ဗုံမဟုတ် ပတ်မဟုတ် (အပိုင်း ၁)

မြန်မာပလာဇာ ဒုတိယထပ်ရှိ ဖက်ရှင်ဆိုင်တစ်ခု၏ရုံးခန်းထဲတွင် အင်တာဗျူးတစ်ခုလုပ်နေသည်။

“မင်းကတကယ် ဒါရိုက်တာဦးကျော်အောင်ရဲ့သမီးလား”

“ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်အဖေက xxx ကဒါရိုက်တာဦးကျော်အောင်ပါ”

“ဘာလို့ မင်းအဖေရဲ့ကုမ္မဏီမှာဝင်မလျောက်ပဲ ဒီမှာအလုပ်လာလျောက်တာလဲ”

“ဟို…ဒယ်ဒီက ကိုယ်ခြေထောက်ပေါ်ကိုယ်ရပ်တည်နိုင်အောင်လို့တဲ့ အလုပ်လုပ်ခိုင်းတာရယ် ကိုယ်ဝါသနာပါတာလုပ်ဆိုတာရယ်ကြောင့်ပါ”

“အော်…ကောင်းပါတယ်…ဒါပေမယ့်…မင်းအဖေရဲ့အရှိန်အဝှါကိုဒီမှာတော့ လာအသုံးချလို့မရဘူးနော် သူများတွေလိုတန်းတူနေနိုင် ထိုင်နိုင်ရမယ် ဖြစ်ရဲ့လား”

“ဟုတ်ဗျ ဖြစ်ပါတယ်”

“ပြီးတော့ အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုရင် ယူနီဖောင်းဝတ်ရမယ် ယူနီဖောင်းကစကပ်အတိုနော် ဝတ်ရမယ်နော် ဒီလိုကျားကျားယားယားပုံစံနဲ့တော့မရဘူး”

“‌ဗျာ…..အဲ..ဟုတ်..ဟုတ် ဝတ်နိုင်ပါတယ်”

“မင်းကြည့်ရတာလဲ တ‌ ဗျာ ‌ဗျာနဲ့ စကားပြောရင်လဲ ကျွန်တော် ကျွန်တော်နဲ့ အဲ့လိုစကားပြောပုံနဲ့ တို့အလုပ်နဲ့သိပ်မကိုက်လှဘူးကွ တို့အလုပ်ကကာစတန်မာကိုစကားလုံးချိုချိုလေးနဲ့ ဆွယ်ရတဲ့အလုပ် မင်းကအသံလေးတော့ချိုပါရဲ့ ထွက်လာတဲ့စကားတွေက ယောက်ျားဆန်ဆန်ကြီး”

“ဟို..ကျနော်…အဲလေ..ကျမ ပြင်နိုင်ပါတယ်”

“အင်း ပြီးတော့မျက်နှာမှာလဲ အလှဆင်ထားတာကအများကြီး လမ်းသရဲနဲ့တောင်တူနေတယ် အဲ့ကွင်းတွေကိုလဲဖြုတ် မိန်းကလေးပီပီ နှုတ်ခမ်းနီတို့ မိတ်ကပ်တို့လိမ်းခဲ့”

“ဟုတ်ကဲ့ ဖြုတ်ပါ့မယ် လိမ်းတတ်ပါတယ်”

“ဒါဆိုလဲ ကောင်းပြီလေ တနင်္လာနေ့ကစပြီးအလုပ်ဆင်းလို့ရပြီ မပြန်ခင် တို့ယူနီဖောင်းပေးလိုက်မယ် မတော်ရင်တစ်ခါတည်းပြင်ရအောင်လို့”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” ဒါနဲ့ မန်နေဂျာမကြီးက ဝတ်ရည် ကိုအဝတ်စားလဲခန်းသို့ခေါ်သွားပြီး ကိုယ်လုံးဆိုက်ကိုမေးကာ  သူနဲ့တော်မဲ့အဝတ်အစားများကိုထုတ်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲစမ်းဝတ်ပြလိုက်တယ်။

“ဒီလိုဆိုတော့လဲ မင်းကဘယ်ဆိုးလို့လဲ ရုပ်ကလေးကလဲလှရဲ့သားနဲ့ နှာခေါင်းနဲ့နှုတ်ခမ်းက စတီးကွင်းတွေကဖျက်နေတာ၊ လမ်းသရဲ မလုပ်ချင်စမ်းပါနဲ့ ကိုယ့်အလှနဲ့ကိုပေါ်ပေါ်ထင်ထင်နေစမ်းပါ”

“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”

“ကဲ သွားတော့ တနင်္လာနေ့သာ အလုပ်မနောက်ကျစေနဲ့” ဝတ်ရည်တစ်ယောက် ဖက်ရှင်ဆိုင်မှာ အလုပ်လာလျောက်ခြင်းဖြစ်တယ်၊ ဝတ်ရည်ဆိုတာက အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ် ဥပဒေပထမနှစ်ဒစ်စတန့်  ကျောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ကျောင်းမတက်ခင်ဆက်ကြားမှာ အလုပ်ဝင်လုပ်ခြင်းပင်၊ သူတို့အိမ်ကချမ်းသာတဲ့သူတွေဖြစ်ပေမယ့် သူ့မိဘတွေက သားသမီးတွေကိုကိုယ့်ခြေကိုယ့်လက်ပေါ်ရပ်တည်နိုင်စေဖို့ အောက်ခြေကစတက်ဖို့အမြဲတွန်းအားပေး အကြံပြုတာကြောင့် သူသည်လည်းပဲ ၁၀ တန်းပြီးလို့အိမ်မှာအေးဆေးနေချင်ပေမယ့် အလုပ်လုပ်ချင်သွားတဲ့ တချို့တွန်းအားလေးတွေရှိလေရဲ့။

သူ့နာမယ်အပြည့်အစုံက ဝတ်ရည်နန္ဒာအောင်တဲ့  နာမယ်ကတော့မိန်းကလေးဆန်ပေမယ့် လူကတော့ မိန်းကလေးနဲ့တစ်စက်မှမတူ၊ ဆံပင်ကပုခုံးကျော်လောက်ထိရှည်နေပြီ rocker ပုံစံဆံပင်အကောက်နဲ့ နှာခေါင်းတို့ နှုတ်ခမ်းတို့ မျက်ခုံးတို့မှာလဲ စတီးကွင်းအလှများတပ်ဆင်ထားပြီး ဝတ်ပုံစားပုံကလဲ ယောက်ျားတစ်ယောက်ပမာ တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီရှည်ဖြင့်သာနေတယ်၊ သူယောက်ျားဆန်ရတဲ့သည့်အကြောင်းအရင်းကလဲ သူ့မှာ အကိုတယောက်နှင့် မောင်တယောက်ရှိပြီး တစ်မိသားစုလုံးမှာ မိန်းမသားဆိုလို့ သူနဲ့သူ့အမေတို့သာရှိတော့ သူလဲငယ်စဉ်ကတည်းကအထီးတွေကြားကြီးပြင်းလာပြီး ယောက်ျားတစ်ပိုင်းဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်နေတယ်။

သူ့မိဘများက ကျောင်းမတက်သေးခင်စပ်ကြား ဝတ်ရည်ကိုအိမ်မှာအလကားမနေခိုင်း အလုပ်ထွက်လုပ်ခိုင်းတော့ သူလဲရှော့ပင်းထွက်လိုက်ရင်း ဖက်ရှင်ဆိုင်တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေသည့် ယုဝတီ ဆိုတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့ကာကြွေသွားတယ်၊  သူကလဲမိန်းကလေးမြင်ရင်စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ အဲ့ကောင်မလေးလုပ်တဲ့ဖက်ရှင်ဆိုင်မှာအလုပ်ဝင်လျောက်လိုက်တာပေါ့၊ စော်လဲကြောင်ရင်း အလုပ်လဲလုပ်ရင်း တစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ပေါ့၊ ဒါနဲ့အလုပ်လဲရသွားကော တနင်္လာနေ့ရောက်တော့ သူလဲတစ်ခါမှယောင်လို့ကိုင်မကြည့်ခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးအဝတ်အစားကို မဝတ်ချင်ဝတ်ချင်နဲ့ဝတ်လိုက်ရပြီး အလုပ်သွားဖို့ပြင်တော့ သူတို့တစ်အိမ်သားလုံးက သူ့ကိုမြင်ပြီး အံဩသွားကြတယ်။

“ဟာ မမကဒီလိုကျတော့လှလိုက်တာ မိုက်တယ်ဗျာ”

“အေး သမီးငယ်လေး ဒီလိုလေးဝတ်စမ်းပါဟဲ့ မှန်ထဲကြည့်စမ်း ဘယ်လောက်ကြက်သရေရှိလဲဆိုတာ”

“ဟုတ်တယ် ညီမလေးရ ကိုကိုသာ ညီမလေးနဲ့အပြင်မှာ ခုလိုတွေ့ကြည့် ညီမလေးမှန်းသိမှာကိုမဟုတ်ဘူး အရမ်းလှတယ်သိလား” တစ်ယောက်တစ်မျိုးဝိုင်းပြောနေကြတော့ ဝတ်ရည်လဲမျက်နှာလေးရဲကာ ရှက်လာပြီးအိမ်ကနေမြန်မြန်ထွက်လာလိုက်ရတယ်၊ ကားမှတ်တိုင်ဆီသို့ လမ်းလျောက်ထွက်လာရင်း သူတို့လမ်းထိပ်နားရောက်ခါနီးတွင်  အနောက်ကနေကားဟွန်းသံကြားလို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အဖေဖြစ်နေပြီး ကားပေါ်ခေါ်တာနဲ့ ဝတ်ရည်လဲကားပေါ်ရောက်သွားတယ်

“သမီးက ဒယ်ဒီကိုတောင် နုတ်မဆတ်တော့ပဲ သွားတော့မှာပေါ့ ဟုတ်လား”

“မဟုတ်ပါဘူး အလုပ်နောက်ကျမှာစိုးလို့ ဒရောသောပါးထွက်လာခဲ့မိတာပါဒယ်ဒီ”

“အင်း အချိန်ကို လေးစားတာကောင်းပါတယ် ဒယ်ဒီအားပေးတယ်သမီး ဒါနဲ့ သမီးအလုပ်ကဘယ်အချိန်ဆင်းမှာလဲ”

“ညနေ ၅ နာရီခွဲပါ”

“ဒါဆိုအတော်ပဲပေါ့ ဒယ်ဒီနဲ့အတူပြန်လာလို့ရတာပေါ့ နေ့တိုင်းသမီးဘက်စ်ကားစီးရတဲ့ဒဏ်လွတ်သွားတာပေါ့လေ”

“အင်း ကောင်းသားပဲနော် ဒါဆိုနောက်နေ့တွေ အသွားကောအပြန်ပါ ဒယ်ဒီနဲ့ပဲသွားတော့မယ်”

“ရပါတယ် ညီးသာ ဒယ်ဒီကို့အလုပ်ဖင့်အောင် နောက်မကျစေနဲ့ပေါ့”

“ဟုတ်…”

“နောက်နှစ်ကျရင် သမီးကိုလိုင်စင်လုပ်ပေးမယ် အဲ့ကျမှကားဝယ်ပေးမယ်နော် ခုတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ပဲလမ်းကြုံလိုက်စီးလှည့်ပေါ့ ပြီးတော့ ဒယ်ဒီမကြိုက်တဲ့ပုံစံတွေလျောက်မလုပ်နဲ့နော်”

“အာ ဟုတ်ပါ ဒယ်ဒီရဲ့ ဝတ်ရည်မလုပ်တော့ပါဘူး”

“ဒီလိုပုံစံနဲ့မြင်လိုက်ရတော့ သမီးလေးက တကယ်လှသားဟ”

“အာ ဒယ်ဒီကလဲလုပ်လာပြန်ပြီ တော်ပီမပြောနဲ့တော့” ဆိုပြီး ရှက်လို့ ရဲနေတဲ့မျက်နှာလေးက ငုံ့ကျသွားတော့တယ်၊ သူ့အဖေကတော့ တဟားဟားရယ်ရင်း ဝတ်ရည်ဖက်ကိုကုန်း၍ ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်တော့ ဝတ်ရည်မှာ ပိုပြီးအရှက်သဲသွားကာ

“ဟာ ဒယ်ဒီနော် အာ့ဆိုတော်ပီ နောက်နေ့ဒယ်ဒီနဲ့မလိုက်တော့ဘူး” ဆိုကာ ရှားရှားပါးပါး မိန်းမဆန်ကာ နှုတ်သီးလေးစူ၍ ပြောဆိုနေတော့ ဦးကျော်အောင်ကပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ကာ ကားကိုမောင်းထွက်လာတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့သူတို့ကားလေးက မြန်မာပလာဇာရှေ့ကိုရောက်သွားတော့ ဝတ်ရည်လဲဆင်းနေခဲ့ပြီး ဦးကျော်အောင်ကတော့ကားပါကင်ထဲမောင်းလာပြီး သူ့ကုမ္မဏီရှိရာ xx အလွှာသို့ဆက်တက်သွားတော့သည်၊ အလုပ်ပထမဆုံးနေ့ဆိုတော့ ဝန်ထမ်းထုံးစံအတိုင်းအရင်ရောက်တဲ့သူကဆရာမို့ ဝန်ထမ်းတွေအကုန်လုံးက ဝတ်ရည်ကိုဝိုင်းအနိုင်ကျင့် ဝိုင်းနှိမ်ကြတော့တာပဲ၊ ဒါမဲ့အဲ့ထဲမှာ သူသဘောကျနေတဲ့ ယုဝတီဆိုတဲ့ကောင်မလေးကတော့မပါချေ၊ ယုဝတီကအနိုင်မကျင့်တဲ့အပြင် ဝတ်ရည်ကိုပါဖေးဖေးမမ သင်ပေးတယ် ကူညီပေးတယ်၊ ဝတ်ရည်ကလဲဒါကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ယုဝတီကိုအပိုင်ကပ်ပေါင်းတော့တာပဲ။

ယုဝတီရဲ့နာမယ်အပြည့်အစုံကတော့ ယုဝတီစိုးတဲ့ အသက်က ၂၀ ပြည့်ခါနီး၊ ဝတ်ရည်ထပ်ကြီးပေမယ့် ဝတ်ရည်ကို ညီမတစ်ယောက်လို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုတန်းတူ ပေါင်းသင်းစေတယ်၊ ဝတီက ပြည်ဖက်ကဖြစ်ပြီး အဆောင်နေရင်း ဒီမှာလာအလုပ်လုပ်တယ်၊ ဝတ်ရည်ရဲ့ ခင်မင်စရာအပြောအဆိုများ ချစ်စဖွယ်အမူအရာလေးများကြောင့် အချိန်တိုရက်ပိုင်းအတွင်းမှာ ဝန်ထမ်းများအားလုံး၏ ချစ်ခင်ခြင်းကိုခံလာရသည်၊ ထိုအထဲတွင် ယုဝတီတယောက်အပါအဝင်ပေါ့၊ ဝတ်ရည်ကလဲ ယုဝတီကို တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်  ရေလာမြောင်းပေးစကားတွေပြောပြီး သူဟာ မိန်းကလေးအချင်းချင်းကြိုက်တဲ့ Lesbian တစ်ယောက်ဆိုတာကို မသိမသာကွယ်ဝိုက်ပြီးပြောလေ့ရှိပေမယ့် နယ်ကတက် အလုပ်လာလုပ်တဲ့ ရိုးရိုးအအတောသူမလေး ဝတီကတော့ဝတ်ရည်ရဲ့ဆိုလိုရင်းကိုနားမလည်ပဲ သဘောရိုးနဲ့သူ့ကိုခင်လို့ ဖက်လဲတကင်းပေါင်းတယ်ပဲထင်နေရှာတယ်။

တစ်ရက်လဲမဟုတ် နှစ်ရက်လဲမဟုတ် ကြာလာတော့ ဝတ်ရည်လဲ ဒုံးဝေးလွန်းတဲ့ ဝတီကိုစိတ်တိုလာပြီး တရက်မှာတော့ နေ့လည်ထမင်းစားနားတဲ့အချိန် ဝတီနဲ့နှစ်ယောက်သား အိမ်သာသွားရင်း လူရှင်းတာကိုသိလိုက်ရတော့ ဝတီ့ကို စသလိုလို နောက်သလိုလို ဖက်ကာနမ်းလိုက်တော့ ဝတီကလဲ သဘောရိုးဖြင့် မိန်းကလေးချင်းနမ်းသည်မို့ သူကပဲ စစနောက်နောက်ပြန်နမ်းလေတော့ ဝတ်ရည်ကလဲ  တစ်ခါတည်းကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ပါတော့တယ်၊ ဝတီလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့အပြုအမူကိုကြောင်ပြီးငြိမ်သွားပေမယ့် ခဏနေတော့မှဝတ်ရည်ရဲ့လက်ထဲကရုန်းထွက်လိုက်ပြီး

“ဟဲ့ နင်ဒါဘာလုပ်တာလဲ”

“နမ်းတာလေ နင်ကလဲ ဘာလုပ်တယ်ထင်လို့လဲ”

“အာ..နမ်းတာတော့ နင်ပြောမှလား ငါသိတာပေါ့ ဒါမျိုးက ငါတို့မိန်းမအချင်းချင်းလုပ်လို့မှမရတာ”

“ဘယ်သူကပြောလဲ လုပ်လို့မရဘူးလို့ ချစ်တတ်တဲ့နုလုံးသားပါတဲ့သူတိုင်းလုပ်လို့ရပါတယ်ဟ နင်ကလဲ”

“ဟင်…အာ့ဆို…နင်…နင်…က…”

“အေးလေ ငါနင့်ကိုချစ်နေတာကြာလှပြီ နင့်ကိုငါပေါ်တင်မပြောယုံတမယ်ပဲ ကွယ်ဝိုက်ပြီးပြောနေရတာ အာပေါက်လှပြီ နင်ကဒုံးဝေးတာ”

“ဟ ငါက နင်ငါ့ကိုရိုးရိုး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ပြောတယ်ထင်တာပေါ့ဟဲ့ ဒီလိုမှန်းဘယ်သိပါ့မလဲ နင့်ပုံစံကလဲ ဘောပြားလိုလဲမဟုတ်တော့ ငါလဲမထင်ဘူးလေ”

“အလုပ်နဲ့ အိမ်ကလူကြီးတွေကြောင့် ငါဒီလိုပုံစံနေရတာလေ ငါ့သဘောနဲ့ငါဆို ဘောင်းဘီနဲ့တီရှပ်ပဲဝတ်တာပါ”

“အော်….”

“ငါနင့်ကိုချစ်တယ်ဟာ နင့်ကိုချစ်လို့ပဲ နင်ရှိတဲ့ဆိုင်မှာတမင်အလုပ်လာလုပ်တာဟ”

“ဟင် နင်က ငါ့ကိုအရင်ကတည်းကသိနေတယ်ပေါ့”

“သိတယ်ရယ်လို့လဲမဟုတ်ပါဘူးဟာ ဒီလိုပဲရှော့ပင်းထွက်ရင်းတွေ့မိတာပေါ့”

“နင့်ဟာကြီးကလဲ”

“အော် ဘာနင့်ဟာကြီးကလဲ နင့်ကိုတွေ့လို့စိတ်ဝင်စားပြီး နင်ရှိမဲ့နေရာထိလိုက်လာတာလေ”

“အေးပါ….ဒါမဲ့ဟာ…ငါက..နင်..နင့်ကို…ဟို…ဟို”

“ဘာလဲ မကြိုက်ဘူးလို့ပြောတာလား”

“အဲ…အဲ့လို…မ..မဟုတ်…”

“အဲ့လိုမဟုတ်ရင်ပြီးရော ရတယ် ငါ့နဲ့တွဲမလား”

“ဟင်…ဟိုလေ…ငါ့မှာ…ဘဲရှိတယ်ဟ….သူက…ထိုင်းမှာအလုပ် လုပ်နေတာ…”

“အာ ဘာဖြစ်လဲ ဒီမှာမှမဟုတ်တာ သူမရှိတုန်းငါ့ကိုတွဲ သူပြန်လာတော့ သူ့ကိုတွဲပေါ့ဟာ”

“ဘယ်ဖြစ်မလဲ သူသိသွားရင် ပြသနာတက်မှာပေါ့ဟ သူနဲ့က လူကြီးတွေချင်းလဲသိနေကြပြီးသားကို”

“ငါ့ရဲ့ဒီလိုပုံစံနဲ့ နင်နဲ့တွဲတာ ဘယ်သူကဘယ်လိုထင်မှာလဲဟာ စဉ်းစားကြည့်ပါအုံး”

“ဟင်…ဟုတ်တယ်နော် နင်ကဘယ်လိုကြည့်ကြည့်မိန်းကလေးပဲဟာ”

“အေးလေ…ငါနဲ့တွဲမလား မတွဲဘူးလား ဖြေ”

“အာ နင်ကလဲ ချက်ချင်းကြီးဖြေရမှာလား”

“ဟာ ကြာတယ်ဟာ this man နဲ့ this man ကိုစဉ်းစားအုံးမှာလား ဟ မရဘူး အခုဖြေရင်ဖြေ
မဖြေပေးရင်နင့်ကိုအိမ်သာထဲဆွဲခေါ်ပြီးအတင်းဖက်နမ်းပလိုက်မှာ”

“အဲ..အဲ့လိုကြီးမလုပ်ပါနဲ့ဟာ ဖြေပါ့မယ်….အင်း…ဟာ…အင်းအင်း…နင်နဲ့တွဲမယ်ဟာ နော် ကျေနပ်ပြီလား”

“အင်း ကျေနပ်ပြီး အဲ့လိုမဖြေနဲ့ ငါ့ကိုချစ်လား ချစ်ရင်ချစ်တယ် မချစ်ရင်မချစ်ဘူး အဲ့လိုဖြေ”

“ချစ်တယ်ဟယ် ချစ်တယ် ချစ်တယ် ကဲ ကောင်မ ကျေနပ်ပြီလား”

“အေး ကျေနပ်ပြီ ဒါဆိုငါတို့ချစ်သူတွေဖြစ်သွားပြီပေါ့နော်”

“ဒါပေါ့ ချစ်ရဲ့”

“ချစ်သူတွေဆို ချစ်သူထုံးစံအတိုင်း နမ်းရမှာပဲ လာခဲ့ ချစ်လေး အိမ်သာထဲကို”

“အာ နင်ပြောတော့မလုပ်ဘူးဆို ဟဲ့…နင်နော်…ငါ..အော်..လိုက်…”

“အမလေး အော်တော့ရော ဘယ်သူကဘာလာလုပ်ပေးမှာကျလို့ မိန်းကလေးအချင်းချင်းဆွဲလားရမ်းလားလုပ်လို့ ဘယ်သူမှဝင်မဖြည်ပေးဘူးရယ် လာစမ်းပါ ငါတို့နားချိန်ပြည့်တော့မှာ ခဏပဲနမ်းမှာ လာခဲ့” ဆိုပြီးဖင်တွန်းကာရုန်းနေတဲ့ ဝတီရဲ့လက်ကိုအတင်းဆွဲကာ အိမ်သာထဲခေါ်သွားပါတော့တယ်၊ အိမ်သာအခန်းကျဉ်းလေးထဲရောက်တော့ ဝတီကရှက်နေပြီး မျက်နှာလေးရဲကာ ခေါင်းကိုသာငုံ့နေတော့ သူ့ထပ် ၃ လက်မလောက်အရပ်မြင့်တဲ့ဝတ်ရည်ကပဲ ဝတီမေးစိလေးကိုဆွဲမော့လိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဝတီနှုတ်ခမ်းတွေကိုထပ်မံမိတ်ဆတ်လိုက်ပြန်တယ်၊ စစချင်းမှာတော့ ဝတီလဲဝတ်ရည်ကိုပြန်မနမ်းပေးရဲသေးပဲ ငြိမ်ပြီးအနမ်းခံပေမယ့် ကြာလာတော့မှသူလဲဖီးလ်တက်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပြန်လည်စုပ်နမ်းလာပါတော့တယ်။

ဝတ်ရည်ကလဲဒီလိုအချိန်မျိုးကိုစောင့်နေတာမို့ ဝတီတစ်ယောက်ဖီးလ်တက်သွားပြီဆိုတော့မှ သူ့ခါလေးကိုဖက်ထားတဲ့လက်ကိုအောက်ရွေ့ကာ ဝတီရဲ့တင်ပါးပျော့ပျော့လေးကိုညှစ်လိုက်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်သပ်ကာပေးနေလာတယ်၊ ဝတီကလဲဖင်အကိုင်ခံရတာကိုသတိမထားမိသေးပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးအပြန်အလှန်နှုတ်ခမ်းချင်း ချိတ်ဆက်နေကြတာပေါ့၊ ဝတ်ရည်ရဲ့လက်တွေက ဝတီရဲ့တင်ပါးလေးကိုစကပ်အပေါ်ကကိုင်ရတာအားမရတော့ပဲ စကပ်လေးကိုအသာလှန်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်ကိုလက်ထည့်နှိုက်လိုက်တော့မှပဲ ဝတီလဲသတိပြုမိသွားပြီး ဝတ်ရည်လက်ထဲကရုန်းထွက်လိုက်ကာ

“ဟာ နင်ကဒီလိုကြီးတော့မလုပ်နဲ့လေဟာ”

“ဘာလို့လဲဟ ငါလုပ်ပေးတာမကောင်းလို့လား”

“မဟုတ်ပါဘူး အဲ့လိုကြီးတော့မလုပ်ပါနဲ့ဟာ ငါကျက်သီးထတယ်ဟ”

“ချစ်သူ သဘာဝအတိုင်း လက်သရမ်းတာလေဟာ မရဘူး ကိုင်မှာပဲ”

“ကျွတ်စ်….နောက်မှဟာ နော် နောက်မှနင့်သဘောအတိုင်း ငါအကုန်လုပ်ပေးမယ်….အဲ ငါတို့အချိန်ပြည့်သွားပြီလားမသိဘူး လာလာ ဝတ်ရည်ဆိုင်ကိုပြန်စို့ ဂျာကြီးအပေါက်နဲ့ငါတို့တွေ့နေလိမ့်မယ်” ဝတီကဝတ်ရည်ရဲ့ရန်ကိုကြောက်ပြီး အိမ်သာတံခါးလက်ကိုင်ကိုလှမ်းကိုင်ပြီးထွက်မယ်လုပ်တော့ ဝတ်ရည်က ဝတီကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး

“၁၀ မိနစ်လောက်တောင်လိုသေးတယ် အဝေးကြီးကို၊ ငါတို့အစောကြီးပြန်ပြီးဘာလုပ်ရမှာလဲ ဟိုကောင်မတွေရေသာခိုနေလိမ့်မယ် မပြန်သေးဘူး ဆိုင်ကနီးနီးလေးဟာ ၂ မိနစ် ၃ မိနစ်အလိုမှပြန်မယ် ငါလဲမပြန်ဘူး နင်လဲမပြန်နဲ့”

“ဟာ နင်ကလဲဟာ ငါ…နင့်ကိုကြောက်တယ်ဟ”

“ဟင် ငါ့ကို….ဟားဟားဟား….ဘာကြောက်စရာရှိလဲဟာ မိန်းကလေးအချင်းချင်းပဲဟာ”

“မသိဘူး ငါကြောက်တယ် ငါ့ဘဲနဲ့မတွေ့ရတာ ၂ နှစ်လောက်ရှိပြီ နင်အဲ့လိုတွေလုပ်လာတော့ ငါ့စိတ်တွေ…ဟိုလို…ဖြစ်….” အသံလေးကတိုးဝင်သွားတော့ ဝတ်ရည်လဲဝတီကိုကြည့်ပြီး

“ဘာလဲ နင်က နင့်ဘဲရဲ့အလိုးကိုခံပြီးသားပေါ့”

“ဟဲ့…အဲ့လိုကြီးမပြောပါနဲ့ဟာ နင်ကလဲ အချစ်ခံပြီးသားလားဆိုလုံလောက်ပါပြီ”

“အို…ရှုပ်တယ် လိုးတာကို လိုးတယ်မပြောလို့ဘယ်လိုပြောမလဲ”

“နင်နဲ့တော့ ခက်တယ်ဟာ….ဟူး…”

“ငါမေးတာဖြေစမ်းပါ နင်အလိုးခံပြီးသားလား”

“အင်း….”

“ဘယ်ကတည်းက ပါကင်ပွင့်တာလဲဟ ငါ့ကိုပြောပါအုံး…ဟီး…ငါကအတွေ့အကြုံမရှိသေးလို့ပါ”

“ဟင် နင်တကယ်ပြောတာလား ငါတော့နင်ကိုအတွေ့အကြုံရှိမယ်ထင်နေတာ”

“အာ ငါအဲ့ယောက်ျားတွေစိတ်ကိုမဝင်စားဘူး နင်တို့လို့စော်ချောချောလေးတွေပဲကြိုက်တယ် ငါ့ကိုလဲဘယ်ကောင်မှလာမကြိုက်ရဲကြဘူး ငါလဲတကောင်မှပြန်မကြိုက်ဖူးဘူး အေးဆေး အဲ့တော့ ငါကပါကင်ကွာ ရှင်းလား”

“နင့်ကိုလား ကြိုက်မဲ့သူမရှိမှာ အမလေး မယုံရေးချ မယုံဟေ့ ဒီလောက်လှနေတာကို မျက်နှာလေးက ထိုင်းမင်းသမီးလေးလိုလိုနဲ့ ချစ်စရာလေးပါဟယ်”

“အမလေး မမြှောက်နဲ့ကောင်မ မမြှောက်ပဲပြောလဲ ငါနင့်ကိုလိုချင်တာအကုန်ဝယ်ကျွေးမှာ”

“တကယ်ပြောတာဟ နင်ကမော်ဒယ်တောင်လုပ်လို့ရတယ် တကယ်ချောတာ တကယ် တကယ်”

“အေးပါ ထားပါတော့ ငါက အဲ့လိုယောက်ျားလေးအတွေ့အကြုံလဲမရှိဘူး မိန်းကလေးအချင်းချင်းအတွေ့အကြုံကလဲ နင်ပထမဆုံးပဲ”

“တကယ်….”

“တကယ်ပါဆို နင်နဲ့တွေ့မှပဲ နင့်နားမှာပဲနေချင်နေတဲ့စိတ်တွေဖြစ်လာပြီး နင်ရှိမဲ့နေရာကိုလိုက်လာခဲ့တာပဲကြည့်”

“အင်းပါ ငါယုံပါတယ် ကောင်မရဲ့”

“ယုံရင် ငါလုပ်တာခံဟာ”

“ဟယ် ဟိုလိုကြီးလား အဲ့လိုကြီးတော့ မရပါဘူးနော် ခုတောင်အနမ်းခံရတာနဲ့တင်ရှက်လှပြီ”

“အစမို့လို့ပါဟယ် နင့်ဘဲနဲ့တုန်းကလဲ ပထမဆုံးချိန်းတွေ့တွေ့ချင်းတန်းလိုးကြတာမှမဟုတ်တာ လက်လေးကိုင်လိုက် ပုခုံးလေးဖက်လိုက်နဲ့ နောက်တစ်ခေါက်မှာ ပါးလေးနမ်းလိုက် နှုတ်ခမ်းလေးနမ်းလိုက်ကနေစပြီး တော်တော်လေးကြာမှ အလိုးခံရတာမလား ခုလဲအဲ့လိုပဲလေ နင့်ကိုဘယ်သူက စစချင်းတန်းလိုးမှာလဲ”

“ဟီဟိ….”

“ကောင်မ ဘာရီစရာပါလို့ရီတာလဲ ရုပ်ကိုကပြောင်စပ်စပ်နဲ့ စောက်ပတ်နဲ့တက်ပွတ်လိုက်ရ”

“အမလေး နင့်စကားက ဘာကြီးလဲဟာ ငါကြောက်တောင်လာပြီနော်”

“နင်က ပြောင်စပ်စပ်လုပ်နေတာကို”

“နင်ပြောတာ သဘောကျလို့ရယ်မိတာပါဟာ ပထမဆုံးချိန်းတွေ့ရင်ဘယ်လို နောက်အခေါက်မှာဘယ်လိုနဲ့ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့သူကလဲနော်….”

“အာ ဒါက ငါ့သူငယ်ချင်းတွေရဲ့အတွေ့အကြုံကိုဥပမာယူပြီးပြောတာပါဟ ငါကလုံးဝအတွေ့အကြုံမရှိဘူး လုံးဝ ပါကင်ပဲ နင်မယုံရင် ငါအခုစောက်ဖုတ်ဖြဲပြမယ်ဟာ ကြည့်မလား”

“အမလေး မလုပ်ပါနဲ့ဟာ မလုပ်ပါနဲ့ နောက်မှနော် နောက်မှ နင့်သဘောဟုတ်ပြီလား”

“ပြီးတာပဲနော် နောက်တစ်လလောက်နေရင် နင်နဲ့ငါ စောက်ဖုတ်ချင်းပွတ်ပြီး ငါလိုးတာခံရမယ် ကြားလား”

“ဟာ နင့်စကားကြီးကလဲ ငါကြောက်တောင်လာပြီနော် နင့်ကို”

“ဟဲ..ဟဲ…ဟဲ ငါကစတာပါဟာ ဟားဟား တကယ်ကြောက်သွားတာလား မျက်နှာလေးကြည့်ပါအုံး ဇီးရွက်လေးလောက်ကျန်တော့တယ်”

“မသာမ တော်တော်ရွ….”

“ဒါနဲ့ စောစောကနင်ဘာလို့ရယ်တာလဲ ရှင်း”

“နင်ပြောတာ မှားနေလို့ရယ်တာလေ ဘာတဲ့ ပထမဆုံးချိန်းတွေ့ရင် လက်လေးကိုင် ခါးလေးဖက် ဒုတိယမှ နမ်း နောက်အခေါက်တွေမှ ဟိုလိုလုပ်ရတယ် ဟုတ်လား နင်ပြောတာနဲ့ ငါ့အဖြစ်ကတလွဲကြီး”

“ဟင် ဟုတ်လား ငါ့ကိုနင့်အတွေ့အကြုံလေးရှယ်ယာယီးလုပ်ပါအုံးဟ ငါနားထောင်ချင်လို့……… အား….ညောင်းလာပြီဟာ အိမ်သာခွက်ပေါ်ပဲထိုင်လိုက်တော့မယ် နင်ငါ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်” ဆိုပြီး ဝတီခါးကိုဆွဲချလိုက်တော့ ဝတီကလဲဝတ်ရည်ရဲ့ပေါင်ပေါ်ဘေးစောင်းလေးဝင်ထိုင် ဝတ်ရည်ကိုသိုင်းဖက်ထားရင်း သူ့အတွေ့အကြုံကိုပြောပြနေတယ်

“ဒီလိုဟ ၁၀ တန်းတုန်းကပေါ့ဟယ် ခုငါ့ကောင်လေးနဲ့ ငါနဲ့က ရည်းစားတွေမဟုတ်ကြသေးဘူး တစ်မြို့တည်းသားသူငယ်ချင်းတွေပဲ၊ သူ့မှာစော်ရှိတယ်ဟဲ့ သူ့ရည်းစားက ငါ့သူငယ်ချင်းပဲ၊ တနေ့တော့ ကျောင်းပိတ်ခါနီးမို့ဆိုပြီး ငါ့သူငယ်ချင်းကသူ့ဘဲနဲ့ချိန်းတွေ့တာကို ငါ့ကိုအဖော်ခေါ်သွားတယ်လေ၊ ဟိုရောက်တော့ ဘုရားပျက်ထဲမှာ သူတို့အတွဲဝင်ချိန်းကြတာပေါ့ဟာ ငါကလဲ သူတို့နဲ့မလှမ်းမကမ်းက ဂူအပျက်တခုထဲဝင်ထိုင်ပြီး စောင့်ပေးနေတာ အဲ့လိုစောင့်ပေးရင်း ဘယ်လောက်မှမကြာပါဘူး သူတို့တွေပြန်ထွက်လာပြီး အချင်းချင်းပြသနာကတွေတက်ပြီး ငါ့သူငယ်ချင်းက ငါ့ကိုတောင်မခေါ်ပဲပြန်ပြေးသွားတယ်ဟ ငါကလဲဂူထဲမှာမသိလိုက်ဘူး ခဏလောက်ကြာတော့ ငါ့ဘဲဖြစ်လာမဲ့ သူငယ်ချင်းက ငါရှိတဲ့ဂူဆီရောက်ပြီး ထိုင်စကားပြောရင်းနဲ့ ငါ့ကိုမုဒိန်းဝင်ကျင့်သွားတော့တာပဲဟေ့၊ လုပ်ပြီးမှ သူကမှားပါတယ် တာဝန်ယူပါတယ်ဆိုပြီး တောင်းပန်တော့ ငါလဲလွန်ခဲ့ပြီမို့ မထူးဘူးဆိုပြီးလက်ခံလိုက်တာ။

အမှန်ကတော့အေ သူက ငါ့သူငယ်ချင်းကို အဲ့လိုလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာ ငါကလဲသွားချောင်းကြည့်ရင်း ထမိန်ထဲနှိုက်နေ နို့ကိုင်နေတာကိုမြင်ပြီး ကြည့်ရင်းနဲ့ စမာန်ထလာတော့ မမြင်ကွယ်ရာမှာသွားပြီး ထမိန်လေးလှန်လို့ အာသာဖြေနေတာကွာ သူတို့အတွဲကအဆင်မပြေ ငါ့သူငယ်ချင်းကပေးမလုပ်တော့ ပြသနာတွေတက်ပြီး ချိန်းပွဲပျက်သွားတာ ငါကအဲ့ဒါတွေကိုမသိပဲ ကိုယ့်ဟာကိုအစိလေးပွတ်ပြီးအာသာဖြေနေတာကို သကောင့်သားနဲ့ပတ်ပင်းတိုးပြီး အတင်းဝင်လုပ်တာခံလိုက်ရတာပဲဟေ့၊ ငါကလဲငါ့အပြစ်နဲ့ငါဆိုတော့ သူ့ကိုလဲအပြစ်ပုံမချချင်ဘူး ဒါနဲ့သူတာဝန်ယူပါမယ်ဆိုတဲ့စကားလိုက်လက်ခံလိုက်ပြီး သူနဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်သွားတော့တာပဲ။

တောင်းပန်ပြီးတော့ ငါကခွင့်လွှတ်မှန်း သူ့တာဝန်ယူမှာကိုလက်ခံမှန်းလဲသိကော နောက်တခါထပ်လုပ်ပြီး ပြီးတော့မှ သူကငါ့ကိုရည်းစားစကားပြောတာဟေ့ ငါကလဲမထူးပါဘူးဆိုပြီး မချစ်ပေမယ့်လဲအဖြေပြန်ပေးလိုက်မိတာပေါ့၊ ကြာလာတော့လဲ သွားအတူ စားအတူ အိပ်အတူနဲ့ အနေနီးပြီး သံယောဇဉ်တွယ်လို့ ချစ်သွားတာပါပဲဟာ၊ မိဘချင်းကလဲသိနေ ငါတို့ချင်းကလဲချစ်သူတွေဖြစ်နေတော့ တစ်အိမ်နဲ့တစ်အိမ် ဝင်ထွက်သွားလာပြီးအဆင်ပြေနေခဲ့တာပေါ့၊ အဲ့မှာငါ့အဖေဆုံးသွားတော့မှ ငါလဲဒီကိုအလုပ်လာလုပ်ဖြစ်သွားသလို သူလဲထိုင်းမှာငွေရှာဖို့ဆိုပြီးထွက်သွားတယ်၊ ငါ့အဖြစ်ကတော့ ဒါပဲကောင်မရေ”

“ဟာ…နင့်အကြောင်းနားထောင်ရတာ စောက်ရည်တွေတောင်ထွက်လာပြီဟာ နင့်ဘဲကနင့်ကို ဘာဂျာမှုတ်ပေးလား”

“မှုတ်ပေးတာပေါ့ဟ သူမှုတ်ပေးတာ ရှယ်ကောင်း”

“ဒါဆို ငါလဲနင့်ကိုမှုတ်ပေးမယ်ဟာ လာခဲ့ခဏတော့အချိန်ရသေးတယ်”

“ဟာ မရဘူး မလာပါဘူး နင်နော် ငါ့ကိုအတင်းမလုပ်နဲ့ ငါမကြိုက်ဘူး”

“အာ..နင်ကလဲ နင်ကောစောက်ရည်တွေမထွက်နေဘူးလား”

“မထွက်ပါဘူး ဒါလေးနားထောင်ယုံနဲ့ စောက်ရည်ထွက်စရာလားဟ…..နင်ကတကယ်ပါကင်လေးပဲ……ဒါမျိုးက ငါ့အတွက်တော့ရိုး…ဟိုး….ဟိုး….နေပြီ တော်ပြီ ၅ မိနစ်ပဲကျန်တော့တယ် သွားတော့မယ် နင့်ဟာနင် လိုက်ချင်လိုက် မလိုက်ချင်နေတော့” ဆိုပြီး ဝတီလဲ ဝတ်ရည်ကိုလျှာထုပ်ပြောင်ပြကာ အတင်းထွက်ပြေးသွားလိုက်တယ်၊ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်သာ အိမ်သာထဲငေါင်တောင်တောင်ကြီးကျန်နေခဲ့ပြီး ဝတီပြောပြတဲ့ သူ့ရာဇဝင်ကိုနားထောင်လိုက်ရပြီး ရင်မောစွာအိမ်သာထဲကျန်နေရစ်ခဲ့တယ်။

နောက်နေ့တွေ နောက်နေ့တွေမှာလဲ ဝတ်ရည်နဲ့ဝတီတို့ဟာ ထမင်းစားပြီးတဲ့အချိန် ဘယ်မှသဝေမထိုးတော့ပဲ အိမ်သာထဲသွားကာအချိန်ဖြုန်းနေကြပြီး အနမ်းချင်းဖလှယ်ကာ ဝတီရဲ့ဖင်အိုးကြီးတွေ စောက်စိလေးတွေကို လက်နဲ့ဆော့ပေးပါတော့တယ်၊ တစ်ရက်မှ တစ်ပတ် တစ်ပတ်မှ တစ်လကြာလာတော့ ဝတီလဲဝတ်ရည်နဲ့အသားကျလာကာ ဝတ်ရည်ရဲ့အစုပ်အနမ်းတွေကိုသာယာလာပြီး ဝတ်ရည်သူ့စောက်ဖုတ်ကိုကလိုင်းတာ ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာတောင် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်မရှိတော့ အိမ်သာခွက်ပေါ်ပေါင်ကိုဖြဲကားလို့ အသာအယာပဲမှိန်းခံပါတော့တယ်၊ ဒါပေမယ့် ဝတီက ဝတ်ရည်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုပြန်ကိုင်မယ်လုပ်ရင်တော့ ဝတ်ရည်ကအကိုင်မခံ၊ သူရဲ့အကြောင်းအဖြစ်အမှန်ကို ချစ်ရသူ ဝတီကိုဖွင့်ပြောဖို့မရဲသေးတာနဲ့ အချိန်တစ်ခုထိစောင့်ကြည့်နေသေးသည်။

သူတို့ရဲ့ချစ်သူသက်တမ်း ၁ လခွဲခန့်ကြာလာတော့ ဝတီက ဝတ်ရည်နဲ့ဟိုတယ်လိုအခန်းမျိုးမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်ကြောင်း ဖွင့်ပြောလာတော့ ဝတ်ရည်မှာလဲအခက်တွေ့သွားကာ စိတ်ချရမဲ့နေရာလိုက်ရှာအုံးမည်ဟုသာအကြောင်းပြ၍ သူ့ချစ်သူကို သူ့အကြောင်းဘယ်လိုဖွင့်ပြောရင်ကောင်းမလဲဟုသာတွေးနေမိတာတယ်။

ဝတ်ရည်ဆိုတာ အဖက်ဖက်ကကြည့်ရင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်အဖြစ်ရှိနေပေမယ့် တကယ့်တကယ်တန်းမှာတော့ သူကယောက်ျားတစ်ပိုင်းမိန်းမရိုင်းလေးဖြစ်လို့နေတယ်၊ အကြောင်းကတော့ သူဟာ Intersex လို့ခေါ်တဲ့ လိင်အင်္ဂါနှစ်မျိုးလုံးပါတဲ့  ဒွိလိင်နဲ့တစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပါပဲ၊ ယောက်ျားတန်ဆာကော မိန်းမအင်္ဂါပါ နှစ်မျိုးလုံးသူ့မှာပါနေတယ်၊ ဒွိလိင်လို့ခေါ်တဲ့ Intersex တွေက အကြမ်းအားဖြင့် ကမ္ဘာပေါ်မှာ ၄ မျိုး ၄ စားရှိကြပြီး အဲ့ဒါတွေကတော့

၁. လိင်တံက စောက်စိနေရာမှာပေါက်၍ ဂွေးဥမပါတဲ့သူမျိုး

၂. လိင်တံပီပီသသပါပြီး ဂွေးဥမှာအတွင်းကိုကပ်ပြီး အဖုတ်နှင့်တွဲဆက်ချိုင့်ဝင်နေတဲ့သူမျိုး

၃. လိင်တံကော ဂွေးဥပါတွဲလျက်ပါပြီး စောက်ဖုတ်ကဖင်နဲ့တွဲလျက်ဖြစ်နေတာမျိုး

၄. လိင်တံကောဂွေးဥပါသပ်သပ်ပါပြီး စောက်ဖုတ်ကတော့ ဖင်ပေါက်နှင့် လိင်တံကြားတွင်တည်ရှိနေပြီး  စောက်ဖုတ်သဘာဝအတိုင်း စောက်စိနှင့် နှုတ်ခမ်းသား အပြည့်အစုံတို့ပါတာမျိုး ဆိုပြီးပုံစံလေးမျိုးဖြစ်တည်ကြသည်။

ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ဒွိလိင်တော်တော်များများက နံပါတ် ၁ နဲ့ ၂ ပုံစံတွေသာပေါများပြီး သူတို့တွေက မိန်းမတွေလို ကိုယ်ဝန်လွယ်လို့ရပေမယ့် ယောက်ျားလိုတော့နေ၍မရနိုင်၊  သူတို့နောက်မှာတော့ နံပါတ် ၃ ကအနည်းအကျဉ်းလောက်ပဲရှိတယ် ကိုယ်ဝန်မဆောင်နိုင်သလို ယောက်ျားတွေလိုလဲသုတ်ရည်မသန်စွမ်းရှာဘူး၊ အရှားဆုံးကတော့ နံပါတ် ၄ ပါပဲ ယောက်ျားလိုရော မိန်းမလိုပါ သန်စွမ်းကြတယ် သူတို့ခန္ဓာကိုယ်မှာက သုတ်ရည်ထုတ်ပေးနိုင်တဲ့ ဂွေးဥလဲပါသလို ကလေးမွေးပေးလို့ရတဲ့ သားအိမ်လဲပါနေတယ် ကျင်ငယ်စွန့်(သေးပေါက်) လျှင်တော့ နှစ်ပေါက်လုံးကထွက်တတ်သည် ထိန်းချုပ်လို့မရနိုင်။

ဝတ်ရည်က နံပါတ် ၄ အမျိုးအစားထဲကဖြစ်ပြီး လိင်တံနဲ့ ဂွေးဥတို့က ဆီးခုံရဲ့အောက်ဖက်နားမှာပေါက်နေပြီး ပေါင်ကြားခွစုံတည့်တည့်မှာတော့ စောက်စိကော နှုတ်ခမ်းသားတို့ပါပြည့်ပြည့်စုံစုံပါတဲ့ မ အင်္ဂါလေးတစ်ခုနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးတို့ကအတန်းလိုက်လေးတည်ရှိတယ်၊ ဝတ်ရည်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်သည်လဲ လုံးဝန်း၍လှပတောင့်တင်းသော တင်ပါးဆုံနှင့် Cup E အရွယ်ခန့်စူဖြိုးလှသော ရင်သားအစုံတို့ဖြင့်ပြည့်စုံသော မိန်းမလှလေးတစ်ဦးလဲဖြစ်သည်။  သူ့၏ လည်ပင်းမှာလဲလည်စိမရှိသလို အသံနေအသားထားမှာလဲ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့အသံဟန်ပန်ရှိမနေ အသံကချိုပြစ်လွန်းနေသည်၊ ခြေတံလက်တံတွေမှာလဲ အမွှေးအမှင်မပေါက်ပေ၊ သူ့မိဘတွေက သားလေးတစ်ယောက်မွေးထားနှင့်ပြီမို့  သမီးမိန်းကလေးအလွန်လိုချင်နေပြီး ဝတ်ရည်လိုဒွိလိင်လေးမွေးလာတော့ သူ့ကိုသားထပ် သမီးအဖြစ်နဲ့သာနေစေတယ်၊ မှတ်ပုံတင်မှာလဲ မိန်းကလေးတစ်ဦးအဖြစ်စာရင်းသွင်းထားကြတယ်။

ဝတ်ရည်ကဒွိလိင်ဆိုတာ သူတို့မိသားစုနဲ့ ဝတ်ရည်ကိုမွေးဖွားပေးသောဆရာဝန်တွေသာသိရှိပြီး ကျောင်းနေဆရာ ဆရာမများပင်မသိကြပေ၊ ဝတ်ရည်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အမွှေးအမှင်ထုတ်ပေးသော ဂလင်းအားနည်းမှုကြောင့် သူ့မှာ ဆီးခုံမွှေး၊ ဖင်မွှေး၊ ဂျိုင်းမွှေးများလုံးဝမပေါက်ရောက်တာကြောင့် ထိုနေရာမှာတွင် ပြောင်ချောလေးအတိုင်းဖြစ်နေတာကာ ပကတိအသားအရည်အတိုင်း အလွန်လှပနေတယ်၊ အဖက်ဖက်က သူ့ကိုမိန်းမတစ်ယောက်အဖြစ် ဖြစ်တည်ဖို့တွန်းအားပေးနေပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲတွင်တော့ မိန်းမဖြစ်ချင်ဟန်မတူ အကိုနဲ့မောင်ကြားမှာကြီးပြင်းလာလို့လားမသိ ကျားကျားယားယားဖြစ်နေပြီး ယောက်ျားလေးတွေကိုသိပ်ကြည့်လို့မရ ရင်ခုန်၍မရ မိန်းကလေးတွေကိုသာ ကြိုက်နှစ်သတ်တယ်၊ ခန္ဓာကိုယ်အရသာ မိန်းကလေးတပိုင်းဖြစ်ပေမယ့် ယောက်ျားတယောက် လိုနေထိုင်တယ် စားတယ်သောက်တယ် ဘောပြားလိုလို စတိုင်ဖြစ်နေတယ်။

ဝတ်ရည် ရာသီစလာချိန် ၇ တန်းကျောင်းသူအရွယ်မှာတော့ သူ့ဖခင်ဦးကျော်အောင်က စည်းကမ်းတင်းကြပ်ကာ အတင်းမိန်းမပုံ ပြောင်းလဲလိုက်တဲ့အခါမှဝတ်ရည်လဲမဖြစ်ချင် ဖြစ်ချင်နဲ့ မိန်းမပုံဖမ်းကာနေရပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲမှာတော့နည်းနည်းလေးမှ မိန်းမ မဆန်ချေ၊  သူကမိန်းကလေးမဆန်သလို ယောက်ျားတွေကိုလဲ သူမကြိုက်ပဲ မိန်းကလေးအချင်းချင်းသာ စိတ်ဝင်စားနေသူတစ်ယောက်ပေါ့၊ ချောချောလှလှမိန်းကလေးများအနားသို့ရောက်လာပြီဆိုရင် သူ့ရဲ့လိင်တံကြီးကရှည်ထွက်လာပြီးမာကျောလာကာ နေရခက်လာတာပေါ့၊  သူလဲသူငယ်ချင်းအတွဲများဆီက ကြားဖူးနားဝတွေနဲ့ ဂွင်းထုတယ်ဆိုတဲ့အလုပ်ကို စမ်းလုပ်ကြည့်ရင်း သူ့လိင်တန်ဟာလဲ တစ်ဆထပ်တစ်ဆ ပိုမိုကြီးမားလာပါတော့တယ်၊ လိင်တန်ကိုသာဂွင်းထုသည်မဟုတ်ပဲ အတွင်းထဲမြုပ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ကိုလဲလက်နဲ့ကလိုင်းကာအရသာခံကြည့်လေ့ရှိပြီး အင်္ဂါနှစ်ခုလုံးမှရသည့်ဖီးလ်ကိုလဲကြိုက်နှစ်သက်သည်။ ဝတီနဲ့တွေ့လို့ ဝတီကသူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုလက်ခံအုံးတော့ သူမှာ လိင်ဆက်ဆံတဲ့အတွေ့အကြုံမရှိ ဒစ်လဲမပြုတ်သေးသူဆိုတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုဘယ်လိုလိုးပေးရမယ်ဆိုတာ သေချာမသိတာရယ် သူ့ခန္ဓာကိုယ်အဖြစ်အမှန်ကို ဘယ်ပုံဘယ်နည်းနဲ့ ဖွင့်ပြောရမယ်ဆိုတာရယ်ကို စဉ်းစားရခက်နေသည်။

အလုပ်နားရက်တစ်ရက်မှာပေါ့ ဝတ်ရည်လဲဘယ်မှမသွားပဲအိမ်မှာပဲ နားနေတုန်းမှာပေါ့ တစ်မိသားစုလုံးကလဲမရှိကြ သူ့ဆိုင်ရာဆိုင်ရာအလုပ်ကိုယ်စီထွက်သွားကြတော့ သူ့အကိုသူရအောင်နှင့် ဝတ်ရည်တို့ နှစ်ယောက်သာ အိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ်၊ ကိုကိုကလဲ အခန်းထဲက အခန်းပြင်ကိုမထွက်ပဲ ဘာတွေလုပ်နေတယ်မသိ ဝတ်ရည်လဲတီဗွီကြည့်လိုက် လိုင်းသုံးလိုက်နဲ့ ကြာတော့ပျင်းလာတာနဲ့ သူ့အကိုအခန်းကိုလိုက်သွားတော့ အခန်းတံခါးလော့ချမထားတာကြောင့် အသံမပေးဘာမပေးနဲ့ ဒီတိုင်းပဲကောက်ဝင်လိုက်တယ် ခါတိုင်းလဲ ဒီလိုပဲဝင်နေကြဆိုတော့ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီးဝင်ချလိုက်တော့ ကိုကိုကကုတင်ပေါ်မှာကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာ ကျားတု Dildo ကြီးတစ်ခုကိုထောင်ထားပြီး အပေါ်ကနေ ခွထိုင်ကာ ဖင်ထဲထိုးထည့်ဖို့ လုပ်နေရင်း တန်းလန်းကြီးကို မြင်လိုက်ရရော။

စွတ်ဆွက်ပြီးအခန်းတံခါးကိုအဖွင့် သူ့အကိုသူရအောင်ရဲ့အဖြစ်ကိုတွေ့ပြီး ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ငေးနေမိတယ်၊ သူရအောင်ကလဲ အခန်းတံခါးလော့ချထားသည်အထင်နဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ကာ အသစ်ဝယ်လာခါစ လီးတုကြီးဖြင့် ဖင်ထဲထည့် ကလိုင်းဖို့လုပ်နေတုန်း တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ အခန်းဝက ညီမဖြစ်သူကိုတွေ့တော့ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမည်မသိ ကြောင်ကြည့်မိသွားတယ်၊ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြောင်ကြည့်နေတဲ့အချိန် ပထမဆုံးအသိဝင်လာသူ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ကိုခေါင်းအုံးနဲ့ပစ်ပေါက်ပြီး အော်ထုတ်တော့တာပဲ၊ ဝတ်ရည်ကလဲအခန်းအပြင်ကိုအမြန်ပြေးထွက်လိုက်ပြီး တံခါးကိုကျောပေးကာ ရင်ဘတ်လေးကိုလက်နဲ့ဖိထားပြီး  ရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့ လန့်နေရှာတယ်

“ဟူး….ကိုကိုက သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့လေးနေတာတော့ ငယ်ငယ်ကတည်းကပါပဲ ခုလိုကြီးပွင့်သွားတဲ့အထိဖြစ်မယ်လို့သူ မထင်ထားမိဘူး၊ သူ့မှာလဲရည်းစားရှိရဲ့သားနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်တာပါလိမ့်” ဆိုပြီးအတွေးခန်းဝင်ကာနေပြီး သူ့အခန်းရှိရာကိုခြေလှမ်းပြင်တုန်းရှိသေး သူ့ကျောဘက်က ကိုကို့အခန်းတံခါးကဖွင့်သံကြားလိုက်ရပြီး

“ဝတ်ရည်….” ကိုကို့အသံကိုကြားတော့ ဝတ်ရည်လဲတုန်တက်သွားကာ ခြေလှမ်းတုံ့ခနဲ့ရပ်သွားတယ် သို့ပေမယ့် အနောက်တော့လှည့်မကြည့်ရဲသေး

“ကိုကို အခန်းထဲလာခဲ့ပါအုံး ညီမလေးကိုပြောစရာရှိတယ်” ကိုကိုကခေါ်နေပေမယ့်လဲ ဝတ်ရည်လိုက်မသွားရဲပါ၊ ယိုသူမရှက် မြင်သူရှက်ဆိုတဲ့စကားလိုပါပဲ ရှက်သင့်တဲ့သူကမရှက်ပဲ မရှက်သင့်တဲ့သူကအရှက်ကြီးကာ လိုက်မသွားပဲ အဲ့နေရာမှာပဲကြောင်ပြီးရပ်နေတော့ သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုလာကိုင်ခံရပြီး ဆောင့်ဆွဲခေါ်သွားတော့မှပဲ ဝတ်ရည်လဲကိုကို့အခန်းထဲကိုရောက်သွားတော့တယ်၊ အခန်းထဲရောက်သွားပေမယ့် ဝတ်ရည်က ခေါင်းကိုမဖော်ရဲပဲအောက်ကိုငုံ့လို့ ကိုယ့်ခြေထောက်ကိုပြန်ကြည့်နေမိတယ်

“ညီမလေး…ဟိုလေ…ဟို…ဒီကိစ္စတွေကို ဒယ်ဒီတို့ကိုပြန်မတိုင်ပါနဲ့နော် ကိုကိုလေ…ကိုကို…”

“ဟုတ်…” ဝတ်ရည်ဆီကတီးတိုးသံလေးလေးထွက်လာတော့

“ဟို…လေ…ဟို….ဆုမြတ်ကိုလဲပြန်မပြောပါနဲ့နော်…ကိုကိုလေ…..ဟင့်…အီး….”

ဆိုပြီးငိုသံကိုကြားလိုက်ရတော့မှပဲ ဝတ်ရည်လဲသူ့အကို ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ငိုနေတာတွေ့လိုက်ရတော့ သနားစိတ်ဝင်ကာ သူရအောင်ရဲ့ဘေးမှာသွားထိုင်ပြီး သူ့ပုခုံးကိုဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးနေလိုက်တယ်၊ သူရအောင်ကလဲ ညီမဖြစ်သူရဲ့ပုခုံးကိုမှီလိုက်ပြီးအားရပါးရငိုနေတော့

“ကိုကိုရယ်…တိတ်တော့…နော်…ဝတ်ရည်..ပြန်မတိုင်ပါဘူးကွာ စိတ်ချပါ…မငိုနဲ့တော့…တိတ်..တိတ်…”

“ကိုကို့ စိတ်တွေဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်မသိတော့ပါဘူး ညီမလေးရယ်…ဟင့်…ဟင့်…”

“အင်းပါ ကိုကို့စိတ်ကို ဝတ်ရည်နားလည်ပါတယ်…တိတ်တော့… ကိုကိုပြောချင်တာရှိရင် ရင်ဖွင့်ချင်တာရှိရင် ဝတ်ရည်ကိုပြော သိလား ဝတ်ရည်ထိုင်နားထောင်ပေးမယ်…နော်”

“ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ ညီမလေးရယ်….ဟီး….” သူ့အကိုအငိုတိတ်တာကိုစောင့်ပေးနေလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်လဲ သူ့အကို ကိုဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်ဝင်လှဲလိုက်တာပေါ့၊ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးတိုးဝင်ပြီး တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ရှိုက်သံလေးထွက်နေဆဲ၊ ခဏအကြာမှ ငိုတာရပ်သွားပြီဆိုတော့ ဝတ်ရည်က

“ကိုကို ငယ်ငယ်ကတည်းက မိန်းကလေးလို သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့လေးနေရတာ နွဲ့နွဲ့လေးနေရတာ သဘောကျတာ ညီမလေးသိပါတယ်၊ နောက်တော့ရည်းစားရသွားတော့ ငါ့အကိုကရည်းစားတွေဘာတွေနဲ့ ယောက်ျားအစစ်ပဲလို့ ထင်ခဲ့မိတာ ခုမှကိုကိုဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲဟင် ဝတ်ရည်ကိုပြောမပြချင်ဘူးလား”

“ကိုကိုလဲမသိပါဘူးကွယ်…ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ခုလိုစိတ်တွေဖြစ်လာတယ်ဆိုတာ မသိတော့ပါဘူး…ကိုကိုလေ လုံးဝကြီးဂေးလ်နေတာတော့မဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုမှာယောက်ျားစိတ်လဲအပြည့်ရှိပါတယ်  ဟို…ဟို…ဘယ်လိုပြောရမလဲ Bisexual လို့ပဲပြောရမလားပဲ ယောက်ျားအချင်းချင်းချစ်စိတ်ဝင်တာတော့မဟုတ်ပါဘူး ဟို…ဟို…..ဟာ..ကို…သာ….”

“ကိုကိုပြောချင်တာ လီးကိုပြောတာလား”

“အင်း….အင်း….ဟုတ်တယ်…အဲ့ဟာ…ကိုကိုနဲ့ ဆုမြတ်ကအတူနေပြီးသားပါ ကိုကိုယောက်ျားတစ်ယောက်လုပ်နိုင်စွမ်းအကုန် ကိုကိုလုပ်နိုင်ပါတယ် အရင်ကလဲခုလိုမျိုးစိတ်တွေမဖြစ်သေးဘူး ခုနောက်ပိုင်းမှသာ ဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိပါဘူးကွယ်”

“ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လိုစဖြစ်တာလဲဟင် ဝတ်ရည်ကိုပြောပြပါလား”

“မောင်နှမအချင်းချင်းပြောရမှာ ရှက်ပါတယ်ကွာ”

“မရှက်ပါနဲ့……ကိုကိုရယ်….ဒီမှာ ဝတ်ရည်ကိုကြည့် ဝတ်ရည်ကို ညီမလေးတစ်ယောက်လို့သဘောမထားပဲ ညီလေးလို့ပဲသဘောထားရင်ကော”

“ဟင်….”

“ဟုတ်တယ်လေ ဝတ်ရည်ပြောတာမမှန်လို့လား”

“အ…ဟုတ်သားပဲနော်”

“အင်း…အဲ့ဒါကြောင့်ပြောတာ ဝတ်ရည်ကိုမိန်းကလေးလို့စိတ်ထဲကခဏဖျောက်ထားလိုက် ညီကိုအချင်းချင်းစကားပြောတယ် ရင်ဖွင့်တယ်လို့ပဲသဘောထား ကိုကိုဘယ်လိုက ဘယ်လိုဒီလိုစိတ်စဝင်လာတယ်ဆိုတာ ပြောပြ”

“အင်း…..ဒါဆို….ကိုကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောမယ်နော်”

“ရတယ် စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ပြောချင်လဲရတယ် ဝတ်ရည်ကိုအားမနာနဲ့ ဝတ်ရည်လဲယောက်ျားစိတ်ပဲ”

“အင်း…စဖြစ်တာက ဆုမြတ်နဲ့ကိုကိုတို့ အတူနေတုန်းကပေါ့၊ ဆုမြတ်က ကိုကိုကိုလီးစုပ်ပေးနေတဲ့အချိန်မှာ ကိုကိုလဲသူ့ကိုကြည့်ပြီး သူ့နေရာမှာကိုယ်တိုင်ဝင်ပြီးလိုက်စုပ်ချင်သလိုလို လျှာတွေယား အာတွေယားလာတာပေါ့၊ ဒါနဲ့သူ့ကိုမကြည့်ပဲ မျက်လုံးမှိတ်ပြီးအာရုံလွှဲနေပေမယ့်လဲ ကိုကိုမျက်လုံးထဲမှာ အဲ့ပုံရိပ်ပဲပေါ်နေတယ်…ကိုကိုကိုယ်ကိုကို လီးပြန်စုပ်ပေးနေတယ်ဆိုတဲ့အမြင်မျိုးတွေပေါ့၊ ဒါလဲအဲ့တုန်းကပါပဲ ဆုမြတ်လီးစုပ်ပြီးလို့ ကိုကိုတို့စလိုးတော့အဲ့လိုစိတ်မျိုးမရှိတော့ဘူး၊ ပြီးသွားပြီ ခဏပဲလို့ထင်ခဲ့တာ နောက်တော့ ကိုကိုလဲညဖက်တွေမှာ ကိုယ့်အခန်းထဲမှာကို ဟိုကားတွေကြည့်တော့ မင်းသမီးတွေလီးစုပ်တဲ့အခန်းတွေဆို ကိုကိုစိတ်တွေကပြန်ပြန်ပေါ်လာကော၊ ဒါနဲ့လီးစုပ်တာကိုကျော်ပြီးကြည့်တာပေါ့၊ X Art  တို့လိုဖင်လိုးတာအသားပေးရိုက်တဲ့ကားတွေကြည့်ဖြစ်ရင်ကျတော့ ကိုကိုမနေနိုင်တော့ဘူး လီးတင်စုပ်ချင်လာတာမဟုတ်ပဲ ဖင်ပါခံချင်သလိုလိုကြီးဖြစ်လာတာ၊ အဲ့လိုဖင်လိုးတဲ့အခန်းတွေဆို ကိုကိုဂွင်းထုယုံနဲ့အားမရတော့ပဲ ကိုယ့်ဖင်ကိုလက်ညိုးအထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီးဆော့ဖြစ်လာတယ်၊ ကြာတော့လက်ညိုးကိုလဲအားမရတော့ဘူး ရှည်တာလိုက်ရှာရင်း ဘောပင်တို့ roll on ဗူးတို့တစ်ခုပြီးတစ်ခုစမ်းစမ်းထည့်ရင်း ကိုကိုလဲ ကိုယ့်ဟာကိုခြောက်မှန်းမသိခြောက်လာတာပဲ၊ ဖင်ကိုလိုးကြည့်ရင် လျော့များသွားမလားဆိုပြီး ဆုမြတ်အကြောက်အကန်ငြင်းနေတဲ့ကြားက ဆုမြတ်ဖင်ကို ကိုကိုလိုးကြည့်ခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့်ကိုကို့ဖြစ်နေတဲ့စိတ်တွေကလျော့မသွားဘူး နောက်ဆုံးကြံရာမရဖြစ်လာပြီး လူသားစစ်စစ်နဲ့လဲ အလိုးမခံရဲတော့ လိုင်းပေါ်ကနေ လီးအတုကိုရှာဝယ်ပြီး စမ်းခံကြည့်မလို့ ဒီနေ့မှလူရှင်းတာနဲ့ ညီမလေးရှိတာကိုမေ့သွားပြီး အခန်းတံခါးကိုလဲလော့ချထားတယ်ထင်ပြီး လုပ်လိုက်မိတာပါ ညီမလေးရာ”

“အော်….ကိုကိုအဖြစ်ကလဲနော်…ဒါဆို ကိုကိုက လီးအစစ်နဲ့တစ်ခါမှမကြုံဖူးသေးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“အင်းပေါ့ ညီမလေးရယ် ကိုကိုကယောက်ျားရင့်မာကြီးတစ်ယောက်မလား မိန်းမလိုဝတ်စားပြီးလုံးလုံးခြောက်နေရင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့ ခုလိုယောက်ျားပုံနဲ့ ရည်းစားကလဲရှိတော့ အပြင်လူတွေကို ဘယ်လက်ခံယုံကြည်ရဲမလဲ ကိုယ့်မိဘအသိုင်းအဝိုင်းနာမယ်ပျက်မှာစိုးတာကလဲရှိသေးတော့ လီးတုနဲ့ပဲနှစ်ပါးသွားဖို့ကြံမိတာပေါ့ ညီမလေးရာ”

“ဝတ်ရည်လဲ ကိုကိုကိုဘယ်လိုအကြံပေးရမလဲမသိတော့ပါဘူးကိုကိုရာ…ကဲပါ ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူ့မှပြန်မပြောဘူးနော် စိတ်ချကိုကို ဝတ်ရည်ကိုစိတ်မပူနဲ့”

“အင်းပါ ကိုကို ကိုနားလည်ပေးနိုင်တဲ့ ဒီလိုညီမလေးမျိုး ကိုကိုမှာရှိနေတာကိုက ကံကောင်း….ကောင်း….ဟင်”

“ဘာဖြစ်တာလဲ ကိုကိုရဲ့”

“ညီမလေး နင့်ရဲ့…..ဟို….ဟာ…..ကြီး….က…..” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲ သူ့အကိုကြည့်တဲ့နေရာကိုလဲလိုက်ကြည့်လိုက်ကော သူ့ပေါင်ကြားထဲက တောင်နေတဲ့လီးကြီးဖြစ်နေတယ်

“ဟိုက်….အိမ်နေရင်းမို့ အောက်ခံဘောင်းဘီကဝတ်မထားဘူး ပြီးတော့မနေ့ကဒယ်ဒီဝယ်လာပေးတဲ့ စပန့်သား ဂါဝန်လေးကပေါ့ပေါ့ပါးပါးလွတ်လပ်တယ်ဆိုပြီးဝတ်ထားမိတာ သွားပြီဟ” ဟုတွေးရင်း ကိုယ့်နဖူးကိုပြန်ရိုက်မိလိုက်ပြီး ကိုယ့်ဟာကိုရှက်ပြီး အနားမှာရှိတဲ့ စောင်အခေါက်လေးကိုယူပြီး ကွယ်ထားရင်း ကိုကိုရှိရာဘက်ကိုတောင်မျက်နှာမလှည့်ရဲတော့ နံရံဖက်ကိုသာမျက်နှာမူနေလိုက်ပြီး ဘယ်လိုလုပ် သူ့လီးကတောင်လာပါလိမ့်စဉ်းစားခန်းဝင်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ကိုကိုက နောက်ကနေလာဖက်ပြီး သူ့လီးကိုစပန့်ဂါဝန်ပေါ်ကနေအုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲလန့်သွားပြီး ကိုကိုဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်

“ဟင်…ကိုကို…ဟို…ဟို…”

“နင်ကမိန်းကလေး ငါ့ညီမလေးဆိုပေမယ့် နင့်မှာလီးကြီးနဲ့ ခုအရမ်းလိုချင်နေတဲ့လီးကြီးကနင့်မှာရှိနေတယ်…ငါစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဟာ ငါနင့်လီးကိုကြည့်ချင်တယ်”

“အို…မလုပ်နဲ့လေ ကိုကိုရဲ့ မောင်နှမအချင်းချင်းကြီးကို”

“အာ..ငါနင့်စောက်ဖုတ်ကိုလုပ်တာမှမဟုတ်တာ နင့်လီးကိုပဲကြည့်ချင်တာကို…လုပ်ပါဟာ ကိုကို့ ကိုမသနားတော့ဘူးလား” ဆိုပြီးဝတ်ရည်ဂါဝန်လေးကိုဆွဲလှန်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်တယောက်လှမ်းဆွဲဖို့အချိန်မှီတော့ပဲ ဘာမှအထိန်းအကွပ်မရှိတော့တဲ့အတွက် လီးတန်ကြီးလဲမိုးပေါ်ထောင်မတ်လို့ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေပါတော့တယ်

“ဟယ်…နင့်ဟာကြီးကလဲ ငါ့ထပ်တောင်ကြီးနေတယ်ဟာ….မှန်းစမ်း…တိုင်းကြည့်မယ်” ဆိုပြီး ညာတာပါတေးနဲ့ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တန်ကြီးကိုတိုင်းကြည့်တော့မဲ့ပုံလုပ်ကာ ငုံ့ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာငုံစုပ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲကျောလေးကော့တက်သွားပြီး

“ဟာ…..ကိုကို….အီး…..ဘယ်လိုကြီးလဲ…အီး…..ရှစ်…”

“ပြွတ်……ပြတ်…..အု…..အွတ်…..ပြွတ်….အင်း….ခဏလေးနော် ဝတ်ရည် ခဏလေး ကိုကို ဒီလိုအခွင့်အရေး ထပ်ရလာဖို့မလွယ်တော့ ကိုကိုကို လီးလောက်တော့ပေးစုပ်ပါကွာ…နော်..ပြွတ်…အု….အွတ်….အား….” ဝတ်ရည်လဲသူ့အကိုကိုသနားတာကတစ်ကြောင်း တစ်ခါမှမရဖူးတဲ့ဖီးလ်က သူ့လီးကြီးကရနေတာကလဲတစ်ကြောင်းမို့ သူရအောင်ရဲ့ဆံပင်ကိုသာစုကိုင်ထားပြီးသူ့လီးတန်ကြီး သူရအောင်ပါးစပ်ထဲကကျွတ်မထွက်သွားဖို့အရေးသာ အားခဲလို့ဖိချနေတော့တယ်၊ သူရအောင်ကလဲ လီးတစ်ခါမှစုပ်ဖူးတာမဟုတ် ကိုယ်တိုင်သာအစုပ်ခံခဲ့ဖူးတာမို့ သူ့တုန်းကကြုံခဲ့တာတွေကို ပြန်မှန်းဆကာ ဆုမြတ်စုပ်ပေးသလို မတတ်တတတ်စုပ်ပေးမိတော့တာပဲ၊ သူလဲလီးစုပ်ရတာခံတွင်းတွေ့လာသလို ဝတ်ရည်လဲသူ့အိပ်ယာလေးမှာကော့ပျံကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်၊ ၃ မိနစ်ခန့်ကြာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တန်ကြီးကယားတက်လာပြီး ဒစ်ခေါင်းကရှုံပွရှု့ပွဖြစ်လာတော့ ဝတ်ရည်က သူရအောင်ရဲ့ခေါင်းကိုဆွဲနေရင်း

“ကိုကိုဖယ်တော့ ညီမလေးပြီးတော့မယ်….အီး….ဟား….ထွက်…..ထွက်ကုန်ပြီ….အား…” အိပ်ယာပေါ်ကို ဒတောင်ဖြင့်ထောက်၍ ဖင်တကြွကြွဖြင့် ကော့ပျံနေပြီး သူရအောင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို  လရည်ပူတွေတရှိန်ထိုး ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊ သူရအောင်ကလဲ ဝတ်ရည်လီးကြီးဆီက ထွက်သမျှ လရည်တွေကိုငုံထားပေးပြီး လရည်တွေကုန်သွားပြီး အနည်းငယ်ပျော့သွားတော့မှ ကိုယ်ကိုမတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြေးပြီးအိမ်သာထဲဝင်ကာ အန်ထုတ်နေပါတော့တယ်။

အိပ်ယာပေါ်လှဲကျကျန်ခဲ့တဲ့ ဝတ်ရည်ကတော့ပေါင်လေးဖြဲကားကာ သူ့လီးတန်ကြီးဆီကရတဲ့အထိအတွေ့ ဖီးလ်လေးကိုမှိန်းနေတယ်၊ သူရအောင်တယောက်အိမ်သာကပြန်ထွက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ကာ တောင်မြဲအတိုင်း မာတောင်နေတဲ့ ဝတ်ရည် ရဲ့လီးကြီးကိုပြန်ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်ထပ်တစ်ခါထပ်မံစုပ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲ ခေါင်းပြန်ထောင်လာပြီး သူ့အကိုရဲ့ခေါင်းကိုအသာတွန်းဖယ်ရင်း

“ဟာ ကိုကိုဖယ်တော့လေ ထပ်စုပ်အုံးမလို့လား ညီမလေး အသဲတွေတအားယားနေတယ်ကွာ” ဆိုတော့ သူရအောင်က ခေါင်းကိုရမ်းပြလိုက်ပြီး စုပ်မြဲအတိုင်းဆက်စုပ်ပေးနေတယ်၊ ဝတ်ရည်ကလဲ အိပ်ယာအောက်ကိုခြေချလှဲနေတာမို့ အိပ်ယာအလည်ထိရောက်အောင် ကိုယ်ကိုတွန်းတင်လိုက်ပြီး

“ကိုကို…..” လို့ခေါ်လိုက်တော့ သူရအောင်က ပါးကိုခွက်အောင်စုပ်နေရင်း မျက်လုံးပင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်က သက်ပြင်းတချက်ချလိုက်ပြီး

“ကိုကို ဖင်ခံချင်နေတာမလား ဝတ်ရည် လိုးပေးရမလား” လို့ပြောလိုက်တော့ သူရအောင်လဲပျော်သွားတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ခေါင်းကချက်ချင်းထောင်လာပြီး

“ဟေ ညီမလေး တကယ်ပြောတာလား….ဟာ…..အရမ်း…ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ငါ့ညီမလေးကွာ တကယ် ကိုကိုအရမ်းချစ်တာပဲ” ဆိုပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ပါးပြင်ကိုကုန်းနမ်းလိုက်တော့ ဝတ်ရည် လဲသူ့အကိုကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အကြည့်ချင်းဆုံးသွားတဲ့နောက် သူတို့နှစ်ဦးသားမျက်နှာ တဖြေးဖြေးနီးကပ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းညှပ်ကာ အနမ်းတွေဖလှယ်နေပါတော့တယ်၊ နမ်းရင်းနဲ့ သူရအောင်က သူ့ဘောင်းဘီနဲ့ စွပ်ကျယ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ဂါဝန်ကိုချွတ်ဖို့ကြိုးစားကြည့်တော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးကမကြွ ဖိမိနေတော့ ဆွဲလှန်မရပဲ ဂါဝန်ကိုသာခါးအထိလှန်ထားရင်း ခါးမှာစုချည်ထားလိုက်တယ်။ အဲ့နောက်မှာတော့ နမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီးတစ်ဦးကိုတစ်ဦးစိုက်ကြည့်နေကြရင်း

“ညီမလေး ကိုကိုတို့က မောင်နှမတွေဆိုတော့ ခုလိုနေတာ အင်းစက်များဖြစ်နေမလားမသိဘူးနော်”

“အင်း အဲ့ဒါ ကိုကိုကညီမလေးကိုလိုးမှ အဲ့လိုသတ်မှတ်ရတာမလား ခုဟာကအဲ့သဘောသက်ရောက်သေးလို့လား”

“မသိဘူးနော် ညီကိုချင်းချင်း ဖင်ချရင်လဲ အင်းစက်လို့သတ်မှတ်ကြလားမသိဘူး ထားပါတော့ကွာ ဘယ်သဘောရောက်ရောက်ပဲ ကိုကိုမနေနိုင်တော့ဘူး ဖင်တွေအရမ်းယားနေပြီ ညီမလေးလီးကြီးနဲ့ အလိုးပဲခံချင်တယ်ကွာ”

“အင်းပါ ကိုကိုရဲ့ ဝတ်ရည်လဲ တစ်ခါမှမလိုးဖူးသလို အလိုးလဲမခံဖူးဘူး၊ ဝတ်ရည်မှာလဲစော်ရှိတယ်သိလား သူ့ကိုလိုးချင်နေတာြကာလှပြီ ဝတ်ရည်က အတွေ့အကြုံမရှိတော့အမှားအယွင်းဖြစ်မှာကြောက်နေတာ ခုလိုကိုကိုကလဲဖင်ခံဖူးချင် ဝတ်ရည်ကလဲလိုးဖူးချင်ဆိုတော့ ကွက်တိပဲနော်”

“ဟုတ်ပ ညီမလေးရာ ဒါနဲ့ ညီမလေးစော်က ညီမလေးမှာ လီးပါတာ သိရဲ့လား ဒါမှမဟုတ် မိန်းကလေးအချင်းချင်းအနေနဲ့တွဲနေကြတာလား”

“ဟုတ်တယ် ညီမလေးလဲ အဲ့ဒါပဲစဉ်းစားနေတာ သူ့ကိုဘယ်လိုဖွင့်ပြောရမလဲမသိဖြစ်နေတာ ကိုကိုရေ့….ကဲပါ အဲ့ဒါနောက်မှစဉ်းစားတော့မယ် ခုတော့ အငယ်ကောင်ပြန်မလာခင်လေး….”

“အင်းအင်း အချိန်ရှိတုန်း လိုးကြမယ် ညီမလေး ဒါနဲ့ ကိုကိုတခုတော့ပြောစရာရှိတယ် ပြောစရာရှိတယ်ဆိုတာထပ်လေ ညီမလေးကို ကတိတခုပေးနိုင်တာက ကိုကိုကညီမလေးရဲ့လီးကြီးကိုပဲ စိတ်ဝင်စားတာနော် ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလုံးဝမထိဘူး စိတ်ချနော်”

“အမယ် ဒီလိုတော့ဘယ်ရမလဲ ကိုကို ဝတ်ရည် ကိုတော့ဘာဂျာပြန်မှုတ်ပေးရမှာပေါ့ ဒါမှ ဝတ်ရည် လဲဘာဂျာအတွေ့အကြုံလေးရဖူးမှာ”

“ဒီလောက်ကတော့ ကိုကိုလုပ်ပေးရမှာပေါ့ကွာ တကယ်လိုညီမလေးကအလိုးပါခံချင်တယ်ဆို ကိုကိုပြန်လိုးပေးမှာပါ”

“အာ အလိုးတော့မခံချင်ပါဘူး ဝတ်ရည် ကပါကင်လေးရှိသေးတာ ပြီးတော့ ဝတ်ရည်က ယောက်ျားစိတ်ပဲရှိတာ၊ ဘာဂျာပဲအတွေ့အကြုံအနေနဲ့ အမှုတ်ခံချင်တာ လုပ်ပေးနော် ကိုကို”

“အင်းပါ ညီမလေးသဘောပါ၊ ညီမလေး ဘယ်လိုလိုးရမယ်ဆိုတာတော့သိတယ်မလား ဇာတ်ကားတွေကြည့်ဖူးတယ်မလား”

“အာ ကြည့်ဖူးတာပေါ့ ကိုကိုကလဲ ဝတ်ရည်ကိုအထင်သေးလို့ ကဲပါ ကိုကိုဘယ်လိုနေချင်လဲ လေးဖက်ထောက်လား ပေါင်ဖြဲပြီးတော့လား”

“ဟို…အစပိုင်း ပက်လက်တော့မနေရဲသေးဘူး ညီမလေးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အလိုးခံရမှာ ကိုကိုရှက်နေသေးလို့ ပက်လက်တော့မလှန်သေးဘူးကွယ် လေးဖက်ထောက်ကုန်းပေးမယ် ရတယ်မလား”

“ရတာပေါ့ အဲ့ပုံစံက ဝတ်ရည်ရဲ့ဖီးလ်အဖြစ်ဆုံး ပိုစရှင်လေး”

“အင်း ဒါဆိုကုန်းပေးတော့မယ်နော် အဲ…ခဏ ကိုကို့မှာချောဆီနဲ့ကွန်ဒုံးရှိတယ်” ဆိုပြီးကုတင်အောက်က OneTouch ချောဆီနဲ့ကွန်ဒုံးဗူးလေးကိုလက်နှိုက်လိုက်တော့

“အာ ကိုကိုကလဲ ကိုကိုကယောက်ျားလေးပဲဟာကို ဗိုက်ကြီးစရာမှမရှိတာ ဘာလို့ကွန်ဒုံးစွပ်နေမှာလဲ”

“ဗိုက်တော့မကြီးနိုင်ပေမယ့် ညီးလီးကိုအီးမပေဖို့အတွက် စွပ်ရမှာလေ ဆရာမရဲ့” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲဇက်လေးပုသွားပြီး လျှာတစ်လစ်လေးဖြစ်သွားတယ်၊ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တန်ကို ကွန်ဒုံးစွပ် ချောဆီတွေလိမ်းပေးလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကိုလဲနောက်ပြန်လေး ချောဆီသုတ်လိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက်ကုန်းပေးနေတယ်၊ ဝတ်ရည်ကလဲ ကိုကို့နောက်ဖက်မှာနေရာယူလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို သူ့အကိုရဲ့ဖင်ပေါက်လေးမှာတေ့ထိလိုက်ရင်း

“ကိုကို ဝတ်ရည်သွင်းတော့မယ်နော်”

“အင်း ဖြေးဖြေးနော် ညီမလေး”

“ဟုတ်….” ဝတ်ရည်ကလဲလီးကိုလက်တစ်ဖက်ကကိုင် သူရအောင်ရဲ့ခါးကိုတစ်ဖက်ကထိန်းကိုင်လို့ ဖိသွင်းလိုက်တော့ သူရအောင်လဲ ဖင်ကနာသွားဟန်ဖြင့် ဖင်ကိုလက်နောက်ပြန်ပိတ်ကာ အိပ်ယာပေါ်လူးလိမ့်သွားတယ်

“အား…..နာလိုက်တာ ညီမလေးရယ် အတင်းကြီးထိုးထည့်ရလားဟ”

“မသိဘူးလေ ကိုကိုကလဲ ဝတ်ရည်မှတစ်ခါမှမလုပ်ဖူးတာ ဒီတိုင်းထည့်ရင်တန်းဝင်သွားမယ်ထင်တာပေါ့”

“နာတယ်ဟ စူးခနဲ့ပဲ ဒီလိုဆိုနင့်ဟာကြီးနဲ့ ဖြစ်မှဖြစ်ပါမလားဟာ”

“ဖြစ်မှာပါကိုကိုရဲ့ ကိုကို မမဆုမြတ်ကိုပထမဆုံးအကြိမ်လိုးတုန်းကကော သူလဲဒီလိုပဲနာခဲ့မှာပဲလေ၊ အဲ့တုန်းကအတွေ့အကြုံကိုကိုမှာရှိတယ်မလား ခဏနဲ့ နာတာသက်သာသွားတယ်မလား လာလာ ပြန်ပြီးလေးဖက်ထောက်ပေးတော့” ဆိုတော့လဲသူရအောင်က မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့ကာ ထထိုင်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ရှေ့မှာ လေးဖက်ပြန်ထောက်ပေးနေတယ်

“ဖြေးဖြေးထည့်ဟာ ဒီတစ်ခါထပ်နာမယ်ဆို ငါမခံရဲတော့ဘူး”

“အင်းပါ ဖြေးဖြေးချင်းပဲဖိသွင်းမှာ မပူနဲ့” ဆိုပြီးလီးကိုဖင်ပေါက်မှာပြန်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးလေးဖိသွင်းလိုက်တော့ သူရအောင်ဆီက

“အ…”

“ဖြစ်ရဲ့လား ကိုကို နာသွားသေးလား”

“မနာဘူး တမျိုးကြီးပဲ ဆက်သွင်းကြည့်” ဆိုတော့မှ ဝတ်ရည်လဲလီးကြီးကိုထိန်းကိုင်ကာ ဖိထည့်လိုက်ပြန်တယ်၊ ဖိချလိုက် ငြိမ်သွားလိုက်နဲ့ နှဲ့ပြီးထည့်လိုက်တော့မှ ဝတ်ရည်ရဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးလဲ သူရအောင်ရဲ့ဖင်ပေါက်လေးထဲဝင်သွားရော၊ အဲ့အချိန်မှာ တစ်စခန်းထလာပြန်တာက ဝတ်ရည်ပါ

“အား….စပ်လိုက်တာ စပ်တယ် စပ်တယ် ကိုကိုမရဘူး…..အီး”

“ဟဲ့…ဟဲ့…ဘာဖြစ်တာလဲဟဲ့” ဆိုတော့ဝတ်ရည်လဲသူရအောင်ဖင်ထဲစိုက်ဝင်နေတဲ့သူ့လီးကြီးကိုပြန်ထုတ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ လိင်တံထိပ်ဖူးပွင့်ကာ ကွန်ဒုံးထိပ်တွင်သွေးစတို့ချင်းချင်းနီနေတာတွေ့လိုက်တော့ သူရအောင်က ကွန်ဒုံးကိုဆွဲချွတ်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တံကိုသေချာလေးကြည့်လိုက်တော့ ဒစ်ခေါင်းအောက်ခြေ မေးသိုင်းကြိုးမှာလဲသွေလေးနည်းနည်းစိမ့်ထွက်နေတာကိုမြင်လိုက်ရတော့မှ သူရအောင်က

“ဟဲ့ နင်ကခုမှ ဒစ်ပြုတ်တာလား”

“မသိဘူး ဝတ်ရည်ကဂွင်းပဲထုဖူးတာ လိုးမှမလိုးဖူးသေးပဲ”

“အယ် ဒုက္ခပါပဲဟယ် ဒစ်ပြုတ်ခါစဆို နင် ငါ့ကိုလိုးပေးနိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူးဟ စပ်နေတော့မှာ ကဲပါ ခုတော့ သွေးတွေတိတ်အောင် ရေသွားဆေးလိုက်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြေးကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်၍ လိင်တံကိုရေဆေးချနေတယ်၊ ခဏအကြာမှာ ပြန်ထွက်လာတော့ လီးကအပြည့်အဝတောင်မနေတော့ပဲ တွဲလောင်းကျနေတယ်၊ သူရအောင်ကလဲ သက်ပြင်းကိုချလိုက်ပြီး

“သွားပါပြီ ညီမလေးရယ် နင်စပ်ပြီးနာနေမှာပေါ့”

“စပ်တော့ နည်းနည်းစပ်တယ် အရမ်းကြီးတော့မနာပါဘူး ရတယ် အိမ်မှာလူရှင်းတာဆိုလို့ ဒီနေ့မှရှားရှားပါးပါးလေးပဲလေ စပ်လဲအောင့်ခံမယ် ကိုကိုရာ ဆက်လိုးကြစို့”

“အေးဟာ နင်ဖြစ်တယ်ဆိုလဲပြီးတာပဲ ငါလဲဖင်ခံချင်လွန်းလို့ ဖင်ခေါင်းထဲကပွစိပွစိကြီးဖြစ်နေပြီ၊ သွေးတိတ်အောင်တော့ ခဏစောင့်လိုက်အုံး ကိုကိုမှုတ်ပေးမယ် လာဒီကိုလာလှဲချေ” ဝတ်ရည်လဲ ကုတင်ပေါ်တက်လှဲလိုက်တော့ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့လီးကိုကိုင်ပြီး အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲရင်း လျှာနဲ့ပါ ဒစ်ခေါင်းကိုလျက်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တန်ကြီးကလဲ တဖြေးဖြေးနဲ့ ပြန်လည်မာတောင်လာပြီး ရှည်ထွက်လာတော့သည်။ သွေးတွေစိမ့်ထွက်ရာ မေးသိုင်းကြိုးကိုလျှာလေးချွန်ပြီး တို့ထိလျက်ပေးလိုက်ရင်း

“စပ်သေးလား ညီမလေး” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်ကပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ဖီးလ်ခံနေရင်း မျက်လုံးတောင်ပြန်မဖွင့်တော့ပဲ ခေါင်းရမ်းပြလိုက်တယ်၊ ခဏအကြာမှာ လိင်တန်ကြီးဟာ သံချောင်းပမာ မာထင်လို့ တောင့်တင်းလာပြန်တော့ သူရအောင်က ကွန်ဒုံးနောက်တစ်ခုဖောက်စွပ်ပေးလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့ဘေးမှာလေးဖက်ထောက်ပြန်ကုန်းပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကထလာပြီး အနောက်ဖက်မှာနေရာပြန်ယူလို့ လီးကိုပြန်ကိုင်ပြီး ကိုကို့ဖင်ထဲဖိစိုက်ချလိုက်တယ်။ လီဒစ်ခေါင်းတခုတော့ ဖင်ပေါက်ထဲဝင်ရောက်နေပြီ ဆက်ထည့်သင့် မထည့်သင့် ဝတ်ရည်စဉ်းစားနေခိုက် သူရအောင်က ဝတ်ရည်ဖက်လှည့်ကာ

“ဝတ်ရည် ဒီတစ်ခါ ကိုကိုမနာတော့ဘူး ထပ်ထည့်ပေးတော့” ဆိုတော့မှဝတ်ရည်လဲဖြေးဖြေးချင်းဖိသွင်းလိုက်တာ သူ့ ၆ လက်မကျော် လိင်တန်ကြီးလဲ သူရအောင်ရဲ့ဖင်ထဲကိုဝင်သွားပါရော သူရအောင်လဲ လီးကြီးသူ့ဖင်ထဲတိုးဝင်လာတော့ ပါးစပ်လေးဟကာ ခေါင်းကိုမော့ထားပြီး

“အား….ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ်….ဟူး….”

“ကိုကိုသာကောင်းနေ ဝတ်ရည်ကတော့စပ်ဖြင်းဖြင်းနဲ့”

“ဒါတော့ ဒစ်ပြုပ်စမို့ပါကွာ ခဏနေကောင်းလာမှာ ခဏသီးခံလိုက်နော် ညီမလေး” ဆိုပြီး ဝတ်ရည်လဲ သူရအောင်ခါးကိုကိုင်ပြီးထိုးကော်ညှောင့်နေရင်း

“မနာတော့ဘူးဆို ဝတ်ရည်ဆောင့်ကြည့်မယ်နော်” ဆိုပြီးဝတ်ရည်ကသူ့ခါးကိုနောက်ဆုတ်လိုက်ပြီး လီးကြီးကိုဖင်ထဲကထုတ်လိုက်တော့ သူရအောင်တစ်ယောက်လီးတန်ကြီးသူ့ဖင်ခေါင်းတစ်လျောက်ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ ဖီးလ်ကိုခံယူရင်း

“ကောင်းလိုက်တာဟာ ကောင်းလိုက်တာ” ဆိုပြီးတတွတ်တွတ်ရွတ်လို့ မှိန်းခံနေပါတော့တယ်၊ ဒစ်ခေါင်းလောက်အထိဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကလဲသူ့လီးကစပ်တာကိုအံတင်းတင်းကြိတ်လို့ခံရင်း သူ့အကိုခါးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီးအရှိန်နဲ့ပစ်သွင်းလိုက်တော့ သူရအောင်လဲရင်ကော့ခေါင်းမော့ဖြစ်သွားပြီး

“အား…လား….ဖင်ထဲ ခုလုခုလုနဲ့တစ်မျိုးကြီးပဲ ကောင်းလိုက်တာညီမလေးရယ်….” အဲ့လိုနဲ့ ဝတ်ရည်လဲ သူ့လီးကိုထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ပုံမှန်လေးလုပ်ရင်း ၁၀ ချက် အချက် ၂၀ လောက်လိုးအပြီးမှာ သူရအောင်မတောင်းဆိုပါပဲ သူ့လိုးတဲ့အရှိန်ကိုပိုမြှင့်လိုက်ပြီး တစ်ဖွတ်..ဖွတ်…တဖတ်…ဖတ်နဲ့လိုးသွင်းနေပါတော့တယ်၊ ဖင်ခေါင်းထဲကိုလီးတန်ကြီးထွက်လာတော့ လေအန်တဲ့အသံ တဂွီဂွီနဲ့ လီးကြီးပြန်တိုးဝင်သွားပြန်တော့ ဗြွတ်…ခနဲ့အသံတွေကခပ်စိပ်စိပ်ထွက်နေပြီး ၅ မိနစ်ကျော် ၁၀ မိနစ်ခန့်ကြာလာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့လီးတန်ကြီးလဲယားတက်လာတာနဲ့

“ကိုကို ဝတ်ရည်ပြီးတော့မယ်ထင်တယ် ပြီးချင်နေပြီ”

“ဟာ နင်ကလဲနေပါအုံး ခုမှလိုးခါစလေးကိုဟာ….ဒီလိုလုပ် လိုးတာကိုလဲအရှိန်မလျော့နဲ့ နင့်စိတ်ထဲမှာ ၁ ကနေ ၁၀၀ ထိရေတွက်နေလိုက်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲလိုးရင်း မျက်လုံးကိုမှိတ်ကာ ပါးစပ်ကလဲပွစိပွစိနဲ့ သူ့အကိုစကားနားထောင်ပြီး ဂဏန်းတွေကိုရေတွက်နေတော့တယ်၊ ရေတွက်ရင်း ၁၀၀ ပြည့်သွားတော့ ဝတ်ရည်က တစ်ခါပြောယုံနဲ့သိတတ်တဲ့သူဖြစ်လေတော့ ၁၀၀ ကနေ ၁ အထိနောက်ပြန် ပြန်ရေတွက်နေတယ်၊ လိုးတာကလဲအရှိန်ကမလျော့တဲ့အပြင် သူရအောင်ရဲ့ခြေထောက်တွေကိုနောက်ကိုဆုတ်စေပြီး  ခြေထောက်ထောက်ကာ ကျားကြီးရေသောက်ပိုစရှင်တောင်ပြောင်းလိုးပေးနေတယ်၊ နောက်ထပ် မိနစ် ၂၀ လောက်ကြာလာတော့မှ သူရအောင်က

“ညီမလေး…ပြီးချင်ပြီးလိုက်ပါတော့လား…ကိုကို..ဖင်တွေပူနေပြီ…ဟိုလိုဖြစ်ချင်နေတယ်ဟာ…မရတော့ဘူး”

“ဘယ်လိုဖြစ်ချင်တာလဲဟင် ကိုကို ဒါဆို ဝတ်ရည်ပြီးအောင်ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်တော့မယ်နော်”

“အီးပါချင်တာကိုပြောတာဟ ထိန်းလို့မရတော့ဘူး မြန်မြန်ပြီးလိုက်တော့နော်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲဒူးထောက်ပြန်ရပ်လိုက်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်သွင်းလိုးလိုက်ပြီး အချက် ၁၀၀ လောက်ဆောင့်အပြီးမှာပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့လရည်တွေက ပန်းထွက်သွားပြီး‌ ပြီးသွားပါတော့တယ်၊ ဝတ်ရည်တင် ဖီးလ်တက်ပြီးကောင်းနေသည်မဟုတ် သူရအောင်ကလဲ ကွန်ဒုံးကတဆင့် လရည်၏ပူသည့်အရသာကိုသိရှိနေပြီး ဖင်ခေါင်းထဲပူပူနွေးနွေးဖြစ်လို့နေတယ်။ ပြီးသွားပေမယ့် ဆက်ညှောင့်ရမယ်ဆိုတာ ဝတ်ရည်ကမသိပဲ ဖင်ထဲကလီးကိုချက်ချင်းပြန်ထုတ်ကာ ကွန်ဒုံးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူရအောင်က

“အို…ညီမလေး ဘာလို့ချက်ချင်းကြီးဆွဲချွတ်ရတာလဲ နင့်လီးထဲမှာ လရည်တွေကျန်သေးတယ်လေ ဆက်ညှောင့်ပြီးညှစ်ထုတ်ရတယ်လေ” ဆိုတော့

“အင်…..ဘာတွေလဲ မသိတော့ဘူးကိုကိုရာ ဝတ်ရည်အရမ်းပင်ပန်းနေတယ် ခဏအိပ်လိုက်အုံးမယ်နော် မာမီတို့ပြန်လာရင်သာ နှိုးလိုက်တော့” ဆိုပြီးသူ့ဂါဝန်လေးကိုဆွဲချလိုက်ပြီး အိပ်လိုက်တာ ပြန်နိုးလာတော့ နံရံမှာရှိတဲ့နာရီကိုကြည့်လိုက်တာ သူအိပ်သွားတာ ၃ နာရီတောင်ရှိသွားပါပေါ့လား၊ သူ့ဘေးမှာလဲ အကိုဖြစ်သူကို တုံးလုံးပတ်လက်နဲ့အိပ်နေတုန်းပဲ၊ အဲ့မှာကိုကိုပေါင်ကြားက သူ့လီးကိုတွေ့တော့ မတောင်ပဲသေးသေးကွေးကွေးလေး ဖြစ်နေတော့ ဝတ်ရည်လဲ အူယားပြီး လက်နဲ့သွားညှစ်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှ  ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ထဲမှာလီးကြီးကရှည်ထွက်လာပြီး ခေါင်းထောင်လာတော့ ဝတ်ရည်လဲလန့်ပြီး ဆက်မကိုင်ပဲ ကြည့်ပဲကြည့်နေလိုက်တယ်။

သူ့ဆက်မကိုင်ပေမယ့်လဲ သူရအောင်ရဲ့လီးကြီးကဆက်လက်တောင်နေဆဲ ထောင်မတ်နေဆဲဖြစ်ပြီး လေထဲမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ယိမ်းထိုးနေတယ်၊ တောင်တာမှ မာတင်းနေအောင်ကိုတောင်လာပြီး ဆတ်ခနဲ့ဆတ်ခနဲ့ လီးကြီးကသွေးခုန်နှုန်းအတိုင်း ရမ်းခါပြနေတော့ ဝတ်ရည်လဲသူ့အကိုလီးကိုကြည့်ကာ တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတဲ့ မိန်းမစိတ်တို့ ဝင်လာပြီး ထိုလီးကြီးကိုစုပ်ပေးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတယ်၊ နှုတ်ခမ်းကိုလဲလျှာနဲ့သပ်လိုက်ပြီး ကြည့်နေရင်းမှာပဲ သူရအောင်လဲမနိုးသေး တစ်အိမ်လုံးလဲဘယ်သူမှပြန်မရောက်သေးတာနဲ့ ထထိုင်လိုက်ပြီး သူရအောင်ကိုလဲပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင်တွန်းလွှတ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးကမိုးပေါ်ကိုထောင်မတ်နေတော့တယ်၊ အဲ့မှာတဖန် လီးကြီးကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး အရည်ပြားကိုအောက်ဆွဲချကြည့်လိုက် ပြန်စုတင်လိုက်နဲ့ အရည်ပြားအောက်ကပေါ်လာတဲ့ဒစ်ခေါင်းကြီးကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာလဲတမျိုးဖြစ်သွားတယ်၊ ဒါနဲ့ဝတ်ရည်လဲ သူ့အကိုလီးကြီးကနံလားမနံလားသိချင်တာနဲ့ ကုန်းနမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘာနံ့မှမရပဲ ဆပ်ပြာနံသင်းသင်းလေးရလိုက်တာမို့ သူလဲလျှာလေးထုတ်ပြီး လီးကြီးကိုထိကြည့်လိုက်တယ်၊ အနံ့လဲမရှိ အရသာလဲမရှိဆိုတာသိလိုက်ရတော့မှ သူ့လျှာလေးကရဲတင်းလာပြီး လီးကြီးပတ်ပတ်လည်ကို လှည့်ပတ်လျက်ပေးနေတယ်၊ အဲ့လိုလျက်ပေးနေတဲ့အချိန် သူရအောင်လဲ နိုးလာတော့

“အင်….ညီမလေး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” ဆိုတဲ့အသံကိုလဲကြားလိုက်ရကော ဝတ်ရည်လဲခါးလေးပြန်မတ်သွားပြီး ရှက်သွားဟန်ဖြင့် မျက်နှာလေးကနီရဲသွားပါတော့တယ်

“အို..ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး…ကိုကိုတို့ ဒီလီးကိုဘာအရသာများရှိလို့ စုပ်ကြနမ်းကြတာလဲသိချင်လို့စမ်းနေတာပါနော်”

“ဟားဟား မလိမ်ပါနဲ့ညီမလေးရာ၊ နင်ကလေ ဘယ်လောက်ယောက်ျားပုံစံဖမ်းထားပါစေ တစ်ခါတစ်ခါမိန်းမဟန်လေးပေါ်လာတာပါပဲ၊ ခုလဲကြည့် ရှက်နေလိုက်တာ မျက်နှာကိုရဲလို့ ဟားဟားဟား”

“ဟာ..မဟုတ်ပါဘူးဆိုမှ…ကိုကိုနော်…တော်ပြီ ကိုကိုလိုချင်တာ လုပ်မပေးတော့ဘူး”

“ဟားဟားဟား နှုတ်သီးကြီးထော်ပြီးပြောနေဆိုနေပါလားကွ ဒါလားမိန်းမစိတ်မရှိတာ လာစမ်း မိန်းမစိတ်မရှိတဲ့ ကောင်မလေးကို မိန်းမစိတ်သွင်းပေးရသေးတာပေါ့…လာ” ဆိုပြီးဝတ်ရည်ကိုဆွဲဖက်လိုက်ပြီး သူ့အပေါ်ကအုပ်မိုးကာ ဝတ်ရည်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုကစ်ဆင်ကောက်ဆွဲလိုက်ပါတော့တယ်၊ ဝတ်ရည်ကတော့ သူ့အကိုအောက်ကနေအတင်းရုန်းရင်း သူရအောင်ရဲ့ခေါင်းကိုတွန်းကာ

“ကိုကို…မလုပ်နဲ့နော်…အ…..ကိုကိုနော်…ဝတ်ရည်..မကြိုက်ဘူး” အသံလေးတွေက တုန်ခါနေပြီး ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်လာတော့မှ သူရအောင်လဲလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားလိုက်ပြီး

“ဆောရီးပါ ညီမလေးရာ ကိုကို ညီမလေးခွင့်ပြုချက်မရပဲ အတင်းမလိုးပါဘူးကွယ် စချင်တာနဲ့ နမ်းပဲနမ်းလိုက်တာပါကွာ”

“မသိပါဘူး ဝတ်ရည် တကယ်လန့်သွားတာ ရင်ဘတ်တွေပေါက်ထွက်တော့မဲ့အတိုင်းပဲ”

“ဟားဟားဟား…မကြောက်ပါနဲ့ကွာ ကိုကို့မှာ လိုးစရာ ဆုမြတ်တစ်ယောက်လုံးရှိပါတယ်…နော် နမ်းပဲနမ်းမှာ ညီမလေးပဲစောစောကပြောတယ်လေ ဘာဂျာမှုတ်ပေးရမယ်ဆို ခုမှုတ်ပေးမယ်လေ ဒါမဲ့….ကိုကို့ကို…”

“ဘာလဲ ဘာထပ်လုပ်ပေးရအုံးမှာလဲ”

“ကိုကို့ကိုလဲ လီးစုပ်ပေးကွာ”

“အာ..မလုပ်ချင်…”

“မလိမ်ချင်စမ်းပါနဲ့ ညီမလေးရာ နင်ငါ့လီးကိုမြင်ပြီး စိတ်ထဲတော့ တစ်မျိုးဖြစ်သွားတယ်မလား”

“ဟုတ်တယ်ဟာ ဟုတ်တယ်…ကဲ ဘာဖြစ်လဲ…သွား..မစုပ်ပေးဘူး…မုန်းချင်စရာကြီး”

“ဟားဟား ငါ့ညီမ စိတ်ကောက်တာက တကယ်ချစ်စရာလေးပဲ၊ ညီမလေး စော်မထားပဲ ဘဲထားရမှာ အဲ့ဘဲကညီမလေးကိုဖူးဖူးမှုတ်ထားမှာ မြင်ယောင်တယ်” ဆိုပြီးဝတ်ရည်ကိုအနောက်ကနေဖက်ထားလိုက်ပြီး သူ့လည်တိုင်လေးကိုကုန်းစုပ်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်လဲ အူးယားပြီးအနေရခက်နေဟန်တူတယ်၊ ကိုယ်လုံးကိုတွန့်လိမ့်ကောက်ကွေးကာရုန်းလာပြီး သူရအောင်ဖက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖို့ပြန်လှည့်လိုက်တော့ သူရအောင်ကသူ့ကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကိုထပ်မံနမ်းစုပ်လိုက်ပြန်တယ်၊ ဒီတစ်ခါတော့ ဝတ်ရည်လဲမရုန်းတော့ပဲ သူ့အကိုရဲ့အနမ်းတွေကို သူ့ရဲ့အနမ်းချိုချိုလေးတွေနဲ့ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေးလာပါတော့တယ်၊ နမ်းရင်းနဲ့လဲ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့ဂါဝွန်ကိုဆွဲချွတ်နေတော့ ဝတ်ရည်ကလိုက်တားပြီး

“ကိုကို…မချွတ်နဲ့ဟာ”

“ချွတ်လိုက်ပါကွာ ကိုကိုကတိပေးတယ်နော် ညီမလေးရဲ့သဘောဆန္ဒမပါပဲ အတင်းတက်မလိုးပါဘူးဆိုတဲ့ကတိ၊ ကိုကို ညီမလေးကို နို့စို့ပေးချင်လို့ပါ ပြီးရင်ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကလေးကိုလဲမှုတ်ပေးမယ်လေ အဝတ်အစားကြီးနဲ့ရှုပ်လို့ ချွတ်လိုက်နော်” ဆိုတော့မှ ဝတ်ရည်လဲသူ့ဂါဝန် သူ့ဟာသူထချွတ်လိုက်တယ်၊ ဂါဝန်ကျွတ်သွားပေမယ့် ဘော်လီကျန်သေးတာမို့ ကျောဖက်ကချိတ်ကိုဖြုတ်ဖို့ လက်နောက်ပို့ရင်းဖြုတ်မယ်လုပ်တော့ သူရအောင်ကအလိုက်တသိလေး ချိတ်ကိုဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်၊  ဘော်လီလေးကလဲရှေ့ကိုပြေကျသွားတော့ ဘော်လီကိုလဲဘေးကိုပစ်ချလိုက်ပြီး သူ့အကိုလက်မောင်းပေါ်ပြန်လှဲလိုက်တော့ သူရအောင်လဲ ဝတ်ရည်ကို တအံတဩနဲ့ကြည့်ပြီး

“ဟာ နင့်နို့တွေက ဒီလောက်ကြီး ကြီးမယ်မှန်း ကိုကိုတကယ်မထင်ထားဘူး နည်းတာကြီးတွေမဟုတ်ဘူးဟ တလုံးတခဲကြီးတွေ နင်ကတကယ်အကိတ်ပဲ အိုးလဲတောင့် နို့လဲကြီးနဲ့ ကိုကို ညီမလေးကိုကြိုက်တောင်ကြိုက်ချင်လာပြီ” ဆိုတော့

“ကိုကိုနော်….” ဆိုပြီးမျက်စောင်းထိုးလိုက်တော့ သူရကတဟီးဟီးနဲ့ စတာပါ လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဝတ်ရည်ကို လှကြောင်း ပကြောင်း ကိတ်ကြောင်း ချီးမွန်းစကားပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်သွားပြီး သူရအောင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုမော့ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်တော့ သူရအောင်ကလဲအနမ်းတွေနဲ့ပြန်လည်တုံ့ပြန်လာပြီး သူတို့နှစ်ဦးသားရဲ့လက်တွေကလဲ တစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ခါဖီးလ်ဖြစ်အောင်လှုံဆော်ပေးနေတယ်၊ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့နို့ကြီးကိုညှစ် ညှစ်ပြီးဆော့ပေး ဝတ်ရည်ကလဲသူ့အကိုရဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနဲ့ အလုပ်ဖြစ်နေပြီး သူရအောင်ကအိပ်ယာကိုလက်ထောက်ကာ ဘေးဒဇောင်းလှည့်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုအုပ်မိုးကာ နို့သီးခေါင်းလေးကိုပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲကော့တက်သွားပြီး

“အား….ကိုကို..ရယ်…ကောင်းလိုက်တာဟာ…စို့…စို့…စို့ကွာ” သူရအောင်လဲခေါင်းကိုပင်မဖော်တော့ပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ရွှေရင်စုံမှာခေါင်းကြီးမှောက်လို့ ဘယ်တစ်လုံးစို့လိုက် ညာတစ်လုံးကိုပြောင်းစို့လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတယ် နို့ကိုစို့လို့ဝသွားတော့မှ ဝတ်ရည်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျောက်နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့အောက်လျောသွားပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့တင်းမာထောင်မတ်နေတဲ့လီးတန်ကြီးကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူရအောင်ကထပ်မံစုပ်လိုက်ပြန်တယ်၊ လီးကိုလဲစုပ်ရင်းနဲ့ဝတ်ရည်ပေါင်ကြားထဲကစောက်ဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့စမ်းပြီး အစိလေးကိုလိုက်ရှာကာ အစိကိုလက်နဲ့စမ်းမိသွားတော့ လက်ခလယ်လေးနဲ့စောက်ဖုတ်အမြှောင်းလေးကိုအထက်အောက်ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်စိလေးကိုလက်နဲ့ဖိချေပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်ကော့တက်သွားပြန်တယ်၊ ဒါနဲ့သူရအောင်လဲ လီးစုပ်တာကိုရပ်လိုက်ပြီး

“ပေါင်ကိုဖြဲလိုက်ညီမလေး” ဆိုတော့ဝတ်ရည်လဲ အကောင်းကြီးကောင်းနေတော့ ခုချိန်သူ့အကိုသူ့ကိုအတင်းတက်လိုးသွားရင်တောင် တားမိမှာမဟုတ်တော့ဘူး၊ ဒါနဲ့သူ့အကိုစကားအတိုင်း ပေါင်ကိုဘေးဖြဲပေးလိုက်တော့ သူရအောင်ကပေါင်နှစ်လုံးကိုဝတ်ရည်ဗိုက်ထိတွန်းကပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကိုသေချာကြည့်နေတယ်

“လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ၊ ဝတ်ရည် နင်တော်တော်ကံကောင်းတဲ့သူပဲ ဒီကမ္ဘာမှာနင့်လောက်ကံကောင်းတဲ့သူ ရှိမယ်တောင်မထင်ဘူးဟာ လီးကြီးကလဲရှယ်ကြီး စောက်ဖုတ်ကလဲဖြူစွတ်နေတာပဲ ကိုကိုလျက်ပေးတော့မယ်နော်” ဆိုပြီးသူရအောင်က ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ဖုတ်တို့ တဆက်ထဲ တတန်းထဲဖြစ်နေသည့်အတွက် ဖင်ပေါက်လေးကနေစပြီး ဂွေးဥထိ ပင်လျက်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲဖင်လေးကြွတက်ကာ ကျောကော့သွားပြန်တယ်။

ထိုသို့ အပြားလိုက်လျက်ပေးနေတာ လေးငါးဆယ်ကြိမ်လျက်အပြီးမှာတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး မြုပ်နေသည့်အစိလေးကို လက်ညိုးနဲ့တို့ထိလိုက်တော့

“အ….အ…..ကျင်တယ် ကိုကို ကျင်တယ်….အား….ရှစ်…” ဆိုပြီး ဓာတ်လိုက်သကဲ့သို့ အိပ်ယာမှာ လူးလွန့်ရင်း အော်ဟစ်နေတယ်၊ သူရကတော့ ဝတ်ရည်ကိုဂရုမစိုက်တော့ သူ့ဟာသူလုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်ရင်း အစိလေးကိုဆော့ပေး ကလိပေးရင်း နောက်ဆုံးမှာတော့ ဝတ်ရည်ပေါင်ကြားမှာမျက်နှာအပ်လို့ အစိကိုပါးစပ်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲ အိပ်ယာပေါ်တွင် ဘေးဘယ်ညာလူးလွန့်နေတော့သည်။ ပါးစပ်ကနေလဲ အသံပေါင်းစုံအော်ဟစ်ပြီး ငြီးတွားရင်း သူရရဲ့ခေါင်းကိုကိုင် ဆံပင်တွေကြားလက်ထိုးထည့်ဖွရင်း နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ဖီးလ်ခံနေရှာတယ်။

ဝတ်ရည်ကိုဘာဂျာအမှုတ်ခံရသည့်အရသာအပြင် တခြားအရသာတခုထပ်ရအောင် သူရက ဖင်ပေါက်ကိုလက်ညိုးနှိုက်သွင်း၍ ကလိပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်တယောက် မလုပ်ဖို့တားချင်ပေမယ့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုသူမထိန်းနိုင်တော့ ဝမ်းဗိုက်ထဲက ကလီစာတွေ အူတွေအသဲတွေအကုန် ယားနေပြီး တခုခုကို ဆွဲညှစ်ထားသည့်အတိုင်း နေမရထိုင်မရခံစားနေရရှာသည်။ ဝတ်ရည်မတားတော့ သူရလဲ ဖင်ပေါက်ကိုလက်နှိုက်သွင်းတာဆက်တိုက်လေးလုပ်ရင်း ချောချူလာတော့ လက်တချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းပြောင်းထည့်ကလိုင်းလိုက်ချိန်မှာတော့

“အား….ကိုကို ဝတ်ရည်ပြီးပြီကွာ…အား….ရှီး….ထွက်လာပြီ ထွက်လာပြီး အား…” ဆိုပြီး ဝတ်ရည်လဲ အိပ်ယာကိုခြေဖြင့်ကန်ကျောက်ပြီး ဖင်လေးကြွတက်လာကာ တောင်၍ ထောင်နေသည့် ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တန်ကြီးဆီက လရည်ပူများပန်းထွက်လာတော့သည်။ တဆက်ထဲမှာပင် ဝတ်ရည်အဖုတ်ထဲကနေလဲ ဖြူဖျော့ဖျော့ ခပ်ပစ်ပစ်အရည်လေးများစီးကျလာကာ သူနှင့်အတူ ဝါကျင်ကျင်သေးများပင်ပန်းထွက်လာကာ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် အိပ်ယာပေါ်ပြန်ပြုတ်ကျသွားပြီး ခြေကားယား လက်ကားယားဖြင့် လောကကြီးနှင့်အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားတော့သည်။

ဘယ်လောက်ကြာအောင် အသိစိတ်ကင်းမဲ့သွားသည်မသိ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေသည့် ခံစားချက်များ သူ့ရင်သားထိပ်ရှိ နို့သီးလုံးဆီမှ ကျင်ခနဲ့ ကျင်ခနဲ့ဝေဒနာနှင့်အတူ သူမစောက်ဖုတ်လေးတွင်းသို့ တစုံတခုကတိုးဝင်ဖို့ရာ လမ်းကြောင်းရှာနေတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရမှ မနည်းအားယူကာ မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်တော့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အကိုဖြစ်သူကိုတွေ့လိုက်ရပြီး သူ့မအပေါ်မှာအလျားလိုက်ထပ်နေကာ သူ့ရဲ့နို့တွေကိုစို့ရင်း ပိပိထဲသို့လက်ထိုးနှိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေတာတွေ့လိုက်ရတော့ သူရရဲ့ခေါင်းကို ဝတ်ရည်တွန်းဖယ်၍ ထထိုင်ဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူရကလဲ သူ့ခေါင်းကိုလာကိုင်တာသိလိုက်ရချင်း နို့စို့နေရာကနေခွလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကရှုံ့မဲ့မဲ့ပုံစံဖြင့် သူ့ကိုငုံ့ကြည့်နေပြီး

“ကိုကို တော်တော့ကွာ ဝတ်ရည်စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ် ဟိုထဲကိုလက်မနှိုက်ပါနဲ့” လို့ပြောလာတော့မှ သူရလဲ ဝတ်ရည်အဖုတ်ပေါ်ကလက်ကိုပြန်ထုတ်ပြီး လက်မှာပေရေနေသည့် စောက်ရည်များကိုလျှာဖြင့်လျက်ကာ သန့်စင်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်တယ်။

“ညီမလေးစောက်ဖုတ်က တကယ့်ကျင်းကျင်းကြပ်ကြပ်လေးပဲ ကိုကို့လက်ညိူးတောင်ထည့်လို့မရဘူး” ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ကိုယ်ကိုအားယူ၍ ဒတောင်ဆစ်ဖြင့်အိပ်ယာကိုထောက်၍ ကုန်းရုန်းထထိုင်လိုက်ပြီး ဘေးမှာရှိနေသည် သူ့အတွင်းခံများယူ၍ ဝတ်ဆင်နေတော့သည်။ ပြီးနောက် သူရဖက်လှည့်ကာ

“ဝတ်ရည်တော့ အသေနှုန်းချိနေတာပဲ ကိုကို ဖျားများဖျားတော့မှာလားမသိဘူး ခေါင်းတွေလဲကိုက်နေတယ်”

“မဖျားပါဘူး ညီမလေးရာ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ အားအင်တွေယုတ်လျော့သွားတာပါ အိပ်ရေးဝဝ အိပ်လိုက်ရင် ပြန်လန်းသွားမှာပါ”

“ဒါဆို ဝတ်ရည်အခန်းထဲပြန်သွားနားလိုက်တော့မယ်နော် ခဏနေ အငယ်ကောင်ပြန်လာတော့မယ်ထင်တယ်” ဆိုပြီး ဂါဝန်ကိုဝတ်ကာ ကုတင်အောက်ဆင်းရပ်လိုက်တော့ သူရကဝတ်ရည်လက်ကိုပြန်ဆွဲလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်ဖင်ထိုင်လဲကျလာတယ်

“ဘာလဲဟာ ကိုကိုကလဲ ကိုကိုလုပ်တာနဲ့ လူမိကုန်တော့မှာပဲ”

“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ညီမလေးကလဲ ကိုကိုက မပိုင်ရင် ခြင်တောင်မရိုက်ပါဘူးကွာ စောစောက ညီမလေးမှိန်းနေတုန်း အိမ်တံခါးမကြီးကို ကလန့်သွားထိုးထားပြီးသားပါကွ”

“အဲ့လိုဆိုလဲ အငယ်ကောင်ရောက်လာလို့ တံခါးမကြီးကလန့်ထိုးထားတယ် ဘာလို့လဲ ဘာညာနဲ့ သံသယဝင်နေလိမ့်မယ်လေ ကိုကိုရဲ့”

“ဘာတွေသောကနေတာလဲ ညီမလေးရာ အဲ့ကောင်ကျူရှင်ဆင်းဖို့ နာရီဝက်လောက်ကျန်ပါသေးတယ်….ကိုကိုတို့အတွက် အချိန်ရှိသေးတာကို လာပါကွာ”

“အာ တော်ပြီကွာ ကိုကိုကလဲ ညီမလေးတကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားတဲ့အတိုင်း ဟို…လီးကလဲ ကျိန်းနေပြီ အထိတောင်မခံနိုင်တော့ဘူး”

“ဒါပေမယ့် ပါးစပ်တော့မနာဘူးမလား”

“ဟင်…..အာ…..ကိုကိုညစ်ပတ် သူ့လီးကိုစုပ်ခိုင်းတော့မှာမလား” ဆိုတော့ သူရကခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး စောင်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်တော့ စောင်အောက်မှာ မာတောင်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လိင်တန်ကိုဝတ်ရည်ကိုပြလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ လီးပေါ်တင်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်က သူ့အကိုကို မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုဒူးထောက်၍ ပြန်တက်လာလိုက်တော့သည်။ သူရရဲ့ဘေးမှာ ဒူးတုပ်ထိုင်၍ လိင်တန်ကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲ၍ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်တာ ခဏနေတော့ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့ပုခုံးကိုဆွဲလိုက်ပြီး လီးဆီကိုတွန်းပို့လိုက်တယ်၊ ဝတ်ရည်ကဘာမှပြန်အထွန့်မတက်တော့ မြန်မြန်ပြီး မြန်မြန်ပြန်ဟုသဘောထားကာ သူရရဲ့လီးကိုငုံပြီးစုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။

ဝတ်ရည်က လီးလဲတခါမှမစုပ်ဖူး စုပ်ချင်သည့် ရည်ရွယ်ချက်လဲမရှိဆိုတော့ သူရအောင်တယောက်ဖီးလ်ကိုကောင်းကောင်းမခံစားရပါ၊ ဝတ်ရည်ရဲ့ သွားက လိင်တန်ထိပ်ကိုခကြာခဏ သွားထိလိုက် ခြစ်လိုက်ဖြစ်ကာ အဲ့လိုမလုပ်ဖို့ပြောပေမယ့်လဲ ဝတ်ရည်ကမလုပ်တတ် လုပ်တတ်နဲ့ လိင်တန်လဲ တဝက်လောက်ပင်မဝင်ပဲ ဒစ်ခေါင်းကိုငုံစုပ်ပေးနိုင်ယုံလောက်သာတက်နိုင်တယ်၊ဝတ်ရည်က သူရကိုလီးစုပ်ပေးနေသလို သူရကလဲ သူ့ဘေးတွင်ဒူးတုပ်ထိုင်၍ကုန်းစုပ်နေသည့် ဝတ်ရည့်၏ဖင်အိုးတင်းတင်းလေးကိုညှစ်ကိုင်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲသို့လက်ပြန်နှိုက်ပြီး ကလိပေးနေတယ်၊ ဝတ်ရည်က  သူလုပ်တတ်သလောက် လုပ်နိုင်သလောက်သာ ဒစ်ခေါင်းကိုချိုချဉ်စုပ်သလိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးရင်း အပြင်မှာကျန်သည့်အရင်းပိုင်းကိုဆုတ်ကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးလိုက်တော့ ၅ မိနစ်ပင်မကြာလိုက် သူ့ပါးစပ်ထဲကို ရှေ့ပြေးလရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်လာတော့ သူရက ဝတ်ရည်ခေါင်းကိုဆွဲဖဲလိုက်ပြီး သူ့လီးထိပ် လရည်ထွက်ပေါက်ကို လက်ဖြင့်ဖိပိတ်ကာ ထထိုင်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ကုန်းကုန်းလေးဖြစ်နေသည့် ဝတ်ရည်ရဲ့နောက်ဖက်ကိုသွားပြီး ဝတ်ရည်ခါးလေးကိုဆွဲမလိုက်ကာ စောစောကသူချဲ့ထွင်ထားသော ဖင်ပေါက်လေးကို လီတေ့လိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကလန့်ပြီးကုန်ထဖို့လုပ်နေတာနဲ့ သူရက ဝတ်ရည်ကိုဖိထားကာ ဖင်ပေါက်မှာ လီးထိပ်တေ့သွင်းလိုက်ပြီး ဂွင်းကိုခပ်သွက်သွက်ထုလိုက်ပြီး ၁၀ ချက် ၁၅ ချက်မျှထုလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ လရည်ပူများက ဝတ်ရည်ဖင်ပေါက်မှတဆင့် ဖင်ခေါင်းထဲသို့ပန်းဝင်သွားတော့သည်

“အာ ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ ဝတ်ရည်ဖင်ထဲကိုအရည်တွေဝင်ကုန်ပြီ” ဆိုပြီးရာန်းထနေတာနဲ့ သူရကအတင်းဖိချုပ်ထားလိုက်တော့

“ကိုကိုနော် ကိုကို ဝတ်ရည်ကိုကတိပေးထားတာမေ့သွားပြီလား” ဆိုပြီး အသံတုန်တုန်လေးဖြင့် ပြောဆိုလာတော့ သူရက မောနေသည့်ကြားကနေ ပြာပြာသလဲဖြင့်

“မဟုတ်ပါဘူး ညီမလေးရာ ခုလဲညီမလေးကိုလိုးတာမှမဟုတ်တာ ညီမလေးကိုလရည်အရသာသိရအောင် အမြည်းအစမ်းအနေနဲ့ထည့်ပေးတာပါ” ဆိုပြီး ဂွေးဥထဲကလရည်များကုန်စင်သွားသည်အထိ ညှစ်ကာဖိသွင်းလိုက်တော့သည်၊ လရည်မျာ ဖင်ခေါင်းထဲဝင်လာတော့ ပူနွေးသည့်အရှိန်ကို ဝတ်ရည်တယောက်ခံစားသိရှိလိုက်ပြီး စိတ်ထဲတွင်တော့ သူ့အကိုလဲလီးက ချော်ပြီး သူ့ဖင်ထဲဝင်လာမှာ စိုးထိတ်နေတော့သည်၊
“ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရာ ခုလိုဖင်ပေါက်လေးတေ့ပြီး လရည်ပန်းထုတ်ရတာတောင် ဒီလောက်ကောင်းနေတာ လိုးများလိုးလိုက်လို့ကတော့ ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲမသိဘူး” ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်တယောက်လန့်ဖြန့်ကာ အတင်းကုန်းရုန်းထထိုင်လိုက်ပြီး

“ဝတ်ရည်က ယောက်ျားစိတ်ပဲရှိတာပါဆို ကိုကို့လိုဖင်ခံချင်စိတ်မရှိဘူး လာမလုပ်နဲ့” ဆိုပြီးပြန်ရန်တွေ့ရင်း သူ့ဖင်ပေါက်ကနေပြန်စီးကျလာသည့် လရည်များကြောင့် ဖင်ကြားတွင်ယားကျိကျိဖြစ်နေတော့ ရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်ကာ ဖင်ထဲဝင်သမျှအကုန်ပြန်ညှစ်ထုတ်လိုက်ရသည်၊ ပြီးနော် ရေချိုးခန်းက ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့အကိုရှိကိုပြန်မသွားတော့ပဲ အခန်းထဲကနေတခါတည်းထွက်သွားပါတော့တယ်။

ဝတ်ရည်အခန်းထဲရောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှဲရင်း ကြုံတွေ့ခဲ့သည်များကို ပြန်လည်စဉ်းစားလိုက်တော့ သူ့မပေါင်ကြား ပိပိလေးမှာ ဆစ်ခနဲ့ ခံစားချက်များ ထပ်မံရလိုက်မိတာကြောင့်  ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကိုချွတ်ကာ လိင်တန်ကိုကျော်၍ ပေါင်ကြားထဲကပိပိလေးကို ကိုင်ကြည့်ပြီး လက်ညိုးလေးကွေး၍စမ်းထည့်ကြည့်မိသည်၊ စူးခနဲ့ဖြစ်သွားတာကြောင့် ကြောက်လန့်ပြီး ဆက်မထည့်တော့ပဲ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုစမ်းလိုက်ပြီး ဘာတွေများပြောင်းလဲသွားလဲဟုစူးစမ်းရင်း ဖင်ပေါက်လေးကိုစမ်းမိလိုက်သည်၊ ဖင်ပေါက်လေးမှာအပြင်ကိုစူထွက်သလိုဖြစ်နေပြီး အထဲပြန်ဝင်၍နဂိုမူလအတိုင်းဖြစ်စေရန်ဖိထည့်လိုက်ရင်း သူ့လက်ခလယ်ကချော်ပြီး ဝင်သွားတော့ တမျိုးတမြည်ဖူးခြားသည့်ခံစားချက်ကိုရလိုက်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲကလက်ကိုပြန်မထုတ်တော့ပဲ ဆက်နှိုက်ထားရင်း ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် စောက်စိကိုသွားထိမိလိုက်တော့ ကျင်ခနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ ထိုနောက်မှာတော့ ကျင်သည့်ဝေဒနာကိုသီးငြီးခံကာ အစိလေးကိုပဲ လက်ညိုးဖြင့်ဖိကာချေနေလိုက်ရင်း သူမရင်သားတွေက ယားယံလာတာနဲ့ ဖက်လုံးကိုနံရံဘက်တွန်းလိုက်ပြီး သူ့ရင်သားနှစ်ဖက်ဖြင့်ထိကပ်ပြီးပွတ်နေရင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်သုံးနေရာမှ ရသည့် ထူးကဲလှသည့်ကာမဂုဏ်များခံစားရင်း  အာသာဖြေနေလိုက်တော့သည်။

ဒီတစ်ခါတော့ ဝတ်ရည်တော်တော်ကြာအောင်အိပ်မောကျသွားပြီး ပြန်နိုးလာသည့်အချိန်တွင် မှောင်ရီပျိုးစ ည ၇ နာရီခန့်ပင်ရှိတော့မည်။ အိပ်ယာမှလူးလိမ့်၍ထထိုင်လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းမီးကိုသွားဖွင့်ကာ ဘီဒိုထဲမှ ဝတ်စရာများယူ၍ ကိုယ်ပေါ်သို့ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး ကုတင်ဖက်သို့ပြန်လှည့်အကြည့် အိပ်ယာ၏ဘေး စားပွဲပေါ်တွင် ဖုန်းဗူးလေးကိုမြင်တွေ့လိုက်ရတယ်၊ ဖုန်းကသူမလိုချင်နေသည့် Galaxy Z Fold 2 ဖုန်းအမျိုးအစားလေးဖြစ်ပြီး သူ့အဖေကိုပူဆာနေတာ အတော်ပင်ကြာနေပြီ၊ ခုမှသာ ဝယ်လာပေးခြင်းဖြစ်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာပေါ်တွင် ပြုံးရွှင်ကာ ပျော်နေပြီး ဖုန်းဗူးကိုဖွင့်၍ အထဲမှဖုန်းကိုထုတ်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ သူမအိပ်ခဲ့တုန်းက ပုံစံကိုပြန်လည်မြင်ယောင်လာပါတော့သည်။ သူမှတ်မိသည်ကား အိပ်ပျော်မသွားခင်တုန်းက အဝတ်အစားများကိုချွတ်၍ အာသာဖြေနေပြီး ပြီးမြောက်သွားချိန်တွင် ထိုအတိုင်းပင်အိပ်ပျော်သွားသည်မဟုတ်ပါလား၊ ပြန်နိုးလာတော့လဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်တွင်အဝတ်အစားများက ရှိမနေ ဝတ်လစ်စလစ်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး ဒီဖုန်းကဘယ်အချိန်က ဘယ်လိုသူ့အခန်းထဲရောက်နေမှန်းစဉ်းစားမရနိုင်ဖြစ်ကာ အခန်းတံခါးကိုလှည့်ကြည့်တော့လဲ တံခါးလက်ကိုင်ဘုက လော့ချလျက်သားပင်၊ သူ့အခန်းသော့အပိုကိုတော့ သူ့မိဘများတွင်ရှိနေပြီး သူအိပ်နေတုန်း အခန်းထဲဝင်ပြီးဖုန်းထားသည်က သူ့အမေဆိုလျှင်ကိစ္စ မရှိ သူ့အဖေများဖြစ်နေလျှင် ဆိုပြီးစိတ်ထဲတွေးကြည့်ရင်း ဝတ်ရည်တယောက်ရှက်သွေးဖြာသွားမိတော့သည်။

ခဏအကြာတွင် အခန်းတံခါးခေါက်သံနဲ့အတူ မေမေ့အသံကြားတော့ ဝတ်ရည်လဲထထွက်လာလိုက်ပြီး ကိုကိုနှင့် အငယ်ကောင်တို့မှာ ထမင်းစားပွဲတွင်ထိုင်နှင့်ပြီးပြီဖြစ်ပြီး ထမင်းစားကြဖို့အသင့်အနေအထားနဲ့တွေ့လိုက်ရတယ်၊ သူရကတော့ ဝတ်ရည်ကိုတွေ့တွေ့ချင်း နှစ်လိုဖွယ်အပြုံးနဲ့ဆီးကြိုနေတော့ ဝတ်ရည်ကပြန်လည်ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူထိုင်နေကျနေရာတွင်ဝင်ထိုင်ပြီး လူစုံအောင်စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှသာ ဦးကျော်အောင်ရောက်လာပြီး သူမဘေး ထိုင်နေကျနေရာတွင်ဝင်ထိုင်ပြီး မိသားစုစုံလင်ညစာစားပွဲကို စတင်လိုက်ကြတော့သည်။ ဝတ်ရည် ညစာစားရင်း သူ့မိဘများကိုအကဲခတ်ကြည့်တော့ သူ့အမေကော အဖေပါ ပုံမှန်အတိုင်း တနေ့တာကြုံတွေ့လာခဲ့သည်များကို ပြောဆိုကာစားသောက်နေကြပြီး သူရကတော့ ထမင်းစားပွဲအောက်ကနေ ခြေကိုဆန့်ပြီး ဝတ်ရည်၏ခြေထောက်ကိုလာပွတ်သပ်နေတယ်၊ မိဘများဘက်သို့ မျက်စပစ်ပြပြီး ဆက်မလုပ်ဖို့ပြောနေပေမယ့်လဲ သူရကမရပ် ထမင်းကိုငုံ့စားရင်း ဝတ်ရည်ခြေသလုံးကိုပွတ်ရင်းနဲ့ ပေါင်ကြားထိခြေထောက်ကြီးက နယ်ကျွံလာတော့ ဝတ်ရည်လဲ သူရရဲ့ခြေသလုံးမွှေးများကို ဆွဲနှုတ်လွှတ်လိုက်တော့ နာသွားသည်ထင့် သူရခြေထောက်ကပြန်ကျသွားပြီး မျက်နှာက မချိုမချဉ်ပုံစံလုပ်ပြနေတယ်။

ထမင်းစားသောက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာ အငယ်ကောင်ကတော့ သူ့အခန်းဆီချက်ချင်းပြန်သွားပြီး သူရအောင်က သူ့အမေကိုဝိုင်းကူ၍ ပန်းကန်များဆေးကျောပေးနေတယ်၊ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းတွင် ဦးကျော်အောင်နှင့် ဝတ်ရည်တို့သာကျန်နေခဲ့တယ်။ ခဏအကြာမှာ တိတ်ဆိတ်မှုကိုဖြိုခွင်းပြီးအသံထွက်လာသည်က ဦးကျော်အောင်

“သမီး စားပွဲပေါ်မှာဖုန်းတင်ပေးထားတယ် တွေ့လား” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်တယောက်ကျောလေးမတ်ခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး လေသံတိုးတိုးဖြင့်
“ဟု….ဟုတ်….ဒယ်ဒီ တွေ့ပါတယ်” ဆိုပြီးပြန်ဖြေလိုက်တယ်
“ကြိုက်တယ်မလား သမီးကဖုန်းအမျိုးအစားပဲပြောပြီး အရောင်တော့မပြောတာနဲ့ သမီးနဲ့လိုက်မဲ့အရောင်လေး ခရမ်းရောင်လေး ရွေးလာတာ”
“ဟုတ် ဒယ်ဒီ ကြိုက်ပါတယ်”
“အေး ကြိုက်ရင်လဲ ပြီးတာပါပဲ ရိုရိုသေသေကိုင် ကြားလား လိမ်လိမ်မာမာလဲနေအုံး ဒယ်ဒီမကြိုက်တာတွေလဲ လျောက်မလုပ်နဲ့” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်မှာ ခေါင်းကိုငုံလျက် ဟုတ် ဟုသာပြန်ဖြေပြီးနှုတ်ဆိတ်နေလိုက်တော့သည်။ ဦးကျော်အောင်က တခြားကိစ္စများမပြောတာ တော်သေးသည် မဟုတ်ရင် ဝတ်ရည်ရှက်လွန်းလို့ အဲ့နေရာမှာတင် လဲသေသွားနိုင်သည်။

ထမင်းစားသောက်ပြီးသွားချိန်မှာတော့ မာမီဒေါ်မူယာက ဧည့်ခန်းတွင်ဝင်ထိုင်ပြီး တီ‌ဗွီကြည့်နေတယ်၊ ဒယ်ဒီကတော့ အိမ်ပြင်ဘက်တွင်လမ်းလျောက်နေပြီး ဝတ်ရည်က အသစ်ရထားသောဖုန်းလေးကိုကလိနေတုန်း အခန်းတံခါးခေါက်သံကြားလိုက်လို့ ထဖွင့်တော့ အကိုဖြစ်သူ သူရအောင်ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရပြီး သူရအောင်ကဇွတ်တရွက်သူမအခန်းထဲတိုးဝင်လာကာ တံခါးကိုကျောဖြင့်မှီလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကိုဖက်၍နမ်းလိုက်တော့

“အို ကိုကိုနော် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ သူများအခန်းထဲ စွတ်တရွတ်အရမ်းဝင်တာပဲ”

“အောင်မာ နင်ကကျ ငါ့အခန်းထဲကို စွတ်တရွတ်မဝင်တာကျလို့ သူများလာပြောနေ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်” ဆိုမာန်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်ဇက်လေးပုသွားကာ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ပြောင်ပြနေတော့သည်၊ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ရဲ့အမူအရာလေးကြောင့် အူယားလာပြီး လက်မောင်းအိုးလေးနှစ်ခုကိုဆွဲညှစ်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တယ်၊ ဝတ်ရည်ကအလိုက်သင့်လေး သူရရင်ခွင်ထဲဝင်ရောက်လာပြီးမှီခိုနေလိုက်တော့သည်၊ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့နဖူးလေးငုံနမ်းလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကလဲ သူ့အကိုနဲ့အနမ်းချင်းဖလှယ်ရန်ခေါင်းလေးမော့ကာ ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ခြေဖျားထောက်၍မမှီမကမ်းဖြင့် ကစ်ဆင်လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်သည်၊ သူရကလဲ ဝတ်ရည်မှီနိုင်လောက်သည်အထိငုံ့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းဖလှယ်ရင်း ခါးလေးကိုဖက်ထားပြီး ကျန်လက်တဖက်က ဘောင်းဘီလေးအပေါ်မှ ဖင်အိုးလေးကိုအုပ်ကိုင်ပြီးညှစ်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ဒူးများယိုင်သွား ခွေကျမလိုဖြစ်လို့သွားတော့တယ်၊ ခဏအကြာမှ နမ်းရာကနေခွာလိုက်ပြီး သူရအောင်က ဝတ်ရည်နားနားတိုးကပ်လို့

“လိုးချင်တယ် ညီမလေးရာ” ဟုပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်နားထဲသံရည်ပူများလိုက်သလိုလို ခေါင်းကိုမိုးကြိုးအစင်း ၁၀၀ လောက်ပစ်ချသလိုလိုခံစားလိုက်ရပြီး ကျက်သီးမွှေးငြှင်းများထသွားပြီး သူရရင်ခွင်ထဲကနေရုန်းထွက်သွားပြီး

“ကိုကို အဲ့ဒါတော့ ဝတ်ရည်လုံးဝခွင့်မပြုနိုင်ဘူး” ဆိုပြီးအသံတုန်တုန်ဖြင့်ပြန်ပြောလာတော့ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့လက်ကိုဆွဲကာအုပ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြီး

“ကိုကိုတောင်းဆိုတာ တအားများသွားမှန်း ကိုကိုသိပါတယ်၊ ညနေက ညီမလေးပြန်သွားတော့ ကိုကို့ရင်ထဲမှာဟာတာတာကြီးဖြစ်ကျန်ခဲ့တယ်၊ အဲ့နောက်မှာ ညီမလေးအကြောင်းပဲတချိန်လုံး တွေးမိနေပြီး ညီမလေးကို ကိုကိုချစ်နေမှန်းသိလိုက်ရတယ်ကွယ်”

“ကျွတ် ဝတ်ရည်ကတော့ ကိုကို့ကို အကိုလိုပဲချစ်တယ် ဟိုလိုဖြစ်ဖို့ထိ တခါမှမမျှော်လင့်ထားဘူး၊ ဝတ်ရည်မှာ မိန်းမစိတ်နည်းနည်းရှိတယ် အလိုးခံချင်စိတ်လဲရှိတယ်ဆိုတာ ဝတ်ရည်သိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဝတ်ရည်ကိုတကယ်ချစ်ပြီး ဝတ်ရည်ကလဲပြန်မချစ်နိုင်တဲ့သူနဲ့မဟုတ်သ၍ ဝတ်ရည်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လက်ခံနိုင်တဲ့သူမတွေ့မချင်း ဟိုကိစ္စလုံးဝမလုပ်ဖူးလို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ် ကိုကို”

“အင်းပါ ညီမလေးရယ် ကိုကို့ခွင့်လွှတ်ပါနော် ကိုကိုပြောတာ လောကြီးသွားတယ်”

“ရပါတယ် ခုလိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြထားမှ နောက်အခေါက်တွေမှာ ကိုကိုနဲ့တွေ့ရဲမှာ မဟုတ်ရင် ဘယ်ချိန်ငါ့ကိုတက်လုပ်မလဲ ဘယ်ချိန်ငါ့ထဲထည့်လိုက်မလဲနဲ့ တွေးပူ တွေးကြောက်နေရမှာ”

“ဟုတ်တယ် ညနေကလဲ ညီမလေးဖင်ပေါက်ထဲလရည်ပန်းထည့်ရင်း တခါတည်းချုပ်ပြီးဖိလိုးပစ်ဖို့ထိကိုကိုတွေးလိုက်မိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ညီမလေးကိုပေးထားတဲ့ကတိ ညီမလေးမုန်းသွားတဲ့ဒဏ်ကို ကိုကိုခံစားနိုင်မှာမဟုတ်လို့ ကို့ကိုကိုထိန်းချုပ်လိုက်ရတာ၊ ခုလိုကိုကိုဖွင့်ပြောတာကို ညီမလေးစိတ်မဆိုးဘူးမလား”

“မဆိုးပါဘူး ကိုကိုရယ်”

“ဒါဆိုလဲ ညကျရင် ကိုကိုထပ်လာခဲ့မယ် ဖင်ကိုထပ်လိုးပေးနော်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်က သူရကိုမျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး ‌ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲကာ

“သူ့အချစ်ကလဲ ဘာမှန်းကိုမသိဘူး ခုပဲသူများကိုလိုးချင်လိုက် ခုပဲအလိုးခံချင်လိုက်နဲ့ မိန်းမတွေထပ်ကိုအပြောင်းအလဲမြန်လွန်းသူကြီး” ဆိုပြီးရန်တွေ့လိုက်တော့ သူရက ဝတ်ရည်ကိုပြန်ဖက်ထားပြီး လက်မောင်းအိုးလေးကိုညှစ်ထားလိုက်ပြီး

“ကိုကိုက ညီမလေးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုချစ်တယ် လီးကြီးကိုတင်ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူး ပိပိလေးနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါချစ်တာ အကုန်လုံးကိုချစ်တယ်ကွာ” ဆိုပြီး ဝတ်ရည်မေးစိကိုဆွဲမလိုက်ပြီး ထပ်မံကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ကြပြန်တယ်၊ အဲ့လိုနဲ့ ဝတ်ရည်နဲ့ သူရအောင်တို့လဲ ည ၁၁ ပြန်တွေ့ကြမည်ဟု အချိန်းအချက်လုပ်လိုက်ရင်း အခန်းကိုယ်စီဝင်နားလိုက်ကြတော့သည်။

ချိန်းဆိုထားသည့်အချိန် ရောက်လာတော့ သူရအောင်တယောက်ပေါ်မလာ ပေါ်မလာဖြင့် ဝတ်ရည်တယောက်စောင့်ရင်း စိတ်မောနေတယ်၊ သူ့အကိုများသူ့ကိုအိမ်မက်ပေးသွားသလားဟုထင်ပြီး ဒေါပွလာကာ တောက်တခတ်ခတ်ဖြစ်နေတော့သည်၊ ၁၁း၁၅ လောက်မှ အခန်းတံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရတော့ စိတ်တိုနေမျက်နှာဖြင့် တံခါးကိုသွားဖွင့်လိုက်တော့ သူရအောင်က ဟိုဟိုဒီဒီလှည့်ပတ်ကြည့်ရှူရင်း ဝတ်ရည့်အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့သည်၊ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝတ်ရည့်မျက်နှာစူပုတ်နေသည်ကိုလဲတွေ့ကော မျက်နှာချိုသွေးကာ

“ကိုကို သန့်ရှင်းလုပ်နေလို့နောက်ကျသွားတယ် သဲလေးရယ် ကိုကို့ကိုစိတ်မဆိုးနဲ့နော်” ဆိုပြီးပါးကိုဆွဲလိမ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်က သူရလက်ကိုပုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး

“ဘာသဲလေးလဲ ဘာသန့်ရှင်းလုပ်နေတာလဲ သူ့ရည်းစားနဲ့ဖုန်းပြောလို့ကြာရင်ကြာတယ်ပေါ့ လူများလာညာနေသေးတယ် ဟွန်း”

“မဟုတ်ပါဘူး သဲလေးရယ် ကိုကိုတကယ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတာပါကွာ လိုင်းပေါ်မှာတွေ့တဲ့ ဖင်မခံခင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရမဲ့နည်းသိလာလို့ ဝင်လုပ်နေလို့ ကြာသွားတာပါကွာ” ဆိုပြီး ဝတ်ရည်ကိုဖက်နမ်းလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကအနမ်းမခံ မျက်နှာကိုရှောင်ဖယ်ရှောင်ဖယ်လုပ်နေတာကြောင့် သူရကအိပ်ကပ်ထဲကချောဆီ‌ဗူးကိုအိပ်ယာပေါ်ပစ်တင်လိုက်ပြီး အဝတ်တွေကိုချွတ်ချလိုက်တော့သည်၊ ဝတ်ရည်ကတော့ သူရလုပ်နေပုံကိုလက်လေးပိုက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး မျက်စောင်းထိုးကြည့်လို့နေတာပေါ့၊ သူရကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတဲ့အခါမှာတော့ ဝတ်ရည်အနားတိုးကပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးလေးကိုထွေးပွေ့ကာဖက်လိုက်ပြီး ပါးပြင်လေးကိုနမ်းရှုံလိုက်တယ်

“စိတ်မဆိုးနဲ့တော့ သဲလေးရယ် နော် ကိုကိုတကယ်ပြောတာပါကွ” ဆိုပြီးထပ်ပြောရင်း ဝတ်ရည့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုကုန်းစုပ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်တယောက်ငြိမ်ကျသွားပြီ သူရရဲ့တရှိုက်မက်မက်အနမ်းတွေကို ပြန်လည်တုံပြန်ပေးလိုက်တော့သည်။ ဝတ်ရည်ငြိမ်သွားတော့မှ သူရလဲ ဝတ်ရည်ကိုကစ်ဆင်ဆွဲရင်း သူ့အိပ်ယာနားတိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ဝတ်ထားသည့် စကပ်လေးကိုဆွဲလှန်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်မှာအောက်မှာ ဘာအခုအခံမှဝတ်မထားပဲ ကိုယ်လုံးတီးနိကပ်လေးဖြစ်နေတာ သူရအံအောစွာမြင်တွေလိုက်ရသည်၊ ထိုသို့ပြူးပြဲလိုက်ကြည့်နေတော့ ဝတ်ရည်လဲရှက်သွားကာ ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုလက်ဖြင့်ကာထားပြီး

“အာ ကိုကိုကလဲ အတင်းကြီးငမ်းနေတာပဲ မျက်လုံးလဲကျွတ်ထွက်အုံးမယ်” ဆိုလိုက်တော့ သူရကရှက်ရယ် ရယ်ပြလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကိုယ်လုံးလေးကို အိပ်ယာပေါ်ဖိချလိုက်ပြီး သူပါဝင်ထိုင်လိုက်တယ်၊ အိပ်ယာပေါ်တွင်ဘေးချင်းယှဥ်ထိုင်လိုက်ပြီးပြီးချင်း သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့ ရင်သားတဖက်ကိုလှမ်းကိုင်လိုက်သလို ဝတ်ရည်ကလဲ သူရရဲ့လီးကြီးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တော့ လက်ချင်းတိုက်မိသွားပြီး နှစ်ယောက်သားရှက်သွေးဖြာသွားကြရင်း အချင်းချင်းကြည့်ကာရယ်နေမိတော့သည်။

အဲ့နောက်သူရကပဲ ဝတ်ရည့်ကိုအိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲကာ သူကအပေါ်ကအုပ်စီးထားလိုက်ပြီး

“သဲလေး ကိုကို့လီးကိုကိုင်ပေးနော်” ဆိုတော့ ပါးပြင်လေးများရဲကာရှက်တက်တက်ဖြစ်နေသည့် ဝတ်ရည်ကခေါင်းလေးငြိမ့်ပြကာ သူ့‌ဗိုက်ပေါ်ထိကပ်နေသည့် လီးကြီးကိုဆုတ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြီး လက်မဖြင့်ထိပ်ကအရည်ကြည်ကိုသုတ်လိုက်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကြီးကိုဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်၊ သူရက ဝတ်ရည့်မျက်နှာပေါ်တိုးကပ်သွားပြန်တော့ ဝတ်ရည်လဲမျက်လွှာကိုချကာမေးလေးမော့သွားပြီး သူရရဲ့အနမ်းတွေကိုမျှော်လင့်စောင့်စားရင်း နှုတ်ခမ်းတို့အချင်းချင်းထိတွေ့သွားချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်တို့နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းနးမ်စုပ်လိုက်ကြတယ်။ နှုတ်ခမ်းပြတ်ထွက်လုမတတ် တစ်ဦးနှုတ်ခမ်းတစ်ဦးကိုက်ဆွဲကာ နမ်းစုပ်နေရင်း သူရအောင်က ဝတ်ရည်၏ဖင်အိုးကြီးကိုညှစ်ခဲကာ ဖင်ပေါက်လေးကိုလက်ညိုးဖြင့်ကလိရင်း ဆုတ်နယ်ပေးနေလိုက်ပြီး အမောဖောက်ပြီးနုလုံးခုန်ရပ်တန့်မသွားအောင် နမ်းစုပ်ခြင်းကိုရပ်လိုက်ကြပြီး သူရက ဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်ကိုလွှားအုပ်စီးက လည်ပင်လေးကိုနမ်းစုပ်ပေးနေတယ်၊ ပြီးနောက် ရင်သားပေါ်ရောက်သွားပြီး စိတ်ထ၍ထောင်နေသည့် နို့သီးခေါင်းပန်းနုရောင်လေးနှစ်ဖက်ကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်ကျောကော့သွားပြန်တယ်၊ ပါးစပ်ကိုဟလို့ ဖီးလ်ကိုခံယူရင်း သူရရဲ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကိုပွတ်သပ်ပေးနေတယ်၊ သူရက နို့သီးတစ်ဖက်ကိုသာစုပ်ပေးလိုက်ပြီး ကျန်တဖက်ကိုမထိတော့ပဲ ခေါင်းကိုအောက်ဆင်းက ထောင်မတ်နေတဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တံကို နှုတခမ်းနဲ့ထိကာ ပြွတ်ခနဲ့တချက်နမ်းလိုက်ပြီးမှ နေ့လည်ကမှဒစ်ပြုတ်ခါစ အရေပြားကိုအောက်ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းမှာ နီရဲရဲဒစ်ခေါင်းလေးကပေါ်လာပြီး သူရကလဲ ဒစ်ခေါင်းပတ်ပတ်လည်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ လှည့်ပတ်စုပ်ပေးလိုက်ပြီး သူကျေနပ်သွားတော့မှ လျှာကိုထုတ်ကာ ဒစ်ခေါင်းကိုလျက်လိုက်ရင်း လိင်တန်ထိပ်ဖူးကို ပါးစပ်တွင်းငုံ၍ စတင်စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။

သူရလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တံကိုနှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားညှပ်ကာ အထက်အောက်ဖြေးညှင်းစွာပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း စိတ်ကိုလျော့ထားလိုက်ပြီး အသက်ကိုဝဝရှူသွင်းလိုက်ပြီး တချက်ထဲအာခေါင်ထိရောက်အောင် Deep Throat စမ်းစုပ်ကြည့်ပေးလိုက်တော့ ခံရတဲ့သူတော့ဘယ်လိုနေမည်မသိ စုပ်ပေးတဲ့အတွက်တော့ မစားသာပေ၊ ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တံက အာခေါင်ကိုကျော်၍ လည်ချောင်းထဲထိဝင်သွားပြီး သူရတယောက်အသက်ရှူလို့မရ တစ်စို့တစ်စို့ကြီးဖြစ်လာတဲ့အခါမှာတော့ ခေါင်းကိုပြန်ထောင်၍ လိင်တန်ကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရသည်၊ ပြီးနောက် ခဏထိုင်ကာ အသက်ကိုဖြေးဖြေးနဲ့ပုံမှန်ပြန်လည်ရှူသွင်းနေတုန်း ဝတ်ရည်က သူ့ကိုမော့ကြည့်လာပြီး

“ကိုကို ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်”

“ဘာမှ…ဟော…ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး သဲလေး….ဟူး….ကိုကို ဒိသရုတ်စမ်းကြည့်တာပါ”

“ဒိသရုတ် ဟုတ်လား ဘာလဲ အဲ့ဒိသရုတ်က”

“ပြီးမှပြောပြမယ် သဲလေးလဲ ကိုကို့ကို ဒိသရုတ်ပြန်လုပ်ပေးရမယ် အဲ့ကျမှပြောပြမယ်” ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲ ဘာမှထပ်မမေးတော့ပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးကြည့်နေရှာသည်။ သူရကအမောဖြေလို့ ဝသွားမှ လိင်တန်ကိုပြန်ကိုင်၍ ပါးစပ်တွင်းပြန်သွင်းကာ တချက်ထဲဆောင့်ထည့်ပြီး လည်ချောင်းတွင်းငုံ၍ထားပြီး ခေါင်းကိုအထက်အောက်နှဲ့၍ လုပ်ပေးတော့ ဝတ်ရည်ကလဲ

“အိုး….ကောင်းလိုက်တာပါလား ကိုကိုရယ်….တမျိုးကြီးနဲ့ကောင်းလိုက်တာ…..အီး…” ဝတ်ရည်ကသာကောင်းနေ သူရအောင်ကတော့ နှပ်တွေထွက် မျက်ရည်များကျလာလို့ ခံစားရခက်ခက်ကြီးဖြစ်လာပြီး ဘယ်လိုမှအသက်ရှုအောင့်မရတဲ့အဆုံး လိင်တန်ကိုပြန်ထုတ်လိုက်ရသည်။ တော်ပြီ ခုတော့ မခံစားနိုင်တော့ နောက်မှထပ်လုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ လိင်တန်ကိုပုံမှန်အတိုင်းပဲ စုပ်ပေးလိုက်တယ်၊ လိင်တန်ကိုစုပ်ရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့အစိလေးကိုကလိပေးတော့ ဝတ်ရည်မှာ အိပ်ယာကိုကန်၍ ဖင်လေးတကြွကြွဖြင့် စတင်ဖြစ်လာတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် သူရလဲ လီးစုပ်တာကိုရပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုခွတက်လိုက်ပြီးနောက်

“သဲလေး လီးကိုထိန်းကိုင်ထားပေး ကိုကိုအပေါ်ကနေလုပ်ကြည့်ချင်လို့” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်ကလီးကိုကိုင်ထားရင်း ထိုင်ချလာသည့် သူရအောင်ရဲ့ဖင်ပေါက်ကိုပါစမ်းကာ ချိန်ညှိ၍ တေ့သွင်းထားလိုက်ပြီး

“ကိုကို့အပေါက်မှာတေ့ထားလိုက်ပြီး ထိုင်ချင်လိုက်တော့” ဆိုတော့ သူရလဲအသက်ကိုဝဝရှူ စိတ်ကိုလျော့ချလိုက်ပြီး ခါးကိုဖိချလိုက်တော့ ဖင်ဝဆီကပူခနဲ့ဝေဒနာတချက်ရလိုက်တာကြောင့် သူရအောင်တယောက် ဖင်လေးပြန်ကြွသွားကာ မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့လို့ ငြီးနေမိတယ်၊ ဝတ်ရည်ကလဲ သူ့အကိုနာကျင်နေသည်ကိုဘာမှပြန်လုပ်မပေးနိုင်၊ ခဏအကြာမှာပဲ သူရအောင်တယောက် အနာသက်သာလာပြီး ဝတ်ရည်အပေါ်ကနေပြန်ခွကာထပ်ထိုင်မယ်လုပ်နေလို့ ဝတ်ရည်ကပင် စောစောကအတိုင်း ဖင်ဝနှင့်လိင်တံကိုတေ့သွင်းထားရသည်။ ဒီတခါတော့ သူရမနာကျင်ပဲ အလွယ်တကူ လိင်တန်ကြီးက ဖင်ခေါင်းထဲသို့တိုးဝင်လာပြီး တအိအိနဲ့ အဆုံးထိဝင်ရောက်သွားတော့သည်။ သူရဖင်နှင့် ဝတ်ရည်ပေါင်တို့သွားထိကပ်သည်အထိထိုင်ချလိုက်ကာ ခဏမှငြိမ်နေလိုက်ပြီးနောက် ခြေထောက်ကိုအားပြုကာ လိင်တန်ကိုပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက် ဒစ်ခေါင်းအောက်ခြေရောက်လျှင်ပြန်ထိုင်ချလိုက်ဖြင့် ဖင်ကိုမြောက်ကြွ မြောက်ကြွလုပ်ကာ စတင်လိုးလိုက်ပါတော့သည်။ ဝတ်ရည်ကလဲ မနက်ကနဲ့မတူ ယခုအခါမှာတော့ ကွန်ဒုံးမပါ ချောဆီမလူးပဲ ပလိမ်းကြီးလိုးနေရသဖြင့် အထိအတွေ့ကတမူထူးခြားလို့နေပြန်သည်။ ဖင်ခေါင်းနံရံရှိ အဖုအထစ်များ အရစ်အရစ်များက ဝတ်ရည်ဒစ်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲကာ ကျဉ်းမြောင်းလှသည့်ဖင်ခေါင်းထဲသို့ တိုးဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက်ဖြင့် ဖီးလ်များတက်လာပါသည်။ ချောဆီမပါသောကြောင့်အနည်းငယ်တော့ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြင့် အဝင်အထွက်ခက်ခဲသည်ဟုထင်ချင်စရာရှိပေမယ့် ပုံမှန်ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်လာရင်တော့ ဘာချောဆီမှမလို ချောချောချူချူပင်လိုး၍ရသည်။

၅ မိနစ်ခန့်အကြာတွင်တော့ သူရက ခေါင်းကိုဖြေးငြင်းစွာရမ်းလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်အပေါ်ကနေထရပ်လိုက်တော့ လိင်တန်ကြီးက ဖင်ထဲကကျွတ်ကျွတ်ချင်း “ပလောက်” ဆိုသည့်အသံနဲ့အတူ ဝတ်ရည်ရဲ့ဗိုက်ပေါ်သို့ သွားကပ်နေတော့သည်။

“သဲလေး ကိုကိုညောင်းနေပြီ သဲလေးအပေါ်ကလုပ်ပေးနော်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်လဲချက်ချင်းထထိုင်လိုက်ပြီး သူရရဲ့ဒကောက်ကွေးအောက်လက်လျှိုသွင်းကာ

“ကိုကို လီးကိုကိုင်ပြီးတေ့ပေး ဝတ်ရည်လက်မအားဘူး” လို့ပြောလိုက်တော့ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့လိင်တန်ကိုကိုင်ပြီး သူ့ဖင်သူပြန်စမ်း၍ တေ့ပေးထားလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်နှင့်ချိန်သားကိုက်သွားပြီဆိုရင်လဲ ဝတ်ရည်ကဒူးထောက်၍ ထထိုင်လိုက်ပြီး ခါးကိုရှေ့ကိုတွန်းရင်း ဖိထည့်လိုက်တော့ စောစောကလမ်းကြောင်းရှိနှင့်ပြီးသည်မို့ လိင်တန်က ဖင်ခေါင်းထဲတအိအိဖြင့် စီးစီးကြပ်ကြပ်ဝင်ရောက်သွားတော့သည်။ ဝတ်ရည်ကတော့ လီးကိုစိမ်မထားတော့ပဲ ဝင်သွားတဲ့လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်ဆောင့်သွင်းလိုက်ဖြင့် ပုံမှန်လေးလိုးပေးနေတော့သည်။ ၁၀ မနစ်ခန့်ကြာအောင် ဆက်တိုင်အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း ဝတ်ရည်လဲပြီးချင်လာတော့ ထပ်မထိန်းထားတော့ပဲ

“ကိုကို ဝတ်ရည်ပြီးချင်ပြီ ထိန်းထားတာလဲကြာနေပြီမို့ ထပ်မအောင့်နိုင်တော့ဘူး လွှတ်လိုက်တော့မယ်နော်” ဆိုတော့ သူရကလဲ မျက်နှာရှုံ့မဲ့စွာ ဖင်ခံနေရင်း ခေါင်းကိုသွက်သွက်လေးငြိမ့်ပြကာ

“လရည်တွေဖင်ထဲပန်းထည့်ပေးနော် သဲလေး” ဆိုပြီး ဝတ်ရည်ပိုမိုအရသာရှိစေရန် တက်သလောက်မှတ်သလောက် စအိုကြွက်သားကိုညှစ်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲညှစ်အားဒဏ်မခံနိုင်တော့ပဲ ရှေ့ကိုထိုးကော့လို့ တအားအားအသံလေးအော်ငြီးရင်း သုတ်ရည်ပူများက သူ့ဖင်ခေါင်းတွင်းသို့ဝင်ရောက်လာတော့သည်။ ပူနွေးနွေးသုတ်ရည်များကို ခုမှတိုက်ရိုက်ခံစားလိုက်ရတော့ သူရအောင်တစ်ယောက်လဲ ထူးကဲသည့်အရသာကို ခံစားရင်း မနက်ကလိုချက်ချင်းပြန်ထုတ်သွားမှာစိုးလို့  ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးကိုဖက်ထားပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှာတော့ ဝတ်ရည်တယောက်သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ကျလာပြီး အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းဖြင့်မှိန်းမောနေတော့သည်။

သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးကိုထွေးပွေ့၍ ဘေးသို့အသာလှဲချလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်တွင်ပက်လက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးနောက်ဝတ်ရည်ဖက်ကိုလှည့်ကာ မို့မောက်နေသည့် ရင်သားတဖက်ကိုလက်ဖြင့်ညှစ်ဆုတ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းကို လက်ညိုးလက်မဖြင့်ညှပ်ကာပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ မှိန်းနေသည့် ဝတ်ရည်မှာ အင်း…အဲဖြင့်အသံလေးများပြုလာပြီး ခေါင်းပြန်ထောင်လာသည်။ ထိုအခါကျမှ သူရကဝတ်ရည်ဖက်တိုးကပ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်လည်ထိကပ်၍စုပ်နမ်းလိုက်တယ်၊ ခဏမျှစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး သူရက ထထိုင်ကာ

“သဲလေး ကိုကို သဲလေးရဲ့နို့တွေကိုလိုးမယ်နော်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်မှာနားမလည်ပါးမလည်ဖြစ်နေတော့ သူရမှာ ထူးထွေရှင်းပြမနေတော့ပဲ ဝတ်ရည်ဗိုက်ပေါ်ခွတက်လိုက်ပြီး ရင်သားအုံနှစ်ခုကြား ချောဆီများညှစ်ချလိုက်ပြီး လီးကိုလဲညှပ်တင်ထားလိုက်တယ်၊ ပြီးနောက်ရင်သားဘေးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်၍ ညှစ်လိုက်ပြီး သူရကခါးကိုရှေ့တွန်းလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက်ဖြင့် နို့တွေကိုလိုးနေသည်။ ဝတ်ရည်ကတော့ ဘာမှအရသာမတွေ့တာနဲ့ ဒီတိုင်းပင်အလိုက်သင့်လေး သူ့နို့သူပြန်ညှစ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုလဲရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကို ညှပ်ကိုင်၍ ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲရင်သားဆီကကျင်ခနဲ့ ကျင်ခနဲ့ဖြစ်လာပြီး အကျောအချဉ်တွေပြေလျော့သွားသလိုဖြစ်ကာ ခဏအကြာမှာ သူရရဲ့လိုးချက်တွေကအရှိန်ပိုပိုသွက်လာတာနဲ့ ဝတ်ရည်က သူ့အကိုပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိလိုက်ရတာကြောင့် ရင်သားကိုပိုပြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ညှပ်တွန်းလိုက်ရင်း ရင်အုံထိပ်မှ တိုးထွက်လာသည့် သူရရဲ့လီးထိပ်ဖူးကိုခေါင်းငုံ့၍ လျှာဖြင့်လှမ်းလျက်ပေးလေသည်။ သူရမှာ တအားအား တအီးအီးဖြင့် မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့စွာ ငြီးတွားရင်း

“သဲလေး ကိုကိုပြီးတော့မယ် အား….ရှီး…..သဲလေး…မျက်….မျက်နှာပေါ် ပြီးမယ်နော်….အား….” ဆိုပြီးပြောလာတော့ ဝတ်ရည်လဲခေါင်းကိုငုံ့ကြည့်ရင်း သူရရဲ့လိင်တန်ကြီးထိပ်က နီရဲလာပြီး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်လာသည်ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ သုတ်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်တွေက သူ့မျက်နှာဆီတည့်တည့် အရှိန်ပြင်းစွာပန်းထွက်လာတော့သည်။ အဲ့အခါကျမှ သူရလဲဒူးထောက်ထရပ်လိုက်ရင်း ဝတ်ရည်မျက်နှာပေါ် လီးထိပ်ကိုသွားတင်ကာ ခပ်သွက်သွက်ဂွင်းထုရင်း သုတ်ရည်များကိုပန်းချနေလိုက်တော့သည်။ ဝတ်ရည်ကတော့ မျက်လုံးလေးမှိတ် ခေါင်းလေးထောင်ပြီး သူ့အကိုရဲ့သုတ်ရည်များ မျက်နှာပေါ်တည့်တည့်ကျစေလိုက်သည်။ လရည်များကုန်အောင်ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ သူရက

“သဲလေး ပါးစပ်ဟပေး ပါးစပ်ဟပေး အသက်ကိုဝဝရှု ပြီးတော့ စိတ်ကိုလျော့ထားနော်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်ကမျက်လုံးပင်မဖွင့်ကြည့်တော့ပဲ ပါးစပ်လေးဟပေးထားလိုက်တယ်၊ သူရကလီးကို ဝတ်ရည်ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်ပြီး တချက်ထဲ ဒိသရုတ်ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဝတ်ရည်မှာလန့်ဖြန့်သွားပြီး တအွန်းအွန်း တအူးအူးဖြင့် ခေါင်းကိုနောက်ဆုတ်သွားသည်။ သူရကခေါင်းကိုနောက်ဆုတ်မခံပဲ ဝတ်ရည်ခေါင်းကိုဆွဲကိုင်ပြီး ခါးကိုကော့ကော့ထိုးရင်း ဒိသရုတ်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပေးလိုက်တာ လေးငါးချက်ဆောင့်ထိုးလိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ဝတ်ရည်က သူရပေါင်ကိုပုတ်နေတာကြောင့် လီးကိုပြန်ထုတ်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က ကုတင်အောက်သို့လှည့်ကုန်းကာ ထိုးအန်ပါတောသည်၊ လိင်တန်တွင်းလက်ကျန်ရှိသော သုတ်ရည်များက ဝတ်ရည်ရဲ့အာခံတွင်းသို့ သွားရောက်ပန်းမိတော့ သုတ်ရည်ဖတ်များပြန်အန်ထွက်လာတော့သည်။ အန်လို့ပြီးလို့ သူ့အကိုကိုရန်တွေ့ရန် ပြန်ခေါင်းထောင်လာတော့ သူရကစကားလုံးဝအပြောမခံပဲ ဝတ်ရည်ပါးနှစ်ဖက်ကိုညှစ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ဟသွားချိန်မှာ သူ့လီးကိုပြန်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီး အချက် ၅၀ ခန့်ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြန်တယ်၊ ဝတ်ရည်တယောက်နှာရည်များ မျက်ရည်များစီးကျလာပြီး မျက်လုံးလေးမှာလဲနီရဲလို့လာတော့သည်။ သူရလဲ လီးကိုလည်ချောင်းမှ ပါးစပ်ထိပြန်ဆွဲထုတ်ပေးလိုက်ပြီး အသက်ကိုရှူစေသည်။ ဝတ်ရည်တယောက် မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့လို့ အသက်ကိုမနည်းလုရှူနေရင်း ခဏအကြာမှာ မောသွားဟန်ဖြင့်ခေါင်းအုံးပေါ်လဲကျသွားတယ်၊ အဲ့အထိ သူရက အာခေါင်လိုးလို့မဝသေး ဝတ်ရည်ခေါင်းကိုပြန်ဆွဲကာ လီးကြီးကိုဝတ်ရည်နှုတ်ခမ်းကြားအတင်းဖိတွန်းနေတော့ ဝတ်ရည်ကလဲ ပါးစပ်မဟလို့မတက်နိုင်သည့်အနေအထားကြောင့် ပါးစပ်ကိုဟကာ လက်ဖြင့်လီးကိုထိန်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲဝင်စေသည်။ ဒီတခါတော့ ဝတ်ရည်ကလီးကိုဆုတ်ကိုင်ထိန်းပေးထားသည်မို့ သူရစိတ်ကြိုက်ဆောင့်လို့မရတော့၊ ဝတ်ရည်ထိန်းထားသည့်ကြားကအတင်းဖိထည့်နေတော့ လိင်တန်က အာခံတွင်းသို့မဝင်ပဲ ပါးစောင်ဖက်တိုးဝင်နေတယ်၊ အဲ့အခါကျမှ သူရက

“သဲလေး ကိုကို့လီးကိုကိုင်မထားနဲ့ကွာ တချက်နှစ်ချက်ပဲထပ်ဆောင့်မှာ သိလား အများကြီးမဟုတ်ဘူး တချက်နှစ်ချက်ပဲနော်…” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်မျက်လုံးပင်မဖွင့်နိုင်တော့ သူ့အကိုစကားကိုယုံလိုက်ပြီး လီးကိုဆုတ်ကိုင်ထားတာလွှတ်ပေးလိုက်တော့ သူရလဲ အာခံတွင်းကိုချိန်ပြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်၊ သူရအောင်ရဲ့လီးက ၅ လက်မကျော်မှသာရှည်ပြီး လုံးပတ်ကလဲ ကျပ်စိဝိုင်းသာသာလောက်ရှိသည်မို့ ဝတ်ရည်အခြေအနေအရမ်းကြီးမဆိုးတာ၊ ဒီတခါတော့ ဝတ်ရည်လဲအနည်းငယ်နပ်သွားတော့သည်၊ သူရရဲ့လီးတိုးဝင်လာချိန်မှာ လျှာခင်ကိုအာခေါင်နဲ့ဖိကပ်ထားပြီး ထိန်းထားပေးလေသည်။ သူရအရမ်းကာရော ဆောင့်လို့မရတော့၊ သို့ပေမယ့်လဲ သူရကအဆက်မပြတ်သွင်းချည်ထုတ်ချည်ဖြင့် အာခံတွင်းကိုလိုးနေတော့ ဝတ်ရည်ရဲ့လျှာခင်လဲ ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်ပဲ လွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ၁ ချက် ၂ ချက်ပဲဆိုပေမယ့် သူရဆောင့်လိုးနေသည်မှာ အချက် ၁၀၀ မကတော့ ဝတ်ရည်လဲ တအုအု တအွတ်အွတ် ဖြင့်အသက်ရှူရခက်လိုက် ခံစားရခက်ခက်ကြီးဖြစ်နေသည်။ အဲ့အချိန်မှာပဲ သူရက

“အား…ကိုကိုထပ်ပြီးတော့မယ် သဲလေး ခဏလေးပဲနော် ခဏလေးပဲ အား….အား….ကောင်းလိုက်တဲ့ပါးစပ်လေးကွာ….အား…” အော်ဟစ်ငြီးငြူရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့အာခံတွင်းသို့ ပူနွေးနွေးသုတ်ရည်များစီးဝင်လာတော့သည်။ လီးဆောင့်ထည့်တုန်းကတောင် ဒီလောက်မဆိုး လရည်တွေပန်းဝင်လာတာကြီးက တော်တော်ခံရဆိုးသည်။ ဝတ်ရည်မှာ သူရကိုယ်လုံးကိုအတင်းတွန်းလွှတ်လိုက်ပြီး ကုတင်မှဆင်းပြေးကာ အိမ်သာထဲသို့သွား၍ထိုးအန်နေတော့သည်။ သူရကအနောက်ကနေလိုက်လာပြီး ဝတ်ရည်ကျောကုန်းကိုအသာလေးပုတ်ပုတ်ပေးရင်း ရေတိုက်လိုက် ပြန်အန်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရှာသည်။ ဝတ်ရည်ခွင့်ပြုချက်မတောင်းပါပဲ ဒိတရုတ်ဇွတ်လုပ်ခဲ့တော့ စိတ်ဆိုးပြီးနောက်အခါတွေ ပေးမလုပ်တော့မှာ စိုးထိတ်နေသည်။ သို့သော်လဲ ဝတ်ရည်မှာအန်လို့ပြီးသွားတော့ ကုတင်ပေါ်ပြန်သွားလှဲနေပြီး သူရကိုရန်မတွေ့နိုင်ရှာ စကားလဲမပြောနိုင်တော့ပဲ ခြေဟန်လက်ဟန်ဖြင့်သာ ပြောဆိုဆက်ဆံနေရသည်။ သူရကဝတ်ရည်ကိုသူ့လက်မောင်းပေါ်တင်၍ နှစ်ယောက်တူတူဖက်အိပ်လိုက်ကြပြီး တကယ်လဲအိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။ မနက်လင်းအားကြီး ၃ နာရီကျော်အချိန်မှသာ ဝတ်ရည်ကအရင်နိုးလာပြီး သူ့ဘေးမှာ အကိုဖြစ်သူကို တုံးလုံးပက်လက်နဲ့အိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ လူမိသွားမှာကြောက်တာနဲ့ သူရကိုနှိုးလိုက်ရသည်။ သူရကနိုးလာပေမယ့် မပြန်သေးပဲ ဝတ်ရည်ကိုဖက်၍ ကစ်ဆင်ဆွဲ နို့ကိုင်လုပ်နေသောကြောင့် ဝတ်ရည်မှာ ကြောက်စိတ်ထပ် ဖီးလ်များကနေရာယူကာ ပြန်လည်ထကြွလာတော့သည်။

အနမ်းများဖလှယ်လို့ဝသွားချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်က သူရခြေရင်းတွင်သွားရောက်လှဲလိုက်ပြီး သူရရဲ့လီးကြီးကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးလိုက်တော့ သူရကလဲသူ့မျက်နှာရှေ့တွင်ထောင်မတ်နေသော ဝတ်ရည်ရဲ့လီးကိုပြန်လည်စုပ်ပေးလိုက်သည်၊ လီးကိုစုပ်ပေးရင်းနဲ့ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ပေါက်လေးထဲလက်ခလယ်ကိုနှိုက်သွင်းကာ တဆုံးထိထိုးထည့်လိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်ဖြင့် လက်ချောင်းဖြင့်ဖင်လိုးပေးနေလိုက်သည်၊ သူရလုပ်သလို ဝတ်ရည်ကလဲ သူရဖင်ကိုလက်ချောင်းထိုးနှိုက်ပြီး ကလိုင်းပေးတော့ နှစ်ဦးသားအရသာများရှိနေကာ လီးကိုစုပ်လိုက် ပြန်ထုတ်ပြီး ပါးစပ်လေးဟကာ ဖီးလ်ခံလိုက်ဖြင့် အပေးအယူတည့်နေကြသည်။ မကြာမှိအချိန်တွင်းမှာ ဝတ်ရည်ရဲ့လီးက အရင်ပြီးသွားပြီး သူရကပါးစပ်ထဲအကုန်ထည့်စုပ်ကာမြိုချလိုက်တော့သည်။ ဝတ်ရည်ကတော့ လီးကိုဆက်စုပ်ပေးနေတုန်းမို့ သူရကဝတ်ရည်လက်မောင်းကိုလှမ်းဆွဲက သူ့လက်မောင်းပေါ်အိပ်စေပြီး ကစ်ဆင်များထပ်ဆွဲကြလေတော့သည်။ နမ်းလို့ရသွားချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်က သူရကိုမော့ကြည့်ကာ

“ကိုကို မပြီးသေးဘူးမလား ဝတ်ရည်ပြီးအောင်စုပ်ပေးမယ်လေ” ဆိုတော့ သူရခေါင်းကိုရမ်းပြလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ကိုသိုင်းဖက်ထားရင်း ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ကိုညှစ်ကိုင်ပေး နယ်ပေးနေတယ်၊ အဲ့အချိန်မှာ ဝတ်ရည်က သူရကိုကျောပေးလိုက်ပြီး သူရလီးကိုနောက်ပြန်လှမ်းကိုင်လို့ ညှစ်ပေး နှိပ်ပေးလိုက်နေတယ်၊ ပြီးတော့ သူရဖက်ကို လှည့်ကြည့်ကာ မရဲတရဲဖြင့်

“ကိုကို…” လို့ခေါ်လိုက်တော့ သူရက ဝတ်ရည်ကိုငုံ့ကြည့်လာတယ်၊ ဝတ်ရည်က နှုတ်ခမ်းကိုတခြမ်းကိုက်ကာ ရှက်သွေးဖြာနေဟန်ဖြင့်

“ဟိုလေ…ဝတ်ရည်ဖင်ကို ကိုကို့လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ကလိုင်းပေးပါလားဟင်” ဆိုပြီးပြောပြီး တဖက်ကိုပြန်လှည့်ကာ ခေါင်းလေးငုံ့သွားတယ်၊ သူရကလဲ ဝတ်ရည်ဖင်အကိုင်ခံရ အနှိုက်ခံရသည့်ဖီးလ်ကိုကြိုက်နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတာနဲ့ ဝတ်ရည်နားနားတိုးကပ်ပြီး

“ဘာနဲ့ နှိုက်ရမှာလဲ ကိုကို့လီးနဲ့လား” လို့မေးလိုက်တော့

“အာ…ကိုကိုကလဲ ဒါပဲစဉ်းစားနေတယ်၊ ဝတ်ရည်က အဲ့အထိမလုပ်ရဲသေးဘူး ခုဟာက ကိုကိုနှိုက်ပြီးမွှေပေးတာ ခံလို့ကောင်းလို့ နှိုက်ပေးပါလားပြောတာ တော်ပြီ တော်ပြီ ကိုကိုမလုပ်ချင် မခိုင်းတော့ဘူး” ဆိုပြီးခေါင်းကိုငုံ့သွားလေတော့ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့ပုခုံးလေးကိုငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးကိုမှောက်သွားအောင် တွန်းလိုက်လေသည်။ ဝတ်ရည်ကလဲ သူရအလိုကျအလိုက်သင့်လေး မှောက်လျက်လှဲလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖကိုလဲ မသိမသာ ဟလို့ပေးထားတယ်၊ သူရက ထထိုင်ပြီး ဝတ်ရည်ခြေသလုံးပေါ်ခွထိုင်ကာ တင်ပါးကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဘေးဆွဲဖြဲ၍ နီညိုရောင် ခရေပွင့်လေးကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးလျက်လိုက်တော့ ဝတ်ရင်တယောက်ဖင်လေးကော့တက်လာပြီး

“အီး…..” ခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ကုတင်ခေါင်းရင်းသစ်သားဘောင်ကိုဆုတ်ကိုင်ထားလေတယ်၊ သူရက ဝတ်ရည်ရဲ့ခါးကိုအနောက်သို့ဆွဲယူကာ ဖင်ကြားမှာမျက်နှာအပ်လိုက် ဖင်ပေါက်လေးကိုစိတ်တိုင်းကျလျှာကျွေးနေတော့သည်။ လျှာဖြင့်လျက်ရတာအားမရတော့ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုအတင်းဖြဲထားလိုက်ပြီး လျှာကိုချွန်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲထိုးထည့်ဖို့လုပ်သည်၊ မဝင်တော့မှ ဆက်မလုပ်ပဲရပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရည်အလိုကျ လက်ခလယ်ကိုထောင်ကာ ဖင်ပေါက်လေးထဲထိုးထည့်လိုက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးမွှေပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်တယောက် တအအ ဖြင့် ဖင်လေးမိုးပေါ်ထောင်လာရင်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေရှာတယ်၊ သူရက စိတ်ကြိုက်မွှေလို့အပြီးမှာမှ လက်ချောင်းကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နောက်တဖန်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်တယ်၊ ထုတ်ချည်သွင်းချည်ဖြင့် လက်ချောင်းများနှင့် လိုးပေးနေရင်း နည်းနည်းကြာလာတော့ လက်ညိုးကိုပါလက်ခလယ်နဲ့ပူးက နှစ်ချောင်းနှိုက်ပြီး ထပ်မွှေပြန်တယ်၊ ဝတ်ရည်လေးမှာတော့ အိပ်ယာနဲ့ပြန်ကိုမထိရရှာတော့ ခြေကားယား လက်ကားယားဖြင့် ဖီးလ်တွေတက်ပြီးငြီးငြူနေရှာတယ်၊ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ မွှေလို့ အထုတ်အသွင်းကောင်းကောင်းလုပ်အပြီးမှာတော့ သူရကဝတ်ရည်အနောက်မှာ ဒူးထောက်ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့လိင်တံက ဖင်ပေါက်မှာတေ့သွင်းထားလိုက်ပြီး

“ညီမလေး ဖင်ကိုရှုံ့မထားနဲ့ စိတ်ကိုလဲဖြေလျော့ထား နော် သိလား ခဏနေကောင်းလာတော့မှာ” လို့ပြောလိုက်တော့ ဝတ်ရည်လဲခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်၊ အဲ့နောက် သူရကချောဆီကိုသူ့လီးပေါ်ညှစ်ချကာ သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ဝတ်ရည်ဖင်ပေါက်ပေါ်လဲညှစ်ချလိုက်တော့ ချောဆီရဲ့အေးစက်တဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ဝတ်ရည်နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အကိုသူရက ဖင်ကိုလိုးတော့မယ့်မြင်ကွင်းကိုတွေ့လိုက်ရတော့မှ ကိုယ်ကိုဘေးလှဲချလိုက်ပြီး

“ကိုကို အဲ့လိုလုပ်လို့မရဘူးလို့ ဝတ်ရည်ပြောထားတယ်လေ ဘာလို့ ဝတ်ရည်စကားကိုနားမထောင်ရတာလဲ” ဆိုပြီးရန်ထောင်နေတော့သည်။ သူရကလဲ အင်း အဲဖြစ်သွားပြီး သူ့ညီမကိုဘယ်လိုအကြောင်းပြရမည်မသိ ဖြစ်သွားပြီး နောက်မှအကြံတခုရတာနဲ့

“မဟုတ်ဘူးလေ ညီမလေးရဲ့ ကိုကိုကဖင်ထဲထည့်လိုးမှာမဟုတ်ဘူး တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြား လီးညှပ်ပြီး စောစောက နို့ကိုလိုးသလို လိုးပေးဖို့ပါ ညီမလေးရဲ့” သူရပြောလိုက်တာကို ဝတ်ရည်တယောက်မယုံရဲတော့ပဲ

“တော်ပြီဟာ လုပ်ချင်တော့ဘူး တခြားပုံစံပဲပြောင်းလုပ်” ဆိုတော့သူရတယောက်အကြပ်ရိုက်သွားပြန်တယ်၊ ပြီးမှတစ်ခုစဉ်းစားမိပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေသည့်ဝတ်ရည်ကို ပေါင်တွေကိုဘေးသို့ဖြဲကားပြီး ဗိုက်မှာဖိကပ်အောင်ဖက်ခိုင်းထားလိုက်ပြီး သူရကပေါင်ကြားတွင်ဒူးထောက်ဝင်ထိုင်ချလိုက်ချိန်မှာတော့ ဝတ်ရည်ကခေါင်းကိုရမ်းကာ အကြောက်အကန်ငြင်းဆန်နေတော့သည်။ အဲ့အခါကျမှ သူရက

“သဲလေးကို လိုးမလို့မဟုတ်ပါဘူး သဲလေးရာ ကိုကိုလီးကို သဲလေးပိပိကြားညှပ်ပြီး ပွတ်ဆွဲ ဆွဲမလို့ပါကွ” ဆိုပေမယ့် ဝတ်ရည်ကမရ အကြောက်အကန်ငြင်းနေရှာသည်။ သူရအောင်က ဝတ်ရည်ကိုလက်သန်းလေးထောင်ပြလိုက်တော့မှ ဝတ်ရည်ကလဲလက်သန်းလေးပြန်ထောင်ကာ လက်သန်းနှစ်ခုချိတ်လိုက်ပြီး
“ကိုကိုကတိပေးပါတယ်ကွာ” ဆိုတော့မှ ဝတ်ရည်လဲသက်ပြင်းလေးချသွားပြီး ပေါင်လေးဖြဲကားပေးတော့သည်။ သူရကဝတ်ရည်ဖင်အောက်ကနေပင့်ကိုင်ပြီး ဖင်ကိုအပေါ်ထိမြောက်ဆွဲကာ ဖင်ကြားတွင်သူ့လီးကိုညှပ်တင်လိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းအတိုင်းအလျားလိုက် လျောသွင်းကာအရသာခံလေသည်။ ဒီနည်းလမ်းက သူရတစ်ယောက်ပဲကောင်းသည်မဟုတ် ဝတ်ရည်လဲပဲအရသာထူးများရရှိနေပြီး တချက်တချက် အစိကိုသွားထိတဲ့အခါမျိုးဆို ကျင်ခနဲ့ ကျင်ခနဲ့ဖြစ်သွားသည်။ ကိုယ့်ဟာကိုလက်နဲ့လုပ်၍ကျင်သည်ထပ်ပိုကောင်းလှသည်။ ဝတ်ရည်မှာမျက်လုံးလေးမှေးစင်းကာအရသာကိုမှိန်းခံနေတယ်၊ ခဏကြာတော့ သူရလဲကြာကြာမ မ နိုင်တော့ပဲ အောက်သို့ပြန်ချလိုက်ပြီး လီးထိပ်ကို ပိပိကြားညှပ်ကာ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ဝတ်ရည်တယောက်ဖျက်ဖျက်လူးကာနေတော့သည်။ ထိုသို့ပွတ်ဆွဲရင်းနဲ့ပင် ဘာမပြောညာမပြောဖြင့် ဝတ်ရည်ရဲ့ပိပိလေးထဲကနေ သေးလိုလိုအရည်များပန်းထွက်လာပြီး တအူးအူး တအားအားဖြင့် ငြီးသံတိုးတိုးလေးငြီးငြူရင်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်လို့နေတယ်၊ သူရလဲ သူ့ညီမသူကြည့်ရင်းအံအားသင့်သွားပြီး ဒီနည်းလမ်းကိုရမ်းသမ်းလုပ်လိုက်ရင်း သူ့ညီမအတွက်အကောင်းဖြစ်သွားသည်။

ဝတ်ရည်ငြိမ်သက်သွားချိန်မှာတော့ သူရလဲဝတ်ရည်အသိစိတ်ကင်းမဲ့နေသည်ကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ ပိပိလေးထဲ လိင်တန်ဖိထည့်ကြည့်တော့ ဘယ်လိုမှမဝင် ချော် ချော်ထွက်သွားတော့ လက်ညိုးဖြင့်နှိုက်သည်ကိုပင် ကောင်းကောင်းမဝင်ပေ၊ ဒါနဲ့ အတင်းလုပ်လျှင်ကွဲပြဲသွားနိုင်တာကြောင့် ပိပိထဲထိုးသွင်းခြင်းကိုလက်လျော့ကာ ဖင်ပေါက်ကိုပြသနာပြောင်းရှာတော့သည်၊ ဖင်ပေါက်က သူအမြဲလက်ထိုးသွင်းပြီး ကလိပေးထားတာကြောင့် သူ့လိင်တန်ထည့်ကြည့်ရင် ဝင်ကောင်းဝင်လိမ့်မည်။ သို့နှင့် ဖင်ပေါက်လေးကိုလက်ဖြင့် တချက်နှစ်ချက် အထုတ်သွင်းလုပ်ပြီးနှူးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကခေါင်းထောင်ကြည့်လာတာကြောင့် သူရလဲစိတ်ပျက်သွားမိတယ်၊ ဒါနဲ့ ဖွင့်ပြောကြည့်မည် ရလျှင်အမြတ် မရလျှင်လဲဆုံးစရာမရှိဟု သဘောထားလိုက်ပြီး

“သဲလေး….” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်က ကောင်းကောင်းပင်မပွင့်ချင်သည့်မျက်လုံးကိုမနည်းအားတင်းကာ ဖွင့်ကြည့်ရင်း သူ့ကိုမေးငေါ့ပြလာတော့

“ဟိုလေ…ကိုကို သဲလေးဖင်ထဲကို နည်းနည်းထည့်ကြည့်ချင်တယ်” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်ကခေါင်းကိုသာရမ်းပြီး လက်မခံသည့်အမူအရာပြနေတော့

“မဟုတ်ဘူးလေ ဖင်ကိုလိုးမှာကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး မနက်ကလို သဲလေးဖင်ပေါက်ထဲ ကိုကို့လရည်တွေပန်းထည့်ချင်တာ အဲ့လိုလုပ်မှာကိုပြောတာ” ဆိုလဲမရ ဝတ်ရည်ကခေါင်းကိုသာရမ်းပြနေတော့သည်၊ သူရက ဝတ်ရည်တယောက်အားပြတ်ပြီး ဂျူံးဂျူံးကျနေတာကို သတိထားမိသွားပြီး ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ ချောဆီကိုသူ့ဖင်ပေါ်လောင်းချလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကဘေးနံရံနှင့် စားပွဲကိုအားပြုကာ ကုန်းရုန်းထထိုင်ဖို့လုပ်နေတော့ သူရက ဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုပ်ရင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ ဝတ်ရည်ဖင်ပေါက်လေးကိုတေ့ထားပြီးခါးကိုရှေ့ကော့ထိုးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်တယောက် သူ့ကိုကုတ်ခြစ်လိုက် ဆံပင်တွေဆွဲလိုက်ဖြင့် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်လာတော့သည်၊ ပါးစပ်ကိုပိတ်၍နမ်းနေသည့်ကြားက တအွန်းအွန်းဖြင့် အသံလေးများထွက်လာပြီး သူရရင်ဘတ်ကိုလက်သီးဆုတ်ဖြင့်ထုရိုက်နေတော့သည်။

ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ပေါက်သည်လဲ သူရထင်ထားသလိုလွယ်ကူမနေ လီးကမဝင်ပဲချော်ချော်နေသည်။ ကာယကံရှင်ကိုယ်တိုင်က ရုန်းနေတာ ညှစ်ထားတာကြောင့်ကောင်းကောင်းထည့်မရတာလဲပါနိုင်သည်။ ဒါနဲ့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် အိပ်ယာပေါ်သို့ပြန်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးကိုသာဆုတ်ကိုင်၍ ခပ်သွက်သွက်ဂွင်းထုလိုက်ရင်း ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်လာချိန်မှာတော့ ပြန်လည်ထ၍

“သဲလေး ကိုကိုတကယ်မလိုးဘူး လရည်ပန်းထည့်ယုံလေးနော် တကယ်တကယ်” ဆိုပြီး မြန်မြန်ပြောကာ ဝတ်ရည်ရဲ့ပေါင်လေးကိုဆွဲမြှောက်ပြီးဖင်ပေါက်လေးမှာတေ့သွင်းပြီး ဂွင်းဆက်ထုလိုက်တော့ ထုရင်းဆောင့်ရင်းနဲ့အားပါသွားပြီး သူ့လီးကြီးက ဝတ်ရည်ဖင်ပေါက်ထဲသို့မြုပ်ဝင်သွားပြီး ဝတ်ရည်ကလဲ စကားမပြောနိုင်သည့်ကြားထဲက အတင်းအားယူကာ

“အား..လား..လား….ကိုကိုရယ် နာလိုက်တာ ကိုကိုကတိမတည်ဘူး ကိုကို ကတိမတည်ဘူးကွာ…ပြန်ထုတ်…ပြန်ထုတ်ပေး…” ဆိုပြီး မျက်နှာကိုရှုံ့မဲ့နေရင်း ခါးလေးပါကော့တက်နေတော့သည်။ သူရလဲမရည်ရွယ်ပဲဒစ်ခေါင်းတဝက်မျှမြုပ်ဝင်သွားသည်မို့ အရဲစွန့်ကာ အားနည်းနည်းစိုက်၍ထပ်ဖိထည့်ကြည့်တော့ “ဗြိ…” ဆိုသည့်အသံနဲ့အတူ ဒစ်ခေါင်းကြီးကဖင်ထဲမြုပ်ဝင်သွားတော့သည်။ ဝတ်ရည်မှာလဲ မျက်ရည်များပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျကာ နာကျင်သည့်ဝေဒနာကိုခံနေရင်း သူရလက်မောင်းကိုလိမ်ဆွဲနေတော့သည်။

“ပြန်ထုတ်ပေးလို့ဆိုမှ ကိုကိုနော်….ဒယ်ဒီတို့နဲ့ တိုင်လိုက်ရမလား ပြော” ဆိုပြီးအသံနည်းနည်းကျယ်လောင်စွာ ပြောလာတော့ သူရလဲလန့်သွားပြီး လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပေမယ့် လီးကကျွတ်ထွက်မလာ၊ လီးဒစ်က ဂျိတ်သဖွယ် ဖင်ထဲသွားချိတ်နေလားမပြောတတ်၊ သူကပြန်ဆွဲထုတ်တော့ လီးကကျွတ်ထွက်ပြီးပါမလာပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးသာ သူ့ဖက်ကပ်ပါလာတယ်။

“ပြန်ထုတ်ပေးဆိုမှ အီးဟီး….နင် ငါ့ကိုညာပြီးလိုးတယ်….နင့်ကိုမကျေနပ်ဘူး….ပြန်ထုတ်ပေး မထုတ်ရင် ငါအော်မှာနော်” ဆိုပြီး လေသံတွေပါမာလာတော့၊ သူရကလဲ အဖြစ်မှန်ကိုရှင်းပြလိုက်သည် ဝတ်ရည်က သူရရှင်းပြသည်ကိုလက်မခံပဲ တမင်ညစ်နေသည်ဟုထင်ကာ ထုလိုက်ရိုက်လိုက်ဖြင့် ဒေါသကိုပေါက်ကွဲနေတော့သည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖုန်းဆီက ဖုန်းဝင်သည့်အသံထွက်လာတော့ သူရတို့နှစ်ယောက်သားငြိမ်သွားပြီး ခေါင်းအုံးအောက်ကဖုန်းကိုယူကြည့်တော့ Call Log မှာရေးထားသည်က Daddy တဲ့၊ သူရနှင့် ဝတ်ရည်တို့ တယောက်မျက်နှာတယောက်ပြန်ကြည့်ရင်း ကိုင်ရမလား ဒီတိုင်းထားရမလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေသည်၊ သူရကခေါင်းကိုဆတ်၍ ကိုင်ခိုင်းလိုက်တော့မှ ဝတ်ရည်လဲဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ပြီး စပီကာပါဖွင့်လိုက်တယ်

“သမီး အိမ်မက်ဆိုးတွေမက်နေတာလား အသံတွေကြားရလို့ ဆက်လိုက်တာ” ဆိုတော့ ဝတ်ရည်က သူရကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူရမှာမျက်နှာငယ်လေးဖြစ်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်ကလဲ လက်အုပ်ချီသဏ္ဍာန်လုပ်ပြနေတော့ ဝတ်ရည်ကမျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး

“ဟုတ်….ဟုတ်တယ်…..ဒယ်ဒီ သမီးလန့်နိုးလာလို့ပါ ဘာမှမဟုတ်ဘူး”

“ဒယ်ဒီလာခဲ့ရမလား သမီး…” ဆိုတော့ သူရကခေါင်းကိုရမ်းပြလိုက်တော့ ဝတ်ရည်ကလက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ သူရကိုချိန်ရွယ်ကာ အံကြိတ်ပြလိုက်ပြီး

“ရတယ် ဒယ်ဒီ သမီးဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒီတိုင်းလန့်နိုးလာတာပါ ဒယ်ဒီတို့အိပ်ရေးပျက်နေပါ့မယ်”

“အေးအေး ဒါဆိုလဲ ဒယ်ဒီဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော် တခုခုဆို ဒယ်ဒီတို့ကိုခေါ်နော် ဒါမှမဟုတ် ကိုသူ့ကိုခေါ်လဲရတယ်နော် သမီး အောက်ထပ်မှာသမီးတို့နှစ်ယောက်နေတာဆိုတော့ နီးရာလူကိုအရင်ခေါ်လိုက် သိလား” ဆိုပြီးဖုန်းချသွားသည်။ အဲ့အခါကျမှ သူတို့နှစ်ယောက်သား သက်ပြင်းကိုပြိုင်တူမှုတ်ထုတ်လိုက်ကြတယ်။

“ကိုကို ကိုကို့ကိုမကျေနပ်ဘူးနော် ဝတ်ရည်ကို အတင်းလုပ်တယ် တော်ပြီ နောက်တခါကိုကိုနဲ့ထပ်မတွေ့တော့ဘူး”