မောင်မောင်ရဲရဲ့ဘ၀ဇာတ်ကြောင်း (အပိုင်း ၄)

�ီး မာတော့င် နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် နေတဲ မီးငယ် ရဲ့မျက်နာရှေ့ မှာတရမ်း ရမ်းဖြစ်နေတာပေါ့၊ မီးငယ်က မဝန့်မရဲ ဒါပေမဲ့ စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ငေးကြည့်နေတယ်၊

” ဦးဇော် ဟာကြီးက အကြီးကြီးဘဲ နော်..အမြဲတန်းအဲဒီလို ဘဲ မာနေတာလား”

“ဘယ်ဟုတ်မလဲ ပုံမှန်ဆိုရင် ပျော့ပျော့လေး စိတ်လှုပ်ရှားမှ မာလာတာ ထိတ်ကပျော့ပျော့လေးပါ ကိုင်ကြည့်ပါလား”

” ဟင့်အင်း ရွံစရာကြီး ကြောက်လည်းကြောက်တယ်”

” အခုတင် ဆပ်ပြာနဲ့ဆေးထားတာပါ မီးငယ်ရဲ့ သန့်ပါတယ် ရော့ ကိုင်ကြည့်”

ကျနော် ကပြောပြော ဆိုဆိုနဲ့ သူ့လက်ကလေးကိုဆွဲပြီး ကျနော့်လီးကြီး ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်၊ မီးငယ်က သူ့လက်ဖဝါး နုနုလေး နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊ ကျနော်ကသူ့လက်ပေါ်က အသာအုပ် ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးပြလိုက်တော့ သူသဘော ပေါက်သွားပြီး ဆက်လုပ်နေတော့မှ လွတ်ပေးလိုက် ပြီး မီးငယ်ရဲ့ ပါးနုဖွေးဖွေး ကိုအသာအယာ ပွတ်ပေးနေ မိတယ်၊ ဒါပေမဲ အပျိုစင် မီးငယ်ရဲ့ လက်ဖဝါးနုန နဲ့ ငါ့ကိုဂွင်းတိုက်ပေး နေပါလားဆို တဲ့အသိ ကကျနော့် လီးကြီးကို ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာနေစေပါတယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ လက်နူစ်ဖက်က  မီးငယ်ရဲ့ပါးနူစ်ဖက်ကို ပွတ်ပေးနေရာ ကလည်တိုင်ကျော့ကျော့ ကိုဆင်းလာပါတယ်၊ မီးငယ်ရဲ့ ထမီ ရင်လျှားအောက်က ပေါက်စီလေး နူစ်လုံးလို မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်း ရင်နူစ်မွှာကို ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ချေ ခြင်တာ လက်ရားနေ ပေမဲ့ မီးငယ် ကြောက်သွားမှာစိုး လို့ ပုခုံးသား ချောမွတ်မွတ် လေးကိုပဲ ပွတ်သပ်ပေး နေမိပါတယ်၊

” မီးငယ် ဦးဇော် ကို အန်တီစော လုပ်သလို လုပ်ပေးပါလား ”

“ဟင့်အင်း  မီးမလုပ်တတ်ဘူး ”

” မီးငယ် အန်တီစော ဦးကိုလုပ်ပေးတာ အစအဆုံးကြည့် ထားတာဘဲဟာ လုပ်ပါ မီးငယ်ရယ် နော်နော်”

ကျနော်က ပြောပြော ဆိုဆို ရှေ့ တလှမ်းတိုး လိုက်တာနဲ့ ကျနော့်ရဲ့လီးဒစ် ထိတ်ဖူးကြီးက မီးငယ်ရဲ့ ပါးကိုထိုးမိ သွားတယ်၊ ကျနော်က မီးငယ်ရဲ့ ခေါင်းလေးကို လက်နဲ့ အသာထိန်းပေး ရင်း လီးကြီးကို မီးငယ်ရဲ နူစ်ခမ်းပါးပါးလေး အဝ ကိုတေ့ ပေး လိုက်ပါတယ်၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-1

ကျနော့်ရဲ့ ကာမရာဂ စိတ်မုန်က ဦးနှောက်ရဲ့ ဆင်ခြင်တုံ တရားကို ဖုန်းလွမ်းနေပြီမို့ ဘာကိုမ မတွေး နိူင်တော့ပါ၊ လောက ကျင့်ဝတ်တွေ ခနဘေးဖယ် ထားပြီး လီးထိတ်နား ရောက်နေ ပြီဖြစ်တဲ့ မီးငယ်ရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ထဲ ကျနော့် လီးကြီးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်၊

….အွန့် …. အူး..အွန့်..အွန့်..

မီးငယ် ခမျာ စကားလည်း ပြောလို့ မရ သူ့ခေါင်းကိုလည်း ရုန်း လို့မရအောင် ချုပ် ထားတော့ သူမရဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျနော့်ကိုမော့်ကြည့် ပြီး လွတ်ပေး ဖို့ အသနားခံ နေသလိုပါဘဲ၊ ကျနော်လည်း လေးငါးချက်လောက် မီးငယ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လီးကြီး အသွင်း အထုတ်လုပ် ပြီးတော့ အရမ်း ပြီးချင်လာတာရယ် မီးငယ်ကို သနားသွားတာ ရယ်ကြောင့် မီးငယ်ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ထား တဲ့ လက်ကို လွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊

ဒါပေမဲ့ ကျနော့်လီး ကြီးကမီးငယ် နူတ်ခမ်းကအထွက် ဒစ်က မီးငယ်ရဲ့ သွားလေးနဲ့ ခလုပ်တိုက် မိလိုက်တာ ကျနော် ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရဘဲ ကျနော့် လီးကြီးက လရည်တွေ တဒုတ်ဒုတ် နဲ့ ပန်းထွက် သွားပါတော့တယ်၊

ကျနော့်လီးကြီးက ပန်းထွက်သွားတဲ့ လရည်တွေက အံ့အားသင့် နေတဲ့ မီးငယ်ရဲ့ မျက်နာ၊ နူတ်ခမ်း၊ ပခုံး နဲ့ ရင်ဘတ် တွေပေါ် တဖတ်ဖတ် နဲ့သွားတင် နေပါတော့တယ်၊

အဲဒီ အချိန်မှာ ပဲဘန်ဂလိုနောက်ပေါက်က ထွက်လာတဲ့ စောစော ကိုတွေ့လိုက်ရလို့ လုံချည် ကမန်းကတန်း ပြန်ပြင် ဝတ်ရင်းရေပုံးတဲက ရေနဲ့ မီးငယ် ရဲ့ မျက်နှာ ကိုပက် ဆေး ချလိုက် ရပါတယ်၊

XXXX  XXXX  XXXX

ဒေါ်စောစော

ဒီတခေါက် ကျမတို့ ပျော်ပွဲစား ကပြန်လာပြီး ကိုကို့ ကြည့်ရတာ တမျိုး ဖြစ် နေသလိုပဲ၊ သူပရောဂျက်က အလုပ်တွေရှုတ်နေတာလဲ ဖြစ်ချင် ဖြစ်မှာပေါ့၊ ခါတိုင်းဆို အဲဒီလို မိလတ် တို့နဲ သွားပြီး ပြန်လာရင် တပါတ် လောက်ကတော့ ကျမတို့ အချစ် မုန်တိုင်း ကထန်စမြဲလေ၊ အခုတခေါက် တော့ကိုကို ငြိမ်ချက် သားကောင်းနေသလိုဘဲ၊ မီးမီးလတ် ကိုတွေ့တာများ သွားလို့ရိုးသွား ပြီလားမသိဘူး၊ ဒါလဲတမျိုးအေး တာဘဲလေ မျက်လုံးဒေါက်ထောက် ကြည့်ဖို့ မလိုတော့ဘူးပေါ့၊
အဲဒီလိုနဲ့ ကိုကိုဇော် ဒီတခေါက် ရန်ကုန်က ရုံးချုပ်ကိုသွား လို့ တပါတ်လောက်အကြာ ကျမ ထုံးစံအတိုင်း အလုပ်ကအပြန် ကားဂိတ်မှာ ဖိုးသောင်းလည်းမြို့ကို ပြန်မလို့လူ အုပ်ကြားထဲမှာ ရပ်စောင့်နေတာ တွေ့တယ်၊ ခါတိုင်းဆို သူက တနင်္ဂနွေနေ့မှပြန်လာနေ ကြဆိုတော့ ကျမနဲ့ တခါမ မဆုံဖြစ်ဘူး၊ အခုက ကြားရက်ကျောင်း ပိတ်ရက် တခုကြောင့် သူအိမ်ပြန်သွားလို့ ကျမနဲ့လာ ဆုံနေတာ၊ ကားကလည်းထုံးစံ အတိုင်း လူပြည့်ညှပ် ပြီးအမိုးပေါ် တောင်လူတွေရောက်နေ ကြပြီလေ၊ ကျမအတွက်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ရှေ့ခန်းမှာပေါ့ ဒီနေ ဒရိုင်ဗာက သူ့တူမကလေး မြို့သွားစရာ ရှိလို့ရှေ့ခန်းမှာ လိုက်ပါရစေဆိုပြီး ကျမကို ခွင့်ပန်ထားပြီးသားဖိုးသောင်း ကားခေါင်မိုးပေါ် တက်မလို့ပြင်နေလို့ ကျမကလှမ်းခေါ် လိုက်တယ်၊ ဒရိုင်ဘာ ရောသူ့တူမလေးကို ပါခွင့်တောင်းလိုက် တော့ ရှောရှောရူရူ ပါပဲ၊ ဖိုးသောင်းက တံခါးဖက် အစွန်ဆုံး မှာထိုင်ပြီး ကျမက သူနဲ့ ကောင်မလေးကြားမှာပေါ့၊ ကားထွက်လာပြီး မကြာခင်မှာပဲ၊ ကျမရဲ အတွေး အာရုံမှာ မောင်ရဲနဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံကို ချက်ခြင်း သတိရလိုက်တယ်၊ ကျမမှာ အသက်ရူတောင် မြန်လာပြီး အဖုတ် ထဲမှာလည်း အရည်စို့လာတယ်၊ ကျမကိုယ်ကျမ ပြန်ဆုံးမနေမိတယ်၊ ဟဲ့မိစော နင်အခု လွတ်လွတ် လပ်လပ် လည်းမဟုတ်ဘူး ကာမပိုင်ရှိနေပြီ၊ မောင်ရဲနဲ့ တုန်းက အပျို အကြောင်းမဟုတ်ဘူး၊ အခုစိတ်အလို မလိုက်သင့်ဘူး၊ ကောင်လေးကလည်း ကောလိတ် ကျောင်းသား ကောင်မငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ နေ့တိုင်း တွေ့နေရတာ နင့်လို လေးဆယ်နားနီး နေ့တဲ့ အိမ်ထောင်သည် ကိုစိတ်ဝင် စားပါ့မလား၊ အင်းလေ ကျမနဲ့ သူနဲ့ ဘာမှဖြစ် စရာမှမရှိတာ တကယ် မလုပ်ဖြစ်ရင်ပြီး တာဘဲ နဲနဲ ပါးပါး အထိတွေ့ လေးနဲ့ အရသာခံတာ တော့ ဘာမှမဖြစ်လောက် ပါဘူးလေ၊ အဲလို ဆုံးဖြတ်လိုက် တော့လည်း ကျမစိတ်က ပြတ်သားသွားတယ်၊

ကားတချက် အကွေ့ကျမဟန်ချက် ပျက်သလိုနဲ့ ကောင်လေးရဲ့ လက်မောင်းကို ကျမရဲ့ နိူ့သီးခေါင်း ထောင်မတ်နေတဲ့နိူ့ကြီးတလုံးနဲ့ဖိကပ်လိုက် တော့ ကောင်လေး တချက်တွန့်သွားပြီး တတ်နိူင် သလောက် ကျမနဲ့ မထိ မိအောင် ရွေ့ပေးရှာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြေးစရာမြေမှ မရှိတာ၊ ဟင်းဟင်း၊
နောက်တော့ ကားအတွင်းပိုင်း မှာအလင်းရောင် နည်းနည်း လာတာနဲ့အမျ ကားတချက် စောင့်တိုင်း ကျမက လိုအပ်တာထက်ဖင်က မသိမသာ မြောက်မြောက် ပေးလိုက် တော့ ထိုင်ခုံ နေရာ ကြပ်ကြပ် တည်းတည်း မဟုတ်လား များများမကြာ ပါဘူး မကြာခင်မှာဘဲ ကျမရဲ တင်ပါး တခြမ်းက ကောင်လေး ရဲ့ ပေါင တဖက်ပေါ်ရောက်နေ ပြီလေ၊ နောက်တချက် ကားဂျိုင့် တခုအကျမှာတော့ ကျမက ဟန်ချက် ပျက်သလိုနဲ့ လက်ကိုသူ့ပေါင် ခွဆုံ နေရာ ထောက်မိသွားတော့၊ အမလေး တုတ်ချောင်းကြီး လိုမာတောင် နေတဲ့ သူ့လိင်ချောင်းကြီးက သွားဖိမိတယ်၊ ကျမ လက် ချက်ခြင်း ပြန်ရုတ်လိုက်ပါတယ်၊ ကောင်လေး သိပ်ရှက်သွားမှာ စိုးလို့လေ၊ နောက်တော့လည်း ကျမ တကိုယ်လုံး သူ့အပေါ် တက်ထိုင်မိ နေတာပေါ့၊ ပထမတော့ သူ့ရဲ့ မာတောင် နေတဲ့လီးကြီးက ကျမရဲ ညာဖက်တင်ပါး အောက်မှာ ဖိမိနေ တယ်၊ ကျမနဲ့ သူနဲ့ ကားဆောင့် တိုင်း နဲနဲစီ ရွေ့ပေး လိုက်တော့ ကျမရဲ ဖင်ကြား ရောက်လာပါရော၊ မောင်ရဲ တုန်းကတော့ လက်ရဲတယ် ကျမနိူ့ကြီးတွေ တောင် လှမ်းကိုင် ဖို့ကြိုးစားတယ်၊ ကျမ တွန်းထုတ်လိုက် မှ ကျမရဲ့ ခါးကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးကြီး လှုုပ်ရှား လို့ရအောင် မမပေးတာ မှတ်မိနေသေးတယ်၊

ကောင်ကလေးကတော့ အဲဒီလို မဟုတ်ရှာဘူး တတ်နိူင်သမျ ကျမနဲ မထိအောင် ရှောင်နေရှာတယ် လီးကြီးကတော့ သူဘယ်လိုမှထိန်းလို့ မရရှာလို့ ထိုးထိုး ထောင်ထောင် ထနေရတာပေါ့၊ ဒီနေ့မှဘဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျမက ဆဲဗင်းဒေးအသား ထမိန် (အသားပျော့ပျော့ အလက်စတစ်သား ) ဝတ် ထားတာ ဆိုတော့ အသားခြင်း ထိနေသလိုဘဲ၊ ကောင်လေးရဲ့လုံချည် အောက်က လီးကြီးကလည်း အစွမ်း ကုန် ထောင်ထနေ တာ ဒီကောင်လေး အတွင်းခံမှ ဝတ်ထားရဲ့လားလို့ တွေးမိတယ်၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမရဲ ဖင်ကြား ကို တော့င်မတ်နေ တဲ့ လီးကြီးနဲ ပွတ်မိနေ မှတော့ ဘာဂရုစိုက် နိူင်တော့ မှာလဲ ကျမ ကားဒက်ရှဘုတ် ပေါ် လက်ထောက်ပြီး ကျမရဲ ဖင်ကြီးကို အသာကြွ ကောင်လေးရဲ့ ထောင်ထလာ တဲ့လီးကြီးကို ကျမရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြား ချိန်သွင်းပြီး ထိုင်ချလိုက် ပါတယ်၊ အဲဒီတော့ ကောင်လေးရဲ့ လိင်ချောင်းကြီး တချောင်းလုံးက ကျမရဲ့ အဖုတ်နူတ်ခမ်းဝ မှာအလျားလိုက်ကပ်နေ တော့တာပေါ့ သူ့လုံချည် ကျမ ထမိန်နဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ  တို့ခံနေလို့ သာပေါ့၊ သူလိင်တန် ကြီးက ကျမပေါင်ရင်းနဲ ညှပ်ထား ရင်းက ကားလှုပ်ရှားမှုနဲ့ အတူ ကျမ ကြွလိုက် ဖိလိုက် လုပ်ပေးတော့ သူ့ကို ဂွင်းတိုက်ပေး သလို ဖြစ်နေတာ ပေါ့ရှင်၊ ကောင်လေးဆီက မသိမသာ ညှီးသံ လေး ထွက်လာတာကလွဲရင်  လုံးဝငြိမ်နေရှာတယ်၊ ကျမတို့ ကားဂိတ်ကိုမရောက် ခင်ဆယ်မိနစ် လောက် အလိုမှာတော့ ကောင်လေး မအောင့် နိူင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်သွား လို့ ထင်တယ် ၊ရုက်တရက် ကျမရဲခါးကို သူ့လက်နူစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖိထားလိုက်ပြီး သူလီးကြီး လည်း တဆတ်ဆတ် လှုပ်ရှား သွားတာ ကျမသိ လိုက်တယ်၊ ခနနေတော့ ကျမ ပေါင်မှာ စိုစွတ်စွတ်လိုဘဲ ခံစားလိုက်ရတယ်၊

သောင်းထွေး

ကျနော့် လီးက တထွတ်ထွတ် နဲ့ သုတ်ရည်တွေ လုံချည်ထဲမှာ ပန်းထွက်နေတာ ရပ်သွားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားမိတဲ့အချိန် ကျမှ ဒေါ်ဒေါ်စော ခါးကို ကိုင်ထား တဲ့ ကျနော့်လက် တွေ ကကို အလန့်တကြားလွတ် ပေးလိုက် မိတော့ တယ်၊

ကျနော် ဒီလို အကျဉ်း အကျပ်ထဲမှာ အခွင့်အရေးယူ လိုက်တာ ဒေါ်ဒေါ်စောတော့ စိတ်ဆိုးတော့ မှာပဲ၊ အခုနေ လူတွေကြား ထဲမှာ မပြောချင်လို့ ဖြစ်ချင်လဲဖြစ်မှာ၊ အိမ်ကျမှ အထုတ်ပြင်ခိုင်း ပြီးဆင်းခိုင်းရင် ငါဘယ်သွားရမလဲ၊ စသဖြင့် အတွေးတွေ နဲ့ ထွေပြားပြီး ကြောက်နေမိတယ်၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-2

ကားဂိတ်ကိုရောက်တော့ ကျနော်မျက်နှာပူ ပြီးဒေါ်ဒေါ်စော ကိုလည်း မကြည့်ရဲ ပုဆိုး မှာစိုပြီး ကွက်နေတာလည်း လူမမြင်အောင် ပါလာတဲ အိတ်နဲ့ ကွယ်ပြီး ခေါင်းငိုက် စိုက်ချလို့ အိမ်ဆီ လျောက်လာ ခဲ့ကြပါတယ်၊ အိမ်ရောက်လို့ ပစ္စည်းတွေ ချ ရေမိုးချိုး ပြီး တာတောင် ဒေါ်ဒေါ်စော ဆီက ဘာသံမှမကြား တော့စိတ် နဲနဲလေး အေးစပြုလာတယ်၊ သူမလည်း အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီး ကြီးဘဲလေ လူပျိုအရွယ် စိတ်ကစားတတ် တာနားလည် လို့လား ကျနော့်လို တော့သား ကလေးကို သနားလို့လား ၊ သို့လောသို့လောနဲ့ အတွေးတွေ လည်း ထွေပြားနေမိတယ်၊

နောက် အတွေးတခုက သူများ ငတ်နေတာကြာလို့ ခံချင် လို့လား ဆိုတဲ့ အတွေးလေးတစ လဲဖြတ်ကနဲ ဝင်လာရော ကျနော့်ရဲ့ ညီတော်မောင် မောင်မောင်လီး က ဖြတ်ကနဲ ခုန်ထလာတယ်၊ တကယ်တန်ုး ပြောရမယ် ဆိုရင်တော့ ကျနော့်ရဲ့ ဂွင်းထု (မာစတာဘိတ်လုပ်) တဲ အချိန်တိုင်း မှာ မှန်းခဲ့ တဲ မိန်းမတွေထဲ မှာ ဒေါ်ဒေါ်စောက ရှေ့ ဆုံးတန်းကပေါ့၊ အမြဲတန်း လိုလို ပါနေခဲ့ တာ၊မဖြစ် နိူင်မှန်း သိလေ ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှား ရလေဘဲလေ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ကားပေါ်မှာ ကိုယ်လုပ်ခဲ့ တာကိုယ် ပြန်တွေးကြည့် မိရင်ကြောက် စရာကြီး ဒေါ်ဒေါ်စော စိတ်ဆိုး သွားပြီးအိမ်ပေါ်က နှင်ချရင် နေစရာလည်း ခက် စောက်ရှက်လည်းကွဲ ပြီးဘယ်သူ့မ မျက်နှာ ပြရဲ တော့မှာ မဟုတ်ဘူး၊

အဲဒီလိုနဲ ထမင်းစား ဖို့ထမင်းစားပွဲ မခိုင်ကိုကူပြင် ပေးပြီး ဒေါ်ဒေါ်စော လည်း ရောက်လာတော့ ထမင်းအတူတ စားကြတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ထုံးစံအတိုင်း ဘဲ ဘာမှမဖြစ် သလိုဘဲ ရွာက အဖေအမေ အကြောင်း ကျောင်းအကြောင်း မေး ပြီးအလာပသလာပ ပြောနေလို့ နဲနဲတော့ စိတ်ပေါ့လာ ရတာပေါ့၊
ထမင်းစား သောက်ပြီးကြတော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့သူငယ်ချင်းဆီ ကဖုန်းလာတယ်၊ ရန်ကုန်ကပြန်လာ တဲ့အကြောင်း ဒေါ်ဒေါ်စော အမ ဒေါ်မေလေး ဆီက လူကြုံ ပစ္စည်း ပါလာကြောင်းပြော တာနဲ့၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့်ကို သူမရဲ့ စူပါကပ် (မော်တော်ဆိုင်ကယ် အသေးစား) နဲ့သွားယူ ခိုင်းပါတယ်၊ ကျနော်လည်း အဲဒီ အိမ်ဘယ်မှာလည်း ဆိုတာသိနေ လို့ ဆိုင်ကယ်သော့ဖြုတ်ယူ ပြီးထွက်လာ ခဲ့တာ ဘိနပ် ချွှတ်နား ရောက်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလှမ်းခေါ် ပြီးခန စောင့်ခိုင်းပါတယ်၊ ကျနော်စောင့် နေတုန်း ဒေါ်ဒေါ်စော အိမ်ပေါ် အပြေးလေးတက် သွားပြီး ခနအကြာမှာ ပြန်ဆင်းလာကာ၊

“.. ကဲလာ သွားရ အောင် ငါပါလိုက်ခဲ့မယ်..မိခိုင ငါအိမ်သော့ ပါသွားတယ်၊ မေမေ အိပ်ယာ ဝင် ပြီး ရင် နင်လဲ အိပ်ချင်အိပ် တော့ငါ့မစောင့်နဲ့တော့၊..”

ကျနော် မော်တော်ဆိုင်ကယ် မောင်းထွက်လာတော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ကနောက် ထိုင်ခုံပေါ်မှာ တစောင်းထိုင်ကာ လိုက် ပါလာ တာပေါ့၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့လက်တဖက်ကလည်း ကျနော့် ရဲ့ခါးကို ဖက်ကိုင်ထားတယ်၊ ဆိုင်ကယ်က ဘရိတ် အုပ်လိုက်ရင် ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ နိူ့ကြီးတွေက ကျနော့် ကျောကို အိကနဲ အိကနဲ လာလာ ဖိမိနေတယ်လေ၊ ကျနော့် လီးကမတောင် ဘဲခံနိူင် မလား၊ ဆိုင်ကယ် ဂျိုင့်ထဲ ကျသွားရင်ဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ခဲလုံး တက်နင်း မိလို့ ပဲဖြစ်ဖြစ် ဒေါ်ဒေါ့်ရဲ့ နို့သီး ခေါင်းတွေက ကျနော့် ကျောပေါ်မှာ အထက်အောက် ပွတ်ပေး နေသလိုဘဲလေ၊ အဲဒီ ခရီး ၁၅မိနစ် က ကျနော့်အတွက် တကမ္ဘာ လို့ထင်ရတယ်၊ ကျနော့် လီးက တချိန်လုံး တောင်နေလို့ ညှောင်းတောင် ညှောင်း လာသလိုပဲ၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့သူငယ် ချင်းအိမ်ရောက်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စောက ဆိုင်ကယ်ရပ်တာ နဲ့ခုန်ချ ဆင်းလိုက်ပြီး

“..မောင်သောင်း..ဆိုင်ကယ်  ခနရပ်ပြီး အိမ်ထဲ လိုက်ခဲ့အုန်း ငါ သူနဲ့ စကားလေးဘာလေး ပြောလိုက် အုန်းမယ်.”

ဆိုပြီးအိမ်ထဲဝင် သွားတယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက အလိုလို ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ ဖင်လုံးထွားထွား တွေဆီ ရောက် သွားတယ်၊ ကျနော့် မျက်စေ့ မမှားရင်တော့ ဖင်လုံးကြီး နူစ်ခု ဆုံတဲ့ နေရာအောက် တဲ့တဲ့လောက် မှာ ကျပ်ပြားဝိုင်း သာသာ လောက်ရေစို ကွက်လေး တွေ့မိသလိုဘဲ၊ ကျနော့် ဆိုင်ကယ်ကို ရပ်ပြီး လီးကြီးမာတောင် နေတာ ကျသွားအောင် ခနနား အကြောတွေဘာတွေ ဆန့်လိုက်ပြီးမှ အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်သွား လိုက်တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကသူ့သူငယ်ချင်း ဒေါ်ဖြူ နဲ့ စကားတွေ ဖေါင်အောင် ပြောနေတယ် ဒေါ်ဖြူ့ ယောက်ျား ဦးဝင်း ကဘီယာ တဘူးနဲ တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေ ရင်းက ကျနော့်က လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်၊

“ဟေ.. ဖိုးသောင်း..လာကွ..ဘီယာယူမလား.”

” ရ ပြီ ဦး..မယူတော့ပါဘူး..”

ဒေါ်ဖြူကဦးဝင်း ကိုမျက်စောင်း တချက်ထိုးလိုက်ပြီး

“တော် နော် ခလေးကို သွားဖျက်စီးနေတယ်..”

“အောင်မယ် ဘယ်ကခလေး ရမှာလဲ ဒီကောင်က ကောလိပ်ကျောင်းသားတော့င် ဖြစ်နေပြီဟာကို ”

ဦးဝင်းက ကျနော် တို့ရွာဘက်ရောက်ရင် ကျနော့် ဦးလေးတွေ နဲ့သောက်ဘက်လေ၊ ကျနော်တို့ လိုနယ် ဖက်မှာက ဧည့်ခံ စရာက အရက်နဲ့ ကွမ်း ဘဲရှိတာ၊ အဲ ဆေးပြင်းလိပ် ရှိသေးတယ်၊ ဘီယာလောက်ကတော့ ပျင်းသေးတယ် လို့တောင် ပြောရမ လိုဘဲ၊ ကျနော်က ဒေါ်ဒေါ်စော ကိုကြောက်ရလို့ ဟန်ဆောင် ငြင်းနေတာ၊
ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့်ဖက်လှမ်း ကြည့်ပြီး

” မောင်သောင်း သောက်ခြင် ရင်တဘူးပဲ  ယူလေ..”

ဒေါ်ဒေါ်စော ဆီက မီးစိမ်းရတော့ ကျနော့်မှာ ထီပေါက်သလို ဝမ်းသာ သွားပြီး ဦးဝင်း ရဲ့ရေခဲပုန်း ထဲကဘီယာ တဗူး ကောက်ယူ လိုက်တယ်၊ ဘီယာကို အရသာခံ စုပ်ကာ ဦးဝင်းနဲ့ အတူတူ တီဗီ ထိုင်ကြည့် နေလိုက် တယ်၊ ဘီယာ တဗူး ကုန်ပြီး ရုပ်ရှ်င ကလည်း အရှိန် တက်လာမှ ဒေါ်ဒေါ်စောက

“ကဲ လာ ပြန်ရအောင် မောင်သောင်း အဲဒီ့ အထုတ် တွေရှေ့ကခြင်း ထဲထည့်လိုက်ပါကွယ်..”

ကျနော်က အထုတ်တွေ ဆိုင်ကယ်ရှေ့က ခြင်းထဲ ထည့်ပြီး ဆိုင်ကယ်က ခွမလို့လုပ် တုန်း ဒေါ်ဒေါ်စော က

” ဟေ မောင်သောင်း ငါမောင်းလိုက် မယ်နင် အခုဘဲဘီယာသောက် ထားတာ”

ကျနော် ဘာပြောလို့ရ မှာလဲ သူကဒေါ်ဒေါ်စောလေ၊
ဒါပေမဲ့ ပြဿနာက ကျနော်က ယောက်ျား လေး ဆိုတော့ နောက်ကထိုင်လည်းခွထိုင်ရတယ်လေ၊ ဒီစူပါကပ် လေးတွေက မိန်းခလေးတွေ စီးဖို့လုပ် ထားတာ ဆိုတော့ ကျနော် ဘယ်လိုဘဲကြိုးစား ပေမဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော တင်ပါးကြီးတွေ နဲ့ ကျနော့် ပေါင်အတွင်းသား တွေမထိမိဖို့ ကမဖြစ် နိူင်ဘူးလေ၊ ဒေါ်ဒေါ်စော က

” ဟေး ဒီည လရောင်လေး နဲ့ ရာသီဥတု ကလည်းကောင်း တယ် အိမ်မပြန်ခင် လေညှင်း ခံရင်းရှောက် မောင်းရရင်ကောင်းမယ်..မင်းအိပ် ချင်ပြီလား.”

” ကောင်းသားဘဲ ဒေါ်ဒေါ် ကျနော် မအိပ်ချင် သေးပါဘူး ”

အဲဒီလိုနဲ့ဒေါ်ဒေါ်စောက မြို့ပြင် ကားရှင်းတဲ့လမ်း မပေါ်မှာ မနှေး မမြန်လေး မောင်းနေတယ်၊ ကျနော့်မှာသာ လောလော လတ်လတ် သောက်ထားတဲ့ ဘီယာက မျက်နှာ ကိုတိုက်နေတဲ့ လေပြေညှင်း ကြောင့်နဲနဲ မူးလာ သလိုဘဲ ၊ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ကလာ နေတဲ ရှားရှား ပါးပါး ကားတစီး ကိုကွေ့ရှောင်လိုက်လို့ ကျနော်က ရုတ်တရက် ယိုင်သွားပြီး ဆွဲမိဆွဲ ရာဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ခါးလေး ကိုလှမ်း ကိုင်လိုက်မိတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်း ဘာမှမပြော တာနဲ့ကျနော်လည်းမလွတ်တော့ ဘဲဆက်ကိုင်ထားမိတယ်၊ ဘီယာ တန်ခိုးကြောင့်ဘဲ ဖြစ်မယ် ထင်တယ်၊ ပုံမှန် ဆိုရင်တော့င်းပန် ပြီးချက်ချင်း ပြန်လွှတ်မိ မှာဘဲ၊ ဘီယာအရှိန် ကြောင့်လား ညနေတုန်းက မြို့ပြန် လာတုန်းက ကျနော့် ပေါင်ပေါ်က ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ တင်ပဆုံကြီးတွေ ရဲ့အတွေ့ အထိကို ပြန်သတိရပြီး ကျနော့်လီးကြီးလည်း မာတောင် လာခဲ့တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ပေါင်တန်ကြီး တွေနဲ့ ကျနော့် ပေါင်တွင်းသားတွေ ထိနေတာ ကလည်းကျနော့် ရဲ့ရာဂ သွေးကိုမီးထိုးပေး နေတယ်လေ၊ပါတ်ဝန်း ကျင်ကလည်း အိမ်ခြေတွေ နဲ့ နည်းနည်းဝေးသွားပြီး ဘေးတဘက်တချက်မှာ ကွင်းပြင်တွေ ဘဲမို့ကျနော့်ရဲ့ တသက်တာ အဆုံးစွန် စွန့်စား မှုကို မိုက်ရူးရဲစွာဘဲလုပ်လိုက်မိတယ်၊ အဲဒါကတော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ခါးကိုကိုင် ထားတဲ့ လက်နူစ်ဖက် ကိုဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ဘိုက်သားပြင်ပေါ်ကပွတ်သပ် ပြီးမို့မို့ဖေါင်းကြွ နေတဲ ရင်သားနူစ်မွှာပေါ် တဖက်တချက် အုပ်ကိုင်လိုက် တာပါဘဲ၊ အဲဒီနောက်တော့အိစက်နေတဲ  နိူ့ကြီး တွေကို ဖျစ်ညှစ် လိုက်ပါတယ်၊ အံဩစရာ ကောင်းလှအောင် ဒေါ်ဒေါ်စော ဆီက ဘာမှငြင်းဆန် တဲ့ အမူအရာ မတွေ့ရတော့ ကျနော် ပိုသွေးကြွ  လာပါတယ်၊ အဲဒါကြောင့် တအားထောင် မတ်နေတဲ လီးကြီးကိုဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့တင်းပါးပေါ်အတင်း ဖိကပ် ထားရင်းက ဖေါင်းမို့အိထနေတဲ နိူ့ကြီးတွေကို နံပြားကုလားဂျုံနယ် သလို ပယ်ပယ် နယ်နယ် နယ်ပေး နေမိပါတယ်၊ အဲလိုနဲ့ ခတ်လှမ်းလှမ်းမှာ မီးရောင်လက်လက်နဲ့ အိမ်ခြေလေး တွေစမြင်ရတော့ ဒေါ်ဒေါ်စော က

” ဟေး ရှေ့မှာ အိမ်တွေနဲ့ လူတွေနား ကြရင် နင့်လက်သရမ်းတာ ခနရပ် အုန်း..”

“ဟုတ်….ဟုတ်ကဲ့……ဒေါ်ဒေါ်…”

ကျနော် ကိုယ့်ကို ကိုမယုံ လို့ အသံတောင် တုန်တုန် ရင်ရင် ဖြစ်နေရတယ်၊ အဲဒီ မီးရောင်နဲ့ အိမ်ခြေလေးတွေ ရှေ့ဖြတ်လာ ချိန်မှာ ကျနော့် လက်က ဒေါ်ဒေါ်စော ခါးကိုပြောင်းကိုင် ထားပြီး လူပြတ်သွားတာနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့နိူ့ကြီးနူစ်လုံး ကိုပယ်ပယ် နယ်နယ် ဆုပ်ခြေ သမပေးလိုက် တာ ဒေါ်ဒေါ်စောတောင် အင်းကနဲ ငြီးသံ လေး ထွက်သွားရ ရှာတယ်၊ အဲဒီလို နဲ့ ဘယ်ကဘယ်လို အိမ်ပြန်ရောက်လာ မှန်းတောင် မသိတော့ ပါဘူး၊

ဆိုင်ကယ် ရပ်ပြီး ဒေါ်ဒေါ်စောက လက်ညိုးကို ပါးစပ် ရှေ့ထောင်ပြီးရူး လုပ်ပြလို့ ခေါင်းငြိမ့် ပြခါ ဒေါ်ဒေါ်စော အနောက်က အသာ လုံနိူင် သမျှလုံ အောင်ဂရု စိုက် ခြေဖျားထောက်ပြီး လိုက်သွား လိုက်ပါတယ်၊ လှေခါးတက်တော့ မှောင်မှောင မဲမဲ မှာပဲ ကျနော့်မျက်နာ ရှေ့ ရောက်လာတဲ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ကိုအားမလိုအားမရ ဆုပ်ခြေမိပါသေးတယ်၊

ဒေါ်ဒေါ်စောတို့ အခန်းထဲရောက် လို့တံခါး ဂျက်ချ ပြီးတာနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော ကိုအတင်းဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာပြင် တခုလုံး ကိုနမ်းရှုံ့ လိုက်ပြီး ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ နူတ်ခမ်း ပါးပါး လေးအစုံ ကို ဆွဲစုပ်ပစ် လိုက်ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်း အငန်းမရမွတ် သိပ်တဲ့ အနမ်းတွေ နဲ့တုန့်ပြန် လာပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့အင်္ကျီ ကြယ်သီးက ရှေ့ မှာဆိုတော့ ဖြုတ်ရ လွယ်တယ်၊ ဘရာဇီယာ ဘဲကျောဖက် သိုင်းပြီး ဂျိတ်ဖြုတ်ရ တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်က ယိုးဒယား ဘရာဇီယာ ပျော့ပျော့လေး ဝတ်ထားတာကိုး ဒါကြောင့် ကျနော အင်္ကျီ ပေါ်က ဒေါ်ဒေါ့် နိူ့တွေက ကိုင် တုန်းက တကယ့် အသား ကိုင်ရသလိုဖြစ် နေတာကလား၊ အခုတော့ အင်္ကျီရော ဘရာဇီယာကော ကြမ်းပေါ်မှာ၊ အခန်း ထဲမှာ မီးရောင်က မရှိ ပြတင်းပေါက် က ဝင်လာတဲ လရောင် သဲ့သဲ လေးပဲ ရှိလို့ ဘာမှပြက်ပြက် ကွင်းကွင်း မမြင် ရ၊ ဒါပေမဲ အရေးမကြီးပါဘူး၊ နူးညံ့ အိထွေး လှတဲ့နိူ့ကြီးတွေက ကျနော့်ရဲ့ လက်ဖဝါး နူစ်ခုအောက်မှာ ဒီလောက် ဆုပ်နယ်ပေးနေတာ တောင်ပြားပြား ဝတ်မသွားဘဲ အာခံပြီး ကုန်းကုန်းထနေလေ ရဲ့၊အဲဒါ အပြင် မာတောင်နေ တဲ့နိူ့သီးခေါင်းတွေ ကလည်း ကျနော့် လက်ဝါး ပြင်ကိုပြန်လည် ထိုးနှက် နေလေရဲ့၊ အဲဒီလောက တော့င်ခေါင်း မာနေတဲ နိူ့သီးခေါင်း တွေက နှိမ်နှင်းမှရတော့ မယ်ဆိုပြီး တခါတည်း ကုန်းပြီး တအားကုန် လည်း စို့ပေးလိုက် ရော ဒေါ်ဒေါ် ခမျာငြီးသံလေး ပါထွက်လာပြီး ကျနော့် နောက်စေ့ ကဆံပင် တွေကိုကုတ် ခြစ်ပါလေရော၊ ဒေါ်ဒေါ်ရဲ့ ကျွှဲကောသီး လို ဖွင့်ဖွင့် ထွားထွား နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စုပ်ပေးနေရင်းက အားနေတဲ့ လက်တွေ နဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွှတ် ချလိုက်တယ်၊ ပေါင်ခွဆုံ က အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ် ကပဲအုပ်ကိုင ကြည့်လိုက်တာ အာပါးပါး သေးပေါက်ထားသလား ထင်ရတယ် အရည်တွေ ကိုရွဲနူစ်နေတာဘဲ၊ အဲဒါနဲ မထူးတော့ ပါဘူး ဆိုပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပါဆွဲချွှတ် ချလိုက်ရတယ်၊ အဲဒါတော့ နဲနဲ လက်ဝင်တယ် ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒေါ်ဒေါ့် တင်ပါးကြီး တွေက လုံးဖွင့် ကားစွင့်နေတာကိုး အဲဒီ တထစ်မှာတော့ ကျပ်ကျပ် တည်းတည်း လိပ်ချရတယ်၊
ပြီးမှ ကျနော် အနူစ်နူစ် အလလက စိတ်ကူးယာဥ် ပြီး မှန်းထုခဲ့ ရတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်ရဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ အရင ဆုံးအုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်ရင်း နူတ်ဆက်လိုက်ရပါတယ်၊အရည် တွေနဲ့ရွဲစို့နေ တဲ့ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ အဖုတ်နူတ်ခမ်း သားတွေကလည်း နူးညံ့လှတာကြောင့် ကျနော်က လက်ထိတ်ကလေးနဲ့ ပွတ်သတ်ပေးရင်း အဖုတ်အထဲထိ တောင်ရောက်နေတဲ့ အချိန် မှာ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလေသံလေးနဲ့ ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ကွာလို့ပြောလာပါတယ်၊
ကျနော်လည်း အချိန်မဆိုင်း တော့ဘဲ ကျနော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ကြမ်းပေါ်မှာ ပုံချခဲ့လိုက်ပြီး ရန်တစောင်စောင် နဲ့ဖြစ်နေတဲ ညီတော်မောင် မောင်မောင်လီးကို လွတ်လပ်ရေးပေးလိုက်ပါတယ်၊

ဒေါ်ဒေါ်စောက သူတို့လင်မယားအိပ်ကြတဲ့ အိစက်ညှက်ညောလှတဲ့ မွေ့ယာကြီးပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ပက်လက် လှဲချလိုက် တာနဲ့ကျနော်က လည်းအပေါ်က တက်မှောက်လိုက်ပြီး အောက်ပိုင်းက ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံး ကြားမှာ နေရာယူလိုက်ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ပက်လက် အနေအထားက နေပြီး ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးလိုက် တော့ ကျနော် လက်တဖက်ကို မွေ့ယာပေါ် ထောက်ရင်းနဲ့ နောက်လက်တဖက်က ကျနော့်ရဲ့မာတောင် ထနေတဲ့ လိင်တန်ကြီး ကိုကိုင်ကာ ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်နူတ်ခမ်းဝမှာ တေ့ပေးရင်း ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းထည့် လိုက်ပါတော့တယ်၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-3

စောက်ရည်တွေနဲ့ ချောမွတ် နေပေမဲ့ စီးစီး ပိုင်ပိုင်ရှိ လှတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်ထဲ ကျနော့် လိင်တန် ကြီးက တဖြေးဖြေး ခြင်းနစ်ဝင်သွား ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့စောက်ခေါင်း အတွင်းသား တွေက လည်း နွေးထွေး နူးညံ့ အိစက်မှု တွေနဲ့ ထွေးပိုက် ကြိုဆို လိုက်တော့ ကောင်းလိုက်တာ ဆိုတာက လွဲလို့ပြော စရာစကား ရှာလို့မရတော့ ပါ၊ အဲဒီလို ကျနော့်လီးကြီး ကို ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်ထဲ ဖြေးဖြေး ခြင်းဇိမ် ခံသွင်းနေရာ ကအရှိန်ရ လာတော့ ဆွဲထုတ် တဲ့အချိန် မှာပဲဖြေးဖြေး ထုတ်ပြီး ပြန်သွင်း တဲ့အချိန် မှာတော့ အားရပါးရ ဆောင့်ချနေမိပါတယ်၊

…ဖွတ်..ရှုတ်…ဖွတ်…ရွတ်..ဖုတ်..ဖုတ်..ဖတ်..ဖတ်..

ဒေါ်ဒေါ်စောကလည်း သူမ ခြေထောက် နူစ်ဖက် နဲ့ကျနော် ပေါင် နူစ်ဖက် ကို တဖက်တချက် ဆီပတ် ချိတ်ထားရင်း ကျနော်ဆောင့်တဲ့ အချိန် တိုင်း ဆွဲဆွဲ သွင်းပေးလို့  အပေး အယူ မျှနေ တာပေါ့ ခင်ဗျာ၊ ကျနော့် လီးကြီး ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ် ထဲ အိကနဲ အိကနဲ ဆောင့်လိုး နေရင်းက ကျနော့် မျက်နှာ ရှေ့မှာ လှုပ်ရမ်း နေတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ လုံးဖွံ့ မေါက် တင်းနေတဲ့ နိူ့ကြီးတွေ ကို လည်း တပြွတ် ပြွတ် စုပ်ပေးနေမိပါတယ်၊ ကျနော့် ရဲ့လီးကြီးက ပူနွေး နူးညံ့ လှတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များနဲ့ ပွတ်သပ်ဝင် ထွက်နေ ရတာ အရသာရှိ လွန်းလှ လို့ တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာသလို ဖြစ်လာပြီး ထိပ်ဖျား မှာလည်း ယားလာ လို့ အားရပါးရဆောင့် ချပေးနေမိပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ဆီကလည်း ငြီးသံ လေးနဲ့ အတူ အသက်ရူသံ လည်း ပြင်းလာပါတယ်၊ ကျနော့် ဆံပင်တွေကို အတင်းဆုပ် ကိုင်ပြီး ကျနော့်ခါးကိုလည်း သူမရဲ့ ပေါင်လုံးကြီး တွေနဲ ဖျစ်ညှစ် လာတဲ့ အချိန် မှာကျနော် ဘယ်လိုမှ ထိန်းမထား နိူင်တော့ ပါဘူး၊
ဒေါ်ဒေါ်စော စောက်ခေါင်း ထဲမှာ ပူနွေးနွေး သုတ်ရည်တွေ တပြွတ် ပြွတ်ညှစ်ထုတ်ပေး နေမိပါတော့တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော တကိုယ်လုံး လည်းတော့င့်တင်း သွားပြီး တဟင့်ဟင့် ငြီးသံလေးနဲ့ အတူကျနော့် ကိုတင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖက်ထားတဲ့ အပြင်သူမစောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေ ကလည်း ကျနော့် လီးကြီးကို ညှစ်ပေး နေလိုက်တာ၊ ဘာနဲ့မှနိူင်းလို့ မရတဲ့ကာမစည်းဇိမ် ကို ပထမ ဦးဆုံး အကြိမ် ခံစားလိုက်ရတာ ဘဲလို့ မွမ်းပရစေတော့ ဗျာ၊

x    x    x    x    x   x

ကျနော်နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စောတို့တယောက်ကို တယောက် ဖက်ထားကြ ပြီးအမောဖြေနေကြရာ က ခန နေ တော့ ကျနော်ကဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့နူးညံ့ အိစက်နေပေမဲ့ ချွှေးလေး စို့စို့ နဲ့စေးစေး ကပ်ကပ် လေးဖြစ်နေတဲ့ လက်မောင်းအိုး နဲ့ကြောပြင်တွေ ပေါ်ကို လက်ဖဝါး နဲ့  လျောက် ပွတ်သပ်ပြီး အရသာခံနေ မိပါတယ်၊
ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့်လက်မောင်း တဖက်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင် မှေးနေရင်းက ကျနော့် မေးရိုး ကိုသူမနူတ်ခမ်း အစုံနဲ မထိတထိလေး နမ်းလိုက် ရင်း ကျနော့် လည်ပင်း ကို သူမရဲ့ လျာစိုစိုစွတ်စွတ် နဲ့လှမ်းရက် လိုက်ပါတယ်၊ အဲဒီ လျာနုန စိုစိုစွတ်စွတ် ရဲ့ အထိတွေ့က ကျနော့် ကိုရုတ်တရက် ကြက်သည်း ထသွားစေသလို၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့နူးညံ့ လှတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ မပျော့တပျော့ လေးနဲ့ အနားယူနေရှာ တဲ့ကျနော့် ရဲ့လိင်ချောင်းကြီး ကိုလည်း   ပြန်လည်မာတင်း လာခဲ့စေပါတယ်၊
ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီး ကမာတင်း လာတာနဲ့ အမျှ ဒေါ်ဒေါ်စော စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဖြေးဖြေး ချင်းဖေါင်းပွလာ လို့ ဒေါ်ဒေါ်စောနူတ်ခမ်းတွေက တဟင့်ဟင့် ငြီးသံနဲ့ အတူ ကျနော့်ကိုယ်ကို လည်းတင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ် လာခဲ့ပါတယ်၊ ကျနော် ဒေါ်ဒေါ်စော ခါးလေးက ကိုင်ပြီး အသာလိမ့်တက်လိုက်တော့ သူမခမျာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွား ပြီးကျနော်က အပေါ်မှာ မှောက်ရက်သားပေါ့၊ ဒေါ်ဒေါ်စော အပေါ်မှာ ကျနော့် ကိုယ်ကြီး တအားလေးနေ မှာစိုးလို့ ကျနော့် တတောင်တွေကို ဒေါ်ဒေါ်စော ပုခုံးတဖက် တချက်မှာ ထောက် သူမရဲ့ အိထွေး စိုစွတ်နေတဲ့ နုတ်ခမ်း အစုံကို တအားကုန်စုပ် ပေးနေမိတော့ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော်လည်ပင်း ကိုပြန်လည် သိုင်းဖက် ရင်း အစုပ်အနမ်း ကြမ်းကြမ်း နဲ့ တုန့်ပြန်ပေးလာပါတယ်၊ အဲဒီ့ အချိန်မှာ ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီးကမာတင်းနေပြီ မို့လို့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ အဖုတ် ထဲမှာပြည့်ကျပ် နေပြီလေ၊ အဲဒါကြောင့် ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီး ကိုစပြီး ဖြည်းဖြည်း ခြင်း အဝင်အထွက်လုပ်ပေး ရင်း ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့နူးညံ့လှတဲ အဖုတ် အတွင်းသားတွေရဲ့ အထိတွေ့ကို  အရသာခံနေမိတယ်၊ ဒီတခါတော့ ဒုတိယ အချီဆိုတော့ ပထမဆုံး အချီတုန်းကလို အမြန်လောစရာ မလိုတော့တာ မို့ တင်းပြည့် ကျပ်ပြည့် အရသာခံစားရင်း နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း အဝင်အထွက်လုပ်ပေး နေမိပါတယ်၊ မကြာပါဘူး အရှိန်ရလာတော့ လည်းဆောင့် ချက်တွေက မြန်လာရတာပေါ့၊

…ဇွတ်..ဖွတ်….ဖတ်….ဖတ်.

…ဖွတ်…ဖွတ်…ဖတ်….ဖတ်..

ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်း အောက်ပေးကောင်းပါ့ဗျား ပေါင်လုံးကြီး နူစ်ချောင်း ထေါင်အား ပြုပြီး ကော့ကော ပေးတော့ ကါ ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီးက  အရင်းမြုတ် တဲ့အထိ မိမိရရ ဝင်ဝင် သွားတာပေါ့၊ ကျနော့်ရဲ့ လိင်တန် ထိပ်ဖျားက ယားလာတဲ့အခါမှာ ကျနော်က ဒေါ်ဒေါ်စော ပေါင်လုံးတုတ်တုတ ကြီးနူစ်လုံး ကို ဒခေါက်ခွေး ကပင့်မပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်ထိတွန်း ဖိပေးလိုက်တော့ အောက်က အဖုတ်ကလည်း အပေါ်မော့ လာရတာပေါ့၊ အဲဒီ အချိန် မှာကျနော် တအားဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ကျနော့် လီးထိတ် ကဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ အတွင်းသား တနေရာ ကိုသွားသွား ထိ မိနေလို့ ဒေါ်ဒေါ်စော က အားကနဲ အီးကနဲ အော်အော် ပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ် ကိုတွန်းတွန်း ပေးထားတတ်တယ်၊ ကျနော်ကလည်း ပြီးကာနီးနေတော့ ဂရုမစိုက်နိူင်တော့ ပါဘူး ၊ အားရ ပါးရ ပစ်ဆောင့် နေလိုက်တာ ကျနော့် ဂွေးဥကြီးနူစ်လုံးကတော ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ဖင်ကို တဖတ်ဖတ် သွား ရိုက်နေတာပေါ့၊

…ဖွတ်…ပြွတ်…..ဖတ်..ဖတ်…

…ဖွတ်…ပြွတ်….ဖတ်..ဖတ်…

…အား……အီး…..ဟင်း….ဟင်း..အ….အင်း..အင်း…

*  *  *

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-4

ဒေါ်စောစော

အမလေးရှင် ဒါမျိုး အလိုး မခံရတာ ကြာပါပြီကော၊ မောင်ရဲ နဲ့ပြီး ကတဲကဘဲ၊ ကိုကိုလည်း အလုပ်ကောင်း ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ အသက်က စကားပြောတယ် ထင်တယ်၊ ကျမ အတွေ့အကြုံ ပြောတာနော်၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကျမ အတွေ့ အကြုံ ရှိ ခဲ့တဲ့ ယောက်ကျား လေးယောက်မှာ မောင်ရဲ နဲ့ ဖိုးသောင်း ကတူတယ်၊ ကိုကို ဆို ပုံမှန် တရက်ထဲမှာ တခါထက် မပိုဘူး၊ တရက်ဆိုတာ ကလဲနေ့တိုင်းက ပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ တပါတ်မှာမှ တရက် ဒါမှမဟုတ် နူစ်ရက်၊ နူစ်ခါဆိုတာ တော်တော့ကိုထန်နေတဲ အချိန်မှ၊ မျိုးမြင့် ကလည်း တညဘဲ ကြုံ ဘူးတာ၊ မောင်ရဲ နဲ့ ဖိုးသောင်း တို့ကတော့ မဟုတ်ဘူး တခါလုပ်ပြီး ခနနားတာနဲ့ အားပြန်ပြည့်လာတယ်၊ ဖိုးသောင်းဆို ကြည့် ညက စံချိန်ချိုး သွားတယ်၊ငါးခါတော့င်၊ကျမ အဖုတ် ထဲကသူ့လီးကြီးမချွှတ်ဘဲနဲ့ နူစ်ခါ အားရပါးရလိုးတယ်၊ ပြီးတော့ သေးသွားပေါက် တော့ ကျမက သူ့အခန်းပြန် သွားအိပ်ပြီ ထင်တာ၊ ဘယ်ဟုတ်မလဲ တခေါက်ပြန်လာပြီး လိုးတာ လီးက အဖုတ် ထဲကမချွှတ်ဘဲ နူစ်ခါ၊ နောက်တော့ ကျမတို့နူစ်ယောက် စလုံး အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ မိုးလင်းအားကြီး လောက်မှာ ကျမကသူ့ကို နိူးပြီး သူ့အခန်းပြန်အိပ်ဖို့ ပြောတာ မသွားခင် တခါရအောင်လိုးသွားသေးတယ်၊ ကျမ အဖုတ်တောင်နဲနဲ ကျိမ်းနေ သလိုဘဲ၊ နောက်တခါဆိုရင် တော့အုန်းဆီလေး ဘာလေးဆောင်ထားမှရမယ်၊
မနက်ကျတော့ ကျမ မထနိူင်တော့ဘူးလေ၊ အိပ်ရေးပျက်တာရယ်၊ ၅ချီတော့င် အလိုးခံထားရတာ ရယ်၊ ဆိုတော့ နေမြင့်မှနိူးတယ်၊ ရုံးကိုတော့ နေမကောင်း ဘူးလို့ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်၊

ကျမအောက် ဆင်းလာတော့ ဖိုးသောင်း ကျောင်းသွားပြီ၊ အစိုကွက် ဖြစ်နေတဲ့ အိပ်ယာခင်းကို လဲ၊ လျှော်ဖို့ဆပ်ပြာရေနဲ့စိမ်၊ ရေမိုးချိုး သနပ်ခါး လိမ်း၊ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီး ဈေးဘက်သွား မုန့်ဟင်းခါး စားပြီး အိမ်ပြန်လာ လမ်းမှာ စာအုပ် အငှား ဆိုင်ဝင် စာအုပ်တစ်အုပ် နူစ်အုပ်ကောက်ယူပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်၊
ကျမ အလုပ်မသွားဘူး ဆိုတော့ မိခိုင်က သူ့ရွာခနပြန်ချင်တယ် ဆိုပြီး မရဲတရဲနဲ့ခွင့်တော့င်း လာတယ်၊ ကျမလည်း စဉ်းစားပြီးငါလည်း အိမ်မှာ မနားရတာကြာပြီ နေလိုက်အုန်း မယ်လေ ဆိုပြီး နူစ်ညအိပ်လောက်ပြန် ဖို့ခွင့်ပေး လိုက်တယ်၊ မိခိုင်တော့ ပျော်ပြီး အိပ်တလုံးနဲ ကားဂိတ် ထွက်သွားလေရဲ့၊
အိပ်ယာပေါ်လှဲ ရင်းစာအုပ်ကိုင် ထားပေမဲ့ စိတ်ကညက အဖြစ်အပျက်ဘဲ တွေးနေမိတယ်၊ ငါများမှား သွားပြီလား ပေါ့၊ ဒီကောင်လေး အာချောင်ပြီး ရှောက်ပြောရင် ငါ့သိက္ခာ တော့ကျတော့ မှာဘဲ၊ အဲလိုတော့လုပ်မှာ မဟုတ်ပါ ဘူးလေ၊ကောင်လေးက ရိုးရိုးလေး ငါစလမ်းဖွင့်ပေးလို့ သူလုပ်ရဲတာ၊ ညကလဲ ၅ခါတာ လိုးသွားတယ် တယောက် နဲ့တယောက် စကား ငါးလုံးပြည့် အောင်တော့င် မပြောဖြစ် လိုက်ဘူး၊ သူ့ကိုနူတ်လုံဖို့ ပိတ်မှရမယ်၊ ဒါပေမဲ့ ညကမှောင် ထဲမှာ တယောက်နဲ့တယောက် သေသေခြာခြာ မျက်လုံး ချင်းမ မဆုံရတာ၊ ကာမမှောင် ကလည်း ဖုံးနေတယ် မဟုတ်လား၊ အခုနေ့လည်ကြောင်တောင်မှာ မျက်နှာခြင်း ဆိုင်ရမှာ တောင်ရှက် တက်တက်ပဲ၊ ဟီဟိ၊

ကောင်လေးက တော့သားလေးမို့လားမသိ ကြွက်သားတွေကလည်း မာမာတောင့်တောင့် နဲ့ လူကိုဖျစ်ညှစ် လိုက်တာ များတကယ်ပဲ အရုပ်ကလေးကျ နေတာပဲ၊ ဟင်းတွေးရင်းနဲ့တောင် အဖုတ်က အရည်စို့လာသလိုပဲ၊ ဒါပေမဲ ခတ်တည်တည် နေမှရမယ်၊သိပ် အညှာလွယ် ပြလို့ တော့မရဘူး၊ တော်ကြာ ခေါင်းတက် နင်းသွားအုံးမယ်၊ အဲလို ကျမမှာ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်နဲ့ တနေကုန်ရောဆိုပါတော့ ဖိုးသောင်း ပြန်ရောက်ရမယ့် အချိန် ထက်နဲနဲ ကျော်လာတော့၊ စပြီးအတွေးတွေ ရောက်ရက်ခတ်လာတယ်၊ ကောင်လေး ငါနဲ့များမျက်နှာချင်း ဆိုင်ရမှာ ရှက်လို့ ရှောင်နေတာလား၊ ပေါ့၊ ကျမအဖုတ်ကလည်း ကျိမ်းတာတွေ ပျောက် သွားပြီး ပုံမှန်ပြန် ဖြစ်လာတော့၊ ညတုန်းက ကောင်းခဲ့တာတွေ ပြန်တွေးရင်း အရည် နဲနဲ စို့လာတယ်၊ ကိုကိုဇော် ကိုတွေးမိတော့လည်း၊ လိပ်ပြာမလုံ ခြင်ဘူး၊ ဟင် သူလည်းအခွင့် အရေးရရင်တော့ လုပ်မှာပါဘဲ၊ ကြည့်ပါလား မိလတ်ကို တော့င်သရည် တမြားမြား  ဖြစ်နေတာ၊ အေးလေ ဖိုးသောင်း ပြန်လာလို့ လူလစ်ရင် တော့စကားပြောမှ ရမယ်၊နူတ်လုံဖို့ပေါ့၊ ကျမ ခေါင်းထဲ အကြံတွေဖျစ်ညှစ်ထုတ်နေ တုန်း အိမ်ရှေ့ကစက်ဘီး သံကြားတယ်၊ ဖိုးသောင်းပြန်လာပြီထင်တယ်၊

*   *   *

သောင်းထွေး

ကျနော်မနက် အိပ်ယာနိူးတာ နဲ့ဒေါ်ဒေါ်စောကိုဘယ်လို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရ မှန်းမသိတာနဲ့ အိပ်ငိုက်ရက် ကဘဲကျောင်း ကိုထွက်လာခဲ့တယ်၊ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင်ဘဲ ကလပ်စ ရုမ်း ရှာနေတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော တူမ မီးမီးလတ် နဲ့ ကော်ရစ်ဒါ မှာဆုံလိုက်သေးတယ်၊

“ဟေး ကိုသောင်းထွေး အရင်အပါတ်က မတွေ့ပါလား ကျောင်းမလာဘူး ထင်တယ်”

“ဟုတ်တယ် မီးလတ် ကျနော် ရွာခနပြန်နေလို့ ကြီးကြီးမေ တို့ရော နေကောင်းကြလား”

“မေမေ ရန်ကုန်သွားတယ်လေ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့ ဒီတခါတော့ မီးငယ် ပါသွားတယ်  သူလည်း ကျောင်းတွေပြန် မဖွင့်သေးလို့လေ”

“ဩော် ဩော်”

မီးမီးလတ် ရဲ့ မျက်နှာလှလှ လေးကို ငှေး ကြည့်မိမှ ဒေါ်ဒေါ်စော နဲ့တော်တော်လေးဆင် တာ သတိထား မိတယ်၊ ကျနော့်ကို နူတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားတဲ့ မီးမီးလတ် ရဲ့နောက်ကကြည့်လိုက်ရင် လည်းကိုယ်လုံး ကျပုံတော်တော့ ဆင်တာဘဲ ဆိုက်အသေးစား မော်ဒယ်လုပ်ထားသလိုဘဲ၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ဖူးဆိုက ဆိုရင မီးမီးလတ်က ခုနူစ်ဆယ့်ငါး ရာခိုင်နူံး ဆိုက်လောက်ပေါ့၊

ကျနော် ညက မီးကုန်ယမ်းကုန် ကျဲခဲ့ ပြီး မနက်အစောကြီး လည်း ထ ထွက်လာခဲ့တာဆိုတော့ အိပ်ရေး မဝတဝဖြစ်နေလို့ နောက်ဆုံးတန်း တွေမှာပဲ ရွေးထိုင်ပြီး ခုံပေါ်မှောက် အိပ်နေ လိုက် တယ်၊နေ့လည်စာ စားပြီးလို့ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့လဘက်ရည်ဆိုင် ထိုင်မှပုံမှန်ပြန်ဖြစ် လာပြီး သူတို့စကားဝိုင်း ကအကြောင်းအရာ ကိုအာရုံစိုက်မိတယ်၊

“ဟေးမင်းတို့နူစ်ကောင် ကိုယ်အတန်းကိုယ်မတက် ပဲဘယ်သွားသဝေထိုးနေကြတာလဲ၊ ငါ့မှာပျင်းလို့ သောင်းထွေး တကောင်လည်း ဘယ်နူစ်ခု နူစ်ကအိပ်ရေး ပျက်ထားလဲမသိဘူး တရူးရူးနဲ့ အိပ်လို့”

ဘဲဥ နဲ တဏှာ (နံမည်ပြောင်များ) ကစပ်ဖြဲဖြဲနဲ့

“ငါတို့ ရဲ့ စီးပွားရေး စီမံခန့်ခွဲမှု ဆရာမကြိုက်လို့ ဆရာကောင်းတဲ့ အတန်းသွားတက်တာလေ ဟီးဟီး”

“အောင်မယ တဏှာ မင်းအကြောင်းများ မသိရင်ခက်မယ် ဒေါ်တင်လှ အခန်းမဟုတ်လား မာစတာဘိတ် လုပ်ရင်မှန်းဖို့ကုန်ကြမ်းသွား စုတာမဟုတ်လား”

ဒေါ်တင်လှဆိုတာလည်း ကျနော်တို့ ကျောင်းသား တွေကြားမှာသုံးတဲ့ နာမည်ပြောင်လေ၊ ဆရာမ အပျိုကြီး အသက်က သုံးဆယ်တော့ မပြည့်သေးပါ၊ စီးပွားရေး စီမံခန့်ခွဲမှု သင်တယ်၊ ဖွင့်ထွားလှသောဖင်လုံးကြီး များကြောင့် အဲဒီနံမည်ပေး ထားကြတာပေါ့၊

“အေးလေ မင်းသိနေမှတော့ မထူးပါဘူး သွားရည်ကျအောင အတွေ့အကြုံမျှ လိုက်အုန်းမယ်၊ ဒေါ်တင်လှ ကကွာ ဒီနေ့ဝတ်ထားလိုက်တာ ထမိန်က ပါးပါးနဲ့ပျော့ပျော့လေး၊ ဘလက်ဘုတ် ပေါ်မှာ သူရေးထားတာတွေ ပြန်ဖျက်ရ်င သူ့ဖင်လုံးကြီး တွေက ကျောက်ကြောတုန်းကို ထွန်စက်ပေါ် တင်ပြီး လယ်ကွင်းထဲ ဖြတ်မောင်း သွား သလိုပဲ ..ဟီးဟီး ငါ့မှာ စိတ်ကူးယာဥ် ရင်းနဲ့ ပုဆိုးထဲမှာ ထွက်တောင် ထွက်ချင် သွားတယ်”

“ဟေ့ကောင် ရူးတိုးတိုး ပြောရင်းဆိုရင်း ဟိုမှာ မင်းကြီးဒေါ်ကြီး လာနေပြီ”

တကယ်ပဲ ပြောရင်းဆိုရင်း ပဲဒေါ်တင်လှတယောက် ကျနော်တို့ ထိုင်နေကြတဲ့ နေရာနဲ့ မလှမ်းမကမ်း ကနေဖြတ်လျှောက် သွားတယ်၊ တဏှာတို့ ပြောရင်လည်း ပြောစရာပဲလေ ဒေါ်တင်လှ လမ်းလျှောက် သွားလိုက် တာဖင်ကြီး နူစ်လုံးက တုန်ပြီး တလုံးကျ တလုံးတက် ထမိန အသားက ကပ်ကပ် ပြီး တင်လိုက် ချလိုက် လုပ်နေသလိုပဲ၊ ကျနော်တို့ အားလုံး ငြိမ်ကျသွား ပြီး မျက်စေ့ အရသာခံနေကြတာပေါ့၊ ကျနော့်စိတ် ထဲမှာတော့ အင်း ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ ဖင်ကြီးတွေက ဒေါ်တင်လှ ထက်တောင်လှ အုန်းမယ် လို့နိူင်းယှဥ် လိုက်မိပြီး လီးနဲနဲ တောင်ချင်သလို ဖြစ်သွားတယ်၊ ဘဲဥက အသံတိုးတိုးလေး နဲ့

” ငါ ဒီလိုဖင်လှတဲ့ စော်မျိုး ချရလို့ကတော့ ဒေါ်ကီ (ခွေးလိုး) ကလွဲလို့ ဘာနည်း နဲ့မှ မချဘူး ဟင်း..ဟင်း”

ကျနော့်စိတ် ပန်းချီကား ပေါ်မှာ ဒေါ်ဒေါ်စော ကိုလေးဘက်ထောက ပုံဖေါ်ကြည့်နေမိတယ်၊ ညတုန်းက မွန်နေတာနဲ့ လှေကြီးထိုးရိုးရိုး ဘဲ ငါးခါ ဆော်လိုက် တာ ဘာပုံစံ မှတောင် မပြောင်းမိဘူး၊ နောက် တခါ အခွင့်အရေး မှ ရပါတော့ မလား မသိဘူး၊ တွေးရင်းစိတ်က အိမ်တန်းပြန်ချင် စိတ်တွေ ပေါက်လာတယ်၊ ဒါပေမဲ ဒေါ်ဒေါ်စော နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ရမှာလည်း ကြောက်တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ဘာများ ပြောမလဲ ဆိုတာလဲ ကြို မခန့်မှန်းတတ် ဘူးလေ၊ တကယ်ပြန်စဉ်းစားကြည့် တော့လည်းဘာမှ ကြောက်စရာမှမှရှိဘဲ၊ တညလုံး ငါးချီ ချတာ ငြင်းတဲ့အသံ တစတောင်မ မကြားခဲ့ ရပဲ၊ ဒါပေမဲ့ တသက်လုံး ကြောက်ခဲ့ ရတဲ့ အရှိန်က ရှိတယ်လေ၊ ကျနော့် မိဘတွေက ဒေါ်ဒေါ်စော အတွက်ဆို ဘာလုပ်ပေးရပေးရ ၊ ကျနော့်ကို အိမ်ပေါ်မှာ တင်ထားတာဘဲကြည့် ပါလား၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ကျေးဇူးတွေကလည်း အများကြီး ရှိတယ်၊

အဲဒီလို ချီတုန်ချတုန် နဲ့ ကျောင်းချိန်ပြီးသွား တော့ အိမ်ပြန်ဖို့ ကြောက် နေတာ နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့အတူ ထန်းပင်တန်း ဖက်ရောက် သွားတယ်၊ ထရည်လေး နဲနဲ ဝင်လာကြတာနဲ့ ယောက်ကျားလေး တွေ အကြောင်း သိတယ်မဟုတ်လား၊ မိန်းမတွေ အကြောင်း ရောက်သွားကြတာပေါ့၊ ဘယ်မှာ ဘယ်သူနဲ့ ဘယ်သူ့ကို ချောင်းတုန်း က ဘာတွေလုပ်ကြတာ၊ ဘယ်ကောင်မကဘယ်လိုရွနေတာ၊ ဒေါ်တင်လှကြီးကို ဘယ်လို ချခြင်တာ အစရှိလို့ပေါ့ဗျာ၊ ကျနော့်အတွက်က ဒီည ဖြစ်နိူင်ရင် ထပ်ကြမ်း ခြင်စိတ်ပေါက်လာတာပဲ အဖတ်တင်တယ်၊ မနေ့ညက နူစ်ချီချပြီး ခနအိပ် ပျော်သွားတာတောင် အခုတော့ နောင်တရ နေမိတယ်၊ နည်းနည်းမှောင်ရီပျိုး လာတော့ ကျနော်ဖင်မငြိမ်နိူင် တော့ပါ၊

“ဟေ့ကောင်တွေ ငါပြန်တော့မယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ပြန်ရောက်ပြီးငါ ပြန်မရောက်သေး တာတွေ့ သွားရင်အဆူခံရ အုန်းမယ်”

အဲဒီလိုနဲ့ စက်ဘီးပေါ်တက်ခွပြီးအိမ်ဖက်ပြန်နင်းလာခဲ့တော့တယ်၊

*  *  *

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း အိမ်ရောက်တော့ အိမ်တခါး ဂလန့်က အပြင်က လက်လျိုပြီး ဖွင့်မလို့ လုပ်တုန်း တံခါးပွင့်လာပြီး အဝမှာ ဒေါ်ဒေါ်စော..

“.. ဟေး မောင်သောင်း..ပြန်လာပြီလား..ဘယ်တွေလျောက် သွားနေတာလဲ..ငါတို့မှာ..စိတ်ပူလို့..”

“..အော..ဒေါ်ဒေါ်စော..ကျနော့် သူငယ်ချင်း တယောက် သူ့မွေးနေ့ဆိုပြီး အတင်းခေါ်သွားလို့၊ ဆောရီးနော် ..”

“…အော် အေး..အေး..သွားသွား..ရေမိုးချိုး လိုက်အုန်း..ပြီးရင်..ထမင်းစားကြရအောင်..”

“…ဒေါ်ဒေါ်စော…မခိုင်ကဘယ်သွားလို့လဲ..”

“..အော မခိုင် ရွာ ၂ညအိပ် လောက် ပြန် ချင်လို့တဲ့ ငါလည်း အလုပ်ပင် ပန်းလို့နားချင်တာနဲ့ သွားခိုင်းလိုက်တယ်..”

“အော်ဒါ ဆို ဒေါ်ဒေါ်စော တယောက်ပဲ ရှိတာပေါ ဖွားဖွားကို စောင့်ကြည့်ဖို့..”

” အေး လေ ဒါပေမဲ့ မေမေ ကအခုတလော နေကောင်းနေလို့ သိပ် တော့ မပင်ပန်းပါဘူး အခုလည်း အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ပျော်နေပြီလေ.သွားသွား.ရေမြန်မြန် ချိုးလိုက် မိုးချုပ်နေပြီထမင်းစားရအောင်.”

ကျနော်လဲအခန်းထဲ အမြန်ဝင် ရေလဲပုဆိုး နဲ့ သဘက်ယူပြီး ရေချိုးခန်း ထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်၊ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီး အုပ်ကန်ထဲက ရေအေးအေး တဘွမ်းဘွမ်း လောင်းချလိုက်မှ နဲနဲ လန်းလန်းသွားတယ်၊

ဒေါ်ဒေါ်စောနဲ့ကျနော် နူစ်ယောက်ထဲပါလား ဆိုတဲ အသိက ကျနော့်လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးမာ လာစေခဲ့တယ်၊ ကျနော့် မာတော့င်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ အမြုပ်ထအောင် ပွတ်သတ်ပြီး ဂွင်းထုမလို့လုပ်ပြီးမှ ငါဒီည အခွင့် အရေးရခဲ့ရင်နှမျောစရာကြီး ဆိုပြီး အသာရေအေးအေးနဲ့ဆေးချလိုက်တယ်၊ ကျနော်မီးဖိုချောင် ရောက်တော့ ထမင်းစားပွဲမှာ အသင့်ပြင်ထား ပြီးဒေါ်ဒေါ်စောကစောင့် နေတယ်၊

“အို ဒေါ်ဒေါ်စော ကန်တော့နော် ကျနော့်ကို စောင့်နေတာလား.. အခုလောက်ဆိုတအားစာ နေလောက်ပြီပေါ့”

“အံမလေး အဲဒီလောက်လဲ မဟုတ်ပါဘူး ငါလဲ တယောက်ထဲစားရမှာပျင်းနေလို့ ကဲကဲ ထည့်စား..”

ကျနော်လည်း ဘိုက်စာစာနဲ့ တအားတီးလိုက်တယ်၊သူတော့င်းစား ထမင်းဝတော့ လီးတောင်တယ် ဆိုတာ ဟုတ်မှာဘဲဗျ၊ ကျနော်တောင် ပေါင်နဲ့ မနဲညှပ်ထားရတယ် စားပြီး ဘယ်လိုထရမှန်း တောင် မသိတော့ဘူး၊ ကံကောင်းချင်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စောက အရင်ပြီး သွားတယ် ၊ သူပုဂံဆေး လက်ဆေးပြီး ထွက်သွားမှ ကျနော်ထရတယ်၊
ဒေါ်ဒေါ်စောက အိမ်ရှေ့မထွက်ခင်၊

“.မောင်သောင်း မင်းပုဂံ တွေသိမ်းပြီးရင်း အိမ်ရှေ့ ခနလာခဲ့အုန်း ငါပြောစရာနဲနဲရှိလို့ ”

ကျနော့်ခေါင်းထဲမှာ ထိန်းကနဲဖြစ်သွားပြီး ရင်တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာတယ် ကောင်းဖို့လား ဆိုးဖို့လားတော့ မသိဘူးပေါ့၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-5

ကျနော ဧည့် ခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ကတီဗီက အသံတိုးတိုးဖွင့်ထားပြီး ရှေ့တည့်တည့်က နူစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေါ် မှာထိုင်နေတယ်၊ ကျနော် သူ့အနားရောက်တော့ ဆိုဖါပေါ် ကိုလက်ပုတ်ပြပြီး ထိုင်ဖို့ ပြောလို့ ကျနော်လည်း သူ့ဘေးမှာ ကြုံ့ကြုံ့လေးထိုင်လိုက်တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့်ဘက် မလှည့်ဘဲ တီဗီ ကိုဘဲကြည့်ပြီးစကားပြောနေ လို့ သူ့ ကိုကျနော် ကောင်းကောင်းကြီး လေ့လာနေမိတယ်၊

အိမ်နေရင်းမို့၊ အုံကောင်းလှပြီး ခါးလောက်ရှည်တဲ့ ဆံပင်ကို ဖါးလားချထား ကာ မျက်နှာပေါ်မှာက  သနပ်ခါးလေးတွေပါးကွက်လို တင်ထားတယ်၊ အင်္ကျီ လက်ပြတ် ဘလောက်စ် ဝတ်ထားတာမို့ လို့ ဖြုဖွေးဝင်းဝါလှတဲ့ လက်မောင်းအိုး တုတ်တုတ် တွေက ချောမွတ်နေလိုက်တာ ငုံ့ပြီး နမ်းချင်စရာ၊ လုံးချွှန်မို့မေါက်နေတဲ ရင်နူစ်မွှာကလည်း ကျနော့်ရဲ့ လည်ချောင်းကို သလိပ်တွေနဲ့ ခြောက်ကပ် စေခဲ့တယ်၊

“..ဒေါ်ဒေါ်စော…ပြော….ပြောစရာရှိလို့ဆို..”

“..အေး..မောင်သောင်း..မနေ့ညက ကိစ္စကို ပြောမလို့…”

ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့်ဘက်က မျက်နှာမလှည့် ကြည့်ဘဲဆက် ပြီးပြောနေ တာလေ၊ ကြည့်ရတာ သူလည်းမျက်နှာပူနေ ပုံရတယ်၊

“..မနေ့ညက တို့တွေမှား ခဲ့ကြတယ်..”

ကျနော့်စိတ်ထဲမှာတော့ မမှားပါဘူးဒေါ်ဒေါ်စောရယ်လို့ပြောနေမိ တယ်၊ ပါးစပ်ကတော့ ပြောမထွက်သေးဘူး ဘာများ ပြောအုန်းမလဲလို့ ဆက်နားထောင နေမိတယ်၊

“…ဒေါ်ဒေါ် မောင်သောင်းကို အနူးအညွတ် တော့င်းပန်ချင်တာက တော့ ဒီကိစ္စ ကိုလုံးဝမဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့ မေ့ပြစ်လိုက်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှမပြော ဘဲနူတ်လုံပေးပါလို့..”

“..ဒေါ်ဒေါ်စော ကျနော့်ကို စိတ်ချပြီးသာ ယုံပါတော့ ကျနော့် ပါးစပ်က တော့ ဒီကိစ္စ ဘယ်လိုမ မပေါက်ကြားစေ ရပါဘူးလို့..ဒါပေမဲ့..”

“…ဘာ..ဘာ..ဒါပေမဲ့လဲ..”

“…မနေ့ည ကကိစ္စ မဖြစ်ခဲ့ဘူး ဆိုပြီးတော့ ဘယ်လိုမှမေ့ လို့ရမှာ တော့ မဟုတ်ပါဘူး…”

ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့်ကို ကြည့်မနေ ပေမဲ့လည်း သူမရဲ့နူတ်ခမ်း အစွန်က ပြုံးယောင်ယောင် လေးတွန့် သွားတာ သတိထား မိလိုက်တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ကိုယ်ဟန် အမူအယာရယ်၊ ကျနော့်ရဲ့ ထကြွနေတဲ့ကာမစိတ်ရယ်က ကျနော့်ရဲ့ လက်တွေကို အားပေးအားမြောက် ကူညီပေး လေရဲ့၊ ကျနော် ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ လက်မောင်းအိုး အိအိကြီး တွေကိုဆုပ်ကိုင် ပြီးကျနော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်၊

“…ဒေါ်ဒေါ်စော ကတော့မေ့လို့ရမှာပေါ ကျနော့်လို ဘာမဟုတ်တဲ့၊ အတွေ့အကြုံ မရှိတဲ တော့သား ချာတိတ်ကလေးကို..”

“…ဘာ အတွေ့အကြုံ မရှိတာလဲ ၊ မပြောလိုက်ခြင်ဘူး၊ အတွေ့ အကြုံများရှိလို့က တော့ ဟင်း၊ ဒီက ဒီနေ့အလုပ်တော့င်ပျက်သွားတယ်..”

ကျနော်လည်း ဒီလောက်တော့ မအပါဘူး ၊ စကားဆက်ရှည် ပြီးအချိန် မဖြန်းတော့ပဲ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ နွေးတွေး တဲ့နတ်ခမ်း အစုံကို ကုန်းစုပ်လိုက်တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်း ရမက်ဝေတဲ မျက်လုံးအစုံ မှေးစင်းပြီး တုန့်ပြန် အနမ်းတွေ ပေးလာခဲ့ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော မော့ပေးလာတဲ မျက်နှာပြင် အနှံ့ နမ်းရုံ့ ရင်းက ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ လုံးမောက်နေတဲ့ ရင်နူစ်မွာကို ဘလောက်စ် အင်္ကျီ ပေါ်ကပဲ တဖက်တချက် အုပ်ကိုင ဆုပ်ချေ ပေးနေမိတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်းငြီးသံလေး သဲ့သဲ့ နဲ့ ကျနော့်လည်ဂုတ်ပေါ် တွဲလဲခိုရင်း သူမရဲ့ စွတ်စိုတဲ့ နူတ်ခမ်း တွေနဲ့ တုန့်ပြန်ပေးနေပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကိုကျနော်က အသာလေးထိန်းကိုင်ရင်းက ဆိုဖါလက်ရမ်းပေါ် ခေါင်းတ်င ပြီးပက်လက် အနေအထားဖြစ်အောင်၊ရွေ့ပေးလိုက်လိုက်ပါတယ်၊
ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ထမိန်စကိုမပြီး အပေါ်လှန်တင်လိုက်တော့ မှဒေါ်ဒေါ်စော မျက်လုံးတွေပွင့် လာပါတယ်၊

“…အာ…မောင်သောင်း..ဒေါ်ဒေါ့်အခန်းထဲသွားရအောင်ကွယ်..”

“…ဒီမှာ..ဘယ်သူမှမရှိတာ..ဒေါ်ဒေါ်ရယ်..ကျနော်လည်းအဲဒီ လောက်မစောင့် နိူင်တော့ဘူး..”

“…ဟင့်အင်းကွာ..ဘယ်သူမှမရှိပေမဲ့ .ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာ…”

ဒေါ်ဒေါ်စော ညုသံလေး နဲ့ငြင်းသံလေးကိုဂရုမစိုက်နိူင်တော့ပါဘူး၊ ကျနော့်မှာ တနေ့လုံးစိတ်ကူးနဲ့ မှန်းနေရတာ လက်တွေ့တွေ့ရတော့ နဲနဲလေးမှ မအောင့်နိူင်တော့ပါဘူး၊ လှန်တင်လိုက်တဲ့ထမိန်အောက်က ဖွေးကနဲ ပေါ်လာတဲ ပေါင်လုံး ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကြီးတွေကလည်း ထောင်မတ် တင်းမာနေတဲ ကျနော့်လီးကြီးကို ပိုပြီး အားဖြည့် ပေးနေတာပေါ့၊ ကြမ်းပေါ်ချထားတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စော ခြေထောက်တွေ ကို ဒခေါက်ခွေး (ဗမာအခေါ်အဝေါ်နဲ စိမ်းနေသူများအတွက-
ဒူးအနောက်ဖက်ကိုပြောတာပါ) ကနေ ဆိုဖါ ပေါ်မတင် လိုက်တော့ ထမီ က ဒေါ်ဒေါ်စော ဗိုက်ပေါ် လန်တက်သွားပါတယ်၊ အဲဒီထေါင်နေတဲ့ ဒူးနူစ်လုံး ကိုကားပေးလိုက်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ ဖွေးဥပြီး အကြောစိမ်း လေးတွေတော့င သန်းနေတဲ့ပေါင်လုံးတုတ်ခိုင်ခိုင် နူစ်လုံး ခွဆုံမှာ အမွေး နက်နက် ဖုတ်ဖုတ် လေးဖုံးနေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီး အရည် ကြည်လဲ့လဲ့ နဲ့ဘွားကနဲပေါ်လာပါတယ်၊

ကျနော် လည်းကိုယ့်ဘာသာ ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံ ချွတ်ခဲ့ပြီး၊အနားကိုတိုးကပ်လိုက်ပါတယ်၊ လင်းမြွေကြီး ပါးပြင်းထောင်သလို ထောင်ထနေတဲ့  လီးကြီးကို ဘယ်လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးထိတ်ဖူး နဲ့ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ကွဲဟနေတဲ ပန်းနုရောင် စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား နူစ်ခုကြားမှာ အကွဲကြောင်း တလျောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကကျနော့် လည်ဂုတ်ကို သူ့မျက်နှာပေါ် အတင်းဆွဲယူလိုက် ပြီး ကျနော့် မျက်နှာပြင်က တရုံ့ရုံ့ နမ်းနေတော့ ကျနော့်မှာ မမြင်မကန်းနဲ့ မှန်းပြီး လီးထိပ်ဖူး ကို သူမ စောက်ပတ်အဝကိုတေ့ အသာဖိသွင်းလိုက်ရပါတယ်၊

“…အား…အီး..အီး..”

ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ အဖုတ်ထဲမှာ အရည် တွေနဲ့ စိုချော နေပေမဲ့ ကျနော့်လီးကြီးက တဝက်ကျော်ကျော် ပဲဝင်ရသေးတယ် နဲနဲလေးကျပ်လာတယ်၊ အဲဒါနဲ့ နဲနဲလေး ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီးမှ ပြန်သွင်း  ပေးလိုက် တယ်၊ဒီတခါတော့ ကျနော်သဘောပေါက် သွားပြီလေ၊ ဒီတရားသူကြီးမ ဒီလောက်ထန်တာ ငါနောက် လိုးချင်တဲ့  အချိန်လဲ လိုးလို့ ရမှာပဲ၊ သိပ်လောစရာမလိုပါဘူး၊ ဇိမ်ဆွဲ လုပ်ရမယ် လို့တွေးမိတယ်၊ အဖုတ်ကြီးကလည်း လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ၊စည်းပြီးတော့ အိနေတာပဲ၊ သိပ်များများ အဝင်အထွက် မလုပ်ရပါဘူး ကျနော့်လီးကြီး တချောင်းလုံး အရင်းထိအောင် ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားတာပေါ့ဗျာ၊ အဲဒီတော့မှ ကျနော်က ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ ခါးလေးကို လက်နူစ်ဖက် နဲ့ ကိုင် ပြီးမှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောကလည်း ကျနော့် လည်ပင်းကို သူလက်နူစ်ဖက် နဲ့တွဲလဲခို ထားပြီး သူမပေါင်လုံးကြီး တွေနဲ့ ကျနော့်ခါးကို ညှပ်ကာ  ကျနော့် ဖင်နောက်မှာ သူ့ခြေ ကျင်းဝတ်နူစ်ခုက ခရော့ ချိတ် ထားတယ်၊
ကျနော်က လီးကြီးက ဆွဲထုတ်လိုက်လို့ ကျနော့်လီး ဒစ်ကြီးက ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်အတွင်း သားတွေကို ဆွဲထုတ်လာသလို ဖြစ်သွားတယ်၊ကျနော့် လီးဒစ်က ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား က မကျွတ်မှီမှာဘဲ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့် ဖင်နောက်မှာ ချိတ်ထားတဲ သူခြေထောက် တွေနဲ့ ဆွဲဆွဲသွင်းပေးတယ်ခင်ဗျ၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက တော်တော်ကျွမ်းတာဘဲ၊

ကျနော်လည်း အရသာရှိလွန်းလို့၊ ဇိမ်ဆွဲပြီးလိုးနေမိတယ်၊ဒါပေမဲ့သိတဲ့ အတိုင်းပဲလေ စောက်ပတ်နဲ့ လီးအချစ်ကြီးကြရင်တော့ ဘယ်အေးဆေးနိူင်ပါ့မလဲ၊ ထုံးစံအတိုင်း အသက်ရူသံတွေပြင်း၊ ကျနော့်ဂွေးဥ က လွဲလွဲပြီး တဖုတ်ဖုတ် နဲ့ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ဖင်ကြားကိုသွားသွားရိုက်နေတာပေ့ါ၊

“..ဖွတ်…ဖတ်…” “…ဖွတ်…ဖလူး..ဖွတ်…” “…အား…အီး..အို့…ဟင်း.ဟင်း…”

“..ဂလင်..ဂလင်..ဂလင်..ဂလင်…”

အရေးထဲဗျာ တယ်လီဖုန်းကထမြည်လာတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို တွန်းပြီး ရပ်ဖို့အချက်ပြလိုက်တယ်၊

“…မောင်သောင်း..ခနလေး..ကိုကိုဇော်..ဒီအချိန်.ခေါ်မယ်လို့ ..ချိန်းထားတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်မကိုင် လို့မဖြစ်ဖူး..”

ကျနော် မထချင်ထချင်နဲ ထလိုက်ရတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်ထဲက ရှောကနဲ ထွက်လာတဲ့ ကျနော့် လီးကြီးက သံချောင်းလို မာတောင် ပြီး  မီးရောင်အောက် မှာဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်ထဲက အရည်တွေနဲ့ ချောပြောင်နေတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက အဆက်မပြတ် မြည်နေတဲ့ ဖုန်းသံကြောင့် ကမန်းကတန်းဘဲ ကြုံသလိုလှမ်းကိုင် လိုက်ပါတယ်၊ ဖုန်းက ကျနော်တို့ အချစ်ပွဲနွဲနေတဲ့ ဆိုဖါဘေးက စားပွဲပုလေးပေါ်မှာလေ၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကိုယ်ကိုတပတ်လှည့် ဆိုဖာလက်ရမ်းပေါ် လက်ထောက်ပြီးဖုန်းကိုလှမ်းယူလိုက်တော့ ဆိုဖါပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ဖင်ဘူးထောင်ပေးသလိုဖြစ်သွားတာပေါ့ ၊ ခါးသေးပြီး စွံ့ကားထွက်လာတဲ့ တင်လုံးကြီးတွေက ကျနော့်ရင်ကို ဟာကနဲ ဖြစ်သွားအောင် ကြွရွနေကြတယ်၊ နေ့ခင်းကဘဲ တဏှာပြောထားတဲ့ ဒေါ်ကီ (ဒီ-အ-ဒပယ်ဂျီ-ဝိုင) ကိုသွားသတိရမိတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ လုံးဝန်း ကားစွံ့ နေတဲ ဖင်ကြီးနဲ့ ၊အလယ်တည့်တည့်မှာ ဖေါင်းကြွနေတဲ အဖုတ်ကြီး က ကျနော့် ကို မျက်စပစ် ပြနေသလိုပဲ၊ ကျနော်က လုံးပြီးကား ထွက်နေတဲ တင်သား အိအိ ကြီးတွေကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးပြီး တချက်ဖျစ် လိုက်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စောက ခေါင်းလည်ပြန် နဲ့ ချစ်စဖွယ် မျက်စောင်းတချက် လှမ်းထိုးရင်း လက်ညိုး ပါးစပ်မှာ ကန့်လန့်ထောင် ပြလို့ ကျနော် ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရပါတယ်၊

“..ဟေး ကိုကိုလား..မျော်လိုက်ရတာကွာ…”

……   …….

“..ဟင့်အင်း…အိပ်မလို့..လုပ် နေ…..တုန်း..ကိုကို့  ဖုန်းလာတာလေ..”

…

ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့အပြောကို သဘောကျ လို့ကျနော် ပြုံးလိုက်မိတယ်၊ဟုတ်တယ်လေ လုပ်နေတုန်းကြီးကို၊ ကျနော် ကဒေါ်ဒေါ်စော ပေါင်ကြီးနူစ်လုံး ကြားကစူထွက်နေတဲ အဖုတ်ဝ မှာလီးကြီးကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေး ချင်းထိုးသွင်းလိုက်ပြီး အဆုံး ထိဝင်သွားတော့ ကျနော့်ရဲ့ ပေါင်ခြံ မှာ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ တင်ပဆုံကြီးတွေက အိကနဲနေတာပေါ့၊

“..အာ..ကိုကို..ကလည်း သတိရတာပေါ့၊ မီးကတယောက်ထဲ ပျင်းနေတာလေ”

ကျနော်က လီးကြီးကို ဒေါ်ဒေါ်စော အဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားရင်းက ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ် ဘရာဇီယာတွေချွတ်လုပ် နေလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ကြောပြင်ကို အပေါ်ကမှောက်ရက် ပါးအပ်ပြီး ဖွံ့ထွားလှတဲ့နိူ့ကြီးနူစ်လုံးကို အားရပါးရဆုပ်နှယ်ပေးနေရင်း ဖုန်းပြောတာကို နားထောင်နေမိတယ်၊

“ဟင်းနော် ကိုကိုကလည်း ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ ပြောပြ ဘာ ဖြစ်တာလဲ ကိုကို့ အသံကမော နေသလိုဘဲ..

…..   …..

“ဘာ…မီးကိုမှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတယ်၊ မီးလည်း ဒီလိုပါပဲ..ကိုကို့ဟာကြီးနဲ့ မီးက လေးဘက်ထောက်ပြီး အနောက် ကဆောင့်တာ ဘယ်တော့ခံရမှာလဲ…”

ကျနော့်မှာ ဒေါ်ဒေါ်စော ပါးစပ်က ဒီလိုညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း တွေထွက်လာ လိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့် ထားတော့ တော်တော်တော့ အံ့ဩသွားတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ပါးစပ်ကပြောနေရင်းက သူ့ရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကော့ ပေးတော့မှ ကျနော်အထာပေါက်သွားတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောက ကျနော်တို့ နူစ်ယောက်စလုံးက တချိန်ထဲပြော နေတာကိုး၊

” ဘာ မီးက မခံနိူင်ဘူး အမလေး ဒီတခါ ကိုကို အိမ်ပြန်ရောက်ရင် တွေ့ကြသေးတာပေါ့၊ နာနာဆောင့်ကြည့်လေ မီးမခံနိူင်ရင် အရှံးပေးတာပေါ့၊ ”

ကျနော်က ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့အပြောကြောင့် စိတ်အရမ်းတက်ကြွလာခဲ့တယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေရဲ့ အရင်းကခါးကျင်ကျင်လေးကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်အားပြုရင်း ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ အဖုတ်ခေါင်းထဲ ကျနော့် လီးကြီးကို တအားတအားဆောင့်ပစ်နေ မိပါတယ်၊

” ဘာလဲ ကိုကို ပီးတော့မယ်၊ မီးလည်းပီးတော့မယ်၊ မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးပါ ကိုကိုရယ်”

ကျနော်လည်းဂရုမစိုက်နိူင်တော့ ပါဘူး ဖုန်းထဲမှာ အသံတွေပါရင်ပါသွားပစေတော့။ ကျနော့်လီးကြီးကလည်း တအားယားယံနေပြီမို့အားကုန် ဆောင့်ပေးနေမိပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောမှာလည်းတဟင့်ဟင့် အသံလေးတွေထွက် လာပြီးဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ကော့ကော့ ပေးလာပါတယ်၊

” တော်ပြီကိုကိုရယ် မီးအိပ်တော့မယ် ဂွတ်နိူက်”

ဆိုပြီးဖုန်းချလိုက်ပါတယ်၊ နောက်တော့ ဆိုဖါလက်ရမ်းပေါ်ခေါင်းတင်မှောက်လိုက်တော့ ဖင်ဘူးတော့င်းထောင်သလို ဖြစ်သွားပြီးဖင်လုံးကြီးတွေကပိုကားထွက်လာတာပေါ့၊
ကျနော်လည်းဒေါ်ဒေါ်စော ပေါင်းရင်းနစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ရင်းဖုန်းကနဲ ဖုန်းကနဲ ပစ်ပစ် ဆောင့်နေမိရာဘယ်လောက်တော့င်၊ ကြာသွားလဲမသိ၊ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ကိုယ်လုံးကြီး  တော့င့်တင်းသွားပြီးအဖုတ်အတွင်းသားတွေက ကျနော့်လိင်တန်ကြီးကို ဆွဲညှစ်ပေးတော့ လီးကြီးမှာမအောင့်နိူင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ ဖြစ်ကနဲဖြစ်ကနဲ၊ အဖုတ်အတွင်းထဲမှာ ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊

“….အား…ဒေါ်ဒေါ်စောရယ်..ကောင်းလိုက်တာ…”

“..အိုး..မောင်သောင်းရယ်. ကျွတ် ကျွတ်.. ကောင်းလိုက်တာ..”

*  *  *

ဦးဇော်ဦး

” အိုး.. ကောင်းလိုက်တာ..သမီးရယ်..ဦးမထိန်းနိူင်တော့ဘူး..ထွက်သွားပြီး ..အ အိုး.”

စောစော တဖက်က ဖုန်ုးချသွားမှ ကျနော့်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အသံထွက်နိူင်တော့တယ်၊ အသံလည်းထွက်လရည်လည်း ထွက်သွားတယ်လေ၊ အသံထွက်လို့မရတဲသူကတော့ ကျနော့်လီးကို စုတ်ပေးနေတဲ့မီးငယ်ပေါ့၊ ကျနော်ကထွက်ခါနီးမထူးတော့ဘူးဆိုပြီးမီးငယ် ပါးစပ်ထဲအတင်း ထိုးထည့် လိုက်တာမီးငယ် လည်ချောင်းထိ လီးထိတ်ဖျားက တိုးဝင်သွားတယ်၊ မီးငယ်က ရုန်းဖို့ပြင်ပေမဲ့ ကျနော်ကမီးငယ်ခေါင်းကို လက်နဲ့ ချုပ်ထိန်းထားလို့ ရုန်းလို့မရတော့ပဲ ထွက်လာသမျှ လရည်တွေကို လည်ချောင်း ထဲမျိုချနေရတော့တာပေါ့၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-6

ကျနော့်ကံကောင်းချက်ကတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် မယုံခြင်စရာပါဘဲ၊ ကြီးမေ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရန်ကုန်တက်လာတော့ ခါတိုင်း တည်းနေကြ မေလေးတို့အိမ် မှာမတည်းတော့ဘဲ ကျနော့်အိမ် မှာတည်းတယ်လေ၊ မေလေးက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ စင်္ကာပူသွားတယ်ဆိုလား၊ ကိုဝန့်ရဲကလည်း အရမ်းအလုပ်များတဲ့သူ ဆိုတော့ အိမ်မှာကပ်တယ်မရှိဘူး၊ ကျနော်နဲ့ကမြို့မှာတွေ့နေကြနဲ့ ရင်းနှီးနေကြတယ်မဟုတ်လား၊

ကျနော့်ရုံးချုပ်ကလည်း အချိန်ပြည့်နေစရာမလိုဘူးလေ၊ အဲဒီတော့သူတို့သွားချင်တဲ့ နေရာ ကျနော့်ကား နဲ့လိုက်ပို့ပေးနိူင်တယ်ဆိုတော့ လည်းပိုအဆင်ပြေ တာပေါ့လေ၊သူတို့အတွက်ပေါ့၊ ပထမတွေ့စတော့ မီးငယ်တယောက် မျက်နှာလေးအန်းတန်းတန်းနဲ့ ရှက်ရွံ့ရွံ့ လေးဖြစ်နေတယ်၊ ကျနော်က ဘာမှမဖြစ်ဖူးခဲ့သလို နေပြလိုက်မှသူ့အမေရှေ့ မှာ ရဲရဲတင်းတင်းလေး ပြန်ဖြစ်လာတယ်၊

ပထမရက်ပိုင်းလောက်က ကျနော်မီးငယ်နဲ့နူစ်ယောက်ထည်း အခွင့်အရေးတခါ မှမရခဲ့ဘူး၊ နောက်သုံးလေးရက်လောက်ကြာတော့ ကြီးမေက အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင် မီးငယ် ပျင်းမှာစိုးလို့ အိမ်မှာ ထားခဲ့တယ်၊ သားကျောင်းမရှိတဲ့ရက်တွေဆို သူကမီးငယ်သွားချင်တဲ့ နေရာလိုက်ပို့ ပေးတတ်တယ်လေ၊ သားကျောင်းသွားရင် လည်းအိမ်မှာ တီဗီ၊ ဗီဒီယိုကြည့်ပေါ့၊

တနေ့တော့သားကလည်းကျောင်းသွား ကျနော်လည်းအားတော့ ကြီးမေတို့နဲ နာမည်ကြီးထမင်းဆိုင် တခုမှာသွားစားပြီး ကြီးမေ အလုပ်ရှိတဲ့ပွဲရုံကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်၊ ပွဲရုံရောက်တော့ ကျနော်က ကြီးမေကိုပြန်တော့ မယ်လို့နူတ်ဆက်ပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်၊ ကားစက်နိူးပြီးထွက်မလို့လုပ်တုန်း မီးငယ်အထဲကပြေးထွက်လာပြီး ကျနော့်လှမ်းခေါ်တယ်၊

“..ဦးဇော်…ခနလေး…မေမေကပြောစရာရှိလို့တဲ့ .”

ကျနော်ခနရပ်စောင့်နေတုန်း ကြီးမေထွက်လာတယ်၊

“..ကိုဇော်ဦး..အခုဘယ်သွားစရာရှိလဲ…အားလားဟင်..”

“ဟင့်အင်း..ဘယ်မှသွားစရာမရှိပါဘူး..အိမ်ပြန်ဖို့ပဲရှိတယ်..အားပါတယ်.ဘာဖြစ်လို့လဲ..”

“ကျမတို့..ဒီနေ့ရုပ်ရှင်ကြည့်မလို့ အထူးတန်းကလက်မှတ်ဝယ်ထားတာ  အခုကျမသူငယ်ချင်းက .သူ့ရဲ့ကုန်ကားတွေနယ်ကဝင်လာလို့ တဲ့မလိုက်နိူင်တော့ဘူး အဲဒါလက်မှတ်တစောင်ပိုနေလို့ ပြီးတော့ ကျမတို့သားအမိနူစ်ယောက်ထဲလည်း ဖြစ်နေ လို့လေ. လိုက်ခဲ့ပါလားအလုပ်အားရင်..”

“ကောင်းသားဘဲ..ကျနော်လဲ..ဒီနေ့ပျင်းနေတာနဲ့..ကဲကဲကားပေါ်တက် သွားကြမယ်..”

အဲဒီလိုနဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံ အထူးတန်းမှာကျနော်တို့ ဝင်လိုက်ကြတယ်၊ ကျနော်တို့သုံးခုံတွဲရဲ့ ဘေးတဖက်တချက်မှာက ယောက်ကျားလေးတွေ ဆိုတော့ မီးငယ်ကို ခလယ်မှာထားပြီး ကျနော်နဲ့ကြီးမေက တဖက်တချက်မှာ ထိုင်ကြတယ်၊ စထိုင်ကတဲက ကျနော့်အတွေးအာရုံမှာ ရေတွင်းဘေး မီးငယ်ကျနော့်ကို ဂွင်းထုပေးပြီး ကျနော့်သုတ်ရည်တွေ သူ့မျက်နှာပေါ်ပန်းထွက် သွားတာတွေပြန်တွေး မိရင်းက လီးတောင် နေပြီလေ၊ ဒါပေမဲ့ဘေးမှာက သူ့အမေကြီးနဲ့ တခုခုကြောင့်များ အမှားလုပ်လိုက်မိရင် တသက်လုံးထိန်းလာ တဲ့သိက္ခာကျပြီး စောစော ကိုလည်းဘယ်လိုမျက်နှာပြရမှာလည်း၊ တွေးရင်း လုံချည်ပေါ်ကဘဲ ကိုယ့်လီးကိုယ် ပွတ်ပေးနေမိတယ်၊

ဒါပေမဲ့ရုပ်ရှင် စပြပြီး နဲနဲကြာလာတော့ စိတ်ကစပြီး ရာဂရှိန်တက် လာတယ်ကြိုးစား ကြည့်ရင်ရနိူင်တဲ့ အခြေအနေမှာလည်းရှိနေတယ်၊ ဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုး နောက်ရဖို့ ဆိုတာဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်ဘူးလေ၊ မီးငယ်က ကျနော့် ညာဘက်မှာထိုင် နေတာမဟုတ်လား၊ ကျနော် ဘယ်ဘက်လက်ကို ကျနော့်ရဲ့ညာဂျိုင်းအောက်က လျှိုသွင်း ပြီး မီးငယ်ရဲ့ ဘယ်လက်မောင်းလေးကိုထိ ကြည့်လိုက်တယ်၊ မီးငယ်တယောက် မလှုပ်မရှား ဘဲနေလို့ ပိုရဲလာတယ်၊ မီးငယ်ရဲ့ လက်ကလေးကို မှောင်ထဲမှာ မသိမသာဆွဲ ယူလာပြီး ကျနော့်လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်၊ မီးငယ်ကလည်းခေသူ မဟုတ် ပါကျနော့် ရဲ့ ပုဆိုးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီအပြင်ကို ထုတ်ထားတဲ့ လီးကြီးကို သူမရဲ့ လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်၊ နောက်တော့ ကျနော့် ရဲ့သံချောင်းကြီးလို တင်းမာနေတဲ့လီးကြီးကို တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေ တော့ ရုပ်ရှင်မပြီးခင်ဘဲ ကျနော့်မှာ တချီပြီးသွား လို့လရည်တွေ ပုဆိုးထဲ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်။

X   X   X

ရုပ်ရှင်ကပြီး လို့ပြန်လာကြတော့ မချိုမခြင် အပြုံးနဲ့ မီးငယ်ရဲ့ နောက်ပြောင်ပြောင် အမူအယာ လေးကြောင့် ကျနော့် ရင်နဲ့ လီးမှာမရိုးမရွ ဖြစ်ပြီး မီးငယ်ကို အရမ်းလိုး ချင်စိတ် ကတဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေရပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ နောက်ဆက်တွဲပြသနာ တွေကို တွေးပြီးကြောက်လို့ စိတ်ကို အတင်းထိန်း ပြီးရှောင်နေရပါတယ်၊
ညဖက်ကြတော့ လည်းအိပ်လို့မရ တာနဲ့ စာအုပ်တအုပ်ကောက်ဖတ် နေလိုက်တယ်၊ စာအုပ်ကလည်း ပျင်းစရာကောင်းသလိုဖြစ်လာပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ ညှောင်းလာတာနဲ့၊ ကုတင်ပေါ်ကထပြီး ရေသွားသောက်လိုက်အုန်း မယ်လေဆိုပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလာလိုက်တယ်၊

မီးဖိုချောင်မှာ နာရီလှမ်း ကြည့်လိုက်တော့ ည၁၂ နာရီကျော် နေပြီ၊ အိပ်ဆေးသောက် အိပ်မှရတော့မယ် ဆိုပြီး သောက်ရေအိုးစဥ် နားကိုသွားတော့ ရေချိုးခန်း ထဲက မီးရောင်လှမ်းတွေ့လိုက်တယ်၊

အဲဒါနဲ့ တယောက်ယောက် မီးပိတ်ဖို့ မေ့သွားပြီး ညဘက်မီး ပြန်လာလို့ လင်းနေတာ ဖြစ်မယ်ဆိုပြီးပိတ်မလို့ တံခါးကိုသွားဆွဲဖွင့်လိုက်တော့

“..ဟယ် မီးငယ မအိပ်သေးဘူးလား..”

“..အာ..ဦးဇော်..”

ရေချိုးခန်းထဲမှာ မီးငယ်တယောက် မျက်နှာလေး နီရဲရဲ နဲ့ အိမ်နေရင်း တီရှပ်လေးနဲ့ ထမိန်ကပိုကရို ဝတ် ထားလို့၊

“..အိုး ဆောရီးနော်..ဦးဇော်က..မီးငယ်ရှိမှန်းမသိလို့..”

ကျနော်ကပြောပြီးနောက်လည့်အထွက်မှာ မီးငယ်က

“..ဦးဇော်..”

ကျနော်တံခါးဝ မှာရပ်ပြီး နောက်လှည့်ကြည့် လိုက်တော့

“..မီး အိပ်လို့မပျော်ဘူး ဦးဇော်..အိပ်ယာထဲမှာ..တလူးလူးတလိမ့်လိမ့် နဲ့ဆို  မေမေ ကအိပ်လို့မရဘဲမီးငယ်က ဆူမှာစိုးလို့…”

“..ဘာဖြစ်လို့အိပ်မရတာလဲ..မီးငယ်..အိုက်လို့လား..”

“..ဟင့်အင်း..မီးငယ်..တကိုယ်လုံးညှောင်းနေသလိုဘဲ..နောက်ပြီးတော့..ဟိုဟာ..ဟင့်အင်းသွား..မပြောတော့ဘူး..”

“..ဦးလည်း..မီးငယ်လိုပါဘဲ..အိပ်လို့မရလို့..”

ကျနော်က ပြောရင်းအနားတိုးကပ်သွားလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ မီးငယ်ရဲ့ခပ်မော့မော့  မျက်နှာပြင် လေးပေါ်က နီထွေးထွေး နုတ်ခမ်းအစုံကို အသာငုံခဲ ပြီးစုပ်လိုက်တယ်၊မီးငယ်ရဲ့လက်တွေကလည်း ကျနော့်ရဲ့ လည်ဂုတ်ကို တွဲခို သိုင်းဖက်လာခဲ့တယ်၊ ကျနော်ကခေါင်းငုံ့ပြီးနမ်းပေမဲ့ မီးငယ်က ကျနော့်ကိုမှီဖို့  ခြေဖျားလေး ထောက်ထားရတယ်၊ အဲဒါကြောင့် စွံ့ကားတက်လာတဲ ဖင်လုံးလုံးလေး ကို လက်ဖဝါးနဲ့ ရွရွလေး ပွတ်ပေးရင်းက အိအိ တုံတုံလေး မို့ အားမလိုအားမရ ဆုပ်ညှစ် လိုက်မိတယ်၊

“..ဦး အခန်းထဲ သွားရအောင် မီးငယ်ရယ်..”

အဲလိုနဲ့ ကျနော့်အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ကို မီးငယ်တယောက် ရောက်ခဲ့ ရပါပကော၊ ကျနော်က အလောသုံးဆယ် မီးငယ် ရဲ့အဝတ်အစားတွေ ကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပေမဲ့ မီးငယ်ကရှက်လို့ မျက်နှာပေါ် စောင်ဆွဲပြီး အုပ်ထားလိုက်တယ်၊ အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး ကျနော်က ကုတင်ဘေး စားပွဲပုလေးပေါ်က စာကြည့် မီးရောင်အောက် မှာဖွေးမွတ်နေတဲ့ ပေါင်တန်နူစ်ချောင်းကို လောလောဆယ် ကြည့်မဝနိူင်သေးဘူးလေ၊ သူ့အဒေါ်စောစောလို တုတ်တုတ် ခဲခဲ ပေါင်လုံးကြီးတွေမဟုတ်ဘဲ ဆင်ဆွယ် လိုအဆစ်အမြစ် မရှိချောမွေ့လှတဲ့ ပေါင်တန်လေးနှစ်ချောင်းက ဖွေးဥ နေတာမို့ စိတ်မထိန်း နိူင်တော့ပဲတရူပ်ရူပ် ငုံကာနမ်းလိုက်မိတာပေါ့၊ ပေါင်နူစ်ချောင်းကို အသာလေးခွဲလိုက်တော့ အမွေးမြှင် နုနုလေးတွေ ဖုံးနေတဲ အပျိုစင်စောက်ဖုတ် မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းလေး ဘွားကနဲတွေ့လိုက်ရတယ်၊ စောက်ဖုတ်ကလေးကလည်း အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကလေးမို့ လားမပြောတတ် ပါဘူး အကွဲကြောင်းလေးကသေးသေးနဲ့ ပန်းနုရောင် အတွင်းသားတွေက စောက်ရည်တွေနဲ့ရွဲ ပြီး မီးရောင်အောက်မှာ ပြောင်လက်နေတယ်၊ ကျနော် မီးငယ်ရဲ့ပေါင်နူစ်ချောင်းကို ထောင်ကားစေလိုက် ကာအလယ်မှာ မှောက်ရက်နေရာယူပြီးမှ အဖုတ်နူစ်ခမ်းသားတွေကို လျာနဲ့ကုန်းရက်လိုက်တယ်၊ မီးငယ်လေး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားတာတော့ သတိထားမိလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ မီးငယ်ရဲ့စောက်ပါတ်ထဲကို ကျနော့်လျာစောင်း ထိုးထည့် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပြီး အဖုတ် နူတ်ခမ်းတွန့်လေးကို  ဆွဲပြီးစုပ် လိုက်တော့ မီးငယ် ငြီးသံလေးတွေ ထွက်လာပြီး ကျနော့်ခေါင်းကဆံပင်တွေကို  ဆွဲဆုပ်ကိုင် လာပါတယ်၊ ကျနော် အဲလိုမီးငယ်အဖုတ်ကို အားရပါးရ ရက်စုတ် နေရင်းက စောင်အောက်ရောက်နေတဲ့ မီးငယ် ရဲ့ လိမ္မော်သီးလောက်ရှိ တဲ့ နိူ့လေးနူစ်လုံးကို ဆုပ်ခြေပေးနေလိုက်ပါတယ်၊ ခနလေးနဲ့  မီးငယ်ခမျာ ပြီးသွားရှာ တယ်ထင်ပါတယ်၊ ခြေထောက်တွေ တောင့်တင်းပြီးတအင်းအင်းအော် ငြီးရင်းက ပျော့ခွေကျ သွားပါတော့တယ်၊

ကျနော်လည်း အဲဒီတော့မှ မျက်လုံးလေးပိတ်ပြီး အမောဖြေနေရှာတဲ့ မီးငယ်ကိုယ်ပေါ်က စောင်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ကာ မီးငယ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို အားရပါးရ ခံစားရပါတော့တယ်၊

“..အာ..ဦးဇော်ကလည်း ရှက်စရာကြီး..”

မီးငယ်ကပြန်ဖုံးဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ ကျနော်ကအလုပ်မခံ တော့ပါဘူး၊ ဘယ့်နှယ် ဒီလောက်လှတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို၊ နိူ့လေး နူစ်လုံးက ပေါက်စီလုံးလေးတွေလိုဘဲ နိူ့သီးခေါင်း လေးတွေကသေးပေမဲ့ ဖြူဝင်းတဲ့ အသားပေါ်မှာ ညိုညိုလေးမို့ ထင်းနေတယ်၊  ကျနော်က နိူ့အုံလေးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်ချေ ဆုပ်ကိုင်ရင်းက တဖက်ကို ငုံစုပ် လိုက်တယ်၊ မီးငယ် ကျောလေးကော့တက်လာတယ်၊ စို့ကောင်းကောင်းနဲ့ ဘယ်ညာ နိူ့နူစ်ဖက် ကို တဖက်ဆီ စို့ပေး နေလိုက်တာ မီးငယ် ခမျာ တလူးလူး တလွန့်လွန့်နဲ့ ကျနော့် ဆံပင်ထဲ လက်ထည့်ပြီးကုတ်ခြစ်ပေးလာပါ တော့တယ်၊ မီးငယ်ကသူ့ ပေါင်လုံးတွေကိုလည်း ညှပ်ပြီး အချင်းချင်း ပွတ်နေ ပြီဆိုတော့ ခံချင်နေပြီ ဆိုတာသိတယ်၊ ဒီတိုင်းတော့ချလို့မဖြစ်ဘူး၊ ကောင်မလေးက ဆေးမစားထားဘူး ဗိုက်တော့ အကြီးခံလို့မဖြစ်ဖူး ဆိုပြီး

“..မီးငယ် ခနနော်…”

ဆိုပြီး အံဆွဲတခုထဲမှာ ဖွက်ထားတဲ့ ကွန်ဒန် တခုအမြန်ပြေးယူရတယ်၊ လိုရမယ်ရ လိုးရှင်းအဆီဗူး ပါဆွဲလာခဲ့လိုက်တယ်၊ မာတင်းနေတဲ့လီးကြီး ကိုကွန်ဒန် ကမာန်းကတန်းစွတ်ပြီးတော့ လက်တဖက် နဲ့ကိုင် ထိန်းရင်း မီးငယ်ရဲ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်းဝကို လီးထိပ်နဲ့ အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်၊

” ..ဟင်..ဦးဇော်..မီးကိုဘာ လုပ်မလို့လဲ..”

“ဦးဇော်က မီးငယ်ကို အရသာကောင်း တာပြမလို့ပါ..”

“..အာ ဦးဇော ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ..မီးဟာလေးထဲဆန့်ပါ့မလားဦးရယ်..”

“..ဆန့်ပါတယ်မီးငယ်ရဲ့..ဦးဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးမယ် နာရင်ပြောနော်..ဦးဇော် အရမ်းမလုပ်ပါဘူး..”

“အ့ အမေ့….နဲနဲနာတယ်ဦး..”

ကျနော့် လီးခေါင်းက မီးငယ်ရဲ့အဖုတ်ဝကို ဒစ်လောက်အထိဘဲဝင်ရသေးတယ်၊အရမ်းကြပ်တာဘဲ၊ မီးငယ်က ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားတယ်၊ ကျနော်ကလီးကိုအသာလေးပြန်ဆွဲထုတ်ရင်းထိတ်ဖူးမှာ လိုးးရှင်းတွေ အုံပြီး များများလိမ်းပွတ် လိုက်တယ်၊ ပြီးမှဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဖိသွင်းတော့ စေးကြပ်နေပေမဲ့ ဆီတန်ခိုးကြောင့်အိကနဲဝင် သွားတယ်၊

“အား..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..အမလေး ဦးရယ်..သမီးရဲ့ အဖုတ်လေး ကွဲပါပြီ..”

မီးငယ်ဘာမှန်းမသိခင်မှာဘဲ၊ ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးကအဆုံးထိဝင်သွားပါပြီ၊ မီးငယ်ခမျာ ရုတ်တရက်နာရှာ လွန်းလို့ကျနော့်ကို အတင်းတွန်းပြီးရုန်းထွက်ဖို့ကြိုးစား ပါတယ်၊ဒါပေမဲ့ ကျနော်က ဆီးခုံနူစ်ခုကိုဖိကပ်ထား ပြီးကျနော့်လီးကြီး မီးငယ် အဖုတ်ထဲမှာအသားကျသွားအောင် စိမ်ထားလိုက်ပါတယ်၊ တဖြေးဖြေးနဲ့မီးငယ် ငြိမ်သွားတော့မှ၊တဖြေးဖြေးချင်း အဝင်အထွက် စလုပ်တော့တာပေါ့၊

မီးငယ်

အမလေး ဦးဇော်ရဲ့ လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ ကျမရဲ့ အဖုတ်လေး ထဲမှာကျပ် ထုတ်နေတယ်၊ ဦးဇော် အဆုံးထိသွင်းလိုက်တာကျမရင်ခေါင်းတခုလုံးပြည့်သွားပြီး လည်ချောင်းထိ ရောက်လာသလိုဘဲ ခံစားရတယ်၊ ဦးဇော်က လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက် ရင်ကျမရင်ထဲက ကလီစာတွေ ပါ ပါသွားသလိုဘဲ ဟာကနဲဖြစ်သွားတယ်၊ လီးကြီးကျမအဖုတ် ထဲက ကျွတ် ထွက်သွားမှာစိုးလို့  ဖင်ကိုကော့ပေး မိတယ်၊ ဦးဇော်က ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်ရင် အိကနဲ စီးကျပ်သွားပြီး ကျမ အဖုတ် အတွင်းနံရံ မှာဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိအောင် ကောင်းတဲ့ အရသာကိုခံစားရတယ်၊ ဦးဇော်ကပထမ ကျမနာမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေးချင်း အဝင်အထွက်လုပ် ပေးနေပေမဲ့ ကျမကဖင်ကို ကြွကြွပေးပြီး တုန့်ပြန်လာတာတွေ့လို့သူ့ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာပါတယ်၊

…ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်..ပြွတ်….

သိတ်မကြာဘူးလို့တော့ ထင်ပါတယ်၊ ဦးဇော်ရဲ့ လီးကြီးက ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲမှာ ဖေါင်းကါး လာသလိုဘဲ၊ ကျမ အဖုတ်ထဲမှာ ပိုကြပ်လာသလိုဘဲ ၊အဖုတ်ထဲမှာလည်း တအားယားလာလို့ ဦးဇော်ကို အတင်းအကြပ်ဖက်တွယ်ပြီး  ကျမရဲ့ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်၊

…အင်း…ဟင်း…

..ဖွတ်…ဖတ်…ဖွတ်..ဖတ်…

ဦးဇော်ကလည်းသိတယ်ထင်တယ်၊ တအားကုန် ဖိဆောင့်နေတော့တာပါဘဲ၊ ကျမ အကြောအခြင် တွေ တော့င့်ပြီး ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိလိုက်ဘူး၊ ကျမ ဦးဇော်ကိုဘဲ တအားဖက်ပြီးငြိမ်နေ လိုက်မိတယ်၊ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဦးဇော် လီးကြီး ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲဖြစ်နေတာတော့ ခံစားနေရတယ်၊

အိုးကောင်းလိုက်တာရှင်၊ ပြီးသွားတယ်ဆိုတာဒါမျိုးများလား၊

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

(မူလလက်ဟောင်း မောင်မောင်ရဲလည်း တပြိုင်ထဲ လာပါတော့မယ်ခင်ဗျား–ဤ ကားစကားချပ်)

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၃။

မောင်မောင်ရဲ

မေမေလေးရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေးကို လက်နူစ်ဖက်နဲ့စ ကိုင်ပြီး အနောက်က အားရပါးရဆောင့် လိုက်တာ ကျနော့်လီးကြီး ကမေမေလေးရဲ့ စီးပိုင်ပိုင် အဖုတ်ကြီးထဲက အဆုံးထဝင်သွားတိုင်း ကျနော့် ပေါင်ခြံမှာ အိကနဲအိကနဲ ဖိမိသွားတဲ့ မေမေလေးရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေက တုန်ခုန် သွားတာ အရသာရှိပြီးတော့ ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ၊
မေမေလေးက ရေချိုးကန် (ဘတ်တပ်) ကိုဆုပ်ကိုင် ထားပြီး သူမရဲ့ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးထား တာက ကျနော်က မတ်တပ်ရက်ရက်နောက်က လိုးနေတာလေ၊
ကျနော်တို့ ရှေ့မှာက ရေချိုုးကန် ရယ် ကြည်လင်ပြီး အခန်းဆီး တင်ထားလို့ ဒိုးယိုပေါက် အပြင်ကို မြင် နေရတဲ မှန်ချပ်ကြီးဘဲရှိတယ်၊ ကျနော်တို့ကဟော်တယ်ရဲ့ ၂ဝ ကျော်တဲ့ အထပ်မှာဆိုတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာတော့ အဆောက်အဦးတွေက ကိုယ့်ထက်နှိမ့်နေလို့ ဘယ်သူမှမမြင်နိူင်ဘူးလေ၊ အဲဒီမှန်ချပ်ကြီးကနေ အောက်က ငုံ့ကြည့်လိုက် ရင်တော့ ကားတွေ နဲ့ပြည့် ကျပ်အလုပ်ရှုတ်နေ ရှာတဲ့ ပက်ချာဘူရီ လမ်းမကြီးကို တွေ့ နေရတာပေါ့၊

မေမေလေးကို ကျနော်လေဆိပ် မှာသွားကြိုကြတော့ ဒုံမောင်းလေဆိပ်မှာထဲက ကျနော့်လီးကြီးက ဘောင်းဘီ ထဲမှာတင်းမာနေပြီလေ၊ ဒါပေမဲ့ လေဆိပ် မှာ ကိုကြီးလည်း ပါနေတော့ ဟန်ဆောင်နေရတယ်၊ ကိုကြီးက မေမေလေးရဲ့ တူအရင်းကြီး မဟုတ်လား၊ ကိုကြီးကလည်း ကျနော်နဲ့ မေမေလေးနဲ့ ဖြစ်နေတာ ဘယ်လိုမှတော့ တွေးမိမှာ မဟုတ်ပါဘူးလေ၊ သူတို့စိတ် ထဲမှာတော့ မေမေလေး က ကျနော့် မာမီဘဲလေ၊ ကိုကြီးရဲ့ ဆော် မစပယ်လည်းပါလာတော့၊ ကျနော့်မှာ အနေခက်နေရတယ်၊ ကိုကြီးကိုတော့ အားနာပါတယ်၊ အရမ်းသဘောကောင်း ပြီးအေးတဲ့သူ၊ ကျနော်ကတာ ငဆိုး၊ သူ့အဒေါ် သူ့စော အပြင် သူ့အမေ ကြီးမေ တောင် ကျနော်နဲ့ လိုးဘူးကြတယ်၊ တကယ်ကတော့ သူ့ အမေက ကျနော့်ရဲ့ ပန်းဦးပန် သွားခဲ့တာပါ၊ (မောင်မောင်ရဲ အခန်း၁_ရူ)၊

ဟော်တယ်ရောက်ပြီး မေမေလေးရဲ့ အခန်းထဲပစ္စည်းတွေ တင်ပေးပြီး တော့မှ ကိုကြီး နဲ့မစပယ်တို့ထွက်သွားကြတယ်၊ ကိုကြီးတို့ အခန်းပြင်ရောက်လို့ အခန်းထဲကနေ တံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ကျနော်နဲ့ မေမေလေးတို့ တယောက်နဲ့ တယောက် အမဲဖျက် ကြတော့တာဘဲပေါ့၊ အိစက်ညှက်ညှောတဲ့ ဟိုတယ်ခန်းက မွေ့ယာပေါ်မှာ လိုးကြတာ ထမင်းမေ့ ဟင်းမေ့  နဲ့ ဘယ်နူစ်ချီမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး၊ မေမေလေးက ငါခရီးပန်းလာလို့ အိပ်ချင်လာပြီကွာဆိုတော့မှ အဝတ်အစားတွေ ပြန်မဝတ်တော့ဘဲ၊ အိပ်ယာပေါ် နူစ်ယောက်သားဖက်ရက် စောင်ပါးပါးလေး ခြုံပြီး  အဲယားကွန်းအေးအေး လေးနဲ့အိပ်ပျော် သွားကြတာပေါ့၊

ကျနော်အိပ်ယာကနိူးလာတော့ သေးပေါက်ချင်လာတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲသွားသေးပေါက်ရင်းနဲ့ နံရံပြည့်နီးပါး ရှိတဲ မှန်ပြတင်းပေါက် ကဘန်ကောက်မြို့ ကြီးက အပေါ်စီးကမြင်ရ လို့ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေတုန်း နောက်က မေမေလေးဝင်လာတယ်၊ မေမေလေးက ဘယ်တုန်းက ထုတ်လိုက်လဲမသိ၊ ဗမာပြည်ကပါလာတဲ ထမိန်တထည်ကို ရင်လျှား လျက်နဲ့မို့ ကျနော်ကပြုံး လိုက်မိတယ်၊

“..မာမီကလည်း ထမိန်ရင်လျားကြီးနဲ့..”

“.ဟဲ့ဘာဖြစ်လို့လဲ ထမိန်ရင်မလျားရဘူးလား..”

“..ဟိုတယ်ထဲမှာ ဘယ်သူမြင်မှာမို့လဲ မာမီရဲ့ ဒါမျိုး လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရဖို့ ရတော့င့်ရခဲဟာ..”

” အာ မနေတတ်ပါဘူး ကျောမလုံဘူး..”

” ကျောမလုံ ရင်ကျနော်ကာထားပေးမယ်လေ..ချွတ်ထားပါမာမီရယ် နော်နော်..”

” လူလည်လေး..အေးပါအေးပါ နဲနဲဖယ်အုန်းရူးပေါက် မလို့..”

မေမေလေးက ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး ကမုတ်(အိမ်သာအိုး) ပေါ်မှာထိုင်လို့ ရှစ်ယောက်ရှစ်ယောက် နဲ့ အားရပါးရ ရူရူးပေါက်ချနေတာပေါ့ဗျာ၊ ကျနော်က မေမေလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို ကြည့်ပြီး လီးပြန်တောင်လာ ပြန်ရော၊ အဲဒါနဲ့ မေမေလေးအနားကို သွားပြီး သူမရဲ့မဟာနဖူး ပြင်ကို ငုံ့ နမ်းလိုက်တယ်၊ မေမေလေးက ပြုံးမျက်နှာ လေးနဲ့မော့လာလို့ ပွင့်အာတာ နူတ်ခမ်းအစုံကို ငုံ့စုပ်လိုက်တယ်၊ ကျနော့်လက်တွေကလည်း မေမေလေးရဲ့  လုံးဝန်းဖွံ့ထွား ထွားနိူ့ အစုံကို အလိုလို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေမိတယ်၊ တဖြေးဖြေး မာတောင်ပြီး ထလာတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကလည်း မေမေလေးရဲ့ လက်မောင်းအိုးကို သွားထိုးမိနေလေရဲ့၊ မေမေလေးက ကျနော်နဲ နမ်းနေရင်းက အိမ်သာအိုးရေ ဆွဲချ၊ တစ်ရူးနဲ့ သူ့ကိုယ်သူသန့်စင်ပြီးမှ ကျနော့်လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊ ကျနော့်လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက် သလိုပွတ်ပေးနေလို့ ကျနော့်လီးကြီးက မာသထက်မာလာ ရတာပေါ့၊ ကျနော်က ကုန်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေရာက ခါးညှောင်းလာလို့ မတ်မတ် ပြန်ရပ်လိုက်တော့ ကျနော့် လီးကြီးက မေမေလေး မျက်နှာနဲ့တန်း နေတာပေါ့၊ ကျနော်က ခါးကိုကေါ့ပေး လိုက်တော့ မေမေလေးရဲ့ ပါးစပ်နား လီးထိတ်ဖူးကြီး ကတိုးကပ် သွားတာပေါ့၊ မေမေလေးက ကျနော့်ကို ချစ်စဖွယ် မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက် ပြီးသူရဲ့ နူတ်ခမ်းလွှာကိုဖွင့်ဟ လို့ကျနော့်ဒစ်ဖူး ကိုငုံခဲလိုက်ပါတယ်၊
ပြီးတော့ ကျနော လောင်ချာ ထိတ်ဖူးကြီးကို သကြားလုံး စုပ်သလို ဖွဖွ ကလေးစုပ်လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းလွှာ နူစ်ချပ်ကို ကျနော့်လိင်ချောင်းတန်မှာ  ကျပ်ကျပ်ကလေး ဖြစ်အောင် စိထားပြီး သူခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက် ငှင်လုပ်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ကွင်းတိုက်ပေးပါတယ်၊

ကျနော်လည်း မေမေလေးရဲ့ ခေါင်းကို ဂိုးကီပါ ဘောလုံးကန်ခါနီး ဘောလုံးကိုင် သလို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းရင်း က မေမေလေးရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ကို စောက်ဖုတ်လို သဘောထားပြီး လိုးနေမိတော့တာပေါ့ဗျာ၊ ဒီနေ့စောစော ပိုင်းကလည်း အချီများများ ဆွဲထားတာ ဆိုတော့ ကျနော့်မှာ တော်တော်နဲ့ မပြီးနိူင်ဘူး ဖြစ်နေရတယ်၊ မေမေလေးကလည်း ပါးစပ်ညှောင်းလာတယ် ထင် ပါရဲ့၊ ကျနော့်ကို လက်ဟန်အမူအရာ နဲ့ပြပြီးခနရပ် ခိုင်းတယ် ၊ ကျနော့်လိင်ချောင်းကြီး သူ့ပါးစပ်က ကျွတ်သွားတာနဲ့ ကမာန်းကတန်း ထပြီး ရေချိုးကန်ဘက် ကိုလှည့် ပြီး ထွေးချလိုက်တယ်၊ ရေချိုးကန် ဘောင်ကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ကိုင်လို့ ကုန်းပြီး တံတွေးထွေး ချနေတဲ့ မေမေလေး ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ  မြင်တော့လည်း လက်လွတ်မခံချင်ဘူးလေ၊

“မာမီ အဲဒီလိုလေး ခနနေပေးနော်”

လို့ပြောပြီး ဘေစင်ပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ဟော်တယ်က တာဝါအသေး လေးကို ရေစွတ် ဆပ်ပြာရေ နဲ့ စွတ်ပြီး  မေမေလေးရဲ့ ပေါင်ခွဆုံ အဖုတ်ပေါ်နဲ့ ဖင်ကြားတွေပါ ဆေးကြောသန့် စင်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ  အနောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး မေမေလေးရဲ့ ဖူးထနေတဲ အဖုတ်ကြီးကို လျှာပြားနဲ့ ဖမ်းရက်ပေးလိုက်တယ်၊

” အို့ မောင်ရဲ ရယ်”

ကျနော် မေမေလေးရဲ့ အဖုတ် နူတ်ခမ်းတွေကို တပြတ်ပြတ် လျှက် ရင်းက တချက်တချက် စောက်ခေါင်းထဲလျှာ ဝင်နိူင်သလောက် ထိုးထဲ လိုက်သေးတယ်၊ နောက်တော့ မေမေလေးရဲ့ ဖင်ကြီးနူစ်လုံးက ဖြဲလိုက်ပြီး ခရေပွင့်လေးလို ပုံတူပေမဲ့ အရောင်က အညိုရင့်ရင့်လေး ဖြစ်တဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးပါ လျှာထိတ်လေးနဲ့ ထိုးကစားပေးလကို ထွန့်ထွန့်လူးလို့ပေါ့၊

ကျနော့လီးကြီးကလည်း အခုတော့ အဆမတန်ကြီးမား ဖေါင်းပွလာတာမို့ မတ်တတ်ပြန်ရပ် လိုက်ပြီး မေမေလေးရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြားဖင်အောက်က ပြူထွက်နေတဲ အဖုတ်ဝမှာ  တေ့ပြီး သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်၊

အဲဒီလိုဆောင့်နေတာ အရှိန်ရလာတော့ နောင်တော်တို့ သိတဲ့အတိုင်း ဇာတ်လမ်းအစတုန်းကအခန်း က အဲဒီလိုဖြစ်လာရတာပေါ့ခင်ဗျာ၊

x  x  x

(ဆက်ပါအုန်းမယ်)

(ကျနော်အလုပ်တွေတအားရူတ်ပြီး စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ပါ မလုပ်နိူင်လို့ ကြန့်ကြာရတာ ကိုနားလည် ပေးကြပြီး သည်းခံဖတ်ရူကြသူများကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊စောင့် ဖတ်နေကြောင်းနဲ့ မျှော်နေ ကြောင်း  reply post များလုပ်ကြတဲ့ ဘော်ဒါများကိုလည်း အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါတယ်၊ ခင်ဗျားတို့ကြောင့် ကျနော့် မှာ အားတက်သရောရေးချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြခဲ့ရပါတယ်၊ (ကိုယ်ဝါသနာ ကြီးတာကိုလည်း မငြင်းဆိုပါဘူး) ဟီးဟီး…။   ။

တပ်ကြပ်ကြီး ။

မောင်မောင်ရဲ အခန်း ၃၄။

ကျနော့် မှာပစ္စည်း တွေသိမ်းဆည်းဖို့ တရက်ဘဲ အချိန်ရတယ် မေမေလေးနဲ့ စင်္ကာပူ ကို ထွက်ခဲ့ရ တော့တယ်၊ မေမေလေးက အလုပ်ကိစ္စ ရှိတဲ့ အပြင် ကျနော့်ကို စင်္ကာပူ လိုက်ပို့ပေးပြီး ၊ ဖေဖေ့ သူငယ်ချင်းက စာရွက်စာတန်း ပြင်ဆင်ပြီး တိုင်ဝမ်ကလာ၊ ကျနော့်ကို အမေရိကား သွားဖို့ လုပ် ပေးမယ်လို့ သိရတယ်၊ အသေးစိတ် အစီအစဉ်တော့ ကျနော် မသိရသေး၊ ဒါပေမဲ့  အခုအချိန်မှာ တော့ ကျနော့် ခေါင်းထဲမှာ ဘာမှမရှိ၊ မေမေလေးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပျော်ပါးနေပြီး၊ လောကစည်းဇိမ် ကိုပြည့်ပြည့် ဝဝကြီး ခံစားနေရတယ်၊

မေမေလေးကတော့ ကျနော့်ကို ကြိုပြော ထားတယ်၊ စင်္ကာပူရောက်ရင် အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ဖို့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ကျနော်တို့က ဖေဖေ့သူငယ်ချင်း ဦးတိတ်ရောင် ရဲ့ အိမ်မှာတည်းရမှာကို၊ လာတိုင်းသူတို့အိမ်မှာတည်းနေကြဆို တော့ အခုမှဟိုတယ် မှာသွားတည်းလို့မကောင်းဘူးလေ၊ တည်းနေကြ ဦးတိတ်ရောင် တို့အိမ်မှာဘဲ တည်းရမှာ ဖြစ်လို့ သတိထားဖို့၊ အဲဒါတွေပေါ့ဗျာ၊

x   x   x

အဲဒီလိုနဲ့ စင်္ကာပူရောက်တော့ ဦးတိတ်လျှောင်မိန်းမ လာကြိုတယ် ၊ မေမေလေးက ကျနော့် ကို မိတ်ဆက်ပေးတော့ ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ပြီးတော့၊

“ဟေး မင်းသားက တော်တော်ကြီးနေပြီဘဲ မင်းအရပ်လောက်ရှိနေပြီနော်၊ ရဲ(ကျနော့်အဖေ) နဲ့သိပ်တူတာဘဲ”

တကယ်တော့သူတို့ က ဖေဖေနဲ့ သိတာကြာလှပြီ ကျနော့်ကို မေမေလေးရဲ့သား အရင်း မဟုတ်မှန်းသိပါတယ်၊ ယဉ်ကျေးမှုအရ နင့်သား နင့်သားနဲ့သာသုံးနေတာ၊
ဦးတိတ်ရောင်ရဲ့ ဇနီးက အပျံစားဘဲ၊ မေမေလေးနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင် အသက်ငယ်တယ်၊ အရပ်ပုတယ်၊ ဖင်လုံးသေး တယ်၊ မျက်နှာကတော့ ရွက်ကြမ်းရေချို ၊ဒါပေမဲ့ စင်္ကာပူ တရုပ်မမို့လား မသိဘူး အသားက အရမ်းဖြူတယ်၊ မေမေလေးကဖြူတယ်ဆိုပေမဲ့ မစ်(စ) ဂေါင်လီ (အဲဒါ ဦးတိတ်ရောင် မိန်းမ အပျိုတုန်းကနံမည် ဆိုဘဲ) နဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ ညိုသွားသလိုဘဲ၊ မစ်(စ) ဂေါင်လီရဲ့ အသားက ဝါဝင်းပြီးတော့ ဖြူဖွေးနေလိုက်တာ ဆပ်ပြာနဲ့ အထပ်ထပ်လျော်ထားသလိုဘဲ၊ ဒါပေမဲ့ စာဖွဲ့ရလောက်အောင် ထူးခြားတဲ အချက်ကတော့ သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးသေးသွယ်သွယ်နဲ့ မမျှ အောင် ဖွံ့ထွားလှတဲ့ စနေနံ နူစ်ခိုင်ပါပဲ၊ သူက ကိုယ့်ကိုကြည့် ပြီးစကားပြောနေရင်၊ ကိုယ့်မျက်လုံးတွေက သူ့ရဲ့ မို့မောက်တက် နေတဲ ရင်နူစ်မွှာကို ရောက်ရောက်မသွားအောင် မနဲ ထိန်းနေရတယ်၊

မစ်(စ) ဂေါင်လီက စင်္ကာပူ ပိုလီတက်မှာ စာသင်တဲ့ ကထိကဆိုဘဲ၊ ပိသုကာနဲ့ ဒေါက်တာဘွဲ့ ယူထားတာဆိုတော့တော်တော်တော့ ထက်မဲ့ အမျိုးသမီးကြီးဘဲလို့တွေးမိတယ်၊ ဖေဖေနဲ့ ကမောင်နှမလိုရင်းနီး တယ်ဆိုဘဲ မေမေလေး စင်္ကာပူရောက်တိုင်း သူနဲ့ ဘဲရှောက်ပြီး ရှော့ပင်း ထွက်လေ့ရှိတာမို့ အရမ်းခင်တယ်တဲ့၊ အခုလည်း သူတို့ ကလပ်မှာ တင်းနစ်ရိုက်ရာက အပြန် ကျနော်တို့ကို လေဆိပ်ဝင်ကြိုတာ ဆိုဘဲ၊ အဖြူရောင် တင်းနစ် စကဒ် တိုတို အောက်က ဝင်းဝါနေတဲ့ ပေါင်တန် နဲ့ခြေသလုံးသားတွေက ချောမွေ့လို့ အဆစ်အမြစ် မရှိတော့ ကိုင်ခြင်လိုက်တာ လက်တောင်ယားလာတယ်၊ ကျနော်တောင် ဘယ်လောက် သတိလက်လွတ်ငေး မိလဲမသိဘူး၊ မေမေလေးက မသိမသာ ကျနော့်ကို ဆွဲဆိတ်ပြီး မျက်စောင်းတချက်ထိုး လိုက်တော့မှ ကျနော့်မှာ အထုတ်တွေ ကောက်ဆွဲပြီး ကားဆီ သွားဖို့ ရယ်ဒီလုပ်ရတော့တယ်၊

ဦးတိတ်ရောင် ကဖေဖေ့ သူငယ်ချင်း ဆိုတော့ ကျနော့်ပေါ် လှိုက်လှိုက် လဲလဲ ပါပဲ၊ သူတို့အိမ် ကလည်း အပြန်စား ၂ထပ် ခေတ်ဆန်ဆန် ပုံလေးနဲ့ ခြံဝန်း အကျယ်ကြီးနဲ့ ရေကူးကန်နဲ့ စင်္ကာပူလိုနိူင်ငံမှာ ဒီလိုနေနိူင်ဖို့ ဆိုတာမလွယ်ကြောင်း တော်တော်ချမ်းသာမှ သာနေနိူင် ကြောင်း မေမေလေးက ကျနော်ကိုပြောထားပါတယ်၊

ဦးတိတ်ရောင်က အိမ်မှာအားမနာဖို့အကြောင်း မေမေလေးပြန်သွားလည်း ဖေဖေ့သူငယ်ချင်း ဒေါ်စီစီချန်း တိုင်ဝမ်ကနေ လာအခေါ်ကိုစောင့်ရင်း သူ့အိမ်မှာဘဲတည်းဖို့ အကြောင်း ၊ သူက အခုရေးကြီး ပရောဂျက်တခုရှိနေလို့ ဘရူနိူင်းနဲ့ စင်္ကာပူ ကိုသွားလိုက်ပြန်လိုက်လုပ်နေရကြောင်း၊ ပြောပြီး သူတို့ရဲ့ တဦးတည်းသောသမီး ဝေဝေရောင် နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်၊

ကောင်မလေးက တော့ ဗမာလို မတတ်ပါ သူ့အမေလိုပိန်ပိန်သွယ်သွယ် လေးနဲ့ နိူ့ကသူ့အမေလို အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဗမာ မိန်းခလေးတွေ စံချိန်နဲ့ ဆိုရင်တော့ ခေသူမဟုတ်လို့ ဆိုရမှာဘဲ၊ ဟိုက်စကူးကျောင်းသူ ၁၆နူစ်မလေးပေါ့၊ ကြည့်ရတာတော့ အချိုးမပြေဘူး အဖေအမေ အလို လိုက်ထားလို့ ဘယ်သူမှလူမထင်သလိုဘဲ၊
အိမ်နေရင်း မို့လို့လားမသိဘူး တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတို ဝတ်ထားတာ ပထမ ကျနော်ကအောက်မှာ ဘောင်းဘီမပါဘူးလို့တောင်ထင်တာ တိုလိုက်တဲ့ဘောင်းဘီ၊ ရဲရဲတောင် မကြည့်ရဲဘူး နှာဘူး လို့ထင်မှာစိုးလို့၊(ဘူးတော့ဘူးပေါ့ ဒါပေမဲ့ လူတကာသိလို့တော့ဘယ်ကောင်းမလဲနော့်)၊

မေမေလေးနဲ့ ကျနော့်ကို အောက်ထပ်မှာ တယောက် တခန်းဆီနေရာချပေးတယ်၊ မေမေလေးအတွက်တော့ အခန်းကျယ်ကြီး ရေချိုးခန်း၊အိမ်သာတွဲရက်ပါပြီး ကျနော့် အတွက်ကတော့ အခန်းသေးလေး ၊အိပ်ယာကုတင်တလုံးနဲ့ အဝတ်အစား ထည့်ဖို့ ကလော့ဆက် တခုဘဲရှိတယ်၊ ရေချိုးခန်း အိမ်သာသုံးချင်ရင် မီးဖိုချောင်ဘက် မှာ သွားသုံးပေါ့၊ အိမ်ဖေါ်မလေးတယောက်နဲ့ ထမင်းဟင်းချက်တဲ့အဖွားကြီးတယောက်ရှိတယ်၊ မလေးရှား တွေလို့ပြောတယ်၊ အဲလိုနဲ့ ညဘက်ရောက်တော့ လေယာဉ်ပြန် ခရီးနဲ့ အထုပ်အပိုးသယ်ရတာနဲ့ ပင်ပန်းပြီး ကျောချလိုက်တာနဲ့တုန်းကနဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်၊ ညလည်လောက်ကျမှ သေးအရမ်းပေါက်ချင်လို့ တရေးနိူးလာတယ်၊ မီးဖိုချောင်ဘက်သွားသေးပေါက်၊ ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ရေတဘူးယူသောက်ပြီး မေမေလေး အခန်းတခါး ကိုဖွဖွလေးခေါက်လိုက်တယ်၊ ဘာသံမှမကြားလို့ အသာတွန်းကြည့်တော့ တံခါးပွင့်သွားတာနဲ့ အထဲဝင်ပြီး အထဲကနေတံခါးကို ဂလန့်ချလိုက်တယ်၊ အခန်းထဲက ကုတင်ကြီးပေါ်မှာတော့ စောင်ခြုံပြီးအိပ်ပျော်နေတဲ မေမေလေးကို  ညမီးလုံးပြာပြာ အောက်မှာတွေ့နေရတယ်၊ အိမ်ထဲမှာ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားလို့ ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေးဖြစ်နေတာကိုး၊ မေမေလေး ခြေရင်းဘက်ကသွားပြီး စောင်ကိုအသာလေးဖယ်လိုက်တော့ မေမေလေးရဲ့ ထမိန်က ကွင်းလုံး သူ့ခါးနားအထိလန်တက် နေတော့ ပေါင်လုံးပြည့်ဖြိုးဖြိုးကြီး ကဘွားကနဲပေါ်လာတာပေါ့ ၊
မေမေလေးက ပေါင်လေသလပ်သွားလို့ထင်တယ်၊ အိပ်နေရင်းက ထမိန်ကိုလက်နဲ့ဆွဲချမလို့ လုပ်နေလို့ ကျနော်က သူ့လက်ကိုတွန်းထားလိုက်တာ မေမေလေး နိူးလာပြီးရုတ်တရက် မျက်လုံးပွင့်လာတယ်၊

“..ဟဲ့ အိုး အော မောင်ရဲ …ငါ့နယ် လန့်လိုက်တာဟာ..အိမ်ရှင်တွေ ကော..”

“..တအိမ်လုံးအိပ်ပျော်နေပါပြီ မာမီရဲ့..ကျနော်မာမီနဲ့ အကြာကြီး ခွဲမနေနိူင်ဘူးလေ..”

“..အောင်မယ်..ပိုပြ..နေ့ခင်းက နင် မစ်စဂေါင်လီ ရဲ့နိူ့တွေကို ကြည့်ပြီး သရည် တများများကျ နေတာ ငါမမြင်ဘူးမှတ်လို့လား..”

“..မာမီကလည်း သူ့နိူ့ကြီးတွေက လူနဲ့မလိုက်အောင် ကြီးလွန်းလို့ အထူးအဆန်းအနေနဲ့ ကြည့်မိ တာပါ..ဖင်မှမရှိဘဲ .ကျနော်က ဒါမျိုး ဖင်ကြီးမှကြိုက်တာ..”

ကျနော်က ပါးစပ်ကလည်းပြောရင်း လက်ဖဝါးတွေက မေမေလေးရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးတွေ အောက်ကိုထိုးထည့်ရင်း ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊

“..အမလေး ပိုမနေပါနဲ မာမီကမနာလိုမဖြစ်ပါဘူး နောက်အပါတ် မာမီရန်ကုန်ပြန်သွားတာနဲ့ မောင်ရဲနဲ့ဘယ်နူစ်နူစ်ကြာမှ တွေ့ရတော့မယ် မသိတာဘဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်..”

ကျနော်ကမေမေလေးရဲ့ တင်ပဆုံကြီးကိုအောက် ကပင့်မလိုက်လို့ ကော့ထွက်လာတဲ့ မေမေလေး ရဲ့ မို့ဖေါင်းဖေါင်း အဖုတ်ဟကွဲကွဲကို မေးစေ့လေးနဲ့ ပွတ်ဆော့လိုက်ရင်း

“.. ကျနော်လည်း မာမီ့က လွမ်းနေမှာပါ..”

“..အမလေး တော်ပါ နင် စောစော တို့ မမေတို့ကိုလည်းအဲလိုပဲပြောခဲ့မှာပါ ဟွန်း..”

“..ဟင့်အင်း..မာမီကအချောဆုံး နဲ့ ကျနော်အစွဲရ ဆုံးပါ၊ တကယ်ပြောတာပါ မာမီမယုံရင်လည်းနေပေါ့..”

“..ကဲဟုတ်ပါပြီ ကိုချွှဲရယ်..ဒါပေမဲ့ မာမီလည်းကြည့်ခြင်တယ်..”

“..ဘာကိုလဲမာမီရဲ့..”

“..မောင်ရဲနဲ့ ဂေါင်လီတို့ လုပ်တာလေ..”

“..လုပ်ပြီ မာမီကလည်း စမနေပါနဲ့ အချိန်ရှိခိုက် လုံလစိုက်ရအောင်ပါ..”

ကျနော်က ပြောရင်းဆိုရင်းဘဲ ကွဲအ ပြီး အရည်စို့စို့လေးဖြစ်နေတဲ့ မေမေလေးရဲ့ အဖုတ်ထဲကို လျာနဲ့ထိုးတို့ပြီး ရက်လိုက်တယ်၊ မေမေလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ဘေးမှာ ယှဉ်ပြီး လှဲခိုင်းလိုက်တယ်၊

“..မောင်ရဲ မာမီ အကောင်းပြောမလို့ နားထောင်စမ်း..”

“..ဘာလဲမာမီရဲ့ ပြောပြောလုပ်လုပ် လုပ်လို့ရတာဘဲဟာ..”

ကျနော်က မေမေလေးရဲ့ တီရှပ်ကို ဂျိုင်းအောက်ထိလှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နိူ့ကြီး နူစ်လုံးကို လှမ်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊

“..မာမီလေ ဟိုးအရင်ထဲက သူများတွေလုပ်တာကို ချောင်းကြည့်ချင်တာ တခါမှ  အခွင့်အရေး မရခဲ့ဘူး..အခုအခြေနေက ရတော့င့်ရခဲ .ဂေါင်လီ လို စလုံးမလည်း မောင်ရဲလို လီးမျိုးဆို ဘယ်လိုခံမလဲဆိုတာ ကြည့်ချင်တယ်..”

“..မာမီကြည့်ချင်ရင်တော့ ကျနော်သရုပ်ဆောင်လို့ရပါတယ်..ဒါပေမဲ့  မစ်စ်ဂေါင်လီ ကမလွယ်ဘူးထင်တယ်..”

“..အမလေး အဲဒီအပိုင်းက မာမီ့တာဝန်ထား..အဆင်ပြေသွားရင်တော့ မာမီရှိနေတဲ့အချိန် မာမီမသိဘဲ မလုပ်ရဘူးနော်..မာမီရန်ကုန်ပြန် သွားမှလုပ်ချင်တာလုပ်တော့..”

“.. ..အင်းပါမာမီရယ်..ကျနော်လုပ်ချင်လို့ မဟုတ်ဘူးနော်..မာမီအတွက်လုပ်ပေးမှာ..”

“..ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုလူလည်လေး..ကဲကဲ..”

ကျနော် မေမေလေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲ ထည့်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်၊ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားလို့ လွတ်လပ်နေတဲ့ မေမေလေးရဲ့ နိူ့ကြီးနူစ်လုံးက ကျနော့်ရင်မှာ အိကနဲဖိမိနေပြီး မာတောင်နေတဲ နိူ့သီးခေါင်းတွေနဲ့ ကျနော့်အရည်ပြားကို ထိုးထောက်နေတယ်၊ မေမေလေးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို ကျနော် လိမ့်ပြီးတက်လိုက်တာ ပေါင်ကားပေးထားတဲ့ မေမေလေးရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြားထဲ ကျနော့်ရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းက ကျသွားတော့ ကျနော်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးက မေမေလေးရဲ့ပေါင်ခွဆုံ မှာ ဟိုထိုးဒီထိုး ဖြစ်နေတာပေါ့၊ မေမေလေးက ကျနော့်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီးသူ့ အဖုတ်ဝကိုတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ ကျနော်ကဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ ကျနော်တို့က တယောက်အကြော တယောက် ကောင်းကောင်းကြီးသိနေပြီမို့ အတိုင် အဖေါက်ညီညီ ပှံမှန်လှုပ်ရှားကြတာပေါ့၊

..စွတ် ဖွတ်..စွတ်ဖွတ်..

ခနကြာတော့ကျနော်က ဆောင့်တာခနနားရင်းဒူးထောက်လိုက်တယ်၊ မေမေလေးရဲ့ ဒူးခေါက်ကွေး နူစ်ဖက်ကနေမပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်တွန်းဖိလိုက်တော့ မေမေလေးအဖုတ်ကြီး ကအပေါ် ရောက်လာတာပေါ့၊ မေမေလေးရဲ့ အဖုတ်ကြီးရဲ့ အောက်မှာ ခရေပွင့်လေးကို ပါတွေရတော့ ကျနော်စိတ်ပြောင်းသွားတယ်၊

“..မာမီ..ကျနော အနောက်ဘက်တောင် မရောက်တာကြာပြီနော်..အခုသွားလို့ရမလားဟင်..”

ကျနော်ကပြောလည်းပြော မေမေလေးရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ချွဲမွတ်နေတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးထိတ်နဲ့ ခရေပွင့်လေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေတော့

“..ရော့ရော ဒီလိုးရှင်းလေးသုံး ကွာ..”

မေမေလေးက ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်မှာတင် ထားတဲ့သူ့ လက်ကိုင်အိပ်ထဲက လိုးရှင်း တော့င့်လေးတခုကမ်းပေးလိုက်တယ်၊သွားတိုက်ဆေးဗူးလို အသေးစား ပလစ်စတစ် ဗူးလေးကို အဖုံးဖွင့်ပြီး ညှစ်လိုက် လို့ထွက်လာတဲ့ လိုးရှင်းတွေကိုမေမေလေး ရဲ့ခရေပွင့် အဝမှာပုံလိုက်တယ်၊ နောက်ကျနော့်လက်ခလယ်နဲ့ အတွင်းဖက်ကို အသာဖိသွင်းပေးရင်းက ကျနော့်ရဲ့လက်ခလယ် နဲ့အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တာ မေမေလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးက ဆီဝပြီး ချောမွေ့နေတဲ့ အထိပေါ့၊ အဲဒီလိုပြင်ဆင်ပြီးမှကျနော့်ရဲ့ မာန်ထောင်ထနေတဲ့ လိင်ချောင်းထိတ်ကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း နူစ်သွင်းရတာပေါ့၊ မေမေလေးကတော့ သူ့ပေါင်တန်နူစ်ချောင်းသူ့ဘာသာ လက်နူစ်ဖက်နဲ့ကိုင် ဆွဲထားပြီး မျက်စေ့ကိုစုံမိတ်ထားလေရဲ့၊ ခါတိုင်း မေမေလေးကို ဖင်ချရင် ကျနော်က အနောက်ကဘဲနေပြီး သူက မှောက်ရက်ဖြစ်ဖြစ်၊ လေးဘက်ထောက်ဖြစ်ဖြစ် သာ ခံလေ့ ရှိတာမို့ အခုလိုမျက်နှာဆိုင်ရက် ဖင်ပေါက်ကို ကလိနေတော့ မျက်နှာ အထားရခက်နေ သလား မသိပါဘူး၊ ကျနော်ကတော့ မလုပ်ရတာကြာတဲ ဖင်ပေါက်ဆိုတော့ လိင်တန်ကြီးကိုဖြေးဖြေး ချော့သွင်းရာက ကျနော့်လိင်ချောင်း ကြီးတချောင်းလုံး မေမေလေး ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ စေးစေးကျပ်ကျပ် နဲ့ ဝင်သွားပါလေရောဗျာ၊ မေမေလေးက တအီးအီး ညှီး ပေမဲ့ အရှိန်ရလာတဲ့ကျနော်က တဖုန်းဖုန်းနဲ့စ ဆောင့်မိတော့တာပါဘဲ

“..အား.အ..မောင်ရဲ ရယ်..ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ..မာမီ့ ဖင်ပြဲသွားပါအုန်းမယ်.”

“..အား မာမီ့ ဖင်ပေါက်ကလည်း အသုံးမချတာကြာလို့လား ကြပ်လိုက်တာ မာမီရယ် ကောင်းမှကောင်း”

” အား အီး မောင်ရဲ ဒီပုံစံ ကြာကြာမကောင်းဘူးကွယ်..မာမီ် ခါးနာလာတယ”

“မာမီနာရင် လေးဘက်ထောက်ဘဲပေးတော့လေ ခွေးလိုးဘဲလိုးတော့မယ်”

ကုတင်ပေါ်မှာကုန်းရုံး ထပြီးလေးဘက်ထောက် ပေးလာတဲ့ မေမေလေးရဲ့ ဖင်လုံးကြီး နူစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ ခရေပွင့်ပေါက် လေးမှာ ကျနော့်ရဲ့ တက်ကြွနေဆဲ လိင်တန် ထိတ်ကြီးနဲ့ တေ့ပြီး တဖုန်းဖုန်းအားရပါးရဆောင့်ပေးနေမိပါတယ်၊ အချက်နူစ်ဆယ် အစိတ်လောက်ဆောင့်ပြီးမှာတော့ ကျနော့်လီးကြီးမှာလည်းအဆမတန် ယားယံလာပြီး မီးသတ်ပိုက်ကရေလွတ်သလို သုတ်ရည်တွေ တဗြုတ်ဗြုတ်နဲ့မေမေလေးရဲ့ ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊

x   x   x

(ဆက်ရန်)

(တရားသူကြီး အန်တီစောနဲ့ ဖိုးသောင်းရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းကြမ်းကြမ်း မကြာမှီလာမည် မျှော်။   ။စာရေးသူ) (နောက်တာနော်  ဟီးဟီး)

Mg Mg Ye’s Side Story Series #3-7

သောင်းထွေး

အိုဆရာမ ပါလား ကျနော် ရုတ်တရက်အံ့ဩသွား ပေမဲ့ ကျနော့် ပါးစပ်က အာစေးထည့် ထားသလို ဖြစ်နေတယ်၊ ဘာမှပြောလို့ဆိုလို့မရ၊ အဲဒီအချိန်မှာဘဲ ဆရာမဒေါ်တင်လှက သူ့ရဲ့ထမိန်ကို  ကွင်းလုံး ချွတ်ချ လိုက်တော့ တောင့်တင်းလှတဲ့ ပေါင်တန်ကြီး တွေနဲ့ စွံ့ကားလှတဲ့ သူ့ရဲ့နာမည်ကြီး ဖင်လုံး ကြီးတွေက ကျနော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ထေါင်းကနဲ မာတောင် ထလာစေတယ်၊ အံ့ဩစရာကောင်းတာက ကျနော့်ခါးမှာလဲ လုံချည်မရှိတော့ဘူး၊ ကျနော့်ရဲ့ မာတောင်ပြီးဖူးယောင်ထနေတဲ့ လီးကြီးက လည်း နဂို အရွယ် ထက်နူစ်ဆ လောက် ပိုကြီးပြီးရှည်နေ သလိုဘဲ၊ ဆရာမ ဒေါ်တင်လှက ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ပြီး ရင်ဘတ်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လဲကျသွား ရတာပေါ့၊ နောက်ကျနော့်ပေါင် ကြားမှာဝင်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီး ကိုသူလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးကြီး ကအေးကနဲဖြစ်သွားတယ်၊ ဒေါ်တင်လှက မချိုမချင် အပြုံးနဲ့ ကျနော့်ကို စေ့စေ ကြည့်ရင်း သူ့ရဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ ကို ဝလုံးလိုဟ ပြီးကျနော့် လီးထိတ်ဖူးဆီ ကိုနှိပ်ချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့အာငွေ့ နဲ့ကျနော့် လီးကြီးလည်းနွေးကနဲဖြစ်သွားတာပေါဲ့၊ ဒီတခါတော့ ကျနော် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အသံထွက်လို့မရလို့ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီးဖြစ်ညှစ် အော်လိုက်တော့ ကိုယ့်အသံကိုယ် တိုးတိုးလေးပြန် ကြားရပြီး အိပ်ယာကနိူးလာပါတယ်၊ အခန်းတခုလုံးကမှောင်ပိန်းနေပြီး ဘာမှမမြင်ရပေမဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကို တယောက်ယောက်က တကယ်စုပ် ပေးနေတာ ခံစားလိုက်ရပါတယ်၊
မှောင်ထဲမှာဘဲ လက်နဲ့ ကျနော့်လီးစုပ်ပေးနေ သူရဲ့ ခေါင်းက လှမ်းကိုင်လိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်း ဘဲ ဒေါ်ဒေါ်စော ရဲ့ အုပ်လုံးကောင်း လှတဲ့ ဆံပင်ထွေး ကြီးကိုစမ်းမိတယ်လေ၊ ဒါကြောင့်မို့လည်း အိပ်မက်က ပီပြင်နေတာပေါ့၊ အိမ်မက်ထဲမှာ ကတည်းက အရှိန်ရ နေပြီ မို့ ကျနော့်လီးကြီးကလည်း ပေါက်ကွဲတော့မ တတ် ဖြစ်နေတာ ဆိုတော့ ဒေါ်ဒေါ်စော ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ တောင် ထွက်ချင်နေပြီ၊ အဲဒါကြောင့် မနဲထိန်းပြီး ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက် ကလက် လျှို ကာ ကျနော့် ကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပါတယ်၊

ဒေါ်ဒေါ်စောက အထာကျွမ်းပြီး သားဆိုတော့ ကျနော့် ပေါင်တဖက် တချက် ကိုခွ  ဆောင့်ကြောင့် ထိုင် လိုက်ပြီး မာတောင် နေတဲ့ ကျနော့် လိင်ချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းကာ သူ့အဖုတ်ဝမှာ တေ့ လျက် ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ အဖုတ်ကစောက် ရည်တွေနဲ့ ရွဲစိုနေပြီး  ချောကျိနေ လို့အိအိလေး ဝင်သွားပေမဲ့ ထုံးစံအတိုင်း စေးကျပ်ကျပ် ကလေးပေါ့၊ ကျနော်လည်း အရသာရှိလှ တာမို့ ဖင်ကိုကော့ ပြီးအောက်က ပြန်စောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကအင့် ကနဲညှီးလိုက်ပေမဲ့ လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားတဲ့အထိ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချပေးပါတယ်၊ ကျနော်တို့ ဆီးခုံ နူစ်ခု ပူးကပ်သွားတဲ့အထိ လီးကြီးကအဆုံးဝင်သွားမှ ကျနော်က သူ့ တင်ပါးကြီး တွေကို လက်ဖဝါးနဲ့ အောက်က ပင့်မပေးလိုက်သလို၊ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်း ကြွပေးလိုက်ပါတယ်၊
ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ စောက်ခေါင်းသားတွေကို ပွတ်သပ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကျွတ်လု ကျွတ်ခင် ဖြစ်သွားချိန်လောက် မှာမှ ကျနော်က ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ခါးကိုကိုင်ဆွဲချပြီး တချိန်ထဲမှာဘဲ ကျနော်ရဲ့ ဖင်ကိုကော့ ပြီး လီးကြီးက အားကုန် ဖုန်းကနဲ မြည်အောင် ပစ်ဆောင့်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊
အဲဒီလိုနဲ့ အရှိန်ရလာ ကြပြီး တိုင်မင်လည်း ကိုက်လာကြတော့ ထုံးစံအတိုင်း ပေါ့ဗျာ

..ဖွတ်..ဖတ်….ဖွတ်…ဖတ်..

..အား…အီး…အင့်…အဟင့်…အူး…အွန့်…ဟား….

မကြာလိုက်သလိုဘဲ၊ ဒေါ်ဒေါ်စောပြီးသွားသလိုဘဲ သူပေါင်းနူစ်လုံးနဲ့ အတင်းညှပ်၊ အသက်ရူသံ ပြင်းပြင်းနဲ့ ကျနော့် ကိုယ်ပေါ်လဲ ပြိုကျလာ ပါတယ်၊ ကျနော့်မှာလဲ ပြီးကာနီး အရှိန်တက်နေ ပြီလေ၊ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ ကိုယ်ကြီး ဖိကျလာလို့ ဘယ်လိုမှ အောက်က ပင့်ဆောင့် လို့ မရတော့ဘူး လေ၊  အဲဒါနဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စောကို ဖက်လိမ့် လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ဆောင့်ကြောင့်ပြောင်းထိုင် ဒေါ်ဒေါ်စော ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကိုင်မြောက် အားရပါးရဆောင့်ပေးလိုက်မိ ပါတော့တယ်၊
လေးငါးဆယ်ချက်လောက် မှာဘဲ ကျနော့် လီးကြီးက အောင့်အီး ထားရသမျ သုတ်ရည်တွေ တဖြုတ်ဖြုတ် နဲ့ ဒေါ်ဒေါ်စောရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့တယ်၊

x   x   x

“..ဒေါ်ဒေါ်…ဦးဇော်..ရှိတယ်..မဟုတ်လား..တော်ကြာ..”

“…အေး..သူအိပ်ပျော်နေပါတယ်…မနိူးနိူင်ပါဘူး… ”

“…ဒေါ်ဒေါ်ရယ်..တော်ကြာ..ဦးဇော နိူးပြီး ကျနော်တို့ က မိသွားရင်..ကြောက်စရာကြီး.. ” “…အမလေး..အခုမှကြောက်မနေပါနဲ့..လုပ်တုန်းက လုပ်ပြီး.. ”

“..ဒေါ်ဒေါ်စောဘဲ ပြောပြီး ဦးဇော် ပြန်ရောက်ရင အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ရမယ်ဆို .. ”

“..အေးလေ အခုလည်းသူ့ရှေ့မှာလုပ်နေတာမှမဟုတ်တာ..ဟီးဟီး..နောက်တာပါ..အခုတလော ကိုဇော်လည်း ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိပါဘူး..တို့ကိုတောင် မထိတာကြာပြီ.. ”

“..ဦးဇော် အလုပ်တွေများ နေလို့လားမ မသိတာ… ”

“..ဒါပေမဲ..တို့ကလည်း..မင်းကိုစွဲနေမိပြီ ဒုက္ခပါဘဲ.. ”

“..အဲဒါ ဒုက္ခမဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်ဒေါ်ရယ် သုခပါ ဟဲဟဲ… ”

“..အမလေး..အသားမယူနေနဲ့ တကထဲ ငါသွားတော့မယ်..ကိုဇော် မနိူးခင်.. ”

ဒေါ်ဒေါ်စော ကကျနော့် နူတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ တချက် ကစ််စ ပေးပြီး ကုတင်ဘေး မှာကွင်းလုံးချွတ်ချခဲ့ တဲ့ သူ့ထမိန ကိုကောက် ဝတ်ပြီး ခြေဖျားထောက်ထွက် သွားလေရဲ့၊ ကျနော့်မှာ သာမျက်လုံး ကျယ်ပြီး ကျန်ခဲ့တယ်၊

ကျနော့် အတွေးထဲမှာတော့ ကျောင်းမှာ မီးလတ်နဲ့ ဘာဂလိုတိုတို ဖြစ်နေတာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး ဖြစ်နေတယ်၊ ကျနော့် ကံကြမ္မာ ကလည်းထူးဆန်း တယ်လေ၊ ကျနော် ကြိုက်နေတဲ့ ကောင်မလေး က ကိုယ့်ကို လက်ခံလု စဲစဲ သူငယ်ချင်းမကျ ရီးစားမကျ ဖြစ်နေချိန်မှာ ကောင်မလေးရဲ့ အဒေါ်နဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးစားနေရ တာဘယ်လောက် ကိုးလို့ကန့်လန့်နိူင် သလဲလို့၊ ကိုယ့်လိပ်ပြာလည်း ကိုယ်မလုံဘူး၊ ဒါပေမဲ ဒေါ်ဒေါ်စော ကလည်း မြင်လိုက်တဲ့ ယောက်ျား တိုင်းသရည် ယိုရအောင် တောင့်ဖြောင့် ပြီး ဂုဏ်သရည်ရှိ အမျိုး သမီးကြီးမို့ စိတ်နဲ့သာပစ်မှားရဲကြတာ၊ ဘယ်သူမ အနားတောင် ကပ်ရဲကြ တာမဟုတ်ဘူး၊ အတွင်းသိတဲ့ ကျနော်သာ ဒေါ်ဒေါ်စော ဘယ်လောက် ရမက်ကြီး သလဲဆိုတာသိတော့၊ ဟင်းကနဲ သာသက်ပြင်းချမိပါတယ်၊

ဦးဇော်ကလည်း ဘာမှားနေလဲ မသိပါဘူး၊ ဒီလူကြီး ပန်းများသေနေသလား လို့ တွေးမိတယ်၊ ဒီလောက် ကိုယ့်မိန်းမ လုံးကြီးပေါက်လှ နဲ့ ရမက်ထန်ထန် ကြီးကို မထိမကိုင်ဆိုတော့၊ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် တမျိုး တွေးရရင်တော့ ကိုယ့်အတွက်ကောင်း ဖို့ဖြစ်လာရတာပေါ့လေ၊

ဒါပေမဲ တနေ့မှာတော့ အမှတ်မထင်ဘဲ ဦးဇော် တယောက် ပန်းမသေဘူးဆိုတာ၊ ကျနော့်မျက်စေ့ အောက်မှာဘဲ ပြတ်ပြတ်သားသား တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်၊

(ဆက်ပါအုန်းမည်)