” သမီးရေ..လာမယ့်လဆိုရင်အဖေ့အသက်လေးဆယ်ပြည့်တော့မယ်.အဲဒီနေ့ နွားနို့ တစ်ပိဿာလောက်မှာထားကွာ ”
” များလှချည့်လားအဖေရဲ့..ဘာတွေများလုပ်စားမလို့တုန်း..”
” အသက်လေးဆယ်ဆိုရင်မိခင်နို့သက်
ကုန်ပြီတဲ့..အားသစ်အင်သစ်အတွက်နို့ နဲ့
ထပ်ဆက်ရတာမို့နွားနို့ အစိမ်းတစ်ပိဿာ
သောက်ပေးရတယ်လို့ရှေးလူကြီးတွေက
ပြောကြတယ်လို့ဆိုတာပဲ ”
မြတင်ကသူ့အဖေကိုမခိုးမခန့်ပြုံးကြည့်
ပြီးမထိန်းနိုင်တော့လို့ထင်ပါရဲ့တခစ်ခစ်နဲ့
ရယ်ပစ်မိသည်။
” အဖေ့ကိုအဖေ အားအင်ကုန်ခမ်းခါနီးတဲ့အဖိုးကြီးများထင်နေတာလား..ဟီဟိ
လူတကာသွားမေးကြည့်.သုံးဆယ့်ငါးကို
ပိုပြောမယ့်လူမရှိဘူး..ခ်ခ်…ဒီခန္ဓာကိုယ်
ကြီးနဲ့များအမေ့နို့ သက်ကုန်လို့နွားနို့ နဲ့
ဆက်ရမတဲ့..လူနို့ နဲ့သာဆက်လိုက်တော့
အဖေရေ..ခ်ခ်..လူနို့. ”
ကိုကျော်မြ အသက်ဆယ့်ခြောက်နှစ်နဲ့
အိမ်ထောင်ကျခဲ့သည်။ငယ်စဉ်ကဆင်းရဲ
လွန်းတော့မိဖတွေကသစ်ခုတ်ဝါးခုတ် အ
လုပ်နဲ့ပဲအသက်မွေးခဲ့ကြသည်။သစ်တော
ရှိလျင်ထမင်းအိုးရှိသည်။ဒီလိုနဲ့ ဥပဒေပြင်
ပသစ်မျိုးစုံတွေခိုးခုတ်ကြရင်းသစ်တောဌာ
နဝန်ထမ်းများနှင့်ပဏာတင့်ကာကြိုးဝိုင်းထဲမှာပဲတဲထိုးနေခဲ့ကြသည်မှာကိုကျော်မြ
မွေးပြီးသည့်အချိန်ထိပါ။ကိုကျော်မြလည်း
သေစာရှင်စာထက်ပိုတယ်ဆိုရုံလောက်ပဲ
ကျောင်းနေခဲ့ဖူးပြီးသစ်ခုတ်သမားဖြစ်ခဲ့ရ
သည်။ငယ်ကတည်းက ပေါက်ဆိန် ဓား
ရဲတင်း လွှတွေနဲ့တစ်နေကုန်နပမ်းလုံးရတဲ့
ဘဝမို့ ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ ခိုင်သန်စွမ်းမှုက အ
သက်နှင့်မလိုက်အောင်ထွားကြိုင်းသည်။
ဒီလိုထွားကြိုင်းသန်မာမှုကြောင့်လည်း ဒီ
ကြိုးဝိုင်းစိုက်ခင်းမှာနေ့စားအလုပ်ဆင်းတဲ့
မလေးရီနှင့်အရွယ်မရောက်ခင်ညားခဲ့ရ
ခြင်းဖြစ်ပါသည်။သူနဲ့ညားတော့မလေးရီကအသက်သုံးဆယ်နီးနေပြီ..လင်ရှိပြီး က
လေးနှစ်ယောက်အမေ။လင်ဖြစ်သူကရော
ဂါသည်..မလိုးနိုင်တော့လို့ အားကောင်း
မောင်းသန်ကိုကျော်မြနဲ့နောက်မီးလင်းရာမှ ဘုန်းကြီရူးနှင့်လှေလူးတွေ့ပြီးညားခဲ့ကြ
သည်။ခုတော့ ကိုကျော်မြနှင့်သမီးတွေကို
ချန်ခဲ့ပြီးဆုံးသွားခဲ့တာဆယ်နှစ်ရှိပါပြီ။အဲဒီအချိန်ကစ,ကိုကျော်မြသစ်မခုတ်တော့ပဲ
ကားရေဆေးဆိုင်လေးနံဘေးမှာကွမ်းယာ
ရောင်းရင်းမယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်
စီးပွားဖြစ်ခဲ့သည်။နယ်စုံအနှံ့ ကိုကျော်မြ
ကွမ်းယာနာမည်ပေါက်ပြီးဆိုင်ခွဲတွေဖွင့်ရ
သည်အထိစီးပွားဖြစ်သည်။ခုဆိုကွမ်းယာ
အလုပ်သမားဒီဆိုင်မှာတင် လေးယောက်
ထားရသည်။ထုံးဖောက် ကွမ်းသီးစိတ်တဲ့ အဓိကအလုပ်တွေဒီမှာပဲလုပ်ပြီးပို့သည်။
ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်ရမည်ဆိုလျင်တော့
မမြတင်ကသူ့တတိယသမီးပါ။အသက်က
ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျော်စ,ကလေးတစ်ယောက်
အမေ။ယောကျင်္ားက ဒီလမ်းမှာအဝေးပြေး
ယာဉ်မောင်းမို့ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်လခန့်မှစ၍
အဖေနဲ့ပဲအတူနေမည်ဆိုပြီးလာနေခဲ့ခြင်း
ဖြစ်သည်။လင်ကကားပေါ်မှာပဲအချိန်ကုန်
နေတော့ ယောက္ခမအိမ်လိုက်နေခဲ့စဉ်က
ယောကျင်္ားနှင့်အတူအိပ်လိုက်ရတယ်လို့မ
ရှိခဲ့။အဖေနှင့်အတူလာနေမှပဲအသွားတစ်
ချီ အပြန်တစ်ချီတော့အနည်းဆုံးအလိုးခံရ
သေးတော့သည်။မဆိုးဘူးလို့ပဲဆိုရမပေါ့။
ဒါပေမယ့်အသက်ဆယ့်ရှစ်ကျော်စ,ဖင်လုံး
ကြီးကြီး..နို့ လုံးထွားထွား..နှာအလွန်ကြီးတဲ့ အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမပဲ..ဒီလိုဆင့်ပါးစပ်
နှမ်းပက်တာမျိုးလောက်နဲ့ ဘယ်လိုမှအားမရ..မတင်းတိမ်နိုင်ပါ။ဖင်တွေနို့တွေဘယ်
လောက်ကြီးသလဲမမေးနဲ့…”ဖင်ကြီးကြီးနဲ့
ကိုကျော်ကြီးသမီးလေကွာ.”.ဟုဂုဏ်ထူးရတဲ့အထိကြီးသည်။အဖေ့ကွမ်းယာဆိုင်နာ
မည်က”ကျော်ကြီး” တဲ့။ကားရပ်စခန်းမှာ
ဆက်ဆံရတာကလည်းကားသမားတွေ..
ယောကျင်္ားသားတွေ..စကားပြောလျင် လိုး
မပါပဲစကားတခွန်းဆုံးတယ်လို့မရှိ။သူက
လည်း…ပင်ကိုယ်ကနှာကြီးကြီးပဲဆိုတော့
လိုး သံကြားလျင်ရွလာသည်။ကြားရလွန်း
မက ကြားတော့ ရွလွန်းမကရွသည်။သူရွ
နေပေမယ့် သူ့ယောကျင်္ားကနံပိန်။နံပိန်မို့
အထင်သေးတာတော့မဟုတ်ပါ..သန်တာ
တော့သန်ပါသည်။သူသန်တာက ကိုယ့်အပေါ်သန်တာမဟုတ်တာခက်လှသည်။
သူကလည်းခပ်ညံ့ညံ့တော့မဟုတ်.တစ်ရွာ
တစ်ကျည်ဆောက်တတ်တာ ညားပြီးမှသိရတော့ဘာမှမတတ်နိုင်။ကိုယ်တောင် မှ
နံပါတ်ဘယ်လောက်လဲမေးရမလိုဖြစ်နေ
သည်။တခြားနေရာတွေမှာသန်လာသမျှ
ဒီရောက်တော့မျှော့နေပြီ။ဆယ်လအရွယ်
ကလေးမျက်နှာကြောင့်သာသည်းခံနေရ
ရပေမယ့် နှာထ,ပြီးရွနေတာကိုတော့ထိန်း
လို့မရ။တခြားလူတွေကိုစိတ်ကူးမယဉ်ခဲ့ပဲ
လက်တွေ့ကျကျ အဖေ့နဲ့အားရပါးရကြီးအ
လိုးခံဖို့ညတိုင်းစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့မိသည်။သား
အဖမို့မသိမသာရော..သိသိသာသာရော
လိုက်လျောအခွင့်အရေးပေးကြည့်သည်။
အဖေကအမေသပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမိန်းမထပ်မယူပဲလစ်လျင်လစ်သလိုသမီးတွေ
နှင့်သာခိုးပြီးလိုးနေခဲ့သည်ကိုနောက်မှသိရသည်။အသက်ကလဲလေးဆယ်တောင်
မပြည့်သေး..သန်မာလိုက်တာကလည်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာကြွက်သားတွေအမြောင်းအမြောင်းထ,နေလို့လူငယ်တွေကတောင်
အားကျရသည်။လီးကြီးကလည်းကြီးသ
လားမမေးနဲ့သီးမွှေးငှက်ပျောသီးကြီးတွေ
အစ်ကိုကြီးလို့ခေါ်ရလိမ့်မည်။တုတ်တုတ်
ခိုင်ခိုင်နှင့်ရှည်လျားသန်မာလှသည်။တစ်
အိမ်တည်းနေသည့်သားအဖမို့မမြင်ချင်မှအဆုံး..ငယ်ကတည်းကသသေချာချာမြင်
ခဲ့ရသည်။အိမ်ဆိုပေမယ့် တောတောင်ထဲမို့မြေစိုက် ထရံကာသွပ်မိုးလေးပင်သုံးခန်း
တဲသာသာ။နောက်မှာအဖီဆွဲပြီးမီးဖိုခန်းဖွဲ့
့ထားသည်။အိမ်ဧည့်ခန်းမှာစင်ထိုးထားပြီးဧည့်သည်တွေရှိရင်ရှိသလိုအိပ်.မရှိရင် အ
ဖေတစ်ယောက်တည်းအိပ်သည်။အိပ်ခန်း
နှစ်ခန်းမှာတော့သူတို့်ညီအမတွေအိပ်ကြတာမို့ နေ့စဉ်မနက်လင်းရင်အဖေ့လီးကြီး
တောင်တောင်မတ်မတ်ဒစ်ပြဲကြီးနဲ့ကိုမမြင်
ချင်မှအဆုံး။သူအပျိုဖော်မဝင်မီကတည်းက ခဏခဏဖုံးဖိပေးခဲ့ရသည်။မိန်းမတို့ရဲ့
အခွင့်အရေးမို့လီးတော်တော်များများကို
မြင်ခဲ့ဖူးပါသည်။တချို့ ကမတော်တဆ..
တချို့ ကတမင်လှန်ပြ..မြင်ခဲ့ရဖူးသမျှလီးအားလုံးထဲတွင်အဖေ့လီးကိုဘယ်လီးမှမမီ
ကြ။ကြီးတာ ရှည်တာ မာတာ တောင်တာ
အဖေကစံချိန်တင်နေဆဲဖြစ်သည်။ကြည့်ရသလောက်တော့အဖေလည်းသူ့ကိုလိုး
တော့လိုးချင်နေပါပြီ။အရာရာတွေးချင့်၍
နှေးဖင့်နေတာလားတော့မသိ..ဒီနေ့အထိ
မြတင်ကိုနွားနို့ သောက်ချင်သည့်ကိစ္စသာ
္စအထူးအဆန်းလုပ်ပြီးပြောနေတာပဲရှိသေး
သည်။သမီးမှာလူနို့ အကြီးကြီးရှိနေရဲ့သား
နဲ့ခက်ခက်ခဲခဲ ရှာရှာဖွေဖွေ နွားနို့ သောက်
မှဖြစ်မှာတဲ့လားအဖေရယ်..အမေ့နို့ သက်
ကုန်ရင်သမီးနို့ ကိုသာစို့ပြီး နို့ သက်ဆက်
လိုက်ဟုပြောလိုက်ရမလားမသိ…
(2)
မြတင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကသူ့အမေ
လို ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားကြွားကြွားရွားရွားမို့မြင်ရ
သူတိုင်းနှာကြွလာပြီး လိုးပစ်ချင်စရာကြီး
လို့ကိုကျော်မြမြင်နေမိသည်မှာအမှားမဆိုသာ။အသားအရည်က ညိုသလိုလိုနှင့်ဝါ..
ဝါသလိုလိုနှင့်ညို..ဘယ်လိုပြောရမည်ကို
တိတိကျကျမသိနိုင်။မျက်နှာပေးကလည်းထို့အတူ..မျက်နက်ဝန်းလေးတွေတောက်
တောက်ပပ..ပြုံးသလိုလို ညို့ သလိုလိုနှင့် မသိလျင်ကလူနေသလား…မြှူနေသလားလို့ပဲထင်ရမည်။နှုတ်ခမ်းထူထူထွေးထွေး
နှစ်မွှာလည်း တစ်ခုခုပဲပြောလိုက်တော့မှာလိုလို..ပြုံးပဲပြုံးပြတော့မှာလိုလို အတော်
လေးအသဲယားဖို့ကောင်းလှသည်။
အပျိုဖော်မဝင်မီကတည်းက အလုံးအ
ထည်ကခပ်ကောင်းကောင်းလေး..အပျို
ဖြစ်လာတော့အားရပါးရဖွံ့ထွားလာခဲ့တာ
အရပ်အမောင်းက သာမန်ယောကျင်္ားတွေ
နီးနီး ငါးပေလေးလက်မရှိသည်။နို့ကြီးကြီး
ဖင်ဖောင်းဖောင်း..ခါးလေးကသေးတော့
ဖောင်းရုံမကပဲ ကားပြီးထွက်လာတယ်ဟု
မြင်ရသည်။ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေ
နှင့်ဖင်သားအိလုံးလုံးကြီးတွေကြည့်ပြီးသူအပျိုဘဝကတည်းက ကိုကျော်မြလိုးပစ်
ဖို့စိတ်ကူးခဲ့သေးသည်။မမြတင်ကလည်း
အဖေသာတကယ်အမှန်ကြိုးစားခဲ့လျင်အ
လိုးခံဖို့ဝန်မလေးခဲ့ပါ..လိုက်လျောမည့်အ
ရိပ်အယောင်တွေသိသိသာသာပြခဲ့ပါသေး
သည်။မဝံ့သလိုလို မရဲသလိုလို အီလယ်
အီလယ်ဖြစ်နေတော့ မိမြတင်အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး ရသည့်ယောကျင်္ားယူသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
” အားအင်ကုန်လို့ခမ်းတယ်ဆိုတာမျိုးမ
ဟုတ်ဘူးလေ သမီးရဲ့…အားအင်ကပိုနေ
လွန်းလို့ ဟိုဖက်တောင်လွန်နေသေး.မိခင်
နို့ သက်တမ်းလို့ပြောတာပဲ အဖေတော့
သိပ်နားမလည်ဘူး…သက်တမ်းဆက်တဲ့
သဘောမျိုးထင်ပါရဲ့…”
သူ့အစ်မမြခင်ကကွမ်းယာခုံမှာဝယ်သူ
အတွက်ကွမ်းထုပ်ပေးပြီး လူရှင်းပြီဖြစ်၍
သူတို့အနားလာထိုင်ရင်း ပြုံးစေ့စေ့ဖြင့်
” အဖေကလဲခက်ခဲလိုက်တာ..နွားနို့ က
မြို့ပေါ်တက်မှာနေရဦးမယ်..ဒီမှာ လူနို့ နဲ့စို့
ပြီးတော့သာ အဖေ့နို့ သက်ဆက်လိုက်..
ပိုတောင်သဘာဝကျသေး ခ်ခ် ”
ပြောပြီးမှမမြတင်ဖက်ကိုမျက်စ,ပစ်ပြီး
တစ်ခိခိရယ်နေသည်။ကိုကျော်မြယောင်
ယမ်းပြီးမမြတင်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့
ကလေးနို့ တိုက်တော့မလိုလိုနဲ့ ဝတ်ထား
သည့်တီရှပ်ကိုအောက်ခြေအနားမှပင့်တင်
၍ရင်ပတ်အထက်လည်ပင်းပေါက်တွင်ထိုး
ထည့်ချိတ်ထားကာ နို့ ကြီးနှစ်လုံးကိုပြူးထွက်လာအောင်ဖော်ပြီးပြထားတာတွေ့ရသည်။ကားအသွားအလာတွေခပ်ကျဲကျဲ
ရှိနေပေမယ့်နို့ စို့အရွယ်ကလေးကိုပေါင်
ပေါ်တင်ထားတာမို့..လှန်ပြနေလို့လှန်ပြ
ထားမှန်း သိပ်မသိသာ။မြင်ကြသူ တွေက
တော့ကလေးနို့ တိုက်နေသည်ဟုသာထင်
ကြပေမည်။ပတ်ဝန်းကျင်က မုန့်ဆိုင် ပန်း
ဆိုင် ထမင်းဆိုင်လေးတွေကလည်းကိုယ့်
အလုပ်နှင့်ကိုယ်မို့ သူတို့ဖက်ကိုဂရုစိုက်ပြီး
ကြည့်နေမည့်သူမရှိပါ။
” ခိခိ..လူနို့ ကြီးမှပြူးနေတာပဲအဖေ..နို့
ရည်ကလဲသန်မှသန်.နို့ ကြီးကအဖေ့လက်
နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ညှစ်စို့လို့ရတယ်..ခ်ခ် နို့ သီး
ခေါင်းလေးတွေလဲပြူးလို့ ထောင်လို့.ဒီရှေ့
လူမြင်မှာစိုးလို့မစို့ရဲရင် အိမ်ထဲသွားစို့ပစ်..
ဟီးဟီး.. မျက်လုံးကြီးတွေလဲကျွတ်ထွက်
လာပါဦးမယ်..သွားရည်တွေလဲသုပ်လိုက်
ပါဦး…လီးကြီးကလဲတောင်လို့…ခိခိ….”
မြခင်ပြောလည်းပြောစရာပါ။နို့ လုံးကြီး
တွေက တင်းမာမောက်အိနေပြီးသူ့လက်ဖ
ဝါးနှင့်ဆုပ်လို့ပင်မနိုင်အောင် ကြီးသည်။
နို့ ဝန်းညိုညိုကနှစ်လက်မပတ်လည်တော့
ရှိမည်..ကြက်သီးဖုလေးများအသီးအသီး
ထ,နေပြီးနို့ သီးခေါင်းညိုညိုတို့ကတင်းမာ
ထောင်တက်နေကြတာလက်ညှိုးထိပ်ဖျား
နီးနီးတော့ကြီးမည်။မြတင်ကသူ့နှုတ်ခမ်း
စူစူမို့ကိုဖွ့ဖွဖွင့်ပြီးလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်နို့ လုံး
ကြီးတွေကို ပင့်ခါ ဆုပ်ခါ ပွတ်ခာဖြင့် စို့ပာ
ဆွဲပါ ဖိချေပါ ဟုဖိတ်ခေါ်နေသလိုအထာ
ပေးနေသည်။မိန်းမနှင့်ဝေးတာကြာပြီမို့
ဒီလိုပုံမြင်ရုံမျှနဲ့ လီးကြီးကမတရားတောင်
မတ်လာပြီးလီးရည်ကြည်လေးတွေတောင်
စို့စို့လေးထွက်လာတာသတိပြုမိသည်။ပါး
စပ်ကြီးဟ, မျက်လုံးကြီးပြူးပြီး စကားပင်မ
ပြောနိုင်လောက်အောင် ကြည့်နေသည့်အဖေဖြစ်သူကို အားမလိုအားမရဖြင့်မြခင်
တွန်းလွှတ်သည်။
” ဪ…လက်နှေးလိုက်တာအဖေက
လဲ..သွား.မြတင်အခန်းထဲကစောင့်..ခိခိ.
စောင့်လဲစောင့်…ဆောင့်လဲဆောင့်နော်
အားရအောင်ဆောင့်..ခ်ခ် ”
လီးကြီးတောင်မတ်နေသဖြင့်ပုဆိုးလေး
လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး အိမ်ထဲသို့ ကုန်း
ကုန်း ကွကွဖြင့်ဝင်သွားသည့်ကိုကျော်မြ
ကိုကြည့်ပြီးမြတင်ပုခုံးကိုအသာတွန်းကာ
” ကဲ..လိုက်သွား..ကလေးငာ့ဆီ ထားခဲ့
ပါဟဲ့..လိုးနေတုန်းနှောင့်ယှက်နေဦးမယ်..
အလိုးလဲခံချင်..အ,တာကလဲအ,..ခ်ခ် ”
မြတင်ကလည်း သိပ်အလိုးမခံချင်လို့ပဲ
လားတော့မသိ..ချက်ချင်း မြခင်လက်ထဲကလေးထိုးထည့်ပြီးသူ့အဖေနောက်ကအ
ပြေးလိုက်သည်။နှာကြီးသူပီပီ အဖေ့လီး
ကြီးတောင်မတ်နေတာမြင်ကတည်းကသူ
လည်းနို့ ကြီးတွေလှန်ပြရင်းစောက်ရည်စို့
နေခဲ့ရသည်။အခန်းထဲဝင်သွားတော့သူ့ကို
ကုတင်ပေါ်မှာလီးကြီးကိုဆုပ်ပြီးထိုင်နေတာတွေ့ရသည်။မျက်နှာကြီးနီရဲနေုပြီးချွေး
တွေပျံနေကာမျက်စေ့ကမြတင်နို့ ုကြီးပေါ်
မှာပဲဝဲနေတာမို့ သူ့စိတ်ကြိုက်ကြည့်နိုင်ရ
အောင်တီရှပ်ကိုပင့်ပြီးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။တီရှပ်ကိုအခန်းထောင့်အဝတ်ခြင်းထဲသို့
လှမ်းပစ်ထည့်လိုက်ပြီးသူ့အဖေအနားကို
အသားချင်းထိအောင်တိုးကပ်ခါနို့ လုံးကြီးတစ်လုံးကိုကိုင်၍နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေ
ကြားသို့ထိုးထည့်ပေးရင်း
” အင့်..စို့ပေးအဖေ..အဖေကြိုက်တဲ့နို့
ကြီး…သမီးအပျိုကတည်းက အဖေခိုးပြီး
ကိုင်ကြည့်ခဲ့တဲ့နို့ ကြီး..စို့. ”
” ဟင်း ဟင်း.သမီးနို့ ကြီးတွေ အဖေခိုးကိုင်ခဲ့တာကို သမီးကသိနေတာလား ”
” သိတယ်အဖေ..ညဆိုအဖေသမီးနို့
တွေလာလာခိုးနယ်တာသမီးသိတယ်..
တခါက သမီးစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီး
ပြီးပွတ်ပေးနေတာလဲ သမီးသိတယ်..အဲတုန်းကသမီးစောက်ဖုတ်ကိုအဖေလိုးမယ်
ထင်လို့ ပေါင်ကြီးတွေကားပြီးဒူးတောင်မှ
ထောင်ထားပေးသေးတာ..စောက်ရည်ရွှဲ
နေတာအဖေမသိလိုက်ဘူးမလား..”
” ဟုတ်တယ်..အဲတုန်းကလိုးတော့မလို့
ပဲ..သမီးအစ်မနိုးလာလို့အဖေလီးကိုင်ပြီး
ပြန်လာခဲ့ရတာ..နှမျှောလိုက်တာသမီးရာ
အိပ်လို့တောင်မပျော်ဘူး ”
” ဟွန်း…အဖေက အဲတုန်းကရင်း မမကိုလိုးနေလို့ ကလေးတောင်ထွက်တော့မယ်
ထားပါလေ..အခု သမီးကိုလိုးလို့ရပြီလေ
အဖေ့အကြိုက်သာလိုး.ဗိုက်ကြီးမှာလဲမပူရတော့ဘူး..သမီးလဲအဖေ့အလိုးခံချင်နေခဲ့တာ..အပျိုကတည်းက..”
(3)
ကလေးတစ်ယောက်မွေးထွက်ပြီးပြီဆို
သော်လည်းမြတင်စောက်ဖုတ်ပြူးပြူးကြီး
က ထူထူထဲထဲဖောင်းအိဆဲ..နခမ်းသားနုနုတွေ ဟ,ပြဲမနေပဲစေ့စေ့လေးပူးနေဆဲမို့
အမြင်အားဖြင့်အပျိုမ မြခင်စောက်ဖုတ်နှင့်ဘာမှမကွာသလိုထင်ရသည်။နခမ်းသား
နှစ်မွှာကိုလက်ဖြင့်ဖြဲကြည့် သို့မဟုတ်ပေါင်
ကြီးတွေကိုဖြဲကားကြည့်မှစောက်စေ့ကြိီးကိုငေါက်တောက်တောက်ပြူးတူးတူးမြင်ရ
သည်။သူ့အမေတုန်းကလည်းဒီလိုပာပဲဟု
အတွေးဝင်လာတော့သမီးကိုမယားလိုမြင်
ပြီးလိုးချင်စိတ်ကပို၍ထက်သန်လာသည်။
လိုးချင်စိတ်တွေတားမနိုင် ဆီးမရဖြစ်လာ
သဖြင့်စောက်ဖုတ်နခမ်းသားနုနုကိုသူ့လီး
ဒစ်ပြူးမာမာနုနုကြီးဖြင့်လျှောထိုးပေးရင်း
စောက်ခောဂ်းပောက်ဝ,မှာတေ့တေ့ဆွကာ
စောက်ရည်ချူလိုက်သည်။လီးဒစ်ဖျားကို
စောက်ရည်စိုလာပါမှ အကွဲကြောင်းနှင့်
စောက်စေ့ကိုလျှောတိုက်ထိုးပေးနေတော့
မြတင်မှာအားမရနိုင်။အဲ လီးဒစ်ကြီးကိုသူ့
စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာစေချင်လှပြီ။တနှာ
ကြီးသည့်မိန်းမပီပီ သိပ်တော့သည်းခံမနေ
နိုင်ပါ။နောက်တစ်ခါလီးဒစ်ကြီးဖြင့်စောက်
ခေါင်းဝ,ကိုအနှူးအဆွမှာ ဖင်ကိုကော့ပစ်
လိုက်ပြီးဒစ်ကြီးတစ်ခေါင်းလုံးကို့စောက်
ခေါင်းထဲအဝင်အမိအရ ဖမ်းယူပစ်သည်။
ဖြစ်ချင်တော့သူ့အဖေကလည်းဆွရင်းဆွ
ရင်းစိတ်မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့်လီးဒစ်ကြီး
စောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ရုံရည်ရွယ်ပြီးဖိသွင်း
ချိန်နှင့်တိုက်ဆိုင်ကာ လီးချောဂ်းကြီးတစ်
ဝက်ကျော်ထိ စည်းစည်းပိုင်ပိုင်ဝင်သွားသ
မို့ မြတင်မျက်လုံးကြီးပြူးထွက်သွားသည်။
” အာ့..ဟာ့..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ် ပြောပြော
ဆိုဆို လိုးပါယောကျင်္ားရယ်..သူ့လီးကြီးနဲ့
မဆန့်မပြဲ ဇွတ်ထိုးထည့်တယ်.ခ်ခ်.စောက်
ပတ်ပြဲသွားလို့လဲ ကျော်မကောင်း ကြားမ
ကောင်းဖြစ်နေပါဦးမယ် ခ်ခ်..ဒီတိုင်းထား.
စိမ်ထား..မိန်းမညှစ်ပေးမယ်..အင့်..”
စောက်ခေါင်းထဲလီးတုတ်တုတ်ကြီးက
အပြည့်အသိပ်ဝင်သွားတော့စောက်ဖုတ်
အုံကြီးမို့တက်လာတာကြည့်ပြီးကိုကျော်မြ
အားရသွားသည်။ဒါတောင် လီးတစ်ဝက်
သာသာပဲရှိသေး..မြတင်က စိမ်ထားဦးလို့
ပြောပေမယ့် သူကစိမ်မထားနိုင်။တအိအိ
မသိမသာဖိသွင်းတော့မြတင်ပါးစပ်ကြီးပွင့်
လာပြီးအသက်ကိုပါးစပ်ဖြင့်ရှူနေရသည်။
စောက်ပတ်ကြွက်သားတွေကတင်းတင်း
ကြပ်ကြပ်ကြီးစုပ်ယူထားသည့်စုပ်အားကို
တော့မလျှော့။စအိုပေါက်ရှုံ့ပြီးပိတ်နေတဲ့အထိဆွဲစုပ်ညှစ်ယူထားသည်။အိအိ အိအိ
နဲ့အရင်းထိဝင်ခါနီး တစ်လက်မခန့်ကျန်လို့
ထပ်ဖိသွင်းတော့ မြတင်ကအလန့်တကြား
လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ရင်ပတ်ကိုတွန်းလိုက်..
ဗိုက်ကိုတွန်းလိုက်..ဖင်ကြီးလူးပြီးရုန်းကန်
လိုက်..ကော့တင်လိုက်..ဆောက်တည်၍
မရနိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။
” အာ့..အား.ဟား…ယောကျင်္ား..အာ့.
အောင့်တယ်..အောင့်တာ ယောကျင်္ား..မ
ခံနိုင်ဘူးနော်..အားဟာ့..ရင်ခေါင်းထဲဝင်
လာသလိုပဲ..အိုးဟိုး..အားဟား…မသွင်းနှဲ့ဦးနော်..ဆက်မသွင်းနဲ့ဦး..ဟား..”
ခဏလေးစောင့်ပြီးဝင်သလောက်နဲ့ပဲ
ဖွဖွလေးဆောင့်လိုးပေးနေတော့မှ စောက်
ပတ်ကစစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ပြန်ပြန်ညှစ်စုပ်ဆွဲ
လာတော့ မြတင်စိတ်ကြွနေပြီဆိုတာသိပြီ
မို့ဆတ်ကနဲအဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး
လက်တစ်ဖက်က သူ့ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားပစ်
လိုက်သည်။တရားလွန်အောင့်တက်လွန်း
တော့မြတင်မခံနိုင်တော့ပဲ ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့အ
သံတွေမကွဲမပြားဟစ်အော်ကာကိုကျော်မြ
၏လက်ဖဝါးကိုဖိကိုက်ပြီးခေါင်းကြီးရမ်းခါ
နေတော့ မြခင်လန့်သွားပြီးကွမ်းယာဆိုင်
ထဲကပြေးဝင်လာသည်။သူတို့သားအဖ
ဖြစ်နေကြ လိုးနေကြပုံကိုမြင်ရတော့မြခင်
မှာငိုအားထက်ရယ်အားသန်..ပြုံးမဲ့မဲ့ဖြင့်ငုံ့
၍ကြည့်ပြီး.
” သူ့ဖင်ကြီးအားကိုးနဲ့ပြောခဲ့တုန်းက ဒီ
အော်သံမျိုးမဟုတ်ပါဘူး..စောက်ခေါင်းထဲ
ထည့်ပြီးညှပ်ပစ်မယ်.ညှစ်ပစ်မယ်..စုပ်ပစ်
မယ်..ဖင်ကြီးနဲ့ပြန်ဆောင့်လိုးပစ်မယ် ဆို..
ခုတော့သိပြီမလား လိုးသာလိုးယောကျင်္ား
အဲကောင်မ..ကလေးငါးယောက်လောက်
ထွက်အောင်လိုးပစ်…”
ကိုကျော်မြ စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီး
ကိုတစ်လက်မလောက်အပြင်ဆွဲထုတ်ပြီး
လေးငါးချက်ခန့်ပုံမှန်လေးဆောင့်ပြကာ..
” ဒီလိုမျိုးလား..ကြည့်…”
ဆိုတော့ မြခင်က သေသေချာချာလာငုံ့
ကြည့်ပြီး မျက်လုံးတွေစိုရွှန်းပြောင်လက်
လာသည့်ပြင်နှာခေါင်းလေးနီရဲလာသည်..
” နဲနဲလောက်ပိုဆွဲထုတ်ပြီးပြင်းပြင်းလေး
ဖိဆောင့်လိုးလေယောကျင်္ားရဲ့…သမီးကို
လိုးသလို နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ ထိသွားအောင်
လိုးပစ်..ခ်ခ်..လီးကြီးကလဲတုတ်လိုက်တာ
စောက်ရည်တွေလဲရွှဲ လို့..”
” အာ့..အာ့..အင့်..ထိတယ် တအားထိ
တယ်..အား..အင့်..ကောင်းတယ်..အင့်.
ထိတယ်ယောကျင်္ား..အာ့..နင့်နေတာပဲ..
အင့်..လိုး လိုး..အားရပါးရလိုးတော့..အင့်
အပျိုကတည်းက ဒီလိုအလိုးခံခဲ့ရမှာ.အာ့
ကောင်းလိုက်တာနော်..အင့်..အင့်…..”
မြခင် မချိုမချဉ်မျက်နှာပေးဖြင့် အဖေ့
နားနားကပ်ပြီးတိုးတိုးလေးမေးသည်။
” သမီးစောက်ပတ်နဲ့မြတင်စောက်ပတ်
ဘယ်စောက်ပတ်ကပိုလိုးလို့ကောင်းလဲ..”
မေးပြီး.ဘေးကနေမျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ
မျက်လုံးချင်းဆုံပြီးစိုက်ကြည့်နေတော့စိတ်
တွေမရိုးမရွ ဖြစ်လာပြီး ကိုကျော်မြသူ့နှုတ်
ခမ်းဖူးဖူးကိုငုံခဲစုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။မြခင်
ကလည်းလျှာကလေးထိုးထွက်လာပြီးလူး
လူးလွန့်လွန့် ပြေးလွှားစုပ်ကစားပေးရင်း
အားမလိုအားမရဖြစ်လာသဖြင့်သူ့နို့ ကြီး
တွေကိုသူ့လက်ဖြင့်ပြန်ဆုပ်နယ်နေဆဲ..
” ကွမ်းယာ အစ်မရေ…နှပ်ဆေးမျာများ
တစ်ထောင်ဖိုး….”
မြခင် ထမီလေးကပျာကယာပြင်ဝတ်ပြီး
အခန်းအပြင်ပြေးထွက်သွားမှ ကိုကျော်မြ
၏လီးအစွမ်း လိုးအစွမ်းကို မြတင်ခမျှာလူး
လှိမ့်နေအောင်ခံရတော့သည်။လီးအရင်း
ပိုင်းဖြင့်လိုးနေရာမှ လီးအဖျားပိုင်းဖြင့်လိုး
ပြန်တော့အရသာကတစ်မျိုးပြောင်းသွား
ပြန်သည်။ဒစ်ကြီးကစောက်ခေါင်းအဝ,ကို
ဆွကာဆွကာလိုးသည့်အရသာမျိုး လီးအ
ရင်းပိုင်းကမပေးနိုင်သလို..လီးချောင်းရင်း
လီးကြောကြီးကစောက်စေ့ကိုဖိပွတ်ချေ
ပေးသည့်အရသာမျိုးကိုလည်းဒစ်ကြီးက
မပေးနိုင်။ဒီအရသာနှစ်မျိုးလုံးပြည့်စုံသွား
အောင်ကိုကျော်မြက ထိထိမိမိဆောင့်လိုး
လိုက်..မထိမမိဆွလိုးလိုက်ဖြင့်လိုးပေးနေ
တော့မြတင်မှာအရူးမီးဝိုင်းသလိုပြူးပြူးပျာ
ပျာဖြင့် အခါခါအကြိမ်ကြိမ်အထွတ်အထိပ်
ရောက်ခာ ပြီးနေရတော့သည်။
” လိုး..အဖေရေ..သေအောင်သာလိုး
တော့..ဆောင့်.ဆောင့်..ဆွ ဆွလိုး..ပြီးခါ
နီးပြီ..ပြီးခါနီးပြီ..ပြီးတော့မယ်..အား..ပြီး
ပြန်ပြီအဖေရေ…ပြီးပြန်ပြီ… ”
(4)
ညနေပိုင်းမြနှောင်းလေးကျောင်းဆင်းပြီး
ပြန်ရောက်လါတော့ကလေးနဲ့ကွမ်းဆိုင်ကို
သူနှင့်လွှဲထားပြီးမီးဖိုချောင်ဝင်ရင်းမြတင်နဲ့
အဖေ့ကြား..တစ်ကြောင်းဝင်ဆွဲပစ်လိုက်ခဲ့
သည်။အဖေကတော့သန်လိုက်တဲ့အလိုး။
နေ့တိုင်းနီးပားအလိုးခံနေကျမြခင်တောင်မှ
မျှော့ပြီးဟိုက်သွားတဲ့အထိသူ့မာန်ကြီးကမကျသေး။သူတစ်နေကုန်လိုးထားပြီးသည့်
မြတင်ကိုဆက်ဆွဲကြဖို့မျက်စပစ်ပြီးအချက်
ပြနေကြတာတွေ့ခဲ့ရသည်။မြခင်နှင့်အဖေ
လိုးနေခဲ့ကြတာတော့ကြာပါပြီ။
တကယ်တော့လည်းမြခင်ကအဖေ့ကိုစ
တင်စိတ်ကစားခဲ့ခြင်းအမှန်ပါ။ဟိုတုန်းက
အခုလိုအိပ်ခန်းနှစ်ခန်းရယ်လို့သီးခြားမဖွဲ့ရ
်သေးပဲပင်မအိပ်ခန်းကြီးတစ်ခန်းမှာပဲသား
အဖတစ်တွေစုပြီးအိပ်ကြသည်။မိန်းမသား
တိုသဘာဝ..ကြောက်တတ်ကြလေတော့အဖေနှင့်အနီးကပ်ပြီးအိပ်ခွင့်ရဖို့ညတိုင်း
နေရာလုကြရင်းမြခင်ကပင်တိုင်အိပ်ခွင့်ရခဲ့ရာမှစောက်ပတ်ရွတဲ့ဇာတ်လမ်းစခဲ့ခြင်း
ပါ။နေ့လည်နေ့ခင်းအလုပ်ပင်ပမ်းလို့လား
မသိ..အဖေကအလွန်အအိပ်ဆိုးသည်။ည
တိုင်းပုဆိုးကလည်ပင်းထိတက်နေပြီး လီး
တောင်တောင်ကြီးကို မြခင်စိတ်တိုင်းကျ
ကြည့်ခွင့် ကိုင်ခွင့် ကစားခွင့်ရခဲ့သည်။အ
ရွယ်ငယ်စဉ်ကအထူးအဆန်းပစ္စည်းတစ်ခု
အဖြစ်သာစိတ်ဝင်စားခဲ့ပေမယ့်အပျိုဖြစ်ပြီ
ဆိုတော့အဖေ့လီးကြီးကိုင်ရင်းစိတ်ကစား
တတ်လာခဲ့သည်။အဖေကတော့ဘာမှမသိခဲ့..ကလေးလိုပဲသတ်မှတ်ပြီးအနီးကပ်
ဆက်အိပ်ခွင့်ပြုခဲ့သည်။မှတ်မှတ်ရရ…ည
တစ်ည အိပ်မက်ဆိုးတွေကြောင့်အိပ်ပျော်
ရာကလန့်နိုးပြီးအဖေ့ကိုအားကိုးတကြီးဆွဲ
ဖက်လိုက်မိပေမယ့်အဖေ့ကိုဖက်လို့မမိခဲ့ရ
ပါ။ကြောက်စိတ်တွေပိုလာပြီး ခေါင်းကိုဝဲ
ယာလှည့်ရမ်းရှာကြည့်မိတော့ အိပ်ယာအ
စွန်မှာပြွတ်ပြွတ်စွတ်စွတ်အသံတွေကြားရ
ပြီးအဖေနှင့်မြဦးလိုးနေကြတာကိုမှုန်ဝါးဝါး
မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။လိုးနေကြမှန်းအလိုလို
နားလည်မိတာနဲ့အတူ..ကိုယ်တိုင်လည်းအလိုးခံချင်တဲ့ဆန္ဒတွေဖြစ်လာတာတွေ..
စောက်ရည်စိမ့်လာတာတွေဟာ သဘာဝ
တစ်ခုပါလားဟုထိုစဉ်ကနားမလည်နိုင်ခဲ့
သေးပါ။ဒီလိုနေရင်းနဲ့ပဲ ဆယ့်လေးနှစ်သ
မီးလောက်ရောက်တော့မြဦး လင်ရသွားခဲ့
ပြီးကိုယ်တိုင်ကစောက်ဖုတ်ကြီးကြီး နို့ လုံး
ဖောင်းဖောင်းကားကား အပျိုဖားဖားဖြစ်
လာခဲ့ပေမယ့်ကြောက်တတ်တာကိုခုတုံး
လုပ်ပြီးကလေးလိုအတူကပ်အိပ်ခွင့်ရနေဆဲ။လီးကြိးကိုတော့အဖေမသိအောင်သာ
အသာအယာပွတ်ဆော့လို့ရတော့သည်။အဖေအိပ်ပျော်ရာကလူးလွန့်လာလျင်မသိ
မသာလေးထိထားပြီးအိပ်ပျော်နေဟန်ပြန်
ဆောင်ရသည်မှာအမော။ညတိုင်းကြီးဆို
တော့အဖေရိပ်မိသွားပြီးသရိုးသရီတွေဖြစ်
ချင်လာသည်..သားအဖကြားတံတိုင်းတစ်
ခုခြားလာသလိုလို.အဖေကစိမ်းတိမ်းတိမ်း
ဖိန်းတိန်းတိန်းလုပ်လာသည်။
အဖေကစိမ်းသလိုလုပ်လာတော့မြခင်
ဘာမှဆက်မလုပ်ရဲ။ဒီအချိန်မှာမြခင်၏နို့
တွေဖင်တွေကလူတန်းစေ့ရုံမက..အဆင့်
မြင့်တန်းရောက်နေပြီမို့လိုးချင်သူတွေ ဟို
ကထွက်လာ..ဒီကထွက်လာ..အလျိုအလျို
ပေါ်လာကြသည်။ဟိုလူကနို့ ကြီး တွေကိုမထိတထိလုပ်လိုက်..ဒီလူကဖင်ကြီးတွေ
ကိုပွတ်လိုက် တေ့လိုက် ထိုးလိုက်..ခံရဖန်
နည်းနည်းစိပ်လာတော့မြခင်ရွတတ်လာရ
သည်..ချွဲတတ် မြှူတတ် ရှောင်တိမ်းတတ်
လာရသည်။ယောကျင်္ားသားတွေနှင့်နေ့
တစ်ဓူဝဆက်ဆံရသည့်အခြေအနေမျိုး
မှာ ဈေးသည်ဆိုတော့လက်ကိုင်ခံရတာလက်ဆွဲခံရတာလောက်ကိုစာမဖွဲ့တော့။
” အဖေ..ဒီနေ့ဘာနေ့လဲ သိလား..”
” တနင်္လာလေသမီးရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ ”
ကိုကျော်မြအူကြောင်ကြောင်နဲ့ပြန်ဖြေ
တော့မြခင်တော်တော်လေးစိတ်ညစ်သွား
သည်။သူ့ကိုလျစ်လျူ ရှုလေရော့သလား..
” ဒိနေ့ သမီးမွေးနေ့လေအဇေရဲ့..သမီးဆယ့်ခြောက်နှစ်ပြည့်တဲ့ မွေးနေ့..ဟင်း.ဒါနဲ့များအဖေတဲ့ စိတ်ကုန်တယ် ”
ကိုကျော်မြပါးစပ်ကြီးပြဲသွားသည်။ကပျာ
ကယာမျက်နှာချိုသွေးပြီးအဝတ်အစားလဲ
ကာ သားအဖနှစ်ယောက်မြို့ ပေါ်တက်ပြိီိး
မွေးနေ့အတွက်ပူဆာသမျှဝယ်ပေးလိုက်မှ
ရွှေစိတ်တော်ပြေသည်။အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး
အလှပြင်ပြလေတော့အားလုံးပေါ်ပေါ်ကြီး
တွေမို့ ကိုကျော်မြလီးကြီးဆတ်ဆတ်ခါနေ
သည်အထိ မတ်မတ်ကြီးတောင်နေရလေ
တော့သည်။မြခင်မကျေနပ်နိုင်သေးပါ…
” အဖေ.သမီးကိုမွေးတဲ့နေ့ အမှတ်တရ
တစ်ခုပေးဖို့ကျန်တယ်နော်..”
” အင်..လိုချင်တာအားလုံးဝယ်ပေးပြီးပြီ
လေ..ဘာများကျန်သေးလိုု့တုန်း ”
တဆတ်ဆတ်တောင်နေတဲ့သူ့လီးကြီး
ကိုသိသိသာသာလက်ဖဝါးလေးနဲ့အုပ်ပွတ်
ဆွဲပြီးလက်မလေးနဲ့ဒစ်ကိုပွတ်ကစားရင်း
” သမီးကို လူ့ဘဝထဲဆွဲခေါ်လာခဲ့တဲ့
ဟောဒီလီးကြီး ကျန်သေးတယ်..ဒါသမီးရဲ့
ဘဝ အစ..သမီးဒီလိုဘဝရလာအောင်မျိုး
စေ့ချလာတဲ့ပစ္စည်း…သမီးလည်းပိုင်တယ်
အဲဒါကြီး ဒီညပြန်ပေးရမယ်. ဒါပဲ..”
ကိုကျော်မြ မျက်လုံးကြီးတွေပြူး..ချွေး
စေးတွေပျံ..နှာခေါင်းကြီးနီရဲလာပြီး မြခင်
ကိုမျက်လုံးမလွှဲနိုင်ပဲကြည့်နေတော့ မထိ
တထိပြုံးပြပြီး
” ဘာကြည့်နာလဲ..ခ်ခ်. စောက်ပတ်ကြည့်
ချင်လို့လား..ဒီမှာကြည့် စောက်ပတ်ကြီး..
အင့်..အကြီးကြီးပဲ..စောက်မွှေးတွေမှစင်း.
လို့…သူများလိုးသွားမှ ဆွေးမနေနဲ့ ဟွန်း”
စင်ပေါ်မှာ ထမီကိုခါးပေါ်ထိလှန်တင်ပြီး
လက်မ လက်ညှိုးလေးတွေနဲ့ စောက်ပတ်
နခမ်းသားတွေဖြဲပြနေတဲ့မြခင်ကိုကြာကြာ
ကြည့်မနေနိုင်တော့။မြခင် သူ့အလိုးခံချင်
နေတာကြာပြီမှန်းသူသိနေပြီးသားဖြစ်၍
လီးကြီးရမ်းလျက်ကိုကျော်မြအိပ်စင်အနား
သို့တိုးလာသည်။
” ဟွန်း..ခုမှဇွတ်ကြီးလုပ်မနေနဲ့..စောန
တော့ရှောင်ဖယ်ရှောင်ဖယ်လုပ်နေပြီး..
ညမှလိုး..ဆယ့်ခြောက်နှစ်မကျော်ခင်လိုးရ
မယ်..စိတ်ချ ”
ကိုကျော်မြ စိတ်မထိန်းနိုင်ပါ။
” ခုလိုးမှရမယ် သမီး..အဖေ့လီးကအခု
လိုတောင်နေတုန်း စောက်ပတ်မလိုးရရင်
ကွဲထွက်သွားမလားထင်ရတယ်..”
” လူမိမယ်အဖေ..အခုတောင်လွန်လှပြီ
သားအဖမို့ဒီလောက်ပြရဲတာ..ညမှလိုးပါ
အဖေရယ်..နော် ဆယ့်ခြောက်ချီလိုး..ခ်ခ်
ဒီကအလိုးခံပါ့မယ်လို့ပြောမှ သူက သည်း
သည်းလှုပ်ပြနေတာ…ဟွန်း မုန်းစာကြီး ”
ဒီနေ့မှ မိုးကချုပ်ခဲလှသည်။မိုးချုပ်ပြန်ပြီ
ဆိုတော့လည်း ဆိုင်မှာကွမ်းဝယ်သူတွေကမပြတ်သေး..ကလေးတွေကမအိပ်နိုင်
ကြသေး..။သားအဖနှစ်ယောက်ကွမ်းခုံမှာ
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အားပေးနေ
ရင်း ရင်မောနေကြသည်။လူလစ်လျင်လစ်
သလိုနမ်းလိုက်ကိုင်လိုက်သွေးပူလေ့ကျင့်
ရင်းနှူးနှပ်ကြသည်၊မြခင်ကလီးနဲ့လည်းအလိုးခံချင်သေး…ဘာကိုကြောက်နေမှန်း
မသိ တစ်ခုခုကို စိုးကြောက်နေသေးတာ
တော့အမှန်..
(5)
သူ့အသက်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ပြည့်သည့်ညကိုတော့ဒီတစ်သက်မမေ့နိုင်ပါ။ကားအ
သွားအလာပါးလို့ကွမ်းယာဆိုင်ကိုအလုပ်
သမားတွေနဲ့ထားပြီး သားအဖနှစ်ယောက်
ခားဖက်ပြန်လာကြတာ..အဖေ့လက်ကြီးက
ခါးပေါ်ကနေအပေါ်တိုးလာတော့နို့ ဆွဲခံရ
တော့မယ်ဆိုတာသိလိုက်ပြီပေါ့။ဒါနဲ့လက်
မောင်းလေးတစ်ဖက်ကို မသိမသာလေးဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်ပြီးဟ,ပေးထားလိုက်
တာ တကယ်ပဲ နို့ အုံလုံးကိုလက်ကြီးတင်
လာတာပါပဲ။နှစ်ချက် သုံးချက် ဖွဖွလေး
ဆုပ်နယ်တော့ရင်ခုံလာပြန်တယ်..နောက်
တစ်ချက် အားရပါးရကြီးညှစ်ဆုပ်တော့မ
သိဟန်ဆောင်နေလို့မရတော့ဘူးလေ..
” အီး..ဟီးဟီး…အဖေရယ်…အားဟာ့.
အလုံးလိုက်ကြီးညှစ်တာ..ခါထဲ..အဲ့..ဖွဖွပဲ
ပင့်နယ်ပါဦးလား…မကိုင်ရတော့မယ့်အတိုင်းပဲ…သိပ်လောတာပဲ ခိခိ ”
ဆိုင်ခွဲနဲ့အိမ်က နည်းနည်းလေးလှမ်းလို့
လမ်းတော်တော်လျှောက်ရသေးတယ်။လူ
ပြတ် ကားအသွားအလာပြတ်နေပြီမို့ စိတ်
တိုင်းကျလှုပ်ရှားလို့ရနေပါပြီ။အဖေ့ ပေါင်
တွေနဲ့မြခင်ရဲ့ပေါင်လုံးကြီး ခြေလှမ်းတိုင်း
ထိကပ်နေတော့ရင်ခုံရုံတင်မက,ဘူး. စိတ်
ထဲမှာဆူဝေလှိုက်မော ဇောတွေကြွလာမိ
တာအမှန်ပဲ။အဖေ့လီးကြီးကိုမထိတထိနဲ့
အုပ်စမ်းကြည့်တော့ တွဲလောင်းကျမဟုတ်
တော့ပဲ မတ်မတ်ကြီးမော့ပြီးတောင်နေပြီ။
” ကိုင်ထားလေသမီး..ဆုပ်ထား..ထွက်
ပြေးသွားဦးမယ်…”
” ခ်ခ်..ပြေးရဲပြေးကြည့်ပါလား..စောက်
ပတ်ကြီးထဲထည့်ထားပစ်မှာ..ဟင်းဟင်း..
မျက်ရည်တွေတပြွတ်ပြွတ်ထွက်ပြီးငိုနေရ
မှ ကြောက်ပါပြီလို့လာမအော်နဲ့..လွှတ်ဘူး
ခ်ခ်..စုပ်ထားမှာ..”
” မျှော့ပါတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား..”
” မမမြဦးသင်ထားတာ..ခ်ခ်..အဲလီးကြီး
ပြတ်ပါလာအောင် စောက်ပတ်ထဲထည့်ပြီး
်ှုစုပ်ပစ်မှာ..ခံနိုင်မှလိုးပဲ..ပြီးမှ အော်နေရ
မယ် ခိခိ….မမမြဦးစောက်ပတ်ကစုပ်ထား
တော့ အဖေ အော်နေရတယ် ဆို.. ”
အိမ်ရောက်တော့အားလုံးအိပ်နေကြပြီ
လေ။အဖေကစောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်းအကျႌ
တွေချွတ်တယ်။ဘော်လီအကျႌချိတ်တွေကို
တော့မြခင်ကိုယ်တိုင်နို့ ကြီးရှေ့ကိုပစ်..ဖင်
တွေနောက်ကိုကော့ပြီးဖြုတ်ပေးတာပါ။နို့
လုံးကြီးတွေပြူးကနဲခုန်ပေါက်ပြီးထွက်လာ
တော့ အဖေကစောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်းနို့ ကြီး
တစ်လုံးကိုဆုပ်ချေတယ်။နို့ ကြိတ်တော့
ကျေနေပြီလေ..ဒါပေမယ့်မာနေတင်းနေ
တုန်းပဲမို့အဖေကသူ့လက်မ.လက်ညှိုးတွေ
နဲ့ဖွဖွညှစ်ချေတယ်။လက်ခလယ်လဲပါလား
မပါဝူးလားတော့မမှတ်မိတော့ပါဘူး..ခံလို့
အရသာရှိပြီးတစ်ကိုယ်လုံးတွန့်တွန့်လူးနေ
တာပဲမှတ်မိတော့တယ်။ထမီကိုလဲအဖေပဲ
ချွတ်ပေးတာပါ..ကွင်းလုံးကျွတ်ပေါ့။မြခင်
စောက်ဖုတ်ကစောက်မွှေးတွေအထူကြီး
ရယ်..။ဆီးခုံမှာပြန့်ကျဲပေါက်နေပြီးစောက်
ပတ်အကွဲကြောင်းဆီကိုစုဆင်းသွားကြ
တာ။တွန့်တွန့်လိမ်လိမ်လေးတွေနဲ့ချစ်ချင်
စရာလေး။နခမ်းသားထူထူကြီးတွေမှာလဲ
မပေါက်ဘူးတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့လေ..သိ
သိသာသာကြီးကျဲပြိးမှပေါက်တာ။စောက်
ပတ်သားတွေကပန်းရောင်ရဲရဲလေးဖြစ်နေ
တာမို့စောက်မွှေးကျဲကျဲကဖုံးမထားနိုင်ပဲ
အနက်ကြားကပန်းရောင်ရဲရဲလေးအမြင်
ရှင်းနေတာပေါ့။ဒါကလဲ ဖြဲကြည့်မှမြင်ရမှာ
ပါ..မဖြဲပဲကြည့်ရင်တော့စောက်ပတ်နခမ်း
သားထူထူကြီးနှစ်လွှာကိုပဲ ခူယားကောင်
ကြီးတွေလိုမြင်ရမှာ။အသက်ငယ်ပေမယ့်
စောက်ဖုတ်ကအကြီးကြီးဖြစ်နေပြီဆိုတာ
လူတွေကမသိကြဘူး ခ်ခ်..အဖေ့လက်နဲ့
တစ်အုပ်စာတောင်မက,တော့ဘူး..
အဖေကလဲလေ..လိုးမယ့်ဟာ လိုးပစ်
တာမဟုတ်ဘူး သိလား။မြခင်နို့ ကြီးတစ်
လုံးကိုစို့..တစ်လုံးကိုနယ်နေတဲ့ကြားက သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုအုပ်
ပွတ်ဆော့ရင်းစောက်စေ့ကိုပွတ်ချေတာ..
ဖင်ကြီးတွန့်လိမ်ခါရမ်းနေအောင်အရသာ
ထူးတယ်သိလား။စောက်ရည်တွေ အလိုလိုနေရင်း တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းထွက်ကျတဲ့အထိ
့အရသာရှိတယ်။ပြီးတော့မှ သူ့လက်ညှိုး
တစ်ချောင်းစောက်ခေါင်းထဲလျှောကနဲထိုး
ဝင်လာပြီး မွှေလိုက်.ဆောင့်လိုက်.ဆွပေးလိုက်နဲ့ ရွလာလွန်းလို့ဖင်ကြီးတောင် ငြိမ်
အောင်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး။ခံလို့လဲ
ကောင်း..အားလဲမရ..
” ဖေကကွာ..ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိ
ဘူး..ဟင့်.. ဟင့်..တစ်ကိုယ်လုံးရွကုန်ပြီ.
လိုးမယ့်ဟာ လိုးတာမဟုတ်ဘူးကွာ..ဟင့်
လိုးပါတော့ကွာ…အာ..လိုးပါကွာ…”
သူလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်လို့အားရမှမြခင်ကို
အိပ်စင်စောင်းမှာဖင်ကြီးတေ့ထားပြီးပုခုံး
နှစ်ဖက်အသာထိန်း..အိပ်ယာပေါ်ကိုယ်အ
ထက်ပိုင်းပက်လက်လေးနေရာချပေးတာ။
ခြေဖဝါးကမြေပြင်မှာဆိုတော့စောက်ဖုတ်
ကြီးကော့ပေးထားသလိုဖြစ်နေပြီး အဖေကမြခင်ရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာရပ်နေတာမို့
လီးနဲ့စောက်ပတ်ကထိလိုက်ကွာလိုက်ဖြစ်
နေတာပေါ့။အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတာသိ
လိုက်တော့စောက်ပတ်ကပိုရွလာတယ်သိ
လား..ဘာမှမရှက်တော့ဘူး.အဖေ့လီးကြီး
ကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးစောက်ပတ်ထဲ..စောက်
ခေါင်းထဲပွတ်ထိုးနေမိတော့အဖေကလက်
နှစ်ဖက်နဲ့မြခင်ပေါင်လုံးကြီးတွေဆွဲမ,ပြီးသူု့ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တာ..စောက်ခေါင်း
ပေါက်နဲ့လီးက တည့်တည့်ကြီးဖြစ်သွားပါ
ရောလား။အဲတော့မှအဖေက မြခင်နို့ လုံး
ကြီးတွေကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲပြီးအိကနဲ
အိကနဲ သူ့လီးကြီးထိုးထည့်တာ။မြခင်က
အဖေ့လီးကြီးလက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ညှပ်
ပြီးစောက်ခေါင်းဝ,မှာဒစ်ဖျားကြီးတေ့ထား
ပေးရတာပေါ့။တအားလိုးထည့်ရင် နာမှာလည်းကြောက်တယ်လေ။အဖေ ဖင်ကြီး
ကော့ထိုးပြီးလိုးတော့.မဝင်ဘူးရှင်..။တင်း
ပြီးခံနေတယ် သိလား။မြခင်ကပဲတစ်ခုခု
ကိုကြောက်နေလို့လား..အဖေ့လီးကပဲကြီး
လွန်းနေလို့လား..စောက်ခေါင်းကပဲကျဉ်း
လွန်းနေလို့လားတော့မသိပါဘူး။နောက်
ထပ်လေးငါးချက်လောက် နားနားပြီးဖိထိုး
ထည့်တော့လဲ မဝင်ပါဘူးရှင်..
စောက်ရည်တွေကလည်းထွက်သင့်သ
လောက်ထွက်လို်က်တာမှစောက်ပတ်ကို
စိုအိနေတာပဲ။အဖေ့လီးကြီးကလည်းမာ
တောင်ချက်ကကမ်းကုန်တယ်..ကျောက်
တိုင်ကျောက်တုံးကြီးထက်မာသေး။အဲဒါ
မဝင်ဘူးဆိုတော့စိတ်ထဲကသိပ်သိပ်လော
လာတယ်။အားမလိုအားမရဖြစ်တာလို့ပဲ
ပြောရမှာပေါ့။လက်ထဲကိုတံတွေးထွေးထဲ့.
စောက်ခောင်းဝတံတွေးတွေနဲ့အိနေအောင်
ပွတ်ပြီးမှအဖေ့လီးကြီးပြန်ကိုင်ပြီးထပ်တေ့
ပေးတာ။ဒီတစ်ခါတော့ လီးချောင်းကြီးကို
လက်မရယ်..လက်ချောင်းတွေရယ်နဲ့သေ
သေချာချာကိုင်ပြီးတေ့ထားပေးတာ..
” ထည့် အဖေ..ထိုးထည့်..စောက်ပတ်
ပြဲချင်ပြဲပါစေ ထည့်…အင့်..”
အဖေက သုံးလေးချက်လောက် ဆွ.ဆွ
ပြီး ဖိထိုးထည့်ပစ်တာ..ဇွိ ကနဲအသံလေး
ထွက်လာပြီး ဒစ်ကြီးမြုပ်ဝင်သွားပာရော…
ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာရှင်..
(6)
” အောင်မယ်လေး. ထမင်းအိုးကြီးက
ပွက်ပွက်ဆူလို့..လူကငုတ်တုတ်..ဘယ်လို
များချက်နေတာလဲမမ..သွားပါပြီ..သွားပါ
ပြီ…ဆန်ပြုတ်နဲ့တော့တွေ့ပါပြိီ ဒီည ”
မြနှောင်းအော်သံကြောင့်သတိဝင်လာရ
သလို အိပ်ခန်းထဲက အော်သံ ငြီးသံ လိုးသံ တွေလည်းငြိမ်သွားသည်။ရှက်ကိုးရှက်
ကန်းဖြင့် နံဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုမျက်စေ့ကစားကြည့်လိုက်တော့မှောင်မဲနေပြီ။မီး
ချောင်းတွေဘယ်သူလာပြီးဖွင့်ထားပေးတာမှန်းတောင်မသိခဲ့လောက်အောင် နှာမွှန်သွားခဲ့မိပါလား။
” သွားပြီ..မမကြီးတော့..ဖင်မှာလဲဘာအကွက်တွေလဲ..မှန်းစမ်း ပြစမ်းမြနှောင်းကို.
အိုး..ချွဲကျိချွဲကျိနဲ့..စောက်ရည်တွေ ခွိခွိ..
လင်လိုချင်နေပြီ ငာ့အစ်မ ခ်ခ် ခ်ခ် ”
ရှက်ရှက်နဲ့ မြနှောင်းကိုလိုက်ရိုက်နေဆဲ
အိပ်ခန်းထဲမှအဖေထွက်လာတာနဲတိုက်မိ
ကြပြီး မပြိုလဲရလေအောင်ဖက်ထိန်းထား
မိကြသည်။မျက်လုံးချင်းဆုံတော့ နှာကိစ္စ
အလိုလိုနားလည်နေကြပြီးမို့ အဖေ့လက်
တစ်ဇက်ကမြခင်ဖင်ကြီးပေါ်ရောက်လာသလို မြခင်၏လက်တစ်ဖက်ကအဖေ့လီး
ကြီးပေါ်ရောက်သွားသည်။အဖေ့လီးကြီးကမြတင်ကို လိုးလာပြီးစ,မို့တင်းတင်းကြီး မတောင်တော့ပေမယ့် အားပြည့်အင်ပြည့်
ဲဖြင့်မာနေဆဲ..လဒစ်ကြီးကပြူးနေဆဲ။ဂွေးဥကြီးတွေပွတ်ဆွဲပေးနေတော့ ခေါင်းကြီး
ထောင်လာချင်နေသေးသည်။အချိန်နည်း
နည်းပေးပြီးဒီထက်ပိုဆွလိုက်ရလျင်ကော့
နေအောင်အလိုးခံရမှာသေချာသည်။သူ့
စိတ်ကိုနည်းနည်းဆွလိုက်ချင်သေး၍ ပြုံး
ထေ့ထေ့ဖြင့်မေးလိုက်သည်…
” ည လိုးနိုင်သေးလား..လိုးမှာလား ”
အဖေက ပေါင်ကားပြီးရပ်နေသည့်မြခင်
၏ဖင်ဆုံကားကားကြီးတစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်
နေရာမှ တစ်ဆင့်တက်၍ပွတ်ဆွဲကာပေါင်
ကြားဝင်သွားပြီးစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ပြီးစမ်း
နေပြန်သည်။စောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာပူနွေး
နေပြီးစောက်ရည်များစိုရွှဲနေပြီဖြစ်ကြောင်း
ထမီကိုဖောက်ပြီးစိုလာသည့်အထိအတွေ့
ကြောင့်သိလိုက်သည်။
” အနည်းဆုံးသုံးချီအေးဆေးပါ…မိန်းမ
ညနေက တစ်ချီပဲလား..”
” ဟင့်အင်း..နှစ်ချီပြီးတယ်..လီးတောင်
နိုင်သေးရင်ညလာလိုးနော်.စောင့်နေမယ်
လာခံပေးရမလား ”
သူတို့ပြောနေတာကိုအခန်းထဲကမြတင်
ကြားနေရတော့ ကြာကြာအောင်းမနေနိုင်
တော့ပဲအပြင်ထွက်လာပြီး အဖေ့ဗိုက်ကိုဆွဲလိမ်သည်။
” မယားကြီးနဲ့လာချွဲနေတာ စောက်ပတ်
စားကြီး..ဟင်း..အခန်းထဲမှာလိုးနေတုန်းကတော့အပြောတစ်မျိုး..တစ်ညလုံးလိုး
ပေးမယ်ဆို…သူ့မယားကြီးရှေ့ရောက်နေ
တော့တစ်မျိုး..ဒီတစ်ခါလာလိုးရင်မျက်နှာ
ကိုစောက်ပတ်နဲ့လှိမ့်ပွတ်ပစ်မယ်..သွား ”
ကိုကျော်မြသွားကြီးဖြဲပြီးတစ်ဟဲဟဲရယ်
ရင်းညီအစ်မနှစ်ယောက်ကိုဖက်ထားလိုက်
သည်။မမြခင် သူ့ညီမကိုပြုံးကြည့်ပြီးနို့ အုံ
ကြီးကိုဆုပ်ဆွဲကြည့်ကာ
” ကလေးစို့စရာနို့ ရောကျန်မှကျန်သေး
ရဲ့လား မယားငယ်လေးရယ် ခ်ခ်..လူကြီး
ကနို့ စို့သန်ပါဘိနဲ့…ပျော့အိသွားပြီ..ခိခိ ”
မြနှောင်းနဲ့ကလေးပြန်ရောက်လာ၍ မိ
သားစုထမင်းဝယ်စားလိုက်ကြပြီးတစ်နေ
ကုန်ပင်ပမ်းသမျှ ခေတ္တနားကြသည်။သိပ်
ကြာကြာတော့နား၍မရပါ..ဆိုင်ခွဲမှာသွား
၍ကြပ်မတ်ရပြန်သည်။ပြန်လာတော့နွမ်း
နေပြီ။ဒါပေမယ့် မြတင်ကမနွမ်းသည့်ပြင်
နေ့လည်ကထက်ပိုကြမ်းနေသေးသည်။
မြခင်နှင့်မြနှောင်းတို့ညီအစ်မကအိပ်ခန်း
တစ်ခန်းတည်းမှာကုတင်တစ်လုံးစီဖြင့်သီး
ခြားစီအိပ်ကြသည်။ညဦးကညီအစ်မတွေ
ပြောခဲ့ကြသည့် လိုးစကား ခံစကား နှိုက်စ
ကားတွေနှင့်ကြည့်ခဲ့ကြသည့်အောကားထဲ
မှ လိုးခန်းတွေကိုအာရုံမှာပျောက်အောင်
ကြိုးစားရင်းအိပ်ပျော်အောင်ကြိတ်မှိတ်အံ
ကြိတ်အားထုတ်နေဆဲ..ပြွတ်စွတ်ဖွတ်ကျွိကျွိ ပေါက်စွတ်စွတ်ပြွတ် လိုးသံစုံတွေနားထဲမှာပီပီပြင်ပြင်ကြားလိုက်ရသဖြင့်ရင်ထဲ
မှာထိတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီးမြနှောင်းမျက်စေ့ကျယ်သွားသည်။ခါတိုင်းညတွေလိုအဖေ
နှင့်မမမြခင်လိုးနေကြပြန်ပြီထင်၍ဟိုဖက်
ကုတင်ကိုကြည့်လိုက်တော့မဟုတ်.။မြခင်
ကလည်းမျက်လုံးတွေအဝိုင်းသားနှင့်သူ့
ကိုလှမ်းကြည့်နေသည်။နှစ်ယောက်သား
လက်ဟန်ခြေဟန်ပြပြီးမြခင်၏ကုတင်ပေါ်
တက်ကာ ထရံပေါက်ကချောင်းကြည့်ကြ
တော့ အဖေ့ပေါ်ကိုမမမြတင်တက်လိုးနေ
တာတွေ့ရသဖြင့် ကျယ်နေသည့်မျက်လုံး
တွေပြူးထွက်လာသည်။ဘေးတိုက်မြင်ကြ
ရတာမို့ စောက်ပတ်နှင့်လီးအဝင်အထွက်
ကိုပီပီပြင်ပြင်မမြင်ရသဖြင့်အားမလိုအားမ
ရဖြစ်မိပေမယ့် နှာထန်လှသောအစ်မဖြစ်
သူ မြတင်၏နို့ လုံးကြီးတွေ စည်းချက်ညီညီ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကြီး ခုန်ပေါက်ကစားနေ
ကြပုံကိုမြင်ရရုံမျှဖြင့်မြနှောင်းမှာရမ္မက်စိတ်
တွေသည်းထန်လာရသည်။ခဏလေးကြာ
တော့သူတို်နှစ်ယောက်တီးတိုးစကားလေး
ပြောနေကြပြီးပုံစံပြောင်း၍လိုးကြမည့်ဟန်
မြင်ရပြန်တော့ရင်တစ်ဖိုဖိုနှင့်စောင့်ကြည့်ရပြန်သည်။ထရံခြားနေပေမည့် တကယ့်
အကွာအဝေးက လေးငါးပေလောက်ပဲရှိ
တာမိုု့မီးရောင်ဖြင့်သူတို့နှစ်ယောက်လိုးနေ
ဲကြပုံကိုထင်ထင်ရှားရှားမြင်ရပါသည်။အ
ဖေကကုတင်အောက်မြေပြင်မှာမတ်တပ်
ရပ်လျက်သူတို့ကိုကျောခိုင်းထားပြီးမြတင်
ကကုတင်စောင်းမှာဖင်တေ့ ပေါင်ကြီးတွေ
မြှင့်ပေးထားသဖြင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွင့်
အာအာကြီးမြင်ရသည်။အဲ..အဖေကခါးကုန်းပြီးမြတင်ပုခုံးတစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်ဆွဲ
ထိန်း..လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကြီးကိုင်ပြီး
စောက်ပတ်အာအာပွင့်ပွင့်အကွဲကြောင်း
တစ်လျှောက်ဒစ်ဖူးညိုပြောင်ပြောင်ကြီး
ဖြင့်အထက်အောက် စုန်ဆန်တိုးဆွကစား
နေတာ့မြင်နေရတော့ ကိုယ်တိုင်ခံနေရသ
လိုစောက်ပတ်ထဲရွစိရွစိဖြစ်လာရပြီးလက်
ကလေးဖြင့်စောက်ပတ်ကိုသတိလက်လွတ်ပွတ်ချေနေမိပြန်သည်။အိုးဟိုး..လီးဒစ်
ကြီးမြတင်စောက်ခေါင်းထဲဇိကနဲတိုးဝင်
သွားတာမြင်တော့ သူ့ရင်ထဲအလိုလိုနင့်ပြီး
လွတ်နေသည့်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ရင်ပတ်
ကိုဖိထားမိသည်။အလိုးခံနေသည့်မြတင်
လည်းသက်သာသည့်ပုံမပေါ်ပါ..လီးကြီးအဆုံးထိဝင်အောင်အဖေကဖိသွင်းတော့
သူ့လက်သီးဆုပ်လေးတွေဖြင့်အဖေ့ရင်ပတ်ကိုတစ်ဘုန်းဘုန်းထုနေတာမြင်ရကြား
ရသည်။တနှာဇောကြွပြီဆိုတော့ဘာကိုမှ
ဂရုစိုက်ကြပုံမပေါ်တော့ပါ။အသံကြားမှာ
ကိုလည်းလုံးဝစိုးရိမ်ပုံမပေါ်တော့..ပါးစပ်
ကလည်းအော်ဟစ်ညည်း..စောက်ပတ်က
လည်း တပြွတ်ပြွတ် တစွပ်စွပ်..ကုတင်က
လည်းတကျွိကျွိ…လီးနှင့်စောက်ပတ်ကလွဲ
လျင်ဘာကိုမှဂရုမစိုက်ပဲဇွဲထက်သန်စွာ
အားပါပါဖြဂ့်လိုးနေတာမြင်ရသည်သတိရ
လို့မမကြီးကိုကြည့်မိတော့ချောင်းကြည့်
ရင်းနှုတ်ခမ်းတွေကိုက် နို့ တွေညှစ်ဆွဲနေ
တာ့မြင်ရပြန်သည်။အား…မြနှောင်းလေး
စောက်ရည်တွေဖျောကနဲထွက်သွားတာ
မြန်လှချည့်လား….
(7)
နေ့တွေရက်တွေပြောင်းပေမယ့်မြနှောင်း
ရဲ့ရင်ထဲမှာတော့မဟောင်းနိုင်တဲ့အဖေရဲ့
လီးပုံရိပ်ကြီးနှင့်အတူနှာရိပ်တွေကတလိပ်
လိပ် တဝေဝေ တက်နေမြဲ တက်နေဆဲ ပါပဲ။နေ့တစ်ဓူဝ သူ့အစ်မတွေကိုအလှည့်ကျ
လိုး..နေ့လိုး..ညလိုး..လိုးချင်တိုင်းလိုးနေ
တာမို့ လိုးနည်းခံနည်း လိုးပုံခံပုံ လိုးပညာ
ရပ်တွေကိုအသက်ငယ်ငယ်နှင့် တစ်ဖက်
ကမ်းခတ်အောင်လေ့လာပြီးသားဖြစ်နေပါသည်။မမြခင်က သူ့ရဲ့ တစ်ဆယ့်ခြောက်
နှစ်မြောက်မွေးနေ့လက်ဆောင်အကြောင်း
သောတရှင်အကြိုက်အနေနဲ့ ဇာတ်လမ်းပမာ နားဆင်စရာမြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး
ပြန်ပြောပြတော့ပိုဆိုး။အခုလည်းခွေးခြေပုပုလေးပေါ်ထိုင်ပြီးထုံးဖောက်နေသည့်သူ့
အဖေရှေ့ မှာမြေကြီးပေါ်ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး
အဝ,ကျယ်ဘောင်းဘီတိုပေါင်အိုးကြားက
တွဲလောင်းကြီးမြင်နေရသည့်အဖေ့လီးကြီး
ကိုအားပါးတရရှုစားနေပြန်ပြီ။ခန္ဓာကိုယ်
ဘယ်နေရာကလှုပ်လှုပ်..လီးကြီးကလိုက်
ပြီးလှုပ်ရမ်းနေတော့မြနှောင်းမျက်ခြည်အ
ပြတ်မခံနိုင်..တစ်ချက်ကလေးမှအလွတ်မ
ခံနိုင်ပဲငုံ့လိုက် စောင်းလိုက် ငဲ့လိုက် မျက်
စေ့ပြူးနေအောင်လိုက်ကြည့်သည်။သူ့ပုံစံ
အနေအထားက သိသာလွန်းနေတော့ အ
ဖေဖြစ်သူကမသိပဲမနေ..သိသွားပြီဆိုပြန်
တော့ ဒီကောင်မလေးအလိုးခံချင်နေပြီဟု
တွေးမိပြီး လိုးချင်စိတ်တွေဖြစ်လာသည်။
အပေါ်စီးကမြင်ရတာမို့ မြနှောင်းဝတ်ထား
သည့်အကျႌလည်ဟိုက်အတွင်းက ရင်ညွန့်
လုံးကစ်ကစ် တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးကိုကြည့်မိ
ပြီးလီးကြီးကခေါင်းထောင်လာကာ လှုပ်
တုတ်..လှုပ်တုတ်ဖြစ်လာရသည်။မျက်စေ့
အောက်မှာကြည့်နေရင်း လဒစ်ကြီးတင်း
မာပြောင်လက်ပြူးကားကြီးမားလာတာကို
မြင်တော့ မြနှောင်းခမျှာအာခေါင်တွေနှုတ်
ခမ်းတွေခြောက်သွေ့လာပြီး နှုတ်ခမ်းထူထူ
ကြီးနှစ်လွှာကိုလျှာကလေးဖြင့်သပ်မိသည့်
ပြင်တံတွေးတွေကို ဂလုဆိုမျိုချမိသည်။
လိုးဇာတ်လေးအစ,ပျိုးမည်ပြင်ခါမှ ဆိုင်
ရှေ့ မှာကားကြီးရပ်ပြီး မြတင်ယောကျင်္ား
ထွန်းတင်အောင်တို့ဆင်းလာကြတော့ ရှေ့
မဆက်နိုင်တော့ပဲ ငုတ်တုတ်ကြီးမေ့သွား
ရပြန်ပါသည်။ဒါတောင်မှထွန်းတင်အောင်
တို့အိမ်ထဲမရောက်မီ အဖေ့နားတိုးကပ်ပြီး
နှစ်ကိုယ်ကြားလေသံလေးဖြင့် ” အဖေ့လီး
ပြဲကြီးပေါ်နေတာ အကြီးကြီးပဲ..ဖုံးထားဦး
ဧည့်သည်အဖွားကြီး ကြိုက်သွားဦးမယ်.”
ဟု မြင်ကြောင်း သိကြောင်း ကြိုက်စရာ
ကောင်းကြောင်း ရိုးတိုးရိပ်တိတ် ပြောပြီး
သူ့နှာခေါင်းကြီးဆွဲလိမ်သွားခဲ့သေးသည်။
သူ့လင်ရဲ့ကားရောက်လာတာမြင်တော့
မြတင်မီးဖိုထဲကထွက်လာသည်။အတူပါ
လာကြသည်ကယောက္ခမနှစ်ပါးနှင့်မရီး။ဒေသမှာနေရတာ အဆင်မပြေတာတွေများလာတော့နယ်မြေသစ်ရှာရင်းဒီနေရာလေးကိုလေ့လာသည့်သဘောမျိုး.သားဖြစ်သူ
ရဲ့ကားနှင့်တစ်ခေါက်လိုက်လာရင်း ခဏ
နားကြပေလိမ့်မည်။အဆင်ပြေလျင်တော့
ဒီကားရပ်စခန်းမှာစားသောက်ဆိုင်လေး
ဖွင့်မည်..မပြေလျင်လည်းချွေးမနှင့်မြေးကို
အလွမ်းပြေပေါ့။
ယောက္ခမကြီးက အသက်ငါးဆယ်နီးနေ
ပေမယ့်တင်းသည့်နေရာတင်းပြီးဖောင်းရ
မည့်နေရာဖောင်းနေသေးသည်။နို့ ကြီးက
နည်းနည်းအိချင်ပြီးဝမ်းပျဉ်းသားလေးမို့မို့
စူချင်လာတာကလွဲလို့အပေါ်ပိုင်းတွေကအနှစ်။ခေတ်မီသူမို့ မိတ်ကပ် နှုတ်ခမ်းနီ.
သနပ်ခါး..သူ့နေရာနှင့်သူ ချယ်သ,တတ်
လေတော့အသက်လေးဆယ်လောက်ပဲ
ထင်ရမည်။ဖင်ကြီးတွေကတော့ ရှယ်ပါ။
တင်းတင်းကြီးမဟုတ်တော့ပေမယ့်.အိအိ
ကားကား လှုပ်လှုပ်ရှားရှားမို့ မြင်ရသူတို့
ရင်ခုံလီးတောင်ချင်စရာကောင်းဆဲပါပဲ။
တင်ထွန်းအောင်အစ်မကလည်းထူးပါဘူး
ဒီအမေကမွေးတော့ဒီရုပ်ပါပဲ..အနုနှင့်အ
ရင့်သာကွာပါလိမ့်မည်။နှာကြီးတာတော့
အနုအရင့်မရွေး..အတူတူကြီးကြသလို အ
ချိန်ပြည့် လီးအကြောင်းတွေးနေကြတာ
ချင်းလည်းတူတော့ တော်တော်အတွဲညီ
ကြသည်။လင်နှစ်ယောက်နှင့်ကွဲခဲ့ပြီးတာ
တောင်မှ လီးကြီးကြီးနှင့်မတွေ့ခဲ့ဖူးသေးသည့်အပြင်..အဖေနဲ့မောင်တို့ရဲ့လီးတွေအကြောင်းကိုလည်းသိနေမြင်နေသူမို့
့ယောကျင်္ားတွေမှန်သမျှကို” ဒါပဲလား” ဟု ဟုမေးချင်နေသူပဲဖြစ်သည်။
အထီးကြီးကလည်းခြောက်ဆယ်နီးနေ
ပေမယ့်လျှော့တွက်လို့မရ။မြနှောင်းလေး
ကိုတစ်ချက်ရှိုးလိုက်တာများ မျက်လုံးမှာ
နှာခိုးတွေမြင်နေရသည်အထိမလွယ်ပါ။
ဒါကြောင့်လည်း ယောကျင်္ားများ ဖွဲလက်
တစ်ဆုပ်မ,နိုင်သေးရင် လီးတောင်တယ်
ဟုပြောကြခြင်းဖြစ်ပေလိမ့်မည်။သူမနိုင်
တာတော့ သူ့မိန်းမကိုပါပဲ။ညားလာခဲ့ပြီး
ကတည်းက ဘယ်လောက်လိုးလိုး.ဘယ်
လိုလိုးလိုးဒီနေ့ထိမနိုင်ခဲ့။ဘယ်နိုင်နိုင်ပါ့မ
လဲ..သူ့လီးကငါးလက်မပဲရှိသည့်အပြင် အ
လုံးကလည်းသေးမှသေး။ကြာကြာဆွဲဖို့ဆို
တာကလည်း သက်လုံကမရှိ..ဆယ့်ငါးမိ
နစ်သာပြင်းပြင်းလိုးကြည့်လိုက် ဟောဟဲ
လိုက်ပြီးချွေးတွေရွှဲနေပြီ။ဒီမိန်းမကြီးကို ဒီ
လိုနဲ့ပဲ တောက်လျှောက်အရှုံးပေးလာခဲ့ရ
တာမို့ကြာတော့ ကိုယ့်လီးနဲ့သူ့စောက်ဖုတ်
ကြီးအကြောင်းကိုယ်သာသိတာဆိုတော့
လိုးဖို့မပြောနဲ့မျက်နှာချင်းတောင်မဆိုင်ချင်
တော့။ရသမျှဝင်ငွေလေးထဲကခိုးခိုးပြီး သူ့ အပေါ်အပြောကောင်း အညာကောင်း အချွဲကောင်းသည့် မငွေခင်လေးများနှင့်သာအဖော်ပြုသာယာနေခဲ့ရတာကြာပါပြီ။ထို့
နည်းအတူပဲ..ဒီမိန်းမအကိတ်ကြီးကိုတော့လူကြည့်ကောင်းရုံသာပေါင်းနေရပေမယ့် အတူတူတောင်မအိပ်ခဲ့တာကြာခဲ့ပါပြီပေါ့။
ခရီးပမ်းလာကြတာမို့ စမ်းချောင်းလေး
မှာရေဆော့ရင်းအပမ်းဖြေကြသည်။နွမ်း
နယ်မှုတွေပြေပျောက်ပြီမို့သနပ်ခါးလိမ်း..
အဝတ်အစားလဲပြီးအခန်းထဲကထွက်လာ
ကြတော့ ကိုကျော်မြမျက်လုံးတွေပြဲသွားရ
သည်။သားအမိနှစ်ယောက်လုံးဘောင်းဘီ
တိုပွပွကြီးတွေပေါင်အလယ်လောက်တော့
ရောက်မည်..ဘလောက်စ်ပါးပါး..ဖားဖား
ကြီးတွေဝတ်ပြီး ထွက်လာပြကြတာဘယ်
သူ့ကိုကြည့်ရမှန်းတောင်မသိတော့။ပူနွေး
သည့်ရာသီမို့ ဘောင်းဘီရောဘလောက်စ်
တွေပါ ခပ်ပါးပါး.သေသေချာချာကြည့်ခွင့်
ရလျင် အတွင်းထဲကိုထွင်းဖောက်မြင်နိုင်
လောက်သည်။တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်ပြ၍
ဖင်ကြီးတွေတစ်လုံးချင်း လှုပ်နေတုန်နေ
တာကိုမျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေမိလို့သူ့
လင်ကိုပင်မျက်နှာပူမိသည်။ဟိုလူကြီးက
ဖြင့် မသိသလိုကွမ်းယာဆိုင်ခွဲဖက်ငေးနေ
သည်.။ကိုယ့်ရှေ့ကိုတမင်လာရပ်ပြနေသ
လိုဖြစ်နေတော့ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး
ရှက်ရှက်နဲ့ဆက်ကြည့်ပစ်တာစောက်ဖုတ်
ကြီးရဲ့ပုံရိပ်ကို အမြောင်းလိုက်ထင်းထင်း ရှင်းရှင်း မြင်နေရတာမို့ လီးကတောင်မတ်
လာသည်။
သူ့စောက်ဖုတ်ရာကွင်းကွင်းကွက်ကွက်
ကြီးကိုမရှက်နိုင်မကြောက်နိုင်ပဲစူးစူးရဲရဲ
စိုက်ကြည့်ခံနေရတော့မသင်းကြိုင်စိမ့်ကနဲ
ပီတိတွေဖြာသွားသည်။သမီးကြီးယုယု က
လည်းဘောင်းဘီတိုနံ့နံ့ကိုစောက်ဖုတ်ပေါ်
လုနီးပါးဝတ်ထားပါလျက်ကိုယ့်ကိုမှစူးစိုက်
ကြည့်နေတာဆိုတော့ဂုဏ်ယူမိသည်။ အ
မှတ်မထင်သူ့ပေါင်ကြားကိုမျက်စေ့ရောက်
သွားတော့..လီးတောင်နေပြီထင်ပါရဲ့ လှုပ်
တုတ် လှုပ်တုတ်နဲ့ရင်ခုံစရာ။လင်ဖြစ်သူ
ကိုဘကောင်းကတော့သူ့ကိုရှိတယ်လို့မှ
ထင်ပါလေစ,..လှည့်လို့တောင်မကြည့်ပါ။
” ဆိုင်ခွဲဖက် လမ်းလျှောက်ကြမယ်လေ
အမေရောလိုက်မယ်မဟုတ်လား..”
ထွန်းတင်အောင်တို့လင်မယားအိမ်ထဲကထွက်လာပြီးခေါ်တော့ဆိုင်ကိုလေ့လာ
ချင်သည့်ဦးဘကောင်းကထိုင်နေရာမှထ,
ပြီးလိုက်မည့်ဟန်ပြင်သည်။
” အမေမလိုက်တော့ဘူးသား..အမေက
ထမင်းဆိုင်ဖွင့်ဖို့လောက်ပဲအားသန်တာ..
ဒီမှာပဲနေခဲ့တော့မယ် ”
သူတို့သားအမိပဲကျန်ခဲ့တော့ ယုယုက
ကိုကျော်မြလီးကြီးကိုမျက်စ,ပစ်ပြပြီးသူ့အ
မေဖင်လုံးကြီးကိုပွတ်သည်။အဲဒီအစ်ကိုရဲ့
လီးကြီးကပုဆိုးအောက်မှာတောင်နေပေ
မယ့်အလုံးအထည်ကိုမခန့်မှန်းနိုင်ဘူးပဲ..
ရှည်တာတော့တော်တော်ရှည်လိမ့်မည်ဟု
တွေးနေမိသည်။သူ့အမေကလည်းသူ့လိုပဲ
တွေးနေသလားတော့မသိ..လွှတ်ကနဲမေး
သံကြားလိုက်ရသည်..
” ကိုကျော်ကြီး ဆိုတော့တော်တော်ကြီး
နေပြီထင်တာ..ခ်ခ် မြင်ရသလောက်တော့
သိပ်မကြီးဘူးလို့ထင်တာပဲ..ခ်ခ် ”
စကားကအနှောင့်အသွားသိပ်မလွတ်
ချင်။လီးအရင်းကိုမသိမသာလေးလက်နှင့်
ဆုပ်ကိုင်ပြီး သုံးလေးချက်လောက်လှုပ်ပြ
လိုက်တော့မသင်းကြိုင်မျက်လုံးပြန်ပြူးပြ
ပြီးသူ့သမီးကိုမျက်စေ့စွေပြီးကြည့်သည်။
ယုယုကသူ့အမေမသိအောင်မျက်နှာကိုအ
မြန်လွှဲလိုက်သဖြင့်မသင်းကြိုင်မချိုမချဉ်အ
ပြုံးဖြင့် လျှာကလေးထုတ်ပြပြီးပုခုံးကိုတစ်
ချက်တွန့်ရင်းယုယုဖက်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြသည်။ဒီလောက်ဆို ဒီစော်ကြီးကိုလိုးလို့ရ
နိုင်ပြီဆိုတာကိုကျော်မြနားလည်လိုက်ပြီ။
” သိပ်မကြီးသေးပါဘူးမမရယ်..မမထဲ
ဝင်မလို့..အဲ..လေးဆယ်ထဲဝင်မလို့ပါ
ဟဲဟဲ..”
ကိုကျော်မြဆိုင်ထဲကိုဝင်ထိုင်ပြီးသူ့သမီး
မြနှောင်းလေးကိုချော့သည်။မြနှောင်း က
သိပ်မကြည်ချင်ပေမယ့် အပျော်သဘောမို့
စိတ်တော့မဆိုးပါ…နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီးသူ
့ခေါင်းလေးကိုအသာညိတ်ပြသည်။
” မမရေ..အိမ်ထဲမှာနားရအောင်လေ..
အပြင်မှာနေရှိန်လွန်းပါတယ်..လာ ညီမ
အိမ်ထဲမှာပဲကောင်းပါတယ်..”
သူဆိုင်ထဲကအပြင်ကိုထွက်လာတော့
ယုယု ကပုခုံးစွန်းချင်းတိုက်ပြီး.တိုးတိုးကပ်
မေးသည်..
” အိမ်ထဲမှာဘာကောင်းတာလဲ..ခ်ခ်..
နှစ်ယောက်ကြီးတောင်နော်..အကြီးကြီး
တွေချည့်ပဲ..လိုးနိုင်လို့လား…ခ်ခ် ”
မသင်းကြိုင်ကလည်းအလွတ်မပေးပါ။
သူ့သမီး နှစ်လင်ကွာ..ဘယ်လောက်ထိ
သွက်..ဘယ်လောက်ထိရဲတယ်ဆိုတာကို
သူသိသည်..
” ကိုကျော်ရေ..နည်းနည်းတွဲပါဦး..ခြေ
ကျဉ်နေသလားလို့..တစ်ဖက်လောက် ”
တွဲပါဦးဆိုမှတော့..ခါးကိုဖက်ပြီးတွဲခေါ်
ရတော့တာပေါ့။ရိုးရိုးဖက်လိုက်ပေမယ့်
လက်ကခါးပေါ်ကိုမရောက်လိုက်ရပါ။ သူ့
လက်တစ်ဖက်နှင့်ကြိုဆွဲယူပြီး နို့ ကြီးပေါ်
တန်းတင်ပေးသည်။
” ဟင့်..ကျွတ်ကျွတ်..ဟင်း…အားမနာနဲ့
နော်..စိတ်ရှိလက်ရှိ..ခ်ခ်..ကိုကျော့်လီးကြီး
ကလဲရှေ့ကိုတစ်တောင်လောက်ထွက်နေ
ပြီ..ခ်ခ်..ဆုပ်ထားပေးမယ်နော်..အောင်မ
လေး..လက်နဲ့တစ်ဆုပ်စာတောင်မက,ပါ
လား..ခ်ခ် သေပြီဆရာ…”
” တကယ်ကြီးလား..သမီးလဲကိုင်မယ်..
အိုး…ဟိုး ဒါကြောင့်ဒီနှစ်ယောက်ကိုခေါ်ရဲ
တာကိုး..ဟီဟိ.မေမေရေ အဝစားမယ် တဲ့
လိုက်ပွဲပါစားမှာတဲ့အမေရေ့..ခ်ခ် ”
မသင်းကြိုင်ကသူ့သမီးကိုမျက်စောင်း
ထိုးရင်း
” ဘာဂျာလေးတော့အရင်မှုတ်ပေးနော်
ကိုကျော်…မမစောက်ပတ်ကြီးကအမှုတ်မ
ခံရတာကြာလို့ ငိုနေပြီ..ပြီးမှကိုကျော့်လီး
ကြီးနဲ့လိုး…ဟုတ်လား ”
အိမ်ထဲရောက်တော့ မြနှောင်းတို့ကုတင်
နှစ်လုံးကိုအရင်ပူးကပ်ဆက်ရသည်။သား
အမိနှစ်ယောက်လုံးအဝတ်မပါ..တုံးလုံး
ကြီးတွေအတိုင်းကုတင်ကိုရွှေ့နေကြတာ
မြင်ရတော့နှစ်ယောက်လုံးကိုကုန်းခိုင်းပြီး
နောက်ကဆောင့်လိုးပစ်ချင်စိတ်ပေါက်မိ
သည်။ယုယုကယောကျင်္ားအထာကျွမ်းသူ
မို့သဘောပေါက်နေပြီးယဲ့ယဲ့ပြုံးသည်။
” သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကိုအတူကုန်း
ခိုင်းပြီးလိုးချင်နေတာမလား..ခ်ခ်..မလုပ်ပါ
နဲ့ကိုရာ…နောက်မှအဲလိုလိုး..အမေလိုးခံ
ရင် ယုလဲခံမယ်.ခုတော့အမေ့ကိုအရင်လိုး
လိုက်..ပြီးမှယုအလှည့်..နော် ကို ”
မသင်းကြိုင် ကုတင်ပေါ်ရောက်နေပြီ။
ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးဆွဲမြှင့်ပေးထား
တာမို့စောက်ဖုတ်ကြီးမို့မို့အိအိ ပွင့်နေပြီး
စောက်စေ့ကြီးပြူးထွက်နေအောင်ယုယုကလက်နဲ့ဖြဲပေးထားသည်။
” ဟိုး…လိုးပစ်ချင်နေပြီကွာ..လှလိုက်
တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး..ပြောင်လို့ရှင်းလို့ ”
သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုချီးမွမ်းတော့မသင်း
ကြိုင်သဘောကျသည်။ဒါပေမယ့်စောက်
ပတ်ယက်ပေးတာခံချင်လှပြီ…
” ယက်တော့ကွာ ကိုကျော်..အလိုးခံရ
တော့မယ်ဆိုမှပိုရွနေပြီ..အရမ်းပဲ..ယက်.
ယက်..အာ့..အာ့..ယက်ကွာ..အားဟား..
စုပ် စုပ်..အူးဟူး..ကောင်းလိုက်တာကွာ..
အိုးဟိုး..စောက်ခေါင်းထဲ..အား..စောက်
ခေါင်းထဲလျှာကြီးဝင်သွားပြီတော့်..အား..
အမေရေ..သေပါပြီ..ကောင်းလိုက်တာ.
ကောင်းလိုက်တာနော်..အီး..”
စောက်စေ့ကြီးကိုယုယုကအချိန်ပြည့်
လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ဖိပွတ်ဝိုက်ချေပေး
နေတဲ့အချိန်မှာ ကိုကျော်မြကလျှာစွမ်းပြ
လိုက်တော့ မသင်းကြိုင်ကြာကြာတောင့်မ
ခံနိုင်ပါ။ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်ယက်ပေးရုံနဲ့
ဖင်ကြီးတစ်တောင်လောက်ကော့တင်ပြီး
ငါးရံ့ ပြာလူးသလို ဖျတ်ဖျတ်ခုံကာတစ်ချီ
ပြီးသွားသည်။ငြိမ်ကျသွားတော့မှယုယုက
” ဟူး..ကိုရာ..ယုလဲခံချင်လိုက်တာ..
စောက်ရည်ကိုရွှဲနေပြီကွာ..လိုးတော့ကွာ
အမေ့ကိုသာနလန်မထူနိုင်အောင်အသေ
လိုးပစ်..ကိုနဲ့ယု ပြီးမှအေးဆေးလိုးမယ် ”
မသင်းကြိုင်ပေါင်ကြားမှာဒူးတေ့ထားပြီး
လိုးဖို့ပြင်နေတော့ယုယုကလီးကြီးကိုလက်
တစ်ဖက်နှင့်လာကိုင်ပြီးလဒစ်ကိုတပြွတ်
ပြွတ်ကုန်းစုပ်သည်။သူစုပ်လို့အားရမှသူ့
အမေစောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီးစောက်ခေါင်း
ပေါက်ဝမှာလဒစ်ကြီးကိုတေ့ထားပေး
သဖြင့်ဖိသွင်းပစ်တော့မသင်းကြိုင်မခံနိုင်။
အသည်းခိုက်အောင်အောင့်တော့အသံ
ကုန်အော်ပြီးသူ့ရင်ပတ်ကိုတစ်ဝုန်းဝုန်းထု
သည်။ဖင်ကြီးလူးပြီးရုန်းသည်။ဖင်ကြီးကြီး
မိန်းမကြီးဒီလောက်လူးအောင်ခံနေရတာ
မြင်တော့ယုယုကမယုံချင်…။
(9)
မသင်းကြိုင်က ဇွံ ့ဖွံ ့ထွားထွား ဖင်ကြီး
ကားကားနဲမိုမြင်ကြသူတိုင်းအတွက်ရင်ခုံစရာ လိုးပစ်ချင်စရာဆိုပေမယ့်သူ့ဘဝမှာအလိုးခံလာခဲ့ရဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံတွေကသာမန်အဆင့်တော့ကျော်နေပါပြီ။ ဆယ့်
လေးနှစ်အရွယ် ခုနစ်တန်းကျောင်းသူဘဝကတည်းကသူများလင်နဲ့တစ်ပါတ်ကျော်
လောက်လိုက်ပြေးခဲ့ပြီးဇာတ်လမ်းစလာခဲ့တာ..ကြိုးကြားကြိုးကြားနဲ့အခုထိအလိုးခံ
နေဆဲပာပဲ။ဖာသည်မဟုတ်ပေမယ့်လဲဘဝ
ပေးအခြေအနေအရလစ်တိုင်းကုန်းမှရတဲ့အနေအထားမို့ယောကျင်္ားတော်တော်များ
များနဲ့အလိုးခံခဲ့ဖူးပါသည်။လင်မယူခဲ့သေး
မီတုန်းက..သူများလင်နှင့်လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးရုံ
မျှမက မိဖကဆုံးမလို့မနိုင်လောက်သည့်
အထိရည်းစားတွေနေရာအနှံ့ထားပြီးကုန်း
ခဲ့သည်။ဆယ်ကျော်သက်ရည်းစားဘဝမို့
လိုးတတ်သူနှင့်ခံဖူးသလို မလိုးတတ်သူတို့
နှင့်လည်းကြုံဖူးသည်။လီးကြီးကြီးနှင့်တွေ့
ဖူးသလိုပဲမြစ်နှင့်လည်းခံဖူးသည်။ဒီလိုနှင့်တရားဝင်လင်ယူလိုက်တော့ကမ္ဘာ့လီးအ
သေးဆုံးပုဂ္ဂိုလ်လို့စံချိန်တင်ရမည့်သူမျိုးနဲ့
မှကံဆိုးစွာဖူးစာဆုံခဲ့ရသည်မှာနှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်လောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။လေး.ငါးနှစ် အ
ထိကတော့အိမ်ထောင်ရေးသစ္စာမဖောက်
ဖျက်ပဲကြိတ်မှိတ်သည်းခံနေနိုင်ခဲ့ပါသည်။
နောက်ပိုင်းလင်ဖြစ်သူကစီးပွားရေးလည်း
လူတန်းစေ့အောင်မထားနိုင်မရှာတတ်ရာ
ကအစပြုလို့ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျအိမ်ထေါင်
မှုနယ်ပယ်ပြင်ပမှာစီးပွားရေးအဓိကထား
လှုပ်ရှားခဲ့သည်။အဲဒီမှာတနှာကြီးတဲ့ရော
ဂါကခေါင်းထောင်ထ,လာတော့တစ်ပတ်
တစ်ယောက်..နှစ်ပတ်တစ်ယောက်ကုန်းမိ
ရာကအစပြုလို့ စောက်ပတ်ကိုတန်ဖိုးရှိတဲ့
ရတနာတစ်ခုရယ်လို့အလေးအနက်မထားတတ်တော့ပဲစီးပွားရေး..လူမှုရေးကြားခံ
ပစ္စည်းတစ်ခုအဖြစ်သာခံယူခဲ့တော့သည်။
ဘယ်ယောကျင်္ား..ဘယ်လီးကိုမှတန်ဖိုးမ
ထားခဲ့သလို စွဲလန်းမှုလည်းမရှိခဲ့ပါ။
အခု..ကိုကျော့်ကိုလည်းစီးပွားရေး..လူ
မှုရေးအပိုင်းအဓိကထားပြီးအခွင့်အရေးအလဲအလှယ်လုပ်မလို့မြှူဆွယ်ပြီးအလိုးခံ
တာပါပဲ။ဒါပေမယ့်…သူ့လီးမာမာတုတ်ခဲ
ကြီးကဇွိကနဲစောက်ခေါင်းထဲအရှိန်အဟုန်
စွမ်းအင်အပြည့်နဲ့အရင်းထိအောင်တိုးဝင်
လာတာထိထိမိမိ တစ်ချက်ခံလိုက်ရပြီဆို
ကတည်းက ထူးခြားမှုတစ်ရပ်ကိုအလိုလိုပူးတွဲပါလာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။လီးကစောက်ခေါင်းထဲမှာအပြည့်..တစ်ခါမှဒီလိုပြည့်သိပ်နေအောင်မရဖူးခဲ့ပါလားဟုသိ
နေဆဲမှာပဲလဒစ်ကြီးကသားအိမ်ဝ,ကိုထိုးဖိလာအောင်တစ်ချက်လွတ်ဆောင့်လိုးခံရ
တော့မကြုံစဖူးအရသာထူးမို့အကြောမှန်
သမျှဆတ်ဆတ်ခါလှုပ်ရှားကန်ထွက်သွား
ကြပြီးသတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားရသည်။သူ့ရင်ပတ်ကြီးကိုတစ်ဝုန်းဝုန်းထုနေမိတာ
ကိုလည်းကိုယ်မသိ..ကိုယ့်ရင်ပတ်ကိုယ်
တစ်ဖြန်းဖြန်းရိုက်နေမိတာလည်းကိုယ်မသိ..စောက်ရည်တွေတစ်ဖျောဖျောဆင့်ခါ
ဆင့်ခါ ရေကာတာကျိုးပေါက်သလိုထွက်
ကုန်ကြတာကိုလည်း ကိုယ်မသိနိုင်တော့
ပါ။ဖင်ကြီးကိုလေထဲဝဲပျံနေအောင်ကော့တင်ပစ်ပြီးခါရမ်းယိမ်းထိုးရင်း လီးမာမာ
တုတ်တုတ်ကြီးကိုစောက်ပတ်အတွင်းနံရံ
ကြွက်သားအားများစီးမျောကုန်ခမ်းသည်
အထိတစ်ချက်လွတ်ဆွဲယူစုပ်ထားမိတာ
စအိုကြွက်သားတွေတောင်ရှုံ့ ပြီးရင်းရှုံ့
ထားမိပာတော့သည်။အားပါးပါး..တစ်ချီပြီး
သွားပါရော့လား….
အတွေးမှမဆုံးသေး..ကိုကျော်က ပုခုံး
နှစ်ဖက်ကိုချိုင်းအောက်ကလက်လျိုသွင်းကာဆုပ်ကိုင်အားပြုဆွဲယူပြီး လီးကြီးကို
စောက်ခေါင်းအပြင်ဖက်နှစ်လက်မနီးပါးဆွဲဆွဲထုတ်ကာ…အချက်ငါးဆယ်လောက်
အဆက်မပြတ်သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုး
ပြန်တော့ လောကကိုမေ့သွားရပြန်သည်။
လီးနှင့်စောက်ခေါင်းပြည့်ကျပ်နေတော့ ဆွဲ
ထုတ်လလည်းသိ..ဆောင့်ထည့်လည်းသိ
သားအိမ်ဝ,ကိုဖိထိုးလည်းသိ..စောက်စေ့
ကိုသူ့လီးအရင်းကလီးကြောကြီးနဲ့ဖိပွတ်မိ
တာလည်းသိ…အောင်မယ်လေး ကောင်း
လိုက်တဲ့အရသာ လည်ချောင်းသံတွေ တ
အင့်အင့်ထွက် အံကြိတ်ထားလို့လည်းမရ.ပါးစပ်ကသောင်စဉ်ရေမရဟစ်အော်ပြီး
ခေါင်းခါခါလည်ခါခါနဲ့ စောက်ရည်ကြည်
တွေ တစ်ဖျောဖျော တစ်သောသောထွက်
ရပြန်ပါရောလားရှင်…
” အင့် အင့် အင့် အင့် အောင်မယ်လေး
ကိုကျော်ရေ..ကိုကျော်..ကိုကျော်..အမေ..
သေပါပြီရှင်..အင့် အင့် အာ့..လိုးဟာ.လိုး
ဆောင့် အင့်..အား..အာ့..ကောင်းတယ်..
ကောင်းလိုက်တာနော်…အောင်မလေး..
လေး…သေပီ.သေပီ..ကိုကျော်ရယ်..ရက်
စက်တယ်နော်..အင့် အင် အင့် အင့်..
ပြီးပြန်ပြီကွာ..အီးဟီးဟီး..ပြီပြန်ပြီ..ဟီး…
ရက်ရက်စက်စက်ကောင်းလှချည့်လား
ကိုကျော်ရယ်…”
သူ့ကျောပြင်ကြီးကိုမလွှတ်တမ်းသိုင်းပြီး
ဖက်..အားမရတော့ လက်သည်းတွေသူ့
အသားထဲနစ်ဝင်သွားအောင်ကုတ်ဆွဲ..
လက်မောင်းကြီးကိုပွတ်လိုက် ကျောပြင်
ကြီးကိုပွတ်လိုက်..ပောင်လုံးကြီးတွေဖြဲ
ချည်တစ်ခါ ကားချည်တစ်လှည့် ဖင်လူး
လိုက်..စောက်ရည်တွေထိန်းမရအောင်
ထွက်နေပါပေါ့လားနော်….
” ကောင်းလား မမ ”
” ဟား….ကောင်းတယ်မောင်ရယ်.သေ
လုအောင်ကောင်းတယ်..ဟူး…သိပ်သန်
တာပဲကွာ..ရက်စက်တယ်..”
” ကြိုက်တယ်ပေါ့..ဟလား ”
” သိပ်ကြိုက်တယ် ယောကျင်္ား..လီးကြီး
ကရက်ရက်စက်စက်သန်တယ်..အလိုးက
ပက်ပက်စက်စက်ကောင်းတယ်..တအား
တအား ကောင်းတယ်..အားဟာ့ ဆောင့်
ပြန်ပြီ ငါလိုးမယောကျင်္ား ခ်ခ် ခ်ခ် ”
” ကြိုက်တယ် ဆို..”
” ကြိုက်တယ်လေ..ခ်ခ်..ဆောင့်ပေါ့..
ကြိုက်လို့ဆဲတာကို ခ်ခ်….ငါလိုးမ ငါလိုးမ
အာ့..အာ့..အာ့..လိုးပြန်ပြီ ခ်ခ်..အာ့.အင့်
အင့်..ဆောင့်..အင့်..ကောင်းတယ်နော်.
အင့်..ဆောင့်..ကောင်းလားမောင်. အင့်
ဖြေလေလို့..အားဟာ့..ကောင်းလား ”
” ဟာ့..ဟား..ကောင်းတယ်ကွာ..သိပ်
ကောင်းတယ်..မမစောက်ပတ်ကြီးကလိုး
လို့တအားကောင်းတယ်..အင့်..ရော့..”
” လိုး မောင်..ဆောင့်..အင့်..ရော့.အင့်
လိုး..ပေါင်ကြီးတွေဖြဲကားထားပေးမယ်
နော်..အင့် အင့်..ကောင်းတယ်မောင်..
အရင်းထိသာပစ်ဆောင့်..အင့်..လိုး..
လိုး..အား..ကြမ်းထာကွာ..အင့်..အာ့.ဒီလို
ကြိုက်လားမောင်..ရော့ လိုး..”
လီးဒစ်ကြီးနဲ့ဆွလိုးလိုက်..အရင်းထိဝင်
အောင်ဆောင့်လိုးလိုက်..သွက်သွက်ကြီး
ဆောင့်လိုးလိုက်..
” အား…ကြမ်းတာ..ကြမ်းတာ.အားလား
အားလား..ဆောင့်တတ်လိုက်တာကွာ..
စောက်ပတ်ထဲကိုဆိမ့်နေတာပဲ..လိုး..လိုး
အဲလိုလိုးတာကောင်းတယ်..လိုး..ဆောင့်.
ပစ်ဆောင့်..အား..အား..အား..လီးရည်..
လီးရည်တွေဝင်ကုန်ပြီ..အား..ကောင်း..
ကောင်းတယ် အမေရေ….ထည့်ပါ..အာ့
လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲထည့်ထားပေးပါ…
စိမ်ထား..စိမ်ထား..အားဟား….”
(10)
” အိ..ဟင်း..ယုယုနို့ ကြီးတွေကဖောင်း
ဖောင်းကြီးတွေပဲကွာ..ဆွဲလိုက်ရရင်တော့
အိနေမှာပဲ…ဟင်း..”
” ခ်ခ်..ကိုင်ချင်နာမလား..ဟင်းဟင်း…
ဟိုး..ဆရာ..ညမှ ညမှ..ခ်ခ်..ညနေကလဲ
အမေ့ကိုသေအောင်လိုးထားပြီးပြီ..ခုလဲ
ယုကိုမျက်စ,ပစ်နေပြန်ပီ ခ်ခ်..”
” ကိုင်ရုံ ဆွဲရုံ လောက်တော့ ဒီနားမှာ
ပေးလဲရပါတယ်ကွာ..လာ ကိုယ့်နားတိုး..
ယုလဲကိုယ့်လီးကိုကိုင်လို့ရအောင်..”
” ဟီဟိ..ကိုင်ချင်ပါဝူး.. လပျော့ ကြီး..
လိုးပြီးသားလီးကြီး..ခ်ခ် .မာမာခဲခဲကြီးမှကိုင်ချင်တာ ..ဟီဟိ ”
ညနေက မြတင်တို့ပြန်လာကြပြီးနောက်
ဦးဘကောင်းကဆိုင်ခွဲကိုအလွန်သဘော
ကျသွားသည်။ဆိုင်ခွဲမှာကွမ်းယာသူတွေ
မိန်းကလေးသုံးယောက်ရှိပြီးမြခင်ကကြပ်
မတ်သည်။သူက အလုပ်သမလေးတွေကို
ကြူနေတုန်းဒီမှာသူ့မိန်းမကြီးနောက်မီးဖွင့်
ထားတာသူမသိ။သူပြန်လာတဲ့အချိန်ဒီမှာ
လိုးခံပြီးခါစ,သူ့မိန်းမစောက်ပတ်ကြီးထဲက
ကိုကျော့်လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့..
စောက်ခေါင်းကြီးဟောင်းလောင်းနဲ့လီးဝင်
ထားတဲ့ပုံစံအတိုင်း ပြန်မစေ့နိုင်ပဲပွင့်နေရ
တာအကြာကြီး။အဲဒါကိုသူမသိလေတော့ဆိုင်ခွဲမှာညသွားအိပ်စောင့်ပေးမယ် ဆိုပါလား။စိတ်မကောင်းစွာနဲ့သဘောတူလိုက်
ရတော့ မြတင်တို့လင်မယားနှင့်အတူအိပ်
ယာလိပ်ဆွဲပြီး ထမင်းစားပြီးပြီးချင်းထွက်
သွားကြသည်။မြတင်ကတော့ အိမ်ထဲဝင်
လာကတည်းက မမမြခင်အခန်းမှာကုတင်
နှစ်လုံးပူးထားတာမြင်လိုက်ပြီးသားမို့ သူ့
အဖေအစွမ်းအစကိုလက်ဖျားခါပြီးသားပါ။
ဦးဘကောင်းလည်းဆိုင်ခွဲကိုထွက်သွားပြီး
ချိန်..ကိုကျော်မြ ပင်ရင်းကွမ်းယာဆိုင်က
လေးထဲကကွမ်းခုံမှာထိုင်နေဆဲ.မကျေပွဲနွဲချင်လှသည့် ယုယုက မယောင်မလည်နှင့်ဆိုင်ရှေ့ ခုံတန်းလျားလေးမှာလာထိုင်ပြီး
မြှူသည်။သူ့နို့ ကြီးတွေက သိပ်မအိသေး
ပေမယ့်..လင်နှစ်ယောက်စို့ပြီးဆွဲပြီးသားမို့
အပျိုနို့ လိုမကျစ်လျစ်တော့ပဲ ပုံမှန်အနေအထားကိုက ဖောင်းကားအိစက်ပြူးထွက်
နေသည်။ဇာသားဘရာစီယာက အပေါ်ကိုပင့်ပြီးထိန်းထားပေးလေတော့.အမြင်နဲ့
လီးတောင်နေသူကိုအဆိုးမဆိုသာပါ။အခု
လည်း ကိုကျော်မြလိုးချင်လွန်းလို့ဆိုင်ထဲ
ဝင်ခဲ့ပါဟုခေါ်နေတာကို အလိုးခံချင်နေပါ
လျက် အလိုးခံဖို့ဒီနေရာကိုတမင်လာတာ
ဖြစ်ပါလျက် စိတ်ဆွပေးနေပြန်သည်။သူ့
လီးကြီးကို လပျော့ကြီး.လိုးပြီးသားလီးကြီး
ဟုကလိခံလိုက်ရတော့ ကိုကျော်မြ မုန်ယိုသွားပြီး ပုဆိုးလှန် မတ်တပ်ရပ် လီးကြီးကို
တောင်ပြလိုက်သဖြင့် ယုယုခမျှာတနှာရှိန်
တွေထိုးတက်လာပြီး ကျေနပ်အားရသွားမိသည်။အမေ့ကိုလိုးထားတာမှတစ်နာရီမရှိ
သေးပေမယ့်လီးကြီးကအကြောတွေထင်း
ထင်းထ,..ဒစ်နီညိုကြီးပြူးပြီးပြောင်လက်
နေအောင်တောင်နေလိုက်တာအားမာန်
အပြည့်။အရင်တုန်းက သူ့စောက်ပတ်ကို
လိုးခဲ့ဖူးတဲ့ယောကျင်္ားတွေထဲမှာ ဒီလိုသန်
ဒီလိုမာ.ဒီလောက်ကြီးတုတ်ခိုင်တဲ့လီးမျိုး
မရှိခဲ့။ဒီတော့လဲ..ဒါပဲလား ဟုလည်းမေးဖို့ခွန်အားမရှိတော့သဖြင့် ထမီကလေးပြင်
ဝတ်ပြီးဆိုင်ပေါ်အပြေးတက်ခါ..တစ်ဖက်
ပွင့်တံခါးလေးကိုအမြန်ဆွဲပိတ်ဂျက်ချ..သူ့
အနားတိုးကပ်ထို်င်ချရင်း လီးတန်ကြီးကို
ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ထားမိတော့သည်။ကိုကျော်
ကလည်းထိုင်တောင်မထိုင်ရသေး..လက်
ကြီးတစ်ဖက်ဘလောက်စ်ထဲအောက်ကလျှိုသွင်း..သူ့လက်နဲ့မဆန့်မပြဲ ပြူးကားမို့တက်နေသည့်နို့ လုံးကြီးတစ်လုံးကိုလှမ်းယူဆုပ်ဆွဲမဟားဒယားညှစ်..ကျန်တဲ့လက်
ကဘရာစီယာချိတ်တွေဖြုတ်..ဇယ်စက်သ
လိုအလုပ်တွေရှုပ်ကုန်ပါတော့သည်။
သူကနို့ စို့တော့အတော်လေးသန်သည်။
ကလေးမမွေးဖူးလို့ ကလေးနို့ စို့တာမခံဖူး
ပေမယ့် အရင်လူတွေစို့ကြတာတော့ခံဖူးခဲ့
ပါသည်။သူကသူများနှင့်မတူ..တမူထူးသ
လားလို့ထင်မိအောင်နို့ စို့သန်လှသည်။နို ့
လုံးကြီးတစ်အုံလုံးကိုပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်သ
ရွေ့ဝင်အောင်သွင်းပြီးအားရပါးရလုံးဆွဲစို့
ပစ်တာအူတွေအသဲတွေပါသွားသလားလို့
တောင်ထင်ရသည်။နို့ သီးလေးတွေကိုသူ့
လျှာပြားကြီးနှင့်လှိမ့်လူးဆော့ကစားပြီး
ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပလွတ်ကနဲအသံတွေ
ထွက်လာတဲ့အထိစုပ်ယူစို့ပြန်တော့လည်း
နို့အုံကြီးထဲကပါမက,..စောက်ခေါင်းထဲအ
ထိစောက်ဖုတ်အုံကြီးပါရွတက်လာအောင်
အရသာရှိလှသည်။အလိုးမခံရပဲမနေနိုင်
လောက်အောင်..အလိုးမခံရပဲသူ့အနားက
ခွါမသွားနိုင်လောက်အောင် နို့ စို့သန်လွန်း
လှတာဒီတစ်သက် သူ့တစ်ယောက်ပဲကြုံခဲ့
ဖူးပါသည်ရှင်..။နို့ စို့လို့အားရပြီမို့ စောက်
ဖုတ်ကိုင်ဖို့သူ့လက်ကြီးကိုနေရာရွှေ့တာသိ
လိုက်တော့..မတားပဲမနေနိုင်တော့ပါ..
” ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..မကိုင်နဲ့ကွာ..ဟီး..
စောက်ဖုတ်မကိုင်နဲ့..အား..ကျွတ်ကျွတ်..
မခံနိုင်တော့ဘူး..အကိုင်မခံနိုင်တော့ဘူး
လိုး..လိုး..လက်နဲ့မကိုင်နဲ့..လီးနဲ့လိုးပေး
ကိုကျော့်လီးကြီးနဲ့လိုး..ယုယုဖင်ကုန်းပေး
ထားမယ်..နောက်ကဆောင့်ပြီးလိုး…”
အဲလို တားလိုက်မိတာပါဆို..။ကိုကျော်
ကလည်းသိပ်မလိုးချင်ရှာပါ။မတ်တပ်ရပ်
ပြီးကွမ်းခုံကိုတစ်တောင်ထောက်ကုန်း..ခား
လေးကော့လို့ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပြီးအပေါ်ပင့်တင်.ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ချောင်းခွဲပြီးကား
ထားပေးတာမို့ပြူးထွက်နေသည့်စောက်
ဖုတ်ကြီးထဲ အနောက်ကမတ်တပ်ရပ်..ခါး
တစ်ဖက်လက်ကဆွဲ..သူ့လီးဒစ်ကြီးလျှော
စမ်းကြည့်တာတစ်ကြောင်းထဲနဲ့ဒစ်တစ်ဖူး
လုံးစောက်ရည်တွေစိုရွှဲသွားပြီမို့….သိပ်အ
ချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် နဲ့ အ
သံတွေထွက်နေအောင် သူ့လီးတုတ်တုတ်
ကြီးကိုယုယုစောက်ခေါင်းထဲတစ်ရစ်ချင်း.
တစ်ရစ်ချင်း နင့်ကနဲနေတဲ့အထိထိုးသွင်း
ပြီး လိုးလိုက်တာများ သနားစရာကောင်း
လွန်းလှပါတော့တယ်နော်..။
” ဆောင့်..ဘွတ်..ဆောင့်.ဗွီ..ဆောင့်..
အားဟား..ကိုကျော်ရေ..ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်
ဖောင်း..ကို..ဖောင်း..သေပြီထင်တယ်..
ဗွီ..ဘွတ်..ဖူး..ဘွတ်.ဖောင်း..ဖောင်း.အား
ကိုရေ..ဆိုင်ပြိုတော့မယ်..ဘွတ်. ဖောင်း ”
ယုယုကလည်း ဖင်ကြီး နို့ ကြီး နှာကြီး
အားကောင်းမောင်းသန်..ခပ်ညံ့ညံ့တော့မ
ထင်လိုက်ပါနဲ့..ဖင်အကြီးကြီးကိုနောက်
ပြန်ကော့ပြီးစည်းချက်ညီညီပြန်ဆောင့်လိုး
လိုက်တာများ စောက်ခေါင်းထဲကလီးကိုအကျွတ်မခံနိုင်..ကျွတ်သွားတာနဲ့တစ်ပြိုင်
နက်အမောတကောနောက်ပြန်စမ်းရှာပြီး
သူ့စောက်ခေါင်းထဲပြန်တေ့ပေးကာချက်
ချင်းဆောင့်ခိုင်းသည်။ဒီလောက်နှာကြီးလှ
တဲ့မိန်းမ..မပြီးပဲမခံနိုင်..သူ့စောက်ပတ်ထဲ
ကိုကျော်လီးရည်တွေတဆတ်ဆတ်ပန်း
ထည့်တော့ ယုယုလေးချီပြီးခဲ့ရပြီမို့ လီးမ
စုပ်နိုင်တော့ပဲတုန်ရီမောဟိုက်ကျသွားခဲ့ရပါတော့သည်။