသိပ်လည်တာ။
ပေါင်ကြီးတွေကြားထဲ သူနေရာရအောင်ယူတယ် ။
ကျွန်မကလဲ..ဇွတ်အတင်းလိမ်ယှက်ပြီးပေါင်ကိုစေ့
ထားတာ..။အဲဒါလေ…ဒူးခေါင်းကြီးထိုးသွင်းပြီးပေါင်
ကိုရအောင်ဖြဲနေတာ..။ပေးဘူး..။ကျွန်မကလဲ ဖင်ကို
လိမ်ပြီးလှည့်ပစ်တာ မှောက်ပစ်လိုက်တာပဲ။
အဲ…သေရော ရှင်..။ကျွန်မဖင်ကြီး ဒီလောက်ကိတ်တာ..ဖင်ဆုံရင်းကနေသူ့လီးကြီးဝင်အောင်ထိုးထဲ့
တယ်တော့..။ခေါင်းပူပုကြီးဝင်လာတော့ပေါင်လုံး
ကြီးတွေကပ်နေအောင်လိမ်ကျစ်ထားပစ်တာပဲ။ဒါလဲ
မရဘူး။သူ့လီးမာတောင်တောင်ကြီးတအိအိနဲ့ထိုး
ဝင်လာပြီး ကျွန်မစောက်ခေါင်းပေက်တည့်တည့်ကို
ဝင်လာတာ။အဲဒါလေ…သူလက်ထောက်လိုက်ပြီးမှ
အဲဒီဝင်လာသလောက်ဒစ်ဖူးနဲ့..စောက်ခေါင်းထဲဆွ
ဆွလိုးပြန်ရော..။အလိုက်မသိတဲ့စောက်ရည်တွေက
လဲ..ပြောရမယ်ဆို..သူ့ဖက်လိုက်တယ်ရှင့်။တစ်စစ်
စစ်ထွက်လာပြီး သူ့လီးကြီးဝင်လမ်းဖြောင့်အောင်
ကူညီပေးနေကြပြန်ရော။သစ္စာမရှိတဲ့နေရာမှာကိုယ့်
စောက်ရည်ကတောင်ကိုယ့်ကိုသစ္စာဖောက်တယ်။
အဲဒါနဲ့…ဒစ်ဖူးကြီးတစ်ဖူးလုံးစောက်ခေါင်းထဲဝင်လာ
တာပေါ့။သူလေ..အိပဲ့အိပဲ့နဲ့ဆက်ဆောင့်တာ..ရှော
ကနဲ ရှောကနဲ ခ်ခ်…ကြာတော့မရတော့ဘူး။ဖင်ကြီး
နဲနဲပင့်မောက်ပေးလိုက်တယ်။ကိုယ်ကျိူ းနည်း..လီး
တစ်ဝကိလောက်ဝင်လာရော..။အဲဒါနဲ့ပဲ.ဒူးကိုဆွဲတင်ဖင်ကြီးမြင့်ပေးလိုကိမိတာ…ခ်ခ်…လီးတစ်ချေ ာင်းလုံး
ရှော…ဆိုဝင်လာရော..။လေးငါးဆယ််ချက် အဲပုံစံအ
တိုင်းဆက်ဆောင့်တော့…ပြောပါရောလား..စောက်
ရည်မျ ားသိပ်သစ္စာမဲ့တာ..အတိုင်းအဆမဲ့ထွက်တာ
လေ…သူ့လီးကြီးကိုစိုရွှဲနေတာပဲ။ဒါနဲ့စိတ်တိုလာပြီး
ဒူးထောက်ပေးပစ်လိုက်တယ်…မှတ်ကရော..
” ဆောင့်..မောင်..ဆောင့်..အင့်..ကောင်းထာ..
ဘွတိ…ဘွတ်..ဖူး…ဘူ..ဖောင်း..ဘွတ်..ဘွတ်..ဘူ..
ဖူး..ဖောင်း…ဗလစ်တစ်တစ်…ဘူ…ဖောင်း..ဘွတ်..
ကောင်းတယ်မောင်ရေ…လိုး..လိုး..အို့..အာ့..အား
ကောင်းတယ်နောင်…ဆောင့်..အာ့..ဘွတ်..ဘူ..
တစ်ညလုံးလိုးနော်..မောင်..မောင်..အား..ဖူး…ဘူ.
အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။
မောင်ကျေ ာ်
