ရင်ကမွေးတဲ့လင် (အပိုင်း၁)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
“ဟင် သားးး ဘာလုပ် အ အမယ်လေး အားးး နာတယ်”
“ချစ်လို့ပါမေမေရာ သားကိုခွင့်လွတ်ပါ အားအီးး ကြပ်လိုက်တာ”
ကျမ အိပ်ပျော်နေတုန်း ကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ယောက် တက်ဖိသလို လေးလံလာလို့ နိုးလာတော့ သားရဲ့မျက်နှာလေး
မြင်ရတာပဲ။ကျမပေါ်တက်ဖိပြီးစောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးသွင်းနေတုန်း ကျမဇတ်ခနဲနိုးလာခဲ့သည်။ကျမအံ့သြသွားသည်။ကျမရဲ့
ချစ်လှစွာသော သားလိမ္မာလေးက ကျမကိုတက်လိုးနေသည်။ဘာကြောင့်လုပ်ရတာလဲ။ကျမရုန်းကန်ပြီးသားကိုတွန်းဖယ်မိသည်။သားရဲ့ဆံပင်တွေဆွဲကာ ထုရိုက်ပြီး တွန်းဖယ်ပေမယ့်
သားတကိုယ်လုံး ကျမပေါ်ရောက်နေပြီမို့ မမှီတော့ပါ။
သူ့အဖေကိုမြအောင်ထက်တောင်ကြီးမယ့် သားရဲ့လီးက နှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါး လီးအဝင်အထွက် ကင်းမဲ့ခဲ့တဲ့ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ
ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ပဲ နင့်နင့်နဲ့နဲ့ကို ဝင်နေပြီ။အရွယ်နဲ့မလိုက်တဲ့
သားလီးက အဖုတ်ထဲပြည့်ကြပ်နေတာပဲရှင်။သားကကျမရဲ့
ရုန်းကန်လာတဲ့လက်တွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ချုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ပါ ကျမနှုတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်နမ်းဖို့ကြိုးစား
လာသည်။ကျမခေါင်းရမ်းပြီးရှောင်ပေမယ့် မလွတ်တော့ပါ။
ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုပြတ်ပါမတတ်စုပ်နမ်းပြီး သူ့လျှာကြီးကိုပါ
ပါးစပ်ထဲအတင်းထိုးထည့်ဖို့ကြံလာသည်။ကျမသွားကိုတင်းအောင်
စေ့ထားလိုက်ပြီးမဖွင့်။ သားဖြစ်သူရဲ့မဒိန်းကျင့်ခံနေရပါတယ်ဆို
ကျမစောက်ဖုတ်ကလည်း အလိုက်ကန်းဆိုးမသိ။ခြောက်ကပ်ကပ်
အဖုတ်က လီးဝင်ပြီးမကြာခင် အရည်တွေ ရွှဲအီလာပြီး သားလီး
ပြန်ထွက်သွားတိုင်းလိုက်ညှစ်နေမိသည်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကတောင်
ကျမကိုသစ္စာဖောက်နေပါလား။လီးငတ်နေတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ
လီးဝင်မယ့်ဝင်တော့လည်း ကိုယ့်သားအရင်းရဲ့ လီးထွားထွားကြီးမှ ဝင်လာရသည်။နှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါး စိတ်ထလာတတ်တဲ့အခါတိုင်း လက်နဲ့ပဲပွတ်သပ်ဖြေရှင်းရင်း စီးပွားဖက်ဖြစ်တဲ့ လူပျိုကြီး ကိုတင်စိုးနဲ့ နောက်အိမ်ထောင်ပြုရင်းလိင်ကိစ္စကို ဖြေရှင်းဖို့
စဥ်းစားဆုံးဖြတ်ခဲ့တာ။ခုတော့ ကျမရဲ့သားအရင်းက ကျမကို
တက်လိုးနေပါပြီရှင်။
“အားးး သား သားးအမယ်လေး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အားးးအားး
သားရယ် ဘာလို့ မေမေ့ကို ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ အားးဖြည်းဖြည်း
ဒါမျိုးက သားအမိကြားမှာမလုပ်သင့်တဲ့အရာလေ အီးး ရှီးးး သား သား ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ် သားဟာကြီး ထုတ် ထုတ် အအ အင်းး
နာလိုက်တာကွယ် အားးးသေပါပြီ”
“မထုတ်ချင်တော့ဘူးမေမေရာ လုပ်သင့်တာ မလုပ်သင့်တာတွေ
သားမသိဘူး သားသိတာ မေမေ့ကိုချစ်တယ် မေမေ့ကို သားဆီကနေ ဘယ်မှမသွားအောင်လုပ်ဖို့က ဒီနည်းပဲရှိတယ်
အင်းးး ကောင်းလိုက်တာ မေမေရယ် မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက
လိုးလို့အရမ်းကောင်းလိုက်တာ အားးး”
“အင်းးဟင်းးးအီးးးသားးသားလေးးအားးသားရယ်”
“ဖရွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဖွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် ”
“ကောင်းလိုက်တာအမေရယ် လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ”
“အမေ့ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အင့် အင့် အင့် အီးးရှီးးးရှီးးး”
ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ သားလီးကအတားအဆီးမရှိဝင်ထွက်သွားလာနေပြီ။သားရဲ့ အမေအရင်းကိုလိုးဆောင့်နေတဲ့ လိုးချက်တွေကပြင်းထန်လွန်းလှသည်။ကျမအပေါ်မှောက်ထားပြီးဖိချုပ်ကာခါးနဲ့ပစ်ပစ်ပြီ
ဆောင့်လိုးသည်။ကျမမျက်လုံးထဲ ကြယ်တွေလတွေမြင်ကုန်တော့ပါပဲရှင်။စောက်ဖုတ်အဝနားက ပူခနဲ ဖြစ်လာလို့စောက်ဖုတ်ကွဲပြီမှန်းသိလိုက်သည်။ရပ်လိုရပ်ညားဖင်ကိုရှုံ့ပြီးအတွင်းသားတွေညှစ်ညှစ်ပေးတော့ အရှိန်ကမရပ်တဲ့အပြင်ပိုတောင်ဆောင့်လိုးသေးသည်။
သူ့အတွက် ပိုလို့တောင်ကောင်းစေသလားတောင်မသိဘူး။
ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ဇွတ်ကနဲ ဇွတ်ခနဲ သားလီးကြီးအဆုံးထိပြေးပြေးဆောင့်နေတာ။လီးထိပ်က ကျမသားအိမ်ဝကို တဒုတ်ဒုတ်နဲ့
လာပြေးဆောင့်နေလို့ အောင့်ပါအောင့်လာသည်။
ဒါပေမယ့် ထိုအရသာတွေကရောပြွန်းလာကာ ကောင်းတာလား
နာတာအောင့်တာလားလည်းမသိတော့ပါဘူးရှင်။ အသိစိတ်လည်း
လွတ်ချင်လာပြီး ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်ပါစေတော့လို့တွေးကာ
မရုန်းတော့ဘဲ ငြိမ်ပေးလိုက်သည်။မငြိမ်လို့လည်းမရ။သားက
သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့တကိုယ်လုံး တက်ဖိအုပ်မိုးပြီး လိုးနေတာ။
ပါးစပ်ကျတော့လည်း ခဏပဲစကားပြောခွင့်ရလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်းပူးကပ်ပြီးလျှာခြင်းတိုက်ပွဲဆင်နေလို့နောက်ထပ်ထွက်လာမယ့် စကားလုံးကမထွက်လာနိုင်တော့။လျှာကိုပါအပိုင်သိမ်းပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်စုပ်နမ်းနေပြီမို့ ကျမစိတ်ကိုလွှတ်ချလိုက်သည်။နောက်ဆုံးလက်နက်ဖြစ်တဲ့ငိုချလိုက်ဖို့တွေးမိပေမယ့် ငိုလို့မရဘဲ သားလီးကပေးတဲ့အရသာထဲ စိတ်ရောက်ကာမျောပါသွားသဖြင့် သားစိတ်ကြိုက်အလိုးခံနေမိတော့သည်။
ကျမငြိမ်ကျသွားပေမယ့် သားရဲ့အလိုးအဆောင့်က ပိုပြီးတော့
အားပါလာသည်။ခါးအားသန်သန်နဲ့ သူ့အမေ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို
ပစ်ပစ်ပြီးလိုးနေတာ။သားလိုးတဲ့ပုံစံက တစ်ချိန်က သူ့အဖေ
ကိုမြအောင်ရဲ့အလိုးအဆောင့်တွေကို ပြန်လည်သတိရစေသည်။
စောက်ဖုတ်ထဲက လီး တဘွတ်ဘွတ် တဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့လေအန်သံတွေ
ဆူညံနေပြီး ကျမအိပ်ခန်းထဲ သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ လိုးသွင်းစပ်ယှက်သံတွေသာဖုံးလွှမ်းနေတော့သည်။နဂိုကတည်းကမထိမကိုင်ရင်သာ
အေးဆေးတည်ငြိမ်ပေမယ့် ထိသွားလို့ကတော့မီးပွင့်ပြီး အရည်တရွဲရွဲ
စိုကာ ပီးမဆုံးဖြစ်တတ်တဲ့ကျမ ခုအချိန်သားတက်လိုးနေတဲ့
တခဏအတွင်းမှာ နှစ်နှစ်ဆက်တိုက်ပီးဆုံးသွားရသည်။သားကတော့ ပီးချင်တဲ့မပေါ်သေး။
သူ့အတွက်ခုမှ သွေးပူအဆင့်ပဲရှိသေးသလားပဲ။ သားက သူတမောလိုးပြီးတော့ ခဏရပ်ပြီး နမ်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းကိုခွာကာ ကျမမျက်နှာပြင်အနှံနဲ့ နားရွက် လည်ပင်းတွေပါမကျန်အနမ်းမိုးရွာရင်း သူ့လက်တစ်အုပ်မကတဲ့ ကျမနို့ကြီးတွေကိုအကျီ်ပေါ်မှညှစ်နယ်ရင်း အကျီ်ကို လှန်တင်သည်။ဘရာကိုပါကျမမေးစေ့နားထိတွန်းတင်ပြီးနို့တွေကို
တစ်လုံးပြီးတစ်လုံးစို့သည်။ခုနက ပေါင်ကြားထဲသေချာမဝင်သေးဘဲ အပေါ်ကနေ ဖိလိုးနေရာမှကျမပေါင်ကြားထဲ သေသေချာချာ
ဒူးထောက်ကာ ထိုင်လျက်အနေအထားပြောင်းလိုက်သည်။အမောပြေပြီထင်သည်။
ကျမနို့တွေကိုနယ်ရင်း နှစ်ချက်လောက်ပစ်ဆောင့်ပြီး ကျမခါးကို
ဆွဲကာတဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ကျမကို ကော်ပတ်ရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို ကိုင်ဆောင့်လိုးနေတဲ့သားကအားမန်အပြည့်နဲ့ကို
ကျုံးလိုးနေတာ။ဘယ်ချိန်ကတည်းကများလိုးဖို့အားတွေစုထားလဲ
မသိပါဘူးရှင်။ကျမမျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ပြီးသားလိုးသမျှကိုသာ ဇိမ်ခံနေလိုက်တော့သည်။
သားက ကျမခြေထောက်တွေကိုမကာ သူ့ခါးပေါ်ချိတ်တင်ထားလို့
ကျမအလိုက်သင့်ပဲချိတ်တင်ထားလိုက်သည်။ခုချိန်မှာ ကျမကို
သားနဲ့အလိုးခံနေတာလား ဘာလား လာမမေးနဲ့တော့ရှင်။ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး။ကိုမြအောင်ဆုံးပြီးကတည်းက နှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါး အောင့်အီးသည်းခံနေလာရင်း ဒီလိုအလိုးအဆောင့်မျိုးကို ခုမှပြန်ရတာ။ဘယ်သူလာတားတားမရပ်ချင်တော့ဘူး။သားကသူ့အဖေကိုမြအောင်ရဲ့သားပီသပါတယ်။
အလိုးအဆောင့်ကတော့ထိပ်တန်းပါပဲရှင်။အလိုးခံရတဲ့မိန်းမတိုင်း
တစ်ခါထဲနဲ့စွဲသွားမယ့်အလိုးမျိုးရှင့်။လိုးလိုက်နားလိုက်စိမ်လိုက်နှင့်
သူတို့ပီးတဲ့အခါ ကျန်ခဲ့တဲ့သူက မျော့ပြီးကျန်ခဲ့တဲ့အလိုးမျိုးပါရှင်။
ခုကျမကိုလိုးနေတာက ကိုမြအောင်မဟုတ်ဘဲ ကိုမြအောင်နဲ့
ကျမတို့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသားလေး လရောင်သာရဲ့ အမေအရင်းကိုလိုးဆောင့်နေတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်က ကျမစိတ်ကိုပိုကြွလာစေပြီး ကျမကို ခဏခဏပြီးနေစေတော့သည်။ကျမဖင်ကိုအတင်းကော့ကော့ပေးမိပြီး သားလိုးဆောင့်တဲ့ စည်းချက်အတိုင်းလိုက်ကာအလိုးခံနေမိသည်။
“ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ် ပလွတ်ပြွတ် ဖန်းဖန်းဖန်းဖန်းဖန်းဖန်း”
“အားးအားအားးအင်းးးးရှီးးးသားးသားးအင်းဟင်းးးအီးးရှီးး”
ဘယ်လောက်ကြာအောင်လိုးလိုက်စိမ်လိုက်နဲ့ လိုးလဲမသိဘူး။
ကျမစောက်ဖုတ် ဗွက်ပေါက်ပြီး အဖုတ်တစ်ခုလုံးပေပွကာ
အရည်တွေခဏခဏပန်းတာသာသိပြီး ကျမမျော့နေခဲ့သည်။
သားအော်ငြီးပြီး သူ့လရည်ပူနွေးနွေးတွေ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထည့်မှ ကျမသတိပြန်ဝင်လာတော့သည်။
“အားးမေမေရယ် အားးပြီးပြီ ရှီးးအားးလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ
အားးးကောင်းလိုက်တာဗျာ အီးးအီးးအားးးးး”
“ဟင် သား မလုပ်နဲ့ ဟာ အထဲကိုမထည့်နဲ့ အားးဟင်းးးးအင်းးးး”
ကျမတားတာက နောက်ကျနေပြီလေ။သားက လရည်တွေအကုန်
သားအိမ်ထဲပန်းထည့်ပြီး ကျမပေါ်မှောက်ကျလာကာ တင်းကြပ်
နေအောင်ဖက်ထားသည်။
“သားကိုခွင့်မလွတ်ပါနဲ့မေမေ သား မေမေ့ကိုချစ်တယ် မေမေအနားက တဖဝါးမှမခွာနိုင်ဘူး မေမေ့ကိုချစ်လွန်းလို့လည်း
ဒီလို လူမဆန်တဲ့အလုပ်မျိုးကို သားလုပ်ခဲ့တာပါ မေမေ့ကို ဟိုလူကြီးလက်ထဲ ဘယ်နည်းနဲ့မှအပါမခံနိုင်ဘူး လိုးရတာ
အရသာရှိလွန်းတဲ့ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဟိုလူကြီး ဖြဲရဲလိုးတာ
သားမမြင်ချင်ဘူး သားတစ်ယောက်ထဲပဲလိုးချင်တယ် ခု မေမေ အိပ်တော့နော် မေမေလွတ်လပ်အောင် သားအခန်းမှာပြန်အိပ်မယ် ချစ်တယ်မေမေ သားကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့”
ကျမ သားကို ဘာမှပြန်မပြောဘဲငြိမ်မြဲငြိမ်နေလိုက်သည်။
မေမေ့ကို မျော့နေအောင်လိုးပြီးမှပဲ ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့တဲ့။အော် သားရယ် မေမေ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။သားက ကျမပါးတွေကိုနမ်း နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြာကြာစုပ်ပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားသည်။
ကျမကတော့ သူထားခဲ့အတိုင်း ပက်လက်ကားယားနဲ့ကို မလှုပ်မယှက် ငြိမ်နေသည်။ကျမမှာတော့ ခုဖြစ်ပျက်နေတဲ့
အခြေအနေကိုလက်မခံနိုင်သေးဘူးဖြစ်နေတယ်။လိမ္မာယဥ်ကျေးပြီး
စာတော်တဲ့သားက မေမေ့ကို မုဒိန်းကျင့်တယ်။သားတစ်သက်လုံး
မေမေသွန်သင်ဆုံးမတာနာခံပြီး လိမ္မာလွန်းလို့ သူများမိဘတွေ လိုချင်တဲ့သားမျိုးလေးက မေမေ နောက်ယောကျ်ားယူမှာစိုးလို့
မေမေ့ကိုတက်လိုးတယ်တဲ့လား။လူကြားလို့မှမကောင်း သားရယ်။
မေမေ့ကို သူများတက်လိုးတာ မကြည့်ချင်ဘဲ ကိုယ်တိုင်ပဲ
လိုးချင်တယ်တဲ့လား။ဘယ်လိုစိတ်ထားမျိုးတွေများ သားဆီမှာ
ကိန်းအောင်းသွားတာလည်းကွယ်။လူမဆန်တဲ့အလုပ်လို့ လူတွေ
ပြောကြတဲ့ဒီအလုပ်ကို ဘာလို့များလုပ်ခဲ့ရသလဲကွာ။မေမေ့ကိုမှ
မယားတော်ချင်သတဲ့လား။ဒီလူ့လောကကြီးမှာဒီလူ့အသိုင်းအဝိုင်းက
လက်မခံတဲ့ ဆက်ဆံပတ်သတ်တာမျိုးကိုမှသားကကြိုက်သွားတာလား။သားကို ဒီစိတ်ရိုင်းတွေ ဘယ်သူသွင်းပေးတာလဲကွယ်။ဒါဆို ကျမကရော။ခုနကလေးတင်သားရဲ့ပေါင်ကြားက အသားချောင်းနဲ့ ထောင်းထောင်းသွပ်တာကိုဖင်ပြန်ကော့တင်ပြီးဘာလို့ခံခဲ့မိတာလဲ။
စစတုန်းကတော့ သား အပေါ်ကဖိပြီးအတင်းကျင့်လို့ခံခဲ့ရတာဆိုလည်း ခုနက သားခဏနားတဲ့အချိန်မှာ ဘာလို့ အတင်းတွန်းဖယ်ပြီး ထွက်မပြေးခဲ့ရတာလဲ။ကျမကရော သားပေးတဲ့လိင်သာယာမှုကို ကြိုက်သွားတာလား။ခုနကသားနမ်းသွားတဲ့အနမ်းချိုချိုလေးကိုတမ်းတနေဆဲရှိသည်။သားရဲ့အခန်းထဲကမထွက်ခင် နမ်းသွားတဲ့နှုတ်ဆက်အနမ်းက အမေကို သားကချစ်လို့နမ်းတဲ့အနမ်းမျိုးမဟုတ်တော့တာတော့ သေချာတယ်။သားပက်ပက်စက်စက်လိုးသွားလို့နာကျင်ကျိန်းစပ်နေတဲ့ကျမ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ခုထိစီးကျနေတာခံစားနေရတယ်။သားစို့ပြီးညှစ်သွားတဲ့ ကျမနို့တွေမှာ သားရဲ့သွားရညတွေပေကျံနေတုန်းပဲ။ဆယ်စုနှစ်နှစ်ခုနီးပါး ကာမစပ်ယှက်မှုနဲ့ဝေးကွာခဲ့ရတဲ့ကျမ။ခုပြန်ကြုံရတော့လည်းအင်နဲ့အားနဲ့ကို လိုးသွင်းစပ်ယှက်မှုကိုခံလိုက်ချိန်မှာ သားကိုအပြင်းအထန်တားဆီးလို့ရပေမယ့် ဘာလို့မတားခဲ့တာလဲကိုယ့်ကိုယ်ကို နားမလည်နိုင်ပါဘူးရှင်။
သားပြောသွားတဲ့စကားတွေ သားရဲ့လုပ်ရပ်တွေ ကိုတင်စိုးနဲ့ကျမရဲ့
လက်ထပ်ပွဲ သူကရော ကျမကို သားက မယားလိုဆက်ဆံသွားတာ
တွေသိရင်လက်ခံမှာလား။ပတ်ဝန်းကျင်ကရောကျမတို့ သားအမိကို
ဘာပြောကြမလဲ။သားတစ်သက်ကြာအောင်ထိန်းသိမ်းလာခဲ့တဲ့
အိန္ဒြေရည်ရရနဲ့ တည်ငြိမ်လှတဲ့ကျမရဲ့ မုဆိုးမ သိက္ခာ။သားရဲ့အဖေကိုမြအောင်ရယ် ခု ကိုတင်စိုးကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ ယောကျ်ားဆိုအလုပ်ကိစ္စကသာလွဲပြီး အပိုအလိုမပြောဘဲ မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့နေလာတဲ့ကျမကို သားရဲ့အလိုးခံရတဲ့ကောင်မဆိုပြီးဝိုင်းပြောကြမယ်။အပစ်တင်ကြမယ်။ရှောင်ဖယ်ကြမယ်။သားကရော ဘဝမှာတက်လမ်းတွေ
အများကြီးရှိတဲ့သားလေး။သားရဲ့ဘဝကရော အမေအရင်းကို
မဒိန်းကျင့်လို့ ကျမရဲတိုင်ရင် ထောင်ကျပြီး ဘဝတုံးသွားမှာ။
ကျမ ဘာလုပ်ရမလဲ ဘာလုပ်ရမလဲ။ ရှေ့ဆက်ပြီး မေမေ
ဘာဆက်လုပ်ရမလဲသားရယ်။ပါးပြင်ပေါ်မျက်ရည်တွေက
အလိုလိုစီးကျလာပြီး အီးခနဲ့ ငိုချလိုက်သည်။ဒါပေမယ့် အသံမကြားအောင် ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာမှောက်ချပြီး အားရပါးရငိုပစ်လိုက်သည်။ငိုရင်း အတွေးပေါင်းစွာနဲ့ခေါင်းကချာချာလည်လာပြီး မူးဝေလာကာကျမ မျက်လုံးတွေအမှောင်ကျသွားတော့သည်။
ဆက်ရန်
ရင်ကမွေးတဲ့လင်( အပိုင်း၂)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ကျမနိုးလာတော့ တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာနေသည်။ ညက ဖြစ်ခဲ့တာတွေက အိမ်မက်သာဆိုအရမ်းကောင်းမှာပဲ။
သားအရင်းရဲ့မုဒိန်းကျင့်တာ ခံလိုက်ရတဲ့ကျမဘဝဟာ မြောင်းထဲ
ရောက်ပြီ။တစ်သက်လုံးထိန်းသိမ်းလာတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာတွေ တစ်စက်မှမရှိတော့ဘူး။အမှန်ဆို ညကအခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးထားပြီးအိပ်ရမှာ။သားအမိဆိုပြီး အရေးအကြောင်းရှိရင်
ဝင်လာလို့ရအောင် ဂျက်မထိုးဘဲထားမိတာသားနဲ့
စခွဲအိပ်ကတည်းကပါပဲ။အော် ယောကျ်ားတွေဆိုတာ ကိုယ့်သားအရင်းတောင်မယုံရပါလား။ခုတော့သွားပြီ။
ဘာမှအဖတ်ဆယ်လို့မရတော့ဘူး။ရှေ့လျှောက် လူ့လောက
အလယ်မှာ ဘယ်လိုနေထိုင်ရတော့မှာလဲ။သားနဲ့ကျမလည်း အရင်ကလိုအမေနဲ့သားဆိုတဲ့ဆက်ဆံရေးမျိုးပျက်စီးသွားပြီ။အကြောင်းစုံတွေးရင်း ကျမမျက်ရည်တွေကျလာသည်။ထိုစဥ်မှာပဲ ကျမရဲ့ချစ်လှစွာသော မအေကိုမဒိန်းကျင့်တဲ့ သားအလိမ္မာတုံးလေး ကျမဘေးရောက်လာသည်။မျက်လုံးစွန်းကမြင်လိုက်ရပေမယ့်
သူ့ကိုမကြည့်မိတော့။လူကဆောက်တည်ရာမဲ့ပြီး ခေါင်းထဲ
အတွေးပေါင်းတစ်ထောင်နဲ့ရှုပ်ထွေးနေသည်။
“မေမေငိုနေတယ် မေမေရယ် သားး သားကို ခွင့်လွတ်ပါလို့
မတောင်းဆိုတော့ပါဘူး သားမှာအပြစ်ရှိပါတယ် မေမေကြိုက်တဲ့
အပြစ်ပေးပါ သားခံယူပါ့မယ် မေမေ့ကို ချစ်လွန်းလို့ အဆုံးရှုံး
မခံနိုင်လွန်းလို့ သား ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာပါမေမေ”
သားကကျမပါးပြင်မှာ ကျနေတဲ့မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးသည်။
ကျမသုတ်မခံဘဲ လက်ကိုပုတ်ချလိုက်သည်။သားကိုလည်း
တသက်လုံးမပြောဘူးတဲ့ စကားတွေကျမနှုတ်ကပြောထွက်မိသည်။
“မင်း ငါ့အခန်းထဲက ခုထွက်သွား ခွေးတိရစ္ဆာန် ငါ့ကို
ခွေးကျင့်ခွေးကြံ ကြံတဲ့အကောင် မင်း ငါ့သားမဟုတ်ဘူး မအေကို
မဒိန်းကျင့်တဲ့ မုဒိန်းကောင် သွားးးး သွားးးး သွားနော် မသွားရင်
ငါ့ကိုယ်ငါ တစ်ခုခုလုပ်လိုက်မယ်”
“သွား သွားပါ့မယ်မေမေ သားသွားပါ့မယ် ဘာမှမလုပ်ပါနဲ့နော်
သားသွားပါ့မယ်”
“သွားးးး ငါ့ကိုအမေလို့လည်းမခေါ်နဲ့ နင် ငါ့သားမဟုတ်ဘူး သွားးး”
သားက ကျမ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တစ်ခုခုလုပ်မှာစိုးရိမ်လို့လားမသိဘူး။
ကျမ နှင်ထုတ်တာနဲ့ ချက်ခြင်းပဲကျမအနားက ထကာ
ခေါင်းလေးငိုက်စိုက်စိုက်နဲ့ပဲ ကျမအခန်းထဲကထွက်သွားသည်။သားသာဆက်နေရင် ကျမကိုယ်ကျမတစ်ခုခုထလုပ်မလားပဲ။သားကိုစိတ်နာတဲ့အပြင် သားရဲ့ဆက်ဆံမှုအပေါ်သာယာခဲ့မိတဲ့
ကျမကိုယ်ကျမလည်း မုန်းသည်။ကျမကုတင်ပေါ်မှာ
ဆက်လှဲနေရင်း ငိုနေမိသည်။ရှေ့လျှောက်ဖြစ်လာမယ့်အရာတွေကို
ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ရမလဲတွေးလိုက် ငိုလိုက်နဲ့ပဲ အခန်းထဲသာ
အောင်းနေလိုက်သည်။
######################
ကျနော်နဲ့မေမေက အမေတစ်ခု သားတစ်ခုဘဝပါ။ဖေဖေဆိုတာ
ဓာတ်ပုံထဲမှာပဲမြင်ဖူးသည်။ဖေဖေက ကျနော် မေမေ့ဗိုက်ထဲမှာ
ရှိစဥ်ကတည်းက ယာဥ်မတော်တဆဖြစ်ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ မုဆိုးမဖြစ်ပြီး အားမာန်တင်းကာ ကျနော့်ကို
မွေးဖွားခဲ့သည်။ဖေဖေ့ရဲ့လုပ်ငန်းတွေကို ဆက်လက်ဦးစီးရင်း
ကျနော့်ကို ဒီအရွယ်ရောက်သည်အထိ ပြုစုပျိုးထောင်လာခဲ့သည်။
မေမေ့က ကျနော့်ကိုသိပ်ချစ်သလို ကျနော်လည်း မေမေ့ကို
သိပ်ချစ်သည်။ချစ်လွန်းလို့လည်း မေမေ့စကားဆို မြေဝယ်မကျ
နားထောင်ပြီး လိမ္မာယဥ်ကျေးတဲ့သားတစ်ယောက်ဖြစ်အောင် ငယ်ငယ်ကတည်းကကြိုးစားနေထိုင်ခဲ့သည်။မေမေကလည်း ကျနော့်ကိုအသည်းနစ်အောင်ချစ်ပါသည်။ဒါပေမယ့် ခုတော့
ကျနော့်အချစ်ကလမ်းလွဲသွားပြီ။
ကျနော် အရမ်းမှားသွားပြီမေမေ။မေမေ့ကို ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်လို့ မုဒိန်းကျင့်ခဲ့တဲ့ကျနော် ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။အစက
ကျနော်ထင်ခဲ့တာနဲ့ ဖြစ်လာတာက တခြားစီဖြစ်နေပြီ။ ကျနော် မေမေ့ကို ဒီလိုလုပ်လိုက်ရင် အကိုသူရနဲ့ဒေါ်လေးမြရင်တို့
သားအမိလိုမျိုး သားအမိထက်ကျော်လွန်တဲ့ ဆက်ဆံရေးမျိုးရပြီး မေမေ့အချစ်ကို ဦးတင်စိုးနဲ့ခွဲဝေပြီးချစ်ရတာမျိုးမဖြစ်တော့ဘူးလို့
တွေးထင်ခဲ့သည်။အခုတော့အထင်နဲ့လက်တွေ့အမြင်ကတခြားစီ
ဖြစ်သွားတဲ့အပြင်အရင်လို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အရမ်းကို
ချစ်ကြတဲ့သားအမိဘဝလေးကိုဆုံးရှူံးလိုက်ရပြီ။ကျနော်လည်း အမေကိုမုဒိန်းကျင့်တဲ့ သားမိုက်မုဒိန်းကောင်ဘဝရောက်သွားပြီ။
ခုတော့မေမေ့က ကျနော့်ကိုစကားလည်းပြန်မပြောတဲ့အပြင် ကျနော့်ကိုမြင်ရ ကြားရမှာတောင်မုန်းတီးနေတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့
ဆက်ဆံနေသည်။အခန်းထဲက အခန်းပြင်မထွက်။အစားလည်းပုံမှန်မစားတော့။ခုဆိုဒီလိုဖြစ်နေတာနှစ်ရက်ရှိသွားပြီ။
ကျနော့်ကိုမြင်ရင် မေမေ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တစ်ခုခုလုပ်မှာကိုပဲ စိုးရိမ်ပြီး မေမေ့ကိုအရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ပဲစောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ရှေ့ကိုဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ မတွေးတတ်တော့ဘူး
ဖြစ်နေသည်။အကိုသူရနဲ့ဒေါ်လေးမြရင်တို့ သားအမိကျတော့ရော သားအမိခြင်း လိုးဆော်နေကြပေမယ့် ဘာဖြစ်လို့ အဆင်ပြေပြေ
နေနိုင်ကြတာလဲ။ဒေါ်လေးမြရင်ယောကျ်ား ဦးဝင်းမြင့်ကရော သူ့မိန်းမနဲ့သား လိုးဆော်နေကြတာ မသိဘူးလား။မသိဘူးလို့တော့ထင်တာပဲ။သိရင်သူလည်း လက်ခံမှာ
မဟုတ်လောက်ဘူးလေ။ကျနော်တောင်ဒေါ်လေးမြရင်တို့အိမ်ကို မမျှော်လင့်ဘဲရောက်သွားရင်း တွေ့ခဲ့လို့သာ သူတို့သားအမိရဲ့
သာမာန်မဟုတ်တဲ့ သားအမိဆက်ဆံရေးအခြေအနေကိုသိရတာ။
ခု မေမေနဲ့ကျနော့်ကြားဖြစ်ပျက်နေတဲ့ကိစ္စကို ကိုသူရကို
ဖွင့်ပြောပြပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့အကြံတောင်းရင်
ကောင်းမလား။ဟုတ်တယ် ခုချိန်မှာ ကျနော့်အကိုဝမ်းကွဲ ကိုသူရကို
ဖွင့်ပြောပြပြီး အကြံဉာဏ်တောင်းတာအကောင်းဆုံးပဲ။အပြင်မှာ
လူကိုယ်တိုင်မတွေ့ဘဲ ဖုန်းနဲ့လိုင်းပေါ်ကနေ စာရိုက်ပြီး ပြောတာ
အဆင်ပြေမယ်။ခုလက်ရှိအခြေအနေအရ မေမေ့အနားကတဖဝါးမှ
ခွာလိုစိတ်မရှိတဲ့အပြင် လူခြင်းတွေ့ပြီး အကို ကျနော် မေမေ့ကို
မဒိန်းကျင့်လိုက်တယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲလို့ ဖွင့်ပြောပြရမှာကိုလဲ
ရှက်သည်။လိုင်းပေါ်ကဆိုတော့ လူခြင်းလည်း မတွေ့ရတော့သလို
မေမေ့အနားကလည်း ခွာစရာမလိုတော့။အဲ့တော့ ဖုန်းယူပြီး
အကိုသူရဆီ စာပို့လိုက်သည်။
“Hi အကိုသူရ”
“Hi ညီလေး ”
“နေကောင်းကြလား”
“အေးကောင်းတယ် လာမယ့်စနေတောင် မင်းတို့ဆီလာမယ်လို့
အမေကပြောသေးတယ်”
“ဟုတ် အကိုသူရ ခု သားပြောစရာရှိလို့”
“အေး ပြောလေညီလေး ဘာပြောမလို့လဲ”
“ဟို ဟိုလေ ဟိုဟို”
“တဟိုဟိုနဲ့ပြောပါကွ ဟိုတစ်ပတ်ကကိစ္စလား အာ့ ငါနားလည်ပါတယ်ကွ ဒေါ်လေးဝင်းနွယ်ကိုမတိုင်ပါဘူးရည်းစားပဲ
ဘာဖြစ်လဲ ထားပေါ့ကွ မင်းလည်းအရွယ်ရောက်ပဲဟာ”
“အာ့ သားရည်းစားဟုတ်ဘူးဗျ ကျောင်းက ဆရာ့တူမ ဆရာက
ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ပေးပါဆိုလို့ ပို့ပေးတာပါဗျ”
“အေးပါကွာ စော်ထားရင်လည်းပြောအုန်း ငါနဲ့မိတ်ဆက်ပေး”
“ဟုတ် ခုက စော်ကိစ္စမဟုတ်ဘူးဗျ အခြားကိစ္စတစ်ခု ပြောချင်လို့”
“အော် ပြောလေကွာ ”
“ပြောတယ်ဆိုတာထက် တိုင်ပင်ချင်လို့ အကိုသူရဆီက အကြံဉာဏ်တောင်းချင်လို့”
“ရတယ်လေ ပြော ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ”
“ဟိုလေ ပြောရမှာ ပြောမထွက်ဘူးဖြစ်နေတယ်ဗျ”
“ပိုက်ဆံလား ရတယ်လေ ပြော ဘယ်လောက်လိုချင်လဲ ငါ့ညီလေး
လိုသလောက်ပေးမယ်”
“ဟုတ်ဘူးဗျ သားမှာ ပိုက်ဆံရှိပါတယ် ဟိုလေ ဒဲ့ပဲပြောမယ်ဗျာ
ရှက်မနေတော့ဘူး မထူးဘူး”
“အေး ပြော မင်းက ဒဲ့မပြောတော့ ငါကထင်တာပြောတာပေါ့”
“ဟိုဗျာ သားလေ မေမေနဲ့ဟိုဟွာ ဖြစ်သွားတယ်”
“အမ် ဘယ်ဟာဖြစ်တာလဲကွ”
“မေမေ့ကို သားမုဒိန်းကျင့်သလိုဖြစ်သွားတယ်”
“ဘာ ဟျောင့် တကယ်လား”
“ဟုတ် ဟုတ်တယ် အကိုသူရ ဖြစ်တာတော့နှစ်ရက်ရှိပြီ မေမေက
သားကိုစကားမပြောတော့ဘူး သူ့နားသွားရင်လည်း သူ့ကိုယ်သူ
တစ်ခုခုလုပ်မယ်ချည်းပြောနေလို့ မသွားရဲဘူး ခု သား ဘယ်မှ
မသွားရဲဘူး သားမရှိတုန်း မေမေတစ်ခုခုလုပ်မှာစိုးလို့”
“ဟာ လရောင် မင်းဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”
“သား သား အကိုသူရနဲ့ဒေါ်လေးမြရင်တို့ဖြစ်နေကြတာကိုတွေ့ပြီး
မေမေ့ကိုလည်း လုပ်မိလိုက်တာပါ”
“ဟင် မင်း မင်း ဘာ ဘာကိုတွေ့တာလဲ”
“ပြီးခဲ့တဲ့လက သား အကိုတို့အိမ်လာတုန်းက အကိုနဲ့ဒေါ်လေးမြရင်
အိပ်ခန်းထဲမှာလုပ်နေကြတာတွေ့လိုက်တယ် ”
“ဟာ ”
“အာ့နဲ့မေမေ့ကို ဟို ဦးတင်စိုးဆိုတဲ့ လူကြီးနဲ့မယူစေချင်လို့
အကိုနဲ့ဒေါ်လေးတို့လုပ်နေတာကိုအတုယူပြီး သားလည်းမေမေ့ကို
အဲ့လိုလုပ်ရင် မေမေ သားအနားကမခွာဘဲ အကိုသူရတို့
သားအမိလိုမျိုး မခွဲအတူနေရမယ်လို့ထင်ခဲ့တာ မေမေ့ကို သား
မခွဲနိုင်ဘူး မေမေနဲ့သားဘဝထဲ အခြားသူစိမ်းတစ်ယောက်
မဝင်လာစေချင်ဘူး အဲ့ဒါကြောင့် အကြိမ်ကြိမ်စဥ်းစားပြီး မေမေ့ကို
လုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ ခုတော့ ခုတော့ဗျာ မေမေက အနားတောင်
အကပ်မခံတော့ဘူး သား ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဗျာ ”
“ဟင်းးးးးလရောင်ရာ ငါ ဘာပြန်ပြောရမလဲတောင်မသိတော့ဘူး
အခု မင်းတို့သားအမိဖြစ်နေတဲ့အနေအထားက ငါတို့သားမိရဲ့
ဖြစ်ခဲ့တာတွေနဲ့ မတူဘူးညီလေးရ အမှန်ဆို ဒီလိုလုပ်ဖို့စိတ်ကူး
စရလာကတည်းက ငါ့ကိုပြောသင့်တယ် တိုင်ပင်သင့်တယ်
အာ့ဆို ခုလိုအခြေအနေမျိုးတွေဖြစ်မလာဘူးညီလေးရ အင်း
မင်းလည်း လူရိုးလေး စာကြမ်းပိုးလေးထင်တာ နောက်ဆုံးတော့
မျိုးရိုးလိုက်တာပါပဲ”
“ဗျာ မျိုးရိုးလိုက်တာ ”
“ဟုတ်တယ် လရောင် ငါတို့မျိုးကိုက မအေလိုး ဖေလိုးမမျိုးလေ
မင်းရော ငါပါ မအေလိုးတွေပေါ့ကွာ ဟားဟား”
“အာ အကိုသူရကလည်းဗျာ”
“ခုမှရှက်မနေနဲ့ဟျောင့် မင်းနဲ့ငါက ဘဝတူတွေ ငါကတော့ မင်းထက်
ပိုတာပေါ့ ငါတို့အမျိုးအကြောင်းနဲ့ ငါနဲ့အမေ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို
ပြောပြမယ်”
“ဟုတ် အကိုသူရ”
@@@@@@@@
ကျနော့်နာမည်က သူရဝင်း။ကျနော်တို့အမျိုးတွေ သာမာန်လူတွေလို
မဟုတ်ဘူးဗျ။သွေးသားရင်း ကာမလိင်ဆက်ဆံတာကို စွဲလမ်း
နှစ်ခြိုက်ကြတဲ့သူတွေဗျ။အမေဆို အဖေမသိအောင်အဖိုးနဲ့
လိုးနေတာ။အဖိုး အိမ်ကိုအလည်လာတိုင်းအမေနဲ့လိုးနေကြ။
အာ့တွေကို ကျနော်မြင်ပြီး အမေ့ကိုဖွင့်ပြောတော့ အမေက
အဖေနဲ့ အမကိုပြန်မပြောဖို့ပါးစပ်ပိတ်တဲ့အနေနဲ့ ကျနော်ကို
သူနဲ့လိုးခိုင်းခဲ့တာ။ကျနော်ကလည်း လူပျိုအရွယ် စော်လှလှလေး
မြင်ရင် ရည်းစားထားချင်လိုးချင်ဆော်ချင်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့
အမေကပါးစပ်ပိတ်တဲ့အနေနဲ့ ပေးလိုးတာကိုအမေရဲ့အပြုအစုမှာ
မျောပြီး ခုချိန်ထိ သားအမိခြင်းလိုးဆော်နေကြတုန်းပဲ။အမေနဲ့ကျနော် အရင်ကထက်ပိုချစ်သလိုနားလည်မှုတွေလည်း
ပိုရှိလာတယ်။ခုတော့ အဖေမရှိတဲ့အချိန်မှာကျနော်ကအမေလင်ပဲ။အဖေလစ်တာနဲ့ တန်းဆော်တော့တာပဲ။ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့
အရသာဆိုပေမယ့် အမေအရင်းကိုလိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ဘယ်တော့မှမရိုးနိုင်တဲ့ ဟင်းလျာတစ်ခွက်ကို
စားသောက်နေရသလိုပဲ။သောက်လေသောက်လေငတ်မပြေဘဲ။လူလစ်တာနဲ့ အမေထမိန်လှန်ပြီးကျုံးလိုးတော့တာပဲ။
အမေကတော့ ကျနော့်ကို အဖိုးရဲ့အလိုးကိုမှီတယ်ဆိုပြီးပြောတယ်။
အဖိုးရော အဖေရော ကျနော်နဲ့လင်သုံးယောက်ကြား
ဗျာများနေတာပေါ့။ဘဘနဲ့အဖိုးက တစ်ခါတစ်လေမှ အိမ်လာတိုင်းလိုးဖြစ်ကြတာတော့ကျနော်နဲ့အဖေကိုပဲ အချိန်ပိုပေးနေရတာပေါ့။အမစုစုရင်ကတော့တခြားနယ်မှာ ဆရာမလုပ်နေတော့ အဖေအိမ်မှာမရှိတာနဲ့ ကျနော့်အတွက် ဇိမ်ပဲ။အရင်က အိမ်မကပ်တဲ့အကောင် ခုအိမ်ကပ်နေတယ်ဆိုပြီး ချီးမွှန်းနေသေးတယ်။သူ့မိန်းမကို သူ့နောက်ကွယ်မှာ လိုးနေတာကျ သူမသိဘူးလေ ဟီးးး။အမေကို လင်သုံးယောက်ရဲ့အရသာ ဘယ်လိုနေလဲဆိုတော့ တစ်မျိုးစီကောင်းတယ်တဲ့။ကျနော်လည်း အမေ့အဖုတ်ကြီးရဲ့အရသာကို တန်းတန်းဆွဲပြီးအဖေလစ်တာနဲ့ ထဘီပဲလှန်နေလို့ဗိုက်ကြောလိမ်ဆွဲခံရတာခဏခဏပဲ။အဖိုးဆုံးတော့အမေက ကျနော့်အတွက် မူပိုင်လိုဖြစ်လာတယ်။အဖေကလည်း အလုပ်မအားတာများတော့
အမေနဲ့သိပ်မလိုးဖြစ်ဘူး။အမေကလည်း အဖေ့ထက် ကျနော်နဲ့
လိုးတာကိုပဲပိုကြိုက်တယ်။အဲ့တော့ လစ်တာနဲ့တန်းစွပ်ရင် ခံတာပဲ။
အဖိုးနဲ့လိုးပြီး အမစုစုရင် ကိုယ်ဝန်ရလို့ သူ့ကိုကြိုက်နေတဲ့ အဖေ့ကို
အဖြေမြန်မြန်ပေးပြီးအဖေ့နဲ့လိုက်ပြေးခဲ့တာဆိုလား။ဒါပေမယ့်
အမစုစုရင်က အဖိုးရဲ့သွေးလား ဘဘရဲ့သွေးလားသူလည်း
သေချာမသိဘူးလို့တော့ အမေပြောတယ်။
“အာ့ဆိုအဖေက နွားကြီးပေါ့နော်အမေ” ဆိုတော့
“ဟဲ့ ကောင်စုတ်လေးဖအေကိုများ ငရဲကြီးမယ်”
“ဂွပ်”
ဆိုပြီးခေါင်းကိုဂွပ်ခနဲ့ လက်ရောက်လာတယ်။
“မဟုတ်လို့လားအမေရ အမေနဲ့အဖိုး နဖားကြိုးထိုးတာလေ
ဒါနဲ့ အာ့တွေအဖေသိလား” ဆိုတော့
“သိမလားဟဲ့ သိရင် ကွဲတာကြာပေါ့ လျှောက်ပြီး လျှာမရှည်နဲ့နော်
ဘယ်သူမှသိတာမဟုတ်ဘူး ”
“အင်းပါအမေရ သားမပြောပါဘူး အဖေ သနားပါတယ်နော်အမေ ဒါနဲ့ သားကရော အဖေ့သားဟုတ်ရဲ့လား”
ဆိုတော့
“နင့်ရုပ်ကိုနင်မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်လေ” တဲ့။
ဟုတ်ပါတယ်။ကျနော့်ကအဖေ့မျက်နှာကြီးချွတ်တပ်ထားသလို တပုံစံထဲတူတယ်။သွားတာလာတာပြောပုံဆိုပုံကအစ အဖေနဲ့
တထေရာထဲပဲ။အဖေ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က အဖေ့ကို
အခြားသူငယ်ချင်းတွေရှေ့ အမြဲစတာရှိတယ်။
“ဝင်းမြင့်တို့များကွာ ပန်းပုထုတော်သလား မတော်လား အငယ်ကောင်ကိုသာကြည့်”
ဆိုပြီးကျနော့်ကို ပြတတ်တယ်။အကုန်လုံးက ဝိုင်းရီတာပေါ့။
အဲ့လူကြီး အိမ်လာလည်လို့ ကျနော့်ကိုတွေ့ရင်
” ဟျောင့် မင်းအဖေ ပန်းပုဆရာရော”
ဆိုပြီး စတတ်တယ်။အဲ့တော့ ကျနော်ကတော့ အဖေ့သားပေါ့ဗျာ။
မမကတော့ အဖိုးရဲ့သမီးလား ဘဘရဲ့သမီးလားဆိုတာ အမေကိုယ်တိုင်တောင် မဝေခွဲနိုင်ဘူးဗျို့။
ဆက်ရန်
ရင်ကမွေးတဲ့လင် (အပိုင်း ၃)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
အရင်ကအကြောင်းတွေအမေ ဆက်ပြောပြသေးတယ်။
ကျနော်တို့မိသားစုက ဘယ်လိုဘယ်ပုံ အင်းစက်မိသားစု
ဖြစ်လာတယ်ဆိုတာပေါ့။သူတို့ငယ်ငယ် ရွာမှာနေတုန်းက
ဘဘဦးမြအောင်နဲ့ အဖွားဒေါ်ရင်လှတို့ သားအမိခြင်းလိုးနေကြတာ
အဖိုးဦးထွန်းသာမိသွားပြီး ဆဲဆိုရင်း ဘဘကိုထိုးကြိတ်ပြီး
အဖွားကိုလည်း ပါးနားရိုက်တယ်တဲ့။သားနဲ့မိန်းမရဲ့
အဖြစ်ကိုတွေးရင်း ရဲတိုင်လို့ကလည်းမရ။တိုင်ရင်လည်း ရွာမှာ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့နေလာတဲ့သူတို့မိသားစု သူများတံထွေးခွက်မှာ ပက်လက်မျောပြီဆိုပြီး စိတ်ဆင်းရဲနေခဲ့တယ်။
ကံကောင်းတာက အိမ်က ရွာအစပ်လယ်ကွင်းထဲမှာမို့ သီးသန့်လို
ဖြစ်နေတာပဲ။နို့မိုဆို အဖိုးဆဲဆိုရိုက်နှက်တာနဲ့ လူတွေသိကုန်မှာ။
အဖွားနဲ့အဖေကို ဘာကြောင့်ဒီလိုမျိုးတိရစ္ဆာန်တွေရဲ့
အမူအကျင့်မျိုး လုပ်ရသလဲလို့မေးတော့ ရှင်ဆီကမရတာကို ကျမသားဆီကယူတာတဲ့လေ။လင်ငယ်နေမယ့်အစား ကိုယ်မွေးတဲ့သားရဲ့ အလိုးခံရတာ ပိုတောင်အရသာရှိသေးတယ်တဲ့။
အဲ့တော့ အဖိုးကတောက်ခေါက်လိုက် အံ့ကြိတ်လိုက်နဲ့ အဖွားနဲ့
ဘဘကို ရိုက်နှက်ကန်ကျောက်ရင်းနဲ့ သူလည်း ရိုက်နှက်ဆဲဆိုလို့
မောပြီး ထိုင်နားနေတယ်။အဖွားနဲ့ဘဘလည်း အဖိုးရဲ့
ရိုက်ချက်ကြောင့် ကွဲပြဲဖူးရောင်ကုန်ကြရော။
ဘယ်တုန်းကမှအရက်မသောက်ခဲ့တဲ့ အဖိုးဦးထွန်းသာလည်း
စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အရက်တွေသောက်လာရင်းအရက်သမားကြီးကို
ဖြစ်တော့တာပဲ။မထင်ရင် မထင်သလိုလည်းဘဘနဲ့အဖွားကို ထထရိုက်တယ်တဲ့။တစ်ရက်တော့ မူးပြီးအမေ့ကို အဖွားနဲ့ဘဘရှေ့မှာ အတင်းတက်လိုးတယ်။၁၃ ၁၄အရွယ်
အပျိုဖြစ်ကာစအမေ့ခမျာ အဖုတ်လေးကွဲပြဲထွက်ကုန်တယ်။
အဖွားနဲ့ဘဘလည်းကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုမို့ အဖိုးကိုမတားနိုင်ဘဲ
ကြည့်ပဲကြည့်နေရတယ်။ခွေးတွေ ခွေးတွေ ခွေးမျိုးတွေဆိုပြီး
တဟားဟားရီပြီး အမေ့ကိုလိုးတယ် အဖွားနဲ့ဘဘကိုလည်း
သူတို့ရှေ့မှာတင် လိုးခိုင်းတယ်။အဲ့ကတည်းကအမေနဲ့အဖိုးလည်း
သားအဖခြင်းလိုးရတာကြိုက်သွားပြီး လိုးနေကြတော့တာပဲ။
အမေက အဖိုးနဲ့အလိုးခံရသလို ဘဘဦးမြအောင်နဲ့လည်း မောင်နှမခြင်းလိုးခဲ့ကြတယ်တဲ့။အမေနဲ့အဖိုးရယ် ဘဘရယ်
လိုးလာကြတာဘဘနဲ့အဖိုးဆုံးတဲ့အထိပဲ။ဘဘက မိန်းမရပြီး မကြာခင်မှာပဲဆုံးသွားတာမို့ အမေနဲ့ဘဘလိုးတာတော့ မမြင်လိုက်ရဘူး။အဖွားနဲ့ဘဘ သားအမိခြင်းလိုးတာလည်း
မမြင်ဖူးဘူး။
အဖွားကလည်း ကျနော်ဆယ်နှစ်သားလောက်မှာဆုံးသွားတာ။
အဖိုးနဲ့အမေလိုးတာတော့ ကျနော် မျက်ဝါးထင်ထင်ကိုမြင်ဖူးတယ်။အဲ့နေ့ကကျနော်က နေမကောင်းလို့ကျောင်းကနေ နေ့တစ်ဝက်ခွင့်နဲ့
ပြန်လာတုန်း အမေနဲ့အဖိုးရဲ့အဖြစ်ကို တွေ့လိုက်ရတာပဲ။
တွေ့တာမှ အမေကအပေါ်ကဗျ။အဖိုးက အောက်ကနေ ပက်လက်အိပ်ပြီး အမေ့ခါးကိုင်ကာ ကော့ကော့လိုးနေတာ။
ကျနော်လည်း ချောင်းရင်း အံ့သြရသလို လီးလည်းတဇတ်ဇတ်တုန်
နေသည်။လိုးကြတာမှ ပုံစံကိုသုံးလေးမျိုး။အမေ့ရဲ့ ဝိုင်းဝိုင်းလှလှ
ဖင်ကြီးတွေကိုကုန်းထောင်ခိုင်းပြီး အဖိုးက အနောက်ကနေ
ခါးဆွဲကာ တဖန်းဖန်းလိုးနေတာ အားရစရာကြီး။ကျနော်တောင်
ဝင်လိုးချင်စိတ် ဖြစ်သွားတယ်။အာ့နဲ့ချောင်းပြီး ဂွင်းထုတော့ လရည်တွေ ခဏလေးနဲ့ကိုပန်းထွက်ကုန်သည်။အမေနဲ့အဖိုး ပြီးတဲ့အထိ ချောင်းပြီး အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်လိုက်သည်။ နှစ်ခါလောက်
ပြီးသွားတာမို့ ဒူးတောင် တော်တော်ချောင်သွားသည်။
ကျောင်းဆင်းချိန်က နီးနေပြီမို့ လမ်းထိပ်အထိပြန်သွားကာ အအေးဆိုင်ထိုင်နေလိုက်သည်။ကျောင်းဆင်းလို့
ရပ်ကွက်ထဲ ကျောင်းသားတွေဝင်လာတာတွေ့မှ ကျနော်လည်း
ပုံမှန်အတိုင်း အိမ်ပြန်လိုက်သည်။အမေနဲ့အဖိုးကတော့ သူတို့မဟုတ်သလိုပဲ စကားတပြောပြောနဲ့ လုပ်စရာရှိတာ
လုပ်နေကြသည်။
နောက်ပိုင်းအမေ့ကို အမြဲလိုလိုချောင်းနေမိသည်။အဖေပြန်လာလို့
လိုးကြလည်း ထချောင်းတာပဲ။အမေ့ပင်တီတွေယူပြီး ဂွင်းထုတယ်။
တစ်ရက်တော့အမေ့ပင်တီကို လီးမှာပတ်ပြီး ဂွင်းထုနေတုန်း ပက်ပင်းကြီးမိတော့အမေ ကျနော့်ကို ဆူတယ်။ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဒီစိတ်တွေမဝင်ဖို့ပြောတယ်။ပြီးတော့ ဘာလို့ သူ့ပင်တီနဲ့ ဂွင်းထုရတာလဲတဲ့ အမေ့ကိုမှန်းထုနေတာလားလို့မေးတော့
ကျနော်လည်း အမေနဲ့အဖိုး လိုးကြတာ မြင်ပြီး စိတ်ထတိုင်း
အမေ့ပင်တီနဲ့ ဂွင်းထုတာပဲလို့ဖြေလိုက်သည်။သူနဲ့အဖိုး သားအဖခြင်းလိုးနေတာ ကျနော်သိသွားလို့အံသြနေပြီး အဖေ့ကို
ပြန်မပြောဖို့ နှုတ်ပိတ်တယ်။နှုတ်ပိတ်တဲ့အနေနဲ့အမေက ကျနော်ကိုပေးလိုးခဲ့ပေမယ့် တကယ်တော့ အဖိုးနဲ့လား ဘဘနဲ့လား
မသိဘဲရတဲ့အမကိုမွေးပြီး အဖေနဲ့ရတဲ့ကျနော်မွေးတော့ အချိန်တန်ရင် အဖွားနဲ့ဘဘဦးမြအောင်တို့လို သားအမိခြင်း
လိုးဖို့စိတ်ကူးရခဲ့တယ်တဲ့။အဲ့လိုနဲ့ခုကျနော်နဲ့လိုးဖို့
အခွင့်ကြုံလာတော့ အမေနဲ့သားအမိခြင်းလိုးကြရင်း သားအမိလိုးရတဲ့အရသာကိုပိုစွဲလမ်းခဲ့တယ်တဲ့။ကျနော်လည်း နောက်ပိုင်းတက္ကသိုလ်ရောက်လို့ ရည်းစားတွေထားပြီး လိုးဆော်ခဲ့လည်းအမေနဲ့လိုးရတဲ့အရသာကို တမ်းတမ်းတတ ဖြစ်နေဆဲပါပဲ။ဘယ်လောက်လိုးကောင်းတဲ့အဖုတ်ကို လိုးလိုး အမေ့အဖုတ်ကိုလိုးရတဲ့အရသာကိုမမှီဘူး။အမေနဲ့သား လိုးနေရပါလားဆိုတဲ့အသိက အမြဲစိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။
########
“အာ့ ငါနဲ့အမေရဲ့ဖြစ်စဥ်တွေပဲ လရောင် အမေက နဂိုကတည်းက
အဖိုးနဲ့ သားအဖခြင်း လိုးဖူးကြတော့ သားအမိခြင်းလိုးကြဖို့က
မခက်ဘူးပေါ့ကွာ ဘဘနဲ့အဖွားလိုမျိုး သားအမိခြင်းလိုးတယ်ဆိုတဲ့
ဖီလင်ကိုခံစားဖို့စိတ်ကူးက ငါမွေးပြီးကတည်းက အမေ စိတ်ကူးထားပြီးသား အချိန်ရောက်လာတော့ ပေးကျွေးတာပေါ့
အဲ့လိုလုပ်ရင်း ငါတို့အမျိုးက မိသားစုခြင်း လိင်ဆက်ဆံတာ
ကြိုက်တဲ့အမျိုးမှန်းသိရတယ် ဘဘအဖွားနဲ့လိုးတာကိုလည်း သိခဲ့ရတယ် မင်းကျတော့ မတူဘူး မင်းအမေက ခပ်အေးအေး
နေတတ်တဲ့သူ ဘဘသေပြီးကတည်းက ယောကျ်ားတွေနဲ့ ခပ်ကင်းကင်းနေလာတာ မင်းတစ်သက်ရှိပြီ အာ့ကို မင်းက ငါနဲ့အမေလိုးနေတာမြင်ပြီး မင်းအမေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုမှာ အမေ့ကိုဆုံးရှုံးရမှာ ကြောက်လို့ တက်လိုးတယ်ဆိုတော့ မှားတာပေါ့ အမှန်ဆို မင်း ငါနဲ့အရင် တိုင်ပင်ခဲ့သင့်တာ ဒီလိုကိစ္စမျိုးက အတင်းအဓမ္မလုပ်တာထက် သဘောတူကြည်ဖြူတာက ပိုကောင်းတာပေါ့ သိမ်မွေ့တယ်စိတ်ရှည်ရတယ် ကိုယ့်စော်ကို ဘုဖို့ တောင်းတာထက်တောင်ပိုခက်သေးတယ် ငါကျတော့ ချွင်းချက်ပေါ့ကွာ အခုတော့မတတ်နိုင်ဘူးလေ ဖြစ်တာကဖြစ်ပြီးပြီ ဒီပြသနာမှာ အဖြေရှိပါတယ် ဒါပေမယ့် ဒီလိုကိစ္စမျိုးကနက်နဲတယ် လူသိမခံဘူးသိလို့လည်းမရဘူး ငါတို့လိုမအေလိုးနေတဲ့
သူမျိုးတွေ စိတ်ဝင်စားနေတဲ့သူတွေကတော့အကြောင်းမဟုတ်ဘူး နားလည်တယ် လက်ခံတယ် အားပေးတယ် သာမန်အပြင်
လူတွေကြားမှာတော့ ရှုံ့ချတယ် ဖယ်ကျဥ်တယ် ရဲတိုင်ရင် ထောင်ထဲပါရောက်သွားနိုင်တယ်”
“ဟုတ်တယ်ဗျာ သားလည်း မေမေနဲ့ ဦးတင်စိုးက လက်ထပ်ဖို့
ပြောဆိုပြီးနေကြပြီဆိုတော့ မေမေ့ကိုဆုံးရှုံးရမှာ စိုးရိမ်ပြီး ခုလိုလုပ်ခဲ့ရတာဗျ ချစ်လွန်းလို့ပါဗျာ မေမေ့ကိုချစ်လွန်းလို့ပါ
ကျနော်နဲ့မေမေ့ကြား ဘယ်သူမှအဝင်မခံစေချင်ဘူး သား တစ်သက်လုံး မေမေနဲ့ပဲနေသွားမှာ ဒါပေမယ့်ဗျာ ခုတော့
သား ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး အကိုရာ လုပ်ပါအုန်းဗျာ
သားကိုကူညီပါအုန်း သားမှာရင်ဖွင့်စရာဆိုလို့အကိုပဲရှိတာ”
“အခု ဒေါ်လေးက အခန်းထဲပဲအောင်းပြီး မင်းကိုမမြင် မတွေ့ချင်ဘဲ နေနေတာက မင်းအတွက် တစ်ခုသာတယ်”
“ဘာသာတာလဲဗျ”
“မင်းကိုရဲတိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလေကွာ သူတိုင်ရင် ပထမဆုံး မင်း
အဖမ်းခံရမယ် ပြီးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာအရှက်ကွဲမယ်
တံတွေးခွက်ထဲ ပက်လက်မျောမယ် အဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကနေ
လစ်ပြေးရမယ် သူ့ဘဝလည်းဆုံးသလို မင်းလည်းဘဝတုံးမယ်
မင်းရဲ့တက်လမ်းတွေပိတ်ကုန်မယ် အာ့ကြောင့် သူစဥ်းစားပြီး
ရဲမတိုင်ဘူးပေါ့ကွာ သူတိုင်ရင် ခုလောက်ဆို မင်း အထဲရောက်လို့
ဖင်စအိုလေတောင်ခိုနေလောက်ပြီ အထဲမှာက မုဒိန်းမှုဆို
အသေအလဲတွယ်တာ ဝိုင်းထိုးကြိတ်ရိုက်နှက်ခံရသလို
ဖင်လည်းအချခံရအုန်းမယ် ခုလို မအေကိုပြန်ကျင့်တဲ့ပုံစံမျိုးဆို
ပိုတောင်ဆိုးအုန်းမယ် ”
“ဟုတ်လား အကိုပြောတာနဲ့ သားဖင်တောင်ကျိန်းလာပြီ”
“ဟားးဟား ခုမှကျိန်းမနေနဲ့ လုပ်တုန်းကလုပ်ပြီးတော့ လခွီးးး
ဒေါ်လေးက သူ ခုဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေကို လက်မခံနိုင်သေးတာလို့
ဖြစ်လိမ့်မယ် ခုချိန်မှာအရာရာဆုံးရှုံးသွားတဲ့သူတစ်ယောက်လို စိတ်ဓာတ်ကျနေတာလည်းဖြစ်နိုင်တယ်”
“မေမေ စိတ်ဆင်းရဲမှာတော့ မကြည့်ရက်ဘူးဗျာ သားမှားတာ
စိတ်ကိုအလိုမလိုက်သင့်ဘူး ခုတော့ ခုတော့ အီးးဟီးးး”
“အာ မင်းကလည်း ငိုဖို့ပဲ နေအုန်း ငါမေးတာဖြေအုန်း”
“အီ အု ဟုတ် ဘာ ဘာမေးမလို့လဲဟင်”
“ငါ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောကွာ မင်း အမေနဲ့လိုးရတော့ ဘယ်လို
နေလဲ ငါကတော့ မင်းမြင်ခဲ့တုန်းကအတိုင်းပဲ အရူးအမူးဖြစ်နေတာ”
“ဟုတ် အကိုသူရ သားလည်းမရှက်တော့ပါဘူးသားလည်း
အစကတော့ မေမေနဲ့ ဦးတင်စိုးယူမှာစိုးတဲ့စိတ်နဲ့လုပ်မိလုပ်ရာ
လုပ်ခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်းလုပ်တော့ ရပ်တောင်မရပ်ချင်ဘူး ဟိုနေ့ကတောင် အမေ့ကိုသနားလို့ရပ်လိုက်တာအရသာကြီးကဗျာ အီစိမ့်နေရောအမြဲတမ်းလိုချင်နေတဲ့အရသာမျိုးကြီး”
“အေး အဲ့အရသာက တသက်လုံး တမ်းတမ်းတတဖြစ်နေမယ့်
အရသာကွ ကိုယ့်အမေကို ပြန်လိုးရတာဆိုတဲ့အသိက အခြားဘယ်သူ့ကိုလိုးလိုးမရနိုင်တဲ့ စိတ်လှုပ်ရှာမှုမျိုးကွ ပြောရင်း
လီးတောင်လာပြန်ပြီ မင်းအဒေါ်ပြန်လာမှတစ်ချီဆွဲလိုက်အုန်းမယ်”
”အကိုသူရကို အားကျတယ်ဗျာ သားလည်း အဲ့လိုဘဝမျိုးလိုချင်
လိုက်တာ”
“မင်းအခြေအနေက အဆိုးကြီးမဟုတ်သေးပါဘူး မင်းတကယ်ပဲ
ငါ့လို အမေနဲ့ကြိုက်တဲ့အချိန်လိုးလို့ရတဲ့ဘဝမျိုး လိုချင်ရင်
ငါစီမံသလိုလုပ်ရမယ်”
“ဟုတ် ကူညီပါဗျာ သားဘာဖြစ်ဖြစ် လုပ်မယ် အမေနဲ့မခွဲအတူ နေရရင် သားကြေနပ်ပြီ”
“စိတ်ချပါညီလေးရာ မင်း မအေလိုးတဲ့တာဝန်ကိုဆက်လက်
ထမ်းဆောင်ရမှာပါ”
“အာ အကိုသူရကလည်းဗျာ”
“မဟုတ်လို့လား မင်း မအေလိုးမဟုတ်ဘူးလား”
“ဟုတ်တယ် ဟီးးး အကိုသူရက မအေလိုးကြီး သားက မအေလိုးလေး”
“အေးပေါ့ကွ ဟားးဟားဟားး”
“ဒါနဲ့ သားက ဘာတွေလုပ်ရမှာလဲဗျ”
“အင်း ခုလောလောဆယ်တော့ နေမြဲအတိုင်းနေအုန်း မင်းအမေကို
စောင့်ကြည့်ထား မင်းနဲ့ဒေါ်လေးတို့သားအမိဘဝရှေ့ရေးအတွက်
အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာ ငါစဥ်းစားအုန်း
မယ်”
“ဟုတ် ခုအကိုသူရကို ဖွင့်ပြောလိုက်မှပဲ သားစိတ်တွေပြန်တည်ငြိမ်
သွားတယ် နို့မိုဆို ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတာ”
“အေးပါကွာ ကဲ မင်းအဒေါ်ပြန်လာပြီ ငါ အမေနဲ့လိုးရင်း အကြံထုတ်လိုက်အုန်းမယ်”
“ဟုတ်ဗျာ အားကိုးပါတယ်ဆရာရယ် အားလည်းကျပါတယ်”
“မင်းလည်း တစ်နေ့ ငါ့လိုဖြစ်လာမှာပါ စိတ်ချ ဒါပဲနော်ညီလေး”
“ဟုတ် အကိုသူရ”
အကိုသူရနဲ့ စကားပြောလိုက်ရတော့ စိတ်ထဲတော်တော်လေး
ပေါ့ပါးသွားတယ်ဗျ။ခုလောလောဆယ်တော့ အကိုသူရပြောသလို
အမေ့အခြေအနေစောင့်ကြည့်ရင်း ရှေ့ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ
စောင့်နေရုံပေါ့ဗျာ။
#############
ကျမလည်း သားရဲ့သားမယားပြုကျင့်ခြင်းခံလိုက်ရလို့ နှစ်ရက်
လောက်စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်ဘဲ အခန်းထဲခွေခေါက်နေမိတယ်။
ဆိုင်ကိုလည်း မန်နေဂျာနဲ့ပဲလွှဲထားပြီး အိပ်ခန်းထဲပဲ
အောင်းနေမိတယ်။သားကတော့ ကျမက အနားမလာနဲ့ လာရင်
ကိုယ့်ကိုကိုယ် တစ်ခုခုလုပ်မယ်ဆိုလို့ အနားမလာရဲဘဲ အခန်းဝကနေ တံခါးလေးလှပ်ပြီး မသိမသာချောင်းကြည့်လိုက်
ပြန်သွားလိုက်လုပ်နေတာတွေ့ရတယ်။သူ့ခမျာလည်း မအေကိုဆုံးရှုံး
ရမှာကြောက်လို့ ကြံမိကြံရာကြံရင်း ကျမကိုတက်လုပ်ခဲ့ပေမယ့်
နောင်တရနေတဲ့ပုံစံနဲ့ မျက်နှာလေးညှိုးငယ်နေတာတွေ့ရတယ်။
ကျမလည်း ဒီနှစ်ရက်အတွင်း စကားလည်းပြန်မပြောဘဲ
သူ့ကိုပစ်ထားလိုက်တယ်။ရှိတာမှ ဒီသားအမိနှစ်ယောက်ကို
စကားမပြောတော့ ကျမအိမ်က တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပါတယ်။
သားကကျမအခန်းဝမှာ ကျမစားဖို့ ထမင်းဟင်းတွေနဲ့ ကျမ
ကြိုက်တတ်တာတွေ လာထားပေးတယ်။ကျမ ထမစားဘဲ ပေတေ
နေပေမယ့် ဗိုက်ဆာလွန်းတော့လည်း ထစားမိတယ်။ရှေ့ဆက်ပြီး
ကျမတို့သားအမိ ဘယ်လို စခန်းသွားရမယ်ဆိုတာကို စဥ်းစားလို့
မရသေးဘူးဖြစ်နေတယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နောက်ကို ဒီလိုထပ်မလုပ်ဖို့
သားကိုဆုံးမရမယ်။သားနဲ့အမေကြား မဖြစ်သင့်တဲ့ ဆက်ဆံရေး
တစ်ခုကို ရှေ့မဆက်ဖို့ တားဆီးရမယ်။တားဆီးမယ်ဆိုမှ သားရဲ့
ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးအဆောင့်တွေက ကျမအာရုံထဲ
ပြန်ဝင်လာတယ်။သူ့အဖေ ကိုမြအောင်ရဲ့အလိုးအဆောင့်မျိုးကို
ပြန်ခံစားစေခဲ့ရတဲ့ သားရဲ့လီးနဲ့အလိုးခံခဲ့ရတာကိုတွေးရင်း
ကျမအဖုတ်က စစ်ကနဲဖြစ်လာပြီး မာတင်းလာသည်။
လက်ကအလိုလို ပေါင်ကြားထဲရောက်သွားပြီး အဖုတ်ကို
ကိုင်နှိုက်နေမိသည်။နှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါး ပြတ်လပ်ခဲ့ရတဲ့အရသာကို
ရုတ်တရက် ပြန်ရလိုက်လို့ ကျမစိတ်ထဲ နောက်ထပ် ထပ်လိုချင်စိတ်တဖွားဖွားပေါ်လာသည်။အို မဟုတ်သေးပါဘူး ကျမ ဘာမဟုတ်တာတွေ စဥ်းစားနေမိတာလဲ။သားနဲ့က သူအတင်းတက်လုပ်လို့ ခံခဲ့ရပေမယ့် သားအမိလေ။ကျမကအတွေးတစ်ခုရရင်
စဥ်းစားနေတတ်တဲ့အကျင့်ရှိလို့ ဒီမစဥ်းစားသင့်တဲ့အတွေးကို
ပယ်ဖျောက်ပစ်ရမယ်။ရေချိုးလိုက်ရင် လန်းဆန်းပြီး အတွေးအမြင်ပြောင်းလဲသွားနိုင်တာမို့ ကျမ ရေထချိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
ဆက်ရန်
ရင်ကမွေးတဲ့လင် (အပိုင်း၄)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
နှစ်ရက်ကျော်လောက်အခန်းအောင်းနေတာမို့ အညောင်းအညာမိပြီး လူလည်းရေမချိုးမိုးမချိုးနဲ့မို့ စေးကပ်ကပ်ဖြစ်နေသည်။ရေချိုးမယ်။ရေချိုးပြီးရင် သားကိုဒီကိစ္စအတွက်စကားပြောမယ်လို့
စိတ်ကူးလိုက်ပြီး ကျမအိပ်ယာမှထကာ အဝတ်တွေချွတ် ထဘီရင်လျားကာ အိပ်ခန်းမှထွက်လိုက်သည်။ရေချိုးခန်းကို
သွားပြီး အဝတ်ထိုင်လျော်ကာရေကို အားရပါးရချိုးပစ်လိုက်သည်။
သားကိုတော့အရိပ်အယောင်တောင်မတွေ့။မတွေ့လည်းနေပါစေ။
ရေချိုးပြီးမှ သားနဲ့အေးဆေးစကားပြောရမည်။
ရေချိုးအဝတ်လျော်ပြီး သနပ်ခါးလေးလူး အဝတ်လဲနေလိုက်သည်။
အလုပ်တစ်ခုထဲ အာရုံစိုက်လိုက်တော့ ကျမစိတ်ထဲမှာ
သက်သာလာသလိုလိုရှိသည်။အဝတ်လဲပြီး သားအခန်းကိုသွားပြီး သားကိုရှာတော့ သားကိုမတွေ့။သူ့ခေါင်းအုံးလေးပေါ်မှာ စာတစ်စောင်ခေါက်လျက်လေး။ကျမ သားကုတင်မှာ ထိုင်ကာစာကို
ယူပြီးဖတ်လိုက်သည်။
မေမေ
သားကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့။မေမေ့အပေါ် သား ကျူးလွန်မိတဲ့အပြစ်က
ဘာနဲ့မှ ဆေးကြောလို့မရနိုင်ပါဘူး။ဖေဖေ့နေရာမှာ အခြားလူ
တစ်ယောက်အစားထိုးမှာစိုးလို့ သား စိတ်ထင်ရာကိုလုပ်ခဲ့တာပါ။
ဒါပေမယ့် သားနဲ့အမေကြား လူကြားလို့မကောင်းတဲ့လုပ်ရပ်ကို
သားလုပ်ခဲ့မိတဲ့အတွက် သား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း အပြစ်တင်လို့
မဆုံးပါဘူး။မေမေ သားကို ဆူဆဲရိုက်အုန်း သားခံနိုင်တယ်။
သားကို စကားတောင်ပြန်မပြောဘဲပစ်ထားတာတော့
သားမခံနိုင်ဘူး။မေမေ သားကိုမုန်းသွားပြီလားလို့ မမေးရက်ပါဘူး။
သားက မုန်းအောင်လုပ်မိခဲ့တာပါ။ဒီနှစ်ရက်မှာ သားသေချာစဥ်းစား
ဆုံးဖြတ်ပြီးပါပြီ။သားမျက်နှာကို မေမေမြင်နေရရင် မေမေ
စိတ်ဆင်းရဲမယ်။ကိုယ့်ကိုယ်ကို တစ်ခုခု လုပ်လိုက်မှာကို သား အရမ်းစိုးရိမ်တယ်။အဲ့ဒါကြောင့် မေမေအနားက သားထွက်သွားတာ
အကောင်းဆုံးပဲလို့တွေးမိပြီး သား ထွက်သွားပါပြီ။သားကို
လိုက်မရှာပါနဲ့။သားဘဝနဲ့သား ရှိပါစေတော့။သားလို သားဆိုးသားမိုက်ကို ခွင့်မလွတ်ပါနဲ့မေမေ။
မေမေအိပ်ပျော်နေတုန်း သားမေမေ့ကို ကန်တော့ခဲ့ပါတယ်။
မေမေ့ကိုချစ်တဲ့သား
လရောင်သာ
ဟင် သားး သားး သားရယ်။မေမေ သားကိုမမုန်းပါဘူး သားရယ်။
သားက မေမေ့ကိုပစ်ပြီးဘယ်ကိုသွားတာလဲ။ရှိတာမှ ဒီသားအမိလေးနှစ်ယောက်ကို သားကထွက်သွားတော့ မေမေ
ဘယ်လိုနေရမလဲ။သား အိမ်ကထွက်သွားမှန်းသိလိုက်ရတော့ ကျမ
ချူံးပွဲချငိုချလိုက်သည်။ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိတော့။
ဘယ်သူ့ကို တိုင်ပင်ရမှန်းမသိဘူး။ရဲကိုဖုန်းဆက်ပြီး အကူအညီ
တောင်းဖို့ကလည်း သားကထွက်သွားတာ သိပ်မကြာသေးဘူး
ထင်တယ်။သားက ဘယ်မှသွားတတ်တဲ့သူမဟုတ်။ခရီးသွားရင်တောင် ကျမနဲ့တူတူသွားခဲ့တာချည်းပဲ။မြရင်တို့ဆီများ
သွားသလားမသိ။သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆီကိုလည်းမေးရမယ်။
အာ့နဲ့ ကျမအခန်းထဲပြန်ပြီး ဖုန်းယူကာ သူသွားတတ်တဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆီဖုန်းဆက်ကြည့်သည်။ သားမရှိ။မလာဘူးဘဲ
ပြောကြသည်။ရင်မြတို့ဆီ လှမ်းဆက်တော့လည်း မလာဘူးတဲ့။ကျမတစ်ယောက်ထဲ သားဇောနဲ့ဗျာများပြီး မတွေးတတ်တော့။
သားကိုစိတ်ပူသည်။အိမ်တံခါးပိတ်ကာ သားသွားတတ်တဲ့နေရာတွေ
လိုက်ရှာသည်။နှစ်ရက်လုံးလုံး ဒီမြို့လေးမှာ ရှာမရတဲ့အဆုံး ကျမ
ရင်မြတို့ဆီ သွားကာ အကူအညီတောင်းဖို့သာရှိတော့သည်။
ဒီမှာက ဆွေမျိုးကလည်းရှိတာမဟုတ်တော့အရေးအကြောင်းဆို ဟိုဘက်မြို့မှာနေတဲ့ ရင်မြတို့မိသားစုပဲရှိသည်။
ကျမ အိမ်သော့ပိတ်ပြီး ရင်မြတို့ဆီသွားလိုက်သည်။ဟိုရောက်တော့
အိမ်မှာ ရင်မြပဲရှိသည်။သူရတို့သားအဖလည်း မရှိတာမို့ ကျမ
ရင်မြကိုရင်ဖွင့်ရသည်။
“လုပ်ပါအုန်းရင်မြရယ် နင် နင့်တူ အိမ်ကထွက်သွားလို့”
“ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ယောက်မရယ် ဟိုနေ့က ယောက်မ
ဖုန်းဆက်တော့ သား လရောင်က ရိုးရိုးအပြင်သွားရင်း ပြန်မလာသေးတာဘဲထင်နေတာ ခုသုံးရက်ရှိပြီဆိုတော့ သားက
ဘယ်တွေများသွားလဲ ယောက်မနဲ့သား ဘာပြသနာတက်ကြလို့လဲ
သားက မိန်းမတွေဘာတွေများခိုးပြေးသလား”
“အဟင့်ဟင့် မဟုတ်ဘူးယောက်မရဲ့ အီးးးဟီးးးငါ ငါ ပြောရမှာ
ရှက်တယ်ရင်မြရယ် ငါ့ဘဝကလေ ငါ့ဘဝက အီးးးဟီးးးး”
“ယောက်မရယ် ပြသနာတစ်ခုဆိုတာ ဖြစ်လာပြီဆို ငိုနေရုံနဲ့
ဖြေရှင်းလို့မရတာ ပြောပါ ကျမကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော ကျမနဲ့ယောက်မက သမီးယောက်မဆိုပေမယ့် ညီအမတွေလို ချစ်ကြတာပဲဟာ ဆိုးတိုင်ပင်ကောင်းတိုင်ပင်ပေါ့ ပြောပါ သားနဲ့
ဘာတွေဖြစ်ထားလဲ ”
“ငါ ပြောရမှာရှက်တယ် ရင်မြရယ် သားလေ သား ငါ ငါ့ကို
မဒိန်းကျင့်တယ် အီးဟီးး ငါ ကိုတင်စိုးနဲ့ယူမှာစိုးလို့တဲ့လေ အီးးးး
သူ့အဖေနေရာကို အခြားလူဝင်မခံနိုင်ဘူး ငါ့ကို သူ ချစ်လွန်းလို့ ခုလိုလုပ်ရတာပါတဲ့ မဒိန်းကျင့်ပြီး တောင်းပန်တယ် ပြီးတော့ အခန်းထဲကထွက်သွားတယ် နောက်ရက် အိပ်ယာနိုးတော့
သူ ငါ့ကို ထပ်ကျင့်ဖို့ကြံမှာစိုးတာနဲ့ ငါလည်း ငါ့အနားကပ်ရင်
ငါ့ကိုယ်ငါ တစ်ခုခု လုပ််မယ်ပြောလိုက်လို့ အနားကိုမကပ်တော့ဘဲ
အဝေးကနေပဲစောင့်ကြည့်နေတာ ဟိုနေ့ကမှ သားနဲ့ ရှေ့ဆက်ဖို့
စကားတွေသေချာပြောရမယ်ဆိုပြီး သူ့အခန်းကို သွားတော့
ဒီစာကိုတွေ့ရတာပဲ ငါလည်း ပူထူပြီး ဟိုဖုန်းဆက် ဒီဖုန်းဆက်နဲ့
နှစ်ရက်လုံးလုံး လိုက်ရှာတယ် ဒီနေ့မှ မဖြစ်တော့ဘူးဆိုပြီး နင့်ဆီ
လာခဲ့တာ”
“အော် ကိစ္စက ဒီလိုလား အမဝင်းနွယ်ရယ် ကျမက ဘာများလဲလို့
ဒါက မျိုးရိုးလိုက်တာလေ သူ့အဖေလိုပေါ့”
“ဟင် မြရင် ဘယ်လို ဘယ်လို”
“အဟင်းဟင်း ကျမ တစ်သက်လုံးထိန်းသိမ်းလာတဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ကြီးပြောပြရတော့မှာပေါ့ ဟုတ်တယ်အမ အကိုမြအောင်နဲ့အမေလည်းဒီလိုကိစ္စမျိုးရှိကြတယ် သူတို့သားအမိဘယ်လောက်ချစ်ကြလဲ အမလည်း သိတာပဲ ”
“ဟုတ်ပါ့မလားယောက်မရယ်”
“သိပ်ဟုတ်တာပေါ့ အမဝင်းနွယ်ရယ် ဒါ ကျမတို့မိသားစုရဲ့
လူသိမခံဝံ့တဲ့လျှိုဝှက်ချက်လေ သူတို့သားအမိညားနေတာ
ကျမနဲ့အဖေလက်ပူးလက်ကြပ်ကိုမိတာ အဖေ ဒေါသပုန်ထပြီး
အကို့ကိုထိုးကြိတ်လို့ အမေနဲ့ကျမ ဝိုင်းဆွဲရတယ် အမေ့ကိုလည်း
ပါးရိုက်တယ် ရုံးတွေဂတ်တွေတော့မတိုင်ဘူး တအိမ်လုံး
မစားနိုင်မသောက်နိုင်နဲ့ စိတ်ညစ်ကြရတာပေါ့ အဖေက
အထိန်းအသိမ်းတော်ပါတယ် အပြင်ကို ဒီကိစ္စ မပေါက်ကြားဘူး
ကျမတို့နေတဲ့နေရာက အိမ်ခြေလှမ်းတာလည်းပါတော့ လူမသိဘူး
နောက်ပြီးအဖေလည်း အရက်သမားဖြစ်တော့တာပဲ ”
“ဟုတ်လား”
“ဒီမှာတင်မပြီးသေးဘူးအမရဲ့ကျန်သေးတယ် တစ်နေ့တော့ အဖေ
မူးပြီးကျမကို အမေနဲ့အကိုရှေ့မှာ တက်လုပ်တာပဲ အမေနဲ့အကိုက
သူတို့အပြစ်နဲ့သူတို့မို့ ဘာမှမပြောနိုင်ဘူး အဲ့တုန်းက ကျမ
ဆယ်လေးနှစ်ပဲရှိသေးတာ အပျိုဖြစ်ကာစလေး ကျမဆို
သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ကိုထွက်အောင် နာကျင်ခဲ့ရတာ အဖေက
သရဲဘီလူးစီးသလိုကို လုပ်တာ ”
“ဟယ်”
“အဖေကပြောတယ် နင်တို့သားအမိတောင်လိုးကြသေးတာ
ငါလည်း ငါ့သမီးကိုလိုးတယ် အေးရော အကုန်ခွေးဖြစ်ရောတဲ့ ဆိုပြီး တဟားဟားရီနေတော့ပဲ ကျမကို သူလိုးလို့အားရတော့ အမေနဲ့အကို့ကို ကျမတို့ရှေ့မှာလိုးခိုင်းတယ် ကျမမှာ မျော့မျော့ပဲ
ကျန်တယ် ”
“ဟင် ”
“နောက်တော့လည်း အကိုကအမေကိုလိုး အဖေကကျမကိုလိုးရင်း
ဗိုက်ကြီးတယ်”
“ဟင် ဒါ ဒါဆို ”
“ဟုတ်တယ် အမ ကျမသမီးအကြီးမ စုစုရင်က အဖေနဲ့လား အကိုကြီးနဲ့လား ကျမလည်းမသိဘူး ဘာဖြစ်လို့လဲဆို
အကိုကြီးနဲ့လည်း ကျမကို လိုးခိုင်းခဲ့တာလေ”
“ဟို ကို ဝင်းမြင့်နဲ့ကျတော့ရော”
“သူက ကျမကိုကြိုက်နေတာလေ ကျမကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့
သူ့ကိုအဖြေမြန်မြန်ပေးပြီး ပေးကျွေးလိုက်တာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ
ယူလိုက်ကြတယ်ဆိုပါတော့ ကျမပေးကျွေးပြီးမကြာဘူး အဖေပက်ပင်းမိသွားလို့ပေးစားခဲ့တာ အဖေက သူမသေခင်အထိ ကျမကိုလိုးသွားခဲ့တာ အကိုလည်းဒီတိုင်းပဲ သူ အမနဲ့ယူပြီး
သူမသေခင်အချိန်အထိ အမဆီ ပြန်မလာတဲ့ညတွေဆို
အမေ့အိမ်ဝင်ပြီးအမေနဲ့ချစ်တလင်းခေါ်နေကြတာလေ”
“ဘုရား ဘုရား လောကကြီးကဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲ”
“ဖြစ်သမျှအကြောင်း အကောင်းပေါ့ယောင်းမရယ် ဖြစ်လာမှတော့
ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ ရင်ဆိုင်ရုံပေါ့ ဝဋ်ကြွေးလို့ပဲထားလိုက်ပါတော့
ကျမလည်း အဲ့ဝဋ်ကြွေးမကြေသေးဘူး ကြေလည်းမကြေချင်ဘူး”
“ဟင် ဘာလို့လဲ အဖေကဆုံးသွားတာနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီပဲဟာ”
“ကျမသား အငယ်ကောင်လေ သူရ သူနဲ့ကျမညားနေတာ
သုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့
ပင်လယ်ရည်ထဲမှာ ဒီပင်လယ်ရေက ပိုအဆိုးဆုံးပဲ ယောင်းမ
အဖေမဆုံးခင်ကတည်းက သားနဲ့ပါလိုးနေခဲ့တာ ဒီဝဲဂယက်ထဲ
တဝဲလည်လည် ဖြစ်နေတုန်း ဖြတ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်လည်း
ဖြတ်ဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး ယောက်မ”
“ဟင်းးးးယောက်မ ကျမထင်တာတော့ တူလေး လရောင်က ကျမတို့အိမ်လာတုန်းက ကျမနဲ့သူရတို့ကိုမြင်သွားတာပဲနေမယ် ဒီကိစ္စမှာ သူရစနက်လည်းမကင်းနိုင်ဘူး သူတို့ကမတိမ်းမယိမ်းတွေ
နေတဲ့မြို့သာဝေးတာအဆက်အသွယ်ရှိကြတယ်လေ အဲ့တော့မပူပါနဲ့ယောင်းမရယ် သူရကို သူ့ညီရှာခိုင်းလိုက်မယ် ကျမအကြံပေးချင်တာက သားလရောင်က မိန်းမကိစ္စမှာ အတွေ့အကြုံ နည်းပုံရတယ်ယောက်မက သူ့ဘဝမှာ ပထမဆုံးကြုံတွေ့တဲ့မိန်းမလည်းဖြစ်နိုင်တယ် အဲ့တော့ ဒီလိုလုပ်ပါလားယောင်းမ”
“ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ယောက်မရယ် နင်သာကြည့်စီစဥ်ပါတော့ဟာ
ငါဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိတော့ဘူး”
“ကိုတင်စိုးနဲ့ကိစ္စကရော ယောက်မဘယ်လိုစိတ်ကူးလဲ”
“ကိုတင်စိုးနဲ့က အားလုံးပြောဆိုပြီးနေပြီ နောက်ဆုတ်ဖို့ကလည်း
ခက်တယ် အင်း ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မသိတော့ပါဘူးယောက်မရယ်”
“နောက်မဆုတ်ပါနဲ့ ဆက်သွားပါ ပုံမှန်အတိုင်းပေါ့ သားနဲ့ယောက်မ
သားအမိခြင်းလိင်ဆက်ဆံတာကိုလည်း ယောက်မ မဖျက်နဲ့
သား လရောင်အတွက် ယောက်မကသူ့ချစ်ဦးသူလိုဖြစ်နေတော့
စွဲလမ်းနေတာ သားအမိခြင်းလည်းရှေ့ဆက်သွား ကိုတင်စိုးတော့
မသိစေနဲ့ပေါ့ ကျမဆို အကြီးမတစ်သက်ရှိပြီ ကိုဝင်းမြင့်မသိဘူး”
“ဟင် ယောက်မကလည်း ငါ့ကိုလင်နှစ်ယောက်
ပြိုင်တူပေးစားနေတာလား”
“ခစ်ခစ်ခစ် ကျမဆို လင်သုံးယောက် အဲ့ သားနဲ့ဆို လေးယောက်လေ ဟိဟိ စိတ်လှုပ်ရှားရတာပေါ့ ယောက်မရယ် တစ်ယောက်တစ်မျိုးပေါ့”
“ဟယ် တော်တော်ရွ”
“မြရင်တို့က ရွရွပဲလေ ဟိဟိ ကြိုက်တာ ယောက်မရဲ့ ကြိုက်တာလေ အဲ့သွေးသားရင်းအရသာကိုကြိုက်တာ ယောက်မရော သားလရောင်ရဲ့လီးအရသာကို သတိမရဘူးလား”
“အယ် မြရင်ရယ် ပေါက်ကရတွေ မရပါဘူး”
“အင် ပြောတာပဲ ဒါဆို ဒါကြီးက ဘာလို့စို့စိစိဖြစ်နေတာတုန်း”
“အအ ရှီးး ဟဲ့ မကိုင်နဲ့လေ ”
“ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးလား သားအလိုးခံတဲ့စောက်ဖုတ်”
“ဟာ ယောက်မ နင့်ပါးစပ်ကလည်းဟယ် ကြမ်းလိုက်တာ”
“ယောက်မရယ် တို့တွေက ဘဝတူတွေပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပေါ့
တို့တွေမှာ တိုင်ပင်စရာ ရင်ဖွင်စရာဆို တို့တွေပဲရှိတာလေ
အခြားလူတွေကို သွားပြီးရင်ဖွင့်လို့မှမရတာ ကျမတို့က လူတွေကြားထဲ တော်ရုံလူတွေမရနိုင်တဲ့အခွင့်အရေးကို
ရနေကြတာပါ ရှက်စရာ ကြောက်စရာလို့မတွေးနဲ့ သွေးသားအရင်းနဲ့
လိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ဘာနဲ့မှမတူဘူး အမြဲတမ်းတနေတဲ့
အရာတစ်ခုပဲ ယောက်မရဲ့ ကျမဆို ကိုဝင်းမြင့်လိုးတာထက်
သားငယ် လိုးပေးတာကိုပိုစွဲတယ် ကိုဝင်းမြင့်ကိုသာ မပေးတဲ့ည
ရှိချင်ရှိမယ် သားငယ်တောင်းရင်တော့ တောင်းတိုင်းပေးနေမိတယ်
နောက်ပြီး လူမသိအောင် လိုးကြရတာဆိုတော့ ခိုးလိုးရတဲ့
အရသာကလည်း ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းတယ် ကဲပါ ယောက်မနားတော့ ကျမ သားငယ်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး သားလရောင်ကိုရှာပြီး ခေါ်လာခိုင်းမယ် ပြီးရင် ယောက်မတို့
သားအမိလင်မယားကို ပြန်ပေါင်းထုပ်ပေးမယ် ခစ်ခစ်”
“ဟယ် မြရင် ကောင်မစုတ် မကောင်းဘူးသွား”
“သွားမှာပါ ကျမ ထမင်းဟင်းချက်အုန်းမယ် အမက နားရင်း
စောက်ဖုတ်ပွတ်ပြီး သားလရောင်လီးကိုမျှော်နေရစ်ခဲ့တော့”
“ဟဲ့ ”
ကျမစိတ်တွေပေါ့ပါးသွားသလိုပါပဲ။မြရင်ကိုရင်ဖွင့်လိုက်ရလို့
ပေါ့ပါးသွားသလို သူတို့မိသားစုအကြောင်းသိရလို့ စိတ်လှုပ်ရှားမိသည်။ကျမရော မြရင်လို လင်တွေကြား ပျော်ပါးပြီး
နေနိုင်ပါ့မလား။နောက်ယူမယ့် ကိုတင်စိုးရယ် သားလင်လေးရယ်။
ဟင်းးတွေးရင်းးစောက်ဖုတ်ထဲက စိမ့်ခနဲစောက်ရည်ထွက်လာတာ
အမှန်ပဲ။ခုနက မြရင်ကိုင်စမ်းသွားတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်ဆီ လက်ရောက်သွားပြီး စမ်းကြည့်တော့ စောက်ဖုတ်ကအရည်တွေ
ရွဲပြီးဖောင်းမို့နေပြီ။ဟိုတစ်လောက ခံခဲ့ရတဲ့ သားလီးကြီးက ပေးတဲ့
အရသာကိုသတိရသည်။လိုချင်လှပြီ။သားရယ်ပြန်လာပါတော့ကွယ် အမေနဲ့သား သက်ဆုံးတိုင်လိုးသွားကြမယ်လေ။ သားကို အမေ
မခွဲနိုင်ဘူး သားရဲ့။အမေဖြစ်ချင်တာဖြစ်ပါစေ သားသဘောအတိုင်း
သားလိုးတာခံမယ်သားရယ် မြန်မြန်ပြန်လာပါတော့။ကျမစိတ်ထဲ
တွေးတော တမ်းတရင်း ကျမမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို
ပွတ်ချေနေလိုက်သည်။
“သားး သားးး သားလရောင် ဟင့် လိုးပါ သားရယ်
သားလီးကြီးနဲ့မေမေ့စောက်ဖုတ်ကို မချွတ်တမ်းလိုးလိုက်စမ်းပါ အင်းးလိုး လိုး အ ရှီးးးး”
ဟိုရက်တုန်းက သားလိုးတဲ့အရသာလေးကို တမ်းတကာ ပွတ်ချေရင်း ကျမ တစ်ချီပြီးသွားတော့သည်။
ဆက်ရန်
ရင်ကမွေးတဲ့လင်(အပိုင်း၅)
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
“ဟယ်လို လရောင်”
“ဟုတ်အကို ”
“မင်းပစ်တဲ့မြှားက မင်းအမေကိုတန်းထိတာဟ ခုကြီးကြီး
အိမ်မှာရောက်နေပြီ”
“ဗျာ ဟုတ်လား ”
“အေး အမေခုနကဖုန်းဆက်တယ် မင်းကိုခေါ်ပြီးလာခဲ့တော့တဲ့ ကြီးကြီးကိုစည်းရုံးပြီးပြီ အဆင်ပြေမှာပါတဲ့”
“ကျေးဇူးပါ အကိုရာ သားဘာသာဆို ဘာမှလုပ်တတ်မှာ
မဟုတ်ဘူး အကို့ကျေးဇူး သားမမေ့ပါဘူး”
“ငါလည်းအမေနဲ့တိုင်ပင်ပြီး မင်းတို့သားအမိကိုငါတို့လို
ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးတာပါ ခု ငါကျူရှင်က ထွက်လာပြီ
မင်းလည်းအဝတ်အစားတွေထည့်ပြီးပြင်ထားတော့ ”
“ဟုတ်အကို သား မေမေ့ကိုလွမ်းလှပြီဗျ မေမေနဲ့ဒီလို တစ်ခါမှခွဲဖူးတာမဟုတ်ဘူး ”
“ဒီတစ်ခါ တစ်သက်လုံး ဘယ်တော့မှ မခွဲရတော့ဘူး စိတ်ချ
ငါဖုန်းချပြီ ထွက်ခဲ့တော့ ”
“ဟုတ်ကဲ့အကို”
#******************************#
အကိုသူရလာကြိုလို့ ကျနော်ပြန်လိုက်လာခဲ့သည်။သူတို့
ရပ်ကွက်နဲ့မဝေးတဲ့ရပ်ကွက်တစ်ခုက အိမ်မှာတင်ဗျ။
သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်လေ။သူ့ဘော်ဒါကိုတော့ ကျနော်မိဘနဲ့
စိတ်ဆိုးပြီးအိမ်ပေါ်က ဆင်းလာလို့ ခဏခေါ်ထားပေးဖို့အကူအညီတောင်းထားတာ။သူတို့ကလည်း သားအမိနှစ်ယောက်ထဲ နေတော့ ကျနော်တိုးလာလည်း ပြသနာမရှိဘူးတဲ့။အကိုသူရနဲ့ အကိုဝင်းနောင်ကငယ်သူငယ်ချင်းလို့ပြောတယ်။အမေတစ်ခု သားတစ်ခုနဲ့ အမေကိုလုပ်ကျွေးနေတဲ့ သားလိမ္မာလေးတစ်ယောက်ပါပဲ။အတန်းပညာကတော့
သိပ်မတတ်ရှာဘူး။အိမ်ရှေ့မှာ ကွမ်းယာဆိုင်လေးတည်ပြီး
မုန့်ကလေး ဘာလေးပါတွဲရောင်းတာ။ကျနော့်ကို အမေ ရှာမတွေ့ဖို့မပြောနဲ့ ကျနော်တောင် အကိုသူရလာပို့တုန်းက
သူတို့အိမ်အဝင်လမ်းက မျက်စိပါလည်တယ်။
အမေနဲ့သားနှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ ကျနော်နဲ့အမေလို အကိုသူရနဲ့ဒေါ်လေးမြရင်တို့လိုများ အိုးးးမဖြစ်နိုင်ပါဘူး။
ကိုယ့်ကို နှစ်ရက်ကျော် လက်ခံပြီး မိသားစုသဖွယ် စောင့်ရှောင့်ကျွေးမွေးထားတဲ့သူတွေကို တလွဲမထင်သင့်ပါဘူး။
ကိုဝင်းနောင်နဲ့အဒေါ်ကြီး ဒေါ်တင်လှတို့ကလည်း သာမန်
သားအမိတွေလိုပါပဲ။ဒေါ်တင်လှကလည်း ခပ်အေးအေး။
ကိုဝင်းနောင်ကလည်း တည်တည်ကြည်ကြည်နဲ့ဆိုတော့
မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ။ကျနော်နေလာတဲ့ နှစ်ရက်ကျော်အတွင်း ဘယ်လိုသံသယဝင်စရာမှ လုပ်ကြတာမတွေ့။
ပုံမှန် သားအမိတွေလိုပဲ ပြောဆိုဆက်ဆံကြတာပါ။
အကိုသူရနောက်ကလိုက်လာရင်း ကျနော်အတွေးတွေ
လွင့်မျောကာ ပေါက်ကရတွေတွေးနေမိသည်။အမေနဲ့တွေ့ရင် အမေအပြစ်ပေးတာကို ကြေကြေနပ်နပ်ကြီး ခံယူမည်။
သူယူမယ့်ယောကျာ်း ဦးတင်စိုးနဲ့လည်း ယူပါစေတော့။
ရင်နာနာနဲ့ပဲ ခွင့်ပြုလိုက်တော့မည်။သိပ်မဝေးတဲ့ ခရီးမို့
သိပ်မကြာဘဲဒေါ်လေးအိမ်ကိုရောက်လာသည်။
“လာ သားလရောင် သားမေမေ အိမ်ပေါ်က အခန်းမှာ
အိပ်နေတယ် သူတော်တော်လေး ပင်ပမ်းနေပုံပဲ အိပ်ရေးလည်းပျက်ထားတဲ့ပုံပေါက်နေတယ် ကဲ သား လရောင် သားမေမေကို သွားချော့လိုက်”
“ဟုတ် ဒေါ်လေး ”
ကျနော် အိမ်ပေါ်ထပ်ကို ခြေဖွနင်းပြီးတက်လာခဲ့သည်။
အိပ်ခန်းတံခါးလေး အသာဖွင့်ကြည့်တော့မေမေက အိပ်ခန်းလေးထဲကကုတင်ပေါ်မှာလှဲလျောင်းနေသည်။အခန်းဝဘက်ကိုကျောပေးထားလို့ ကျနော်တို့ရောက်လာတာကိုမမြင်။နောက်ကလိုက်လာတဲ့ အကိုသူရနဲ့
ဒေါ်လေးမြရင်က ကျနော့်ကို မေမေ့ဆီသွားဖို့ ပြောတော့
ကျနော်မရဲတရဲလေး အခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။မေမေ့အနား
သွားပြီး မေမေ့ကိုခေါ်လိုက်တော့ မျက်ရည်လည်ရွဲနဲ့ ငိုပြီးကာစ အနေအထားနဲ့ ကျနော့်ဘက်လှည့်လာပြီး အတင်းကုန်းထသည်။
“မေမေ”
“ဟင် သား သားလေး ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲသားရယ် မေမေ ဘယ်လောက်စိတ်ပူနေရလဲသိလား”
ကျနော့်ကိုအတင်းဆွဲဖက်ပြီး ကျနော့်ပါးတွေကို အငမ်းမရ
နမ်းရှုံ့တော့သည်။ကျနော်လည်း မျက်ရည်တွေ အလိုလို
ကျလာပြီး မေမေ့ကိုပြန်နမ်းရသည်။ပြန်မရနိုင်တော့ဘူးထင်တဲ့ ကျနော်နဲ့မေမေရဲ့ သားအမိချစ်ခြင်းကိုပြန်တွေ့ရသည်။ကျနော် မျှော်လင့်မထားပါဘူး။မေမေ့ကို တော်တော်လေးပြန်ချော့ရမယ် �တောင်းပန်ရမယ်ထင်ထားခဲ့တာ။
မေမေ့ကိုခြေသလုံးဖက် တောင်းပန်ရလည်း တောင်းပန်မှာပါ။မေမေ့က ကျနော့်အသက် ကျနော့်အချစ်ဆုံး။မေမေအပြစ်ပေးရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခံယူဖို့အသင့်ပြင်ထားပြီးသားပါ။အကိုသူရက မေမေ့အခြေအနေကောင်းမှာလို့လမ်းမှာ
ပြောပေမယ့် စိတ်ထဲသိပ်တော့မရဲ။မေမေက အေးဆေးတည်ငြိမ်ပြီး အမှတ်သည်းခြေကြီးတဲ့သူတစ်ယောက်မို့ပါ။
“မေမေက သားကိုမုန်းသွားပြီး သားကိုမမြင်ချင်တော့ဘူး
မဟုတ်လား သားရှိနေရင် မေမေ ကိုယ့်ကိုကိုယ် တစ်ခုခု
လုပ်မှာစိုးလို့ သားထွက်သွားခဲ့တာပါမေမေ ”
“သားကိုမုန်းတယ်လို့ မေမေပြောဖူးလို့လား သားလေးရယ်
သားမရှိရင် မေမေသေမှာ သားက မေမေ့ဘဝဆိုတာ သားသိရဲ့သားနဲ့သားရယ် သားပျောက်သွားလို့ မေမေ့ရင်ထဲ
ဘယ်လောက်ဗလောင်ဆူနေရလဲသိလား မေမေ့မှာ ဟိုပြေးရှာရ ဒီပြေးရှာရနဲ့ ငိုရတာလည်း မျက်ရည်တွေတောင်
ခန်းတော့မယ် ရင်မြဆီရောက်မှ မေမေ စိတ်နည်းနည်း
သက်သာတာ မေမေ့ကိုစိတ်ရောကိုယ်ပါ နာကျင်အောင် တစ်ခုပြီးတစ်ခုလုပ်ခဲ့တာ သားမှာ အပြစ်ရှိလားမရှိဘူးလား”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ သားးး သားမှာအပြစ်ရှိပါတယ် မေမေဘာအပြစ်ပေးပေး သား ကြေကြေနပ်နပ်ကြီးခံယူသွားမှာပါ”
“ကောင်းပြီ မေမေသားကိုအပြစ်ပေးမယ် သွား အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ဂျက်ထိုးလာခဲ့ မြရင် နင်တို့သားအမိ သွားကြတော့ဟာ သားကို ငါ အခုပဲအပြစ်ပေးမယ် ဘာသံကြားကြားတံခါးကိုဖွင့်ဖို့ မကြိုးစားကြနဲ့ ဖြစ်နိုင်ရင် အောက်ထပ်ကို ဆင်းပေးကြပါ”
“ယောင်းမ လွန်လွန်ကျူးကျူးတွေ မဖြစ်ပါစေနဲ့နော် သား
သူရ လာ ဒီကိစ္စက အမေတို့ ဝင်တားလို့မရတော့ဘူး သူတို့
သားနဲ့အမိ ရှင်းကြပါစေ”
မေမေပြောသလို ကျနော်တစ်သွေတသိမ်း လုပ်လိုက်ဖို့
အခန်းတံခါးပိတ်ကာ ဂျက်ချလိုက်သည်။
“ဒီကိုလာ အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်”
“ဗျာ”
“မဗျာနဲ့ ချွတ် မြန်မြန် ဘာမှမကျန်စေနဲ့”
ကျနော်လည်း မေမေပြောသလိုပဲ အဝတ်တွေချွတ်ကာ
ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ရသည်။မေမေ ဘာအပြစ်ပေးမယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် စိတ်လှုပ်ရှားရသည်။မေမေ့ကို မုဒိန်းကျင့်ဖို့လုပ်တုန်းက အဝတ်တွေချွတ်တာ ဒီလောက်
မရှက်။ခုတော့ မေမေ့ရှေ့မှာ အဝတ်တွေ ချွတ်ရတာ ရှက်နေမိသည်။အဲ့တုန်းက အမှောင်ထဲမှာလည်းမို့ဖြစ်မယ်။
စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး လီးကလည်းမာလာသည်။အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ရသည်။မေမေက သူ့မွေးနေ့တုန်းက ကျနော်လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့ ပုဝါလေးနဲ့ကျနော်မျက်လုံးကို စည်းလိုက်သည်။
“မဖြုတ်နဲ့နော် လက်ကဖယ်စမ်း မအေကို မဒိန်းကျင့်တုန်းကကျ မရှက်ဘဲ ခုမှရှက်နေသေးတယ် လီးကတောင်နေပြီ
ဒီလီးလား မအေကိုမဒိန်းကျင့်တဲ့လီး”
“အားး မေမေ”
“နာလား ကျဥ် ကျဥ်တာပါမေမေ”
“ပက်လက်အိပ်စမ်း”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့မေမေ”
ကျနော်လည်း ရှက်ပေမယ့် ပုဝါနဲ့မျက်လုံးစည်းခံထားရလို့
သိပ်မရှက်တော့ဘဲလက်ကိုဖယ်လိုက်သည်။ တဇတ်ဇတ်နဲ့
လီးတောင်တက်လာကာ စိတ်ထဲလည်းလှုပ်ရှားနေမိသည်။
မေမေက ကျနော့် လီးထိပ်ဖျားလေးကို ဖြတ်ရိုက်တော့ မနာပေမယ့် ကျဥ်တက်သွားရသည်။ပက်လက်အိပ်ခိုင်းလို့လှဲ
အိပ်လိုက်တော့ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲယူကာ ခေါင်းရင်းဘက်အမြှောက်ခံရပြီး ကြိုးလားအဝတ်စလားမသိ တစ်ခုခုနဲ့ချည်ခံရသည်။လက်ရောခြေထောက်ပါ ကုတင်တိုင်တွေနဲ့ပူးချည်ခံရတော့သည်။အခု ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် ကားကားကြီးဖြစ်နေသည်။လှုပ်လို့လည်းမရတော့။ပြီးတော့ မေမေ့ဆီက အသံမကြားရတော့ ငြိမ်နေလို့ကျနော်နားစွံ့နေရသည်။တအောင့်လောက်ကြာတော့ ကုတင်ငြိမ့်ကနဲဖြစ်သွားကာ မေမေတက်လာတာသိရသည်။အနံ့သင်းသင်းလေးတစ်ခုနဲ့အတူကျနော့်နဖူးပေါ် အရည်တစ်ခုခု ကျလာတာခံစားလိုက်ရသည်။
“သား မင်းကို မေမေ အပြစ်ပေးတော့မယ် ပါးစပ်ဟ လျှာထုတ်စမ်း”
ဘာမှန်းမသိပေမယ့် မေမေပြောတဲ့အတိုင်းလျှာထုပ်ပေးလိုက်တော့ မေမေက သူ့အဖုတ်ကြီးကိုယက်ခိုင်းသည်။
“ဟိုရက်က မင်းလိုးခဲ့တဲ့ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်စမ်း”
“ဗျာ မေမေ သားကိုအပြစ်ပေးမယ်ဆို ”
“ဟုတ်တယ် ဒါအပြစ်ပေးခြင်းရဲ့အစပဲ စကားမများနဲ့ ယက်တော့”
“မေမေ အွန့် အုအုအွတ်”
” ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပလပ် ပလပ်”
“အင်းးးးဟင်းးးးရှီးးး အားးဟားးး အစိကိုစုပ် စုပ်စုပ်
ပြတ်ထွက်မတတ်စုပ် မအေကို မဒိန်းကျင့်တဲ့ သားဆိုးလေးကို စပ်ပတ်နဲ့ပွတ်မယ် အင့်အင့် ကဲဟယ် ကဲဟယ် အားးး
ရှီးးး ဟဲ့ ဖင်ကိုမယက်နဲ့ အို အားးးရှီးးးးယားတယ် ဖင်ကိုမယက်နဲ့ဆို ရှီးးးးးးအားးဟားးး ဒီလောက်ဖြစ်တာ ယက်စမ်း
ဖင်ကိုပဲယက်စမ်း နင်လည်း နင့်အဖေလိုပဲ ဖင်ကြိုက်တဲ့ကောင်ပဲ ယက်စမ်း စားး ဖင်ထဲက ချီးတွေပါကလော်စား
ငါဖင်ဖြဲပေးထားတယ် ယက်စမ်း အားးးဖင်ထဲ လျှာကြီးဝင်လာပြီ အားးးးရှီးးးအင်းးးအင်းးးး”
ကျနော်လည်း မထင်မှတ်ထားတဲ့အနေအထားမှာ အဖုတ်ယက်ခိုင်းခံရတော့ အံ့သြသွားရသည်။မေမေပေးတဲ့အပစ်ကို ကြေကြေနပ်နပ်ကြီး ခံယူလိုက်သည်။အမြဲတည်ငြိမ်ပြီး
အေးအေးဆေးဆေး နေတတ်ကာ စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေ တောင်မပြောတတ်တဲ့မေမေ့ဆီက တစ်ခါမှမကြားဖူးတဲ့စကားတွေကြားလိုက်ရတော့ ကျနော့်လီးက ပိုမတ်တောင်လာသည်။လျှာနဲ့ မေမေ့ဖင်ဝကိုလိုက်စမ်းကာ ဖင်ဝထဲလျှာဝင်အောင်ထိုးထည့်သည်။မေမေဖင်ဝလေးကိုယက်လိုက် လျှာနဲ့လိုးလိုက်နဲ့လုပ်ပေးသည်။
မေမေက ကျနော့်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ စပ်ပတ်နဲ့မျက်နှာ
တစ်ပြင်လုံးကိုပွတ်နေတော့သည်။ကျနော်လည်း မေမေလုပ်သမျှငြိမ်ခံရင်း လျှာနဲ့သာလိုက်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။
“စပ်ပတ်စား ချီးစားကောင် ကိုမေကိုမဒိန်းကျင့်တဲ့ကောင် ယက်ယက် အားးအစိကိုစုပ်အားးးရှီးးးအားးငါ့စပ်ပတ်ကြီး
ပြတ်ထွက်သွားအုန်းမယ် ဖြည်းဖြည်းစုပ် အားးးဟားးးးရှီးးး
ထွက် ထွက်ပြီ အားးးးသေးးးသေးးးးအားးးးပြီးပြီ ပြီးပြီ အီးးးးးးရှီးးး”
အိမ်မှာ ဟိုရက်က ယက်ချင်ခဲ့ပေမယ့် အခြေအနေက မုဒိန်းကျင့်ခဲ့ရတာဆိုတော့ မေမေ့အဖုတ်ကိုမယက်ခဲ့ရဘူး။ခု အခွင့်ရတုန်းတတ်သမျှမှတ်သမျှနဲ့ လျှာစွမ်းပြလိုက်သဖြင့် မေမေလည်း သေးပါထွက်ပြီးကော့လန်ကာပြီးဆုံးသွားရသည်။ကျနော်လည်း မျက်နှာပေါ် ပူခနဲ့သေးနဲ့ အပန်းခံရသလို စောက်ရည်ပါ ရောထွေးပြီးမျက်နှာတစ်ပြင်လုံးစိုရွှဲနေလေပြီ။ကျနော်လည်းထွက်သမျှသေးရော စောက်ရည်ပါ
အကုန်မျိုချကာမေမေ့စပ်ပတ်ကြီးကို သန့်ရှင်းပေးသည်။
တအောင့်လောက်ကြာတော့ မေမေကျနော့်ဘေးကိုဆင်းကာ လာအိပ်သည်။အဝတ်စည်းပြီး ကြိုးတုပ်ခံထားရတာမို့ကျနော်ဘေးမှာလှဲချပြီး အမောဖြေနေတဲ့ မေမေအသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကိုကြားနေရသည်။
“မေမေပေးတဲ့အပြစ်ဒဏ်ကို ကြေနပ်ရဲ့လားသား”
“ကြေ ကြေနပ်ပါတယ်မေမေ မေမေစီမံရာကို နာခံဖို့အသင့်ပါပဲ”
“မေမေ့ကို သားမုဒိန်းကျင့်ပြီးတော့ မေမေအခန်းထဲအောင်းပြီး ငိုလည်းငို ရှက်လည်းရှက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ကိုဖြစ်ပြီး ထူပူနေတာ သားထပ်လုပ်လာမှာကိုလည်း
ကြောက်တယ် အာ့ကြောင့် သားကိုအနားကိုကပ်မခံခဲ့တာ
မေမေဒီရက်ထဲပြန်စဥ်းစားရင်း သား မေမေ့ကို ဒီလိုလုပ်တာ အရမ်းချစ်လွန်းလို့ ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်လို့ လုပ်ခဲ့တယ်လို့ပဲမေမေ ကောက်ချက်ချလိုက်တယ် ”
“ဟုတ်ပါတယ်မေမေ သား မေမေ့ကိုဆုံးရှုံးရမှာကြောက်လို့
ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာပါ သားမှားသွားတယ်မေမေ မေမေအရမ်းကို
စိတ်ထိခိုက်အောင် လုပ်မိသွားတယ် သားကိုနာကျဥ်းမုန်းတီးမှာလည်း ကြောက်နေမိတယ်”
“အင်းး မေမေလည်း အစပိုင်းတော့ အဲ့လိုပဲ အတွေးရှိနေခဲ့တာပါသားရယ် မေမေနဲ့သားရဲ့အရင်လို သားအမိဆက်ဆံရေးလေး ပျက်သုဥ်းသွားမှာ မေမေလည်းစိုးရိမ်တယ်
နှစ်ရက်လုံး အခန်းထဲအောင်းပြီး တွေးလိုက်ငိုလိုက်နဲ့ပဲ မေမေနဲ့သားရဲ့လက်ရှိဖြစ်တည်မှုကို လက်ခံလိုက်တယ် ဒီကိစ္စတွေကို ပြန်မတွေးတော့ဘဲသားနဲ့မေမေ အရင်လိုပဲပြန်နေကြဖို့ စဥ်းစားဆုံးဖြတ်ပြီး မေမေအခန်းထဲက
ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် ရေချိုးပလိုက်တယ် စိတ်သစ်လူသစ်နဲ့
အရင်လိုပဲနေသွားကြဖို့ သားကိုပြောဆိုဆုံးမဖို့လာတော့
သားက မေမေ့ကို စာခေါက်လေးနဲ့ပဲထားခဲ့တယ် မေမေ
ဘယ်လောက်စိတ်ထိခိုက်ရလဲသိလား သား မေမေ့ရင်ထဲ
ဗလောင်ဆူပြီး သားကိုနေရာအနှံ့လိုက်ရှာတယ် နောက်ဆုံး
ရင်မြတို့ဆီရောက်လာတယ် ပြီးတော့ သားအဒေါ် သားအဖေတို့ရဲ့ မျိုးရိုးဗီဇကိုသိလိုက်ရပြီး မိသားစုခြင်း လိင်ဆက်ဆံတာ စည်းလုံးခြင်းကို ပိုတိုးတက်စေတာသိလိုက်ရတယ်”
“ဒါ ဒါဆို မေမေကသားနဲ့”
“ဟုတ်တယ်သား မေမေ သားနဲ့လိုးမယ် ဟိုရက်ကသားရဲ့
အလိုးအဆောင့်တွေကိုအရမ်းသတိရတယ် သားတစ်သက်
ထိန်းသိမ်းလာခဲ့တဲ့မေမေ့ရဲ့အရှက်တွေ သိက္ခာတွေကို
မေမေ လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီ သားလီးကြီးကပေးတဲ့အရသာကို
မေမေနှစ်ခြိုက်သွားပြီ သားဖေဖေကိုလည်း ပြန်သတိရစေတယ် မေမေနဲ့သား အရင်လို သားအမိဆက်ဆံရေးအတိုင်း
ပြန်နေကြတယ် ဒါပေမယ့် သား မေမေ့ကို ညတိုင်းလိုးပေးရမယ်”
“တ တကယ်လားမေမေ”
“တကယ်ပေါ့သားရယ် ဟော့ဒီလီးကြီးရဲ့အရသာကို မေမေ
စွဲလမ်းနေမိပြီ”
“ပျော်လိုက်တာ မေမေရယ် သားပျော်လိုက်တာသားလည်း ဟိုရက်ကမေမေ့ကိုမုဒိန်းကျင့်ခဲ့ပေမယ့်မေမေ့အဖုတ်ကြီးရဲ့အရသာကို စွဲလမ်းသွားမိပြီ”
“ပျော်လိုက်တာမေမေရယ် သားကို မျက်လုံးစည်းထားတာ
ဖြေပေးပါ သား မေမေ့ကိုကြည့်ချင်လို့ ”
“မရသေးဘူးသား ဟိုနေ့က သားက မေမေ့ကို အိပ်ခန်းထဲမှာအမှောင်ထဲ မုဒိန်းကျင့်ထားတာ အဲ့တာ သားကိုမေမေ
ပြန်မုဒိန်းကျင့်ပြီးမှ အားလုံးဖြေပေးမယ်”
“မေမေ့စိတ်တိုင်းကျပါမေမေ သားကို ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ”
“မပူနဲ့လုပ်မှာ ဒီလီးကို မေမေ့စပ်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးကို ဆောင့်လိုးပစ်မှာ လက်စားချေပြစ်မှာ ကဲ လာခဲ့ ”
“အားးမေမေ အားးးရှီးးးး”
“ပြွတ် ပလွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
ကျနော့်စိတ်ထဲ အရမ်းပျော်လွန်းလို့ငိုမိတယ်ဗျာ။မေမေ့က
ကျနော့်ကိုခွင့်လွှတ်တဲ့အပြင် ကျနော်နဲ့ညတိုင်းလိုးသွားမယ်တဲ့။ခုလည်းသူ့ကိုမုဒိန်းကျင့်ထားတာကို လက်စားချေမယ်ဆိုပြီး ကျနော့်လီးကို ကိုင်ကာဂွင်းထုရင် ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေး
နေသည်။
“အားးးမေမေ အားး သား သားထွက်ကုန်လိမ့်မယ် အားး”
“ထွက်ရင် ပြန်တောင်လာအောင် ပြန်စုပ်မယ် ပြွတ်ပြွတ် ”
“အု အဟွတ် အုအွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန်းးးအွန်းးအူးးး”
လီးတစ်ခါမှစုပ်မခံရဖူးတဲ့ကျနော် မေမေ့ရဲ့ပညာပြမှုတွေမှာ
အလူးအလဲခံနေရပါပြီ။ကျနော့်စည်းခုံကိုနှုတ်ခမ်းလာထိတော့ ကျနော့်လီးတစ်ဆုံး မေမေ့ပါးစပ်ထဲရောက်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ခါးကိုကော့ကော့ပေးပေမယ့် မေမေကဖိချကာ လီးကို ပါးစပ်နဲ့လိုးသလို လုပ်နေတော့ ကျနော်
မခံနိုင်တော့ဘဲမေမေ့ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေတဗျင်းဗျင်း ပန်းထည့်မိတော့သည်။
“အားးးးမေမေ မေမေ ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ အားးးဟားးးဟားး”
“ပြွတ် အွန်းးး မနည်းမနောပါလား သားရယ် မေမေဗိုက်တောင်ဝသွားပြီ ခဏအနားပေးမယ် ပြီးရင် မေမေ သားကို
မဒိန်းကျင့်မှာ”
“ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ”
“မေမေစုပ်တာကောင်းလား”
“အရမ်းကောင်းတာပဲမေမေ သားတစ်ခါမှ ဒီလိုအစုပ်မခံဖူးဘူး”
“မိန်းမရောလုပ်ဖူးလား”
“မေမေက ပထမဆုံးသောမိန်းမပါ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံပါပဲ”
“အင်းမေမေအတွက်ကတော့ သားလီးကဒုတိယပေါ့
နောက်ဆို အမြဲဒီလိုပဲစုပ်ပေးမယ် ကဲ ပြန်စမယ် သားက
မေမေစပ်ပတ်ယက် မေမေက သားလီးကိုစုပ်ပေးမယ် လီးတောင်လာရင် သားကိုမုဒိန်းကျင့်မယ်”
“မေမေ့စိတ်တိုင်းကျပါမေမေ ”
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန်းးးး”
“ယက်စမ်းသား မေမေ့စပ်ပတ်ကိုယက်”
“ယက်မယ်မေမေ မေမေစပ်ပတ်က ယက်လို့သိပ်ကောင်းတာပဲ”
ဆက်ရန်
