လာမောင် (အပိုင်း ၂)

၁၃
ည​ရောက်​​တော့ ​မောင်​နှစ်​မတစ်​စု
​ဆေးရုံသွားကြ သည်​။အ​မေက​ဆေးရုံ​ မှာ
လူနာ​စောင့်​အိပ်​မည်​ တဲ့။​မောင်​သ​ဘော
မတူပါ။အိပ်​စရာရှိလျင်​ သူပဲအိပ်​ချင်​သည်​။
ဒါ​ပေမယ်​့ ကံအား​လျေ ာ်​စွာပဲ ရွာကအ​မေ့
အစ်​ကိုက သတင်​းကြား၍လာ​စောင်​့အိပ်​
​ပေးသည်​။အပြန်​​တော့ အ​မေနဲ့သူ စကား
တစ်​​ပြော​ပြောလမ်​း​လျှေ ာက်​ပြန်​ကြသည်​။
” သားနဲ့အ​မေ ဟို​နေ့ညက အိပ်​ယာ
ထဲလိုးကြတာ…မ​ထွေးကသိ​နေတယ်​ အ​မေ”
” အင်​း…အ​မေလဲထင်​​တော့ထင်​​နေ
တာ…သားဘယ်​လိုသိလဲ..”
” မ​လေး​ပြောပြတာ..မ​ထွေးကသူ့ကို
ပြန်​​ပြောပြတာ တဲ့ ”
” မ​လေးလဲသိသွားပြီ​ပေါ့…​နောက်​
ထပ်​ဘယ်​သူသိ​သေးလဲ တဲ့ ”
” ကျန်​တာ​တော့ မ​ပြောဘူး…မသိကြ
​သေးဘူးထင်​တာပဲ..”
”  သားဒီည..ဘယ်​သူနဲ့လိုးမလဲ..”
” အ​မေနဲ့လိုးမယ်​..အ​မေကအ​ပေး
​ကောင်​းတယ်​..အ​မေ့ကို လိုးချင်​တယ်​ ”
” ခ်​ခ်​..မ​အေလိုး​လေး..”
” ကိုယ်​့အ​မေ ကိုယ်​လိုးတာပါ ..သူ
မျ ားအ​မေသွားလိုးတာမှမဟုတ်​ပဲ..ဘာ
ဖြစ်​လဲ…”
” မမငယ်​​ရော..မလိုးချင်​ဘူးလား..
သူ့ဖင်​ကအကြီးကြီး..ကုန်​းလိုးလို့​ကောင်​း
မယ်​့ပုံပဲ…​စောက်​ဖုတ်​လဲ​ဖောင်​း​နေမှာ ”
” ခ်​ခ်​..အ​မေ​ပြောမှမမငယ်​ကို​တောင်​
လိုးချင်​လာပြီ…ဟုတ်​တယ်​..သူ့ဖင်​ကြီးက
အစ်​မ​တွေထဲမှာအကြီးဆုံးပဲ..ဖင်​ကြီးရင်​
​စောက်​​ခေါင်​းကျယ်​မှာလားအ​မေ..”
” မကျယ်​ပါဘူးသားရဲ့..​စောက်​ဖုတ်​က
​ပေါင်​ကြီး​တွေကြားမှာညှပ်​​နေတာ.​ဖောင်​း
​ဖောင်​းကြီး..မို့မို့ကြီး​ပေါ့..”
” သူက သားလူပျိူ ဖြစ်​တာမသိ​သေး
ဘူးအ​မေရဲ့…မကြီးနဲ့မ​လေးပဲသိ​ကြ​သေး
တာ..”
” မကြီးနဲ့လိုးတာ ဘယ်​လို​နေလဲသား
လိုးလို့​ကောင်​းမှာ​ပေါ့ အပျိူ ဆို​တော့ ”
” အ​မေ့​လောက်​ဘယ်​အ​ပေး​ကောင်​း
မှာလဲအ​မေရဲ့..​စောက်​ပတ်​က​တော့မဆိုး
ပါဘူး..ပြည်​့ပါတယ်​..”
” မ​လေး​ရော..”
“. မ​လေးလဲ အပျိူ ​ရိုင်​းမို့ထင်​တယ်​
အ​မေ့လိုမ​ပေးတတ်​ဘူး..အ​မေကလိုးလို့
အ​ကောင်​းဆုံးပဲ…အ​မေ့ကိုပဲလိုးချင်​တယ်​
သားလီး​တောင်​တယ်​ အ​မေ..”
” ခ်​ခ်​…အိမ်​အမြန်​​ရောက်​​အောင်​ပြန်​
ဟို​ရောက်​မှ အ​ခြေအ​နေကြည်​့လိုးမယ်​..
အ​မေနဲ့မငယ်​…တစ်​​ယောက်​​ယောက်​ကို
လိုး..မကြီးကကွ​နေပြီ..ဟိုမှာလမ်​း​လျှေ ာ
က်​​နေတာကြည်​့ပါလား..လိမ်​ဖယ်​ လိမ်​
ဖယ်​ နဲ့…​စောက်​ပတ်​ပြဲ​နေ​လောက်​ပြီ ”
အိမ်​​ရောက်​​တော့..ဟိုဟိုဒီဒီ စကား
​ပြောကြသည်​။မကြီးနှင်​့မငယ်​တို့မျက်​နှာ
ချင်​းဆုံခိုက်​ မျက်​စ,ပစ်​​နေကြတာကို​တော့
​တွေ ့လိုက်​သည်​။ဘာမှန်​း​တော့ မသိ။ခဏ
​လေး​နေ​တော့..မမငယ်​ကအရင်​ထ,သည်​
အချိန်​​စော​နေ​သေးလို့ စာကျက်​လိမ့်​မယ်​ထင်​​နေကြ​ပေမယ်​့..
” လာ..​မောင်​..”  တဲ့ ။
မမငယ်​ အလွန်​​စောက်​ပတ်​ယား​နေပြီ
​ဆေးရုံကပြန်​လာစဉ်​ လမ်​းတစ်​​လျှေ ာက်​
လုံးမမကြီးက လီးအ​ကြောင်​းပဲ​ပြောပြလာ
သည်​။မမကြီးက ရည်​းစားထားဖူးသည်​။
မမငယ်​လည်​းရည်​းစားထားပါသည်​။ဒါ​ပေ
မယ်​့ ချိန်​းမ​တွေ ့ဖူးပါ။လီးအ​ကြောင်​းစာ​တွေ ့​တွေ​တော့အမျ ားကြီးဖတ်​ဖူးပါသည်​။
မမကြီး​ပြော​တော့ စာ​တွေ ့​တွေပြန်​သတိရ
ပြီး​စောက်​ပတ်​ထဲတရွရွဖြစ်​လာသည်​။အိမ်​
​ရောက်​​တော့မ​အောင်​့နိုင်​​တော့ပါ။​မောင်​့ကို​ခေါ်ပြီး ရ​သေး့စိတ်​​ဖြေ အလိုးခံ​တော့
မည်​။​မောင်​့ကို​ခေါ်​တော့အ​မေကကြည်​့​နေ​သေးသည်​။ဒါ​ပေမယ်​့ငယ်​ကတည်​းက
ကိုယ်​့နို့စို့လာတဲ့က​လေးပဲ…အခုနို့တိုက်​
​တော့ဘာဖြစ်​လဲ..ရိုး​နေပြီ ဟု​တွေးမိ ပြီး
ခပ်​တည်​တည်​ပဲလက်​ဆွဲ​ခေါ်ခဲ့သည်​။
အခန်​းထဲ​ရောက်​​တော့လည်​းလုပ်​ရိုးလုပ်​
စဉ်​ အဝတ်​​တွေအကုန်​ချွတ်​ပစ်​လိုက်​ပြီး
​မောင်​့မျက်​နှာကိုနို့နှစ်​လုံးကြားထည်​့၍
ညှစ်​ပစ်​လိုက်​​သေးသည်​။ပြီးမှကုတင်​​ပေါ်
တက်​ ပက်​လက်​လှန်​​နေလိုက်​သည်​။ပြီးမှ
​ပေါင်​ကြီးနှစ်​​ချေ ာင်​းမိုး​ပေါ်​မြှောက်​​ထောင်​
ကား၍
” ​မောင်​…မမငယ်​ကို နို့မစို့နဲ့ဦးကွာ
ဒီ ​စောက်​ပတ်​ကြီးအရင်​လိုး​ပေးဦး..​နော်​
ဒီမှာကြည်​့…”
​ပေါင်​ကြားက​စောက်​ဖုတ်​​ဖောင်​းမို့မို့
ကြီးကို လက်​နှစ်​ဖက်​ဖြင်​့ဖြဲပြသည်​။​စောက်​
​စေ့မှာပြူ းစိပြူ းစိ ုဖစ်​​နေပြီး ​စောက်​​ခေါင်​း
ထဲတွင်​​စောက်​ရည်​လဲ့လဲ့ကို မြင်​ရသဖြင်​့
​တော်​​တော်​ရွ​နေမှန်​းသိသာ​နေသည်​။ဒါဆို
နှူ း​နေနှပ်​​နေဖို့မလို​တော့…
​မောင်​က မိုး​ပေါ်​ထောင်​ကား​နေသည်​့
မမငယ်​၏​ပေင်​ကြားတွင်​ဒူး​ထောက်​ထိုင်​
လိုက်​​တော့ မမငယ်​က​ပေါင်​​တွေကိုသူ့ပုခုံး
​ပေါ်တင်​လိုက်​ပြီး ဖင်​ကြီးကို​ရွှေ ့၍​မောင်​့
လီးနှင်​့အနီးကပ်​ဆုံးဖြစ်​​အောင်​​နေရာယူ
လိုက်​သည်​။​မောင်​ကမမငယ်​၏​ပေါင်​ကြီး
တစ်​လုံးကို လက်​တစ်​ဖက်​ဖြင်​့ ဝိုက်​ဖက်​ထားပြီး ကျန်​လက်​က လီးတန်​ကိုကိုင်​ကာ
​စောက်​​ခေါင်​းဝကိုထိုးသွင်​းသည်​။​ဒစ်​ကြီး
ဝင်​သွား​တော့​​စောက်​ပတ်​ဖြဲ​ပေးထား​သောမငယ်​၏လက်​မျ ား ချက်​ချင်​းတွန်​့သွားပြီး
ရင်​ဘတ်​ကိုလက်​နှစ်​ဖက်​ဖြင်​့တွန်​းသည်​။
​မောင်​က လီးကိုထိန်​းကိုက်​ထား​သောလက်​ကိုလွှတ်​လိုက်​ပြီး နို့အုံကြီးကိုဆွဲဆုပ်​လိုက်​သလို…လီးကိုလည်​း​စောက်​ပတ်​ထဲ
တ​မြေ့​မြေ့ထိုးသွင်​းသည်​။
” ​နေဦးကွ…သူ့လီးကြီးက​စောက်​ပတ်​ထဲ ပြည်​့သိပ်​​နေပြီ…ဘယ်​တုန်​းကလူ
ပျိူ ဖြစ်​တာလဲ​ပြော..”
” မကြာ​သေးဘူးမမငယ်​ရဲ့..လီးကြီး
တာမကြိုက်​လို ့လား..”
” ကြည်​့စမ်​း..သူလီးကြီးလာ​တော့
မမငယ်​ကိုအရင်​လာမလိုးဘူး..ဒီက​တော့
နို့တိုက်​လိုက်​ရတာတစ်​သက်​လုံး..ဘယ်​
သူ့အရင်​သွား လိုးလဲ​ပြော..”
” မမငယ်​ကိုအရင်​လိုးတာပဲ လို့ ”
” မညာနဲ့..မ​နေ့ညက မကြီးနဲ့အိပ်​တာ ..လိုးတယ်​မလား..”
” ခ်​ခ်​..တစ်​ညလုံးပဲ…”
“. ​ခွေး​လေး…မငယ်​ကို နှစ်​ညဆက်​
လိုး​ပေး…ဒါပဲ..”

၁၄
မငယ်​က လီးမ​ကြောက်​ပါ။အိုးကြီးက
လည်​းထယ်​သည်​။​စောက်​ဖုတ်​ကြီးကလည်​း ဟဲဗီး..။ဖင်​ကားကားကြီးမှာ​စောက်​
ပတ်​မလိုးပဲ ဖင်​လိုးခွဲပစ်​ချင်​စိတ်​​ပေါက်​လာ
​အောင်​ ထယ်​လှသည်​။​စောက်​ဖုတ်​ကလည်​း မုန်​့​ပေါင်​း ။ဒါ​တွေအားကိုးဖြင်​့သူက
လီးမ​ကြောက်​။တစ်​ခါတစ်​​လေ ​ကျေ ာင်​း
မှာ ပွဲ​တွေမှာ သူမျ ားလီးကိုပင်​မထိတထိ
ဖင်​နဲ့ပွတ်​ချင်​ပွတ်​ပစ်​ခဲ့​သေးသည်​။ဒါ​ပေမယ်​့ သူ့​စောက်​ပတ်​ကအလိုးမခံဘူး​သေးပါ။
​အေး​လေ…​မောင်​့လီးငယ်​တုန်​းက​တော့
ထည်​့ခံခဲ့ဖူးပါသည်​။​ဆောင်​့ခံခဲ့ဖူးပါသည်​။
အခု လီးကြီးကြီးဖြင်​့တနင်​့တပိုး အလိုးခံ​နေရပြီ..။လီးကလည်​း​စောက်​ပတ်​ထဲတစ်​ဝက်​နီးနီးဝင်​​နေပြီ..။​စောက်​ပတ်​တစ်​အုံလုံး ​ဖောင်​းမို့တက်​လာသည်​။နခမ်​းသား
​တွေကို ​မောင်​့လီးကြီးကပွတ်​တိုက်​​ခေါ်ယူ
သွားသဖြင်​့လီးကြီးနှင်​့အတူ လိပ်​ပါ​နေသည်​။လီးကြီးဆက်​ဝင်​လာပြီ..။​ဆက်​ဝင်​လာ
ပြီ..။​စောက်​ပတ်​အတွင်​းသား​တွေကိုလီး
တန်​​ချေ ာင်​းကြီးက ထိုးဖွင်​့ပွတ်​တိုက်​ဝင်​​နေတာကို တစ်​ရစ်​ရစ်​သိ​နေသည်​။ခံလို့အလွန်​​ကောင်​းသဖြင်​့ နဲနဲညှစ်​ဆွဲကြည်​့​တော့
ညှစ်​ချက်​နှင်​့အတူ​စောက်​ရည်​က စစ်​ကနဲ
စိမ်​့ထွက်​ပြီးအ​ကောင်​းဆုံးကိုတစ်ချ​က်​ရယူ
သည်​။​ကောင်​းမှန်​းသိ​တော့ ဆက်​ညှစ်​သည်​။ဆက်​​ကောင်​းသည်​။အလိုးခံရတာ
​ကောင်​းမှန်​း မငယ်​​ကောင်​း​ကောင်​းကြီး
သိသွားသည်​။
လီးအဆုံးသွင်​းထည်​့​တော့လည်​း
​ကောင်​းသည်​။​စောက်​ပတ်​ကလည်​းသိ​နေ
သည်​။သားအိမ်​​ပေါက်​ဝ,ကလည်​း​အောင်​့
​ကောင်​းကြီးကိုသိ​နေသည်​။​အောင်​့တာ​လေးလဲ​ကောင်​းတာပါပဲ ။
​ဆောင်​့​တော့လဲ​ကောင်​း​နေပြန်​သည်​။
ဘယ်​လို​ဆောင်​့​ဆောင်​့တစ်​မျိူးမဟုတ်​ တစ်​မျိူး​ း​ကောင်​း​နေသည်​။အိုး…ဒါမျို းဘယ်​လက်​လွှတ်​ခံမလဲ…လာထား..။ကြာသ
လားလို့….
​ဆောင်​့…​မောင်​..​ဆောင်​့..အင်​့..အင်​့
ပြင်​းပြင်​း​ဆောင်​့…အင်​့..​ဆောင်​့ဟာ..အင်​့
လိုး…​ဆောင်​့​ဆောင်​့လိုးပါဟဲ့…​ဆောင်​့..
အားပါး..​ကောင်​းတယ်​…​ဆောင်​့..အင်​့
အ​သေ​ဆောင်​့လိုးခိုင်​းသည်​။​မောင်​ကလည်​းအားရှိအားကုန်​ ​ဆောင်​့သည်​။
နှစ်​​ယောက်​လုံး​ချွေးဒီးဒီးကျ လိုးသည်​။
​နောက်​ဆုတ်​မည့်​သူမရှိ..။​မောင်​ကလီးကို
အဆုံးထိထုတ်​ပြီး အဆုံးထိပြင်​းပြင်​း​ဆောင်​့လိုးသည်​။မငယ်​က ဖင်​ကြီး​ကော့ပြီးပြန်​
တင်​သည်​။စည်​းချက်​ညီညီလိုး​နေကြ​တော့
လိုးချက်​တိုင်​း နှစ်​​ယောက်​လုံးထိထိမိမိ
​ကောင်​း​နေကြသည်​။မငယ်​ကလည်​း
ညှစ်​စုပ်​ရလွန်​းလို့​စောက်​ရည်​​တွေဗွက်​ထ,
​နေပြီ။​မောင်​့မှာလည်​း ​ချွေး​တြွေ​ဖိုင်​ဖြိုင်​..။
နှစ်​​ယောက်​လုံး​ကောင်​းလွန်​မက​ကောင်​း
မှ​မောင်​ကဒစ်​ဖူးနှင်​့ဆွဆွလိုး​ပေး​နေ​တော့
မငယ်​..ရွစိ..ရွစိ အလွန်​ခံရဆိုးသည်​့ အ
​ကောင်​းလွန်​အရသာကိုဆက်​တိုက်​ရသည်​။​အော်​ပါ​လေ​ရော…
​မောင်​​ရေ…​ဆောင်​့လိုးပါဟဲ့..အထဲထိ
​ဆောင်​့လိုး…​စောက်​ပတ်​ပြဲပြဲ..လိုးဟဲ့..
​ဆောင်​့…​ဆောင်​့..အင်​့..အင်​း..ဟုတ်​တယ်​ ..​ဆောင်​့ထည်​့ပါဟဲ့..အ​သေ​ဆောင်​့
အီး…နှမလိုးရဲ့..​ဆောင်​့.​ဆောင်​့.​ဆောင်​့..
သွားပြီ..​ကောင်​းတယ်​..အီး…အီး…အီး..
လီးရည်​​တွေပန်​းထည်​့ဟဲ့..ထည်​့..ထည်​့..
​စောက်​ပတ်​ပြဲ​အောင်​ထည်​့…အူးဟူးဟူး..
ရွစိရွစိ ဒဏ်​ကိုမငယ်​မခံနိုင်​။ဘယ်​လို
တင်​းခံလို့မှမရ။တင်​းခံ​လေ..ပွင်​့ကန်​​လေ
တင်​းခံ​လေ..ပွင်​့ထွက်​​လေ…ဖင်​​ကြော​တွေလဲခါ​နေပြီ..စအို​ပေါက်​လဲရှုံ ့ ့​နေပြီ..ခုထိ ဆွတုန်​း…ဒစ်​အရစ်​ကြီးကလည်​းရက်​
စက်​လှသည်​..​စောက်​​ခေါင်​း​ပေါက်​ကြွက်​
သားကို ဒုတ်​ကနဲ..ဒုတ်​ကနဲ အဆက်​မပြတ်​ ဆွ​နေ​တော့ ဖင်​ကြီး​ကော့ပြီး တအား
​ဆောင်​့​ပေးဖို့ ဖွင်​့ဟ​တောင်​းခံရ​တော့သည်​။​နောက်​ဆုံး လီးရည်​​တွေပန်​းထည်​့လိုက်​​တော့ ပူ​နွေးပျ စ်​ချွဲ သည်​့လီးရည်​အရှိန်
ပြင်​းပြင်​း​ဆောင်​့ဝင်​လာသည်​့အရသာကို
အာသာငမ်​းငမ်​း ကြိုက်​သွား​လေ​တော့
သည်​။
” ဆဲတာဟယ်​…မငယ်​ကလဲ ”
” ​ကောင်​းလို့ဆဲတာပါ ​မောင်​ရယ်​.”.
” လီးချွတ်​​ပေးရမလား..​လေး​နေလား”
”  မချွတ်​နဲ့…ချွတ်​ရင်​ရန်​သူပဲ..”
”  ဒါဆို ​ဆောင်​့မယ်​ ဟာ..”
” ​နေပါဦးဟယ်​…​စောက်​ရည်​​တွေ
‌လီးရည်​ေ​တွ သုပ်​ပါရ​စေဦး..”
” နင်​ ဒီ​လောက်​​အော်​​နေတာ..အ​မေ
တို်​့ ့ကြားမှာပဲ.. နင်​ဘယ်​လို​ပြောမယ်​ “.
” ပုရွက်​ဆိတ်​ကိုက်​တယ်​​ပြောမှာ​ပေါ့
ဟဲ့…နင်​ကလဲ..”
“. လီးပုရွက်​ဆိတ်​…လီးပုရွက်​ဆိတ်​ ”
” ​အေး…အဲဒီပုရွက်​ဆိတ်​ ခ်​ခ်​..”
” နင်​့ဖင်​ကြီးငါလိုးချင်​တယ်​ မငယ်​ ”
“. ​ဟဲ့..​အေကိုက်​တတ်​တယ်​ဟဲ့..ဘာ
မသိညာမသိနဲ့…”.
” ဖင်​ လိုးချင်​တာပဲသိတယ်​ ”
” ​စောက်​ပတ်​ပဲလိုး..​ခွေး​လေးရဲ့..”
” နင်​့ဖင်​ကြီးက လိုးချင်​စရာကြီးဟ..
ငါစိတ်​မထိန်​းနိုင်​ဘူး..”
” နင်​တကယ်​ ဖင်​လိုးချင်​တာလား ”
” တကယ်​ပါဆို…”
” ​စောက်​ပတ်​လိုးဦးဟာ…ကုန်​းလိုး
နင်​စာအုပ်​​တွေဖတ်​ဖူးတယ်​မဟုတ်​လား..
အဲထဲကလို အရင်​ ကုန်​လိုးမယ်​…ပြီးမှ
ဖင်​ခံမယ်​…ငါဖင်​ခံချင်​​အောင်​နင်​လိုး..
ဟုတ်​ပြီလား…”
” ကြိုက်​တယ်​…ကုန်​း ”
” ​မောင်​…​စောက်​ပတ်​ထဲထည်​့​နော်​
အ..အ..အား..ဖင်​ထဲမထည်​့နဲ့ဟ..နာတယ်​ဟ…နာတယ်​…ချွတ်​..ချွတ်​..​စောက်​
ပတ်​လိုးပါဟ…အားမ​လေး…ချွတ်​..ဟဲ့..
​တော်​ပြီ…​တော်​ပြီ…ငါလိုးမ​ယောကျ ာင်္းရဲ့
​စောက်​ပတ်​လိုးပါဆို ဖင်​လိုးတယ်​..အီး..
အအ အား….အစိမ်​းသက်​သက်​ဖင်​လိုးခွဲ
တယ်​..အားဟားဟား….အာ့..
လာ​မောင်​
၁၅
ဘကြီး​ဆေးရုံ​စောင်​့သည်​ဆိုတာက
​နေ့ပိုင်​းရွာပြန်​..ညလာအိပ်​။​မနက်​ခုနစ်​နာ
ရီဆို ရွာပြန်​ပြီ။​နေ့ပိုင်​း​တော့အ​ဖေ့ဆီ အ
လျဉ်​းသင်​့သလိုသွားကြသည်​။အ​မေက
တစ်​ရက်​နှစ်​​ခေါက်​​လောက်​သွားသည်​။သိပ်​​ဝေးလှတာမဟုတ်​..အပျင်​း​ပြေလမ်​း​လျှောက်​သွားသ​လောက်​ပါပဲ။နီးတယ်​လည်​း
မဆိုနိုင်​။ဘယ်​သူသွားသွား ​မောင်​သုခ အတူလိုက်​ရသည်​။​ယောကျ ာင်္းဆိုလို့ တစ်​အိမ်​လုံးမှသူတစ်​​ယောက်​တည်​းရှိတာ​လေ..။ဒီလိုနဲ့ ​ဆေးရုံမှာအ​ဖေ နှစ်​ပတ်​ကြာ
ခဲ့သည်​။
​မောင်​သုခသွက်​ချက်​ကလည်​းလက်​
လန်​သည်​။လူပျိူ မှဖြစ်​မယ်​မကြံ​သေး..အစ်​မ သုံး​ယောက်​ကိုပတ်​လိုးပစ်​သည်​။အစ်​မ
​တွေကလည်​း အားလုံးနီးပါး တစ်​​ယောက်​
အ​ကြောင်​းတစ်​​ယောက်​ သိကုန်​ကြတာမို့ ပွင်​့ပွင်​့လင်​းလင်​းပဲ ​ဆွေး​နွေးတိုင်​ပင်​ပြီး
ခပ်​ပြောင်​​ပြောင်​အလိုးခံကြ​တော့သည်​။မ
​ထွေးက​တော့ အလိုးမခံ​သေး။မူ​နေသည်​ ။
အ​မေက​တော့ ဘာမှဝင်​မ​ပြော။​ပြောလို့လဲ
မဖြစ်​။သူကိုယ်​တိုင်​ ရွာကိုခဏခဏလစ်​
သွားပြီး နွားသိုးကိုအလိုးသင်​​ပေး​နေတာ
သမီး​တွေအကုန်​သိ။ဘာပဲ​ပြော​ပြောအား
လုံးအဆင်​​ပြေ​နေသည်​။
အဲ…မ​ပြောမဆို..မ​ထွေးကလင်​​နောက်​လိုက်​​ပြေးပါ​လေ​ရော။ရည်စားလည်​းမရှိ
အခု​တွေ့ အခုကြိုက်​ အခုလိုက်​​ပြေး..။ဖြစ်​ပုံ​ပြောပါတယ်​။တစ်​လ​တောင်​မပြည်​့လိုက်​
ရပါဘူး..မုဆိုးမဖြစ်​ပြန်​တယ်​ဗျ ား။သူလိုက်​
​ပြေးတာက ကားဆရာ…ညားပြီး​နောက်​
ကား​လေးတစ်​​ခေါက်​တက်​လိုက်​ပါတယ်​..
ကား​မှောက်​ပြီးကြွပါ​လေ​ရော..။တစ်​စိမ်​း
ကြားမှာမျက်​နှာငယ်​မှာစိုးလို့ အိမ်​ပြန်​​ခေါ်
ထားရပြန်​တာ​ပေါ့။အသက်​က ၁၅နှစ်​ပိုပို။
အဖိုးနဲ့အဖွားက သူတို့အိပ်​တဲ့အ​ရှေ ့ပိုင်​း
အ​ဆောင်​ အ​နောက်​ခြမ်​းမှာမ​ထွေး အ
တွက်​အခန်​း​လေးတစ်​ခန်​းဖွဲ့​ပေးတယ်​။
အ​ဖေအ​မေနဲ့အတူမအိပ်​နဲ့..သီးခြားအိပ်​
ဆိုတဲ့သ​ဘော.။​မောင်​သုခက​တော့တံခါး
မရှိ ဓားမရှိပါပဲ။တိုင်​းရင်​းသားဓ​လေ့က
မလွယ်​လှဘူး..အပျိူ နဲ့အအို အလွန်​တန်​ဖိုး
ခွဲခြားတယ်​။မ​ထွေးနဲ့လိုးဖြစ်တာကလဲဘယ်​ ​လောက်​ခက်​ခဲလဲ​ပြောပြအုံးမယ်​..
တစ်​​နေ့..မ​ထွေးအခန်​းထဲ ကုတင်​​ပေါ်မှာ​ပေါ့…​မောင်​သုခက ​ဘေး​စောင်​းလှဲ
​နေတုန်​း…မ​ထွေးကသူ့နံ​ဘေးလာထိုင်​တယ်​။အိမ်​​ထောင်​ကျ​ပေမယ်​့ အလုံးအထ
ည်​ကမ​လျေ ာ့ဘူး။​မောင်​သုခကလဲ အရင်​
လိုပဲထင်​ပြီး…..မ​ထွေး​ပေါင်​ကြီး​တွေ​ပေါ်လက်​တစ်​ဖက်​တင်​လိုက်​​ရော..
” ​မောင်​…ငါ့မထိနဲ့ဟာ..”
” ဘာဖြစ်​လို့လဲမ​ထွေး…ဘာ​တွေဖြစ်​
​နေလို့လဲ..”
” ဖယ်​ဟာ…နင်​အဲလိုလုပ်​လုပ်​​နေလို့
ငါလင်​​နောက်​လိုက်​​ပြေးတာ..”.
” ဘာဆိုင်​လဲ ဟ..”.
” ဆိုင်​တယ်​…နင်​ကမဆိုင်​​ပေမယ်​့
ငါကဆိုင်​တယ်​…”
” ငါ့ကို ရှင်​းပြ..”.
” ရှင်​းရှင်​း​လေး…နင်​ငါ့ကိုထိရင်​ ကိုင်​
ရင်​..ငါစိတ်​ထ,တယ်​..နင်​ကအ​မေ​ရော..
အစ်​မ​တွေနဲ့​ရောလိုး​နေ​တော့ ငါ့ကိုလဲလိုး
​တော့မယ်​လို့ ထင်​လိုက်​​ရော..နင်​ကမလိုး
ပဲထ,ထွက်​သွား​တော့ငါစိတ်​တို​ရော..ခဏ
ခဏ အဲလိုဖြစ်​​တော့ ငါလဲငါ့ကိုလိုးမယ်​့လူ
နဲ့လိုက်​​ပြေး​ရော..ဒါပဲ..”
” ခုလဲ..စိတ်​ထ,တာပဲလား..”
” ထ,လို့​ပြောတာ​ပေါ့ဟဲ့…နင်​နဲ့ထိရင်​
ငါ အလိုလိုစိတ်​ထ,တယ်​…နင်​လိုး​တော့
မယ်​ချည်​့ပဲထင်​တာ…”
” ဆိုက်​ကိုပဲ…နင်​က..”
” ​အေး..ဘာပဲကိုကို…နင်​ငါ့ကိုမလိုး
ရင်​..မထိနဲ့….ထိရင်​လိုး..ဒါပဲ ”
” ​အေး​လေ…ထိပြီးမှ​တော့..လိုး​ပေး
ရ​တော့ မှာ​ပေါ့..လာ ”
ချက်​ချင်​းပဲ..မြန်​တယ်​ ။​မောင်​သုခကို
​ကျေ ာ်​ခွတက်​ပြီး ထမီလှန်​​ပေါင်​ကား​ပေး
​တော့တာပဲ။လင်​ရလိုက်​တယ်​ဆို​ပေမယ်​့
ဆယ်​့​လေးငါးရက်​​လောက်​ပဲအလိုးခံထား
ရတဲ့​စောက်​ပတ်​မို့ထင်​ပါရဲ့..မျက်​​စေ့ထဲ
​တော့.သိပ်​အရာယွင်​းတယ်​မထင်​မိဘူး။
​ဖောင်​း​ဖောင်​းကားကား..မို့မို့အိအိပဲ။အကွဲ
​ကြောင်​းကလဲ ​စေ့​စေ့​လေးပဲ။​စောက်​​စေ့
လဲ မြုတ်​​နေတုန်​းပဲ။
” ငါ ​စောက်​ပတ်​ယက်​ဦးမယ်​ဟာ ”
” ​စောက်​ရည်​​တွေစိမ်​့​နေတာဟဲ့.နင်​
မရွံဘူးလား..မယက်​နဲ့​တော့ ”

” ငါမရွံပါဘူး…ယက်​ချင်​တယ်​ ”
” ယက်​ဟာ..မြန်​မြန်​…ကြိုက်​သလို
သာလုပ်​​တော့..ငါ့မ​မေးနဲ့. ”
​မောင်​သုခ မ​ထွေး​ပေါင်​ကြား​မှောက်​
ပြီး ​စောက်​ပတ်​ကြီးကိုနမ်​းလိုက်​ ယက်​လိုက်​ ​ပေါ့..။မ​ထွေးကလဲ ရွ​နေပါပြီ.​စောက်​
ရည်​စိမ်​့​နေပါပြီ ဆိုတာ​တောင်​မှ ​စောက်​
ပတ်​ယက်​ခံ​နေရ​တော့..စိတ်​​တွေဆတ်​​နေ
ပြီး ​ကော့လံထိုး​နေ​တော့တာပဲ။အသံ​တော့ ကျယ်​ကျယ်​မထွက်​ရဲဘူး။လည်​​ချောင်​း
သံ တစ်​အီးအီး တစ်​အင်​့အင်​့ ​လောက်​ပဲ
ထွက်​ရဲတယ်​။
” ​တော်​ပါ​တော့ဟယ်​..ငါမှာအလိုးခံ
ချင်​လှပြီ…နင်​ယက်​တာနဲ့လဲ​စောက်​ရည်​
ရွှဲ​နေပြီ..လိုး​ပေး​တော့..”
အဲဒါနဲ့ ​မောင်​သုခလဲ.​မှောက်​လျက်​ပဲ
သူ့​ပေါ်တွားတက်​ပြီး သူ့နို့​တွေစို့မယ်​လုပ်​
​တော့ လီးကြီးအတင်​းဆွဲကိုင်​ပြီး​စောက်​
ပတ်​ထဲ​တေ့​ပေး​တော့တာပဲ..။
” နို့​နောက်​မှစို့ဟာ…လီးအရင်​ထည်​့
ဟူး….တုတ်​ပါ့ လီးကြီးက..”
​ပြော​ပြောဆိုဆို ​ပေါင်​ကြီးနှစ်​လုံး ဆွဲ
တင်​ပြီး ဖင်​ကို​ကော့မြှင်​့လိုက်​ပါ​လေ​ရော။
သူ့လက်​ဝင်​သာ​အောင်​​ခြေဖျ ား​လေးအ
သာ​ထောက်​ပြီးကိုယ်​ကိုမြှင်​့​ပေးလိုက်​လို့
​စောက်​ပတ်​နဲ့လီး..ကွက်​တိပါပဲ..။သူ့လက်​
မလွှတ်​​ပေး​သေးခင်​ပဲ ဖိဖိပြီးထိုးထည်​့​ပေး
လိုက်​တယ်​..။တင်​းတင်​းကျ ပ်​ကျ ပ်​နဲ့ဝင်​
သွားတာ…​ကောင်​းမှ​ကောင်​း။​ထောင်​းလို့
ကလဲ ​ကောင်​းမှ​ကောင်​း။ဇိ..ပြွတ်​..ဖွတ်​
ဇိ.ပြွတ်​.ဖတ်​..အင်​့..ဇိ..ပြွတ်​..ဖု..အင်​့..
​ကောင်​းတာဟယ်​…ကြာကြာ​လေးလိုး​ပေး
ဇိ..ပြွတ်​..ဖွတ်​..ပတ်​..အင်​့  ​နို့စို့​တော့..
ည…စာကျက်​ပြီးချိန်​ မ​ထွေး​ရောက်​လာပြီး ” လာ..​မောင်​ ” ဆို​တော့ မကြီးတို့
အုပ်​စု ပါးစပ်​အ​ဟောင်​းသား​ငေးကြည်​့
ကျန်​ရစ်​တယ်​ ။

၁၆
ဦးလာ​မောင်​ရုံးပြန်​တက်​​တော့မှ သူ့
​ဆွေမျိူ း​တွေ​တောင်​​ပေါ်ကလိုက်​လာကြ
တယ်​။​နေမ​ကောင်​းဘူးဆိုလို့လာတာပါ။
ဦးလာ​မောင်​ညီမက ၄ဝစွန်​းစွန်​း​လောက်​
ရှိမှာ​ပေါ့။​ဒေါ်ချယ်​ရီ တဲ့။အင်​မတန်​​ခေတ်​
ဆန်​တာ​ပေါ့​နော်​..သူ့မှာလဲ သမီး​တွေချည်​့
​မွေးထားတာ ​လေး​ယောက်​။ပါ​တော့မပါ
လာပါဘူး။ဦးလာ​မောင်​အ​မေကအသက်​
၇၀​​လောက်​ရှိမှာ​ပေါ့..။သတင်​းကြားလို့
လာတာပါ…ဒီကဖြင်​့​နေ​ကောင်​းလို့ရုံးပြန်​
တက်​​နေပြီ ။​ဒေါ်ချယ်​ရီကသား​ယောကျ ာင်္း
​​လေးမရှိ​တော့ ​မောင်​သုခကိုအလွန်​ချစ်​ ပဲ။
သွား​လေရာ​ခေါ်သွားတယ်​။အသက်​က
​လေးဆယ်​စွန်​း​နေ​ပေမယ်​့ အပြင်​အဆင်​နဲ့
ဆို​တော့ အ​တော်​ကြည်​့​ပျေ ာ​်​ေ​နတာ။ သူ့
ကိုယ်​သူလဲသိတယ်​။ဖင်​အိုးကြီး​တွေကဆွဲ
​ဆောင်​နိုင်​တုန်​းပဲ..။သူတို့သားအမိကို အိမ်​အ​ရှေ့ ့​ဆောင်​မှာအဖိုးအဖွားတို့အိပ်​ခန်​း
​ဘေး..အခန်​းခပ်​ကျယ်​ကျယ်​​လေးမှာ​နေ
ရာချထား​ပေးတယ်​။ဧည်​့သည်​ခန်​းဆိုပါ
​တော့ .။မိသားစုက​တော့ အ​နောက်​ပိုင်​း
အ​ဆောင်​မှာပဲအ​နေမျ ားတယ်​။ထမင်း
စား ထမင်​းချက်​က​တော့ အ​နောက်​​ဆောင်​မှာပဲ ။
​ရောက်​​ရောက်​ချင်​း..ဦးလာ​မောင်​က
မိသားစုနဲ့မိတ်​ဆက်​​ပေး​တော့​မောင်​သုခ
ကိုဖက်​ထားလိုက်​တာမှ တင်​း​နေတာပဲ။
​မျက်​နှာကိုနို့ကြီးနဲ့ဖိပြီး ဖက်​ထား​တော့အိ
​နေတာ​ပေါ့။သူက​တော့​ဆွေမျိး​တွေ ့ဆုံတဲ့
သ​ဘောပါ။​မောင်​သုခလဲ ပထမ​တော့ သူ့
လိုပါပဲ။​နောက်​..မလွှတ်​​သေးပဲဖက်​ဖိထား
တာကြာမှ လီးက​တောင်​လာတာ။အ​ဒေါ်
ဆို​ပေမယ်​့အခုမှမြင်​ဖူး သိဖူးတာ​လေ။
ကိုယ်​့ဟာကိုယ်​လီး​တောင်​​နေမှန်​းသိ
​တော့ခါးက​လေးကုန်​းထားရတယ်​။ကြာမှ
​ဒေါ်ချယ်​ရီက ​ဘေးချင်​းယှဉ်​ဆွဲလှည်​့ဖက်​
ထားတာ။ဒါလဲ ခါးကကုန်​းထားရတုန်​းပဲ။
​ဒေါ်ချယ်​ရီက သိတယ်​။သူလဲ စိတ်​ကစား
တယ်​။အခန်​းထဲပစ္စည်​း​တွေ​နေရာချ​တော့
​မောင်​သုခနားကပ်​​နေတယ်​။ကျန်​တဲ့သူ​တွေ ​တော့ကိုယ်​စီအလုပ်​​လေး​တွေနဲ့​ပေါ့။
အတူယှဉ်​ပုခုံးဖက်​ရပ်​ေ​နရင်​း..​မောင်​သုခ
လက်​တစ်​ဖက်​ကို သူ့ခါးဆီဆွဲပြီးဖက်​ခိုင်​း
တယ်​။ပုခုံးဖက်​ ခါးဖက်​​ပေါ့ ။​မောင်​သုခ
လက်​က ခါးမှာမရပ်​နိုင်​ဘူး။ဖင်​ထိဆင်​း
သွား​တော့ ​ဒေါ်ချယ်​ရီက ပုခုံးကိုအတင်​း
ဆွဲဖက်​ထားတယ်​။​နောက်​မှ လက်​နဲ့ဆွဲပြီး
ခါး​ပေါ်ပြန်​တင်​​ပေးတယ်​။ပုခုံးဖက်​တဲ့လက်​
က​မေး​စေ့ကိုကိုင်​ပြီး တစ်​ချက်​နှစ်​ချက်​ဆွဲခါ
တယ်​။မရပါဘူး…လက်​ကဖင်​လုံးကြီး​ပေါ်
ခဏခဏ​ရောက်​တယ်​။ဟိုကလဲ..ဆွဲဆွဲတင်​တာပဲ..။ကြာ​တော့ ​မောင်​သုခ က​လေး
ကွက်​နင်​းပြီး ဖင်​ကြီးကိုပိတ်​ရိုက်​ပစ်​တယ်​။
အသံ​တော်​​တော်​ထွက်​သွားလို့ ​ဒေါ်ချယ်​ရီ
ကျီးကြည်​့​ကြောင်​ကြည်​့ ​ခေါင်​းပတ်​ချ ာလည်​သွားပြီးမှ ​မောင်​သုခကိုမျက်​​စောင်​းကြီး
ပိတ်​ထိုးပြီးပြုံးတယ်​။​မောင်​သုခလဲ သွား
​လေးဖြည်​းပြတာ​ပေါ့…ဟီး.တဲ့။
ကုတင်​​တွေ.အိပ်​ယာ​တွေ ပြင်​ဆင်​ပြီး
လို့အိမ်​သား​တွေထွက်​သွားမှ ကုတင်​​ပေါ်
​ဘေးချင်​းယှဉ်​ထိုင်​ကြတယ်​။ဖက်​တာ​တော့
ပုံစံမပျက်​ပဲ။လီးက​ငေါက်​ေ​တာက်​ ​ငေါက်​
​တောက်​​တောင်​​နေလို့လက်​တစ်​ဖက်​နဲ့ဖိ
ထားရတယ်​။
” အန်​တီ့တစ်​သက်​မှာ​တွေ ့ခဲ့သမျှ
​ယောကျ ာင်္းအားလုံးအ​ပေါ်ကစ,တာပဲကြုံ
ဖူးပါတယ်​…ဒီတစ်​​ယောက်​မှပဲ​အောက်​က
စ,တာ​တွေ ့ဖူး​တော့တယ်​ ခ်​ခ်​..”
” ဘာကွာလို ့လဲ အန်​တီ ကလဲ ”
” ကွာတာ​ပေါ့..အ​ပေါ်ကစ,​တော့
ဖြည်​းဖြည်​း​ချ င်း​တက်​တာ..​အောက်​ကဆို
​တော့ ဒိုင်​းကနဲတက်​တာ…အ​ပေါ်ကဆို
ငြင်​းချင်​ရင်​ငြင်​းလို့ရတယ်​..​အောက်​ကစ,
​ေ​တာ့မငြင်​းနိုင်​​တော့ဘူး..ပါသွား​ရော..
ခ်​ခ်​.”
” ခု..အန်​တီ ပါသွားပြီ​ပေါ့..”
မျက်​​စောင်​းထိုးတယ်​။စိတ်​ဆိုးလို့​တော့
ဟုတ်​ဟန်​မတူပါဘူး။ကုတင်​​ပေါ်​ခြေတွဲ
​လောင်​းချ ထိုင်​​နေတာဆို​တော့..ဖင်​လုံး
ကြီးဆုပ်​​ချေ ပစ်​လိုက်​တယ်​။မမိုက်​ဘူး။
​ဒေါ်ချယ်​ရီကသ​ဘော​ပေါက်​တယ်​။လက်​
ကိုယူပြီးသူ့ခါး​ပေါ်ပြန်​တင်​​ပေးရင်​း
” ဒီမှာပဲ​နေ..ဘယ်​မှ​လျှေ ာက်​မသွား
နဲ့..”
မရဘူး..။အ​ပေါ်တိုးတက်​ပြီးနို့ကြီး
ကို​အောက်​ကပင်​့ဆုပ်​တယ်​။အိစက်​​နေ
တာပဲ။​ညာဖက်​လက်​ကလဲ..သူ့ညာဖက်​နို့
ကြီးကိုအုပ်​ကိုင်​ဆုပ်​​ချေတယ်​။နို့လုံးက
အကြီးကြီး..။​လေးငါးချက်​နယ်​​တော့ လက်​ကိုပြန်​ဆွဲချပြီးခါး​ပေါ်ပြန်​တင်​​ပေးတယ်​။ညာဖက်​နို့ကို​တော့အ​ချေ ခံ​နေတယ်​။ခဏ​နေ​တော့ ​ခေါင်​းကိုလက်​နဲ့ဆွဲယူပြီး
နှုတ်​ခမ်​း​တွေစုပ်​နမ်​း​တော့တာပဲ။လျှ ာကို
ပါးစပ်​ထဲထိုးထည်​့လာလို့ စုပ်​ယူပစ်​လိုက်​
တယ်​။အကြာကြီးနမ်​းတယ်​..နှုတ်​ခမ်​း​တွေ
ထူပူစိုရွှဲ​နေ​အောင်​နမ်​းတယ်​။နမ်​းရင်​းနဲ့
သူ့လက်​တစ်​ဖက်​ကလီးကိုလာဆုပ်​တယ်​။
ခဏပါပဲ။ဂွင်​းနှစ်​ချက်​သုံးချက်​​လောက်​ဆွဲ
တိုက်​​ပေးပြီးတအားညှစ်​ဆုပ်​တယ်​။ပြီးမှ
ချက်​ချင်​းပြန်​လွှတ်​ပြီးမတ်​တပ်​ထ,ရပ်​..အ
ဝတ်​အစား​တွေဆွဲဆန်​့​နေတယ်​။​မောင်​သုခ ​ကြောင်​အမ်​းအမ်​းနဲ့ဘာဆက်​လုပ်​ရ
မှန်​းမသိ​တော့ဘူး။
​ဒေါ်ချယ်​ရီ ခါး​လေးကုန်​းပြီး​မောင်​သုခ နားနားကပ်​​ပြောတယ်​..။
” ရာသီလာ​နေတယ်​ကွ…ဒီထက်​ပို
မရဘူး…”