” ရွှတ်….”
အဖေကကွမ်းယာဝယ်ခိုင်းလို့သိပ်မဝေး
တဲ့လမ်းထိပ်ကကွမ်းယာဆိုင်လေးကို ခြေ
လျင်ပဲလျှောက်သွားတာကျော့ကျော့မြိုင်ရဲ့
အိမ်ရှေ့ကအဖြတ် ခြံစည်းရိုးတန်းအကွယ်
နားကခေါ်သံတိုးတိုးကြားလိုက်ရလို့ရင်ထဲ
လှိုက်ကနဲဖိုသွားမိတယ်။ကျော့ကျော့မြိုင်
ဆိုတာက ဘော်ဒီတော်တော်ကြီးတောင့်တဲ့တစ်ခုလပ်အစ်မကြီးပါ။မိုးဇော်စိတ်ကူး
ထဲမှာ ခဏခဏ အမြဲလိုလို နေ့တိုင်းနီးပါး
တစ်ရက်သုံးလေးချီလောက်အလိုးခံနေရ
တဲ့တစ်ခုလပ်ကြီးပေါ့။မကျော့ကျော့မြိုင်မို့
လမ်းလျှောက်သွားတဲ့အခါများဖင်ကြီးတွေ
ကတစ်လုံးချင်းလုံးကနဲတင်းကနဲနိမ့်လိုက်
မြင့်လိုက် ဝိုက်လိုက်ခါလိုက်လှုပ်လှုပ်ရမ်း
နေတတ်လို့မကြည့်မိတဲ့သူဆိုတာမရှိ.မိန်း
မချင်းတောင်လိုက်ကြည့်ခံရတဲ့အထိမိုက်
တယ်။ရှေ့ကကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်းသူလမ်းလျှောက်တိုင်းခါးကျဉ်ကျဉ်လေးနွဲ့
နွဲ့ပြီးလျှောက်တတ်တဲ့အပြင်ပုခုံးနှစ်ဖက်
ကိုဟန်ချက်ညီညီတွန့်ခါယိမ်းထိုးပြီးလှုပ်
ပေးနေတတ်တဲ့အကျင့်ရှိတော့ရင်ကြားပူး
ကပ်စေ့ညှပ်ပြီးဆူဖြိုးလွန်းတဲ့နို့လုံးကြီးတွေကဘော်လီအောက်မှာ အလုံးလိုက်အလုံးလိုက်သူ ့ထက်ငါကဲပြူးပြဲခုန်ပေါက်နေကြ
တာဘယ်သူမှသမင်လည်ပြန်မကြည့်ပဲ မ
နေနိုင်ကြဘူး။အဲ..သမင်လည်ပြန်ကြည့်မိ
တဲ့ယောကျာင်္းကတော့ သေဖို့သာပြင်ထား
ပေတော့..သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေမျက်စ,ပစ်နေ
တာကြည့်ရင်းရှေ့ကရပ်ထားတဲ့ကားကိုဝင်
တိုက်မိတဲ့သူတွေတောင်အများကြီးရှိပြီ။အရပ်အမောင်းဆိုတာကလဲ ဗမာလူမျိုးထဲ
မှာလူတန်းစေ့စေ့ပါပဲ.ငါးပေလေး ငါးပေငါး
ဆိုမှတော့သူ့အရပ်အမောင်းနဲ့လိုက်ဖက်
တဲ့ပေါင်တန်ကြီးတွေကတုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်
သွယ်သွယ်တန်းတန်းကြီးတွေ ရှင်းသန့်ပြီး
တင်းပြန့်နေတာ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့်တစ်
ချက်ကြည့်ရုံနဲ့စိတ်ကူးမှာလိုးမိကြတာချည့်
ပဲ။ရုပ်ချောတာ.မချောတာကိုတော့သိပ်မ
ဝေဖန်တတ်ပါဘူး..အကြိုက်ချင်းလဲတူမှာ
မဟုတ်တော့ပြောရခက်တယ်..အဲ မိုးဇော်
အကြိုက်ပြောရရင်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူ
တွဲတွဲကြီးတွေက အသဲစွဲလောက်အောင်
နမ်းလို့အရသာရှိပြီး အာခံတွင်းနံ့ကကြာညိုနံ့လေးသင်းပျံ့ပျံ့မွှေးတယ် ဆိုတာပါပဲ။ဘယ်လိုဘယ်ဝါဘယ်လောက်ထိမွှေးလဲဆိုတော့သူ့မျက်နှာရဲ့ ရှေ့ကဖြစ်ဖြစ် ဘေးချင်းယှဉ်ပဲဖြစ်ဖြစ်တစ်ပေလောက်အကွာကစကားပြောရင် အဲဒီလူရင်ထဲရှိသမျှအပူ
တွေခဏတော့မေ့ပြီးသူ့အာခံတွင်းနံ့ရဲ့ဆွဲ
ဆောင်မှုနောက် နစ်မျောစီးပါသွားစေနိုင်
တဲ့အထိသင်းသင်းလေးနဲ့မွှေးတယ်။
ဒါပေမယ့်..စောစောကပြောခဲ့ပြီးသလိုပဲ
လေ..သူ့အားနည်းချက်က လင်နဲ့ကွဲလာခဲ့
တဲ့တစ်ခုလပ်ဆိုရုံလေးနဲ့ပြည့်စုံမှာမဟုတ်
သေးတော့အပြည့်အစုံလေးပြောရရင်..လူ
မျိုးမရွေး ဘာသာမရွေးကုန်းပေးတတ်တဲ့
ကြိုက်ကုန်း ဖြစ်နေတာလေးထည့်ပြောမှပဲ
ပြည့်စုံမယ်ထင်တယ်။ဒါကလဲ ကြားဖူးတာ
တွေနဲ့ရောထွေးပြီး သွားပုတ်လေလွင့်ပြော
တာမဟုတ်ပါဘူး..ပြီးခဲ့တဲ့အလှူပွဲရက်နေ့
တုန်းက ရည်းစားမဟုတ်ဘာမဟုတ်နဲ့.ကြုံ
တုန်းဖန်ပြီးမိုးဇော်ကိုယ်တိုင်လိုးခဲ့ရလို့သာ
ပြောရဲတာပါ။လင်ငယ်နေလို့ ကြိုက်ကုန်းမို့သူ့လင်နဲ့ကွဲလာတယ်ဆိုတဲ့စကားကို သူ
ငယ်ချင်းတွေနဲ့ရယ်ရင်းမောရင်းကြားခဲ့ဖူးတာတော့ကြာပါပြီ။ရပ်ကွက်ထဲကအလှူပွဲ
မှာနာမည်ကြီးဆိုင်းဝိုင်းနဲ့ဧည့်ခံတာမို့သွား
လည်ရင်းရပ်ကြည့်မိတော့ မဆန်းလှတဲ့သဘာဝအတိုင်းထိတော့ငြိတဲ့ သူလိုကိုယ်
လို သမားရိုးကျဇာတ်လမ်းမို့အသေးစိတ်မ
ပြောလဲ ကိုယ်ချင်းစာပြီးသိပြီးသားဖြစ်ကြ
မယ်ထင်ပါတယ်။အဲဒီနောက် နှစ်ခါပေါ့..
အိမ်မှာပဲချိန်းတွေ့ပြီးလိုးခဲ့ကြတာ..လေးငါး
ရက်လောက်တော့ကြာခဲ့ပြီမို့ ဆာနေပြန်ပြီ
ထင်ပါရဲ့…
သူတို့အိမ်ထဲဝင်သွားပြီး ရေတွင်းဘေး
သစ်ပင်အောက်ကကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်စောင့်
နေတဲ့သူ့အနားကပ်သွားတော့ သူကမတ်
တပ်ထ,ရပ်ပြီး
” ငါ့နားကပ်မလာနဲ့ မိုးဇော်.အဲမှာရပ်ပြီး
စကားပြော..”
တစ်ခုခုတော့မှားနေပြီ လို့တွေးပြီးခေါင်း
ကုတ်လိုက်မိတယ်။နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ရင်
ဖက်လိုက် နမ်းလိုက် နို့ကိုင်လိုက် ဖင်ညှစ်
လိုက်..မောင်နဲ့မမ..မမနဲ့မောင်..။အခု..အဲ
ဒါတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ…
” ဟို..မမ…အဲ ဘာတွေ..”
” ဘာတွေမှမဘာနဲ့ မိုးဇော်..မနေ့တုန်း
က နင့်အခန်းထဲမှာ နင်နဲ့တင်မျိုးကို ငါ့အ
ကြောင်းပြောနေတာငါအကုန်ကြားတယ်..
ငာက ဖင်ကြီးသလောက် စောက်ခေါင်းကကျယ်လို့လိုးရတာ အရသာမရှိဘူး..အာမ
ထိ လျှာမထိ..ရေတွင်းထဲ ခဲပစ်ချသလိုပဲ
လို့နင်ပြောနေတာငါနားနဲ့ဆတ်ဆတ်ကြားတာ..သူများပြောတာတစ်ခုမှမပါဘူး ”
” အာ..အယ်.ဟို မမ..”
” လုပ်မနေနဲ့မိုးဇော်..ယောကျာင်္းစကား
ပြော..နင့်လီးသေးတာကိုငါဘယ်သူ့ကိုမှ
လိုက်မပြောဘူး..ဒီမယ် မှတ်ထား..ငါနဲ့လိုး
ခဲ့ဖူးတဲ့လီးတွေအားလုံးထဲမှာ နင့်လီးကအ
သေးဆုံး အတိုဆုံးပဲ..နင့်လီးသေးလို့သာ
ငါ့စောက်ခေါင်းထဲကို အာမထိလျှာမထိဝင်
နိုင်တာ..ငါ့ကိုလိုးခဲ့ဖူးတဲ့လူတွေအားလုံး လီးတွေအားလုံးဆိုတာ အနည်းဆုံးတော့
ခြောက်လက်မကျော်တဲ့အတုတ်ကြီးတွေချည့်ပဲ.သိပ်အားရပါးရမဟုတ်ရင်တောင်မှ
ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိကြတာချည့်ပဲ..နင့်လီး လေးငါးလက်မ သေးသေးလေးနဲ့တော့ ငါ့
စောက်ပတ်ကို ကျယ်တယ်တို့ ရွဲနေပြီ တို့
လိုက်မပြောနဲ့ကိုယ့်လီးသေးတဲ့အကြောင်း
ကိုယ်သိအောင်လုပ် ”
” ဟို..မမရယ်..ဒါက.အာ.”
” ငါ နားနဲ့ဆတ်ဆတ်ကြားတာမိုးဇော်..
နင့်လီးသေးပေမယ့် သိက္ခာရှိမလားလို့ အ
လိုးခံဖို့လာရင်း နင့်အခန်းပေါက်မှာကြားရ
လို့ ငါအိမ်ပြန်လာခဲ့တာ..နင်ငါ့ကိုလိုးလဲလိုးသေးတယ်.သွားပုတ်လေလွင့်လဲပြော
သေးတယ်..သွားတော့ နင်ပြန်တော့..နင်
နောက်လဲငာနဲ့ဆက်ဆံစရာမလိုဘူး ”
သူပြောစရာရှိတာတွေပြောပြီး ဖင်ကြီး
တွေ နို့ကြီးတွေ လှုပ်လှုပ်ရမ်းရမ်းနဲ့မကျော့
ကအိမ်ထဲကိုအပြေးတစ်ပိုင်းလေးဝင်သွား
တော့ မိုးဇော်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျပြီးကျန်ခဲ့
တယ်။ကြာကြာရပ်နေလို့လဲ ဘာမှထူးခြား
လာမှာမဟုတ်သလို..ရှက်ရှက်နဲ့မိုက်မဲလို့
လဲမဖြစ်တော့ ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့ခြံအပြင်ကို
ထွက်လာခဲ့ရတာပေါ့။ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်
အိမ်အလည်လာပြီး မကျော့အကြောင်းကို
မစားရအညှော်ခံပြောပြောနေတဲ့ တင်မျိုးကို ဆိုတဲ့ငနာကိုပဲစိတ်တိုရမလား..ကြွား
ချင်လွန်းတဲ့ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပဲဒေါသထွက်ရမလား..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုလိုးခဲ့ဖူးကြတဲ့
သူတွေထဲမှာကိုယ့်လီးကအသေးဆုံး အ
တိုဆုံးဆိုတဲ့စကားကို စွဲနစ်နေအောင်နာ
ကျင်ခံစားမိတာတော့ ဘယ်လိုမှမငြင်းနိုင်
ဘူးလေ။ရှက်တာ သိမ်ငယ်တာ..မကျော့ကိုလိုးရမယ့်အခွင့်အရေးတွေနှမျောတာ
တွေပေါင်းပြီး ကွမ်းယာဝယ်ဖို့မေ့သွားတာ
နဲ့အိမ်ဖက်ပြန်လျှောက်သွားတယ်
(2)
ပြောချင်တဲ့သူကိုပြောချင်တဲ့စကားတွေ
ပြောလိုက်ရလို့ကျော့ကျော့မြိုင်ရင်ထဲပေါ့ပါးသွားပြီးအိမ်ထဲအပြေးဝင်ခဲ့မိတယ်။လှပ
ဝန်းဝိုင်းပြီးယောကျာင်္းတကာကိုရင်ခုန်စေ
နိုင်တဲ့ကျော့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နောက်ပိုင်းအလှ
ကိုလိုက်ကြည့်နေမယ်ဆိုတာကိုအလိုလိုသိနေပေမယ့်ရင်မခုန်တော့ပါဘူး။ပြောရ
မယ်ဆိုရင် သူနဲ့စ,တွေ့ကတည်းက ရွတာ
ကလွဲပြီးရင်မခုံမိခဲ့တာအမှန်ပါ။ရွတာတွေ
ပြောရရင်တော့ဇာတ်လမ်းကဆုံးနိုင်တော့
မှာမဟုတ်ဘူးဆိုပေမယ့် မပြောပဲနေပြန်
ရင်လည်းဇာတ်ရည်လည်လောက်မယ် မ
ထင်လို့ရေလည်လောက်ရုံနည်းနည်းလေး
အတိုချုံးတော့ပြောပါရစေ..
ကျော့ တစ်နှစ်သမီးအရွယ်မှာအဖေဆုံး
တော့ အမေကဒီမြို့လေးကိုပြန်ရောက်ပြီး
နောက်ထပ်အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တာ။ဟိုတုန်း
ကအကြောင်းတွေဘာမှမသိခဲ့ပေမယ့်ကြီး
လာမှမေမေပြောပြတာကတော့ပထွေးက
မေမေ့ရည်းစားဦးလို့သိရတာပါပဲ။မေမေ
ကခပ်ငယ်ငယ်..ခပ်ရွရွ.လင်လိုချင်နေတဲ့အချိန်..ပထွေးကခပ်နန..ခပ်တုံးတုံး ရည်းစားချိန်းတွေ့လို့မှနို့ကိုင်ရမှန်း ဆွပေးရမှန်း
လိုးရမှန်းမပြောနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလို့
ရတယ်ဆိုတာကိုတောင်မသိသေးတဲ့လဒူ
ဘဝနဲ့တွေ့ခဲ့ကြတာလို့ပြောတာပါပဲ။အဖေ
က သူတို့ထက်အသက်လဲကြီး အပေါင်းအ
သင်းလဲများ အတွေ့အကြုံလဲရင့်ဆိုတော့
ခပ်နပ်နပ်ခပ်ပါးပါးချဉ်းကပ်ပြီး အပျိုဖော်
ဝင်ပြီးခါစ,ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် ခပ်ရွရွ
လေးကိုရည်းစားမဖြစ်ပဲ တစ်နေ့ခင်းနဲ့တစ်
ညလုံးအမေတို့အိမ်ထဲမှာဖွတ်ဖွတ်ကျေတဲ့
အထိလိုးပစ်ပြီး နောက်တစ်ရက်ညခိုးပြေး
ခဲ့ကြတာဆိုပဲ။အဲဒီကနေ အစ်ကိုနဲ့ကျော့
ကိုမွေးပြီးတော့အဖေဆုံးတာနဲ့မြို့ ကိုပြန်
လာနေတဲ့အချိန်မှာပထွေးကနွားသိုးဖြစ်ခါ
စ,နွားမ,မြင်တိုင်းလိုက်ခွချင်နေတဲ့အရွယ်
ပေါ့။အမေနဲ့အဖေအဝေးမှာနေကြတုန်းက
ပထွေးဒီမြို့လေးမှာကျန်ခဲ့တော့အိမ်ထောင်
သည်မမကြီးတစ်ယောက်ပညာသင်ပေး
တာနဲ့မိန်းမခြောက်ယောက်လောက်ပတ်
လိုးပစ်တာအရှေ့ကရောအနောက်ကရော ပါးစပ်ရော ဖင်ရောအားလုံးလိုးတတ်သွားသတဲ့။အဲလိုလိုးတတ်ခါစ,မှာငယ်ရည်းစား
အမေနဲ့ပြန်တွေ့တော့ အမေကသူ့ဇ,ရှိတဲ့
အတိုင်းဖင်လေးကော့ ရင်လေးမော့ပြီး အ
ထာချပေးလိုက်တာ..နွားသိုး.တက်လိုးပါ
လေရော.ဆိုပါလား။နှစ်ယောက်လုံးပထမ
တော့ အချစ်ဦးမို့အယားပြေပဲရည်ရွယ်ပြီး
လိုးကြတာပါ။မုဆိုးမနဲ့လူပျိုလေးဆိုတော့
ညားဖို့ယူဖို့အဆင့်ထိမရည်ရွယ်မိခဲ့ကြပာဘူး.အမေကလည်းတောင်းပန်တဲ့သဘော
ပထွေးကလည်းနှစ်သိမ့်တဲ့သဘာ..ဘယ်
လိုအနှောင်အဖွဲ့မှမထားကြေးလိုးခဲ့ကြတာ
ပေါ့။ငါးရက်ကိုတစ်ည..ချိန်းချိန်းပြီးလိုးကြ
တာ..ရင်ခုံစရာ စောက်ပတ်ယားချင်စရာ
လီးတောင်ချင်စရာကြီး။သူတို့ပြောပြသလို
အသေးစိတ်များပြန်ရေးရရင်နောက်ထပ်
အချစ်ဟောင်းရဲ့ လီး ဆိုတဲ့ဇာတ်လမ်းခပ်
ကြမ်းကြမ်းလေးတစ်ခုဖြစ်သွားနိုင်တယ်။
ဒါပေမယ့်..သိတယ်မလား..ပထွေးက
အလိုးကြမ်းတဲ့နွားသိုးကြီးဆိုပေမယ့်အမေ
က လင်လည်းမရှိ အနှောင်အဖွဲ့ကလည်းမထား.မုဆိုးမခပ်ယားယားမို့ ငားညမှာတစ်
ည အလိုးခံရတဲ့အခိုက်လေးအတွင်း ရက်
ရက်စက်စက် ပက်ပက်စက်စက်ကြီးအလိုး
ခံပြီးစည်းစိမ်ယူတဲ့သဘော ခပ်ကြမ်းကြမ်း
ချည့်ပဲအမြဲခံပေးပစ်တာ နွားသိုးကြီးချည်
တိုင်မှာငြိနေတော့တာပဲပေါ့။အမေ့နှာနဲ့အ
မေ့ပေးချက်ကတော့ ပက်ပက်စက်စက် စွဲ
လောက်စရာကောင်းတာအမှန်..ဘယ်လို
မိန်းမကိုလိုးလာခဲ့ လိုးလာခဲ့..အမေနဲ့တွေ့
အမေနဲ့စကားပြော အမေ့ကိုကိုင်ပြီဆိုတာ
နဲ့ အခုလိုးလာတဲ့လီး.အခုပြန်တောင်ဖို့ရာ
အမေတာဝန်ယူရဲတဲ့အထိ နှာကြီးသလိုအ
ပေးလည်းကြမ်းတယ်။ခြောက်လ.တစ်နှစ်
လောက်တော့သူတို့နှစ်ယောက်ဖရီးလိုး..
ဖရီးခံပဲလုပ်နေကြသေးတယ် ထင်တယ်။
ပထွေးက လူပျိုဆိုတော့ရည်းစားတွေ..သူ
များမယားတွေ..ကြိုက်ကုန်းတွေ.ကြုံကုန်း
တွေတော်တော်များများလိုးနေရသေးပေ
မယ့်အမေ့လောက်အပေးကောင်းတဲ့မိန်းမ
မတွေ့ဘူးတဲ့။ဒီကြားထဲ အမေကရက်ခြား
အလိုးခံ..အစားအသောက်ကပုံမှန်ဖြစ်..
သွေးသားတွေကပြည့်ပြည့်တင်းတင်းစိုစို
ပြည်ပြည်ဖြစ်လာပြီး မုဆိုးမငယ်ငယ်လေး
ကိုကြံတဲ့သူ.ဖန်တဲ့သူတွေကများလာလေ
တော့ တစ်ခါတစ်လေအလိုးခံတဲ့ရက်ပျက်
သွားရင်သံသယနဲ့အလိုမကျတော့ဘူး။အပျို လူပျိုဘဝတုန်းကလဲသစ္စာပျက်ခံခဲ့ရပြီး
ပြီ..အခုလဲသူ့အလစ်မှာသူများနဲ့ကုန်းခံနေ
ရင်အခက် ဆိုပြီးအမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုတစ်ဦးတည်းမောင်ပိုင်လိုးချင်လာပြီ။
အဲတုန်းကနှစ်ယောက်လုံးအသက်မှ နှစ်
ဆယ်စီလောက်ရှိမှာပေါ့.အမေကဆယ့်ငါး
နှစ်နဲ့အဖေ့နောက်လိုက်ပြေးတာ။ပထွေးရဲ့
မိဖတွေတားတဲ့ကြား..အမေကငြင်းနေတဲ့
ကြားက ဇွတ်အတင်းယူလို့ ညားခဲ့ကြတာ
နဲ့ပထွေးရဲ့အိမ်ကိုလိုက်လာခဲ့ရတာဆိုပဲ။ပ
ထွေးနဲ့ညားပြီးတော့လဲအမေကသိပ်တော့
ဖင်မငြိမ်ပါဘူး။ငယ်သေးတော့မောင်လေး
သုံးယောက်မွေးပြီးတဲ့အထိပဲဖင်နဲနဲငြိမ်သ
လိုရှိတာပါ။ကြာတော့လဲပထွေးအလစ်မှာ
ကုန်းတာပါပဲ။ဒါတွေက မိန်းမတို့မတတ်
မနေ..တတ်ရမယ့်ပညာတွေပဲသမီးရဲ့ လို့
အမေဆုံးမပညာပေးတာကျော့ကျော့မြိုင်
နားထဲအမြဲစွဲနေခဲ့တာဒီနေ့ထိပေါ့။
အဲလိုနေရင်းနဲ့ ကျော့မြိုင်အပျိုဖြစ်လာ
တော့ ပထွေးအပေါ်စိတ်ကစားလာပြီ။သူ
နဲ့အမေ့ရဲ့ဇာတ်ကြောင်းတွေငယ်ကတည်း
ကကြားဖူးနေရတော့ အဲအချိန်ကစ,ခဲ့တာ
လို့ထင်တာပဲ။ဒါပေမယ့် အဲဒါတွေနောက်
မှပြောတာကောင်းပါတယ်..ဇာတ်ရှိန်ပျက်
လို့။မထိတစ်ထိ စ,ခဲ့တာတွေတော့ကြုံသ
လိုပဲပြောမိမယ်ပေါ့။အိမ်သာမသွားချင်ပဲ
သွားပြီးတံခါးဖွင့်ပြထားတာတို့.ပုဆိုးကိုဆွဲ
ဆွဲချွတ်တာတို့ ပေါ့လေ..အဲဒါတွေကိုဆယ်
နှစ်ကျော် ရာသီမလာခင်..စောက်မွှေးတွေ
မပေါက်ခင်ကတည်းကလုပ်ပြခဲ့တာပေါ့။
ပေါ်တင်ကြီးအဲလိုအထာပေးပြီးကျွေးခဲ့ပေမယ့်ပထွေးကတော်တော်နဲ့မလိုးခဲ့ဘူး။အ
မေ့ကိုသူပါကင်မဖောက်ခဲ့ရတော့ သမီးကအမေ့ကိုယ်စားအကြွေးဆပ်တဲ့သဘောနဲ့
့စောက်ပတ်နုနုလေးလိုးရပါစေ ဆိုပြီးပေးလိုးတာ..လီးနဲ့တောင်မှမတေ့ခဲ့ဘူး။ပြောရမယ်ဆို အဲဒီတုန်းက မရှက်တတ်လို့သာ
ပေါ့..ရှက်တတ်ရင်သူအခုချိန်ထိကျော့ကိုလိုးရဦးမှာမဟုတ်ဘူး။ထားလိုက်ပါတော့
လေ…သူနဲ့လိုးဖြစ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းတွေကို
ပြန်ပြောပြနေရရင် ဇာတ်လမ်းရောက်နိုင်
တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ဒါပေမယ့်.သူအဲလိုရိုးလွန်းလို့..ဒူလွန်းလို့ လဲအမေနဲ့ချိန်းတွေ့စ,
တုန်းကသူမလိုးခဲ့ရဘူးဆိုတဲ့စကားကို
ကျော့ယုံကြည်ခဲ့တာပါ။
ပထွေးနံမည်က ဦးမင်းမော် တဲ့။သူအ
သက်က အခုဆိုလေးဆယ့်သုံး။ကျော့ကို
ပထမဆုံးအချီစ,လိုးတုန်းကဆိုရင်တော့
သုံးဆယ်ကျော်လောက်ပေါ့။အမေနံမည်
ကဒေါ်လှလှမြိုင်တဲ့..ပထွေးနဲ့ရွယ်တူ..
(3)
ပထွေးဆိုပေမယ့် ကျော့လူမှန်းမသိခင်
စကားပီပီမပြောတတ်ခင်ကတည်းက အ
မေနဲ့ညားခဲ့ပြီး..စကားသင်တော့လည်းသူ့
ကိုပဲအဖေလို့ခေါ်ပြီးသင်ခဲ့ရတာမို့ဒီနေ့ထိ
အဖေလို့ခေါ်ဆဲပါပဲ။လိုးတာက လိုးတာပဲ
နော်..အဖေခေါ်တာနဲ့မဆိုင်ဘူး။
ကျော့မြိုင်နှစ်နှစ်သမီးလောက်မှာအဖေ
နဲ့အမေညားတာဆိုတော့ငါးနှစ်ကျော်မှလိုး
တယ်ဆိုတာကိုသိတာ။ဒုတိယမောင်လေး
စိုးစိုးမွေးပြီးပြီပေါ့။ညအိပ်တော့ကလေးငိုသံကြားပြီးအမေ့ကိုယ်ကြီးလှုပ်လှုပ်နေလို့
နိုးလာတာ။ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့အမေ့ပေါင်
ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာအဖေ့ကိုငုတ်တုတ်ကြီး
ထိုင်နေတာတွေ့ရတော့လန့်သွားပြီးထ,
ထိုင်ကြည့်တာပေါ့။အဖေကအဝတ်လဲမ
ဝတ်ထားသလိုအမေ့မှာထမီလည်းမပါဘူး
ဆိုတာတွေ့လို့အံ့ဩသွားတယ်။ကလေး
ကနို့စို့နေလို့အကျႌလှန်ပြီးနို့ကြီးပေါ်နေတာ
ကိုတော့နားလည်တာပေါ့။ပြီးတော့အဖေကအမေ့ပေါင်ကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့
ပင့်မ,ထားပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်က
ဖင်ကြီးကိုရှေ့နောက်လှုပ်လှုပ်နေတာလေ
အမေ့ပါးစပ်ကလည်းလည်ချောင်းသံတစ်
အင်းအင်းနဲ့ပေါ့။အဲတုန်းကလိုးတယ်ဆိုတာမသိသေးတော့ရန်ဖြစ်နေတယ်ထင်ပြီး
ငိုမဲ့မဲ့နဲ့အမေ့ကိုမေးကြည့်တာပေါ့..
” ဘာလုပ်နေတာလဲအမေ..ရန်ဖြစ်နေ
ကြတာလားဟင်..”
အမေကကျော့မြိုင်ကိုအသာတွန်းပြီးပြန်
အိပ်ခိုင်းတယ်..
” ဘာမှမဟုတ်ဘူးသမီး..အိပ်တော့ ပြန်
အိပ်နော်..အဖေကသေးသွားပေါက်ရမှာ
ပျင်းလို့ သူ့လီးထဲကသေးတွေအမေ့စေါက်
ပတ်ကြီးထဲထည့်ပေးနေတာ..အင့် အင့်.
အင့်..ထည့် ကိုမော်..ဆောင့်..ရတယ်.
အိပ်သွားလိမ့်မယ်..ဆောင့်..အင့် အင့်.အ
ကောင်းတာ..အင့်..ရှီးဟီး..ဆောင့် ”
” တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ အဖေကရိုက်နေ
တာလားအမေရဲ့..သမီးငိုချင်လာပြီ ”
” အာ့..ဆေင့်သာဆောင့်ပါကိုမော်ရယ်
အင့်..အင့်.မငိုနဲ့သမီး..အဲဒါအမေကခိုင်းလို့လုပ်ပေးနေတာ..ဆောင့် ကိုမော်.အင့်
ကြမ်းကြမ့်သာဆောင့်ပစ်..အင့် အင့် အင့်
ကလေးကတစ်မျိုး..အရသာပျက်တာ ခ်ခ်
ကိုမော်ရော.ကောင်းရဲ့လား.ငယ်မပြီးသေး
ဘူး.ကြာကြာလိုးပေးနော်..အင့် အာ့ ”
” ကောင်းတယ်ငယ်..အင့်..ငယ့်စောက်
ဖုတ်ကြီးကဆွဲတုန်းပဲ..ရော့. ရော့.ကြိုက်
လားငယ်..အင့် ရော့ ”
” ကြိုက်တယ်ကိုမော်ရယ်..အင့် ဆောင့်
အင့်..ကိုမော့်လီးကြီးကို.ငယ်သိပ်ကြိုက်
တာပဲ..ဆောင့်..အင့် အင့် အာ့.ဆောင့်လိုး
ချက်တွေလဲသိပ်ကောင်းတာပဲ..အင့် အာ့
ဆောင့်..မပြီးနဲ့ဦးနော်.အင့်..”
” ကော့ကွာငယ်..အင့်.ပေါင်ကြီးကားပြီး
ကော့ပေး..အင့် အင့်..ရော့.ကောင်းလား”
” အာ့ အာ့..ကောင်းတယ်ဆို..အာ့ တအားကောင်းတယ်..အာ့ ကိုမော် ကိုမော်
စောက်စေ့ကိုမချေနဲ့လေ အာ့.ရှီးဟီး.အာ့
ကိုမော်ရယ်..ကောင်းလိုက်တာ..အဲလိုလိုး
တတ်တာတွေချစ်နေရတာ ခ်ခ် ဟင့်.လိုး
လိုး..လီးမချွတ်ပဲလိုး.ခ်ခ်..တကယ်လိုးတဲ့
ယောကျာင်္း..သူများနှစ်ချီတောင်ရှိပြီ ခ်ခ်”
သူတို့ချစ်ချစ်ခင်ခင်ရယ်ရယ်မောမောဆိုတော့ရန်ဖြစ်နေကြတာမဟုတ်မှန်းသိပြီမို့ ကျော့မြိုင်စိတ်အေးသွားတယ်။ဒါပေမဲ့
ပြန်အိပ်လိုမရတော့ဘူး။
” အိပ်လေ သမီး..ဖေဖေထပ်လိုးလိုက်
ဦးမယ်..သမီးအိပ်တော့နော် ”
” ဟွန့် ကိုမော်ကလဲ..ကလေးကြားလို့မ
ကောင်းအောင် လိုးမယ် လိုးမယ်နဲ့ ခ်ခ်..
လိုးတာတော့လိုးတာပေါ့..ခိခိ..အလကား
သမီး..အမေ့စောက်ပတ်ထဲသေးပေါက်ထဲ့
ပေးမလို့နော်..သူ့လီးကြီးထဲကသေးဖြူဖြူ
ပျစ်ပျစ်ကြီးတွေမေမေ့စောက်ပတ်ထဲထည့်
ပေးမလို့..အဲဒါမှမေမေအားရှိလာမှာ.သမီး
ုကြည့်ချင်ရင်တိတ်တိတ်လေးငြိမ်ငြိမ်ထိုင်
ကြည့်နော် .လီးကြီးထုတ်လိုက်ဦးကိုမော်
စောက်ရည်တွေရွှဲနေပြီ..သုပ်ပေးမယ်..
ခဏလေးနော်.”
” စုပ်ပေးပါလား ငယ်ရာ..”
” စုပ်ပေးမှာပေါ့ကိုမော်ရယ်..ခ်ခ်..သိပ်မ
ကြိုက်ရှာဘူး..ခေါင်းကြီးတစ်ညိတ်ညိတ်နဲ့
လာခဲ့..ငယ့်စောက်ပတ်ကိုလိုးတဲ့လီးကြီး..
မနေ့ညကလို ပါးစပ်ထဲတော့မပြီးလိုက်နဲ
့နော်..စောက်ပတ်ထဲလိုးမှပြီး ခ်ခ် ”
အဖေကထိုင်လျက်ကကုန်းကွကွကြီး
ရပ်လိုက်တော့အဖေ့လီးကြီးကိုစိုစိုရွှဲရွှဲ..
ပြောင်ပြောင်လက်လက်နဲ့တုတ်ခဲတောင်
မတ်နေတာကိုမြင်ရတာရင်တောင်တုန်
သွားတာပဲ။မေမေကဝင်းတောက်ပြောင်
လက်နေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့အဖေ့လီးကြီး
ကိုမျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေပြီး အဖေ့
ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကိုလက်တွေနဲ့ဆွဲယူကိုင်
ရင်းပါးစပိကြီးဖွင့်ထားပေးတယ်
” လာ ကိုမော်..အင့် ထည့်ပေး ”
အဖေက မေမေ့နို့ အုံကြီးတစ်ဖက်တစ်
ချက်မှာဒူးတစ်လုံးစီထောက်.မေမေကအ
သင့် ဟ,ထားပေးတဲ့ပါးစပ်ထဲသူ့လီးကြီး
ထိုးထည့်ပေးပြီးခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့
ဆွဲမ,ထားပေးတော့ မေမေကလီးအရင်း
ဆီးပုန်းနေရာမှာလက်မနဲ့လက်ချောင်း
လေးတွေကြားလီးကြီးညှပ်ထားဖိတွန်းပြီး
အရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့လီးချောင်းကြီးကို
တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလိုက်တာချွတ်တောင်မ
ချွတ်နိူင်ဘူး။လဒစ်ဖူးစုစုကြီးကိုယက်ပေး
စုပ်ပေးတော့အဖေကတစ်အီးအီးနဲ့မျက်
နှာကြီးရှုံ့ မဲ့ပြီးအံကြိတ်ထားတာမေးကြော
တွေထောင်တက်နေတာပဲ။ပြီးတော့လီး
ကြီးကိုသူ့မျက်နှာပေါ်အရှည်လိုက်တင်ဖိ
ကိုင်ထားပြီးဂွေးဥကြီးတွေကိုယက်လိုက်
စုပ်လိုက် ခပ်ကြာကြာလေးလုပ်ပေးနေ
တော့ အဖေကအမေ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်
ဝါးတွေနဲ့တစ်ဖတ်ဖတ်စုံရိုက်ရင်း
” တော်ပီ တော်ပီ..တော်ပီငယ်..ထွက်
ကုန်လိမ့်မယ်..ငယ့်ကိုလိုးပေးချင်ပြီ .ချွတ်
တော့..”
ကျော့မြိုင်ကအမေ့ကိုရိုက်နေတာထင်
လို့ငိုမဲ့မဲ့နဲ့အင့်ကနဲအသံထွက်သွားတော့
အမေကချော့တာလေ.။ချော့ရင်းနဲ့အဖေ့
ပုခုံးတွေပေါ်သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးခွတင်ပြီး
ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားကစောက်ဖုတ်
ဖောင်းဖောင်းကြီး ပွင့်နေအောင်ပင့်ထား
ပေးတာ..။အဖေကဒူးထောက်ပြီးကိုယ်
ကိုကိုင်း လက်တစ်ဖက်အိပ်ယာပေါ်ကို
ထောက်ထားတော့လီးကြီးကအမေ့ရဲ့
စောက်ပတ်ကြီးနဲ့တည့်တည့်ကြီးတန်း
နေပြီ.
” အို အို..မငိုနဲ့သမီးလေး..မငိုနဲ့ အဖေက အမေ့စောက်ပတ်ထဲသေးဖြူဖြူပျစ်ပျစ်
ကြီးတွေပန်းထဲ့ပေးမလို့..ကြည့် ကြည့်..
ဒီမှာကြည့်သမီးလေး..အမေ့စောက်ပတ်
ကြီးအနားကပ်ပြီးသေသေချာချာကြည့်.
ဟော ဟော အဖေလီးကြီးကိုင်ပြီးအမေ့
စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲတေ့နေပြီ..တေ့
နေုပီ..ထည့်တော့မယ် ထည့်တော့မယ်..
ကြည့် ကြည့် သမီးလေး.မြင်လား..ထဲ့ပီ
ထဲ့ပီ..အဲ..လဒစ်ကြီးဝင်လာပြီ ဝင်လာပြီ
တွေ့ရလား..အာ့အောဟော..ပြန်ထုတ်
လိုက်ပြန်ပြီ..ပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့..အဲအဲ.အာ့
ဝင်လာပြီသမီးလေး..လဒစ်ကြီးမြုပ်ဝင်နေ
ပြီ..ကြည့် ကြည့်..အားဟာ့..လီးအချောင်း
လိုက်ကြီးဝင်လာပြီနော်..ဝင်လာပြီ..အား
အရှည်ကြီးပဲနော် သမီး..မြင်ရဲ့လား. ”
” မြင်တယ်အမေ..အမေသေးပေါက်ချ
ထားတာ စောက်ဖုတ်ကြီးစိုအိနေတာပဲ ”
(4)
အဲဒီညက ကျော့မြိုင်တစ်ညလုံးမအိပ်ခဲ့
ဘူး။အတွေ့အကြုံအသစ်အဆန်းဆိုရမှာ
ထက် တနှာစိတ်အခံကြီးလို့ပဲထင်ပါရဲ့.လိုး
နေတာကိုပဲစိတ်ထဲမှာစွဲပြီးကြည့်နေမြင်နေ
ချင်တော့တာပဲ။အမေကလဲကျော့မြိုင်စိတ်
ကိုများထွင်းဖောက်သိနေလို့လားမပြော
တတ်ပါဘူး..အဖေလိုးတာတစ်ချီပြီးလို့ အ
မေ့ကိုဘေးကခွအိပ်ပြီးနားရွက်ဖျားလေး
ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်းနားနေတာတောင်
နာရီဝက်လောက်မရှိသေးဘူး
” ကိုမော်ရေ..သမီးလေးကမအိပ်သေး
ဘူးတော့်..ထိုင်ကြည့်နေတုန်းပဲ..ငယ်တို့
လိုးတာကြည့်လို့မဝ,နိုင်သေးဘူးထင်ပါရဲ့
ခ်ခ်..ကိုမော်လိုးချင်သေးလား.ငယ်တော့ကိုမော့်သဘောပဲ ”
အမေ့ကိုခွအိပ်ပြီးနားတယ်ဆိုတာကလဲ
အမေကပက်လက်လန်ပြီးပေါင်ကြီးတွေကိုခပ်ကျဲကျဲကားထားတာလေ။ဘယ်ဖက်
ပေါင်လုံးကြီးကိုပြဲကားနေအောင်ချဲ ဒူးကို
ကွေးထားတော့ အမေ့ညာဖက်ပေါင်ကိုခွ
ထားတဲ့အဖေ့ဒူးခေါင်းကအမေ့ရဲ့ စောက်
မွှေးကျဲကျဲပါးပါး အသားပြည့်ပြည့် ဖောင်း
မို့မို့စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်ခွင်ကျဖိထားသလို
ဖြစ်နေပြီးလှုပ်လိုက်တိုင်းစောက်ဖုတ်ကိုဖိ
ဖိပွတ်ပေးသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။
” ဟွန့်..မေးနေတာလဲပြန်မဖြေဘူး..ပြီး
ရင်မပြောမဆိုလာတက်လိုးဦးမယ် ဟင်း.
လီးကြီးကပြန်တောင်နေပြီမလား..ပြ ”
စကားပြောလို့တောင်မဆုံးသေးဘူး..အ မေ့ရဲ့လက်ကသူ့စောက်ပတ်ကြီးပေါ်ခွတင်
ထားတဲ့အဖေ့ညာဖက်ပေါင်အောက်ကြား
ကနေလျှိုဝင်သွားပြီးလီးကိုစမ်းတယ်။အ
ဖေကတော့အမေ့ညာဖက်နားရွက်ဖျားကို
တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတုန်းပဲ..
” ခ်ခ်..သိပ်ဆိုးတဲ့လူ..သူ့လီးတောင်နေ
တာကိုမပြောဘူးတော့်..ခ်ခ် သူ့လီးကြီးကဘယ်တုန်းကရင်းတောင်နေတယ်မသိဘူး
မာခဲနေတာပဲ..ဟီဟိ.ခိခိ ခိခိ..လိုးမှာလားလို့.”
အမေကပတ်ချွဲနပ်ချွဲလေသံလေးနဲ့ပြော
မေး မေးတော့အဖေကနားရွက်မစုပ်တော့ပဲအမေ့ပေါ်မှောက်ထဲ့လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းအိ
တွဲတွဲလေးတွေကိုမျှဉ်းပြီးစုပ်နမ်းတယ်။သူ့
ကိုယ်အထက်ပိုင်းတင်မက အောက်ပိုင်းပါ
အမေ့ပေါ်ရွှေ့ တိုးပြီးမှောက်ကျလာတော့
အမေကအလိုက်တသိပဲ.အဖိခံထားရာက
လွတ်သွားတဲ့ညာဖက်ပေါင်လုံးကြီးနဲ့ စော
စောကချဲကားထားခဲ့တဲ့ဘယ်ဖက်ပေါင်လုံး
ကြီးတွေကိုမိုးပေါ်ပင့်မြှောက်တင်ပစ်လိုက်
တယ်လေ။အဖေ့လီးကြီးကအမေ့စောက်
ခေါင်းထဲမဝင်သေးဘူး..စောက်ပတ်အကွဲ
မြောင်းကြီးနဲ့တည့်တည့်မှာစင်းစင်းကြီးပိ
တင်နေတာအူယားစရာကြီး။အမေက မိုး
ပေါ်ထောင်ထားတဲ့သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်
ကိုပေါင်ကြားတွေထဲလက်လျိုသွင်းပြီးတစ်
တောင်ဆစ်တွေနဲ့တစ်ခေါက်ကွေးတွေဆွဲ
ချိတ်ထားလိုက်တော့ ဖင်ဆုံကြီးပင့်တက်..
စောက်ပတ်ကြီးဖွင့်ပေးထားလျက်ဖြစ်သွား
ရော။အမေ့စောက်မြောင်းကြီးပေါ်မှာ အ
ဖေ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးအချောင်းလိုက်ကပ်
ဖိတင်နေပေမယ့်စောက်ခေါင်းဝ,က လက်
သန်းဖျားလောက်ပွင့်နေပြီးစောက်ရည်ဖြူ
ကြည်တွေတွဲခိုနေတာကိုရှင်းရှင်းကြီးမြင်ရ
တယ်။ပြီးတော့..အမေကအဲနေရာမှာ ခ်ခ်
စောက်ခေါင်းဘေးကနခမ်းသားထူထူကြီး
တွေပေါ်မှာစောက်မွှေးမပေါက်တော့ ပိုပြီး
အမြင်ရှင်းတယ်လေ။
” လီးကြီးထည့်ပေးတော့လေကွာ..ကို..
အဟင့် အဟင့်..ထည့်.ဟွန်း..လိုးစရာရှိ
တာမလိုးပဲနဲ့..သိပ်ဆိုးတာပဲ ..လင်ငယ်နဲ့
လိုးခိုင်းပစ်မှာနော်..ဟွန်း ”
အမေ့စကားကြားတော့အဖေ့ကိုယ်ကြီး
တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီးခေါင်းထောင်လာတာ
ပေါ့။သူ့ကိုယ်ကြီးကြွလာပြီးအမေ့ချိုင်းတွေ
ဘေးမှာလက်တွေထောက်.ဖင်ကြီးချွလိုက်
တော့ လီးဒစ်ဖျားတင်းတင်းကြီးကမေမေ့
စောက်ကွဲကြောင်းမြောင်းကြီးကြားမှာ ဟို
ထိုးဒီထိုးလျှောက်ထိုးနေရော။အဲဒီလိုဖြစ်
နေတော့အမေကအားမရဘူးထင်ပါရဲ့…
လည်ချောင်းသံတွေတစ်အီးအီးတစ်အင်း
အင်းထွက်လာပြီးခြေထောက်တစ်ဖက်ကို
ဆွဲမြှင့်ပေးထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်ပစ်ပြီးလီး
ုကြီးကိုကိုင်ညှစ်ပစ်တာ..လက်လန်တယ်။
ပြီးတော့မှ စောက်ခေါင်းပွင့်ပွင့်လေးထဲလီး
ဒစ်ဖျားကြီးတေ့ပေးတော့ အဖေကအိပဲ့အိ
ပဲ့နဲ့ထိုးသွင်းတယ်လေ။
” ကြည့်..တအားဆောင့်လိုးပစ်ပါလား
လို့..ဟင်း…အင့် အင်း..အဲလိုလိုး.အဲလိုလိုးရတယ် သိပလား..ဆောင့် ပစ်ဆောင့်
အပျိုလေးမဟုတ်ဘူး..ဆောင့်.အားရပါးရ
ဆောင့်..အင့် အင့် အင့် အင့် ”
အဖေကအိပ်ယာမှာသူ့ဒူးကြီးတွေခပ်
ကျဲကျဲ ချဲထောက်ပြီးတစ်ဖုတ်ဖုတ် တစ်ဖုံးဖုံး ဆော့လိုးတာ။ဂွေးဥကြီးတွေကလဲမေ
မေ့ဖင်ကြားကိုပြေးပြေးရိုက်..လီးချောင်း
ကြီးကလဲစောက်ခေါင်းထဲကိုပြေးပြေးဝင်.
ဆောင့်လိုက်တိုင်းအမေကလည်ချောင်းသံတစ်အင်းအင်းထွက်..ကျော့မေမျက်စေ့
တွေပြူးထွက်နေအောင်သေသေချာချာ
ကြည့်တာ တံတွေးလည်းမျိုမချနိုင်တော့ဘူး.အသက်ရှူဖို့လဲမေ့နေပြီ..သိပ်အားရ
တာပဲ။အိုး..လီးကြီးကိုတစ်ချောင်းလုံး အ
ပြင်ဖက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုး
တာ အဖေ့တင်ပါးကြီးတွေခွက်ခွက်ချိုင့်
ဝင်သွားပြီး အမေ့စောက်ပတ်ကြီးလဲပြန့်
ပြန့်ကားထွက်သွားတာသိပ်အရသာရှိမှာ
ပဲ။စောက်ရည်တွေကလဲတစ်ရွှဲရွှဲ..ပြွတ်စွပ်
ဖုတ် ဖတ် ပလွတ် ပြွတ် ဖောင်းနဲ့အသံမျိုး
စုံဆူညံနေတယ်။အမေ့အော်သံကအဆိုး
ဆုံးပဲလို့ကျော့မြိုင်ထင်တာပဲ။နာရီဝက်ပိုပို
လေးဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် ပက်ပက်စက်
စက်လိုးပစ်တာ..နောက်မှတစ်ချက်ချင်းပဲ
ခပ်လေးလေးခပ်ကြာကြာ ခပ်ပြင်းပြင်း
ဆောင့်ပြီးလိုးပေးပြန်တော့အမေ့မှာကော့
နေပြန်ရတာပေါ့။သူ့ပေါင်ကြီးတွေလဲပင့်
ပြီးဆွဲပေးမထားနိုင်တော့ပဲ ဘယ်အချိန်ကလွှတ်လိုက်ရတယ်မသိပါဘူး..သူ့လက်က
အဖေ့ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ထားပြီး သူ့
ခြေထောက်တွေကအဖေ့ခါးကိုခွချိတ်ထား
ရပြီ။တစ်နာရီကျော်ကျော်လိုးပြီးတော့မှအ
မေကပြီးအောင်လိုးခိုင်းတော့ အဖေဒူးမ
ထောက်တော့ပဲ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းလုံးဆန့်..ခြေဖျားတွေထောက်.လီးအဖျား
နဲ့လဒစ်ငုံဝင်ရုံလောက်ပဲဆက်တိုက် ဆက်
တိုက် ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်တော့
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့စောက်ရည်သံတွေ
ဆူညံလာသလို အမေလည်းဖင်ကြီးပင့်ပင့်
တင်ပြီး တစ်အားအားနဲ့အော်လာတယ်။
အဲဒီအချိန်မှအဖေက ဖောင်းကနဲဖောင်းကနဲ လီးအရင်းအထိဝင်ဆောင်ပစ်ပစ်ပြီး
နှစ်ချက် သုံးချက်ပစ်ဆောင့်တာ။
” အာ့အာ့အာ့အာ့.ကိုမော်.ကို ကို အာ့
ဆောင့် ကိုမော်..လိုး ငယ်ပြီးတော့မယ်.
လိုး လိုးပေး..ဆောင့် အားဟား ဆောင့်
အူးဟူးကောင်းလိုက်တာကိုမော်ရေ့..အာ့
ထည့် ထည့် ယောကျာင်္း..ထည့်..လီးရည်
တွေထည့်..အားဟား..သမီးရေ အဖေ့လီး
ကြီးထဲကသေးတွေအမေ့စောက်ပတ်ထဲ
ပန်းထည့်နေုပြီ..ကြည့်.ကြည့် အာ့ ကြည့်
အာ့အာ့အာ့…ဟူး…”
” ကောင်းလား ငယ်..”
” ကောင်းတယ် ကို…သိပ်အားရတယ်
ယောကျာင်္းကိုသိပ်ချစ်တာပဲကွာ…”
” လီး ထုတ်လိုက်တော့မယ်နော်..”
” အို အို ထုတ်နဲ့လေ ကိုရဲ့..”
(5)
မောင်လေးအငယ်ဆုံးမိုးမိုးကိုမွေးတော့
ကျော့်မြိုင်အသက်ခုနစ်နှစ်ပေါ့။အိမ်မှာက
အဖေနဲ့ကလေးတွေပဲရှိတာဆိုတော့ချက်ရ
ပြုတ်ရ ကလေးထိန်းရ အခက်အခဲတွေအ
ဆင်ပြေအောင်ဆိုပြီးအမေ့ဖက်ကညီမခပ်
ငယ်ငယ်တစ်ယောက်အတူလာနေတယ်။
မရီရီမြိုင်တဲ့..တစ်လလောက်တော့ကြာမ
လားမသိပါဘူး။သူကလဲ မျိုးရိုးလိုက်လို့ပဲ
လားမသိဘူး ခပ်ရွရွပါပဲ။ဖင်မရှိပေမယ့်
ရင်ရှိတယ်ဆိုတဲ့ဘော်ဒီမျိုးပိုင်ရှင်ဆိုတော့
လမ်းလျှောက်ရင်နိုု့ ကြီးရှေ့ပစ်ပြီးလျှောက်
့တယ်။အသက်ကတော့ဆယ့်ခွန်ဆယ့်ရှစ်
လောက်ရှိမယ်ထင်တာပဲ..လူမသိသူမသိ
နှစ်ညအိပ်လောက်သူများလင်နဲ့လိုက်ပြေး
ဖူးလို့အဖေတို့လိုက်ခေါ်ရဖူးတယ်။အခုလဲ
ဒီအိမ်ရောက်လို့မှတစ်ပတ်လောက်ပဲရှိဦး
မယ်..ကပ်လျက်အိမ်ကဦးနီတွတ်ဆိုတဲ့လူ
ကြီးနဲ့ခြံစည်းရိုးဟိုဖက်ဒီဖက်စကားပြော
နေကြတာနှစ်ခါလောက်တွေ့တယ်။အဖေနဲ့ကတော့ ရင်းနှီးတာလား ရောထွေးတာ
လားမပြောတတ်ပါဘူး..အမြဲပြီတီတီ ပြူး
တူးတူးပါပဲ။အမေကအိပ်ယာထဲမှာပဲနေ
တာများတော့မီးဖိုချောင်ထဲတို့ ရေတွင်းမှာ
ရေချိုးတာတို့ ညရေးညတာအသွားအလာ
တို့ဆိုရင်သူတို့နှစ်ယောက်တစ်တွဲတွဲ.တစ်
ခါတစ်လေလက်များတောင်တွဲကိုင်နေကြ
တာမမြင်ချင်မှအဆုံး။ကိုကိုနဲ့ကျော့မြိုင်တို့
ခေါ်တဲ့အခာလဲခေါ်ပါတယ်..ကိုကိုက ကိုး
နှစ်ကျော်ဆယ်နှစ်ဆိုတော့အားကိုးလို့ရပါ
ပြီ။လီးကလည်းလေးလက်မလောက်ရှိနေ
ပြီဆိုတော့သူ့အတွက်က ရသေ့စိတ်ဖြေအ
သုံးချလို့ရနေပြီမို့အလွတ်မပေးချင်ဘူး။
မွေးပြီးဖွားပြီးသုံးရက်လောက်ကတော့
အိပ်ယာခွဲပြီး အမေတစ်ယောက်ထဲအခန်း
ထဲမှာအိပ်တယ်။ကိုကိုနဲ့အဖေကအိမ်ရှေ့
ခန်းမှာအိပ်ယာတစ်ခု.ကျော့တို့မောင်နှစ်မ
နဲ့အန်တီရီကအိပ်ယာတစ်ခု..ကပ်လျက်ပဲ
အိပ်ရတယ်လေ။အဖေနဲ့အန်တီရီအိပ်ယာ
မတူ ခြင်ထောင်ခြားပေမယ့် လူချင်းတော့ကပ်နေတယ်။ပထမညသူတို့ကပ်လိုးသွား
တာမသိလိုက်ရဘူး..မနက်အိပ်ယာထ,လို့
မျက်နှာသစ်ဖို့ရေတွင်းသွားတော့ ရေတွင်း
ဘောင်ကိုကွယ်ထိုင်ပြီးသူတို့နှစ်ယောက်
စကားပြောနေသံကြားရတယ်.
” မနေ့ညကကိုကြီးဆွဲလို့ ရီ့နို့ ကြီးတွေပို
ကြီးလာပြီ..ကိုင်ကြည့် ခ်ခ်..”
” ဟီးအီး..လူကငယ်သလောက်နို့ကြီးကအကြီးကြီးတွေ ဟီးဟီး..အိစက်အိစက်
နဲ့သိပ်ကိုင်လို့ကောင်းတာပဲရီရာ..ဒီနို့ကြီး
တွေစုံကိုင်ဆွဲပြီး ဟောဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးချင်တာ..”
ကျော့မြိုင် ဂဏန်းသွားသွားပြီးရေတွင်း
ဘောင်ဘေးကကပ်ချောင်းတော့သူတို့က
တမံသလင်းပေါ်ဖင်ချထိုင်လျက်ရေတွင်း
ဘောင်အကာကိုကျောမှီထိုင်ပြီးနို့ ဆွဲ လီး
ကိုင်စောက်ပတ်နှိုက် လုပ်နေကြတာကိုး။
” ကိုကြီးလီးကြီးက အကြီးကြီးကွာ..အီ
ဆိမ့်သွားတာပဲ ”
” ရီကလဲကွာ..ကြီးလေကောင်းလေဆို.
ရီပဲပြောတာ..ရီလိုက်ပြေးတဲ့ကောင်လီးက
ရော..မကြီးဘူးလား ”
” ခ်ခ်.အစ,ဖော်ပြန်ပြီ.အဲတုန်းကအပြန်
မှာကိုကြီးပဲ ရီ့ကိုတစ်ညလုံးဖွတ်ဖွတ်ကျေ
အောင်လိုးသွားပြီးတော့..ခိခိ ခိခိ..တအား
ကောင်းတာပဲနော် အဲတုန်းက..အဲလူလိုး
နေတုန်းကိုကြီးတို့လာဝိုင်းလို့ထွက်ပြေးတာ ..တန်းနေတာပဲ..ခ်ခ်…အဲလူက လီး
သေးတယ်ကိုကြီးရ..ဒီလောက်ပဲရှိတာ
ဟီဟိ ဒါကြီးနဲ့ဆိုဆင်နဲ့ဆိတ်ပဲ ”
အန်တီရီလက်ညှိုး..လက်မ,နဲ့ဝိုင်းပြပေ
မယ့်ကျော့နေရာကမမြင်ရဘူး။အော..သူ
တို့က ဟိုတုန်းကတည်းကအပီလိုးခဲ့ကြဖူး
တာကိုး။ဟောတော့…လုံးနေကြပြီ.
” အို..အို.ကိုကြီး..မလုပ်နဲ့လေ အို ဟင့်
မလုပ်ပါနဲ့ လို့..ဟောတော့..ကိုကြီး..အို.
ရီ့ပေါင်ဖြူဖြူကြီးတွေလူမြင်ကုန်မယ်လေ
ကွာ..အို ဟင့်.ဟင့်…”
” မရတော့ဘူးရီ..ကိုယ်မထိန်းနိုင်တော့
ဘူး..ချဲထား ရီ..ချဲထား..ပေါင်ကြီးတွေချဲ
ထား..”
” ဟင့်..ဝင်သွားပြီကွာ.အင့် ဟင့်.အာ့
တုတ်တာကွာ လီးကြီးက..ခ်ခ်..ဒီလိုဇွတ်
လိုးတာနှစ်ခါရှိပြီ ခိခိ..လူဆိုးကြီး.အာ့ အင့်
အင့်. ဖြည်းဖြည်းလေကိုကြီး..အာ့ အင့်.
ဆောင့်ကွာ.အင့်.ရော့ တင်းတင်းဆောင့်
ခ်ခ်.မနေ့ညကခိုးလိုးတာအားမရလို့..အို့
အိုး..လိုးကွာ..စိတ်ကြိုက်လိုးတော့..အာ့
နို့ကြီးတွေဆွဲလိုးချင်တယ်ဆို..ဆွဲ ဆွဲ.အာ့
လူလာမယ်နော်..အိုး.မြန်မြန်လိုး..အူးဟူး
အပြီးလိုး.အပြီးလိုး.အပြီးလိုးပေး.အာ့.
ကောင်းတာ ကောင်းတာ..အူးဟူး.အသေ
ကောင်းတာ.အင့်အင့်အင့်အင့်အာ့. အာ့
အု.အု.အင့်… ”
အန်တီရီ ကတော်တော်လေးနှာကြီးသ
လို စောက်ရည်လည်းတော်တော်ရွှဲတယ်.
အဖေစ,လိုးကတည်းကတစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အ
သံတွေထွက်နေပြီ။ပြွတ်ပေါက် ပြွတ်ပြွတ်
ပေါက်နဲ့အသံတွေအဝေးကတောင်ကြားရ
မယ်။ရေတွင်းဘောင်အကာဘေးမှာကွယ်
ပြီးလူမမြင်အောင်လိုးကြရတာဆိုတော့ မ
ထိုင်ရဲတော့ဘူးထင်ပါရဲ့..အန်တီရီက ပက်
လက်..အဖေကသူ့အပေါ်မှာမှောက်လျက်
နဲ့ရင်ပတ်ချင်းကပ်ဖိလိုးရတာဆိုတော့လီးနဲ့စောက်ပတ်ဝင်တာထွက်တာကိုသိပ်ရှင်း
ရှင်းမမြင်ရဘူး။ပိုပြီးရှင်းရှင်းမြင်ရအောင် ခေါင်းထုတ်ပြီးချောင်းလိုုက်တော့ အန်တီရီကခေါင်းကြီးထောင်ပြီးသူ့စောက်ပတ်ထဲလီးကြီးအဝင်အထွက်ကိုကြည့်တဲ့အခိုက်နဲ့
တိုက်နေလို့မျက်လုံးချင်းဆုံသွားတယ်။သူ့
မျက်လုံးက အလိုးခံရတာ အားရလို့လား
အားမရလို့လား ဝေခွဲမရဘူး.ဇောတွေထန်
နေတော့ကျော့မြိုင်ချောင်းကြည့်နေတာကို
မြင်နေတာတောင်အလိုးခံမပျက်ဘူး။လိုး
ရတာအားမရလို့လားတော့မသိဘူး.အဖေ
ကအန်တီရီ့ပေါင်ကြီးတွေကိုသူ့လက်ဖျံနဲ့
ဆွဲတင်ယူပြီးးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးတဲ့ပုင်္
ပြင်လိုက်တော့.အဖေမမြင်အောင်နောက်
ဆုတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ
” ဟုတ်ပီ.ဟုတ်ပီ အဲလိုထိုင်လိုးတာကပိုထိတယ်..ဆောင့်.အင့်.နို့ တွေဆွဲဆွဲလိုး.
အပြီးလိုးကိုကြီး…ရီ့ကိုအပြီးလိုးပေး..လိုး
ဆောင့် ဆောင့် အာ့.ကောင်းတယ် အင့်..
အင့်အင့်အင့်အင် ့အင့်..အားဟား.ပြီးပြီ..
ပြီးပြီ..ကိုကြီး ထည့်.ထည့် ပန်းထည့်.အား
ဟားယား..ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းထာ
အားဟား….များလှချည့်လား.အား…”
ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး..ကလေးပီပီစပ်စု
တဲ့သဘောထက်မပိုပါဘူး..အဖေ့လီးကြီး
အန်တီရီ့စောက်ခေါင်းထဲကဆွဲထုတ်လာ
တဲ့အချိန်မှာပွင့်ကျန်နေမယ့်စောက်ခေါင်း
ဝ,ကြီးကိုမြင်ဖူးချင်လို့ရှေ့ နဲနဲတိုးကြည့်မိ
တော့..အန်တီရီ့ခြေထောက်ကြီးအဖေ့ပုခုံး
ပေါ်ကပြန်အကျနဲ့တိုက်ဆိုင်နေလို့ ကျော့
ကိုကန်မိရော.
” သွားပြောမယ်.. အမေ့ကိုသွားတိုင်
ပြောမယ်..အဖေနဲ့အန်တီလိုးနေတာ ”
အဖေတို့နှစ်ယောက်ဝုန်းဆိုထ,ပြေး
လာကြပြီးလိုက်ဆွဲကြတော့ ရေတွင်းကို
ပတ်ပြေးပစ်တာပေါ့။အကြာကြီးပြေးနေပြီးမှအမိခံပေးတာ.။အမျိုးမျိုးချော့ကြတာ
ပေါ့..ကျော့ကတိုင်မယ်ချည့်ပဲလုပ်နေတုန်းကိုကိုမျက်နှာလာသစ်လို့လူစုကွဲသွားကြ
တယ်..
(6)
အဖေကအလိုးသန်လို့သာသည်းခံရပေမယ့် နုံသလိုလို အ,သလိုလို မအူမလည်
လူတွင်ကျယ်လုပ်လေ့ရှိတာကတော်တော်
ဆိုးတယ်။သူမသိလဲ ဆရာကြီးလုပ်ချင်နေ
တာပဲ.အမျှော်အမြင်လည်းနည်းတယ်။သူ့
ကိုယ်သူ သိလှတတ်လှပြီထင်နေပေမယ့်
တကယ်တော့ တစ်ယူသန်တဲ့ လူအ,ကြီး။
မိုးလင်းကမိုးချုပ် အလုပ်ဆင်းနေတော့လဲ
နေ့လည်ပိုင်းအိမ်မှာဘာဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကိုဘာမှမသိသလို.သိဖို့လည်းတစ်ခါ
မှမကျိုးစားခဲ့ဖူးဘူး။အန်တီရီက အဖေအလုပ်သွားပြီ
ဆိုရင်ဟိုဖက်ခြံက ဦးနီတွတ်ဆိုတဲ့လူကြီးနဲ့ခြံစည်းရိုးဘေးမှာသွားသွားခိ်ျန်းတယ်..။
အဲဒီလူကြီးကတကယ့်နှာဘူးကြီး..သူတို့
အိမ်မှာယောကျာင်္းလေးခုနစ်ယောက်နဲ့ညီ
မနှစ်ယောက်..အားလုံးကိုးယောက်ရှိတာ
အိမ်ကသေးသေးလေး။အစ်ကိုအကြီးနှစ်
ယောက်ကအိမ်ထောင်ကျသွားတော့အိမ်
မှာညီအစ်ကိုမောင်နှစ်မခုနစ်ယောက်ကျန်
ခဲ့တယ်။ကျန်ခဲ့တဲ့ခုနစ်ယောက်ထဲမှာလဲ
အပေါ်ဆုံးကနှစ်ယောက်နဲ့နောက်ဆုံးသုံး
ယောက်ကယောကျာင်္းလေးတွေ..နံပါတ်
သုံးနဲ့လေးက မိန်းကလေး။ဦးနီတွတ်က နံ
ပါတ်ခြောက်ပေါ့။သူတို့ရဲ့အဖေနဲ့အမေက
ပြောရင်ယုံနိုင်စရာမရှိအောင် သားသမီး
တွေကိုဂရုမစိုက်တာ။သူတို့အမေကဆို
သူ့လင်ကလွဲရင် တစ်လောကလုံးဘာကိုမှ
ဂရုမစိုက်ဘူး..အဖိုးကြီးကလဲ ဘာအလိုး
ကောင်းလဲမမေးနဲ့.အဖွားကြီးအလုပ်တွေ
ပြီးလို့ရေမိုးချိုးသနပ်ခါးလူးပြီးကပ်သွားပြီဆိုတာနဲ့ တစ်မြေ့မြေ့လိုးလိုက်တာများနေ့
တစ်ပိုင်းလုံးလီးမချွတ်ဘူး။လီးကလဲ ကြီးမှ
ကြီး..အဖွားကြီးကသေးသေးပုပုလေး။လူ
ကလည်းသေးသေး စောက်ပတ်လေးကလည်းသေးသေး..လိုးနေတဲ့အချိန်များ လူ
ကိုတောင်မမြင်ရချင်ဘူး။ကျော့မြိုင်တို့က ခဏခဏချောင်းကြည့်ကြတော့အကုန်သိ
တယ်။အဲဒါ တစ်ရက် တစ်လ တစ်နှစ်ကိစ္စ
မဟုတ်ဘူးနော်..အဖိုးကြီးသေတဲ့အထိ အဲလိုနေသွားတာ။
မိဖကိုယ်တိုင်ကအဲဒီလောက်ကြီး လော
ကသဘာဝနဲ့ကင်းကွာနေမှတော့ သားသ
မီးတွေလည်းအတုမြင်အတတ်သင်ပဲ.. ညီ
အစ်မနှစ်ယောက်ကလည်းခပ်ရွရွတွေ..အ
ပျိုမဖြစ်ခင်ကတည်းက အစ်ကိုတွေက အ
လှည့်ကျလိုးကြတာ။သမီးအကြီးကအပျို
ဖြစ်ပြီးသုံးနှစ်လောက်ထိတော့ သူ့အစ်ကို
နှစ်ယောက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်အလိုးခံနေ
သေးတယ်။နောက်တော့ အငယ်မကလဲ
အပြိုင်းအရိုင်းနဲ့အပျိုဖြစ်လာတော့ညီအစ်
ကိုနှစ်ယောက်နဲ့ညီအစ်မနှစ်ယောက်နေ့မ
ပြတ် ညမပြတ် နေရာမရွေး လူလဲပြီးလိုး
ကြရင်းမမျှော်လင့်ပဲဗိုက်ကြီးလာတယ်။အ
မေဖြစ်သူကအရှက်ကွဲပါပြီဆိုပြီးမကျွမ်းမကျင်နဲ့တိတ်တိတ်လေးဗိုက်ဖျက်ချတော့
ရပ်ကျော်ရွာသိဖြစ်သွားတဲ့အပြင်သမီးကြီး
အသက်ပါသေသွားရော။အဲဒီလိုဖြစ်ခဲ့ကြ
တုန်းကတော့ဦးနီတွတ်ကလူပျိုမဖြစ်သေးဘူး။သူ့အစ်မတစ်ယောက်ထဲကျန်တာကို သူ့အစ်ကိုနှစ်ယောက်အလှည့်ကျလိုးနေ
ကြရတာကအဆင်ပြေနေသေးတယ်။သူတို့သုံးယောက်ကဆက်တိုက်ကြီးလူပျို ဖြစ်လာကြတော့ဒီအစ်မတစ်ယောက်ထဲကိုပဲဝိုင်းလိုးရတာကမမိုက်တော့ဘူး။အစ်မ
ဖြစ်သူကအလိုးခံနိုင်ပေမယ့်.လိုးခွင့်ရဖို့က
ခက်တယ်။အလစ်မပေးတမ်းချောင်းနေရ
တဲ့အပြင် ညီလေးတစ်ယောက်ကလွဲလျင်
ကျန်တာတွေကအစ်ကိုတွေဆိုတော့အလို
လိုအလျှော့ပေးလိုက်ရတာချည့်မို့လိုးခွင့်ရ
ဖို့တော်တော်နဲ့မလွယ်တော့ဘူး။ပတ်ဝန်း
ကျင်အိမ်နီးချင်းတွေကလဲ အကြောင်းသိ
တာမို့သိပ်အပေါင်းအသင်းမလုပ်ကြဘူး။
နာမည်ဆိုးကြောင့်မိန်းမတွေကလည်း ဒီ
ညီအစ်ကိုဆိုဝေးဝေးကရှောင်တယ်။
အဲဒီအကြောင်းတွေအကုန်ပြောပြထား
လို့သိနေပါလျက်နဲ့ သွားချိန်းတွေ့တယ်ဆိုမှတော့ အန်တီရီရဲ့ စောက်ပတ်ရွ နှာပွ နှာထန် နှာဘူးထ,ချက် ဘယ်လောက်ပြင်းလဲ
ဆိုတာစဉ်းသာစဉ်းစားကြည့်ပေတော့။သူ
တို့ချိန်းတွေ့ပြီးပြန်လာလို့များမေးကြည့်ရင်
လီးကိုင်ပေးရုံလေးပါ..ကွင်းတိုက်ပေးခဲ့ရုံ
လေးပါ..နို့ ကိုင်ခံရုံလေးပါ လို့သာပြန်ဖြေ
နေပေမယ့်မယုံပါဘူး..ခြံစည်းရိုးနံဘေးမှာ
ကုန်းပေးခဲ့ပြီလို့ချည့်ပဲထင်နေတယ်။ပြော
ချင်တာက အဖေအ,တဲ့အကြောင်းဆိုပေ
မယ့်ဦးနီတွတ်နဲ့တိုက်ရိုက်ကြီးပတ်သက်
နေလို့ပြောရတာပါ။အမေမျက်နှာမြင်စ,
အိပ်ယာခွဲအိပ်ကြပေမယ့် လေးရက်ကြာ
တော့အဖေနဲ့သူ့သားတွေက အမေ့အခန်း
မှာပြန်အိပ်ကြတယ်။အပြင်မှာအန်တီရီနဲ့
ကျော့မြိုင်တို့မောင်နှစ်မအိပ်တာပေါ့။အဲဒီ
ညက အန်တီရီနဲ့ကိုကို တစ်ညလုံးမအိပ်
ကြဘူး။လိုးတော့မလိုးပါဘူး..ကိုကိုကလူ
ပျိုမဖြစ်သေးဘူး။လီးကတော့လေးလက်မ
ထက်မအောက်တော့ဘူး..ကြီးနေပြီ။သန်း
ခေါင်ကျော်တော့ ခြောက်ဆယ့်ကိုးဆွဲနေ
ကြတာတွေ့ရတယ်…ကျော့ရှိနေတာကို
လည်းဂရုမစိုက်ကြတော့ပါဘူး။
နောက်တစ်ရက်တော့ သူတို့အကွက်
ရိုက်ထားကြပြီးညမိုးချုပ်တော့ဦးနီတွတ်
အဖေ့ဆီအကူအညီလာတောင်းတယ်။
သူ့အမေနေမကောင်းတာဆေးရုံပြချင်လို့
မိန်းမဖော်လိုနေတာမို့မရီမြိုင်အားလျင်အ
ဖော်ခေါ်သွားပါရစေတဲ့။အဲဒါ..အဖေကမစုံစမ်းမမေးမြန်း မငြင်းဆန်ပဲအန်တီရီ့ကိုထည့်ပေးလိုက်တယ်လေ..အ,ချက်။ကိုကို
က အဖွားကြီးကိုညနေကမှအကောင်းအ
တိုင်းမြင်ထားတာပဲ သိတာပေါ့။အဖေ့ကို
အသိမပေးပဲမောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ဓာတ်
မီးကိုယ်စီထိုးပြီးသူတို့အိမ်နောက်ဖေးကို
လိုက်ချသွားတော့ အဖေလိုက်လာတယ်
ထင်လို့လားမသိဘူး..နီတွတ်နဲ့ညီအစ်ကိုသုံးယောက်သား အဝတ်တွေတောင်မယူ
အားဘူး..ကိုယ်တုံးလုံးကြီးတွေထွက်ပြေးသွားကြတာကိုဓာတ်မီးရောင်အောက်မှာ
မြင်လိုက်ရတယ်လေ။သူတို့မို့လဲ မိန်းမပျို
မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်ကို ညီအစ်ကိုသုံးယောက်ဝိုင်းလိုးကြဖို့ပက်ပက်စက်စက်
ယုတ်ယုတ်မာမာ ကြံရက်တယ်။တကယ်
ပါ..ကြိုက်ကုန်းမို့ တစ်ယောက်ချင်းခေါ်လိုးတယ်ထင်ပြီးလိုက်လာတာ..ခုလိုမြင်ရ
တော့ဒေါသပိုထွက်မိတယ်။နှာထန်နေတဲ့
အန်တီရီကတော့အဲဒါတွေမတွေးပါဘူး.
သူ့အဝတ်တွေပြန်ဝတ်နေရင်း ပြုံးပြုံးပါပဲ..
ဘာလို့လိုက်လာကြတာလဲ..တဲ့။သူ့ကြည့်ရတာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်တက်
လိုးတာခံရခါနီးမှပျက်သွားရလို့ အားမလိုအားမရဖြစ်နေတဲ့ပုံပါပဲ။
အကျယ်အကျယ်တွေမဖြစ်ချင်လို့အမေ
ကအဖေ့ကိုဘာမှပြဿနာမရှာခိုင်းခဲ့ဘူး။
အန်တီရီလည်းညီအစ်ကိုသုံးယောက်ဝိုင်းလိုးခံရမယ့်ကိစ္စတွေးပြီးဖြုံသွားလို့ထင်ပါရဲ့ နောက်ရက်မှာဦးနီတွတ်နဲ့ချိန်းတွေ့တာကို
မမြင်တော့ဘူး။ဒါမှမဟုတ် ညီအစ်ကိုသုံး
ယောက်ရဲ့အလိုးကိုမခံလိုက်ရလို့များ အား
မလိုအားမရဖြစ်နေတာလားတော့မသိဘူး
လေ။အဲလောက်အ,နေမှတော့ ငယ်တုန်းကအဖေ့ရည်းစားကိုသူများခိုးပြေးသွားခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတာ ဟုတ်မှာပဲလို့တွေးနေမိခဲ့
တယ်။ဒါပေမယ့်..ဒီထက်အ, ဒီထက် အူ
ဒီထက် န..ဒီထက် ထူ.မှန်းနောက်ပိုင်းမှပဲ
ပိုသိလာတာပါ။
(7)
မိုးမိုးကိုမွေးပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာမေမေ
က သားကြောဖြတ်လိုက်လို့လားမသိဘူး.
အသားတွေပြည့်တက်လာပြီးဘော်ဒီကလဲ
တအားမိုက်လာတယ်။အပျိုတွေရဲ့ဘော်ဒီ
မိုက်တယ်ဆိုတာက အရှက်အကြောက်တ
ရားနဲ့အနားကွပ်ထားတာခံနေရတော့သိပ်
ရင်ခုံစရာမကောင်းလှဘူး။အအိုတွေ မိုက်
တယ်ဆိုတာကအရှက်အကြောက်ခြုံလွှာကိုအလိုလိုခွာချထားပြီးသားဖြစ်နေတော့
အထိန်းအကွပ် အနှောင်အဖွဲ့နယ်ကလွတ်
နေပြီမို့ အရာရာဟာရင်ခုံစရာ.လီးတောင်
ချင်စရာတွေချည့်ဖြစ်ကုန်တယ်။မျက်ဝန်း
ရဲ့အကြည့်တွေ နှုတ်ခမ်းရဲ့အပြုံးတွေ ကိုယ်
နေဟန်ထားတွေကအစ,ယောကျာင်္းတွေအတွက်မြှူဆွယ်နေသလားလို့ထင်ယောင်
ထင်မှားဖြစ်စေနိုင်လာတာဟာ ဘယ်လိုသဘာဝလဲမသိဘူး။
အသက်အစိတ်မှာသားကြောဖြတ်ခဲ့တဲ့
အမေ..အသက်နှစ်ဆယ့်ရှစ်မှာတကယ့်အ
ကိတ်ကြီး..ရင်တုန်ပန်းတုန် ဆွဲလိုးပစ်ချင်
စရာကြီးဖြစ်နေပြီ။ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့လင်
ယူ..ကလေးငါးယောက်မွေးထားပြီးတဲ့မိန်းမ..ယောကျာင်္းကတစ်နေကုန်အလုပ်ခွင်ထဲ
အချိန်ကုန်နေတော့လက်တည့်စမ်းခံရဖန်
တွေများလာရော။အဖေကလည်းလူသန်
အလိုးသန်ဆိုပေမယ့် ခွန်နနှစ် ရှစ်နှစ် လိုး
လာခဲ့ပြီးလို့အီနေတာရော..အလုပ်ကြမ်းမို့
ပစ္စည်းတွေထမ်းရပိုးရတာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က
ပင်ပမ်းနွမ်းနယ်မှုတွေကိုနှစ်အတော်များ
ှများကြံ့ ကြံ့ ခံလာရတဲ့ဒဏ်ရော..မနက်အ
စောကြီးထ,ရမယ့်တာဝန်တွေရော နေ့စဉ်
ပေါင်းစပ်နေတော့ အမေ့ကိုသိပ်မလိုးဖြစ်
တော့တာ ဆယ်နှစ်သမီးကျော့ကျော့မြိုင်
တောင်သိနေပြီ။အဲဒီအခြေအနေမှာအမေ့
ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်အိမ်ကကိုခိုင်စိုးဆိုတဲ့
လူပျိုကြီးကစ,ပြီးလိုးတော့တာပဲ။
လှလှမြိုင် အုန်းဆီဝယ်ချင်လို့လမ်းထိပ်
စတိုးဆိုင်သေးသေးလေးကိုသွားဖို့အိမ်က
အထွက်မှာမျက်နှာချင်းဆိုင်အိမ်ကလူပျို
ကြီးကလည်းအဖွားအတွက်ဆေးဝယ်ပေး
ဖို့အထွက်မို့လမ်းလယ်ခေါင်မှာဆုံကြရာက
ဒီနေ့အထိလူမသိသူမသိလိုးလာခဲ့ကြတဲ့
ဇာတ်လမ်းစခဲ့ကြတာပါပဲ။
” ဘယ်လဲ မတင်ကြီး..”
ဒီရပ်ကွက်ထဲနေလာခဲ့တာကြာလဲကြာခဲ့
ပြီ..ကိုမင်းမော်နဲ့သူကလဲငယ်ပေါင်းတွေဆိုတော့အရမ်းရင်းနှီးကြတယ်။မိုးမိုး မွေး
ပြီးသားကြောဖြတ်လိုက်တော့ ကိုယ်လုံး
ကိုယ်ထည်က အလိုလိုနေရင်းဖင်တွေ နို့
့တွေကြီးလာပြီး ဖင်ကြီးကအပျိုတွေလိုမျိုး
မာမာတင်းတင်းကြီးမဟုတ်ပေမယ့်.အိအိ
ကားကား ဖုဖုထွားထွားကြီးပြူးတက်လာ
တယ်။နို့ ကြီးတွေလဲ မို့မို့အိအိဖောင်းကြွ
တက်လာပေမယ့် သူကသူ့ဝါသနာကိုသိပါ
စေတော့ဆိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ထင်ပါရဲ့…
လူကိုများသူ့စိတ်ကြိုက်နာမည်ပေးထား
လိုက်တာ ” မတင်ကြီး ” တဲ့..ခ်ခ်။ဘေးလူ
မရှိရင်အဲနာမည်ကြီးခေါ်ခေါ်ပြီးတော့ရွှန်း
ရွှန်းစားစားကြည့်နေတဲ့သူ့မျက်လုံးကြီးက
ဖင်ကြီးကိုအခုပဲကိုက်စားတော့မှာလား.အ
ခုပဲကိုင်ဆုပ်ဖြဲတော့မှာလားထင်ရလောက်
အောင်အရည်တွေလဲ့နေတော့..လင်နှစ်
ယောက်ညားလို့ကလေးငါးယောက်မွေးပြီး
ထားတဲ့မိန်းမက သူ့စိတ်ကိုဘယ်မသိပဲနေပါ့မလဲ။ဒီလူပျိုကြီးတော့အချောင်နှိုက်စား
ှုချင်နေပြီဆိုတာသိနေခဲ့ပေမယ့် ကိုယ်ကလဲခပ်ပါပါမို့မကြိုက်သလိုကြိုက်သလိုနဲ့ မူနွဲ့နွဲ့ စူတူတူ လိုက်လျောလက်ခံ တုန့်ပြန်
ပေးခဲ့တာ ကြာပြီ။
” ဟွန့်..ကိုထိုင်လိုးနော်…မတွေ့လိုက်နဲ့ တွေ့လိုက်တာနဲ့လုပ်ချလိုက်ပြီ ချည့်ပဲ ခ်ခ်
အုန်းဆီသွားဝယ်မလို့..ဟီဟိ ”
သူ့နာမည် ခိုင်စိုးဆိုတော့..ခ်ခ်..သူ့လိုလူပျိုကြီးတောင်မှကိုယ့်ကိုသတ္တိရှိရှိနဲ့ဒီလို
နှာကန်တဲ့နာမည်မျိုးပေးရဲ ခေါ်ရဲသေးတာ
ကိုယ့်လိုကလေးငါးယောက်အမေကလဲသူ့
ထက်ပိုရဲပါတယ်ဆိုပြီး ” ကိုထိုင်လိုး ” လို့
ဘေးလူမရှိတဲ့အချိန်ပြန်ခေါ်ပေးခဲ့တာလဲ
ကြာပြီ ခ်ခ်။ခါတိုင်းတော့ တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက် လူရှင်းနေတုန်းတွေ့ကြတဲ့အ
ခိုက် နှုတ်ဆက်ရင်းစိတ်ပြေလက်ပျောက်
စ,တဲ့နောက်တဲ့အနေအထားမျိုးပဲရှိခဲ့ကြ
တာပါ။လောကသဘာဝ နှုတ်ဆက်ပြီးရင်
လမ်းခွဲခဲ့ကြတာချည့်ပါပဲ..ဒီထက်မပိုခဲ့ကြ
ပာဘူး။ဒီနေ့တော့ ကိုမော်ညဆိုင်းအလုပ်
ဆင်းရတာခြောက်ရက်လောက်ရှိပြီမို့ လီး
ဆာတဲ့စိတ်ကလေးကလည်းရှိ.သူနဲ့ရင်းနှီး
ရတာလဲပျော်သလိုလိုရှိတာမို့နှစ်လှမ်းသုံး
လှမ်းအတူလျှောက်ခဲ့မိလိုက်တယ်။
့ ” ကျွန်တော်လဲ လိမ်းဆေးသွားဝယ်မလို့..
အဟီး.. တစ်ဆိုင်တည်းမှာဝယ်ရမှာပဲဗျ
မတင်ကြီးဝယ်ခဲ့ပေးပါလား. အင့် ”
ခက်ပါပြီ..ဒီကအတူလျှောက်ရင်းအပျင်း
ဖြေချင်ပါတယ်ဆိုမှ.သူကလမ်းခွဲချင်နေရ
သေးတယ်လို့ပဲ..။ဘယ်ရမလဲ…သူပြောတဲ့ဆေးနာမည်တွေမဆုံးခင်ပဲ
” အိုး..ခ်ခ် ကိုထိုင်လိုးကလဲကြံကြံဖန်ဖန်
လီးဆေးတော့မဝယ်ရဲပါဘူး..ဘာလဲ ကြီး
ဆေးလား..ရှည်ဆေးလား..ကြာဆေးလား
ကိုမော့်အတွက်လဲဝယ်ရအောင်လို့ ”
လူပျိုကြီး မျက်နှာရှုံ့ မဲ့သွားတာပဲ ခ်ခ်။
စိတ်ထဲမှာပျော်သလိုလိုဖြစ်လာတာနဲ့လေ
နည်းနည်းထပ်ရှည်ပေးလိုက်တယ်..
” အင်္ဂလိပ်ဆေးတွေတော့ ကိုမော်မသုံး
လို့မသိဘူး ကိုထိုင်လိုးရဲ့…နှမ်းလုံးကြိုင်တို့
ခွေးလျားစေ့တို့တော့အိမ်မှာရှိတယ်..ဘာ
တဲ့..ဟိုလေ စံချိန်မီလဲ ရှိတယ်..သူ့လီးက
သိပ်သေးနေရင်လဲလောလောဆယ်တော့
သုံးကြည့်ပါလား..အိမ်လာယူလှည့်..”
သူကမျက်လုံးကြီးပြူးပြီးကြည့်နေတော့
လှလှမြိုင်မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်ပြီး
သူ့အနားတိုးလျှောက်ရင်းတိုးတိုးကပ်ပြော
ပစ်လိုက်တယ်..
” ကိုယ်တိုုင်မလိမ်းတတ်ရင်လဲ တင်ကြီး
လိမ်းးပေးမယ်လေ.အဲဒီဆေးကမထိုင်ပဲရပ်
လိုးလို့ရအောင် တောင်တယ်.ခ်ခ်.ရွှဲရွှဲကြီး
လိမ်းမှရမှာ…စောက်ရည်ဆေး တဲ့.ခ်ခ် ”
စတိုးဆိုင်လေးထဲ ဆေးရောင်းတဲ့ညီမ
လေးက ယူရှိပ်စွပ်ကျယ်လေးဝတ်ထားလို့
နို့လုံးကြီးတွေကအထင်းသားပေါ်နေတော့
အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေဖြစ်နေလို့ လူပျိုကြီးကိုမနည်းထိန်းပြီးခေါ်ခဲ့ရတယ်။အဲဒီထဲကပြန်ထွက်လာကြတော့လူပျိုကြီိး နှာခေါင်းကြိီးပွတက်နေပြိီးနီရဲနေပြီ။
” မတင်ကြီး…အခုလိုက်ခဲ့မယ်နော် ”
” အာ.ဘာမှလဲမကြားရဘူး.ဒီနားတိုးခဲ့.
ကပ်ပြောတော့ ကိုက်စားမှာစိုးလို့လား ”
” အား…နို့ ကြီးကအိနေတာပဲ..အကြီး
ကြီးပဲနော်…ကလေးနို့ စို့တုန်းလား”
” ဟူး..နို့ ပြတ်တာနှစ်နှစ်ရှိသွားပြီ ခ်ခ်..
ကိုမင်းမော်နို့ ပြတ်တာကငါးနှစ်လောက်ရှိ
ပြီ…ဒါကြီးတွေက ပိုင်ရှင်မဲ့…ခိခိ ခိခိ သိပ်
မညှစ်နဲ့လေကွာ..ခပ်ဖွဖွလေးနယ်ပေး..
အင်း..အဲလိုမျိုးလေးကြိုက်တာ..စောက်
ရည်ဆေးလူးပေး တော့မှအားရပါးရစို့..”
” ဟား..ပွတာပဲ..ဒီနို့ ကြီးစို့ရင်းလိုးရရင်
တစ်ညလုံးမချွတ်ဘူး..”
” အိုး..အဲဒါမျိုးကြိုက်တာ..တအားတော့
ကြမ်းလို့မရဘူးနော်.ကလေးတွေရှိတယ်
တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း..ပြင်းပြင်း. ရမလား ”
” သိပ်ရ ”
ကိုမော်တို့ညဆိုင်းက ညရှစ်နာရီ-မနက်
ရှစ်နာရီ ဆိုတော့အလုပ်မသွားခင်အိမ်မှာ
နဲနဲသောက်တာအစဉ်အလာလိုဖြစ်နေပြီ။ဆိုင်မှာလိုအဖော်အပေါင်းနဲ့သောက်လေ့မရှိပေမယ့်သူသောက်နေတုန်းကိစ္စတစ်ခုခုနဲ့ဖြစ်ဖြစ်..အလည်အပတ်ဖြစ်ဖြစ်ရောက်
လာမိတဲ့သူကတော့သူနဲ့သောက်ဖော်ဖြစ်
သွားရတာချည့်ပဲ.။ဒီနေ့တော့ လူပျိုကြီး
ခိုင်စိုးအလှည့်ပေါ့..
” လာ..ထိုင်လိုး..တစ်ခွက်ချ..”
” အာ..ငါမှအရက်မသောက်တတ်တာ..
အမြည်းပဲစားကူမယ် ဟီးဟီး ”
” ဟေ့ကောင်..မသောက်ပဲမနှိုက်နဲ့.ဖရီး
တွယ်တာတစ်နေရာပဲကောင်းတယ် ဟဲဟဲ
သိတယ်မလား ရော့ ဘီယာတော့လောက်
တော့မင်းဖြစ်မှာပါ..”
ကိုခိုင်စိုးကိုဘီယာအတင်းတိုက်တော့မ
သောက်ချင်သလိုလိုဟန်ဆောင်ပြီးလှမြိုင်
ကိုလှမ်းကြည့်တယ်.
” ဘာမှကြည့်မနေနဲ့ညီလေး..ငါပြီးရင်အ
ကုန်ပြီးတယ် အေးဆေးသောက်..ငယ်ရေ
ဖန်ခွက်တစ်လုံးလောက်..”
မလှမြိုင်ကရေချိုးမလို့ဆိုတော့ထမီရင်
လျှားကြီးနဲ့..ကလေးငါးယောက်မွေးထားခဲ့
ပြီးသားဆိုတော့ တဘက်တွေဘာတွေခြုံ
နေရလောက်အောင်လဲယဉ်ကျေးပြမနေပါ
ဘူး။ပြီးတော့..ခဏလေးနေရင်ကိုယ့်တစ်
ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးစောက်ပတ်တက်လိုးမယ့်
လူမှန်းသိနေလို့ရှက်နေရွံ ့နေစရာလဲမလိုပါဘူး။ဒါပေမယ့် လင်ရှေ့ဆိုတော့ ရှက်လို့
ကာထားရသလိုလိုနဲ့လက်တစ်ဖက်က နို့
လုံးကြီးတစ်လုံးကိုမို့အိနေအောင်ပင့်တင်
ပြထားပြီး ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ခပ်ကိုင်းကိုင်း
လေးနဲ့ဖန်ခွက်တစ်ခွက်ကိုလက်ကမ်းပေး
လိုက်တော့ ခိုင်စိုးလက်တစ်ဖက်နဲ့လီးကိုဖိ
အုပ်ထားရတာ သူ့ယောကျာင်္းကမမြင်ဘူး။
” သိပ်မသောက်နဲ့နော်.မူးနေလို့လီးကမ
တောင်နိုင်တော့မှ ဟိုဆေးပေးပါ ဒီဆေး
ပေးပါလာမလုပ်နဲ့..လျှော့သောက် ”
သူ့လင်ကိုပြောသလိုလိုနဲ့ခိုင်စိုးကိုမျက်
လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီးပြောရင်းပြုံးစေ့စေ့ စူ
တူတူလုပ်နေတာကို ဟိုလူကလဲသူ့ပြော
တယ်အထင်နဲ့..
” ညဆိုင်းဆင်းရမှာပါကွာ ငယ်ရ..လီး
ဘယ်လောက်တောင်တောင်ငယ့်ကိုလာလိုးလို့မရပါဘူး..ချ ခိုင်စိုး ”
ခိုင်စိုးကဘီယာကိုမျှဉ်းပြီးတစ်ကျိုက်ချင်း
သောက်နေတော့ကိုမင်းမော်ကအားမရလို့ထင်ပါရဲ့.
” ချပါဟ.ခပ်ကြမ်းကြမ်း..သမီးရေ ဦးဖို့
အာလူးကြော်လေးပန်းကန်ထဲထဲ့ခဲ့..”
ကျော့ကျော့မြိုင်ကဆယ်နှစ်ကျော်ဆိုပေ
မယ့် နှာသက်နဲ့လိုးအတွေ့အကြုံမြင်နေရ
တာကငါးနှစ်ကျော်နေပြီ။ပြီးတော့ခပ်ထွား
ထွား ခပ်ကားကားနဲ့အပျိုကြီးစတိုင်။ပန်း
ကန်ပြားလေးထဲအာလူးကြော်တစ်ထုပ်ကို
ဖောက်ထည့်လိုက်ပြီးအဖေတို့ဝိုင်းကိုသွား
ပို့ရင်းအဖေတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာထိုင်နေ
တော့ ခိုင်စိုးကတစ်ထောင်တန်တစ်ရွက်
မုန့်ဖိုးပေးလို့ ဒီလူကြီးကချစ်ဖို့ကောင်းတာ
ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့အဖေမမြင်အောင်ကပ်ပြီး
အသာလေးယူထားလိုက်တယ်။
” ဟေ့ကောင်.ချပါဟ ငါတောင်တစ်ပြား
ကုန်တော့မယ်..အလကားတိုက်တယ်လို့
မထင်နဲ့ငါ့ကောင်.အိမ်ဖက်လဲကြည့်ပေးဦး
ညရေးညတာ မီးဘေး သူခိုးဘေး မင်းကိုပဲအားကိုးတာ..အိမ်မှာကလေးတွေချည့်ပဲ
ဂွင်းချည့်လှိမ့်တိုက်မနေနဲ့..ငါ့အိမ်ဖက်လဲ
ပတ်ပေးဦး လခွီး..”
သူကတစ်ဟီးဟီးတစ်ဟားဟားနဲ့ တစ်
ခွက်ပြီးတစ်ခွက်ဆက်သောက်နေတော့
အိမ်ရှေ့ထောင့်ကရေတွင်းမှာရေချိုးနေတဲ့
လှလှမြိုင် ရေစိုကြီးနဲ့ဝင်လာတယ်။သူ့ အချိုးအဆက်နဲ့ရေစိုထမီရင်လျှားက ဘီယာ
ရှိန်ယစ်နေတဲ့ခိုင်စိုးစိတ်တွေကိုဂယောင်ဂ
တမ်းဖြစ်သွားအောင်လွှမ်းမိုးပစ်တာမို့သူ့နံ
ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ကျော့ကျော့မြိုင်ပေါင်
လုံးတစ်တစ်လေးကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆွဲ
ဆုပ်ညှစ်ခာမိတာသတိမထားလိုက်မိဘူး။
ကျော့ကျော့မြိုင်ကဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး
သူ့အဖေမမြင်နိုင်အောင်ကျန်တဲ့ပေါင်တစ်
လုံးနဲ့ဒူးထောင်ထိုင်ပြီးကာလိုက်ရင်းခိုင်စိုး
လက်ကြီးကိုဖိထားပေးလိုက်တယ်။ လက်
ချောင်းကလေးတွေကစိတ်ရဲ့အလိုအတိုင်း
အလိုက်တသိလှုပ်ရှားလာကြပြီး ခိုင်စိုးရဲ့
လက်သန်းဖျားလေးကို ကျော့မြိုင်ရဲ့ ပေါင်
ရင်းကြားနဲ့စောက်ပတ်တင်းတင်းလေးပေါ်
ထားပေးမိတယ်။ခိုင်စိုးသတိပြန်ဝင်လာပြီး ကျော့မြိုင်ရဲ့ မြန်ဆန်ပြီးပညာပါလွန်းလှတဲ့လုပ်ရပ်ကိုတစ်ဆက်တည်းသိလိုက်ရင်း…
ဒီကောင်မလေးအထာနပ်နေပြီပဲ..လို့တွေး
လိုက်မိတော့ အရှိန်တွေစုပေါင်းစပ်ပေါင်းနဲ့ လီးကြီးကတောင်လာရော..
” ဖယ်ရီလာတော့မယ်မလား..တော်သင့်
ပြီထင်တယ်နော် ကိုမော်. မူးနေရင်ဘာမှ
လုပ်မရတော့ဘူး..ဟိုလူုကြီးလဲ လုပ်စရာမရှိဘူးဆိုပြီးစွတ်သောက်မနေနဲ့..ချွ တ်ပြီး
သောက်..ခ်ခ် ပြန်တော့ သူများယောကျာင်္း
ကိုဖျက်ဆီးနေတာ ဟွန်း.”
” အေး အေး..တော်ပြီ ထိုင်လိုး..မင်းလို
သေးရင် ရော့.ဒီမှာတစ်ဘူး..ဒီအမြည်းနဲ့ပဲဆက်သောက်လိုက်..မေ့တော့မမေ့နဲ့နော်
ဟေ့ကောင်..ညနက်ပိုင်းအိမ်ဖက်နဲနဲလေး
ပတ်ကြည့်ပေး..ငါမမူးခင်ပြောထားတာ ”
လှလှမြိုင်ကထမီရင်လျှားကြီးကို ခိုင်စိုး
ဖက်လှည့်ပြီးပြင်လျှားတော့တစ်ထွာကျော်
လောက်ပြဲနေတဲ့ထမီပြဲကြီးက သူ့စောက်
ဖုတ်ကြီးနဲ့တည့်တည့်ကြီ။ကျော့ကျော့မြိုင်
မျက်လုံးလေးကိုလက်နဲ့ဟန်ဆောင်ကွယ်
ပြီးတခိခိရယ်တော့ မလှမြိုင်ကခေါင်းတစ်
ချက်ခေါက်ပြီးမျက်စောင်းထိုးတယ်..
” အောင်မယ်လေး စိတ်ချကိုမော်..မမေ့
စေရပါဘူး..နဲနဲလေးမဟုတ်ဘူး..တုတ်တို
တစ်ချောင်းကိုင်ပြီးထိုင်ရာကမထ,အောင်
ပတ်ကြည့်ခိုင်းထားပါ့မယ်.ခ်ခ်..မဲမဲမြင်ရင်
တုတ်တိုနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးပြီး ယက်သာ
ယက်ပစ်ကိုထိုင်လိုး ရေ့ ခိခိ ခိခိ ”
ကိုမင်းမော်မူးမူးနဲ့တစ်ဟားဟားရယ်နေ
ရင်းသူ့အဝတ်အိတ်ကလေးဆွဲယူနေတုန်း
မလှလှမြိုင် ထမီရှေ့ဖုံးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့
ဆွဲဖယ်..သူ့သမီးပေါင်ပေါ်ကခိုင်စိုးလက်
ကြီးကိုဆွဲယူပြီးသူ့စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်
ပေးလိုက်တယ်။အေးသလို နွေးသလိုနဲ့ အကွဲမြောင်းကြီးအတိုင်းလက်ညှိုးကဆင်း
သွားပြီးစောက်ခေါင်းထဲစွတ်ကနဲထိုးထည့်
လိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲအိစေးပိုင်
နေတာမို့လေးငါးချက်လောက်အားရပါးရ
ကြီးကော်ပြီးကစားပေးလိုက်တယ်။ဖယ်ရီ
လည်းရောက်လာပြီးဟွန်းသံပေးနေတော့ကိုမင်းမော်တစ်ချက်လေးတောင်လှည့်လို့
မကြည့်အားတော့ပဲ ကားပေါ်ပြေးတက်
သွားရော..
” ကြည့်ဦး.သူ့လီးကြီးကိုလဲ ခိခိ..ဒီလီးမျိုးဆေးထပ်လိမ်းလိုက်လို့ကတော့.ရင်ပွင့်
သွားလောက်တယ် ခ်ခ်..ဒီလီးကြီးမှအားမ
နာ သမီးစောက်ပတ်များနှိုက်နေလိုက်တာ
ခိခိ နှာဘူးမှနှာဘူးအစစ်..”
” မေမေကလဲ..သမီးကိုင်ထည့်ထားပေး
လိုက်တာပါ.ဟီးဟီး ဦးကလက်သန်းလေး
ပဲလှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်ပေးတာ..အရသာတော့
ရှိတယ်နော်မေမေ ဟီးဟီး ခ် ”
” ကိုမင်းမောင်ကြီးသနားစရာပဲနော်.
အားလဲနာလိုက်တာ.”
” သူ့အားနာရင် သူမိန်းမနာနာလိုးပေးရ
တယ်တဲ့ ခ်ခ် ခ်ခ် ”
(9)
မေမေတော့ ဒီညအလိုးခံတော့မယ်ဆိုတာကွက်တိကြီးသိခဲ့ပေမယ့်ဘယ်လိုကဘယ်လိုအိပ်ပျော်သွားခဲ့မိလဲမသိတော့ပါဘူး..တစ်ဖုံးဖုံးဆောင့်လိုးတဲ့အသံတွေနဲ့
ကျော့မေကိုယ်လုံးလေးမြောက်ကြွမြောက်
ကြွဖြစ်နေတာတွေကြောင့်နိုးလာတော့တုံးလုံးကြီးမှောက်အိပ်နေတဲ့မေမေ့ကိုယ်ပေါ်မှာဦးခိုင်စိုးကလက်ကြီးနှစ်ဖက်ခွထောက်
ပြီးမှောက်လျက်ကြီးဆောင့်လိုးနေတာ
တွေ့ရတယ်။ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားလို့ဇဝေ
ဇဝါစိတ်နဲ့အိပ်ယာကထ,ပြီးငုတ်တုတ်ထိုင်
ကြည့်တော့လဲဟုတ်နေတာပါပဲလား.
” အူးဟူး..ဖင်ကြီးလိုးနေတာလား ဦး ”
ဦးခိုင်စိုးကတစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ဆောင့်လိုးနေရင်း ချွေးတွေသီးနေတဲ့မျက်နှာနဲ့
ကျော့မေကိုပြုံးပြပြီး
” စောက်ပတ်ကိုလိုးတာပါသမီးရဲ့..ဦးရဲ့လီးကစောက်ပတ်ထဲမှာပါ..သမီးထ,ပြီးအ
နောက်ကကြည့်..”
အဲဒါနဲ့အိပ်ယာထဲကထ,ပြီး သူတို့နောက်
ကိုသွား ပေါင်တွေကြားမှာငုတ်တုတ်ထိုင်
ကြည့်တော့..ဟုတ်ပါ့ သူ့လီးကြီးကစောက်
ပတ်ထဲကို လျှောကနဲထွက်ဖောင်းကနဲဝင်
စောက်ရည်ဖြူဖြူတွေငြိကပ်နေတာမှစေး
နေတာပဲ။အမေကဖင်လုံးကြီးတွေကိုကြွ
တက်နေအောင်ခါးလေးကော့ပြီးမို့ပင့်ထား
ပေးတော့စောက်ဖုတ်ကြီးကအနောက်မှာ
ပြူးထွက်နေတာပဲ။အဲဒီစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ
ဦးခိုင်စိုးကလီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးနဲ့
ကော့ကော့ပင့်ပြီးကော်လိုးနေတာကိုး.လိုုး
လဲလိုးတတ်ပါပေရဲ့…မြင်ဖူးပေါင်တော်…
အမေ့ဖင်ဆုံကြီးကကားကားမို့မို့ကြီးဆို
တော့ဖင်ကြားမြောင်းနက်ကျယ်ကျယ်ကို
ဦးခိုင်စိုးကဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းဆီးခုံကြီး
နဲ့ပစ်ပစ်ရိုက်နေတော့ ဖောင်း ဖောင်း ဆိုတဲ့ အသံတွေထွက်နေတာလက်ခုပ်တီးပြီး
လိုးနေတဲ့အတိုင်းပဲ အကျယ်ကြီး။စောက်
ခေါင်းထဲကိုလီးကြီးဝင်သွားတော့စွတ်စွတ်
နဲ့ကြားရတယ်။လီးကြီးပြန်ဆွဲထုတ်တော့
ပြွတ် ပြွတ် နဲ့လီးချောင်းကြီးမှာစောက်ရည်
ဖြူတွေက ကပ်လို့ တွဲလို့ အူယားစရာကြီး
မြင်ရတယ်။
တကယ်တော့ ကျော့ကျော့မြိုင်မြင်နေရ
တာက ခိုင်စိုးအတွက်တတိယအချီဖြစ်နေ
ပြီ။ရောက်လာကတည်းကလီးမချွတ်ပဲလိုး
နေလို့လှလှမြိုင်ကဒုတိယအချီပြီးတော့အ
လိုးမခံနိုင်တော့ဘူး။ခဏလေးနားရနားရ
ဆိုပြီးမှောက်အိပ်ပစ်လိုက်တာကို အပေါ်
ကထပ်မှောက်လိုက်လာပြီးလီးကြီးကိုဇွတ်
ထိုးသွင်းတယ်..သိပ်ဆိုးတဲ့လူ။လှလှမြိုင်
စောက်ပတ်ကလဲ လီးနဲ့ထိနေရင်နေလို့မရ
တာဘာသဘောလဲမသိဘူး။သူ့လီးကြီးက
စောက်ခေါင်းထဲမဝင်ပဲ စောက်ပတ်ကို ဟို
ထိုးဒီထိုး ထိုးနေတော့ သုံးချီဆက်အလိုးမခံနိုင်ပါဘူးလို့ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ကြားက လီး
လဒစ်ဖူးကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုတည့်
သွားအောင် ခါးလေးနှိမ့်ပြီးဖင်ဆုံကြီးပင့်တင်ပစ်ပေးထားမိတာကိုပဲ လှလှမြိုင်ဟာ
ိနှာသိပ်ကြီးတဲ့မိန်းမလို့ပြောကြဦးမှာလား။
” ဟင့်..ဝင်သွားပြန်ပြီကွာ..ဟင့် ဟင့်..
လျှောကနဲနေတာပဲ..တအားလိုးတတ်တဲ့
လူကြီး ဟင့်..လီးကြီးကလဲရှည်ပါ့.အိမ်က
လူ ဒီလိုလိုးလို့များလဒစ်ဖျားတောင်မဝင်
ဘူး..အိ အိ..ဝင်ပါတယ်မောင်ရယ်. အား
ရပါးရ ဆို့နစ်ပိတ်နေအောင်ဝင်ပါတယ်.သ
ဘောကျသာလိုးပါတော့..ရော့ ”
လီးဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ အဆောင့်ခံချင်လာတဲ့စိတ်တွေဘယ်လိုကဘယ်လိုပေါ်လာသလဲမသိဘူး.ဖင်ဆုံကြီးမို့ဖောင်းတက်လါ
တဲ့အထိခါးကိုနှိမ့် ဖင်ကိုကော့ပင့်ပြီးခံပစ်
တာ..လိုးတဲ့လူကအားပြည့်အင်ပြည့်လူပျို
ကြီး စောက်ဖုတ်ငတ်ကြီးဆိုတော့ကောင်း
လိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်တွေ.တစ်ဖုံးဖုံးနဲ့အိမ်
တောင်ပြိုကျတော့မလားထင်ရတယ်။လှ
မြိုင်ကလည်း သူတစ်ချက်ဆောင့် ကိုယ်
တစ်ချက်ပင့် ပဲ..ခားကိုအသေနှိမ့်ချထားပြီးဖင်ကြီးကိုဆက်ဆက်ကော့ပင့်ပေးနေရင်းအလိုးခံပစ်တာအားရလိုက်တာရှင်..ဒီလိုလူမျိုးနဲ့အလိုးခံရတာ..ခံရကျိုးနပ်လွန်းလို့
နေ့တိုင်းညတိုင်းတောင်အလိုးခံချင်တယ်။
သူ့လီးကြီးကိုစောက်ပတ်အားနဲ့ညှစ်ညှစ်
စုပ်ဆွဲပစ်တော့စောက်ရည်တွေကလဲညှစ်
တိုင်းထွက်.ညှစ်တိုင်းထွက်..ရွှဲနေတာပဲ။
အဲဒီလူက ဗလကြီးသလိုလီးကလဲအကြီး
ကြီး။ဆယ့်လေးနှစ်ကျော်နဲ့လင်နောက်ကို
လိုက်ပြေးပြီး ဆယ့်လေးနှစ်ကျော်အလိုးခံ
သက်တမ်းရှိတဲ့အပြင် ကလေးငါးယောက်
ထွက်ပြီးသားစောက်ပတ်ကြီးထဲသူ့လီးကြီး
ပြည့်သိပ်နေတယ်လိုရင်ဘယ်လောက်ကြီး
တဲ့လီးလဲဆိုတာမှန်းသာကြည့်လိုက်ကြပေ
တော့။ပြီးတော့ အမြဲလိုးနေရဖို့မဖြစ်နိုင်တဲ့
ကြိုက်ကုန်း ကြုံကုန်းလောက်ပဲတစ်လလုံး
မှတစ်ခါ.နှစ်ခါလောက်ပဲလိုးရတဲ့လူ.လီးမှာခွန်အားအပြည့်ဆိုတော့သန်လိုက်တောင်
လိုက်တာမှ တစ်ချက်ကလေးမှလျော့သွား
တယ်လို့မရှိဘူး။အဲလိုလီးကြီးတစ်ချက်ပြီး
တစ်ချက် စောက်ပတ်ထဲနင့်နင့်သီးသီးဝင်
ဆောင့်လိုးတာခံနေရတော့ကောင်းလွန်းလို့ခေါင်းအုံးစွန်းကိုအသေကိုက်ပြီးဝမ်းခေါင်းသံနဲ့ကြိတ်အော်နေရတယ်။ဒါနဲ့ပဲသမီး
နိုးလာရော ခ်ခ်..
အိုး ဟိုး..အမေ့စောက်ခောင်းထဲမြုပ်နေတဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးကကျော့မြိုင်ရဲ့လက်ဖျံ
လောက်တောင်မက,ချင်ဘူး။စောက်ရည်
ဖြူဖြူတွေစွဲကပ်နေပြီး ပြွတ်ဖုံးပြွတ်ဖုံးနဲ့အ
သံတွေထွက်နေအောင်အားသန်သန်နဲ့ပစ်
ပစ်ဆောင့်လိုးနေတာကြာလှပြီ။အမေသေ
အောင်များလိုးသတ်နေတာလားမသိဘူး။
အမေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ သနားမိတာ
မှားပါတယ်ရှင်လို့အော်လိုက်ရမယ့်ပုံပဲ။ဖင်
ကြီးပင့်ပင့်တင်ပေးနေရုံနဲ့အားမရနိုင်ဘူး
ထင်ပါရဲ့..ခေါင်းအုံးကြီးတစ်ဖက်တစ်ချက်
ကိုလက်နဲ့ဆုပ်.ဒူးကြီးနှစ်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲပြီးတင်သွားတာ
နောက်ဆုံးတော့ဖင်ဘူးတောင်းထောင်
လျက်ကြီးဖြစ်နေပါရော့လား။ဦးကလည်း
သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ကပ်ကပ်လိုက်သွားပြီးဆောင့်
လိုးနေတာနားတယ် ရပ်တယ်လို့တစ်စက်
မှမရှိဘူး။အမေလဲဖင်ဘူးတောင်ထောင်
ပေးပြီးသားဖြစ်ရော..သူလဲဒူးထောက်ပြီး
သားဖြစ်နေရော..ဆောင့်လိုးချက်က တစ်
ချက်အပျက်မခံပဲဆောင့်တာ။အဲလိုဖြစ်ပြီး
အမေ့ခါးချိုင့်ကို ဦီးလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိလိုးမှပဲ
စောက်ခေါင်းထဲလီးဝင်သံ လီးထွက်သံ
ဖင်ဆုံကြီးကိုဆီးပုံးကပစ်ရိုက်မိသံ စောက်
ခေါင်းထဲကလေတွေပြန်အံထွက်သံတွေ
ဘွတ် ဘူ ဖူး ဘလွတ် ဘွတ် ဖောင်း ဗွီ ဖူး
ဖောင်း ဖောင်းနဲ့အဆက်မပြတ်ဆူညံ ကုန်
တော့တာ
” မောင် ကောင်းလိုက်တာမောင် အား
ရလိုက်တာ..ဆောင့် ဆောင့် ဆောင့်ပါ..
အားဟာ့ အားဟာ အားဟာ့ ထွက်ကုန်ပြီ
မောင်ရေ..ရက်စက်တယ် အင့် အိုးဟိုးလိုး
သံချောင်းကြီးထိုးထည့်တာလားကွယ်..
အင့်ဟင့်..အို အို များလှချည်လား.အား.
လီရည်တွေလား..အိုးဟိုး.ကျွတ်ကျွတ်.အာ့
အာ့ အာ့..ထည့်ပါ ထည့်ပါ..”
ကျော့မြိုင်ပေါင်ခြံက ကပ်စေးကပ်စေး
ဖြစ်လာလို့လက်နဲ့စမ်းကြည့်တော့..
အပျိုတွေလိုစောက်ရည်ကြည်လေးတွေထင်ပါရဲ့..
(10)
တစ်နှစ်ကျော်ကျော် နှစ်နှစ်လောက်နေ
တော့အမေခြံခုန်ချင်လာပြီ။အဖေကခပ်နန..အမေကခပ်ရွရွ လိုက်လည်းလိုက်ဖက်
ပာပေရဲ့။အဖေနဲ့အတူအိမ်မှာအရက်လာလာသောက်တတ်တဲ့သူတို့အလုပ်ကနာနီဦးလေးကြီးတစ်ယောက်နဲ့အမေတို့ရဲ့ဆက်
ဆံပုံတွေ..အကြည့်တွေ.အပြောတွေကရိုး
သားတယ်လို့သိပ်မထင်။ကျော့မေကဘဝ
သင်ခန်းစာတွေ ပညာတွေများခဲ့ပြီမို့ ငယ်
တယ်ဆိုပေမယ့်ရင့်ကျက်နေပြီ။အဖေနေ့
ဆိုင်းကျတဲ့ရက်တွေဆိုအမေအချိန်တော်
တော်ကြာကြာကြီးအိမ်ကပျောက်ပျောက်
သွားလေ့ရှိတာသတိပြုမိလာပြီ။အရင်ကလည်းအပြင်သွားတာပါပဲဆိုပေမယ့်အဲဒီတုန်းကဦးခိုင်စိုးအိမ်လောက်ပါ။ခုတော့ဦးခိုင်စိုးကိုတောင်မှညာနေသလိုလိုထင်ရပြီး
အဖေနဲ့ ပြောသမျှစကားတွေထဲမှာဦးနှာနီ
ကြီးနာမည်ကခပ်မျာများဖြစ်လာတဲ့အပြင် ကြိတ်ပြီးရန်ဖြစ်ကြသံတွေကြားလာရပြီ။
” ဦးခိုင်စိုး..အမေ့မလာဘူးလား ”
အဖေမနက်ဆိုင်းအလုပ်သွားနေတုန်းထုံးစံအတိုင်းအမေပျောက်နေတော့ဦးခိုင်
ဆီများသွားကုန်းနေလားလို့ ရေတွင်းနား
ကဦးခိုင်ဆီလာမေးကြည့်တာ ဦးခိုင်ကရေချိုးဖို့ပြင်ရင်းရယ်နေတယ်။
” နင့်အမေ နှာနီနဲ့သွားကုန်းနေမှာပေါ့
သမီးရယ်..ဒီချိန်ဆိုနှစ်ချီလောက်တောင်
အလိုးခံပြီးရောပေါ့..နင့်အမေကစောက်
ပတ်တော်တော်ရွနိုင်တဲ့မိန်းမ ”
ဦးခိုင်က အဖေ့ထက်တော့နပ်ပြီးအရှိကို
အရှိအတိုင်းတော့မြင်နိုင်.လက်ခံနိုင်တဲ့သ
ဘောရှိလို့ကျော့မြိုင်ကအားကိုးတယ်။အ
ခုလဲ သူ့ဆီမရောက်မှန်းသိနေလျက်နဲ့ တ
မင်စကားလာပြောတာ။သူနဲ့ရင်းနှီးတာက
တရားလွန်ဖြစ်နေပြီမို့ အချိန်ပိုရင်သူ့ဆီလာလာပြီးနှာစကား လိုးစကားတွေပြော
နေဖြစ်တာများတယ်။ကျော့မြိုင်ဒီလို ပြော
ရ ကြားရမယ့်သူကအမေနဲ့ဦးခိုင်ပဲရှိတာ.။
သွေးကတောင်းတာလားမသိဘူး..နှာထ,
တဲ့အကြောင်းပြောရ ကြားရမှအားရသလို
ပဲ..တစ်ခုခုတော့ကြားနေရမှအားရတယ်။
” ဦးခိုင်စိုးမှနိုင်အောင်မလိုးပဲ..ရွမှာပေါ့
ဟိုးတုန်းကလိုမလှုပ်နိုင်အောင်လိုးပေးနေ ရင် အမေဒီလောက်ရွမှာမဟုတ်ဘူး ”
” ဟဲ့..နင့်အမေကငါ့မယားမှမဟုတ်တာ.
တစ်လလုံးနေမှ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်ပဲလိုးရ
တာ..ဒီလောက်ပဲဖြိုနိုင်တော့မှာပေါ့..သူ့
အမေနှာကြီးတာတော့မပြောဘူး ”
” ဟီးဟီး..ဆောရီး ဆောရီး ဒါဆိုလဲဦးစိုး
လီးထက် ကုလားလီးကပိုကြီးလို့ဖြစ်မယ်..
ခ်ခ်..အမေကလီးကြီးရင်လူမရွေးဘူး ”
” ဟုတ်မှာပေါ့ကွာ..နင်လဲအဲလိုဖြစ်လာ
မှာပဲ..အခုတောင်မှ ဒီလောက်ဖြစ်နေတာ
မိန်းမက ဇ,မသေးဘူး ”
” အိုး..ကျော့က ဦးလေးကိုပဲကြိုက်တာ
ခ်ခ်..မနေ့တုန်းကဦးလေးလဒစ်ကြီးနဲ့ပွတ်
ထားတာ ကျော့စောက်ပတ်ကျိမ်းနေတုန်း
ပဲ..ခိခိ ဒီနေ့ပြန်ယက်ပေး..မြန်မြန်ချိုး ”
” ခိခိ..ဒီတစ်ခါတော့ စောက်ခေါင်းထဲကို ထဲ့ပစ်မယ်..နှာဘူးမ ”
” မကြောက် မကြောက်..ဝင်အောင်လဲ
ထဲ့လို့မရပဲနဲ့ ခ်ခ်..ဒီကဝင်ပါစေဆုတောင်း
နေတာ တကယ်ပြောတာဦးခိုင်စိုးရဲ့…လီး
ဝင်အောင်ထည့်ကြည့်စမ်းပါ..အလိုးခံဖူး
ချင်နေပြီ..ဟီဟိ..”
ကျော့မေကဆယ့်နှစ်နှစ်ရှိနေပြီ။အမေ
ပြောတာတော့အဖေအရင်းနဲ့တူတယ် လို့
ပြောတာပဲ.အရပ်ကလဲအမေ့ထက်တောင်
မြင့်နေပြီးကိုယ်လုံးတွေလဲတင်းတင်းတစ်
တစ်ဖြစ်လာလို့ စကတ်တွေအကျႌတွေသိပ်
မတန်တော့ဘူး။ပေါင်လုံးပေါင်တန်တွေလဲ
သိသိသာသာ တုတ်တုတ်သွယ်သွယ်ကြီး
လှပနေပြီ။နို့ကလဲဦးခိုင်စိုး ဆွဲဆွဲစို့လွန်းလို့
နယ်လွန်းလို့ ယောင်ယောင်လေးတောင်မှ
စူထွက်နေပြီ။ကိုကိုဆွဲတာလဲ ပါတာပေါ့..
ကိုကိုကလီးလဲကြီးလာပြီ လမွှေးလဲပေါက်
နေပြီ..ဦးခိုင်စိုးလောက်တော့မကြီးပေမယ့်
အဖေ့နီးနီးကြီးနေပြီ။ကျော့စောက်ပတ်နဲ့
ပေါင်ရင်းကြားထဲ လီးထိုးထည့်ပြီးဆောင့်ရင်းကိုကိုလီးရည်ထွက်ခဲ့တာလဲများလှပြီ။
စောက်ပတ်ထဲဇွတ်ထဲ့ကြပေမယ့် ကိုကိုက
လီးရည်မထိန်းနိုင်သေးတော့မဝင်နိုင်သေး
ခင် လီးရည်ထွက်သွားတာချည့်ပဲ။
” ဟိတ်..ကလေးကိုညာလိုးဖို့လုပ်နေတာမလား..သွား ငါ့သမီး အိမ်ပြန် မအေလိုးကြီး..ကလေးကိုမုန့်ပေးလိုးမှာ ”
ဘယ်အချိန်က အမေပြန်ရောက်နေတာ
လဲမသိလိုက်ဘူး..ဦးခိုင်စိုးစိတ်တိုသွားတာ
သိသာတယ်။မျက်နှာတွေနီရဲနေတာပဲ..
” ဟေ…ငါ..ဟဲ့ကောင်မတွေ.. သွား
ထွက်သွားကြ..မြန်မြန်ထွက် အိမ်ကိုတစ်
ယောက်မှမလာခဲ့နဲ့..ထွက်သွား ”
အမေက သူ့စကားလွန်သွားတာ သူသိ
တယ်။ချော့ဖို့ကျိုးစားပေမယ့်မရတော့ဘူး
ထင်တာပဲ..နှစ်လ သုံးလလောက်ဦးခိုင်စိုး
အိမ်မလာတော့ဘူး။ကျော့ကတော့သူ့အိမ်
အသွားမပျက်ပေမယ့်သူကအရင်လို သိပ်
ဟက်ဟက်ပက်ပက်မဆက်ဆံတော့အရုပ်
ကြီးမြင်နေရသလိုပဲ..ပျင်းစရာကြီး။
ကိုခိုင်စိုးတို့အိမ်ကနှစ်ထပ်အိမ်ပေါ့..အိမ်
ကိုအလယ်ကကန့်ပြီးအိမ်ငှ ားထားတယ်။ငှ ားနေတဲ့သားအမိက အထည်ရောင်းတဲ့
မုဆိုးမတွေ။မအေရောသမီးရောမုဆိုးမပဲ။
ကိုမင်းမော်ညဆိုင်းအလုပ်ဆင်းနေတုန်း
မလှလှမြိုင်ကိုသွားလိုးပြီး လင်းဆွဲလိုးတာ
အရှိန်လွန်သွားပြီးမနက်ငါးနာရီကျော် ပြန်
ထွက်လာတော့..မုဆိုးမသားအမိအိပ်ယာ
ထ,မျက်နှာသစ်နေတာနဲ့တန်းတိုးတယ်။
မုဆိုးမဆိုပေမယ့် အမေဖြစ်သူကအသက်
လေးဆယ့်ငါး လေးဆယ့်ခြောက်ပဲရှိသေး
တာ..ဖြူဖြူတုတ်တုတ် အိအိစက်စက်နဲ့မို့လတ်တုန်းပဲ။ဒီရောက်ပြီးမှ သူ့လင်နဲ့သား
ူ့မက် မှော်ထဲလိုက်သွားရင်းတစ်ရက်ထဲ အ
တူဆုံးသွားကြတာ နှစ်နှစ်လောက်ရှိသွား
ပြီ။ကိုယ့်အိမ်ငှ ားနေတဲ့သူတွေဆိုတော့
ရပ်ရေးရွာရေးတွေဖိဖိစီးစီးလုပ်ပေးခဲ့တာမို့
သာမန်ထက်ရင်းနှီးတယ်။လင်သေတာက
နှစ်နှစ်လောက်ကြာပြီဆိုတော့ ဟိုနားကရွ
သလိုလို..ဒီနားကယားသလိုလိုနဲ့ ခိုင်စိုးကို
သားအမိနှစ်ယောက်မျက်စောင်းထိုးနေခဲ့
ကြတာကြာပြီ။ခိုင်စိုးကလည်းသိပေမယ့်
လှလှမြိုင်စောက်ပတ်ပုံမှန်လိုးနေရတော့ဒီ
ဖက်လှည့်မကြည့်အားတာ။သားအမိတွေ
မနက်ခြောက်နာရီဆိုဈေးထဲမှာဆိုင်ထွက်.
ညနေငါးနာရီကျော်မှပြန်လာ နေ့တစ်ဓူဝဆိုတော့ ပါးစပ်နဲ့ပဲအရသာခံနေကြတာ..
လက်တွေ့လုပ်ဖို့ခက်နေတုန်း အခုလိုကြာကူရီရိုက်ပြီးပြန်လာတာမြင်တော့ သမီးကချက်ချင်းဂွင်ဆင်ပစ်လိုက်တယ်..
” ဟား..ကိုကြီးစိုး ရေတစ်ခါတည်းချိုးပါ့
လား..ပုဆိုးပာလျှော်ပေးမယ်လေ..ခ်ခ် အ
ရည်တွေစိုရွှဲနေလိုက်တာ ရေညှစ်လို့ထွက်
လောက်တယ်..သန်လိုက်တာ ဟီးဟီး ”
အမေကလဲ ဈေးသည်ပီပီအကွက်မြင်
တော့ .လက်မနှေးဘူး
” ဟင်းဟင်း..ချိုးသာချိုးပစ်မောင်လေး
ဒီအိုင်က.ရေချိုးရင်းငါးလဲလွှတ်လို့ရတယ် ခ်ခ် ..ရွာနားမြက်တွေ..လျှာရည်တောက်
တောက်ထွက်သွားအောင်ချိုတာ.ခ်ခ်..”
ကြာကူရီသွားရိုက်တာ လူမိသလိုဖြစ်
နေတော့
” ဟို..အခွင့်အရေးယူသလိုဖြစ်မှာစိုး… ”
” အိုး..မောင်လေးကလဲ အပေါ်ထပ်က
ခဏစောင့် ခ်ခ် “
