၃၅
ထမင်းဝိုင်းပြီးသွားတော့..အဖေ့ကား
ထွက်သွားတယ်။ကျွန်တော်တို့လဲ ခါတိုင်း
လိုအခန်းထဲ တန်းမဝင်ပဲ စကားပြောရင်း
ဆက်ထိုင်နေမိကြတယ်…။ခါတိုင်းတော့
အဖေ့ကားထွက်သွားပြီဆိုုရင် အမေ့ ကို
အားရပါးရ လိုးပေးပြီး ဆန္ဒဖြည့်ပေးလေ့
ရှိတယ်လေ…။ဒီနေ့တော့….ညီမလေးက
စဖောက်တယ်…..။
” ဖေကြီး….ခ်..ခ်..ခ်…”
အမေက ကြည်ကြည်နူးနူးပြုံးနေ
တယ်။
” စမီး ကိုလဲ ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပေး
နော်…ဖေကြီး…..ခိခိခိ…ကိုုကိုကတော့
ကွာ…ဘွာတေး..ဘွာတေး….ဖေလေး..ဖေလေး…ဖေဖေလေး….ခ်ခ််ခ်…”
” ညီမလေး နော်..”
ကျွန်တော် ဘာမှပြန်မပြောတတ်ဘူး။
အမေကတော့ တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး ထမင်းပွဲ
သိမ်းနေတယ်။အမေ့ကို ကြည့်ရတာပျေ ာ်
ရွှင်နေသလိုပဲမို ကျွန်တော်လဲစိတ်ပေါ့လာ
တယ်။စောစောက လေးလံတဲ့စိတ်တွေ
လွင့်ပါးသွားတယ်..။
” အမေ…သေချ ာလား..ဟင် ”
” ဆေးခန်းမှာ စစ်ပြီးပြီ မောင်ရဲ့….
နှစ်လကျေ ာ်သွားပြီ…ခ်ခ်ခ်..”
” ခ်ခ်…အမေနဲ့ကိုကို လိုးလို ့မွေးတဲ့
ကလေးက စမီးနဲ့ ဘာတော်မလဲဟင်….
ခ်ခ်ခ်….ခ်ခ်ခ်…ကိုကိုတို့မျ ား..လိုးချ က်..
လက်လန်တယ်….”
” ညီမလေးရယ်…ကိုကိုကအမေ့ကို
ချစ်တာပါ….အမေကြမ်းတာတော့ နင်မ
ပြောဘူး…တစ်ဖက်သတ်…”
” သမီးအစ်ကိုဘယ်လောက်ထန်တယ်..သမီးသိနေတာပဲ..သူ့လီးရည်တွေဘယ်လောက်မျ ားတယ်သမီးသိနေတာပဲ….ခ်ခ်ခ်….”
” မဟုတ်ပါဘူး….အမေ့အိုးကြီးဘယ်လိုမျ ားဖြိုလဲ လို့ စဉ်းစားကြည့်နေတာ ခ်ခ်
ဗိုက်တောင်ကြီးရတယ်လို့..ခ်ခ်ခ်…”
” အောင်မယ်လေး…စုံလို့..စုံလို့….
ကံကောင်းလို့ ဖင်ပါလိုးမသွားတာ….”
” ဗိုက်ကြီးပြီဆိုတော့..အမေအရင်က
လိုခံလို့ မဖြစ်တော့ဘူးနော်…ဖေလေး…
အဲ…ဖေဖေလေး…ကြည့်လုပ်….”
” နုတုံးတော့ ရပါတယ်သမီးရယ်… ဟိုတုံးကလို စိတ်လွတ်လက်လွတ် မလုပ်ဖို့ပဲ လိုတာပါ၊ ပုံမှန်ကတော့ ရပါတယ် ”
” အမယ်….အမေကိုယ်က ခံချင်နေ
တာ…ဟိုလူက ဗိုက်ကြီးလဲရှောင်မယ့်လူ
မဟုတ်…လိုးလိုက်မယ့်အမျိုး…”
” ခ်ခ်ခ်…ပုံမှန်တော့ စားရမှာပဲသမီး
ရေ ့….ပုံမှန်မစားရင် ဖင်နာတယ်.ခေါင်း
ကိုက်တယ်.စပယားတယ်..ခ်ခ်ခ်….”
” ကိုကို..ဒေါ့ဂီတွေ..တစ်ပေါင်ကျေ ာ်
တွေ..ရှောင်တော့နော်….လှေကြီးပဲထိုး..
ခ်ခ်ခ်.. တစ်ပေါင်ကျေ ာ်ချင်ရင်….မလေးနဲ့
ညှိ..ခိခိ….ဒေါ့ဂီဆို…ဒီကိုလာ…ခ်ခ်ခ်…”
” ကဲ….သားရေ…ပုံမှန်လေးတစ်ချီ
စ ကြစို့….”
” ဒို့အမေကတော့ကွာ….နေ့တိုင်းကိုထမင်းစားပြီး..တစ် ပဲ၊ ဒါကြောင့် ဗိုက်ကြီးတာ…. ကိုကို…လှေကြီးထိုး..နော်..သတိ
သတိ….ဖေဖေလေးရေ……လှေလေးကို
လှော်…လှော်…ခ်ခ်ခ်..”
[Image 124.jpg]
ဒီလိုနဲ့…ပျေ ာ်နေခဲ့တာ…ဒီိဇင်ဘာ
စာမေးပွဲစစ်ခါနီးတစ်ရက်….
” ကိုကို….ဒီနေ့ည …စုစုတို့ ဘွတ်ပွဲ
ချေ ာင်းမလား….”
” ဘယ်လို….”
” စုစုနဲ့ဆရာထူး…ဒီညချိန်းထားတယ်
အဲဒါ…ကိုကို ချေ ာင်းမလား…လို့..”
ဘယ်လိုဖြစ်သွားပါလိမ့်။ကျွန်တော်
စုစုကို ဥပုသ်နေ့တိုင်း သွားလိုးတယ်။တစ်
နေကုန် လိုးတာ..။ ငြိမ်မယ် လို့ထင်နေမိ
တာ….။ခုတော့….
ကျွန်တော် ညီမလေးနဲ့ စုစုအိမ်ဖက်
သွားတော့…ဘိုးမြိုင်ကိုမတွေ ့ဘူး။ဆေးကု
သွားနေတယ်..။ညီမလေးက ဖုန်းကြည့်နေ တယ်။
” ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ…”
စုစုက ကျွန်တော် ဘာဖြစ်နေလဲသိ
တယ်။သူကိုယ်တိုင် ညီမလေးကတဆင့်
ကျွန်တော့်ကို အသိပေးတာ..။
” မောင်ကလဲကွာ….စိတ်အေးအေး
ထားစမ်းပါ….ပြောပါမယ်…”
” ပြော….”
” ဆရာထူးက စုကိုဖန်နေတာကြာလှ
ပြီ…ဆရာတပည့်ဆိုတော့..ရည်းစားစကါး
တော့မပြောရဲဘူး….အခွင့်အရေးရတိုင်း
စု နို့တွေကိုကြည့်ကြည့်နေတာ…မျက်လုံး
ချင်းစိုက်စိုက်ကြည့်ပြီး အထာပြနေတာ”
” သူ့ရှေ့ သွားရွပြလို့ နေမှာ…”
” မဟုတ်ဘူးကွ…စုကကိတ်လို့…သူ
စုကိုလိုးချင်လို့…သိပလား…ချစ်လို့မဟုတ်
ဘူး…စုဖင်တွေ..နို့တွေကိုကြည့်ပြီး သူလီး
တောင်တော့ စုမြင်အောင် မသိမသာပွတ်
ပြနေတာ.ကြာပြီ..”
” ဒါနဲ့..ဘယ်လိုဖြစ်..”
” ဗုဒ္ဓဟူးနေ့…ကာယချိန်မှာသူကစုကို
ဘော်လီဘောသင်ပေးတာ….စုကစပို့ရှပ်
အဖြူ ပဲဝတ်ထားတော့ နို့တွေကဖောင်းအိ
ပြူ းထွက်နေပြီး ပြေးတိုင်းလှုပ်နေရော….
စုလဲမသိဟန်ဆောင်ပြီး ခုန်ခုန် ပြလိုက်
တော့ သူ့ကောင်ကြီး ခေါင်းထောင်လာ
လို့ ဘောင်းဘီထဲဖောင်းထ နေတ
” အဲဒါ ဘာဖြစ်…”
” နေပါဦး..မောင်ကလဲ..စကားဖြတ်
မေးနေတာပဲ….နဲနဲလေးကြာတော့လူရှင်း
နေတာနဲ့…ခဏနားရင်း အအေးသောက်
တော့…မြေကြီးပေါ်ဖင်ချ ထိုင်ရင်း…မသိ
မသာ အောက်စလွှတ်ပြလိုက်တာ..။ မသိ
သလိုနဲ့အကြာကြီိးပြထားလိုက်…ပြန်တင်
လိုက် လုပ်ပေးတော့ သူက စုမသိအောင်
စောင်းကြည့်..ငုံ့ကြည့်…တဲ့တဲ့ကြည့် အ
လုပ်ရှုပ်နေရော….”
” ငထန်မ….”
” ဟီး….နောက်တော့ နားနေခန်းထဲ
စုကိုခေါ်သွားပြီး ကိုင်တာ..။စုက ကြောက်
သလို…ရှက်သလို…မူတူးလုပ်ပြီးမှလိုက်သွားတာ..။အခန်းထဲလဲရောက်ရော….
ကမူးရှူ းထိုးဖက်နမ်းပါလေရော.။ဘာမှလဲ
မပြောဘူး။
” စုက ခံတာပဲလား….”
” ပထမတော့ ဟန်ဆောင်ရုန်းရသေး
တာပေါ့…နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်
နို့တွေကိုင်…လုပ်လာတာနဲ့ အသာလေး
ငြိမ်ပေးလိုက်တာ။ ဘော်လီကိုဇွတ်ချွတ်
နေလို့ အပေါ်ကပဲ နှိုက်ကိုင် ခိုင်းရသေး
တယ်။နောက်တော့ စု လက်ကိုယူပြီး သူ့
ဒုတ်ကြီးကိုင်ခိုင်းတာ…စုကအင်တင်တင်
ပုံစံလုပ်ပြီးပွတ်ပေးလိုက်တော့ ဆတ်ဆတ်
ခုန်လာတာပေါ့။
” ခွေးမ….တတ်တယ်….”
” ခ်ခ်ခ်….မောင်ကွာ….နို့တွေတအား
ဆွဲတာပဲ….နာတယ်…ခ်ခ် သူစိတ်လာနေ
ပြီ…ခစ်ခစ်….သူ့လီးက ဟောဒီမောင့်လီး
လောက်ရှိတယ် ဆရာ….ဟီးဟီး..”
” လာကွာ…လိုးရင်း ပြောပြ…”
” အဲ့….ခံရချည်သေး..ခ်ခ်ခ်….အာ…
ကြမ်းပီ..ကြည့်….နာတယ်..လို့…တအား
ဆောင့်ထည့်တာပဲ.. အား..အား…မရ
သေးဘူးလေ…အား…အင့်..အင့်..အင်း
အင်း….အဲလိုလေးလုပ်စမ်းပါ…အင်း…
ပုံမှန်လေးပဲ…အင်း…အင်း ..ဟုတ်ပြီ.”
” ကဲ…ပြော…”
” နောက်တော့..သူ့လက်ကြီးနဲ့ စု
လက်ကိုကိုင်ပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ခိုင်းတာ.
စုကလဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး…ဆရာရယ်..
ကြ
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၃၆
..ဆရာရယ်..
ကြီးလိုက်တာနော်…လို့ပြောလိုက်တော့
ကော့ကော့ပြီး စု ဆီးခုံကိုထိုးတယ်။ သုံး
လေးချက်ကော့ထိုးပြီး ကွင်းတိုက်ခိုင်းသ
လို လက်ကိုင်လုပ်ခိုင်းလို့တိုက်ပေးလိုက်
တာ…ဆယ်ချ က် ဆယ့်ငါးချ က်လောက်
ရောက်တော့ ဗျ စ်…ဗျ စ်…ဗျ စ် ဆိုလရေ
တွေထွက်သွားရော…”
” အင့်…အင့်…မောင်…အင့််..ကြမ်း
ချက်…အား…ငါ့လိုးမယောကျ ာင်္း..အင့်.
မညှာမတာလိုးတယ်..အင့်..အင့်..ရှီး….
ကျွတ်ကျွတ်…အဲတော့မှ..နို့တွေလွှတ်ပြီး
ဖက်ထားတာရှင့်….အား….ကျေ ာင်းတွေ
မပိတ်ခင်…အင့်…တွေ့ရအောင်ဆိုလို့..အ
ဒီနေ့ည ကိုးနာရီ…အား..ငါ့လိုးမ…အင့်..
ဦးထွေးလေး သရက်ပင်အောက် တဲမှာ
ချိန်းထားတယ်…အား..အား..အား..ရှီး..
ကျွတ်ကျွတ်….ကဲ…ဒါပဲ…အင့် အင့်….
လိုးစမ်းကွာ….အင့်…သေအောင်လိုး…
အင့်..အင့်…ပြွတ်..ပြွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..
ဘွတ်…ဆောင့်ပေး..ဆောင့်..ဆောင့်..
ကောင်းတယ်..ဆရာထူး….”
” လီး..ဆရာထူးလား..အင့်..အင့်..
ငါလိုးမ…အင့်..ဘွတ်..ငါလိုးမ…ဘွတ်..
ငါလိုးမ…အင့်…လီး..ဆရာထူး…အင့်..
ဒီလီးကြီးဆရာထူး…အင့်..ငါလိုးမ…အင့်.
လီးဆရာထူး…လီးဆရာထူး..လီးဆရာထူး ..လီးပဲ..လီးပဲ..ဘွတ်…လီး..လီး အင့်
လီးဆရာထူး…အင့်..ဘွတ်..ထူးစမ်း..အ
ငါလိုးမမိန်းမ..အင့်…ဖာသယ်မ..ငါလိုးမ
ကြိုက်ကုန်း..ဘွတ်..ပြွတ် ..စွပ်..ရော့…
အူး….ငါလိုးမကြိုက်ကုန်း…..ဘွတ်…”
တစ်နာရီလောက် စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုး
ပစ်လိုက်တော့…သူလဲမျှေ ာ့သွားတယ်။
လရေတွေလဲ ခါတိုင်းထက်ပိုထွက်တာကို
သတိထားမိတယ်….မနာလိုတာ….။
နှစ်ယောက်လုံးအမောပြေမှ….
” ည…မောင်လာရမှာနော်….”
” လာပါဝူးကွာ….မခံစားနိုင်ဘူး ”
” လာရမယ်မောင်…မောင်မလာရင်
စုမသွားဘူး….”
” အသဲခွဲတာ….ရိုးရိုးခွဲလဲ ကွဲပါတယ်
စုရာ….ဒါပေမယ့်..စုလာစေချင်ရင် လာပါ့
မယ်…”
” သူ့ကျတော့ မမမိနဲ့လိုးတာ ဗီဒီယို
တောင်ရိုက်ပေးရတယ်…ဒီမိန်းမချစ်တာ
ကို မသိပဲနဲ့….”
” လာမယ် ဆို…အတူသွားမယ်..ညီမ
လေးတော့ မခေါ်ဘူး…”
” အင်း….အတူသွားမယ်..စောစော
ခုနစ်နာရီလောက်..အဖေ့ကို မမမိတို့အိမ်
သွားမယ်ပြောပြီး ထွက်ရအောင်…”
” ကိုးနာရီဆို….”
” အင်းလေ….ကိုးနာရီမှအပြင်ထွက်
ရင် အဖေကဘယ်လွှတ်ပါ့မလဲ…”
” ဒါဆို….”
” စောစောသွားပြီး မောင်နဲ့အရင်လိုးမယ်…ပြီးမှ..မောင်ထူးနဲ့လိုးမယ်. .ပြီးရင်
မောင်နဲ့ ထပ်အလိုးခံမယ်….ဟီး.ဟီး..”
” ဖာသည်မ….ကြိုက်ကုန်းမ..အင့်..
အင့်…ဒီလီးငုံထား….စောက်ပတ်ပြဲမ….
ဒီလောက်လိုးပေးထားတာတောင် မဝနိုုင်
ဘူး…အင့်…ငါလိုးမ…”
” အိ… ခ်ခ်ခ်….ငါ့လိုးမယောကျ ာင်္း..
လီးတောင်နေပြန်ပြီ….တောင်ရင်လဲ လိုး
ဟာ….ချွတ်အုံး…သုတ်ရအောင်…”
” မချွတ်ဘူး….လီးမှမချွတ်ဝူး…နင့်
စောက်ပတ် သူမျ ားမလိုးခင် ငါဝအောင်
လိုးမှာ…လီးမှမချွတ်ဘူး…လီးမှမချွတ်ဘူးအင့်….အင့်…ဖာသည်မ..ကြိုက်ကုန်းမ…
ငါလိုးမ…စောက်ပတ်ပြဲမ..အင့်..အင့်.”
” လိုးစမ်း…ရော့…ခံတယ် .ရော့…
ဆောင့်…စောက်ပတ်ပြဲအောင်ဆောင့်
ငါ့လိုးမယောကျ ာင်္း ဆောင့်…အသဲကွဲ
အောင်ဆောင့်…ငါ့လိုးမ…ငါ့လိုးမ….
ဟီး ဟီး..ဟီး..အင့်…ငါ့လိုးမ..ဟီး..ဟီး..
အင့်…မအေလိုး…အင့်…အီးဟီး..ဟီး..
အော်ငိုပြီး ပြန်ပြန်ဆောင့်ခံတယ်ဗျ ာ
ငိုသံကအကျ ယ်ကြီး…။နှုတ်ခမ်းကိုနမ်း
ပြီး ပိတ်ထားရတယ်..။ရှိုက်ကြီးတငင် ငို
တာ..။ကော့ကော့ခံ ပြီးညှစ်နေတာကလဲ
ပက်စက်တယ်..။လီးပြတ်တော့မတတ်
ညှစ်ထားတာ။ဖက်ထားတာကလဲ လွတ်
ထွက်ပြေးမှာစိုးရိမ်တဲ့အတိုင်းပဲ…။သူ….
ခဏခဏ ပြီးနေလို့စောက်ရေတွေလဲ…
ဗွက်ပေါက်နေပြီ….။
ငိုသံတိတ်သွားတော့ ရှိုက်နေတာ အ
ကြာကြီး….။ပြီးမှ ပုံမှန် ဖြစ်သွားတယ်….။
ငိုထားတယ်ဆိုေပမယ့် အောက်ပေး
တော့ကောင်းကောင်းပေးပါတယ်။ငိုလိုက်
ရလို့ ရင်ပေါ့သွားတယ်ထင်ပါရဲ့..။ခါးကို
သူ့ခြေထောက်နဲ့ခွ..ခြေဖျ ားတွေချိတ်..ဖင်
ကိုမြှောက်ကပ်ထားပြီး စကောဝိုင်းတယ်၊
ပွတ်တယ်..ကော့ညှောင့်တယ်..လီးကို
အကွာမခံဘူး..။
လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ကျေ ာပြင်ကို
သိုင်းဖက်ထားတာ..ရင်ဘတ်နဲ့နို့ ခွာမရ
ဘူး၊လေဝင်ပေါက်မရှိဘူး..။နမ်းနေလိုက်
တာလဲ..နှုတ်ခမ်းတွေ ထူပူနေတာပဲ..။
လျှ ာကိုလဲ မလွှတ်တမ်းစုပ်ယူ ပြီးရစ်ပတ်
ဆော့ကစားလိုက်၊လျှ ာဖျ ားချ င်းလှုပ်ပွတ်
ဆော့လိုက်၊သွားနဲ့ ့မထိတထိတေ့ကိုက်
လိုက် အမျိုးမျိုး အရသာယူတယ်။
အရသာထူးကိုပေးနေပေမယ့်အချိန်
သိပ်မကျန်တော့လို့ ကျွန်တော်လဲ သွက်
သွက်လေးလိုးပြီး သူတောင့်တနေတဲ့…
လီးရည်တွေ သူ့စောက်ပတ်ထဲ အပြည့်
ထည့်ပေးလိုက်တော့..အသံကုန်အော်ပြီးတွန် ့လိမ်ကောက်ကွေးသွားတယ်။ခဏ
နားပြီး သူနဖူးလေးကို ဖွဖွနမ်းရင်း….နှုတ်
ဆက်တော့ ကြည်ကြည်နူးနူး ပြုံးပြီး မျ က်
စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြပါတယ်…။
” ခြောက်နာရီ ထိုးတော့မယ်၊ မိန်းမ
က,မယ့် ဇာတ်လမ်းတွဲက အချိန်နီးနေပြီ..
မောင်…ညီမလေးကိုပြန်ပို့ရဦးမယ်…နေ
ရစ်ခဲ့နော်….”
” ဟုတ်ကဲ့ပါ မောင်ရယ်….ကျွန်မက
ကြိုက်ကုန်းပါ မောင်….”
[Image 122.jpg]
ညနေခြောက်နာရီလောက်ထမင်းစား
ပြီး…စုစုတို့အိမ်ဖက်ထွက်ခဲ့တယ်။အမေ့
ကိုယ်ဝန်ကလဲ ရင့်လာပြီမို့ညီမလေးက မ
လိုက်ပဲ အိမ်စောင့်နေခဲ့တာ။သူ့ကိုလဲပြော
ပြထားပြီးပြီလေ….။
ခုနစ်နာရီထိုးတော့ စုစုနဲ့နှစ်ယောက်
အတူထွက်လာပြီး ကိုမြင့်နိုင်အိမ်ခဏဝင်
လည်ကြတယ်။အောင်မယ်လေး…မမမိ
ဆွဲစားခံရတော့မလို့…စုစုကယ်ပေလို့သာ
ပေါ့။ဒါတောင် လူလစ်တုံး လီးတစ်ချက်ဆွဲ
ညှစ်ခံလိုက်ရသေးတယ်။
” စုစုတို ့ချိန်းထားတဲ့ ဦးထွေးလေး ခြံ
ထဲက သရက်ပင်ဘေးမှာ..စက်တဲဟောင်း
တစ်လုံးရှိတယ်၊တခြမ်းကပျဉ်ခင်းကွပ်ပျစ်
တစ်ခြမ်းကမြေစိုက်၊အရင်ကထော်လာဂျီ
ထားတာပေါ့။အခင်းရှိတဲ့အပိုင်းကပျဉ်ကာ
ထားပြီး မြေစိုက်နေရာကအကာမရှိဘူး။
လမ်းမကကြည့်ရင်….တဲနောက်ကျေ ာပဲ
မြင်ရတယ်။စည်းရိုးက ကြက်ဆူပင်တွေပဲ
ခပ်စိပ်စိပ်စိုက်ထားတာ…သူခိုးမရှိတော့
မပူရပါဘူး။ တဲကိုရောက်တော့ရှစ်နာရီ
သံချေ ာင်းခေါက်သံကြားရတယ်။
စုစုလေ….နမ်းလိုက်တာမျ ား..အသဲ
တွေ..အူ တွေပြုတ်
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၃၇
စုစုလေ….နမ်းလိုက်တာမျ ား..အသဲ
တွေ..အူ တွေပြုတ်ထွက်သွားမလားထင်မိ
တယ်။အငမ်းမရ…တစ်ရှိုက်မက်မက်နမ်း
တာ…။လီးကိုလဲ တင်းကြပ်နေအောင်ဆုပ်
ထားတာ….။ပြီးမှ ကျွန်တော့်ကုိုတွန်းလှဲပြီး
သူအပေါ်ကတက်ဆောင့်တယ်။ ဘာ အ
ခွင့်အရေးမှ ကျွန်တော့်ကိုမပေးဘူး။ခေါင်း
ကဆံပင်တွေ လေမှာပျံဝဲပြီး…နို့ကြီးတွေ
ခုံပေါက်နေကြတယ်။အသံထွက်ခွင့်မပေး
ဘူး။ပါးစပ်ဟလိုက်တာနဲ့ သူကုန်းနမ်း
တော့တာပဲ။
ကျွန်တော်လဲ သူ့အလိုကျ….သူ့ ့ဆန္ဒ
အားလုံးလိုက်လျေ ာပေးပါတယ်။နာရီိဝက်
ကျေ ာ်ကျေ ာ် သူစိတ်တိုင်းကျ လိုးပြီးမှ…
ကျွန်တော့်ကို အပေါ်တက် လိုးခိုင်းတာ။
တနှာပြင်းပြင်းဟန်ချ က်ညီညီ တုန့်ပြန်လူး
လွန့် ကော့ခံပြီး…ကျွန်တော့်ကိုဦးဆောင်
သွားရင်း နှစ်ယောက်အတူ ပြီးအောင်
လိုးခဲ့ကြပါတယ်။
တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားကြ
ပြီး နမ်းရှိုက်နေမိကြပါတယ်။ကိုးနာရီသံ
ချေ ာင်းခေါက်သံကြားတော့..ကျွန်တော်
တဲအပြင်ဖက်ထွက်ခဲ့တယ်။သူ့စောက်ပတ်
ထဲမှာကျွန်တော့်လီးရည်တွေ အိုင်ထွန်းပြီး
ကျန်ခဲ့တာ….။
သိပ်မစောင့်ရပါဘူး၊လက်ထဲမှာကြွတ်
ကြွတ်အိတ်တစ်လုံးနဲ့ ခြံစည်းရိုးကြားက
ဆရာထူးဝင်လာတယ်။သူ တဲထဲဝင်သွားမှ
ကျွန်တော် အကာပျဉ်နံဘေး ကပ်ချေ ာင်း
ကြည့်တာ။ဆရာထူးက ကြွတ်ကြွတ်အိတ်
ကို စင်ထောင့်မှာတင်ပြီး စုစုကိုဖက်နမ်း
တယ်။
စုစုက သူ့ပုခုံးကို ကိုင်ထားတော့
သူကစုစုနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းရင်း လက်က
နို့ကိုဆုပ်ချေ နေတယ်။လက်တစ်ဖက်က
ခါးကိုဖက်ထားပြီး ဆီးခုံချ င်းကပ်ပွတ်နေ
တယ်။အရပ်က တော်တော်မြင့်တော့စုစု
ခြေဖျ ားထောက်ထားရတယ်။ကြာကြာမ
ခံနိုင်ပါဘူး….စုစုကြမ်းခင်းပေါ်ထိုင်လိုက်
တော့ သူကစုစုပုခုံးကိုတွန်းပြီးပက်လက်
အနေအထားြဖစ်သွားမှ သူပါမှောက်ချ
တာမြင်ရတယ်။
စုစု ကဆရာ..ဆရာ.နဲ့တုိုးတိုးလေး
ငြင်းနေတာ…။နောက်…လက်တစ်ဖက်
က နို့ကိုကိုင်ချေ နေပြီး ကျန်လက်တစ်
ဖက်က စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်နေတယ်။ထမီ
ကိုတော့မလှန်သေးဘူး…။ ထင်ထင်ရှား
ရှားမမြင်ရပေမယ့် သိသာတယ်။စုစု က
ဟန်ဆောင်ပြီး လက်တွေကိုတွန်းဖယ်နေ
ပေမယ့် သူကစုစုလက်တစ်ဖက်ကိုယူပြီး
လီးကိုကိုင်ခိုင်းတယ်..။
စုစုကလဲ တအိအိ ညည်းသံပေးပြီး
ငြင်းသလိုနဲ့ ကိုင်ပြီးဆော့ပေးနေတာမြင်
ရတယ်။တိုးတိုး…တိုးတိုး နဲ့စကားတွေ
ပြောနေကြပြီး…ခဏနေတော့ စုစုထမီကို
ဆွဲတင်..ပုဆိုးချွတ်ချပြီးလိုးတော့တာပဲ။
စုစုက ပေါင်တွေကားထားပေးတော့..သူ
က ပေါင်တွေကိုလက်ဖျံနဲ့ မတင်ပြီးကြမ်း
ပြင်လက်ထောက်လိုးတယ်။အရပ်မြင့်နေ
ပြီး စင်ကနိမ့်နေတော့ သိပ်အဆင်မပြေ
ဘူး။လီးဝင်သွားလို့ထင်တယ်…စုစုအော်
တာ ငိုသံပေါက်နေတယ်..။
စုစု အော်လဲ ဆရာထူးမရပ်ဘူး၊လိုး
တာပဲ။မြေသားအခင်းကိုခြေကန်ပြီးအားရ
ပါးရ ဆောင့်တယ်။ ဆောင့်ချ က်တွေက
စလာကတည်းက ကြမ်းတယ်..။ဖုန်း…
ဖုန်း…ဖုန်း..နဲ့ အချ က်ငါးဆယ် တစ်ရာ
လောက်ဆောင့်လိုးပြီးတွန့်လိမ် ငြီးတွား…
ပြီးသွားတယ်..။စုစုကငိုနေတော့ ဖက်ပြီး
ချေ ာ့နေတယ်..။
မကြာပါဘူး၊ခဏနေတော့လစ်ဖို့ပြင်
တာပါပဲ ။ယူဖို့…လက်ထပ်ဖို့..ခိုးပြေးဖို့ အ
သံတွေ ကြားနေရတယ်။ ဆရာထူး က
လေသံတိုးတိုးနဲ့ချေ ာ့ပြီး အတင်းပြန်မယ်
လုပ်နေတော့စုစုက လက်ဆွဲထားတယ်။
နောက်တော့မှ..”.ရတယ်ဆရာ…ကျွန်မ
ဘဝနဲ့ကျွန်မကံပဲ…ဗိုက်ကြီးလာရင်လဲ….
ကျွန်မရှင်းမယ်…ဆရာတာဝန်မယူလဲ..
အဲဒါ ဆရာ့သွေးပဲ…” လို့ပြောပြီးလွှတ်
ပေးလိုက်တာ….လစ်ပါလေရော…။
ဆရာထူး ခြံစည်းရိုးကျေ ာ်တော့ချ က်
ချင်းပဲ စုစုကကြွတ်ကြွတ်အိတ်ထဲက ရေ
ဘူးထုတ်ပြီး ရေဆေးတယ်။အကြာကြီးပဲ
ပြောင်စင်အောင်ဆေး တစ်ရှူ းနဲ့သန့်စင်
ပြီးမှ ….
” မောင်ရေ….” လို့ အသံတိုးတိုးနဲ့
ခေါ်တယ်။ကျွန်တော်ဝင်သွားတော့ ဇွတ်
အတင်းဖက်ပြီး အငမ်းမရ နမ်းစုပ်တယ်။
အော်….မိန်းမ..မိန်းမ…..။
[Image 123.jpg]
ဒီတစ်ခါအနမ်းတွေက နွေးထွေးနူးညံ့
တယ်။ အရှိန်ကို တရစ်ရစ်နဲ့ မြှင့်ယူတယ်။
လက်ချေ ာင်းလေးတွေက ကျွန်တော့် ဆံ
နွယ်တွေနဲ့မျက်နှာပြင်မှာ ဖွဖွ နုနု လူးလာ
ခေါက်ပြန်ဆော့ကစားတယ်..။
စုစု နို့အုံကြီးရဲ့အိစက်ပူနွေးမှု လှိုင်း
ကိုကျွန်တော့်ရင်အုံက ခံစားနေရတယ်။
သူ့အသက်ရှူ သံ မြန်လာတာနဲ ့အမျှ….
သူ့နို့ကြီးတွေရဲ့ ဖိကပ်ပွတ်ချေ မှုအရှိန်က
မြင့်ပြီး မြန်လာတယ်။သူ့ခါးလေးကိုလက်
နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းဖက်ထားပေးတော့ ဆီးခုံ
ချင်းပွတ်တယ်၊ကော့ကော့ထိုးပေးတော့
ဖင်ကြီးကိုကိုင်ပြီး ဆွဲကပ်ထားမိတယ်..။
လီးကြီး ကလဲ တောင်လှပြီ..။
နမ်းစုပ်ရင်းနဲ ့ လက်တစ်ဖက်က
သူ့ဖင်ကြီးကိုင်ထားပြီး ကျန်လက်နဲ့နို့အုံ
ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ သူကအကျႌ ကို
အလောတကြီးချွတ်ပေးပြီး ဘရာကိုပါ
တစ်ခါထဲချွတ်ပစ်တယ်။ကျွန်တော့်တီရှပ်
ကိုလဲ သူတစ်ခါထဲ ချွတ်ပေးတော့ဖင်ကြီး
ကိုမလွှတ်ချင်ပဲလွှတ်လိုက်ရပြီး လက်တွေ
မြှောက်ပေးလိုက်ရတယ်။
သူထမီကိုချွတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ဖြန့်
ခင်းနေတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်ပုဆိုးကို
ကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ပစ်ပြီး ခြေထောက်နဲ့ပဲ
ကြမ်းပေါ်တင်ရင်း…ကုန်းနေတဲ့သူ့ဖင်ကြီး
ကိုလီးနဲ့တေ့တေ့ထိုးလိုက်တယ်။သူက…
ဖင်ကိုနောက်ပြန်တွန်းတွန်းပေးရင်း ထမီ
ကိုသေသေချ ာချ ာခင်းနေတာ..။ပြီးတော့
မှ ကျွန်တော့်ဖက်ကိုပြန်လှည့်ပြီးဖက်နမ်း
တယ်…ကျွန်တော်လဲ သူ့ကိုဖက်ပြီးနို့ကြီး
ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ချေ တယ်။နို့သီး
ခေါင်းလေးတွေကို လက်မ လက်ညှိုး လက်ခလယ် တွေနဲ့ချေပေးတယ်….၊တစ်
ချ က်တစ်ချ က် နို့သီးကိုဆွဲဆန့်ပြီး ဆတ်
ကနဲပြန်လွှတ်ပေးတော့..လည်ချေ ာင်းသံ
လေးနဲ့.. အွင်….လို့ညည်းတယ်။
သူ ကြာကြာသည်းမခံနိုင်ဘူး၊ လီးကို
လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲ
ကြောင်းအတိုင်းလေးငါးချက်ပွတ်ဆွဲလိုက်စောက်စေ့ကိုဒစ်ဖူးနဲ့ပွတ်
၃၈
သူ ကြာကြာသည်းမခံနိုင်ဘူး၊ လီးကို
လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲ
ကြောင်းအတိုင်းလေးငါးချက်ပွတ်ဆွဲလိုက်စောက်စေ့ကိုဒစ်ဖူးနဲ့ပွတ်လိုက်၊ ဖင်
ကြီးကော့ကော့ထိုးလိုက်နဲ့ ရွနေတယ်။
ကျွန်တော် လက်တစ်ဖက်နဲ့သူ့စောက်
ဖုုတ်ကိုအုပ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲနှိုက်လိုက်
တော့ အွန့်..ဆိုကော့ပေးတာ..။စောက်
ရည်တွေဖတ်ဖတ်နစ်အောင်ရွှဲ နေုပြီ။
” မောင်….စု တအားရွနေပြီ…အလိုး
ခံချ င်နေပြီ….လီးဆာနေပြီ မောင်…”
စု ကိုယ်လုံးလေးကို အသာဖိ လိုက်
တော့ အလိုက်တသိနဲ့ ထမီပေါ်ကျေ ာချ
ခင်းပြီး ပေါင်နစ်ချေ ာင်းကို မြှောက်ထား
ပေးတယ်….။လက်နှစ်ဖက်က ကွပ်ပျ စ်
နခမ်းဘောင်ကိုအားပြု ဆုပ်ထားတာမြင်
ရေတာ့ အကြမ်းခံတော့မယ်..လို့ကြိုတွက်မိတယ်။ မြှောက်ထားတဲ့သူ့ပေါင်ရင်း ကို
ခွထိုင်လိုက်ပြီး..စောက်ပတ်ကွဲကြောင်း
အတိုင်း ဆယ်ခါလောက် ထက်အော က်
ပွတ်ပေးနေတော့ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး သူ့
လက်နဲ့ လီးကိုကိုင်..စောက်ခေါင်းပေါက်
မှာတေ့ပေး ရော….
” သိပ်..နှိပ်စက်တာပဲ..စောက်မြင်
ကပ်တယ်…ထည့်….”
ဒစ်ဖူးကြီး စောက်ခါင်းထဲကို ထိုးခွဲဝင်
သွားတော့ စောက်ပတ်ကြီးပွစိပွစိနဲ့ ညှစ်
တယ်..။ တအိအိနဲ့တိုးဝင်သွားပြီး..ဒစ်ဖူး
က သားအိမ်ဝနဲ့ နူးနူးညံ့ညံ့ ထိုးထိတယ်။
တော်တော်ကြာအောင် စိမ်ထားပေးတော့
ကျွန်တော့မျ က်နှာကိုစူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်
ပြီး တစစ်စစ် ညှစ်တယ်…။ညှစ်လေလေ
စောက်ရေထွက်လေလေ….ဘာမှမလုပ်
ရသေးပဲ တဇိဇိ မည်နေလို့…ဆီးခုံချင်း
ဖိကပ်ပြီး ညှောင့်ပေးလိုက်တယ်။ဆောင့်
ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကပ်ညှောင့်တာပါ။အဲ…သူ
ကလဲ…ညှောင့်လေ..ညှစ်လေ…စောက် ရေထွက်လေ….၊ညှောင့်လေ..ညှစ်လေ…
စောက်ရေထွက်လေ….၊ စောက်ရေတွေ
လျှံ ထွက်လာတယ်။
အင်း….ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်….ဟူး….
ဟား….ရှီး…..ကျွတ်…ဖူး….ဇိ..ဇိ..ဇိ….
အင်း…ဟီး….ဖူး….ကျွတ်ကျွတ်…ဟင်း..
ကောင်းလိုက်တာနော်….မောင်ရယ်….
စောက်ပတ်ကြီးထဲ ပြည့်တင်းနေတာပဲ..
ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်….အားရလိုက်တာ….
အောင်မယ်လေးနော်….ရှီး…ကျွတ်..ဖူး..
ဇိဇိဇိ….ဟား….အမေရေ….ရှီး…ဟင်း…
အား….ဟု.ဟု.ဟု ..ပြီးတယ်မောင်ရယ်..
စု..ပြီးပီ…ပြီးပီ…အားမလေး..ရက်စက်
တယ်မောင်ရယ်…ကောင်းလိုက်တာ…
ပြီးပီမောင်ရေ…ကျွတ်ကျွတ်…ဟင်း……
အင်း..ဟင်း……
” ကောင်းနေတာလား စု….”
” ဟုတ်တယ်မောင်…စုကောင်းနေ
တာ…မဆောင့်နဲ့ဦးနော်….ခဏ..ယူပါရ
စေဦးမောင်ရယ်……”
ညှစ်လဲမညှစ်နိုင်တော့ဘူး၊ကော့လဲ
မကော့နိုင်တော့ဘူး၊ရွလဲမရွ နိုင်တော့ဘူး
လက်နှစ်ဖက် ခေါင်းနောက်ပစ်ပြီး မျက်စေ့
မှိတ် မှိန်းနေရော….။တော်တော်ကြာကြာ
ယူနေတာ….စောက်ပတ်ထဲလီးထည့် ပြီး
မဆောင့်သေးပဲ သည်းခံစောင့်ရတယ်..။
သူ့မျက်လုံးလေး ဖွင့်လာတော့မှ….
” ဘယ်နှစ်ခါ ပီးလဲ…စု..”
” အင်….ခုမှ ပီးတာလေ……”
” အစောတုန်းက ရော….”
” ဘယ်တုန်းက…အာ…ငါ့လိုးမ…
ဘုန်း….မအေလိုး….ဘုန်း…ငါ့လိုးမ…
ဘုန်း..ဘုန်း..ဘုန်း…ငါ့လိုးမကြီး…ဘုန်း..
စုတ်ပဲ့ထာ…မအေလိုးကြီး….ဘုန်း..ဘုန်း
မောင်နော်…ဘုန်း….ငါ ငိုမှာနော်…ဟင်း
ဘုန်း….မိုက်ရိုင်းတာ..”
” ခ်ခ်…ငိုပါနဲ့ကွယ်….ချ စ်လွန်းလို့
ဆိတ်ကြည့်တာပါ….ပြန်အိပ်..ပြန်အိပ်..
အင်း….ကောင်လေးကျွတ်သွားဦးမယ်
အင့်..ဟင့်..”
ထထိုင်ပြီး ရင်ဘတ်နဲ့ကျေ ာကိုတစ်ဘုန်းဘုန်းထု…ထု နေလို့ မနည်းလေး
ချေ ာ့လိုက်ရတယ်..။ဟုတ်တယ်လေ….
သူက ဆရာထူးနဲ့ နာမည်ပျ က်ရုံ အလိုးခံ
လိုက်ရပြီး….ပီးမှမပီး ပဲကိုး..။ဒီတော့….
ရှက်ရှက်နဲ့ ထုတော့တာပေါ့….။
” ငါ့လိုးမ…ရှက်ထာ…”
” ဘာလို့လိုက်ကြည့်ခိုင်းသေးလဲ…
မမြင်ချ င်ပါဘူးဆိုလဲမရ….သူပဲ ဇွတ်…”
” သူ့ လီးကလဲ မောင့်လောက်ပဲဆို တော့မောင့်လိုပဲလိုး နိုင်မယ် လို့ ထင်တာပေါ့…ခံကြည့်မှ သိတာ..မုန်းထာ…”
” ဖြစ်သွားပြန်ပြီ….ခုလေးတင်အလိုး
ခံ လိုက်ပြီးမှ….”
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၃၉
” မောင်….စု ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး၁ရ နှစ်ရှိပြီ….ကောင်းကောင်းကြီးအလိုးခံ
နိုင်နေပြီ..။ ဒါပေမယ့် အလိုးခံတာက အ
လိုးခံတာပဲ….မုန်းတာက မုန်းတာပဲလေ။
အကန် ့မတူဘူး ..အခုမောင် လိုးစရာ
ရှိတာ..လိုး…”
” ချ စ်လို့ပါ….”
” မချ စ်နဲ့..၊ လိုး…၊ အချစ်မခံချင်ဘူး.. အလိုးခံချ င်တာ….လို့….”
” ရတယ်လေ….တစ်ပေါင်ကျေ ာ်မယ်
စောင်းပေး….”
” ကြိုက်တယ်… ဒီလိုနော်….”
စုစုက ဘယ်ဖက်ကို စောင်းလှည့်
အိပ်ပြီး ညာခြေထောက်မုိုးပေါ်မြှောက်
ပေးထားတော့ ကျွန်တော် ဘယ်ခြေကိုခွ
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ညာပေါင်ကိုဖက်ပြီး
ဘယ်ဖက်ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တယ်။
သူ့စောက်ဖုတ်ကြီး လီးနဲ့တည့်နေတော့ ညာလက်နဲ့လီးကိုကိုင် စောက်
ခေါင်းပေါက်ကို လေးငါးချက် ဒစ်ဖူးနဲ့မွှေ..
ပုခုံး ညာလက်နဲ့အားပြုဆုပ်ကိုင်ပြီး တစ်
အိအိနဲ့ လီးထိုးသွင်းပေးတယ်
ေ စာက်ပတ် ထဲကို လီးတစ်ဝက်ကျေ ာ်ကျေ ာ်ဝင်သွားတော့…သူ့ညာဖက်လက်လေးနဲ့ကျွန်တော့်ဗိုက်ကိုတွန်း..ပြီးတားတာ…။မရပ်ပါဘူး…။တစ်အိအိ ထိုးသွင်းတော့
” အီး ဟီး ဟီး….အောင့်လိုက်တာ
မောင်….မဆုံးသေးဘူးလား…အူး…ဟု..
ကျွတ်ကျွတ်….ဟား…..ရင်ညွန့်ထဲထိကို
အောင့်တယ်ကွာ….တစ်ဆို့ဆို့နဲ့…အင်း..
ကြီးလိုက် ရှည်လိုက်တဲ့ လီး….”
မျက်နှာက ရှုံ ့မဲ့နေလို့….လီးကို ပြန်
ဆွဲမထုတ်ပဲ..စောက်ပတ်ထဲထိုးစိမ်ပေး
ထားတော့ ဒစ်ကြီးနဲ့သားအိမ်ဝ ထိတွေ့
နေလို့ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုခံစားနေရ
တယ်။ စုစုက မျက်စေ့မှိတ်…နှာခေါင်းရှုံ ့ ့
ပြီး ဖင်လှုပ်နေတော့…ကျွန်တော်ကပ်ကပ်
ဖိပြီး သွင်းပေးတယ်။ အိ….အိ…ရှီး….
ကျွတ်ကျွတ်..ကျွတ်ကျွတ်….ရှီး…ဟင်း…
အား….အောင့်တယ်..အောင့်တယ်……
နာ ကောင်းကြီး….အူးဟူးဟူး….ဆိုတဲ့
ရေရွတ်သံတွေ တတွတ်တွတ် ရွတ်နေပြီး
ညာလက်ကလဲ ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထား
တယ်…။
” ဆက် လိုးလို့ ခံနိုင် ပါ့မလား..”
” အာ….ခံမှာပေါ့..ဒီလောက်ကောင်း
နေတာ…စပလိုမှပဲ….အလိုးခံချင်လို့လိုက်
လာတာပါဆိုမှ…လိုး…လိုး….သားအိမ်ကွဲ
ချင်ကွဲပါစေ….လိုး….”
ဒီလောက်တောင် စောက်ကြောတင်း
တာ…ပိုကောင်းအောင်လိုးပေးလိုက်မယ်
ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချ က်နဲ့ လီးအဆုံးဆွဲထုတ်
ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်။
ဒစ် ပေါ်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးတာ
မို့ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးရဲ့ ပွတ်တိုက်ချက်..
ထိုးထိချ က်တွေကို စုစုတစ်ယောက် မေ့
မူးမတတ်ခံရတယ်.။လိုးဆောင့်ချ က်တိုင်း
သားအိမ်ကို ထိုးမိနေတာ….။
“အိ….ပြောပြောဆိုဆိုဆောင့်ပါ.အင့်..
အင့်…ကြမ်းထာကွာ…အား…လီးကြီးက
အရှည်ကြီး.ဟ…အူး….ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်
အောင့်တယ်… ကပ်ညှောင့် လိုး…အင်း..
အင်း…ဟုတ်တယ်..အဲလို…အား…ရှီး…
ကြိုက်တယ်..မောင်ရေ….ကြိုက်တယ်…
အား….သိပ်ကြိုက်တယ်…”
သူ့ဖင်ကြားကို လအုနဲ့ဖိကပ်ပြီး…
လီးကိုဖိထိုးသွင်းတာမို့…သာမန်အရှိထက်
လီးကပိုရှည်ထွက်ပြီး သူ့ရင်ထဲထိ နင့်နင့်
နဲနဲ ဝင်တယ်။
” ကောင်း လား….”
” ကောင်းတယ်…အား…နာကောင်း.
အောင့် ကောင်း….အားဟား..ဟား…..
လိုးတတ်လိုက်တာ…ဟူး….အကောင်း
ဆုံးပဲ….ကျွတ်ကျွတ်….အကောင်းဆုံး…
ရှီး….ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်….
မောင်ရယ်….
ပုခုံးကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်ပြီး..
နို့ကိုဆုပ်ချေ တယ်။ဖိလိုးအားကိုလျှေ ာ့
ပေးလိုက်တော့ လီးကပုံမှန် ဝင်ထွက်နေ
ပြီး ရသငြိမ့်ငြိမ့်လေး ကိုယ်စီခံစားရတယ်။
နို့ကြီးက ပြူ းကားပြီးအချေ ခံနေရလို့
စောက်ဖုတ်ကကောင်း..နို့ကကောင်းနဲ့
စုခမျှ ာအကောင်းဆုံးတွေ ခံစားနေတယ်။
နို့ကြီးကလဲ ဖြိုးဖြိုးအိအိမို့ ဆုပ်နယ်လို့ ထိ
ကိုင် လို့မဝနိုင်ဘူး..။ အားမရနိုုင်ဘူး…။
အံကြိတ်ပြီး အားရပါးရ ဆုပ်ညှစ်လိုက်လို့
စုစု ခေါင်းလေးလှည့်ကြည့်ပြီးမေးတယ်။
” ကောင်း လား…”
” သိပ်ကောင်းတယ်….နို့ကြီးကလဲ
အိနေတာပဲ….တအားကောင်းတယ်”
စုစု ကျေ ကျေ နပ်နပ်ပြုံ းပြီး….
” မောင့်အတွက်….မောင်ကိုင်ဖို့…
မောင်စို့ဖို့…မောင်လိုးဖို့….”
.
” တစ်ယောက်ထဲ မူပိုင်လား…”
” အာ….လောဘ ကြီးထာ….တစ်ခါ
တစ်လေတော့..သူမျ ားကို ပေးကိုင်ပေါ့.
ခ်ခ်ခ်…သဘောထားကြီးမှပေါ့…ဟွန့်….”
” အော…သူမျ ားကို ပေးကိုင်ရမယ်
ပေးစို့ရမယ်…လာ့..”
” အာ….တစ်ခါတစ်လေ ပါဆို….ခ်ခ်
ပဲ့ပါသွားတာလဲမဟုတ်…အား..ညှစ်ထာ..
ခ်ခ်..ခ်ခ်…မောင်ရယ်…သူမျ ားလဲကိုင်ချ င်
ကြမှာပေါ့…မောင်ရဲ့…အား..ခ်ခ်.တအား
ညှစ်နဲ့လေ….အား…အိ.”
” ရွ….ထ…ယား နေတာ..ငါလိုးမ..”
” ဟင့်…ဟုတ်ပါတယ်….မောင်လိုး
တဲ့ကောင်မပါ…အွန့်…ခ်ခ်…ပြောလဲပြော
လိုးလဲလိုးနော်…မောင်…မေ့နေမှာစိုးလို့..
ခ်ခ်ခ်ခ်…အာ့..အောင့်နာပဲ…”
” ကောင်း လားဟင်…”
” ကောင်းတယ်ဆို….အကောင်းလွန်
အကောင်းဆုံး….အင့်….မောင်ရေ..အ….
မောင်….အဆုံးထည့်ပြီး ကပ်ညှောင့်ပေး
ပါ….အင်း…အဲလို အဲလို…အင့်..စုပီးချင်လို့…အင့်…ညှောင့်မောင်…အင်း…အင့်..
ဟင့်…အိုး…ပီးပီ..ပီးပီ…မောင့်လီးရေတွေ
ပန်းထည့်ပေးပါ…အင့်..အင့်…အိုးဟိုး….
အူးဟူး…ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်….မျ ားကြီးပဲ..
မျ ားကြီးပဲ…ဟား…အားရတာကွာ…အ…
ချစ်တယ်…ချစ်တယ်…ချစ်တယ်..အား..”
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီး
မှိန်းနေတုံး သန်းခေါင်ကြက်တွန်သံကြား
လိုက်ရတယ်။ စု မျက်လုံးဖွင့်ပြီး…
” ပြန်ရအောင် မောင်….စုအိမ်မှာ
နောက်တံခါးဖွင့်ထားခဲ့တာ..စိတ်မချဘူး.”
” အော…နောက်မီးလင်းဖို့ နောက်
တံခါး ဖွင့်တယ်ပေါ့…တော်ထာ…”
” မောင်ကွာ….သူမျ ားမေ့နေတာကို…အစ,ဖော်တယ်…”
” ရေဆေးပြီးပြီလေကွာ…မေ့ထား
လိုက်တော့….”
” အင်း…နက်ဖြန်မှ တရော် ကင်ပွန်း
နဲ့ဆေးပြီး စောက်မွေးရိတ်ပစ်မယ်….ခု..
ပြန်ရအောင်…”
” ဟာ….မောင်လဲ နောက်တံခါးက
ဝင်ချ င်တယ်….”
” အိမ် လိုက်အိပ်မှာလား….”
” စုကလဲကွာ….နောက်ပေါက်ပါဆို..
ဖင်ပြောတာ..ဖင်..ဖင်…ဖင်လိုးချ င်တာ..”
” အဲ့..ခ်ခ်..ခ်ခ်….”
” လိုးမယ်နော်…”
” လိုးမယောကျ ာင်္း…လူကိုဖင်လိုးခွဲမလို့..ဟိဟိ….နာတိတယ်နော….ဒီဖင်ကြီးနင်လိုးချ င်နေတယ်ဆိုတာ…နာတိတယ်
ဟီးဟီး…ခ်ခ်
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၀
” လိုးမယောကျ ာင်္း…လူကိုဖင်လိုးခွဲမလို့..ဟိဟိ….နာတိတယ်နော….ဒီဖင်ကြီးနင်လိုးချ င်နေတယ်ဆိုတာ…နာတိတယ်
ဟီးဟီး…ခ်ခ်..ခ်ခ်….”
” ဖင်ခံမလား….လို့..”
” ကြောက်တယ်.လီးကအကြီးကြီး….
ဥပုသ်နေ့မှ လိုးကွာ…ဆီလူးလိုး…မလေး
ကိုမခေါ်ခဲ့နဲ့…ရှက်တယ်…နော်….”
” ဒစ်လေးပဲ စတိလိုးမယ်ကွာ…စု…
ဖင်ကုန်း….”
” အာ….ကြောက်ပါတယ်ဆို…သူ့လီး
ဒစ်က အကြီးကြီး….မာခဲနေတာပဲ…”
” ခံချ င်ဘူးလား….”
” ခံချ င်တာပေါ့….ဖူးကား..ဖူးစာအုပ်
တွေထဲမှာမြင်ရ…ဖတ်ရပြီး ဖင်ခံချ င်နေ
တာ….အခုဟာက. မခံရဲသေးဘူး.၊မောင့်
လီးက ကြီးနေလို့ပါမောင်ရယ်…အချိန်တန်ရင် မောင်လိုးရမှာပါ…ခ်ခ်…စု စု ဖင်
တော့…..ကွဲတော့မှာပဲ..ခ်ခ်…ထ..
ပြန်မယ်နော်….ယောကျ ာင်္း….”
” လီးပဲ..လီးပဲ…လီးပဲ…လီး….”
” ခ်ခ်..ခ်ခ်..ခ်ခ်ခ်ခ်….”
[Image 141.jpg]
အိမ်ပြန်ရောက်တော့…ညသန်းခေါင်
ကျေ ာ်….အမေနဲ့ညီမလေးတို့ စောင့်နေ
ကြလို့ သနားရတယ်..။သူတို့ကို အကျိုးအ
ကြောင်းပြည့်ပြည့်စုံစုံ ပြောပြပါတယ်။ ဟို
တုံးကတော့ အပြင်ထွက်ရင် ညီမလေးက
ပြန်ပြောပြလေ့ရှိပေမယ့်….အခုညီမလေး
မပါဘူးလေ….။ဖင်လိုးမယ့် အစီအစဉ် ကို
တော့ မပြောပြပါဘူး…။
ဆရာထူး ကိစ္စကတော့ ရယ်စရာ အ
ဖြစ်ပဲ ခံစားကြပါတယ်။ အမေကတော့ အ
သိတစ်ခု ခံစားတယ်….
” အဲဒါ…သတိထားစရာတစ်ခုပေါ့…
ကိုယ်နဲ့တော့ မဆိုင်ပါဘူး.၊လီးကြီးတိုင်းလဲ
မပြည့်စုံဘူး….လိုးတတ်ဖို့…နှစ်ဦးနှစ်ဖက်
အတွက် ကြည့်ပေးဖို့…တစ်ကိုယ်ကောင်း
မဆန်ဖို့ ဆိုတာတွေနဲ့ ပြည့်စုံဖို့လဲ လိုမယ်
ဆိုတာ…အသိရှိဖို့ပေါ့….”
” ဖေဖေလေး ကတော့ အမေပြောတဲ့
လိုအပ်ချက်တွေပြည့်စုံပါတယ်နော်အမေ..
ခ်ခ် ခ်ခ်….”
” သမီးလင်ကတော့…လူတော်လေး
ပါသမီးရယ်….”
” အားမလေ့….သမီးလင်တဲ့…အမေ့
ကို ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးထားတဲ့ယောကျ ာင်္း
လေ..။ကိုကို..မေ့နေတာလေး ပြန်သတိရသွားအောင်…..လှေကြီးလှော်ပေးလိုက်အိပ်မယ် ”
ညီမလေး ထွက်သွားတော့ အမေ့ကို
အနာက်ကဖက်ပြီး အိပ်ရင်း..နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။ကိုယ်ဝန်ရင်
လာပြီဆိုတော့ နို့တွေက ပိုပိုကြီးလာကြ
ပြီ…။နို့သီးခေါင်းလေးစမ်းကြည့်တော့…
ဖူးထမာတောင် နေတယ်။
အမေက လက်နောက်ပြန်စမ်းပြီး
လီးကိုကိုင်တော့ ကျွန်တော်အမေ့ထမီကို
ခါးအထိ မ,တင် ထားလိုက်တာ..။အမေ
ကဖင်ကော့…ကိုယ်ကိုင်းပြီး….ဖင်ကြား
ကနေ လီးကိုစောက်ပတ်ဝ တေ့ပေးတယ်
လေ…။ပုဇွန်တုတ်ကွေး..ပေါ့…အမေအား
မရမှာစိုးလို့…ကျွန်တော်ထထိုင်ပြီး..အမေ့
ကိုပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။အမေကပြုံး
ပြီးမျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်….။
အမေ့ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်
အမေကပေါင်တွေ ကျွန်တော့်ခါးကိုခွပြီး…
ဆွဲယူတော့ လီးက စောက်ပတ်ထဲတည့်
တည့် တန်းပြီးဝင်သွားရော..။ကိုယ်ဝန်
နဲ့အတူ..ဆီးခုံကြီးမို့တက်လာလို့လီးက
အသားပြည့်ပြည့်ထဲ တိုးဝင်သွားသလို
အရသာထူးကဲပါတယ်။ သာမန်အချိန်
လိုးရတာထက် ပိုပြီးပြည့်ဝ နူးအိသလိုပဲ။
” ဖြေးဖြေး ပုံမှန်ဆောင့်နော် မောင်၊
စုစုကို သုံးလေးချီ လိုးခဲ့တော့ သား ပင်
ပမ်းနေမှာ…လီးကို တဝက်လောက်ပဲ
ထုတ်ပြီး ပုံမှန်လိုး….အင်း..အင်း…ဟုတ်
တယ်…အဲလို…အင်း…ပြွတ်..ဖွတ်..အင့်
ကောင်းတယ်…စောက်ရေတွေကလဲ
ထွက်လိုက်တာနော်..မောင်..ပြွတ်..ပြွတ်.
ကြိုက်လား…အင့်..”
” ကြိုက်တယ်မေ….အင်း…လျှ ာနဲ့
ယက်ပစ်ချ င်တာ….အင်း..နေဦးကွာ…
မောင်ယက်ဦးမယ်…ပြွတ်…ပလပ်..ပြွတ်
ပြွတ်…ပလပ်…ပလပ်…ပြွတ်..”
” အာ..ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်.. အား…
ပြန်ထည့်…ပြန်ထည့်…မောင်..ပြန်ထည့်
ပေး…အင်း…အင်း..ဟုတ်ပြီ….မောင်က
လဲလေ….နောက်မှယက်ကွာ…ခုလိုး. ..
ကောင်းတယ်မောင်…”
ညီမလေးက လှမ်းအော်တယ်…။ သူ
လဲ သူ့အမေကို တော်တော်ချစ်ရှာပါတယ်
” ဖေဖေလေးရေ….လှေကြီးပဲထိုး…
ရိုးရိုးနော်…အသံတွေကြားနေရတယ်….
ခ်ခ်…ဆန်းချင်ရင် အခန်းကူး…ဒေါ့ဂီ တွေ
ရမယ်…တစ်ပေါင်ကျေ ာ်တွေရမယ်…မြင်း
စီးပေးတယ်…နော်..”
” ရိုးရိုးပါ သမီးရယ်…ဘာဂျ ာပေးလို့
အမေ့အသံထွက်သွားတာပါ….တုတ်ကြီး
လင်းဆွဲ လာဆွဲလိမ့်မယ်…သမီးကုန်းဖို့
ပြင်ထား…အာ့….အာ့….ဆောင့်..ရတယ်
အမေခံနိုင်တယ်…သားပင်ပမ်းမှာစိုးလို့
အင့်…အင့်…ကြီးလိုက်တဲ့လီး…အရင်နဲ့
တစ်ခြားစီ ဖြစ်သွားပြီ…အင့်..ဟား…ပြွတ်
ကောင်း…ပြွတ်…ဆောင့်…ရတယ်…”
” ကိုတုတ်ကြီး….လင်းဆွဲ လာမှာ
လား…စောင့်နေမှာနော်…..”
” လာမှာ….လာမှာ…သမီးရေ…ခံ ဖို့
ပြင်ထား….နင့်လင် ဒီမှာကောင်းနေပြီ…
အမေလဲ တစ်ချီ ပြီးပြီ….အား…အင့်….
ဒါကြောင့်ပြောတာ…ဖြေးဖြေးဆောင့်လို့
အင့်…ကျွတ်ပြန်ပြီ…စိတ်မလောပါနဲ့လင်
လေးရဲ့…လီးမကျွတ်အောင်ထိန်းလိုးစမ်း
ပါ…အင်း…အင့်..ဟုတ်ပြီ..ဟုတ်ပြီ..အင့်.
ယောကျ ာင်္း…အူး…ဆောင့်လှချည့်လား
အင့်…အင့်…အူး…ပြွတ်..ဘွတ်..ပလွတ်.
ဒစ်ဖူးကွာ…ဒစ်ဖူးနဲ့လိုး…အင့်..ပြွတ်ပြွတ်
ပြွတ်ပြွတ်..ဖန်း..အင့်..ကောင်းတယ်…
ကောင်းတယ်…အင့်..ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်..
ရှီး….ဟား….ကျွတ်ကျွတ်….”
အမေကောင်းနေမှန်းသိလို့ကျွန်တော်
လီးဒစ်ဖူးနဲ့ စောက်ခေါင်းဝမှာ ဒစ်မြုတ်ရုံ
ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်ပေးတော့…
ဖင်ကြီးတွန်းတွန်းကော့ပြီး စောက်ရည်တွေ အရွှဲသားနဲ့ ပြန်ဆောင့်လိုးပါတယ်။
ကျွန်တော်လဲ မကြာပါဘူး….လီးကြီးတစ်
ချေ ာင်းလုံးရွစိ ရွစိဖြစ်လာပြီး လီးရည်
တွေ တဖျ စ်ဖျ စ်ပန်းထုတ်ပေးလိုက်မိပါ
တယ်..။
ဒီညတော့…မအိပ်တော့ဘူး..။၂နာရီ
ကျေ ာ်နေပြီလေ…။ ညီမလေးကသွေးသား တက်တဲ့အရွယ်ဆိုတော့..အချိန်ပေး
ရတယ်..။ခုမှ ၁၆ နှစ် ။အတွေးအခေါ် မဆိုးပေမယ့်…..သွေးသားကောင်းတော့
ထန်လွန်းတယ်။အမေတူတော့ ခန္ဓာကိုယ်
ကလဲ ကိတ်လွန်းတယ်။လီးစားပြီးသားဆို
တော့ ထန်ချ က်က…အပြည့်..။မြင်းစီးတာ
မျ ား ဆင်းကိုမဆင်းဘူး။ဆောင့်ချ က်လဲ..
အင့်ကနဲ..အင့်ကနဲနေအောင်ကြမ်းတယ်။
ဒီတော့…အချိန်ပေးပြီး ဝ,အောင်ကျွေးရ
တယ်…။မအိပ်တော့ဘူး….။
အခန်းထဲဝင်သွားတော့…မီးရောင်လဲ့
လဲ့အောက်မှာ..ညဝတ်အက&#
၄၁
အခန်းထဲဝင်သွားတော့…မီးရောင်လဲ့
လဲ့အောက်မှာ..ညဝတ်အကျႌပါးပါးလေး
ဝတ်ထားပြီး အပြေးတစ်ပိုင်းလာကြိုတယ်။
အကျႌ အဝါဖျေ ာ့ဖျေ ာ့ ဆိုတော့ ဘာမှမ
ဝတ်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။အားလုံးမြင်နေ
ရတယ်..။တွေ့နေ မြင်နေကျဆိုပေမယ့်
တွေ့တိုင်း မြင်တိုင်းလီးတောင်တာပဲ။နို့
ကြီးနှစ်လုံးက တုန်ခါနေတာ..အထိမ်းအ
ကွပ်မရှိ ။ဝဲ..ယာ..ထက်..အောက် ပေါ့။
ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကလဲ ဖြူ ဝင်းတုတ်ခိုင်ပြီး
ကိုက်ဆွဲပစ်ချင်စရာကြီး။
စောက်ဖုတ်ပြင်ကျ ယ်ပြီးစောက်မွှေးသန်တယ်။မဲမဲ တွန့်တွန့် လေးတွေ ဆီးခုံကိုဖုံးထားတယ်။နခမ်းသားတစ်ဝိုက်မှာ
စောက်မွေး ခပ်ပါးပါးပေါက်နေတယ်၊
အသားဝင်းသလောက် စောက်ဖုုတ်မဝင်းဘူး။နီညို့ညို့မို့အလှဆန်းတယ်။နခမ်း သားတွေက. အသားပြည့်ပြီး ထူတယ် ။
စောက်ရည်ဘယ် လောက်ထွက်ထွက်ထူနေတာပဲ။စောက်စေ့ကို ဒီအတိုင်းမမြင်နိုင်ဘူး။ ဖြဲကြည့်မှ မြင်ရတယ်…။
” လာ…ယောကျ ာင်္း….အမောပြေ…
မိန်းမ နို့တိုက်မယ်….ဝအောင်စို့….နှစ်
ဖက်လုံး စို့….”
” နို ့ နဲ့မဝဘူး၊ စောက်ဖုတ်ပါ လိုးမှ
ရမှာ…”
” လိုးပါရှင်…လိုးပါ..လိုးပါ…”
နို့တစ်လုံးကိုစို့…တစ်လုံးကိုနယ်….
အလဲအလှယ်စို့ပေးလိုက်တာ..ဆယ်မိ
နစ်လောက် လူးလွန့်နေတယ်။ နို့ကြီးက
ကြီးလွန်းတာ အသက်နဲ့မလိုက်ဘူး။ဖင်လဲ
အတူတူပါပဲလေ..ကြီးတာပါပဲ ။
စောက်ဖုတ်ကိုစမ်းပြီးလက်နဲ ့နှိုက်
ကြည့်တော့ အရည်စိမ့်နေပြီ..။ဒါနဲ့အကျႌ
ကိုအောက်ခြေကကိုင် ပင့်ပြီး ခေါင်း က
ချွ တ်တော့လက်မြှောက်ပေးလို့ နို့သီးကိုငုံ ကိုက်လိုက်တာ စောက်ပတ်ကော့ပေး
လာပါလေရော….။
” ဟင့်…ကိုကွာ….မထိတထိ ဆွဆွ
မနေနဲ့..ထိထိမိမိ လိုးပစ်လိုက်..ဟွန့်..”
” လိုးမှာ…စိတ်ချ….ထိထိမိမိ ဇိမ်နဲ့
လိုးမှာ….ဒီမှာကြည့်…”
” အူး….ခေါင်းကြီးပြူ းလို့…ဒစ်ကား
ကြီး…နေ့တိုင်းစားလို့လဲ..မကုန်နိုင်..ခ်ခ်
” စားလို့မကုန်…လှူလို့မခမ်း…”
ကျွန်တော် ကုတင်ပေါ်တက်ပက်လက်လှန်အိပ်ပေးလိုက်တော့ မလေးက
ပေါင်ကြားမှာနေရာယူပြီး လီးကိုလက်တ
ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း..ဒစ်ဖူးကိုတစ်ချက်နှစ်
ချက် ပွတ်တယ်။ပြီးမှ..နှုတ်ခမ်းကိုလျှ ာနဲ့
သပ်ပြီး.နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးစူပြီး ပွတ်သပ်
နေတယ်။လျှ ာဖျ ားလေးနဲ့ ယက်တယ်။
ရစ်တယ်။ နောက် ပလွတ် ပလွတ် နဲ့စုပ်
တယ်။လက်ထဲဆုပ်ထားလို့ ပိုနေတဲ့ လီးအပေါ်ပိုင်းကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး လျှ ာနဲ့
တင်းတင်းရစ်ပြီး စုပ်တယ်။ကြာတော့….
လီးကပါးစပ်ထဲမှာ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါ
လာတယ်..။
မလေးက သိတော့ လီးကိုပါးစပ်က
ဖွဖွဆွဲချွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ပေါ်ခွထိုင်ရင်း
သူ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို ဒစ်ထိပ်
ဖျ ားနဲ့ပွတ်ဆွဲနေပြီး…စောက်ခေါင်းဝတေ့
ထားတယ်။နောက်မှ လက်ကို ရင်ဘတ်
ပေါ်ထောက်ပြီးတစ်အိအိ ထိုင်ချတယ်။
စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေကို ဒစ်ကထိုးဖောက်ပြီး ဖြေးဖြေးချ င်းဝင်သွားတယ်
တစ်ဝက်လောက်အရောက်မှာ..ဆက်မ
သွင်းပဲ ဒူးချပြီးဖွဖွ လိုးတယ်။အရည်တွေ
ရွှဲလာမှ မျက်စိမှိတ်ပြီး လီးအဆုံးထိ ဆတ်
ကနဲ ဆောင့်ထိုင်ချတယ်။
ကျွန်တော့်ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး လူးလှိမ့်
နေအောင် ပွတ်တယ်။စောက်စေ့နဲ့ ကျွန်
တော့ဆီးခုံဟာ ဖိကပ်နေတာ မခွာတော့
ဘူး။စောက်ရည်တွေ စီးကျနေတော့..
လမွေးတွေ စောက်မွေးတွေမှာ စိုရွှဲ နေ
တယ်။ ပွတ်လှိမ့်လို့အားရသွားတော့မှ
ခါးပြန်ဆန့်ပြီး ဆောင့်လိုးတယ်။ကြမ်း
ကြမ်းတမ်းတမ်း ဆောင့်လို့ နို့တွေဟာ
အထက်အောက် ခုန်ပေါက်နေတယ်။
အထိမ်းအကွပ်မရှိ ခုန်ပေါက်နေတာမို့
စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး။ ဖင်ကိုကော့ကော့ပြီး
ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့ စောက်ရေတွေ
ချေ ာင်းပေါက်အောင်စီးကျ လာတယ်။
မောလာတော့ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်
ပေါ်ဝပ်ချ ပြီးပွတ်ညှောင့်ပြန်တယ်။လီးက
အဆုံးထိဝင်နေပြီး သားအိမ်ဝကို ဒစ်ဖျ ား
က ထိုးထိနေတယ်။
” ကောင်းလား..ကို….”
” သိပ်ကောင်းတယ်၊မလေးရော…
ပြည့် ရဲ့လား…”
” မလေးလဲ အားရတယ် ကို..၊ခဏ
ခဏ ပြီးတယ်..၊မဝ ဘူး။ကိုကို့ လီးရည်
မသောက်ရသေးသမျှ မဝဘူး ကိုကို.”
” မလေး…မောနေမှာပေါ့..”
” မောပါဝူး…ကောင်းနေတာ…၊မော
လေ..ကောင်းလေပဲ..။စောက်ရည်တွေလဲ
ရွှဲ နေပြီ…”
” မလေးအားရရင်…ကိုကိုလိုးမယ်
နော်…ဒီတစ်ခါလိုးပြီးမှ ကုတင်စောင်းမှာ
လိုးပေးမယ်….”
” သေအောင်လိုးမှာလား..ကိုကိုရဲ့။
ကုတင်စောင်းဆို…မိုးလင်းပြီ…။ကိုကို့ လိုး
ချ က်တွေ မလေးသိတယ်…”
” ဖင်ကြီးပြုတ်အောင် လိုးမှာ…”
” လိုးပါ ကိုကိုရယ်..၊ ဖင်ပဲ ပြုတ်ပြုတ်
စောက်ပတ်ပဲ ကွဲကွဲ..အားရပါးရ ခံပါ့မယ်
လိုး…”
” ဖင်ပါ လိုးပစ်မယ်….”
” အဲ….တကယ်…”
” အင်း….ဖင်လိုးချ င်တယ်…”
” မလေးလဲ…ဖင်ခံချ င်တယ်…အား.
ပြောရင်းနဲ့…ပြီးသွားပြန်ပြီ ကိုကို…အား..
ဖင်ခံဖို့တွေးမိရုံနဲ့ ပြီးသွားတယ်…”
” မလေးဖင်ကြီးတွေက ဆွဲဆောင်
အား သိပ်ကောင်းတာပဲ..တုန် ခါ ရမ်းလှုပ်
နေတာ ကြည့်ရင်း လီးတောင်တယ်။ ”
” တကယ်လား..ကိုကိုရယ်…”
” ဖင်ကြီးကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူူး
တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပိုပိုလိုးချ င်လာတာ
စဉ်းစားရုံနဲ့ လီးတောင်တယ်…”
” လိုး…ကိုကို…လိုး…ခုလိုးပေး..ကို့
လီးကြီးနဲ့ဆိုရင် ဖင်တော့ကွဲမှာပဲ…”
” အင်….ဆီသုတ်လိုးမှာပေါ့.မလေး
စာအုပ်တွေထဲမှာဖတ်ရတယ် မဟုတ်လား
ဖူးစာအုပ်လေ…”
” ဖတ်ဖူးတယ်ကိုကို…ခု…ဆီပုလင်း.
သွားယူလိုက်မယ်…”
စိတ်တွေ ထန်လာလို့ ညီမလေးကို
ဖက်ပြီး ကိုယ်ကိုလှိမ့်လိုက်တော့ သူ့ပေါ်
ရောက်သွားရော။ဒါနဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲတင်
ကုတင်ကိုလက်ထောက် မှောက်လျက် ဒူး
တစ်တောင်ထောက်အနေအထားနဲ့. လိုး
တယ်။ နို့ကြီးတစ်လုံးကိုပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်
သမျှ ဝင်အောင်သွင်းပြီး စို့တယ်။
လီးကို ဒစ်ထိဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုး
တော့ ဖင်ကြီးပြန်ပြန်ကော့ပြီး ပင့်ညှစ်ပေး
တယ်။ဒစ်နဲ့နခမ်း အဆက်မပြတ် ဝင်ထိ
ထွက်ထိ ဖြစ်နေတော့ နစ်ယောက်လုံး
စိတ်ဇော&#
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၂
လီးကို ဒစ်ထိဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုး
တော့ ဖင်ကြီးပြန်ပြန်ကော့ပြီး ပင့်ညှစ်ပေး
တယ်။ဒစ်နဲ့နခမ်း အဆက်မပြတ် ဝင်ထိ
ထွက်ထိ ဖြစ်နေတော့ နစ်ယောက်လုံး
စိတ်ဇောတွေထန်ပြီး ဖက်လိုးကြတယ်။
စောက်ရေတွေ ထွက်လွန်းလို့ စောက်ပတ်ကြီး ရွှဲအိပြီး လိုးလို့ပိုကောင်းလာလို့နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းရင်း အချက် လေးငါးခြောက်ဆ ယ်လောက်ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေး တော့သူ့ဖင်ကြီးကိုေကာ့ပေး နေတာပြန်မချ တော့ဘူး..။
ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်လိုးပြီးလီးရည်တွေ ဆက်
တိုက် ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ်
စောက်ပတ်ကြီးကလဲ စောက်ရေတွေတစ်စစ်စစ် ညှစ်ထုတ်နေတော့ လီးကိုဆွဲညှစ်နေသလို ပဲ။တစ်တောင်ထောက်ထား
တာကိုပြင်ပြီး သူ့ပေါ်ထပ်မှောက်နေတော့
နို့အိအိကြီးတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ကကပ်ပူးနေ
တယ်။သူ့ပေါင်တွေ ကျွန်တော့ခါးကိုလာ
ခွပြီး ဆွဲဆွဲဖိချရင်း ဖင်ကော့နေတယ်။
” ဝ,သေးဘူးလား…”
” အင်း…လေးငါးချက်လောက် ကပ်
ဆောင့်ပေး…”
စောက်ပတ်ထဲက လီးမထုတ်ပဲ ဖင်
အားနဲ့ ဆယ်ချက်လောက်ကပ်ဆောင့်လိုး
ပေးတာ….ကောင်းလွန်းလို့မရပ်နိုင်တော့ဘူး။
” ဆက်ဆောင့်..ဆက်ဆောင့်…”
” အင်း…..အင့်..”
” ဟား….ကောင်းတယ်…လိုးကွာ..
လိုး….လိုး…ဆက်လိုး…..”
” ရော့….အင့်…အင့်…”
” ဆောင့်..ဆောင့်…ကောင်းတယ်..
သိပ်ကောင်းတယ်…လိုး…လိုး…”
လိးတောင်လွန်းလို့ ကုတင်စောင်းမှာ
ပေါင်နှစ်ချေ ာင်းမြှောက်ပြီး အောက်ဆင်း
မတ်တပ်လိုးပေးလိုက်တော့မှသူစိတ်တိုုင်း
ကျသွားတယ်။ မိန်းမ တကယ်ထန်ပြီဆိုရင် ယောကျ ာင်္းတွေမနိုင်ဘူးဆိုတာ မှန်တယ်။ တစ်ခါနှစ်ခါတော့ နိုင် နိုင်တယ်။
မလေးက အပျိုရိုင်းလေးမဟုတ်ဘူး။
အလိုးခံသက်တမ်းရင့်နေပြီ၊ အသက်က
၁၆နှစ်..။လူက အကိတ် ။ ထန်တယ် ။
အားကောင်းတယ်..။ အလိုးကျွမ်းတယ်၊
အခံကျွမ်းတယ်။ စံချိ န်မီ လီးနဲ့ နေ့တိုင်း
အလိုးခံနေတာဆိုတော့…လီးမကြောက်
ဘူး။
” မလေး….ဖင်လိုးမယ်..”
” အင်း…ကိုကို…ဆီမထည့်နဲ့ကွာ
အစိမ်းလိုး….ကွဲချင်ကွဲပါစေ….”
[Image 137.jpg]
နွေကျေ ာင်းပိတ်ရက်မှာတော့ညီမ
လေးက အမေ့ကိုအနားပေးပြီး ဈေးဆိုင်
ထွက်တယ်။ဈေ းရောင်းတယ်ဆိုတော့လဲ နယ်ကျ ယ်လာတာပေါ့။စီးပွါးရေး၊လူမှုရေး ကဏ္ဍပေါင်းစုံထိတွေ့မှုတွေမျ ားလာပြီး ရင့်ကျ က်လာတာ။အသိအကျွမ်းအပေါင်းအ
သင်းတွေမျ ားလာတယ်။စီိးပွားတိုုးတက်
လာတယ်။
မကြာပါဘူး။အမေ..သမိးလေး မွေး
တယ်။ ညီမလေးနဲ့တော့ နေ့တိုင်းညတိုင်း
လိုးဖြစ်ပါတယ်။အမေ့ကတာ့ အနားယူ
ထားတာကြာပြီ။နောက်ထပ်လေးဆယ့်ငါး
ရက် နားရဦးမယ်….။စုစု နဲ့လဲပုံမှန်ပါပဲ။
တစ်ခါတစ်လေ မမမိရောက်နေရင် သူ့
အလှည့်ပေးရတယ်။သူ တအားထန်နေ
ရင် ဦးထွေးလေးတဲမှာချိန်းပြီိးလိုးကြတာ
ပေါ့။
ကျွန်တော် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲကျ
တယ်။ညီမလေးကအောင်ပေမယ့် စီး
ပွားရေးပဲ ဆက်လုပ်တယ်။ယောင်ပေပေ
ဖြစ်နေတုံး ဘောလုံးကန်ကောင်းတဲ့ အ
ရှိန်နဲ့ ဈေးခေါင်းရုံးမှာ အလုပ်ရတယ်။စာ
ရေး ပဲဆိုပါတော့…။ဈေးရုံးမှာ မတင်ရီနဲ့
ပြန်ဆုံတယ်။

နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၃
ဈေးရုံးမှာ စားပွဲကတစ်လုံးထဲရှိတာ ။
မတင်ရီရယ်..ညစောင့်တစ်ယောက်ရယ်၊
စာရေးမလေးတစ်ယောက်ရယ်…ဒါပဲ ရှိ
တယ်။ဈေ းကောက်တွေတော့ ဝင်လိုက်
ထွက်လိုက် ရှိတာပေါ့လေ။အလုပ်ရယ်လို့
လဲမယ်မယ်ရရ မရှိပါဘူး။ကျွန်တော့်ကို
ေဘာလုံးကန်ဖို့အလုပ်ခန့်ထားတာပါ။
နေ့စဉ် မတင်ရီရယ်၊ စာရေးမလေး
မာလာရယ်၊ကျွန်တော်ရယ်…..တစ်စားပွဲ
ထဲထိုင်ပြီးအလုပ်လုပ် ရတယ်။စာရင်းတွေ
ဇယားတွေက မာလာနဲ့ပြီးပါတယ်.တစ်လ
မှာနှစ်ရက်လောက်ပဲအလုပ်ရှိတာ။ကျန်တဲ့
ရက်တွေကထိုင်နေရုံပဲ.။တစ်ယောက်ရှိရင် ရပြီပေါ့။ မတင်ရီက ဆရာဆိုတော့ရုံးမှာအမြဲနေတာမျ ားတယ်။
မတင်ရီက အသက် ၃၀လောက်ရှိပြီ။
ရုပ်ရည်က ရွက်ကြမ်းရေချို ပါ။အသားညို
ပြီးမျ က်လုံးမျက်ခုံးလှတယ်။နှာတန်မလှ
ဘူး။နှုတ်ခမ်းထူပြီးနဲနဲလန်ချင်တယ်။ ဖင်နဲ့နို့တွေကြီးတယ်။ခါးသေးပြီးပေါင်တန်
တုတ်တယ်။လမ်းလျှေ ာက်ရင်ပိုပြီးသိသာ
တယ်။ပင်တီဝတ်ထားရင် ဖင်သားတွေက
လျှံ ထွက်နေတော့ တော်ရုံယောကျ ာင်္းဆို
ပြစ်မှားကြတာပဲ။
သူကလင်ရှိပေမယ့် လင်ကမလိုး
နိုင်တော့လို ့ ဆာနေတာ။သူ့လင်ကလဲ ဌာနမှာစာရေးပါပဲ…….လေဖျ န်းလို့အိမ်မှာပဲနေပြီးအပေါ့စားတာဝန်တွေ နာမည်ခံ
လုပ်တယ်။
စားပွဲတစ်လုံးထဲမှာသုံးယောက်အတူ
ထိုင်တာဆိုတော့..ရင်းနှီးတာမြန်တယ်။
ကျွန်တော်က၁၈နှစ်ကျေ ာ်ရုံကျေ ာင်းကထွက်ခါစ ။ဒါပေမယ့်မတင်ရီက မမိပြောပြထားလို့…. မသေးတဲ့ ကျွန်တော့် ဇ,ကိုသိနေတာ။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးလစ်ရင်ခိုးစားချ င်နေကြတာ။
နှစ်လသုံးလလောက်ကြာတော့တော်
တော်ရင်းနှီးသွားပြီ။ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ
လဲပြောလာပြီ။မာလာက အပျိုဆိုပေမယ့်
ဖူးကား..ဖူးစာအုပ်..အကုန်ကြည့်ပြီး ကျွမ်း
ပြီးသားမို ့ အချင်းချင်းပြောဆို..စ,နောက်တဲ့အခါ အပြော ပက်စက်တယ်။ကိုယ်တွေ့ ့လဲ ရှိချ င်ရှိမှာပေါ့လေ။ ကျွန်တော်ကလဲ အခွင့်အရးရရင်..ရသလို ထောက်တယ်
ပွတ်တယ်…ကိုင်တယ်..။
မာလာက မသိသာပေမယ့်မမရီက
ဇ,သိနေလို့ အထာချ ပေးတယ်။ လူလစ်
တိုင်း မသိသလိုနဲ့ ဖင်ကြီးကပ်ထား ပြီးအညှောင့်ခံတယ်။ မတော်တဆလိုလိုနဲ့ လီးကို စမ်းကြည့်တတ်တယ်။မျ ားသော
အားဖြင့်တော့ ဖင်ကြီးနဲ့လှုပ်ရှားတယ်။
” မောင်မောင်ရေ..မာလာနဲ့ငါ ဈေးသွားလိုက်ဦးမယ်..နင်ကြည့်ထားဦး”
” ဟုတ်…မမရီ…ကြည့်ထားမယ်..”
” ဟွန်း…နင်ကြည့်တာ ငါသိပါတယ်.
မျ က်လုံးကြီးလဲကပ်ပါလာဦးမယ်…” လို့
မာလာကပြောတော့ မတင်ရီက ထမီပြင်ဝတ်ရင်း သူ့ဖင်ကြီးကိုုု နှစ်ချက်သုံးချက်
ပုတ်ပြတယ်။
” ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား…” လို့
သမင်လည်ပြန် လှည့်မေးရင်းဖင်ကော့ပြ
ေတာ့..ဖင်ကြီးကားတစ် ဖုကြွနေတာ ကို
ပါးစပ်အဟောင်းသားငေးကြည့်မိတယ်။
ခဏကြာတော့မတင်ရီတစ်ယောက်
တည်းကြွတ်ကြွတ်အိတ်တစ်လုံးဆွဲပြီးပြန်
လာတယ်။
” ပူတာဟယ်…” လို့ပြောပြီး အကျႌ
လည်ပင်းပေါက်ကို ဟ…တစ်ဖူးဖူးနဲ့လေ
မှုတ်နေလို့ ဘရာပေါ်ကနို့အုံဝင်းဝင်းကြီး
ကိုမြင်နေရတယ်။အသားညိုပေမယ့်နို့က
ဝင်းအိနေတာ။
” နင်အတွက်အအေးဝယ်လာတယ်.
သောက်လိုက်ဦး..” ဆိုပြီး ကြွတ်ကြွတ်
အိတ်ထဲက အအေးဘူးထုတ်ပေးတယ်။
ဇြစ်ချင်တော့ အအေးဘူးကလိမ့်ပြီးစားပွဲ
ပေါ်ကကျသွားလို့ ကျွန်တော်ဝင်ကောက်
ချိန်မှာ သူကခြေထောက်နှစ်ဖက်ကုလား
ထိုင်ပေါ်စုံတင်ပြီး စာရေးတဲ့အချိန်ဖြစ်နေ
တယ်။သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကကျွန်တော့်
မျက်နှာရှေ့မှာဖောင်းဖောင်းကြီး ပေါ်နေတာ။
ပင်တီတော့ဝတ်ထားပါတယ်။ ဇာနဲ့
ခရမ်းရောင်ေလး။ ဇာပေါက်တွေကြားက..
စောက်မွေးတွေထိုး ထွက်နေကြတယ်။
သူက မသိသလိုနဲ့ အကြာကြီးပြထား
လို့ ကျွန်တော်အရဲစွန့် ရှေ့တိုးပြီးအနံ့နမ်း
ရှူ ကြည့်မိတယ်။ ကျွန်တော် အသက်ရှူ
ပြင်းနေတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လေတိုး
တာသိတယ်ထင်ပါရဲ့…ဖင်နောက်ဆုတ်
ပေါင်ပြန်ချပြီး အနေအထိုင်ပြင်တယ်။
ပြန်ထပြီး အအေးသောက်မယ်လုပ်
တော့ ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေတယ်။
” ဘာဖြစ်နေတာလဲဟဲ့…သရဲတွေ့တဲ့
အတိုင်း ကတုန်ကယင်နဲ့…”
” အဲ…ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး…..ရင်တွေခုန်နေလို့…”
မတင်ရီကတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး..
” ငါသိတယ်နော….နင်ငါ့ကိုစားချင်
နေတာမဟုတ်လား…” လို့မေးတယ်။
” အာ…မမရီကလဲ…ဟို…ဟို…”
” ဘာမှ ဟို မနေနဲ့…မတင်မိပြောပြီးသား..။ နင်မတင်မိကို ခိုးစားပြီးပြီ ဆို….”
” အဲ….ဟို…မဟုတ်….”
” ခစ်ခစ်….ခုလဲ နင်ငါ့ကို စားချင်နေ
တာ မဟုတ်လား..ခစ်ခစ်…”
” အဲ….”
” နင်…ငါ့စောက်ဖုတ်ကို နမ်းနေတာ
လေ…နင် ငါ့ကိုလိုးချင်လို့ လီးတောင်နေ
တာလေ…မငြင်းနဲ့….”
” လီးတောင်တယ်ဆိုရင် မမရီကခံမှာ မို့လား..”
” ဟဲ့..ခံသင့်ခံမှာပေါ့ဟဲ့…ငါလဲသွေး
နဲ့သားနဲ့ပဲ…”
” စောက်ဖုတ်ပြ…လတ်ရင်စားမယ်..
ရွတ်တွနေရင်မစားဘူး….”
စတိုခန်းထဲဝင်ပြီး ပင်တီသွားချွတ်တာ..။ပြန်ထွက်လာတော့..
” အင့်..ကြည့်..မာလာပြန်မရောက်
မချင်း စာပွဲအောက်ကကြည့်.”
စောက်ဖုတ်ကြီးက ပေါင်ကြားမှာ
အမြောင်းလိုက် ပြူ းနေတယ်။စောက်
ရည်တွေလဲ စိမ့်နေတာမြင်ရတယ်။
” ဖွတ် ရှူ းမလုပ်နဲ့နော်….နင်..၊ဒီည
ဈေ းကထိန်ပွဲရှိတယ်…ရှစ်နာရီ ဒီရုံးရှေ့မှာ
စောင့်….ပွဲအတူလည်မယ်…ဖွတ် ရှူ း ဆို
မကြိုက်ဘူး…..ဖွတ်…ဆို…ဒိုင်း..မှ…”
မာလာပြန်ရောက်လာလို့ စကားပြတ်
သွားကြတယ်။ဒါတောင် မျ က်စောင်း တစ်
ခဲခဲ .. .။
” လူကလဲ စည်လိုက်ထာ မမရီ ရယ်
ပွဲတော်ရက်မို့လားမသိပါဘူး….တိုးလို့ကို
မပေါက် နိုင်ဘူး….ဝယ်ချင်တာလဲ မဝယ်
ခဲ့ရပါဘူး….”
” အနှိုက်တော့ ခံခဲ့ရတယ် မဟုတ်
လား… ”
” မမရီဟာလေ….”
” ရော့..အအေးသောက်…ညပွဲလည်
ဦးမလား…”
” လည်မှာပေါ့ အစ်မရယ်..ကိုယ့်ပွဲပဲ
ကိုယ်အားပေးရမှာပေါ့…မောင်မောင်ရော
မလည်ဘူးလား…”
” အိမ်မှာ အမေနဲ့ညီမလေးပဲရှိတာ..
ခဏပဲလည်ဖြစ်မယ်ထင်တယ်…အမေက
ကလေးလဲငယ်သေးတော့ လည်ချ င်တာ
တောင်မဟုတ်ဘူး…..မိုင်းနင်းမိသွားလို့…
ဟီးဟီးဟီး….”
မျ က်စောင်းကြီး
၄၄
မျ က်စောင်းကြီးရောက်လာပါလေ
ရော..။
” ဘာမိုင်းလဲဟဲ့…ရှင်းရှင်းလေးလုပ်
ပါ…ပွင့်လင်းမြင်သာ….”
” ဖွတ်ရှူ း မိုင်းဗျ ာ….ဖွတ်ရှူ း…”
” ပိုရှုပ်သွားပြီ….အေးလေ..ခဏနေ
ဈေးထဲလိုက်ပေးဦး…ထပ်နှိုက်ခံရမှာစိုးလို့
အိမ်ကမှာလိုက်တာတွေ မစုံသေးဘူး….
နော်…ချ ာတိတ်….”
[Image 150.jpg]
ည၈နာရီမထိုးခင် ဈေးစောင့်နဲ့ထိုင်ပြီး
စကားပြောနေတုံး..မတင်ရီဆိုင်ကယ်နဲ့
ရောက်လာပြီး လမ်းမပေါ်ကလက်ယပ်ခေါ် တယ်။အနားရောက်တော့ ပွဲခင်းမ
လည်ဘူး..အိမ်လာခဲ့ စောင့်နေမယ် လို် ့
တိုးတိုးပြော ပြီးပြန်သွားရော။ကျွန်တော်လဲ ညစောင့်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးပြန်ခဲ့တယ်.။
သူ့အိမ်ရောက်တော့…ခြံဝင်းဝမှာလာ
စောင့်နေတာတွေ ့ရတယ်။သူတို့က အိမ်
ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်။အိမ်ကြီးရဲ့ရှေ ့
လမ်းဘေးမှာ အုတ်ကာသွပ်မိုး ကွန်ကရစ်
ခင်း ပေါ့။ကုန်မျိုးစုံတင်ရောင်းပြီး ညဆိုရင်
သူတို့ညီအမတွေစောင့်အိပ်ကြတယ်။အိပ်
ခန်းလဲသီးသန့်ဖွဲ့ထားပြီး ကုတင်ကြီးတစ်
လုံးရှိတယ်။သူ့ညီမတွေကပွဲသွားကြတော့
သူက ညစောင့်အိပ်တာ။
အားလုံးနားလည်ထားသလိုဖြစ်နေ
ပြီမို့ အိပ်ခန်းထဲတန်းခေါ်သွားတယ်။ သူကဆိုင်အနောက် အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်နေတုံး
ကျွန်တော် သူ့ခါးကိုဖက်တော့ သူကလက်
တစ်ဖက်နဲ့ပြန်ဖက်ပြီး အထဲရောက်မှ လို့
တိုးတိုးပြောတယ်။မရဘူး…ကျွန်တော် သူ့
နို့တွေကို ကိုင်တာပဲ။
နို့ကြီးတွေကကြီးတယ်။လက်တစ်
အုပ်ကားကားကိုင်တာတောင် လျှံထွက်
နေတယ်။ဘရာ..ဘော်လီ ..ဘာမှမဝတ်
ထားဘူး။ယောကျ ာင်္းဝတ်ရှပ်အကျႌအကွက်
ကို ကြယ်သီးနှစ်လုံးပဲ စတိသဘောမျိးတပ်
ထားတယ်။ကျွန်တော်လာမယ်ဆိုတာသိ
လို့ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားတဲ့သဘောဆိုတာ
သိသာတယ်။
နို့သီးကိုလှိမ့်ကိုင်ချေပေးတော့..
လက်ကိုအုပ်ကိုင်လာတယ်။တံခါးကိုမြန်
မြန်ပိတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်သွားထိုင်တယ်။
ဒီတော့မှ ကျွန်တော် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို
နမ်းတာ..။ကျွန်တော်သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို
နမ်းနမ်းချင်းပဲ သူကလျှ ာထိုးပေးတာ။ သူ
တအား ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတယ်။
ခဏပဲနမ်းလိုက်ရတာပါ။ သူ့အကျႌ
ကိုသူကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးတယ်။နို့ကြီးတွေ
ဝင်းအိ ဖောင်းကားနေတာပဲ။
” စို့ ပေး”…ဆိုပြီးနို့ကိုသူ့လက်နဲ့ပင့်ကိုင်ပြီးကျွန်ေတာ့်ခေါင်းကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖိချ တယ်.။လက်တစ်ဖက်ကနို့တစ်
လုံးကိုနယ်…လက်တစ်ဖက်ကခါးကိုဖက်
ပြီး စို့တယ်။နိုသီးလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့
စို့လိုက်၊လျှ ာနဲ့ယက်လိုက်၊စုတ်ဆွဲလိုက်နဲ့
စို့ပေးတော့လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပြီး
တစ်အီးအီးနဲ့အော်တယ်။
သူ့လက်တွေကို ကုတင်ပေါ်မှာ
နောက်ပစ်ထောက်ထားတော့ ကျွန်တော့်
လက်က သူ့စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်စမ်းတယ်။
ပေါင်ကြီးကားပေးလို့ စောက်ဖုတ်အုံကြီး
စမ်းမိပေမယ့်မကျေနပ်ဘူး။သူကသိတယ်
အထာ သိပ်မကျဘူးလေ..။
ဒါနဲ့ မတ်တပ်ရပ် ထမီကွင်းလုံးကျွတ်ပုံချပြီး ” လာ” လို့တစ်ခွန်းထဲပြောပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပေးထားတာ။စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်း
ကားပြူးးထွက်နေတာပဲ။ သူ့မျက်နှာနား
ကပြ်ပီး “စောက်ပတ်ယက်ပေးရမလား”
လို့မေးတော့…အင်း..လို့ပါးစပ်မဟပဲဖြေတယ်။
သူ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်လိုက်
တော့အလိုက်တသိ ပေါင်ကိုမြှင့်တင်ပေး
တယ်။
စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်တစ်အုပ်
ထက်ကြီးတယ်၊အသားထူပြီးမြောင်းရှည်
တယ်။စောက်စေ့ကိုလဲမမြင်ရဘူး။ဖြဲကြည့်
တော့ မှစောက်စေ့ကိုပြူ းပြူ းလေးမြင်ရ
တယ်။စောက်ခေါင်းပေါက်လဲမြင်ရတယ်။
ထူးခြားတာက စောက်မွေးမရှိတော့ဘူး။
ရိတ်ထားတယ်။
အလိုးခံရတော့မယ်မှန်းသိလို့
အစစကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားတာပဲ.။စောက်
ပတ်က အလတ်ကြီးရှိသေးတယ်။နခမ်းသားတွေက ညိုနေတယ်။စောက်ေမွးရိတ်
ထားလို့ထင်ပါရဲ့။ကြက်သီးဖူးလေးတွေထ
နေတယ်။စောက်ရည်တော့ လဲ့နေပြီ ။
လက်မနှစ်ဖက်နဲ့စောက်ပတ်နခမ်း
တွေကိုထိန်း လက်ဝါးပြင်နဲ့ဖင်ကိုမပင့်ပြီး
ဖင်ပေါက်ဝကနေစောက်စေ့အထိ လျှ ာနဲ့
အပြားလိုက်ယက်တင်လိုက်တော့ ရှီး….
ဆို လေတွေရှိုက်ယူသွင်းတယ်။
စောက်စေ့ကို စုပ်ယက်လိုက်တော့ အ…..ဆိုဖင်ကြီး ရမ်းခါ ကော့တက်လာတယ်။စောက်ရည်တွေ စိုစိုရွှဲလာလို့.
သူ့ စောက်ခေါင်းထဲလျှ ာထိုးထဲ့ပြီး ယက်တယ်။စုပ်တယ်။ကြွက်နားရွက်တွေကို
နှုတ်ခမ်းနဲ့ညှပ်ဆွဲပြီး လျှ ာနဲ့လူးလွန့်စုပ်ယူ လိုက်တာ ဖင်ရမ်းနေတယ်။
စောက်စေ့ကို စုပ်ရင်းစောက်ခေါင်း
ထဲ လက်ညှိုး လက်ခလယ် ပူးထည့်
ထိုးဆောင့်ပေးတော့ ဖင်ကြီးကော့ကော့
ခံတယ်.
” ပလပ်..ပလပ်…ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်
ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာ…အ
အား…ရှီး…အားဟ…ဟူး…ရှီး.ကျွတ်..
ကျွတ်..ကောင်းထာ…အား..ကောင်းထာ.
ပလပ်….ပြွတ်..ပြွတ်…အို…အင်း …ရှီး…
ကျွတ်ကျွတ်…အူး…အီး.ဟီ.ဟီး……….”
သံရှည်ဆွဲပြီးဖင်ကော့တက်လာတယ်
လက်နှစ်ဖက်က ကျွန်တော့ဆံပင်တွေကို
ဆုပ်..ခေါင်းကိုဖိနှိပ်ပြီးစောက်ပတ်နဲ့ပွတ်
နေတာအကြာကြီးပဲ..။စောက်ရေတွေယို
စီးကျလာပြီး ဖင်ကြားမှာလက်တက်တက်
ဖြစ်နေတယ်။
တော်တော်ကြာမှ ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်ဟင်း..ကနဲသက်ြပင်းကြီးချပြီး ဖင်ကြီးပြုတ်ကျသွားတယ်။ဒီတော့မှ ကျွန်တော့်လက်ကအဆောင့်ရပ်ပြီး သူ့ပေါ်တွားတက်တာ။
သူက ကျွန်တော့်ကျေ ာပြင်ကိုတင်းတင်း ဖက်ပြီး စောက်ရေတွေစိုရွှဲနေ တဲ့
့နှုတ်ခမ်းကို အားရှိသမျှစုပ်နမ်းတယ်။
” ကောင်းရဲ့လား….” လို့မေးပြီး
သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ကျွန်တော့်လီးဆီပို့
ပေးလိုက်တော့…
” သိပ်ကောင်းတာပဲ…ပီးသွားတယ်” လို့ပြောရင်းလီးကိုဆုပ်ကိုင်တယ်။အခုမှ
လီးကိုင်ခံရတော့တယ်…။
” အိုး…ဟိုး…ဟို..မာတောင်..ခဲနေ
တာပဲ….ဟူး…လဒစ်ကြီးကလဲကြောက်စ
ရာ….အားရစရာကွယ်…ဒါမျိး.ခံနိုင်ပါ့မလားနော်.အိမ်ကလူလီးနဲ့ တခြားစီ…”
” နို့တွေကလဲ အကြီးကြီးပဲနော်…
အအိုသာ
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၅
” နို့တွေကလဲ အကြီးကြီးပဲနော်…
အအိုသာပြောတယ်…မာတင်းနေတာပဲ
နို့သီးလေးတွေကလဲ မာတောင်…လို့
စောက်ဖုတ်ကလဲအလတ်ကြီး…ဖောင်း
ကြွ မို့အိနေတာ…အပျိုကြီးလားဟင်..”
” လင်နဲ့မုဆိုးမ လေ…. လင်က လေမဖြတ်ခင်၂နှစ်လောက်ကတည်းက လီးမတောင်နိုင်တာ ၊ခုဆို ၃နှစ်ကျေ ာ်ပြီ….ဘယ်လီးမှလာမလိုးဘူး…စိတ်နာတယ်…၊လင်ယူပြီးသုံးနှစ်လား..လေးနှစ်လားပဲအလိုးခံခဲ့ ရတယ်….၊ဒါတောင် သူ ့လီးက ဒီလီးတဝက်လောက်ပဲရှိတာ…”.
” ဟုတ်လား….”
“. ဟုတ်တယ်…ယောကျ ာင်္းတွေမျ ား
ရွလို့ရွနေမှန်းမသိ…ခံချ င်နေလို့ ခံချ င်နေ
မှန်းမသိ…ဟွန့်…သိပ်မုန်းဖို့ကောင်းတာ
ခ်ခ်ခ်….”
သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုဆွဲတင်ရင်း ဒူး
ထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူကအလိုးခံဖို့
အသင့်ဖြစ်နေအောင် ဖင်ကိုမြှင့်ပေးထား
ပြီးတံခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုလက်နှစ်ဖက်
နဲ့ဆွဲထားတာ။စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း
အတိုင်းဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ အထက်အောက်ပွတ်
ဆွဲပေးတော့ သူ့မျက်ဝန်းတွေကျယ်လာ
ပြီး စောက်စေ့ကိုဒစ်နဲ့ဝိုင်းပေးတော့စုပ်
သပ်ညည်းနေတယ်..။
” ဟား….အူး….ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်…
ဟူး…ကျွတ်….ဟင့်….ထည့်ကွာ..အား…
ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်…ကောင်းထာကွာ….
ထည့်…ဟူး….ထည့်တော့ လို့…ရှီး….လိုး
အို….လိုးတော့ကွာ…အင်း….”
စောက်ခေါင်းဝကို ဒစ်နဲ့ဝိုက်ပွတ်..ထိုး
ဆွပေးတော့…ဖင်ကြီးမြှင့် မြှင့်ပေးလာပြီး
အငမ်းမရ တောင်းဆိုတယ်။စောက်ရည်
တွေလဲ ပိုပိုရွှဲလိုက်လာတော့ ဒစ်ဖူးကြီးကို
စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်လို့
မမရီမျ က်လုံးတွေဝိုင်းပြူ းလာတယ်။ဒစ်
ကြီးမြုတ်ဝင်သွားတော့…ဟူး….ဆို သက်
ပြင်းကြီးချပြီး…
” လိုးလေ….လိုး….အင်း….ရတယ်..
ကြီးထာ….အာ့…ဖြေးဖြေးနော်…အူးဟူး..
အားဟား…ရတယ်..ရတယ်…လိုးလိုး…
အား….မောင်….အားပါးပါး…အူး….စိမ်
ထားပေးပါ…အင်းဟင်းဟင်း…အင်းဟင်း
ဟင်း…အင့်..အင့်..အင့်..အ..အင့်ကွာ..
အင့်…အင့်ကွာ.အင့်ကွာ…ဟူး……..”
လီးကို တစ်စိမ်စိမ့်ထိုးသွင်းတော့မဲ့ရှုံ ့
ပြီးတင်းထားတယ်။ဖင်မမြှောက်ရဲတော့
ဘူး..။အတွင်းသားတွေ ညှစ်ထားတယ်။
ဝင်လေ ညှစ်လေ ကောင်းမှန်းသိလေ။
နောက်ဆုံး…လီးအဆုံးထိဝင်သွားပြီးဆီးခုံ
ချင်းကပ်ထားတော့မှ သက်ပြင်းမောကြီးချ
ပြီး ကုတ်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ဆွဲ
ယူပြီးနှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရ မလွှတ်တမ်း
စုပ်ထားတယ်။
ဖင်ကြီး ပင့်ပင့်ပြီးအတိုင်းအဆမဲ့ ညှစ်နေတာ။ကျွန်တော်က မဆောင့်သေးပဲ ဖင်အားနဲ့ညှောင့် ပေးနေတော့ စောက်ရည်တွေ တစစ်စစ်စိမ့်ထွက်လာပြီး လအု
အထိစိုရွှဲလာတယ်၊
အတင်းဖက်ပြီး…ဖင်ကြီး. ဆက်ခါ
ဆက်ခါ ရမ်းခါပင့်ထိုးနေလို့..ပီးနေပီ ဆိုတာ မပြောပဲ သိနေတယ်..။သူညှစ် လို့
ကောင်းအောင် ဆီးခုံချင်းဖိကပ် ပွတ်
ပေးနေတော့ စောက်စေ့ကိုလီးအရင်းနဲ့အ
ဆက်မပြတ်ချေပေးသလိုဖြစ်နေပြီးစောက်
ရည်တွေ တားမရဆီးမရ ယိုစီးထွက်လာ
ကြတယ်။
ကျွန်တော် သူ့မျက်နှာကိုတစိမ့်စိမ့်
ကြည့်ပြီးပြုံးနေတုံး…သူမျက်စေ့ပွင့်လာပါ
တယ်။မျ က်စောင်းလေးထိုး..သက်ပြင်း
လေးချ ပြီး….
” ကောင်းလိုက်ထာကွာ…အီဆိမ့်နေ
တာပဲ….ဖူးဟူးဟူး….တတ်လိုက်ထာ….
နှစ်ခါတောင်ပီးသွားတယ်…..ဟင့်..စံပဲ…
သူ ့လီးကြီးက ကြီးသလောက် လိုးတတ်
တယ်….တစ်သက်လုံး ဒီလိုကောင်းတယ်
ဆိုတာ မကြုံဖူးဘူး…ယုံလဲမယုံခဲ့ဘူး….
ခုမှ…ပက်ပက်စက်စက်ယုံတယ်..ကောင်း
လိုက်ထာ….သိပ်ချ စ်သွားပြီမောင်ရယ်…
ရီရီ့ကိုအမြဲ လိုးပေးနော်….”
” အမြဲ ခံမှာလား…”
” ခံမှာ…ဘယ်အချိန် လိုးလိုး…ခံမယ်အင့်..ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ်..ခံမယ် ”
” ဖွတ်ရှူ း လား ဖွတ်ဒိုင်း လား…”
” ခ်ခ်ခ် ဖွတ်ဒိုင်းပါရှင်…ဖွတ်ဒိုင်းပါ…
ကဲ….ဒိုင်းတော့..မောင်….၊ဒိုင်း..ဒိုင်း..
ဒိုင်း…ဒိုင်း…အ…ဒိုင်း…အားဟား…”
လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲက တစ်ဝက်ဆွဲ
ထုတ်ပြီး..ပြင်းပြင်းဆောင့်ပေးတယ်….
နောက်တစ်ချ က်….နောက်တစ်ချ က်…
နောက်…နောက်…နောက်..ဆက်ခါဆက်
ခါ ဆောင့်ပေးတော့ အဝင်ချေ ာလာပြီး
ဒစ်အထိရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်ပြီး ပြင်းပြင်း
ဆောင့်သွင်းပေးတယ် ။နောက်ထပ်…
လီးတဝက်ထည့် ခပ်သွက်သွက်
ပြင်းပြင်းဆောင့်တော့ ဖင်ကြီးပြန်ကော့
ပြီး အချ က်ကျကျ ပြန်ဆောင့်ပေးတယ်။
ငတ်နေတာကြာလို့ သူလဲကြမ်းတယ်။
” အင့်…အင့်…ဆောင့်..မောင်..
ကောင်းတယ်…သိပ်ကောင်းတာပဲ…အ…
အဟင့်…အင့်…အိ…ဆောင့်…ဆောင့်…
အင်း…ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်..အု
ဟား…ဟား….”
သူ..သိပ်ကောင်းနေပြီး ဖင်ကော့ပေး
ရင်း..ညှစ်နေတယ်၊ သူ့စောက်ပတ်ကလီး
ကိုညှစ်လိုက်တိုင်း စောက်ရည်တွေစိမ့်စိမ့်
ယိုထွက်တယ်..။ပိုကောင်းအောင် ဒစ်ဖူး
နဲ့စောက်ခေါင်းဝ ဆွဆွပေးပြီး အားရပါးရ
ဆောင့်လိုးပေးတော့ မျ က်လုံးတွေပြူ းပြီး
ပါးစပ်ဟ အသက်ရှူ တယ်။ပါးစပ်ပြန်မ
ပိတ်နိုင်တော့ပဲ…နောက်တစ်ချ က်မျှေ ာ်
လင့်စောင့်ကြိုနေတယ်။
ဒါနဲ့ အဆက်မပြတ် ဒစ်ဖူးနဲ့ဆွဆွပြီးဆောင့်လိုးပေးနေတော့ အံကြိတ်ခံတယ်။သိပ်ကြာကြာ အံမကြိတ်နိုင်ဘူး….ကောင်းလွန်းေတာ့ခေါင်းကို ဘယ် ညာ ခါရမ်းနေ. ပြီး စောက်ရည်တွေပန်း ထုတ်တယ်..။
” ဟူး…..ကောင်းတယ်မောင်ရယ်…
တအားကောင်းတာပဲ…ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..
ဖူး…..မောင့်လီးရည်တွေ လိုချ င်တယ်….
ဘယ်လောက်မျ ားလဲသိချ င်တယ်…အင့်.
ဟင့်….အား…ထည့်ပေးနော်….အူး…
ဆောင့်…အင့်…ဆောင့်…အား…ရတယ်.
ရတယ်…ကောင်းလို့…အား..ကောင်းလို့..
ဆောင့်ဆောင့်….ဟုတ်တယ်..ကောင်း
လိုက်ထာ…အား…….မောင်ရယ်….အ…
မောင်ရယ်….ဟူး….မောင်….လိုးလိုက်တဲ့
မောင်ရယ်….ရက်စက်တယ်….ဟူး….”
သူကျေ နပ်လောက်ပြီမို့ ဒစ်ဖူး နဲ့
စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကို အဆက်မပြတ်ဆွဆွပေးပြီး…လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးစောက်
ပတ်အပြင်ဆွဲထုတ်….အားအပြည့်နဲ့ ပစ်
ဆောင့်ပေးပြီး လီးရည်တွေအဆက်မပြတ်
ငေါ့ငေါ့ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တော့ စောက်
ပတ်ကြီးညှစ်ညှစ် ယူနေတယ်။
လီးတန်ကြီးတုန်ခါနေပြ)
၄၆
လီးတန်ကြီးတုန်ခါနေပြီး လေးငါး
ဆယ်ချက် ပန်းထုတ်ပေးပြီးမှ ဒစ်ဖူးနဲ့
စောက်ခေါင်းဝပြန်ဆွ…အားနဲ့ပြန်ဆောင့်
သွင်း….နောက်..တစ်ချ က်ချ င်းလီးတဆုံး
ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်ပေးတော့ မမရီလဲ
ခေါင်းကိုဘယ်ညာခါရမ်း…အံကိုကြိတ်ပြီး
တရှီးရှီး အသံထွက်အောင် ခံတယ်..။
နောက်ဆုံးတစ်ချ က်…အားအင်အပြည့်နဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး သူ့ပေါ်
မှောက်ချလိုက်တော့ လက်နှစ်ဖက်ကြိုဆို ဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို အကြာကြီး စုပ်ယူနမ်းနေတယ်.။
” ဖူး..ဟူး..ဟူး….ကောင်းလိုက်ထာ
ဖွတ်ဒိုင်းရယ်….ဟင့်…ကောင်းလိုက်ထာ
အားရလိုက်ထာ..ကွယ်….”
” ကြောက်ပြီလား….”
” စပမှမကြောက်ဖူး…ဟွန်း….ကြိုက်လို့ ကြိုက်တယ်ပြောတာကို…သူ့လီးမျ ား
ကြောက်ရဦးမတဲ့…စပမှမကြောက်ဖူး….
ခ်ခ်..ခ်ခ်….”
” အော….လီးပဲကြိုက်တာ..လူကိုမ
ကြိုက်ဘူး..ဆိုတဲ့သဘောလား….”
” မောင်ကလဲကွာ…စ,တာကို ခ်ခ်
လီးကြီးလဲကြိုက်တယ်..လူကိုလဲချစ်တယ်
ဟုတ်ပြီနော်….လီးချွတ်…ဆေးရအောင်”
” မဆေးဘူး…ဒီတိုင်းကြိုက်တယ်…
အရသာရှိတယ်…”.
“. အင်…သန့်သန်ရှင်းရှင်း..ကျန်းမာ
ရေး…ပြောတာကို….”
” မမရီက ရောဂါရှိနေလို့လား…ကျွန်
တော်က မရှိ…သန့်သန့်လေး….”
” အာ….ကျွန်တော် တဲ့ကွာ..မမိုက်ပါ
ဘူး….ဒီကချ စ်ထာကို…မောင် လို့တော့
လုပ်လိုက်…ခ်ခ်…ရှက်ထာ…”
” ဘာရောဂါမှမရှိရင်…ဒီတိုင်းနေကွာ
ပြီးရင်….မောင်စောက်ပတ်ယက်ပေးမယ်
သန့်ရှင်းပေးမယ်….လိုးပေးမယ်…..နော်.
မမရီ….”
” မ ,လဲမောင့် ကိုလီးစုပ်ပေးမယ်….
အလိုးခံမယ်….ပြန်လိုးမယ်…ဒါပေမယ့်..
ရှူ ရှူ းပေါက်ချိ န်လေးတော့ပေးပါဦးကွာ..
တောင်းပန်ပါတယ်….နော်…မောင်..နော်
ထုတ်ပေး…ခ်ခ်..”
ပလွတ်…ဗြွတ်…ဇိ..စိ.စိ.စိ ပြွတ်..လီးနဲ့အတူ လီးရည်တွေ..စောက်ရည်တွေ….
ပြန်ထွက်လာကြတယ်..။
” အီး….မျ ားလိုက်တဲ့လီးရည်….ကြုံ
ဖူးပါဘူး….ဒီတစ်သက်..ခ်ခ်..”.
” ကြိုက် လား….”
” ကြိုက်တယ်…ရင်ထဲမှာနင့်….သွား
တာပဲ….လီးဝင်တော့လဲနင့်ကနဲ..ဆောင့်
ဆောင့် လိုးတော့လဲ နင့်ကနဲ…..လီးရည်
ေတွပန်းထည့််ေပးတော့လဲ..နင့်ကနဲ”
ပြောပြောဆိုဆို..အရည်တွေစိုနေတဲ့
လီး ကို လျှ ာလေးနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၇
” နင့်နင့် နဲနဲ လား…”
” အွန်း…နင့်နင့် သည်းသည်း ကြိုက်တယ်.စောက်ပတ်ထဲကိုအီဆိမ့်နေတာပဲ ။
မောင်နဲ့ညားမယ့်မိန်းမတော့ စားပေရော့..
နာတောင်မနာလိုဘူး…”
အပြင်ထွက်..ရှူ ရှူ းပေါက်ပြီးပြန်လာ
တော့..ချ က်ချင်းမလိုးသေးပဲ ဖက်အိပ်နေ
ရင်း..နို့ဆွဲနေမိတယ်…။
” အား….မောင်ကလဲကွာ…အငြိမ်
လေးမျ ားနေပါဦးတော့..နို့တွေလဲပျေ ာ့
ဖတ် ကုန်ပြီ…စောက်ပတ်လဲ ပြဲပြီ..”
” ပြဲပါဝူး….ဒါလေးမျ ား…”.
” ဒါကြီးမျ ားတော့လုပ်လိုက်…သေး
ပေါက်တော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့…ပြဲပြီ..လီးနဲ့အထိုးမခံရတာကြာလို့ ကျ ပ်ထုပ်နေတာ..ဒီ
လီးကြီးနဲ့လိုးတော့ မကွဲတာ..ကံကောင်း.”
” ဒါ ပုံမှန်လီး…မမရီရဲ့…လူတိုင်းဒီ
လောက်တော့ရှိတာချည့်ပဲ..”
” ဟုတ်လို့လား….အိမ်ကလူတော့ ဒီ
တဝက်တောင် မရှိသလိုပဲ…”
” တခြားလူတွေ လီးလိုက်ကြည့် ပြီး
ပြီလား…တူတူပဲ…”
” အင်..လူကို..ကြိုက်ကုန်း ဖာသည် နဲ့ တစ်တန်းထဲထားတာ..ခ်ခ်..လိုက်ကြည့် ရမယ်…ဟုတ်တယ်..”
” မမရီ နို့တွေ စောက်ပတ်တွေကလဲ
အလန်းကြီးတွေပါနော်….အပျိ ုကြီးပါကင်
လို့ပြောရင်..လူတိုင်းယုံမှာ…”.
” ပါကင်တော့..ယုံပါဝူး…မပိုနဲ့….
ဒီလီးကြီးနဲ့ထောင်းခံထားရတာ…ပါကင်မ
ဟုတ်မှန်းလူတိုင်းသိနိုင်တယ်…”.
” မထည့်ကြည့်ပဲ မသိနိုင်ဘူးမမရဲ့…
နခမ်းသားတွေက ရှည်စင်း..ပြီးစေ့နေတာ
စောက်စေ့လဲ ထင်းထင်းမပေါ်ဘူး..ကြွက်
နားရွက်တွေကလဲ အလတ်ကြီး..အပေါက်
လေးကလဲ ကျဉ်းကျဉ်းလေး…တကယ့်ကို
အပျို ကြီးပါကင်…”
” ထည့်ကြည့်မှ ဆင်စီးဝင်လို့ရတယ်
ဖြစ်သွားရော လား..ခ်ခ်..ခ်ခ်..”
” ကျ ပ်ထုပ်နေတာပဲ မိန်းမရာ….”
” အလိုးမခံရတာ..ကြာပြီလေကွာ…
လိုးတဲ့လီးကလဲ…ပဲမြစ်..။ဒီလောက်တော့
ရှိမှာပေါ့ ယောကျ ာင်္းရယ်….မောင်..ကြိုက်မှကြိုက်ပါ့မလားလို့ စိုးရိမ်နေတာ..မောင့်လီးအကြောင်းတော့ မတင်မိပြောပြထားလို့ ကြီးမှန်းသိပါတယ်….ဒီလောက်ကြီး
လိမ့်မယ်မထင်မိဘူး …”
” မမရီ စောက်ဖုတြ်ကီးကလဲအကြီး
ကြီးပါ…ဖင်ကြီးကလဲကိတ်.စောက်ဖုတ်
ကလဲကြီး…တော်ရုံလူ နိုင်မယ်မထင်ဘူး
မောင်လဲ..မနိုင်ဘူး…ခ်ခ်.”
” ဈေးရုံးထဲမှာ မောင်ရီရီ့စောက်ဖုတ်
ခိုးနမ်းမလို့မဟုတ်လား..ဟွန်း..လူဇိုး..”
” ခ်ခ်….စောက်ဖုတ်ကြီးကအကြီးကြီး
ကွ..ဖောင်းအိနေတာပဲ..ပေါင်ကြားညှပ်နေ တာ…စောက်မွေးလေးတွေထိုးထိုး..
ထောင်ထောင်နဲ့…နမ်းတော့မလို့. ခ်ခ်….
ပြန်ဖုံးတာမြန်သွားတယ်…ဟိ…”
” အဲတုံးက နမ်းရင် ကုန်းမိမှာသိလား
ဒီက ထန်နေတာ…ခ်ခ်..”
” ခုရော…ကုန်း ပေးမလား…”
” သိပ်ကုန်းပေါ့…အကြိုက်….ဒေါ့ဂီ
ကို အကြိုက်ဆုံးပဲ….အင့်..ကုန်းပြီ..”
အိပ်ယာပေါ်မှာဝပ်စင်းနေတဲ့ကိုယ်ကို
ဖင်ကြီးကိုင်ပြီးစိတ်ကြိုက်အနေအထားပြင်
လိုက်တယ်။ဖင်နှစ်လုံးကြားက ဖောင်းပြီး
ပြူ ထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှ ာနဲ့
ကုန်းယက်ပေးတော့ ခါးကုန်းပြီး အိကနဲ
အော်တယ်။
အဲဒါနဲ့….ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ
ယက်ပေးလိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးရှေ့တိုး
နောက်ဆုတ် တွန့်တွန့်လူးနေရော။ကျေ
နပ်လောက်ပြီဆိုမှ လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး သူ့
စောက်ခေါင်းပေါက်တေ့လိုက်တော့ ဖင်
နောက်တွန်းပြီးခံတယ်။ဒစ်ဖျားလေး ဝင်
သွားလို့ တအိအိထိုးထည့်လိုက်တာ ဒစ်
ဖူးမြုပ် သွားရော။သူကလဲ ဝင်သလောက်
ဒစ်ဖူးကို ညှစ်စုပ်တယ်။ပါးစပ်ကလဲတအိ
အိ တအင်းအင်းအော်နေတာ။
လီးအဆုံးထိဖြေးဖြေးထိုးသွင်း
တော့ ခါးကြီးကုန်းလာလို့ဖိထားပေး ရတယ်။ ခါးချို င့်ဆင်းသွားပြီးဖင်ကြီးထောင်
လာမှ အဆုံးထိသွင်းပြီး ငြိမ်နေပေးတော့
စောက်ပတ်ကညှစ်နေတယ်။ပွစိ ပွစိ နဲ့
အင်မတန်ဇိမ်ရှိပဲ။
နောက်တော့ မုဆိုးထိုင် တစ်ချက်
ချင်း..ဖြေးဖြေး..မြန်မြန်..သွက်သွက်…
ဆောင့်ချက်တွေ အားထည့်လိုးပေးလိုက်
တာ…သူကဖင်ကြီးကိုနောက်ပြန်တွန်းပြီး
ပြန်ပြန်လိုးတယ်။
ဖုန်း…ဘွတ်..ဘွတ်…ဘူ…ဖုန်း…
ပလွတ်…ပြွတ်..ဖုန်း..ဖူး..ဘွတ်…ဘူ..
အား…အင့်..အင့်…ဘူ…ဘွတ်..ဆောင့်.
အင့်…ကောင်းလား…အင့်..ဘွတ်..ဘူ..
သိပ်ကောင်း…အား..မောင်..ဖုန်း..ဘွတ်
ရီပေးတာကောင်းလား. လို့..ဖုန်း..ပလွတ်
ပြွတ်…ဘု…ဘူ…ဘွတ်..ပြောလေ..အု..
ကောင်းလားလို့..ဘွတ်..ဘွတ်…ဖူး…ဘူ..
အင့်..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..ဖုန်း.
ပလွတ်..ဘွတ်..ဖုန်း…ဇိ…ဖုန်း…အား…
ရီ.ပီးပီမောင်..အား..ရီ ပီးပီ..ပီးပီ..ဖုန်းဖုန်း
ဖုန်းဖုန်း..ဘူဖူးဖူး..ဖုန်း..ပီးပီမောင်ရေ…
အွတ်…အင့်….ဗြွတ်..ဘွတ်..ဗလစ်တစ်တစ်တစ်…ဗလစ်….ဟူး…..
မမရီ ခြေပစ်လက်ပစ်….မှောက်ကျ
သွားလို့ကျွန်တော်လဲ သူ့ပေါ်မှောက်အိပ်
လိုက်ပြီးနို့ကြီးတွေကို သိုင်းဖက်ဆုပ်ကိုင်
ညှစ်နယ်နေမိတယ်။လီးကစောက်ပတ်ထဲ
မှာတစ်လစ်ပေါ့..။ဖင်ကြီးကဖောင်းမို့နေ
လို့ ဆီးခုံနဲ့ ကပ်ဖိနေတော့ အိစက်ပြီးအရသာ ရှိလှတယ်..။ညှောင့်ညှောင့်ထိုး
နေရတာ အလွန်ကောင်းပဲ…။
ဒါနဲ့..သူ့ကိုယ်လုံးနံဘေးမှာလက်
နှစ်ဖက်ဆန့်ထောက်ပြီး မှောက်ခုံလိုးပစ်
တာ…ခေါင်းလေးငဲ့ပြီး ကြည့်တယ်။ အ
ချက်နှစ်ဆယ်..သုံးဆယ်လောက်ဆက်
ဆောင့်တော့ သူစိတ်ထ,လာပြီးဖင်ကော့
ပေးတယ်..။လီးက တစ်ရှောရှောနဲ့..ဖင်
ကြားကိုဖြတ်ပြီးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေလို့
ဖင်ယားလာတယ်ထင်ပါရဲ့. သူ့ဖင်ကြီးကို
ဘယ်ညာရမ်းပေးနေတယ်။
အချ က်တစ်ရာပိုပိုဆောင့်ပေးလိုက်
တော့ ဒူးပြန်ထောက်ပြီး ကုန်းပြန်ရော။
ဒီတစ်ခါတော့ သူ့ဒူးတွေ စုစုထားပြီးလိုး
တာ..။ဒူးနှစ်လုံးစုလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်
ကစူနေပြီး နခမ်းသားတွေစု စူနေတယ်။
လီးရည်တွေ..စောက်ရည်တွေက အဝင်
အထွက်ချေ ာမွေ့အောင် ရွှဲနေတာမို့..လိုး
ရတာ မချေ ာင်ပဲ ကျ ပ်သိပ်နေတယ်။သူ
လဲ ကောင်းလွန်းလို့ ကုန်းပြီးရင်း ကုန်း
ချင်…….ကုန်းပြီးရင်း.ကုန်းချင်….ဖြစ်နေရော..။
နောက်ဆုံးတော့…ခါးနှစ်ဖက် စုံ
ကိုင်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ် သွက်သွက်
ဆက်တိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီး လီးရည်
တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်
ပါတယ်။သူကလဲ ဆောင့်ချက်တ&#
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၈
နောက်ဆုံးတော့…ခါးနှစ်ဖက် စုံ
ကိုင်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ် သွက်သွက်
ဆက်တိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီး လီးရည်
တွေ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်
ပါတယ်။သူကလဲ ဆောင့်ချက်တိုင်းသူ့ ့ဖင်
ကြီးနောက်ကို တွန်းတွန်းခံပြီး လီးရည်
တွေစုပ်ယူရင်း ခြေပစ်..လက်ပစ်..စေါက်
ပတ်ပစ်….မှောက်ကျသွားလို့ သူ့ပေါ်ထပ်
မှောက်ပြီး နို့ကြီးတွေကို သိုင်းဖက်ဆုပ်
ကိုင်ထားပြီး….အသက်ရှူ မှန်အောင်မှေး
နေလိုက်တယ်…။
” တော်…တော်…ဖင်မလှုပ်နဲ့…လက်
မလှုပ်နဲ့…လီးမလှုပ်နဲ့…..ငြိမ်ငြိမ်နေ…”
” ခ်ခ်ခ်…အင့်…”
” မလှုပ်နဲ့နော်….သေတော့မယ်…”
” ကောင်းလား…ရီ…”
” ကောင်းတယ်မောင်…..သေအောင်
ကောင်းတယ်….ရီ့ဖင်ကြီးကို မနိုင်လို့သာ
တော်တော့တယ်…..နိုင်မျ ားနိုင်ရင်တော့
အသက်တောင် ကျန်မှာမဟုတ်ဘူး ခ်ခ်..
ကျေ နပ်ထာ…ချွတ်တော့…”
” လီးမို့ချွတ်ရမှာလားကွ…မချွတ်ဘူး
စိမ်ထားမယ်….”
” အာ….မောင်က ညာတာပါတေးနဲ့
ဆက်လိုးမှာ….ရီသိတယ်…ချွတ်…ချွတ်..
ခဏနားပါရစေဦးမောင်ရယ်……လာ….ရှူ ရှူ းသွားပေါက်မယ်…ခ်ခ် ခ်ခ်…..”
” ခဏ ခဏပဲကွာ….”
” ကျိ မ်းနေလို့ ကွ….ပြဲပလားသိချင်
လို့….”
” ဒီမှာကြည့်လဲ ရတာပဲကွာ…”
” လီးကလဲ…ရှည်ပါ့…ခ်ခ် ခ်ခ်….လာ
ပါဆို….သေးလဲပေါက်ချင်တယ်…..”
သေးပေါက်ပြီးတော့ အိမ်မကြီးဖက်
သူခဏသွားလို့.အခန်းထဲမှာ ထိုင်စောင့်နေရသေးတယ်။ဟိုမှာက လူနာနဲ့သူ့မိဖ
တွေအိပ်တယ်လေ။သူလဲ ခါတိုင်းတော့သူတို့ အိမ်မကြီးမှာအိပ်တာပါ။ဒီညမှ အကြံအဖန် လုပ်ပြီး ဆိုင်လာအိပ်တာ..။နဲနဲကြာ
မှ သူပြန်လာတယ်….။
” လင်ကြီးနဲ့ တစ်ချီ သွားလိုးနေလို့
ကြာနေတာလား….”
အဝတ်တွေပြန်ချွတ်ရင်းနဲ့မျက်စောင်း
ထိုးတယ်..။
” ဟိုက..လီးတောင်ဖို့နေနေသာသာ
လမ်းတောင်မလျှေ ာက်နိုင်ဘူး၊ အိမ်သာ
လိုက်ပို့နေရတာ..ကိုယ်တော်…”
” ဘယ်လိုက ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာ
လဲ….အသက်လဲမကြီးသေးပဲနဲ့…”
” ၄၆ ကျေ ာ်ပေါ့…၊ဟိုတုံးကပွေခဲ့တဲ့
ဒဏ်တွေပါ..၊သူက ငယ်တုံးက သိပ်ပွေ
တာ…ကြိုက်ကုန်း…ဖာ…အရက်..ဖဲ..အစုံပဲ။ငွေရှိတော့ ထင်တာအကုန်လုပ်တာ..။
အထူးသဖြင့်..မိန်းမ..။ဆေးမျို းစုံစား.လိမ်း
အကုန်လုပ်တာ..”.
” အင်း….”
” ဆေးမှန်သမျှအကုန်ပဲ..တရုတ်၊ဗမာ
ဂျ ာမနီ၊အမေရိကန်…စုံလို့…။ကြီးဆေး…
ကြာဆေး..ကြားဖူးတာအကုန် သုံးတာပဲ၊
ရီနဲ့ညားတော့လဲ သုံးနေတုံးပဲ ။အထူးသ
ဖြင့် ကြီးဆေးပေါ့..။သူ့လီးကိုသူအားမရ
ဘူး…”
” ဆေးသုံးတော့ ထူးခြားလာ လား ”
” ရီနဲ့ညားတာ…၆နှစ်ရှိပြီ…ရီအသက်
၂၄နှစ်မှာ သူနဲ့ညားတာ…၊အဲဒီဆေးတွေ
သုံးပြီး…လီးမတောင်နိုင်တာ ၃နှစ်ရှိပြီ…
ဟိုဆေးကောင်းနိုး ဒီဆေးကောင်းနိုးနဲ့ .
လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကျေ ာ်ကျေ ာ်ကစပြီး လေ
ဖျ န်းသွားတာ ခုထိပဲ…သူမျ ားသမီးပျိုတွေ
ဖျက်ဆီးခဲ့လို့ ဝဋ်လည်တာပေါ့…”
” အော်….ဆိုးပါ့…”
” ရီလဲ…မကောင်းပါဘူး….သူနဲ့ယူ
ရမယ်..ဆိုတော့ ရီ့မှာရည်းစားရှိတယ်။
ရည်းစားနဲ့လဲ…ခဏခဏ အိပ်ဖူးတယ်။
နှစ်လ တစ်ခါလောက် သွားတွေ့တယ်။
သိသိကြီးနဲ့ မိဖတွေကတဆင့်တောင်းယူ
လို့ ညားတာ..သူ့ကိုအကုန်ဖွင့်ပြောတော့
ဟိုလူ့လီးကို သူမနာလိုဖြစ်ပြီး ဆေးတွေ
အလွန်အကျူ းသုံးတာ…သူ့လီးကလူစဉ်
မမီဘူးလေ…ဒီကစ,တာပဲ….”
” ဟိုလူကရော….”
” ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ…ခုတော့မိန်းမ
ယူသွားပါပြီ..သူလဲရည်းစားမျ ားတာပဲ. ”
” ရီက..ဒီရည်းစားတစ်ယောက်ထဲ
ဖြစ်ခဲ့တာလား….”
” ဘယ်က,မှာလဲမောင်ရဲ့…မောင့်ကို
အကုန်ဖွင့်ပြောမယ်နော်….ကျေ ာင်းနေ
တုံးက ဒီမြို့မှာ..ရီ့ကိုပါကင်ဖွင့်သွားတာ..
တစ်ယောက်.ရည်းစားပဲ၊တက္ကသိုလ်တက်
တော့…ရည်းစားကသုံးယောက်၊ ကြိုက်လို့
ကုန်းခဲ့တာက.နှစ်ယောက်၊အလုပ်ခွင်ထဲ
မှာ အထက်ကအရာရှိတစ်ေယာက်.ပေါင်း
ခုနစ် ယောက်..ခ်ခ်၊ မောင်နဲ့ဆိုတော့ ရှစ်
ယောက်..၊ခ်ခ်…..မျ က်နှာကြီးပျ က်သွားလိုက်တာ….ခ်ခ် ခ်ခ်….”
” ဖာသည်မကြီး…ကြိုက်ကုန်းမကြီး..
လူတကာလိုးမ,ကြီး….ငါလိုးမကြီး…”
” ခ်ခ်..ခ်ခ်….အဲဒီလူတွေက မောင့်
လောက် လိုးခွင့်မရဘူး. ကွ၊ ရီကလဲခွင့်
မပြုဘူး..၊မှတ်တောင်မှတ်မိသေးတယ်..
ရည်းစားဦးက ပါကင်ဖွင့်ပြီး ခဏခဏ
တောင်းပေမယ့် ရီ နှစ်ခါပဲထပ်ေပးခဲ့တာ..
တက္ကသိုလ်ကရည်းစားတွေကတော့.တစ်
ယောက်က လေးခါ၊နောက်တစ်ယောက်
သုံးခါဆော်တယ်…. ရီမှတ်ထားတာ..”
” တော်ပါ….ယုံစရာကြီး…”
” တကယ်ပါကွ….လိမ်လို့လဲ ဘာထူး
လာမှာလဲ..နောက်ဆုံးရည်းစားက ငါး ည
လောက်ဆော်သွားတယ်….ကြိုက်တဲ့ငနဲ
နှစ်ကောင်ကို နှစ်ခါစီပဲ..လိုးခံပြီးမှ ရီ မ
ကြိုက်တော့လို့ ဖြတ်ပစ်တာ…”
” နောက်….”
” အဲ….ကောင်လေး….စိတ်ဝင်စား
သွားပြီ….ခ်ခ်…ခ်ခ်ခ်…ဌာနထဲကတော့….
အက်စ်အေအီး လေ…ဦးတင်ဝင်း..ပြောင်း
သွားတဲ့ အရင် အက်စ်ေအအီး..ဆိုးပါဘူးသူက သုံးချီ….ဆော်သွားတယ်..ခ်ခ်…”
” လီးပဲ..လီးပဲ…ပြန်မယ်…လီးပဲ…”
” မောင်ရယ်…ရီ အမှန်တွေပြောနေ
တာနော်….နောက်မှ ဝမ်းမနည်းချင်လို့
ခွင့်မလွှတ်နိုင်ရင်လဲ…မောင့်သဘောကျ
ဆုံးဖြတ်ပါ….”
” တော်ပြီကွာ…လီးပဲ….ငါလိုးမ…
မိန်းမ…ပြန်မယ်….”
” မောင်….”
” ပြန်မယ်ကွာ….”
အဝတ်တွေပြန်ဝတ်နေတော့ သူက
လိုက်ဆွဲတယ်..။လုံးလား ထွေးလားနဲ့ ဖြစ်
နေတော့…သူကမျ က်ရည်လည်ရွဲ နဲ့ကျွန်
တော့်နှုတ်ခမ်းတွေ ဇွတ်ဖိနမ်းတယ်…
” ဖာသည်မကြီး….လွှတ်..ငါ့ကို…
လွှတ်…ငါလိုးမ ဖာသည်မကြီး..လွှတ်..”
” မလွှတ်ဘူး…စောက်ပတ်မှမလွှတ်
ဘူး…နင့်ကိုငါချ စ်တယ်…မလွှတ်ဘူး…
နင်ငါ့ကိုမမုန်းရဘူး…ငါ့ကိုနားလည်ပေး…
နင့်ကိုငါချစ်တယ်….”
” လွှတ်…စောက်ပတ်ပြဲမ…”
” ဟုတ်တယ်…နင်လိုးလို့ပြဲတာ….
မလွှတ်ဘူး….လာ….”
ဒီလိုနဲ့ပဲ….ကုတင်စောင်းမှာ တစ်ချီ
လိုးခွဲပစ်လိုက်တယ်…။ကိုယ်ကသာ တစ်
ချီ ထဲဆိုပေမယ့်….သူ ့မှာတော့ အနည်းဆုံးနှစ်ချီ ပြီးတာသေချ ာပါတယ်။
မတ်တပ်ရပ်ဆောင့်ရတာဆိုတော့….
.ကြာကြာထိန်းနိုင်တယ်။စိတ်ရှိသလောက် လိုရင်လိုသလုို.မလိုရင်မလိုသလို.ထိန်း
.ဆောင့်လို့ရတယ်။စိတ်ကလဲမကျေ နပ်ထာတွေမျ ားနေတော့ ထွက်ပေါက်ရှာပြီး
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၄၉
စိတ်ကလဲမကျေ နပ်ထာတွေမျ ားနေတော့ ထွက်ပေါက်ရှာပြီး အသေဆောင့်တာ။
ကောင်မကြီး..လိုးရင်းတွေးမိတိုင်း စိတ်တိုသလို..စိတ်နာသလိုခံစားရလို့. အံကြိတ်ပြီးအသေဆောင့်တာ…လူးလှိမ့်
အော်နေရတယ် ။
ပီးသွားတော့မှ ကုတင်ပေါ်မှာနှစ်
ယောက်သား ခြေပစ် လက်ပစ် ဖက်ပြီး
အိပ်ပျေ ာ်သွားကြတာ ။
**************************
” မမရေ….မမ..”
တံခါးကို ခေါက်ပြီး အပြင်ကခေါ်နေ
သံကြားရမှ နိုးလာကြတာ.။တစ်ယောက်
မှအဝတ်မရှိဘူး။ပြိုင်တူ ကိုယ်စီအဝတ် အ
စားတွေဝတ်ပြီး ပုန်းစရာနေရာရှာတော့
မရှိဘူး။တံခါးဖွင့်မယ့် နံဘေးမှာအသာရပ်
နေပြီးစောင့်တာ။
မမရီက တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ညီမအ
ကြီး မနီနီတင် အရင်ဝင်လာတယ်။အငယ်
သီသီတင် ကိုမေးတော့ သေးပေါက်နေ
တယ် ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်သွားလို ့ တံခါးဟဟ ကြားကအပြင် အမြန်ထွက်တာ ကံ
ဆိုးတော့ မသီသီတင်နဲ့ တည့်တည့်တိုးပါ
လေရော…။
သုံးယောက်သား ကျီးကြည့်ကြောင်
ကြည့် ဖြစ်နေတုံး နီနီတင်ကအိပ်ယာခင်း
ပေပွနေတာ မသင်္ကာလို ့မေးဖို ့လှည့်
ကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တို့ကိုမြင်သွားပြန်
တော့…ရှု ပ်ကုန်တာပေါ့ ။သီသီတင်
ကကျွန်တော့်ကိုလက်မောင်းဆွဲပြီးအခန်း
ထဲပြန်ခေါ်လာတာ…မမရီကစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့
လိုက်လာတယ်။
” ကောင်လေး…ပြောစမ်း..နင်ဒုက္ခ
မရောက်ချ င်ရင် လိမ်ပြော…”
” ခိခိ…မမယောကျ ာင်္းခိုးလာတာပါ
ညီမလေးရယ်..ခိခိ…ကဲ.ကဲ.. ပြန်တော့
နော်..မောင်လေး…မိုးလင်းတော့မယ်..”
” အောင်မာ….မရဘူး..အမှုဖွင့်မှာ..
ဒီလောက်အဖြေနဲ့…ဟင်း..ဟင်း…”
” ဟုတ်တယ်….အိပ်ယာခင်းတွေလဲ
ကြည့်အုံး..သက်သေ …မှန်မှန်ပြောရင်
သက်သာမယ်….ဒါပဲ…”
” မိုးလင်းနေပြီ ညီမလေးတို့ရဲ့..မေ
မေတို့နိုးလာရင် ရှုပ်ကုန်မယ်…ပြန်လွှတ်
ပေးလိုက်တော့နော်…မမကြီးပြောပြပါ့
မယ်….”
” မရဘူး….မေမေတို့တွေ့သွားလဲ..
နီတို့နဲ့ပွဲခင်းကပြန်လာတာလို့ပြောလိုက်
မယ်…ပြော..ခု မမဘယ်နှစ်ချီ အဆော်
ခံလိုက်လဲ….”
” အယ်….မမလား….ဟီး…မမှတ်မိ
ဘူးနီနီရဲ့….ခဏခဏ..ခိခိ….ရှက်ထာနီနီ
ရာ….ခဏခဏပြီးနေတာဟဲ့..ဟီးဟီး..”
” ဖြစ်နိုင်တယ်သီသီ….အိပ်ယာခင်း
တစ်ထည်လုံးကြည့်အုံး..သူတို့အရည်တွေ
ရေညှစ်လို့ရတယ်….”
” ကောင်လေး….နင်ရော…ဘယ်နှစ်
ချီလဲ….နင် ငါတို့အစ်မကို…”
” အာ….ဟို….”
” ကဲ….ထူးပါဘူး…နောက်လဲပြောပြ
ရမှာပဲ….မောင်မောင်နဲ့မမရီက ဒီနေ့မှ
စ ချိန်းတာ….နီနီတို့ပွဲသွားမှ မမသွားခေါ်
လာတာ၊တစ်ညလုံး..ပွဲကြမ်းတာ..၊မမ က
ပြောခဲ့သလိုပဲ…ခဏခဏ ပြီးတယ်..သူက
အပြုစုကောင်းတယ်လေ.ဒုတ်ကလဲကြီးပါ့။
သူတော့. ခြောက်ခါ လောက်ပြီးတယ်…
အိပ်ပျေ ာ်တာမကြာသေးဘူး..ဒါပဲ. .”
” ခိခိ…လန့်သွားလား ကောင်လေး
မမနီတို့က..အကုန်အသိပေးရတယ်၊ပွင့်
လင်းတယ်၊ မမတို့ကိစ္စတွေလဲ အကုန်လုံး
ပြောပြတာ…ဒါတို ့ညီအစ်မ ဆက်ဆံမှု ပဲ
လိုးတဲ့အကြောင်းတော့ ရိုးနေပြီ..”
သီသီက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို
ကိုင်ဆွဲထားရာကမယောင်မလည်နဲ့လက်
ကိုလွှတ်ပြီး…လီးကို မသိမသာစမ်းကိုင်
တယ်။ အိပ်ယာထ, လီးတောင်နေတာဆို
တော့…သူ့လက်နဲ့ပြည့်နေတာ။
လီးက သူ့လက်ထဲမှာ တစ် ဆတ်
ဆတ် ခုန်နေတော့…သီသီ မလွှတ်နိုင်
တော့ဘူး။သူ့အစ်မတွေ မမြင်အောင် သူ့
ကိုယ်နဲ့ကာထားတယ်။ဒစ်ကြောင်းကြီးကို
လက်မနဲ့ရစ်ဝိုင်းပြီး ဒစ်ဖျ ားကိုပွတ်ပေးနေ
တယ်။
” ဒါဆို ကျွန်တော်ပြန်လို့ရပြီပေါ့နော်
မမရီ….”
” အင်း….ပြန်လာခဲ့နော်..ဈေးလဲပိတ်
တယ်…ရုံးမှာစာရင်းစာအုပ်လေးဝင်ယူခဲ့
လိုက်…နေ့လည်ပေါ့ ….”
ကျွန်တော် ပြန်ထွက်လာတော့သီသီ
လိုက်လာတယ်။ တိုးတိုးလေးပဲ..
” ဆယ်နာရီ လာခဲ့..”
” ဘာရှိလို့လဲ မမ”
” စပ ”
” အာ……”
” ခိခိ…သူ့လီးက အကြီးကြီး…ချေ ာ့
ေတာ့ ချေ ာ့လိုးပေးနော်…ခ်ခ် ခ်ခ်..”
” ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ..”
” မနေ့ညက ပွဲခင်းမှာအနှိုက်ခံလာ
ခဲ့ရပြီး အခုထိအရှိန်မပြေဘူး..။စပ ရွနေတာ။ နောက်ကရပ်ပြီးကပ်ေထာက်တာက
စ,တာ….ပထမတော့သတိမထားမိပါဘူး
ခဏနေတော့သိတယ်…လီးနဲ့အမြောင်း
လိုက်ပွတ်ဆောင့်နေတာ…နောက်တော့
နို့အနယ်ခံရတယ်..အရည်တွေစိမ့်ထွက်
နေတာ၊ သူ့ကိုလဲကွင်းတိုက်ပေးလိုက်တာ
ခဏလေးနဲ့ထွက်သွားရော…မမနီလဲ နှိုက်
ခံရတာပဲ….”
” ဘယ်ကလူလဲ..”
” မသိဘူး…လူစိမ်းပဲ…လီးတော့ သူ့
လောက်မတုတ်ဘူး..အိမ်ရောက်တော့
ဒီကိစ္စထပ်ကြုံ ရပြီး…ခံချင်နေတာ…ချေ ာ့
တော့ချေ ာ့ထည့်ပေး…ပါကင်…”
” ဒီအရွယ်ကြီး..ပါကင်လို့ ပဲ…”
” ငြင်းမနေဘူး.ထည့်ကြည့်မှ သိလိမ့်
မယ်…”
” ရီ သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်..”
” ခွင့်လွှတ်မှာပါ….ကြိုပြောထားမယ်။
မမနီလဲခံချ င်ခံမှာ…လာသာလာခဲ့….မမနီ
ကတော့…သူ့ဘဲနဲ့ ဖွင့်ခံပြီးပြီ…ရဲတယ်…သူခံမယ်ဆိုရင်….သီရှောင်ပေးမယ်…လာ
ဖြစ်အောင်လာနော်…..”
သူတို့ညီအစ်မက ပုင်္စံတူ..စိတ်တူတွေပါ၊၊နောက်ကကြည့်ရင် တစ်ပုံစံထဲပဲ ။မျက်
နှာတော့ကွာတယ်….မမနီက..လှတယ်။
မမရီက သူတို့မိသားစုကောင်းစားရေးအ
တွက်…သူ့ထက်အသက်အမျ ားကြီး ကြိီး
တဲ့သူကို ယူခဲ့ရတာ….။ညီအစ်မနားလည်
မှု ထားကြတယ်။
မမနီက ရှေ့နေ….မမသီလဲဥပဒေနဲ့
ဘွဲ ့ရပါပဲ..။ဒါပေမယ့်…အိမ်ဆိုင်ပဲဖွင့်တာ
အစိုးရအလုပ်မလုပ်ဘူး။ဒါတွေအားလုံးက
မမရီ ကျေးဇူးတွေ…။ခက်နေတာက..လင်
မယူဘူး…အပျို ဂုဏ်မက်တယ်။နာမည်ဆိုး
မရှိပေမယ့် လစ်ရင်ဆွဲစားမယ့်သဘော။
ခုလဲ ကျွန်တော် အစားခံရတာပဲ..။
ကျွန်တော် အိမ်မှာအကျိုးအကြောင်း
ပြန်ပြေ ာပြတော့ မေမေနဲ့ညီမလေးတို့က
ရယ်နေကြတယ်။ ဆယ်နာရီထိုးတော့….
ဈေးဆိုင်သွားတာ…သီသီတင်ကိုမတွေ ့
ဘူး။နှီနီတင် ဆိုင်ထိုင်နေတာတွေ ့လို့…
ပြန်လှည့်မယ်လုပ်တော့..လှမ်းခေါ်တယ်။
နောက်ခန်းထဲခဏနေခိုင်းပြီး ဆိုင်ပိတ်နေ
လို့မေးကြည့်တော့….သီသီတင်က မမရီ
နဲ့ပွဲသွားတယ်ဆိုတာသိရတယ်။
ဆိုင်ပိတ်ုပြီးတော့အခန်းထဲဝင်လာပြီး အဝတ်လဲတာ ။အပေါ်က ဘလောက်စ်ကိုချွတ်ပြီးထမီရင်လျှ ားတော့နို့ကြီးတွေ အိ
နေတာကိုမြင်ရတယ်။မနက်က မမသီ
ပြောတာတွေကြားယောင်ပြီး ရင်ခုံမြန်လာ
တယ်။မနေ့ညက
၅၀
မနက်က မမသီ
ပြောတာတွေကြားယောင်ပြီး ရင်ခုံမြန်လာ
တယ်။မနေ့ညက စော်ကြီးအနှိုက်ခံနေပုံ
ကိုစိတ်ကူးနဲ့ပုံဖော်ကြည့်မိတော့ လီးက
တောင်ထလာတယ်။
လက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီး ဘရာချွတ်နေ
ရင်း ကျွန်တော့်ဖက်လှည့်လာတယ်။ ရင် ကိုကော့ထားတော့. နို့ ကြီးတွေက ပို ပြီး ဖောင်းနေသလိုပဲ ထင်မိတယ်။သူ့မျက်လုံးကလဲ..ပုဆိုးအောက်က ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကို စူးစမ်းကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။ လှုပ်တုပ်တုပ်ဖြစ်နေတာမြင်လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ။ဘရာ
ချိတ်ပြုတ်သွားတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ ့ ချွတ်ပြီ း တန်းပေါ်တင်ထားတယ် ။
ထမီရင်လျှ ားကို ဖြုတ် နှစ်ခါ သုံးခါ
လောက်ဖြန့်ဝတ်တာ..နို့သီးညိုညိုတွေပါ
မြင်ရတယ်။အကျႌ ကိုကြည့်လိုက်တော့..
မနေ့ကမမရီဝတ်တဲ့ အကျႌအကွက်ပဲ ဖြစ်
နေပြီး ကြယ်သီးတပ်ရင်း ကျွန်တော့် ကို
လျှ ာထုတ် ြပတယ်။
” မမ အကျႌ ဝတ်ရတာလဲ ခပ်လန့်
လန့်ပဲ…မမလို စောက်ပတ်ပြဲမှ ဒုက္ခ…”
” မဝတ်နဲ့ပေါ့…”
” ခ်ခ်…အဲလိုနေတာ ကောင်းမလား
စဉ်းစားနေတာ…ခ်ခ်…”.
ကြယ်သီးကို ဆက်မတပ်ပဲကျွန်တော်
ကို ပြုံးပြီးစိုက်ကြည့် နေတာမို့..သူ့လက်ကို
ဖွဖွကိုင်ပြီး တပ်လက်စကြယ်သီးကို ပြန်
ဖြုတ် လိုက်တယ်..။
” အိုး….တံခါး မပိတ်ရသေးဘူးလေ..
မြန်မြန်လေး….”
တံခါးကို အမြန်သွားပိတ်ပြီး ပြန်လာ
တော့..ကုတင်ဘေးမှာ အကျႌဟဟလေး
ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးရပ်စောင့်နေ
တယ်။ လက်ကလေးကို ဖွဖွဖယ်ပြီးကြယ်
သီးကိုဖြုတ်လိုက်တော့ဟင်းလင်းပွင့်လာ
ပြီး နို့ကြီးတွေ ပြူ းပြူ းကြီး ထွက်လာ
တယ်။
ကျွန်တော် သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို
ကိုင်ဆွဲပြီး လည်ကုတ်ပေါ်တင်ပေးတော့
မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်နေတယ်။သူ့ခါးကို
လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေး
စုပ်နမ်းရင်း…လက်တစ်ဖက်က နို့ကြီးကို
ဖွဖွဆုပ်ကိုင် နယ်ပေးတယ်။နို့သီးခေါင်း
ကိုလက်နဲ့ချေပေးတော့ .နမ်းနေရင်းနဲ့
အွန်း….ဆိုရုန်းတယ်။ လေသံတိုးတိုးနဲ့
သူကြားရုံလေး …
” နို့ကြီးက အကြီး ကြီးပဲနော်….”
” ဟင့်…ကြိုက် ဖူး လား…”
” ကြိုက် တယ်…မာတင်းနေတာပဲ..
လက်နဲ့တောင်မဆန့်ဘူး…”
” စို့ ပေး…”
သူ့လက်တစ်ဖက် ပုခုံးပေါ်ကလျှေ ာ
ဆင်းလာပြီး ကျွန်တော့်လီးကို အလျ ား
လိုက် လက်ချေ ာင်းတွေနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်နယ်
နေတယ်။ဒစ်ထိပ်ကို လက်ချေ ာင်းဖျ ား
လေးတွေနဲ့ ရွရွလေးဆော့နေတယ်။တစ်
ဖြည်းဖြည်း လီးကတောင်မတ်လာတော့
လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး….
” အိုး…မာတောင်နေပြီ..အကြီးကြီးပဲ
လူကငယ်ငယ်လေးနဲ့….”
လက်ကနို့ကိုလွှတ်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်
ကြီးကိုထမီပေါ်ကပဲပွတ်ပေးနေတော့ ဖင်
ကိုလှုပ်… ကော့ကော့ထိုးပြီး တိုးတိုးလေး
ပြေ ာတယ်….
” ထမီ ချွတ်လိုက်လေ….”
ထမီကိုကွင်းလုံးကျွတ်ပုံချ….လူကို
ကုတင်စောင်းမှာ ပက်လက်ကလေးထားတယ်။ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကိုချွတ်နေ
တော့ သူကခေါင်းထောင်ပြီးလီးကိုတစိမ့်
စိမ့် ကြည့်နေတယ်။
” စံချိ န်မီပဲ….မင်း..မမကို နိင်အောင်
ဖြို နို င်ပါ့မလား…ခ်ခ်..”
” မမ အပေးကောင်းရင် ကောင်းသ
လို ဖြို မှာပေါ့…”
” တပ်ထွက်တော့ မဟုတ် လောက်
ပါဘူးနော်..ခ်ခ်…မမနီက ကြုံ ဖူးတယ်..”
” မမ အပေးကောင်းရင် တစ်နေကုန်လိုးပေးမယ်…”
” ကဲ….ဘယ်လိုကြို က်လဲ….”
” ဘာဂျ ာ….”
” ဟွန့်….သိပ်..သိပ်ကြို က်…”
ကျွန်တော်ကုတင်အောက်မှာပဲ ဒူး
ထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ပြီးမှ သူ့ဖင်ကို
ကုတင်စွန်းထိဆွဲယူလိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ဖက်
ကို ပုခုံးပေါ်အရင်တင်လိုက်တာ။စောက်
ဖုတ်ကြီးကမျက်နှာရှေ့မှာရောက်နေတော့
လက်ကနို့နှစိလုံးကို စုံကိုင်ဆွဲပြီး ဖင်စူစူ
လေးကို လျှ ာနဲ့အရင် ထိုးဆွယက်ပေး
လိုက်တာ လူးနေတယ်။
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၅၁
 လျှ ာဖျ ားလေးနဲ့ ဝန်းဝိုက်ရစ်ပေးလို့
ပုခုံးပေါ်ကပေါင်ကြီးတွေကို သူ့ဟာသူ ဆွဲ
မြှောက်ပြီး တံကောက်ကွေးကိုလက်နှစ်
ဖက်နဲ့ဆွဲထားတာ..။ဖင်ပေါက်ပို မြင့် လာ
တာပေါ့လေ..။ဒီတော့မှ သူတောင့်တတဲ့
ဖင်ေပါက်ကိုမယက်တော့ပဲ စောက်စေ့ထိ
လျှ ာအပြားလုိုက်ယက်တင်ပေးလိုက်တာ။
လေးငါးခါယက်တင်ပေးတော့ အသံတွေ
ထွက်လာပြီ..။အ..တွေရော…ဟင့်တွေရော စုံလာတော့မှ စောက်ခေါင်းထဲလျှ ာ
ထိုးသွင်းပြီးဆော့တယ်။
မမနီ ဖင်ကြီးခါ ရမ်း လွန် ့လူးနေပြီ
ဆိုမှ စောက်စေ့ကို ပြူ းနေအောင်ယက်..
စုတ် ပေးရင်း လက်နှစ်ချေ ာင်းပူးပြီး သူ့
စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းပေးလိုက်တယ်။
စောက်စေ့ကိုစုပ်ရင်း လက်နဲ့လိုးပေးနေ
တော့ မမနီဖင် ကြီးကို မြှောက်မြှောက်
တင်ပြီးအော်နေတာ..လမ်းကလူတွေကြား
မှာတောင်စိုးရတယ်။
စောက်ရေတွေကလဲ လက်ချေ ာင်း
တွေ..မျ က်နှာတွေမှာ စိုစိုရွှဲပေါ့။ကြွက်နား
ရွက်တွေကိုစုတ်…နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်ဆွဲ…
အမျိုးမျိုး ယက်ပေးနေတော့ ဖင်ကြီးကော့
ကော့ပြီးအော်တယ်..။
အား…ပြွတ်…ပြွတ်..ပလပ်..ပြွတ်..
စွတ်..စွတ်..ဇွိ..ပြွတ်..အားမလေး…အူး
ဟူးဟူး…ကောင်းလိုက်တာနော်…အာ့..
အား…စုပ်တယ်..စုပ်တယ်..အား..ယက်
ပြန်ပြီ…အီး…ဆောင့်..ဆောင့်..သွက်
သွက်လေးဆောင့်..အင်း..ဟုတ်တယ်..
အင်း…ဆောင့်ပါ..ဆောင့်ပေးပါ…အား…
သွားပြီ…သွားပြီ..အား….အမလေး…ဟူး.
ဖူး……
ခြေထောက်ကိုကိုင်ထားတဲ့လက်တွေ
ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုဖိကိုင်ပြီးစောက်ပတ်
ကြီးနဲ့အတင်းပွတ်…ဖင်ကြီးကော့တင်ပြီး
အသေပွတ်တော့တာပဲ။မြှောက်မြှောက်
တက်လာတဲ့ဖင်ကြီးကိုလက်နဲ့ပင့်ထောက်
ထားပြီး မရပ်မနား ဆောင့်ထိုးပေးနေသလို..ပါးစပ်ကလဲ စောက်စေ့ကိုမလွတ်တမ်း အကြာကြီးဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တော့ မခံ
နိုတော့ဘူး…။
ဟား….မရတော့ဘူး..မရတော့ဘူး
ဟူး….ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်…ဟီး..သွားပြီ
သွားပြီ..အား….သွားပါပြီ…ဟင့်..အင့်..
ရှီး…အင့်…ဟင့်..ဟင့်..ဟူး…..
လက်ချေ ာင်းတွေကိုစောက်ပတ်ထဲ
ကအဆက်မပြတ် စုပ်ရင်းစောက်ရည်တွေ
ဒလဟောသွန်ချနေတယ်..။စွိ.စွိ စွိ နဲ့အသံ
တွေ ထွက်နေတာ…ဖင်ကြားထိစီးသွား
တယ်..။ကျွန်တော်က ကျေနပ်လောက်ပြီ
မို့ သူ့ဖင်အောက်ကလက်ကိုဖယ်လိုက်
တော့ ဘုန်းဆိုပစ်ကျတယ်။ထိန်းကို ထိန်း
လို့မနိုင် ေတာ့ဘူး…။ခေါင်းတွေကလဲ
ဘယ်ညာ ခါရမ်းနေတာ..။
ဒါနဲ့…သူ့ပေါ်အသာအယာမှောက်
အိပ်ပြီး စောက်ရည်တွေပေနေတဲ့ လက်
ချေ ာင်းတွေနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကိုပွတ်ကစား
တော့ လျှ ာထုတ်ပြီးယက်တယ်။နောက်
ပါးစပ်ထဲလက်ချေ ာင်းတွေသွင်းပြီးစုပ်
တယ်..။လီးဒစ်က သူ့စောက်ပတ်ကို အ
မြောင်းလိုက် လျှေ ာထိုးနေတော့..ဖင်က
လဲအငြိမ်မနေနိုင်တော့ပဲ ပင့်ပင့်ပေးလာ
တယ်….။ပေါင်ကြီးတွေလဲ ပြန်မြှောက်
တက်လာပြီး ခြေထောက်တွေမိုးပေါ်
ထောင်နေတယ်..။ နို့ကိုင်ပြီးစို့မယ်လုပ်
တော့..မနေနိုင်တော့ဘူး..
” အာ…ဟာ..ဟား…နောက်မှစို့ပေး
ကွာ..နော်….အရင်လိုးပေးဦး…စောက်
ပတ်အရင်လိုးပေး….လိုးရင်းစို့ကွာနော်..
အင့်…ထည့်..”
ဆိုပြီးဖင်ကြီးကော့ထိုးပေးလာတယ်။
ကျွန်တော်လဲ..အားနာနာနဲ့ အကွဲကြောင်း
အတိုင်း လီးကိုကိုင်ပြီးဒစ်နဲ့လေးငါး ကြိမ် လောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့..အသက်
မရှူ နိုင်ပဲ ပါးစပ်ဟနေတယ်။
ဒစ်ဖူးကြီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းချေ ာ့
သွင်းတော့.. မျက်လုံးတွေဝိုင်းပြီးစူးစူးစိုက်
စိုက်ကြည့်နေတယ်။ဒစ်ဖူးဝင်သွားတော့
ဖူးဟူးဟူး…….ဆိုသက်ပြင်းကြီးချပြီး အ
ဆက်မပြတ် စောက်ပတ်ကစုပ်ညှစ်တော့
တာပဲ။စောက်ရည်တွေလဲ တစ်ဇိဇိထွက်
လာတော့ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးဆုံးထိဝင်
အောင် ထပ်ဖိသွင်းတာ..တအိအိနဲ့ ဝင်
သွားတယ်။
” ဟား….ရှည်ထာကွာ….ထောက်နေ ပြီ…အ..”
ဆီးခုံချင်းဖိကပ်ပြီး လီးအရင်းပိုင်းနဲ့
စောက်စေ့ကိုပွတ်ချေဝိုင်းပေးတော့ဖင်ကို
ကော့ကော့ပြီးညှစ်တယ်။လီးကိုအချိန်ပြည့်
စုပ်ယူထားတာ…။
” အင်း..အိ….အင်း…အား..ကောင်း
တယ်ကွာ..တင်းနေတာပဲ…အားဟား…
ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်…ပွတ်..ပွတ်..နာနာဖိပြီး
ပွတ်…အား…ကောင်းထာကွာ…အင်း…
အင်း…ဟူး..ကျွတ်ကျွတ်…ပြည့်ကျ ပ်နေ
တာပဲ…တအားကောင်းတယ်..အား…အိ.
ထိတယ်..ဟိုး…အား….ကောင်းထာနော်.
သူရောကောင်းလား….ကောင်းလား….
အား….ရှီး….အရင်လူဆိုဒီလောက်နဲ့ပီး
သွားပီ…အား…ကျွတ်ကျွတ်..ကောင်းထာ
ဟား…ညှောင့်ထာကွာ…ကောင်းတယ်..
ညှောင့်ချ က်တွေကောင်းတယ် လို့…အ…
ဟား…အရင်လူဆို..ဟူး…ညှောင့်တောင်
မညှောင့်လိုက်ရဘူး…အား…ပီးသွားတာ..
အား…ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..အ..
ကောင်း.ကောင်း.ကောင်းတယ်ကွာ…
ပီးပီ..ပီးပီ..ပီးပီး..အီး.ဟီး.ဟီး….ကောင်း
လိုက်တာ..ကောင်းလိုက်တာ….ဟူး…
ဆီးခုံချ င်းဖိကပ် စောက်စေ့ကိုလီးအရင်းပိုင်းနဲ့ဖိကပ်..စကောဝိုင်းဖိချေပေး
ပြီး ဖင်အားနဲ့ကပ်ကပ်ထိုးညှောင့်ပေးနေ
တော့ သူညှစ်ရင်း..စုပ်ရင်း..စောက်ရည်
တွေတပွက်ပွက်ထွက်ရင်းပြီးသွားတယ်.။
ပြီးသွားတော့ ချက်ချင်းပဲ ကျေ ာပြင်ကို
သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုအဆက်မပြတ်
မလွတ်တမ်း စုပ်နမ်းတာ..အကြမ်းပဲ.။
ဖင်ကြီးကလဲမြှောက်လိုက် ချလိုက် ဆယ်ခါလောက် ပင့်ပင့်တင်တယ်။လီးကိုစုပ်ယူထားတာလဲ မလျှေ ာ့တော့ဘူး…။
နှစ်မိနစ်သုံးမိနစ်လောက်နေမှ…ဟား……
ဆိုလေတွေမှုတ်ထုတ်ပြီး ဖင်ကြီးပစ်ကျ
သွားတယ်။နှုတ်ခမ်းတွေလဲလွတ်လပ်ခွင့်
ရသွားတယ်။မျ က်စေ့မှိတ်ပြီးခေါင်းတစ်
ခါခါဖြစ်နေတာကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့
ငြိမ်ကြည့်နေတုံး သူမျက်စေ့ပွင့်လာတယ်။
သူ့ကိုကြည့်နေတာမြင်တော့ ..
” ဟွန်း…ဘာကြည့်နေတာလဲ…”
” ကောင်းလား….”
” အင်း..ဟင်းဟင်း….ကောင်းတယ်
ထိလဲထိတယ်….”
” မှန်မှန်ပြော…ဘယ်နှစ်ခါပြီးလဲ..”
” ခ်ခ်…ဘာဂျ ာနှစ်ခါ…ခု တစ်ခါ..
ခိခ်….စံပဲ…ကောင်းထာ…မမ ပြောလဲ
ပြောလောက်တယ်..ခ်ခ်….”
” ကြိုက်တယ်ပေါ့…”
” ကြိုက်တာပေါ့ကွာ..သိပ်ကြိုက်တာ
ပေါ့….အရင်&
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၅၂
” ကြိုက်တာပေါ့ကွာ..သိပ်ကြိုက်တာ
ပေါ့….အရင်လူတွေဆို…ဒီလောက်ကြာမခံနိုင်ဘူး လေးငါးချက် ညှစ်လိုက်တာနဲ့..
ထွက်သွားတာချည့်ပဲ…”
” အင်း…”
” ကိုယ်က အားရပါးရ ညှစ်မယ်လို့
ပြင်ရုံရှိသေးတယ်…သူတို့လီးတွေကဖြင့်
ပလွတ် ဆို အပြင်ထွက်နေပြီ။ကိုယ်မှာက ဟတ်ကော့ကြီးကျ န်ခဲ့ရော..သိပ်စိတ်ပျက်
ရတာပဲ….”
” ခုရော..ကျေနပ်လား ..”
” ခုထိတော့ အဆင့်တစ်ပဲ..ခ်ခ်…ခ်ခ်
နောက်ဘယ်လိုလာမယ်မသိဘူး ခ်ခ် ..”
” ဆရာမကြီး ကျေနပ်အောင် လိုးပေး
မှာပါ…”
” ဘာ..ဆရာမကြီးလဲကွာ….သူသာ
လိုးဆရာကြီး..ခ်ခ်.. မမပြောတာ ….”
” ဘာပြောလဲ…မမရီက..”
” စိတ်ဆိုးရင် အသေလိုးတယ်ဆို….
ဒေါ့ဂီ..တစ်ပေါင်ကျေ ာ်..ကုတင်စောင်း..
မြင်းတောင်စီးပေးလိုက်ရတယ် ဆို…”
” ဟီး…စိတ်တိုအောင်ပြောတာကိုး ”
” ခုလဲ…နီ့ကို အဲလို လိုးမှာလား..
နေဦး…မမရီကို စပပြဲအောင် လိုးတယ်
ဆို…ဟုတ်လား…”
” သိပါဝူး….ပိုတာပါ…သူ့စောက်ပတ်
ကအလတ်ကြီးကို…”
” နီ့ စပရော….”
” တူတူပဲ…ဖင်လဲတူ..စောက်ပတ်လဲ
တူ…နို့လဲတူ….”
” ဟာကွာ..အကျဉ်း အကျယ် ရော..”
” နီကကျဉ်းတယ်…အခု လီးကြီးအထဲမှာ ကျပ်နေတယ်….”
” ခ်ခ်…ကြိုက်လား..”
” သိပ်ကြိုက်….မနေ့ကအနှိုက်ခံရ
တယ်ဆို…မမသီပြောတာ…”
” အင်း….ဟုတ်တယ်.၊ညီအစ်မနှစ်
ယောက်လုံးခံရတာ.ကုလားတစ်ယောက်
စတိတ်ရှိုးကြည့်နေတုံးနောက်ကကပ်ပြီး ဖင်ကြားထဲ လီးထိုုးထည့်တာ…ငြိမ်ခံနေ
တော့ နို် ့နှစ်လုံးဆွဲပြီး ကပ်ေဆာင့်ပါလေ
ရော….ကောင်းလာလို့ ဖင်နဲနဲ ကုန်းပေးလိုက်တော့..ကုလားက ထမီလှန်ပြီးပင်တိဆွဲချွတ်လို့ မပေးတော့ဘူး၊လူကြားထဲမှာလေ…”
” ကုလား!.သူ ့ဒုတ်ကိုင်ခိုင်းသေးလါး”
” အင်း..ကိုင်ခိုင်းတယ်…ကြီးတယ် ”
” ကြိုက် သွားတာလား..”
” အင်းပေါ့….ကြိုက်လို့ အနှိုက်ခံတာ
ပေါ့….”
” ငါလိုးမ ဖာသည်မ.. အင့်…ရော့…. အင့်.. အင့်.ရော့…ကုလားလီး..ရေ၊ာ့….
ငါလိုးမမိန်းမ အင့်.အင့်.စောက်ပတ်ပြဲမ..
အင့်..အင့်..ရော့….ကုလားလီး….ကြိုက်အုံး..အင့်.ကြိုက်..ကြိုက်စမ်း.ကုလားလီး…
ကြိုက်စမ်း..ငါလိုးမ..အင့်..လီးကြိုက်..အင့်
လီး..အင့်..ဖာသည်မ..ရော့..ရော့..အင့်.
ကုလားလီးကြိုက်တဲ့ကောင်မ….ရော့….
ငါလိုးမ…အင့်…ကုလားလီး…ရော့….”
ဘာမှမပြောပဲ အသေဆောင့်တယ်..
လီးကို ဒစ်ဖျ ားထိဆွဲထုတ်ပြီိးဆောင့်တာ။
အားမရတော့ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးအပြင်
ဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်ထည့်တယ်။ပေါင်နှစ်
လုံးကို လက်မောင်းနဲ့တွန်း…နို့နှစ်လုံး
အားရပါးရဆုပ်ဆွဲပြီးဆောင့်တာ..။
” အ…အ…ဘယ်လိုဖြစ်..အင့်…အ..
မပြောမဆို..အား..အိုး..ဆောင့်တာ..အား
အင့်..မအေလိုးရဲ့…အင့်..ဟ..ဟား..အ..
အု..ဆောင့်ကွာ..အင့်..ဆောင့်…အင်း…
ပြဲပီဟဲ့…အား…မအေလိုးရဲ့..ဆောင့်တာ.
ကြမ်းလှချည့်လား..အား..အင့်..အင့်..အား
ကုလားလီး..ဘာဖြစ်…အား..ကုလား..အ.
အင့်…ဆောင့်..ဆောင့်..ကုလားရေ…အ.
အား…ကုလား…အား…ဆောင့်..အင့်..နာ
တယ်ဟ
ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖိထားတယ်။ဒူးနှစ်
လုံးကိုဖိကိုင်ထားတော့ နို့ကိုပေါင်ကဖိနေ
တယ်။ဖင်မြောက်တက်လာတော့စောက်
ဖုတ်ကြီး ဖောင်းကြွလာပြီး လီးနဲ့စောက်
ခေါင်းတန်းနေတယ်။ကုတင်အောက်က
မတ်တပ်ရပ်ပြီး အသေဆောင့်လိုးတာ။
သူကတော့ ဆောင့်လေကောင်းလေပဲ။
ဒေါသကတော်တော်နဲ့မပြေဘူး။မပြေလေ
ဆောင့်လေပဲ…။
မိနစ်လေးဆယ်လောက် လိုးလိုက်
ဆဲလိုက် ဆောင့်လိုက်နဲ့ ဒေါသပြေသွား
တယ်။ပြီးတော့မှ ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံ
ပြီး လိုးပေးတာ…။လီးတစ်ချောင်းလုံးကို
စောက်ပတ်ထဲက တအိအိ ဆွဲထုတ်တော့
စောက်ပတ်နံရံတွေရဲ့စုပ်အားကိုအရသာ
ရှိရှိ သိရတယ်။ဖြေးဖြေးချင်းပြန်သွင်းပေး
တော့ လီးကိုပုရွက်ဆိတ်အုံ တက်သလို
တရွရွ ဆွဲစုပ်တယ်။
” အား….အိ…ကောင်းတယ်မောင်..
အိုးဟိုး…ရှည်လိုက်ထာ…အု..အား….
ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…ကောင်းလိုက်
တာမောင်ရယ်….အင်းဟင်းဟင်း…အ…
ဆောင့်ပါမောင်…ဆောင့်…ဟား…အင့်..
နဲနဲသွက်သွက်လေးမောင်…အင်း..အင်း.
ကုလားရေ…ဟုတ်တယ်.အဲလို အဲလို
အင်း..ဟုတ်တယ် ကုလားရဲ့..အူး…..ပီး
တော့မယ်နော်.အား..အသေဆောင့်တော့
မောင့်…မောင်..မောင်ရေ….သေပီ..သေ
ပီ..အား….ထွက်ကုန်ပီမောင်..အာမလေး
ဟူး ..မောင့်လီးရည်တွေအမျ ားကြီး..အ.
အာဟူး..အမျ ားကြီး…အမျ ားကြီးမောင်
အောင်မလေး….ချစ်တယ်ကုလားရယ်….
ဟူး….သိပ်ချ စ်တာပဲ……”
တစ်နာရီတော့ အသာလေးကျေ ာ်
သွားတယ်။ဒါလောက်ဆို စာမေးပွဲအောင်
လောက်တန်ကောင်းပါရဲ့…။ခဏနား…
လီးချွတ်ပြီး အဝတ်တွေပြန်ဝတ်မယ်လုပ်
တော့…ပက်လက်လေးမှိန်းနေရာက
မပွင့်တပွင့်လှမ်းမေးတယ်…
” ပြန်မလို့လားမောင်…အလုပ်ရှိလို့
လား…”
” မရှိပါဘူးမမ…ဆယ့်နှစ်နာရီထိုး
တော့မယ်လေ…မမရီတို့ပြန်လာတော့
မယ်..”
” လိုးပြီးတော့ ပစ်သွားမယ်ပေါ့..
ဟုတ်လားမောင်…”
” ဘယ်ပစ်ချင်မှာလဲ မမရယ်…ဒါပေ
မယ့် ကျွန်တော်မှမမကို နိုင်အောင် မဖြို
နိုင်တာ…..”
” အောင်မလေးတော်…သူမို့ပြော
ထွက်တယ်…ဒီမှာ စောက်ပတ်ပြဲနေပြီ
ရှင့်…စောက်ပတ်ပြဲနေပြီ..ကြည့်လဲကြည့်
လုိုက်ပါဦး…”
” အဲ…အဲ..ပြဲသွားတယ် လား…”
” မအေလိုးလေး….လူကိုစောက်ပတ်
ပြဲအောင်လိုးပြီး မသိဟန်ဆောင်တယ်…
ချေ ာ့ဖော်မရတဲ့အပြင် စကားနိုင်ထိုးသေး
တယ်…ဟီး…အိဟီး…ငါလိုးမလေး..ဟီး.
အိ…ဟီး…မအေလိုးလေး…ဟီး..ငါဝမ်း
နည်းတယ်…ဟီးအိ…မအေလိုး..ဟီး…”
” အာ…မငိုပါနဲ့ မမနီရယ်…ဟို..လမ်း
မှာလူတွေနဲ့…ကြားရင်ရှက်စရာကြီး..မငို
နဲ့နော်…မပြဲပါဘူးမမနီရဲ့…ပြစမ်း…ပြ…
အို…နဲနဲ ဟို နဲနဲ..အဲ…ရတယ်..ဘာမှ မ
ဖြစ်ဘူးနော်..ခဏနေပျေ ာက်သွားမှာ..
မငိုနဲ့နော်..တိတ်…မမရီတို့ပြန်လာတော့
မှာ…တိတ်…ဟီး.ဟီး…..”
” ဟင့်….ပြဲပြီ….ဟီး….”
” မငိုပါနဲ့ဆို…ပြန်ချုပ်ပေးမယ်..လာ..
ပြန်ချုပ်ပေးမယ်နော်….ပြွတ်..ပြွတ်..အုံဖွ
ရွှတ်..ရွှတ်..ရပြီ..ရပြီ..ကောင်းသွားပြီ..
အပျိုကြီးပြန်ဖြစ်သွားပြီ…ရွှတ်..ပြွတ်..”
” ဟင်း….သူ့လီးကြီးနဲ့မညှာမတာလိုး
သေအောင်လိုးတာ….သိတယ်..မသေလို့
နှိပ်စက်တာ..ပညာရှိနှိပ်စက်တာ..ပြန်မယ်
လေး…မဖြိုနိုင်ဘူးလေး..နဲ့..နှိပ်
၅၃
ပညာရှိနှိပ်စက်တာ..ပြန်မယ်
လေး…မဖြိုနိုင်ဘူးလေး..နဲ့..နှိပ်စက်ထာ.”
” ပြန်ပါဘူး…မမနီနားမှာတသက်လုံး
နေမှာနော်…နော်..မမနီ…ပြန်ဘူး..စိတ်ချ…လာ..ဆေးကုပေးမယ်..”
ဆိုပြီး…စောက်ပတ်ကြီးယက်ပေး
တော့..ရှီး….အား….မောင်..မောင်…ရှီး..
ခုမှ ပြီးထားတာလေကွာ…အား…ရှီး…
ကျွတ်ကျွတ်…ကောင်းတာ…အဟိ..အင့်..
အား….နေဦး…ခဏ…အာ…စုပ်တာကွာ
အသဲတွေပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီ…အ..ရှီး…
ဖယ်ကွာ..မောင်…ဖယ်…အားဟား….
အင့် ဟင့် ဟင့်…တော်ပီ..တော်ပီ..တော်ပီ…နော်…
” ဟူး…သက်သာလားဟင် မမ ”
” အောင်မလေး…ပျေ ာက်သွားပါ
ပြီ ဆရာ..ကျေးဇူးကြီးလှပါပေရဲ့…ရပါပြီ
ရပါပြီ..”
” အွန်….ဒေါ့ဂီဆွဲချင်တယ် မရယ်…
ဒီမှာကြည့်…”
” အာ….ပြဲနေတယ်လေကွာ..မောင်
ရက်စက်မှာလား….”
” ဆေးထိုးပေးတာမမ….စောက်ပတ်
နာရင်…လီးနဲ့ကုရသတဲ့…ကုန်းလိုက်နော်
ဖြေးဖြေးလိုးပေးမယ်…နော်…”
” ရော့ကွာ…ရော့…ညှာမနေနဲ့တော့
စိတ်ကြိုက်သာလိုး…ကောင်းရင်လိုးသာလိုး….စောက်ပတ်ဆိုတာအလိုးခံဖို့ပဲ….
လိုး..မောင်…မညှာနဲ့…”
” အား…စောက်ပတ်ကြီးပြူ းနေတာ
ပဲကွာ….လိုးပြီနော်….”
” လိုးဆို…လိုး..လိုး..အားရပါးရ လိုး
အိုးဟိုးဟိုး….သေပြီ… .လိုး…..”
°°°°°*****°°°°°
” နီနီရေ….နီနီ…ပြန်လာပြီဟေ့..”.
” မမနီရေ…သီတို့ပြန်လာပြီ….ဘာလို့ဆိုင်ပိတ်ထားတာလဲ…”
” ချွတ်တော့မောင်…ချွတ်..ချွတ်..
အွတ်…ဗြွတ်….ဗလစ်တစ်တစ်…ဗျ စ်…
ဗျ စ်…ဇိ…စိ..”
ကုတင်ပေါ် ခပ်တည်တည်ထိုင်နေရ
ပေမယ့် စိတ်ကမလုံ..။မမနီ တံခါးထဖွင့်
ပေးတော့..စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ဝင်လာကြတယ်။
” စာရင်းဇယားတွေပါလား မောင်မောင်..”
” အား…မပါဘူးမမရဲ့၊သော့က မမ
ဆီမှာကို..ရုံးတံခါးဖွင့်မရလို့…”
” အင်း..အင်း…ဒါဆိုလဲနောက်နေ့
မှလုပ်တာပေါ့..ရတယ်…..”
အဲဒါနဲ့ နှုတ်ဆက်ပြီးအိမ်ပြန်ခဲ့တယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ညီမလေးနဲ့အမေ့ကိုပြန်
ပြောပြပါတယ်..။ညီမလေးကတော့ သိပ်
မကြည်ချင်ဘူး။အမေကတော့ နားလည်
ပါတယ်။လောကဟာ မထင်တာတွေတစ်ခါတစ်ခါ ဖြစ်လာတတ်တာ အမေလက်ခံ
နိုင်နေပါပြီ.။
ပြီးတော့….အပြင်မှာ ဘာတွေပဲ
ဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ အမေနဲ့ တစ်ည တစ်ချီ တော့
အနည်းဆုံး လိုးပေးတယ်လေ ။ ကလေး
မွေးပြီးမှ အမေကပိုပြီး လိုးလို့ကောင်းလာတာအမှန်ပဲ ။အပေး ပိုကောင်းလာတယ်။ သူ့ ့ေစာက်ဖုတ်ကိုလဲ ပိုထိန်းသိမ်းလာတာ
တွေ ့ရတယ်။ကျေ ာက်ချဉ်တွေဘာတွေလဲသုံးလာတယ်။အမေနဲ့လိုးရင် အနည်းဆုံး
တော့ တစ်နာရီ…ပိုပို..လိုးပေးတယ်..။
နေ့လည်တော့ ညီမလေးကိုချေ ာ့ရ
တယ်..။ထမင်းစားပြီး တစ်..ပေါ့။အမေက
ကလေးသိပ်ရင်း တစ်ရေးအိပ်တယ်။ဒါက
နေ့တစ်ဓူဝအလုပ်ဖြစ်နေပါပြီ။ညီမလေးလဲ
ကောင်းကောင်းအလိုးခံလိုက်ရလို့ကျေနပ်
သွားပြီပေါ့….၊မလိုးပေးလို့မဖြစ်ဘူးလေ..
ငယ်သေးတယ်…..ထန်တယ်..သူမျ ားစား
သွားမယ်.။ နေ့တိုင်း အနည်းဆုံးနှစ်ချီ ဆွဲ
ပေးရတယ်.။
နောက်ပိုင်းတော့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို
ပါပဲ..။ ဈေးရုံးမှာမမရီက အခန်းတစ်ခန်း
ဖွဲ့ပေးပြီးနေ့လည်ပိုင်းနားဖို့စီစဉ်ပေးတယ်။
ကုတင်၊မွေ့ယာ၊စောင်၊ခေါင်းအုံးအပြည့်အ
စုံ ဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ဈေးရုံး ဆိုတော့ လူမပြတ်ပေမယ့်…အလုပ်မရှိလှဘူး။အဲ..
စိတ်ဆာလို့ လူလစ်ရင် သူဝင်ကုန်းတာပဲ။
လူစုံ အာရုံမျ ားတဲ့နေရာမို့ ခဏခဏ နှာ
ကြွ လေ့ရှိတယ်။မာလာ ကိုတော့ သတိ
ထားရတာပေါ့လေ..။
နောက်တစ်ချက်..ကံကောင်းချင်နေ
တော့ ကျွန်တော်ကစား နေတဲ့ ဌာန
ကိုယ်စားပြုဘောလုံးအသင်းကပထမ ဆု
ရခဲ့တယ်လေ..။ဂုဏ်ပြု ပွဲလုပ်ပြီး ချီးမြှင့် ခံ
ရတော့ ဦးစားပေးအဆင့်က နဲနဲတက်လာ
တယ်ပြောရမှာပဲ…။မမမိကတော့ ရီ့ကို
တွေ့တိုင်း စ,နေတာပဲ..ကိုယ်ပိုင်ကွင်း ရ
သွားတော့ နေ့တိုင်းဂိုးဖမ်းနေတာလား..
ဘာလား…ညာလား…အစရှိသည် ဖြင့်
ပေါ့လေ….။
မမနီနဲ့ဖြစ်ပြီး…..နောက်တစ်ရက်မှာ
မမသီနဲ့ထပ်ဖြစ်တယ်..။မမရီက ညနေကျ
ခဏလာအုံး..ဆိုလို့သွားလိုက်ထာ..ဆိုင်
ရောက်တော့ မမသီ ဆွဲစားတာကိုခံလိုက်
ရတာလေ..။မမရီနဲ့မမနီတို့က ဘေးကဖန်
တီးရှင် ပွဲကြည့်ပရဿိ. တ်တွေ ပေါ့ ။
အဲဒီနေ့က…မမရီခေါ်ထားလို့ သူတို့
အိမ်သွားတော့…အိမ်မကြီးထဲက မမသီ
အခန်းထဲမှာ..ရေချိုးပြီးအဝတ်လဲနေတာ။
သူ့အခန်းကိုုဖြတ်သွားတော့…
” အင့်….သီကလဲ..အဝတ်လဲတာ..
ပက်စက်ပါ့….နို့ကြီးတွေကလဲပေါ်လို့…၊
ထိုင်နေတာကလဲ..အောက်က စောက်
ပတ် ပေါ်တော့မယ်…မျှေ ာ်တော်ယောင်
လား ခ်ခ်…”
” မောင်မောင့်ကိုပြထားတာလေ..
ခ်ခ်…မောင်မောင်ရေ…ကိုင်ကြည့်ချ င်လဲ
ကိုင်လို့ရတယ်နော်…”
ကြည့်လိုက်တော့…ထမီကို ခါးမှာဆီး
ပြီး သနပ်ခါးထိုင်လိမ်းနေတဲ့ သီသီတင်ကို
တွေ ့ရတယ်။နို့ကြီးနှစ်လုံးက ပြူ းပြူ းကြီး
လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခါရမ်းနေတယ်။ခြေ
ထောက်က တစ်ဖက်ခြေဆင်း..တစ်ဖက်
ဒူးထောင်ဆိုတော့…ဟောင်းလောင်းကြီး
ပေါ့ ။လီးကချက်ချင်း တောင်တယ်။
” မောင်မောင်….ဒီမှာနေခဲ့…မမရီ
လူနာဆီသွားဦးမယ်…အားမနာနဲ့..မမတို့
ညီအစ်မတွေက စိတ်တူကိုယ်တူတွေပဲ..
ပြန်လာခဲ့မယ်….သီသီ ငါလာကြည့် မှာ
နော်….ခ်ခ်..”
မမရီထွက်သွားပေမယ့် ကျွန်တော်
အခန်းဝမှာ ရပ်နေမိတုံးပဲ။
” အိုး…ဘာလုပ်နေတာလဲ…စပမမြင်ဘူးလို ့လား…ဝင်လေ…..တံခါးစေ့ထားလိုက်..”
ဒီတော့မှ အခန်းထဲဝင်ပြီး တံခါးကို
ပြန်စေ့ထားလိုက်တယ်..။သီက ထိုင်ရာက
ထလာပြီး…လီးကိုဆုပ်ထားတာ..။ပြီးမှ သူ့
နို့တွေ ကိုင်ဖို့ကျွန်တော့လက်ကိုဆွဲပြီး..
နို့တစ်လုံးပေါ်တင်ပေးလို့ ဆုပ်နယ်ပေးရ
တယ်။
” မနေ့တုံးကတည်းက စားဖို် ့ခေါ်တာ
မမနီ စားသွားလို့..အငတ်ခံလိုက်ရတယ်၊
ဘယ်လိုလဲ..သီ့အတွက်ကျန်သေးလား..”
ပြောပြောဆိုဆိုနမ်းတာပဲ။ထမီလဲ သူ
ကိုယ်တိုင် ချွတ်ပြီး ပုဆိုးကိုပါဆွဲချွတ်တာ။
” အိ….လီးကြီးက ဒီလောက် တောင်
နေတာ…ဟန်ဆောင်နေသေးတယ်..သိပ်
မုန်းဖို့ကောင်းတာပဲ…ချေ ာ့တော့ချေ ာ့လိုး
နော်…မမတို့လိုစောက်ပတ်ပြဲသွားဦးမယ်
ဒီည မပြန်နဲ့တော့…”
” လီးစုပ်ပေးရင် မပြန်ဘူး…”
” ခိခိ…ပါးစပ်နဲ့လဲစုပ်မယ်..စောက်ပတ် နဲ့လဲစုပ်မယ် ခိခိ…”
အဲသလု
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၅၄
အဲသလိုနဲ့ တစ်ညလုံးမပြန်ခဲ့ရဘူး ။
သီသီက တကယ် ပါကင်အစစ်ပါ။အပျိုမှေး
ဆိုတာတော့ မသိဘူး။ဒါပေမယ့် စ,လိုး
ကတည်းက သွေးထွက်တာပဲ၊ပြဲတာပဲ။
နှာကြီးလွန်းတော့ ပြဲနေ စပ်နေလဲ ဆောင့်
ခိုင်းနေတာပဲ။တစ်ညလုံး တစ်ရေးမှမအိပ်
ရဘူး။
သူတို့ညီအစ်မသုံးယောက်ကိုနောက်
ကကြည့်ရင် ပုံစံတူမြင်ရပေမယ့် တကယ်
တော့ မမသီကရုပ်မချေ ာဘူး။မမနီကရုပ်
ချေ ာတယ်။မမရီက ရွက်ကြမ်းရေချို ပါ ။
မမသီက နှာတန်ပိပြားပြီး အထက်နှုတ်
ခမ်းလေး ထော်တယ်။မချောဘူး။ မျက်နှာ
အုပြ်ပီးလိုးရမယ် ဆိုတဲ့ပုံမျိုးပေါ့ ။
ရုပ်မချေ ာပေမယ့် ကျန်တဲ့ဟာတွေက
ရှယ်ချည့်ပဲ။နို့ကြီးတွေဆိုတာအပြစ်ကိုမရှိ
ဘူး။အဆွဲ အကိုင်ခံရဘူးပေမယ့် တင်းမာ
ကော့တက်နေတုံးပဲ။ညီမလေးတောင်မှ
ကျွန်တော်ကိုင်လွန်းလို့ပျေ ာ့နေပြီ ။သူက
တင်းတုန်း။ခါးကလဲသေးသေး..ဝမ်းပိုက်
ကလဲအဆီပြင်မရှိ..ပေါင်ကြီးတွေဆိုတာ.
အရင်းတုတ် အဖျ ားရှူ း ဝင်းအိနေတာပဲ။
အပျိုဆိုတော့ အားလုံး တင်းတင်းရင်းရင်း
အိအိစက်စက်ချည့်ပဲ..။
အပေးအကမ်းကတော့ သူအထန်ဆုံး
ပဲ။ရုပ်ဆိုးသလောက် နှာကြီးတယ်။မိန်းမ
တွေ နှာကြီးပြီဆိုရင် ယုုံနိုုင်စရာမရှိအောင်
အပေးအကမ်းရက်ရောတယ်။မမသီက အဲ လိုမိန်းမမျိုုး။အိပ်ယာ ထဲမှာတော့ မင်းသမီးပဲပေါ့။ သူတိုု့ညီအစ်မ က သိပ်ကွာ
တာတော့မဟုတ်ပါဘူးလေ..။
မမသီ နှာကြီးချက်ထဲ သိသာတာက
ချေ ာင်းကြည့်တာဝါသနာကြီးတာပဲ။ဘယ်
သူနဲ့ပဲအိပ်အိပ် သူချေ ာင်းတာပဲ ။ပြောင်
ပြောင်ကြည့်လဲရပါလျ က် ချေ ာင်းကြည့်
တာကိုဝါသနာကြီးတာ။ချေ ာင်းကြည့်ပြီး
ရင် စိတ်တအားထန်လေ့ရှိတာ သတိထား
မိတယ်။သူ ကျွန်တော်နဲ့ နီနိ လိုးတာကို
ချေ ာင်းကြည့်ဘူးတယ် …။
အိမ်မကြီးထဲက နီနီ့အခန်းထဲမှာ လိုး
နေကြတုံး ကပ်လျက် သူ့အခန်းထဲ ကချေ ာင်းနေတာ။နီနီ နဲ့လဲလိုးပြီးရော သူ ချက်ချ င်း အခန်းထဲပြေးဝင်လာပြီး မရှက်နိုင်မကြောက်နိုင် ပုလွေမှုတ်ပြီး မြင်းစီးတာ ပဲ…။ပြီးသွားတော့ ဖုတ်ဖက်ခါ ထွက်သွားရော။ ဘယ်သူ့မှ ဘာမှ လှည့်မကြည့်ဘူး။ နီနီ့ ခမျှ ာ ရီရခက်…ငိုရခက်…ဖြစ်ခဲ့ဘူးတယ်…။
ဒီကြားထဲ စုစုက ဖောက်ဖောက်နေလို့ ခဏခဏသွားလိုးပေးရသေးတယ်။သူ
က လှလည်းလှ..ကိတ်လဲကိတ် ဆိုတော့
ကြိုုုက်တဲ့လူ..ချစ်တဲ့လူမျ ားတယ်။သူရည် း
စားချိန်းတိုင်း ကျွန်တော်အဖော်လိုက်ရလို် ့
ရည်းစားကနည်းနည်း..ကျွန်တော်ကမျ ား
မျ ား…။
သူ့ရည်းစားကလဲတကယ်မျ ားတာ..။
ကျေ ာင်းသား၊ကားသမား၊စစ်ဗိုလ်၊အရပ်
သား…စုံရော…။သူတို့ ပတ်ချွဲ နပ်ချွဲ လုပ်
သမျှ ကျွန်တော် ဒိုင်ခံလိုးပေးနေရတာမို့..
ဦးထွေးလေးတဲတောင် ပြိုနိုင်တယ်။ဖင်ဆို
တာတော့..ပြောမနေနဲ့တော့၊ တော်တော်
လေးကို ကျယ်နေပြီ..။တစ်ခါတစ်လေဆို
စောက်ပတ်မလိုးပဲ ဖင်လိုးပြီးပြန်လာရတဲ့
နေ့တွေတောင်ရှိတယ်။
တကယ်တော့ နေ့တိုင်း အလှည့်
ကျ ရည်းစားတွေ လှည့်ချိန်းနေတာပါ….။
ကျွန်တော်မပါရင်လဲ သူကမသွားဘူး။ကြာ
တော့..ညီမလေးက သူ့ကိုတားယူရတဲ့ထိ
ဖြစ်လာတယ်။ညီမလေးစကားကိုတော့သူ
နားထောင်တယ်။သိပ်မချိန်းတော့ဘူး၊တစ်
ပတ်တစ်ခါလောက်ပဲချိန်းတော့တယ်။ဒါကို
တော့ညီမလေးလက်ခံတယ်။
ဟုတ်တော့လဲဟုတ်တယ်။သူကချိန်း
တွေ့တယ်ဆိုပေမယ့် လူတိုင်းပေးလိုးတာ
မဟုတ်ဘူး။ကွင်းပဲတိုက်ပေးပြီးပြန်လွှတ်တာ မျ ားတယ်။မှတ်မှတ်ရရ ဆို ဆယ်ခါ
လောက်ပဲ သူအလိုးခံခဲ့တာ..။သုံးယောက်
ေပါ့ ။အလိုးခံတဲ့ညဆို သူသေပြီ…..။ကျွန်
တော်က အသေကြမ်းတော့တာပဲ ။ ဆံပင်
တွေပါဆွဲပြီး အသေလိုးတာ..။မျ က်ရည်လည်ရွဲဖြစ်အောင် လိုးပစ်တာ..။
.
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၅၅
ဖန်း..ပြွတ်…ပြွတ်…ပြွတ် ..ပလွတ်..
ဖုန်း..အ…ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ပါသားရဲ့
ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း.. ပြွတ်..ပြွတ်..ဖုန်း…ပြွတ်
အင်း..အဲလို…အဲလိုလေး…အင့်..ကောင်း
တယ်သား…အဲလိုလေး…ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း.
အင်းအင်း…အင်း..ကောင်းထာ..
အမေ့စောက်ပတ်ကြီးက စေးပိုင်နေ
တာပဲ.ဟူး…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ..
အင့်..ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း..ပြွတ်ပြွတ်..ဖန်း..
ဟုတ်တယ်..သားလီးကြီးကို စုပ်ထား
တာ… လိုး..အင့်…သား…ပြွတ်ပြွတ်ပတ်
အင်း…အင်း…ပြွတ်ပလွတ်..ဖုန်း..အာ့..
သိပ်ကောင်းတယ်…ပြွတ်ပလွတ်..ဖန်း…
ပြီးပြန်ပြီသား…ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်..အ
ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ် ဖုန်း.ဖုန်း.ဖုန်း..အင့်..ပြီး.
ပြီ..ပြီးပြီး..ပြီး….ပြီ….ဟူး…ဖူး….
” အား….ကောင်းလိုက်တာသားရယ်
သားလီးရည်တွေလဲ အမျ ားကြီးပဲ….ဝင်လာလိုက်တာ…စောက်ပတ်ထဲပြည့်ရော.”
” အင်း..ဟင်း..ဟင်း..”
” ကောင်းလား…သား..”
” ကောင်းတယ်အမေ…စောက်ပတ်
ကြီးက အိနေတာပဲ….ဖောင်းနေတာပဲ..
ခိခိ..စောက်ခေါင်းကလဲ အပျိုတွေထက်
ကျဉ်းနေသေးတယ်..ကောင်းထာ..”
” အမေ..သုံးခါတောင်ပြီးတယ်..အား
ရလိုက်တာ….အီဆိမ့်နေတာပဲ…”
” အင်း…”
” သား..နေ့တိုင်း အမေ့ကိုလိုးနေတာ
ရိုးမသွားဘူးလား..”
” ရိုးနိုင်ပါဝူး.အမေက တအား အပေး
ကောင်းတယ်..အမေ့ဖင်ကြီးကလဲ မြင်ရ
တိုင်း လီးတောင်တယ်..ဘယ်လိုမှမဝဘူး”
” အမေလဲ သားလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရ တာကို အားရတယ်..ကိုင်လိုက်ရုံနဲ့ ရွလာ
တာပဲ..မရိုးနိုင်ဘူး..”
” သားလဲ..မေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို
ထမီပေါ်က အုပ်ကိုင်မိတိုင်း မေ့လိုပဲ…
လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးရွလာပြီး ချ က်ချ င်း
တောင်ထ လာတာပဲ…တူတူပဲ..”
” ခ်ခ်..အမြဲ ကိုင်ထားပါ့လား…မေလဲ အကိုင်ခံချ င်နေတာ…ထိ.ရွ ပဲ. .ခ်ခ်”
” အင်း….”
” အင်….ကိုင်မှာလား…လို့..”
” ကိုင်မှာ…လုို ့ဆို..”
” ခ်ခ်…သားလီးကြီးက ပျေ ာ့လဲပျေ ာ့
မသွားသေးဘူး..ညှစ်လို့ကောင်းထာ..”
” ဆောင့်ပေးရမလား..”
” အင်း…ဖြေးဖြေးချ င်း ဆောင့်ပေး..
အင့်…ကောင်းထာကွာ…အင့်..ရှီး…ဟီး..
ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်…ဗြွတ်…အ.
သိပ်လိုးတတ်တာပဲ..ဗြွတ်..အာ…ဒစ်ကြီး
ကလဲ..ဗြွတ်..ပြူ းကားနေတာပဲ.အင့်
ထိတာကွာ…အင့်..ပြွတ်..ဖြေးဖြေးပဲ လိုး
ပါမောင်ရယ်…အား..အရသာရှိလို့ပါ ..အ.
ဟင့်..ပြွတ်..ဗြွတ်…ဟိုး…ဇိမ်နဲ့လိုး..တစ်
ညလုံးလိုး..ဟူး…ဒီလိုလိုးရင်တစ်ညလုံး
ခံမယ်….ဗြွတ်..ဟင့်..မောင်.အင့်..အင့်..
ကောင်းတယ်..”
” စောက်ရည်တွေ တစ်ဇိဇိနဲ့…”
” ကောင်းတာကိုး မောင်ရာ…ထွက်
တာပေါ့…မောင်က သိပ်လိုးတတ်တာပဲ..
ပေးလို့မဝဘူး…ဆောင့်ပါမောင်ရယ် ရပ်
မထားနဲ့…..ဆောင့်လေ ကောင်းလေပဲ…
အင့်…အင်းအင်း..အဲလို..အဲလို..လိုးနေ
ရင်းပြော…အင့်..ကောင်းထာ..အား…
ဆောင့်ရင်းပြော..အင့်..အင့်..ပြောလေ..
ဆောင့်ရင်းပြော…”
” မေက စောက်ရည်ရွှမ်းတယ်နော်..”
” အင့်..ကြိုက်လား..အု..”
” ကြိုက်တယ်..ဟင့်..စုပ်ပစ်ချင်တယ်
အင့်…”
” စုပ်ကွာ ..စုပ်…ဟား..ပြွတ် ပြွတ်..
ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ်..အားဟား..ပြွတ်
ပြွတ်..ပလပ်..ပလပ်..ပလပ်..ပြွတ်..အာ့
ထည့်တော့မောင်…ပြန်ထည့်တော့..ပြန်
လိုးတော့…အင့်..ပြွတ်..အင့်..အင်း..အင့်.
အင်း..ဆောင့်..မောင်..ကြမ်းကြမ်းလေး..
အင့်..အင့်…အား..လွတ်သွားပြီမောင်..အု
မေလွတ်သွားပြီ..ပြီးချင်ပြီ…ပြီးချင်ပြီ..အာ.့
ဆောင့်ပေး..ကြမ်းကြမ်း..”
” ပေါင်ကားထားမေ..အင့်.ရော့..အင့်
ဖြဲထား..စောက်ပတ်ကြီးဖြဲထား…ရော့..
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း..ကော့.မေ..ဖင်.
ဖင်ကော့ထားပေး..အင့်..ရော့..ရော့..အင့်
ကော့..ကော့..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ဖုန်း
ဖုန်း..ဖုန်း..စောက်ပတ်ကြီး.ဖြဲ…..ဖြဲပေး
.ရော့..အင့်..ကောင်းလား..”
” ကောင်းတယ်မောင်ရေ…မေပြီးပြီ..
မေပြီးပြီ…အားဟားဟား…ရှီး…ဟား….
ကျွတ်ကျွတ်…ကျွတ်ကျွတ်…ဆောင့်ဦး..
ဆောင့်ဦး…အင်း..ကောင်းတယ်..အင့်…
မေပြီးပြီ..ပြီးသွားပြီ…ပြီးသွားပြီ….ဟင်း…
ဟူး…..”
” အား..ဟား..ဟား..မိန်းမရာ…ဟူး
ကျွတ်ကျွတ်….မောင်လဲထွက်ကုန်ပြီ….
အားဟား…အင့်..အင့်..အင့်..ရော့…ရှီး…
ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….အင့်.အင့်…”
” ခ်ခ်…အော်နဲ့လေကွာ..မောင်ကလဲ
ခ်ခ်…”
” ကောင်းလွန်းလို့ပါ မိန်းမရာ…”
” ခဏခဏ ပြီးနေရတာပဲမောင်ရာ..
လီးထုတ်..လီးထုတ်…ဒီလီးကြီးစောက်
ပတ်ထဲရှိနေသမျှ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး..လီး
ကြီးအပြင်ထုတ်…”
” ခဏတော့ စိမ်ထားဦးမယ်လေ…
မိန်းမကလဲ….ယူပါရစေဦး…”
” ဟွန့်…မေလဲယူချင်တာပဲ..ဒါပေမဲ့
ယူရင်း..ယူရင်း…လီးတောင်လာပြီး…ထပ်လိုးနေလို့ပြောတာ…”
” ခ်ခ်..မေကညှစ်..မောင်ကတောင်..
ခ်ခ်…ထပ်လိုး…ကောင်းထာနော် ..ခ်.”
” ဘာ..ထပ်လိုး.လဲ…ခ်ခ်..ပြောမယ့်
သာပြောတာ…ဒီလီးကြီးလှုပ်နေရင် မေလဲ
ခံချင်လာတာပါပဲ..ရွလာတာ..ဟီဟိ..”
” ကဲ.ထုတ်ပြီ….”ပလွတ်…ဗြွတ်.ဖွတ်
ဇိ..စိ..စိ..စိ ……ဆိုတဲ့အသံတွေမြည်ပြီး
လီးနဲ့အတူ လီးရည်တွေ စောက်ရည်တွေ
ယိုစီးထွက်လာတယ်။
” ဖူး….ပြိုင်းသွားပြီ…ဆောင့်တဲ့လူက
မော…မမောတော့ မသိဘူး…..မေတော့
ကားပေး..ကော့ပေးလိုက်ရတာ…နုံး ချိ
သွားပြီ….ဟိဟိ…လီးထွက်သွားမှပဲ မော
မှန်းသိတော့တယ်..ခ်ခ်ခ်…”
အမေနဲ့လိုးရတာ..ဘယ်တော့မှ.ဝ,အီ
သွားတယ်လို့မရှိဘူး။ကိုယ့်အမေကို ကိုယ်
ပြန်လိုးနေရပါလား…ဆိုတဲ့အသိစိတ်က..
လီးအမြဲတောင် နေစေသလိုပဲ။ဖင်ကြီးက
လဲ ကြီး…စောက်ဖုတ်ကြီးကဖောင်းဖောင်း
အိအိ..ရှည်ရှည်…ေစာက်မွေးတွေထူထူ
အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး ကလဲဆွဲဆောင် မှု
အားကောင်းလွန်းလှတယ်။အပေးကောင်း
တာလဲ…ပါတာပေါ့လေ…။လိုးပီးရင်း လိုး
ချင်ပဲ..။
” ဘာကြည့်တာလဲ..မေသိနေတယ်
နော်…”
” ခ်ခ်…လိုးချင်လာပြန် လို့..”
” သိနေတယ်.ဆို…မေ့လင်စိတ်ကို
မေသိတာပေါ့..”
” စောက်ဖုတ်ကြီးကဖောင်းဖောင်း
အိအိ၊ အရှည်ကြီးပဲ…လီးခေါ်နေတာ..
အဲ နခမ်းသားထူထူကြီးက ယက်လို့လဲ
ကောင်း…လိုးလို့လဲကောင်း…”
” လီးကြီး တောင်နေတုန်း… ခ်ခ်.
မောင်လိုးလို့ ဒီစောက်ပတ်ကြီးက ကလေး
တစ်ယောက် ထွက်ပြီးပြိီိ…ရှင့်..”
” လီး..မကြိုက်လို့လား..”
” ကြိုက်တာပေါ့…မေ့အသက်က ခုမှ
၃၇..၃၈ ပဲရှိသေးတာ…လူကလဲ အကိတ်လီးကြိုက်လိုက်တာမှ တစ
၅၆
” ကြိုက်တာပေါ့…မေ့အသက်က ခုမှ
၃၇..၃၈ ပဲရှိသေးတာ…လူကလဲ အကိတ်လီးကြိုက်လိုက်တာမှ တစ်ရက်တစ်ခါ မခံရရင် အိပ်လို့ကိုမပျေ ာ်တာ…ခ်ခ်..လိုးမယ့်
လီးပဲမျှေ ာ်နေတာ..ခ်ခ်..”
” မေ ဘာလို့ .. ဒိလောက်တောင်
အပေးကောင်း တာလဲ…ဟင်…”
” ခ်ခ်…မောင်ကလဲ…..နှာထန်လို့ပေါ့
နှာထန်လို့ ပေးတာပေါ့…ခ်ခ်..ကိုယ့်မယား
နှာထန်တာ ခုထိမသိဘူး..ခ်ခ်…ကလေး
တစ်ယောက် တောင် ထွက်ပြီးပြီ..”
” ဖင်ကြီးကလဲ လီးခေါ်နေတာ..”.
” ဖင်ကြည့်ပြီး လီးတောင်နေတာပေါ့
ဟုတ်လား..”
” ခ်ခ်…လူပျို ပေါက် ကတည်းက..”
” ခ်ခ်..ဒါနဲ့မျ ား ယောကျ ာင်္းရယ်….
မိန်းမက အထာချ ပေးမှ လိုးရဲခဲ့တယ်လို့.
မောင်ဆွဲလိုးလဲ..မေကခံမှာပဲ..အ,တာ..”
” မေ့ဖင်ကြီးကို မောင်လီးနဲ့ပွတ်ပွတ်
နေတာ..မေမှ မသိတာ..ငယ်တုံးက..”
” သိပါ့ရှင်…သိပါ့..။ လီးနဲ့ပွတ်နေတာ
သိလို ့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေးတော့.. လီးတောင်ပြီး အိမ်သာပြေးတာလဲ..သိပါ့
ခ်ခ်….”
” အခုရော…”
” သိတယ်….သိတယ်…….ဒီတစ်ခါ
ကုတင်စောင်းပဲ လိုးပေးပါမောင်ရယ်….
တစ်တီတူးထောင်ပြီး ခံရတာ ထိလဲထိတယ် နင့်လဲနင့်တယ်….မောင်လဲ ကြာ
ကြာကြီး လိုးလို့ရတယ်…နော်.မောင်..ဇိမ်နဲ့လိုး ….ဆွဲလိုး…တစ်ညလုံးလိုး…စိမ်လိုး
ပေါင်ထောင်ထားတာလိုးလို့ဝ,ရင်… မေ
ပေါင်ကားပေးမယ်..စိတ်ကြိုက် လိုး..”
” မေက..တစ်တီတူး ကြိုက်တယ်
ပေါ့..”
” ပေါင်နှစ်ချေ ာင်းပူးထောင်ထားလို့
မေ့စောက်ပတ်ကြီး စေ့နေတဲ့အချိန်မှာ…
မောင့်လီးကြီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် နဲ့
ဒစ်ကြီးက ဆွဲဆွဲသွားတဲ့အရသာကို မေ
သိပ်ကြိုက်တာပဲ…မောင်လိုးပေးနော်..”
” အင်း…မောင့်မယားကြိုက်သလို
မောင်လဲကြိုက်ပါသတဲ့..လီးကြီးကခေါင်း
ငြိမ့်ပြနေတာ…ကြည့်…”
” ဟွန့်..လိုး…ရော့…”
°°°°°***°°°°°
ဒီသင်္ကြန်မတိုင်မီ…အဖေသင်္ကန်း
်ဆည်းတယ်။စီးပွားရေးအရရော..နောက်
ကြောင်းပါ စိတ်ချရပြီမို့..ရာသက်ပန်ဆက်
ဝတ်မယ်လို့ပြောတယ်လေ..။
ဘိုးမြိုင်လဲ ဆယ်ရက်တရားစခန်းဝင်
တော့ စုစုလဲစောက်ပတ် တော်တော်ရွဲ သွားတယ်။ ဖင်တောင်သိသိသာသာကြီး
လျှေ ာသွားတယ်မလျှေ ာလဲမရတော့ဘူးလေ.။တရားစခန်းအကြိုညကတည်း
က သူ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးတာ။
အချိန်ပြည့် ခံတယ်။နေ့မအိပ်ညမနား
ခံတယ်။ညားစ လင်မယားထက်ဆိုးတယ်။
နားတောင်မလည်နိုင်အောင် ထန်တယ်။
ဘာမှမေးလို့လဲမရဘူး။ထမင်းကို အိမ်မှာ
လိုက်စားပြီးခံတာ။ထမင်းစားသွားခိ်ျန်က
လွဲရင်အဝတ်မကပ်ဘူး။
ဒီတော့..ကိတ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ဖင်ကြီး
လဲ လျှေ ာတော့တာပေါ့။မျက်ကွင်းလဲ ညို
မည်းနေပြီး မတောက်ပနိုင်တော့ဘူးပေါ့။
နို့တွေဆိုတာလဲ အိကုန်တာပေါ့။ ကျွန်
တော်ကနို့ကိုင်ရတာ ဝါသနာပါတယ်။
အိပ်ရင်တောင် နို့ကိုင်အိပ်ရမှ..။လစ်ရင်
နို့ကိုင်တာပဲ။အိမ်ကမိန်းမနှစ်ယောက်ဆို
ကျွန်တော့်နားမှာအမြဲ တစ်ယောက်နေ
ပေးတယ်။
အလုပ်ကိုယ်စီနဲ့မို့ ငွေလေးစုမိတော့
အိမ်လေးပြင်ဆောက်လိုက်ကြတယ်။တစ်
ထပ် တိုက်..အုတ်နံကပ်လေးပါ။ကလေးလဲ ၁နှစ်ပြည့်ပြီလေ..။မိသားစုအိပ်ခန်း
တစ်ခန်း၊ညီမလေးတစ်ခန်း၊ကျွန်တော်က
တစ်ခန်း ပေါ့။တစ်သက်လုံးအိမ်ဦးခန်းမှာ
ကုတင်တစ်လုံးနဲ့အိပ်ခဲ့ရတာ….အိပ်ခန်း
နဲ့ဆိုတော့ မအိပ်တတ်ဘူး။ဒီတော့ ညဆို
ညီမလေးနဲ့သွား သွားအိပ်တယ်။တကယ့်
လင်မယားပါပဲ…။
ကျွန်တော်လဲ အသက်၁၉နှစ်အရွယ်
မှာ အလွှာစုံကျက်စားတဲ့နေရာမျိုးကို ပင်
တိုင်အခြေစိုက်ပြီး ကျင်လည်နေရတော့
အတွေ ့အကြုံ ရင့်ကျက်လာတယ်။အားက
စားလဲ မပြတ်တော့ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ လူ
တန်းစေ့ လူကြီးပုုံဖြစ်လာတယ်။ကလေး
ရုပ် ပျေ ာက်သွားတယ်။လူရာဝင်လာတယ်
ပြောရမှာပေါ့..။
ကျေ ာင်းတွေပြန်ဖွင့်ချိန်မှာ စုစု လင်
နောက်လိုက်ပြေးတယ်။ကားဆရာ တစ်
ယောက်နဲ့..။မြို့ထဲမှာပဲ အိမ်ခွဲနေတော့
ကိုမြင့်နိုင်တို့လင်မယားက ဘိုးမြိုင်ကိုပြုစု
စောင့်ရှောက်ဖို့ လာနေကြတယ်။ဒီတော့
မှသင်္ကြန်တွင်းထန်တဲ့ကိစ္စကို ရေးရေးလေး သဘောပေါက်တာ။သူဗိုက်ကြီးနေ
လို့ လင်နောက်လိုက်ပြေးမှာမို့ နှုတ်ဆက်
ခဲ့တာ ကိုး….။
သီတင်းကျွတ်ပြီးတော့..မမနီ မင်္ဂလာ
ဆောင်တယ်။ ဥပဒေအရာရှိတစ်ယောက်
နဲ့။မမသီကတော့ဆင်ခြင်တယ်။ရုပ်လဲမလှ..ကြိုက်တဲ့သူလဲမရှိ..ဆိုတော့.လင်ယူဖို့စိတ်မကူးဘူး။ဆေးစားဆေးထိုး ဂရုစိုက်
တယ်။ဗိုက်မကြီးအောင် အလိုးခံတယ်။
အလိုးခံတာတော့ စည်းကမ်းမထားဘူး.။ကျွန်တော့်သဘောပဲ..။ကျွန်တော်ကလဲ တစ်ညလုံးမဟုတ်တောင်မှတစ်ချီကောင်း
တော့ ဂရုစိုက်လိုးပေးပါတယ် ။
မမရီက စည်းကမ်းအမဲ့ဆုံးပဲ။ဈေးရုံး
မှာလဲ လစ်ရင်ကုန်းတာပဲ၊အိမ်ကိုလဲခေါ်
တာပဲ၊မမသီနဲ့လဲ ဝင်ရှယ်တာပဲ။ဒါပေမယ့်
ဗိုက်မကြီးအောင် ခံတတ်တယ်။ မာလာနဲ့လဲဖန်ပေးတာပဲ.။တကယ်တော့မာလာ ကလဲ ကြိုက်ကုန်းပါ ပဲ။ကျွန်တော်က အမှု
မရှာချင်လို့ရှောင်လဲ မရဘူး။
တစ်ရက် ပေါ့ ။လကုန်ရက် ..လချုပ်
စာရင်းလေးတွေ လုပ်နေတော့ မမရီက
ရုံးသွားနေတုံး…မယုံနိုင်စရာ မာလာဗျ ာ
ခုံတန်းရှည်ပေါ်ထိုင်ပြီး တမင်တကာကြီး
အောက်စ,လွတ်ပြနေပါလေရော…။
အောက်စလွတ်နေတာကို သူမသိ
လို့မျ ားလားဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ သူ့မျက်နှာကို
ကြည့်လိုက်တော့ ရယ်ကျဲကျဲပြန်ကြည့်ပြီး
လျှ ာထုတ်ပြတယ်။လက်တစ်ဖက်ကလဲ
သူ့စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပြ..နှိုက်ပြ ပြန်ရော။
ပင်တီလဲမပါဘူး..။
ခပ်ကြာကြာကြည့်မိတော့လီး က
တာင်လာတယ်။ဖြစ်လိုရာဖြစ်တော့ဆိုပြီး
ကျွန်တော်လဲ အောက်စပြန်လွတ်ပြလိုက်
တော့..သူ့မျက်လုံးတွေဝိုင်းပြီး လက်က ပို
မြန်လာတယ်။ စောက်ရည်ေတွ လက်မှာရွှဲလာတာမြင်ရတယ်..။ညည်းသံလေးတွေလဲ ကျယ်လာတယ်။
ဘေးဘီကြည့်တော့ လူရှင်းနေတာနဲ့
သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းထဲခေါ်သွင်းတာ
ပဲ။သူကလဲ ရုန်းတယ်။
” ငါကြောက်တယ်နော်မောင်မောင်
ငါကြောက်တယ်..”
” ဘာကြောက်တာလဲ…လာ..”
” ကြောက်တယ်ဆို….ညအိမ်လာခဲ့.
အခု…အောက်တယ်..ည..ပေးမယ်..”
” မရဘူး..ခုကိစ္စ ခုရှင်&
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၅၇
” မရဘူး..ခုကိစ္စ ခုရှင်း…”
” လူမရှင်းဘူးဟာ…ညကျ ငါကောင်း
ကောင်းပေးပါမယ်..ခု..နင်..အားရမှာမ
ဟုတ်ဘူး..ည ခုနစ်နာရီလာခဲ့..ငါပေးမယ်တစ်ညလုံးခံမယ်ဟာ…”
” တကယ်ပေးမှာလား…”
” တကယ်ပေးမှာ..တကယ်ခံမယ်..”
” ငါမယုံဘူး…အခု..ဒစ်တော့ထည့်
မယ်…လာ..”
” အင်…နင်ဟာ…ဇွတ်ပဲ..ဒစ်ပဲနော်
ပိုမထည့်နဲ့..ငါနင့်လီး ကိုင်ထားမှာ..”
” အင်း..မြန်ြမန်လာ..”
တကယ်တော့ သူဖန်တီးထားတဲ့ကိစ္စ
တွေ၊သူထွင်ခဲ့တဲ့လမ်းတွေပဲ၊သူတကယ်မ
ကြောက်ပါဘူး၊ရင်ခုန်တာတော့ဖြစ်နိုင်ပါ
တယ်။
အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးသေချ ာ
ပိတ်ပြီးမှ မာလာ့ကိုကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး ပုခုံးလေးအသာတွန်းလို့ ကန်လန့်ဖြတ်
ပက်လက်နေရာချလိုက်တယ်။သူကလဲအ
နပ်ကြီး..ကုတင်ဘောင်ပေါ်ခြေစုံတင်ပြီး ဒူး နှစ်ချောင်းထောင်. ..ထမီကိုခါးအထိ
ဆွဲတင်ပစ်တော့..နခမ်းထူထူ ဖောင်းမို့မို့
စောက်ဖုတ်ကြီးဟာပေါင်တန်တုတ်တုတ်
နှစ်လုံးကြားမှာ ပြူ းကနဲပေါ်လာတယ်။
မိန်းမတွေဟာ မျ ားသောအားဖြင့် အထင်နဲ့အမြင်ကိုလှည့်စားနိုင်တယ်။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်တဲ့ ပေါင်တန်အစုံဟာမက်
မောစရာပဲ၊စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးဆိုတာတော့ပြောစရာမရှိတော့ဘူးပေါ့ ။
” လီး ပေး…ငါကိုင်ထားမှာ..”
မပေးသေးပါဘူး။ရုတ်တရက်ကုတင်
အောက်ဒူးထောက်ထိုင် သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်
ကိုဖြဲပြီး စောက်ပတ်ကြီးစုပ်ပစ်လိုက်တော့
ပါးစပ်ပိတ်ပြီး အု အွတ် နဲ့ လည်ချေ ာင်းသံ
တွေထွက်လာတယ်။ဖင်ကြီးကော့ပြီး လူး
လာတယ်။အကြာကြီးယက်စုပ်ပြိီိးမှပေါင်
ကြားမှာမတ်တပ်ရပ် ပုဆိုးကွင်းလုံးပုံချပြီး
” ရော့ ” လို့ လီးကိုစောက်ပတ်နဲု့တေ့ပေး
လိုက်တယ်။
မာလာက အရှိန်တက်နေပြီ။ဘာမှ
မကြောက်တော့ဘူး။ ပေါင်ကြားမှာစောက်ဖုတ်နဲ့ထိတေ့နေတဲ့လီးတန်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပွတ်ဝိုက်ဆွဲနေတော့စောက်ရည်တွေက ဖတ်ဖတ်နစ်
ထွက်လာရော။
” ဒစ်ပဲနော်…ပိုမသွင်းရဘူး.” လို့ မူ
ပြီး ” ထည့်တော့ ” ဆိုပြီး လီးကိုအရင်းက
ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။တစ်အိအိထိုးထည့်
တော့ ပါးစပ်ဟလျက်နဲ့ခေါင်းထောင်ကြည့် တယ်။လက်ကတော့လီးကိုမလွတ်ဘူး။ ဒစ်အဝင်မသွင်းပဲ ဒစ်ဖျ ားနဲ့ ဝင်..ထွက်
ေဆာင့်ပေးနေတော့..” လူလည်..ညာလိုး
ေနတာ…သွင်းတော့.. ” တဲ့ ။ဆတ်ကနဲ ဖင် ကြီးကော့တင်တယ်။
ဘယ်သွင်းမလဲ၊ဒစ်ဖျ ားနဲ့ဆော့
ေပးနေတော့စောက်ရေ ရွှဲရွှဲအိလာတယ်။
ဒီတော့မှစောက်ခေါင်းထဲကို ဒစ်ကြီးမြုတ်
သွားအောင် တစ်အိအိ ထိုးထည့်ပေးတာ။
ဒစ်မြုတ်သွားတော့ သူပါးစပ်ဟ,သွားတဲ့
ခဏအခိုက်အတန့်မှာ လက်ကပါးစပ်ကို
သွားပိတ်လို့ လွတ်လပ်သွားတဲ့လီးကြီးကို
အဆုံးထိထိုးသွင်းပြီး တအားဖက် နမ်းစုပ်
ထားလိုက်တယ် ။သူကလဲ ရမက်ထန်ထန်
ပြန်နမ်းစုပ်တာ.။လျှ ာချင်းလူးနေတာပေါ့။
စောက်ပတ်က လီးကြီးကိုညှစ်ပြီး
တစစ်စစ် စုတ်ယူနေမှန်းသိလို့ ဖင်အား
နဲ့ကပ်ညှောင့်ပေးနေတာ.။သူကလဲပြန်
ပြန်ကော့ပြီးညှောင့်တာပဲ..။အချ က်လေး
ငါးဆယ်လောက် ညှောင့်ပေးလိုက်တော့
သူ့စောက်ရည်တွေ အတောမသတ်ယိုစီးထွက်လာပြီး လည်ချေ ာင်းသံနဲ့ တအီးအီး
အော်နေတယ်။အံကြိတ်အော်တာပေါ့..။
နောက်တော့ ဖင်ကြီးကော့လန်
မြှောက်ပင့် ပြီး လေထဲမှာကော့ကော့ခံနေ
ရော..။ဆယ်ချက်..ဆယ့်ငါးချက်လောက်
ထိုးကော့ပြီးမှ ဝုန်းကနဲအိပ်ယာပေါ်ပြုတ်
ကျတယ်။နောက်ဆုံးကော့ထားတာအကြာ
ကြီးပဲ..။
လေးငါးမိနစ်လောက်ငြိမ်နေပြီးမှ..
” ဆောင့်ပေးမယ်နော်…”
” တစ်ချက်..နှစ်ချက်ပဲဆောင့်ပေး..ငါ
ပြီးသွားပြီ..”ဆိုပေမယ့် ဆက်ဆောင့်တော့
လဲ…ခံတာပဲ။
” တအားကောင်းတယ်…ပြင်းပြင်း
ဆောင့်ထည့်ကွာ…”
ဒီချိန်မှ အပြင်ကအသံတွေသဲ့သဲ့
ကြားရလို့ အချက်လေးငါးဆယ်လောက်
အဆက်မပြတ် ပြင်းပြင်းဆောင့်ပေးပြီး
လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ်။
လီးချွတ်ပြီး အပြင်ကိုချောင်းကြည့်
တော့မမရီ ဈေးဖက်ထွက်သွားတာတွေ့လို့ သူ့ကိုအပြင် အရင်ထွက်ခိုင်းလိုက်တယ်။
ပြီးမှ ကျွန်တော်လဲ မယောင်မလည် ရုံး
ပြင်ထွက်..ညီမလေးဆိုင်မှာသွားထိုင်ပြီး
အရသာခံတွေးနေလိုက်တယ်။
ခဏနေတော့..မမရီ ဆိုင်ကိုရောက်
လာပြီး ဈေးထဲပတ်ဖို့ အဖော်ခေါ်လို့လိုက်
သွားရရော..။ဈေးထဲရောက်မှ..
” မောင်…မနေ့ကပွဲမှာ ဂိုးသွင်းနိုင်
သေးလား…”
” အင်း…တစ်ဂိုးတော့ သွင်းနိုင်ပါ
တယ်၊ခြေမတွေ ့ဘူး…”
” ကွင်း မကောင်းလို့လား…”
” ဒီကွင်း ပဲလေ..ခြေမတွေ ့တာပါ..”
” ခ်ခ် မြက်ထူလာလို့ ဖြစ်မယ်..”
အဲ….တစ်ခုခုတော့ မှားပြီထင်တယ်။
ဘာမှပြန်မပြောမိဘူး..။သူလဲဘောလုံးပွဲ
မကြည့်ပဲ နဲ့..။
” မြက်ကထူ…မိုးကျထားတော့ ဗွက်
တွေက တစ်စိစိ…ဂိုးသွင်းရတာ အဆင်
မပြေ…ဝင်သာဝင်သွားတာ..အရသာတွေ့
မယ်မထင်ပါဘူး..ခ်ခ်..”
ရုံးအမြန်ရောက်အောင် လစ်ရတယ်။
ဘယ့်နှယ် ဆောင်းတွင်းမိုးရွာတယ်..လို့ ။
သူ…တစ်ခုခုတော့ ရိပြီ။မာလာကိစ္စ ပဲ။
သူက အအေးဗူးတွေဝယ်နေလို့ စောင့်နေ
ရသေးတယ်..။ရုံးရောက်တော့…
” မာလာရေ…အအေးသောက်မယ်..
အမောပြေ…” လို့ ရယ်ကျဲကျဲပြောတယ်။
အအေးသောက်ရင်းနဲ့…
” ကောင်းလား….မာလာ..”
” ရွှေရင်အေးလောက်မကြိုက်ဘူးမမ
ရဲ့…မာလာက ဒီသံဗူးတွေထက်..ဆိုင်က
ရွှေရင်အေးတို့..နတ်သုဒ္ဓါ တို့ပိုကြိုက်တာ”
” ခ်ခ်…လာ..” ဆိုပြီိး အခန်းကာထား
တဲ့အထပ်သားနားဆွဲခေါ်သွားပြီး….သံ
ရိုက်ထားတဲ့အပေါက်ဟောင်းလေးကိုပြ
တယ်။ချေ ာင်းကြည့်ရင် အကုန်မြင်ရတာ
ပေါ့။
” မုံလာဥမလုပ်နဲ့…ငါပြောတာက…
ဒါ..ကောင်းလား လို့မေးတာ၊ရွှေရင်အေး
မဟုတ်ဘူး…ရွှေဖုတ်အေး..ခ်ခ်..”
” အိ…မမရီ ချေ ာင်းကြည့်နေတယ်
ပေါ့…သေလိုက်ချင်တယ်…ခွ်ခ်ွ် …”
” ဟုုတ်ပါ့…ရှင်းနေတာပဲ..…နင့် ဖားပြုတ်ကြီးထဲ မောင်မောင် တုတ်ကြီး ထိုးထည့်နေတာ…ကောင်းတယ်မဟုတ်
လား…ခ်ခ်…”
” အာ….ဘာတွေ…အဲ ..ဘယ်တုံးက
ပြန်ရောက်တာလဲ….”
” ကြာပေါ.့….ငါပြန်ရောက
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၅၈
” ကြာပေါ.့….ငါပြန်ရောက်တော့..
ဘာဂျ ာ ကိုင်တုံးရှိသေး.ခ်ခ်….”
” ဟွန်း….ငါပြောတယ်….မလုပ်ပါ
နဲ့….မလုပ်ပါနဲ့ လို့….၊ ခုတော့..မိရော..
သေချင်တယ် မောင်မောင်ရယ်…”
” ကိုယ်တော်ကလဲ လိမ်တယ် ခေါက်
တယ်..ခြေမတွေ့လို ့တစ်ဂိုးပါပဲတဲ့..ခ်ခ်..”
” ဟဲဟဲ…မြက်ထူလို့ပါ..ဟဲ.ဟဲ..”
မာလာက တစ်ဘုန်းဘုန်း ထုတယ်။
တစ်ခစ်ခစ်ရီတယ်..။
” ဘယ်လိုလဲ..နင်တို့တွဲမှာလား…”
” ရုံးမှာနေ့တိုင်းတွေ ့နေရတာပဲ…တွဲရင် လူမြင်တယ်…လိုချင်ရင်အိမ်မှာပေးလို့
ရတာပဲ..တွဲမနေတော့ဘူးလားလို့..”
” အင်း…ဒီတိုင်းပဲ…ကောင်းတယ် ”
” မမရီ..ခဏ ကင်းစောင့်လေ..စော
စောက မအီမလည်ကြီးမို့ အားမရသေး
လို ့..နာရီဝက်လောက်..လာမောင်မောင်
အခန်းထဲ…”
” တစ်နာရီလဲရတယ်..လိုး..လိုး..ငါ
ကင်းစောင့်ပေးမယ်…”
မာလာက..မိတစ်ဆိုး။အမေဆုံးတာ
ကြာပြီ..။အဖေကလဲ..အရက်သမားကြီး။
တစ်နေကုန်သောက်..။အိမ်မှာ ကြိုက်သ
လိုနေ လွတ်လပ်တယ်..။အစ်ကိုကြီးတစ်
ေယာက်က တပ်ထဲမှာ..အစ်မက. ရွာမှာ
ေကျ ာင်းဆရာမ ။ဒီတော့….ကြိုက်ကုန်း ဖြစ်တာမဆန်းပါဘူး..။
ဆောင်းတွင်းမို့. ညခုနစ်နာရီဆိုရင်ပဲ
မှောင်ချင်ပြီ။မာလာ့အဖေကတော့ ညနေ
ကတည်းက အရက်တစ်လုံးချထား ပြီးပြီ
မို ့ အိပ်ယာထဲဝင်သွားပြီ။ရုံးဆင်းတော့
ဝယ်ထည့်ပေးလိုက်တာလေ..အမြည်းလဲ
အပြည့်အစုံပေါ့..။ခြံဝင်းဝမှာလာကြိုပြီး
အိပ်ခန်းထဲ တန်းခေါ်သွားတာပဲ။
ကုတင်ပေါ်မှာ အတူထိုင်ရင်း နမ်း
ကြတယ်။နမ်းရင်း နို့ကိုကိုင်တော့.. ကြီး
လွန်းလို့ လက်မဆန် ့ဘူး။ဆယ်ချက်ဆယ့်
ငါးချက် ချေပေးတော့ ဂါဝန်ကို ခေါင်းက
လှန်ပြီးချွတ်ပေးတယ်။ဘာအခုအခံမှမရှိ
ဘူး။ပင်တီလဲ မဝတ်ဘူး.။ဒါနဲ့ နို့စို့ပေးရင်း
စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်နေတော့ ကျွန်တော့်
အဝတ်တွေ သူချွတ်ပေးတယ်။
အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကိုဖက်လျက်ပက်လက်လန်ချတာ ချက်
ချင်းပဲ။အနမ်းမပျက် ခြေထောက်တွေ
မြှောက်ပြီး ခါးကိုခွထားတယ်။လီးကိုသူ့
လက်နဲ့ကိုင်ပြီး တေ့ထားပေးတာ..။
” လိုးတော့…ရုံးမှာ မဝတဝစားရ
ကတည်းက တွေးပြီး စိတ်ဆာနေတာ..
လီးကတော့ မဟာ့ မဟာပဲ…လိုးပေးပေ
တော့..ထည့်လိုက်တော့…”
စောက်ရည်ကတော့..ပင်လယ်ပဲ..။
ရွှဲ နစ်နေပြီ..။ဒစ်ဖူးကိုတစ်အိအိသွင်းနေ
တော့ အားမရဘူး။ဖင်ကော့ပြီး အတင်း
လိုက်ခံတယ်။ဒါကြောင့်..တစ်ချက်တည်း
အဆုံး ဆောင့်သွင်းပစ်တော့ မျက်လုံးပြူ း
ပြီး..အား…လို့အသံထွက်သွားတယ်။
” အောင့်ထာကွာ…ချေ ာ့မလိုးဘူး..
အပျိုကွ…ဆောင့်ပေးတော့…တအားစိတ်လာနေတာ..အားကုန်ဆောင့်…”
သူ့အကြိုက်လိုက်ပြီး..အချက်လေးငါး
ဆယ်လောက် အသားကုန်သွက်သွက်
ဆောင့်လိုးပေးတော့ သူ့ခြေကျင်းဝတ်တွေ
သူပြန်ဆွဲအားပြုပြီး ဖင်မြှောက်ခံတယ်။
စောက်ဖုတ်ကြီးကဖောင်းနေတာမို့လိုးလို့
စေးစေးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်။အရည်ကလဲရွှမ် း
တော့..အသံမျိုးစုံ ထွက်နေတယ်။လအု
ကလဲ သူ့ဖင်ကို တစ်ဖတ်ဖတ်ရိုက်နေတာ။
ဖုတ်..ဖတ်..ပြွတ် ပတ်..အင့်..အင်း
ဆောင့်ပေးမြန်မြန်..ဖွတ်..ပတ်..ပြွတ်..
ပြွတ်..ပတ်..အု..ထိတယ်…အောင့်တယ်
ပတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ဆောင့်..ပြီးတော့မယ်
တအားကောင်းတယ်…အင့်..အင့်..အား
ပြီးပြီ..ပီးပီ..ကောင်းထာ..ပီးပီ..ရှီး…….
ကျွတ်ကျွတ်…ဖူး….ပီးပီ..
သူပြီးသွားပေမယ့်..ကျွန်တော်ကခုမှ
အစ,ပျိုးတုန်းရှိသေးတယ်။သူ့ခြေထောက်
တွေပုခုံးပေါ်ထမ်း..နို့ကြီးနှစ်လုံးဆုပ်ပြီး
ဇိမ်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲလိုးတယ်။
ဒူးထောက်လိုက်.. ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်…ကုန်းပြီး ဒူးကွေး လိုးလိုက်တစ်ပေါင်ကျေ ာ် လိုးလိုက်နဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းပြင်းလိုးပေးလိုက်တယ်။
၅၉
” အားယားယား…ဆောင့်လှချည့်လား မောင်မောင်ရဲ့…အင့်..ပြွတ်..ဖတ်
အူး..ပြဲပီ…ဆောင့်ဟာ…ဆောင့်..ဖန်း..
ပြွတ်…ရှီး…ကောင်းတယ်ဟ…အား..ဆွဲ
နို့ဆွဲ..ဆောင့် .အင်း..ဟုတ်ပြီ…ဆောင့်
ပြွတ်..ပြွတ်…အ…နင့်တယ်ဟ..နဲနဲလျှေ ာ့
အင်း..အင်း ..ရပီ..ထည့်…ဆောင့်ဟာ..
ပီးတော့မယ်..သွက်သွက်ဆောင့်ပေး..အု
အင်း..အင်း..ပီးပီ.ပီးပီ.ပီးပီ..ကောင်းလိုက်
တာ..ပီးပီ..ဟူး…..
မာလာ ဟာပုံစံအမျိုးမျိုးအလိုးခံထား
ရသလို…နှာထန်တဲ့မိန်းကလေးမို့လဲ ခဏ
ခဏ ပြီးနေပါတယ်။ နို့ကြီး..ဖင်ပြား.ပေါင်
တုတ်..စောက်ဖုတ်ဖောင်း…အနေအထား
ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ထိန်းလိုးတယ်။သူ
က ကြို က်ကုန်းဆိုတော့ အရင်လူတွေနဲ့ ဘယ်လိုအလိုးခံခဲ့လဲဆိုတာ ကိုယ်က မသိဘူး။သူတို့ထက်မသာတောင် တန်းတူလိုး
နိုင်ဖို့တော့ လိုမယ်လို့တွေးပြီး စိတ်မလွတ်
မိဖို့ကြိုးစားလိုးတယ်။
အပေးကတော့ ရက်ရောတယ်။ကြမ်း
တယ်။နမ်းတာတွေလဲ အလွန်ရမက်ပြင်း
တယ်။တော်ရုံဆို ဆောင့်ရင်းအနမ်းခံရရုံ
နဲ့ပြီးသွားလောက်တယ်။နို့ကိုလဲဦးစား
ပေးအကိုင်ခံတယ်။နို့ကိုင်ခံရတာ..နို့စို့ခံ
ရတာအလွန်ကြိုက်တယ်။သူ့အပေးမှာ..
ကိုယ်နစ်မျေ ာသွားရင်အရှုံးကြီးရှုံးသွား
မှာမို့သတိနဲ့ထိန်းရတယ်။ လိုးရတာဘယ်
လိုမှ အရသာမတွေ့ဘူး..။ကောင်းလို့မှ
ကောင်းမှန်း သတိမထားနိုင်တော့ဘူး။
နောက်မာလာ့ကို မလိုးတော့ဘူးလို့
လိုးနေရင်းဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ဒီညတော့
ရှိပါစေတော့..။
လိုးရင်းနဲ့ မဆောင့်ပဲစိမ်ထားရင် ဆွဲဆွဲညှစ်နေတာ မဆုံးနိုင်တော့ဘူး။ဆွဲတာ
မှ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံး အရင်းကစပြီး ဒစ်
ဖျ ားအထိ တင်းကြပ်နေအောင်ဆွဲစုပ်တာ။
ဆောင့်နေရင်တော့ နဲနဲလျေ ာ့တယ်။ပေါင်
ကြီးတွေဆိုရင်လဲ ကားလိုက်..စုလိုက် နဲ့
သူလိုသလို အရသာအပြည့်ရအောင် ယူ
တယ်။
သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တပ်မက်စရာအ
ပြည့်မွှန်းထုံနေတယ်။သူ့ကိုကြည့်နေလို့
တော့ အလိုလိုပြီးသွားနိုင်လောက်တယ်။
သာမန်အချိန်မှာ ဖင်ပြားတာ သိသာပေ
မယ့် လိုးတဲ့အချိန်မှာတော့ မသိတော့ဘူး။
နို့ကြီးတွေကလဲ အိစက်နေပြီးေဆာင့်လိုး
လိုက်တိုင်း လှိုင်းထနေတယ်။
ကျွန်တော်က ထိန်းလိုးတယ်။သူ့ ကို
လီးအရသာ အပြည့်ပေးဖို့ပဲဂရုစိုက်တာ။
ဇိမ်နဲ့ လိုးတယ်။တစ်အိအိလိုးတယ်။ ကြမ်း
ချင်ရင်လဲ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးစောက်ပတ်
အပြင်ဆွဲထုတ်ပြီး အဝေးကအရှိန်ယူ အား
အပြည့်နဲ့ ဆောင့်ထည့်တာ..။တစ်ချီ ဆို
တစ်ချီ သိသာအောင်လိုးတော့…သူ က
ခဏခဏပြီးနေရော..။
” မောင်မောင်…ခဏ နားရအောင်..
အရည်တွေလဲဖတ်ဖတ်နစ်နေပြီ..တင်ပါးလဲကွ နေပြီ…စောက်ပတ်လဲ ကျိမ်းနေ
သလိုပဲ..ခဏချွတ်ပေး နော်…”
” တစ်ညလုံး ခံမယ်ဆို…”
” ခံမှာပါ…ခု နဲနဲပမ်းသွားလို ့ ခဏ
ပေးနားဖို့ ပြောတာ ”
” နင့်အရင်ဘဲတွေကရော.အနားပေး
လို့လား..”
” ပေးတယ်..ပေးရုံမက,ဘူး…တချို့
တစ်ချီထဲ…ခဏလေး..”
” ပေးမနားဘူးကွာ…လိုးမှာပဲ…အင့်
ဆောင့်တယ်..ရော့…”
” သေးပေါက်ဦးမယ် ဟ…မညစ်ပတ်
နဲ့..ပြီးမှထပ်လိုး.. နင်တော်တော်ယုတ် ”
” နင့်စောက်ပတ်က. ဘယ်လောက်
လိုး လို့ကောင်းလဲ..နင်သိလား ”
” သိဝူးလေ..ဒါတော့..”
” အေး….ငါ့အတွက်တော့ လီးမချွတ်
နိုင်လောက်အောင်ကောင်းတယ်…ဒါပေ
မယ့် လူယုတ်တော့အပြောမခံနိုင်ဘူး…ငါ
ပဲ အနစ်နာခံပါမယ်….အင့်..”
သူတော်တော်ကျေနပ်သွားတယ်။ အပြင်ကပြန်လာတော့ သူထပ်မေးတယ်။ထပ်ကြားချင်လို့ပေါ့..။
” ငါ့စောက်ပတ်က တကယ် လိုးလို့ ကောင်းတာလား ဟင်.”
” တကယ်ကောင်းတာ…နင့်စောက်
ဖုတ်က လူနဲ့မလိုက်ဘူး…ဖောင်းကား မို့
တက်နေတာပဲ၊လူကပါးပါးလေး..မထင်ရ
ဘူး။ပြီးတော့ နင်ကအပေးကြမ်းတော့ စွဲ
မက်စရာကောင်းတယ်၊တမင်သက်သက်
အပေးကြမ်းတဲ့မိန်းမမျိုးက ရွံစရာကောင်း
တယ်…နင်က စိတ်ရောကိုယ်ပါပေးတာ..
ဟန်ဆောင်တာမဟုတ်တော့ ဆွဲဆောင်
အားကောင်းတယ်..”
” တမင်သက်သက်အပေးကြမ်းတဲ့
မိန်းမရယ်လို့ ရှိသေးလို့လား ဟယ် ”
” ရှိတာပေါ့…ယောကျ ာင်္းမြန်မြန် ပြီး
ပါစေဆိုပြီး ရှိသမျှအထာ အကုန်ထုတ်သုံး
ပြီး စိတ်မပါပဲ ကြမ်းကြမ်းပေးတဲ့မိန်းမ မျိုး
တွေ အမျ ားကြီး ”
” နင်..မိန်းမကျ မ်းတော်တော်ကျေ
တယ်နော်…အသက်က. ငယ်ငယ်လေး…
မိန်းမဘယ် နှစ်ယောက်လောက် လိုးဖူးလဲ ”
” မိန်းမ. ဆယ်ယောက်ပြည့်အောင်
မလိုးဖူးဘူး ”
” ငါလေ..ဘော်ဒီမကိတ်လို့လားမသိဘူး…ငါ့ ကို..တန်ဖိုးထားပြီး လိုးသွားတဲ့
ယောကျ ာင်္းရယ်လို့…တစ်ခါမှမကြုံဖူးဘူး.
ငါယောကျ ာင်္းအမျ ားကြီးနဲ့ အိပ်ဖူးတယ်… ဒါပေမယ့် အားလုံးနင်နဲ့ မတူဘူး…. တစ်ခါလိုးပြီး..ပြီးပြီပဲ..။ငါ့စောက်ပတ်အပေါ်.. တန်ဖိုးထားလိုးတဲ့ ယောကျ ာင်္းရယ်လို့
မတွေ ့ဖူးဘူး..”
” ငါလဲ သာမန်ယောကျ ာင်္းပါပဲ…
စူပါမင်း မဟုတ်ပါဘူး..”
” တူဘူးဟယ်…တကယ်….နင်နဲ့ လိုး
ရတာ…ဘာနဲ့မှမတူဘူး..အချိန်ပြည့် ခံစား
ချ က်ရှိတယ်…နင့်စိတ်ကို နင့်လီးနဲ့ပြောပြ
နေသလိုပဲ…နင်က မရိုင်းစိုင်းဘူး..”
” နင့်ကိုငါ တန်ဖိုးထားပါတယ် ”
” ဘာလဲ…ကြိုက်ကုန်း လား..”
” အဲဒါ ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး…ငါက မာလာဆိုတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်..လူသားတစ်ဦး…ဒီလိုပဲ တန်ဖိုးထားတယ်…ငါ
ကိုယ်တိုင်လဲ ဒီလောက်ပဲတန်ဖိုးရှိတယ်. ဒီနှစ်ယောက် ပေါင်းဆုံမိတဲ့အခိုက်မှာ..
ကိုယ်ရသလို သူလဲရစေချင်တဲ့ ကိုယ်ချ င်းစာနာစိတ်နဲ့…နင့်ကို ငါနဲ့ ထပ်တူထပ်မျှ တန်ဖိုးထားတာ အဲဒါပါ…”
” နင့်လီးကြီးတောင်နေတယ်…ထည့်
ထားပါလား..ဟင်..”
” ထည့်ရုံနဲ့မရဘူး…လိုးမှာ..”
” ဒါဆို….ကုန်း လိုးပေး…မညှာနဲ့..
အသေဆောင့် ”
ပြောပြော ဆိုဆို ကုတင်ပေါ်ဝပ်ပြီး
ဖင်ထောင်ပေးတယ်။စောက်ဖုတ်ကြီး က
ပြူ းဖောင်းနေတော့ မနေနိုင်ဘူး။တအား
စုပ်ပစ်မိတော့ ခါးကုန်းသွားတယ်။
ပြီးမှ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးနဲ့
နှစ်ချက် သုံးချက်ပွတ်ပေးပြီး လီးကိုင်တေ့
ထားတော့ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ်။
သူပဲ အဆက်မပြတ်ဆောင့်နေတော့တာ
အကြာကြီးပဲ..။ကျွန်တော်လဲ သူ့ဖင်ကြီး
တွေကို ကိုင်ပြီးထိန်းထားပေးတယ်။လီ
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၆၀
ကျွန်တော်လဲ သူ့ဖင်ကြီး
တွေကို ကိုင်ပြီးထိန်းထားပေးတယ်။လီးက
ရှည်တော့ ကျွတ်မထွက်နိုင်ပါဘူး။
ဘွတ်…ဖူး…ဗလွတ်..ဘွတ်..အီး…
ဘွတ်..ဘွတ်..ဖူး…
နာရီဝက်လောက် စိတ်ရှိသလောက်
ဆောင့်ပြီးတော့ သူနဲနဲနှေးသွားလို့ မုဆိုး
ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးတစ်ဆုံး ဆွဲထုတ်
ဆောင့်ပေးတာ…။သူကလဲ ပြန်ဆောင့်
တာပါပဲ…။ ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ လီးဒစ်နဲ့
နခမ်း ချိတ်ပွတ်နေတော့ နခမ်းသားတွေ
လိပ်လိပ်ပါနေတာကို မြင်နေရတယ်။လီး
တစ်ချေ ာင်းလုံးလဲ စောက်ရည်တွေနဲ့ စို
ရွှဲ ပြောင်လက်နေတယ်..။
” ဆောင့်ကွာ…ကြမ်းကြမ်းဆောင့်..
အင့်…ဘွတ်…ဆောင့်…ဖူး..ဘွတ်..ဘူ.
ဗလွတ်…ထိတယ်…ဆောင့်…”
ဒီလောက်ဆောင့်တာတောင် ဖင်က
ပြန်ပြန်တွန်းပေးနေသေးတယ်။နို့ကြီးတွေ
ကလဲ အထိန်းအကွပ်မရှိ ရှေ့နောက်ပြေး
လှုပ်နေတယ်။ဝပ်ခံလိုက်…လက်ထောက်
ခံလိုက်နဲ့ အပေးမလျှေ ာ့ဘူး။ကောင်းနေ
တော့ ခေါင်းတွေလဲ ခါရမ်းနေတယ်။
သူက မလျှေ ာ့လေ.ကိုယ်ကစိတ်ကြီး
လေဖြစ်လာလို့ သူ့ဖင်ကြီးကိုခွပြီး ခါးလေး
ကိုလက်နဲ့ဖိ အသေဆောင့်လိုးတယ်။လီး
တစ်ချေ ာင်းလုံး အပြင်ဆွဲထုတ်ဆောင့်လိုး
တော့ အသံတွေ ဆူညံနေတယ်။သူ့ဖင်နဲ့
ကိုယ့်ပေါင်ခြံ ရိုက်သံ..စောက်ဖုတ်ထဲက
လေထွက်သံ..လီးဝင်တဲ့အသံ…အော်သံ
တွေ ပွက်လောရိုက်နေတယ်။
သူ့ဖင် နောက်ပြန်မတွန်းနိုင်တော့
ဘူး။လီးအလာကို စောင့်ပြီးခံတယ်။စေါက်
ခေါင်းကြီး ဟ,နေတယ်။အသေဆောင့် ဆို
လို့ မညှာမတာဆောင့်တာ..သူကအားရ
ပါးရ ခံတယ်ဗျ ာ..။ပါးစပ်ကလဲ အမျိုးစုံ
အော်နေတာ..။
” ငါ့ကို သေအောင်လိုးတာ..ဆောင့်
ဆောင့်..သူ့လီးကြီးနဲ့ သေအောင်ဆောင့်
တာ..အား…အား..သေပြီ…အင့်…အသေ
လိုးဟာ..အား..ပူထူနေပြီ…တော်ပါတော့
အူးဟူးဟူး…ပြောမရဘူး…အင့်..ဆောင့်
ဟာ…အပီးဆောင့်…ပီးချင်ပြီ…ပီးချင်ပြီ
အား….အား…”
သနားလို့..ဒစ်နဲ့ဆွလိုးပေးပြီး ဖင်ကြီး
ပြန်ပြန်တွန်းဆောင့်လာမှ တစ်ချက်ကေါင်း
ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးပြီး လီးရည်တွေ
ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တာ…။အရုပ်ကြိုးပြတ်
ပုံကျသွားတာပဲ။တော်တော်နဲ့ မျက်လုံးမ
ဖွင့်နိုင်ဘူး။ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးသူ့ဖင်နှစ်လုံး
ကြား ပေါင်ရင်းနားမှာထိုးထည့်ထားရင်း
သူ့ပေါ်မှောက်အိပ်နေလိုက်တယ်။ညလဲ
နက်ပြီလေ…သန်းခေါင်ကျေ ာ်ပြီ…။
ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်တော့နားလိုက်
ရမယ်ထင်ပါရဲ့။
” မောင်….လေးတယ်…ဖယ်ပေး ”
လှိမ့်ဆင်းပြီး သူ့ကိုဖက်ထားလိုက်
တယ်။နို့ကိုလဲ ကိုင်ထားတာ။သူက အတူ
နေတဲ့အချိန်ဆို နို့ကိုင်ထားမှ ကျေနပ်တဲ့
သဘာဝရှိတယ်။လူကြားထဲတောင် လစ်
ရင်အကိုင်အဆွဲခံချင်တယ်..။သူ့လက်က
လဲ လီးကိုင်နေရမှ ကျေနပ်တာထင်တယ်။
တစ်ချိန်လုံးကိုင်ထားတာပဲ ။
နို့ဆွဲနေရင်း သူ့စောက်ဖုတ်ကို လှမ်း
ပွတ်တော့ မျက်လုံးလှန်ကြည့်တယ်။ပေါင်
ကြီးချွပေးပြီး..
” လိုးတော့ မလို့လား..”
” အင်း…လိုးမယ်..”
ကုတင်စောင်းမှာကန့်လန့်ဖြတ်ထား
တစ်တီတူးထောင် မတ်တပ်ရပ် လိုးပစ်လိုက်တော့ စည်းစိမ်တွေ ့သွားတယ်။ သူ
အရင်က မခံဖူးဘူးပြောတာပဲ။ဖြေးဖြေး
လိုးလိုက်..သွက်သွက်လိုးလိုက်..ပေါင်ကြီး
ဖြဲကားပြီးလိုးလိုက်..ပေါင်စုလိုးလိုက် မျိုးစုံ
လိုးပေးတော့ ခဏခဏပြီးနေတယ်။ပြီးလဲ
စောက်ပတ်ထဲမှ. လီးကြီးပြည့်နေတော့
အရသာက သာမန်ထက်ထူးပြီး ဆက်ခါ
ဆက်ခါ ပြီးတယ်။
စောက်ရည်တွေဆိုတာ မြင်မကောင်း
ဘူး။သူပြီးသွားလဲ ကျွန်တော်ကဆောင့်
တာပဲ။ညောင်းရင် ခြေထောက်တစ်ဖက်
ခုတင်ပေါ်တင်ပြီးဆောင့်တယ်။ တစ်ဖက်
ညောင်း တစ်ဖက်ပြောင်းပေါ့ ။လီးတော့မ
ညောင်းပါဘူး။
” မောင်..အင့် ”
” ကောင်းလား..”
” အင်း..ကောင်းတယ်…စောက်ပတ်
လိုးတာလား…လူသတ်တာလားဟင် ”
” မကြိုက်လို့လား ”
” ကြိုက်တယ်..လိုး…ပီးအောင်လိုး ”
သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုမြှောက်တင် နို့ကြီး
တွေဆွဲပြီး အချက် လေးငါးခြောက်ဆယ်
မနားတမ်းဆောင့်ပစ်လိုက်တော့ အော်
ဟစ်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ ပီးသွားကြတယ်
သူ့လည်တိုင်ကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်
နေကြတာအကြာကြီး.။
” ဖူးကား ကြည့်လိုးရအောင် မောင် ”
” ဘာကားရှိလဲ..”
” ယောကျ ာင်္းကရေတပ်သားလေ..ခ
ရီးထွက်တော့ မိန်းမကယောက္ခမဆီသွား
ကုန်းတဲ့ကား…ကောင်းတယ်..စော်ကလဲ
ချေ ာ…ဘဲကြီး လီးကလဲ မောင့်လိုပဲ..ကြီး
တယ်…ဖင်ပါလိုးတာ..ကြည့်မလား..”
“မနက်ဖြန်မှရုံးမှာကြည့်ရအောင်..
အခု..အချိန်ရှိတုန်း အားရအောင်လိုးချင်
သေးတယ်..”
” ဖင်လိုးမှာလာဟင်…မာလာဖင်မခံ
ဖူးဘူး…”
” အုန်းဆီ ရှိလား..”
” ရှိတယ်..”
” စာအုပ်ထဲဖတ်ဖူးတယ်မလား..ဖင်
ကြောသာလျှေ ာ့ထား…ညှစ်မထားနဲ့..လီး
အဆုံးဝင်ပြီးမှညှစ်..ဖြည်းဖြည်းလိုးပေး
မယ်…”
” ကုန်းရမှာလား..ပက်လက်လား..”
” ပက်လက်နေ..ခေါင်းအုံးခံထားပေး
ခြေထောက်က မောင့်ကုတ်ကိုချိတ်ထား
ဖင်မြှင့်ထားနော်..”
” အိုကေ…ဒီလိုလား..”
” အင်း…ထည့်မယ်..ဖင်ကြောဖျေ ာ့
ထား…”
°°°°°*****°°°°°
မနက် လင်းဆွဲကိုတော့ ညီမလေးနဲ့
ပြန်ဆွဲတယ်။ မာလာလဲ မခံနိုင်တော့ဘူး။
ေတာ်တော်ပြိုင်းသွားပြီ။အကျိုးအကြောင်း
ပြောပြတော့ ညီမလေးက မျက်စောင်းထိုး
ပြီးမြင်းစီးပေးတယ်။
လီးကိုသေချ ာကိုင် စောက်ခေါင်းဝ
မှာတေ့ပြီး တစ်အိအိထိုင်ချ တော့ စေးစေး
ပိုင်ပိုင် ဝင်သွားရော…လေးငါးဆယ်ချက်
လောက် ပွတ်လိုးပေးပြီး အသားကုန် ပစ်
ဆောင့်တယ်။ရင်ဘတ်ကိုလက်ထောက်ထားတော့ နို့ကြီးတွေ အထက်အောက်
ခုန်ပေါက်နေလို့အသဲယားတယ်။
နို့တွေကို လက်နဲ့ဆုပ်နယ်ပေးတော့
ဒူးချထိုင်ပြီးပွတ်တယ်၊စကောဝိုင်းတယ်။
နမ်းစုပ်တယ်။ဖင်ကြီး တစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ လိုး
တယ်။
နာရီဝက်ကျေ ာ်ကျေ ာ်ကြာတော့ထန်
လာပြီ…မနေနိုင်တော့ဘူး။ညီမလေးကို
ဖက်လှိမ့်ပြီး အကြမ်းဆုံးလှေကြီးထိုးပစ်
လိုက်တာ…ဆောင့်ချက်တွေသွက်လွန်းလို့
ကျေကျေနပ်နပ် ပီးသွားကြတယ်။
မနက် ရှစ်နာရီ&#
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၆၁
မနက် ရှစ်နာရီကျေ ာ်မှ အိပ်ယာက
နိုးတယ်။ညီမလေးတော့ ဈေးသွားပြီ။အေး
အေးဆေးဆေး အမေ့ကို တစ်ချီလိုးပြီးမှ
ဈေးရုံးဘက်ထွက်ခဲ့တယ်။ဆယ်နာရီ နီးပါး
လောက်ရှိမှာပေါ့ ။
ဈေးရုံးရောက်တော့ ခါးပိုက်နှိုက်ဖမ်း
မိတဲ့ကိစ္စနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ ့ရလို့
မမရီကိုအားနာမိတယ်။မာလာလဲရှိတော့
ရှိပါတယ်။ကျွန်တော်ရောက်ပြီးခဏပဲနေ
ပါတယ်..လူရှင်းသွားရော..။
” တစ်ယောက်က ကိုးနာရီထိုးမှ လာ
တယ်၊နောက်တစ်ယောက်က ဆယ်နာရီ
ကျေ ာ်..။နင်တို့ အလုပ်ပြုတ်ချင်တာလား.
ရှင်းစမ်း ငါ့ကို..”
” နေမကောင်းလို့ပါ မမရီရယ်…ခွင့်
တင်မလို့လုပ်သေးတယ်..မမရီအလုပ်တွေ
ရှုပ်နေမှာစိုးလို့ နေမကောင်းလျက်နဲ့ ရုံး
လာခဲ့တာ..စိတ်မဆိုးပါနဲ့..”
” နင်….ငါခွင့်မလွှတ်အောင် ညာတာ
လား..မာလာ..”
” အဟဲ…မောင်မောင်…နင်အရင်ရှင်း …အဟီး..”
” တော်ပီ…မရှင်းနဲ့…..ဒီလောက်ဆို
ငါသိပြီ…”
” မမရီက သူ့မောင်လေးကျ သိပ်ယုံ
တာပဲ…ခ်ခ်..”
” မနေ့ကတွေ့ပြီးကတည်းက နင်တို့
ည လိုးကြမယ်လို့ငါတွက်ပြီိးသား ..အပျို
လူပျို အားကောင်းမောင်းသန်…တစ်ညလုံး လိုးမယ်ဆိုတာလဲငါသိတယ်..ငါ့မျ ား
အူတူတူနဲ့ လာလိမ်နေသေးတယ် ”
နေ့လည် ထမင်းစားတော့ မမရီ က
အိမ်လိုက်ပို့ခိုင်းတယ်။အမြဲမဟုတ်ပေမယ့်
လိုက်ပို့နေကျပါ။တစ်ရုံး တစ်ဌာန ထဲလုပ်
ငန်းတူဆိုတော့ အားလုံးအမြင်ရှင်းကြပါ
တယ် ။အိမ်ရောက်တော့ မမနီ ရောက်နေ
ပါရော…။ဗိုက်က တော်တော်ထွက်နေပြီိ ။
မမရီက တိုးတိုးလေး ” ဗိုက်ကြီိီးသည် အ
လိုးခံချင်လို့ မောင့်ကို ခေါ်ခိုင်းတာ ” လို့ပြောတယ်။
” သူ့ယောကျ ာင်္းရှိတာပဲ မမကလဲ ”
” ယောကျ ာင်္းက နာမည်ခံ…ရှပ်ဘဲ
လူရှုပ် ပန်းနာသည် တဲ့….သိပ်မပေးနိုင် ဘူးပြောတယ် ခိခိ…မမလိုပဲ.. လင်ရှိပြီး ငတ်နေတာ…”
ခဏနေတော့…မမနီယောကျ ာင်္း အ
ပြင်ထွက်သွားတယ်။အပေါင်းအသင်းနဲ့
ဆိုင်မှာသောက်ကြစားကြမယ်ထင်ပါရဲ့။
မမနီက ဆိုင်မှာစောင့် လို့ တိုးတိုး
ကပ်ပြောတယ်။ဆိုင်က အိပ်ခန်းထဲမှာ
သိပ်ကြာကြာမစောင့်ရပါဘူး။ဂါဝန်ကြီး
တစ်ဖားဖားနဲ့ ရောက်လာပြီးအငမ်းမရ
ဖက်နမ်းတယ်၊ငိုလဲငိုတယ်။ကျွန်တော့်အ
ဝတ်တွေကိုလဲ အမြန်ချွတ်နေတယ်။
” ကဲ…နံပါတ်ရှစ်….ဘာမှမမေးနဲ့..
ဘာမှမပြောနဲ့…ဗိုက်ထောက်မယ်.ကုတင်
စောင်းပဲ…ရော့…”
ကုတင်စောင်းမှာကန့်လန့်အိပ်ပြီး
ဒူးထောင် ပေါင်မြှင့် ဂါဝန်ကြီးလှန်ပေးထား တယ်။လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထဲ့
ပေးတော့ သက်ပြင်းကြီးချပြီး..
” ဆောင့်တော့…အသေဆောင့်…
ဗိုက်တော့မထိစေနဲ့…ဒါမောင့်ကလေး..
နို့ ဆွဲလိုး…အသေလိုး..”
နံပါတ်ရှစ် အသံကြားရင် မမရီမျက်နှာ
ကို ပြေးမြင်ပြီး အလိုလိုစိတ်တိုလွန်း လို့
အသေအလဲဆောင့် လိုးပစ်တာ..လူးလွန့်
အော်ဟစ်နေတယ်။မျက်နှာကကျေနပ်နေ
ပုံပဲ။ဗိုက်ကို ထိမှာစိုးလို့ သူသက်သာသွား
တာ။ဒါတောင် သားအိမ်ကိုထောက်နေတာ အချက်တိုင်းလိုလိုပဲ..။
တစ်နာရီနီးပါးလောက်လိုးနေတုန်း
ခြံဝင်းထဲကားဝင်လာသံကြားလို့ အပြင်း
အထန်ဆောင့်ပြီး လီးရည်တွေပန်းထည့်
ပေးလိုက်တယ်။ သူလဲ ဒီအတိုင်း အရည်
စက်လက်နဲ့ ဂါဝန်ကြီးဆွဲချပြီး အိမ်ဖက်ကို
ထွက်သွားရော…။ခဏနေတော့ ကားပြန်
ထွက်လာတယ်။ပြန်မယ်….တဲ့ ။
ကျွန်တော်လဲ မမရီနဲ့အတူ ရုံးပြန်လာ
ခဲ့ပါတယ်။
” မောင်…မနေ့ညက မာလာ့ကို ဖင်
ပါလိုးပစ်ခဲ့တယ်ဆို…”
” အင်း…”.
” နီနီကမောင်နဲ့ ကလေးထပ်ယူ ဖို့
အစီအစဉ်ရှိတယ်မောင်…၊ခုကလေးကလဲ
မောင့်ကလေးပဲ…၊မောင် A ကိုက်နေရင်
မကောင်းဘူး..ဖင်တော့မလိုးပါနဲ့မောင်ရာ
ကတိပေး…”
” မမနီကလဲ အကြံကြီးလိုက်တာ…
အင်းပါမမရီရယ်…မောင် မာလာ့ကိုရှောင်ပါ့မယ်..ကတိပေးပါတယ်..”
” မာလာ့ကိုရှောင်ဖို့ပြောတာမဟုတ်
ဘူး။သူ့ ့ဖင်လိုးတာကိုရှောင်ဖို့ပြောတာ..”
” အော်…”
” နီနီစွန့်စားရတာကမမရီတို့ မျိုးဆက် အတွက်ပါမောင်..မမရီ စိတ်ကူးတွေလဲပါပါတယ် ..ကြိုပြီးမပြောခဲ့တာ ခွင့်လွှတ်
ပါနော်…”
” ခွင့်လွှတ်နိုင်ဖို့ခက်တယ်…..မမရီ
ဖင်ခံရင်တော့ ခွင့်လွှတ်နိုင်မယ်ထင်တာ
ပဲ….ဒီဖင်ကြီးကိုလိုးချင်နေတာ ကြာပြီ…”
” ခ်ခ်….တစ်ခါပဲ လိုးနော်မောင်…ရီရီ
က A မရှိဘူး..၊တစ်ခါတော့လိုး….ခ်ခ်…
ဖင်ယားလာပြီ..ခ်ခ်ခ်..”
မောင် ကျေ ာ်
ပြီး ပါ ပြီ
အပိုင်း ၃ ပိုင်းကျန်ွသွားလို့ ပြန်ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ် ဖတ်ရတာ အဆင်မပြေဖြစ်ခဲ့ရင် sorry ပါခင်ဗျ။
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၁၉
အိမ်မှာအဖေရောက်နေတာမို့ နားနား နေနေ တစ်ရေးအိပ် ဘောလုံးကွင်း
ထွက်သွားလိုက်တယ်။နည်းနည်းမောချင်
နေလို် ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိပေးရတယ်။
ဆင်ခြင်ဦးမှ….။
ရေမိုးချိုးပြီး ကတိမပျ က်ချင်လို့မောင်
နှစ်မ စုစုတို့အိမ်သွားလည်ကြတယ်။ အဲဒီ
မှာလဲ စုစုအစ်ကိုနဲ့မရီး အလည်ရောက်နေ
ကြပြန်ရောဗျ ား..။ ဦးမြျိုင်နဲ့သူ့သားတို့က
ဘောလုံးပွဲ၊ ဗိန္ဓော၊ဓါတ်လုံး…တစ်ဝိုင်း။
စုစုနဲ့သူ့မရီး မတင်မိတို့က ဖူးကား၊ဖူးစာအုပ် တစ်ဝိုင်း..။ ကျွန်တော်တို့. ဝင်သွားတော့ စုစုနဲ့မတင်မိတို့ကဝမ်းသာ အားရဆွဲခေါ်ကြတယ်။လူကြီးဝိုင်းမဝင်ချင် လို့ ကျွန်တော်လဲညီမလေးဘေးကပ်ထိုင်နေ လိုက်တယ် ။
မတင်မိကလဲ အထန် ဆရာကြီးပဲ။သူက စုစုရဲ့လက်ဦးဆရာမှန်း စကားထိုင်
ပြောရင်းနဲ ့ရိပ်မိလာတယ်။ ပွဲခင်းလီးကိုင်
အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကြီးပေါ့….။
ကိတ်တာတော့ကိတ်တယ်။ စုစု
လောက်မကိတ်တော့ ကြာမျ ားတယ် ၊အထာပေးပြီး ဆွဲခေါ်တယ်။လစ်ရင်ကုန်းတယ်။ သူယောကျ ာင်္း ရလာတာကလဲဒီလိုနည်းနဲ့ရလာခဲ့တာ ။
လက်တို့ ခြေတို့ ပါးတို့ နားတို့.
ပြောလေ့ရှိတယ်။တစ်တစ်ခွခွပြောရမှစိတ်
ကျေ နပ်တယ် ပြောတာပဲ။အခုလဲ အပျို မ
နှစ်ယောက်ကြားမှာသူကဆရာကြီးပဲ..။
” အင်း….အကိုကရော..ပထမတစ်ခါ
ဆိုရင် တပ်ထွက်ပဲလား….”.
” တူတူပဲ..နင့်အစ်ကိုက ဘာသားနဲ့
ထုထားတာမို့လဲ….အချ က်တစ်ရာတောင်
ဆက်မဆောင့်နိုင်ဘု၊ ဆယ်မိနစ်မပြောပါ
နဲ့ ငါးမိနစ်ပေါ့။ လွန်ရောကျွံရောပြောတာ။
နှစ်ချီလဲဆက် မဆွဲနိုင်ဘူး၊ အိပ်သွားရော….လက်နဲ့ပဲ ပြီးလိုက်ရတာမျ ားတယ်၊
ငါတော့…သူနဲ့အတူပြီးရတာ…ခပ်ရှားရှားပဲ….”
” မမမိ က ဘယ်သူနဲ့ပြီးဘူးလဲ၊အဲလို
မိန်းမပြီးအောင်လိုးပေးနိုင်တဲ့ဘဲနဲ့ ကြုံဖူး
လား…”
” ရှိတယ်….ရှားတယ်ပေါ့ဟယ်…..
လူပျိုတွေထဲတော့ ငါမတွေ့ဖူးဘူး၊ သူတို့
နှစ်ခါလောက်ပြီးမှ ငါတစ်ခါမနည်းလိုက်
ပြီးရတာများတယ်၊ ကြီးရှည်ကြာနဲ့ တွေ ့
ရင်တော့ မဆိုးပါဘူး၊ရှားတယ်ဟဲ့၊ဒို့က
ကြုံတုံး ကြိုက်မှ ကုန်းရတာဆိုတော့ ကြုံ
ခဲတယ်။
” အဲလိုမျိုး တွေ့ချင်တာ.. ဒါကြောင့်လဲ အိမ်ထောင်သည်တွေနဲ့မှ အလိုးခံချင်တာ.
ဒါပေမယ့်…လူပျိုတွေ ထဲမှာလဲ ရှိလောက်မယ်ထင်တယ် မမရဲ့…”
လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်း
ထိုးတယ်။မတင်မိကလဲ လှမ်းကြည့်ပြီး….
” ဟဲ့…မောင်မောင်….နင်ဒီစကားတွေ သူမျ ားလိုက်မပြောနဲ့နော်…နင်က
တော့စိတ်ချ ရပါတယ်၊လူအေးပဲ…..”
ဆိုတော့ စုစုကကျွန်တော့်ဒူးပေါ်လက်
တင်ပြီး ပုဆိုးအောက်စလွတ်အောင်မသိ
မသာ မတင်ထားပြလိုက်တယ်။မတင်မိ
မမြင်သေးဘူး….။ ကျွန်တော်ကလဲအ
ခန်းထရံကို မှီပြီးအေးအေးဆေးဆေး ထိုင်
နေလိုက်တယ်။ လီးမတောင်ပါဘူး..။
” မမမိ…ဟိုလေ…ကန်တော့ပါရဲ့နော်
ကိုကြီးမြင့်နိုင်လီးကကော….အကြီးကြီးပဲ
လား….မောင်နှစ်မဆိုပေမယ့်စုစုကမမြင်
ဖူးခဲ့လို့…မမစောက်ဖုတ်တော့ စုစုမြင်ဖူး
တယ်….”
မတင်မိကပြန်ဖြေဖို့စုစုကိုလှည့်ကြည့်
တော့….ကျွန်တော့် အောက်စလွတ်နေတာ တွေ ့ပြီးပါးစပ်ဟသွားရော..။ ဟန်မ
ပျက် တံတွေးမျို ချ တာ မျ က်စေ့တွေပြူ း
တက်လာတယ်။စုစုကလဲ ပုဆိုးစကို မြင့်
လိုက် နိမ့်လိုက် လုပ်ပြနေတာ။ပြီးမှ…ထစ်
ထစ်ငေါ့ငေါ့ နဲ့….
” အဲ….ဟို….ကြီးလိုက်တာ….အဲ….
ဟို….ကြီးဘူးဟဲ့…..ဟင်း ဟင်း….ဒီ…ဒီ..
ဒီ….ဒီလောက်ပဲ…ကြီးဘူး…..အဟီး….”
အဖေ့လီးလောက်ပေါ့..။ဒါကြောင့်လဲ ဒီမိန်းမဖင်ဆော့တာဖြစ်မယ်။ဆိုင်ပါဘူးလေ….အပျိုကတဲ က ဖင်ဆော့တာပါ။ခုလဲ ကျွန်တော့်လီးကိုထပ်မြင်ရမလား ကြည့်
နေတာ ။
အဲဒါကို စုစုက အကဲခတ်ရင်း
အကြာကြီးပင့်တင်ထားပြီးကျွန်တာ့် ကို
“တောင်ပြလိုက်..” လို့တိုးတိုးကပ်ပြော
တယ်။ကျွန်တော်ကလဲတောင်ချင်ချင်ပါ။
ညီမလေးကတော့ မသိရှာဘူး။ လီးက
တောင်လာလေ..ပါးစပ် ဟလာလေလေ..
တောင်လာလေ..ပါးစပ်ဟ လာလေလေ
ပါးစပ်ကိုမပိတ်နိုင်တော့ဘူး ။စောက်ရည် စိမ့်နေလောက်ပြီ….။
” ပြန်ချင်ပြီလား..ညီမလေး…”
” ကိုကိုကလဲ…အိမ်မှာအဖေရောက်
နေတာကို…ခစ်..ခစ်..အလိုက်သိပါ…”
” အေးလေ…နင်ကလဲ နေပါဦး…
တို့တောင်မပြန်သေးပဲနဲ့….”
မတင်မိက. နှုတ်ခမ်းတွေလျှ ာနဲ့သပ်
ပြီး သူ့ယောကျ ာင်္းကိုလှမ်းကြည့် နှုတ်ခမ်း
မဲ့နေတယ်။မန်ယူ နဲ့ အာကြီးက ကန်လို့
ကောင်းတုံး…ဒီမှာဂိုးသွင်းခံရတော့မယ်။
စုစုက မီးဖိုခန်းဝင်သွားတော့မတင်မိ
က လိုက်သွားတယ်။ကျွန်တော်ညီမလေး
ကိုဖွဖွ ဖက်ပြီး…ပြန်ရအောင်ညီမလေး
ရယ်လို့ပြောနေတုံးသူတို့ပြန်ဝင်လာတယ်။
” စုစုရေ….မလေးတို ့ပြန်တာ့မယ်..”
” နေပါဦးဟဲ့…ဒီမှာ..ဂျ င်းလက်ဖက်
သုပ်မလို့၊ အဖေတို့လဲစားရအောင်….ကူ
လုပ်ပေးပါဦး….”
ညီမလေးမီးဖိုခန်းထဲဝင်သွားတော့ စုစုကအနားကပ်လာပြီး….
” မောင့်ကို မမမိ စိတ်လာနေတယ်၊
နဲနဲ ဖော်လိုလေး လုပ်ပေးဦးမောင်..စုကိုအပူကပ်နေလို့….”
” ဟာ….စုရယ်….ဒုသနသော….
မလုပ်ဘူး….”
” ခံချင်လှပါတယ်ဆိုမှ ငြင်းရင်ပိုဆိုး
နိုင်တယ်မောင်….ဒီလောက်ဆရာမကြီး
လုပ်ချင်နေတာ…လိုးခွဲပစ်လိုက်..ဒါပဲ..”
” ညီမလေးကို ရှင်းပြထားဦး…”
စုစု မီးဖိုထဲလိုက်ဝင်သွားပြီး အလုပ်
ရှုပ်နေတယ်..။ခဏကြာမှ သုံးယောက်
သား ဂျင်းလက်ဖက်သုပ်ပန်းကန်၊ရေနွေး
ဓာတ်ဘူးတွေနဲ့ပြန်ဝင်လာကြတာ။
” ကိုမြင့်နိုင်ရေ….မိတို ့ အခန်းထဲမှာ
ဟို ဇာတ်လမ်းကြည့်လိုက်ဦးမယ်နော်….
တစ်နာရီလောက်….”
” ရတယ်နွဲ့….ကိုယ်လဲ ဖေဖေနဲ့
စကားကောင်းနေတာ…မိတို့ပြီးမှပြန်ကြ
မယ်….လုပ်…လုပ်…”
” လာ….မောင်မောင်ရော မလေး
ရော..လိုက်ခဲ့….”
အခန်းထဲရောက်လို့မတင်မိ မျက်နှာ ကြည့်လိုက်တော့သူ့ခမျှ ာ လင်ဖြစ်သူကိုအိမ်ဦးခန်းမှာထားပြီးအလိုးခံရမှာတွေးပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရပါတယ်။
စုစုနဲ့ညီမလေးက စာကြည့်စားပွဲမှာ ဖုန်းပွတ်ကြပြီး သူကကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်တယ်။ ကျွန်တော်သူနဲ့မျက်နှာချင်း
ဆိုင်ရပ်လိုက်တော့…သူမတ်တပ်ထရပ် လက်နှစ်ဖ(
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၂၀
ကျွန်တော်သူနဲ့မျက်နှာချင်း
ဆိုင်ရပ်လိုက်တော့…သူမတ်တပ်ထရပ် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ခေါင်းကို နှိမ့်ဆွဲယူပြီး
နှုတ်ခမ်းအစုံကို မွတ်သိပ်စွာစုပ်ယူနမ်းပါ
တယ်။
သူ့နှုတ်ခမ်းဟာစွတ်စိုနေပြီးမကြာ
ခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို သူ့လျှ ာ
ထိုးထည့်လာလို့ ကျွန်တော်လဲလျှ ာနဲ့ပြန်
ယက်ယူပါတယ်။သူ့လျှ ာနဲ့ကျွန်တော့်လျှ ာ
ဟာ ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲမှာပူးထိလူးလှမ့်
နေသလို တစ်ခါတစ်လေ သူ့ပါးစပ်ထဲကို
ရောက်သွားတတ်ပါတယ်။
တီရှပ်ပေါ်ကနေ သူ့နို့အုံကြီး
ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်လိုက်တော့..
ဘရာဝတ်ထားတဲ့ နို့အုံကိုကိုင်မိလို့တီရှပ်
ကိုအောက်ခြေက မပြီးချွတ်ယူတော့သူ့
လက်နှစ်ဖက်မြှောက်ပင့်ပေးထားပါတယ်။
ချွတ်ပြီးချိန်မှာပဲ သူကိုယ်တိုင် လက်
နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပြီးဘရာကြယ်သီးကို
ဖြုတ်ပေးတော့ နို့ကြီးတွေပြူ းကော့နေပြီး
ကျွန်တော့ရင်ဘတ်နဲ့ထိနေပါတယ်။ ့ နို ့တစ်လုံးကိုဆုပ်နယ် ဆွဲဆော့
ေနတော့သူကလက်တစ်ဖက်နဲ့ကျွန်တော့်
ကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ရင်း လက်တစ်
ဖက်က လီးကိုလက်ဝါးနဲ့ပွတ်ဆော့ပေးပါ
တယ်။
သူနို့တွေဟာ အဝတ်ဝတ်ထားစဉ်က သေးတယ်ထင်ရပေမယ့် တကယ်တော ့မသေးပါဘူး။ရှေ့ကိုစူထွက်ကော့
ချွန်နေပြီး နို့သီးခေါင်းတွေဟာတင်းမာ
နေပါတယ်။နို့အောက်ကနေလက်နဲ့ပင့်မ
ဆုပ်ကိုင်ပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကိုလှိမ့်ချေ
ပွတ်ချေ ပေးလိုက်တော့ ခေါင်းကိုဆွဲယူ
ငုံ့စေပြီးစို့ခိုင်းပါတယ်။
ကျွန်တော့်ပုဆိုးကိုဖြေချ ပြိီိးလီးကိုဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးတယ်။သူ့ လက်တစ်ကိုင်မဆန့်တဲ့လီးကိုတစ်ခါတစ်လေအားမလိုအားမရ ညှစ်ပြီးဆုပ်ပါတယ်။
ကျွန်တော့် နားနားကပ်ပြီးတော့ လေသံနဲ့
” ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီးကွယ်….မမ
တစ်သက် ဒီလီးကြီးမျိုးနဲ့အလိုးမခံဖူးဘို့
ဝေးလို့ မြင်တောင်မမြင်ဖူးဘူး၊မာတောင်
နေတာပဲ…အားရလိုက်တာ..”
သူ့ထမီကို သူကိုယ်တိုင် ကွင်းလုံး
ကျွတ်ချွတ်ချပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း
ကိုလီးဒစ်နဲ့အစုံအဆန်ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်။
တစ်ခါတစ်လေ ဖင်ကြီးကော့ပြီး ပါးစပ်က. မပီမသအသံတွေထွက်လာပါတယ်။အသံလဲ သိပ်မကျ ယ်ရဲပါဘူး။
နွယ်နှင့်သစ်ပင်
၂၁
 မမမိက.ကျွန်တော့်ကိုကုတင်ပေါ်
တွန်းလှဲပြီး သူလိုက်တက်လာပါတယ် ။
ကျွန်တော်ပက်လက်လန်ကျသွားတော့လီး
ကမိုးပေါ်ထောင်နေတာပေါ့လေ။
မမိက လီးကိုလက်ထဲ ဆုပ်ကိုင်ပြီးဒစ်ကို
လျှ ာဖျ ားလေးနဲ့ယက်နေတယ်။ပြီးတော့
ဒစ်ခေါင်းကြီးကိုငုံပြီး လျှ ာနဲ့ရစ်ပတ်လှိမ့်လူး ကစားတယ်။စိုစွတ်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာ
တွေနဲ့ အထက်အောက် ထွက်ဝင် လှုပ်
ရှားကစားပေးတယ်။
ပြီးမှ လီးကြီးကို စုပ်စုပ်ယူပြီးတစ်
ချေ ာင်းလုံးသူ့လည်ချေ ာင်းထဲ ထိရောက်
သွားအောင်သွင်းတယ်။လီးကအရှည်ကြီးမို့ အကုန်မသွင်းနိုင်ဘူး။တုတ်ခိုင်လွန်းတော့သူ့လည်ချေ ာင်းထဲဝင်အောင်မသွင်း
နိုင်ပဲ မျ က်ရည်တွေဝိုင်းပြီး..အွတ်…အွတ်ဆိုတဲ့ လည်ချောင်းသံတွေထွက်လာတယ်
စုစု နဲ့ညီမ လေးတို့လဲ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ရင်းပါး စပ်လေးတွေဟနေကြတယ်။
သူ့ကိုပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုင်ဆွဲယူပြီး
ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ သူလဲအလိုးခံ
နေကျအတိုင်း ဒူးထောင် ပေါင်ကားထား
ပေးတယ်။စောက်ပတ်က အလတ်ကြီးပဲ
ရှိသေးတယ်။ နှုတ်ခမ်းလွှာတွေ နီညိုညို
နဲ့ အမွှေးတွေပြောင်စင်အောင်ရိတ်ထား
တာ။
စောက်စိက ကြီးတယ်၊အပြင်ကိုခပ်
ယောင်ယောင်လေးထွက်နေပြီးအတွင်း
သားတွေကနီရဲနေတယ်။ကြွက်နားရွက်
တစ်စုံကတော့ တော်တော်ကြီးနေကြပါ
ပြီ။ညိုတိုတို ပျေ ာ့တော့တော့ဖြစ်နေပြီ ။
ကြည့်လို့ဝတော့မှ စောက်ဖုတ်ကို မျက်
နှာအပ် တချက်နမ်းရှိုက် လျှ ာနဲ့. အပြား
လိုက် ဖင်ဝကနေစောက်စိအထိယက်တင်
လိုက်တယ်။
ပြီးမှ သူ့ချိုင်းကြားမှာတစ်တောင်
ထောက် မှောက်အိပ်ပြီး စောက်ခေါင်းဝ
လီးတေ့လိုက်တော့ သူ့ ့ပေါင်နှစ်ဖက်က မြှောက်ကြွလာပြီး ခါးကိုခွတယ်။ပြီးတော့ လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်တယ်ြ ပြီးမှ စောက်ခေါင်းပေါက် တည့်တည့် ကို
လီးကိုင်တေ့ပေးထားတာ..။
လီးထိုးသွင်းလိုက်တော့ စောက်ရေ
တွေရွှဲစိုအိနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲ ထိထိမိမိ
ထိုးဖောက်ပွတ်တိုက်ဝင်သွားတယ်။ပြည့်
ကြပ်နေလို့ မမမိ ပါးစပ်ကြီးဟပြီး မျက်လုံး
ပြူ း အသက်အောင့်ခံတယ်။ကလေးမမွေး
ဘူးသေးတဲ့စောက်ပတ်မို့ ချေ ာင်မနေဘူး။
ပြည့်တင်းနေတာ ။ကြပ်သိပ်နေတာ..။
လီး အဆုံးထိဝင်သွားပြီးခဏငြိမ်နေ
တော့ မမိ လက်နှစ်ဖက်ကကျွန်တော့်ပါး
နှစ်ဖက်ကိုညှပ်ကိုင်ပြီိး နှုတ်ခမ်းကို စွဲမြဲ
ခိုင်ခိုင် တစ်ရှိုက်မက်မက် စုတ်ယူတယ်။
လျှ ာကိုပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီးလူးလူးလှိမ့်
လှိမ့် ဆောက်တည်ရာမဲ့ နမ်းစုပ်တယ်။
လီးကြီးကို စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရှိသမျှအကြောတွေကတစစ်စစ်အဆက်မပြတ် စုပ်ယူနေတယ်။စောက်ရေတွေ တစ်စစ်စစ်ထွက်နေတယ်။ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးကိုလဲ စောက်ရေတွေ လိမ်းသုပ်ပေးထားသလို စိုရွှဲလာတယ်။
ဖင်ကြီးကိုကော့ခါကော့ခါ တင်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ် သိုင်းဖက်ထားတော့နို့နဲ့ရင်ဘတ် အကြားအလပ်မရှိတော့ဘူး။
ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကလဲ အားနဲ့ခါးကို ဆွဲယူထားတာ ဆီးခုံချင်းကပ်ထိနေပြီး ခွာမရ ဘူး။
သူ့တစ်ကိုယ်လုံးသွက်သွက်ခါနေတာ
မို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပြန်ဖက်ပြီး လက်
မောင်းအား ဖင်တွန်းအားတွေနဲ့ ကပ်ပြီး
ညှောင့်ပေးနေတော့ သူ့စောက်စိကို ဆီးခုံ
စွန်း လီးအရင်းနဲ့ ပွတ်ဖိပေးသလိုဖြစ်နေပါ
တယ်။
သူကလဲအတင်းဖက်ပြိီးဖင်ကြီးကို
စကောဝိုင်းပေးလိုက်၊ကော့ကော့တင်ပေး
လိုက်နဲ့လီိးအရင်းကိုစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း
အလွှာသားတွေနဲ့ညှစ်ညှပ်ထားပါတယ်။
တွန်းအား ညှောင့်အား ဖက်အား ဖိအား
တွေနဲ့ အပေးအယူမျှ မျှ လီးမချွတ်တမ်း
လိုးကြ ရင်းသူ့စောက်ရေတွေဟာ စိမ့်
ထွက်လျှံကျ လာလို့လီးအု မှာလဲ စိုစိစိနဲ့ရွှဲ
နစ်နေပြီး သူ့ဖင်ပေါက်ကိုတပတ်ပတ် အ
သံပေးရိုက်ပုတ်နေသလိုပါပဲ ။
မမိဟာ တနှာကြီးတဲ့မိန်းမပီပီ ခဏခဏ ပြီးပြီးနေလို့ ေ စာက်ပတ်ထဲမှာစောက်ရေတွေပြည့်နေတယ်။
” မမစောက်ပတ်ကို ကြိုက်မှကြိုက်ရဲ ့
လားမောင်…ကျ ယ်နေပြီလား…”
“” ကောင်းတယ်၊ကြိုက်တယ်၊လီးတစ်
ချေ ာင်းလုံးရွစိရွစိနဲ့ ပုရွက်ဆိတ်တွေတက်
နေသလိုပဲ၊အောက်ပေးသိပ်ကောင်းတယ်
ကြိုက်တယ်….”
” ဒါကြီးကို ကြိုက်တယ်ပေါ့….”
” အင်း….အောက်ပေးကောင်းတဲ့မမ
စောက်ပတ်ကြီးကို သိပ် ကြိုက်တယ်….”
” စိတ်တိုင်းကျ လိုးတော်မူ ၊ဆောင့် တော်မူပါ…အားရပါး ခံပါ့မယ် လင်လေးရယ်…ခ်…ခ် ခ်.”
အပြောကနောက် အလုပ်ကအရင်
သူ့ဖင်ကြီးကိုမြှောက်ပြီး ပေါင်တွေကိုမြှင့်
ခြေထောက်တွေမိုးပေါ်ထောင်ပေးတယ်။
ကျွန်တော်လဲ သူ့ပေါ်မှာမှောက်လျက်ပဲ
ဒူးထောက်ထားပြီး ချိုင်းအောက်လက်ကို
သွင်း ခေါင်းကိုအောက်ကပင့်မပြီး လီးကို
တစ်ဝက်လောက်အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်ပါ
တယ်။
အကြောပြိုင်းပြိုင်း အရေတွေစိုရွှဲ
ပြောင်လက်နေတဲ့လီးကြီး သူ့စောက်ပတ်
ထဲကထွက်လာတာကို မျက်တောင်မခတ်
စူးစိုက်ကြည့်နေပြီး နှုတ်ခမ်းကိုလျှ ာနဲ့သပ်
နေတယ်။
ကျွန်တော်လီးတစ်ဝက်နဲ့ပဲ
ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်ဖြည်း
ဖြည်းလိုးပေးနေတော့ လက်တစ်ဖက်က
လက်ညှိုး လက်ခလယ် နဲ့လီးကိုညှပ်ပြီး
လက်မနဲ့စောက်စေ့ကိုပွတ်ပေးနေရော။
ကျွန်တော်လဲ လီးကိုဒစ်အထိခပ်ရှည်
ရှည်ဆွဲထုတ်ပြီး ပြင်းပြင်းဆောင့်သွင်းပေး
တော့ လက်နှစ်ဖက်လုံး တံကောက်ကွေး
ကိုကိုင်ပြီး ဖင်ကော့ခံတယ်။မျက်စေ့ကလဲ
မျက်တောင်မခတ်တော့ဘူး။လီးနဲ့စောက်
ပတ် အဝင်အထွက်ကို မမှတ်မသုံ ကြည့်
နေတာ အရူးအမူးပဲ။
ဆောင့်ချက်တိုင်းကို စောက်ပတ်က
ပြန်ပြန်ညှစ်ပြီးကော့ကော့ပေးတယ်။စုစုတို့
ညီမလေးတို့လဲ လီးနဲ့စောက်ပတ် အဝင်
အထွက်ကို စူးစူးစိုက်စိုက် ပြူ းကြည့်နေကြတာ ပေါ့။
နာရီဝက်လောက်ကြ ာတော့
လီးတစ်ချေ