သမီးလေးဖူးဖူး ဆယ့်ရှစ်နှစ်တင်းတင်း
ပြည့်တော့အိမ်ထောင်ကျသွားခဲ့သည်။သူ့
ကောင်လေးကမျိုးရိုးကောင်း.ဘွဲ့ရခါစ..အ
လုပ်မရှိသေးပေမယ့် မိဖကစီးပွားရေးမြင့်
ကိုယ်စုံစမ်းလို့သိရသလောက်ဆိုအကျင့်စာရိတ္တလည်းကောင်းသူမို့ အသက်လေး
ငယ်သေးပေမယ့်သမီးချစ်သူကို အင်တင်
တင်နဲ့လက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။အိမ်
ထောင်ပြုမယ့်သာပြုတာ..သူ့အသက်က
နှစ်ဆယ့်တစ်ပဲ ရှိသေးသည်။ဒီအိမ်မှာက
ယောကျင်္ားရယ်လို့သမီးတို့အဖေပဲရှိတာမို့
သမက်ကိုလည်းအိမ်ပေါ်တင်ပြီးသားအ
မှတ်နဲ့ချစ်ခဲ့ပါသည်။အရာရာမှာစိတ်မချ
နိုင်တတ်လွန်းသည့်သူ့အကျင့်ကိုပဲအပြစ်
ပြောရမလားမသိပါ..ညားခါစ,တုန်းက သူ့
သမီးကိုစိတ်မချနိုင်လွန်းတော့လင်မယား
ညအိပ်တာကိုတောင်မှသွားချောင်းကြည့်
မိသည်။တကယ်တော့ ချောင်းကြည့်ဖို့ မ
ရည်ရွယ်ဘူးလို့ဆင်ခြေပေးချင်ရင်လည်း
ရပါသည်။စိတ်ထဲခုလုခုလု..သူတို့အဆင်
မှပြေပါ့မလား..သမီးကအပျိုအစစ် ငယ်
သေးသည်..ကောင်လေးကလည်းသိပ်မ
ထူး သူ့မျက်စေ့ထဲတော့ငယ်သေးနုသေး
သည် လို့ပဲမြင်ပြီးစိတ်မချ။ဒီလိုနဲ့ပဲ ညနက်
သန်းခေါင်သူတို့နှစ်ယောက်မိတ်ဆွေတွေ
ကိုဧည့်ခံကျွေးမွေးပြီးပြန်ရောက်လာတော့
မယောင်မလည်နဲ့သူတို့အခန်းဖက်ခြေဦး
လှည့်ကြည့်မိရာက တံခားပိတ်မထားလေ
တော့ မိန်းမတို့သဘာဝချောင်းကြည့်ပစ်
လိုက်မိသည်။
ဘယ်တုန်းကရင်း ထန်လာကြမှန်းမသိ.
သူတို့အိပ်ခန်းနားခြေသံမကြားရအောင်ဖွ
ဖွကလေးသွားပြီး ဟ,နေတဲ့တံခါးကြားက
ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ တုံးလုံးကြီးတွေနဲ့လိုးနေကြတာပက်ပက်စက်စက်။ကိုယ်
ကသာနုနုငယ်ငယ်လေးတွေလို့ထင်ခဲ့ပေ
မယ့်..သူတို့ကဆရာကြီးအဆင့်တွေဖြစ်
နေကြပြီ။ကြည့်ရတာ သူတို့မကြာမကြာ
ချိန်းတွေ့ပြီးလိုးခဲ့ကြတာဖြစ်မယ်ထင်ပါရဲ့
သမီးလည်းတော်တော်အပေးကောင်းနေ
တာတွေ့ရလို့..မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ကြည့်
လိုက်ရသည်။အားကောင်းမောင်းသန်လိုး
နိုင်တဲ့အရွယ်မို့ကောင်လေးနှစ်ချီဆက်လိုး
ပစ်တာ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ရပ်ကြည့်
နေပြီးမှကိုယ့်အခန်းပြန်လာခဲ့သည်။ကိုယ့်
အိပ်ယာပေါ်ရောက်တဲ့အထိ စိတ်ကလိုးပွဲ
ဆီမှာကျန်ခဲ့ပြီးစောက်ရည်များတောင်ယို
စီးထွက်နေလို့ အဖိုးကြီးကိုနှိုးပြီးလီးကိုဆွ
ဆွပေးကာအလိုးခံလိုက်တော့မှပဲနဲနဲလေး
စိတ်ပြေခဲ့ရတဲ့အဖြစ်။အဲတုန်းက အဖိုးကြီး
အသက်ကငါးဆယ့်ငါး..လီးကလည်းသူလို
ကိုယ်လို ခြောက်လက်မပိုပိုခပ်တုတ်တုတ်
ပဲမို့ တစ်ချီတော့ ကောင်းကောင်းကြီးလိုး
ပေးနိုင်သေးသည်။သားမက်လီးကသူ့လီး
ထက်နည်းနည်းကြီးတာတွေ့ခဲ့ရပေမယ့်
စိတ်လာနေတုန်းအလိုးကောင်းရင် ပဲမြစ်
လေးလည်းသူ့နေရာနဲ့သူအရာရောက်တာ
မို့ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူး အာသီသတော့ပြေခဲ့ရပါသည်။ကိုယ်ကဖြင့် သူတို့အိမ်ထောင်ကျ
တော့ လေးဆယ်တောင်မပြည့်သေး..သုံး
ဆယ့်ရှစ်ပဲရှိသေးသည်..အမှန်ဝန်ခံရလျင်
တော့ သမီးလိုတစ်ညလုံးရေကုန်ရေခမ်း
သာမက မနက်လင်းလို့မထ,နိုင်တဲ့အထိ
ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံချင်ခဲ့တာအမှန်။တွဲဖက်ကမညီလေတော့ အာသီသပြေရုံနဲ့
မိုးလင်းခဲ့ရတာကိုပဲအိမ်ထောင်ရေးသုခလို့
မှတ်ယူကာဖြေသိမ့်ခဲ့လိုက်ပါသည်။
သော်ဇင်ကျောင်းပြီးပြီးချင်း သူ့ချစ်သူ
ဖူးဖူးနှင့်လက်ထပ်ခဲ့သည်။လူပျိုဘဝလွတ်
လွတ်လပ်လပ်နေချင်စိတ်နှင့်ဖူးဖူးကိုလက်
လွတ်မခံနိုင်သည့်စိတ်တို့လွန်ဆွဲခဲ့ရာမှသူ့
လူပျိုဘဝကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ဖူးဖူးက သူ့မျက်စေ့ထဲမှာတော်တော်လေးလှသည်။ကြိုက်သည့်သူ..လိုက်သည့်သူကလည်းအလွန်ပေါသည်။အရပ်ကငါးပေ
သုံးလက်မလောက်ဆိုတော့မြင့်တယ်လို့မ
့ဆိုသာပေမယ့်ပုတော့မပုပါ။ဒေါက်ဖိနပ်စီး
လိုက်လျင်သူ ့နားရွက်ဖျားနီးနီးထိတော့
ရောက်သည်။နို့ကြီးတွေကသိပ်မပေါ်လွင်
လှပေမယ့်ဖင်ကြီးလှတာကိုတော့ဖုံးဖိထား
လို့မရနိုင်။အပျိုဘဝ သွေးသားတက်ဆဲမို့
တင်းမာဖူးကောက်ပြီးကားထွက်နေသည်။
ဘေးကကြည့်ကြည့်..ရှေ့ကကြည့်ကြည့်..
နောက်ကကြည့်ကြည့် မျက်စေ့မခွာနိုင်တဲ့
အထိဆွဲဆောင်သည်။ဖင်ကိုကြည့်ပြီးအပျို
စစ်..မစစ်ခွဲကြလျင် ဖူးဖူးကိုအပျိုအစစ်လို့
လူတိုင်းကသတ်မှတ်ကြရမည့်ဖင်မျိုး။ ဖင်
တစ်မျိုးတည်းနဲ့ လက်ထပ်ရလောက်တဲ့အ
ထိတော့သော်ဇင်မညံ့ပါ။လွန်ခဲ့သည့်လေး
ငါးခြောက်လ လောက်ကတည်းကဖူးဖူးကို
သော်ဇင် ဇွတ်အတင်းတောင်းပြီးလိုးခဲ့ဖူး
သည်။စောက်ဖုတ်ကလည်း ရှယ် ပါကင်။
ဒီခေတ်မှာအပျိုမှေးဆိုတာနဲ့ခွဲလို့မရပါဘူး
လို့ဘယ်သူတွေဘယ်လောက်ပြောပြော
ဖူးဖူးကတော့သူလိုးပစ်မှပဲအပျိုမှေးပေါက်
သွားတာအမှန်။အပျိုမှေးပါမက,..စောက်
ခေါင်းစပ်ပါပြဲထွက်သွားခဲ့သည်။ပြီးတော့..
မာဆတ်.ကာရာအိုကေ.တည်းခိုခန်းကသူ
မကြာမကြာသွားလိုးခဲ့ဖူးသည့်မိန်းမတွေနဲ့
မတူ..။ဟိုမိန်းမတွေကိုလိုးရတာကွန်ဒုံးနဲ့
ဆိုတော့ စောက်ခေါင်းအရသာရှာမတွေ့ခဲ့
ပဲ..ဟန်ဆောင်ညည်းသံ လိမ်ပြီးအော်သံ
တွေနဲ့သာ အလိမ်ခံပြီးလီးရည်ထုတ်ခဲ့ရလို့
ကြာတော့ရွံတောင်မှရွံလာသည်။ဖူးဖူး ကို
လိုးတော့မှ စောက်ခေါင်းရဲ့ကျပ်သိပ်မှု.စုပ်
ဆွဲမှု..လီးအရသာကိုအမှန်တကယ်ခံစားမှု
တွေ ပေါင်းစပ်ခံစားရပြီး ဆက်ကာဆက်
ကာ လိုးချင်နေခဲ့သည်။ဒါပေမယ့် ဖူးဖူးက
သူလိုချင်တိုင်း ပေးမလိုး။တစ်လမှတစ်ခါ.
အများဆုံးနှစ်ခါလောက်ပဲအလိုလိုက်တာ
ဆိုတော့…ဖူးဖူးစောက်ပတ်ကြီးအမြဲလိုး
နေချင်တာရယ်. သူများလုသွားမှာ ကြား
ကားဆွဲသွားမှာစိုးရိမ်တာရယ်..ကျောင်းပြီး
သွားတာရယ်ပောင်းပြီး..ခြောက်လမကြာ
ခင်ပဲလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။
လက်ထပ်ခဲ့သည့်မင်္ဂလာဦးညကိုတော့
သော်ဇင်မေ့တော့မည်မထင်ပါ။မိဖတွေက
စိန်ပွဲစား.အိမ်ပွဲစား.ခြံပွဲစားတွေမို့အိမ်တစ်
ဆောင်မီးတစ်ပြောင်လက်ဖွဲ့ပေးပေမယ့်
ယောက္ခမတွေဖက်က ယောကျင်္ားလေးမရှိ
လို့ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်တစ်ခုတည်းနဲ့
သူတို့အိမ်မှာအတူနေခိုင်းသည်။သူတို့မှာ
က..သမီးချည့်ပဲလေးယောက်ရှိသည်..ဖူးဖူးက အကြီးဆုံးသမီး။အိမ်ကနှစ်ထပ်အိမ်
ကြီး..ယောက္ခမကြီးလင်မယားနဲ့ ကြီးကြီး
ဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးရဲ့အစ်မ…အားလုံး
ခုနစ်ယောက်နေကြသည်။သော်ဇင်တို့က
အောက်ထပ်မှာ ယောက္ခမကြီးတွေနဲ့ တစ်
ခန်းစီနေကြပြီး အပျိုကြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူး
နှင့်ခယ်မသုံးယောက်က အပေါ်ထပ်က
အိပ်ခန်းတွေမှာအိပ်ကြသည်။အခန်းချင်း
မျက်စောင်းထိုးဆိုတော့ စိတ်အနှောင့်အ
ယှက်မရှိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးလို့
မှုတ်လို့ အော်လို့ရသည်။ည.မိတ်ဆွေတွေ
ကိုဧည့်ခံပြီးနှစ်ယောက်သားအိမ်ကိုပြန်
ရောက်တော့သန်းခေါင်ကျော်ပြီ..သူငယ်
ချင်းတွေမကောင်းကြောင်းတော့ပြောမနေ
ချင်တော့ပါ….
အိမ်တံခါးဖွင့်ပေးသည့်ယောက္ခမဖြစ်သူ
ကိုမှအားမနာ..တံခါးပြန်ပိတ်ဖို့ကိုလည်းအသိမရှိ နှစ်ယောက်သားခါးဖက်ဖင်ကိုင်
သူတို့အခန်းထဲအပြေးတစ်ပိုင်းဝင်ခဲ့ကြပြီး
နှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရစုပ်ကြသည်။နမ်း
ရင်းစုပ်ရင်း နို့ကိုဆွဲတော့ဖူးဖူးကသူ့လီးကို
ဖွဖွအုပ်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးသည့် နှိုးဆွ
မှုဒဏ်ကိုကြာကြာတောင့်မခံနိုင်။လီးကြိီး
မတရားတောင်လာတော့မျက်လုံးတွေပါ
ရီဝေမွှန်ထူလာရသည်။ဖူးဖူး ကလည်းထူး
တော့မထူးပါ..အခြေအနေအခွင့်အရေးကကိုယ့်ဖက်မှာအပြည့်အဝဆိုတော့မိန်းမတို့
လွတ်လပ်စွာနှာထ,လျင်ယောကျင်္ားများက
လိုက်လို့မမီ။သူ့စောက်ဖုတ်ကိုသော်ဇင်က
အုပ်ပြီးပွတ်တော့စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိုနေ
အောင်လိုက်လာပြီးလီးကြီးကိုတင်းတင်း
ဆုပ်ညှစ်သည်။အဝတ်တွေမချွတ်ပဲပွတ်
သပ်ဆုပ်နယ်မှုက အားမလိုအားမရနဲ့ အ
ရသာထူးပြီးတနှာရမ္မက်ကိုပိုမိုနိုးထ,စေ
သည်။မချွတ်သေးလျင်ချွတ်ပေးချင်လာပြီး
မလိုးသေးလျင်လိုးစေချင်လာသည်။ဒီအ
စွမ်းကြောင့်လည်းသူတို့နှစ်ယောက်သား
တစ်ယောက်အဝတ်တစ်ယောက်ချွတ်လို့
တုံလုံးကြီးတွေဖြစ်ကုန်ကြသည်။အပြင်က
လာချောင်းကြည့်နေသည့်ယောက္ခမကြီးကိုသူတို့နှစ်ယောက်လုံးမမြင်နိုင်တော့ပါ..
” အားဟား…ရှီး…ကိုကိုရာ..လီးကြီးက
တုတ်ခဲမာတောင်နေလိုက်တာ အားရစရာ
ကြီးကွာ..လဒစ်ကြီးကလဲပြူးတစ်နေလိုက်
တာ..ရင်ခုံတယ်.ခ်ခ်..သွေးကြောကြီးတွေကလဲထင်းနေတာပဲ..အရင်ကထက်ပိုချစ်
လာပြီကွာ..အီးဟီး.”
သော်ဇင်ကလည်းခပ်ကဲကဲပါပဲ..။စောက်
ဖုတ်ကြီးအုပ်ပွတ် ထိုးဆွရင်း
” လူကိုချစ်တာလား.လီးကိုချစ်တာလား
မိန်းမရဲ့..ရှင်းရှင်းလဲလုပ်ပါ..”
” ဟွန့် ကိုကိုက..စကားအကျကောက်
တယ်. လူကိုချစ်ပြီး လီးကိုကြိုက်တာ.သိ
ပြီလား..ရှင်းပြီလား ခ်ခ် ”
” ဖူးစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ စောက်ရည်
တွေရွှဲနေပြီ..အရင်ကဒီလောက်မရွှဲပါဘူး
ကြည့်စမ်း ကိုယ့်လက်ချောင်းတွေစိုရွှဲနေ
တာပဲ..”
ဖူးဖူးရဲ့စောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေသည့်သူ့
လက်ချောင်းတွေကိုမျက်နှာရှေ့ မှာပြပြီး
ပါးစပ်ဖြင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့ ဖူးဖူးဘယ်
လိုမှမနေနိုင်ပဲ..သူ့လင်၏လက်ဖျံကိုကိုင်
ဆွဲယူပြီးလက်ချောင်းတွေမှာပေနေသည့်
စောက်ရည်တွေကိုစုပ်နေရင်းသော်ဇင့်ကို
မျက်လုံးလှန်ကြည့်နေသည်မှာရမ္မက်သွေး
ပိုကြွအောင်နှိုးဆွသလိုဖြစ်နေသည်။
” ဘာဖြစ်လို့စောက်ရည်တွေရွှဲလာလဲ သိတယ်မလား..လို့ ”
” သိပါ့ဗျာ..သိပါ့…ကောင်မလေးအလိုး
ခံချင်နေတာ..ခ်ခ်..ရှက်လဲမရှက်ဘူး ”
” ရှက်ပါဘူး..ခံချင်တယ် ခံချင်တယ်
အလိုးခံချင်တယ်..ဘာဖြစ်လဲ ”
ဖူးဖူး..ပြောရင်းပြောရင်းရမ္မက်ဇောတွေ
ကြွလာလွန်းသဖြင့်သော်ဇင့်နှုတ်ခမ်းကို
စုပ်နမ်းပြီး လည်ကုတ်ကိုဆွဲနှိမ့်ခါ ကုတင်
ပေါ်သို့လှဲချသည်။ကုတင်ပေါ်သို ့နှစ်ဦးသားထပ်လျက်ကျသွားတော့ ဖူးဖူးက
အောက်ကနေ၍ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကားပြီး
သော်ဇင့်တင်ပါးတွေကိုခွကာ ကော့လန်
ကော့လန် ခုန်ဆွခုန်ဆွပင့်ကော်ထိုးရင်း
နမ်းစုပ်နေတာနှာကြီးလွန်းသူမှန်းသိသာလှသည်။
ခဏလေးနေတော့သော်ဇင်ကဖူးဖူးပေါ်
မှောက်နေလျက် ဒူးထောက်ပြီးတင်ပါးကို
အပေါ်နည်းနည်းချွ တင်လိုက်တော့ ဖူးဖူးကသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းဝ,ထဲ
ထည့်ပေးနေတာကို ခြေရင်းဖက်တံခါးက
ချောင်းကြည့်နေသည့်ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးရှင်း
ရှင်းကြီးမြင်နေရတော့ အသက်တောင်မှ
ပြင်းပြင်းမရှူရဲ။လီးကြီးကတော်တော်ကြီး
သည့် စံချိန်မီးလီး..။လူလေးကြည့်တော့
သနားကမားပာ..ရုပ်နဲ့မှမလိုက် သူ့လီးကြီး
တုတ်ခဲမာတောင်နေတာ အိမ်ကလူထက်
တုတ်သည်။ခုနစ်လက်မလောက်တော့အနည်းဆုံးရှည်မည်မို့အလိုလိုပုခုံးတွန့်မိပြီး
စောက်ဖုတ်ကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ထား
မိသည်။သူကသာစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်နေ
ပေမယ့်သူ့သမီးကအသက်ရှူသံပြင်းပြင်း
နဲ့ပောင်ကြီးတွေကားပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို
ဖွင့်ထားပေးနေသည်မှာအသဲထိတ်စရာ။
သမိးဖြစ်သူက မအေတူမို့စောက်မွှေးတွေ
ထူပြီးသန်သည်။စောက်ပတ်နခမ်းသားထူထူကြီးတွေမှာပါ ခပ်စိပ်စိပ်ကြီးပေါက်နေ
ကြတာဆိုတော့ အခုလိုပေါင်ကြီးကားပြီး
ဖြဲထားမှစောက်ဖတ် စောက်ခေါင်းတွေကို
ပီပီပြင်ပြင်မြင်နိုင်သည်။စောက်ပတ်ယား
လို့များကုတ်လိုက်သည့်အခါတဂျစ်ဂျစ်နဲ့
နားထောင်လို့အလွန်ကောင်း။ကြားရတဲ့
ယောကျင်္ားတွေတော့လီးတောင်လိုက်ကြ
မယ့်ဖြစ်ခြင်းပေါ့..။အဲ…လဒစ်ကြီးစောက်
ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားပါပကောလား..နား
ထဲမှာ ဇွိဆိုတဲ့အသံလေးတောင်မှ ကြား
လိုက်မိရသလိုလိုလားလို့ထင်လိုက်သည်။ဒါမှမဟုတ်.သူ့စောက်ပတ်ကထွက်လာတဲ့
အသံကိုပြန်ကြားမိတာများလားမဝေခွဲနိုင်
တော့ပါ။ဟော…ရစ်တစ် ရစ်တစ်နဲ့ဝင်နေ
ပြီ..ဝင်နေပြီ..ဖူးဖူးကလည်းသူ့လင်ကျော
ပြင်ကြီးကို အားရှိအားကုန် တင်းတင်းကြီး
ကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်ထားလိုက်တာများ သူ့ အမေကိုတောင်တစ်သက်လုံးတစ်ခါမှဒီလိုမဖက်ဖူးခဲ့။လီးတန်ခိုးများ..ကြီးပါ့။အိုး…
အရင်းထိဝင်သွားပြီပဲ..လဥ ကြီးကလည်း
တွဲလွဲ တွဲလွဲ အသဲယားစရာ။အိုး.ဟိုး..အ
သေဆောင့်လိုးတာပါလား..လိုးအားသန်
လိုက်တာနော်..မရပ်မနား သွက်သွက်ကြီး
ဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ အချက်တစ်ရာ
လောက်တော့ရှိမှာပဲ..။သူ့ဆောင့်လိုးချက်
တွေအလိုက်ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးစောက်ပတ်
ကိုဖိအုပ်ပွတ်ပစ်ရုံနဲ့ သူ့စောက်ရေတွေက
ဒလဟောထွက်သွားသည်။
ဟော…ပုံစံပြောင်းလိုးတော့မယ်ထင်ပါ
ရဲ့..သော်ဇင့်လက်တစ်ဖက်ကဖူးဖူးပေါင်
လုံးကြီးတစ်လုံးကိုဆွဲမြှင့်ပင့်တင်နေပြီး
ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်လိုက်ပြီ။အဲ.ပေါင်
ကြီး နောက်တစ်လုံးကိုဆွဲမ,တင်တော့..
သူ့ခေါင်းကိုနောက်ဖက်ငဲ့ကြည့်ရင်းတံခါး
ပေါက်မှာရပ်ကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူး
နှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံသွားသည်။ဒေါ်ဖူးရင်
ထဲမှာတော့လျပ်စစ်ဓာတ်လိုက်ခံရသလိုတုန်ရီ သွားတာတော်တော်နဲ့အရှိန်က မ
ပြေနိုင်။သူက သိပ်တော့ဂရုပြုနေဟန်မ
တူပါ ..ဖူးဖူးပေါင်ကြီးတွေကို ရင်ပတ်နဲ့ထိ
နေအောင်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်တွန်းထား
ပြီး ဇိမ်နဲ့လိုးပေးနေတာ..ပြွတ် ဇွိ..ပြွတ် ဇွိ
ဖောက်.ဖောက် ဖောက် ဖုတ် ပြွတ် စွတ် နဲ့
အသံမျိုးစုံကိုခပ်ကျယ်ကျယ်ကြီးကြားနေရ
သည်။ဒီတစ်ခါတော့သူတို့လင်မယားလိုး
နေလို့ထွက်လာတဲ့အသံတွေ အမှန်ပါပဲ။
ဇိမ်နဲ့လိုးပေးနေတာများ..တစ်နာရီတော့
ကျော်လိမ့်မည်။နောက်ဆုံးမှာတော့သွက်
သွက်ကြီးအချက်လေးငါးဆယ်လောက်
ဆောင့်လိုးပြီးတင်ပါးတွေတွန့်ရှုံ့ ကပ်ဖိခါ
ပေးနေတာတွေ့ရသည်။လီးရည်တွေပန်း
ပန်း ထည့်ပေးနေတာပါ..နှစ်ယောက်လုံး
ခါးကော့ထားကြတဲ့အနေအထားတွေက ဇော်က,ကနေသလိုပါပဲလားနော်….
သုံးဆယ့်ရှစ်နှစ်ဆိုတာ အလန်းကြီးရှိ
သေးသည်။ကလေးမွေးတိုင်းခါးစည်းကြိုး
ကိုပိုင်ပိုင်ကျပ်ကျပ်စည်း.. ဆေးကောင်းဝါးကောင်းတွေဂရုစိုက်စား..ကျန်းမာရေး
ကောင်းကောင်းအလေးထားပြီးကစားပေး
နေတော့ ဝမ်းပျဉ်းသားလည်းမထူ..ခါးက
လည်းမတုတ်..ဖင်လည်းမလျှော..လက်
မောင်း..လက်ပြင်..ပုခုံးသားတွေအိအိမို့မို့
တက်လာပြီး အပျိုတွေထက်တောင် လိုး
ချင်စရာပိုကောင်းနေသေး။လမ်းလျှောက်
လျင် ဖင်လုံးကြီးတွေ ထိတ်ကနဲ ထွတ်ကနဲ တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်း..ဆတ်ဆတ်
ခါနေတာက တော်ရုံအပျိုဆို ဘယ်လိုမှတု
ပ၍မရ..လိုက်လို့မမီနိုင်။သူ့လင်ကိုမြစံ ဆို
တာက ညားခါစ,အသက်သုံးဆယ့်ငါးနှစ်
လောက်ဆိုတော့ သုံးနှစ် လေးနှစ် နီးပါး
အသေအကျေလိုးသည်။နေ့ရော ညရော
လိုးသည်။လိုးအားကလည်းသန်မှသန်ပါ။
ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း
ပုံမှန်ပဲလိုးတော့သည်။အဲ..သူ့အသက်က
လေးဆယ်လောက်..နွယ်နွယ်ဖူးကအစိတ်
လောက်ပေါ့။နောက်ပိုင်းတော့တစ်ညတစ်
ချီပုံမှန်လိုးလာတာ ဒီနေအထိပါ။ဒါတောင် ခရီးထွက်ရင် ပွဲရှိရင် အလုပ်ပင်ပမ်းရင် ချီ
ကောက်ပျက်ခံရတတ်သေးသည်။အဲဒီလို
နဲ့အသက်ငါးဆယ်ကျော်ကျော်မှာလိုးအား
တွေကသိသိသာသာကျလာသည်။ခန္ဓာ
ကိုယ်က ဗိုက်ရွှဲလာပြီး တင့်တယ်သလို စို
စိုပြေပြေဖြစ်လာပေမယ့်..လီးကတော့လိုးချင်တိုင်း တောင်မလာတော့တာသူများက
မသိကြ။ကိုယ်သာသိကိုယ်သာပူမို့ဆေးဝါးအဖုံဖုံ စုံအောင်မှီဝဲခဲ့ပေမယ့် သက်တမ်းရဲ့
သဘာဝကို ဆေးဝါးကမကျော်နိုင်။ဒေါ်ဖူး
က အသက်သုံးဆယ့်ငါးတန်းမှာသွေးကမ
ဆုံးသေး..ရမ္မက်တွေကအမြင့်ဆုံးတောင့်တချိန်ဆိုပါတော့။လိုးပုံ ခံပုံအတွေ့အကြုံ
တွေမြင့်မားပြီး သွေးသားအလွန်သောင်းကျန်းတဲ့အရွယ်မှာမှကိုမြစံအကျလိုင်းဖက်
ပြောင်းလဲသွားတာမို့ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်ခဲ့
ရတာ များပြီ။ဒီညဆိုသမီးမင်္ဂလာဆောင်
မို့ သူ့အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ဧည့်ခံနေရပြန်
တော့ ပင်ပမ်းတာရော မူးတာရော..စိတ်မ
လာတော့တာရော…အိပ်ယာဝင်တော့လိုး
ဖို့ကိုအာရုံပဲမရှိတော့သလိုလို..နွမ်းရိ နွမ်း
နယ်နေသလိုလို အရိပ်အယောင်တွေပြပြီးအိပ်သွားခဲ့တာ..မသိဟန်လေးဆောင်ပေးခဲ့ရပြန်ပါသည်။ဒါပေမယ့်..သော်ဇင်နဲ့ဖူးဖူး
တို့ကိုသွားချောင်းကြည့်မိပြီး အခန်းကိုပြန်
ရောက်တော့ ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရ။
လင်ကြီးတစ်ယောက်လုံးရှိနေပါလျက် အ
လိုးမခံရပဲအိပ်ပစ်ရမှာတော့သည်းမခံနိုင်။
အိပ်ပျော်နေတဲ့ကိုမြစံနံဘေးအသာလှဲပြီး
သူ့လီးကြီးကိုဖွဖွဖိစမ်းကြည့်တော့ခပ်ပျော့
ပျော့ အိတိတိ ကွေးတေးတေး..လချောင်း
က ဂွေးဥနဲ့ကပ်ပူးနေသေးတော့ စိတ်ညစ်
သွားမိသည်။ဒါပေမယ့် တနှာပူးနေတာဆို
တော့စိတ်ဓာတ်မကျ..လီးအချောင်းလိုက်
ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးသည်..ဆုပ်ခါဆုပ်ခါ
နယ်သည်..ဂွေးဥကြီးကိုပွတ်၍လှိမ့်၍ဆုပ်
နယ်ပေးသည်..။နဲနဲ မာလာပြီ..ဟီဟိ..ပို
ပြီးနှာကြွလာတော့ လပျော့ကြီးကိုငုံပြီးစုပ်
ပစ်ဆော့ပစ် ယက်ပစ်တာ လီးတစ်ပြုံလုံးတံတွေးတွေနဲ့ရွှဲအိစိုနေတော့ တောင်မတ်
လာပါပြီရှင်…
ဦးမြစံ အိပ်ပျော်ရင်း နတ်ဘုံနတ်နန်းမှာ
နတ်သမီးလေးတွေက ဘီယာစည်ကြီး
တွေ..နတ်ဆေးတွေ..နတ်သုဒ္ဓါတွေနဲ့ပြစု
ယုယမှုကို သွားကြီးဖြီးပြီးကျေနပ်နှစ်သိမ့်
နေသည်။နတ်တို့ရဲ့အသွေးအသား အထိအတွေ့တွေကတိမ်းညွှတ်ယစ်မူးဖွယ် အိ
စက်ညက်ညောလှသည်။အထူးသဖြင့်ဆို
လျင်တော့ယောကျင်္ားသားတို့တန်ဖိုးကြီး
စွာမြတ်နိုးထိန်းသိမ်းအပ်တဲ့ လီးကြီးမှာပူ
နွေးနူးညံ့အိစက်မှုတွေဟာသည်းသည်း
လှုပ်ဆူဆူပွက်နေတာ ဘာနဲ့မှမနှိုင်းယှဉ်
နိုင် မနှိုင်းယှဉ်တတ်အောင်ပာပဲ။လီးကြီး
ကနူးညံ့မှုအရသာကို တင်းမခံနိုင်တော့
တောင်မတ်လာတာဘယ်လိုသဘာဝလဲ
တော့မသိဘူး။လီးတောင်လာလွန်းတော့
သေးတောင်ပေါက်ချင်လာသလိုပဲဖြစ်လာ
သလားလို့ ရုတ်တရက်သေးပေါက်မချမိ
အောင်လီးကြီးကိုဆုပ်ညှစ်ထားမယ်စိတ်
ကူးပြီးကိုင်လိုက်တော့..လန့်သွားမိပြီးမှိန်း
နေသည့်မျက်လုံးပွင့်သွားသည်။အဲ..ဟုတ်
မှဟုတ်ရဲ့လားလို့မျက်စေ့ကိုပွတ်သပ်ကြည့်
ပြန်တော့လည်း ပြောင်းလဲမသွားပါ။ချစ်ဇ
နီး ဒေါ်ဖူးဖူးက သူ့လီးကြီးကိုစုပ်နေတာပါ
လားနော်..ကံကောင်းလို့သေးပေါက်မချမိ….အောင်မယ်လေး ကံကောင်းလို့။
” နေဦး..နေဦး..ဖူး..မိန်းမ..နေဦး. ”
ကမန်းကတမ်းနဲ့ အိမ်သာပြေးပြီးသေး
ပေါက်နေသည့်ဦးမြစံကိုကြည့်ပြီးဒေါ်ဖူးမှာ
ငိုရအခက် ရယ်ရအခက်။လီးကြီးတောင်
မတ်လာပြီမို့အပေါ်ကတက်ဆောင့်လိုးပစ်
ဖို့စိတ်ကူးတုန်းရှိသေး..ကံကောင်းလို့သေး
့တွေပန်းထည့်မခံလိုက်ရတာပာလားနော်..
ခ်ခ် ။မဆိုးပါဘူး..အိမ်သာကပြန်လာတော့လဲလီးကြီးကမာနေတုန်းပါပဲ။အိပ်ယာပေါ်အတင်းတွန်းလှဲ ပက်လက်လန်ပစ်လိုက်
ပြီးထမီကိုကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ပစ်ခါ တက်
လိုးပစ်လိုက်သည်။လီးချောင်းကြီးကိုင်ခါ
ဒစ်ဖျားနဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုတေ့မိတော့
သော်ဇင့်လဒစ်ကြီးကိုမြင်ယောင်ပြီးပူနွေး
နွေးစောက်ရည်တွေယိုစိမ့်ကျလာတာမို့
မျက်စေ့ကိုမှိတ်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ပစ်ခါ ဆံ
ပင်တွေဖွာလန်ကျဲသွားအောင် လေးငါးခါ
ဆက်၍ ခါရမ်းပစ်မိသည်။ဘယ့်နှယ်..
ကိုယ့်လင်နဲ့ကိုယ်လိုးနေတာ..သားမက်ရဲ့
လီးကိုမှ သွားသတိရနေတယ်လို့ မဟုတ်
သေးပါဘူး…ဟုပြန်တွေးရင်းအိကနဲ အိကနဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖင်ထိုင်ချလိုက်သည်။
လီးအဆုံးထိမဝင်သေးသမျှ ပြန်ကျွတ်ပြီး
ထွက်မှသွားစိုး၍ လက်ကိုမဖယ်ရဲသေး။
လီးအရင်းကို လက်ညှိုး..လက်ခလယ်တို့
အကြားညှပ်ပြီးထိန်းထားပေးရသေးတာမို့
လက်ဖဝါးနဲ့ဖင်ကြီးထိသွားတော့မှအသာ
ပြန်ရုတ်ရသည်။လီးကိုတစ်လက်မ နီးနီး
လောက်ချွချွ ထုတ်ပြီးဆောင့်လိုးတော့သူက ဖင်ကြီးကော့တင်ပြီးပင့်ပင့်လိုးသည်.။ ” ကိုကြီးပင့်မလိုးနဲ့ဦးကွာ..ထိန်းလဲမထိန်း
နိုင်ပဲနဲ့..ဖူးဆောင့်လိုးပေးမယ်..အောက်
ကပဲတောင်ထားပေးနော်.မတ်နေအောင်
သာတောင်ထား…ကောင်းလားကိုကြီး ”
” ကောင်းတယ်ဖူး..ဆောင့် ဆောင့်..
စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုး..”
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးရတာ လီးပျော့
နေလို့အားမရ။ပဆစ်တုပ်ထိုင်ပစ်လိုက်ပြီး
သူ့လက်ကိုဆွဲကိုင်ခါ ဆီးခုံချင်းကပ်နေတဲ့
အထိလီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေအောင်ဖိဖိ
သွင်းရင်း ပွတ်ဝိုက်ချေပြီးလိုးတော့မှနဲနဲ အရသာရှိသည်။စောက်စေ့တွေပိနေတဲ့ထိဖိကပ်ချေပွတ်နေရတာ ကျောက်ပြင်မှာ
သနပ်ခါးသွေးလို့ဖင်ကြီးရမ်းနေရသလိုပါ
ပဲလား.။
” အာ့ အာ့ တအားမစုပ်နဲ့ဖူး..ကိုကြီး
ထွက်ကုန်တော့မယ်..ကောင်းတယ် ဖူး..
အာ့ အာ့..ဖူးရေ..ဖူး….”
ဦးမြစံဖင်ကြီးကော့ပြီးလီးရည်တွေပန်း
ထုတ်ပစ်သည်။
ဗိုက်ကြီးသည်ကသွားလေရာကပ်ပါ တွဲ
လောင်းဆိုတော့ သော်ဇင်သူ့အမေနဲ့အေး
အေးဆေးဆေးမတွေ့ရ။ဗိုက်ကြီးသည်အ
လစ်မို့သွားပြန်တော့လည်းချစ်ချစ်ဇင်ကသူ့အလုပ်နဲ့သူမို့ လွဲနေတာချည့်ဆိုတော့
အချိန်တွေသာတရွေ့ရွေ့ကုန်သွားပေမယ့်
အစာကမကြေနိုင်သေးဘူး။အစာမကြေ
တော့အိမ်ကမိန်းမပဲဗိုက်ကြီးကြီးနဲ့လှိမ့်ခံရ
တာပေါ့။သူ့ညီမတွေကလဲ မျက်စောင်းထိုး
လှပြီ။နေ့မရှောင် ညမရှောင်..နေ့တိုင်းကြီး
ဆိုတော့ ခယ်မတွေမမြင်ချင်လဲကြားနေရ
တာမို့ ဘယ်ကြည်ပါ့မလဲ။သူတို့ညီအစ်မအသက်တွေကလဲ သိပ်မကွာကြတော့ ဖူး
ဖူးအောက်က မိစူးဆိုဆယ့်ခွန်ထဲရောက်
နေပြီမို့အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်နေပြီ။ဒီအသံ
တွေမကြားချင်သလိုလို..ကြားချင်သလိုလို
စိတ်ကပုံမှန်မဟုတ်တော့ဘူး။သော်ဇင့်ကို
လည်း မျက်စောင်းချည့်လှိမ့်ထိုးနေလို့တွေ့
တိုင်းသွားဖြဲပြရတာ သိက္ခာကျလှပြီ။ခု လဲ
ချစ်ချစ်ဇင်ကိုမတွေ့ပဲ မကျေမနပ်နဲ့ပြန်လာ
ခဲ့ရတာမို့ခြံဝင်းထဲအဝင်မှာအမြီးနန့်ပြီးလာ
ကြိုနေတဲ့ဘော်ဘီကိုပိတ်ကန်ပစ်တယ်။
” ဟေ့..ဟေ့..လူကြီး…သူများခွေးကို
ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..ယုတ်တာ..”
သွားပြီ…။မီးခဲမှတက်နင်းမိတာပဲ.။အိမ်
တံခါးပေါက်မှာခါးထောက်ရပ်ပြီးမီးထွက်မ
တတ်မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်နေတဲ့မိစူးကိုသူ
ဘယ်လိုပြန်ပြောရမယ်မသိတော့ဘူး။
” အာ…ဟို..ဟို..ညောင်းလွန်းလို့ခြေ
ထောက်ခါတာပါဟ..ခွေးကိုမကန်မိပါဘူး
ခြေထောက်ညောင်းလို့ပါ…”
” မုန်လာဥမလုပ်နဲ့..အိမ်ထဲကမြင်နေရ
တာ သိလား..ဟင်း မကန်မိလို့သက်သာ
တယ်မှတ်…”
စောက်မြင်ကပ်ကပ်ဖြစ်လာတာမို့..
” မုန်လာဥ မဟုတ်ဘူးဟေ့..ခရမ်းသီး
ခရမ်းသီး..နင့်ကိုခရမ်းသီးပဲလုပ်တာ ”
မိစူးရှက်သွားတယ်။တကယ်လဲ ဒီနေ့သူ
စိတ်ကူးပေါက်ပြီး ခရမ်းသီးအရွယ်ကောင်း
ကောင်းတစ်လုံး မီးဖိုထဲကခိုးထားမိတာကိုး..။သူတို့လင်မယားလိုးတဲ့အခါကြားရ
တဲ့အသံတွေက မိစူးကိုဆွဲဆောင်နေလွန်း
လို့ ဒီတစ်ခါလိုးရင်ချောင်းကြည့်ပြီး ခရမ်းသီးနဲ့ကြမ်းပစ်ဖို့စိတ်ကူးနဲ့ခိုးထားတာလေ။
သော်ဇင်ကတော့ဒာတွေမသိပဲ ရမ်းတုတ်
မှန်းတုတ် တာပါ။မိစူးက မျက်စောင်းကြီးလှိမ့်ထိုးပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားရင်း ပုခုံးတွန့်
့ပြုံးနေတာကိုသူမမြင်လိုက်ရဘူး။
နေ့လည် ဗိုက်ကြီးသည်နဲ့လိုးကြဖို့ဇာတ်
လမ်းစ,တယ်။
” ဒီနေ့တော့ ရိုးရိုးပဲလိုးပေးကွာ..ကုန်းရ
ကွရ တာဗိုက်ကြီးနဲ့ သိပ်အဆင်မပြေချင်
လှဘူး..နော်.ကိုကို..လာ ”
ကုတင်ပေါ်မှာဂါဝန်ကြီးလှန်တင်ပြီးဖူးဖူး
က ဒူးထောင်ပေါင်ကား ချဲထားပေးတော့
စောက်ဖုတ်ကြီးက ဆီးပုန်းဖောင်းဖောင်း
ကြီးနဲ့သိပ်ဆွဲဆောင်နိုင်တာပဲ။မျက်လုံးအ
စုံကရီဝေဝေနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေလျှာနဲ့သပ်ရင်း
စိတ်မရှည်သလိုစောင့်နေတဲ့ဖူးဖူးပေါင်ရင်း
မှာနေရာယူနေတုန်း..
” သော်လေးရေ…ဒီမှာအစ်ကိုကြီးဆေး
ခန်းသွားချင်လို့ တဲ့..ကားလေးမောင်းပေး
ပါဦးကွာ..နွယ်ဖူးအပြင်သွားနေလို့ ”
ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူးက အသံနဲ့အတူ လူပါ
ဝင်လာတယ်။ဖူးဖူး လဲဗိုက်ကြီးခံနေတော့
သွက်သွက်လက်လက်မထ,နိုင် မဖုံးနိုင်သ
လို..သော်ဇင်လည်းလီးကြီးငေါက်တောက်
နဲ့ကုတင်ပေါ်ရပ်လျက်တန်းလန်းမို့နွယ်ထူး
လျှာလေးတစ်လျစ် ထွက်သွားပြီးစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ငေးကြည့်နေရရော။အိမ်ထောင်သည်ဆို
တော့ သူတို့ကသိပ်မရှက်တော့ဘူး.အရေ
ထူသွားပြီလို့ပြောရမယ်ထင်တယ်။လီးကြီး
တောင်မတ်နေတာတောင်ပြန်မဖုံးသေးပဲ
ငေါ့ ငေါ့ပြနေသေးတယ်။အဲ..ဖုံးစရာပုဆိုး
လဲသူတို့ကုတင်ပေါ်မှာမရှိပါဘူး..
” ဟဲ့..လာဟဲ့ ဟိုကသေမယ်ဆို သေလို့
ကြာပြီ..အဝတ်ဝတ်တော့…ခါထဲ လီးက
လူနဲ့မလိုက်ဘူး..ဒီလီးကြီးနဲ့များ ငာ့တူမ
ငယ်ငယ်လေး အလိုးခံနိုင်တာအံ့ပါ့..”
သော်ဇင်တို့ကားကလေးအိမ်ကထွက်
သွားတော့မှဒေါ်နွယ်နွယ်ထူး အိမ်ပေါ်ကို
တက်လာခဲ့ပြီးသူ့ကုတင်ပေါ်မှာအရုပ်ကြိုး
ပြတ်ပစ်လှဲလိုက်မိတယ်။တကယ်ဆိုတော့
နွယ်ဖူးအလစ်မှာသူနဲ့ဦးမြစံ ခိုးလိုးနေကြ
တာ သုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ။နွယ်ဖူးကမသိလို့
သာပေါ့..တစ်အိမ်လုံးမှာ လစ်တဲ့နေရာ အ
လိုးခံပစ်တာပဲ။နေရာမရွေးပုံစံမရွေးအလိုး
ခံရဲတယ်။တစ်ရက်တစ်ချီလောက်နဲ့တော့
နွယ်ထူးကအားမရ မကျေနပ်နိုင်ဘူး..အနည်းဆုံးနေ့လည်တစ်ချီနဲ့ ညတစ်ချီတော့
အလိုးခံရဖို့တောင့်တတယ်။သူ့ကိုလိုးနေရလို့ နွယ်ဖူးကိုပုံမှန်မှန်မလိုးနိုင်တော့တာ ဟိုကမရိပ်မိဘူး။ဒီနေ့တော့ နွယ်ဖူးပွဲစားသွားလုပ်နေတုန်းလစ်ပြီဆိုပြီးအလိုးခံမယ်
လို့ဆင်းသွားတာ ဦးမြစံက သွေးပဲတိုးနေ
သလိုလို..နှလုံးပဲမကောင်းသလိုလိုနဲ့ဖြစ်
နေရော။အဝတ်တွေချွတ်ပြီး နမ်းလိုက်စုပ်
လိုက် လီးစုပ် စောက်ပတ်ယက်ပြီး တစ်
ချက်နှစ်ချက်..လေးငါးချက်ဆောင့်လိုးပြီး
တိုင်းမောမောနေလို့ လိုးမရပဲဆေးခန်းကိုပို့လိုက်ရတယ်။အားမလိုအားမရဖြစ်နေရတဲ့ကြားထဲ ဟိုလင်မယားကတစ်မျိုး..မီး
လောင်ရာလေပင့်ဆိုလို..ရင်တုန်ပန်းတုန်
တုန်ုဖြစ်ရတယ်။ကိုယ့်တူမကတော့ကိုယ်
လေးလက်ဝန်နဲ့မို့ မဖုံးမဖိနိုင်တာလက်ခံပါတယ်။သော်ဇင်ကတော့တမင်သက်သက်
လီးကြီးတောင်ပြငေါ့ပြတာမို့မခန့်လေးစား
နှိုင်လွန်းတယ်။လူရှေ့သူရှေ့ဖွင့်ချပြလိုု့ဖြစ်
တဲ့ကိစ္စလဲမဟုတ်တော့ တစ်အုံ့နွေးနွေးနဲ့ခံရခက်တာပေါ့။တစ်နေ့လုံးကျေနပ်စရာတော့တစ်စက်မှမရှိဘူး။
ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်က ကူညီဖေးမတယ်လို့ပဲ
ပြောရမလား.စောင့်ရှောက်တယ်လို့ပဲဆိုရမလား.ခွင်တစ်ခုမှာပွဲခ,တော်တော်လေး
ရလိုက်တယ်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ဦးမြစံ
ကအိပ်ယာထဲမှာပက်လက်။ထူးဆန်းတာက မွေ့ယာအောက်မှာဇာစ,အစွန်းလေးကို
တွေ့ရလို့ဆွဲထုတ်ကြည့်လိုက်တော့မရမ်းနု
ရောင်ပင်တီတစ်ထည်တွေ့ရတယ်။ဆိုက်
ကြီးဆိုတော့ဘာမှတွေးနေစရာမလိုတော့ဘူး..ရေချိုးခန်းမှာလဲတွေ့နေကျမို့ရှင်းနေ
ပြီပဲပေါ့။ဘာမှထွေထွေထူးထူးပြောမနေ..
မေးမနတော့ပာဘူး.ကုတင်ပေါ်ပက်လက်
လန်နေတဲ့ဦးမြစံရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာဝဲပြပေး
လိုက်တယ်။ဦးမြစံ ပါးစပ်ဟ,ပြီးကြည့်နေ
တော့ သူ့ပါးစပ်ကိုပင်တီနဲ့ဆို့ပစ်ပြီးအခန်း
အပြင်ဖက်ပြန်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။
” သော်လေးရေ..မေမေဖူးကို သားတို့
မေမေဆီခဏလိုက်ပို့ကွာ..အပြန်မိုးချုပ်
နေမှာမို့ လမ်းပဲလျှောက်ရအောင်နော်. အ
ညောင်းပြေပေါ့. ”
ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ထူး သူတို့အိပ်ခန်းထဲကို
ဖျတ်ကနဲထ,ဝင်သွားတာမြင်လိုက်ပေမယ့်
ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။သော်ဇင့်လက်မေါင်း
ကိုကိုင်ပြီးအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်လေ။
သော်ဇင်တို့အိမ်ကထွက်လာတော့အချိန်
ကမှောင်ရီပျိုးနေပြီဆိုတော့လူလုံးသိပ်ကွဲ
တော့တာမဟုတ်ဘူး။ဒီအချိန်ဆိုလမ်းပေါ်
မှာလူစုံတွေ့နိုင်တာမို့သော်ဇင့်လက်မောင်း
့ကိုလက်မလွှတ်ရဲဘူး။ဒါတောင်မှ မကြားတကြားလိုက်ပူးတဲ့သူတွေနဲ့ကြုံရသေးတာမို့ သော်ဇင့်နားတိုးပြီးကပ်..ကိုင်ထားတဲ့သူ့
လက်တစ်ဖက်ဆွဲယူပြီးခါးပေါ်တင်ပေးပစ်
လိုက်တယ်။ချစ်သူလို..လင်မယားလို ပုံစံ
မျိုးပေါက်သွားလို့ ကြည့်ကွက်ကြည့်ကွက်
လုပ်ပြီးလစ်သွားကြရော။
” ရင်ခုံထာ မေမေဖူးရာ..ဟီး…”
” ဘာရင်ခုံတာလဲ..အဖွားကြီးကို ဟင်း.
ရှုံ့တွနေပြီ..ခ်ခ်…”
ခါးဖက်ထားတဲ့ သော်ဇင့်လက်ကဖင်လုံး
ကြီးဆီရောက်သွားတယ်။ဖင်လုံးကြီးရဲ့ အ
ခြေ..ဖုဖုစုစု ဖင်သားကြီးကိုသုံးလေးချက်
လောက်ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး မချင့်မရဲလေသံ
တိုးတိုးနဲ့..
” ဒါကြီးလား ရှုံ့ တွနေတာ..အပျိုတွေ
တောင်လိုက်မမီဘူး..တင်းနေတာပဲ ”
နွယ်ဖူး သူ့ဖင်လုံးကြီးကိုတင်းနေတုန်းပဲ
လို့အပြောခံရတော့ပီတိဖြစ်သွားတယ်။သူ့
ဖင်ကြီးလှတုန်းပဲဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်က
သိတော့သိနေပေမယ့် သူများချီးကျူးသံကိုလဲကြားချင်သေးတယ်လေ။ကိုမြစံကဒီ
စကားမျိုးမပြောခဲ့တာ သိပ်ကြာသွားခဲ့ပြီ။
သော်ဇင်က သူ့ဖင်လုံးကြီးကို အဆက်မ
ပြတ်လေးညှစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေတော့သွေး
ကြွလာပြီး လက်ကိုဆွဲယူပြီးချိုင်းကြားက
နေ နို့ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်..
” အင့်..ဒါရော တင်းသေးလား..ခ်ခ်..
ကြီးတော့ကြီးတယ်နော်..လက်နဲ့တောင်မှ
ကိုင်လို့ဆန့်မှာမဟုတ်ဘူး..ခ်ခ်..”
အား…တကယ်အကြီးကြီးပဲ..။လက်ဝါးနဲ့တကယ့်ကိုတစ်အုပ်စာမက,ဘူး။ဘရာစီ
ယာ ခံနေလို့ မို့တက်နေတယ်။နို့အခြေက
ပင့်အုပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲတော့ အိနေတာပဲ။နွယ်
ဖူးကသူ့လက်ကိုပြန်အုပ်ဖိထားပေးတာ..
” အားပါး.အကြီးကြီးပဲကွာ..မို့အိနေတာပဲ..အလုံးလိုက်ကြီးပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်စုပ်ပစ်ချင်လာပြီ..တကယ်ပဲ..ဟူး…”
သူ့စကားကြောင့်နွယ်ဖူးကြွတက်သွားမိ
တယ်။တကယ်ပဲအလုံးလိုက်ကြီးအစုပ်ခံ
လိုက်ရသလို စိမ့်ကနဲခံစားလိုက်ရတယ်။
မျက်စေ့ကိုတစ်ချက်ကစားလိုက်တော့ သူ့
လီးကြီးကပုဆိုးကိုဖောက်ထွက်တော့မယ့်
အလား တောင်ခွက်နေတာအရှည်ကြီးပဲ။
” ခ်ခ်..သူ့ဟာကြီးကရှေ့ကိုထွက်နေပြီ..
ရှပ်လဲမရှက်ဘူး..တော်တော့..နယ်နဲ့တော့
တအားဆုပ်ထားတာပဲ..ခ်ခ် ”
” ဘယ်ဟာပြောတာလဲ မေဖူးရဲ့..”
သော်ဇင်ကမသိဟန်ဆောင်ပြီးပြန်မေး
ရင်းနို့လုံးကြီးကိုဆုပ်ဆုပ်နယ်တာ အိကနဲ
အိကနဲ သိပ်အရသာရှိတာပဲ။နွယ်ဖူးကသူ့
နားနားကပ်ပြီး
” ဟင့်..သိပ်ကြားချင်တာပဲလား ခ်ခ်..
လီးကြီးပြောတာ ရှင့်…လီးကြီးတောင်နေ
တာ ရှေ့ကိုတစ်တောင်လောက်ထွက်နေပြီ
ခ်ခ်…မဟားဒယားလီးကြီးနဲ့ယောက္ခမကို
စိတ်လိုး လိုးနေတာ ခ်ခ် ခ်ခ် ”
ပြောရင်းဘေးဘီကိုလှည့်ကြည့်တယ်။လူရှင်းသလောက်ဖြစ်နေတော့ လီးကြီးကို
လက်နဲ့အုပ်ပြီးဆုပ်ထားရင်း လဒစ်ကြီးကို
လက်မအဖျားလေးနဲ့ပွတ်ကစားတာပေါ့။
သူ့လက်ထဲမှာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတောင်
ထ,နေတော့
” သိပ်သန်တာပဲနော်..ရှီး ရုန်းထွက်နေ
တာ ခ်ခ်..သူ ယောက္ခမကိုလိုးချင်နေတာ.
ဟုတ်တယ်မလား..ခ်ခ် ”
” အူးဟူး..မေဖူးကိုလိုးချင်တာ..ရှီး..ဟီး
မေဖူးစောက်ပတ်ကိုလိုးချက်တာ..အားဟ
မေဖူးအလိုးခံမလား ခံမလားဟင်..”
” ခံမှာပေါ့..ဒီလောက်တောင်သိသေးဘူးလား..စောက်ရည်ရွှဲနေပြီ..အီးရှီး..ခံမှာ
အားဟား..သိပ်ကြီးတာပဲကွာ..အင့် ဟင့်
ဒီလီးကြီးနဲ့များအလိုးခံရရင်..အားဟား ”
နာရီဝက်လောက်လျှောက်ရမယ့်ခရီးကို
တစ်နာရီလောက်ကြာသွားတယ်။အိမ်ကို
ရောက်တော့ ဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်ဆီမှာငွေတွေ
ပစ္စည်းတွေအပ်တာကို. ညကြီးမိုးချုပ်မို့စစ်
ဆေးမနေတော့ပဲလက်မခံသင့်ပေမယ့်
ခမည်းခမက်တွေမို့မေမေကလက်ခံပေးပါ
တယ်။ညစာကိုအိမ်မှာပဲတစ်ခါတည်းစား
ဆိုတော့ ငြင်းရမယ့်ကိစ္စမဟုတ်လို့အတူ
တူစားကြတော့ ချစ်ချစ်ဇင်က စ,တယ်။
” သား..ဒီအမေနှစ်ယောက် ဘယ်သူ့
ကိုပိုချစ်လဲ..မှန်မှန်ပြော..”
ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမလဲမသိပဲ ရယ်ကျဲကျဲ
လုပ်နေတော့ နွယ်ဖူးက ထပ်တွန်းတယ်။
” ဖြေလေကွာ…ခ်ခ်..မေမေဇင့်ကိုပိုချစ်
တယ် လို့..ခ်ခ် ”
” ဘယ်လိုလဲဖူး..သားကလိမ္မာရဲ့လား
မလိမ္မာရင်လဲ ရိုက်ဆုံးမပါနော်..ခ်ခ်..ခ်ခ်
ပလာတာနဲ့ရိုက်ဆုံးမ..ဟီဟိ. ”
ကြည့်ရတာမေမေနဲ့မေဖူးတို့တော်တော်
လေးပွင့်လင်းရင်းနှီးကြပုံပေါက်နေပြီ။ငွေ
ကြေး.စီးပွားရေး..ရင်းနှီးတာထက်ပိုနေသ
လို..ဆွေမျိုးရင်းနှီးမှုထက်လည်းပိုနေတာ
တွေ့ရတယ်။ထမင်းစားပြီးတော့မေမေက
ကားနဲ့လိုက်ပို့ပါတယ်..သွေးနည်းနည်း
အေးသွားသလိုမို့ မေဖူးကိုထပ်မကိုင်ဖြစ်
ဘူး။မေဖူးကတော့ မေမေနဲ့အဆင်ပြေ
နေလို့တော်တော်ဝမ်းသာနေတယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ဗိုက်ကြီးသည်က
အိပ်နေပြီ။ဦးမြစံနဲ့ကြီးကြီးထူးတို့ကလည်းအိပ်ယာထဲက ထ,မလာရဲဘူးထင်ပါရဲ့မိစူး
တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။သက်သက်မဲ့ညစ်
ပြီး မေမေ့ကားထွက်တဲ့အထိစကားပြော
နေတော့ မိစူးကအိမ်တံခါးပိတ်ဖို့စောင့်နေ
ရတာပေါ့။မေမေ့ကားထွက်သွားတော့မှ
တံခါးအဝင်ဝ,မှာရပ်စောင့်နေတဲ့မိစူးကို
ဂရုမစိုက်သလိုလုပ်ပြီးတမင်ဝင်တိုက်ပစ်
လိုက်တယ်။
” အိုး..အိုး..ဆောရီး ဆောရီး..”
ယိုင်ဆင်းသွားတဲ့မိစူးကိုယ်လေးကိုဖမ်း
ထိန်းသလိုနဲ့ နို့ကြီးပိတ်နယ်ပစ်လိုက်တာ
အိကနဲနေတာပဲ။ဟန်ချက်ကမညီနိုင်သေး
တော့ ဆုပ်ပြီးနယ်ပစ်တာအကြာကြီးပဲ။
” အာ့..လူကြီးနော်…အရမ်းပဲ.လွှတ်ပေး
တော့..ရပြီ ရပြီ..ရပ်နိုင်ပြီ…အာ လွှတ်လို့
ဇွတ်ပဲ…”
လွှတ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်..သူ့ရုန်းအားနဲ့ဆိုတော့ သူပဲထပ်ယိုင်သွားပြန်ရော။ ဒီ
တစ်ခါတော့သူတကယ်ကြောက်အားလန့်
အားနဲ့လှမ်းဆွဲတာ သော်ဇင့်လီးကြီးတည့်
တည့်ပဲ။
” အို..သေပြီ…အရမ်းပဲကွာ လူကြီးက
တော့..လုပ်လိုက်ရင်တလွဲချည့်ပဲ…”
ကြောက်ပြီးတော့ လီးကြီးကိုအကြာကြီး
ကိုင်ထားတာ။တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်
တောင်မှညှစ်လိုက်သေးလားမသိဘူး။
နောက်တော့မှသတိရလို့ ဆတ်ကနဲလွှတ်
ပြီးလှေခါးပေါ်တက်ပြေးတော့ သော်ဇင်ပဲ
တံခါးပိတ်လိုက်ရတယ်။အိပ်ခန်းထဲသွားဖို့
ယောက္ခမကြီးတွေအခန်းကိုဖြတ်တော့
တံခါးပိတ်မထားဘူး။ဦးမြစံကကုတင်ပေါ်
မှာလှဲနေပြီးမေဖူးကအဝတ်လဲနေတာတွေ့
လို့အသာလေးအသံပေးပြီးလှမ်းခေါ်တော့
အပြင်ထွက်လာတယ်။ထမင်းစားခန်းဖက်
လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်တော့ မျက်စောင်းထိုးပြီးခဏ
စောင့်ဖို့လက်ကာပြတယ်လေ။အိပ်ခန်းထဲ
ခဏပြန်ဝင်သွားပြီးထမီရင်လျှားကြီးနဲ့ပြန်
ထွက်လာတာပော့။
” မြန်မြန်လိုးရမှာနော်..ဇိမ်မဆွဲနဲ့..ကြမ်း
ကြမ်းနဲ့သွက်သွက်လိုး. မနက်ဖြန်မှ အိမ်
သစ်သွားပြီးဇိမ်နဲ့လိုးမယ် “
ထမင်းစားခန်းမရောက်မီပဲမေဖူးနို့ကြီး
နှစ်လုံးကိုနောက်ကဖက်ပြီးဆုပ်နယ်ခြင်း
ခံလိုက်သည်။
” အာ့…နယ်ကွာ..ဆုပ်ပြီးနယ်..အားရ
ပါးရနယ်..အင်း.အား..လီးကြီးကလဲ..အဲ့
ဖင်ကြားတဲ့တဲ့ကြီး..ခိခိ..တုတ်ခဲနေတာပဲ
အာ့..ဟင့်…”
လီးကြီးကဖူးဖင်ကြားကိုတည့်တည့်ကြီး
လျို ထည့်လာတော့ ဖင်ကြီးအနောက်ကို
ပင့်ထွက်ပြီးစောက်ဖုတ်အမြောင်းအတိုင်း
ထိုးမိအောင် ခါးလေးကော့ပေးလိုက်တာ
ပေါ့။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ..သူ့လီးကြီးဖင်
ကြားအတိုင်းလျှောကနဲထိုးဝင်လာတာ
စောက်ဖုတ်တည့်တည့်ပဲ။ထမီသာမပါရင်
စောက်ခေါင်းထဲကွက်တိဝင်မှာ။
” အာ့..ထမီလဲပေါက်သွားပါဦးမယ်ကွာ
လီးကြီးကလဲ..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်…ဟီး..လာ
မြန်မြန်လေး…”
နို့တွေအနယ်ခံရင်း ထမီကိုဆွဲချွတ်ပစ်
လိုက်တော့ သူကသိပ်မကြိုက်ဘူးထင်ပါရဲ့
လက်ကြီးတစ်ဖက်ကစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်
ကိုင်ပြီးပွတ်ဆွဲတယ်။လက်ညှိုးကြီးကလဲ
စောက်ခေါင်းထဲလျှောကနဲဝင်လာတာ..
စောက်ရည်စို့နေတော့ စွပ် စွပ်နဲ့အသံတွေ
ထွက်နေရော။စောက်စေ့ကိုဖိဖိပွတ်တော့
အရသာရှိလွန်းလို့မခံနိုင်ဘူး..သူ့လက်ကို
ဆွဲဖယ်ပြီးထမင်းစားပွဲပေါ်ပက်လက်လန်
ပေးလိုက်မိတယ်။စားပွဲစောင်းမှာဖင်တေ့
ပေးထားတာဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက
သူ့လီးနဲ့ဆိုတည့်တည့်ပဲ။သူကလဲအထာ
နပ်တယ်..လချောင်းကြီးလက်တစ်ဖက်နဲ့
ကိုင်တေ့ပြီး တအိအိလိုးတာ.လီးအရင်း
ထိ စီးစီးပိုင်ပိုင်ပေါ့။သူ့လီးကတော်တော်
ရှည်တယ်..မျှောကနဲ မျှောကနဲ အဆုံးထိ
သွင်း အဆုံးဆွဲထုတ် ဆိုတော့ ငြိမ့်ကနဲ
ငြိမ့်ကနဲ မဆုံးနိုင်တဲ့အရသာကိုခံစားရတာပေါ့။တုတ်လဲတုတ်တယ်လေ..သိပ်ခံ
လို့ကောင်းတာပဲ။အလိုးမခံရခင်ကမြန်မြန်
လိုးဖို့ပြောမိခဲ့တာကိုတောင်မှနောင်တရမိ
တယ်။အရသာကိုကြိုက်လွန်းလို့အကြာ
ကြီးသာလိုးပေးစေချင်တော့တာပဲ။ကိုမြစံ
ကဒီလိုမလိုးတတ်တဲ့အပြင် လီးကလဲသူ့
လောက်မထွားဘူးဆိုတော့ ဒီအရသာမျိုး
မခံစားခဲ့ရဖူးဘူး။တကယ်ပါ..နှစ်ပေါင်းနှစ်
ဆယ်လောက်သူလိုးလာတာ ဒီတစ်ချီထဲ
နဲ့ လွှင့်ပစ်ခံရတော့တာပဲ။မတ်တပ်ရပ်လိုး
ပေးရတာဆိုတော့ သူအကြာကြီးလိုးပေး
နိုင်တယ်။စိတ်ရှိလက်ရှိပစ်ဆောင့်လိုးတာ
များလူတစ်ကိုယ်လုံးအပေါ်ဖက်လွင့်လွင့်
တက်သွားအောင်ကိုပစ်ဆောင့်လိုးတာ..
အားရလိုက်တာလေ…သူ့ပေါင်ရင်းနဲ့ဖူးဖင်
ဆုံကြီး ဆောင့်ဆောင့်ရိုက်သံတွေကလဲ
တစ်ဖန်းဖန်း..တစ်ဖောင်းဖောင်း ဆူညံနေ
တာပဲ။လူတစ်ကိုယ်လုံးလွင့်လွင့်ပြေးလွန်း
လို့စားပွဲစွန်းကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီးခံပစ်တာ
ဘာပြောကောင်းမလဲ…ဖောင်း ဖုန်း ဝုန်း
ကနဲနေအောင်အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်လိုး
တော့တာ မောင်မြစံမြင်ရင်ထိုင်ငိုရမယ်။
” ကြိုက်တယ်မောင်..တအားကြိုက်တယ်
ဆောင့်..အသေဆောင့်..လိုး.လိုး.အာ့..
ကောင်းတယ်မောင်ရေ့…အာ့..အာ့..လိုး
အိုးဟိုး..မေဖူးပြီးတော့မယ်..သွက်သွက်
ဟုတ်တယ် အဲလို အဲလို သွက်သွက်ကြီး
အိုး..ပြီးပြီမောင်..မေဖူးပြီးပြီ..ပြီးပြီ.မောင်
အားလား..မောင်ရေ..လီးရည်တွေအထဲ
ထည့်..ထည့်မောင်..အားဟား များကြီးပဲ
ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပစ်မောင်..ထည့်..ဖိဖိ
ကပ်ထားပေးပါ..ဖူးလဲဗိုက်ကြီးချင်တယ်.
မောင်..ထည့် ထည့် အား..အားဟား..”
နွယ်ဖူး စားပွဲစွန်းကိုလက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီး
ဖင်ကြီးပင့်တင်..ခါးကော့ထားပေးလိုက်သ
လို မောင်ကလဲ နို့နှစ်လုံးစုံကိုင်ဆွဲ ခါးကြီး
ကော့ ဆီးခုံချင်းဖိကပ် လီးတစ်ချောင်းလုံး
အရင်းထိထိုးထည့်ထားပြီးလီးရည်တွေအ
ဆက်မပြတ်ပန်းထုတ်တာ..စောက်ခေါင်း
ထဲမဆန့်လို့လျှံထွက်လာရတယ် သိလား။
လီးရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲပန်းထုတ်နေတာကိုအကြာကြီးပဲ….။
အားရပါးရအလိုးခံပြီးပြီ ဆိုတော့မှလော
ကကြီးထဲကို စိတ်ပြန်လည်လာတယ်။အ
ချိန်တွေ နာရီတွေ နေရာတွေ အခြေအနေ
တွေကိုပြန်ပြီးအာရုံရောက်လာတယ် ခ်ခ်။
စောစောတုန်းကတော့အားလုံးကိုမေ့နေ
တာပဲ..လီးရယ် စောက်ပတ်ရယ် လိုးရယ်
ဒါပဲရှိခဲ့တာလေ။ခုတော့ နို့ကြီးတွေလည်း
သူတစ်ချိန်လုံးဆွဲဆုပ်နယ်ထားလို့ အိကျ
နွမ်းနေပြီ..စောက်ပတ်ကြီးလဲ သူ့လီးကြီးနဲ့
မရပ်မနားအဆောင့်ခံ အထည့်ခံရလွန်းလို့
လန်ပျံဖွာဟ,ပွင့်အာနေပြီ..။အသက်ရှူသံ
တွေပုံမှန်ဖြစ်သွားပြီး သူ့လီးကြီးကို မေဖူး
စောက်ခေါင်းထဲက ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲဆွဲ
ထုတ်သွားတော့မှ သက်ပြင်းကိုမျဉ်းမျဉ်း
လေးချ..သူ့ရင်ပတ်ကိုလက်သီးဆုပ်လေး
နဲ့မနာအောင်ထု..သူ့ပားကို တအားနဲ့ပိတ်
ပိတ်နမ်းပြီး ထမင်းစားခန်းထဲကပြန်ထွက်
လာခဲ့ကြတယ်။ထမီလဲဝတ်မနေတော့ပါဘူး..တုံးလုံးပဲပြန်လာခဲ့ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို
ပြန်ရောက်တော့မှပဲဦးမြစံခေါင်းအုံးနံဘေး
က ပင်တီလေးယူပြီးစောက်ပတ်ကြီးတစ်ခု
လုံးနဲ့စောက်ခေါင်းထဲထိနှိုက်ပြီး ပြောင်စင်
သွားအောင်သုပ်ပစ်လိုက်တယ်လေ..။
ဂျူးဂျူး ညကအိပ်မက်ထဲမှာ အသားမဲမဲ
ကပ္ပလီကြီးက လီးအကြီးကြီးနဲ့သူ့စောက်
ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ မဆန့်မပြဲထိုးထဲ့
ပြီးဆောင့်လိုးနေတာခံလိုက်ရလို့တစ်ချီပြီး
ခါနီး.ကောင်းလွန်းလို့အာခေါင်ခြစ် ညှစ်ပြီး
အော်ရင်းနိုးလာခဲ့တယ်။အောင်မယ်လေး
ရင်ခုံလိုက်တာ..မောလိုက်တာ နော်..ချွေး
စေးတွေကိုရွှဲနစ်နေတာပဲ။စောက်ပတ်ကို
ယောင်ယမ်းပြီးစမ်းကြည့်မိတော့ စောက်
ရည်တွေလဲအိရွှဲနေတာ စောက်မွှေးအဖျား
တွေတောင် စိုစိစိဖြစ်ကုန်ကြပြီ ခ်ခ်။အိပ်
မက်ထဲမှာ အဲ ကပ္ပလီကြီးက လီးရည်ပန်းမထည့်ပေးခဲ့လို့ နိုးလာခါမှအားမလိုအားမရ မွေ့ယာကြီးကိုလက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့
တစ်ဘုန်းဘုန်းထုပစ်လိုက်တယ် မှတ်ရော
ခ်ခ် ခ်ခ် ။ဟူး…အာခေါင်တွေခြောက်လာ
လို့ ရေအေးအေးလေးသောက်ချင်တာနဲ့
အောက်ထပ်ကထမင်းစားခန်းထဲဆင်းလာ
ခါမှ…ရေသောက်ဖို့တောင်မေ့သွားရတယ်
လေ။ထမင်းစားတဲ့ စားပွဲပေါ်မှာပေါင်ကြီး
နှစ်လုံးမိုးပေါ်ထောင် စောက်ပတ်ကြီးကို
ဟောင်းလောင်းဖွင့်ပြီး အောကားတွေထဲကဇာတ်လိုက်မင်းသမီးတွေလို အားရပါးရ
ကြိတ်အော်ပြီးအလိုးခံနေတာဘယ်သူများ
လဲမှတ်တယ်..မေမေဒေါ်နွယ်နွယ်ဖူးဖြစ်
နေတာကိုး။အိုး…လိုးတဲ့သူကလဲ ခဲအိုကြီး
ပါလား…ခ်ခ် ခဲအို ကိုသော်ဇင်က မေမေ့နို့
ကြီးတွေစုံကိုင်ဆုပ်ဆွဲပြီး အားရပါးရကြီး
တစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးနေတာပါလား..။
အိုး..စောက်ပတ်ကြီးက အခေါင်းလိုက် အ
ဟ,လိုက်ကြီးပွင့်အာနေတာ မယုံနိုင်စရာပဲ..လီးတန်ကြီးနဲ့ကွက်တိ ။ခဏနေတော့
ဆောင့်လိုးချက်တွေသွက်လာပြီးမေမေက
အရမ်းအော်နေတော့ပြီးခါနီးပြီဆိုတာသိလို့ အပေါ်ထပ်အပြေးပြန်တက်ခဲ့ရတယ်
ခ်ခ်..ညတိုင်းများလိုးနေကြတာလားမသိ..