ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် (အခန်း ၃)

ဒီလိုပုံနဲ့ဆို သူ့ကိုဆက် မထုပေးနိုင်တော့ပဲ ကျမပဲ အရင်ပြီးတော့မယ်ပုံပါ။ ကျမပြီးမှပဲ သူ့ကိုအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြန်လုပ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပိုတိုးဝင်ကာ လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ သူ့ကိုဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရင်ဘက်ကို မျက်နှာအပ်ကာ နမ်းမိပါတယ်။ ကိုသန့်စင်က တစ်နေကုန်ပွဲရုံမှာ အလုပ်လုပ်နေရလို့ သူ့ဆီက ချွေးနံ့နည်းနည်းရပါတယ်။ ကိုက ပြန်ရောက်ရင် ရေမိုးချိုးပြီးမှ အိပ်ယာအတူတူ ဝင်ကြတာမို့ ကို့ဆီက ဒါမျိုးချွေးနံ့ မရတတ်ပါ။ ဒါပေမယ့် ကာမဆိပ်တက်နေလို့လား၊ သူချွေးနံ့ကပဲ သိပ်မပြင်းလို့လား မသိပါဘူးရှင်။ ကျမမှာ သူ့ရင်ခွင်ကို မျက်နှာကပ်ကာ မက ်မက ်စက်စက် နမ်းရှိုက်နေမိပါတယ်။

ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့က မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ကာမစိတ်ကို ပိုနိုးကြားစေတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ သူ့ကိုယ်နံ့ကို နမ်းရှိုက် မိချိန်မှစကာ ကျမအသိတရားတွေ ကင်းလွတ်သလောက်ဖြစ်သွားပြီး ဖင်ကိုလည်း သူပိုနှိုက်လို့ရအောင် ဆိုဖာမှ နည်းနည်းကြွကာ ထောင်ပေးမိပါတယ်။ သူကလည်း ကျမ ကာမဆိပ်တွေ တက်နေပြီမှန်းသိလို့ အရင်ကထက် လက်ကိုမြန်မြန် ပွတ်ပေး၊ နှိုက်ပေးနေပါတယ်။ ဘောင်းဘီခံနေလို့ အတွင်းထဲကို မဝင်နိုင်တဲ့သူ့လက်ချောင်းကို အထဲရောက်အောင် ထိုးထည့်စေချင်ပါပြီ။ ထိုကဲ့သို့ ကျမ အသိလွတ်ပြီး ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်ခါနီးမှာပဲ အိပ်ခန်းထဲမှ သားရဲ့ မေမေရေ လို့အော်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရပါတော့တယ်။

သားရဲ့ခေါ်သံဟာ ကျမရင်ထဲကို ဒိန်းကနဲဖြစ်သွားစေပါတယ်။ ကျမလည်း အတင်းကုန်းရုန်းထပြီးမှ မိမိရဲ့လက်ရှိအခြေအနေကို သတိရလာပါတယ်။ အင်္ကျီမှာလည်း သူကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ထားလို့ တွန့်ကျေပုံပျက်နေပါတယ်။ အောက်ပိုငါးကလည်း ထမိန်က ကပိုကရိုနဲ့ လန်နေပါသေးတယ်။ ကျမလည်း သားရှိရာအခန်းကိုခပ်သုတ်သုတ်ထသွားရင်း အဝတ်အစားများကို ဆွဲဆန့်ပြန်ပြင်နေရပါတယ်။ တကယ့်ကို တသောင်းတနင်းပါပဲ။

အခန်းထဲရောက်တော့ သားကိုချော့ရင်း ကျမရဲ့ညာလက်ကို သတိထားရပါသေးတယ်။ ဒီလက်က သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး အာသာဖြေပေးခဲ့တာလေ။ လက်တစ်ခုလုံး အရည်တွေ စိုထားသလို သူ့လီးနံ့လည်း ရှိနေမှာပါ။ ကျမရဲ့သားကို ဒီမသန့်ရှင်းတဲ့ လက်နဲ့ မထိစေချင်ပါ။ သားအတွက် မုန့်ယူပေးဖို့လုပ်တော့ ရေချိုးခန်းအမြန်ပြေးကာ လက်အရင်ဆေးရပါသေးတယ်။ ဧည့်ခန်းကအဖြတ် ကိုသန့်စင်ကို လှမ်းကြည့်မိတော့ သူလည်း လုံချည်၊ အင်္ကျီတွေ သေသပ်အောင် ပြန်လုပ်ထားကာ လူကတော့ မအီမလည် ပုံကြီးနဲ့ပါ။ အင်းပေါ့၊ သူလည်း တန်းလန်းကြီးဆိုတော့ ဒုက္ခရောက်နေမှာပေါ့ဟု တွေးမိပြီး ပြုံးမိပါသေးတယ်။ ကျမလည်း ဘာထူးလို့လဲ။ ပြီးခါနီးမှ တိုးလို့တန်းလန်း ဖြစ်ရတာလေ။ သားလေးဝေရာဝစ္စလုပ်ပေးရင်း ကျမဘောင်းဘီလည်း စိုစိစိနဲ့ နေရတာခက်လှပါတယ်။

သားလေးကို လုပ်ကိုင်ပေးပြီး မုန့်ကျွေးထားကာ အမေအပြင်မှာ လုပ်စရာရှိလို့နော်။ ခဏပါ လို့​ချော့ပြောကာ အခန်းတံခါးပိတ်ထားခဲ့ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အခုအချိန်မှာ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ မရှိသလောက် ငြိမ်သက်နေပါပြီ။ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့အသိဝင်လာချိန်မှာ ကာမမှော်ရုံတောထဲ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သာယာနေနိုင်ပါတော့မလဲ။ တချို့သားသမီးကိုပြစ်ပယ်ခဲ့ပြီး လင်ငယ်နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားတဲ့မိန်းမတွေရှိကြပါတယ်။

အဲဒါမျိုးတွေက ညမှောင်မှောင်၊ ​တွင်းကြီးတစ်ခုထဲက မြွေတွေရဲ့မျက်လုံးတွေဟာ အလင်းရောင်မှိန်မှိန်ကြောင့် တ​ဝင်းဝင်းတောက်ပနေတာကို တွင်းကြီးထဲမှာ ရတနာတွေရှိတယ်ထင်ပြီး စဥ္းစားခြင့်ချိန်နိုင်မှုမဲ့ကာ ခုန်ဆင်းသွားကြသူတွေနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ကာမဆိပ်တက်ပြီး အမှောင်ဖုံးချိန်၊ ဒုက္ခမြွေတွင်းကြီးထဲ ကာမသုခတွေအလျှံပယ်ရှိနေတယ်လို့ ထင်ကာ ပျော်ပျော်ကြီး သက်ဆင်းမိကြသူတွေပေါ့လေ။ ကျမကတော့ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး အဖြစ်မခံနိုင်ပါ။ ကျမချစ်ရတဲ့ ကိုနဲ့ သားလေးတို့ကို ပစ်ပယ်ပြီး ကာမစိတ်သက်သက်ကြောင့် နောက်လူနောက်ပါရတာမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးရှင်။

ကျမလည်း ကိုသန့်စင်ရှေ့ရောက်တော့ သားလေးနိုးပြီမို့ ပြန်ဖို့ပြောရပါတော့တယ်။ ဒီနေ့လာတာကို နောက်ကျနေတာမို့ နောက်နေ့မှ စောစောလာဖို့ ထပ်ပြောရတယ်။ သူကတော့ မျက်နှာမသာမယာနဲ့ ကြည့်ရတာသနားစရာပါ။ ဒါနဲ့ပဲ နောက်နေ့စောစောရောက်ရင် သူလုပ်ချင်တာကို ကျမခွင့်ပြုပါ့မယ်။ အခုပြန်လိုက်တော့နော်လို့ သူ့အနားကပ်ထိုင်ကာ ချော့ပြော ပြောလိုက် မိပါတယ်။ သူ့မျက်နှာက ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ စူပုပ်ပုပ်ဖြစ်နေလို့ ကျမလည်း သူ့ရင်ခွင်ထံဝင်ကာ ရယ်နေမိပါတယ်။

သူ့ကိုလှောင်ပြီး၊ ကျမရယ်နေရပါ့မလားဆိုပြီး ကျမကိုအတင်းဖက်ကာ နမ်းပါတော့တယ်။ မသိရင်ချစ်သူနှစ်ဦး ဧည့်ခန်းထဲမှာ အချစ်နာလန်ထနေကြတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ တကယ်တော့ တဖက်ခန်းမှာ သားလေးဖြစ်သူ ရှိနေတာကို အမေဖြစ်သူက လင်ငယ်နဲ့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကျီစားနေကြတာပါ။ ကျမလည်း ကိုယ့်အဖြစ်ကို ကိုယ်တွေးမိကာ အမြန်ဘရိတ်အုပ်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲက အတင်းထွက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ပြန်တော့နော်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူက သူ့ဟာကတောင်နေတုန်းပဲ၊ ဘယ်လိုပြန်ရမလဲလို့ ပြောပါတယ်။ ကျမက အိမ်ရောက် မှကိုယ့်ဟာကိုယ် ​အာသာဖြေလိုက်တော့နော်ဟု ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

သူက အင်တင်တင်လုပ်နေပြီး တစ်ခုခုတော့ လုပ်ပေးပါလို့ အတင်းတောင်းဆိုနေပါတယ်။ ကျမဘာလုပ်ပေးရမှန်းမသိ၊ သား​ေလးကလည်း မုန့်ကုန်ရင်ထွက်လာတော့မှာမို့ စိတ်အိုက်နေရပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူကြိုက်တတ်တဲ့ ကျမရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို သတိရလိုက်ပါတယ်။ သူ့အိမ်မှာ ကျမရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီရှိပြီးသားလေ။ အဲဒါနဲ့စိတ်ဖြေလိုက်ဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူက အဲဒါကကြာနေပြီ။ အခုဝတ်ထားတာပေးရင် ပြန်ပြီး၊ အိမ်ရောက် မှ ကျမကိုမှန်းကာ အာသာဖြေလိုက် မယ်ပြောပါတယ်။ အခုဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကလည်း အရည်တွေ စိုနေလို့ ကျမပေးရမှာ ရှက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငြင်းနေရင် အချိန်ပိုကြာနေပြီး သားထွက်လာမှာ စိုးရိမ်နေလို့ ပေးလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

ဒါနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲသွားပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ဖို့ ကျမထလိုက်ပါတယ်။ သူက ကျမလက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး ဘယ်သွားမှာလဲလို့ မေးပါတယ်။ ကျမရေချိုးခန်းထဲ ဘောင်းဘီသွားချွတ်ပြီးပေးမလို့ဟာကို သူကလက် မခံပါ။ ဒီဧည့်ခန်းမှာပဲ ချွတ်ပြီး ပေးပါလို့ ​အတင်းတောင်းဆို နေပါတယ်။ ကျမ အခက်တွေ့ရပါပြီ။ သူက ကျမတကိုယ်လုံးကို မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း တွေ့ဖူးလို့ သူ့ရှေ့မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်ပေးရတာကို မရှက်ဘူးဆိုရင်တောင် ဧည့်ခန်းမှာတော့ မလုပ်ချင်ပါ။ အဲဒီလို အခက်တွေ့နေချိန် သားရှိရာအခန်းကို လှမ်းကြည့်နေရပါသေးတယ်။ သူကတော့ ကျမ ဒါမျိုးလုပ်ပြတာ သူကြည့်ချင်လို့ပါဟု ဇွတ်အတင်းပြောနေပါတယ်။ ကျမလည်းဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲ။ သူက ကျမရဲ့နောက်ထပ် လင်တစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီလေ။ စိတ်ဆိုးလည်း ဘာထူးတော့မှာလဲ။

ပြီးတော့ သူ့ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရမယ့် ဝတ္တရားလည်း ရှိနေသလို၊ သားလေးထွက်လာတော့မှာကို စိုးရိမ်မှုလည်း ကြီးနေပါပြီ။ သူနဲ့ပတ်သတ်ရင် တသက်လုံးတည်ဆောက်ခဲ့တဲ့ အရှက်တရားတွေ တစ်စစီ ဖဲ့ချွေပေးနေမိတာလည်း အခါခါ ရှိပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ အိမ်အပြင်နဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း အထက်ဆင်စကိုဖြေကာ ပါးစပ်မှာကိုက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လက်ကိုထမိန်ထဲသွင်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမစပ်စပိုင်တာက တင်ပါးနဲ့ အဖုတ်ပြင်တစ်ခုလုံးကို ဖုံးထားနိုင်တဲ့အထိ ကြီးတဲ့ဟာမျိုးပါ။ ကြပ်လည်းကြပ်နေပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ထဲက အရည်ပြစ်ပြစ်တွေထွက်ထားလို့ အသားနဲ့ဘောင်းဘီကပ်နေပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့် ချွတ်ရတာ ခက်နေပြီး တော်တော်နဲ့မရပါ။

အိမ်ရဲ့ဧည့်ခန်းထဲ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရှေ့မှာ သူ့ကိုပေးဖို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ ကျမရဲ့မာနနဲ့ သိက္ခာတရားကို သူနင်းခြေဖို့ ချခင်းပေးလိုက်ရသလိုပါပဲရှင်။ ထိုကဲ့သို သိမ်ငယ်ရှက်ရွံ့မှုနဲ့အတူ ငါ့ကိုမှန်းပြီး သူအာသာဖြေနိုင်ဖို့ ငါချွတ်ပေးနေရတာပဲလေ ဆိုပြီးလည်း ကြည်နူးကျေနပ်နေပြန်ပါသေးတယ်။ ဒီလိုဒွိဟစိတ်ဟာ ကျမရဲ့ ရမ္မက်ကို ပြန်လည် ထန်လာစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါကြောင့် တိုးလာတဲ့ ရမ္မက်ကို တားမြစ်ကာ ဘောင်းဘီကိုပဲ ရအောင် ချွတ်ရပါတယ်။

အထူးသဖြင့် ကျမတင်ပါးက ဖုထစ်နေတော့ မနည်းချွတ်နေရသလို ပေါင်တွင်းကြား အဖုတ်ရှိရာနေရာက အရည်တွေနဲ့ ကပ်နေတော့ မနည်းဆွဲခွာနေရပါတယ်။ ဒီလိုဖြစ်နေချိန်မှ ကိုသန့်စင်က သူကူညီပြီးချွတ်ပေးရမလားဆိုပြီး ထမလိုပြင်လိုက်ချိန်မှာ ကျမလည်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ဘယ်လိုချွတ်လိုက် မိမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ဘောင်းဘီက ခြေရင်းကို ရောက်လို့သွားပါပြီ။ ထမိန်ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီးနောက် စပ်စပိုင်တာကို ခပ်မြန်မြန်ကောက်ကာ လက်ထဲမှာ လုံးထွေးကိုင်လိုက်ပါတယ်။ လက်ထဲကိုင်ထားတော့ ဘောင်းဘီရဲ့အဖုတ်နေရာက စိုနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဒါကိုပေးရမှာ ရှက်ရသလို၊ အားနာနေမိပါတယ်။

ပေးဖို့မဝံ့မရဲဖြစ်နေချိန်မှာပဲ သူက ပေးလေဆိုပြီး လက်ကမ်းလာလို့ ခပ်မြန်မြန်သူ့လက်ထဲ ထည့်လိုက်ပါတယ်။ ပထမတော့ သူ့လက်တွေပေမှာစိုးလို့ စက္ကူနဲ့ထုပ်ပေးမလို့ပါ။ သူကတော့ လုံးထွေးနေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ပြန်ဖြန့်ကာ ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမလည်း ရှက်တာနဲ့ ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲလို့ ပြောလိုက်တယ်။ ပြောလိုက် မှပဲ သူက ကျမအဖုတ်နဲ့ထိပြီး အရည်တွေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီဂွကြားနေရာကို မျက်နှာနဲ့ကပ်ကာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရှက်ခြင်း၊ အားနာခြင်းတွေနဲ့ မျက်နှာပူကာ မလုပ်ပါနဲ့ဟုပြောရင်း ဘောင်းဘီလေးကို အတင်းပြန်လိုက် ဆွဲမိပါတယ်။ သူ့ရဲ့သန့်ရှင်းတဲ့မျက်နှာလေး ကျမစောက်ရည်တွေ ပေကုန်မှာ စိုးရိမ်မိလို့ပါ။

ဒါပေမယ့် သူက ကျမထက်အရပ်ရှည်သလို၊ ခြေဖျားထောက်ကာ ရှောင်ပြီး ဆက်နမ်းနေလို့ ကျမကြိုးစားမှု အရာမထင်ခဲ့ပါ။ ကျမလည်း လုမရတာနဲ့ ရှက်ဒေါသနဲ့ ဒီလောက်ပေပွနေတာ တော်တော်နမ်းချင်နေရင် အပြင်မှာ လာနမ်းလို့ မရည်ရွယ်ဘဲ စကားကြမ်းကြမ်း ပြောမိလိုက်ပါတယ်။ သူက တကယ်လားလို့ ပြောမှ ကျမ မှားသွားတာ သိပါတယ်။ သူက မရွံ့ပဲ ကြိုက်လွန်းလို့ ဟိုနေ့က ကျမအဖုတ်ကို လျှက်ပေး၊ စုပ်ပေးခဲ့တာလေ။ စောက်ရည်တွေကိုတောင် လျှာနဲ့လျှက်ပြီး မြိုချခဲ့သေးတာ။ အခု ကျမပြောတာက သူ့အကြိုက်ပဲလေ။ ကျမလည်း ထိုအဖြစ်အပျက် များကို ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး ရှက်ကာ မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး လို့ အတင်းငြင်းကာ ရှောင်ပြေးဖို့ ကြိုးစားရပါတော့တယ်။

သူက လက်ကို ဖမ်းဆွဲထားပြီး မပြေးပါနဲ့တဲ့။ သူက ကျမအဖုတ်လေးကို တကယ်နမ်းချင်တာလို့ ပြောနေပါသေးတယ်။ ကျမလည်း အချိန်မရှိတော့သလို အခြေအနေကလည်း မပေးလို့ သူ့ကိုပဲ အတင်းပြန်ခိုင်းရပါတော့တယ်။ မနက်ဖြန်စောစောလာနိုင်ရင် သူလုပ်ချင်တာ ခွင့်ပြုပါ့မယ်၊ အခုတော့ ပြန်ပါတော့လို့ သူကျေနပ်အောင် ပြောကာ ပြန်ခိုင်းရပါတော့တယ်။ ဒီလိုပြောမှ သူက မာန်ချကာ ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီကို ခါးပုံစထဲလုံးထည့်ရင်း စာရင်းစာအုပ်ကိုသိမ်းကာ ပြန်ဖို့လုပ်ပါတော့တယ်။

ဒါတောင် အိမ်အဝင်ဝ ဘာဂျာတံခါးအကွယ်မှာ ကျမကို လှမ်းဆွဲပြီး နမ်းနေပါသေးတယ်။ ကျမလည်း သားလေးတွေ့မှာစိုးလို့ အတင်းပဲ ပြန်ဖို့ပြောတာ တွန်းထုတ်ရပါတယ်။ သူပြန်သွားလို့ ခြံတံခါးပိတ်ပြီးမှ ကျမ သက်ပြင်းချနိုင်ပါတော့တယ်။ တော်တော်ဆိုးတဲ့လူပါရှင်။ ကျမမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီမရှိဘဲ လမ်းလျောက်နေရင်း သူ့ကိုဒေါသထွက် မိသလိုလို၊ ရင်ခုန်သလိုလို ဖြစ်နေရပါသေးတယ်။ နောက်ထပ် ဘောင်းဘီတထည် ပြန်ဝတ်အုံးမှပါ။ ဒီနေ့အဖြစ်အပျက်တွေကတော့ ကျမအတွက် စွန့်စားခန်းတစ်ခုကို ကျော်ဖြတ်လိုက်ရသလိုပါပဲ။ ဒီအခန်းကို ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် နောက်ထပ် ဘယ်လို စွန့်စားခန်းတွေ ကြုံတွေ့ရအုံးမလဲလို့ တွေးကာ ရင်ဖိုနေမိပါတော့တယ်။

နောက်တစ်နေ့မနက်ခင်း နိုးကတည်းက ကျမရင်ထဲ ပျော်သလိုလို၊ ရင်ခုန်သလိုလို နဲ့ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်း မသိပါဘူးရှင်။ မနေ့က သူ့ကိုကျမဂတိပေးမိတဲ့အတိုင်း ဒီနေ့ဘာတွေ ဖြစ်ကြအုံးမလဲလို့ တွေးနေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စိုးရွံ့ကြောက်လန့်စိတ်နဲ့ တွေးမိတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ မသွားဘူးတဲ့ဒေသတစ်ခုကို ခရီးထွက်ရမယ့် ခံစားချက် မျိုးပေါ့။ ဘာတွေ ကြုံရမလဲ၊ ဘာတွေတွေ့ရမလဲနဲ့ ဘယ်လိုပျော်ရမလဲဆိုတဲ့ စိတ်ကူးနဲ့ ရူးခြင်းမျိုးပေါ့ရှင်။

အမှန်လည်း သူနဲ့ကျမက ကာမခရီးရှည်ကြီးတစ်ခုကို အတူသွားဖို့ ပြင်နေကြတာလေ။ ဒီခရီးဟာ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုစရာကောင်းပြီး၊ အတွေ့အကြုံအသစ်တွေ၊ ခံစားမှုအသစ်တွေရမယ်ဆိုတာ ကျမသိနေပါတယ်။ ဒီနေ့အဖို့ ကျမဘက်က ကြိုတင်ပြင်ဆင်တာတွေလည်း လုပ်နေမိပါတယ်။ ရေချိုးတော့လည်း ယခင်နေ့တွေကထက် ပိုကြာကြာ ချိုးမိတယ်။ ကျမတကိုယ်လုံးကို အကြိမ်ကြိမ်ပွတ်တိုက်ပြီး ချိုးနေတာပါ။ အထူးသဖြင့် ကျမ ရင်သားများနဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို သေချာ ပွတ်တိုက်ဆေးကြောနေမိတယ်။

သူက အဲဒီနေရာတွေ ကြိုက်တယ်လေ။ သူ့နှုတ်ခမ်း၊ သူ့လျှာတွေနဲ့ ဒီနေရာတွေကို နမ်းပေးလျှက်ပေးရင် ကျမရဲ့မကောင်းတဲ့အနံ့အသက်တွေ မရှိစေချင်ပါဘူး။ မလုပ်ပါနဲ့ တားလည်း ရမှာမဟုတ်သလို ကျမကိုယ်တိုင်လည်း သူလုပ်ပေးမှာကို မသိစိတ်က တောင့်တနေမိပါတယ်။ သိစိတ်ကတော့ ရင်သားတွေကို စုပ်တာ၊ လျှက်တာက လက်ခံလို့ရပေမယ့်၊ အဖုတ်လေးကို လျှက်ပေးတာတော့ အားနာမိသလို၊ ရှက်လည်း ရှက် မိပါတယ်။ တဖက် မှာလည်း ဒါမျိုးက သူနဲ့မှရနိုင်တာမို့ ခံစားကြည့်ချင်ပါသေးတယ်။

အဝတ်အစားဝတ်တော့လည်း မနေ့ကလို ထူထူထဲထဲတွေ မဝတ်တော့ပါဘူး။ မနေ့က ထမိန်နဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီထူနေလို့ အကြပ်ရိုက်ရတယ်လေ။ ထမိန်ထူနေတော့ ကျမတင်ပါးတွေကို သူကိုင်ရတာ သိပ်အားမရဘူး ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် ထမိန်အပျော့သား နည်းနည်းပါးတာကို ရွေးဝတ်နေမိပါတယ်။ အင်္ကျီဆိုလည်း  သူ ရင်သားတွေကိုင်ရင် ထိမိနိုင်အောင် ခပ်ပျော့ပျော့ပဲ ရွေးဝတ်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တသက်လုံး အဝတ်အစားဆို ထူထူထဲထဲ၊ လုံလုံခြုံခြုံပဲ ဝတ်တတ်တော့ ကျမလိုချင်တာမျိုးရအောင် မနည်းရှာဝတ် နေရပါတော့တယ်။

ကျမအတွက် အခက်ခဲဆုံးကတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီပါပဲ။ ကျမမှာက အတွင်းခံအကြီးကြီးတွေပဲ ရှိပါတယ်။ အပျိုအရွယ်တည်းက လုံလုံခြုံခြုံဝတ်ရမယ်လို့ အမေက သင်ပေးသလို အမေကိုယ်တိုင်ဝယ်ပေးတတ်လို့ ကျမတသက်လုံး အဲဒါမျိုးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာပါ။ အိမ်ထောင်ကျတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ အိမ်ထောင်သည်တယောက် မို့လူအထင်သေးမှာစိုးပြီး အဲဒါမျိုးထူထူကြီးကြီးတွေပဲ အမြဲဝယ်ဝတ်နေကြပါ။ အခုခေတ်မိန်းမပျိုတွေဝတ်တဲ့ ပန်တီလို အသားပျော့ပျော့ ခပ်သေးသေးလေးတွေ ကျမမှာ မရှိပါ။ ကျမဘောင်းဘီတွေက တင်ပါးတစ်ခုလုံးကနေ ပေါင်ရင်းနားထိ လုံနေတာမျိုးပါ။

အရင်ကတော့ အဲဒါမျိုးဝတ်မှ စိတ်သန့်ပေမယ့် မနေ့ကစပြီး သူနဲ့တွေ့ချိန်မှာ ဒါမျိုးကို မဝတ်ချင်တော့ပါ။ မနေ့က အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သူပွတ်ပေး၊ နှိုက်ပေးတုံးက ဘောင်းဘီထူပြီး ကြီးနေတော့ သိပ်မထိဘူးလို့ ကျမသိနေလို့ပါ။ သူ့အတွက် ချွတ်ပေးရတော့လည်း လွယ်လွယ်နဲ့ အစဥ္မပြေခဲ့ပါ။ ဒါကြောင့် ဒီတစ်ခါ စျေးထဲရောက် မှအသားပျော့ပျော့၊ ပါးပါး၊ နည်းနည်းသေးပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ပန်တီလေးတွေ ဝယ်ဖို့စိတ်ကူးမိပါတယ်။ သိပ်အသေးလေးတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့။

ဒါပေမယ့် ဝယ်ရမှာရှက်သလို သူ့ကို ဝတ်ပြရမှာလည်း ရှက် မိပါသေးတယ်။ လူဆိုးကြီး။ သူကတော့ သိမှာမဟုတ်ပေမယ့် ဒီကအရူးမကတော့ သူ့အတွက်စဥ္းစားပေးပြီး လုပ်ပေးနေလိုက်ရတာ။ ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေကတော့ ပုံစံအတူတူကြီးပဲမို့ အသားနည်းနည်းပျော့ပြီး ပါးတာကိုပဲ ရွေးဝတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဘော်လီလည်းအတူတူပါပဲ။ ခပ်ကြီးကြီး ပုံတုံးတုံးတွေပါပဲ။ ဒီတခါဝယ်မှ နည်းနည်းသေးပြီးလှတဲ့ ဘယာစီရာမျိုးတွေ ဝယ်ရပါအုံးမယ်။

​သြော်… ကိုယ့်ကို စိတ်ကြိုက်စားသုံးမယ့်သူ အကြိုက်တွေ့စေဖို့ ကျမက ပြင်ဆင်နေရတာပါလား။ ဒီလူဟာ ကျမယောကျာ်းမဟုတ်သလို၊ ကျမချစ်ရတဲ့သူလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ကျမရဲ့ လင်သားတစ်ယောက်လိုမျိုး သဘောထားကာ သူ့စိတ်ကြိုက် ကာမရယူပြီးပျော်နိုင်စေဖို့ ကျမကျေကျေနပ်နပ် ပြင်ဆင်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမ လင်ရှိရဲ့နဲ့ လင်တရူးနေတယ်လို့ သတ်မှတ်လိုက်ကြပါတော့။

တကယ်ဆိုရင် ကျမအခုလို အိန္ဒြေမဲ့လောက်အောင် ဖြစ်နေရတာ ညအိပ်ယာဝင် ကိစ္စတွေ​ေ​ကြာင့်လည်း ပါပါတယ်။ ကိုနဲ့ကျမ ပုံမှန်ကာမမဆက်စပ်မှုမျိုး မရှိခဲ့ပါ။ နေ့ခင်းဘက် မှာကိုသန့်စင်က ဆွပေးနှိုက်ပေးခဲ့တာတွေက ကျမစိတ်ကို ထန်လာစေပြီး ညပိုင်းကျတော့ ကျမယောကျာ်းနဲ့ မပတ်သတ် (မလုပ်)ရတော့ တစ်ခုခုလိုနေသလိုမျိုး ဖြစ်နေရပါတယ်။ တသက်လုံး အဲကိစ္စမှာ အေးအေးဆေးဆေးနေလာခဲ့သူမို့ အခုကျမှ ယောကျာ်းဖြစ်သူကို လုပ်ပေးဖို့ မတောင်းဆိုရဲပါဘူး။ ကိုသန့်စင်နဲ့ကလည်း ပထမတခါအဆုံးစွန်ထိ ဖြစ်ပြီးကတည်းက ထပ်မဖြစ်တော့တာ တပတ်ကျော်ပြီလေ။

ဒီကြားထဲမှာလည်း ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်အင်္ဂါချင်း ဆက်စပ်လို့ရတဲ့ ကာမအရသာမျိုး မရခဲ့ရပါ။ သူနဲ့ကျမ အပေါ်ယံလောက် ထိတွေ့ပွတ်၊နှိုက်လို့သာ ပြီးခဲ့ရတာမျိုး ရှိခဲ့တာပါ။ အဲဒီတော့ အနီးအနားမှာအမြဲတွေ့နေရပြီး အရသာရှိမှန်းလည်းသိနေတဲ့ သစ်သီးတစ်လုံးကို အနံ့ပဲခံနေရ​ပြီး မစားရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။ ရူးနေမိတာပေါ့။ တချိန်ချိန်မှာ အမှားတွေပြင်ပြီး ပုံမှန်ဘဝကို ပြန်တည်ဆောက်ရမယ်ဆိုတာ သိနေပေမယ့် အခွင့်အရေးလေးပေးတုန်းမှာ ရသလောက် စိတ်ပျော်ပျော်နေချင်မိတာ လူ့သဘာဝ မဟုတ်လား။

ဒါပေမယ့် တခါတလေမှာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်း မဖြစ်ရတာကလည်း လောကသဘာဝပါပဲ။ နေ့ခင်း ၁ နာရီထိုးလောက်ကျတော့ ကိုသန့်စင်က ဖုန်းဆက်လာပါတယ်။ ပွဲရုံကိစ္စနဲ့ နယ်ကိုအားချင်း ဆင်းရမယ်တဲ့။ မနက်ဖြန်မှ ပြန်ရောက် မှာမို့ ကျမဆီမလာနိုင်​တော့ကြောင်း ပြောပါတယ်။ ကျမစိတ်ပျက်သွားတာ ဟန်တောင်မဆောင်နိုင်အောင်ပါပဲ။ သူ့ကိုလည်း ဘာမှ ပြန်ပြောချင်စိတ် မရှိတော့ပါ။ သူကတော့ အရမ်းတွေ့ချင်ကြောင်း၊ မဖြစ်မနေမို့သွားရတာမို့ လွမ်းနေမယ်ဆိုတာတွေရော ပြောချင်ရာပြောနေတော့ပါတယ်။ ကျမလည်း စိတ်ပျက်တာရယ်၊ စိတ်တိုတာရယ်ပေါင်းပြီး မလာလည်း ရတယ်။ လွမ်းနေရအောင် ရှင့်ရည်းစားမဟုတ်ဘူး။ လွမ်းမနေနဲ့လို့ ဘုတောပြီး ဖုန်းချပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဖုန်းပြန်ခေါ်သံကြားပေမယ့် ကျမပြန်မကိုင်တော့ပါဘူး။

ဒီအချိန်ကစပြီး ကျမဟာ အရာရာအလိုမကျ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ တစ်ယောက်တည်းနေရင်း ဘာကိုအလိုမကျမှန်းမသိဘဲ ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကို ပြန်လာချိန်မှာ ကိုနဲ့ သားလေးအပေါ် ပုံမှန်ဖြစ်အောင် နေပြပေမယ့် ကျမပုံစံထူးခြားနေတာ ကိုကတောင် သတိထားမိပါတယ်။ ယောကျာ်းဖြစ်သူက ကျမကို ဘာဖြစ်နေလဲ၊ နေမကောင်းဘူးလားနဲ့ ဂရုစိုက်ပြနေပေမယ့် ကျမကတော့ စိတ်ကူးယဥ္ကာမနွံထဲ လက်တွေ့မပျော်လိုက်ရလို့ စိတ်အလိုမကျဖြစ်နေရတာ ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းပါတယ်။

ဒါကြောင့်လည်း နောက်နေ့မနက်ကစပြီး စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ထားခဲ့ပါတယ်။ မနေ့က စိတ်ကူးနဲ့ ရူးသမျှ ဒီနေ့တော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့တည်ငြိမ်ပြီလို့ ထင်ရတဲ့ စိတ်အစဥ္ဟာ မနက် ၁၀ နာရီလောက် မှာခြံတံခါးမှ လူခေါ်ဘဲလ်တီးသံကြောင့် ပြိုကွဲခဲ့ရပါတယ်။ သားလေးကို ဘကြီးဦးမိန်းမလာခေါ်သွားလို့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး တက္ကသိုလ်မှ စာစဥ္များ ထိုင်ကြည့်နေတဲ့ အချိန်မှာပါ။ ခြံတံခါးမှ ဘဲလ်တီးသံကြောင့် ကျမအံ့သြပြီး ထကြည့်ရပါတယ်။ ဒီအချိန်ဧည့်သည်မှ မလာတတ်တာလေ။ ကိုများ ပစ္စည်းတခုခု ကျန်လို့ ပြန်လာယူတာလားဆိုတဲ့ အထင်နဲ့ ခြံရှေ့လှမ်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့……

ခြံရှေ့မှာ ရပ်ထားတာက ကိုသန့်စင်ကားလေးပါ။ ဒီအချိန်မျိုး သူမလာတတ်သလို၊ လာမယ်လို့လည်း လုံးဝမမျှော်လင့်ထားချိန်မို့ ကျမ အံ့သြနေမိပါတယ်။ သေချာတာက သူလာတာ ကျမဆီပါ။ ကျမဆီ ဘာလို့လာတာလဲ ဆိုတာကိုလည်း အထူးစဥ္းစားစရာ လိုမည်မထင်ပါ။ မမျှော်လင့်တဲ့အချိန်မှာ သူရောက်လာတာမို့ ကျမမှာ ခြေမကိုင်မိ လက် မကိုင်မိ ဖြစ်ရပါတယ်။ ယောင်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ပြေးဖို့ လုပ်မိပါသေးတယ်။ နောက် မှဒီလိုမဟုတ်သေးဘူး၊ ဒါ ငါရင်ဆိုင်ရမယ့်အရာပဲလေဆိုပြီး စိတ်တည်ငြိမ်အောင်ထားကာ အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီး ဆင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခြံသော့မပါလို့ တခေါက်ပြန်ပြေးယူရပါသေးတယ်။ သူကတော့ ကျမယောက်ယက်ခက်နေပုံကိုကြည့်ကာ သူ့အလိုးခံဖို့ ကျမစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဖြစ်နေလိုက်တာလို့ထင်ကာ လှောင်ရယ်နေမလားမသိပါဘူးရှင်။

ကျမလည်း ခြံသော့ပြန်ယူကာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့လည်း ရှက်တာနဲ့ သူ့ကားကို မကြည့်ရဲပါဘူး။ ခြံတံခါးကို အမြန်ဖွင့်ပြီး ဘေးဘီကို ကြည့်ရပါသေးတယ်။ အချိန်မဟုတ် သူလာတာမို့ ဘေးလူတွေမြင်ရင် တမျိုးထင်မှာ စိုးလို့ပါ။ သူကတော့ ကားကို အိမ်ရှေ့ဆက် မောင်းသွားပါတယ်။ ကျမခြံတံခါးကို ပိတ်တဲ့အချိန်မှာတော့ လိုအပ်တာထက် ပိုကြာနေခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ဆီပြန်လာတဲ့အ ခါမှာလည်း ကျမခြေထောက်တွေ လေးပင်တုံ့ဆိုင်းနေပါတယ်။

ဒါကလည်း အိမ်ထဲရောက်ရင် ကျမရင်ဆိုင်ရမယ့်အရာတွေ တွေးပြီး ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြစ်နေလို့ပါ။ မနေ့ကဆိုရင် တွေ့ချင်လိုက်တာလည်း ကျမအပြင်နှစ်ယောက် မရှိပါ။ မတွေ့ရတော့ စိတ်တို၊ စိတ်ပျက်ပါ ဖြစ်လိုက်ပါသေးတယ်။ အခု နဖူးတွေ့၊ ဒူးတွေ့ရင်ဆိုင်ရတော့မယ်ဆိုတော့ ကြောက်သလိုလို၊ လန့်သလိုလို ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကြည်နူးစိတ်ဆိုတာ မဖြစ်ပေါ်နိုင်သေးပါ။ လက်ဖျားများအေးပြီး တုန်နေပါတယ်။

သူအခုလာတာ တနေ့က ကျမဂတိပေးထားတဲ့အတိုင်း သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ဖို့ လာတာပါ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် လိုးချင်လို့ပါ။ သူက ကျမကို တခါလိုးဖူးတယ်ဆိုပေမယ့် အဲဒီတခါက ကျမဟာကျမ အိပ်နေတာကို သူက တက်လုပ်တာပါ။ ကျမဘက်က ကြိုးစားအားထုတ်မှု မပါပါ။ အခုဟာက သူ့အလိုးကိုခံဖို့ ကျမကအိမ်ထဲကို ဝင်ရမှာပါ။ အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ သူလုပ်တာကို ကျမ ခံရပါတော့မယ်။ အခုအခြေအနေကို စစချင်းမို့ ရင်ဆိုင်ရမှာ စိုးရိမ်နေတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ပါနေတာကို ဝန်ခံပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ငြင်းလို့ရတယ်ဆိုရင်တောင် ကျမ မငြင်းပယ်နိုင်တာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အသိဆုံးပါ။ ဒါကြောင့် အထဲရောက်ရင် သူဘာတွေ လုပ်မလဲ။ ဘာလုပ်လုပ် ငါခံလိုက်တော့မယ်လို့ တွေးကာ အိမ်ဆီ လှမ်းလာမိပါတယ်။

အသက် ၂၂ နှစ်အရွယ် အိမ်ထောင်သည် ကလေးတယောက်အမေဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့အခြေအနေဟာ ပေါက်ကွဲဖို့အသင့် ဖြစ်နေတဲ့ ဗုံးတစ်လုံးနဲ့ အတူတူပါပဲ။  အသက်ဝင်နေတဲ့ လက်ပစ်ဗုံးတစ်လုံးဟာ စနက်တံဖြုတ်လိုက်တာနဲ့ မကြာမီ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် ပေါက်ကွဲတတ်ပါတယ်။ ကျမရင်ထဲက ပြင်းထန်နေတဲ့ ကာမဆန္ဒတွေဟာလည်း အသက်ဝင်နေတဲ့ လက်ပစ်ဗုံးလိုပါပဲ။ သူက ကျမရဲ့ကာမခလုတ်တွေနှိပ်ပြီး စနက်တံဖြုတ်လိုက်တာနဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပေါက်ကွဲထွက်လာတော့မှာပါ။ ကျမတို့ နှစ်ဦးဟာ လူမမြင်ရာ မျက်ကွယ်အရပ်မှာ ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်တော့မှာပါ။

ကျမအိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ တံခါးအကွယ်မှာစောင့်နေတဲ့ သူက လှမ်းဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပါတော့တယ်။ ဒီနေ့ သူနဲ့အဆုံးစွန်ထိသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်လို့ ကျမတကိုယ်လုံးဟာ သူ့လက်ထဲမှာ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို ပြုသမျှ ခံပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ရဲ့ဆာလောင်မြွတ်သိပ်တဲ့ အနမ်းများကို ပျော်ဝင်နေမိပါပြီ။ ကျမဘက်က ပြန်မနမ်းတတ်ပေမယ့် သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းများကို ငုံကာစုပ်ပေးခြင်း၊ လျှာနဲ့လျှက်ပေးခြင်း မျိုးတွေ လုပ်ရင် ကျမပါးစပ်က အလိုလိုဟကာ ညီးညူနေမိပါတယ်။

ထိုကဲ့သို့ ပါးစပ်ဟသွားတဲ့ အချိန်မှာပဲ သူ့လျှာက ပါးစပ်ထဲဝင်လာပြီး ကျမလျှာကို ပွတ်သပ် စုပ်ယူလိုက်ချိန်မှာတော့ အသဲတွေအူတွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်သကဲ့သို့ ရင်လှိုက်ဖိုကာ နေရပါတယ်။ ဒီကြားထဲ သူ့လက်တွေက ကျမခါးနဲ့ တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေလို့ ကျမမှာ တာဝေးအပြေးသမားတစ်ယောက်လို မောပန်းပြီး အားအင်တွေ တခဏအတွင်း ကုန်ဆုံးသွားသလိုပါပဲရှင်။ လူမှာလည်း သူ့ရင်ခွင်အတွင်း အဝတ်စတစ်စလို ပျော့ခွေနေပြီး သူသာလက်လွှတ်လိုက်ပါက ကြမ်းပြင်ကို ခွေကျပစ်လဲသွားပါလိမ့်မယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမလည်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားပြီး မောပန်းတာကို မခံနိုင်တော့လို့ ရှိသမျှအားနဲ့ သူ့ရင်ဘက်ကို တွန်းကာ……

“ကိုသန့်စင်…ခဏ…ခဏနေပါအုံး၊ ကျမ မောလို့ပါ”

“Sorry ကြည်ပြာရယ်၊ ကိုယ် အရမ်းလွမ်းနေလို့ပါနော်….”

“ဒါနဲ့ ဒီအချိန်ကြီး ဘာလို့လာတာလဲ။ လာနေကျအချိန်မဟုတ်တော့ ဘေးလူတွေ တစ်မျိုးမြင်လိမ့်မယ်။ နေ့ခင်းမှ လာတာမဟုတ်ဘူး”

“ကိုယ် အခုမှ နယ်ကပြန်ရောက်တာ။ ရောက်ရောက်ချင်း ကြည်ပြာ့ကို သိပ်တွေ့ချင်နေတာနဲ့ နေ့ခင်းရောက်အောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ပွဲရုံတောင် မရောက်သေးဘူး။ အချစ်လေးဆီ တန်းဝင်လာတာ။ မနေ့က မလာဖြစ်တော့ ညက အိပ်လို့တောင် မပျော်ဘူးလေ”

“တော်တော်အပြောကောင်းတဲ့လူကြီး၊ ဒီစကားတွေနဲ့ ကောင်မလေးတွေကို ချုပ်ထားတာ မဟုတ်လား။ ကျမလို ကလေးအမေကိုတောင် ကျအောင်ပြောနိုင်တာပဲလေ”

“မဟုတ်ပါဘူး ကြည်ပြာရယ်၊ ကြည်ပြာ့ကိုပဲ ချစ်ရတာပါ။ ကိုယ့်ကို ဒီနေ့အဆုံးစွန်ထိ ထပ်ချစ်ခွင့်ပြုပါနော်”

“ဟင်…. ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ။
၁၂ လောက်ဆို ဘကြီးဦးက သားလေးကို လာပို့တော့မှာလေ။ စောရင်တောင် စောတတ်တယ်။
ရှင်ရောက်နေတာ သူတွေ့သွားရင်မကောင်းဘူးလေ။ နေ့ခင်း ၂ ချက်ခွဲလောက် မှ ပြန်လာခဲ့နော်”

“ဟာကွာ၊ ကိုယ်က မနေနိုင်တော့လို့ အရဲစွန့်လာရတာကိုကွာ။ မကြာပါဘူး ကြည်ပြာရယ်။
ဘကြီးဦး၊ ခေတ်ကိုလာမပို့ခင် ကိုယ်ပြန်မယ်လေ။ တကယ်လို့ သူစောရောက်လာလည်း အရင်နေ့က ကိုယ် စာရင်းစာအုပ်ကျန်နေလို့ ပြန်လာယူတယ် ပြောလိုက် မယ်လေ။
လူမသိနိုင်ပါဘူး ကြည်ပြာရယ်။ ကိုမြန်မြန်လုပ်ပါ့မယ်။ နော်….ခွင့်ပြုပါနော်”

“အို….ခက်တာပဲ ကိုသန့်စင်ရယ်၊ ရှင့်ကိုခွင့်မပြုတာမှ မဟုတ်တာ။ ကျမကိုယ်တိုင် ဖြည့်ဆည်းပေးပါ့မယ်လို့ ဂတိခံလိုက်တာလေ။
အခုဟာက ရှင်လာတဲ့ အချိန်ကြောင့် ပြောနေရတာရှင့်”

ကျမလည်း အကြပ်ရိုက်ရိုက်နဲ့ သူ့ကိုအပြစ်တင်မိပါတော့တယ်။ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ညှိုးငယ်သွားတာ သနားစရာပါ။ ကျမစာနာမိပါတယ်။ မနေ့က တနေကုန်လုံး ကျမစိတ်ပျက်ပြီး၊ စိတ်အလိုမကျဖြစ်ခဲ့ရပြီးပြီလေ။ သူ့ခမျာ ကျမကို တွေ့ချင်လို့ ရောက်ရောက်ချင်း လာရတာပဲလေ။ ပြီးတော့ ကျမလည်း သူနဲ့တကယ်ပျော်ပါးချင်ပါတယ်။ အရူးတပိုင်းတောင် ဖြစ်နေတာပဲလေ။ တကယ်လို့ လူတွေမသိနိုင်တာ သေချာရင် သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါစေ၊ ခံဖို့ပြင်ဆင်ပြီးသားပါ။ ဒါကြောင့် နေ့ခင်းကျရင်လည်း ဖြစ်ကြရမယ့်အတူတူ အခုခပ်မြန်မြန် လူမသိအောင် ဖြစ်သွားလည်း မထူးတော့ပါဘူး ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

“ခက်တာပဲရှင်ရယ်၊ ဒါဆို ခပ်မြန်မြန်တော့လုပ်နော်။ ဟိုလေ….ဟိုနေ့တွေကလို ကျမ လက်နဲ့ အာသာဖြေပေးရင် ရမလား။ နေ့ခင်းလာမှ ရှင့်စိတ်ကြိုက် လုပ်ပေါ့နော်”

“မထူးတော့ပါဘူး ကြည်ပြာရယ်၊ လက်နဲ့ကမှ ပိုကြာနေအုံးမယ်။ ကြည်ပြာ့ကို လိုးချင်နေတာလေ။ လိုးလိုက်ရရင် ခဏနဲ့ပြီးမှာပါ။
အနည်းဆုံးတော့ ကိုယ်တို့ အချိန် တစ်နာရီခွဲလောက်တော့ ရပါသေးတယ်”

“ဟူး…. ရှင်ကတော်တော်ခက်တာပဲ။ ကျမလည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး”

“ကြည်ပြာဘာမှ လုပ်စရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ်ကသာ ကြည့်ပြာ့ကို ကောင်းအောင် ဦးဆောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်နော်။
ကိုယ်တို့နှစ်ဦးကြားမှာ ရှက်စရာမှ မလိုတော့တာ။ ပြောနေတာက ကြာပါတယ်။
အိပ်ခန်းထဲ သွားမယ်နော်”

“ဟာ…အခန်းထဲတော့ မဖြစ်ဘူး။ ခြံတံခါးကဖွင့်ထားတာ။ ရှင့်ကားကလည်း အိမ်ရှေ့ရပ်ထားတာ။
မတော်လို့ တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာရင် ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို ဧည့်ခန်းမှာ မတွေ့ရင် အကုန်ရှုပ်ကုန်မယ်။
ကျမတို့အခန်းထဲ ရောက်နေရင် ခြံထဲလူဝင်လာတာကိုလည်း မသိနိုင်ဘူးလေ။
စိတ်ရှုပ်ပါတယ်။ ဘာလိုလုပ်ရမှန်းမသိတော့ပါဘူး”

“အင်း…ဟုတ်တယ်နော်။ ဒါဆို ဆိုဖာတွေပေါ်မှာပဲ ချစ်ကြမယ်လေ။ ဒီနေရာက ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်ဘူးလေ။
ခြံထဲ လူဝင်လာလည်း ကိုယ်တို့က အရင်မြင်နိုင်လို့ အိန္ဒြေမပျက် ပြန်နေနိုင်တယ်လေ”

“ဟင်…ဧည့်ခန်းကြီးမှာ……”

သူ့စကားကြောင့် ကျမ အံ့အားသင့်သွားပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ ကျမတို့အိမ်အနေအထားကို နည်းနည်း ကြိုပြောထားချင်ပါတယ်။ ကျမတို့ဧည့်ခန်းကနေကြည့်ရင် ခြံထဲလူဝင်လာတာကို တွေ့နိုင်ပါတယ်။ ဇီးမှန်အထူတွေမို့ အပြင်ကကြည့်ရင် မမြင်နိုင်ပါ။ ဒါ့အပြင် အိမ်အဝင်ဝတံခါးမကြီး နေရာကနေ အိမ်အတွင်းကို မြင်နိုင်ပေမယ့် ဆိုဖာခုံများ ချထားရာနေရာကိုတော့ မျက်ကွယ်ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခြံထဲတစ်ဦးဦးဝင်လာတာကို သတိမထားမိလည်း အကြောင်းမဟုတ်ပါ။ တံခါးမကြီးကို ရောက်လာလည်း ကျမတို့ ထိုင်နေတဲ့ နေရာကို မမြင်နိုင်ပါ။ ဘာဂျာတံခါးပိတ်ထားလိုက်ရင် အိမ်ထဲကိုလည်း လွယ်လွယ်မဝင်နိုင်ပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ကိုသန့်စင်က ဧည့်ခန်းမှာ ချစ်ဖို့ ပြောတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမအနေနဲ့ စဥ္းစားကြည့်ပါအုံး။ ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ အခြားယောကျာ်းတစ်ဦးက လုပ်တာကို အိမ်ရဲ့ဧည့်ခန်းထဲမှာ ခံပေးရမှာတဲ့။ ကိုယ့်ယောကျာ်းနဲ့တောင် ညားတည်းကအခုချိန်ထိ အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ ဆက်စပ်ဖူးတာပါ။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဒီကိစ္စလုပ်ရမယ်လို့ တခါမှ မတွေးဖူးသလို၊ လုပ်ဖို့လည်း မရဲပါဘူး။ ဒီကိစ္စမျိုးက အိပ်ခန်းထဲမှာ ရင်တဖိုဖို ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ လုပ်ရမှာလို့ ထင်မြင်ထားတဲ့ကျမအဖို့ အခုလိုလုပ်ရမယ်ဆိုတော့ ပေါ့ပျက်ပျက် မိန်းမတစ်ယောက်က ကြုံသလို ခံရမယ့် အဖြစ်မျိုး ရောက်နေရပြီလို့ ထင်မြင်မိပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ရှက်ရွံ့မှုနဲ့အတူ အံ့အားသင့်မိပြီး စကားတောင် ဆက် မပြောနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်ကတော့ သူလုပ်ရမှာ ဆက်လုပ်နေပါတယ်။ သူလက်တဖက်က ကျမတင်ပါးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေသလို ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း ထမိန်ပေါ်ကနေ အဖုတ်ရှိရာနေရာကို ကိုင်ကာ ပွတ်နှိုက်နေပါပြီ။ ကျမဖင်ကို အားကြီးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်လို့ ခါးကော့ပေးမိတဲ့အချိန်မှာ ရှေ့ကနေအဖုတ်ကို ထိုးနှိုက်ပြီး ပေါင်တွင်းကြားကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာမို့ ကျမမှာ ခြေဖျားများထောက်ပြီး ကြွတတ်သွားရပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမနှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းပေးတော့ ကျမမှာ ရှက်တာတွေ စိုးရွံ့တာတွေ ဘယ်ဆီပျောက် မှန်းမသိ ပျောက်ကာ သူလုပ်သမျှ မျောပါနေမိပါတယ်။

တဆက်တည်းမှာပဲ သူက ကျမကို ဆိုဖာခုံတွေရှိရာကို မသိမသာ ဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ ကျမ မှာ ခြေဖျားလေးများထောက်ကာ သူခေါ်ဆောင်ရာသို့ လိုက်ပါနေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ သူ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေလို့ ကျမထမိန်က ကျွတ်မလို ဖြစ်နေပါပြီ။ သူက ကျမတင်ပါးနဲ့ အဖုတ်နေရာကို ဖိကိုင်ထားလို့ အောက်ထိ ကျွတ်မကျတာပဲ ရှိတာပါ။ မဟုတ်ရင် ကျမမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးနဲ့ အိမ်ရဲ့ဧည့်ခန်းမှာ အရှက် မရှိ၊ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေရတော့မှာပါ။

ဒီလိုနဲ့ ဆိုဖာခုံဆီအရောက် သူက ကျမကိုထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျမရှေ့မှာမက ်တပ်ရပ်ကာ ငုံ့ပြီး နမ်းနေပါတယ်။ ကျမထမိန်က ပြေပြီး မပေါ်တပေါ်ဖြစ်နေပါပြီ။ ထမိန်အဟကနေ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဖြူဖြူ ပေါ်နေပါတယ်။ ဒီထက် မကတာတွေ ဖြစ်ကြရမှာမို့ ကျမလည်း မရှက်တော့ပါဘူး။ သူက မက ်တပ်ရပ် နမ်းနေရင်း လက်တဖက်က ကျမနို့တွေကို ကိုင်သလို နောက်လက်တဖက်က ပြေကျနေတဲ့ ထမိန်ထဲလက်သွင်းကာ အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။

ကျမမှာလည်း တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းဖြစ်ကာ အဖျားတက်သကဲ့သို့ ဖြစ်နေပါပြီ။ ရင်မှာလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ မိန်းမကိုယ်က ရွစိရွစိနဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက ကျမရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ တိုးဝင်လာပါတယ်။

“အို…. ကိုသန့်စင်၊ ဘာလို့ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ရတာလဲ။ ကျမ ငရဲရနေပါ့မယ်။ ဆိုဖာပေါ် တက်ထိုင်လေ”

“ကြည်ပြာ…ဘာမှ ငရဲမရပါဘူး။
အခုချိန်ကစပြီး ရှက်တာတွေ၊ ကြောက်တာတွေ ဘေးဖယ်ထားတော့နော်……
ကြည်ပြာအရင်က မရဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ၊ အရသာသစ်တွေ ကိုယ်ပေးတော့မှာလေ။ ကိုယ်လုပ်ပေးတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပေးပါနော်”

သူ့စကားအဆုံးမှာ စိတ်ညှို့ခံနေရသူကဲ့သို့ ဖြစ်နေတဲ့ ကျမမှာ ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ဘဲ ခေါင်းပဲညိှပ်ပြလိုက်ပါတယ်။ သူပြောတာလည်း မှန်ပါတယ်လေ။ ကျမတို့ ကာမစိတ်သာယာလိုမှုကြောင့် ဒီအခြေအနေအထိ ဖြစ်လာခဲ့ပြီးပြီပဲ။ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခုမှာ ရှက်ဖို့၊ ကြောက်ဖို့ အကောင်းဆုံးအရာကို ကျမတို့ ကျူးလွန်နေကြတာလေ။ ဒါကြောင့် အရှက်အကြောက်တွေရှိနေလည်း ဘာမှ ထူးမလာတော့ပါဘူး။

ပြီးတော့ သူပေးမယ့် အရသာတွေကို ကျမခံစားကြည့်ချင်နေပြီဖြစ်သလို သူ့ကိုလည်း အတူတူ အရသာရှိရှိ ပျော်စေချင်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီကရှေ့လျောက် သူ့အလိုကျနေကာ လိုကိလျောဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူက ကျမရဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ဘေးကိုတွန်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့် ပေါင်ကားသလို နေပေးလိုက်ပါတယ်။

“ကြည်ပြာ၊ ကိုယ်အခု ကြည်ပြာ့ အဖုတ်လေးကို နမ်းပေးမယ်နော်”

“ဟင်”

“မငြင်းနဲ့နော်ကြည်ပြာ၊ ကိုယ်ကြည်ပြာ့ အဖုတ်လေးရဲ့ အနံ့အသက်ကို တောင့်တနေရတာ ကြာပြီလေ။ ကိုယ် နမ်းပါရစေ။
ကြည်ပြာရှက်ရင် မျက်လုံးမှိတ်ပြီးနေလေ။ ဆိုဖာပေါ် ကျောမှီပြီး ကိုယ်လုပ်ပေးတာ အရသာရှိရှိ ဇိမ်ခံနေနော်”

“အို…..”

ကျမအဖုတ်လေးကို သူနမ်းပေးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေပေမယ့် အခုလို သူ့နှုတ်ကကြားရတဲ့အခါ ရင်တုန်ကာ လူကထူပူသွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်လို့ ငြင်းဆန်စကားများ ပြောခြင်း လုံးဝမလုပ်တော့ပါ။

ဒါပေမယ့် ကျမအားနာတာ တစ်ခုရှိနေပါတယ်။ အဲဒါကတော့ ဒီနေ့ကျမဝတ်ထားတဲ့ ပုံကြောင့်ပါ။ မနေ့ကတော့ သူလာမယ်ထင်ပြီး ကျမသေချာပြင်ဆင်ထားမိတာပါ။ အင်္ကျီ၊ ထမိန်အပြင် အတွင်းခံတွေကိုပါ စိတ်ကူးနဲ့ရူးပြီး ပြင်ဆင်ခဲ့မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမလာဖြစ်ဘူးဆိုတာနဲ့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်ကာ နေခဲ့မိပါတယ်။ ဒီနေ့လည်း မနက်ပိုင်းပဲ ရှိသေးလို့ ရေမိုးချိုး အလှပြင်တာတွေ မလုပ်ရသေးပါ။

အင်္ကျီနဲ့ ထမိန်က အိမ်နေရင်းပေမယ့် ကိစ္စမရှိပါ။ ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီကတော့ မနေ့ကတည်းက ဝတ်ထားတာပါ။ မလဲရသေးလို့ ချွေးနံ့၊ သေးနံ့များနဲ့အတူ ကျမအဖုတ်နံ့တွေလည်း ရှိနေမှာပါ။ ဒီလိုအနံ့ပေါင်းစုံ မွှန်ထူနေတာတွေကို သူနမ်းမှာ အားနာမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ရေမချိုးရသေးတော့ ကျမမိန်းမကိုယ်ကလည်း နံနေမှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ……

“ကိုသန့်စင်၊ ကျမ ရေမချိုးရသေးလို့ တကိုယ်လုံးနံစော်နေမှာ။
ရှင်လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်လိုက်ပါလား။ ပါးစပ်နဲ့ ဟိုလိုမလုပ်ပါနဲ့နော်။
ကျမ အားနာလို့ပါ”

“ဟားး… ဘာအားနာစရာရှိလိုလဲ။
ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ရဲ့ သဘာဝအငွေ့အသက်တွေကို ခံချင်တာလေ။
ရေမချိုးရသေးတာ ပိုတောင်ကောင်းသေးတယ်။
ကိုယ်လုပ်ပေးတာ ငြိမ်ခံနေနော်….”

“ဟူးး ပြောရခက်လိုက်တာ ရှင်ရယ်…”

ကျမလည်း ပြောမရမယ့်အတူတူ အားနာနာနဲ့ပဲ သူလုပ်တာကို ခွင့်ပြုလိုက်ရပါတယ်။ သူက ကျမပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုပ်ထိုင်ပြီး ထမိန်ကို အပေါ်ကို လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့် သူအစဥ္ပြေအောင် နေပေးလိုက်ပါတယ်။ အခုချိန်မှာ ထမိန်ခါးအထိ လှန်တင်ထားပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီဖြူဖြူလေးနဲ့ ကျမဟာ ပေါင်ကားလို့ သူစိတ်ကြိုက်လုပ်နိုင်ရန် နေပေးနေရပါပြီ။

သူက ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမမိန်းမကိုယ်ရှိရာ အမြှောင်းကြားကို လက်ချောင်းများနဲ့ ပွတ်ဆွဲနေပါတယ်။ ဒီလိုပွတ်ဆွဲလိုက်တာနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲက လှိုက်ခနဲ ယားတက်လာကာ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ ထိုသို့ပွတ်ဆွဲနေရင်း ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကို သူက ပါးစပ်နဲ့ စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုသူစုပ်နမ်းလိုက်ချိန်တွင် ကျမမှာ အာ့…ဟု ညီးညူမိရင်း ထိုင်ခုံနောက်သို့ မှီချလိုက်ရပါတယ်။

သူ့အနမ်းများက အဆက် မပြတ် ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကို ကျရောက်လာပါတယ်။ ကျမမှာ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့် တက်လာတဲ့ကာမဝေဒနာ အံ့ကြိတ်ခံကာ ညီးညူနေရပါတော့တယ်။ ဒါ့အပြင် သူ့လျှာနဲ့ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လျှက်ပေးနေပါသေးတယ်။ ကျမအဖုတ်ထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ဖြစ်ပြီး ကျဆင်းလာတဲ့ အရည်များဟာ ဘောင်းဘီခွကြားမှာ စိုရွှဲနေပါပြီ။

ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီက မနေ့တည်းက ဝတ်ထားတာမို့ နံစော်နေမှာ ဖြစ်သလို အခုဆို အရည်များနဲ့ပါ ပေပွနေပါပြီ။ ဒါကို မက ်မက ်မောမော လျှက်ပေးနေတဲ့အပြင် သူ့နှာခေါင်းကြီး မြှုပ်ဝင်သွားရအောင် ဖိကာနမ်းနေပါသေးတယ်။ ဒီလို ဘာကြောင့် သူလုပ်ပေးတာလဲ။ ကျမကို ကောင်းစေချင်လို့လား။ ဒါမှမဟုတ် ဒီလိုလုပ်တာ သူ့လိင်စိတ်ကို ပိုကြွစေလို့လားဆိုတာ ကျမ မသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ နမ်းတိုင်း၊ လျှက်တိုင်း ကျမမှာ အသဲတအေးအေးနဲ့ ခံစားရတာ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

“အ…အမလေး….ကိုသန့်စင်…..အ….”
ပလပ်…ပလပ်….ရွှတ်……ပလပ်….

အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်လုံးလည်း ကျမအရည်တွေရော၊ သူ့သားရည်တွေရောနဲ့ စိုရွှဲနေပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူက ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်နေပါတယ်။ ကျမလည်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ဘာမှအကာအကွယ်မရှိဘဲ အဖုတ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ နေရမှာ ရှက်ပေမယ့် ဒီအချိန်မှာ ရှက်နေလို့ မပြီးပါဘူး။ ဒီထက်ပိုတဲ့ အရသာတွေ ရစေဖို့ အရှက်မထားဘဲ ခပ်မြန်မြန်လုပ်ဖို့ လိုနေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမကိုယ်တိုင် ဖင်ကြွပေးကာ သူချွတ်ရတာလွယ်ကူစေဖို့ ဝိုင်းကူပေးလိုက်ပါတယ်။

ကျမဘောင်းဘီလည်း ​ကျမခြေထောက်နား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ရောက်နေပါပြီ။ သူက ကျမကို ရှက်ရင် မျက်လုံးမှိတ်ထားပြီး ဇိမ်ခံနေဖို့ ပြောထားပေမယ့်လည်း သူလုပ်နေတာတွေကို ကျမ လိုက်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်က ကျမကို အကောင်းဆုံးအရသာတွေပေးဖို့ တဆင့်ခြင်း လုပ်ဆောင်နေတာတွေကို ကျမ မျက်ခြေမပျက် ကြည့်ချင်နေမိပါတယ်။ ရှက်တာတွေကြောင့် ကျမရဲ့အရသာတွေ လျော့ပါးရမှာ မလိုချင်တော့ပါ။ ဒါကြောင့် သူဘာဆက်လုပ်မလဲဆိုတာတွေကို  ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်ကြည့်ရင်း လိုက်ပါခံစားနေမိပါတော့တယ်။

ဘောင်းဘီကျွတ်သွားတာနဲ့ ပေါင်ကားကာ အဖုတ်ဖြဲပြနေသလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို သူတစိမ့်စိမ့်စိုက်ကြည့်နေပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျမမျက်နှာကို ကျေနပ်အားရတဲ့ပုံနဲ့ လှမ်းကြည့်ပြီးတော့…..

“လှလိုက်တဲ့အဖုတ်လေးပဲကွာ….
ကလေးအမေဆိုတာတောင် မယုံနိုင်အောင်ပဲနော်။
ကြည်ပြာ့အဖုတ်လေးကို ကိုယ်လျှက်ပေးယုံမကဘူး ပါးစပ်ထဲမှာပါ ငုံထားချင်တော့တယ်…”

“အို….ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ ဟင့်…ရွံစရာကြီးကိုကွာ….”

ပျွတ်….အ….ရွှတ်….ပလပ်….ပလပ်….ပျွတ်….အာ့….ကိုသန့်စင်….အ…မလေး….”

ကျမစကားဆုံးအောင် မပြောလိုက်ရပါဘူး။ နားရှက်စရာတွေသူပြောပြီးတာနဲ့ ကျမအဖုတ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ တေ့ကာ စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ ကော့ပြန်ထွက်သွားအောင် ဖြစ်သွားပါတယ်။ သူကတော့ ဆက်တိုက်ပဲ စုပ်နမ်းနေသလို ပေါင်းတွင်းကြားအနှံ့နဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ကို လှျာနဲ့ပါ လိုက်လျက်နေပါသေးတယ်။ ကျမမှာ တအီးအီးတအားအားနဲ့ ညီးညူကာ လူမှာလည်း အငြိမ်နေလို့မရတော့ပဲ ကော့ပြန်တွန့်လိမ်နေပါတယ်။

သူလျှက်ပေးတာ မခံနိုင်လို့ လူကကော့ပြန်သွားရင် သူ့ပါစပ်နဲ့ အဖုတ်ကို ကပ်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်ကာ ပိုပြီးခံရခက်တာပေါ့ရှင်။ လူမှာလည်း အသဲထဲ အူထဲကတောင် ယားယံနေသလိုမျိုးဖြစ်ကာ အဖုတ်ထဲကလည်း ဆက်တိုက်ယားလာကာ အရည်များ တပြစ်ပြစ်နဲ့ ထွက်ကြလာပါပြီ။ ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်ခါနီးလေ၊ ခံစားရတာခက်လေ ဖြစ်လာပြီး သက်သာလိုသက်သာညား သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ကာ ထားမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူကလည်း လျှက်ပေးနေတာ အပြတ်မခံဘဲ ဆက်တိုက်လျက်နေသလို ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ဒီလောက်ခံရခက်တဲ့ ဝေဒနာကို ပိုပိုပြီး ရချင်နေပါတော့တယ်။ ကျမလက်နှစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားပေမယ့် ဆွဲခွာခြငါးမျိုး မလုပ်နိုင်ဘဲ ကျမအဖုတ်နဲ့ သူ့ခေါင်း ပိုကပ်အောင် လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမအဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စီးထွက်ကျနေပေမယ့် သူ့ကိုအားမနာနိုင်တော့ပဲ ကျမရဲ့ အထွဋ်အထိပ်ကောင်းခြင်းရောက်ဖို့ကိုပဲ စိတ်ရှိနေပါတော့တယ်။ ဒီလို တွန့်လိမ်ကော့ပြန်ပြီး ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ကျမအဖုတ်အတွင်းထဲကို သူ့လျှာကိုထည့်ပြီး ထိုးလျက်လိုက်ချိန်မှာတော့……

ပလပ်…ပလပ်…ပလွတ်…ပျစ်…..ပျစ်
အာ့….ကိုသန့်…စင်…ပျစ်…..အာ့….အ….ဟင့်…ပလပ်…ပလပ်…ပျွတ်….အမလေးးး

အဖုတ်အထဲထဲထိရောက်အောင် လျှာကိုထိုးသွင်းလိုက်ချိန်မှာ ကျမမအောင့်နိုင်တော့ပဲ ကာမပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ရပါတော့တယ်။ လူမှာလည်း မလှုပ်နိုင်တော့အောင် ရင်လှိုက်ဖို မောပန်းနေပြီး အသက်ကို မနည်းရှူနေရပါတော့တယ်။ ကျမပြီးဆုံးသွားချိန်မှာ ကိုသန့်စင်က မရပ်သေးပဲ အဖုတ်နဲ့ ပေါင်းရင်းနားတဝိုက်ကို အနမ်းများပေးကာ ကျမအမောပြေအောင် စောင့်ပေးနေတယ်နဲ့တူပါတယ်။

ကျမ အမောနည်းနည်းပြေလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ရင်ထဲမှာ ကြည်ကြည်နူးနူးဖြစ်သွားစေပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ကာ ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး အဖုတ်ကို နမ်းပေးနေတာလေ။ ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုး မမြင်ဖူးသလို တစ်နေ့နေ့ ကြုံလာရမယ်လို့လည်း လုံးဝစိတ်မကူးခဲ့ဖူးပါဘူး။ မိမိက ဆိုဖာပေါ် အခန့်သားထိုင်နေပြီး သူက အောက် မှာထိုင်ကာ မိမိရဲ့အဖုတ်နဲ့ အောက်ပိုင်းတပြင်လုံးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းပေးနေတာပါ။

ဒီမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ ကျမကိုယ်ကျမ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူ့မျက်နှာကို ဆွဲမော့ကာ ငုံ့ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက် မိပါတော့တယ်။ ကျမ ကြုံရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကို ကြည်နူးမှုကြောင့် အလိုလိုစပြီး တစ်ခါနမ်းလိုက်ပေမယ့် သူကတော့ ဆက်ပြီးကျမနှုတ်ခမ်းများကိုမလွှတ်ပေးတော့ပဲ ဆွဲယူစုပ်နမ်းနေပါတော့တယ်။

သူ့ကိုကျမက စနမ်းမိတာ ကျမကိုယ်ကျမလည်း အံ့သြနေမိပါတယ်။ သူ့ကိုချစ်မိလို့လားဆိုတာ ကျမ မသေချာပါ။ သူ့ကို လိင်စိတ်သာယာမှုအတွက်ပဲလို့ ကျမအရင်က ဆုံးဖြတ်ထားတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူက ကျမအပေါ် နှိမ့်နှိမ့်ချချနဲ့ အခုလိုတခါမှ မရဖူးတဲ့ အရသာမျိုးတွေ ပေးတဲ့အခါမှာတော့ ကျမကြည်နူးမိတာ အသေအချာပါ။ ဒါမျိုး ကိုမျိုးဝင်းဆီက မရဖူးသလို နောက်လည်း ရနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမကို ဒါမျိုးပေးနိုင်တာ သူတစ်ယောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့်ပဲ သူ့အပြုအမူတွေအပေါ် ကြည်နူးမိပြီး ယခင်ကထက် သံယောဇဥ္ ပိုသွားမိတာကိုတော့ ဝန်ခံရပါမယ်။

ဘာပဲပြောပြော ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ ကျမအတွက် ကာမပတ်သတ်ရတဲ့ ယောကျာ်းသားနှစ်ဦးရှိနေပါပြီ။ သူဟာ တစ်ဦးအပါအဝင်ဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့လင်တစ်ဦးပါပဲ။ ကိုယ့်ရဲ့လင်ယောကျာ်းက ချစ်လွန်းလို့ မြတ်မြတ်နိုးနိုး ဖြည့်ဆည်းပေးတာကို မကြည်နူးတတ်တဲ့ မိန်းမဆိုတာ ရှိပါ့မလားရှင်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမလည်း ကြည်နူးကျေနပ်တဲ့စိတ်နဲ့ သူ့အနမ်းများကို ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူကာ အပြန်အလှန် နမ်းနေမိပါပြီ။ သူ့လိုနှုတ်ခမ်းခြင်း သေချာမနမ်းတတ်ပေမယ့် အလိုက်သင့်ဖြစ်အောင်တော့ နေတတ်နေပါပြီ။ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ဖွဖွလေး နမ်းကာ စုပ်ယူပေးနေပါတယ်။ အဲဒီလိုနမ်းတာနဲ့ ရင်ထဲလှိုက်ဖို လာရပြန်ပါတယ်။

ပြီးတော့ကျမလက် များနဲ့သူကိုဖက်ကာ ပြန်လည်ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ သူကသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်နေလို့ ကျမလည်း ကြယ်သီးများ ဝိုင်းကူဖြုတ်ပေးကာ ကူညီပေးနေမိပါပြီ။ ကိုယ့်ရဲ့ယောကျာ်းအပေါ် ဖြည့်ဆည်းပေးသလိုမျိုး သဘောထားကာ ကျေကျေနပ်နပ် လုပ်ပေးနေမိတာပါ။ သူနဲ့ အပြန်အလှန်နမ်းနေရင်း အင်္ကျီကျွတ်သွားတဲ့သူ့ရင်ဘက်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။

********************
စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်းဆိုရင် သူ့ရင်ဘက်ကို ကပ်ကာ သူ့အငွေ့အသက် များကို နမ်းရှိုက်ချင်မိပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့သင်းသင်းရနေတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့မျိုးကိုး ကျမကြိုက်နှစ်သက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ကာမစိတ်ကို ပိုကြွစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမသူ့ရင်ဘက်ကို မျက်နှာကပ်ပြီးနမ်းဖို့ မလုပ်နိုင်ခင်မှာပဲ သူက ကျမပေါင်ကြားထဲ ပြန်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမပေါင်တွေကို ပြန်ကားစေကာ အဖုတ်လေးပေါ်သို့ အနမ်းတစ်ပွင့် ပေးလိုက်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားတလျောက်နဲ့ အဖုတ်တပြင်လုံးကို လိုက်နမ်းပေးပါတယ်။

ကျမတစ်ခါပြီးထားလို့ ပေါင်ကြားတစ်ခုလုံး စောက်ရည်များနဲ့ ပေပွနေတာပါ။ ဒါကိုသူက လျှာနဲ့လိုက်လျက်နေသလို လက်ကလည်း ဖွဖွလေး လိုက်ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ကျမလည်း မရွံမရှာလုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့အပြုအမူကြောင့် ကြည်နူးမှုတွေ ပိုတိုးလာရပါတယ်။ သူထိုသို့ လိုက်နမ်း၊ လိုက်လျှက်နေတဲ့အခါ တခါပြီးထားပြီးဖြစ်တဲ့ အဖုတ်လေးက ကျင်ခနဲကျင်ခနဲဖြစ်ပြီး အနေရခက်လာစေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အရသာဖူး အစိလေးကို စုပ်ပေးတဲ့အခါနဲ့ လျှက်ပေးတဲ့အခါမျိုးမှာ ဓာတ်လိုက်သလို အကျောများ တုန်ခါသည်အထိ ဖြစ်နေရပါတယ်။ လူမှာလည်း ညီးသံမျိုးစုံ ပြန်ထွက်လာရပြန်ပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ မခံနိုင်တဲ့အဆုံး သူ့ခေါင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ဆွဲခွာထားရပါတယ်။ မျက်နှာနဲ့ အဖုတ်လေး ကွာသွားပေမယ့် သူ့လက်ချောင်းလေးများကတော့ စိတ်ကြိုက်ဆော့ကစား ပွတ်သပ်နေတုံးမို့ အသဲတအေးအေး ရင်တဖိုဖို ဖြစ်နေရတုန်းပါပဲ။ သူ့လက်ချောင်းများက ကျမအဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် အစုန်အဆန် ​ပွတ်သပ်ပေးတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျမထိန်းမရတော့အောင် ကာမစိတ်တွေ ပြန်လည်နိုးကြွလာပြီး လူမှာလည်း အငြိမ်နေလို့ မရတော့ပါဘူး။ ဒီလိုဖြစ်နေချိန်မှာ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ အစိလေးကို စုပ်ပေးရင်း တပြိုင်နက် အဖုတ်ထဲကို သူ့လက်ခလယ် ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျမ မျက်လုံးထဲ မီးများပွင့်သွားသကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရပါတယ်။

ပလစ်….ပျွတ်….စွပ်….အားးး

“ကိုသန့်စင်…အာ့….”

ပလစ်…..ပလစ်….ပျွတ်….
ပလပ်….စွပ်….အင့်….

ကျမမှာ သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ အငြိမ်မနေနိုင်ဘဲ ရုန်းကန်နေမိပါတယ်။ ကျမလှုပ်ရှားလေ၊ သူ့နှုတ်ခမ်း၊ သူ့လျှာနဲ့ အဖုတ်ကို ပိုပွတ်ပေးသလို ဖြစ်ရသလို၊ လှုပ်လိုက်တိုင်းလည်း သူ့လက်ချောင်းများနဲ့ လိုးပေးသလိုဖြစ်ကာ ပိုမိုယားယံ အနေရခက်လှပါတော့တယ်။ အထူးသဖြင့် အစိလေးကို စုပ်ပေး၊ လျှက်ပေးချိန်နဲ့ သူ့လက်ချောင်းက ကျမရဲ့ ဂျီစပေါ့ကို ထိမိချိန်မျိုးမှာ မျက်ဖြူလန်မတတ် ထိထိမိမိ ခံစားနေရပါတယ်။ လူမှာလည်း တကိုယ်လုံး တုန်ဆင်းနေပါပြီ။ ဒါကြောင့်လည်း အတွင်းထဲက ယားယံပြီး အနေရခက်လွန်းလှတာကို ဆက်ပြီးမခံနိုင်တော့တာကြောင့် သူ့ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ ဆွဲခွါကာ ….

“ကိုသန့်စင်…အာ့…အဟင့်…ကျမ မရတော့လို့ပါနော်…. ရှင်လုပ်မယ်ဆို မြန်မြန်လုပ်တော့နော်….
အချိန်လည်း မရှိတော့ဘူးနော်…
ဆက်ပြီးတော့ မဆွပါတော့နဲ့…အဟင့်…
ကျမဟာလေး ကျိန်းနေပြီ…နော်..ကိုသန့်စင်…”

ကျမ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ကာ သနားစဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် တောင်းဆိုနေမိပါတယ်။ ကျမ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်လို့ပါရှင်။ ပြီးတော့ ဒီထက်အချိန်ကြာရင် သူ မလုပ်ရဘဲ ပြန်သွားရမှာလည်း စိုးရိမ်မိပါတယ်။ ကျမကောင်းသလို သူ့ကိုလည်း ကောင်းစေချင်ပါတယ်။ သူဆွပေးနေတာလည်း ကျမ သေမတတ်ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒီလိုကျမ တောင်းဆိုတော့ သူကပြုံးပြပြီး မက ်တပ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့အင်္ကျီကို ကျမ ချွတ်ပေးထားပြီး ဖြစ်သလို သူ့လုံချည်ကလည်း အောက် မှာကွင်းလုံးပုံကျ နေပါပြီ။

ဒါကြောင့် အောက်ခံဘောင်းဘီလေးနဲ့ ကျမရှေ့မှာမက ်တပ်ရပ်နေတဲ့ သူ့ကို မော့ကြည့်ကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမကိုသူက ငုံ့နမ်းရင်း……

“ကြည်ပြာ…. ခံချင်နေပြီလား…စောက်ဖုတ်ထဲက ယားနေပြီ မဟုတ်လား….”

“အို…..ဟင့်….ဟင့်အင်းးး”

“မရှက်နဲ့လေ ကြည်ပြာရဲ့။
ကိုယ်တို့ဆက်ဆံနေတဲ့အခါ ဘယ်လိုခံစားရတယ်ဆိုတာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောကြရအောင်။
ဒါမှ တယောက်လိုအပ်တာ၊ တယောက်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မှာလေ….
အဲဒါကြောင့် ဒီအချိန်မျိုးမှာ မရှက် မကြောက် မေးမှ၊ ဖြေမှ အရသာ ပိုရှိမှာပေါ့…”

သူပြောတာလည်း မှန်ပါတယ်။ ကျမတို့ မရှက်သင့်မှန်းလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လေ…တသက်လုံး စကားကြမ်းကြမ်းတွေ မပြောဖူးသလို၊ အပြောလည်းမခံရဖူးတဲ့ ကျမအဖို့ သူ့စကားကြမ်းကြမ်းတွေ စကြားရတာ ရှက်ရွံ့မိသလို၊ ကိုယ်ကပြန်ဖြေရမှာလည်း မဝံ့ရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းတော့ အစဥ္ပြေသွားမယ် ထင်ပါတယ်။ အခုချိန်မျိုးမှာ ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေပါစေ လိုရင်းကို မြန်မြန်ရောက်ဖို့ သူ့အကြိုက်အတိုင်း နေပေးလိုက်တာ နှစ်ဦးလုံးအတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်စေမှာပါ။

“ကြည်ပြာ… ပြောလေ….
ကြည်ပြာ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ယားနေပြီးမို့လား…
အခု ခံချင်နေပြီလား….”

“ဟာကွာ…. စကားအရမ်း ကြမ်းတာပဲ….
အချိန်မရှိပါဘူးဆို…. ဟုတ်တယ်…..
ရှင်…ရှင် ဒီလောက်ဆွနေမှတော့ ကျမစိတ်တွေ ပြန်ထလာတာပေါ့….”

“ဒါဆိုရင် ကိုယ့်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးအုံးလေ။
ကိုယ့်လီးထွက်လာမှ ကြည်ပြာ့ကို လိုးပေးလို့ ရမှာပေါ့”

“အာ….ဟင့်…”

သူက ကျမမျက်နှာကို ငုံ့ကြည့်ပြီး တစ်တစ်ခွခွ ပြောချလိုက်တာပါ။ ကျမမှာ ထူပူပြီး မျက်နှာလွှဲပြီးရှောင်မလို့ဟာကို မရပါဘူး။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမမျက်နှာကို ထိန်းကိုင်ထားပြီး ကျမကို အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ ဆက်တိုက်ပေးလာပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ဒီလို သူမပြောလည်း သူ့ဘောင်းဘီကို ကျမ ချွတ်ပေးရမှာပါ။ ဟိုနေ့ကတောင် ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးပြီး ဂွင်းထုပေးခဲ့ရသေးတာလေ။ သူ့ကို ကိုယ့်လင်သားတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ကျမအကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့။

ဒါပေမယ့် အခုလို စကားကြမ်းကြမ်းတွေသုံးပြီး ခိုင်းတာကြတော့ ကျမ ရှက် မိတာပေါ့ရှင်။ ဒါပေမယ့် ဒီလို အပြောခံရပြီးတော့မှ ပိုပြီးတော့ ရမ္မက်တွေပြင်းထန်လာရပါတယ်။ သူ့အနမ်းနဲ့ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တွေကလည်း ရမ္မက် မီးပိုတောက်အောင် လောင်စာတွေ ထပ်ထည့်နေသလိုပါပဲ။ သူကအားရအောင်နမ်းပြီးမှ ကိုယ်ကိုဆန့်ကာ နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကို သူ့ဘောင်းဘီဆီ မျက်ရိပ်ပြကာ ပြုံးပြနေပါသေးတယ်။ ဘာမှဆက် မပြောတော့ပေမယ့် ကျမရှေ့က သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချပြီး၊ သူ့လီးကို ထုတ်ပေးရမှာကို ကျမနားလည်ပါတယ်။

ကျမရှေ့မှာရှိတဲ့ သူ့ကို ဘောင်းဘီချွတ်ချပေးဖို့ ကျမလက်လှမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့ပစ္စည်းနေရာက ဖောင်းနေတာပါပဲ။ ကြည့်ရင်းနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီး၊ ရေငတ်လာသလို အာခေါင်တွေ ခြောက်လာပါတယ်။ အောက်ခံဘောင်းဘီကို တဖက်တချက်ကကိုင်ပြီး အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းဆွဲချပေးလိုက်ချိန်မှာ အမွှေးမဲမဲများနဲ့ သူ့ပစ္စည်းက စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ပေါ်ထွက်လာပါတယ်။ သူ့ပစ္စည်းက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ တွန်းကန်ထွက်လာပြီး စပရိန်လို တုန်ခါနေပါတယ်။ အရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်နေလို့ တုန်ခါမှုနဲ့အတူ အရည်နည်းနည်းတောင် ကျမမျက်နှာကို လာစင်လို့ သူကရယ်ပြီး ပြန်သုတ်ပေးပါတယ်။

ကျမလည်း မျက်စိစေ့မှာ တုန်ခါနေတဲ့ သူ့လီးကိုကြည့်ပြီး အူယားလာကာ လက်နဲ့ဖမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မာတောင်နေပြီး အရည်ကြည်များကြောင့် လီးဒစ်ခေါင်းမှာ တင်းပြောင်နေပါတယ်။ သူ့လီးကိုကြည့်ရင်း ရေပိုဆာလာသလို အဖုတ်ထဲမှလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားယံလာပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့လီးက ကျမမျက်နှာနားမှာမို့ အနံအသက် များကိုလည်း ရနေပါတယ်။ သူလည်း ခရီးရောက်ရောက်ချင်း လာခဲ့တာမို့ ချွေးနံ့နည်းနည်း ရှိနေမှာပေါ့။ သူ့အနံ့က သိပ်အပြင်းကြီးမဟုတ်တောင် အနံ့သင်းသင်းတော့ ရှိပါတယ်။ ကိုမျိုးဝင်းထက် ပိုတဲ့ ယောကျာ်းကိုယ်နံ့ကို ကျမရရှိနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အရည်ကြည်တွေနဲ့ရောကာ လီးနံသင်းသင်းလေးက ကျမကို ဆွဲဆောင်နေပါပြီ။ အဲဒီ ယောကျာ်းကိုယ်နံ့သင်းသင်းကို ကျမကြိုက်နှစ်သက်သလို လိင်စိတ်ကိုလည်း ပိုကြွလာစေပါတယ်။

ကျမလိုသန့်သန့်ရှင်းရှင်း နေတတ်သူက ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့၊ လီးနံ့ စသည် အညစ်အကြေးနံ့များကို ကြိုက်နှစ်သက်တာ ထူးဆန်းလွန်းလှပါတယ်။ အရင်က သတိမထားမိပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်း ကိုသန့်စင်နဲ့ ပတ်သတ်မိမှ ဒီအနံ့အသက်တွေကို မရွံဘဲ စွဲလမ်းနေပါလားလို့ တအံ့တသြ ဖြစ်ရပါတယ်။ ဆက်ပြီးတော့တာ ဒီလိုနေရရင် ကျမသတိလက်လွတ်ပြီး သူ့အောက်ပိုင်းကို နမ်းရှူမိပါတော့မယ်။ ဒါ့ကြောင့်ပဲ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ထိန်းကာ ဂွင်းထုပေးရင်း သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ကာ…..

“ကိုသန့်စင်… လုပ်တော့မယ်ဆို….
ဒီနေရာမှာ ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ……”

“ကြည်ပြာက ဟိုဘက်လှည့်ပြီး၊ ဆိုဖာနောက် မှီဘက် လက်တင်ပြီး ကုန်းပေးလေ။
ကိုယ် မက ်တပ်ရပ်ပြီး ကြည်ပြာဖင်တွေ ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”

“အို… ကျမ တခါမှ အဲလို မနေဖူးဘူး။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပဲ လုပ်ပါနော်….
အဲလိုနေရမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ… ရိုးရိုးပဲ လုပ်ပါနော်”

“ကြည်ပြာ့ကို ကိုယ်က အတွေ့အကြုံအသစ်တွေနဲ့ အရသာ အသစ်တွေပေးမှာလေ။
ကြည်ပြာ ဒီလိုပုံနဲ့ အလိုးမခံဖူးတာ သိပါတယ်။
အဲဒီပုံစံက နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ပိုကောင်းတယ်။
ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကြည့်ပြီး မှန်းလိုးနေရတာ ကြာပြီလေ။
အခု ကြည်ပြာ့ဖင်ကို အရသာခံ ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ပါ… လုပ်ပါ ကြည်ပြာရယ်၊ နော်….”

“အို…. ခက်လိုက်တာ”

ဒီပုံစံက ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရတဲ့ ပုံစံဆိုတာ ကျမလည်း အပျိုအရွယ်တည်းက သူငယ်ချင်းမတွေ စနောက်ပြောကြလို့ ကြားဖူးပါတယ်။ အိမ်ထောင်ကျပေမယ့် ကိုနဲ့ ဒီလိုပုံ မလုပ်ဖူးပါ။ ပက်လပ် မျက်နှာချင်းဆိုင်သာ လုပ်ကြပါတယ်။ ထိုပုံစံက ကို့ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ခံရတာမို့ ကျမကြိုက်ပါတယ်။ ကလေးရပြီးမှ ဝမ်းလျားမှောက်ပြီး သုံး၊ လေးခါလောက် ခံရဖူးပါတယ်။ ဒါလည်း လင်မယားနှစ်ယောက်လုပ်နေကြရင်း သားလေးနိုးလာတော့ လုပ်နေရင်းတန်းလန်းရပ်ကာ ကျမကိုယ်ကို စောင်းပြီး နို့တိုက်ရလို့ပါ။ ကိုကလည်း မဆောင့်နိုင်လို့ သားလေးကိုနို့တိုက်ရင်း တစောင်းလေး ဖြည်းဖြည်းလုပ်တာပါ။ သားပြန်အိပ်ပျော်သွားတော့ ပက်လပ်ပြန်မလှည့်တော့ပဲ အလိုက်သင့် ဝမ်းလျယားမှောက်ဖြစ်သွားလို့ အပေါ်က ဆက်လုပ်ရင်း ပြီးသွားတာမျိုးပါ။

ဒါမျိုး နေ့ခင်းကြီး ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ဖင်လှန်ကုန်းပြီး အလိုးခံရဖို့ကို စိတ်မကူးဖူးသလို၊ ရှက်လည်းရှက်လှပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူနဲ့ပတ်သတ်ရင် အတွေ့အကြုံအသစ်တွေနဲ့၊ ရင်ခုန်မှုအသစ်တွေ ရမယ်ဆိုတာ ကျမသိပါတယ်။ ဒါတွေကပဲ အရသာအသစ်တွေကို မိန်းမိန်းမောမော ခံစားရအုံးမှာလေ။ ဒီအရသာတွေလိုချင်လို့ ယောကျာ်းရဲ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ဖောက်ပြန်မိတာလေ။ အဲဒီတော့ သူ့စိတ်ကြိုက်နေပြီး ခံပေးရမှာ ကျမတာဝန်ဖြစ်နေပါပြီ။ သူနဲ့ပတ်သတ်ရင် ရှက်ခြင်းနဲ့အတူ သူတောင်းဆိုသမျှကို ကျိုးကျိုးနွံနွံ ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တဲ့စိတ်ကလည်း အမြဲဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။

ကျမကသာ ရှက်ပြီး ထူပူနေချိန် သူကတော့ ကျမကိုယ်ကို ကိုင်ပြီး တဖက်လှည့်အောင် တွန်းအားပေးနေပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့ကိုမျက်စောင်းတချက်ထိုးကာ ဟိုဘက်လှည့်ပေးလိုက်ရပါပြီ။ အခုချိန်မှာ ဆိုဖာနောက် မှီကိုလက်တင်ပြီး  ဒူးထောက်ကာ ကိုယ်ကိုမတ ်ပေးထားတဲ့ ကျမကို သူကနေရာချပေးနေပါတယ်။ ကျမဖင်ကို ဆိုဖာခုံအစွန်းရောက်အောင် ခါးကနေဆွဲပြီး နေရာချလိုက်လို့ သူရှေ့မှာ ဖင်မကုန်းတကုန်း ပုံစံနဲ့ရှိနေရပါပြီ။ ပြီးတော့ ခါးကိုနည်းနည်းဖိချလိုက်တော့ ကျမမှာ ရင်ကိုကော့ပြီး၊ ဖင်နောက်ပစ် ပေးထားလိုက်သလိုပါပဲ။

ဒီပုံစံကို ဘေးကနေသာကြည့်ရရင် တော်တော်ရှက်ဖို့ ကောင်းမှာပါ။ အခုတော့ ရှက် မနေနိုင်တော့ဘဲ သူ လိုးကောင်းဖို့ကိုသာ ဆုံးဖြတ်ပြီး နေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ တခါမှမနေဘူးတဲ့ပုံစံမို့ ရင်ဖိုရတာတော့ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။ ဒီကြားထဲ သူက ထမိန်ကို လှန်မတင်သေးဘဲ ကျမတင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။

“ဟုတ်ပြီ။ ကြည်ပြာက ဒီလိုကုန်းလိုက်တော့ တော်တော်လှတာပဲ။
ခါးလေးက ကျဥ္းကျဥ္းနဲ့ ဖင်လုံးတွေက လုံးကျစ်ဝိုင်းစက်နေတာပဲ။
ဒီပုံစံနဲ့ လိုးရဖို့ ကိုယ်စိတ်ကူးတွေယဥ္နေရတာ၊ အခုတော့ တကယ်လိုးရပြီပေါ့…”

“လုပ်မှာဖြင့် ဘာမှ မပြောဘဲ မြန်မြန်လုပ်ပါတော့။
ရှင့်ရှေ့မှာ ဒီလိုပုံစံနဲ့ နေရတာ ရှက်လို့ သေတော့မယ်”

“မရှက်ပါနဲ့…. လိုးပဲလိုးတော့မယ့်ဟာ…
မြန်မြန်လုပ်ဆိုရင် ကြည်ပြာ့ထမိန်ကို ကိုယ်တိုင် လှန်တင်ပေးလေ”

“အို!!! ဟင့်… ကိုယ့်ဟာကို မလုပ်ဘဲ ရှင် သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ…”

“ဒါအနိုင်ကျင့်တာ မဟုတ်ဘူး။ ကြည်ပြာကောင်းဖို့အတွက် ကိုယ်ကခိုင်းရတာ။
ကိုယ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ကြည်ပြာလိုက်လုပ်ရင် ပိုပြီးတော့ အရသာကောင်းကောင်းတွေ့လာမှာပါ။
ကဲ….လုပ်ပါ။ ကြည်ပြာ့ ဖင်လုံးတွေကို ကိုယ်တွေ့ချင်လှပြီ”

“ကိုသန့်စင်ရယ်၊ ရှင်အမျိုးမျိုးပြောပြီး အမျိုးမျိုးရစ်နိုင်တဲ့သူပဲ။
အချိန်မရှိလို့ မြန်မြန်လုပ်ပါဆိုတာကိုကွာ။
လူကိုဒုက္ခသိပ်ပေးတယ်…ဟင့်…ကျွတ်”

“ဟဲ…ဟဲ ဟဲ….”

သူလိုးဖို့အတွက် ကုန်းပေးထားရတာကိုမှ အားမရသေးဘဲ အခု ကိုယ့်ထမိန် ကိုယ်လှန်ခိုင်းနေပြန်ပါပြီ။ ဒါ ကျမကို အရှက် မဲ့အောင် တမင်လုပ်နေမှန်း သိပါတယ်။ အရင်တည်းက ကျမရဲ့ အရှက်တရားတွေကို နင်းခြေဖို့ သူ့ကို ခွင့်ပြုပေးထားမိတာကိုး။ အခုလည်း ကျမငြင်းနေလို့ ဘာမှ မထူးတော့ပါဘူး။ လင်ငယ်နေချင်တဲ့မိန်းမပဲလေ။ ခံရတော့မှာပေါ့။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် အိမ်ရဲ့ဧည့်ခန်းမှာ လင်ငယ်လိုးဖို့ အရှက် မရှိ ကုန်းပေးနေရပြီပဲ။ ထမိန်လှန်ပေးဆိုတော့လည်း လှန်ပေးလိုက် မှပဲ မြန်မြန်ကိစ္စပြီးမှာပါ။ ဒါဆို ရှက်ရတာလည်း မြန်မြန်သက်သာတာပေါ့လေဟု သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်။

ဒါနဲ့ပဲ လက်တဖက်ကိုထောက်ထားပြီး ကျန်တဖက်နဲ့ ထမိန်ကို အပေါ်ဆွဲတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လူကတော့ ရှက်လို့ နောက်လှည့်မကြည့်ရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ရှေ့မှာ သူ့အလိုးခံဖို့ ဖင်အပြောင်သားနဲ့ ကုန်းပေးနေတဲ့ ကိုယ့်ပုံစံကို စိတ်မှန်းနဲ့ ပြန်မြင်ယောင်ရင်း ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်နေမိပါတယ်။ ကိုယ့်ရဲ့ လင်ယောကျာ်းရှေ့မှာတောင် ဒါမျိုး အရှက်သိက္ခာမဲ့တဲ့ပုံစံမျိုး မနေခဲ့ဖူးဘူးလေ။ တချိန်တည်းမှာပဲ ဖြစ်နေကျအတိုင်း ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းများကတော့ ပိုမိုပြင်းထန် လာပါတယ်။ သူ့မျက်စိရှေ့က ကျမရဲ့အဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတော့မှာပါ။ ကျမလည်း ဘာမှမတတ်နိုင်မယ့်အတူတူ ဆိုဖာနောက် မှီအပေါ် မေးတင်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်ကာ သူဆက်လုပ်မှာကိုပဲ စောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် သူက လုပ်ရမှာကို ဆက် မလုပ်ဘဲ ဘာတွေလုပ်နေမှန်း မသိပါဘူး။ အင်းပေါ့လေ။ သူကြာခိုထားတဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းမိန်းမက ကိုယ့်ထမိန် ကိုယ်လှန်ကာ သူ့ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပေးထားပြီး၊ သူ့အလိုးခံဖို့ စောင့်နေတာပဲ။ သူ အရသာခံကြည့်နေပြီး ပီတိဖြစ်နေမှာပေါ့။ ဒီလိုသာ သူဆက် မလုပ်ဘဲ ကြာနေရင် ကျမရှက်လို့ သေသွားနိုင်ပါတယ်။ ကျမအဖြစ်က ဝယ်နေကျ စျေးထဲက မိန်းမတွေ သူတို့အချင်းချင်း အတင်းပြောသလို ဖြစ်နေပါပြီ။ သူတို့ပြောကြတာက စျေးသည်မတစ်ယောက် ဖင်သရမ်းပြီးတော့ စျေးခေါင်းနဲ့ ကြုံတဲ့နေရာမှာ ဖင်လှန်ကုန်းပေးပြီး အလုပ်ခံနေရတာကို ပျော်နေတာတဲ့။ အခုတော့ ကျမလည်း ဘာထူးလို့လဲ။ ကြုံတဲ့နေရာမှာ ဖင်ကုန်းခံရတော့မယ့် ခပ်ပေါပေါ မိန်းမ ဖြစ်နေရပါပြီ။

ဒီအချိန်မှာပဲ ကျမအဖုတ်ဝကို သူ့လီးတေ့လိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမခါးကို စုံကိုင်ကာ လီးကိုအထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလာပါတယ်။ ကျမမှာ သူ့လီးက အထဲကိုပွတ်တိုက် တိုးဝင်လာတိုင်း အရသာတွေ တနင့်တပိုးကြီး ခံစားနေရပါတယ်။ အရည်တွေအများကြီးထွက်ထားလို့ ခံရသိပ်ခက်တာမျိုးမရှိဘဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလှတဲ့ ခံစားမှုမျိုးကိုသာ ရရှိနေတာပါ။ ဒါ့ကြောင့်  ကျမမှာ ခေါင်းကိုမော့ ပါးစပ်ဟကာ မျက်လုံးကို မှေးစင်းပြီး သူ့လီး တဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်လာတာတဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံယူနေမိပါတယ်။

သူ့လီး အဆုံးထိရောက်သွားချိန်မှာ ကျမရဲ့သားအိမ်ကို ဖိထောက်ထားတာမို့ ကျမမှာ မျက်လုံးများပြူးလာရအောင် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ကောင်းလာမယ့် အရသာတွေကို လိုချင်နေတဲ့အချိန်မို့ အံကြိတ်တင်းခံကာ ဆိုဖာနောက် မှီကိုပဲ တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားရပါတော့တယ်။ သူသာ အဆက် မပြတ်လုပ်လာရင် ကျမခံနိုင်ရည် ရှိပါ့မလားလို့ စိုးရိမ်လာမိပါတယ်။ အရင်တခါက သူကြမ်းကြမ်းလေး လုပ်သွားခဲ့တယ်လေ။ ဒီလိုကုန်းထားရတာ ကျမအတွက် ခံရတာ အရင်နဲ့ မတူသလိုပါပဲ။ နည်းနည်းကြောက်နေမိပါတယ်။ သူက လီးကို တဆုံးဖိကပ်ထားရင်း…..

“ကြည်ပြာ၊ ကိုယ်လိုးတော့မယ်နော်…”

“အင်း…ကိုသန့်စင်၊ ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်ပါနော်။
ကျမ သိပ်မခံနိုင်သေးဘူး။ အရင်လို မကြမ်းပါနဲ့နော်…”

“အင်းပါ၊ ကြည်ပြာခံနိုင်ရည်ရှိအောင်လို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလုပ်ပါ့မယ်။
ဒီပုံစံက ပိုကောင်းတာ ကြည်ပြာသိလာပါလိမ့်မယ်”

အင့်…ပလွပ်…အ…ဖွပ်…ဖွပ်…အာ့…
အင့်…ပျွတ်….ဖွပ်….အ

သူကပြောပြီးပြီးချင်း လီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်ကာ ဆက်တိုက် ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ပဲ ဖိလိုးလိုးနေပါတယ်။ ကျမမှာ မျက်စိပိတ်ထားကာ သူလုပ်ပေးနေတာကို အပြည့်အဝ အရသာခံနေရပါတယ်။ ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်လို့ ခံနိုင်ပေမယ့် အဆုံးထိပြန်ထည့်တဲ့အခါတိုင်း သားအိမ်ကိုထိလို့ နာကျင်သလို ဖြစ်ဖြစ်နေရပါတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ ကိုယ်ခံချင်နေတဲ့ လီးနဲ့ ခံနေရပြီမို့ ကာမစိတ်များ ပြန်တက်လာကာ အရည်များလည်း ထွက်လာပါပြီ။ သူ့လိုးချက်အတိုင်း လူမှာလည်း ဖြိုးဖြိုးဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ အရသာရှိလွန်းလှပါတယ်။

ပလွပ်…ဖွပ်…ဖပ်…ဖပ်….အာ့
ဖပ်..ဖပ်…ပလွပ်…ဖေါက်….အ….

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့လိုးချက်တွေ စိပ်လာသလို ကျမလည်း ဆိုဖာနောက် မှီပေါ် ခေါင်းတင်ပြီး အရသာခံမှေးနေလို့ မရတော့ပါဘူး။ သူ့လိုးချက် များနဲ့အညီ ခေါင်းလေးမော့ကာ ခံနေရပါပြီ။ ပါးစပ်ဟ ညီးနေရပြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆိုဖာကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ကာမအရသာကို ခံယူနေမိပါတယ်။ လိုးတာ နေသားကျလာပြီး အရည်တွေထွက်လာပြီမို့ သူ့လိုးချက်တွေကို
ခံနိုင်လာပါပြီ။

ပလွပ်….ဗြစ်…အ…..ဖေါက်….အား
ပျွတ်…ဖေါက်…ဘက်….အာ့
ပလွပ်….ဘက်….အ….ဖွပ်….အ…

လိုးတာ နည်းနည်းကြာလာတော့ သူ့ကို ကျောပေးပြီး ဖင်ကော့ကာ အလိုးခံရတာကို ကျမ တဖြည်းဖြည်း ကြိုက်လာပါတယ်။ ဒီပုံစံက သူ့လိုးချက်တိုင်းကို ထိထိမိမိ ခံစားရပါတယ်။ အရင်ပက်လပ်ရိုးရိုးကြီး လုပ်တာထက် အဝင်ပိုနက်သလို ထိချက်လည်း ပိုပြင်းပါတယ်။ သူအထဲကိုထည့်လိုက်တိုင်း သားအိမ်ထိပ်အထိ လီးကလာလာဆောင့်တော့ ကျမမှာ မျက်ဖြူပင်လန်လန်သွားရအောင် အရသာရှိလှပါတယ်။

ကျမက ဆိုဖာနောက် မှီကို ရင်ကိုကပ်ပြီး ခံနေရတာမို့ ခံရတာလည်း ပိုလွတ်လပ်ပါတယ်။ အရင်က သူ့ဘက် ဖင်ပေးခံရလို့ ရှက်ရပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ဒီလိုဖင်ပေးပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ပေးရတာကိုက ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှု တစ်မျိုးဖြစ်စေလာပါတယ်။ ငါ့ဖင်လုံးတွေကို သူကြည့်ပြီး လုပ်နေတာပါလားဆိုတဲ့အသိဟာ ကျမရဲ့ရမ္မက်ကို ပိုထန်လာစေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီပုံစံက သူ့လိုးချက်တွေနဲ့အညီ ဖင်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထားကာ အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်လို့ရတာမို့ အချက်တိုင်း ထိမိကောင်းမွန်နေတာပါ။

ပလွပ်…အ…ဖွပ်…ဖွပ်…အာ့…
အင့်…ပျွတ်….ဖွပ်….အ…

“ကြည်ပြာ  အင့်….ဗြစ်….အ…ဘွတ်…အာ့
ကောင်းရဲ့လား…. အင့်……အ”

ဖွပ်….ဘက်….ဗြစ်……ဘွတ်….
အ……အင့်……အု……အာ့…….

“ပြန်ပြောလေ ကြည်ပြာ….ကိုယ်လိုးတာ…အင့်….
ကောင်းရဲ့လား…..အင့်”

ပလွပ်…အ…ဖွပ်…ဖွပ်…အာ့…
အင့်…ပျွတ်….ဖွပ်….အ…

“အင့်…အင့်…ရတယ်….ရှင်သာ ကောင်းအောင် လုပ်သွားနော်….အာ့”

သူ့လိုးချက်တွေ ပိုမြန်လာသလို ပိုအားပါလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမလည်း ဖင်ကို ပြန်ကော့ပေးထားပြီး၊ ဆိုဖာနောက် မှီကို ရင်ကပ်ထားပြီးပဲ အလိုးခံနေမိပါတယ်။ လိုးချက်တွေ ကြမ်းလာတော့ ကျမမှာ မနည်းအံကြိတ်ကာ တင်းခံနေရပါပြီ။ ဒါပေမယ့် နာကျင်မှုနဲ့အတူ တကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ကောင်းလာတာမို့ သူ့ကိုလျော့လုပ်ဖို့ မတောင်းဆိုတော့ပါဘူး။ သူ့လုပ်သမျှဟာ ကျမ ကောင်းဖို့ပဲ ဖြစ်လာမှာမို့ ကျမ သူလုပ်သမှျ တင်းခံကာ အရသာအပြည့်အဝယူဖို့ကိုပဲ အာရုံထားပါတော့တယ်။

ဖပ်…ဖပ်…အ…အာ့…ကောင်းလိုက်တာကွာ…ချစ်တယ် ကြည်ပြာရယ်…

ဖွပ်….အ…ဖပ်…ဖပ်….ဖွပ်….ဗြွတ်
ဖပ်..ဖပ်…ဖေါင်း…အီး…ဖွတ်…အ…ပလွတ်…ဗြွတ်…အမလေးးး

သူက ကျမခါးကို စုံကိုင်ဆွဲကာ အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးနေပါပြီ။ ဒီလိုလိုးနေရင်းနဲ့ ခဏအကြာမှာ ကျမအင်္ကျီ နှိပ်ကြယ်သီးတွေကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ကျမရင်သားများကိုလည်း ဘော်လီပေါ်ကနေ လှန်းကိုင် လိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမဘော်လီက ရင်သားတစ်ခုလုံးနဲ့ ဘိုက်သားတွေပါ လုံပြီး ကြပ်နေတာမို့ သူဖြုတ်မရပါ။ ချိတ်တွေကလည်း များတယ်လေ။ ဒါကြောင့် ဘော်လီပေါ်ကပဲ နို့တွေကို လက်တဖက်နဲ့ အတင်းကိုင်ညှစ်ကာ ဆွဲရင်း လိုးနေပါတယ်။ ဘော်လီခံနေတာတောင် သူကနို့တွေကို ဆွဲကိုင်ဆုပ်နယ်တာ ကြမ်းလွန်းလို့ ကျမရင်သားတွေ နာလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမလက်တဖက်နဲ့ သူ့လက်ပေါ်ကို ဖိကိုင်ကာ သိပ်မကြမ်းဖို့ ပြန်ထိန်းနေရပါတယ်။

အခုတော့ လက်တဖက်တည်း ထိုင်ခုံကျောမှီကို အားယူထောက်ထားရလို့ သူ့ဆောင့်ချက်တွေမှာ ခန္ဓာကိုယ်ကို မက ်အောင်ထိန်းမထားနိုင်ပဲ ရှေ့ကို ငိုက်ကျသွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဆိုဖာကျောမှီကို မျက်နှာနဲ့ ရင်းဘက်အပ်ကာ အနောက်က ဆောင့်လိုးသမျှကို သနားစဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် မရှု့မလှ ခံပေးနေရပါတယ်။ တဆက်တည်း ဒီလို ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေရတာကိုပဲ လိင်စိတ်တွေ ပိုထကြွလာကာ ကြိုက်နှစ်သက်နေပါသေးတယ်ရှင်။

ဖွပ်…အ..ဗြစ်..ဒုက်…အ..အမလေး
ဖွပ်…ဖွပ်…ဖေါင်း…အာ့..အင့်…ဖေါင်း…ဖေါင်း…

အင့်…ဖေါင်း…အား …အ
ဗြစ်…ဖွပ်…ဗြွတ်…အ…ဗြစ်..ဒုက်…အ…..

“လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ…အင့်ဟာ…ခံစမ်း ကြည်ပြာ…ကိုယ်လိုးချင်နေတဲ့ မင်းကို အခုလိုလိုးရတာ…ကောင်းလိုက်တာကွာ….အင့်”

“အာ့…အဟင့်…ဘာတွေပြော…အာ့….လုပ်စရာရှိ…အမလေး…..”

အင်..ဗြွတ်..အာ့..ဖပ်…အ..
ဖွပ်..ဗြစ်…အင့်..ဘက်..အင့်…ဗြစ်…ဗြွတ်…အမလေး….

ဖွပ်..ဘက်…အာ့…အင့်ဟာ…ဗြစ်….အား
ပလွပ်….ဘွတ်…အ….ဖေါင်း…အ…

ဗြွတ်….အ….အင့်ဟာ…ဘွတ်….အာ့..
“ခံစမ်း….ဖင်လုံးလေးတွေက လုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေ…အင့်… လိုးရတာကောင်းတယ်ကွာ….”

“အဟင့်…ဗြွတ်…ဖေါင်း…အားးး….လုပ်ပါ…ရှင့်စိတ်ကြိုက်သာ …ဖေါင်း…အာ့….လုပ်ပါတော့….အဟင့်”

ကျမမှာ သူ့အပြောတွေကို နားရှက်ပေမယ့် ကြာလာတော့ အလိုက်အထိုက် ပြန်ပြောမိနေပါပြီ။ ယောကျာ်းဖြစ်သူကလုပ်ရင် ကောင်းလွန်းလို့ ညီးချင်တာတောင် တော်ယုံလောက်နဲ့ အသံထွက် မညီးမိဖို့ ကြိုးစားခဲ့ရပေမယ့် အခုတော့ ပြောင်းပြန်ပါပဲရှင်။ ကျမမှာ ပါးစပ်မစိနိုင်လောက်အောင် ညီးသံတွေပေးပြီး ခံနေမိသလို အလိုက်အထိုက်လည်း ပြန်ပြောနေမိပါတယ်။ ဒီလိုအသံထွက် ညီးမိတာကလည်း သူလိုးတာ အားပါပြီး မညှာမတာ လိုးနေလို့လည်း ဖြစ်မှာပါ။ အလိုးခံချင်လို့ နောက်ယောကျာ်းတစ်ယောက် ထားမိတာပဲလေ။ ရှက်စရာမှမလိုတဲ့ဟာ။ ဒီတော့ စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ညီးပြီး ကောင်းကောင်း အရသာခံနေမိတာပေါ့။

ဖေါင်း…ဖေါင်း…အင့်…ဖေါင်း…အား …အ
ဗြစ်…ဖွပ်…ဗြွတ်…အ…ဖေါင်း..အာ့…
အမလေးး…ဖွပ်…ဗြစ်….အင့်….ဗြွတ်….အာ့…

“ကြည်ပြာ ခံရတာ ကောင်းနေတယ်မဟုတ်လား…အင့်ဟာ…ပြောလေ…”
ဖေါင်း…အင့်…ဖေါင်း…အား …

“ဒီလောက် ဖင်ကျောတောင့်ပြီး လှတဲ့မိန်းမ..အင်းဟာ…
မင်းလင် မလိုးနိုင်ရင် မင်းဖင်ကို ငါလိုးခွဲပေးမယ်…အင့်…ကြားလား”

ဖွပ်…ဗြွတ်…အ…ဖွပ်…ဖပ်…ဖေါင်း…ဖေါင်း..အားး…အာ့…

“ပြောလေ ကြည်ပြာ…အင့်….ငါ မင်းဖင်တွေ လိုးခွဲပေးရမလား….အင့်…
မပြောဘူးလား….ကဲကွာ…မပြောအုံး….”

“ဗြွတ်…အ..မလေး…အဟင့်ဟင့်….. ဖေါင်း…ဒုက်….အာ့….ဒီလောက်လုပ်နေတာ…အု…ဘယ်လိုပြန်ပြောနိုင်…အာ့….မလဲ…
အဟင့်…ဟင့်…ဘွတ်….ဗြွတ်…ဖေါင်း….အ…
အခုလည်း ရှင့်စိတ်ကြိုက်…ဗြစ်…အ…ဆောင့်လုပ်နေတာပဲဟာ….ဘွတ်….ဖေါင်း….အမလေးး”

“ဒါဆို ငါ မင်းဖင်ကို လိုးခွဲမှာနော်…အင့်….
မင်းသဘောကျတယ် မဟုတ်လား….”

“မလုပ်နဲ့တားလည်း …ဖေါင်း…အာ့….
အခုလည်း ရှင် ခွဲနေတာပဲလေ….ဗြစ်…ဖေါင်း….အု….
လုပ်ပါ…တဏှာထန်မိတဲ့ အမိုက် မကို….ဘွတ်…အမ..လေး….
ရှင်အကြိုက်သာ လုပ်ပါတော့…အဟင့်..ဟင့်…
ဖေါင်း…ဖေါင်း…အွတ်…..”

ကိုသန့်စင်က ပါးစပ်က အပြောကြမ်းကြမ်းများ ပြောလာသလို အလိုးကလည်း ပိုပိုကြမ်းလာပါတယ်။ ခါးကျဥ္ကျဥ္လေးကို လက်နှက်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ဆွဲပြီး ဆောင့်နေတဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကလည်း လူကို လွင့်ထွက်သွားမလား အောက် မေ့ရပါတယ်။ ဆိုဖာကျောမှီသာ မခံထားရင် သူ့အားနဲ့ ဆောင့်လို့ ကျွမ်းပြန်ကျကုန်မှာပါ။ သူ့ရဲ့ ပက်ပက်စက်စက် အပြောခံရလို့လား၊ ဆောင့်ချက် များပြင်းထန်လွန်းလို့လား မသိပါဘူးရှင်။ ကျမမှာ မျက်ရည်များပင် စို့လာပါတယ်။

 

အံ့သြဖို့ကောင်းတာကတော့ ဒီလောက်အပြောကြမ်းကြမ်းများ အပြောခံရတာကို ကျမမှာ အရင်လို အရှက်ကြီးပြီး ငြင်းဆန်တာမျိုး မလုပ်နိုင်ပဲ ကာမစိတ်တွေပင် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ပိုတိုးလာပါတယ်။ ဒါကလည်းသူ့အပြောတွေကြောင့် ကျမသိမ်ငယ်စိတ်ဝင်လာပြီး ကိုယ့်အဖြစ်ကို ကိုယ်ပြန်သတိရမိစေလို့ ဖြစ်မှာပါ။ ကျမလို အရာရာပြည့်စုံတဲ့ သားသည်အမေတစ်ယောက်ဟာ တဏှာနောက် လိုက်ခဲ့မိလို့ ကိုယ့်ယောကျာ်းရဲ့ သူငယ်ချင်းက ဒီလိုပက်ပက်စက်စက်ပြောပြီး မညှာမတာလိုးတာ ခံနေရတာလေ။ ကိုယ့်လင်ငယ်ရဲ့ ရမ္မက်တွေ ဖြေလျော့စေဖို့ နေခင်းကြောင်တောင် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဖင်ကုန်းပေးနေရတာလေ။

ကျမလို မိန်းမအဖို့ကတော့ ကိုယ့်လင်ငယ်ရဲ့ လီး ကျမအထဲဝင်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်စားသုံးနိုင်ဖို့ ပြင်ဆင် ဖြည့်ဆည်းပေးရမယ့် တာဝန်ရှိနေပြီလေ။ သူ့ရဲ့ရမ္မက်တွေကို ကျမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အသုံးချပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့။ သူအပြော ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်း၊ သူ့အလိုးအဆောင့်တွေ ဘယ်လောက်ပြင်းပြင်း ကိ္စ္စမရှိပါ။ ကျမကို မရဖူးတဲ့ အရသာထူးတွေ ပေးစွမ်းခဲ့တဲ့ သူ့ကို ကျမကလည်း ပြန်လည်လုပ်ပေးရမယ်လို့ သတ်မှတ်မိပါတယ်။ ဒီလို ဝမ်းနည်းသိမ်ငယ်စိတ်ဝင်လာတိုင်း၊ ကျမ ရမ္မက်တွေပိုထန်ပြီး ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက် မလိုဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။ ဒါဟာ ကျမရဲ့အံ့သြဖို့ကောင်းတဲ့ ကာမစိတ်ကြောင့်ပါပဲ။

ပြီးတော့ သူဒီလို အပြောကြမ်း၊ အလုပ်ကြမ်းလာပြီဆိုရင် သူလည်း အရမ်းကောင်းနေပြီဆိုတာ သိပါတယ်။ စိတ်သဘောထားနူးညံ့တဲ့ ကိုမျိုးဝင်းလိုလူတောင် ပြီးခါနီးပြီဆိုရင် နည်းနည်းကြမ်းကြမ်း လုပ်တတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုမျိုးဝင်းကြမ်းတယ်ဆိုတာ ကိုသန့်စင် အိပ်နေသလောက်ပဲ ရှိမယ်ထင်ပါတယ်။ အခုလည်း စိတ်ရင်းကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ကာမစိတ်ရိုင်းကြောင့် သူရော၊ ကျမရော လွတ်ထွက်ကုန်တာပါ။ လူကသာ မလှုပ်နိုင်ဘဲ သူပြုသမျှနုနေရပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်တွေကတော့ ပေါက်ကွဲတော့မယ့် မီးတောင်တစ်လုံးလို လှုပ်ရှားကြွရွ နေပါပြီ။

ဖပ်…ဖပ်…အ…အာ့…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ…
ဖွပ်….အ…ဖပ်…ဖပ်….ဖွပ်….ဗြွတ်

ဖပ်..ဖပ်…ဖေါင်း…အီး…ဖွတ်…အ…ပလွတ်…ဗြွတ်…အမလေးးး
ပျွတ်..အ…ဗြွတ်….အင့်…ဘွတ်….ဘွတ်…ဒုက်…အု

“ငါဆောင့်ပုံမျိုးနဲ့ဆို မင်းအဖုတ်ကတော့ ကျယ်ကုန်မှာပဲ…အင့်ဟာ…ငါဆောင့်လိုးတာ ကြိုက်လား…လိုးကောင်းလိုက်တာ…ငါပြီးချင်နေပြီ…အင့်”

ဟင့်…ဘွတ်….အင့်…..ဘူ…ဗြွတ်…..အာ့….
ဖွွပ်…ဖွပ်…ဖေါင်း…အာ့..အင့်…ဖေါင်း…ဖေါင်း…

အင့်…ဖေါင်း…အား …အ
ဗြစ်…ဖွပ်…ဗြွတ်…အ…ကိုသန့်စင်..အာ့… လုပ်….
လုပ်..အ…

“ကြည်ပြာ…ကိုယ်ပြီးတော့မယ်…ကြည်ပြာ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ထည့်ပြီး ပြီးချင်နေပြီ…..အာ့..အင့်….”

“အာ့…ကိုသန့်စင်…အ….ဖေါင်း…ဗြစ်….အ…မလေးးးး”

“အင့်….ပြီးပြီ….ဟင်းးးး
ဗြွတ်….ဗြစ်..ဗြစ်…
ကောင်းလိုက်တာ…ကြည်ပြာ့အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ အပြည့်ပန်းထည့်ရတာ အရသာရှိလိုက်တာ….ဟူးးး”

“အဟင့်…..အင့်….အင်းးးး…ဟောဟဲ….ဟောဟဲ….”

သူက ကျမ ခါးသိမ်သိမ်ကို ဆက်တိုက်ဆွဲဆောင့်လိုးရင်း ကျမအထဲကို အရည်တွေပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း သူပြီးခါနီးမှာပဲ နထင်ကျောများ ထောင်ထလာလောက်အောင် တကိုယ်လုံး အကျောများ တွန့်ဆွဲပြီး ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက် သွားခဲ့ပါတယ်။ ကျမ တစ်သက် မှာ ဒီလောက် ပတ်ပတ်စက်စက် အပြောခံ၊ အကြမ်းခံပြီးတော့ ပြီးရတာလောက် ကောင်းခြင်းမျိုးကို သူနဲ့ကျမှပဲ ရဖူးခဲ့တာပါ။ ဒီလို အပြောခံ အလုပ်ခံရတာကိုပဲ ကျေနပ်နေသလိုဖြစ်ကာ ပိုပြီး အရသာရှိနေပါတယ်။

တကယ်ဆို သူသုတ်ရည်တွေ ကျမအထဲထည့်တာမျိုး ကျမမလိုချင်ပါ။ ကျမအိမ်ထောင်ရေးကို တနည်းနည်းနဲ့ ထိခိုက် မှာမလိုလားပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီစိတ်က ကာမအဆိပ်မတက်ခင်မှာပဲ ရှိနေတာပါ။ ကာမအဆိပ်တက်နေချိန်မျိုးမှာတော့ သူဘာလုပ်လုပ် ခွင့်ပြုပေးချင်ပါတယ်။ ဒီလို အခြားယောကျာ်းတစ်ယောက်က ကိုယ့် ပစ္စည်းထဲကို သူ့သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်တော့မှာပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ ရမ္မက်ကို ပိုထန်လာစေပါတယ်။

သူက ကျမအဖုတ်ထဲမှာ ပြီးတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိဝင်လာချိန်မှာ ကျမမှာ ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့အတူ သူလုပ်သမျှကို ငြင်းဆန်လိုခြင်းမရှိဘဲ ကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း ကိစ္စပြီးချင်တဲ့စိတ်ကသာ ကြီးစိုးနေပါတယ်။ ဒီစိတ်ကြောင့်ပဲ ကျမပြီးခဲ့ရသလို သူပြီးတဲ့အချိန်မှာလည်း မလိုလားတဲ့စိတ်တွေ မပေါ်တော့ဘဲ သူနဲ့ အတူတူလိုက်ပါကာ ကာမရေစီးအတိုင်း ပျော်ပျော်ကြီး မျောပါနေမိပါတော့တယ်။

လင်ငယ်နေဖူးတဲ့ မိန်းမတော်တော်များများဟာ ကိုယ့်လင်ငယ်ရဲ့ လရည်ကို မိမိအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်တာ ခံဖူးကြမှာပါပဲ။ အဲလို ကိုယ့်လင်ငယ်က ကိုယ့်အထဲကို ပန်းထည့်တာကို ကျေကျေနပ်နပ် ခံယူကာ ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်ကြမှာပါ။ ဒါကပဲ ကာမစိတ်အမှောင်ခြမ်းရဲ့ လိုချင်တပ်မက ်စိတ်တစ်မျိုး ဖြစ်မှာပါ။ လင်ကြီးအပေါ် မလုပ်ပေးဖူးတဲ့ တစ်ချို့သောအရာတွေကိုတောင် လင်ငယ်အတွက် ဖြည့်ဆည်းပေး၊ ခွင့်ပြုပေးတာမျိုး ရှိကြတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါဟာ လင်ကြီးကို အချစ်လျော့ခြင်း မဟုတ်ပါ။ ချစ်ခြင်း၊ မချစ်ခြင်းထက် တဏှာရာဂရဲ့ ဆန်းကြယ်တဲ့ ဖမ်းစားခြင်း တစ်မျိုးလို့ပဲ အဓိပ္ပါယ် သတ်မှတ်ရပါတော့မယ်။

ကိစ္စတွေပြီးတဲ့အခါ ကျမဟာ ဆိုဖာပေါ်မှာ ခွေခွေလေး လဲလျောင်းပြီး အမောဖြေနေရပါတယ်။ လူမှာ လုံးဝမလှုပ်နိုင်တော့ပဲ တဖြိုးဖြိုး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ခံစားနေရတုန်းပါပဲ။ အသက်ကိုလည်း မနည်းလုရှှူနေရပါတယ်။ သူကလည်း ဆိုဖာအောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချကာ ကျမကို လှမ်းဖက်လို့ အမောဖြေနေပါတယ်။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျမရဲ့ ခါးနဲ့ တင်ပါးပေါ်မှာ လက်တင်ပြီး ဖက်ထားကာ ကျမကျောပြင်ကိုလည်း သာသာလေး ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ မသိရင် ကလေးတစ်ယောက်ကို ရိုက်ပြီးလို့ ပြန်ပြီးချော့မြူပွတ်သပ်နေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။

ခဏအကြာ သူကကြမ်းပြင်ပေါ်ကထက ဆိုဖာပေါ်တက်လာပြီး ကျမဘေးနားမှာ ဖက်ပြီး လာလှဲနေတယ်။ ဆိုဖာက ကျဥ္းတော့ သူလှဲလို့ရအောင် ကျမ နေရာပြင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမက သူ့ဘက်ကျောပေးကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကွေးကွေးလေး လဲလျောင်းနေမိပါတယ်။ သူကတော့ ကျမကို ရင်ခွင်ထဲထားကာ ဖက်ပြီး နေတာပါ။ လိင်ကိစ္စပြီးဆုံးချိန် ကိုယ်နဲ့ကြည်ကြည်နူးနူး ပတ်သတ်ခဲ့သူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ လဲလျောင်း အနားယူရခြင်းဟာလည်း ကျမတို့ မိန်းမသားတွေအတွက် စည်းစိမ်တစ်မျိုးပါပဲ။ လုံခြုံမှု၊ စိတ်ကျေနပ်အားရမှုတွေကို ခံစားရပါတယ်။

စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်းဆို ဒီအတိုင်းပဲ ကျမနေချင်ပါသေးတယ်။ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ပုံစံနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံမှုတွေကြောင့် ကျမ လှုပ်ဖို့တောင် အားမရှိတော့ပါဘူး။ ကာမအဆိပ်တက်ချိန်ကသာ မသိသာပေမယ့် အခုပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျမခါးအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလိုပါပဲ။ ဒါကတော့ ခုံနေရာကျဥ္းကျဥ္းမှာ ကျမ မလှုပ်ရှားနိုင်ဘဲ ချုပ်ပြီး အလုပ်ခံရသလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ခံခဲ့ရတာမို့ ဖြစ်မှာပါ။ ခါးတွေဆီက နာတာထက် ကျမအဖုတ်နဲ့ ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်က စပ်ပြီး နာနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက်ဖြစ်နေတာတောင် ကျမမှာနောင်တရတာမျိုးမရှိဘဲ သူဒီလောက်လုပ်လို့ ကျမဒီလောက်တောင် ကောင်းရပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကျေနပ်နေမိပြန်ပါသေးတယ်။

ဘယ်လောက်ပဲ ကာမအမှောင်တောမှာ ပျော်မွေ့နေချင်ပါစေ အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါကို ထည့်တွက်ရမှာပါပဲ။ ကျမတို့က လူမှုရေးစည်း အပြင်ဘက် မှာရောက်နေကြတာလေ။ အခုဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကို ကြည့်ပါအုံး။ ဧည့်ခန်းက နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနီးပါး ဖြစ်နေတဲ့ လူနှစ်ဦး ဖက်ပြီး အိပ်နေကြတာလေ။ သူက ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသလို ကျမကလည်း တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဘော်လီနဲ့ ခါးမှာလိပ်တက်နေတဲ့ ထမိန်ပဲ ရှိပါတယ်။

ကျမလို မိန်းမမျိုးက နေ့ခင်းကြောင်တောင် လူမြင်နိုင်တဲ့နေရာမှာ တပါးသူရင်ခွင်ထဲ ဒီလောက်အရှက် မဲ့တဲ့ပုံစံနဲ့ ဖြစ်နေတာ ဘေးလူမြင်ရင် အံ့သြလို့ဆုံးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘယ်လောက်ပဲ တဏှာနောက်လိုက်ပြီး စိတ်ဓာတ်တွေ ပျက်စီးရပါစေ၊ ကျမရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဘဝတော့ အပျက် မခံနိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်မို့လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ လဲှလျောင်းပြီး မှေးစက် အနားယူချင်နေသေးပေမယ့်လည်း ပုံမှန်ဘဝကို အသိမလွတ်ကာ အချိန်မှီပြန်သွားဖို့ ကျမကြိုးစားရပါမယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ဘက်ကို ကျမအားယူလှည့်ကာ ထဖို့ ပြောရပါတော့တယ်။ သူက ကျမကို ဖက်ပြီး ဇိမ်ပြန်ယူချင်နေလို့ သူ့မျက်နှာအနှံ့ကို ကျမအနမ်းများ ပေးပြီး ချော့မြူနေမိပါတယ်။ ကျမကို အားရပါးရလုပ်ထားလို့ ချွေးများထွက်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာအနှံ့ကို ချွေးတွေလက်နဲ့ သပ်ချပေးရင်း နမ်းပေးနေတာပါ။ ချစ်လို့ဆိုတာထက် ကျမကို ကောင်းအောင် အကြိမ်ကြိမ်ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်တဲ့ သူ့ကို သဘောကျတဲ့အနေနဲ့ပါ။ သေချာတာကတော့ ကျမသူ့ကို လက် မလွှတ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေပါပြီ။

ချွေးနံ့သင်းသင်းနဲ့ သူ့ကိုယ်နံ့ကို နမ်းရတာ ကျမသဘောကျနေမိပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုတစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစားမကပ်နိုင်တဲ့ ပုံစံနဲ့ နေရတာ၊ မြင်ရတာ ကြာရှည်မသင့်တော်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ သူ့ကို အဝတ်အစားမြန်မြန် ပြန်ဝတ်ပြီး ပြန်ဖို့တွန်းရပါတယ်။ ဘကြီးဦးက သားကိုပြန်ပို့ချိန်လည်း နီးလာပြီလေ။ သူက မပြန်ချင်သေးဘဲ ထပ်စချင်သေးပုံပါပဲ။ လူကို ပြန်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်မရှိတော့သလို ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ကျိန်းစက်နာကျင်နေလို့ နောက်တစ်ခါတော့ အဖြစ်မခံနိုင်တော့ပါ။

ဒါနဲ့ပဲ သူ့ကို နားလည်အောင် ဖျောင်းဖျပြောဆိုရပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ညနေကျရင် ပြန်တွေ့နိုင်သေးတယ်ဆိုမှ သူလက်ခံသွားပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ သူ ကြည်ကြည်သာသာနဲ့ ပြန်ချင်ဖို့အတွက် သူ့ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး၊ အဝတ်အစားတွေ ကူဝတ်ပေးနဲ့ လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ချွေးတွေနဲ့မို့ စားပွဲပေါ်က တစ်ရှူးကိုယူပြီး သေချာသုတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒါတောင် ကျမအထမှာ အဖုတ်ထဲက လက်ကျန်အရည်တွေ အံထွက်ကျလာလို့ ကိုယ့်လက်နဲ့ အမြန်ပြန်ပိတ်လိုက်ရပါသေးတယ်။ သူ့လရည်တွေရော၊ ကျမအရည်တွေရော မနည်းဘူးလေ။ ဆိုဖာပေါ်မှာလည်း မနည်းဘူး။ သူပြန်သွားမှ အနံ့တွေမကျန်ရအောင် တော်တော်ပြန်လုပ်ရအုံးမှာပါ။

ကျမကိုယ်ကျမတောင် အဝတ်အစား သေချာပြန်မဝတ်နိုင်သေးပါဘူး။ ထမိန်ကို တပိုတရို ပြန်ဆွဲချကာ အင်္ကျီဆိုလည်း နှိပ်ကြယ်သီး ပြန်မတပ်နိုင်သေးဘဲ ရှေ့ကိုပြန်ဖုံးကာ သူ့ကိုပဲ ကတန်းကမန်း လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပြီးပြီရောစိတ်မျိုးနဲ့ မဟုတ်ဘဲ ကိုယ့်လင်သားတစ်ယောက်ကို လုပ်ပေးသလိုမျိုး ကျေကျေနပ်နပ် လုပ်ပေးနေတာပါ။

သူ့ကိုအပေါ်ပိုင်း သန့်ရှင်းပေးပြီး အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ တပ်ပေးပြီးတော့ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ကောက်ယူကာ သူ့ခြေရင်းဆင်းပြီး သူဝတ်ဖို့ ပြင်ဆင်ပေးမိပါတယ်။ သူခြေထောက်ထိုးသွင်းပေးတော့လည်း အပေါ်ရောက်အောင် ဂရုတစိုက် ဝတ်ပေးမိပါတယ်။ သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်တော့ ကျေနပ်တဲ့အမူအရာနဲ့ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ပါ။ ကျမလည်း မျက်စောင်းထိုးပြီး ကလေးကျနေတာပဲ။ အကုန်လုပ်ပေးနေရတယ်လို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

ဝတ်ပေးနေရင်းတောင် သူ့လီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ဖိုမိပါသေးတယ်။ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲရောက် မှဖုဖုဖောင်းဖောင်း ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ပစ္စည်းကို တော်တော်ကဲတဲ့ဟာကြီးဆိုပြီး လက်နဲ့ပုတ်လိုက်လို့ သူက နာတယ်ဆိုပြီး ရယ်နေပါသေးတယ်။ ဘာပဲပြောပြော သူ့ကို ကိုယ့်လင်သားတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ဒါမျိုးလုပ်ပေးရတာကို ကျမကျေနပ် ကြည်နူးနေမိတာ အမှန်ပါ။

သူ့ကို အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ပေးပြီးတော့ မြန်မြန်ပြန်ဖို့ပြောတဲ့အခါ သူက ခဏလေးပါဆိုပြီး ကျမကို ထိုင်ခုံမှာ အတင်ူပြန်ထိုင်ခိုင်းပါတယ်။ ကျမလည်း သူဘာတွေ ထပ်အရစ်ရှည်အုံးမလဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ပြန်ထိုင်လိုက်ရပါတယ်။ သူက ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ကောက်ပြီး ကြမ်းပြင်မှာထိုင်ကာ ပြန်ဝတ်ပေးဖို့ လုပ်နေတာပါ။ ကျမလည်း သူပြန်တာနဲ့ ရေချိုးတော့မှာမို့ ပြန်မဝတ်ပေးဖို့ ပြောရပါတယ်။ ဒီတော့ သူက ပြန်မဝတ်ပေးတော့ပဲ တစ်ရှူးယူကာ ကျမကို ပြန်သန့်ရှင်းပေးပါတယ်။

အရင်တခါကလည်း တားနေတဲ့ကြားက သူဒါမျိုးလုပ်ပေးခဲ့ဖူးတော့ ကျမလည်း မငြင်းတော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်က ကျမကို ဒါမျိုးလုပ်ပေးတာကို ကျေနပ် ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ အရင်တခါကလိုပါပဲ။ တကိုယ်လုံးနဲ့ ပေါင်တွေ၊ ခြေထောက်တွေ၊ ပြီးတော့ ကျမ ကိုယ်ကိုစောင်းခိုင်းပြီး တင်ပါးတွေကိုပါ သုတ်ပေးပေမယ့် အဖုတ်ဝန်းကျင်ကိုတော့ မသုတ်ပေးပါဘူး။ ဒါဆို အရင်လို သူ့ပါးစပ်နဲ့ပဲ ပြန်လျှက်ပေးအုံးမယ်နဲ့တူပါတယ်လို့ တွေးနေစဲမှာပဲ ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

တော်တော်ခက်တဲ့သူပါရှင်။ ဒီလောက်နံစော်၊ ပေပွနေတာကို သူမို့လို့ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ၊ မရွံမရှာ လျှက်ချင်နေတယ်။ ကျမလည်း သူဒီလိုလုပ်ပေးလို့ အားနာမိသလို၊ ကြည်လည်း ကြည်နူးမိပါတယ်။ အဖုတ်တပြင်လုံးနဲ့ အမွှေးများအပေါ်အထိ လျှာနဲ့ စိမ်ပြေနပြေ လိုက်လျှက်နေတာပါ။ နောက်ဆုံး ကျမက တော်ပါပြီလို့ အတင်းပြောမှ သူရပ်ပါတော့တယ်။ ဒါတောင် ကျမအဝတ်အစားတွေဝတ်တော့ လိုက်ကူနေသေးတယ်။ ပြီးတော့ ပြောသေးတယ်။ ညနေကျရင် ဘော်လီမဝတ်ပါနဲ့လားတဲ့။ သူမချွတ်တတ်လို့တဲ့။ ကျမလည်း ရွဲ့ပြီး ဘော်လီက ဒါမျိုးတွေပဲရှိတယ်။ ညနေကျမှ နှစ်ထပ်ဝတ်ရမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။

ဒီလိုအပြန်အလှန် သန့်ရှင်းပေး၊ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပေးတတ်တာဟာ နောက်ပိုင်းတလျောက်လုံး ဆက်ဆံပြီးကြတဲ့ အချိန်တိုင်း ပုံမှန်လုပ်ပေးမြဲ ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျမတို့နှစ်ဦးကြားက ရင်ခုန်ကြည်နူးစရာ အလေ့အကျင့်တစ်ခုလို ဖြစ်လာတာပါ။ နောက်ပိုင်းမှာ အဆင့်တွေတတ်၊ ပညာတွေပိုစုံလာတဲ့အခါ ဒီထက်ပိုပြီး ရင်ခုန်စရာ အပြုအမူတွေတောင် တိုးလို့ လုပ်ပေးကြပါသေးတယ်။ ဒါတွေက နောက်ပိုင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူပဲသင်ပေးခဲ့တာတွေပေါ့။ သူနဲ့ကျမနဲ့ တွေ့ကြတိုင်း ပုံမှန်လုပ်တတ်ကြတဲ့ အပြုအမူတွေလည်း နောက်ထပ် ရှိကြပါသေးတယ်။ အဲဒါတွေတော့ နောက် မှပြောပြပါ့မယ်။

ပြီးတော့ ပြန်ခါနီးတော့လည်း ကျမကို နမ်းပါသေးတယ်။ သူ့အနမ်းများကို ခံပြီးနောက် ကျမလည်း ပြန်နမ်းပေးပါတယ်။ သူ့ပါးပြင်၊ လည်တိုင်တွေမှာ ကျမအနမ်းတွေ နေရာအမြဲယူနေတတ်ပါပြီ။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာတော့ သူ့လောက် မကျွမ်းပေမယ့် ဖွဖွလေးစုပ်နမ်းတာမျိုးကိုတော့ ကျမဘက်က စနမ်းပေးတတ်လာပါပြီ။ သူက ကျမနှုတ်ခမ်းတွေ နမ်းရင်တော့ ပြုတ်ထွက်တော့မတတ် ကျမအားအင်တွေ ကုန်ခမ်းလောက်အောင် နမ်းပေးတတ်ပါတယ်။

ဒီလို အပြန်အလှန် နမ်းကြတဲ့အကျင့်ဟာလည်း သူအိမ်ကိုလာချိန်တိုင်းနဲ့ ပြန်ချိန်တိုင်းမှာ ပုံမှန်ပြုလေ့ရှိတဲ့ အလေ့အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။ တခါတလေ သားလေးဧည့်ခန်းမှာ ဆော့နေရင်တောင် အမြန်ခိုးနမ်းတတ်ကြပါတယ်။ တခါတရံ လူမသိအောင် ခိုးလုပ်ကြရတာကိုက အရသာ ပိုရှိပြီး ပိုရင်ခုန်စေပါတယ်။

ကိုသန့်စင်ပြန်သွားတာနဲ့ ကျမ မနားရတော့ပါဘူး။ ကျမတကိုယ်လုံးနဲ့ အောက်ပိုင်းက နာကျင်နေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် လမ်းလျောက်လိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ မိန်းမကိုယ်က တဆစ်ဆစ်နဲ့ နာသလိုလို၊ ကျင်သလိုလိုနဲ့ အခံရခက်စေပါတယ်။ အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေက ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ဆံတာ ဒီလောက်ဖြစ်စရာလားလို့ ထင်စရာရှိပါတယ်။ ကလေးမွေးဖူးတယ်ဆိုပေမယ့် အဲဒီအချိန်က ကျန်းမားရေးအခြေအနေကြောင့် ရိုးရိုး မမွေးဘဲ ဗိုက်ခွဲမွေးခဲ့တာပါ။ ကျမတကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာဆိုလို့ ဗိုက် မှာခပ်ရေးရေးမြင်ရတဲ့ ခွဲရာလေးပဲရှိတာပါ။

ပြီးတော့ ကျမယောကျာ်း ကိုမျိုးဝင်းနဲ့ သုံးနှစ်နီးပါး ဆက်ဆံခဲ့တယ်ဆိုတာကလည်း သူ့လိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းမှ မဟုတ်ဘဲ။ ပက်လက်ရိုးရိုးကို ဖြည်းဖြည်းညှင်တာပဲ လုပ်တတ်တဲ့ ကိုနဲ့၊ စကတည်းက နသိုးကြိုးပျက် ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းခဲ့တဲ့ သူနဲ့ကတော့ ခံရတာချင်း ဘယ်တူပါ့မလဲနော်။ သူက လင်ရှိမိန်းမ၊ ကလေးအမေကို လုပ်တာပဲဟာ ဘယ်ညှာပါ့မလဲလေ။ ကျမက အပျိုဆိုရင်တော့ သူညှာနိုင်တာပေါ့။

အခုတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းခဲ့တာ ကျမကို တန်ဖိုးမထားတာလား။ ဒီလိုတွေးမိတော့ အားငယ်ဝမ်းနည်းမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ပုံစံကိုက တစ်မျိုးကြီးပါ။ မလုပ်ကြခင်ဆိုရင် ကျမအပေါ်မှာ ညှင်ညှင်တာတာပါပဲ။ တန်ဖိုးလည်း ထားပါတယ်။ လုပ်ပြီဆိုတော့မှ အပြောရော လုပ်တာပါ ကြမ်းလာတတ်တာပါ။ ပြီးသွားရင်လည်း လုပ်တုန်းက သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ။ ကြင်ကြင်နာနာ၊ ထွေးထွေးပွေ့ပွေ့ရှိနေပြန်ရောလေ။ ဒါမျိုးကျတော့ ကျမမှာ ကြည်နူးကျေနပ်နေရပြန်ရော။

ပြီးတော့ စစခြင်းမှာလည်း ကျမရဲ့ အဖုတ်လေးကို နမ်းပေး လျှက်ပေးတတ်သလို၊ ပြီးသွားရင်လည်း မရွံမရှာ လိုက်လျှက်ပေးသေးတယ်လေ။ ဒါတွေက တန်ဖိုးမထားရင် သူလုပ်ပေးပါ့မလား။ သူ့ပုံစံကိုက ဆက်ဆံတဲ့အခါ ကြမ်းချင်တဲ့ စိတ်အခံရှိလို့နေမှာပါ။ အမှန်ပြောရရင်လည်း အဲလို သူကြမ်းတာကိုပဲ ကျမသဘောကျနေမိတာလေ။ ကျမဟာ ဘဝတစ်လျောက်လုံး မိဘရင်ခွင်မှာနေခဲ့တဲ့အချိန်နဲ့ ကိုမျိုးဝင်းရင်ခွင်မှာ နေရတဲ့အချိန်မှာရော အရာရာလိုရာပြည့်စုံပြီး တန်ဖိုးအထားခံခဲ့ရသူပါ။ သူနဲ့ကျမှ မကြုံဖူးတာတွေကြုံရ၊ မလုပ်ဖူးတာတွေ လုပ်ရနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု အမျိုးမျိုးကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သူက ညှင်ညှင်သာသာနဲ့ အရသာကောင်းကောင်းတွေ ပေးတဲ့အခါ ကြည်နူးကျေနပ်မိနေသလို၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အပြောအဆိုတွေခံရ၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အလိုးအဆောင့်တွေခံရတော့လည်း ရင်ဖိုကာ ရမ္မက်တွေ ပိုထန်လာရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီလိုသူ့စိတ်ကြိုက်ပြောဆိုပြီး လုပ်တာကိုလည်း ကျမဘက်က အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးချင်နေမိပါတယ်။ သိစိတ်ကသာ မကြိုက်သလိုဖြစ်နေပေမယ့် မသိစိတ်ကတော့ ဒီလိုတွေအပြောခံနေရတာကို သာယာနေမိတာ အံ့သြစရာပါ။

ဒါပေမယ့်လည်း အခုချိန်မှာတော့ ကျမရဲ့မိန်းမကိုယ်က အထိမခံနိုင်လောက်အောင် နာကျင်ကျိန်းစက်နေရပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရှိသမျှအားနဲ့ အပြင်းထန်ဆုံး ဆောင့်ချက်တွေကို ဆိုဖာခုံစောင်းမှာ ဖင်ကုန်းပြီး အဆီးအတားမရှိ အချခံခဲ့ရတာလေ။ လက်ခုပ်တောင် ကြာကြာတီးရင် အသားနာသေးတာပဲ။ အခုဟာက ကိုယ့်ဟာထဲကို သံချောင်းလိုမာနေတဲ့ဟာနဲ့ တစွပ်စွပ် အထိုးခံရသလို ကိုယ့်ပေါင်ခြံနဲ့ သူ့ဆီးခုံ တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင် အချခံခဲ့ရတော့ ကျမ ဘယ်လောက်နာကျင်ကျိန်းစက်နေမလဲဆိုတာကို ခန့်မှန်းကြည့်ကြပါ။

မင်္ဂလာဦးညမှာ ကိုနဲ့ ပါကင်အဖွင့်ခံရတုန်းကတောင် ဒီလောက် မနာခဲ့ဘူးထင်ပါတယ်။ ကိုက သာသာအေးအေးလုပ်လို့ နာတာထက် ခံလို့ပိုကောင်းပြီး ဘယ်လို ပါကင်ပွင့်ပြီး ပြီးသွားရမှန်းတောင် မမှတ်မိတော့ပါဘူး။ နောက်နေ့မနက် မိုးလင်းတော့ ကိုကတစ်ခါထပ်လုပ်မှ နည်းနည်းနာတာကို သတိထားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီတုန်းက နာလို့ ပေါင်ကွရတာက အခုလို နာပြီး ပေါင်ကွနေရတာနဲ့ တခြားစီပါ။ အခုဟာက အပျိုမဟုတ်တော့တာတောင် ပေါင်ကြားမှာ တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ လမ်းလျောက်တိုင်း အနေရခက်လှအောင် ခံနေရတာပါ။

ဒါပေမယ့် ဒီလောက်နာနေတာတောင် သူ့ကိုစိတ်မဆိုးမိသလို၊ သူနဲ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာကိုလည်း နောင်တမရမိပါ။ အမှန်ဆို ဒါတွေပြန်တွေးရင်း စိတ်ဆိုးတာ၊ ဝမ်းနည်းတာမျိုးဖြစ်ပြီး မျက်ရည်ကျသင့်ပေမယ့် အခုကျမမှာ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်ပြီး ပြုံးနေမိတာ ထူးဆန်းနေပါတယ်။ ကျမ တော်တော်တဏှာကြီးတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လား။ ဒါမှမဟုတ် အန္တရာယ်ကြီးမှန်းသိသိနဲ့ သဲထိတ်ရင်ဖို ကစားပြချင်နေတဲ့ မြွေအလမ်မယ် ဆရာပေါက်စလို ဖြစ်နေသလား။ ကျမကိုယ်ကျမ မဝေခွဲနိုင်တော့ပါဘူး။

ကျမဟာ ဘယ်လောက်နာနေပါစေ အနားမယူနိုင်ပါဘူး။ အမှန်ဆို မလှုပ်ချင် မကိုင်ချင်ဖြစ်နေလို့ နားနားနေနေ နေကာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးပြီး အရသာခံချင် နေပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမအခြေအနေက ထိုသို့နေဖို့ အခွင့်မရှိပါဘူး။ ဖောက်ပြန်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်က လင်ငယ်နဲ့ သာယာခဲ့တာတွေကို စမြုံပြန်ပြီး တွေးနေချိန် ဘယ်ရှိပါ့မလဲ။ သူနဲ့နေခဲ့တဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ အနံ့အသက် မကျန်ရအောင် တိုက်ချွတ်သုတ်သင်ရအုံးမယ်လေ။ ပြီးရင် သားမလာခင် ရေမြန်မြန်ချိုးထားရမယ်။ သားရောက်လာရင်လည်း သားအတွက်လုပ်ပေးရမှာတွေ ရှိသေးတယ်။ အခုတော့ လင်ငယ်ကပေးတဲ့ အချစ်ဒဏ်ရာတွေကို ကြိတ်မှိတ်ဖြေဖျောက်ကာ ကျမရဲ့ လက်ရှိဘဝကို ပြန်ရင်ဆိုင်ရတော့မှာပေါ့။

ဧည့်ခန်းကို ရှင်းလင်းသုတ်သက်ပြီးတော့ ကျမ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ နွမ်းနယ်နေတာတွေ ရေချိုးလိုက်ရင် သက်သာသွားမယ်ထင်ပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ဝတ်ထားတာတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ဘေစင်က မှန်ထဲကနေ ကျမကိုကျမ ပြန်ကြည့်မိပါတယ်။ သူကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ လိုးခွဲချင်တယ်ပြောတဲ့ ကျမတင်ပါးတွေကို ကိုယ်ကိုစောင်းပြီး ကြည့်မိပါတယ်။ သူလုပ်ရင်လည်း လုပ်ချင်စရာပါပဲ။ ကျမရဲ့ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်ဟာ ပုရိသတွေ အကြိုက် ဖြစ်နေတာကိုး။

အသက် ၂၂ နှစ်အရွယ် ကလေးအမေတစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်လုံးတွေက သိပ်မကြီးပေမယ့် လုံးဝန်းကာ နေပါတယ်။ သူများတွေ ပြောကြတဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ဆိုတာ ကျမအတွက်ကတော့ မလေ့ကျင့်ထားဘဲ သဘာဝကပေးတဲ့ အရာတစ်ခုပါ။ ဒီခန္ဓာကိုယ်၊ ဒီဖင်လုံးတွေကို အရသာခံကြည့်ပြီး ဟောဒီခါးကိုကိုင်ပြီး သူဆောင့်လိုးသွားတာပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ကို နိုးကြားစေပါတယ်။ ပြီးတော့ အမွှေးနုနုကြားက ကျမရဲ့အဖုတ်လေးကို သေချာ ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။

ကလေးမွေးတုန်းက ရိုးရိုးမွေးတာမဟုတ်လို့ မိန်းမကိုယ်က အမွှေးတွေ မရိပ်ခဲ့ရပါ။ တခါမှလည်း မရိပ်ဖူးလို့ ကျမရဲ့အမွှေးတွေက နုနုလေးနဲ့ ခပ်ပါးပါးပဲရှိတာပါ။ အခုတော့ ဒီအဖုတ်ဖြူဖြူလေးက ပန်းရောင်သန်းနေရအောင် ရောင်နေပါပြီ။ ဒါ့ကြောင့် ကျမ နာပြီးကျိန်းနေတာ ဖြစ်မယ်။ ကျမရဲ့အဖုတ်ကို အပေါက်ကျယ်အောင် လိုးခွဲမယ်လို့ သူပြောခဲ့တာကို သတိရမိပြီး ကျယ်များသွားပြီလားလို့ လန့်ကာ ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အမှတ်တမဲ့ ကိုင်မိလိုက်တော့ နာလိုက်တာ။ သေချာလည်း မမြင်ရပါဘူး။ ကျယ်သွားရင်လည်း မတတ်နိုင်။ ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင် အကိုင်မခံနိုင်အောင် နာနေတဲ့ဟာကို သူများ ဒီနေ့ခင်း ပြန်လာရင် ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့မလဲ။

ဒီနေ့အဖို့တော့ ကျမ ထပ်ပြီး ခံနိုင်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး။ နောက်ဆို သူဒီလိုအမြဲကြမ်းနေရင် ဒုက္ခပါပဲ။ နောက်ဆိုရင် အကျင့်ဖြစ်သွားလို့ ခံနိုင်မယ်ဆိုရင်တောင် အခုလောလောဆယ်တော့ သူထပ်လုပ်မှာ ကျမစိုးရိမ်နေမိပါတယ်။ နေ့ခင်း သူရောက်လာမှ နားလည်အောင် ကျမပြောကြည့်ရမှာပဲ။ ကျမပြောရင် ရမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ အဖုတ်ကိုကြည့်လို့ စဥ္းစားနေရင်းမှ ကိစ္စတစ်ခုကို သတိရပြီး ကျမ လန့်သွားမိပါတယ်။

အဲဒါကတော့ သူသုတ်ရည်တွေ ကျမအထဲကို ပန်းထည့်သွားတာလေ။ သူ့အရည်တွေက နည်းတာမှ မဟုတ်တာ။ ထထိုင်တော့တောင် ပြန်အံကျလာတာ မနည်းမနော။ ကာမစိတ်မွှန်နေတုန်းကသာ ဘာမှမသိပေမယ့် အခုချိန်မှာ ကျမ တွေးပြီး လန့်လာပါတယ်။ ရက်ကတော့ ကြားရက်လောက်ဖြစ်ပေမယ့် ကျမမှာ ကိုယ်ဝန်မရအောင် ဘာမှအကာအကွယ် မရှိပါဘူး။ ကိုက ကျမအလှအပတွေပျက်ပြီး၊ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေ ဖြစ်မှာစိုးလို့ တားဆေးမစားခိုင်းသလို၊ ထိုးလည်း မထိုးခိုင်းပါ။ သူကိုယ်တိုင်တောင် အခုနောက်ပိုင်း ပြီးမယ်ဆိုရင် အပြင်မှာပဲ ပြီးတာများပါတယ်။

သားလေးက ငယ်သေးသလို ကျမကျန်းမာရေး အခြေအနေကြောင့် ကလေးထပ်ယူဖို့ မကြိုးစားသေးပါဘူး။ ကံကောင်းတာက ဒီလိုတားဆေးမသုံးတာတောင် ကျမတို့ ကလေးထပ်မရသေးပါဘူး။ ကိုကတော့ ရလာလည်း အရွယ်ရှိတုန်းမို့ ယူကြတာပေါ့လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း မရသေးတာက အခုနောက်ပိုင်း ကိုနဲ့ သိပ်မလုပ်ဖြစ်ကြသလို နှစ်ဦးလုံးစိတ်ပါပြီး အထဲမှာ ပြီးတာလည်း ရှားပါးခဲ့လို့နေမှာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုကပုံမှန်အခြေအနေ မဟုတ်ဘူးလေ။ ကျမကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလက်ပါခံပြီး အထွဋ်အထိပ်ရောက်ခဲ့သလို သူလည်း ကျမအထဲမှာ အပြည့်အသိပ် ပန်းထည့်သွားတာလေ။ ဒီပုံစံက အချိန်မရွေး ပြဿနာတက်သွားနိုင်ပါတယ်။

ဒီအခြေအနေကို ကျမစဥ္းစားမိပြီး ခြေတွေ လက်တွေတုန်ကာ ကြောက်လန့်မိပါပြီ။ လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးမှ မျက်လုံးပြူးရပါပြီ။ အရင်တခါကတော့ အပြင်မှာ သူအရည်ထုတ်တာပါ။ တစ်ကြိမ်တည်းနဲ့ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလားဆိုပြီးတော့လည်း စိတ်မအေးနိုင်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကိုနဲ့တောင် ယူပြီးမကြာမှီ ကိုယ်ဝန်ရှိခဲ့တာလေ။ ကိုကတောင်ပြောဖူးတယ်။ မင်္ဂလာဦးညမှာပဲ သန္ဓေတည်သွားတာနေမယ်တဲ့။ ဟုတ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမကြောက်လန့်နေမိတာပါ။

ကိုယ်ဝန်ရှိသွားရင်လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲလို့ ကျမ မတွေးနိုင်ပါ။ ဒါမျိုးဖြစ်ခွင့်မပေးနိုင်ပါ။ ကျမရဲ့ မိုက်ပြစ်ကြောင့် သာယာတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကို အထိအခိုက် မခံနိုင်ပါဘူး။ တကယ်လို့ သူနဲ့ကိုယ်ဝန်ရှိသွားလို့ ကိုက မသိဘူးဆိုရင်တောင် ကို့အပေါ် ကျမ အဲဒီလောက် မရက်စက်ချင်ပါ။ ကျမရဲ့မိုက် မဲမှုကြောင့် ရလာတဲ့ ရလာဒ်ကို ကိုက ဘုမသိဘမသိနဲ့ လက်ခံရမှာမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါ။ ကျမဟာ မိန်းမကောင်း မဟုတ်ပေမယ့် မိန်းမယုတ်တော့ မဖြစ်စေရပါ။  အို…. ဒီလောက် ဖောက်ပြန်တာတွေ ဖြစ်ထားမှတော့ ကို့အတွက် ကျမက မိန်းမယုတ်ပါပဲလေ။

အတွေးများနဲ့ လန့်ဖြန့်ပြီး ရေတောင်ဘယ်လို ချိုးလိုက် မှန်းမသိပါဘူး။ တဏှာထပြီး ကြည်နူးနေတာတွေ ဘယ်ပျောက်ကုန်မှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ အဝတ်အစားလဲပြီးတဲ့အထိ ခြေမကိုင်မိ၊ လက် မကိုင်မိနဲ့ပါ။ ဒါကို ကျမ သေချာရှင်းရမယ်။ ဘယ်နည်းနဲ့မှ သူနဲ့ရတဲ့ ကိုယ်ဝန် ကျမမှာ မရှိစေချင်ပါ။ နောက်ဆုံးတော့ သူ့ဆီကျမဖုန်းဆက်ပြီး ပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

သူနဲ့ဖုန်းပြောပြီးမှ ကျမစိတ်နည်းနည်း အေးရပါတော့တယ်။ သူက ကျမဖြစ်နေတဲ့ စိုးရိမ်မှုကို နားလည်ပါတယ်တဲ့။ သူ့ကြောင့် ကျမ အခက်အခဲ မဖြစ်စေရပါဘူးတဲ့။ ကျမကို ဘာမှမပူဘဲ စိတ်အေးအေးထားခိုင်းပါတယ်။ ကျန်တာ သူကြည့်စီစဥ္ပါ့မယ်တဲ့။ လောလောဆယ်တော့ သူလာရင် စိတ်ချရတဲ့ အရေးပေါ်တားဆေးကို သေချာမေးမြန်းပြီး ဝယ်လာမယ်တဲ့။

နောက်နေ့တွေမှာတော့ ကျမစိတ်ချလက်ချဖြစ်ရအောင် တားဆေးထိုးကြမလားလို့ ပြောပါတယ်။ တကယ်လို့ ကိုမျိုးဝင်းနဲ့ ကလေးယူချင်တယ်ဆိုမှ တားဆေးကို ဖြတ်ကြတာပေါ့တဲ့။ ကျမ ရေရှည်ကြီး တားဆေးမသုံးချင်ပေမယ့် အခုလောလောဆယ် အစဥ္ပြေအောင် ကြည့်လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမနဲ့ သူနဲ့က ထပ်မဖြစ်ကြရအောင်မှ မနေနိုင်တော့တာလေ။ အဲဒီတော့ တစ်ခုခုကို ရွေးချယ်ရမှာပေါ့ရှင်။

ကျမရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ပဲ အချိန်တွေကျော်ဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။ သားလေးပြန်ရောက်လာပြီး ဝေရာဝစ္စများ ဆက်တိုက်လုပ်ပေးနေမှသာ စိုးရိမ်နေတာ မေ့ပျောက်သွားပါတယ်။ သားလေးကလည်း တော်တော်နဲ့မအိပ်ဘဲ  ၃ နာရီကျော်မှ ချော့ပြီး တရေးသိပ်ရပါတယ်။ထိုအခါမှ  ကျမလည်းထိုင်ကာ အနားယူရင်း သူရောက်လာရင် ဘာတွေဖြစ်အုံးမလဲလို့ တွေးနေမိပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ သူလာတာ နည်းနည်းနောက်ကျပါတယ်။ ညနေ ၄ နာရီလောက် မှ ရောက်လာတာပါ။ ကျမအဖြစ်ကလည်း ကိုယ့်လင် ပြန်လာမှာကို မျှော်ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လိုပါပဲ။ နောက်ဆို လင်နှစ်ယောက် ဖြစ်သွားတော့ တစ်နေ့တည်း နှစ်ခါမျှော်ရတော့မယ်နဲ့ တူပါတယ်။

သူရောက်လာတော့ ကျမခြံတံခါး ပြေးဖွင့်ပေးပြီး သူ့ကားနောက်က ခပ်မြန်မြန်လိုက်လာမိပါတယ်။ မနက်ကဆိုရင်တော့ ခြံတံခါးကနေ အိမ်ထဲဝင်ဖို့ ကျမ တော်တော်ခက်ခဲနေတာပါ။ စရင်ဆိုင်ရမှာဆိုတော့ ခက်နေတာပေါ့။ အခုတော့ ကျမရင်ထဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပါပဲ။ ပြီးတော့ သူယူလာမယ့် အရေးပေါ်တားဆေးအကြောင်းကို သိချင်နေပါပြီ။ ရှေ့လျောက်လည်း ကျမတို့ဘယ်လို ဆက်ပြီးသွားကြမလဲဆိုတာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်ဆွေးနွေးချင်ပါတယ်။

မတော်တဆ ကိုယ်ဝန်ရှိလာမှာကို ကျမတကယ်ကြောက်နေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီတစ်ခါတည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ ရှေ့လျောက် အကြိမ်ကြိမ်ပတ်သတ်မိကြရင် တစ်ကြိမ်မဟုတ်တစ်ကြိမ် ပြဿနာ တက်လာနိုင်တယ်လေ။ ဒါတွေကို သူနဲ့ သေချာတိုင်ပင်ချင်ပါသေးတယ်။

ဒါပေမယ့် အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ဘာမှမပြောနိုင်သေးပဲ သူ့အနမ်းအရှုတ်များကို ခံယူရပါသေးတယ်။ ကျမလည်း သူ့ကိုပြန်ဖက်ကာ ပြန်နမ်းမိတာပေါ့။ မသိရင် ညားခါစ လင်မယားလို နမ်းမဝ ရှု့မဝဖြစ်နေကြပုံပါပဲ။ နမ်းလို့ပြီးမှပဲ ထိုင်ခုံမှာပြန်လာထိုင်ရင်း ကျမစိုးရိမ်မှုတွေကို ပြောပြရပါတယ်။ ပြီးတော့ ရှေ့လျောက် ဘယ်လို ကာကွယ်ကြမလဲပေါ့။ သူကတော့ ဝယ်လာတဲ့ အရေးပေါ်တားဆေးကဒ်ကို ကျမကိုပေးပြီး အခုရက်ပိုင်းတော့ ဒါကို အရင်သောက်ထားရင် ကျမစိုးရိမ်သလို ဖြစ်မလာနိုင်ပါဘူးလို့ ပြောပါတယ်။

ကျမလည်း သူ့ဆေးကဒ်ရရခြင်းပဲ ထကာ သောက်လိုက်ပါတယ်။ ဆေးသောက်ပြီးမှ စိတ်အေးသလို ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ပြီးမှပဲ သူ့နားပြန်ဝင်ထိုင်ရာ သူက လှမ်းဆွဲလို့ သူရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ နေမိပါတယ်။ သူကတော့ စိုးရိမ်စရာမရှိကြောင်း၊ နောက်ဆို စိတ်ချရတဲ့ရက် မှအထဲမှာ ပြီးကြမယ့်အကြောင်းနဲ့ ပိုစိတ်ချရအောင် သုံးလခံဆေး သွားထိုးကြမယ်ဆိုတာကို ပြောနေပါတယ်။ ကိုမျိုးဝင်းကတော့ ကျမအတွက်တွေးပြီး တားဆေးများ မသုံးခိုင်းပေမယ့် အခုတော့ သူ့ကြောင့် ကျမသုံးရတော့မယ်လေ။ ကိုနဲ့က မသုံးလည်း အကြောင်းမဟုတ်။ ကိုယ်ဝန်ရသွားလည်း ယူလိုက်ယုံပေါ့။

ဒါပေမယ့် အခုက ကျမမိန်းမကိုယ်ထဲကို ဝင်လာမှာက ကို တစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ သူကလည်း အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ဝင်ဖို့ ကြိုးစားမှာဖြစ်သလို ကျမကလည်း လိုလိုလားလားနဲ့ လက်ခံနေတော့မှာလေ။ ကျမက ယောကျာ်းနှစ်ယောက်နဲ့ ကာမပတ်သတ် နေမိတော့မှာဖြစ်ပြီး၊ သူတို့ရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို ကျမရဲ့ အထဲမှာ ပြေပျောက်စေဖို့ ဖြည့်ဆည်းပေးရတော့မှာလေ။  အဲဒီတော့ ပြဿနာတွေ ရှုပ်ကုန်မှာမျိုး မလိုချင်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကိုမျိုးဝင်းမကြိုက်တဲ့ တားဆေးသုံးခြင်းကို သူ့အတွက်ကြောင့် ကျမ သုံးမှ ရတော့မှာပါလေ။

စိတ်အေးသွားပြီမို့ စာရင်းတွေ အရင်လုပ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက အားတာနဲ့ ကျမကို ဖက်လိုက်၊ နမ်းလိုက်၊ ပေါင်တွေပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေလို့ စာရင်းတွေပြီးအောင် မနည်းအာရုံစိုက် လုပ်ရပါတယ်။ ကိုယ့်လင်က ချစ်လို့စတာကို ကျမဘယ်လို အပြင်းအထန်ငြင်းလို့ရမှာလဲ။ ဒီလိုနဲ့ စာရင်းတွေပြီးမှပဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ သူ့အပွတ်အသပ်များကို ခံယူနေရင်း ကျမ မိန်းမကိုယ်နာနေတာကို ပြောပြရပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ဒီညနေတော့ မလုပ်ကြဖို့ ပြောရပါတယ်။

သူက စိတ်ပျက်သလို ဖြစ်သွားပေမယ့် မနက်က သူတော်တော်ကြမ်းလို့ ကျမတကယ်နာနေတာမှန်း သိသွားပြီးမှ မလုပ်ကြဖို့ သဘောတူပါတယ်။ ပြီးတော့ ရှေ့လျောက် ဆက်ချစ်ကြတော့မှာမို့ သူ့အကြိုက်၊ ကျမအကြိုက် များကို ပွင့်ပွင်းလင်းလင်း ဆွေးနွေးကြဖို့ သူကပြောလာပါတယ်။ ကျမလည်း ဒါကိုလက်ခံပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သူနဲ့ ရှက်ရွွံ့စရာမရှိတော့ပြီမို့ ရှေ့လျောက်အတူတူ သွားကြရာမှာ ဆင်ခြင်ရမှာတွေ၊ သဘောတူ ကြည်ဖြူရမှာတွေကို သူနဲ့ တိုင်ပင် ပြောပြထားချင်ပါတယ်။

သူပထမဆုံးတောင်းဆိုတာကတော့ သူ့ကို ချစ်သူတစ်ဦးလို သဘောထားဖို့ပါ။ ဒီကိစ္စက ကျမအတွက် လွယ်မလိုလိုနဲ့ ခက်နေပါတယ်။ ကျမသူ့ကို သံယောဇဥ္ရှိတာ အမှန်ပါ။ လက်ရှိအချိန်မှာ ကိုနဲ့ သားလေးပြီးရင် သူဟာ ကျမ သံယောဇဥ္အရှိဆုံးသူပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ်ကို ကာမဆန္ဒသာ ထည့်မတွက်ရင် မိတ်ဆွေရင်းလို၊ အကိုတစ်ယောက်လိုပဲ ခင်မင်မိတာပါ။ သူ့ကို ကျမတွေ့ချင်နေတာတွေ၊ သူ့အကြောင်း စဥ္းစားနေမိတာတွေက လိင်ကိစ္စနဲ့ပဲ အမြဲပတ်သတ်နေပါတယ်။

သူ့အကြောင်းတွေးရင် ကာမဆန္ဒတွေ ဖြစ်လာရသလို၊ ကာမဆန္ဒအကြောင်း တွေးမိရင်လည်း သူနဲ့လုပ်ခဲ့မိတာတွေကို ပြန်သတိရသွားစေတာမျိုးပါ။ ကျန်တဲ့သာမာန်အချိန်မှာ ချစ်သူရည်းစားတွေလို ရင်ခုန်တာမျိုး၊ စိတ်လှုပ်ရှားတာမျိုး၊ တွေ့ချင်မြင်ချင်မိတာမျိုး မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ဖူးပါ။ ကိုမျိုးဝင်းနဲ့စတွေ့ချိန်မှာ ကျမချစ်မိသွားတာမျိုး၊ ရင်ခုန်မိတာမျိုးနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားရတာမျိုးတွေ သူ့အပေါ်မှာ မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါ။ အခုနောက်ပိုင်း သူနဲ့တွေ့ရင် စိတ်လှုပ်ရှားရတာက ကျမတို့ လုပ်ကြ၊ ခံကြရတော့မယ်ဆိုပြီး တွေးမိနေလို့ပါ။ ဒါကို အချစ်လို့ ကျမ မသတ်မှတ်ချင်ပါ။

ဒါကြောင့် သူ့ရဲ့ပထမတောင်းဆိုမှုကို ကျမဘက်က ယတိပြတ် အဖြေမပေးနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို အရင်ကတည်းက သံယောဇဥ္ရှိခဲ့သလို အခုချိန်မှာ ပိုတိုးလာတယ်လို့ပဲ ဝန်ခံလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့သူထပ်ပြီးပြောလို့ ကျမဘက်က ချစ်တယ်ဆိုတာ မသေချာပေမယ့် ကျမတို့နှစ်ဦးတည်းတွေ့ချိန်တွေမှာ ချစ်သူရည်းစား၊ ဒါမှမဟုတ် လင်မယားတွေလို နေကြဖို့တော့ သဘောတူပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း သူနဲ့တွေ့ချိန် အဲလိုနေချင်မိနေတာပါ။ ဒါပေမယ့် လူအများရှေ့မှာနဲ့ တခြားအချိန်တွေမှာ ပုံမှန်ပဲနေကြဖို့ ကျမရဲ့တောင်းဆိုမှုကိုလည်း သူကလက်ခံပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ဒုတိယတောင်းဆိုမှုကလည်း တစ်မျိုးကြီးပါပဲ။ ကျမတို့နှစ်ဦးဟာ လူမသိသူမသိ ဖြစ်ကြတာမို့ တွေ့ကြတဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ကာမကိစ္စတွင် မရှက် မကြောက်ဘဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိကြဖို့ သူတောင်းဆိုလာပါတယ်။ ဒါကတော့ မှန်တယ်။ ဒီကိစ္စကို ဦးတည်ပြီး တွေ့ကြတာပဲလေ။ ရှက်နေလို့ မထူးပါဘူး။ အခုလည်း သူတောင်းဆိုသမျှ အရှက်ကုန်အောင် ဖြည့်ဆည်းနေရတာပါပဲ။

ဒါပေမယ့် သူတောင်းဆိုတာက အခုလုပ်ကြတာတွေထက် ပိုတာတွေ ထပ်လုပ်တဲ့နေရာမှာ ကျမဘက်က မငြင်းဆန်ဘဲ သူဦးဆောင်ရာနောက်ကို လိုက်ပါပေးဖို့ပါ။ ဒီထက် ဘာတွေ ပိုပြီး လုပ်စရာတွေ ရှိသေးလဲ ကျမမသိပါ။ အခုတောင် သူပေးတဲ့ အရသာတွေက တနင့်တပိုးပါ။ ဒီထက်ပိုရင် ပိုအရသာရှိပြီး ကောင်းမယ်ဆိုတာတော့ ကျမသိနေပါပြီ။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း သူနဲ့တွေ့ချိန်မှာ အရှက်အကြောက် မထားဘဲ ပျော်ပျော်ကြီး နေချင်သူပါ။ သူတောင်းဆိုတာတွေ အတတ်နိုင်ဆုံး ကျေကျေနပ်နပ် ဖြည့်ဆည်းပေးချင်သူပါ။ ဒီလိုလုပ်ပေးရတာကိုလည်း ကျေနပ်ကြည်နူး နေမိသူပါ။

ဒါပေမယ့် အခုမှ ဆန်းပြားတဲ့ ကာမမှော်ရုံတောထဲကို ဝင်ရမယ့်ကျမအတွက် အရာရာဟာ အသစ်အဆန်းဖြစ်နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေကြီးပါပဲ။ သူတစ်ခုတောင်းဆိုလိုက်တိုင်း ခြေမကိုင်မိ၊ လက် မကိုင်မိဖြစ်ရအောင် အရှက်သည်းသွားတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ သူသင်ပြတဲ့အတိုင်း လိုက်ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ လက်ခံလိုက်ပါတယ်။ ဒီလို သူဦးဆောင်တဲ့နောက် လိုက်ရရင်တော့ အတတ်နိုင်ဆုံး သူ့အကြိုက်ဖြစ်ရအောင် လုပ်ပေးမယ်လို့ ကျမဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါဟာ နှစ်ဦးလုံးကောင်းဖို့ပဲလေ။

တတိယအချက်အနေနဲ့ သူပြောတာကတော့ သူ့စိတ်ခံစားချက်ပါ။ သူက ကာမကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီးတော့ ဆက်ဆံကြရာမှာ ကျမကို အဆုံးစွန်ထိ ကောင်းစေချင်သလို သူကလည်း အကောင်းဆုံး လုပ်ပေးချင်တယ်တဲ့။ ဒါကြောင့်လည်း အဖုတ်လျှက်ပေးတာမျိုး၊ နမ်းပေးတာမျိုးတွေ သူလုပ်ပေးတာတဲ့။ ပြီးတော့ အဲဒီလို လုပ်ရတာ သူကျေနပ်သလို သူ့လိင်စိတ်ကိုလည်း ပိုကြွလာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူအဲဒါမျိုးတွေ လုပ်ပေးတဲ့အခါ မငြင်းဆန်ဘဲ ခံယူပေးဖို့ပါ။

နောက်ပြီးတော့ တကယ်ဆက်ဆံ (လိုး)ကြတဲ့အခါမျိုးမှာ သူကစကားကြမ်းကြမ်းတွေ ပြောချင်သလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလည်း ဆက်ဆံချင်ကြောင်း ပြောလာပါတယ်။ ဒါဟာ ကျမကို မချစ်လို့၊ တန်ဖိုးမထားလို့ မဟုတ်ဘဲ လိင်စိတ်ပိုပြီး ထကြွအားကောင်းလာစေဖို့ သူလုပ်တာလို့ ဆိုပါတယ်။ သူ့ရဲ့စိတ်သဘောကို ကျမခန့်မှန်းမိပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ဒီလိုပြောတာတွေ လုပ်တာတွေကို သဘောကျနေမိတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုခပ်ကြမ်းကြမ်းမျိုးတွေ နေ့တိုင်းလုပ်မှာကိုတော့ စိုးရိမ်မိပါတယ်။ အခုတောင် ကျိန်းနေအောင် ခံလိုက်ရတာလေ။

ဒါကြောင့် နေ့တိုင်းမဟုတ်ဘဲ ရက်ခြားလောက်ပဲ အဆုံးထိလုပ်ကြဖို့ ကျမကပြောရပါတယ်။ ကျန်တဲ့ရက်တွေမှာတော့ သူရောကျမရော အာသာပြေယုံလောက်ပဲ လုပ်ပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဆုံးစွန်ထိ လုပ်ကြတဲ့နေ့တွေမှာ သူကျေနပ်သည်အထိ သူသင်ပြတဲ့အတိုင်း လိုက်ပါဖြည့်ဆည်းပေးပါ့မယ်လို့ ကျမသဘောတူလိုက်ပါတယ်။

သူနဲ့ကျမ ဒီကိစ္စတွေ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်သဘောတူမိတာလည်း အံ့သြစရာပါ။ ကိုမျိုးဝင်းနဲ့ တစ်ခါမှ ဒါမျိုး မပြောဖူးကြသလို ပြောလည်း မပြောရဲပါ။ သူ့နဲ့ကျတော့ ဒီလိုကိစ္စတွေ ပြောရဲနေပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျမအတွက်ကတော့ သူနဲ့ပတ်သတ်တာ လိင်ကိစ္စက အဓိကလို့ သတ်မှတ်ထားမိလို့ ဖြစ်မှာပါ။

ကျမတို့ မိန်းကလေးတွေက မရှက်သင့်တဲ့ လင်ယောကျာ်းနဲ့ကြတော့ ကာမကိစ္စမှာ မပွင့်လင်းကြတာ များကြမှာပါ။ ကိုယ်လိုချင်တာကို ပြောလိုက်ရင် ငါ့ကို တဏှာထန်တယ်များ ​ထင်သွားမလား စသည်ဖြင့် တွေးပူတတ်ကြလို့ပါ။ ကိုနဲ့ကျမကတော့ ကိုကလည်း လိင်ကိစ္စမှာ ရိုးရိုးကြီးပဲ နေထိုင်ပြုမူတတ်သလို ကျမဘက်ကလည်း ဘာမှမသိဘဲ ကိုယ့်ယောကျာ်းလုပ်ပေးတာပဲ အကောင်းဆုံးလို့ ထင်နေမိကြလို့ပါ။ ဒီအချိန်မှာ ကိုသန့်စင်ရဲ့ အကိုင်အတွယ်၊ အနှူးအနှက်တွေက ကျမရဲ့ကာမစိတ်ကို လိုသလို ပဲ့ကိုင်သွားနိုင်တာ ဖြစ်ပါမယ်။

ဒါ့ကြောင့်လည်း ဖောက်ပြန်တဲ့မိန်းမအများစုဟာ လင်ယောကျာ်းဆီက မရနိုင်တာတွေ၊ မတောင်းဆိုရဲတာတွေကို အထာနက်သူ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ဆီမှာ ရယူပြီး အပျော်ရှာမိကြတာ ဖြစ်ကြမှာပါ။ ဒါကြောင့်မို့လည်း သူနဲ့ ဒီလိုကိစ္စတွေကို ​ပြောရဲတာ နေမှာ​ေပါ့။ ဒီကိစ္စမျိုးက ဆားငန်ရေလိုပဲလေ။ အစရှိအနောင်နောင် ရပ်ဖို့မှ မလွယ်တော့တာ။ လူမသိနိုင်ဘူး ထင်နေသမျှ မှားနေမိအုံးမယ်ထင်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေကာ စကားတွေပြောနေရင်းနဲ့ ကျမသိချင်တဲ့ ကိစ္စတစ်ခုကို သူ့ကိုမေးလိုက်ပါတယ်။

“ကိုသန့်စင်၊ ကျမတစ်ခုမေးချင်လို့….ဟို….
ဟိုလေ…ကျမကို တစ်မျိုးမထင်နဲ့နော်”

“ကြည်ပြာကလည်းကွာ၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ​နေကြရအောင်လို့ ပြောပြီးသားပဲဟာ။
ဘာမေးမှာလဲ မေးလေ”

“ဟို….ရှင်..ကျမအောက်ပိုင်းကို နမ်းတာလေ။
အဲဒါက ရှင့်စိတ်တကယ် ထလာစေတာလားဟင်”

“ကိုယ် ပြောပြီးပြီလေ၊ ကြည်ပြာကို ကောင်းစေချင်လို့။ ပြီတော့ အဲလိုလုပ်ပေးရတာက တကယ်စိတ်တွေ ထလာစေတယ်။
ကြည်ပြာ့အဖုတ်နံ့လေးရတာနဲ့ လီးကချက်ချင်းတောင်လာတာ”

“ဟင်၊ ဒါဆို တခြား မိန်းမတွေကိုရော တူတူပဲလား။
သူတို့ကို လုပ်ပေးရင်လည်း ရှင်စိတ်ထလာမှာပဲပေါ့”

“ဒီလိုတော့ မဟုတ်သေးဘူးထင်တယ်။
ဒါမျိုးက ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို လုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်ကနေ လာတယ်လို့ ကိုယ်ထင်တယ်။
ကိုယ်မချစ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဘယ်သူက နမ်းချင် လျှက်ချင်ပါ့မလဲ။
ကိုယ် ချစ်တဲ့သူကို အရသာ ရှိစေချင်တာလေ။ ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ကို ချစ်လို့ လုပ်ပေးတာပါ။
ကိုယ်လုပ်ပေးလို့ ကြည်ပြာကောင်းနေတာ တွေ့ရင် ကိုယ်ပိုပြီး စိတ်ထလာစေတယ်လေ”

အို…သူ့အပြောက ကျမကို ရင်ဖိုစေပါတယ်။ သူ ညာပြောနေတယ်ဆိုလည်း ဒီလိုကြားရတာတော့ ဘယ်မိန်းကလေးဖြစ်ဖြစ် ကျေနပ်မိကြမယ်ထင်ပါတယ်။

“ဟင့်… အပိုတွေ… ဒီလိုပဲ ညာပြောနေတာမို့လား။
သူလုပ်ချင်တဲ့ဟာကို…သူများကောင်းအောင်ပဲ လုပ်ပေးရသလိုနဲ့…”

“ကိုယ်က တကယ်ပြောတာ။ ဒါဆို ကိုယ်မေးမယ်။
ကြည်ပြာ မရှက်နဲ့နော်။
ကြည်ပြာ့ အဖုတ်လေးကို ကိုယ်လျှက်ပေး၊ နမ်းပေးတာ မကောင်းဘူးလား။ မှန်မှန်ဖြေ”

“ဟာ…. ဘာတွေမေးနေလဲ”

“မရှက်နဲ့လေကွာ။ မကောင်းရင် နောက်ဆို ကိုယ်မလုပ်ပေးတော့ဘူးလေ။
ကြည်ပြာမှ မကြိုက်တဲ့ဟာ”

“ဟာ…ဘယ်သူက မကြိုက်လို့လဲ။
ရှင် သိသိရဲ့နဲ့ မေးနေတဲ့ဟာ…..
မလုပ်ချင် မလုပ်နဲ့။ ရတယ်”

“ဟား..ဟားးး ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ကို စတာပါ။
နောက်လည်း အမြဲလုပ်ပေးနေမှာ။
ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာက မရှက် မကြောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောမှ လုပ်ပေးရတာ ပိုဖီးရှိတာပေါ့။
ကြည်ပြာက ကောင်းတယ်လို့ပြောရင် ကိုယ်က လျှက်ပေးရတာ ပိုအားရှိတာပေါ့။ ဒါကြောင့်ပါနော်”

“ဟုတ်ပါပြီ။ ကောင်းပါတယ်တဲ့ရှင်။
စလုပ်တုန်းကဆို လန့်တောင် လန့်တယ်။
ဒါမျိုး လုပ်ရတယ် မထင်ဘူးလေ။
ဒါပေမယ့် ခံစားရတာ တကယ်ကောင်းတယ်။ စိတ်တွေ လွတ်ထွက်ကုန်အောင်ပဲလေ။
အဲဒါတွေကြောင့် ရှင်နဲ့ ထပ်မှားဖြစ်တာ နေမှာ”