ချစ်ပုံပြင် (အပိုင်း ၂)

(11)
ဒီတစ်ခေါက်တော့ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ.
အဖေကအိမ်မှာဆယ်ရက်ကျော်ကျော်အ
ထိနားသွားတယ်။နားတယ်ဆိုပေမယ့် ဖဲ
ဝိုင်းတော့မနားဘူး။အိမ်မှာချိန်းဝိုင်းပေါ့။
အဖေရောက်နေတော့ မိသော်ကသူ့အစ်
မနဲ့ပြန်အိပ်ရတယ်။နေ့ရောညပါဖဲသမား
တွေနဲ့လူမပြတ်တော့ ထူးမော်ဘာမှလှုပ်
ရှားလို့မရဘူးပေါ့။ဒေါ်လေးရီရီကအထာ
ပေးပြီးခေါ်လို့ အိမ်နံဘေးကထင်းတဲထဲ
မှာနှစ်ချီလောက်လိုးဖြစ်ခဲ့ပေမယ့်..ဖဲရိုက်
တဲ့လူတွေက သေးလာလာပေါက်နေကြ
တော့တစ်ချိန်မဟုတ်တစ်ချိန်မိသွားမှာစိုး
ရတာနဲ့ဒေါ်လေးကမပေးတော့ဘူး။သူနဲ့
မလိုးဖြစ်တော့မတင့်ဖက်လှည့်ကြည့်ပြန်
တာလဲသိပ်အဆင်မပြေဘူး။ကျောင်းက
အခန်းလွတ်ထဲမှာတစ်ချီပဲလိုးလိုက်မိပါ
တယ်..လာချောင်းတဲ့သူတွေရောက်လာ
လို့တက်သုတ်ရိုက်ရတာ မစွံဘူး။မောင်
နှစ်မချင်းလိုးနေတုန်းမိသွားမှာကိုတော့
ကြောက်ကြတယ်။
ဖဲဝိုင်းထဲကလူတွေကလဲတစ်မျိုးတွေပဲ
လေ။ဖဲသမားစစ်စစ်တွေရှိကြသလို ဖဲနဲ့
အရက်..ဖဲနဲ့မိန်းမ နှစ်ပင်သုံးပင်ပူးတဲ့လူ
တွေလဲရောပါနေကြတယ်။အဖေကဒါကို
နောကျေနေအောင်သိနေပေမယ့်ဖဲကိုလဲ
ဝာသနာကြီးပြီး.အကောက်အစားလဲမက်
လောက်စရာဆိုတော့ သည်းခံသင့်တဲ့အ
တိုင်းအတာထက်ပိုနေတာကိုတောင်မှမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးသည်းခံတယ်။ဖဲ
သမားတွေကလဲ အခွင့်အရေးကအပြည့်
ယူတယ်..မတင်ဝိုင်းကိုခေါ်ခေါ်ပြီး ဇက်
ကြောဆွဲခိုင်းတဲ့လူနဲ့..လက်ပျဉ်ကြောဆွဲ
ခိုင်းတဲ့သူနဲ့..ရသမျှအမြတ်အကုန်ယူတာ
ဆိုတော့ထူးမော်ကမကြည်ချင်တော့ဘူး
လေ။ကြည့်ရတာ သူ့အမေကလဲခပ်ပါပါ
များလားလို့တောင်ထင်ပြီးဒေါသထွက်မိ
နေတယ်။ဒီနေ့မနက်တော့ဒေါ်လေးရီရီ ဆိုင်သွားခင်းတာမို့ မီးဖိုခန်းထဲမှာအဖေနဲ့အမေပဲရှိတုန်းထူးမော်မခံစားနိုင်သမျှ
ရင်ဖွင့်ချပစ်လိုက်တယ်..
” ညကျ သားဧည့်ခန်းမှာမအိပ်ချင်ဘူး
အဖေ..”
ထူးမော်စကားကြားလိုက်ရတော့မတင်
ဝိုင်းရင်ထဲမှာ ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။
ဒါပေမယ့် နဲနဲလေးရိချင်လာတော့ မထိတစ်ထိပြုံးရင်း
” ဘာဖြစ်လို့လဲသားရဲ့..အမေတောင်မှ
တစ်ယောက်ထဲအိပ်ရတဲ့ဥစ္စာ”
ထူးမော်ကရိလို့ရိမှန်းမသိဘူး။
” အာ..အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဖဲဝိုင်းကြီးနဲ့အိပ်
ရတာစိတ်မသန့်ဘူး..မသာကြီးလိုပဲ..”
” ခိခိ..အမေ့အတွက်များစိုးရိမ်ပေးနေ
တာလားလို့..တစ်ယောက်ထဲအိပ်ရတဲ့အ
မေကိုတော့စိတ်မပူဘူးတဲ့ကိုစိုးရေ..ခ်ခ်”
ကိုစိုးမြင့်ကတဟားဟားရယ်ပြီး
” အေးဟ..ငါ့သားကအိပ်ရခက်နေမှာ
ပေါ့..ဟားဟား ဖင်ပေါ်ခေါင်းပေါ်နဲ့ဆို ငါ့
ဘော်ဒါတွေကသိပ်စိတ်မချရဘူး ဟီးဟီး
အေးပါကွာ.အေးပါ.ရီရီတို့အခန်းမှာသွားအိပ်ကွာ…”
စောက်ပတ်တော့လိုးရတော့မယ်ဆိုပြီး
ထူးမော်ဝမ်းသာသွားတယ်။ဝင်းထိန်နေ
တဲ့ထူးမော်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးမတင်ဝိုင်း
အလျင်စလိုပဲပြောလိုက်မိတာပေါ့..
” အမေနဲ့လာအိပ်ပါရှင်..ဖင်ပဲပေါ်ပေါ်
ခေါင်းပဲပေါ်ပေါ်..သားအမိအိပ်တာပဲလူ
ကြားလို့ကောင်းပါတယ်.တစ်သက်လုံးပဲအိပ်အိပ် အဆန်းလုပ်လို့ ”
သွားရော..ဆိုပြီးသက်ပြင်းကြီးချရင်း
ထွက်သွားခဲ့တဲ့ထူးမော်ကိုလိုက်ကြည့်ပြီး
ကိုစိုးမြင့်တစ်ဟားဟားရယ်တယ်။
” ဟားဟားဟား..ငါ့သားကတော့ကွာ
အဖေ့အတိုင်းပဲ.. ဟီးဟီး..သူ့အဒေါ်နဲ့
အတူအိပ်ရမယ်လို့ဆိုတုန်းကတော့မျက်
နှာကြီးက ပြဲလို့..ဟီးဟီး မအေနဲ့အိပ်လို့
လဲပြောလိုက်ရော.အီးမှန်သွားတဲ့အတိုင်းပဲ ဟဲဟဲ. အိပ် အိပ် မင်းအိပ်ချင်တဲ့နေရာအိပ်ပါဗျား..ဟားဟား ”
မတင်ဝိုင်းကခပ်တည်တည်နေဖို့တော်
တော်လေးကိုကျိုးစားနေရတယ်။နောက်
ဆုံးမှာမနေနိုင်တော့ မျက်နှာကိုငုံ့ပြီးတစ်
ခိခိရယ်ရင်း
” မအေနဲ့အတူမအိပ်ချင်တဲ့ကလေးမျိုး
တော့ ခ်ခ် နို့ ကြီးကိုလှန်တိုက်ပစ်ဦးမယ်
ဒါမှမဟုတ် အိပ်ပျော်နေတုန်းလီးလှန်ချိုး
ထားပစ်မယ် ဟီးဟီး ”
ဆယ်နာရီကျော်ကျော်ကပျိုးလာ
တဲ့ဖဲဝိုင်း..ညနေရောက်တော့အရှိန်မြင့်
နေပြီ။ကျောင်းကပြန်ရောက်တော့ ရီရီ့
ကိုပဲသနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့တွေ့လို့မီးဖိုထဲ
ဖက်နမ်းရင်းသွေးတွေဆူလာတယ်။ရီရီလည်းအတူတူပါပဲ. လီးကြီးတစ်ကိုင်ကိုင်
နဲ့ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ..မျက်ဝန့်းတွေနီနီ နှာ
သီးတွေရဲရဲ..ညွန့်ညွန့်ပြန်လာတော့မှ အ
ခန်းထဲကမချင့်မရဲထွက်ခဲ့ရတယ်။မကြာ
ပါဘူး..အမေကခပ်စောစောပဲဈေးသိမ်း
ပြီးပြန်လာတော့ အမေနဲ့ရီရီတွတ်ထိုးကြ
ပြန်ရော။ထူးမော်ယောင်ချာချာနဲ့မိသော်
တို့အနားကပ်သွားတော့ ညွန့်ညွန့်က သိ
သိသာသာကြီးပူးလာတယ်။အခန်းကျဉ်း
လေးထဲမှာဟိုထိဒီပွတ် ရယ်ရင်းမောရင်း
နို့ကြီးတွေဖွင့်ဖွင့်ပြတာလောက်ကတော့
မောင်နှစ်မချင်းပဲဆိုတဲ့အခွင့်အရေးကိုခု
တုံးလုပ်ပြီး သူနေ့တိုင်းပြနေကျအလုပ်ပဲ
လို့တောင်ပြောလို့ရနေပြီ။မိသော်ရှိရင်သူ
ကပိုပြီးပြတတ်တာကဘာသဘောလဲလို့
သိပ်နားမလည်ဘူး.မိသော်နို့ကပိုကြီးနေ
လို့များလားထင်မိတယ်။ဂိုးသမားမို့ဂိုးဖန်
တာလား.ဂိုးဖမ်းမှာလား တစ်ခုခုပဲဆိုတာ
ကိုတော့ ကိုယ့်ဖက်ကိုယ်ယက်ပြီးခန့်မှန်းမိတယ်။ကိုယ့်လီးကိုလည်းသူတို့က တစ်
ခါနှစ်ခါမက,မြင်ဖူးပြီးကြပြီလေ..။
မိသော်ကအိပ်တော့မယ်ဆိုလို့ ညွန့်
ညွန့်နို့ကြီးမသိမသာညှစ်ပြီးပြန်ထွက်ခဲ့ရ
တယ်။ဒီလောက်ကတော့သူတို့မောင်နှစ်
မတွေကြားမှာ နေ့စဉ်အလုပ်လိုရိုးနေပြီ။
ဖဲဝိုင်းတွေနားမှာယောင်လည်လည်လုပ်
ကြည့်နေတော့ဝိုင်းကတော်တော်အရှိန်ရ
နေကြပြီ။အမေ့ကိုလည်းမတွေ့ရ.အဖေကလည်းလှည့်မကြည့်နိုင်လောက်အေါင်
အလုပ်ရှုပ်နေပြီဆိုတော့ အိပ်ခန်းထဲကိုပဲ
ဝင်ခဲ့တယ်။အိပ်ခန်းထဲရောက်လို့တံခါးကိုဂျက်ချပိတ်ပြီးတော့မှရင်ကခုန်လာလို့
ပြန်ဖွင့်ပြီး ရေတစ်ခွက်ဆင်းသောက်ပစ်
လိုက်ရသေးတယ်။အမေ့အိပ်ယာနားခြေ
ဖွနင်းပြီးသွားတော့အသက်ရှူသံမှန်မှန်
လေးကြားနေရတယ်။အဝင်တံခါးဖက်ကို
ကျောခိုင်းပြီးအိပ်နေတာဆိုတော့ခါးလေး
ကသိမ်ဆင်းသွားတာမို့နဂိုကဝိုင်းတစ်နေ
တဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေက ပိုပြီးကားထွက်လာ
သလိုပဲ.။ပေါင်တန်တစ်လုံးကဖြောင့်စင်း
နေပြီး အပေါ်ဖက်ပေါင်တန်ကခွအုံးကိုခွ
ထားတော့ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံးကိုထမီပါး
ပါးအောက်မှာတင်းရှင်းနေအောင်မြင်ရတယ်။ဒီဖင်လုံးကြီးတွေ ဒီပေါင်တန်ကြီး
တွေကြည့်ကြည့်ပြီးလိုးချင်ခဲ့တာကြာပြီဆိုပေမယ့် အမေနဲ့သားဖြစ်နေတော့စိတ်
လျှော့ထားခဲ့ရတယ်။အခု ဖင်ကြီးနဲ့ပေါင်
လုံးပေါင်တန်ကြီးတွေကိုမြင်နေရတဲ့ပြင်
တစ်အိပ်ယာထဲမှာအတူတူအိပ်ကြရမယ်
ဆိုတော့ လီးကတွေးရင်းနဲ့မတ်မတ်ကြီး
တောင်လာတယ်။အမေ့ကျောပြင်ကို ရင်
ပတ်နဲ့ကပ် ခါးသိမ်သိမ်လေးပေါ်လက်က
လေးတစ်ဖက်တင် ဝမ်းပျဉ်းသါးအစ်အစ်
ပေါ်လက်ဖဝါးနဲ့ဖက်ထားမိတော့ဖင်လုံး
ကြီးတွေကြားထဲလီးကြီးညှပ်သွားလို့တွန့်
သွားမိတယ်။

(12)
ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်တဲ့နေ့လည်ကအ
လိုးခံလိုက်ရပြီးတဲ့နောက်ဖဲဝိုင်းတွေက
ဆက်တိုက်လုပ်နေတော့လူမလစ်ရတာနဲ့..အိပ်ရေးပျက်ရတာနဲ့. စိတ်မလာရတာနဲ့..အလိုးမခံရတော့တာလေးငါးရက်
ရှိသွားပြီလေ။ဆာနေပြီပေါ့။ယောကျင်္ား
တစ်ယောက်လုံးရှေ့မှာရှိနေပါလျက်လီး
ငတ်ခံနေရတယ်။မခံစားနိုင်လွန်းတော့ဖဲသမားတွေကိုအရောဝင်အပူးခံ ပလူးပလဲနဲ့ဇက်ကြော.လက်ပျဉ်ကြောဆွဲပေး
ရင်း ရသေ့စိတ်ဖြေအာသာပြေအောင်အကိုင် အပွတ် အနှိုက်ခံလိုက်ပေမယ့်အဲဒီကဆင့်ပွားလာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်အထိအရှိန်တက်လာတတ်ပြန်ရော။အနှိပ်ခံပြီးပါးစပ်ကသာလေလိုးနဲ့ လိုးတတ်ပေမယ့် တကယ်လိုးဖို့တော့မိမိရရမကျိုးစားကြပဲ
ဖဲလောက်ပဲအာရုံထါးနေကြတာကိုမဝိုင်း
ကစိတ်မလာဘူး။ကြာလာတော့လည်း
ယောကျာင်္းတွေနဲ့အသားချင်းထိဖို့ဆိုတာ
ကိုတောင်အလိုလိုကြောက်ပြီးကိုစိုးမြင့်
အပေါ်ရော တခြားယောကျာင်္းတွေကို ပါ
စိတ်ကကုန်သလိုဖြစ်လာတယ်။တကယ်
တော့စိတ်ကုန်တာမဟုတ်ပါဘူး.သူခံချင်
နေတဲ့အချိန်အလိုက်သိသိ ပါးပါးနပ်နပ်နဲ့
လိုးဖို့မကျိုးစားကြလို့..မလိုးကြလို့စိတ်တို
နေတာပါ.။ဒီချိန်မှာ စောက်ပတ်လိုးတဲ့အရသာကိုသိခါစ,ထူးမော်
ကလိုးရဖို့ခွင်ဖန်နေပြီဆိုတာတင်ဝိုင်းသိလာတယ်။အိမ်ရှေ့ခန်းမှာအိပ်မရဘူး. မအိပ်ချင်ဘူးဆိုတဲ့ပြောသံကြား ရတော့ ထူးမော်သူ့အဖေကိုခွင်ဆင်နေပြီဆိုတာမဝိုင်းသိတာပော့။ဒီကောင်လေးအသက်
ငယ်သလောက် လီးကြီးသလို..လီးကြီး
သလောက်လည်း တော်တော်အကြံကြီး
တဲ့ကောင်လေး..ခိခိ။သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးမှတ်လောက်သားလေါက်
ဖြစ်သွားအောင်ကို စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်
လိုက်ဦးမယ်
သိပ်တောင်ညဉ့်မနက်သေးဘူး.တံခါး
ဖွင့်ပြီးအခန်းထဲဝင်လာသံ..တံခါးပိတ်သံ
တွေကြားရတော့မှဒီညအလိုးခံရဖို့သေချာပြီဆိုပြီးသက်ပြင်းချနိုင်တယ်။လိုးမယ့်
သူကကိုယ်မွေးထားတဲ့ ကိုယ့်သားကိုယ်
တိုင်ဖြစ်နေတော့မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး
လက်ကမ်းကြိုဖို့သတ္တိမရှိသေးဘူး။ဒါနဲ့
ဟိုဖက်လှည့်ပြီးအသာမှိန်းနေလိုက်ရင်း
နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်နေမိတယ်။ခြေသံဖွဖွ
လှမ်းလာသံနဲ့အတူကျောပြင်ကိုရင်ပတ်
နဲ့ဖိကပ် ခါးကိုဖက်ပြီးလာအိပ်ပြီဆိုတာခံ
စားလိုက်ရတော့မသိစိတ်ကအလိုလိုကြို
ဆိုမိတာလားမသိပါဘူး..ဖင်လုံးကြီးတွေ
နောက်ပိုပစ်ပြီးကော့တင်ပေးထားမိတာ
ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင်မှသတိမထားမိလိုက်ပာဘူး။ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆက်ကို
ဘယ်လိုများကွက်တိကျအောင်ပြင်လာခဲ့
လဲမသိပ်ဘူး..ကျောပြင်နဲ့ရင်ပတ်ထိကပ်
မိတဲ့အချိန်မှာဖင်လုံးဖုဖုကြီးနှစ်လုံးကြား
အမြောင်းထဲကိုသူ့လီးတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး
ကလဲမိမိရရညှပ်ဝင်လာတယ်။ပူနွေး ပြီး
မာတင်းနေတဲ့လဒစ်ဖူးကြီးကဖင်ဆုံပေါင်
ရင်းကိုထိုးနေထိနေတာကြက်သီးတောင်
ဖျဉ်းကနဲထ,သွားသလိုပဲ။လက်တစ်ဖက်
က ဝမ်းပျဉ်းသားအိအိလေးပေါ်ဖိပြီးဖက်
လာတော့ အသက်အောင့်ပြီးဗိုက်ကိုရှပ်
ထားပေးမိတာ..နဂိုကအထက်ဆင့်ဖြည်
ထားပေးခဲ့တဲ့ထမီကအလိုလိုပြည်လျော့
သွားပြီ။သူ့ကိုနေရာပေးသလိုလိုနဲ့ကိုယ်
ကိုလူးလွန့်ပြီးဖင်ကြီးပိုကားသွားအောင်
ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်းအလိုက်
တသိနဲ့လီးကြီးနဲ့ဖင်ကြားမခွာတမ်းကပ်ဖိ
လိုက်လာတာ လဒစ်ကြီးကစောက်ပတ်
ကိုတောင်ကျော်ထိုးသွားပြီးလီးတန်ကြီး
ကစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမှာပိကပ်နေ
တယ်။သားအမိဆိုတော့ ဘယ်စကားက
ဘယ်လိုစ,ပြောရမယ်မှန်းမသိအောင်ထူ
ပူနေတာနဲ့အိပ်ပျော်နေဟန်ဆောင်ပြီး ခွ
အုံးကိုပဲကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထား
မိတယ်။
သိပ်မကြာပါဘူး..သူသက်ပြင်းချလိုက်
တာနဲ့တူပါရဲ့..လည်ကုတ်မှာလေပူပူကြီး
တစ်ချက်နွေးကနဲဖြတ်ပွတ်သွားပြီး ဝမ်း
ပျဉ်းသားကိုအုပ်ဖက်ထားတဲ့လက်လေး
က လက်မ,လေးတစ်ချောင်းလှုပ်စိလှုပ်
စိနဲ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်ကိုပွတ်ဆော့လာသလို..
ကျန်တဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကလည်း
စစ်ကူလိုက်ပြီးရွစိရွစိရွေ ့လာကြပြီ။ဒီည
ကစ,ပြီးအလိုးခံရတော့မယ်လို့သေချာသလောက်တွက်ခဲ့ပြီးသားမို့မတင်ဝိုင်းက
အိပ်ယာမဝင်မီကတည်းကဘော်လီချွတ်
ထားပြီးသားလေ။သူ့လက်မ,လေးကနဲနဲ
လေးအပေါ်တက်လာလိုက်တော့နို့ လုံး
ကြီးနဲ့အိကနဲထိတော့တာပေါ့။လေးချက်
ငါးချက်လောက်အိအိထွေးထွေးပွတ်ပေး
နေပြီးတဲ့နောက် ဝမ်းဗိုက်ပြင်မှာဆော့နေ
တဲ့လက်ညှိုးကလည်းလက်မ,နဲ့အတူ နို့
လုံးကြီးကိုအားမလိုအားမရလာညှစ်ပြီ ။
ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ သူ့လက်တစ်ဖက်
လုံးကနို့ လုံးကြီးကိုခပ်ဖွဖွဖိညှစ်အုပ်ကိုင်
လာပြီးမွစိမွစိနယ်တော့တာပါပဲ။ဆက်ပြီး
အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်နေရမလား..နိုးလာ
လိုက်ရတော့မလား ဝေခွဲမရသေးတော့
ဖင်ကြီးအသာကော့တင်ရင်းအညောင်း
ဆန့်သလိုခါးနည်းနည်းလှုပ်ပေးလိုက် မိ
တော့သူကလီးကြီးကိုဖင်မြောင်းကြားမှာ
အချောင်းလိုက်ကြီးဖိလျှိုကပ်ဖိပြီးညှောင့်
တယ်လေ။သူ့ခြေထောက်တစ်ချောင်းက
ကိုယ်ဆင်းထားတဲ့ပေါင်တန်သွယ်သွယ်
တစ်ချောင်းပေါ်ထိထိမိမိ ခွင်ကျခွပြီး လီး
ချောင်းနဲ့သူ့ပေါင်ဖိကပ်ညှပ် ညှောင့်တာ
ဆိုတော့လဲပုဆိုးနဲ့ထမီခံနေပေမယ့်လီးနဲ့
စောက်ဖုတ်ထိမိ ဖိမိ ကပ်နေ ညှောင့်နေ
တာကပီပီပြင်ပြင်ကြီးပါလား..မူးမူးမေ့မေ့
ခံစားရင်းနဲ့အာခေါင်တွေတောင်ခြောက်
လာမိတယ်..
အမေကဖင်ဆုံကြီးတွေတင်းပြီးဖူးကား
နေသလို နို့ လုံးကြီးတွေကလည်းနူးနူးညံ့
ညံ့နဲ့အိအိဝန်းဝန်းကြီးမို့အားရပါးရကြီးကို
ဆုပ်နယ်နေမိတယ်။ဘော်လီကချွတ်ထါး
ပြီးသားဖြစ်နေတာထောက်ရင်..ဒီညတစ်
ယောက်ယောက်နဲ့အလိုးခံရဖို့မျှော်လင့်
ထားတဲ့ပုံပေါ်ပါတယ်။အရင်ညတွေတုန်း
က ဘယ်သူများလာ လာလိုးခဲ့ပါလိမ့်လို့
တွေးလိုက်မိတော့မနာလိုစိတ်နဲ့အတူ တ
အား တအားဆောင့်လိုးခွဲပစ်ချင်တဲ့စိတ်
ရိုင်းတွေကမွှန်ထူလာပြီး ဂရုမစိုက်မိတဲ့
စောင်မကြည့်ခဲ့မိတဲ့ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း
ဒေါသထွက်နေမိတာပေါ့။စိတ်ကကြမ်းလာတော့နို့ နယ်နေတဲ့လက်နဲ့အမေ့ထမီကိုဖြည်းဖြည်းချင်းအပေါ်ပင့်တင်လာခဲ့မိတယ်။ထမီကိုပင့်ဆွဲတင်နေရင်းအမေ့ရဲ့
ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်အိအိဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကိုလက်ဖဝါးလက်ချောင်းတွေနဲ့ပွတ်သပ်
မိတော့သူ့ဖင်ကြားထဲကိုထိုးသွင်းထားတဲ့လီးကအတင်းကြီးပဲတောင်မတ်လာတာ
ပေါ့။သူ့ထမီကိုဆွဲလှန်ရင်းကိုယ့်ပုဆိုးကိုပါလှန်ရတာဆိုတော့ လက်ကနည်းနည်းတုန်ချင်နေတယ်။ဒီညသူ့ကိုလာလိုးတဲ့သူက တခြားလူမဟုတ်ပဲ သူ့သားဖြစ်နေမှန်းကိုသာအမေသိသွားရင်ဘယ်လိုများ
ဖြစ်သွားမလဲလို့တွေးပြီးရင်ခုံနေမိတယ်။
အဝတ်တွေလှန်ပြီးမှဖောင်းဖောင်းကြီး
ပြူးပြီးပေါ်လာတဲ့ဖင်နှစ်လုံးကြားက ခပ်
ဟဟစောက်ခေါင်းကြီးထဲလဒစ်ကြီးတေ့
ပြီးခပ်ဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းလိုက်တော့…

13)
စောက်ရည်တွေရွှဲနေပေမယ့်လီးကြီးက တော်တော့်လေးတုတ်တော့စောက်
ခေါင်းထဲကိုစေးစေးကျပ်ကျပ်နဲ့တိုးတိုက်
ပြီးမှဝင်လာရတာပါပဲ။လဒစ်ပြူးပြူးကြီး
ဝင်လာပြီးသုံးလေးချက်လောက်နှဲ့နှဲ့ဆွဆွ လိုးပေးနေတော့မတင်ဝိုင်းမျက်လုံး
ဖွင့်ပစ်ချင်နေပြီ။ဒါပေမယ့်အရသာကတ
အားကောင်းနေတော့ ထူးမော်လန့်ပြီးအ
လိုးရပ်သွားရင်အရသာပျက်သွားမှာစိုးရ
တာမို့မျက်စေ့မှိတ်ပြီးမှိန်းခံတယ်။မလှုပ်
ပဲတော့မနေနိုင်ဘူးလေ။စောက်ဖုတ်ကအုံထူထူ အသားပြည့်ပြည့်ကြီးဆိုပေမယ့်
ထူးကျော်လီးကြီးအတွက်ဆိုရင်တော့လိုး
ရတာစောက်ခေါင်းထဲပြည့်သိပ်နေပြီးခပ်
စေ့စေ့လေးတင်းခံနေသေးတယ်။လေးငါးချက် ခပ်ချွချွခပ်ဆွဆွလေးအလိုးခံပေး
ရုံနဲ့အားမရသေးတော့ အင်းကနဲသံရှည်
ပေးရင်း ခွအုံးပေါ်ကားလျက်ကြီးတင်ပြီးခွထားတဲ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုအသာ
ဟ,တင်ပေးလိုက်တယ်။တစ်ချိန်တည်းမှာပဲလီးကြီးကလျှောထိုးပြီးစောက်ခေါင်း
ထဲကော့ထိုးဝင်လာသလိုလက်တစ်ဖက်
ကလည်းချိုင်းကြားကလျိုဝင်လာပြီးနို့လုံး
ကြီးကိုဖိညှစ်တော့အရင်းထိထိုးထည့်ဖို့
ဟန်ပြင်နေပြီဆိုတာအာရုံရသိလိုက်တာ
ပေါ့။အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ မ
ဖြစ်တော့ဘူးဆိုတဲ့အတွေးနဲ့မျက်စေ့ကိုအသာဖွင့် ခေါင်းကိုသမင်လည်ပြန်နဲ့ သူ့
ဖက်ကိုဖြည်းဖြည်းလှည့်လိုက်တော့နှုတ်
ခမ်းအစုံကိုအားရပါးရငုံစုပ်ခံလိုက်ရရော
ပေါ့။ခေါင်းကိုဖြေးဖြေးချင်းခါပေးရင်းရုန်းသလိုကန်သလိုနဲ့ ခါးကိုလိမ်ထားလျက်နဲ့
သူ့လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲအရင်းထိဝင်
နိုင်အောင်ဖင်ကော့ထားပေးလိုက်တယ်။လည်ချောင်းသံတစ်အင်းအင်းနဲ့ ခြေ
ထောက်တစ်ဖက်ကိုပိုဟ,တင်ပေးပစ်လို့
သူ့အတွက်စောက်ခေါင်းကိုဖွင့်ပေးထားမိသလိုဖြစ်နေတော့မှစောက်ပတ်ကလီးကိုတစ်ချက်ညှစ်ပြီးစုပ်လိုက်တယ်လေ။
နို့ကြီးကိုအားရပါးရဆုပ်ဆွဲပြီးတင်ဝိုင်းဖင်
နဲ့သူ့ဆီးခုံပိကပ်နေအောင်ဖိလိုးထဲ့လိုက်
တာများ သူ့လဒစ်ဖျားကသားအိမ်ဝ,ကို
တောင်ထိုးဖိမိတဲ့အထိပါပဲ။တင်ဝိုင်းကိုအနောက်ကနေလိုးတဲ့သူတိုင်းဘယ်သူမှ
ဒီလောက်ကြီး ထိအောင်မလိုးပေးနိုင်ကြ
ပါဘူး။ကိုစိုးမြင့်ဆိုပိုဆိုးပေါ့။သူ့လီးကတို
ပါတယ်ဆိုမှ တင်ဝိုင်းဖင်လုံးကြီးတွေကခံ
နေတာကို ပြိုအောင်ဖြိုမလိုးတတ်တော့သူနဲ့လိုးတိုင်းထိထိမိမိမရှိခဲ့ရဘူး။ခုတော့
သူ့လဒစ်ဖျားကြီးကသားအိမ်ဝ,ကိုတင်း
တင်းကြီးထိုးဖိနေတာ အခွာမခံနိုင်တော့
တာနဲ့ သူ့ခေါင်းကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီး
ခြေထောက်တစ်ဖက်ကလည်းသူ့တင်ပါး
ပေါ်နောက်ပြန်ခွတင် အားရှိအားကုန်ဆွဲကပ်ရင်းဖင်ကြီးကိုသူ့လိုးချက်တွေနဲ့အ
ညီ ကပ်ပေးနေမိတယ်။နှစ်ယောက်သား အထာသိသိနဲ့အပေးအယူမျှမျှလိုးကြတာ ဆိုတော့သိပ်အရသာရှိလွန်းလို့ စကားတောင်မှမပြောနိုင်ကြတော့ပာဘူး။အကြာကြီးမှတကယ့်ကိုအကြာကြီးလိုး
နေတာဆိုတော့ကိုယ့်သားမှဟုတ်ရဲ့လားလို့်. .နမ်းနေရင်းနဲ့မျက်လုံးဖွင့်ပြီးကြည့်လိုက်မိသေးတယ်။ထူးမော်ကနှုတ်ခမ်းကိုအတင်းစုပ်နမ်းနေရာကဖြည်းဖြည်းဖွဖွလျှော့ပေးတယ်။အလိုးအဆောင့်တော့မလျှော့ပါဘူး..လျှောလျှောပြီး ပက်ပက်
စက်စက်ဖိကပ်ဆောင့်လိုးနေဆဲပါပဲ..
” ကောင်းလား အမေ. ကြိုက်လား ”
” ဟွန့်..ကြိုက်လို့ပေါ့..ဒီလောက်လိုး
တတ်တာ ကိုယ့်သားမှဟုတ်ရဲ့လားလို့
အား..လီးကြီးကလဲတုတ်ပြဲကြီး..အမေ့
စောက်ခေါင်းထဲပြည့်နေတော့ ခ်ခ် ”
” အင့်..အင့်..ဘာလဲ ဇက်ကြောဆွဲတဲ့
ဘိုးတော်လာလိုးနေတယ်ထင်လို့လား..
ဟင်း ..ရော့ ရော့..”
” အင့်..ဟင့်..အာ့..အိုးဟိုး လိုးချက်..
အဲလူတွေက အို့..အိုး..အလကားတွေပါ
ကွာ..အင့် အင့်..ဆောင့်..တစ်ယောက်မှ
လာမလိုးပါဘူး.အင့်..ဟင့်..ကောင်းထာ
ဆောင့်..အင့်..”
” ပေါင်ကြီးထောင်လိုက်အမေ.ထိုင်ပြီး
လိုးပေးမယ် ”
” အင်းအင်း..အင့် သိပ်ကြိုက်တာပေါ့
ရော့..စိတ်ကြိုက်လိုး..အင့်..ရီရီတို့ သား
အဖေတို့မသိစေနဲ့နော်..အမေတို့ပဲ အမြဲလိုးရအောင်..”
မတင်ဝိုင်းသိပ်ကြိုက်တာပေါ့ ဖြစ်သွားရပြန်ရော။ထူးမော်ကမတင်ဝိုင်းရဲ့ဖြောင့်
ဖြောင့်ကြီးဆင်းထားတဲ့ပေါင်လုံးဖြူဇြူ
တုတ်တုတ်ကြီးကိုသူ့ခြေထောက်နဲ့ကျော်
ခွပြီးဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်လိုက်တယ်။သူ့
လီးကအရှည်ကြီးဆိုတော့ တစောင်းလှဲ
ပြီးလိုးနေရာက အဲလိုကျော်ခွထိုင်လိုက်
တာတောင်စောက်ခေါင်းထဲကကျွတ် ပြီး
ထွက်မလာဘူး..အားရစရာကြီး။အထိုင်
ကျအောင်နေရာယူပြီးပြီဆိုတော့မှ လက်
တစ်ဖက်ကထောင်ပေးထားတဲ့မတင်ဝိုင်း
ရဲ့ပေါင်တန်သွယ်သွယ် ဖြူဖြူတင်းတင်း
ကြီးကိုဖက်..လက်တစ်ဖက်ကနို့ လုံးကြီး
တစ်လုံးကိုမြဲမြဲဆုပ်ဆွဲပြီး လီးကြောကြီး
စောက်ခေါင်းထဲစန့်ဝင်သွားအောင်တစ်
အိအိနဲ့ဖိထိုးသွင်းတယ်။လီးချောင်းကြီးနဲ့
စောက်ခေါင်းကိုခွင်ကျအောင်အထိုင် ယူ
ထားတော့ လီးချောင်းကြွက်သားတွေက
အရှည်အဆုံးစန့်ထွက်လာပြီးမတင်ဝိုင်းရဲ့
သားအိမ်ဝ,ကိုထိုးဖိတော့တာပေါ့။ထိုးထိ
ရုံမက,ဖိပြီးထိုးတာဆိုတော့မတင်ဝိုင်းမှာ
မခံနိုင်အောင်အောင့်တယ်။အိ အိနဲ့ဖိထိုး
လေ မတင်ဝိုင်းကထူးမော်ရဲ့ဗိုက်ကိုတွန်း
လေ…ဗိုကိကိုတွန်းရုံနဲ့လီးအစန့်က မပြေ
နိုင်တော့ဆီးပုံးကိုတွန်းပြန်ရော။သူ့လက်
ကဘယ်ကိုတွန်းတွန်း လီးဒစ်ကြီးကဖိ ဖိ
တိုးပြီးဝင်နေဆဲဆိုတော့ နှုတ်ခမ်းကြီးကို
အတင်းကိုက်ပြီးဖင်ကြီးရမ်းပစ်တယ်။အဲ
ဒီတော့မှ ခွင်အကျဆင်ပေးသလိုဖြစ် နေ
ပြီးလီးအရင်းထိ ပိပြီးဝင်သွားတော့ခေါင်း
အုံးကြီးပေါ်မျက်နှာမှောက်ချပြီးကိုက်ဆွဲ.
မွေ့ယာကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့တစ်ဘုံးဘုံးထု
ထုပြီးဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့တစ်အီးအီး တစ်
အားအား ကြိတ်ပြီးအော်တော့တာပဲ။ အ
သာလေးမှိန်းပြီးငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး လို့
အောင့်တာသက်သာတော့မှ လီးကိုတစ်
ဝက်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီးအချက်လေးငါး
ဆယ်လောက်ခပ်ငြိမ်ငြိမ်လျှောလိုးပေးမှ
အရသာကောင်းကောင်းကြီးသိသွားတာ
ပေါ့။အဲဒီနောက်တော့သူ့ဘယ်ဖက်ပုခုံးကိုညာဖက်လက်နဲ့ဆွဲ..ညာဖက်ပုခုံးကို
ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ဆွဲ.ပေါင်လုံးကြီးကိုမေး
စေ့နဲ့ကပ်ထိန်းထားပြီး အတင်းဆွဲလိုးပစ်
တာမတင်ဝိုင်းခမျှာ လီးကိုဆွဲအနှုတ်မခံရဲတော့ဘူး။လီးဆွဲထုတ်ဖို့ဖင်ကိုကျွလိုက်
တိုင်းထူးမော်လည်တိုင်ကိုလက်နှစ်ဖက်
နဲ့သိုင်းဖက်ထားပြီးသူ့တစ်ကိုယ်လုံးဖင်
ဆုံကြီးပါမြှောက်ကပ်ကပ်ပြီးလိုက်တက်
လာရတယ်။အချက်တစ်ရာကျာ်လိုးပေးလိုက်တော့
” လိုး..အင့်.ဆောင့်.ဆောင့်.အာ့.အာ့
အူးဟူး.ထိတာ.အားဟား ပြီးပြီ ပြီးပြီ.
အီးဟီး ပြီးပြီ ”
ထူးမော်ကရောဘာသားနဲ့ထုထားတာ
မို့လဲ..လီးရည်တွေ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲ
ပန်းထွက်သွားပြီးသူ့ပေါင်လုံးအိအိကြီးကို
ကိုက်ဆွဲငုံခဲနေမိတာပဲပေါ့.

(14)
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းတင်း
ကျပ်ကျပ်ဖက်ထားမိတဲ့ဇောအားတွေက
လျော့လာတော့ ထူးမော်လက်တွေက မဝိုင်းပုခုံးပေါ်ကနေနို့လုံးကြီးတွေပေါ်ကိုမ
သိမသာရွေ့လာသလို မဝိုင်းလက်တွေက
လည်းထူးမော်ရဲ့လက်ခုံတွေပေါ်ရောက်
လာပြီးဖိကိုင်ထားပြီ။အခုချိန်ထိ သူတို့အ
ဝတ်တွေကကိုယ်ပေါ်မှာဖရိုဖရဲဖြစ်နေကြ
တုန်းပဲ။ထူးမော်ပုဆိုးကတော့ဘယ်တုန်း
ကချွတ်မိလိုက်တယ်မသိပါဘူး..ခြေရင်း
ကိုရောက်နေပြီ။လီးကြီးကမတင်ဝိုင်း ရဲ့
စောက်ဖုတ်ထဲမှာမာမာခဲခဲလဲလျောင်းလို့
နေဆဲပေါ့။လိုးနေတုန်းကဇောသန်သန်
နှာထန်ထန်နဲ့ ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလို း
ခဲ့ ဆောင့်ခဲ့ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်နမ်းလို့
စုပ်လို့ နို့ကြီးဆွဲလို့နေခဲ့ပေမယ့် လီးရည်
ထွက်ပြီးသွားတော့သူ့အမေရဲ့မျက်နှာကို
ဘယ်လိုကြည့်ရမလဲမသိတာနဲ့ပေါင်လုံ း
ကြီးကိုပဲငုံခဲစုပ်ရင်းမျက်နှာဖွက်ထားနေမိ
တယ်။သူ့အမေကထိထိမိမိပြည့်ပြည့်ဝဝ
အလိုးခံပြီးတစ်ချီပြီးတစ်ချီ အလီလီပြီးခဲ့ရတာကိုကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေပြီမို့ထူးမော်
ငုံပြီးစုပ်ကိုက်နေတဲ့အဲဒီဖက်ခြေထောက်
တစ်ခေါက်ကွေးကို သူ့ပုခုံးပေါ်ချိတ်တင်
ထားပြီးခြေထောက်တွဲလွဲချလှုပ်ဆော့က
စားနေတော့ ဖင်ဆုံကြီးက ဟ,လာလိုက်
စေ့သွားလိုက်..ဟ,လာလိုက် စေ့သွား
လိုက်နဲ့ လီးကိုဆွနေသလိုပဲ လို့ထင်မိရ
လောက်တယ်။အချိန်တော်တော်ကြာတဲ့
အထိထူးမော်ခေါင်းကမော့မလာတော့ ဒီ
ကောင်လေး မအေ့မျက်နှာကြည့်ရခက်
နေပြီဆိုတာရိပ်မိလာပြီးတစ်ခစ်ခစ် တစ်
သိမ့်သိမ့်ရယ်တာပေါ့။သူ တစ်သိမ့်သိမ့်
ရယ်လေလေ..စအိုကပွစိပွစိရျှုံ့ လေလေ
ဆိုတော့သူ့စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးကို
မွစိမွစိနဲ့ဆွပေးနေသလိုဖြစ်နေလေလေ
ဆိုတာကိုတော့သူသတိမထားမိခဲ့ဘူး။ဖဲ
ဝိုင်းကစကားသံတွေ ရယ်မောသံတွေ အရက်သောက်သံတွေနဲ့ပွဲစည်နေပြီမို့လို့
ပုံမှန်အသံနဲ့ပြောရင်တောင်ကြားနိုင်မှာမ
ဟုတ်တော့ပေမယ့် စိတ်ထဲကမူနွဲ့နွဲ့ခံစား
နေရတော့ တိုးတိုးလေးပဲပြောမိတယ်.
” လိုးတုန်းကတော့ ဒီစောက်ပတ်ကြီး
အသေလိုး. .လီးရည်ထွက်ပြီးပြီဆိုတော့
မကြည့်ချင်သလို  မကြည့်ရဲသလိုနဲ့ သိပ်
စပ်မြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ခိခိ..”
ဒီလောက်စကားခေါ်လိုက်ရင်လမ်းပွင့်
လောက်ပြီထင်တာပါပဲ။ထူးမော်ချွေးသံရွှဲရွှဲနဲ့ခေါင်းလေးမော့လာတော့ပေါင်လုံးဖြူ
ဖြူတုတ်တုတ်ကြိီးမှာသွေးခြေဥလုုနီးပါးအစုပ်ခံအနမ်းခံထားရတာတွေကမြင်လို့
တောင်မကောင်းဘူး။
” ခိခိ အညိုအမဲတွေစွဲကုန်တော့မှာပဲ.
လိုးရတာအားမရလို့အဲလောက်တောင်မှ
စုပ်ပစ်ချင်နေရင်လဲ အမေ့စောက်စေ့ပြူး
ပြူးကြီးကိုစုပ်..ခိခိ ”
သူ့အမေအပြောနဲ့မျက်နှာပေးကလိုးပြီး
လို့ငြိမ်သက်စ,ပြုလာတဲ့တဏှာစိတ်ကိုနှိုး
ဆွပေးလိုက်သလိုပဲ။ပြီတီတီနဲ့လျှာလေး
တစ်လစ်လုပ်ပြနေပုံကမထီလေးစားပုံစံမို့ စောက်ခေါင်းထဲကမာတာတာလီးကြီး
က ငေါက်ကနဲ ဆတ်ကနဲတောင်လာပြန်
တယ်။နှစ်ချက် သုံးချက် စောက်ခေါင်းထဲမှာအဲလိုတောင်ပြနေပြီးအားပြည့်အင်
ပြည့်မာတင်းလာတာခံစားလိုက်ရတော့
မဝိုင်းအံ့ဩပြီးအားရပားရကျနပ်သွားတာ
မျက်နှာတစ်ခုလုံးအပြုံးတွေနဲ့ဝင်းထိန်နေ
တာပဲ။သူ့တစ်သက်မှာအလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှ ယောကျာင်္းတစ်ယောက်ဟာအခုလို လီး
ကိုစောက်ခေါင်းထဲကမချွတ်စတမ်းနှစ်ချီ
ဆက်လိုးပေးတာတစ်ခာမှမခံခဲ့ရဖူးဘူး။
” ခိခိ..ပါးစပ်ကစကားမပြောတတ်လို့
လီးကပြောတာလား..ခ်ခ်..လီးစကားလဲ
စောက်ပတ်ကနားလည်တယ် ဆရာ..ဟီ
ဟိ..သူ့လီးကြီးကတောင်လာလိုက်တာမှ
မာတောက်ခဲနေတာပဲ..စောက်ခေါင်းထဲမှာအပြည့်ပာပဲရှင် ခ်ခ်..သိပါ့ ”
ရယ်ကျဲကျဲ အမေ့မျက်နှာလေးကိုမြင်
နေရတော့အမေ့ရင်ထဲကအချစ်တွေကိုခံ
စားမိလာတယ်။အချစ်အပြည့်နဲ့အလိုးခံ
နေတဲ့အမေပါလားလို့နားလည်လာတော့
ရင်ထဲမှာနွေးနွေးထွေးထွေးလုံလုံခြုံခြုံ ခံ
စားရသလိုပဲ ချုပ်တည်းနှောင်ဖွဲ့မှုတွေထဲကလွတ်ထွက်သွားတယ်။အနေအထားမပျက်တစ်ပေါင်ကျော်ထိုင်နေရင်းသူ့လီး
ကြီးကိုတစ်ဝက်ပိုပိုဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအရင်း
အထိလေးငါးချက်ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေး
လိုက်တော့မတင်ဝိုင်းမျက်လုံးပြူးပြတယ်
” ဟိုး ဟိုးဆရာ..ဒီလိုသာနောက်ထပ်
တစ်နာရီလောက် ထပ်အလိုးခံရမယ်ဆို
ရင်ကျွန်မအနှိပ်သည်ခေါ်ပြီးသားအိမ်ပြင်
လိုက်ဦးမယ်..ခ်ခ်..သူ့လီးကြီးကဆောင့်
လိုးတိုင်းသားအိမ်ထောက်နေတာ ဟွန်း.
တုတ်တုတ်ကြီးကိုကြိုက်ပေမယ့်ရှည်တာ
ကြီးကိုတော့ ခ်ခ် ”
” မကြိုက်ဘူးပေါ့.ဟုတ်လား အမေ ”
ထူးမော်ဆက်မဆောင့်ပဲခဏရပ်ထား
တုန်းမေးလိုက်တော့ မတင်ဝိုင်းက ဆင်း
ထားတဲ့ခြေထောက်ကိုဆွဲရုတ်ပြီးပုခုံးပေါ်
တင်ပေးလိုက်ရင်း
” အင့်..ဒီလိုလိုး..ခ်ခ်..ကြိုက်တာပေါ့
ယောကျာင်္းရယ်..အမေ့တစ်သက်မှာအလိုးခံခဲ့ရသမျှ ဒီလီးကြီးအကြိုက်ဆုံးပဲ
ဒီလို လီးကြီးမှန်းသိခဲ့ရင်စောစောကြီး
ကတည်းကအလိုးခံလို့ ခုချိန်ဆိုကလေး
တောင်မွေးပြီးနေလောက်ပြီ ခိခိ..”
” ခ်ခ်..အမေခဏခဏကိုင်ကြည့်ခဲ့တာ
ပဲ..မသိဘူးလားတဲ့ ဟီးဟီး ”
” ဟင့်..မေ ကိုင်ခဲ့တုန်းကတော့သူ့လီး
ကြီးက တောင်ဖြင့်မတောင်ပြပဲနဲ့ ဟွန်း..
သူများဖင်လုံးတွေကိုချည့်ပဲမွှန်ထူပြီးကိုင်
နေတော့ လီးတောင်ဖို့မေ့နေတာနေမှာ.. ခ်ခ်..ခုလိုတောင်ပြခဲ့ပါလား လို့ ”
မတင်ဝိုင်းကသက်တူရွယ်တူလိုမူနွဲ့နွဲ့နဲ့
့ပြောနေတော့ထူးမော်စိတ်ထဲမှာ လိုးချင်
တဲ့စိတ်တဏှာကတအားထန်လာတယ်။
ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုပုခုံးနှစ်ဖက်မှာတင်ပြီးသားဆိုတော့ဖင်ဆုံကကြွတက်နေပြီးလီး
နဲ့စောက်ခေါင်းကိုတန်းနေအောင်တေ့ထိ
ထားရင်းနို့ ကြီးနှစ်လုံးကိုလှမ်းဆုပ်နယ်
နေတာ.မတင်ဝိုင်းကမစောင့်နိုင်ဘူး..သူ့
စောက်ပတ်ကတစစ်စစ်နဲ့ရွလှပြီ..
” ဟင့်..လိုးပါဆိုကွာ မောင်ကလဲ..လိုး
တော့..အဲနို့ ကြီးတွေဆွဲပြီးလိုးပေး.ထည့်
ထည့်..အာ့ ဖြေးဖြေးဆရာ..ခ်ခ် လိုးဆိုတာနဲ့အသေလိုးတာပဲ..သူ့လီးကော့ကြီး
ကကော်ကော်လိုးတာ.အာ့.အာ့.ကောင်း
ထာမောင်ရာ..တအားကောင်းတာ အင့်
ဆောင့် ဆောင့်..အိုးဟိုး.ဖွတ်ဖွတ်ပြွတ်နဲ့
အသံတအားထွက်တာပဲ..အားဟား. အ
သံမထွက်အောင်လိုးပါလားကွာ ကြမ်းထာ..ဆောင့် ဆောင့်..အပြင်ကကြားရ
တယ် မောင်ရ.အသံမထွက်အောင်လိုး ”
” ဖျော့ဖျော့ပြီးဆောင့်တာပါ မမရယ်..
မမစောက်ပတ်ကိုကစောက်ရည်ရွှဲနစ်နေ
လို့ပါ..”
” ခ်ခ်..စောက်ရည်မဟုတ်ပါဘူးမောင်
ရာ..ချစ်ရည် ချစ်ရည် ခ်ခ်..မောင့်ကိုချစ်
လို့စောက်ပတ်ထဲကထွက်လာတဲ့ချစ်ချစ်
ရည်..ခိခိ..လိုး လိုး..လိုးလို့ကောင်းလား
ကောင်းလား..ဆောင့် ဆောင့် မောင် ”
တအားကောင်းတာပေါ့။စောက်ခေါင်း
ထဲကရွှဲနေပေမယ့်ပေါင်နှစ်လုံးကိုပူးပြီးအ
လိုးခံတာဆိုတော့နခမ်းထူထူကြီးတွေက
စူထွက်လာပြီးစောက်ခေါင်းကကျဉ်းသွား
သလိုဖြစ်သွားတာလေ။

(15)
တစ်ညလုံး မတင်လုံးကဆွပေးလိုက်..
ထူးမော်ကလိုးလိုက်..ဆွလိုက် လိုးလိုက်
လိုးလိုက်ဆွလိုက်နဲ့သားအမိနှစ်ယောက်
လိုးပြီးရင်းလိုးနေကြတာတစ်ရေးမှမအိပ်
ကြဘူး။မနက်ငါးနာရီကျော်နေတဲ့အထိ
မြွေမကြောက် ကင်းမကြောက်နဲ့ လိုးလို့
ကောင်းနေကြတုန်း။တစ်ညလုံးလိုးထား
တာဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းကိုယ်လုံးကြီးက
ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ။အိပ်ယာပေါ်ဟိုရွေ ့ဒီပြေး..အလိုးခံလိုက်ရတာရြေရင်းဖက်
ထိရောက်နေပြီ..ပျော်ပျော်ကြီး ဖင်ကုန်းခံနေတုန်းပဲ။ထူးမော်ကလည်းလိုးတတ်
ခါစ..လိုးဖူးခါစ ဒေါ်လေးရီရီသင်ပေးခဲ့
တဲ့လိုးနည်းတွေအကုန်ထုတ်သုံးပြီးလိုး
လိုက်တာမှနွားသိုးကြိုးပြတ်ပဲ. ပက်ပက်
စက်စက်ကြီးလိုးတယ်။မတင်ဝိုင်းကြည့်
လိုက်ပြန်တော့လည်း တစ်သက်လုံးငတ်
လာခဲ့သမျှ ကိုယ့်သားနဲ့ကိုယ်အလိုးခံရ
တော့မှပဲတင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံရတော့
တာမို့ လိုးရင်းနဲ့သေချင်သေပါစေတော့
လီးမကျွတ်စေနဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံ။ဘယ်အချိန် ပဲ
ကြည့်ကြည့် သူ့မျက်စေ့ကထူးမော်ရဲ့ လီး
ကြီးဆီမှာပဲဝေ့ဝဲနေသလိုလက်ကလည်း
ဒီလီးကြီးကိုအလွှတ်မခံနိုင်တော့တဲ့အထိ
အချစ်ကြီးချစ်နေပြီ။ဖင်ကုန်းပြီးခံနေတာ
ဆိုတော့ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းသူ့ဖင်လုံး
ကြီးတွေနဲ့ထူးမော်ရဲ့ ဆီးပုံးဆီးခုံပေါင်ရင်း
သားတွေရိုက်တဲ့အသံက တစ်ဖြန်းဖြန်းတဖောင်းဖောင်း.စောက်ခေါင်းထဲကလေ
အံသံတွေကတစ်ဖူးဖူးတစ်ဖွတ်ဖွတ်..လီး
ဝင်သံကတစ်စွတ်စွတ်တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ဆူ
ညံနေပေမယ့်အရသာရှိလွန်းနေတော့သူ
များတွေသိမှာ ကြားမှာတွေဂရုကိုမစိုက်
နိုင်တော့ဘူး။ထူးမော်တင်ပါးကြီးကို သူ့
လက်တစ်ဖက်နဲ့နောက်ပြန်ဆွဲထားပြီးလိုးချက်ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာဆွဲကပ်ထား
တယ်။ထူးမော်ကမဆောင့်ရင် သူကဖင်
ကြီးနောက်ပြန်ပစ်ပစ်ပြီးတအားဆောင့်
လိုးတော့တာပဲ။လီးအဝင်နက်လေ ပိုပို
ကြိုက်လေဖြစ်လာတော့ ဖင်ဘူးတောင်း
ထောင်ပြီးတော့ကို အလိုးခံတာ..
” ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်း..အင့် အင့်.
အားဟာ့ လိုး လိုး..ဆောင့် အားရပါးရ
ဆောင့်.အားဟား..ကောင်းတယ် ကြိုက်
တယ်..ဆောင့် ဆောင့်.နာနာဆောင့်..
အင့်.အင့် အင့် ပြီးရအောင် ပြီးရအောင်
ကောင်းထာ.အား အာဟား အာ့.ပြီးပြီ
ပြီးပြီလား..အူးဟူး လီးရည်တွေထွက်ပြီ
လီးရည်တွေပန်းထွက်တာကွာ..အားဟာ့
ထည့် ထည့် အားရတယ် ထည့်.အူးဟူး.
အလိုးသန်လိုက်တဲ့သား.အားဟား ”
ထူးမော် မတင်ဝိုင်းရဲ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကို
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲ..လီးအရင်းအထိ
စောက်ခေါင်းထဲကပ်နေအောင်ထိုးမြုှပ်..
ခေါင်းကြီးကိုမော့ တင်ပါးကြီးခွက်ခွက်ပြီး
ချိုင့်သွားအောင်လီးရည်တွေတစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်ဆောင့်ဆောင့်ပန်းထည့်တယ်။
မတင်ဝိုင်းကလည်းထူးမော်ရဲ့တင်ပါးကို
လက်နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ပြီးဆောင့်ထည့်
ချက်နဲ့အညီဖင်ဆုံကြီးပြန်ပြန်ကန်တွန်း
နေတာမမောနိုင်မပမ်းနိုင်ပဲ။
” ဒေါက်ဒေါက်.. ဒေါက် မတင်ဝိုင်းရေ
မိန်းမ..မတင်ဝိုင်း..အိပ်တုန်းလားဟ..”
အပြင်ကကိုစိုးမြင့်ရဲ့တံခါးခေါက်သံ.နှိုး
သံ.ခေါ်သံတွေကြားရတော့ ဖင်တောင်
ပြီးမှိန်းနေရာက ဆတ်ကနဲထ,လိုက်လို့
ထူးမော်လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲကထွက်
လာပြီးငေါ့လျက်တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတာပေါ့။မတင်ဝိုင်း ကပျာကယာထမီကို
ကောက်ပြီးရင်လျှားရင်း စွပ်ကျယ်ဝတ်
နေတော့ထူးမော်ကအိပ်ယာခြေရင်းမှာပုံ
ထားတဲ့ပုဆိုးကိုကောက်ဝတ်ပြီးစောင်ကို
ခေါင်းမြီးခြုံ အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်။မဝိုင်း
အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့သူ့လင်
ကပိုက်ဆံတွေပုဆိုးနဲ့ထုပ်ယူလာတာမှအများကြီးပဲ..
” ဟ…ငါ့သားက ခြေရင်းမှာအိပ်တာ
လား..မလုပ်ပါနဲ့ကွာ မိန်းမရ..ငါ့နေရာမှာ
ပဲအိပ်ပါစေဟ..ယောကျာင်္းလေး.ဘုန်းနိမ့်
နေပါ့မယ်..သားအမိအတူအိပ်ပါကွာ ”
ပုဆိုးနဲ့ထုပ်ပြီးယူလာတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို
အိပ်ယာနံဘေးမှာပုံချလိုက်ပြီး
” စောက်ကျိုးနည်း.ကောင်းလိုက်တဲ့ဖဲ
ကွာ..ဝိုင်းသိမ်းခါနီးမှ နှစ်ချီထဲဝိုက်ရတာ
နှစ်ရာ သုံးရာတော့မက,လောက်ဘူး..ငါ့
မိန်းမပက်လက်အိပ်နေလို့ဖြစ်မယ်..ဟီးဟီး..ရီရီကိုနှိုးပြီးငွေတွေရေထားနှင့်ကွာ
ကိုယ် စားစရာတစ်ခုခုထွက်ဝယ်လိုက်ဦး
မယ် ”
ငွေတစ်ထပ်ဆွဲပြီးအပြင်ပြန်ထွက်သွား
မှထူးမော်ခေါင်းမြီးခြုံထဲကလျှာတစ်လစ်
နဲ့ထွက်လာပြီးအိပ်ယာတွေပြန် ရှင်းကြရ
တယ်။ငွေပုံကြီးကိုနံဘေးမှာထား ပုဆိုးကိုလှန် သူ့သားလီးကြီးပလွတ်ကနဲပြွတ်
ကနဲစုပ်လိုက်ပြီး တစ်ခစ်ခစ်ရယ်နေတာ
ပျော်စရာမနက်ခင်းတစ်ခုရဲ့အစ,လို့ပဲဆို
ရလေမလားထူးမော်ဝေခွဲမရနိုင်တော့ပါဘူး။အခန်းအပြင်ထွက်မယ်ပြင်တော့
” ဟွန့်..ယောကျင်္ားများ အဲလိုပဲတော့်..
လိုးပြီးပစ်တာချည့်ပဲ..စောက်ပတ်လေး
များတစ်ချက်တောင်ယက်ပေးမသွားနိုင်
ဘူး..တကယ်စပ်မြင်ကပ်ဖိုကောင်း ”
ဘာပြောကောင်းမလဲ..မတင်ဝိုင်းကို
အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲ ထမီကြီး
ဆွဲလှန် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအပေါ်တွန်း
မြှင့် စောက်ပတ်ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်းအိအိ
ကြီးကိုအားရပါးရ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်
တာမှ တင်ဝိုင်းဖင်ကြီးကော့လန်ပျံကား
တစ်အားအားနဲ့အော်ပြီးတောင်းပန်ရတဲ့
အထိပက်ပက်စက်စက်ယက်ပစ်တယ်။
ခေါင်းပြန်မော့လာတော့မျက်နှာတစ်ပြင်
လုံးနှာခေါင်း နှုတ်ခမ်း မေးစေ့တွေမှာ
စောက်ရည်တွေအရွှဲသား..ပါးစပ်ထဲက
စောက်ရည်တွေမျိုချခဲ့ရတာလည်းဂလု
ဂလုနဲ့ လေးငါးခါလောက်ဂလုခဲ့ရတယ်။
” တစ်ချီလောက် ထပ်လိုးမှရမယ်ထင်
တယ်အမေ..ဒီမှာကြည့်ဦး လီးကတအား
တောင်နေပြန်ပြီ..တစ်ချီ တစ်ချီ ”
သွေးကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ကော့ထောင်ပြီး
ပြူးတက်နေတဲ့လီးကြီးကိုမြင်နေရတော့
မတင်ဝိုင်းလိုနှာကြီးတဲ့မိန်းမ..ဘယ်မခံပဲ
နေပါ့မလဲ..
” အင့် လိုး..ပြင်းပြင်း သွက်သွက် မြန်
မြန်ကြီးသာဆောင့်လိုးပစ်..ထည့် ထည့်
အိုး..တန်းနေတာပဲ ခ်ခ်..တအားဆောင့်
တအားဆောင့်..နာနာဆောင့်လိုး.အိုး..
ကြိုက်ထာ.ဆောင့် အသေဆောင့်..အင့်
အင့်..အင့်.သိပ်ကောင်း.အင့်..”
နာရီဝက်ကျော်ကျော် တရစပ်ဆောင့်
လိုးတော့မတင်ဝိုင်းမျက်နှာမွှန်ထူနီရဲလာ
ပြီ။ဖင်ကြီးကိုလည်းအိပ်ယာပေါ်ပြန်မကျ
နိုင်အောင်ကော့ပေးထားမိပြီ။
” လိုး မောင်ရေ..အသေလိုးတော့.လိုး
ဆောင့်..သွက်သွက်ကြီး သွက်သွက်ကြီး
အင့် အင့် အင့် အင့်.အာ့.အာ့.သွားပြီ..
သွားပြီ..အားဟား..ထည့် ထည့်.ဆောင့်
အင်းဟင့်.ပန်းထည့် ပန်းထည့်.အာ့ အာ့ ဟူး.”
ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်လာတော့ငွေတွေ
ရေလို့ပြီးခါစ..အိပ်ရေးပျက်မို့လီးတောင်
တယ်
” မိန်းမရေ..ဝိုင်းမပျိုးခင် လပ်ကီးယူရ
အောင်ကွာ..တစ်ချီလောက် သွက်သွက်
ပေါ့.”
” အွန့် လိုးပါတော်..စိတ်ကြိုက်လိုး.ခ်ခ်
စိတ်ကြိုက်သာလိုးတောမူပါ.အမြဲအသင့်ပါပဲ. နှစ်ချီလိုးလည်းရပါတယ် ခ်ခ် ”

(16)
ထုံးစံအတိုင်းဆယ်နာရီဆိုဖဲဝိုင်းပျိုးပြီ။အမြဲတမ်းဆိုရင်တော့ အကောက်နဲ့ပဲ
မိုးလင်းတတ်ပေမယ့်ဖဲဝိုင်းပျိုးစ,မှာအိမ်
မပြည့်သေးလို့ကိုစိုးမြင့်ကအိမ်ဖြစ်ဆိုပြီး
တစ်အိမ်ဝင်ထိုင်ပေးကတည်းက နိုင်လာ
လိုက်တဲ့ဖဲ..လူစည်လာလို့အိမ်ဖယ်ပေးဖို့
ထ,လာလိုက်တဲ့အချိန် မတင်ဝိုင်းဆီမှာ
တော်တော်များများကြီးရောက်နေပြီ။ အ
ခန်းထဲကိုကျန်တဲ့ငွေတွေကိုထပ်လာပေး
ရင်းစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ” ဒီလီး
ကလပ်ကီးဖွင့်ထားတာ..ဟီးဟီး ” ဆိုပြီး
ပုဆိုးလှန်ပြလို့သူ့လီးတွဲလောင်းကြီးကို
မွှေးမွှေးတစ်ချက်ပေးလိုက်ရသေးတယ်။
သူထွက်သွားမှငွေတွေသိမ်းပြီးဖဲဝိုင်းနား
မှာအိပ်နေရှာတဲ့ထူးမော်ကိုတယုတယနဲ့
မွှေးမွှေးပေးပြီးသွားနှိုးတယ်။ထူးမော်က
မတင်ဝိုင်းလည်တိုင်ကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီး
ရွှတ်ကနဲပြန်နမ်းတော့နှာခေါင်းဆွဲလိမ်ခဲ့
လိုက်တယ်။လူရှေ့သူရှေ့ဆိုပေမယ့်သား
အမိအချစ်ကဲတာက သဘာဝဆန်လွန်း
နေလေတော့ဘာမှမထူးဆန်းသလိုပါပဲ။
မတင်ဝိုင်းရဲ့အနောက်ကနေ အိပ်ခန်းထဲကိုလိုက်လာတယ်ဆိုတာကလဲ သားနဲ့အ
မိအမြင်တင့်ပါပေရဲ့။ဒါပေမယ့်အိပ်ခန်းတံခါးချက်ထိုးပြီးတဲ့အချိန်မှာမတင်ဝိုင်းကပုဆိုးကိုဖြုတ်ကနဲဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပြီးလီးကော့ကော့ကြီးကငေါက်တောက်ငေါ့
တော့ မော့မော့ကြီးတောင်မတ်နေလျက်
သားပေါ်လာတာကတော့သားအမိရဲ့အသွင်မဟုတ်တော့ဘူး..တဏှရမက်ကြီး
ကြီးနဲ့ရေကုန်ရေခမ်းလိုးကြတော့မယ့်ညားခါစ,လင်မယားအသွင်ဖြစ်သွားပြီ။
ကိုစိုးမြင့်ကသူ့လီးလေးနဲ့မဝတစ်ဝ..ဆွ
ပေးသလောက်ပဲလိုးနိုင်ခဲ့လို့စောက်ပတ်
တစ်အုံလုံး စစ်တစ်စစ်တစ်နဲ့ရွခဲ့ရလေသမျှအခုမှသက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။ဒီဘဝမှာဘယ်လိုမှ ဘယ်တုန်းကမှစိတ်ကူး
နဲ့တောင်မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ငွေတွေကိုဖြုန်း
ကနဲအိပ်မက်မက်သလိုချက်ချင်းကြီးပိုင်
ဆိုင်လိုက်ရတော့ဘဝင်ကမတည်ငြိမ်နိုင်
သေးတဲ့အချိန်မှာတဏှာစိတ်ကပေါင်းဝင်
လာတော့မြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြစ်သွားရတာလဲပါတာပေါ့။တံခါးချက်ချနေတာကလဲကြာလွန်းနေသလားထင်မိတဲ့အထိစိတ်ကစောနေတော့ ထူးမော်အိပ်ယာထဲရောက်တဲ့အထိမစောင့်နိုင်တော့ဘူး..
ဇွတ်အတင်းဆွဲလှဲပြီး လီးတောင်တောင်
ကြီးအပေါ်ခွထိုင်လိုးတော့တာပါပဲ။စိတ်
ကစောနေတော့နှစ်ချက်သုံးချက်ပဲ နှဲ့ကာ
နှဲ့ကာဆော့ပြီး လီးအရင်းထိတစ်ချက် ထဲ
ပစ်ဆောင့်ထိုင်ချပစ်တာပားစပ်ကြီးပွင့်ပြီး
ဟားကနဲလေတွေမှုတ်ထုတ်မိရတဲ့အထိအီဆိမ့်သွားရတယ်။ခဏတော့ငြိမ်ပြီးဖင်
ကြီးလှုပ်လှုပ်ဆော့ပေးရုံထိုင်နေပမယ့် ဒီ
လောက်နှာကြီးတဲ့မိန်းမ ဒီအရသာမျိုး နဲ့
ဘယ်ဝ,ပါ့မလဲ..တစ်ချက် နှစ်ချက် သုံး
လေးချက်စမ်းဆောင့်မိပြီးတာနဲ့အသည်းအသန်ကြမ်းတော့တာပါပဲ။ထူးမော်ရဲ့ရင်
ပတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီးပစ်ပစ်ဆောင့်
လိုးလိုက်.နှဲ့နှဲ့ပြီးဝိုက်လိုးလိုက်နဲ့ လီးအ
ရင်းထိဖိဖိလိုးတယ်။သူ့စိတ်တိုင်းကျချယ်
လှယ်ပြီးလိုးရ ဆောင့်ရတာဆိုတော့စိတ်
ကလွတ်နေပြီးစောက်ရည်တွေအိုင်ထွက်
နေအောင်ယိုစိမ့်လာတယ်။ထူးမော်ရဲ့လီး
ကြီးကိုစောက်ပတ်ကညှစ်စုပ်ပြီးလှိမ့်လှိမ့်
လိုးနေတော့ငြိမ်မခံနိုင်တော့ဘူး။တအား
ကောင်းလွန်းတော့သူ့အမေနို့ ကြီးကိုပင့်
ပင့်ဆုပ်ဆွဲပြီးအောက်ကနေကော့လိုးပစ်
တော့တာပေါ့။မိန်းမကဘယ်လောက်ပဲ
ဆောင့်လိုးလိုး..ယောကျာင်္းတစ်ချက်လိုး
တာနဲ့မတူဘူးလေ..သဘာဝချင်းကွာဟ
သလိုအနှစ်ချင်းကလည်းကွာတယ်။ဖင်
ဆုံကြီးကားပြီးခါးကော့ကော့ ကွတတ..
စောက်ခောင်းကြီးပွင့်ဟ,ဟနဲ့အလိုးခံနေတဲ့သူ့အမေကို အောက်ကနေပင့်ပင့်ပြီး
အသေပစ်လိုးတာ ဖောင်းဖောင်းဖောင်းနဲ့ ဖဲဝိုင်းကတောင်ကြားလောက်မယ်။
တင့်တင့်မော်ဘောလုံးကွင်းမှာထရိန်
နင်ဆင်းနေရပေမယ့်စိတ်ကအိမ်ကိုပဲပြန်
ရောက်နေသလို မိသော်ကလည်းတလွဲ
တချော်တွေချည့်ကန်မိနေတယ်။မတိုင်
ပင်ထားပဲ ခဏနားချိန်ရောက်တော့ကွင်း
နံဘေးပွဲကြည့်စင်အစပ်မှာအတူထိုင်ပြီး
အနားယူမိကြတယ်။မနေ့ညက အမေနဲ့
ထူးမော်လိုးနေတာကိုသူတို့နှစ်ယောက်
အတူချောင်းပြီးကြည့်ခဲ့ကြတာကိုး..
” မမ..မိသော်မျက်စေ့ထဲ အမေတို့လိုး
နေကြတာချည့်ပဲမြင်နေတယ်ကွာ.ကစား
ရတာစိတ်မပါဘူး ”
” ဟုတ်ပါ့..ငါလဲ မျက်စေ့ထဲကမထွက်
တော့အယောင်ယောင်အမှားမှားပဲ ”
မိသော်ကမျက်လုံးလေးရီဝေဝေနဲ့
” အမေတော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး
တော်တော်ထိတဲ့သဘောရှိမယ်.တစ်ည
လုံးလူးလှိမ့်နေတာပဲ. ကိုမော့်လီးကြီးကလဲအကြီးကြီးပဲကွာ .ငါတို့စောက်ပတ်ဆိုရင် ပြဲထွက်သွားလောက်မယ် ”
တင့်တင့်မော်ထရိန်နင်ဆင်းရတာစိတ်
မပါတော့ဘူး။ဘာကိုစိတ်တိုနေမှန်းလဲ မ
သိဘူး.ညီအစ်မသုံးယောက်အိမ်ပြန်လာ
ခဲ့ကြတယ်။အိမ်ရောက်တော့ဖဲဝိုင်းထဲမှာ
အဖေ့ကိုရယ်ရယ်မောမောတွေ့ရပြီး ညွန့်
ညွန့်ကသူ့အခန်းကိုဆက်လျှောက်သွား
တာကိုလိုက်ငေးနေတယ်။ညွန့်ညွန့်က မိ
သော်နဲ့အသက်တူပေမယ့်အရွယ်ကမတူ
ချင်ဘူး။အရပ်ပိုမြင့်ပြီးဖင်ကကောက်လို့
အရွယ်မတူဘူးလို့ပြောတာပါ။အမေ့တူမ
ဆိုပေမယ့်အဖေနဲ့ကသွေးသားအနေနဲ့
ဘာမှမတော်ဘူးဆိုတော့ဖင်ကြည့်ပြီးလိုး
ချင်နေတာများလားမသိဘူး။စိတ်တိုတိုနဲ့
ညီအစ်မနှစ်ယောက်လက်ကုတ်ပြီးသူတို့
အခန်းထဲဝင်ခဲ့ကြတော့ ဟိုဖက်အခန်းက
အမေနဲ့ထူးမော်တို့လိုးသံ ဆောင့်သံတွေ
ညည်းသံတွေကိုတိုးတိုးကြိတ်ကြားရပြန်
ရော။တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်
မတိုင်ပင်ပဲကြည့်မိကြပြီးထရံပေါက်ဖက်
ဆီကို ကိုယ်စီမျက်စေ့ရောက်သွားကြပြန်
တယ်။သူတို့နှစ်ယောက်ချောင်းကြည့်မိ
ကြတာနောက်တောင်ကျနေပြီလားမသိပါဘူး..အမေတို့ကပြိုင်တူပြီးဖို့အသည်းအသန်ကြီးဆောင့်လိုးနေကြပြီ။သူတို့လိုး
လို့အသံတွေထွက်တာဖဲဝိုင်းကမကြား ရ
အောင်ဆိုပြီးမိတင့်တို့အခန်းနဲ့ကပ်လျက်
ထရံနံဘေးမှာလာလိုးကြတာဆိုတော့သူ
တို့လိုးနေပြောနေကြတာတစ်ထွာတောင်
မှမကွာဘူး…စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီး
ဝင်နေထွက်နေတာကိုရှင်းရှင်းကြီးမြင်ကြ
ရတယ်။
” ပြီးခါနီးပြီလား အမေ ”
” အင်း အင်း ပြီးခါနီးပြီ..တအားကြီး
ကောင်းနေပြီ..ဆောင့် ဆောင့် ခပ်သွက်
သွက်ဆောင့်ပေး အင့် အင့် ဟုတ်ပြီ အာ့ အာ့..ဟုတ်ပြီ..ကောင်းလိုက်ထာ..”
” ပြီးပြီလား..ပြီးပြီလား..လီးရည်တွေ
ပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်နော် အာ့ ”
” အင်း အင်း..ထည့် ပြီးပြီ ပြီးပြီ ထည့်
ထည့် ပန်းထည့်..ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ အာ့
များလိုက်တဲ့လီးရည်တွေ ခိခိ…ဆောင့်
ဆောင့် အားရပါးရကြီးတစ်ချက်လောက်
အဝေးကြီးက ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါသားရယ်…အင့်ဟူး..အူး..အားရလိုက်
တာနော်..”
လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်လျက်ကြီးခဏ
ကြာကြာနားနေကြတုန်းထရံပေါက်ကြား
ကနေ အမေနဲ့မိတင့်မျက်လုံးချင်းဆုံမိကြ
တယ်။(17)
အမေတို့လိုးပြီးကြလို့ခဏလေးနေပြီး
နေ့လည်စာထမင်းစားကြတာပါပဲ။အဖေ့
အတွက်ထမင်းကိုဖဲဝိုင်းထဲသွားပို့တော့အဖေ့မျက်လုံးတွေကမိတင့်နို့ အုံပေါ် မှာ
ဝဲနေတယ်။သိပ်စိတ်မလုံလို့ကိုယ့်နို့ကိုယ်
ပြန်ငုံ့ကြည့်မိတော့အဖေ့အကြည့်ခံရတာ
တောင်နည်းသေး။ဘောလုံးကန်ဂျာစီ ပဲ
ဝတ်ထားပြီးအခုအခံမပါတော့အဖေ့ ကို
ထမင်းပန်းကန်လှမ်းပေးဖို့ကုန်းနေတဲ့အ
ချိ်န်တုန်းကနို့အုံကြီးကအတွဲလိုက်အိကျ
နေကြမှာပေါ့။အဖေမိတင့်ကိုလိုးချင် နေ
တာလားမသိဘူး..ဒီမျက်လုံးတွေကိုခဏ
ခဏဖမ်းမိခဲ့တာများပြီ။မိတင့်ကမော်ကြီး
နဲ့ပဲလိုးလိုးနေရတာဆိုတော့အဖေ့ကို အ
ရိပ်အကဲမကြည့်ခဲ့မိလို့သာ..တကယ် ဆို
ဒီတစ်ခေါက်အဖေအိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး
ကတည်းကအဖေ့အကြည့်တွေက စူး ရှ
လွန်းနေခဲ့တာ ရောက်ခါစ,နေ့တုန်းက ပဲ
တစ်ချက်သတ်ထားမိခဲ့ဖူးသေးတယ်။ အဲ
ဒီနောက်ပိုင်းရက်တွေတော့အဖေက ဖဲနဲ့
ပဲနပမ်းလုံးသွားရသလိုမိတင့်ကမော်ကြီးနဲ့အလိုးခံရဖို့လမ်းစ,နဲ့အခွင့်အရေးချည့်ပဲချောင်းနေမိခဲ့တာမို့ အဖေ့ဖက်ကိုသတိလစ်သွားခဲ့တာ..ဒီပုံအတိုင်းဆိုရင်တော့
အဖေ့သဘောကိုလည်းတီးခေါက်ကြည့်ဖို့တော့လိုနေပြီထင်တာပဲ။အဖေနဲ့ တစ်
လှည့် မောင်နဲ့တစ်လှည့်အလိုးခံနေရရင်
တော့ဇိမ်ပဲ လို့တွေးရင်းမိတင်တင့်သော်
တစ်ယောက်ထဲပြုံးနေမိတယ်။သူကြိတ်
ပြူံလေးပြုံးနေတာကိုဘယ်သူမှမသိဘူးထင်ခဲ့ပေမယ့်မတင်ဝိုင်းကမလုံမလဲနဲ့အ
ကဲခတ်နေတဲ့သူဆိုတော့ သိတယ်။ဒါပေ
မယ့် သူသိပုံကတစ်မျိုးလေ။သားနဲ့အမိလိုးနေကြတာကိုသမီးကမြင်သွားပြီဆိုမှ
တော့လှောင်ပြုံးပြုံးတာထင်ပြီးရှက်သွား
တာပေါ့..ရှက်ရှက်နဲ့သူ့ဘေးကထူးမော်
ကိုမျက်စောင်းကြီးပတ်ထိုးပြီးဆွဲဆိတ်ပစ်
လိုက်တယ်။ထူးမော်အူကြောင်ကြောင်နဲ့
ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေပုံက ပုံပျက်ပန်း
ပျက်ကြီးဖြစ်နေတော့အားလုံးဝိုင်းရယ်
ကြတာပေါ့။
နောက်ထပ်သုံးလေးရက်လောက်ကြာ
တော့ဖဲဝိုင်းကနာမည်ထွက်လာပြီ။အရပ်
ထဲကဘာမှကိစ္စမရှိပေမယ့်အရိပ်အခြည်
ကြည့်ပြီးတော့ခဏနားလိုက်တယ်။မဖြစ်
ရင်သာ ဘာမှမဖြစ်တာ..ဖြစ်မိရင်ရှင်းလို့
ခက်တာကိုသိနေတော့ခဏအယောင်ပြ
ပြီးနားထားတုန်း ကိုစိုးမြင့်ကအိမ်ကို ပြင်
ပြီးဆောက်လိုက်တယ်။ဖဲသမားဆိုတာ
ရတုန်းအဖတ်တင်အောင်လုပ်ထားမှ ဆို
တာကိုလည်းသူကလက်ခံတယ်။လ က်
ထဲမှာငွေကြေးစို့စို့ပို့ပို့ရှိနေတော့ဘာမှ မ
ကြာလိုက်ပါဘူး..ဖြစ်တာပါပဲ။သူ့အလုပ်
နဲ့သူရှုပ်နေတာနဲ့အိမ်အတွက်လိုအပ်တဲ့အသေးအဖွဲပစ္စည်းလေးဝယ်ဖို့လမ်းထိပ်
ထွက်မယ်ဟန်ပြင်တော့မိတင့်အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာတယ်..မျက်နှာကပြုံးမလို
ရီမလို မချိုမချဉ်ပဲ..
” အဖေ..အပြင်သွားမှာလား ”
မိတင့်ကိုကြည့်ပြီး အပြင်ထွက်ချင်စိတ်
တောင်ပျောက်သွားတယ်။နဂိုက သူ့နို့က
ကြီးပါတယ်ဆိုမှမိန်းမဝတ်စွပ်ကျယ်လိုလို
ဘာလိုလို လည်ပင်းအဟိုက်ကယူပုံစံမျိုး
ဝတ်ထားတာဆိုတော့သူ့ရင်ညွန့်ကြီးပြူး
ထွက်နေအောင်ပွင့်နေတာ..နို့နှစ်လုံးများပူးနေသလားထင်ရတယ်။ထမီပါးပါး ကို
ယောကျာင်္းတွေပုဆိုးဝတ်သလိုစည်းထား
တာဆိုတော့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကဖရိုဖရဲ
အလုံးလိုက်အချောင်းလိုက်ကြီးမြင်ရတဲ့အပြင်စောက်ဖုတ်အရာခပ်ဖောင်းဖောင်း
ကြီးကိုတောင်အမြောင်းလိုက်မြင်လိုက်ရ
သလိုပဲ။အသက်ကဆယ့်ခုနစ်နှစ်ကျော်
ဆိုပေမယ့် တိုင်းရင်းသားမျိုးရိုးမို့အရိုးအ
ဆစ်အလုံးအထည်ကကြီးကြီး သွေးသားကကောင်းသလိုအားကစားလည်းနေ့စဉ်
လေ့ကျင့်နေတဲ့သူဆိုတော့ တကယ့်အပျို
ကြီးတွေတောင်သူ့လောက်ပစ္စည်းမရှိနိုင်
ဘူးလို့ကိုစိုးမြင့်တွေးနေပြီး လိုးပစ်ချင်တဲ့
စိတ်တွေပြန်ပေါ်လာတယ်။မိတင့်က သူ့
အဖေပုဆိုးအောက်ကလီးကြီးလှုပ်စိလှုပ်
စိဖြစ်နေတာမြင်တော့သူတွေးခဲ့တာေ တွ
မှန်နေပြီပဲလို့စိတ်ထဲကမှတ်ချက်ချရင်း
” ဟွန့်.အဖေကလဲ..မေးနေတာမဖြေ
နိုင်ရလောက်အောင်ကြည့်နေရလား လို့
ခ်ခ်..ကိုယ့်သမီးတောင်အလွတ်မပေးချင်
တော့ဘူးထင်တယ် ဟီးဟီး ”
ကိုစိုးမြင့် ရှက်ရယ်ရယ်လိုက်တယ်။ဒီ
အပြောမျိုးဆိုရင်တော့ လိုးမယ်ဆိုရနိုင်
လောက်တယ်လို့တွေးရင်း
” ဟီးဟီး..လမ်းထိပ်ကစတိုးခဏသွား
မလို့..သမီးဘာမှာချင်လို့လဲ ”
မိတင့်ဇာတ်ကြောင်းအဟောင်းကြီးကိုပဲပြန်သုံးတယ်.အဖေဆိုပေမယ့်ကိုယ့်ကို
လိုးချင်နေတာသေချာနေပြီလို့အကဲခတ်
ထားပြီးသားမို့ ဒီစကားမျိုး ပြောမထွက်
စရာလည်းမရှိတော့ပာဘူး..
” ဟိုလေ..အဖေရဲ့ ကန်တော့်ပါရဲ့နော်
သမီးပင်တီတွေအခိုးခံရတာ အခုဝတ်ဖို့
မရှိတော့လို့ ထရိန်နင်တောင်မဆင်းနိုင်
တော့ဘူး.. ခ်ခ်..အဖေလမ်းကြုံရင်ဝယ်
ခဲ့လို့ရမလားလို့..ခ်ခ်..”
ယောကျာင်္းဆိုတာမျိုးကလည်း လိုးပြီး
သွားလျင်သာ ဘာညာသာရကာလုပ်ကြ
ပေမယ့် မလိုးရသေးတဲ့အချိန်..လိုးချင်
နေတဲ့အချိန်ဘာခိုင်းခိုင်း အကုန်ရတယ်။
အခုဆိုလိုးရဖို့မျှော်လင့်ချက်လေးသန်းသယောင်ယောင်ပြနေတော့ ပိုရပေါ့..
” အား..ရတာပေါ့သမီးရ..မွေးလာခဲ့
ကတည်းကအနှီးကအစ,အဖေဝယ်ပေးခဲ့ရတာပဲ..ကန်တော့်မနေနဲ့ ဝယ်ခဲ့မယ်.
ဝယ်ခဲ့မယ်..ဘယ်ဆိုဒ်လဲ L ပဲထင်တယ်
ဟီးဟီး..”
မိတင့်ကသူ့အဖေက်ကိုဖင်ကြီးလှည့်ပြီး
နှစ်ချက် သုံးချက်လောက်ပုတ်ပြတယ်..
” ခိခိ..XL အဖေရေ့..XL ခ်ခ် ဒီဖင်ကြီး
L လောက်နဲ့ရပာ့မလားအဖေရယ်..ခ်ခ်..
အဖေသာ M လောက်သုံးတာ သမီးက
XL မှ ဟီးဟီး ..သိတယ်မလား..ဟိုဟာဆိုလဲ XLလောက်မှကြိုက်ထာ ခ်ခ် ”
ကိုစိုးမြင်​့ကသူ့မိန်းမနဲ့လိုးတိုင်း “ကိုယ့်
လီးကြီးက သိပ်ကြီးတာပဲ ” လို့အပြောခံ
ထားရတဲ့အပြင် တခြားမိန်းမတွေနဲ့လိုးရ
ပြန်တော့လဲ ” ကိုစိုးလီးကြီးက အတုတ်
ကြီးပဲနော်..အားရလိုက်တာ ” လို့အပြော
ခံရတာများပြီဆိုတော့..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူ့
လီးကို တကယ့်စံချိန်မီလို့ပဲသိထားတာ။
သူ့မိန်းမလိုစံချိန်လွန်အကိတ်ကြီးတောင်
လက်လန်အောင်ခံရတယ်လို့ထင်နေတာ
မို့ မိတင့်တောင်ခံနိုင်ပါ့မလားလိုတွေးမိခဲ့
ဖူးတာကိုး..။အခုလဲ မိတင့်ကသူ့လီးကို
မြင်ဖူးလို့ XLပဲသတ်မှတ်လိုက်ပြီထင်နေ
တော့ ပီတိဖြစ်သွားတာပေါ့။
” အားဟား..သမီးကတော့အဖေ့ကိုမှ
လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ ဟီးဟီး..သမီးကြိုက်ရ
စေ့မယ်..ကြိုက်ရစေ့မယ်..ချက်ချင်းပြန်
လာခဲ့မယ်သမီး..အခန်းထဲကစောင့် ”
မိတင့်က သူ့အဖေနောက်ကျောပြင်ကို
ရပ်ကြည့်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးကိုလက်ဝါးနဲ့
အုပ်ပွတ်နေတုန်း အနောက်ကသူ့ဖင်ကိုလက်တို့လာလို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးသွားတယ်.. ထူးမော်ပါလား
” မိတင့်..အဖေပြီးရင် ငါနော်..”
မိတင့်ယောင်ရမ်းပြီး ခေါင်းလေး ကို
တစ်ဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြလိုက်မိပြီးမှ.
” အင်..နင်စောစောက အမေနဲ့လိုးနေ
တာမဟုတ်ဘူးလား ”
” ခိခိ..ဒါပဲနော်..အဖေပြီးရင် ငါပဲ ”

(18)
ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်လာတော့မိတင့်အ
ခန်းထဲတောက်လျှောက်ဝင်သွားတာကို
မတင်ဝိုင်းနဲ့ထူးမော်ကသူတို့အခန်းတံခါး
ဟ,ပြီးကုန်းလိုးရင်းကြည့်နေကြတယ်။
” သွားချောင်းကြည့်မလား ဝိုင်း..”
” ဟင့်အင်း မောင်ရာ..အလိုးပျက် ပါ
တယ်..ကုတင်ပေါ်ပြန်သွားရအောင်ကွာ
ဝိုင်းကိုကုတင်စောင်းမှာလိုးပေးဦး..ခိခိ.
မောင့်လီးကြီးနဲ့ကုတင်စောင်းမှာခံရတာ
ဝိုင်းသိပ်ကြိုက်တာပဲ..”
ဒါပေမယ့်သူတို့ကသိပ်ကြာမှာမဟုတ်
လောက်ဘူးလေ။သိနေကြပြီးသားဆိုနေမှတော့ ကိုယ်တွေလည်းကုုတင်စောင်းမှာဇာတ်ကြမ်းကိုင်ပစ်ရတာပေါ့။မဝိုင်းက
လည်းအခြေအနေကိုနားလည်ပြီးသားမို့
ဆရာကြီးပီပီ ကြမ်းကြမ်းကြီး ပြန်ပြန်လိုးလိုက်တာမှဖောင်းဖြန်း ဖောင်းဖြန်းနဲ့ အ
သံတွေဆူညံနေပေမယ့် လီးကို စောက်
ပတ်အပြင်ဖက် တစ်လက်မလေးတောင်
မှအထွက်မခံပဲကပ်လိုက်လိုးတာ..ဆယ်
မိနစ်တောင်မခံနိုင်ဘူး..နှစ်ယောက်လုံး
ပြီးသွားရော။
ကိုစိုးမြင့်အခန်းထဲဝင်သွားတော့မိတင့်
ကုတင်ပေါ်ရောက်နေပြီ။တံခါးကို   စေ့ရုံ
လေးစေ့ထားတာမို့တွန်းဖွင့်ပြီးဝင်လိုက်မိ
တော့မိတင့်အိပ်ယာပေါ်ကလူးလဲပြီးထ,
ထိုင်တယ်။ထမီကိုနဂိုကတည်းကလျော့
တိလျော့လျဲစည်းထားတာဆိုတော့.လူ း
လဲထ,လိုက်တာနဲ့အထက်ဆင့်ကပြေကျ
သွားသလို အောက်နားစ,ကလဲဟောင်း
လောင်းပွင့်တော့တာပဲ။ဖင်လုံးကြီးရော
စောက်ဖုတ်ကြီးပါပြူးတူးပြဲတဲ တစ်ပြိုင်
တည်းပေါ်လာတော့ ကိုစိုးမြင့်ရဲ့မျက်လုံး
တွေဟိုကြည့်ဒီကြည်ု့ဖြစ်မိသေးတာပေါ့။
နောက်ဆုံးတော့စောက်မွှေးနက်နက် ထူ
ထူပြိန်းပြိန်းတွေဖုံးလုနီးပါးဖြစ်နေတဲ့ ဟ,
ပြဲပြဲစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပဲမျက်တောင်ခတ်
ဖို့မေ့နေတဲ့အထိပါးစပ်အဟောင်းသား နဲ့
ငေးကြည့်နေမိတယ်။မိတင့်ကလည်း သူ
ဆင်တဲ့အကွက်ဆိုပေမယ့်တကယ်တမ် း
နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ဖြစ်လာတော့ ဖင်ကိုပဲဖုံးရတော့မလိုလို.စောက်ဖုတ်ကိုပဲဖိရတော့
မလိုလို ယောင်ချာချာဖြစ်သွားသေးတာ။
ဒါပေမယ့် ဖျတ်ကနဲသတိပြန်ဝင်လာပြန်
တော့ထမီအောက်နားစ,ကိုဖုံးသလိုလိုနဲ့
ပိုမြင်သာအောင်ဖွင့်ပြထားပြီး..
” အိုး..ခိခိ..စောက်ဖုတ်တွေ ဖင်တွေ
ခ်ခ်..ပေါ်ကုန်ပါပြီ ဟင့်..ကန်တော့်ပာရဲ့
နော်အဖေ..ကန်တော့် ကန်တော့ ခိခိ..
စောက်မွှေးကမရိတ်ရသေးပါဘူးဆိုမှပင်
တီကပျောက်နေသေး.ဟီဟိ စောက်ဖုတ်
မနိုင်..ဖင်မနိုင်တော့ဖြစ်ကုန်ပါပြီ..ခိခိ ”
ကန်တော့် ကန်တော့်ဆိုပြီးထမီအပေါ်စ,ကိုခပ်ကားကားထောင်ထားတဲ့ဒူးကြီး
နှစ်လုံးပေါ်တင်ထားရင်း ပြူးပြူးတောက်
တောက်မျက်လုံးအစုံကသူ့အဖေရဲ့ငေါက်
တောက်ထောင်နေတဲ့လီးကိုအငမ်းမရ..
အာသီသပြင်းပြင်းကြည့်နေတာဆိုတော့
ကိုစိုးမြင့်က အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့လူရိုးမှမ
ဟုတ်ပဲ။ဆယ့်နှစ်ပွဲသမား..နယ်တကာ
လှည့်ဖဲဝိုင်းထောင်ရင်းမိန်းမပေါင်းများစွာရဲ့စောက်ပတ်တွေကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ လိုး
လာခဲ့ဖူးတဲ့သူလေ။ကုတင်ပေါ်ကမိတင့်
နံဘေးကိုဘယ်လိုရောက်သွားမှန်း သူ့
ကိုယ်သူသတိမထားလိုက်မိဘူး..လက်ဖ
ဝါးကစောက်ဖုတ်ကြီးကိုအုပ်ပြီးပွတ်နေမိ
ပြီး ကျန်တဲ့လက်ကနို့လုံးကြီးကိုဆုပ်နယ်
ပစ်နေပြီ။မိတင့်ကရုန်းသလို ဖယ်သလိုနဲ့
တစ်ချက်ထပ်လူးရင်းခြေထောက်တွေကို
ဘယ်ညာဆော့ပြီးချွတ်လိုက်တော့သူ့ခား
ပေါ်တင်ရုံပဲရှိတဲ့ထမီကကွင်းလိုက်ကြီးပဲကျွတ်ကျသွားတာပေါ့။လက်တစ်ဖက် က
သူ့နို့ကိုနယ်ဆော့နေတဲ့ကိုစိုးမြင့်လက်ကို
ဖယ်မလိုလိုရွှေ့ရင်းပုဆိုးခားပုံစ,ကိုမသိမ
သာဆွဲလိုက်တော့ ပုဆိုးကကျွတ်သွားပြီး
လီးကြီးကငေါငောကြီးတောင်မတ်နေတာ
ကိုမြင်ရတာမို့ သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်.
တော်သေးတာပေါ့..မော်ကြီးလီးလောက်
ကြီးများဆိုရင်ထွက်ပြေးမိတော့မလို့ ခ်ခ်
” အို..အို အဖေ အဖေ..ကန်တော့်ပါရဲ့
ဆိုမှ..ဟင့် အားဟား..စောက်ဖုတ်မနှိုက်
ပါနဲ့အဖေရဲ့ သမီးငရဲတွေကြီးကုန်ပါ့မယ်.
အို့ အဖေ..အဖေ..တအားပဲကွာ.အဲလိုဆို အထဲကပိုရွတယ် အဖေရ..အား.အာ့
ခိခိ..စောက်ရည်တွေတောင်ထွက်ကုန်ပြီ
ကွာ အဖေကလဲ..နှိုက်ပါနဲ့ဆို.”
သူ့သမီရွနေတာကိုကြည့်ပြီးကိုစိုးမြင့်
လိုးခွဲပစ်ချင်ခဲ့တာကြာပြီ။မတင်ဝိုင်းရယ်
သမီးကိုထိန်းပါဦး ဆိုတော့..ဒီအရွယ် ဒီ
လောက်တော့ရွမှာပေါ့.ရှင်လိုးချင်ရင်လိုး
ပစ်လိုက် ဆိုတာနဲ့လိုးဖို့စိတ်ကူးခဲ့ပေမယ့်
သားအဖမို့ချင့်ချိန်နေခဲ့မိတာ။ဒီအခြေကို
ရောက်နေမှတော့ ကန်တော့်ပါသေးရဲ့ ဆိုနေလည်းနောက်မဆုတ်နိုင်တော့ဘူး
လိုးမှာပဲ..နို့နယ်နေတဲ့လက်ကပုခုံးလေးကိုအသာပြောင်းဖက်ပြီးအိပ်ယာပေါ်ကို
ပက်လက်ဆွဲချလိုက်တယ်။မိတင့်က သူ့
လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုကိုင်ထိန်းပြီးဖြေး
ဖြေးချင်းအိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်ပေး
သွားတော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ပေါင်လုံး
ဖြူ ဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကိုမ,ပြီးပင့်တင်
ပစ်လိုက်ရော။
” အာ့..ဟင့် ဖေရဲ့..သမီးစောက်ဖုတ်
ကြီးကပြူးပြူးကြီးဖြစ်သွားပြီပေါ့ လို့..ခိခိ
ထရိန်နင်ဆင်းတော့လဲ အဲလိုပုံပဲ..ပြူးအိ
နေတာပဲ ဟစ်ဟစ်..အာ့ အဖေ မယက်နဲ့
လေ.အို..မယက်ပါနဲ့အဖေရဲ့.စောက်ရည်
တွေထွက်နေတာလေ..အို အို ငရဲမပေးပါနဲ့အဖေရယ်..ဟင့်..”
ကိုစိုးမြင့်က စောက်ပတ်ယက်ပေးနေရင်း ပေါင်လုံးကြီးတွေကြားကခေါင်းကြီး
မော့လာပြီး
” သမီကိုငရဲမပေးပါဘူးကွာ..နတ်ပြည်
ပို့ပေးမယ်နော်..ပေါင်ကြီးတွေအပေါ်ဆွဲ
ထားလိုက်သမီး ”
သူ့သမီးသူလိုးရတော့မယ်ဆိုတော့လီး
ကတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတယ်။ဇော
ကြီးနေတော့မတင်ဝိုင်းကိုလိုးခဲ့တုန်းကလိုတန်းပြီးဝင်မသွားပဲဟိုချော်ထိုး ဒီချော်
ထိုးဖြစ်နေတာမို့မိတင့်ကစိတ်မရှည်ဘူး။
လီးကြီးကိုဖမ်းဆွဲပြီး သူ့စောက်ခေါင်းဝ,
မှာတေ့ပေးလိုက်ရင်း
” အင့်..ထည့်..အားဟာ့.ခိခိ နတ်ပြည်
က ဒီလမ်းကသွားရတာအဖေရဲ့..ဝင်ပြီအ
ဖေ..ပူပူနွေးနွေး မာမာတင်းတင်းကြီးဝင်
နေပြီ..အာ့..အာ့..လီးကကြီးလိုက်တာအ
ဖေရာ..သမီးစောက်ပတ်ပြဲသွားရင်တော့
အမေနဲ့တိုင်မှာပဲ..အာ့.ဆောင့် ဆောင့်.
အူးဟူး.အဖေရဲ့..အာ့ လိုး လိုး အဖေ လိုး
ဆောင့်ပေး.ကောင်းနေပြီ..ဆောင့် ”
မိတင့်ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ပြီးအားရပါးရအလိုး
ခံပစ်တော့ ကိုစိုးမြင့်သူ့သမီးအကြိုက်ကို
သိသွားပြီး အဝေးကပစ်ပစ်ဆောင့်လိုး
ပေးတယ်။လီးက ထူးမော်လောက်မကြီး
ဘူးဆိုပေမယ့် လူစဉ်တော့မီတယ်လေ.မိ
တင့်အားမရဘူးဆိုပေမယ့်စောက်ခေါင်းထဲတော့ပြည့်နေတာပါပဲ။စောက်ပတ်ထဲကအတွင်းနံရံကြွက်သားတွေနဲ့ဆွဲဆွဲစုပ်
ပြီးညှစ်ပေးထားတော့ လိုးရတာကျပ်နေ
သလို ချွဲနေသလိုနဲ့မို့တအားကောင်းတာ
ပေါ့။
” လိုးအဖေ..ဆောင့် ဆောင့် တအား
ပစ်ဆောင့်..သွက်သွက်..သွက်သွက်ကြီး
ဆောင့်လိုး.အား အင့် အင့်.ဟင်း အဖေ.
လီးရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ. ထွက်ပြီလား
ကွာ.”

(19)
အိမ်သစ်တက်ဧည့်ခံပွဲနဲ့မိတင့်ဆယ်ရှစ်
နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ရက်ကတိုက်ဆိုင်နေ ပြန်
တော့ပျော်စရာကြီးပေါ့။ဧည့်ခံပွဲလေး မှာ
မတင်ဝိုင်းနဲ့ဒေါ်လေးရီရီတို့ညီအစ်မက
အိမ်ရှင်အလှနတ်သမီးနှစ်ပါးပေါ့။မိတင့်ကမွေးနေ့ရှင်မို့ကြွားကြွားရွားရွား ဖင်ကြီး
ကားကားနဲ့အဖေ့ကိုလက်တွဲပြီးလူပုုံကြား
မှာလိုက်ဧည့်ခံရင်းမြူးလည်းမြူးမူးလည်းမူးနဲ့.ပျော်နေတယ်။ထူးမော်ကတော့ ရီရီနဲ့သူ့အမေကြားမှာထိုင်ပြီးခေါင်ရည်မြုံ့နေ
ရင်းသူ့ညီမတွေကိုလိုက်ကြည့်နေတာပါ။
ညီမတွေကလည်းခေါင်ရည်မူးနေကြတာ
လားတော့မသိဘူး သူတို့နဲ့ဘောလုံးကန်
ဖော်ကန်ဖက်ကောင်မလေးတွေနဲ့ဝိုင်းထဲ
မှာဖင်နှိုက်လိုက် စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်
လုပ်နေကြတာပေါ်တင်ပဲ။တစ်ချက် တစ်
ချက်ထူးမော်ဖက်ဝိုင်းကြည့်ပြီးတစ်ခစ်ခစ်
တစ်ဝါးဝါးရယ်နေကြတာမြင်တော့အနေ
နည်းနည်းခက်တယ်။မိညွန့်ကအရပ်မြင့်
မြင့်နဲ့ဂိုးသမားဆိုတော့ပိုပြီးအစ,ခံနေရပုံ
ပေါ်ပါတယ်.မျက်နှာကနီရဲနေတာပဲ။တစ်
ခါတစ်လေအသံကျယ်ကျယ်နဲ့ကြားရ သ
လောက်တော့ ထူးမော်နဲ့ညွန်ညွန့်ကိုပေး
စားနေကြတဲ့ပုံပါပဲ။ဘောလုံးသမားတွေ
ဆိုတော့ယောကျာင်္းလိုလို မိန်းမလိုလိုနဲ့
ပက်ပက်စက်စက်ပြောချက်တွေကလွန်
လွန်းတယ်..
” ဟီးဟီး မောင်နှစ်မဝမ်းကွဲဆိုလိုးလို့ရ
တယ်ကွ..လုပ်ပစ်မိညွန့်..ခိခိ..အရင်းဆိုပိုတောင်ဖီလင်ရှိသေး ဟုတ်တယ်မလား
မိသော် ဟီးဟီး..”
ဝိုင်းချင်းကသိပ်မဝေးတော့သူတိုအသံ
တွေကနားထဲကိုပီပီသသကြီးဝင်လာတာ
လန့်စရာကြီး။ဒေါ်လေးရီရီကဒီအသံတွေ
ကြားတော့တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်းထူးမော် နဲ့
နီးအောင်ခေါင်းလေးတိုးလာတယ်.
” မိညွန့်ကိုစ,ရင်းမြှောက်ပေးနေကြတာကွ ခ်ခ်..မိညွန့်ကြီးကလည်းသူ့အသက်နဲ့
တောင်မလိုက်ချင်တော့ဘူး..ဖင်အိုးကြီးကအနောက်ကိုစူပြီးကောက်ချိတ်နေတာ
ပဲနော..ဖအေတူကြီး ခိခိ..ဘယ်လိုနေလဲ
မောင်မလိုးချင်ဘူးလား ”
ထူးမော်ကတော့ခပ်အေးအေးပါပဲ.သိပ်
ဟန်မပျက်တဲ့ပုံစံနဲ့
” သူ့အမေကိုတော့မီမှာမဟုတ်ဘူးထင်
တာပဲ ခိခိ..သူ့အမေစောက်ဖုတ်ပဲလိုးချင်
တာ ဟီးဟီး ”
ဒေါ်လေးရီရီကတော်တော်သဘောကျ
သွားတယ်။တစ်ခိခိရယ်ပြီး
” ရီ တစ်ခုလပ်ဖြစ်နေမှလိုးရတာလေ.
ရီ့ စောက်ပတ်က မောင့်အရင်သူများလိုး
ထားပြီးသားကြီး ခိခိ..မိညွန့်ကအပျိုကွ..
ဖင်ကြီးကကောက်ပြီးမာတင်းနေတာပဲ မ
လိုးချင်ဘူးလား ဟီးဟီး ”
” အပေးကောင်းမှ..ထန်မှ ကြိုက်တာ.
အပျိုတွေ အအိုတွေလာမပြောနဲ့..ရီ့ကိုပဲ
လိုးလို့ကောင်းတာ ရီစောက်ပတ်ကြီးကိုပဲလိုးချင်တာ ရီကအပေးကောင်းလို့ ”
မတင်ဝိုင်း တစ်စွန်းတစ်စကြားသွားလို့
” အမေလဲ အပေးကောင်းပာတယ်နော် သား ခ်ခ်..ရီရီ့ထက်အမေကပိုပြီး အပေး
ကောင်းတယ်ဆိုတာ အမေ့ကိုလိုးနေတဲ့သားကပိုသိမှာပါနော်..ခ်ခ် ”
ထူးမော်နှစ်ယောက်လုံးကို ဘယ်ညာ
ဖက်ပြီးတစ်ရှုံ့ ရှုံ့ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ညွန့်
ညွန့်တို့ဝိုင်းကကောင်မလေးတွေဝိုင်းပြီး
လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးကြတော့ အားလုံးကလှည့်ကြည့်ကြရော။ထူးမော်ကအမေ
နဲ့အဒေါ်ကိုတစ်ဖက်စီထားပြီးတစ်ရှုံ့ ရှုံ့ နဲ့
နမ်းနေတာမြင်တော့အကုန်လုံးဝိုင်းအော်
ကြပြီးအရက်ခွက်တွေခေါင်ရည်ခွက်တွေ
ကိုယ်စီမြှောက်လိုက်ကြတာပေါ့။
ညဆယ့်တစ်နာရီလောက်တော့ဖဲဝိုင်းစ,တယ်။ဧည့်သည်တွေတော့ပြန်ကုန်ပါ
ပြီ..လူရင်းဖဲသမားဆယ့်လေးငါးယောက်
လောက်အပေါ်ထပ်မှာဝိုင်းဖွင့်ကြတယ်။
ထူးမော်ကတော့စောစောကဒေါ်လေးရီ
ဧည့်သည်တွေအလစ်မှာတစ်ချီကုန်းပေးထားလို့အိုကေပါပဲ။အိပ်မယ်လို့အခန်းထဲ
သွားမယ်ပြင်တော့ မိညွန့်ကခေါင်ရည်မူး
ပြီးသူ့အမေကိုရစ်နေပြီ..
” ဟိုမှာလာပြီ.လာပြီ..အဲဒါသမီးအဖေပဲ..သမီးအမေကိုလိုးတဲ့. သမီးအဖေလေ
ဟဲဟဲ..ဖေဖေ လာအုံး..”
ဒေါ်လေးရီရီမျက်နှာတွေပျက်နေပြီ.ဆွဲ
လို့လည်းမရ တွဲလို့လည်းမရ.ချော့လို့မရ
ခြောက်လို့မရ..ထူးမော်ကိုလက်ယပ်ခေါ်
ရတယ်။
” ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဒေါ်လေး..မူးနေတာလား ”
” မူးပါဝူးအဖေရ..ဟီးဟီး..သမီးကိုတွဲပို့ပေး..လာ အမေ..ဒီဖက်ကတွဲ အဖေက ဒီဖက်တွဲ..ပြီးရင် အမေ့ကိုလဲလိုး..သမီးကိုလဲလိုး..ဟီးဟီး..နှစ်ယောက်လုံးကိုလိုးပေး..နော.”
” ခက်ကုန်ပြီကွာ..အိပ်ယာထဲသာတွဲပို့
ပေးထားကိုမော်.ဒီမှာသိမ်းစရာတွေသိမ်း
ပြီးရင် ဒေါ်လေးနောက်ကလိုက်ခဲ့မယ် ”
ဒေါ်လေးရီရီကိုလန့်လန့်ဖြတ်ဖြတ်နဲ့ပါး
စပ်ဟောင်းလောင်းကြီးပွင့်ပြီးကြည့်လိုက်
မိတော့ မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်။ဒီ
ညအိမ်ကဧည့်ခံပွဲမှာလာလုပ်ကူသိမ်းကူ
တဲ့အိမ်နီးချင်းတွေကကျန်နေသေးတော့
ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်မှာလဲစိုးရိမ်ရသေး
တယ်လေ။ဒေါ်လေးထွက်သွားတော့ မိ
ညွန့်ကရီဝေဝေနဲ့ကြည့်ပြီးခေါ်ပြန်တယ်.
” လာပါ အဖေရ..ဘာကြောက်ဆရာဆိလို့လဲ..လာ သမီးကိုဖက်..နို့ကိုဆွဲ အဲ့
သမီးစောက်ပတ်ကိုလဲလိုး ဝိုး ဟိုး တစ်..
တစ်ညလုံး အေ့ လိုးပေး ”
အားပါး…သွားပြီ။ကမန်းကတမ်းခါးကို
ဖက်တွဲပြီးသူ့ပါးစပ်ကိုလက်ဖဝါးတစ်ဖက်
နဲ့ပိတ်ထားမိတယ်။မိညွန့်ကလည်းလက်
တစ်ဖက်ကသူ့ပုခုံးကိုဖက်ပြီးခိုမှီတွဲထားတာပါပဲ..ဒါပေမယ့်သိပ်မရချင်ဘူး။သူ့ပါး
စပ်ကိုဖိပိတ်ထားတဲ့လက်ကိုရုပ်ပြီး ပုခုံး
ပေါ်ကသူ့လက်ကိုဆွဲသိုင်းအားပြုမ,တင်
ိုတော့မှကုလားထိုင်ပေါ်ကထ,နိုင်တယ်။
မတ်တပ်ရပ်ပြန်တော့လည်းထူးမော်ကိုအတင်းဖက် အားပြုရပ်ရတာဆိုတော့နို့
လုံးအိအိကြီးကနံဘေးမှာပိနေတာပေါ့။အိပ်ခန်းဖက်ကိုဦးတည်လျှောက်လာပြန်
တော့လဲအတင်းဖက်ဆွဲထားတာမို့ခရီးကသိပ်မတွင်ချင်ဘူး။ခါးကိုဖက်ထားတဲ့
လက်နဲ့အားပြုဆွဲခေါ်တော့မိညွန့်က သူ့
လက်တစ်ဖက်နဲ့ပြန်ဆွဲပြီးနို့ကြီးပေါ်တင်
ပေးတယ်။
” ဒီကိုဆွဲအဖေရ..ဒါမှအားရတာ..ဆွဲ..
မနာဘူး..ညှစ်ပြီးဆွဲ..နယ် နယ် ”
မိညွန့်တော့ မဟုတ်တော့ဘူး။မူးနေပါ
တယ်ဆိုမှ နှာထ,နေပြန်ပြီလားမသိဘူး။
သူနှာထ,နေတာကအရေးမကြီးဘူး..သူ့
ပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ထိနေပွတ်နေတာကိုအရသာတွေ့နေတဲ့အချိန် နို့ကြီးဆုပ်နယ်
ခိုင်းနေတော့ လီးတောင်လာတာကခက်
တယ်။အသက်က ဆယ့်ငါးနှစ်ကျော်လို့
ဆယ့်ခြောက်နှစ်ထဲမှာဆိုပေမယ့်နို့လုံးက
အလွန်ထွားတယ်။ပြောရင်လဲယုံနိုင်စရာ
မရှိဘူး.အလုံးလိုက် အလုံးလိုက်ကြီးတွေ
က မာမာအိအိကြီးတွေမို့ ကိုင်လိုက်ဆုပ်
လိုက်နယ်လိုက်ရတဲ့လူမပြောနဲ့ ထိရတဲ့သူတောင်လီးတောင်သွားနိုူ်င်တယ်။လီး
တောင်နေပါတယ်ဆိုမှ သူတို့အခန်းကို
သွားတဲ့လမ်းကြားမှာခြေဒရွတ်ဆွဲလာတဲ့
မိညွန့်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကသူ့ပုဆိုး
အနားစ,ကိုတက်နင်းထားတော့ကွင်းလုံး
ကျွတ်ပုံကျသွားပြီး တောင်မတ်နေတဲ့လီး
ကြီးကငေါငေါကြီးနဲ့ကော့ကော့ကြီးပေါ်လာတော့တာပေါ့။မိညွန့် လီးကြီးကိုစိုက်
ကြည့်ပြီးအမူးပြေသွားတယ်။

(20)
ထူးမော်လီးကြီးကိုသူခဏခဏမြင်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုပေမယ့်တကယ်မြင်ခဲ့ရဖူးတာက
လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။လီး
ရဲ့တစ်စိတ်တစ်ဒေသလောက်ပဲလျပ်ပြက်
သလိုခဏတဖြုတ်မြင်ခဲ့ဖူးတာပါ။ခုတော့
ကော့သလိုကောက်သလိုနဲ့မော့မော့ကြီး
မတ်ပြီးတောင်နေတဲ့လီးတန်လီးချောင်း
ကြီးအပြင်ဂွေးဥတွဲလောင်းကြီးကိုပါမြင်ရ
တွေ့ရတာဆိုတော့ ခောင်ရည်နဲ့မူးနေရတဲ့
အရသာလေးတကယ့်ကိုပျောက်သွား မိ
တော့တာပေါ့။လဒစ်ကြီးကမီးရောင် ခပ်
လဲ့လဲ့အောက်မှပြူးပြူးပြောင်ပြောင်ဖူးဖူး
ထစ်ထစ် ဝင်းလဲ့နေတာကရင်ခုံမက်မောစရာကြီး။လိုးကြတဲ့အခါဒီလဒစ်ပြူးတူးပြဲ
တဲကြီးကစောက်ပတ်ထဲကိုထိပ်ဆုံးကဦး
ဆောင်ပြီးထိုးဖောက်ဝင်လာမှာပါလားလို့
တွေးလိုက်မိရုံနဲ့အပျိုဖြန်းလေးမလေး မှာ
စောက်ရည်တစ်ဖျစ်ဖျစ်စိမ့်သွားတဲ့အထိ
နှာကထန်လွန်းတယ်။သွေးကြောတွေ နဲ့
တင်းတင်းကြီးထောင်းထ,နေတဲ့လီးတန်
လီးချောင်းကြီးကလဲတုတ်တုတ်ခဲခဲကော့
ပျံတက်နေတာတစ်ထွာကျော်ကျော်ရှည်
လိမ့်မယ်ထင်ပါရဲ့..စောက်ပတ်ထဲကိုစိမ့်တက်သွားတာပဲ။သူများတွေပြောသလိုမ
ကြောက်မိတာတော့အမှန်ပဲ..တကယ်ဆို
လီးကိုကြောက်တဲ့မိန်းမဆိုတာတော့ မရှိ
လောက်ဘူးထင်တာပဲလေ။လီးမတွေ့ဖူး
အလိုးမခံရဖူးတဲ့စောက်ဖုတ်ဖြစ်နေပါစေ
ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့လီးနဲ့ပဲလိုးလိုး..သူ့
သဘာဝအတိုင်းအဝင်ခံနိုင်သွားမှာပါပဲ.
ဘာမှမကြောက်ပါဘူး။စူးစမ်းချင်တဲ့စိတ်
လေးနဲ့ကြိုက်မိတာ..အားရပါးရဖြစ်မိတာ
မျိုးတော့ရှိပါတယ်။ဟုတ်တယ်..မိညွန့်
လီးကြီးကြီးနဲ့မှအလိုးခံကြည့်ချင်နေတာ
သူ့ကိုသူသိတယ်။ဖျတ်ကနဲသတိပြန်ဝင်
လာတော့ ခေါင်ရည်ပြန်မူးပြလိုက်တယ်.
လီးချောင်းကြီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆုပ်ဆွဲ
ကိုင်လိုက်ပြီး
” အွန်း..ငါ့အဖေ လီးကြီးကကော့ပျံနေ
တာပဲ..တုတ်တုတ်ခဲခဲ ကော့ကော့ပျံပျံ
ကြီးကွ..ဘယ်သူစုပ်မလဲ.ဘယ်သူစုပ်ကြ
မလဲဟေ့..ဘယ်သူမှမစုပ်ရင်ငါစုပ်မယ်..
မိညွန့်လီးစုပ်မယ်ကွ..လာ အဖေ.မြန်မြန်
လာ..ပုဆိုးထားခဲ့..လီးစုပ်ပြီးရင်မိညွန့်တို့
သားအဖ လိုးမယ်..အမေ့ကိုလဲလိုးပစ်..
ဟစ် ဟစ် ခစ် ”
သူငယ်ချင်းတွေကသွေးထိုးပေးခဲ့တာလည်းပါမယ်ထင်တယ်..သူကိုယ်တိုင်က
အလိုးခံချင်တာလဲပါတာပေါ့။သူတို့အိပ်
ခန်းထဲရောက်တော့နို့လုံးကြီနှစ်လုံးကိုထူးမော်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေတဲ့အ
ချိန်ထိလီးကိုလက်မလွှတ်ပဲဖြည်းဖြည်း
ချင်းဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ကုတင်ဘေး
မှာရပ်ပြီးဖက်ရင်းနို့ ကြီးတွေကိုလက်နှစ်
ဖက်နဲ့နယ်ပေးနေတဲ့အချိန်မှာမိညွန့်အမူး
ပြေနေပြီ။ရပ်လျက်ပဲအကျႌတွေချွတ်မယ်
ပြင်တော့သူကတောင်အကုန်ချွတ်ပေးတာ။ဘော်လီချွတ်လိုက်တော့နို့လုံးကြီး
တွေအံကျလာတာ ဖွေးကနဲအိနေတာပဲ။
ဘော်လီဝတ်ထားလို့်နို့တွေကိုအပြင်ပန်းအမြင်ကကြီးတယ်ထင်နေတာပါ ဆိုတဲ့အတွေးကလုံးဝမှားသွားတယ်။အကျႌနဲ့ဖုံးထားခံရတာက သေးတောင်မှသေး
နေသေးတယ်..တကယ့်အရှိကအကြီး
ကြီး။နို့သီးခေါင်းလေးတွေကနို့အုံသားထဲ
မှာမြုပ်နေပြီးကြွတတလေးဖြစ်နေကြ
တယ်။နို့စက်ဝန်းကလည်းသိပ်မကြီးလှ
သေးဘူးဆိုပေမယ့်နှစ်လက်မပိုပိုတော့အချင်းရှိပါတယ်။စက်ဝန်းမှာကြက်သီးဖု
လေးငါးဖုစီကပြူးတူးပြဲတဲကျိုးတိုးကျဲတဲ။
ထူးမော်လီးကတအားတောင်နေပြီ..စိတ်
ကိုဘယ်လိုမှထိန်းမထားချင်တော့ဘူး။နို့
အုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်နယ်ပြီး နို့
သီးခေါင်းလေးတွေကိုလက်ချောင်းလေး
တွေနဲ့နို့အုံသားထဲကဆွဲထုတ် လှိမ့်ဆော့
ပေးတော့မိညွန့်ပေါင်ကြီးဖြဲကားပြီးလီးနဲ့
စောက်ပတ်ကိုဖိကပ်ထားပေးတယ်။လီး
ကဆီးခုံအထက်ထိချောငေါ့နေတော့ သူ့
လက်နဲ့ကိုင်ဖိချပြီးပေါင်ရင်းနဲ့စောက်ပတ်
အစပ်အခြေထဲထိုးထည့်ဖိကပ်ပေးပြီးခါး
ကိုဝိုက်ဖက်ထားတာပေါ့။သူ့အရပ်ကနိမ့်
နေတော့လီးကစောက်ပတ်ထဲမဝင်တဲ့အ
ပြင်လဒစ်ဖျားကအကွဲမြောင်းထဲတောင်မ
ထိုးမိပဲပေါင်ရင်းကြားမှာခေါင်းမော့ပြီးနား
နေတာပေါ့။
” ခိခိ..ဝင်လဲမဝင်လာဘူး..ဝင်အောင်
ထည့်ပေး ”
” မတ်တပ်လိုးကြမလို့လား..”
” ခိခိ..ကုတင်ကြီး မွေ့ယာကြီးတွေရှိနေ
လျက်နဲ့တော့မတ်တပ်အလိုးမခံချင်ပါဘူး
လမ်းကြုံလို့ဆိုရင်တော့မတ်တပ်ပဲခံရချင်
ခံရ.ကုန်းပြီးတော့ပဲခံရချင်ခံရပါစေတော့
ခုဟာက..နမ်းရင်း..နို့စို့ရင်း နို့ဆွဲရင်း လီး
ကြီးကိုဒစ်ဖျားလေးပဲဖြစ်ဖြစ် စောက်ပတ်
ထဲထည့်ထားချင်လို့..ခိခိ ရတယ်မလား”
ဒီကောင်မလေးက အပျိုလေးဆိုတော့
ဒီတိုင်းထည့်ပစ်ရင်စောက်ပတ်ပြဲသွားမှာ
သေချာတယ်။သူ့ထက်ကိတ်တဲ့မိတင့်ကိုပထမတစ်ချီလိုးတုန်းကစောက်ပတ်ကြီး
ထူအမ်းရောင်ကိုင်းဖူးထ,လာပြီး ပြဲကွဲ
ထွက်သွားလို့သုံးရက်လောက်ကျပ်ပူထိုး
ပေးခဲ့လိုက်ရတာကိုခုထိပြောမဆုံးသေးဘူး။ဘာဂျာလေးလက်လေးနဲ့နည်းနည်း
ချူလိုက်ချင်သေးပေမယ့်သူကအတွေ့အ
ကြုံသစ်ကိုစူးစမ်းချင်နေသေးတယ်ဆို မှ
တော့
” အဲဆိုကုတင်ပေါ်ခြေထောက်တင်ပြီး
ခံမလား..ဒီတိုင်းခံမလား ”
” ဒီတိုင်းထည့်ပေးကွာ..ရပ်လျက်ကြီးကိုအလိုးခံကြည့်ချင်တာ ”
အားပါး..တော်တော်နှာကြီးတဲ့ကောင်
မလေးပါလား။သူ့ဖင်ကောက်ချိတ်ချိတ်
တစ်လုံးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ပင့်ဆွဲ ဒူးနှစ်လုံးနဲ့
သူ့ပေါင်ကြီးတွေခပ်ကျဲကျဲလေးချဲရင်း
ညွှတ်ချ လက်တစ်ထစ်ဖက်နို့ကိုလွှတ်ပြီးလီးကိုကိုင်..စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း
အတိုင်းငါးကြောင်း ခြောက်ကြောင်းဆွဲဆွဲပေးလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေရွှဲအိ
လာတယ်။စောက်စေ့ကိုမှန်းမှန်းပြီးထိုးဖိ
ပေးတာလည်းပါတာပေါ့လေ…။အတော်
လေးကိုနှာကြီးတာတော့အမှန်ပဲ။သူများ
မြှောက်ပေးလို့ကြွရုံလောက်နဲ့တော့ ခုလို
စောက်ရည်ရွှဲလောက်မယ်မထင်ပါဘူး။ဒီ
လိုလွယ်လွယ်နဲ့ရွှဲလာတော့လည်းမြန်မြန်
ထည့်ရတာပေါ့ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့လီးဒစ်ဖျား
ကိုစောက်ခေါင်းဝ,မှာဆွဆွပြီးတေ့ ညွှတ်
့ထားတဲ့ဒူးတွေအသာဆန့်ရင်းဖင်နှစ်လုံးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ဆွဲကပ်လိုက်ရုံပဲရှိ
ပါသေးတယ်
” အောင်မယ်လေးနော်..ကုတင်တွေ
မွေ့ယာတွေရှိပါလျက်နဲ့ မတ်တပ်များလိုးရသေးသတဲ့..ကြုံဖူးပေါင်တော်..ရွှေမှန်း
မသိကြေးမှန်းမသိ..လောကအရသာလိုး
ရတာကိုများ..သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာဇိမ်ရှိရှိပဲလိုးပေးတော်မူပါ မောင်မောင်ဘုရာ့..ခိခိ ”
လမ်းမှာတွေ့ခဲ့ရတဲ့ထူးမော်ရဲ့ ပုဆိုးကို
လက်တစ်ဖက်ကလုံးထွေးကိုင်ပြီးဝင်လာ
တဲ့ဒေါ်လေးရီရီကလှမ်းတားတဲ့အချိန်မှာ
လဒစ်ဖျားက စောက်ခေါင်းဝစိုစိုအိအိပူပူ
နွေးနွေးထဲကိုကော့ပြီးဝင်နေပြီ။လီးကြီးက တအားမာတောင်နေတော့ကပ်ဖိပြီး
ခပ်ထိန်းထိန်းလေးကော့တင်လိုက်ရင်
လဒစ်မြုပ်တော့မှာလေ။
” နေအုံးကွာ ရီ..လဒစ်ဝင်ရုံလေး..ဒစ်
မြုပ်ရုံလေးပါ..ခဏစောင့် ”