(11)
ဒေါ်ညိုချောတဲ့ လူနဲ့နာမည်တော့သိပ်မ
လိုက်ဘူး။အသားဖြူနေလို့သာမလိုက်ဘူး
လို့ပြောရတာပါ.လူကတော့အလုံးကြီးကြီး
ဆံပင်ရှည်ရှည် အရပ်ကတော့ငါးပေပေါ့။
ပိုရင်လဲတစ်လက်မပဲ။ခိုင်စိုးထက်အတော်
လေးပုတယ်..ပုခုံးလောက်တောင်မရှိချင်
ဘူး။အိုးကြီးတွေကတော့ရွဲရွဲကားကားကြီး
တွေ..အရပ်ပုတယ်ဆိုပေမယ့်ခါးမတုတ်ပဲ
ကျဉ်နေတော့ ဖင်အလှကသိသာနေသလို
ပဲ..လမ်းလျှောက်ရင်အဲဒီဖင်ကြီးတွေကအိပဲ့ အိပဲ့။ခြေသလုံးတွေပေါင်လုံးတွေကအ
တုတ်ကြီးတွေ..။စီးပွားရေးကလည်းသင့်.
လင်ရေးသားရေးကလဲ တကယ့်ကိုအပူအပင်မရှိ ဆက်ဆံရေးကလည်းကောင်း ဆိုတဲ့အနေအထားမို့ သားအမိနှစ်ယောက်
တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့စိုပြေတင်းကားလာ
ကြတာ လူတကာကမျက်စောင်းထိုး အားကျကြရတယ်။
” အင်.ဘယ်လိုကြီးလဲ.ခ်ခ် မတ်တပ်ကြီး
ထိုင်လဲမစောင့်ဘူး..မေမေရေ..မတ်တပ်
ကြီးတော့်..”
အိမ်ပေါ်အရင်တက်လာတဲ့ ချောစုခင်
က အသံစာစာနဲ့အနောက်ကသူ့အမေကို
လှည့်ပြောတော့ ခိုင်စိုးရှက်ကိုးရှက်ကန်း
ဖြစ်သွားတယ်။အဲကောင်မလေးဘော်ဒီက
ချောစုခင်နဲ့အတော်လေးဆင်လို့ခိုင်စိုးက
နာမည်ပေးထားတာပါ..သူ့နာမည်အရင်း
တော့မဟုတ်ပါဘူး။
” မတ်တပ်ကြီးတော့မလုပ်နဲ့မောင်လေး
ရာ..ကိုယ်ကအရပ်ပုတော့သိပ်ခွင်မတည့်
ဘူး ဟီးဟီး..ခ်ခ် ခ်ခ် ”
ဒေါ်ညိုချော အနောက်ကလိုက်တက်
လာပြီးရင်းရင်းနှီးနှီးပဲခိုင်စိုးလက်မောင်းကို
ပုတ်ရင်းပြောတယ်။လိုးရတော့မယ်မှန်းသိ
နေပေမယ့်ဘယ်စကားဘယ်လိုစ,ပြောရ
မှန်းမသိတော့ အူကြောင်ကြောင်နဲ့သူ့ခါး
ကိုဖက်ပစ်တာ လက်မခံဘူး။လက်ကို အ
သာဖယ် လက်မောင်းကိုဆွဲပြီးဆက်တီ
လေးပေါ်သွားထိုင်တာ။ချောစုခင်လဲလိုက်
လာပြီးခိုင်စိုးတို့ဆက်တီနောက်မှီပေါ်မှာ
လက်ပိုက်တင် ဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ်ကုန်း
ခေါင်းကိုနို့ကြီးတွေနဲ့ထိဖိကစားနေတယ်။
ဒေါ်ညိုလှနဲ့ခိုင်စိုးကပ်လျက်ပူးထိုင်နေရင်း
မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်နေတာအကြာကြီး
လားလို့ထင်ရတယ်..ခိုင်စိုးဘယ်လိုမှ နား
မလည်ဘူး။ခဏလေးနေမှဒေါ်ညိုလှက
နှုတ်ခမ်းတွန့်ပြုံးလိုက်တာ ခိုင်စိုးသူ့အပြုံး
ကိုစွဲသွားတယ်..
” ကိုစိုး..ကိုယ့်ကိုချစ်လား..”
ဟိုက်…ဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိတော့ဘူး
ပါးစပ်ပဲဟ,နိုင်တယ်..အသံကမထွက်ဘူး။
” ခ်ခ်..အဟင်း..ချောစုခင်ကိုရော..ချစ်
လား ”
ချောစုခင်က အနောက်ကနေသူ့ခေါင်း
ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်..နို့ ကြီးတွေနဲ့ဖိဖိပြီး
ပွတ်ရင်း မချင့်မရဲလေသံနဲ့
” ဖြေလိုက်လေကွာ..ဆိုင်သွားဖွင့်ပေးရ
တော့မှာ စိတ်မရှည်ဘူး ငါတက်လိုးလိုက်
ရလို့ ”
ခိုင်စိုးက ချောစုခင်ကိုခေါင်းနောက်လှန်
မော့ကြည့်ပြီး
” ဖြေမှမဖြေတတ်တာ..”
” အဲဒါပဲကွ ကိုစိုးရ..ကိုယ်တို့ကစီးပွား
လာရှာတာ..အချစ်လာရှာတာမဟုတ်ဘူး.
ကိုစိုး ကိုယ်တို့ကိုကြိုက်လို့ရတယ်..ချစ်ရင်
တော့နှစ်ဖက်လုံးစိတ်မကောင်းစရာတွေ
ဖြစ်လာမှာပဲ..ကြိုက်တာပဲဆိုရင်တစ်သက်
လုံးကြိုက်..ဖြစ်မလား စိတ်ရှင်းရှင်းပဲဆက်
ဆံရအောင်..ကိုယ်တို့ကအိမ်ထောရေးကို
စိတ်မဝင်စားဘူး..”
အဲလောက်ပြောမှခိုင်စိုးရေးရေးလေးသ
ဘောပေါက်လာတယ်။ထူးပါဘူး..ကိုယ်လဲ
ကိုမင်းမော်လိုခပ်နနပဲထင်ပါရဲ့ လို့တွေးပြီး
ခေါင်းမော့ပြုံးမိတော့ ချောစုခင်ကဘာကို
တွေးမိလဲမသိဘူး..နို့ ကြီးတွေနဲ့ခေါင်းကိုလှိမ့်လှိမ့်ပွတ်ရင်း သူ့လီးကြီးကိုလက်တစ်
ဖက်ကကုန်းဆွဲတာခံလိုက်ရတယ်။လီးကိုကုန်းဆွဲရင်း ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုဖြည်ချပေးနေ
တော့ လီးကြီးကဒစ်ကြီးပြူးကားကားနဲ့
အချောင်းလိုက်ကြီးတောင်မတ်နေတာမြင်
ရတာမို့ ချောစုခင်နှာထန်ထန်နဲ့ခောင်းငုံ့ပြီးသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းတယ်။မညိုလှ
လဒစ်ကြီးကိုလက်ဖျားနဲ့ပွတ်ပြီးထ,သွားတာကိုတောင်မသိလိုက်မိဘူး။
” လီးကြီးကစုပ်ပစ်ချင်စရာကြီးကွာ
ဒူးခိုင်သေးလား ”
အနမ်းရပ်ပြီးမျက်ဝန်းစိုတောက်တောက်
နဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစူမို့မို့ မေးလိုက်တဲ့ပုံလေး
က စိမ်ခေါ်နေသလိုလိုမို့သူ့လီးကြီးကမတ်
ကနဲမတ်ကနဲခုန်လာတယ်။ချောစုခင် တခစ်ခစ်ရယ်ရင်းလီးကြီးကိုအားရပါးရဆုပ်
ထားပြီး
” သူများက အလိုးမခံရတာနှစ်ချီနေပြီ.
ခ်ခ်..သူ့လီးကြီးကအရင်လူလီးထက်ကို အ
တော်လေးတုတ်တာ..ရှည်တာကလဲ ဒီမှာ
ကြည့်ပါဦး လဒစ်ကြီးကိုပြူးထွက်နေတာပဲ
ခ်ခ်..ဒီလိုလီးမျိုးကြီးနဲ့မှအားရပါးရအလိုးခံချင်နေပါတယ်ဆိုမှ.သူကဟိုဖက်အိမ်သွားလိုးလာတော့ ချောစုကိုနိုင်အောင်လိုးပေး
နိုင်ပါ့မလားလို့..ခ်ခ်..ဒူးခိုင်သေးရဲ့လား ”
ခိုင်စိုးမတ်တပ်ထ,ရပ်လိုက်ပြီးဆက်တီ
ဘေးကပတ်ထွက် ချေစုခင်နဲ့မျက်နှာချင်း
ဆိုင် ခါးကိုဖက်တော့ချောစုခင်ကသူ့တင်
ပါးနှစ်ဖက်ကိုတအားဆွဲကပ်ထားပစ်လိုက်
တယ်။လီးကြီးကချောစုဗိုက်ကိုထောက်ပိ
နေတော့ခိုးလိုးခုလုကြိီး။ဒီလောက်ရှည်တဲ့
လီးကြီးဆိုရင်တော့ ချောစုသားအိမ်ကိုထိုး
တော့မှာသေချာတယ် လို့တွေးမိပြီးပုခုံးကို
ဆတ်ကနဲတွန့်လိုက်မိသေးတယ်။ခိုင်စိုးက
သူ့ဖင်လုံးကားကားဖုဖုကြီးတွေကိုတစ်လုံး
စီလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲပင့်နေတော့ခြေဖျားက
လေးထောက်ပြီး ခေါင်းလေးမော့ရင်း နှုတ်
ခမ်းစူစူလေးတွေထိုးပေးလိုက်တာ.သူ့နှုတ်
ခမ်းထူထူကြီးတွေနဲ့ငုံပြီး မျဉ်းကနဲမျဉ်းကနဲ
လျှာနဲ့စုပ်ယူအနမ်းခံလိုက်ရတော့ ရင်ထဲမ
က,ဘူး..ကျောထဲထိစိမ့်သွားပြီးကြက်သီး
တွေတစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းထသွားမိတယ်လေ။
ေေေေချောစုခင်ကအသက်နှစ်ဆယ့်တစ် နှစ်နဲ့မုဆိုးမဖြစ်ခဲ့ရတာ။အိမ်ထောင်ကျပြီး တစ်
နှစ်စွန်းစွန်းပဲအလိုးခံရသေးတယ်..သူက
စီးပွားရေးလောဘကြီးပြီးမှော်ထဲလိုက်ချင်
သတဲ့..အဖေကြီးပါသေတဲ့အထဲအဆစ်ပါသွားတယ်။ခွဲရခါစ,တုန်းကတော့ ပဋာမြေလူးငိုလိုက်ရတာမျက်ရည်မတိတ်နိုင်ဘူး။သားသမီးကလည်းမကျန်ခဲ့..အလုံးအရပ်
လဲမလျော့ပါးလေတော့ တစ်လပြည့်ဆွမ်းသွပ်တရားလဲနာပြီးရော..သေသူကိုလွမ်းမနေတော့ပဲစီးပွားရေးနဲ့အလှအပပဲအာရုံထားခဲ့တာ အခုဆို နှစ်နှစ်တောင်ကျော်ခဲ့
ပြီ။သေသူကပြန် ရှင်လာမှာမဟုတ်မှန်းသိလို့မလွမ်းပဲနေနိုင်ခဲ့ပေမယ့်.တစ်နှစ်ကျော်
အလိုးခံခဲ့ရဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံကမေ့ပစ်လို့
မရနိုင်ဘူး။လိုးလို့ပြီးခါနီးမှာခပ်ကြမ်းကြမ်း
ဆောင့် ဆောင့်လိုးတဲ့လိုးချက်တွေရယ်
စောက်ပတ်ထဲပန်းပန်းထည့်ခံခဲ့ဖူးတဲ့ ပူ
နွေးနွေးပျစ်ချွဲချွဲ လီးရည်ကြည်အနှစ် တွေရဲ့ စိမ့်ဝင်တဲ့အရသာတွေရယ်က အိပ်မက်
ထဲအထိတောင်လိုက်ပြီးကောင်းနေတော့
အလိုးခံရဖို့စိတ်ကူးယဉ်ရတာများခဲ့ပြီ။
လင်မရှိလဲ လိုးမယ့်လူတော့ရှိနေတာပဲဆို
ပြီးစိတ်ကစားကြည့်လိုက်တော့အများကြီး
ကြီး..ခ်ခ်။အဲလောက်များတဲ့ထဲကမှ တိုက်
တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အမေရောကိုယ်ရောအလိုး
ခံပစ်ချင်တာက ခိုင်စိုး တဲ့
(12)
” ချောစုရယ်.. ဖင်လုံးသားကြီးတွေက
ဘာလို့များဒီလောက် ဖောင်းဖုမို့တက်နေ
ရတာလဲကွယ်..ကိုယ့်လက်နဲ့တောင်မဆန့်
တော့ဘူး..အားရလိုက်တာ ”
ကိုယ့်လို မုဆိုးမတစ်ယောက်ကို အထင်
မသေး မနှိမ့်ချပဲ ဖုကားနေတဲ့ကိုယ့်ဖင်လုံး
ကြီးကိုလက်နဲ့ပင့်ကိုင်ဖက်ထားပြီး ဖင်လုံးသားတွေကြီးတာကိုအားရတယ် လို့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကြီးအပြောခံရတော့ ရင်ထဲမှာပီတိဖြစ်မိတယ်။ဒီဖင်ကြီးကိုယောကျာင်္းတွေ
တော်တော်များများကြည့်ကြပြီး ကြိုက်ကြ
မယ်လို့ထင်ခဲ့ပေမယ့် အခုလိုကိုယ်လိုးစေ
ချင်တဲ့သူကအားရတယ်လို့ပြောတာမျိးကို
တော့ကြားမှကြားရပါ့မလားလို့တွေးပူခဲ့ရ
သေးတယ်လေ။ဒါပေမယ့်သေချာချင်လို့
မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီးလေသံနဲ့တိုးတိုး
လေးမေးကြည့်မိသေးတယ်.
” ကြိုက်လား. ”
” အင်း သိပ်ကြိုက်တယ်…အဲဖင်ကြီးဖု
ကားနေသလို စောက်ဖုတ်ကအမြောင်း
လိုက်ကြီး ဖူးမို့တက်နေမယ်ထင်တာလေ
အဲလိုမျိုးကြီးလိုးချင်လို့…”
ပြောရင်းနဲ့ သူ့ညာဖက်လက်က နို့ လုံး
ကြီးပေါ်ရောက်လာပြီးဆုပ်ညှစ်လိုက်တာ
အိကနဲနေတာပဲ။ချောစုက လင်ရဖူးခဲ့ပေ
မယ့်..နို့ ကြီးတွေကအပျိုတွေလေ.မိဖတွေ
နဲ့အတူနေရတာဆိုတော့ လင်နဲ့မယားလိုး
တာတောင်အသံကျယ်ကျယ်ထွက်မှာစိုးလို့ လီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ခေါင်းထဲအ
ဆုံးထိသွင်း ဆီးခုံချင်းကပ်ဖိပြီး ဖုတ်..ဖုတ်
ဆိုတဲ့အသံအုပ်အုပ်လေးပဲထွက်သာရုံ
ကပ်ဖိဆောင့်လိုးတာလေ။လိုးသံဆောင့်သံတွေသူ့အဖေအမေမကြားနိုင်အောင်ဖွဖွလေးနဲ့ကပ်လိုးနေရတဲ့ထိ အနေအထိုင်
ထိန်းသိမ်းနေတော့လဲ လိုးသာလိုးနေတာ
နို့ဆွဲတာတို့ နို့စို့တာတို့အချိန်မပေးရဲဘူး။
တစ်ခါ နှစ်ခါ စို့ခိုင်းလို့စို့ပေးပြန်တော့လဲ.
ပြွတ် ပု ပြွတ် ပလွတ် ဆိုတဲ့အသံတွေ သူ့
သူ့သဘာဝအတိုင်းထွက်လာတာလေးကို
မိဖကြားမှာရှက်တယ်.မရိုသေရာကျတယ်
ဆိုပြီး မစို့တော့ပဲချွတ်ပစ်လိုက်လို့.ချောစု
မဝ,တဝ,နဲ့ ပင့်သက်ချခဲ့ရဖူးတယ်လေ။အခုတော့လဲကိုခိုင်စိုးကစူစူမို့မို့ဖောင်းဖောင်း
အိအိ နို့ လုံးကြီးတွေကိုအားရပါးရဆုပ်နေ
နယ်နေတာများဖွတ်ဖွတ်တောင်ကျေကုန်
ပြီလားမသိဘူး..နို့ သီးခေါင်းလေးတွေလဲ
ဘာရာစီယာအောက်မှာပြူးကော့ထောင်
ကြွကုန်ကြပြီ။သူ့လက်မကြီးက နို့ လုံးရဲ့အ
ပေါ်ရင်ညွန့်သားအိအိကိုပွတ်သပ်ပေးနေတာကလဲအားမလိုအားမရ ဖြစ်စရာကြီးမို့..အကျႌကိုခပ်မြန်မြန်လေးချွတ်ပေးလိုက်
မိတယ်။သူ့လက်မြန်တာကလည်းလွန် ကို
လွန်ရော..ကိုယ်က အကျႌချွတ်လို့ပြီးရုံပဲရှိ
သေးတယ်..သူကဘရာစီယာချိတ်ဖြုတ်
ပြီးနေပြီ။
” အွန့်..စို့ပေး..”
ဖင်မကိုင်တော့ပဲ လက်တစ်ဖက်ကခါး
ကိုဖက်. ငုံ့နေတဲ့ပါးစပ်ထဲချောစုရဲ့ နို့ လုံး
ကြီးလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးထည့်.တစ်လုံးလုံးပါးစပ်ထဲအပြည့်အသိပ်ထည့်ပြီးစို့လိုစို့.
စက်ဝန်းထိငုံပြီးနို့ သီးခေါင်းကိုသူ့လျှာကြီး
နဲ့ကစားလိုကစား နို့သီးခေါင်းလေးလျှာနဲ့
လှိမ့်ပြီးစို့လိုစို့..ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် စွိ အသံတွေဆူညံနေသလို ချောစုကလဲသူနှူးလို့ ဆွလို့စို့လို့ကောင်းအောင်နို့ ကြီးတွေကိုလက်ဖဝားနှစ်ဖက်နဲ့ပင့်မ,ပြီးသူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ပေးရင်းတစ်အင်းအင်းနဲ့ညည်းနေမိတာပါးစပ်တောင်မပိတ်နိုင်ဘူး။ဘယ်လိုများသက်ဆိုင်လဲတော့မသိဘူး..နို့ လုံးကြီး
တွေအနယ်ခံ အညှစ်ခံ အစို့ခံလိုက်ရတာ
နဲ့ ချက်ချင်းလိုလိုပဲစောက်ရည်ကအလိုလိုစိမ့်ယိုလာနေပြီ။ချောစုရဲ့ နို့ ကြီးနှစ်လုံးသူ့
ပါးစပ် သူ့လျှာ သူ့လက်တွေအောက်မှာ အဆွအကိုင်ခံရလွန်းလို့အိနေပြီဆိုတော့မှ
နို့ တွေကိုလွှတ် ရင်ညွန့် လည်တိုင်တွေကိုလျှာနဲ့ယက်..စုပ်နေရင်း လက်ကြီးကပေါင်
ကြားကိုဖွဖွပွတ်လာရော..။ဟွန့်..စောက်
ဖုတ်ကြီးကိုအုပ်ပြီးပွတ်ကိုင်ဆုပ်ညှစ်ဆွဲပစ်
လိုက်ပါလား လို့ပြောပစ်ချင်တဲ့စကားကိုအတင်းကျိုးစားပြီးပြန်မျိုချလိုက်ရတာကလည်းသိပ်ပင်ပမ်းလွန်းလှပါတယ်နော်..။
ဒါပေမယ့်လေ..ကိုယ်ကအလိုးခံချင်နေတဲ့
သူဆိုတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီး
ကြားကိုသူ့လက်ချောင်းလေးတွေမထိတစ်
ထိ ရောက်လာတော့ သူ့လက်ကိုဖိအုပ်ပြီး
ငြင်းသလိုလိုဟန်ဆောင်ရင်းမသိမသာနဲ့
ထမီအထက်ဆင်စ,ကိုဖွဖွကလေးဖြည်ချ
လျှော့ထားပေးလိုက်တယ်။ထမီစ,ဖြည်နေ
ရင်းလီးကိုင်ချင်လာတာနဲ့သူ့လီးကြီးကိုဖွဖွ
ပွတ်ဆွဲကြည့်လိုက်တော့ လီးတုတ်တုတ်
ကြီးက မာတင်းတောင်မတ်လို့ဆတ်ကနဲ
ဆတ်ကနဲခုန်ထ,နေတာ အားသန်လိုက်
တာလို့တွေးမိတော့အူယားလာလွန်းလို့
လက်နဲ့ဆုပ်ပြီးတင်းတင်းကြီးကိုင်ပေးထား
မိတဲ့အထိပါပဲ။နှာတွေကြွပြီးအလိုးခံချင်
လာပြီးဆိုတာကို သူရိပ်မိသွားတော့ချောစု
စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်နေသလိုလို ပေါင်ရင်း
ခွဆုံကအတွင်းသားနုနုကိုပွတ်ဆွနေသလို
လိုနဲ့ ထမီကိုဆွဲဆွဲပြီးလှန်တယ်။ဒါပေမယ့်ကိုယ်က တုံးလုံးချွတ်အလိုးခံချင်နေတဲ့သူဆိုတော့ နို့ အုံတွေ ရင်ညွန့်တွေကိုနမ်းစုပ်
နေတဲ့ သူ့မျက်နှာကြီးကိုလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်
နဲ့ညှပ်ပင့်ဆွဲတင် မျက်လုံးချင်းဆိုင်စေ့စေ့
ကြည့်ပြီး
” ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ဆုုံကြီးတေ့တင်
ကော့ပေးထားပြီး ကိုယ့်လီးတုတ်တုတ်ခဲခဲ
ကြီးနဲ့အားရှိပါးရှိပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးတဲ့
အရသာကြီး ခံကြည့်လိုက်ချင်တယ် ကိုယ်
ရာ..”
ဒီတော့မှသူကအိပ်ခန်းထဲသွားလိုးကြဖို့
သတိရပြီးကိုယ်ချင်းခွာစောက်ဖုတ်ပေါ်ကလက်ကိုလွှတ်လိုက်တော့ ထမီက ဖုတ်ဆို
ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားပြီး မဲမဲနက်နက်
စောက်မွှေးတွေအုပ်နေတဲ့ချောစုရဲ့စောက်
ဖုတ်ကြီးဘွားကနဲပေါ်လာတာ။တနှာရှိန်
ကြီးလွန်းလို့ ပင်ကိုယ်ထက်ဖောင်းကြွမို့ဖူး
နေပြီဖြစ်တဲ့ချောအိရဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်း
ဖောင်းကြီးကိုသူသေသေချာချာမြင်လွယ်
အောင်လို့ ပေါင်တန်ကြီးတွေကိုခပ်ကျဲကျဲ
ချဲပြထားရင်း
ို ” ခ်ခ်..စောက်ဖုတ်ပြူးပြူးကြီးပေါ်နေပြီကွာ..စောက်မွှေးတွေဖုံးနေတာနဲ့လှမှလှရဲ့
လားမသိဘူး..အွန့် ..ကြည့်ကွာ ကြည့်….
အားရပါးရကြည့်..လှလား …”
ဘယ်လိုကဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲမသိ
လိုက်မိတော့ပါဘူး..ချဲကားထားတဲ့ချောစုရဲ့ပေါင်တန်ကြီးနှစ်လုံးကြားကိုဖျတ်ကနဲဒူး
ထောက်ထိုင်ချလာပြီး ချောစုစောက်ပတ်
အခြေကိုပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အားရပါးရ
အစုပ်ခံလိုက်ရတော့ စောက်မွှေးတွေမှာ
ကပ်ငြိနေတဲ့အထိယိုစိမ့်ထွက်နေတဲ့စေါက်
ရည်တွေက သူ့ပါးစပ်ထဲရှလွတ်ဆိုဝင်သွား
တာပေါ့။ချောစုလဲအံဩသွားပြီးသူ့ခေါင်း
ကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့တင်းကျပ်နေအောင်
ဆွဲကပ် စောက်ပတ်ကြီးကော့ကော့ပေးပြီး
” ယက်.ကိုကို..အားဟာ့..စုပ်ပေး.အား
ရပါးရစုပ်ပေး..အူးဟူး.အားဟာ့ ကောင်း
လိုက်တာကိုကို..အို အို..လီးကြီးနဲ့လိုးပေး
ပါလားကိုရယ်..လီးကြီးနဲ့..လီး.”
(13)
ညိုချော တုံးလုံးကြီးစောင့်နေရတာမော
လှပါပြီမောင်ရယ်..ဟောဒီစောက်ပတ်ပြူး
ပြူးဖောင်းဖောင်းကြီးကို မောင့်လီးတုတ်
တုတ်ကြီးနဲ့အမြန်သာလာဆောင့်လိုးလှည့်ပါတော့..လို့စိတ်ထဲကအော်မြည်ရင်းလက်
ချောင်းလေးတွေနဲ့ သူ့စောက်ပတ်အကွဲ
မြောင်းကြီးအတိုင်းစုန်ချည်ဆန်ချည်ပွတ်
ထိုးလျှောတိုက်နေမိတယ်။မျက်စေ့ကိုမှိတ်
ထားပေမယ့်မြင်ခဲ့ရတဲ့ခိုင်စိုးရဲ့လီးကြီးပုံရိပ်
ကမျက်လွှာကြားမှာစွဲထင်နေပြီမို့စိတ်ကူး
နဲ့မှန်းပြီးဆုပ်ကိုင်လို့သူ့စောက်ပတ်ကြီးထဲ
ထည့်ပေးနေမိတယ်။နှာထန်လွန်းတော့လည်းသူ့စိတ်ထဲခံစားနေရသမျှ တကယ်
ဖြစ်နေသလိုမှတ်ယူနေမိပြီး နှုတ်ခမ်းက တစ်တွတ်တွတ်နဲ့ တိုးတိုးတစ်လှည့်ကျယ်
ကျယ်တစ်ခါ ပြောနေမိတာအရူးမကြီးလိုပါပဲ..
” ထည့်.ထည့်ပါမောင်ရယ်.လဒစ်ပြူးပြူး
ကြီးစောက်ပတ်ထဲမြုပ်ဝင်သွားအောင်တေ့
ပြီးထိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ.အာ့ အာ့ ကောင်း
လိုက်တဲ့လီးကြီးကွယ်..မမကော့ထားပေး
မယ်မောင်..ထည့် ထည့်.အရင်းထိအောင်
ထည့်..အားဟာဟာ့..ဆောင့်တော့မောင်.
သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်…”
သူ့လက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းကရှော
ကနဲစောက်ခေါင်းထဲတိုးဝင်သွားပြီး ဆက်
တိုက်ထိုးဆောင့်နေမိပြီ။စောက်ရည်တွေ
ရွှဲနစ်နေပြီမို့ ပေါက်ပေါက် ပေါက်ပေါက်နဲ့
ဆောင့်သံတွေသွက်သွက်ကြီးမြိုင်နေပြီမို့
မျက်စေ့ကိုမှိတ် အံကိုကြိတ်ပြီးအာရုံယူ အ
လိုးခံနေဆဲ..
” ပြွတ်ပြွတ် စွတ်ဖောင်း.ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ်
ဖောင်း..ပြွတ် စွိစွိပြွတ် ဖောင်း ဖောင်း ဖတ်.ဖတ် ဖောင်း..အာ့ ကိုကို..ဆောင့်.
ဟင့်အင့်.အာ့ ကောင်းတယ်ကို..လိုး လိုး
တအားလိုး..အိုးဟို့..သိပ်ကောင်းတာပဲကို
ဆောင့် ဆောင့်..”
အိုု.ဟို..ဟို သမီးနဲ့မောင် လိုးနေကြပြီပဲ
အိုးဟိုး..ဆောင့်ချက်တွေကလဲပြင်းလိုက်
တာ ဒီအခန်းကတောင်ပီပီပြင်ပြင်ကြားနေ
ရတယ်..ညိုချောကိုလည်းလာလိုးပေးပါ
မောင်ရယ်စောက်ဖုတ်ကြီးရွနေပြီကွာ..အ
တွေးတွေနဲ့ဘာကိုမှသတိမထားမိတော့ပဲ
ချောစုခင်အခန်းတံခားပောက်က သွားပြီး
ချောင်းကြည့်မိတော့တယ်။
အိုး..ချောစုခင်ကကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်
ဖြတ်ပက်လက်လှန်.ကုတင်စောင်းမှာဖင်
ဆုံကြီးအစွန်းထွက်နေအောင်တေ့တင်ပြီး
ပေါင်ကြီးတွေနဲ့နို့ လုံးကြီးတွေထိကပ်နေတဲ့အထိဆွဲမြှင့်အလိုးခံနေတာစောက်ဖုတ်
ကြီးဖောင်းမို့တက်နေတာပါပဲလား။မောင်
ကလဲကုတင်အောက်ကမတ်တပ်ရပ် သမီး
ရဲ့နို့ ကြီးတွေစုံကိုင်ဆွဲ လီးကြီးကိုနှစ်လက်
မလောက်ပဲဆွဲဆွဲထုတ် ပြင်းပြင်းကြီးပြန်
ဆောင့်လိုးနေတာ ဖောင်းကနဲဖုံးကနဲ ဆူ
ညံနေတာပဲ။လီးတုတ်တုတ်ကြီးမှာလည်း
စောက်ရည်တွေအရွှဲသားနဲ့ပြေးလို့သာစုပ်
ပစ် ယက်ပစ်ချင်တော့တယ်နော်။ဂွေးဥ
ကြီးတွေကလဲအကြီးကြီးတွေ စောက်ရည်
တွေရွှဲရွှဲစိုလို့ ကျစ်လုံးနေတာပဲ.လီးချောင်းမှာအားဖြည့်ထားလို့ထင်ပါရဲ့။ဆောင့်ချက်
ကပုံမှန်မို့ ချောစုခင်နင့်ကနဲနင့်ကနဲခံနေ
ရတာသိပ်အရသာရှိမှာပဲပေါ့။အချက် ငါး
ဆယ် ခြောက်ဆယ် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးနေ
တာအားရလိုက်တာနော်..။အဲ.လီးကြီးကို
အချောင်းလိုက် အချောင်းလိုက်ကြီးအပြင်
ထွက်လာအောင်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး လဒစ်ဖျား
တေ့တေ့ဆောင့်လိုးတာ ရက်စက်လှချည့်
လားနော်..ချောစုခင်ကိုယ်လုံးလေးလွင့်
လွင့်တက်သွားတာပဲ။မောင်ကချောစုခင်
ပေါင်လုံးကြီးတွေပြန်ပြန်ဆွဲပြီးကုတင်မှာ
တေ့လိုးတာ အိပ်ယာတွေလဲလွင့်ပြေးကုန်
တာပဲ အသဲသားစရာကောင်းလိုက်တာ။
လိုးနေတာကြာတော့ မောင့်ခြေထောက်
တစ်ချောင်းကုတင်ပေါ်တင်..ခြေထောက်
တစ်ချောင်းထဲကြမ်းပြင်ပေါ်ရပ်ပြီးလိုးတာ
စောက်ခေါင်းထဲကိုလီးကြီးဝင်နေထွက်နေ
တာအကုန်လုံးရှင်းရှင်းကြီးမြင်နေရတယ်။
စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးထွက်လာတော့
ချော့စုခင်စောက်ခေါင်းကြီးပွင့်ကျန်နေရစ်
တာ နီနီရဲရဲနဲ့ဟောင်းလောင်းကြီးဟ,လို့။
ပွင့်ပွင့်ကြီးဟ,နေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို
လီးကြီးကဖောင်းကနဲဖောင်းကနဲပြေးဝင်
ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ လီးဝင်လီးထွက်အ
မြင်က ရှင်းနေတာပဲ။ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ
လိုးထည့်ရင်တောင်အဲဒီလိုမြင်ရမှာမဟုတ်
တော့ မညိုချောကြည့်လို့မဝ,နိုင်ဘူး.မျက်
တောင်မခတ်ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး
ကွကွကြီးထား စောက်ခေါင်းထဲလက်ထိုး
ထဲ့တစ်ပေါက်ပေါက်တစ်ဖောက်ဖောက်အ
သံတွေသွက်သွက်ကြီးထွက်လာအောင်
ပစ်ဆောင့်နေမိတော့တယ်လေ။
အိုး..မောင်ကချောစုရဲ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး
ကိုပူးစုဆွဲယူ မိုးပေါ်ထောင်ပြီးဖက်လိုးနေ
ပြန်ပါပြီကောလား။ချောစုစောက်ပတ်ကြီး
ကလဲမအေတူသမီးမို့နခမ်းသားကြီးတွေ
ထူထူအိအိ စောက်စေ့ကြီးကပြူးပြူး..လီး
တုတ်တုတ်ကြီးအချိန်ပြည့်သွင်းပြီးတော့
တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးလို
လိုး..သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးလိုလိုး..သူ့
စိတ်ကြိုက်လိုးပေးနေတာ အလိုးခံနေတဲ့ ချောစုခင် ဘယ်နှစ်ချီဘယ်နှစ်လီပြီးတယ်
မသိဘူး..ညိုချောတော့သုံးချီပြီးသွားပြီ။
နခမ်းသားထူထူကြီးတွေပူးစေ့နေသလို
စောက်ခေါင်းကလည်းမဟ,တော့ပဲစေ့နေ
မှာမို့ မောင်လီးကြီးတော့ကျပ်ထုပ်နေမှာပဲ
သိပ်လိုးလို့ကောင်းမှာပဲနော်..။
ဟော..ချောစုရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုပုခုံး
ပေါ်တင်..လည်ကုတ်ကိုသိုင်းဖက်ပြီးလိုး
နေကြပြန်ပြီ ..အိုး ချောစုခင်ကသူ့စောက်
ပတ်ထဲလီးကြီးဝင်နေထွက်နေတာကို အာ
သာငန်းငန်းကြည့်နေတာ မနာလိုစရာကြီး
ပါလားနော်။ဖင်ဆုံကြီးကိုအောက်ပြန်မချ
စတမ်း ပင့်ကော့ပေးထားပြီးမျက်လုံးကလီး
နဲ့စောက်ပတ်အဝင်အထွက်ကိုစူးစိုက်ပြီး
ကြည့်နေတာဆိုတော့ ဆောင့်လိုးတဲ့လူက
လီးအရင်းအထိပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးတာ
အရသာသိပ်ရှိမှာပဲပေါ့။လီးကြီးကလဲတစ်
ချက်လေးမှလျော့ကျပျော့ခွေမသွားဘူး.
ချောစုခင်အဖေတို့လင်တို့နဲ့များ ..ကွာပါ့
သန်မှသန် ။လူကလဲနှာထန်ထန် လီးကလဲ မာမာသန်သန်ဆိုတော့ တစ်နာရီပိုပို
တစ်နာရီခွဲလောက်လိုးပစ်တာ.အလိုးခံနေတဲ့ချောစုခင်က တော်ပါတော့ကိုကိုရယ်
စောက်ပတ်တွေကျိမ်းလှပါပြီ သားအိမ်လဲ
ပွင့်ထွက်လောက်ပြီထင်ပါရဲ့ လို့တောင်မှ
အသနားခံတောင်းပန်နေတာ ကြားနေရပါ
ရောလား။
” အားဟာ့..ကိုကို..အင့်..ကိုကိုရေ..ပြီး
အောင်လိုးတော့နော်..အင့်.ဟင့်.စောက်
ပတ်လဲကျိမ်းနေပြီ ခ်ခ်..သူ့လီးကြီးတော့
ကြောက်ပါပြီ အပြီးလိုးပေးတော့..မေမေ့
စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးတော့မှပဲ ကိုကို့အ
ကြိုက် ကုန်းပြီးလိုးတော့နော်..အမေက
အသက်ကြီးပေမယ့် အပေးကောင်းတယ်
အားရပါးရလိုးပေးလိုက်နော်..အာ့ အာ့.
ကိုကိုရယ်..ဟင့် လီးရည်တွေ လီးရည်
လီးရည်တွေ..ဟင့်..များလိုက်တာကွယ်
ချောစု ချောစုဗိုက်ကြီးလိမ့်မယ်နော်..ဟင့်
ကိုကိုကလေးယူမလို့လားဟင်..”
(14)
အသက်အပိုင်းအခြားနဲ့သတ်မှတ်ကြစ
တမ်းဆိုရင်တော့ကိုယ့်အမေအရွယ်မိန်းမ
ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာမို့ဒေါ်ညိုချော
ကိုလိုးရမှာခိုင်စိုးအတွက်တော်တော်လေး
အရိုင်းဆန်နေတာတော့အမှန်ပါ။ဟုတ်လဲ
ဟုတ်တယ်လေ.အမေကလေးဆယ်ကျော်
ခြောက်နှစ်..ဒေါ်ညိုချောကလေးဆယ့်ငါး.
ဘာများကွာလို့လဲ။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့
ပြောမယ်ဆိုရင်တော့ချောစုအမေရဲ့ကိုယ်
လုံးကိုယ်ပေါက်ကချောစုအကြီးစားလို့မြင်
ကြရမှာသေချာတယ်။ဖင်ကြီးတွေပဲကြည့်
ကြည့်.နို့ကြီးတွေပဲကြည့်ကြည့် တပ်မက်စ
ရာလိုးချင်စရာတွေချည့်ပဲပေါ့။အမှန်ပြော
ရလျင်ဗိုက်ကြောပြတ်ရာရေးရေးလေးထင်
ကျန်နေတာလေးကလွဲလို့်အသားအရေနူးညံ့တဲ့နေရာမှာဒေါ်ညိုချောကတောင်မှ ပို
ပြီးနူးညံ့နေပါသေးတယ်။တင်းတင်းပြည့်
ပြည့်ကြီးမဟုတ်ပဲအိအိထွေးထွေးလေးဖြစ်
နေတာကလဲလီးတောင်ချင်စရာဆွဲဆောင်
မှုစွမ်းအင်တစ်ရပ်ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။ဘ
ဝခြင်းကမတူခဲ့ကြတော့ဒေါ်ညိုချောကအ
လိုက်သိပားနပ်မှုနဲ့လင်သားကိုပြုစုမှုအပိုင်း
မှာချောစုခင်ထက်ရာနှုန်းပြည့်သာလွန်နေ
တယ်ဆိုတာကိုခိုင်စိုးခေါင်းညိတ်ဝန်ခံလာ
ရတယ်။
လိုးပြီးခါစ,စောက်ပတ်ထဲကဆွဲထုတ်လို့
လီးရည်တွေစောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့သူ့လီးကြီးရဲ့အခြေအရင်းကို ဆီးပုန်းပေါ်
လက်ဖဝါးလေးမှောက်အုပ်ဖိ..လက်မ နဲ့
လက်ညှိုးအကြားလီးချောင်းကြီးခပ်ဖွဖွခွထိန်းပေးထားပြီး လီးဒစ်အဖျားကလီးအ
ရင်းအထိအခေါက်ခေါက်အခါခါအပြန်ပြန်
အလှန်လှန် လျှာနဲ့ယက်နေတာများ နူးညံ့
လွန်းလို့ချက်ချင်းလီးပြန်မတောင်လာပေ
မယ့်မာတင်းတင်းကြီးဖြစ်လာတာဟာဒေါ်
ညိုချောရဲ့အနုပညာဆန်တဲ့ပြုစုမှုအစွမ်း
တစ်ခုပါပဲ။လီးရည်တွေစောက်ရည်တွေကိုမက်မက်မောမောမျိုချရင်းဂွေးဥကြီးကို
ယက်လိုက်စုပ်လိုက် အာငွေ့ပေးလိုက်ဆို
တော့ မာနေတဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး ဆတ်
ကနဲ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်ထောင်ထ,
လာပြီးအသက်ဝင်လာတာဟာညိုချောရဲ့
နူးညံ့တဲ့ယုယမှုပြယုဂ်တစ်ခုဆိုရင်လုံးဝ မ
မှားတဲ့စကားတစ်ခွန်းဖြစ်နေပါလိမ့်မယ်။
ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ခိုင်စိုး
နံဘေးမှာဒေါ်ညိုချောကတုံးလုံးကြီးပဆစ်
တုပ်ထိုင်ပြီးလီးစုပ်ပေးနေတော့ ခဏလေး
နဲ့လီးကြီးကအလံတိုင်ကြီးလိုမတ်မတ်ကြီး
တောင်နေတာမြင်လိုက်ရတာမို့ချောစုခင်
မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားတယ်။ဟုတ်မှဟုတ်
ရဲ့လားလို့လီးတန်ကြီးကိုလက်ချောင်းလေး
တွေနဲ့ဖျစ်ညှစ်စမ်းကြည့်တော့ မာလိုက်
တောင်လိုက်တာမှ အောင်မယ်လေး လို့
တောင်မှတ,လိုက်မိမတတ်ပါးစပ်ဟ,သွား
ရတော့တာပါပဲ။
” သန်လှချည်လား ကိုရယ် မနေ့ညကတစ်ညလုံးလဲဟိုမိန်းမကိုလိုးခဲ့ပြီးပြီ..အခုမနက်လဲချောစုကိုစောက်ပတ်ကြီးကျိမ်းစပ်
နေအောင်လိုးဖြဲပြီးပြီ..ဒါလဲအခု မတ်မတ်
မာမာကြီးတောင်နေပြန်ပြီ..ဒီမှာဖြင့်အလိုး
ခံထားရတာ သေးတောင်မပေါက်ရသေးဘူး..ခ်ခ်..ငါလိုးမယောကျာင်္း အမေ့ကိုသေ
အောင်လိုးတော့မယ် ”
” ဟင်းဟင်း..သေပေ့စေသမီး..သေပေ့
စေ…အသက်ပေးပြီးအလိုးခံသွားမယ် ခိခိ
ဒီလီးမျိုးကြီးမှအားရတာ..”
ချောစုခင် နှုတ်ခမ်းလေးတစ်ချက်မဲ့..ပုခုံးလေးတွန့်ပြီး ခိုင်စိုးမျက်ခွက်ပေါ်စောက်
ပတ်ကြီးတေ့ပြီးခွထိုင်ပစ်လိုက်တော့ခိုင်စိုး
ကသူ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလက်ဖဝားတွေနဲ့ဆွဲ
ကပ်ဖိပြီးစောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးကိုပိတ်စုပ်
လိုက်တာဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပွတ်ရင်း
အော်နေရပါလေရော။စောက်ပတ်ကြီး
ကျိမ်းနေပြီလို့ပြောနေပေမယ့်ပွတ်လိုက်ဖိ
လိုက်တာမှ စောက်စေ့ကြီးကိုလျှာလိပ်ထဲ
ပြူးဝင်လာပြီးပြူတစ်ပြူတစ်ဖြစ်နေတဲ့အ
ထိမရပ်မနားပွတ်တာ။စောက်ပတ်ထဲက
စောက်ရည်တွေကလဲအဟောင်းရော အ
သစ်ပါပေါင်းပြီးယိုစီးလာနေတော့ ခိုင်စိုးရဲ့
မျက်နှာတစ်ခုလုံးစေးကပ်စိုထိုင်းချွဲကျိကုန်
ပြီ။ညိုချောလည်းလီးစုပ်နေရုံနဲ့အားမလို
အားမရဖြစ်လာတော့ခိုင်စိုးလီးကြီးကိုဆုပ်
ထားလျက်နဲ့ကုန်းကွကွကြီးခွလိုက်ပြီးလီး
ဒစ်ဖျားနဲ့သူ့စောက်ခေါင်းဝ,ထိနေတဲ့အထိ
တေ့မွှေရင်းဇိကနဲဇိကနဲအသံတွေထွက်တဲ့
အထိထိုင်ချပစ်လိုက်တယ်။ကလေးမွေးခဲ့
ဖူးတဲ့စောက်ပတ်ဆိုပေမယ့် မွေးခဲ့ဖူးတဲ့က
လေးတောင်အသက်အစိတ်နဲ့သေသွားခဲ့
တာနှစ်နှစ်ကျော်နေပြီ။လင်ကလဲညားလာ
ခဲ့တဲ့အိမ်ထောင်သက်တစ်ခုလုံးမှာသုံးနှစ်
လောက်တော့အသေလိုးခဲ့ပါရဲ့.နောက်ပိုင်း
နှစ်ပေါင်းအစိတ်လောက်ကမလိုးတစ်ချက်
လိုးတစ်ချက်နဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတာ.မုဆိုးမ
ဘဝရောက်ပြီးလုံးဝအလိုးမခံရတော့တာကနှစ်နှစ်တောင်ကြာခဲ့ပြီဆိုတော့စောက်
ခေါင်းကအပျိုဘဝနီးနီးပြန်ရောက်နေပြီ။
လီးဒစ်ကြီးဝင်သွားအောင်ခပ်ရွံ့ ရွံ့ထိုင်ချ
လိုက်ပြီးနောက် ညှပ်ရိုးကြွက်သားတွေကို
တင်းတင်းပြည့်ပြည့်ကြီးထိုးဖောက်လာတာမို့ဖင်ပေါက်လေးရှုံ့ သွားတဲ့အထိညှစ်
အောင့်ပြီးခဏနားလိုက်ရသေးတယ်လေ။
ဒီလောက်ပြည့်သိပ်ပူနွေးတဲ့အရသာမျိုးကို
တစ်ခါမှမခံစားခဲ့ဖူးတာမှတ်မှတ်ထင်ထင်
သတိပြုမိပြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲဝင်ခဲ့ဖူးကြ
တဲ့လီးတွေအားလုံးထဲ ဒီလီးကြီးကအကြီး
ဆုံးပဲလို့ခံစားသိလိုက်တယ်။တစ်အိအိနဲ့
ဆက်ထိုင်ချပစ်တာလီးကြီးကသားအိမ်ဝ,
လာထောက်နေတာနဲ့လက်တစ်ဖက်လျှို
သွင်း လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ကြားခွပြီး
စမ်းကြည့်တော့လီးကတစ်ဝက်ကျော်လေး
ပဲဝင်သေးလို့မျက်လုံးပြူးသွားရသေးတာ။
မိန်းမနဲ့ယောကျာင်္း..တောင်ဘယ်လောက်
ကြီးကြီးခြေဖဝါးအောက်ရောက်ရသလိုလီး
ဘယ်လောက်ကြီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်
ရတာပဲဆိုတဲ့မာန်နဲ့ ဆံပင်တွေဖွာလန်ကျဲ
သွားအောက်ခေါင်းကြီးခါရမ်းလိုက်ပြီးတစ်
ချက်ထဲအရင်းထိဝင်အောင်ထိုင်ချပစ်တာ
အားဝါးဟားဟားနဲ့အော်နေရပြီးသူ့သမီးရဲ့
ကိုယ်လုံးလေးကိုအနောက်ကနေပူးကပ်
နေအောင်ဖက်ထားရတော့တာပဲ။လီးကြီး
တစ်ချောင်းလုံးမြုပ်ဝင်လျက်ကြီးနဲ့ဖင်ဆုံ
ကြီးကိုလူးမိလှိမ့်မိတော့ အရသာအဆီအ
နှစ်ကနူးအိနေအောင်ကောင်းလွန်းလို့ဖင်
ချွချွပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်တာကောင်းပြီး
ရင်းကောင်းနေတော့တစ်ချက်ကလေးမှ
မရပ်နိုင်တော့ဘူး။ခိုင်စိုးကလည်းချောစု
စောက်ပတ်ပြူးပြူးကြီးကိုစိတ်လွတ်လက်
လွတ်စုပ်ယက်ရင်းဖင်ကြီးကော့ကော့ပင့်တင်ပြီးညိုချောစောက်ပတ်ကြီးကိုပစ်ပစ်
လိုးတော့ အရသာကောင်းလွန်းလို့ချောစု
ကိုဖက်..နို့ ကြီးတွေဆွဲပြီးပေါင်ကြီးကွကွကုန်းလို့အလိုးခံနေမိတော့တယ်လေ။
” လိုး..လိုး မောင်ရေ..လိုး ဆောင့်.
အားရပါးရလိုး ”
စောက်ပတ်အနံ့သင်းသင်းကိုရှူ ရင်းစုုပ်
စောက်ရည်တွေရွဲနေတဲ့စောက်ပတ်ကြီိးကိုပင့်ပင့်လိုးနေပြီးညိုချောစောက်ခေါင်းထဲလီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးပစ်တော့မှသုံးယောက်သားငြိမ်ကျ
သွားရတယ်။
(15)
” အားယား..အား..အားဟာ့..အား..ရှီး.
ကျွတ်ကျွတ်..အူးဟု..ရိုးရိုးပဲလိုးတော့ကိုရာ
ကျွတ်ကျွတ်..ဟား.”
” မကောင်းလို့လား ချောစုရဲ့ ”
” အူးဟု..ကောင်းတယ်.အင့်..ခဏခဏ
ပြီးတယ်..အားယားယား..လီးကြီးက အာ့
ရင်ခေါင်းထဲမှာဆို့နေတာ.အင့်ဟင့်..ဟိုလို
ရှီး အားဟား..ပက်လက်လိုးပြီး အားရပါးရ
ပြီးချင်လို့..အားဟား.ကောင်းတာတော့
ကောင်းတယ်..ပက်လက်ခံပေးမယ်.အင့်.
အင့်..ဟင့်. ခေါင်းအုုံးခံပေး ”
နေ့တိုင်းအလိုးခံနေခဲ့တာကြာခဲ့ပြီဆိုပေ
မယ့် ဒီလိုတစ်ပေါင်ကျော်လိုးခံလိုက်တိုင်း
ရင်ခေါင်းထဲထိလီးကြီးကနင့်နင့်ကြီးဝင်ဝင်
ဖိတာ။မကြိုက်ဘူးလား ဆိုတော့လဲကြိုက်
ပါတယ်..အားရပါးရကြိုက်ပါတယ်။ညဦး
ပိုင်းတို့ ညလယ်ပိုင်းတို့ဆိုရင်တော့ဒီလိုလိုးရင်လီးအကျွတ်မခံနိုင်အောင်ကြိုက်ပါ
တယ်။အခုတော့ မိုးလင်းတော့မယ်လေ.မ
နက်ဆိုင်ဖွင့်ခါနီးပြီဆိုတော့တစ်ချီလောက်
ဘဝင်ကျအောင်အလိုးခံသွားလိုက်ချင်လို့
ပါ။ပက်လက်အလိုးခံရတာက အာရုံကိုအ
ပြည့်စိတ်နှစ်ခံစားပြီး ဆောင့်ချက်ညီညီနဲ့
အောက်ပေးကောင်းကောင်း ပင့်ရင်းစုပ်
ရင်းစိတ်လွတ်လက်လွတ် မျှောသွားတဲ့ထိ
ပေးလိုက်လို့ရတာမို့ဘဝင်ကျတယ်လေ။
နေ့ခင်းဈေးဝယ်ပါးလို့ နားရတဲ့အချိန် အဲဒီ
အရသာကိုတစ်စိမ့်စိမ့်ပြန်တွေးပြီးတော့
တစ်သိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်ခံစားရတာကလဲ
အဆစ်ရလိုက်တဲ့အရသာတစ်ခုပါပဲ။ပက်
လက်ခံရရင် သူုကြိုက်သလိုဆောင့်..ပင့်ပဲ
ဆောင့်ဆောင်.စိုက်ပဲလိုးလိုး.တည့်တည့်
ကြီးပစ်ထည့်ချင်ပစ်ထည့်.ချောစုအကြိုက်
ပင့်ပင့်ပေးလိုက်ရချည့်ပဲမို့လက်မလွတ်လီး
မကျွတ်စေချင်လောက်အောင်ကြိုက်တာ။
” အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် အာ့ ပြွတ်ပြွတ်
ဖောင်း ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ်ဖွတ်ပြွတ် ဖောင်း
အုဟူး ဆောင့် ပြီးတော့မယ် အာ့အာ့အာ့
အီးဟီးဟီး.ထည့် ထည့် အားဟား..ထည့်ပါ ထည့်ပါ..အားဟား..စုပ်ဦးမယ် စုပ်ဦး
မယ်ကိုရေ..စုပ်မယ်..ပြွတ် ပု ပွတ် ပြွတ်
ပြွတ် ပျတ် ပျတ် ပြွတ်…”
အိပ်ယာထဲခဏမှိန်းပြီးပြန်ထွက်လာတဲ့
အချိန်မှာတော့မယားနှစ်ယောက်ကသနပ်
ခါးတောင်လိမ်းပြီးနေကြပြီ။ညိုချောနဲ့နို့အုံ
ကြီးညှစ်လိုက် ဖင်ဆုံကြီးနယ်လိုက် လီးဆွဲ
ဆုပ်နယ်ခံလိုက် အားရအောင်ဆော့နေပြီး
မနက်ခုနစ်နာရီလောက်ရေချိုးနေတုန်း မ
လာတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ကျော့မြိုင်အိမ်ထဲဝင်
သွားတာတွေ့တယ်။ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ရေ
ချိုးတဲ့အနားရောက်လာတော့ရေတစ်ခွက်
လှမ်းပက်ပစ်တာ မထင်မှတ်ပဲခံလိုက်ရ
တာမို့ထင်ပာရဲ့တော်တော်စိုသွားတယ်။သူ့
ကိုမပြောမဆိုပက်ရကောင်းလားဆိုပြီး ထု
မယ်ရိုက်မယ်ရွယ်ရင်းအနားတိုးလာတော့
မဆင်မခြင်နဲ့ဆပ်ပြာတက်နင်းမိတာ ရှော
ကနဲမျောသွားပြီးကိုယ်ဟန်ပျက်သွားရော။
လဲမကျအောင်ကပျာကယာဖမ်းထိန်းထား
လိုက်ရတာမို့သူ့ကိုယ်လုံးကရင်ခွင်ထဲဝင်
လာပြီးကိုယ့်လက်ကသူ့ခါးပေါ်တစ်ဖက်..
နို့ ပေါ်တစ်ဖက်။ကောင်မလေးမျက်နှာကနီရဲသွားပေမယ့် ခြေထောက်ကချောချော
ထွက်နေလို့တော်တော်နဲ့ဟန်ချက်မထိန်း
နိုု်င်သေးဘူး။လက်ထဲမှာတော့သူ့နို့ လုံးက
အိအိမို့မို့ တင်းတင်းစူစူနဲ့ပြည့်နေပြီ။
” ပြန်လျော်ပေး..ရေတွေစိုကုန်ပြီ..ပြန်
လျော်..သင်္ကြန်မဟုတ်ဘာမဟုတ်ကြီးနဲ့
ပြန်လျော်ရမှာပဲ..”
ရင်ခွင်ထဲကရုန်းထွက်သွားပြီး စိုနေတဲ့
ရေတွေကိုဟိုခါ ဒီခါ လုပ်ရင်းတစ်စာစာ နဲ့
ပြောနေတာဂရုမစိုက်နိုင်မိဘူး.
” ဟဲ့..နင်အပျို ဖြစ်နေပြီပဲ..”
သူ့နို့အုံ စူမို့မို့ကိုကြည့်ရင်းတအံ့တဩနဲ့
ပြောမိတော့ မျက်လွှာချပြီးငြိမ်သွားတယ်။
ခဏလေးပါ ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ခေါင်းပြန်မော့လာ
ပြီးအကြည့်စူးစူးနဲ့
” အပျိုဖြစ်တော့ ဘာလုပ်ချင်လို့တုန်း..
ဟွန်း..အိမ်ကိုတော့မလာပဲပစ်ထားပြီးများ
ခုမှအပျိုဖြစ်တာသိသလေး ဘာလေးနဲ့
အပြစ်တင်ချင်သလိုလာလုပ်နေတာ. ”
ခိုင်စိုးရေလဲပုဆိုးဆွဲရင်းသူ့ကိုသေချာ
ကြည့်တော့ ငယ်ရုပ်လေးကမပျောက်ချင်
သေးပေမယ့် ငယ်တုန်းကဝတ်တဲ့အဝတ်
အစားတွေလဲဝတ်လိုက်ရင်တကယ့်အပျို
ပေါက်ဖြစ်နေပြီ။ရင်ခံတို့ရှဉ့်မြီးတို့ အတွင်း
ခံဆင်ပေးဖို့မိဖကစိတ်မဝင်စားလို့ထင်ပါရဲ့
စပို့ရှပ်လေးတစ်ထည်ကို ပလိန်းဝတ်ထား
တာနို့ တွေကစူစူဖူးဖူးနဲ့တော်တော်လေး
ပြူးထွက်နေပြီပဲ။စူပုတ်ပုတ်နဲ့စကားပြော
ရင်းဖင်ကော့ပြနေတာဆိုတော့ သူ့ဖင်ဖုဖုက တော်တော်လေးတောင့်တောင့်တင်း
တင်းပြည့်ကားနေပြီ။
” နင့်အမေက ငါ့ကိုစော်ကားလို့ပါဟာ..
နင်လဲသိနေတာပဲ.နင့်အမေဘာပြောသွား
လဲဆိုတာ ငါခွေးဖြစ်မခံနိုင်ဘူး ”
အိမ်ထဲပြန်ဝင်တော့ ခါတိုင်းလိုပဲအနားက စကားတစ်ပြောပြောနဲ့သူကပ်ပြီးလိုက်
လာတယ်။
” နင့်အမေ ပြောနေဦးမယ်ဟ..လိုက်မ
လာနဲ့ ငါ့အခန်းထဲ ”
ကျော့ကျော့မြိုင်မျက်လုံးမှေးပြီးထေ့သ
လို မခန့်သလိုပြုံးပြီး လက်မောင်ဆွဲလိုက်
လာတယ်.
” လိုက်မယ် လိုက်မယ် ဘာဖြစ်လဲ..အဲ
တုန်းက ကလေးမို့ ကလေးကိုညာလိုးဖို့
လုပ်တယ်ပြောတာလေ..အခုအပျိုဖြစ်ပြီပဲ..ပြီးတော့..အဖေရောအမေရောခေါ်ခိုင်းလို့လာခေါ်တာ ”
” အင်..ငါက ဘာလုပ်ဖို့လဲဟ ဆန်းနေပါ့လား ပြောစမ်းပါဦး..ဘာလုပ်ဖို့လိုက်ရမှာတုန်း ”
ကျော့ကျော့မြိုင်စိတ်မရှည်ဘူး။သူကိုင်
ထားတဲ့ခိုင်စိုးလက်မောင်းကို ဆွဲဆွဲဆိတ်
ပြီးတစ်ဘုံးဘုံးထုရင်းအခန်းထဲရောက်လာ
ကြတယ်။အခန်းတံခါးကခေါင်းထုတ်ပြီးဟို
ကြည့်ဒီကြည့်တစ်ချက်ကြည့်တော့လူရှင်း
နေတာမို့ တံခါးကိုပိတ် ကုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်းချထိုင်တာ
” ဦးစိုးနော ဦးစိုး..ချော့လဲမချော့ပဲနဲ့ ခ်ခ်
ကျော့ကိုချော့လေ..”
သူထိုင်နေပုံ သူပြောနေပုံလေးက သူ့အ
မေနဲ့သူ့ပထွေးရည်းစားဘဝပထမဆုံးချိန်း
တွေ့ကြတုန်းက သူ့အမေနေပြခဲ့တဲ့ပုံလေး
နဲ့ဆင်ဆင်တူနေလို့တိုက်ဆိုင်မှုကိုရယ်ချင်
သွားရတယ်။သူ့အမေလှလှမြို င်ပြောပြဖူး
တယ်လေ.သူ့ဘဝဇာတ်ကြောင်းတွေ
” နင့်ပုံစံက နင့်အမေငယ်တုန်းက ကို
မော်ကြီးနဲ့ချိန်းတွေ့တဲ့ပုံစံလေးပဲဟ..သားအမိတော်တော်တူတာပဲ..”
ခိုင်စိုးရေလဲပုဆိုးခပ်နွမ်းနွမ်းကိုလဲဝတ်ဖို့
အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲခြေထောက်တစ်
ဖက်လျှိုသွင်းနေတော့ကျော့မြိုင်ထိုင်နေရာကထပြီဆွဲလုတယ်
” လုပ်ပါ လုပ်ပါ မြနိမြန်လေး အဖေတို့
စောင့်နေတာ ဘောင်းဘီဝတ်မနေနဲ့တော့
ပုဆိုးနဲ့လီးတန်းလန်းလာခဲ့ ”
ခိုင်စိုးကဘောင်းဘီပြန်လုတာကိုရှောင်
ပြီးရုန်းနေတော့ လုံးထွေးနေပြီးနိုု့ကိုဖိကိုင်
ဆုပ်ထားမိတာပါ။အဲဒါကိုပဲမရိုးမသားလိုး
ချင်လို့ကိုင်တယ် ဆွဲတယ်ထင်ပြီးပုဆိုးဆွဲ
ချွတ်တော့ လီးကတွဲလောင်းကြီး။
” အိဟိ..ငိုက်စိုက်ကြီး ”
(16)
” ဟ,ကောင်ရ..ထိုင်လိုး မင်းကွာနေလဲ
နေနိုင်တယ်..လာ ထိုင် ”
သူအဝတ်လဲပြီးအိမ်ဖက်ကိုအတူထွက်
လာတော့ စောစောစီးစီးသောက်နေတဲ့အ ဖေ့ကိုတွေ့ရတယ်။တော်တော်များများကြီး
သောက်ပြီးပြီထင်တာပဲ..ပုလင်းခွံတစ်ပြား
လဲနေတာတွေ့ရတယ်။တွေ့တဲ့ထိုင်ခုံလေးဆွဲပြီးဦးခိုင်စိုးအရက်ဝိုင်းမှာဝင်ထိုင်တော့အမေမီးဖိုထဲကအမြည်းပွဲယူလာပြီးချပေး
နေတုန်း အိမ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ဦးခိုင်စိုး
ကအမေ့ဖက်လှည့်မကြည့်ပေမယ့်အမေကခုံတစ်လုံးဆွဲပြီးဝိုင်းထဲဝင်ထိုင်တာတော့
တွေ့လိုက်ရတယ်လေ..
” မင်း ငယ့်ကိုပစ်ထားတယ်ဆိုငါ့ညီ..အဲ
လိုမလုပ်ပါနဲ့ကွ ငါကမင်းတို့အားကိုးနဲ့အိမ်
ကိုပစ်ထားရတာ ”
” သင့်သလောက်တော့ကြည့်ပေးနေတာပဲဟ..မင်းအိမ်က..”
ဘတွေဆက်ပြောနေကြလဲတော့မသိပါ
ဘူး..အမေတို့အခန်းနဲ့ကပ်လျက်က သူတို့
မောင်နှစ်မလေးတွေအိပ်တဲ့အခန်းထဲဝင်
လာပြီးအိပ်ယာပေါ်တက် မျက်စေ့မှိတ်မှေး
နေလိုက်မိတော့အစောတုန်းကမြင်ခဲ့လိုက်
တဲ့ဦးခိုင်စိုးလီးကြီးကမျက်စေ့ထဲပြန်ပြီးဝင်
လာတယ်။ကလေးငယ်ဘဝနဲ့မြင်ခဲ့ရတုန်း
ကမကြောက်ခဲ့ပေမယ့်အခုတော့နဲနဲလေး
လန့်သလိုပဲ။ဒီလီးကြီးနဲ့များအလိုးခံလိုက်
ရရင်တော့…လို့တွေးပြီးကျော့မေပုခုံးလေး
တွန့်သွားမိတယ်။လီးအကြောင်းကိုတွေးမိ
လိုက်တော့ မနေ့ညကဖြစ်ခဲ့တာလေးတွေ
အတွေးထဲတစ်စိမ့်စိမ့်ပြန်ဝင်လာပြီးရင်ထဲ
ပူနွေးလာမိသလိုပဲ..
ဒီနှစ်ထဲမှာပဲ အဖေကအိမ်မှာတစ်ခန်းထဲရှိတဲ့အိပ်ခန်းကိုအလယ်ကထရံကန့်ပြီး
အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းဖွဲ့လိုက်တယ်။ကိုကိုတို့ညီ
အစ်ကိုသုံးယောက်ကိုအိမ်ဦးခန်းမှာပဲအိပ်
ခိုင်းပြီးကျော့မြိုင်နဲ့မိုးမိုးကအသစ်ဖွဲ့တဲ့အိပ်
ခန်းမှာအိပ်တာပေါ့။ကိုကိုလူပျိုပောက်ဖြစ်
ပြီဆိုကတည်းကအခန်းခွဲဖွဲ့ဖို့စီစဉ်ခဲ့ဖူးပေမဲ့
သိပ်အရေးမကြီးဘူးဆိုပြီးပစ်ထားခဲ့တာအ
ခုကျော့မြိုင်ပါအပျိုဖြစ်လာတော့မဖွဲ့လို့မရ
တော့ဘူးဆိုပြီးရှိသမျှအကြမ်းထည်တွေနဲ့
အခန်းဖွဲ့ပေးတယ်။အိပ်ယာပြောင်းခါစ,မို့
လား ဘာလားတော့မသိဘူးပေါ့လေ..အိပ်
လို့မပျော်ပဲမျက်စေ့ကြောင်တောင်တောင်
ဖြစ်နေပါတယ်ဆိုမှ အဖေနဲ့အမေသူတို့အခန်းထဲမှာလိုးနေသံကတစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်
စွပ်စွပ်ကြားနေရတော့ အာတွေခြောက်သ
လိုဖြစ်လာတာနဲ့..သူတို့လိုးပြီးလို့ငြိမ်သွားတဲ့အချိန်လောက်မှန်းပြီးရေထွက်သောက်
တာ..ကိုကိုလဲအိပ်မပျော်ဘူးထင်ပါရဲ့.အိပ်
ယာကထ,လာတယ်။သူ့အတွက်ရယ်လို့
ရေတစ်ခွက်တစ်ခွက်ခပ်ပေးတော့ရေခွက်
ကိုမယူပဲ အိမ်အပြင်ဖက်လက်မ,လေးထိုး
ပြီးခေါ်နေတာနဲ့ အပြင်ကိုသူနဲ့လိုက်လာခဲ့
တာပေါ့။မီးဖိုဘေး တံစက်မြိတ်အဖီထဲဝင်
ခဲ့ကြပြီးမောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ပူးကပ်ထိုင်
နေရင်းရင်တွေခုန်နေလို့ခဏငြိမ်နေမိကြ
သေးတယ်။
” ဘာလဲကိုကို..ဘာပြောချင်လို့လဲ..”
ကိုကိုကစကားပြောမယ်ဟန်ပြင်တော့
အမေတို့အခန်းက တခိခိရယ်သံတွေ တစ်
ပြွတ်ပြွတ်တစ်စွပ်စွပ်လိုးသံတွေ တစ်ဖုံးဖုံး
ဆောင့်သံတွေကြားရပြန်တာမို့ ပါးစပ်ပိတ်
သွားပြီးတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်
ကြည့်မိကြတယ်။ကိုကို့မျက်နှာကလည်းနီရဲနေသလိုပဲထင်ရပြီးအသက်ရှူသံကပြင်း
နေတော့သူ့လက်ဖျားကိုတင်းတင်းလေးဖိ
ဆုပ်ပြီးသတိပေးလိုက်ရတယ်လေ။သတိ
ပြန်ရသွားလို့ထင်ပါရဲ့ နားနားကိုကပ်ပြီး
” ထင်းတဲနားသွားရအောင်ညီမလေး.”
ကျော့ကျော့မြိုင်ဘာမှပြန်ပြောမနေနိုင်ပဲ
မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်လက်တွဲပြီးစည်းရိုး
ဘေးကထင်းတဲဆီပြေးခဲ့ကြတယ်။ တဲထဲ
ရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးရှူးရှူးရှဲရှဲ နဲ့
မောနေကြလို့ချက်ချင်းစကားမပြောနိုင်ပဲ
ပူးကပ်ထိုင်ပြီးရင်ပတ်ကိုဖိထားရတာပော့။
ပြေးရလို့မောနေတာတော့မဟုတ်လောက်
ဘူး..ဘာလို့မောနေမှန်းလဲမသိဘူး..
” မောတာကိုကိုရာ..ရင်ထဲကို တစ်ဒိတ်
ဒိတ်နဲ့ခုန်နေတာပဲ..ဟင်း.”
ကိုကိုက အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကြားက
အသံကတုန်ကရင်နဲ့
” ပြစမ်းညီမလေး ကိုကိုစမ်းကြည့်မယ်
တအားမောနေလား ”
ပြောရင်းနဲ့ကိုကို့လက်တစ်ဖက်ကပုခုံး
ကိုဖက်ပြီးသူ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်တော့ကျော့
ကိုယ်လုံးလေးကိုကို့ရင်ခွင်ထဲအိကနဲပုံကျသွားပြီးလက်တစ်ဖက်ကသူ့ပေါင်လုံးပေါ်
တင်လျက်ကလေးဖြစ်သွားတာပေါ့။ကိုကို
က အသက်ဆယ့်လေးနှစ်ကျော်လို့ ဆယ့်
ငါးနှစ်ဆိုတော့ဘောလုုုံးကန်တာတို့ဘော်
လီဘောရိုက်တာတို့ ကစားတာမို့ပေါင်လုံး
ပေါင်တန် ခြေသလုံးကြွက်သားတွေတော်
တော်တောင့်တယ်။သူ့ပေါင်ကြီးပေါ်လက်
တင်မိတော့ရင်ကပိုခုန်ချင်လာပါတယ်ဆိုမှ ကိုကို့လက်တစ်ဖက်ကကျော့ရင်ခုံသံကို
စမ်းမယ်လို့ ပေါင်လုံးတွေနဲ့ရင်ခွင်ကိုဖြတ်
ပြီးရင်အုံပေါ်တင်လာတော့ အိဆိုတဲ့အသံ
လေးထွက်သွားတာ ကိုကိုမကြားမိအောင်
မနည်းပါးစပ်ပိတ်လိုက်ရတယ်။လက်ကြီး
က ပထမတော့ရင်နှစ်မွှာကြားကိုဖိစမ်းနေ
တာပါပဲ..ကျော့ကဘော်လီအကျႌဝတ်တဲ့အရွယ်လဲမဟုတ်သေးတော့ နို့ လုံးတွေက
ကြီးနေပြီဖြစ်ပေမယ့် စပို့ရှပ်တို့ တီရှပ်တို့ စွပ်ကျယ်တို့ ရှပ်အကျႌတို့ပဲဝတ်သေးတာ။
သူ့လက်ကစပို့ရှပ်အောက်က နို့လုံးမို့မို့စူစူ
ဖူးဖူးကြွကြွကို အလိုလိုဖိမိလျက်သားဖြစ်
နေတာပေါ့။တကယ်ဆို ကျော့ရဲ့ခန္ဓကိုယ်
တစ်ခုလုံး သူမကိုင်ဖူးတဲ့နေရာမရှိပါဘူး..
ငယ်တုန်းကအကုန်ကိုင်ဖူးတာမှ ပေါင်နှစ်
လုံးကြားထဲတောင်လီးရည်ပန်းထဲ့ခဲ့ဖူးပါ
သေးတယ်။ဒါပေမယ့် အဲဒီတုန်းကကျော့
အပျိုမဖြစ်သေးတော့ ရင်လဲမခုန်တတ်ဘူး
ရင်ခုန်စရာကိုလဲမမသိဘူး။ကိုကိုလဲအဲဒါကို
သိတော့ အရာအားလုံးမှာသူလဲရင်မခုန်ခဲ့ပါဘူး..။အခုတော့ကျော့ကအပျိုပေါက်..
နို့ တွေကဒီအတိုင်းမြင်ရင်မသိနိုင်အောင်
အကျႌတွေကကာကွယ်ထားနိုင်လို့မမှန်းဆ
နိုင်ပေမယ့်အကျႌအောက်မှာတော့နို့နှစ်လုံး
က လုံးထ,ဖုတစ်နေပြီ။ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ်
ချေပေးလွန်းလို့နို့အကြိတ်တောင်မှကျေအိ
နေပြီ။လက်သန်းဖျားလောက်နို့သီးခေါင်း
လေးတွေလဲဆွဆွပြီးညှစ်ဖျစ်ထားပေးလို့
ခေါင်းထောင်ကြွတတ်နေပြီ။အဲဒီအလုံး အလုံးလိုက်အပေါ်ကိုမှကိုကို့လက်ကဖိပြီး
စမ်းနေတော့ ရင်ခုံသံကလေယာဉ်ပျံစက်
သံထက်တောင်ကျယ်သွားသေးတယ်။သူ
ကနို့ လုံးကိုအုပ်စမ်းနေတော့ စိတ်ထဲကအားမလိုအားရကြီး မရိုးမရွဖြစ်လာတာနဲ့
ကိုယ့်လက်တစ်ဖက်ကသူ့လက်ကို ထပ်ဖိ
အုပ်ပေးထားလိုက်မိတာပေါ့။တကယ်ဆို
တော့သူ့လက်ကြီးရုတ်သွားမှာစိုးလို့မရုတ်
နိုင်အောင်ဖိဆုပ်ထားပေးလိုက်မိတာပါ.အဲ
ဒါကိုသူကသိပ်မခံစားတတ်လို့
” သိပ်မခုန်ပါဘူး ”
မတတ်နိုင်ဘူး..ယုန်ကမတိုးရင် ပိုက်က
တိုးပစ်ရမှာပဲ.သူ့လက်ကြီးကိုနို့ လုံးဖုဖုပေါ်
တည့်တည့်တင်ပေးလိုက်ပြီး
” ဒီနားကခုန်နေတာကိုကိုရဲ့..ဖိညှစ်ပြီးစမ်း
ကြည့် ”
ခေါ်ခဲ့တုန်းကတော့ ခေါ်ရိုးခေါ်စဉ် လိုးဖို့ခေါ်တာပါပဲ။ခါတိုင်းလဲ အလွယ်တကူဆို
သလို ကိုယ်ခေါ်တိုင်းလိုက်နေကျမို့အခုလဲ
လက်မ,လေးနှစ်ချက်လောက်ထိုးပြလိုက်
ရုံနဲ့ဘာမှပြန်မမေးပဲလိုက်လာတာပါပဲ။ ဟို
တုန်းကတော့သူကငယ်သေးတာမို့ နို့ကိုင်
တာရော လိုးတာရော ဘာဆိုဘာမှရင်ခုန်
ရတယ်ဆိုတာမရှိခဲ့ပါဘူး။ကိုယ်ကတော့
လီးရည်တွေသူ့ပေါင်ကြားပန်းထည့်ပြီးရင်.
လီးတောင်နေတာလျော့သွားပြီဆိုရင်ကိစ္စ
ပြီးပြီလို့ပဲ ရိုးရိုးပဲခံစားခဲ့သလိုသူ့ဖက်ကလဲ
ကိုယ်ပြီးသွားရင်ဖုတ်ဖက်ခါရင်းထမီလေး
ပြင်ဝတ်ပြီးတစ်ယောက်တစ်လမ်းထွက်ကြ
တာမို့ဘာမှခံစားချက်ရှိလိမ့်မယ်လို့မထင်
မှတ်ခဲ့ပါဘူး။
ညီမလေးနို့ လုံးတွေကြီးလာပြီးဖင်ကြီး
တွေသိသိသာသာဖုလာကားလာတော့သူ
အပျိုဖြစ်သွားပြီပဲ..လို့တွေးပြီးလိုးရမှာလန့်
နေမိခဲ့တယ်။ငယ်ငယ်တုန်းက နို့ ဆွဲခဲ့ လီး
ကိုင်ခိုင်းခဲ့ ပောင်ကြားထဲလီးရည်တွေပန်းထည့်ခဲ့ စောက်ပတ်လေးကိုဖြဲခဲ့ ယက်ပေးခဲ့မိတဲ့လုပ်ရပ်တွေပြန်ပြန်တွေးမိပြီး ကိုယ့်အပေါ်စိတ်ပြောင်းသွားပြီလား..အထင်လဲ
သေးနေပြီလားဆိုတဲ့ အတွေးတွေနှိပ်စက်
လို့တစ်ခါတစ်ရံဆိုစကားပြောရမှာတောင်
မှမဝံ့မရဲ သိမ်ငယ်သလိုခံစားမိခဲ့ဖူးတယ်။တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့မျက်စေ့အောက်မှာ
ှုကြီးပြီးရင်းကြီး.ဖုပြီးရင်းဖု.ကားပြီးရင်းကားတက်လာကြတဲ့ညီမလေးရဲ့ နို့လုံးနို့အုံ
တွေ.ဖင်တွေကိုမြင်နေရပြန်တော့လိုးချင်
စိတ်ကထိန်းလို့မရချင်အောင်ပြင်းထန်လာ
တာမို့ ဂွင်းတိုက်ရင်သူ့ဖင် သူ့စောက်ပတ် သူ့နို ့တွေကိုပဲမှန်းပြီးတိုက်ခဲ့ရတာကြာပြီ။
ဒီညတော့ အဖေနဲ့အမေ လိုးနေကြတာက ရက်စက်ပြင်းထန်လွန်းတယ်ထင်တာပါပဲ။အမေကနှာကြီးကြီးဆိုတော့အလုပ်နဲ့
လုံးထွေးနေရတဲ့အဖေ့ခမျှာ ညတိုင်းမလိုး
ပေးနိုင်တာကိုအတိုးချပြီးလိုးနေတာမို့ စွပ်
ပြွတ် ဖုတ် ဖတ် နဲ့အသံတွေ ဆူညံနေတဲ့အထိအဆက်မပြတ်လိုးနေလိုက်တာအိပ်
လို့ကိုမရနိုင်တော့ဘူး။ကိုယ်ကြားသလို
ညီမလေးလဲကြားနေရမှာပဲ သူလဲစိတ်လာ
နေမလားမသိဘူးလို့တွေးမိတော့သူ့ကိုလိုး
ချင်လာတာအရမ်းပဲ။စိတ်ချင်းဆက်နေကြ
လားတော့မသိဘူး.အမေတို့အခန်းက လိုး
သံတွေငြိမ်သွားတော့ ရေသောက်ဖို့ထွက်
လာတာမြင်လို့ခေါ်ထုတ်ခဲ့တာ အသာတ
ကြည်လိုက်လာတဲ့အပြင်သူ့နို့ကြီးကိုဖိညှစ်
ကိုင်ခိုင်းနေပြီဆိုတော့..
” အင် ညီမလေး..နို့ ကြီးတွေကလုံးစူမို့
နေတာပဲနော်..မကိုင်တာကြာသွားလို့လား
မသိဘူး.ဟီးဟီး ”
” ဟွန့်.ကိုကိုမှလာမကိုင်တာ.ညီမလေး
ကိုကို့ကိုနေ့တိုင်း ညတိုင်းစောင့်နေတာ ”
တွက်ကိန်းမှားခဲ့တာကိုအသဲအသန်ကြီး
နောင်တရသွားတယ်။ကျော့ကျော့မြိုင်က
လည်းနှာထ,လှပြီ..ဒီလောက်လမ်းဖွင့်ပေး
နေတာတောင်မှတုန့်နှေးတုန့်နှေးလုပ်နေ
တော့အားမရတာအမှန်..
” ကိုကိုကလဲ..အကျႌထဲနှိုက်ညှစ်လေ..
အဲလိုညှစ်မှ ရင်ခုန်တာသိမှာပေါ့…ခ်ခ် ”
အပျိုပေါက်ဆိုတော့ လေရူးလိုပဲ.အခုချို
အခုခါး..စိတ်ပြောင်းသွားရင်အခက်။အခု
လောက်လမ်းပွင့်မှတော့ သိပ်အ,နေလို့မ
ဖြစ်..သွက်မှ သွက်မှ
” အကျႌချွတ်လိုက်မယ်ကွာ နော ”
” ဘာလဲ နို့ စိုဦးမှာမလား..ဟင်းဟင်း
မသိရင်ခက်မယ် ခ်ခ် ချွတ် ချွတ် ကြာတာ
ကွာ..ရော့ ရော့ ”
စိတ်မရှည်နိုင်တော့ ချက်ချင်းချွတ်ပေး
ပစ်တာ နို့ သီးလေးတစ်လုံးသူ့ပါးစပ်ထဲဝင်
သွားရော..ပလွတ် ပွတ် ပု ပြွတ် ပြွတ်
ကျော့ကျော့မြိုင် သူ့ခေါင်းကြီးကိုလက်နှစ်
ဖက်နဲ့အတင်းဆွဲဖက်ထားပစ်တယ်။စော
စောကတည်းကဒီလိုလုပ်လိုက်ရင်ပြီးတာ
ကြာလှပေါ့..။အပျိုပေါက်ဆိုတော့စောက်
ရည်လိုက်လာတာကမြန်တယ်..ဟောကနဲ
ဟောကနဲ..။လက်ကနယ်ရင်း ပါးစပ်ကစို့
အားရပါးရစို့ နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာနဲ့လူး
လှိမ့်ပြီးစို့..သိပ်မစို့လိုက်ရပါဘူး ကျော့မြိုင် စောက်ပတ်ကြီးရွှဲနေပြီ။ဘာမှမလုပ်တတ်
တော့သူ့အစ်ကိုခေါင်းကြီးလက်နှစ်ဖက်နဲ့
အတင်းဖက်လိုက်..တွန်းတင်လိုက်..နှာရူး
ရူးနေတာ နမ်းရမှန်းလဲမသိ စုပ်ရမှန်းလဲမ
သိ လီးကိုင်ရမှန်းလဲမသိ..စောရည်ထွက်
နေတာတော့သိတယ်။အဖေတို့ အမေတို့
ဦးခိုင်စိုးတို့ မရီမြိုင်တို့ဘယ်လိုလုပ်သွားခဲ့
ကြလဲဆိုတာ အတော်ကြီးမြင်ခဲ့သိခဲ့ပေမဲ့
ကိုယ့်အလှည့်ရောက်တော့မေ့ကုန်ပြီ။နို့စို့
ခံရတာအဲလောက်ရူးသွား မေ့သွားနိုင်တဲ့အထိအရသာရှိပါလား..လို့နောက်မှပဲစဉ်း
စားမိတော့တာ။
လေးငါးမိနစ်ပဲကြာမှာပါ..အကြာဆုံးဆို
ဆယ်မိနစ်ပေါ့..နို့ နှစ်လုံးလည်းမွမွကျေပြီ
စောက်ရည်တွေလည်းဖတ်ဖတ်နစ်ပြီဆိုမှ
ကိုကိုလက်တစ်ဖက်ကထမီကြားထဲတိုးဝင်
လာတယ်။ကျော့မြိုင်ကလည်းစောက်ရည်
တွေရွှဲနေတာသိသွားမှာစိုးတာကတစ်ဖက်
အနှိုက်အလိုးခံချင်တာကတစ်ဖက်ဖြစ်နေ
တော့ဝေခွဲမရဘူး။ကိုကိုလက်ကိုသူ့လက်
တစ်ဖက်နဲ့ဖိဖိထားပြီးတွန်းလိုက် ဆိတ်ဆွဲ
လိုက်..။စောက်ရည်ရွှဲနေတာမသိစေချင်
တော့ တွန်း..တကယ်မနှိုက်တော့ပဲလက်
ကြီးပြန် ရုတ်သွားမှာစိုးတော့ ဖိ..အားမရ
တော့ ဆွဲဆိတ်..ပါးစပ်ကလည်းငြင်းတာ
လား ညည်းတာလားခွဲခြားရခက်တဲ့အသံမျိုးစုံတစ်တွတ်တွတ်ထွက်နေတာ သူဘာ
ဖြစ်လို့ဖြစ်နေမှန်းလည်းသူ့ဟာသူမသိ နိုင်
အမှတ်မရနိုင်တော့ဘူး။ကိုကို့လက်ဖျားက
စောက်မွှေးနုနုတွေကြား တွားသွားသလို
နည်းနည်းချင်းတိုးဝင်သွားရင်းစောက်ပတ်
အကွဲကြောင်းကိုစမ်းမိလိုက်တော့..ဖိထား
တဲ့လက်ကသိသိသာသာကြီးအားလျော့
သွားပြီ။လုပ်ချင်တာလုပ်ပါတော့ဆိုတဲ့ သ
ဘောလားတော့မသိဘူး..ပြန်တွန်းတယ်
ဆိုတာမရှိတော့ဘူး..ဆွဲဆိတ်တယ်ဆိုတာ
လည်းမရှိတော့ဘူး..ခပ်ဖွဖွပဲကိုင်ထားနိုင်
တော့တယ်။ထမီကတော့ လုံးလုံးပြေသွား
လို့အထက်ဆင်ကဒူးအထက်နားရောက်
သွားပြီ..ဆီးခုံတစ်ပြင်လုံးမှာစောက်မွှေးမဲမဲနက်နက် နုနုလေးတွေအစင်းလိုက် အ
စင်းလိုက်လေးနဲ့ အလယ်ကိုဦးတည်စုပြီး
စောက်မြောင်းကြီးအထက်နားမှာဖုစုလေး
ဖြစ်နေကြတယ်။
” အင် ဟင်..ကိုကို..ကျွတ်..လုပ်နဲ့လေကွာ..အီးဟီး..ရှီး… ကျွတ်..ကိုကို..လုပ်နဲ့
ဆို…အားဟား ကျွတ်ကျွတ်…”
ရွှဲအိနေတဲ့စောက်မြောင်းကြီးကို လက်
ချောင်းလေးလျှောဝင်သွားတော့မှအထက်
အောက်အစုန်အဆန်လျှောတိုက်ပေးနေ
ရင်းစောက်စေ့ကိုတစ်ချက်တစ်ချက်ပွတ်
ထိုးမိတဲ့အချိန်ကျော့ကျောမြိုင်ရဲ့ပါးစပ်က
တစ်အီးအီးနဲ့အံကြိတ်ညည်းပြီး သူ့လက်
ကိုအတင်းဆုပ်ဆုပ်ညှစ်နေတာသိလာလို့
ကိုကိုက နာလို့များလားလို့ထင်မိသေးပေ
မယ့်နောက်တော့အထာသိသွားတယ်။ဒါနဲ့ပဲ စောက်စေ့ကိုချည့်ပဲဖိဖိပြီးဝိုက်ချေပေး
လိုက် ဖိချေပေးလိုက်ဆွပစ်တော့ဖင်ကြီး
ပင့်ပင့်ကော့ပြီးအော်တော့တာပေါ့..
” ကိုကိုရေ..မရတော့ဘူး လိုးတော့ လိုး
တော့..ကိုကို့လီးကြီးထည့်လိုးတော့ “