အခန်း၁၁။
“အိုကေ အချစ်”
ကျွန်တော်က ကားကို တနေရာသွားဖို့ ဦးတည်လိုက်တယ်။ နွယ်က မေးတယ်။
“ခု ဘယ်ကို သွားမှာလဲ”
“ဒီနားလေးပါ”
“ဘယ်ဒီနားလေးလဲ”
နွယ်က သိချင်နေပြန်သည်။
“ကို အရင်ခေါ် သွားမယ်ကွာ၊ ရောက်တော့မှ နွယ် မကြိုက်ဘူးဆိုရင် ကို့ကိုပြော ဟုတ်ပလား၊ ငါးမိနစ် ဆို ရောက်တော့မယ်”
ကျွန်တော် က ကန်တော်ကြီးစောင်း တနေရာ မှာ ကားထိုးရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သစ်သား လျှောက်လမ်း လေးတွေပေါ် လျှောက်သွားကြတယ်။ ကန်ရေပြင် နဲ့ မီးတွေ လင်းနေတဲ့ ကရဝိတ် ကို မြင်နေရတယ်။ မနက်၂နာရီ ကျော်မို့ လူသူ လုံးဝမရှိ ရှင်းလင်းနေတယ်။ နွယ်က သူ့သား လက်တဖက်ကို ဆွဲပြီး သစ်သား လျှောက်လမ်းပေါ် မှာ လျှောက်သွားရင်း တခစ်ခစ် ရီမောနေတယ်။
” အဲလို စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် နဲ့ အဲလောက် ပျော်စရာ ကောင်းတာ တခါမှ မခံစားဖူးဘူး”
လို့ ပြောတယ်။ တကယ်လည်း အေးချမ်း ပြီး ရူခင်းကလည်း အရမ်း ကောင်းပါတယ်။ နွယ်က ဘေးပတ်လည်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရင်း။
“အနားမှာ ဘယ်သူမှ လဲ မရှိဘူး ခစ်ခစ်”
ဟု ပြောလိုက်ရင်း မောင်ဇော့် ကို ဆွဲကာ နူတ်ခမ်းပေါ် ကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။ မောင်ဇော် တယောက် တောက်လျှောက် အသံမထွက်ပဲ ငြိမ်သက်နေတာမို့။
“သား ဘာဖြစ်လို့ နူတ်ဆိတ်နေရတာလဲ”
ဟု မေးလိုက်တယ်။ မောင်ဇော် က ရှက်အန်းအန်းဖြင့်၊
“ဟင့်အင်း ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး.. အခု အဖြစ်အပျက် ကို မယုံနိုင်လို့ပါ၊ အိပ်မက်လိုပဲ ခံစားနေရတယ်”
လို့ ဖြေတယ်။ နွယ်က တခစ်ခစ် ရီမောလိုက်ရင်းက သူမ သားဖြစ်သူကို ထပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ဒီတခါတော့ ကြာကြာလေး ကစ်ဆွဲလိုက်တာ။ ပြီးတော့ မှ နူတ်ခမ်းချင်းပြန်ခွာလိုက်ပြီး မောင်ဇော့် ကို မျက်လုံးချင်း ဆုံကြည့်ရင်း မောင်ဇော့် နူတ်ခမ်းတွေကို သူမ လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်လို့ လှမ်း လျှက်လိုက်တယ်၊ သူမ လျှာကလေးနဲ့ မောင်ဇော့် နူတ်ခမ်းတွေကို လျှောက်လျှက် ပေးနေပြီးမှ လျှာကို မောင်ဇော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်တယ်။ ကျွန်တော်က သူတို့ နဲ့ တတောင်လောက် အကွာမှာပဲ ရပ်နေရင်းက ကြည့်နေမိတယ်။ မောင်ဇော်က ဘာမှ ပြန်မလုပ်ငြိမ်ခံနေရာက သူ့အမေ ကျောကို ပြန်သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ နွယ်က တော်တော်လေး ကြာအောင် ကစ်ဆင် ဆွဲ ပြီးမှ ပါးစပ်ချင်းခွာလိုက်ပြီး။
“ကဲ ခုတော့ ယုံသွားပလား”
ဟု မေးလိုက်သည်။ မောင်ဇော်က ရှက်ပြုံးကလေးပဲ ပြန်ပြုံးပြလိုက်တယ်။ နွယ်က သူ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို စဖြုတ်တော့၊အလန့်တကြား၊
“မာ…မီ”
လို့ အော်ပြီး ကျွန်တော့် ဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ နွယ်က ၊
“အော် သားရဲ့ ဒက်ဒီလား၊ စိတ်မပူနဲ့ သူက ကြည့်ချင်နေတာ”
လို့ ပြောရင်း ချွတ်လိုက်တာ မောင်ဇော့် ကြယ်သီးအကုန်ပြုတ်သွားရော၊ နွယ်က မောင်ဇော့် နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို သူမ လျှာနဲ့ တို့ပြီး လျှက်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ မောင်ဇော့် ကို မျက်လုံးချင်း စေ့စေ့ ကြည့်ကာ။
“မာမီ့ ကို လိုးစမ်းသား”
လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ မောင်ဇော် လည်း စိတ်တွေ ထနေပြီလေ။
“အိုး မာမီ..”
လို့ပဲ ပြောနိုင်တယ်။ နွယ်က သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အနီးနားက ကပြင်ကျယ်ကျယ်လေး ရှိရာကို ခေါ် သွားတယ်။ မောင်ဇော့် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်းက မောင်ဇော့် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ မောင်ဇော့် လီးက ထောင်မတ်နေပြီ၊ နွယ်က သူမ နူတ်ခမ်း အစုံကို ဟပြီး လီးတန်ကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ ညက မှောင်နေပေမဲ့ ကရဝိတ်က မီးရောင်တွေကြောင့် နွယ့် ရဲ့ ဆက်ဆီ နူတ်ခမ်းအစုံထဲကို သားရဲ့ လီး ဝင်ထွက်နေတာကို မြင်နေရတယ်။ မောင်ဇော်က မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်လို့ အသံတိုးတိုးလေး နဲ့ ငြီးနေတယ်။
နွယ့် ပါးစပ်ထဲ ကို မောင�
နွယ်က ပြုံးပြီးမောင်ဇော့်ကို ဆွဲချပြီး သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်စေတယ်၊ မောင်ဇော့် နူတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ရင်ဘတ်ကို တွန်းပြီး ကြမ်းပေါ် မှာ ပက်လက်လှဲစေလိုက်တယ်။
ကျွန်တော် လည်း အသည်း တထိတ်ထိတ် နဲ့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေတယ်။ ဒီနေရာက တကယ်သာ နေ့ဘက်ဆိုရင် လူတွေ သွားလာလှုပ်ရှားနေကြတဲ့ နေရာလေ၊ အခုရော လူမလားဘူးလို့ ပြောလို့ ရမလား၊ ဟိုဟို ဒီဒီ ခေါင်းကို လှည့်ပတ်တော့ ကြည့်လိုက်တယ်၊ ဘယ်သူမှ တော့ မရှိပါဘူး။ နွယ် ကတော့ ဂရုစိုက်ပုံမရပါဘူး။
နွယ်က သူမ ဒရက်စ် ဇာအမဲရောင်ကို ခါးပေါ် လှန်တင်လိုက်တယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက ဖွေးပြီးထွက်လာတယ်၊ နွယ်တယောက် ကားပေါ် မှာ ချွတ်ခဲ့တဲ့ ပင်တီကို ပြန်မဝတ်လာဘူးကိုး။ ပက်လက်လှန်ပြီး လီးကြီး အလံတိုင်လို ထောင်နေတဲ့ သူမ သားဖြစ်သူပေါ် မှာ ဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင် ပြီး လီးကို လက်နဲ့ ထိန်းလို့ စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပေးလိုက်တယ်။ မောင်ဇော်က တော့ သူ့အမေကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေတယ်။ မောင်ဇော့် လီးက စောက်ရည်တွေ တအားရွဲနေတဲ့ သူ့အမေ စောက်ပတ်ထဲ ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။
“အား သား ဇော်လေးရယ် သားလီးကို အရမ်း ချစ်တယ်ကွာ”
နွယ်က မောင်ဇော့် မျက်နှာ ဘေးတချက်တချက်မှာ သူမ လက်နှစ်ဖက်ကို ထောက်လို့ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး လိုးတော့တယ်။ ကရဝိတ် ဘက်က ဖြာကျလာတဲ့ မီးရောက်နဲ့ နွယ့် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးရယ် ၊ နွယ့် စောက်ဖုတ်ထဲဝင်ထွက်နေတဲ့ မောင်ဇော့် လီးရယ်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်လို့ ကျွန်တော်တို့ သား မောင်ဇော်ထက် အများကြီး ကြီးပြီး တုတ်ရှည်တဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်၊ မာတောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုနေမိတော့တယ်။ နွယ့် အသံက အကျယ်ကြီးနဲ့ ငြီးငြူနေတာ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ညအချိန်မို့ တော်တော်ဝေးဝေး ကတောင် ကြားရမှာ သေခြာတယ်။
“သား မာမီ့ နို့တွေကို စို့ကွာ”
မောင်ဇော်က လည်း အထူးမပြောရပါဘူ။ သူ့မျက်နှာပေါ် မိုးနေတဲ့ နွယ့် ဒရက် အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပြီး တန်းလန်းတွဲကျ နေတဲ့ နို့တွေကို အောက်ကနေ မော့ စို့နေပါတယ်။
“အိုး မာမီ ပြီးတော့မယ်….အီးးးးး”
နွယ် ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေသလဲ ဆို သိပ်တောင်မကြာလိုက်ပါဘူး။ သူ့သား လီးပေါ် မှာ ဆောင့်ဆောင့် ချရင်းက အော်ဟစ် ရင်း ပြီးသွားတယ်။ မောင်ဇော် လည်း အတူတူပါပဲ၊
သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ပြီး ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော့် သား ဖြစ်သူက ကျွန်တော့် မိန်းမ စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လရည်တွေ ပန်းသွင်းနေတဲ့ အချိန်၊ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် လရည်တွေ ကန်တော်ကြီး ရေပြင်ထဲကို ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်မိပါတော့တယ်။
အားလုံး အရှိန်ကျသွားတော့ ဘောင်းဘီခြေကျင်းဝတ်ကျလို့ လီးတန်းလန်း နဲ့ ကျွန်တော့် ကို သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်က ဖက်ထားရင်း ကြည့်နေကာ ရီမောလိုက် ကြသလို ကျွန်တော်လည်း ရီလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီပြန်ဆွဲတင် ကြယ်သီးတွေ ပြန်တတ်လိုက်ပါတယ်။ သူတို့လည်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့သုံး ယောက် ကားဆီကို လမ်းလျှောက်ပြန်လာကြပါတယ်။ ကားနား ရောက်တော့ မောင်ဇော်က ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး၊
“မာမီ”
လို့ ပြုံးပြီး ခေါ် လိုက်ပါတယ်။ နွယ်က လည်း ရပ်ပြီးတော့ သူဘာများ ပြောမလဲ လို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ မောင်ဇော်က ရုပ်တရက် ဆိုသလို နွယ့် ကို ပွေ့ချီ ပြီး မလိုက်ပါတယ်။ ရုတ်တရက်မို့ နွယ်က အီးကနဲအော်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ မှ တခစ်ခစ် ရီရင်း၊
“ငါ့သား လည်း အရွယ်ရောက်လာပြီပဲ၊ သူက သူ့စော်ကို ပွေ့ချီချင်နေပြီ”
လို့ပြောလိုက်ပါတယ်၊ မောင်ဇော်ကလည်း ၊
“ဒါပေါ့ ”
လို့ ပြုံးရင်း နွယ့် မျက်နာကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကားဆီကို သူ့အမေချီပြီးခေါ် လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရောက်တော့ မနက် သုံးနာရီ ထိုးနေပြီ။
ဒီည ကျွန်တော် ပလန်လုပ်ထားတာတွေ အကုန် အဆင်ပြေပြေ အောင်မြင်သွားခဲ့တာကို အရမ်းကို ဝမ်းသာနေမိတယ်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ နွယ့် ကို လိုးချင်လွန်းလို့ လီးကလည်း အရမ်းတောင်နေပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမကတော့ တခြား အကြံအစည် ရှိနေခဲ့တယ်။
“ဒီည ကျမ တော့ ကျမ ချစ်ချစ်လေး နဲ့ အိပ်မယ်”
လို့ အိမ်ထဲ ဝင်တာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်၊ မောင်ဇော်ရော ကျွန်တော်ပါ အံ့အားသင့် သွားကြတယ်။
“ဘာ”
မောင်ဇော် က ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေပေမဲ့၊ နွယ့် မျက်နှာက တော့ အပိုးမကျိုး ပြောင်စပ်စပ် ဖြစ်နေတယ်။
“အင်း ရှင်းရှင်းပဲ ပြောရရင်တော့ အခုက စပြီး ကျမ တော့ ကျမ သား နဲ့ပဲ အိပ်တော့မယ်”
လို့ ထပ်ပြောလိုက်တယ်။ သူ့ကို ကြောင်ကြည့်နေတဲ့မောင်ဇော့် ကို လှမ်းကြည့်ပြီး၊
“အင်း သူ ကလည်း အိပ်စေချင်မှပါလေ”
လို့ ပြောလိုက်တော့ မောင်ဇော်ကလည်း၊
“အာ သား ကတော့ အချိန်မရွေးပေါ့ မာမီ၊ဒါပေမဲ့ ဒက်ဒီကရော”
“သူ့အတွက် စိတ်မပူနဲ့ မာမီ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးလိုက်မယ်၊ သား အခန်းကို သွားနှင့်တော့၊ ခနနေ မာမီ လိုက်လာခဲ့မယ်”
“ဟုတ် မာမီ၊ ဂွတ်နိုက် ဒက်”
“ဂွတ်နိုက် သား”
အခန်း ၁၂။
ကျွန်တော်က နူတ်သာ ဆက်လိုက်ရတယ် ငူတူတူ နဲ့ မတ်တတ်ရပ်လျှက်သား။ မောင်ဇော် သူ့အခန်းထဲ လည်းဝင်သွားရော နွယ်က ကျွန်တော့် ဘက်လှည့်ပြီး၊ မျက်နှာက စိုးရိမ်တဲ့ မျက်နှာနဲ့ ၊
“ကို ခု နွယ် လုပ်နေတာကို စိတ်မရှိဘူး မဟုတ်လား၊ နွယ်က ကို ကြိုက်မယ်ထင်လို့ လုပ်နေတာ”
ပြောလိုက်လို့ ကျွန်တော်က ပြုံးပြီး၊
“အာ နွယ် ကလည်း စိတ်မပူနဲ့၊ ကို သဘောကျတယ်၊ ကိုယ်တခါမှ အဲလောက် ဖီးမလာဖူးဘူး၊ ထန်လည်းတအားထန်လာတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဘာလို့ သူနဲ့ ညသွားအိပ်မှာလဲလို့”
“အင် ဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုက မနာလိုဖြစ်နေတာလား”
“ဟင့်အင်း လုံးဝ ကို မဖြစ်တာ၊ ကို က သိချင်တာတခုပဲ”
“ကို ပဲ စခဲ့တာလေ၊ ကို ကပဲ နွယ်တို့ သားကို အမြင်တမျိုး နဲ့ မြင်အောင် ဖန်တီးပေးတာကိုး၊ နွယ် တော့ သားကို ချစ်မိ သွားပြီ ထင်တယ်”
“တကယ်… အမေ တိုင်းကတော့ သူတို့ သားတွေကို ချစ်သလို နွယ်လည်း သားကို ချစ်တယ်ဆိုတာကိုတော့ သိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အခု က မတူဘူးလေ”
“ဟုတ်တယ် နွယ်က သူ့ကို အမေတယောက်အနေနဲ့ ချစ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ မိန်းမ တယောက်အနေနဲ့ ချစ်မိသွားတာ”
“ဪ”
“အင်း ဒါပေမဲ့ စိတ်မပူပါနဲ့ နွယ်က ကို့ ကိုလည်း ချစ်ပါတယ်”
နွယ်က ပြောရင်းက ကျွန်တော့် ပါးကို ရွှတ်ကနဲ လာနမ်းလိုက်ပြီး သူမ မျက်နှာကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ အပ်ပြီး ကျောကို လာဖက်တွယ်လိုက်တယ်။
“ကို က စိတ်မပူပါဘူး၊ လူ ကတအားထန် နေတာတခုပဲ အဟီး”
ကျွန်တော် ပြောလိုက်တာ တကယ့် အမှန်တရားပါပဲ၊ နွယ်က သူမ သားနဲ့ ချစ်နေမိပြီ ဆိုတာပြောတော့ ကျွန်တော့် လီးက တုံခါ ပြီး မာတောင်တက်လာတယ်။
“သေခြာရဲ့လား ကို၊ နွယ်တော့ ကို့ ကို စိတ်မကောင်း မဖြစ်စေချင်ဘူး”
“သေခြာပါတယ် နွယ်”
ကျွန်တော်က ပြုံးလိုက်ပြီး၊
“ဒါပေမဲ့ နွယ့် ကိုယ်ကိုတော့ ကိုယ်လည်း ရှယ်ယာ အနေနဲ့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်တော့ ရသင့်တယ်မဟုတ်လား”
“လူဇိုး”
နွယ်က ချစ်စရာ မျက်စောင်းထိုးလိုက်တယ်၊ ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲပြီး အခန်းထဲကို ခေါ် သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိပ်ခန်းထဲက ကုလားထိုင်တခုမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သူမရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ခိုင်း လိုက်တယ်။ သူမ ရဲ့ ပေါင်လည်လောက်သာ ရှိတဲ့ ဇာအပါး အင်္ကျီအနက် ကို အနားက ဆွဲပြီး ခါးထိ လန်တင်လိုက်တယ်၊ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားလို့ ဖင်ကို ကုလားထိုင်အစွန်းလျောထိုင်လိုက်ပြီး၊
“စောက်ဖုတ် ရက်ပေး”
လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း နှစ်ခါပြောစရာမလို၊ မျက်နှာကို နွယ့်ပေါင်ကြား အပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုံးရက်လိုက်တယ်။ နွယ့်စောက်ဖုတ်က မောင်ဇော့် လရည်တွေနဲ့ သူမ စောက်ရည်တွေ အိုင်နေတုံးပဲ၊ လရည်နဲ့ စောက်ရည် ရောနေတဲ့ အနံ့လည်းရတယ်။ နွယ်က လည်း သိတယ်လေ။
“ဘယ်လိုနေလဲ ကြိုက်တယ်မလား၊ မောင်ဇော့် လရည်က အရမ်း အရသာရှိတာ နွယ်က စုပ်ပြီးပြီလေ”
လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ နွယ်က သူမ ပြောလိုက်တဲ့စကားတွေက ကျွန်တော့် ကို ပိုပြီး ဖီးတက်စေမယ်ဆိုတာလည်း သိနေပြီ၊ ကျွန်တော်က လျှာကို ထုတ်နိုင်သလောက် ထုတ်ပြီး နွယ့် စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်၊ နွယ်ကလည်း ကျွန်တော့် ခေါင်းကို သူမ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို လည်း ဖြဲကားပေးတယ်။
“အိုး…ကို…ရက်ရက်…နွယ့် စောက်ဖုတ်ကို သန့်ရှင်းပေးစမ်းပါ၊ နွယ်တို့ သားအတွက်…အင်းးးးးးး”
သူမ ဖင်ကြီးကို လည်း ကြွကြွ ပေးတယ်၊ ကျွန်တော်က စောက်ရည်တွေရော စောက်စေ့ လေးပါ စုပ်ပြစ်လိုက်တယ်၊ နွယ့် ကိုယ်ခန္ဓာလေး တုံတက်သွားပြီး ကျွန်တော့် ခေါင်းကို တွန်းလွှတ်လိုက်တယ်။
“နိုးးးးးး နွယ် မပြီးချင်သေးဘူး”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ နွယ်ရယ်”
“နွယ့် သား အတွက် ချန်ထားရမယ်လေ”
“အွန်း နွယ် ကြည့်ရတာ တကယ့်ကို အလေးအနက် ဖြစ်နေပါလားနော်”
ကျွန်တော့် မျက်နှာ အပြုံးပန်းပွင့်လာခဲ့တယ်၊ တကယ်ပဲ ကျွန်တော့် မိန်းမ က ကျွန်တော်တို့ သားကို တကယ် ကို ခိုက်သွားပလား။
“အိုကေ၊ အာ့တာက တော့ နွယ့် သဘောပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ကိုယ်က တော့ ပြီးချင်တယ်”
“အင်း နွယ် လီးစုပ်ပေးရမလား”
“ဟင့်အင်း နွယ့် ကျောပေါ် မှာ ပြီးချင်တယ်၊ မွေ့ယာ ပေါ် မှာ မှောက်ပေး”
နွယ်က ပြုံးလိုက်ပြီး ထိုင်ရာမှ ထလို့ သူမ ဒရက်စ်ကို ဂျိုင်းအထိ လှန်တင်ပြီး မွေ့ယာ ပေါ် မှာ မှောက်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီ အတွင်းခံကို ချွတ်ချပြီး နွယ့် အပေါ် မှောက်ရက် ထပ်လိုက်တယ်။ လီးကို နွယ့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားညှပ်ပြီး လီးကို ပွတ် လိုးတယ်။ နွယ်က အောက်က ငြိမ်ငြိမ်လေး နေတယ်။ ကျွန်တော် က နွယ့်ဖင်ကြားကို လီးအမြှေင်းလိုက်တင်ပြီး ပွတ်လိုးနေတယ်၊
“ကို မပြီးသေးဘူးလား”
“ဟင့်အင်း”
“မြန်မြန်လုပ်လေ”
“ဟာ နွယ်က လည်း နွယ့်သား လိုးတာကို သွား ခံချင်နေတာ မလား”
“အင်းပေါ့၊ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးထည့်လိုးတာ ခံချင်နေပြီ”
“အီးးးးးးး အိုးးးး”
ကျွန်တော့် ပါးစပ်က ငြီးသံတောင်ထွက်သွားတယ်၊ လီးက တဆတ်ဆတ်တုံနေပြီ၊
“ကောင်မ ကိုယ့်သား ကိုယ်လိုးမ”
“ဟုတ်တယ် ကျမ ကိုယ့်သား ကိုယ်လိုးတယ်၊ ကိုယ့်သား နဲ့ လိုးရတာကို ကြိုက်တယ်”
နွယ်က ကျွန်တော့်ကို မီးလောင်ရာလေပင့် စကားတွေ တမင်ပြောလာတယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်လိုစကားတွေ ကြိုက်သလဲ ဆိုတာသိလို့ ရွေးပြောနေသလိုပဲ၊
“မောင်ဇော့် လီးကို စုပ်ရတာ ကြိုက်တယ်၊ ကျမ သူ့ လရည်တွေကို သောက်ချင်တယ်”
“ဟာ…အီးးးးးး…အူးးးး”
နွယ့် အပြောတွေကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ဖီးအရမ်းတက်လာတယ်။ လီးတန်တချောင်းလုံးလည်းယားပြီး နွဘ့် ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားကို တအားပွတ်လိုးနေမိတယ်၊ နွယ်က လည်း သူမ ဖင်ကြီးတွေကို အလိုက်သင့် ကော့ကော့ ပေးလာတယ်။ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး နောက်ဆုံးတော့ လရည်တွေ နွယ့် ဖင်လုံးကြီးတွေ ကျောတွေ ပေါင်လုံးတွေပေါ် ကို ပန်းထွက်ကျကုန်တယ်။
“အာ့ ……ထွက်ကုန်ပြီ….အီးးးး”
လရည်တွေ ကုန်အောင် ညှစ်ချပြီးတော့မှ နွယ့် ဘေး အိပ်ယာပေါ် လိမ့်ချလှဲလိုက်ပြီး အသက်ကို ဝအောင် ပြန်ရူရတော့တယ်။ ကျွန်တော့် မျက်နှာပေါ့မှာတော့ ရူးနှမ်းတဲ့ အပြုံးလို့ ပြောမလား၊ စိတ်ကျေနပ် အားရသွားတဲ့ အပြုံးခေါ် မလား၊ ပြုံးတော့ ပြုံးနေမိတယ်။
နွယ်က ထပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်၊ ကျွန်တော်က တော့ ဒီနေ့ ညနေကတည်းကစခဲ့တဲ့ အဖြစ် အပျက်တွေကို ပြန်စဥ်းစားရင်းက ကျေနပ် ပီတိ ဖြစ်နေမိတယ်။ နွယ်က ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ညဝတ် ဂါဝန်လေးနဲ့ ဖြစ်နေပြီ၊ သူမ သားအခန်းကို သွားဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ။ နွယ်က ကျွန်တော့် ကို ပြုံးကြည့်ရင်း၊
“နွယ် သားအခန်းကို သွားတော့မယ်”
လို့ပြောတယ်၊ ကျွန်တော်ကလည်း မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြရင်း၊
“မဟုတ်တာတွေ သွားမလုပ်နဲ့နော် ”
လို့ နောက်လိုက်တယ်၊ နွယ်ကလည်း၊
“ကျမ ကတော့ မဟုတ်တာတွေပဲ လုပ်ဖြစ်မယ်ထင်တာပဲ”
ဟု ပြန်ပြောတယ်။ ပြီးမှ၊
“အိုကေ လင်ကြီးရေ၊ ကျမ ချစ်သူ လေးစောင့် နေတာ လည်ပင်းရှည်နေလောက်ပြီ၊ သွားတော့မယ်၊ ဂွတ်နိုက်နော်”
“အိုကေ၊ ဂွတ်နိုက်”
နွယ်က ကျွန်တော့် ပါးပြင်ကို ရွတ်ကနဲ တချက် ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားတော့တယ်။
ယခုအခန်းမှ စလို့ မူရင်း ဇာတ်လမ်းကနေ လမ်းခွဲပြီး ကျနော်ရေးချင်တာရေးပါတော့မယ်။ မကောင်းဘူးဆိုရင် ကျနော့်ကိုသာ ဆဲပါတော့။
အခန်း ၁၃။
ကျွန်တော် ဘယ်လို မှ အိပ်မပျော် ဘူး။ စိတ်ထဲ ခိုးလိုးခုလု နဲ့ ဘာတွေများလုပ်နေကြမလဲ ချောင်းကြည့်ချင် နေတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ကထွက်ပြီး အပြင်လျှောက်လမ်းကလေး ကို ထွက်လိုက်တော့ သူတို့ အခန်းထဲ က အသံက အကျယ်ကြီးကြားနေရတယ်။ ကျွန်တော့် အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ထားလိုက်ရင် ကျွန်တော့်ကုတင် ပေါ်က တောင်ကြားရနိုင်တယ်။ အဲဒါနဲ့ ပဲ ကျွန်တော့် အခန်းတံခါးကို ဟထားလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်တယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အသံကို ကျွန်တော့် ကို ဘယ်လို မှ အိပ်လို့ ရနိုင်ပါဘူး။ တကယ့် ညားကာစ လင်မယား အသစ် စက်စက် လိုပဲ လိုးသံ ငြီးသံ တွေက နားလိုက် ပေါ် လိုက် နဲ့ ကို နေပါတယ်။ ကျွန်တော် အံ့သြမိတာ ကတော့ နွယ်ပါပဲ၊ ကျွန်တော်နဲ့ ဆို တည ကို တခါထက် ပိုလုပ်လို့ မရတာ ခုတော့ မအိပ်မနေ ကို အလိုးခံနေ တော့တာပါလား။ မနက်အာရုံတက်ချိန်အထိ သူတို့ လိုးနေကြတာ မပြီးနိုင်ဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်တောင် ဂွင်းထုပြစ်တာ နှစ်ခါပြီးသွားတော့ မောပြီး အိပ်ပျော်သွားခဲ့တော့တယ်။
ကျွန်တော့် ဆဲလ်ဖုံးက အဆက်မပြတ်မြည်သံကြောင့် ကျွန်တော် လန့်နိုးလာခဲ့တယ်။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့၊ နေ့လည် ၁၂ နာရီထိုးနေပြီ။ ဖုံးကို ကိုင်လိုက်တော့ တဖက်က ယောက်ခမကြီး အသံကြားလိုက်ရတယ်။
“မောင်အောင်ထွန်ုးကျော်လား ”
“ဟုတ်ကဲ့ အမေ”
ကျွန်တော်က ယောက်ခမကြီးကို အမေလို့ပဲခေါ် တယ်။ ခုမှ ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ ဟိုက် ဒီနေ့ ခရစ်စမတ်နေ့၊ ယောက်ခမကြီး လာမယ်ပြောထားတာ၊သွားကြိုဖို့မေ့နေတယ်။ သေရော၊
“မင်းတို့ လာနေပြီလား အမေ ကားဂိတ်မှာ ရောက်နေပြီ။ ကားက ဒီနေ့ လမ်းရှင်းလို့ ထင်တယ် စောရောက်လာလို့”
“ဟုတ်ကဲ့ အမေ ကျွန်တော်လာနေပြီ လမ်းမှာ ကားတွေ ကျပ်နေလို့”
“အေးအေး ဖြည်းဖြည်းမောင်း အမေ ဂိတ်က လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်စောင့်နေမယ်”
ကျွန်တော်လည်း ဖုံးချလိုက်ပြီး အဝတ်အစား ကမန်းကတန်း လဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စဥ်းစား မိတယ် တော်ကြာ ယောက်ခမကြီး ရောက်လာပြီး နွယ် သူ့သား အခန်းထဲ အိပ်နေတာ တွေ့သွားရင် မိုးမီးလောင်ကုန်မယ်။ နွယ်တို့ ဘယ်အချိန်မှ အိပ်ကြလည်းမသိဘူး၊ မတတ်နိုင်ဘူး။ နိုးရတော့မှာပဲ ဆိုပြီး တံခါး သွားခေါက်လိုက်တယ်။
“ဒုန်းဒုန်း..နွယ်..မောင်ဇော်..ဒီနေ့ အမေဖူး လာမယ်လေ..ထထ”
သူတို့ တံခါးက ဂလန့်ချမထားတော့ တွန်းလိုက်တာပွင့်သွားတယ်။ သားအမိနှစ်ယောက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ဖက်အိပ်နေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကုတင်နားကပ်သွားပြီး နွယ့်ပုခုံးကို လှုပ်နိုးလိုက်တယ်။
“နွယ်..ဒီနေ့ နွယ့် မေမေ လာမယ်လေ ခု ကားဂိတ်ရောက်နေပြီ ကို သွားကြိုတော့မလို့”
နွယ်က အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ နိုးလာပြီး၊
“ဟင် ဟုတ်သားပဲ၊ နွယ်ခေါင်းတွေ မူးနေတယ် အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့ ကို ပဲ သွားကြိုလိုက်ပါလား”
“အင်း ရတယ်လေ၊ ဒါပေမဲ့ အမေဖူး ရောက်လာချိန် နွယ့်ကို သားအခန်းမှာ တွေ့လို့ မဖြစ်ဘူးလေ”
“အင်း”
အဲဒါတော့ သဘောပေါက်ပုံရတယ်၊ ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲလို့ ထဖို့ ကြိုးစားတယ်၊ ကျွန်တော်လည်း နွယ့် လက်ကို ဆွဲထူပြီး ဒီအတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပဲ ကျွန်တော်တို့ အခန်းကို ခေါ် လာပြီး ကုတင်ပေါ် တင် စောင်ခြုံပေးလိုက်တယ်။ နွယ် ချက်ခြင်းပဲ အိပ်ပျော်သွား တယ်၊
…………….
ကားဂိတ်ရောက်တော့ ယောက်ခမကြီးကို လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ တွေ့တယ်၊ သူ့ကို လှမ်းနူတ်ဆက်ပြီး သူ့အထုပ်အပိုး တွေ ကျွန်တော့် ကားပေါ် တင် လို့ အိမ်ကို ပြန်မောင်းလာခဲ့တယ်။
ကျွန်တော့် ယောက်ခထီးကြီးက ဆုံးသွားတာ ငါးနှစ်လောက်ရှိပြီ။ ယောက်ခမကြီးက သူ့သမီး အငယ် နဲ့ သူတို့ မြိုံလေးမှာ ပဲ နေတယ်။ နွယ့်ဆီကိုတော့ အခါကြီးရက်ကြီးပိတ်ရက် တွေ ခရစ်စမတ်တွေလိုမျိုး ရက်တွေမှာပဲ ခနတဖြုတ်လာနေလေ့ရှိတယ်။ ယောက်ခမကြီးက အသားအရမ်းအဖြူကြီးမဟုတ်၊ အသားလတ်တယ်၊ မျက်နာဝိုင်းဝိုင်း နဲ့ နွယ်က သူ့အမေ ဆီက ရတာနေမယ်၊ ဘော်ဒီက တော့ အရွယ်လေး ရလာလို့ နည်းနည်း ဖိုင့်တယ်ခေါ် ရမလား၊ ဖင်ကြီးကတော့ အကြီးကြီး ဆိုတော့ ခါးကသေးတယ်လို့ ထင်ရတယ်။ နို့ကြီးတွေ ကတော့ နည်းတာကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး။ နွယ်က အဲဒီ ဖက်မှာတော့ အဲလောက်မကြီးဘူး။
နွယ်ရောလို့ ကျွန်တော့်ကို မေးတော့ ညက နေမကောင်းချင်လို့ မနက်မထနိုင်ဘူး အိပ်နေတုံးလို့ ပြောလိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရောက်တဲ့ အထိကို သူတို့သားအမိ က မနိူးကြသေးဘူး။ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်အိပ်နေကြလို့ သာတော်တော့တယ်။ ယောက်ခမကြီးကို သူလာရင် အိပ်နေကြ အခန်းမှာပဲ နေရာချပေးလိုက်တယ်။ နောက်ကျတော့လည်း နွယ်တို့ နိုးလာကြပြီး စားဖို့ သောက်ဖို့ ချက်ပြုတ်ကြတယ်။ ညအတွက် ယောက်ခမကြီး လည်း ရှိတာမို့ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ပြုတ်နေတယ်။
ညနေစာ စားကြသောက်ကြတော့ ယောက်ခမကြီး ရှေ့မှာ ဆိုတော့ မိန်းမ နဲ့ သားနဲ့ က ပုံမှန်သားအမိ လို နေကြပေမဲ့ သူတို့ အကြည့်တွေက တယောက်ကို တယောက် သမီးရီးစား နှစ်ယောက် လူကြီးတွေ ရှေ့ မှာ ခိုးကြည့်နေကြသလိုပဲ။ မျက်လုံးတွေ ထဲမှာ အချစ်ရိပ်တွေ၊ ရမက်တွေနဲ့ ရှက်သန်းနေကြတယ်။
ညဘက် အိပ်ယာဝင်တော့ အိပ်ခန်းထဲမှာ နွယ်က ကျွန်တော့် ကို အံ့အားသင့်စေတဲ့ အကြောင်းအရာတွေ ပြောလာခဲ့တယ်။ သူမ အနေနဲ့ သူမ သားကို မိန်းမတယောက်က ယောက်ျား တယောက်ကို ချစ်တဲ့ အချစ်မျိုးနဲ့ ချစ်သွားမိပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ ဖြစ်နိုင်ရင် လက်ထပ်ပြီး တောင်ယူချင်သည့်အကြောင်း၊ မောင်ဇော် ကလည်း သူမ အပေါ် ထိုကဲ့ သို့ ဖြစ်နေကြောင်း ပြောလေသည်။
ကျွန်တော်က နွယ်ပြောပြနေသည် ကို နားထောင်ပြီး လီးတောင်လာသဖြင့် သူမကို ဖက် ကာ နမ်းဖို့ ကြိုးစား တော့ အတင်းရုန်းဖယ်ပြီး၊ သူမ ကို ခွင့်လွတ်ဖို့ပြောလာသည်။ သူမ အနေဖြင့် မောင်ဇော့်ကို လင်တယောက်အနေဖြင့် သဘောထားသွားတော့မှာမို့ သူ့ကွယ်ရာမှာ သစ္စာ မဖေါက်ချင် တော့ကြောင်း၊ ပြောသဖြင့် ကျွန်တော့်မှာ ရီရအခက် ငိုရအခက် ဖြစ်ရလေသည်။ တကယ့်လင်ကို တော့ သစ္စာဖေါက်ပြီး၊ သား နဲ့ ဖြစ်။ သား နဲ့ကျတော့ ဥပဒေအရ လင်မဟုတ်ပဲ သူမ က သစ္စာရှိနေပြန်ပါပြီ။
နွယ်က ကျွန်တော့် ပါးကို တချက် ရွတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ရင်း။
“ကို နွယ် မောင် နဲ့ သွားအိပ်တော့မယ်နော်”
အင်.. သူ့သားကို အခုတော့ မောင် တောင် ဖြစ်နေပါရော့လား၊
“ဖြစ်ပါ့ မလား နွယ်၊ အမေဖူး အိမ်မှာ ရှိနေတုံးကို ၊ မတော်တဆ သူတွေ့သွားရင် မကောင်းဘူးထင်တယ်”
“ခုလောက်ဆို သူအိပ်နေလောက်ပါပြီ ကိုရဲ့၊ မောင်တယောက် ခုဆို လည်ပင်းရှည်နေလောက်ပြီ”
‘အင်း နွယ့် သဘောပါပဲ”
ကျွန်တော် လည်း ကိုယ်မနိုင်တော့တဲ့ ကိစ္စ ဆိုတော့ တားလို့ လည်းမထူးမဲ့ အတူတူ လွှတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ နွယ်ထွက်သွားတော့ ကုတင်ပေါ် မှာ ပက်လက်လှဲရင်းက သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ချစ်ပွဲဝင်နေကြမှာ တွေးရင်း လီးက တောင်လာတော့ ပုဆိုးကို ဖြည်ပြီး လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လို့ ဂွင်းစထုနေမိတယ်။
“ဒေါက်..ဒေါက်”
ရုတ်တရက် အခန်းတံခါး ခေါက်သံကြောင့် လန့်သွားတယ်။ နွယ် ဆိုရင် သူမ ထွက်သွားတုန်းက တံခါးကို ပြန်ပဲ စေ့ထားခဲ့တာ၊ သူမပြန်လာရင် ပြန်ဝင်လို့ ရအောင် ကျွန်တော်က လည်း ဂလန့်မချထားဘူးဆိုတော့၊
ကုတင်ပေါ် က ဆင်း လုံခြည်ကို ဖြစ်သလို ဝတ်ပြီး တံခါးဝဆီသွားလို့ တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ယောက်ခမကြီး အမေဖူး ဝင်လာတယ်။ ညအိပ်ရင်ဝတ်ဖို့ ပုခုံးကနေ ခြေသလုံးထိ တဆက်တည်းအရှည်၊ အမဲအောက်ခံ အပေါ် က အဖြူရောက် ပန်းပွင့်တွေနဲ့ အသားပါးပါး ပျော့ပျော့ ဂါဝန်ကြီး ဝတ်ထားတယ်။ ကျွန်တော်က တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာနဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်ချလာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ညအိပ်ကာနီးမို့ ထင်တယ် အမေဖူး အောက်က ဘရာဝတ်မထားတော့ နို့ကြီးတွေက တုံခါ လှုပ်ရှားနေတယ်။ နို့သီးခေါင်းကြီးနှစ်လုံးက ပိတ်စ အောက်က ချွန်ထွက်နေတယ်။
အမေဖူး ကကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လိုက်တယ်၊ သူမ ကို မေးခွန်းထုတ်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော့် ကို မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ရင်း၊
“သမီး ဘယ်ကို သွားတယ် ဆိုတာ သားသိတယ်မဟုတ်လား”
လို့ မေးလိုက်တယ်၊ ကျွန်တော်လည်း အိုးတိုးအတနဲ့ ၊
“ဟုတ်ကဲ့ နွယ် အိမ်သာ သွားတယ်ထင်တယ် ဘိုက်နာနေလို့ လို့ပြောတယ်”
“သား အမေဖူး ကို လိမ်မနေနဲ့ တော့၊ သမီး မြေးလေး အခန်းထဲဝင်သွားတာ အမေဖူး တွေ့လိုက်တယ်။ အမေဖူး ရောက်လာကတည်းက အမူအယာတွေကို သတိထားမိတယ်။ သမီး အကြောင်းလည်း သိပြီးသား ဆိုတော့ ရိပ်မိနေပြီ၊ သေခြာအောင် ည ဘက် စောင့်ကြည့်လိုက်တာ၊ ထင်တဲ့ အတိုင်း ဖြစ်နေပြီ။ ခုလို ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ”
“ဘာ…ဘယ်…လောက်ကြာပြီလဲ မေးတာလဲ အမေဖူး”
“သား က ပြောရမှာ ပါးစပ်က မထွက်ရင် အမေဖူးပဲ ပြောလိုက်တော့မယ်။ သမီး နဲ့ မြေးလေး နဲ့ ဖြစ်နေကြတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားပလဲ လို့မေးတာ”
“ဘာ..ဘ..ဖြစ်..ဖြစ်..”
ကျွန်တော့် ရဲ့ ထုံထုံအအ လုပ်နေတာကို ယောက်ခမကြီး စိတ်မရှည်တော့ပါ။
“ဟယ်..သူတို့ လိုးနေကြတာကို ပြောတာဟဲ့၊ သားရဲ့ မိန်းမ နဲ့ သားရဲ့ သား နဲ့ လိုးနေကြတာကို ပြောတာ”
ယောက်ခမကြီး ရဲ့ အပြောက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို သွေးဆုတ် သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ လက်ဖျားတွေတောင် အေးစက်သွားတယ်။ သွားပါပြီပေ့ါ၊ ဒါပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာ လည်း ထူးဆန်းသွား တယ်။ ယောက်ခမကြီးက ဘယ်လို သိသွားရတာလဲ၊ သူမ ဒီအိမ် ရောက်လာတာမှ ၂၄ နာရီတောင် မပြည့်သေးဘူး။ သူမ ကအဲလို အတိအကျကြီးပြောနေမှတော့ ကျွန်တော် ဖုံးကွယ်လို့ မရတော့ဘူး ဆိုတာ သဘောပေါက်သွားတယ်။
“မနေ့ ည ကမှ ပါ အမေဖူး”
ကျွန်တော်က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး မပွင့်တပွင့်နဲ့ ဖြေလိုက်တယ်။
“လာ ဒီမှာ ထိုင်ပါဦး အကျိုးအကြောင်း ပြောပြစမ်းပါဦး”
ယောက်ခမကြီး က ကုတင်စောင်း သူမ ထိုင်နေတဲ့ ဘေးကို လက်ပုတ်ပြပြီး ခေါ် လိုက်လို့ ကျွန်တော်လည်း သွားထိုင်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဆီက သင်းပျံ့တဲ့ ရေမွှေးအနံ့ ရနေတယ်။ ယောက်ခမကြီးကို သား မောင်ဇော် ရဲ့ ဖန်တက်စီ ကို အမှတ်တမဲ့ ချက်ခန်းကနေ တွေ့ရာက စလို့ မနေ့ညက နွယ်နောက်ဆုံး ပြော ခဲ့တာအဆုံး ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောပြလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောနေတုံးပဲ ယောက်ခမကြီး က ကျွန်တော့် အပေါ် ဂရုဏာသက်တဲ့ ပုံနဲ့ ခေါင်းလေးကို ဆွဲပြီး သူမ ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားလို့ ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေကြားထဲ သူမ လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်ခြစ်ပေးနေတယ်။
တချိန်ထဲမှာပဲ ကျွန်တော့် အနေနဲ့လည်း ဘရာဇီယာမဝတ်ထားလို့ အဝတ်ပါးကလေး တခုသာ ခြားနေတဲ့ ယောက်ခမကြီးရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ပါးအပ်နေမိတော့၊ သူမ နို့သီးခေါင်းတုတ်တုတ်ကြီး တွေ မာတောင်လာတာကို သတိထားမိပါတယ်။ ကျွန်တော် ကိုယ်တိုင်လည်း ဇာတ်ကြောင်းပြန်ရင်းက ကိုယ့်ကိုယ်ကို မောင်ဇော့် နေရာမှာ ထားလို့၊ ယောက်ခမကြီးကို နွယ့်နေရာ အစားထိုးရင်းက လီးက တောင်လာခဲ့တယ်။ ဇာတ်လမ်းဆုံးတော့ ကျွန်တော့် ပါးစပ်တွေက ယောက်ခမကြီးနို့ တွေကို အင်္ကျီပေါ် ကပဲ စို့ပေးနေမိပြီလေ။
…….
အခန်း ၁၄။
ယောက်ခမကြီး ကလည်း ငြီးသံလေး သဲ့သဲ့ ပေးလာတယ်။ သူမ နို့တွေကို တိုက်ရိုက် စို့ဖို့က သူမဂါဝန် နောက်ကျောက ကြယ်သီးကို ဖြုတ်မှ ဖြစ်တာမို့ ကျွန်တော်သိုင်းဖက်ပြီး ဖြုတ်လိုက်တော့ ယောက်ခမကြီးကလည်း ပုခုံးပေါ် က အစနှစ်ဖက်ကို လက်မောင်းကနေ လျောချ ပေးလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးရဲ့ ဘူးသီး ကို အလယ်က ဖြတ်ထားသလောက်ရှိတဲ့ နို့ကြီးတွေ ပေါ် လာတယ်။ နို့ကြီးတွေက ကြီးလွန်းလို့ အောက်ကို တော့ နည်းနည်း တွဲကျနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရုပ်မဆိုးဘူး အရမ်းကို ဆက်ဆီ ဖြစ် နေတယ်။ နို့သီးခေါင်းကြီးတွေကလည်း လက်မလောက်တုတ်ပြီး လက်မဝက်လောက် ရှည်မယ် ညိုညို ခဲခဲ ကြိးတွေ ၊ နို့သီးခေါင်းအောက်က နို့ခံ အရာကြီးကလည်း ကျပ်ပြားဝိုင်းထက်မက ကြီးမယ်။ နွယ်လည်း အဲလိုပဲ၊ ယောက်ခမကြီးဆီက အမွေဆက်ခံတာ နေမယ်။ ယောက်ခမကြီးရဲ့ နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်စို့နေမိတော့ ယောက်ခမကြီးလည်း တအင်းအင်း ငြီးလို့ သူမ လက်တွေက ကျွန်တော့် လီးကြီးဆီ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျွန်တော့် ပုဆိုးကလည်း ဘယ်အချိန်ထဲက ပြေနေသလဲ မသိပေါင်ရင်း ရောက်နေပြီး လီးကြီးက ငုတ်တုတ် ထောင်နေပြီလေ။
ယောက်ခမကြီးက မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်လှဲလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း နို့တွေ စို့ရင်းက သူမ ကိုယ်ပေါ် ကို မှောက်ရက် ပါသွားတယ်။ ယောက်ခမကြီးက သူမ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ထောင်ရင်း ကားပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့် ကိုယ်က အလိုလို သူမ ပေါင်ကြားထဲ ရောက်သွားတယ်။ သူမ က ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်လိုက်တော့ ဂါဝန်အနားက အလိုလို ပေါင်ရင်း ဆီးစပ်အထိ လှန်တက်သွားတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကိုလည်း သူမ လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး ဆွဲလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့် ရွေ့ပေးလိုက်တာ လီးထိပ်နဲ့ အရည်စွတ်စိုနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး တေ့မိတော့တာပါပဲ။
ကျွန်တော် လည်း နို့စို့နေရာကနေ မျက်နှာကို မော့ပြီး ယောက်ခမကြီးကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးကလည်း ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြန်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က လီးကို ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုတ်ရုံထည့်ပြီး။
“မာမီ့ကို သား လိုးတော့မယ်နော်”
လို့ မောင်ဇော် က နွယ့် ကို ခေါ် သလို ခေါ်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးက လည်း ပြုံးလို့၊
“အင်း”
လို့ပြောလိုက်တာနဲ့ လီးကြီးကို တချောင်းလုံးစုန်းစုန်းမြုပ်အောင် ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်မိတယ်။
“ဖလွတ်..စွတ်..ဖတ်”
“အ…ရှီးးးး ကျွတ်..စ်..”
ယောက်ခမကြီး မျက်နှာ ရှုံ့ မဲ့သွားတယ်။ ကျွန်တော်တောင် အံ့သြသွားတယ်။ ဟင် စောက်ပတ်က ကျပ်တုံးလားဟ ဆိုပြီး။
“အာ ဆောရီး နာသွားလား မာမီ”
“အင်း..ရတယ်၊ မာမီ ယောက်ျား နဲ့ အတူမနေဖြစ်တာကြာလှပြီလေ၊ ကိုဦး ဆုံးသွားပြီးကတည်းက”
ကိုဦးဆိုတာ သူမ ယောက်ျား ကျွန်တော့် ယောက်ခထီးကြီးလေ။ အင်း ဒါဆိုရင် ဒီစောက်ဖုတ်ထဲ လီးမဝင်တာ ငါးနှစ်လောက် ရှိပြီကိုး၊ ဒါကြောင့် အပျိုလေး ပြန်ဖြစ်နေတာ ပါလား။ ကျွန်တော်လည်း အဲဒါနဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်သွင်း နဲ့ အပျိုလေး လိုးသလို ချော့လိုးနေလိုက်တယ်။ ခနကြာတော့ ယောက်ခမကြီးကပဲ။
“ရပြီ သား ၊မြန်မြန်နဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးတော့ မာမီ ခံနိုင်ပြီ”
လို့ ပြောလာလို့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဆောင့်ပြီး တဖန်းဖန်း လိုးတော့တယ်။ မျက်စေ့ထဲမှာလည်း မောင်ဇော် တယောက် နွယ်ကို လိုးနေတာကို မြင်ယောင်နေမိတယ်။ ဆောင့်လိုး တဲ့ အချက်တိုင်းမှာ ယောက်ခမကြီးရဲ့ နို့ကြီးတွေက လည်း ကျောက်ကျောတုံးကြီးတွေလို တုံခါယမ်း နေတယ်။ ဒီအတိုင်း သူမ အပေါ် မှာ မှောက်ရက် ဆောင့်နေရတာ အားမရလို့ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်းက ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် မှာ ထမ်းတင် လိုးဖို့ကြံလိုက်တယ်။ အား ယောက်ခမကြီး ပေါင်လုံးတွေက နည်းတာကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး၊အားရပါးရပဲ၊ ပေါင်လုံးကြီးတွေ ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ ဒူးခေါက်ကွေးကိုပဲပုခုံးပေါ် တင်လို့ ဆောင့်လိုးနေမိတော့တယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အီစိမ့်ပြီး အရသာ ရှိလှတော့ ကျွန်တော်လည်း ကြာကြာ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ လရည်တွေ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြစ်ဖြစ်နဲ့ ပန်းထုတ်နေမိတော့တယ်။ ယောက်ခမကြီးစောက်ခေါင်းထဲက လည်း ကျွန်တော့် လီးကို ဆုပ်ဆုပ် ညှစ်ပေးနေလို့ သူမလည်း ပြီးသွားပြီလို့ ခန့်မှန်းလို့ရတယ်၊ လရည်တွေ ကုန်အောင်ပန်းထွက်သွားပြီးမှ ယောက်ခမကြီးကိုယ်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ နူတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်မိတယ်။
“ကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်”
“မာမီလည်းကောင်းတယ်သားရယ်”
တဲ့၊ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ခနမှေးပြီး နားနေကြမိတယ်။ ခနနေတော့မှ ကျွန်တော်က၊
“အမေဖူး ကို လည်းသား မေးစရာရှိတယ်”
ယောက်ခမကြီးက ပြုံးလိုက်တယ်။
“အမေဖူး ဘယ်လို ရိပ်မိသွားသလဲဆိုတာကိုလား”
“အင်း”
“သား လာကြိုတုံးက သမီး နေမကောင်းလို့ ဆိုတော့ တကယ်မှတ်လို့ အိမ်ရောက်တော့ သမီး လှုပ်ရှားချက်ပြုတ်နေတာ ကြည့်တော့လည်း နေမကောင်းတဲ့ သူနဲ့ တစက်ကလေးမှ မတူ။ နောက်အဲလို မျိုး နေကောင်းရဲ့ သားနဲ့ အမေ့ကို လာကြိုတဲ့ အခါ လိုက်မလာဘူး ဆိုတာ တခါမှ မရှိခဲ့ဖူးဘူး။ နောက်ပြီးတော့ သမီး နဲ့ မြေးကလေးတို့ တယောက် ကို တယောက် ကြည့်ကြတဲ့ အကြည့်တွေ တယောက်နဲ့ တယောက် မသိမသာ လူအလစ်မှာ ပြုံးပြ ကြတာ မျက်တောင် အချက်ပြတာတွေက လည်း ထူးဆန်းနေတယ်။ တခုခု တော့ ထူးနေပြီ ဆိုတာကို အမေဖူး သိလိုက်ပြီလေ”
“ဒါပေမဲ့ အမေ နဲ့ သားအရင်း နဲ့ ဖြစ်မယ်ဆိုတာ တော်ရုံလူက ဘယ်လိုတွေးမိမှာလဲလို့”
“အင်းပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ အမေဖူး ကသိတယ်လေ၊ အင်းစက် ဆိုတာ သမီး နွယ် အတွက်က အဆန်းမှ မဟုတ်တာကို”
“ဟင်..ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“သမီး က အပျိုပေါက် အရွယ်မှာ ကတည်းက သူ့အဖေ၊ ကိုဦး နဲ့ ဖြစ်ခဲ့ကြတာလေ”
“ဟင်”
ကျွန်တော့် အဖို့ မယုံနိုင်လောက်စရာတွေပါလား။ ကျွန်တော့် ကို လုံးဝ အမှောင်ချထားခဲ့တဲ့ နွယ့် ပုံရိပ်၊ အခုမှ ကျွန်တော် သိရပြီ။
“အဲဒါနဲ့ ညဘက် မှာ စောစော အိပ်မလို နဲ့ ခနဝင်နေပြီး တံခါးကို စေ့ထားတာ၊ သားတို့ အခန်းက တံခါးဖွင့်သံကြားမှ တခါးကြားက အသာချောင်းကြည့်နေတာ သမီး တယောက်ထဲ မြေးလေး အခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တွေ့တယ်။ တော်တော် နဲ့ ပြန်ထွက်မလာလို့ အခန်းတံခါးဝမှာ သွားပြီး နားထောင်လိုက်တယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ အခန်းထဲ ကအသံတွေက မျက်စေ့ နဲ့ မြင်စရာ မလိုဘူး၊ အသံကြားတာနဲ့ကို အထဲမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေပလဲ ဆိုတာ သိနေပြီ”
မနေ့ည ကတည်းက နွယ်တို့ ဘယ်လောက် အသံကျယ်သလဲ ဆိုတာ ကျွန်တော်က သိပြီးသား ဒီနေ့ တော့ အမေဖူး ရှိနေတော့ သူတို့ အသံတိုးနေတာ၊ ဒါပေမဲ့ တံခါးမှာ နားရွက်သွားကပ်နားထောင်လို့ကတော့ ကြားရမှာပဲ ဆိုတာ သေခြာတယ်။
“အင်း အမှန်တိုင်း ပြောရရင်တော့ ကျွန်တော် လည်း သူတို့ နှစ်ယောက်လိုးနေတာကို ကြည့်ရင်း လီးတောင် စိတ်တွေ ထ နေခဲ့မိလို့ လွှတ်ပေးထားခဲ့တာ၊ နွယ် အဲလောက် စွဲလမ်းသွားလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး”
“အင်း အမေဖူး လည်း ဒီအတိုင်းပါပဲ၊ ကိုဦး တခြား မိန်းမ တွေနဲ့ လိုးတာကို ကြည့်ရင် စိတ်ထ လို့ လွတ်ပေးထားရင်း က နောက်ဆုံးတော့ သမီး နဲ့ ပါ ဖြစ်တဲ့ အဆင့်ရောက်သွားတာပဲ၊ ဘယ်ဟာ မဆို တန်ဆေး လွန်ဘေး ဆိုတာ အမှန်ပဲကွယ့်”
“နွယ်က ရော သူ့အဖေ နဲ့ ဖြစ်ကြတာကို အမေဖူး သိတယ် ဆိုတာ သူသိလား”
“သိတာပေါ့ ကွယ့် နောက်ပိုင်း အမေဖူး တို့ သရီးဆမ်းတောင် လုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်”
“ဟင်”
နွယ်နဲ့ သူ့အဖေ နဲ့ အမေဖူး တို့ သုံးယောက် သရီးဆမ်းတာ မျက်လုံးထဲ ပြေးမြင်မိလိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော့် လီးက ချက်ခြင်းကို တောင်တက်လာပါတော့တယ်။ တဆက်တည်းမှာပဲ နွယ်ရယ် မောင်ဇော်ရယ် ကျွန်တော်ရယ် သရီးဆမ်း ပုံပါ ပြေးမြင်လိုက်လို့ လီးက တဆတ်ဆတ် တုံခါလာရပါတော့တယ်။
“ဟင်းဟင်း သားက မင်းတို့ မိသားစု သရီးဆမ်း ဖို့ကို တွေးနေပြီထင်တယ် လီးကို ငေါက်ကနဲ ထလာတာပဲ”
“ဟုတ်တယ် အမေဖူးရေ၊ ဒါပေမဲ့ လောလောဆယ်တော့ အမေဖူး ကိုပဲ ဝအောင်လိုးဦးမယ် ကျွန်တော့် ကို လေးဘက်ထောက်ပေးမလား အမေဖူးကို ခွေးလိုးလိုးခြင်လို့”
“ရတာပေါ့ကွယ် အာ့တာလည်း အမေဖူး အကြိုက်ဆုံးပုံစံပဲလေ အဟိ”
အမေဖူးကပြောပြောဆိုဆို နဲ့ အိပ်ယာပေါ် ကထပြီး လေးဘက်ထောက်ကုံးပေးတယ်။ သူမ ဖင်ကြီးက ရာဝင်အိုးလောက်များရှိမလားမသိကြီးလိုက်တာ ပေါင်လုံးကြီးတေါက လည်း တုတ်တုတ် ခိုင်ခိုင်ကြီး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြား က စောက်ဖုတ်ပြူးပြူးကြီး ကတောင် သေးသွားသလိုပဲ၊ ကျွန်တော်လည်း မာတောင်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ရင်း ဆောင့်လိုးချလိုက်မိတော့တယ်။
“အိးးးးးး ဖြည်းဖြည်းကွယ်”
“အား ကောင်းလိုက်တာ အမေဖူးရယ်”
ကျွန်တော့် အိမ်တွင်း ညသန်းကောင်ယံမှာ သားမက်ယောက်ခမ လိုးသံ၊ ငြီးသံ၊ သားအမိနှစ်ယောက် လိုးသံငြီးသံ တို့ ကသာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ည ကို ဖေါက်ထွက်နေပါတယ်၊ ကျွန်တော်လည်း ယောက်ခမကြီးကို အားရပါးရ လိုးနေရင်းက နောင်ဖြစ်လာမယ့် သရီးဆမ်း ဖိုးဆမ်း တွေကိုလည်း စဥ်းစားရင်း လီးက ပိုပို မာလာရသလို၊ ဒီလိုမျိုး အဖြစ်အပျက်တွေ အထိ ဖြစ်လာဖို့ကို ဘာမှ မထင်ရတဲ့ ချက်တင်း လေးတခုက စခဲ့တာပါလားလို့ တွေးလိုက်မိပါတယ်။
……………….
ပြီးပါပြီ။
