တောမီးမရှို့ ရ (အပိုင်း ၃)

(21)
ကိုမြင့်မောင်ဆွတာနဲ့ပဲ စောက်ပတ်က
မတရားရွလာပြီးအလိုးခံချင်ဇောကြီးလွန်းလို့ ဖိုးထိုက်ကုတင်ပေါ်အမြန်တက် ပက်
လက်လှန် စောက်ပတ်ကြီးဖြဲကား အလိုးခံ
ပစ်တာ..တစ်နာရီနီးနီးကြမ်းကြမ်းလိုးပြီးမှ
လီးရည်တွေတစ်ဗျန်းဗျန်းပန်းထည့်လို့ အီ
ဆိမ့်မူးမိုက်သွားပြီး လက်ကလည်းဆုပ်မိ
ဆုပ်ရာ ဆုပ်ချေဆွဲထားပစ်မိတယ်။ဆယ်
မိနစ်လောက်နားပြီးဇောအရှိန်လျော့သွား
တော့မှ လက်ကိုဖြန့်ဖြည်ကြည့်တော့ မနီရဲ့ ဇာဘော်လီကြီးဖြစ်နေရော။သူ့မျက်နှာ
ကိုကြည့်လိုက်..ဇာဘော်လီကိုကြည့်လိုက်
လုပ်နေတော့ ဖိုးထိုက်ကဘာမှမသိသလို
အူကြောင်ကြောင်လုပ်ပြနေတာနဲ့စောက်
မြင်ကပ်လာပြီး ဇာဘော်လီနဲ့စောက်ရည်
တွေသုပ် ဖိုးထိုက်ပါးစပ်ထဲဆို့ထားပေးပစ်
တယ်။ဖိုးထိုက် ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့ဘာတွေပြောမှန်းမသိပြောချင်တာတွေပြောရင်းစောက်
ပတ်ကြီးကို ကုန်းယက်ပြီးချော့တော့လဲ
ပျော့သွားရပြန်တာပါပဲ..တတ်လဲတတ်နိုင်
ပါပေရဲ့..။
” အဆင်ပြေလို့ အေးအေးဆေးဆေးလိုးလို့ရတယ်ဆိုရင်လဲ ပိုကောင်းတာပေါ့
မောင်ရာ..မေ့လိုမိန်းမကြီးတောင်မှရင်ထဲ
ဆို့နင့်နေအောင်အလိုးခံထားရတာ မိနီလို
အပျိုလေးဆိုတော့မောင့်လီးကြီးနဲ့ အဆင်
မပြေမှာစိုးရိမ်ခဲ့တာပါ..ခိခိ သူ့အဖေကမေ့
ကိုလိုးတော့..မောင်ကသူ့ကိုလိုးပေါ့နော..
လိုးလို့ကောင်းလား.အပျိုစောက်ပတ် ”
” မေ့လိုတော့ ဘယ်ပေးတတ်ဦးမှာလဲ
မေရဲ့..မေက အပေးကောင်းလွန်းလို့ အခု
ထိတောင်လီးမချွတ်နိုင်ဘူး .မနေ့ညကလဲ
တစ်ညလုံးလိုးလို့မဝ,ဘူး..ညတိုင်းလာအလိုးခံပေးပါမေရယ်..နော် ”
မအေးတင့်ကသူအပေးကောင်းတာကို
ချီးမွမ်းခံရတော့တော်တော်ကြီးကျေနပ်နေမိတယ်။နှာကြီးတဲ့မိန်းမမို့အပေးကြမ်းတာ
တော့အမှန်ပဲလေ။နေ့ဖြစ်ဖြစ် ညဖြစ်ဖြစ်
ဖိုးထိုက်နဲ့အလိုးခံပေးနေဖို့ ဘယ်လိုမှဝန်မ
လေးတော့ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ခေါင်းညိတ်ပြမိ
တယ်..နေ့လည်ဆိုရင်ကိုမြင့်မောင်အလုပ်
သွားနေတော့ပိုအဆင်ပြေမှာပေါ့လေ..
” စနေနေ့တော့ မောင့်ဆရာမဆီသွားဖို့
မဖြစ်ဘူးနော်…အမေတို့ရွာကိုသွားရမှာ
ရှိသေးတယ်..တစ်ခေါက်တော့သွားမှဖြစ်
မှာ..ကတိပျက်လို့မရဘူးနော် မောင် ”
” မောင်က ကိုယ့်မိသားစုထဲမှာပဲ စိတ်ပါ
တာမေရ.အထူးသဖြင့်ဒီမယားကြီးပေါ့.ခ်ခ်
စောက်ပတ်ကြီးကဟဲဗီးကြီး..ယက်လို့ လိုး
လို့ကောင်းမှကောင်း..”
မအေးတင့် အသဲခိုက်အောင်သဘောကျသွားတယ်။
” ခိခိ..မိသားစုဆိုရင်တော့ မိချိုတို့သမီး
ငယ်တို့ကိုစရံချိတ်ပေးထားရတော့မယ်ကွ ဟီးဟီး..မိချိုဖင်ကြီးကြည့်ရတာချော့လိုး
ရင်ရလောက်ပြီ ဆရာ..ခ်ခ် နို့ ကြီးတွေကလဲမိနီနဲ့သိပ်ကွာတော့တာမဟုတ်ဘူး လုံး
နေတာပဲ..”
ဖိုးထိုက်ကရယ်ကျဲကျဲနဲ့မအေးတင့်နှုတ်
ခမ်းစူစူလေးတွေကိုပြွတ်ကနဲစုပ်နမ်းပြီး
” မေ့သမီးအငယ်လေးကဘာထူးလို့လဲ..
စောက်မွှေးတွေမှ မဲလို့ ထုပ်လို..အုံလိုက်
ကျင်းလိုက်ပေါက်နေပြီ ခ်ခ် မအေတူသမီး
ရွာမသွားခင်တစ်နေ့က ရေတွင်းမှာထမီအပြဲကြီးနဲ့ရေချိုးနေတာ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့
ထမီအပြဲကတည့်တည့်ကြီး..မောင်ရှိနေ
လျက်နဲ့သူ့စောက်ပတ်အကြာကြီးပွတ်ပြီး
ဆေးနေတာ စောက်စေ့ကြီးမှပြူးနေတာပဲ..ဟီးဟီး ”
မအေးတင့် မျက်လုံးတွေပြူးပြူးကျယ်
ကျယ်နဲ့အရောင်လက်လာတယ်။နှာထန်ရ
လွန်းလို့လည်း ဖိုးထိုက်လီးကြီးကိုမချင့်မရဲ
နဲ့ဆုပ်ညှစ်ထားမိတာ လဒစ်ကြီးပြူးထွက်
နေတာပဲ။
” လိုးရမှာပေါ့မောင်ရယ်..မိသားစုထဲမှာ
ကြိတ်လိုးနေရတာ အန္တရာယ်အကင်းဆုံး
နဲ့အချိုမြိန်ဆုံးအရသာပဲ..သမီးငယ်လေး
ကိုလဲဒီအရသာတွေပေးရမှာပဲပေါ့..ခ်ခ် သူ့
စောက်ပတ်ကြီးမြင်လိုက်တော့ မောင်လီးမတောင်လာဘူးလား..”
” ဟီးဟီး..လရည်တောင်စိမ့်တယ်..ခ်ခ်
အဲတုန်းကမေ့ကိုမလိုးရသေးတော့ မေမေ့
ထမီမှာ အဲလီးရည်တွေသုပ်ပေးခဲ့ပြီး မေ့ကိုလိုးခွင့်ရပါစေ လို့ဆုတောင်းခဲ့တာ ”
မအေးတင့်ကြက်သီးထ,အောင်ကျေနပ်
သွားမိပြီးပီတိတွေလျံဝေသွားရတယ်။သူ့
သားကသူ့ကိုလိုးချင်ခဲ့တာကြာပြီကိုး..လို့
သိလိုက်တော့စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။
ဘေးစောင်းခွပြီးအိပ်ရင်းစကားပြောနေရာ
က ဖြုန်းဆိုဖိုးထိုက်ကိုပက်လက်တွန်းလှဲ
လီးကြီးပေါ်ခွထိုင် လက်တစ်ဖက်ကလီး
ကြီးကိုင်ပြီးသူ့စောက်ပတ်ထဲတေ့ အိကနဲ
အိကနဲ ထိုင်ချတော့တာပဲ။ဒီလီးကြီးကြီးနဲ့
ဗွက်ပေါက်ပြီးထောင်းလမောင်းကျေတဲ့ထိ
အလိုးခံထားရပြီးပေမယ့် အရင်းထိခါနီးမှာ
တော့ နည်းနည်းအောင့်ချင်လာလို့မှေးပြီး
ထိုင်ချရသေးတယ်။လီးတစ်ချောင်းလုံးသူ့
စောက်ခေါင်းထဲမြုပ်နစ်သွားတော့မှဖင်ဆုံ
ကြီးကိုဝိုက် ဝိုက်ပြီးမမောနိုင်မပမ်းနိုင်မွှေ့
လိုးတော့တာပဲ။ဖိုးထိုက်ကလဲ နို့လုံးကြီး
တွေပင့်ညှစ်ဆုပ်ချေရင်း ခါးကိုကော့ကော့
ပြီးလီးကြီးကိုပင့်တင်ပေးတော့မအေးတင့်
သိပ်အားရတယ်။သိပ်ကျေနပ်တယ်။သိပ်
ပြည့်စုံနေတယ်။
” ကောင်းလားမောင်..ကောင်းရဲ့လား
မောင့်လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး မေ့စောက်
ပတ်ထဲထည့်ထားတာ အားရရဲ့လား..”
” ကောင်းတယ်မေ..တအားကောင်းပဲ.
ဆောင့်..ဆောင့်..မေ့စိတ်ကြိုက်ဆောင့်.
အားရအောင်လိုး.မောင်ကော့လိုးပေးထား
မယ်..စိတ်ကြိုက်လိုး..”
မအေးတင့်ကတော်တော်နှာထန်တာ။
စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေအောင်ထွက်ပြီး
ခဏခဏပြီးနေလဲ လိုးတာပဲ..မနားဘူး။
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးဆောင့်လိုးလိုက်..
ပဆစ်တုတ်ထိုင်ပြီးဝိုက်ချေလိုးလိုက်မမော
နိုင်မပမ်းနိုင်အကြာကြီးလိုးတာ။ဖိုးထိုက်
ကလဲအောက်ကနေပင့်ပြီး တစ်ဖုန်းဖုန်း
ကော့လိုးတာပဲ။ကော့လိုးလို့အားရရင်ခြေ
ဆင်းလျက်ခါးမတ်မတ်ထိုင်..သူ့အမေကို
သိုင်းဖက် နခမ်းကြီးစုပ်ငုံခဲပြီးပင့်ပင့်လိုး
တော့ သူ့အမေကဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ပြီး
ပြန်ဆောင့်..စောက်ရည်တွေဖိုးထိုက်ပေါင်
ခြံပေါင်ရင်း ဆီးခုံ လီးမွှေးတွေမှာရွှဲရွှဲနစ်စို
ထိုင်းနေတာပဲ။သူ့စိတ်တိုင်းကျလိုးနေတာ
တစ်နာရီကိုအေးအေးဆေးဆေးကျော်တဲ့
အထိလိုးနိုင် ဆောင့်နိုင်တယ်။
” မေအားရလိုက်တာမောင်ရာ..မောင်
လိုးပေးတော့နော်..မေသိပ်ကျေနပ်သွားပြီ
အကောင်းဆုံး အပြင်းဆုံး အသွက်ဆုံး နဲ့
မေ့ကိုလိုး..ပြီးရင်လီးရည်တွေအကုန်လုံး
ထည့်ပေး..ဗိုက်ကြီးအောင်လိုး ”
သူ့အသက်ကသုံးဆယ့်တစ်ပဲရှိသေးတာ..။ဖိုးထိုက်လိုးပုံနဲ့သေချာပေါက်ဗိုက်
ကြီးမယ်ဆိုတာ သူသိတယ်။ဖိုးထိုက်နဲ့လိုး
ပြီးကလေးလိုချင်တယ်လေ.ပက်လက်ကြီး
လှန်..ပေါင်ကြီးတွေမိုးပေါ်ကားထောင်ပြီး
ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံပစ်တယ်..
” လိုး မောင်..သွက်သွက်ကြီးလိုး..ပက်
ပက်စက်စက်လိုး..အင့် အင့် အင့်.အာ့.
ဆောင့်..အူးဟူး.ဆောင့် အိုးဟိုး ပြီးပြီ..
ပြီးပြီ မောင်ပြီးပြီ..မောင်ပြီးပြီ..ထည့် လီး
ရည်တွေအကုန်ထည့်..လီးကြီးပါထည့်.”

(22)
” ဟော..နီနီမြင့်တို့မောင်နှစ်မ..လာကြ
ထိုင်ကြကွာ..ဟင်းဟင်း..ထိုင် ”
ကျောင်းပိတ်ရက်မှာအဖွားတို့ဆီကိုသွား
ဖြစ်အောင်သွားရမှာဆိုတော့ စနေနေ့ကို
ဆရာမဆီလာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ဆရာနဲ့
တပည့်..မတွေ့လို့လဲမရမယ့်အတူတူစော
စောသွားတွေ့လိုက်တာပဲကောင်းမယ်ဆို
တဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ကျောင်းကအပြန်အဝတ်
လဲပြီးဆရာမအိမ်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။
ဒေါ်လဲ့သီရိဆိုတဲ့ဆရာမကပေါ့သေးသေး
တော့မဟုတ်ဘူး။အသက်ငယ်သလောက်
ပညာကြီးသလို ဖင်တွေရင်တွေလဲကြီးပြီး
တနှာလည်းအလွန်ကြီးတဲ့ဆရာမ။နှာကြီး
တာကိုဣန္ဒြေနဲ့မသိမသာထိန်းထားနိုင်ပေ
မယ့် ဖင်တွေရင်တွေကြီးတာကိုတော့ဘာ
နဲ့မှထိန်းမထားနိုင်ရှာဘူး။ဘယ်လိုထမီကို
ဝတ်ဝတ် လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း သူ့ခြေ
လှမ်းတိုင်းမှာ ဖင်ကြီးတွေက အလုံးလိုက် အလုံးလိုက်များ ထမီကိုဖောက်ထွက်လာမှာလားလို့ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင်
တက်လိုက်ဆင်းလိုက် ရမ်းခါနေတယ်။ဖင်
ကြားမြောင်းနက်ပြီးဖင်သားတွေကမို့မို့ကြီးတက်နေလေတော့ ထမီသားကသူ့ဖင်လုံး
တစ်လုံးစီနဲ့လိုက်တက်လိုက်ဆင်းမို့ဖင်လုံး
စင်းရာကိုရှင်းကနဲထင်းကနဲမြင်နိုင်တယ်။
ပေါင်တန်သွယ်သွယ်တန်းတန်းတွေကိုလဲ အချောင်းလိုက်ရှင်းကနဲမြင်နေရတာဘာနဲ့
မှထိန်းမရဘူး။ကျောင်းဆရာမဘဝမို့နို့လုံး
ကြီးတွေမပြကြလေအောင်ဘရာစီယာ မ
ဝတ်ရလို့သာ အမိန့်ထုတ်ထိန်းချုပ်လို့ရ
မယ်..ဘော်လီကျပ်ကျပ်ရင်ပုံရဲ့အောက်မှာ လဲ့သီရိရဲ့နို့လုံးကြီးတွေလျှံတက်ပြူးမို့ပြီး နို့
အုံသားဝင်းဝင်းတွေအတင်းခုန်ပေါက်နေ
ကြတာကိုလည်းဘယ်စည်းကမ်း ဘယ်
ဘော်လီကမှမထိန်းချုပ်နိုင်ကြပါဘူး။
တနှာကြီးတာကိုတော့ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်
မို့လင်ယူ အလိုးခံလိုက်ခြင်းနဲ့ထိန်းချုပ်ပါ
တယ်။ဆယ့်ကိုးနှစ်နဲ့လင်ယူပစ်တာနှာထ,
တဲ့ရောဂါကိုတော့သုံးနှစ်ကျော်ကျော်လေး
နှစ်နီးနီးတော့ငြိမ်သွားအောင်ထိန်းနိုင်ခဲ့ပါ
ရဲ့။လင်ကလဲဗလကောင်းကောင်းလီးကြီး
ကြီးနဲ့အားမာန်ထုတ်ပြီးထောင်းနိုင်ခဲ့ပါရဲ့..
သုံးနှစ်ကျော်တော့ဆေးစွဲရော။ဆေးချလိုး
ရင်ကြာကြာဆွဲနိုင်တယ်ဟ ဆိုတဲ့ပညာရှိ
တွေရဲ့စကားကိုကိုးကွယ်ပြီး မူးယစ်ဆေးဝါးရဲ့သားကောင်ဖြစ်သွားလိုက်တာ.အစ,
ပိုင်းလေးငားလတော့မှန်သလိုလိုပါပဲ။ကြာ
တော့ စကားတွေချည့်ပွားနေပြီးထင်သလို
လိုးနိုင်ဖို့နေနေသာသာ လီးမတောင်လာ
နိုင်တော့ပဲလုံးဝမလိုးနိုင်တဲ့ဘဝရောက်ခဲ့
ရတာငါးနှစ်လောက်ရှိရောပေါ့.။နံပါတ်ဖိုး.
ယာမ.အိုက်စ်..အားလုံးကိုဆရာကြီးဆိုတဲ့
အဆင့်ထိစွဲနေတော့မိန်းမလိုးဖို့လုံးဝစိတ်
မဝင်စားပဲ ဆေးသယ်ပေးရင်းဆေးရှူရရင်
ကျေနပ်နေတဲ့ဘဝပါပဲ။
လင်က ဒီလိုဘဝဆိုတာလဲ့သီရိသေသေ
ချာချာသိသွားတော့ သူ့နည်းသူ့ဟန်နဲ့ပဲသူ့ တနှာကြီးတဲ့ကိစ္စသူဖြေရှင်းတယ်။ဇာတ်မ
ရှုပ်အောင်ဘဝတူကျောင်းဆရာတွေ.အိမ်
ထောင်သည်တွေရှောင်ပြီးနောက်ကြောင်း
အေးတဲ့တပည့်လေးတွေကိုပဲခေါ်စားပစ်
တာပေါ့။လူပျိုပောက်လေးတွေဆိုတော့လီး
ကြီးပေမယ့်အလိုးမကျွမ်းတာတွေ့ရကြုံရတဲ့အခါ..လီးသေးသေးလေးတွေကြုံရတဲ့အခါမျိုးတော့စိတ်ကသည်းခံရတာပဲပေါ့။ဒီနေ့လည်းဖြိုးဝေဆိုတဲ့ကောင်လေးကိုစာ
ပြပေးမလို့ဆိုပြီးခေါ်ထားမိတာ..ကောင်
လေးကခပ်ငယ်ငယ်မို့မြင်သာထင်သာရှိရ
အောင် ပေါင်လယ်မရှိတစ်ရှိ စိမ်းပြာလဲ့လဲ့ဂါဝန်ပါးပါး ဖားလျားလေးကိုအထဲကဘရာအခံမပါပဲနဲ့ရှိရင်းစွဲနို့ လုံးကြီးလှိုင်းကြွသလို
ကခုန်နေကြတာမြင်သွားအောင်ဝတ်ပြပြီး
စောင့်နေတာပါ။စနေနေ့မှအေးအေးဆေး
ဆေးအထာပေးပြီးအလိုးခံဖို့ချိန်းထားခဲ့တဲ့
နီနီမြင့်တို့မောင်နှစ်မက ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမပါ
ရောက်လာတာမို့ သူ့နို့ သူ့ဖင်တွေကိုဆက်
ပြရခက် မပြရအခက်။နီနီမြင့်မပါပဲ ကျော်
ထိုက်တစ်ယောက်ထဲလာလိုက်ရင်တော့..
အီစီကလီလုပ်ပြီးချွတ်ပြရချင်ပြရပါစေပေါ့.
” ခ်ခ်..ကျော်ထိုက်ရယ်..ထိုင်ပါလို့ပြော
နေတာကို နားကြားလွဲပြီး ထောင်နေတာ
လား..ဟင်းဟင်း.. ထိန်းထားပါဦး ”
ဆရာမထန်တာကိုသိထားပြီးသားမို့ရုပ်
ပျက်ဆင်းပျက်တော့မဖြစ်နိုင်အောင်ထိန်း
နိုင်မယ်ထင်ပြီးမိနီနဲ့လိုက်လာခဲ့တာ။နို့ကြီး
တွေ ဖင်ကြီးတွေကိုတုံးလုံးနီးပါးမြင်လိုက်
ရတော့ ဘယ်ထိန်းနိုင်ပါ့မလဲ..သတိလက်
လွတ်နဲ့လီးကြီးက ဖျောင်းကနဲတောင်မတ်
လာပြီး လှုပ်တုတ် လှုပ်တုတ်ဖြစ်နေရော။
မိနီက မဆိုးပါဘူး ဝင်ပြောပေးတယ်..
” ဟူး…ဆရာမ ပစ္စည်းတွေကအကြီးကြီး
တွေ ပေါ်တင်မြင်နေရတာ..ဒါကြီးတွေကို
မြင်လို့မှ လီးမတောင်ဘူးဆိုရင် ပန်းသေ
နေလို့ပဲ ဟီးဟီး..နီ့မောင်လေးပစ္စည်းက စံချိန်မီဆရာမရဲ့ တောင်တာမှ တင်းတင်းမာ
မာကြီးကိုတောင်တာ..အတုတ်ကြီး..”
ဒေါ်လဲ့သီရိက ကျော်ထိုက်လီးကြီးဆီက
မျက်စေ့အကြည့်မခွာနိုင်ဘူး။
” ဟီး..နီနီမြင့်ကလဲ..တို့ဆရာတပည့်ပဲ
ရှိတာပါကွ..ပစ္စည်း ပစ္စည်းနဲ့.ကြားရတာ နားအရသာမရှိလိုက်တာ ခ်ခ်.ဘယ်သူမှ
မကြားပါဘူးကွ ပြောပါ..ဟိုနေ့ကကိုထိုက်
လီးကြီး နီနီ့ပါးစပ်ထဲမှာမြင်လိုက်ကတည်း
က အတုတ်ကြီးမှန်းသိပါတယ်..ဟီး အခု
မြင်ရတာတော့ အရပ်မြင့်သလောက် လီး
လည်းတော်တော့်ကိုရှည်တာပဲ ”
ရောက်ခါစ,ပဲရှိသေးတယ်..ထိုင်တောင်
မထိုင်ရသေးဘူး..ဒီလောက်ဆိုရင်တော့ဒီ
ဇာတ်လမ်း ရေတိမ်နစ်ပြီလို့ဖိုးထိုက်တွက်
လိုက်မိတယ်။ဒါပေမယ့်ဆရာမရဲ့နို့လုံးကြီး
တွေ..ဖင်ဆုံမို့မို့ဖောင်းဖောင်းဆူဆူဖြိုးဖြိုး
ကြီးတွေ..ဂါဝန်ပါးပါးအောက်ကပေါင်ရင်း
ခွဆုံမောက်မောက်ခုံးခုံးကြီးတွေကသူ့ကို ရုန်းမထွက်ချင်အောင်သွေးဆောင်နေကြ
တော့ သွားရည်တစ်မျှားမျှားပေါ့။လီးရည်
ကြည်တစ်စိမ်စိမ့်က တကယ်ထွက်တာ။
” ဟို..ဟို..ဆရာမ မောင်နှစ်မချင်းလိုးတဲ့ကိစ္စလေ..ခ်ခ်. ဟို..အဲဒါလေးနီ့ကိုပြော
ပြ..အဲ.. ဇာတ်လမ်းလေး ခ်ခ် ”
” ခ်ခ်..ဆရာမကိုယ်တွေ့တွေလား..ဘာ
လဲ နီနီမြင့်ကအခုထိဇာတ်လမ်းမစ,ရဲသေး
ဘူးလား..ဟီးဟီး..အဲအသီးကစားလို့သိပ်
ကောင်းတာနော..မြန်မြန်စ,တော့.ဆရာမ
ဆို အစ်ကိုကနှစ်ယောက် မောင်လေးတစ်
ယောက်..ခ်ခ် အနားကိုမယူရဘူး…ဆယ့်သုံးနှစ်သမီးကတည်းကလင်ရတဲ့အထိပဲ..
ခုချိန်ထိတောင်မောင်လေးက အလုပ်နား
ရင်လာလာလိုးတုန်း..”
မိနီ မျက်လုံးတွေဝင်းလက်လာပြီးနှုတ်
ခမ်းတွေလျှာနဲ့ယက် ယက်လာပြီ။ဖိုးထိုက်
ကိုမျက်စေ့တစ်ဖက်အသာမှိတ်ပြ လဲ့သီရိ
အနားဖင်တိုးရွှေ့ ပြီး
” ပြောပြလေဆရာမ..နီ စိတ်ပါတယ် ”
” ခ်ခ်..ရှည်တယ်ကွ နီနီမြင့်ရ.ဆရာမတို့
က မျိုးနဲ့ရိုးနဲ့လာကြတာ အမေလဲဒီလိုပဲ ခ်ခ်..ခု နီမြင့်အိမ်ပြန်ပြီး ဆရာမယောကျာင်္း
ခရီးထွက်လို့ ဒီမှာကိုထိုက်တစ်ညအိပ် အ
ဖော်လုပ်ပေးမယ်ဆိုတာလေး ပြောပြပေး.
ဖြစ်တယ်မလား..”
” ဟွန့်..ဆရာမဖင်ကြီးနဲ့ဆိုရင် ကိုထိုက်
တော့ ခ်ခ်..ခ်ခ် ”

(23)
” ကောင်မလေးနော်.ခ်ခ် ပြော.ဘာဖြစ်
မှာလဲ..ဆုံးအောင်ပြော..ဆရာမဖင်ကြီးနဲ့
ဆို ကိုထိုက်တော့..ဘာဖြစ်မှာလဲ..ခ်ခ် ရပ်
မထားနဲ့ ဆုံးအောင်ပြောသွား..ခ်ခ် ”
လဲ့သီရိက နို့ လုံးကြီးတွေလှိုင်းထ,သွား
တဲ့အထိ ကိုယ်လုံးလေးကိုရှေ့နောက်ယိမ်း
ခါပြီးတစ်ခိခိရယ်ရင်း မိနီရဲ့ဖင်ကြီးကိုဆွဲဆွဲ
ဆိတ်မေးတော့မိနီပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့လျှာကလေးတစ်လစ်ဖြစ်သွားပြီး
” ခိခိ..ကိုထိုက်လီးကြီး ဆရာမရဲ့ဖင်ကြီးနဲ့ပေါင်ကြားထဲတင် မြုပ်သွားမှာပဲ လို့ပြောမလို့ပါ..ဟီး.ဆရာမကတော့လေသူများ
စိတ်လာအောင်သိပ်ဆွတတ်တာပဲ ခိခိ ”
မိနီကသူ့ဆရာမပုခုံးကိုလက်သီးဆုပ်က
လေးနဲ့တစ်ဖတ်ဖတ်ထုနေရင်း ပိုပြီးရင်းနှီး
လာသလိုခံစားလာမိလို့ခါးကျဉ်ကျဉ်လေး
ကိုဖက်မိတာပေါ့။
” အို အို..ခ်ခ် ပြောပြောဆိုဆိုလေးလဲ
ဖက်ပါနော် ခ်ခ်..အာ့..ဂါဝန်တော့ဆွဲမလှန်
နဲ့လေကွာ..ခ်ခ် ခ်ခ် ပေါ်ကုန်ပြီ..”
ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့ပဲ သူ့ဂါဝန်တို
တိုလေးကိုပွတ်ဆွဲပင့်တင်တော့..လဲ့သီရိ
က ဖိုးထိုက်မြင်အောင်ပြချင်စိတ်နဲ့ ရုန်းသ
လိုလို ဖယ်သလိုလိုဟန်ဆောင်လူးလွန့်ပြီး ဂာဝန်အောက်အနားစ,ကိုလှန်ထားပေးပစ်
လိုက်တယ်။ဇာပင်တီအဖြူခြောက်ရောင်
ပါးပါးလေးဝတ်ထားတော့ စောက်မွှေးတွေ
အုံလိုက်ကျင်းလိုက်က ဇာပေါက်တွေရဲ့အ
ကြားကထိုးထိုးထောင်ထောင်ထွက်နေကြ
တာမြင်ရတာမို့ ဖိုးထိုက်တံတွေးကိုတောင်
ခက်ခက်ခဲခဲမျိုချရတယ်။မြင်းကမလှုပ် ခုံကလှုပ် နေပေမယ့် မိနီကရှိနေသေးတော့
လဲ့သီရိကိုအခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလို့လဲမဖြစ်
သေးဘူး။လီးကလည်းတောင်လှပြီ…
” အိမ်ပြန်တော့ကွာ နီ..နေဝင်သွားလိမ့်
မယ်..လမ်းမှာစိတ်မချဘူး ပြန်တော့..”
” ဟော..နှင်ပြန်ပြီ..ခ်ခ်.ကိုထိုက် နင်ဟာ
လေ..အချိန်တွေတစ်ညလုံးပါဟဲ့..ဟီးဟီး
အေးပါ အေးပါ..ဆရာမဖင်ကြီးကိုသာ နင်
နိုင်အောင်ဖြိုရင်းနေခဲ့တော့ ခ်ခ်..အိမ်ပြန်
လာရင်တော့ နင့်လီးသာပြန်ပါလာအောင်
ကျိုးစား..ဟီဟိ ”
မိနီဖင်ကြီးခါရမ်းခါရမ်းနဲ့သူတို့အနားက
ထွက်သွားပြီးအိမ်တံခါးပေါက်ကနေထွက်
သွားတဲ့အချိန်ထိစောင့်နေရတာကိုကသိပ်
ကြာလွန်းနေသလိုပဲ။အပြင်ရောက်လို့ တံ
ခါးပြန်ပိတ်ပေးပြီးအမြင်ရတော့မှပဲလဲ့သီရိ
အနားကိုတိုးကပ်သွားတော့ ဂါဝန်အနားစ,ကိုပင့်ထားလျက်ပဲပြုံးစေ့စေ့နဲ့ကြည့်နေ
တာကိုမြင်ရတယ်။ဘယ်ကစ,ပြောရမယ်
မှန်းလဲမသိနိုင်တော့လောက်အောင်သတိ
တွေ အသိတွေပျက်ယွင်းသွားပြီမို့လဲ့သီရိ
နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာရပ် လက်တစ်ဖက်နဲ့
ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုဝိုက်ပြီးဖက် ကျန်တဲ့
လက်တစ်ဖက်နဲ့သူ့ဇာပင်တီပေါ်ကအုပ်ပြီး
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပင့်ကိုင်လိုက်မိတယ်။
ရမ္မက်ထန်တဲ့စကားလုံးတွေ ပိုးစိုးပက်စက်
ရသေ့စိတ်ဖြေပြောရင်းစောက်ရည်စိမ့်နေ
တဲ့ လဲ့သီရိခမျှာလည်းဖိုးထိုက်ကမပြောမ
ဆိုသူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပင့်ကိုင်လိုက်တာခံရတော့ရှိန်းကနဲဖိန်းကနဲအကြောတွေစိမ့်တက်လာပြီးကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထ,
လာတာမို့ ဖိုးထိုက်မျက်နှာကိုမျက်လုံးချင်းဆိုင်မော့ကြည့်တော့
” စောက်မွှေးတွေက ထူပြိန်းနေတာပဲ
နော်..အူယားစရာကြီး..”
နှစ်ယောက်သားတိတ်ဆိတ်နေလို့စိတ်
တွေတင်းကျပ်နေမိခဲ့ရာက ခုလိုစကားသံ
ကြားလိုက်ရတော့လဲ့သီရိရဲ့စိတ်တွေပြန်ပြီး
သက်တောင့်သက်သာလေးဖြစ်သွားတယ်
” ဟင့်..တောရှင်းပေးရမှာလား ခ်ခ်. ”
ဖိုးထိုက်ကစောက်ဖုတ်ကြီးကိုတစ်ချက်
ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး
” ဟင့်အင်း..သားကဒီလိုစောက်မွှေးထူ
ထူကြီးမှသိပ်ကြိုက်တာ..”
လဲ့သီရိမျက်လွှလေးပြန်ချ ဖိုးထိုက်ရဲ့လီး
ကြီးကိုပုဆိုးပေါ်ကဖွဖွအုပ်ကိုင် တစ်ခိခိနဲ့
အသံထွက်အောင်နို့ လုံးကြီးတွေလှုပ်လှုပ်
ရယ်ပြီး
” သား..တဲ့ ခ်ခ်..လီးကြီးကိုမှအားမနာ
ခ်ခ်..အလိုးခံရမှာတောင် တွန့်သွားတယ်.
မနဲ့မောင် တော့လုပ်လိုက်ကွာ.နော်မောင်
ခ်ခ်..ပြန်ပြင်ပြော… မောင်ကဘယ်လိုမျိုးမှ
ကြိုက်တာလဲ လို့ ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” ဟင်းဟင်း..မောင်ကဒီလိုစောက်မွှေး
ထူထူစောက်ဖုတ်ကြီးမှသိပ်ကြိုက်တာ..
သိပ်လိုးချင်တာ..ဟီးဟီး ”
ပြောရင်းဆိုရင်း ဖိုးထိုက်ကပင်တီထဲကို
လက်လျှိုသွင်းထည့်ပြီး လက်ဖမိုးနဲ့ပင်တီ
ကိုအောက်တွန်းတွန်းချရင်းစောက်ဖုတ်
နှိုက်နေတော့ လဲ့သီရိမျက်စောင်းလေးထိုး
ပြီးလီးကြီးကိုညှစ်တယ်။စောက်ဖုတ်နှိုက်ခံ
ရတာကြိုက်ရလွန်းပေမယ့် အားရပါးရကြီးအနှိုက်ခံ အနှူးခံပစ်လိုက်ချင်တာလေ..
” ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာလေကွာ မောင်ကလဲ..လဲ့အိပ်ခန်းထဲက လဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ
လဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုနှိုက်..လဲ့စောက်ဖုတ်
ကြီးကိုလိုး..ခ်ခ်..မောင့်လီးကြီးနဲ့နာနာကြီးလိုး..လာ ခ်ခ်.. မ,ပင်တီပါချွတ်ပေးမယ် ”
အိပ်ခန်းဆိုပေမယ့် ခြေလေးငါးလှမ်းဆို
ရောက်ပြီလေ.။လဲ့သီရိ ဖိုးထိုက်လီးကြီးကိုမချင့်မရဲနဲ့ဆွဲညှစ်ပြီးအိပ်ခန်းဖက်လှည့်
လျှောက်သွားရင်းဂါဝန်ကြီးကိုပင့်ချွတ်နေ
တော့ဖင်လုံးကြီးတွေကတစ်လုံးချင်းလှုပ်
လှုပ် တုန်တုန်နဲ့မြင်နေရတာက ဖင်လိုးပစ်
ချင်စိတ်တောင်ပေါက်လာရတယ်။လဲ့သီရိ
ဆိုတာကလည်း..အရိုင်းလေးမှမဟုတ်ပဲ..
သိနေတာပေါ့။သူ့ဖင်ကြီးရဲ့ဆွဲအားကို
ဘယ်ယောကျာင်္းသားမှရုန်းမထွက်နိုင်ဘူး
ဆိုတာ သူ့အတွေ့အကြုံ အရသိနှင့်ထား
ပြီးသား။တစ်ချို့ ကောင်လေးတွေဆိုဒီဖင်
ကြီးကိုဒီလိုမြင်လိုက်ရပြီး ကုတင်ပေါ်ကို
တက်..သူ့အပေါ်မှောက် ထမီလှန်လိုက်ပြီ
ဆိုတာနဲ့လီးရည်ပြွတ်ပြွတ်ပန်းထွက်သွားရတာမျိုးကိုတောင်ကြုံခဲ့ရဖူးသေးတယ်။သူ့
တွေ့ ကြုံရသမျှ များသောအားဖြင့်တော့
ကောင်လေးတွေ လီးရည်အထွက်မြန်ကြ
လွန်းလို့ သူအားမလိုအားမရဖြစ်ခဲ့ရတာ
ချည့်ပါပဲ။အခုလဲဒီဖင်ကြီးမြင်ရင်ဖိုးထိုက်
ဘယ်လိုများတုန့်ပြန်မလဲဆိုတာသူသိပ်သိ
ချင်နေမိတယ်လေ
ကုတင်နံဘေးရောက်တော့သူ့လက်ထဲ
ဂါဝန်လေးကိုခြေရင်းကအဝတ်ခြင်းလေး
ထဲလှမ်းပစ်ထည့်လိုက်ပြီးဇာပင်တီလေးကို
ချွတ်မယ်လုပ်တော့ ဖိုးထိုက်ကလက်ဦးနေ
ပြီ။သူလဲဘယ်အချိန်ကအဝတ်အစားတွေ
ချွတ်လိုက်တယ်မသိဘူး..တုံးလုံးကြီး။လီး
ကြီးကတော်တော်ကြီးတယ်..အရပ်မြင့်သ
လိုလီးလဲအရှည်ကြီးပဲ။သူ့လင်လီးလည်း
ဒီလောက်ပဲထင်တာပဲလေ.. အလိုးမခံရတာကြာတော့မှတ်တောင်မမှတ်မိတော့
ဘူး။အရင်ကအလိုးခံခဲ့ဖူးတဲ့ကောင်လေး
တွေရဲ့လီးအားလုံးထက်ပိုကြီးတာတော့ထူးထူးခြားခြားမို့သတိထားမိတယ်။သူက
ပင်တီလေးကိုဖင်လုံးကြီးတွေပေါ်လိပ်ပြီး
အောက်ကိုချွတ်ချလာရင်း.
”  မ,ကိုဖင်လိုးပေးမယ်နော်..ဖင်ခံဖူး
တယ်မလား.”
” အို့ အို့….ဟင့်အင်း.ဖင်မခံရဲဘူး..ခံဖူးဘူး..စောက်ပတ်ပဲလိုး..စောက်ပတ်ပဲ ”
” ဖင်ပဲကွာ ”
” အာ မောင်ကလဲ..စောက်ပတ်ပဲလိုးပါဆို..စောက်ပတ်ပဲ ဖင်ခံရမှာမရဲသေးလို့ပါ
မောင်ရာ..စောက်ပတ်ပဲလိုးနော်  ”

” ဖင်ပဲကွာ ”

(24)
ကိုထိုက်ကလဲ့သီရိရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို
လက်ဖဝါးလေးနဲ့အုပ် လက်ချောင်းလေး
တွေနဲ့စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကိုရော စောက်
ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကိုပါလျှောတိုက်
ရွေ့လျှားကစားပေးနေရင်း သူ့မျက်ဝန်းကိုခပ်ကြာကြာလေးစိုက်ကြည့်နေတော့ သီရိ
ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးခပ်ကျဲကျဲလေးချဲပေးထား
ပြီးစောက်ပတ်ကြီးရဲ့အခြေကိုလက်ဝင်လာ
အောင်ဟ,ပေးလိုက်တယ်။လက်ညှိုးရယ်
လက်ခလယ်ရယ်ပူးလျက်စောက်ခေါင်းထဲ
စိကနဲအသံပေးပြီးဝင်လာတော့မှနှာခေါင်း
လေးရှုံ့ ပြပြီး.ပားစပ်ကလေးဟ, လေပူကြီး
တစ်ချက်မှုတ်ထုတ်တယ်။အာခံတွင်းက
ကြာညိုနံ့သင်းသင်းလေးကိုရှိုက်ယူနမ်းရ
တော့ စောက်ဖုတ်နံ့ကိုတမ်းတမိလာသလို
ပဲ..လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ကွဲကြောင်းထဲ
အမြောင်းလိုက်ပွတ်လျှောပေးနေမိတယ်။
သီရိကမျက်ဝန်းအကြည့်ကို လီးကြီးနဲ့ သူ့
စောက်ပတ်ဆီလွှဲလိုက်ပြီး
” ဟား….အဲစောက်ပတ်ကြီးက လီးဆာ
နေတာမောင်ရဲ့..စောက်ပတ်ကြီးအရင်လိုး
ပြီးမှဖင်လိုးပေးနော်..မ,လဲမောင်တောင်းမှ
ဖင်တောင်ခံချင်လာပါပြီ ခ်ခ်..ထူးပါဘူး အ
ကုန်လိုးကွာ..စောက်ပတ်ထဲတစ်ချီလိုးပေး
ပြီးရင် မ,တစ်ကိုယ်လုံးမောင့်အလိုကျပဲ ”
ကိုထိုက်က သူ့လီးကြီးကိုစောက်ပတ်အ
ခြေမှာတေ့ထိုးထည့်ထားရင်းပါးနှစ်ဖက်ကို
လက်ဖဝါးတွေနဲ့ညှပ်မော့ပင့်ယူပြီးလဲ့သီရိ
နှုတ်ခမ်းတွေကိုအကြာကြီးစုပ်ယူနမ်းနေ
တော့ သီရိပြန်နမ်းရင်းအလိုးခံပစ်ချင်စိတ်
တွေအတင်းထန်လာတယ်။လီးကြီးကိုသူ့
ရဲ့စောက်ပတ်အခြေပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာအတင်းညှပ်ပြီးဖိုးထိုက်ကိုတအားဖက် ဖင်
ကြီးကော့ကော့ထိုးနေရာက လီးကိုကိုင်ပြီး
သူ့စောက်ခေါင်းမှာတေ့တေ့ညှပ်ပေးနေ
ရင်း ဆက်ကာဆက်ကာ အတင်းညှောင့်
နေတော့တာပဲ။သူသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာလည်း ဖွင့်ပြောပြီးဖြစ်နေပါလျက်ခု
ထိလိုးမပေးသေးတော့ လီးဆာလောင်မှု
တွေက ပိုသထက်ပိုပြီးပြင်းပြလာတာမို့သူ
ပဲစောက်ရည်တွေစိမ့်ထွက်လာရတာပေါ့။
လီးဒစ်ထိပ်မှာစောက်ရည်တွေနဲ့ချောကျိ
လာပြီးစောက်ခေါင်းထဲကိုလဒစ်ဖျားဝင်ဝင်
သွားတာခံစားသိနေတော့ကိုထိုက်နမ်းနေ
တာကိုခွာလိုက်ပြီး သူ့ကိုမျက်လုံးချင်းဆိုင်
ကြည့်တယ်လေ။လဲ့သီရိလည်းမျက်လုံးက
လေးတွေရီဝေဝေနဲ့ပြန်ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းကလေးတုန်တုန်ရီရီနဲ့ လေသံလေးတိုးတိုးထွက်လာတယ်..
” လိုးပေး…”
သူ့လက်ထဲကသွက်သွက်ကြီးရုန်းထွက်
ပြီးကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်ပက်လက်လန်
ကုတင်ဘေးဘောင်တန်းပေါ်ခြေဖဝါးနှစ်
ဖက်တင်..စောက်ဖုတ်နခမ်းသားထူထူကြီး
တွေပြဲပွင့်နေအောင်ပေါက်နှစ်လုံးကိုကား
ကားကြီးဖြဲထားပေးတဲ့ လဲ့သီရိကိုကြည့်ပြီး
ဘယ်လိုပုံစံအလိုးခံချင်နေတာလဲဆိုတာ
ဖိုးထိုက်သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။သူ့အရပ်
ကနည်းနည်းမြင့်နေပြီး ကုတင်ကနိမ့်နေတာမို့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးဆွဲယူတာမြင်မိလို့
လဲ့သီရိက အလိုက်တသိခါးလေးကော့ပြီး
ဖင်ကြီးချွထားပေးတော့ စောက်မွှေးထူထူနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကဖောင်းမို့ ဖူးတက်နေတာမြင်ရတယ်။စောစောတုန်းကရှိနေခဲ့တဲ့စောက်ပတ်ယက်ချင်စိတ်က အခုလိုမျိုး
ကော့ပင့်တင်ပေးထားတဲ့စောက်ဖုတ်ဖူးဖူး
ကြီးကိုမြင်လိုက်ရတဲ့အခာပြန်ပေါ်လာတာကိုဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ပဲရုတ်တရက်
လျှာပြားကြီးနဲ့ယက်ပြီးစုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တာ
မထင်မှတ်ပဲအယက်ခံလိုက်ရတဲ့ လဲ့သီရိ
ကြက်သီးတွေဖျဉ်းကနဲထ, စောက်စေ့ကြီး
တုန်ထွက်လာလို့  အသံကုန်အော်ပြီးဖင်
ဆုံကြီးဆတ်ခါဆတ်ခါ ပင့်ပင့်တင်ပေးနေမိပါလေရော။
စောက်ပတ်ယက်ရတဲ့အရသာ ကြိုက်မိ
ပြီဆိုမှတော့အဲဒီလောက်အစ,ဆွဲမိသွားပြီ
ဆိုရင်နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့မလွယ်တော့ဘူး
လေ။စောက်ပတ်ရဲ့အနံ့ကိုက ရင်ထဲကိုစိမ့်
ပြီးပျံ့ ဝင်သွားတာငြိမ့်နေတာပဲ..အနံ့ပြင်း
လေ အဲစောက်ပတ်ကိုတပ်မက်စွဲလန်းမေ့
မရလေလေပဲ။ပြန်တွေးမိတိုင်းလီးတောင်
လာပြီး အဲဒီစောက်ပတ်ကြီးကိုမှပက်ပက်
စက်စက်လိုးပစ်ချင်လာလေပဲ။အရသာကို
ခွဲခြားခံစားတတ်နိုင်လွန်းတဲ့လျှာကလည်း စောက်ပတ်ကြီး စောက်မြောင်းကြားကြီးကိုထိမိထိုးမိလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ ဘယ်ရာနဲ့မှ
နှိုင်းယှဉ်မရတဲ့နူးညံ့လွန်းမှုကို ချက်ချင်းခံစားမိပြီးသားဖြစ်သွားပြီ။နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာက
လည်းအဲဒီနူးညံ့မှုကိုသိတာပဲပေါ့..စောက်
ပတ်ကြီးရဲ့ နူးညံ့မှုုကိုသိတဲ့နေရာမှာလက်
နဲ့ထိလို့သိရတဲ့အရသာနဲ့ကကြမ်းတမ်းပြီး
လီးနဲ့ထိ နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိ လျှာနဲ့ထိလို့သိရတဲ့
အရသာကပိုနူးညံ့ပြီး ပိုအသေးစိတ်ကျလို့
ပိုသိမ်မွေ့စွာခံစားရလွန်းတယ်။စောက်စေ့
လေးကိုစုပ်ရ ယက်ရတာကလည်းဒီလိုပါပဲ
စုပ်လို့ယက်လို့ အားမရနိုင် မဝ,နိုင်အောင်
အရသာရှိတယ်လေ။အားမရတော့သီရိရဲ့
စောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်းလေးတွေထိုး
ထည့်ပြီးဆော့မွှေရင်းဆောင့်လိုးပေးနေမိ
တာပေါ့။စောက်ပတ်ထဲမှာစောက်ရည်က
အတောမသတ်နိုင်အောင်စိုစိုရွှဲနေတော့
ပါက်ပေါက် ပေါက်ပေါက်နဲ့အသံတွေထွက်
နေတာရမ္မက်ထန်စရာမို့ နှာကြီးတဲ့ဆရာမ
ဖင်ကြီးပင့်ကော့ထားတာ အောက်ကိုပြန်
မကျနိုင်တော့ဘူး။ခံစားမှုတွေအမြင့်ဆုံးကိုရောက်နေမှန်းသိလိုက်လို့ ခပ်သွက်
သွက်ကြီးဆယ်ချက်ဆယ့်ငါးချက်လောက်
ဆောင့်လိုးထည့်ပေးလိုက်တာ လဲ့သီရိအ
သံကုန်အော်ပြီးကိုယ်ကြီးတောင့်နေတာအကြာကြီးပဲပေါ့။အရှိန်သေတော့မှဘုံးဆို
ကိုယ်လုံးကြီးပြုတ်ကျလာတော့ ဖင်ကြီးက
ခေါင်းအုံးပေါ်တည့်တည့်..စောက်ဖုတ်ကြီး
က ဟ,တတနဲ့ပြူးပြူးပြဲပြဲ..စောက်ရည်က
တစ်ရွှဲရွှဲပါပဲ။
လဲ့သီရိခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့ပါးစပ်လေးဟ,
ပြီးအသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းနေရတယ်။သူ
စောက်ပတ်ခဏခဏအယက်ခံခဲ့ရဖူးပေမဲ့
အခုလိုတစ်ခါမှပြီးတဲ့အဆင့်ထိအယက်မခံ
ရဖူးတော့ ဒီလိုလဲပြီးရတာပါလားလို့အံ့ဩ
စိတ်နဲ့အတူရင်မှာလှိုင်းထ, မူးမေ့မတတ်ခံစားနေရတယ်လေ။အဲဒီအချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့
ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ရင်ပတ်အထိတွန်း
တင်ခံလိုက်ရပြီးသူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလီး
ကြီးတစ်အိအိထတိုးဝင်လာတော့တာပာပဲ။
” အို..အိ..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်..အာ့ဟာ့.
ဖြည်းဖြည်း မောင်..လဲ့စောက်ပတ်ကလီးနဲ့
မတွေ့တာကြာပြီ..ဖြည်းဖြည်း..အိုးဟို့ အို့
ကြီးလိုက်တာကွယ်…ဟင့် ”
သူ့လင်လီးထက်ပိုကြီးတယ်ဆိုတာခုမှပဲ
သေသေချာချာသိလိုက်မိတော့တယ်။ အ
ခုလောက် သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာပြည့်သိပ်
တင်းကျပ်နေအောင် သူတစ်ခါမှအလိုးမခံခဲ့ရဖူးဘူးလေ.
” ထည့် မောင်..အင်း အင်း  ဆွဆွလိုး
ပြီးထည့်..အာ့ ဝင်တယ်မောင်..အူးဟူး အ
ရှည်ကြီးပဲ..ထိတယ်ကွယ်..အင့် အင့်.အာ့
တအားထိတယ်..ရင်ထဲဆို့နေပီ..အားဟာ့
အင်း..ဆောင့် မောင်..လိုး လိုး..အားဟား
ဆောင့်သာဆောင့်..ကောင်းလို့အော်တာ.
ဆောင့်.လိုး လိုး..အားရတယ်မောင်ရေ..
အသေလိုး… အသေသာလိုး..လိုး ”

(25)
ပြွတ် ပလွတ် စွတ် ဖောက် ဖောက် ဖုံး.
လိုး မောင် လိုး လိုး..ဆောင့်..ကြိုက်လား
မောင်..
ကိုထိုက်စကားပြန်မပြောနိုင်ဘူး။စောက်
ပတ်နဲ့လီးထိပွတ်နေတဲ့အရသာကိုအာရုံခံ
စားနေတော့ စကားပြောရင်လိုးရတာစိတ်
ပြောင်းပြီး အရသာတွေရောထွေးကုန်တာ
ပော့ပျက်ပျက်ဖြစ်သလားလို့ ထင်တယ်။လဲ့
သီရိကသူမေးတာပြန်မဖြေတော့ အပေးမ
ကောင်းလို့များပြန်မဖြေတာလား လို့တွေးမိတာမို့ ကုတင်ဘေးဘောင်တန်းကိုလက်
နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲအားပြုပြီးဆောင့်လိုးချက်
တိုင်းကို ဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပင့်တင်ပေး
ပြီးပြန်လိုးတာ နင့်ကနဲနင့်ကနဲနေတာပဲ။
လဒစ်နဲ့ဆွဆွလိုးပြီးဆောင့်လိုက်.သရဲမင်း
ရဲ စီးသလိုအသေအလဲကြမ်းကြမ်းကြီးလိုး
လိုက်..နို့ ကြီးတွေဆွဲဆွဲပြီးလိုးတာ သိပ်အ
ရသာရှိပေါ့။ဆွဆွလိုးပေးနေပြီး ရွနေပြီဆို
တဲ့အချိန်လောက်မှပြင်းပြင်းကြီးလီးအရင်း
ထိဆောင့်ဆောင့်လိုးချချက်ကတော့အသဲ
ထဲထိစွဲအောင်ကောင်းတယ်။အဲလိုပုံမျိုးနဲ့လိုးပေးတိုင်း လဲ့သီရိတစ်ကိုယ်လုံး ကွေး
ကောက်တွန့်လိမ်ပြီးဆတ်ဆတ်ခါသွားတဲ့
အထိပြီးရတာချည့်ပဲ။လဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့
ညှပ်ရိုးဆုံကြွက်သားမြောင်းကိုဆယ့်လေး
ငါးချက် ဆွဆွပေးထားလို့စောက်ပတ်ကြီး
ရွတက်နေတဲ့အချိန် ဖောင်းကနဲ ဖောင်းက
နဲ လီးအရင်းထိတစ်ဆုံးဆောင့်လိုးထဲ့တာ
မို့ တောင့်တတဲ့အချိန်မှာလိုတာကိုရလိုက်
တဲ့အရသာမျိုး ကိုယ်ချင်းစာကြည့်ရင်သိ
နိုင်မှာပါ။လဲ့သီရိတစ်သက်မှာ သူ့လောက်
ကောင်းအောင်လိုးပေးခဲ့တဲ့သူမရှိခဲ့ဖူးတာ
ဘဝမှတ်တမ်းတစ်ခုပါပဲ။
သူ..အကြာကြီးလိုးနိုင်တာကလည်းလဲ့သီရိ ကြိုက်ရလွန်းတဲ့စွမ်းအားတစ်ခုပါ။သူ
နဲ့အလိုးခံဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တုန်းကတော့ဒီလိုအ
ဆင့်အထိမမျှော်မှန်းခဲ့တာအမှန်ပေါ့။ သူ့
ထက်အရင် သီရိကိုလိုးခဲ့ကြဖူးတဲ့ကောင်
လေးတွေလို တပ်ထွက်မဟုတ်ရင်ပဲတော်
လှပြီလို့ အမြင့်ဆုံးမျှော်လင့်ထားခဲ့မိတယ်
ဆိုတာကို ဝန်ခံပါတယ်။ခုတော့..လဲ့သီရိ
သုံးချီပြီးတာတောင် သူမပြီးသေးဘူးလေ။
ဒါတောင် သူစောက်ပတ်ယက်ပေးလို့ပြီးခဲ့
ရတာကိုထည့်မတွက်သေးဘူး။ဒီတစ်ခါအ
လိုးခံရတာ အတန်ဆုံးပဲ ခိခိ..
တပြွတ်ပြွတ် တစ်စွပ်စွပ် တစ်ဖုံးဖုံး တစ်
ဖောင်းဖောင်းနဲ့အားရပါးရအောပြီးအလိုးခံ
နေတုန်း အပြင်ကခေါ်သံကြားရတယ်.
” ဆရာမ. ဆရာမ..ဆရာမရှိလားခင်ဗျ ”
အဲ..ဖြိုးဝေ… ခ်ခ်  မေ့တောင်မေ့နေပြီ။
ကောင်လေး..လိုးရမလားလို့လာတာ။သူ့
ထက်ဦးတဲ့သူကဝင်လိုးနေတော့..ပြန်ပေါ့။
မောင်က မဆောင့်ပဲရပ်ထားတော့ဖင်ကြီး
ပင့်တင်ကော့ပေးလိုက်ပြီး
” အင့်..အင်း..ဖြိုးဝေရေ..ဆရာမ အခုမ
အားသေးဘူး..အင့်..နောက်တော့မှပဲ အာ့
လာမေးတော့. အင့် ဒါမှမဟုတ် အာ့ အာ့
ကျောင်းမှာမေးကွာ.အင့်အင့်အင့် ”
မောင်က လဲ့သီရိအကြံအဖန်လုပ်ထားခဲ့
တာသိပြီးစိတ်တိုသွားတယ်ထင်ပါရဲ့။လီး
ကြီးကိုတစ်ချောင်းလုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တစ်
ထွာလောက်အဝေးကနေ အသေပစ်ပစ်
ဆောင့်လိုးတာ ပလွတ် စွပ် ဖောင်း..ပြွတ်
ပလွတ် စွပ် ဖောင်း နဲ့ လိုးသံတွေဆူညံနေ
တာပဲ။အရသာသိပ်ရှိလွန်းပေမယ့် သူများ
စကားပြောနေတုန်းဆိုတော့ ခ်ခ်
” ဆရာမ..ဘာဖြစ်နေလို့လဲဆရာမ..နေ
လို့ရောကောင်းရဲ့လား..အသံကတစ်မျိုးမို့
ဟို..ဟို..ကျွန်တော်အိမ်ထဲဝင်ခဲ့လို့ရမလား
ဆရာမ ”
လဲ့သီရိ အလိုးခံရင်းမျက်လုံးပြူးသွားရ
တယ်။အတင်းဝင်လာပြီးဒီလိုပုံကြီးကိုမြင်
သွားရင် ခက်ရချည်ရဲ့..
” မလာနဲ့ မဝင်လာနဲ့ ကောင်လေး..ဘာ
မှမဖြစ်ဘူး..ဆရာမနေကောင်းတယ်.အင့်
အင့် ဖောင်း.အင့် ကောင်းတယ်..သိပ်သိပ်
ကောင်းတယ်…ဆရာမယောကျာင်္းနဲ့အလိုး
ခံနေတုန်းကွ..အား..အင့် မောင်.. ဆောင့်
ပြန်တော့.ပြန်တော့ အင့် ဖုံး..ဖောင်း. .”
” ဟုတ် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ..ဟုတ်.
ဟုတ်ကဲ့..ပြန်ပြီဆရာမ..ဟီးဟီး…”
သူကပြန်ပြီပြောပေမယ့်..စိတ်ချရတာမ
ဟုတ်ဘူး..အိမ်ဘေးကကပ်ပြီးချောင်းချင်
ချောင်းနေမှာ။ကိုယ်အလိုးခံနေတာကို
ချောင်းကြည့်တဲ့သူရှိနေမှန်းသိရင် စိတ်က
ရမ္မက်ထန်လာတာ ဘာသဘောလဲမသိပါ
ဘူး။လဲ့သီရိစိတ်တွေတအားမြောက်လာပြီ
ထိန်းလို့ကိုမရနိုင်တော့ဘူး။
” လိုး မောင်ရေ.အသေလိုး.စိတ်ရှိလက်
ရှိလိုး..ဆောင့်. ”
” ရော့..ပြွတ်ပလွတ် ဖောင်း ဖောင်း..
ဖင်ကုန်း မ..ဖင်ကုန်းပေး..ဖင်ကုန်းလိုးရ
အောင် ”
လဲ့သီရိ ဖင်အလိုးခံရမှာလည်းကြောက်
မနေတော့ပါဘူး။ကုတင်စောင်းမှာဒူးနှစ်
လုံးခပ်ကျဲကျဲထောက်ပြီးသူ့ဖက်ကိုဖင်ကြီး
ကုန်း ခါးနှိမ့်ချဝပ်စင်းစင်းနဲ့ စောက်ပတ်ကိုဖွင့်ပေးထားပစ်လိုက်တယ်။သူ့အရပ်နဲ့ဆို
တော့ တောင်မတ်ယိမ်းထိုးနေတဲ့သူ့လီး
ကြီးနဲ့လဲ့သီရိစောက်ခေါင်းနဲ့ကတည့်တည့်
ကြီး တန်းနေတာပဲ။အဲဒါလေ..လီးကြီးကို
နည်းနည်းလေးတောင်မှမထိန်းဘူး.သီရိ
ဖင်ဆုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ဆုပ်ဆွဲပြီး
အဝေးကြီးကနေပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..
သီရိကိုယ်လုံးကြီး အရှေ့ကိုလွင့် လွင့်ပြေး
တက်သွားရတယ်သိလား။လွင့်မပြေးနိုင်
အောင်အိပ်ယာကြီးကိုဆွဲထားလည်း အဲဒီ
အိပ်ယာကြီးပါလွင့်တက်သွားအောင်လိုး
တာဆိုတော့ လဲ့သီရိအသံကုန်အော်နေရ
တာပေါ့။ကိုယ်လုံးကြီးလွင့်တက်ပြေးတော့
အထိုင်ပျက်ပြီးလီးအရင်းထိဝင်အောင်လိုး
ရတာ ကိုယ်ကြီးကိုင်းနေရတာပေါ့။အဲလို
လိုးရတာသူသိပ်အားမရတော့ လဲ့သီရိကို
သေသေချာချာအထိုင်ချပြီးစောစောကလိုပဲပြန်လိုးပြန်ရော။ဒီတစ်ခါတော့လဲ့သီရိ
ကိုယ်လုံးကြီး အပေါ်ဖက်လွင့်မပြေးနိုင်
အောင်ကုတင်အောက်ကနေခြေထောက်
တစ်ဖက်နဲ့သီရိခေါင်းကိုအိပ်ယာပေါ်ပြား
ကပ်နေအောင်လှမ်းဖိနင်းပြီး ပစ်ဆောင့်လိုးတာပေါ့။လီးကြီးက ကြီးလည်းကြီး..
ရှည်လည်းရှည်..လိုးအားကလည်းသန်ဆို
တော့ သီရိကောင်းကောင်းကြီးပယ်ပယ်
နယ်နယ်အလိုးခံလိုက်ရတာ မျက်ရည်များ
တောင်တောက်တောက်ကျရတယ်။ဒါပေ
မယ့်.ကိုယ်က ဒီလောက်ဖင်ကြီး နိုု့ ကြီး
စောက်ဖုတ်ကြီးတဲ့မိန်းမပဲ..အရှုံးမပေးနိုင်
ပါဘူး ဆိုတဲ့မာနနဲ့အဆက်မပြတ်ဆောင့်
လိုးခိုင်းပစ်တာပါပဲ..
” အိ.အာ့..ကောင်းတယ်မောင်.လိုး လိုး
ဆောင့်.ခံနိုင်တယ် ဆောင့်..အားဟား.
ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရေ….”
” ငါလိုးမကြီး..ရော့..ဖုံး..ပြွတ်ပြွတ် ဖုံး..
သူများနဲ့အလိုးခံဦးမလား ငါလိုးမ ဖုန်း.
ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်း..ပြောစမ်း..ငါလိုးမ..
သူများအလိုးခံဦးမလား ဘူဘွတ်ဘွတ်..
ဖောင်း ဖောင်း ဖန်း..”
” အားဟာ့..မောင်ရေ..ဆောင့်..အသေ
သာဆောင့်တော့..အင့်..ပြီးပြီမောင်.သီရိ
စောက်ပတ်ထဲလီးရည်ထည့်ပေး..အာ့..
မထည့်ပေးရင် အား.အင့်..သူများနဲ့အလိုး
ခံမှာ..အာ့..ချာတိတ်တွေနဲ့ခံပစ်မှာ…အား
ထည့်ပေးတော့..အာဟား..ဟုတ်ပီ.ပီးပြီ.
မောင်ပြီးသွားပြီ..အားဟား..လီးရည်တွေ
အများကြီး..အာ့ အာ့ အား…အား…”

(26)
ရွာသွားလိုက် ဆရာမအိမ်သွားလိုက်နဲ့
လေးငါးလလောက်ကြာသွားပြီ။ဆရာမက
အမြဲလိုလိုကျောင်းသားတွေနဲ့မုန့်ဆိုင်တွေ
လဘက်ရည်ဆိုင်တွေမှာအုပ်စုဖွဲ့ပြီးနေတဲ့သူမို့သူနဲ့တွဲတာအမြင်မဆန်းလှပါဘူး။သူ
တို့အနေအထားကိုဘယ်သူမှလည်းအကဲမခတ်နိုင်အောင်နေကြတော့ တစ်ပတ်ကို
သုံးလေးညလောက်အတူအိပ်ဖြစ်ကြတာ
ပေါ့။ဆရာမအိမ်သွားတိုင်းလည်းမိနီပါတာ
ချည့်ပဲဆိုတော့တစ်ခါတစ်လေသူတို့ သုံး
ယောက်လိုးမိတတ်ကြတာမျိုးလဲရှိတဲ့အခါ
ရှိတာပေါ့။လဲ့သီရိကနှစ်ဆယ့်ရှစ်လား နှစ်
ဆယ့်ကိုးလားပဲရှိသေးတာ..ဖိုးထိုက်ကလဲ
ဆယ့်ခြောက်နှစ်လေ။လီးရည်သန်တဲ့ လူ
ပျိုလေးနဲ့နှာထန်တဲ့အိမ်ထောင်သည် လိုး
တာလေ..အဲလောက်အလိုးခံနေမှတော့
ဗိုက်မကြီးပဲဘယ်နေပါ့မလဲ။လဲ့သီရိဗိုက်
ကြီးတာသုံးလနေမှသေချာသိရတယ်။နဲနဲ
ထူးတာကတော့ အနေအထိုင်တည်ငြိမ်ပြီး
ကျောင်းသားတွေနဲ့သိပ်မရောတော့တာပဲ
ပြောင်းလဲသွားတယ်။ဘယ်သူနဲ့ရတဲ့ဗိုက်
လဲလို့မေးတော့ သူ့လင်နဲ့သူလိုးလို့ရတဲ့
ဗိုက် လို့ဖြေတာပါပဲ..။ထူးတော့မထူးလှပါဘူး..မအေးမြင့်လည်းနောက်တစ်ဗိုက်ရှိ
နေတာလေးလရှိပြီတဲ့..သိပ်အလိုးမခံနိုင်
တော့ဘူး။
” ဝါး….”
အတွေးတွေနဲ့အိမ်ဝင်းထဲဝင်ဖို့ချိုးအကွေ့
မှာစည်းရိုးနံဘေးကအငယ်လေးခြေကား
ယားလက်ကားယားနဲ့အော်ပြီးကုန်းပိုးစီး
တယ်လေ။ရုတ်တရက်မို့လန့်သလိုဖြစ်သွါး
မိတော့လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပြီး သူ့ကို
ပြုတ်မကျအောင်ထိန်းလိုက်ရတယ်။ညီမ
လေးကအိမ်မှာသာအငယ်ဆုံးဆိုပေမယ့်အရွယ်ကမရွှေငယ်နဲ့အတူတူလောက်ပဲ။
အသက်ကလည်းဆယ့်လေးနှစ်ကျော်နေ
ပြီဆိုတော့..အမေ့ကိုပြောပြခဲ့တဲ့အတိုင်းပါ
ပဲ.သူ့စောက်မွှေးတွေတောင်အုံလိုက်ကျင်း
လိုက်ပေါက်နေပါပြီ။အဲတုန်းကကိုယ်ကသာ သူ့ထမီအပြဲကြားကမြင်ခဲ့ရပေမယ့် သူကတော့သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်နေခဲ့တာကိုသတိထားမိခဲ့ပုံတောင်မရပါဘူး။
” ဆင်းတော့လေကွာ..ညီမလေးရ..
ကလေးလဲမဟုတ်တော့ပဲနဲ့. ”
” ဟင့်အင်း..ဆင်းဘူး အိမ်အထိကုန်း
ပိုးခေါ်..”
အိမ်အထိဆိုခြေလှမ်းငါးဆယ် ခြောက်
ဆယ်ကျော်လောက်လျှောက်ရဦးမယ်။အ
ချစ်ဆုံးညီမလေးဆိုတော့အလိုလိုက်ထား
ခဲ့တာလေ..ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ဒါပေမယ့်
သူကငြိမ်ငြိမ်မလိုက်ပဲကျောပေါ်ကခါးနား
အထိလျှောလျှောကျနေတော့ အပေါ်ကို
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပြန်ပြန်တင်ပေးနေရတာက
အလုပ်တစ်ခု။လေးငါးလှမ်းလောက်သွားမိတော့ လျှောကျနေတဲ့သူ့ကိုယ်လုံးကိုပင့်
မြှောက်တင်လိုက်တာ..သူ့ဖင်တွေကိုပင့်ကိုင်မ,ထားရတဲ့ဖိုးထိုက်ရဲ့လက်ညှိုးတစ်
ချောင်းကအထိုင်မကျတော့ညီမလေးရဲ့
့စောက်ခေါင်းတည့်တည့်ကိုထောက်ထိုးမိ
သွားပြီဆိုတာချက်ချင်းသိလိုက်တာပေါ့။
ပြန်ဆွဲထုတ်လို့လဲမရဘူး..ထမီပါးပါးလေး
ခံနေပေမယ့်ပူနွေးပြီးစိုထိုင်းထိုင်းလေးဖြစ်
နေတာကိုအလိုလိုသိနေတယ်။ညီမလေး
ကဘာမှမသိသလိုနဲ့ကျောပေါ်မှာမြောက်
ကြွမြောက်ကြွ ဆော့နေတာက ဖိုးထိုက်ရဲ့
ကျောကိုစောက်ပတ်နဲ့ခွပွတ်ဆောင့်နေသ
လိုဖြစ်နေပြီး သူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း
လက်ညှိုးကိုမဝင်.ဝင်အောင်ဖိသွင်းသလို
ဖြစ်နေတယ်လေ။ဖိုးထိုက်ရဲ့စိတ်ကလည်း
သာယာနေတော့သူ့ဖင်အကြွမှာလက်ညှိုး
လိုက်တက်သွားပြီးစောက်ခေါင်းနဲ့တည့်
အောင်တေ့ထားပေးလိုက်တယ်။သူကလဲ
သူ့တိုင်ပင်နဲ့သူ ဖင်ကြီးအောက်ကိုပြန်ချ
တော့စောက်ခေါင်းထဲလက်တစ်ဆစ်နီနီး
ဝင်သွားတာပေါ့။နွေးကနဲ အိကနဲဝင်သွား
တော့မှ တကယ်ပူနွေးစိုထိုင်းနေပါလားဆို
တဲ့အသိနဲ့အတူ ညီမလေးစောက်ရည်တွေ
ထွက်နေတာပဲ လို့သိရတော့တယ်။စိတ်ပါ
လာတော့ လက်ညှိုးဖျားလေးနည်းနည်း
လှုပ်ကြည့်မိတာညီမလေးကဖင်ကြီးကိုသုံး
ချက်လောက်ဖိဖိကပ်ပြီးညှောင့်ချတယ်။
နောက်ဆုံးညှောင့်ချက်မှာ သူ့ခြေထောက်
နှစ်ဖက်ကလည်းကိုထိုက်ရဲ့ပေါင်ရင်းကို
တအားဆွဲချိတ်ပြီးဖိကပ်ထားလိုက်တာက
တော်တော်နဲ့မလွှတ်တော့ဘူး။လက်ညှိုး
က တစ်ဆစ်ကျော်ကျော်ကြီးစောက်ခေါင်း
ထဲဝင်နေပြီ။စောက်ရည်တွေလည်းရွှဲရွှဲနစ်
စိုနေကြပြီ။အာရုံကြောတွေကလည်းသူတို့
အလိုလိုသိတတ်ကြသလားမသိပာဘူး လီး
ကမတ်မတ်ကြီးတောင်ထ,လာလို့ကိုထိုက် ဆောင်းတွင်းကြီးမှာချွေးပျံလာတယ်။
” ဆင်းတော့..ရောက်ပြီ ”
” ဆင်းဘူး..အိမ်ထဲထိပို့.. ”
ကိုထိုက်အာခေါင်ခြောက်ပြီးအသံတွေ
တုန်ရင်နေသလို ညီမလေးအသံကလည်း
ခြောက်ကပ်နေတာပဲ။အရေးထဲမှကလေး
ငယ်ငယ်လေးတွေမူနွဲ့ကြသလိုဖင်ကြီးကို
မြှောက်မြှောက်ပြီးဆော့နေပြန်တော့ ထိုး
ထည့်ထားတဲ့လက်ညျှိုးကစောက်ခေါင်းထဲ
ပိုပိုပြီးဝင်သွားတာပေါ့။သူတို့အိပ်ခန်းထဲ
ရောက်မှ ကတန်းကမန်းခုန်ဆင်းသွားပြိီး
ကိုထိုက်လက်ညှိုးကိုဆွဲယူ တစ်ပြွတ်ပြွတ်
စုပ်လိုက် တစ်ပျတ်ပျတ်ယက်လိုက် ရှေ့
သွားလေးတွေနဲ့တေ့ပြီးမနာအောင်ကိုက်
လိုက်..တစ်ယောက်ထဲအရူးမလေးကျနေ
တာပဲ..မိချိုဝင်လာမှမလွတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့
လွှတ်ပေးတော့တယ်။
” ကိုကိုရေ…ချိုတိုု့ မနက်.မနက် ထ,ပြေး
ရအောင်လေ..ကျန်းမာရေးပေါ့ ”
ကိုထိုက်မျက်နှာရှုံ့ မဲ့သွားတာကိုကြည့်
ပြီးမိချိုတစ်ခစ်ခစ်ရယ်နေတယ်။ညီမလေး
ကဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်နေတော့ သူ့ထမီအနောက်မှာစောက်ရည်ကွက်ကြီးမြင်နေ
ရတယ်။ဒါနဲ့ပဲ မိချိုမရိပ်မိအောင်ညီမလေး
ပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ပြီးကုတင်ပေါ်ယှဉ်ထိုင်ချ
တော့ညီမလေးကခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူပြီး
သူ့ပေါင်ပေါ်အုပ်ထားပေးတယ်လေ။သူ့
လီးကြီးငေါငေါကြီးတောင်နေတာကိုသူသ
တိမထားမိခဲ့ဘူး။ညီမလေးကစိတ်ကိုသိပ်
မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး..တစ်ခုခုတော့ရှိ
ခဲ့ပြီထင်တယ်..အောကားကြည့်တာလား
အောစာအုပ်ထားတာလား..တစ်ခုခုဖြစ်ပါ
လိမ့်မယ်။ခေါင်းအုံးနဲ့ပေါင်ကြားကို လက်
လျှိုသွင်းပြီးလီးကြီးကိုကိုင်ထားပေးတာနဲ့
စောစောကတည်းကစောက်ရည်တွေစိမ့်
နေတာကိုဆက်စပ်ပြီးတွေးကြည့်တာပါ။
တကယ်တော့သူတို့မောင်နှစ်မနှစ်ယေါက်
ကသာမသိတာပါ.မိချိုကဒါတွေအကုန်လုံး
မြင်ထားပြီးပြီ..
” နော် ကိုကို..မနက်ကျ ချိုလာနှိုးဖို့လိုမလား..ကိုကိုလာခေါ်မလား ”
ဖိုးထိုက်က လဲ့သီရိဗိုက်ကြီးနေလို့အိမ်
မှာအိပ်တ်များတယ်လေ။ဒါပေမယ့် ပြေး
လည်းမပြေးချင်သလို စ,လည်းစ,ချင်လို့
” မိချိုက.ဘော်ဒီကလည်းအမိုက်စားနဲ့..ဘာလဲ ဘဲဖန်ဖင်ပြချင်လို့လား ဟီးဟီး
ဖင်ပြချင်ရင်တော့ကိုကို့လှန်ပြ ခ်ခ်..ပြေး
တော့မပြေးဘူး ”
မိချိုကသိသိကြီးနဲ့ကိုထိုက်ပေါင်ပေါ်က
ခေါင်းအုံးကြီးဆွဲယူပြီးရိုက်မယ်ပြင်တော့
ကိုထိုက်လီးမာတာင်တောင်ကြီးကို ညီမ
လေးလက်နဲ့ မနိုင်မနင်းဆုပ်ပြီးဆော့နေတာမြင်သွားရော
” ဟောတော့်…အဲလိုကြီးလား..ခ်ခ်.
လီးကြီးကအကြီးကြီး..ညီမလေးလက်နဲ့
တောင်မှမကာမိဘူးတော့်..ခ်ခ်. ”

(27)
” မအော်နဲ့ချိုရာ မေမေသိသွားမယ်”
ချို့ မျက်ဝန်းတွေက ကိုထိုက်လီးကြီးဆီကမခွာနိုင်တော့ဘူး။ကြည့်မိလေလေ ပိုပို
ပြီးမြင်ချင်လေ…မြင်ရလေလေ ပိုပြီးကြည့်
ချင်လေ..မျက်ဝန်းလေးတွေပြောင်လက်
လာကြပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ထားနေရတဲ့
ပုံစံလေးကိုကနှာကြီးသူလေးမှန်းသိသာရ
အောင်အသံတိတ်ပြောပြနေသလိုပဲ။
” မေမေနဲ့အဖေ အခုပဲဆးခန်းသွားတာ
မပူနဲ့ညီမလေး ခ်ခ်..နင်ပူလာချင်ရင်တော့
ဟီးဟီး..”
မိချိုကစကားဆုံးအောင်မပြောပဲလက်
ထဲကခေါင်းအုံးကြီးကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ပြီး
လက်ကွင်းထိုးပြတယ်။ညီမလေးက မိချို
မျက်လုံးပြူးပြူးကြီးလုပ်ပြီးသေသေချာချာ
စူးစိုက်ကြည့်နေတာကိုမြင်နေရပါလျက်သူ့
လီးကြီးကိုနှစ်ချက်သုံးချက်ဖျစ်ညှစ်ပြီး လီး
ဒစ်ကြီးရဲ့ထိပ်ဖျားပိုင်းကိုသူ့လက်မ,လေးနဲ့ပတ်ချာလည်ပွတ်ဆော့ပြနေတယ်လေ။ကိုထိုက်စိတ်ထဲမှာလည်း မောင်နှစ်မချင်း
တွေပဲ သူတောင်မှလီးကိုင်ပြရဲသေးတာ ..
သိက္ခာလဲထိန်းမနေတော့ပါဘူးဆိုတဲ့ အ
တွေးဝင်လာတော့ ညီမလေးရဲ့ဝတ်ထားတဲ့ထမီအထက်ဆင်စ,လေးကိုဖြည်ချတာ
ပေါ့။ညီမလေးက မပေးဘူး..သူ့လက်ကို
တင်းတင်းကြီးဖိကိုင်ပြီး သူ့နို့ လုံးပေါ်ဆွဲတင်ဖိကပ်ပေးထားရင်း မိချိုကိုခပ်တွေတွေလေးကြည့်ပြီးမေးတယ်…
” ဗိုက်ကြီးမှာတော့စိုးတယ် ဒါပေမယ့် ဆေးသာက်ပြီးအလိုးခံရင်ရတယ်ဆို..ညီမလေး အီးဇီးဝယ်ထားတယ်..”
နီု့ လုံးကြီးကလက်တစ်အုပ်စာအပြည့်ပဲ
ဖြစ်နေပြီ။စွပ်ကျယ်ရောဘရာစီယာပာဝတ်
ထားတော့ရင်ညွန့်သားလေးတွေကိုပဲ လက်မလေးနဲ့ပွတ်ရင်းညှစ်ဆုပ်ပေးရတာက
သိပ်အားမရလို့ စွပ်ကျယ်အောက်ခြေနား
ထဲလက်လျှိုသွင်းနှိုက်တော့မသိသလိုလို..
မေ့နေသလိုလိုလုပ်ပြီးအကိုင်ခံတာ။ထမီကိုတော့ပြန်မစည်းတော့ဘူး. ပြေလျော့
လျော့ကျနေဆဲပါပဲ။နိုုု့ လုံးကြီးပင့်ကိုင်ပြီး
မချင့်မရဲနဲ့ညှစ်ဆွဲတော့ လီးကြီးကိုပြန်ညှစ်
ပြီးခါရမ်းနေတယ်။
” လီးရည်တွေလည်းထွက်လာပါဦးမယ်
ညီမလေးရယ်. ခ်ခ် နင်ကငါ့ထက်နှာကြီးပြ
နေပြန်ပါပြီ..အီးဇီးလဲသောက်မယ် ဒေါက်
တာမြမြကြည်ဆေးခန်းလဲသွားကြမယ်.
ဘယ်လိုလဲ ”
မိချိုကထမီလှန်ပြီးပင်တီချွတ်ရင်းပြော
တော့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဝိုးတဝါးလေးမြင်
လိုက်ရတယ်။သူတို့နှစ်ယောက်ကအသက်သိပ်မကွာသလို နို့တွေဖင်တွေကလဲအ
လုံးအထည်အတူတူလောက်ပဲ။ဒါပေမယ့်
ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့  မိချိ
ထက်စောက်မွှေးပိုထူလိမ့်မယ်ထင်တာပဲ။
” ဟွန့်..စောက်ဖုတ်ပြနေပြန်ပြီ ခ်ခ်..သု့
စောက်ဖုတ်ကြီးနေ့တိုင်းမြင်နေရလို့ရိုးနေ
ပြီနော..မိန်းမချင်းလိုးဖို့ ပွတ်ဖို့တော့ဝါသ
နာမပါဘူးနော် ခ်ခ်.ပြောထားပြီးသား ”
မိချိုက တီရှပ်ကိုခေါင်းပေါ်ကပင့်ချွတ်ဖို့
ဟန်ပြင်ရင်းဖိုးထိုက်ကိုစပ်ဖြီးဖြီးကြည့်ပြီး
” ကိုကို့အတွက်ပါဟဲ့ ဟီးဟီး..ငါ့စောက်
ဖုတ်ကိုသူမမြင်ဖူးသေးလို့ ပြကြည့်တာပါ.
မြင်မိရင်စိတ်ကလေးများဝင်စားလာမလားလို့ ဟီဟိ…နင်ကရော ဘာပြပြီးအခန်းထဲ
ရောက်အောင်ခေါ်ခဲ့တာတုန်း.”
စကားပြောရင်းနဲ့အကျႌကိုချွတ်နေတာဆိုတော့စကားလဲဆုံးရော အကျႌလဲကျွတ်
ပြီ။နို့ ကြီးက လုံးမို့မို့ကြီးစူထွက်နေတာအ
ဆွဲအကိုင်မခံရသေးမှန်းသိသာတယ်။ရွှေ
ငယ်လေးနို့ တွေထက်တောင်ကြီးမယ်ထင်
တာပဲ။နှာစကားတွေကတစ်တွတ်တွတ်နဲ့ တောရောက် တောင်ရောက်.ညီမလေးက
နို့အဆွဲခံ.မိချိုကနို့ ပြစောက်ဖုတ်ပြ ဖြစ်နေ
တော့ကိုထိုက်ကလိုးပစ်ချင်လှပြီ။လီးကြီး
ကလဲညီမလေးလက်ထဲမှာတစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ခုန်နေတာ ငါးရံ့တစ်ကောင်ဖမ်းပြီးကုန်းပေါ်ပစ်တင်ထားမိတဲ့အတိုင်းပဲ။ညီမလေးကစပြ်ဖီးဖြီးနဲ့ကိုထိုက်မျက်နှာကြည့်ပြီး
” မောင်နှစ်မပဲဟဲ့..စောက်ပတ်အနှိုက်ခံ
ပြီးခေါ်လာတာပေါ့..ဟီးဟီး ကုန်းပိုးစီးပြီး
အနှိုက်ခံလာတာ ”
ညီမလေးမျက်နှာကြည့်လိုက်မိတော့
မျက်စေ့တွေ နှာခေါင်းတွေပန်းရင့်ရောင်
ပြေးနေပြီဆိုတာမြင်ရတယ်။လီးကြီးလက်
ကကိုင်ထားပြီးနို့ အနှိုက်ခံနေရမှတော့ သူ့
စောက်ပတ်ရွနေလောက်ပြီလို့တွက်လိုက်
ပြီး နို့ကိုင်တဲ့လက်ကိုသူ့ထမီကြားထဲထိုး
ထည့်ကြည့်တာ.ဒီတစ်ခါတော်မငြင်းတော့
ပဲငြိမ်ပြီးမသိသလိုဟန်ဆောင်ရင်းမိချိုနဲ့နှာ
စကားတွေဆက်ကန်နေကြတယ်လေ။
ထမီကြားကလက်ထိုးဝင်သွားကတည်းက
စောက်မွှေးထူထူကြီးတွေကိုလက်ဖျားနဲ့
စမ်းမိတယ်။အောက်ကိုဆက်ထိုးဆင်းမိ
တော့ညီမလေးက အထာနပ်တယ်.သူ့ဖင်
ဆုံကြီးဟိုလိမ်ဒီလိမ်နဲ့နေရာပြင်ထိုင်သလို
ရွှေ့ပြီးပေါင်ကြီးတွေကိုတော်တော်လေးကားကားကြီးဖြဲပြီးထိုင်ပေးတာ။စောက်
ဖုတ်တစ်ပြင်လုံးစောက်မွှေးတွေဖုံးနေပေ
မယ့်နုနုလေးတွေမို့အိနေတာပဲ..လက်ညှိုး
ကိုစောက်မြောင်းအတိုင်းနှစ်ချက်သုံးချက်
လျှောဆင်း.လေးငါးချက်လောက်ကုတ်
ကော်ပေးပြီးစောက်စေ့နေရာကိုမှန်းဖိပစ်
လိုက်တော့ လီးကြီးကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ်
ဆုပ်ဆွဲညှစ်ပေးလာလို့နေရာမှန်သွားပြီဆိုတာသိလိုက်ရတယ်။အဲဒါနဲ့ လက်မ, နဲ့
လက်ညှိုး နေရာချင်းလဲလိုက်ပြီးလက်မ,
ကစောက်စေ့ကိုပွတ်ချေ..လက်ညှိုးကိုသူ့
စောက်မြောင်းထဲပို့လိုက်ရော..
မိချိုကလဲမမြင်လို့မဟုတ်ပါဘူး..ကိုထိုက်
ရဲ့လက်ကြီးနို့ပေါ်ကပြုတ်ကျသွားပြီးထမီထဲဝင်သွားကတည်းကသူမြင်ပြီးသားပါ။
သူကလဲသူပဲ..ညီမလေးထက်အသက်က
လပိုင်းလောက်ကြီးတော့ ဆရာကြီးလုပ်ပြ
ချင်တယ်။ကိုထိုက်ဘေးမှာလာရပ်ပြီး သူ့
နို့ ကြီးမျက်နှာရှေ့ကော့ထိုးထားရင်းစကား
တစ်ပြောပြောနဲ့ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်နေ
လိုက်တာ..မပြီးနိုင်တော့ဘူး။ဘယ်ပြီးပါ့မ
လဲလေ..မျက်စေ့ကညီမလေးထမီကြားက
ကိုထိုက်လက်တွေလှုပ်ရှားနေကြတာကို
အာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတာကိုးနော်.။အဲ
အချိန်မှာပဲ ညီမလေးစောက်ခေါင်းထဲကို
လက်ညှိုးရော လက်ခလယ်ရော ရှောကနဲ
ဝင်သွားပြီ..
” ဘယ်လိုကြီးလဲဟဲ့..ကုန်းပိုးစီးရင်းနဲ့
စောက်ပတ်အနှိုက်ခံတယ်ဆိုတော့.ထမီ
ကြီးခံနေတာ ဝင်ရောဝင်လို့လား ခ်ခ်…”
ညီမလေးက ဖင်ကြီးတစ်ချက်ဆတ်ကနဲကော့တင်ပြီးစောက်ပတ်ကလက်ချောင်း
တွေကိုအားရပါးရစုပ်ညှစ်ဆွဲထားပြီ။
” အာ့ ဟာ့..ဝင်တယ်..ဝင်တာပေါ့..တဲ့
တဲ့ကြီးကိုဝင်တာ..အာ့..စောက်ရည်ထွက်
အောင်ဝင်တာ..ဟီး.အီး တအားကောင်း
တာပဲ..ငါ အပေါ်ကနေမြောက်ကြွမြောက်
ကြွလုပ်ပြီးသွင်းပေးတာ..အိ ဟိ ”
မိချို ဘော်လီချိတ်ပြုတ်သွားပြီးနို့လုံးကြီး
တွေအပြင်ဖက်ထိထွက်လာတာကိုတောင်
ပြန်ထည့်ဖုံးဖို့ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ပုခုံးနှစ်
ဖက်ကျုံ့တွန့်ခါထုတ်ပြီးဇာဘော်လီကိုချွတ်
ပစ်လိုက်မိတယ်။ထမီရင်လျှားလေမလားလို့ထင်မိပေမယ့် ကိုထိုက်မျက်နှာဖက်ကို
တည့်တည့်လှည့်လိုက်ရင်း မို့တက်စူကား
ုပြူးထွက်နေတဲ့ နို့လုံးကြီးတွေကို ပါးစပ်ထဲ
ထည့်ပေးပြီး
” စို့ပေး..တအားစို့  ”

(28)
ညီမလေးနို့လုံးကြီးတစ်လုံးကိုလက်တစ်
ဖက်နဲ့ဆွဲဆွဲနယ်ပေးနေပြီးကျန်တဲ့လက်က
စောက်ခေါင်းထဲထည့်လိုးပေးနေတုန်းမှာမ
ထင်မှတ်တဲ့အချိန် မိချိုကသူ့နို့ လုံးပြူးပြူး
ကြီးတွေကိုပါးစပ်ရှေ့တေ့ပေးပြီးစို့ခိုင်းတာဆိုတော့ကိုထိုက်ပါးစပ်ဟ,လျက် ကြောင်
တောင်အမ်းတန်းဖြစ်သွားတယ်။မိချိုကဒါ
ကိုစိတ်မရှည်နိုင်တော့ဘူး..ကိုထိုက်ခေါင်း
ကြီးကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ဆွဲပြီးပွင့်နေတဲ့ပါးစပ်ထဲကိုနို့ လုံးကြီးတစ်လုံးထိုးထည့်
ပေးတယ်။ကိုထိုက်နို့စို့မယ်လို့နို့သီးခေါင်းကိုလျှာနဲ့လိုက်စမ်းရှာတော့နို့အုံသားထဲမှာ
မြုပ်ဝင်နေတုန်းမို့ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့ ဖွဖွ
အသာတေ့ထိန်း.လျှာနဲ့လိပ် လိပ်ဖော်ပြီးစို့
ရတယ်။ညီမလေးကတစ်ချီပြီးသွားတော့
စောက်ခေါင်းထဲကလက်ကို သူ့လက်နဲ့ဆွဲ
ထုတ်ပြီးပေါင်ပေါ်တင်ထားပေးတယ်။မိချို
ဖင်မငြိမ်နိုင်သေးပဲ ကိုထိုက်ခေါင်းကြီးကို
ဖက် သူ့နို့ အုံနဲ့ကပ်ကပ်ဖိ ကုတင်ပေါ်ခြေ
ထောက်တွဲလောင်းချထိုင်နေတဲ့ကိုထိုက်ရဲ့
ပေါင်တွေပေါ်ကိုကားယားခွရပ်ပြီးဇွတ်ကြီးသူ့နို့ကိုစို့ခိုင်းနေတုန်းပဲ။ညီမလေးကသူ့ကို လက်နဲ့လိုးပေးတာကိုမတင်းတိမ်နိုင်ပဲလီးနဲ့လိုးပေးစေချင်တဲ့သဘောနဲ့ သူ့လက်ထဲမှာဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လီးကြီးကိုတဖျစ်ဖျစ်နဲ့
ညှစ်ပြီး ရမ်းခါနေတော့ လီးဒစ်ဖူးဖူးကြီးက
မိချိုပေါင်နှစ်လုံးရဲ့အကြားမှာဟိုဖက်ကိုထိုးလိုက် ဒီဖက်ကိုထိုးလိုက်.တစ်ခါတစ်လေ
စောက်ဖုတ်ကြီးတည့်တည့်ပွတ်ထိုးလိုက်နဲ့
ဖြစ်နေတာပေါ့။
” ညီမလေး..အာ့.စို့ ကိုကို..စို့.တအားဆွဲစို့..အာ့..ညီမလေး. အားဟာ့ ကိုကိုလီး
ကြီးက ငါ့စောက်ပတ်ကိုပွတ်နေပြီဟ.အင့်
ဟင့်..နင့်လက်မလှုပ်နဲ့လေ..အိုး..ကိုကို..
စို့..ချို့ ဖင်ကြီးအားရပါးရဆွဲဖက်ပြီးစို့စမ်းပါ.
အင်း အင်း စို့ ကောင်းတယ်..အားဟား
ကွာ…ကိုကို..ကို…”
ကိုထိုက်နို့ စို့ရင်းနဲ့မိချိုထမီကိုဆွဲချွတ်ချ
လိုက်တော့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကပြူးကနဲ ပေါင်ကားကားကြီးကြားထဲက
ပေါ်နေတယ်။ညီမလေးကလည်းကိုထိုက်
ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးတော့ ဖင်ကိုချွပေးလိုက်
တာ မိချိုစောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လီးတောင်
တောင်လဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ပင့်ထိုးသလိုဖြစ်သွား
တော့မိချိုစောက်ခေါင်းထဲမဝင်ပေမယ့်စိမ့်
ကနဲုဖြစ်သွားတယ်။
” အီးဟီးဟီး..ညီမလေးရာ…ငါ့စောက်
ခေါင်းထဲဝင်သွားအောင်ကိုင်တေ့ထည့်ပစ်
ပါလားဟယ်…အီးဟီး.”
တကယ်ဆိုရင်တော့သူသာကုတင်ပေါ်တက်ပြီးခွထိုင်လိုက်ရင်လီးကြီးဝင်သွားမှာ
ပဲ။သူကညီမလေးကိုအားနာနေတော့လိုး
ရမှာတွန့်ဆုတ်နေတာ။ညီမလေးကလည်း
အလိုးခံချင်လွန်းလို့ဖန်လာခဲ့တာဆိုပေမဲ့
အခုအခြေအနေကမိချိုဖက်ကိုယိမ်းနေပြီ
ဆိုတာသိတယ်။တစ်ယောက်တစ်လှည့်ပဲ
လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲဆုပ်ထား
တဲ့ကိုထိုက်လီးကြီးကိုမိချိုစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမြောင်းကြီးအတိုင်းလျှောတိုက်
ပွတ်ထိုးပေးလိုက်ရင်း
်  ” တစ်ယောက်တစ်လှည့်နော် ချို..ငါတေ့
ကိုင်ထားပေးမယ် နင်ကုတင်ပေါ်တက်
ကိုကို့ပေါ်ခွထိုင်ချလိုက်..”
မိချိုတစ်ချက်လေးတောင်မတွန့်ဘူး။ဖိုး
ထိုက်ကိုခွလျက်ပဲကုတင်ပေါ်ခြေထောက်
နှစ်ချောင်လုံးတက်ပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်
ထားတာ။ညီမလေးကဖိုးထိုက်လီးမာမာ
တောင်တောင်ကြီးကိုကိုင်ပြီး ဖြဲဟနေတဲ့
မိချိုရဲ့စောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့ထပ်ဖြဲပေးရင်း
စောက်ခေါင်းနဲ့တည့်နေအောင်တေ့ထား
ပေးတယ်
” ထည့်..ချိုရေ..ဖိထိုင်ချပြီးထည့်လိုက်
ဝင်ပြီ..ဝင်ပြီကွ..အိ လဒစ်ကြီးဝင်သွားပြီ.
ထိုင် ထိုင်ချ..ဖိထိုင်ချ..ဘာဖြစ်တာလဲဟဲ့
နင်ကလဲ..နာလို့လာ.”
” အိ..လိုးမှာပါဟဲ့ နင်ကလဲ..သူ့လီးက
အကြီးကြီးဥစ္စာ.တစ်နေတယ်ဟဲ့.ကျပ်သိပ်
နေတာပဲ..လိုးမှာ စိတ်ချ.နာတော့နာပါဘူး လီးကြီးဝင်နေတာ အားရတယ်ကွ ”
မိချိုတစ်ချက် နှစ်ချက် စမ်းဆောင့်တော့
အရသာကောင်းတာသိသွားတယ်။အဲဒါနဲ့
လေးငါးချက် ထပ်ဆွဆောင့်ပြီးအိကနဲဖိ
ထိုင်ချပြန်တော့ လီးကတစ်ဝက်နီးနီးဝင်
သွားပြီ။ဖိုးထိုက်ကလည်းနို့ စို့ရင်းသူ့ခါးကို
ဖက်ပြီးဆွဲဆွဲချပေးနေတာနဲ့ထပ်ဖိပြီးထိုင်
ချပစ်လိုက်တာ လဒစ်ကသားအိမ်ဝ,ကို
ထောက်နေလို့ခဏထိန်းပြီးဝင်သလောက်
နဲ့ဆောင့်လိုးပြန်တယ်လေ။ဆောင့်လိုးရ
တာတော်တော်အရသာရှိတယ်..လီးမာမာ
တုတ်တုတ်ကြီးအချောင်းလိုက်အချောင်း
လိုက် စောက်ခေါင်းကိုဖွင့် ညှပ်ရိုးကြွက်
သားထူထူကြီးကိုထိုးဖောက်ဖြတ်ပြီးရင်စို့
ထဲအထိဝင်လိုက်တိုင်း ထွက်လိုက်တိုင်း ခလုတ်တိုက် ပွတ်ထိုးနေတဲ့အရသာမျိုးကို
ဘယ်လိုပြောပြရမယ်မသိဘူး။ဒါပေမယ့်
လီးအရင်းအထိဝင်အောင်တော့ထိုင်မချရဲ
သေးဘူး..မသိလို့ တစ်ချက်ထိုင်ချလိုးမိပါ
တယ် ရင်ထဲဆို့သွားအောင်အောင့်တယ်..
အရေးထဲ ညီမလေးကတစ်မျိုး..
” လိုးကွ..ချိုရေ..လိုး လိုး.ဆောင့်လိုး.
ကိုကိုကအိပ်ပေးလိုက်လေ..ပက်လက်ခံ
လိုက်ကိုကို..အဲ ဟုတ်ပြီ..လိုး..လီးအရင်း
ထိထိုင်ချဆောင့်လေကွာ..အင်း အင်း လိုး
ကွ..ဆောင့် ဆောင့်..”
အရှိန်ကတက်ကုန်ပြီ။ဘယ်သူမှ ဘယ်
လိုမှထိန်းမရတော့ဘူး။မိချိုကဆောင့်လေ
ဖိုးထိုက်ကပင့်ပြီးပြန်ဆောင့်လိုးလေ..ညီမ
လေးကမရိုးမရွနဲ့အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်
ကြီးလန်ပြီးစောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့ဆောင့်
ဆောင့်လိုးလေ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ဆယ့်ငါးမိနစ်.
မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အားရှိအားကုန်ပစ်
ဆောင့်လိုးလိုက်ရတော့မိချိုတစ်ချီပြီးသွားတယ်။ညီမလေးကိုတစ်ချက်ကြည့်တော့
အိပ်ယာပေါ်မှာပက်လက်ကြီးနဲ့လက်က
စောက်ပတ်နှိုက်ရင်းမျက်နှာကရှုံ့ မဲ့နေပြီ..
” အွန့်..ကိုကို.ညီမလေးကိုလဲကြည့်ဦး.
အလိုးမခံရလို့သေတော့မယ် ဟိုမှာ ဟင်း
ဖြစ်ပျက်နေလိုက်တာ..ခ်ခ် လိုးပေးလိုက်
ပါဦး..လီးအရင်းထိဝင်သွားအောင်တစ်ချက်တည်း ဆောင့်လိုးပစ်..ခ်ခ် ”
မိချိုသူ့အပေါ်ကဆင်းတော့ ဖိုးထိုက် ညီ
မလေးရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုတွန်းမြှင့်တင်လိုက်
ရင်းဖင်ဆုံကြီးနဲ့ကပ်နေအောင်ဒူးထောက်
ထိုင်လိုက်တယ်။လဒစ်ဖျားကကွက်တိပဲ..
စောက်ခေါင်းဝမှာတေ့နေတော့လီးတန်ကို
လက်ဖျားနဲ့ဖိထားပြီးဖိထည့်တော့စောက်
ရည်တွေအိနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲထိုးဝင်
သွားတာ ရွှေငယ်လေးကိုလိုးရသလောက်
မခက်ဘူး။လီးဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ညီမလေးက
စ,ပြီးကြမ်းတာပဲ..ပင့်ပင့်ပြီးလိုးနေလိုက်
တာများမရပ်မနားလိုးတယ်။အရှိန်လျော့
သွားအောင်ခဏပေးလိုးထားပြီးမှ နို့ကြီး
တွေစုံကိုင်ဆွဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးအဆုံးထိ
ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအားရပါးရပစ်ပစ်ဆောင့်လိုး
ပစ်တာ ညီမလေးပြန်မကော့ပေးနိုင်တော့
ပဲ တစ်အီးအီး တစ်အားအားအော်နေရော
” အားရလိုက်တာကိုကိုရာ..လီးကြီးက
တကယ်အားရစရာကြီး..မိချိုကိုလဲ ခုလို
ပြန်လိုးပေးရမှာပဲ..”

(29)
ကိုထိုက်ကလီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးကိုညီ
မလေးစောက်ခေါင်းထဲကဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး
စောက်ဖုတ်နဲ့တစ်ထွာတစ်မိုက်လောက်အ
ကွာက အားရပါးရပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့
လီးတောင်တောင်မာမာတုတ်တုတ်ကြီးကို
အတောင့်လိုက် အတောင့်လိုက်ကြီး မြင်
နေရလို့မိချိုရင်ထဲ အဲဒီလီးကြီးနဲ့ချက်ချင်း
ဝင်ပြီးအလိုးခံပစ်ချင်စိတ်တွေလှိုင်းထ,လါ
လို့စောက်ဖုတ်ကြီးလည်းဖောင်းကြွမို့တက်
လာပြီးနခမ်းမွှာကြီးတွေထူအမ်းဖူးကားလါ
တယ်။လီးအချောင်းလိုက်ကြီးစောက်ဖုတ်
အပြင်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ခေါင်း
ပေါက်က လီးအတုတ်ကြီးအရွယ်အတိုင်း
ဂူပေါက်ကျယ်ကြီးလိုလို ရေတွင်းဝ:ကြီးလို
လို..ဟောင်းလောင်းပေါက်ကြီးပွင့်ပွင့်ပြီး
ကျန်ခဲ့တာမြင်ရတော့ အားရလိုက်မိသလို
ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုကိုယ်ပြန်ငုံ့ငုံ့ကြည့်မိ
တယ်။ငါ့စောက်ခေါင်းကြီးလဲ ဒီလီးကြီးနဲ့
ဆောင့်လိုးခံရရင် ဒီလိုပွင့်အာနေမှာပဲဆို
တဲ့အတွေးနဲ့အတူစောက်ပတ်အခြေစပ်မှာ
စောက်ရည်စက်လေးတွေတွဲခိုလာကြပြန်
တယ်။စောက်ခေါင်းအပြင်ဖက်ကိုလီးကြီး
ထွက်ထွက်လာတိုင်း ပြွတ်ပလွတ် ပလွတ်
ဆိုတဲ့အသံတွေမြိုင်မြိုင်ကြီးကြားနေရပြီး
ပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စွပ်ဇွိဖောင်း ဆို
တဲ့အသံကအကျယ်ကြီးမြည်ပြီးထွက်လာ
တာ မိချိုအတွက်တော့စောက်ပတ်ရွဆေး
တစ်ခွက်သောက်နေရသလိုပဲ။ညီမလေး
ကပက်လက်လန်ပြီးအလိုးခံ.ကိုထိုက်ကနို့
ကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံဆုပ်ဆွဲပြီးလိုး
နေတာဆိုတော့ နို့ လုံးတွေကလက်ထဲမှာ
အပြည့်ဆုပ်ဆုပ်ဆွဲထားတာမြင်နေရတာမို့
အားကျမိပြီးသူ့နို့ လုံးကြီးတွေသူပြန်ဆုပ်
ဆွဲနေရတာလည်း အားကိုမရနိုင်သေးဘူး
ထင်ပါရဲ့ မျက်နှာကြီးရှုံ့ မဲ့ပြီးမချိမဆန့်ဖြစ်
နေရတဲ့ပုံပါပဲ။ကိုထိုက်လီးကြီးစောက်ပတ်
ထဲကိုအားနဲ့မာန်နဲ့တောင့်တောင့်မတ်မတ်
ကြီးပြေးဆောင့်ဝင်လေတိုင်းညီမလေးက
ဖင်ကြီးပြန်ပြန်ပင့်ပြီးခံပေးနေသလို မိချိုက
လည်းသူ့စောက်ခေါင်းထဲအလိုးအဆောင့်
ခံလိုက်ရတဲ့အတိုင်းပဲစောက်ပတ်ကြီးရှုံ့ ရှုံ့
ပြီးညှစ်ပေးနေမိတယ်။အားရပါးရကြီးလိုး
ကြတာပါလား လို့အားကျအတွေးတွေနဲ့
ကိုယ့်အလှည့်စောင့်ရင်းစောက်ပတ်ပွတ်ရ
တာလည်းစောက်ရည်တွေရွှဲကုန်ပြီ။
” မိချို  လာ..ညီမလေးကိုခွရပ်ပြီးကိုကို့
မျက်နှာရှေ့စောက်ပတ်ကြီးပေးထား ကိုကို
စောက်ပတ်ယက်ပေးမယ်..”
မိချိုဝမ်းသာလွန်းလို့ကမန်းကတမ်း ထ,
ရပ်ပြီးညီမလေးကိုခွ..ကိုထိုက်မျက်နှာရှေ့
စောက်ပတ်ကြီးတေ့ကပ်ပေးပြီးသူ့ခေါင်း
ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲစောက်ပတ်နဲ့မျက်နှာ
ကွာမသွားအောင်ဖိကပ်ပေးထားမိတယ်။
ကိုထိုက်ကလည်း လီးကြီးကညီမလေးရဲ့
စောက်ပတ်ထဲအလိုးမပျက်ဆောင့်နေပြီး
လျှာကြီးနဲ့ကမိချိုစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်
စုပ်စုပ်ယူတာ အသဲတွေအူတွေတောင်သူ့
ပါးစပ်ထဲ ဖြုတ်ယူဆွဲစုပ်သွားသလားလို့
ထင်မိရအောင်အရသာရှိတယ်။ခေါင်းကြီး
ကိုဖိဖိကပ်ဆွဲပြီးကိုထိုက်မျက်နှာကို မိချို
စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်တာ မေးစေ့မှာရော
ပါးပြင်တွေမှာရော နှာခေါင်းပွကြီးမှာရော စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာပဲ။
” ကောင်းတယ်ကိုကိုရေ..လိုး လိုး အား
ရပါးရ သွက်သွက်ကြီးပစ်လိုး..ညီမလေးတအားကောင်းနေပြီ..ဆောင့်.ဆောင့်..”
ကိုထိုက်က အသက်ရှူသံတစ်ရှူးရှူး
တစ်ရှဲရှဲနဲ့အသဲအသန်ဆောင့်လိုးနေတော့
စောက်ပတ်အယက်ခံ အစုပ်ခံရတဲ့မိချိုမှာ
အထိုင်ပျက်သွားရတယ်။ခေါင်းတစ်ခါခါနဲ့
သူ့ပါးစပ်ကြီးကိုစောက်စေ့စုပ်ပေးနေရာက
ပြွတ် ကနဲအသံမြည်သွားအောင်ချွတ်ပြီး
” ညီမလေးဖင်ကုန်းပေးမလား..ကိုကိုအနောက်ကလိုးပေးမယ် ခံကြည့်.”
” အာ့.ကိုကို..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.အိ
ကောင်းလိုက်တာကိုကိုရယ်..ဒီတိုင်းပဲလိုး
သိပ်ကောင်းနေပြီ..ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.အာ့
ကောင်းတယ် ဒီတိုင်းဆောင့်.ကုန်းလိုးချင်
ရင် ချိုချို့ကိုကုန်းခိုင်းတော့..ညီမလေးပြီးခါ
နီးပြီ..ပြီးချင်ပြီ..အားရပါးရဆောင့် ကိုကို.
သွက်သွက်ကြီး သွက်သွက်ကြီးလိုး.”
ညီမလေးကဖင်ကြီး တအားကော့ကော့
တင်ပေးပြီး ပင့်ခံနေတော့မိချိုလည်းကိုကို့
ခောင်းကြီးကိုလက်ကလွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကစောက်ပတ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်တယ်။
အဲဒီတော့မှသူကလွတ်လွတ်လပ်လပ်အား
ရပါးရဆောင့်လိုးတော့ မိချိုကညီမလေး
ပါးစပ်ပေါ်တည့်တည့်စောက်ပတ်ကြီးချပြီး
ပွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ညီမလေးကလည်း
စောက်ပတ်ကြီးစုပ်စုပ်ပြီး ဖင်ကြီးပင့်ပင့်အ
လိုးခံ..ကိုကိုကလည်း သူ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလဒစ်ဖျားနဲ့ဒစ်လုံးကြီးမြုပ်ရုံဆွဆွတေ့
လိုးပေးပြီးမှ တစ်ချက်ကောင်းပစ်ဆောင့်
လိုက်..နှစ်ချက်ကောင်းပစ်ဆောင့်လိုက်နဲ့
အားရပါးရပစ်ဆောင့်လိုးပေး.မိချိုကကိုယ်
ကိုကိုင်းပြီးညီမလေးစောက်စေ့ကြီးကိုဖိဖိ
ပွတ်ချေပေးနေတော့..ဆယ်မိနစ်လောက်
လည်းလိုးပြီးရော..ညီမလေးလက်ကမိချို
ခြေကျင်းဝတ်တွေကိုတအားဆုပ်ဆွဲအားပြုုု
ညှစ်ရင်းသူ့ဖင်ကြီးကိုလေပေါ်မှာပင့်တင်
ထားတာပြန်ကျမလာတော့ဘူး။ကိုကို့လိုး
ချက်တွေကမရပ်သေးဘူး..လေပေါ်ဝဲတင်
နေတဲ့ညီမလေးရဲ့ဖင်ကြီးနောက်သူ့လီးကြီး
ကပ်ပါလိုက်သွားပြီး တစ်ဖျောင်းဖျောင်းနဲ့
ဆက်ဆောင့်လိုးနေတာ။သူဆောင့်လိုးလို့
အားရတော့မှ အံကြီးတင်းတင်းကြိတ် မေး
ကြောတွေထောင်ထောင်ထ,နေအောင် လီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ခေါင်းထဲထိုးထဲ့
မြှုပ် ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတင်ပါးကြီးတွေ
ခွက်ဝင်သွားအောင်ညှစ်ညှစ်ဆန့်သွင်းရင်းလီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးးနေတာ အားကျစရာကြီးပါလား.
မိချိုလည်းဘယ်အချိန်ကဘယ်လိုပြီးခဲ့
လဲဆိုတာတောင်သတိမထားမိဘူး။ညီမ
လေးမျက်နှာပေါ်ကဖင်ချွလိုက်တော့ သူ့
နှုတ်ခမ်းနဲ့စောက်ခေါင်းအကြားမှာစောက်
ရည်တွေအမျှင်လိုက်တန်းနေပြီ။ညီမလေး
ကအဲဒီစောက်ရည်တွေကိုသုပ်ပစ်နိုင်တဲ့
ခွန်အားမထုတ်ချင်တော့လောက်အောင်
အရသာခံမှိန်းနေတာတွေ့ရတော့ ကိုကိုကသူ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်လိုက်ယက်လိုက်နဲ့မိ
ချိုစောက်ရည်တွေကိုသန့်ရှင်းပေးတယ်။
ပြီးတော့မှခေါင်းထောင်လာပြီး ညီမလေးရဲ့
နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့ဖွဖွလေး
ငုံငုံဆွရင်း စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးဆွဲထုတ်တာ။
လီးကြီးကဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲမထ,နိုင်
သေးပေမယ့် တုတ်တုတ်ခဲခဲ အရည်တွေ
တစ်ရွှဲရွှဲနဲ့ပြောင်လက်တင်းမာနေတုန်းပဲ။
မိချို ခဏခဏပြီးထားပေမယ့် သူ့လီးကြီး
ကိုမြင်နေရတာနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်ကထပ်
ပြီးပေါ်လာတာပဲ။နှာကြီးတယ်ပဲပြောချင်
ပြော..ညီမလေးနံဘေးမှာပဲဖင်ဘူးတောင်း
ထောင်ပေးပြီးအလိုးခံချင်လာတယ်
” အင့်..ကိုကို..ချို့ ကိုနောက်ကလိုးပေး.
ထည့် ကိုကို..ကိုကို့လီးကြီး ပေး.ချိုကိုင်ပြီး
တေ့ထားပေးမယ်..အင်း အင်း..အိ ထိုးထဲ့
တော့ကိုကို.”

(30)
” မေမေ..သမီး မမနီတို့နဲ့ညအိပ်ရတာ
အခန်းကကျဉ်းတော့ ကျပ်လည်းကျပ် ပူ
လည်းပူ..လွတ်လည်းမလွတ်လပ်ဘူး
အိပ်ရခက်တယ်မေ..”
ဆေးခန်းကပြန်လာခါစ, မိနီတို့ညီအစ်မ
နဲ့ထမင်းဝိုင်းပြင်နေတုန်း သမီးငယ်လေးကထူးထူးဆန်းဆန်းစကားတွေပြောတော့
မအေးတင့်နားမလည်သလိုလိုမို့ပြန်ကြည့်
မိတယ်။ဒီညီအစ်မသုံးယောက် ဒီအခန်းထဲမှာ တစ်သက်လုံးအတူတူအိပ်လာတာ
အခုမှကျဉ်းတယ် ကျပ်တယ် ပူတယ်ပြော
တာတော့ နည်းနည်းဆန်းနေသလားလို့
ရန်များဖြစ်လေသလား..စိတ်များကောက်
ကြလေသလား..ပစ္စည်းများပျောက်ကြပြီ
လား…လားပေါင်းများစွာတွေးပြီး မိနီကို
ကြည့်လိုက် မိချိုကိုကြည့်လိုက် သမီးငယ်
ကိုကြည့်လိုက်..တော်တော်နဲ့စကားမပြန်
ဖြစ်ပဲအဖြေရှာနေတုန်း ကိုမြင့်မောင်က
ထမင်းစားဖို့ဝင်လာတော့အကျိုးသင့် အ
ကြောင်းသင့်ပြောပြတယ်။သူကတော့ခပ်
အေးအေးပါပဲ..
” အဖေတို့ကစီးပွားရေးသိပ်အဆင်ပြေ
တာမဟုတ်တော့ အိမ်ပြင်ဆောက်ဖို့ဆိုတာလဲမဖြစ်နိုင်သေးဘူးသမီး..အခန်းခွဲဖွဲ့
ပေးဖို့လဲနေရာလပ်ကမရှိဘူး..ထမင်းစား
တာတောင်မှမီးဖိုထဲမှာပဲစားကြတာသမီးသိတဲ့အတိုင်းပဲလေ..”
ညီမလေးကပိုပြီးအေးသေးတယ်။စိတ်
လဲဆုံးဖြတ်ထားပြီးတဲ့ပုံပါပဲ..
” သမီးကလဲ အဲဒါတွေ တွေးပြီးသားပါ
ဒါပေမယ့် ကိုကို့အခန်းက သူ့တစ်ယောက်
ထဲဆိုအကျယ်ကြီးပဲ..သမီးအစ်ကိုအခန်း
သမီးသွားအိပ်ရင်ရတာပေါ့..အားလုံးလဲအ
ဆင်ပြေတာပေါ့ ”
လင်မယားနှစ်ယောက်ပါးစပ်ဟောင်း
လောင်းနဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာကိုတစ်
ယောက်ကြည့်ပြီးအူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေ
ကြတယ်။မောင်နှစ်မအရင်းကြီးဆိုတော့
တားရလဲအခက် မတားရလဲအခက်..။မိနီ
နဲ့မိချိုတို့က သဘောပေါက်သွားတော့တစ်
ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မျက်စ,ပစ် မေးထိုး
ပြလိုက်ကြပြီး မိချိုက
” ဟုတ်တယ်အဖေ..အဲညီမလေးက ည
အိပ်ရင်ကန်လိုက်ကျောက်လိုက်နဲ့လူးလှိမ့်
နေတာပဲ..ကြမ်းလဲသိပ်ကြမ်းတယ်.အီးက
ပေါက်လိုက်သေး…ကိုကို့အခန်းလဲကျယ်
နေသားပဲ..အငယ်လေးမဟုတ်ရင်လဲသမီး
တို့တစ်ယောက်ယောက်သွားအိပ်မယ် ”
ကိုမြင့်မောင်မျက်ခုံးလှုပ်သွားတယ်။အာ
ရုံကမြန်တယ်.သမီးတွေတော့လီးနဲ့တွေ့ပြီး
ပြီထင်တယ်လို့ချက်ချင်းတွေးမိပြီးသူ့သမီး
တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့မျက်နှာတွေကိုလိုက်
ကြည့်တော့ ပြီတီတီ စပ်ဖြီးဖြီးတွေဖြစ်နေ
ကြတာမြင်ရတယ်။အင်း..ဗိုက်မကြီးလာ
ရင်ပြီးရောကွာ လို့စိတ်ဒုံးဒုံးချပြီးချက်ချင်း
ဆုံးဖြတ်ချက်ချပေးလိုက်မိတယ်..
” အေး အေး.. ထမင်းစားပြီးတော့သမီး
လေးအတွက်ကုတင်ဝိုင်းရွှေ့ကူလိုက်..မိချိုက ဒီနေ့ညသမီးကြီးနဲ့အိပ်ပေါ့..မနက်မှပဲ
အဖေကုတင်တစ်လုံးစီစဉ်ပေးမယ် ”
ကုတင်ရွှေပြီးကတည်းကမောင်နှစ်မနှစ်
ယောက်အခန်းထဲကမထွက်ကြတော့ဘူး။
ညီမလေးရဲ့အိပ်ယာ အဝတ်အစားတွေ
ကျောင်းစာအုပ်တွေ.တိလီမိုလီပစ္စည်းတွေ
္စကိုမိနီနဲ့မိချိုတို့သယ်ပေးနေချိန်မှာသူတို့က
့ကောင်းကောင်းကြီးလိုးနေကြပြီ။အဖေနဲ့
အမေတို့ကလည်း ဒီလောက်ပေါ်တင်ကြီး
ဆိုတော့အခန်းထဲကထွက်မလာကြတော့ဘူး။ဒီတော့လဲ..ကိုထိုက်လီးကြီးညီမလေး
စောက်ဖုတ်ထဲကထွက်မလာနိုင်တာ ဘာ
မှမဆန်းဘူးပေါ့။
” အာ..ကိုကိုကသိပ်ကြမ်းတာပဲကွာ..
စောက်ခေါင်းကြီးဒီလောက်ကျယ်နေတာ
ချော်ထိုးနေသေးတယ်..အင့် ပြန်လိုး ”
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်.စွပ် ဖျောင်း.ဖျောင်း.ဖတ်
ဖတ် ပတ်.
” အာ ဟာ..ချော်လိုးပြန်ပြီကွာ..ဖီလင်
သိပ်အောက်တာပဲ.. အင့်ကွာ..ဒီတစ်ခါ
မချော်စေနဲ့တော့..”
ပြွတ်ပြွတ် စွတ်ဖွတ်ဖွတ်ပြွတ်.ဖျောင်း
ဖျောင်း.ဖျောင်း..
” ပေါင်ကြီးတွေကားထားလေကွာ ညီမ
လေး..ဖြဲထား ဖြဲထား..ကော့ ကော့ အင်း
ကော့ထား..”
” ဆောင့် ကိုကို ဆောင့်.. ညီမလေး
ကော့ထားမယ် ဆောင့် ”
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖျောင်း.ဖျောင်း.
ဖောင်း…စွတ်ပလွတ်ပြွတ်.ဖောင်း ဖျောင်း
ဖတ် ပတ် ပတ် ဖတ်
” တောက်..ကိုကိုကွာ..ဘယ်လိုဖြစ်နေ
မှန်းမသိဘူး..စောက်ခေါင်းကြီးဒီလောက်
ကျယ်နေတာကို ချော်ထိုးနေတာခဏခဏ
ပဲ..ထိန်းလိုးပါဆိုပြောလို့လဲမရဘူး ဖီလင်
အောက်တယ်ကွာ..”
တစ်ခါ နှစ်ခါဆိုရင်တော့သည်းခံနိုင်ပါ
သေးတယ်။သုံးလေးခါဆိုတော့ မိနီရော
မိချိုရော သည်းမခံနိုင်ကြတော့ဘူး။နှစ်
ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်
ယောက်ကြည့် မျက်စေ့မှိတ်ပြ အဝတ်တွေ
ပြိုင်တူချွတ်ပစ်ကြပြီး..မိနီက အနောက်က
နေ ဖိုးထိုက်ခါးကိုကိုင်ပြီးအတင်းဆွဲတော့
လီးကြီးကျွတ်ပြီးလူကကားယားယားကြီး
ပါလာတယ်..
” သူဖီလင်အောက်ရင် ငါ့ကိုလိုး ဖိုးထိုက်
ရဲ့…ငါ့စောက်ခေါင်းကကျဉ်းကျဉ်းလေး..ငါ့
ကိုလိုး..မချော်အောင်ငါခံတတ်တယ်..အ
အင့်..အိဟိ..လိုးဆိုတာနဲ့ဇွတ်ကြီးထည့်လိုးတော့တာပဲ ..ဝင်ပါပြီဟဲ့.အာ့..ကောင်းတယ်..ဆောင့်.အင့်ပစ်ပစ်ဆောင့်..လိုး..
တအားဆောင့်.အားဟား..ရက်စက်တယ်.
ကောင်းလိုက်တာ..အသေပဲ.”
မိချိုကလည်းတစ်ခိခိရယ်ပြီး ကားယား
ပက်လက်ကျန်နေခဲ့တဲ့ညီမလေးစောက်
ပတ်ကြီးကိုတစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်..တစ်
ပျတ်ပျတ်ယက်လိုက်..နို့ လုံးကြီးတွေလှမ်း
ဆွဲလိုက် ..စောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်း
လေးတွေထည့်ဆောင့်လိုက်..
ညီအစ်မတွေက ..တစ်ယောက်ဆင်း တစ်ယောက်တက်..ဖိုးထိုက်ကိုတက်လိုး
နေကြသလို…ဟိုဖက်အခန်းမှာလဲအဖေနဲ့
အမေက…

တောမီးမရှို့ ပါနဲ့ လို့ဆိုင်းဘုတ်တွေနေ
ရာအနှံ့ထောင်ပြီး ဥပဒေတွေ ကျင့်ဝတ်
တွေ အပစ်ဒဏ် တွေနဲ့ဘယ်လောက်ပဲ
တားဆီးပါစေ.ဘယ်လိုပဲပညာတွေပေးနေ
ပါစေ…နွေရောက်လာပြီဆိုရင်တောမီးကတော့ လောင်လာတာပါပဲ။
သားအမိသားအဖ မောင်နှစ်မချင်းတွေ
မလိုးရဘူးဟဲ့ လို့ လူမှုကျင့်ဝတ်တွေ နီတိ
ဆရာတွေ ပတ်ဝန်းကျင်တွေက ဘယ်လိုပဲတားဆီးပြစ်တင်ရှုံ့ ချကြပါစေဦးတော့
တောမီးကတော့လောင်နေမှာပါပဲ..

အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်…
မောင်ကျော်