ပင်လယ်ရေလယ်မခန်း(၂၅)
သီသီဦးက အသက်နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်
ပြည့်ပြီးပြီ။ဘွဲ့လည်းရပြီးပြီ။အပျိုလား လို့ ဆိုတော့လည်း..အပျိုပေါ့။အလိုးတော့ခံခဲ့
ပြီးပါပြီ ။သူ့ရည်းစားက တစ်ပတ်မှာတစ်
ရက် တည်းခိုခန်းကိုခေါ်ခေါ်လိုးတာကို
ပယ်ပယ်နယ်နယ်ခံခဲ့ဖူးတာပေါ့။အခုတော့
နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသားဖြစ်သွားလို့အလိုးမခံရတာလည်းတော်တော်ကြာသွားပြီ။ပြန်
လာရင်လက်ထပ်ကြဖို့ နှစ်ဖက်စီစဉ်ထား
တာမို့တခြားယောကျင်္ားနဲ့လည်းအလိုးမခံ
ရဲတော့ဘူး။အရသာသိပြီးသားဆိုတော့အ
လိုးခံချင်နေတာ ထိန်းလို့ကိုမရနိုင်ဘူး။ခိုး
စားဖို့စိတ်ကူးပြီး ဟိုကြံ..ဒီကြံ နဲ့ လွယ်ကူတဲ့ကိစ္စမဟုတ်လေတော့ ခုထိအလိုးမခံ
ဖြစ်သေးဘူး။
အခုလဲ သူ့အဖွားဒေါ်မြလွင်ဖူးအိမ်မှာ
မောင်လေးတစ်ဝမ်းကွဲအလည်ရောက်နေ
တယ်ဆိုလို့ အခြေအနေလာကြည့်တာ။အဖွားအကြောင်း အဖွားဝါသနာကိုလည်း
သူသိတယ်လေ..။အစိမ်းအကျက်မရွေး
ပါးပါးနပ်နပ်နာမည်မပျက်အောင်စားတတ်
ဝားတတ်တဲ့နေရာမှာ ဆရာတစ်ဆူလို့ ဆွေ
မျိုးတွေကြား သတင်းကြီးတဲ့သူမို့ အဖွားနဲ့
လုံးမှဖြစ်တော့မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ပြီးအမေနဲ့
အတူတူလာခဲ့ကြတာ။မောင်နှစ်မဆိုတော့
သူစိမ်းကိုအထာပေးရတာထက် အရာရာ
အခွင့်အလမ်းပိုလွယ်တဲ့အပြင် ဖီလင်လဲ
ကွာနေတယ်လေ။အမေဒေါ်ယဉ်သူဇာက
ဟိုတုန်းကတည်းကဖေဖေ့ရုံးကကောင်
လေးတွေနဲ့ တည်းခိုခန်းမှာလာကုန်းလေ့
ရှိတယ်လေ။အတည်မတွဲပေမယ့် အဆင်
ပြေတဲ့လူနဲ့ကုန်းတာပဲ။
” ဟော..နိုးလာပါပြီတော်..အဲဒါသမီးရဲ့
မောင်လေးမောင်မောင်ဇော်ပဲ..ချောတယ်
မဟုတ်လား…သေသေချာချာကြည့် ခ်ခ်
မောင်မောင်ရေ..ဒါမမသီသီဦး..သားကိုလာကြည့်တာတဲ့…ပြလိုက်ပါဦး..ခ်ခ်..”
ကြည့်ပါလား..ဖွားဖွားတို့က သိပ်အချိန်
မရမှန်းသိလို့ ချက်ချင်းလမ်းဖွင့်ပစ်တာ..ဒါ
ကြောင့်ဖွားဖွားကို နပ်တယ်လို့ချီးမွမ်းကြ
တာမလွန်ဘူးထင်တာပဲ။သူဖွင့်ပေးတဲ့
လမ်းဆိုတော့ဆက်လျှောက်ရမှာပေါ့…
” အွန့်..ဖွားဖွားဖူးကလုပ်ချလိုက်ပြီ..
ခ်ခ်…သေသေချာချာ ကို ကြည့်ပစ်မယ်
ဟွန်း..ဖူးဟူးဟူး…အကြီးကြီးပဲမေမေရေ
တောင်နေလိုက်တာ…အားရပါးရပဲ ခ်ခ်..
အပျိုကြီး တစ်ခုလပ် အိမ်ထောင်သည်မမများ အကြိုက်…ကြီးရှည်ကြာ….ခ်ခ် ”
” ဟူး…ဟုတ်ပါ့ တူလေးရယ် ခ်ခ်…မနက်ထ,လီးတောင် လို့သာကြားဖူးပါတယ်
အခု သားလီးကြီးက နေ့လည်ထ,လာတာ
လည်းတောင်နေတာပဲ..ဟိဟိ…”
အိပ်ယာနိုးတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှမတွေ့
တာကြောင့်ပုဆိုးတစ်ထည်ကမန်းကတမ်းဆွဲစွပ်ပြီး အပြင်ထွက်လာတာဆိုတော့
မောင်မောင့်လီးကြီးကရှေ့ကိုငေါငေါကြီးထွက်နေတယ်လေ။ဧည့်သည်ရောက်နေတာမြင်လို့ကပျာကယာဝတ်လိုက်တော့ သူတို့ကိုဖြန့်ပြသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။ဒါကိုပဲ
ရှက်သလိုလိုနဲ့ဖူးဖူးနံဘေးကပ်ထိုင်ပြီးခါးကိုဖက်ထားလိုက်တာပော့။အဒေါ်နဲ့အစ်မတစ်ဝမ်းကွဲဆိုတော့အလိုလိုရင်းနှီးစိတ်ဝင်
လာပြီး ရဲရဲတင်းတင်းဖြစ်သွားတယ်။သီဦး
က သူ့ထက်တောင် ပိုရဲသေး…
” ခ်ခ်..သဘာဝပဲဥစ္စာ…ဒါပေမယ့် သူ့
သဘာဝကြီးကသူများထက်များပိုကြီးနေသလားလို့ ခ်ခ်..မမကိုင်ကြည့်မယ်နော်…”
ပြောပြောဆိုဆို မောင်မောင့်နံဘေးကုုို
လာကပ်ထိုင်ပြီးလီးကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်
တယ်။လက်ဆုပ်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်တာတောင်
ခေါင်းကြီးပိုထွက်နေသေးလို့..
” ကြည့်ပါဦးမေမေရယ်..ယောကျင်္ားပီသလိုက်တာ..ခ်ခ်..အားရစရာကြီး ”
ဒေါ်ယဉ်သူဇာ မျက်လုံးဝိုင်းပြီးပါးစပ်
လေးဟောင်းလောင်းပွင့်သွားတယ်။
” အီး…ကိုလွင်ဦးထက် သုံးဆကျော်
လောက်ကြီးမယ်..ဒါမျိုးကြီးဗီဒီယိုထဲမှာပဲ
ရှိမယ်ထင်တာ…အားရပားရပာလား ”
ဖူးဖူးမျက်နှာကိုအဓိပ္ပါယ်ပါတဲ့မျက်လုံး
တွေနဲ့ကြည့်ပြီးအခန်းထဲလက်တို့ခေါ်သွား
တော့ သီသီဦးကပိုပြီးရဲတင်းလာပြီးသူ့လီး
ကြီးကိုဖွဖွလေးဂွင်းတိုက်ပေးလာတယ်။
မိန်းကလေးကဒီလောက်ရဲတင်းနေမှတော့
မောင်မောင်လည်းစိတ်ကိုလွှတ်လိုက်မိ
တော့တာပဲပေါ့..။သီသီဦးကို လက်တစ်
ဖက်နဲ့အသာအယာလေးသိုင်းဖက်ပြီး နို့
အုံလေးကိုဖွဖွနယ်တော့ ခေါင်းကလေး
မော့ကြည့်တယ်..
” သိပ်မကိတ်လို့ အားမှရရဲ့လားလို့….”
” အားရပါတယ်မမရယ်..လက်ဆုပ်ထဲ
မှာအပြည့်ပဲ..တင်းခဲနေတာပဲနော်..သိပ်
အကိုင်မခံရသေးဘူးထင်တယ်..”
” အင်း…ခ်ခ်..တစ်လက်ကိုင်ပဲ..ဒါပေမဲ့
အကိုင်တော့ကြမ်းတယ်..တစ်ခါကိုင်ရင်
သုံးချီပဲ..ခ်ခ် သူနဲ့လက်ထပ်ရမှာ ”
” သုံးချီဆက်တိုက်ဆွဲတာပဲလား…”
” ဟင့်အင်း..တည်းခိုခန်းမှာဆွဲရတာ
လေ..မနက်ပိုင်းနှစ်ချီပေါ့..တစ်ချီဆွဲပြီးရင်
ပြန်နှူး..ကြာကြာမှနောက်တစ်ချီဆွဲ..ပြန်
ခါနီးတော့တစ်ချီပေါ့..အားဟား..တအားညှစ်တာကွာ..ဖီလင်တက်တယ်..ဘာဂျာ
တော့ သိပ်မကျွမ်းတာလား..မပေးချင်တာ
လားမသိဘူး..တစ်ခါ နှစ်ခါပဲ ခံဖူးတယ် ”
” အဲလူနဲ့ အခုထိလိုးတုန်းလားဟင်..
လီးရောအကြီးကြီးပဲလား..”
” သင်္ဘောလိုက်သွားလို့ အလိုးမခံရတာကြာပြီလေ..လီးက သူ့တစ်ဝက်သာသာလောက်ပေါ့..သူ့လောက်ကြီးရင်သိပ်
ကောင်းမှာပဲ…ခ်ခ် ”
” မပြန်ခင် မမကိုတည်းခိုခန်းမှာတစ်နေ့
တစ်ညလောက်အဲလိုလိုးပေးချင်တယ်..ခံချင်စိတ်ရှိရင်လာခေါ်မယ်..ဘယ်လိုလဲ ”
သီသီဦးမျက်နှာဝင်းထိန်သွားပြီး သူ့ကို
မော့ကြည့်တယ်။လက်မောင်းကိုဆွဲလှုပ်
ခာပြီး ဗလုံးဗထွေးနဲ့..
” တကယ်လား..ဒီနေ့လား..ဘယ်နေ့
လဲ…လာခေါ်..ဘယ်နေ့ဖြစ်ဖြစ်လာခေါ်..
နေ့တိုင်းလာခေါ်လဲ လိုက်တယ် ”
” ခေါ်မှာပေါ့…နေဦး.သိချင်တာရှိသေး
တယ်..လီးရည် အပြင်ထုတ်တာကိုကြိုက်
လား..စောက်ပတ်ထဲပန်းထည့်ပေးတာကို
ကြိုက်လား..”
” စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထဲ့ပေးတာကိုခံ
ကြည့်ချင်တယ်ကွာ…တစ်ခါမှမခံဖူးဘူး
ကွိုင်နဲ့ပဲအလိုးခံဖူးတာဆိုတော့.. အရသာ
တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်မဟုတ်ဘူးထင်တာပဲ
ပလိန်းလိုးပေးကွာ..ဖြစ်တယ်မလား ”
” ဖြစ်တယ်လေ..မောင်လေးနဲ့မမ အား
လုံးအကြိုက်တူပဲ…စိတ်တူ ဖီလင်တူတော့
အားလုံးပြည့်စုံတာပေါ့..ပလိန်းပဲလိုးမယ် ”
” ဖွားဖွားဖူးကိုအားကျတယ်ကွာ..ဒီလို
လီးကြီးနဲ့..နေ့တိုင်းအလိုးခံရတာ…ခ်ခ်.”
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၂၆)
ဒေါ်ယဉ်သူဇာ ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲက
မောင်မောင့်လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း
နခမ်းသားတွေလိပ်လိပ်ပြီးပါလာတာကို
ဗီဒီယိုရိုက်ရင်းသီသီဦး ကြည့်ပြီးတံတွေးမျို
ချနေမိတယ်။ကြည့်လို့မဝ,နိုင်အောင်ပါပဲ။
လီးချောင်းကြီးမှာလည်းစောက်ရည်ဖြူဖြူ
ညစ်ညစ်တွေကပ်ငြိနေပြီး ဆောင့်လိုးထဲ့
လိုက်တိုင်း ဘွတ်ကနဲ ဖူးကနဲ လေတွေအံ
ထွက်တဲ့အသံတွေကြားနေရတယ်။ဂွေးဥ
ကြီးမှ၊လည်းစောက်ရည်တွေပေပွနေပြီး
အပြုံလိုက် အပြုံလိုက် မေမေ့စောက်ပတ်
ကိုပြေးပြေးရိုက်နေတာကို မျက်တောင်မ
ခတ်ကြည့်နေရတာ ကိုယ်တိုင်ဝင်အလိုးခံ
ရတာနဲ့အရသာမတူပေမယ့် ကြည့်လို့မဝ
နိုင်ပါဘူး။မောင်မောင်ကလည်းလူငယ်ပီ
သပါပေရဲ့..လိုးနိုင်ပါပေရဲ့…သားအမိနှစ်
ယောက်ကိုဇယ်စက်သလို အနားမယူပဲ
တန်းစီပြီး တစ်ညလုံးဆက်တိုက်လိုးတာ
မိုးလင်းတော့မယ်လေ။အမေကလည်းအ
သက်သာလေးဆယ်ကျော်တာ..စောက်
ပတ်က ဆယ့်ခြောက်နှစ်သမီးလေးလိုပဲ။
မောင်မောင့်လီးကြီးနဲ့အလိုးခံရတော့သွေး
တောင်ထွက်တယ်။ဒါလဲ..မရပ်ပါဘူး..အံ
ကြိတ်ပြီးဆက်အလိုးခံတာပဲ။ခုလဲ ဖင်ကြီး
နောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပေးရင်းအလိုးခံနေပြန်
ပြီလေ..ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီးအလိုးခံ
တာပေါ့..သူ့နို့ ကြီးတွေမွေ့ယာပေါ်ပိနေတဲ့
အထိကပ်ပြီးဖင်ကိုမိုးပေါ်ထောင်ထားပေး
တာ။မောင်မောင်ကလဲ အမေ့ဆံပင်တွေ
စုပြီးဆွဲ..နားထင်တစ်ဖက်ကိုခြေထောက်
နဲ့နင်း..ကုန်းကွကွနဲ့ အားရပါးရကိုဆောင့်
ဆောင့်လိုးတာမို့ အမေငယ်သံပါအောင်
အော်ရတယ်။
” ကောင်းလား..ငါလိုးမမိန်းမ..”
” ကောင်းတယ်.ကောင်းတယ် တအား
ကောင်းတယ်ယောကျင်္ား..လိုး.လိုး.မိန်းမ
ပြီးတော့မယ်..ဆောင့်..မညှာနဲ့..လိုး လိုး
တအားဆောင့်..အီး..ပြီးတော့မယ်…..”
” ရော့..ဖောင်း..ရော့..ငါလိုးမမိန်းမ..
ရော့..မအေရောသမီးရော အလိုးခံတာ
အင့်..ငါ့လီးဝိုင်းစုပ်တာ..အင့် အင့် ရော့
ဖောင်း ဘွတ် ဘွတ် ဘူ..ဖူး..ဗွီ..ဘွတ်
ရော့ ဟား..ငါ့လီးရည်တွေ..ရော့..ရော့ ”
မောင်မောင် ဆီးခုံကိုအမေ့ဖင်လုံးကြီး
တွေကြား ကပ်ပိနေအောင်ဖိကပ်ထားပြီး
တင်ပါးဆုံကြီးတွေခွက်ခွက်ဝင်သွားတဲ့ထိ
ညှစ်ကာညှစ်ကာ စောက်ပတ်ထဲလီးရည်
တွေပန်းထည့်ပေးနေတယ်။ညှောင့်ပြီးရင်း
ညှောင့်ရင်း လီးရည်တွေပန်းထည့်နေတာ
ကုန်ပဲမကုန်နိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့။အမေ့မျက်နှာ
မှာလဲ မျက်ရည်တွေ နှာရည်တွေ တံတွေး
တွေ ဖတ်ဖတ်နစ် ရွှဲစိုပေကျံပြောင်လက်
နေတာပဲ။လီးရည်တွေကုန်လောက်ပြီဆိုမှ
သူ့လက်ထဲကအမေ့ဆံပင်တွေကိုလွှတ်..
နားအုံကိုနင်းထားတဲ့ခြေထောက်ကိုဖယ်
ပြီး အမေ့ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးမှောက်ဖိကပ်
တော့…အမေဘယ်တောင့်ခံနိုင်ပါ့မလဲ.
အားအင်တွေဖြေလျော့ပြီးမွေ့ယာပေါ်ဘုံး
ဘုံးကျ မှောက်ချလိုက်ရတာပေါ့။အားပါး
သူ့လီးကြီးက အခုမှအမေ့စောက်ခေါင်းထဲ
ကကျွတ်ထွက်လာပြီး ဖင်နှစ်လုံးမြောင်း
ကြားမှာ ခေါင်းဆတ်ရင်းအနားယူတယ်။
သိပ်မကြာခင် သီသီဦးစောက်ခေါင်းထဲကို
သူဝင်လာတော့မယ်လေ…
” ဗီဒီယို ပြပါဦး သမီးရဲ့….”
အနားယူ အပမ်းဖြေလို့ အသက်ပုံမှန်
ရှူ နိုင်ပြီဆိုတော့..တနှာပိုးတွေပြန်ထနေ
ပြီထင်ပါရဲ့..ဒေါ်ယဉ်သူဇာဗီဒီယိုတောင်း
ကြည့်လို့ သီသီဦးတယ်လီဖုန်လေး လက်
လှမ်းပေးလိုက်တယ်။ဗီဒီယိုကြည့်ရင်း နှာ
ထ,..အားရ နေလိုက်တာများ မျက်လုံး
လေးတွေ ပြူးကျယ် ဝင်းလက် တောက်ပ
ဇောသန်လွန်းလို့ ရွှန်းရွှန်းလဲ့နေတယ်။
သောက်ရှူးကြယ်ညီနောင် ဆိုတာအမေ့
မျက်လုံးမျိုးကိုပြောတာထင်ပါရဲ့။
မောင်မောင့်လီးကြီးကတော့သီသီဦး
စောက်ပတ်ကိုရန် ရှာနေပြီ။သီသီဦးကလဲ
မထိခလုတ် ထိခလုတ် ဆိုရင်စောက်ပတ်
သိပ်ယွတာပဲ။နေဝင်စ,ကတည်းကလိုးလာကြတာအမေ့ကို သုံးချီ..သမီးကိုလေး
ချီ တစ်စွပ်စွပ် လိုးပြီးပြီ။သူတစ်ချီ တစ်ချီ
ဆိုရင် သီသီဦးတို့အနည်းဆုံးသုံးချီတော့
ပြီးရတယ်..။အမေက ပိုနှာကြီးတော့ ပိုပို
ပြီးရတာ မျှော့နေတာပဲ။ဘယ်လောက်ပဲ
မျှော့နေနေ..ဘယ်လောက်ပဲပြဲနေနေ..သူ
ဆွပေးလာရင်စောက်ပတ်ကမငြင်းနိုင်ဘူး
ယွတက်လာပြီး သူလိုးပေးရင်ပြီးရော.ဘာ
ပဲလုပ်ပေးရ လုပ်ပေးရ ဖြစ်သွားတာပဲ။
ညနေက ဖွားဖွားဖူးတို့အိမ်ကအတူတူ
ပြန်လာကြပြီး အဖေ့ကိုအမေကပ်ချွဲပြီး အ
ရက်အမူးတိုက်နေတုန်းသီသီဦးအခန်းထဲ
မှာသူတစ်ချီကုန်းလိုးသွားတယ်လေ။သူ့
လီးကလည်းကြီး…ပထမဆုံးသူ့လီးနဲ့လိုးခံ
ရတာလည်းဖြစ် ဆိုတော့ နာလိုက်အောင့်
လိုက် ကောင်းလိုက်နဲ့ မအော်ရဲ မဟစ်ရဲ
အံကြိတ်ခံပြီးအလီလီပြီးခဲ့ရတယ်။အခု..
အမေ့ကိုလိုးသလို ဖင်ထောင်ပြီးလိုးတာ
လည်ချောင်းထဲထိတောင်လီးကြီးဝင်လာသလားထင်ရတယ်။ခေါင်းကိုတက်နင်းပြီး
လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲလိုးတော့မလှုပ်နိုင်
မရုန်းနိုင် သူဆောင့်လိုးသမျှ နင့်ကနဲ နင့်
ကနဲ ရွဲပြဲသွားအောင်ခံရတယ်။စေါက်ပတ် နခမ်းသားတွေ..စောက်ခေါင်းဝ,အနား
တွေဆို ပြဲလန်အာထွက်ကုန်တာပဲ။အခုထိ စောက်ဖတ်တွေ အာလန်ပြဲနေတုန်းဆို
ရင် သူ့လိုးချက် ဆောင့်ချက်တွေကိုခန့်
မှန်းလို့ရနိုင်လောက်မယ်ထင်တယ်။အိပ်
ခန်းအပြင်ကိုလမ်းဖြောင့်ဖြောင့်မလျှောက်
နိုင်ခဲ့ဘူး။အရင်လူနဲ့အလိုးခံခဲ့သမျှအကုန်
မေ့..အကုန်ပျောက်…သူနဲ့လက်ထပ်ဖို့ဆို
တဲ့အစီအစဉ်ကိုတောင်ဖျက်ပစ်ချင်စိတ်
ပေါက်သွားတယ်။
ခုလဲ..လုပ်နေပြန်ပြီ…သူ့လီးအကြောင်း
သိနေလို့ ပက်လက်တို့. ဘေးစောင်းတို့ မ
အိပ်ရဲတော့တာနဲ့. အမေဘေးမှာအတူတူ
မှောက်အိပ်ပြီးဗီဒီယိုကြည့်နေတာ…သီဦး
ကိုယ်ပေါ်မှောက်အိပ်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုဖင်
လုံးနှစ်လုံးကြားကလျိုပြီးစောက်ခေါင်းထဲမဝင်..ဝင်အောင်အတင်းထိုးထဲ့နေတာ
လေ။ဖင်ကြားထဲကနေသူ့လီးဒစ်ကြီးထိုး
ဝင်လာပြီးစောက်ဖုတ်ကိုလျှောတိုက်ထိုး
နေတာခံရတော့ဘယ်လောက်ပဲစိတ်တင်း
ထား တင်းထား..စောက်ရည်တွေအလိုလို
ထွက်လာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်တွေတားမရ
ဆီးမရ ဖြစ်လာတာပဲ။အံကြိတ်ပြီးထိန်းလဲ
မရဘူး..ပိုတောင်ခံချင်လာသေး။ဒါနဲ့ပဲ ဖင်
လုံးလေးအပေါ်ပင့်ကော့ပြီးချွတင်ပေးမိတာ..စောက်ခေါင်းထဲလီးဒစ်ကြီးတိုးဝင်
လာတော့တာပဲ။ဒစ်ဝင်ပြီးနှစ်ချက်သုံးချက်
လျှောတိုက်ခံလိုက်ရပြီဆိုတာနဲ့သီဦးစိတ်
တွေထိန်းမရတော့ဘူး.ဒူးနှစ်လုံးကိုအပေါ်
ထိဆွဲတင်..တစ်တောင်တွေမွေ့ယာပေါ်မှာ
ထောက်ပြီးဖင်ကုန်းခံပစ်တော့တာပဲ။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၂၇)
တစ်ပတ်လောက်ဖူးဖူးကြီးကိုပြုစုပေး
လိုက်တော့ကျန်းမာရေးကတော်တော့်ကို
ကောင်းသွားပြီ။တိုးတိုးလည်းငြိမ်ကျသွား
ပြီးမလှုပ်ရဲတော့ဘူး။သီဦးတို့သားအမိလဲ
တည်းခိုခန်းမသွားတော့ပါဘူးလို့စိတ်လို
လက်ရ ကတိပေးကြတယ်။ဒါနဲ့ ညဦးပိုင်း
ကားစီးပြီးအိမ်ကိုပြန်ခဲ့တာ..ခရီးသည်တင်
အဝေးပြေးကားကြီးရဲ့နောက်ဆုံးခုံတန်းက
နေရာရတယ်။နံဘေးမှာလည်းအမျိုးသား
ခရီးသည်ပဲမို့ရင်ခုံစရာလည်းမရှိတာနဲ့အိပ်
ပျော်ပြီးလိုက်ခဲ့တာ…လမ်းခရီးမြို့လေးတစ်
မြို့ မှာအတူထိုင်တဲ့ခရီးသည်ကဆင်းသွား
ရော။နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံတန်းမှာကြားက
ခြားထားတဲ့အကာတန်းမပါလေတော့တစ်
ယောက်တည်းမိုးအေးအေးနဲ့ကွေးပြီးစီးရ
ပြီဆိုတဲ့အတွေးနဲ့နေရာပြင်နေတုန်းအမျိုး
သမီးခရီးသည်တစ်ယောက်လမ်းကဖြတ်
စီးတယ်တဲ့..နေရာပေးလိုက်ရရော။တိုက်
ဆိုင်ချင်တော့..မထွေးရဲ့ရည်းစားဟောင်း
ကိုဝင်းမောင်ရဲ့မိန်းမ အကိတ်ကြီးဖြစ်နေ
တယ်။တစ်မြို့တည်းသားချင်းခရီးဖော်ဖြစ်
နေလို့အဲဒီအစ်မကြီးကအားရဝမ်းသာနှုတ်
ဆက်တာပေါ့။မောင်မောင်ကမြို့မှာနာမည်
ထွက်တဲ့ဘောလုံးသမား.သူကလည်းဝါသ
နာရှင် ဆိုတော့ချက်ချင်းရင်းနှီးသွားကြပါ
တယ်။သူ့နာမည်ကမသန်းတင်ဆိုပေမယ့်
မမသန်းလို့ပဲခေါ်လိုက်တယ်။ကလေး အ
မေဆိုပေမယ့်ဘော်ဒီကတိုးတိုးလိုအကိတ်
ကြီးမို့ ခုံတန်းမှာနေရာမဆန့်ချင်ဘူး။ပြည့်
တင်းလွန်းတဲ့သူ့တင်ပါးအိအိကြီးကတစ်
ချိန်လုံးမောင်မောင့်ကိုကပ်ဖိနေတာလေ။
ဟိူတုန်းကတည်းကအကြံအစည်ရှိခဲ့တာ
ဆိုတော့ သူကဘယ်လိုရိုးရိုး..မောင်မောင်
မရိုးသားနိုင်ပဲလီးတောင်နေမိတာပေါ့။သူ
ကလည်း မရိုးဘူးဆိုတာစကားပြောနေကြ
ရင်းနဲ့ရိပ်မိလာတယ်။
” မောင်ဇော်ကလူပျို လူချောဆိုတော့
မမသန်းတို့လို အိုပယ်ကြီးတွေနဲ့အတူကပ်
ထိုင်ရတာဖီလင်အောက်လို့..ဟိုဖက်ကို
ချည့်ကပ်နေတာလား ”
” အာ..ဟုတ်ပါဘူးမမသန်းကလဲ..”
” ဘာတွေမဟုတ်တာလဲ..ရှင်းအောင်
ပြော…ခင်လို့မေးတာနော် စိတ်မဆိုးနဲ့ ”
” ဆိုးပါဘူးမမရယ်..မဟုတ်တာတော့
မမပြောခဲ့တာတွေ တစ်ခုမှမဟုတ်ဘူးလို့
ပြောတာပါ…”
” ရှင်းအောင်ပြောပြကွာ…မမကလည်း
စိတ်မဆိုးဘူး ”
” ဟိုလေ…မမသန်းက အိုပယ်ဆိုတာ
မဟုတ်ဘူး.နောက်ပြီးတော့ဖီလင်အောက်
တယ် ဆိုတာမဟုတ်ဘူး..ဟိုဖက်ကိုချည့်ကပ်တယ် ဆိုတာ မဟုတ်ဘူး လို့…ဖူးဟူး
မောပါ့..ဟီးဟီး..”
ဒီတော့..မောင်မောင့်ကိုကားဘော်ဒီနဲ့ကပ်နေအောင်သူ့ပုခုံးနဲ့ တွန်းဖိကပ်ထား
ပြီး ပြီတီတီထပ်မေးတယ်..
” ဟိုဖက်ချည့်ကပ်တာမဟုတ်ရင်..ဒီ
ဖက်ကပ်လာလေကွာ..ဒာကြီးကအိုပယ် မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ဘာကြီးလဲ..”
” ဒီထက်ပိုကပ်ဆိုရင်တော့..ခါးဖက်ထားဖို့ပဲရှိတော့တယ်…ပြီးတော့ မမဟာကြီးက မာစီးဒီးဖင်ကြီး ခ်ခ်..”
” ဖက်ထားကွာ..ဖက်ထား..မိုးလဲအေးတယ် ချမ်းလဲချမ်းတယ်..စောင်ခြုံပြီးဖက်..
ပြီးတော့…မာစီးဒီးဖင်ဆိုတာလဲရှင်းပြပေး
သူပြောမှပဲရင်ခုံချင်နေပြီ….ပြန်ရှင်းပြ ”
” ဟိုလေ…မာလည်းမာ.စေးလည်းစေး
တဲ့ဒီဖင်ကြီး လို့ပြောတာ ဟီးဟီး..စိတ်ဆိုး
လား…”
” ခ်ခ်..ဆိုးပါဂူးကွာ…ခ်ခ်..မမရဲ့ဖင်ကြီးကို မာတယ်..စေးတယ် လို့ချီးမွမ်းတာပဲ..
စိတ်ဆိုးစရာလား..ခ်ခ်..ယောကျင်္ားတွေက
မိန်းမဖင်ကြီးတာ..မာတာ တွေပဲကြည့်ကြ
ကြိုက်ကြတယ်နော်..ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲမသိဘူး..အင်. ပြောနေရင်း သူ့လက်ကဖင်ကို
ရောက်သွားပြီ..ခ်ခ် သွက်တာ ”
စိတ်ဆိုးပုံမပေါ်လို့သူ့ဖင်ဆုံကြီးတစ်လုံး
ကိုဆုပ်ကိုင်ညှစ်ကြည့်လိုက်တယ်။အိကနဲ
ဖြစ်သွားပြီး သူကဖင်လုံးကြီးကော့ချွ ပေး
လာတာ သိလိုက်တာမို့ လီးကြီးကအလိုလိုတောင်မတ်လာတယ်။သူကိုယ်လုံးကြီး
မောင်မောင်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာပြီးပေါင်
ပေါ်ကိုလက်တစ်ဖက်ရောက်လာတာသိ
လိုက်တာပေါ့။ဘာပြောရမှန်းမသိတော့တဲ့
အချိန်မို့ငြိမ်ပြီးသူ့ဖင်ကြီးတစ်လုံးတည်းကို
ဖိနယ်နေတော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ကပ်
ပြောလာတယ်လေ…
” မာမှမာသေးရဲ့လားကွယ်..အိမ်ကလူ
တောင်စိတ်မဝင်စားတော့လို့ မကိုင်တော့
တာကြာလှပြီ..ကိုင်ချင်စရာကောင်းသေး
ရဲ့လား..”
” ဖင်ကြီးတွေကတင်း နေတာပဲမမရာ
မမလူကပန်းသေနေလို့မကိုင်တာဖြစ်မယ်
ထင်တယ်..ကျွန်တော်ဆို မမလိုဘော်ဒီမျိုးအပိုင်ရှိရင် တစ်ရက်ကိုငါးချီတော့အောက်
ထစ်ပဲ..”
” ဟိုးအိုး..ပိုပြီ..ငားချီတဲ့..လက်တွေ့မှယုံ
နိုင်မယ်..ခ်ခ်..မမကြားဖူးတာယောကျင်္ားဆိုတာလေလိုးနဲ့စိတ်လိုးပဲသန်သတဲ့..လီးကကြက်တစ်လိုး ဆိုပဲ…အာ့ဟာ့.”
” မမဘဲကြီးလို ပန်းသေနေတယ်ထင်လို့
လား..ဒီအိုးမျိုးဆို ချွတ်တောင်မချွတ်ပဲဆွဲ
နိုင်တယ်…ယုံလိုက် ”
” သူူက…ပန်းတော့မသေလောက်ပါဘူး
သူငယ်ပြန် စိတ်ကူးယဉ်ပြီး စမောလ်လေး
တွေကို မစားရအညှော်ခံ လိုက်ဖန်နေတာ
စော်လေးတွေရှေ့ လူပျိုဟန်ဆောင်ချင်လို့
လားမသိဘူး..မမကိုအကပ်မခံတော့ပဲ ခပ်
ကွာကွာနေပြီး ဟဝှါမပုတော့တာငါးနှစ်ပိုပို
ခြောက်နှစ် လောက်ကြာပြီ..”
” ဘာလဲ ဟဝှါမပု..နားမလည်ပါဘူး..”
မမသန်း တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း တိုးတိုး
ကပ်ပြောတယ်..
” လိုးတာ ပြောတာ..လိုးတာ…မမကိုသူ့မလိုးတာငါးနှစ်ကျော်ပြီ လို့ပြောတာ နားလည်ပြီလား.. ”
ပြောပြီးအားမလိုအားမရ စိတ်ကြွလာလို့ထင်ပါရဲ့ လီးကြီးကိုကိုင်ဆုပ်ပြီး တင်း
တင်းကြီးညှစ်တယ်။
” အားဟား…ကြီးလိုက်တာနော်…
ဒါမျိုးကြီးလဲရှိတာပဲလား..တုတ်ခိုင်မာတစ်
နေတာပဲ…”
” ကြောက်သွားပြီမဟုတ်လား..သေသွားမယ်..ရှင်သွားမယ်..မသေမရှင်ဖြစ်
သွားမယ်…ဟင်း ”
” ဝေးသေး..ကြောက်ကိုမကြောက်တာ
ဒါမျိုးကြီးများရလို့တော့ဖြင့် တစ်ရက်ကို
ငါးချီအနည်းဆုံးကုန်းပစ်မယ် သိလား..
မချွတ်တမ်း ကုန်းပစ်မယ် ဟင်း….”
မောင်မောင် မျက်လုံးပြူးပြတော့မမသန်း
သူ့ဖင်ကြီးဆုပ်နယ်နေတဲ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး
စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့သူ့စောက်ပတ်ထဲထိုး
ထည့်ပစ်လိုက်လို့လက်ညှိုးကစွပ်ကနဲဝင်
သွားတယ်..
” အ အား..”
ဘယ်သူ့အသံလဲ..မသိလိုက်ကြဘူး။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၂၈)
မြို့ ထဲကိုသူတို့ကားဝင်တော့မနက်နှစ်
နာရီထိုးတော့မယ်။လမ်းခုလပ် ကြားမြို့ မို့
ကားကွင်းတွေ ဘာတွေမရှိဘူး.လက်မှတ်
ရောင်းတဲ့ဆိုင်လေးတွေကကားဂိတ်ပဲ။အဲ
သူတို့ပြန်လာမယ်မှန်းမသိကြတော့လာပြီး
ကြိုတဲ့သူလဲမရှိဘူးပေါ့။မြို့ မှာဆင်းတဲ့ခရီး
သည်ဆိုလို့သူတို့နှစ်ယောက်ထဲရှိပြီး တစ်
မြို့ လုံးအိပ်မောကျနေပြီ။မမသန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ကားပေါ်မှာမစို့မပို့စားခဲ့ရတာကိုအာသီသပြေပုံမရဘူး..နှုတ်ခမ်းတစ်
လှုပ်လှုပ်နဲ့မောင်မောင့်ကိုပဲကြည့်နေတာ
တွေ့ရတယ်။ဒါပေမယ့် သေချာချင်လို့
” အိမ်လိုက်ပို့ပေးရမလား မမ ”
” ဟင့်..တစ်လမ်းလုံး ဖွတ်ဖွတ်ကျေ
အောင်လုပ်ခဲ့ပြီး ဒီရောက်မှရှောင်ထွက်
ချင်လို့လား..ဒီမှာကြည့်ဦး သူ့လီးရည်တွေ
ယောကျင်္ားများ..လိုးပြီးရင်ပစ်ချင်ကြတဲ့သူ
ချည့်ပဲတော့..လိုက်ပို့..အိမ်ကအဝေးကြီး
လူကပြတ်သေး..ဟင်း လိုးပြီးပစ်ကြီး ”
” အင်..တစ်ချိန်လုံး မမပဲအပေါ်က
တက်ဆောင့်နေပြီးတော့..”
” ခ်ခ်..သူက နို့ ကြီးတွေ ဆွဲပြီးအောက်
ကပင့်ပင့်ဆောင့်တာလေ..ဟွန်း သူမို့ထိုင်
လျက်ကြီးဆောင့်တတ်တယ်..သူ့လီးကြီးနဲ့
လူကိုကော့ပျံနေတာပဲ ”
” အိုးကောင်းတာကိုး.ခ်ခ်..ဖောင်းကနဲ
ဖောင်းကနဲ.နေတာပဲ..အားရတာ..ဟီးဟီး
မမကလဲအပေးကောင်းလွန်းပါတယ်ဗျာ..
အချိန်ပြည့်စုပ်ထားတာ ရပ်ကိုမရပ်ရဲဘူး
ဟီဟိ..အဆောင့်ရပ်ထားရင်ထွက်သွား
နိုင်တယ်..”
. ” အင် နို့ တွေဆုပ်ဆွဲထားတာလဲ အုံ
လိုက်ကိုနာပြီးအိတွဲကျနေပြီ သိလား..နို့
သီးခေါင်းတွေလဲ ကျေကုန်ပြီ..လူပျိုလေး
ဖြစ်ပြီး သိပ်လိုးတတ်တာပဲ..ကုတင်ပေါ်ဆို
ဘယ်လောက်ကြမ်းမလဲမသိဘူး ”
” မမနို့ တွေကအလုံးကြီးပြီးမာခဲနေတော့ဆွဲလို့နယ်လို့ သိပ်အရသာရှိတာ..ကလေး
မွေးထား အစို့ခံထားရတယ်ဆိုတာယုံနိုင်
စရာတောင်မရှိဘူး..နို့ တင်းဆေးများလူး
ထားတာလား ထင်ရတယ်..ပင့်ကိုင်ထား
ရင် အိနေတာပဲ..လွှတ်ကိုမလွှတ်ချင်ဘူး”
” အော်..သမီးငယ်တောင်ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိ
နေပြီမောင်ကလဲ..ဘာဆေးမှမလူးဖူးဘူး
သွေးသားကသူ့ဟာသူကောင်းနေတာ..
မျိုးရိုးပေါ့..သမီးတွေလဲ မမသန်းလို အလုံး
ခပ်ကြီးကြီးတွေပဲ..ခ်ခ် အကြီးမနို့ ဆိုအမေ့
ထက်တောင်ကြီးချင်နေပြီ..အငယ်မနို့ လဲ
သိပ်မထူးပါဘူး.. ”
သူူ့အိုး..သူ့စောက်ပတ် ကောင်းလွန်းတဲ့
အကြောင်းပြောတာပေါ်တင်ကြီးကြားနေ
ရတော့မသန်းတင်တအားကျေနပ်နေမိပြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲ ရွကနဲ ရွကနဲနေအောင်
ဖီလင်ကစွတ်တက်လာတယ်။စောက်ပတ်
ထဲမှာစောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်နေပြီးမခံ
နိုင်တော့လောက်အောင်ရွပိုးတွေထိုးဆွ
လာတော့ဆောက်တည်ရာမရတော့ဘူး။
အလိုးခံချင်စိတ်တွေအုံကြွဆောင့်တိုးလာလို့ဖင်ကြီးတွေရှေ့တိုးနောက်ငင်လေးငါးခါ
လောက်မရပ်မနား ကော့ကော့ညှစ်စုပ်ပြီး
တစ်ရှီးရှီးနဲ့အံကြိတ်ထားရတယ်။လမ်းမှာလူရှင်းနေတော့ လူချင်းပူး..သူ့လီးကြီးကိုလှမ်းဆုပ်ပြီးမလွှတ်တမ်းကိုင်လာတယ်..
” အားဟား..ဒီလီးကြီး မမစောက်ပတ်
ထဲဝင်တယ်ဆိုတာ ယုံတောင်မယုံချင်ဘူး
ကွာ..ဘောလုံးသမား ဂိုးသွင်းကလည်း
တော်ပါ့..စွပ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ တစ်ဂိုးပြီးတစ်
ဂိုး..နခမ်းတွေပွတ်ပွတ်ပြီးရှူးတာ..အီးဟီး
မေ့လို့ကို မရဘူး..”
” ဘယ်နှစ်ခါပြီးသွားလဲဟင်..”
” ရှက်နိုင်တော့ပာဝူး..ငတ်နေတာကြာ
ပြီဆိုတော့လေ သူ့ပေါင်ပေါ်ခွ သူ့လီးကြီးကိုကိုင် စောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ တအိ
အိထိုင်ချလိုက်ကတည်းက လီးအဆုံးထိမ
ဝင်သေးခင် တစ်ချီပြီးတယ်…မျက်စေ့ကို
မှိတ်ထားပြီးထိုင်ချတာတောင် ဝင်းကနဲ
လက်ကနဲ လင်းသွားတာပဲ..မမသန်းစိတ်
ရှိလက်ရှိဆောင့်ရတော့နောက်နှစ်ချီဆက်
တိုက်ပြီးတယ်..စိတ်လျှော့ပြီးဇိမ်နဲ့ဆောင့်
နေတုန်းကားဘရိတ်အုပ်လိုက်လို့ဖင်ကုန်း
သွားတော့ မောင်အနောက်ကပစ်ဆောင့်
လိုးပေးတာတစ်ချီပြီးတယ်…အောက်က
မောင်ပင့်ပင့်ပြီးဆောင့်လိုးပေးတော့ လမ်း
ပြင်တဲ့နေရာတွေမရောက်ခင် တစ်ခါပြီးသွားတယ်…အခုဆင်းခါနီး အားရပါးရ
ဆောင့်ပေးတော့ တစ်ခါပြီးတယ်..ခ်ခ်..
ခြောက်ခါ…ခြောက်ခါ..မောင်ကတစ်ခါလီး
ရည်တွေပန်းပေးတုန်းမောင်နဲ့အတူပြီးတာ
တစ်ချီ…အီဆိမ့်နေတာပဲ ကိုယ့်ကိုကိုယ်
ယုံတောင်မယုံဘူး..ခ်ခ် ”
” အိမ်ရောက်ရင် လိုးလို့ရမလား ဟင် ”
” ခ်ခ်..ဒီလီးကြီးနဲ့လား..ခ်ခ်..ထပ်အလိုး
ခံချင်လွန်းလို့ ခေါ်လာတာပါရှင်..ကုတင်
ပေါ်မှာပက်လက် မှောက်ခုံ အားရအောင်
အလိုးခံပေးချင်လွန်းလို့ ခေါ်လာတာပါ ”
အိမ်ရောက်တော့နောက်ဖေးကလှည့်
ဝင်ရတယ်။သူ့သမီးတွေအခန်းမှာသွားလိုး
ကြမယ်ဆိုပြီးလက်ဆွဲခေါ်လို့လိုက်သွား
တာ..သမီးတစ်ယောက်ကကုတင်ပေါ်မှာ
ခြေထောက်တစ်ချောင်းဆန့်..ဒူးတစ်လုံး
နံရံကိုမှီပြီးထောင်..ထမီကလည်ပင်းမှာ
စွပ်ပြီးအိပ်ပျော်နေတာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှ
အမွှေးတွေထူလပျစ်နဲ့ပြူးနေတာပဲ..။အဲ
နောက်တစ်ယောက်ကလည်း အိပ်ပျော်
နေရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားနဲ့ဂါဝန်အတို
လေးကိုပင့်မ,ပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုကုတ်
နေတာ ဂျစ်ဂျစ် ဂျစ်ဂျစ် နဲ့စောက်မွှေးသံ
တွေသဲ့သဲ့ထွက်နေတယ်။မျက်တောင်မ
ခတ်နိုင်ပဲကြည့်နေမိတော့မမသန်းကလီး
ကိုဆွဲဆိတ်ပြီး ” သမီးတွေပါမောင်ရဲ့. ဒီပုံနဲ့တော့ ဒီမှာလိုးလို့မဖြစ်ဘူး..ရှေ့ကဆိုင်
ထဲမှာသွားလိုးမယ်..” လို့တိုးတိုးလေးကပ်
ပြောတယ်။ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကုတ်နေ
တဲ့ သူ့သမီးအကြီးမ ကုတင်ခောင်းရင်းက
သော့တွဲတစ်တွဲဖြုတ်ယူနေတုံး စောက်
မွှေးထူလပျစ်နဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုငုံ့ကြည့်
တော့ စောက်ရည်ဖြူလေးတွေစိမ့်နေတာ
မြင်ရတယ်။စောက်ပတ်အနံ့လေး အားရ
ပါးရရှိုက်ယူသွင်းပြီးခေါင်းမော့လိုက်တော့
မမသန်းက သူ့အဖြစ်ကိုကြည့်ပြီးစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လက်သီးဆုပ်ပြတယ်လေ။သူလည်း..
သမီးအကြီးမစောက်ပတ်ကြီးကို လျှာနဲ့
ယက်မယ့်ပုံစံလုပ်ပြလိုက်ပြီးအိမ်ရှေ့က သူ
တို့ရဲ့ကုန်စုံဆိုင်ကလေးကိုသုတ်ခြေတင်ခဲ့
ကြတာပေါ့။
အချိန်ကသိပ်မရှိတော့လို့ ဈေးဆိုင်က
စားပွဲလေးပေါ်မမသန်းကိုပက်လက်တင်..
သူကကွန်ကရစ်ခင်းမှာမတ်တပ်ရပ်ပြီးလိုး
လိုက်ရတယ်။သိပ်ထန်နေပြီဆိုတော့ မမသန်းစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းမို့ဖူးထွက်
နေပြီး လီးကြီးကိုဆက်ကာဆက်ကာစုပ်
ညှစ်နေလို့ အလိုက်တသိနဲ့ မရပ်မနား
ဆောင့်လိုးပေးနေမိတယ်..။
” အာ့.အင့်..သမီးကြီးစောက်ဖုတ်ကို
မှန်းပြီးလိုးနေတာမလား..အာ့..မသိရင်
ခက်မယ်..အင့်..လိုး လိုး မအေရောသမီး
ရောလိုး..အားဟား..အားလုံးလိုး..အင့်..”
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၂၉)
ဝင်းသီတာသန်းဆိုတာက မသန်းတင်
ရဲ့သမီး အကြီးမပေါ့၊အသက်ကဆယ့်ခွန်
ကျော်ကျော် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်တော့မယ်။ အလုံးကြီး ဒင်ကြီး အဖုတ်ကြီး တနှာကြီး..
အားလုံးကြီးတဲ့ကောင်မလေးပါပဲ။ခေတ်နဲ့
အညီ အပြာကားတွေနေ့တိုင်းကြည့်လေ့ရှိ
ပြီး စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေရတာ
နေ့တိုင်းမဟုတ်ရင်တောင် နှစ်ရက်တစ်ခါ
လောက်အနည်းဆုံးပဲ။တဖြည်းဖြည်းဝါရင့်
လာလိုက်တာ အခုဆိုရင်လက်ချောင်း နှစ်
ချောင်းနဲ့အားမရလို့သုံးချောင်းထည့်ပြီးလိုး
ပေးနေရလောက်အောင် စောက်ပတ်ကရွ
နေပြီ.။ဒါပေမယ့် သူကစိတ်မြန်လက်မြန်
အရသာခံတတ်တဲ့သူမို့လားတော့မသိဘူး
နှစ်ချောင်းနဲ့သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်
ရတာကိုပိုကြိုက်နေတယ်။ပုံမှန်တော့ဖြင့်
မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ..စိတ်လာတော့လဲသုံး
ချောင်းနဲ့သွက်သွက်ဆောင့်ပစ်တာပါပဲ။
ဟိုတနေ့က အမေခရီးထွက်နေတုန်း
တစ်ညလုံးစိတ်လာနေတာနဲ့ ထုံးစံအတိုင်း
အိပ်ယာထဲမှာ စိတ်ကူးနဲ့အာရုံယူ..လက်
ကနှစ်ချောင်းပူးပြီးလိုးဆောင့်လို့ကောင်း
နေတုန်း နောက်ဖေးတံခါးဖွင့်သံကြားတာနဲ့အသာငြိမ်နေလိုက်မိတယ်။ဒီတံခါးကိုဒီ
လိုဖွင့်တတ်တာအမေပဲရှိတာမို့ မပြောမဆိုနဲ့အမေခရီးကပြန်လာတာပဲလို့သိလိုက်
တာကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်နေတာကိုပြန်ဖုံးမနေတော့ပဲ ဟောင်းလောင်းပွင့်
လျက်ပဲအိပ်နေလိုက်တယ်။အမေကထူးထူးဆန်းဆန်း သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းကိုမသွားပဲသမီးတွေအိပ်ခန်းထဲဝင်လာနေ
တော့ မသိမသာမျက်စေ့လေးမှေးကြည့်မိ
တာ..မထင်တာတွေတွေ့ရတော့တာပါပဲ။
အမေကတစ်ယောက်ထဲဝင်လာတာမ
ဟုတ်ပဲ သူ့နောက်ကအရပ်မြင့်မြင့်ကောင်
တစ်ကောင်ကိုခပ်ရို့ရို့လေးတွေ့ရလို့ရင်ထဲ
ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်လေ။အမေတော့
ခရီးကြုံနဲ့ကုန်းတော့မယ်ဆိုတာချက်ချင်း
သဘောပေါက်လိုက်မိလို့ ဘယ်သူများလဲ
ကြည့်လိုက်မိတာ ကျောင်းဘောလုံးသင်း
က မောင်မောင်ဇော်ကြီးဖြစ်နေပါရော။သူ
ကလဲ ဟောင်းလောင်းကြီးပွင့်ကားနေတဲ့
သီတာ့စောက်ပတ်ကြီးကို မျက်တောင်မ
ခတ်ငေးကြည့်နေတာမြင်တော့ ပိုပြီးမြင်
စေချင်သလိုဖြစ်လာတာနဲ့..စောက်ပတ်
ယားလို့ကုတ်သလိုဟန်ဆောင်ပြီး တစ်ဂျစ်
ဂျစ်ကုတ်ရင်း နခမ်းသားတွေဖြဲပြပစ်လိုက်
မိတယ်။စောက်ရည်တွေစိမ့်လာပြီး ရင်ထဲ
တစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေတုန်း အမေကကုတင်
ခေါင်းရင်းကကုန်စုံဆိုင်ခန်းသော့လာဖြုတ်
တယ်လေ။အဲဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာ သူ့
ခေါင်းကြီးသီတာ့ပေါင်ကြားငုံ့လာတာတွေ့
ရတော့ စောက်ပတ်အနမ်းပဲခံလိုက်ရလေမလား..အယက်ပဲခံလိုက်ရလေမလား လို့
မျှော်လင့်ပြီးအသက်ရှူတောင်အောင့်ထား
မိတယ်။အောင်မယ်လေး…ဘာတစ်ခုမှမ
လုပ်ပေးပဲ သူတို့နှစ်ယောက်သော့တွဲယူ
ပြီး ကသောကမျှောနဲ့ထွက်သွားကြတော့
သီတာ့မှာ ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီးကျန်ခဲ့ရပာရော
လား..။ဒီလိုမှန်းသိရင် သူငုံ့ကြည့်နေတုန်း
ယောင်သလိုလိုနဲ့ သူ့မျက်နှာတည့်တည့်
စောက်ပတ်ကြီးကော့တင်ပေးပစ်လိုက်ပါ
တယ်..ဟင်း….
အလိုမကျမိလေတော့ ခဏလေးဒေါသ
ဖြစ်မိပေမယ့် အိမ်ရှေ့ဈေးဆိုင်ခန်းလေးမှာ
သူတို့နှစ်ယောက်သွားလိုးကြမယ်မှန်း သိ
ထားလို့ လိုက်ချောင်းကြည့်ဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီး
နောက်ဖေးပေါက်ကပဲထွက်ခဲ့တယ်။ဈေး
ဆိုင်လေးရောက်တော့ တံခါးကြားက မီး
ရောင်လေးထွက်နေလို့ အသာဆွဲဟ,ပြီး
ချောင်းကြည့်တာပေါ့။
အမေက ကုန်စုံဆိုင်စာရေးတဲ့စားပွဲစွန်း
လေးပေါ်မှာဖင်ကြီးတေ့ပြီး ပေါင်ကြီးတွေ
မြှင့်တင် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ပင့်
ထောင်ထားတာစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပြူးပြူး
ဖောင်းဖောင်း ကားကားကြီးနဲ့ ကွဲကြောင်း
လေးကို ဟ,နေတာပဲ။စောက်ခေါင်းပေါက်
လေးကိုလည်းလက်သန်းဖျားလောက်ပွင့်
ပွင့်လေးမြင်နေရတာ လူတကာလီးနဲ့ပိတ်
ထိုးထည့်လိုးပစ်ချင်စရာလေးပေါ့။မောင်
မောင်ဇော်က ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တော့ သူ့
လီးကြီးဖြောင်းကနဲခုန်တက်သွားတာဆီးခုံ
ကိုတောင်ရိုက်မိလောက်မယ်ထင်ပါရဲ့…
လီးကြောသန်ချက်ကလက်လန်တယ်။အိုး
ဟိုး…ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီးပါလားနော်..
လဒစ်ကြီးက ဖူးဖူးပြူးပြူးကားကားကြီးနဲ့
ဆင်အံငှက်ပျောသီးက အဖေခေါ်ရမယ်
ထင်တာပဲ။ရှည်လည်းအရှည်ကြီး..အပေါ်
ကိုထောင်တက်နေတာချက်နဲ့တောင်ထိ
နေလားမသိပါဘူး။ရှည်ရတဲ့ကြားထဲ..လီး
အရင်းနဲ့သုံးလက်မလောက်အကွာကစပြီး
ကော့ထောင်ကောက်နေသေးတာပါလား။
ဂွေးဥညိုမဲမဲ ကြီးတွေကလဲ တွဲလွဲဆွဲထား
သလိုပဲ အိစိ အိစိနဲ့အူယားစရာ။
အမေက တအားထန်နေပုံပါပဲ..ဇွတ်အ
တင်းလိုးခိုင်းနေတာ မောင်ဇော်မပြောနဲ့
သီတာတောင်နှာတွေကြွလာတယ်။ဒူး ကို
လက်တစ်ဖက်နဲ့တွန်းတင်တော့ စားပွဲနဲ့
ဖင်နဲ့ မထိတော့သလောက်ကြွတက်သွား
ပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းနဲ့မောင်ဇော့်လီးက
တန်းတန်းတည့်တည့်ကြီးဖြစ်သွားရော။အဲဒါနဲ့ မောင်ဇော်ကသူ့လီးကြီးကိုလက်
တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်..စောက်ခေါင်းပေါက်မှာ
တေ့ပြီး ဖိလိုးထဲ့လိုက်တာ အမေအံကြိတ်
ပြီးအော်ပါလေရော။လီးကြီးကတစ်ချက်
ထဲအဆုံးထိထိုးဝင်သွားတာလေ မအော်ပဲ
ဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။
လီးကြီးလဲအဆုံးထိဝင်သွားရော..တစ်
အောင့်လေးဆိုင်းပြီး အဆက်မပြတ် မရပ်
မနား တစ်ဖောင်းဖောင်းအသံတွေထွက်
နေအောင် ဆက်တိုက် ဆက်တိုက်ဆောင့်
လိုးနေလိုက်တာ အမေ့ဖင်ကြီးခာရမ်းနေ
တာပဲ။အော်လိုက်တာလေ…လူ့ကြားလို့
ကောင်းပါ့မလား…သီတာ ကြားလို့မှသင့်
တော်ပါ့မလား..လို့
” အား..အင့်..သမီးကြီးစောက်ဖုတ်ကို
မှန်းပြီးလိုးနေတာမလား..အာ့..မသိရင်
ခက်မယ်..အင့်…လိုး..လိုး..မအေရော
သမီးရောလိုး…အားဟာ့..အားလုံးလိုး..
အင့်..”
ဟင်..သူက သီတာ့စောက်ဖုတ်ကိုမှန်း
ပြီးလိုးနေတာလား…အို အို.. အဲလိုဆို..
လိုး..လိုး..ဇော်ရေ..ဆောင့် ဆောင့် လိုး
ကြမ်းကြမ်းကြီး အစောတုန်းကလိုလိုး..
အိုးဟိုးဟိုး..လိုး….လို့စိတ်ထဲကတတွတ်
တွတ် တောင်းဆိုနေမိတယ်။
သီတာ့စိတ်တွေ ကိုယ်တိုင်ပဲအလိုးခံ
နေရသလိုခံစားလိုက်ရလို့ စောက်ပတ်ထဲ
လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူးထည့်ပြီးဆက်
ကာ ဆက်ကာ ဆောင့်ထိုးနေမိတော့တာ
ပေါ့။ဟင့်.အင့်..သီတာပြီးတော့မယ် ဇော်
ပြီးပြီ..ပြီးပြီ..ပြီးပြီဇော်ရယ်..အာ့ဟာ့ဟာ့
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၃၀)
တစ်ပတ်လောက်ကျောင်းပျက်ထားပေ
မယ့်မထွေးကစာတွေကူးထားပေးလို့သိပ်
အခက်အခဲမတွေ့ပါဘူး။ညဆိုရင်လဲသူပဲ
စာတွေပြန်ရှင်းပြပေးတာလေ.စာရှင်းပြပြီး
ရင်အလိုးခံ..ညသန်းခေါင်မှပြန် ပုံမှန်ပါပဲ။
မထွေးကအလိုးခံခဲ့တာကြာပြီဆိုတော့တကယ့်ဆရာကြီးဖြစ်နေပြီ။နေ့တိုင်းခံတာဆို
တော့ဘော်ဒီက အပျိုစစ်စစ်မဟုတ်တော့မှန်းနည်းနည်းသိသာသွားသလိုပဲ။နို့ ချွန်
ချွန်ဖူးဖူးကြီးတွေကတွဲအိလာပြီး ဖင်တွေ
လည်းလျှောချင်နေပြီ။စောက်ပတ်ဆိုတာ
တော့ပြောမနေနဲ့တော့..နည်းနည်းဆွပေး
လိုက်ရုံနဲ့ပွင့်အာနေပြီပေါ့။တော်ရုံဘဲမျိုးက
မထွေးကိုထိန်းနိုင်တော့မှာမဟုတ်တော့
အောင် လိုးပညာစုံသွားပြီ။မောင်မောင်နဲ့
့တော့အမြဲညသန်းခေါင်ထိ ငယ်လင် ငယ်
မယား ဇာတ်လမ်းပြီးမှ သူ့ကုတင်ပြန်အိပ်
တယ်။နေ့လည်ပိုင်းမှာအီဆိမ့်နေအောင်
အလိုးခံထားခဲ့ပေမယ့်..နှာထန်လွန်းတဲ့သူပီပီ လီးအပြတ်မခံနိုင်လေတော့…တစ်ခါတစ်လေ မေညိုလည်းညနက်ပိုင်း အလုပ်
လာဆင်းတယ်။
မနေ့ညက..အင်းလေ..ဒီနေ့မနက်လို့ပဲ
ပြောရမယ်ထင်ပါရဲ့.။သုံးနာရီ…သုံးနာရီ ခွဲ
လောက်မှာမွှေးမွှေးသေးပေါက်ချင်လာလို့
အိမ်သာကိုအသွား..ကိုကို့အခန်းထဲမေမေ
ထမီရင်လျှားကြီးနဲ့ဝင်သွားတာတွေ့လိုက်ရ
တယ်။မေမေတို့နမော်နမဲ့နိုင်ချက်..ကိုယ့်
သမီးတစ်ယောက်လုံးကိုတောင်မမြင်နိုင်
လောက်အောင်ပါပဲလား လို့တွေးပြီးခြေသံမကြားအောင်ခြေဖျားထောက်ပြီးအိမ်သာ
ပြေးရတာပေါ့။သူတို့ လင်းဆွဲလိုးကြတော့
မယ်မှန်းသိလို့ ချောင်းချင်ဇောနဲ့သေးကိုအမြန်ဆုံးတွန်းပေါက်ပြီးအလာတုန်းကလို
ခြေဖျားထောက်ဝင်ခဲ့တယ်။တကယ်တော့
ချောင်းကြည့်နေစရာမလိုပါဘူး..သူတို့က
တံခါးပိတ်မထားပဲလိုးတာမို့ ရပ်ကြည့်ရင်
အားလုံးရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရပါတယ်။
တံခါးပေါက်နဲ့ကုတင်က နှစ်ပေကျော် သုံး
ပေလောက်ပဲဝေးတာကိုး။ကိုယ့်ကိုမြင်မှာ
စိုးရိမ်ရပေမယ့် မြင်ပေ့စေပေါ့လေ..သူတို့
ကတောင်မှအမြင်ခံပြီးလိုးရဲသေးတာပဲ..
ကိုယ်ကလဲအမြင်ခံပြီးကြည့်ရဲရမှာပေါ့..။
အချိန်မီရုံလေးပါပဲ..မွှေးမွှေးပြန်ရောက်တဲ့
အချိန်မှာ မေမေက ကိုကို့လီးကြီးကိုစုပ်
ပေးနေတာရင်ဖိုစရာကြီး။ကိုကိုကကုတင်
ပေါ်မှာပက်လက်လှန်ပြီးလီးကြီးတောင်နေတာ..မေမေကဘေးနံရံကိုကျောခိုင်းပြီး
ကိုကို့ပေါင်လုံးကြီးတွေဘေးကပ်ထိုင်..လီး
ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်ကကိုင်စုပ်တာအားရ
ပါးရပဲ။ပါးလေးတွေချိုင့်ဝင်သွားတာရှင်း
ရှင်းကြီးမြင်နေရသလို..ပလွတ် ပလွတ်
ပြွတ် ပြွတ်နဲ့အသံတွေကိုလဲပီပီပြင်ပြင်ပဲ
ကြားရတယ်။မေမေ့လက်တစ်ဖက်ကကိုကို့ ဂွေးဥကြီးတွေကိုပွတ်ပေးနေရင်းလီး
ဒစ်ကြီးကိုရှေ့သွားလေးတွေနဲ့တေ့ပြီးကိုက်
နေတာလဲမြင်နေရတော့မွှေးမွှေးဝင်စုပ်ပစ်
ချင်လွန်းလို့တံတွေးတွေလျှာဖျားမှာစုလာ
တယ်။စောက်ရည်တွေလည်းဘယ်အချိန်
ပတည်းကစောက်ခေါင်းထဲကထွက်လာလဲမသိပါဘူး..ပေါင်ခြံအထိစိုစိုအိနေပြီ။
မေမေက နှာသိပ်ထန်နေပြီထင်တယ်.
မပြောမဆို ကိုကို့လီးကြီးပေါ်ပုဆစ်တုပ်ခွ
ထိုင်ပစ်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကိုချွ..ကိုကို့လီးကြီး
သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,မှာကိုင်တေ့ပြီး
ဆတ်ကနဲဆောင့်ထိုင်ချပစ်တာ သူ့ဖင်ဆုံ
ကြီးနဲ့ကိုကို့ဆီးပုံး ကပ်နေတာပဲ။ကိုကို့လီး
ကြီးကတော်တော်ရှည်တာဆိုတော့မေမေ
အောင့်သွားတယ်ထင်တာပဲ..ခေါင်းကြီးမိုး
ပေါ်မော့ပြီး လည်ချောက်းသံရှည်ကြီးနဲ့
အော်နေရတာအကြာကြီး။ခဏနေတော့
ကိုကိုအောက်ကလေးငါးချက်ကော့ကော့
ပင့်လိုးပေးမှ မေမေပွဲကြမ်းတော့တာ ယုံ
နိုင်စရာတောင်မရှိဘူး။ကိုကို့ရင်ဘတ်ပေါ်
လက်တွေထောက် ဖင်ဆုံကြီး ဝေ့ဝေ့ပြီးအ
နီးကပ်ဆောင့်လိုးလိုက်.ရှေ့နောက်ပွတ်ပြီး
ကပ်ဆောင့်လိုက်..မြင်းစီးသလိုဖင်ကြီးချွချွ
ပြီးဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ မမောနိုင်မပမ်းနိုင်
တရကြမ်းဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ကိုကိုကလည်းပါးစပ်ကတစ်တွတ်တွတ်နဲ့ တွင်တွင်
ဆောင့်လိုးခိုင်းရင်းမေမေ့နို့ ကြီးတွေကိုပင့်
ဆုပ်နယ်ပေးနေတာ။မွှေးမွှေးအဲဒီပုံကြီးကို
မြင်ပြီး ကိုယ့်နို့ လုံးကြီးတွေကို ကိုယ့်လက်
နှစ်ဖက်နဲ့ပြန်ကိုင်ပြီးဆုပ်နယ်နေမိတယ်။
နာရီဝက်ကျော်ကျော်မရပ်မနားဆောင့်
လိုးနေရတာတောင်အားမရဘူးထင်ပါရဲ့..
မေမေဒူးတွေထောင်..ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်
ပြီးကိုကို့ကိုအသေဆောင့်လိုးတာ..အားရ
စရာကြီး။အီးကနဲ အင်းကနဲ သူတို့ရဲ့လည်
ချောင်းသံတွေဟာ ပြွတ်စွတ်ပလွတ်ပြွတ်
ပြွတ်ဖောင်း ဆိုတဲ့လိုးသံဆောင့်သံစောက်
ရည် လီးရည်သံတွေနဲ့အတူမြိုင်မြိုင်ကြီး
ကြားနေရတယ်။မွှေးမွှေးလည်းအားကျ
လွန်းလို့ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့စူးစူးစိုက်
စိုက်ကြည့်နေမိတာ..ကိုကိုကမွှေးကိုမြင်
သွားတာကိုသတိမထားမိဘူး။နောက်ဆုံး
ကိုကိုအောက်ကနေ အဆက်မပြတ်ကော့
ကော့ပြီးဆောင့်လိုးနေတာမြင်ရလို့ ကြမ်း
လှချည့်လားဆိုပြီးသူ့ကိုကြည့်တော့မှသူနဲ့
မျက်လုံးချဂ်းဆုံသွားတယ်။မွှေးမွှေးလည်း
သူ့ကိုအားရပါးရပြုံးပြရင်းစောက်ဖုတ်ကြီး
လှန်ပြပစ်တာ.သူ့လည်ချောင်းသံအကျယ်
ကြီးထွက်လာပြီး မေမေ့ကိုတရစပ်ကော့
ကော့လိုးပါလေရော။မွှေးမွှေးစောက်ဖုတ်
ကလည်းအပျိုစောက်ဖုုတ်..ဖောင်းဖောင်း
ကားကား.စောက်မွှေးမဲနက်နက်ထူထူပိန်း
ပိန်းနဲ့မို့ စိတ်ကူးနဲ့လိုးပစ်ချင်စရာကြီးလေ။
သူတို့ကိုမြင်သွားပြီဆိုတာ မေမေသိသွားမှာစိုးလို့ ကိုကို့ ကိုလျှာတစ်လျစ်ထုတြ်ပ..
လက်ကွင်းနှစ်ချက်သုံးချက်လောက်ဆေင့်
ထိုးပြပစ်ခဲ့ပြီးအခန်းကိုပြန်လစ်ခဲ့တာပေါ့။
အခန်းရောက်တော့..ငါးနာရီနီးနီးရှိပြီ။
ဖေဖေနိုးခါနီးပြီဆိုတော့ သူတို့ကိုမိများမိ
သွားမလားလို့စိတ်ပူမိသေးတယ်။ပြန်အိပ်
လို့လည်းမပျော်တော့ပာဘူး..အိပ်ယာထဲဟိုတွေးဒီတွေး..တစ်လူးလူးတစ်လှိမ့်လှိမ့်
နဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကိုပဲမျက်စေ့ထဲမှာတစ်ဝဲလည်လည်မြင်နေမိတယ်။အံ့ဩဖို့ကောင်း
တာတစ်ခုကမေမေ့စောက်ဖုတ်မို့မို့ဖောင်း
ဖောင်းကြီးနဲ့ နို့ လုံးကြီးတွေကိုတစ်ချက်
ကလေးတောင်သတိမရမိဘူးလေ။ဒါပေမဲ့
ချွင်းချက်အနေနဲ့ပြောရရင် စောက်ခေါင်းထဲလီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဆောင့်လိုး
နေတာကိုတော့ မိမိရရ သတိရမြင်ယောင်
မိတာလေးရှိပါသေးတယ်။စောက်ရည်ဖြူ
ဖြူတွေစီးယိုနေတာ..လီးချောင်းကြီးမှာ
စောက်ရည်တွေကပ်ငြိပြီးတစ်ပြွတ်ပြွတ်
တစ်စွပ်စွပ်ဆောင့်လိုးနေတာတွေလည်း
ပါတယ်ဆိုတာကိုတော့အထူးပြောနေဖို့လို
မယ်မထင်ပါဘူး။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၃၁)
” ဟား..မိုုက်တယ်နော် စုစု.စော်လေး
က နုထွားလေး..မျက်နှာနုနုလေးနဲ့ ဖင်
ကြီးက ပြူးကားနေတာပဲ..ကိုယ်တို့ထက်
အများကြီးပိုကိတ်တယ်..ဟီး..”
” အင်း..ဘေးကဘဲကြီးနဲ့ဟဲ့..သူ့ဘဲကြီး
ကလဲ..ငဖြို ကြီးနဲ့တူတယ်.ခ်ခ်..လီးလဲကြီး
မယ့်ပုံပဲ..စော်လေး အော်နေရမှာ ”
” ဟဲ့..ဒီလောက်ဖြိုးတဲ့ဖင်ကြီး..မအော်
ရလောက်ပါဘူး.ဘယ်လောက်ကြီးကြီး..
ခံနိုင်လောက်ပါတယ်..ငါတို့တောင်ခံနိုင်ခဲ့
သေးတာပဲ ခ်ခ် ”
” အင်း ဖြစ်နိုင်တယ်..ဒါပေမယ့် နင့်ကို
တော့မသိဘူး..ငါတော့လီးသေးသေးနဲ့
စ,ပြီးအလိုးခံခဲ့ရတာ..ခ်ခ်…စော်လေးဖင်
ကြီးရမ်းခါနေပုံကြည့်ရတာတော့..သိပ်အ
ချီများများအလိုးခံရပြီးပုံမပေါက်ဘူး.ခ်ခ်..
ပေါင်တန်ကြီးတွေတော့ တောင့်နေစင်းနေတာပဲဆရာ.. ”
ပွဲဈေးတန်းမှာ ဈေးလည်ထွက်နေတုန်း
အနောက်ကစော်လေးနှစ်ပွေက ထင်ရာ
မြင်ရာလျှောက်ပြောနေကြသံကြားတော့
မွှေးမွှေးရင်ခုံသွားပြီးမောင်မောင့်လက်ကို
ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။ကြည့်ရတာမောင်
မောင်လဲကြားတဲ့ပုံပါပဲ.မွှေးမွှေးလက်လေး
ကိုခပ်တင်းတင်းလေးပြန်ညှစ်ဆုပ်ပေးတာ
မို့အားရှိသွားတယ်။
” ဟီဟိ..နို့ ကြီးတွေကလဲရွက်ပုန်းသီး
ကြီးတွေကွ ချိုချိုရ…ငါဘေးကကြည့်ပြီးပြီ
လုံးထစ် ဖူးတစ် နေတာပဲ..ငနဲကြီးတော်
တော်လေးကိုင်ထားပေးပုံပဲ ”
” ခ်ခ်..ဆွဲလိုး..စို့လိုး နေမှာပေါ့ဟယ်..
နုနုလေးဆိုတော့ ဇတ်တောက်တောက်နဲ့
ထန်လဲထန်..အပေးလဲကြမ်းမယ့်ပုံပါ..”
မောင်မောင်ခေါင်းကိုငုံ့လိုက်ပြီးမွှေးနား
နားကိုကပ်လို့ ” ကိုကို မွှေးဖင်ကြီးတွေကို ကိုင်ပြလိုက်မယ်နော် ” လို့နှစ်ကိုယ်ကြား
ုလေးပြောတော့..မွှေးကပြုံးစေ့စေ့နဲ့ မျက်
လွှာလေးပင့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်
တယ်။မောင်မောင် မွှေးလက်ကလေးကို
လွှတ်ပြီးခါးကိုဖက်လိုက်တော့
” ဟား..ဖက်တယ်ဟေ့မိစုရေ့…ကိုင်
တော့မယ်ထင်တယ်..ငါတော့စိတ်တွေ
ရွလာပြီ..ကြွလာပြီ ဆရာ..”
မကြာပါဘူး။မောင်မောင့်လက်ချောင်း
တွေက မွှေးဖင်ကြီးကိုရွရွလေးဆုပ်ပြီးနယ်
ပေး ချေပေးလိုက်တော့..နောက်ကစော်
နှစ်ပွေ အိအိအဲ့အဲ့ ဖြစ်ကုန်ရော။
” အားပါးပါး..နယ်ပေးနေတာ ချိုချိုရေ
ဖင်လုံးကြီးကိုနယ်ပေးနေတာဟ…ကဗျာဆန်လိုက်တဲ့လက်ချောင်းတွေ..အိ အိ အီး
အူးဝူးဟူး..အရသာရှိလိုက်မယ့်ကိုင်ချက်..
ရွနေတာပဲ ချိုရာ..အိ အိ ညှစ်တာ ညှစ်
ညှစ်..ညှစ်တာဆရာရေ…ဒာမျိုးများဆို ငါလဲခံချင်လိုက်တာဟယ်….”
နောက်ကစော်နှစ်ပွေ အားမလိုအားမရ
ဖြစ်ကြရသလို မောင်မောင်လည်းလီးကြီး
တောင်လာပြီး မွှေးလည်းစောက်ရည်စိမ့်
ထွက်လာတာပါပဲ။ဒါနဲ့…မျက်ရိပ်မျက်ခြည်
ပြပြီး အိမ်ကိုပြန်ဖို့ခြေဦးလှည့်လိုက်ကြတာ
ပေါ့။အဖေတို့တော့ပွဲခင်းထဲမှာ ပွဲကြည့်ကြ
မယ်ပြောတာပဲ…နောင်ခါလာနောင်ခါဈေး
လောလောဆယ် လီးတောင်တာ စောက်
ပတ်ယားတာ အရင်ဖြေရှင်းမယ်.အတိုဆုံး
လမ်းက အမြန်ဆုံးခြေလှမ်းတွေနဲ့အိမ်ကို
ပြန်ပြေးကြတယ်။
မောင်မောင်ကအိမ်တံခါးသော့ဖွင့်နေ
တုန်းပဲရှိသေးတယ်..မွှေးမွှေးအကျႌတွေ
အားလုံးချွတ်ပြီးသွားပြီ။တံခါးပြန်ပိတ်ဂျက်
ထိုးပြီးပြီးချင်း မောင်မောင့်လည်တိုင်ကို
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ခိုပြီးခေါင်းကိုဆွဲနှိမ့်..သူ့နို့
လုံးကြီးကိုလက်နဲ့ပင့်တင်..မောင်မောင့်ပါး
စပ်ထဲနို့လုံးကြီးအတင်းထိုးထည့်တော့တာ
ပဲ။နို့ လုံးစက်ဝန်းညို့ညို့အလယ်မှာနို့ သီး
ခေါင်းနီညိုညိုက လက်သန်းဖျားလောက်
ရှိမှာပေါ့..ထောင်ထောင်ကော့ကော့လေး။
မောင်မောင်ကလဲ လီးတအားတောင်နေ
တာကိုအသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်လုံးခပ်ကွေး
ကွေးနဲ့တစ်ပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်းနို့ သီးခေါင်းကို
လျှာနဲ့လူးလှိမ့်ဆော့ပေးရင်းစုပ်စို့နေတော့
မွှေးမွှေးခမျှာလည်ချောင်းသံ တစ်အီးအီး
ထွက်နေပြီး ဖင်ကြီးရမ်းခါနေရတာပေါ့။
စော်လေးတွေပြောလဲပြောလောက်ပါ
တယ်။မွှေးနို့တွေက အကျႌဝတ်ထားတုန်း
ဆိုရင် ကြီးမှန်းသိပ်မသိသာသလိုဖြစ်နေ
ပေမယ့် ချွတ်လိုက်တော့မှအကြီးကြီးမှန်း
သိရတော့တယ်။ခေါင်းလောက်ရှိတယ်လို့
ပြောရင်မနာလိုက်နဲ့..တကယ့်ကို ခေါင်း
လောက်ကြီးရှိတာတော့အမှန်ပဲ။နယ်ရင်း
စို့ရင်းနဲ့နှစ်ယောက်သား မောင်မောင့်အိပ်
ခန်းထဲရောက်သွားတော့ မွှေးမွှေးက သူ့
အစ်ကိုအဝတ်တွေ ကသောကမျှောချွတ်ချ
တယ်လေ။မောင်မောင့်လီးကြီးကိုသိပ်မြင်
ချင် ကိုင်ချင်နေပြီပေါ့။သူ့ထမီတော့ဘယ်
အချိန်ကချွတ်ထားခဲ့လဲမသိဘူး..အခန်းထဲ
ဝင်လာတော့တုံလုံးကြီးဖြစ်နေပြီ။စောက်
ပတ်ကြီးလဲတနှာရှိန်ကြောင့်သိသိသာသာ
ဖောင်းမို့ကြွတက်ပြီးစောက်ရည်ဖြူဖြူတွေ
စို့ထွက်နေပြီ။အဝတ်တွေမရှိတော့မှလီးကို
ဆွဲပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်..တတ်သမျှမှတ်
သမျှပညာကုန်သုံးပြီးစုပ်တော့တာပါပဲ။ဒါလဲ ခဏပဲစုပ်နိုင်တာပါ..လွတ်လပ်ပြီး အ
ခွင့်အရေးအပြည်အဝရနေတဲ့အခြေအနေ
ကိုသူနားလည်နေတော့အလိုးခံပစ်ချင်တဲ့
ဆန္ဒကသည်းထန်နေပြီလေ။စုပ်နေတဲ့လီး
ကြီးကိုပါးစပ်ကချွတ်ပြီးလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်
ညှစ်တော့ဒစ်ဖူးကြီးပြူးကားတက်လာတာ
ကိုမျက်လုံးလေးပြူးပြီးကြည့်နေတယ်။ပြီးမှ ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့တေ့..အံကိုကြိတ်ပြီး
မေးဆတ်ဆတ်ခါနေအောင်မချင့်မရဲကိုက်
နေမိတယ်။ခဏလေးငြိမ်နေပြီးမှ ကုတင်
ပေါ်တက် အစွန်းမှာပက်လက်လှန် ပေါင်
လုံးကြီးတွေရင်ဘတ်နဲ့ကပ်နေအောင်ဆွဲ
တင်..တစ်ခေါက်ကွေးတွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့
ဆွဲထားပြီး..စောက်ပတ်ကိုမိုးပေါ်ပွင့်နေ
အောင်ဖွင့်ထားပေးတယ်…
” လိုး..ကိုကို..မညှာမတာလိုးပေး..
ကိုကိုလီးကြီးနဲ့ပက်ပက်စက်စက်လိုးပေး
မွှေးကိုချစ်ရင် ရက်ရက်စက်စက်လိုးပြ..
တစ်ညလုံးလီးမချွတ်နဲ့…ဖင်ပါလိုးပေး..
ကိုကို့လီးကြီးနဲ့လိုးရင် မွှေးစောက်ပတ်လဲ
ပြဲမှာပဲ..ဖင်လဲကွဲမှာပဲ..ဒါပေမယ့်ကိုကို့လီး
ကြီးနဲ့ လိုးခွဲခံရမှာမွှေးကျေနပ်တယ်..မွှေး
ကို စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးပြီးချစ်ပေးပါ
ကိုကိုရယ်.. အင့်.ဖွင့်ပေးထားပြီ…လိုး..”
စောက်ရည်တွေအိနေပေမယ့် လီးကြီး
အိကနဲတိုးဝင်လာတော့ ဒစ်ကြီးမြုပ်ရုံပဲရှိပါသေးတယ်..
” အားပါး..ဝင်တယ်ကိုကိုရေ..ထည့်..
အာ့..ပြဲပြီကိုကိုရေ..ပြဲပြီ..ကျေနပ်တယ်..
ဆက်လိုး..ထည့်..အင်း ထည့်..အရင်းထိ
ထည့်..အရင်းထိ..လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး
မြုပ်အောင်ထည့်..အင်း..အင်း.ရတယ်
ရတယ်..ဒါမှမွှေးယောကျာင်္း…မွှေးရဲ့လင်
မွှေးကိုစောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးတဲ့လင်…
လိုး..လိုး..ကောင်းတယ်ကို..ဆောင့်.
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၃၂)
သီတင်းကျွတ်ပွဲတော်ဆိုတာဒီမြို့ နယ်ရဲ့
အစည်ကားဆုံးပွဲပါပဲ။ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေက ညလုံးပေါက် တစ်နေကုန်.။သုံးရက်ဆက်
ပြီးကျင်းပတာလေ။ဒီတော့အိမ်လုံးကျွတ်ပွဲခင်းရောက်နေကြတာများပါတယ်။မနေ့က
လည်းတစ်အိမ်သားလုံးပွဲခင်းသွားကြတာ
ပဲ..လူစည်ကားလွန်းတော့တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး
တစ်ဖွဲ့နဲ့တစ်ဖွဲ့ တိုးလိုက်ဝှေ့လိုက် မိသားစု
လူစုကွဲပြီးမောင်မောင်တို့မောင်နှစ်မအိမ်
ကိုပြန်ရောက်နေတယ်ဆိုတာမနက်လင်းမှပဲသိရတော့တယ်လေ။သူတို့ပြောတာက
မွှေးမွှေးနေမကောင်းလို့ပွဲမကြည့်တော့ပဲ
့ပြန်လာကြတာတဲ့။ဟုတ်လားတော့မသိပါ
ဘူး..မွှေးမွှေးတော့အိပ်ယာထဲမှာမှိန်းနေ
တာတွေ့ရတာပဲ။မနက်ကအိမ်တံခါးလာ
ဖွင့်ပေးတော့ ကွတတ လိုလို…ဖင်ကြီးပဲ
လိမ်ဖယ်ဖယ်ဖြစ်နေသလိုလို..မညိုမြသိပ်
တော့အမြင်မကြည်ဘူး။ဟင်းချက်မယ်လို့
ဟင်းအိုးပြင်.. ဆီထည့်ဖို့ဆီပုလင်းယူပြီး
ကြည့်လိုက်တော့မှ သဘောပေါက်သွားပြီး
ရယ်ရမလို ငိုရမလို ဖြစ်သွားတယ်။မောင်
မောင့်ကိုခေါ်ပြီးတိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြိတ်
မေးတော့ကိုယ်တော့်မျက်နှာကမချိုမချဉ်
နဲံ စကားတွေက ဟိုရောက်ဒီရောက် လိမ်
ချင်ပေမယ့်မလိမ်တတ်..ခ်ခ်
” ခ်ခ်.မေညို့ ဖင်ကိုလိုးတုန်းကလဲဒီဆီပုလင်း ဒီလိုကုန်သွားခဲ့ရတာပဲ..အခုလဲဒီဆီပုလင်းမနေ့ကမှဖွင့်တာအခုကုန်နေပြီ
ခ်ခ်..မွှေးလဲအိပ်ယာထဲလဲနေရပြီ…ဘယ်
လိုလိမ်ဦးမလဲ..ခ်ခ်”
ဒီတော့မှ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ဝန်ခံတယ်..ဖင်လိုး
ခဲ့တာဆီသုံးလို့မကွဲခဲ့ပေမယ့်. စောက်ပတ်
တော့ပြဲသွားတယ် ဆိုပါလား..ခ်ခ်။မယုံလို့
မဟုတ်ပေမယ့်မွှေးမွှေးကိုစ,ချင်လို့သွားပြီး
မေးကြည့်တော့ ဖင်လဲကျိမ်း.စောက်ပတ်
လဲပြဲ..တစ်ညလုံး လူးနေအောင်အလိုးခံလိုက်ရတယ် ဆိုပဲ။မညိုမြ စောစောစီးစီး
ဖင်ဝ,မှာယားကျိ ယားကျိ ဖြစ်သွားတယ်။
ပွဲတော်ရက်အိမ်မှာလူစုံနေလို့သိပ်အလုပ်
မဖြစ်ဘူးဆိုတော့ သူတို့မီးဖိုချောင်ထဲမှာအလုပ်ရှုပ်နေကြတုန်း ကိုဝင်းမောင်အိမ်
ဖက်မယောင်မလည်လှည့်လိုက်တာပေါ့။
မသန်းတင်လဲမတွေ့..ကိုဝင်းမောင်လဲ
မရှိ…ပြန်တာပဲကောင်းပါတယ်လေ ဆိုမှ
ဈေးဆိုင်ထဲက အကြီးမလှမ်းမေးရော..
” ကြည့်ကွက် ကြည့်ကွက် လုပ်မနေနဲ့
ဆိုင်ထဲလာ..လိုတာပြော ”
မျက်စေ့ထဲ စောက်မွှေးထူလဗျစ်ကြီး
တွေနဲ့စောက်ရည်လဲ့လဲ့ထွက်နေတာတွေ
ပြန်မြင်ယောင်တော့ လီးကအငြိမ်မနေပဲ
လှုပ်တုပ် လှုပ်တုပ် လုပ်လာတယ်။ခေါ်တဲ့လူက ခေါ်နေတော့လဲ..အားနာပါးနာ
ဆိုင်ထဲဝင်သွားတာပေါ့။စားပွဲနံဘေးရပ်ပြီး
အကြီးမကိုငုံ့ကြည့်တော့မျက်နှာကိုအရင်
မမြင်ရပဲ နို့လုံးကြီးတွေကိုအရင်မြင်ရတာ
မို့ လီးတအားတောင်လာလို့စားပွဲနဲ့ဖိကပ်
ထားရတယ်။အကြီးမ..သီတာကလည်းသိ
တာပေါ့..သူ့အရပ်ကမြင့်တော့လီးကြီးက
စားပွဲပေါ်မှာဖောင်းဖောင်းဖုဖု လှုပ်တုပ်
လှုပ်တုပ်နဲ့…ကြည့်ရင်းအူယားလာတယ်။
ကုလားထိုင်ကိုနောက်နဲနဲဆုပ်..ဖင်ကြီး
ကောက်ချိတ်နေအောင်ခါးကော့ထိုင်ပြီး
စားပွဲပေါ်ကလက်ယှက်ပေါ်မှာသူ့နို့ ကြီး
နှစ်လုံးပင့်တင်ထားပေးလိုက်တယ်။အိုး..
သူ့အမေပြောတာမှန်တာပေါ့…ကြီးလိုက်
တဲ့နို့ လုံးတွေ..မမသန်းနို့ ထက်တောင်
ကြီးချင်ကြီးမယ်..စို့ပစ်ချင်စရာကြီး
” အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး..သီတာပဲ
အိမ်စောင့်ကျန်ခဲ့တာ ”
လွှတ်ကနဲ ကယောင်ကတမ်းပြောမိ
ပြီးမှ..အယ် ဘာဆိုင်လဲ လို့ပြန်တွေးပြီး
ပြုံးစေ့စေ့ဖြစ်သွားတယ်။ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး
မထူးဇာတ်ဆက်ခင်းလိုက်တယ်..
” အိမ်ထဲသွားရအောင်..ဈေးဝယ်တဲ့
လူလည်းမရှိလို့ဆိုင်ပိတ်တော့မလို့ ”
” ကောင်းတာပေါ့..ဘာကူရမလဲ..”
” ရပါတယ်..အိမ်ထဲကစောင့်.ရောက်ဖူး
တယ်မလား…”
စိတ်ထဲကသိချင်လာလို့ သွေးတိုးစမ်း
ပြီးမေးလိုက်တယ်။သူ့အဖြေပေါ်မူတည်
ပြီး အပေးအကမ်းဇာတ်လမ်းဖွင့်ရမှာပဲ လို့
တွေးလိုက်တယ်လေ..
” ရောက်တော့ရောက်ဖူးတယ်..အခန်း
တွေမမှတ်မိဘူး..ဟီးဟီး..တစ်ခေါက်ထဲ
အင်း..တစ်ခန်းထဲဝင်ဖူးတာ ”
” အွန်…အဲဒီအခန်းကစောင့်..မှတ်မိ
တယ်မလား..လာခဲ့မယ် ”
” မှတ်မိပါတယ်.. နခမ်းထူထူကြီးဘေးမှာမှဲ့လေးနဲ့..ညာဖက်နခမ်း..အမွှေးတွေ
ထူပိန်းနေလို့ သေချာကြည့်ရတယ် ”
” အိုး…ခ်ခ် ခ်ခ်.သူ ခေါင်းငုံ့ပြီးသေသေ
ချာချာကြည့်သွားတာ..ခ်ခ် …အဲတုန်းက
သူ့ဟာကြီး မထည့်ပစ်ချင်ဘူးလား..ဟီဟိ. ဟ,ဟ,လေးပွင့်နေတာလေ ”
” ဟီးဟီး..ထည့်ပစ်မလို့ပဲ..အရေးကြီး
တာရှိနေလို့..”
” တော်ပါ..ဖုံးမနေပာနဲ့..အမေနဲ့ဒီစားပွဲ
ပေါ်မှာ..ဟင်း သူများလာချောင်းတာကို
တောင် သတိမထားနိုင်ဘူး..မိုးမမြင်လေမမြင်..တစ်နာရီကျော်ကြာတယ် ”
” အဲဗျာ…အားလုံးမြင်သွားတာပေါ့..
ရှက်စရာကြီး..ဟီးဟီး ”
” အားလုံးမြင်ပါတယ်ရှင်..ခ်ခ်..ဟောဒီ
စင်ကြီးကိုင်ပြီး ဖင်ကုန်းလိုးတာလဲမြင်ပါ့..
အမေ့ဖင်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးနဲ့ မတန်တဆ
ဇွတ်အတင်းထည့်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးဖြဲ
နေတာလဲမြင်ပါ့..အမေငိုပြီးတောင်းပန်နေ
တာတောင်မရပ်ဘူး.သူမို့လို့ပက်ပက်စက်
စက် လိုးတတ်တယ်..ဟင်း တော်တော့်ကို
ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့လူ ”
” သူ့အမေထန်တာတော့မပြောဘူး..
သူ့အမေကိုယ်တိုင်က ဖင်လိုးပေးခိုင်းတာ
ပါနော်..နောက်မှ အစိမ်းကြီးမို့ နာလို့အော်
ပြီးတားတာ ”
” ဟုတ်ပါတယ်ရှင်..ကြားပါတယ်..
သဘောပြောတာပါ..ခ်ခ်…သွားလေ…အ
ခန်းထဲမှာစောင့်..လာခဲ့မယ်ဆို.လမာခဲ့မယ်ဆို..”
” ကြောက်ပြီးလစ်ပြေးမစိုးလို့..ခ်ခ်. အ
မြန်လာနော်..မှဲ့ကလေး..”
” အိုး…မကြောက်ရေးချ မကြောက်ပဲ..
ဟင်းဟင်း..စောက်ပတ်မှာမှဲ့ပါတယ်နော်..
သတိထား..စွဲသွားမယ် ဟင်း..ခ်ခ်..ကြိုပြီး
သတိပေးထားတာ..နောက်မှ ဒူးကလေး
ထောက်ပြီး.” ကျွန်တော်စွဲမိပါပြီမမ ရယ်” လို့ဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်လွှတ်ပစ်
မှာ..ခ်ခ်..”
မောင်မောင် ကုတင်ပေါ်ထိုင်စောင့်နေ
တာ ဘာမှမကြာလိုက်ပါဘူး.သီတာလည်း
ရောက်လာတာပါပဲ။အကျႌကိုအရင်ချွတ်
နေတော့သိပ်မစောင့်နိုင်တော့တာနဲ့ဝင်
ချွတ်ကူလိုက်တယ်။ဘောလီလည်းချွတ်ပြီး
ရော..သီတာကနို့ ကြီးနှစ်လုံးပင့်ဆော့ပြီး
” စို့မှာလား မောင်ရဲ့..ကြီးတယ်ရှင်..” တဲ့။
မောင်မောင် စိတ်ထိန်းထားခဲ့ပေမယ့်
မရတော့ပဲလွတ်သွားတယ်။သွေးမအေး
နိုင်တော့ပဲ နို့ ကြီးတွေကိုနှစ်လုံးပူးလိုက်
ပြီး တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်မိတော့မိန်းမသား
ဖြစ်တဲ့ဝင်းသီတာသန်းကပိုပြီးသွေးဆူလာ
ပြီး သူ့လီးကြီးကိုဆုပ်နယ်လာတာပေါ့။
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၃၃)
ဝင်းသီတာသန်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီးက
တော်ရုံလူဆိုရင်မောစရာကောင်းလှတာ
အမှန်ပဲ။ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်..
ဒူးကွေးလျက်ပေါင်နှစ်လုံးမြှင့်တင်ထားတာဆိုတော့ ဒူးကိုကိုင်ပြီးချဲကြည့်တဲ့အခါ
စောက်ဖုတ်ကြီးက မျက်နှာပြင်ပြန့်သွား
ပေမယ့်ဖောင်းဖုနေတဲ့နခမ်းသားနဲ့စောက်
ဖုတ်အုံကြီးကခုံးတက်မို့ဖောင်းနေဆဲပဲ။
ဒူးကိုပြန်စေ့စေ့ထားလိုက်ပြန်တော့လဲ ဖူး
မို့လာတဲ့စောက်ဖုတ်မြောင်းကြီးဟာ လီး
ဒစ်တစ်ခုလုံးကိုတောင်ငုံထားနိုင်မလားလို့ထင်ရလောက်အောင်စုစုဖူးဖူးကြီးပေါ့။
စောက်မွှေးတွေထူပိန်းနေတာကလည်း
လက်နဲ့ထိုးဖွပွတ်သပ်နေရင် ပန်းသေနေတဲ့လူတောင် ကောင်းကောင်းကြီးလိုးပေး
လာနိုင်လောက်အောင်လီးတောင်စေနိုင်
မယ့်စောက်ပတ်မျိုးပေါ့။စောက်ပတ်ကြီးက အလွန်လှပေမယ့် ဝင်းသီတာသန်းက
အဲဒီစောက်ပတ်ကိုအထိမခံနိုင်လောက်
အောင်သည်းသည်းလှုပ် ရွလွန်းတာ သူ့
အားနည်းချက်ပေါ့။ကုန်ကုန်ပြောရရင်အဲဒီ
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုထမီပေါ်ကအုပ်ပြီးပွတ်
ထိပေးရုံနဲ့တောင် စောက်ရည်ဖြိုင်ဖြိုင်စိမ့်
အောင် ခံစားချက်မြင့်တယ်။လေးငါးချက်
လောက်ပွတ်ပေးလိုက်ရုံနဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေ
ဝင်းလက်လာပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ဖြစ်လာ
ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုလျှာနဲ့တသပ်သပ်ဖြစ်
လာတော့တာပဲ။အဲ..စောက်ပတ်နဲ့လက်
အသားချင်းထိမိ ကိုင်မိပြီဆိုရင်တော့နှုတ်
ခမ်းတွေဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီးမျက်နှာနီရဲ
စောက်ရည်တွေရွှဲထွက်လာတော့တာသူ့ရဲ့
ပုံမှန်ခံစားချက်ပဲပေါ့။လက်ကိုတွန်းသလိုလိုဟန်ဆောင်ပြီးဆွဲ..စောက်ဖုတ်နဲ့လက်
ကွာမသွား လွတ်မသွားအောင်ဇွတ်ဖိပေး
ထားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကောက်
ကွေးနေအောင်ခံစားရင်း တစ်ချီကောင်း
ကောင်းပြီးအောင်ယူတတ်တယ်။အဲဒီလို
အချိန်ဆို သူ့ရဲ့လှလွန်းပါတယ်ဆိုတဲ့ဖူးဖူး
တွဲတွဲစောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုက်သလိုသာ
ဖြဲကားလိုးပေတော့..ဘာမှကိုမတွန့်တိုနိုင်
တော့ဘူး..ကုန်းဆိုကုန်း..ကားဆိုကား..
စောင်းဆိုစောင်း..မှောက်ဆိုမှောက် အား
လုံးလိုက်လျောပေးတာ သူ့အကျင့်ပဲ။
အခုလဲ မောင်မောင်က သူ့စောက်ပတ်
ကြီးကိုဖြဲပြီး စောက်စေ့ကိုတအားစုပ်ဆွဲ
ရင်းစောက်ခေါင်းထဲလက်ထိုးထည့်ပေး
ထားတော့..သူဘယ်လိုအံကြိတ်ထားထား
မခံနိုင်တော့ဘူး။လက်နဲ့လျှာကလဲအငြိမ်
မနေပဲ အတင်းလှုပ် အတင်းစုပ်နေတော့
ဝင်းသီတာသန်းဖင်ကြီး မွေ့ယာပေါ်က
တစ်တောင်လောက်မြင့်တက်နေအောင်
ကော့တင်ပြီး လည်ချောင်းသံတစ်အီးအီး
ထွက်အောင်ကောင်းနေတာပေါ့..။သူ့ခြေ
ထောက်ကြီးတွေဆိုလဲ လေထဲမှာဝဲပြီး
စက်ဘီးစီးသလိုလို..ရေကူးသလိုလိုနဲ့
တစ်ချက်လေးမှအငြိမ်မနေနိုင်အောင်လူး
နေပြီ..ခါနေပြီ..စောက်ရည်တွေထွက်ကျ
အောင်ကောင်းနေပြီ…လီးတောင်းနေပြီ..
” လိုးကြရအောင်နော်..သီတာ ”
သီတာ တအားဒေါသထွက်သွားတယ်။
အလိုးခံချင်လွန်းလို့ လမ်းပေါ်ကနေဒီအိပ်
ယာပေါ်ရောက်အောင်ခေါ်လာတဲ့သူကို
အားလေးမှမနာ..လိုးခွင့်တောင်းနေရပြန်
သတဲ့..
” တောက်..သေလိုက်ဟာ..သွား..မလိုး
နဲ့..စောက်ပတ်မှမလိုးနဲ့..အောင်မယ်လေး
အား….အား..အရမ်းလိုးတာပဲ..အပျိုနော်
အပျိုစောက်ပတ်..အား..လိုးဟာ..ကြိုက်
သလိုသာလိုး..အား..အရင်းထိနေပြီ..အာ့
စောက်စေ့ကိုဖိပွတ်နေတာလား..အားဟာ့
ကောင်းတယ်..ကပ်ညှောင့်.ကပ်ကပ်ထား
ဖိထား..အား..ရှီးဟီးဟီး..ကျွတ်ကျွတ်.အာ့
အားဟာ့ အားဟာ့..
ဖင်ကြီး မိုးပေါ်ထောင်ပြီး ကားပွင့်နေတဲ့
သီတာ့စောက်ပတ်ကြီးထဲကိုမောင်မောင်
ကမှောက်လျက် ဒူးထောက် အနေအထား
နဲ့ လည်တိုင်ကိုအုပ်ဆွဲပြီး လီးကြီးတဆုံး
ထိုးထည့်ဖိထားတော့ သီတာမျက်စေ့ပြူး
ထွက်နေပြီး ရင်တစို့စို့နဲ့ မရုန်းသာမဖယ်
သာ မလူးသာမလွန့်သာ အကောင်းလွန်
နေရတယ်။တုတ်ခိုင်မာကျောတဲ့လီးကြီး
ကစောက်ခေါင်းထဲမှာအပြည့်..ဒစ်ကြီးက
သားအိမ်ဝ,ကိုစက္ကန့်မလပ်ဖိထိုး..စောက်
စေ့ကိုလီးတန်အရင်းကြွက်သားကြောကြီး
ကဖိပွတ်ညှောင့်လိုး..ဆိုတော့ပင်ကိုယ်က
နှာကြီးပြီးအလိုးမခံဖူးသေးတဲ့သီတာ့အဖို့
အရသာရှိလွန်းလို့ စောက်ရည်တွေထွက်
နေတာကိုတောင်သတိမထားမိအောင်ပြီး
တဲ့အရသာ..အထွတ်အထိပ်အရသာကို
ဆက်ကာဆက်ကာမိန်းမူးခံစားနေမိပါ
တော့တယ်..။သီတာ့မျက်တောင်လေး
ပုတ်ခတ် ပုတ်ခတ်ဖြစ်လာပြီး ဝူး..ကနဲ
သက်ပြင်းကြီးမှုတ်ထုတ်လာတော့မှလီးကို
တစ်ဝက် တစ်ဝက်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီး
ဆယ့်လေးငါးချက်လောက်ဆက်တိုက်လိုး
ဆောင့်ပေးလိုက်တော့မှသီတာအသက်
ပြန်ဝင်သလိုဖြစ်လာပြီး သူ့ပုခုံးကိုအသေ
ဖက်ထားရင်း..
” အင့်အင့်အင့်အင့်..ဟင့်.လိုး..လိုး..
ဆောင့်..အာ့..တအားကောင်းပဲ..အင့်.လိုး
အာဟာ့..အာ့..အား..ပြီးပြန်ပြီကွာ..ဟား..
ဘယ်လောက်တောင်လိုးမှာလဲကွာ..အား အား..လိုးတော့ကွာ..စိတ်ကြိုက်သာလိုး..
ဆောင့်..ဆောင့်ကွာ..ဆောင့်..”
မောင်မောင်ကမိန်းမလိုးလာတာကြာ
ပြီလေ။သီတာကအခုမှအလိုးခံဖူးတာ..။လိုးတဲ့သဘာ အကွာကြီးကွာနေတဲ့အပြင်
အလိုးပညာ အလိုးအထာလဲကျွမ်းတော့ သီတာခဏခဏပြီးနေရတယ်။ပင်ကိုယ်
ကနှာကြီးတာလဲပါတာပေါ့လေ။အလိုးခံရလို့ ပြီးတယ် ဆိုတဲ့စကားအဓိပ္ပါယ်ကိုအခု
မှလက်တွေ့အလီလီ ထိထိမိမိ ခံစားရတာမို့မောင်မောင့်ကိုအရမ်းချစ်သွားတယ်ပြောရမလားမသိဘူး။ဆက်ဆံမှုတွေ..အပြောအဆိုတွေ..အမူအယာတွေ ချက်ချင်းဆိုသလိုပြောင်းလဲသွားတယ်။လီးရည်ဝင်မှ
အသေခင်တယ် ဆိုတာမျိုး။
နောက်တော့ မောင်မောင်လီးကြီးကို
အဆုံးထိဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ချက်ချင်းစီ နင့်
နင့်ကြီးဆောင့်လိုးပေးပြန်တော့ သီတာ
စောက်ခေါင်းထဲ စီးကနဲ စီးကနဲပိုင်ပိုင်ကြီး
ကောင်းလာတယ်။
” ကောင်းတယ်ဇော်ရေ..ကောင်းတယ်
လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်လာတာ နင့်နေ
တာပဲ..ဆောင့်..ဆောင့်..အင့်..လိုး.အား
ဖောင်း ဖောင်း..ပြွတ်..ပလွတ်..ဖောင်း.
အသံတွေထွက်လိုက်တာကွာ..ဆောင့်..
အား..ဆောင့်..ကြမ်းကြမ်းသာဆောင့်ပစ်
အား အား အား…သွားပြန်ပြီဇော်ရာ..အိ.
ဟား….သွားပြန်ပါပြီ..အူးဟူး..ဇော် ဇော်
ဘာတွေလဲ..အား..လီးရည်တွေ..အိုး..
လီးရည်တွေဟ..အား..ပူနွေးနွေးကြီး..
အားဟား..အများကြီး..အများကြီး..ဇော်
လိုးကွာ..ပြီးကွာ..အား…ပြီးပြန်ပြီကွာ.
ဟင့် ဟင့် ဟင့် ခဏခဏပဲ ပြီးနေတာ
ဟင့်..အားဟား…ဟူး…..”
ပင်လယ်ရေဘယ်မခန်း(၃၄)
” ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲကွာ..ပွဲသွားပါ
မယ်ဆိုမှ..ကလေးတွေရှိနေတာကို..အို…
သနပ်ခါးတွေအကုန်ပျက်ကုန်တော့မှာပဲ..
နောက်မှလိုးကွာ..”
ကိုဇော်မြင့်ကအတင်းတောင်းလေလေ
မညိုမြကရုန်းလေလေ..
” ခဏလေးပါ မိန်းမရ..မလိုးဖြစ်တာလဲကြာသွားလို့..ကိုယ်လဲလီးတောင်လာ
လို့ပါ..”
” အို..အို..ပြောလေကဲလေ..ရှက်လဲမ
ရှက်ဘူး..လီးကြီးတန်းလန်းနဲ့..ခ်ခ်..နေပါ
ဦးကွာ..ပြန်လာမှအားရအောင်လိုး..”
” ခဏလေးပါဆို..မညိုမြကလဲ..လာ
လိမ္မာတယ်..ငါ့မိန်းမ ”
” ဟင်း..ကြက်တစ်လိုးနဲ့ပြီးသွားမှာ..
ပြောလိုက်ချင်ဘူး…အင့်.”
ငြင်းမရမယ့်အတူတူတော့ မညိုမြကုတင်ပေါ်တက် ပက်လက်လှန် ဒူးထောင်
ပေါင်ကား ထမီချွတ်ပေးလိုက်တယ်။လင်
မယားဆိုပေမမယ့် မလိုးဖြစ်တာကြာပြိမို့
ဖီလင်တော့ရှိသား။ကိုဇော်မြင့်ကပုဆိုးကို
တန်းပေါ်တင်ပြီးတက်လာလို့
” တံခါးပိတ်ဦးလေယောကျင်္ားရဲ့..သမီး
မိန်းကလေးတွေမွေးထားပြီးတော့..မြင်
သွားပါဦးမယ် ”
” အာ..ရှုပ်တယ်ကွာ..မြင်ချင်မြင်ပေ့
စေ..သူတို့လဲအချိန်တန်လင်ယူမှာပဲ..အ
လိုးခံကြမှာပဲဟာ..”
” ပြောမရဘူးတော့..အဲယောကျင်္ား..သူ
လိုးချင်ရင်ဇွတ်ချည့်ပဲ..”
အိပ်ယာပေါ်က မညိုမြရဲ့ပေါင်လုံးဖြူဖြူ
တုတ်တုတ်ကြီးတွေကြားက ဖောင်းမို့မို့
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်နေရတာရယ်.. ဆွဲ
ဆောင်အားကောင်းတဲ့မညိုမြရဲ့အချွဲအနွဲ့
တွေရယ် ပေါင်းလိုက်တော့ကိုဇော်မြင့်ဘယ်လိုမှအချိန်မဆွဲနိုင်တော့ပဲပေါင်လုံးကြီး
တွေတွန်းတင်..ဒူးထောက်ထိုုင်ချပြီးလီးကို
လက်နဲ့ကိုင်.စောက်ခေါင်းပေါက်သေသေ
ချာချာငုံ့ကြည့်ပြိး တေ့…ဖင်ကိုကော့ထိုးထည့်လိုက်တယ်။စောက်ခေါင်းကိုငုံ့ကြည့်
နေတုန်းမညိုမြကမလုံမလဲနဲ့မို့ တံခါးဖက်
ကိုဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ မောင်မောင်က
ရပ်ကြည့်နေပြီးလက်သီးထောင်ပြတာမြင်
လို့ ကိုဇော်မြင့်မြင်မသွားအောင်လည်တိုင်
ကိုသိုင်းဖက်ပြီး ပါးချင်းကပ်နေအောင်ဆွဲ
ချပစ်လိုက်တာပေါ့။ကိုဇော်မြင့်ကတော့
ဘာမှမသိလိုက်လို့ ဖင်ကြီးကော့ကော့ပြီး
ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။လီးကမောင်မောင့်
ထက်အပုံကြီးသေးပေမယ့်..မိန်းမဆိုတာက သေးချင်သေးပါစေ..အားသန်သန်လီး
ကြောမာမာနဲ့ ကြာကြာလေးသာဆောင့်
လိုးပေး..ကောင်းကြတာပဲ..တစ်ချီတော့
အနည်းဆုံးပြီးအောင်ယူနိုင်ကြတာပဲမို့
မညိုမြလဲ ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးပြီးတစ်
ချီပြီးဖို့ယူရတော့တာပဲပေါ့။
အဲဒီလိုမညိုမြကဖင်ကြီးကော့တင်ပေး
လေလေ..ကိုဇော်မြင့်ဆောင့်ချက်တွေက
မြန်လာလေလေ..မညိုမြ အရှိန်တက်ပြီး
ကောင်းလာလေလေနဲ့မို့အသေအလဲပြန်
ပြန်ကော့ပေးနေမိတယ်။ကိုဇော်မြင့်သွက်
သွက်ကြီးဆောင့်လိုးလာတော့ သူပြီးခါနီး
နေမှန်းသိလို့အမီလိုက်ပြီးကော့ဆောင့်ပေ
မယ့် မမီလိုက်တော့ပဲလီးရည်တွေပန်းပန်း
ထွက်လာတော့..စိတ်လျှော့လက်လျှော့နဲ့
ခြေပစ်လက်ပစ် ပက်လက်လန်နေလိုက်မိ
တော့တယ်။ကိုဇော်မြင့်က ကောင်းလား
မိန်းမ လို့မေးတော့လဲခေါင်းပြန်ညိတ်ပြပြီး
တစ်ဖက်လှည့်နေလိုက်တော့တာပါပဲ။သူ
ကတော့ ကျေနပ်သွားပြီမို့ မညိုမြပေါ်ကထ,ပြီးအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ရင်း..
” ပွဲသွားမယ်လေ မိန်းမ..ကိုယ်အဝတ်
တွေပြန်ဝတ်ပေးရမလား ”
” မသွားချင်တော့ဘူး..သူပဲတအားလိုး
ပြီးတော့. သနပ်ခါးတွေလဲပျက်ကုန်ပြီ ”
” ဆောရီးမိန်းမရာ..ကိုယ်တအားထန်
နေလို့ပါ..ဒါဆို ကိုယ်သမီးတွေနဲ့ပဲသွား
လိုက်တော့မယ်နော်..”
” အင်း….မုန့်ဝယ်ခဲ့..လီးမုန့် ခ်ခ်..”
သားအဖတစ်တွေ ပွဲခင်းထွက်သွားကြ
သံကိုကြားလိုက်မိပေမယ့် ထ,မကြည့်ချင်
တော့လို့အိပ်ယာထဲမှာပဲမှိန်းနေမိတယ်။
မှေးကနဲအိပ်ပျော်သလို အိပ်မက်သလို ခံ
စားနေတုန်း နှုတ်ခမ်းအစုံကိုငုံခဲစုပ်နမ်းခံ
လိုက်ရပြီး ပါးစပ်ထဲကိုလျှာကြီးတိုးဝင်မွှေ
နှောက်လာတာသိမ်မွေ့နူးညံ့ရမ္မက်ထန်
လာလွန်းလို့ ပြန်စုပ်နမ်းမိမလိုဖြစ်သွားရာ
က..ရုတ်တရက်နိုးလာသလိုဖြစ်လာပြီး
ရုန်းထွက်မိတယ်။အို..အို..စောက်ဖုုတ်ကို
လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီး အကွဲကြောင်းကိုလက်
ချောင်းလေးနဲ့ပွတ်ဆွဲဆော့နေတာပါလား
အို..စောက်ရည်တွေထွက်လာပြီကွာ..
ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..အိုးဟို့ ဟို့..စောက်
စေ့ကို ဖိဖိပြီးပွတ်နေတာလေ..ဝိုက်လိုက်
ပွတ်လိုက် ဖိလိုက်နဲ့ အိုး..စောက်ရည်တွေ
အရမ်းထွက်ကုန်ပြီလို့.ဖယ် ဖယ် ဖယ်နော်
အာ..ဖယ်ပါဆိုမှ. .ဟူး…ဇွတ်အတင်းမျက်စေ့ကိုဖွင့်..နှုတ်ခမ်း
တွေကိုအနှောင်အဖွဲ့ကရုန်းထွက်..မျက်
နှာကိုတွန်းတင်ပြီးကြည့်လိုက်တော့မှ….
မောင်မောင်..
အားဟား…စိတ်တင်းကြပ်မှုတွေအား
လုံးလျှောကနဲပြေလျော့ပျောက်ကွယ်သွား
ပြီး သူ့လည်တိုင်ကိုတအားသိုင်းဖက်…သူ့
နှုတ်ခမ်းကိုသူနမ်းခဲ့သလိုပြန်နမ်းစုပ်ပစ်မိ
တော့တာပေါ့။ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း…သူ
နမ်းသလိုဟုတ်ပါဘူး..သူနမ်းတာထက်
ရမ္မက်ပိုစွာ ပြန်နမ်းစုပ်မိတာပါ..။ပြီးတော့
ပြီးတော့လေ..သူ့လီးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်
ကဖွဖွဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးဒစ်ကြီးကိုလက်မနဲ့
ပွတ်လိုက် ဝိုက်လိုက် ဖိညှစ်လိုက်..ဆော့
ပေးနေမိတာ သူ့လီးထိပ်မှာအရည်ကြည်
တွေ စိုစိုစို့လာတဲ့အထိပေါ့။မချင့်မရဲဖြစ်ရ
လွန်းလို့ သူ့ကိုမညိုမြရင်ဘတ်ပေါ်တက်
ထိုင်ခိုင်းပြီး အဲဒီလီးရည်ကြည်စိုစိုစို့တွေကို
လျှာနဲ့ယက်ပြီး လီးဒစ်ဖူးနီညိုရင့်ကြီးကို
အားရှိပါးရှိ ငုံစုပ်ပစ်လိုက်မိတာအကြာကြီး
ပါပဲ။လီးကြီးကလဲ တုတ်လိုက်ရှည်လိုက်
တာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ထာတောင်လဒစ်
ကြီးကလျှံထွက်နေသေးတယ်..ဒီလီးမျိုးနဲ့
မှ မညိုမြတို့စောက်ပတ်ကတင်းတိမ်နိုင်
တာကိုသိများကြိုသိနေလို့လားကွယ်….
အို..အို.ရိုးရိုးလေးပဲလိုးမှာလား..မေညို့
ဖင်ကြီးမြှင့်ထားပေးမယ်နော်..ရော့ ထည့်
အဲ့..ဝင်တယ်ဆရာ..ဒစ်ကြီးဝင်လာပြီ.အို့
လီးချောင်းကြီး..လီးချောင်းကြီးဝင်လာပြီ..
စုပ်မှာပဲ..အစ်..စုပ်မှာပဲ..အို.. ဖင်ပေါက်
ကိုရှုံ့သွားအောင်ညှစ်ပြီးစုပ်မှာပဲ..ဟာ့ အာ့
လီးကြီးကမာကျစ်တင်းတောင်နေတာပဲ..
အို အို..စောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပြီကွာ
မထွက်နဲ့လေ..မထွက်ပါနဲ့..ဟင့် တားလို့
လဲမရဘူးဟယ်..စောက်ရည်တွေရွှဲကုန်ပြီ
စောက်ပတ်ထဲမှာအိုင်နေပြီ…ဟူး.ဆောင့်
ပြီ..ဆောင်ြ့ပီ..ကြမ်းလိုက်တာကွယ်.အင့်
ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်..အင့် ဟင့်..
လိုး မောင်ရယ်..တစ်ညလုံးလိုး..လီးမချွတ်
ပဲလိုး. ဖင်ပါလိုးပစ်ပါတော့မောင်ရယ်..
ဟင့်..အင့်..အင့်..
