ဗုံမဟုတ် ပတ်မဟုတ် (အပိုင်း ၄)

“ဒီနေ့တော့ ရမယ်နော် နောက်နေ့တွေမှာ ပုံမှန်အတိုင်းပဲနေရမယ်” လို့ပြောပြီး သူ့ခေါင်းကိုတိုးကပ်သွားပြီး သူရနဲ့နှုတ်ခမ်းချင်းထိ၍ စုပ်နမ်းနေတော့သည်။ ပါးစပ်ကလဲ တယောက်ကိုတယောက်စုပ်တာလဲမပြတ် အောက်ကနေလဲ ဝတီကိုအလိုးလဲမပြတ်ကြ၊ ဝတီမှာတော့ ဖင်ထဲကော အဖုတ်ထဲပါ လီးနှစ်ချောင်းတပြိုင်ထဲဝင်နေတော့ လူကအသံတောင်သိပ်မထွက်ချင်တော့ မျော့ချင်ချင်ဖြစ်နေပြီ၊ လီးကပြန်ထုတ်သွားရင်လဲ နှစ်ချောင်းလုံးကတပြိုင်းတည်း ပြန်ဝင်လာရင်လဲတပြိုင်တည်းမို့ ကြာတော့ ဝတီလဲမစားသာတော့ သူ့ရှေ့မှာရှိသည့် ဝတ်ရည်ကို

“အား….ဝတ်ရည် အရမ်းမဆောင့်နဲ့ဟာ နင်ကလဲ ကိုကိုနဲ့ချိန်သားကိုက်လုပ်ပြီးတော့ ဆောင့်လေဟာ ကိုကို့လီးကဖင်ထဲကထွက်သွားချိန်မှာ နင့်လီးကအဖုတ်ထဲရှိနေပြီး ကိုကို့လီးပြန်ဝင်လာရင် နင့်လီးကိုထုတ်ပြီး ရှေ့နောက်အတိုင်အပေါက်ညီညီလိုးပါဟ ဒါမှနင်တို့လဲ အပေးအယူမျှပြီး ငါလဲသက်သာမှာ တပြိုင်တည်းကြီး နှစ်ချောင်းဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ ငါ့မှာရူးတော့မယ်” ဆိုတော့မှ ဝတ်ရည်လဲ သူရကိုကြည့်ရင်း ဝတီပြောသလို ချိန်သားကိုက်အောင်လုပ်ရင်း တလှည့်စီဆောင့်၍ လိုးပေးလိုက်တော့သည်။ အဲ့လိုနဲ့ သူတို့လဲဘယ်လောက်မှမလိုးလိုက်ရ ၅ မိနစ်ကျော်မှာတင် ဝတီတယောက် ဝတ်ရည်ကိုဖက်ကာ ကုတ်ခြစ်လာပြီး

“ငါပြီးတော့မယ် အား….အီး….ဗိုက်ထဲမှာဗြောင်းဆန်နေပြီ ထွက်တော့မယ်ဟာ ထွက်တော့…အီး….ထွက်ပြီး..အား…ထွက်ကုန်ပြီ ရှီး….အား…ကောင်းလိုက်တာဟာ….အမလေး…ဟေး..ဟေး…” အသံလေးညစ်ကျယ်ကျယ်နဲ့ထွက်ပေါ်လာပြီး ဝတီကတော့ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ဝတီကပြီးသွားလို့ငြိမ်သွားပေမယ့် သူရကောဝတ်ရည်တို့ကမပြီးသေးပဲဆက်လိုးဆောင့်နေကာ ဝတီတယောက်မလှုပ်တော့တဲ့အချိန်ကျမှ သူရကလိုးတာရပ်လိုက်ပြီး

“ဟိုးထား ညီမလေး ဟိုးထား သူကပြီးသွားတော့ လစ်နေပြီ အားအင်တွေအလကား အကုန်ဆုံးမခံနဲ့” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲလိုးခြင်းကိုခဏနားကာ ပက်လက်လှန်လှဲနေရင်း အမောဖြေနေတုန်း သူရဖက်လှည့်ကြည့်ကာ

“ကိုကိုလဲ မပြီးသေးဘူးမလား…လာ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ကိုလာလိုး” ဆိုတော့ သူရမှာ မှိုရသွားသည့်မျက်နှာနဲ့ ပြုံးဖြီးကာ ဝတီကိုကျော်ခွ၍ ဝတ်ရည်ပေါင်ကြားမှာလာထိုင်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ပေါင်ကိုဆွဲမြှောက်လို့ တွန်းထားလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က သူရလီးကိုကိုင်ကြည့်ရင်း

“ကိုကို့ဟာကြီးက ကြီးလာသလိုပဲနော်….” သူရကလဲခေါင်းငြိမ့်၍ ထောက်ခံလိုက်ပြီး

“ဟုတ်တယ် ဒီကြားထဲမှာ ကိုကို့သူငယ်ချင်းတယောက်က အိန္ဒိယကပြန်လာပြီး အဲ့ကတိုင်းရင်းဆေးဆိုတာပေးလို့ လိမ်းရင်းလိမ်းရင်း ဒီလိုကြီးဖြစ်လာတာပဲ”

“အင်း…ကျော်ကြီးတော့ နောက်ကောက်ကျကျန်ခဲ့ပြီပဲ” ကျော်ကြီးဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့ သူရလဲမျက်နှာရှုံ့ကာ ပျက်သွားတော့ ဝတ်ရည်က မျက်စောင်းထိုးကာ

“ဘာလဲ မနာလိုနေတာလား ဒါတော့ ကိုယ်ထိုက်နဲ့ကိုယ်ကံပဲ သူများဘဝ ဦးဦးဖျားဖျားကို ကျွေးနေတုန်းက မစားပဲ သူများစားနေကာမှ လာပြီးတော့….ဟွန်း…”

“ဒါပေမယ့်လဲ ဟဲ ဟဲ ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကျန်သေးတယ်လေ အဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုကို့ကို….”

“တော်တော် တော်….အေးဆေးနေလိုက် ကိုယ်စားစရာရှိတဲ့အပေါက်ကိုယ်စား မကျွေးတဲ့ဟာလိုက်မစားနဲ့” ဆိုပြီးဂျစ်ကန်ကန်ပြောလိုက်တော့မှ သူရလဲသွားဖြီးလေးနဲ့

“အင်းပါ ကိုကိုကသတိပေးတာပါ ညီမလေးသဘောတူမှ လုပ်မှာပါ ညီမလေးရဲ့ ဟီးဟီး..ဟီး” အဲ့မှာ ဝတ်ရည်ကတော့ ဘာမှပြန်မဖြေတော့ပဲ သူမဖင်ပေါက်မှာ လီးကိုတေ့သွင်းကာ

“ထည့်လိုက်တော့ ကိုကို ဝတ်ရည်လျော့ပေးထားတယ်” ဆိုတော့ သူရလဲခါးကိုဖိကာဆောင့်သွင်းတော့ ဝတ်ရည်မျက်နှာလေးရှုံ့ကာသွားပြီး သူရရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားလေသည်။ သူရလဲ သူကိုယ်တိုင်ဖင်ခံဖူးတာကြောင့် ပထမတချက်မှာ စအိုကြွက်သားဒဏ်နာတတ်တာသိတော့ အသာလေးငြိမ်နေပေးလိုက်တယ်၊ ခဏနေမှ ဝတ်ရည်လဲအနာသက်သာလာပြီး သူရကိုမေးဆတ်ပြလိုက်တော့မှ သူရလဲခါးကိုနောက်တကြိမ်ပြန်ဖိထည့်လိုက်တာ ဗြစ် ဆိုပြီးဒစ်ခေါင်းကတိုးဝင်လာသည်။ သူရလဲဖင်ညှစ်အားဒဏ်ကြောင့် လီးထိပ်မှာပူထူသလိုဖြစ်နေပြီး ခံစားမှုကောင်းလွန်းလို့ ငြိမ်သက်၍ဖီးလ်ခံနေရင်း ခါးကိုရှေ့ကော့ထိုးက လီးကိုလဲဆက်ထည့်နေတော့ သူရလီးကြီးက ဝတ်ရည်ဖင်ပေါက်ထဲကိုတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာကာ လီးကိုဖြေးဖြေးချင်းထည့်ရင်း တလက်မလောက်သာကျန်သည့်အချိန် သူရကအားနဲ့ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးလဲ ရှေ့ကိုရွေ့သွားပြီး အဆုံးထိမြုပ်ဝင်သွားတော့သည်။ အဲ့အချိန်မှာနှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူအော်လိုက်မိသည်က

“အား…ကောင်းလိုက်တာဟာ” ဆိုပြီး အတူတူပြောမိလိုက်ကြတယ်၊ ပြီးတော့တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်မိကြပြီး သူရက

“ကိုကို စလိုးတော့မယ်နော် ညီမလေး” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်ကပြုံးပြုံးဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ သူရကဒူးထောက်ထရပ်လိုက်ရင် ဝတ်ရည်ရဲ့ပေါင်တွေကိုသူ့ရင်ဘတ်မှာဖိကပ်ထားကာ လီးကိုအသာလေးဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တချက်ထဲဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်တော့ ဝတ်ရည်ကျော့ကော့သွားပြန်သည်။ ဝတ်ရည်ကဘာမှမပြောတော့ သူရလဲထိုနည်းအတိုင်း ဆယ်ချက် ၁၅ ချက်လောက်လုပ်အပြီးမှာ ဝတ်ရည်က လက်လေးကာပြရင်း

“ဝတ်ရည်ဗိုက်ထဲက ထိုး ထိုးအောင့်နေတယ် အဲ့လိုမဆောင့်နဲ့တော့ကွာ…ဒီမှာသေတော့မယ်” ဆိုကာမှ သူရလဲလီးကိုဖြေးဖြေးထုတ်လိုက် ပြန်ထည့်လိုက်ဖြင့် လိုးနေသည်။ အဲ့လိုကျတော့လဲ ဝတ်ရည်က အားမလိုအားမရဖြင့်

“အဲ့လောက်ကြီးလဲ မနှေးနဲ့လေ ကိုကိုရဲ့ ….ကျွတ်….ကျော်ကြီးနဲ့ လူချင်းသာလဲလိုက်ချင်တယ်” ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ သူရလဲ ကျော်ကြီးဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်ပြီး မခံချင်စိတ်ဖြစ်သွားကာ လီးကိုအထုတ်အသွင်းခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးတော့မှ ဝတ်ရည်လဲနေသာသွားပြီး သူရဖြစ်သွားပုံကို စိတ်ထဲကနေကြိတ်ရယ်နေတော့သည်။ ထိုသို့ သူတို့နှစ်ယောက်လိုးနေတုန်းမှာ ဝတီကလဲသတိပြန်လင်လာကာ ဝတ်ရည်ကိုဖက်နမ်းနေလိုက်သည်။ ၅ မိနစ်ကျော်လောက်ကြာတဲ့အချိန်မှာ သူရလဲညောင်းလာတာကြောင့်

“ညီမလေး ပိုစရှင်ပြောင်းရအောင်ကွာ…ကိုကိုညောင်းပြီ” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်က ဖင်ထဲကလီးကိုမချွတ်ပဲ ကိုယ်လုံးကိုလှည့်၍ သူရကိုကျောပေးပြီးလေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တော့ သူရမှာ သူ့လီးကိုဖင်ထဲကဆွဲလှည့်လိုက်သလိုဖြစ်ပြီး မရဖူးတဲ့ခံစားချက်ရလိုက်တာမို့

“အား ကောင်းလိုက်တာညီမလေးရာ…ဒါတွေဘယ်ကတတ်လာတာပါလိမ့်” ဆိုပြီးငြီးရင်း လေးဖက်ကုန်းပေးနေသည့် ဝတ်ရည်နောက်မှာနေရာတကျပြန်ယူလိုက်ရင်း ဖင်ထဲကလီးကိုအထုတ်အသွင်းပြန်လုပ်ကာ ပြန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဝတီက ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးအောက် ပက်လက်ဝင်လှဲရင်း ခါယမ်းနေသည့် နို့အုံကြီးကိုထိန်းကာ ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်မှာ ဖင်ကနေကော နို့သီးခေါင်းကနေပါ နှစ်ခုတပြိုင်းတည်းကောင်းနေသဖြင့် ဖီးလ်များတက်လို့လာတော့သည်။ ဖင်ကို အပေါ်ကော့ထောင်ပေးရင်း

“အား ကိုကိုဆောင့် ဆောင့် ဝတ်ရည်အရမ်းကောင်းနေပြီ…အား…ဟား….ကျွတ်..ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်…အီး…” ဝတ်ရည်ကကောင်းသည်ဆိုသောကြောင့် သူရလဲအားတက်သွားကာ တဖုန်းဖုန်းဖြင့် လှိမ့်ဆောင့်ကာ လိုးခွဲလိုက်တာ အချက်ရေ ၁၀၀ လောက်မှာပဲ သူရလဲပြီးချင်သွားပြီး ဝတ်ရည်ကတော့ လိင်တံကနေသုတ်ရည်တွေပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားတော့သည်။ သုတ်ရည်ပန်းထွက်လာတာကြောင့် ဖင်ခေါင်းကအတွင်းကလီးကိုဆွဲဆွဲညှစ်ပေးသလိုဖြစ်နေပြီး သူရမှာလဲ ပြီးချင်စိတ်ကိုလွှတ်ချလိုက်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ခေါင်းထဲကိုလရည်များပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ လရည်ကိုညှစ်ထုတ်ရင်း စောစောလိုးသည့်အတိုင်း လီးကိုအဖျားနားထိဆွဲထုတ်ကာ တချက်ထဲဆောင့်သွင်းလိက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ ဝတ်ရည်မှာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အင့် ခနဲ့ အင့်ခနဲ့ အရှေ့ကိုကုန်း ကုန်းကျသွားကာ ဖင်ခေါင်းနဲ့လဲ လီးကြီးကိုညှစ်စုပ်ပေးထားလေသည်။ လရည်တွေကုန်သွားတဲ့အခါမှာတော့ နှစ်ယောက်သား ဖင်လိုးရင်းတန်းလန်းပင် ငြိမ်၍မှိန်းနေလိုက်ကြတယ်။ ဝတီကတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့နို့တွေကိုအစို့မပြတ်သေး။

တအောင့်နေတော့မှ ဝတ်ရည်ကခေါင်းပြန်ထောင်လာကာ နောက်ကိုလှည့်၍
“ကိုကို ပြီးရင် လီးပြန်ချွတ်တော့လေ နားပြီး ဝတီကိုလိုးပေးလိုက်အုံး” ဆိုတော့ ဝတီက နို့စို့နေရာကနေ

“ရတယ် နင်တို့ပဲလိုးကြ ငါက နှစ်ပေါက်လုံးတပြိုင်ထဲခံထားရတော့ နည်းနည်းအီနေပြီ”

“ဟာ ပွဲကခုမှစတာကို ဘယ်နှယ်အီရတာတုန်း မရဘူး တနေကုန်လိုးမှာနင့်ကို”

“အမလေး သူများလိုးတာခံနေတဲ့သူက အသံကောင်းဟစ်လို့ ဇရှိရင် ခုလာလိုး ငါ့ကို ဟွင်း ဟွင်း” ဆိုပြီးပြောင်ပြရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့နို့တွေကိုပြန်စို့လိုက်ရင်း လက်တဖက်က ဝတ်ရည်ရဲ့ပိပိလေးထဲလှမ်နှိုက်ကာ အစိလေးကိုချေပေးနေလိုက်တယ်၊ ဝတီကထိုသို့ စွပေးနေတော့ ဝတ်ရည်မှာနောက်တခါစိတ်ပြန်လည်လာပြီး ဖင်ထဲကလီးချောင်းကြီးကိုညှစ်ကာ ညှစ်ကာလုပ်ပေးနေရင်း

“ကိုကို လိုးတော့လေ…..ဝတ်ရည် မရတော့ဘူး” ဆိုပြီးပြောလာတော့ သူရကလဲ နောက်တကြိမ် အထုတ်အသွင်းမှန်မှန်လုပ်ရင်း လိုးပေးလိုက်ရပြန်တယ်၊ ဝတီက အကြံဆိုးနဲ့ ဝတ်ရည်ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ထုတ်ကာ ဝတ်ရည်ပိပိမှာတေ့ပေးလိုက်တော့ သူရကဘုမသိ ဘမသိနဲ့ ဖင်မှတ်ပြီးဆောင့်ထည့်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်ရဲ့အဖုတ်လေးမှာ ပူ ခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ရှေ့ကိုကုန်းကျသွားတော့သည်။ သူ့ပိပိကိုလက်နဲ့ပိတ်ရင်း မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာနေရင်း

“ကိုကို နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ ငါ့စောက်ဖုတ်ကို နင့်ဘယ်သူလိုးခွင့်ပေးလို့လဲ နာလိုက်တာဟာ…တော်ပြီ ငါမပါတော့ဘူး” ဆိုပြီးမျက်ရည်အရွှဲသားနဲ့ အိပ်ယာပေါ်လူးလိမ့်ပြီး ထထွက်နေတော့ သူရကလဲ ဘုမသိဘမသိ အအော်ခံလိုက်ရပြီးကြောင်သွားကာ သူ့လီးသူပြန်ကြည့်တော့ သွေးစလေးများကပ်ညှိနေတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။

“ဟင် ကိုကိုဘာလုပ်လို့လဲဟ ညီမလေးပြောသလို လိုးနေတာပဲလေ” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်က ခေါင်းအုံးနဲ့ သူရကိုပစ်ပေါက်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှဆင်းဖို့လုပ်နေတော့ ဝတီကလဲလူးလဲထထိုင်လိုက်ကာ ဝတ်ရည်ကိုဖက်ထားရင်း ချော့နေရသည်။

“ဟုတ်တယ် ကိုကိုလုပ်တာမဟုတ်ဘူး ဝတ်ရည်က ငါကလီးကိုကိုင်ပြီး နင့်ပိပိမှာတေ့လိုက်တာ ကိုကိုမသိဘူး ငါလုပ်တာပါဟာ…နော်….ဝတ်ရည် ငါကနင့်ကိုကောင်းစေချင်လို့ပါဟာ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ကလေးလေး…နော်…” ဝတ်ရည်မှာ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်တော့ သူ့ပိပိကိုလက်နဲ့ပိတ်ရင်း တအိအိနဲ့သာ ငိုနေတော့သည်။ ဝတီကော သူရပါ ဝတ်ရည်ကိုဖက်ထားရင်းချော့လိုက်ရပြန်သည်။ ခဏအကြာမှ အငိုရပ်သွားလေတော့ ဝတ်ရည်က ခဏနားလိုက်အုံးမယ်လို့ပြောပြီး နံရံဖက်ဝင်လှဲလိုက်ရင်း

“ဝတီ ငါ့ပိပိကိုကြည့်ပေးအုံး ပေါက်ပြဲသွားတာလားလို့” ဆိုတော့ ဝတီကလဲ ဝတ်ရည်ကိုပေါင်ဖြဲကြည့်ရင်း ဘာမှချွုံယွင်းတာမမြင်တော့

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဝတ်ရည် ပုံမှန်အတိုင်းပဲ….”

“တကယ်လား….တကယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော်” သူရကပါ ဝတ်ရည်ပေါင်ကြားကိုငုံ့ကြည့်ရင်း ဖုန်းနဲ့ဓါတ်ပုံရိုက်ကာ

“ဒီမှာကြည့်လိုက် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ ညီမလေးရဲ့ ပါကင်အမှေးပါးလေးက တဝက်တိတိဖုံးလို့ ရှိနေပါသေးတယ်ကွ” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲဖုန်းကိုကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး သူရကိုပြန်ပေးကာ

“ငါ ခဏနားအုံးမယ် နင်တို့ဟာနင်တို့သာ ဆက်လုပ်လိုက်ကြ ပြီးမှစိတ်ပါလာမှ ငါပြန်ပါမယ်” ဆိုတော့ ဝတီတို့လဲ ဘာမှမပြောရဲတော့ ဘေးမှာသာသူရနဲ့အသာဝင်လှဲနေလိုက်ကြတယ်။ သူရနားနားတိုးကပ်ပြီး

“ကိုကိုထည့်လိုက်မိတာလား”

“ကိုကိုလဲမသိဘူးလေ ချစ်လာကိုင်ပေးတာတော့သတိထားမိတယ် ဒီတိုင်းထိန်းကိုင်ပေးတယ်ထင်လို့ ကိုကိုလဲဆောင့်လိုက်တာ”

“ဝင်သွားတာလားမသိပါဘူး ချစ်တော့ ဝတ်ရည်ကိုအားနာလိုက်တာ”

“ဝင်တော့မဝင်လောက်ပါဘူး သူကအပျိုဆိုတော့ ချစ်တို့လို့ထည့်တာနဲ့ချက်ချင်း ဝင်တာမှမဟုတ်တာ ထည့်ချင်ရင်တောင် ခက်ခက်ခဲခဲကြီးမနည်းအားတင်းပြီးထည့်ရတာကို…သေချာတာကတော့ သူ့အဖုတ်ဝလေးနဲ့ ကိုကို့လီးထိမိသွားတာနေမယ် ကိုကို့လီးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်” ဆိုတော့ ဝတီလဲငုံ့ကြည့်ကာ လိင်တံထိပ် သေးထွက်တဲ့အပေါက်နားမှာ သွေးစလိုလို သွေးမျဉ်လိုလိုလေးကပ်နေတာကိုမြင်လိုက်ရတော့

“ဝတ်ရည်သနားပါတယ် ချစ်က သူ့ကို စလိုက်တာ….သူတော်တော်နာသွားမှာပဲနော်”

“ပါကင်ဖောက်သလောက်တော့ဘယ်နာမလဲ အင်း….ပေါ့ နာတော့နာမှာပေါ့ ခဏနေပျောက်သွားမှာပါ”

“ကိုကို့ ကိုအားတော့နာတယ် သူအဲ့လိုဖြစ်နေတုန်း ချစ်တော့ ကိုကိုနဲ့ချစ်ပွဲဝင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးနော်”

“အင်းပါ ကိုကိုသိပါတယ် ကိုကို့လီးကိုလဲကြည့်ပါအုံး တောင်နေတာမှမဟုတ်တာ ခဏနားကြမယ်လေ ခုပဲ ၁၂ ထိုးတော့မယ် ခဏနေကျ ထမင်းစားရင်း သူလဲပြန်ပျော်လာမှာပါ” ဆိုလိုက်တော့မှ ဝတီလဲ သူရကိုတချက်မော့နမ်းလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ဖက်မျက်စပစ်ပြလိုက်တော့ သူရကခေါင်းကိုငြိမ့်ပြလိုက်တယ်၊ ဝတီက ဝတ်ရည်ရဲ့နောက်ကနေသွားဖက်ထားလိုက်ပြီး လည်ပင်ကိုစုပ်နမ်းရင်း

“ကလေးလေး တို့ကိုထပ်စိတ်မကောက်ရဘူးနော်” ဆိုပြီးချော့နေတော့ ဝတ်ရည်ကလှည့်ကြည့်လာပြီး

“မကောက်ပါဘူး နာသွားလို့ နားတာပါ နင်တို့ဟာနင်တို့ ဆက်လုပ်ကြလေ”

“အို သရီးဆမ်းဖို့ သုံးယောက်ဒိတ်ထားပါတယ်ဆိုမှ တယောက်မပါပဲ ဘယ်လိုလုပ် သရီးဆမ်းဖြစ်တော့မလဲ တော်ပါပြီကွာ တို့အချစ်ကလေးမပါရင် တို့လဲမပါတော့ဘူး” လို့ပြောရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့နို့တွေကို ကိုင်ညှစ်လိုက်ရင်း

“တို့အချစ်ကလေးနို့တွေအရင်လို တင်းတင်းကြီးမဟုတ်တော့ဘူးနော် ဘယ်သူလှိမ့်ကိုင်လို့ ပျော့နေပါလိမ့်”

“ကိုင်မဲ့သူဆိုလို့ မောင်ပဲရှိတာ သူပဲကိုင်တာပေါ့”

“မောင်….ဟုတ်လား အယ်လယ့် တို့ဝတ်ရည်က ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ဘဲတွေဘာတွေရလို့ပါလားကွ….တို့ကို ရှိုထားတယ် ကြည့်စမ်း”

“အာ ဘယ်ကဘဲကမှာလဲ မောင်ဆိုတာ ငါ့မောင့်ကိုပြောတာ ငတုံးမရဲ့”

“အယ်…..မိဝတ်ရည် နင်တော့လေ အကိုနဲ့လဲမလွတ်မကင်း မောင်နဲ့လဲမလွတ်မကင်းနဲ့ မထူးပါဘူးဟာ နင့်အဖေနဲ့လဲ ပြန်လိုးလိုက်ကြ တမိသားစုံလုံးအင်းစက်ကြီးဖြစ်တာပေါ့ ဟေ ဟေ့ ပျော်စရာကြီး”

“ဖေလိုးမ အေးဆေးနေစမ်း” ဝတ်ရည်က ငေါက်လိုက်တော့ ဝတီလဲအသံတိတ်သွားတယ်။ ဝတီကဝတ်ရည်ရဲ့လက်မောင်းလေးတွေကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းရင်း လက်မောင်းကိုမြှောက်လိုက်ပြီး ချိုင်းကြားကိုနှာခေါင်းကပ်နမ်းလိုက်ပြီး ပါးစပ်နဲ့ပါ ပြွတ်ခနဲ့စုပ်ပေးလိုက်တော့

“ကောင်မ မရွံမရှာ ဘာတွေလျောက်လုပ်နေတာလဲ”

“နင်မသိသေးလို့ပါ ဝတ်ရည်ရယ်…..sex facts တွေရှိတယ်ဟ ယောက်ျားလေးအများစုက လက်မောင်းလှတဲ့မိန်းမတွေ စော်လေးတွေဆို သဘောကျကျတယ်၊ နင့်လို့လက်မောင်းတွေပေါ့ ပြီးတော့ လက်မောင်းကနေ ရိုးတိုးရိတ်တိတ်လှစ်ခနဲ့မြင်လိုက်ရတဲ့ ချိုင်းလေးတွေဆို သဘောအရမ်းကျကျတာတဲ့၊ ဂျပန်အောကားတွေကြည့်ပါလား ချိုင်းကြားကိုလျှာကြီးထိုးထည့်ပြီးလျက်တာလေ…အဲ့ဒါအလကားသပ်သပ်လျက်တာမဟုတ်ဘူး ချိုင်းက သူတို့လိင်စိတ်ဖြေတဲ့ နေရာတခုလိုသတ်မှတ်ထားကြလို့ပဲတဲ့

“အမလေး သူပဲသိ သူပဲတတ် သူပဲအကုန်လျောက်လေ့လာ အကုန်လျောက်စမ်းနဲ့ ငါဖြင့်တခါမှမကြားဖူးပါဘူး”

“ဘယ်ကြားဖူးမှာလဲ နင်က ကိုကိုနဲ့ မောင်လေးနှစ်ယောက်ထဲပဲပတ်သတ်ဖူးတာကို…တကယ့် တကယ်တန်း မိန်းမကြမ်းကျေတဲ့ တဏှားရူးတဲ့သူနဲ့မတွေ့သေးလို့ပါ မိဝတ်ရည်ရာ” ထိုသို့ပြောပြီးနောက် လက်မောင်းကိုနောက်တကြိမ်ပြန်မြှောက်ကာ ချိုင်းကြားကိုမျက်နှာအပ်လို့ တရွှတ်ရွှတ်နဲ့နမ်းရှုံ့ရင်း လျှာကိုပါထုတ်ပြီး လျက်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်မှာမနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်လာပြီး ယားသလိုလို ယံသလိုလိုနဲ့ ဝတီလက်ကလွတ်အောင်ရုန်းနေတော့သည်။ ဝတီကလဲအလျော့မပေး ဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်လွှားတက်ကာ အတင်းလိုက်လျက်ပေးတော့ ဝတ်ရည်မှာအလျော့ပေးငြိမ်နေလိုက်ရပြီး မျက်လုံးမှိတ်၍ ငြိမ်နေပေးလိုက်တော့ အစကယားသလိုလိုဖြစ်နေပေမယ့် ခုတော့မယားတော့ပဲ စိတ်ထဲဖီးလ်လေးဖြစ်လို့လာသည်။

ခဏနေတော့မှ ဝတီကရပ်လိုက်ပြီး

“ကဲ ကောင်မလေးတယောက်ငြိမ်သွားပြီ စွဲသွားပြီမလား….အဲ့လိုအစွဲလန်းခံရတဲ့မိန်းမတွေကလဲ တဏှာကြီးကြတယ်တဲ့ ငါဖတ်ဖူးတာ”

“လီးကို ဏှာကြီးပါလား နင့်စိတ်ထဲရှိရာအကုန်လျောက်ပြောနေ….တော်ပြီ တော်ပြီ….ငါဗိုက်ဆာလာပြီ ထမင်းသွားစားတော့မယ်”

“သွားမယ်လေ ကိုကိုကသွားပြင်ဆင်နှင့်ပြီ ငါကနင့်ကိုစောင့်ခေါ်နေတာ” ဒါနဲ့သူတို့သုံးယောက်လဲ ထမင်းလက်စုံစားလိုက်ကြရင်း ပြန်လည်အဆင်ပြေသွားပြီး စားသောက်ပြီးနောက်မှာတော့ ဝတ်ရည်အခန်းထဲတွင် UNO ထိုင်ဆော့နေကြပြီး ရှုံးတဲ့သူက နိုင်တဲ့သူကိုနမ်းကြေးနဲ့ ဆော့နေကြသည်။ အဲ့လို တယောက်ကိုတယောက်နမ်းလိုက် ဆော့လိုက်နဲ့ ကြာတော့ပျင်းလာမှသာရပ်လိုက်ကြပြီး ဝတ်ရည်က ကုတင်နံရံဖက်ခြမ်းတွင်ဝင်အိပ်နေပြီး သူ့ဘေးမှာတော့ သူရနဲ့ ဝတီတို့က အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်သည့်အနေနဲ့ ရေနံတူးနေကြတော့သည်။

တပြွတ်ပြွတ် တပြတ်ပြတ် ရေနံတူးနေသံကိုဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ ဝတ်ရည်လဲကြားနေပြီး ကြာတော့ သူလဲစိတ်ပါလာပြီး ရေနံတူတူဝင်တူးတော့သည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီး လေးဖက်ကုန်းခံနေတဲ့ ဝတီရှေ့မှာဝင်ထိုင်ရင်း သူ့လီးကိုကိုင် ဝတီပါးစပ်မှာတေ့လို့ ခေါင်းကိုဖိချလိုက်တော့ ဝတီလဲလီးကိုကုန်းစုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ သူ့နောက်မှာလဲ သူရကလိုးနေသလို ဝတ်ရည်ကလဲရှေ့ကထိုင်ပြီး လီးစုပ်ခိုင်းတော့ ဝတီအတွက်အတွေ့အကြုံစမ်းနေတော့သည်။ ထိုသို့လုပ်ရင်း သူရကပြီးသွားချိန်မှာတော့ ဝတီကမပြီးသေးပဲကျန်နေသည့်အတွက် သူရတာဝန်ကို ဝတ်ရည်ကဆက်လက်ထမ်းဆောင်ရင်း ဝတီကိုပက်လက်ပြန်လှန်ခိုင်းပြီး ဝတ်ရည်ကလှေကြီးထိုးတက်လိုးတော့သည်။ ဝတ်ရည်လိုးလို့ ၅ မိနစ်ကျော်လောက်မှာပဲ ဝတီလဲအကျောတွေတက်လာ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားပြန်တယ်၊ ဝတ်ရည်ကလဲမပြီးသေးတာကြောင်းဆက်လိုးနေလိုက်တယ်၊ သူရကမောသွားပြီး အိပ်ပျော်သွားလားမသိ ဝတ်ရည်တို့ကိုကျောပေးကာလှဲနေရင်းငြိမ်နေသည်။ ဝတ်ရည်က ဝတီကိုလိုးနေရင်း သူရဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး သူရဖင်ကိုမလိုးရတာကြာပြီမို့ လိုးပေးရမည်ဆိုပြီး ဝတီကိုယ်ပေါ်ကဆင်းက သူရနောက်မှာသွားကပ်လှဲရင်း လီးနဲ့ သူရဖင်ကိုတေ့သွင်းပြီး ဖြေးဖြေးလေးဖိထည့်ကြည့်တော့ လီးကချော်ချော်ထွက်ပြီးမဝင်…အားစိုက်ဖိထည့်ကာမှ ဝင်သွားပြီး တဖြေးဖြေးထိုးသွင်းလိုက်ကာ လီးကတဝက်ခန့်ဝင်သွားမှ သူရလဲ အိပ်ယာမှာနိုးလာပြီး အင်းအဲနဲ့သန်းနေ အပျင်းဆန့်နေရင်း သူ့ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကိုသတိထားမိသွားပြီး အလန့်တကြားနဲ့ ထထိုင်လိုက်ရင်း

“ညီမလေး နင်ဘာလုပ်တာလဲ”

“ကိုကို့ကိုဖင်လိုးနေတာလေ” ဆိုတော့ သူရကပါးစပ်မှာလက်ညိုးကပ်၍ အသံမထွက်ဖို့ပြနေတော့ ဝတ်ရည်က ညစ်ကျယ်ကျယ်လုပ်ကာ

“ဘာလဲ ကိုကိုဖင်ခံတတ်တာ ဝတီကိုမသိစေချင်လို့လား….သူ့ကိုဖွင့်မပြောရသေးဘူးလား ကိုကိုက” ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ သူရမှာမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ဝတ်ရည်ကိုကြည့်ရင်း လက်အုပ်ချီပုံစံလုပ်ပြနေပြီး သူရအကြည့်တွေက ဝတ်ရည်ကိုကြည့်ရင်း ဝတ်ရည်အနောက်ကိုပြောင်းကြည့်နေတယ်၊ ဝတ်ရည်လဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝတီက ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ဝတ်ရည်တို့ပြောဆိုနေသည်ကို အံဩစွာထိုင်ကြည့်နေသည်။ အဲ့အခါကျမှ ဝတ်ရည်ကလဲ လှည့်ကြည့်ရင်း

“အော်…ဝတီ နိုးနေတာလား ဟဲ…ဟဲ….ဟဲ” ဆိုပြီးလုပ်ပြပေမယ့် သူရကတော့ ဝတ်ရည်သူ့နောက်ကျော ဓါးနဲ့ထိုးတာကိုကောင်းကောင်း သိရှိခံစားလိုက်ရတော့သည်။ အဲ့အခါမှာ သူရက ဝတီနားရွေ့သွားလိုက်ပြီး ဖက်ကာတတွတ်တွတ်ဖြင့် ဘာတွေပြောနေသည်တော့ ဝတ်ရည်မကြားတော့၊ ဝတ်ရည်လဲ သူရရဲ့မသန့်ရှင်းထားတဲ့ဖင်ကိုသွားလုပ်မိလို့ သူ့လိင်တံမှာအညစ်အကြေးပေသွားတာကြောင့် ရေချိုးခန်းတွင်းဝင်၍ ဆေးကြောနေတော့သည်။ ထိုစဉ်မှာပဲ ဝတီလဲ ရေချိုးခန်းတွင်းလိုက်လာပြီး

“ဝတ်ရည် နင်ကျေနပ်သွားပြီမလား….” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်ကအကြောင်သားဖြင့်

“ဟင် ဘာကိုလဲဟ” ဆိုတော့ ဝတီမှာငိုထားသည့်မျက်နှာဖြင့်

“နင်က ရက်စက်တယ်ဟာ…သိလား….ငါတို့တွေခုမှ သာယာပြီးအိုကေနေတာကို နင်…နင်…..” ဝတီလဲ ဘာမှဆက်မပြောနိုင်တော့ တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ငိုရင်း ငုတ်တုပ်လေးထိုင်နေတော့ ဝတ်ရည်က ဝတီကိုသွားဖက်လိုက်ပြီး

“ဟယ်…ငါက နင်တို့တွေချင်းသိပြီးသားထင်လို့ပါဟ….ပြီးတော့လဲ ကိုသူ့ဖင်ကို ငါလိုးမပေးတာလဲကြာပြီမို့ ခုပဲတခါတည်းလိုးမယ်လို့တွေးလိုက်မိတာပါဟာ”

“မဟုတ်ဘူး ဝတ်ရည် ငါတို့နင့်အကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိပြီးသား ဒါ နင် ငါတို့ကို လက်စားချေတာ….ဟိုနေ့က ကိုကိုနဲ့ နင်နဲ့ဒိတ်ထားတာ ငါတကယ်မသိရိုးအမှန်ပါဟာ နင့်လက်ထဲကနေဖြတ်ခုပ်သွားတာလဲမဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းမုန့်သွားစားရင်း ခြေလွန်လက်လွန်နဲ့ ဟော်တယ်ရောက်သွားတာပါ….ဒါကို နင်စိတ်ကောက်တာငါတို့နားလည်ပါတယ်….ငါတို့လဲချော့ပေးမှာပေါ့….ဒါပေမယ့်ဟာ နင်ခုလိုကြီး ကိုကိုနဲ့ နင်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲသိတဲ့ကိစ္စကြီးတခုကို ငါရှေ့မှာထုတ်ဖော်လိုက်တာကြီးကျတော့ မမိုက်ဘူးဟာ….ငါနဲ့ ကိုကို ဘယ်လိုရှေ့ဆက်ရတော့မှာလဲ….သူဆို သူ့စော်ကိုခွာပြီး ငါ့ကိုရွေးလိုက်သလို ငါလဲ ငါ့ဘဲနဲ့ဖြတ်ပြီး ကိုကို့ကို တသတ်လုံးစာအတွက်ရေးချယ်လိုက်တာ ဒါကလဲ ကိုကို့မှာ နင်ဆိုတဲ့ ဝတ်ရည် ရှိနေလို့လဲပါတယ်ဟ…” ဝတ်ရည်က ဝတီလက်ကိုစွဲကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်လိုက်ပြီး သူရရှေ့မှာတင်ပဲ သူနဲ့သူရတို့ စတင်ပတ်သတ်ပုံတွေအကုန်ပြောပြ သူရကလဲ နှစ်ဖက်ချွန်ဆိုတာဝန်ခံလိုက်သလို ဝတ်ရည်ကလွဲလို့ ဒီအကြောင်းဘယ်သူမှမသိဘူးဆိုတာပါပြောနဲ့ သုံးယောက်ခေါင်းချင်းဆိုင် အငြင်းအခုန်တွေဖြစ်လို့ နောက်ဆုံးကျတော့မှ ဝတီလဲ သူရကိုလက်လွှတ်မခံနိုင်တော့ အလျော့ပေးသင့်တာပေး တင်းသင့်တာတင်းနဲ့ လက်တွဲမဖြုတ်စတမ်းဆက်ရှိသွားကြတယ်။ ဝတ်ရည်ကလဲ နှစ်ယောက်ကြား ဟိုဘက်ဟိုလိုပြောလိုက်ဒီဘက်ဒီလိုပြောလိုက်နဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်မပြတ်စဲရေးကျိုးစားအားထုတ်လိုက်ရပြီး နောက်ဆုံးမှာ တယောက်အပေါ်တယောက် ဘာအမှန်းအာဏာတတွေမှမရှိကြတော့ စိတ်ရှင်းသွားကြတော့သည်။ အဲ့နောက်မှာ ဝတ်ရည်က သူရကိုတောင်းပန်သောအားဖြင့်ဆိုပြီး ထိုင်နေရာကနေထ၍ လေးဖက်ကုန်းပြီး

“လာလာ ဝတ်ရည်ဖင်ကိုပြန်လိုးပြီး လက်စားချေလိုက်” ဆိုပြီးနောက်လိုက်တော့ ဝတီလဲ တခွိခွိနဲ့ ပြန်လည်ပြုံးပျော်လာသလို သူရကလဲ

“အေး နင်ကကုန်းပေးမှတော့ ငါကလဲလိုးရသေးတာပေါ့” ဆိုပြီးဝတီကိုကြည့်ကာခွင့်တောင်းလိုက်တော့ ဝတီကခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး

“လိုး လိုး ကိုကို အသေလိုးပစ်….ဒီလောက် အကိုနဲ့မောင်ကြား ဖင်ရွတဲ့သူကို နောက်ခါဖင်ထပ်မခံရဲအောင် အသေသာလိုးပစ်လိုက် ကိုကို” ဆိုပြီးအားပေးအားမြှောက်လုပ်တော့သည်၊ သူရကထထိုင်ကာ သူ့လီးပေါ် သထွေး ထွေးချ၍ လိင်တံကိုသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်မှာတေ့သွင်းပြီး တချက်ထဲဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ဝက နည်းနည်းနာကျင်သွားပေမယ့် ဒီလိုနာကျင်မှုမျိုးကိုက သူ့အတွက်ဖီးလ်ဖြစ်စေတာကြောင့် ငြီးငြူရင်းဖင်ကိုကော့ကာခံနေရှာတော့သည်။ သူရက ဝတီပြောတဲ့အတိုင်းပင် လုံးဝမညှာမတာ မနားတမ်း တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ လိုးဆော်နေပြီး ၁၀ မိနစ်လောက်အကြာမှာ

“အား…ကိုကိုပြီးတော့မယ်ကွာ…..မရတော့ဘူး…..ဝတ်ရည် ထ ထ မျက်နှာပေါ်ပန်းမယ်…” ဆိုပြီးဖင်ထဲက လီးကိုဆွဲနှုတ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကလဲကြမ်းပြင်တွင်ဒူးလေးထောက်ကာ ထိုင်ရင်းမျက်နှာကိုမော့ လျှာကိုထုတ်ထားပေးရှာသည်၊ ဝတီကလဲအားကျမခံ ဝတ်ရည်ဘေးကိုရောက်လာပြီး နှစ်ယောက်သားတူတူ ခေါင်းလေးမော့လို့ သူရလီးကထွက်လာမည့် လရည်ကိုစောင့်မျှော်နေကြရင်း သုတ်ရည်တို့ကပန်းထွက်လာတော့သည်၊ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာပေါ် လီးချိန်၍ ထပ်ပန်းချလိုက် ဝတီဖက်လှည့်ချိန် ပန်းထုတ်လိုက် လုပ်နေသည့်အချိန် ဝတ်ရည်ရဲ့အခန်းတံခါးက ပွင့်လာပြီး လူတယောက်ဝင်လာကာ

“ဟာ….မင်းတို့ ဘာတွေလုပ်နေကြတာလဲ ခွေးဇာတ်ခင်းနေကြတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား” ဆိုတဲ့အသံကိုကြားတော့ သုံးယောက်သား အပေါက်ဝကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကော သူရပါ မျက်နှာတွင်သွေးမရှိတော့ဟန်ဖြင့် ဖြူဆွတ်သွားကာ ကြောက်လန့်သွားကြရင်း သူတို့ပါးစပ်ကထွက်လာသည်က

“ဟာ….ဒယ်ဒီ……..” “အို….ဘုရားသခင်”

ခုလောလောဆယ် စာတွေတင်မပေးနိုင်သေးလို့ တောင်းပန်ပါတယ်‌ဗျ၊
ခရီးလွန်နေတဲ့အပြင် တိုက်ပွဲကြားမှာညှပ်နေလို့ အိမ်ပြန်မရတာ တော်တော်ကြာနေတဲ့အတွက်ကြောင့်ပါ။
ရေးထားလက်စတွေက pc ထဲကျန်ခဲ့ပြီး ဖုန်းထဲလဲမရှိတာရယ် အင်တာနက်လိုင်းပါအဖြတ်ခံထားရတာရယ်ကြောင့်ပါ ဘာမှလုပ်မရပါဘူး‌ဗျာ။
ခုတောင် အင်တာနက်ရနိုင်မဲ့နေရာကို အရဲစွန့်လာပြီး မိန်းမနဲ့လာစကားပြောရင် သတိတရဝင်တင်လိုက်တာပါ။
လမ်းခရီးအခြေအနေကောင်းလို့ အိမ်ပြန်ရောက်တာပဲဖြစ်ဖြစ် မသေပဲအသက်ရှင်ကျန်ခဲ့တာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအပုဒ်ကော ပြောင်းလဲခြင်းရော အပြီးသတ်တင်ပေးပါမယ်‌ဗျ
peace~