၂၆။
ကျနော်အသက်ရူ၀လို့ကြည့်လိုက်တော့မေမေလေးကပေါင်နူစ်ချောင်းဖြဲကားပြီး ပက်လက်ဆိုဖါပေါ်မှာမလှုပ်မရှားရှိနေပေမဲ့ အပေါ်ပိုင်းမှာတော့သူမခုနတုန်းကအုန်းထား တဲ့ခေါင်းအုန်းပျော့လေးကိုလက်နူစ်ဘက်နဲ့ကိုင်ပြီးမျက်နှာပေါ်အုပ်ထားတာတွေ့ လိုက်ရတယ်၊ရှက်လို့ထင်တယ်၊အတော်ပါဘဲကျနော်လည်းမျက်နှာနဲနဲပူသလိုဖြစ် နေတာဆိုတော့၊အခုမေမေလေးကိုယ့်ကိုမမြင်ရဘူးဆိုတော့မပြီးသေးတဲ့ကိုယ့်ကိစ္စကိုယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဆက်လုပ်ရတော့မှာပေါ့၊ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီလုံချည် အကုန်လုံးချွှတ်ပြီးမေမေလေးရဲ့ပေါင်ကြားမှာမတ်တတ်ရက်လိုက်တယ်၊ ကျနော့်ဖွား ဘက်တော်ညီလေးကမာတင်းပြီးထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ပေါ့၊ကျနော်မေမေလေးရဲ့ ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကိုလက်နဲ့မပြီးသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိတွန်းလိုက်တော့မေမေလေးရဲ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကကွဲအာထွက်လာတယ်၊ ကျနော့်ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးရဲ့ ငှက်ပျောဖူးထိတ်နဲ့အဖုတ်နူစ်ခမ်းသားကိုအသာထိုးခွဲလိုက်ပြီးခေါင်းမြုတ်သွား အောင်ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊အခုနကမှပြီးထားလို့စောက်ရည်တွေနဲ့ရွဲနေလို့ချောချော မွေ့မွေ့ဝင်သွားပေမဲ့လို့စီးစီးလေးဗျ၊ကျနော့်ရဲ့ညီတော်မောင်တချောင်းလုံးကိုနွေးထွေး စွာဆီးကြိုပေးနေတဲ့အတွင်းသားနူးနူးညံ့ညံ့ကအရသာရှိလိုက်တာအရင်းထိဝင်သွား ပြီးကျနော့်ဂွေးဥကမေမေလေးရဲ့ဖင်ကြားကိုသွားရိုက်မိတော့မှအဆုံးရောက်သွားတာ သိလိုက်ရတယ်၊မေမေလေးကသူခြေထောက်ကိုဆန့်လိုက်ပြီးကျနော့်ရဲ့ဖင်အနောက် မှာသူ့ခြေကျင်းနူစ်ခုကိုဖမ်းချိတ်ထားလိုက်တယ်၊အဲဒီတော့ကျနော့်လက်နူစ်ဘက်က အားသွားတယ်လေ၊အဲဒါကြောင့်ကျနော်ကမေမေလေးရဲ့ခါးဘေးကဆိုဖါပေါ်လက်တ ဘက်ကိုထောက်အားပြုပြီးကျနော့်လိန်တန်ကြီးကိုမေမေလေးအဖုတ်ခေါင်းထဲဖြေးဖြေး ြင်းစအဝင်အထွက် လုပ်တော့တာပေါ့၊ အားနေတဲ့လက်တဘက်က မေမေလေးဝတ်ထား တဲ့ရှပ်အင်္ကျီ (မေမေလေးကအိမ်နေရင်း ယောက်ျားရှပ်အိန်းကျီပုံစံမျိုးတွေ တခါတလေဝတ်လေ့ရှိတယ်) ကြယ်သီးတွေကိုအောက်ကနေ တလုံးချင်းဖြုတ်လာခဲ့တယ်၊ ကြယ်သီး တွေအကုန်ကျွှတ်သွားလို့အောက်က အသားရောင်ဘရာဇီယာကဖွင့်ထွားပြီးကုန်းရုံးထ တော့မလိုတွန်းကန်ပြီး အန်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေတဲ့ အသားစိုင်တောင်နူစ်လုံးကိုမနိူင်ရင် ကာစည်းနှောင်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်၊ကျနော်ကကျောအောက်ကို လက်လျှိုပြီးဘရာ ဇီယာဂျိတ်ကိုဖြုတ်တော့လည်း မေမေလေးကအလိုက်တသိဘဲ ကျောလေးကိုကော့ပေး တယ်၊မျက်နှာပေါ်ကခေါင်းအုံးကိုတော့မဖယ်သေးဘူး၊ဒါကအကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး ဘရာဇီယာကျွှတ်သွားလို့ဘွားကနဲ ခုန်ထွက်လာသလိုတုန်ခါနေတဲ့ မေမေလေးရဲ့နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကကျနော့်ကို လောလောဆယ်အလုပ်ရှတ်စေ ခဲ့လို့ပါဘဲ၊ ကျနော့်လိန်ချောင်းကြီး ကိုအားရပါးရဆောင့်ဆောင့် သွင်းလိုက်လို့တုန်ခါလှုပ်ယမ်းနေတဲ့ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ တဖက်တလုံးစီဆုပ်နယ်ရင်း ကမာတောင်နေတဲ့ နိူ့သီးခေါင်းညိုညို လေးနူစ်ခုကိုကျနော့်ပါးစပ်ကတလှည့်စီအားရပါးရစုတ်ပေးလိုက်တော့မေမေလေး လည်းငြိမ်မနေနိူင်တော့ပါဘူး၊ သူကိုင်ထားတဲ့ ခေါင်းအုန်းကိုလက်လွှတ်ပြီးတော့ ကျနော့်ရဲ့ခေါင်းကိုသူ့လက်နူစ်ဘက်နဲ့အုပ်ကိုင်ရင်းသူမရဲ့ဖင်ကိုကျနော့်ရဲ့ဆောင့်ချက် နဲ့အပြိုင်ကော့ပေးနေပါတော့တယ်၊ ကျနော်ကလိန်ချောင်းကြီးကိုဒစ်ပေါ်တဲ့အထိဆွဲထုတ်ပြီး မှနိူ့ကြီးနူစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်အားယူပြီးတအားဆောင့်ထည့်လိုက်ရင်မေမေလေးရဲ့ပါးစပ်က အင့်ကနဲအသံလေး ထွက်ထွက်လာပါတယ် ၊မေမေလေးကလည်းမခေဘူးဗျ၊ ကျနော့်လီးကြီးကိုဆွဲ ထုတ်လိုက်လို့သူ့အဖုတ်၀ကျွှတ်လုဆဲဆဲ ရောက်တာနဲ့သူကကျနော့်ဖင်နောက်မှာချိတ်ထား တဲ့သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ကျွှတ်မသွားအောင်ထိန်းထားပြီး ကျနော်အဆောင့်သူကလည်းဆွဲသွင်း ပေးသဗျ၊အဲဒီလိုအတိုင်အဖေါက်ညီညီနဲ့ ဆောင့်လိုက်လိုးလိုက်ကြတာ အရှိန်တော်တော်ရ လာတော့ကျနော့်လီးကြီးလည်း မာတင်းယားယံလာပြီးပြီးခါနီးမှာမေမေလေးတကိုယ်လုံးတောင့် တင်းသွားပြီး ကျနော့်ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ဆွဲလိုက်ပြီး သူ့ခြေတွေကိုလည်း ကုပ်သွင်းထားလိုက် တော့ကျနော့်မှာကိုးလိုးကန့်လန့်နဲ့ ပြီးခါနီးမှလီးလဲဆွဲထုတ်လို့မရ၊ မေမေလေးပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်တော့လည်း သူအားရပါးရခံစားပါစေတော့ဆိုပြီးကျနော့်ရဲ့ပေါက်ကွဲတော့မတတ်ဖေါင်း ကြွနေတဲ့လီးကြီးမေမေလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာဘဲမြုံ့စိမ်ထားလိုက်ရပါတယ်၊ဒါပေမဲ့မေမေလေး စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေကကျနော့်လီးကြီးကိုပွစိပွစိနဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ဆုပ်ပေး နေသလိုဖြစ်တော့ အရသာရှိလိုက်တာ သုတ်ရည်တောင် ထွက်ကျတော့မလိုဖြစ်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်ကစိတ်တင်းထားတယ် တတ်သလောက်မှတ်သလောက်ပညာလေးနဲ့ ကိုယ့်စအိုကြွက်သား
ရှုံချီပွချီလုပ်ပြီး ထိန်းထားတယ် ၊မေမေလေးကိုကျနော့်ရဲ့အကောင်းဆုံး အစွမ်းပြပြီးစွဲသွားစေခြင် လို့လေ၊မကြာပါဘူး မေမေလေးတကိုယ်လုံး ပျော့ကျသွားတယ်၊ အခုနကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းလိုးဆောင့် ကြတဲ့အရှိန်နဲ့ မေမေလေးရဲ့မျက်နာပေါ်ကခေါင်းအုန်းလဲဘယ်ကျသွားပြီလဲမသိဘူး၊ရှက်တက်တက် မျက်နှာလေးနဲ့ မျက်တောင်စင်းစင်းလေး အောက်ကသူ့ကိုမခို့တရိုနဲ့ကြည့်နေတဲ့ မေမေလေးကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့လိုက်ရပါတယ်၊ မေမေလေးရဲ့နူတ်ခမ်းထူဟဟအစုံကို ကျနော်ကငုံ့ကျနော့်နူတ်ခမ်း တွေနဲ့ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်တော့ မေမေလေးကကျနော့်ရဲ့ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်လာပြီးနူတ်ခမ်းတွေကတုန့်ပြန်အနမ်း ပေးလာပါတယ်၊ ကျနော်ကလျှာခြင်းပွတ်သပ်စုပ်ယူနမ်းနေလျှက်ကကျနော့်ရဲ့ဖင်ကို အသာကုန်းပြီးလီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးပြန်အသွင်းအထုတ်စလုပ်ပါတော့တယ်၊
မေမေလေးနူတ်ခမ်းကငြီးသံလေးသဲ့သဲ့ထွက်လာပြီးကျနော့်ရဲ့ကြောပြင်တွေကိုသူ့လက်သည်းတွေ နဲ့မနာမကျင် လေးကုတ်ခြစ်လာပါတယ်၊ တဖြေးဖြေးနဲ့ကျနော်လည်း အရှိန်တက်ပြီးမြန်လာပါတယ်၊ ကျနော့်ဂွေးဥကြီးတွေကမေမေလေးရဲ့ဖင်ကြားကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံနဲ့မေမေလေးရဲ့တရိုက်ရိူက်လေ စုပ်သံတွေမြန်လာပြီး ကျနော့်သုတ်ရည်တွေလီးထိတ်ဖျား ရောက်လာတာနဲ့ကျနော့်လီးကြီးကိုမေမေ လေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက အတွင်းအကျဆုံးနေရာရောက်အောင် ကော့သွင်းထည့်လိုက်ပြီး ထုတ်ကနဲ ထုတ်ကနဲသုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်၊
..အူး..ဟား..ကောင်းလိုက်တာ..မာမီရယ်…
..ဟင်း…မောင်ရဲ…ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲကွယ်…….
(ဆက်ရန်)
၂၇။
ရန်ကုန်မြို့လည်တခုသော မိုးမျှော်တိုက်ရဲ့အထပ်တထပ်မှာရှိတဲ့ အဖေ့ကုမ်ပဏီအခန်းထဲမေမေလေး ရဲ့အနောက်ကပ်ပြီး ပါလာတဲ့ကျနော့်ကို သိတဲ့ ဝန်ထမ်းအချို့ကလှမ်းပြီးနူတ်ဆက်ကြပါတယ်၊ ကျနော် ကလည်းပြန်လှန်နောက်ပြောင်နူတ်ဆက်ရင်း မေမေလေးဝင်သွားတဲ့ဖေဖေ့ရုံးခန်းကျယ်ကြီးထဲဝင် လိုက်ခဲ့ပါတယ် ၊မေမေလေး ကဖေဖေ့ဆုံလည်သားရေကုလားထိုင်မှာ ထိုင်လိုက်ပြီးအနောက်ကကပ် ဝင်လာတဲ့ဖေဖေ့စက္ကတေရီမဝင်းဝင်းသန်းကို အလုပ်ကိစ်စတွေပြောဆိုနေတုန်းမှာ အားနေတဲ့ကျနော် ကအဖေ့ရုံးခန်းနံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ မှန်ဘောင်သွင်းဓါတ်ပုံတွေကိုလိုက်ကြည့်နေမိပါတယ်၊ဖေဖေက သူအင်ဂျင်နီယာပေါက်စဘ၀တုန်းက အစိုးရအလုပ်နဲ့ ဗမာပြည်အနှံ့လျှောက်လုပ်ခဲ့တုန်းကပုံတွေ ဂုဏ်ယူဝန့်ကြွားစွာနဲ့ချိတ်ဆွဲထားပါ တယ်၊ကျနော့်စိတ်ထဲမှာမနေ့ကမှစပြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့တဲ့မေမေလေး
နဲ့ကျနော်ရဲ့ဆက်ဆံရေးကြောင့် နည်းနည်းတော့မလုံမလဲဖြစ်မိပေမဲ့ မေမေလေးရဲ့အဆိုအရတော့အဖေနဲ့ သူနဲ့ကနားလည်မှုရှိကြတယ်ဆိုဘဲ၊ အရှုတ်ထုပ်သာ အိမ်မသယ်လာနဲ့ တခါတလေစိတ်အလိုလိုက်လို့ရတယ်ဆိုဘဲ၊အခုလိုအိမ်ထဲမှာ ဖြစ်တာတော့သူလဲအတွေ့အကြုံမရှိလို့မသိဘူးတဲ့၊ အဲဒီလိုနဲ့မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်တွေ ခေါင်းထဲ အစီအရီပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်၊
…………. ကျနော်အားကုန်ထုတ်လိုက်ရလို့မောသွားပြီးမေမေလေးကိုယ်ပေါ်မှာနားခြင်ပေမဲ့ မေမေလေးက မန်းကတန်းထပြီး ကျနော်တို့နူစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ရည်တွေဆိုဖါပေါ်မှာစွန်းပေကုန်မှာစိုးလို့ သူ့ထမိန်နဲ့ပေါင်ခွဆုံကိုပိတ်ပြီး အပေါ်ထပ်ကသူတို့အခန်း ကိုအပြေးတက်သွားလေရဲ့၊ အဲဒါနဲ့ကျနော်လည်း အိမ်နောက်ဖေးဘက်ဝင်ပြီး ရေချိုး ပြီးကျနော့်အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားလဲပြီး ကုတင်ပေါ်ခနလှဲပြီးနားနေလိုက်တယ်၊ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်စဉ်းစားကြည့်တော့လည်း မယုံနိူင်လောက်အောင်ဘဲ ကံကောင်း လှပါလားလို့တွေးမိတယ်၊ ကြံကြံဖန်ဖန်ကိုယ့်မိထွေးအပါအဝင် ညီအမ၃ယောက်စ လုံးကိုလိုးဖို့အခွင့်အရေးမျိုးရဖို့ဆိုတာ ဗမာလိုရေးထားတဲ့အပြာစာအုပ်တွေမှာ တောင်မဖတ်ဘူးသေးဘူး ၊မေမေလေးကတော်တော်တောင့်တာဘဲ၊ တွေးရင်းနဲ့ကျနော့် ဖွားဘက်တော်က အသက်ဝင်လာတယ်၊ မဖြစ်သေးပါဘူးလေ၊ အခြေအနေကြည့်အုန်းမှပါ၊မေမေလေးပေါ်မူတည်ပြီးမီးစင်ကြည့်ကတာပေါ့၊ ဗိုက်တောင်နဲနဲဆာလာတယ်၊ အိမ်မှာချက်ပြုတ်ပေးတဲ့ ဒေါ်ကြီးသိန်းကကျနော်လည်းနယ်သွားဖေဖေတို့လည်း နိူင်ငံခြားသွားနေတော့အိမ်စောင့်နေရတာနဲ့အခုမှသူ့အမျိုးတွေဆီအလည်သွား လိုက်တာ နောက်စနေနေ့လောက်ထိရောက်မှာမဟုတ်သေးဘူး၊ ဒါပေမဲ့မီးဖိုချောင် မှာတခုခုရှိလိုရှိငြားသွားကြည့်လိုက်တော့ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာဒန်ပေါက်ထမင်း တွေတွေ့လို့ အားရပါးရခူးခတ်စားနေတုန်းမေမေလေးဝင်လာတယ်၊
..ဒန်ပေါက်တွေမာမီဝယ်လာတာလားကျနော်ဗိုက်စာနေတာနဲ့…
..အေးလေအမသိန်းမရှိဘူးမဟုတ်လားမာမီလဲအလုပ်မအားတော့မချက်အားဘူးလေ..
မေမေလေးကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့သူ့အတွက်ပန်းကန်တချပ်ဆွဲယူခူးလိုက်ပြီးထိုင်စား နေတယ်၊ကျနော်တို့နူစ်ယောက်တယောက်ကို တယောက်ရှိန်းပြီးတယောက်နဲ့တယောက်
မျက်နှာချင်းစေ့စေ့မကြည့်ဘဲ စကားပြောနေတာလေ၊မေမေလေးကနဲနဲလေးဘဲစားတာ ဆိုတော့ကျနော်နဲ့ပြိုင်တူလောက်ပြီးသွားတယ်၊ ကျနော်ကကိုယ့်ပုဂံကိုယ်ဆေးမလို့ လုပ်တော့မေမေလေးက
..ပေးပေးငါဆေးလိုက်မယ်..
ဆိုပြီးလှမ်းယူလိုက်တယ်၊ကျနော်လည်းရေခဲသစ်တာ ထဲကရေသန့်ဘူးတဘူးယူလိုက်ပြီးကုလားထိုင်ပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီးရေသောက် ရင်းကျနော့်ကို ကျောပေးပြီးပုဂံဆေးနေတဲ့ မေမေလေးဆီအမှတ်တမဲ့ငေးကြည့်လိုက် မိတယ်၊ရေချိုးပြီးကာစမို့ကျောလည်လောက်ထိရှည်တဲ့ဆံပင်ကိုဖါးလားချထားပြီး လက်ပြတ်ဘလောက်စ်ခါးတိုလေးဝတ်ထားလို့လက်မောင်းသားဖောင်းဖောင်းဝင်း ဝင်းလေးကလှုပ်ခါလို့၊ဘလောက်စ်အိန်းကျီအဆုံးကသိမ်သွားတဲ့ခါးကျင်ကျင်လေး ကနေကားစွင့်ဖေါင်းကြွထွက်နေတဲ့တင်သားဆိုင်ကြီးနူစ်လုံးကတုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ရှားနေတာတွေရလိုက်တော့၊ညီတော်မောင်ကပုဆိုးချုံအောင်ကကုန်းထလာတယ်၊ ကျနော့်ရင်လည်းတဒိန်းဒိန်းခုန်လာတယ်၊မေမေလေးကိုဘာဂျာလည်းတခါမှုတ်ပြီးပြီ အသားကုန်လည်းတခါလိုးပြီးပြီ၊သူလည်းဘာမှမပြောဘဲဘာမှမဖြစ်သလိုနေတာ၊အဲဒီ လိုမြုံးစိစိနဲ့နေနေလို့ကတော့လိပ်ခဲတင်းတင်းဖြစ်နေတော့မှာဘဲ၊အဖြူအမဲသဲကွဲအောင် တော့လုပ်မှရတော့မယ်လို့တွေးပြီးနောက်ဆုံးတခါလောက်တော့အရဲစွန့်ကြည့်လိုက် မယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊အဲဒါနဲ့ထိုင်ရာကထပြီးမေမေလေးရဲ့နောက်မှာကပ်ရပ်လိုက် ပြီးမေမေလေးရဲ့ညာဖက်လက်မောင်းအိုးကို ကျနော့်ညာဘက်လက် ဖဝါးနဲ့အုပ်ကိုင်လိုက် တော့မေမေလေးရဲ့ ကိုယ်ကဆတ်ကနဲတုန်သွားတာ သတိထားမိတယ်၊
..မာမီ..
..ဘာလဲ..
မေမေလေးကကျနော့်ကိုမကြည့်ဘဲနဲ့ထူးလိုက်တယ်၊
..မာမီကျနော့်ကိုစိတ်ဆိုးနေလား..
..ဘာဖြစ်လို့လဲ..
မေမေလေးရဲ့အသံကစိတ်ဆိုးဟန်မပြတော့ကျနော်လည်းပိုရဲလာတယ်၊ရှေ့ကိုတိုးပြီး�
..ညနေတုန်းကဟိုဟာပြုတာလေ..
..သွားနှာဘူးလေး..
မေမေလေးကကျီစားဟန်နဲ့သူ့ဘယ်ဘက်တံတောင်နဲ့ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုမနာတနာလေး တွက်လိုက်တယ်၊ ဒီကကောင်ကလည်း လူသာငယ်တာနာမည်က တုတ်ကြီးဆိုတာမျိုးလက် ကယဉ်နေပြီဆိုတော့တွက်လာတဲ့မေမေလေးရဲ့တံတောင်ကိုဘယ်ဘက်လက်နဲ့ဖမ်းလိုက် ြီးမေမေလေးရဲ့ညာဘက်လက်မောင်းကို ပွတ်နေတဲ့ကျနော့်ညာလက်ဖဝါးကမေမေလေးရဲ့ ညာဘက်နိူ့အုံပေါ်အလိုလိုရောက်သွားပြီးစိကနဲဖြစ်ညှစ်လိုက်တယ်၊မေမေလေးကအိုကနဲ အသံထွက်သွားပြီး အနောက်ကိုဆုတ်လိုက်တော့ကျနော့်ရဲ့ပေါင်ခြံကိုသူရဲ့တင်ပါးကြီးတွေ အိကနဲလာဖိမိပြီးညီတော်မောင်ကလည်းဒုတ်ကနဲကော့ပြီးသူ့ဖင်ကြားအံကျဝင်သွားတာ ပေါ့၊ ကျနော့်ဘယ်လက်က အလိုလိုမေမေလေးရဲ့ဗိုက်သားလေးပေါ်ပတ်ကာခါးလေးကိုဆွဲ ပြီးတင်းတင်းလေးဆွဲဖက်ထားလိုက်တော့ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာတထွေးတပိုက်ကြီးပေါ့၊ မေမေလေးကကျနော့်လက်တွေကိုဆွဲဖြုတ်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ကျနော်ကတင်းတင်းဖက်ထား တာကတကြောင်း သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဟန်ဆောင်ရုန်းတာမို့လားမသိဘူး ကျနော့်ရင်ခွင် ထဲပိုရောက်လာသလိုဘဲ၊ကျနော်ကမေမေလေးရဲ့ဆံပင်စကိုဘေးဖယ်ပြီးလည်တိုင်ကျော့ ကျော့နဲ့နားရွက်ဖျားလေးကို နူတ်ခမ်းလေးနဲ့ မထိတထိစုပ်နမ်းလိုက်တော့ မေမေလေးယား သွားသလိုပုခုံးတချက်တွန့်လိုက်တာဟန်ချက်ပျက်ပြီးလဲမလိုဖြစ်သွားသဖြင့်ရှေ့ကပုဂံ ဆေးတဲ့ဘေဇင်ကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ထောက်ကာအားပြုထားလိုက်ရလေသည်၊ ကျနော်ကရတဲ့အခွင့်အရေးလက်လွတ်မခံဘဲ ရှေ့ကကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေတဲ့မေမေလေးရဲ့ဖင်ကြား
ကိုထောင်မတ်နေတဲ့ညီတော်မောင်နဲ့တယောထိုးသလိုဖြေးဖြေးချင်းညောင့်ပေးရင်းလက် နူစ်ဘက်ကလည်းဘလောက်အင်္ကျီ ပေါ်ကဘဲဖောင်းမို့နေတဲ့ ရင်နူစ်မွာကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ် ချေပေးနေမိပါတယ်၊မေမေလေးကအဲဒီပုံစံအတိုင်းဘဲကုန်းကုန်းလေးလက်နူစ်ဘက်က ရေဇလုံဘောင်ကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ထားတော့ ကျနော်ကခတ်သွက်သွက်ဘဲမေမေ လေးရဲ့ထမိန်ကိုခါးကဖြေပြီးချွတ်ချလိုက်သလိုကျနော့်လုံချည်ကိုလည်းကွင်းလုံးပုံချပြစ် လိုက်ပါတယ်၊ အခုမှဘဲမေမေလေးရဲ့ပေါင်တွင်းသားတွေနဲ့ ကျနော့်လိန်တန်ကြီးတချောင်း လုံးအသားချင်းထိတွေ့ပွတ်သပ်နေရလို့ကြက်သည်းထသွားသည်အထိအရသာရှိလှပေသည်၊ မေမေလေးကလည်းဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ကာကော့ပေးလာရာ ကျနော့်လိန်တန်ကြီးကမေမေလေးရဲ့ အမွေးရိတ်ထားလို့ပြောင်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းပေါ်မှာလွှတိုက်ပေးနေလေသည်၊ နောက်တော့ကျနော့်လက်ကမေမေလေးရဲ့ပေါင်အရှေ့ဘက်ကပါတ်ပြီးအဖုတ်အကွဲချောင်း တလျှောက်ပွတ်သပ်ပြီး ဖုတုတုဖြစ်နေတဲ့စောက်စေ့လေးကိုလိမ့်ကစားလိုက်ရာမေမေလေးရဲ့ဖင်ကြီးကနောက်ကို ပိုကော့လာရလေသည်၊ကျနော်က ဒူးကိုနဲနဲညွတ်ပေးလိုက်ရာမာတင်း
တောင်နေသော ကျနော့်လိန်တန်ကြီးထိတ်နဲ့မေမေလေးရဲ့ အရည်တွေရွဲနေပြီဖြစ်သောအဖုတ်၀နဲ့တန်းနေပေရာ ကျနော်ကဒူးကိုဆန့်ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက် သဖြင့်စွတ်ကနဲဒစ်မြုတ်သွားလေတော့သည်၊ ကျနော်ကမေမေလေးရဲ့ပေါင်အတွင်းသားနူစ်ဘက်ကိုကိုင်ပြီးဘေးတဘက် တချက် ကိုတွန်းပေးလိုက်ရာ မေမေလေးကအလိုက်တသိပေါင်လုံးကြီးနူစ်လုံးကိုကားပေး လိုက်လေသည်၊အဲဒီတော့မှကျနော်ကမေမေလေးရဲ့ခါးလေးကိုလက်နူစ်ဘက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး တအားကုန်ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်ရာ မေမေလေးခမျာအင့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးကျနော့်လီးကြီး လည်းစွတ်ကနဲအဆုံးထိတောက်လျှောက် ဝင်သွားလေတော့သည်၊ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာဘာဖြစ် လို့မှန်းမသိရုတ်တရက်ကြမ်းချင်စိတ်ပေါ်လာသဖြင့်ကျနော့်လိန်ချောင်းကြီးကိုမေမေလေး အဖုတ်၀ကထွက်ခါနီးထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ စွပ်ကနဲခြေဖျားပါထောက်ပြီး ထိုးသွင်းချလိုက်ရာမေမေလေးရဲ့ဖင်ကြီးတွေကအိကနဲတုန်ခါသွားပြီးကျနော့်လီးထိပ်မှာ တခုခုကိုထိလိုက်သလိုဘဲခံစားလိုက်ရသည်၊
..အိုး..ကျွှတ်..ကျွှတ်..
ကျနော်ကမနားတမ်းဘဲဆက်ဆောင့်နေတော့သည်၊မေမေလေးကလည်းအားကျမခံလက်နူစ် ဘက်ကရေဇလုံကို တင်းတင်းဆုပ်ထားရင်းဖင်ကို နောက်ကော့ကော့ပေးရှာလေသည်၊
..ဖွတ်..ပြွတ်..ဖ..လွတ်…
..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..
သိပ်မကြာပါဘူးကျနော့်ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကမေမေလေးရဲ့အသက်ရူသံတွေလိုမြန်လာပြီးမေမေလေးကိုယ်လုံးနဲ့ ပေါင်တန်ကြီးတွေတောင့်တင်းသွားသလို သူ့အဖုတ်အတွင်းသား တွေကလည်း ကျနော့်လိန်ချောင်းကြီးကိုဖျစ်ညစ်လာသဖြစ် ကျနော်လည်းမထိန်းထားနိူင် တော့ပါ၊နောက်ဆုံး အရှိန်ပြင်းစွာတချက်အသားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီးမေမေလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းကျဆုံးနေရာထဲ ပူပူနွေးနွေးသုတ်ရည်များ ဖြန်းထုတ်လိုက်ရပါတော့တယ်၊
. . . . . . . .
..ဟေ့မောင်ရဲဘာတွေစဉ်းစားနေတာလည်းဒီမှာအဝင်းမေးနေတာမကြားဘူးလား..
ကျနော့်စိတ်အစဉ်ကအဖေ့ရုံခန်းပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်
..ဘာလဲအမဝင်း..
..အော်နေ့လည်စာဘာစားချင်လဲလို့ဒီမှာတယောက်ယောက်ကိုသွားဝယ်ခိုင်းမလို့မောင်ရဲ တို့အိမ်မှာကြီးသိန်း မရှိတော့ဘာမှမချက်ဖြစ်ဘူးမှုတ်လား..
..ဒီနေ့စနေနေ့နေ့တဝက်မဟုတ်လား..
မေမေလေးကမဝင်းဝင်းသန်းမမြင်အောင်ကျနော့်ကိုမျက်ခုံးတဘက်မြင့်ပြပြီး
..ဟုတ်တယ်မောင်ရဲသူတို့ကနေ့တဝက်ပြန်ကြမှာမာမီကအလုပ်တွေလက်စသပ်စရာကျန် သေးလို့ဆက်နေရအုန်းမယ် ဆောရီးဘဲမောင်ရဲတော့ပျင်းနေတော့မှာဘဲ..
..မပျင်းပါဘူးမာမီရပါတယ်.ဖြစ်နိူင်ရင်တော့မနေ့ကဟာမျိုးဘဲစားခြင်တယ်..
ပြုံးဖြဲဖြဲနဲ့ပြောလိုက်သောကျနော့်ကိုမဝင်းဝင်းသန်းကနားမလည်သလိုကြည့်နေရာ မေမေလေးကမျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်ပြီး
..ဒါန်ပေါက်ကိုပြောတာအဝင်းရေ.မနေ့ကတို့အိမ်အပြန်ဝယ်သွားခဲ့တာ..
..ရတယ်လေဒါန်ပေါက်ဆိုင်အသစ်ဒီနားလေးမှာဘဲသွားဝယ်ခိုင်းလိုက်မယ်..
..ကျေးဇူးဘဲအဝင်းရေဒီမှာပိုက်ဆံယူသွားလိုက်..
ကျနော်လည်းအဖေ့ရုံးခန်းထဲကဆိုဖါပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီးမနေ့ကအဖြစ်အပျက်ကိုဆက်တွေးနေမိလေတော့သည်၊
(ဆက်ရန်)
၂၈။
တချီပြီးသွားလို့မပြော့မမာဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်လိန်ချောင်းကြီးကို မေမေလေးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ စိမ်ထားလို့မေမေလေးရဲ့ ကျောပြင်ပေါ်ပါးတခြမ်းအပ်မှေးကာ ဆုပ်ကိုင်လက်စနိူ့ကြီးနူစ်လုံးကို အိန်းကျီပေါ်ကဘဲပွတ်သတ်ပေးနေမိပါတယ်၊ခနနေတော့ငြိမ်တောင့်နေတဲ့မေမေလေးကရုတ် တရက်သတိဝင်လာသလား ဘာလားတော့မသိဘူး၊ကျနော့်ရဲ့လက်တွေကိုဆွဲဖယ်ပြီးမတ်မတ်
ရပ်လိုက် တော့ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးလဲပြွတ်ကနဲပြုတ်ထွက်လာတယ်၊ မေမေလေးကထမိန်ကိုကောက်
ယူလိုက်ပြီး လက်ကကိုင်ထားလျှက်ရဲ့ သူတို့အခန်းရှိရာပြေးတက်သွားပါတယ် ၊ထမိန်လျှော့တိလျှော့
ရွဲလက်ကကိုင်ရင်း လှေခါးထစ်တွေပေါ် ပြေးတက်သွားတဲ့မေမေလေးရဲ့ နောက်ပိုင်းကိုလှမ်းကြည့် လိုက်တော့တလုံးချင်း အထက်အောက်ဘေးဘီတုန်ခါလှုပ်ရမ်းနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးနူစ်လုံး၊ခြေသလုံး တုတ်တုတ်ဝင်းဝင်းတွေက ကျနော့်ရဲ့သွေးကြောတွေကိုပြန်လည်ဆူထစေခဲ့တာမို့ ကျနော်လည်းပုဆိုး ကောက်ကိုင်ရင်း မေမေလေးရဲ့အနောက်က ပြေးတက်လိုက်သွားခဲ့ပါတယ်၊ မေမေလေးကကျနော့်ခြေသံ ကြားလို့ကမန်းကတန်း သူတို့အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး အခန်းတံခါးကိုတွန်းပိတ်ဖို့ကြိုးစားပေမဲ့ကျနော်က အတင်းတွန်းဝင်လိုက်လို့သူမထိန်းနိူင်တော့ဘဲအခန်းထဲဝင်ပြေးပါရော၊ကျနော်ကအနောက်ဘက် ကလှမ်းဖက်ဖို့ကြိုးစားသူကလည်းအရုန်း ဆိုတော့အားလွန်ပြီးနူစ်ယောက်သားကုတင်ပေါ်ကိုလုံး ထွေးပြီးကျသွားခဲ့ပါတယ်၊ မေမေလေးရဲ့မျက်နှာကပြုံးစိစိမို့ ကျနော်လည်းတော်တော်ရဲလာတာပေါ့၊ မေမေလေးရဲ့ အတင်းတွန်းထုတ်နေတဲ့လက်တွေကြားကဘဲ ကျနော်ကအတင်းဖက်ပြီးအပေါ်ကတက်ခွ ပြီးသူ့လက်မောင်းတွေကိုသူ့ကိုယ်ရဲ့တဖက်တချက်မှာဖိထားလိုက်တော့သူလှုပ်လို့မရတော့ဘူးလေ၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ကိုမကြည့်ဘဲနဲ့ မျက်နှာကို ဘေးဘက်လွဲထားတယ်အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်းသူ့မေးရိုးအောက် လည်တိုင်ကျော့ကျော့ကို လျှာနဲ့ကုန်းရက်လိုက်ပြီးမှနူတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်ပြီးစုပ်လိုက်တယ်၊ အဲဒီတော့မှအိုကနဲအသံထွက်လာပြီးခေါင်းကိုအလှည့်လိုက်မှာကျနော့်ရှေ့တည့်တည့်ကိုရောက်လာတဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူပွင့်အာအာလေးကိုငုံခဲပြီးဆွဲစုပ်လိုက်တာပေါ့၊ မကြာပါဘူး မေမေလေးရဲ့ကျွမ်းကျင်လှ တဲ့နူတ်ခမ်းအစုံက ကျနော့်ကိုပညာပြန်ပေးတော့တာပါဘဲ၊ မေမေလေးရဲနူတ်ခမ်းအစုံကတုန့်ပြန်လာတာ နဲ့ကျနော်ကသူ့လက်မောင်းတွေကို ဖိထားတဲ့လက်တွေကို သူ့အိန်းကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်တဲ့အလုပ်ပေး လိုက်တယ်၊ကြယ်သီးတွေ အကုန်ပြုတ်သွားပြီးဘရာဇီယာဝတ်မထားလို့ဘွားကနဲကုန်းရုန်းထလာတဲ့ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးက အားရစရာကျွဲကောသီးအကြီးစားတွေလောက်ရှိတယ်၊ ကျနော်လည်းထိုးထိုးထောင် ထောင်ထနေတဲ့နိူ့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေကိုအားရပါးရကုန်းစုပ်ချလိုက်တယ်၊
..အား..အင်း..
မေမေလေးဆီကညီးညူသံလေးနဲ့အတူသူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ကျနော့်ရဲ့ဆံပင်တွေကိုဆွဲဆုပ်ကိုင်လာ တယ်၊ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးကိုအားရပါးရတလုံးစီဖြစ်ညုစ်ဆုပ်ချေရင်း ပါးစပ်ကလည်းစို့လို့အားရသွား တော့ကျနော်နဂိုလ်ကခွထိုင်နေရာကနေရှေ့တိုးလိုက်ပြီးပြေနေတဲပုဆိုးကိုခေါင်းပေါ်ကမချွတ်ပြီး ကုတင်အောက် လွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ မာတောင်နေတဲ့ကျနော့်လီးကြီးကိုမေမေလေးနိူ့ကြီးနူစ်လုံးကြား မှာထားလိုက်ပြီးကျနော့်လက်နူစ်ဖက်နဲ့နိူ့ကြီးနူစ်လုံးကိုဘေးတဘက်တချက်ကဖိညုပ်ပြီးအိနေတဲ့ နိူ့ကြီးတွေကိုလိုးနေမိပါတယ်၊နိူ့ကြီးတွေကအိနေပေမဲ့အသားချင်းပွတ်နေရတာအပူသက်သာအောင် တံတွေးထွေးချ လိုက်တော့မှပိုပြီးလုပ်လိုကောင်းလာတယ်၊ မေမေလေးကလည်းအလိုက်တသိသူနိူ့နူစ် လုံးကိုတွန်းဖိပေးထားတော့အားသွားတဲ့ကျနော့်လက်တွေကနိူ့သီးခေါင်းတွေကိုဆော့ကစားပေးနေ လိုက်တာပေါ့၊ ကျနော့်ရဲ့လီးကြီးကလည်းရှည်တော့ မေမေလေးရဲ့နိူ့နူစ်လုံးကြားကနေပြူထွက်လာပြီး မေမေလေးရဲ့မေးစေ့ကို သွားသွားထိုးမိနေတယ် ၊မေမေလေးကခေါင်းထောင်ပြီးသူရဲ့နူတ်ခမ်းဟတတ လုပ်ပေးပြီးလျှာဖျားလေးနဲ့ကျနော်လီးထိတ်ကိုမထိတထိလေးရက်ပေးတယ်၊ကျနော့်ရဲ့လီးထိတ်လည်း တအားယားလာတော့ ဒီလိုတာငါဆက်လုပ်ရင်တော့ခနလေးနဲ့ပြီးတော့မှာဘဲလို့အတွေးနဲ့နိူ့တွေကိုလိုး နေတာရပ်လိုက်တယ် မေမေလေးရဲ့ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လီးကြီးဝင်နိူင်သလောက်ထိုးထဲ့ပြီးတော့ကိုယ် ကိုတပတ်လည့်ပြီးမှောက်ချလိုက်တော့ဆစ်စတီနိူင်းပုံစံဖြစ်သွားတယ်၊မေမေလေးရဲ့ပြေလျှော့နေတဲ့ ထမိန်ကိုဗိုက်ပေါ် လှန်တင်လိုက်ပြီးထောင်ထားတဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြားကဖေါင်းကြွနေတဲ့အဖုတ်ကို ကုန်းမှုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်၊ မေမေလေးကလည်း ကျနော့်လီးကြီးကိုငုံစုပ်လိုက် တွဲလောင်းကျနေ တဲ့ဘောတွေကိုရက်ပေးလိုက်နဲ့အစွမ်းပြနေတော့ကျနော်လည်းကြာကြာမထိန်းနိူင်တော့ပါဘူး၊
အတိုချုံးပြောရရင်တော့ကျနော်တို့နူစ်ယောက်ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ဇရက်တောင်ပံကျွိုးတွေ့ကြသ လိုပါဘဲ၊နားလိုက်လိုးလိုက် ဗိုက်စာရင်ထစားလိုက်၊ လိုးလိုက်နားလိုက် လိုးလိုက်မှုတ်လိုက်စုပ်လိုက် နဲ့ကျနော့်မှာလုံး၀ခြေကုန်လက်ပန်းကျမှဘဲအိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ်၊မေမေလေးဆီကပညာတွေလည်း တော်တော်ရလိုက်ပါတယ် ၊နားတဲ့အချိန်မှာဟိုဟိုဒီဒီစကားစမြီပြောကြရင်းများများမအစ်ရပါဘူး၊ ကြီးမေ၊အန်တီစောနဲ့ကျနော်တို့ရဲ့သုံးပါးတွဲဇာတ်လမ်းကိုပါမေမေလေးသိသွားတယ်၊ကျနော့်ကို အသေးစိတ်ပြန်ပြောခိုင်းတယ်၊ ကျနော်ကလည်းတစ်တစ်ခွခွပြန်ပြောပြတယ်၊ဇာတ်လမ်းမဆုံးခင် ဘဲမေမေလေးရဲ့အဖုတ်ကအရည်တွေလျှံကျနေပြီ၊ ထားပါတော့ဒီလိုနဲ့ မနက်အိပ်ယာထလည်းနောက်ကျ၊ မေမေလေးကဖေဖေ့အလုပ်တွေအပြီးသပ်ရအုန်း မယ်ဆိုလို့အခုရုံးခန်းရောက်လာကြတာပေါ့၊
(ဆက်ရန်)
၂၉။
မေမေလေးက
..ခနနေအုန်းရူးသွားပေါက်လိုက်အုန်းမယ်..ပြီးရင်ပြန်ကြရအောင်..
ဆိုကာရုံးခန်းထဲကထွက်သွားတယ်၊ကျနော်ကအဖေ့ရဲ့သရေကုလားထိုင် ကြီးမှာထိုင်ရင်းကနိူင်ငံခြားကအပြာကားတွေ ထဲကရုံးခန်းတွေထဲမှာ လုပ်ကြတဲ့ပုံတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်းနဲ့မေမေလေးနဲ့စမ်းကြည့်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာတယ်၊မေမေလေးအခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့
..မာမီဒီနားလာပါအုန်း..
မေမေလေးကျနော့်ရှေ့နားရောက်လာတော့ခါးလေးကိုလှမ်းဖက်လိုက်ပြီး ကျနော့်ပေါင်ပေါ်ဆွဲထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ် အားပါး လေးလိုက်တာလို့ စိတ်ထဲကဘဲရေရွတ်မိတယ်
..တို့ကိုမာမီမာမီနဲ့မခေါ်နဲ့လူကပေါက်ကရတွေလုပ်နေပြီးတော့..
..မာမီကလဲကျနော်ကအဲလိုဘဲခေါ်နေကြဖြစ်နေတာကိုဘယ်လိုခေါ်ရမလဲပြော..
..အို့လက်ကလည်းတချက်မှအငြိမ်နေဘူးအင်္ကျီ တွေကြေကုန်မယ်..
..အဲဒါဆိုလဲ အင်္ကျီ ချွှတ်လိုက်မယ်နော်..မေလေး..ဘယ်လိုလဲ..မေလေး ဆိုတော့ကောနားထောင်လို့ကောင်းလား..
..ဟင့်အင်းနားထောင်လို့မကောင်းဘူး..အင်္ကျီ ကဘာလို့ချွှတ်ရမှာလဲ..
..အန်တီမေဆိုရင်ကော..အန်တီမေကလည်းဘာလုပ်မှာလဲဆိုတာသိသိ ကြီးနဲ့..
..အန်တီလည်းမကောင်းဘူးခလေးမုန့်ကျွှေးကုန်းတယ်အပြောခံရအုန်းမယ်….ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွယ် ကြယ်သီးတွေပြုတ်ထွက်ကုန်လို့ အင်္ကျီ ပြန်ဝတ်လို့
မရဘဲနေပါအုန်းမယ်..
..အပြောခံရတယ်ဆိုတာသူများတွေသိသွားမှလေကျနော်တို့ကသူများကိုပေးသိလို့မှမရတာ..မမမေဆိုရင်ကော..
ကျနော်လက်တွေကစကားတပြောပြောနဲ့လှုပ်ရှားလိုက်တာမေမေလေးရဲ့အိန်း ကျီရောဘရာဇီယာပါကျွှတ်သွားပြီ၊ ကျနော့်လက်တွေကလည်းမေမေလေးရဲ့ရင် နူစ်မွာကိုအပီဆွဲဆုပ်နယ်သမပေးနေတော့ မေမေလေးရဲ့နိူ့သီးခေါင်းတွေက မာတောင်လာတာပေါ့၊ မေမေလေးကကျနော့်ဘက်ကိုခေါင်းလှည့်ပြီးနူတ်ခမ်း ခြင်း စုပ်နမ်းလိုက်တယ်၊ မေမေလေးရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးက ကျနော့်ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်ထားတာဖင်လုံးကြီးတွေကအိနေပေမဲ့အလေးချိန်ကိုကျနော့် ပေါင်တွေကကြာရှည်မခံနိူင်တော့လို့ ခါးကကိုင်ပြီးဆွဲထူလိုက်တယ်၊ မေမေလေးကဘယ်လိုသဘောပေါက်သွားလဲမသိဘူး ထမိန်ကိုကွင်းလုံး ချွှတ်ချလိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်ဘီပါဆက်ချွှတ်လိုက်တယ်၊ ကျနော်လည်း အတွင်းခံမရှိတဲ့ကျနော့်လုံချည်ကိုကွင်းလုံးချွှတ်ချပြီးဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား စွံ့စွံ့ကားကားနဲ့ ကြည့်လို့မ၀နိူင်တဲ့မေမေလေးရဲ့ကိုယ်လုံးတီးအလှကို သရေသများများနဲ့ကြည့်နေလိုက်တယ်၊ မေမေလေးကကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်နေတဲ့ကျနော့်နဲ့ မျက်နာချင်းဆိုင်ကနေပြီး နောက်ကိုသူ့ဖင်ကြီးနဲ့ စားပွဲထိအောင်ဆုတ်လိုက်ပြီးလက်ထောက်အားပြုကါတက်ထိုင်လိုက်တယ်၊ ကျနော်ကိုပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ပြီးသူ့ပေါင်လုံးကြီးနူစ်ချောင်းကိကားလိုက်ပါ တယ်၊ကျနော်လည်း အလျှင်အမြန်ဘဲကုလားထိုင်ဘီးလိမ့်ပြီးခွဲထားတဲ့ပေါင် ကြားတိုးကပ်လိုက်တာပေါ့၊မေမေလေးရဲ့ပေါင်နူစ်လုံးကိုတဖက်တချက်က ကိုင်မပြီးတော့ စားပွဲပေါ်ခြေဖဝါးအပြားလိုက်ကျအောင်တင်ပေးလိုက်တော့ မေမေလေးအနောက်ကိုယိုင်သွားလို့လက်နူစ်ဘက်ကိုစားပွဲပေါ်ထောက်ထား လိုက်ရတယ်၊ ကျနော့်အတွက်ကတော့အမွေးစင်အောင်ရိပ်ထားလို့ပြောင်သလင်း ခါပြီးဖေါင်းကြွနေတဲ့မေမေလေးရဲ့အဖုတ်ကြီးဟက်ကနဲပွင့်အာလျှက်သား မျက် နှာရှေ့ တထွာလောက်မှာမြင်နေရတာပေါ့၊စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့အတွင်းသားပန်းနုရောင် လေးတွေနဲ့ညိုတိုတိုနူတ်ခမ်းသားလေးတွေကအရည်ကြည်လေးတွေနဲ့ပူစီဖေါင်း လေးတွေကို ယိုစီးမကျအောင်ထိန်းထားရသလိုတစပ်စပ်တုန်နေတာစိတ်ထင်လို့များ လား၊ကျနော့်ပါးစပ်ကိုမေမေလေးရဲ့စောက်ပါတ်ပေါ်ဖိကပ်ပြီးလျှာဖျားနဲ့ပွင့်ဖတ် နူစ်လွှာကို မှန်းပြီးထိုးခွဲလိုက်တယ်၊ မေမေလေးဆီကအူးကနဲအသံထွက်လာပြီး ဖင်ကြီးကြွတက်လာတယ်၊ကျနော့်လက်နူစ်ဘက်ကိုမေမေလေးပေါင်အောက်က တဖက်တချက် လျိုထည့်ပြီးတင်ပဆုံနူစ်လုံးကိုတဖက်တချက်စီဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊ ကျနော့်လျှာကိုလည်းရှည်နိူင်သလောက်ဆန့်ထုတ်ပြီးစောက်ခေါင်းနံရံတွေကိုတ တွတ်တွတ် ထိုးပေးတော့မေမေလေးခမျာတအင်းအင်းနဲ့အသံတွေထွက်ပြီးအရည် တွေလည်းပိုရွဲလာတယ်၊ကျနော်လည်းဘာဂျာမှုတ်နေရင်းကစီးကျလာတဲ့အရည် တွေနဲ့တံတွေးတွေကို ကျနော့်လက်ခလယ်မှာလူးလိုက်တယ်အဲဒီလက်ချောင်းနဲ့မေမေ လေးရဲ့တင်ပဆုံနူစ်ခုကြားရှောက်စမ်းပြီးရှုံပွပွလေးဖြစ်နေတဲ့ဖင်ပေါက်ထဲထိုးထည့် လိုက်ပါတယ်၊ မေမေလေးအင့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးကျနော့်ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုကျွှတ်လု မတတ်ဆွဲထားပါတယ်၊စောက်ရေတွေလည်းပိုရွမ်းလာတယ်၊ကျနော့်လက်ချောင်း ကိုအရည်ပိုစွတ်ပြီး မေမေလေးရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲပြန်ထိုးထည့်ပြီးအထုတ်အသွင်းလုပ် ပေးပြန်ပါတယ်၊ကျနော့်ရဲ့လီးကြီးကမတရားတောင့်တင်းလာတာရယ်လျှာလည်း ညှောင်းလာတာရယ် ကြောင့်မေမေလေးရဲ့အဖုတ်ကနေကျနော့်မျက်နှာခွာလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့်လက်ချောင်းကတော့မေမေလေးရဲ့ဖင်ထဲဝင်ထွက်နေတုန်းပါဘဲ၊
..မမမေကျနော်အဲဒါလုပ်လို့ရမလားဟင်..
မေမေလေးကမျက်နှာပန်းရောင်သွေးလေးနဲ့ခေါင်းညိမ့်ပြတယ်၊အဲဒါနဲ့ကျနော်လည်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တယ် မေမေလေးကစားပွဲပေါ်က ဖင်လျှောဆင်းလိုက်ပြီးကျနော့်
ရှေ့မှာဒူးထောက်ချပြီး ကျနော့်ရဲ့မာတောင်နေတဲ့လီးကြီးကို တချက်ငုံစုပ်လိုက်ပြီးလိန် တန်ကြီး တချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ပါတ်ရက်လိုက်တယ် ပြီးတော့မှ တံတွေးတွေတဖတ်ဖတ် ထွေးချပြီးလီးကြီးကို အဆင်သင့်ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးပြီးမှ ထရပ်လိုက်ကာကျနော့်ကိုကြော ပေးလိုက်တယ် ပြီးတော့စားပွဲပေါ် ဗိုက်မှောက်ချလိုက်ကာ ညာဘက်ခြေထောက်ကို ဒူးကွေး ပြီးစားပွဲပေါ်တင်လိုက်တယ်၊ ကျနော်ကမေမေလေးရဲ့တင်ပါးကြီးနူစ်လုံးကိုဖြဲပြီးပေါ်လာတဲ့ ခရေညိုပွင့်ပေါ်ကို တံတွေးထပ်ထွေးလိုက်ပြီးကျနော့်လီးကြီးကိုတေ့ကာဖြေးဖြေးချင်းစထိုး ဖေါက်တော့တာပေါ့၊ မေမေလေးကဖင်ခံဘူးပုံရတယ်သိပ်ခဲရာခဲဆစ်တော့မဟုတ်ဘူးဖြေးဖြေး ချင်းနှဲ့သွင်းတာက နေအရှိန်ရပြီးအသကုန် တဖုန်းဖုန်းစဆောင့်မိတော့တာဘဲ၊ သိပ်အကြာကြီး မဆောင့်ရပါဘူး ဖင်ပေါက်ကလည်းကြပ် စိတ်ကလည်းတက်ကြွနေလို့လား လီးကြီးမှာတင်း မာလာပြီးလရည်တွေတဖွတ်ဖွတ်နဲ့ မေမေလေးရဲ့ဖင်ခေါင်းထဲပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊
(ဆက်ရန်)
၃၀။
မွေးရပ်မြေကနေအဝေးကိုသွားရတော့မယ်ဆိုတော့ရင်ထဲမှာတမျိုးကြီးခံစားရတယ်၊ လေယဉ်ပေါ်တက်ပြီးပြတင်း၀ကနေမြင်နေရတဲ့လေဆိပ်အဆောက်ဦးကြီးကိုလှမ်း မျှော်ကြည့်လိုက်တော့ငုံးတိတိကြီးလိုဘဲ၊သူငယ်ချင်းတွေဘယ်တော့များမှပြန်တွေ့ ရတော့မလဲမသိ၊ အချစ်စခမ်းဖွင့်ခဲ့ရတဲ့ချစ်မမတွေအထူးသဖြင့်အပေးအယူကောင်း လှတဲ့မေမေလေး၊စသဖြင့်အတွေးလေလွင့်နေမိတယ်၊ဒါပေမဲ့လူမျိုးခြားဘာသာ စကားမတူတဲ့တိုင်းတပါးမှာလှုပ်ရှားရမယ်ဆိုတဲ့အသိစိတ်ကအားလုံးကိုဖုန်း လွှမ်းနေပြီးစိတ်တွေလှုပ်ရှားနေလေရဲ့၊ ယိုးဒယားကဒုန်မောင်းလေဆိပ်ကို ဆင်းတော့ကိုယ့်ကျောပိုးအိပ်ကလေးလွယ်ပြီး လေယာဉ်ပေါ်ကခရီးသယ်တွေသွားတဲ့နောက် ရှောက်လိုက်သွားလိုက်တာလူဝင်မှု ကြီးကြပ်ရေးအပေါက်၀တွေမှာလူတွေတန်းစီနေလိုက်ကြတာများလိုက်တဲ့လူတွေ ဗမာပြည်ကပွဲတော်တခုမှာ လူတွေ တိုးခွေ့နေသလိုဘဲ၊ လူမျိုးတွေလည်းပေါင်းစုံ၊ကောင်တာမှာတတ် သမျှဘိုလိုမှုတ်လိုက်မယ်လို့အားခဲထားတာသိပ်မပြောလိုက်ရပါဘူးချောချောချူချူဘဲတုန်းထု ပေးလိုက်လို့ထွက်လာခဲ့တယ်၊အကျဉ်းချုံးပြောရရင်တော့ကျနော့်ကိုလာကြိုတဲ့ကြီးမေရဲ့သားအကြီး ကိုကြီးနဲ့တွေ့တယ်၊သူနေ တဲ့နေရာမှာ ခနခိုရမှာဆိုတော့သူနဲ့လိုက်သွားရတယ် ၊စိတ်ထဲကတော့ အားနာသားသူ့အမေနဲ့ငါ့အကြောင်းသာသိလို့ကတော့မတွေးရဲစရာဘဲ၊ ကိုကြီးက အင်ဂျင်နီယာ ဘဲဂျီတီအိုင်ကပြီးတော့ဗမာပြည်မှာ ခနဘဲလုပ်ပြီးယိုးဒယားထွက်သွားတာ ဆောက်လုပ်ရေးကုပဏီတခုမှာအလုပ်ရနေပြီအီတဲထိုင်းဆိုလားအဲဒီမှာ၊သူကအပါတ်မန့်တခုမှာ
တခန်းငှားနေတယ်၊ သူ့အခန်းမှာအခုမှအလုပ်ရှာနေတဲ့အင်ဂျင်နီယာတယောက်လည်းရှိသေးတယ်၊ ကိုသန့်တဲ့သူကဗမာပြည်မှာ တုန်းကတော့ကိုကြီးရဲ့ အေအီးတဲ့၊ အခုတော့ကိုကြီးအခန်းမှာကပ်နေပြီး အလုပ်ရှာနေလေရဲ့၊
နောက်နေ့မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ကိုကြီးကအလုပ်ထွက်သွားတယ်ကျနော်လည်း အစောကြီးနိူးပြီးကားသံလူသံတွေနဲ့ဆူညံလှုပ်ရှားနေတဲ့ဘန်ကောက်မြို့ကြီးကို အခန်းပြတင်းပေါက်က ကြည့်ပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေတာပေါ့၊ ဖေဖေကပြောလိုက်တယ် အမေရိကားဝင်ခွင့်ကိုသူ့ရဲ့မိတ်ဆွေတွေလျှောက်ထားတာမရခင်နိူင်ငံခြားအတွေ့အ ကြုံရအောင်လို့စောစောလွှတ်လိုက်တာတဲ့ ဘန်ကောက်မှာစတေးရှိသလောက်နေ ဖေဖေ့မိတ်ဆွေက ရယ်ဒီဆိုပြီးမီးစိမ်းပြတာနဲ့ တိုင်ဝမ်ကိုလိုက်သွားပြီးသူတို့နဲ့အ တူတူအမေရိကားသွားရမယ်ဆိုဘဲ၊ ဘန်ကောက်မှာစတေးကုန်ရင်စင်္ကာပူသွားဆက် ဆောင့်အဲဒီလောက်ဘဲကျနော်သိတယ်၊ ဖေဖေတို့အသေးစိတ်ဘာတွေလုပ်ထားမှန်း မသိပါဘူး၊ခနနေတော့ ကိုသန့်ရေမိုးချိုးပြီးတွက်လာတယ်၊
..ဟေ့မောင်ရဲလာလဘက်ရည်သွားသောက်ရအောင်..
..ဟင်ဒီမှာလဘက်ရည်ဆိုင်ရှိတယ်ဟုတ်လား..
..အေးရှိတယ်ဒါပေမဲ့ဒို့ဆီမှာလိုလူငယ်တွေထိုင်တာဟုတ်ဘူးတရုပ် အဖိုးကြီးတွေထိုင်တာဒီကလူငယ်တွေကလဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ဖို့အ ချိန်မရှိပါဘူးကွ..
ကျနော်တို့အခန်းပြင်ထွက်လိုက်တော့ဓါတ်လှေခါးတံခါးပိတ်ခါနီးမို့ ကမန်းကတန်းပြေးသွားရတယ်၊
..ဟိုင်း.ဂွတ်မောနင်း.
ဓါတ်လှေခါးထဲမှာရှိနေတဲ့ကောင်မလေးနူစ်ယောက်ကကိုသန့်ကို လှမ်းနူတ်ဆက်လိုက်တယ်
..ဟေး..ဂွတ်မောနင်း..
ကိုသန့်ကလည်းပြန်လှန်နုတ်ဆက်လိုက်ပြီးတော့တခါထည်းကျနော့် ကိုပါမိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ်၊
..သူကကိုကြီးရဲ့ကာစင်လေ..မနေ့ညကမှရောက်လာတာ..သူတို့ကငါတို့အခန်းရှေ့ ကအခန်းမှာနေတာလေ..မိုနာ နဲ့ အန်နာ..
သူတို့နူစ်ယောက်စလုံးကလက်ကလေးတွေကမ်းပေးလို့ဖွဖွလေးကိုင်ပြီး နူတ်ဆက်လိုက်ရတယ် အာပါးလက်ကလေးတွေကနူးအိနေတာဘဲဗမာပြည်မှာကိုယ်အခုမှသိတဲ့ မိန်းခလေးကိုလက်ကိုင်ဖို့အခွင့်ရေးကဘယ်လွယ်ပါ့မလဲ၊ လွှတ်တောင်မလွှတ်ချင်ဘူး၊ အောက်ရောက်ပြီးသူတို့နဲ့လမ်းခွဲလာမှကိုသန့်ကပြောတယ်၊သူတို့ကညီအမနူစ် ယောက်ထဲအခန်းငှားနေတာဖြစ်ကြောင်း၊အကြီးမမိုနာကဒီပါတ်မန့်စတိုးတခု မှာလုပ်ပြီးအငယ်မကတကသိုလ်တက်နေကြောင်း၊သူတို့တကသိုလ်က အင်တာနေရှင်နယ် မဟုတ်တော့အင်္ဂလိတ်လိုကောင်းကောင်းမတတ်ကြောင်း၊ အကြီးမကကိုကြီးနဲ့အီစီကလီဇာတ်လမ်းရှိကြောင်းအငယ်မကိုသူက စခြင်သော်လည်း သူ့မှာရန်ကုန်မှာ လက်ထပ်ပြီးစမိန်းမကျန်နေခဲ့ ပြီးအလုပ်ရှာနေတုန်းကာလမို့စိတ်ထိန်းထားရကြောင်းကျနော့် ကိုစမ်းကြည့်ဖို့မြောက်ပေးနေပါတယ်၊ကျနော်တို့လဘက်ရည်ဆိုင်ခန ထိုင်ပြီးကိုသန့်ကသတင်းစာတစောင်ဝယ်ပြီးအခန်းပြန်လာကြ ပါတယ်၊ကိုသန့်ကအင်တာဗျူးတခုရှိတာ မို့ကျနော့်ကိုဒီအနီးနားကဒီပါတ် မန်တယ်စတိုးတခု ဘယ်လိုသွားရမယ်ဆိုတာပြောပြပါတယ်၊ နောက်နေ့တွေတော့ သူအားရင်မြို့ထဲလိုက်ပို့မယ်ပြောပါတယ်၊ သူထွက်သွားတာနဲ့ကျနော်လည်း အဲဒီစတိုး ဘက်ကို ရှောက်သွားခဲ့ ပါတယ်၊ဘောင်းဘီတိုစကပ်တိုတွေနဲ့ယပလက်မလေးတွေ ရဲ့ပေါင်လုံးခြေသလုံးတွေ သရေသမြားမြားနဲ့လျှောက်ငေးရင်းဖွားဘက်တော်ရဲ့အကြောကအရမ်း
တင်းရင်းလာတာနဲ့မခံနိူင်တော့တာနဲ့ အခန်းပြန်လာခဲ့ရပါတော့တယ်၊
——–
ဒီလိုနဲ့တပတ်လောက်ကြာတော့နဲနဲအသားကျလာတယ်၊တခါတလေကိုသန့် နဲ့မြို့ထဲရှောက်သွားတယ်၊ တနင်းင်္ဂနွေနေ့ဆိုကိုကြီးကအလုပ်ပိတ်တော့သူ့ စော်ဆိုလား မစပယ်ဆိုတာ လာတယ်တခုခုချက်ပြုတ်စားသောက်ကြတယ်၊ စားသောက်ပြီးတော့ကိုသန့်ကကျနော့်ကိုမျက်ရိတ်ပြပြီးကိုကြီးကို
..ဟေ့ကိုကြီးငါမောင်ရဲကိုချောက်တူးချောက်လိုက်ပို့လိုက်အုန်းမယ်..
ဆိုပြီးထွက်လာကြတယ်၊လမ်းကြမှကိုသန့်ကရှင်းပြတယ်ကိုကြီးနဲ့ မစပယ်တို့ကနူစ်ယောက်စလုံးတနင်းင်္ဂနွေမှာအလုပ်နားကြတော့သူတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နှပ်ရအောင် ရှောင်ပေးတာဆိုဘဲကျနော်လည်းရိပ်မိပါ တယ်၊ကျနော်လည်းအခန်းရှေ့ကအန်နာနဲ့တွေ့တွေ့နေတာပြောပြလိုက်တယ် အန်နာကနေ့ခင်းဆို စောစောပြန်လာ လေ့ရှိတယ်ကျနော်ကလည်းအခန်းထဲ မှာတယောက်ထဲကျန်ကျန်ခဲ့တာမို့လို့အပြင်ဟောဝေးကအသံကြားရင်ပြတင်း ပေါက်ကချောင်းချောင်း ကြည့်နေတာမို့လို့အန်နာပြန်လာတတ်တဲ့အချိန်ကို သိနေပြီလေ၊အန်နာကအသားညိုညိုချောသွယ်သွယ်လေးမို့ချချင်နေတာအရမ်းဘဲ၊ လွန်ခဲ့တဲ့နူစ်ရက်လောက်ကစပြီး အန်နာပြန်လာကာနီးအချိန်လောက်အောက် ဆင်းပြီးလမ်းထိပ်က ဆဲဗင်းအလဲဗင်းမှာမရောင်မလည်နဲ့စောင့်ပြီး ဓါတ်လှေခါး ထဲအတူရောက်အောင်ဝင်ပြီး လေဖေါတဲ့အကြောင်းပြောပြတော့ကိုသန့်ကအား ပေးတယ်၊ဝင်တာလုံးဒီကကောင်မတွေကရဲတယ်မင်းနဲ့ဆိုဖြစ်နိူင်တယ်တဲ့။
—- အဲဒီလိုနဲ့နူစ်ပါတ်လောက်ကြာတော့ဒီနားဟိုနားသွားရတာရိုးလာပြီးစကပ်တိုတို နဲ့ယပလက်မတွေကြည့်ကြည့်ရင်းနဲ့တောင်ပြန်လုပ်ရတာဘောတောင်အောင့်ခြင် လာတယ်၊စနေနေ့တရက်မှာကိုကြီးလည်းအလုပ်သွားကိုသန့်လည်းမြို့ထဲသွား လို့အနီးနားကဒီပါတ်မန့်စတိုးမှာထုံးစံအတိုင်းယပလက်မလေးတွေသွားငှေး
ရင်းညီတော်မောင်ရဲ့ရုန်းထမှုကို အတင်းဖိနှိပ်ပြီးပြန်လာတော့အခန်း၀နားက လှေခါးထစ်ပေါ်မှာအန်နာတယောက်ထဲထိုင်ပြီးစာဖတ်နေတာတေ့Gတယ်၊
(အောက်ပါစကားပြောများမှာကျနော်တို့ရဲ့ထော့ကျိုးအင်္ဂလိပ်များကိုကျနော် မြန်မာမှုပြုထားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ။စကားချပ်။)
..ဟေ့အန်နာ..ဘယ်လိုလဲ..ဒီနေ့ကျောင်းမသွားဘူးလား..
..ဒီနေ့စနေနေ့လေ..ကျောင်းမရှိဘူး..ရဲကောဘယ်မှမသွားဘူးလား..
..ဘယ်သူမှလိုက်ပို့မဲ့သူမရှိဘူးလေ..ကိုယ်မှမသွားတတ်တာ..ယိုးဒယားစ ကားသင်မှရတော့မယ်ထင်တယ်..
ကျနော်ကပြောပြောဆိုဆိုသူ့ဘေးကလှေခါးထစ်မှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်သူ့ရဲ့ ပုခုံးနုနုလေးကိုအိကနဲကျနော့်လက်မောင်းနဲ့ဖိမိသွားတယ်၊ကျနော့်ရင်ထဲမှာ ထိန်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ငါများသိပ်လောသွားပြီလားပေါ့၊ဗမာပြည်မှာတုံးက ကိုယ့်ရီးစားတောင်အသားချင်းထိဖို့အတော်ကြိုးစားရတာကိုး၊အန်နာကဘာ မှထူးခြားပုံမပြ၊ ပါးချိုင့်ခွက်ကလေးနဲ့ပြုံးလိုက်ပြီး၊
..သွားခြင်တဲ့နေရာပြောလေဒို့အားရင်လိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့..
..တကယ်တော့ဘယ်သွားရမှန်းလည်းမသိပါဘူး..
အဲလိုနဲ့စကားလက်ဆုံကျသွားကြတယ်၊သူ့ကိုယ်လေးကအိအိမွှေးမွှေးလေးမို့ ကျနော်က မသိမသာတကိုယ်လုံးတိုးကပ်ထားသလို သူကလည်း(စိတ်ထင်လို့
လားမသိ)ကို့ကိုယ်ဘက်ကိုမှီထားသလိုဘဲ ၊မသိတဲ့သူအဝေးကကြည့်ရင်သမီး ရီးစားလို့ထင်ရလောက်တယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ညီတော်မောင်ကလည်းတက်ကြွလွန်း
လို့ညှောင်းတောင်နေပြီ၊ သူကလည်းဘောင်းဘီတိုတိုလေးဝတ်ထား၊ကျနော်က လည်းဘောင်းဘီတိုနဲ့ ဆိုတော့ခြေတောက်အသားချင်းလဲတချက်တချက်ထိမိ
နေတော့၊ ကျနော့်မှာဘောင်းဘီထဲမှာတောင်သုတ်ထွက်ခြင်လောက်အောင်စိတ် တွေသောင်းကြမ်းလာတာပေါ့၊ အဲဒါနဲ့အရဲစွန့်ပြီးသူ့ပေါင်ပေါ်လက်တင်မလို့
ရွယ်နေတုန်းဗြုံးဆို ကျနော်တို့အထပ်ကဓါတ်လှေခါးတံခါးပွင့်လာပြီးမစပယ် ထွက်လာတာတွေလိုက်ရတယ် ကျနော့်ကိုယ်ကဆတ်ကနဲဖြစ်သွားသလိုအန်နာ
ကလည်းရုတ်တရက်ထရပ်လိုက်ပြီး၊
..အော..ဒို့ရေနွေးတည်ထားတာသတိမေ့နေတယ်..နောက်မှတွေ့မယ်နော်.ဘိုင်..
ဆိုပြီးထွက်သွားလေရဲ့၊မစပယ်ကမျက်စေ့မျက်နှာပျက်နဲ့ကျနော့်ဆီရောက်လာပြီး
..ဟေ့မောင်ရဲ..ကိုကြီးရှိလား..
..ကိုကြီးအလုပ်သွားတယ်လေအမ..
..နိူးနိူး..သူဒီနေ့နားရက်..ငါသူ့အလုပ်ကကောင်တယောက်နဲ့ဖုန်းပြောပြီးပြီ..
မစပယ်ကပြောပြောဆိုဆိုနူင့်တံခါးကိုဆွဲဖွင့်နေသဖြင့်ကျနော်ကသော့ဆွဲထုတ် ပြီးကမန်းကတန်းဖွင့်ပေးလိုက်ရသည်၊ မစပယ်ကအခန်းထဲအတင်းပြေးဝင်သွား
ပြီးဟိုဟိုဒီဒီလိုက်ရှာနေလေသည်၊ ကျနော်လည်းဘာမှန်းမသိအူလည်လည်နဲ့ မို့အခန်းတံခါးပြန်ပိတ်ပြီး သူ့နောက်ကလျှောက်လိုက်လာမိတယ်၊ မစပယ်က အခန်းထဲမှာသူထင်သလိုကိုကြီးကိုမတွေတော့ ပါးစပ်ကမြည်တွန်တောက်တီး ကာတွေ့ကရာခေါင်းအုန်း စာအုပ်များကောက်ယူပြီးလွတ်ပစ်နေရာ ကျနော့်မှာသူ့ ကိုအတင်းလိုက်ဆွဲရတော့တာပေါ့၊
..အမစိတ်ထိန်းပါအုန်းဘာဖြစ်တာလဲ..
မစပယ်ကမဖြေဘဲပစည်းတွေဆက်ကောက်နေသဖြင့်ကျနော်လည်းစိတ်နဲနဲတို လာပြီးသူ့လက်ကိုအတင်းဝင်ချုပ်မိလေသည်၊သူကလည်းအချုပ်မခံရုန်းကန် သဖြင့်ကျနော်တို့နူစ်ယောက်လုံးထွေးပြီးကုတင်ပေါ်လဲကျသွားတာပေါ့၊မစပယ် ရဲ့လက်ကောက်ဝတ်နူစ်ဘက်ကို ကျနော့်လက်တဖက်တချက်နဲ့ဖမ်းချုပ်ထားပြီး သူကဆက်ရုန်းနေသေးတော့ကျနော့်ကိုယ်အောက်ပိုင်းနဲ့ဖိလိုက်လာဘယ်က ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိပါဘူးသူရဲ့ပေါင်နူစ်လုံးကြားမှာကျနော်ရောက်သွား တယ်၊အခုနကတဲကတက်ကြွနေတဲ့ကျနော့်ညီတော်မောင်ကအခုဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ရဲ့အတွေ့အထိကြောင့်ချက်ခြင်းဘဲထောင်မတ်လာပြီး၊လုံးထွေးမှုကြောင့် မစပယ်ရဲ့ပေါင်ခွဆုံတည့်တည့်ကိုသွားထောက်မိနေတယ်၊မစပယ်လည်းအ ကြောတည့်တည့်မိသွားလို့လားမသိဆပ်ကနဲတုန်သွားပြီးလှုပ်ရှားမှုတွေရပ်
သွားတယ်၊အခုနတုံးကမျက်ရည်တွေနဲ့ဝိုင်းနေတဲ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနူစ်လုံးက ကျွှဲကော်ကိုင်းမျက်မှန်ရဲ့အောက်မှာဇဝေဇဝါနဲ့မပြတ်မသားဖြစ်နေသလိုဘဲ၊ ကျနော့်ညီလေးရဲ့ဦးနှောက်ကတော့ပြတ်သားနေပြီးငါငတ်နေတာကြာလှပြီပြီး တော့မင်းကငါ့ကိုညှော်အမျိုးမျိုးတိုက်နေတာဒီတခါငါ့ပါးစပ်၀ကအစာ ကိုပုတ်ချဖို့စိတ်မကူးနဲ့တော့လို့ပြောနေသလိုဘဲပေါက်ကွဲလုမတတ်မာတောင် နေတာပေါ့၊မစပယ်ဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်ကခြေသလုံးလောက်ရှည်ပေမဲ့လည်းပိတ် သားကပျော့ပါးပါးမို့ကျနော့်ဘောင်းဘီတိုအောက်ကထောင်ထနေတဲ့ညီတော် မောင်ကတွင်းသိနေတဲ့မြွေလိုဘဲပေါင်ခွဆုံကအကွဲရာပေါ်ကိုအတင်းခေါင်းနဲ့
တိုးခွေ့နေတာပေါ့၊ကျနော့်လက်နူစ်ဖက်ကမစပယ်ရဲ့လက်နူစ်ဘက်ကိုသူ့ရဲ့ ခေါင်းတဘက်တချက်မှာဘဲဆုတ်ကိုင်ပြီးမွေ့ယာပေါ်ဖိကပ်ထားတာဆိုတော့ မစပယ်ကခေါင်းကိုဘဲဘယ်ညာရမ်းပြီးလှုပ်လို့ရတာ၊ကျနော်ရဲ့ညီတော်မောင် ရဲ့ခေါင်းနဲ့မစပယ်ရဲ့ အဖုတ်ကွဲကြောင်းကို ပိတ်စပါးပါးအပေါ်ကပွတ်ပေးနေတော့ မစပယ်ရဲ့လှုပ်ရှားနေတဲ့ခေါင်းလည်းငြိမ်သွားတယ်၊အဲဒီတော့မှမစပယ်ရဲ့လည် တိုင်ကျော့ကျော့ကိုကျနော်ရဲ့နူတ်ခမ်းအစုံနဲ့ဖိကပ်နမ်းလိုက်တယ်၊ပထမတော့ မစပယ်ကမျက်စေ့ကိုတင်းတင်းပိတ်ပြီးခေါင်းကိုတဖက်လှည့်ထားတယ်နောက် တော့ကျနော်ကမစယ်ရဲ့လယ်တိုင်တွေ နားရွက်ဖျားလေးတွေကိုလျာနဲ့ရက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့စုတ်လိုက်လုပ်ပေးတော့သူ့ရဲ့မှည့်လေးတလုံးအဖျားမှာရှိတဲ့နူတ်ခမ်း ထူထူအစုံကပွင့်အာလာတာနဲ့ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ငုံစုတ်လိုက်တယ်၊မကြာပါဘူး မစပယ်ရဲ့ ချိုမြမြနူတ်ခမ်းအစုံကမွတ်သိပ်တဲ့အနမ်းတွေနဲ့တုန့်ပြန်လာပါတော့တယ်၊
(ဆက်ရန်)
၃၁။
မစပယ်ရဲ့တုန့်ပြန်လာတဲ့နူတ်ခမ်းလွှာနူစ်ခုကြားကကျနော့်ရဲ့လျှာကိုထိုးသွင်းပြီး သူ့လျှာနဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့အဆင့်ရောက်နေတာတောင်ကျနော်ကစိတ်မချသေး လို့မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းရင်သားအစုံပေါ်မှာကျနော့်ရဲ့ရင်ဘတ်ကိုဖိကပ်ပြီးညာလက် ကသူ့ခါးအောက်ကလျိုကာတင်းတင်းလေးဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်၊အဲဒီအခါကျ မှအားသွားတဲ့ဘယ်လက်ကမစပယ်ရဲ့ဂါဝန်အောက်ကတွားတွားဝင်သွားပြီးစိုထိုင်းထိုင်းအတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကဘဲအဖုတ်အုံကိုဆုပ်ချေသမပေးလိုက်တယ်၊ပြီးမှ မစပယ်ရဲ့ပေါင်အရင်းနဲ့ခွဆုံကြားဘောင်းဘီသရေမျှော့ကြိုးအောက်ကလက်လျို ပြီးလက်ညိုးလက်ခလယ်နူစ်ချောင်းကိုအရည်တွေနဲ့ချွဲပျစ်နေတဲ့အဖုတ်ကွဲကြောင်း ထဲအမွှေးအုပ်ကြားကထိုးသွင်းကာမွှေနှောက်ကစားပေးနေလိုက်ရာမစပယ်ဆီက မပီမသနဲ့ညီးညူသံနဲ့အတူဖင်ကြီးပါမြောက်ကော့တက်လာတော့တယ်၊မစပယ်
ရဲ့လက်တွေကကျနော့်ရဲ့ကိုယ်ကိုသိုင်းဖက်လာတော့မှကျနော်ရဲ့ဘောင်းဘီကမန်း ကတန်းဆွဲချွှတ်ချလိုက်ပြီးမစပယ်ရဲ့ဂါဝန်ရှည်ကိုလည်းသူ့ခါးပေါ်အထိလှန်တင် လိုက်ပါတယ်၊ပြီးမှသူ့ရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုခက်ခက်ခဲခဲတင်သားစိုင်တစ်တစ် ကြီးတွေနဲ့ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကျော်ဖြတ်ပြီးဆွဲချွှတ်ရပါတယ်၊စတီးချောင်း လိုမာတောင့်နေတဲ့ဖွားဘက်တော်ကိုဘယ်လက်နဲဆုပ်ကိုင်ပြီးမစပယ်ရဲ့အဖုတ်ကွဲ ကြောင်းအဝမှာတေ့ပြီးဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်ပါတယ်၊အခုနကကျနော့်လက်ချောင်း တွေနဲ့နိူးဆွထားလို့အရည်တွေနဲ့ချောနေတာတောင်စီးစီးကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေလို့ချော့ပြီး ထုတ်သွင်းထုတ်သွင်းလုပ်နေရတယ်၊ နောက်ဆုံးသုံးပုံနူစ်ပုံလောက်ဝင်ပြီးတော့ ကျနော်လည်းခါးညောင်းလာပြီးစိတ်လဲမထိန်းနိူင်တော့တာနဲ့နဲနဲဆွဲထုတ်အရှိန် ယူပြီးအဆုံးထိဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်၊
..ဖွတ်..ဗျိ..
..အား..အမေ့..အူး..
မစပယ်ရဲ့အော်ညီးသံနဲ့အတူသူ့ရဲ့လက်တွေနဲ့ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုအတင်းတွန်းထုတ် နေပါတော့တယ်၊ ကျနော်ကတော့ကျနော့်ဆီးခုံနဲ့သူ့ဆီးခုံကိုစူပါဂလူးနဲ့ကပ်သလို
ဖိကပ်ထားပြီးငြိမ်ငြိမ်လေးစောင့်နေလိုက်ပါတယ်၊
..အား..နာတယ်..မောင်ရဲ..ရယ်..ငါ့ဟိုဟာများကွဲသွားပြီလားမသိဘူး..ကျွှတ်ကျွှတ်..
..မကွဲပါဘူးအမရဲ့..အစမို့ပါ..
ကျနော့်ရဲ့ညီတော်မောင်တကိုယ်လုံးမစပယ်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာမြုတ်စိမ်ပြီးပူစပ်ပူလောင်ဖြစ်သွားတဲ့ မစပယ်အဖုတ်ကြီးအသားကျသွားအောင်စောင့်နေရင်း
ကျနော်က မစပယ်ရဲ့နူတ်ခမ်းဖူးခဲခဲလေးကို စုပ်ပေးနေပါတယ်၊ တချိန်ထဲမှာဘဲသူ့ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်လိုက်တယ်၊ ကျောအောက်ကိုလက်နိုက်ပြီးဘရာဇီ
ယာကိုဖြုတ်တော့လက်ဝင်သာအောင် ကျောလေးကော့ပေးရှာတယ်၊ ဘရာဇီယာဂျိတ် ပြုတ်သွားလို့အပေါ်လှန်တင်လိုက်တော့ ဝင်းကနဲပေါ်လာတဲ့မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းရင်
နူစ်မွှာရဲ့ထိပ်က အရောင်ရင့်ရင့်နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေက တင်းမာထောင်မတ်နေလေရဲ့၊ နိူ့သီးခေါင်းလေးကိုကျနော့်နူတ်ခမ်းအစုံနဲ့အသာငုံခဲပြီးစုပ်လိုက်တော့မစပယ်ခမျာ လူးလွန့်ညီးတွားရင်းကျနော့်ရဲ့ခေါင်းကိုသိုင်းဖက်လာပါတယ်၊ကျနော်လည်းနိူ့သီး ခေါင်းကိုငုံစုပ်ပေးရင်းကမို့မို့ဖောင်းဖောင်းရင်နူစ်မွှာကိုလက်ဝါးနူစ်ဘက်နဲ့အားမလို အားမရဆုပ်နယ်ပေးနေမိပါတယ်၊မစပယ်လည်းတကိုယ်လုံးလူးလွန့်ပြီးကြွတက်လာ တာမို့လို့ကျနော်လည်းညီတော်မောင်ကိုတရစ်ချင်းဆွဲထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်စလုပ်
ပေးပါတော့တယ်၊နူးညံ့လှတဲ့အဖုတ်အတွင်းသားနဲ့ပြတ်လပ်နေတာကြာပြီမို့အရသာ ရှိလိုက်တာခနလေးနဲ့တောင် သုတ်ရည်တွေထွက်ချင်တာမနဲထိန်းထားရတယ်၊ နောက်
တော့အရှိန်ရလာပြီး ကျနော်ကလက်နူစ်ဘက်ကိုမစပယ်ရဲ့ ဂျိုင်းအောက်တဘက်တချက်ကလက်ဝါးပက်လက်လှန်လျှိုထည့်ပြီး ပုခုံးနူစ်ဘက်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲပြီး အားရပါးရဆောင့် ပေးရာမစပယ်ကလည်းအားကျမခံအောက်မှဖင်ကြီးကိုကော့ကာကော့ကာမြောက်မြောက် ပေးတယ်လေ၊
..ဖွတ်ဖတ်…ဖွတ်ဖတ်..ဖွတ်ဖတ်…ဖွတ်ဖတ်..
မစပယ်ရဲ့တအင်းအင်းညီးသံ၊ကျနော့်ဂွေးဥကြီးမစပယ်ရဲဖင်ကိုရိုက်သံတို့နဲ့ကျနော်တို့ ရဲ့အသက်ရူသံပြင်းပြင်းတွေက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းထဲမှာပွက်လောထနေလေရဲ့၊
မစပယ်တကိုယ်လုံးတောင့်တင်းပြီး အထွပ်အထိတ်ရောက်သွားတာနဲ့ကျနော်လည်း မအောင့်ထားတော့ပါဘူး၊ ကျနော့်ရဲလိန်တန်ကြီးအဆုံးထိဝင်သွားအောင်ဖိသွင်းလိုက်
ပြီးအချစ်ရည်နွေးနွေးတွေကို မစပယ်ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲပက်ဖြန်းထည့်လိုက်ရပါတော့တယ်၊
(ဆက်ရန်)
၃၂။
ကျနော်နဲ့မစပယ်တယောက်ကိုတယောက်ဖက်ထားရင်းအနားယူနေရာမှကျနော်က ပျော့သွားပြီဖြစ်တဲ့ကျနော့်ငပဲကိုဆွဲထုတ်မလို့ပြင်တော့မစပယ်ကအတင်းဆွဲထားပြီး
..ဟေ့..မောင်ရဲ..တို့အထဲကဟိုဟာတွေအိပ်ယာပေါ်ကျကုန်မယ်..တခုခုရှာပေးပါအုန်း..
ကျနော်လည်းဟိုဟိုဒီဒီလက်လှမ်းမှီရာမျက်စေ့ကစားကြည့်လိုက်ရာဘာမှမရှိသဖြင့် ကျနော့်အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုကောက်ပြီး ကျနော့်ငပဲကိုထုတ်အတွင်းခံဘောင်းဘီ
မစပယ်ရဲ့အဖုတ်၀မှာပိတ်ပေးလိုက်တယ်၊မစပယ်လည်းသူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီးရေချိုး ခန်းဆီကမန်းကတန်းထွက်သွားပြီး ရေဆေးသန့်စင်နေတယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာဘဲတံခါး ဆီကသော့ဖွင့်သံကြားရတယ်၊ တံခါးကသောက်ပွင့်သွားပေမဲ့အထဲကဂလန့်ကျနေလို့ တံခါးကိုခေါက်နေလေရဲ့၊ ကျနော်လည်းဘောင်းဘီတိုကိုအမြန်ကောက်ဝတ်လိုက်ပြီး တွန့်နေတဲ့အိပ်ယာခင်းကိုဆွဲဆန့်လိုက်တယ်၊အိပ်ယာပေါ်ကျန်နေတဲ့မစပယ်ရဲ့ပင်တီ ပျော့ပျော့လေးကိုလုံးထွေးပြီးဘောင်းဘီအိတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်၊ရေချိုးခန်းအ
၀ကိုပြေးသွားပြီးတံခါးအပြင်ကမစပယ်ကြားရုံဘဲ.
..အမ.အပြင်မှာတယောက်ယောက်ပြန်လာနေပြီကျနော်တံခါးဖွင့်ပေးရတော့မယ်..
..အိုကေ..သွား..သွား..ရတယ်..ငါအိမ်သာသွားနေတယ်ပြောလိုက်..
အဲဒါနဲ့ကျနော်တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ကိုသန့်ဝင်လာတယ်၊
..ဟေ့မောင်ရဲ..ဘယ်လိုလဲ..တယောက်ထဲပျင်းနေပြီလား..
..နဲနဲတော့စပြီးငေါင်တောင်တောင်တော့ဖြစ်လာသလိုဘဲကိုသန့်ရေ..မစပယ်ရောက် နေတယ်ဗျ..ရေချိုးခန်းထဲမှာ..
ကိုသန့်ကအံ့ဩသွားပုံနဲ့မေးခွန်းထုတ်မလို့ကြံနေတုန်းမစပယ်ထွက်လာတယ်၊
..ဟောကိုသန့်ပြန်ရောက်နေပလားဘယ်လိုလဲအဆင်ပြေခဲ့လား..
..တကယ့်အလုပ်ကတော့အဆင်မပြေသေးပါဘူးမစပယ်ရေယာယီအလုပ်တခုတော့တွေ့ လို့မောင်ရဲအပြင်းပြေလုပ်ချင်ရင်ခေါ်သွားမလားလို့မနက်ဖြန်..
အဲဒီလိုနဲ့စကားစမြည်ပြောကြရင်းမစပယ်ကသူလမ်းမှာကိုကြီးကိုစော်တဗွေနဲ့တွေ့လိုက် လို့လိုက်ခေါ်တာမကြားဘဲဘပ်စကားပေါ်တက်သွားကြောင်းသူ့ကိုတော့ဒီနေ့အလုပ်ရှိ တယ်ပြောထားတာ၊မစပယ်ကမသင်္ကာတာနဲ့ကိုကြီးအလုပ်ကိုဖုန်းခေါ်တော့သူဒီနေ့အ လုပ်နားကြောင်းသိရသဖြင့်ဒေါပွပွနဲ့အခန်းကိုလာရှာတာဖြစ်ကြောင်းပြောရင်းစိတ် ပြန်လှုပ်ရှားလာသဖြင့်ကိုသန့်ကဖြောင်းဖြောင်းဖျဖျသူကိုကြီးကိုမေးပေးမယ်ကျနော် တော့မထင်ပါဘူးအသိထဲကဖြစ်မှာပါစိတ်မလောပါနဲ့စသဖြင့်မစပယ်ကိုနူစ်သိမ့်ပေး လေသည်၊မစပယ်ကသူသွားစရာရှိသေးတယ်ဆိုပြီးနူတ်ဆက်ထွက်သွားမှသူ့အတွင်း ခံကျနော့်အိပ်ထဲမှာရှိနေသေးတာသတိရလိုက်တယ်၊
—– နောက်နေ့မနက်တော့ကိုသန့်နဲ့လိုက်သွားတယ်၊အလုပ်ကတော့တမျိုးကြီးပါပစ္စည်း နမူနာတွေယူပြီးသူတို့ချပေးတဲ့ရပ်ကွက်တွေမှာတအိမ်ဝင်တအိမ်ထွက်လိုက်ပြပြီး ဖက်စ်ဖေါင်တွေတယ်လီဖုန်းနံပါတ်တွေပေးခဲ့၊အဲဒီလူတွေကကြိုက်လို့မှာရင်ပက် ကေ့ထုပ်ပြီးသားတွေနဲ့နောက်နေ့ပြန်သွားပို့ပိုက်ဆံယူ၊စုစုပေါင်းရောင်းရတဲ့ပေါ် မှာမှ ဘယ်လောက်ဆိုပြီးကော်မရှင်ရတာ၊၂ရက်လိုက်ပြတစ်ရက်နားပြီးနောက်နေ့ ပစည်းလိုက်ဝေ၊တပတ်ကို၃ရက်ပဲလုပ်ရတယ်ဘပ်ငွေတော့မဆိုးဘူးရသားဘဲ၊
ကျနော့်အတွက်တော့ အပိုဝင်ငွေပေါ့၊ကိုသန့်လည်း နူစ်ပါတ်လောက်သွားပြီးမသွား ခြင်တော့တာနဲ့ကျနော်လည်းရပ်လိုက်တယ်၊ကိုသန့်က
..ငါဒီဘာမဟုတ်တဲ့ အလုပ်တွေနဲ့ပင်ပန်းနေတာနဲ့တကယ့်အလုပ်မရှာနိူင်တော့ဘူး. နောက်တော့ကိုသန့်လည်းထုံးစံအတိုင်းသတင်းစာထဲကအလုပ်တွေလျှောက်အင်တာ
ဗျူးသွားနဲ့ကျနော်ရောက်ခါစတုန်းကလိုပြန်ဖြစ်သွား၊ကျနော့်မှာသာအိပ်ထဲမှာဘပ်ငွေလေးနဲနဲဖေါင်းပြီးကျန်ခဲ့တယ်၊အန်နာနဲ့လည်းပိုရင်းနီးလာတယ် ၊ကျနော်ကအန်နာ့
ကိုတနေ့သူအားရင်မြဖရားသွားချင်တယ်ပြောထားလို့၊စနေနေ့တရက်ကိုဒိတ်လုပ် လိုက်ကြတယ်၊
— အဲဒီနေ့မှာအန်နာနဲ့ကျနော်မနက်စာစားပြီးတာနဲ့ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊သူကဘယ်လို
သွားရမယ်ဆိုတာသိနေတော့ဘတ်စကားနဲ့ဘဲသွားကြတယ်၊ဘတ်စကားခကိုသူ့အ တွက်သူထုတ်ပေးနေလို့ကျနော်ကသူ့အတွက်ပါအတင်းလုပေးရတယ်၊အန်နာက တီရှပ်အဖြူ လေးနဲ့ ဂျင်းပင်အကျပ်လေး ဝတ်ထားတယ်၊ လူကသွယ်သွယ်လေး နဲ့နိူ့လုံးလေးတွေကမို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းလေး နဲ့ မကြီးမသေး ချစ်စရာလေးတွေ၊
ခရီး တလျှောက်လုံး မှာ ကျနော်နဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ် နေတော့ ကျနော့် ညီတော်မောင်ကတောင့်တင်းပြီးလမ်း တောင်မနဲလျှောက် နေရတာပေါ့ဗျာ၊ ဘစ်စကားတွေ ပေါ်မှာကော ဘုရားမှာပါသူ့လက်ကလေးကို ကျနော်ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင် မငြင်းဘူးဗျ၊အဲလိုနဲ့ ပြန်လာကြပြီး သူတို့ အခန်းရှေ့ကျနော်လိုက် ပို့တော့ ဝင်အုန်းမလား သူ့အမပြန်လာဖို့တနာရီလောက်လို သေးတယ်ဆို လို့ကျနော် ဝင်လိုက်သွားတယ်၊
သူတို့ ဆိုဖါပေါ်မှာ ကျနော်တို့ ထိုင်စကားပြောကြရင်းနဲ့ ကျနော်က သူ့ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်တယ်၊သူက စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံမပြလို့ သူနူတ်ခမ်းလေးကို ကစ်စ်ပေးလိုက်တော့ သူကပြန်ပြီးဖက်တွယ်လာခဲ့တယ်၊တယောက်နဲ့ တယောက် ပွတ်သပ် ပွေ့ဖက်နမ်းရူံ ရင်းနဲ့ အဝတ်အစားတွေ ကျွတ်ကုန်တယ်လေ၊
ကျနော် ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့ လက်ဖဝါး နူးညံ့ညံ့ လေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးရင်းနဲ့ကျနော့်ရဲ့ ဒစ်ဖျားကို ကစ်စ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊
သူ့နူတ်ခမ်းပါးလေးနဲ့ မှုတ်ပေးတဲ့ ပုလွေပညာလေးက တမျိုးပါဘဲ၊ ကျနော် အမှုတ်ခံဘူး ခဲ့ဘူးတဲ့ပုလွေတွေနဲ့ တမျိုးတဘာသာ ဆန်းပါတယ်၊ ဘယ်လို စုပ်သလဲ မှုတ်သလဲ တော့မသိပါဘူး လီးထိတ်ကလေးမှာ စစ်စစ် နဲ့ အတော်ကိုအရသာရှိပါတယ်၊ ကောင်းလွန်းလို့ ကျနော့်မှာ ခနလေးနဲ့ ပြီးခြင်လာလို့ သူ့ခေါင်းလေးကို အသာထိန်းကိုင်ရင်း ရပ်ခိုင်းလိုက်ရပါတယ်၊ အန်နာ့ကို ဆိုဖါပေါ်မှာ လှဲပေးလိုက်တော့ သူက ကြမ်းပေါ်ချွတ်ချထားသူ့ဂျင်းဘောင်းဘီ ကိုကောက်ပြီး အိပ်ထဲက ကွန်ဒန်တခုထုတ် ပေးတယ်၊ ကျနော်လည်းဘာပြောရမှန်းမသိတာနဲ့ထုတ်ဖေါက်ပြီး ကောက်စွတ်လိုက်ပါတယ်၊နောက်တော့ ဆိုဖါပေါ်မှာ အလိုက်သင့် ပေါင်နူစ်လုံးကားပြီး ပက်လက်လဲပေး လိုက်တော့လည်းကျနော်ကသူ့ပေါင် နူစ်လုံးကြားဝင် ကျနော့်လီးကြီးကို သူကလေးရဲ့ အဖုတ်၀မှာတေ့ကာ ဖြေးဖြေး
ချင်းသွင်းလိုက် ပါတော့တယ်၊
(ကျနော့် စာဖတ်ပရိတ်သတ်များကို အထူးဘဲတောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျနော်တို့ရဲ့ အချစ်ရွာဟောင်း ပြိုကွဲသွားတဲ့အတွက် ကျနော်လည်း ဆက်ရေးဖို့ စိတ်မပါတော့တဲ့ အတွက် ဒီမျှနဲ့ ဘဲ ရပ်ဆိုင်း လိုက်ရပါတယ်၊ နောက်ဆက်တွဲ တွေကတော့ အချစ်ရွာ အသစ်မှာ ပြန်ဆက်ရေးသားလာခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်၊)
မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘေးထွက်ဇာတ်လမ်းများ ၁။
စောစောတယောက် မောင်မောင်ရဲ မရှိတော့ ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာ နဲ အဖုတ် ထဲက ဆာတာတာ ဖြစ်နေ ခဲ့ရတယ်၊ စစချင်းတော့ အတော် အခံရခက်ပြီး ညညဆို တလူးလူး လွန့်လွန့်နဲ့ အိပ်လို့ တော့င် မပျော်ဘူး၊ နည်းနည်း ကြာတော့ မှ နေသားကျလာခဲ့ရတယ်။
ဒါပေမဲ့ စားဘူးလို့ ကောင်းမှန်း သိသွားတော့လည်း ယောက်ျား တွေက တဏှာမျက်စေ့နဲ့ ကြည့်တာတွေ့ရင် ကြက်သီး ထပြီး အဖုတ်က အရည်စို့ချင်လာတယ်၊ ဒါပေမဲ့ မြို့လေးမှာ ကိုယ်က ဂုဏ်သရည်ရှိ တရားသူမကြီး ဆိုတော့ မျက်နှာကြောတင်းတင်းနဲ့ ဟန်ဆောင်နေရတာပေါ့။
ပျင်းစရာ အသေးစိတ်တွေကို ဖယ်လိုက်ပြီး အကျဥ်းချူပ်လိုက်ရရင်တော့ ဒေါ်စောစောနဲ့ နီးနီးစပ်စပ် ယောက်ျား နှစ်ယောက်ရှိနေတယ်။ အိမ်မှာ အခုရှိနေတဲ့ ကောင်ကလေး ဖိုးသောင်းပါ ထည့်တွက်လိုက်ရင်တော့ သုံးယောက်ပေါ့။
ကောင်ကလေးက ဒေါ်စောစော အလုပ်က ဝန်ထမ်းတစ်ယောက ရဲ သားလေး၊ သူက ဆယ်တန်း အောင်ပြီးတော့ ဒေသကောလိပ်တက်မှာဆိုတော့ သူတို့ရွာမှာက မီးလည်းမရ ၊ ကျောင်းကိုနေ့စဥ် အသွားအပြန် သူတို့ ရွာကနေလုပ် ရမှာကလည်း စားရိတ်ကြီးပြီး လူပင်ပန်းတော့ စာကြည့်ဖို့ အချိန်မရမှာ လည်း ဆိုးလို့ ဒေါ်စောစော ကိုအကူအညီတော့င်းတာ၊ အိမ်မှာလည်း ယောက်ျား လေး အဖေါ်ရ တာဘဲလေဆိုပြီး လက်ခံလိုက်တယ်၊ ပထမတော့ စိတ်သိတ်မလုံဘူး မောင်မောင်ရဲ နဲ့လည်းအရွယ်တူ လောက်ဆိုတော့ ကိုယ် ကိုယ်ကို တမျိုးတမည် ဖြစ်မိသေး တယ်၊ ဒါပေမဲ့မောင်မောင်ရဲ နဲ့ကိစ္စ ကဘယ်သူ မှသိတာမဟုတ်တာ လား၊
ဒါပေမဲ့ကောင်လေးကမောင်မောင်ရဲလိုမဟုတ်ဘူး တော့သားလေး လဲဖြစ် အန်တီစောကသူ့ မိဘတွေရဲ အထက်အရာရှိလည်း ဖြစ်တော့ ရိုရိုသေသေ လေးလေးစားစားဆက်ဆံတယ် ကြောက်လည်းကြောက်တယ်၊ တပါတ်တခါ သောက်ကြာနေ့ ညနေ ရွာပြန်ပြီး တနင်္ဂနွေည မှပြန်လာလေ့ရှိတယ်၊ နောက်တယောက်က တော့ စောစော နဲ့ရွယ်တူ လောက်ရှိမယ့် ဒုရဲအုပ် ကိုမျိုးမြင့်၊ သူကစောစော တာဝန်ကျတဲ့မြို့ကဆားပုလင်း ဆိုတော့ အလုပ်သဘောအရ နေ့တိုင်းလိုလို တွေ့နေရတယ်၊ သူကအိမ်ထောင်နဲ့ သူ့မိန်းမနဲ့ခလေးက ရန်ကုန်မှာကျန် ခဲ့တယ်၊ သုံးလတခါလောက်တော့ ရန်ကုန်ပြန်တယ် အခြေနေကောင်းရင် မိသားစုခေါ်မယ်
ပြောတာဘဲ လောလောဆယ် တော့ ဒီမှာလူပျိုလုပ်နေ ပြီး အခွင့်သာတိုင်း စောစောကို မသိမသာ သွေးတိုး စမ်းလေ့ရှိတယ်၊ ရုပ်ရေ လေးနည်းနည်းရှိပြီး ကာယဗလလေးလဲတော့င့်တော့ စောစောလဲ အခါတလေ စိတ် လှုပ်ရှားမိသား၊ အဲ နောက်တယောက်ကတော့ ဦးစီးဌာနတခုက ပရိုဂျက် အင်ဂျင်နီယာ၊ ဦးဇော်ဦး သူကစောစောထက လေးငါးနှစ်လောက် ကြီးမယ်၊ သားတယောက်နဲ့ မုတ်ဆိုးဖို၊ သူ့မိန်းမက ကင်ဆာနဲ့ ကွယ်လွန်သွားတာလေးငါးနှစ်ရှိပြီဆိုလား၊ သူ့ ပရောဂျက်က အက်စိဒန့် တခုကြောင့် တရားရုံးမှာ သက်သေ လာရင်းက ရင်းနှီးသွားကြပြီး မြို့ရောက် တိုင်း စောစောကို လာလာရစ် နေတတ်သည်၊ ရုပ်ရည် ခန့်ခန့်ညားညား နှဲ့ ပညာတတ် များများစားစား မရှိတဲ့ မြို့ လေး ဆိုတော့ စောစောလည်း လက်ခံပြီး ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ့ မလျော့မတင်းလေး ဆက်ဆံနေ လိုက်တယ်၊ စိတ်ထဲကလည်း ကောင်းမှန်းသိသွားတဲ့ အရာတခုက ဒီဘဝမှာ တရားဝင် ပုံမှန် ခံစားလို့ရ အောင် လင်ယူ မယ်ဆိုရင် ဦးဇော်ဦး လိုလူမျိုး က စောစောနဲ့ အထိုက်တန် ဆုံးဘဲလေ၊ သူက မုတ်ဆိုး ဖို ကိုယ်ကလည်း အပျိုလေး အရွယ်မှ မဟုတ်တော့တာ၊ ဒါပေမဲ့ဦးဇော်ဦးက လူကြီးလူကောင်းဆိုတော့ အရမ်းမလုံးဘူး တဖြေးဖြေး နဲ့ ရစ်တယ်၊ တခါတလေကျတော့လည်း သူ့ ကိုရေလာမြောင်းပေး လုပ်ရတာ ပျင်းစရာကြီး၊ မျိုးမြင့် ကတော့ လက်ရဲတယ်၊ နောက်သလို ပြောင်သလိုနဲ့ ဟိုထိဒီတို့နဲ့၊ စောစောက တရားသူကြီး ပီပီ မျက် နှာ ကြောတင်း လို့သာ တော်တော့တယ်၊
ဒေါ်စောစော
ဒီလိုနဲ စောစော တာဝန်ကျတဲ့ မြို့က နှစ်စဥ် လုပ်နေကြ ဘုရားပွဲ မှာဇာတ် ပွဲတွေ လာတော့ မေမေ ကြိုက် တဲ့ မြို့တော် သိန်းအောင် တို့အငြိမ့် သွင်းတော် မျိုးမြင့်က နေရာကောင်းကဖျာ နှစ်ချပ်စာ ယူလာပေး လို့သွား ကြည့် ကြတာပေါ့၊ ထုံးစံအတိုင်း စောင်တွေ ခေါင်းအုံးတွေ စားစရာတွေ အပြည့်နဲ့ မေမေရယ် မခိုင် ကျမ ရယ် ၊နေရာ က ဖျာနှစ်ချပ်ဆို တော့ ကိုမျိုးမြင့် ကိုတော့င် အတူလာကြည့် ဖို့ဖိတ်လိုက် သေးတယ်၊ တကယ်တန်းကျ တော့ ဖျာလေးတွေက လဲသေးပါ့ တချပ်ကိုနှစ်ယောက် မနဲ ကျပ်သပ် ထိုင်ရတယ်၊ ကျမတို့လေးယောက် ရင်ဘောင် တန်းပြီးဘဲ ထိုင်လို့ရတယ်၊ မခိုင်က အစွန်ဆုံးမှာ ပြီးမှ မေမေ၊ ကျမ ရယ် ကိုမျိုးမြင့်ပေါ့၊ ဒီလောက်ဆို ရှင်တို့ ရိပ် မိနေလောက် ပြီပေါ့ စထိုင်ကတည်းက သူပေါင်နဲ့ ကျမပေါင် ထိနေတာ ဘယ်လိုမှ ရှောင်လို့ မရဘူးပေါ့ ပွဲစပြီး တဟားဟား ရီမော ရင်းနဲ့ နေသားကျ သွားလိုက် တာ ကျမပေါင်ပေါ် သူ့လက်ဖဝါး ရောက်လာမှ ရင်ထဲ မှာထိန်း ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ သူ့မျက်နှာကြည့်လိုက် တော့လည်းဇာတ်ပွဲ ထဲမှာ အာရုံ နစ်မျောနေသလို၊ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ကလဲ ရာသီဥတု နည်းနည်းအေး လို့စောင်းပါးလေး လွှမ်းထား တာဆိုတော့ သူ့လက်က စောင်အောက်က လျှိုဝင် လာတာလေ၊ ဘယ်သူမ မတွေ့ နှိင်ဘူးလေ၊ ကျမလည်း နဂိုလ်ထဲက မှရွှနေတာ ဆိုတော့ မသိချင် ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်၊ အကောင်ကလဲ လျင်သလား မမေးနဲ့ ကျမငြိမ်နေ တာတွေ့တာနဲ့ ကျမရဲ ပေါင် အတွင်းသား ထိသူ့လက်ဝါးကြီးနဲ် ကင်းခြေမျှား လိုပွတ်သပ် ပေးလာတယ်၊ ကျမက သူသိပ် အတင့်ရဲ လာမှာဆိုး လို့သူ့လက်ကို ကျမလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆွဲဖယ်ဖို့ ကြိုးစား လိုက်တယ်၊ ဘသားချောက ကျမရဲ့ လက်ဖဝါးကို ပြန်ပြီးသူ့ လက်ချောင်းထိတ် ကလေးနဲ့ထိုးပြီး ပွတ်သပ် ပေးလိုက် လို့ကျမ မှာရင်ထဲကတုံပြီး ကျမရဲ အဖုတ် တွင်းမှာလည်းယားတားတား ဖြစ်သွား ရပါတယ်၊ ကျမလည်းရုတ်တရက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ တာနဲ့ တင်ပလင် ခွေထိုင်ရာကနေ ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်လိုက်ပြီးဒူးနှစ်လုံးက လက်ပိုက်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်၊ သူလည်းသူ့ လက်ကို အမြန်ရုတ် သွားတော့ ရင်ထဲမှာတော့င်ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရတယ် သူများလန့်သွားပြီလားပေါ့၊ အမလေး ဝေးသေးတယ် ကျမပေါင်တွင်းသားကို သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီး ထိတော့မှကျမ မှာအသက်ရူတော့င် မှားသွားရတယ် ၊ လယ်လိုက်တဲ့လူဘဲရှင်၊ ကျမဒူးထောင်လိုက်လို့လွတ်သွားတဲ့ ထမိန်အောက်စ ကနေလက် ကဝင်လာတာ၊ မြွေလို အပေါက်ရှာတတ်တဲ့ လူမျိုးဘဲထင်တယ်၊ ကျမလည်းအခုမှသတိရတာက ကျမ အတွင်း ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မလာဘူး ဒူးလောက်ရှည်တဲ့ အတွင်းခံ စကပ်ကို ဝတ်လာတာဆိုတော့ သူ့လက်ကြီးက ကျမရဲ အတွင်းသား တွေကို အသားချင်းတိုက်ရိုက် ထိနေတာပေါ့ ကျမလည်း ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ဒူးကိုပြန်ချ လိုက်ပေမဲ့ လည်းသူ့ဒူးကြီးနဲ ထိုးခံထားလို့ သူ့လက်ကိုဖယ် လို့မရဘူး ဖြစ်နေတယ်၊ အဲဒီ အချိန်မှာ ဘဲလူပျက် တွေရဲ့ပျက် လုံးကြောင့် တဇာတ်ရုံလုံး ပွဲကျပြီး တဟားဟား ရယ်ကြသလို မျိုးမြင့်ကလည်း လိုက်ရယ်ရင်း ကျမနား တိုးကပ်ပြီး လက်ကိုဘယ်လို ဆန့်ထုတ်လိုက်တယ် မသိ ကျမရဲ့ အရည်စို နေတဲ့ အဖုတ်ပေါ် တန်း ရောက်လာပါတယ်၊
“အ”
ကျမပါးစပ် ကတော့င်အသံ ထွက်သွားရပါတယ်၊ ကျမ ရဲ့ဦးနှောက်က တခုခုလုပ် ဖို့ပြောနေ ပေမဲ့လည်း ကျမရဲ သွေးသားတွေက ငြင်းဆန်နေပါတယ်၊ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးကြီးက ကျမရဲ့ အဖုတ်ပေါ်အပီ ကိုင်ပြီးတချက် ဖြစ်ညုစ်လိုက် ပြီးမှရွရွ လေးပွတ်ပေး နေပါတယ်၊ နောက်တော့သူ့ရဲ လက်ချောင်းထိတ် ကြီးနဲ့ အရည်တွေ ရွဲပြီးဖေါင်း ကြွနေတဲ့ ကျမရဲ့ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်သပ်နေ ပါတယ်၊ ကျမ တကိုယ်လုံးလည်း ပူနွေး နေပြီးဒူးနှစ်ဖက် ကိုဘဲတင်းတင်းဖက်ထား မိပါတော့တယ်၊ မကြာပါဘူး သူ့ရဲ လက်ချောင်းကြီးက ကျမရဲ့ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကို ထိုးခွဲပြီး ကျမရဲ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ရောက်လာ ပါတော့တယ်၊ အမလေး ကျမ မျက်နှာဘယ် လိုထားရ မှန်းတော့င် မသိတော့ ပါဘူး ဒီလောက်လူတွေ အများကြီးကြား ထဲမှာ လက်နဲ့အလိုးခံနေရတာ၊ မျိုးမြင့်ကလည်း သူ့လက်ချောင်းကြီးက ဝင်နိူင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးပြီး အဝင်အထွက် လုပ်နေပါတယ်၊ ကျမမှာ အရသာကလည်းရ မျက်လုံးလေးမှေးပြီး အံကြိတ်ပြီးခံလိုက် လူပျက်ပျက်လို့ သူများရီရင်လိုက် ရီလိုက်နဲ့ တမျိုးကြီးပါဘဲရှင်၊ ကျမမှာ မောင်မောင်ရဲ နဲ့ပြီးကတဲက ပြတ်နေလို့လား မသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒါပေမဲ့ အားမရဘူး လေဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် မှမဟုတ်တာ၊ တချက်မှာအားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ကို ကျမဘယ်လက် ဖဝါးနဲ့သွားညှစ်လိုက်မိတယ်၊ လျှင်လိုက်တဲ့ မျိုးမြင့်တော် သူ့ရဲ့အားနေတဲ လက်တဖက်နဲ့ ကျမရဲ့လက် ကောက်ဝတ်ကိုဆွဲပြီး သူ့ရဲ့စောင်အောက်ကို ဆွဲသွင်းလိုက်တာ၊ ဘယ်အချိန်ထဲ ကဖြေထားလဲ မသိတဲ့ လုံချည်ကွင်း အောက်က ထောင်မတ် နေတဲ လိင်တန်ကြီးကို သွားဆုပ်မိ တော့တာပေါ့၊ သူကသူ့ရဲ လက်နဲ့ကျမရဲ့ လက်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ခိုင်းတော့ ကျမလဲမနေနိုင် တော့ပါဘူး ပူနွေးမာတော့င်နေတဲ့သူ့ရဲ့လိင်တန် ကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေမိပါတော့တယ်၊ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်း ထဲကယားတာက အရမ်း ဖြစ်လာပြီး သူ့လက်ချောင်းက မြန်မြန် အသွင်းအထုတ် လုပ်စေချင်လေ ကျမရဲ့လက်ကလည်း သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီး ကိုတအားညှစ်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်မိလေပါ ဘဲရှင်၊ မကြာပါဘူးကျမ တကိုယ်လုံးလဲအကြောတွေအခြင်တွေ တော့င့်တင်း ပြီးပြီးသွားသလို သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီး ကလည်း တဆတ်ဆတ် တုံခါပြီး လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ထွက်လာ ပြီး ကျမရဲ လက်တွေပါ စိုကုန်လို့ သူ့လုံချည် နဲ့ဘဲလက်က သုတ်လိုက်ပြီး ကျမလက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပါတယ်၊ သူလည်းအဲဒီတော့ မှကျမ အဖုတ်ထဲကသူ့ ရဲ့လက်ကို ပြန်ရုတ် သွားပါတော့တယ်၊ နောက်တော့ကျမတို့နှစ်ယောက် ဘာမှမဖြစ် သလိုဘဲ ဇာတ်ပွဲဆက် ကြည့်လိုက် တာ နှစ်ပါးသွားခမ်း ပြီးတဲ့အထိပေါ့၊ နှစ်ပါးသွားပြီး တော့နောက်ပိုင်းဇာတ် ကိုတော့ အမေတို့လည်း မကြည့်နိူင် ကြတော့ကာ နဂို ကစီစဥ် ထားတဲ့ အတိုင်း မျိုးမြင့် မိတ်ဆွေအိမ်ကိုအိပ်ဖို့ သွားကြ တယ်၊ အဲဒီ အိမ်ရှင်တွေက တဖက်ကမ်း ကျွန်းပေါ်က သူတို့ရဲ လယ်ကိုစောင့်ရင်းသွား အိပ်ကြတာ ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး၊ အိမ်ကတော့ နယ်အိမ်ကလေး ထုံးစံအတိုင်း သစ်သားကြမ်း ခင်း၊အိမ်ရှေ့ခမ်း အတွင်းခန်း နဲ့ မီးဖို ဒါဘဲရှိတယ် နောက်ဖေး အဖီချထား တဲ့နွားတင်း ကုတ်ရှိတယ်၊ အိမ်သာက အိမ်နောက်ဖက် ပေ၁၀ဝ လောက်မှာ ရှိတယ်၊ အတွင်းခန်းမှာ ကုတင် မရှိဘူး ဖျာနဲ့ ခေါင်းအုန်းဘဲရှိတယ်၊ ကျမတို့ မိန်းမသား သုံးယောက် အတွင်းခန်းမှာ နေရာချ ပေးပြီး မျိုးမြင့်က အိမ်ရှေ့ခန်း မှာနေရာယူ တယ်လေ၊ ကျမတို့ အကုန်လုံး အပေါ့အပါး တွေသွား ကြပြီးတော့ အိပ်ဖို့ပြင် ကြတုန်း မျိုးမြင့်က မမစော ခနဆိုပြီးလှမ်းခေါ် လို့ကျမသွားတော့ မျိုးမြင့်ကလေသံ တိုးတိုးနဲ့၊
“မမစော အန်တီတို့ အိပ်ပျော်သွား ရင်ခဏလောက်နောက် ဖေးဘက် ထွက်လာ ပါအုန်း ကျနော် ပြောစရာလေးရှိလို့”
“ဟင့်အင်းဟင့်အင်း ပြောစရာရှိရင် မနက်ကျမှ ပြောတော့ ကိုယ်တအားအိပ် ချင်နေပြီ ကွာ”
“ခနလေးပါ မမစော ရယ် မမစောမလာရင် ကျနော် အခန်းထဲလာခဲ့မယ်”
“မလာနဲ့မလာနဲ့ ကိုယ်အခြေအနေ ကြည့်ပြီး ထွက်လာခဲ့မယ်”
ဆိုမှ ကိုယ်တော်ချော ကထွက်သွားလေရဲ့၊
မျိုးမြင့်
ကျနော်က မြို့ငယ်လေးတခု ကဆားပုလင်းလေ သိတယ်မဟုတ်လား ဒီမြို့မှာ အပ်ကျ တာကအစ သိတယ်လေ။ စခန်းမှုးကလည်း ကိုယ့်ကိုယုံလို့ အကုန်လွဲထားတာ ကိုယ်ကဘဲ အကြံအဖန် ရှာပေး တာ မဟုတ်လား၊ ဒါတွေထား လိုက်ပါတော့ မိန်းမ တွေလည်း ဝါးရသလား မမေးနဲ့ ၊ ရန်ကုန်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ မိန်းမတောင် ခေါ်မလာချင် လို့နေ့ရွေ့ ညရွေ့ လုပ်နေတာ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ဝါးရတဲ့ကောင်မ တွေ က တောသူတွေ များတယ်၊ ခိုးလေ ထွက်သွားတဲ လှေသား တို့၊ လှေပိုင်ရှင် တို့ရဲ့မိန်းမတွေ၊ တခါတလေ တော့လဲ အပျိုပေါက်လေး တွေ စားရပေမဲ့၊ များသောအား ဖြင့်ကတော့ နေဒဏ် လေဒဏ် ခံထားရ လို့အသားညိုညို ကြမ်းကြမ်း တွေများတယ်၊ အားလုံးတော့ မဆိုလို ပါဘူး၊ ထားပါတော့ တရားသူကြီးမ အပျိုကြီး ဒေါ်စောစော ကတော့ ဘာမှနိူင်းလို့ မရဘူးလေ မြို့သူ ပညာတတ် ဂုဏ်သရည ရှိအမျိုးသမီး ကြီးလဲဖြစ် အသားအရေက လည်းဖြူဝင်းနေ ပြီးတောင့် လိုက်တဲ့ဖင်ကြီးကလည်း သူလမ်းလျှောက်သွား တာအနောက်က မြင်ရလို့ကတော့ တံတွေးမမျိုချ မိတဲ့ယောက်ကျား သား တယောက်မှ ရှိမှာမဟုတ်ဘူးထင်တယ်၊ ဒီညတော့ ကိုယ့်ကံတောင် ကိုယ် အံ့ ဩမိတယ်၊ ဘယ်ကဘယ်လို ရဲစိတဝင် သွားပြီးလက်ဆော့မိ လိုက်တယ်မသိ တရားသူကြီးမရဲ့ အဖုတ်ထဲ ကိုယ်လက်ဝင်သွားတော့ အိပ်မက် လားတောင်ထင်မိတယ်၊ နောက်ဒေါ်စောစောက ကျနော့် လိင်တန်ကြီး ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေး ကတဲက ဒီတရားသူကြီးမ ကိုစားလို့ရပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ပြီ၊ ဒါပေမဲ့ ပန်းပဲသမားတွေ ရဲ့အဆိုလို သံကိုပူတုန်း ထုထားမှ နောက်သွေး အေးသွားလို့ စိတ်ပြောင်းသွား ရင်ငတ်နေအုန်းမယ်၊ ဒါကြောင့် ဒီညဘဲ အပြတ်လိုး ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက် တယ်၊ သူတို့မိန်းမသား သုံးယောက်လုံး အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီးလေးငါးဆယ် မိနစ်လောက် မှာကျနော်က နောက်ဖေးပေါက် နားမှာရပ်စောင့်နေလိုက်တယ်၊ အိမ်နောက်ဖက်ကနွားတင်းကုတ်လိုအဖီ လေးကကြမ်းခင်း မရှိဘူးမြေသားမာမာဘဲ၊ သစ်သားကွတ်ပျစ ကလေး တလုံးတော့ရှိတယ်၊ အဲဒီမှာဖျာနဲ့ခေါင်းအုန်း ရယ်စောင်ပါးပါး လေးတထည် ရယ်အသင့်ပြင်ထားပြီးပြီ၊ ခေါင်းရင်းနံရံ ကတခါးမရှိတဲ ပြတင်းပေါက်ကလရောင်ဝင်နေတာ လပြည့်ည ဆိုတော့ ကွတ်ပျစ် ကိုဆလိုက်မီး ထိုးထား သလိုဘဲ၊ အိမ်ပေါ်မှာက ကြမ်းခင်းကတဆက်တည်းဆိုတော့ တယောက်ယောက် လမ်းလျောက် သွားရင် တောင် အိပ်နေတဲ့သူတွေ နိူးသွားနိူင်တယ်၊ ဒါကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကြမ်းလို့ရအောင် ဒီနေရာကို ကျနော်ရွေးထားတာလေ အကြံမပိုင်ဘူးလား၊ အမလေး စောင့်လိုက်ရတာ နာရီဝက် လောက်ရှိသွားပြီ တရားသူကြီး မမ မပေါ်လာသေးဘူး၊ အဲဒါနဲ့ကျနော် နောက်ဖေး ပေါက်ကနေ ကပြင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တော့ အိမ်ကြမ်းခင်း သိမ့်ကနဲ လှုပ်သွားတာ ခံစားလိုက်ရ တယ်၊ တယောက် ယောက်တော့ လာနေပြီ ဆိုတာသိ တာနဲ့ အောက်ပြန် ဆင်းပြီး အပေါက်ဘေး ကအရိပ်အောက် မှာပုန်းစောင့်နေလိုက်တယ်၊ မကြာပါဘူး အိမ်နောက်ဖေးပေါက်က ခေါင်းငုံ့ပြီး ထွက်လာတဲ့ တရားသူကြီး မမ ကို တွေ့ရတာပဲ၊ သူ့ နောက်က သိမ်းဖက်လိုက် ပြီး လန့်အော်လိုက် မှာစိုးလို့ ပါးစပ်ကို ပါလက်ဝါး နဲ့လိုရမယ်ရ ပိတ်လိုက်တယ်၊
“မမစော ကျနော်ပါ”
ဆိုတော့မှ ခေါင်းငြိမ့်ပြ လို့လက်လွတ် လိုက်ပြီး ကွတ်ပျစ်လေး ရှိရာဆွဲခေါ် လာခဲ့တယ်၊
“ကိုမျိုးမြင့် ပြောစရာ ရှိတယ်ဆို”
“ဟုတ်တယ်”
ဆိုပြီး ကျနော်က ဘာမပြောညာ မပြောနဲ့ တရားသူကြီးမကို ဆွဲဖက်ပြီး သူမရဲ့ နုတ်ခမ်းထူထူ ကိုငုံစုတ်လိုက်တယ်၊ပထမတော့ရုန်းဖို့ကြိုးစား သေးတယ်ဒါပေမဲ့ ကျနော်ရဲ့လက်တဖက်က သူ့ရဲ ခါးကျင်ကျင် လေးကိုတင်းတင်း ဖက်ထားပြီး လက်တဖက်ကသူမရဲ့ တပတ်လျို ဆံထုံးအောက်က လည်ဂုတ်လေးကိုကိုင်ပြီး ဖိထားလို့ ရုန်းလို့မရ တာရယ် နဲ့ နောက်တော့လည်း သူမရဲ့ နုတ်ခမ်း လွှာတွေက တုန့်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်၊ အလစ်မှာဘဲ ကျနော့်ရဲ့ ခြေမ နဲ့ ခြေညိုး နှစ်ချောင်း ညုပ်ပြီး သူမရဲ့ ထမိန်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ တရားသူကြီး မမခမျာ အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကုန်းကောက်ဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ ကျနော် ကတင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားလို့ သူမခမျာ ခြေရင်းမှာ အကွင်းလိုက်ပုံ သွားတဲ့ ထမိန်ကို ပြန်ကောက်ဖို့ မလွယ်ဘူး ဖြစ်နေရတာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ တရားသူကြီးမ ကအောက်မှာ အတွင်းခံ စကဒ်အဖြူ ပါးပါးပျော့ပျော့လေး ကဒူးမရောက်တရောက် အရှည်နဲ့ကျန် နေသေးတယ်၊
အဲဒါတော့ ကျနော်လည်းဘယ်လို ချွတ်ရမလဲ မသိတာနဲ့ ညာဘက်လက်က တရားသူကြီးမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေးကိုတင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖက်ထားပြီး ဘယ်ဘက်လက်ဖဝါးနဲ့ စကဒ်အောက်ကဘဲ တရားသူကြီး မရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံး ကြားက လက်ထိုးထည့် ပြီးပေါင်အတွင်း သားတွေကိုပွတ်သပ်ပြီး ပေါင်ခွဆုံကြား အထိပွတ် ပေးလိုက်တာ အရည်တွေ စွတ်စိုနေတဲ့ တရားသူကြီး မမရဲ့ အဖုတ်ကို သွားအုပ်ကိုင်မိသားဖြစ် သွားတယ်၊ တရားသူကြီးမ ခမျာ ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားပြီးတော့ ကျနော့် လက်နဲ့ ဝေးအောင် ဖင်ကိုနောက်ကော့လိုက် တော့သူမနောက်က ကွတ်ပျစ် စောင်းနဲ့တိုက်မိ သွားပြီး အခြေယိုင်သွားလို့ ကျနော်က အသာလေးဖိတွန်း လိုက်တာနဲ့ ကွတ်ပျစ်ပေါ်ကို ထိုင်ရက်သား ကျသွားတယ်၊ ကျနော် တရားသူကြီးမမ ရဲ့ကိုယ် အပေါ်ပိုင်းကို ဆက်တွန်းထားလို့ တရားသူကြီးမမ ခမျာ ကွတ်ပျစ်ပေါ်ပက်လက်လန် မကျအောင် သူမရဲ့လက် တွေနဲ့ကွတ်ပျစ်ပေါ်ကို နောက်ပြန်ထောက်ထား လိုက်ရတယ်၊ အဲဒီပုံစံက ကျနော့်အကြိုက်ဘဲလေ ကျနော့်ညာဘက် လက်က တရားသူကြီးမမ ရဲ့ဘယ်ဖက် ဂျိုင်းအောက်က လျှိုပြီးကျောပြင်ကို တင်းတင်းလေး သိမ်းဖက်ပြီး တရားသူကြီးမမရဲ ညာဖက် ဂျိုင်းအောက်က ထွက်လာတဲ့ကျနော့်ရဲ့လက်ဖျားတွေနဲ့ တရားသူကြီးမမ ရဲ့ညာဖက်နအုံကိုမှီ သလောက်ဖိနယ်ပေး ရင်းနူတ်ခမ်း ကိုလည်း အဆက်မပြတ် စုတ်ပေး နေလိုက်တယ်၊ ဟန်ချက်ပျက် ပြီးအပေါ်ပိုင်း ကိုအလုပ်တွေ ရှုတ်ပေး ထားလို့ တရားသူကြီးမ ဘာမှန်းမသိသေး ချိန်မှာ အားနေတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ ဘယ်ဘက် လက်နဲ့ တရားသူကြီးမရဲ့ ညာပေါင် ကိုမလိုက်ပြီး ကွတ်ပျစ်ပေါ် ခြေဖဝါးကျအောင် တင်ပေးလိုက်တော့ တရားသူကြီးမရဲ့ စကဒ်က ပေါင်ရင်းကိုကျ သွားပြီး အဖုတ်က ဘွားကနဲ ပေါ်လာတာနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေနဲ့ အရင်ထိုးသွင်း ဆော့ကစားလိုက် တယ် တရားသူကြီးမ ရဲ့အဖုတ်က ရွှဲစိုနေပြီး ချောမွှတ်နေတာမို့ လည်း ကျနော့်ရဲ လုံချည်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချ လိုက်ပြီး ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာဖူးထ နေတဲ့ ကျနော့်ရဲ လိင်တန်ကြီးကို ပွင့်အာနေတဲ့ တရားသူကြီးမ ရဲ့ အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီးဖိသွင်း ချလိုက် ပါတော့တယ်၊ စောက်ရည်တွေနဲ ပြည့်နေလို့ ကျနော့်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးထိဘဲ စေးစေးလေးနဲ့ ဝင်သွားလေရဲ့၊ တရားသူကြီးမရဲ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား တွေကနွေးထွေးပြီး နူးညံ့ပြီး ကျနော့်လိင်တန်ပေါ် မှာအိအိလေး ဖျစ်ထားသလို ခံစားရတာ ကောင်းလိုက်တာ စိမ့်နေတာဘဲ၊ ခလေးမမွေးဘူး လို့တရားသူကြီးမရဲ စောက်ခေါင်းက စေးကျပ်နေပေ မဲ့ အပျိုစင် မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ကျနော့် အတွေ့ အကြုံအရသိလိုက်တယ်၊ အရေးမကြီးပါဘူး၊ လိုးလို့ကောင်း လိုက်တဲ့အဖုတ် ကြီးဆိုပြီး ဆောင့်ကောင်းကောင်း နဲ့ဆောင့်လိုက်တာ၊အရှိန်လွန်ပြီး တရားသူကြီးမ ကိုဖိတွန်း လိုက်သလို ဖြစ်သွားလို့ တရားသူကြီးမ ကွတ်ပျစ်ပေါ်ပက်လက်လန်ကျသွားတယ်၊
ပထမတုန်းက တရားသူကြီး မရဲ့ခြေတဖက်က ကွတ်ပျစ် ပေါ်မှာ တဖက်ကမြေကြီးပေါ်မှာ ခုကျတော့ ခြေထောက်နူစ်ချောင်းလုံး ကွတ်ပျစ်ပေါ်ရောက်သွား တာပေါ့၊ ကျနော်ကမြေကြီးပေါ်မှာ၊ မတ်တတ်ရပ် ပြီးဆောင့်နေတာလေ၊ တရားသူကြီးမကွတ်ပျစ်ပေါ် ပက်လက် ကလေးနဲ့ ဒူးထောင်ပေါင် ကားဖြစ်နေမှ တော့မထူးပါဘူး ဆိုပြီး ကျနော် လိုးနေတာ ခနရပ် လိုက်တယ် ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ရဲ လိင်ချောင်းကြီးကို ဆွဲမထုတ် သေးဘဲစိမ် ထားရက်က တရားသူကြီးမ ရဲ့ ပေါင်တန် ထွားထွားကြီး နူစ်လုံးကို ကျနော့် ပုခုံး တဖက်တချက်ပေါ်တင်လိုက် တယ် ၊ အဲဒီတော့ တရားသူကြီးမ ရဲ့ ဖင်ကြီးကြွ လာပြီးကွတ်ပျစ်စောင်းရောက်လာတယ်၊ အဲဒီတော့မှ ကျနော့် လိင်တန် ကြီးက တရားသူကြီးမ အဖုတ်ဝ မှာဒစ် ပေါ်တဲ့အထိ ဆွဲထုတ်လိုက် ပြီး တအား ပြန်ဆောင့်လိုး ထည့်လိုက်ရာ
” ဖွတ ပြွတ် ရှလွတ် ဖတ်”
” အိုး အား ကျွှတ်ကျွှတ် အီး”
တရားသူကြီးမခမျာ ငြီးရှာတယ်၊ နာလို့လား ကောင်းလို့လားတော့မသိဘူး၊ ကျနော့်လိင်တန် ကလဲမာကြော တရားသူကြီးမ ရဲ့စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကလည်း နူးညံ့လို့ ဆောင့် ကောင်းကောင်း နဲ ဆောင့်လိုက်တာ သိပ်မကြာပါဘူး တရားသူကြီးမ တကိုယ်လုံးတော့င့်တင်း ပြီးဒူးနူစ်ချောင်း နဲ့ ကျနော့် လယ်ပင်းကိုညှစ်လိုက် တာကျနော့် မှာအသက်ရူတောင်မှားသွားရတယ်၊ ကျနော်လိင်တန် ကလည်းအလွန်ဘဲယားယံလာတာနဲ့ လေးငါးဆယ် ချက်အသကုန် ဆောင့်လိုက် ပြီး တရားသူကြီးမ စောက်ခေါင်းထဲ မှာကျနော့် ရဲ့လရည်တွေ တပြုတ်ပြုတ် နဲ့ ပန်းထွက်သွား ပါတော့တယ်၊
(ဆက်ပါအုန်းမယ်)
မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘေးထွက်ဇာတ်လမ်းများ၁-၂။
အမလေးဗျာ ကောင်းလိုက်တာ ဆွေမျိုး မပြောနဲ့ကိုယ့်မိန်းမတောင် မေ့သွားတယ်၊ ပွဲခင်းတဲမှာ တုန်းက တရားသူကြီးမ လက်နဲ့ဂွင်း တိုက်ပေးလို့ တချီပြီး သွားပေမဲ့ စပ်တငံ့ငံ့ ကြီးဖြစ်နေတာ အခုနမှ တရားသူကြီး မရဲ့ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် ကြီးတွေကို ထမ်းပြီး အသားကုန်ဆော် လိုက်ရတော့အီစိမ့် သွားတာပေါ့၊ လရည်တွေ လည်းတဂါလံ လောက်ရှိမလား မသိဘူး ထွက်သွားလိုက်တာ လူကိုနဲနဲတောင် မောသွားသလိုဘဲ၊ တရားသူကြီးမ ဘေးမှာ အသာလှဲချလိုက်တယ်၊ ပြတင်းပေါက်က ထိုးဝင်လာတဲ့ လရောင်ချည်က ကျနော်တို့ လှဲနေတဲ့ကွတ်ပျစ် ပေါ်ကိုဖြာကျ နေလိုက်တာ တံငါသည်ပစ်လိုက်တဲ ပိုက်ကွန်လိုဘဲ၊ ပိုက်ကွန်အဖျားလေးက တရားသူကြီးမ ရဲ့ဖေါင်းမို့လုံးကြွနေတဲ နိူ့တလုံးရဲ အဖျားမှာ သွားညှိနေပါတယ်၊ (အဟုတ်ကြီး မထင်ပါနဲ့ ငယ်ငယ်တုန်းက ဖတ်ဖူးတဲ ဒဂုန်တာရာ ရဲ့စာမှတ်မိသလောက်ခိုးချလိုက်တာ) တရားသူကြီးမလည်း မောသွားလို့လား မသိဘူး နိူ့ကြီးနူစ်လုံး ကအသက်ရူသံပြင်းပြင်းနဲ အတူလှိုင်းထသလို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် နဲ့လရောင် ပိုက်ကွန်အောက်မှာ လှုပ်ရှားနေတာပေါ့၊ ကျနော်က အချိန်ရှိခိုက လုံးလစိုက်မ ရမယ မကြာခင မိုးလဲလင်းတော့ မယ်လို့တွေးရင်း တရားသူကြီးမ ရဲ့ပါတိတ်ရင်ဖုံး အင်းကျ ကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီးရင်ဖွင့်လိုက တယ်ပြီးမ ကျောအောက်က လက်နိူက်ပြီး ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ဖြုတ်တော့ တရားသူကြီးမ ကရင်လေးကော့ပြီး ကျောမပေးလို့ ရှောရှောရူရူဘဲ ဖြုတ်ပြီးအပေါ်ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်၊ လရောင်အောက်မှာ ကျွှဲကောသီးလုံး နူစ်လုံးလောက် ဖေါင်းကြွနေတဲ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးက ဖြူဝင်းပြီး အားရပါးရညှစ် ချင်စရာကြီးတွေပေါ့ဗျာ၊ နိူ့သီးခေါင်း တွေကလည်း ခလေးအမေတွေ လိုတုတ်တုတ်ကြီး မဟုတ်ပေမဲ ခဲတန်ဖင်က ခဲဖျက်တုံး လေးတွေလို မာတင်းတင်း လေးတွေ ထောင်ထ နေတယ်ဆို တော့သွားရည်ကျလာပြီး လက်ဖဝါး နူစ်ဖက်နဲ့ တလုံးစီ ဖျစ်ညှစ် ရင်းက ငုံခဲပြီး စုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊
“အ အင်း အင်း”
တရားသူကြီးမ ရဲ့ငြီးသံလေး သဲ့သဲ ထွက်လာပြီး ကျနော့်ရဲ့ခေါင်း ကိုသူမရဲ လက်တွေနဲ့ဖက် တွယ်လာပါတယ်၊ ကျနော်လည်းအရသာ ရှိရှိနဲ့ ဘယ်အလုံးပြီး ညာအလုံး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေလိုက်ရာ တရားသူကြီးမ ခမျာလည်း မှိန်းမနေနိူင် တော့ပါဘူး၊ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်နဲ့ ကော့ တက်လာပြီးဒူးတဖက် ကိုထောင်လိုက် တော့၊ နဂို ထဲကမှ မာခြင်ခြင် ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့် လိင်တန်ကြီး ကိုပွတ်မိ သွားလို့ ချက်ခြင်းဘဲ မာတောင်ထလာပါတော့ တယ်၊ ဒီတခါတော့ ကျနော် တရားသူကြီးမ ကိုခွေးလိုးလိုး ချင်တာနဲ တရားသူကြီး မမရဲ့ ခါးလေးကို လက်နူစ် ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင် ပြီးမှောက်ရက် ဖြစ်သွားအောင် လှည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့မှ ကျနော်က ဒူးထောက်ထိုင် ပြီးသူမရဲ့ ခါးကိုဆွဲမ လိုက်တော့ တရားသူကြီး မမခမျာ လေးဘက်ထောက်ပုံစံ ဖြစ်သွားပါတယ်၊ တရားသူကြီး မမကလည်း အတွေ့အကြုံ ရှိပုံရပါတယ် သူမရဲ့ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီးကော့ ပေးလိုက်တော့ အပါးပါး သူမ ခါးကျင်ကျင် လေးကစပြီး ဘေးကိုကား ထွက်လာတဲ့ တင်ပဆုံ ကြီးနူစ်လုံး ကဖရဲသီးကြီး နူစ်လုံးပူးကပ် ထားသလိုဘဲ ဖရဲသီးက အစိမ်းရောင် မာကြောပြီး အေးစက် ပေမဲ့ တရားသူကြီးမ ဖင်ကြီးကတော့ ဖြူဝင်း ပြီးအိစက်နေတာဘဲ၊ ကျနော်က လက်ဝါး နူစ်ဖက်နဲ့ အားမလိုအားမရ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်၊ နောက် ကျနော့်ရဲ မာတော့င်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ လိင်တန်ကြီးကို တရားသူကြီးမမ ဖင်နူစ်လုံးကြားက ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝ မှာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အရသာရှိရှိ နဲ့သွင်းလိုက်တယ်၊ တရားသူကြီးမမ ကလည်းစောင့် နေရတာကြာနေလို့ လားမသိပါဘူး၊ သူမရဲ့ဖင်ကြီးက နောက်ပစ် ပြီးကော့လိုက် လို့ ကျနော့်ရဲ လိင်ချောင်း ကြီးလဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါတယ်၊ ကျနော်စိတ်ထဲမှာ ဒီတရားသူကြီးမတော့ ရွနေပြီ ကောင်းကောင်း လိုးပစ် လိုက်အုန်းမယ် ဟုတွေးကာ သူမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေးကိုလက်နူစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားကုန်ပစ်ဆောင့် မိပါတော့ တယ်၊ ကျနော့် ပေါင်ခြံနဲ့ သူမရဲ့တင်ပဆုံကြီးတွေ အိကနဲအိကနဲ ဖိမိတာကလည်း တမျိုး အရသာရှိလှပါ တယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ဆောင့်အားပြင်းလှသလို တရားသူကြီးမမ ကလည်း တအီးအီး အသံပေးရင်းက ဖင်ကြီးကို ကော့ကော ပေး တာကြောင့် အပေးအယူမျှ ကါတဖုတ်ဖုတ် တဖတ်ဖတ် နဲ့စည်းဝါးကိုက် နေတာပေါ့၊ ကျနော်တို့ရဲ လှုပ်ရှားမှု တွေကြောင့် တရားသူကြီးမရဲ့ တပါတ်ရှု ဆံထုံးလည်း ပြေကျကာ ဆံပင်တွေ ဖါးလျားနဲ တမျိုးကြည့်လို့ ကောင်းနေပါတယ်၊ အဲဒီလိုလေး ဘယ်လောက်ကြာအောင ဆောင့်နေမိ လဲမသိပါဘူး တရားသူကြီးမမ ဖင်ကြီးက တအားကော့ပေးပြီးလှုပ်ရှားနေတာ တွေရပ်သွားတော့ တရားသူကြီးမ တော့ပြီးသွားပြီ ဆိုတာသိ လိုက်ရလို့ ကျနော့်လိင်ချောင်းကြီးကို အဆုံးထ သွင်းပြီး ကျနော့် ပေါင်ခြံနဲ သူမ တင်ပါးကြီးတွေဖိကပ်ထားလိုက်တယ်၊ ကျနော်ကတော့ ဒါတတိယအချီဆိုတော့ ဘယ်ပြီးအုန်းမလဲ၊ အရှိန်ရတုန်းဘဲရှိသေးတယ်၊ တရားသူကြီးမရဲ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေက ရှုံ့ချီပွချီနဲ ကျနော့်ရဲ လိင်ချောင်းကြီးကို ညှစ်ပေးနေတာ အရသာခံရင်းမှေး နေလိုက်တယ် ခနနေတော့ တရားသူကြီးမ လက်နူစ်ဖက် တတောင် ထောက်ထားရာ ကနေခေါင်းအုံးပေါ်မှောက် အိပ်ချလိုက်တယ် ရှင်းရှင်းပြောရရင်တော့ လေးဘက်ထောက်ကနေ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ပုံစံဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ၊ တရားသူကြီးမရဲ ဖင်ကြီးက ပိုပြီးမို့မောက် ထွက်လာသလိုဘဲ၊ ကျနော့်အကြိုက်ပေါ့ဗျာ၊ တရားသူကြီးမရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေး ကိုမိမိရရ ကိုင်၊ ကျနော့်ရဲ့လိင်ချောင်းကြီးက ဒစ်ပေါ်တဲ့အထိဆွဲထုတ်ပြီး အသားကုန်ဆောင့် ထည့်လိုက်ရာ တရားသူကြီးမ ခမျာအီးကနဲ အသံလေးနဲ့ ငြီးရှာပြီးခေါင်းအုန်းကိုတင်းတင်းလေး ဆုပ်ပြီးတော့ ခံရှာလေသည်၊ အဲဒီလိုနဲ့ အချက်နူစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့ တရားသူကြီးမလဲ တက်ညီလက်ညီ ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ ပေးလာတော့ရာ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး ကျနော့်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက သုတ်ရည်တွေ တရားသူကြီးမရဲ စောက်ခေါင်းထဲက ကြက်တွန်သံနဲ့ အတူပန်းထွက် သွားပါတော့တယ်၊ ကျနော်တို့မှာ ကောင်းကောင်းတောင် မနားလိုက်ရပါဘူး ၊ တရားသူကြီးမက ကိုမျိုးမြင့် မိုးလင်းနေပြီ စောသွားမှ ရတော့မယ် ဟုဆိုကာ ကျနော့်ကိုပင် မစောင့်တော့ဘဲ၊ မြေကြီးပေါ်ပုံကျ နေတဲ့ သူမရဲ ထမိန်ကို ကောက်ဝတ် လိုက်ပြီး အိမ်ထဲ ကမာန်းကတန်း ဝင်သွားပါတော့တယ်။
(ဆက်ပါအုန်းမယ်)
မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘေးထွက်ဇာတ်လမ်းများ၂-၁။
ဒေါ်စောစော
ကျမ ဇာတ်ပွဲကြည့် တဲ့ညက မျိုးမြင့်ရဲ အလိုးခံရပြီး တော့နဲနဲတော့ အစာပြေသွားတယ်၊ အယားပြေသွားတော့ ဦးနှောက်လည်း နဲနဲကြည် လာပြီး အတွေးတွေအများကြီး ဆန့်မိတယ်၊ ငါဒီလို တော့ဆက်စခန်း သွားလို့မ ဖြစ်ဘူး၊ ကိုယ့်ဂုဏ်သိက္ခာနဲ သူများရဲ့ အငယ်အနှောင်းတော့ အဖြစ်မခံ နိူင်ဘူး၊ မျိုးမြင့်ကိုတော့ ရှောင်နေမှ၊
အဲဒီလို စိတ်ထဲမှာ တထင့်ထင့် ဖြစ်နေတုန်း တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဦးဇော်ဦးက လက်ထပ်ခွင့် တောင်းလာ တာနဲ့ဝမ်းသာ အားရဘဲလက်ခံ လိုက်တယ်၊
အဲဒီလိုနဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက မြန်လိုက်တာ ၃လ လောက်အကြာ မှာဘဲ ကျမတို့ မင်္ဂလာပွဲကို ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ခန်းခန်းနားနား ဘဲကျင်းပဖြစ်သွားတယ်၊ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ အခန်းအနား ပြီးတော့ ဦးဇော်ဦး ရဲ့တပည့်ဝန်ထမ်းတွေ စီစဉ်ပေးထားလို့ မြို့ကနေ တနာရီကျော်ကျော်လောက် ကားမောင်းသွားရင်ရောက်တဲ့၊ ပင်လယ်ကမ်းခြေ ကဘန်ကလိုတခုကို ဟန်နီးမွန်း ၃ ညနေဖို့ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊ ကျမနဲ့ဦးဇော်ဦး ကဘန်ကလိုတလုံးသပ်သပ်၊ ကျမအမျိုးတွေ၊သူငယ်ချင်းတွေ ဦးဇော်ဦး အမျိုးတွေက တခြားဘန်ကလိုတွေမှာ၊ သူတို့က တညအိပ်ပြီး နောက်နေ့မနက် ပြန်ကြမှာ ကျမတို့ နူစ်ယောက်ဘဲ နောက် နူစ်ရက်ဆက်နေ ကြမှာလေ၊ မင်္ဂလာ အခန်းအနား တော့က်လျှောက် ဦးဇော်ဦး ကျမကို ကြည့်နေတဲ့ အကြည့် ကိုကျမ ကောင်းကောင်း သတိထားမိတာပေါ့၊ ကျမ ကိုယ်တိုင် လည်း ကြက်သည်း ထမိတယ်၊ ရှက်လည်းရှက် စရာကြီးပါရှင်၊ စဉ်းစားကြည့်ပါလား မင်္ဂလာဆောင် လာတဲ့လူတိုင်းက ဒီညကျရင် ကျမတ နူစ်ယောက် ဘာလုပ် မယ်ဆိုတာသိ နေကြတာမဟုတ်လား၊ အမလေးတော့ ဘန်ကလိုရောက်တော့ လည်းနားနား နေနေ မနေရ သေးပါဘူးရှင်၊ ပါလာကြတဲ အမျိုးတွေသူငယ်ချင်းတွေက သောင်ပြင်ပေါ်မှာ မီးဖိုပြီး ဆော့ကြ သီချင်းဆိုကြ နဲ့တော်တော်နဲ မအိပ်နိူင် ကြသေးပါဘူး၊ သူတို့သားကိုလည်း ယောက်ကျားလေးဝိုင်း မှာပုလင်းထောင်ပြီး မမူး မူးအောင် တိုက်နေကြလေရဲ့၊ မိုးချုပ်တော့မှဘဲ လူတွေအကုန် လုံးကိုယ့် ဘန်ကလို ကိုယ် ပြန်ကြတယ်၊ ဦးဇော်ဦး လည်း ယိုင်ထိုးယိုင်ထိုးနဲ အရက်နံ့ တထောင်းထောင်း ထပြီးကျမ နဲ့အတူတူ ကျမတို့ အိပ်မဲ့ ဘန်ကလို ပေါ်တက်လာခဲ့ကြတယ်၊ အခန်းထဲရောက်တော့ ဦးဇော်ဦး က( အိုတော်ပါပြီ ကိုကိုလို့ဘဲ ညွှန်းတော့မယ်၊) ကိုကိုက
“စောစော ဆောရီးဘဲနော် ကိုကို များသွားတယ်”
“အာ ရပါတယ် ကိုကိုရယ် တခါတလေဘဲဟာ အမြဲတန်းတော့ အဲလိုမသောက်ရဘူးနော်”
“မသောက် ပါဘူးကွာ ကိုယ် ဂတိပေးပါတယ်”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ အိပ်ယာပေါ် ဘုန်းကနဲကျပြီး တရှုးရှုး နဲ့အိပ်ပျော်သွားပါလေရော၊ ကျမ အတွေး မှာတော့ အေးလေ ငါတို့ မင်္ဂလာဆောင် ပြီးပြီပဲ နေ့တိုင်း အတူတူ အိပ်ရတော့ မှာဘဲ၊ ဒီနေ့က ကျမ ကိုယ်တိုင်လည်း ဧည့်ခံပွဲ နဲ့သောင်ပြင် မှာဆော့ကြတာနဲ့ပင်ပန်းနေ ပြီလေ အိပ်ယာပေါ် ကျောဆန့် လိုက်တော့ ဇိမ်ရှိလိုက်တာ ခေါင်းအုန်းပေါ်ခေါင်း ချမိတာ နဲ့ကျမလဲ အိပ်ပျော်သွားတာပေါ့၊
x x x x x x x
“အို မောင်ရဲ ဘယ်တုန်းက ပြန်ရောက်နေ တာလဲ ယိုးဒယား မှာဆို”
မောင်မောင်ရဲက ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ကျမရဲ ထမိန်ကို ဘိုက်ပေါ်လှန်တင် လိုက်ပြီး သူလုပ်နေ ကြအတိုင်း ဘာဂျာကုန်းမှုတ်ပါလေရော၊
“အို မောင်ရဲ မလုပ်နဲ ငါ..ငါ..ယောက်ကျားရှိ နေပြီ”
ပြောလို့လဲ မရပါဘူးရှင် သူ့ရဲ လျှာကြီးက စိုစို စွတ်စွတ်နဲ ကျမ အဖုတ်ပေါ် လျှက်နေတော့ တုန်ကနဲ ဖြစ်ပြီး လန့်နိူး သွားတယ်၊ အမလေး ငါအိပ် မက်မက်နေ တာပါလား လို့ချက်ခြင်းသိလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ ကျမအဖုတ် မှာတော့ လျှာနဲ့ရက်ခံ နေရတုန်းပဲ၊ အို ကိုကို၊ ဘယ်တုန်းကနိူး လာလဲမသိဘူး ကျမက ထမိန်လှန် ပြီးတော့ မှုတ်နေတာ အိပ်မက်နဲ့ ရောပြီး အခုမှကျမ ကမျက်လုံး ကျယ်သွား တယ်၊ ကိုကိုက ကျမပေါင်လုံး တုတ်တုတ်ကြီး နူစ်လုံးကို ဖြဲပြီး ကျမရဲ ပေါင်အတွင်းသားတွေရော အဖုတ်ပေါ်မှာပါ နေရာလပ်မ ကျန်အောင် ရက်နေတဲ အပြင် ကျမရဲ ဖောင်းကြွနေပြီ ဖြစ်တဲ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား တွေကိုပါ တချက်တချက် ဆွဲစုပ် လိုက်သေးတယ်၊
“အမေ့”
“စော နိူးသွားပြီလား”
“အင်း နိူးသွားပြီ ကိုကို ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ စော ငရဲတွေကြီးနေပါ မယ်”
“မကြီးပါဘူးစောရယ် ကိုက လုပ်ချင်လို့ပါ”
” အာ့ ကိုကို ရယ် အူး ဟင့် အီး”
ကိုကိုက စကားဆက်မပြောနိူင်တော့ပါဘူး သူ့ပါးစပ် ကအလုပ်ရှုတ်နေလို့လေ၊ ကျမရဲ့ အဖုတ် အတွင်းသား ကိုသူ့ လျှာထိတ်နဲ့ လိုက်ကလိတော့ကျမ လည်းဘယ်ခံနိုင်မလဲ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးမိ ပြီးသူ့ရဲ ဆံပင် တွေကိုလည်းဆုပ်ကိုင် ထားမိတာပေါ့၊ ကျမရဲ့အဖုတ် နူစ်ခမ်းသားက တချက်တချက် သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွား အောင် စုပ်လိုက် ရင် ကျမမှာ အူတွေ အသဲတွေ အပြုံလိုက်ပါ သွားသလိုဘဲ၊ နောက်တော့ ကိုကိုက ကျမရဲ ပေါင်နူစ်လုံးကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်တယ်၊ ဟယ်ဘယ်တုန်းထဲက ပုဆိုးက ဆွဲချွှတ်ထားမှန်းမသိဘူး ကိုကို့ရဲ လိင်ချောင်းကြီးက သံချောင်း ကြီးလိုမာ ကြောနေလိုက်တာ လုံးလုံးတုတ်တုတ်ကြီး ကျမရဲ စောက်ခေါင်းထဲတိုးဝင်လာ လိုက်တာ ကြောက်စရာကြီး လိုပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကောင်းလိုက်တာ အရသာရှိလိုက်တာ၊ ယားနေတဲ့ ကျမစောက်ခေါင်း အတွင်သား ကိုပွတ်သပ် ပြီး အယားဖျောက် ပေးနေသလိုဘဲ၊ ကိုကိုက ကျမရဲ နို့ နူစ်လုံးကို သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ တဖက်စီ ဆုပ်ကိုင်ရင်းက သူ့ရဲ့လိင်တန်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်ဆောင့် ထည့်တာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျမမှာ အောက်က အိပ်ယာခင်း ကိုလက်နဲ့တင်းတင်း ဆွဲဆုပ် ထားရင်း တအီးအီး နဲ့အော်ညှီးမိတာပေါ့၊
ခနနေတော့ ကျမ လည်းအရှိန် ရလာပြီး စောက်ခေါင်းထဲက ယားလာလို့ ကျမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ ပေးပြီး သူ့အဆောင့် ကျမက အညှောင့် နဲ့တိုင်ပင် ကိုက်နေတော့တာပေါ့၊
“ဖုတ်….ဖတ်…..ဘွတ်…..ပြွတ်…..ဖုတ်……ဖတ်………..ဖွတ်……….. ပြွတ်”
သိပ် မကြာပါဘူး (တကယ်တော့ ကျမရဲ အထင် ဖြစ်မှာပါ) ကျမရဲ အဖုတ် အတွင်းသားတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာပြီး ကျမ ရဲ့တကိုယ်လုံးတော့င့်တင်း သွားသလို ခံစားရပြီး သူလည်း ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာပါတယ်၊ တချက်မှာတော့ ကိုကိုကအားအပြင်းဆုံးနဲ ဆောင့်ထိုးချလိုက်ပြီး ကျမ တို့ဆီးခုံ နူစ်ခု စူပါဂလူးနဲ့ ကပ်သလိုကပ် ထားလိုက်ပါတယ်၊ အဲဒီ တချိန်ထဲမှာဘဲ ကျမ စောက်ခေါင်း အတွင်းကျဆုံး နေရာမှာ နွေးကနဲနွေးကနဲ ကိုကို့ လရည်တွေ ဖြန်းထုတ် နေတာ ခံစား လိုက်ရပါတယ်၊
“အား အီး အင်း ကို ကိုရယ်”
“အိုး အီး ကောင်းလိုက်တာ စောရယ်”
(ဆက်ပါအုန်းမယ်)
မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘေးထွက်ဇာတ်လမ်းများ၂-၂။
နောက်နေ တွေမှာ လိုက်လာကြတဲ လူတွေပြန်သွား ကြပြီး အဲဒီ ဘန်ဂလိုမှာ ကိုကို နဲ့ ကျမ နူစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တာပေါ့၊ ဘယ်ပြောကောင်း လိုက်မလဲ ကြောင်ခံတွင်း ပျက်နဲ့ဇရက်တော့င်ပံ ကျိုးတွေ့နေတာပေါ့၊ အဲဒီ မြန်မာ စကားပုံက တကယ်တန်းကျတော့ ကြောင်ကောင်းဖို့ အတွက်ဘဲမှန်မှာပေါ့ ကျမ တို့အတွက်ကတော့ နူစ်ယောက် စလုံးကြောင်ခံတွင်းပျက်တွေလေ၊
နောက်နေ့မနက်စာစားကြပြီး ကမ်းခြေကို လိုက်လာကြတဲ့ ဆွေမျိုးတွေ၊ သူငယ်ချင်းတွေ ပြန်သွားကြတာနဲ့ ကိုကို ကဝရံတာပေါ် မှာဘဲကျမ ကိုဖက်ပြီး မျက်နာ တခုလုံး ရှုံ့နမ်း ပြီး ကျမရဲ့နှူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပြီး ကစ်(စ) ပေးရင်းနဲ့ ကျမရဲ တင်ပဆုံ နှစ်လုံး ကိုဆုပ်နယ် ပေးနေပါတယ်၊ သူ့ရဲ့ပုဆိုးအောက် ကမာတောင်ထ နေတဲ့လီးကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ ကျမရဲ့ဗိုက်တွေ ဆီးခုံတွေ ကိုထောက်နေပါတယ်၊ ကျမလည်း ခံချင်စိတ်တွေ တအားထ နေပြီး ကိုကို့ရဲ ကျောပြင်ကြီးက တွယ် ဖက်ကုတ်ချစ်ပေးနေ မိပါတယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လည်း မသိ ကျမရဲ့ အတွေးနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မောင်ရဲ ကိုတမ်းတ မိသလိုဘဲ၊ ကျမရဲ ပန်းဦးကို ချွှေခဲ့ တဲ့သူမို့လား သူကိုယ်တိုင်ကဘဲ အလုပ်ကောင်းတာလား၊ မစားကောင်းဘူး လို့တားမြစ်ထား တဲ့အသီးက ခိုးစားရလို့လား ဘာမှန်းတော့ မသိ၊ အေးလေ နောက်တော့လည်း မေ့သွားမှာ ပေါ့လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘဲဖြေ သိမ့်လိုက်ရတယ်၊
ကိုကိုဇော်က ကျမထမီ ကိုဆွဲချွတ်ဖို့ လုပ်နေလို့
“အာ ကိုကို ဝရံတာကြီးမှာလေ”
“အော စောရယ် ဒီမှာဘယ်သူမ မရှိပါဘူး စောလည်းသိ ရဲ့သားနဲ့”
တကယ်တော့ ကိုကိုဇော် ပြောတာ အမှန်ပါပဲ စနေ တနင်္ဂနွေ တွေကလွဲလျှင် ဒီကမ်းခြေမှာ လူမှမရှိတာ ဒီနေ့က တနင်္လာနေ့လေ၊
“ရှက်စရာကြီး ကိုကိုရယ် တော်ကြာ တံငါသည် တွေဖြတ်သွား ရင်မြင်သွား အုံးမယ် အခန်းထဲ သွားရအောင်နော်”
“အိုကွာ အစောကလည်း အဲဒါဆို ထမိန မချွတ် နဲ့ ဝရံတာဘက််ကိုလှည့်လိုက် ကိုကို အနောက်ကပဲ လူမမြင်အောင် လှန် ပြီးလုပ်မယ် လေ လူလာရင် လွတ်ချလိုက်ရုံဘဲ စောလည်းကြည့်နေပေါ့”
“ဟင့်အင်း ကိုကိုရယ် စောရှက်တယ် အခန်း ထဲသွားရ အောင်ပါ အထဲမှာ ကိုကိုကြိုက် သလိုလုပ်..နော်နော်”
“အခန်းထဲမှာ အိုက်ပါတယ် စောရယ် ဒီမှာ လေလေး တဖြူးဖြူးနဲ့ မကောင်းဘူးလား ကိုကို့ ကိုချစ်ရင် ဒါလေး တခုတော့ အလိုလိုက် လိုက်ပါနော်”
“အဲ ဒါဘဲနော အခု ကိုကို့ ကိုသနားလို့ အခုတခါ လိုက်လျော လိုက်မယ်”
ဦးဇော်ဦး
စောစောခမျာမျက်နှာလေး နီမြန်းမြန်းနဲ့ ကျနော့်ကိုကျောပေးပြီးပင်လယ်ဖက် ကိုငေးကြည့်ရင်းက ဝရံတာလက်ရမ်းကို လက်နူစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊ ကျနော့်မှာ ဖျတ်ကနဲအတွေးပေါ်လာပြီး
“ခနလေးနော် စော”
ဆိုပြီး တံခါးပေါက် နားကိုပြေးသွားပြီး မနေ့က မင်္ဂလာပွဲ မှာတုန်းက စောစော ဝတ်တဲ့လေးလက်မ ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်ကို ဆွဲယူ တံခါးကို မင်းတုန်းချ ပြီး ဝရံတာဆီ အမြန ပြန်လာခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့ စောစောရဲ့ ခြေသလုံးသား ချောမွတ်မွတ် လေးတွေကိုကိုင် ပြီး စီးပေးလိုက်တယ်၊
“အာ ကိုကိုကလည်း ငရဲကြီး ပါအုန်းမယ် စောဘာသာ စီးပါ့မယ်”
လေးလက်မဒေါက်မြင့် ဖိနပ်စီးလိုက် တော့ ဖြေဖျားထောက် ထားသလိုဖြစ်သွားတော့ စောစောရဲ့ နဂိုထဲကမှ လုံးဝန်းနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ကားစွင့် တက်လာတာပေါ့၊ကျနော် က စောစော ကို ဒူးတဖက်ထောက် ထိုင်ရင်း ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်စီးပေး တဲ့ နေရာ ကနေ မထတော့ဘဲနဲ့ စောစော ရဲ့ ချောမွတ်နေတဲ့ ခြေသလုံး ကစ်ကစ်လေး တွေကို ထမိန်အောက်ကဘဲ ပွတ်သပ်ပေး ရင်းက လုံးလုံးတုတ်တုတ် ပေါင်တန်ကြီးတွေ ဆီကို ရောက်လာတယ်၊ ဘန်ဂလို ဝရံတာ လက်ရမ်းက စောစောရဲ့ ခါးလောက် ပဲမြင့်တာ ဆိုတော့ ဒေါက်ဖိနပ် ဝတ်ထားတဲ့ စောစော တယောက် ရှေ့ကိုကုန်းကုန်းလေး ကိုင်းထားတော့ သူ့ရဲ တင်ပဆုံကြီးတွေက အနောက်ကို ကော့ပြီးစွံ့ထွက်နေ လိုက်တာ၊ အကိုရေ အသေဆော်ပါတော့ လို့ ပြောနေသလိုပါဘဲ၊ ကျနော်က စောစော ရဲ့ ထမီ အသား ပျော့ပျော့ ကိုသူ့ ခါးပေါ်ထိအနောက်က လှန်တင်လိုက်တော့ စောစောရဲ တင်ပဆုံနူစ်ခု ကြားပေါင်ခွဆုံ မှာမို့မို့ဖေါင်းဖေါင်း အမွေးနက်နက် လေးနဲ့ အဖုတ်ကြီး ကကျနော့် ရဲ့မျက်နာရှေ့မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာပါတယ်၊ ကျနော့် လက်ချောင်းတွေနဲ့ အမွေး ဖုတ်ဖုတ် ကို နူစ်ချမ်းခွဲလိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်နူစ်ခမ်းထူထူ နူစ်ခုကအာတာတာ လေးဟ လာပါတယ်၊ ကျနော်ကပေါင်ခွဆုံကြားကို မျက်နှာအပ်ပြီး မှီ သလောက်နေရာတွေကို လျာနဲ လှမ်း ရက်လိုက် ပါတယ်၊
စောစော ဆီက ရှီးကနဲ အသံထွက်လာပြီး ကျနော်ပိုပြီး ရက်လို့ကောင်းအောင် သူမ ရဲ့ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာ ပါတယ်၊ အဲဒီတော့ကျနော်လည်း ထမိန်ကိုကိုင် မထားနိူင်တော့ပါဘူး သူမရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကကို ဘဲဖြဲကားပြီး သူမရဲ့အဖုတ် ဝကို ကျနော့် လျာစောင်းနဲ့ ထိုးကစားနေမိပါတယ်၊
” အား… ကိုကို…. စောငရဲ… ကြီးပါအုန်းမယ်”
ဆိုပြီးတော့ စောစော က ကျနော့်ခေါင်းပေါ် ဖုံးကျလာတဲ့ သူမရဲ့ ထမိန် စကို သူမရဲ့လက်တဖက်နဲ့ပဲ ဆွဲမပေး ထားပါတယ်၊ ကျနော်လည်း လျာနဲ့ဇက် ညှောင်းသွားတဲ့အထိ သမပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော့် လီးကြီးကလည်း မခံရပ်နိူင်လောက် အောင်ကို တင်းမာနေပြီဆိုတော့ ကျနော်မတ်တပ်ရပ် လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့်ရဲ မိုးမျော်နေ တဲ့ လိင်တံထိတ်ဖူး ကြီးနဲ့ စောစောရဲ့ မဟတဟ အဖုတ် ကွဲကြောင်း လေးကို တေ့ပြီး တဖြေးဖြေး တိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်၊
” အား အူး ကိုကို ရယ်”
စောစော ဆီကညှီးသံလေးထွက်လာပါတယ်၊ စောစော ကို ပေးစီးထားတဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်အမြင့်ကြောင့် ကျနော်သိပ်ပြီးခါး ကုန်းစရာ မလိုတော့ဘဲ ဒူးသာနဲနဲကွေးပြီးလုပ်ဖို့ လိုပါတော့တယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ ဒူးကိုဆန့်ပြီး ခါးကော့ပေး လိုက်ရင် ကျနော့်လိင်တန်ကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးဝင် သွားပြီး ဒူးလေးနဲနဲကွေး လိုက်ရင် စောစောရဲ့ အဖုတ်နူတ်ခမ်းဝ ကိုကျနော့်ရဲ ဒစ်အဖျားရောက်လာပါတယ်၊ အဲဒီလိုနဲ့ စေးစေးအိအိလေး အရသာခံစားရင်းကျနော်ကလိုးပေးနေသလို စောစောကလည်း ထမိန်စကို လက်နဲ့ကိုင် ပြီးဝရံတာလက်ရမ်းပေါ် မှာတတောင်ထောက်ကာ သူမရဲ့ဖင်ကြီးတွေ ကိုနောက်ပစ် ကော့ကော့ပေးလို့ အပေးအယူ မျှနေပါတယ်၊
” အီး ….အီး…. အား…. အီး….အီး……အား ”
ဖွတ်…. ပြွတ်…… ဖွတ်….. ပြွတ်….. ဖွတ်….. ဖတ်….. ဖတ်…. ဖွတ်…. ဖတ်…… ဖတ်
ကျနော်က စောစောရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေး ကိုလက်နူစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာအား ပြုရင်းမှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေပါတယ်၊
” ဖွတ်… ဖတ်…. ဖွတ်…. ဖတ်…..”
ကျနော့်ရဲ့ဆီးခုံက ဖိမိလိုက်တိုင်း အိကနဲ တုန်သွားတဲ စောစောရဲ တင်ပါးလုံးကြီးတွေကလည်း အရသာတမျိုးပေးနေပါတယ်၊ စောစောရဲ့ ညီူးညှီးညူညူ သံလေးတွေ နဲ့ အတူကျနော့်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးကို စေးစေးပိုင်ပိုင် ရှိလှတဲ့ စောစော စောက်ခေါင်းကို မျက်စိ စုံမိတ်ကာ အဝင်အထွက် လုပ် ပေးရင်းနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ အတွေးမှာ ကောင်မလေး တယောက် ပုံပေါ်လာပါတယ်၊ အဲဒါကတော့ တခြားလူမဟုတ်ပါဘူး ကျနော်တို့ မင်္ဂလာ အခမ်းအနားတုန်းက သူတို့သမီးအရံ လုပ်ပေးတဲ့ စောစော တူမ မီးမီးလတ် ပါပဲ၊ ကောင်မလေးရဲ ငရံကိုယ်လုံး လေးကသူ့နေရာနဲ့သူ အဖေါင်းအမို့တွေက အနေတော်၊ အသားဖြူဝင်းဝင်း ကောလိပ် ကျောင်းသူ နုပျို လတ်လတ် ဆတ်ဆတ် လေး မို့သာ သတိထားမိတာပေါ့ ၊ လမ်းလျောက် သွားတိုင်း သူတို့သမီး အရံ အဝတ်အစား ပိုးပျော့ထမိန် အောက်က လုံးကျစ်ကျစ် တင်လုံးလေးတွေက တ ဆတ်ဆတ် ခုန် နေတာ အမှတ်တမဲ့ ငှေးကြည့် မိရင်း ကျနော် သူတိုးသား တော့င်ရှည်ပုဆိုး အောက်က လီးကြီး တောင် ထထလာလို့ မနဲ မျက်စေ့လွဲလွဲ ပစ်ရတယ်၊ နွားအို မျက်နုကြိုက်တယ် ဘဲပြောမလား ကျနော့်လို အရွယ်နဲ့ ဒါမျိုးအရွယ် ကောင်မလေးတွေ ရဖို့မလွယ်တော့ ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် လားမသိ၊ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ အရမ်းကို ချခြင် နေမိပါတယ်၊ အခု စောစော ကို အနောက်က လိုးနေရင်းက မီးမီးလတ်ကို သူတို့သမီး အရံဝတ်စုံနဲ့ အင်္ကျီ မချွတ်ဘဲ ပိုးပြောင်ချော ထမိန်ကို လှန်ပြီး လုပ်နေတယ်လို့ မှန်းလိုက်တော့ ကျနော့်လီးကြီးကပေါက်ကွဲတော့ မလို တင်းမာလာ ပြီး ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ပိုမြန်လာပါတယ်၊
” ဖွတ်… ဖတ်….. ပြွတ်….. ဖုတ်…. ဖွတ်….. ဖတ်…”
ဒေါ်စောစော
” အိုး…. အ….. အီး……”
ကျမ ကလှန်ထားတဲ့ ထမိန်စကိုဖိပြီး ဝရံတာလက်ရမ်း ကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ် ကိုင်ထားမိပါတယ်၊ ကိုကိုရဲ့ဆောင့်ချက် တွေက ကမ်းစပ်ကလှိုင်းသံတွေလို တ ဝှန်းဝှန်းနဲ ပြင်းတန် လှသလို စီးစီးပိုင်ပိုင် ကြီးနစ်ကနဲနစ်ကနဲ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထိုးဝင်လာတဲ ကိုကို့ရဲ လိင်ချောင်းကြီးကလည်း မွန်းသိပ်ကြပ် သွားသလို အရသာရှိရှိ ခံစားနေရပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျမရဲ စိတ် အလျင်ကတော့ အတိတ် ကိုပျက်ပျက် ထင်ထင် ရောက်နေပါတယ်၊ အဲဒါကတော့ မောင်ရဲပေါ့ ကျမရဲ အချစ်ဦး ကျမရဲ့ အပျိုရည် ပွင့်ဦးကို ဆွတ်ခူးသွားတဲ့ လူဆိုးလေးပေါ့၊ တကယ်တော့ ကိုကို့ကိုသာ ရှက်တယ် ပြောနေရတာ၊ ဒီဘန်ဂလိုက ကျမ မောင်ရဲနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် လာ ခဲ့ဘူးပါတယ်၊ မောင်ရဲကျမ ကိုအချစ်ရဲ့ အနှစ်တွေ ပြပြီး နောက်ကျမ တို့ အိမ်မှာ လစ်ရင်လစ်သလို အချစ်စခန်းဖွင့်ကြတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အမေ နဲ မိခိုင် ရှိနေလို့ မလွတ်လပ်ဘူးလေ၊ အဲဒါကြောင့် တခါတလေ ကျမ အလုပ်သွား သလိုနဲ့ အိမ်ကထွက် တရားရုံး ကိုတော့ နေမကောင်းဘူး ဆိုပြီး ခွင့်တင် ပြီးတော့ မောင်ရဲနဲ့ အတူ ကမ်းစပ်က ဘန်ဂလို ကိုလာ ပြီးတော့ တနေကုန် အချစ်သဘင်ပွဲ နွဲကြ တာပေါ့၊ ဒီဘန်ဂလိုက ကျမရဲ ငယ်သူငယ်ချင်း တယောက် ပိုင်တာလေ သူကကျမကို သော့တစ်ချောင်းပေးထားတယ်၊ ဒါကြောင့် ကြိုက်တဲ့ အချိန် ကျမလာလို့ရတယ်၊ များသောအားဖြင့် စနေ တနင်္ဂနွေပဲ ငှားမဲ့သူရှိတော့ ကြားရက်ဆို ဖရီးဘဲလေ၊အဲဒါကြောင့် မနက်အလုပ် သွားချိန် အိမ်ကထွက်လာပြီး အလုပ်ပြန်ချိန် မှအိမ် ပြန်တယ်ဆိုတော့ တနေကုန်ပဲလေ၊ မောင်ရဲရဲ့ အရွယ်က ဟော်မုန်းအထဆုံး အရွယ်ဆိုတော့ အံ့မခန်းအောင လုပ်နိူင်တယ်၊ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နူစ်ယောက်ထဲ ဒီလို ဘန်ဂလိုမှာ ဆိုရင် တနေ့ကို ၅ ခါ ၆ခါ တော့အနည်း ဆုံးလုပ်တယ်၊ပုံစံ လည်း မျိုးစုံ အောင ကြံကြံ ဖန်ဖန်ထွင်တတ်တယ်၊ နေရာလည်း အစုံဘဲ၊ ဒီဝရံတာ မပြောနဲ့ ကမ်းစပ် ကရေထဲမှာ တောင် ရအောင်လုပ်တယ်၊ကျမရဲ့ ပန်းဦးချွေ သူဆိုတာတကယ် အမှန်၊ ကျမရဲ့ အနောက်က ခရေပန်းကို ပါ ချွေသွားခဲ့တာပေါ့၊ အမလေး မောင်ရဲအ ကြောင်းအတွေးတွေ ချဲ့လိုက် တာ ကျမရဲ အဖုတ် ထဲမှာအရည်တွေ တသွင်သွင် စီးကျရင်း ဘယ်နူစ်ခါတော့င်ပြီးသွားလဲ မသိဘူး၊ ကိုကို့ လီးကြီးက လရည်တွေ နွေးကနဲ ကျမရဲ စောက်ခေါင်းထဲ ဖြန်းပက်တာ ခံစားလိုက်တော့ မ ကိုက လည်းပြီးသွားပြီလို့သိလိုက်ရတယ်၊
” အ… အီး… အီး… ကိုကို ရယ် ”
ပါးစပ်ကမောင်ရဲရယ် လို့ယောင်မထွက်သွားအောင် အတော်သတိထားလိုက်ရတယ်၊
” အား… အူး… ကောင်းလိုက်တာ မီးရယ်”
ဟင် ကိုကို ဘယ်လိုညီုးလိုက်တာလဲ သူယောင်သွားပြီထင်တယ် ကျမ စိတ်ကမြွေမြွေချင်း ခြေမြင် ဆိုတော့ ကိုကိုလည်း ကျမကို လိုးနေ တုန်းတယောက်ယောက် ကိုမှန်းနေတာဘဲ လို့တွေး လိုက်မိ တယ်၊ လောလောဆယ် ကျမနဲ ပါတ်သက်တဲ့ အသိုင်း အဝိုင်း မှာ မီး ပါတဲ့နံမည် နဲ့ ကောင်မလေး နူစ်ယောက်ရှိတယ်၊ နူစ်ယောက်စလုံး က ကျမ အမ မမကြီးရဲ့ သမီးတွေလေ မီးမီးလတ် နဲ့ မီးမီးငယ်၊ မီးမီးလတ်က အသက် ၂၁နူစ် ကောလိပ်ကျောင်းသူ၊ မီးမီးငယ်က ၁ရနူစ် အထက်တန်း ကျောင်းသူ၊ မိလတ်က ကျမ တို့မင်္ဂလာဆောင် တုန်းကတောင် သူတို့သမီး အရံ လုပ်သေးတယ်၊ မိလတ်ဘဲ ဖြစ်ရမယ် ကိုကို စိတ်ကူးယဥ် နေ တာ လို့တွေးရင်း ကိုကို ငြီးလိုက်တဲ အသံကို မကြား ချင် ယောင် ဆောင်ပြီး နေလိုက်ပါတယ်၊
အဲဒီ့ အချီပြီးသွားတော့ နူစ်ယောက်စလုံးလဲ မောသွားတာနဲ အခန်းထဲ ဝင်ပြီး တရေး တမောအိပ် ကြတယ်၊ ကျမအိပ်ယာက နိူးလာတော့ ကိုကို ကအိပ်မောကျနေတုန်း ဘဲ၊ ကျမလည်း ပျင်းတာနဲ ပက်လက် လှန်အိပ်နေ တဲ့ ကိုကို့ လုံချည် ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်၊ မပျော့မမာနဲ့ ကိုကို့လိင်တန်ကြီး က ငှက်ပျောသီး ကြီးလိုဘဲ ခွေနေတယ်၊ ကျမကအသာလေး လိင်ချောင်းကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျမရဲ့ပါးစပ်နဲ့ ကွမ်းသီးလုံး ကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊ ကိုကို့ လိင်တန်ကြီး ကချက်ခြင်းမာလာတယ်၊ ကျမလက်ဖဝါးနဲ့ ခတ်ဖွဖွ လေးဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက် နူစ်ချက်စောင့်ပေးလိုက်တော့ ကိုကိုနိူး လာတယ်၊
” အိုး.. စောရယ် ကိုကို့ ကို မှုတ်ပေးပါလားကွာ”
“မှုတ်ပေးရမှာလား စုတ်ပေးရ မှာလား ကိုကို”
လို့ကျမက နှောက် ရွတ်ရွတ်လေး ပြောတော့ ကိုကိုကပြုံးပြီး
” စောလက်ထဲက ကိုကို့ လီးဘဲလေ စော အလိုဘဲ မှုတ်ချင် မှုတ် စုတ်ချင်စုတ် ခံရမှာ ပဲလေ”
” အောင်မယ် သူ့ဖက်က တော် တော် နာသွားအုန်းမယ်”
အဲဒီလိုနဲ့ ကျမ မောင်ရဲနဲ့ လေ့ကျင့်ခဲ့ တဲ ပုလွေသိုင်း ပညာကို စပြီးပြ ပေးလိုက် ရာ ကိုကို တယောက် ထွန့်ထွန့်လူး အရသာတွေ့ နေတာ ပေါ့ ကျမ စိတ်ထဲမှာလည်း တခါတခါ မောင်ရဲ ကိုလည်း သတိရ မိနေလို့ ကိုကို မိလတ် ကို စိတ်ကူးရင် တာ ကိုလည်း ကျမစိတ် ထဲမှာ ဘယ်လိုမ မနေဘူး၊ ကိုကို စိတ်ကူးယဥ် တာကို အခွင့်ကောင်း ယူပြီး ကိုယ့် အတွက် အကျိုးရှိအောင် အသုံးချ ရမယ် လို့အကြံပေါ်လာတယ်၊ ဒါနဲ့
” ကိုကို စောကို မီးလို့ဘဲခေါ်ပါလား”
” ဘာ ဘာ ဖြစ်လို့ လဲစော”
ကိုကို ရုတ်တရက် လန့်သွား တယ် မလုံမလဲနဲ့ ကျမကို ငုံ့ကြည့်တယ်၊
” စောက စောတို့ ညီအမ ၃ ယောက်မှာ အငယ်ဆုံးလေ အိမ်မှာ စောက ကို့ကိုယ် ကို သမီးလို့ဘဲထည့်ထည့်ပြောတတ် တယ်လေ ကိုကို မကြိုက်ရင်လည်း စောလို့ဘဲ ခေါ်ပါ”
” အာ ကြိုက်ပါတယ် ကိုကို သိပ်ကြိုက်ပါတယ် ဒီနေ့က စပြီး မီးလို့ပဲ ခေါ်တော့မယ်နော် မီး သို့မဟုတ် မိစောပေါ့ ဟားဟား”
ကျမစိတ်ထဲမှာတော့ ဟင်း ကိုကိုကြိုက်တာ ကျမ သိပါတယ် ပေါ့ ဟင်းဟင်း၊
” ကိုကို မီး ကိုကို့ဘော ကိုရက်ပေး တာကောင်းလား ဟင်”
” သိပ်ကောင်းတာဘဲ မီးရယ် ဒစ်ကိုပါ ရက်ပေးပါအူန်း”
ကိုကို ပါးစပ်က မီး မီး နဲ ပြောတိုင်း ကိုကို့လီးကြီးက ဆတ် ကနဲ တုန်တုန် ပြီးမာကြောလာတာတွေ့ လို့ ကျမ မသိမသာပြုံး မိပါတယ်၊ ကျမအကွက်ဝင်သွားပြီလေ ဟင်းဟင်း၊ ကျမ ကိုကို့ ဒစ်ကိုလျှာ နဲ့ပတ်ပြီး ရက်ပေး ရာက အသာ ငုံလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ကျမ နူတ်ခမ်းနူစ်ခုက ကိုကို့ရဲ လိင်ချောင်း ကြီးကို ကြပ်ကြပ်လေး စိထားပြီး ကျမ ခေါင်းကိုနိမ့် လိုက်မြင့် လိုက် လှုပ်ရှားပေးတော့ ကိုကို ခမျာ မနေနိူင် ပါဘူး ထထိုင် လာပြီး ကျမရဲ လည်ဂုတ်ကို ကိုင်ဖိကာ ဆွဲဆွဲ ပြီး ကျမပါးစပ်ကိုလိုးနေပါ တော့တယ်၊ ကျမရဲ့ မောင်ရဲနဲ့ အတွေ့အကြုံ အရ ကိုကို ကျမကို သူမပြီးမချင်း လွတ် ပေးမှာမဟုတ် ဘူးဆိုတာ သိနေပြီ၊ ဆိုတော့ ကျမလည်ချောင်းက လျော့ထားပြီး အသင့်ပြင် ထားပါတယ်၊
ဦးဇော်ဦး
ကျနော့်ရဲ့လိင်တန်ကြီးတချောင်းလုံးက လည်ချောင်းထိအောင် ထည့်ပြီးမှုတ် ပေးရှာတဲ့ စောစောကြောင့် ကျနော့် တကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်း ထအောင်အရသာရှိလှ လို့ စောစော လည်ဂုတ်ကို ကိုင်ပြီး စောစောရဲ့ ပါးစပ် ကို ကောင်းကောင်း လိုးနေမိပါတယ်၊ ကျနော့် မျက်စေ့ကို ပိတ်ထား ပြီး အာရုံထဲမှာ မီးမီးလတ်ရဲ့ ငယ်ရွယ နုပျိုချောမွေ့လှတဲ့မျက်နှာလေး နဲ့ ဆွဲဆောင်မှု ရှိ လှတဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံကို လိုးနေတယ်လို့ တွေးမိလိုက်တာနဲ့ ကျနော့် လိင်တန်ကြီးက မခံမရပ် နိူင်အောင် ယားယံလာပြီး သုတ်ရည်တွေ စောစောရဲ့ လည်ချောင်းထဲ တ ပြုတ်ပြုတ် နဲ့ပန်း ထွက်သွား ပါတော့တယ်၊
“အား အီး ကောင်းလိုက်တာ မီးရယ်”
(ဆက်ပါအုန်းမယ်)
မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘေးထွက်ဇာတ်လမ်းများ၂-၃။
အိမ်ထောင်ကျပြီး လအနည်းငယ်ကြာလို့ တဖြေးဖြေး အသားကျလာတော့ ကျမစိတ်ထဲ မှာ တခါတလေ ဟာတာတာ တမျိုးဘဲ၊ ယောက်ျား ယူလိုက်ရင် ပြည့်သွားမယ် လို့ထင်တဲ့ ကျမရဲ့ ချင်ခြင်းတွေက ထင်သလောက် မဟုတ်ဘူး ဖြစ်နေတယ်၊ ကိုကိုဇော်က ရခါစ ရက်ပိုင်းလောက်မှာ ညတိုင်း လိုးပေး ပေမဲ့ နောက်ပိုင်းကြတော့ ၃-၄ ရက်လောက်မှ တခါဖြစ်လာတယ်၊ အဲဒီနောက်ပိုင်း ကြတော့ တပါတ် တရက် လောက်ဘဲ အလုပ်ဖြစ်တော့တယ်၊ အသက်အရွယ် ကြောင့်လား ကျမအပေါ်မှာလည်း အီသွားလို့လား လို့တွေးမိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျမဖက်ကလည်း ကိုကိုဇော့် အပေါ် ဒီလောက် တောင်းတောင်းတတ မရှိမိဘူး၊ ကျမ ရင်ထဲမှာ မောင်ရဲ ကိုဘဲ တမ်းတမ်းတတ ဖြစ်မိတယ်၊ကျမရဲ့ ပထမဆုံး ပန်းဦး ချွေ ခဲ့ တဲ့သူမို့လို့လား တော့မသိပါဘူး၊ ဒါမှမဟုတ် အချစ်မပါတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဟာ အဲဒီလိုဘဲလား၊ ဒါပေမဲ့ ကျမ ကိုကိုဇော်နဲ့ အိမ်ထောင် ပြုလိုက်တာကိုတော့ နောင်တမရ ပါဘူး ကျမအတွက်လည်း အိမ်ထောင် ပြုသင့်တဲ အရွယ်တောင် နဲနဲ လွန်စပြုနေတာ ကတကြောင်း ကိုကိုဇော်ကလည်း ကျမအပေါ် အရမ်းကြင်နာ ပါတယ်အစစ အရာရာ လိုလေသေး မရှိဂရုစိုက် ပါတယ်၊ ကျမကသာ ကိုကိုဇော် အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ခရီးသွားလို့ တယောက်ထဲ အိပ်ရရင် ဖက်ခေါင်းအုံးကိုဖက်ရင်း ကိုကိုဇော့်ကို မတွေးမိဘဲ မောင်ရဲ ရဲ့ အတတ်မျိုးစုံ ဆန်းပြီး ကျမက အချစ်ကြမ်းခဲ့ တာတွေ ပြန်ပြန် စဉ်းစားရင်း ကိုယ့်လက်နဲ့ဘဲကိုယ့် ဖါသာ စိတ်ဖြေဖျောက် ခဲ့ရပါတယ်၊ ကျမကိုယ် ကျမတောင် ရှေးလူကြီးတွေ ပြောပြောနေ တဲ့ ဟတ်ထနီ ဆိုတာများ ဖြစ်နေသလား လို့တွေးမိတယ်၊
တခါတလေ ကြတော့လည်း ကျမစိတ်ဆာရင် အကြံအဖန် လုပ်ရတာပေါ့၊ ကိုကို အလုပ်အားလို့ အိမ်မှာရှိရင် အိမ်မှာ ပွဲတခုခု ဖန်တီးပြီး အစားအသောက် တွေချက် တူမတွေ ခေါ်ပြီး ဟေးလား ဝါးလား လုပ်၊ မိလတ် အိမ်ကိုလာဖြစ်အောင် လှမ်းခေါ်လိုက်၊ သေခြာတာ ကတော့ အဲဒီည ကျမ ကောင်းကောင်း ခံရပြီသာ မှတ်တော့ ၊
ကိုကိုက ကျမကို တမီးမီး နဲ ခေါ်ပြီး ဖွတ်ဖွတ် ညက်ညက် ကြေအောင် လိုးတော့တာဘဲ၊မိလတ် ကကျမခေါ်ရင် လာပါတယ်၊ ကျမ ကသူတို့ အမေလိုပဲလေ၊ မမကြီးက အလုပ်ကိစ္စနဲ အမြဲလို ခရီးထွက်ရတော့ ကျမဘဲစောင့်ရှောက် ရတာပေါ့၊ မုန့်ဖိုးက အစလေ၊
အခုဆို ကိုကို နဲ့ကပိုဆိုးတယ်၊ ကိုကိုက နဂို ထဲက သဘောကောင်း ပြီးလက်ဖွာ တဲ့သူ၊ ရေကလည်း အမြဲလျှံနေတဲ့သူမဟုတ်လား၊ သူတို့မောင်နမတွေ ဦးဇော် ဦးဇော် နဲ့နေတာဘဲ၊ ကျမက ကိုကို မိလတ် အပေါ် ဘယ်လိုထန် တယ်ဆိုတာ ကျမတို့ ဟန်းနီးမွန်း မှာထဲက သိထားတော့ အမြဲတန်း စောင့်ကြည့်ခဲ့ တယ်၊ဒါပေမဲ့ အံ့ဩဖို့ ကောင်းတာ ကိုကိုက တကယ်လူကြီးလူကောင်း ပါဘဲ၊ တခါတလေ မသိမသာ မျက်လုံးလေး စွေကြည့် တာက လွဲလို့ တချက်မှ အခွင့်အရေး မယူဘူး၊ အဲဒီ ရာဂ အကြည့် တောင် ကျမက သံသယနဲ့ အမြဲ ကြည့်နေ တဲ့သူမို့လို့ သတိထားမိတာ၊ အဲမိလတ ပြန်သွားရင်သာ ကျမအပေါ် အတိုးချပြီး ကြမ်းတော့ တာပဲ ဟင်း..ဟင်း..၊ ကျမက လည်း ကိုယ့်အတွက် အကျိုးရှိ ဖို့ရာ ဆိုတော့ အမျိုးမျိုး အကြံထွက်တယ်လေ၊ တခါတလေ ပိတ်စကောင်းကောင်း တွေ့ရင် ကျမတို့ တူအရီး သုံးယောက်စာ ဝယ်ပြီး ဆင်တူချုပ်ထား လိုက်တယ်၊ တူမတွေလည်း ပျော်၊ ကျမလည်းပျော်၊ ကိုကိုလည်း ပျော်ပေါ့၊ ဟင်း..ဟင်း..
မိလတ်တို့ အိမ်လာတဲ့နေ့ ဝတ်တဲ့အဝတ် အစား ဆင်တူကျမမှာ ရှိရင် ကျမ ပါတခါထဲ ဝတ်ထား လိုက်တယ်၊ တခါတလေ လည်းကိုကိုနဲ့ ကျမတို့ တူအရီးတွေ တနေရာရာ သွားကြရင် ဆိုပါတော့ ရုပ်ရှင်တို့ ပျော်ပွဲစားတို့ ပေါ့၊ ကျမ တို့ဆင်တူ ဝတ်ကြတယ်လေ၊ အဲဒီလို နေ့မျိုးဆို ကိုကိုက ကျမကို တကိုယ်လုံး ချွှတ်ဖို့ စိတ်မကူးဘူး ၊ ထမိန်လှန်ပြီး ဘာဂျာမှုတ်ရင်မှုတ်၊ကျမက လေးဘက်ထောက် ပေးတာကို ထမိန်လှန်ပြီး ခွေးလိုး လိုးချင်လိုး၊ ဒါမှမဟုတ် ကြုံတဲ့နေရာ မှာသူ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး ပုလွေမှုတ် ခိုင်းတော့တာဘဲ၊ ကျမကသိပြီးသားလေ သူစိတ်ထဲမှာ မိလတ်ကို လုပ်ချင်နေ သမျှ ကိုကျမအပေါ်မှာ ပုံချနေတယ်ဆိုတာ၊ ဘာဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်အတွက်ကောင်း ဖို့ပဲလေ၊ ဟင်း..ဟင်း..
ကျမကလည်း ကိုယ့်တူမ တွေတော့ ချစ်တာဘဲ လက်လွတ်စပယ်တော့ အဖြစ်မခံ နိူင်ပါဘူး၊ တတ်နိူင်သလောက် မျက်စေ့ဒေါက်ထောက် ပြီးတော့ ကြည့်တယ်လေ၊ ကိုကို့က သူ့စိတ်ကူးဘဲ ရိုင်းတာလွတ် ပေးထားတာ သူတကယ် လက်ပါရင်တော့ ကျမသတိပေးရ မှာပဲလေ၊
ဦးဇော်ဦး
စောစောကအရမ်း ချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲ ကျနော်မိန်းမ ရတာကံကောင်း တယ်လို့ထင်တာဘဲ၊ ကျနော်သိ ပါတယ် ကျနော်တို့ အချစ်က ဆယ်ကျော်သက် ကလေးတွေ လိုမဟုတ်တော့ ဘူးလေ၊ တယောက်နဲ့ တယောက် နားလည် မှုအပြည့်နဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ကိုစိတ်ချမ်းမြေ့အောင်နေ ကြတယ် လို့ပြောရမလားမသိဘူးပေါ့ဗျာ၊ ကျနော့် အရွယ်က ဟိုကိစ္စတွေ ကိုစိတ်ကလာပေ မဲ့ကိုယ်ကမပါနိူင် တဲ့အကြိမ် တွေရှိတယ်၊ စောစောက ကောင်းကောင်း နားလည် ပေးတယ်၊ ကျနော့်ကို ဘဝ အဖေါ်မွန် အနေနဲ့ လေးစားမှု အမြဲတန်း ပေးတယ်၊ ကျနော့်မှာ အားနည်း ချက်တခု ရှိတယ်၊ အဲဒါက မီးမီးလတ် ပဲ၊ မီးမီးလတ် ကိုတွေ့လိုက်ရင် ကျနော့်ရဲ့ဘွားဖက် တော်ကမနေ နိူင်ဘူး၊ဘယ်လို ဘယ်လို အားတွေပြည့်လာ မှန်းမသိဘူး၊ မိုးမျှော်ကောင် ဖြစ်ဖြစ်လာတယ်၊
ပထမတော့ စောစော ရိပ်မိသွား မှာဆိုးလို့ သတိ အမြဲထားတယ်၊ နောက်တော့ စိတ်မထိန်း နိူင်တော့ လို့စောစော အပေါ်မှာပဲ မီးမီးလတ် ဆီပေါက်ကွဲတော့မဲ့ စိတ်တွေ ကိုလွတ်လွတ်ပေး လိုက်မိတယ်၊ စောစောက အရမ်းထက်မြက် ပြီးပါးနပ်တဲ့ အမျိုးသမီး ပဲလေ သူရိပ်မိမယ် ဆိုတာ ကျနော မှန်းဆမိ ပါတယ်၊သူကျနော့် ကိုမသိမသာ စောင့်ကြည့်နေ မှန်းလည်း ကျနော်ရိပ်မိတယ်၊ ကျနော်က လက်တွေ့မှာ အကောင် အထည်ဖေါ်မှာ မဟုတ်ဖူး ဆိုတာ ယုံကြည် သွားတော့ သူကကျနော့်ကို တခါ တလေကျရင် မသိမသာ မီးမီးလတ် နဲ့ဆင်တူရိုးမှား လုပ်ပြီး စိတ်ကို ဆွပေးတတ် တယ်၊ ကျနော်ကလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ရောချတာပေါ့၊ ဟဲ .ဟဲ..
ဒီနေ့လည်း အလုပ်အား ကျောင်းအားတဲ့ ရက်မို့လို့ ပင်လယ် ကမ်းစပ်က စောစော သူငယ်ချင်း ရဲ့ဘန်ဂလို တညအိပ် ပျော်ပွဲစား ထွက်လာကြတယ်၊ ထုံးစံအတိုင်း ကျနော်၊စောစောရယ် သူ့တူမ နူစ်ယောက်ရယ်ပေါ့၊ နဂို အစီအစဥ် က စောစော မေမေ နဲ့ မိခိုင်ပါ လိုက်ဖို့ပဲ၊ လာခါနီးမှ ယောက်ခမကြီးက နေနဲနဲ မကောင်းလို့ လေစိမ်း တိုက်မခံချင် ဘူးဆိုပြီး နေခဲ့တာ၊
မနက် အစောကြီး စရောက်ကထဲ က စားကြ သောက်ကြရေကူး ကြ နဲ့နေ့လည် စာစားပြီးတော့ တရေးတမော အိပ်အုန်းမယ် ဆိုပြီး ကျနော်တယောက်ထဲ အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ကျောဆန့်ပြီး နားနေလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ သိတယ် မဟုတ်လား၊ မီးမီးလတ် ရဲ့ရေစိုထမိန် ကြောင့် တလုံးချင်း ခုန်ခုန် လှုပ် နေတဲ့ ဖင်လုံးကျစ်ကျစ် လေးက ကျနော့်ရဲ့ အာရုံက မထွက်ဖူးလေ အခုတောင် တွေးရင်း နဲ့လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထလာ လို့ ပုဆိုးကို ပွအောင် လုပ်နေတန်း အခန်းထဲ စောစော ပြုံးစိစိ နဲ့ဝင်လာတာ တွေ့ရတယ်၊ စောစော က သူ့တူမတွေနဲ့ အရောင်တူ တီရှပ် နဲ့ ရောင်တူ ထမိန်တိုတို ဝတ်ထားတာ ကကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ပိုပြီးမာ ကြောစေတာပေါ့၊
“ဟေ မီး ခလေးတွေ ကော”
“ဟိုဘက်နား က ကိုကျူး ဆိုင်မှာ လိုတဲ့ ဟာလေးတွေ သွားဝယ်ခိုင်း လိုက်တယ်.. သူတို့အအေး လည်း သောက်ခြင်သေး တယ်ဆိုတော့ တော်တော် နဲ့ပြန်လာမှာ မဟုတ် သေးဘူး ..ဒါနဲ့ နေစမ်း ပါအုန်း ပင်ပန်းလို့ နားလိုက်အုန်းမယ် ဆိုတဲ့ ဒီဦးဇော်က မအိပ်သေးဘဲနဲ့ ဘာတွေ ပုဆိုးထဲမှာ ဖွက်နေတာလဲ ဟင်း..ဟင်း..”
” ဒီမှာ မီး ကြိုက်တတ် တဲ့ ငှက်ပျောသီး သူများ စားသွားမှာ စိုးလို့ ဖွက်ထားတာလေ”
ကျနော်က ပြောပြော ဆိုဆိုနဲ့ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး ချွတ်ချပြီးကုတင်စောင်းမှာထထိုင် လိုက်တယ်၊ ကျနော့် မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးက ထောင်းကနဲခုန်ထ လာတာပေါ့၊
“ဦးဇော်က မီး ကိုတကယ် ကျွေးမှာလား”
စောစောရဲ့ မီးမီးလတ် ပုံစံနဲ့ညှတုတု အမူအယာ က ကျနော့်ရဲ့ ရောဂါကို ပိုထ စေပြီး လရည်တွေ တောင် ချက်ချင်း ထွက်ချင်ချင် ဖြစ်သွားတယ်၊
“ကျွေးမှာပေါ ဒီကိုလာခဲ့”
စောစောက ကျနော့် ရဲ့ပေါင်ကြား ကုတင်ဘေး ကကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ဖွဖွလေး ကိုင်ကာ တချက်နူစ်ချက် ပွတ်လိုက်ပြီး မှ ကျနော့်ရဲ့ ဒစ်လုံးကို လျှာနဲ့ ပတ်ရက်လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကျနော လီးကြီး ကိုသူမ နူတ်ခမ်း နူစ်ခုနဲ့ ညှပ်ပြီး ပုလွေ မုတ်ပေး နေပါတော့တယ်၊ ကျနော့်မှာ အရသာ ရှိလွန်းလို့ စောစောရဲ့ဆံပင်ဖါးလျှားချထားတဲ့ ခေါင်းကို လက်နူစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင် ရင်းဇိမ် ခံနေမိပါတယ်၊ ကျနော် မျက်လုံး အစွန်က တခုခု လှုပ်ရှား သွားတာ တွေ့လို့ မသိမသာ ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းနံရံ အပေါက် တွေ က တယောက်ယောက် တော့ချောင်းကြည် နေပြီ ဆိုတာသိ လိုက်တယ်၊ ဒီဘန်ဂလို တွေကအခန်း တွေက လုံတာ မဟုတ်ဘူး အပေါက် တွေက ဟိုတပေါက် ဒီတပေါက်နဲ့၊ အဲဒါကြောင့် နေ့ခင်းကြောင်တောင် ဆို အပြင်မှာ လူရှိရင် အခန်းထဲမှာ လုပ်ရတာက မလွတ်လပ်ဘူးလေ၊ အဲဒါသိလို့ စောစောက သူ့တူမတွေ ကိုအပြင်ပ ထုတ်လိုက်တာ၊ ကျနော်တို့ လွတ်လွတ် လပ်လပ် ချစ်ပွဲဝင်ရအောင်၊ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ ဘယ်သူများ ပြန်လာချောင်း တာလဲ နူစ်ယောက် စလုံးများလား ပေါ့၊ စောစော ရဲ့ကြောဘက် ဆိုတော့ သူက သတိမထားမိ ပါဘူး၊ ကျနော့် အမြင်တော့ အခု ချောင်းကြည့် နေတဲ့သူ လဲ စောစောရဲ့ ခေါင်းကွယ်နေလို့ ဘာမှမြင်ရမှာမဟုတ် ပါဘူး ကျနော်တို့ ဘာလုပ်နေလဲ ဆိုတာဘဲ ဆက်စပ်တွေး လို့ရမယ်၊ ချောင်းကြည့်နေ တာမီးမီးလတ် ဖြစ်နိူင်တယ် ဆိုတဲ့အတွေး ကကျနော့်ရဲ့စိတ်ရိုင်းတွေ ကိုပိုထကြွစေတယ်လေ၊ အိုကေလေ ချောင်းကြည့် တဲ့သူဆန္ဒပြည့် သွားအောင ဖြည့် လိုက်အုန်းမယ် လေဆိုပြီး၊
” မီးကိုကို ခါးညှောင်း တယ် မတ်တတ်ရပ် အုန်းမယ်နော် ”
ဟုပြောကာ ကုတင်ဘေးကို ဆင်းပြီးမတ်တပ် ရပ်လိုက်တယ်၊ စောစောကလည်း ကျနော့်လီးကြီး ကိုစုပ်ပေး နေရာက မလွတ်ပဲ အလိုက်သင့် လှည့်လာတော့ အခန်းနံရံ ကိုဘေးတိုက် အနေအထား ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ အဲဒီတော့မှ ကျနော်က ကျနော့်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီး က စောစော ပါးစပ်ထဲက တချောင်းလုံး ဆွဲတုတ်လိုက်တယ်၊ စောစောကလည်း ကျနော့် အကြိုက် သိပြီးသား ကျနော့် လီးကြီး သူ့ ပါးစပ်က ထွက်သွားတာနဲ သူ့ရဲ့ နူတ်ခမ်းထူ အမ်းအမ်းတစုံက စူထုတ်ပြီး စိထားတယ်၊ ကျနော်က အဲဒီစေ့ထားတဲ နူတ်ခမ်း အစုံကို ကျနော်ရဲ့ ဒစ်ကွမ်းသီးလုံး ထိတ်နဲ့ အသာဖိပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ စောစောက သူ့နူတ် ခမ်းတွေက တင်းတင်းလေး စိထားတော့ ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီး တချောင်းလုံးက ပွတ်ဆွဲပေးသလို ဖြစ်ပြီး အကြောပေါင်းတထောင် စိမ့် သွားတယ်လို့ဆို ရလောက်အောင် အရသာရှိလှတာပေါ့ဗျာ၊ ဒီကြားထဲ အပြင်က ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သူ ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော့်ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လိင်ချောင်းကြီး ကိုတချောင်းလုံး မြင်သွား ရတာပေါ့၊ အဲဒီလိုမျိုး အဝင်အထွက် ခနလောက် လုပ်နေရာက ကျနော့်မှာ သိပ်စိတ်လှုပ်ရှားနေ တော့ ခနလေးနဲ့ပြီးချင်လာ လို့ခနအောင့်အီး ပြီး စောစော လီးစုပ်ပေး နေတာကို ခနရပ်ခိုင်း လိုက်ရတယ်၊
စောစော ကို ကြမ်းပေါ်က ထခိုင်းပြီး ထမိန်ကွင်းလုံးချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်၊ ကုတင် ကန့်လန့်ဖြတ် အနေအထားနဲ့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းလိုက်တယ်၊ စောစောရဲ့ ပေါင်လုံးကြီး နူစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်လာတဲ အဖုတ်ကြီးက ပါချောင်းကြည့် တဲ့သူတည့်တည့် တွေ့ရအောင်ပေါ့၊ ကျနော်က ကုတင်ဘေး ကြမ်းပေါ်မှာ မတ်တတ်ရပ် လျက်ကပဲ စောစောရဲ့အဖုတ်ကြီးကို လက်နူစ်ချောင်းနဲ ဖြဲလိုက် တော့အရည်ကြည် တွေစွတ်စို နေတဲ့ အတွင်းသား နီတာရဲလေး တွေပေါ်လာပါတယ်၊ အဲဒီ အကွဲကြောင်းထဲ ကျနော့်ရဲလျာ စောင်းနဲ ထိုးထည့်ပြီး အဝင် အထွက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ စောစော ဆီကငြီးသံ လေးထွက်လာပြီး ဖင်ကြီးလည်း တရမ်းရမ်း ဖြစ်လာပါတယ်၊ စောစောရဲ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်းတွေကို လျာ ညှောင်းတဲ့အထိ အားရပါးရ ဘာဂျာ မှုတ်ပြီး မှ နဲနဲသွေးအေး သွားတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပါတယ်၊ ချောင်းကြည့်နေ တဲ့သူရဲ့ အပေါက်က နေ ရှင်းရှင်း လင်းလင်းကြီး မြင်ရအောင် တမင် အနေအထား ပြင်ပြီးမှ ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးကို စောစောရဲ့ နွေးအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ဖြေးဖြေး ချင်းအဝင် အထွက် စလုပ်ပေးပါတော့တယ်၊ တတ်နိူင်သလောက် ကျနော့်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး ကိုအဖုတ် ထဲကျွတ်ခါနီး အထိဆွဲ ထုတ်ပြီး မှအားရပါးရပြန်ဆောင့် ချလိုက်၊ လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ကိုလည်းလျော့ ထားပြီး ကြာနိူင်သမျ ကြာအောင် အချိန် ဆွဲလုပ်နေလိုက်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ စောစောက မနေနိူင်တော့ ပါဘူး ဖင်ကြီးကိုနောက်ဖက် အတင်းကော့ကော့ ပေးရင်းအရှိန် မြန်လာ ပါတယ်၊ ကျနော် လည်း လီးကြီးက ယားယံ လာနေပြီမို့ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သူကို ခနမေ့ ထားပြီး စောစောရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေး ကိုဘဲကိုင်ပြီးအသားကုန် စောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်၊
“..ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ပြွတ် ပြွတ် …” “..အီး..အား..အင်း..ဟင်း..ဟင်း..အိုး..အူး..”
“..အိုး ကောင်းလိုက် တာ ကိုကို ရယ် မီးကို အသေသာ ဆောင့်ပါတော့..”
ကျနော့်မှာ လည်းအား ကုန်တအားဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်ခါပြီး လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ စောစော ရဲ့ ဖင်လုံး ဖြူဖြူ ကားကား ကြီးတွေကို အရသာခံကြည့်ရင်းက လီးကြီးက ထွက်လု စဲစဲ လရည်တွေ ထိန်းမထား နိူင်တော့ဘဲ စောစော ရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းထဲကို ပက်ဖြန်းပစ်လိုက်ပါတော့တယ်၊
စောစောနဲ့ကျနော် တယောက်ပေါ်တယောက် ထပ်ရက် ပြုတ်ကျသွား ပြီးခန အမောဖြေ နေကြပါတယ်၊ ကျနော် သတိရလို့ချောင်းကြည့်ပေါက် ကိုလှမ်းကြည့် လိုက်တော့ အရိပ် မတွေ့ရတော့ပါဘူး၊ အေးလေ နောက် တော့မှ ဘယ်သူလည်း ဆိုတာ အကဲခတ် ကြည့်တာပေါ့ လို့တွေးရင်း ဒီတခါတော့ တကယ် မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွား ပါတော့တယ်၊
(ဆက်ပါအုန်းမယ်)
