ဒစ်ခေါင်းကို ဗဟိုပြု၍ (အပိုင်း ၃)

-မမရယ် သားလီးကိုလဲကြည့်ပါအုံးဗျာ ဒီထန်းတဲကလူရှင်းပါတယ် မရဲ့ စောစောကပြန်သွားတဲ့သားသူငယ်ချင်းတို့ပိုင်တာပါ သူတို့ပြန်သွားပြီပဲဟာ ခဏလေးဖြစ်ဖြစ်ပါ မမရယ် နော်-
-မင်းကွာ…..ပြောလို့မရပါလား ဒီလောက်ထိလီးစုပ်ပေးထားပြီးသားကို ငါ့ကိုမယုံသေးဘူးလား-
-မယုံတာမဟုတ်ပါဘူး မမရာ သား မမကိုတအားလိုးချင်နေလို့ပါဗျာ နော် သားကအတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့လူပျိုလေးပါ ခဏနဲ့ပြီးသွားမှာပါ မမရာနော် နော်လို့-
-အေးဟေ့ လုပ်သာလုပ်တော့ ကိုယ်တော်ချော်ရေ ငါ့တော့ဝက်ဖြစ်ပြီးမှတော့ ချီးကိုကြောက်နေတော့မလားဟာ လုပ်ဟာ လုပ် လုပ် ဒါနဲ့သားကဒီအတိုင်းလုပ်လိုက်ရင် သားကတော့ခဏနဲ့ပြီးသွားပေမယ့် မမကဟာတာတာကြီးကျန်ခဲ့မှာ ဒီလိုလုပ် မမကိုဘာဂျာမှုတ်ပေးအုံး ဒါနဲ့ဒီတဲကလူရှင်းတာသေချာတယ်နော်-

-သေချာပါတယ် မရဲ့ လာပါ လုပ်ရအောင်နော်- ဆိုပြီးတဲထဲမှာတင်ပဲသူနဲ့နှစ်ချီလောက်လိုးခဲ့ကြပြီးပြန်လာခဲ့လိုက်တယ် အိမ်မှာလဲညကျတော့တစ်ညလုံးလိုးကြဆော်ကြတာ မနက်သူကောသမီးပါဖျားယူရတယ်-
-ဟင်….သမီးကလေ တကယ်မလွယ်ဘူး သိလား အဖေနဲ့သမီးဖြစ်တာ သူ့ကိုကောပြောမှာလား-
-ပြောရဲပါဘူး ဖေကလဲ ဒါတော့သမီးတို့ရဲ့လျှိဝှက်ချက်အနေနဲ့ပဲထားပေးပါနော်-
-အင်းပါ သမီးနဲ့သူနဲ့က ဒီကြားထဲလိုးဖြစ်ကြသေးလား-
-ဟီးဟီး မနေ့ညကတင် အဖေနဲ့မလိုးခင် သူနဲ့တစ်ချီလိုးလိုက်သေးတယ်-
-ဟေ…..ဘယ်တုန်းက…ဘယ်လို….-
-သမီးတို့ ဘီယာဆိုင်သွားထိုင်တုန်းကလေ အဲ့မှာထိုင်သောက်နေရင်းနဲ့ သမီးအိမ်သာသွားချင်တာ မောင်လေးကိုအချက်ပြပြီးလိုက်ပို့ခိုင်းရင်း အိမ်သာထဲနှစ်ယောက်တူတူဝင်ပြီး နံရံထောက်မတ်တပ်လိုးလိုက်တာပဲ-

-အော်….ဖေ့သမီးလေးကို ရိုးလှရိုးလှနဲ့ သူကတကယ့်အရိုးခံ လူတကာပတ်အလိုးခံလေးဖြစ်နေပါလား-
-ဘာလဲ ဖေက သမီးကိုအထင်သေးတာလား တော်ပြီ ဖေ့ကိုမချစ်တော့ဘူး သွားတော့မ…ယ်……အု- ခင်သိမ့်ကစိတ်ဆိုးဟန်ဖြင့် ဦးချစ်မောင်ရင်ခွင်ထဲကထလိုက်ပြီးသူ့ထမိန်ကိုထဆွဲနေတော့ ဦးချစ်မောင်ကပင်ခင်သိမ့်လက်မောင်းကိုပြန်ဆွဲလိုက်တော့ ဦးချစ်မောင်ရင်ခွင်ထဲကိုလဲကျလာပြီး ပါးစပ်ကအသံထွက်မရအောင် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုညှပ်ပိတ်လိုက်ကာ ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ကိုပေါ်ကိုခွတက်လိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်မှာထပ်လျက်အနေအထားပြန်ရောက်သွားတော့တာပါပဲ၊ နမ်းရင်းစုပ်ရင်းနဲ့ ဦးချစ်မောင်ကလဲသူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ခင်သိမ့်စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တော့ခင်သိမ့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလဲဦးချစ်မောင်ကိုခါးကိုခွလိုက်ပြီးဖင်ကိုထိုးကော့ကာခံနေပါတော့တယ်၊ ဦးချစ်မောင်ကအချိန်မဆွဲ စကားမများတော့ပဲ တစ်ဖွတ်…ဖွတ်…နဲ့စောက်ဖုတ်ထဲလီးကိုအဆက်မပြတ်သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်ရင်းလိုးနေလိုက်ပြီး နမ်းတာခွာလိုက်ကာ နို့တွေကိုကုန်းစို့လိုက်တော့
-အ….ဖေ….အရမ်းကောင်း…..အား………ရှီး…စ်…..ဆောင့်ပါ အိုး…….ကောင်းလိုက်တာ….-

-ဖေ့လီးက နင့်မောင်ထပ်ပိုကောင်းလားဟင် ပြောစမ်းချစ်သမီး….ရော့……အင့်…..အား……-
-အီး……ကောင်းတယ်ဖေ ကောင်းတယ် မောင်လေးလီးထပ်ပိုကောင်းတယ်…….အဲ့လိုလေးဆောင့်ပေး ကောင်း…ဟောင်း….-
-နင့်ကိုလိုးတဲ့သူတွေထဲ ဘယ်သူအကောင်းဆုံးလဲ ပြောစမ်းကွယ်-
-အို ဖေသာအကောင်းဆုံးပါ လိုးပေး မြန်မြန်လေးလိုးပေး ခင်ပြီးချင်ပြီ မောင်ကြီးရေ-
-အား…ဖေလဲပြီးလိုက်တော့မယ်နော် မောင်ကြီးတို့တူတူပြီးလိုက်ကြစို့………အူး…….- ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ

ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုကိုင်ပြီးတဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်၊ ကုတင်ကလဲတကျွီကျွီမြည်လိုက် ခင်သိမ့်ကလဲ အား…အား…အူး…အူးနဲ့ငြီးလိုက် ဦးချစ်မောင်ကလဲ အံကိုကြိတ်ကာသူ့ဂွေးဥကြီးခင်သိမ့်ဖင် တဖန်းဖန်းသွားရိုက်တဲ့အထိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်း လရည်များလဲခင်သိမ့်စောက်ဖုတ်ထဲကို တဖျောဖျောနဲ့ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊

လရည်တွေထွက်သွားတော့မှဦးချစ်မောင်က ခင်သိမ့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုဘေးပြန်ချလိုက်ကာ ပေါင်တစ်ဖက်ကိုမလိုက်ပြီးလီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲကမချွတ်သေးပဲဘေးကိုလှဲချလိုက်တယ်၊ အသကုန်အလိုးခံလိုက်ရလို့ မောဟိုက်နေတဲ့ခင်သိမ့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကနို့အုံလေးနှစ်လုံးက နှိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေပြီး ခင်သိမ့်နဲ့ဦးချစ်မောင်တို့လဲအငမ်းမရနမ်းရှုပ်နေလိုက်ကြပါတော့တယ်။
-ဖေ သမီးအရမ်းမောနေတယ် ခဏမှိန်းလိုက်အုံးမယ်နော်-
-ဘာ ဖေ လဲ စောစောကဖြင့် မောင်ကြီးတွေခင်တွေနဲ့ ခုလဲအဲ့လိုပဲခေါ် မရဘူး-
-အင်းပါ မောင်ကြီးရယ် ဒါမဲ့နော် တောင်ငူပြန်ရောက်ရင်တော့ ခင်တို့ဒီလိုနေလို့မရတော့ဘူး-
-အို ဒါမောင်ကြီးတာဝန်ထားစမ်းပါ ခင်လေးရယ် မောင်ကြီးကြံဖန်ကြည့်ပါမယ် ခင်ယောက်ျားကအမြဲကားထွက်နေတော့အဆင်ပြေမှာပါ-

-သူကအဆင်ပြေလဲ အမေနဲ့သမီးလေးရှိသေးတယ်လေ-
-မပူနဲ့ မောင်ကြီးတာဝန်ထား နော် မောင်ကြီးရဲ့ခင်လေး…….ပြွတ်စ်………ပြတ်…..ပြွတ်စ်…..-
-ဟူး မောတယ်မောင်ကြီးရယ် ခင်လေ အဲ့လိုနှစ်ချီသုံးချီမပြီးရတာတော်တော်ကြာပြီ ခုလိုအကြာကြီးအလိုးမခံရတာလဲကြာပြီ သိလား-
-ဒီကရှေ့ နေ့တိုင်းလူလစ်တိုင်းခင်ကိုအမြဲပြီးစေရမယ် မောင်ကြီးတာဝန်ယူတယ်-
-ခင် ယုံပါတယ်ကွယ် စိတ်ပူတာက ကျန်တဲ့သူတွေမသိစေဖို့ပဲ-
-အင်းပါကွယ် မောင်ကြီးတာဝန်ထားလိုက်စမ်းပါ ကဲ ခုတော့ခဏလောက်မှိန်းပြီး မောင်ကြီးတို့တစ်ခါလောက်ထပ်ချစ်ကြအုံးစို့နော်-

-အင်းပါရှင် မောင်ကြီးသဘောပါ ခင်တို့အပြင်ထွက်လာတာဘယ်လောက်ကြာသွားပြီလဲမသိဘူးနော်-
-နေအုံး မောင်ကြီးမှာဖုန်းပါတယ် ကြည့်လိုက်မယ်………အင်း မနက် ၃ နာရီတောင်ခွဲသွားပြီ-
-ဒါဆို မြန်မြန်လုပ်တော့မောင်ကြီးရယ် အမေက ၅ နာရီဆိုနိုးနေပြီ ဒီကြားထဲမောင်ဖြစ်ဖြစ် သမီးလေးဖြစ်ဖြစ် နိုးသွားလို့ ခင်တို့မရှိတာသိသွားရင် လူတွေသံသရဝင်စရာဖြစ်သွားမယ်-
-အင်းပါကွယ် ဒါဆိုမောင်ကြီးတို့မနားကြပဲထပ်လိုးကြမယ်လေ ပြီးမှအိပ်ယာထဲပြန်ပြီးအေးဆေးနားကြတာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား-
-မောင်ကြီးသဘော ခင်ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ……..ခင် မောင်ကြီးလီးကိုစုပ်ပေးချင်သေးတယ်-
-လီးကနောက်မှစုပ်ပါ ခင်လေးရယ် နည်းနည်းလေးရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့မစုပ်ချင်ဘူးလား-
-ဟင် ဘယ်လိုကြီးလဲ-

-မောင်ကြီးနဲ့ ခင်အိပ်ယာက ကပ်နေတာလေ အလယ်မှာခြင်ထောင်နံရံနှစ်ခုကပ်လျက်ပဲ၊ မောင်ကြီးတို့အိပ်ယာထဲပြန်ရောက်မှ မောင်ကြီးကောခင်ကောခြင်ထောင်အပြင်ဘက်ထွက်ပြီး စုပ်ပေးမလား-
-အို……မောင်ကြီးနော် တော်တော်အတတ်ဆန်းထွင်နေ ဟွန်း……….လူမိသွားလိမ့်မယ်ရှင့်…….တော်ပါပြီ ဒီမှာပဲစုပ်တော့မယ်-
-လုပ်ပါ ခင်ရာ ဒီမှာတော့မောင်ကြီးလိုးပဲလိုးပါရစေ အိပ်ယာထဲကျစုပ်ပေးလေနော်-
-ဟင်း……..မောင်ကြီးကမလွယ်ဘူးပဲ အင်းပါအင်းပါ မောင်ကြီးသဘောပါတယ်ရှင့်-
-ဒါဆို ခင် မောင့်ကိုလေးဖက်ကုန်းပေးကွာ-
-ဟုတ်…- ဆိုပြီး ခင်သိမ့်လဲချက်ချင်းထထိုင်လိုက်ရင်း လေးဖက်ကုန်းပေးပါတော့တယ်၊

ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ဖင်အိုးကြီးကိုဓါတ်မီးနဲ့ထိုးကြည့်လိုက်တော့ ဖင်အလယ်နားလေးပဲမဲပြီး တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ဖွေးဖွေးစွတ်ဖြူနေပြီး ရင်ကကားကား ခါးလေးကသိမ်သိမ် တင်ကပြန်ကားသွားတော့ လေးဖက်ကုန်းအနေအထားနဲ့တင် အပေါ်စီးကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ဂစ်တာရှိတ်လေးပဲ၊ အဝတ်အစားတွေနဲ့သာဖင်ပြားတယ်ထင်ရတယ် လေးဖက်ကုန်းလိုက်ရင် နောက်ကိုတင်ပါးကြီးကကော့ကော့ကြီးထွက်လို့ ညှစ်လို့ကလဲရှယ်ကောင်းပေါ့ဗျာ၊ ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ဖင်အိုးကြီးကိုကြည့်ရင်း တင်ပါးတစ်ဖက်စီကိုရိုက်လိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ရင်း
-ခင်……..-
-ရှင့်……….မောင်ကြီး-
-ခင် ဖင်ခံဖူးလား-

-ဟင့်အင်း ခံဖူးဘူး မောင်လေးကခဏခဏတောင်းဆိုနေတာ ခင်ကပေးမလုပ်သေးတာ မောင်ကြီးလုပ်ချင်ရင်တော့ ခင်ပေးလိုးပါမယ်-
-အို ချစ်လိုက်တာ ခင်လေးရယ်-
-ဟွန်း မောင်ကြီးမို့ ဦးဦးဖျားဖျားပေးလိုးတာနော် ခင့်ဖင်ပါကင်ကိုမောင်ကြီးဆီပုံအပ်လိုက်မယ် ဖြေးဖြေးတော့လိုးပေးနော် ဒါနဲ့ချောဆီမပါပဲဘယ်လိုလိုးမှာလဲ-
-သထွေးနိုင်နိုင်လေး ဖင်ထဲသိပ်ပြီးလိုးပေးမှာပေါ့ စိတ်ချ ခင်မနာစေရဘူးနော်-
-ဟွန်း သူ့ပြောပုံကြီးက ဖင်ဘယ်နှစ်ဖင်လောက်လိုးလာပြီးသားကြီးလဲမသိဘူး အဲ့လောက်ထိကျွမ်းကျင်နေတာ-

-မောင်ကြီးလိုးဖူးသမျှတိုင်း ဖင်ကိုလဲလိုးတယ်ခင်ရဲ့ ခင့်အမေဆိုဖင်လိုးမှာအားကြီးအသဲဆွဲ သွေးဆုံးပြီးနောက်မှာတောင် မောင်ကြီးကသူ့ဖင်ကိုသွားသွားလိုးတာ ခဏခဏပဲ-
-အို…….ဒီကဖြင့် တို့မောင်ကြီး ငတ်ပြတ်နေတယ်ထင်ပြီးသူ့အလိုကိုလိုက်လျောလိုက်ရတာ သူကတော့ အမေ့ဖင်ကိုသွားသွားလိုးနေပါလား-
-အဲ့ဒါက ကြာပါပြီခင်လေးရယ် ခင့်အမေနဲ့ မောင်ကြီးအခန်းသပ်သပ်ခွဲမအိပ်ခင်တုန်းကပါ ခုတော့အခန်းခွဲအိပ်တာလဲ လေးငါးနှစ်တောင်ရှိပါရောလား အဲ့ကတည်းကမောင်ကြီး ကိုယ့်လက်ပဲကိုအားကိုးလာခဲ့ရတာပါကွယ်-

-ဟွန်း………တော်တော်အပြောကောင်း သနားလို့သူ့အလိုးကိုခံတာနော် သူများကိုအထင်သေးရင် ဒီကလဲသေခန်းပြတ်ပဲ- ဦးချစ်မောင်နဲ့ ခင်သိမ့်တို့စကားတွေပြောနေပေမယ့်လဲ ဦးချစ်မောင်ကြီးကတော့သူ့လက်ဖဝါးထဲသထွေးတွေထွေးထည့်ကာသူ့လီးကြီးကိုသုတ်လိမ်းလိုက် ခင်သိမ့်စောက်ဖုတ်ထဲကပြန်စီးထွက်လာတဲ့လရည်တွေကိုလိမ်းလိုက်နဲ့ ခင်သိမ့်ဖင်ပေါက်လေးကိုကုန်းပြီးစုပ်လိုက်ချိန်မှာတော့
-အို……မောင်ကြီး မောင်ကြီး အဲ့လိုမလုပ်ရဘူးလေ စောစောကမှ ခင်အိမ်သာသွားထားတာကို ခင်ကမသန့်ရှင်းဘူး မောင်ကြီးရဲ့ အို…..အီး………ပြောလို့ကိုမရ…..ပါ…..လာ……လာ…….လား……….- ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ဖင်ပေါက်လေးကိုနမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နဲ့ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုဘေးကိုဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး သူ့လျှာလေးနဲ့ဖင်ပေါက်ထဲအတင်းထိုးထည့်ကာ ဖင်ကိုကလိုင်းပေးနေပါတယ်၊

ခင်သိမ့်လဲလေးဖက်ကုန်းရင်းနဲ့ ဖင်ကိုရှုံ့လိုက်ကော့လိုက်နဲ့ ဖင်ဘာဂျာအကိုင်ခံရတဲ့ဖီးလ်လေးကို ခပ်ငြီးငြီးနဲ့ခံနေပါတော့တယ်၊ ဦးချစ်မောင်စိတ်ကြိုက်ဖင်လျက်လို့ပြီးသွားမှ ခင်သိမ့်စောက်ဖုတ်ကလရည်တွေနဲ့ဖင်ပေါက်ကိုသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုဖင်ပေါက်မှာတေ့သွင်းလိုက်ပြီး
-ခင်လေး မောင်ကြီးလိုးတော့မယ်နော် ဖင်ကိုရှုံ့မထားနဲ့ စိတ်ကိုလဲလျော့ထား just relax နော်ခင်လေး- ဆိုပြီးသူ့လီးကိုပြန်တေ့လိုက်ပြီး အားပါပါနဲ့တစ်ချက်ထဲဖိဆောင့်လိုက်တော့ လီးထိပ်ကွမ်းသီးခေါင်းကမြုပ်ဝင်သွားပြီး

-အွန်း……ဖြေးဖြေးနော် မောင်ကြီး…….အ……….ရှီးစ်…..စ်……စ်……စပ်လိုက်တာမောင်ကြီးရယ် ခဏရပ်ထားပါအုံး- ဆိုတော့ ဦးချစ်မောင်လဲခဏငြိမ်လိုက်ရင်း တအောင့်လောက်နေတော့မှ ခင်သိမ့်ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့သူ့လီးကိုမွှေပေးလိုက်ရင်း အသာဖိထည့်လိုက်မွှေလိုက်နဲ့ မွှေလိုး လိုးလိုက်တာ လီးကြီးလဲသုံးပုံနှစ်ပုံလောက်ခင်သိမ့်ဖင်ထဲစိုက်ဝင်နေပါတော့တယ်၊ ခင်သိမ့်မှာလဲလီးအဝင်တစ်ချက်သာ စူးခနဲ့အောင့်တက်သွားပြီး ခဏအကြာမှာတော့ နာကျင်ကိုက်ခဲတာမရှိတော့ပဲ ဖင်ထဲခိုးလို့ခုလုနဲ့ဘယ်လိုအရသာခံရမှန်းမသိပဲသာဖြစ်နေတော့

-မောင်ကြီးဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ ခင်ခံနိုင်ပြီ ဆောင့်ထည့်လိုက်- ဦးချစ်မောင်လဲသူ့ချစ်သမီးအသံကိုကြားလိုက်ရတော့ တစ်ချက်ထဲဆောင့်သွင်းလိုက်ကာ သူ့ဆီးခုံနဲ့ခင်သိမ့်ဖင်တို့သွားရောက်ထိကပ်နေပါတော့တယ်။
-အား ကောင်းလိုက်တာ ခင်လေးရာ ခင်လေးဖင်က ကမ္ဘာမှာလိုးလို့အကောင်းဆုံးပဲ နောက်ဆိုမောင်ကြီးခင်လေးဖင်ပဲလိုးတော့မယ်ကွာ-
-သူပဲကောင်းနေ ဒီကတော့ ဖင်ထဲခိုးလို့ခုလုနဲ့နေရခက်တယ် ဖင်ကိုအမြဲပေးမလိုးနိုင်ပါဘူးနော် ၁၀ ခါ ၁ ခါပဲပေးလိုးမှာ-
-ဒါဆိုလဲ နေ့တိုင်းခင်လေးကို မောင်ကြီး ဆယ်ချီလိုးပေးမှာပေါ့ စောက်ဖုတ်ကို ကိုးချီ ဖင်ကိုတစ်ချီ လိုးမယ် အိုကေလား-

-အမလေး သေရချည်ရဲ့ နေ့တိုင်းလိုးမယ်ဆိုပါလား သူများယူထားတဲ့လင်အတွက်လဲချန်ထားပါအုံး မောင်ကြီးရဲ့-
-အို မချန်နိုင်ပါဘူး ဒီဖင်ကြီးကော ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးပါ မောင်ကြီးတစ်ယောက်ထဲအတွက်ဖြစ်စေရမယ်၊ ကဲ အပြောလေးတွေလျော့ပြီး မောင်ကြီးလီးကိုအနှုတ်အသွင်းလုပ်ကြည့်မယ်နော်-
-ဖြေးဖြေးနော် မောင်ကြီး……အ……..အီး…….နာလိုက်တာရှင်- ခင်သိမ့်လေသံမဆုံးသေး ဦးချစ်မောင်ကသူ့လီးတန်ကြီးကိုအပြင်ထိဆွဲနှုတ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုဖင်ထဲပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ ခင်သိမ့်လဲကျောကော့သွားတာပေါ့
-ဖင်လိုးရင်မညှာရဘူး ခင်လေးရဲ့၊ တဖက်လူကိုသနားပြီးညှာနေရင် အဲ့နာတဲ့ဒဏ်ကိုစွဲပြီး နောက်အခေါက်တွေမှာဖင်လိုးဖို့တောင်းဆိုလို့မရတော့ဘူး အဲ့တော့ပထမအချီကတည်းက ဖင်လိုးခံရတာဆွဲနေအောင်တစ်ခါတည်းခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးထားမှရမှာ မောင်ကြီးလဲခင်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးမှာ ခင်လေးအောင့်သာခံဖို့ပြင်ထားတော့-

-ဟင်း……..မောင်ကြီးကလဲကွာ ခင်ကိုမသ…….နာ……..နား……..အား………..အု…….အွန်း……..- ဦးချစ်မောင်ကသူ့လီးတန်ကြီးကိုခင်သိမ့်ဖင်ထဲဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်ပြီး အဆုံးထိဝင်သွားတော့ချက်ချင်းပြန်ဆွဲထုတ်ကာပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ ခင်သိမ့်လဲအူမကြီးလမ်းကြောင်းကိုလီးသွားထိမိပြီးအောင့်တက်သွားကာ ဝေဒနာကိုမခံစားနိုင်ပဲ ကျယ်လောင်စွာအော်မိသွားတော့ နောက်ကနေပါးစပ်ကိုလှမ်းအုပ်လိုက်ပြီး ခင်သိမ့်ကျောပြင်ကိုလဲလက်နဲ့ဖိလိုက်တော့ ဖင်ကြီးကအပေါ်ကိုမြှောက်တက်သွားပြီး ဦးချစ်မောင်ကလဲကုတင်ပေါ်မှာတင်ခြေထောက် ထောက်ကာကုန်းကုန်းကြီးဆောင့်လိုးပါတော့တယ်၊ ခင်သိမ့်မှာတော့ဖင်ခံရတာအစပိုင်းနာကျင်ပြီးနောက်တော့ ခံရင်းခံရင်းနဲ့လီးအဝင်အထွက်စိတ်လာတာနဲ့အမျှ ဖင်ခံသားကျသွားပြီး ဦးချစ်မောင်လက်ကိုဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုကုတင်မှာပြန်ချထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကိုအနောက်ကိုပိုမိုပစ်ကော့ပေးလာတော့ ဦးချစ်မောင်ကလဲ သူ့ချစ်သမီးဖင်ခံရတဲ့အရသာကိုတွေ့လာပြီဆိုတာသိလိုက်ရတော့မှ ပါးစပ်အုပ်ထားတဲ့လက်ကိုဖယ်လိုက်ရင်း ခင်သိမ့်ခေါင်းကိုဘေးဆွဲလှည့်ကာ သူကကုန်းစုပ်ပါတော့တယ်၊

ခင်သိမ့်လဲကစ်ဆင်စုပ်ခံရင်းသူ့ပေါင်ကြားထဲလက်နှိုက်သွင်းပြီး သူ့ဖင်ကိုလိုးပေးနေပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကိုတဖတ်ဖတ်နဲ့လာလာရိုက်ခတ်နေတဲ့ သူ့အဖေရဲ့ဂွေးဥတွဲကြီးကိုလက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ကိုင်ပေးထားရင်းဆော့ပေးလိုက်တော့
-အင်း………ကောင်းလိုက်တာ ခင်လေးရယ် အဲ့လိုလေးညှစ်ပေး ဥတွေကိုဖွဖွလေးညှစ်ပေး ကောင်းတယ်၊ မောင်ကြီးပြီးလိုက်ရတော့မလား…..အီး……-
-အား…ဖင်ထဲလီးဝင်တာကနည်းနည်းခုလုခုလုဖြစ်နေသေးပေမယ့်…….ကောင်းလာသလိုပဲ…..ဆက်ဆောင့်ပေးမောင်ကြီး….ဆက်ဆောင့်ပေး………ခင် အရသာတွေ့လာပြီး မပြီးလိုက်နဲ့ဆက်တိုက်လိုးပေး…..အား…….- ကြာလာတော့ ဦးချစ်မောင်လဲညောင်းလာကာပိုစက်ရှင်ပြောင်းဖို့ကြံရင်း အခန်းထဲမျက်လုံးကစားကြည့်တော့ သူတို့ခေါင်းရင်းမှာပြတင်းပေါက်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့
-ခင်လေ ပြတင်းပေါက်မှာလက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးနော် မောင်ကြီးလဲညောင်းလာပြီ ခင်လေးလဲဒူးတွေနာရောပေါ့- ဆိုတော့ခင်သိမ့်လဲမငြင်းပဲ ချက်ချင်းထကာ ပြတင်းပေါက်မှာလက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်တော့ သူ့နောက်မှာဦးချစ်မောင်ကသွားရပ်နေလိုက်ပြီး ခင်သိမ့်ဖင်ကိုကော့ခိုင်းကာ သူ့ဒူးနှစ်ချောင်းကိုအနည်းငယ်ကွေးချလိုက်ပြီး ဖင်နဲ့လီးလမ်းကြောင်းတည့်အောင်ချိန်လိုက်ရင်း ထိုးကော့ကာလိုးလိုက်တော့

-အ…..စီးစ်……..စ်……..စ်…….လီးပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ထည့်တာ နာတယ်မောင်ကြီးရဲ့ ကျင့်သာမရသေးဘူး ဒီလိုဆို ဖင်လိုးတိုင်းနာနေမှာလားမသိဘူးနော် ဟင့်…..နာလိုက်တာ-
-အဝင်တစ်ချက်ပါပဲကွာ နောက်တော့မနာတော့ပါဘူး ခင်လေး မောင်ကြီးခပ်သွက်သွက်လိုးပြီး ပြီးထည့်လိုက်တော့မယ်နော်-
-ဟုတ် မောင်ကြီးသဘော ခင်တော့ဒူးတွေချောင်နေပြီ မတ်မတ်ကိုမရပ်နိုင်တော့ဘူး ပြီးချင်လဲပြီးလိုက်တော့လေ- ဆိုတော့ ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ခါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆွဲကာ အားကုန်ဖိလိုးနေလိုက်ရင်းနဲ့ပဲ ၁၀ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ခင်သိမ့်ဖင်ခေါင်းထဲလရည်တွေအရှိန်အဟုန်ခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့ပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်၊ ဦးချစ်မောင်နဲ့ခင်သိမ့်တို့လဲ ဖင်ထဲလရည်ထွက်လျက်တန်းလန်းကြီးနဲ့ ကုတင်ဆီကိုပြန်ကူးလာကာဦးချစ်မောင်က ခင်သိမ့်ကိုပွေ့လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လှဲလိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်ရောက်မှ သူ့လီးကလရည်တွေကိုဆက်ညှောင့်ရင်းညှစ်ထုတ်ကာနေလိုက်တယ်၊ သုံးချီသုံးမောင်းဆွဲထားရတော့နှစ်ယောက်လုံးလဲခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားပြီး ဖင်ထဲမှာလီးစိမ်ထားလျက်နဲ့ပဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်၊

မနက်ခင်းဘုန်းကြီးကျောင်းမှ အုန်းမောင်းခေါက်သံကြားလိုက်ရမှ ဦးချစ်မောင်လဲအလန့်တကြားနဲ့နိုးလာပြီး ဖုန်းကိုယူကြည့်တော့ ၅ နာရီထိုးလို့ ၁၀ မိနစ်ပင်လွန်သွားပြီ ဒါနဲ့ခင်သိမ့်ကိုနှိုးလိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်လဲအလောတကြီးနဲ့အဝတ်အစားတွေပြန်ပြင်ဝတ်ကာ သူတို့အိပ်ဆောင်ကိုပြန်ပြေးပါတော့တယ် ပြေးရင်းလွှားရင်းခင်သိမ့်ဖင်ခေါင်းထဲကသုတ်ရည်တွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကသုတ်ရည်တွေကအပြင်ကိုပြန်စီးကျလာပြီး လမ်းပင်လျောက်ရခက်နေတာမို့ သူတို့လဲနောက်ကြောင်းပြန်လှည့်ကာအိမ်သာဆီကိုပြန်ပြေးပြီး ရေဆေးလိုက်ကြရတယ်၊ ဦးချစ်မောင်ကောခင်သိမ့်ပါ သိပ်ပြီးယုယမနေအားတော့ပဲ အလောတကြီးရေဆေးလိုက်ပြီးအိပ်ဆောင်ကိုအပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့သွားလိုက်တာ အိမ်ဆောင်ပေါက်ဝကနေထွက်လာတဲ့ ဒေါ်ပန်းအကြည်နဲ့တိုးသွားတော့
-တော်တို့လိုက်ရှာနေတာ ဘယ်သွားနေကြသတုန်း-

-သူ့အိမ်သာသွားခင်တာ မသွားရဲလို့လိုက်ပို့နေတာပါကွာ မင်းကလဲ ပူစရာမရှိ ကြံဖန်ပူနေရော-
-အို ရှင့်…ပူတယ်လို့ဘယ်သူကပြောတုန်း ကျုပ်က ကျုပ်သမီးလေးကိုပူတာတော့်၊ တော်တို့ကအိမ်သာကြီးဘေးကပ်လျက်ထားပြီး ဘယ်ထိများသွားတက်နေတာလဲမသိဘူး-

-ဟေ ဒီမှာအိမ်သာရှိတယ်လား ငါတို့ဖြင့်လိုက်ရှာတာမတွေ့လို့ ဟိုးနောက်ဖေးထိသွားတက်ရတယ် ဒါနဲ့ဘယ်သူတွေနိုးကြပြီလဲ-
-ဒီအချိန်ကြီးဘယ်သူနိုးဖူးလို့လဲ ကျုပ်ပဲနိုးသေးတာပေါ့ ကဲ ကဲ ကျုပ်အိမ်သာသွားလိုက်အုံးမယ်- ဆိုပြီးဦးချစ်မောင်နဲ့စကားအခြေအတင်များပြီး သူတို့ကိုတိုက်ထွက်သွားတော့မှ ခင်သိမ့်နဲ့ဦးချစ်မောင်လဲတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ သက်ပြင်းလေးချလိုက်ကြပြီး အိပ်ယာထဲပြန်ဝင်လှဲလိုက်ပါတော့တယ်၊

ခင်သိမ့်ကလဲ သီရိဘေးမှာပြန်ဝင်လှဲနေလိုက်ပြီး ဦးချစ်မောင်ကလဲသူ့အိပ်ယာမှာပြန်လှဲနေရင်း အိပ်ယာထဲရောက်တာဘယ်လောက်မှမကြာလိုက် ခြင်ထောင်ဘေးအစကိုမလိုက်ကာ သူ့ကိုကျောပေးလှဲနေတဲ့ခင်သိမ့်ဖင်ကြီးကိုသွားညှစ်လိုက်တော့ ခင်သိမ့်ကလဲနောက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး ဦးချစ်မောင်နားကိုတိုးကပ်လာကာ
-ဘာတုန်း အဖေကလဲ မောင်တို့ရှိနေတယ် ခဏနေအမေလဲပြန်လာတော့မှာ သမီးတို့ကိုမမိတာကံကောင်းတယ်မှတ်- ဆိုပြီးပြောလိုက်တော့
-ဘာအဖေတုန်း ခင်လေးကလဲ မောင်ကြီးလို့ပဲဆက်ခေါ်လေ-
-ဟာ………..ရှူးတိုးတိုး……ဘေးမှာသူများတွေရှိတယ်လေ မိသွားအုံးမယ် မောင်ကြီးလဲနားတော့လေ ခင်လေးလဲနားချင်ပြီ-
-မောင်ကြီးက ခင်လေးကိုဖက်ပြီးအိပ်ချင်တာ လာပါကွာ မိုးလဲမလင်းသေးဘူး အမှောင်ကြီးပဲရှိသေးတယ် မောင်ကြီးတို့ဖက်အိပ်ရအောင်ပါ-

-အမေပြန်လာတော့မယ်လို့ဆို မောင်ကြီးကဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ခင်တော့မောင်ကြီးကိုကြောက်တောင်လာပြီနော်-
-သူကအိမ်သာသွားရင်အကြာကြီးဆိုတာ ခင်လေးအသိဆုံးပဲဟာ ပြီးရင်မျက်နှာသစ်သွားတိုက်နဲ့ အရှေ့ဖက်ကစေတီလေးမှာပုတီးသွားစိတ်အုံးမှာလို့ ညကပြောနေတာ သူတော်တော်နဲ့ပြန်မလာပါဘူးကွာ နော် ခင်လေးမလာရဲရင် မောင်ကြီးအဲ့ဘက်လာခဲ့မယ်လေ- ဆိုပြီးသူ့ကိုယ်လုံးကိုလှိမ့်ပြီးဝင်လိုက်တော့ ခင်သိမ့်မျက်နှာလဲဇီးရွက်သာသာပဲဖြစ်နေပြီး အရှေ့ကသူ့သမီးသီရိကိုရင်းစိတ်မချကာနေတယ်၊ ဦးချစ်မောင်ကခင်သိမ့်ခြင်ထောင်ထဲရောက်သွားပြီးပြီးချင်း ခင်သိမ့်ကိုဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းထိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်တော့ ခင်သိမ့်လဲသီရိတစ်ယောက်နိုးလာလို့သူတို့ကိုမြင်သွားမှာစိုးတာနဲ့စောင်ကိုခေါင်းမူးခြုံလိုက်ပြီးနှစ်ယောက်သား စောင်အောက်မှာတင်နမ်းစုပ်နေလိုက်ကြတယ်၊

နမ်းရင်းနဲ့လဲခင်သိမ့်လက်တွေက ဦးချစ်မောင်ပုဆိုးကြားထဲကိုဝင်သွားပြီး သူ့အဖေလီးကြီးကိုဖြစ်ညှစ်ကိုင်နေလိုက်တော့ လီးကြီးကလဲချက်ချင်းမာထန်လာပါတော့တယ်၊ သူ့လက်ထဲမှာတောင်တက်လာတဲ့လီးကြီးကိုလဲစမ်းမိရော ခင်သိမ့်လဲလန့်သွားပြီး နမ်းတာကိုခွာလိုက်ကာ
-အို မောင်ကြီးတော်တော်ဆိုးနော် တချိန်လုံးထန်နေတာပဲ-
-ဒီလိုထန်အောင် ဟောဒီကကောင်မလေးကပြုစားထားတာကိုးကွ မကြိုက်ဘူးလား အမြဲထန်နေတာ-
-အို ကြိုက်ပါဘူးနော် ဒီမှာတော့ပူထူးအောင်ခံလိုက်ရတာပဲ-
-နောက်တော့ ခင်လေးကြိုက်သွားမှာပါကွာ ကဲ ခင်လေးမောင်ကြီးကိုလီးစုပ်ပေးမယ်ဆို-
-ဟင်း……..မောင်ကြီးကတော့လေ သီရိလေးတွေ့သွားမှာ တို့အရမ်းကြောက်နေမိတယ်ရှင့်-

-စောင်အောက်မှာပဲထိုင်စုပ်ပေးပါလားကွာ မောင်ကြီးစောင်ထဲကနေခေါင်းဖယ်ထာလိုက်ပြီး ဘေးကအရိပ်အခြေကိုကြည့်ပေးနေမယ်လေ- ဆိုပြီးသူ့ခေါင်းမှာခြုံထားတဲ့စောင်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်တော့ သူတို့ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ မြေးမလေးသီရိရတနာရဲ့မျက်လုံးတစ်စုံကအမှောင်ထဲမှာတလတ်လတ်တောက်နေတာကိုဦးချစ်မောင်တွေ့လိုက်ရပြီး အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားပြီး သေချာပြန်ကြည့်တော့မှ

သီရိရဲ့မျက်လုံးတွေကပကတိမှိတ်လျက်သားလေးပဲ၊ သူအမြင်မှားတာဖြစ်မယ်လို့တွေးနေလိုက်မိတဲ့အချိန် သူ့လီးတန်ကြီးကလဲချစ်သမီးလေးရဲ့ပါးစပ်ထဲစထည့်တဲ့အချိန်ကွက်တိဖြစ်သွားတော့ ပါးစပ်အတွင်းသားနုနုလေးနဲ့ သူ့လီးထိပ်ထိတွေ့တဲ့အခိုက်အတန့်လေးက ဦးချစ်မောင်ကိုကြက်သီးတဖြင်းဖြင်းထသွားစေပြီး ပါးစပ်ကပင်အသံများထွက်ကျလာအောင်ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်သွားတယ်၊

စောင်ထဲကနေလီးကိုကိုင်ပြီးစုပ်ပေးနေတဲ့ခင်သိမ့်ရဲ့လက်လေးတစ်ဖက်က စောင်အောက်ကနေထိုးထွက်လာပြီး သူ့အဖေရဲ့ပါးစပ်ကိုစမ်းလိုက်ကာ လက်နဲ့အုပ်ပေးထားလိုက်ရင်း ခင်သိမ့်ဟာလဲလီးတန်ကြီးကိုအထက်အောက်ဆွဲစုပ်ကာပါးစပ်နဲ့ဂွင်းထုပေးနေပါတော့တယ်၊ ဦးချစ်မောင်ကလီးစုပ်ခံနေရင်း စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်လာတော့ သီရိဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်ရင် သူ့မျက်လုံးလေးလှုပ်ခတ်သွားတာကိုမြင်လိုက်ရင်နဲ့ အမြင်ပဲမှားသလား တကယ်ပဲသူထင်သလိုသီရိနိုးနေသလားဝေခွဲမရတော့၊

ဒါနဲ့ပဲသီရိရဲ့ပါးပြင်လေးကိုလက်နဲ့ဆွဲလိမ်ကြည့်လိုက်တော့ သီရိတစ်ယောက်တုတ်တုတ်မှလှုပ်တာမမြင်ရမှပဲ သူအမြင်မှားကြောင်းလက်ခံလိုက်ပြီး လီးကိုအထက်အောက်ပွတ်ဆွဲကာစုပ်ပေးနေတဲ့ခင်သိမ့်ခေါင်းကိုထိန်းကိုင်ကာမှိန်းခံနေတော့တယ်၊

ခင်သိမ့်လဲဦးချစ်မောင်ကိုလီးစုပ်ပေးလိုက်တာ ၅ မိနစ်လောက်ကြာသွားတဲ့အထိ ဦးချစ်မောင်ကမပြီး မပြီးဖြစ်နေတော့ သူလဲမောသွားပြီးစောင်အောက်ကနေခေါင်းလေးပြန်ထွက်လာကာ
-မောင်ကြီးဟာက လွန်ကိုလွန်လွန်းတယ် ခုထိမပြီးသေးဘူးလား ဒီမှာခင်လေးပါးစပ်တွေညောင်းလာပြီရှင့် တော်ပြီ ကိုယ့်ဟာကိုထုတော့- ဆိုပြီးသူ့ဘေးမှာပြန်ဝင်လှဲချနေတဲ့ချစ်သမီးလေးရဲ့နဖူးကိုနမ်းလိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းအလွှာလေးတွေကိုနမ်းဖို့လုပ်တော့ ခင်သိမ့်ခေါင်းကဘေးကိုစောင်းလိုက်ပြီး
-မောင်ကြီးလီးကြီးကိုစုပ်ပေးထားတာလေ မရွံဘူးလား သွားတိုက်ပြီးမှနမ်းတော့ ခုမနမ်းနဲ့နော် မောင်ကြီး-
-မောင်ကြီးမရွံပါဘူးကွယ် ခင့်စောက်ဖုတ်ကော ဖင်ပေါက်လေးကိုတောင် တယုတယနမ်းရှုံ့လာပေးသေးတာပဲဟာ-

-အင်းပါ မောင်ကြီးသဘော မောင်ကြီးသဘော မောင်ကြီးကိုပြီးစေချင်ပြီ ခင်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲဟင် ဒီမှာတင်ထပ်ကုန်းပေးရမလား ကြမ်းလို့တော့မရဘူးနော် ဘေးမှာသမီးလေးရှိတယ်-
-မကုန်းပေးနဲ့ ပက်လက်ပဲလိုးကြစို့ကွာ ခင်ဒူးတွေပွန်းကုန်ပါ့မယ် ပေါင်ဖြဲပေးထားနော် ခင်စောက်ဖုတ်လေးကလဲမောင်ကြီးလီးကိုညှစ်စုပ်ပေးနော် မြန်မြန်ပြီးအောင်လို့- ဆိုပြီးခင်သိမ့်ကိုယ်ပေါ်ကိုတက်လိုက်ရင်း ပေါင်ကြားမှာနေရာဝင်ယူလိုက်ရင်း အမှတ်မဲ့ဘေးကိုကြည့်မိတော့ သီရိတစ်ယောက်သူတို့ကိုကြည့်နေတာကိုသိလိုက်ရပြီး သူသေချာကြည့်လိုက်တယ်ဆိုရင် သီရိမျက်လုံးတွေကပြန်မှိတ်သွားတာမြင်လိုက်ရတော့မှ သူ့မြေးမလေးလဲနိုးနေပြီး သူတို့အဖြစ်ကိုအစအဆုံးတွေ့သွားတာအသေအချာသိလိုက်ရတော့တယ်၊

စလိုးခါစတော့ ဘေးမှာမြေးမလေးကခိုးကြည့်နေတာမို့ ဦးချစ်မောင်စိတ်ထဲနည်းနည်းရှက်သလိုဖြစ်ပေမယ့် နောက်တော့ခင်သိမ့်ဒီအရွယ်တုန်းကပါကင်ပွင့်လို့ နှစ်ယောက်သုံးယောက်တောင်အလိုးခံပြီးပြီဆိုတာကိုပြန်အမှတ်ရသွားကာ သီရိလဲသူ့ဟာနဲ့သူဇာတ်လမ်းတော့ရှိမှာပဲ မရှိလဲကြည့်ပါစေဆိုပြီးသူ့ကိုလစ်လျူရှုလိုက်ကာ ခင်သိမ့်ကိုသာဖိဖိပြီးလိုးနေလိုက်တယ်၊

သူတို့လိုးနေရင်းနဲ့လဲ အိမ်သာသွားတဲ့ဒေါ်ပန်းအကြည်ပြန်ဝင်လာတာမို့ သူတို့လဲခဏငြိမ်ပြီးအရိပ်အခြေစောင့်ကြည့်နေလိုက်တာ ဒေါ်ပန်းအကြည်ကမျက်နှာကိုသဘတ်နဲ့သုတ်လိုက်ပြီး သူ့ခရီးဆောင်အိတ်ထဲကပုတီးကုန်းလေးကိုကိုင်ကာအပြင်ကိုပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်၊

အဲ့ကျမျပဲဦးချစ်မောင်လဲရှေ့ဆက်လိုးလိုက်ရင်း ခင်သိမ့်စောက်ဖုတ်ရဲ့ညှစ်အား သူ့ရဲ့လိုးအားနှစ်ခုပေါင်းပြီး သူ့လီးကြီးကနေသုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ပြီး သားအဖနှစ်ဦးသားတို့အိပ်ယာထပ်မှာမှောက်ခုံလေးလဲကျသွားရင်းမှေးခနဲ့ဖြစ်သွားပါတော့တယ်၊

စိတ်ထဲမှာတော့ခဏလောက်ပဲထင်ရပေမယ့် အပြင်လက်တွေ့မှာကြာတတ်တာ သဘာဝပဲမလား ခုလဲခင်သိမ့်နဲ့ဦးချစ်မောင်တို့ခဏပဲမှေးလိုက်ကြတာ ဟောက်သံများထွက်လို့အိပ်မောကျသွားတဲ့အထိဖြစ်သွားရော၊

အဲ့မှာဦးချစ်မောင်ရဲ့လက်မောင်းတစ်ဖက်က ပူခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး လန့်နိုးလာတော့ဘေးကိုကြည့်တယ် သီရိကအိပ်ယာကနိုးသေးဟန်မတူသေး ဒါပေမယ့် သီရိဘေးက သူ့အဖေတင်ထွဋ်နဲ့သန်းထွန်းတို့ခြင်ထောင်က လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ဖြစ်လာပြီး နိုးလို့မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ဖို့ပြင်ဆင်နေတယ်ဆိုတာသိလိုက်ရတော့ ဦးချစ်မောင်လဲအလောတကြီးခင်သိမ့်ကိုယ်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ကာ သူ့ခြင်ထောင်ဘက်ခြမ်းကိုလှိမ့်ဝင်သွားပါတော့တယ်၊

ဦးခြင်ထောင်လဲရောက်ပြီး မကြာခင်အချိန်လေးမှာတင် သီရိဘက်ခြမ်းခြင်ထောင်အစကမြှောက်တက်သွားပြီး တင်ထွဋ်ကကိုယ်တစ်ပိုင်းဝင်လာကာ သူ့သမီးနဲ့မိန်းမကိုနှိုးနေပါတော့တယ်၊ ဦးချစ်မောင်တစ်ယောက်ကံပဲအကောင်းလွန်နေတာလား မသိတော့ သို့ပေမယ့်သူ့ရဲ့ညာဖက်လက်မောင်းက တစ်ယောက်ယောက်ကရိုက်လိုက်လို့နာသွားဟန်ဖြင့် ခပ်ပူပူဖြစ်နေတယ်၊

သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ဘာမှသိပ်ထွေထူးမစဉ်းစားပဲ နတ်ကောင်းနတ်မြတ်တွေက သူ့ကိုရိုက်ပြီးသတိပေးတယ်ပဲထင်လိုက်တာပေါ့၊

ဒါနဲ့ပဲသူတို့လဲအိပ်ယာကိုသိမ်းဆည်းလိုက်ကြပြီး ထားဝယ်မြို့ထဲထွက်လည်လိုက်ကြပြန်တယ်၊ နေ့လည်ကျတော့ဘုန်းကြီးကျောင်းကအထုတ်အပိုးတွေကိုပြန်သိမ်းရင်း တောင်ငူကိုတစ်ခါတည်းပြန်လိုက်ကြတာပေါ့၊

အပြန်လမ်းမှာထူးဆန်းတာတစ်ခုက အသွားတစ်လျောက်လုံး အပျော်ကြီးပျော်နေပြီးအသံလေးစာစာ စာစာနဲ့ပြောတတ်တဲ့သာလီကာမလေး သီရိရတနာတစ်ယောက်ကအပြန်မှာငြိမ်နေပြီး သူ့အဖိုးဖြစ်သူဦးချစ်မောင်ကိုလဲ ခိုးကြည့်ခိုးကြည့်နေတာ ဦးချစ်မောင်မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ရတယ်၊

အပြန်လမ်းတစ်လျောက်မှာတော့ လူတွေကမကြာခဏနေရာချိန်းချိန်းပြီးထိုင်ကြပေမယ့် ဦးချစ်မောင်ကတော့ဂွင်နဲ့မို့ နောက်ဆုံးမှာသာဖင်မြဲအောင်နေရာယူထားလိုက်ပြီး သူ့ဘေးမှာဘယ်သူကျကျဆိုသလိုကံစမ်းနေပါတယ်၊

ခင်သိမ့်ကျတဲ့အခေါက်ဆိုရင်တော့အကောင်းဆုံးပေါ့ နှစ်ယောက်အတူတူစောင်ခြုံရင်း ဦးချစ်မောင်ရဲ့လက်တွေကခင်သိမ့်ဘောင်းဘီထဲထိုးနှိုက်ပြီးစောက်စိလေးကိုကလိရင်းတစ်လမ်းလုံးလိုက်ပါလာတယ်၊

တစ်ခါတစ်လေတော့လဲသီရိရတနာက သူ့အဖိုးနဲ့သူ့အမေကြားမှာဝင်ထိုင်ပြီး အမေ့လဲစကားမပြော အဖိုးဖြစ်သူလဲစကားမပြောနဲ့ ပွဲဝင်ဝင်ဖျက်တတ်သေးတာကလား၊

ဦးချစ်မောင်ကတော့ သူနဲ့ခင်ခင်သိမ့်တို့ရဲ့ဇာတ်လမ်းကို ဘယ်သူမှမပြောရပါပဲအော်တိုနေတဲ့သူတစ်ယောက်ကားပေါ်မှာရှိနေပြီဆိုတာ ကောင်းကောင်းကြီးရိပ်မိသွားပြီး အဲ့အကြောင်းကိုပါ ခင်သိမ့်ကိုမပြောပဲ သူ့ဟာသူလျင်သလိုလှုပ်ရှားဖို့သာတွေးနေလိုက်ရင်း တောင်ငူကိုပြန်ရောက်လာပါတော့တယ်။