ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း
ညနေကရေတွင်းဘေးမှာမထွေးရည်းစားနဲ့ချိန်းတွေ့တော့မောင်မောင်မိသွားတယ်လေ။မထွေးကဆယ့်ခြောက်နှစ်ကျော်
ကျော်ပေါ့။ အပျိုရည်မပျက်သေးပေမယ့်အပျက်ခံချင်တဲ့စိတ်ကတားမရတော့ဘူး။
နှာစိတ်ကတအားထန်နေပြီ။ခုချိန်ထိအ
ဖေတို့နဲ့အိပ်ခန်းတစ်ခန်းထဲမှာအတူအိပ်တာဆိုတော့အဖေနဲ့အမေလိုးကြတာကိုငယ်ကည်းကမြင်လာရတာမို့ကိုယ်တိုင်အ
လိုးခံချင်နေခဲ့တာကြာပြီ။ငယ်တုန်းကတော့ဘာမှမစဉ်းစားခဲ့ပါဘူး..အရှေ့အိမ်ကရီရီနုနဲ့အတူမောင်မောင့်ကိုခေါ်ပြီးခြံထဲမှာလင်မယားလုပ်တမ်းဆော့ရင်းလိုးကြ
ယက်ကြ..စုပ်ခဲ့ကြတာ သိပ်မခက်လှဘူး။အပျိုဖြစ်လာတော့မှခက်သွားတယ်။အဖေနဲ့အမေကမျက်စေ့ဒေါက်ထောက်ပြီးကြည့်
လာတယ်။အထူးသဖြင့်တော့အဖေကပိုပြီ
ချုပ်ချယ်လာတာ။အိမ်မှာနေရတာအနေ
ကျုံ့သွားတာပေါ့။ဒာနဲ့အလိုးခံရမလားလို့
့ကျောင်းမှာရည်းစားထားပြန်တော့ လဲစာ
ပေးစာယူအဆင့်ကပိုပြီးတက်မလာတာနဲ့
နောက်တစ်ယောက်ပြောင်းထားတယ်။ဒါလဲမထူးပါဘူး…အနမ်းလဲမခံရ၊နို့လဲအဆွဲမခံရ..အထာပေးလို့လဲပေးမှန်းမသိ..မူလို့
လဲမူမှန်းမသိ။ရည်းစားတွေတစ်ယောက်
ပြီးတစ်ယောက်ပြောင်းရင်းကြာလာတော့စိတ်ပျက်လာရော။အမေတို့ကလဲအရင်လို
ညတိုင်းမဟုတ်တော့ပေမယ့်ရက်ခြားရက်
ခြားလိုးလို့ကောင်းတုန်း။မောင်မောင်က
အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်အိပ်လို့မမြင်ရ မသိရပေ
မယ့်မထွေးကအဖေနဲ့အမေလိုးကြတိုင်းသိ
နေမြင်နေရတော့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေအ
ချိန်ပြည့်ဖြစ်ရတယ်။ယောကျာင်္းတွေရှေ့ဆို
အထာအမျိုမျိုးပေးပြီးမြှူဆွယ်ရတာလဲ
မောတယ်မထင်မိတော့ဘူး။သူတို့လီးတွေ
ရှိမယ့်နေရာ ခိုးခိုးကြည့်ရင်းနဲ့စိတ်ကူးယဉ်
မိတာလဲညတိုင်းပါပဲ။
လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်လောက်ကတော့ကိုဝင်းမောင်ဆိုတဲ့ အိမ်ထောင်သည်အစ်ကို
ကြီးတစ်ယောက်ကရည်းစားစကားလိုက်ပီးပြောတာနဲ့အလိုးခံရဖို့သေချာပြီဆိုပြီး
ချစ်ပါတယ်လိ့အဖြေပေးလိုက်တယ်လေ။
အိမ်ထောင်သည်များဒါမျိုးဆိုသွက်လားမမေးနဲ့။ချက်ချင်းတွေ့ပါရစေလို့ချိန်းတာနဲ့
အိမ်ရှေ့ ခြံထောင့်ကရေတွင်းဘေးမှာချိန်း
တွေ့ကြတာပေါ့။ရေတွင်းပေါင်ကိုမှီထိုင်ကြ
ပြီးတော့ကိုဝင်းမောင်ကမထွေးပုခုံးကိုခပ်ရဲရဲပဲဖက်တာ။မထွေးကမူတူးလုပ်ပြီးရုန်း
ဟန်ဆောင်မေယ့်သူကအထာနပ်တယ်။
လွှတ်မပေးတဲ့ အ ပြင်မထွေးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်
နမ်းပါလေရော။ပထမတော့မထွေးလဲသိပ်
အထမကျွမ်းသေးတော့နှုတ်ခမ်းကိုစေ့ထားမိလို့အရသာမရှှိဘူး။နောက်တော့သူ့
လျှာကြီးမထွေးနှုတ်ခမ်းလွှာတွေကြားထိုး
ဖွင့်ဝင်လာပြီးလျှာချင်းလူးလွန့်ပွတ်ဆော့
ပေးရင်းလက်တစ်ဖက်ကမထွေးနို့အုံကြီးကိုဆုပ်နယ်တာခံရရော။အိုး…အရသာရှိ
လိုက်တာမှတစစ်စစ်နဲ့နို့တွေကိုတင်းမာ
ကော့တက်လာပြီးမဆီမဆိုင်စောက်ရည်
တွေစိမ့်ယိုလာတယ်။အရှိန်မြင့်လာတော့
မထွေးလဲလျှာကလေးထိုးထုတ်ပြီးသူနဲ့အ
ပြိုင်လျှာချင်းစုပ်ကြတယ်။ရှက်သလိုလိုမို့
မျက်စေ့ကိုမှတ်ပြီးခံနေတော့ကိုဝင်းမောင်
ကနို့တွေကိုတစ်လုံးပြီးတစ်လုံးပြောင်းကိုင်
ရင်းအကျႌကြယ်သီးတွေဖြုတ်..နို့တစ်လုံး
ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်တာ။စို့တော့မစို့.
သေးဘူး။နို့မစို့ပေးလေလေ နို့ စို့ခံချင်လေ
လေဖြစ်လာတာမို့နို့ ကြီးတွေကိုအတင်းသာကော့ထိုးပေးနေမိတာပာပဲ။နောက်ကိုဝင်းမောင်ကမထွေးလက်လေးတစ်ဖက်ကိုဆွဲယူပြီးသူ့ပောင်ကြားကိုထည့်ပေးတာမို့လီးမာမာပူနွေးနွေးကြီးကိုထိမိနေတာပော့။
ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ကထိန်းမရတာမို့ရှက်မ
နေတော့ပဲခပ်ရဲရဲဆုပ်ကိုင်ပစ် လိုက်တော့
သူ့လီးကအဖေ့လီးလောက်ရှိမှန်းသတိပြု
လိုက်မိတယ်။အဲဒီလိုနဲ့နှစ်ယောက်သား
လောကကြီးကိုမေ့နေကြတာမို့ရေတွင်း
နောက်မှာမောင်မောင်ရောက်လာတာကိုမသိလိုက်ကြဘူးလေ။
မောင်မောင်က မထွေးရဲ့မောင်လေးပာ။အမွှာပေါ့။ကျောင်းလက်ရွေးစင်ဘောလုံးသမားမို့ဘောလုံးကန်ပြီးပြန်အလာရေ
တွင်းမှာရေလာချိုးတာ။အသက်ငယ်ပေ
မယ့်အမေတူတော့လူကတအားထွားတာမို့ကိုဝင်းမောင်မယှဉ်ရဲဘူး။တုတ်နဲ့လိုက်
ရိုက်တော့ထွက်ပြေးတာမှအမြီးကို တန်း
နေတာပဲ။မထွေးကမောင်မောင့်ကိုနောက်ကဖက်ထား ဆွဲထား လို့သာသူသက်သာသွားတာပေါ့။မထွေးကလဲဆွဲမိဆွဲရာဆွဲရ
တာဆိုတော့ မောင်မောင့်ခါးကိုဆွဲလိုက်တာဘောင်းဘီတိုကိုပဲဆွဲမိတာလေ။ရုန်း
ရင်းကန်ရင်း ဆွဲရင်းတွန်းရင်း ဆိုတော့
မောင်မောင့်စီဒီဘောင်းဘီကိုပါဆွဲထားမိ
တာမို့ မထွေးဖက်ပြန်လှည့်တော့ သူ့လီး
ကြီးကမထွေးမျက်နှာနဲ့တည့်တည့်မှာတွဲလွဲလွဲကြီးပေါ်နေရော။အားပါး..သူ့လီးကြီး
က ဆင်အံငှက်ပျောသီးထက်တောင်ကြီး
မယ်ထင်တယ်။လီးမတောင်ပဲနဲ့တွဲလွဲကျ
နေတာတောင်ငှက်ပျောသီးကြီးလောက်ရှိ
တယ်။လီးဒစ်ကြီးကလည်းကြက်သွေးရင့်ရင့်အရောင် ကားချိတ်နေတာကိုက်ပစ်ချင်စရာကြီး။ဂွေးဥကြီးတွေလဲကပ်ပယ်အိပ်တွန့်လိပ်လိပ်ထဲမှာအိတွဲနေလိုက်တာအ
ကြီးကြီးတွေပဲ။လီးမွေးလိမ်တွန့်တွန့်တွေကလည်းဆီးခုံပေါ်မှာမဲနက်နက်ရှည်လျား
လျားနဲ့လီးတန်အရင်းမှာလာစုနေကြပြီးအစွယ်လေးတွေလိုလီးတန်ကြီးတစ်ဖက်တစ်
ချက်စီကိုခွဲဆင်းသွားကြတယ်။မထွေးစိတ်
ထဲချိန်းတွေ့မထွေးစိတ်
ထဲချိန်းတွေ့တုန်းအမိခံရလို့ကြောက်တာတွေရော၊စောစောကအနှိုက်အကို်င်အနမ်းခံထားရလို့စောက်ပတ်ယွနေတာရော၊မောင်မောင့်လီးကြီးမြင်နေရလို့အားရပါးရအလိုးခံပစ်ချင်စိတ်တွေပိုဖြစ်လာနေမိတာ
တွေရောစုပေါင်းပြီးမျက်စေ့ကိုမလွှဲပစ်
နိုင်အောင်ကြည့်နေမိတာအကြာကြီးပဲ။လီးကြီးကမတောင်သေးပေမယ့်သွေး
ကြောတွေအဖုလိုက်အထစ်လိုက်နဲ့မို့စိတ်
ကိုပိုပြီးဖမ်းစားထားသလိုပဲ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
အဖေတို့…ကိုဝင်းမောင်တို့လီးထက်တော့
ကြီးနေတာမို့ ဝင်းမောင်နဲ့အလိုးမခံရတော့
တာကိုမကျေမနပ်မဖြစ်မိတော့ပါဘူး။ငယ်
ကတည်းကလင်မယားလုပ်တန်းကစားကြ
ရင်းလိုးခဲ့ဖူးတဲ့ဇာတ်ကြောင်းရှိနေပြီးသားမို့မောင်မောင်နဲ့အလိုးခံရတော့မယ်လို့အ
သေအချာတွက်ထားပစ်လိုက်တယ်။
မောင်ကျော်ရေးသည်
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၂)
မောင်မောင်ကလည်းမထွေးနဲ့သိပ်မကွာပာဘူး။ငယ်ကတည်းကမိဖတွေနဲ့တစ်
အိပ်ယာတည်းမှာမထွေးနဲ့အတူအိပ်ခဲ့ကြတာဆိုတော့အဖေနဲ့အမေလိုးကြတာကို
မြင်နေရပြီးနေ့လည်ဆိုရင်အိမ်နောက်ဖေး
ခြံထဲမှာလင်မယားလုပ်တမ်းကစားပြီးလိုးခဲ့ကြတာလေ။အရှေ့အိမ်ကရီရီနုလဲပာတာ
ပော့။လူပျိုဖြစ်လာတော့လဲအိပ်ယာခွဲမအိပ်
သေးခင်ကအဖေနဲ့အမေလိုးနေချိန်ဆို
မျက်စေ့မှေးပြီးခိုးကြည့်ရင်းကိုယ်တိုင်ဝင်
တက်လိုးချင်စိတ်တွေဖြစ်ခဲ့ရတာမထိန်း
နိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။အမေဆိုပေမယ့်
အမေအရင်းမဟုတ်ဘူး။
မောင်မောင့်အသက်တစ်နှစ်ပိုပိုမှာအမေအရင်းကဆုံးသွားတော့ အမေ့ညီမကိုအဖေနဲ့ထပ်ပေးစားထားတာ။တကယ်ဆို
ဒေါ်လေးခေါ်ရမှာပော့။ဒာပေမယ့်အမေလို့ပဲခေါ်ခိုင်းခဲ့ပြီးသားအမိလိုပဲနေခဲ့တာလေ။
အမေနဲ့ညီမလေးနှစ်ယောက်ထပ်မွေးပာတယ်။ဆက်ပြောရရင်အဖေနဲ့အမေလိုးလို့
ပြီးသွားပြီဆိုရင်အဖေအိပ်ပျော်သွားတဲ့
အချိန်အမေ့ကိုဖက်ပြီးဖင်ကြီးကိုလီးနဲ့ကပ်
ဖိထိုးရတာပော့။အမေကလည်းအိပ်ပျော်
နေသလိုဘာလိုလိုနဲ့ဖင်လုံးကြီးကော့ပေး
ထားတတ်တယ်။ထမီမှာလဲအဖေလီးရည်
တွေလား အမေ့စောက်ရည်တွေလားမသိဘူး. စိုရွှဲနေတာပဲ။အမေအိပ်ပျော်နေ
လောက်ပြီထင်ရင် သူ့ထမီကိုပင့်ပြီးဖင်လုံး
ကြီးကြားထဲလီးထိုးထည့်အိပ်ပစ်မိတာလဲခဏခဏပော့။တစ်ခာတစ်လေဆို လီးရည်
ထွက်တဲ့အထိညှောင့်မိတယ်။မသိဟန်
ဆောင်တာလားတကယ်မသိတာလားလို့
မပြောတတ်ဘူး..အမေကခါးကော့ပြီး သူ့ဖင်ဆုံကြီးနောက်ကိုပစ်ထားပေးတာအမြဲပဲ။နောက်ပိုင်းတော့အဖေကသိပ်မလိုး
ဖြစ်ပဲ ငားရက်…တစ်ပတ်နေမှတစ်ည
လောက်ပဲလိုးတော့တယ်။မောင်မောင်က
တော့ညတိုင်းဖက်ပြီးအိပ်တာပဲ။မထွေးတို့
ရီရီနုတို့နဲ့လင်မယားလုပ်တမ်းလဲမကစားမိတော့ပဲအလိုလိုရှိန်သွားတယ်။အခုတော့
အမေတို့နဲ့အတူမအိပ်ပဲအခန်းခွဲအိပ်တာ
တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။မထွေးလဲအမေတို့နဲ့အိပ်ယာခွဲပြီးအိပ်ခန်းအစွန်မှာညီမလေး
တွေနဲ့ကုတင်တစ်လုံးသပ်သပ်အိပ်တယ်။
မထွေးကအခုတလောရည်းစားတွေ
ထည်လဲပြောင်းထားနေတာကိုသတိထား
မိနေတာကြာပြီ။ပြောရရင်မထွေးကိုကိုယ့်
အိပ်ထဲကကြက်လို့သဘောထားပြီးအပိုင်
ပဲတွက်ထားတာ။မထွေးကအဖေနဲ့တူလို့
ဘော်ဒီကလုံးလုံးကျစ်ကျစ်ပဲ။ဖင်အိုးလေးကကောက်ချိတ်ချိတ်မာတင်းတင်းနဲ့အမေ့
လိုအိုးကားကားကြီးမဟုတ်ဘူး။အနောက်
ကိုမို့မို့စူပြီးထွက်တာ။နို့လုံးလည်းရှေ့ကိုစူမို့
ချွန်ထွက်နေတာ သဘောင်္သီးအရှည်မျိုးကို
ခားလည်ကဖြတ်ပိုင်းပြီးတပ်ထားသလိုပဲ။ငယ်ကတည်းကလိုးခဲ့ပြီးသားမို့အပျိုဖြစ်လာ
တော့လိုးဖို့မခက်မှန်းသိပေမယ့်မလိုးရက်
သေးလို့အရိပ်ကြည့်နေတာ။အမေ့သွေးပာ
တော့မောင်မောင်ကထွားပြီးသူ့လီးကအသက်နဲ့မလိုက်အောင်တအားကြိီးနေပြီမို့
မထွေးကိုယ်လုုံးကျစ်ကျစ်ဖင်ကောက်
ကောက်လေးကိုကြည့်ပြီးမလိုးရက်ခဲ့ဘူး။
ဖြစ်ချင်တော့ညနေဘောလုံးကွင်းကပြန်
လာပြီးရေချိုးမယ်လို့ရေတွင်းသွားတော့အရပ်ထဲကကိုဝင်းမောင်ဆိုတဲ့လူနဲ့မထွေးတို့ဖက်နမ်းနေတာတည့်တည့်ကြီးတိုးပာလေ
ရော။ဘာပြောကောင်းမလဲ…စိတ်တိုတိုနဲ့
အနားကတုတ်တစ်ချောင်းဆွဲပြီးလိုက်ရိုက်
ပစ်တာ မထွေးအဆွဲကောင်းလို့တစ်ချက်ပဲထိထိမိမိရိုက်လိုက်ရတယ် ။လွတ်သွားလို့ဒောသနဲ့လိုက်မယ်လုပ်ပာမှဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ထားတော့လိုက်လို့မရတော့ဘူး။ဒာနဲ့နောက်ပြန်လှည့်ပြီးရုန်းထွက်မယ်
ပြင်တော့မောင်မောင့်လီးကြီးကမထွေးရဲ့
မျက်နှာနဲ့တည့်တည့်ဖြစ်နေတာမို့ကြောင်
အမ်းအမ်းနဲ့ရုန်းမထွက်ပဲရပ်နေမိတော့တာပော့။မထွေးရဲ့မျက်လုံးကိုကြည့်လိုက်
ပြန်တော့သူ့လီးကြီးကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်
နေပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုလျှာနဲ့သပ်လိုက်…
အောက်နှုတ်ခမ်းဖျားကိုသွားနဲ့ကိုက်ထား
လိုက် ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေတာမြင်
ရတယ်။ရင်ဘတ်ကိုအကြည့်ရောက်သွား
တော့ဟိုလူနှိုက်ထားလို့ရင်စေ့အကျႌကြယ်
သီးတွေပြုတ်ထွက်နေပြီးနို့ ချွန်ချွန်စူးစူး
တစ်လုံးကဘော်လီအကျႌအပေါ်မှာနို့သီး
ခောင်းလေးတထောင်ထောင်နဲ့မြင်ရတယ်။
ကျန်တဲ့နို့လုံးတစ်လုံးကတော့ရင်ညွန့်ထိ
ပေါ်နေပြီးနို့အုံရင်ပုံခွက်ထဲမှာတစ်ပိုင်းပေါ့
။အပျိုနို့ဆိုတော့တင်းတင်းချွန်ချွန်ထို းထိုး
ထောင်ထောင်နဲ့မို့ကြည့်မဝနိုင်ဘူး။ဒောသ
တွေလဲဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိနိုင်
လောက်အောင်ပျောက်သွားတယ်။လက်
ထဲကိုင်ထားတဲ့တုတ်လဲဘယ်အချိန်ကလွှတ်ချလိုက်မိလဲတောင်မသိပာဘူး။သတိမေ့သလိုကြောင်နေမိရာကပြန်သတိရလာ
တော့လီးကတအားတောင်နေပြီးမထွေး
မျက်နှာရှေ့မှာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲခာနေ
ပြီ။လီးဒစ်ကြီးနဲ့သူ့မျက်နှာထိလုနီးပားဖြစ်
နေပြီပော့။မထွေးလည်းပြောမိပြောရာကို ကတုန်ကရင်ပဲပြောချလိုက်မိတယ်…
” ဟူး…ထွားလိုက်တဲ့လီးကြီးကွာ..ငါ့
စောက်ပတ်ထဲဇိမ်နဲ့စိမ်ထားပြီးမချွတ်တမ်းသာအလိုးခံလိုက်ချင်တယ်…အဖေ့လီးထက်နှစ်ဆ မကဘူး…ဟင်း…. ”
မထွေးကလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဘောင်းဘီကို
ကိုင်ထားရင်းမျက်စေ့ကလီးကိုပဲမခွာနိုုုုုုုင်ပဲ
မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေတာ။လီးကြီး
ကဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတောင်နေတာမြင်
နေရတဲ့အပြင်ဟိုလူဆွထား..နှိုက်ထားတဲ့အရှိန်ကလည်းပြန်တက်လာတာမို့မထွေးလဲစောက်ပတ်ထဲကပြန်ယွနေပြီ။ဒါနဲ့လက်
တစ်ဖက်ကလီးချောင်းကြီးကိုဖွဖွဆုပ်ကိုင်
ပြီးကျန်လက်တစ်ဖက်ကဂွေးဥတွဲတွဲကြီး
ကိုယွယွလေးပွတ်သပ်နေမိတာပေါ့…
” မမ…နင် အဲကောင်နဲ့ဘယ်နှစ်ခာအလိုးခံပြီးပြီလဲ…”
မထွေးစိတ်ကူးတွေပျက်ပြီးလီးကြီးကိုဆွဲညှစ်ပစ်မိတယ်။နှုတ်ခမ်းလေးစူထွက်
လာပြီးစောက်ဖုတ်စူစူဖောင်းဖောင်းကြီး
ပေါ်သွားအာင်ထမီကိုလှန်ပြလိုက်ရင်း
” ဟောဒီစောက်ဖုတ်ကိုနင်တစ်ယောက်
ပဲငယ်တုန်းကလိုးဖူးတာဟဲ့…ဒီမှာကြည့်…နင့်လက်နဲ့ထိုးထည့်ကြည့်…ဟိုလူကလက်
ညှိုးနဲ့တောင်ထိုးမသွားရဘူး…ငါ့ကိုလိုးမလို့ဆွနေတုန်းနင်ပွဲဖျက်လို့ပြေးပြီ..ငာလဲအလိုးခံဖူးချင်နေတာမှယွနေတာပဲ…အခုမခံရတော့ဘူး.နင့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့လိုးပြီး
ပြန်လျော်ပေး ”
မောင်ကျော်ရေးသည်။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၃)
မထွေးစောက်ပတ်ကိုဘယ်သူမှမလိုးဖူးသေးမှန်းသိလိုက်ရတော့မောင်မောင့်
စိတ်ထဲဖျန်းကနဲအေးသွားတယ်။လီးကလဲအလိုအလျောက်ပဲစွမ်းအင်တွေတိုးဝင်
လာသလိုကျောက်တိုင်ကျောက်ခဲပမာအလားထင်မှားလောက်အောင်တင်းတင်းမာမာကြီးတောင်မတ်လာတာပေါ့။မထွေး
လက်ထဲဆုပ်ကိုင်လို့မမီနိုင်တော့ဘူး။လီးအရေပြားပေါ်မှာသွေးကြောတွေအပြိုင်းအပြိုင်းနဲ့ လီးတန်ကြောကြီးလည်းတင်း
တင်းကြီးထောင်ထလာပြီးဒစ်ဖူးကြီးကားတက်လာတယ်။
ပင်ကိုယ်ကအလိုးခံချင်လွန်းလို့ရည်းစားထားပြီးချိန်းတွေ့..အနှိုက်ခံထားခဲ့တဲ့
မထွေးဟာမောင်မောင့်လီးကြီးကိုမြင်နေရ
ကိုင်နေရတော့ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း
မရှိတော့ဘူး။သူ့စောက်ပတ်ထဲကိုနှိုက်
ကြည့်ဖို့ပြောလိုက်တဲ့စကားအဆုံးမှာပဲ
သံမံတလင်းပေါ်ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီးဒူးနှစ်
လုံးကိုထောင်..ပေါင်လုံးတစ်တစ်ကြီး
နှစ်လုံးကိုခပ်ဟဟလေးကား..ထမီအပေါ်စကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ခါးအထိပင့်တင်ပေး
ရင်းမောင်မောင့်လက်တစ်ဖက်ကိုဖျတ်ကနဲဆွဲယူပြီးသူ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းမို့မို့ ပွင့်အာအာလေးပေါ်အုပ်လျက်တင်ပေးလိုက်
တာပေါ့။နှာကြွနေပြီဆိုတော့ဒီလောက်နဲ့
မတင်းတိမ်နိုင်သေးပဲမောင်မောင့်လက်
ညှိုးကိုသူကိုယ်တိုင်ဆွဲယူပြီးစောက်ဖုတ်
အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းလေးငါးချက်
ပွတ်အစုန်အဆန်ပွတ်လျှောရင်းစောက်
ခေါင်းပေါက်ဝထဲဝင်အောင်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။မောင်မောင်လည်းခြေထောက်
ခပ်ကားကားနဲ့မတ်တပ်ရပ်နေရာကလက်
တစ်ဖက်ကိုဆွဲယူခံလိုက်ရတော့ဟန်ချက်
ထိန်းရင်းရေတွင်းအုတ်ပေါင်ပေါ်မှာလက်
တစ်ဖက်ထောက်လိုက်ရတယ်။အဲဒီတော့
ကိုယ်အထက်ပိုင်းကရှေ့ကိုကိုင်းသွားရပြီး
လီးဒစ်ဖူးနီညိုညို..ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း
ကားကားတစ်တစ်ကြီးကမထွေးနှုတ်ခမ်း
ဖူးဖူးဟဟလေးနှစ်လွှာကြားကိုကွက်တိ
လေးနေရာယူသွားတာပော့။
စောက်ရည်တွေကစောက်ခေါင်းထဲမှာစိမ့်
အိုင်နေပြီဆိုတော့မောင်မောင့်လက်ညှိုးက စွပ်ကနဲဗွက်သံပေးပြီးစောက်ခေါင်းထဲ
ဝင်သွားရော။မထွေးစောက်ပတ်အတွင်း
သားတွေကနူးညံ့ပူနွေးစွာနဲ့လက်ညှိုးကို
ပွစိပွစိ စစ်ကနဲစစ်ကနဲ စုပ်ဆွဲနေတော့
မောင်မောင်လည်းဘာရယ်လို့မဟုတ်ပါဘူး…အားပြုတဲ့အနေနဲ့ စောက်စေ့တည့်တည့်ကိုလက်မနဲ့ဖိကာလက်ညှိုးထိပ်ဖျားနဲ့စောက်ခေါင်းထဲလှည့်မွှေကစားကြည့်လို့
မထွေးခမျှ ာဖင်ကြီးကော့တက်လာပြီးပါး
စပ်ကလေးဟသွားတယ်လေ။နှာကြွနေပြီ
ဆိုတော့စောက်စေ့ကဖူးတောင်နေပြီးအ
ထိမခံနိုင်အောင်ဖြစ်နေချိန်..လက်မနဲ့ဖိ
ချေပေးသလိုဖြစ်သွားတော့အပျိုလေးပီပီ
စောက်ရည်တွေရွှဲအိအောင်ထွက်သွားတဲ့
ထိအရသာကောင်းသွားရှာတာ။ပါးစပ်ကို
လည်းကြာကြာတော့မဟနို င်ရှာပာဘူး။
သူ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာအသင့်ရှိနေတဲ့မောင်မောင့်လီးဒစ်ညိုဖူးဖူးတုတ်တုတ်
ကြီးကငေါက်တောက်တောက်နဲ့စွပ်ကနဲ
တိုးဝင်လာလို့အငမ်းမရငုံခဲပစ်လိုက်တာ
ပါးစပ်ထဲပြည့်သွားတာပဲ။အဲဒါနဲ့ပဲမောင်
မောင့်တင်ပါး နှစ်ဖက်ကိုလက်ဖဝါးတွေနဲ့
ဖက်တွယ်အားယူပြီးလီးတန်ကြီးကိုလျှာနဲ့
ရစ်ဝိုက်စုပ်ယူပစ်လိုက်ရင်းစောက်ပတ်က
လည်းမောင်မောင့်လက်ညှိုးကိုအလိုလိုပဲ
ညှစ်စုပ်မိသွားတော့တယ်။နှာထန်တဲ့အပျို
လေးမို့ ပါးစပ်ကလည်းလီးကိုစုပ်..စောက်
ပတ်ကလည်းလက်ညှိုးကိုစုပ်နေရတာကို
အားမရနိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့။ငါးမိနစ်လောက်
ကြာတော့ဖင်ကြီးပင့်ကာပင့်ကာနဲ့အဆက်
မပြတ်ကော့တင်ပေးပြီးသူအလွန်စောက်
ပတ်ယွနေတဲ့အကြာင်း..အလိုးခံချင်နေပြီ
ဖြစ်ကြောင်း အသံတိတ်အသိပေးတယ်။
မောင်မောင်လည်းအလိုက်သိတတ်
တာလား.သူကိုယ်တိုင်ကစောက်ပတ်သိပ်
လိုးချင်နေတာလားတော့မသိဘူး။မထွေး
စောက်ပတ်ထဲကလက်ကိုဆွဲထုတ်ပြီး
ခေါင်းကိုလက်ဖဝားနှစ်ဖက်နဲ့ညှပ်ကိုင်ကာ
မထွေးပါးစပ်ထဲကလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်ရင်း
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်
တယ်။နှစ်ယောက်သားမျက်နှာတွေ နှာ
ခေါင်းတွေနီရဲတွတ်နေပြီးမျက်လုံးတွေလဲ
ရမက်ဇောေ” ဟူး…သူ့လီးကြီးကလဲထွားလိုက်တာ
ကွာ…အသက်တောင်မရှူ နိုင်လောက်
အောင်ပါးစပ်ထဲမှာပြည့်နေတာပဲ…ခ်ခ်
ကြည့်ပါဦး..ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်
နဲ့ သူများစောက်ပတ်ကိုများရန် ရှာချင်နေ
တာလားမသိဘူး ဟီဟိ ”
” ရန်မရှာပါဘူး..လိုးမှာ လိုးမှာလို့ပြော
နေတာ..မထွေးစောက်ပတ်ကလဲတအား
လှတာပဲ..နှုတ်ခမ်းထူထူစေ့စေ့လေးနဲ့မို့
အလိုးခံနိုင်ပါ့မလားလို့မေးနေတာ..”
” ဟွန့်.မောင်နှစ်မချင်းကြီးကွာ…ခ်ခ်
ကိုယ့်မောင်လေးနဲ့အလိုးခံရမှာကိုတော့
တစ်မျိုးရင်ဖိုလိုက်တာ ခ်ခ် ”
” ဟင်း…ငယ်ကတည်းကအလိုးခံလာခဲ့
ပြီးခုမှရင်ဖိုနေသေး…ငါကနင့်ကိုလိုးဖို့အမြဲ
စိတ်ကူးနေတာ..နင့်နို့တွေကြည့်ကြည့်ပြီး
ဆွဲဆွဲလိုးချင်နေတာကြာလှပြီ ”
” ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..ခုမှပြောတယ်
စောစောကပြောပါတော့လားဟယ်..စော
စောပြောရင်စောစောအလိုးခံမိမှာ..ငါဖြင့်
အလိုးခံချင်နေတာကြာလှပြီ..စောက်ပတ်
ယွလွန်းလို့လိုးပေးမယ်ထင်ရတဲ့လူနဲ့ရည်း
စားထားပြီးအလိုးခံဖိုဂွင်ဆင်နေရင်းနင်နဲ့
မိသွားတာ…ခ်ခ် ”
” ငါလိုးမ…ဒီလောက်စောက်ပတ်ယွတဲ့
ကောင်မ..ပက်လက်လှန်တော့..ပေါင်ကြီး
တွေမြှင့်ပြီးခြေထောက်မြှောက်ထား..ငါ အသေလိုးပေးမယ်..”
” ခ်ခ်…ရော့.နင်လိုးချင်တဲ့ပုံစံ..လိုးစမ်း
နင်ပြောတဲ့အတိုင်း ငါ့နို့ ကြီးတွေဆွဲဆွဲပြီး
လိုး…သေအောင်လိုး..ခ်ခ်”
မထွေးကသံမံတလင်းပေါ်ပက်လက်
လှန်ချလိုက်ပြီးပေါင်လုံးကြီးတွေကိုကိုယ်နဲ့
ကပ်နေအောင်ဆွဲမြှင့်ထားပေးတယ်။ခြေ
ထောက်နှစ်ချောင်းကိုတော့ဒူးကွေးပြီးမိုး
ပေါ်ထောင်ထားပေးတာပေါ့။သူအကျႌက
ကြယ်သီးတွေအကုန်ဖြုတ်ပစ်နေတုန်း
မောင်မောင်ကသူ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုခွပြီး
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်တော့စောက်
ပတ်ပေါ်မှာလီးကြီးကအမြောင်းလိုက်တင်
နေရော။မလိုးသေးတော့မထွေးစိတ်ထဲ
မရိုးမရွဖြစ်လာတာနဲ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့
ကိုင်..စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း
ဆယ့်လေးငါးချက်အစုန်အဆန်ပွတ်ဆွဲ..
စောက်ခေါင်းပေါက်ဝမှာဒစ်ဖျားတေ့သွင်း
ပေးပြီး…
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၄)
” အင့်…ဖိထည့်…အာ့.ဝင်တယ် ..သွက်
သွက်လေးဆောင့်လိုးပေး.သွက်သွက်ကြီး
အာ့ အာ့ အာ့ ဟာ့ အာ့ အင့် အား အား…
ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းလိုက်တာ လိုး
တအားကောင်းတာပဲမောင်မောင်ရယ်..
အင့်….အင့်…ဟင့်…ပြွတ်..စွတ်..စွတ်..
အသံတွေတအားထွက်တယ်နော်..အင့်
အာ့..စောက်ရည်တွေရွှဲကုန်ပြီကွယ်.သုပ်
လိုက်ဦးမယ်နော်…အို…နေပါဦးဆိုမှ..
ဟာ…ဒီလီးကြီးကလဲ…ပြွတ်..ဖွတ်…အာ့
ကြမ်းထာကွာ..အင့်..အင့်…ဟင့်ဟင့်..
ပြောမရဘူး..အိုး…အိုး..ကောင်းထာ..အာ့
ပြောမရလဲ.လိုးတော့ကွာ..ဟင့်.အင့်…”
မထွေးကအလိုးမခံဖူးတာတော့အမှန်ပါ
ပဲ။ဒါပေမယ့်တနှာကြီးတဲ့မိန်းကလေးတို့
သဘာဝအတိုင်းသူ့လက်နဲ့သူတော့စိတ်
ဇြေရင်းလိုးဖူးတာ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ရှိ
ပြီ။လက်ညှိုးတစ်ချောင်းကနေနှစ်ချောင်းပူး…နှစ်ချောင်းပူးကနေသုံးချောင်းပူး….
သုံးချောင်းလိုးကြည့်ခဲ့တာလေးငါးလပဲရှိ
သေးတယ်။ဒါကြောင့်မောင်မောင့်လီးကို
မကြောက်တာပေါ့။ဒါပေမယ့်…စောက်
ခေါင်းဝမှာဒစ်ကြီးတေ့သွင်းပေးပြီးလက်လဲ
လွှတ်လိုက်ရော….မောင်မောင်ကဆောင့်
ကြောင့်ထိုင်..ခြေဖျားထောက်..နို့ ကြီးနှစ်
လုံးကိုစုံကိုင်ဆုပ်ပြီး လီးအဆုံးထိလိုးထည့်
လိုက်တာ မျက်လုံးတောင်ပြာသွားတာပဲ။
လီးအဆုံးဝင်သွားတော့မျက်စေ့တစ်မှိတ်
လောက်ပဲနားပြီးလေးငါးချက်လောက်ခပ်
ဆဆလေး ဆောင့်လိုးသေးတယ်။လီးက
စောက်ပတ်ထဲမှာပြည့်ကျပ်နေတော့အရ
သာရှိလွန်းလို့မထွေးသူ့လည်ကုတ်ကိုဆွဲ
ဖက်လိုက်တဲ့အချိန်စပြီးအချက်လေးငါး
ဆယ်လောက်မရပ်မနားဆောင့်လိုးပေး
တာလေ.မထွေးခြေချောင်းလေးတွေကွေး
အောက်သွားအောင်ကောင်းသွားတယ်။
လီးနဲ့အလိုးခံရတဲ့အရသာဟာလက်နဲ့လိုး
ရတာနဲ့မနှိုင်းသာအောင်ကောင်းလွန်းလှ
တယ်။မထွေးကအရပ်ပုပြီးဖင်လုံးကောက်
နေလို့လားမသိဘူး..ဆောင့်လိုးချက်တိုင်း
လီးဒစ်ဖူးကြီးကသားအိမ်ဝကိုထိုးထိုးထိ
နေတာ…ပထမပိုင်းကအောင့်သလိုရှိပေ
မယ့် နောက်တော့အဲဒီအရသာကိုအလွန်
ကြိုက်သွားမိတာဒီနေ့ထိပဲ။မောင်မောင်
နဲ့လိုးတိုင်းအဲဒီအရသာကိုခံစားရတယ်။
သူ့လီးကတုတ်လည်းတုတ်..ရှည်လဲရှည်
မို့ပါ။နောက်တော့မောင်မောင်ကခြေဖဝါး
ချပြီးရှေ့ကိုနည်းနည်းတိုးလိုးတာနဲ့မထွေး
ခြေထောက်တွေသူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်တင်
ဖင်ကြီးပင့်မြှောက်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးဖွင့်
ကားပေးလိုက်တာပေါ့။
လီးကိုအဖျားထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးတစ်ချက်
ချင်းခပ်လေးလေးကော့ကော့လိုးပြိီးဆီးခုံ
ချင်းဖိကပ်ထားပေးတာ။အချက်တိုင်းသား
အိမ်ထဲထောက်ပြီးကောင်းလွန်းလို့ သူ့ခြေ
ကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲအားပြု
ပြီးလီးဆွဲထုတ်တိုင်းဖင်ကြီးကပ်ကပ်လိုက်
ရင်းကွာမသွားအောင်ပူးထားမိတယ်။အလိုးခံလို့သိပ်ကောင်းတာပဲ။
” အားဟား..အင့်..ဟင့်..သိပ်ကောင်း
တယ်မောင်လေး..အာ့..ဆောင့်..ဆောင့်.
နိုု့ စို့ပြီးလိုးပေးကွာ..ပြွတ်..စွပ်…ဖောက်..
ဖောင်း..ပြွတ်..ဟင့်..အင့်..ကောင်းတယ်
သိပ်ကောင်းတယ်..အားဟာ့..ကြမ်းကြမ်း
လိုးပေး..ကြမ်းကြမ်းလိုး..အင့်.အင့်.အား
အား..ဆောင့်..သွက်သွက်ဆောင့်…”
” အား…ပြီးချင်နေပြီထွေး..အားဟား..
လီးရည်တွေအပြင်ထုတ်ရမှာလား..ထွက်
တော့မယ်..အားဟား….”
” အား..အပြင်မထုတ်နဲ့..အပြင်မထုတ်
နဲ့…စောက်ပတ်ထဲပန်းထည့်..ပန်းထဲ့ပစ်
ငါလဲပြီးတာ့မယ်…ဆောင့်..ဆောင့်.အား
အား..ပြီးပြီ..ငါလဲပြီးပြီ…အားဟားလီးရည်
တွေများလှချည့်လား…အိုးဟိုး…အိုးဟုိုး.
အားဟား..ထွက်နေတုန်းပဲ…အာ့…အာ့ ”
နှစ်ယောက်သားတင်းတင်းကျပ်ကျပ်
ဖက်ထားကြတာဆယ်မိနစ်လောက်ကြာ
မယ်။ခဏလေးကြာမှ နှစ်ယောက်လုံး
သက်ပြင်းလေးတွေချပြီးတစ်ယောက်မျက်
နှာတစ်ယောက်ကြည့်မိကြတယ်။ပြီးမှ
မထွေးကခြေထောက်တွေပုခုံးပေါ်ကပြန်
ရုတ်ပြိီးကားကားကြီးပက်လက်လှန်နေလို့
မောင်မောင်ကလီးကိုဆွဲထုတ်သလိုလိုနဲ့
လေးငါးချက်လောက်ဆောင့်ပြီးလိုးထည့်
လိုက်တော့မျက်လုံးကျယ်သွားရော…
” အားပါး…လီးရည်တွေဒီလောက်ထွက်
ပြီးတာတောင် လီးကြီးကမာတာင်နေတုန်း
လားဟယ်…”
” အင်း…ထပ်လိုးရအောင်လေ..ခံနိုင်
တယ်မဟုတ်လား ”
” ခံနိုင်တာပေါ့..ဒါပေမယ့်အမေတို့ပြန်
လာတော့မယ်..နောက်မှဆက်လိုးတာက
ပိုကောင်းမယ်..အခုလိုးရင်မိသွားမှာ..”
” ချွတ်တောင်မချွတ်ချင်ဘူးကွာ..နင့်
စောက်ပတ်ကသိပ်လိုးလို့ကောင်းတာပဲ
နင် ငါလိုးတာတစ်သက်လုံးခံမှာလား ”
” အင်း..ခံမယ်..တို့ကမောင်နှစ်မပဲ..
ဘယ်သူမှမသင်္ကာမဖြစ်ဘူး..လစ်တိုင်းလိုး
မယ်..နင်ငါ့ကိုပထမဆုံးလိုးတာ..နင့်လီး
ကြီးလဲငါစွဲသွားပြီ…နင်သိပ်လိုးနိုင်တာပဲ
အဖေနဲ့အမေတို့တောင်ဒို့လိုကြာကြာမလိုး
နိုင်ဘူး..ငါသုံးချီတောင်ပြီးတယ် ”
” ချွတ်လိုက်မယ်နော်…မိန်းမ..”
” ဟွန့်…နှမျှောတာယောကျင်္ားရယ်..လီး
ရည်တွေပြန်ထွက်ကုန်ပြီ..လီးကြီးကလဲမာ
ခဲ တောင်မတ်နေတာပဲကွာ…အားရပါးရ
ကုန်းပစ်ချင်စိတ်တောင်ဖြစ်လာတယ် ”
သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး…အဖေတို့ကညီမလေးတို့ကိုကျူရှင်မှာဝင်ကြိုပြီးအတူ
ပြန်လာကြတယ်။ရောက်ရောက်ချင်းထုံးစံအတိုင်းအမေ့ကိုနမ်းတာအမေကနှာခေါင်း
ရှုံ့ ပြီးစေ့စေ့ကြည့်တယ်။ပြီးတော့…မီးဖိုထဲ
နားရွက်ဆွဲခေါ်သွားပြီး
” ရေမချိုးသေးဘူးမဟုတ်လား..ချွေးနံ့
တွေရော..လူပျိုနံ့တွေရော နံဟောင်နေတာပဲ…ကွင်းတိုက်ထားတာလား ”
” ဟွန့်…ဟို..ဟို…လီးရည်ကသူ့ဟာသူ
ထွက်သွားတာ…”
” အားပါး…ငါ့သားကသန်လှချည့်လား
ပြောစမ်း..ဘယ်သူ့ဖင်ကိုမှန်းလိုးရင်းထွက်
သွားတာလဲ..”
” ပြောဘူး…သတ်ပလိုက် ”
” ပြောကွာ..ပြောကွာ..ဒီဖင်ကြီးလား ”
ပြောရင်းဆိုရင်းအမေကမောင်မောင့်ကိုကျောခိုင်း..ခါးကော့ပြီး သူ့ဖင်အိုးကား
ကား ဖူးဖူးမို့မို့ကြီးကို လက်နဲ့နှစ်ချက်သုံး
ချက်ပုတ်ပြတယ်။အမေ့ဖင်ကြီးကအကိတ်
ကြီး။ငါးပေခြောက်လက်မရှိတဲ့အမေ့အရပ်
အမောင်းဟာသူ့ဖင်ကားကားဖုဖုကြီးနဲ့နို့
အုံထွားထွားမို့မို့ကြီးတွေကြောင်အရပ်ပု
တယ်လို့တောင်ထင်ရတယ်။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၅)
” ခ်ခ်…မနေ့ညကအမေ့ကိုကုန်းခိုင်းပြီး
အဖေအနောက်ကဖြိုနေပုံကြီးသတိရလို့
ထွက်ကုန်တာ..ခ်ခ်..”
” ခွေးလေး.ကိုယ့်အဖေနဲ့အမေလိုးတာ
ချောင်းကြည့်တယ်..သွား..ရေတွင်းမှာရေ
ချိုးရင်းစောင့်..အမေလဲရေချိုးချင်တယ် ”
ရေတွင်းရောက်တော့ကောင်းကင်မှာ
လထွက်နေပြီ။လပြည့်ညမို့သာသာယာယာပေါ့။ရေမချိုးခင်ညနေကဒီရေတွင်းမှာပဲ မထွေးနဲ့အားရပါးရလိုးခဲ့ကြတာသတိရနေတာမို့လီးတောင်လာတယ်။လီးကိုရေတစ်ခွက်နှစ်ခွက်လောင်းလိုက်မှနည်းနည်း
လျော့သွားတယ်။
” ဆပ်ပြာနဲ့ဆေးလေကွာ…”
အတွေးများနေတာနဲ့အမေရောက်နေ
တာကိုမသိလိုက်ဘူး။လရောင်အောက်မှာ
ထမီရင်လျှားလျော့လျဲလျဲ နဲ့ရပ်နေတဲ့အ
မေ့ကိုကြည့်ရတာတစ်တုံးတစ်ခဲကြီးနဲ့လိုး
ချင်စရာကြီး။လီးကတောင်လာပြန်တာမို့
ဘောင်းဘီထဲမှာငေါပြီးထွက်လာတယ်။
စိတ်ထဲခံစားချက်ကိုမထိန်းထားချင်တော့ဘူး…။ဒါကြောင့်ပဲအသံတုန်တုန်ရီရီနဲ့ခေါ်လိုက်မိတယ်..
” အမေ…”
ဒီအသံဟာပုံမှန်အသံမဟုတ်ဘူးဆိုတာ
အတွေ့အကြုံများပြီးအလိုးခံသက်ရင့်နေတဲ့ မညိုမြသိတယ်။ပြီးတော့ရေစိုနေတဲ့
အားကစားဘောင်းဘီဖြူဖြူအောက်က
ကျောက်တိုင်ကျောက်ငုတ်ကြီးလိုတောင်
မတ်နေတဲ့မောင်မောင့်လီးကြီးကိုလည်း
လပြည့်ညဦးရဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာ
ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရတယ်လေ။လီးက
သူ့အဖေလီးထက်တော်တော်လေးကြီးတာတွေ့ရတော့မညိုမြစိတ်ထဲမိုက်မိုက်မဲမဲ
အလိုးခံကြည့်ပစ်ချင်လာတယ်။လင်က
သိပ်မလိုးတော့တာမို့လင်ဖြစ်သူလစ်ရင်
လစ်သလိုအခွင့်အရေးပေါ်တိုင်းသူများနဲ့
ကုန်းပေးခဲ့ဖူးပေမယ့်သိပ်အားမရခဲ့ဘူး။အ
သက်ကလည်း(၃၆)နှစ်ပိုပိုပဲရှိသေးတာမို့
သွေးသားကတအားဆူဖြိုးပြီးသူ့ကိုအသေအကျေလိုးပေးနိုင်မယ့်ယောကျာင်္းမျိုးကို
တိတ်တခိုးတောင့်တနေတာကြာပြီ။မောင်
မောင်သူ့ကိုလိုးချင်နေမှန်းကိုရိပ်မိနေတာလည်းနှစ်နှစ်ကျော်ကျော်လောက်တောင်
ကြာလှပြီပေါ့။အချိန်မတန်သေးတာနဲ့သူ့
လင်မလစ်သေးတာတွေကြောင့်မျှောထား
ရတာ။ငယ်တုန်းကညအိပ်ရင်းသူ့ဖင်ကြီး
ကိုအနောက်ကကပ်ဖိပြီးညှောင့်လိုးခဲ့တာ
တွေလဲသူသိလျက်သားနဲ့မသိဟန်ဆောင်
ပေးရင်းမျှောလာခဲ့တာလေ။အခု မောင်
မောင့်လီးကြီးကိုမြင်ရတော့ပေမီကိုက်မီ
လီးကြီးမို့ဝမ်းသာအားရပဲအလိုးခံဖို့ဆုံး
ဖြတ်လိုက်တယ်။တစ်အိမ်ထည်းနေတဲ့
သားအမိမို့ လင်နဲ့သမီးတွေလစ်တိုင်းအ
လိုးခံနေရမယ့်အရေးတွေးပြီးမျက်နှာပေါ်
မှာကျေနပ်အပြုံးတွေဝင်းလက်လာတယ်။
ဒီနေရာဒီအချိန်မှာတော့အလိုးခံဖို့သတ္တိမရှိသေးဘူး။စိတ်ဆွထားမယ်စိတ်ကူးနဲ့နို့
လုံးထွားထွားကြီးတွေပေါ်အောင်ထမီရင်
လျှားကိုဖြည်ပြီးလေးငါးချက်ဖြန့်ခါရင်း
မောင်မောင့်အနားကိုတိုးလာလိုက်တယ်
” ဟွန်း..အမေ့ဘော်ဒီကိုကြည့်ပြီးမေညို့
စောက်ပတ်လိုးချင်လာလို့ လီးတောင်နေ
တာမဟုတ်လား..လူဆိုး..အင့် ဒီမှာကြည့်
နို့ ကြီးတွေမှ အကြီးကြီးတွေ..မာမာ မို့မို့
တစ်တစ် ခဲ ခဲ ကြီးတွေ ..ကော့နေတာပဲ ယောကျင်္ားလေးတွေအကြိုက် ..ခ်ခ် ”
” လှလိုက်တာမေမေညိုရယ်…လုံး တစ်
မို့တက်ပြီးပြူးကားနေတာပဲ..နယ်ပေးစို့ပေး ချင်စရာကြီး.အဖေကတော့တကယ့်
ပစ္စည်းကောင်းကြီးကိုရထားတာပဲ…နယ်
ကြည့်ချင်လိုက်တာ မေညိုရယ်….”
မညိုမြကအိမ်ဖက်ကိုတစ်ချက်လှည့်
ဲကြည့်တယ်။အိမ်နဲ့ရေတွင်းကပေနှစ်ဆယ်
အစိတ်လောက်ပဲဝေးတာမို့လှမ်းမြင်နိုင်
တယ်လေ။သားအဖလေးယောက် အိမ်ထဲ
မှာရယ်မောနေကြသံပဲကြားရတာမို့….
” သားဖေဖေကမေညို့ကိုလိုးရတာအီ
နေပြီကွ..အရင်လိုသိပ်မလိုးတော့ဘူး..
ဒီနို့ ကြီးတွေလဲမနယ်ပေးတော့ဘူး..ဆိုင်
ကကောင်မလေးတွေနဲ့ပတ်လည်ဝိုက်နေတာ…ရော့..မေမေ့ကျောကိုအနောက်က
ချေးတွန်းပေးသလိုနဲ့ သားစိတ်တိုင်းကျသာနယ်ကွာ..မေညိုအိမ်ဖက်ကြည့်ထား
ပေးမယ်…”
ပြောပြောဆိုဆိုပဲမညိုမြကအုတ်ရေကန်
နဘေးမှာ ဒူးထောင်ပောင်ကား ဖင်ချထိုင်
လိုက်ပြီးထမီအထက်ဆင့်စကိုနို့သီးခောင်းအပေါ်လေးနားမှာခပ်လျော့လျော့လေးပဲ
စည်းပေးထားလိုက်တယ်။မောင်မောင်လဲ
မညိုမြနောက်ကျောမှာဖင်ချထိုင်ပြီးဖင်အိုး
ကြီးကိုလီးနဲ့ထိုးမိနေအောင်ကပ်ခွထား
လိုက်တယ်။အထိုင်ကျ ပြီဆိုမှရင်ဘတ်နဲ့
ကျောထိကပ်နေအောင်ဖက်ပြီးအမေ့နို့လုံး
မောက်မောက်မိုု့မို့ကြီးနစ်လုံးကိုအခြေက
ပင့်ကိုင်ဆုပ်နယ်လိုက်တော့..အမေ့လည်
ချောင်းထဲက အီး…ကနဲအသံအစ်အစ်ကြီး
ထွက်လာပြီး ရေတစ်ခွက်လောင်းချိုးလိုက်
တယ်။နို့လုံးကြီးတွေကမာတင်းခဲနေပြီးနူး
နူးညံ့ညံ့မို့နယ်လိုက်တိုင်း လက်ချောင်း
တွေအိကနဲ အိကနဲမြုတ်ဝင်သွားတာအီဆိမ့်နေအောင်အရသာရှိတယ်။
” အာ့..အိုး..အာ…ရှီး..တအားနယ်တာပဲ
ကွာ..ဖွဖွလေးလဲဆွပာဦးတော့…ဇွတ်ကြီးပဲနို့သီးခေါင်းတွေလဲချေပေးဦးလေ..အာ့..
အားဟာ့..လူဆိုး.သူ့လီးကြီးကလဲဖင်ကြား
ထဲဇွတ်ထည့်နေတာပဲ..ဝင်လဲမဝင်ပဲနဲ့..
အို..ဟင့်…နဲနဲချွပေးမယ်..ရော့..ရော့..
အားဟာ့…တကယ့်ဇွတ်ပဲ…”
” ကောင်းရဲ့လား မေမေညို…အူးဟူး ဒီနို့
ကြီးတွေစို့ပေးချင်လိုက်တာနော်..အီးဟီး.
အား…လီးတောင်လိုက်တာမေညိုရယ်..
လိုးချင်လိုက်တာ…အူးဟု..”
“အာ…စောက်ပတ်မနှိုက်နဲ့လေကွာ.ဟင့်
အင့်..အားဟာ့..အို..ဖယ်လို့လဲမရဘူး..
ဟင့်..ဝင်သွားပြီ..ရှီး….အားဟား.ကောင်း
လိုက်တာ..အင်း.အင်း…နှစ်ချောင်းထည့်
နှစ်ချောင်းပူးထည့်..အင်း..သွက်သွက်..
သွက်သွက်လေး..အားဟာ့.အားဟာ့..လီး
နဲ့သာအလိုးခံလိုက်ချင်တော့တယ်..အား
ဟား..ကောင်းလိုက်တာနော်… ရှီး..”
မညိုမြလည်းရေတွေတစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်
လောင်းချိုးရင်းမောင်မောင်နှိုက်သမျှကို
ဇိမ်နဲ့အနှိုက်အနှူးခံနေတုန်းအိမ်တံခါး
ပေါက်ဝမှာလူရိပ်မြင်လိုုက်တာနဲ့ရုတ်ကနဲ
မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီးမောင်မောင့်ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးရေလောင်းချပေးလိုက်တော့ အရသာတွေအကုန်ပျက်သွားရော..။
” ထမင်းစားကြမယ်လေကွာ..မြန်မြန်
လေးချိုးကြ…အအေးလဲပတ်ဦးမယ်..”
” ပြီးပြီ..အဖေကြီးရေ…ပြီးပြီ..လာပါ
ပြီ..ခဏလေး ခဏလေးပါ…. ”
အဖေကတံခါးဝမှာရပ်စောင့်နေတာမု့ိ
ဘာမှထပ်မဖြစ်နိုင်တော့တာကြောင့်
နှစ်ယောက်သားစိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့
ပဲအိမ်ပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ကြတယ်။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၆)
အဖေကနောက်နေ့မနက်ထုံးစံအတိုင်း
ခြောက်နာရီလောက်ဆိုင်သွားတယ်။ဈေး
တိုက်တန်းမှာဆေးဆိုင်ဖွင့်ထားတာလေ ။
အရောင်းအဝယ်ကောင်းပြီးလုပ်ငန်းကိုမ
နိုင်တော့လိုု့အကူမိန်းကလေးသုံးယောက်
လောက်ငှါးထားရတာ။အမေကမနက်ပိုင်းအိမ်မှုကိစ္စတွေလုပ်ပြီးမှဆိုင်လိုက်သွားရတာ။မနက်တော့မောင်မောင်အနေရခက်
နေတယ်။အမေနဲ့အစ်မကဇာတ်လမ်းတွေ
ကိုယ်စီနဲ့မို့ရှေ့ဆက်ဖို့လမ်းခင်းအထာချနေ
ကြတယ်။နှစ်ယောက်လုံးကိုလိုးရမယ့်အ
ရေးမို့ကော်ဖီသောက်ရင်းလီးတောင်နေမိ
တာပေါ့။ဒါကိုအမေကဟင်းအိုးတည်ရင်း
မြင်တော့ပုခုံးတွန့်ပြသလိုမထွေးကလည်း
ုံ့ပြုံးထေ့ထေ့နဲ့လက်ညှိုးလေးထောင်ပြီး
ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်လုုပ်ပြနေတယ်။ညီမလေးမွှေးမွှေးကကော်ဖီပန်း
ကန်ဆွဲယူရင်းသူ့လီးကြီးဆတ်ကနဲဆတ်
ကနဲတောင်မတ်နေတာကိုမြင်သွားပြီးပါး
စပ်လေးဟောင်းလောင်းပွင့်သွားတာကို
တော့ဘယ်သူမှသတိမထားမိလိုက်ကြ။
စားသောက်ပြီးလို့မိန်းကလေးတွေအလျှိုအလျိုထွက်သွားကြပြီးကျောင်းသွားဖို့
အလှပြင်နေကြတော့မှပဲမောင်မောင်သူ့အ
မေအနားကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ်ကပ်လို့
ရတော့တယ်။သူ့အမေမညိုမြကသူနဲ့အ
ရပ်အမောင်းသိပ်မကွာလှဘူး။အရပ်မြင့်သလိုအလုံးအထည်လည်းကြီးတာကိုမြင်
ရုံနဲ့သိသာတယ်။အဖေဦးဇော်မြင့်က အ
သက်ကလည်းငါးဆယ်နီးနေပြီးလူပုံကခပ်
ညှက်ညှက် မာကျစ်ကျစ်မို့ရှေ့သွားနောက်
လိုက်သိပ်မညီလှ ဘူး။
” သိနေတယ်နော်..ကပ်မလာနဲ့.ဟွန်း
ဒါမျိုးလာလုပ်မယ်ဆိုတာ သိပြီးသား ”
” ခ်ခ်..အမေကလဲ…ပေါင်နည်းနည်းချဲ
ပေးဦး..ဖင်ပိုကော့ထား..အင်း..အင်း..ရပြီ
ဟွန်းကွာ…ဘရာကြီးကလည်းဝတ်ထားရ
သေးတယ်..အင့် အင့် ”
” သိပ်မညှောင့်နဲ့လေကွာ..ငယ်တုန်းက
လိုလီးရည်တွေထွက်သွားဦးမယ်..အင့်..
အင့်…အင့်…သမီးတွေမြင်သွားလိမ့်မယ်
လေကွာ..အင့်…ဒုက္ခ ပါပဲ.. အာ..စောက်
ဖုတ်မနှိုက်ပါနဲ့ သားရ…အားဟ..အားဟာ့
ဟင့်.. အင့်…ဝင်သွားပြီးကွာ..အာ့..လက်
ညှိုးဝင်..အား..နှစ်ချောင်း..နှစ်ချောင်းဝင်
သွားပြီ..အူးဟူး..ပေါက်.ပေါက်.ပေါက်.စွပ်
အား..လက်မ…လက်မ..ပြွတ်…လက်မနဲ့
စောက်စေ့ကိုဖိချေ..အား..ကောင်းတယ်..
ပေါက် ပေါက် ပေါက် ပေါက် အားဟား..
ရှီးဟီးဟိး…ပြွတ်..ကောင်းတာ…ကောင်း
လိုက်တာ..ကြမ်းကွာ..ကြမ်းစမ်း..ကြမ်း..
ကြမ်း..အာ့..အားဟား…အားဟား..”
” ဟောတော့…ကိုကိုကအမေ့နားကပ်
ချွဲနေတာကိုး…ဒီမှာဖြင့်ကျောင်းသွားဖို့ပြင်
ပြီးတာကြာလှပြီ…သူတိုသားအမိကချစ်
လို့ကောင်းတုန်း…လာခဲ့တော့..သွားမယ်
ကျောင်းနောက်ကျနေမယ်”
အခန်းတံခားဝမှာဘယ်အချိန်ကတည်းကရောက်နေမှန်းမသိတဲ့မွှေးမွှေးအသံကို
ကြားလိုက်တော့မှ မောင်မောင်လန့်သွား
လို့သူ့အမေရဲ့စောက်ပတ်ထဲကလက်နှစ်
ချောင်းကိုဆွဲထုတ်ပြီးလက်ညှိုးကိုတပြွတ်
ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။သမင်လည်ပြန်လှည့်ရင်းရမက်ခိုးဝေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ရီဝေဝေ
ကြည့်နေရှာတဲ့သူ့အမေမညိုမြပါးစပ်ထဲကိုလက်ခလယ်လေးတေ့ပေးလိုက်တော့မညိုမြကလက်ကောက်ဝတ်ကိုလှည့်ကိုင်ပြီး
သူ့စောက်ရည်တွေကိုအငမ်းမရစုပ်တယ်။သူ့မျက်နှာကိုအဓိပ္ပါယ်ပါတဲ့ညှို့ မျက်လုံး
တွေနဲ့ကြည့်ပြီလက်နှစ်ချောင်းလုံးမှာစိုစိုရွှဲ
နေတဲ့စောက်ရည်တွေကိုပြောင်စင်အောင်
စုပ်ယူမျိုချတာ။
ကျောင်းသွားတဲ့လမ်းမှာကိုဝင်းမောင်
ကအလစ်ချောင်းဖို့စောင့်နေတာကိုဖျတ်
ကနဲတွေ့လိုက်ပေမယ့်မထွေးကိုမကပ်ရဲ
တော့ပဲချက်ချင်းကိုယ်ရောင်းပျောက်သွား
တယ်။မောင်မောင်ကစိတ်ထဲမှာတင်းကနဲ
ဖြစ်သွားပေမယ့်သူပျောက်သွားတဲ့နေရာ
နားကထွက်လာတဲ့သူ့မိန်းမအကိတ်ကြီးကိုမြင်လိုက်ရတော့စိတ်တစ်မျိုးပြောင်းသွားတယ် ။
” နင် အဲကောင်ကိုပြန်မဆက်နဲ့နော်
မထွေး..ငါစောင့်ကြည့်နေမှာ..”
” ဆက်စရာလားဟဲ့..သူအတင်းကိုင်
ခိုင်းလို့သူ့လီးကိုငါကိုကြည့်ပြီးပြီ..နင့်လီးကသူ့လီးထက်နှစ်ဆကျော်ကျော် သုံးဆ
လောက်ကြီးတယ်..သူ့လီးကမိန်းမတွေ
လင်ငယ်နေမယ့်လီးမျိုး..အဖေ့လီးနဲ့ရွယ်
တူလောက်ပဲရှိတာ…လွမ်းလောက်စရာ
မရှိပါဘူး..ချစ်လို့လဲမဟုတ် ”
” နင်ပြောတာနဲ့ပဲ ငါတို့အမေလင်ငယ်
နေရမလိုဖြစ်နေပြီ..ဟီးဟီး..”
” ပြောနိုင်မလာဟဲ့..ငါတို့ကွယ်ရာမှာခံ
ချင်ခံမှာပေါ့…အမေ့အိုးကအကြီးကြီး..အ
ဖေ့လီးလောက်နဲ့တော့အားရမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး..သေချာတယ်…အဖေလစ်ရင်အမေကုန်းပေးမှာပဲ…နင်သာနိုင်အောင်ထိန်းဖို့
စဉ်းစားထား ”
” လုပ်ပြန်ပြီ..ငါကကိုယ့်အမေကိုယ်ပြန်
လိုးရမှာလားဟဲ့.. ”
” လိုးပေါ့ဟဲ့..အမေအရင်းမှမဟုတ်ပဲ
နင့်လီးကြီးလောက်နဲ့မှအမေအားရမှာ..ငါ
တောင်နင့်လီးကြီးနဲ့အလိုးခံပြီးဘယ်လီးမှ
လှည့်မကြည့်ချင်တော့ဘူး နင်နဲ့လိုးပြီးရင်း
လိုးချင်ပဲ..ညနေထပ်လိုးရအောင်နော်.. ”
” ငါလဲ နင့်စောက်ဖုတ်ကိုလိုးပြီးရင်းလိုး
ချင်ပဲ..နင်ကလူပုံစံကျစ်ကျစ်နဲ့စောက်ဖုတ်
ကအကြီးကြီးပဲ..လိုးရတာစေးစေးပိုင်ပိုင်နဲ့
ကျပ်သိပ်နေတာ..နို့ ကြီးတွေကလဲဆွဲလိုး
လို့သိပ်ကောင်းတာပဲ.. ”
” ဟွန့်…သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးမို့သူများစောက်ပတ်ထဲပြည့်သိပ်နေတာ..လိုး
ချက်တွေကလည်းပြင်းမှပြင်း.အချက်တိုင်း
သားအိမ်ထိပ်ထိတယ် သိလား ”
” ကောင်းလား.. ”
” သွား…သိရဲ့သားနဲ့…အပေါ်ကနေပြီးမညှာမတာ တအား ဆောင့် ဆောင့် လိုးတာ ဟွန်း..ဖင်လျှောသွားရင်တော့ပြန်လိုး
တင်ပေးရမှာပဲ ခ်ခ် ”
” နို့တွေ ကြီးလာရင်ရော…”
” ကြီးပစေ..ဘာမှမဖြစ်ဘူး..ဆွဲသာဆွဲ
နယ်သာနယ်..ခ်ခ်..ကျောင်းမှာဒို့မောင်နှမ
အတူထိုင်မယ်..လူလစ်ရင်နို့. နယ်ပေး ”
” လီးတောင်ပြီး လိုးချင်လာမှအခက် ”
” မရဘူးကွာ…လစ်မှနယ်တာပဲ..နင်မ
ဆွဲရင် ငါသူများနဲ့အဆွဲခံပစ်မှာ..ဒါပဲ ”
” ကိုင်တယ်ကွာ..ဆွဲတယ်ကွာ..နယ်
တယ်ကွာ.. ရော့..အင့်…ဟွန်း နို့ ကြီးက
ပြူးကား ချွန်မို့ နေတာပဲ…အင့် ”
” အာ့..ကြိုက်တယ်မလား..ခ်ခ်..ဇိမ်နဲ့
ဖွဖွနယ်ပါဟ…ခ်ခ်..သူ့လီးကြီးတအားကို
တောင်မတ်နေပြီ ”
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း (၇)
ဒီလိုနဲ့မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်နေ့တိုင်း
လိုးလာခဲ့ကြတာနှစ်လလောက်ကြာသွား
ပြီ။မထွေးလည်းလီးနဲ့ဓာတ်တည့်တော့ဖင်
လုံးတွေကားထွက်လာပြီးနို့ တွေအိစက်
လာတယ်။အပြာစာအုပ်တွေဖတ်ပြီးလိုး
ကြတာဆိုတော့အပေးလည်းတော်တော်
ကောင်းလာပြီ။ဒီရက်တွေထဲမှာအဖေနဲ့
အမေလိုးတာကိုသုံးခါလေးခာလောက်ပဲမထွေးတွေ့ရတယ်။အမေကလည်းသူတို့ဆိုင်နဲ့ကပ်လျက်ဆေးဆိုင်ကကိုမင်းဆိုတဲ့
ဘဲကြီးနဲ့ကြူနေသလိုပဲသံသယရှိတယ်။
” အမေနော်..သမီးတွေအရှက်ကွဲရ
အောင်တော့လုပ်မယ်မကြံနဲ့..ပွဲကြမ်းပစ်
မှာနော်..သိတယ်မလား..”
” ဟဲ့ အမေကဘာလုပ်နေလို့လဲဟဲ့..
အသားလွတ်လာကြမ်းနေတာ..”
” သားသမီးတွေကျောင်းသွားနေတုန်း
ဘေးဆိုင်ကဘဲကြီး အိမ်ကိုလာလာလည်
နေတာဘာသဘောတုန်း..အမေကုန်းနေ
လို့လက်ခံတာမဟုတ်လား ”
” အိုး…လူမှုရေးပါ သမီးရဲ့..ဧည့်သည်
လာတာနှင်လွှတ်လို့မှမရပဲ…”
ပြန်ပြောမယ့်သာပြောရတာအားတော့
သိပ်မရှိဘူး။ဟိုလူကလည်းမညိုမြကိုဖန်
နေတာအမှန်။ဆိုင်ချင်းကပ်နေတော့ အိမ်
မှာလူမရှိတဲ့အချိန်ကိုသိနေတယ်လေ။အဲ
အချိန်မျိုးမှာလမ်းကြုံသလိုဘာလိုလိုနဲ့အိမ်
ကိုရောက်ရောက်လာတာသုံးခါလောက်ရှိ
ပြီ။စကားပြောတော့လည်းရိတိတိမို့မညိုမြ
ကိုဖန်နေပြီဆိုတာအိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့
သိနေတာပေါ့။မနေ့မနက်ကတောင် အိမ်
ရောက်လာပြီးအိမ်သာကပြန်အလာမေ့သ
လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ဘောင်းဘီဇစ်မပိတ်ခဲ့ပဲ
လီးဖွင့်ပြသွားသေးတယ် ခ်ခ်။မညိုမြက
မမြင်ဟန်ဆောင်နေတော့ဂွင်းတိုက်ပြီးလီး
တောင်အောင်လုပ်ပြတယ်လေ။မညိုမြက
လည်းခံချင်နေပေမယ့်ဒီလောက်တော့
ဘယ်အညှာလွယ်ပါ့မလဲ။အရှေ့အိမ်က
ဒေါ်ချိုချိုကိုခဏဆိုပြီးလှမ်းခေါ်လိုက်တာ
ဇစ်ပိတ်ပြီးလစ်သွားပါလေရော။
ဒီနေ့တော့အခြေအနေပေးရင်အလိုးခံ
လိုက်တော့မယ်လို့စိတ်ကူးမိတယ်။ထင်
တဲ့အတိုင်းပဲ…ကလေးတွေကျောင်းသွား
နေတုန်းကိုမင်းရောက်လာတာပဲ။အိမ်
ရှေ့ကအသံကြားလို့မီးဖိုထဲကထွက်လာပြီး
တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့
” ဟား..မညိုမြတို့များကျက်သရေရှိပါ့.
မီးဖိုထဲကထွက်လာတာတောင်ဝင်းဖန့်
တင်းတောင့် ဖုကား နေတာပဲ ”
” ခ်ခ်..ကိုမင်းကတော့လုပ်ပြီ..ဘာတွေ
ဖုနေ ကားနေ တာကိုများမြင်နေတာလဲ
မသိဘူး..ဒါတွေလား ခ်ခ် ”
မညိုမြခါးကလေးထောက်ပြီးဖင်ကြီး
ကော့လိုက်တော့ကိုမင်းမျက်လုံးတွေဝင်း
သွားတာသိသာတယ်။ရုတ်တရက်မညိုမြ
အနားကိုကပ်လာပြီးအနောက်ကနေပုခုံး
နှစ်ဖက်ကိုကိုင်မယ်လုပ်တော့မညိုမြကပြုံး
စေ့စေ့နဲ့ “အို” ဆိုပြီးရှောင်သလိုနဲ့ဖင်ကြီး
ကိုနောက်ပစ်ပေးလိုက်တော့သူ့လီးကြီးနဲ့
ဖင်ဆုံကြီးကိုထောက်မိသွားရော။ဖင်ကြား
တည့်တည့်ဝင်အောင့်ဖြည်းဖြည်းချင်းဝိုက်
ပွတ်ဆွဲပြီးနေရာရွှေ့ရင်းသူ့လီးကိုစောင်းငဲ့
ကြည့်လိုက်တော့မတ်မတ်ကြီးတောင်နေ
တာတွေ့ရတယ်..
” ခ်ခ်…ကိုမင်းကလဲ.. ကြည့်ရုံပဲကြည့်ခိုင်းတာလေ…ဟင့်…သူများကို လီးကြီးနဲ့ထောက်ထားလိုက်တာလဲ စောက်ဖုတ်
နဲ့တောင်ထိနေပြီ…ခ်ခ်. ပူနွေးနွးကြီး..”
” မညိုမြ…မနေ့တုန်းက ကိုယ့်လီးကြီးကို
မြင်ရဲ့သားနဲ့မမြင်ဟန်ဆောင်သွားတာ မ
ဟုတ်လား ”
” ခ်ခ်…မြင်ပါဘူး..သူ့လီးကောက်ကြီးကို
ဲိမမြင်လိုက်ပါဘူး…ခ်ခ်…”
မညိုမြ ကိုမင်းစိတ်ထ,အောင်ထပ်ဆွ
လိုက်မယ်လို့စိတ်ကူးနေတုန်းရှိသေးတယ်
မောင်မောင်ကျောင်းကပြန်ရောက်လာတာကိုမျက်စေ့ထောင့်ကရိပ်ကနဲမြင်ရတာမို့ဖျတ်ကနဲကိုယ်ချင်းခွာလိုက်ပြီး ကပျာကယာနဲ့တံခါးဝ,ပြေးထွက်တယ်..
” အိုး…ကျောင်းမတက်ဘူးလားသား..
နေမကောင်းလို့လား..ဘာဖြစ်လာတာလဲ
သားရယ်..အမေ့ကိုပြောပါဦး ”
” ဘာမှမဖြစ်ဘူး..မတက်ချင်လို့..အမေ့
ကိုစိတ်မချလို့..အိမ်ကိုစိတ်မချလို့ ”
ကိုမင်းမျက်နှာ အီးမှန်သလိုဖြစ်ပြီးလစ်
သွားတယ်။မညိုမြစိတ်လေသွားလို့အိမ်တံခါးကိုသေသေချာချာပြန်ပိတ်ပြီးမှ
” ပြော..ဘာဖြစ်လာတာလဲ..ဘာဖြစ်
ချင်တာလဲ..ဘာလုပ်ချင်တာလဲ.”
” အဲလူနဲ့ အလိုးခံပြီးပြီလား ”
” မခံရသေးပါဘူး..သူကလိုးဖို့ဖန်နေ
တာ..အမေကလည်း ဒီစောက်ဖုတ်ကြီိး
ကိုလိုးမယ့်လူမရှိလို့သူ့ကိုကုန်းပေးလိုက်ရ
ကောင်းမလား ညှိနေကြတုန်းပဲရှိပါသေးတယ်..မယုံရင်အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလှန်ကြည့်…လီးရည် စောက်ရည် တစ်
စက်မှမရှိဘူး…”
” တကယ်နော်…”
” တကယ်ပေါ့… ဟွန်း….သူကတော့လာမလိုးပဲနဲ့…သူများကလိုးဖို့လာဖန်တာ
တော့သဝန်တိုနေတယ်..သိပ် မုန်းစရာ
ကောင်းတာပဲ…စောက်ပတ်ပဲ ”
” အဲလူက ဘယ်လိုဖန်တာလဲ ”
မောင်မောင့်စိတ်တွေဆူပွက်လာတယ်
မညိုမြကလည်းအတွေ့အကြံရင့်သမ္ဘာရင့်
ဆိုတော့သူ့သားစိတ်တွေကြွလာနေမှန်းသိတာပေါ့။
” အိမ်သာကအပြန်မှာမေ့လာသလိုလိုနဲ့ဘောင်းလီဇစ်မတပ်ပဲလီးကြီးထုတ်လာ
တာ..ခ်ခ်..မေမေကမမြင်ဟန်ဆောင်နေ
တော့မချင့်မရဲနဲ့ဧည့်ခန်းထဲထိုင်ပြီးဂွင်း
တိုက်ပြနေတယ်..အမေကမှန်ထဲကကြည့်
နေတာသူသိတယ်လေ ခ်ခ်..လီးက သား
အဖေထက်ကြီးတယ်..သားလောက်နီးနီးရှည်တယ်..တုတ်တာတော့သားလို မ
တုတ်ဘူး..အဖျားကော့ကော့ကြီး..ခ်ခ်….”
” သိပ်ကြိုက်နေတာပေါ့ ဟုတ်လား သားလီးလဲအဖျားကော့တက် နေတာပဲ မတူလို့လား ”
ကြိုက်ပါဝူးကွာ…သူ့လီးကသားလီးလို
တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီးမှမဟုတ်တာ..အမေ
ကသားလီးမျိုးကိုပဲစိတ်လာတာ..ဒီလီးမျိုးမှ စုပ်လို့ အလိုးခံလို့ အားရတာ..ခ်ခ် ”
” ဟွန်း…ကလေးဆိုပြီး လိမ်နေညာနေ
တာမသိဘူးထင်နေလား…ဒီကတော့သူ့
ဖင်ကြီးကိုကြည့်ကြည့်ပြီးလိုးပေးချင်နေရ
တာ..သူကတော့သူများနဲ့ကုန်းနေတယ် ”
” ဘယ်သူနဲ့မှမကုန်းရသေးပါဘူးဆိုကွာ
အခုမှကုန်းမှာ..လာခဲ့…မလာရင်တော့ အ
ဆိုးမဆိုနဲ့…သူများနဲ့ကုန်းမှာပဲ ”
. ပြောပြောဆိုဆိုပဲ..မညိုမြမောင်မောင့်
ကိုဖက်ပြီးအခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားတယ်။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၈)
အိပ်ခန်းထဲကိုမရောက်လိုက်ရသေးမီ
မညိုမြအနမ်းခံလိုက်ရတာမူးမူးမေ့မေ့ပါပဲ။နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကြားကိုတိုးဝင်လာတဲ့
မောင်မောင့်လျှာကြီးကိုသူ့လျှာနဲ့မိမိရရ
ဖမ်းပြီးအသက်မရှူစတမ်းအားရပါးစုပ်ယူ
ဆွဲပစ်မိတယ်။ငတ်နေခဲ့ရသမျှ တနှာစိတ်
တွေပြေမလားလို့ အားရပါးရနမ်းပေမယ့်မ
ပြေနိုင်တဲ့အပြင်ပိုပြီးကြွလာတာမို့မောင်
မောင့်ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ချပြီးတောင်မတ်နေ
တဲ့လီးကြီးကိုဆုပ်ထားမိတယ်။လီးကြီးက
သူ့လက်နဲ့ပြည့်နေအောင်တုတ်တာမို့ကျေ
နပ်အားရစိတ်တွေတစ်ရှိန်းရှိန်းတက်ပြီး မ
ထင်မှတ်ပါပဲစောက်ရည်တွေစိမ့်လာတာ
ကိုသတိမထားမိဘူး။လီးကထွားလွန်းတာ
မို့အားမလိုအားမရနဲ့စုပ်ပစ်ချင်စိတ်ဒစ်ကြီး
ကိုကိုက်ပစ်ချင်စိတ်တွေတားဆီးမရနိုင်
အောင်အုံကြွလာရတယ်။မောင်မောင်က
လည်းသူကိုင်နေကျနို့လုံးဖူးကြွကြွကြီးကို
လက်တစ်ဖက်ကနယ်ရင်းဖင်လုံးမို့မို့ကြီး
တစ်လုံးကိုမနိုင်မနင်းဆုပ်နယ်နေရာက
ထမီကိုဆွဲချွတ်ပြီးစောက်ဖုတ်ဖောင်းမိုမို့
ကြီးကိုအုပ်ပွတ်နေတော့မညိုမြမှာကော့
ပျံလန်ပြီးတစ်အင်းအင်းညည်းနေရတော့
တာပေါ့။စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညှိုးထိုး
ထည့်လိုက်တော့လျှောကနဲဝင်သွားလို့
စောက်ခေါင်းထဲလှည့်မွှေဆော့ပေးလိုက်
တာဖင်ကြီးကော့ကော့ထိုးပေးလာပါလေ
ရော။ဒါနဲ့ နမ်းတာကိုခဏရပ်ပြီးမေညို့
နားထင်နှစ်ဖက်ကိုလက်တွေနဲ့ညှပ်ကိုင်
မျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်မိတယ်..
” ဟွန့်…မျက်နှာကိုမကြည့်နဲ့လေကွာ..
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ပါလား လို့..ဟင့်
ဟင့်..အို…လီးကြီးကဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့..ခ်ခ်..”
” လိုးရတော့မလားမေညို..စောက်ပတ်
ယက်ပေးရဦးမလား..”
” ဟင့်..မောင့်လီးကြီးနဲ့အရင်လိုးပေး
ကွာ..ဟောဒီစောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း
ကြီးပြဲကွဲသွားအောင်လိုးပေး…တစ်ချီ
နှစ်ချီလောက်လိုးပြီးမှစောက်ပတ်ယက်..
တစ်နေကုန်လိုး…မေညို့စောက်ပတ်ကြီး
ပြဲကွဲသွားအောင်စိတ်ကြိုက်လိုး ”
” စိတ်ချ…အောင့်ထားခဲ့ရသမျှအားရ
အောင်လိုးမှာ..တစ်နေ့လုံးလိုးမှာ ”
” လိုးတော့မောင်..မေညိုစောက်ပတ်
ကြီးယွနေပြီ..သွက်သွက်နဲ့ကြမ်းကြမ်းကြီး
တစ်ခါထဲပြီးသွားအောင်သာ အားရပါးရ
ဆောင့်လိုးပစ်…”
မေညို့ကိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်
တွန်းတင်တော့အလိုက်သင့်ကလေးပက်
လက်လှန်လျက်ကုတင်စွန်းမှာဖင်ကြီးတေ့
လှဲချပေးပြီးပေါင်ဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးတွေ
ရင်ဘတ်ထိခပ်ကားကားဆွဲတင်ပြီးဖြဲထား
ပေးတယ်။ဖင်လုံးကြီးတွေကြားကစောက်
ဖုတ်ကြီးဟာရိပ်ပြီးခါစ,စောက်မွေးစင်းစင်း
နက်နက်တွေဝန်းရံနေပြီး ဟဟလေးပြဲအာနေတဲ့နီညို့ ညို့ နခမ်းသားထူထူကြီး
တွေအထက်နားစောက်စေ့ပြူ ထွတ်ထွတ်
တို့နဲ့အတူအလှဆင်ပြီးစောက်ခေါင်းက
စိမ့်နေတဲ့စောက်ရည်စ,တွေနဲ့လီးကိုကြို
လင့်နေတယ်။အားကောင်းမောင်းသန်လူ
ပျို လူတက် မောင်မောင့်လီးကြီးကလဲလိုး
ချင်ဇောနဲ့ခေါင်းထောင်ထောင်လီးချောင်း
ဆတ်ဆတ်ခါနေပြီမို့မညိုမြဖင်အစွန်းမှာ
မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေအထားနဲ့ဒူးနှစ်လုံး
ကိုကိုင်ဖြဲပြီးရပ်လိုက်တယ်။မညိုမြကစိတ်
သိပ်ထန်နေပြီမို့လက်တစ်ဖက်နဲ့လီးကိုဆွဲ
ကိုင်ပြီးသူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို
လေးငါးချက်ပွတ်ဆွဲတယ်။ပြီးမှစောက်
ခေါင်းထဲတေ့ထည့်ပေးပြီးဖင်ကြီးပင့်ကော့
တင်ရင်းမောင်မောင့်လက်မောင်းတွေကို
ဆုပ်ဆွဲအားယူထားတယ်..။မောင်မောင်
ကမွေ့ယာပေါ်လက်ထောက်ပြီးလီးကိုခပ်
ဖြည်းဖြည်းဖိထည့်တော့ ပူပူနွေးနွေး နူးနူး အိအိ ဇိကနဲ ဇိကနဲ ဝင်သွားရော။အ
လိုးခံလာတာကြာပြီဆိုပေမယ့်မညိုမြတစ်
သက်မှာဒီလောက်တုတ်ပြီးဒီလောက်မာတဲ့လီးမျိုးနဲ့တစ်ခါမှမခံဖူးဘူးဆိုတာဒစ်ကြီး
ဝင်လာကတည်းကသိလိုက်မိတယ်။ပူနွေး
မာတင်း တုတ်ခဲ လွန်းတာမို့ ကလေးနှစ်
ယောက်ထွက်ထားပြီးတဲ့မညိုမြစောက်
ပတ်ထဲမှာကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်ထိုးဝင်လာတာ.အချိန်မလပ်အရသာရှိနေတယ်။လင်
မယူခင်ရော..လင်ရပြီးမှရော..ယောကျင်္ား
တော်တော်များများနဲ့အကြိမ်ကြိမ်အလိုးခံခဲ့ဖူးပေမယ့်ဒီအရသာမျိုးတစ်ခါမှမခံစားခဲ့
ရဖူးဘူးဆိုတဲ့ကွဲပြားမှုကိုချက်ချင်းခံစားမိ
လိုက်တယ်။နဂိုရ်ကနှာထန်နေပါတယ်ဆို
မှအခုလိုထူးထူးကဲကဲ ခြားခြားနားနား သိ
ရှိခံစားလိုက်ရတော့ စောက်ရည်တွေတစ်
ဗျစ်ဗျစ်ထွက်လာပြီးမောင်မောင်ခေါင်းကို
ဖွတ်အတင်းဆွဲယူပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုအား
ရပါးရစုပ်ထားပစ်မိတယ်။သူ့နို့လုံးမာမာ
ထွတ်ထွတ်ကြီးတွေနဲ့ရင်ဘတ်ကြီးဖိကပ်
နေတော့လှုပ်လိုက်တိုင်းအိကနဲအိကနဲပဲ
ငြိမ့်နေတာမို့ခွာတောင်မခွာချင်ဘူး။လီးကို
တဝက်ထဲထိုးထည့်လိုက်ပြီးပြန်ဆွဲထုတ်..
ပြန်လိုး..ပြန်ထိုးထည့်..ဆွဲထုတ်..အချက်
နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် လီးတစ်ဝက်
နဲ့ပဲသွက်သွက်ကြီးအဆက်မပြတ်လိုးပေး
လိုက်တော့မညိုမြ အီဆိမ့်နေအောင်အီဆိမ့်နေအောင်အရ
သာတွေ့ပြီးကိုယ်လုံးကြီးတွန့်လိမ်နေတယ်။ပါးစပ်ကလဲတစ်အီးအီးတစ်အားအား
အဆက်မပြတ်အော်နေတာဆူညံနေတာ
ပဲ။ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ဖက်ကိုအစွမ်းကုန်ဖြဲ
ကားပေးပြီးဖင်ကားကားကြီးတွေပင့်တင်
ပေးရင်း မနမ်းနိုင်တော့ပဲ
” လိုး..မောင်ရေ.အသေလိုး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်…ရှီး….”
လက်တစ်ဖက်ကလီးနဲ့စောက်ပတ်ကို
လှမ်းစမ်း…လီးကိုလက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်
ကြားညှပ်ကြည့်ပြီး..
” အာ…လီးကအရှည်ကြီးကျန်သေး
တာကို.အဆုံးမသွင်းပေးဘူး..ထည့်ကွာ..
လီးအဆုံးထိထိုးထည့်..ဟား..ယား ယား
အား..ဟား…ရှည်တယ်နော် လီးကြီးက..
အာ့..ထောက်နေပြီ..ဖြည်းဖြည်း….”
လီးကိုအဆုံးထိထိုးထည့်ပေးတော့မညို
မြ ပါးစပ်လေးဟ..မျက်လုံးလေးပြူ းပြီး ခံ
တယ်။လီးအဆုံးထိထည့်ပြီးဆီးခုံချင်းကပ်
ဖိလိုက်တော့မညိုမြရဲ့စောက်စေ့ပြူ းပြူ း
ကြီးကိုလီးတန်ကြောအရင်းနဲ့ထိထိမိမိ ဖိ
ထားသလိုဖြစ်နေရော။မညိုမြစကောဝိုင်း
ပေးနေသလိုမောင်မောင်ကလည်းဖင်ကြီး
ဝိုက်ပြီးပွတ်ချေပေးနေတော့မညိုမြခမျှာ
လီးဒစ်ဖူးနဲ့သားအိမ်ထောက်တဲ့အရသာ..
စောက်စေ့ဖိပွတ်ချေခံနေရတဲ့အရသာ..
စောက်ခေါင်းထဲလီးကြီးပြည့်သိပ်နေတဲ့
အရသာ…အရသာတွေပေါင်းစုပြီးဘာကို
မှဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ လည်ချောင်းသံ
တစ်အင်းအင်းနဲ့စောက်ရည်တွေဖြိုင်ဖြိုင်
စိမ့်ထွက်ရင်းမျက်စေ့ကိုမှတ်လို့အဆုံးတိုင်
အထွတ်အထိပ်အရသာကိုခံစားလိုက်ရတာပေါ့။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၉)
နှာထန်သူမို့မညိုမြကအထွတ်အထိပ်
အရသာကိုမျက်စေ့စုံမှိတ်ခံစားနေချိန်မှာ
မောင်မောင်ကလီးတန်ကြောအရင်းနဲ့သူ့
စောက်စေ့ကိုဖိကြိတ်ဝေ့ဝိုက်ချေပွတ်ပေး
နေတာမို့တစ်ကိုယ်လုံးတစ်ရှိန်းရှိန်းတစ်
ဖိန်းဖိန်းနဲ့အရသာထူးကိုအံကြိတ်ခံရတာ
အားမရနိုင်လေတော့အားရပါးရအော်ပစ်
ပြီးမောင်မောင့်ပုခုံးကိုစိတ်ရှိလက်ရှိဖက်
ကိုက်ပစ်လိုက်တယ်။စောက်ရည်တွေ
လည်းအတောမသတ်နိုင်အောင်စိမ့်နေတာမို့စောက်ပတ်ထဲမှာဗွက်ပေါက်နေပြီ။ခဏလေးကြာမှမျက်လုံးလေးတွေပြန်ပွင့်လာပြီးလေပူကြီးတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ရင်း..
” ဟူး…ကောင်းလိုက်တာကွာ..ဟင့်..
အင့်…တစ်သက်လုံးအလိုးခံလာခဲ့တာများလှပြီ..တစ်ခါမှဒီလိုမကောင်းဖူးဘူး..ဟူး ”
မောင်မောင်လည်းသူ့အသံကြားမှအသိ
ပြန်ဝင်လာရသလိုပွတ်ချေဝေ့ဝိုက်ညှောင့်
လိုးနေတာကိုခဏရပ်လိုက်ပြီးမွေ့ယာပေါ်
တစ်တောင်နှစ်ဖက်ထောက်အနေအထား
ပြင်ရင်းမညိုမြကိုစေ့စေ့ကြည့်တယ်..
” ဘာကြည့်တာလဲကွာ..ရှက်တယ်..
လိုးစရာရှိတာမလိုးပဲနဲ့..ဟွန်း ”
” တစ်သက်လုံးအလိုးခံခဲ့တာများလှပြီ
ဆိုလို့ကြည့်တာပါ..ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလူ
ဘယ်နှစ်ယောက်လောက်များလိုးပေးခဲ့ပြီး
ပြီလဲဆိုတာသိချင်လာလို့…”
” ခ်ခ်..တကယ်သိချင်တာလား..”
” ဟုတ်တယ်မေညို…တကယ်သိချင်
တယ်..ဒီလောက်ချစ်စရာ..တပ်မက်စရာ
ကောင်းတဲ့မေညို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဘယ်
လိုလူတွေ ဘယ်လောက်လိုးခဲ့ပြီးပြီလဲဆို
တာ သိပ်သိချင်လာတယ်..,”
” ပြောပြမယ်နော်..မေညို့ ကိုအထင်မ
သေးနဲ့နော်…မေညို အပျို ဘဝ ကတည်းက..အလိုးခံခဲ့.တာ..ခ်ခ်…အာ့..တအား
ဆောင့်တာကွာ..မပြောမဆိုနဲ့..အင့်..အာ့
ကြမ်းတာကွာ..ပလွတ်..ဖောင်း..စွပ်..”
” ပြောပြလေ..ဘယ်လိုကစ,ပြီးအလိုး
ခံခဲ့တာလဲ..ဘယ်နှစ်ယောက်လိုးပြီးပြီလဲ
ကိုမင်းဆိုတဲ့ဘဲကြီးနဲ့အလိုးခံဦးမှာလားဆို
တာလဲပြောပြ ”
ပြောရင်းဆိုရင်းမောင်မောင်ကိုယ်ကို
မတ်ပြီးမတ်တပ်ရပ်ရင်းမညိုမြဖင်လုံးကြီး
ကုတင်စွန်းရောက်အောင်ဆွဲယူတယ်။လီးကိုတော့စောက်ပတ်ထဲကမချွတ်ပစ်လို့မညိုမြကလူးလွန့်လိုက်လာပြီးဆောင့်လိုးလို့
ကောင်းအောင်နေရာပြင်ပေးတယ်။ကုတင်စွန်းမှာဖင်ဆုံကြီးတေ့ပြီးပေါင်လုံးကြီးနှစ်
လုံးကိုမြှင့်..တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့
လက်နဲ့ဆွဲထိန်းထားတာ။လီးကိုအဆုံးထိ
သွင်းပြီးကပ်ဖိထားတာမို့သားအိမ်ထိနေ
ပြီးအောင့်နေသလိုပဲ။သူအလိုးခံခဲ့ရတဲ့အ
ကြောင်းတွေတစ်တစ်ခွခွပြန်ပြောပြရင် ဒီ
ကောင်လေးစိတ်ထန်ပြီးအသေလိုးခွဲတော့
မယ်ဆိုတာမညိုမြ သိနေပြီလေ။
” ဟင့်.အင့်..ဟိုလေ..အာ့…မေညို့ အ
သက်ဆယ့်ငါးနှစ်ပြည့်တဲ့မွေးနေ့မှာ ကိုကို
လွင်ဦး နဲ့စပြီးအလိုးခံခဲ့တာ..အားပါး.သား
တို့အန်ကယ်ဦးပေါ့..အာ့..ဆောင့်..ကြမ်း
ကြမ်းကြီးဆောင့်..ကောင်းထာ..ဆောင့် ”
” သူ့လီးက အကြီးကြီးလား…အင့် ”
” အားဟာ့..ကြီးတယ်..အာ့..သေပါပြီ..
အမေ့..အင့်..မေညိုကငယ်သေးတယ်..
လီးလည်းမမြင်ဖူးသေးတော့..အားမလေ့.
ကြီးတယ်ထင်ခဲ့တာ..အိုးဟို့..အင့်..သားလီးရဲ့တစ်ဝက်လောက်ရှိတယ်..အမေရေ..
ဆောင့်..ရတယ်..ကောင်းထာ..ဆောင့်.”
” သူလိုးတာ…အလိုးခံလို့ကောင်းလား
အင်..အင့် ”
” အင့်…ကောင်းတယ်..အမေ့..အား..အု
သိပ်ကောင်းတာပဲ..အားဟာ့..အားဟာ့..
အခုပိုကောင်းတာ..အောင့်မယ်လေး..ဒီ
လီးကပိုကောင်းတာ..သေပြီ..အင့်..ဒီလီး
က အကောင်းဆုံး..အား..”
” နောက်ထပ် ဘယ်သူနဲ့အလိုးခံသေးလဲ
ရော့..ပြွတ်..အင့်..”
” နောက်တော့..အင့်..အင့်..ဆောင့်..
ဆောင့်လိုး..အားဟား..နောက်သိပ်မကြာ
ဘူး..အင့်..မောင်လေးစိုးစိုးကလိုးပေးတာ
သားတို့ဦးလေးအောင်စိုးဦးလေ..အင့် အာ့
ပြွတ်..ဖန်း..ဖျန်း..ကောင်းထာ..ဆောင့်..
အားဟား..နေဦး နေဦး..”
မောင်မောင်ကမနာလိုစိတ်နဲ့အားရှိပါးရှိ
ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ မညိုမြကိုယ်လုံး
ကြီးကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အပေါ်ဖက်
ရွှေ့ရွှေ့တက်ပြေးတယ်။လီးကိုအဆုံးထိဆွဲ
ထုတ်ပြီးအဆုံးဝင်အောင်အားနဲ့ပြန်ဆောင့်
လိုးတာဆိုတော့သူလက်ဖျံကိုဆွဲထားပေ
မယ့်မရဘူး။ကိုယ်လုံးကြီးရွေ့ပြေးတော့
သုံးလေးချက်ဆောင့်လိုးလိုက်ရင်တစ်ပေ
လောက်အထက်ဖက်ရွေ့သွားပြီး နောက်
လိုးတဲ့ဆောင့်ချက်တွေမှာလီးကအဆုံးထိဝင်မလာတော့မညိုမြအားမရဘူး။သူက
နှာထန်တော့ ဆောင့်တိုင်းလိုးတိုင်းလီးအ
ဆုံးထိဝင်ပြီးဂွေးဥနဲ့ဖင်ကြားကိုရိုက်မိနေ
မှအားရတာ။ဒါနဲ့ဖင်ကြီးကို ကုတင်စွန်းထိရောက်အောင်ရွှေ့ပေးပြီးဖင်လုံးကြီး
တွေရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက် ကုတင်ရဲ့ဘေး
ဘောင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲအားပြု
ထားလိုက်တယ်။
” အင့်.ထည့်..ဆောင့်တော့..စိတ်ကြိုက်
ဆောင့်လိုး..မေညို့ နို့ ကြီးတွေဆွဲပြီးလိုး..
အားဟာ့..ဒါမှထိတာ..ဆောင့်..အား..လိုး
သိပ်ကြိုက်တယ်.အာ့..ဆောင့်..နာနာကြီး
ပစ်ဆောင့်လိုး..”
မောင်မောင့်စိတ်တွေမုန်ယိုနေသလို
မညိုမြလည်းအထန်လွန်နေပြီ။အတိတ်
ကပုံရိပ်တွေကိုပြန်သတိရတာကတစ်မျိုး..
မောင်မောင့်လီးကြီးက မကြုံစဖူးအောင်
သူ့စောက်ပတ်နဲ့အပြည့်အတွေ့ထူးတာက
တစ်မျိုး..အားကောင်းမောင်းသန်မို့ဆောင့်
ချက်ပြင်းပြင်းသွက်သွက်ကြီးအလိုးခံရတာ
ကတစ်မျိုး..သူကိုယ်တိုင်ကနှာထန်လွန်း
ပြီး ညှစ်လိုက် စုပ်လိုက် ကော့ခံလိုက်နဲ့
အပေးကောင်းမိတာကတစ်မျိုးဆိုတော့
စိတ်လွတ်လက်လွတ် နှစ်ချီလောက်ပြီးနေ
ပြီ။မောင်မောင်ကလည်းလူပျိုလေးသာ
ဆိုတယ်..ထိန်းနိုင်လိုက်တာ..တစ်ချီမှမ
ပြီးသေးဘူး။သူ့လီးရည်တွေဘယ်လောက်
များမလဲ ဘယ်လောက်သန်မလဲဆိုတာသိ
ချင်စိတ်ကလည်း ထိန်းမရဘူး ။ဒါနဲ့ ဖင်
ကြီးကိုပိုပိုကော့တင်ပစ်ပြီးပေါင်နှစ်လုံးကို
ဆန့်ထုတ်..မောင်မောင့်ကုတ်ပိုးကိုခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်နဲ့ချိတ်ဆွဲ..စောက်ခေါင်းထဲ
ဝင်နေတဲ့လီးကြီးကိုစောက်ပတ်နဲ့စစ်ကနဲ
စစ်ကနဲ အဆက်မပြတ်ညှစ်စုပ်ယူမိတယ်။
မညိုမြ တအားကောင်းနေသလို မောင်
မောင်လည်းဆတ်ဆတ်ခါနေရလောက်
အောင်အရသာတွေ့နေတယ်။ကလေးမွေး
ပြီးသားလည်းဖြစ်..ဖင်အိုးကြီးကလည်း
ဖုဖု ထစ်ထစ် ကားကားကြီးမို့စောက်ခေါင်း
တော်တော်ကျယ်နေမယ်ထင်ခဲ့မိပေမယ့်
စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာတောင်မှစေးစေး
ပိုင်ပိုင်ကြီးလိုးနေရတာမို့လီးမချွတ်နိုင် လီး
မချွတ်ချင်လောက်အောင် ဆိမ့်နေတယ်။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၁၀)
မေညို့စောက်ဖုတ်ကစေးပိုင်နေရုံမက
ကြွက်သားတွေက အချိန်ပြည့်ရှုံ့လိုက် ပွ
လိုက်နဲ့ညှစ်စုပ်နေတော့လီးတစ်ချောင်းလုံး ပုရွက်ဆိတ်တွင်းထဲထိုးထည့်မိသလိုပဲ
အချိန်ပြည့်ယွစိယွစိအစုပ်ခံနေရတာ။ခဏလေးတောင်စိမ်မထားရဲလောက်တဲ့ထိ
စောက်ပတ်ကဆွဲအား စုပ်အားသန်တယ်။
သူ့ဦးလေးတွေနဲ့အလိုးခံခဲရဖူးတဲ့အတွေ့
အကြုံကိုမြိန်ရည်ယှက်ရည်ပြန်ပြောပြနေ
တော့ဒေါသတွေထွက်လာရမယ့်အစား
နှာတွေစွတ်ကန်လာပြီးတစ်ဖုန်းဖုန်းဖိလိုး
တော့တာပဲ။ဒီအချိန်မှာမညိုမြက ဖင်ကြီး
ကော့တင်ပြီးအနေအထားပြင်ပေးလိုက်
တော့ပေါင်စေ့သွားပြီးစောက်ခေါင်းကျဉ်း
သွားလို့လီးမှာအရသာသွားစုနေတော့
ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲပေါင်ကြီး
နှစ်လုံးအသေဖက်ပြီးအဆက်မပြတ်သွက်
သွက်ကြီးဆောင့်လိုးပစ်တာပေါ့။
” ကောင်းတယ်..အား..ရှီး.ကောင်းထာ
ဆောင့်..သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်..
လိုး.လိုး.ကြမ်းကြမ်းလိုး..အာ့..ပြီးတော့မှာ
သွက်သွက်ဆောင့်ပေး..အင့်.ဆောင့်ပေး
ဆောင့်ပေး..ဆောင့်ပေး..ပြွတ်.စွတ်.ပြွတ်
ပြွတ်ပြွတ် စွတ်..အားဟာ့..ပြွတ်ပြွတ်.စွတ်
ဇ်ွိစွပ်. ဆောင့်ပစ်..အား…ပြီးပြီ..ပြီးပြီ.ပြီးပြီ
အားဟာ့ဟာ့..ကောင့်လိုက်တာ..အာ့..အ
အာ့..မောင်..အာ့ မောင်..အား..အား..အ
မောင့်လီးရည်တွေ…မောင့်လီးရည်တွေ..
အိုးဟိုးဟိုး..များလှချည့်လားမောင်ရယ်..
အားဟာ့..အားဟာ့..အားဟာ့..လင်လေး
ရယ်…မေညို့လင်ငယ်ငယ်လေးရယ်..
ဖက်ထားပါဦးကွယ်..မေညို့ကိုဖက်ပြီး လီး
ကြီးစောက်ပတ်ထဲ ထည့်ထားပါနော်…..
ဟူး….”
အချက်လေးငါးဆယ်လောက်မရပ်မနား
တရကြမ်းဆောင့်လိုးတော့ မညိုမြလည်း
ကော့လန်ပျံပြီးအကောင်းဆုံးအထွတ်အ
ထိပ်အရသာကိုပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားလိုက်ရ
သလိုမောင်မောင်လည်းလီးရည်တွေထိန်း
မနိုင်သိမ်းမနိုင်အောင်တစ်ဖျောဖျောပန်း
ထုတ်မိတော့တယ်။ဆီးခုံချင်းဖိက်ထားကြ
တာမို့လီးရည်တွေဟာအားသန်သန်နဲ့ရေ
ပြွတ်ထဲကပန်းထွက်လာသလိုသားအိမ်ထဲ
ထိထိုးဝင်သွားတာ ဘယ်တုန်းကမှမခံစား
ခဲ့ရဖူးတဲ့ အရသာထူးကိုမညိုမြမူးမူးမိုက်
မိုက်ခံစားလိုက်ရတော့မောင်မောင်ကိုအားရပါးရသိုင်းဖက်ထားမိတော့တာပေါ့။
မောင်မောင်လည်းအံကိုတင်းတင်းကြိတ်
လို့..အီး…..ကနဲသံရှည်ဆွဲအော်ပြီးနောက်
ဆုံးလီးရည်စက်တွေပန်းထုတ်လို့အပြီးမှာ
တစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ဆတ်ခါပြီးမညိုမြရဲ့
ကိုယ်ပေါ်သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှောက်ချလိုက်
တော့တာပာပဲ။ဒါတောင်မှလီးရည်တွေက
စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ စိမ့်ထွက်နေတုန်း..မညို
မြစောက်ပတ်ကြီးကလည်း လီးကြီးကိုစုပ်
ယူ ညှစ်ယူလို့ကောင်းတုန်း…။မညိုမြ ရဲ့
နှုတ်ခမ်းထူထူထွေးထွေးအလွှာကိုအားရ
ပါးရစုပ်ယူနမ်းပစ်ပြီး ပါးချင်းကပ်နို့လုံးကြီး
တွေကိုရင်ဘတ်ဖိလို့မှေးနေမိတာလောက
စည်းစိမ်ပါပဲလား ။
နှစ်ယောက်လုံးကအားကောင်းမောင်း
သန်…နှာထန်တဲ့သူတွေဆိုတော့ဆယ်မိ
နစ်လောက်ပဲနားလိုက်ရပါတယ်..အသက်
ရှူ ပုံမှန်ဖြစ်သွားကြပြီ။နှာကြီးတဲ့မညိုမြကလိုးအားသန်ပြီး လီးကြီးတဲ့မာင်မောင့်ကိုအသေစွဲသွားသလိုမောင်မောင်ကလည်း
နှာထန်ထန် အပေးကောင်းကောင်း ဒီတစ်
သက် လိုးမကုန်အောင်ဘော်ဒီကိတ်လှတဲ့
မညိုမြဆိုတဲ့အထန်မမရဲ့စောက်ပတ်ကြီး
ကို ဒီတစ်ခါလိုးမိရုံနဲ့ အသေစွဲသွားတာ အ
ထူးပြောဖို့မလိုတော့ပါဘူး။
” အဟင့်…သူ့လီးကြီးကအလုံးလဲလျော့
မသွားသေးဘူး..မာလိုက်တာလဲ တင်းလို့.
သူများစောက်ပတ်ထဲမှာ လှုပ်တုပ် လှုပ်
တုပ်နဲ့ ခ်ခ်…နောက်တစ်ကျော့တောင်အ
လိုးခံချင်လာပြီကွာ…စိတ်သိပ်လာတာပဲ.”
” ဟား…လိုးပေးမှာပေါ့မိန်းမရယ်.. ဒီ
လောက်အပေးကောင်းတဲ့စောက်ပတ်မျိုး
လိုးလို့တောင်မဝ,နိုင်ဘူး..ဘယ်လိုပုံစံနဲ့
အလိုးခံချင်လဲ ပြော..”
” ခ်ခ်..သိပ်မငြင်းရှာဘူးနော်..ဒီကလဲ
အခွင့်အရေးရတုန်း စောက်ပတ်ပြဲအောင်
အလိုးခံပစ်ချင်နေတာ..ခ်ခ်..ရိုးရိုးလေးပဲ
စ,လိုးပေး..အရှိန်တက်လာမှကုန်းလဲကုန်း
ပေးမယ်..စောင်းလဲစောင်းပေးမယ်.လီး
ကြီးကိုလဲစုပ်ပေးမယ်..ကြမ်းကြမ်းသာလိုး
မောင့်ရင်ဘတ်ကြီးနဲ့မေညို့ နို့လုံးကြီးတွေ
ကိုဖိထားတာ သိပ်အားရတာပဲ..အဲလိုကြီးဖက်ပြီးတအားဆောင့်လိုးပေးပါလား.ရော့
အင့်..တစ်ချီလောက်မြန်မြန်ပြီးချင်တယ် ”
ပြောပြောဆိုဆိုပဲ မေညိုက ပေါင်ကြီး
နှစ်လုံးကိုဖြဲကားပြီး အပေါ်ဆွဲတင်ပေးလာ
တယ်။မောင်မောင်လည်းမညိုမြချိုင်းနှစ်
ဖက်ကြားကိုလက်လျိုသွင်း..ကျောဖက်မှာ
လက်ကြက်ခြေခတ်အနေအထားနဲ့ပုခုံး
နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖက်တော့ကိုယ်ချင်းပူးထပ်
ကပ်နေပြီးသူ့နို့လုံးကြီးတွေကအိကနဲကားထွက်သွားတယ်။နှုတ်ခမ်းတွေကိုအားရပါး
ရစုပ်နမ်းတော့မညိုမြအတင်းထန်လာပြီး
အောက်ကနေဖင်ကြီးကော့ကော့ထိုးလာလို့အတင်းဖိထားပစ်တာ
” ဟင့်..အင့်..ဆောင့်ကွာ..လိုးကွာ..အို
စောက်စေ့ကြီးကိုဖိပွတ်တာသိပ်ကောင်း
တာပဲ..စောက်ရည်တွေရွှဲကုန်ပြီကွာ.လိုးပါ
တော့..ကြမ်းကြမ်းကြီးသာဆောင့်ပေးပါ
တော့..အင့်..အား..ကြိုက်တယ်..လိုး..”
မှောက်ကလျက်အနေအထားနဲ့ဒူးအား
ဖင်အား.ခါးအားတွေသုံးပြီးဆောင့်လိုးပေး
တော့ မေညိုကဖင်ကြီးကော့တင်ပေးပြီး
ခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ခါးကိုအတင်းခွထား
တယ်။လီးကိုအဆုံးထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအား
ရှိသလောက်ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..ဖုန်းကနဲ..ဖောင်းကနဲ.. စွပ်ကနဲ..ပြွတ်ကနဲ အ
သံတွေထွက်ပြီး မညိုမြအော်သံတွေနဲ့ရော
ထွေးနေတာပေါ့။
အချက်ငါးဆယ်..ခြောက်ဆယ်ကျော်
လောက်ပြင်းပြင်းသွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးထည့်တော့မညိုမြလက်တွေအငြိမ်မ
နေနိုင်တော့ဘူး။မောင်မောင့်ကျောပြင်ကို
ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်းစောက်ရည်တွေရွှဲ
နေအောင်ထွက်လာတယ်။မောင်မောင်
ကလည်းအလိုက်တသိဆက်ပြီးဆောင့်ချ
ပေးတော့ဖင်ကြီးဆတ်ကာဆတ်ကာနဲ့မွေ့
ယာပေါ်ကကွာအောင်ကော့တက်တက်
လာပြီးပုခုံးတွေ ကိုအံကြိတ်ပြီးကိုက်ပြန်
တယ်။မညိုမြအားရပါးရအလိုးခံပြီးတစ်ချီ
ကောင်းကောင်းပြီးသွားမှန်းသိလို့မောင်
မောင်ကပုံမှန်လေးပြန်ဆောင့်ပေးတော့မှ
ိမညိုမြလည်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်အရသာယူတာ
ပေါ့။ဒီတစ်ခါတော့လီးကိုဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲ
ထုတ်ပြီး တစ်ချက်ချင်းထောင်းထည့်တာ။
်လီးကရှည်ပြီးကော့နေတော့ ဆွဲထုတ်လာ
တိုင်းစောက်ပတ်နံရံကြွက်သားတွေကိုထိ
ထိမိမိပွတ်ဆွဲလာတာမညိုမြကောင်းလွန်း
လို့အော်သံမရပ်နိုင်တော့ဘူး။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်(၁၁)
” ခ်ခ်..မွေ့ယာတစ်ခုလုံးလည်းအရည်
တွေပေပွကုန်ပြီ..လီးကြီးကလည်းစောက်
ပတ်ထဲကမချွတ်သေးဘူး..လိုးလို့ကောင်း
ရဲ့လား ယောကျင်္ား ”
” ကောင်းလိုက်တာမိန်းမရာ..မိန်းမ
စောက်ပတ်ကြီးကရှယ်ပဲ..လီးနဲ့အမြဲသာ
စွပ်ထားချင်တော့တယ်..စွဲသွားပြီ..”
” ခုလိုပဲ နေ့တိုင်း ကျောင်းလစ်ပြီးလာလိုးလေ..စောင့်နေမယ်..မေညိုကလည်း
နေ့တိုင်းတစ်ချီလောက်မှအလိုးမခံရရင် မနေနိုင်ဘူး..အမြဲလိုလိုစောက်ပတ်ထဲက
ယွနေတာ..မောင့်လီးကြီးကိုလဲစွဲသွားပြီ ”
” လာလိုးမှာ..ဟောဒီစောက်ပတ်ကြီးကို
ှနေ့တိုင်းလာလိုးမှာ..အဖေလိုးတာတောင်
မကျေနပ်ချင်တော့ဘူး ”
” ဟွန့်..သူ့အဖေကဖြင့်တစ်လလောက်
ကြာမှတစ်ချီတောင်အနိုင်နိုင်လိုးပေးတာသူသိရဲ့သားနဲ့..စိတ်လျှော့ စိတ်လျှော့ ခ်ခ်”
” ဟုတ်လို့လား မိန်းမရယ်…”
” သိပ်ဟုတ်..သူ့အဖေမလိုးပေးသမျှ သူ့ သားကလိုးပေးရမယ်..ဒါပဲ..ရမလား…”
” ရပါတယ်ဗျာ..ဒီလိုမျိုးလား…အင့် အင့်
ပြွတ် စွပ် ဖွတ်ဖွတ်..ပေါက် ပေါက်..ပြွတ်
ပြွတ်..ကောင်းလား..ပေါက်ပေါက် ဖန်း
ပြွတ်..ဖန်း..”
” အို..အို..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..
ဆောင့်..ဆောင့်..အာ့..သိပ်ကောင်းတာပဲ
လိုး..အာ့..လိုးအားကလဲသန်လိုက်တာ..
အင့်..လီးကော့ကြီးကလဲမာတောင်နေတာ..အား..သံချောင်းကြီးလိုပဲ..ဟာ့အာ့.
ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်.. တအား
ကောင်းတယ်ကွာ..နေဦး နေဦး..ဖင်ကြီး
ကုန်းပေးမယ် အနောက်ကလိုး..ကြာကြာ
လိုး..ကြာကြာလိုး..ဘွတ် ဘွတ် ဗြွတ်..ဘူ
အားမလေး…ကောင်းလိုက်တာ..သူ့လီး
ကော့ကော့ကြီးနဲ့အသေဆောင့်လိုးတာ..
အား..ကောင်း တယ်…ဘွတ်..ဖူး..ဗြွတ်..
သေပြီ..သေပြီ…လိုး..ဆောင့်သာဆောင့်
လိုးချင်သလိုလိုး..ခံနိုင်တယ်..ဆောင့် ”
နေ့လည်.. မထွေးတို့ညီအစ်မကျောင်း
ဆင်းပြန်လာသံကြားရလို့ကပျာကသီအိပ်
ယာပေါ်ကထ,ပြီးအဝတ်တွေအလွဲလွဲ အ
ချော်ချော်ဝတ်ရတယ်။မညိုမြကအဝတ်မ
ဝတ်နိုင်တော့ပဲထမီဟောင်းတစ်ထည်ကို
ရင်လျားထားလိုက်ရတယ်။မောင်မောင်
ကအိမ်တံခါးပြေးဖွင့်ပေးတော့မထွေးတွန်း
တွန်းတိုက်တိုက်နဲ့အိပ်ခန်းထဲတန်းပြီးဝင်
သွားရင်းလီးကြီးကိုစမ်းကြည့်ပြီးကျေနပ်
ပြုံးလေးပြုံးသွားတာကိုညီမလေးတွေကမ
မြင်လိုက်ကြဘူ။
သူတို့ထမင်းပွဲပြင်နေကြတုန်း မညိုမြအိပ်ခန်းထဲကထွက်လာတော့
မျက်နှာကမလုံမလဲ။မထွေးကသိသိကြီးနဲ့
မညိုမြအနားကပ်ပြီးတိုးတိုးလေးမေးတာ..
” မွေ့ယာတွေကြေမွပြီးအရည်တွေရွှဲအိုင်
နေတာပဲ..ကိုမင်းဆိုတဲ့ဘဲကြီးလာသွားတာလား မေညို ”
” အာ..အဲဒီလူနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး..အဲဒီလူလာတော့လာတယ်..မောင်မောင်ပြန်
လာတာမို့ချက်ချင်းပြန်ထွက်သွားတာ ”
” ဒါဆို..မောင်မောင့်လက်ချက်လား..
အဖေ့လက်ချက်လား..”
မညိုမြ ဘာမှမငြင်းသာဘူး။သူ့အဖေကိုပြန်ပြောရင်အခက်..။
” ခ်ခ်..မောင်မောင်ပေါ့…ညည်းအဖေနဲ့
ပြန်မပြောနဲ့နော်..လူကိုမျှော့သွားအောင်
အလိုးခံလိုက်ရတာ..တစ်မနက်ထဲခုနစ်ချီ
ရှစ်ချီလောက်ပြီးသွားတယ်..ဘယ်တုန်းက
မှဒီလောက်အလိုးမခံရဖူးဘူး..သူလဲသုံးချီ
လိုးပြီးပေမယ့်လီးတောင်တုန်း..ရှယ်လီးပဲ
ညည်း..ဟိုလူနဲ့စိတ်မချလို့မောင်မောင့်ကို
ပြန်လွှတ်လိုက်တာ မဟုတ်လား…:”
” ဟီးဟီး..ဟုတ်တယ်လေ..မေညို့ကို
သူများနဲ့ပေးအလိုးမခံနိုင်ပါဘူး..မေညိုယွ
နေတာသမီးသိသားပဲ..အဖေကလည်းသူ့
ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေနဲ့လိုးနေတာမို့
မေညို့အတွက် လီးဖန်ပေးလိုက်တာ..ခ်ခ်
ဘယ်လိုလဲ..အလိုးကောင်းရဲ့လား ..”
” ခ်ခ်..လိုးချက်က ရက်စက်တယ်..ပြန်
ရောက်ကတည်းကလိုးနေတာ အခုသမီး
တို့ပြန်ရောက်မှ စောက်ပတ်ထဲကလီးချွတ်
တယ်..ခ်ခ်..ကောင်းတာတော့ပြောမနေနဲ့
သူ့လီးကြီးကတုတ်လဲတုတ် ရှည်လဲရှည်နဲ.ရှယ်ပဲဆို ..ခ်ခ်..”
” ထိပ်ကော့ကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို
ကော်ကော်လိုးတာမဟုတ်လား..ခ်ခ်..”
” ဟုတ်ပါ့…ဆောင့်လိုးတိုင်း…ဆွဲထုတ်
တိုင်း ကော့ထွက်သွားအောင်ကောင်းတာ
ဆိမ့်နေတာပဲ…သမီးကသူ့လီးအကြောင်း
သိနေတာလား…”
” သိတာပေါ့ ..အမွှာမောင်နှစ်မပဲ..ငယ်
ငယ်ကတည်းကသူ့အလိုးခံလာတာ…ခ်ခ်.
ဟိုမှာအဖေ့အတွက်ထမင်းချိုင့်ထည့်ပြီးပြီ
သမီးတို့ကျောင်းပြန်သွားမှယူသွားလိုက်
မယ်လေ..အမေတို့အတွက်အချိန်ကတန်
ဖိုးရှိတယ်..သမီးကိုမမေ့နဲ့နော်..ခ်ခ်..”
သူတို့ထမင်းစားနေတုန်းမထွေးကြက်ဥ
နှစ်လုံးကိုမကျက်တကျက်ကြော်ပြီးမောင်
မောင့်ထမင်းပန်းကန်ထဲလာထည့်ပေးတာ
မြင်တော့မွှေးမွှေးကမျက်နှာမဲ့ပြတယ်။သူလည်း စားချင်တယ်ဆိုတဲ့သဘောပါ။မွှေး
မွှေးကဆယ့်လေးနှစ်ပြည့်လို့အပျိုကောင်း
ကောင်းကြီးဖြစ်နေပြီ။မျိုးရိုးလိုက်ပြီးဘော်
ဒီကအမေတူဆိုတော့ ထွားတဲ့နေရာထွား ကားတဲ့နေရာကား..မိန်မလက္ခဏာတွေပီ
ပြင်လာတာအဖုအထစ်တွေသိသိသာသာ
ကြီးလာပြီ။နို့လုံးကြီးတွေအသက်နဲ့မလိုက်
အောင်ကြီးလာလို့ဘော်လီဆိုဒ်(၃၄)လက္မ
တောင်မဆန့်ချင်တော့ဘူး။တကယ်တော့
သူ့ဟာသူဆွဲနေတာပါ။အရပ်အမောင်းက
လဲ မထွေးထက်တောင်မြင့်နေပြီ။စောက်
မွှေးလဲပေါက်နေတာမှတစ်နှစ်ကျော်ကျော်
ကြာသွားပြီ..မဲမဲနက်နက် ရှည်ရှည် လျားလျားနဲ့ ဆီးခုံတစ်ပြင်လုံးအထူကြီးပေါက်
ပြီးစောက်ဖုတ်ကိုဆင်းသွားတာ။စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေမှာတော့နည်းနည်းလေး
ကျဲသွားသလိုပဲ။အငယ်မ အေးအေးနဲ့ရော
နှောပြီးကလေးလိုလိုလုပ်ရင်း လစ်ရင်လစ်
သလို လူမသိအောင် ကာမဗဟုသုတရှာ
ဖွေနေတာအိမ်ကမရိပ်မိကြဘူး။အနီးဆုံး
တော့သူ့အစ်ကိုမောင်မောင်နဲ့ညီအစ်မနှစ်
ယောက်လုံးထွေးပြီး ကာမအရသာကိုမသိ
မသာလေးခံစားတယ်။ခုလဲ.ကြက်ဥကြော်
ကို လုသလိုလိုနဲ့ မောင်မောင့်ပုခုံးကိုလက်
တစ်ဖက်ကဖက်ပြီး ထမင်းပန်းကန်ထဲနှိုက်
ရင်း သူ့နို့လုံးတွေနဲ့သူ့အစ်ကိုလက်မောင်း
ကိုအတင်းကပ်ဖိပွတ်တာ။ကြက်ဥကြော်
ရချင်တာတော့မဟုတ်ဘူး..နို့ချေချင်လို့။
ဟီးဟီးဟားဟားနဲ့စားလို့သောက်လို့ပြီးသွားကြတော့ မထွေးကသူ့အဖေအတွက်
ထမင်းချိုင့်ဆွဲပြီး ညီအစ်မတွေကျောင်းကိုထွက်သွားကြတယ်။မညိုမြမောင်မောင့်ကိုဆွဲပြီးအိပ်ခန်းထဲအပြေးဝင်တယ်။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၁၂)
နွေ ကျောင်းတွေပိတ်တာမို့ ရီရီနုပျင်း
နေတယ်။မထွေးတို့အိမ်သွားလည်ပြီး နှာ
စာအုပ်အသစ်လေး ဘာလေးလဲဖတ်မယ်
လို့စိတ်ကူးပြီး အိမ်ချင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်က
မထွေးဆီထွက်လာခဲ့တယ်။သူကမထွေးနဲ့
အသက်တူပေမယ့် ဘောဒီကပိုထွားပြီး ပို
မှန်လို့လူကြိုက်များတယ်။အသားလည်းပို
ဖြူပြီးမျက်နှာကျလည်းပိုချောတာပေါ့။သူ့
မှာအိမ်ထောင်သည်အစ်မတစ်ယောက်နဲ့
အစ်ကိုတစ်ယောက်ရှိတယ်။ခဲအိုကသူ့ကို
ဖန်နေပေမယ့် အဖေနဲ့အစ်ကိုရှိနေတော့
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမလုပ်ရဲသေးဘူး။လူလစ်
ရင် သူမြင်အောငဆိုတဲ့သဘောနဲ့သူ့အစ်မ
မနီနီမြင့်ကိုပက်ပက်စက်စက်လိုးပြတယ်။
သူ့မရီးမသန်းကလဲ နှာဘူးပဲ။အင်မတန်
မြင်းစီးသန်လွန်းတဲ့အပြင်..လင်ငယ်နဲ့လဲ
ကုန်းတာကိုသူ့လင်ကိုယ်တိုင်မိဖူးတယ်။
သူတို့ဆီမှာနှာစာအုပ်တွေအများကြီးရှိလို့
မထွေးကိုပေးဖတ်တယ်လေ။မထွေးကလဲ
ရှားရှားပါးပါး ရှာလို့ရရင်သူ့ကိုပေးဖတ်ပြီး
လီးအကြောင်း လိုးအကြောင်း တိတ်တိတ်
တိုးတိုး ဆွေးနွေးနေကျပေါ့။
” အား..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..
ဆောင့်..ပြွတ် ဖတ် ပြွတ် ဖတ် ပြွတ်ပြွတ်
ဖတ်..စွတ် ဘွတ်..တအားကောင်းနေပြီ
ယောကျင်္ား..တအားကောင်းနေပြီ..လိုး..
ဆောင့် ဆောင့် တအားပစ်ဆောင့်..ဖုန်း
ဘွတ် ဘွတ် ဖုန်း..ဖုန်း..ဖုန်း..”
အိမ်တံခါးဝ,ကိုရောက်တော့လိုးသံတွေ
ဆောင့်သံတွေကြားရပြီးရှေ့ဆက်ဝင်ရ
ကောင်းနိုးနိုး..လှည့်ပြန်ရကောင်းနိုးနိုး
ဝေခွဲမရ ရပ်နားထောင်နေမိတယ်။စွပ်စွပ်
ပြွတ်ပြွတ် လီးဝင်ထွက်သံတွေက သူ့စိတ်
ကိုဆွဲဆောင်ထားတော့လှည့်မပြန်ချင်တဲ့
အပြင် ဘယ်သူတွေလိုးနေကြတာပဲဖြစ်ဖြစ် ချောင်းကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကထိုးဝင်လာ
တယ်။အသံထွက်နေတဲ့မောင်မောင့်အိပ်
ခန်းကတံခါးဟ,နေတော့ခြေဖျားထောက်
ပြီးသွားကြည့်မိတယ်။
အားပါး..သုံးယောက်တောင်ပါလား။
မထွေးက ပက်လက်အလိုးခံနေပြီးသူ့နို့အုံ
ချွန်ချွန်ကြီးတွေကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်
ချေနေတယ်။အား..မောင်မောင်ကလိုးနေ
တာပဲ..ဟိုးဝိုး..သူ့လီးကြီးကတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးပါလား..ငယ်တုန်းကအတိုင်းလီးကြီးက ကော့တက်နေတာ မထွေးခမျှာလူးနေတာပဲ.. ခ်ခ်။ဒေါ်ညိုမြကမထွေးကိုခွရပ်ပြီး
မောင်မောင်ကသူ့စောက်ပတ်ကိုယက်ပေး
နေတာ မျက်နှာတောင်မမြင်ရဘူး။ခေါင်း
ကိုဒေါ်ညိုမြလက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်ဆွဲပြီး
သူ့စောက်ပတ်ကြီးနဲ့အတင်းထိုးကပ်ပွတ်
နေသလိုမောင်မောင်ကလဲသူ့ဖင်လုံးကြီး
တစ်လုံးကိုလက်နဲ့တစ်ဖက်ဆွဲထားပြီးကျန်
လက်တစ်ဖက်ကဒေါ်ညိုမြစောက်ခေါင်းထဲထိုးဆောင့်ပေးနေတာပဲ။
” အား..အင့်..ပြီးတော့မယ်ယောကျင်္ား
ပြီးတော့မယ်..ဆောင့် ဆောင့်..သိပ်..သိပ်
ကောင်းနေပြီ..အား….ပြီးပြီယောကျင်္ားရေ
ပြီးပြီ…ပြီးပြီ..အား..ကောင်းလိုက်တာကွာ
တစ်ချက်လောက်ဆောင့်ပေးဦး..အား..
မေညို့ကိုလိုးပေးလိုက်..မေညို့ကိုလည်းလိုးပေးလိုက်ပါဦးယောကျင်္းရယ်…အင့် ”
မထွေးကတစ်ချီပြီးသွားလို့ဒေါ်ညိုမြ အ
လိုးခံဖို့မွေ့ယာပေါ်ကထ,ပေးမယ်လို့ခေါင်း
ကိုလှည့်လိုက်တော့ တံခါးဝမှာနှာကန်တဲ့
မျက်နှာနီရဲရဲနဲ့ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းဟ,
ပြီးကြည့်နေတဲ့ရီရီနုကိုမြင်လိုက်လို့အသံမ
ထွက်နိုင်တော့ပဲပါးစပ်ပိတ်သွားတယ်။မညိုမြနဲ့မောင်မောင်တို့ကတော့ ဘာမှမသိ
လို့အားရပါးရလိုးကြဖို့နေရာယူ အထိုင်ချ
နေကြတာပေါ့။မထွေးကရီရီနုကိုနှုတ်ခမ်း
လေးပေါ်လက်ညှိုးလေးနဲ့ ကန့်လန့်ဖြတ်
တင်ပြီးအသံမထွက်ဖို့အချက်ပြတယ်။ရီနု
လည်း စောက်ရည်အရွှဲသားနဲ့အိမ်ကိုလစ်
ပြေးရော။မောင်မောင်နဲ့မညိုမြတို့ကတော့အခန်းထဲမှာတစ်ပေါင်ကျော်လိုးရင်းကျန်ခဲ့ကြတာ သူ့မျက်စေ့ကရိပ်ကနဲမြင်လိုက်ရလို့ ရင်ထဲမှာလှိုက်ကနဲဖိုကနဲ ဖြစ်သွား
တယ်။စောက်ရည်တွေကသူ့စောက်ခေါင်းထဲကဖြိုင်ဖြိုင်ကြီးထွက်နေတာ ပေါင်ခြံမှာ
ရွှဲရွှဲစိုနေပြီ။အားကျလိုက်တာ..အဲဒီလို လီး
ကြီးကြီးနဲ့အလိုးခံပစ်ချင်လိုက်တာနော်…။ခဏလေးနေတော့မထွေးကအိမ်ကိုလိုက်
လာတယ်..
” ဒို့မောင်နှစ်မတော့နင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ
အရင်လိုလင်မယားပြန်ဖြစ်နေပြီ..ဘယ်လိုလဲနင်ရောအလိုးခံမှာလား..မောင်မောင်
က လိုးအားသန်တယ်..လီးကြီးတယ်…ခံလို့တအားကောင်းတယ်..စောက်ပတ်ပြဲ
နေအောင်လိုးပေးတာ..”
” ခံမယ်ဟာ..မောင်မောင်သာငါ့လာလိုးရင် ကုန်းခံပစ်မယ်..နင်အလိုးခံတာ
မြင်ပြီးငါလဲခံချင်တာမှစောက်ရည်တောင်
ရွှဲထွက်လာတာ…ဒီမှာကြည့်တော့..”
ရီရီနု မရှက်နိုင်တော့ပဲ သူ့စောက်ပတ်
ကြီးမြင်ရအောင်ထမီကိုလှန်ပြတယ်။
” အိုး…လှလိုက်တဲ့စောက်ပတ်ကြီး..
စောက်မွှေးတွေကလည်းသန်ပါ့..နခမ်း
သားကြီးတွေကလည်း ထူထူအိအိကြီး
စောက်စေ့ကလည်းပြူးထွတ်နေတာပဲ
ခ်ခ်..စောက်မွှေးတွေမှာတောင်စောက်
ရည်တွေစိုလို့..ဒီအချိန်များမောင်မောင့်လီးကြီးနဲ့အလိုးခံလိုက်လို့ကတော့ အိကနဲ
အိကနဲ..စွပ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ခ်ခ်..”
” ကောင်မနော်…ငါအလိုးခံချင်နေတာ
ပါဆိုမှ နင့်စကားကြားတော့ပိုယွလာပြီ…
သွား…ဒေါ်လေးကိုခေါ်ပြီး ဆိုင်ဖက်သွား
တော့…ငါလာခဲ့မယ်..”
” အင်း..အင်း..သွားပြီ သွားပြီ.. ”
” မောင်မောင်ကိုဘာမှမပြောနဲ့ဦးနော်
မိန်းကလေးကစ,ရမှာငါရှက်လို့…ငါ့ဟာငါ ဖန်ယူမယ်…”
ခဏလေးစောင်ြ့ကည့်တော့မညိုမြနဲ့
မထွေးတို့နှစ်ယောက်ဈေးဖက်ထွက်သွား
ကြတာတွေ့တယ်။လက်ထဲမှာစာအုပ်က
လေးတစ်အုပ်ကိုင်ပြီးမောင်မောင်တို့အိမ်
ကိုထွက်ခဲ့တာပေါ့။တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီး
” မောင်မောင်ရေ…မထွေးရေ…”
” မထွေးမရှိဘူးနုနုရေ..ဘာကိစ္စရှိလို့
လဲ..ငါ့ကိုမှာခဲ့…”
” စာမေးချင်လို့ပါဟယ်..စာမေးပွဲတုန်း
က အဖြေမှားသွားလားလို့…”
” လာလေ..ငါကြည့်ပေးမှာပေါ့.အခန်း
ထဲဝင်ခဲ့လေ…”
ရီရီနု..ထမီလေးကိုလျော့လျဲလျဲလေး
ပြန်ပြင်စည်းပြီးမောင်မောင့်အခန်းထဲဝင်
သွားတယ်။လက်တစ်ဖက်ကထမီစွန်
တောင်ကိုမ,ထားလိုက်တော့ ပေါင်တန်
ကြီးတွေ ဆီးခုံဖောင်းမို့မို့ကြီးတွေထင်းနေ
တာပဲပေါ့။ထမီကပါးပါးနွမ်းနွမ်းလေးလေ။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၁၃)
ရီရီနု..ထမီစွန်တောင်ကိုလက်တစ်ဖက်
နဲ့မ,ပြီးဝင်လာတာဆိုတော့ ဆီးခုံဖောင်းမို့
မို့ ကိုအထင်းသားမြင်ရသလို ပေါင်လုံးကြီး
တွေကိုလည်းအချောင်းလိုက်မြင်နေရတာ
မို့ အခုမှစောက်ပတ်လိုးပြီးခါစ,လီးက မာ
တင်းလာပြန်တယ်။အနားရောက်လာမှ
သေချာကြည့်မိတော့ ဘော်လီမပါပဲ စွပ်
ကျယ်ပါးလျပ်လျပ်လေးဝတ်ထားတာမို့
နို့လုံးဖြူဖြူအိအိကြီးတွေ…နို့သီးခေါင်းညို
တိုတိုလေးတွေကို အကျႌဝတ်မထားသလို
မြင်နေရတယ်။လီးကတောင်လာနေပြီမို့
ရီရီနုလက်ထဲကစာအုပ်ကိုလှမ်းယူပြီးသူ့ရဲ့
မျက်နှာကိုကြည့်တော့ ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ မြူနေ
ှသလိုလို..။စာအုပ်ကိုလှန်ကြည့်မိတော့
ယောကျင်္ားနဲ့မိန်းမလိုးနေကြတဲ့ပုံတွေ လီး
စုပ်နေတဲ့ပုံတွေချည့်ပဲမို့ အံ့ဩစိတ်နဲ့အတူ
သူ့လီးကြီး တားမရ ထိန်းမရ တောင်လာတယ်။ရီနုက နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးကိုသွားတက်လေးနဲ့ဖိကိုက်ပြီး သူ့လီးမာတောင်
တောင်ကြီးကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်ရင်းစာအုပ်ကိုလုတာပေါ့။တကယ်လုယူမှာတော့မဟုတ်ပါဘူး…လုချင်ဟန်ဆောင်ပြီးသူတို့
ကိုယ်ချင်းပူးကပ်သွားအောင်အထာချပေး
လိုက်တာပါ…
” အို…မြင်ကုန်ပြီကွာ..လိုးနေတဲ့ပုံကြီး
တွေ..လီးပုံကြီးတွေ မြင်ကုန်ပြီကွာ..ခ်ခ်..
ရှက်စရာကြီး…ဟင့်..လီးပုံကြီးတွေစုပ်ပြဲ
သွားမယ်လေကွာ..ပေး..ပေး..ပြန်ပေးဆို
အို..အို..ဟင့်…အာ…ခ်ခ် လက်ကြီးကလဲ
အို..ဟင့်…နို့ ကြီးတွေကိုနယ်နေလိုက်တာ
အို…အို..တအားပဲကွာ..ဟင့်.ဖင်လုံးကြီး
တွေကို တအားဆုပ်ထားတာပဲ..အားဟာ့
သူ့လီးကြီးကသူများစောက်ပတ်ကိုဖိထိုး
ထားတာကွာ…အာ့..အာ့.”
” နု နု….”
” ရှင်…”
” စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူးနုရယ်..နု
ကို ချစ်ပါရစေနော် ”
နုနု ကသူ့ခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်..
သူ့မျက်နှာကို ပြီတီတီကြည့်ပြီးစောက်ဖုတ်
ကို လီးနဲ့ကပ်နေအောင်ဖင်ကြီးအဆက်မ
ပြတ် ကော့ကော့တွန်းနေရင်း
” အွန့်..သူ့လက်ကြီးကလည်း နို့တွေကို
ဆုပ်ထား ချေထား လိုက်တာမှ..ဖွတ်ဖွတ်
တောင် ကျေနေပြီ…ဟင့်..ဖင်ကြီးတွေလဲ
ဆုပ်နေလိုက်တာ သူ့လက်ရာတွေထင်
ကုန်တော့မှာပဲ…ကဲ ပြော..ချစ်မယ်ဆိုတာ
ဘယ်လိုချစ်မှာလဲ..ဘယ်လောက်ထိချစ်ပြ
မှာလဲ ပြောပြ..”
သူ့ဖင်ကြီးကော့ကော့ထိုးပေးနေတာကို
မရပ်တဲ့အပြင် စကောဝိုင်းပြီး အားမလိုအားမရ ကော့ကော့ဆောင့်တယ်။
” အင်.နုနု နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကိုနမ်းစုပ်
မယ်..နို့ လုံးကြီးတစ်လုံးကိုစို့ပြီးတစ်လုံးကို
ဆုပ်ချေပေးမယ်..စောက်ပတ်ကြီးကိုလျှာနဲ့ယက်ပေးမယ်..
” အို…ဟို..လိုး.လိုး.လိုးရောမလိုးပေး
တော့ဘူးလားဟင်….သူ့လီးကြီးနဲ့လေ..”
” ကိုယ့်စကားမဆုံးသေးလို့ပါနုရယ်..
နုကိုလေ..တုံးလုံးချွတ်ပြီး နုစောက်ပတ်
ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ ဟောဒီလီးကြီးနဲ့ လိုး
ပေးမယ်…နုဖင်ကားကားဖောင်းဖောင်း
ကြီးကိုလည်း ဒီလီးကြီးနဲ့လိုးပေးပြီး ချစ်ပြ
မယ်…နော်..နု..ချစ်ပါရစေနော် ”
ရီရီနုက ပူးကပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့
လီး ကြားကိုလက်တစ်ဖက်ထိုးသွင်းပြီးလီး
ကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ကြည့်တယ်။တနင့်တပိုး
ကိုင်ဆုပ်မိတာမို့အလိုးခံချင်ဇောကြွလာပြီး
ပုဆိုးကိုချွတ်ချပစ်တယ်။လီးကြီးကို သေ
သေချာချာဆုပ်ကြည့်ပြီး ဒစ်ကြီးကိုလက်မ
လေးနဲ့ပွတ်ရင်းအားမလိုအားမရ ဖြစ်လာ
တော့လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့…
” ဟင့်.. ကြောက်တယ်ကွယ်…သူ့လီး
ကြီးက မာမာတောင်တောင်..တုတ်တုတ်
ခဲခဲကြီး..အချစ်မခံရဲဘူးကွယ်…ဟင့် ”
ရီရီနု ကပြောပြောဆိုဆို သူ့ထမီလေး
ကိုဖြည်ချလိုက်ပြီး..စွပ်ကျယ်အောက်အ
နားစ,ကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကြက်ခြေခတ်
ကိုင်ပင့်ချွတ်ပေးတယ်။တုံးလုံးကြီးဖြစ်နေ
တော့မှမောင်မောင့်ကုတင်ပေါ် ပက်လက်
အိပ်..ပေါင်ကိုကားပြီးဒူးထောင်ပေးတယ်
” အင့်..ကြည့်ပြီး ဗီဒီယိုရိုက်ထားပေး..
ခ်ခ်..အလိုးမခံရမီစောက်ဖုတ်လေးကိုသေ
ချာရိုက်ထားပေး…နောက်ဆို အလိုးခံပြီး
စောက်ဖုတ်ပဲမြင်ရတော့မှာ..လိုးကြတာ
တွေရော အစအဆုံးရိုက်.နုစောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖောက်တဲ့ သူ့လီးကြီးကိုသေသေချာချာ ရိုက်ပေး..”
ဗီဒီယိုကင်မရာကိုသေသေချာချာနေရာချ ချိန်ထားပြီး ကုတင်ပေါ်တက်..နုနုရဲ့
စောက်မွှေးထူထူစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖြဲပြီး
ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ အသံထွက်တဲ့အထိ
စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။နုနုက တခိခိရယ်ပြီး
လက်မောင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲယူလို့သူ့နံဘေး
မှာလှဲအိပ်လိုက်တော့သူ့ပေါင်လုံးကြီးနဲ့
ဖိခွထားပြီးနခမ်းအစုံကိုစုပ်နမ်းခံရပါလေ
ရော။နောက်တော့ ပါးနှစ်ဖက်ကိုညှပ်ကိုင်
ပြီးမျက်နှာကိုသူ့နို့အုံကြီးတွေဆီဖိပို့ရင်း
ကင်မရာကိုကြည့်နေတယ်။
” စို့ပေး..ဟင့်…တစ်လုံးကိုနယ်ပေး
လေကွာ…အင်း…အင်း.. ဟို..”
တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့ကိုဖိတွန်းလိုက်
တော့ အလိုက်တသိပက်လက်လှန်ပေး
တာနဲ့ သူ့ပေါ်တက်မှောက်ပြီးနို့တစ်လုံး
ကိုစို့..နို့တစ်လုံးကိုနယ်…လက်တစ်ဖက်
ကစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။
အာ့..ဆိုအသံလေးထွက်လာပြီးပေါင်ကြီး
တွေဖြဲခွ..ခြေဖနောင့်နှစ်ဖက်နဲ့မောင်မောင့်တင်ပါးအောက်ချိုင့်ကိုချိတ်ဆွဲကော့ပေး
ထားတော့ စောက်ဖုတ်ကွဲကြောင်ဟ,ပြီး
စောက်စေ့ကြီးပြူးထွက်လာတယ်။လက်
ညှိုးနဲ့ကွဲကြောင်းတလျောက်ပွတ်တော့
စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာကိုချွဲကျိချွဲကျိနဲ့
သိလိုက်တယ်။စောက်စေ့ကိုလက်မနဲ့ဖိ
ထောက်ပြီးလက်ညှိုးနဲ့စောက်ခေါင်းထဲ
ထိုးကြည့်ပြီးမွှေပေးတော့ ဇွိ ဇွိ နဲ့အသံကို
ခံစားသိရတာမို့ စောက်ရည်တွေအိုင်နေ
ပြီ..လီးထိုးထည့်လို့အဆင်ပြေပြီ ဆိုတာ
သိလိုက်ပြီ။လက်မကိုနည်းနည်းအားစိုက်
ဖိဝိုက်ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီးပင့်
ကော့ထားပြီးဆတ်ဆတ်ခါလူးနေတာအ
ကြာကြီးပဲ..
” ဟား..အား..ရှီး.. ကျွတ်ကျွတ်..အာ့
မခံစားနိုင်ဘူးမောင်ရေ…အောင်မယ်လေ့
ကျွတ်ကျွတ်..သိပ်ကောင်းပါလား..ဟား..
သိပ်ကောင်းတယ်…စောက်ရည်တွေ
ထွက်ကုန်ပြီ…အားပါး..ရက်စက်တယ်..
လိုးပေးပါကွာ…လိုးပေးပါတော့..လီးကြီး
နဲ့သာလိုးပစ်ပါတော့မောင်ရယ်..မခံစား
နိုင်တော့ဘူး..ဟူး.အူး..ဟူး..ကောင်းလှ
ချည်လားကွား….အင့် အင့် အင့် အင့် အာ့
အင့်ကွာ အင့်ကွာ အင့်ကွာ အား……”
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၁၄)
မောင်မောင် ရီနုကိုယ်ပေါ်မှောက်နေရာကကိုယ်ဆွဲမတ်ပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်
တော့ အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတာသိလို့ရီနု
နှုတ်ခမ်းကိုလျှာနဲ့သပ်ပြီးအောက်နှုတ်ခမ်း
ကိုအပေါ်သွားလေးနဲ့ကိုက်ထားမိတယ်။
လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီး ရီရီနုမကြောက်
ပါဘူး။မိန်းမရယ်လို့ဖြစ်လာရင်အလိုးခံကြ
ရမှာချည့်ပဲဖြစ်လို့ကြောက်စရာလီးမရှိနိုင်
ဘူးလို့ရီရီနုခံယူထားတယ်။ဒါပေမယ့်မိန်း
ကလေးဆိုတော့လဲ ကြောက်ပြလိုက်ရမှ
အရသာတွေပိုရှိလာတာ….။အဲဒီတော့လဲ
သူ့ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုကားပြီး ဒူးကွေးလျက် ရင်ဘတ်ထိမြှင့်တင်ပေးလိုက်ရင်း
” ဟွန့်..သူ့လီးကြီးနဲ့တအားလိုးတော့
မှာ..ရီနု ကြောက်တယ်နော်..ဖြည်းဖြည်း
ဖြည်းဖြည်း..အို့….ဒစ်ခေါင်းကြီးဝင်လာပြီ
ဝင်တယ်..ဝင်တယ်..အို့ ..ဟင့်…”
မောင်မောင်ကသူ့လီးကြီးကိုလက်တစ်
ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးစောက်ပတ်ကွဲကြောင်းကိုထိုးဆွနေရင်းကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က
စောက်စေ့ကိုဖိပွတ်တာ။ရီနုစောက်ရည်
တွေရွှဲထွက်လာပြီးဖင်ကြီးကော့လာတော့မှ ဒစ်ကြီးထိုးသွင်းလိုက်တော့ဇိကနဲမြုတ်
သွားတာပေါ့။ဒီတော့မှရီနုပေါ်မှောက်ချ
ပြီးလက်နှစ်ဖက်ကချိုင်းအောက်လျိုသွင်း
ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းတစ်အိအိဖိသွင်းတော့စောက်ခေါင်းထဲကျပ်ကျပ်
စေးစေးဝင်သွားတယ်။လီးတစ်ဝက်ကျော်
ဝင်သွားပြီးရီနုမျက်လုံးတွေတောက်ပဝင်း
လက်ပြူးကျယ်နေတာကိုမြင်တဲ့အပြင်လီး
ကိုတစစ်စစ်စုပ်ဆွဲနေတာခံစားလိုက်ရလို့
ရီနုအရသာယူနေပြီဆိုတာသိလိုက်တယ်
လေ။ရီနုကလည်းမာတင်းတောင်မတ်နေ
ပြီးသူ့စောက်ခေါင်းထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့လီး
ကြီးကို အားရှိပါးရှိ ဖင်ခေါင်းရှုံ့အောင်စုပ်
ယူပြီးပါးစပ်လေးဟ,လို့ အရသာယူတယ်။သူ့ကိုအချိန်ခဏပေးပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုငုံ
စုပ်လိုက်တယ်..ဖြည်းဖြည်းချင်းစုပ်နေရာက ချက်ချင်းပဲအားရှိပါးရှိစုပ်ပစ်ပြီးလီးတစ်
ချောင်းလုံးအဆုံးထိဝင်သွားအောင်ဆတ်
ကနဲဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်တယ်။ရီနုမျက်
လုံးပြူးထွက်လာပြီးဝူးဝူးဝါးဝါးအသံတွေ
ထွက်လာတဲ့အပြင်ခေါင်းတစ်ခါခါ လည်
တစ်ခါခါ ရုန်းနေလို့ဖင်ကိုချွပြီးလေးငါးချက်
ဖြည်းဖြည်းဖွဖွ ဆောင့်လိုးပေးတော့မှ လီး
အရသာ..လိုးအရသာ ပိုသိလာပြီးနဲနဲငြိမ်
သွားတယ်။တော်တော်လေးငြိမ်သွားပြီဆို
မှလီးကြီးကိုဒစ်ပေါ်အောင်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး
မျှောကနဲ မျှောကနဲ လိုးပေးပြန်တော့ရီနု
ဖီလင်တွေတန်းတက်ပြီးစောက်ရည်တွေ
ရွှဲလိုက်လာတယ်။စွတ်.ပြွတ်.ပေါက်.ဖတ်
သံစုံကမရပ်မနားထွက်လာတော့နှာစိတ်
တွေပိုပိုကြွလာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးဖျော့ဖျော့
သက်သက်သာသာအလိုးခံလာတော့တာ
ပေါ့။ဒါတောင် သူ့နှုတ်ခမ်းကိုလွှတ်လိုက်
ပြီးကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်တဲ့အချိန်ရင်အုံ
ကိုလက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ထုပြီး မျက်စောင်း
ထိုးတာခံလိုက်ရသေးတယ်။
” ဘာ မျက်စောင်းထိုးတာလဲ..ကောင်း
အောင်လဲလိုးပေးရသေးတယ် ”
” ဟွန်း..ရင်စို့အထိအောင့်တယ်သိလား
သူ့လီးအဲလောက်ရှည်မှန်းသိရင် အလိုးမခံခဲ့ပါဘူး…မိထွေးတို့များပုပုသေးသေးနဲ့
ဘယ်လိုလုပ်ဒီလီးကြီးနဲ့အလိုးခံနိုင်လဲမသိပါဘူး..ခိခိ အာ့..အင့်..ဖြည်းဖြည်း..
ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ဦးမောင်ရာ..အခုမှ အ
လိုးခံဖူးတာပါ… ”
” ကောင်းလား…”
” ဟင့်..ကောင်းတယ်..အင့်.ကောင်း
တယ်..အာ့..ဟာ့..သိပ်ကောင်းလာပြီ..
အား..သိပ်ကောင်းတယ်မောင်..အားဟား
ကောင်းလိုက်တာ..လိုး မောင်..ကောင်းလာပြီ..တအားကောင်းတာ..ဆောင့်လေ
ဆောင့်ပါမောင်ရဲ့..အာ့..ပြွတ် စွပ် ပြွတ်
သိပ်ကောင်းတာပဲ…”
” အား..တကယ်ကောင်းတာလား ”
” အင့်..တကယ်ကောင်းတာ..အားဟ
အသေကောင်းတာ..အင့်..ဆောင့်..အာ့
နာနာဆောင့်..အူးဟု..လိုး..လိုး..လိုး ”
ရီနု လီးအရသာကိုကောင်းကောင်းကြီး
သိသွားပြီ..စိတ်ကြိုက်အလိုးအဆောင့်ခံ
နိုင်သွားပြီဆိုတာသေချာသွားတော့မောင်
မောင် ဒူးထောက်ပြီးလိုးနေရာက ဖင်ဆုံ
ကြီးကိုခွပြီးဖြေဝါးချဆောင့်ကြောင်းထိုင်ပြီး
နို့ နှစ်လုံးကိုစုံဆုပ်ဆွဲလိုးတယ်။လီးကပေါ်
ကိုကော့နေတာဆိုတော့ ရီရီနု ရဲ့ စောက်
ပတ်အတွင်းသားတွေကိုကော်ကော်ပြီးဝင်
နေထွက်နေတာ။
” အားဟား..ဒီလိုလိုးမှပိုကောင်းတာ
အိုး..ဆောင့်..လိုး..တအားကောင်းတယ်..
လိုးပေးပါ..အင့်..ဆောင့်ပေး..ဆောင့်.အူး
နာနာကြီးဆောင့်…”
အချက်ကိုးဆယ်..တစ်ရာကျော်ကျော်
လောက်လိုးပြီးတော့ မောင်မောင်အားမရ
တော့တာနဲ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်
ထမ်း..ခြေဖျားထောက်ပြီး အပေါ်စီးက အ
သေဆောင့်လိုးတယ်။ ရီရီနု မှာလီးကြီးရဲ့
ပွတ်တိုက်ဆွဲချက်..သားအိမ်ဝ,ကိုထိုးဖိ
ချက်တွေခံရလွန်းလို့ စောက်ရည်တွေဖြိုင်
ဖြိုင်ထွက်ပြီးအရသာကောင်းကိုပြည့်ပြည့်
ဝဝ ခံစားရင်းမဝ,နိုင်အောင်ကောင်းနေ
တယ်။အလိုးမခံရမီကစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တာ
ထင်ခဲ့တာတွေနဲ့ကွာခြားလွန်းတဲ့ပထမဆုံး
လီးအရသာ လိုးအရသာကိုခံစားလိုက်ရ
တာမို့ဘာကိုမှမထိန်းသိမ်းနိုင်ပဲခဏခဏ
ပြီးခဲ့ရတယ်။မူးမေ့အောင်အော်ဟစ်ရင်း
သူ့ကိုယ်သူပြီးလို့ပြီးမှန်းတောင်မသိနိုင်ခဲ့
ဘူးပေါ့။မောင်မောင့်ကိုခဏခဏထုရိုက်
ကုတ်ဆွဲ ကိုက်မိတာလည်းအကြိမ်ကြိမ်ပဲ။
နောက်တော့မှ စာအုပ်ထဲမှာဖတ်ခဲ့ဖူးတဲ့
ပြီးတယ် ဆိုတာဒီလိုအရသာကိုး လို့သတိ
ထားမိတော့တယ်။ခုလဲ..ဆောင့်လိုးချက်
တွေကကြမ်းလာလို့ သူပြီးချင်လာပြန်ပြီ..
” လိုး..မောင်ရေ..ဆောင့်သာဆောင့်
အားပါး..ကောင်းလိုက်တာနော်..ဆောင့်
သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်..ဆောင့်သာဆောင့်လိုး..အင့်..အင့်..အင့်..အား.
အား..အားဟား..အောင်မယ်လေးနော်..
အမေရေ ကောင်းလိုက်တာ..အင့်.အင့်
ပြီးပြီမောင်ရေ…ရီနုပြီးပြီ..ပြီးပြီ..မောင်..
အို..အို..မောင်….လီးရည်တွေပန်းတယ်.
မောင့်လီးရည်တွေ..အားမလေးနော်..
ကောင်းလိုက်တာ..မောင့်လီးရည်တွေ
သားအိမ်ထဲအထိပန်းတာ..အား..အား..
များလိုက်တာ ယောကျင်္ားရယ်..တအား
အလိုးတော်တဲ့ယောကျင်္ားရယ်…ဟူး…”
မောင်မောင့်ကိုယ်ကြီးရီရီနုပေါ်ကို
မှောက်ချလိုက်ပြီးနှစ်ယောက်သားတင်း
တင်းကြပ်ကြပ်ဖက်နမ်းစုပ်နေမိကြတော့
အခန်းဝ,ကချောင်းကြည့်ပြီးစောက်ပတ်
နှိုက်ရင်းထွက်ပြေးသွားတဲ့ မွှေးမွှေးလေးကိုသတိမထားမိလိုက်ကြတာ ဘာမှတော့
မဆန်းပါဘူး။