အခန်း ၁။
ကျွန်တော်တို့ မိသားစု က နယ်စပ်မြို့လေး တမြို့ မှာ နေထိုင်ကြပြီး ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းတဲ့ မူစလင် ဘာသာဝင် မိသားစု ဖြစ်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော့် အဖေက ဦးသိန်းရွှေ ဖြစ်ပြီးတော့ သူက တဖက်နိုင်ငံမှာ လက်သမား အဖြစ်နဲ့ သွားရောက်လုပ်ကိုင် နေပါတယ်။ အမေက အဖေ့ထက် ငါးနှစ်လောက်ငယ် ပြီး အခု အသက် လေးဆယ်ကျော်ကျော် လေး ဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော်အထက် မှာ အမ တစ်ယောက်ရှိပြီး ကျွန်တော့်ထက် ခြောက်နှစ်လောက် ကြီးပါတယ်။ နာမည်က မေဖူးပွင့်ပါ။ ကျွန်တော့် နာမည်က အောင်မင်းမော်၊ အသက်က ၂၀ နယ်မြို့က ကောလိပ်တခု မှာ ပဲ တက်နေပါတယ်။ အမေ့နာမည်က ဒေါ်မိုးမြင့်သူဇာပါ။
ကျွန်တော့် အမ က အိမ်ထောင်ကျသွားတာ ခြောက်နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ သူမ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ကတည်းက ရွာနီးချူပ်စပ်က ကျောင်းဆရာတယောက်နဲ့ အိမ်က ပေးစားလိုက်တာပါ။ သူတို့ မှာ ခုထိ ကလေး မရသေးပါဘူး။ အဲဒါက အခုတော့ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု တွေထဲမှာ ပြဿနာကြီး တခု ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ လို ကျေးတောရွာက ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းတဲ့ မူစလင် မိသားစု တွေမှာ ကလေးမရတာကို ရေးကြီးခွင်ကျယ် လုပ်ကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အမ ရဲ့ ယောက်ခမ တွေဘက်ကပါ။ သူတို့ ကလည်း သူတို့ ရဲ့ တဦးထည်းသော သားမို့ မြေးအရမ်းလိုချင်နေပါတယ်။
အမေ့ကို မမ နဲ့ ဖုံးအကြာကြီး ပြောပြောနေတာ သတိထားမိတယ်။ မမ ခလေး မရတဲ့ ပြဿနာပဲ ဆိုတာ ကျွန်တော် သိနေရတယ်။ ကျွန်တော့် ကိုတော့ ယောက်ျားလေး လည်းဖြစ်၊ ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းတဲ့ မိသားစု လည်း ဖြစ်တော့ ဘာမှ ကို အသိမပေးဘူး။ သူတို့ ပြောနေတာကို အမူမဲ့ အမှတ်မဲ့ ကြားနေမိလို့ သာ သိနေရတာ။ မမ ရဲ့ ယောက်ခမ ကြီးက အရမ်းကို မကြေမလည် ဖြစ်နေရတယ်တဲ့။ သူက တဦးတည်းသော သားမို့ မြေး ချီချင်လှပြီတဲ့။ သူ့သားကို မမ နဲ့ ကွာရှင်းခိုင်းပြီး နောက်မိန်းမ ပေးစားဖို့တောင် ပြင်နေတယ်တဲ့။ မမ က လင်မယား ကွဲဖို့ သဘောမတူလည်း နောက်တယောက်ထပ်ပေးစားမယ်တဲ့။ ကျွန်တော်တို့ မူစလင်တွေက မိန်းမ လေးယောက် တရားဝင် ယူခွင့် ရှိတာကိုးဗျ။
အဲလို သတင်းတွေကြားရတော့ ကျွန်တော် တို့ မိသားစု က အတော် စိတ်မချမ်းမသာ ဖြစ်ရတယ်။ ယောက်ဖ က တကယ်တော့ လူအေး နောက်ပြီး မမ ကို လည်း တကယ်ချစ်တာ။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ အသိုင်းအဝိုင်းရဲ့ ဖိအားပေးမှုကို တော့ ခံနိုင်မယ် မထင်ဘူး။
မမ က ကျွန်တော်တို့ ဆီကို မကြာမကြာ လာလည်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နားမှာ ခလေးဆု တောင်းလို့ ရနိုင် တယ်ဆိုတဲ့ နေရာမှန်သမျှ ကို အမေ နဲ့ သွားသွားပြီး အလှူငွေ ထည့်တာတို့ ၊ ဆုတောင်းတာတို့ သွားသွား လုပ် လေ့ရှိကြတယ်။
အခုတလော အမေ့ကို ကြည့်ရတာ တော်တော့် ကို စိတ်ညစ်ညူးနေပုံပဲ။ တမိုင်မိုင် တတွေတွေနဲ့။ မမ ယောက်ခမ တွေက သူ့သားအတွက် ချွေးမ အသစ်တယောက် ရှာနေတယ်လို့ သတင်း ကြားရလို့ ထင်တယ်။ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ဘာမှ တတ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စ မဟုတ်တော့ ဘာမှ လုပ်မပေးနိုင် ၊ အမ အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတာပဲ ရှိတယ်။
အမေ နဲ့ မမ တို့ ဖုံးထဲ ပြောနေတာကို မသိမသာ နားစွင့် ပြီး နားထောင်နေတတ်တော့ သူတို့ ဘာတွေ ပြောနေကြမှန်း လည်း သိလာတယ်။ မမ နဲ့ ယောက်ဖ တို့ ဆရာဝန်တွေ လည်း စုံပြီး စမ်းသပ်မှုတွေလည်း စုံနေပြီတဲ့။ မမ မှာ ဘာမှ ပြဿနာမရှိ ခလေး အချိန်မရွေး ရနိုင် ပေမဲ့ ယောက်ဖ မှာတော့ သုတ်ကောင်အရည်အတွက် က နည်းနည်း နဲ နေတယ်တဲ့၊ ဒါပေမဲ့ ကလေး မရနိုင်လောက်တော့ အခြေအနေထိ တော့ မဆိုးဝါးဘူးတဲ့။ ဆိုတော့ကာ ဘုရားသခင် က တမင် မရအောင် လုပ်ထားသလိုပဲ ဖြစ်နေရတော့တာပေါ့။
တနေ့ ကျွန်တော် ကျောင်းက ပြန်လာတော့ အမေတယောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ တယောက်ထဲ အတွေးနဲ နစ်မြဒပ်နေသလိုပဲ။ ကျွန်တော့် အဖေ ကလည်း နိုင်ငံခြားမှာ ဆိုတော့ အမေ တယောက်ထဲ မမ ပြဿနာကို ခေါင်းထဲ ထည့်ထားနေရသလို ဖြစ်နေရတာကို ကျွန်တော်က သနားနေမိတယ်။ အမေ ထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာဘေး မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးတော့၊
“မေမေ မေမေ့ ကို တနေ့တနေ့ အဲလို ပုံနဲ့ တွေ့နေရတာ သား စိတ်မကောင်းဘူး။ တခုခု ဖြစ်နေတာလား၊ ကျွန်တော် လုပ်ပေးနိုင်တာ ရှိရင် ပြောလေ၊ ကျွန်တော်လည်း ကလေးမှ မဟုတ်တော့ပဲ မိသားစု အခက်အခဲ တွေကို ကူပြီး လုပ်ပေးရမဲ့ တာဝန်ရှိနေပြီလေ၊ ကျွန်တော့်ကို တိုင်ပင်ချင်တာ လည်း တိုင်ပင်လို့ ရပါတယ်”
အမေက ကျွန်တော့် ဘက်ကို လှည့်ပြီး ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်။ သူ့ မျက်နှာကြည့်ရတာ အတွေးထဲ နစ်မြုပ်နေတုံး၊ မမ အကြောင်း ကျွန်တော့်ကို ပြောမှာလား မပြောဘူးလားတောင် မသေခြာ တဲ့ပုံ။ နောက်တော့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက် တခုခု ချလိုက်တဲ့ ပုံနဲ့၊
“ဒီမှာ သား၊ သား က စဥ်းစားတတ်တဲ့ အရွယ် ပညာတတ် တယောက် ဖြစ်နေပြီ။ သားအဖေ ကလည်း အဝေးမှာ ဆိုတော့ အိမ်မှာ ယောက်ျား သား ဆိုလို့ သားတယောက်ထဲ ရှိတော့တယ်။ အမေ့ မှာ တိုင်ပင်ရမဲ့သူ ဆိုလို့ သားတယောက်ထဲ ပဲ ရှိတော့တာမို့ အမေ ပြောပြတော့မယ်၊ အချိန်တခု ရောက်လာရင်တော့ အမေတို့ မပြောလဲ သား သိရတော့မဲ့ ကိစ္စတခုပဲ၊ အဲဒါက တော့ သားရဲ့ မမ မေဖူးပွင့် ပြဿနာပဲ။ သူ အိမ်ထောင်ကျခဲ့တာ နှစ်တွေ ကြာခဲ့ပေမဲ့ ကလေး မရနိုင်လွန်းလို့ အခု ယောက်ခမ တွေ သည်းမခံနိုင်တော့ဘူးတဲ့၊ သူတို့ က မင်း မမ ယောက်ျား အတွက် နောက်မိန်းမ တယောက်ပေးစား ဖို့တောင် ရှာနေကြပြီတဲ့၊ သူတို့က သား မမ ကို အိမ်ထောင်က နေ ကွာရှင်းခိုင်းရင် ခိုင်း မခိုင်းရင်လည်း သူတို့ သားကို နောက်မိန်းမ တယောက် ပေးစား ဖို့ ပြင်နေကြပြီ။ အဲဒီ အဆင့် ရောက်ခဲ့ရင် သား မမ ရဲ့ ဘဝတော့ ပျက်ပြီပဲ၊ ”
အမေက ခနနားပြီး တော့ ဆက်ပြောလာတယ်။
“တကယ်လို့သာ သူက မကွာရှင်းပဲ ဆက်နေခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲဒီမိသားစု မှာ အိမ်ဖေါ်သာသာ အဆင့်နဲ့ ပဲ နေရတော့မှာ၊ သူတို့ မိသားစု က မလေမစားနဲ့ ဆက်ဆံတာကို ပဲ ခံရတော့မယ်။ တကယ်လို့ ကွာရှင်းပေးလိုက်ရင်လည်း သူ ဘယ်မှာ သွားနေမလဲ ၊ သားသိတဲ့ အတိုင်းပဲ အမေတို့ ဓလေ့ထုံးစံမှာ တလင်ကွာ၊ တခုလတ် ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မလေးစား၊ ဂရုမစိုက်ကြဘူးလေ၊ မိသားစု တွေက တောင် မလိုချင်တော့ဘူး။ အဲလို မိန်းခလေးကို ဘယ်သူနဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အဖိုးကြီးဖြစ်ဖြစ် မုဆိုးဖို၊ တခုလတ် ဘာဖြစ်ဖြစ် ယူမယ်ဆိုရင် ပေးစား ပြစ်လိုက်ကြတော့တာ။ နောက်ဆုံးယူမဲ့သူ မရှိရင် အမေတို့ နဲ့လာပြီး တသက်လုံး နေသွားရတော့မယ်၊ သူ့ဘဝလည်း ဆုံးပြီလေ၊ အမေ သား မမ အတွက် အရမ်းကို စိတ်ပူပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၊ ဘာအကြံမှ လည်း မထွက်၊ သားအဖေ ကလည်း အဝေးမှာ ဆိုတော့ သူလည်း မကူညီနိုင်..အဟီးးးးးးးရွှတ်..”
အမေ က ပြောရင်း နဲ့ ငိုချလိုက်ပါလေရော။ သူ့ရင်ထဲ တင်းကျပ်နေတာ တွေကို ဖွင့်ချလိုက်ရလို့ ထင်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမ ယောက်ျား ဖက်က မိသားစု တွေကို အတော်ဒေါသ ဖြစ်မိတယ်။
“ဒါ ဘယ်တရားမလဲ သူတို့ ဆရာဝန်တွေကို မပြကြည့်ကြဘူးလား၊ မမ အပြစ်မဟုတ်ပဲ သူတို့ သားကြောင့် မရတာ ဆိုရင်ရော”
“သူတို့ ဆရာဝန်တော်တော်များများ နဲ့ ပြပြီး စစ်ပြီးကြပြီးပြီ၊ မေဖူးပွင့် ရော သူ့ယောက်ျား ရော နှစ်ယောက်စလုံး မှာ ပြဿနာမရှိဘူး၊ အချိန်မကျသေးလို့ ပဲ ဖြစ်မှာပါလို့ ပြောတယ်။ သူ့ယောက်ျား မှာတော့ မျိုးစေ့ နည်းနည်း နဲ တဲ့ ပြဿနာရှိတယ် ဒါပေမဲ့ သားသမီး ရနိုင်တယ်လို့ ဆိုတယ်၊ အဲတော့လည်း သားရှင်တွေရဲ့ ထုံးစံ နင့်မမ အပေါ် မှာပဲ အပြစ်ပုံချကြတော့တာပေါ့”
ကျွန်တော် က ကျွန်တော်တို့ ဓလေ့ ထုံးစံကို သဘောပေါက်တာမို့ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်ရတယ်။ အမေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် သား အတွေးထဲ မြုပ်ပြီး ငြိမ်သွားခဲ့ကြတယ်။
“အမေ ဒီခေတ်ကြီးထဲ ခလေးရဖို့ ပိုက်ဆံတတ်နိုင်ရင်တော့ နည်း တွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ တက်စ်ကျူ ဘေဘီတို့၊ ဘာတို့လိုမျိုးပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ မှ ပိုက်ဆံ မတတ်နိုင်တာ၊ အမေ မိတ်ဆွေတွေ ဘာတွေ ထဲမှာ ရော အတွေ့အကြုံ များတဲ့ သူတွေ ဆီက အကြံညာဏ်မတောင်းကြည့်မိဘူးလား”
အမေ က ခနကြာလောက်တွေပြီး ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ကြည့်တယ်၊ သူ့ပုံက ပြောရင်ကောင်းမလား မကောင်းဘူးလား ဆုံးဖြတ်ရခက်နေပုံပဲ၊ ပြီးတော့မှ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပုံနဲ့ သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း၊
“ဒီမှာ သား ဒီကိစ္စ က ကိုယ့်မိသားစု အတွင်းရေးမို့ အရမ်းအရေးကြီးတာမို့ သာ သားနဲ့ တိုင်ပင်မိတာ၊ နို့မို့ဆိုရင် အမေ့ ပါးစပ်က ပြောထွက်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ အခု တော့ အမေလည်း ကြံရာမရလို့ ပြောဖြစ်တာ၊ အမေ့ မိတ်ဆွေတွေကို လည်း လှည့်ပတ်ပြီး အကြံညဏ် တောင်းကြည့်ပြီးပြီ။ တော်တော်များများ ကတော့ ဘာမှ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် အကြံမရှိကြဘူး၊ ဟိုဘက်လမ်းက ဖွားဖွား ဒေါ် စာဥ ကို သိတယ်မလား၊ သူက တော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း နဲံ့ ကပ်သည်းကပ်သပ် အကြံတခု ပေးတယ်။ သူက ပြောတယ် မေဖူးရဲ့ ပြဿနာက သူ့ယောက်ျား အားနည်းတာပဲတဲ့၊ အဲတော့ ယောက်ခမ တွေ က အိမ်ပေါ် က ကန်ချတာ ခံမဲ့ အစား တခြား ယောက်ျား တယောက်ယောက်နဲ့ ကိုယ်ဝန်ရအောင်လုပ်လိုက်ပါလားတဲ့၊အမေက တော့ အာ အဖွားကလည်း ကြံကြီးစည်ရာ အဲဒါမျိုးတော့ မလုပ်နိုင်ပါဘူးလို့ပြောလိုက်တယ်”
ကျွန်တော် က ဒေါသတော်တော်ထွက်သွားတယ်။
“ဟာ ဒီအဖွားကြီးက တော်တော်ဆိုးပါလား၊ အဲလို လုပ်တာ တယောက်ယောက် ကသာ သိသွားလို့ကတော့၊ ကျွန်တော်တို့ ဘက်က ဆွေမျိုးတွေရော မမ ယောက်ခမ ဘက်က အမျိုးတွေရော အလယ်မှာ ကျွန်တော်တို့ ဒုက္ခရောက် ပြီပေါ့၊ တော်တော် အရှက်မရှိတဲ့ ဟာကြီး”
“သား .. သားကတော့ ယုံမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အခုလို အကျဥ်းအကျပ်ထဲ မှာ တကယ်တမ်း စဥ်းစား လိုက်တော့ အဲဒီအကြံက ဖြစ်နိုင်တယ် ဆိုတာကို အမေ တွေးလိုက်မိတယ်”
ကျွန်တော် ပါးစပ်အဟောင်းသား နဲ့ အမေ့ကို ငေးကြည့်လိုက်မိတယ်၊ အမေများ ရူးသွားပလားလို့၊
“အမေ့ အနေနဲ့ သားကို အဲလို အကြောင်းတွေ ပြောပြရတာ စိတ်က မလုံဘူးကွယ် ဒါပေမဲ့ ခုလို အချိန်မှာ အဖက်ဖက်က ဖြစ်နိုင်ခြေတွေကို စဥ်းစား ကြည့်ရတာပေါ့၊ သားပြောတာ မှန်တယ် အဲဒီ ကိစ္စဟာ အမှားကြီး ဆိုတာ၊ တကယ်တမ်း မေဖူး က အဲဒီလမ်းကို ရွေးလိုက်မယ်၊ ဘယ်သူ မလည်း မသိဘူး ထားကြပါစို့။ နောက်ထပ် ဘာတွေ ဖြစ်လာနိုင်မလဲ၊ ကလေး ရပြီးတဲ့ အချိန်ကျမှ၊ အဲဒီသူ့ကို ကိုယ်ဝန်ရှိအောင် လုပ်ပေး လိုက်တဲ့သူက သူ့ကို ငွေညှစ်လာရင်ရော၊ နောက်ပြီးတော့ ကလေးက မေဖူး နဲ့ရော သူ့ယောက်ျား ဘက်က နဲ့ရော မတူခဲ့ရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ၊ သူ့ယောက်ခမ တွေက မယုံသင်္ကာဖြစ်လာမှာပေါ့၊ အဲဒါတွေကို အသာထားဦး အဲလို လုပ်ပေးမယ်ဆိုတဲ့လူကရော ဘယ်မှာ သွားရှာမလဲ”
ကျွန်တော်လည်းပဲ အတော်အံ့အား သင့်ရပါတယ်။ ဒီလိုမျိုး ကိစ္စတွေကို အမေက ကျွန်တော် နဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆွေးနွေးတာ ဒါ ကျွန်တော့် ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံး အကြိမ်ပါပဲ။ စိတ်တွေ ညစ်ညူးပြီး ကြံရာ မရ ဖြစ်နေလို့သာ ဖွင့်ပြောဆွေးနွေးရတယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း အဲဒီကိစ္စကို ခေါင်းထဲ ထည့်ပြီး တွေးနေမိပါတော့တယ်။
……
အခန်း ၂။
အဲလို နဲ့ နှစ်ရက် သုံးရက် လောက်အကြာ တနေ့ ကျွန်တော် ကျောင်းက ပြန်လာတော့ အမေ့ကို အဆုံးဝါးဆုံး အနေအထားနဲ့ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အမေတယောက် ဘယ်လောက်ကြာအောင် ငိုထားမှန်းမသိပါဘူး။ မျက်လုံးတွေလည်း နီရဲလို့ ဆံပင်တွေလည်း ဖရိုဖရဲနဲ့၊ မမ မေဖူးပွင့် ကိစ္စပဲ ဖြစ်မယ်လို့တွေးမိပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ အမေ့ အနားကို သွားပြီး ဘာတွေ ဖြစ်နေပလဲလို့ မေးလိုက်မိတယ်။ ကျွန်တော် မေးလိုက်မှ အမေ က ထပ်ငိုချလိုက်ပြန်ပါတယ်။ အားရအောင် ငိုပြီးတော့မှ တချက်တချက်ရှိုက်ရင်းနဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို ပြောပြ ပါတယ်။ မမမေဖူး ရဲ့ ယောက်ခမ တွေက သူတို့ သား အတွက် နောက်မိန်းမ တယောက် ရှာပေးစားမယ်။ မမမေဖူး နဲ့ သူတို့ သားကိုလည်း ကွာရှင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အခု နောက်ပေးစားမဲ့ မိန်းခလေးရဲ့ အဖေ ကတောင် သူတို့အိမ်ကို မနေ့က ရောက်လာပြီး မင်္ဂလာကိစ္စ တွေ ဆွေးနွေးကြတယ်လို့ ဆိုတယ်။ သူတို့ က ဥပုလ်လ ( ရာမဒန် ) ပြီး လို့ တလကြာရင် မင်္ဂလာအခန်းအနားလုပ်မယ်လို့ ရာထား ကြပြီလို့ ဆိုတယ်။ မမမေဖူး က အမေ့ကို ငိုလို့ ဖုံးဆက်ပြောတယ်တဲ့။ လင်မယားကွာရှင်းခန်းလုပ်ပြီးရင် မမ က ကျွန်တော်တို့ အိမ်ပြန်မလာချင်တော့ဘူး၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပဲ သတ်သေလိုက်ချင်ပြီလို့ ပြောတယ်တဲ့။
ကျွန်တော်လည်း တော်တော် စိတ်ထိခိုက် ပြီး ဒေါသလည်း အရမ်းထွက်ရပါတယ်။ အမေ့ကို ကျွန်တော်တို့ တခုခု တော့ အမြန်လုပ်မှ ရမယ်လို့ ပြောမိတယ်။ အမေ့ကို ကြည့်ရတာလည်း တခုခု ကို စိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီး လုပ်ဖို့ စဥ်းစား ထားပုံပဲ။ သူ့မျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး အသံမာမာ နဲ့ ၊
“အမေတို့ သားရဲ့ မမ၊ မေမေ့ ရဲ့ သမီး အသက်နဲ့ အရှက်ကို ကယ်ဖို့ တခုခု လုပ်ရတော့မယ်။ အခုလို ပုံစံမျိုး နဲ့ သူ့ယောက်ခမ တွေက အိမ်ပေါ် ကကန်ချတာမျိုးကို ခံလို့ မဖြစ်တော့ဘူး။ သမီးက သူ�
ကျွန်တော်လည်း ဘာပြောရမှန်းမသိ၊ မမ အတွက် ပဲ စိတ်တွေ အရမ်း ပူ အရမ်းသနား မိပြီး ကျွန်တော့် အခန်းထဲကို ဝင်၊ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှဲလို့ မျက်ရည်တွေ ကျလာမိတယ်။ အမေ က မမ ဆီ ဖုံးခေါ် ပြီး တွတ်တွတ် တွတ်တွတ် နဲ့ အကြာကြီး စကားပြောနေသံကြားနေရတယ်။ ကျွန်တော်က အခန်းထဲမှာ မို့ ဘာတွေ ပြောနေကြမှန်းတော့ သဲသဲကွဲကွဲ မကြားရဘူး။
ညနေဘက်ကျ တော့ အမေ ကျွန်တော့် အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။ နူတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့လို့ အံကြိတ် ထားတယ်။ မျက်နှာက လည်း သွေးဆုတ် နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပဲ။ အမေက ကျွန်တော် အိပ်နေတဲ့ ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ တခုခု ပြောချင်နေသလိုပဲ မို့ ကျွန်တော်က အမေ ဘာပြောချင်လို့လဲ လို့ မေးလိုက်တယ်။ သူခနလောက် တော့ ငြိမ်နေသေးတယ်၊ ပြီးတော့ မှ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သလို အမူအရာနဲ့၊
“သား အောင်မင်းမော်၊ သားကို ပြောရမှာ မေမေ အရမ်းကို ရှက်ပါတယ်။ ပြောလည်း မပြောသင့်တဲ့ ကိစ္စပါ၊ ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားပြီး ပြောရမှာပါ၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်က နေ စပြောရမှန်းကို မသိပါဘူး”
“အာ အမေ ကလည်း အဲလို စကားခံနေစရာ မလိုပါဘူး၊ ကျွန်တော်က အမေ့ သားပဲ အမေ ပြောချင်သလို ပြောလို့ ရနေတာပဲဟာ၊ ဘာမှ လည်း မပြောသင့်တဲ့ ကိစ္စမရှိနိုင်ပါဘူး၊ ပြောသာ ပြောပါ အမေ”
အမေက ခနတာလောက် ငြိမ်နေပြီးတော့မှ၊
“သား အမေ ဒီ မီးရောင် အောက်မှာ မျက်နှာ ပြောင်တိုက်ပြီး ပြောမထွက်ဘူး၊ မီးပိတ်လိုက်ပါလား အမှောင်ထဲမှာ မျက်နှာ မမြင်ရပဲ ပြောချင်တယ်၊ မင်းရဲ့ မမ ကိစ္စပါပဲ”
ကျွန်တော် မီးခလုပ်ကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲမှာ မှောက်ကျသွားတယ်။ အပြင်က နံရံအကြိုအကြားက ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောက်တချို့ပဲ ရှိပါတယ်၊ အမေနဲ့ ကျွန်တော် တောင် တယောက် မျက်နှာ တယောက် အသေအခြ မမြင်ရပါဘူး။ အလင်းက နေ ချက်ချင်းမှောင်သွားလို့လည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အမေက လည်ချောင်းကို ဟန့်ပြီး သလိတ်ရှင်းလိုက်ရင်းက၊
“အောင်မင်းမော်…သားလေး.. ဒီကိစ္စက အရမ်း အရေးကြီးတယ်၊ အပြင်က ဘယ်သူမှ သိလို့ မဖြစ်ဘူး၊ အမေတို့ မိသားစု အတွင်းမှာပဲ ထားရမယ်။ အမေ က သား မမ အတွက် တနေ့လုံး တညလုံး စဥ်းစား နေခဲ့ မိတယ်၊ သူ့ဘဝကို ဘယ်လို ကယ်တင်ရမလဲ ဆိုတာ”
အမေ က ခန ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်ချက် ချထားပြီးတဲ့ အသံနဲ့ ဆက်ပြောတယ်။
“သမီး ရဲ့ ယောက်ခမ တွေက သမီးရဲ့ အပြစ်မဟုတ်ပဲ နဲ့ သမီး ဘဝကို ပျက်စီးအောင် လုပ်ဖို့ ကြံနေကြတယ်၊ သမီး အတွက် ထွက်ပေါက်လမ်းက ဘိုက်ကြီးအောင် တယောက်ယောက်ကို ရှာပြီး လုပ်လိုက်ဖို့ပဲ၊ သူ့ ယောက်ျား ကို သူတို့ အိမ်က နောက်မိန်းမ တယောက်နဲ့ မပေးစားခင် အမြန်ဆုံး ဘိုက်ကြီးဖို့ လိုတယ်။ အဲတော့ သမီးမေဖူး ကိုယ်ဝန်ရှိဖို့ က ယောက်ျား တယောက် နဲ့ အတူတူ အိပ်မှ ပဲ ဖြစ်တော့မယ်။ အဲဒီ ယောက်ျား ကလည်း သမီး မေဖူး ကိုယ်ဝန်တည် ကလေး မွေးပြီးရင် ငွေညှစ်တာတို့ အဲဒီကိစ္စကို အကြောင်းပြပြီး အနိုင်ကျင့်တာတို့ လည်း မလုပ်မဲ့သူ၊ နောက် မွေးလာမဲ့ ကလေးက လည်း သမီး တို့ ဘက်ဖြစ်ဖြစ် သူ့ယောက်ျား ဘက်က ဖြစ်ဖြစ် တယောက်ယောက်နဲ့ ရုပ်ချင်း ဆင်ဖို့လည်း လိုတယ် ဆိုတော့ ဒီကမ္ဘာပေါ် မှာ အမေ စဥ်းစားလို့ ရတဲ့ ယောက်ျား နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ အဲဒါ သား အဖေ ဒါမှ မဟုတ် သား ပဲ၊ သားအဖေ ကလည်း အဝေးမှာ တော်တော်နဲ့ ပြန်လာဖို့ မဖြစ်နိုင်သေးဘူး ဆိုတော့ လက်တွေ့ ဖြစ်နိုင်တာကတော့ သား တယောက်ပဲ ရှိတော့တယ်”
အမေ့ နောက်ဆုံး စကား က ကျွန်တော့် နားထဲ မှာ မိုးခြိမ်းသံလို ပဲ ခေါင်းထဲ ဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကျွန်တော့် ပါးစပ်က ဟင် ဆိုတဲ့ အသံအကျယ်ကြီး ထွက်သွားခဲ့ရပြီး၊
“အမေ ရူးများ သွားပြီလား၊ ကိုယ်ပြောတာ ဘာတွေ ပြောနေတာလည်း ဆိုတာရော သိသေးရဲ့လား”
လို့ ပြန်မေးလိုက်မိတယ်။ အမှောင်ထဲ မှာ မျက်စေ့ အသားကျသွားလို့ နည်းနည်း ပိုမြင်လာရတဲ့ အမေ့ မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်ပေမဲ့ မလှုပ်မရှား အမေ့ကြောင့် အိပ်ရာက ကုန်းထပြီး အမေ့ ပုခုံးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ လှုပ်ရမ်းလိုက်ပါတယ်။ အမေက ကျွန်တော့် လက်မောင်းတွေကို ပြန်ဆုပ်ကိုင်ရင်းက၊
“သား စိတ် ကို ခနလေး ငြိမ်ငြိမ်ထားပြီး စဥ်းစား ကြည့်စမ်းပါ၊ အမေတို့ မှာ တခြားလမ်း ရှိသေးလို့လား၊ သား က သား မမ ကို မချစ်တော့ဘူးလား၊ သူ က သူ့အရှက်ကို အသက်နဲ့ လဲဖို့တောင် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီလေ၊ အမေ ဦးနှောက် ပေါက်ထွက်မလောက်ကို စဥ်းစားခဲ့ရတာပါ။ သမီးမေဖူး ကလေး ရပြီးသွားခဲ့ရင် သမီး အနာဂါတ်မှာ ဘယ်သူ့မှ ကြောက်စရာ စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ဘူးလေ၊ ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှ သိစရာလည်း မလိုတော့ဘူး၊ အဆုံးစွန်ပြောရရင် သားအဖေ တောင် သိစရာ မလိုတော့ဘူး၊ ပြီးတော့ ကလေးက သားနဲ့ တူနေခဲ့ရင်တောင် သမီးမေဖူး နဲ့ တူတယ်လို့ ကို ပြောလို့ ရတယ်။ သား မမ ကို ချစ်ရင်တော့ အဲဒါလေးတခုတော့ ကြိုးစားပြီး ကူညီပေးပါလားကွာ”
ကျွန်တော် ငုံးတိတိ နဲ့ ဘာပြောရမှန်းမသိ ငေါင်တောင်တောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ အမေ ပြောနေတဲ့ ဟာတွေကို လည်း တစိမ့်စိမ့် စဥ်းစား လိုက်တော့လည်း အမေ ပြောတာတွေ အကုန်လုံးက အဓိပ္ပါယ် ရှိနေခဲ့တယ်။ အဲဒါက လည်း အကောင်းဆုံး နည်းလမ်း၊ ထွက်ပေါက်တခု ပဲ လို့ ဆိုရမယ်။ အမေ ကတော့ ကျွန်တော့် ဘေးမှာ ငြိမ်ထိုင် နေရင်းက ကျွန်တော့် အမူအယာကို အကဲခပ်နေခဲ့တယ်။
တော်တော်လေး ကြာအောင် ငြိမ်နေခဲ့ပြီးမှ ကျွန်တော် က အမေ့ ကို အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မေးလိုက်မိတယ်။
“အမေ က မမ ကိုရော အဲဒီအကြောင်းကို မမမေဖူး နဲ့ရော ပြောကြည့်ပြီးပြီလား။ သူက ဘာပြောလဲ”
ကျွန်တော့် အမေးကို ကြားတော့ အမေ့ မျက်နှာ မှာ အပြုံးရိပ်ကလေး သန်းသွားတာကို အမှောင်မှာ ကျင့်သားရ သွားတဲ့ ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေက မြင်လိုက်ရတယ်။
“အမေ က သမီးမေဖူး နဲ့ မပြောရသေးပါဘူး။ သားက သာ အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် အမေ က သမီး ကိုလည်း မက်ဆေ့ပို့မယ်၊သမီး ယောက်ခမတွေကို လည်း ပြောလိုက်မယ်၊ ငါတို့ ဒီမှာ ငါတို့ သမီး ကို ဆုတောင်းပွဲလေး တခုလုပ်ပေးမလို့ ဆယ်ရက်လောက် ငါတို့ အိမ်မှာ လာနေခိုင်းပေးပါလို့၊ သူတို့ ကလည်း ကန်ထုတ်ချင်နေ တာဆိုတော့ လွှတ်မှာပါပဲ၊ ပြီးတော့ သမီး ဒီမှာ လာနေတဲ့ အချိန် ညဘက် သူ့ကို အိပ်ဆေးတိုက်ပြီး သား က ကိုယ်ဝန်ရအောင် လုပ်ပေးပေါ့၊ ဒါက ငါတို့ရဲ့ လျို့ဝှက်ချက်ပဲနော်၊ မိသားစု အတွက် ၊ သား မမ မေဖူး ဘဝ အတွက် အလွန်အရေးကြီးတယ်၊ သဘောပေါက်လား”
ကျွန်တော် အသာငြိမ်နေလိုက်မိတယ်။ ကျွန်တော့် အတွေးမှာတော့ အမေ က မမ ကို ပြောပြီးလောက်ပြီလို့ တွေးမိတယ်။ မမ က သဘောမတူပဲနဲ့ အမေ သူ့သဘောနဲ့ သူ လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်တော့ မထင်ဘူး။ အမေ က ကျွန်တော့် ကို တမင်မသိစေချင်တာပဲနေမယ်၊ အဲဒါမှ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ရဲ့ ဆက်ဆန်ရေးက နောက်ပိုင်း အရှုတ်ထုပ် မဖြစ်လာမှာလို့ သူတွက်နေမှာပေါ့။
“အမေ အဲဒီဟာ က အင်းစက် နော် ကျွန်တော်တို့ လူအသိုင်းအဝိုင်းမှာ အပြစ်ကြီး တခု အနေနဲ့ လက်ခံထား ကြတာ၊ နောက်ပြီး ကျွန်တော် မမ ကို အဲလို မျိုး စိတ်ထဲက တောင် တခါမှ မပြစ်မှားမိခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ပြန်စဥ်းစား ကြည့်လိုက်တော့၊ တခြားနည်းလမ်း မရှိတော့ဘူး ဆိုတာ တွေ့ရတယ်၊ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် မမ ဘဝအတွက် ကျွန်တော့် ဘက်က အဆင်သင့် ပါပဲ၊ အမေ လုပ်စရာရှိတာသာ လုပ်လိုက်ပါတော့”
အမေ က အင်းတို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်၊ ပြီးမှ အိပ်ယာပေါ် က အသာထပြီး၊အခန်းပြင်ဘက် ထွက်သွား တော့တယ်၊ ကျွန်တော့် ခေါင်းထဲမှာတော့ မမ နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ဆက်ဆံရေး အပြောင်းအလဲ ဖြစ်လာတော့မဲ့ အရေးကို တွေးနေမိပြီး၊ ဘယ်က ဘယ်လို အိပ်မောကျသွားမှန်းမသိ အိပ်ပျော်သွား ခဲ့ရပါတော့တယ်။
………………
နောက်တနေ့ မနက်အိပ်ယာထ တော့ မနက်ပိုင်း လုပ်နေကျ အလုပ်တွေ ပုံမှန်ပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်၊ ကျောင်းသွားကာနီး မီးဖိုထဲ မနက်စာ စားမလို.ဝင်လာတော့ အမေ က ကျွန်တော်နဲ့ မျက်လုံးချင်း မဆုံအောင် ရှောင်နေတယ်၊ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်ကလည်း မျက်နှာပူသလို ဖြစ်နေတာနဲ့ မနက်စာ ကမန်းကတမ်း စားပြီး ကျောင်းကို ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ညနေဖက် ကျောင်းက နေ အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ အိမ်မှာ မမ ရောက်နေပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က မမ ကို နူတ်ဆက်လိုက် သလို မမ ကလည်း ပြန်နူတ်ဆက်တယ်၊ မမ မျက်နှာက နည်းနည်းလေးတော့ ပန်းရောင်သန်းနေတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ လည်း မျက်လုံးချင်း မဆုံအောင် ရှောင်နေတယ်။ စကားပြောတော့ လေသံက လည်းမသိမသာလေး တုံနေတယ်၊ ကြည့်ရတာ မမ လည်း အမေ့ ပလန်ကို သိပုံရတယ်။ ခါတိုင်း တွေ့ရင် စကားဖေါင်နေကျ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် အခု စကား သိပ်ဟဟ မပြောဖြစ်ကြဘူး။ ကျွန်တော် က မျက်နှာပူပြီး စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတယ်။ မမ ဘာလို့ အိမ်ကို ရောက်နေရသလဲ ၊ ကျွန်တော်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ ဆိုတာကို သိနေရတော့ စိတ်ထဲ မလုံဖြစ်နေတာပေါ့။
မမ ကို ကျွန်တော့် ဘဝမှာ မိန်းမ တယောက်အနေနဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ် သတိထားကြည့်မိတယ်။ ကျွန်တော် တို့ မိသားစု က မဂိုစပ် တွေ ဆိုတော့ မူစလင် ဆိုပေမဲ့ အသားဖြူကြတယ်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်လည်း ထွားကြတယ်။ မမ က ဆံပင် အုပ်ကောင်းကောင်း အရှည်ကြီး နဲ့ မျက်နှာက လည်း ချောတယ်။ သူ က အပျိုတုန်းက အရပ်ရှည်ရှည် နည်းနည်းပိန်တယ်၊ အိမ်ထောင် ကျပြီးမှ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် နဲ့ ကိတ်လာတာ၊ အခု ဝတ်ထားတာကလည်း ရင်ဖုံး လက်စက အပြာနုရောင် ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီလေး ဆိုတော့ နို့ကြီးတွေက ဖောင်းကြွ မို့မောက်နေတာ၊ လက်မောင် သား တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်လေးက လည်း ဝင်းနေတယ်။ အောက်က ထမိန် ကလည်း အရောင်တူ ဝမ်းဆက် ဗြောင် ကို ဝတ်ထာတော့ ခါးသေးသေးအောက်က ကားစွံ့နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီး၊ ခြေတလှမ်းလှမ်းလိုက်တိုင်း ထင်းကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေ က ထမိန်ပေါ် ကနေတောင် အထင်းသား မြင်နေရတယ်။ ပထမဆုံး အကြိမ် အဖြစ် ကိုယ့် အမ ကို ခိုးကြည့်မိပြီး လီးကြီး ဆတ်ကနဲ ထောင်လာရတယ်။ အား အရမ်းကို ဟော့တာပါလား။
အမေ က ညနေစာ စားလို့ရပြီ ဆိုလို့ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု ညနေစာကို စကားသိပ်မပြောဖြစ်ပဲ ခပ်သုတ်သုတ် စားလိုက်ကြတယ်။ အရင်က မိသားစု ဆုံရင် ဆူညံပွက်ထ နေတဲ့ အိမ်ထဲမှာ အခုတော့ ဆိပ်ငြိမ် ပြီး တမျိုး ဖြစ်နေတယ်။ လူတိုင်း က အတွေးကိုယ်စီနဲ့ ဖြစ်နေကြတယ်။ စားသောက်ပြီးကြတော့ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်အခန်း ထဲ ကိုယ်ပြန်နားနေလိုက်တယ်။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ အမေ က ကျွန်တော့် အခန်းထဲကို ခြေသံဖွဖွနင်းပြီး ဝင်လာတယ်။ ပြီးတော့ တိုးတိုးလေး လေသံနဲ့၊
“သား အခု မင်း မမ လည်း ဒီမှာ ရောက်နေပြီ၊ အခု မင်းမမ ရဲ့ အနာဂတ်နဲ့ သူ့ဘဝ က မင်းအပေါ် မှာပဲ တည်နေတော့တယ်။ ငါ အခု မပြောမဖြစ်လို့သာ ပြောရတာ၊ ရှက်လို့ သေတော့မယ်။ ဒါပေမဲ့ မတတ်နိုင်ဘူး ၊ ရှေ့မျက်နှာနောက်ထား ပြောရမှာပဲ၊ ငါတို့ မှာ ရွေးစရာလမ်းလည်း မရှိတော့ဘူးမဟုတ်လား၊ အခု မင်း မမ အခန်းထဲကို သွားလိုက်၊ သူအိပ်ပျော် နေလိမ်မယ်၊ သူ့ကို သွားမနိုးလိုက်နဲ့။ ဖြည်းဖြည်း ညှင်ညှင်သာသာ ပဲ လုပ်စရာရှိတာကို လုပ်ပါ၊ ပြီးတော့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို နဂိုအတိုင်း ပုံမပျက် အောင် ပြန်ပြင်ထားပေးခဲ့ လိုက်၊ အဲဒါမှ မနက် သူအိပ်ယာက သူ့ဘာသာ နိုးလာခဲ့ပြီး ညက ဘာဖြစ်သလဲ ဆိုတာ သူသိမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကဲ သွားသွား”
လို့ ပြောပါတယ်။ တကယ်တော့ ကျွန်တော့် စိတ်တွေက အတော် ထကြွ နေရပါပြီ။ မကြွပဲ နေပါ့မလား လူပျို ဟော်မုန်း ထနေတဲ့ အရွယ်၊ ကိုယ့်အမ အရင်း အကိတ်ကြီးကို ၊ ကိုယ့်အမေရဲ့ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ လိုးရမယ် ဆိုတာ၊ ခင်ဗျားတို့ ပဲ စဥ်းစားကြည့်ကြည့်လေ။ ကျွန်တော့် လီးက အတော့် ကို မာတောင် တောင့်တင်းနေပြီ။လုံခြည် အောက်က ဖောင်းထနေတဲ့ လီးကြီးကို အမေ သတိမပြုမိအောင် ခါးကို အသာကုံးထားလိုက်ရတယ်။
“အမေ မမ က အခုနလေးက မှ သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတာ သူ အိပ်မောကျ ပါဦးမလား၊ မမ က ကျွန်တော်လာမယ် ဆိုတာကိုရော သိထားလား။ မသိဘူး ဆိုရင် တော်ကြာ မမ အိပ်ယာက ရုတ်တရက် နိုးလာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ ကျွန်တော် ဒုက္ခဖြစ်မှာပေါ့”
အခန်း ၃။
အမေက စိတ်မရှည်တဲ့ လေသံနဲ့၊
“သား အောင်မင်းမော် အချိန်တွေ ဖြုန်း မနေနဲ့၊ မင်း ဘာမှ စိတ်ပူမနေနဲ့လို့ ငါပြောထားတယ်မဟုတ်လား၊ ဘာဖြစ်လို့ ဒီ စောက်ရူးစကားတွေ ပြောနေရတာလဲ၊ အခု ငါထပ်ပြောဦးမယ်၊ မင်း မမ က အခု အိပ်ပျော်နေတယ် သူ ဘယ်လိုမှ နိုးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အခု သွားပြီး လုပ်စရာရှိတာကို သာ လုပ်လိုက်စမ်း။ ငါ အခုလို ပြောရတာတောင် မျက်နှာကို ဒါးနဲ့ လှီးပြစ်ချင်နေပြီ၊ ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ”
အမေ က သူအရမ်း ဒေါသထွက်တဲ့ အချိန်ပဲ ကျွန်တော့် ကို မင်းနဲ့ ငါ ပြောတာ၊ အခု သူ ကျွန်တော့် ကို စိတ်မရှည် ဒေါသ ဖြစ်နေတာတွေ့လို့၊ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှ မပြောတော့ပဲ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆိုပြီး မမ အိပ်နေတဲ့ အခန်းဆီ ထွက်လာ ခဲ့လိုက်တော့တယ်။
အခန်းထဲ မှာ က ညဘက်ထွန်းတဲ့ မီးလုံး ပြာပြာလေး တပွင့်ပဲ အခန်းထောင့်မှာ လင်းနေတယ်။ မီးရောက်က မှိန်မှိန်လေးမို့ အိပ်ယာပေါ် မှာ လှဲနေတဲ့ မမ ရဲ့ ကိုယ်လုံး အနေအထားကို ပဲ လှမ်းတွေ့ရတယ်။ မမ က အိပ်ယာ အလယ်ခေါင်မှာ လှဲနေပြီးတော့ တကိုယ်လုံး တဆက်ထည်း ဂါဝန် ကို ဝတ်ထားတယ်။ အတွင်းက တော့ ဘာဝတ်ထားသလဲ မသိဘူး။
တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတဲ့ နှလုံးကို အသာဖိလို့ မမ အနားကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ မမ အသက်ရူသံက လည်း မြန်နေတယ်။ မမမျက်စေ့ တွေက တင်းတင်းပိတ်ထားပြီး သူ့ရင်သား အစုံ က နှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် နဲ့ ဖြစ်နေတာ အသက်ရူသံနဲ့ အပြိုင်ပဲ။ သေခြာတာကတော့ မမ လည်း အိပ်မပျော်ပဲ အိပ်ပျော်ချင် ယောင်ဆောင်နေတာပဲ။ အမေ က သေခြာပေါက် မမ နဲ့ တိုင်ပင်ပြီး မမ သဘောတူလို့သာ ကျွန်တော့်ကို လုပ်ခိုင်းလိုက်တာပဲ၊ နို့မို့ ကတော့ ဘယ်လို မှ ဖြစ်လာနိုင်စရာ အကြောင်းမရှိဘူး။ အမေက ထုံသလို အသလို နဲ့ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ အနာဂတ် ဆက်ဆံရေးကို မပျက်ပြားရအောင် ရည်ရွယ်ပြီး ဖန်တီးပေးလိုက်တာ နေမှာပဲ။ သူ့အတွေးကလည်း မှန်ပါတယ်။
အခန်းထဲ က အလင်းရောင်က တအားနည်း နေပေမဲ့လည်း အိပ်ယာ အလယ်မှာ လှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့်မမ ၊ ရှင်းရှင်း ပြောရရင် ကျွန်တော့် အလိုးခံဖို့ကို စောင့်နေရရှာတဲ့ မမ ကို ဝိုးတဝါးတွေ့ရတာနဲ့ကို လီးက မာတောင် တောင့်တင်း နေပြီ။ တကယ်က ကျွန်တော် ကလည်း စောက်ဖုတ် တခါမှ လုပ်ဖူးတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး၊ အိမ်နီးချင်းထဲက ခပ်ရွရွ ကောင်မလေး တွေ အများကြီးနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါက ကိုယ့် အမ အရင်းကြီးလေ။
ကျွန်တော်က အအ အိပ်ယာနား ကပ်ရပ်ပြီး ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူက မျက်စေ့ကို တင်းတင်းလေး ပိတ်ထားပြီး မျက်နှာကို တဖက်လှည့်ထားတယ် ကျွန်တော် နဲ့ မတော်တဆ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်မိသွားမှာ စိုးလို့ နဲ့တူတယ်။ မမ အနားမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး တိုးတိုးလေး သူ့နာမည်ကို ခေါ် ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက မထူးဘူး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတယ်၊ အသက်ရူက တော့ ပိုမြန်လာသလိုပဲ၊ ကျွန်တော် သူ့လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ လက်ဖျားတွေက အေးစက် ပြီး တုံနေတယ်။
မမ ရဲ့ ရင်သား အစုံ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ လှိုက်ဖို နေတာကို ကြည့်ရင်း က စိတ်အရမ်းကြွလာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ ဘယ်ဘက် နို့ အုံကြီးပေါ် ကို သူ့ ဂါဝန်ပေါ် ကပဲ လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ သူက ဘာမှ မလှုပ်မရှားငြိမ်နေတယ်။ နို့ကြီးက အကြီးကြီး နဲ့ အိတင်း နေတယ်။ ကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ ကျွန််တော် အရင်က ကိုင်ခဲ့ ဖူးတဲ့ စော်တွေ နဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး။ ကျွန်တော် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင် ပြီး ဆုပ်နှယ်ပေးလိုက်တယ်။
ကျွန်တော့် လီး ကလည်း မာ တာမှ တောင်တောင် မြည်နေပြီ၊ ကျွန်တော့် စွတ်ကျယ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးပုဆိုး ကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပထမ တော့ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မမ နို့နှစ်လုံးကို အင်္ကျီပေါ် ကပဲ ဆုပ်နှယ်နေရင်း နဲ့ အသားကို ကိုင်ချင်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ခြေသလုံးနားက နေဂါဝန်အစကို အပေါ် လှန်တင်လာလိုက်တယ်။ တကယ် ကတော့ ကျွန်တော်က အခန်းထဲကို ဝင် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ မမ ဂါဝန်အနားစကို လှန်တင်၊ စောက်ဖုတ်ကို လီးတတ်လိုး၊ လရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ထုတ်ခဲ့ပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာခဲ့ရမှာ။ ဒါပေမဲ့ ချောလည်း ချော ကိတ်လည်း ကိတ်တဲ့ မမ အနားရောက်လာတော့ ကျွန်တော် စိတ်ထဲ မှာ နည်းနည်း တော့ ဖီးလည်း ခံချင်စိတ်ပေါက်လာသဗျ။
မမ ရဲ့ ဂါဝန်အနားစလေးကို လှန်တင်လာရင်း ဖွေးကနဲ ပေါ် လာတဲ့ ပေါင်လုံး တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် တွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လက်တွေက အလိုလို ပေါင်လုံးတွေပေါ် ရောက်သွားတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ဖဝါးတွေက သူ့ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်ပေးနေတော့ မမ တယောက် ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားပြီး သူ့ကိုယ်လုံးလေးက တုံခါနေတာ လက်မှာ ဖီးဖြစ်နေတယ်။ မမ က မျက်လုံးကို တင်းတင်းလေး ပိတ်ထားတယ်၊ ပါးစပ်က တော ဘာမှ အသံမထွက်ဘူး။ ကျွန်တော် သူ့ ပေါင်တွေ ပွတ်ပေးနေတာကို ခံနေခဲ့တယ်။
ဂါဝန်အနားစကို ဆက်လှန်တင်လိုက်တော့ အိုး လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး။ မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်မှာ ကျင့်သား ရသွားတဲ့ မျက်လုံး ကြောင့် စောက်မွှေးတွေ ဖုံးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အောက်မှာ ဘာမှ မဝတ်ထားဘူးကိုး။ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နဲ့ စောက်စေ့ ကတော့ အမွှေးထူထူ အောက်မှာ အရိပ်ကျ နေလို့ သေခြာ မမြင်ရဘူး၊ နို့တွေ ပေါ် အောင် လှန်တင်ဖို့တောင် မေ့သွားတယ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကိုင်ချင် နေပြီ။ ကျွန်တော့် မျက်နှာ ကို စောက်ဖုတ်နားကပ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်နံ့ သင်းသင်းလေး ရလိုက်တယ်။
ရုတ်တရက် ကျွန်တော့် မျက်လုံးက မမ ကုတင်ခေါင်းရင်းနားက စားပွဲပေါ် မှာ တင်ထားတဲ့ မှန်ချပ်ကလေး ဆီကို ရောက်သွားတယ်။ သူတို့ အလှပြင် ဆံပင်တွေ ဘာတွေ ဖီးရင် သုံးဖို့ ထောင်ထားတဲ့ မှန်ကလေးပါ။ အဲဒီထဲ မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ ပုံရိပ်က ကျွန်တော့် ကို ထခုန်မိတော့မတတ် ကို အံအားသင့် သွားစေရပါတယ်။
အဲဒါက တော့ လိုက်ကာ ခန်းစီး အောက် အနားက နေ ကြမ်းပြင်ပေါ် က ခြေထောက်တစုံပါပဲ၊ အဲဒီ ခန်းစီးက ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ကို ကာထားတဲ့ လိုက်ကာ ခန်းစီးပါ။ အဲဒီ ရေချိုးခန်း အိမ်သာက မမ အခန်းနဲ့ အမေတို့ အခန်းကြားမှာ ရှိပြီး ဟိုဘက် အခန်းက ရော ဒီဘက် အခန်းက ပါ သုံးလို့ ရအောင် ဒိုးယိုပေါက် ဖေါက်ထားတာပါ။
အခုတော့ အဲဒီ ခန်းစီး ရဲ့ အနောက်မှာ တယောက်ယောက်က ရပ်နေတယ်ဆိုတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ဒီအိမ်ထဲမှာ လူသုံးယောက်ပဲ ရှိတာ ၊ ဆိုတော့ အမေက လွဲပြီး ဘယ်သူမှ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူးလေ။ အမေ က ခန်းစီး နောက်ကွယ်က နေ ကျွန်တော် ဘာလုပ်နေသလဲ ဆိုတာကို ချောင်းကြည့်နေတာပါလား။ အခန်းက မီးက လည်းမှောင်နေ ကျွန်တော့် နေရာက ဆိုလည်း အဲဒီခြေထောက် နေရာကို မြင်ရဖို့ က မလွယ်ဘူး ဒေါင့်ချိုး ကွယ်နေတယ်၊ ခေါင်းရင်း ဘက်က မှန်ချပ်ကြောင့်သာ ကျွန်တော် ကံအားလျော်စွာ မြင်လိုက်ရတာပါ။
အဲဒါက ကျွန်တော့် ကို အလွန်အံ့အားသင့်စေပါတယ်။ ကျွန်တော့် အမေ ကိုယ်တိုင်က သူ့သား က သူ့သမီးကို လိုးတော့မှာကို လာချောင်း နေပါလား။ သူက ပဲ သားကို သူ့ အမ သူပြန်လိုးဖို့ ခွင့်ပေးလိုက်ပြီး လာချောင်းနေတယ် ဆိုတာ ဘာသဘောလဲ၊ ကျွန်တော် သေခြာ မလုပ်မှာကို ပဲ စိုးရိမ်လို့လား၊ ဒါမှ မဟုတ် အဲလို အင်းစက် ဖြစ်တာကို စိတ်ဝင်စား ဖီးတက်လို့ ပဲ လာချောင်းတာလား ၊ ဘာလဲ ဆိုတာ မပြောပြတတ်ပေမဲ့၊ ကျွန်တော်တို့ ရိုးရာယဥ်ကျေးမှု နဲ့ ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး ဆန့်ကျင်နေတဲ့ အဖြစ်အပျက်တခုကို လာပြီး ချောင်းကြည့်နေတာကတော့ တော်တော့် ကို ထူးဆန်းတယ် ဆိုရမယ်။ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်တောင်၊ အခု ကိုယ့် အမ ကို ကိုယ်လိုးတော့မဲ့ ပွဲကို ကိုယ့်အမေ အရင်းက လာချောင်းကြည့်နေတယ် ဆိုတာ သိလိုက်ရတာနဲ့ လီးက စတီးချောင်းလို မာတင်းပြီး တဆတ်ဆတ်ကို တုံနေပြီ။ ဘာလုပ်ရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။
ကျွန်တော် မျက်နှာကို မမ စောက်ဖုတ်နား ကပ်ထားရင်းက ခနငြိမ်နေလိုက်မိတယ်။ အမေ့ ခြေထောက်အစုံကိုလည်း မှန်ထဲက စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ မမ ကတော့ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မျက်လုံးကို မှိတ်ထားတာမို့ ဘာမှ မြင်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် ဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆိုတာကို ပဲ ရင်တခုံခုံနဲ့ စောင့်နေ မှာပဲ၊ တကယ်က ကျွန်တော့် အနေနဲ့ အဲလို အချိန်ဆွဲနေရမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အခန်းထဲ ဝင်လာ၊ ပုဆိုးချွတ်၊ ဂါဝန်လာ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့် လိုး ၊ လရည်ပန်းထည့် ပြီး ပြန်ထွက်သွားရမှာလေ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အချိန်ဆွဲနေသမျှ မမလည်း ဖီးတွေ တရိတ်ရိတ်တက်နေမှာ သေခြာပါတယ်။
မမစောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ်ကြည့်နေရင်းက တဏှာစိတ်တွေက ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ကြွလာခဲ့ရပါတယ်။ စောက်မွှေးတွေကို လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ အသာ ဖြဲလိုက်ရင်း မမ စောက်ဖုတ်အနံ့လေးကို အားရပါးရ ခတ်ပြင်းပြင်းလေး တချက်ရှိုက်ရူလိုက်တယ်။ မှန်ထဲ မှာ မြင်နေရတဲ့ အမေ့ခြေအစုံကို လည်း တချက်ကြည့်လိုက် တယ်။ စောက်မွှေးတွေ ဖြဲလိုက်လို့ ပေါ် လာတဲ့ စောက်စေ့ ဖုဖုလေး ကို ငုံ့ပြီး လျှာထိပ်နဲ့ ထိုး လျှက်လိုက်တယ်။ မမ တကိုယ်လုံးက ဓါတ်လိုက်သလို ဆပ်ကနဲ တုံတက်သွားပြီး ဖင်ကြီး ယမ်း သွားတယ်။ ပါးစပ်ကတောင် ယောင်ယမ်းပြီး အသံနည်းနည်းထွက်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်ထားလို့ တိုးတိုးလေး ပဲ ကြားရတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပိုပို မာလာတဲ့ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ဖိထိုး ရက် ရုံမက နူတ်ခမ်းနှစ်ခုကြား ရအောင် ညှပ်ပြီး စုပ်ပြစ်လိုက်တယ်။ မမ ဖင်ကြီး မွေ့ယာပေါ် ကနေ ကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကော့ ပေးလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ အသံထွက်လို့ မရဘူးလေ၊ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရမှာကိုး။ ဟဟ။
မမ ယောက်ျား ကျောင်းဆရာ ငတိက ဘာဂျာ တခါမှ မပေးဘူးလား မသိဘူး မမ တယောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာအောက်မှာ ငရံ့ပြာလူး ကော့ပြန် နေတာပဲ။ မမ က ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကော့ပေး လာတော့ ကျွန်တော့် အတွက် ကလည်း အဆင်ပြေဖို့ ဖြစ်လာတယ်။ သူက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင် ပြီး အသံထွက်လို့ မရဘူး ဆိုတော့ ကျွန်တော့် ဘာလုပ်လုပ် သူပြောလုပ်မရတော့ ကျွန်တော့် အကြိုက် လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ ရနေပြီပေါ့။
ကျွန်တော့် လျှာ ကို အပြားလိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်တွေကို ရက်လိုက် စောက်စေ့ကို စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ကျလာပါတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ခလည်နဲ့ လက်ညိုး နှစ်ချောင်းကို ပူးပြီး မမ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် ကရိုင်းပေးတော့ မမ ခေါင်းက ဘယ်ညာရမ်းလာပါတယ်။ သူ့စောက်စေ့ကို စုပ်ပေးရင်းနဲ့ ထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လည်း စုပ်မြည်းကြည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် အိမ်နားက ကောင်မလေး တွေကို လိုးခဲ့ပေမဲ့ စောက်ဖုတ်တွေ တခါမှ မလျှက်ခဲ့ဖူးပါဘူး၊ သူတို့ ပါးစပ်ထဲ ကျွန်တော့် လီးထည့်ဖို့ ဆိုတာလည်း ဝေလာဝေးပဲ။ စောက်ဖုတ်လျှက်ဖူးတာ ကတော့ ပထမဆုံး အကြိမ်ပါ။ စာတွေထဲ ဖတ်ဖူး၊ ဗီဒီယိုတွေထဲ ကြည့်ဖူးတဲ့ တက်ကနစ်တွေကို အသုံးချ လိုက်တော့ မမ ခမြာ လူးလိမ့် နေရပါတယ်။ တခု ပဲ မမ က စောက်မွှေးတွေကို မရိတ်ထားတော့ လျှာကို အပြားလိုက် ရက်လိုက်တိုင်း စောက်မွှေးတွေက ပါးစပ်ထဲ အနည်းနဲ့ အများ ရောက်ရောက်လာတတ်တာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် မမ အချောအကိတ် ကြီး စောက်ပတ်ကို လျှက်နေရတယ် ဆိုတဲ့ အသိက ဖီးပိုတက်စေပါတယ်။
စားပွဲပေါ် က မှန်ချပ်ကို လည်း ကျွန်တော် ခိုးခိုး ကြည့်မိသေးတယ်။ အမေ့ ခြေထောက်တွေက ဂဏှာမငြိမ် လှုပ်ရှား နေပါတယ်။ ကြည့်ရတာ ဒေါသ ဖြစ်နေသလားမသိပါဘူး၊ ကျွန်တော့် တာဝန်က မမ ကို ဘိုက်ကြီးသွား အောင် တက်လိုးရမှာ မဟုတ်လား အခုတော့ ဘာမှ မဆိုင်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှက်ပေးနေတာကို သူမကျေနပ်တာပဲ ဖြစ်မှာပါ။ အမေ လည်း ဘာဂျာ မှုတ်တာ ခံဘူး ရဲ့ လားမသိဘူးလို့ တွေးလိုက်မိသေးတယ်။ သူတို့ ဂျင်နရေးရှင်းက လူတွေက အမှုတ်ခံရဖို့ နေနေသာသာ မှုတ် တဲ့ စုပ်တဲ့ ဗီဒီယိုတွေတောင် ကြည့်ဖူးပါ့မလား လို့လည်း ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင် စဥ်းစားလိုက်မိသေးတယ်။ ဘာပဲ ပြောပြော သူက လည်း ကျွန်တော်တို့ မသိအောင် ချောင်းကြည့်နေတာ ဆိုတော့ ကျွန်တော်ဘာလုပ်နေနေ ဒေါပွနေရုံကလွဲလို့ ဘာမှ တတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သိနေတော့ ကျွန်တော်က လည်း ဂရုစိုက်မနေတော့ပါဘူး။
ကျွန်တော့် ပါးစပ်က သူ့စောက်စေ့ လေးကို စုပ်ပေးပြီး လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ကို ထည့်လိုးပေးနေတော့ မမ ခမြာ ကော့ပြန်လူးလိမ့်နေရပါတယ်။ မမ က မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်ထားပေမဲ့ လည်း သူ့လက်နှစ်ဖက်က တော့ ကျွန်တော့် ခေါင်းပေါ် ရောက်လာပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံကို ကျွန်တော့် ခေါင်း အတင်း ဖိထားနေပါတယ်။
ကျွန်တော့် လီးက လည်း တအားတောင်နေပါပြီ။ ခုလို စောက်ရည်ရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတပ်ပြီး သာ လိုးထည့်လိုက်ရရင်တော့ တခါတည်း တန်းပြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားမှာပဲ လို့ တွေးမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုလို အခွင့်အရေးရတုန်းလေး လီးစုပ်ခိုင်းရရင် ကောင်းမယ်လို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ လိုးပြီးမှ ဆို အဲဒီ အခွင့်အရေးရချင်မှ ရတော့မှာလေ။
မမမေဖူး အတွက် ကလည်း တကယ် စုပ်ပေးမယ်ဆိုရင်တောင် သူ့အတွက် ပထမဆုံး လီးစုပ်ဖူးတာ ဖြစ်ချင် ဖြစ်နေမှာ၊ သူက ကြိုက်ချင်မှ လည်း ကြိုက်မှာ၊ စုပ်ပေးချင်မှ လည်း စုပ်ပေးမှာလေ။ သူ့ကို ခပ်နာနာလေး ဆွပေးပြီး တအားထန်လာမှ စမ်းကြည့် မယ်လို့ တွေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကြောင့် သူ့စောက်စေ့ ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လေး စုပ်ပေးရင်း လက်က လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ခပ်သွက်သွက်လေး ထိုးထည့် လိုးပေးလိုက်တယ်။
တော်တော်လေး အရှိန်ရလာတော့ မမ မခံနိုင်တော့ဘူး။ တအားကို ကော့ပျံ လာပြီ။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိ ဆံပင် တွေကို ပါ သူ့လက်နဲ့ ဆွဲဆုပ် ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ပေါ် ကို ဖိတွန်းလာတယ်၊ အသံအုပ်အုပ်လေး နဲ့ လည်းငြီး နေတယ်။ ကျွန်တော် စောက်ဖုတ်ကို ကလိ နေရင်းက ခြေထောက်ကို မမ ခေါင်းရင်း ဘက်ရောက် အောင် ကိုယ်ကို လှည့်လာလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဆစ်စတီနိုင်း ပိုဇေရှင်း ဖြစ်သွားပါတယ်။ မမ ခေါင်း တဖက်တချက်မှာ ဒူးထောက်လျက် လီးက မမ မျက်နှာအပေါ် မှာ ဝဲနေပါပြီ။ မမ ကတော့ မျက်လုံးကို တင်းတင်းမှိတ်ထားလို့ မသိသေးပါဘူး။
ကျွန်တော် က ကိုယ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နှိမ့်ချပြီး လီးထိပ်ကို သူ့နူတ်ခမ်း နဲ့ ထိအောင် လုပ်လိုက်မှ မမ ရုတ်တရက် လန့် သွားပြီး မျက်စေ့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ အဲတော့ မှ သူ့မျက်နှာကို ဘေးကို စောင်းချလိုက်တော့ ကျွန်တော့် လီးက သူ့ပါးပြင်ကို သွားထိုးမိပါတယ်။ မမ က ကျွန်တော့် လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်ချင်ပုံမရဘူး။ အစကတည်းက ထင်ပါတယ်၊ ကြည့်ရတာ မမ က လီးလည်း တခါမှ စုပ်ဖူးပုံမရဘူး။ သူ့စောက်ဖုတ်တောင် ကိုယ်က လျှက်ပေး နေတယ်ဆိုတာကို သိရအောင် အစေ့လေးကို စုပ်ရင်း သူ့ပါးကို လီးထိပ်နဲ့ တချက်နှစ်ချက် ထိုးပေးလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မမ က အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူး၊ သူပိုထန်လာအောင် လုပ်ပေးမှ ရမယ်လို့ တွေးမိတယ်။
ကျွန်တော် လီးထိပ်နဲ့ မမ ပါးတွေ နားတွေ လိုက်ပွတ်ပေးနေသေးပေမဲ့၊ သူက ခေါင်းကို ဟိုယမ်း ဒီယမ်း နဲ့ ရှောင်နေတော့ စိတ်လည်း နည်းနည်းတိုလာတယ်။ သူကျတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ လိုး၊ စောက်စေ့ကို ကျွန်တော့် လျှာနဲ့ လျှက် စုပ်ပေးတာ ကို ကောင်းကောင်းကြီး ဇိမ်ခံနေပြီး ကျွန်တော့် လီးကျ တော့ စုပ်မပေးချင် ဘူး။
အဲဒါနဲ့ သူ့စောက်စေ့လေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်ပေးပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေး ကရိုင်းပေးလိုက်တယ်၊ သူကော့ပျံ လာပြီး ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်နားကပ်လာတာ သိလိုက်ရတယ်။ အသံတွေ ထွက်ပြီး ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လာတာကိုး၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ ကျွန်တော့် လက်ချောင်းတွေကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ပါးစပ်ကို လည်း စောက်စေ့ကနေခွာလိုက်တယ်။
မမ တယောက် ဟတ်ကော့ ကြီး ဖြစ်သွားပုံရတယ်။ ဖင်ကြီး မွေ့ယာပေါ် ကတထွာလောက်ကို ကြွပြီး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ရှိရာကို လိုက်ကော့ ပေးနေတယ်။ သူ အဲလို ကော့ကော့ကြီး ဖြစ်နေတာကို စောင့်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်က လီးကို သူ့နူတ်ခမ်းထိပ် သွားထိုးပေးလိုက်တယ်။
အခန်း ၄။
တကယ်တော့ မမ က အရမ်း နှာထ နေပါပြီ။ သူ့ အရသာ အထွတ်အထိပ် ရောက်ကာနီးမှ ကျွန်တော်က သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက် နဲ့ ပါးစပ် နဲ့ လုပ်ပေးနေတာတွေကို ရပ်လိုက်လို့ ဟတ်ကော့ကြီး ဖြစ်နေတုံး သူ့ရဲ့ စေ့ထားတဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံကို ကျွန်တော် လီးထိပ်နဲ့ ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။
အခုလောက်ဆိုရင်တော့ မမ တယောက် သူကျွန်တော့် လီးကို ပါးစပ်ထဲ မထည့်မခြင်း သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကျွန်တော် ဘာမှ မလုပ်တော့ဘူး ဆိုတဲ့ ဟာကို သဘောပေါက်နေပြီ ထင်ပါတယ်။ သူ့မျက်နှာကို လှည့် မပြစ် တော့ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ နူတ်ခမ်းကို တော့ တင်းတင်း စေ့ထားသေးတယ်။ ကျွန်တော့် လီးထိပ်က အရည်ကြည် တောင် သူ့နူတ်ခမ်း ပေါ် မှာ စိုသွားပြီ။ အာ့နဲ့ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်း နဲ့ သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိ လိုက်တယ်။ ဘာမှ မလုပ်ပေးဘူး၊ အဲတော့မှ မမ နူတ်ခမ်း က လေးလေးလေး လျော့ ပြီး ပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်အသာလေး ထိုးထည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီး ဒစ်ဖူးက မမ နူတ်ခမ်းကို ခွဲပြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ သူ့အာငွေ့ နွေးနွေး လေး နဲ့ နူးညံ့တဲ့ ခံတွင်းလေး ကြောင့် လီးကြီးက မာတင်းလာတယ်။
ကျွန်တော့် လက်ချောင်း နှစ်ချောင်းကို လည်း မမ စောက်ဖုတ်ထဲ အသာထိုးထည့် ပြီး မလှုပ်မရှားပဲ ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ပါးစပ်ရော လက်ရောက မမ စောက်ဖုတ်ကို ထိပဲ ထိထားပြီး မလှုပ်မရှားပဲ ငြိမ် လို့ စောင့်နေလိုက်တယ်။ မမ အတွက် အရမ်းကို ဖြစ်လာပြီလေ။ ခုနက မှ ပြီးကာနီး အထိ ဖီးအရမ်းတက်လာပြီးမှ ရုတ်ချည်းကြီး ရပ်လိုက်တာကိုး။ ခုတော့ အယူကြီးပဲ မရဘူး ကိုယ်က လည်း ပေးမှ ရတော့မယ် ဆိုတာ သူနားလည်အောင် ပြထားတော့ သဘောပေါက်သွားပြီ ထင်တယ်။ သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို သကြားလုံး စုပ်သလို ဖြည်းဖြည်း ချင်း စုပ်ပေးလာတော့တယ်။
“အား ….ကျွတ်စ်…ရှီး”
ကျွန်တော့် ပါးစပ်က အသံတောင်ထွက်သွားတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ စိမ့်နေတာပဲ။ ကျွန်တော် စော်တွေသာ လိုးဖူးတာ တခါမှ လီးအစုပ်မခံဖူးဘူး။ စုပ်မဲ့ အစုပ်ခံရတော့လည်း ကိုယ့် အမ အရင်းကြီးက စုပ်ပေးနေတာလေ။ ကြက်သည်းတွေ တောင် တဖျင်းဖျင်း ထသွားရတယ်။ ကျွန်တော့် ပါးစပ်က အလိုလို မမစောက်စေ့လေးကို စုပ် ပေးနေမိပြီး လက်နှစ်ချောင်းက လည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးသွင်းပြီး လိုးပေးနေမိတော့တယ်။
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သား အခုတော့ ဆစ်စတီနိုင်း စစ်စစ် ဖြစ်နေကြပြီလေ။ မမ က ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး တအားစုပ်နေတာကို ကျွန်တော်က ဖင်ကြွကြွ ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးတော့ ပါးစပ်ကို လိုးနေသလို ဖြစ်နေရတယ်။ ကျွန်တော့် လက်က လည်း မမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သလောက် နိူက်ပြီး ထိုးထည့် ပေးနေတော့ စောက်ရည် တွေက လည်း တစိမ့်စိမ့် စီးကျ ရွဲနေရပြီ။ တချက်တချက် အားမလို အားမရ ဖြစ်တာမို့ မမ စောက်စေ့လေးကို ကိုက်လိုက်မိတော့ သူ အသံထိန်းလို့ မရ ထွက်လာပြီး ငြီးနေရတယ်။
“အိုး…အို…ရှီးးးးးရှီးးးး..ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..”
အရှိန် လည်းရလာရော ခုနက ဟတ်ကော့ ဖီးလ် က ချက်ခြင်း ပြန်တက်လာလို့ ထင်တယ် မမ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီး ကို ကော့ကော့ ပြီး ကျွန်တော့် မျက်နာကို ဖိပွတ်နေရုံမက ကျွန်တာ့် ခေါင်းကို ပါ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖိပြီး သူ့ပေါင် နှစ်လုံးကြားထဲ သွင်းထည့်နေတယ်။
“အားအား…..အီးးးးးးး ရှီးးးးးးးးး အိုးးးးးးး”
မမ ပြီးကာနီး ပြီ ဆိုတာ သိလို့ ကျွန်တော် လည်း လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလည် နှစ်ချောင်းကို စောက်ရည် တွေ တအားရွဲအောင် စိမ့်ကျနေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို အမြန်နှုံး နဲ့ သွက်သွက်ကြီး လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ သူ့စောက်ခေါင်းထဲက အသားတွေ လှုပ်လာပြီး ပွစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့် လက်ကို ညှစ်လာပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကြီးလည်း တောင့်တင်းသွားတော့ သူပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ကို အသာ စိမ်ထားရင်း နဲ့ သူ့စောက်စေ့လေးကို စုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ပါးစပ်က တအီးအီး အသံထွက်ပြီး ငြီးရှာတယ်၊ ပြီးတော့မှ သူ့ကိုယ်လုံး က ပျော့ခွေ ကျသွားတယ်။ အသက် ကို လည်း ပြင်းပြင်းရူလို့ ရင်ဘတ်က ဖိုလှိုက် ဖိုလှိုက် နဲ့ သူ့အတွက် အကောင်း ဆုံး ဖီးရသွားတယ် ထင်တယ်။ သူ့ပါးစပ်ထဲက ကျွန်တော့် လီးကို တောင် စုပ်ဖို့ မေ့နေတယ်။
ကျွန်တော်လည်း အသာလေး ငြိမ်နေလိုက်ရင်း ကမှ လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ က အသာဆွဲထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲတော့ မှ လီးကို ပြန်ပြီး စုပ်ပေးလာတယ်။ ဒီတခါတော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေတယ်။ သူ့အတွက် အကောင်းဆုံး ပြီးသွားတာ ဆိုတော့ ကျွန်တော့် ကို ပြန်ပြုစု ရမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ပေါ် လာသလားမသိ။
ကျွန်တော်လည်း အခု မှ ဒီအခန်းထဲ ကျွန်တော် ရောက်လာရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို သတိရတော့တယ်။ မမ ပါးစပ်ထဲ တော့ ပြီး ပြစ်လို့ မဖြစ်ဘူး။ သူ့ကို ဘိုက်ကြီးဖို့က စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်မှ ရမှာလေ။ အခု မမ စုပ်ပေးနေလို့ ပြန်မာတောင်လာတဲ့ လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ရင်း ကိုယ်ကို ကြွ လိုက်တယ်။ သူက အခု မှ လီးစုပ်ပေးရတာ အရသာ တွေ့လာလို့လားမသိ။ ကျွန်တော့် လီးကို လက်တဖက် နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခေါင်းက ကြွလိုက်လာတယ်။ ကျွန်တော် က သူ့နဖူးကို အသာဖိချပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရတယ်။ မမ က အခုထိ မျက်စေ့ကို တော့ မှိတ်ထားတုံးပဲ။ အိပ်ချင်ယောင်က လည်း ဆောင်ရသေးတယ်။ ဒီအခြေ အနေ ရောက်နေတာတောင်။
ကျွန်တော်က ကိုယ်ကို မတ်ရင်းက မှန်ထဲ ကို ပြန်ပြီး အမေ့ အခြေအနေ ဘယ်လိုလဲ ဆိုတာ လှမ်းအကဲခပ်လိုက် တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဆစ်စတီနိုင်းကြတာကို သူ ကြည့်ပြီး ဖီးတက်နေသလား ၊ ကျွန်တော့် ကို သတ်ချင်လောက် အောင် ဒေါပွ နေပလားဆိုတာတော့ မသိဘူး။ အဟီးး ၊ သူက ချောင်းပြီး ကြည့်နေတယ် ဆိုတာကို ကျွန်တော်တို့ ကို မသိစေချင်တာကိုး၊ အသံထွက်လို့ ဘယ်ရမလဲ။
အခုတော့ ကျွန်တော့် မမ က အိပ်ယာပေါ် မှာ ပက်လက်၊ ဂါဝန်တဆက်တည်း အင်္ကျီက ဂျိုင်းအထိ လှန်တက်နေတော့ နို့ကြီး တွေက နေ အောက်ပိုင်းက ကိုယ်လုံးတီး။ အမေက လည်း ကျွန်တော် တို့ နှစ်ယောက် လုပ်သမျှကို ချောင်းနေတယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော့် ဖီးက ထလို့ လီးက လရည်တောင် ပန်းထွက်ချင်နေပြီ။
ကျွန်တော်က မမခေါင်းရင်း ကနေ ထပြီးကုတင်အောက် ဆင်းလိုက်တယ်။ ကုတင်ခြေရင်းဘက်ကို သွားရင်း ကိုယ် က အမေချောင်းနေတဲ့ ဘက်ကို လှည့်လိုက်တယ်။ မျက်နှာကတော့ အဲဒီဘက် ကို မကြည့်ပါဘူး။ မာတောင် နေတဲ့ လီးတန်ကြီးက အမေ ချောင်းနေတဲ့ ခန်းစီး ဘက်ကို သေနပ်ပြောင်းကြီးလို ချိန်လို့ ပေါ့။ သူ ဒီလောက်တောင် ချောင်းနေတာ ကျွန်တော့် လီးတော့ မြင်ရအောင် ပြလိုက်ဦးမယ်လို့ စိတ်ထဲ ခပ်ရွဲ့ ရွဲ့ အတွေးလည်း ပေါ် လာ လို့လေ။နောက်တော့ ကုတင်ဘေး မှာ ဘေးတစောင်းအနေအထားက နေကုံးပြီး ပက်လက် လှဲနေတဲ့ မမ နို့ကြီးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင် ပြီး နှယ်လိုက်တယ်။ အမေ့ နေရာက နေ ကျွန်တာ့်ကို ဘေးတိုက် မြင်နေရမှာ ဆိုတော့ လီးတန်ကြီး ထောင်မတ်နေတာကို အချောင်းလိုက် မြင်နေရမှာ သေခြာတာပေါ့။
နောက်တော့ မမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲပြီးတော့ ကျွန်တော့် ဘက်ကို အတည့် ဖြစ်အောင်လှည့်လိုက်တယ်။ မမ က အခုတော့ ကုတင်ပေါ် မှာ ကန်လန့် ဖြတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ ချောင်းနေတဲ့ ဘက်ကို ခြေထောက်ပေးထားသလို ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ မှ ကုတင်နား ကြမ်းပြင်မှာ ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် ဆီကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ခုထိ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင် မျက်လုံးမှိတ်ထားတဲ့ မမ ဒူးနှစ်လုံးကို ထောင်ပြီး ပေါင်ကို ကားလိုက်တော့ စောက်ဖုတ် ကြီးက ပွင့်ထွက်လာတယ်။ ကုတင်စောင်းမှာ ဆိုတော့ မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးထိပ်ကြီး နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ တန်းနေတာပဲ။ အခုတော့ ကျွန်တော်က အမေ့ကို ဖင်ပေးလျှက်သားပေါ့ ၊ ကျွန်တော့် ဒူးကို ကွေးပြီး လီးကို မမ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး အသာဖိသွင်းလိုက်တယ်။ အမေ့ နေရာက နေကြည့်ရင် ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားက ဂွေးဥတန်းလန်းကြီးရယ်။ မမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးရယ်ကို မြင်နေရမှာပဲ။
ကျွန်တော့် လီးကြီး မမစောက်ပတ် ထဲ ထိုးခွဲ ဝင်သွားတော့ မမ ဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာတယ်။ စောက်ရည် တွေက ရွဲနေလို့သာ တော်တော့တယ်။ သူ့လင်က လီး သေးလားမသိဘူး။ ရှစ်နစ်လောက် သူလိုးထားတဲ့ သူ့မယား၊ ကျွန်တော့် အမ စောက်ပတ်က ကျွန်တော့် လီး နဲ့ ဆို ကျဥ်းသလို ဖြစ်နေတယ်။ လီးကို ဒစ်ဖူးဝင်လောက်တဲ့ အထိ လက်နဲ့ ကိုင်၊ အသာဖိသွင်းလိုက်ပြီးမှ သူ့နို့ကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ကိုင် ညှစ်လိုက်တယ်။ အဲဒီ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲပြီး တော့ လီးကြီးကို တရစ်ချင်း သွင်းယူတယ်။ တလက်မ ထုတ် နှစ်လက်မ ပြန်သွင်း၊ အဲလို နည်းလေး နဲ့ပေါ့၊ နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နဲ့ ခြေပေးလိုက်တော့ မမ ကိုယ်လုံး လူးလွန့် သွား တယ်။ ကျွန်တော့် လီးလည်း ထပ်ဝင်သွားတယ်။ လီး က မမ စောက်ဖုတ်ထဲ လေးပုံသုံးပုံလောက် ဝင်တော့ ကျွန်တော် ငုံ့ပြီး မမ နူတ် ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကပ် စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။
မမ ကလည်း ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်းကို ပြန်နမ်းလာတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ ကျွန်တော်က လီးကို အရှိန်ခပ်ပြင်း ပြင်း လေး နဲ့ ဆောင့်ထည့်ချလိုက်တာ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါရော။ မမ ပါးစပ်က အား ကနဲ အသံထွက်လာတယ်။ ကျွတ်စုပ်သံလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လက်မောင် နှစ်ဖက်ကို လည်း သူ့လက်တွေနဲ့ ကိုင်ပြီး တွန်းဖို့ ကျိုးစား တယ်။ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းအစုံကို အတင်းဖိကပ်စုပ်ထားပြီး လီးတချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်စိမ်မြုပ်လို့ ဆီးခုံခြင်း ဖိကပ်ရင်း ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကတော့ သူ့ဖင်အကွဲကြောင်းမှာ သွားထိကပ်နေတာပေါ့။
ကျွန်တော်က သူ့ပါးစပ်ကို ဖိကပ်ထားတော့ သူ ငြီးသံမသဲမကွဲပဲ လုပ်လို့ရတော့တယ်။ သူ့ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို လည်း ကျွန်တော့် ခါးကို အတင်းညှပ်ထားတယ်။ နာတာကို ကြိတ်မှိတ်ခံနေရတဲ့ပုံပဲ။ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်း တွေကို ဆက်နမ်းရင်း လက်တွေက နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ခနလေးနေတော့မှ မမ ကိုယ်လုံးလေး ပျော့ကျလာတယ်။ သူ အနာသက်သာသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ အဲတော့မှ ကျွန်တော်က ကိုယ်ကို နည်းနည်းကြွပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ငြိမ့်ငြိမ့် ကလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း တဖြည်းဖြည်း ကောင်းလာပုံရတယ် ဖင်ကြီးကို ကြွကြွ ပြီး ကျွန်တော့် အဆောင့်ကို စည်းချက်ညီညီ နဲ့ အောက်က ကော့ပေးလာတယ်။ တစ်ဆယ့်လေးငါး ချက်လောက် ကောင်းကောင်း လိုးပေးနေတော့ သူ့စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ လီးအဝင်အထွက်လည်း ချောမွေ့လာပြီး အရှိန်ရလာကြတယ်။
အခု ပိုဇေရှင် မှာ အမေ့ ကို ကျွန်တော် မမြင်ရဘူး။ သူချောင်းနေတဲ့ နေရာက ကျွန်တော့် ကျောဘက် တည့်တည့် မှာ ဖြစ်နေတာကိုး၊ သူ့ကို မြင်ကွင်းကောင်းကောင်းရအောင် ကြံလိုက်တယ်။ မမ ကို ကုတင်ပေါ် နည်းနည်း တွန်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော် ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တယ်။ မမ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့် ပုခုံး တဖက်တချက်တင်လိုက်တယ်။ ခေါင်းအုံးတလုံးကို ဆွဲပြီး မမခါးအောက်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က ဒူးထောက်ရင်းက လိုးတော့ အမေ့ နေရာက ဆို စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေတာကို ကောင်းကောင်း မြင်ရမှာပဲ လို့ တွေးမိတယ်။
စောက်ရည်တွေ လည်း ရွဲနေတဲ့ မမ စောက်ဖုတ်ထဲ အခုတော့ ကျွန်တော့် လီးကြီးက အရှိန်ပြင်းပြင်း နဲ့ ဝင်ထွက်လို့ ဆောင့်လိုးနေ သလို စိတ်ထဲက လည်း အမေ တယောက် ကျွန်တော့် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာ တွေ့ရမှာပဲလို့တွေးရင်း လီးက ပိုပို မာလာတယ်။ မမ လည်း အခု မှ ကောင်းလာသလို ဖင်ကြီး ကော့ကော့ ပေးနေတော့ ကျွန်တော် တို့ ဆီးခုံခြင်း ရိုက်မိသံတောင် တဖတ်ဖတ် မြည်နေတယ်။ မမ က မျက်စေ့ မှိတ်ထားပေမဲ့ ငြီးသံက ကျယ်လာသလို လက်တွေက လည်း ကျွန်တော့် လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖက်ထားတယ်။
” ဖွတ်..ဖတ်….ဗျိ….ဖွတ်….”
“အ…အ….အိ…….အီးးးးး…ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်….”
ကျွန်တော်လည်း နွားသိုးကြိုးပြတ်လို တအားကို ဆောင့်လိုးနေမိပါတယ်။ ကိုယ့်အမ အရင်း ကို ပြန်လိုးနေရတယ် ဆိုတဲ့ စိတ်က လည်း စိတ်ရိုင်းတွေကို အကုန်ထုတ်လွှတ်ပေးနေသလိုမို့ ပိုကြမ်းနေမိသလားမသိပါ။ သိပ်မကြာခင်မှာ ပြီးတော့မယ် ဆိုတာလည်း သိနေပါပြီ။ နောက်ဆုံး မမ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးနေမိပါတယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက် အကြာမှာ လရည်တွေ ကျွန်တော့် လီးထိပ်ကနေ ပန်းထွက်သွားလိုက်တာ၊ မီးတောင် ပေါက်ကွဲပြီး ချော်ရည် တွေ ထွက်ကုန်သလိုပါပဲ။ တဗြွတ်ဗြွတ် နဲ့ကို ပန်းထွက်ကုန်ပါတယ်။ မမ လည်း ပြီးချင်နေတာနဲ့ အတော်ကျ သွားပုံရပါတယ်။ ကျွန်တော့် ပါးစပ်က မနေနိုင်တော့ ပဲ အော်လိုက်မိပါတယ်။
“မမ ငါ..ပြီးးးးးးးပြီးးးးးးပြီ…အားးးးးး အိုး အာလာ…ကောင်းးးးးးး လိုက်တာ….အီးးးးးး”
မမလည်း မပြီမသ အသံနဲ့ ငြီးပြီး ကိုယ်လုံးကြီးတောင့်တင်းလို့ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက် သွား ပါတယ်။ ကျွန်တော့် လိုးခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံထဲမှာ အကောင်းဆုံး အရသာ ခံစားလိုက်ရတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် လီးက ပန်းထည့်လိုက်တဲ့ လရည်တွေက တဂါလံလောက်များတောင် ရှိမလားထင်ရပါတယ်။ မဆုံးနိုင် အောင်ပဲ မမ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ တဖြွတ်ဖြွတ် နဲ့ ပန်းထည့်နေတာ တော်တော်ကြာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ယာပေါ် ကို ပျော့ခွေ လဲကျ သွားရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား တယောက်ကို တယောက် ဖက်ထားရင်း က ဆယ်မိနစ်လောက် နားနေကြပါတယ်။ ကျွန်တော် အသိပြန်ဝင်လာတော့ ခေါင်းရင်းက မှန်ထဲကို လှမ်း ကြည့်လိုက်မိတယ်။ အမေ ဆက်ချောင်းနေတုံးလား ပြန်လစ်သွားပြီလားပေါ့။ အမေ ပုန်းပြီး ချောင်းနေတဲ့ အခန်းစီး စ က သူခါးနေရာလောက်မှာ လှိုင်းထသလို လှုပ်ရှားနေတာ တွေ့ရပါတယ်။ အမေ ဒေါသကြောင့် အငြိမ်မနေနိုင် လှုပ်ရှားနေတာလား။ သူ့ဘာသာ သူ မာစတာဘိတ်လုပ်နေတာလား မသိလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။
ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အချိန်လည်း ဖင့်ပြီ ဆိုတော့ ကျွန်တော် လည်း လှဲနေရာက နေထ ပြီး ကြမ်းပေါ် ကွင်းလုံး ပုံကျနေတဲ့ လုံချည်ကို ကောက်ယူလိုက်ပါတယ်။ မမ ကတော့ ကျွန်တော် ထားခဲ့တဲ့အတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပက်လက်လေး လှဲနေပါတယ်။ တကယ်တော့ အမေ ပြောတဲ့ အတိုင်းဆို သူ့ဂါဝန်ရှည်ကြီးကို အောင်ဆွဲချပြီး ဖုံးထားပေးခဲ့ရမှာပါ။ စိတ်ထဲက အကျင့် ယုတ်ကလေးက ပေါ် လာတယ်။ အဲလို ပဲ ဖင်ပြောင်ကြီး ထားလိုက်တာ ကောင်းမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
ပုဆိုးကို ခါးမှာ ဖြစ်သလို ပတ်ဝတ်လိုက်ရင်းက မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ တချက်နမ်းလိုက်တယ်။ နို့တွေကိုလည်း တချက်နှစ်ချက် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နှယ်လိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်စ်ကနဲ တချက်စုပ်နမ်း လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မှ မမ အခန်းတံခါးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ကျွန်တော့် အိပ်ယာပေါ် ကို လှဲချလိုက်တော့ တော်တော်ပင်ပန်း နေပြီ။ ခနလေး နဲ့ တုံးကနဲ အိပ်မောကျသွား တော့တယ်။
..
အခန်း ၅။
နောက်နေ့ မနကနေ့အိမ်ယာနိုးတော့ မနက် ခုနစ်ခွဲနေပြီ။ ကျောင်းကို ကိုးနာရီ ရောက်ရမှာ ဆိုတော့ ကမန်းကတမ်းထ ရေမိုးချိုး ကြီးတော့ ထမင်းစားခန်း ထဲ မနက်စာ စားဖို့ ဝင်ခဲ့တယ်။ မမဖူး က ဟင်းချက်ဖို့ ကန်စွန်းရွက် တွေ ချွေနေတယ်။ ကျွန်တော် လည်း ညတုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလို ပုံမှန်ဖြစ်အောင်။ မမ နေကောင်းလား လို့ မေးလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော့် ဆီက စကားလှမ်းပြောသံကြား တော့ အံ့အားသင့် သွားသလို ပုံနဲ့ ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့ကြည့်ရင်း ၊ ကောင်းပါတယ် လို့ တိုးတိုးလေး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ မျက်နှာကလေးက ပန်းရောင် သန်းနေတယ်။ ပြီးတော့ ခေါင်းကို ချက်ခြင်း ပြန်ငုံ့ထားပြီး ကန်စွန်းရွက် တွေကို ပဲ စိတ်ဝင်တစား ပုံစံမျိုး လုပ်ပြီး ဆက်ချွေနေတယ်။ ညတုံးက ကျွန်တော့် လုပ်ရပ်တွေနဲ့ သူ့တုံ့ပြန်မှု တွေကို သူ့ဘာသာ ရှက်နေပြီး ကျွန်တော့် ကို တတ်နိုင်သလောက် မျက်လုံးချင်း မဆုံအောင် ရှောင်နေတဲ့ပုံပဲ။
မမ အနေနဲ့ သူညတုံးက ဖီးတက်ပြီး တုံ့ပြန်မိခဲ့တာကို ပဲ ရှက်နေသလား၊ တကယ့် ကိစ္စ ကို မလုပ်ပဲ အပိုတွေ နူးနှပ် လုပ်ရင်း သူ့ပါးစပ်ထဲ လီးထည့် စုပ်ခိုင်းခဲ့တာကို ပဲ ဒေါပွနေသလား မပြောတတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် အနေနဲ့က တော့ အခု ကိုယ့်အမ ကို ကိုယ့် အမ အနေနဲ့ မမြင်နိုင်တော့ဘူး၊ မိန်းမ တယောက်ကို ယောက်ျား တယောက်က မြင်တဲ့ အမြင် မျိုးနဲ့ပဲ မြင်မိတော့တယ်။ ဖီးကတော့ တအားမိုက် မှ မိုက်ပဲ။
အမေ က ကျွန်တော့် အသံကြားလို့ ထင်တယ် အခန်းထဲကို ကျွန်တော့် အတွက်၊ မနက်စာ ကို ပုဂံတချပ်ထဲ ထည့် ပြီး ယူလာပေးတယ်။ မျက်နှာက တော့ ခါတိုင်းလို ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး။ ဟန်တော့ ဆောင်ပြီး ပုံမှန်ဖြစ်အောင် လုပ်ထားမှန်း သိသာနေတယ်။ အမေ ညက ကျွန်တော် တို့ မောင်နှမ လိုးကြတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး သူခိုင်းတဲ့ ဟာကို ပဲ မလုပ်၊ အပိုဆာဒါးတွေ လုပ်နေတာကို တွေ့သွားလို့ ဒေါတော့ ပွနေမှာ သေခြာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က တော့ အေးဆေးပါ။ သူက သူချောင်းကြည့်နေတယ် ဆိုတာကို ပြောလို့မှ မဖြစ်တာ။ ဟဲဟဲ။
အမေ့ မျက်နှာ အမူအယာ နဲ့ လှုပ်ရှား မှုတွေကတော့ ကျွန်တော့် ကို အကြီးအကျယ် ဒေါသဖြစ်နေတယ် ဆိုတာ သိသာနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပါးစပ်ကတော့ ဘာမှ မပြောဘူး။ ကျွန်တော်လည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်နေ လိုက် တယ်။ စားသောက်ပြီး လို့ ပုဂံဆေးဖို့ မီးဖိုထဲ ဝင်လိုက်တော့ အမေ့ ကို မီးဖိုထဲ ရပ်နေတာ တွေ့တယ်။ မျက်နှာ နီမြန်းပြီး ဒေါသထွက်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ အမေက ကျွန်တော့်ကို၊
“အောင်မင်းမော်၊ ညက ဘယ်လိုလဲ ၊ ငါပြောသလို ရော လုပ်ခဲ့ရဲ့လား အဆင်ပြေလား”
လို့ မေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပုံမှန်အသံနဲ့ ရူးသလို ပေါသလို မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး။
“ဟုတ်ကဲ့ မေမေ အားလုံး အဆင်ပြေပါတယ်။ မမဖူး က အိပ်ပျော်နေလိုက်တာ လုံးဝကို တုတ်တုတ်မှ မလှုပ်ဘူး၊ မေမေ ပြောထားတဲ့ အတိုင်းပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် အခန်း ကို ပြန်ရောက်တော့ ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ တုံးကနဲပဲ၊ မနက်တောင် အိပ်ယာ နောက်ကျမှ နိုးတယ်”
အမေ က ကျွန်တော် လိမ်မှန်း သိနေပေမဲ့၊ သူဘာမှ ပြောလို့ မရပါဘူး။ သူချောင်းကြည့်နေတယ်ဆိုတာကို ပေါ် သွားမှာ လည်း စိုးနေတာကိုး။
“နင် ပြန်ထွက်လာတော့ သမီးဖူး အဝတ်အစား တွေကိုရော သေခြာ ပြန်ဖုံးဖိပေးခဲ့တယ်မလား၊ မနက်ကျ တော့ သူဘာမှ မရိပ်မိအောင်”
အမေ က ကျွန်တော် တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်စေဖို့ ကြိုးစား နေဟန်တူပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မနေ့ညကတည်းက ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ရဲ့ ဆက်ဆန်ရေးက ပြောင်းသွားခဲ့ပြီလေ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ခပ်တည်တည်ပဲ ဆက်လိမ်လိုက်ပါတယ်။
“အင်း ပေါ့ ကျွန်တော် မမဖူး အခန်းထဲ ဝင်သွားတုံး တွေ့ရတဲ့ ပုံစံအတိုင်းပဲ အဝတ်အစား တွေကို စန့်စန့်ရန့်ရန့် ပြန်ထားပေးခဲ့ပါတယ်”
အမေ့ ကြည့်ရတာ မခံချိ မခံသာ နဲ့ ဖြစ်နေပေမဲ့ ဘာမှ မတတ်နိုင်လို့ ကြိတ်မှိတ်နေရပုံပေါက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် နဲ့ မမနဲ့ ကိစ္စကို လည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရမှာ သူ့ပါးစပ်က ထွက်ပုံ မရပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကြိုးစား ပါတယ်။
” သား အောင်မင်းမော် ဒီမှာ မေမေ ပြောဦးမယ်။ မင်း အမ မမဖူး က ဒီမှာ ဆယ်ရက် ပဲ အချိန် ရမှာ၊ ဒီဆယ်ရက် ြပီးရင် သူ အိမ်ပြန်သွားရတော့မယ်။ မင်း အနေနဲ့ အချိန်ကို အကျိုးရှိရှိ အသုံးချစေချင်တယ်။ ညဘက် မင်း အခန်းပြန်လာအိပ်ပြီး ရင် မနက်စောစောထ ပြီး မင်း မမ အိပ်ယာမနိုးခင်လေး တခါ သွားပြီး အလုပ်လုပ်သင့်တယ်။ အဲဒါမှ မင်းမမ ကလေး ရဖို့ က ပိုသေခြာမယ်။ ဒါမှ လည်း သူ့ ယောက်ခမ တွေ အိမ်ပေါ် က ကန်ချ ခံရမဲ့ အရေးကလည်းလွတ်မယ်။ အဲဒါကြောင့် မင်း မမဖူး ရဲ့ ဘဝ က မင်းလက်ထဲ မှာပဲ ရှိတယ်။ မင်း က ကလေး ငယ် အရွယ်လည်း မဟုတ်တော့ဘူး၊ တာဝန်ကို သေသေခြာခြာ ကျေပြွန်အောင် လုပ်စမ်းပါကွယ်”
အမေ ပြောတာလည်း အမှန်ပါပဲ၊ ကျွန်တော့် ရဲ့ အမှား မို့ စိတ်မကောင်းလည်း ဖြစ်သွားမိတယ်။
“ဟုတ်ကဲ့ မေမေ သား မှားပါတယ်။ သား မမ မနိုးခင် သူ့အခန်း ပြန်သွားဖို့ စိတ်ကူးပေမဲ့ မနက် အိပ်ယာထ နောက်ကျ သွားလို့ မသွားဖြစ်တော့တာပါ။ နောက် မေမေ ကလည်း လာမနိုးတော့ ဘယ်လို မှ မနိုးဘူး ဖြစ်သွားတာ၊ ကျွန်တော် နောက်ဆို ဆင်ခြင်ပါ့မယ်၊ အခု နေ့လည် ခင်း ကျောင်းက နေ့လည်စာ စားချိန် လွှတ်ရင် ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာစား မယ်လေ၊ အဲဒီ အချိန် မမဖူး သာ အိပ်ပျော်နေမယ် ဆိုရင် ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်လို့ ရမယ်လေ။ ပြီးတော့ ဒီနေ့က စပြီး ညဘက် ရော၊ မနက်ပိုင်းရော၊ နေ့ခင်း နေလည်စာ စားချိန်ရော တနေ့ သုံးခါ လုပ်လို့ ရတယ်လေ။ အဲဒါဆိုရင် နောက်ကိုးရက် ဆိုရင် ၂၇-၂၈ ခါလောက် စုစုပေါင်း လုပ်ဖြစ်မယ်၊ အဲလောက်ဆို မမ အတွက် ကိုယ်ဝန်တည်ဖို့ သေခြာသလောက် ရှိမှာပါ”
အမေ့ မျက်လုံး ပြူးသွားတယ်။ လေသံပျော့ပျော့ လေးနဲ့၊
“သား အမေ က မင်း ကျန်းမာရေးကို လည်း မထိခိုက်စေချင်ဘူး၊ အဲလို မျိုး တနေ့ သုံးခါ ဆိုတာတော့ များလွန်းတယ် ထင်တယ်၊ ”
“မေမေ ဘာမှ မပူနဲ့ သား က တနေ့ သုံးခါလောက်က တော့ အေးဆေး လုပ်နိုင်တယ်။ အရင်တုံးက တနေ့ကို ဂွင်း သုံးလေးခါလောက် တိုက်တာ ဘာမှ ကို မနေဘူး လုပ်နေကြ”
ကျွန်တော်လည်း ပြောချင်ဇော နဲ့ ပြောလိုက်တာ ကိုယ့်အမေ နဲ့ စကားပြောနေတယ် ဆိုတာကို မေ့သွားတယ်။ အမေကိုယ်တိုင်လည်း ကျွန်တော့် ရဲ့ အဲလို စကားကို ကြားလိုက်ရတော့ မျက်နှာကွက်ကနဲ ပျက်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာမှ မပြောတော့ပဲ ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ဝင်ကျောင်းစာအုပ်တွေ ယူပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။ မမဖူး ကတော့ ကျွန်တော် ထွက်လာတာတွေ့ပေမဲ့ ခေါင်းကို ငုံ့ထားပြီး သူလုပ်လက်စ ကို ဆက်လုပ်နေတယ်။ ရှက်တက်တက် ပုံစံ ဖြစ်နေတယ်။
“မေမေ မမဖူး ကျွန်တော် သွားတော့မယ်။ နေ့ခင်း ကျမှ ကျောင်းက ပြန်လာပြီး ထမင်း လာစားမယ်၊ နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်မပျော်နေကြနဲ့ ဦးနော်၊ အနည်းဆုံး တယောက်တော့ ကျွန်တော့် ကို နေ့လည်စာ ပြင်ကျွေးဖို့ စောင့်နော်၊ ဘိုင်ဘိုင်”
အမေ က ဘာမှ အသံမထွက်ပဲ ငြိမ်နေပေမဲ့ မမဖူး မျက်နှာ ပေါ် မှာ အပြုံးတချက် သန်းသွားတယ်၊ ကျွန်တော် ဘာဆိုလိုတယ်ဆိုတာ သူကောင်းကောင်းသိတယ် ဆိုတဲ့ သဘော၊ မျက်လွှာကို တချက်ပင့်ပြီး ကျွန်တော့် ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပေမဲ့၊ ကျွန်တော်က လှမ်းအကြည့်နဲ့ ဆိုတော့ ချက်ခြင်း ခေါင်းပြန်ငုံ့ သွားတယ်။ မျက်နှာက ချစ်စရာ ပါးချိုင့်လေး နဲ့ အပြုံးကတော့ မပျောက်သွားဘူး။ ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြီး သူကြားကြောင်း ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ မှာတော့ အင်း ဒီနေ့ နေ့ခင်းကတော့ သူအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေပြီး ကျွန်တော့် အလိုးကို ခံတော့မယ် ဆိုတာ သေခြာသွားပြီပေါ့လို့ တွေးလိုက်မိတယ်။
တကယ်လည်း နေ့လည်ဘက် ကျောင်းက နေ အိမ်ပြန်လာပြီး ထမင်းလာစားတော့ အမေ ပဲ ထမင်းပြင်ကျွေး တယ်။ မမဖူးရော ဆိုတော့၊ သူ့အခန်းထဲမှာ အိပ်ပျော်နေပြီတဲ့။
ဒီတခါတော့ မေမေက ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ ညွှန်ကြားချက် မပေးတော့ဘူး၊ ဘာဖြစ်မယ် ဆိုတာ သူသိပြီးသားလိုပဲ ခွိ။ ထမင်းစားပြီး လက်ဆေး လက်သုတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို မမထူး အခန်း မေးဆတ်ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်တသိ ပြန် ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ဘူး မမဖူး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ကျွန်တော် မမဖူး အိပ်ပျော်နေတဲ့ နားရောက်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်နေတုံးပဲ မေမေ အခန်းဆီးနောက်ကွယ် မှာ လာရပ်နေတာကို ခေါင်းရင်း မှန်ချပ်ထဲက မြင်နေရပြီ။ ဒီတခါကတော့ နေ့လည်ခင်းကြီး ဆိုတော့ အခန်းထဲမှာ လည်း လင်းထိန်နေတာ၊ မေမေ တော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လိုးပွဲကို ကောင်းကောင်းကြီး ရှုစားရတော့မှာပေါ့။ ကျွန်တော် က ထုံးစံအတိုင်းပဲ၊ ကျွန်တော် ရဲ့ မာတောင် နေတဲ့ လီးကြီးကို မေမေ့ နေရာက ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်အောင် ပြပေးလိုက်တယ်။ မမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေရင်းလည်း မကြာမကြာ အပြင်ကို ဆွဲထုတ် ပြီး မေမေ မြင်အောင် တမင် ပြတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ မှာ ကိုယ့် လီးကို မေမေ ကြည့်နေတယ် ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိတောင် လီးက လည်း တင်းကနဲ တင်းကနဲ လှုပ်လှုပ်သွားတယ်။ ပိုလည်း မာလာသလိုပဲ။
ထုံးစံအတိုင်း မလိုးခင် ကျွန်တော်နဲ့ မမဖူး တို့ ဆစ်စတီနိုင်းပြီး သူ့စောက်ဖုတ် ကျွန်တော် ရက်။ ကျွန်တော့် လီး သူစုပ် လုပ်ကြတဲ့ အခါတိုင်း လရည်တွေ မမပါးစပ်ထဲ မပန်းမိ အောင် ထိန်းထိန်းထားရတယ်။ အဓိက က သူ့သားအိမ်ထဲ ကို ကျွန်တော့် သုတ်ရည်တွေ ထည့်ပေးဖို့ ဆိုတာကိုတော့ ကျွန်တော် မမေ့ ပါဘူး။
အဲလိုမျိုး တနေ့ကို သုံးခါ မမ ကို လိုးတာက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အသားကျလာတယ်။ မနက်တခါ၊ နေ့ခင်း တခါ၊ ညတခါ၊ ပေါ့။ မေမေ ကလည်း အမြဲတမ်း မပျက်မကွက် ခန်းဆီး နောက်ကွယ်က နေ ပွဲတိုင်း ချောင်းတယ်။ ကျွန်တော် သူ့ကို မှန်ထဲက နေ မြင်နေရတယ် ဆိုတာကို တော့ သူမသိဘူး။ သူ့ကိုယ်သူတော့ လုံလှပြီလို့ ထင်နေရှာတယ်။ ကျွန်တော် မလိုအပ်ပဲ မမ စောက်ဖုတ်ရက်တာတွေ မမ ကို လီးစုပ်ခိုင်းတာတွေကို သူ ဘာမှ မပြောဘူး ပြောလို့ လည်း မရဘူးလေ၊ သူဘယ်လို သိလည်း ဆိုတာက ပြဿနာမဟုတ်လား။ မမကို လည်း သူပြောပုံ မရဘူး။ မမကိုယ်တိုင်က လည်း အခု တဖြည်းဖြည်း နဲ့ လီးစုပ် ရတာကို ကြိုက်လာပုံပဲ၊ နောက်ပိုင်း စိတ်ပါလက်ပါ၊ နဲ့ အားရပါးရကို စုပ်လာတယ်။ ကျွန်တော် သူ့စောက်ဖုတ် မရက် ပေးပဲ နဲ့တောင် လီးကို လှမ်းကိုင် ပြီး စုပ်ဖို့ စလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ မမ က အမြဲတမ်းပဲ အိပ်ပျော်ချင် ဟန်ဆောင် ပြီး တော့ မျက်လုံးပိတ် လုပ်တယ်။ အဲလို မျိုး ထိန်းထားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အပြင်မှာ ဆိုရင် မောင်နှမ လိုပဲ ဆက်ဆန်လို့ ရတယ်။ အိပ်ယာထဲ အဖြစ်အပျက်ကို သူဘာမှ မသိသလို ပဲ နေတယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မမ ရှက်တာတွေ သိပ်မရှိတော့ဘူး အပြင်မှာ ဆို ကျွန်တော်နဲ့ အရင်တုန်းက လိုပဲ မောင်နှမ ချင်း နောက်တာ ပြောင်တာ ပုံမှန် စကားပြောတာတွေ ပြောဖြစ်လာတယ်။
အဲလို နဲ့ ဆယ်ရက် ဆိုတာ ခနလေး လိုပဲ ကုန်ဆုံးသွားတယ်။ မမ စောက်ဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့် သုတ်ရည်တွေ ထည့်ထည့်ပေးတာ အကြိမ်ပေါင်း ၂၈ ကြိမ် အနည်းဆုံး ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ အဲလောက် ဆိုရင်တော့ ကိုယ်ဝန်တော့ တည်သင့်လောက်ပြီလို့ ထင်ရတာပဲ။
မေမေ လည်း အခုတော့ စိတ်ကျေနပ်ပုံပဲ၊ ကျွန်တော် နဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ရှိတဲ့ အချိန် ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ပွတ်သတ်ရင်းနဲ့၊ ငါတို့ ကတော့ သမီးဖူး အတွက် လုပ်နိုင်တဲ့ ဘက်က ဝိုင်းဝန်းလုပ်ပေးလို့ ရသမျှ လုပ်ပေးခဲ့ပြီပဲ။ ဘုရားသခင် ရဲ့ ချီးမြှောက်မှုပဲ စောင့်ကြည့်ရတော့မှာပဲ လို့ ပြောတယ်။
တနင်္ဂနွေနေ့ တနေ့ ၊ မမ ကို သူ့ယောက်ျားက ဖုံးဆက်ပြီး ညနေခင်း မှာ သူလာခေါ် တော့မယ့် အကြောင်း ပြောတယ်။ သူတို့ ဥုပုဒ် ရက်တွေလည်း ပြီးသွားပြီလို့ ပြောတယ်။
ကျွန်တော်က မေမေ့ကို ဒီနေ့ခင်း နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အချိန်ရှိခိုက်လေး ကြိုးစား လိုက်ချင်တယ် ပြောတော့ မေမေက သဘောတူတယ်။ မေမေ က ခေါင်းငြိမ့်ပြီး၊ မမ အိပ်ယာက မနိုးခင် မြန်မြန်သွက်သွက်လေး လုပ်ဖို့၊ အဲဒါမှ မမနိုးလာရင် ရေမိုးချိုးပြီး သူ့ယောက်ျား လာခေါ် တာကို ပြင်ဆင် စောင့်ဖို့ အချိန်ရမှာလို့ ပြောတယ်။
ကျွန်တော် နေ့ခင်း ၂နာရီလောက် အပြင်က ပြန်ရောက်လာတော့ ပလန်အတိုင်းပဲ မမ က သူ့အခန်းထဲမှာ အိပ်ပျော်နေပြီ။ မေမေ က မမ အခန်းဘက်ကို ခေါင်းဆတ် ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ဝင် အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ် လုံခြည်တထည်ပဲ ကောက်ပတ်လိုက်ပြီး မမ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ မေမေ ကတော့ ဘယ်ရောက်နေသလဲ မသိ။ ကြည့်ရတာ အထူးတန်းက ကြည့်ဖို့ ခန်းဆီး နောက်မှာ နေရာယူထား ပြီးပြီထင်တယ်။
ဒီတခါ က နောက်ဆုံး အချီ ပဲ ဆိုတော့ တန်အောင် အကောင်းဆုံး လုပ်လိုက်မယ်လို့ လည်း တွေးထားတယ်။ အမြဲတန်း လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲ လိုးနေရတာဆိုတော့ မမ ကို ပထမဆုံးအနေနဲ့ လေးဘက်ထောက်ခွေးလိုး ပုံစံ နဲ့ လိုးပြစ်လိုက်မယ်လို့ စဥ်းစားထားတယ်။
မမ အခန်းထဲ ရောက်တော့ မမ က ထုံးစံအတိုင်း မက်ဆီ လို့ခေါ် တဲ့ ပုခုံးက နေ ခြေသလုံး တဆက်ထဲ ဂါဝန်ရှည် ကြီး ဝတ်ထားပြီး ပက်လက် အိပ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကုတင်နားသွား ပြီး ကုတင်ခေါင်းရင်းက မှန်ချပ်လေး ထဲ လှမ်း ကြည့်လိုက်တော့ ခန်းဆီးအောက်က မေမေ့ ခြေထောက်တွေ တွေ့ရတယ်။ ပုဆိုးကို ကြမ်းပေါ် ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ပြီး မေမေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်နေလိုက်ပြီး ခေါင်းက မမ ကို ငုံ့ကြည့် လိုက်တယ်။ ကိုယ့် အမေ က ကိုယ့်ကို ချောင်းကြည့်နေမှန်းသိတော့ လီးက တန်းကနဲ တောင်နေပြီ။ လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး သူ့ဘက်ကို ချိန်လို့ တချက်နှစ်ချက် ထုပေးလိုက်တယ်။ ဒစ်ကြီးက ပြူးကနဲ ပြူးကနဲ အမေ့ကို ဖြဲပြနေသလို နေမှာပဲ အဟီး။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် ဆိုတော့ အလင်းရောင်က လည်း ကောင်း ကောင်းနဲ့ မေမေ ကောင်းကောင်း မြင်နေရမှာပဲ ဆိုပြီး လီးက ပိုတောင် မာတင်းလာသလိုပဲ။ ပြီးမှ လီးကို သူ့ဘာသာ ထောင်တန်း နေတာ လက်က လွှတ်ပေးထားလိုက်ပြီး မမ ဂါဝန်ကို တခါတည်း လယ်ပင်း အထိ လှန်တင်လိုက်တယ်။ လှလိုက် ကိတ်လိုက်တဲ့ ဘော်ဒီ။ ဖွေးနေတာပဲ။ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက ချောမွတ် ဖြောင့်စင်း နေပြီး နို့ကြီး နှစ်လုံးက လည်း မို့မောက် တင်းရင်းလို့ နေတယ်။
ကျွန်တော် မမ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို အရင် အုပ်ကိုင် ပြီး ဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။ သူ့နို့သီးခေါင်းတွေက မာပြီး တောင် နေပြီ။ မမ အသံထွက်ပြီး ငြီးလိုက်တယ်။ ခုနောက်ပိုင်း မှာ မမ က မျက်လုံးသာ မှိတ်ထားတာ အသံထွက်ပြီး ငြီးတာကိုတော့ မထိန်းတော့ဘူး။ သူနိုး နေမှန်း ကျွန်တော် သိနေတယ် ဆိုတာလည်း သူသိနေတာပဲလေ။
နောက်တော့ နို့တလုံးကို နှယ်ရင်း နောက်တလုံးကို စို့၊ နို့ ဘယ် ဘက် ပြောင်းလိုက် ညာဖက်ပြောင်းလိုက် နဲ့ ဆယ်မိနစ်လောက် ကောင်းကောင်း စို့ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ထ ပြီး မမ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ မမ က ကျွန်တော် ဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာ ကို သိနေပြီ ဆိုတော့ သူ့ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကျွန်တော် လျှက်လို့ ရအောင် အပေါ် နည်းနည်း ကော့ပေးလာတယ်။ မမ အခုတော့ စောက်ဖုတ် ရက်ခံရတာကို အလိုးခံရတာထက်တောင် ကြိုက်နေသလိုပဲ၊ လီးလည်း စုပ်တာ ပို သန်လာတယ်။ ကျွန်တော်ကသာ သူ့ပါးစပ်ထဲ ပြီးလို့ မရဘူး ဖြစ်နေတာ လရည်ကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပဲ ထည့်ဖို့ ထိန်းထိန်းထား နေရတယ်။
အခန်း ၅။ အဆက်-
ကျွန်တော် မမ စောက်စေ့ကို လျှာနဲ့ အသာထိုးရက်လုက်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြား ပွတ်တိုက်လိုက်တယ်။ မမ စောက်ဖုတ်က စောက်ရည်တွေက စိမ့်နေပြီးသား၊ သူလည်း ကျွန်တော့် ကို စောင့်နေရင်းက ဖီးတက်နေတာထင်တယ်။
ကျွန်တော် က မမ စောက်ဖုတ် ထဲလျှာကို ထိုးထည့် ပြီး လက်တဖက်က စောက်စေ့လေးကို ခြေ၊ နောက်လက် တဖက်က သူ့နို့တလုံးကို လှမ်းအုပ်ကိုင်ပြီး နှယ် လုပ်ပေးနေတော့ မမ တအားကောင်းနေပုံရပါတယ်။ သ့ဖင်ကြီး အိပ်ယာပေါ် က မြှောက်မြှောက် တက်လာပြီး လူက အငြိမ် မနေနိုင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ အသံကလည်း တအီးအီး နဲ့ အကျယ်ကြီး ငြီး တွားနေပါတယ်။ အဲလိုမျိုး ဆယ်မိနစ် လောက် လုပ်နေတော့ သူ့အသံကို တော်တော့်ကို ကျယ်လာပါတယ်၊ ကျွန်တော်လည်း ဇာက်ညှောင်း လီး ညှောင်း ဖြစ်လာပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ လုပ်နေကြ အတိုင်း ကိုယ်ကို လှည့်ပြီး ဆစ်စတီနိုင်း ပုံစံရအောင် ပြောင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လီးထိပ်က မမ နူတ်ခမ်း ကို ထိမိ တော့ သူ့နူတ်ခမ်း နှစ်လွှာက ချက်ခြင်း ပွင့်လာပြီး ဒစ်ဖူးကို စုပ်ပေးလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းပြန်ငုံ့ ပြီး စောက်စေ့ကို စုပ်ပေးလို့ မမ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်း နဲ့ ထိုးထည့် လိုးပေးလိုက်တယ်။
မမ လည်း ဒီဆယ်ရက် အတွင်းမှာ လီးစုပ်တာ တော်တော်ကျွမ်း လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့် ဒစ်ဖူးကို သူ့လျှာနဲ့ ရစ်ပတ် ရက်ရင်း က လီးတချောင်းလုံးကို ဝင်သလောက် သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်ထည့်ပြီး သကြားလုံး စုပ်သလို စုပ်စုပ်ပေး ပါတယ်။ တချက်တချက် ကျွန်တော့် လီးချောင်းထဲ စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ နေအောင်ကို စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်က လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ အသာလေး ထိုးထည့်လိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတော့ သူက သူ့နူတ်ခမ်းတွေကိုကျွန်တော့် လီးတန် မှာ စေ့ထားပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး နတ်ပြည်ရောက် နေသလို ခံစားနေရတယ်။
ကျွန်တော်က မမ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလို့ မရပေမဲ့ မမ ကိုတော့ ကျွန်တော့် ပါးစပ်မှာ ပြီးစေချင်သေးတယ်။ အဲဒါနဲ့ စောက်စေ့ကို တအားစုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ကို လက်နှစ်ချောင်း ခပ်သွက်သွက် ထိုးထည့်ပြီး လိုးပေးနေတာ သူအသံတွေ တအားထွက် လူလည်း ကော့လန်တက်ပြီး စောက်ရည်တွေ တအား စိမ့်ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကို လည်း အတင်းစုပ်ပေးလာတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ မမ ဖင်ကြီး ကော့ တက်ပြီး ကိုယ်လုံးကြီး တောင့်တင်း သွားတယ်။ သူပြီးသွားပြီ ထင်တယ်။ ကျွန်တော့် လီးကိုတော့ ခလေး နို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးနေတုန်း။
နောက်ဖင်ကြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်ကျသွားပြီး မမ ကိုယ်လုံးကြီးလည်း ပျော့ခွေ သွားတယ်။ တော်တော် ကောင်းသွားပုံပဲ။ အဲဒီတော့မှ အရမ်းကို မာတောင် တောင့်တင်းနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို မမ ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် က ဆင်းလို့ ကြမ်းပြင် မှာ မတ်တပ် ပြန်ရပ်လိုက်တယ်။ လီးကြီးမှာ မမ ရဲ့ သွားရည်တွေနဲ့ စိုရွဲပြီး အကြောတွေက ထောင်ထနေတယ်။ ကျွန်တော့် ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို မေမေ ချောင်းနေတဲ့ ဘက်ကို တမင်လှည့်ပေးထားပြီး ရှိုးလိုက်သေးတယ်။ မှန်ထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ မေမေ့ ခြေထောက်အစုံက ဂဏှာမငြိမ် လှုပ်ရှားနေပေမဲ့ နေရာမရွေ့ပဲ ရပ်ကြည့်နေတုန်းဆိုတာ တွေ့ရတယ်။
လီးကို မေမေ ချောင်းနေတဲ့ ဘက် လှည့်ပေးထားရင်းက ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းက မမ ဘက်လှည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ မမ ခါးအောက်က လက်လျိုနိုက်ရင်း ကိုယ်ကို မှောက်ရက် ဖြစ်သွားအောင် လှိမ့်ပေးလိုက်တယ်။ မမ က မှောက်ရက် ဖြစ်သွားမှ ကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် ဖြစ်သွားအောင် လှည့်လိုက်တယ်။ ခြေထောက်ကို မေမေ ချောင်းနေတဲ့ ဘက်ကို လှည့်လို့ပေါ့။ ပြီးတော့မှ မမ ပေါင်နှစ်လုံး ကြား ကုတင်ပေါ် ကို ကျွန်တော် တက်ပြီး ဒူးထောက်လိုက်တယ်။ မမ ခြေထောက်တွေကို တွန်းပြီး ဒူးကို သူ့ဘေး တဘက်တချက် ရောက်အာင် ထားလိုက်တော့ ဖားပြုတ်လို ပုံစံ ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီ လို ပုံစံက မှ မမ ဘိုက်အောင်ကို လက်လျိုပြီး အပေါ် ကို မတင်လိုက်တော့ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး မမ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီးကို လီးထိပ်နဲ့ အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မမ ဆီက ငြီးသံ အုပ်အုပ်ကလေး ထွက်လာတယ်။ မမ အတွက်က ဒီလို ပုံစံမျိုး က ပထမဦးဆုံး ဖြစ်မလားမသိဘူး။ ကျွန်တော့် အတွက်က လည်း မမ ကို လိုးခဲ့တာ နေ့တိုင်း လှေကြီးထိုး ပဲ မို့ ဒီလို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လိုက်မှ မမ ရဲ့ ဖင်အလှကို တွေ့ရတော့တာ။ မမ အိုးကြီးက ကားစွင့်လုံးနေတာ အားရပါးရပဲ၊ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားက ပူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ကြားထဲ လီးဒစ်ကို တေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေအိုင်နေတာမို့ ချောချောရူရူပဲ လီးကြီး ဝင်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ နူးညံ့တဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက တော့ နွေးထွေးပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားသလို ဖီးရှိတယ်။ မမ ဆီက လည်း ငြီးသံလေးက ပိုကျယ်လာတယ်။ လီးကို အဆုံးထိအောင် ထိုးသွင်းပြီး မမဖင်နဲ့ ကျွန်တော့် ဆီးခုံ ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မမ နို့တွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ရင်း မမ ကိုယ်ကို အပေါ် မပေးလိုက်တယ်။ မမ ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းကို လက်နှစ်ဖက် ထောက်ပြီး ကြွလိုက်တယ်။ ခုမှ ပဲ ဒေါ့ကီ စတိုင် ဖြစ်တော့တယ်။
ကျွန်တော် က ဒူးထောက်ရာက ထပြီး လူကို ကွတတ အနေအထားပြင်ပြီး မမ စောက်ဖုတ်ကို အပေါ် ကနေ ဆောင့်ချလိုးဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။ အဲဒါ မှ မေမေ့ နေရာကဆို မမ စောက်ဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာ ကောင်းကောင်း မြင်ရမှာလေ။ မမ ဖင်ပေါက်ကို လည်း တံတွေး တချက်လှမ်းထွေးလိုက်ရင်းက ဖင်ဝမှာ အိုင်သွားတဲ့ တံတွေးကို လက်မ နဲ့ ဖင်ပေါက်လေးထဲ ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ မမ ကိုယ်လုံးလေး တွန့်သွားရင်း ကြက်သည်းထသွားတာတောင် တွေ့လိုက်ရတယ်။ ခိခိ နောက်တာပါ။ မမ ဖင်ပေါက်လေးကြည့်ရတာ ပါကင်ပဲ၊ နောက်အခွင့်အရေးရမှ ပါကင်ဖွင့်ရမယ်လို့ တော့တွေးထားလိုက်ပါတယ်။
အခုတော့ မေမေ တယောက် သူ့သားနဲ့ သမီး ခွေးလိုး ပုံစံ နဲ့ လိုးနေကြတာကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း အနီးကပ် မြင်နေရပါပြီ။ မှန်ထဲ ကို ခိုးကြည့်လိုက်တော့ မေမေ တယောက် အခန်းစီး ဘေးကနေ ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရ ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ က နှစ်ယောက်စလုံး သူ့ကို ဖင်ပေးထားတာမို့ သူက စိတ်ချလက်ချ ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီမြင်ကွင်းက ကျွန်တော့် လီးကို ပိုပြီး မာတောင် စေတာမို့ မမ ကို ပဲ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေမိပါတယ်။
အခု အားရပါးရ ဆောင့်လိုးရင်း က အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ လေးဘက်ထောက်ကုံး နေတဲ့ မမ ရဲ လုံးကားပြီး စွင့်နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးကို မြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုက်တိုင်း ပေါင်ခြံနဲ့ သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေ ရိုက်မိတော့ တုံကနဲ တုံကနဲ ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးက လည်း ပိုတက်လာတယ်။ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရှာ တဲ့ မမ တယောက် လေးဘက်ထောက်နဲ့ တအီးအီး အော်ငြီး နေတာ က တွေးကြည့်ရင် ရီစရာမဟုတ်လား။ မမ နို့ကြီးတွေက လည်း တုံခါ ယမ်းနေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးကြီးမှာလည်း စေးပိုင်တဲ့ အရသာ အပြင် ဟိုး အတွင်းထဲ ထိကို ဝင်ဝင် သွားသလို ခံစားနေရတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ။ ဒီပုံစံကို ခုမှ ဘာလို့ လုပ်မိသလဲ ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျိမ်ဆဲ နေမိပါတယ်။ ဒီနေ့က နောက်ဆုံးနေ့ပဲ မဟုတ်လား။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အချိန်ရှိ ခိုက် လုံ့လ စိုက်ရတော့မှာပဲ လို့ တွေးရင်း အားသွန် ခွန်စိုက် ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။
မမ စောက်ဖုတ်က လည်း စောက်ရှည်တွေက စိမ့်စိမ့် ထွက်နေတော့ စောက်ရည်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတဲ့ တစွတ်စွတ် သံလည်း အကျယ်ကြီး ထွက်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ချွေးတွေ သံတွေထွက်။ အရှိန်က လည်း တအားမြန်လာကြပြီမို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးခါနီး ပြီ ဆိုတာ သိနေတယ်။ ကျွန်တော့် ဂွေးဥ ထဲ မာတင်းလာပြီး လီးထိပ်ကလည်း ယားယံလာတယ်။ နောက်ဆုံး အနေနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း လေး ဆယ်ချက် ဆယ်နှစ်ချက်လောက် ဆောင့်ချပြီးလိုက်တဲ့ အချိန်၊ ကျွန်တော့် လီးထိပ်က လရည်တွေက မီးတောင် ပေါက်ကွဲပြီး ချော်ရည်တွေ ထွက်သလို ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။ လက်က လည်း မမ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲညှစ်ပြီး အောင်ငြီးလိုက်မိပါတော့တယ်။
“အားးးးး အီးးး ထွက်ကုန်ပြီးးး အီုးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကြီးးးးးးးအီးးးးးးး”
ကျွန်တော့် လရည် ပူနွေးနွေး တွေကလည်း မမ သားအိမ်ဝထိကို ဆောင့်ပန်းထွက်ကုန်တော့ မမလည်း တုံကနဲ ဖြစ်ပြီး သူလည်း ပြီးသွားပုံ ရပါတယ် အသံလေး ထွက်ငြီးရင်း က စောက်ခေါင်းသားတွေက ကျွန်တော့် လီးကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်သလို ဆုပ်ညှစ်ပေးနေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့် လီးကြီးက လရည်တွေက တော်တော်ကြာ အောင်ကို တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ညှစ်သွင်းနေပြီးမှ ပျော့ကျ သွားပါတယ်။ ဒီ ဒေါ့ကီ စတိုင်က ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်အကောင်းဆုံး အရသာကို ပေးစွမ်းခဲ့ပါတယ်။ မေမေ့ အနေနဲ့လည်း အကောင်းဆုံး လိုက်ဖ်ရှိုးကို ကြည့်လိုက်ရတာပါပဲ။
ကျွန်တော် မမကျောပေါ် မှာ ခနတာ နားနေလိုက်ပြီးမှ ကိုယ်ကို ပြန်မတ်လိုက်ပြီး လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လရည်တွေနဲ့ မမ စောက်ရည်တွေက များလွန်းလို့ စောက်ဖုတ်ထဲက တချို့ လျှံကျ ပြီး မမ ပေါင်ပေါ် ကို စီးကျလာပါတယ်။ တချို့လည်း မွေ့ယာပေါ် ကို ကျပြီး ကွက်ကုန်ပါတယ်။
ကျွန်တော်က မောမော နဲ့ အိပ်ယာပေါ် ထိုက်ချလိုက်ပေမဲ့ မမ ကတော့ လေးဘက်ထောက် ကုံးကုံးကြီး ဖြစ်ကျန်နေခဲ့ပါတယ်။ သူက အိပ်ပျော်ချင် ယောင်ဆောင်ပြီး ကျွန်တော် မရွေ့ပေး မခြင်း သူလှုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒါကြောင့် ကိုးယိုးကားယားနဲ့ လေးဘက်ထောက်ရက် မျက်စေ့မှိတ်နေတာ ရီစရာကြီးလိုဖြစ်နေတယ်။ မမ အဖုတ်ကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ ပွတ်သတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို ပါ လက်ချောင်းမှာ ပေသွားတဲ့ အရည်တွေနဲ့ ပွတ်သတ် ကစားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လုံခြည်ကို ကောက်ယူပြီး အခန်းထဲက ထွက်မလို့ ပြင်လိုက်တယ်။
ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ မှာ ပြောင်ပျက်ချင်တဲ့ စိတ်တခုပေါ် လာပါတယ်။ နောက်တခုက ကျွန်တော်က သူထင်ထားသလို ငတုံး မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကိုလည်း မေမေ့ ကို ပြချင်စိတ်ကလေး ကြွလာခဲ့တယ်။ အဲဒါနဲ့ ကုတင်ပေါ် မှာ မမ စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်မလို ဟိုဟာ ဒီဟာ လုပ်မလို အရောင်ပြရင်း ဗြန်းကနဲ မေမေ ပုန်းနေတဲ့ ခန်းစီးနားကို သွားရပ်လိုက်တယ်။ အခုတော့ အငိုက်မိသွားတဲ့ မေမေ က ကျွန်တော်နဲ့ မျက်လုံးချင်း တည့်တည့် ဆုံလို့ ၊ မျက်နှာချင်းက လည်း တထွာတောင် မကွာအောင် နီးကပ် နေပါတယ်။ မေမေ လည်း ကျွန်တော့် ရဲ့ ရုတ်တရက် အပြုအမူ ကြောင့် ထိပ်လန့်တကြား ဖြစ်သွားပါတယ်။ သူ့တကိုယ်လုံးလည်း တောင့်တင်းသွားပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ကြောင်ကြည့်ရင်း နဲ့ တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေတယ်။
ကျွန်တော်က သာ သူ့ကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်ရင်း မျက်စေ့ တဖက်မှိတ်ပြလိုက်တယ်။
တောင့်တောင့်ကြီး ရပ် နေတဲ့ မေမေ နဲ့ ကုတင်ပေါ် မှာ လေးဘက်ထောက်ရင်းက စောက်ဖုတ်ကြီး အရည်တွေ ရွဲနေတဲ့ မမ တို့ကို အခန်းထဲမှာ ချန်ထားခဲ့ပြီး အခန်းပြင်ကို ကျွန်တော် လျှောက်ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
အခန်း ၆။
ကျွန်တော့် အခန်းထဲ ဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ် ခနလှဲနားနေတုံးမှာပဲ မေမေ က သူ့အခန်းထဲက ထွက်လာပြီး မီးဖိုဘက် ကို ထွက်သွားသံကြားရတယ်။ နောက်လေးငါးမိနစ် ကြာတော့ မမလည်း အခန်းထဲက ထွက်ပြီး ဧည့်ခန်းဘက်ကို လျှောက်သွားတဲ့ ခြေသံကြားရတယ်။ မေမေ နဲ့ ကျွန်တော် နဲ့ ခုလေးတင် ဖြစ်သွားတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို မမ ကတော့ သိလိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး။
ကျွန်တော်လည်း အဲတော့မှ အခန်းပြင် ပြန်ထွက်လာရင်းက၊
“မေမေ၊ မြန်မြန် လုပ်တော့ ကိုစိုးမိုး (မမ ယောက်ျား) ခနနေ ရောက်တော့မှာ၊ စျေးက ဝယ်ချင်တာတွေ ရှိသေးလား။ ကျွန်တော် သွားဝယ်ပေးမယ်”
မေမေ က ခုထိ ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာပူနေသေးတယ်ထင်တယ်။ စကားတောင် ပြန်မပြောနိုင်ဘူး။ ခေါင်းကို ပဲ ခါယမ်း ပြတယ်။ မမ ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲ က ပြန်ထွက်လာပြီး သူ့ယောက်ျား လာခေါ် ရင် လိုက်သွားဖို့ အထုပ်အပိုးတွေ ပြင်နေတယ်။ မမ ကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အကြည့်ချင်းမဆုံအောင် ရှောင်နေတယ်။ ခါတိုင်း ပုံမှန်ဖြစ်လာခဲ့ပြီးတာ တပတ်လောက်ရှိပြီး ဒီနေ့မှ ပြန်ပြီး ရှက်သလိုလို အမူအယာ ဖြစ်နေရတာ၊ သူ့ကို ဒီနေ့ လိုးလိုက်တဲ့ ပုံစံအသစ် ကြောင့်ပဲ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးမိတယ်။
အိမ်ရှေ့တံခါးက ခေါက်သံကြားတော့ ကျွန်တော်ပဲ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ယောက်ဖ ဖြစ်နေတယ်။
“ဟေး ကိုစိုးမိုး ဘယ်လိုလဲ နေကောင်းလား”
လို့ ကျွန်တော်က နူတ်ဆက်လိုက်တော့။ ယောက်ဖကြီးကလည်းပြန်ပြီး။
“ကောင်းပါတယ်ကွ၊ မင်းတို့ရော”
“ကျွန်တော်တို့ က ကောင်းပါတယ်”
သူ့ကို တံခါးဖွင့်ပေး၊ နူတ်ဆက်ပြီး ကျွန်တော်က ဧည့်ခန်းထဲ လှည့်ဝင်လာတော့ သူလည်း အနောက်က ကပ်ပါလာတယ်။ မမ က ဆိုဖာမှာ ထိုင်နေရာက နေထပြီး သူ့ယောက်ျားကို ဝမ်းသာအားရ နူတ်ဆက်တယ်။ မတွေ့ရတာ ဆယ်ရက်လောက် ရှိပြီ ဆိုတော့ တယောက်နဲ့ တယောက် လွမ်းနေကြတဲ့ပုံပဲ။
နောက် မေမေ ကလည်း ထွက်လာပြီး လဘက်ရည် မုန့်တို့ နဲ့ ဧည့်ခံတော့ စားကြသောက်ကြနဲ့ စကားစမြီပြောဆို ဖြစ်ကြတယ်။ တနာရီလောက် ကြာတော့မှ ပဲ။ ကိုစိုးမိုး က၊
“ကဲ အချိန်လည်း ဖင့်ပြီ နေသိပ်မစောင်းခင် ကျွန်တော်တို့ ပြန်ကြရအောင်”
လို့ ဆိုလို့ အားလုံးထပြီး နူတ်ဆက်ကြတယ်။
ကျွန်တော်တို့ အားလုံး အပြင်ထွက်လာခဲ့ကြပြီး ကျွန်တော်က အနီးနားက ဆိုက်ကား တစီးခေါ် ပေးလိုက်တယ်။ ယောက်ဖက ရှေ့က ထိုင်ပြီး အမက နောက်က ထိုင်တယ်။ သူတို့ ဆိုက်ကား ထွက်တော့။ ကျွန်တော်က၊
“ဘုရားသခင် ကောင်းချီးပေးပါစေ၊ နောက် ကျရင်လည်း လာလည်ပါဦး”
လို့ပြောလိုက်တယ်။ ယောက်ဖက တော့ အေးအေး ကျေးဇူးပါ လို့ ပြန်ပြောပေမဲ့ ၊ မမ ကတော့ မျက်နှာလေး နီမြန်းနေပါတယ်။ နောက်တော့ မမ မျက်နှာ က အပြုံးကလေး တပွင့်ပွင့်လာပြီး ခေါင်းညှိမ့် ပြလိုက်ပါတယ်။ သူ့ပါးချိုင့်ခွက်ကလေး တဖက် က လည်း ချစ်စရာကောင်းလှပါတယ်။ မမ အပြုံးနဲ့ ခေါင်းညှိမ့် ပြလိုက်တဲ့ အဓိပ်ပ္ပါယ် လျို့ဝှက်ချက်ကို တော့ ယောက်ဖကြီး သိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ ဆိုက်ကား ထွက်သွားတာကို ရပ်ကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့တာက တော့ ကျွန်တော်တို့ သားအမိ နှစ်ယောက်ပါပဲ။
မှောင်ရီပျိုးလို့ နေစဝင်စ အချိန်မှာ က ကျွန်တော်က ဧည့်ခန်းထဲမှာ တီဗီကြည့်နေပါတယ်။ မေမေ က မီးဖိုခန်းထဲမှာ ညနေစာ အတွက် ချက်ပြုတ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ တံတိုင်းကြီးတခု ကာထားသလိုပဲ တယောက်နဲ့ တယောက်လည်း မျက်နှာချင်းမဆိုင်၊ စကားလည်း မပြောဖြစ်ကြပါဘူး။ မေမေ က သူ ကျွန်တော်တို့ ကို ချောင်းတာ ကျွန်တော်မိသွားလို့ ရှက်နေပုံရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ညစာကို အတူတူ စားဖြစ်ခဲ့ကြပေမဲ့ အိပ်ယာဝင်ကြတဲ့ အထိ၊ တယောက်နဲ့ တယောက် စကားတခွန်းမှ မပြောဖြစ်ခဲ့ကြပါ။
ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်အခန်းက မွေ့ယာပေါ် လှဲလျောင်းရင်း မမ တယောက် ကိုယ်ဝန်တည်ပြီး လင်မယား အသိုက်မပျက် အိမ်ထောင်ရေးဘဝ အောင်မြင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းမိလိုက်ပါတယ်။
နောက်နေ့ မနက်ကျတော့လည်း အဲလိုပုံဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော်က ပဲ စပြီး၊
“မေမေ မမ ကတော့ သွားရှာပြီ။ ကျွန်တော် တို့ တတ်နိုင်သလောက် တော့ လုပ်ပေးလိုက်တာပဲ။ ကျန်တာကတော့ ဘုရားသခင် အလိုတော် အတိုင်းပဲ ပေါ့ နော်”
လို့ ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ ကျွန်တော်က နဂိုပုံမှန် အတိုင်း စကားပြောလာလို့ အံ့အား သင့်သွားပုံပါပဲ။ သူက ကျွန်တော် သူ့ကို အထင်သေးသွားပြီး အရိုအသေပျက် စကားမျိုး ပြောလာမလားလို့ စိုးရိမ်နေသလားမသိပါ။
“အင်း”
လို့ တခွန်းပဲ ပြောပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မျက်နှာပေါ် က စိုးရိမ်မှုတွေက တော့ နည်းနည်းလျော့သွား ပုံပါပဲ။
ဒီလို နေရင်း နှစ်ရက် သုံးရက်လောက် ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် နဂို အတိုင်း ပုံမှန်နီးပါး ပြန်ဖြစ် လာကြပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ မေမေ့ ဆီမှာ အပြောင်းအလဲ လေး တချို့ ကို မသိမသာ မြင်ရပါတယ်။ အဲဒါက တော့ မေမေ က တချက်တချက်မှာ ကျွန်တော် သူ့ကို ကြည့်မနေဘူးလို့ ထင်ရတဲ့ အချိန်မျိုး မှာ ကျွန်တော့် ကို စူးစိုက် ကြည့်နေတာ မျိုး တွေ့ရတတ်တယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ဘက်ကို လှည့် ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ မျက်နှာကို ချက်ချင်း လွဲသွားလေ့ရှိတယ်။
နွေရာသီ ကာလ ပူပြင်းလာပြီမို့ ကျွန်တော်လည်း အိမ်နေရင်း ဆိုရင် လုံချည် ခပ်ပါးပါး နဲ့ စွတ်ကျယ်ပဲ ဝတ်လေ့ရှိတယ်။ တခါတလေ စွတ်ကျယ်တောင် မဝတ်မိဘူး။ ကျွန်တော့် အင်္ကျီ မဝတ်ထားတဲ့ ရင်ဘတ် တို့ လက်မောင်းတို့ကို မေမေ က တခါတလေ စိုက်ကြည့်နေတတ်တယ်။ အရင်တုန်းက တော့ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ပေမဲ့ အခုကတော့ အမေ တယောက်က သားကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်မျိုး မဟုတ်ပဲ၊ မိန်းမ တယောက်က ယောက်ျား တယောက်ကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်မျိုးလို့ ကျွန်တော် ထင်မိပါတယ်။ တခါတလေည်း ကျွန်တော့် ပေါင်ခြံကို ခိုး ပြီး လှမ်းကြည့်တတ်ပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှစ်မ နှစ်ယောက် လိုးတာကိုက တနေ့သုံးခါ ဆယ်ရက်လောက် တိတိ ချောင်းကြည့်ခဲ့တဲ့ အကျိုး အာနိသင်တွေက အမေ့ အပေါ် မှာ သက်ရောက်နေတယ်ထင်ရပါတယ်။
မေမေ့ ရဲ့ အပြုအမူတွေ ကျွန်တော့် အပေါ် ပြောင်းလဲ လာတဲ့ အကြည့်တွေကို ပထမပိုင်းတော့ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှ မနေခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မမ ပြန်သွားပြီး ရက်အနည်းငယ်ကြာတော့ ကျွန်တော့် တဏှာဆန္ဒတွေက နိုးကြွလာပါတော့တယ်။ ဆယ်ရက်ဆက်တိုက်၊ မနက်၊ နေ့လည်၊ ည ပုံမှန် လိုးနေခဲ့ရပြီးနောက် လုံးဝ ပြတ်တောက် သွားတော့ အစာငတ်သလို ဖြစ်လာရပါတယ်။ စောက်ဖုတ်လိုးချင်စိတ်တွေ ထကြွလာရတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ မေမေ့ကို ကျွန်တော် မိန်းမ တယောက် အနေနဲ့ ပြောင်းပြီး မြင်လာခဲ့ရပါပြီ။
တချိန်တုန်းက ကိုယ့်အမေ ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ တခါမှ သေခြာ မကြည့်မိခဲ့ပေမဲ့ အခုလို ထန်လာတဲ့အချိန်မှာတော့၊ မိန်းမ တယောက်အနေနဲ့ သတိထားကြည့်မိလာပါတယ်။ တကယ်တော့ အမေ ဟာ အသက် ၄၆ နှစ်လောက် ရှိပြီဖြစ်ပေမဲ့ ဘယ်လို မှ မထင်ရပါဘူး။ သူ့သူငယ်ချင်း ရွယ်တူတွေ ဆိုရင် ဝတုတ်ပြဲ နဲ့ အဖွားကြီး ရုပ်တွေ ဖြစ်နေကြပေမဲ့ မေမေ ကတော့ ဟော့ရှော့ ဒီဇိုင်းပါ။ မျက်နှာက လေးထောင့်ကျချင်ချင်၊ နူတ်ခမ်း ထူထူ ပါးစပ်ပြဲပြဲ မို့ ရုပ်က နည်းနည်း ကြမ်းသလို ထင်ရပေမဲ့ သေခြာကြည့် ရင် ဆက်ဆီ ကျလှတဲ့ ဒီဇိုင်းပါ။ ဆံပင်လည်း ခေတ်မှီမှီ ကျောလည်လောက်အထိ ပဲ အရှည်ထားပြီး အိမ်နေရင်း ဆို ဖားယား ချ ထားလေ့ ရှိပါတယ်။ နို့ကြီးတွေက ဖေါင်းကြွပြီး မို့မောက်နေတော့ ရင်ကော့ထားသလိုတောင် ဖြစ်နေတယ်၊ အင်္ကျီဝတ်ထားလျှက်နဲ့ ကြည့်ရတာ တောင်မှ မမ ထက် ပိုပြီးထွားမယ်ဆိုတာ သေခြာပေါက် ပြောရဲပါတယ်။ ခါးက တော့ မော်ဒယ်တွေ မယ်တွေလို သေးကျင် နေတာ မဟုတ်ပေမဲ့ ကားစွင့်ပြီး ကောက်နေတဲ့ အိုးကြီးကြောင့် အလိုလို သေးသွားသလို ဖြစ်နေရတယ်။ တကယ့် ဂစ်တာရှိတ်ပါပဲ။
အခု လို စောက်ပတ်ဆာပြီး ဏှာထန်နေတဲ့ အချိန် ဆိုတော့ တအိမ်ထဲ အတူနေတဲ့ ဆက်ဆီ မေမေ့ကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ကြွလာခဲ့ရတာ အပြစ်လို့ ပြောဦးမှာလားဗျာ။
မေမေ့ ကို ကြည့်ရတာလည်း ကျွန်တော်နဲ့ ထပ်တူ ထပ်မျှ ဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ မကြာသေးခင်က မှ စလို့ သူက ကျွန်တော်နဲ့ ရီစရာ ဟာသတွေ ကို ပြောတဲ့ အခါ မျိုး မှာ အဓိပွါယ်နှစ်ခွ ပါတဲ့ စကားတွေ ပြောလာတာကို ကျွန်တော်တောင် အံ့အားသင့် မိပါတယ်။ ဥပမာ အောက်ကဟာမျိုး။
“သား သိလား ရှေးလူကြီးတွေက တော်တော် ညဏ်အမျှော်အမြင်ရှိတာကွ။ သူတို့ ဆုံးမခဲ့တဲ့ စကားတွေ ကြည့်ပါလား။ ကျပ်ကျပ် သတိထား တို့၊ အရှည်ကြည့် တို့ ဆိုတာ ၊ ခစ်ခစ်၊ ”
သူလည်း ယောက်ျား က နိုင်ငံခြားမှာ သွားလုပ်နေတာ တနှစ်မှ တခေါက်လောက် ပြန်လာတာ အခု ဆို လေးငါးခြောက်လ လောက် ပြတ်နေရှာတာ၊ ဒီကြားထဲ သူ့ သမီးနဲ့ သား လိုးကြတာကို တနေ့သုံးခါ ချောင်းချောင်း ကြည့် နေခဲ့ရတာ ဆိုတော့ တော်တော်လေး လည်း နှာထ နေလောက်ပြီ။
နောက်တခု မေမေ့ ကို သတိထားမိတာက၊ သူ အိမ်မှာ နေရင်း အောက်ခံ ဘရာ တို့ ပင်တီ တို့ မဝတ်တော့ တာကိုပဲ။ နွေရာသီ အရမ်းပူပြင်းလွန်းလို့လား။ ကျွန်တော့် ကို ပဲ ရှိုးချင်လို့လား ဆိုတာတော့ မသေခြာပါဘူး။
ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော့် အတွက်က တော့ ဘော်ဒီ အကိတ်ကြီးနဲ့ လမ်းလျောက်တိုင်း လှုပ်ခါ ယမ်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို မျက်စေ့အာရုံခံစားနေရတာ လီးကတော့ တောင်ပြီးရင်း တောင်ပါပဲ။ မေမေ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကလည်း ချွေးနဲ့ တခါတလေ ပိတ်စကို ကပ်ပြီး တဖက်နိမ့် တဖက်မြင့် တုံတုံတက်သွားတာက မျက်စေ့ထဲ ကြည့်မဝနိုင်ဘူး ဖြစ်နေရပါပြီ။
လူက လည်း တအားတင်းနေတော့ ကျွန်တော် က မေမေ့ကို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်တောင် ခိုးကြည့်မနေတော့ ပါဘူး ပေါ်တင်ကို ကြည့်မိပါတယ်။ မေမေ ကလည်း သတိထားမိပါတယ်။ အိမ်နေရင်း လုံချည်အောက်မှာ ဘယ်တော့မှ အတွင်းခံဝတ်လေ့မရှိတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကတော့ ပုဆိုးအောက်က တထိုးထိုး တထောင်ထောင်။ အဲဒါကို လည်း မသိမသာ မေမေ က အကဲခပ်ရင် မျက်လုံးတွေက အရောက်တောက် လာတတ်ပါတယ်။
တနေ့ မှာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ရပ်ကွက် နားက စျေးကို သွားပြီး လိုချင်တာလေးတွေ ဝယ်ရင်း အဝတ်အစား အထည်တွေ ရောင်းတဲ့ အတန်းနားက ဖြတ်သွားကြပါတယ်။ အဲဒီမှာ စျေးလျော့ရောင်းနေတဲ့ အထည်ပုံတခုကို တွေ့လို့ မေမေ က စိတ်ဝင်တစား အဲဒီ အင်္ကျီ တွေကို သွားကြည့်ပါတယ်။ အဲဒီ ကောင်တွေက မမ အိပ်ပျော်ချင် ယောင်ဆောင်တုံး ဝတ်တဲ့ စတိုင် မက်ဆီ လို့ခေါ်တဲ့ ပုခုံးက ခြေသလုံး ရောက် တဆက်တည်းဂါဝန် အမျိုးအစားပါ။ မေမေ့ မှာ အဲလို စတိုင် တွေ အများကြီး ရှိနေတာ ကျွန်တော် သိပြီးသားပါ။ အိမ်မှာလည်း အိမ်နေရင်း သူဝတ်နေကြပါ။ များသော အားဖြင့်ကတော့ ပန်းပွင့်တွေနဲ့ ချည်သား လေးတွေပါ။ အခု မေမေ ကောက်ကိုင်ပြီး စျေးမေးနေတာက အဖြူရောင်ဗြောင် အသားက ပါးတာမှ ဇာခြင်ထောင် ပိတ်စ အသားလိုမျိုးပါ။ ကျွန်တော် ကလျှာရှည်ပြီး ဒီကောင်က အပြင်သွားရင် ဝတ်လို့ မရလောက်ဘူးထင်တယ်လို့ သွာပြောမိပါသေးတယ်။ မေမေ က နွေရာသီ ပူလွန်းလို့ အိမ်ထဲမှာ အိမ်နေရင်း ဝတ်ဖို့ ဝယ်တာလို့ ပြန်ပြောပါတယ်။
အိမ်လည်း ပြန်ရောက်ရော၊ မေမေ က သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ခုနက ဝယ်ခဲ့တဲ့ မက်ဆီ ဒရက်စ်ကို ဝတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာပါတယ်။
“သား အောင်မင်းမော်၊ ဒီမှာ ကြည့်စမ်း၊ ဘယ်လိုနေလဲ၊ အသား ကလည်း ပါးပြီးပျော့ နေတာ၊ ဝတ်လို့ အေးနေတာပဲ၊ နွေရာသီ အတွက် အတော်ပဲ”
ကျွန်တော် မေမေ့ ကို ကြည့်ပြီး ပါးစပ် အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ပိတ်စ က တကယ့်ကို ပါးပါးလေး အပြင် အောက်က ဘာမှ မဝတ်ထားတော့ အကုန်လုံးကို ထိုးဖေါက် မြင်နေရပါတယ်။ အသားက လည်းပျော့တော့ အောက်က လှုပ်သမျှလည်း ပတ်စက လှုပ်ရှားနေတာပေါ့။ အဖြူရောင် အသားဆိုတော့ မေမေ့ နို့သီးခေါင်း ညိုညို တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်လုံး က မာတောင် တောင့်တင်းနေတာကိုလည်း ပိတ်စကို ထိုးဖေါက်မလို ဖြစ်နေတာ မြင်နေရတယ်။ ပေါင်လုံးကြီးတွေကလည်း ထင်းလို့ ပေါင်ခွဆုံက စောက်မွှေးဖုတ်ဖုတ်ကြီးတောင် မဲနေတာ မြင်နေရတယ်။ မျက်နှာက လည်း ကြာမူပါပါ မထေ့တထေ့ အပြုံးနဲ့ ဆိုတော့ ကျွန်တော့် လီးက မတရား တောင်ပြီး လီးထိပ်ဖူးကို ပုဆိုးအမာနဲ့ သွားပွတ်မိတော့ ဒူးတောင် ချောင်ချင်သလို ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီထက် ပိုဆိုးတာက ရှေ့က ရင်ဘတ် အဟိုက်က လည်း ဟိုက်လိုက်တာ မေမေ့ နို့လုံးကြီးတွေ အပေါ် ပိုင်း ကို နို့သီးခေါင်း မပေါ် ရုံတမယ်သာ ရှိပါတော့တယ်။
ကျွန်တော့် ရဲ့ ပုံပန်းပျက်နေတဲ့ မျက်နှာ အနေအထားကို ကြည့်ရင်း မေမေက။
“ဟဲ့ သား ဘာဖြစ်နေတာလည်း ၊ မေးနေတာလည်းမဖြေဘူး။ ဒီအဝတ်က အရမ်းပါးပြီး အထဲကို အကုန်မြင်နေရသလားလို့၊ မေမေ ဝတ်လို့ အဆင်ပြေပါ့မလားလို့ မေးနေတာ”
“အာ မေမေ ဒီအဝတ်က မေမေ နဲ့ အရမ်းလိုက်တာပဲ၊ အရမ်း ဆက်ဆီလည်း ဖြစ်တယ်၊ လှလည်း လှတယ်။ အထဲကို တော့ ဒိုးယိုပေါက် မမြင်ရပါဘူး နည်းနည်း ရိုးတိုးရိတ်တိတ်လောက်ပါပဲ။ မေမေဝတ်လို့ အဆင်ပြေပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အပြင်ထွက်ရင်တော့ ဝတ်လို့မဖြစ်ဘူးထင်တယ်။ အဟီး ၊ ကျွန်တော်က မေမေ့ သားမို့ ထားလိုက်တော့ တခြား ယောက်ျား တွေ မြင်ရင် သူတို့ ဥမ္မာဒဏီ မြင်ရတဲ့ အမတ်တွေလို ရူးကုန်ကြလိမ့်မယ် ခိခိ”
လို့ ပြောပြီးကျွန်တော်က ရီမောလိုက်တယ်။ မေမေ က လည်း ရှက်တက်တက် နဲ့ ရီပြီး။
“အောင်မင်းမော်၊ သားက မေမေ ငယ်ငယ်ကတည်းက နို့တိုက် မွေးလာခဲ့တဲ့သားအရင်းမို့ ကိစ္စ မရှိပါဘူး။ အဲတော့ အိမ်ထဲ မှာပဲ ဝတ်တော့မယ်လေ၊ ဟုတ်လား”
လို့ မသိမသာ ညုတုတု အသံလေး နဲ့ ပြောလာတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သဘောတူကြောင်း ခေါင်းညိမ့် ပြလိုက်တယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီ အဝတ်အစား ကြောင့် အပျော်ဆုံး ဖြစ်ရတဲ့သူက တော့ ကျွန်တော်ပဲ ဆိုတာ စာဖတ်သူတွေ ခံစားလို့ ရကြမယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။
ကျနော်ရေးနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းက maxi ဆိုတဲ့ dress ပုံစံ အကြမ်းလေး မသိသေးတဲ့သူများ အတွက် တင်ပေးလိုက်တယ်။ သိတဲ့သူများ က လည်း ဆရာလုပ်တယ်လို့ မထင်ပဲ ခွင့်လွတ် ပေးကြပါ။ 😁😆
Spoiler: Show
အခန်း ရ။
အဲဒီနေ့က စပြီး တော့ ကျွန်တော် အိမ်မှာ ရှိ တဲ့ အချိန်တိုင်း၊ မေမေ က အဲဒီ မက်ဆီ ကို ပဲ ဝတ်လေ့ရှိတာကို သတိထားမိလာတယ်။ ကျွန်တော် မေမေ့ တကိုယ်လုံကို အလင်းရောင် အောက်မှာ ဆို ကိုယ်တုံးလုံးနီးပါးကို မြင်နေရလေ့ရှိတယ်။ အဲဒီအခါတိုင်းလည်းကျွန်တော့် လီးက မတရားကို တောင်တက်လာတယ်။
ကျွန်တော်လည်း တလောက မှ အသားအရမ်းချော ပြီး ပါးတဲ့ ပလေကပ် ပုဆိုးတထည် ဝယ်ထားတာ အဲဒါလေး အေးလို့ အတွင်းခံ မပါပဲ ဝတ်ဝတ်နေမိတာ ကျွန်တော် လီးတောင် တိုင်းလည်း မေမေ မြင်နေရမှာပဲ။ သူ့ကြည့် ရတာလည်း အဲဒါကို သဘောကျ ပုံရတယ်။
အဲလို နဲ့ တနေ့ထက် တနေ့ ကျွန်တော် နှာက ပိုပို ထလာတယ်။ မေမေ့ ကိုယ်လုံးကို လည်း မျက်နှာပြောင်တိုက် ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ မေမေ ကလည်း မသိမသာ မျက်စောင်းလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လုံချည် အောက်က ထိုးထောင်ထ နေတဲ့ လီးကို ခိုးခိုးကြည့်တာ တွေ့နေရတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးက တယောက်ကို တယောက် ခိုးကြည့် နေကြရင်းက အဆင့် တိုးချင်နေကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘယ်က စရမှန်း မသိကြဘူး ဖြစ်နေကြတယ်။
တခါတလေ ကျွန်တော် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေရင် မေမေ က မလိုအပ်ပဲနဲ့ တံမြက်စည်းလှဲ၊ ကြမ်းတိုက်တာတွေ လုပ် တတ်တယ်။ တခါတလေ ကြမ်းကို အုန်းခွံခြမ်းနဲ့ ပွတ်တိုက်ရင် ကျွန်တော် ထိုင်နေတဲ့ ဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး လေးဘက်ထောက်လို့ တွန်း တွန်းတိုက် တဲ့ အခါ ဆိုရင်၊ သူ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက လှုပ်ခါ ယမ်းနေတာ အတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။ တခါတလေ အဲဒီနို့ကြီးတွေ သူ့ ရင်ဘတ် အဟိုက်က နေ ကျော်ထွက်လာမလားတောင် ထင်နေရတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ကျောပေး ပြီး တိုက်နေရင်လည်း လေးဘက်ထောက် လိုက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်လိုက် ဆိုတော့ ကားစွံ့ တက်လာတဲ့ အိုးကြီးက အကွဲကြောင်းကြီး နဲ့ ပေါင်ခွစုံက အမွေးမဲမဲ တွေကို တောင် အဝတ်စ ပါးပါးလေး ကို ဖေါက်ပြီး မြင်နေရတယ်။
မေမေ က ကျွန်တော့် ဖက် မျက်နှာမူပြီး ကြမ်းတိုက် နေတဲ့ အချိန် ကျွန်တော်က ဆိုဖာပေါ် မှာ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားထိုင် ထားတော့ လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်က နေ ကျောက်တိုင်လို ထောင်ထ ထွက်နေတာကို မဖုံးမကွဲပဲ ထားပေးလိုက်တယ်။ သူက အဲဒီ လီးကြီးကို ခိုးခိုး ကြည့်နေတဲ့ အချိန်၊ ကျွန်တော်က တော့ သူ့တွဲလောင်းကျ လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး ကြည့်နေလိုက်တယ်။
တနေ့ တော့ အဖြစ်အပျက် တခု ကြောင့် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ရှေ့တဆင့်တိုးဖို့ အခြေအနေ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။
ဖြစ်ပုံက ကျွန်တော်က ထုံးစံအတိုင်း ဧည့်ခန်းထဲ မှာ ထိုင်နေတုံး မေမေ ကလည်း ကြမ်းတိုက်နေတယ်။ သူဝတ်ထားတဲ့ မက်ဆီက လည်း အရမ်းဟိုက်ဆိုတော့ နို့ကြီးတွေကို နို့သီးခေါင်း မပေါ် ရုံတမယ် အလုံးလိုက် တွေ့နေရတယ်။ ကြည့်နေကျ ဖြစ်နေပြီ မို့ စောက်ရှက်မရှိတော့တဲ့ ကျွန်တော်က လည်း အဲဒီနို့ကြီးတွေကို သွားရည် တမြှားမြှား နဲ့ ပေါ်တင်ပဲ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ လီးကလည်း တဆတ်ဆတ် တုံပြီးတော့ တောင် ထောင်မတ်နေပြီ။ မေမေ က ကျွန်တော် ကြည့် နေတာကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကြမ်းကို အားပါပါ ဆောင့်တိုက် တော့ နို့ကြီးတွေက လည်း လေတိုက်လို့ ဘူးသီးစင်က တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဘူးသီးကြီးတွေလို သိမ့်သိမ့်ခါ လှုပ်နေရော။
ကျွန်တော့် လီးက လည်း တော်တော် မာနေပြီ၊ အဲဒီအချိန် မေမေ က ကျွန်တော့် အနား ရောက် လာပြီး ကျွန်တော် ထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာရှေ့ စားပွဲပေါ် က ပစ္စည်းတွေ ဖယ်ပြီးဖုံခါတယ်။ ကျွန်တော် နဲ့ အဲဒီ ကော်ဖီ စားပွဲပုလေးက ၂ပေလောက်ပဲ ခြားတာ ဆိုတော့ မေမေ့ ကိုယ်လုံးက ကျွန်တော့် ဒူးနဲ့ လာထိနေတယ်။ နောက်တော့ သူက ကျွန်တော် ထိုင်နေတဲ့ ဖက်ကို ဖင်ပေးပြီး စားပွဲပုလေး အောက်ကို လက်နိူက် ပြီး ကြမ်းကို တိုက်ဖို့ လုပ်တယ်။ စဥ်းစားတာ သာကြည့်တော့ ကျွန်တော့် ရှေ့တည့်တည့် မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး ဖင်ကြီး က ကျွန်တော့် ဒူးနား မှာ လှုပ်တုပ် လှုပ်တုပ်နဲ့ ဆိုတော့ လူက မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဆိုဖာအစွန်း အသာလေး ရွေ့ထိုင်လိုက်ပြီး ညာဖက် ဒူးကို မေမေ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ချိန်ထားလိုက်တယ်။ မေမေ က စားပွဲ အောက်ဟိုး အစွန်ဖက်ကို လက်နိုက်ရင်းက ပြန်ထွက်လာပြီး ဖင်ကို နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ ကျွန်တာ့် ဒူးက သူ့ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကြား ဝင်သွားတယ်။
တကယ်က ကျွန်တော်က ဖင်နောက်ရွေ့ပြီး ဆိုဖာ နောက်မှီကို ဆုတ်ထိုင်လိုက်ရင် တင်ပါးနဲ့ နည်းနည်း လေး ထိတယ် ဆိုရုံလောက်ပဲ ထိမှာ၊ နောက် ကျွန်တော့် ဒူးခေါင်းက နွေးနွေး အိအိ ကြီး နဲ့ ထိမိတော့ ရင်ထဲ ဒိန်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ဟာ အဲဒါ မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးပဲ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ မေမေ လည်း ရုတ်တရက် ငြိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော် ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ဖြစ်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ကို များ လှည့်ပြီး ရိုက်လိုက်လေ မလား။ အော်ဟစ် ပြီး များ ကြိမ်းမောင်းလေမလားပေါ့။ တချိန်ထဲမှာပဲ လူကို နောက်ဆုတ်လိုက်ရမလား လို့ တွေးနေပေမဲ့ ဒူးက စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သံလိုက်ဓါတ်လို ကပ်နေတယ် ထိထားရာက မခွာချင်တော့ဘူး။
အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် မေမေ က ဘာမှ မပြောဘူး။ ကျွန်တော့် ဒူးခေါင်း နဲ့ သူ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ထိမိနေတာကို မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ခုလက်ရှိပုံစံက နေ မရွှေ့တော့ပဲ စားပွဲအောက်ကို အမှိုက် ဆက်ရှင်း ကြမ်းတိုက်နေတယ်။ တချက်တချက် သူ့ဖင်ကြီးက လှုပ်ရမ်းသွားတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျွန်တော့် ဒူးခေါင်းကို လာပွတ်နေသလို ဖြစ်နေရတယ်။ မေမေ့ အခြေအနေကို ကြည့်ပြီးတော့ ကျွန်တော် လည်း နည်းနည်း ရဲလာခဲ့တယ်။ ဒူးခေါင်းကို အသာကြွလို့ မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကို အသာဖိပွတ်ပေးလိုက်မိတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီး က အပူငွေ့ နွေးနွေးလေးတောင် ဒူးခေါင်းထိပ်မှာ ခံစားမိနေရတယ်။ မေမေ လည်း စားပွဲအောက် က ကြမ်းကို ပွတ်နေရာက ခနရပ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်က လည်း တအားထ နေပြီမို့ ဒူးခေါင်းကို နည်းနည်း လေး မြှောက်ပြီး စောက်ဖုတ်နေရာကို ဖိလို့ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မေမေ့ ပါးစပ်က ငြီးသံသဲ့သဲ့ လေး ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော့် လီးက လည်း မတရားတောင် လာတာမို့ လက်တဖက်နဲ့ ပုဆိုးပေါ် ကပဲ အုပ်ကိုင် လိုက်မိတယ်။ မမ ပြန်သွားပြီးကတည်းက စောက်ဖုတ် မလိုး ရလို့ တချိန်လုံး စာ နေတဲ့ စိတ်ကြောင့် ခုလို စောက်ဖုတ်နဲ့ ဒူးထိလိုက်ရတဲ့ အရသာက လရည်တွေ ပုဆိုးထဲ ပန်းထွက်ချင် လာခဲ့တယ်။ အဲလို ကြီးလည်း မဖြစ်ချင်လို့ ဒူးကို နောက်ဆုတ်ပြီး ဆိုဖာပေါ် ကနေ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ရတယ်။ နဂို ကတည်းက မေမေ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ထိနေတဲ့ ကျွန်တော့် ဒူးခေါင်းက မတ်တတ်ထ ရပ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီး တလျှောက်ပွတ်ဆွဲသလို ဖြစ်သွားလို့ မေမေ့ ဆီက ငြီးသံလေး တောင် ခုနထက် ပိုကျယ်ပြီး ထွက်လာတယ်၊ ကျွန်တော် က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နောက်ဖေးဘက်ကို လျှောက်ထွက်သွားတော့ မှ၊
“ဟဲ့ ဒီကောင်လေး လူရှိနေတာ အတင်း တိုးထွက်ရသလားဟဲ့”
လို့ အသံတုံတုံ နဲ့ ဆူသလို မာန်သလို ပြောလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ဟိုကိစ္စတော့ မသိချင်ယောင် ဆောင် နေတယ်၊ ကျွန်တော် ရေချိုးခန်း ကို အမြန်ပြေးလို့ တံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်း၊ လက်ဖဝါးရေဆွတ် ဆပ်ပြာပွတ်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ လီးကို ဆုပ်ပြီး ထုရတော့တယ်။ မျက်စေ့ထဲ မှာ ခုနက ကျွန်တော့် မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် ကုံးပေးထားတဲ့ ဖင်ကြီး နဲ့ ဒူးခေါင်းမှာ ခံစားရတဲ့ စောက်ဖုတ်နွေးနွေးကြီး တွေကို မှန်းမှန်း ပြီး ထုလိုက်တာ ခနလေး နဲ့ လရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး လူလည်း ဒူးတောင် ညှောင်းသွားတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် အခန်း ထဲပဲ ဝင်သွားလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် မှာ လှဲ နားနေလိုက်တာ ခနလေး နဲ့ အိပ်မောကျသွားတော့တယ်။
အဲဒီနေ့ က အဖြစ်အပျက် ဖြစ်ပြီးတော့ ကျွန်တော် က မျက်နှာပူလို့ ရှောင်နေပေမဲ့ မေမေ ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်သလို ပဲနေတယ်။ တရက် နှစ်ရက် လောက် နေတော့ မျက်နှာပူတာ ပျောက်ပြီး တဏှာစိတ်ပြန် ကြွလာတယ်။ အဲဒီတုန်းက ဒူးနဲ့ လုပ်မဲ့ အစား လက်နဲ့ ကိုင်ရင် ကိုင် ၊ လီးနဲ့ ထောက်ရင် ထောက် လုပ်လိုက် ရမှာလို့ ပြန်တွေးပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် အားမရဘူး ဖြစ်နေရပြန်ရော။ မေမေ ကိုယ်တိုင်က လည်း ပွတ်သီး ပွတ်သတ် နေလာတော့ စိတ်က လည်း နည်းနည်း ရဲလာတဲ့ သဘောဖြစ်နေတာ။
သုံးလေးရက် လောက်နေတော့ အဲလို မျိုး ကြုံဖို့ အဆင်မြင်ပြန်ရော။ လူက ချက်ချင်း လီးတောင်လာတယ်။ မေမေ ကြမ်းတိုက်ရင်း ကျွန်တော့် အနား ရောက်လာတာလေ။ ဆိုဖာစွန်းကို အသာလေး ဖင်ရွေ့ထိုင် ထားလိုက်တယ်။ မျက်လုံးက တော့ တီဗီကို ပဲ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေသလိုလို ပေါ။ ဆိုဖာနဲ့ ခုံနဲ့ကလည်း သိပ်အကွာကြီး မဟုတ် တော့၊ ကျွန်တော့် ဒူးက စားပွဲခုံနဲ့ ထိလုလု ဖြစ်နေတာ၊ အဲဒါ ကျွန်တော့်ကို နောက်ရွေ့မခိုင်းပဲနဲ့ မေမေ က ကျွန်တော့် ဒူးတဖက်ကို ဆွဲဖယ်ပြီး ဝင်လာတယ်။ ကျွန်တော့် ပေါင်က ကားရက်ကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့။ အဲဒီကြား မှာနေပြီး စားပွဲခုံအောက်ကို ဟိုတနေ့ကလို ဖင်ကြီးကုံးပြီး ဝင် ကြမ်းတိုက်ပြန်ရော။ မလုပ်ခင်တုန်းက ဆင်ဖမ်းမယ် ကျားဖမ်းမယ် တွေးထားတဲ့ ကျွန်တော် အခုတော့ ဇောချွေး ပြန်နေ ပြီ။ အဆီတုံးကြီး ကရှေ့မှာ သွားရည်တောင် ကျလောက်တယ်။ ကားစွံ့နေတာ၊ လက်တွေ့ လုပ်ဖို့ တော့ လက်ဖျား ခြေဖျား တွေ အေးစက် နေပြီး လီးတောင် မတောင်ချင်တော့သလို ဖြစ်နေတယ်။ မမ နဲ့ တုံးက မေမေ ကိုယ်တိုင်က လုပ်ခိုင်းလို့ ဝင်လုပ် ရတော့ ကြိုက်သလို ဆရာကြီး လုပ်ခဲ့တာ၊ အခု ကျတော့ ဘာပြောမယ် ဆိုတာ မသိ၊ တချိန်လုံး ကြောက်ခဲ့ရတဲ့ မေမေ ဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်က နည်းနည်း ရွနေတာ သိပေမဲ့ ကိုယ့်သားက မလေး မစား လုပ်သလို လုပ်တာ ခံပါ့မလား။ လျှောက်တွေးပြီး မလုပ်ရဲ။ အခု ဟာက မေမေ့ ဖင်ကြီး နှစ်လုံးက ကိုယ့်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ၊ မက်ဆီ အင်္ကျီ အသားပျော့ ပျော့ ကြောင့် ဖင်အကွဲကြောင်းတောင် မြင်နေရတယ်။
“သား စားပွဲပေါ် ခွက်တွေကို နေရာ နည်းနည်း ရွေ့လိုက်စမ်း မေမေ တိုက်မိရင် ကျကွဲသွားမှာ စိုးလို့”
လို့ မေမေ လှမ်းပြောလိုက်တော့ မှ ကမန်ကတမ်း စားပွဲခွက်တွေကော်ဖီ ခွက်ကို လှမ်းပြီး စားပွဲ အလယ်နား ရွေ့လိုက်မိတယ်။ ဟာ၊ စိတ်က တွေးချင်ရာ တွေးနေမိပြီး မေမေ လှမ်းအပြောမှာ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ လုပ်လိုက်တာ။ ကော်ဖီခွက်ကို မမှီမကမ်းမို့ ရှေ့တိုး လှမ်းဆွဲလိုက်မိတာ၊ ကိုယ့်ပေါင်ခြံ ထဲကို မေမေ့ ဖင်လုံးကြီး ကအိကနဲ ရောက်လာတယ်။ အဲလို ပေါင်ခြံနဲ့ မေမေ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ဖိမိတော့လည်း လီးက ချက်ချင်းကို တောင် လာတယ်။ နောက်ပြန်မဆုတ်ပဲ အသာလေး နေကြည့်လိုက်တော့လည်း မေမေ က ဘာမှ မပြောဘူး၊ သူလုပ်စရာရှိ တာဆက်လုပ်နေတယ်။ လီးက တောင်လာတော့လည်း ခေါင်းထဲ သုတ်သွေး ရောက်ပြီပေါ့။ ရှေ့နည်းနည်း တိုးပြီး ဆိုဖာအစွန်းနား ရောက်သည်အထိ ဖင်ကို ရွေ့လိုက် တယ်။ မာနေတဲ့ လီးက မေမေ့ ဖင်ကြားထဲ တန်းဝင်သွား တယ်။ မဆင်မခြင် တဏှာဇော နဲ့ တိုးလိုက်တာမို့ လီးထိပ်က ဖင်ကြား တန်းထိုးမိတယ်။ ထိုးမိတာမှ မေမေ့ ဖင်ပေါက်တည့်တည့်ကို ထိုးမိလိုက်တာမို့ မေမေ့ ဆီက အင့်ကနဲ တောင် အသံထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လန့်သွားတယ်။ ငါ့ကို လက်ပြန်နဲ့ ရိုက်လိုက်တော့မလား လို့ စိုးရိမ်သွားမိတယ်။ အံ့သြစရာ ကောင်းလောက် အောင် မေမေ က ဘာမှ မပြောဘူး။ ခုန ထိုးမိလို့ လက်က ကြမ်းတိုက်နေတာ ခန ရပ်သွားပေမဲ့ စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ပဲ။ လက်ကို ပြန်လှုပ်ပြီး ကြမ်းတိုက် သလို လုပ်နေတယ်။
ဒီလို အဆင်နဲ့ ဒီလို အပြင်ကတော့ ကျွန်တော်လည်း နပ်ပါတယ်။ မီးစိမ်းပြထားတာပဲဟာ ဆိုပြီး ရှေ့ကို နည်းနည်း ထပ်တိုးလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က မေမေ့ ဖင်အကွဲကြောင်းထဲကနေ ဖင်အဝ တည့်တည့်ကို ထောက်နေရာကနေ တိုးစရာမရှိတော့လို့ အောက်ကို တိုးသွားတယ်။ မေမေ့ မက်ဆီ အင်္ကျီအသား နဲ့ ကျွန်တော့် လုံခြည် အသား နှစ်ခု ခံနေလို့ပဲ၊ နို့မို့ ကတော့ ဖင်ပေါက် ထဲ လီးထိပ် မြုပ်သွားနိုင်တယ်။ မေမေ က ဘာမှ မပြောတဲ့ အပြင် သူ့ဖင်ကြီးက အနောက်တောင် နည်းနည်းပိုကော့ တက်လာသလိုပဲ။
ဖီးက အရမ်းတက်နေပြီ ဆိုတော့ ကျွန်တော် လည်း ပုဆိုးအစကို ဒူးကနေ အသာလေးဆွဲရင်း တင်လာလိုက်တော့ လီးက ပုဆိုးအောက်ကနေ လွတ်ပြီးထွက်လာတယ်။ အခုတော့ ကျွန်တော့် လုံခြည်အသားစ မရှိတော့ လီးနဲ့ မေမေ့ ဖင်ကြားမှာ မေမေရဲ့ မက်ဆီ အသား ပါးပါးလေးပဲ ကျန်တော့တယ်။ အဲဒီလီးထိပ်နဲ့ မေမေ့ ဖင်ကြားက ဖင်ပေါက် နေရာလေးကို ချိန်ပြီးအသာ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ မေမေ့ ဆီက အင့်ကနဲ ငြီးသံကလေး တချက်ထွက်လာတယ်။ မေမေ့ လက်တွေက ကြမ်းတိုက်နေရာက ရပ်သွားတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ သူ လည်း သတိထားမိမှာပဲ၊ ပုဆိုးအသားစ မရှိတော့ မက်ဆီစ ပါးပါး လေး တလွှာ သာ ခြားနေတဲ့ ကျွန်တော့် လီး ထိပ်က အပူငွေ့ကို သူ့ဖင်ပေါက် ကလေးက ခံစား မိမှာ သေခြာတယ်။
လီးထိပ်နဲ့ မေမေ့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို စမ်းပြီး တချက်နှစ်ချက် ထိုးပေးရင်းကမှ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကြားထဲ ကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ မက်ဆီ အသားကလည်းပါးပျော့ပျော့လေး ဆိုတော့ လီးက ပေါင်ကြားထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော့် ဖင်က လည်း ဆိုဖါ အစွန်းက ပြုတ်ကျလုလု ဖြစ်နေပြီ။ လီးကြီးက ပေါင်ခွဆုံကို လျှောတိုက် ဝင်သွားတော့ လီးဒစ်ဇောင်းက စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီး နှစ်ခမ်းလွှာကို ဖိပွတ်မိသွားတယ်။ မေမေ့ ကိုယ်လုံး ကြီး ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ သိလိုက်တယ်။ ဖင်ကြီးက အပေါ်ကို ပိုမြှောက်လာတယ်။ အခုလို ဒေါင့်ချိုးမျိုးနဲ့ ဆို ကျွန်တော့် လီးထိပ်နဲ့ မေမေ့ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်း အကွဲကြောင်းကို ထိုးပွတ်နေသလို ဖြစ်နေရပြီ။ ကျွန်တော် ဖင်ကို ကြွပြီး လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင် စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မက်ဆီ အသားပါးပါး လေးပဲ ခံနေတာ ဆိုတော့ တကယ့်ကို စောက်ဖုတ်နဲ့ လီး ပွတ်နေရသလို ဖြစ်နေတာလေ။ ကျွန်တော့် လီးက တဆတ်ဆတ် တုန်လာတယ်။ ဒီလို ပုံနဲ့ ဆို မကြာခင် လီးထဲက လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့မယ့် အရေးမြင်နေပြီ။ အခုသာ ပန်းထွက်ရင် မေမေ့ မက်ဆီ အဝတ်သား ပေါ် မှာ အကုန်ပေစွန်းကုန်တော့ မှာ။ အဲဒါတော့ ဘာလို့မှန်း မသိ၊ လန့်သေးတယ်။ အဲလို နဲ့ နောက်ဆုံး လရည် မထွက်အောင် ထိန်းထား နိုင်တဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်အထိ ပွတ်ထိုးနေရင်းကမှ လီးထဲ တအားယားလာတော့ ကမန်းကတမ်းထပြီး ရေချိုးခန်းဆီ ပြေးထွက်လာခဲ့တယ်။ မေမေ့ ဖင်ကြီးကိုတောင် တွန်းလိုက်မိသလို ဖြစ်သွားရတယ်။ မေမေ့ အသံက နည်းနည်း စိတ်ပျက်သွားသလိုပဲလို့ ထင်မိတယ်။
“ဟယ် ဒီကောင်လေးဟာလေ”
တဲ့၊ သူ့ကို တွန်းဖယ်ပြီး ထွက်သွားလို့လား။ ဖီးတက်နေတုံး တန်းလန်းထားခဲ့လို့လားတော့မသိ။ ကျွန်တော်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲ အတင်းပြေးဝင်တံခါးပိတ်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း မျက်စေ့ပိတ် ထုလိုက်တာ၊ သုံးလေး ချက်ထဲ နဲ့ လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကုန်တော့တာပါပဲ။
ပြီးတော့ နှာထတာတွေ ပျောက်သွားတောလည်း ခုန လုပ်ခဲ့တာတွေ ကို ပြန်လန့် လာရော၊ မေမေ များ ဘာပြော မလဲပေါ့။ ကိုယ့် အခန်း ကိုယ်ခြေဖြားထောက် ပြန်လာပြီး အိပ်ယာပေါ် လှဲအိပ်လိုက်တယ်။
ညနေ ထမင်းစားကြတော့ မေမေ့ မျက်နှာ မကြည့်ရဲ၊ ခပ်တည်တည် ခေါင်းငုံ့ပြီး ထမင်းပဲ စားနေလိုက်တယ်။ တချက်တချက်တော့ မေမေ့ မက်ဆီ လည်ဟိုက်က ပေါ် နေတဲ့ ရင်သားမြှောင်းတွေတော့ ရှိုးလိုက်သေးတယ်။ မေမေ ကလည်း ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလို ပုံမှန်ပဲ ဆိုတော့ နည်းနည်း တော့ ကြောက်စိတ်တွေ ပြန်ပျောက်သွားရတယ်။
နောက်နေ့ ကျတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် ဆိုတော့ မနက်စာ စားပြီးကတည်းက ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင် တီဗီကြည့်နေတာပေါ့။ မေမေ က စျေးက ပြန်လာ ထမင်းဟင်းချက်ပြုတ်ပြီး ကာစ ဖုံးမြည်လာလို့ သူ့ဆဲလ် ဖုံးကို ကောက်ကိုင်ပြီး စကားပြောနေတယ်။ ထူးလိုက်တဲ့အသံနဲ့ ပြောနေကြတာတွေ ကို ထောက်ရင် မမဆီက ပဲ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးမိတယ်။ ပြောရင်းနဲ့ ကျွန်တော့် ဘက်ကို လည်း လှည့်လှည့်ကြည့်နေတယ်။ မမဖူး နဲ့ စကားပြောနေတယ် ဆိုတာ သိရတော့ ကျွန်တော့် အတွေးထဲ မမဖူးကို တနေ့ သုံးခါ လိုးခဲ့တာတွေ ပြန်သတိရ လာပြီး လီးက တောင်လာတယ်။ ခနနေတော့ မေမေ က ဖုံးကို ချလိုက်တယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ အရမ်းကို ပျော်နေတဲ့ ပုံပဲ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ဆီ လျှောက်လာတယ်။ ကျွန်တာ်လည်း တခုခုတော့ ထူးပြီ ဆိုတာ သိတော့ ဆိုဖာပေါ် ကမတ်တပ်ထရပ်လိုက်တယ်။
မေမေ့ ကြည့်ရတာ ပျော်လွန်းလို့ စကားတောင် ပါးစပ်က ချက်ခြင်းမထွက်ဘူး ဖြစ်နေလို့ ကျွန်တော်ကတောင် ဘာဖြစ်တာလဲ မေးလိုက်မိတယ်။ သူက လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဖက်ဖို့ ကြိုးစားတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လက်နှစ်ဖက်ကို ကားပေးပြီးသူ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ဖက်လိုက်တယ်။ မေမေက လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ပြီး ကျွန်တော့် လည်ကုတ်ကို သိုင်းဖက်လိုက်တာမို့ သူ့နို့ကြီး နှစ်လုံးက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို အိကနဲ လာဖိမိတယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေကလည်း သူ့ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တာမို့ သူ့နို့ကြီး နှစ်လုံးက ကျွန်တော်ရင်ဘတ်ပေါ် မှာ အိကနဲကို လာဖြစ်တာပေါ့။
အခန်း ၈။
အခုဖက်ထားတဲ့ ပုံကလည်း သားအမိ ဖက်တဲ့ ပုံမဟုတ်ပဲ ချစ်သူ ရီးစား ဖက်သလို ဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အရှေ့ဖက်ပိုင်းတွေက ထိကပ်နေကြတာပေါ့။ ကျွန်တော်ဝတ်ထားတာကလည်း လုံခြည်အပါး မေမေ့ နို့ကြီးတွေက လည်း ကျောက်ကျောတုံးကြီးတွေလို ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ ဖိမိ၊ သူ့ကိုယ်နံ့ သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်း လေးကလည်း ကျွန်တော့် နှာခေါင်းမှာ သင်းပျံ့ ဆိုတော့ လီးက ချက်ခြင်း ဒိုင်းကနဲထောင်။ လီးက မေမေ့ ဘိုက်အောက်နား ဆီးခုံ တဝိုက်မှာ သွားထောက်နေတာပေါ့။ သူက အဲဒါတွေကို သတိမထားမိသေးဘူး။ ကျွန်တော့်ကို သတင်း ဖေါက်သည်ချချင်စိတ်များနေတာ။
“သား မေမေ အခု ပဲ သမီးဖူး ဆီက သတင်းကောင်းကြားလိုက်ရတယ်။ ဘယ်လို ဝမ်းသာ မှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။ သိလား မင်းမမ ရာသီ မလာတာ ရက်ကြာလို့ ဆရာဝန်ဆီ သွားစစ်တာ အခု ဆရာဝန်က သမီးဖူး မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီလို့ အတည်ပြုပေးလိုက်တယ်။ မင်း မမ မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီကွယ့်။ သမီးဖူး အရမ်း ပျော် နေတယ်။ မေမေ လည်း ပျော်တာပဲ။ အဲဒါ သမီးဖူး ယောက်ခမ နဲ့တောင် ဆက်ပြောလိုက်မိတယ်။ ဘုရားသခင် က အခုတော့ စောင်မ ကြည့်ရူလိုက်ပြီလေ၊ နောက်ဆုံးတော့ သမီးဖူး က မေမေ့ မြေးကလေးကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားရပြီကွယ့်”
ကျွန်တော်လည်း တကယ့်ကို ပျော်သွားတယ်။ နောက်ပြီးတော့ ဒီကလေး ရဲ့ အဖေ ကလည်း ငါပါလား ဆိုတဲ့ အတွေးက ထူးဆန်းတဲ့ ဖီလင်တမျိုး ကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ အမ ဖြစ်သူ အိမ်ထောင်ရေး အစဥ်ပြေသွားတာကို ဝမ်းသာတာက တကြောင်း၊ ကိုယ့် ရင်သွေးလေး ဖြစ်ထွန်းတော့မှာပါလားဆိုတဲ့ ဖီလင်က တမျိုး ၊ ကိုယ့်အမ ဖြစ်သူက ကိုယ့် ကလေးကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားပြီ ဆိုတဲ့ အတွေးက တမျိုးမို့ ပြောပြ ဖို့ မတတ်တဲ့ ခံစားမှုတွေ ပေါ် လာရပြီး မေမေ့ကို ဝမ်းသာအားရနဲ့။
“အိုး မေမေ ရယ်။ အဲဒါ ဘုရားသခင်က စောင်မ ကြည့်ရူ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။ မေမေ ရဲ့ စိတ်ကူး အတွေးနဲ့ ညွန်ကြား စီစဥ် ဆုံးဖြတ်ပေးခဲ့လို့ ၊ ကျွန်တော်က မမ ကို လိုးခဲ့ရတယ်။ သူ့ရဲ့ မောင်အရင်း ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော် ကောင်းကောင်း လိုးပေးခဲ့လို့ မမ မှာ ကိုယ်ဝန်တည်ခဲ့ရတာ၊ နို့မို့ ခုထိ သူ့ယောက်ျား လိုးနေလည်း ကိုယ်ဝန်က တည်လာမှာ မဟုတ်တာ၊ အားလုံး ရဲ့ ကျေးဇူး ရှင်က မေမေပဲလေ။ အခု တော့ မမ တဘောက် သူ့ ယောက်ခမ သူ့ယောက်ျား ဆွေမျိုးတွေ ကြားထဲ တင့်တင့်တယ်တယ် မော်ကြွားနိုင်ပြီပေါ့”
မေမေ လည်း အတော်ပျော် နေလို့ ထင်တယ်။ ကျွန်တော် “လိုး ” ဆိုတဲ့စကားကို သုံးပြီး ပြောလိုက်တာကိုတောင်မှ စိတ်မရှိသလိုပဲ ဘာမှ မပြောသေးပဲ ကျွန်တော့်ကို ဆက်ဖက်ထားတယ်။ ကျွန်တော် မေမေ့ ရှေ့မှာ တခါမှ မသုံးဖူးတဲ့ “လိုး” ဆိုတဲ့ စကားလုံး သုံးလိုက်မိလို့ မေမေ များ ဆူမလား စောင့်နေပေမဲ့ စိတ်ဆိုးဟန်မပြလို့ ခပ်တင်းတင်းလေး ဆက်ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။ မေမေ ကလည်း ကျွန်တော့်ကို ဆက်ဖက်ထားရင်း၊
“သား အောင်မင်းမော်၊ မေမေ့ အတွက် ကြံရာမရတဲ့ နောက်ဆုံးမို့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချလိုက်ရတာ၊ တကယ်တော့ သမီးမေဖူး ကိုယ်ဝန်ဆောင်နိုင်ဖို့ သားကို လုပ်ခိုင်းလိုက်ရတာ၊ တကယ်တော့ မကောင်းပါဘူး၊ အင်းစက် ဆိုတဲ့ သွေးသားရင်းချင်း မှားယွင်းတဲ့ ကိစ္စမျိုးဟာ အပြစ်ကြီးလှပါတယ်။ တယောက်ယောက်သာ အဲဒီကိစ္စကို သိသွားခဲ့မယ် ဆိုရင်တော့ မေမေတို့ မိသားစု အတွက် မတွေးရဲ စရာ အဖြစ်ဆိုးတွေနဲ့ ကြုံရမှာပါ၊ အဲဒါကိုတော့ သား မေမေ့ကို ဂတိပေးစမ်းပါ၊ ဒီကိစ္စ ကို ဘယ်လို မှ မပေါက်ကြားရပါစေဘူးလို့”
ကျွန်တော်က မေမေ့ ကျောကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့လက်ကို အသာလျော့ ပြီး လက်ဖဝါးအစုံနဲ့ ကျောပြင် တလျောက် ပွတ်သတ်ပေးနေမိပြီး လက်က မသိမသာ ခါးအောက် တင်ပါး အစပ်နားထိ ရောက်သွားပါတယ်။
“မေမေ ရယ် အဲဒါကို တော့ စိတ်ချစမ်းပါ၊ ကျွန်တော် က ကျွန်တော့် အမ ကို ပြန်လိုး ပြီး ဘိုက်ကြီး စေခဲ့တဲ့ အကြောင်းကို ကျွန်တော် သေတဲ့အထိ ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး။ မမ ကို သူ့ယောက်ျား အမျိုးတွေ ကြားထဲမှာ ပျော်ရွှင်ပြီး ကျွန်တော်တို့ ကလေးကို အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ မွေးဖွားပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းကြရမှာပါ”
ကျွန်တော် တမင်သက်သက် “လိုး” ဆိုတဲ့ စကားကို သုံးဖြစ်အောင် သုံးလိုက်ပါတယ်။ အဲလို မျိုး မေမေ့ ကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် စကား သုံးပြောလိုက်ရလို့ ဖီးလည်း တက်ရပါတယ်။ မေမေ ကတော့ စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံ မပေါ် ပါဘူး။
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် မတ်တပ်ဖက်ရင်း ငြိမ်သက် နေရာတာ နည်းနည်းတောင် ကြာသွားပါပြီ။ မေမေ ရဲ့ နို့ကြီးတွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ ထွေးအိဖိကပ် နေပြီး ကျွန်တော့် လီးကလည်း မေမေ့ ဆီးခုံကို ထိုးထောက်လျက်ရှိနေပါတယ်။ မေမေ့ နို့သီးခေါင်းတွေက မာတောင် လာပြီး ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထောက်မိနေတာကို လည်း ကျွန်တော်က သတိထားမိနေသလို မေမေ ကလည်း ကျွန်တော့် လီးကြီး သူ့ဆီးခုံပေါ် မှာ သွားထောက်နေတာကို သတိပြုမိပုံပါပဲ။
မေမေ က သူ့ခြေဖျားကို ထောက်လိုက်တော့ ကျွန်တော့် လီးက သူ့စောက်ဖုတ် နေရာနဲ့ အမြင့်အတူတူ ဖြစ် သွားတော့ စောက်စေ့ နေရာကို သွားထိုးမိလိုက်တယ်။ မေမေ့ ပါးစပ်က အင့်ကနဲ အသံထွက်လာပေမဲ့ ကျွန်တော့် ကို ဖက်ခိုထားတာက မလွတ်ပဲ ဆက်ဖက်ထားတယ်။ သူ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက လည်း ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်မှာ အိအိ ကြီးနဲ့။ ကျွန်တော့် လီးက အရမ်းကို မာနေပြီး ပြီးတောင် ပြီးချင်နေပြီ။ မနေ့က လို ဖီလင်မျိုး ဖြစ်လာပြန်ပြီ။ လူက မနေနိုင်ပဲ ဖင်ကို ကော့ကော့ ပြီး လီးကို မေမေ့ စောက်ဖုတ်နေရာကို မှန်းထိုးလိုက်တယ်။ မေမေ လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို အတင်းတွယ်ဖက်လာပြီး ကျွန်တော့် ပုခုံးပေါ် မှာ လေပူတွေ မှုတ်ထုတ်လို့၊ အသက်ရူသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ သူလည်း ဖီးတက်နေပြီ ထင်တယ်။
တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေတဲ့ ရင်ဘတ်ကို မေမေ့ နို့ကြီးတွေနဲ့ ဆက်ဖိကပ်ထားရင်း ကျွန်တော် အသံကို မတုံအောင်ထိန်းလို့ မေမေ့ ကို တိုးတိုးလေး ထပ်ပြောလိုက်တယ်။
“မေမေ ကျွန်တော် မမဖူး ကိုယ်ဝန်ရှိသွားတာကို အရမ်းပျော်တာပဲ။ မေမေ မမဖူးကို ခေါ် ပြီး ဒီက ဘုရားကျောင်း မှာ မွေးလာမဲ့ ကလေး ကံကောင်းဖို့ ဆုတောင်းရအောင်လို့ လာခဲ့ပါလားလို့ ခေါ် ကြည့်ပါလား၊ မမဖူး လာခဲ့ရင် ကျွန်တော် သူ့ ကိုယ်ဝန် သေခြာသွားအောင် ထပ်ပြီး လိုးပေးလိုက်မယ်လေ ဒါမှ သူကိုယ်ဝန် သေခြာသွားအောင်”
မေမေက ကျွန်တော် ပြောနေတဲ့ လိုးစကားတွေကို မသိဟန်ဆောင်ရင်း ကျွန်တော့် မျက်နှာကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်သတ်ပေးရင်းက၊
“သား အောင်မင်းမော် သား က သမီးဖူး ကိုယ်ဝန်ရှိအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပြီပဲ ၊ သားတာဝန်ကျေပါပြီကွယ်၊ သူဒီလာလည်း ဘာမှ အကျိုးမရှိတော့ပါဘူး၊ သူက ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ဆိုတော့ဘာမှ ထပ်လုပ်စရာ မလိုတော့ပါဘူး။ သူလာခဲ့ရင်တောင်မှ သား လုပ်လို့ သူ့ ကိုယ်ဝန်တောင် ထိခိုက်နိုင်သေးတယ်၊ သူဒီကို လာတာထက် ဆရာဝန်ဆီ သွားတာက ပိုအကျိုးရှိမှာပါ ခစ်ခစ်”
မေမေ က ရီလိုက်ပြီး ဆက်ပြောပါတယ်။
“သား အောင်မင်းမော် သား မမ လာဘို့ မလိုတော့ဘူး ဆိုတာ သားလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သား ဘာလို့ မမ ကို လာစေချင်နေသလဲ ဆိုတာကိုလည်း မေမေ နားလည်ပါတယ်။ သား လုပ်ချင်တာတွေကို ခန ဘေးဖယ်ပြီး သား မမ ခလေးကို ကျန်းကျန်းမာမာ နဲ့ မွေးဖွားနိုင်ဖို့ကိုပဲ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါ။ မေမေ သား အတွက် မိန်းမ ချောချော လေး ရှာပေးစားပေးပါ့မယ်။ အဲဒါမှ သား ၊ သားမမ ကို စိတ်ထဲ စွဲမနေတော့မှာ”
အဲလို ပြောပြီးတော့ မှ ကျွန်တော့် ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကို ဆွဲခွာပြီး ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လက်ညိုးနဲ့ ထောက်ထိုးလိုက်ရင်း က ၊ ပြောင်ချော်ချော် အပြုံးနဲ့၊
“ကဲ မေမေ လဘက်ရည် သွားဖျော်လိုက်ဦးမယ်”
ဟု ပြောပြီး မီးဖိုဖက် ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်မှာ သာ ပုဆိုးအောက်က ထိုးထောင်ထ နေတဲ့ လီးကြီးတန်းလန်း နဲ့ ကျန်ခဲ့ ရပါတယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်တော့မလဲ ရေချိုးခန်းဆီ သွားပြီး ထုံးစံအတိုင်း ငါးဦးကော်မတီ နဲ့ တွေ့ပေးလိုက်ရပါတော့တယ်။
—————————–
နောက်တနေ့ ညနေ လေးနာရီလောက်မှာ ကျွန်တော် ကိုယ့်အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ် မှာ ထိုင်ရင်းက အိမ်မှာ ကျွန်တော် နဲ့ မေမေ တို့ရဲ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို အထိအတွေ့ အပွတ်အသတ် တွေကို တွေးရင်း အီလည်လည် ဖြစ်နေပါတယ်။ မမ ပြန်သွားတာလည်းအတော်ကြာခဲ့ပြီမို့ ကျွန်တော့် လီးက တကယ့် စောက်ဖုတ်နဲ့ ဝေးပြီး လက်နဲ့ပဲ ထုနေခဲ့ရတာ မတင်းတိမ်နိုင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ မေမေ့ အဝတ်အစား အနေအထိုင် နဲ့ ယိသဲ့သဲ့ လုပ်နေပုံတွေကလည်း ကျွန်တော့် လီးကို အမြဲတောင် ဖြစ်နေခဲ့ရတယ်။ အခု အချိန်မှာ အပေါက်ဆို ရင် ဘယ်အပေါက် ဖြစ်ဖြစ် ထိုးထည့်ချင် စိတ်ကို ပေါက်နေရလောက်အောင်ကို ထန်နေရပါတယ်။
အဲဒီ အချိန် အခန်းတံခါး ပွင့်လာပြီး မေမေ က လဘက်ရည်ခွက် နှစ်ခွက်နဲ့ ကျွန်တော့် အခန်းထဲ ဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ထုံးစံ အတိုင်း အဖြူရောင် အသား ပါးပါး မက်ဆီကို အောက်က ဘာမှ မခံပဲ ဝတ်ထားတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နို့ကြီးတွေက ဘယ်ညာအထက်အောက် လှုပ်ရှားနေရတယ်။ ကျွန်တော်က ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ ပြုံးပြီး။
“ဟေး ဘယ်လို လဲ အပျင်းဆွဲလေး ဘယ်မှ မသွားတော့ဘူးလားခြေငြိမ်နေတယ်”
ကျွန်တော်က ခေါင်းယမ်းပြလိုက်ပြီး မေမေ လှမ်းပေးတဲ့ လဘက်ရည်ခွက်ကို ယူလိုက်ပါတယ်။ အခု တလောက အလိုလို နေရင်းတောင် တောင်နေရတဲ့ လီးက မေမေ အနားရောက်လာပြီ ဆိုရင်တော့ ပြောစရာမလို အလံတိုင်လို ထောင်ထချင်လာတယ်။ ကျွန်တော်က အပေါ် ပိုင်း အင်္ကျီကျွတ်နဲ့ အောက်က ပုဆိုးပဲ ဝတ်ထားတာ ဆိုတော့ လီးတောင်တာ မသိသာအောင် ခါးပုံစနဲ့ လုံချည်ကို လုံးထွေးထားလိုက်ပါတယ်။ မေမေ့ မက်ဆီ အောက်က ထင်းထင်းကြီး မြင်နေရတဲ့ နို့သီးခေါင်း ညိုညို နှစ်လုံး ဆီကို လည်း မျက်စေ့က အလိုလို ရောက်သွားတယ်။
မေမေ က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ကျွန်တော့် ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခွက်ထဲက လဘက်ရည်ကို မော့သောက်လိုက်တယ်။
“အောင်မင်းမော်၊ဘာတွေ အတွေးခေါင်ပြီး ငြိမ်နေတာလည်း၊ မင်း အိမ်ထဲမှာ ချည်းပဲ ကုတ်နေတာ အတော်ကြာလှပြီ၊ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ သွားထွက် ဆော့တာတွေတောင် မလုပ်တော့ဘူး။ သား မမ ကို လွမ်းနေတာလား”
ကျွန်တော် နည်းနည်းတော့ ရှက်သွားတယ်။ မေမေ ကျွန်တော် ဆာနေတာ ရိပ်မိနေတာကိုပေါ့။
“အို မေမေ ကလည်း ဘာလို့ အဲလို ပြောရတာလဲ၊ မမ က ကျွန်တော့် မမ ပဲဟာ ကျွန်တော် မမကို ချစ်တာကို၊ တခါတလေတော့လည်း သတိရတာပေါ့၊ ရိုးရိုးသားသားပါ”
မေမေ က ပြောင်ချော်ချော် ပုံစံမျိုးနဲ့ ပြုံးပြီး ကျွန်တော့် ဘိုက်ကို လက်ညိုးနဲ့ ထိုးကလိလိုက်ရင်း။
“မင်း မမ ကို ဘယ်လောက်ချစ်သလဲ ဆိုတာ မေမေ သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်ကလေး စိတ်တော့ ရှည်ရှည်ထားပါ။ မင်း မမ က ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ၊ သူက ဒီကို တော်တော်နဲ့ လာလည်နိုင်မှာ မဟုတ်သေးဘူး။ မင်း အရင်တုန်းက မဟုတ်တာ လုပ်ခဲ့တာတွေကို မေ့လိုက်တော့၊ အပြင်ထွက် သူငယ်ချင်းတွေ ဘာတွေနဲ့ လျှောက်လည် ကစား၊ နောက် ရွယ်တူ ကောင်မလေး တွေနဲ့ ရင်းနှီးအောင်လုပ်၊ ခေတ်စကားနဲ့ ဆိုရင် ကျူ ပေါ့ ဟုတ်ပလား”
ကျွန်တော်လည်း နောက်သလို ပြောင်သလိုနဲ့။
“ဟုတ်တယ် မေမေ၊ မေမေပြောတာမှန်တယ်။ မမဖူး က ပြန်လာနိုင်ဦးမယ် မဟုတ်တာရယ်၊ မမ နဲ့ ကျွန်တော် ဟိုတလောက လုပ်ခဲ့တာမျိုးတွေ ကို ပြန်လုပ်ရဖို့ မလွယ်ဘူး ဆိုတာလည်းမှန်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူ ကောင်မလေး တွေကို စိတ်မဝင်စားဘူး”
မေမေ က အံ့အားသင့် သွားတဲ့ ပုံစံနဲ့၊
“ဟင် သား က ဘာပြောတာလဲ ၊ သားတို့ အရွယ် လူပျိုလေး တွေ ဆိုတာ သူတို့ နဲ့ ရွယ်တူ ကောင်မလေး တွေနဲ့ သူငယ်ချင်း ဖြစ်ချင်လွန်းလို့ ကြိုးစားနေကြရတာ သားက ဘာလို့ အဲဒီကောင်မလေးတွေ အရွယ်ကို မကြိုက်တာလဲ”
လို့ မေးတယ်၊ ကျွန်တော်က ခပ်တည်တည်ပဲ၊
“မေမေ၊ မေမေက ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် မောင်နှမချင်း လုပ်ကြ ကိုင်ကြ တာကို အကုန်လုံး အစအဆုံး မြင်ဘူးခဲ့တယ်မဟုတ်လား၊ တကယ်ကတော့ မမ ကို မလိုးခင် ကျွန်တော် ရပ်ကွက်ထဲက ကောင်မလေး တွေ နဲ့ ဖရင့် ဖြစ်ပြီး သူတို့ ထဲက သုံးလေး ယောက်လောက်ကို တောင် လိုးခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲလောက် စိတ်ထဲမှာ ကောင်းတယ်လို့ မခံစားရဘူး ၊ ကျွန်တော့် အကြိုက်က တမျိုး မို့လို့ထင်တယ်။ တခါ နှစ်ခါလောက် လိုးပြီးတာနဲ့ ဖြတ်လိုက်တာပဲ၊ အဲဒီ ကောင်မလေး တွေက သူတို့ ကိုယ်သူတို့ သိပ်ပြီးတော့ ဂရုစိုက်တာပဲ၊ ဝလာမှာ စိုးတယ် ဘာညာ နဲ့ မော်ဒယ် တွေလို တအားပိန်ချင်တာ၊ ကျွန်တော်က အဲလို ပိန်ပိန် ဆလင်းဘော်ဒီ မျိုးကို မကြိုက်ဘူး။ ကျွန်တော်က ဝဝတုတ်တုတ် ဖိုင့်ဖိုင့်လေးနဲ့ အရွယ်ရောက် ရင့်ကျက်တဲ့ အမျိုးသမီး မျိုးကို သဘောကျ တာ၊ မမဖူး တို့ မေမေ တို့လို၊ တကယ်တမ်း မေမေ တို့ အရွယ် အမျိုးသမီးကြီးတွေ ကိတ်ကိတ်ကြီး မေမေ တို့လို မျိုးကိုပဲ သဘောကျတာ”
မေမေ က မျက်မှောင်လေး ကြုံ့ ပြီး ခနတာလောက် ငြိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော် လည်း “လိုး ” ဆိုတဲ့ စကားကို အားရ ပါးရကို သုံးပြစ်လိုက်တာ၊ မေမေ့ ကြည့်ရတာ ဘာပြန်ပြောရမလဲ စဥ်းစားနေပုံရတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ့ကြည့်ရတာ ကျွန်တော့် အသုံးအနှုံးကို လှစ်လျူပြုလိုက်ပုံရတယ်။
“သား အောင်မင်းမော်၊ မိန်းခလေး တိုင်းက တယောက်နဲ့ တယောက်က တော့ မတူကြဘူးလေ၊ တချို့ မိန်းကလေးတွေက မင်း သဘောကျချင် ကျမှာပါ၊ နောက်တော့ မင်းကျောင်းလည်း ပြီးရော အဲဒီကောင်မလေး နဲ့ အိမ်ထောင်ကျချင်လည်း ကျသွားမှာပေါ့၊ ပိန်ပိန် ဆလင်းကလေး တွေက လည်း ချောပါတယ်၊ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”
“မေမေ၊ ကျွန်တော် လိုးခဲ့တဲ့ ကောင်မလေး တွေက ပိန်လွန်းအားကြီးလို့ အရိုးစူးမှာ တောင် ကြောက်ရတယ်၊ လက်နဲ့ ပွတ်သတ် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နှယ် ဖို့တောင် အသားမရှိဘူး၊ ခပ်ဝဝ တုတ်တုတ်လေးမှ ကိုင်လို့ ကောင်း ၊ ညှစ်လို့ကောင်း ဖက်လို့ ကောင်းတာ၊ နောက်တချက်က မေမေ ကျွန်တော့် လီး ကို လည်း မြင်ဘူး ပြီးပြီမလား၊ ကျွန်တော် မမ နဲ့ လိုးတုံး မေမေ ချောင်းချောင်း ကြည့်နေတာပဲဟာ၊ ကျွန်တော့် လီးက ၇လက်မ လောက်ရှည်ပြီး လုံးပတ်က လေးလက်မ လောက်ရှိတာ၊ အဲဒီ ကောင်မလေး တွေက မခံနိုင်ဘူး၊ လီးတချောင်းလုံးထည့် လိုးလို့တောင် မရဘူး။ မမတောင်မှ ဒီလောက် သူ့ယောက်ကျားက လိုးနေတာ ဘယ်နှစ်နှစ် ရှိပြီလဲ၊ ဒါတောင် ကျွန်တော် စလိုးတော့ သူ တော်တော် မအီမလည် ဖြစ်အောင် ခံရသေးတာ မေမေ အမြင်ပဲလေ”