ချစ်ပုံပြင် (အပိုင်း ၁)

“မမရေ.မမသားတော့လူပျိုကြီးဖြစ်နေ
ပြီနော်.ချွေးမလောင်းသာရှာထားတော့ ”
မီးဖိုချောင်ထဲအမေ့အနားမှာကပ်ချွဲနေ
တုန်းအိမ်သာကပြန်လာတဲ့ဒေါ်လေးရီရီ ရဲ့ရယ်ရယ်မောမောပြောလိုက်တဲ့စကား ကိုကြားလိုက်တော့ထူးမော့်မျက်နှာရဲရဲနီသွားတာကိုကြည့်ပြီးသူ့အမေပြုံးစေ့စေ့နဲ့
ယုံရမလို မယုံရမလိုဖြစ်နေတယ်။
” ဒေါ်လေးနော်.သားကိုလျှောက်မချွန်
နဲ့..ကလေးပဲရှိသေးတာ.နော်မေမေ နော်
သားငယ်သေးတယ်နော်..”
မရီရီကခွက်ထိုးခွက်လှန်ရယ်ပြီး
” ဟီးဟီး.ငယ်သေးတယ်တဲ့..အသက်
သာငယ်ချင်ငယ်မယ်. လီးရည်က အပျစ်
လိုက် အခဲလိုက်..ဟီးဟီး ”
” အာ..ဒေါ်လေး..”
” ရီရီရယ်..မထိတ်သာ မလန့်သာ..နင့်
ထဲများပန်းထည့်တာလားဟဲ့..”
ဒေါ်လေးရယ်သံကမရပ်နိုင်တော့
သလိုထူးမော်မျက်နှာနီနီရဲရဲနဲ့လက်တစ်
ဖက်ကသူ့လီးနေရာကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ
အုပ်ပြီးရှက်ဖုံး ဖုံးထားမိတယ်။
” မမကလဲ ပြောရော့မယ်..ခ်ခ်.အိမ်သါ
ထဲမှာ မမရေ့..သွားသာကြည့်လိုက်ပေ
တော့..ကြမ်းချက်..အခင်းပေါ်ရော တံခါး
ရွက်မှာရော အစုလိုက် အပုံလိုက်ပဲ.ခိခိ..
တော်တော့်ကိုလီးရည်များသလောက်
အတော်ကြီးကို ပန်းအားသန်တဲ့ ကောင်
လေးတော့်..ခိခိ ”
ထူးမော်တော်တော်ရှက်သွားပေမယ့်သူ့
ကိုချီးကျူးသလိုလိုမို့နည်းနည်းလေးတေါ့
ဘဝင်မြင့်သွားမိတယ်။အိပ်ယာကနိုးလါ
တဲ့အချိန်လီးတောင်လွန်းလို့အိမ်သာထဲအမြန်ပြေးပြီးဂွင်းတိုက်နေတုန်းဒေါ်လေးရီရီအိမ်သာလာတက်တာကိုမသိလိုက်ခဲ့ဘူး။မနက်အစောကြီးကမြင်ခဲ့လိုက်ရတဲ့အမေ့စောက်ဖုတ်အုံကြီးကိုပြန်မြင်ယေါင်
တော့ပြီးခာနီးမှာတင်းကြမ်းဆွဲပစ်တာ လီးရည်တွေကလည်းဘာထွက်သလဲမမေးနဲ့ အိမ်သာတံခါးကိုဗျစ်ကနဲဗျစ်ကနဲ ပြေးပြီး
ပန်းတဲ့အထိပဲ။အရှိန်ကလျော့သွားတော့လည်းအိမ်သာကြမ်းခင်းမှာအစုလိုက်အပုံလိုက် လီးရည်တော်တော်များများအိုင်
ကျန်တယ်။ပြီးခါနီးမှာတင်းကြမ်းဆောင့်တိုက်တာမို့ အိမ်သာကရေလောင်းအိမ်
သာဆိုပေမယ့်မြေပြင်ပေါ်မှာသစ်တုံးပေါ်
ခုပြီးတင်ထားတဲ့မြေစိုက်အိမ်သာမျိုးလေ
သွပ်မိုးပျဉ်ကာပဲဆိုတော့တစ်ဂျွမ်းဂျွမ်းနဲ့ခါရမ်းနေတာပေါ့။အပြင်မှာရပ်စောင့်နေတဲ့
ဒေါ်လေးရီရီက ” ဟဲ့ ကြမ်းလှချည့်လားဘာတွေများဒီလောက်ကြီးညှစ်ထုတ်ပစ်
နေရတာတုန်းဟဲ့..အိမ်သာတောင်မှတုန်
ခါနေရလောက်အောင် ” လို့အော်လိုက်
သံကြားတော့ ရှက်စိတ်တွေမွှန်ပြီးလီးကို
ွှတောင်မှရေမဆေးအားတော့ဘူး.ကမန်းကတန်းဖုတ်ဖက်ခါထ,လာခဲ့မိတယ်။အထဲရောက်လို့အမေ့ကိုတွေ့တော့စောက်
ဖုတ်ကြီးကမျက်စေ့ထဲတစ်ဝဲလယ်လယ်
ပြန်ဖြစ်လာပြန်လို့အမေ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ
ဘယ်နေရာပဲကိုင်ရ ကိုင်ရ..ကိုင်မှာပဲဆိုတဲ့ အသားထိနေချင်တဲ့စိတ်နဲ့အမေ့နား
ကိုကပ်ပြီးဖက်ချွဲနေတုန်း ဒေါ်လေးရီရီ
သေးပေါက်ပြီးသွားလို့အိမ်သာကပြန်လာတာ။လီးရည်တွေကတော့ အခုထိတစ်
စိမ့်စိမ့်နဲ့ထွက်နေတုန်းပဲမို့ ပုဆိုးကိုဖြန့်ပြီး
တောင်မဝတ်ရဲဘူး။
” ခ်ခ်..နင် ရေမဆေးချခဲ့ဘူးလားဟဲ့.
သူပန်းထားတာရော ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လား
နင်ကရော ယုံရရဲ့လား..”
ဒေါ်လေးမျက်နှာလေးရှုံ့ မဲ့သွားတယ်။
ထူးမော်ကအမေ့ကိုကွယ်ပြီးလက်ခုပ်တီး
ပြတော့မျက်စောင်းလေးရောက်လာပြီး
” အွန်း..မမတို့တော့လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ
ခ်ခ်..ရီ ဆိုရင်တံခါးရောက်အောင်ပန်းလို့
ရပါ့မလား လို့.သူ့သားမှသူ့သားအစစ်..မယုံရင်ပုဆိုးလှန်ကြည့်လိုက်လီးရည်စိမ့်
နေတုန်းပဲဖြစ်မယ်.ဟီးဟီး.”
ထူးမော်စပ်ဖြီးဖြီး ပြောင်ချော်ချာ်နဲ့အရူး
ကွက်နင်းပြီးအိမ်ထဲဝင်ပြေးမယ်လုပ်တေါ့
ဒေါ်လေးကလိုက်ဆွဲထားတယ်။ထူးမော်
လည်းရုန်းရင်းဖယ်ရင်းဆိုတော့ဒေါ်လေး
နို့ကြီးတွေကိုခဏခဏကိုင်ဆုပ်တာပေါ့။ပထမတစ်ချက်ထိမိပြီးတဲ့နောက် အိကနဲအရသာကိုခံစားရလိုက်တော့နောက်ထိ
ရအောင်ကျိုးစားတော့တာပဲ။ဒေါ်လေးကတစ်ခုလပ်လေ.သမီးတစ်ယောက်နဲ့
ဆိုတော့ နို့ကြီးတွေကအကြီးကြီးပဲ .ထိလိုက်ရင်အိနေတာပဲ။လင်နဲ့ကွဲနေတာကလည်းလေးငါးနှစ်.ယောကျာင်္းသားတွေရဲ့
အကိုင်မခံရတာကြာပြီမို့ ထိထိချင်း နည်းနည်းဆိုင်းတိုင်းတိုင်းလေးဖြစ်သွားခဲ့ပေ
မယ့်နောက်တော့တအားပူးလာတာ။ထူး
မော် ကလဲကိုင်ချင်..ဒေါ်လေးကလဲအကိုင်ခံချင်..တူဝရီးနှစ်ယောက် တစ်ခိခိ..
တစ်ဟားဟားနဲ့ပူးနေတာခွာလို့မရတော့ဘူး။တစ်ခါတစ်လေ သူ့အမေနားကပ်ပြီး
များတောင်အကူအညီတောင်းသလိုလိုနဲ့
သူ့ကိုပာ ကိုင်မိကိုင်ရာ ဆွဲကိုင်လိုက်သေးတယ်။အမေကတော့ အပြုံးအေးအေးနဲ့
ကြည့်နေတာပါပဲ..ညီမနဲ့သားဆိုပေမယ့်
အလုံးအထည်ချင်းက မကွာကြတော့ပါဘူး။အရပ်အမောင်းဆိုရင်သားဖြစ်သူကတစ်ထွာပိုပိုလောက်တောင်မြင့်နေပြီပဲ ။
ဆယ့်ခြောက်နှစ်သါးရုပ်လေးကနှုတ်ခမ်း
မွှေးသဲ့သဲ့လေးနဲ့နုနုလေးပဲမို့သါ ကလေးလိုမြင်ရပေမယ့် လူပျိုဖြစ်နေပြီဆိုတာကို
တော့ငြင်းမရဘူး။လုံးလား ထွေးလား …
ကိုင်လားနှိုက်လားနဲ့မို့ သူ့သားရဲ့ပုဆိုးမှာလီးရည်ကွက်တွေစိုရွှဲနေတာကိုသူကိုယ်
တိုင်မြင်နေရပြီဆိုတေ ရီရီပြောတဲ့စကားကအမှန်တွေပဲဆိုတာအလိုလိုလက်ခံပြီးသားပါ။
မတင်ဝိုင်းကကလေးလေးယောက်အ
မေ.အသက်ကသုံးဆယ့်ငားထဲရောက်ပြီ။လင်ဖြစ်သူကိုစိုးမြင့်က ဖဲသမားစစ်စစ်။ခရိုင်မြို့ ကြီးလို့သာဆိုရပေမယ့်..မြို့ နဲ့နှစ်
မိုင်လောက်ဝေးတဲ့ရွာလေးကိုရပ်ကွက်
အဖြစ်ပြောင်းလဲသတ်မှတ်ထားပေးတာ
ဆိုတော့ အရာအားလုံးကတောရွာဆန်
နေဆဲပါပဲ။ခြံကျယ်ဝင်းကျယ်နဲ့ကိုယ်ပိုင်
စိုက်ပျိုးရေး ကိုယ်ပိုင်မွေးမြူရေးတွေနဲ့
အနေအထိုင်ရိုးသားပါတယ်။ကိုစိုးမြင့်က
အသုဘမှန်သမျှ..မင်္ဂလာဆောင်မှန်သမျှ
အကုန်ရောက်ပြီးဖဲရိုက်ပါတယ်။အသုဘ
မင်္ဂလာဆောင်မရှိရင်တစ်နေရာရာမှာလူ
စုပြီးချိန်းဝိုင်းရိုက်တယ်။အဖေကိုယ်တိုင်
ဒီလိုပဲမို့ မျိုးနဲ့ရိုးနဲ့ဖဲရိုက်လာတဲ့သူလို့ဂုဏ်
ယူရတာလဲအမောပဲ။သူ့အရပ်နဲ့သူ့ဇာတ်
ဟုတ်တော့လဲဟုတ်တယ်။သူတို့ကတိုင်းရင်းသားတွေလေ..ဂုဏ်ငယ်တယ်လို့လဲ
့မသတ်မှတ်ကြပါဘူး။အကောက်အစားနဲ့လူစည်စည်ကားကားဖြစ်ဖို့ဆိုတာက ဒီလိုဒေသမျိုးမှာလောင်းကစားသာအဓိကပဲပေါ့။သူပါမှပဲအရာရာအဆင်ပြေတယ်
ဆိုပေမယ့်.သူပါလို့အဆင်မပြေတာကမတင်ဝိုင်းပဲပေါ့။ငွေကြေးကဏ္ဍ ဒီဒေသမှာသိပ်အလေးအနက်မထားပါဘူး.ပဒေသါ
ပင်မြေကပေါက်တဲ့အရပ်ပါ။အဆင်မပြေတာက လင်ဖြစ်သူသက်ရှိထင်ရှားရှိနေပါလျက်သူများလိုညစဉ်ညတိုင်းအလိုးမခံရတဲ့ကိစ္စပါပဲ။ဖဲချည့်ပဲလည်ရိုက်နေတော့တစ်ခါတစ်လေနှစ်လနေလို့တစ်ညလေး
လောက်တောင်အလိုးမခံရတတ်ဘူးဆိုမှ
တော့သူ့အတွက်ကအဆင်မပြေဘူးပေါ့။ဖန်ချင်သူမရှိလို့တော့မဟုတ်ဘူးပေါ့လေဖန်တဲ့သူတွေကလင်ရှိတဲ့မိန်းမမို့အပီကြီး
မဖန်ရဲကြတာကခက်နေတာ။

(2)
ထူးမော်လူပျိုမဖြစ်ခင်ခပ်စောစောလေး
ကတည်းကဒေါ်လေးရီရီသူ့ယောကျာင်္းနဲ့
ကွဲပြီးအိမ်မှာလာနေတာ။အိမ်ကသွပ်မိုး.
ထရံကာ လေးပင်သုံးခန်း မြေစိုက်ပါပဲ။အမေတို့အိပ်ခန်းဖက်နဲ့ဧည့်ခန်းပိုင်းမှာမို့
ကြမ်းခင်းဆိုပေမယ့်အလယ်ခန်းကတော့
တမံသလင်းပဲခင်းထားတာ။နောက်​ဖေး
ဖက်ကအဖီဆွဲပြီးမီးဖိုခန်းဖွဲ့ထားတာ ဒေါ်
လေးတို့သားအမိရောက်လာတော့ ထရံကန်​့ပြီးအခန်းတစ်ခန်းဖွဲ့ပေးထားလိုက်ပါ
တယ်​။ဒေသတိုင်းရင်းသားရိုးရာအိမ်ပါ။
ထူးမော်လူပျိုဖြစ်လာတော့ ထုံးစံအတိုင်းဆိုကြပာစို့ရဲ့..ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်သား
ဧည့်ခန်းကိုရွှေ့အိပ်တယ်။ညီလေးနဲ့ပေါ့။
လူပျိုပေါက်ဆိုတော့ဂွင်းတိုက်တတ်နေ
သလိုမိန်းမမှန်သမျှကိုလည်းပြစ်မှား  နေ
တတ်​ပြီ။ညီလေးနဲ့အတူအိပ်ရတော့လဲ
ဂွင်းတိုက်ရတာသိပ်မလွတ်လပ်တဲ့အပြင်
ကျောင်းသားအားကစားတွေအိမ်အလုပ်
တွေကထိန်းချုပ်ထားသလိုဖြစ်နေတော့ညတိုင်းမတိုက်ဖြစ်ခဲ့ဘူး။
ဒီနှစ်တော့ညီလေးကကျောင်းမနေချင်
တော့ဘူး.ဝပ်ရှော့မှာပညာသင်မယ်ဆိုပြီး
ညအိပ်ညနေ မြို့ ပြင်ကဝပ်ရှော့တစ်ခုကို
ပြောင်းသွားတော့ထူးမော်တစ်ယောက်
ရမ်းတော့တာပေါ့။အိပ်ယာကိုဒေါ်လေး
တို့သားအမိအိပ်တဲ့နောက်ဖေးခန်းအကါ
ထရံနဲ့ကပ်နေအောင်ရွှေ့အိပ်တယ်။ည
အမေတို့အိပ်ပြီဆိုရင် သူတို့သားအမိကိုထရံပေါက်ကချောင်းကြည့်တော့တာပဲ။ဒါပေမယ့် ညနက်သန်းခေါင်လောက်ဆိုမှသူတို့ ပေါင်လုံးတွေလောက်ပဲမြင်ရတာပါ..နို့တွေ စောက်ဖုတ်တွေတော့ မမြင်ရပါဘူး။အိပ်ယာခေါင်းရင်းမှာက တိုင်းရင်းသားရိုးရာကိုးကွယ်တဲ့အရှင်ကြီးစင်တစ်
စင်ရှိတာကိုအမေကပန်းတို့ ရေတို့အမြဲလဲတယ်။အမေ မအားရင်ဒေါ်လေးပေါ့။မနက်အစောကြီး အိပ်ပျော်နေတုန်းမျက်
နှာပေါ်ယားကျိယားကျိနဲ့မို့လန့်နိုးလာ
တော့မျက်လုံးကိုလက်ခုံနဲ့ပွတ်ပြီးကြည့်မိတာမိန်းမထမီလိုလိုမြင်လိုက်တယ်။သိပ်
မသေချာမရေရာပါလားရယ်လို့ထပ်ပြီး
ပွတ်ကြည့်မိပြန်တော့လည်း မိန်းမထမီမှအမေ့ထမီပဲ။ခေါင်းအုံးနံဘေးကိုအသာငဲ့
ကြည့်တော့ခြေထောက်တစ်ချောင်းမြင်ရ
ပြန်တာမို့သေချာသွားပြီ။နောက်ထပ် နံ
ဘေးတစ်ဖက်ကိုကြည့်ပြန်တော့လဲ ခြေ
ထောက်တစ်ချောင်းကိုထပ်တွေ့ရတယ်။
ခေါင်းအုံးအထက်မှာဘယ်ညာခွရပ်ပြီးအ
ရှင်ကြီးစင်က ပန်းတွေရေတွေလဲနေရင်းထမီအောက်အနားစ,ကမျက်နှာပေါ်ကျ
နေတာပဲဖြစ်မယ်လို့တွေးမိလိုက်တော့
ရင်ဖိုသွားမိတယ်။ဒါနဲ့ ပက်လက်ပြန်လှန်
ပြီးအမေ့ခြေတန်တစ်လျှောက်အပေါ်ပိုင်း
ထိမော်ပြီးကြည့်သွားလိုက်တော့ ဖင်လုံးသားဖြူဖြူအိအိ တုန်တုန်ခါခါကြီးတွေနဲ့ပေါင်ဆုံကြားကစောက်ဖုတ်နခမ်းသားထူထူ နီညိုညိကြီးကိုအမြောင်းလိုက်ကြီး
မြင်ရတယ်။အပေါ်ကိုဆက်ကြည့်သွားမိ
တော့စောက်မွှေးမဲမဲကိုရေးရေးပဲမြင်ရပြီးဘာမှဆက်မမြင်ရတော့ဘူး။အာခေါင်က
ခြောက်လာလို့တံတွေးကိုမနည်းမျိုချပြီးဆက်ကြည့်သွါးနေလိုက်တာမျက်တောင်
ခတ်ဖို့အချိန်လေးတောင်မပေးချင် မပေးနိုင်လောက်တော့တဲ့အထိပဲ။ပန်းတို့ ရေချမ်းတို့လဲပေးပြီးဆုတောင်းနေတာကအနည်း.ဆုံးဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်ကြာတယ်။အဲဒီတစ်ချိန်လုံးအသက်တောင်ရဲ
ရဲမရှူရဲပဲအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေခဲ့မိတယ်။နဲနဲလေးလှုှုပ်လိုက်တိုင်းစောက်ခေါင်းတို့စောက်
စေ့တို့ မြင်ရလေမလားလို့မျှော်လင့်လိုက်
ရတာအမောပေါ့။ဖင်လုံးသားဖြူဖြူခဲခဲ
ကြီးတွေကလဲ အလုံးလိုက် အလုံးလိုက်
လှုပ်ခါရမ်းနေတာပဲ။ခေါင်းရင်းမှာရှိတဲ့ပြူ
တင်းပေါက်ကိုလှမ်းပြီးရေသွန်တဲ့အချိန်မှ
ပဲ ခြေထောက်တစ်ချောင်းကြွပြီးကားထားလိုက်တာမို့အကွဲကြောင်းကြီးဟ,
သွားတာတွေ..စောက်ပတ်အတွင်းသားနီရဲရဲတွေကိုစက္ကန့်ပိုင်းလောက်မြင်ရတာ.
ကိစ္စတွေအားလုံးပြီးလို့ အမေပြန်ထွက်
သွားတဲ့အချိန်ဆိုရင်ထဲမှာမောပြီးကတုန်
ကရင်နဲ့ကျန်ခဲ့ရတယ်။ဘယ်အချိန်က..
ဘယ်လိုပြီးသွားခဲ့လဲတော့မသိဘူး..လီးရည်တွေရွှဲရွှဲနစ်နေတာပဲ။အဲနေ့ကအမေ
ထွက်သွားပြီးမှ ပြန်အိပ်လို့ရသလိုလို..မရသလိုလို.အိပ်ပျော်သလို မပျော်သလိုနဲ့မနက်ခုနစ်နာရီလောက် အိပ်ယာကထ,တော့စိတ်ကသိပ်မလုံချင်ဘူး။မျက်
နှာသစ်နေပြန်တော့လဲတကယ်မှဟုတ်ခဲ့
ရဲ့လားလို့ပြန်တွေးနေမိပြန်သေးတယ်။အမေကတော့ပုံစံမပျက်ပါဘူး.သူမှဘာမှမသိတာ.မျက်နှာကကြည်ကြည်လင်လင် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ရယ်ရယ်မောမော.
” အိပ်လို့ပျော်ရဲ့လားသား.မျက်နှာကဖြူ
လျော်လျော်နဲ့.အိပ်မက်ဆိုးမက်လို့လား ”
အမေကနဖူးလေးစမ်းပြီးယုယုယယမေး
သလို ဒေါ်လေးနဲ့မမတို့ကလည်းစူးစမ်းတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေကြတယ်။
” အိပ်ပျော်ပါတယ်အမေ..အခုမနက်မှ
အိပ်မက်ထဲမှာ ပါးစပ်ကြီးနီနီရဲရဲ အမွှေးဖွားဖွားနဲ့ ဘာကြီးမှန်းမသိဘူးတွေ့လိုက်
့တာ..ခုထိရင်ခုန်နေတုန်းလားမသိဘူး..”
ဒေါ်လေးက စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့နောက်တယ်..
” မဲမဲကြီးနဲ့ပြဲပြဲကြီးလား.ဟလား..မော်
ကြီး..ခိခိ ”
ထူးမော်လည်းစိတ်ပေါ့သွားပြီမို့
” ဟီးဟီး..ပြဲပြဲကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူး
ဒေါ်လေးရဲ့…အမြောင်းလိုက်ကြီးစေ့နေတာပါ..ခိခိ.ဒေါ်လေးဟာနဲ့မှားနေလို့ပြဲပြဲ
ကြီးဖြစ်တာနေမှာ.. ဟီးဟီး ”
အမေတို့ဝိုင်းရယ်ကြတော့ ဒေါ်လေးကကက်ကက်လန်အောင်ရန်တွေ့တယ်..
” သေမယ်နော် မော်ကြီး..ဒေါ်လေးဟာက ပြဲဖို့နေနေသာသာ.. သွားကြားထိုးတံတောင်မဝင်နိုင်တော့ဘူးမှတ်ထား
.ခြောက်နှစ်ရှိပြီ..ဟင်း ”
” ဒေါ်လေးရယ်.အဲလိုမျိုးပစ္စည်းကောင်း
ကြီး ဒီတိုင်းပစ်ထားရမှာနှမျှောစရာ..ဟီးဟီး..စားသုံးသူတွေကျွေးစရာရှိတဲ့ဟာ
ကျွေးလိုက်ပါလား ”
ဒေါ်လေးကသူ့ကိုပစ္စည်းကောင်းကြီးလို့
အပြောခံရတော့ ပီတိဖြစ်သွားဟန်တူပါရဲ့.မျက်နှာတော့ကြည်သွားတယ်။ဒါပေမယ့်.
” ကျွေးနိုင်ဘူးဟေ့..ကျွေးနိုင်ဘူး..
ကိုယ့်ပစ္စည်းကောင်းသလို သူ့ပစ္စည်းလဲကောင်းမှကျွေးရကျိုးနပ်မှာ..နင်ကဒါ
တွေနားမလည်သေးပါဘူး..ဟီးဟီး. မမကိုတော့အားနာပါရဲ့ နင့်အဖေလိုစားသုံးသူမျိုးဆို မိရီတို့ကတာ့တာပဲ.ခ်ခ်..ကြီးလဲ
ကြီး သန်လည်းသန် ပုံမှန်လေးလည်းစားပေးမှ ကျွေးနိုင်မယ်..ခိခိ… နင့်အသိတွေထဲမရှိဘူးလား ဟီးဟီး.”
” တော်ပါပြီ..သူများကိုကျွေးမယ့်အစား
တော့ဖြင့်..”
ဒေါ်လေးရီရီ မျက်လုံးတွေဝိုင်းသွားပြီး
အမောတကောပဲပြောလာတယ်..
” ဘာလဲ..သူများကိုပေးရမယ်အတူတူနင်ပဲစားတော့မလို့လား.မလုပ်နဲ့နော်..
မော်ကြီး..တူနဲ့အဒေါ်တော့.ခိခိ.. ”
” စားရဲပါဘူးဒေါ်လေးရယ်..ဒီအတိုင်းပဲ
အလှကြည့်နေတော့မယ် ပြောမလို့ပါ
ဟီးဟီး..သားဟာကြီးကသွားကြားထိုးတံထက်ကြီးတယ်.မတော်တဆကွဲပြဲသွားမှဟီဟိ  ”
” ဟီးဟီး..မမရေ..မမသားဟာကြီးကအကြီးကြီးတဲ့..”

(3)
ပြောလို့ပြောတာတော့မဟုတ်ဘူးနော်
ထူးမော်သူ့ကိုလာလုံးနေတယ်ဆိုတာကို
မတင်ဝိုင်းရိပ်မိနေတာကြာပြီ။ပိုသိသာ
လွန်းလာတာကသားငယ်ထူးကျော်မြို့ပြင်
ဝပ်ရှော့မှာအလုပ်ဝင်သွားပြီးတဲ့နောက်မှ
နေ့တိုင်းလိုလိုဖက်လှဲတကင်းပိုလုပ်လာ
သလားလို့အောင့်မေ့တယ်။မတင်ဝိုင်းဆို
တာကလည်းနာမည်နဲ့လူနဲ့အလိုက်သား.
ဖင်ကြီးတွေလုံးပြီးဝိုင်းနေတာကပန်းပုရုပ်
ထုထားသလားထင်ရတယ်။ရုပ်ရည်က
တောင်ပေါ်သူတိုင်းရင်းသားမို့အသားဖြူ
တာကလွဲရင်ထူးထူးခြားခြားပြောစရာမရှိ
ပေမယ့်အဲဒီဖင်ကြီးတွေက သားသည်အ
မေဖင်ပာလို့ပြောရင်ယုံနိုင်စရာသိပ်မရှိလှ
ဘူး။သားသမီးလေးယောက်မွေးပြီးပြီလို့
့ပြောတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ဖင်ကြီးတွေ ကအပျိုလိုတောင့်သလိုစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲအပျိုစောက်ဖုတ်လိုဖောင်းအိနေတာကိုတော့ဘယ်သူမှမသိကြဘူး။သားသမီးမွေးခဲ့ဖူးပေမယ့်အငယ်ဆုံးသမီးလေး
တောင်မှဆယ့်လေးနှစ်ထဲဝင်နေပြီပဲ.အ
လိုးမခံရတာကတော့မမှတ်မိနိုင်လောက်
တဲ့အထိကြာနေပြီ။လင်ဖြစ်သူကအိမ်ပြန်
လာတဲ့ညမို့လိုးပြန်တော့လည်း နှစ်ချီ ဆို
တာကအများဆုံးပေါ့။တစ်ညထက်ပိုအိပ်
ဖူးတယ်ရယ်လို့မရှိပါဘူး။ဒီတော့ညှပ်ရိုး
ကြွက်သားတွေက တင်းနေကပ်နေကျပ်
နေကြတုန်းပဲ။ဆွဲအား စုပ်အား ညှစ်အား
တွေကသန်တုန်းမြန်တုန်းအထန်ဆုံးအချိန်ပဲပေါ့။ခက်နေတာကအဲဒီလောက်ကို
လိုးလို့ကောင်းမယ့်စောက်ဖုတ်နဲ့ရေစိမ်ခံ
ဆောင့်ကောင်းမယ့်ဖင်ကြီးကိုလိုးခွင့်ရဖို့
ဘယ်သူမှလာမကျိုးစားကြတာကိုက အ
ခက်ဆုံးဖြစ်နေတာပေါ့။ယောကျာင်္းတွေနဲ့
အနေနီးနီးထိကပါး ယိကပါးမနေခဲ့မိတာ
လည်းနှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်နီးနေပြီဆိုတော့
ထိမိတဲ့ယောကျာင်္းသားဖြစ်တဲ့ထူးမော်အ
ပေါ်ပဲအာရုံကရစ်ဝဲလည်နေမိပြန်တယ်။
သားအမိမို့ပါလို့ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်လှည့်စား
နေပေမယ့်ထူးမော်ရဲ့ နှာထန်တဲ့အကြည့်
အရယ်အမော အချွဲအနွဲ့ အပြုစု အယုယ
တွေအပေါ်နစ်မျောသာယာနေတာတော့အမှန်ပဲ။အခုတလောမှဖင်ကြီးတွေနို့ကြီး
တွေကိုသိသိသာသာထင်ထင်ရှားရှား စူး
စူးဝါးဝါးကြည့်လာ ထိလာ ကိုင်လာ ပွတ်
လာတော့ မတင်ဝိုင်းလည်းရမ္မက်ခိုးတွေ
ထ,လာပြန်ရတယ်။အထူးသဖြင့်တော့
ဖင်ဆုံကြီးနဲ့ပေါင်တွင်းငါးတွေကိုအပွတ်ခံ
အကိုင်ခံ အဆုပ်အနယ်ခံလိုက်ရတဲ့အခါ
များဆိုရင်စောက်ရည်စိမ့်လာမိတဲ့အထိရမက်ဇောကြွတယ်။သားအမိဆိုတဲ့အခွင့်အရေးကိုသုံးပြီး ပြန်ဖက် ပြန်ကိုင် ပြန်ပြုံး
ပြန်ပြောကြရင်း လိုးချင်လို့လိုးရဲလျင်လိုးလို့ရအောာ် လမ်းကြောင်းတွေ အမျိုးမျိုးဖွင့်ပေးနေမိတယ်။
” ကိုမော်ရေ..ငါ့ပင်တီပျောက်ပြန်ပြီဟာ..ဒါနဲ့ဆိုလေးထည်ရှိပြီ ”
တင့်တင့်မော်မျက်နှာပျက်ပျက်နဲ့လာပြီး
ပြောတော့ထူးမော်ကစပ်ဖြီးဖြီးလုပ်ပြီး
” ဟောင်းလောင်းနေပေါ့ဟာ..နင့်ဟာ
ကပေါင်ရင်းမှာကပ်နေတာပဲ..ငါတို့လိုတွဲ
လောင်းမှမဟုတ်တာ..ဝတ်မနေနဲ့တော့”
တင့်တင့်ကမျက်စောင်းကြီးပိတ်ထိုးပြီး
” ငါလဲဝတ်ချင်ပါဘူး..ဒီတိုင်းနေတာမှ
မသိမသာပြလို့ရသေးတယ်..ဟွန်း အခု
ငါတို့အသင်းဆီမီး ကစားရမှာမို့သာ မ
ဖြစ်မနေဝတ်ရမှာ..နင့်ဘောင်းဘီငါ့ခဏ
ပေးဟာ..ခိခိ ”
တင့်တင့်မော်ကကျောင်းလက်ရွေးစင်
ဘောလုံးအသင်းမှာနောက်တန်းကကန်
တယ်။ဒီနေ့ ဝန်ထမ်းပေါင်းစုံအသင်းနဲ့
ဆီမီးဖိုင်နယ်ကန်ရမယ်လေ..
” ဖြစ်မလားဟဲ့..ငါ့ဟာကယောကျာင်္း
ဝတ်ကြီး..ပြီးတော့ နင့်ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့
ဆို တန်မှာမဟုတ်ဘူး.နင့်ဖင်ကြီးတွေက
အမေ့ဖင်လောက်တောင်ကြီးချင်နေပြီ ”
တင့်တင့်ကဂုဏ်ယူတဲ့အပြုံးနဲ့ဝင့်ဝင့်
ကြွားကြွားပြုံးနေပေမယ့် အပြောက ခပ်
ကြမ်းကြမ်းပဲ..
” ခ်ခ်..နင်ငါ့ဖင်လိုက်ကြည့်နေတာပေါ့
ဟုတ်လား..ခိခိ.အမေ့ဖင်ကြီးလိုက်လိုက်
ကြည့်ပြီးစိတ်ကူးယဉ်နေတာတော့ငါရိပ်
မိသားပဲ..ဟီးဟီး ငါ့ဖက်တောင်လှည့်နေ
ပြီလားမသိဘူး.. မောင်နှစ်မ
အရင်းကြီးနော ခိခိ..”
တကယ်လည်းထူးဇော်ကလိုက်ကြည့်
ပြီးဂွင်းတိုက်တဲ့အခါမှန်းမှန်းထုနေတာမို့
စပ်ဖြီးဖြီးပါပဲ။
” မတင့်ကလဲ ကိုယ့်စိတ်နဲ့ကိုယ်ကြိုက်
လို့ကြည့်တာပဲဟဲ့.တကယ်ပြောတာနော
နင့်ဖင်ကြီးက တကယ်ကြီးတာ..သူများမ
ပြောနဲ့ ငါတောင်စိတ်လာတယ် ဟီးဟီး..
မောင်နှစ်မချင်းဆို ပိုတောင်ကောင်းနေ
သေးလားလို့..အချိန်မရွေး နေရာမရွေး
လူမြင်လို့လဲအထင်လွဲစရာမရှိဘူး ”
စ,သလို နောက်သလိုပြောရင်းက အ
တည်ကြီးပြောချလိုက်တော့တင့်တင့်က
မျက်နှာမပျက်သွားပေမယ့်နည်းနည်းက
လေးတော့တွေဝေသွားသလိုပဲ။
” နင်က အတည်ကြီးလားဟယ်..ကို
မော်ကလဲ..မောင်နှစ်မအရင်းကြီးကို..ဟို ဟို..ဘောင်းဘီပေးမှာဖြင့်ပေးတော့ဟာ.
သွားဝယ်ဖို့လဲအချိန်မရှိတော့ဘူး ”
အခြေအနေကကိုယ့်ဖက်ပါနေပြီပဲ လို့
ထူးမော်တော်တော်လေးအားတက်လာမိ
တယ်။ဘောလုံးကန်ဖို့ဂျာစီဝတ်ထားတာ
ဆိုတော့တင့်တင့်နို့လုံးကြီးတွေက ဖူးလုံး
နေပြီး မို့မို့အိအိကြီးဖောင်းကြွနေကြတာကိုအနီးကပ်ကြည့်နေရတာမို့လီးကလှု ပ်
လှုပ်ပြီးတောင်လာတယ်။တင့်တင့်မော်
ကလည်းမျက်စေ့လေးစွေပြီးကြည့်နေ မိ
တာဆိုတော့ ပုဆိုးအောက်ကလှုပ်စိလှုပ်
စိထောင်နေတာကြီးကိုမြင်ပြီးရင်ခုန်ခုန်နဲ့
တစ်ခိခိကြိတ်ရယ်တာပေါ့။
” အတည်ပေါ့ မတင့်ရယ်..မောင်နှစ်မ
က မောင်နှစ်မပဲပေါ့..တခြားကောင်တွေကနင့်ဖင်ကြီးကြည့်ကြည့်ပြီးဟိုဟာပြော
ဒီဟာပြောနဲ့ဆို ငါသိပ်စိတ်ပူတာပဲ.နို့ကြီး
တွေကလည်း လုံးတက်နေတာလူတကာ
ကပြစ်မှားနေကြတာဟဲ့ ”
တစ်တစ်ခွခွစကားတွေမျက်နှာချင်းဆိုင်
ပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးပြောနေရတာဆိုတော့တင့်တင့်မော်စိတ်တွေရဲရဲ တင်း
တင်းဖြစ်နေတယ်။မောင်နှစ်မချင်းမို့ပိုပြီးရဲလာမိတာလားမသိဘူး..တစ်တစ်ခွခွ စ
ကားတွေပိုကြားချင်လာသလိုပဲ..
” ခ်ခ်..ငာသိပာတယ်..သူတို့ငါနို့ကြီးတွေ
ကြည့်ကြည့်ပြီး ကိုင်ချင် ဆွဲချင် စို့ချင်နေ
ကြမှာပေါ့..ငါတမင်ပြထားတာ ဟီးဟီး.ခု
နင်တောင်မှငါ့နို့ကြီးကြည့်ပြီးလှုပ်စိလှုပ်စိ
နဲ့..အသဲယားစရာကြီး ဟီးဟီး ”
ထူးမော်မျက်လုံးတွေဝင်းဝင်းတောက်
သွားပြီးမတင့်လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲလိုက်
တယ်။မတင့်ကဘေးဘီကိုမျက်စေ့တစ်
ချက်ဝေ့ကြည့်ပြီး ရုန်းသလိုလိုလုပ်နေပေ
မယ့် ခြေလှမ်းကထူးမော်အနားကပ်သွား
ရင်း
” ဘေးဘီလည်းမကြည့်ဘူးကွာ.မောင်
နှစ်မဆိုပေမယ့် လူမြင်ကွင်းကြီး ”
ထူးမော်ကဘေးချက်းယှဉ်ကပ်ရပ်ပြီး
အိမ်ဖက်လမ်းလျှောက်လာရင်းနဲ့မတင့်ရဲ့လက်ကိုသူ့လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်
တယ်၊တင့်တင့်မော်ကလီးကြီးကိုလက်နဲ့
အားရပါးရဆုပ်ထားပြီး
” အတုတ်ကြီးပဲနော်. အားရစရာကြီး..
နင်. ဒါကြီးနဲ့ဘယ်နှစ်ယောက်လိုးပြီးပြီလဲ
အမေ့ကိုရော..လိုးပြီးပြီလား ”
” ဟင့်အင်း..နင်ပထမ ”
” အာ့ဆို..ည အခန်းထဲလာခဲ့ ”

(4)
နေ့လည် နှစ်နာရီပိုပိုလောက်မတင့်တို့
ညီအစ်မတွေဘောလုံးကွင်းကိုသွားကြ
ထယ်။သုံးယောက်လုံးကကျောင်း လက်
ရွေးစင်တွေပဲ။အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲဆို
တော့စိတ်လွတ်လက်လွတ်ပဲဒေါ်လေးအခန်းထဲသွားကြည့်မိတယ်။ခေါင်းအုံးပေါ်မှာဒေါ်လေးဖတ်လက်စ,ပဲထင်ပါရဲ့….စာ
အုပ်လေးတစ်အုပ်မှောက်လျက်လေးမြင်
လို့် အပျင်းပြေကြည့်မိကာမှအ
ပြာစာအုပ်ဖြစ်နေတယ်။ဇာတ်လမ်းကလဲ
ဖတ်လို့ကောင်းလိုက်တာမှ…အဒေါ်ရော အမေရော..အစ်မတွေ ညီမတွေရော အ
ဖေနဲ့သားက တလှည့်စီ တစ်နေရာစီလိုး
ကြတဲ့ဇာတ်လမ်း။ဇာတ်ကောင်တွေ က
လည်းအများကြီးဆိုတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်
ဇာတ်လိုက်ခန့်ပြီးဇာတ်လမ်းထဲမျှောစီးပါ
သွားတယ်။စိတ်ပါလွန်းလာတော့ဂွင်း က
တိုက်ချင်လာတာမို့  ခြေရင်းကထမီတန်း
လေးပေါ်လွှားထားတဲ့ ဒေါ်လေးရဲ့ပင်တီ
လေးယူပြီးစိတ်ကူးနဲ့ဒေါ်လေးကိုလိုးရင်း
ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်တာ ပင်တီလေးတစ်
ထည်လုံးလီးရည်တွေရွှဲရွှဲနစ်သွားတယ်။
ပင်တီတစ်ထည်လုံးစိုရွှဲသွားတော့လဲဘာ
ဖြစ်မှာမို့လဲ.ထမီကြီးဆွဲယူပြီးလီးနဲ့ဖိဖိထိုး
နေရင်း ပုဆိုးချွတ်ထားပစ်လိုက်တာပေါ့။
ပုဆိုးခံနေတော့ ဖီလင်နဲနဲအောက်သလိုပဲမို့ကိုယ်တုံးလုံးကြီးမှာ လီးတန်းလန်း နဲ့
ထမီကိုလီးပေါ်မှာအုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းတိုက်
နေရတာ ဒေါ်လေးရီရီစောက်ဖုတ်ကြီးကို
လိုးနေရတဲ့အတိုင်းပဲ..မှန်းပြီးလိုးရတာအရသာရှိလိုက်တာ.
ရီရီကလုံးကြီးပေါက်လှတစ်ခုလပ်ပေါ့။
အသက်ကသုံးဆယ့်နှစ်လောက်ရှိမယ်..
သမီးလေးညွန့်ညွန့်တောင်ဆယ့်ငါးနှစ်ရှိ
နေပြီ။လင်နဲ့ဆယ်နှစ်လောက်ပေါင်းခဲ့ဖူး
တော့တော်တော်လေးအဖွတ်ခံ အလိုး ခံ
ခဲ့ရဖူးတယ်ပြောရမှာပဲ။လင်ဖြစ်သူကလဲ
ဒေသခံမြို့သား ဝန်ထမ်းဆိုတော့နေ့တိုင်း
လိုလိုအလိုးခံခဲ့ရတာ။တစ်ပါတ်မှာ လေး
ရက်လောက်ကတော့ ညပိုင်းမဟုတ်ရင်
နေ့ပိုင်းတော့အလိုးခံရတာချည့်ပဲ။လင်မ
ရခင်ကလည်းရီရီကရည်းစားနဲ့ချိန်းတွေ့
ပြီးဆယ်ခါ ဆယ့်ငါးခါလောက်အလိုးခံ ခဲ့
ဖူးတယ်။ရည်းစားက လီးကြီးကြီးနဲ့အဖွင့်
လိုးခဲ့တာဆိုတော့လင်ဖြစ်သူနဲ့ခံရတာကို
အားမရတော့ဘူး။လင်ကနေ့တိုင်းနီးပါ း
လိုးတယ်ဆိုပေမယ့် လီးကသေးနေလား
လို့ခံစားရတယ်..တကယ်လည်းခြောက်
လက်မတောင်မပြည့်ချင်ဘူး။အလုံးသေး
တာတော့ တကယ့်ကိုမတင်းတိမ်နိုင်တဲ့
အထိသေးတယ်။ဘယ်လိုပြောရမလဲ..
သူကအားရှိအားကုန်ဇောသန်သန်နဲ့ပစ်
ပစ်ဆောင့်လိုးနေသလောက်က ရီရီ့အဖို့
ဆွပေးနေသလောက်ပဲဖြစ်နေတာလေ..
အဲလိုစံချိန်မမီတာ။သူဘယ်လိုမှမဖြိုနိုင်
တော့ ရီရီ့အဖို့က လိုးလေ အယားမပြေ
လေ..လိုးလေ ယွလေ ဖြစ်နေပြီးဘော်ဒီ
က မကျတဲ့အပြင်ပိုပိုကြွတက်လာတယ်။
လင်မရခင်ကပိန်သွယ်သွယ်ဆိုပေမယ့်
လင်ရမှပဲသွေးသားတွေတက်လာပြီးအခု
လို လုံးကြီးပေါက်လှကြီးဖြစ်လာတာ။သူ
ကသွေးသားကောင်းပြီးနှာထန်လေလေ
လင်ကလိုးလေလေ..ကျိုးစားပြီးလိုးပေး
ပေမယ့် လီးကကြီးမှမကြီးလာတာ ဘယ်
အားရနိုင်ပါ့မလဲ။အနေအထားကိုအထာ
ကျတဲ့ သူ့ဆရာကသိသွားတော့သူ့ကိုရွာ
ပိုင်းတွေ ညအိပ်ညနေတာဝန်နဲ့လွှတ်ပြီး
ရီရီ့ကိုကပ်လာတာ။သုံးလေးခါလောက်
လင်နဲ့အတူတူထမင်းစားအရက်သောက်
ရောက်ရောက်လာတော့ သူကမရိပ်မိပေ
မယ့်ရီရီကသဘောပေါက်နေပြီ။အလိုက်
အထိုက်နေလိုက်ရင်း မသိမသာလီးလှန်
ပြလာတော့ စပ်စပ်စုစု ရွရွထထနဲ့ကြည့်
ပစ်တာပေါ့။စံချိန်မီလောက်ကြီးအားရပား
ရ လွမ်းရလောက်အောင်မဟုတ်ပေမယ့်
ကိုယ့်ယောကျာင်္းလီးထက် သိသိသာသာ
လေးကြီးနေတော့ မထိတထိလေးပြန်ပြီး
အထာချပေးလိုက်တာ.ယောကျာင်္းက ရာ
ထူးတက်ပြီးတိုက်နယ်တာဝန်ခံဖြစ်သွား
တယ်။တိုက်နယ်တာဝန်ခံဆိုတော့ နယ်
ချည့်ပဲလှိမ့်ဆင်းနေရတာနဲ့သိပ်မကြာပါဘူး နောက်ထပ်ရာထူးတစ်ခုထပ်တိုးပြန် ပါလေရော..လင်ကြီးရာထူး။
ခိုးစားတဲ့အသီးကပိုချိုတယ်လို့ထင်ခဲ့ရ
ပေမယ့် တကယ်တမ်းတော့ ကျီးလန့်စာ
စားရတာ သူရောကိုယ်ရောအားမရဘူး။
ကြာလေလေ အရူးရင့်လေလေ..ဆွပေး
နေသလိုပဲဖြစ်ဖြစ်နေတာက ပိုပြီးအနေရ
ခက်တယ်။သွေးသောက်မိပြီးတဲ့ကျားမပဲ
သွေးနံ့ရတော့ဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ..နှာပိုးကလည်းကြွ..နောက်မီးကလည်းလင်းဖူး
ပြီဆိုမှတော့ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ထပ်
ပြီးခံဖို့မကြောက်တတ်တော့ဘူးလေ။အဲ
ဒီအရာရှိလည်းပြောင်းရော..နောက်ထပ်
တန်းစီနေတဲ့ထဲကတစ်ယောက်နဲ့အဲဒီည
နှုတ်ဆက်ပွဲမှာကုန်းပေးပစ်လိုက်မိတော့
တာပဲ။ကံဆိုးချက်များ လင်ကြီးရောလင်
ငယ်ရော နှစ်ယောက်လုံးနဲ့မိသွားပြီးလင်
မယားကွဲခဲ့ကြရတာ ခြောက်နှစ်တောင်မှ
ကျော်ခဲ့ပြီထင်ပါ့။လင်မယားကွဲပြီးခါစ,က
အစ်မတို့နဲ့အတူလာနေခဲ့ရတော့ နေမထိ
ထိုင်မသာ..ဟာတာတာဖြစ်ခဲ့မိရပေမယ့်
ကြာလာတော့လည်းမိသားစုနဲ့နေရတာအနယ်ထိုင်လာလာပါတယ်။
” ဟောတော့်..မော်ကြီး..အဲ အဲ… ကြီး
လှချည့်လားဟဲ့ နင့်လီးကြီးက..အိုး ဟိုး.
တုတ်ခဲပြူးပြောင်နေတာပဲ.”
ဇာတ်လမ်းထဲမျောပါနေတော့ ရီရီဈေး
ကပြန်လာပြီးအခန်းထဲရောက်နေတာကို
တောင်မှမသိလိုက်တော့ဘူး။ရီရီ လည်း
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့ အခန်းထဲ
စွတ်ဝင်သွားတာကုတင်ပေါ်မှာ ထူးမော်
တုံးလုံးပက်လက်လီးကြီးတောင်တောင်
နဲ့ဂွင်းတိုက်နေတာကိုတွေ့ရတယ်။လီးက
လည်းကြီးလိုက်ရှည်လိုက်တာမှသူ့လက် ဆုပ်ရဲ့အပေါ်ထက်ကို သုံးလေးလက်မနီး
နီးလောက်ရှည်ထွက်နေတယ်။တုတ်ခဲခဲ
ကြီးနဲ့လဒစ်နီညိုညိုကြီးကပြူးပြူးပြောင်
ပြောင် အားရစရာကြီး။နံဘေးမှာသူ့ပင်
တီနဲ့ထမီကိုလီးရည်ကွက်စိုစိုတွေနဲ့တွေ့ရ
တယ်။ခောင်းအုံးးပေါ်တင်ထားခဲ့တဲ့အပြာစာအုပ်ကိုလည်းထူးမော်ဖတ်လျက်တန်းလန်းပဲဆိုတော့သူ့ကိုမှန်းပြီးဂွင်းတိုက်နေတယ်ဆိုတာတစ်ခုလပ်ပီပီချက်ချင်းတွေး
လိုက်မိတာပေါ့။မနက်ကလည်းထူးမော်
နဲ့သူ လုံးလားထွေးလား နို့ဆွဲလားလီးဆွဲ
လား..စောက်ပတ်နှိုက်လားနဲ့မသိမသာ
ဇာတ်လမ်းရှိခဲ့ပြီးပြီမို့ စောက်ဖုတ်တောင်
မှရောင်ကိုင်းဖူးကြွလာပြီလားလို့ထင်မိတယ်။ဒီလိုလီးကြီးမျိုးနဲ့သာဆိုရင်တော့ ရောင်ရုံကိုင်းရုံတင်မက,ဘူး.ပွင့်တောင်မှ
ပွင့်ထွက်သွားပာစေတော့လို့တွေးနေမိတ
ယ်။ထူးမော်ကုတင်ပေါ်ကလူးလဲထဆင်းလာပြီးမြေပြင်ပေါ်မှာ မတ်
်တပ်ရပ်နေပါမှလီးကြီးကစောစောတုန်းကသူမြင်ထားခဲ့မိတာထက်ပိုပြီးတုတ်နေသလိုရှည်လည်းပိုရှည်နေမှန်းတွေ့လိုက်
ရတော့တယ်.
” ဇာတ်လမ်းကကောင်းလိုက်တာ ဒေါ်
လေးရာ..အဒေါ်နဲ့တူလိုးကြတာတဲ့..အ
ဒေါ်ကလီးစုပ်ကြမ်းချက်.လီးရည်တွေမျိုချပစ်တာ ”
ရီရီက အဲဒီအခန်းကိုဖတ်ပြီးနေပြီမို့
” တူလေးက လီးကြီးကတုတ်တုတ်ခဲခဲ
ဘာဂျာမှုတ်ကြမ်းကြမ်း.အလိုးအဆောင့်
ကြမ်းကြမ်းနဲ့ပဲ မဟုတ်လား.ဖတ်ပြီးပါပြီ.
အပြင်မှာတော့ရှိမယ်မထင်ပါဘူး..ဟွန်း ရေးတဲ့လူကလဲရေးတတ်တယ်”

(5)
ထူးမော့်လီးကြီးကိုကြည့်လို့အားရသွား
မှသိပ်အရေးမစိုက်သလိုဟန်ဆောင်ပြီးမူ
တူတူနဲ့သူ့ပင်တီလေးကောက်ယူကိုင်နေ
တယ်။လီးရည်တွေကတစ်ထည်လုံးစိုစိုရွှဲ
နေတာကိုကြည့်ရင်း တော်တော်သန်တဲ့လီးကြီးပဲလို့စိတ်ထဲကတွေးပြီး လီးရည်ပုံ
ခဲနေတဲ့နေရာကိုလျှာဖျားလေးနဲ့တို့ကြည့်
လိုက်တယ်။ထူးမော်လီးကြီးဖျောင်းကနဲ
ဆတ်ဆတ်တုန် ခါရမ်းသွားပြီးရီရီ့ လက်
တစ်ဖက်ကိုဆွဲတယ်။ရီရီကရုန်းနေသလို
လိုနဲ့တစ်ဖက်လှည့်ပြီးပင်တီပေါ်က အစုလိုက် အပုံလိုက်လီးရည်ကွက်ကိုပါးစပ်
ထဲထည့်စုပ်မျိုရင်း လက်ကိုအားဖျော့ပေး
ထားတာပေါ့။ထူးမော်က ရီရီ့လက်ထဲ သူ့
လီးကြီးထည့်ပေးပြီး
” အင့် ကိုင်ထား ဒေါ်လေး..ချစ်တယ်
ချစ်တယ်..ချစ်တယ် ဒေါ်လေးရယ်..လိုးချင်တယ် ”
ရီရီ့ မှာလည်းသူစုပ်ချင်လွန်းလှတဲ့ လီး
ရည်တွေကိုအားရပါးရမျိုချလိုက်ရပြီးပြီမို့
ထူးမော်မျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြီး
” ဟွန်း..လိုးချင်နေတာများ ချစ်တယ်
တဲ့..ဒီလီးကြီးကဘာလုပ်ဖို့များဒီလေါက်
ကြီးမာအောင်တောင်နေရတာလဲ လို့.ခ်ခ်
ခ်ခ်.သူများကိုသူမှန်းပြီးလိုးနေတာမလား
လီးရည်တွေနှမျှောစရာကြီး..”
ထူးမော်ကရီရီ့ ထမီကိုလှန်ပြီးစောက်
ပတ်ကြီးကို သူ့ လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပွတ်နေရာကလက်ညှို းတစ်ချောင်းစောက်ခေါင်းထဲကိုပလွတ်ဆိုထိုးထည့်လိုက်ပြီး
” အင့် ဒီတစ်ခါတော့ သားလီးရည်ကို
ဟောဒီစောက်ခေါင်းထဲ ထည့်ပေးပစ်လို့
ရပြီပေါ့နော်..”
စောက်ခေါင်းထဲမှာစောက်ရည်တွေနဲ့
ပြည့်လျှံနေပြီးပူနွေးချောကျိနေတာပဲမို့သူ့
လက်ညှိုးလေးဟိုဟိုဒီဒီလိုက်လှည့်မွှေထိုးပေးရင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်ပေး
ကြည့်တော့..ပေါက် ပေါက် ပြွတ် ပေါက်
နဲ့အသံလေးတွေထွက်နေတယ်။စောက်
မွှေးအဖျားတွေမှာလည်းစောက်ရည်တွေ
စိုရွှဲနေတာပဲ။နှာကိစ္စပွင့်လင်းလွန်းကြတဲ့
တိုင်းရင်းသားမို့လား.ဒေါ်လေးကိုယ်တိုင်
ကပဲနှာကြီးလွန်းလို့လားတော့မသိဘူး..
စောက်ရည်တွေကမယုံနိုင်လောက်တဲ့အ
ထိရွှဲနစ်နေအောင်ထွက်တာ။စောက်ပတ်
သံ စောက်ရည်သံတွေဆူဆူညံညံလေး
ထွက်လာတော့ရီရီဘယ်လိုမှထိန်းမရနိုင်
အောင်ရွလာတယ်
” အာ့.အား..ကျွတ်ကျွတ်..လိုးရအောင်
မောင်ရာ.ရီ့ကိုမောင့်လီးကြီးနဲ့အားရပါးရ
ဆောင့်လိုးပြီးချစ်ပြပစ်ပါကွာ.ကျွတ်ကျွတ်
လီးငတ်နေတာကြာလှပြီ အီးဟီး ”
ရီရီပြောနေရင်းကလီးကြီးကိုလက်ထဲ
ဆုပ်ထားရာကလွှတ်လိုက်ပြီးအဝတ်တွေ
ခပ်မြန်မြန်ချွတ်လိုက်တယ်။
” နှစ်ယောက်လုံး တုံးလုံးပဲလိုးရအောင်
နော် မောင်..ကြိုက်တယ်မလား..ရီကအဲ
လို နိကက်ကြီးအလိုးခံလိုက်ရမှဖီလင်တအားတက်တာ..”
ရီရီအနေနဲ့တော့ထူးမော်ကိုတူလိုသား
လိုမြင်တာကတစ်မျိုး..သူ့ကိုလိုးမယ့်လူပဲ
လို့မြင်တာကတစ်မျိုးရောထွေးယှက်တင် ဖြစ်နေပြီလေ။အခေါ်အပြောကပြောင်းလဲသွားပြီ။အလိုးခံခဲ့တဲ့သူ့ဘဝတစ်သက်
တာမှာ တစ်ခါမှမကြုံဖူးလောက်အောင်ပဲ
တုတ်ခိုုင်ရှည်လျားသန်မာလှပြီးမာမာခဲခဲ ကော့ကော့ကြီးတောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီး
ကိုကိုင်မိလိုက်ကတည်းကသူ့စိတ်ထဲမှာ
ထူးမော်ကို သူ့လင် သူ့ယောကျာင်္း သူ့ကို
လိုးနေကျလူ သူ့ရည်းစားလို့သတ်မှတ်ပြီးသားဖြစ်သွားပြီ။ပွင့်လင်းတဲ့ဝာသနာလဲပာ
တစ်ခုလပ်လည်းဖြစ်..နှာကလည်းကြီး မှ
ကြီး ဆိုတော့တုံးလုံးပဲချွတ်ပြီးပေးလိုးပစ်
လိုက်တယ်။ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ လဲ
နှာကြီးသူတို့ထုံးစံအတိုင်းသူကဦးဆောင်
သွားတာပါပဲ.
ကုတင်ပေါ်ကိုအမြန်တက် ပက်လက်
လှန် ပေါင်ကြီးတွေကားပြီးဒူးတစ်ဖက်ကို
ထောင်ထားပေးတဲ့ဒေါ်လေးရီရီရဲ့ ဖြူဖြူ
ဖွေးဖွေးပောင်လုံးကြီးတွေနဲ့လုံးကြီးပေါက်
လှကိုယ်လုံးကြီးကိုမြင်တော့ စောက်ပတ်
ယက်ဖို့ နို့ဆွဲဖို့ နို့စို့ဖို့ နမ်းဖို့ ဆိုတာတွေ
ဘာတစ်ခုမှသတိမရတော့ဘူး။လိုးဖို့ လီး
ကြီးစောက်ပတ်ထဲအမြန်ထည့်ပြီးဆောင့်
ပစ်ဖို့ပဲထူးမော်အားသန်နေမိတယ်။ဒါကို
အလိုးခံသက်ရင့်နေပြီဖြစ်တဲ့ တစ်ခုလပ်
စော်ကြီးကသိနေတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို
လက်တွေနဲ့ဆွဲမြှင့်တင်ပေးထားပြီး
” အင့်.ဖင်တွေကိုဒူးတေ့ထိုင်ထားနော်
မောင့်လီးကြီးကို ရီကိုင်ပြီးတေ့ထည့်ပေးမယ်..အင်း အင်း..အဲလိုလေးနေဦး.ဟင့်
တုတ်လိုက်တဲ့လီးကြီးကွယ်..လက်ထဲမှာ
ပြည့်နေတာပဲ..အားရလိုက်တာ ”
ထူးမော်ကသူပြောတဲ့အတိုင်းသူ့ဒူးနှစ်
လုံးကိုအသာတွန်းထားပြီး ဖင်ကြီးတွေနဲ့
ဒူးထိနေအောင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်
တော့ရီရီ့လက်တစ်ဖက်ကလီးကြီးလှမ်း
ဆွဲဆုပ်ပြီးသူ့စောက်ခေါင်းမှာလှည့်ပတ်
မွှေတယ်။စောက်ရည်တွေကရွှဲနေပြီဆို
တော့ စိစိစွက်စွက်နဲ့အသံတွေထွက်နေတာမို့အားရပါးရဆောင့်လိုးပစ်ချင်စိတ်
တွေဖြစ်လာတယ်။စော်ကြီးကလည်း မ
ထူးပါဘူး..နှုတ်ခမ်းလေးတွေလျှာနဲ့တစ်
သပ်သပ်လုပ်နေပြီး စောက်ပတ်နဲ့လီးအ
ထိုင်ကျအောင်ဖင်ကြီးလှုပ်ခာလှုပ်ခာ ရွှေ့
ပေးနေရင်း စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း
အရှည်ကြီးအတိုင်းလီးထိပ်ဖျားနဲ့လျှော
ထိုးနေတယ်.
” နေဦးနော်မောင်..ရီကထည့်တော့ဆို
မှ အိကနဲအိကနဲဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထဲ့..
တစ်ချက်တည်းနဲ့အရင်းထိအောင်မထိုး
ထည့်နဲ့နော်..မောင့်လီးကြီးက တအား
တုတ်တယ်..အရသာခံလို့ရအောင်ဖြည်း
ဖြည်းချင်းလေး ထိုးထည့်ပေး..အင့်.အင့်
ရပြီမောင်..ထည့် ထည့် အာ့ အားဟာ့..
ဝင်တယ်မောင်..သိပ်ကောင်းတာပဲ အင့်
အိုးဟိုး.တုတ်လိုက်တာကွာ ပြည့်သိပ်နေ
တာပဲ..တော်ပြီမောင် အဲလောက်ပဲထည့်
ပြီးတစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း မှန်မှန်ဆွ
လိုးပေး..အင်း အင်း ကောင်းလားမောင်
ရီတော့ကောင်းနေပြီ ..ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ
အဲလိုလေးလိုးပေးထား ”
ဒေါ်လေးရီရီပြောသလိုပဲ လီးတစ်ဝက်
သာသာလောက်ပဲစောက်ခေါင်းထဲသွင်း
ပြီးတစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ပြီး
လိုးပေးနေတော့စောက်ပတ်ကညှစ်ညှစ်
ပြီးစုပ်ဆွဲတာလီးကြီးကိုစောက်ပတ်ထဲမှာတင်းကျပ်နေတာပဲ။စောက်ရည်တွေရွှဲအိ
ချွဲကျိနေတာကတစ်ခြား.လီးကြီးအစုပ်ဆွဲခံနေရတာကတစ်ခြား..အရသာကမတူ
ဘူး။သီးခြားစီကောင်းနေတာပဲကိုး..
” ကောင်းလားမောင်..ကောင်းလား
ကောင်းလား..”
” ကောင်းတာ ဒေါ်လေးရာ..စောက်
ပတ်ကတအားစုပ်တာပဲ..မြုပ်ဝင်နေပြီ ”
” ဘာ ဒေါ်လေးလဲကွာ..လိုးနေတာမှ
ကလေးတောင်ထွက်တော့မယ်..ရီ လို့ပဲ
ခေါ်..မမရီ လို့ခေါ်..ကောင်းရင်အရင်းထိ
ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်..ဖြေးဖြေးနော်
မောင့်လီးကြီးကသိပ်ရှည်နေလားလို့..အိ
အာ့..ဟင့် ဖြေးဖြေးချင်း..အားဟာ့ဟာ့.
အောင့်တယ်မောင်ရေ..ထိတယ် ထိတာ
သားအိမ်ထိတယ်..အားဟာ့ အားဟာ့ ”
လီးအရင်းထိဝင်သွားတော့ထူးမော်ရဲ့
ဗိုက်ကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့တွန်းတယ်။ဆီး
ခုံချင်းကပ်ပိနေအောင်ဖိသွင်းထားတာဆိုတော့သူတွန်းနေလည်း လီးကပြန်ုပြီး
ထွက်လာတာမဟုတ်ဘူးလေ။ဒီတော့ရင်
ပတ်ကိုထုတော့တာပေါ့

(6)
” အာ့ အားဟာ့ အားဟ အာ့..အောင့်တာမောင်ရာ..ဟူး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဒီ
လီးနဲ့တွေ့တော့မှပဲ.. အိုးဟိုး မောင်.အား
ရင်ခေါင်းထဲထိဝင်လာသလားလို့..အင့်..
ဟင့် ဟင့်..အာ့ ကောင်းတယ် မောင်ရေ
ကောင်းတယ်..ဖိညှောင့် ဖိညှောင့် အင့်
ဖိဖိညှောင့်လိုကွာ.အာ့ အာ့ နို့တွေဆွဲလိုး
အူးဟူး..ကောင်းလိုက်တာနော်..”
ကိုယ်ကလီးအရင်းအထိထိုးထည့်ဖိကပ်ပြီးဖင်ကြီးတစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ညှောင့်ပြီး
လိုးပေးနေတာကို သူကခံစားလွန်ပြီးစစ်
ကနဲ စစ်ကနဲ စောက်ပတ်အုံလိုက်ကြီးက
ညှစ်ညှစ်စုပ်ဆွဲနေတော့ လီးတစ်ချောင်း
လုံးရွစိတက်လာပြီးတစ်ရှိန်းရှိန်းတစ်ဖိန်း
ဖိန်းနဲ့လီးရည်တွေပန်းထွက်ချင်လာတဲ့အ
ထိအရသာရှိတယ်။ပက်ပက်စက်စက်ကို
နှာကြီးကြီးစောက်ပတ်ညှစ်အားသန်သန်
နဲ့အလိုးခံတတ်တဲ့မိန်းမ..လိုးလို့အလွန်မှ
ကောင်းတဲ့မိန်းမ။ဒီလိုသာငြိမ်နေလို့ဖြင့်
လီးရည်တွေထိန်းမနိုင်သိမ်းမရပန်းထွက်
မိတော့မယ်.လိုးရတာကလည်းအခုမှလီး
အဆုံးထိထည့်ဖူးခါစ,ရှိသေးတော့ခဏကလေးပဲကြာသေးတာ..အားမရဘူး..မ
ဝ,နိုင်သေးဘူး။လီးရည်မထွက်စေချင်
သေးဘူးဆိုပေမယ့်ငြိမ်ပြီးအစုပ်ခံနေရင်
ကောင်းရလွန်းလို့ထွက်သွားမိတော့မှာအမှန်ပဲ။ဒါနဲ့ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲကဆွဲ
ဆွဲထုတ်ပြီးဆယ့်လေးငါးချက်..အချက်
နှစ်ဆယ်လောက်ပိတ်ပိတ်ဆောင့်လိုးပစ်
လိုက်မိတယ်။မမရီက လည်ကုတ်ကိုဆွဲ
ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက် ပွတ်သပ်ပြီးအော်
တော့တာပေါ့
” ဖုန်းဖုန်း ဖုန်းဖုန်း ဖောင်း.အာ့ မောင်
ရေ..ဖြေးဖြေးမောင်..ဖြေးဖြေးလိုး..အာ့
ကောင်းတာတော့ရက်စက်တယ်..အင့်..
ဖြေးဖြေးလိုးကွာ..မောင်ပြီးသွားလိမ့်မယ်
ဖြေးဖြေး..တစ်ချက်ချင်းဆောင့်..အာ့.အ
အားဟား..ဟုတ်ပြီ..လီးကိုနဲနဲပဲဆွဲထုတ်
ပြီးပြန်ဆောင့်ပေး.အင်း.အင်း.တစ်ချက်
ချင်းဇိမ်နဲ့လိုး..အင်း အင်း ကောင်းလား
မောင်..အားဟား ကောင်းလိုက်တာ..အဲ
လိုအရသာရှိရှိလိုး.အင့် အင့် အကြာကြီး
လိုး.အင့် ဟင့် အာ့ ကောင်းတယ်.ဟင့်
ဆောင့်.အာ့.စောက်ရည်တွေရွှဲနေပြီကွာ
အာ့.မောင့်လီးကြီးထုတ်ပေးအုံး.အာ့..ရီ
စုပ်ပေးမယ်.အာ့.အင်း..ပြွတ် ပွတ် ပွတ်
ပြွတ် ပလွတ်.ပု ပု.ပျတ်…အင့် လိုးတော့
အားဟား အား..တစ်ချက်တည်းအဆုံးထိဆောင့်သွင်းတာကွာ.ဟင့် အင့် သိပ်
ဆိုးတဲ့မောင်..အင့်.ဟင့်.လိုး.ဆောင့် ”
စကားတစ်ပြောပြောနဲ့အလိုးသင်ရင်း
အရသာအပြည့်အလိုးခံသွားတာ.အလိုး
ခံရင်းလီးကစုပ်လိုက်တော့ သူ့ဟာနဲ့သူ
ပြန်မထိန်းနိုင်ပဲစောက်ရည်တွေအရွှဲသား
ထွက်ပြီး တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ပြီးနေရတယ်။
ပြီးလိုက်.အဆောင့်ခံရလိုက်..အဆောင့်ခံရလိုက်.ပြီးလိုက်..လီးကကြီး အလိုးက
သန်..ဆိုတော့ဆယ်နှစ်လောက် ပုံမကျ
ပန်းမကျ ပြီးလျင်ပြီးရောမထိတထိအလိုး
ခံခဲ့ရဖူးသမျှကို ဒီတစ်ချီထဲနဲ့လွှမ်းမိုးသွား
ပြီး မေ့ပစ်လိုက်နိုင်သွားတယ်။အခုမှလိုး
ဖူးတာဆိုပေမယ့်မနက်ကတည်းက စိတ်
ကြွတိုင်းဂွင်းထ,တိုက်နေတဲ့လီးဆိုတော့
တော်တော်လေးထိန်းနိုင်နေတာက ရီရီ့
အတွက်လက်ဆောင်ကောင်းဖြစ်သွားသ
လိုပဲ။အလိုးမခံရတာကြာလို့ငတ်နေ တဲ့
စောက်ပတ်ရယ်..ကြာကြာထိန်းလိုးနိုင်
တဲ့လီးကြီးကြီး မာမာ တောက်တောက်
ကြီးရယ်တွေ့တော့ ရီရီအနည်းဆုံး ငါးချီ
ခြောက်ချီ လောက်ပြီးသွားခဲ့ရတယ်။ထူး
မော်ကတော့ မမောနိုင်မပမ်းနိုင် တစ်ဖုံးဖုံး တစ်ဖောင်းဖောင်း ဖုတ်ဖုတ် ဖွတ်ဖွတ်
နဲ့လိုးလို့ ဆောင့်လို့ကောင်းတုန်း။
ဒူးထောက်ပြီးနို့ ဆွဲလိုက် ကုတ်ပိုးဖက်
လိုက် ပုခုံးဆွဲလိုက် ဘယ်လိုပဲထိန်းလိုးလိုး နူငယ်ပီပီဆောင့်အားကသန်လွန်းလှတော့ရီရီတစ်ကိုယ်လုံးအထက်ဖက်
ကိုလွင့်လွင့်တက်သွားရတယ်။အထက်
ဖက်တက်စရာနေရာမရှိတော့ခေါင်းလေး
စောင်းပြီးခံပြန်တော့လဲဦးတည်ပေးထား
တဲ့နံဘေးဖက်ကိုလွင့်ပြေးအောင်ဆောင့်
ဆောင့်လိုးတာဆိုတော့ရီရီကိုယ်လုံးကြီး
ကကုတင်ပေါ်မှာတစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ်
လည်နေတယ်။ထူးမော်ကလည်းရီရီ့တစ်
ကိုယ်လုံးဘယ်လိုဖြစ်နေနေ.စောက်ပတ်
နဲ့လီး ကျွတ်မသွားရင်ပြီးရော.ရွေ့တဲ့နေရာအတိုင်းလိုက်လိုးတာပဲ။ရင်ခေါက်းထဲ
ထိဆို့နစ်တင်းကျပ်နေအောင်အလိုးခံနေ
ရတော့ ရီရီရင်ပွင့်ထွက်သွားလောက်တဲ့
အထိအော်အော်ပြီးအလိုးခံရတယ်။ဒူးကို
ထောက်ပြီးလိုက်လိုးရတာအနေအထား
သိပ်မကြိုက်တာလား..မရွေ့စေချင်တာပဲ
လားတော့မသိဘူး..ဒူးချပြီးရီရီ့ကိုယ်ပေါ်
မှောက်လိုးပြန်ရော။ရီရီလည်း ရွေ့မပြေး
နိုင်အောင်မီရာတွေကိုဆွဲယူအားပြုပြီးအ
လိုးခံတာပါ..အိပ်ယာတွေဆိုလဲဆုပ်ဆွဲခံ
ရလွန်းလို့ကျေမွကုန်ပြီးကုတင်အောက်
ကိုတောင်လွင့်ထွက်ကုန်ပြီ။ဒါပေမယ့်သူ
က လိုးချက်ဆောင့်ချက်တွေတအားပြင်းတာကိုး.မရွေ့ပဲဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။မှောက်
လျက်လိုးပြန်တော့လဲ.သူလိုးလို့ကောင်း
အောင် ရီ့ပေါင်လုံးကြီးတွေဆွဲမြှင့်ပေးပြီး
ဖားမကြီးပက်လက်လန်ထားသလို ကား
ကားကြီးဖြဲပြီးအလိုးခံပေးပစ်တာ.အသေ
ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။သူ့လီး
ကော့ကော့လန်လန်ကြီးကိုရီ့စောက်ပတ်
ထဲက တစ်ဆုံးတစ်ဆုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အ
ဝေးကနေပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာစွိပလွတ်
ဖောင်း..စွိ ပလွတ် ဖောင်း နဲ့အသံတွေဆူညံနေတာပဲ။လီးကော့ကော့ကြီးကိုဆွဲ
ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်းစောက်ခေါင်းသားကို
ကော်ကော်လန်ဆွဲသွားတာများဖျဉ်းကနဲ
ဖျဉ်းကနဲ အီအီဆိမ့်သွားရတယ်။ဆောင့်
ပြန်တော့လဲ..လီးကော့ကြီးကစောက်စေ့
အခြေသား အရင်းကိုထိုးထိုးကော်သွား
တာဆိုတော့ အဆီအနှစ်အရသာအပြည့်
အဆောင့် အလိုးခံရတယ်။သူ့ရှေ့ သူ့အရင် ရီရီ့ ကိုလိုးခဲ့ဖူးတဲ့လူ ဘယ်သူမှဒီလို
လိုးမပေးခဲ့ဖူးတော့ ရီ့အဖို့ကလဲပထမဆုံး
အတွေ့အကြုံလေ..။သိပ်ကြိုက်သွားတာ
ပေါ့..
” အင့်.အင့်.ဆောင့် မောင်.ဆောင့်လိုး
ကြမ်း..ရတယ်..ဆောင့်..အင့်..အားဟာ့.
သွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေးမောင်..အာ့
အင့် အင့်.. ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်.
ဆောင့် သွက်သွက်..သွက်သွက်.ဆောင့်
ပြီးရအောင်မောင်..အတူပြီးရအောင် လိုး
လိုး.အင့် အင့် အင့် အား လိုးပါ.လိုးပါ..
သွက်သွက်ကြီးလိုးပေးပါ..အားဟား အာ့
အာ့ အာ့ အား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်.
မောင့်လီးရည်တွေအများကြီးပဲနော်.အာ့
ထည့် ထည့် အူးဟူး..ကောင်းလိုက်တာ
ကောင်းလိုက်တာ.ကောင်း လိုက် တာ.”
ဒေါ်လေးရီရီ ကြည်နူးအားရစိတ်တွေ
ပြည့်လျှံနေလို့မျက်လုံလေးတစ်ဝင်းဝင်း
နဲ့ သူ့အပေါ်မှောက်လျက်ဖိကပ်နေတဲ့ထူးမော်ရဲ့ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ပြီးတစ်ရွရွပွတ်သပ်နေမိသလို..ထူးမော်ကလည်း
တင်ပါးခွက်ကြီးတွေရှုံ့ ခါ ရှုံ့ ခါနဲ့ လီးကြီးကိုကော့ကော့ထိုးရင်း လီးရည်တွေညှစ်
ညှစ် ပန်းထည့်ပေးနေမိတယ်လေ။
” ကောင်းလားဟင် ဒေါ်လေး ”
” ဟွန့် ဒေါ်လေးတဲ့..သူ့မယားဖြစ်နေပါပြီနော်..ခ်ခ် ”

(7)
ညနေခြောက်နာရီလာက်ရောက်တော့မတင်ဝိုင်းဈေးသိမ်းပြီးပြန်လာတယ်။ အ
ထဲဝင်လိုက်ကတည်းက မီးဖိုခန်းဖက်က
အသံတွေကြားတော့ အိမ်ထောင်သည်ပီ
ပီ လိုးသံဆောင့်သံ စောက်ပတ်ထဲကိုလီးဝင်တဲ့အသံ လီးပြန်ထုတ်တဲ့အသံတွေ ပဲ
ဆိုတာကိုအာရုံကချက်ချင်းသိတယ်။ သူ့
သားနဲ့သူ့ညီမ မနက်ကရွနေကြတာမြင်ရ
ပြီးသားမို့ သိပ်မကြာခင်သူတို့လိုးဖြစ်ကြ
တော့မယ်ဆိုတာမတင်ဝိုင်းတွက်ပြီးသား
ပါ။တိတ်တိတ်လေး ခြေသံမကြားအောင်
ဝင်သွားပြီးချောင်းကြည့်တော့အတော်အံ့
ဩမိတယ်။တူဝရီးနှစ်ယောက်ထဲလိုးနေ
တာမို့သာတော်တော့တယ်..မုန်တိုင်းကျ
နေတာလားလို့ထင်ရမယ် တကယ်ပဲ..။
အိပ်ယာတွေ အဝတ်တွေအားလုံးကြမ်း
ပြင်ပေါ်မှာပြန့်ကျဲနေတာမြင်လို့တောင်မှ
မကောင်းဘူး။သူတို့နှစ်ယောက်သားက
တော့ကုတင်ပေါ်မှာမြင်လို့အကောင်းဆုံး
နှစ်ပါးသွားနဲ့စိတ်တူကိုယ်တူလိုးနေလိုက်
ကြတာ မျက်တောင်ခတ်ဖို့တောင်မေ့နေ
မိတယ်။သမီးတွေပြန်လာခါနီးပြီမို့သာအ
ပြင်ကိုပြန်ထွက်ပြီးအခုမှပြန်လာသလိုလို
အသံကျယ်ကျယ်ပေးပြီးခြံထဲမှာလျှောက်
သွားပြနေရပေမယ့် လိုးအားသန်လွန်းတဲ့
သားဖြစ်သူရဲ့ ဆောင့်ချက် လိုးချက်တွေကိုမျက်စေ့ထဲကမဖျောက်ဖျက်နိုင်တော့ပါဘူး။ဆောက်တည်ရာမရှိတဲ့စိတ်ကိုထိ
ထိမိမိထိန်းနိုင်ဖို့ခြံထဲမှာဟိုလုပ်ဒီလုပ်နဲ့ပဲ
အချိန်တော်တော်များများဖြုန်းပစ်ပြီးအိမ်
ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ပက်လက်ကုလား
ထိုင်ပေါ်မှာထူးမော်က အကျႌမပါပုဆိုးတို
တိုဖရိုဖရဲ ချွေးတွေသံတွေကတစ်ရွှဲရွှဲ။
ဘာမှသိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ဘောလုံး
သမားတွေပြန်လာကြတာဆူဆူညံညံ အ
သံတွေကြားရပြန်တယ်။
” ငါတို့နိုင်တယ်ဟဲ့ ကိုထူးရဲ့.ခြောက်ဂိုး
တောင်သွင်းပစ်တာ..နင်ကဘယ်လိုကြီး
ဖြစ်နေတာလဲ..ဘောလုံးကန်တာက ငါတို့ပါဟဲ့..ခ်ခ် မဆီမဆိုင်နင်ကချွေးတွေပျံ
ပြီးမောနေရတယ်လို့ ”
အခန်းထဲမှာအဝတ်လဲနေရင်းတင်ဝိုင်း
ကြိတ်ပြုံးလေးပြုံးမိသလိုရီရီကလည်းသူ့
အခန်းထဲမှာရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့မောဟိုက်နေရ
ပြန်တယ်။အခုမှလိုးလို့ပြီးခါစ,ဆိုတော့သူ့စောက်ခေါင်းထဲကလီးရည်တွေတစ်
စိမ့်စိမ့်ပြန်ယိုစီးထွက်နေတာပေါင်ရင်းထိ
ရောက်နေပြီမို့ထမီနဲ့နှိုက်သုပ်နေရတာက
အလုပ်တစ်ခု။
” ဟူး..မောတာပေါ့ဟ..ဟီးဟီး..ငါလဲ
ဂိုးသွင်းကျင့်ပြီးအခုမှပြန်ရောက်တဲ့ဥစ္စာ.
ဟဲဟဲ.ခိခိ ”
ထူးမော်မျက်နှာပိုးမသေလှပေမယ့် သူ
ူတို့ကျောင်းမှာလည်းဘောလုံးကွင်းရှိတာမို့ညီအစ်မသုံးယောက် မယုံတစ်ဝက် ယုံ
တစ်ဝက်နဲ့လက်ခံသွားကြတယ်။နိုင်လာသူတို့ထုံးစံအတိုင်း ဘောလုံးပွဲအတွေ့အ
ကြုံတွေဆယ်မိနစ်လောက်တော့အားပါး
တစ်ရပြောနေကြသေး ကြွားနေကြသေး
တာပေါ့။ဂိုးမပေးခဲ့ရတော့ နောက်တန်းကစားတဲ့တင့်မော်နဲ့ ဂိုးဖမ်းတဲ့ညွန့်ညွန့်
ကအကဲဆုံးပဲ။လေးယောက်သားရေချိုး
သွားကြတော့မတင်ဝိုင်းနဲ့ရီရီတို့မီးဖိုထဲမှာဆုံကြတယ်။အထက်နဲ့အောက် ညီ
အစ်မ..ငယ်ကတည်းကတစ်ယောက်အ
ကြောင်းတစ်ယောက်သိတွေဆိုတော့ပွင့်
လင်းတာကကမ်းကုန်ပဲ။
” ကောင်မ..ငါ့အလစ်မှာလာကုန်းနေ
ပြီး ချွေးမလောင်းရှာခိုင်းနေတာ ဟွန်း..ပိ
ရိပါ့..ငါမရိပ်မိခဲ့ဘူး ”
ရီရီ ရှက်ရှက်နဲ့စပ်ဖြီးဖြီးကြီးလုပ်ပြီး သူ့
အစ်မကိုကလိယားထိုးရင်းရယ်နေလိုက်
တယ်.။မတင်ဝိုင်းက ပင်ကိုယ်အနေနဲ့ဆို
ရင်တော့မယောင်တတ်ပါဘူး..ဒါပေမယ့်
နှာထ,နေတဲ့အရှိန်ကပြင်းနေတော့သူ့ခါး ကိုလက်နဲ့တို့ရုံလေးနဲ့ ယောင်သလိုလုပ်
ပြီးအော်တော့တာပဲ..
” ဟဲ့ စောက်ပတ်ပြဲပြဲ လီးကြီးကြီးနဲ့လိုး
ခိခိ..မလုပ်ပါနဲ့ဟဲ့..ယားလို့ပါ ခိခိ..အိုး..
လိုး လိုး လိုး ခိခိ..ကောင်မ ရွနေတာ…ဒီ
လောက်ကြီးအလိုးခံထားရတာတောင် မှ
အားမရသေးဘူး..တော်တော့ ”
ရီရီကတစ်ခိခိရယ်ရင်းသူ့အစ်မကိုဖက်
နမ်းတယ်။မတင်ဝိုင်းကဟန်ဆောင်ရုန်း
နေပေမယ့်ကြားချင် သိချင်တာတွေကအများကြီးရှိနေသေးတော့ကပ်မေးရတာ
ပေါ့..
” ပြောစမ်းငါ့ကို..ဘယ်လောက်ကြာပြီ
လဲနင်တို့လိုးနေကြတာ..ငါ့သားကရော..
ကောင်းကောင်းကြီးလိုးတတ်နေပြီလား.
နို့မဆွဲနဲ့ဟယ်. ကောင်းကောင်းပြော ”
” ခိခိ..မမနို့ကြီးတွေကလဲ အိနေတာပဲ
အိုး..စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲဖောင်းဖောင်း
ကြီးတော့်..ခိခိ..”
” ကိုင်ရုံပဲကိုင်ဟယ်..ပြောတော့ ကြားချင်လှပြီ..စောက်ဖုတ်ကိုမဆော့နဲ့ ”
” ဒီနေ့ နေ့လည်မှစ,လိုးတာပါမမရယ်
ဈေးကပြန်လာတော့အိပ်ယာပေါ်မှာထမီ
ကြီးနဲ့သူ့လီးကြီးကိုဆုပ်ပြီးဂွင်းတိုက်နေ
တာမြင်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးကိုကြိုက်
သွားလို့ပေးလိုးလိုက်တာပါ ခိခိ..”
မတင်ဝိုင်းမျက်လုံးတွေပြောင်လက်လာ
တယ်။အသားကဖြူတော့နှာခေါင်းကြီးနီ
ရဲတက်နေတာနှာထန်နေမှန်းသိပ်သိသာ
တာပဲ။
” လီးကပုံမှန်လောက်ပဲရှိမှာပာဟာ ငါ
ခဏခဏကိုင်ဖူးပါတယ်.လီးကိုသာမမြင်
လိုက်ပေမယ့် နင်တို့လိုးနေတာငါမြင်နေ
ရသားပဲ..တော်တော်ကြီးလို့လား..”
” ခိခိ..ကြီးမှကြီးမမရေ..ဒီလောက်ကြီး
ရှိတယ်..မမက သူ့လီးတောင်နေတုန်းမ
ကိုင်ဖူးလို့ဖြစ်မှာ..အားရပါးရကြီး စောက်
ခေါင်းထဲကိုပြည့်နေတာပဲ.လိုးအားလည်း
သန်မှသန်..တစ်လလောက်များခံလိုက်
ရင် ရီ့ဖင်ကြီးတောင်လျှောသွားနိုင်မယ်..
ခိခိ အတော်လိုးနိုင်တဲ့ ကလေး ”
ရီရီက သူ့လက်ကောက်ဝတ်နေရာကို
ဆုပ်ပြီးပြောလိုက်တော့မတင်ဝိုင်း မျက်
လုံးတွေပြူးပြီးပုခုံးလေးတွန့်မိတယ်။
” တကယ်!  တုတ်လှချည့်လားဟယ်..
အင်း သူလီးတောင်တုန်းတော့ငါမကိုင်ဖူး
တာအမှန်ပဲ..ခိခိ ရှည်လဲတော်တော်ရှည်
မယ်ထင်တာပဲ ဟီးဟီး ”
ဒီတစ်ခါတော့ရီရီလည်းမျက်လုံးတွေ
တောက်ပြောင်ဝင်းလက်သွားတယ်..
” အိုးဟိုး..ဆောင့်လိုးတိုင်းသားအိမ်
ထိတယ်မမရေ…ဒီလီးမျိုးမကြုံဖူးပါဘူး
ဆို..လေးငါးခြောက်ယောက်လောက်အ
လိုးခံလာခဲ့ဖူးတာ မော်ကြီးကိုမီတဲ့လီးမျိုး
တစ်ယောက်မှမရှိဘူး..မမအလိုးခံကြည့်
မှယုံသွားမယ်..ခိခိ ”
မတင်ဝိုင်းကိုယ်လုံးကြီးဆတ်ကနဲတုန်
သွားတယ်။တစ်ယောက်တည်းစိတ်ကူး
ယဉ်ခဲ့ဖူးပေမယ့် အခုလိုအပြောခံရတာက ဒါပထမဆုံးဆိုတော့ နားမယဉ်သေး
ဘူး။ကြားလဲကြားချင်တယ်..ကြားလဲမ
ကြားရဲဘူး..
” ဟဲ့..မပြောကောင်း မဆိုကောင်း..
သားအမိချင်းအလိုးခံရမယ်လို့..ငါရင်ထဲ
တောင်ခုန်သွားတယ် ကောင်မ..”
ရီရီ သူ့အစ်မကိုသိပ်အကဲမခတ်ရပဲသူ့သားနဲ့အလိုးခံချင်နေပြီဆိုတာနားလည်
သွားတယ်။
” မမရာ..ခဲအိုကလဲအိမ်ပြန်လာတာကတစ်လမှတစ်ရက်..သူကအပြင်မှာရှာလိုးလို့ရတယ်လေ..မမငတ်နေတာကိုဂရုမစိုက်ဘူး..မမကအငတ်ခံနေမလို့လား..
အပြင်လူနဲ့ဖြစ်ပြန်တော့လဲ နှုတ်မလုံရင်
အရှက်ကွဲဦးမယ် ”
မတင်ဝိုင်း ဘေးဘီကိုတစ်ချက်လှည့်
ပတ်ကြည့်ပြီး
” နင်လည်းနှုတ်လုံနော် ရီရီ.”
” ဟွန်း..ညီအစ်မချင်း ပြောရတယ်လို့
ှိရှိသေး ”

မိန်းမစောက်ပတ်မလိုးရဖူးခဲ့တော့လိုးရင်းဆောင့်ရင်းဇောရှိန်တက်ပြီးစောက်
ပတ်ထဲလီးရည်ပန်းထည့်ရတဲ့အရသာကို
မသိခဲ့ဘူး။ဒေါ်လေးရီရီစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးလိုက်ရမှလိုးနေဆောင့်နေတုန်းမှာ
စောက်ပတ်နဲ့လီးထိနေထိုးနေပွတ်တိုက်
နေတဲ့အရသာအပြင် စောက်ခေါင်းထဲကို
လီးရည်ပန်းထည့်ရတဲ့အချိန်ခံစားမိရတဲ့ အရသာကိုသိရတော့တယ်။ဂွင်းတိုက်ခဲ့
တုန်းကလီးရည်ထွက်ဖို့အရေးကျိုးစားခဲ့ရတာအာရုံစုစည်းအားထုတ်ရလို့ပင်ပမ်းသလိုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် စောက်ပတ်လိုးတဲ့အခါကျတော့ အာရုံကိုတကူးတက စုစည်း
နေစရာမလိုပဲအမြဲရနေတာဆိုတော့စိတ်
လွှတ်လိုက်ချိန်မှာဖျောကနဲဖျောကနဲပန်း
ထွက်သွားတာ လိုက်ထိန်းလို့တောင်မမီ
ဘူး။စောက်ပတ်ကြီးကစုပ်ထားတယ်ဆို
တာကလည်းကိုယ့်လက်နဲ့ပဲကိုယ့်လီးကို
ညှစ်ဆုပ်ထားရတာထက်တောင်ပိုပြီးမြဲမြံ
နေသေးတာက အရသာထူးသေးတယ်။
တင့်မော်တို့အသိုက်နဲ့ရေချိုးနေကြတော့
အမောကလဲပြေနေပြီလေ.ရေချိုးနေရင်းလတ်တလောမှာရီရီနဲ့လိုးခဲ့ကြတဲ့ပူပူနွေး
နွေးအကြောင်းအရာတွေကိုစိတ်ရောက်
နေမိတော့ဘောင်းဘီတိုထဲမှာလီးကြီးက
တင်းတင်းကြီးတောင်လာပြန်တာပေါ့။အ
ရမ်းကြီးစိတ်လာနေတဲ့အပြင် မှောင်ရီဝိုး
ဝါးလေးလည်းဖြစ်နေတော့လက်နှစ်ဖက်
လုံးဆပ်ပြာမြှုပ်တွေရွှဲအိနေအောင်တိုက်
ပြီးဘောင်းဘီတိုထဲမသိမသာလေးလက်
ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ကောင်မလေးတွေ
မျက်လုံးထောင့်ကမြင်လိုက်ကြပေမယ့်မ
မြင်ဟန်ဆောင်ပြီးသူတို့အချင်းချင်းလဲအ
သိမပေးကြပဲ တိတ်တိတ်ခိုးကြည့်နေကြ
တာကိုသူကမသိဘူး။ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေက
ဘယ်လောက်များများ ဘယ်လောက်ရွှဲရွှဲ
စောက်ပတ်လိုးရတဲ့အရသာကိုလိုက်မမီ
တော့အားမလိုအားမရနဲ့လက်ကိုပြန်ဆွဲ
ထုတ်လိုက်ဖို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့
လီးနဲ့လက်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုကိုခိုးကြည့်နေကြတဲ့ကောင်မလေးတွေကိုသတိထားမိလာ
တယ်။ကောင်မလေးတွေသူ့မျက်နှာကို
အာရုံမရှိပဲ လီးနဲ့လက်ကိုပဲအားသန်သန်
နဲ့စူးစိုက်ကြည့်နေကြမှန်းရိပ်မိလိုက် လို့ တမင်ပဲလဒစ်ကြီးပေါ်သွားအောင်ပင့်ပြီး
တင်ရင်းလက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်တာပေါ့။
လီးချောင်းကြီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ပေါ်
လာတော့မှလက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဖယ်
ချလိုက်ပြီးခပ်တည်တည်ပဲရေစည်ထဲက
ရေခွက်ကောက်ယူခပ်ချိုးနေလိုက်တော့
ကောင်မလေးတွေပါးစပ်ဟောင်းလောင်း
ပွင့်နေကြရာကတစ်ခိခိတစ်ခွိခွိအသံတွေဆူညံလာကြပြန်တယ်။တင့်တင့်မော်က
တော့သူ့အတွေးနဲ့သူအံကလေးကြိတ်ပြီး
နှာခေါင်းနီနီ မျက်လုံးနီနီနဲ့ရင်ခုံနေပြီ။
ထမင်းစားပြီးကြတော့မဝိုင်းတို့ညီအစ်
မတစ်တွဲကတစ်ခိခိတွတ်ထိုးနေကြသလို
မိသော်နဲ့ညွန့်ညွန့်အတန်းတူမို့စာအတူကျက်ရင်းတွတ်ထိုးနေကြတယ်။မတင့်နဲ့
ထူးမော်ကလည်းအတန်းအတူတူပါပဲ.စာအတူကျက်ပေမယ့်တွတ်မထိုးပဲငြိမ်ပြီးညှိ
နေကြတာပဲကွာပါတယ်။ငယ်ကတည်းက အတူကစားပြီးချစ်
လာခဲ့ရတဲ့မောင်လေးဖြစ်သူနဲ့တိတ်တိတ်
ပုန်းလင်မယားဖြစ်ရတော့မယ်..အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ရင်ဖိုမှုကမတင့်
ကိုနှုတ်ဆိတ်နေစေတာလားတော့မသိပါ
ဘူး။ထူးမော်ကတော့လိုးချင်စိတ်မွှန်နေ
လို့ မတင့်ကိုအပြာစာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်
ဖိုု့ပေးထားတော့ မတင့်စိတ်ဝင်တစားနဲ့
ဖတ်နေတာမို့စကားမပြောနိုင်တော့တာပါ။လူစုကွဲပြီးညဆယ်နာရီလောက်တော့အမေတို့အိပ်ပျော်လောက်ပြီဆိုတဲ့စိတ်နဲ့
ထူးမော်ခြေလှမ်းဖွဖွနင်းပြီးမတင့်အိပ်တဲ့
အခန်းဖက်ကိုသွားတယ်။မတင့်နဲ့မိသော်
တို့ကအတူအိပ်ကြပေမယ့်အဖေမရှိတဲ့ညတွေဆိုရင်မိသော်ကအမေနဲ့သွားအိပ်
တတ်တာအကျင့်ပဲ။မတင့်ကလည်းစော
စောက နှာစာအုပ်ဖတ်ထားပြီးရွနေတဲ့အ
ရှိန်က အိပ်ယာထဲမှာတစ်ယောက်ထဲနေ
ရမှပြန်တွေးရင်းပိုပိုရွလာရတဲ့အပြင်..ည
လာခဲ့ လို့ခေါ်ထားပြီးသားဆိုတော့ရင်ဖိုဖို
နဲ့အိပ်မပျော်ရဲဘူး။အမေတို့်က မတင့်နဲ့
အခန်းချင်းကပ်လျက်ဆိုတော့မတင့်အိပ်
ခန်းကိုမတက်ခင် တံခါးဝ,ကခဏလေး
ရပ်ချောင်းကြည့်တော့အမေ့ထမီအထက်
ဆင့်ကပြေလျော့နေပြီးထမီကလျှောကျ
နေလို့ဖင်လုံးဖြူဖြူကြီးတစ်လုံးကိုခပ်မှိန်
မှိန်မီးရောင်အောက်မှာပြူးပြူးကြီးမြင်နေ
ရတယ်။မတင့်အခန်းကိုချက်ချင်းမတက်
နိုင်သေးပဲရပ်ကြည့်နေတော့အမေ့ကိုယ်
လုံးကြီးသိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲများလှုပ်နေသ
လားလို့ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်ပြီးမအိပ်
သေးပဲစောက်ပတ်ကိုများပွတ်နေလေမလားလို့အတွေးဝင်မိတာမို့လီးကမတ်က
နဲတောင်လာတယ်။နေ့လည်ကရီရီနဲ့လိုး
ခဲ့စဉ်ကကရီရီအပေးကောင်း အလိုက်သိတဲ့အရသာကိုကောင်းကောင်းစွဲနေတာမို့
အမေလည်းတော်တော်အပေးကောင်း
လောက်မယ်လို့တွေးမိပြန်တော့အမေ့ကို
လိုးချင်စိတ်တွေတအားမွှန်လာတယ်။အ
ခန်းဝ,မှာရပ်နေမိတာကြာသွားလို့လား မ
သိဘူး..မဝင်လာရဲလို့များလားလို့တွေးမိတာထင်ပာရဲ့ မတင့်ကလေသံလေးနဲ့ ခပ်
တိုးတိုးလေး”ရွှတ်”ဆိုလှမ်းခေါ်တယ်။ ဒါ
နဲ့မတင့်အခန်းထဲတက်သွားလိုက်တော့
အိပ်ယာပေါ်မှာငုတ်တုတ်လေးထိုင် ပြီး
စောင့်နေတညမြင်ရတယ်လေ။ကြမ်းပြင်
ပေါ်မှာမွေ့ယာလေးခင်းပြီးအိပ်ကြတာပါ
ကုတင်မရှိဘူး။အမေတို့လည်းကြမ်းပြင်
မှာပဲအိပ်ကြတာပဲ..ကုတင်ဆိုလို့ရီရီ့အိပ်
ခန်းထဲမှာတစ်လုံးပဲရှိတယ်။
မတင့်နဲ့အတူယှဉ်တွဲထိုင်ပြီးပုခုံးလေး
ကိုဖက်..လက်တစ်ဖက်ကသူ့နို့ လုံးမိုမို့
တင်းတင်းကြီးကိုနယ်တော့ မတင့်ကအ
နမ်းကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့တုန့်ပြန်ပြီးလီးကြီး
ကိုနှိုက်ဆွဲတယ်။တောင်နေတဲ့လီးဆို မှ
တော့သူ့လက်ထဲကိုထောင်းကနဲပါသွား
တာပေါ့။နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်တာကလည်းရဲ
လွန်းနေပြီးလီးအကိုင်ကလည်းကျွမ်းနေ
သလားလို့ထင်တာနဲ့သိပ်မသင်္ကာဘူး။
” နင် အလိုးတော့ခံဖူးတယ်မလား.ငါ့
လီးနဲ့ဆိုအရမ်းလိုးမိရင်နင့်စောက်ပတ်ပြဲ
သွားမစိုးလို့. ဘယ်သူနဲ့အလိုးခံခဲ့ဖူးလဲမတင့်..”
တင့်တင့်မော်က
” သက်ထွန်းနဲ့ဟယ်..သူနဲ့ရည်းစားဖြစ်
နေတာ..ဟိုနေ့ကကျောင်းခန်းထဲချိန်းပြီး
အလိုးခံတာ..”
ရင်ထဲ အင့်ကနဲဖြစ်သွားသလိုပဲ။ဒီလို
ကြောင့်သိပ်ရဲနေတာကိုး..
” အဲကောင်လီးအကြီး ကြီးလား”
” ခုံတန်းရှည်ပေါ်မှာ ငာပက်လက်လှန်
ပေးလိုက်တော့ အဲကောင်ကထမီဆွဲတင်
ပြီး ငါ့စောက်ပတ်သေချာကြည့်ရင်းတက်
မှောက်တာ လီးရည်တွေထွက်ကုန်ရော.
လီးလည်းမဝင်ဘူး ခိခိ..ငါကိုင်ပြီးထပ်ထဲ့
ပေးပေမယ့် လီးကပျော့သွားပြီ မလိုးနိုင်
တော့ဘူး..ဟီဟိ.လူမိမှာစိုးလို့ငာတို့ပြန်
ထွက်လာခဲ့ကြတာ. လီးကကိုမော့်လီးနဲ့
ဆို တစ်ဝက်ပိုပိုပဲရှိတယ်..ငါ့လက်တစ်
ဆုပ်မပြည့်ဘူး ခိခိ..ဒါပဲ ”
ထူးမော်သက်ပြင်းချပြီးမတင့်စောက်
ပတ်ကိုနှိုက်ကြည့်တော့စောက်ရည်တွေ
ရွှဲနေလို့်ထမီတောင်စိုကုန်ပြီ။

(9)
ဘောလုံးကန်ဂျာစီလေးမ,တင်ပြီးပေါ်လာတဲ့နို့လုံးအိအိဖြူဖြူဝင်းဝင်းကြီးကိုစို့
တော့ မတင့်ကပက်လက်အိပ်ချပေးတာ
ပေါ့။ အားကစားလဲလုပ် ကျန်းမာရေးကကောင်း နှာကလဲခပ်ကြီးကြီးဆိုတော့ ကြီးလိုက်တဲ့နို့တွေ..ဆယ့်ခုနစ်နှစ်ဆိုတဲ့အပျိုလေးနို့နဲ့မလိုက်ဖူးဆိုရင်မလွန်ဘူး။
နို့လုံးကြီးတွေက ထူးမော်လက်နဲ့ဆုပ်လိုမကာမိတဲ့အပြင်စို့ရတာပါးစပ်ထဲမှာအလုံးလိုက်ကြီးပြည့် နေတယ်။မတင့်က
လည်းကိုယ့်အိမ်မှာကိုယ့်မောင်လေးနဲ့
လွတ်လွတ်လပ်လပ်ခံရတာဆိုတော့
လည်ချောင်းသံတစ်အင်းအင်းနဲ့ပေးပြီး
အစို့ခံတာ။နို့စို့ခံရင်းထမီကိုသူကိုယ်တိုင်
ဖြည်ပြီးခြေထောက်တွေနဲ့ကန်လွှတ်ပစ်
တယ်။ပေါင်တန်ကြီးတွေကဖြူဝင်းနေပြီး
လေထဲမှာလှုပ်ရှားနေကြတာသက်ထွန်း
ချက်ချင်းလီးရည်ထွက်ရတယ်ဆို ထွက်
လောက်ပါတယ်။ထမီကိုကန်လွှင့်ပစ်ပြီး
ထူးမော်ကိုလက်လျှိုဖက်ထားရာကကိုယ်
ပေါ်ဆွဲတင်တယ်။
” လိုးတော့ကွာ..ကိုမော်လဲပထမ..မတင့်လဲ ပထမပဲ..နို့စို့ပေးတာစောက်ပတ်
ကတအားရွတယ်..လိုးပေး ”
” သက်ထွန်းလိုးပြီးပြီဆို..”
” အာ..အဲလူကစောက်ပတ်ထဲမှဝင်
အောင်မလိုးနိုင်ပဲအားမရဘူး.ရှက်ရှက်
နဲ့ပြန်လာခဲ့တာ..တော်ပီ..မပြောနဲ့ အင့်. လိုး ”
ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ထူးမော်လီးကြီးကို
စောက်ရဘ်တွေရွှဲနေတဲ့သူ့စောက်ခေါင်း
နဲ့တေ့ပေးတယ်။ပေါင်ကြီးတွေကားရုံပဲ
ကားထားပေးတော့ လိုးရတာသိပ်အားမ
ရဘူး။ဒါနဲ့သူ့အပေါ်မှောက်နေရင်းပေါင်
လုံးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲတင်တော့
သူကနားလည်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့ ပေါင်
တန်နှစ်ချောင်းလုံးမြှင့်တင်ပေးတယ်။အဲ
ဒီတော့မှဖင်လုံးကြီးတွေကြွတက်လာပြီး
စောက်ခေါင်းကပေါ်လာတော့ လဒစ်ဖျား
ကစောက်ခေါင်းထဲစီးစီးပိုင်ပိုင်ဝင်သွား
ရော။လဒစ်ဖျားဝင်သွားပြီဆိုမှမတင့်ရဲ့
လက်တွေကသူ့ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ပြီး
” ဝင်တယ်.ကိုမော်. နင့်လီးကြီးဝင်နိုင်
တယ်..ထည့် ထည့်.မောင်နှစ်မလိုးရတာ
အရသာပဲ.ကိုမော် နင်ငါ့ကိုကြိုက်လား ”
ထူးမော်ကလီးတစ်ဝက်လောက်ထိဝင်
သွားအောင်နှဲ့သွင်းတော့မတင့် မဲ့သွားပြီး
စုပ်သပ်နေသေးတယ်။
” ကြိုက်တာပေါ့..နင့်ဖင်ကြီးကြည့်ပြီးငါလီးတောက်နေရတာကြာပြီ..နို့တွေလဲ
ကိုင်ချင်နေတာပဲ မောင်နှစ်မချင်းမို့လိုးရ
ခက်နေတာ ”
” အာ့..အာ့..ကိုမော်..ဖြေးဖြေးဟာ..
လီးကသိပ်ကြီးတယ်. ဖြေးဖြေး.အားဟာ့
အင့်..အင့်..အင့်..”
ထူးမော်ကနို့စို့ရင်းဖင်ကြီးချွချွ ပြီးတစ်
ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဖွဖွလိုးပေးတော့
မတင့်လဒစ်အရသာသိသွားပြီ။
” လဒစ်ကြီးကကော်ကော်ပြီးလိုးသွား
တာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ. လိုး လိုး ”
ကိုမော်က မတင့်ပေါင်နှစ်လုံးကို လက်
မောင်းတွေနဲ့တင်ထိန်းပြီးလက်ထောက်
လိုးဖို့ပြင်လိုက်တာမို့မတင့်ကစောက်ပတ်
နဲ့လီးအထိုင်ကျနေအောင်ဖင်ကြီးတွေရွှေ့
ရွှေ့ပြီးခိုပ်ပြင်ပေးနေတာပေါ့။
” လီးအရင်းထိထည့်ဆောင့်တော့မယ်
နော်..မအော်နဲ့ အမေတို့ကြားသွားမယ်”
မတင့်ကမျက်လုံးလေးပြူးပြီးခေါင်းတစ်
ဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြတယ်။ဒါနဲ့ လီးအရင်း
ထိဖိဖိသွင်းတော့ မတင့်ပါးစပ်ကြီးပွင့်ဟ
လာပြီးလက်ဖဝါးလေးနဲ့ဖိပိတ်ထားရော။
နောက်ထပ်ဖိသွင်းတော့ရင်ပတ်ကိုလက်
သီးဆုပ်လေးနဲ့တစ်ဘုံးဘုံးထုရင်းဖင်ဆုံ
ကြီးကိုခါရမ်းနေတယ်။တစ်ချက် ခပ်ဖိဖိပဲ
ဆောင့်ထည့်ပြီးဆီးခုံချင်းကပ်ထားတော့
မတင့်ခေါင်းရင်းဖက်တိုးတိုးပြီးရုန်းတယ်
ဆိုပေမယ့်ထူးမော်ကလိုက်ကပ်ထားပြန်
တော့လီးကမကျွတ်ဘူး။ကပ်ချက်နဲ့ပဲလီး
ကိုဆွဲမချွတ်တမ်းအချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်
လောက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့မတင့်
အလိုးခံရတဲ့အရသာကိုနဲနဲလောက်လေးသဘောပေါက်လာပြီးစောက်ရည်တွေက မတရားလိုက်လာတယ်။
” ကောင်းလား မတင့် ”
” ကောင်းတယ်ကွာ..နင်သိပ်လိုးတတ်
တာပဲ..တအားမိုက်တယ်. လိုး လိုး
နင့်စိတ်ကြိုက်လိုး..”
အဆင်ပြေသွားပြီဆိုတော့ လီးကိုသုံးပုံ
နှစ်ပုံလောက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆယ်ချက်..
ဆယ့်ငါးချက်လောက်ပုံမှန်ဆောင့်လိုက်.
အချက်အစိတ်လောက်သွက်သွက်ကြီး
ဆောင့်ပေးလိုက်အလီလီအကျော့ကျော့
ဆောင့်ပေးနေတော့ မတင့်လည်းအပေး
ကျွမ်းလာတယ်။ဖင်ဆုံကြီးပင့်ပင့်တင်
ပေးလာတတ်သလိုစောက်ပတ်ကလည်း
ညှစ်တတ် စုပ်တတ်လာပြီ။အပေးအယူမျှလေ အရသာရှိလေဆိုတာကိုနားလည်
လာတော့ ဖင်ဆုံကြီးဝိုက်ဝိုက်လှည့်ပြီးပိုပို ပင့်ပေးလာတယ်။စောက်ရည်ဘယ်လို
ရွှဲရွှဲ အပျိုစောက်ပတ်ဆိုတော့လိုးရတာ
ကျပ်ထုပ်စေးပိုင်နေတယ်။နှာကြီးတဲ့မိန်းကလေးဆိုတော့အပေးအကော့ပက်စက်
တယ်။နားတယ်လို့်ကိုမရှိအောင်ကော့
တင်ပေးနေတာတကယ့်ကျားရိုင်းမလေး
လိုပဲထန်လွန်းတယ်။သူကသိပ်ထန်လွန်း
နေတော့ ထူးမော်မညှာတော့ဘူး..လီးကို
တစ်ချောင်းလုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်နဲ့တေ့
တေ့ဆောင့်လိုးပစ်တာ.သူကမဖြုံတဲ့ပြင်
ဖင်ကြီးပင့်ပြီးတောင်ပြန်ပြန်လိုးပေးနေပါ
ရောလား။ဒါနဲ့ အားရသွားပြီးစောက်ပတ်
နဲ့တစ်ထွာ တစ်မိုက်အကွာလောက်ထိဆွဲ
ဆွဲထုတ်ပြီးအသားကုန်ဆောင့်လိုးပစ်မှ
” အာ့..ကြမ်းထာ..အာ့ အာ့ ကိုမော်.
အသံတအားထွက်တယ်..အာ့.အသံတွေ
တအားကျယ်တယ်လေ..အာ့ အာ့.ပြောမရဘူးကွာ..တအားကြမ်းတယ်.အာ့.အာ့
ရော့ လိုး လိုး.ဆောင့် ရော့. အားဟား..
ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်..ဆောင့်..
အမေတို့တော့သိကုန်တော့မှာပဲ..အားဟာ့..အားသေပါပြီကိုမော်ရယ် ”
သေပါပြီလို့သာပြောတာ.ဖင်ဆုံကြီးပင့်
ပင့်ကော့တင်ပေးနေတာကမလျှော့။တစ်
ချက်တစ်ချက် ဖင်ကြီးပစ်ပစ်တင်ပြီး ပြန်
ပြန်လိုးနေတော့ ကိုမော်စိတိမထိန်းနိုင်
လောက်အောင်ထန်လာတယ်။ဒါနဲ့ပဲသူ့
စောက်ခေါင်းဝမှာလဒစ်နဲ့တေ့တေ့ပြီးခပ်
သွက်သွက်ကြီးဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်
လောက်ပိတ်ပိတ်ဆောင့်ဆွလိုးတော့ဖင်
ဆုံကြီးကြမ်းပေါ်ပြန်မကျနိုင်တော့အောင်
ပင့်ပေးထားရော၊တစ်ချက် နှစ်ချက် သုံး
လေးချက်လေညက်လီးအရင်းထိမြုပ်ဝင်
သွားအောင်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်ပြီးလဒစ်နဲ့
ပြန်ဆွ..အားရပါးရထပ်ဆောင့်လိုး.ဖိလိုး
ဆွလိုက် ဆောင့်လိုက်လိုးနေတော့လီး
တစ်ချောင်းလုံးတစ်ရှိန်းရှိန်းရွတက်လာ
ပြီးလီးရည်တွေစောက်ခေါင်းထဲကိုတစ်
ဖျောဖျော တစ်ဗျစ်ဗျစ် ပန်းထည့်မိတော့
တာပေါ့။
” အားဟား.အားဟား ကောင်းတာကို
မော်ရာ..ကောင်းတာ..လီးရည်တွေကအ
များကြီးပဲ.အားရလိုက်တာ.အားဟား.
မတင့်ပြီးပြန်ပြီကိုမော်ရာ..ဆောင့် အား
ဟာ့..ဆောင့်.တစ်ချက်လောက်အားရပါး
ရ ပစ်ဆောင့်ပေး..အားဟား.ကောင်း..
ကောင်းလိုက်တာကိုမော်ရယ်..”
ဖင်ကြီးပင့်တင်ထားပေးတာဖြည်းဖြည်း
ချင်းအိကျသွားတော့မှ
” သက်ထွန်းလိုးတာနဲ့ ငါလိုးတာ
ဘယ်သူလိုးတာပိုကောင်းလဲ ”
” ဘာသက်ထွန်းနဲ့မှ မလိုးဖူးဘူး..ညာ
ပြောခဲ့တာ ခိခိ ”
မိန်းမများ ဘာကိုယုံရမယ်မသိ..

(10)
ညကတစ်ညလုံးအိပ်လို့မပျော်ဘူးခဲ့ပါ
ဘူး။ဘယ်အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲ..ဟိုဖက်အ
ခန်းမှာထူးမော်နဲ့တင့်တင့်မော်ကမ္ဘာပျက်
အောင်လိုးနေကြတာကိုး။နေ့လည်တုန်း
ကရီရီပြောပြတော့ ဒီလောက်ကြီးအလိုး
သန်လိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူးလေ..ညကျ
မှပဲ ထရံလေးတစ်ချပ်သာခြားတဲ့ဟိုဖက်
အခန်းမှာသူ့အစ်မကိုပက်ပက်စက်စက်
ကြီးလိုးနေတာလက်တွေ့မြင်ရကြားရကြုုံ
ရတော့မှယုံရတော့တဲ့အပြင်အားကျစိတ်
ပါဖြစ်မိရတော့တယ်။တစ်ဖုတ်ဖုတ် တစ်
ဖတ်ဖတ် တစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်စွတ်စွတ် နဲ့
ရပ်တယ် နားတယ်လို့မှမရှိတော့ပဲဥစ္စာ..
မနေနိုင်လို့ထ,ချောင်းကြည့်ပါမှကိုယ်ပါ
ဝင်အလိုးခံချင်စိတ်တွေဖြစ်လာမိရတော့
တယ်။ကြီးလိုက်တဲ့လီးကလဲ ရီရီပြောသ
လိုပြောလိုက်ရရင် လက်ကောက်ဝတ်နီး
နီးပါပဲ.လီးကော့လန်လန်ကြီးနဲ့ပစ် ပစ်ပြီး
ဆောင့်လိုးတာဆိုတော့သူ့ကိုယ်သူပဲ ဖင်
လုံးကြီးလှပါတယ်ဆိုပြီးမာနတက်နေတဲ့
တင့်တင့်မော်စောက်ပတ်ကြီးတောင်မှ ပြဲ
ိထွက်သွားပြီး သွေးချင်းချင်းနီရဲသွားတာ
မြင်လို့တောင်မကောင်းဘူး။မိုးမလင်းခင်
အိပ်ယာထ,ပြီးဈေးဆိုင်ထွက်ဖို့ပြင်တော့
ထူးမော်အိပ်ယာကမသိမ်းရသေးတာမြင်
လို့ခေါက်သိမ်းထားပေးပြီး ည်ီအစ်မနှစ်
ယောက်စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ဈေးထွက်
ခဲ့ကြတယ်။ညတုန်းကထူးမော်တို့လိုးပွဲအကြောင်းပြန်ပြောပြတော့ရီရီကအားရ
လွန်းလို့လက်ခုပ်လက်ဝါးတွေတီးနေပါ
ရောလား။” ကောင်းလိုက်တာမမရယ်.
မိသားစုသိုသိုသိပ်သိပ်နဲ့ ဘဝတစ်သက်
လုံးသာခုလိုလိုးသွားရရင်ပိုလို့တောင်မှ
အရသာရှိသေး” ဆိုပဲ..
ညီအစ်မနှစ်ယောက်တိုင်ပင်ထားတဲ့အတိုင်းနေ့လည်ရောက်တော့မဝိုင်းအိမ်
ကိုပြန်ခဲ့တယ်။မနက်ကတည်းကအပြာ
စာအုပ်လေးတစ်အုပ်ကိုလည်းခေါင်းအုံး
ပေါ်မှောက်လျက်လေးတင်ထားပြီးသား
ဆိုတော့ရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့ပြန်ခဲ့တာပေါ့။ခြံထဲ
ဝင်တော့ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်..စောက်
ရည်ကစိမ့်စိမ့်ယိုနေပြီ။လူခြေတိတ်လွန်း
နေတော့ ကောင်မလေးတွေဘောလုံးပွဲ
သွားတာစောလှချည့်လားလို့တောင် အ
တွေးဝင်မိတယ်။အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီးခြေသံမ
ကြားအောင်တိတ်တိတ်လေးဝင်လာတာ
အိပ်ခန်းထဲမှာကိုယ်တော်က ပက်လက်
ုကြီးလှန်ပြီးအပြာစာအုပ်ဖတ်ရင်း ပုဆိုးလှန်လီးကိုင်ဆော့နေတာကိုအခန်းတံခါး
ဝ,ကမြင်တော့ရင်ထဲမှာလှပ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ကတုန်ကရင်နဲ့စောက်ရည်ကစစ်
ကနဲ စစ်ကနဲ စိမ့်စိမ့်ထွက်လာတာမို့ စအို
ရှုံ့ ပြီးညှစ်အောင့်ထားရတာအမော။ထူးပါဘူး ဆိုပြီးစင်ပေါ်တက်လိုက်တော့ သူ
ကကိုယ့်ဖက်လှည့်အကြည့်နဲ့ဆုံပြီး မျက်
နှာကိုမြင်လိုက်ရတာ သွေးတောင်ပျက်ရ
တဲ့အထိရင်တုန်သွားမိတယ်..ကိုစိုးမြင့်။
အပြာစာအုပ်ဖတ်ထားတဲ့လူဆိုတော့
လီးကြီးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ထ,ဆွဲပြီး မ
တင်ဝိုင်း ထမီကိုဇွတ်အတင်းလှန်တော့တာပဲ။ကိုယ့်လင်နဲ့ကိုယ်အလိုးခံရတာဆို
ပေမယ့်နေ့ခင်းကြောင်တောင်တံခါးကြီး
ပွင့်နေလျက်နဲ့အလိုးခံရမှာတော့ရှက်နေမိတာပေါ့။ဒါနဲ့ပဲ ရပ်နေလျက်နဲ့ထမီကိုသူ
လှန်လို့မရအောင်ဇွတ်အတင်းလက်နှစ်
ဖက်နဲ့ဖိတွန်းချထားရတယ်..
” အို..အို ဘယ်လိုလုပ်တာလဲကိုစိုးရဲ့..
တံခါးကြီးပွင့်နေတာလေ..အို အို လှန်ပါနဲ့ဆို..ခိခိ စောက်ဖုတ်တွေပေါ်ကုန်ပါပြီ
ခိခိ..ဖယ်အုံး တံခါးပိတ်ပေးမယ်..ဇွတ်ပဲ
လီးကြီးကလည်းတောင်လို့..ခ်ခ်. အိုဟို
ဖယ်အုံးကွာ ထမီပါချွတ်ပေးပါ့မယ် ခိခိ ”
ကိုစိုးမြင့်မျက်နှာက သရဲမင်းရဲစီးနေတဲ့အတိုင်းပဲ..ချွေးတွေပျံနေပြီး မျက်လုံး
ကြီးတွေနီနေပြီ။ဒီလိုပုံအတိုင်းသာဆိုရင်
တော့ အကြာဆုံးလိုးရင်ဆယ်မိနစ်ပဲ..ကံ
မကောင်းရင်စောက်ပတ်ထဲဝင်ဝင်ချင်းမှာဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်ဆောင့်လိုးရုံ
နဲ့လီးရည်တောက်တောက်ပန်းထွက်နိုင်
လောက်တယ်..
” စောက်ပတ်မလိုးဇြစ်ပဲ ငတ်နေတာ
ကြာပြီကွမိန်းမရ..မင့်စာအုပ်ကလည်း
ဖတ်လို့ကောင်းမှကောင်းပါပဲလားကွာ..
ဖအေနဲ့သမီးလိုးလိုက်ကြတာမှ ပက်စက်
တယ်..အပြင်မှာ မိတင့်မော်ကြီးကိုများ စာအုပ်ထဲကလို တကယ်ပဲလိုးပစ်လိုက်ရရင်တော့ ဟီးဟီး”
မတင်ဝိုင်းကအိမ်တံခါးသွားပိတ်ပြီးပြန်
လာရင်း
” ဟွန်း..သူ့သမီးပဲသူလိုးချင်နေတာ.. သိသားပဲ.ခ်ခ်..အမေနဲ့သားလိုးတဲ့အခန်း
ကိုလဲဖတ်ကြည့်ပါဦး..အမေ့စောက်ပတ်
ကြီးကိုသားကယက်ပေးနေတာ အားရ
စရာကြီး..ဟီဟိ အသဲတောင်ယားတယ်
စောက်ရည်တောက်တောက်ယိုတယ်ရှင့်
ခိခိ..ကိုစိုး ကျွန်မကိုယက်ပေးပါလား ”
စင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တော့တင်ဝိုင်း
စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဝိုးတဝါးမြင်ရရုံနဲ့ လိုး
ချင်လှပြီ..လီးကတောင်လြှ့ပီ..
” မိန်းမရာ..မော်ကြီးကိုသာယက်ခိုင်းလို့ရရင်ခိုင်းလိုက်တော့..အခုလောလောဆယ်တော့လိုးချင်လှပြီ. လာ ”
မွှန်နေပြီဆိုတော့ ပြောချင်တာပြောပြီး
ပက်လက်လှန်အိပ်ပေးလာတဲ့မတင်ဝိုင်း
ထမီကြီးကိုခါးပေါ်ရောက်တဲ့အထိဆွဲ ပြီး
လှန်တင်လိုက်တယ်။ပေါင်လုံးပေါင်တန်
အလွန်လှတဲ့မိန်းမ..ဖြူဝင်းသွယ်ဆင်းနေ
တဲ့ပေါင်ရင်းကြားကစောက်မွှေးထူလပြစ်
နဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုမြင်ရ
တော့ဘာမှမစဉ်းစားတော့ဘူး..ပေါင်ကြီး
တွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပင့်တင် မဝိုင်းကိုယ်
ပေါ်မှောက်လျက်လက်ထောက်ပြီးလီးကို
စောက်ခေါင်းထဲတည့်တည့်ချိန် ခားညွှတ်
ဖင်ကော့ပြီးထိုးသွင်းပစ်လိုက်တယ်။ လိုး
နေကျစောက်ပတ်ဆိုတော့ တန်းနေတာပဲ..စောက်ရည်ကခပ်ရွှဲရွှဲနဲ့ ပလွတ်ကနဲ
စောက်ရည်သံပေးပြီးဝင်သွားရော။ခရီး
ထွက်နေတာကလည်းကြာပြီ..ကိုယ့်မိန်း
မ ကိုယ်လိုးတာဆိုတော့ နုမနေ နှူးမနေ
တော့ဘူး..နူးညံ့ပူနွေးရွှဲအိချွဲကျိနေတဲ့ သူ့
မိန်းမစောက်ခေါင်းခပ်ကျပ်ကျပ်ကြီးရဲ့ အ
ထိအတွေ့က ဆောင့်လိုးဖို့ဖိတ်ခေါ်နေပြီ
ဆိုတော့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ပြင်း
ပြင်းသွက်သွက်ကြီးစိတ်ရှိသလိုဆောင့်လိုးပစ်တာပေါ့။
” အိုး ဖြေးဖြေးလေ..ထိန်းပါဦး..ထိန်းပါဦး..အင့်.အင့်.မော်ကြီးကိုတကယ်ကြီး
ယက်ခွင့်ပေးလိုက်မှာနော် ကိုစိုး.အင့် ”
ကိုစိုးမြင့်မွှန်နေပြီလေ..။ပြီးခါနီးနေပြီ။
ဒီမိန်းမ..စကားများရန်ကော ရယ်လို့ဒေါ
သစိတ်လေးနဲ့တအားတအားကြီး ပစ်ပစ်
ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တယ်.
” အင်း.အင်း..ပေးယက်လိုက်ကွာ ..
ပေးယက်လိုက်.အင့် ရော့..အလိုးပါခံပစ်
လိုက်..အင့် အင့် အင့် အားဟား.သွားပြီ
ဟေ့..အားဟား.သွားပြီ.အီးဟီး..အီး.ဟီး
သွားပြီ…”
မတင်ဝိုင်း ဈေးကအပြန်စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့
သမျှ တစ်ချီမှမပြီးလိုက်ရရှာပေမယ့်..သူ
ဒီတစ်ခါတော့အပြုံးမပျက်တော့ပါဘူး။ကိုစိုးမြင့်ကနောက်တစ်ချီထပ်လိုးဖို့ သူ့
စောက်ပတ်ကိုဆွလိုက်..လီးကြီးဆွလိုက်
လုပ်နေပေမယ့်..သူ့လင်အကြောင်းသူသိပြီးသားပါ။
” မရရင်လဲမလိုးနဲ့တော့နော်..မော်ကြီး
နဲ့ပဲခံလိုက်တော့မယ် ခိခိ ခိခိ “