(11)
မနက်လင်းကြက်တွန်ချိန်ကိုထိုက် ကုပ်
ချောင်းချောင်းနဲ့အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ သူ့အဖွားတွေမီးဖိုထဲမှာ ဒူးနှစ်လုံးပေါ်ကို
လက်ယှက်တင်.ဖင်ချထိုင်ပြီးတီးတိုးတီးတိုးလုပ်နေကြတာကိုတွေ့ရတယ်။ကနခိုအစွမ်းကြောင့်အဖွားနှစ်ယောက်တစ်ညလုံးချီးပန်းထားခဲ့တာကိုသိနေပေမယ့် ဖိုးထိုက်ကသူ့အဖွားဒေါ်စောခင်ကိုဇွတ်ဖက်
တယ်။ဟိုကလဲနုံးခွေနေတော့အလိုးခံဖို့
ဘယ်လိုမှစိတ်မလာတာနဲ့ဇွတ်ရုန်းပြီး
ဒေါ်စောတင်ဖက်တွန်းပြီးပို့တာပေါ့။အဖွား
ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး အဖွားလေးကိုဖက်
တော့ စောတင်ကလည်း ယဲ့ယဲ့ပဲကျန်တာဆိုပေမယ့်ငြိမ်ပြီးအဖက်ခံတယ်။အဖွားဆိုပေမယ့် အသက်ကလေးဆယ့်ခွန်ပဲရှိ
သေးတဲ့အပျိုကြီးလေ.အသားအရည်ကတင်းတင်းရင်းရင်း အိအိဖြိုးဖြိုး မြို့ပေါ်ကအပျိုဆိုတာတွေထက်ပိုတောင့်တယ်။နို့
ကြီးတွေဆို တကယ့်မာမာတင်းတင်း
ဖောင်းဖောင်းမို့မု့ိကြီးတွေ.သိပ်နယ်လို့
့ကောင်းတာပဲ။အဖွားလေးကလဲဝမ်းလျှော
ထားလို့နုံးနေပေမယ့် နှာကတအားကြီး
တော့ အလိုးမခံရလျင်တောင်နို့တော့ အကိုင်ခံ အဆွဲခံ အနယ်ခံ အဆုပ်အချေခံပြီးအရသာယူချင်နေတယ်။အဲဒါနဲ့ဖိုးထိုက်ရဲ့
ရင်ခွင်ထဲလှဲချတိုးဝင်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့နို့လုံးကြီးတွေပေါ်ဆွဲတင်ထားပေးတယ်
” ဝမ်းလျှောနေတာကွာ..အလင်းပိုင်းမှ
သက်သာသွားတာ..နယ်ကွာ..မိန်းမနို့ကြီး
တွေအားရပါးရနယ်..နို့သီးခေါင်းလေးတွေ
ပါလှိမ့်ချေပြီးနယ်..”
” တော်ရုံပဲနှာကြွပါစောတင်ရယ်..ငါ့ရှေ့
များလိုးနေကြဦးမှာလား..ဟင်းဟင်း..ငါ မ
ကြည့်ရဲဘူးနော်..ဖိုးထိုက်လီးကအကြီးကြီး
တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ရင်ခေါင်းဝ,ထိဆို့
နင့်ဝင်သွားတာ..ဟီးဟီး..”
” မမတော့ ခဲအိုနဲ့အမြဲအလိုးခံနေကျမို့
ဘယ်လိုနေလဲမသိဘူး..စောတင်စိတ်ထဲ
တော့ အဲလိုနင့်ကနဲအင့်ကနဲအလိုးခံရတာ
ကိုသိပ်ကြိုက်တာပဲ..ခ်ခ် ”
” ဟီးဟီး..သူလိုးတာလဲကောင်းတော့
ကောင်းပါတယ်..ဒါပေမယ်.နင့်ခဲအိုကြီးက
အသက်ကြီးပြီ.. ဖိုးထိုက်လောက်လီးလဲ မ
ုုကြီးဘူး .လိုးလဲမလိုးနိုင်ဘူး.ကိုထိုက်လိုး
ပေးမှငါလဲ အဲလိုအရသာကိုသိတာ ..နင့်ခဲအိုနဲ့နင် တစ်ချီမှအလိုးမခံဖူးဘူးလား ”
” အာ..မမကလဲ..တစ်သက်လုံး အခုမှ
အလိုးခံဖူးတာ ခ်ခ်..ခဲအိုလီးကိုတောင်မှ မမတို့လိုးနေတုန်းချောင်းကြည့်လို့မြင်ဖူးတာ..ဟီဟိ သေးသေးလေး ”
” နင်တို့ကလဲ တော်တော့ဟယ်..ငါ့သမီး
မြင်သွားရင် မကောင်းဘူး..”
” အိုး..မြေးအဖွားဖက်တာ ဘာဖြစ်လဲ..
ဘယ်သူမြင်မြင်ပေါ့..မတော်နိုင်ပါဘူး ..
နယ်သာနယ် ကိုထိုက် ဆုပ်ဆုပ်ပြီးနယ်..
နယ်..အင်း. အနှစ်ကြီး.အာရပါးရနယ်ကွာ
ဖက်ထား..မမကိုဖက်ထား…ခ်ခ် လိုးချင်
လာတာမလား…လိုးမလား..”
မစောခင်မျက်လုံးပြူးသွားတယ်..သူ့ညီ
မ နှာဘူးက တကယ်အလိုးခံနေမှအခက်။
” စောတင်ရယ်..မဟုတ်တာ နင်လဲအရူး
အမဲသားစားမိသလိုဖြစ်နေပြီ..ဒီလောက်
စောက်ပတ်ရွနေလဲ လင်ယူလိုက်တော့.ငါ
ပေးစားမယ်..”
မစောတင်မျက်စောင်းထိုးပြီးထိုင်ရာကထ,..ဖိုးထိုက်ကိုလက်ဆွဲပြီးမီးဖိုခန်းထဲက
ထွက်မယ်ပြင်တော့ တံခါးဝ,မှာအေးတင့်
ကိုဘွားကနဲမြင်လိုက်ရလို့လန့်သွားတယ်။
စိတ်ကမလုံမလဲမို့..
” ဟဲ့..နိုးလာပြီလား.အတော်ပဲ.အိမ်သာ
သွားမှာမလား..ငါလဲတစ်ညလုံးဝမ်းသွား
နေတာ…ဖိုးထိုက် မလိုက်ခဲ့နဲ့တော့..နင့်အမေနဲ့ပဲသွားတော့မယ်…”
တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ကောင်မ ဆိုတဲ့ အ
ကြည့်နဲ့ဒေါ်စောခင်သူ့ညီမကိုမျက်လုံးပြူး
ကြည်ု့ပြီးခေါင်းခါတယ်။အရေးထဲဖိုးထိုက်
ရဲ့လီးကြီးကမတ်မတ်ကြီးတောင်နေတော့
လက်နဲ့အသာဆွဲပြီးကိုယ်နဲ့ကွယ်ထားပေးလိုက်ရသေးတယ်။သူ့လီးကြီးတောင်နေပုံကလည်း တုတ်ချောင်းတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး
ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ရတဲ့အတိုင်းမာတောက်
ခဲနေတာပဲ။လူကနုံးခွေနေလို့သာပေါ့.ဒီလို
သာမဟုတ်ရင်သူလဲဖိုးထိုက်ကိုအိပ်ခန်းထဲဆွဲခေါ်ပြီးအနည်းဆုံးနှစ်ချီလောက်တော့
ကြမ်းကြမ်းကြီးပစ်ဆောင့်ခိုင်းပြီး လူးလွန့်
နေအောင်အလိုးခံပစ်လိုက်မိမှာအမှန်ပဲဆိုတာကုိုတွေးမိလိုက်တော့ စောတင်ကိုလဲအပြစ်မဆိုရက်တော့ပြန်ဘူး။
အိမ်သာကအပြန်မှာမစောတင်မယောင်
မလည်နဲ့စပါးကျီထဲမှာမနေ့ညဦးပိုင်းကအ
လိုးခံဖို့ခင်းထားခဲ့တဲ့အိပ်ယာခင်းတွေသွား
သိမ်းတော့ တွန့်ကျေလုံးထွေးနေပြီး လီး
ရည်ကွက်တွေ စောက်ရည်ကွက်တွေစိုနစ်
နေတာတွေ့ရတယ်။ပထမတော့သိပ်နားမလည်ပေမယ့် သူတို့ညီအစ်မတစ်ညလုံးချီး
ပန်းခဲ့ရတဲ့အဖြစ်နဲ့ဆက်စပ်တွေးမိတော့..
အေးမြင့်လက်ချက်ပဲ..မနေ့ညကဖိုးထိုက်
အေးမြင့်ကိုတစ်ညလုံး ဒီအခင်းပေါ်မှာလိုး
ပြီးမနက်မှပြန်တက်လာတာပဲ လို့တွက်မိရ
တယ်။အဲဒီမှာနှာတွေတအားကြွတက်လာ
ပြီးဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲအိပ်ယာ
ခင်းမှာပေနေတဲ့ လီးရည်ပျစ်ပျစ်တွေနဲ့ သူ့
စောက်ခေါင်းထဲတည့်တည့်ချိန်တေ့ပြီး ဖိဖိ
ပွတ်ပစ်တာ တစ်ချီပြီးသွားတော့မှ မချင့်မရဲနဲအိမ်ပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ရတယ်။အိပ်ခန်းထဲ
ဝင်ကြည့်တော့ဖိုးထိုက်က မရှိ..ရွှေငယ်နဲ့
မန်ကျည်းပင်အောက်ကွပ်ပျစ်မှာ.
ရွှေငယ်က သူ့အရွယ်နဲ့သူဆိုရင်တော့
တော်တော်လေးတောင့်တယ်လို့ပြောရမှာပဲ။အသက်ကဆယ့်လေးနှစ်ကျော်ကျော်ပဲ
ဆိုပေမယ့်တောင်ယာလုပ်တဲ့သူဆိုတော့
ထွားတယ်။နို့ လုံးကြီးတွေကအုန်းသီးခပ်
လတ်လတ်တစ်လုံးအခွံနွှာပြီးထက်ခြမ်းခွဲပိုင်း ကပ်တင်ထားသလိုမို့မိုစူစူ တင်းတင်း
မာမာကြီး။နို့ဝန်းလေးတွေကပန်းနုရောင်
ပြေးနေတုန်းဆိုပေမယ့်အကြိတ်ကတော့
ကျေသွားပြီ။နို့သီးခေါင်းစုစုစူစူလေးတွေကလည်းနို့ အုံသားအိတင်းတင်းထဲမှာမြုပ်
ငုံခံထားရတုန်းပဲရှိသေးတယ်။ဖင်ကြီးတွေ
ကတော့ မာတင်းကောက်ချိတ်နေတာမှအလုံးလိုက် အလုံးလိုက် တင်းနေတာပဲ။သူ့အသက်က အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့မိချိုထက်
ငယ်ပေမယ့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့
အတူတူလောက်ဖြစ်နေပြီ။ဖင်ကြီးတွေက
ကောက်ချိတ်နေတော့ သူ့အမေနဲ့တူတယ်
လေ။သူ့အမေကိုလိုးသလိုကုန်းခိုင်းပြီးလိုးလိုက်ရရင်ဖင်သားကြီးတွေတုန်တုန်နေမှာ
ပဲလို့တွေးမိတယ်။ဒါပေမယ့် သူ့လီးကရှည်
တော့ရွှေငယ်ခံနိုင်ပါ့မလား..။စိတ်အတွေး
တွေကသိပ်ထက်သန်နေတော့မထင်မှတ်
မရည်ရွယ်ပဲလွှတ်ကနဲမေးမိလိုက်တယ်
” နင့်ကိုကုန်းလိုးရင် နင်စောက်ပတ်ကခံမှခံနိုင်ပါ့မလား.”
ရွှေငယ် ရုတ်တရက်တော့ကြောင်သွား
ပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းမျက်နှာကနီလာတယ်.
ပြီးမှမပွင့်တပွင့်နဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး
” အထင်သေးတာ..ကိုထိုက်ပေါ်တောင်
တက်လိုးပစ်လိုက်ဦးမယ် ခိခိ..ဒီမှာကြည့်
ရွှေငယ့်စောက်ပတ်..ကိုထိုက်လီးကိုညှပ်
စုပ်ထားပစ်မှာ..ခ်ခ် ကြောက်ဘူးလား ”
ဒူးနှစ်လုံးချဲ ထမီဟ,ပြတော့နခမ်းထူထူ
နီနီရဲရဲ စောက်မွှေးကျဲကျဲ လီးခေါ်နေတယ်
လေ…
(12)
” ဟုတ်တယ်ဟ..နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးက
အကြီးကြီးပဲ..နင့်အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့
စောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီးနော်..လိုးလိုက်
ရလို့ကတော့ လီးကြောတွေဆိမ့်သွားမှာပဲ
ငါ့လီးလောက်တော့ ဝင်နိုင်လောက်ပြီ ”
” ခ်ခ်..ကိုထိုက်လီးကလဲအကြီးကြီးပဲ.
သွေးကြောတွေကလဲ လတန်ကြီးပေါ်မှာထင်းနေတာတီကောင်ကြီးတွေကျနေတာ
ပဲ..လဒစ်ကြီးကလဲပြူးပြူးတစ်တစ်ကြီးနဲ့
ပြောင်လက်နေတာ ချစ်စရာကြီး. ဟီဟိ ဝင်.မဝင်တော့ထည့်ကြည့်မှသိနိုင်မှာပေါ့ ရွှေလေးဘယ်သိမလဲ ”
” ကြောက်သွားလား ”
ရွှေငယ်ကနှုတ်ခမ်းလေးတွေလျှာနဲ့သပ်
ရင်း မျက်ဝန်းတွေရွှန်းတောက်တောက်နဲ့
ခေါင်းရမ်းပြတယ်..
” ဟင့်အင်..ကြောက်ဖူး.ရွှေငယ့်စောက်
ပတ်ထဲဝင်လာလို့ကတော့ ဒီမျှော့ကြီးတွေကသွေးစုပ်သလိုစုပ်ထားပစ်မှာ ခ်ခ် သတ္တိ
ရှိလို့ဝင်လာရဲရင် ဝင်လာကြည့် ”
အခြေအနေနဲ့လွတ်လပ်မှုသာပြည့်စုံရင်
ယောကျင်္ားမိန်းမ မရွေး..အရှက်ကိုဘေး
ချိတ်ပြီးလိုးကြတာချည့်ပဲ ဆိုတဲ့စကားကို
ဖိုးထိုက်တကယ်လက်ခံသွားတယ်။ခုလဲ
ရွှေငယ်ကသူ့စကားလဲဆုံးရော သတ္တိရှိရင်
လိုက်ခဲ့ဆိုတဲ့သဘောနဲ့မျက်စ,တစ်ချက်
ပစ်ပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားတယ်လေ။တကယ့်
ကို အလွန်နှာကြီးပြီးအလွန်အလိုုးခံချင်နေ
တဲ့မိန်းကလေးကိုမှ ဖိုးထိုက်တွေ့နေရတာ
ကိုး။မောင်နှစ်မချင်းမို့ပွင့်လင်းပြလွန်းတာလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်တာပေါ့လေ..ဘာပဲ
ဖြစ်ဖြစ်နေ့ခင်းအိပ်မက်မက်နေတာတော့
မဟုတ်တာအမှန်ပဲမို့ ဖိုးထိုက်ဆက်ထိုင်
နေလို့မဖြစ်ဘူး..။
ဟုတ်လဲဟုတ်ပါတယ်.. ရွှေငယ်နှာကြီးလွန်းတာရွှေငယ်လဲသိတာပေါ့။ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးနှာထန်တဲ့ကိစ္စဆိုတာက ရွှေငယ်
တစ်ယောက်ထဲမှကွက်ပြီးဖြစ်တာမဟုတ်
ပာဘူးး..မိန်းမသားတိုင်းဖြစ်ကြတာချည့်ပဲဆိုတာ လူတွေကမသိကြတာပါ။မှန်ရာကို
ပြောရရင် ရွှေငယ်လဲလူရှေ့သူရှေ့ တော့ဒီ
လိုဘယ်ပြောရဲ ပြရဲမှာလဲလေ..မောင်နှစ်မ
ချင်းလဲဖြစ်..လူလဲရှင်း..တကယ်အလိုးခံဖို့
လဲစိတ်လာနေလို့ သူကလဲတကယ်လိုးမှာမို့သာဒီလောက်ကြီးပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရဲ ပြရဲ ကြည့်ရဲတာပေါ့။မနေ့ညတုန်းကကိုထိုက်နဲ့အမေ ခွေးကုန်းလိုးနေကြတုန်း အ
မေ့ဖင်ကြီးကိုတောင်ဝင်ရိုက်ရဲသေးတာ..
စောက်ပတ်လှန်ပြရတာလောက်တော့ဘာ
မှတုန်လှုပ်မှုမရှိပါဘူး။ပိုပြီးတော့တောင်မှ
နှာကြွလာပြီး ပိုလို့အလိုးခံချင်လာမိသလို
အလိုးခံရတာလည်းအရသာပိုရှိလာမယ်
လို့ထင်တယ်လေ။အကျႌချွတ်ရင်းအတွေး
လွန်သွားတော့ နောက်ကျောကနေသူအခန်းထဲရောက်နေတာကိုမသိလိုက်မိဘူး။
ဘော်လီချွတ်ပြီးလို့ထမီရင်လျှားတော့မှပဲ
အနောက်ကဖက်ပြီး နို့ လုံးကြီးနှစ်လုံးကို
အုပ်နယ်ခံလိုက်ရတဲ့အပြင် ဖင်တုံကြီးကို
လီးနဲ့ပူကနဲနွေးကနဲအထိုးခံလိုက်ရတော့မှ
အသိဝင်လာရတော့တယ်။နု့ိ အုံမာတင်း
တင်း စူမို့မို့ကိုဆုပ်နယ်ခံနေရတဲ့အပြင် သူ့
လီးကြီးကဖင်ကြားထိုးပြီးကပ်ကပ်ကော့
ညှောင့်နေတော့ စိတ်တွေထန်လာပြီးနို့အုံ
ထဲမှာမြုပ်နေတဲ့နို့ သီးခေါင်းလေးတွေကအံ့ဩစရာကောင်းလောက်အောင်ကြွပြီး
တက်လာကြတယ်။လီးကြီးကဖင်ကြားကို
ထိုးထိုးထည့်ခံနေရတာ ခုလုခုလုနဲ့ဖြစ်နေ
တော့မခံစားတတ်ဘူး။အဲဒါနဲ့သူ့လီးကြီးကိုလက်နောက်ပြန်ကိုင်ဆုပ်ပြီး
” သိပ် လိုးချင်နေတာလား ဟလား ”
ကိုထိုက်ကဘာမှပြန်မဖြေဘူး။ရွှေငယ်
လည်းလက်တစ်ဖက်ကကိုင်ထားတဲ့ထမီ
စွန်းကိုလွှတ်လိုက်ပြီးသူ့ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ချ
လိုက်တော့နှစ်ယောက်လုံးအဝတ်မရှိကြ
တော့ဘူး။ခုထိ လူကိုပက်လက်မလှန်ခိုင်း
သေးတော့ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့လိုးမလဲဆိုတာမ
ခန့်မှန်းတတ်သလို ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ
ဆိုတာလဲမသိဘူး..
” အမေ့ကိုလိုးသလို ဖင်ကုန်းလိုးမှာလား ဟင် ”
” စောက်ပတ်ယက်ချင်သေးတယ် ရွှေ
ငယ်ရာ..နင့်စောက်ပတ်ကသိပ်ချစ်စရာ
ကောင်းတာပဲ…”
စိတ်ထဲမှာ အိကနဲဖြစ်သွားပြီးကြက်သီး
မွှေးညှင်းထ,သွားတယ်။စောက်ပတ်ယက်
ခံရလိမ့်မယ်လို့တစ်ခါမှမစဉ်းစားခဲ့ဖူးဘူး
လေ..ကြားရရုံနဲ့စောက်ပတ်ကြောတောင်
စိမ့်သွားတာပဲ။
” ဟင့်..ကိုထိုက်ရာ..လီးနဲ့လိုးရမှာကြီး
ကို..ရွံ့ဘူးလားကွာ ဟင့် ”
ပြောမယ့်သာပြောလိုက်မိတာ.ကိုယ်က
လဲစောက်ပတ်ကြီးအယက်ခံချင်သား။ကြီး
လို့ကြီးတယ်ပြောတာပါနော်.ရွှေငယ်ကအ
သက်နဲ့အရွယ်သာငယ်တာစောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီးရယ်။လက်ဖဝါးနဲ့တစ်အုပ်စာ မ
ကာမိဘူး.စောက်ပတ်အခြေ စောက်ခေါင်း
နားမှာဆို ပြက်ကြီးကလက်သုံးလုံးတောင်
မက,ချင်ဘူး.. ခွင်ကျကောင်းလို့ပြောရမှာ
ပေါ့..အကြီးကြီး။ရိုးရိုးမှောက်ပြီးလိုးမယ်
ဆိုုရင်တောင် လီးအရင်းထိဝင်တယ်။ခ်ခ်..
ကြိုပြောပြထားလိုက်ဦးမယ်..ကိုထိုက်က
မှောက်ပြီးလိုးတော့ ရွှေငယ့်ပေါင်ကြီးကား
ပြီးသူ့ခါးကိုခြေထောက်နဲ့ခွချိတ်ပြီးအလိုးခံ
ပစ်တာလေ..ဆောင့်လိုးချက်တွေများတစ်
ဖောင်းဖောင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲအရင်းထိထိုးထိုးဆောင့်ဝင်တာ ကောင်းချက်..ရက်
စက်တယ်။အဲလို ခွင်ကျကောင်းတဲ့စောက်
ပတ်မျိုး..ဘယ်ပုံစံနဲ့ပဲလိုးလိုး စိတ်တိုင်းကျ
အောင်အလိုးခံပေးလို့ရတယ်၊ရွှေငယ်ပက်
လက်လန်အိပ်ချလိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ဖြဲ
ပေးထားလိုက်တော့ ကိုထိုက်မျက်နှာကြီး
စောက်ဖုတ်ပေါ်မှောက်အပ်ပြီးဝင်လာတာ
ရင်သိမ့်တုန်ပဲသိလား။သူ့လက်နှစ်ဖက်က
ရွှေငယ့်ဖင်ဆုံကြီးကိုပင့်တင်ပေးခိုင်းထား
တော့ အလိုက်တသိပါပဲ စောက်ဖုတ်ကြီး
ကြွရွမို့တက်နေအောင် ခြေထောက်တွေကိုကွေးတင်ပြီး ရင်ပတ်နဲ့ကပ်နေတဲ့အထိ
မြှင့်င့်ထားပေးလိုက်တယ်။စောက်ပတ်ရဲ့အ
ခြေစောက်ခေါင်းအောက်နားကစ,ပြီး သူ့
လျှာအပြားကြီးနဲ့ရွစိရွစိယက်လာတာတစ်
ကြောင်းတောင်မဆုံးသေးဘူး.ဖင်ကြီးကို
သုံးကြိမ်လောက်ဆင့်ဆင့်ပင့်ပေးလိုက်မိ
ပြီ..။အဲဒီတစ်ကြောင်းဆုံးခါနီးစောက်စေ့ကိုစုပ်ပြီးယက်တော့ ရွှေငယ်သူ့ခေါင်းကြီး
ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိ..ဆံပင်တွေကြားကို
လက်ချောင်းတွေထိုးသွင်းပြီးဆုပ်ဆွဲ..သူ့
မျက်နှာနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုအကွာမခံနိုင်ရဲတဲ့
အထိကြိုက်သွားမိပြီ။ကိုယ်ကဖိဖိပွတ်လေ
သူကတစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံတွေထွက်နေတဲ့အထိစုပ်လေ..စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေ
အောင်ပန်းထုတ်ပစ်မိတယ်။နောက်တော့
သူဘယ်လိုများအတတ်ဆန်းတယ်မသိပါ
ဘူး..နခမ်းအထူသားကြီးတွေကိုစုပ်ရင်းနဲ့
သူ့လျှာပြီးစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်လာပြီး
လူးလာဆန်ခတ်ကလိပါလေရော။သိပ်အ
ရသာရှိနေပါမှ စောက်စေ့ကိုလက်မ,တစ်
ဖက်ကဖိဖိပွတ်ချေပေးနေတော့ ရွှေငယ်မ
ပါးစပ်မပိတ်တမ်းအော်ဟစ်ပြီးစောက်ရည်
တွေပန်းပန်းထွက်တာ ကိုထိုက်မျက်နှာ
ပြင်တစ်ခုလုံးကို မေးစေ့ပါမကျန်ရွှဲနစ်ပေကျံနေတာပဲ။
” အားဟား..လိုးပေးပါတော့ကိုထိုက်
ရယ်..ရွှေငယ့်စောက်ဖုတ်ကြီးရွလှပါပြီ.လီး
ကြီးနဲ့လိုးတော့နော်..လိုး လိုး လိုးပေး ”
(13)
စောက်ခေါင်းထဲ ကိုထိုက်လီးကြီးထိုးဝင်
လာခါစ, သူ့လီးဒစ်ကြီးကရွှေငယ့် စောက်
ခောင်းဝ,ကြွက်သားတွေကို ထိုးဖောက်တိုး
ဝင်လာတော့စောက်ခေါင်းနဲ့အပြည့်ကြီး မို့
ကျပ်သိပ်နေတာ သိပ်အရသာရှိတာပဲ။သူ
က ဒူးထောက်ပြီးရွှေငယ့်နို့ ကြီးတွေစုံကိုင်
ဆွဲလိုးတာဆိုတော့ရွှေငယ်သူ့လက်မောင်း
အိုးကြီးတွေအားပြုဆွဲပြီးဖင်ကြီးကော့ပင့်
တင်ထားပေးရတာ။အရသာရှိချင်လို့ကိုယ့်
စောက်ပတ်အလိုးခံနေမှတော့ အသေကြီး
လိုငြိမ်ပြီးခံမနေချင်ပါဘူး..ကိုယ်ကလဲသူနဲ့
ခွင်ကျအောင်အတိုင်အဖောက်ညီညီလေး
ကော့ပေး လှုပ်ပေးတော့ သူလဲအရသာရှိ.
ှု်ကိုယ်လဲနှာကြွပြီးအရှိန်တက်..တစ်ချက်
ဆောင့်တစ်ချက်ကောင်း..အဲလိုလေး နင့်
ကနဲ နင့်ကနဲအလိုးခံချင်တာ။လဒစ်ကြီး
စောက်ခေါင်းထဲထိုးဝင်လာပြီး နဲ့တဲ့ နဲ့တဲ့
လုပ်ပြီးလီးအချောင်းလိုက်ကြီးကဆက်ထိုးဝင်လာတာ ပူပူနွေးနွေးနဲ့ မာမာတောင့်
တောင့်ကြီးဆိုတော့ အရသာရှိလွန်းလို့ တ
အားစုပ်ညှစ်ပစ်တာပေါ့။လီးချောင်းကြီးက
တင်းပြီးခံနေတော့ စုပ်ရညှစ်ရတာသိပ်ကို
အားရတာပဲ။သူ့လက်မောင်းကြီးကိုအားရှိ
အားကုန်ဆွဲပြီးဖင်ပေါက်ကိုရှုံ့ ပြီးပိတ်နေတဲ့အထိအကြာကြီးဆွဲညှစ်ထားပစ်လိုက်မိတယ်။တအောင့်လောက်သူငြိမ်နေပေးပြီး
တော့မှ လီးကြီးကိုမသိမသာနည်းနည်းက
လေးအနောက်ဆွဲထုတ်ပြီး ရုတ်တရက်
ဖောင်း ကနဲပစ်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ
လီးအရင်းအထိအောင်စောက်ခေါင်းထဲဝင်
လာပြီးဒစ်ဖျားကသားအိမ်ဝ,ကိုဖိပိထိုးနေ
တော့ ရွှေငယ့်လည်ချောင်းထဲတစ်ဆို့ဆို့
ကြီး။လီးတစ်ချောင်းလုံးများရင်စို့ထဲအထိ
ဝင်လားသလားထင်မိသေးတယ်..ရင်ထဲ
ဆို့နင့်နေတာများမျက်လုံးထဲပြာဝေသွား
ပြီးမျက်ရည်တွေဝဲလာလို့ ကိုထိုက်ရဲ့မျက်
နှာကိုတောင်မှဝါးတားတားပဲမြင်ရတော့
တယ်။အသက်တောင်မရှူနိုင်တော့လို့ပါး
စပ်ကြီးဟ,ထားရတာအကြာကြီးပဲ။လက်
မောင်းကိုအားပြုဆုပ်ဆွဲထားတဲ့ရွှေငယ့်
လက်တွေတောင်မှတုန်ရီနေတဲ့အထိအား
ယူပြီးညှစ်ပေမယ့် လီးဒစ်ကြီးက အိတိအိတိ နဲ့ဖိဖိထိုးနေလို့သူ့ရင်ပတ်ကြီးကိုလက်
သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့တစ်ဘုန်းဘုန်းထုနေမိ
တယ်။အရသာရှိလိုက်တာလေ..နင့်နင့်အိ
အိ စေးစေးပိုးပိုးနဲ့ တကယ့်အနှစ်ပဲသိလား
စောက်ပတ်ကြီးကိုအုံခဲဖူးကြွပြည့်သိပ် နေ
တာပဲ။ရွှေငယ် အားရှိအားကုန်လူးလွန့်နေ
တာကိုသူကလီးကြီးသွင်းထားလျက်နဲ့ငြိမ်
ပြီးဖိကပ်ပေးထားသေးတယ်..နောက်ထပ် နည်းနည်းလေးငြိမ်သွားတော့မှလီးမထုတ်
ပဲဆီးခုံချင်းကပ်ဖိညှောင့်လိုးတာ။ရွှေငယ့်
စောက်ဖုတ်က ကြီးလဲကြီး ခွင်လဲကောင်း
ဆိုတော့ သူ့လီးကြီးနဲ့ကွက်တိပဲ..လဥကြီး
ပိကပ်နေတဲ့အထိလီးကိုတစ်ဆုံးသွင်းထား
ပြီးဖိဖိညှောင့်လိုးတော့ရွှေငယ်စောက်ရည်
တွေတစ်ဖျောဖျောထွက်နေတာကိုတောင်
မထိန်းချုပ်နိုင်လောက်အောင်ထိအရသာ
ရှိလွန်းလှတယ်။
” အင့် အင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ကို
ထိုက်ရယ်..အင့် ဟင့်..”
ခံစားချက်ကိုရင်ထဲမှာမထိန်းနိုင်ပဲဖွင့်ဟ
ပြောရတော့တဲ့အထိ အရသာရှိတယ်။ဖင်
ကြီးကိုမသိမသာပင့်ပင့်ပေးပြီးသူလီးကြီး
ကိုစောက်ခေါင်းထဲဆွဲဆွဲညှစ်ပေးတော့မှ
ရွှေငယ်ကောင်းကောင်းခံနိုင်လာပြီဆိုတာ
သူသိသွားလို့ထင်ပါရဲ့..လီးကြီးကိုတစ်ဝက်
နီးနီးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအချက် လေးငါးဆယ်
လောက်ခပ်မှန်မှန် ခပ်လေးလေးထိထိမိမိ
ဆောင့်လိုးပေးတော့တစ်ချက်ဆောင့်တစ်
ချီပြီးသလားတောင်မသိဘူး..ခ်ခ် စောက်
ရည်တွေရွှဲနစ်အိုင်ဆင်းအောင်ထွက်နေမိ
တာပါပဲ ဟီးဟီး။လိုးသံ ဆောင့်သံတွေက
ပြွတ် စွက် ဖောင်း..ပြွတ် ပွက် ဖောင်း နဲ့
ဆက်တိုက်ဆူညံနေတာအားရစရာကြီး။
” ကောင်းတယ်ကိုထိုက်ရာ..လိုး လိုး.
အင့် တအားကောင်းတယ် ဆောင့် ”
ပြောနေ အော်နေရုံနဲ့အားမရတော့ သူ့
လည်ကုတ်ကိုလှမ်းဆွဲ နှုတ်ခမ်းတွေကိုအငမ်းမရစုပ်ယူ ကိုင်းညွှတ်လာတဲ့သူ့ခါးကို
ပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ခွချိတ်ဆွဲပြီးသူ့ဆောင့်
လိုးချက်တွေနဲ့တိုင်ပင်ကိုက်အောင်ဖင်ကြီး
ပင့်ပင့်ကော့ပေးပစ်တာပေါ့။ရွှေငယ်ဖီလင်
တက်နေပြီ..ထိန်းမရတော့ဘူး ဆိုတာ သူ
သိတော့ လီးကြီးကိုဒစ်အဖျားနားထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးတစ်ချက်ချင်း တစ်ချောင်းလုံးအားရှိပါးရှိပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..ဆောင့်
ချက်ပြင်းသလောက်လီးအဝင်နက်တော့
စောက်ခေါင်းထဲပြည့်နင့်နေရုံမက,..ရင်စို့
ထိအောင် နင့်ကနဲထိလို့ လည်ချောင်းသံ
တစ်အင့်အင့်နဲ့ မအော်ပာပဲ အသံစုံထွက်
နေရတော့တယ်လေ။ဖောင်း စွိ ပလွတ်
စွတ်ပြွတ် ဖောင်း..အင့်
” အားပါးပါး ကိုထိုက်ရေ..ကောင်းလိုက်
တာ..အာ့..လီးကြီးကြီးနဲ့နင့်နေအောင်လိုး
တာ..အာ့.သိပ်ကောင်းတာပဲ..အာ့ ကြိုက်
တယ် ကိုထိုက်..ကြိုက်တယ်..”
တစ်နာရီပိုပိုလောက်သူ့စိတ်ကြိုက်လိုးတာရွှေငယ်ဆိုတစ်ကိုယ်လုံးချွေးတွေရွှဲနစ်
ပြီး ချွဲ ပျစ်စေးကပ်နေတာပဲ။အိပ်ယာခင်း
ပေါ်မှာလည်းအရည်တွေအကွက်လိုက်အ
ကွက်လိုက် ဖတ်ဖတ်နစ်။စောက်ဖုတ်ကြီး
ဆိုတာတော့ မြင်မကောင်းတော့ဘူး..အ
ကွဲကြောင်းကြီးဟ,ပြဲပြဲ..စောက်စေ့ကြီးပြူး
ထွက်နေပြီး စောက်ခေါင်းကတော်တော်နဲ့
ပြန်မစေ့တော့လောက်အောင်ပွင့်ထွက်နေ
တဲ့အထိအလိုးကြမ်းတယ်။လီးကြီးကတစ်
ချိန်လုံးမာတောင်နေတာ နည်းနည်းလေး
လျော့တယ်လို့မှမရှိ..နားတယ်လို့လဲမရှိ..
တစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်စွပ်စွပ် ဆောင့်လိုးနေ
တာဆိုတော့ ခဏခဏပြီးနေရတဲ့ရွှေငယ့် စောက်ပတ်ကနွမ်းအိလျော့ပွင့်သွားတာ
ဆန်းတော့သိပ်မဆန်းပါဘူး။ဒာပေမယ့်..
ဘယ်လောက်နွမ်းနွမ်းလေ..ရွှေငယ်ကနှာ
ကြီးတယ်..သိတယ်မလား…စောက်ပတ်
နခမ်းသားကြီးတွေကတော့သွေးအပြည့်နဲ့
ဖူးမို့ထူအမ်းနေတာပါပဲ..စိတ်ကတော့ သူ့
စောက်ပတ်ကြီးကွဲပြဲချင်ကွဲပြဲသွားပါစေ…
အမြဲအလိုး အဆောင့်ခံချင်နေတာပါပဲ။
” ဆောင့် ကိုထိုက်..ပြင်းပြင်းကြီးသာလိုး
အင့်..သွက်သွက်ကြီးဆောင့်..အင့် ဟင့် ”
ရွှေငယ် ဘယ်နှစ်ချီပြီးသွားပြီလဲဆိုတာ
ကိုထိုက်မသိဘူး။ဒါပေမယ်အခုသူ့မျက်နှာ
နဲ့နှာခေါင်း..မျက်စေ့တွေနီရဲနေတာကိုမြင်
လို့အားရပါးရပြီးချင်နေပြန်ပြီဆိုတာတော့
သိလိုက်တယ်။ကိုယ်ကလဲ အပျိုလေးရဲ့
စောက်ပတ်ကိုအားရပါးရလိုးနေရတာသိပ်
ဖီလင်တက်နေပြီ။ဒါနဲ့ပဲ လီးဒစ်ကိုစောက်
ခေါင်းပေါက်ဝ,အထိဆွဲထုတ်ပြီးဒစ်ပြူးပြူး
ကြီးနဲ့ပဲ လေးငါးချက်ဆွလိုးလိုက်..လီးအ
ရင်းထိတစ်ချက် နှစ်ချက်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်
လိုက်နဲ့အချက်သုံးလေးဆယ်ဆွလိုးပေးပြီး
ရွှေငယ့်ဖင်ကြီးပင့်တက်ပေးလာတဲ့အချိန်
မှာဆီးခုံချင်းဖိကပ်ဆောင့်ရင်းလီးရည်တွေ
ဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ စောက်ပတ်ထဲပန်း ပန်း
ထဲ့ပေးလိုက်တယ်.
” ဟား..လီးရည်တွေ..ကိုထိုက်..ထည့်..
ထည့်..အားဟား ပူပူနွေးနွေးကြီး.ထည့်.
ကောင်းတာ..ထည့်..ထည့်..ဟူး…အများ
ကြီးကွာ…ထည့်..”
(14)
မအေးတင့်က သူ့မှန်းချက်နဲ့နှမ်းထွက်မ
ကိုက်တဲ့အနေအထားမှာထော်လာဂျီနဲ့လဲ
လမ်းကြုံရှိနေတော့ မြို့ကိုပြန်ချင်ပြီ။ဆွေမျိုးတွေနဲ့တစ်ရွာလုံးကျွတ်နီးပါးကရှိသမျှ
မိတ်ဆွေတွေကဝိုင်းဝန်းပံ့ပိုးကြလို့ ဆန်ဆီ
ငွေကြေး သုံးလေးလအတွက်တော့ဖူဖူလုံ
လုံ ရသွားပါရဲ့..ခုထိအလိုးမခံရသေးတော့
စိတ်ဓာတ်ကခပ်ကျကျပဲ။နေ့လည်ဆိုအစ်
မနဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ယာတောလိုက်သွား
နေရလို့မလွတ်လပ်..ညဆိုပြန်တော့လဲ
သားအမိနှစ်ယောက်ခွဲအိပ်နေရတော့လိုးဖို့ဝေးလို့အိမ်မှာလိုနမ်းတောင်နမ်းလို့မရ။
ကျောင်းကလဲဖွင့်မှာဆိုတော့ပြန်ကြဖို့စီစဉ်
ပြီးအမေ့ဆီခွင့်တောင်းတော့ ညီအစ်မနှစ်
ယောက်လုံးကခါးခါးသီးသီးငြင်းကြတော့
တာပေါ့။သူတို့ညီအစ်မက တစ်ညလုံးဝမ်း
လျှောထားတာ ဒီညတော့အပြတ်ကဲပြိီးအ
လိုးခံပစ်မယ်လို့စိတ်ကူးထားကြတာလေ။
မစောခင်ကဘယ်လောက်ထိနှာကြီးလဲဆိုု
ဖိုးထိုက်လီးကြီးကိုမြင်ယောင်ပြီးတော့သူ့
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပွတ်နေရတာနဲ့ ထမင်း
တောင်မစားနိုင်ဘူး။နောက်ဆုံးတော့သူတို့မြေးကိုကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းရွာပြန်ပြီး
လွှတ်ပေးပါမယ်လို့ကတိပေးတော့မှပြန်ဖို့
ခွင့်ပြုတော့တယ်။ပစ္စည်းတွေကိုထော်လာ
ဂျီအကြုံနဲ့တင်ပေးပြီးသားအမိနှစ်ယောက်
ဆိုင်ကယ်နဲ့ရွာကထွက်လာကြတာ ဘာမှ
သိပ်မဝေးသေးပါဘူးမထင်မှတ်ပဲမိုးအကြီး
အကယ်မိတာပါပဲ။တော်သေးတာပေါ့..ဒီ
လမ်းကြီးပြင်တုန်းကအလုပ်သမားတွေနေ
ခဲ့တဲ့ဖိုင်တဲဟောင်းကြီးတွေမိုးခိုစရာရှိလို့။
တဲကြီးတွေကအခိုင်အခန့်ပါပဲ..သွပ်မိုးပျဉ်
ထောင်.တစ်ခြမ်းမြေစိုက် တစ်ခြမ်းပျဉ်ခင်း
ဆိုင်ကယ်ပါမိုးလုံတယ်။လမ်းနဲ့ဆိုပေသုံးဆယ်ကျော်လောက်ဝင်ရပြီး လမ်းဘေးမှာ
စည်းရိုးတန်းခြုံကြီးတွေနဲ့အပင်ရှည်တန်း
ကြီးတွေတောထ,နေလို့လမ်းပေါ်ကနေတဲထဲကိုမမြင်ရဘူး။တဲထဲအထိဆိုင်ကယ်စီး
ဝင်သွားပြီးမိုးလွတ်ရာမှာရပ်လိုုက်တော့မှ
မအေးတင့်ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းပြီးတဲထဲ
လိုက်ကြည့်တော့တံပျက်စည်းအဟောင်း
တစ်ချောင်းတွေ့လို့စင်ပေါ်ရှာသန့်ရှင်းရေး
လုပ်တယ်။မိုးကတော်တော်နဲ့တိတ်မယ့်ပုံ
မပေါ်လောက်တဲ့အပြင်သဲသဲမဲမဲကြီးရွာနေ
တာဆိုတော့အဝတ်အစားအိတ်ကိုယူပြီး
ကြမ်းခင်းပေါ်တင်..မအေးတင့်ကိုကြည့်မိ
တော့ မိုးရေတွေစိုရွှဲနေတဲ့ကိုယ်လုံးအလှ
ကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်မြင်ရတယ်။
အသက်သုံးဆယ့်တစ်..သုံးဆယ့်နှစ်ဆို
တာမိန်းမတစ်ယောက်အတွက်တနှာစိတ်
နဲ့တကွသွေးသားအဆူဖြိုး အထကြွဆုံးအပိုင်းအခြားဖြစ်သလို..အိမ်ထောင်သည်မမတို့အနေနဲ့အသားတက်ပြီး ရွပိုးထိုးလာတဲ့ကိုယ်လုံးအလှကိုမသိမသာပဲဖြစ်ဖြစ်သိသိ
သာသာပဲဖြစ်ဖြစ်လှစ်ပြဖို့အတင့်တယ်ဆုံးအရွယ်ပေါ့။မအေးတင့်ရဲ့အနေအထားက
ဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့လင်ရတယ်ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့
ဓာတ်တည့်တော့ဖိုးထိုက်ကိုမွေးပြီးမှတက်
လာလိုက်တဲ့ကိုယ်လုံးအလှ ဖင်ကြီးတွေကဟီးနေတာ လှိုင်းလုံးကြီးတွေလိုပဲ။ဝမ်း
ပျဉ်းသားယောင်ယောင်လေးရှိချင်ပေမယ့်
ရုပ်ပျက်အောင်စူထွက်လာတာမျိုးမဟုတ်
ပဲနည်းနည်းလေးအရည်တင်းနေတာလား
လို့ပဲထင်ရတယ်။သမီးလေးမွေးပြီးလာပြီး
ပြန်တော့လဲဗိုက်ကြော ပေါင်ကြောပြတ်သ
လိုပြတာတွေကဆယ့်လေးနှစ်နီးနီးကြာခဲ့
ပြီဆိုတော့မှေးမှေးမှိန်မှိန်ရေးရေးလေးပဲ
ထင်ကျန်ရစ်တာမို့ဖွင့်မပြောရင်ဘယ်သူမှ
မသိနိုင်လောက်အောင်ချောမွတ်နေပြီ။
ညားတဲ့လင်ကလဲ အလုပ်ကြမ်းကိုတစ်နေ
ကုန်ပင်ပင်ပမ်းပမ်းလုပ်..ညရောက်တော့
လင့်ဝတ္တရားကျေ တစ်ချီလိုးတယ်ဆိုရုံပဲ
လိုးတာမျိုးဆိုတော့ ဖင်ကြီးကိုမဖြိုနိုင်တဲ့အပြင်.အသားတက်နှာထန်အောင်ဆွပေး
နေသလိုတောင်ဖြစ်နေသေး။ဖင်ကြီးတွေ
ကားကားဖုဖု..နို့ကြီးတွေမို့မို့ဆူဆူ.ဖြိုးဖြိုး
အိအိ..အိမ်မှာဒီအတိုင်းနေရိုးနေစဉ်နေတာတောင်မှ ယောကျင်္ားတွေကိုမြှူနေတာ
လားလို့ထင်ရတဲ့ဘော်ဒီမျိုးကြီး။သူ့ကိုယ်
လုံးလှပြီးဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်ဆိုတာကို သူ
ကိုယ်တိုင်သိနေလို့မြှူတဲ့အခါမြှူ…ပြတဲ့အ
ခါ ပြ..တစ်ခါတစ်လေတော့ရွမိတာမိန်းမတို့သဘာဝအတိုင်းပေါ့။အခုတော့မြှူဖို့ရွ
ဖို့ကြိုတင်စိတ်ကူးအရှိပဲ မိုးခိုဖို့ရည်ရွယ်ပြီး
တံမျက်စည်းလှဲတာဆိုပေမယ့်..တစ်ချက်
နှစ်ချက် ကုန်းပြီးလှဲလိုက်ရရုံလေးပဲရှိသေး
တယ်..သူ့ဖင်ကြီးရဲ့အလှကိုရေစိုစိုနဲ့ထင်း
ထင်းကြီးပြနေသလိုဖြစ်နေပြီဆိုတာမိန်းမတို့ရဲ့အာရုံအရခံစားသိလိုက်ပြီ။ပြသာပြရ
တယ်..ကြည့်မှကြည့်ရဲ့လားဆိုတာသိချင်
စိတ်ပြင်းပြလာတော့ အမှိုက်ကောက်နေသလို ခေါင်းလေးငုံ့ခါးလေးပိုကုန်းလိုက်ပြီး
ဖိုးထိုက်ကိုနောက်ပြန်ကြည့်တာပေါ့။အဲလို
ကြည့်တဲ့အချိန်မှာပဲဖိုးထိုက် အဝတ်အိတ်
ကြမ်းပေါ်တင်ပြီးသူ့ဖင်ကြီးကိုလှမ်းကြည့်
တာနဲ့တိုက်ဆိုင်နေတော့ ကျေနပ်သွားပြီး
ခေါင်းငုံ့ကုန်းလျက် လက်တစ်ဖက်နောက်
ပြန်ပစ်ပြီးဖင်တစ်လုံကိုသပ်တင်ရင်းလက်
ချောင်းလေးတွေကစောက်ဖုတ်အရာကြီး
ထင်းသွားအောင်ထမီစ,ကိုဖိတင်းထားပစ်
တာ ဖိုးထိုက်တံတွေးမျိုချသံကြီး ဂလုဆို
ကြားလိုက်ရတယ်။တစ်ချိန်တည်းမှာပဲရွာကိုအလာခရီးစဉ်တုန်းကသူတို့နှစ်ယောက်
ပြောခဲ့ ဆိုခဲ့တာတွေ..သူ့လီးကြီးဆုပ်ကိုင်
ခဲ့တာတွေ တစ်အုံ့နွေးနွေးနဲ့ခံစားခဲ့ရတာ
တွေ ဟုန်းကနဲထ,ပေါ်လာပြီးစောက်ဖုတ်
ထဲကနွေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ဖင်ကြီးကို
သူကြည့်နေတုန်းပဲလားမသိဘူးဆိုတဲ့ အ
တွေးနဲ့ ခါးဆန့်မတ်တပ်ရပ်ပြီးခါးကိုဘယ်
တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက်ချိုးရင်းမသိမသာ
ကြည့်လိုက်တော့ မိုးရေရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့သူ့ရဲ့
ဂျင်းဘောင်းကိုလက်တစ်ဖက်ကချွတ်ရင်း
ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကြီးကိုဂွင်း
တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆွဲတိုက်နေတာရင်ခုန်စ
ရာတွေ့ရတယ်။မသိသလိုနဲ့တံမျက်စည်း
ဆက်လှဲနေလိုက်ရင်းဖင်ကြီးပြန်ပြီးကုန်းပြ
နေတော့သူဂွင်းမတိုက်တော့ပဲ ပုဆိုးနဲ့လဲ
ဝတ်ပြီးပုဆိုးပေါ်ကနေပွတ်ဆွဲနေတာ။
” ဒီမှာအမေ့အဝတ်တွေ..ရေစိုဝတ်တွေ
လဲလိုက်ဦး..မိုးကတော်တော်နဲ့တိတ်မယ့်ပုံမပေါ်ဘူး ”
သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ မုန်ယိုနေပြီထင်
တာပဲ..နှာခေါင်းကြီးနိနီ..မျက်ထောင့်ကြီး
နီနီနဲ့..ခ်ခ် လဒစ်ကြီးလဲနီနေပလားမသိပါ
ဘူး..အသားဖြူတော့ပိုသိသာတယ်။
” အမေ အဝတ်လဲရင် သားကကြည့်နေ
မှာပဲမလား..ခ်ခ် ရှက်တယ် ..ဒီကိုအလာ
တုန်းကလဲ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ခွတက်တော့ အမေ့စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သွားပြီးပြီ ခိခိ..”
” ဟီးဟီး..စောက်ပတ်ကြီးကရှည်လျား
လျားကြီး..နခမ်းသားကြီးတွေထူပိန်းနေတာပဲ..ခ်ခ်..ဆိုင်ကယ်ကိုခွလိုက်တော့မှ
အာဟ အာဟ..ပြူးနေတာပဲ..ခိခိ ”
” ခိခိ.ခိခိ..ရှက်ပါတယ်ဆိုမှကွာ..ထမီ
ချွတ်ပြပစ်လိုက်မှာနော် ခိခိ ”
(15)
” ခိခိ ခိခိ ရှက်ပါတယ်ဆိုမှကွာ.ထမီချွတ်
ပြပစ်လိုက်မှာနော် ခိခိ ဒီစောက်ဖုတ်ကို
ပဲရန်ရှာနေတာ ဟင့်အင့်..ခိခိ ”
မအေးတင့်က တစ်ခိခိရယ်ရင်းအဝတ်
တွေချွတ်နေတုန်းဖိုးထိုက်ကပလပ်စတစ်
ဖျာလေးဖြန့်ခင်းတယ်။မအေးတင့်အဝတ်
အစားလဲတယ်ဆိုတာကလဲ တစ်ကိုယ်လုံး
တကယ်ချွတ်ချပစ်ပြီးမှထမီတစ်ထည်ယူ
ဝတ်တာ။မိုးမှောင်ကျနေပေမယ့်အေးတင့်ရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး
တွေကြားက ဖောင်းမို့မောက်တက်နေတဲ့
အမွှေးစုစုစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့နခမ်းသားထူ
ထူရှည်မျောမျောကြီးကိုတော့ရှင်းရှင်းကြီး
မြင်လိုက်ရပါတယ်။မအေးတင့်ကသူ့နို့လုံး
ကြီးနှစ်လုံးကိုထမီရင်လျှားပေါ်ကလက်နှစ်
ဖက်နဲ့သုံးလေးချက်ဖိချေပြီးဖိုးထိုက်အနား
မှာလာထိုင်တော့ လက်တစ်ဖက်နဲ့အသာ
ဆွဲဖက်ပြီးသူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းတာပေါ့။
” ဟွန့်…ဒီလက်ကြီးကဖယ်ထားစမ်းပါ
ကွာ..ခိခိ..မောင့်လီးကြီးတောင်နေတာကို
မမကမြင်ပြီးသားပါ ခ်ခ်..လိုးရမှာပါ စိတ်ချ
တစ်ညလုံးအိမ်မပြန်ပဲပေးလိုးမှာ ခိခိ ”
ဖိုးထက်က ဖက်ထားလက်နဲ့နိ့လုံးကြီး
တစ်လုံးကိုဆုပ်ချေတော့ မအေးတင့်ကသူ့
လီးကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ထားပြီးဖွဖွလေးဂွင်း
တစ်ချက် နှစ်ချက်ဆွဲထုပေးတယ်။ဂွင်းထု
ပေးရင်းလဒစ်ကြီးကိုလက်မ,လေးနဲ့ပွတ်
ပေးနေတော့ လီးကြီးကဆတ်ကနဲ ဆတ်
ကနဲ သူ့လက်ထဲကရုန်းထွက်နေတာပေါ့..
” ဟွန်း..ကြည့်ပါဦး ခိခိ မောင့်လီးကြီးက မ,လက်ထဲကများထွက်ပြေးဖို့ရုန်းနေ
သေးတယ်.ခိခိ.ဒီညတော့ဘယ်ကိုမှထွက်
ပြေးလို့မရဘူးနော်..သူသိပ်အားသန်တာပဲ
ကြီးလဲသိပ်ကြီးတာပဲကွာ…ဟင်း…”
ဖိုးထိုက်ကမအေးတင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို
ပြွတ်ကနဲတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီးရင်လျှား
ထားတဲ့ထမီကိုုဖြည်ချလိုက်တယ်လေ။နို့
လုံးကြီးတွေက မဆိုစလောက် နည်းနည်း
လေးအိနေပေမယ့် အဖျားကကော့ချွန်ပြီး
အပေါ်မော့တက်နေတယ်။နို့ သီးခေါင်း
တွေကလက်ညှိုးထိပ်လောက်ကြီးပြီးနို့ဝန်း
ညိုညိုအလယ်မှာပြူးကော့နေတာပဲ။
” အဟင့်..မ,နို့ သီးလေးတွေကပြူးပြူး
ထောင်ထောင်နဲ့စိမ်ခေါ်နေလားမသိဘူး
ဦးမြင့်မောင်မစို့ပေးဘူးထာင်တယ် ခိခိ ”
မအေးတင့်နှုတ်ခမ်းတစ်ချက်တွန့်လိုက်
ပြီး သူ့ခေါင်းကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့နို့ လုံးကြီး
ဆီနှိမ့်ချတော့ နှုတ်ခမ်းလေးအသာဖွင့်ပေး
ထားလိုက်တာ နို့ သီးခေါင်းမာမာလေးက
တည့်တည့်ကြီးဝင်လာရော။
” အင့်..စို့..ဘိုးတော်ကနို့စို့ဖို့နေနေသာ
သာ..ဆွဲတောင်ဆွဲမလိုးတော့ဘူး ခ်ခ် ပုခုံး
ကိုချည့်ပဲဆွဲဆွဲလိုးနေလို့ နို့ လုံးကြီးတွေဒီ
လောက်မာတင်းနေတာ..အာ့ ခ်ခ် သွားနဲ့
မကိုက်နဲ့လေ မောင်ရဲ့..အိုး စုပ်လှချည့်လားမောင်ရာ..နို့ လုံးကြီးတစ်လုံးလုံးလဲ
ပါးစပ်ထဲဝင်သွားပါဦးမယ် ခ်ခ် ”
မအေးတင့်ကလည်ချောင်းသံတစ်အင်း
အင်းပေးပြီးခေါင်းကဆံပင်တွေကိုလက်
ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဖွဆွရင်းနို့ စို့ခံနေတော့ဖိုး
ထိုက်လက်တစ်ဖက်ကထမီအထက်ဆင့်ထဲတိုးဝင်သွားပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုအုပ်
စမ်းတယ်။မအေးတင့်ကလဲအလိုက်တသိ
ပါပဲ..ဖင်ကြီးတွေပင့်ချွ ပြီးထမီကိုသူ့ရဲ့ ခြေ
ထောက်နှစ်ချောင်းနဲ့လှုပ်ခတ်ခါထုတ်ပေး
လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ
တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားတာပေါ့။ပြီးတော့မှ သူ့
ပေါင်ကြီးတွေခပ်ကျဲကျဲကား..ဒူးနှစ်လုံးခွဲ
ထောင် ဖိုးထိုက်လက်ကိုပြန်ဆွဲယူပြီးပေါင်
ကြားကနေစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်ပေး
ထားတာ။
” ဟင့်..မမကသိပ်အလိုက်သိတာပဲ ”
စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်လက်တင်မိလိုက်ပြီ
ဆိုကတည်းက စောက်မွှေးတွေစိုထိုင်းနေ
တာခံစားမိလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေရွှဲ
နေပြီပဲ လို့တွက်လိုက်တယ်။စောက်စေ့ကို
လေးငါးဆယ်ချက်ဖိဖိပွတ် စောပတ်အခြေ
ထဲလက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းပူးထိုးထဲ့
ကြည့်လိုက်မိတော့စောက်ရည်တွေနဲ့ချော
မွေ့ပူနွေးနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲပလွတ်ဆို
အဆုံးထိဝင်သွားတယ်.။
” ခ်ခ်..မောင့်ကိုချစ်လို့..မောင့်အလိုးကို
ခံချင်လို့..ဟောဒီလီးကြီးနဲ့ဆောင့်ဆောင့်
ပြီးလိုးတာကိုခံချင်လို့ အလိုက်သိနေတာ
ခ်ခ်..သိပ်အလိုးခံချင်တာပဲ မောင်ရယ် ”
” မောင့် ကိုချစ်လို့…ဟလား ”
” ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..မောင့်ကို
သားလိုလဲချစ်တယ်..လင်လိုလဲချစ်တယ်..
မောင်လူပျိုပေါက်ဖြစ်ကတည်းက..မောင့်
ဟောဒီလီးကြီး ကြီးနေပြီဆိုတာမြင်လိုက်
မိကတည်းက စိတ်ထဲမှာတိတ်တိတ်လေး
ကြိတ်ပြီးအလိုးခံနေခဲ့မိတာကြာပြီ..လင်မ
ယားလိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းချစ်ချင်…အလိုးခံ
ချင်တာကြာလှပြီ..”
ဖိုးထိုက် စောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်ထား
တဲ့လက်တွေအသွင်းအထုတ်တအားမြန်
လာသလို..မအေးတင့်လဲဖိုးထိုက်ရင်ခွင်
ကိုမှီ ဖိုးထိုက်နှုတ်ခမ်းတွေပြတ်ထွက်လုမ
တတ်စုပ် ကြမ်းပြင်ကိုခြေကန်ပြီးဖင်လုံး
ကြီးပင့်ပင့်တင် စောက်ပတ်ကြီးကော့ပြီး
ပြန်ပြန်စကောဝိုင်းပေးလိုက် ပင့်ဆောင့်
ပေးလိုက်နဲ့ အပေးအယူမျှမျှ နှာစွမ်းပြနေ
ကြတယ်။စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတော့
ပေါက် ပောက် ပေါက် ပေါက် နဲ့ဆောင့်သံ
တွေဟာ သွပ်မိုးပေါ်မိုးစက်တွေကျသံကို
ဖုံးလွှမ်းသွားပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာ
တော့ မအေးတင့်ဖင်ကြီးကြမ်းပြင်အထက်
တစ်တောင်လောက်ကော့တက်ပြီးဆတ်
ဆတ်ခါနေတာ ပြန်မကျနိုင်တော့ဘူး။လေ
ထဲမှာဖင်ကြီးကော့..လက်တစ်ဖက်က ဖိုး
ထိုက်လည်တိုင်ကိုသိုင်းဖက်..လက်တစ်
ဖက်ကကြမ်းပြင်ကိုထောက်..အကြာကြီး
ရမ်းခါကော့ပျံနေပြီးမှ ဘုံးဆိုခြေပစ်လက်
ပစစ်ပြုတ်ကျလာတယ်။ဖိုးထိုက်ကနံဘေးမှာပက်လက်ကလေးပြုတ်ကျလာပြီးမျက်
စေ့မှိတ်မှိန်းနေတဲ့မအေးတင့်ခေါင်းကဆံ
နွယ်စ,လေးတွေကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့သပ်
ပေးလိုက်..ချွေးသီးချွေးပေါက်လေးတွေကို
သုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ချစ်စိတ်တွေထိန်းမရနိုင်
လို့ ယုယုယယနမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။
” သိပ်နှာကြီးတဲ့ မိန်းမ..ခိခိ ”
” ကြီးတယ်ဟေ့..ကြီးတယ် ဘာဖြစ်လဲ
နှာလဲကြီးတယ် ဖင်လဲကြီးတယ် နို့လဲကြီး
တယ် စောက်ပတ်လဲကြီးတယ်..ဘာဖြစ်
လဲ..ဟင်း ချစ်လို့သည်းခံနေတာ နို့မဟုတ်
ရင် တက်လိုးပစ်ပြီးပြိီ..”
ဖိုးထိုက် မအေးတင့်နံဘေးမှာလက်တစ်
ဖက် တစ်တောင်ထောက်လှဲပြီး လက်တစ်
ဖက်ကပေါင်ကြီးတစ်လုံးကိုဆွဲမြှင့်ယူတော့
မအေးတင့်ကမော့ကြည့်တယ်။ကြည့်မယ့်သာကြည့်နေတာပါ.ကိုယ်အောက်ပိုင်းက
ဘေးတစောင်းလည်သွားပြီးအပေါ်ခြမ်းက
ပေါင်ကြီးတစ်လုံးဆွဲမြှင့်ခံထားရပြီဆိုတော့
ဘယ်လမ်းကလီးကြီးဝင်လာမလဲဆိုတာသူသိနေပြီ။ဒါနဲ့ လီးအဝင်ကောင်းအောင်
ခါးကိုကော့ ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပြီးပင့်ပေး
လိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ.ဖင်ကြီးနှစ်
လုံးကြားကနေလီးကြီးလျှောတိုက်လာပြီး
စောက်ခေါင်းထဲထိုးဝင်သွားတော့တာပါပဲ။ဒါနဲ့ ဖိုးထိုက်လည်တိုင်ကိုလက်ပြန်ဖက်
ပြီးဖင်ကြီးအစွမ်းကုန်ပစ်ပေးထားပစ်လိုက်
တယ်.မှတ်ကရော
(16)
ဟိုတုန်းကတည်းက လင်မယားလိုချစ်
ခဲ့တာပါလို့ဘယ်လောက်ပဲပြောပြောလက်
တွေ့အလိုးမခံရ..လီးရည်အဝင်မခံရသေး
တော့စိတ်ကူးကစိတ်ကူးမှာရပ်နေခဲ့ရတာပါပဲ။တကယ့်လင်မယားနဲ့လေးနက်မှုကသိပ်ကွာခြားလွန်းတယ်ဆိုတာ လီးရည်
ဝင်မှပဲ ရှင်းရှင်းကြီးလက်ခံလိုက်ရတယ်။မ
အေးတင့်စောက်ပတ်ထဲကို ဒီလောက်များ
တဲ့လီးရည်တွေတစ်ခါမှအထည့်မခံခဲ့ရဖူး
ဘူး။ညားခဲ့ဖူးတဲ့လင်တွေနဲ့သက်တမ်းချင်း
ယှဉ်ရင်ဖိုးထိုက်ကငယ်ရွယ်နုပျိုလန်းဆန်း
လွန်းသလို လိုးတတ်တဲ့သက်တမ်းကလဲနု
လွန်းသေးတယ်။စောက်ဖုတ်အရသာကိုသိတာမှသုံးရက်လောက်ပဲရှိသေးတာ
ဆိုတော့ သူ့လီးကြီးကလိုးပြီးရင်းလိုးချင်..
လျော့ကျသွားတယ်ရယ်လို့မရှိသလို ပန်း
ထည့်တဲ့လီးရည်တွေဆိုတာလဲသန်မှသန်
များမှများ..သင်္ကြန်ရေပြွတ်ထက်ပိုသန်.ပို
များမယ်ထင်တာပဲ။လီးကြီး ဂွေးဥကြီး မို့
လီးရည်ကလဲ တစ်ချက်တစ်ချက်ပန်းထဲ့
လိုက်တိုင်းစောက်ပတ်ထဲအိုင်ရွှဲဗွက်ပေါက်
သွားအောင်များတာ အရင်လင်တွေနဲ့တစ်
ခာမှမကြုံခဲ့ရဖူးတော့ မူးမေ့သွားအောင်စွဲစွဲ
လန်းလန်းကြိုက်သွားရတယ်။တစ်ချက်ပြီး
တစ်ချက် ဆက်ကာဆက်ကာပန်းထည့်ခံရတော့ ပူကနဲ နွေးကနဲ အရသာရှိနေသ
လို စောက်ပတ်ထဲလျှံနေလို့အပြင်ထိယိုစီး
ထွက်လာတဲ့အထိများလွန်းတော့ သိပ်ကို
ကျေနပ်အားရလွန်းလို့ဖိုးထိုက်ကိုမလွှတ်
နိုင်တော့အောင်အတင်းဖက်ထားမိတယ်။
တကယ့်လင်မယားအစစ်ဖြစ်ပြီဆိုတဲ့ခံစား
ချက်က ဘဝသရုပ်ဖော်မှုအခြေခံစိတ်ဓါတ်
အမူအယာ အပြောအဆို အနေအထိုင် အပြုအစု အားလုံးကိုချက်ချင်းကြီး သိသိသာသာပြောင်းလဲပစ်လိုက်တယ်။အဲဒါ မှ
လီးရည်ဝင်တော့အသေခင်တာအစစ်ပဲ ။
” လီးရည်တွေကလဲများတာမောင်ရာ..
ဘယ်တုန်းထဲကစုထားတာလဲမသိဘူး ခိခိ
စောက်ပတ်ထဲကို အိုင်ထွက်သွားတာပဲ
ဗိုက်တော့ကြီးမယ်ထင်တယ် ယောကျင်္ား
ရေ..လီးရည်ဒီလောက်အများကြီးဝင်တာ
ဗိုက်ကြီးလောက်တယ် ခ်ခ် ”
” လိုးလို့သိပ်ကောင်းတာကိုး မ,ရဲ့..ဒီလို
စောက်ပတ်ကြီးမျိုး အားရပါးရလိုးရတော့
အရသာရှိလွန်းလို့ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်း
နိုင်ပဲ လီးရည်တွေပန်းထွက်သွားတာ. လိုး
လို့တောင်မဝ,သေးဘူး ဟီးဟီး..ကြိုက်ရဲ့
လား..ပြီးရောပြီးရဲ့လား..”
မအေးတင့်ကပက်လက်အနေအထားနဲ့
အလိုးခံနေတာလေ..။လိုးခါစ,တုန်းက သူ့
ကျောဖက်ကဖင်ကြားကိုလျှိုပြီးလီးကြီးဝင်
လာတော့ သူဆောင့်ကိုယ်ဆောင့်အပြန်
အလှန်လိုးခဲ့ကြပြီး လီးအရင်းအထိမဝင်
တော့ဖိုးထိုက်ကအားမရဘူးတဲ့။သူ့လီးက
ရှည်တော့အေးတင့်မှာတော်တော်ထိနေလို့ ချက်ချင်းကြီး ပက်လက်အလိုးခံဖို့တို့
တစ်ပေါင်ကျော်အလိုးခံဖို့တို့ကြောက် နေ
တယ်။နာရီဝက်လောက်နေတော့ တော်
တော်လေးအလိုးခံလို့ကောင်းလာပြီးအရ
သာသိလာပြီမို့ မအေးတင့်ပက်လက်လှန်
ခံပေးလိုက်တာ။သိပ်တော့မဆိုးပါဘူးလေ
ဒူးထောက် လက်ထောက် မှောက်လျက်ပဲ
လိုးတော့ မအေးတင့်ပေါင်ကြီးတွေသူ့ခါး
ကိုခွညှပ်ဆွဲပြီးအလိုးခံနိုင်တယ်။ဆောင့်လိုးတိုင်းသားအိမ်ထိပ်ကိုတော့ သူ့လဒစ်
ဖူးကြီးကလာလာထိနေတာပါပဲ..အောင့်
တာတော့မခံနိုင်လောက်အောင်အထိ မ
အောင့်ပါဘူး။
” မ,လဲအရသာရှိတာပေါ့မောင်ရယ်..ဒီ
လောက်လီးကြီးနဲ့လိုးပေးနေတာမကောင်း
ပဲနေပါ့မလား..သုံးချီတောင်ပြီးတယ် သိပ်
ကြိုက်တာပဲ ”
မအေးတင့်အမှန်အတိုင်းပြောတယ်ဆို
တာ သူ့မျက်နှာကြည့်ရင်သိနိုင်တယ်။သုံးချီပြီးထားပြီဆိုပေမယ့် သူအလိုးခံလို့မဝ,
သေးဘူး။မျက်နှာကနီရဲပြီးနှာထန်နေတုန်း
ပဲ..စောက်ပတ်ကြီးကလဲဖိုးထိုက်လီးကြီးကို စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ဆွဲဆွဲညှစ်နေတုန်းပဲ
ဆိုတော့ ဖိုးထိုက်လီးကိုနှစ်လက်မနီးနီးဆွဲ
ထုတ်ပြီးလေးငါးချက်ဆောင့်ပေးတော့ သူ့
မျက်လုံးတွေပြောင်လက်လာတယ်။မျက်
လုံးကဝင်းဝင်းလက်လာသလို နှာခေါင်း
တစ်ဝိုက်နီရဲလာတာကလဲအသားဖြူတော့
သိပ်သိသာတာပဲ။စောက်ပတ်အထဲကလီး
ကြီးကို မလျှော့တမ်းဆွဲညှစ်စုပ်လာပြီးဖင်
ဆုံကြီးလူးလူးကော့လာတဲ့အပြင်ပေါင်လုံး
ဖြူဖြူကြီးတွေကြွကြွလာပြန်တယ်။
” ဟင့်..ဆောင့်မှာဖြင့်လဲ ပြင်းပြင်းကြီး
ဆောင့်ပါလားတဲ့..ဟင်း မစို့မပို့တော့မလိုး
နဲ့နော်..မေကတက်လိုးပစ်မှာဗျ ဘာမှတ်
လဲ ထန်နေပြီ ”
” လိုးပေးမှာပေါ့မိန်းမရယ်..ရော့ ရော့
ကြိုက်လား..ရော့..ဖုန်း ဖောင်း ဖောင်း
အင့်..တစ်ညလုံးလိုးမှာ. ဖောင်း ”
” အင့်.အာ့..ကြိုက်တယ်..လီးကြီးက
တင်း တောင်နေတာပဲ.သိပ်ကြိုက်တယ်.
ဆောင့်..ထိုင်လိုး မောင်..ဒူးထောက်ထိုင်
ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုး..အင်း ဟုတ်ပြီ.အင့်
ကောင်းတယ်..အိုး နို့ ဆွဲလိုးလေကွာ.အာ့
ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..”
လီးကိုတစ်ဝက်လောက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး
တစ်ချက်ချင်းဇိမ်နဲ့လိုးလိုက်..လီးတန်ကြီး
အဆုံးထိဆွဲထုတ်ပြီးအားရပါးရဆောင့်လိုး
လိုက်..လီးအဖျားတစ်ဝက်လောက်ထိုးထဲ့
ပြီးလိုးလိုက်..စိတ်တိုင်းကျဇိမ်နဲ့လိုးတော့
မအေးတင့်မျက်ဖြူဆိုက်အောင်အရသာရှိ
နေတာ စောက်ရည်တွေကိုရွှဲနစ်နေတာပဲ။
ဘယ်လိုလိုးလိုး တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်
ခိုင်းနေတော့ ဒီလိုအကိတ်ဖြူဖြူဖွေးဖွေး
ကြီးကိုမဖြိုနိုင်ရကောင်းလားလိုစိတ်ထဲမှာ
ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်လာတယ်။အဲဒါနဲ့ပဲ သူ့
ခြေမျက်စေ့တွေကိုင် ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီး
တွေကိုခေါင်းရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်ကြမ်းပြင်
နဲ့ထိနေအောင်ခြေမျက်စေ့ကိုင်ဖိ ဖင်ဆုံ
ပြူးပြူးကြီးတွေကိုဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ပြီး
မို့ဖောင်းတက်လာတဲ့စောက်ပတ်ကြီးထဲ
လီးတေ့တေ့ပြီး အချောင်းလိုက်အချောင်း
လိုက် လိုးဆောင့်ထည့်တာ မအေးတင့်ရဲ့
အော်သံက မိုးရွာသံ မိုးခြိမ်းသံတွေကို အ
ိနိုင်ယူသွားတယ်။ဖင်ကြီးပွင့်ကားပြီးခွင်က
ကွက်တိဖွင့်ထားတာကို သူ့လီးရှည်ရှည်
တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ထိထိမိမိပစ်ဆောင့်ပြီး
ထောင်းတာဆိုတော့ ပလွတ် စွပ်ဖောင်း
ပလွတ် ပြွတ်ပြွတ် စွပ်ဖောင်း..စောက်ပတ်
ထဲကလီးထွက်လာတဲ့အသံ..လီးဝင်သွား
တဲ့အသံ..ပစ်ဆောင့်လိုးလို့ဆီးခုံနဲ့စောက်
ပတ်ခွင်ပစ်ရိုက်ကပ်တဲ့အသံတွေမြိုင်မြိုင်နဲ့
အားရပါးရလိုးနေကြတာများ ကြည့်ရဲစရာ
တောင်မရှိဘူး။
” အား..မောင်ရေ..ဖုန်း..သေပြီ..အင့်.
ပြွတ်စွတ်.ဖုန်း..အားဟာ့..မောင် ဖုန်း.အာ့
အပြီးလိုးပါမောင်..ဖုန် အားဟား..ပြီး ပြီး
အောင်လိုး..ဖုန်း ဖုန်း ဖုန်း..ကောင်းတာ
မောင်ရေ..ပြီးအောင်လိုးတော့ ပြီးအောင်
လိုး ပြီးအောင်လိုး…အား..ပြီး ပြီး ပြီး အင့်
အား ထည့် ထည့် အကုန်ထည့်.. အားဟား ကောင်းလှချည့်လားမောင်ရယ် ”
လီးရည်တွေညှစ်ထုတ်လို့ကုန်ပြီဆိုမှ
ခြေထောက်ကိုဖိဆုပ်ထားတဲ့လက်ကို
လွှတ်ပေးလိုက်တာ မအေးတင့်ခြေပစ်
လက်ပစ် ပက်လက်ကားယား မျက်စေ့ကြီး
မှိတ်ပြီးအသက်မျှဉ်းမျှဉ်လေးရှူနေရပါ
ရောလား…
မိုးကတရားလွန်ရွာတော့ဖိုင်တဲထဲမှာပဲ
တစ်ညလုံးမိုးခိုရင်းအိပ်လိုက်ကြရတယ်။
မအေးတင့်ခမျှာလည်း တစ်သက်လုံးမှာဒီ
တစ်ညနဲ့မှတ်လောက်သားလောက်အလိုးခံလိုက်ရတာပေါ့။ဟိုကောင်လေးက သွေး
သားတက်စ,အရွယ်ကောင်းလဲဖြစ်နေပြန်
လိုးဖူးခါစ..အရသာသိခါစမို့တပ်မက်ဇော
ကြွနေတဲ့အချိန်လဲဖြစ်ပြန်..အနှောင့်အ
ယှက်ကင်းကင်းအနေအထားကလည်းမှန်
နေပြန် ဆိုတော့ တကယ့်ကိုလီးမချွတ်ပဲ
လိုးတာ တစ်ညလုံး။မအေးတင့်လို ကိတ်
တဲ့မိန်းမမျိုးမို့သာ မနက်ခရီးဆက်နိုင်တာ.
ရွှေညီအစ်မလိုဆို အိပ်ယာထဲမှာကွေးပြီး
စောက်ဖုတ်ကြပ်ပူထိုးနေရမှာသေချာသ
လောက်ရှိတယ်။တိုက်ဆိုင်ချင်တော့သူတို့
ပစ္စည်းတွေတင်ပေးလိုက်တဲ့ထော်လာဂျီက တောလမ်းမှာတောင်ကျချောင်းရေကျ
နေလို့မနက်မှကူးလာနိုင်တာ မြို့ထဲအဝင်
ဈေးနားမှာပဲသွားဆုံတယ်။အဲဒါနဲ့ဆန်တွေ
ဆီတွေ ပစ္စည်းတွေအားလုံးအိမ်အရောက်
တစ်ခါတည်းပါလာတော့တစ်အိမ်သားလုံး
ပျော်တာပေါ့။ကိုမြင့်မောင်ကလည်းသူ့အ
လုပ်က မရှိတစ်ရက်..ရှိတစ်ရက်..အနေအထားမှာခုလိုဖူဖူလုံလုံလေးမြင်ရတော့
ဆန်အိတ်ထမ်းလိုက်..ဆီပုန်းမ,လိုက်..ဟို
အထုပ်ရွှေ့ ဒီအထုပ်ကိုင်သူ့မိန်းမပေါင်ကြီး
ဒီလောက်ကွနေတာကိုတောင်သတိမပြုမိ
တော့ဘူး။အကိတ်ဆိုပေမယ့် ဒီလီးကြီးမျိုး
နဲ့ဒီလောက်ကြီးလိုးတာတော့မခံနိုင်ရှာပါ
ဘူး..ကွနေရတာပါပဲ။
” မိုးတွေကအရမ်းကောင်းနေတော့ ပြန်
မလာနိုင်လောက်သေးဘူးထင်တာမိန်းမရ
ဟိုမှာမရွာဘူးလား ”
” ကိုထိုက်ကျောင်းဖွင့်တယ်လေ..အိမ်
ကိုမနည်းတောင်းပန်ပြီးပြန်ခဲ့ရတာ.ရွာမှာ
လဲမိုးကြီးတာပါပဲ..တစ်ညလုံးရွာထည့်တာ
ဗွက်တောင်ပေါက်နေပြီ ကြီးမှကြီး ”
မအေးတင့်က အမှတ်မရှိသေးဘူး။ဒီလို
ကွအောင်အလိုးခံထားရတာတောင်မှ သူ့
သားကိုမျက်စေ့မှိတ်ပြပြီး ပြီတီတီလုပ်ချင်
နေသေးတယ်။ကျောင်းချိန်နီးနေပြီဆိုတာ
မနီတို့အဝတ်လဲထားတာမြင်မှသတိရလို့
ကမန်းကတန်းပုဆိုးလေးကောက်လဲပြီးသူ
တို့နဲ့အတူပဲကျောင်းကိုထွက်လာခဲ့တယ်။
ကျောင်းရောက်တော့ ဘယ်လိုမှမဟန်နိုင်
တော့ဘူး..သုံးညလောက်ဆက်တိုက်အိပ်
ရေးပျက်ထားတာဆိုတော့ လူကခံနိုင်ပေမယ့်မျက်လုံးကစင်းကျသွားပြီ။ဆရာမဖင်
ကြီးကစိတ်ကူးယဉ်စရာကောင်းပေမယ့်စာသင်တာတွေကချော့သိပ်သလိုပဲဖြစ်နေတာ။မိနီကလှမ်းမြင်နေတော့ သူ့ဘေးကလူလွတ်နေတဲ့ခုံမှာလာထိုင်ခိုင်းပြီးဆရာမ
ကြည့်ရင်မမြင်ရအောင်သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ကာ
ထား ကွယ်ထားပေးတယ်။
လူ့သဘာဝကလည်းအတော်ဆန်းတယ်။
အိပ်ရေးပျက် နုံးခွေနေပါတယ်ဆိုမှ လီးက
တောင် တောင်လာတာဘာသဘောလဲမ
သိဘူး။စာသင်ခုံပေါ်လက်မောင်းကိုခေါင်း
အုံးလုပ် တစ်ရှူးရှူးနဲ့အိပ်ပျော်နေပါလျက်
လီးကြီးကမိုးတိုးမတ်တပ်တောင်နေတာ။
ဆရာမမျက်စေ့တွေကဒီဖက်ဝဲဝဲလာတော့
ဖိုးထိုက်အိပ်ပျော်နေတာကိုစိတ်မချလို့
မျက်စေ့လေးဝေ့ကြည့်လိုက်မိပါတယ် သူ့
လီးကြီးတောင်နေတာမြင်လို့လန့်သွားတာ
ပဲ။အိမ်မှာနေရင်း ဟိုကိုင်ဒီပုတ် ခဏခဏ
ဒီလီးကြီးကိုခလုတ်တိုက်ခဲ့ပေမယ့်ဒီလိုမျိုး
စိတ်မလှုပ်ရှားမိပါဘူး။ဒီလောက်မတ်မတ်
ကြီးထောင်နေတာ ဆရာမလာကြည့်ရင်
မြင်သွားတော့မှာပဲဆိုတဲ့စိုးရိမ်စိတ်နဲ့သူ့စာ
အုပ်လေးတစ်အုပ် လီးပေါ်တင်ပြီးဖုံးထား
ပေးလိုက်မှစိတ်နည်းနည်းအေးသွားရသ
လိုပဲ။စိတ်အေးရလဲ ခဏလေးပါပဲ.လီးကြီး
ကဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲတောင်နေတာဆို
တော့စာအုပ်ကပြုတ်ကျသွားပြန်တာပေါ့။
အဲဒါမှအခက်..စာအုပ်ကိုကုန်းပြီးကောက်
တော့သူ့လီးကြီးကမိနီမျက်နှာနဲ့တည့် နေ
တာမှနှုတ်ခမ်းနဲ့ထိတော့မယ်။မိနီကသိပ်
တော့မညံ့လှဘူး..အောစာအုပ်တွေဖတ်.
အောကားတွေကြည့်ထားဖူးတဲ့သူပဲလေ.ဒီ
လောက်တော့ဘယ်ညံ့ပါ့မလဲ။နှုတ်ခမ်းဖူး
လေးဖွင့်ပြီး လီးကြီးကိုငုံ..ရှေ့သွားလေးနဲ့
တေ့ကိုက်ပစ်တာပေါ့။တုတ်တုတ်ပြူးပြူး
ကြီးနဲ့ပါးစပ်ထဲအပြည့် မာခဲနေတာပဲ ခ်ခ်။
စာအုပ်ကိုအချိန်ယူပြီးကောက်ရင်းလီးကြီး
ကိုကိုက်ခါနေမိရာက ခေါင်းပြန်ထောင်ထ,
လိုက်တော့ ဆရာမကနံဘေးမှာရပ်ပြီးစာ
သင်ရင်းသူတို့မောင်နှစ်မကိုကြည့်နေတာ
မျက်နှာကိုထူပူသွားတာပဲ။တိုးတိုးလေးနဲ့
ကပ်ပြောသွားသေးတယ်..မုန့်စားဆင်းရင်
နားနေခန်းဘေးကိုခဏလာတွေ့..တဲ့။
ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်ခုန်နေပေမယ့်ကော်
ရစ်ဒါမှာဆရာမကိုပြုံးပြုံးလေးတွေ့ရတော့
သိပ်စိတ်မပူတော့ဘူး..။ဆရာမဆိုပေမယ့်
အသက်သိပ်မကြီးသေးပါဘူး..အိုးတော့သိသိသာသာကြီးတယ် ကားကားဖုဖုပေါ့
မိနီတို့အိုးထက်တောင့်တယ် ခ်ခ်။ဒါပေမဲ့
လင်ရှိတယ်..
” လာ..ခ်ခ်..ရေခဲချောင်းကြီးကအတုတ်
ုကြီးပဲလား ဟုတ်လား နီနီမြင့် ခ်ခ်..ဆရာမတောင်ရင်ဖိုသွားတယ် ”
မိနီဘာပြန်ဖြေရမလဲမသိတော့ရယ်ကျဲ
ကျဲလုပ်နေလိုက်တယ်။သူမြင်ရဲ့သားနဲ့ ခ်ခ်
” ဒီလိုကွာ..ပါးစပ်တော့လုံပေါ့..ဆရာမလဲနီနီ့ကိစ္စနှုတ်လုံပါ့မယ်..ကျော်ထိုက်က
ဆရာမဖင်ကြီးကိုရှိုးနေတာကြာပြီကွ.. ဆ
ရာမကလဲ ဖင်ရောနို့တွေရော ပြပေးထား
တာပါပဲ..နီနီလဲသိတဲ့အတိုင်းပဲ ဆရာမက
ထန်တယ် ခ်ခ်.တစ်ညတစ်ချီတော့အနည်း
ဆုံး ဆွဲစေချင်တာ..လင်ကဆေးသမား
လေ..ဆေးရှူဖို့နဲ့ဆေးသယ်ပေးဖို့ပဲသူ့
အလုပ်ရှိတာ ..မလိုးဘူး ”
မိနီနားမလည်သေးဘူး။ပြုံးလျော့လျော့
နဲ့ဆက်နားထောင်ပေးနေတော့
” ကျော်ထိုက်လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲကွ
ခ်ခ်..ဆရာမလဲ နီနီစုပ်နေမှမြင်ရတာ..အဲဒါကွာ..သူလဲဆရာမကိုစိတ်ဝင်စားတယ်..
ဆရာမလဲခုတော့ နီနီလုပ်ပြတာနဲ့ပဲ လိုးဖို့စိတ်ပါလာပြီ..လာမယ့်စနေ ကျောင်းပိတ်
ရင် စာမေးချင်လို့ဆိုပြီးဆရာမအိမ်ခေါ်လာပေး..ကျန်တာဆရာမဆက်လုပ်မယ်
ဖြစ်နိုင်မလား..ခ်ခ် ”
ဘာခက်လို့လဲ..ခ်ခ်။ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်
တာပေါ့..ဖိုးထိုက်တော့ပွတာပဲ ခ်ခ် ။ဆရာ
မ ဖင်ကြီးက အကြီးကြီး..စောက်ဖုတ်လဲအကြီးကြီုးထင်တာပဲ။ဒါပေမယ့် နှမျှောနေ
သလိုပဲ..ရင်ထဲမှာဆို့တစ်နေတယ်။
” နီနီမြင့်တို့မောင်နှစ်မ..ဒါ လုပ်ပြီးကြ
ပြီလား..ဘယ်လိုလဲ ”
ဆရာမကိုမရဲတရဲကြည့်လိုက်တော့ရယ်
ကျဲကျဲနဲ့လက်ကွင်းထိုးပြီးဆောင့်ပြတယ်။
” အို..ဟင့် ဆရာမကလဲ..မောင်နှစ်မ
ချင်းကြီး လုပ်ရလို့လား ခ်ခ်..လုပ်သေးပါဘူး..ဟီးဟီး..”
ဆရာမကမိနီပုခုံးကိုဖျတ်ကနဲ တစ်ချက်
ပုတ်ရင်းရယ်ရယ်မောမောနဲ့ပဲ
” ခ်ခ်..မောင်နှစ်မချင်းကဖီလင်ကွ ခ်ခ်
သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာ..နောက်မှပြောပြ
တော့မယ်ကွာ..သွားတော့ နှုတ်တော့လုံ
ပါစေနော်..ခ်ခ် ”
သွားခါနီးခပ်တိုးတိုးပဲမေးကြည့်တယ်.
” မောင်နှစ်မချင်း လိုးလို့ရလားဟင်
ဆရာမ ”
” ရတယ်နီနီရေ့…ရတယ်..သိပ်အရသာ
ရှိတယ်..ကျော်ထိုက်လီးကြီးမျိုးနဲ့ဆိုရင်
မောင်နှစ်မချင်းလိုးလို့လည်းရတယ် ခ်ခ်..
ဆရာမကိုလိုးရင်လဲရမှာပဲ.သွားတော့ “