ဓလေ့ (အပိုင်း ၁)

” ယောက်ဖရေ ..မင့်မယားမိတင်မြတစ်
ယောက်ပဲအဲလိုအပေးကောင်းတာ မထင်နဲ့
ဟ..မင့်အစ်မနဲ့ငါ ညားလာတာ ဆယ့်ကိုးနှစ်.
အနှစ်နှစ်ဆယ်ရှိပြီ..အခုချိန်ထိ လိုးလိုက်တိုင်း
ဖိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲနေတုန်း.စောက်ရည်ဆိုတာ
က ငါ့လီးတစ်ချေ ာင်းလုံး အချိန်ပြည့်ရွှဲရွှဲနစ်ပဲ
ဟေ့ကောင်ရေ့ ”
ဖိုးပိုင်အိမ်ပြန်ရောက်သည့်ညနေ.အိမ်ရှေ့
အရက်ဝိုင်းကအဖေ၏ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာအား
ရပါးရ ပြောလိုက်သံကမီးဖိုခန်းထဲအထိပျံ့လွင့်လာသည်။ထမင်းဝိုင်းမှာထိုင်ခါစ,မမြင့်ခင်နှင့်သားဖြစ်သူဖိုးပိုင်တို့နှစ်ယောက်သားအလိုလိုမျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်မိလျက်သားဖြစ်သွားပြီး ဖိုးပိုင်ကပါးစပ်ကြီးဟောင်းလောင်း. မမြင့်ခင်
ကပြုံးစေ့စေ့
” နင့်အဖေမူးနေပီ..မူးလာရင်ပြောချင်ရာ မ
ဆင်မခြင်ပြော..အမူးပြေတော့ဘာမှမမှတ်မိ..
စား သားလေး..နားထောင်မနေနဲ့ ”
အိမ်ရှေ့အရက်ဝိုင်းကပြောသမျှလိုးစကား
စောက်ပတ်ယက်စကား လီးစုပ်စကားတွေကအကျယ်ကြီးပျံ့လွင့်နေတာဆိုတော့နားထောင်
နေဖို့မလို..အလိုအလျေ ာက်နားထဲကိုဝင်လာ
နေကြပြီးသားပါ။
” ဟုတ်မှပြောပါ ကိုကြီးညို ရာ..ကျုပ်က
ဆယ့်ခုနစ်နှစ်သမီးကိုယူထားတာဗျ..အပျို စစ်
စစ်.ဖင်ကအကြီးကြီး..အောက်ပေးမကောင်း
ရင်သာနေမယ်.လိုးလို့ကကောင်းမှကောင်း  ”
အဖေအရက်တစ်ခွက်မော့ပြီးတံတွေးထွေး
ရင်း ပြန်ပြောလေသလားမသိ.
” ဖွီး..လပြွတ်.မင့်မကြီးမြင့်ခင်ကသုံးဆယ့်
ခြောက်နှစ်ပဲရှိသေးတာဟ..ဖင်လုံးချင်းလည်းယှဉ်ကြည့်..နို့လုံးချင်းလည်းယှဉ်ကြည့်.ငါအပို
မပြောဘူးဟေ့ကောင်.နေ့တိုင်းလိုးနေတာကွ.
အပျို ထက်အောက်ပေးသာတယ်.ယုံလိုက် ”
ဖိုးပိုင် ထမင်းလုပ်တန်းလန်းဖြင့်အမေ့ကို
ကြည့်မိပြန်သည်။အမေက ဘာမှမကြားမိသ
လိုလို.ဘာမှမဖြစ်သလိုလို.ပြုံးမြဲပြုံးလျက်ဖိုးပိုင်
ကိုပြန်ကြည့်သည်။ထမင်းလုပ်ကိုပါးစပ်ထဲသို့
မသွင်းနိုင်သေးတာအမေမြင်သွားတော့ ရှက်
မိသလိုလိုမို့.
” ဟုတ်လားအမေ..နေ့တိုင်းလိုးတာလား  ”
မမြင့်ခင်မျက်နှာမဲ့သွားပြီးဖိုးပိုင်အနားဖင်ရွှေ့ ကပ်လာကာလေသံတိုးတိုးဖြင့်
” လိုးပါဘူး.သူ့ယောက်ဖအထင်ကြီးအောင်
ပြောနေတာ..အလကား..မူးလာရင်နင့်အဖေကလိုးဖို့မပြောနဲ့ လီးတောင်မတောင်နိုင်ဘူး.. လီးကခွေခေါက်ခေါက်လေး..နင့်ဦးလေးကသိ
သိကြီးနဲ့ နားထောင်နေတာ ”
ပါးနားကပ်ပြီးလေသံတိုးတိုးဖြင့်ပြောနေသဖြင့် အမေ့အာငွေ့ကနွေးထွေးစွာပွတ်သပ်
ကြည်စယ်နေသလိုလိုမို့သူကလည်းလေသံနဲ့
ပဲ တိုးတိုးပြန်ပြောမိပြန်သည်.
” လိုးတော့လိုးမှာပါ.အမေ့ဖင်ဆုံကြီးက လိုး
ချင်စရာကြီး..အဖေပြောတာတွေမှန်လောက်
ပါတယ် ”
သူ့ဖင်ကြီးကိုသူ့သားကအသိအမှတ်ပြုတာ
သိရုံနဲ့ပဲပီတိတွေဖြာပြီးကျေ နပ်သွားမိပေမယ့်
မကြိုက်သလိုလို နှာခေါင်းကြီးဆွဲလိမ်ပစ်ပြီး
” ကြည့်စမ်း ..အမေ့ဖင်ဆုံကြီးက လိုးချင်
စရာကြီးတဲ့..အဲဒါ သားကအမေ့ကိုပြောရမယ့်စကားလား..ဟလား.ဖင်မြင်ရုံနဲ့လီးကတောင်
တတ်နေပြီ..ခုလီးတောင်နေပြီပေါ့..ဟွန်း..နေ
ပါဦး.နင့်အဖေကဘာပြောလို့လဲ..”
ဖိုးပိုင်လည်းထမင်းမစားနိုင်တော့ပါ။သူ့ကို
ပြုံးစ,စ ဖြင့်ကြည့်နေသည့်သူ့အမေအနားတိုး
ကပ်ထိုင်၍ပေါင်လုံးကြီးပေါ်ကိုလက်တင်ထား
မိသည်။
” အဖေကအမှန်တွေပြောတာနေမှာ.အမေ့
ဖင်ရီးကအကြီးကြီးတဲ့.လိုးလိုက်တိုင်းဖိန်းကနဲ
ဖိန်းကနဲနေတယ်တဲ့..စောက်ရည်ကတစ်ရွှဲရွှဲနဲ့  အောက်ပေးက အလွန်ကောင်းတဲ့..”
” အဲဒီတော့ ”
” အမေ့ဖင်ဆုံကသူပြောသလိုတကယ်
ကြီးတာအမှန်ပဲလေ..ပေါင်လုံးကြီးတွေကလဲ
တင်းခံနေတာပဲ.. ကျန်တာတွေလဲမှန်မှာပေါ့
နော် ”
သူ့ပေါင်တန်ကြီးကိုပွတ်နေသည့်ဖိုးပိုင်၏
လက်ကပေါင်တွင်းသားအိအိတွေကြားကိုတိုး ဝင်သွားတော့မမြင့်ခင်အသာဆွဲဆိတ်ပြီး
” ဟို..စောက်ရည်ရွှမ်းတာတွေ..အောက်
ပေးကောင်းတာတွေကိုပြောတာလား..သိဘူးကွာ..အဲဒါတွေကလိုးတဲ့လူမှသိတာ.သိချင်ရင်
တော့ ကိုယ်တိုင်လိုး..အာ..ဘာမှန်းမသိဘူး..
သွား..လက်ဆေး.ဒါမျိူ းမျ ားဆိုရင်ထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ ”
ဖိုးပိုင်က ချက်ချင်းမသွားသေး။သူ့အမေကိုချွဲသလိုတစ်ချက်နမ်းပြီး
” သိချင်လို့ပါအမေကလဲ..အဖေ့လီးက အ
ကြီးရီးလား.”
မမြင့်ခင် စိတ်မရှည်သလိုဖြစ်လာပုံဖမ်း၍..
ဖိုးပိုင်ရင်ပတ်ကိုအသာတွန်းသည်။
” လာမနမ်းနဲ့.ဟွန်း.မအေ့ကိုမျ ား ဖင်လာကိုင်လိုက်  နမ်းလိုက်နဲ့. သူ့ရည်းစားမှတ်နေလို့လား..သွား..လက်ဆေး ..ညမှပြောပြမယ် ဒါပဲ ”
”  ည ”
” အင်း..လီးတို့.စောက်ပတ်တို့ အကြောင်း
က ညမှပဲပြောလို့အရသာရှိတာ.နင့်အဖေအိပ်
မှ စက်တဲထဲလာခဲ့..ပြောပြမယ် ”
” စက်တဲ ! ”
” အင်း.စက်တဲထဲ. .နင့်အစ်မ မသိစေနဲ့ ”
သူ့အမေကိုတစ်ချက်ထပ်နမ်းပြီးထိုင်နေရာ
က ထ,သွားသည်။မမြင့်ခင်ကပါးကလေးကိုလက်ဝါးဖြင့်ပွတ်ရင်း သူ့သားကိုနောက်က
ကြည့်နေမိသည်။အိမ်ရှေ့ခန်းကသူ့မောင် နှင့်
သူ့ယောကျ ာၤးတို့စကားသံကပျံ့လွင့်နေဆဲ..
” လိုးသာလိုးထား ငါ့ယောက်ဖ..နေ့တိုင်းသာလိုး..မိန်းမဆိုတာလိုးလေ ကြိုက်လေကွ..
ငါဆိုမင်းအစ်မနဲ့ညားခါစ,တုန်းက တစ်ညလုံး
မအိပ်ပဲလိုးတာ..အခု.မင်းပြန်ရင်လည်း ငါလိုးဦးမှာပဲ ”
ကိုညိုထွန်းက အပိုတွေကြွားပြီးယောက်ဖ
အထင်ကြီးအောင်ပြောသာပြောနေပေမယ့်သူ့
အသံကမူးချင်သလိုဖြစ်နေပြီ။မမြင့်ခင်က ဒီည အလိုးခံရဖို့တော့သိပ်မထင်ပါ။သက်ပြင်းချရင်း ဖိုးပိုင်ဖက်ကိုငဲ့ပြီးကြည့်လိုက်တော့မမြင့်ခင်ရဲ့
ဖင်ကြီးကိုကြည့်နေရင်း လက်ကသူ့လီးဖောင်း
ဖုဖုကြီးကိုဆုပ်ဖိထားတာတွေ့ရသည်။သားက
သူ့အမေကိုမျ ားပြန်လိုးချင်စိတ်ပေါက်နေလေ
သလားမသိ။အဲလိုသာဆိုရင်ဖြင့် ကိုယ်ကနှာ
ကြီးကြီး.စိတ်ကလည်းမခိုင့်တခိုင်မို့ ခွေးဇာတ်
ကြီးခင်းမိကြတော့မည်။မမြင့်ခင်က နှာအလွန်
ကြီးသလောက်စိတ်အလိုလိုက်တတ်လွန်း လို့ မောင်လေးနှင့်လိုးမိခဲ့ကြပြီးပြီ။လင်ယူပြီးဆယ့်
လေးငါးနှစ်လောက်အထိလူမသိသူမသိခိုးလိုး
နေခဲ့ကြပြီးသူဟိုဖက်ရွာကကောင်မလေးနဲ့ယူလိုက်တော့မှပြတ်သွား ခဲ့ကြသည်။ဒါတောင်မှစိတ်မကုန်သေးလို့လား..သူ့မိန်းမကိုလိုးရတာ
သိပ်မကောင်းလို့ပဲလားမသိ..အခုရက်တွေမှာအစ်မဖက်ကိုပြန်ကပ်ချင်ပုံပေါ်နေသည်။ဒါကို
လင်ဖြစ်သူကဘာဆိုဘာမှမရိပ်မိခဲ့တာတော့အခုမှမဟုတ်။
” ဘာကြည့်နေတာလဲ..ဟွန်း နှာဘူး ”
ဖိုးပိုင်က သူ့အမေအနားတိုးလာသည်။
” အဖေ ပြောတာဟုတ်လား အမေ ”
” ဘာတဲ့လဲ  အမေမှ မကြားလိုက်တာ  ”
မမြင့်ခင်က နဝေတိမ်တောင်ဖြစ်နေသလို
မျက်လုံးလေးပင့်ပြီးပြန်မေးနေသဖြင့် မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ပြီး
” မိန်းမဆိုတာ လိုးလေကြိုက်လေပဲ တဲ့..
ဟုတ်လား ဟင် ”
မမြင့်ခင်က ပြုံးစေ့စေ့..လက်ဖျ ားကဖိုးပိုင်
လီးအဖျ ားကိုထိနေသည်
” ညမှကွာ..နော်..ည ”

ဓလေ့(2)
ကိုညိုထွန်းကသူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးလို့အလွန်ကောင်းတဲ့အကြောင်းမောင်လေး
တင့်လွင်ကိုပြန်ပြောပြနေသံခဏခဏကြားရ
ဖန်မျ ားတော့မောင်လေးကဟန်ဆောင်နေနိုင်
ပေမယ့်မမြင့်ခင်မလုံမလဲပြုံးမိခဲ့ရသည်ချည့်ပါ။
ကြားခါစ,တုန်းကတော့ မောင်လေးနဲ့သူလိုးခဲ့
ဖူးတဲ့အကြောင်းတစ်စွန်းတစ်စ,ကြားမိလို့မျ ား
အစ်အောက်ပြီးမေးနေသလားထင်၍စိတ်ပူမိခဲ့
ရတာ အိပ်လို့တောင်မပျေ ာ်နိုင်။အနေအထိုင်
တွေဆင်ခြင်ပြီး သုံးလေးလလောက်ငြိမ်နေခဲ့
ကြရသေးသည်။ဆယ်ခါမက,အကြိမ်ကြိမ်ကြီး
ကြားလာခဲ့ရတော့မှ မောင်လေးရောသူပါရိုးရိုး
သားသားပြောပြနေမှန်းသိလာရပြီးသူ့နောက်
ကွယ်ရာမှာကြိတ်ရယ်ရင်းပြန်လိုးခဲ့ကြပြန်တာ
အလွန်အရသာရှိလှသည်ပဲ။
မောင်လေးနှင့်လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာက ကြာပါပြီ။ကိုညိုထွန်းနှင့်မညားမီအပျို ဖြစ်ပြီးနှစ်နှစ်
လောက်ကတည်းက မမြင့်ခင်ကမောင်လေးနဲ့
ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လိုးနေခဲ့ကြပြီးသားပါ။မညှာမ
တာပြောရလျင် သမီးကြီးထွေးတင်တောင်မှ..
မောင်လေးနဲ့ရခဲ့တာလား…ကိုညိုထွန်းနဲ့ပဲရခဲ့တာလား.မြင့်ခင်မဝေခွဲနိုင်။ကိုညိုထွန်းနှင့်ယူ
ကြတော့ထွေးတင်ကိုကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရပြီး
ပြီ။ဒါပေမယ့်.တင့်လွင်နဲ့ကဆယ့်ငါးရက်.တစ်
လ လောက်နေမှတစ်ညလောက်ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လိုးကြရတာဆိုတော့..သူ့လင်နဲ့ပဲရခဲ့တာ
နေမှာပါ လို့တွေးလိုက်တော့မှပဲလင်ဖြစ်သူ၏
မျက်နှာကိုလိပ်ပြာသန့်သန့်ကြည့်ရဲတော့သွားရသည်။သူကလည်း မညားခင်ကတည်းကယာခင်းထဲမှာအတင်းလုံးခဲ့တဲ့ပြင် အဲလိုလုံးပြီး လိုးပြီးတာကိုမှမတင်းတိမ်ပါပဲယူပါမယ်ကတိ
အကြိမ်ကြိမ်ပေးပြီး လေးငါးခြောက်ချီလောက်
ထပ်တောင်းပြီးလိုးခဲ့သေးတာကိုး။
သူတို့ဒေသဓလေ့က အပျို ပဲဖြစ်ဖြစ်..အအိုပဲဖြစ်ဖြစ် တောထဲ ယာထဲ.လူရှင်းရာမှာမတွေ့
လိုက်နဲ့..နှစ်ယောက်ချင်းသာတွေ့လိုက်လို့ဖြင့်
အလုံးခံရဖို့တော့သေချ ာနေပြီ။တော်ရုံကိစ္စမျိုး
နဲ့ အဖော်ကွဲမခံရဲပါ။အလုံးခံလိုက်ရလို့လည်း
အသံတော့ထွက်လာလိမ့်မည်မဟုတ်..လုံးနေ
တုန်းမှာလူသာမသိလို့တော့ဖြင့် အရှက်ကွဲခံ
ပြီးဘယ်သူမှမအော်..ဘယ်သူမှအသံမထွက်။
ဒီဓလေ့ကြောင့်လည်းအိမ်ထောင်သည် အအိုခပ်မျ ားမျ ားကတမင်အကွက်ဖန် အလုံးခံကြတာမျ ားသည်။ရွာထဲ ရွာပြင်.တစ်နေရာမှာလူ
ရှေ့သူရှေ့အကြောင်းဆုံတုန်းဆုံခိုက် မျက်ရိပ်
မျက်ခြည်ကြည့်.မသိမသာလမ်းခင်းထားလိုက်
လျင်.နောက်တစ်ရက်မှာတောထဲအသာလျိုပြီး
သွားလိုက်.အနည်းဆုံးနှစ်ချီ သုံးချီတော့အလုံး ခံ အလိုးခံရဖို့က သေချ ာသွားပြီ။တချို့ကဖင်
ဆော့လို့အပျေ ာ်သက်သက်..တချို့ကလင်ဖြစ်
သူရဲ့လီးကိုအားမရ လီးသေးလို့..တချို့ကသူမျ ားအလုံးခံရတယ်ဆိုတာကိုအားကျလို့.အိမ်
ထောင်သည်တော်တော်မျ ားမျ ားက အသက်
အရွယ်မရွေးအလုံးခံကြသည်။ကြီးဒေါ်မိ ဆိုသည့်ရွာတောင်ဖျ ားကကိုညိုထွန်းအဒေါ်ဆိုလျင်နှာကကြီးလွန်းတော့ အသက်ကငါးဆယ်
ကျေ ာ်ပြီးခြောက်ဆယ်နီးနေတာတောင်မှ ရွာ
ထဲကဆယ်ကျေ ာ်သက်အလိုးသင်ဆဲ ကာလသားလေးတွေကို အထာပေးပြီးသူ့အိမ်နံဘေး
တောစပ်ထဲမှာလူမသိသူမသိအလုံးခံ အလိုးခံလို့ကောင်းနေတုန်း။
” ဟင်း..လုပ်ပြန်ပြီ..အိမ်ထဲမရောက်သေး
ဘူး အရက်နံ့ကအရင်..ဒီအရက်သောက်တာ
မကြိုက်ပါဘူး ဆိုမှ..ပေး.အဲဒီအရက်ပုလင်း ”
မမြင့်ခင်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်မီးဖိုထဲမှာ
ခိုးစားကြဖို့ကြိတ်ကြံနေတုန်း ထွေးတင်ရွာထဲကပြန်ရောက်လာပြီးပွဲကြမ်းတော့ အရက်ဝိုင်း
ပျက်ရသည်။သူ့အဖေက ထွေးတင်မှထွေးတင်
သဲသဲလှုပ်။ထွေးတင်ရှိနေလို့ကတော့အပိုးကျိုး
လိုက်တာမှ အရက်သောက်ချင်လျင်အိပ်ခန်းထဲပုလင်းထားပြီးခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ပဲသောက်ရ
သည်။ထွေးတင်က အလွန်ကြမ်း..အရပ်ပုပြီး
ဖင်တွေရင်တွေကတောင့်တောင့်..စိတ်မထင်
လျင်မထင်သလိုကိုင်ဆောင့်ခွဲပစ်တတ်သည်။
ယောကျ ာၤးသားမို့ကြောက်လိမ့်မယ်လည်းမ
ထင်နဲ့ နပမ်းလုံးဖို့လည်းဝန်မလေး..ငယ်တုန်း
က.ဂွေးကိုဆွဲညှစ်ခံရလို့ကောင်လေးတွေက
ထွေးတင်ဆိုဝေးဝေးကရှောင်ကြသည်။အခုမှ
သူ့အလစ်မှာယောက်ဖယူလာသည့် တောအ
ရက်လေးဇိမ်နဲ့သောက်လို့ကောင်းနေတုန်းမှာ
တည့်တည့်ကြီးတိုးတော့ထွေးတင်ကိုချေ ာ့နေဆဲ တင့်လွင်ကပုလင်းဆွဲပြီးမီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြေးသည်။
” ဆေးဖြစ်ဝါးဖြစ်ပါသမီးရယ်..အဖေတို့က
မူးအောင်မသောက်ပါဘူး..သိမ်းတော့မှာပါ ”
ရီဝေဝေနဲ့ပုခုံးလေးသိုင်းဖက်ခါမီးဖိုထဲလိုက်
ဝင်တော့ ထွေးတင်ကရုန်း..သူကယိုင်..ဆွဲရ
တွန်းရနဲ့ နို့ကိုင်မိဖင်ကိုင်မိ။အိစိစိ အိစိစိ ကြီး
တွေဆိုတော့မူးကြောင်ကြောင်နဲ့ပြောလက်စ,
လိုးစကားတွေရင်ထဲနိုး ကြွလာပြီး လီးကတင်း
လာသည်။နို့ကြိးတွေ ဖင်ကြီးတွေကပြည့်ပြည့်
တင်းတင်း အမြင်ရောအတွေ့ပါအားရပါးရကြီး
မို့ သမီးရဲ့ သမီးရဲ့နဲ့ နို့တွေချည့်ပဲဇွတ်ဆွဲနေမိ
တာအကျႌကျယ်သီးတွေတောင်မှ ဖရိုဖရဲ။ဝတ်
ထားတာကရင်စေ့အကျႌဆိုတော့ပြုတ်တဲ့ကျယ်
သီးကပြုတ်ပြီး နို့လုံးဝင်းဝင်းကြီးတွေက လျပ်
လက်သလိုတစ်ဖျတ်ဖျတ်နဲ့ပေါ်လိုက်ဖုံးလိုက်။
ထွေးတင်ကနို့ပေါ်နေတာကိုသိပေမယ့် ရုန်း
လိုလည်းမရ..သားအဖဆိုတော့ရှက်တာတွေ
ရင်ခုန်တာတွေမခံစားမိ.သူ့အဖေရဲ့လက်ကြီးကိုအုပ်ကိုင်ရင်း.ဆွဲဖယ်ရင်းပါလာရသည်။မီးဖို
ခန်းထဲရောက်တော့မှ ထွေးတင်က ဖိုးပိုင်အိမ်
ပြန်ရောက်နေတာကိုမြင်ပြီးသူ့အဖေလက်က
ဇွတ်ရုန်းထွက်လို့ ဝမ်းသာအားရနဲ့ပြေးပြီးဖက်
သည်။ကျယ်သီးတစ်လုံးထပ်ပြုတ်သွားပြန်ပြီ။
” မောင်လေးရယ်..ငါဖြင့် နင်ပြန်ရောက်မှာမို့ ယာထဲသွားရတာစိတ်တောင်မဖြောင့်ဘူး.
နင်ကလဲနေနိုင်လိုက်တာ.. ပြန်ရောက်တာ
တောင်ငါ့ဆီလိုက်မလာဘူးနော်. ”
မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်မတွေ့ကြရတာက
နှစ်ချီသွားပြီဆိုတော့ စကားပြောနေလိုက်တာ ကရေပက်မဝင်နိုင်တော့။သူ့အဖေနှင့်ဦးလေး
လက်တို့ပြီးလစ်သွားကြတာကိုလည်းမမြင်မိ
တော့။နို့ကြီးတွေပေါ်နေတာကိုပြန်ဖုံးဖို့်လည်း
သတိမရနိုင်..သူ့အမေကနို့ကြီးကိုကြည့်ပြီး
ခေါင်းတစ်ညိတ်ညိတ်။နို့ကြီးတွေကမအေ့နို့
တွေထက်တောင်ကြီးချင်နေပါပြီ.မသိချင်ဟန်
ဆောင်ပြီးတမင်ဖွင့်ပေးထားတယ်ဆိုတာမိန်းမချင်းဆိုတော့ သဘောပေါက်နေပါပြီ။မြင့့်ခင်
ငယ်တုန်းကလည်းဒီလိုပါပဲ..မောင်လေး လီး
ကြီးကိုအမှတ်မထင်မြင်ဖူးလိုက်တော့အလိုးခံ
ချင်နေတာကိုသူကသိလည်းမသိ..လိုးလည်းမလိုးရဲခဲ့ဘူး။သူ လိုးရဲလာအောင်လို့စိတ်ကူး
ပြီးမြင့်ခင် နို့တွေ စောက်ဖုတ်ကြီးတွေတမင်
ဖော်ထားပြီးအမှတ်တမဲ့လိုလို.မေ့နေမဲ့လိုလို
နဲ့တင့်လွင်မြင်အောင်ပြခဲ့ဖူးတာလေ။အဲလိုပြလိုက်တော့မှပဲ သူကမထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်
သွားပြီး နောက်ရက်ကျတောထဲခေါ်လုံးတာ။

ဓလေ့(3)
အဲဒီတုန်းကမြင့်ခင်အသက်မှဆယ့်ခြောက်
နှစ်ပိုရုံပဲရှိသေးတယ်။ယာတောကအပြန် အိမ်
ကိုရောက်တော့အဖေနဲ့မောင်လေးကလည်း
လယ်ထွန်စက်အငှားလိုက်ပြီးလို့အိမ်ထဲအဝင်
ခြံတံခါးဝ,မှာဆုံကြတာ။အဖေကထွန်စက်ကို
မောင်းလာပြီး မောင်လေးကနောက်ဘီးရွှံ့ကာ
ပေါ်မှာဒူးတစ်ဖက်ထောင်လို့ စီးလာတာလေ။
ခြံအဝင်ဝ,ကိုကွေ့ဝင်တဲ့အချိန် အနောက်ကို
ဆုတ်ပြီးလမ်းဖယ်ပေးရင်းမော့ကြည့်နေတော့
မောင်လေးပုဆိုးအောက်စ,လွတ်နေတာကို
မသိပဲလီးငိုက်စိုက်ဂွေးတွဲလောင်းကြီးနဲ့စီးလာ
တာကိုး။ခြံဝင်းကိုကွေ့ဝင်ရတာမို့အရှိန်သပ်ပြီး
ဖြည်းဖြည်းမောင်းတော့ မျက်စေ့ရှေ့မှာသူ့လီး
အငုံကြီးကိုငိုက်စိုက်ကြီးမြင်ရတာအကြီးကြီးပဲ
လို့သတိထားလိုက်မိတယ်။ဆင်အံငှက်ပျေ ာ
သီးကြီးလို ကွေးကွေးကြီး..လီးထိပ်ကမပွင့် မ
ပြဲသေးတော့ ငုံဖူးဖူးကြီးနဲ့လဒစ်ကိုမမြင်ရဘူး။
ယာတောမှာလက်စားလိုက်ရင်းဒေါ်လေးရီက
သူအလုံးခံရတဲ့နေ့ကအကြောင်းတွေတစ်တစ်
ခွခွ ပြန်ပြောပြတာကိုနားထောင်ခဲ့ရတာမို့ လီး
အကြောင်းကိုစိတ်ထဲကတစ်အုံ့နွေးနွေးနဲ့ စဉ်းစားလာခဲ့တာလေ။ဒေါ်လေးရီအလုံးခံတုန်းက
သူ့ပေါင်တွေကားပြီး ရုန်းသလိုကန်သလိုနဲ့ မိုး
ပေါ်ထောင်ပေးလိုက်တော့ မြတ်ထွန်းဆိုတဲ့
ကောင်လေးရဲ့ လီးဒစ်ပြူ းပြူ းကားကားကြီးက သူ့စောက်ခေါင်းအိအိထဲကိုဒုတ်ကနဲ.စွပ်ကနဲအတင်း မြုပ်ဝင်.တိုးးဝင်လာတာလို့ပြောခဲ့တာကိုး။အခုမြင်လိုက်ရတဲ့ မောင်လေးလီးကငုံဖူးဖူးကြီး.လဒစ်ကိုမြင်ချင်ပါတယ်ဆိုမှမမြင်လိုက်
ရတော့အားမလို အားမရဖြစ်မိတယ်။ဒီလို လီး
မျိူ းဆိုရင်တော့ လိုးတဲ့အခါလီးဖြဲလိုးရမှာပဲ လို့
တွေးလိုက်မိရုံလေးနဲ့ လက်တွေ့ကိုသူနဲ့အလိုး
ခံ စမ်းကြည့်ပစ်ချင်စိတ်ဖြစ်လာတယ်။
အိမ်ထဲဝင်သွားတော့ တင့်လွင်ကသူ့ထက်
အရင်စောပြီးရောက်နှင့်နေတာမို့ ရေသွားချိုးဖို့
ဟန်ပြင်နေပြီ။
” ဟိတ်..နေဦး..ငါလဲရေချေ ာင်းသွားမှာ..
ခဏလေးစောင့် ”
အိမ်နောက်ဖေးထမီတန်းကိုအမြန်ပြေးလို့
ကြိုးတန်းမှာလှန်းထားတဲ့ရေလဲထမီကိုကပျ ာ
ကသီ ဆွဲယူလိုက်တာ.ထောင်နေတဲ့သံကြိုးစ,
နဲ့ငြိပြီး ထမီကတစ်ထွာကျေ ာ်ကျေ ာ်ပြဲသွားပါ
လေရော။တင့်လွင်ကိုအမီလိုက်ရမှာမို့ ဒီတိုင်းပဲယူလာခဲ့ပြီးအိမ်ရှေ့ကိုထွက်လာတော့
” ကြာတာ မလေးရာ..ငါတောင်မှသွားနှင့်
တော့မလို့..ဒေါ်ညွန့်ရီ တို့တောင်ပြန်သွားပြီ
လားမသိဘူး..”
အော..သူကဒီလိုကိုး။ဒေါ်ညွန့်ရီဆိုတာက နာမည်ကြီးပေါ့။သူ့အသားအရည်က ညို ပြာ
ညက်..မျက်လုံးမျက်ဆံခပ်လှလှ ကြာမျက်လုံး
နဲ့..ဘော်ဒီကလည်းပေါင်တန်ရှည်ရှည်..ဖင်က
ကြီးကြီး။လင်နဲ့သားနဲ့ အသက်ကသုံးဆယ်ပိုပို
ရှိနေပြီ..ရွာထဲကမနူးမနပ်ကောင်လေးတွေကို
ဒေါ်လေးရီလိုပဲဟိုဟာပြ ဒီဟာပြလုပ်ပြီးတော
ထဲခေါ် အလုံးခံတဲ့နေရာမှာ နာမည်ကြီး။သူနဲ့
ငြိမျ ားငြိနေကြပြီလား..စိတ်ပူလာတယ်။ကိုယ်
လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်မှ ရယ်လို့ဆုံးဖြတ်
လိုက်တော့ သူ့ရှေ့မှာပဲအဝတ်တွေချွတ်လဲပြီး
မသိသလို သိသလိုနဲ့ နို့တွေကိုမြင်အောင်ပြ
ချင်လို့..
” ဒီမှာ ဘော်လီချိတ်လာဖြုတ်ပေးဦးဟဲ့.နင်
လောနေတာနဲ့ ချိတ်ကဖြုတ်မရတော့ဘူး ”
တင့်လွင်က ကပ်လာပြီးဘော်လီချိတ်တွေ
လာဖြုတ်ပေးပေမယ့်အတွေ့အကြုံ မှမရှိပဲ။
ချိတ်တောင်မှဘယ်နေရာမှာနေလို့နေမှန်းမသိ
ယောင်နနနဲ့ဖြစ်နေတော့ သူဖြုတ်ကိုယ်ဖြုတ်..
နှစ်ယောက်ဖြုတ်နေရင်း ခါးကော့ ဖင်နောက်
ပစ်..နို့ကြီးတွေကိုအရှေ့ပင့်တင်ပေးထားပစ်
လိုက်တာ မော့နေတာပဲ။အဲလိုပြပေးတော့မှ
သူ့လီးက အနောက်ကိုပစ်ကော့ပေးထားတဲ့
မြင့်ခင်ဖင်ကိုငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲ လာလာထိုးတော့တာ။ဒါတောင်မှ ရွံ့တွန့်တွန့်နဲ့နောက်
ဆုတ်ဆုတ်နေလို့ မြင့်ခင်ကမသိဟန်ဆောင်
ပေးရင်း လီးနဲ့ဖင်လုံးပိကပ်နေအောင်လို့်လိုက်
ထိပေးနေရတာ မောနေတာပဲ။
” အဲ..ရပီ ရပီ..ဟောတော့်..”
ဘော်လီချွတ်ပြီး ထမီကိုရင်လျှ ားဖို့ပြင်သ
လို့နဲ့ လက်ကိုအသာလေးနောက်ပစ်လိုက်ပြီး
စမ်းလိုက်တော့ မောင်လေးအငိုက်မိသွားတာ
သူ့လီး မာမာတောင်တောင်ကြီးက ထိထိမိမိ
ကြီးလက်ဖဝါးထဲဝင်လာတယ်။
” ဟဲ့..နင်.. လီးကြီးတောင်နေတာ ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..အတုတ်ကြီးပဲ..ကောင်လေး
နော်..လူကငယ်ငယ်လေးနဲ့..လီးကြီးကမိန်းမ
တောင် လိုးလို့ရနေပီ..”
တင့်လွင်က နို့တွေကိုမျက်လုံးအဝိုင်းသား
နဲ့ပြူ းနေအောင်ကြည့်ရင်းနောက်ဆုတ်နောက်
ဆုတ်နဲ့လက်က လီးကိုဖိထားရတာမျက်နှာကပျက်နေပြီ။စက်တဲဖက်ကအဖေပြန်လာတာကို
တွေ့တာနဲ့မြင့်ခင်က ရေလဲထမီလေးဆွဲယူပြီးအဝတ်တွေပိုက်လို့အသာလေးထွက်လာခဲ့ကြ
တော့ ခြံဝ,မှာပဲဒေါ်လေးညွန့်ရီတို့အဖွဲ့နဲ့တည့်
တည့်ကြီးဆုံတော့တာပေါ့။
” ဟဲ့..နောက်ကျလှချည့်လား..ဒီအချိန်ထိ
နင်ကရောက်မလာတော့တောထဲမှာမျ ား အလုံးခံနေရလားလို့ ”
” ဒေါ်လေးရယ်..မြင့်ခင်ကိုလုံးရဲတဲ့လူမျ ား
ရှိလို့လား..ဟင်းဟင်း ”
ဒေါ်ညွန့်ရီက မထေမဲ့မြင်လေးပြုံးပြပြီး
” ညည်းအကြိုက်မတွေ့သေးလို့ပါအေ..လီး
နဲ့တွေ့ပြီးမှ စကားကုန်ပြောစမ်းပါ..သွား သွား
ရေချေ ာင်းမှာလူရှင်းနေပြီ.ဝါသနာပါရင်ညည်းတို့နှစ်ယောက်ဘင်္ဂလားမောင်နှစ်မ လုပ်လိုက်
လို့တောင်ရမယ်.ဟီးဟီး ”
မြင့်ခင်နဲ့စကားပြောနေပေမယ့် သူ့မျက်လုံး
တွေကတင့်လွင်ဆီမှာရစ်ဝဲဝဲ။ထမီရင်လျှ ားနဲ့
ဆိုတော့ ကလေးနှစ်ယောက်အမေနို့ကြီးတွေကရယ်လိုက်တိုင်းပြူ းရမ်းလှုပ်ခါနေပုံကဖြင့်..
တောင်ပူစာကြီးတွေလားထင်ရတယ်..လုံးအိဝန်းမို့နေတာပဲ။သိပ်ကြာကြာရပ်နေရင်တော့
တင့်လွင် သူ့နောက်ပါသွားနိုင်တာမို့
” လုပ်မှာ..လုပ်မှာ.ဒေါ်လေးပြောတော့..အဲ
ဒီ ဘင်္ဂလားမောင်နှစ်မကမှ အရသာအရှိဆုံး.. အနှစ်အရှိဆုံး ဆို..မြင့်ခင်က အဲ အနှစ်တွေအကုန်စုပ်ယူပစ်မှာ..စိတ်ချ.”
ဒေါ်လေးညွန့်ရီ မျက်နှာပျက်သွားပေမယ့်
ခဏလေးပါ။သူ့အတွက်က တင့်လွင်နဲ့မရရင်
လည်း တခြားကာလသားတွေအမျ ားကြီး။
” မှားပါတယ်..ငါတော့…ဒီလိုမှန်းသိရင်
ဘင်္ဂလားမောင်နှစ်မကိစ္စ စကားမစ,ခဲ့ပါဘူး..
သွား..သွား..နင့်မောင်မှ မရရင် နင့်အဖေကြီး
ကြံပစ်မယ် သွား.. ငါ့သမီး လီးမရှားပါဘူး ”
မြင့်ခင် သူ့နို့ကြီးပိတ်ဆွဲလိမ်ပစ်ပြီးတင့်လွင်
ကိုလက်ဆွဲပြေးတော့သူတို့အဖွဲ့ကထမီဝိုင်းဆွဲချွတ်ဖို့ပြေးလိုက်လာသေးတယ်။ဒီမိန်းမတွေအကြောင်းသိပြီးသားဆိုတော့ တင့်လွင်လက်
ကိုမလွှတ်ရဲပဲအတင်းဆွဲပြီးပြေးခဲ့ရတာ ရေချိူ း
ဆိပ်ရောက်တော့ဟောဟဲလိုက်နေပြီ။ထမီအ
ပြဲနဲ့လဲဝတ်နေတုန်း
” ဘာလဲဟ.မလေး.ဘင်္ဂလားမောင်နှစ်မ ”
တင့်လွင် ဗိုက်ကြောကိုအကြာကြီးဆွဲလိမ်
ထားပြီးတော့ မျက်လုံးချင်ဆိုင်ကြည့်ပစ်ပြီး
” လိုးတာ..လိုးတာ..မောင်နှစ်မအရင်းချင်း
လိုးတာ ကိုပြောတာ..သိပလား ”

ဓလေ့(4)
အသက်က ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိနေပြီ..ဘင်္ဂလား
မောင်နှစ်မဆိုတာကို မသိဟန်ဆောင်ပြီးလာ
မေးနေတော့ မြင့်ခင်ကခပ်ရွဲ့ရွဲ့..စိတ်ကလည်း
သူ့အလိုးကိုမှခံချင်နေတာဆိုတော့ တစ်တစ်ခွ
ခွ ကြီးမျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီးဖြေပစ်တယ်။
တင့်လွင် မျက်လုံးတွေကလှိုင်းထ,သလိုနိမ့်ချီ
မြင့်ချီဖြစ်နေတဲ့မြင့်ခင် နို့ကြီးတွေပေါ်ကမခွာ
နိုင်တော့ပဲ အသံတုန်တုန်နဲ့
” မောင်နှစ်မအရင်းလိုးရင်.ဘင်္ဂလားမောင် နှစ်မ လား.. သိပီ သိပီ..နင့်နဲ့ငါလိုးလိုက်ရင် ဘင်္ဂလားမောင်နှစ်မပေါ့..ဟုတ်တယ် မလား
မလေး ”
မြင့်ခင်က အစ်မဆိုပေမယ့် မိန်းမသားတို့
သဘာဝအတိုင်း.ပေါက်ကွဲပြီးတာတွေကိုစိတ်
တိုင်းကျပေါက်ကွဲပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ နွဲ့လိုက်
ချင်နေပြီလေ။တင့်လွင်ဗိုက်ကိုဆွဲလိမ်နေတဲ့
သူ့လက်ကရင်ပတ်ပေါ်ကိုရောက်သွားပြီးခပ်ဖွ
ဖွ ပွတ်သပ်နေမိတာပေါ့..
” ဟုတ်တယ် လို့..နင်လိုးတာငါခံလိုက်ရင်
ဘင်္ဂလားမောင်နှစ်မ..ဒေါ်ညွန့်ရီက ဒီရေဆိပ်
မှာလူရှင်းတုန်း တို့မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ကိုလိုးကြ လို့ ရွဲ့ပြောတာ.  သိလား..လူလည်းမရှင်းပဲနဲ့..သိပ်စပ်မြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ”
ဒီတော့မှသူ့အစ်မရဲ့နို့ကြီးတွေပေါ်ကမျက်
စေ့ခွာပြီးအကြည့်ပြောင်းလိုက်တော့ ချေ ာင်းရဲ့အစုန်အဆန်မှာ ရေချိုးနေကြတဲ့လူတွေက
အုပ်စုလိုက်ရှိနေကြသေးတာကိုမြင်မိတော့
တယ်။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူ့အစ်မရဲ့နို့ကြီးတွေမြင်
ထားရတာနဲ့ပဲ တင့်လွင်လီးကထိုးထိုးထောင်
ထောင်ကြီး တောင်မတ်နေပြီ။
” ဒီမှာကြည့်စမ်း..မလေး ”
” ဟဲတော်..လီးရီးက အကြီးရီး.ငေါ့နေတာ
ပဲနော်..အဲလောက်ကြီးတောင်တုတ်တာလား.
ငါမြင်တုန်းကကုတ်ခွေခွေနဲ့.တောင်လာတော့
ကြီးလာလိုက်တာနော်..”
တင့်လွင်ကမျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်နေရင်းနဲ့
ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုဖြည်ပြီး ခပ်ဟ,ဟလေးလျေှ ာ
ပြတော့ လီးကြီးကလဒစ်ကြီးပြူ းပြီးငေါ့ငေါ့
ကြီးတောင်နေတာမြင်ရတယ်။မြင့်ခင်အံ့ဩ
တာရော အားရတာရော ရင်ခုံတာရော နှာထ,လာတာရော ခံစားချက်တွေရောပြွမ်းပြီး
ပလုပ်ပလောင်း လုံးထွေးပြောမိရင်းတံတွေး
ကိုတစ်ဂွပ်ဂွပ်နဲ့မျို ချနေရတယ်။လူမြင်မှာစိုးလို့
ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့လဒစ်ကြီးကိုလက်ဖျ ားနဲ့ ခပ်ကြာကြာလေးတို့ကြည့်နေ
ပြီး သက်ပြင်းကြီးချလို့.
” မောင်မောင်ရယ်..အားရပါးရကြီးဟယ်..
လဒစ်ကြီးကလည်းပြူ းနေတာပဲ..အဖေလီးနဲ့
အတူတူလောက်ရှိမယ်..လူပိန်သလောက်လီး
ကြီးတဲ့ကောင်လေး တော့် ”
နဂိုက လိုးချင်နေပါတယ်ဆိုမှသူ့လက်ဖျ ား
နဲ့မထိတထိဖွဖွအတို့ခံရတော့ လီးကြီးကတစ်
ဆတ်ဆတ်ခုန်နေပြီးလီးရည်ကြည်တွေစို့လာ
တာပေါ့။
” ဟယ်.လီးရည်တွေစို့လာပြီ..လာ..ရေထဲ
ဆင်းပြီးရပ်နေ..ငါရေထဲထိုင်ပြီးယက်ပေးမယ်.
လာ လာ..”
တင့်လွင်ကလည်းမြနိတယ်။နှစ်လှမ်း သုံး
လှမ်းနဲ့ရေချေ ာင်းထဲဆင်းရပ်နေပြီးလီးကိုကိုင်
မော့ထားပေးတော့ သူ့အစ်မကရေအိုင်ထဲမှာ
မျက်နှာချင်းဆိုင်ငုတ်တုတ်ထိုင်ချ ပစ်ပြီးလီးအဖျ ားကစို့နေတဲ့လီးရည်ကြည်တွေကိုယက်ယူမျို ချပစ်ရော။နောက်တစ်ခါဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့
အကဲခတ်ပြီးလဒစ်ပြူ းပြူ းကြီးကိုငုံစုပ်ပစ်ပြန်
တယ်။ပါးနှစ်ဖက်ချိုင့်ဝင်သွားတဲ့အထိစုပ်ပစ်ပြီး
မှ လဒစ်ကိုရှေ့သွားလေးတွေနဲ့ခဲပြီးကိုက်ပစ်
တာ တင့်လွင်ဆတ်ဆတ်လူးပြီးဆွေ့ဆွေ့ခုန်
နေရတယ်။
” ဟ.ဒီမောင်နှစ်မ..ခုထိမပြီးသေးဘူးလား
မြန်မြန်ချိုးကြ..နင်တို့အမေထမင်းဝိုင်းပြင်ပြိး
စောင့်နေပြီ..အအေးလည်းပတ်ဦးမယ်..ခပ်
သွက်သွက်ချိုးပြီးပြန် ”
နောက်ကျေ ာဖက်ကအဖေရောက်နေတာကို မမြင်ရဘူး။တော်သေးတာပေါ့..မြင့်ခင်က
ပုခုံးမြုပ်တဲ့အထိရေအိုင်ထဲဝပ်နေပြီး တင့်လွင်
က ကျေ ာခိုင်းပြီးမတ်တပ်ရပ်နေတာမို့ ဘာမှမမြင်သွားဘူး။အဲဒါနဲ့ မြင့်ခင်ကရေစုန်ဖက်ကို
မျေှ ာချသွားပြီး တင့်လွင်ကရေထဲမြုပ်ထိုင်နေရ
တော့တယ်။အဖေက အထက်ဖက်ရေညှာမှာ
သွားချိုးတော့ မြင့်ခင်ကရေစီးထဲမှာ ပက်လက်
လှန်ချိုးလိုက်တာ.ထမီကရေစီးနောက်ကိုပါနေ
တာမို့ ပေါင်တန်စင်းစင်းကြီးတွေနဲ့စောက်ဖုတ်
မဲမဲကြီးကိုသဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရတယ်။
” မလေးရေ..ငါမနေနိုင်တော့ဘူးဟ..လီးက တအားတောင်နေပြီ..နင့်ကိုငါလိုးမိတော့
မယ်ဟာ.. အရမ်းလိုးချင်နေပြီ ”
မြင့်ခင် အလိုးမခံဘူး။ချက်ချင်းမတ်တပ်ထ,
ရပ်လိုက်ပြီး
” မနက်ဖြန်..လက်စားဆပ်ရမှာ.အရှေ့အိမ်
ကမဘုတ်တို့ကြံခင်းဝင်ပေးရမှာဟဲ့..နင် ငါ့ကို
လိုက်ပို့မလား ”
တင့်လွင် အူတူတူဖြစ်သွားတယ်။ပြီးတော့
မှ အလုံးခံတော့မယ်ဆိုတာကိုသဘောပေါက်
သွားပြီးမျက်နှာကစပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်သွားတာ.
” အင်း..အင်း..လိုက်ပို့မယ်..နင်ကလဲဟာ
မောင်နှစ်မချင်းပဲ..တစ်အိမ်ထဲနေတဲ့ဥစ္စာ..ည
ကျ အပြင်ခဏထွက်ခဲ့လဲ ရသားနဲ့ ”
မြင့်ခင်ကမိန်းမချင်းစုမိတိုင်း လိုးစကားကမကြားချင်မှအဆုံးဆိုတော့
” နင် ဘာသိလို့လဲ..ဟွန်း..အိမ်မှာဆိုခဏ
ပဲလိုးလို့ရမှာ..ခဏလေးအလိုးခံရတာမျိုးတော့
ဘယ်မိန်းမမှအားမရဘူးမှတ်..တောထဲမှာဆို ချေ ာင်ကောင်းရင် တစ်နေကုန်..ကြိုက်သလို လိုး..ကြိုက်သလိုအော်..ဖင်ကုန်းခံလို့တောင်
မှရသေးတယ် သိလား..”
ရေချေ ာင်းထဲကနေကုန်းပေါ်လှမ်းတက်
ရင်းမေးတော့ တင့်လွင်ကလီးလှန်ပေးထား
တယ်။လီးရည်က.ဂွေးဥကြီးတွေကအောင့်နေတဲ့အထိလီးတန်တစ်လျေှ ာက်မှာစုနေပြီ။
” အင့်..မလေး.. ”
” ဟယ်..အားမရသေးဘူးလား..လူကြည့်
ထားဦးနော်.လီးရည်ထွက်အောင်စုပ်ပေးမယ်.
ပါးစပ်ထဲပြီးလိုက် ”
မေးသာမေးရတာ..မြင့်ခင်လည်းအားမရ
နိုင်သေးဘူး။အဲဒါနဲ့ရေထဲဝပ်ချလိုက်ပြီးလီးကြီး
ကိုပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်တာ အာငွေ့ကနွေးနွေး
တံတွေးတွေကစိုရွှဲရွှဲ..တစ်ခါမှမခံစားခဲ့ရးဖူးတဲ့
အရသာကိုခံစားရတယ်။စိတ်ဇောတွေတအား
ထန်နေပြီးသားဆိုတော့ကြာကြာမထိန်းနိုင်ပါ
ဘူး..လဒစ်ကိုလျှ ာနဲ့လဲရစ်ပြီးစုပ်ဆော့လိုက်
ရော..တင့်လွင်မျက်စေ့စုံမှိတ်ပြီးတစ်ဇတ်ဇတ်
နဲ့သွက်သွက်ကြီးဒူးတွေကွေးညွှတ်ဆောင့်ပစ်
တာ..လီးရည်တွေဗျန်းကနဲဗျန်းကနဲ ပန်းပန်းထွက်သွားတယ်။သုံးလေးမိနစ်လောက်ငြိမ်
နေကြပြီးမှ မြင့်ခင်ပါးစပ်ထဲကလီးကြီးကိုချွတ်
ပေးပြီး
” မျ ားရီးပဲ မောင်မောင်ရာ..အဲလီးရည်
တွေကို စောက်ပတ်ထဲပန်းထည့်ပေးရမှာသိလား..”
လီးရည်ထွက်သွားပေမယ့် လီးအတောင်
မလျေ ာ့သေးသလို..စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမျက်
စေ့ထဲမြင်ယောင်နေပြီး လိုးချင်နေတုန်းပဲ။
” အားမရဘူး မလေးရာ..စောက်ဖုတ်ကြီး
ထဲငါ့လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးသွင်းပြီး ပစ်လိုးလိုက်
ချင်တာ.”
မြင့်ခင်လည်းအားမရပါဘူး။ဒါပေမယ့်လီး
ရည်တွေမသောက်စဖူးသောက်လိုက်ရတော့
ပီတိတွေကရင်ဝမှာလာစုနေတာမျ ားလားမ
ပြောတတ်ဘူး…နည်းနည်းတော့ကျေနပ်တင်း
တိမ်သွားတယ်။

ဓလေ့(5)
မဘုတ်က အပျို။ဒီအနီးအနားပတ်ဝန်းကျင်
ရွာတွေမှာက လင်မရခင်ဆိုရင်နာမည်သဲ့သဲ့
ထွက်မှာစိုးလို့အပျို တွေကအလုံးမခံရအောင်
အတတ်နိုင်ဆုံးရှောင်ကြတယ်။မရှောင်နိုင်လို့ အလုံးခံလိုက်ရပြီဆိုရင်လည်းလုံးတဲ့သူနဲ့ညား
အောင်သာကျိုးစားရတော့တာပါပဲ။အပျိုဆိုရင်
တော့ အိမ်ထောင်သည်ယောကျာၤးတွေကလုံး
ခဲပါတယ်..အမျ ားအားဖြင့်တော့ သူ့ကိုကြိုက်
နေတဲ့လူပျိုကပဲလုံးပြီးယူသွားတာပါပဲ။မြင့်ခင်နဲ့
အတူမဘုတ်ကကပ်ပါနေတော့ အနောက်က
ကြည့်ရင်းတင့်လွင်ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဒေါသဖြစ်
နေရတာပေါ့။အခုလို သူတို့နှစ်ယောက်ပူးနေ
သမျှတော့ ဘယ်လိုမှလုံးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။
တစ်စိမ်းကိုလုံးမယ်ဆိုရင်တော့မျက်နှာချိုသွေး
ပြီးရှောင်ခိုင်းဖို့ဖြစ်နိုင်ပေမယ့်..အခုဟာကသူ
တို့မောင်နှစ်မအရင်းကြီးပြန်လုံးရမှာ..သတင်း
က ပေါက်လို့ကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှမဖြစ်တာ။လူ
ကစိတ်တိုနေပါတယ်ဆိုမှ သူတို့ဖင်ကြီးတွေကအပြိုင်အဆိုင်မြှူ နေကြသလိုပဲ..လှုပ်လိုက်
ခုန်လိုက်နဲ့ သူ့လိုးပါ ငါ့လိုးပါလို့လုခေါ်နေကြ
သလားထင်ရတယ်။မဘုတ်ရယ်လို့နာမည်က
ဖက်တီးမနာမည်ဖြစ်နေပေမယ့်..လူကပိန်ပိန်
ရှည်ရှည် အရပ်ကအမြင့်ကြီး။ဖင်တွေကပုံမှန်
ဆိုပေမယ့် ခါးကသိသိသာသာသေးလွန်းလို့
သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ခါချဉ် လို့တောင်ခေါ်ကြ
တာလေ။ခါးသေးလွန်းတော့ မျက်စေ့အမြင်မှာ
ဖင်တွေကကြီးတယ်ထင်ရပြီး လှုပ်တာခါတာ
တွေကသိသာထင်ရှားနေတယ်။ပေါင်တန်က
လည်းအရှည်ကြီးဆိုတော့လမ်းလျေှ ာက်ပြီဆို
ရင်ခါးကနွဲ့နွဲ့ပြီးလျေှ ာက်ရတာ.နို့တွေပါလှုပ်ခါ
ကုန်ပြီး ဖင်လှုပ်နို့လှုပ်..တစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်ရမ်း
ယိမ်းခါနေတာက ဆွဲလိုးပစ်ချင်စရာ။ရုပ်ရည်
ကအတော်လေးသန့်ပြီး လူချစ်လူခင်ကလည်း
မျ ားတာမို့  တင့်လွင်အတွက်က မဘုတ်ရော မလေးရော လိုးချင်စရာချည့်ပဲဖြစ်နေတယ်။
” ဟဲ့ ဟဲ့..ဘာလုပ်တာ..ဘာလုပ်တာလဲ.
မဘုတ်..မဘုတ်..နင် နင်.”
” လာလုံးဟဲ့မောင်မောင်..လာ..လာ.မြန်
မြန်လာ..လုံး.လုံး..အပေါ်ကတက်မှောက်ပစ်.
အေး..အေး..ထိုင်လိုး..ထိုင်လိုး..လုံးဟာ..လိုး
ဟုတ်ပီ..လုံး..လုံး.ငါချုပ်ထားတယ်..နင့်လီးကို
သာဝင်အောင်ထည့်..ဝင်ပီလား..ဝင်ပီလား..
လိုးဟယ်..ဖိလိုးထဲ့ပါလားဟဲ့..လိုး ”
. ” မဘုတ်.နင်..နင်.သစ္စာဖောက်..နင်.အို..
မောင်မောင်..ဟဲ့.မောင်လေး..အာ့.မောင်နှစ်
မချင်းလေ..အာ့..မောင်မောင်လို့..နင့်လီးက
အကြီးကြီးဟဲ့..အိုး.မလိုးနဲ့..မလိုးနဲ့..မဝင်ဘူး.
မဝင်ဘူး..မဝင်သေးဘူးနော်..အာ့..အားဟာ့.
ဝင်ပီ..ဝင်တယ်ဟဲ့..ဝင်သွားပီ.အား.မိဘုတ်..
နင်..လွှတ် လွှတ်..လီးကဝင်နေပီဟဲ့..ဟိုက
ဆောင့်တောင်ဆောင့်လိုးနေပီ..လွှတ်တော့..
အို့ မနမ်းနဲ့..မိဘုတ်နော်.. မိဘုတ်လို့.အွတ် ”
သူတို့နှစ်ယောက်ဖင်တွေကိုအနောက်က
ကြည့်ပြီးစိတ်ကူးနဲ့လိုးလာတုန်းဖြုန်းဆိုမဘုတ်
က မလေးကိုကိုယ်လုံးချင်းတိုက်ပြီးကြံခင်းထဲ
တွန်းလှဲပစ်တာမြင်လိုက်ရတော့ ရုတ်တရက်
မို့ကြောင်သွားတယ်။မလေးကရုန်း..သူကဖိ..
လာလုံးဖို့လှမ်းခေါ်တော့ မလေးခြေထောက်
တွေကယက်ကန်ယက်ကန်..ထမီကလန်ပြီး
တက်နေတာ ပေါင်လုံးဖြူ ဖြူ ကြီးတွေနဲ့ပေါင်
ကြားကစောက်ဖုတ်မဲမဲကြီးကိုမြင်နေရပြီ။သိပ်
ုကြာကြာကြည့်မနေအားပါဘူး..မဘုတ်ကသူ့
ကိုယ်အထက်ပိုင်းကိုမထ,နိုင်အောင်ဖိထားပြီး
လက်တွေကိုပါ ချုပ်ထားပေးတော့တင့်လွင်က
မလေးပေါင်ကြားထဲဒူးထောက်ထိုင်.ပေါင်ကြီး
တွေမ,ပြီးလီးကိုလက်နဲ့ကိုင်လို့စောက်ဖုတ်ထဲထိထိမိမိကြီးထိုးထဲ့တာ။မလေးကိုကြည့်ရတာ
ဟန်ဆောင်ရုန်းနေသလိုလိုပဲ.. စောက်ဖုတ်နဲ့
လီး ခွင်ကျဖြစ်အောင်ဖင်ကြီးကော့ကော့ပြီးရွှေ့
ပေးနေတာလားလို့ထင်ရတယ်။ဘယ်တုန်းက
ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးထွက်နေခဲ့တာလဲတော့မသိပါ
ဘူး..စောက်ရည်တွေကစောက်ခေါင်းဝ,မှာလျှံပြီးအိနေပြီ။သူက ရုန်းသလိုလိုနဲ့ကော့ပေး.
ကိုယ်ကလီးကိုစောက်ခေါင်းဝ,မှာလက်နဲ့ကိုင်
တေ့ပြီးဖိသွင်း..လဒစ်ကစောက်ခေါင်းပူပူ အိအိ နွေးနွေး..ချွဲချွဲထဲကို ဒုတ်ကနဲ စွပ်ကနဲထိုး
ဝင်မြုပ်သွားတော့ စောက်ဖုတ်အုံကမို့ဖောင်း
ကြွတက်လာတယ်။မိဘုတ်က မြင့်ခင်နို့ကြီးနဲ့
နို့သီးခေါင်းကိုလှိမ့်နယ်ပေးရင်းနှုတ်ခမ်းတွေဖိ
စုပ်နမ်းပစ်တော့ မြင့်ခင်ကခါးကိုပစ်ကော့ရုန်းသလိုနဲ့သူ့စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာတဲ့တင့်လွင်
လီးကြီးကို ပြန်ပြန်လိုးပေးနေရော။လီးအရင်းထိတိုးဝင်သွားပြီးဆီးခုံချင်းဖိကပ်သွားတော့မှသူ့ပေါင်ကြီးတွေကိုတင့်လွင်ကပုခုံးပေါ်ထမ်း
တင်ပြီးတစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်ဆောင့်လိုးတယ်။
မိဘုတ်က မြင့်ခင်ကို ကိုယ်လုံးချင်းဖိထားပြီး
နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်းနေတုန်း ငြိမ့်ကနဲငြိမ့်ကနဲ
သူ့ကိုယ်ကြီးပါသိမ့်သိမ့်ခါလှုပ်နေတာကိုသတိ
ပြုမိလိုက်တော့မှ တင့်လွင်ဆောင့်လိုးနေပြီဆို
တာသိလိုက်တာမို့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလက်
နဲ့စမ်းကြည့်ပြီး စောက်စေ့ကိုသွက်သွက်ကြီး ဖိချေပေးတာ မြင့်ခင်မခံစားနိုင်တော့ဘူး..ကြာ
လေ ဖီလင်တက်လေ..ကြာလေအရသာကရှိ
လေလေ..စောက်ရည်တွေတစ်ဖျေ ာဖျေ ာပန်း
ထွက်တယ်။
” အိုးဟိုး..ကောင်းလိုက်တာ..အားဟား..
မရတော့ဘူး..အူး..မိဘုတ်.မိဘုတ်..အားဟာ့
မောင်မောင်ရေ..လိုး လိုး..အိုး..မရတော့ဘူး.
ထွက်ကုန်ပီ..ထွက်ကုန်ပီ..မိဘုတ်..ကောင်း
လိုက်တာဟယ်.အို့ အို့ အို့ အင့်..”
မဘုတ်က ဒီတော့မှမြင့်ခင်ကိုယ်လုံးပေါ်ကိုမှောက်ဖိထားရာကထ,ပြီး ထမီကိုချွတ်ခင်း
တယ်။ခင်းထားတဲ့ထမီပေါ်ပက်လက်လှန်ချလို့
ပေါင်တန်ရှည်ကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖြဲ
မြှင့်ပေးထားပြီး..
” လာ.. မောင်မောင် သူတစ်ချီပီးသွားပြီ..
ငါ့အလှည့်..ငါ့ကိုလိုး..အင့်..တအားလိုးနော်..
သူပီးသလို ငါ့ကိုအပီးလိုးပေး..ထဲ့..အူးဟူး..
လီးက အကြီးရီးဟဲ့..အိုး အိုး..ဖြည်းဖြည်းလိုး
ပါ..အဲလောက်ကြီးမှန်းမသိလို့..အာ့..အာ့..
အို့..ရပီ..လိုး လိုး..ကောင်းလား..ငါ့ကိုလိုးလို့
ကောင်းလား..အင့်..ရော့..အင့်.ဆောင့်.လိုးတအားဆောင့်လိုး..အို့ ကောင်းတယ်နော်
မောင်မောင် ”
မြင့်ခင်က ပက်လက်လန်.ပေါင်ကားယား
စောက်ခေါင်းကြီးဟ,တတနဲ့ခေါင်းလေးငဲ့လို့
ကြည့်နေရင်းအားကိုးတကြီးနဲ့ အလုံးခံဖို့တိုင်
ပင်ကာမှ မပြောမဆိုနဲ့သူကစ,ပြီးလုံးရက်တဲ့
သစ္စာဖောက်မ မဘုတ်မျက်နှာကိုစောက်ပတ်
နဲ့ပွတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေပေါက်လာတယ်။အဲဒါနဲ့ လှဲနေရာကထ,.မဘုတ်မျက်နှာပေါ်ကားယား
ခွ..စောက်ပတ်နဲ့မျက်ခွက်ကိုတည့်နေအောင်
ချိန်ပြီး ဖိထိုင်ပွတ်ပစ်လိုက်တယ်။မဘုတ်မျက်
နှာတစ်ပြင်လုံးစောက်ရည်တွေရွှဲသွားပေမယ့်.
မဘုတ်ကသူ့စောက်စေ့ကိုရှေ့သွားတွေနဲ့တေ့ဖိကြိတ်ကိုက်ထားပစ်တော့..

ဓလေ့(6)
” အားဟာ့..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အူးဟူး ”
ဖိုးပိုင်နှင့်ထွေးတင်တို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်
ယောက်ဖက်ပြိးမသိမသာရော သိသိသာသာ
ပါ ကိုင်နေနှိုက်နေပွတ်သပ်နေသည်မှာကြာ
တော့ထွေးတင်အကိႌျကျယ်သီးတွေအကုန်လုံး
ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီ။မောင်နှစ်မဆိုပြီးမတွေ့ကြရ
တာကြာသွားတော့ဘယ်လိုကဘယ်လိုစိတ်
တွေလွတ်သွားသည်မသိ..ထွေးတင်၏လက်
တစ်ဖက်ကလည်းဖိုးပိုင်လီးကိုထိမိရာက ဆုပ်
မိသွားသည်။ဆုပ်မိသွားတော့လည်းထိန်းလို့
မရ သိမ်းလို့မရဖြစ်လာပြီး ပွတ်သပ်ဆော့မြူ  ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်မိသည်မှာလွှတ်လို့မရနိုင်
တော့။ဖိုးပိုင်၏လက်တစ်ဖက်ကထွေးတင်ထမီပေါ်ကနေပေါင်ကြားထဲထိုးဝင်သွားပြီး ဖွဖွ
ယွယွနဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်ရောက်သွားတော့
ပိုဆိုးကုန်ကြသည်။စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေ
အောင်တစ်ရွှမ်းရွှမ်းထွက်ပြီးလောကကြီးတစ်
ခုလုံးကိုမေ့နေကြ သည့် ဖိုးပိုင်နဲ့ထွေးတင်တို့
မောင်နှစ်မ..သူတို့အမေမမြင့်ခင်၏ညည်းသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရတော့မှလန့်ဖျတ်သွားကြ
ပြီး ခေါင်းတွေလှည့်လာကြသည်။
” ဘာဖြစ်တာလဲ အမေ…ဘာဖြစ်တာလဲ..
ဘာကောင်ကိုက်သွားလဲ ”
မမြင့်ခင်၏စိတ်တွေက သူတို့မောင်နှစ်မလုံး
ခဲ့ကြ..လိုးခဲ့ရတဲ့အဖြစ်ကနေ လက်ရှိအနေအထားကိုပြန်ရောက်လာတော့ယောင်နန။လက်
တစ်ဖက်ကပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်နေပြီးစောက်
ဖုတ်စောက်စေ့တွေကိုအုပ်ပွတ်နေလျက်တန်း
လန်းကြီး။မျက်နှာကနီရဲ ချွေးပျံနေပြီး လက်က
လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ် တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ ဆိုတော့ဖိုးပိုင်ကအကောင်တစ်ကောင်ကောင်ကမျ ား ကိုက်သွား.ထိုးသွားသလားလို့ စိုးရိမ်မိလိုက်
သဖြင့်ပျ ာပျ ာသလဲမေးမိသည်။
” ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..ပီးသွားလို့..အဲ.ဟို
ဟိုလေ..ရပီ ရပီ..ပြီးပြီ..ပြီးပါပြီ ”
သုံးယောက်လုံးမှာဖုံးကွယ်စရာကိုယ်စီဖြစ်
နေကြသည်မို့ခဏတော့ငြိမ်သွားကြသည်။ထို
ခဏမှပဲ ထွေးတင်ကသူ့အဖေပျေ ာက်နေတာ
ကိုသတိပြုမိတော့သည်.
” အို့..အမေ..အဖေရော..”
မမြင့်ခင်ကတော့သူ့ယောကျ ာၤးလစ်ထွက် သွားပြီးတင့်လွင်နှင့်ပါသွားမှန်းသိပါသည်။သူမူးလာမှပဲ ညကျ စက်တဲထဲသွားနိုင်မှာမို့မသိဟန်ဆောင်ပြီးလွှတ်ပေးလိုက်ခြင်းပါ။
” လေးလေးတင့်လွင်အိမ်လိုက်သွားတာပဲ
ုုဖြစ်မယ်..လာ မောင်လေး..လိုက်ခေါ်မယ်..ဒီ
ချိန်လောက်ဆိုမူးမျ ားမူးနေကြပြီလားမသိဘူး.
သမီးတို့သွားခေါ်မယ်အမေ ”
ထွေးတင်နှာထ,နေမှန်းသိပေမယ့်မှောင်ရီ
ဖြိုးဖျ မို့ ဖိုးပိုင်ကိုအဖော်ခေါ်ရသည့်သဘောကိုမမြင့်ခင် မတားလိုက်နိုင်။မထူးပါဘူး..သမီးဆို
ပေမယ့် လီးနဲ့ပတ်သက်လာတော့ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပဲ..
” အေး အေး..လီးသာဆွဲပြီးခေါ်လာခဲ့လိုက်
သမီး..ပြတ်သွားလဲပြီးတာပဲ ”
ထွေးတင်တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ပြီးဖိုးပိုင်ကိုလက်
ဆွဲထွက်လာတော့ သူ့လက်ကနို့ကြီးတွေပေါ်
ကိုရောက်လာပြန်သည်။အဖေ့ကိုခေါ်ချင်လွန်း
လို့မဟုတ်..ဒါကိုမျေှ ာ်လင့်လို့ဒီလိုကြံဖန်ထွက်
လာခဲ့တာဆိုပေမယ့်
” အာကွာ..စောစောကလဲကိုင်ပြီးပြီ..နို့လုံး
တွေ အိကုန်မယ် ဖိုးပိုင်ရဲ့..အိုး မညှစ်နဲ့လေ..
ဖွဖွနယ်မှပေါ့..စိတ်ညစ်တာ ”
ဖိုးပိုင်က ဆုပ်မိသည့်လက်ကိုလွှတ်လိုက်ဖို့
စိတ်မကူးပါ။နို့သားတွေကိုဆုပ်မိလိုက်ပြီဆိုမှ
တော့လီးကတစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့တောင်လာပြီးပုဆိုး
ပေါ်ငေါ့ပြီးတက်လာသည်။ထွေးတင်ကသူ့လီး
ကြီးကိုငုံ့ကြည့်ကာတစ်ခိခိရယ်ရင်း
” ပုဆိုးပေါက်ထွက်တော့မယ် မောင်လေး.
သူ့လီးက ကြီးပါတယ်ဆိုမှ ကော့တက်နေတာပဲ..အလိုးခံရတဲ့မိန်းမတော့ တစ်ချီလောက်နဲ့
အီဆိမ့်သွားနိုင်တယ် ”
” အဲလောက်ဟုတ်ပါဘူး..ပုံမှန်လီးပါ.မမကလီးမျိုးစုံကိုတွေ့ဖူးလို့လား..”
ထွေးတင်မနေနိုင်တော့။ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့
လီးကြီးကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ်ပစ်လိုက်သည်။
” ကြီးတယ်.ကြီးတယ်..သိလား..သူမျ ား
တွေလီးထက်ကို ကြီးတယ်..မမကိုလီးလှန်ပြဖူးတဲ့သူတွေအမျ ားကြီးပဲ..အဲလီးတွေထက်ပို
ကြီးတယ်..အဖေတို့ လေးလေးတို့လီးတွေဆို
မောင်လေးလီးကြီးထက် တဝက်လောက်ပဲရှိ
မယ်..အဲလောက်ကြီး တာ ”
ဖိုးပိုင်က လိုးချင်နေပြီဆိုပါမှ သူ့စကားက
မီးလောင်ရာလေပင့်ဖြစ်နေတော့အတင်းတွန်း
လှဲဖို့အားစိုက်လိုက်တာ ထွေးတင်သတိထားမိလိုက်သည်။ရွာထဲမှာအလုံးခံလို့တော့မဖြစ်..
ပြီးတော့ မောင်နှစ်မအရင်းကြီး..ယူလို့ညားလို့
ကလည်းမရ။တစိမ်းဆိုလူမိသွားလို့ယူလိုက်ရ
တာအခက်အခဲမရှိ..
” မလုပ်နဲ့နော် မောင်လေး..လူပြတ်တာမ
ဟုတ်ဘူး..အရှက်ကွဲသွားလိမ့်မယ်..မပေးဘူး
နော် မပေးဘူး..တို့ကမောင်နှစ်မအရင်း..လူမိခံလို့မရဘူး..မပေးဘူး ”
ဖိုးပိုင်သက်ပြင်းကြီးချပြီး အားတွေလျေှ ာ့ချ
လိုက်မှန်းသိတော့မှ ထွေးတင်စိတ်အေးသွား
ရသည်။ဖိုးပိုင် ငြိမ်ကျသွားတော့လည်းစိတ်က
မကောင်းနိုင်..
” အဲလို လိမ္မာစမ်းပါ..မမလည်းမောင်လေး
လီးကြီးကိုကြိုက်ပါတယ်..ရွာထဲမှာမှ လုံးလို့မ
ဖြစ်တာ..မမကို သိပ်လိုးချင်နေတာလား ”
သူ့အစ်မနို့ကြီးကိုအားရပါးရအံကြိတ်ဆုပ်
ညှစ်ပစ်ပြီး
” လူလစ်ရင် ငါလုံးမှာ..စိတ်ချ..နင့်ကိုငါ
တအားလိုးချင်နေပီ.တအားရီး တအားရီးကို လိုးချင်တာ ”
ထွေးတင်စိတ်ထဲကတော့ ငါလဲနင့်လီးကြီး
ြ်မင်မိကတည်းကအလိုးခံချင်နေတာပါပဲမောင်
လေးရယ်…ဟုပြောနေမိသည်။ကိုတင့်လွင်
အိမ်ဝင်းထဲဝင်လိုက်တော့သူ့မိန်းမကိုုခြံထဲမှာ
တွေ့ရသည်။ဦးလေးမိန်းမမို့သာအဒေါ်တော်
လိုက်ရပေမယ့်သူ့အသက်က ထွေးတင်ထက် လ,ပိုင်းလောက်ငယ်ပါလိမ့်ဦးမည်။သူတို့ညားခါစ,တုန်းကဆယ့်ခြောက်နှစ်ဆိုတော့အခုချိန်
ရှိလှလျင် ဆယ့်ခုနစ်နှစ်ကျေ ာ်..ဆယ့်ရှစ်နှစ်။အပျို ပေါက်..ယွလွန်းလို့  လူပျို ကြီးဖြစ်သည့် ဦးလေးတင့်လွင်နှင့်တမင်အလုံးခံပြီးညားခဲ့ကြ
ခြင်းပါ။ထွေးတင်က အသက်တူအရွယ်တူမို့
သူငယ်ချင်းလိုပဲဆက်ဆံသည်။ဖိုးပိုင်နှင့်တော့
ခပ်စိမ်းစိမ်းမို့ စူးစမ်းသလိုကြည့်နေသည်မှာအ
နေခက်စရာ..
” လာ..မထွေး..ဒါက ဖိုးပိုင်မလား..ထွားလာတယ်နော်..အရပ်ကလဲ အမြင့်ကြီးပဲ ”
” အဖေရောက်နေတယ်မလား..ငါလာခေါ်တယ်လို့ပြောလိုက်ဟာ..အရက်ဝိုင်းဆိုငါမုန်း
တယ်..မသွားချင်ဘူး ”
ဖိုးပိုင်နှင့်ပတ်သက်၍ဘာမှပြန်မပြောပဲလို
ရင်းကိုသာပြောသည်။
” ထိုင်ဦးဟယ်.ငါလည်းမုန်းတယ်.မူးလာပြီ
ဆိုရင် ဆင်ဖမ်းမယ် ကျ ားဖမ်းမယ်နဲ့.အိပ်ယာထဲရောက်တော့ထမီတောင်လှန်ကြည့်ဖော်မရ
ဘူး…စိတ်ကုန်တယ်..လာ.. ဖိုးပိုင် အရီးလေး
ဘေးကိုလာထိုင် ”
အထာကကျွမ်းပါ့..တူဝရီးဆိုပြီး ဟိုဟာပြ ဒီဟာကိုင် လုပ်တော့မည်.။လေးလေးမိန်းမဆို
တော့ အရီးလေး ပေါ့..
” အရီးလေးမလုပ်နဲ့ တင်မြ..ငါ့မောင်က ငါ့ဦးလေးထက် လီးကြီးတယ်..ပြဲထွက်သွားမယ်
သိလား ”
စောက်မြင်ကပ်လို့ပြောပစ်ပါမှ
” ငါက အဲလိုလီးမျိုးရီးမှ ကြိုက်တာ ”

ဓလေ့(7)
အိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့ အသက်ကငယ်
ပေမယ့်ဘော်ဒီကမငယ်တော့ပါ။သွေးသားဆူ
ဖြိုးသည့်သက်တမ်းမှာအမြဲလိုလို အကိုင်ခံ အလိုးခံနေရတော့နို့တွေကတော်တော်ကြီးနေပါ
ပြီ။ထွေးတင်လည်းကြီးတော့ကြီးတာပါပဲ..ကြီး
ပုံချင်းကမတူပါ။ဖိုးပိုင်သူတို့နှစ်ယောက်ကိုနှိုင်း
ယှဉ်ပြီးတွေးနေဆဲ..မတင်မြက အဲလိုလီးရီးမျိုးမှကြိုက်တာလို့ပြောသံကြားတော့သူ့အပေါ်ပဲ
ဘာလိုလိုသဘောမျိးကြီးမို့ရင်ဖိုနေမိဆဲ..
” နှာဘူး..နင်ဒီအပြင်မှာဘယ်သူနဲ့ချိန်းထား
လဲ ပြော..နင်အလုံးခံဖို့စောင့်နေတာမလား ”
မမြတင်ကရယ်ကျဲကျဲ..
” ဟုတ်ဘူးဟဲ့..နင်စိတ်မဆိုးနဲ့ နော်..နင့်အ
ဖေက ငါ့လင်လစ်တိုင်း ငါ့ကိုနို့ဆွဲနေလို့ရှောင်
နေရတာ..ကြာရင်ဟိုကရိပ်မိတော့မှာ..”
ထွေးတင်ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းလေးဖြစ်
သွားသည်။ဆန်းတော့သိပ်မဆန်းလှပါ.အဖေ
တစ်ယောက်ထဲမှမဟုတ်.ဒီနားကရွာတွေအား
လုံးဓလေ့ကတူကြသည်။သူ့မယား ကိုယ်လိုး
ကိုယ့်မယား သူလိုး.လူမိလျင်လျေ ာ်ကြေးပေး
ကြေအေး.ဒီသံသရာထဲကမလွတ်နိုင်။ဒီတော့
လဲ..ထွေးတင်အတည်ပေါက်ကြီးလုပ်မနေနိုင်
တော့ပဲ မျက်နှာထားလျေ ာ့သွားရသည်။
” မူးလို့နေမှာပါဟယ်..စိတ်ထဲမထားပါနဲ့ ”
လေသံပျေ ာ့သွားတာကိုသတိထားမိတော့
မတင်မြကထွေးတင်လက်ကိုဆွဲ၍သူ့နံဘေးမှာနေရာရွှေ့ပေးပြီးပူးကပ်ထိုင်ခိုင်းသည်။
” စိတ်ဆိုးလို့မှ မဟုတ်တာဟာ.ခုလဲ မူးပါဘူး..နင့်အဖေကလူလည်ကြီး..နင်မနာနဲ့..သူ
မသောက်လည်းလစ်ရင်ဆွဲတာပဲ..ငါအနှိုက်ခံ
ရပေါင်းမျ ားနေပီ ”
သူပြောတာကလည်းဖြစ်နိုင်ပါသည်။အဖေ့
လက်တွေက ထွေးတင်ကိုတောင်သိပ်မရှောင်
ချင်တာပြန်တွေးမိတော့ မတင်မြပြောတာကိုလက်ခံချင်သွားသည်။
” အခုလည်း သူကသိပ်မသောက်ဘူး..ငါ့
လင်ကိုချည့်ငှဲ့ပေးပြီးငါ့ကိုနှိုက်နေတာ.ကြာရင်
သိပ်ရုပ်ပျက်တော့မှာမို့ ငါထွက်လာတာ..ဒီည
တော့ သွားပါပီဟယ် .ကိုငမူးကလိုးနိုင်တော့
မယ်မထင်ပါဘူး ”
” နင် တော်တော်ဆိုးနေပါလား တင်မြရယ်
တစ်ညတစ်လေ မနေနိုင်ဘူးလား ”
” အိုး..ညတိုင်းအလိုးခံချင်လို့လင်ယူထားတဲ့ဥစ္စာ..မလိုးပေးနိုင်မှတော့အပျိုဘဝနဲ့အလုံး
ခံနေမှာပေါ့ဟဲ့..ဖိုးပိုင် အရီးလေးကို ဒီညလာလုံးမလား..နောက်ဖေးလာခဲ့ စောင့်နေမယ် ”
” ခွေးမ..နှာဘူးမ ”
” ခိခိ..ဘာဖြစ်လဲ.နင့်အဖေတောင်ငါ့ကိုလုံး
ချင်လို့ သူ့ယောက်ဖကိုအမူးတိုက်နေတဲ့ဟာ..
တကယ်လာလုံးနော် ပိုင်လေး..နင့်လေးလေးက ခဏေနေဆိုရင်အိပ်ပြီ ”
အဖေမမူးလျင်တော့တော်သေးတာပေါ့.ဟု
စိတ်သက်သာသွားပြီးအိမ်ပြန်ဖို့သတိရသည်။
ရယ်သလို မောသလိုပြောနေပေမယ့် တင်မြ
ကအတည်အလုံးခံမည့်သူမှန်း ထွေးတင်ရောဖိုးပိုင်ပါအကဲခတ်မိပြီးဖြစ်၍ကြာကြာမနေချင်။
အိမ်ထဲဝင်ပြီးထွေးတင်မျက်နှာပြလိုက်တော့အဖေထိုင်နေရာကထ,ပြေးလာသည်။ဦးလေး
တင့်လွင်က စားပွဲမှာခေါင်းငိုက်စိုက်။အပြန်မှာ
တော့ အဖေကမူးဟန်ဆောင်ပြီးထွေးတင်ကိုအတင်းဖက်သည်။အကျႌကျယ်သီးတွေနောက်
ထပ်တစ်ခါထပ်ပြီးပြုတ်ကုန်ကြပြန်ပြီ။ဖိုးပိုင်က
ဖင်နှိုက်..အဖေကနို့ဆွဲ..အိမ်ပြန်ရောက်တော့
ထွေးတင်စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီ။သားအဖ
နှစ်ယောက်လက်ကလည်းကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း
အရက်မူးဟန်ဆောင်ထားတော့ တစ်လမ်းလုံး
ယိမ်းထိုးနေအောင် ဟိုဖက်ဆွဲသွား..ဒီဖက်ဆွဲ
လာ..အိမ်ကိုတော်တော်နဲ့ပြန်မရောက်။အမေ့
ရှေ့ရောက်တော့ သူမဟုတ်သလို..အသံတစ်
ချက်မှမထွက်ရဲ။အရက်ထပ်မသောက်လာတဲ့အကြောင်းသက်သေပြချင်လို့တဲ့..ဖက်လို့မျ ား
တောင်နမ်းပြလိုက်သေးသည်။
အိမ်ရှေ့မှာသားအဖသုံးယောက်ယိမ်းထိုး
နေကြတော့ကိုညိုထွန်းမူးလာပြီပဲဟုတွေးကာ
မမြင့်ခင် ကြိတ်ပျေ ာ်သွားသည်။အိမ်ထဲကိုဝင်
လာကြတော့ ခြေလှမ်းတစ်ချက်မှမယိမ်းသလို
စကားပြောတာကလည်း အာလေးလျှ ာလေး
မဟုတ်တော့ပြန်။ပေါင်းလာတာနှစ်ပေါင်းမျ ား
ခဲ့ပြီပဲ..ကိုညိုထွန်းသူ့သမီးကိုအကြံအဖန်လုပ်
နေမှန်းမမြင့်ခင်ကချက်ချင်းသိလိုက်ပြီ။သူတို့
ဘာပဲလုပ်လုပ်ပါ..ကိုညိုထွန်းမမူးလျင်ဖြင့်ဒီည
စက်တဲထဲသွားနိုင်ဖို့မလွယ်..စိတ်ဓာတ်ကျသ
လိုဖြစ်သွားရသည်။ဒါပေမယ့် ဒီညကိုညိုထွန်း
ကိုကြည့်ရတာ လီးတော်တော်တောင်လာပုံရ
သည်..မနမ်းစဖူးမမြင့်ခင်နှုတ်ခမ်းလေးကိုမျ ား
မထိတထိနမ်းလို့နို့အုံကိုလက်ဖျ ားတွေနဲ့မသိ
မသာပင့်မ,ဆော့သွားသေးသည်။ဖိုးပိုင်ကို ငဲ့
ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားပြီ။
” ထမင်းစားမယ်လေကွာ..မြင့်လေးရဲ့..
အားလုံးစားပြီးကြပီမလား ”
သေချ ာပါပြီ။သူလိုးချင်တဲ့ညဆို  မြင့်လေး
မြင့်လေးနဲ့..မြင့်လေးကိုပါးစပ်ကမချတော့။အ
လိုးခံရတော့မယ်မှန်းသိလိုက်တော့လည်း လူ
ရောစိတ်ပါ ကြွတက်လာပြီး ပေါင်ခြံကြားက ပူ
နွေးရှိမ်းထ,စိုအိလာပြန်ပြီ။
” စားပြီးပြီပေါ့..မိတင်မြကမကျွေးလိုက်ဘူး
လား..စောက်ဖုတ်ကြီး ”
ကိုညိုထွန်းက တင်မြကိုနှိုက်လာသူမို့မလုံ
မလဲ..စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့မမြင့်ခင်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသူ့
လက်ဖဝါးကြီးဖြင်ပင့်ကော်ဆုပ်တော့ မမြင်ခင်
ရုန်းချင်စိတ်မရှိတော့။စိတ်ကပို ပိုကြွလာတော့
ထမင်းပွဲနံဘေးမှာ ထိုင်ပြုစုပေးနေရင်းသူ့လီး
ကိုဆော့လိုက် ဆွလိုက် မတ်မတ်ကြီးတောင်
လာအောင်ယုယပေးနေမိသည်။ပါးစပ်ကသာ
စကားတွေဟိုပြောဒီပြော ပြောနေပေမယ့်နှစ်
ပေါင်းနှစ်ဆယ်နီးပါးအလိုးခံလာခဲ့ရတဲ့လင်မို့
ဘယ်အချိန်လိုးလိုး.အလိုးခံဖို့ကအသင့်ပါ။ထ
မင်းစားပြီး ရေလေးသောက်.သေးလေးပေါက်
အခန်းထဲရောက်တော့ အဖက်ခံလိုက်ရပြီ။တံ
ခါးတောင်မပိတ်အား..သူ့ခါးကိုတအားဖက်ပြီး
နှုတ်ခမ်းတွေတအားစုပ်နမ်းပစ်တော့ သူ့လက်
ကြီးကနို့တွေပေါ်ရောက်လာလိုက်.ဖင်လုံးကိုညှစ်ဆုပ်လိုက်.စောက်ဖုတ်ကြီးကုတ်ဆွဲလိုက်
လိုးနေကျ မို့အပိုအလိုမရှိ..စောက်ရည်တွေရွှဲ
ရွှဲနစ်ထွက်လာတော့မှ သူ့ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုဆွဲချ
ပစ်လိုက်သည်။သူ့လီးငေါက်တောက်ကြီးက
သိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်ပေမယ့် သေးတယ်လို့
လည်းမဆိုနိုင်. လူတန်းတော့စေ့ပါသည်.။သူ
က အဝတ်တွေဆွဲချွတ်ပစ်ပြီးအိပ်ယာပေါ်ကိုတက်လာတော့ အလိုက်တသိလေးဒူးတွေကို
ခပ်ကားကားထောင်ပေးထားမိပေမယ့် သူက
ဒူးထောက်မလိုး..ကိုယ်ပေါ်ကိုမှောက်ချပြီးနမ်း
ရင်းလီးကစောက်ဖုတ်ကိုထိုးထိုးနေပြန်တာမို့
ပေါင်ကြီးတွေကားကားမြှောက်ပြီးသူ့ခါးကိုခွ
ထားပေးပစ်လိုက်သည်။နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်း
နေရင်း.နို့တွေဆုပ်ချေနေရင်း ဖင်တစ်ချွချွနဲ့
ထိုးသွင်းတော့ လိုးနေကျမို့ သူ့လီးကြီးကချေ ာ်
တယ် လွဲတယ်မရှိ. စောက်ခေါင်းထဲကိုတန်း
တန်းကြီးအရင်းထိမြုပ်ဝင်ချလာတာအရသာ..
” ကောင်းလား မြင့်လေး ”
” ဟင့်..ကောင်းတယ်ကိုယ်..တစ်ညလုံးလိုးနော်..ဆောင့် အင်းဟင့် ဆောင့် အာ့ လိုး
လိုး..ကောင်းလိုက်တာ ကိုယ်ရာ ”

ဓလေ့(
လိုးနေရင်းတန်းလန်း တံခါးအဟ,ကြားက
လူရိပ်တွေ့လိုက်လို့မသိမသာလူးလွန့်ရင်းငဲ့ပြီး
ကြည့်လိုက်တော့ဖိုးပိုင်။ပါးစပ်ဟောင်းလောင်း
ဟ,..မျက်လုံးတွေဝင်းဝင်းတောက်လို့သူ့အဖေ
ဆောင့်လိုးနေတာကို စိုက်ပြီးကြည့်နေသည်။
ကိုညိုထွန်းကနှုတ်ခမ်းတွေလာစုပ်နမ်းပြန်တာမို့ စိတ်ကြွကြွနှာထန်ထန်နဲ့ပြန်နမ်းပစ်မိရင်းခပ်
ကြမ်းကြမ်းကြီးပင့်လိုးပေးနေမိတာကတစ်မေ့တစ်မောကြီး။သတိရလို့ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ ဖိုးပိုင်မရှိတော့ပါ။
” ကောင်းလိုက်တာကိုယ်ရာ..လိုး အင့် အာ့..လိုး..တအားဆောင့်ကိုယ်..တအား..တ
အား..တအားဆောင့်လိုးပါ..သွက်သွက်ကြမ်း
ကြမ်းကြီးလိုး..အာ့ အာ့ အူးဟု.ကောင်းတာ..
ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့် ဆောင့်.ကိုယ်.. အားဟာ့.အာ့..အာ့..အိုးဟိုး..ကိုယ်ရယ်..ပီး.
ပီး..ပီးသွားတာလားဟင်..အာ့ အားဟာ့.မြန်
လိုက်တာကိုယ်ရယ်…ဆောင့်ပေးဦး..ဆောင့်
ဆောင့်..နောက်တစ်ချက်လောက်..အာ့..”
မလိုးခင်ကပြောတော့ လေကြီးမိုးကြီး.လီး
တောင်ပြလိုက်ရတာကလည်း ဟန်တစ်လုံး..
မာန်တစ်လုံး.တင်းမာထောင်တောက်နေတာပဲ။တကယ်လိုးတော့ လီးကပျေ ာ့လိုက်တစ်ခါ မာလိုက်တစ်လှည့်..စုပ်ရညှစ်ရတာ အားမရ..
အရသာကပေါ့ပြယ်ပြယ်။ဒါတောင်မှလူးလိုက်
ကော့လိုက်..စုပ်လိုက် ညှစ်လိုက် သူလိုးလို့အ
ရသာရှိအောင်ပက်ပက်စက်စက်ကြီးခံပေးနေ
မိတဲ့မိန်းမကိုမှအားမနာ..ဆယ့်ငါးမိနစ်ကျေ ာ်
မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်လိုးတော့ကိုညိုထွန်းပြီး
သွားသည်။မြင့်ခင်လိုလုံးကြီးပေါက်လှ နှာဘူးမ..ဘယ်လိုမှအားမရနိုင် မဝ,နိုင်ပါ။လီးသေး
တာကိုအပြစ်မဆိုသည်းခံနိုင်ပေမယ့်  အခုလို ခဏလေးအလိုးခံရတာကိုတော့ ပိုပြီးခံချင်နေ
အောင်ဆွပေးသလိုပဲဖြစ်နေတာမို့မခံစားနိုင်.. စိတ်ကုန်သည်။
နောက်တစ်ချီထပ်လိုးမှာပါ..နောက်တစ်ချီ
လိုးဦးမှာပါ ရယ်လို့မျေှ ာ်လင့်ပြီး လီးပျေ ာ့ခွေ
ခွေလေးကို အာငွေ့ပေးလိုက်.ဆုပ်ဆွ ဖွဆော့
လိုက်..အမျိုးမျိုးပြုစုပေးပေမယ့်..အားနာပါးနာ
ခဏလေးတောင်မှ တင်းတင်းကြီးတောင်လို့
မလာတော့ပါ။ဘယ်လိုဆွဆွ သူ့လီးကထ,မ
လာတဲ့အပြင် ပက်လက်ကြီးလန်ပြီးကားယား
ယားနဲ့ခြေပစ်လက်ပစ်အမောဖြေရင်းမျက်စေ့
တွေစုံမှိတ်ထားလေတော့ မမြင့်ခင်ထမီနွမ်းက
လေးကောက်ယူရင်လျှ ားပြီးအိမ်သာဖက် ကို
ထွက်လာခဲ့ရသည်။သူကမူးပြီးအိပ်ပျေ ာ်သွား
တာမဟုတ်တော့ စက်တဲဖက်လည်းမသွားရဲ
တော့ပါ။မတော်တဆ ဖိုးပိုင်ကစောင့်နေပြီးဆွဲ
လိုးနေမှဖြင့်ကိုညိုထွန်းလိုက်ရှာနေမှာနဲ့တိုးပြီး
ကျေ ာ်မကောင်းကြားမကောင်းတွေဖြစ်မှာကို
ကြောက်ရသေးသည်။အခန်းထဲကိုပြန်ရောက်
တော့
” အိပ်တော့လေကွာ မိန်းမ..ငါလည်းအိပ်
ဦးမှ..မနက်သူမျ ားယာတောသွားရဦးမယ် ”
မြင့်လေး တို့..အချစ် တို့..ဘယ်ကိုမျ ားပြေး
ထွက်ကုန်ပြီမသိ..မျက်ခွက်ကိုစောက်ပတ်ကြီး
နဲ့ပွတ်ပစ်ချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။
” ဟွန့်..တစ်ချီလောက်ထပ်လိုးလိုက်ကြရ
အောင်လေ ကိုယ်..လေးဖက်ကုန်းပေးမယ်..
နော်..ကိုယ်.နော်..ရသေးတယ်မလား..လာ ”
ကိုညိုထွန်းကသူ့လီးကိုဆုပ်ပြီးတစ်ချက်နှစ်
ချက်တော့ ဆွလိုက်သေးသည်။နောက်တစ်ခါ
ဂွင်းတိုက်ပြီးဆွနေတာမြင်လိုက်ရတော့မြင့်ခင်
အားတက်လာတာမို့ လီးစုပ်ပေးဖို့ဟန်ပြင်ရုံပဲ
ရှိပါသေးရဲ့.လိးပျေ ာ့ခွေခွေကြီးကိုသူ့လက်က
လွှတ်လိုက်ပြီး.
” တော်ပါပီ မိန်းမရာ..မနက်လဲလုပ်ငန်းဝင်
ရဦးမှာ..နုန်းနေပါ့မယ်..အိပ်မယ်ကွာ ”
နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကိုက်ပြီးစောက်ဖုတ်ကို
လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်လို့အိပ်ပျေ ာ်နိုင်အောင်သာ
မျက်စေ့တွေဇွတ်မှိတ်ထားလိုက်သည်။
ထွေးတင်လည်းတစ်လူးလူးတစ်လှိမ့်လှိမ့်
ကြိတ်ခံနေရသည်။အဖေကနို့ဆွဲ..မောင်လေး
ကဖင်နှိုက်..စောက်ဖုတ်ကြီးယွစိထိုးအောင်ခံခဲ့ရတော့ အလိုးကတအားခံချင်နေမိပြီ။အိပ်မ
ပျေ ာ်လို့အိမ်သာသွားဖို့ထွက်လာလိုက်ခါမှအ
ဖေနှင့်အမေက သူမျ ားတွေတောင်မအိပ်ကြ
သေး..အစောကြီးလိုးနေကြတာကိုမြင်လိုက်ရ
ပြန်တာမို့ မီးလောင်ရာလေပင့်ပေးလိုက်သလို
အာခေါင်တွေခြောက်ပြီးစောက်ဖုတ်အုံကြီးက
နှာသွေးတွေထိုးဆွလို့ ခုံးကြွဖောင်းအိမို့တက်
လာရသည်။အိမ်သာကပြန်အထွက်မှာနောက်
ဖေးမီးဖိုတံခါးကဖိုးပိုင်ထွက်လာပြီးစက်တဲဖက်
ကိုငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက်နဲ့လျေှ ာက်သွားတာမြင်ရ
ပြန်တော့စိတ်ထဲကဇဝေဇဝါ။အရပ်ကပုသလို
စိတ်ကလည်းခပ်မြန်မြန်မို့ သိပ်မစဉ်းစားတော့ပဲ လိုက်ချေ ာင်းဖို့ဆုံးဖြတ်ခါ ခြေသံလုံအောင်
နင်းပြီးအနောက်ကလိုက်ခဲ့သည်။စက်တဲထဲကိုဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပတ်ချ ာလည်ရှာကြည့်ပေ
မယ့် ဖိုးပိုင်ကိုအရပ်အယောင်လေးတောင်မှမ
တွေ့ရ။စိတ်ကဆောင်နေတာမို့ တဲထဲထိဝင်ပြီး
စက်အပိုပစ္စည်းတွေထားသည့်အခန်းလေးထဲ
တံခါးဖွင့်ချေ ာင်းကြည့်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်
လုံးအဖက်ခံလိုက်ရပြီးအခန်းထဲဆွဲသွင်းတာခံ
လိုက်ရသည်။
” ဟဲ့..စောက်ဖုတ်..ပလုပ်တုပ်..”
” အဲဗျ..အစ်မလား..ဟာ..ငါကအမေမှတ်
လို့..ဟူး..ဖူး..လာဟာ..ထူးပါဘူး ”
မိန်းမသားတို့သဘာဝမို့ အလုံးခံရတော့
မယ်မှန်းအလိုလိုသိလိုက်ပေမယ့် ကြောက်တဲ့
စိတ် လန့်တဲ့စိတ်ကတစ်စက်မှထွက်မလာပါ။
လိုက်ချေ ာင်းဖို့ထွက်လာကတည်းက အလွန်
ဆုံးအလုံးခံရရုံထက်မပိုပါဘူးဆိုတဲ့စိတ်နဲ့လာ
ခဲ့တဲ့သူမို့ ရင်ဖိုလှုပ်ရှားတာထက်ပိုပြီးဘာမှမခံ
စားရ။ဒါပေမယ့် ဈေးကကိုင်လိုက်ချင်သေးလို့
အားမစိုက်ပဲရုန်းပြရင်း
” အဲ့.အဲ ဟဲ့..လွှတ် လွှတ်..လွှတ်ပါဟဲ့..
လွှတ်စမ်း..ငါ..ငါ အော်လိုက်မှာနော်..လွှတ်
မောင်နှစ်မချင်းကြီးဟဲ့. လွှတ်ပါဆို ”
ဒီလိုနဲ့ ပစ္စည်းတွေတင်ထားသည့်စင်လေး
ပေါ် ဖင်ထိုင်ကျသွားတော့ ဖိုးပိုင်ကကိုယ်ကို
ဖိပြီးကျေ ာခင်းသွားအောင်အတင်းတွန်းပြန်
သည်။အားမတန်လို့အလျေှ ာ့ပေးလိုက်ရတဲ့
ပုံမျိုးဖမ်းပြီးသူ့ပုခုံးကိုထိန်းဆွဲယူရင်းပက်လက်
ခင်းပေးလိုက်တော့.ကိုယ်တစ်ပိုင်းကစင်ပေါ်
မှာ.ပေါင်းလုံးတွေနဲ့အောက်ပိုင်းကမြေကြီးပေါ်
မှာ။အိမ်သာကထွက်လာခါစ,ဆိုတော့ထမီက
လျေ ာ့လျဲလျဲ..အလုံးခံရတော့ကွင်းလုံးကျွတ်
သွားပြီး ပေါင်လုံးဖြူ ဖြူ ကားကားကြီးနှစ်လုံးအ
ကြားမှာဖိုးပိုင်ကမှောက်လျက်ခွင်ကျနေရာယူ
ပြီးသား..ပုဆိုးလှန်ပြီးလီးထိုးတဲ့ဖို့ပဲလိုတော့
သည်။ဒီတော့မှပဲ အားမတန်လို့အလျေှ ာ့ပေး
လိုက်ပါပြီ ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့
” တအားဆိုးတယ်ကွာ..ဟင့်..မောင်နှစ်မ
ချင်းလဲ လိုးတော့တာပဲ..သူမျ ားခံချင်မှန်းမသိ.
မခံချင်မှန်းမသိ..အဟင့် ဟင့် သူ့လီးကဖြင့်အ
ကြီးရီး..ကြောက်တယ်.. ကြောက်တယ်. ”
” ကြောက်ပါနဲ့ဟာ..မထွေးစောက်ဖုတ်က
အကြီးရီးပါ..နင်မရုန်းရင် ငါစောက်ပတ်ယက်
ပေးမယ်လေ ”
” အဟင့်. ဟင့်. အဟင့်..ရုန်းလို့မှမရတာ
ရီးကို..အဟင့် “