ဂျီမောင်-၁
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
ကျနော်ကိုသူငယ်ချင်းတွေကခေါ ်ကြတယ်
ဂျီမောင်တဲ့။မသိတဲ့သူကတော့ရိုးရိုးပဲပေါ့။
အဆိုတော်လိုလိုတိုင်းရင်းသားလိုလို
ဘာလားပေါ့။အမှန်က နာမည်ဖျက်ခံရတာ။
နာမည်အရင်းက မောင်မောင်ပါပဲ။ကျနော်
တက္ကသိုလ်တက်တဲ့အထိရည်းစားမထား
ဘဲနေတော့ဘော်ဒါတွေက ဝိုင်းစတယ်။
မင်း ဆော်လေးဘာလေးထားလေကွာ။
ပျင်းစရာကြီး။ဘာလဲ မင်းခြောက်နေတဲ့
အခြောက်ကြီးလား။ပုန်းနေတာလား။
ဂျီပုန်း ဘာညာနဲ့နောက်ပြောင်ရင်း လူကြား
ထဲခေါ ်မကောင်းလို့ နာမည်ရှေ့ဂျီတပ်ပြီး
ဂျီမောင်လို့ခေါ ်ကြတယ်။အားလုံးကလည်း
တစ်သတ်မှတ်တည်းခေါ ်တယ်ဂျီမောင်တဲ့။
ကျနော်စိတ်မဆိုးပါဘူး ခေါ ်ချင်သလိုခေါ ်
ကြပါစေ အသားပဲ့ပါတာမှမဟုတ်ဘဲ။
တကယ်တော့ ကျနော်ပုန်းလည်းမပုန်း
ပွင့်လည်းမပွင့်ပါဘူးဗျာ။ယောကျင်္ားစစ်စစ်
ရိုးရိုးအေးအေးလေးပဲနေရတာကို
ိုကြိုက်တယ်။ရည်းစားလည်း
မထားချင်သေးဘူး။စိတ်ကြိုက်မတွေ့သေး
တာလည်းပါတယ်။အားနေရင်စာဖတ်နေ
တတ်တယ်။ဖုန်းနဲ့သူများတွေလို
ဂိမ်းမဆော့မကလိတတ်။
တစ်ခါတစ်လေစိတ်လာရင်တော့
လိုင်းပေါ ်တက်ပြီးစာတွေလိုက်ဖတ်
်နေတတ်တယ်။စာဖတ်သမားကိုဗျ။
အောကားတော့တစ်ခါတစ်လေကြည့်ဖြစ်တယ်။လက်တွေ့မရှိသေးပေမယ့်
စာတွေ့တော့ရှိနေပြီ။
အဲ့ လက်တွေ့ကလုံးဝမရှိဘူးဆိုလိမ်ရာကျ
မယ်။ရွာသွားတုန်းကနှစ်ဝမ်းကွဲအမရဲ့
လီးစုပ်ပေးတာခံရဖူးတယ်။အမကလရည်ပါ
ထွက်တဲ့အထိစုပ်တာ။ကွမ်းခြံထဲကွမ်းပင်
တွေပြုစုပေါင်းရှင်းရင်းကျနော့်လီးကိုစုပ်ပေးတာ။သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးလည်းယက်ပေးဖူးတယ်။ခုလည်းသူအိမ်လာလည်တဲ့အခါ
ကျနော်လည်းရွာသွားတဲ့အခါ
လစ်ရင်လစ်သလိုစုပ်ကြမှုတ်ကြတယ်။
အမခင်မြင့်ကကျနော့်ရဲ့လက်ဦးဆရာ။
အခြေအနေမပေးလို့လိုးဖြစ်တဲ့အထိ
တစ်ခါမှမရောက်ဖူးသေးဘူး။ဒီတစ်ခေါက်
တော့ရအောင်လိုးဖို့တွေးထားတယ်။
စောက်ဖုတ်ဆိုတာကြီးကိုမလိုးဖူးပေမယ့်
မြင်ဖူးယက်ဖူးခဲ့ပြီ။အမခင်ခင်မြင့်ကလင်နဲ့
ကွဲနေတာ။ကျနော်က သူ့လက်ပေါ ်တင်
ကြီးလာရတာအရင်ကကျနော်တို့နဲ့နေတာ
လင်ရမှ ရွာပြန်နေပြီးအဖိုးကိုလည်းပြုစုနေရ
တာ။သူက အိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်းပါ။
သူ့လင်ကသူ့ရမယ့်အမွေတွေမက်ပြီးယူခဲ့
တာ။အစကရိုးရိုးနေပေမယ့် နောက်တော့
ဖဲရိုက် အရက်သောက်နဲ့ဇာတိရုပ်ပေါ ်လာ
တော့တယ်။ခုတော့လင်နဲ့ကွဲပြီး အဖိုးအိမ်
မှာနေတယ်။ထားပါတော့လေ။ကျနော်တို့
သူငယ်ချင်းတစ်တွေစကြနောက်ကြနဲ့
နေလာကြတယ်။ကျနော့်သူငယ်ချင်းတွေမှာ
စိုးသာနဲ့ပွင့်ဖြူတစ်တွဲ။ဖြိုးအောင်နဲ့
ဇင်ဝေလင်းကတစ်တွဲ။ဟိုနှစ်ကောင်က
အထက်တန်းကျောင်းမှာကတည်းက
ခင်တာ။ပွင့်ဖြူနဲ့ဇင်ဝေကတက္ကသိုလ်
ရောက်မှခင်တာ။ကျနော်တို့၃ကောင်က
တစ်မေဂျာ။ပွင့်ဖြူတို့ကတစ်မေဂျာ။
အစကတော့ကျနော်တို့အဖွဲ့မှာ
လူများတယ်။ကျောင်းပြောင်းတဲ့သူ
ကျကျန်ခဲ့တဲ့သူနဲ့။ကျောင်းပြီးမယ့်နှစ်
ရောက်တော့ ၅ယောက်ပဲကျန်တော့တယ်။
ကျနော်တို့၅ယောက်ကပြောမနာဆိုမနာ
တွေ။ကျနော်ကကျောင်းနဲ့မနီးမဝေးမှာ
အိမ်ပိုင်လေးရှိတယ်။ကျနော်ကျောင်းစ
တက်တော့အဖိုးဝယ်ပြီးအမွေပေးထားတာ။
ကျနော်တို့မြေး ရယောက်ကို
တစ်ယောက်တစ်အိမ်စီဝယ်ပေးထားတယ်။
အသက်၂ဝပြည့်တာနဲ့အပိုင်ရတာပဲ။
ကိုယ့်ဟာကို နေချင်နေလုပ်ချင်တာလုပ်ပဲ
ုံဲသုံးဖြုန်းလို့ကုန်လည်း ကိုယ်ကံပဲ
ဘာမှလာမတောင်းဖို့မှာပြီးသား။အဖိုးက
သားသမီး မြေးမြစ်တွေကိုချစ်ပေမယ့်
အလိုမလိုက်ဘူးဗျ။စနစ်တကျသုံးစွဲတတ်
အောင်လည်းသင်ပေးတယ်။
သူ့သားသမီး၃ယောက်ကိုလည်းလုပ်ငန်း
တွေကိုအချိုးညီညီခွဲပေးပြီးသား။ကျနော်
တို့မြေးတွေကိုအိမ်နဲ့ခြံဝယ်ပေးတာတော့
အပိုအနေနဲ့လို့ပြောတာပဲ။အမွေတွေခွဲပေး
ပြီးအဖိုးကလှူချင်တာလှူကျန်တာဘဏ်ထဲ
ဲထည့်ပြီး ရိပ်သာသွားလိုက် ရွာမှာပြန်လာ
နေလိုက်နဲ့နေတယ်။ကျနော့်မှာက
အကိုနဲ့အမရှိတယ်။အကိုကစလုံးမှာ။
လူပျို။အမကတော့ကလေးအမေဖြစ်နေပြီ။
အခြားဝမ်းကွဲ၄ယောက်ကတော့ ကျနော်နဲ့
နည်းနည်းကြီး၁ယောက် ကျန်တာ
အငယ်တွေချည်းပဲ။အမေနဲ့အဖေက
အစပိုင်းမှာခုအိမ်မှာသိပ်မနေစေချင်ဘူး။
ဝယ်ကာစကခေါင်တယ်လေ။ခြံကျယ်ကြီး
တွေဖြစ်တဲ့အပြင်လူလည်းပျက်တယ်။
နောက်တော့စည်ကားလာတယ်။
ကျနော့်အိမ်ရှိတဲ့ရပ်ကွက်က
ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်လေးလည်းဖြစ်ပြန်
ကျောင်းသွားကျောင်းပြန်လည်းနီး
့ကျနော်ကလည်းမမွှေဘဲအေးအေး
ကျောင်းစာလုပ် စာရေးစာဖတ်လုပ်တာ
သိတော့မပြောတော့ပါဘူး။
အမေတို့အိမ်နဲ့ကမကိုက်။အမေတို့
အိမ်မှာက ပွဲရုံနဲ့တွဲရက်ဆိုတော့
လူရှုပ်တယ်။နားငြီးတယ်။
စာလည်းအေးဆေးမလုပ်ရဘူး။
ဒီအိမ်ကကျနော်နဲ့ပိုအဆင်ပြေတယ်။
မနှစ်ကတော့ ကျနော့်ခြံကိုလုံအောင်ခတ်
အိမ်ကိုလည်း တိုက်အိမ်လေးပြင်ဆောက်
ပေးတယ်။စိုးသာနဲ့ဖြိုးအောင်လည်း
တစ်ခါတစ်လေ စာကျက်ရင်း
လာနေကြတော့အဖော်ရတယ်။
ပွင့်ဖြူနဲ့ဇင်ဝေတို့လည်း တစ်ခါတစ်လေ
ဟိုနှစ်ကောင်နဲ့လိုက်လာတတ်တယ်။
သူတို့လာရင် ဘာလာလုပ်ကြလဲထင်လဲ။
ကျနော့်ကိုခြံထဲဆင်းခိုင်းပြီး ဒချိကြတာ။
သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ပေးမနေခိုင်းလို့
လည်းမကောင်း သူတို့အတွက်လည်း
လုံခြုံစိတ်ချရတယ်လေ။တည်းခိုခန်းသွား
စရာမလိုတော့ဘူး။အမြဲတော့မလုပ်ကြပါ။
စားစရာတွေလုပ်စားကြစာစုကျက်ကြတာ
လည်းရှိသည်။သူတို့မလာကြတဲ့အခါ
ခြံထဲမှာ ဂျက်ကီရယ် မိုက်ကယ်နဲ့
ကျနော်ပဲရှိတာ တစ်ခါတစ်လေပျင်းဖို့
ကောင်းပေမယ့် အေးချမ်းပြီး
တိတ်ဆိတ်မှုကိုကြိုက်တဲ့ကျနော့်အတွက်
်ဘုံဗိမာန်လေးတစ်ခုပါပဲ။ခြံထဲမှာ
ဟိုအရင်ကတည်းကရှိတဲ့သီးပင်စားပင်
တွေအပြင်ကျနော်ကလည်းစိုက်ပျိုးရေး
ဝါသနာပါတော့လျှောက်စိုက်တယ်။
ခုဆို တစ်ချို့အပင်တွေက အသီးတွေ
သီးနေပြီ။ပန်းအလှပင်လည်းမျိုးစုံရှိတယ်။
တစ်ခြံလုံးဝေဝေဆာဆာနဲ့အေးချမ်းလို့။
ခြံရှေ့ကကြည့်ရင် အုပ်မှိုင်းပြီး နေချင်စရာ။
ကျနော့်စိတ်ကြိုက်ဖန်တီးထားတာ။
ကျနော်တို့က ရုက္ခဗေဒအထူးပြု
မေဂျာယူထားတာဆိုတော့ကွတ်တိပေါ့။
ကျောင်းပရယ်တီကယ်အတွက်လည်း
တကူးတကလေ့ကျင့်စရာမလိုတော့။
သူတို့လာဒချိကြတဲ့အခါ ကျနော်အစပိုင်း
တော့မချောင်းပါဘူး။အပင်လေးတွေသရင်
သ မသရင် အိမ်ရှေ့က သစ်ခွခြံလေးထဲ
ပက်လက်ကုလားထိုင်လေးနဲ့စာဖတ်နေ
တတ်သည်။နောက်တော့သူတို့ဒချိကြတာ
ကြည့်ချင်လာတာနဲ့သွားချောင်းတယ်။
လိုးတာကိုသေချာမှမမြင်ဘူးတာကိုဗျ။
ဟိုကောင်တွေဘယ်လိုဒချိလဲ ဟိုဟာလေး
တွေကရောဘယ်လိုခံလဲသိချင်လာတယ်။
ဟိုလဒနှစ်ကောင်က ကျနော့်ကို သူတို့ဒချိ
ြီပီးရင် အောင်နိုင်သူစစ်သူကြီးတွေလို
ပြုံးပြီး စော်မရှိ မလိုးရတဲ့ကောင်ဆိုတဲ့
အကြည့်နဲ့ထေ့တတ်တယ်။စော်တွေမရှိ
အခါ လီးမပါတဲ့ဂျီမောင် မင်းငါ့စော်ချမလား
ဟိုကောင်စော်ချမလား ကြိုက်တာရွေးဆိုပြီး
ကလိတတ်တယ်။အဲ့ကျရင် ကျနော်လည်း
အေးငါလုပ်မှမင်းတို့မငိုနဲ့ငါ့ကြောင့်မင်းတို့
စော်တွေဗိုက်ကြီးရင် ငါမသိဘူးနော်
အဲ့ကျမှမင်းတို့ငါ့ကလေးထိန်းရမယ်ဆိုပြီး
သာသာနဲ့နာနာပြန်နှပ်တတ်တယ်။
အဲ့လိုပြောရင် တစ်ဟားဟားရီပြီးမင်းလုပ်ရဲ
ရင်လုပ်စမ်းပါဂျီမောင်ရာ လီးလည်းမပါဘဲနဲ့
စော်ချအုန်းမယ်တဲ့။မင်းလင်ယူမှာမှတ်လား
ငါ ငါ့စော်ကိုမယူဘဲ မင်းကိုယူရမလားဆိုပြီး
အပြန်အလှန်ဖဲ့တတ်ကြတယ်။သူတို့ကို
ချောင်းတဲ့အခါကျနော့်အိမ်ဆိုတော့
ဘယ်နားဘာရှိလဲသိတာပေါ့။
အိမ်နောက်ကပတ်ဝင်ပြီးချောင်းတယ်။
အိမ်ကိုတိုက်လေးဆောက်ထားပေမယ့်
အိပ်ခန်းကငါးထပ်သားကာထားတာ။
အိမ်ထဲဝင်တာနဲ့တစ်ဖန်းဖန်း
တစ်ဖွတ်ဖွတ်အသံမာန်တင်းသံအော်ညည်း
သံကဆူညံနေတာပဲ။အိပ်ခန်းထဲမှာက
စိုးသာနဲ့ပွင့်ဖြူ။စာကျက်ဖို့စားကြ
သောက်ကြဖို့ဆိုလေးယောက်စလုံးလာကြ
ပေမယ့် ဒချိဖို့ဆို၂ယောက်ပဲလာကြတာ
များတယ်။ခုလည်း ဖြိုးအောင်နဲ့ဇင်ဝေက
ဝယ်စရာရှိလို့ဆိုပြီး ကျောင်းမှာကတည်းက
အရင်ပြန်သွားတာ။ဟို၂ကောင်ကကျနော်
နဲ့ခြံထဲလိုက်လာပြီးဒချိနေကြတာ။အခန်း
နားကပ်ပြီး သံပေါက်ကိုရှာပြီးကြည့်လိုက်
တယ်။စိုးသာကပွင့်ဖြူကို ကုတင်ပေါ ်မှာ
ဖင်ထောင်ပြီးဖြုတ်နေတာ။စိုးသာကငမဲတူး။
ပွင့်ဖြူကနာမည်အတိုင်းဖြူဖွေးလို့။
ကျနော်ချောင်းနေတဲ့ဘက်ကိုကုန်းထားလို့
ပွင့်ဖြူအဖုတ်ထဲစိုးသာလီးဝင်ထွက်နေတာ
သေချာမြင်နေရတယ်။
“အ သေပြီးးးစစ်စ်စ်စ်စ်စ် လိုးလိုး အားးးရှီး
ဆောင့်ဆောင့် ကို လိုး အားး အမေလေးး”
မသာမလေးက ဟိုကောင်အမဲဖြတ်သလို
အပေါ ်ကဖိလိုးနေတာကိုထပ်ဆောင့်ခိုင်း
နေသေးတယ်။အရင်ကမချောင်းမိတာနာ
တယ်ကွာ။ပွင့်ဖြူအဖုတ်လေးထဲလီးမဲကြီး
နင့်ကနဲ နင့်ကနဲဝင်သွားသည်။လိုးလွန်းလို့
ကြွက်နားရွက်လေးတွေလည်းမဲနေပြီ။
”ရော့ရော့ ကဲဟာ ငါ့လီးကြိုက်လား
ကောင်မ ရော ့ယူ ယူ စောက်ပတ်ပြဲအောင်
လိုးပေးမယ် ငါတင်မကဘူး ငဖြိုးနဲ့ဂျီမောင်
ကိုပါလိုးခိုင်းမယ် ခံမလား ဟမ်
ရော့ ဒါကငဖြိုး ဒါက ဂျီမောင် လိုးနေတာ ”
“ဖန်းဖန်းဖန်းဖန်း ဖွတ် ဖလွတ်ဖလွတ်ဗြွတ်
ဗြုတ်ဗြုတ်ဗြုတ် ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်”
“လိုးကြ ခံမယ် ဖြူ့ကိုဝိုင်းလိုးကြ အားးး
ရှီးးး ကို လိုး ဆောင့်ဆောင့်ဖြူ ပြီးပြီ”
ပွင့်ဖြူခါးလေးကိုင်ကာတစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်
ပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
”ကိုလည်း ပြီးပြီကွာ ဖြူထကွာဇိမ်ခံမနေနဲ့
လရည်သောက်အုန်း”
မိဖြူကုန်းထပြီးစိုးသာလီးကိုစုပ်ဂွင်းထုသည်
လရည်ပါးစပ်ထဲအပန်းခံကာလရည်တွေ
မျိုချနေသည်။ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား
ဖက်ကာအိပ်ယာပေါ ်လှဲပြီးအိပ်နေတော့
သည်။ကျနော် တော်တော်လေး
အံ့ဩသွားသည်။ပွင့်ဖြူကအပြင်မှာ
တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေး။ခုတော့ပါးစပ်က
မျိုးစုံပြောပြီးစိုးသာရဲ့နွားသိုးကြိုးပျက်
အမဲဖျက်သလိုလိုးတာကိုအလိုးခံတဲ့အပြင်
သူ့အရည်တွေရွှဲနေတဲ့စိုးသာလီးကိုစုပ်ကာ
လရည်ပါသောက်နေသည်။တော်တော်ထန်
တဲ့ကောင်မလေး။အော် မိန်းမအပြင်ပန်းက
ရှက်သလိုနဲ့အဖုတ်ထဲလီးဝင်တာနဲ့အရှက်
ကင်းမဲ့တဲ့အမျိုးပါတကားလို့မှတ်ချက်ချမိ
သည်။ခုတော့ဖက်အိပ်နေကြတာ ခုနက
သူတို့မဟုတ်သလိုပဲ။စိုးသာကိုယ်လုံးမဲမဲ
ထွားထွားထဲပွင့်ဖြူကိုယ်လေးမြုပ်နေသည်။
ကျနော်ချောင်းနေတဲ့ဘက်ဖင်ပေးအိပ်နေ
ကြတာဆိုတော့ပွင့်ဖြူအိုးလေးကကားလို့
ကျနော်တောင် တက်လိုးချင်စိတ်ပေါက်
သွားတယ်။စိုးသာကပွင့်ဖြူဖင်လေးကိုညှစ်
ပြီးလက်ခလယ်ကဖင်ပေါက်လေးကိုနိုက်
နေတယ်။သူတို့တွဲသွားရင် ပွင့်ဖြူအရပ်က
စိုးသာချိုင်းနေရာလောက်ပဲရှိသည်။
ကျီးကန်းနဲ့ဘဲဥအတွဲပေါ့ဗျာ။ကျနော်တို့
သူတို့ကိုခေါ ်တဲ့နာမည်ရှိတယ်။
ငမဲနဲ့အဖြူမ။ဖြူတဲ့ကောင်မလေးတွေ
ဘာလို့ငမဲနဲ့ရကြတယ်ဆိုတာခုတော့နားလည်ပြီ။ငမဲကအလိုးကြမ်းတာကိုး။
လီးကလည်းအတုတ်ကြီး။အာ့ကြောင့်ဆော်စွဲနေတာ။သူကပြောင်းဆွဲထားတာ။ကျနော့်နဲ့ငဖြိုးကိုပြောဖူးတယ်။ငဖြိုးဟာတော့မသိသေး။ကျနော်ကတော့အော်တိုကြီးတာ။
မျိုးနဲ့ရိုးနဲ့ကိုကြီးတာ။
ငယ်သူငယ်ချင်းတွေကခေါ ်ကြတယ်
တုတ်ကြီးတဲ့။သူတို့ကိစ္စပြီးပြီ ထင်ပြီး
ကျနော်လည်းဂွင်းထုဖို့အပြင်ထွက်ဖို့
အလှည့် ကြားလိုက်ရတဲ့အသံက ကျနော့်
ကိုပြန်ချောင်းကြည့်စေသည်။
“ဖြူစောက်ဖုတ်လေးကလိုးမဝဘူးကွာ ဖြူ
ကိုတို့ ဟိုကောင်ဂျီမောင့်ကို တကယ်
ခြောက်မခြောက်စမ်းကြည့်ရအောင်”
“ကိုကဘယ်လိုစမ်းမို့လဲ”
“ဖြူလည်းအပြောင်းအလဲဖြစ်အောင်ပါ
ဂျီမောင့်ကိုအထာပေးကြည့်
တကယ်ခြောက်မခြောက်သိချင်လို့”
“အာ ကိုကလည်း သူကသူ့ဟာသူနေတတ်
တာပါ မခြောက်လောက်ပါဘူး တော်ကြာ
သွားစမ်းသပ်လို့ဖြူ့ကိုတက်လုပ်သွားရင်
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“လုပ်တော့လည်း ခံလိုက်ပေါ့ဖြူရဲ့
ဖြူလည်း အပြောင်းအလဲဖြစ်တာပေါ့ကွ”
“ဟင့် ကိုနော် ကို့အကြောင်းမသိရင်ခက်
မယ် ကို ဇင်ဝေ့ကိုလုပ်ချင်နေတာမှတ်လား
ဖြူက ဖင်သေးတော့ ကြီးတဲ့ဇင်ဝေ့ကို
သရည်ကျနေတာမှတ်လား ဟွန်းးး
ဖြူစောက်ဖုတ်ကိုလိုးလို့ဝလို့ဇင်ဝေကို
လိုးချင်နေတာမှတ်လား”
“ဟဲဟဲ ဖြူ့အဖုတ်လေးကိုလိုးလို့မဝပါဘူး
ဖင်ကြီးတာတော့လိုးကြည်ချင်တယ် ကိုတို့
သူငယ်ချင်းတွေပိုပြီးသွေးစည်းအောင်ပေါ့”
”အာ့ဆို ကိုက လူလဲပြီးလိုးချင်တယ်ပေါ့
ကောင်းပါဘူးကိုရယ် တော်ကြာမှ ကလေး
မွေးရင် ကလေးက ဘယ်သူနဲ့တူလို့တူမှန်း
မသိဖြစ်နေမှခက်ကုန်မယ်”
“ခက်ပါဘူးဖြူရဲ့ သူ့မယားကိုယ့်မိန်းမ
ကိုယ့်လင်သူ့ယောကျင်္ားလုပ်လိုက်ပေါ့”
”ပေါက်ကရသိပ်ပြောတာ ကိုကလေ ဟွန်းး
အာ ဖင်ကိုဘာလို့နှိုက်နေလဲကွာ အီးပေါက်
်ပလိုက်လို့အီးစော်နံသွားမယ်နော်
ကို ဘာလဲ ဖင်ပေါက်ကိုချချင်နေတာလား
မရဘူးနော် ဟိုတစ်ခါကတည်းကပြောပြီးပြီ”
”ဖြူကလည်းကွာတစ်ခါလောက်ချချင်လို့ပါ
နော်နော် နော်လို့”
“မရပါဘူး အစရှိအနောင်နောင် တစ်ခါကျွေး
ရင်နောက်ဆို အမြဲချတော့မှာသိပြီးသား
ကို့ဟာကြီးကအတုတ်ကြီးရယ်
အဖုတ်ကိုစလုပ်တုန်းကတောင် ကွဲပြဲပြီး
ဖြူကံကောင်းလို့ဆေးခန်းမရောက်တာလေ
ဖင်ပေါက်ဆို ကို့ဟာကြီးနဲ့ကွဲပြဲကုန်မှာ”
”ဒစ်ပဲသွင်းမယ်လေကွာ နော်”
“noပါဒစ်လည်းမရဘူး
တစ်ဝက်လည်းမရဘူး ခေါင်းဝင်ရင်ကိုယ်ဆန့်တယ်ပြောအုန်းမှာ
ခံရတဲ့သူကသေမလိုခံရမှာ
ခုစောက်ဖုတ်တောင်ကို လိုးလွန်းလို့
တော်တော်ပြဲနေပြီအဖုတ်ကိုလိုးနေရတာပဲ
ကိုရယ်ဖင်လေးတော့ချမ်းသာပေးပါ
ယူပြီးမှကြိုက်သလိုလုပ် ဒါပဲ”
”ဒါဆို ဂျီမောင်ကိုစမ်းဖို့ကရော”
“ဒါတော့ကို့သဘောလေ သူတက်လုပ်ရင်
တော့ဖြူကပေါင်ကားပေးလိုက်မှာပဲ ဒါနဲ့
ဇင်ဝေ့ကိုရော ကိုလုပ်မှာလား ကိုဖြိုးကရော
လက်ခံပါ့မလား ပြသနာတက်မှဖြင့်ကိုရယ်”
“ငဖြိုးကိုစည်းရုံးပြီးပြီ သူလည်းဇင်ဝေကို
စည်းရုံးနေတယ် ဖြူပြောတာတောင်
နောက်ကျနေသေးတယ် ဟဲဟဲ”
”ဟွန့် ဒါမျိုးဆို ပုလင်းတူဘူးစို့တွေ
နှာဘူး တဏှာရူးတွေ မနက်ကျမှ
ဇင်ဝေ့ကိုမေးအုန်းမယ် သူကအရှက်ကြီး
တယ်နော်ဖြစ်ပါ့မလား ”
ဆက်ရန်
ဂျီမောင် -၂
ဘူးခါးသီးရေးသည်။
”ဖြစ်ပါတယ်ဖြူရယ် ကိုကသူငယ်ချင်းတွေနဲ့
ဂရုဆပ်စ်ပွဲလေးလုပ်ချင်တာ အပြာကားထဲ
ကလိုလေ သူ့စော်ငါချ ငါ့စော်သူချပဲ
ဂျီမောင်ပါ ပါလာရင်ပိုစိုပြေမှာပေါ့”
”ဖြူကတော့ ကို့သဘောပါ အားလုံးစိတ်ပါ
မှလုပ်စေချင်တယ် ဒါပေမယ့် ကိုတို့
၃ယောက်ကိုပဲဖြူခံမှာနော် အခြားလူပါရင်
noပဲ ဒါတောင်ကိုတို့က
အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းမို့လို့ ကို့ကိုလည်း
ချစ်လို့အလိုလိုက်မှာ ”
“ကိုယုံပါတယ် ဖြူ ချစ်တာကိုလည်း
ကိုသိတယ် ကိုလည်းဖြူ့ကိုချစ်တယ်”
“သွားပါ ဒါနဲ့ပဲလာချည်နေတယ် ဟွန့်
ဖြူ့ကိုချစ်တယ်တဲ့ ဖြူ့ကို သူများတွေနဲ့
လိုးတာထိုင်ကြည့်နေချင်နေပြီးတော့များ
အာ့ချစ်တာလား သူကျတော့သူများ
စောက်ဖုတ်လိုက်လိုးချင်လို့ တရားဝင်ပါမစ်
တောင်းနေတာမသိဘူးထင်နေလား”
”အာအဲ့လိုဟုတ်ဘူးလေကွာ
ဖြူမသိအောင် ဖောက်ပြန်မယ့်အစား
ဒီလိုလုပ်တာပိုကောင်းတယ်လေ နောက်ပြီး
ချစ်တာနဲ့လိုးတာခွဲထားတယ် တူဘူးလေ
အချစ်ကအချစ်တစ်ပိုင်း
လိင်ဆက်ဆံတာကဆက်ဆံတာတစ်ပိုင်း”
”သိဘူး ဒီနေ့ကစပြီး တစ်ပတ်တိတိ
ဖြူ့ကိုမလိုးရဘူး ဒဏ်ပေးတယ်ဒါပဲ”
“ငင့် အဲ့ အဲ့လိုလုပ်ရဘူးလေကွာဖြူကရော
သူနဲ့ဝေးပြီးနေနိုင်လို့လား ညီလေး
ညီမလေးတွေကိုငိုအောင်လုပ်ရဘူးလေ”
“ငိုပလေ့စေ ငိုရင်ပိတ်ရိုက်ပစ်မယ်”
“ဒီမှာကြည့်အုန်းလေ မိုးပေါ ်ထောင်နေပြီ
ကိုမဝသေးဘူးလေ လိုးအုန်းမယ်
”ဟယ် ဟုတ်ပါ့ခစ်ခစ် လွန်လွန်းတယ်
လိမ်ချိုးပစ်လိုက်ရ ခိခိခ်ခ်ခ်ခ်”
“ထအုန်း ဖြူရာ စုပ်ပေးအုန်း”
“ကိုလည်းယက်ပေး နေအုန်း ဖြူအပေါ ်က
နေမယ် လီးသရမ်းချင်တဲ့ကို့ကို
ဒဏ်ပေးတဲ့အနေနဲ့မျက်နှာကိုဂျီးပြောင်
အောင် စပ်ပတ်နဲ့ပွတ်မယ် ဟိဟိ ခ်ခ်ခ်”
“ပွတ်ပွတ် ဒီအပြစ်ဒဏ်အကြိုက်ဆုံးပဲ
ကြိုက်သလောက်ပွတ် ဟီးးးး”
သူတို့ပြောနေကြတာတွေကကျနော့်စိတ်
ကိုအကြီးအကျယ်ပြောင်းလဲစေပြီးအတွေး
တွေဝင်စေတယ်။ကျနော်ခြောက်မခြောက်
စမ်းသပ်ချင်တယ်ဆိုပါလား။ငမဲရေ မင်းက
ငါ့ကိုခြောက်နေတယ်ထင်နေတာလား။
ငါ မခြောက်ကြောင်းပြရသေးတာပေါ့ကွာ။
ငါ့ဟာကမင်းလိုပြောင်းဆွဲလို့ကြီးတာ
မဟုတ်ဘူးကွ အော်တိုကြီးတာဟ။
ဖြူမကလည်းသူ့ကြည့်တော့တည်တည်
ငြိမ်ငြိမ်လေး ဒီလိုညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတွေ
ပြောထွက်မယ်တောင်မထင် အင်းပေါ့လေ
မိန်းမတွေလီးနဲ့တွေ့တဲ့အခါစိတ်ပြောင်း
တာလည်းဖြစ်နိုင်တာလဲ။
ငမဲကဇင်ဝေ့ကိုဖြုတ်ချင်နေတာ။
ဇင်ဝေကလည်းအကိတ်ကိုဗျ သူသရည်ကျ
တာမဆန်းပါဘူး။ကျနော်ကံကောင်းရင်
ဖြူမရော ဇင်ဝေ့ကိုပါဖြုတ်ဖို့အခွင့်အရေးရ
မှာဆိုတော့ ဂရုဆပ်စ်လုပ်ဖို့စဉ်းစားနေတဲ့
ငမဲကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမလို။ခက်တာက
ကျနော့်မှာလက်တွေ့အတွေ့အကြုံမရှိ
သေးတာပဲ။
”ဝုတ်ဝုတ် ဝုတ်ဝုတ် ဝုတ်ဝုတ်”
ခြံရှေ့မှာခွေးဟောင်သံကြားလို့အိမ်ထဲက
ထွက်ပြီးသစ်ခွခြံနားကနေလှမ်းကြည့်တော့
ရွာကအမခင်မြင့်။ခြံတံခါးသော့ကအိမ်
ထဲမှာမို့အိမ်ရှေ့ကနေဝင်လိုက်သည်။
”အထဲက၂ကောင် မပြီးသေးဘူးလား”
”ဘာလဲကွာ ဂျီမောင် လာရှုပ်ပြီ ယဥပဲ”
“လိလား မိုက်ကယ်တို့ဟောင်နေတာ
မကြားဘူးလားနှပ်မနေနဲ့မြန်မြန်ရှင်းလင်း
ကြခြံပြင်မှာဧည့်သည်ရောက်နေတယ်
ငါ့ရွာကအမဟ”
”ဟေ အေးအေး အာ့ဆို ငါတို့ထပြီ”
အထဲကနှစ်ကောင်ကိုကလိပြီး သော့ယူ
ကာခြံဝကိုလာခဲ့သည်။ခြံတံခါးသော့ဖွင့်ပြီး
ုခြင်းတောင်းကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။
“မမခင် ဘယ်ကနေဘယ်လိုရောက်လာလဲ”
“သားမောင်ဆီပဲလာတာ သားတို့အိမ်ကို
ရောက်ပြီးပြီ ဟိုတစ်နေ့ကတည်းကရောက်
နေတာ ဒေါ ်လေးကသားမောင်ဆီသွားအုန်း
ဆိုလို့လာတာ မမခင်ဒီမှာ တပတ်လောက်
နေမလို့ သားကိုလည်းဟင်းချက်ကျွေးရင်း
ဟိုသေနာကျရန်ကလည်း ဝေးအောင်
ရှောင်နေတာ”
“ဖိုးဖိုးရော နေကောင်းလားမမခင်”
“ကောင်းပါ့ ခုရိပ်သာပြန်သွားတုန်း
ဟိုသေနာအိမ်ကိုရောက်ရောက်လာလို့
မမခင်ဒီကိုထွက်လာတာ သားအခု
စာကျက်နေတာလား”
”သစ်ခွခြံထဲစာဖတ်ရင်းအိပ်ပျော်နေတာ
ငမဲတို့အတွဲကတော့အထဲမှာ ဒချိ ဒချိ”
“ဘာတုန်း ဒချိ ဒချိက”
”မမခင်ကလည်း ဟိုဟာဗျာ လုပ်နေကြတာ
သားကသစ်ခွခြံလေးထဲဆင်းပြီးကင်းစောင့်
ရတာပေါ့”
“အော် အဲ့လိုလား ကောင်ဆိုးလေးတွေပဲ
ဒါနဲ့ငါ့မောင်လေးကမချောင်းဘူးလား”
“ဟီး ခုနကအပေါ့သွားရင်း
ချောင်းကြည့်သေးတယ် သူတို့အိပ်နေကြ
တယ် အဲ့ချိန် မမခင်ရောက်လာတာ”
”ငါ့မောင်လက်သမားဖြစ်နေတုန်းလား
စော်မထားသေးဘူးလား ”
”မထားသေးပါဘူးမမခင်ရာ
စာတွေနဲ့ရှုပ်နေတာ တစ်ခါတစ်လေ
စိတ်လာရင်တော့လက်သမားလုပ်ရတာပဲ”
”မပူပါနဲ့ မမခင်ရောက်ပြီပဲ ဒီတစ်ခါတော့
သားမောင်ကိုမမ ရှင်ပြုပေးမယ် ”
”ကျနော်လည်းမမခင်ကိုသတိရနေတာ
ခုတော့အတော်ပဲ မမခင်ကိုပြောစရာတွေ
အများကြီးရှိသေးတယ်အေးဆေးပြောမယ်”
ကျနော်တို့စကားတစ်ပြောပြောနဲ့လာရင်း
အိမ်ရှေ့ရောက်လာသည်။
”ဟယ် သစ်ခွတွေလှလိုက်တာ သားမောင်
ကလက်ဆိတ်ရှိသားပဲ မမပြန်ရင်ယူသွားပြီး
ကြွားရအုန်းမယ်”
“ယူသွားလေမမခင် လာမမခင် အိမ်ထဲမှာ
နားမလား ခြံထဲပဲနေမလား”
“ခြံထဲပဲနေမယ် သစ်ခွတွေကြည့်အုန်းမယ်”
ကျနော်ခြင်းတောင်းနဲ့အထုပ်ယူကာအိမ်ထဲ
ဝင်တော့ ငမဲစိုးသာနဲ့တိုးသည်။လက်ထဲမှ
အထုပ်လာယူသည်။မျက်ခွက်ဖြီးလို့။
”အဲ့အထုပ် မီးဖိုခန်းထဲပို့ထားလိုက်ငမဲ
ဒါနဲ့ဖြူမရော ”
“အခန်းထဲမှာအဝတ်တွေဝတ်နေတယ်”
“အေး ငါအခြေအနေထိန်းထားတယ်
ပြီးရင် သူနားချင်နားမှာ အိပ်ယာကိုသေချာ
ပြင်ထားခဲ့အုန်း”
“အေးပါကွာ”
အအေးဖျော်ပြီးသစ်ခွပန်းတွေလိုက်ကြည့်
နေတဲ့မမခင်ကိုတိုက်လိုက်သည်။ခဏကြာ
တော့ ငမဲနဲ့ဖြူမထွက်လာပြီးပြန်မယ်ဆိုလို့
ိုဆိုင်ကယ်နဲ့ကားဂိတ်လိုက်ပို့သည်။
”မကြီးခင် ကျနော်တို့ပြန်တော့မယ်
သားမောင် ငါတို့ကိုလိုက်ပို့အုန်းကွာ”
“အေးအေး မမခင် အေးဆေးနေအုန်းနော်
သားပို့ပြီးပြန်လာမယ် ဘာဝယ်ခဲ့ရမလဲ”
“မဝယ်နဲ့ ဟင်းရံတွေပါတယ် ခြံထဲက
အသီးအရွက်လေးခူးပြီးတစ်ခုခုချက်တာပေါ့
စိုးသာနဲ့ညီမလေး ထမင်းစားပြီးမှပြန်လေ”
“နေပါစေမမ သမီးတို့နောက်ကျနေမှာစိုးလို့”
“အေးကွယ် အာ့ဆိုလည်း နောက်နေ့
အားလုံးတူတူဆုံတဲ့နေ့တစ်ခုခုလုပ်ကျွေး
မယ်”
“ဟုတ်မမ သွားပြီနော်မမ”
ကျနော်ငမဲနဲ့ဖြူမကိုလမ်းထိပ်လိုက်ပို့သည်
”နောက်နေ့မင်းတို့လာခဲ့အုန်း
တစ်ခုခုလုပ်စားရအောင်စာလည်းလုပ်မယ်”
“အေးပါဂျီမောင်ရယ် တနင်္လာနေ့ကျရင်
လာမယ် ငဖြိုးတို့လည်းခေါ ်လိုက်မယ်”
“အေး”
ကျနော်လည်း ငမဲတို့ကိုပို့ပြီးအိမ်ပြန်ခဲ့
သည်။ကျနော်ရောက်တော့ မမခင်သစ်ခွခြံ
မှာမရှိ။အိမ်ထဲမှာနားနေပြီထင်တယ်။
ကျနော်အိမ်ထဲဝင်ပြီးအိပ်ခန်းထဲကြည့်တော့
မရှိ။ရေချိုးခန်းကရေသံကြားသည်။
ရေချိုးနေသလားမရှိ။မမခင်
ဘယ်လိုရေချိုးလဲကြည့်ချင်လာသည်။
ရွာမှာနဲ့အိမ်မှာအဖုတ်ကြီးကိုမှုတ်ဖူးလို့
သေချာမြင်ဖူးပေမယ့် ကိုယ်လုံးတီး
ရေချိုးတာတော့မမြင်ဖူးသေး။
နောက်ဖေးကိုလျှောက်သွားပြီး
ကြည့်လိုက်တော့ရေချိုးခန်းတံခါးကစေ့ရုံ
သာစေ့ထားသည်။အထဲကိုကြည့်တော့
ကိုယ်လုံးတီးဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့မမခင် ရေချိုး
နေသည်။ခုနကငမဲတို့ကိုချောင်းရင်း
တောင်နေတဲ့လီး ပြန်ကျသွားရာကနေ
ိုဒိုင်းကနဲ့ထောင်ထလာသည်။
“မမခင် ရေချိုးနေတာလား
သားပြန်ရောက်ပြီ”
“အေး သား အိုက်တာနဲ့ရေချိုးလိုက်တာ
သားရောရေမချိုးရသေးဘူးမှတ်လား
ဝင်ခဲ့လေ တံခါးကစေ့ရုံပဲစေ့ထားတာ”
“ဟုတ်လာပြီ မမခင်”
ကျနော်လည်းအကျီ င်္ချွတ် ပုဆိုးမချွတ်ဘဲ
ရေချိုးခန်းတံခါးအသာဟကာဝင်လိုက်
သည်။
“အမယ် လုံချည်ချွတ်လေရှက်နေတာလား”
“ရှက်ပါဘူးဗျ ရေချိုးပြီးရင်ဝတ်ဖို့”
မမခင်ရဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကိုယ်လုံးကြီးကို
အနီးကပ်မြင်ရတော့လီးပိုတောင်လာသည်။
”မမက သူ့ကိုလည်းလွမ်းနေတာ အယ်
မတရားတောင်နေပါ့လား ခစ်ခစ်”
“မမခင်ဟာမြင်တော့ထလာတာပေါ့ဗျ ဟီး”
ကျနော်လုံချည်ချွတ်ပြီးတန်းပေါ ်တင်တော့
မမခင်က လီးကိုကိုင်ကာကျနော့်ရှေ့မှာ
ဒူးထောက်လိုက်သည်။လင်နဲ့ကွဲနေလို့
လီးငတ်နေသလားမသိ။ကျနော့်လီးကို
အတင်းဆွဲစုပ်တော့သည်။
”အ အ မမခင် အ ရှီးးကောင်းတာ”
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဗြွတ်”
” မမခင်ကိုပြောစရာရှိတယ် အားးရှီးး”
“ပြွတ် ဝူးး အွတ် ပြောလေသားမောင်”
လီးကိုပါးစပ်ထဲမှမထုတ်ဘဲပလုံးပထွေးနဲ့
ပြောနေသည်။
”ငမဲကလေ ကျနော့်ကို ခြောက်မခြောက်
စမ်းချင်နေတယ် သူ့ဆော်နဲ့လွှတ်ပေး
မယ်ပြောနေသံကြားတယ်”
“အင်း”
“သူ့ဆော်နဲ့ပြောနေတာချောင်းနားထောင်
ရင်းသိရတယ် အာ့လေ သား သား”
“အွတ်အု အဟွတ် အဟွတ် ပလွတ်”
“သားဘာဖြစ်လဲ ပြောလေ”
“သားကအတွေ့အကြုံမရှိဘူးလေ အာ့”
“မပူပါနဲ့ကွယ် မမခင်တစ်ယောက်လုံးရှိ
တာပဲ ညကျရင် သားနဲ့မမလက်တွေ့
သင်တန်းဆင်းကြတာပေါ့ မမခင်လည်း
အလိုးခံချင်နေတာခုတော့ ဒါကြီးကို
့စုပ်ချင်တယ်ကွယ် ရေမိုးချိုးထမင်းစားပြီး
အေးဆေးပေါ့ တစ်ပတ်လုံးသင်တန်းဆင်း”
“ဟုတ်မမခင် အာ့ကြောင့်မမခင်ကိုချစ်တာ”
“အာ့ဆို ပြီးရင်အဖုတ်ယက်ပေး”
“ယက်ပေးမှာစိတ်ချ”
မမခင်ကကျနော်လီးကိုအငမ်းမရစုပ်ကာ
လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုမြိုနေတော့
ကျနော်လည်းသိပ်ကြာကြာမတင်းနိုင်ဘဲ
လရည်ပန်းထုတ်မိလိုက်သည်။
”အ အ မမခင် အား သားပြီးပြီ ပြီးပြီ
ကောင်းလိုက်တာဗျာ အိုးးး ရှီးးးးး”
ကျနော့်လီးအရင်းထိငုံစုပ်ထားတော့လရည်
တွေအကုန်လည်ချောင်းထဲဝင်ကုန်သည်။
လရည်ကုန်လို့ဆွဲထုတ်တော့လီးမှာ
တံတွေးတွေရွှဲလို့။ဒီလိုတစ်ခါမှမစုပ်ပေးဖူး။
စုပ်ပေးလာတဲ့အကြိမ်တွေထဲဒီတစ်ခါ
အကောင်းဆုံးပဲ။လီးကိုလျှာနဲ့လိုက်ယက်
ပေးပြီးမှလွှတ်ကာ မတ်တပ်ရပ်သည်။
”အရမ်းကောင်းတာပဲမမခင်ရယ် ဒီတစ်ခါ
အကောင်းဆုံးပဲ ”
“အင်းကောင်းရမယ်လေ ဟိုမသာကိုအဲ့လို
စုပ်ပေးနေကျ သူ့ဟာကသေးသေးပါ
သားမောင်ရယ်သားမောင်ဟာတစ်ဝက်
လောက်ရှိတာသူ့ကအပေါက်စုံလည်း
ချသေးတာလီးကသေးသေးနဲ့အလိုးတော့
သန်တယ်လက်ကြောမတင်း လီးကြောပဲ
တင်းတဲ့အကောင်”
“အာ့ဆို သူနဲ့ကွဲနေတော့ မမ လိုအပ်နေမှာ
ပေါ့နော်”
“အင်း လိုအပ်ပေမယ့် သူကကျန်တဲ့နေရာ
တော့သုံးမရဘူးလေ နှိပ်စက်တာတွေမခံနိုင်
တော့ဘူးအာ့ကြောင့်ကွာဖို့စဉ်းစားတာ”
“အာ့ဆိုမမခင်ဖင်လည်းခံဖူးတာပေါ့”
“ခံရတာပေါ့ကွယ် ဘာလဲ သားကရော
ဖင်ချချင်လို့လား ချချင်ချ မမအပေါက်တွေ
ကသားမောင်အတွက်ပဲ ကြိုက်တာလုပ်”
“ငမဲ သူ့စော်ဆီမှာတောင်းနေသံကြားလို့
ကောင်းလားဟင် ဖင်ချရတာ”
”ခံရတဲ့သူတော့နာတာပေါ့ ဒါပေမယ့်
နာကောင်းလေး ကဲ အဖုတ်ယက်ပေး”
“ဟုတ်မမခင်”
ကျနော်ဒူးထောက်တော့ အဖုတ်ဖောင်းကြီး
ကမျက်နှာကိုတန်းကနဲလာကပ်သည်။
ကျနော်လည်းလျှာထုတ်ပြီးအစွမ်းရှိမျှယက်
တော့သည်။အစိကိုစုပ်ကာအပေါက်ထဲ
လက်နဲ့ကလိသည်။မမခင်အဖုတ်က
သူ့လင်လီးသေးသေးနဲ့သာလိုးထားလို့
အဖုတ်ကြီးကသိပ်ပုံမပျက်သေး။အဖုတ်က
ဖောင်းတင်းပြီးအစိလေးမြုပ်နေတုန်း။
ဖင်ဝမဲမဲလေးပါယက်တော့မမခင်က
နံရံကိုရင်ခြင်းအပ်ကာဖင်ဖြဲပေးသည်။
ဖင်ယက်ခံရတာကြိုက်တယ်လားမသိ။
“သား ဖင်ကိုပဲယက်စမ်းကွယ် အစိကိုကလိ
အဖုတ်ထဲနှိုက်”
ကျနော်သည်းမမခင်ပြောသလိုယက်ပေး
နှိုက်ပေးသည်။အရင်ကခိုးလုပ်ရလို့
မြန်မြန်လုပ်ရပေမယ့် ခုတော့စိမ်ပြေနပြေ
ကိုကလိတော့သည်။မမလည်းမကြာပါဘူး
ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပေးပြီးအရည်တွေ
ပန်းထုတ်သည်။
”သားမောင် ထတော့ ရေချိုးကြစို့
ညကျမှဆက်လုပ်စို့အအေးပတ်မယ်
ဟင်းလည်းချက်ရအုန်းမယ်”
“ဟုတ်ကဲ့မမခင်”
ကျနော်တို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
ပွတ်သပ်ကာရေဆက်ချိုးပြီးရပ်လိုက်သည်။
ရေချိုးပြီးတော့ မမခင်နဲ့ ထမင်းဟင်း
တူတူချက်ကြသည်။ထမင်းစားတော့
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ခွံ့ကျွေးကြနဲ့
ကြည်နူးစရာ။မသိရင် ကြင်စဦးမောင်နှံတွေ
လိုပဲ။ထမင်းစားပြီးစာလုပ်သည်။မမခင်က
အိမ်ရှေ့မှာTVကြည့်နေသည်။ခဏနေ
တော့နွားနို့ပူပူလေးတစ်ခွက်လာပို့သည်။
ကျနော့်အကြိုက် ကြက်ဥလေးတစ်လုံးပါ
ဖောက်ထည့်လာသေးသည်။
”သားမောင် သောက်အုံးနွားနို့ပူပူလေး
ကြက်ဥပါဖောက်ထည့်ထားတယ်”
”ကောင်းတာပေါ့ နွားနို့ငတ်နေတာကြာပြီ
အာ့မှပြီးရင် ဟဲဟဲ အားရှိပါးရှိ”
“ဟွန်းနော်ကောင်စုတ်လေး မမခင်က
သားမောင် မလုပ်မကိုင်ဖူးတာကို
သနားလို့ပါနော် မကျွေးဘဲနေလိုက်မယ်”
“ဟီးလုပ်ပါနဲ့မမခင်ကလည်း”
ဆက်ရန်
