ကိုသန့်စင် ပြန်သွားကတည်းက ကျမဟာ ငရဲခန်းကို စတင်ကျရောက်တော့တာပါပဲ။ ငရဲဆိုတာ သေမှကျတတ်တယ် ထင်ခဲ့ပေမယ့် အပြစ်လုပ်ထားသူတစ်ယောက်အတွက်ကတော့ မြင်တွေ့သမျှ အရာအားလုံးဟာ ငရဲကျနေရသလို စိတ်ဝယ်ခြောက်ခြား တုန်လှုပ်မိနေတတ်ပါတယ်။
လူမသိနိုင်ပါဘူးလို့ ဘယ်လောက်အာမခံခံ ကျမရဲ့ အတွင်းစိတ်ကတော့ အရှက်ကွဲရမှာ၊ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲရမှာကို တွေးပြီး ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်မိနေပါတယ်။ ကျမ အိပ်ယာခင်းတွေ အသစ်လဲရင်း၊ ဒီအိပ်ယာကို ကြည့်ကာ ပြန်တွေးမိပြီး ကြောက်နေမိတယ်။ အိပ်ယာခင်းတွေ၊ အဝတ်တွေ လျော်ရင်းလည်း တုန်လှုပ်နေမိတယ်။ ရေချိုးတော့လည်း ကျမတကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်ဆေးကြောနေရင်း ကို့ကိုယ်ကို မသတီသလို ခံစားနေရပါတယ်။
ရေချိုးပြီးတော့လည်း စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေရင်း ကို ပြန်လာရင် ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ရမလဲ ?။ သူသိနေမလား စသည်ဖြင့် တွေးတောနေမိကာ ဒီအိမ်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ကျမအတွက် နေစရာမရှိသလောက်ကို မလုံခြုံမှုကို ခံစားနေရပါတယ်။ သူများသိသည်ဖြစ်စေ၊ မသိသည်ဖြစ်စေ၊ ကိုယ့်ဟာကို သိနေတဲ့အဖြစ်မို့ နောင်တတရားနဲ့ ငိုကြွေးနေမိပါတယ်။
တယောက်ထဲနေရတာ ပိုဆိုးလာလို့ ဘကြီးဦးကိုဖုန်းဆက်ပြီး သားလေးကိုလာပို့ခိုင်းရတယ်။ ဘကြီးဦးရောက်လာတော့လည်း စိတ်ကမလုံ။ ဘကြီးဦးက ခေါင်းမူးတာသက်သာပြီလား မေးတာလဲ ဘာတွေဖြေလိုက် မှန်းပင်မသိ။ ပြန်သွားတော့လည်း သားလေးမျက်နှာကြည့်ကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ငိုရပြန်ပါသေးတယ်။ သားလေးကတော့ အိပ်ပျော်သွားရှာပါတယ်။
ကိုမျိုးဝင်းပြန်လာချိန်နီးလေ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုက ပိုဆိုးလေပါပဲ။ မှောင်စပြိုးချိန် ကို့ကား ခြံထဲဝင်လာသံဟာ ကျမအတွက် ကမ္ဘာပျက်သလိုပါပဲ။ လုပ်မြဲဖြစ်တဲ့ တံခါးဖွင့်ပေးပြီး ကို့ လက်ဆွဲအိတ်ကို ခေါင်းငုံ့ကာယူပြီး အိမ်ထဲအမြန်ဝင်မိပါတယ်။ ကိုက ခေါင်းမူးတာဘယ်လိုေနသေးလဲလို့ မေးတာလဲ ကောင်းပါတယ်ပဲ ပြန်ပြောနိုင်တယ်။ ပြန်ပြောတဲ့အသံက ခြောက်သွေ့အက်ကွဲနေတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပင် ပြန်လန့်မိတယ်။ ကိုကတော့ သတိထားမိပုံ မရပါ။
သူ့ကို ကိုသန့်စင်ဖုန်းဆက်ကြောင်း၊ ကျမသက်သာပါတယ်လို့ပြောကြောင်း၊ ပြီးတော့ ဒီနေ့စာရင်းတွေ ကျမနေမကောင်းလို့ မနက်ဖြန်မှ အပ်တော့မည်ပြောကြောင်း စသည်ဖြင့် လှန်းပြောနေပါသေးတယ်။ ကိုက ကိုသန့်စင်အကြောင်းပြောချိန်မှာ ကျမမှာ အထိတ်ထိတ်အလန့်လန့်ပါပဲရှင်။ ကျမထမင်းခူးပြီး နေသိပ်မကောင်းသေးလို့ ထမင်းမစားတော့ဘူးလို့ပြောလိုက်ပါတယ်။ ထမင်းစားချင်စိတ်မရှိသလို၊ ကိုနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ထမင်းစားဖို့ရာလည်း စိတ်ကမရဲပါဘူး။ ကိုက နေမကောင်းရင် စောစောနားတော့ပြောလို့ ကျမအိပ်ခန်းထဲ မြန်မြန်ဝင်လိုက်ရပါတယ်။ ဒီညအဖို့ ဒီအိပ်ခန်းထဲမှာ ကျမဘယ်လို ကျော်ဖြတ်ရပါ့မလဲ ?
ကို ဝင်လာပြီးအိပ်တော့လည်း ကျမတဖက်လှည့်ကာ နေလိုက်ပါတယ်။ ကို ကတော့ ကျမ မနက်ဖြန်ဆေးခန်းထပ်သွားခိုင်းနေပါတယ်။ ကျမက ရတယ်၊ မသွားဘူးလို့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။ ဆေးခန်းထပ်သွားရင် ကို လိုက် မပို့ဖြစ်ရင် ကိုသန့်စင်ကို အကူအညီတောင်းနေမှာ စိုးလို့ပါ။ ကိုကတော့ စကားစပ်မိရင်း သူ့အကြောင်းတွေပြောနေပါတယ်။
ကိုသန့်စင်နဲ့ကိုက ငယ်ငယ်တည်းက အရမ်းခင်ခဲ့ကြကြောင်း၊ အရင်က ကိုသန့်စင်က ကငွေကြေးသိပ်မပြည့်စုံကြောင်း၊ နောက်ပိုင်းအလုပ်သိပ်ကြိုးစားကြောင်းနဲ့ တော်ကြောင်းတွေကို ချီးကျူးနေပါသေးတယ်။ သြော် ကိုရယ်၊ ရှင်သိပ်ခင်ပြီး၊ သိပ်တော်ကြောင်း ချီးကျူးနေတဲ့ အဲဒီလူက ရှင့်မိန်းမကို ဒီအိပ်ယာပေါ်မှာ အခါခါပြီးအောင် စိတ်ကြိုက်လုပ်သွားတာလေ လို့ပဲ စိတ်ထဲကပြောရင်း မျက်ရည်ကျနေမိပါတော့တယ်။ ကိုကပြောရင်း အိပ်ပျော်သွားပေမယ့် ကျမမှာတော့ ထိတ်လန့်စိုးရွံ့စိတ်နဲ့ အိပ်မပျော်နိုင်ပါ။ အပြစ်လုပ်ထားသူအတွက် ညတာဟာ ရှည်လွန်းလှပါတယ်။
မနက် မိုးလင်းလည်း ဒီလိုပါပဲ။ ကို့အတွက်နဲ့ သားအတွက် လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်နေရပေမယ့် စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်။ ကိုလည်း ပွဲရုံသွား၊ သားလည်း ဘကြီးဦးမိန်းမလာခေါ်သွားချိန်၊ အိမ်မှာ တယောက်တည်းရှိနေစဥ္တလျောက် ရှေ့ဘာဆက်လုပ်ရမလဲတွေးရင်း ရူးချင်လာပါတယ်။ ဒီလိုအပြစ်တစ်ခုကို ထမ်းပိုးထားရတာမျိုးကို ကြောက်လှပါပြီ။ ညနေ ၃ နာရီခွဲလောက်ရောက်ရင် ကိုသန့်စင် ပွဲရုံစာရင်းများ လာအပ်တော့မည်။ သူနဲ့ အခုနေတုံး လုံးဝမတွေ့ချင်ပါ။ ထို့ကြောင့် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပိုင်ပိုင်ချ၍ ကိုသန့်စင်ဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။
“ဟယ်လို၊ ပြောပါခင်ဗျ”
“ဟို….ဟို…ကိုသန့်စင်၊ ကျမ…ကြည်ပြာပါ”
“ကြည်ပြာ၊ ဟာ…ကိုဝမ်းသားလိုက်တာ၊ ကြည်ပြာဘာလို့လဲ၊ ခေါင်းမူးနေလို့လား။ ဒါမှမဟုတ် တခုခု ကိစ္စရှိလို့လား၊ ကိုယ်အခု လာရမလား”
“မဟုတ်ဘူး။ မလာပါနဲ့။ ဘာမှမဖြစ်ဘူး”
“ဟင်…ဘာလို့”
“ဒီမှာကိုသန့်စင်၊ ကျမမနေ့က တနေ့လုံးနဲ့ တညလုံး၊ အခုချိန်ထိပဲ အပြစ်ကြီးတစ်ခု ကျူးလွန်သလို အမြဲခံစားနေရတယ်။ ကျမ ကြောက်လှပါပြီ။ ကျမတို့ ဝေးဝေးနေကြရအောင်။ ဖြစ်ခဲ့တာတွေအားလုံး မေ့ပစ်ပေးပါနော်။ ကျမတောင်းပန်ပါတယ်ရှင်….”
“ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ ကြည်ပြာရယ်။ ကြည်ပြာအခုလိုခံစားရတာ ကိုယ့်အပြစ်ပါ။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ပြီးခဲ့တာတွေအတွက် အဲဒီလောက်မခံစားပါနဲ့ကွာ။ ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ကို တိတ်တိတ်လေး ချစ်နေရရင် ကျေနပ်ပါပြီ”
“အို၊ ရှင့်ဟာရှင် ချစ်တာက အကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရှင်ချစ်ချင်တဲ့ ပုံစံက ရိုးသားတာမှ မဟုတ်တာ။ ကျမလုံးဝလက် မခံနိုင်ဘူး။ ကျမနဲ့ ဝေးဝေးနေပေးပါ။ ရှင့်ဟာရှင် ချစ်ချင်လည်း အဝေးက ကြိုက်သလောက်ချစ်၊ ကျမနဲ့မဆိုင်ဘူးလေ။ အိမ်ကိုမလာပါတော့နဲ့”
“အိမ်ကိုမလာလို့ မရဘူးလေ။ ပွဲရုံစာရင်းတွေက ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“လုပ်ချင်သလိုလုပ်၊ ဒါမှမဟုတ် ကိုမျိုးဝင်းပွဲရုံကို သွားအပ်လိုက်”
“မဟုတ်သေးဘူးကြည်ပြာ၊ ခေါင်းအေးအေးထားပြီး စဥ်းစားပါအုံး။ စာရင်းတွေက တလျောက်လုံးကြည်ပြာနဲ့ပဲ သူကလွှဲထားတာလေ။ အခုကြမှ သူ့သွားအပ်တော့ ကိုနဲ့မင်းကြား တစ်ခုခုဖြစ်နေလို့ပဲဆိုပြီး မျိုးဝင်းက ထင်နေမှာပေါ့။ မနေ့ကတည်းက အမြဲအပ်နေတဲ့စာရင်း လာမအပ်လို့ တမျိုးထင်နေနိုင်တယ်။ အခုဒါပါထပ်ပြီးလုပ်မယ်ဆို မျိုးဝင်းက ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်အပေါ် အထင်လွဲလာနိုင်တယ်။ ကြည်ပြာပြောသလိုလုပ်မှ အားလုံး သံသယဝင်လာလိမ့်မယ်နော်”
သူပြောတာ သေချာစဥ်းစားကြည့်တော့ ဟုတ်နေပါတယ်။ ကျမအပေါ် ကိုက သံသယရှိလာမှာ မဖြစ်စေချင်။ ဒါနဲ့သူ့ကို အိမ်ကိုပဲစာရင်းလာအပ်ဖို့ သဘောတူလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရင်လို ညနေ ၃ နာရီခွဲလောက်အလာမခံပါ။ ကို ပြန်ရောက်လာမယ့် မှောင်စပျိုးတဲ့အချိန်မှ လာဖို့ပြောရပါတယ်။ ဒါတောင်သူက အင်တင်တင်။ ကျမဘက်က အလျော့မပေးမှ သူလက်ခံလိုက်ပါတယ်။
မှောင်စပျိုးချိန် ကိုပြန်ရောက်ပြီး မကြာမီ သူရောက်လာပါတယ်။ ကိုကတော့ စာရင်းအပ်တာ ဘာလို့နောက်ကျနေတာလဲမေးတော့ သူအလုပ်များနေတယ်ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတော့ စကားတပြောပြောနဲ့။ ကျမမှာသာ အနေရခက်နေပါတယ်။ သူ့ကို မကြည့်ရဲသလို ကို့ ကိုလည်းမကြည့်ရဲ။ စာရင်းရှင်းတော့လည်း ကိုကအနားမှာ ထိုင်စကားပြောနေလို့ ကျမမှာ တုန်လှုပ်မှုကို မနည်းထိန်းနေရပါတယ်။ သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို။ ရယ်ရယ်မောမောနဲ့။ မနေ့က ကျမကို အတင်းတက်ကျင့်ထားတာ သူမဟုတ်သလိုပါပဲ။
ကျမတို့မိန်းကလေးတွေ ကိုယ်နဲ့ကာမပတ်သတ်ထားသူကို လင်ယောကျာ်းလို့သဘောထားရမယ်ဆိုရင် ကျမအဖြစ်က ယောကျာ်းနှစ်ယောက် ဘေးမှာထားပြီး ထိုင်နေရသလိုပါပဲ။ စိတ်ကမလုံပါ။ ကျမလင်ငယ်ထားသလို ဖြစ်နေသလား။ မဟုတ်ဘူး…သူငါ့ကို အတင်းမုဒိန်းကျင့်တာလို့ ကို့ကိုယ်ကို ကာကွယ်ပြီး တွေးနေမိပါတယ်။
နောက်တရက်လည်း ဒီလိုပါပဲ။ သူတို့က အေးဆေးစကားပြောနေကြပေမယ့် ကျမကတော့ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေတုံးပါပဲ။ သူပြန်တော့ ကျမတံခါးလိုက်ပိတ်ချိန် သူကျမကို ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ ကြည်သွားပါတယ်။ မသိရင် အနေဝေးနေရတဲ့ ချစ်သူကို လွမ်းလွန်းလို့ ကြည့်သလိုမျိုးကြီး။ အဲအကြည့်ကိုတွေ့တော့ ကျမတုန်လှုပ်မိပြီး မျက်နှာ မြန်မြန်လွှဲလိုက်ရပါတယ်။ ဘယ်သူက သူ့ချစ်သူမို့ ဒီလိုကြည့်ရတာလဲ။ ကျမမှာ ချစ်ရတဲ့ယောကျာ်းတစ်ယောက်လုံး ရှိတယ်ရှင့် လို့စိတ်ထဲကပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။
ညအိပ်ယာဝင်တော့ ကိုကပြောလာတယ်။ သန့်စင်ပွဲရုံက မနက်ပိုင်းပဲအလုပ်များတာ။ ညနေ ၃ နာရီဆိုပြန်နေကြ။ ဘယ်တွေသွားနေလို့ ညပိုင်းမှ စာရင်းလာအပ်လည်း မသိဘူးတဲ့။ ရည်းစားများ ရှိနေလားမသိဘူး။ မေးကြည့်ရအုံးမယ်လို့ ပြောနေပါသေးတယ်။ ကျမဘာမှပြန်မပြောပဲ အလိုက်သင့်ပဲနေလိုက်ပါတယ်။ စိတ်ထဲကတော့ ရည်းစားတော့ရှိမရှိ မသိဘူး ယောကျာ်းရေ။ ရှင့်မိန်းမကိုတော့ တခါလုပ်ပြီးလို့ နောက်ထပ် မလုပ်ရအောင် ကျမအတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်နေရတယ်လို့ပဲ ပြောလိုက်ချင်ပါတော့တယ်။
ဒီရက်ထဲ ကိုနဲ့ကျမ အိပ်ယာထက်လင်မယားကိစ္စတွေ မရှိကြပါဘူး။ ကို ကိုယ်တိုင်က အလုပ်ပင်ပန်းနေလို့ ဖြစ်သလို ကျမခေါင်းမူးတာအရှင်းမပျောက်သေးဘူးဆိုလို့ မလုပ်ဖြစ်တာနေမှာပါ။ ကျမအနေနဲ့ ကိုက လုပ်ဖို့ကြိုးစားလာမှာကို အရမ်းကြောက်နေမိပါတယ်။ ကို အမြဲလုပ်နေတဲ့ အဖုတ်ကို တခြားသူလုပ်သွားလို့ ပုံပျက်နေတာ ကို ရိပ်မိသွားမှာ စိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေမိတာပါ။
အိမ်ထောင်သည်မို့ တခြားယောက်နဲ့လုပ်မိလို့ မိန်းမကိုယ် အပေါက်က ဘာမှထူးမသွားဘူးဆိုပေမယ့်လည်း ကျမစိတ်မလုံပါ။ ကိုယ် အမြတ်တနိုး တန်ဖိုးထားတဲ့ပစ္စည်း တခြားသူယူကိုင်တာ မြင်ယုံနဲ့ အလိုလိုသိနေတတ်တယ်လေ။ ကိုင်တဲ့သူကလည်း စည်းကမ်းရှိရှိကိုင်ခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ။ စိတ်ကြိုက်ရယူသုံးစွဲ သွားတာလေ။ အဲဒီတော့ ကျမအလုပ်ခံခဲ့ရတာ မသိနိုင်ဘူးလို့ဆိုကြပေမယ့်လည်း ကျမစိုးရိမ်နေမိတာပေါ့။ ဒါကြောင့်လည်း ကျမကိုယ်တိုင်က ခေါင်းမူနေတယ်အကြောင်းပြပြီး ရှောင်နေမိတာပါ။
နောက်နေ့နေ့ခင်းဘက်ကျတော့ ကိုသန့်စင်ဖုန်းဆက်လာပါတယ်။ ကိုမျိုးဝင်းက သူ့ကိုမေးနေတယ်တဲ့။ စာရင်းလာအပ်တာ ဘာလို့ မိုးချုပ်နေတာလဲ။ ရည်းစားရှိလို့လား၊ ဘားလားပေါ့။ သူကြည့်ကောင်းသလို ပြောထားပေမယ့် ကြာလာရင် ကိုမျိုးဝင်း သံသယဝင်လာမှာစိုးတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ကျန်တာထက် အလုပ်အပေါ်မှာ အလွဲသုံးစားလုပ်တယ်လို့ သံသယဝင်လာရင်၊ သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်၊ စီးပွားဖက်လည်းဖြစ်နေလို့ အဲဒါမျိုးမဖြစ်စေချင်ဘူးလို့ ပြောလာပါတယ်။ ဒါကြောင့် အရင်ချိန်ပဲ စာရင်းလာအပ်ပါရစေတဲ့။
သူပြောတာလည်း မှန်ပါတယ်။ ညကတောင် ကိုက စာရင်းတွေ အရင်လိုအချိန်လာမအပ်လို့ ကျမကို ပြောနေသေးတယ်လေ။ ဒါကြောင့်ကျမဘက်က အရင်အချိန် ပြန်လာဖို့ သဘောတူလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမအပေါ် မရိုးမသား ထပ်မလုပ်ဖို့ကိုလည်း သူ့ကို သေသေချာချာ ဂတိတောင်းလိုက်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျမသူ့ကိုမယုံပါ။ ဒါကြောင့်ကျမ အစီအစဥ္တစ်ခု လုပ်ထားပါတယ်။ ဒါကတော့ ကျမသားလေးပါပဲ။ သားလေးက နေ့ခင်းဆို ဘကြီးဦးအိမ်ကပြန်လာကာ ထမင်းစားပြီး ဆော့တတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ညနေ ၂ နာရီခွဲ ၃ နာရီလောက်ကျမှ တရေးအိပ်တတ်ပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ ကိုသန့်စင် လာတဲ့အထိ သားလေးကို မသိပ်ပဲ ကျမအနားမှာ ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သားလေးအနားမှာရှိရင် သူလည်း အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ရလိမ့်မယ်လို့ တွေးမိလို့ပါ။ သားကတော့ သူအိပ်နေကျအချိန် မအိပ်ရပဲ ကိုသန့်စင်ပြန်မှ အိပ်ရတော့မှာပေါ့။ မေမေ့ကို ကင်းစောင့်ပေးပါ သားသားရယ်။
ကိုသန့်စင်လာတော့ သားကို အနားမှာဆော့ခိုင်းကာ စာရင်းများလုပ်ရပါတယ်။ နှစ်ရက်စာဆိုတော့ နည်းနည်းများသွားတယ်။ သားခမျာ သနားစရာပါ။ အိပ်ချိန်မို့ အိပ်ချင်ရက်နဲ့ ကျမက မသိပ်လို့ ထိုင်ရက်အိပ်ငိုက်နေပါတယ်။ ကိုသန့်စင်က ကလေးကဒီအချိန်အမြဲ အိပ်နေကျပါ။ ဟိုမှာအိပ်ငိုက်နေပြီ။ အရင်သိပ်လိုက်ပါလား ပြီးမှ စာရင်းဆက်လုပ်ကြတာပေါ့ လို့ပြောလာပါတယ်။ ကျမက ရတယ်၊ ပြီးမှ သိပ်တော့မယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။
သူလည်း ကျမလုပ်တာကို သဘောပေါက် မှာပါ။ လူက ပြုံးတုံးတုံးနဲ့။ ကလေးက သပ်သပ်ဒုက္ခခံနေရတယ်နော်လို့ ပြုံးပြီးပြောနေသေးတယ်။ ကျမလည်း အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့ ဟုတ်တယ်။ လူတွေက ယုံရတာမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်ဘက်က ကြိုပြင်ဆင်ကာကွယ်ထားမှ။ မဟုတ်ရင် ကိုယ်ပဲခံရတာလေ လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သူက ဟုတ်ပါတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်နဲ့ ရယ်ပြီးပြောနေပါသေးတယ်။ သားလေးခမျာတော့ အမေ့ကို ကင်းစောင့်ပေးရင်း အိပ်ငိုက်နေရှာတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပါသားရယ်။
အဲဒီလိုနဲ့ နောက်ရက်လည်း ဒီလိုပုံနဲ့ပဲ ဆက်သွားရပါတယ်။ ကျမအတွက် တော့ ကောင်းပါတယ်။ ၂ နှစ်သားလောက်ပဲ ရှိသေးတဲ့ သားလေးကိုတော့ ဒုက္ခပေးသလို ဖြစ်နေတာေပါ့။ ဒီနှက်ရက်မှာတော့ ကိုသန့်စင်ပုံစံက အေးဆေးပါပဲ။ တခါတလေ ကျမစာရင်းလုပ်နေချိန် သူကျမကို စိုက်ကြည့်နေတာမျိုးတော့ ရှိပါတယ်။ ဒီလိုစိုက်ကြည့်နေတတ်တာ အခုမှ မဟုတ်နိုင်ပါ။ အရင်တည်းက ဒါမျိုးကြည့်နေတတ်ပေမယ့် ကျမဘက်က သူ့ကို တမျိုးမထင်ထားလို့ သတိမထားမိတာ ဖြစ်မှာပါ။
ကျမကလည်း မျက်နှာထား တင်းထားရပါတယ်။ ဒီတော့ သူလည်း စကားစ မရတော့ပါ။ ဒါပေမယ့် သူပြန်ခါနီးတိုင်း ကျမကို ဆွေးဆွေးလေး ကြည်တတ်ပါတယ်။ ကျမ အဲဒီလိုအကြည့်နဲ့ဆုံတိုင်း ရင်ထဲမှာ ထိတ်လန့်သလိုလို၊ ကြောက်သလိုလို ပြီးတော့ ရင်ဖိုသလိုလို၊ ရှက်သလိုလို၊ စသည်ဖြင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ခံစားမှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။ ဒီလို ရင်ဖိုသလိုလို၊ ရှက်သလိုလို ဖြစ်ရတာကို ကျမကိုယ်ကျမလည်း ဒေါသထွက် မိပါတယ်။ တကယ်ဆို ကျမသူ့ကို ရွံ့မုန်းကြောက်ရွံ့စိတ်ဖြစ်ရမှာလေ။
ကျမအနေနဲ့ သူနဲ့စာရင်းများ ရှင်းနေချိန်တလျောက်လုံး သူ့မျက်နှာကိုမကြည့်မိရန် ကြိုးစားနေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူပြန်လို့ ခြံတံခါးလိုက်ပိတ်တိုင်း သူနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံမိတတ်ပါတယ်။ ဘာပဲပြောပြော ကျမတို့နှစ်ဦးကြား စည်းတစ်ခုကို ခြားထားနိုင်ပြီလို့ ကျမယုံကြည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျမစိတ်သက်သာမှု နည်းနည်းတော့ ရပါတယ်။
ဒီညမှာ ကိုက လင်မယားအတူတူနေချင်နေပုံပါပဲ။ မလုပ်ဖြစ်တာလည်း ကြာနေပြီလေ။ ဒါပေမယ့် ကျမအနေနဲ့ကတော့ ကိုနဲ့ လုပ်ရမှာကို စိုးရိမ်နေတုံးပါပဲ။ ကျမဘယ်လောက် စိုးရိမ်နေနေ ကိုယ့်ရဲ့ယောကျာ်းဖြစ်သူက ဆန္ဒရှိနေတာကို ကျမဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပဲလေ။ အရင်လို နမ်းတာ ပြုတာတွေကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကိုက ထမိန်လှန်ပြီး လုပ်တော့မယ့်အချိန်မှာ ကျမစိုးရိမ်သွားပါတယ်။ ကိုက ကျမရဲ့ အဖုတ်လေးကို မမြင်ရအောင် ထမိန်နဲ့ ပြန်ဖုံးထားမိပါတယ်။ ကိုမြင်သွားရင် ကိုသန့်စင်နဲ့ လုပ်ဖြစ်ခဲ့တာကို ရိပ်မိသွားမှာ ကြောက်လို့ပါ။
ကိုကတော့ ကျမကို ကလေးတစ်ယောက်ရပြီးတာတောင် ရှက်နေတုံးပဲလားလို့ ရယ်ပြီးပြောပါတယ်။ ကျမရဲ့ အစိုးရိမ်လွန်နေတဲ့ပုံစံကို ရှက်နေတာလို့ ကိုက ထင်သွားတာနေမှာပါ။ ကိုကလည်း အတင်းကြီးမလုပ်ပါဘူး။ ထမိန်လွတ်နေတဲ့နေရာကနေပဲ အဖုတ်ထဲကို ကို့လီးကြီး ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမမှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေအတွက်တွေးပူကာ ကြောက်လန့်နေတာမို့ ကာမစိတ်မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါ။ ဒါကြောင့် ကာမရှေ့ပြေးအရည်တွေ ထွက် မနေတော့ ကို ထိုးထည့်လိုက်တဲ့အခါ နာလိုက်တာရှင်။ ဒါပေမယ့် ကို မသိရအောင် အသာကြိတ်မှိတ်တာ ခံလိုက်ပါတယ်။
ကိုကတော့ မလုပ်တာကြာလို့ စိတ်ရှိလက်ရှိ လုပ်နေပါတယ်။ ကျမကသာ ကို့မျက်နှာကို ရဲရဲမကြည့်ရဲ။ မျက်နှာလွှဲကာ မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ ကာမစိတ်ထဖို့ထက် ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာကို ကို သိများသွားမလားလို့ စိုးရိမ်စိတ်သာ ကြီးစိုးနေခဲ့ပါတယ်။ အမှားလုပ်ထားသူရဲ့ စိတ်တွင်းမလုံးခြုံမှုက ပင်ပန်းလွန်းလှပါတယ်ရှင်။ ကိုကတော့ ဘာမှမရိပ်မိတဲ့ပုံပါပဲ၊ သူ့ပုံစံအတိုင်း ညှင်ညှင်တာတာပဲ လုပ်နေတာပါ။
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကိုပြီးသွားပါတယ်။ အရည်တွေ အထဲမှာပြည့်သွားမှ ကျမသတိပြန်ဝင်လာတာပါ။ ကို့ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးဖို့ ကျမအထမှာ ကိုက နမ်းပြီး မိန်းမပြီးရဲ့လားလို့ မေးပါတယ်။ ကျမလည်း ပြုံးပြပြီး ဟုတ်ကဲ့လို့ပဲ လိမ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကို့ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး ကျမကိုကျမလည်း သုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကိုကတော့ ပင်ပန်းသွားလို့နေမယ် ကျမကိုဖတ်ပြီး မကြာမှီအိပ်ပျော်သွားပါတယ်။
ကို အိပ်နေပုံကိုကြည့်ပြီး ကျမအတွေးနယ်ချဲ့နေမိပါတယ်။ ကိုနဲ့အခုလို အတူတူနေပြီးနောက်ပိုင်း ကျမရဲ့စိတ်အခြေအနေကို အံ့သြနေမိပါတယ်။ ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့ကြပြီးတဲ့ ညတွေထဲက ကိုက ကျမနဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှာကို အရမ်းကြောက်လန့်စိုးရိမ်နေမိတာပါ။ ကျမတို့ အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲတော့မလားလို့ ကျမထိတ်လန့်နေခဲ့ရတာ။ အခုည ကိုနဲ့လိင်ဆက်ဆံပြီးတော့ ကျမစိတ်သက်သာရာ တော်တော်ရသွားပါတယ်။ စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေ မရှိတော့သလောက် ဖြစ်သွားမိတယ်။
ဒါ့ကြောင့်ပဲ ကို လုပ်နေတုန်း လိင်စိတ်မထလောက်အောင် ကျမစိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေပေမယ့် ကို ပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ ကျမ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြစ်လာကာ အရင်လို ပုံမှန်ပြန်ဆက်ဆံလာနိုင်ပါတယ်။ အရင်ညတွေက ထိတ်လန့်မှုတွေ၊ နောင်တတရားတွေကြောင့် အိပ်မပျော်ခဲ့ရပေမယ့် ဒီညတော့ စိတ်သက်သက်သာသာနဲ့ အိပ်လို့ပျော်မှာပါ။ ကိုက တဖတ်ပြန်လှည့်ပြီးပြန်အိပ်သွားချိန်မှာ ကျမအဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်စဥ္းစားနေမိပါတယ်။
ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကို့အပြင် သူက ကျမရဲ့ကာမကို ရယူသွားတာကို ခံခဲ့ရတာလေ။ အိပ်ယာခင်းတွေ၊ စောင်တွေ အသစ်လဲလိုက်နိုင်ပေမယ့် ကျမအာရုံထဲမှာ ကိုသန့်စင်ရဲ့ အရိပ်တွေ ဒီကုတင်ပေါ်မှာ ထင်ကျန်နေခဲ့တုံးပါပဲ။ ဒီပေါ်မှာ သူက ကျမရဲ့ အဖုတ်ကို လျှက်ပေး၊ နမ်းပေးခဲ့တာလေ။ ဒါမျိုးတခါမှမကြုံဖူးတဲ့ကျမအဖို့ ရွံ့ရှာမုန်းတီးမှုတွေ၊ စိုးရိမ်ကြောက်လန့်မှုတွေ၊ ဝမ်းနည်းမှုတွေနဲ့အတူ ရင်ခုန်စိတ်ကြွခဲ့ရတာလည်း အမှန်ပါပဲ။
ဒါမျိုး တခါသာကြုံခဲ့ရဖူးပေမယ့် နောက်ထပ်တော့ ကြုံရတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူနဲ့ဘယ်နည်းနဲ့မှ ထပ်မဖြစ်ချင်တော့ပါ။ ကိုက ကျမကို အဲဒါမျိုးလျှက်ပေး၊ နမ်းပေးရင်လည်း ကျမလက် မခံနိုင်ပါ။ ကျမချစ်ရတဲ့ ကို့ကို ဒါမျိုးတွေ ပေးမလုပ်စေချင်ပါ။ ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ၊ သူပြုစုခဲ့တာတွေနဲ့ သူ့ရဲ့အဆောင့်ကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြန်တွေးမိတော့ ကျမအဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။
ခုနက ကို လုပ်တုန်းကတောင် စိုးရိမ်နေလို့ လိင်စိတ်မထခဲ့ရတဲ့ကျမ။ အခု သူနဲ့ နေခဲ့မိတာတွေကို ပြန်တွေးမိယုံနဲ့ လိင်စိတ်ဆန္ဒဖြစ်လာတာ အံ့သြစရာ။ ဒါပေမယ့် ကျမ ၅ ညလုံးလုံး စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေရတာတွေ စိတ်သက်သာရာ ရသွားလို့ စဥ်းစားရင် လိင်စိတ်ကြွလာတာ ဖြစ်မှာပါ။ သူ့ကြောင့် မဟုတ်ပါဘူးလို့ ကို့ကိုယ်ကို စိတ်ဖြေသိမ့်ကာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရပါတယ်။
————–
အခန်း(၃) ကာမဝဲဂယက်ထဲ စုန်ဆန်ကူးကာ
မနက် မိုးလင်းတော့ အရင်နေ့တွေကနဲ့မတူပဲ ကျမစိတ်ရွှင်လန်းစွာ အိပ်ယာနိုးခဲ့ပါတယ်။ စိတ်တွင်းမလုံခြုံမှုကို ဖယ်ခွာနိုင်ခဲ့တဲ့ မနက်ခင်းဟာ အရာရာလှပနေသလို၊ ကြည်နူးဖွယ်လည်း ကောင်းလှပါတယ်။ ကိုနဲ့ သားအတွက် မနက်စာကို ပြင်ဆင်ပြီး ကိုနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် အတူတူထိုင်စားနိုင်ခဲ့ပြီ။ ကိုအလုပ်သွားပြီး သားလေးကို ဘကြီးဦးတို့ လာခေါ်ချိန်မှာလည်း တယောက်တည်းအိမ်မှာ ရှိနေပေမယ့် အရင်နေ့တွေကနဲ့မတူ။ စိတ်ရွှင်လန်းပြီး ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာတွေကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လုပ်ကိုင်နိုင်နေပါပြီ။ သားလေးပြန်ရောက်တော့လည်း ရေချိုးပေး၊ ထမင်းကျွေးနဲ့ မအားတော့ပါဘူး။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကိုသန့်စင် လာမယ့်အချိန်နီးလာပြီ။ အရင်နေ့တွေကတော့ ဒီလိုအချိန်ဆိုရင် စိုးရွံ့စိတ်ကို ထိန်းနိုင်အောင် မနည်းကြိုးစားရပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ လုပ်နေကျအလုပ်လိုပါပဲ။ စိတ်ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပါပဲ။ ကျမ တစ်ရန်အေးသွားပြီ။ နောက်တစ်ရန်အေးဖို့ကတော့ အရင်လိုပဲ သားကို အနားခေါ်ထားရမှာပေါ့။ သားကတော့ ထမင်းစားပြီးတည်းက အိပ်ချင်နေတာ မအိပ်ရသေးဘဲ အနားမှာ ထိုင်ဆော့နေရပါတယ်။
ကိုသန့်စင် ဒီနေ့နည်းနည်းစောရောက်လာပါတယ်။ အရင်လိုပဲ စာရင်းတွေရှင်းကြ၊ အပ်ကြပေါ့။ ဒီနေ့မှာ ကျမအနေနဲ့ ကိုသန့်စင်အပေါ် ရှိန်နေ၊ စိုးရိမ်နေခြင်း သိပ်မရှိဘဲ ပုံမှန်ဆက်ဆံ စကားပြောလာနိုင်ပါတယ်။ စာရင်းတွေထဲ စိတ်နှစ်ပြီးအလုပ်လုပ်နေရင်း သားအသံမကြားလို့ လှည့်ကြည့်ချိန် သားကအနားမှာ မရှိတော့ပါဘူး။ ကျမလည်း အော်ခေါ်ရင်း လိုက်ရှာရတာပေါ့။ ကိုသန့်စင်ကတော့ သူလည်း သတိမထားလိုက်မိဘူး။ တံခါးမကြီးပိတ်ထားလို့ အပြင်တော့ မထွက်နိုင်။ အိပ်များနေမလားလို့ ပြောပါတယ်။
ဒါနဲ့ကျမလည်း အိပ်ခန်းထဲဝင်ကြည့်တော့ သားက ကုတင်ပေါ်သူ့ဟာသူတက်ကာ ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေရှာပါတယ်။ သူ့ခမျာ ဒီအချိန်က အိပ်ချိန်ပဲလေ။ အိပ်ချင်နေပေမယ့် ကျမက မသိပ်တော့ သူ့ဟာသူဝင်အိပ်နေရရှာတာပါ။ ကျမလည်း သားကို မနိုးရက်တော့ပါ။ အမေ့အတွက်နဲ့ ဘုမသိဘမသိ သက်သက်ဒုက္ခရောက်နေရတဲ့ သားလေးကို စာနာမိပါတယ်။ ဒါနဲ့ သားလေးကို နေရာပြန်ချပြီး သိပ်ထားခဲ့ကာ ဧည့်ခန်းသို့ ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။
ဒါနဲ့ပဲစာရင်းတွေကို ပြန်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်ပဲ ပြီးပါတယ်။ အားလုံးပြီးတော့ ကိုသန့်စင်ပြန်မလား အောက် မေ့နေတာ သူကမပြန်သေးဘဲ ချပေးထားတဲ့ အအေးကို ဖြည်းဖြည်းပဲသောက်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ပြုံးတုံးတုံးနဲ့ ကျမကိုသေချာကြည့်နေပြန်ပါတယ်။
သူ့ကို ကျမ မျက်နှာထားတင်းထားပြီး ပြန်ကြည့်ချိန်မှာ သူ့မျက်နှာမြင်ပြီး ကျမရင်ထဲတမျိုးဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒီမျက်နှာ၊ ဒီနှုတ်ခမ်းတွေက ကျမရဲ့အောက်ပိုင်း အောက်ပိုင်းတပြင်လုံးကို မက ်မက ်စက်စက်နမ်းခဲ့၊ လျှက်ခဲ့ဖူးတယ်လေ။ ကျမအဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို သူစုပ်ယူမြိုချနေပုံတွေ၊ သူ့မျက်နှာတပြင်လုံး ပေပွနေပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမအကြည့်တွေ အမြန်လွှဲလိုက်ရပါတယ်။
“ကြည်ပြာ၊ ဒီနေ့ကြည့်ရတာ အရင်နေ့တွေကနဲ့ မတူဘူးနော်”
“ဟင်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“သြော်၊ အရင်နေ့တွေက ကြည်ပြာ့ကိုကြည့်ရတာ နွမ်းနယ်နေသလိုပဲ။ ဒီနေ့တော့ တော်တော်လေးရွှင်ရွှင်ပြပြနဲ့လေ။ ကို ကြည့်ရတာ စိတ်ချမ်းသာလို့ပါ”
“အို…မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုသန့်စင် စိတ်ထင်လို့ နေပါလိမ့်မယ်”
ကျမဒီနေ့ စိတ်ရွှင်လန်းပြီး ပုံစံထူးခြားနေတာကို သူတောင် သတိပြုမိနေပါလား။ သူက ကျမကို ရောက်လာတိုင်း သေချာဂရုပြုပြီးကြည့်နေလို့ သိနေတာလား။ ကျမကိုယ်တိုင်ကိုက တခြားလူရိပ်မိလောက်အောင် အရင်နေ့တွေက မူပျက်နေလို့များလား။
“စိတ်ထင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး ကြည်ပြာရယ်။ ကိုက ကြည်ပြာ့ကို အချိန်တိုင်း သတိရနေပြီး ကြည်ပြာ့ပုံစံလေးတွေကို နှလုံးသားထဲမှာ စွဲထင်နေတဲ့သူပါ။ ဒါကြောင့်လေ ကြည်ပြာ့ အပြုအမူတွေကို ကိုက သိနေတာပါ”
သူပြောတဲ့စကားကြားပြီး ကျမ ရင်ဖိုသလိုလို၊ ကျေနပ်သလိုလိုနဲ့ ဖြစ်လာစေပါတယ်။ အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက်အမေပေမယ့် ကိုယ့်ကို အခုလို ဂရုစိုက်ကြည့်နေကြောင်း သိရတော့ ရင်ဖိုမိတာအမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် တခြားသူကသာ အခုလိုပြောမယ်ဆိုရင် စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ ပစ်ပစ်ခါခါ ငြင်းပယ်မုန်းတီးမိမှာပါ။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ ကျမနဲ့ ချစ်ပွဲနွဲဖူးတဲ့သူလေ။ အဲဒါကြောင့်လည်း စိတ်ဆိုးတာမျိုးမဖြစ်မိတာ နေမှာပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီလိုရင်တဖိုဖို စိတ်ကူးဘုံထဲက ကျမရအောင်ရုန်းထွက်ရမယ်လေ။ ကျမ ထပ်ပြီးစိတ်ဒုက္ခမရောက်ချင်တော့သလို ယောကျာ်းအပေါ်မှာလည်း ထပ်ပြီးသစ္စာမမဲ့ချင်တော့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့စကားကြောင့် ခဏတာစွံ့အသွားပေမယ့် အမြန်စိတ်ပြန်တင်းလိုက်ပါတယ်။
“ရှင်ကလည်းလေ။ ဒီလိုစကားမျိုး မပြောသင့်တာကို။ ကျမအဲလိုပြောတာ မကြိုက်ဘူး။ ရှင့်ကို ရှေ့လျောက်ဆင်ခြင်ပါလို့ ကျမသတိပေးထားတယ်လေ”
“ကိုလည်း ဆင်ခြင်တာပါပဲကွာ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မထိန်းနိုင်ဘူး ကြည်ပြာရယ်။ ကြည်ပြာနဲ့ ပျော်ခဲ့ရပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း ကိုယ့်အတွေးစိတ်ထဲမှာ ကြည်ပြာကအချိန်ပြည့် နေရာယူနေတာပါ။ ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ကို အပျော်ကြံပြီး စားရယုံကြံခဲ့တာမှ မဟုတ်တာ။ အနှစ်နှစ်အလလ ချစ်ခဲ့ရပြီး ကြည်ပြာလိုအပ်တဲ့အချိန်တိုင်း ကြည်ပြာ့ရဲ့ဘေးမှာ အမြဲရှိနေရအောင် ကြိုးစားပေးခဲ့သူပါ”
“တော်ပါတော့ရှင်”
“ကြည်ပြာပဲ စဥ္းစားကြည့်ပါအုံး။ ကြည်ပြာတခုခုဖြစ်တိုင်း၊ ကြည်ပြာတခုခုလိုအပ်တိုင်း ကိုယ်မအားလည်း အားအောင်လုပ်ပြီး မရ ရအောင် ကူညီခဲ့တာပဲလေ။ ဒါတွေက အပျော်ကြံချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကြည်ပြာ့ကို နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်မိခဲ့လို့ပါ။ ကိုယ့်ကို မဖြစ်သင့်တာတွေ၊ မချစ်သင့်တာတွေ မပြောပါနဲ့။
ဒါတွေ ကိုယ်နားလည်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ကို လူမသိ သူမသိ တိတ်တိတ်လေး ချစ်နေရရင် ကျေနပ်နေတဲ့သူပါ”
သူပြောတာတွေက အမှန်ပါပဲ။ ကျမနေမကောင်းတိုင်း ဒါမှမဟုတ် ကျမ စျေးဝယ်ထွက်တိုင်း၊ ကျောင်းသွား၊ ကျောင်းပြန်တိုင်း မအားလပ်တဲ့ ကို့ အစား သူကပဲ အမြဲလိုက်စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာပါ။ တခါကဆို ကျမကျောင်းကို စာစဥ္သွားတင်တုံး မမျှော်လင့်ဘဲ မိန်းမသဘာဝ ဓမ္မတာလာပြီး ခေါင်းတွေမူးလာတုံးကတောင် သူကိုယ်တိုင် အမျိုးသမီးလစဥ္သုံးပစ္စည်းဆိုင်ရှေ့အထိ လိုက်ပို့ခဲ့တာပါ။ ပြီးတော့ ကျမကျောင်းအိမ်သာထဲ ဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်၊ ပစ္စည်းခုခံထည့်နေတော့လည်း သူကကျမခေါင်းမူးနေတာ စိတ်မချလို့ မိန်းကလေးအိမ်သာရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်ပေးနေခဲ့တာပါ။ တခြားကျောင်းသူတွေက စနောက်တာတောင် မရှက် မကြောက်နေခဲ့သူပါ။ အဲဒီတုန်းက သူ့ကိုကျမ အားနာလိုက်ရတာ။
ကျမ သူ့စကားနဲ့ အာရုံထွေပြားနေချိန် ကျမရှိရာ ဆိုဖာခုံဘက်ကို သူပြောင်းထိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ကို ကျမငြင်းပယ်ဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့် သူ့ရဲ့ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ အကြည့်တွေကြောင့် ကျမ ဆွံ့အခဲ့ရပြန်ပါပြီ။
“ဟင်..ကြည်ပြာ…ကိုယ်ပြောတာကြားရဲ့လား။ ကိုယ့်ကို တခုခုပြန်မပြောတော့ဘူးလား”
“ကျမက ဘာပြောရမှာလဲရှင်…. ရှင့်စိတ်ကို ကျမနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုရှေ့ဆက်ရမှာလဲ။ ဒီလိုစကားမျိုးကို ကျမသာ အပျိုဆိုရင် ရှင့်ကိုစဥ္းစားပေးပါ့မယ်ဆိုပြီး ပြန်ပြောလို့ရသေးတယ်။ အခုဟာက ကျမက အိမ်ထောင်သည်လေ။ ကျမမှာသိပ်ချစ်ရတဲ့ယောကျာ်းရှိ……..အင့်…ပျွတ်….အာ့…”
သူက ကျမရဲ့ငြင်းဆိုစကားကို ဆက်ပြောလို့မရအောင် ရုတ်တရက် ကျမကိုဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ပြန်လွှတ်မပေးပဲ နှုတ်ခမ်းကို ဆက်တိုက် ဖိကပ်နမ်းနေတာ။ ကျမမှာ ရုတ်တရက်လန့်ကာ ရုန်းပေမယ့် ရုန်းမရသလို သူ့အနမ်းကြောင့် လူမှာ တဒင်္ဂအသိစိတ်လွတ်သွားခဲ့ရပါတယ်။
ကိုမျိုးဝင်းကလည်း ကျမနှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေကျပါ။ ဒါပေမယ့်ကိုက နှုတ်ခမ်းကို ထိတယ်ဆိုယုံ ဖွဖွလေးသာ မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းတတ်ပါတယ်။ ဒါမျိုး ဖိကပ်ပြီး အကြာကြီးမနမ်းဖူးပါ။ ကိုက ထိတယ်ဆိုယုံ ဖွဖွလေးနမ်းတာတောင် ကျမ ရင်တွေခုန်ကာ အသဲထဲအေးကနဲ ဖြစ်သွားတတ်ပါတယ်။ အခုသူ့ရဲ့နမ်းပုံကတော့ တခါမှမကြုံဖူးသလို ရင်တွေတဒိုင်းဒိုင်းခုန်ကာ အားအင်မဲ့သကဲသို့ ဖြစ်သွားစေတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ လက်ကျန်အရှက်အကြောက်အားလေးနဲ့ သူ့ရင်ဘက်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းနေသော်လည်း အရာမထင်နိုင်တော့ပါ။
သူက အားရအောင် ဖိကပ်နမ်းရှုပ်ပြီးမှ မျက်နှာချင်းခွာလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ကျမမှာအသက်ကို ဝအောင်ရှူရပါတော့တယ်။ အသက်ကိုမနည်းလုရှူနေရလို့ သူ့ကိုလည်း ပြန်ရန်မတွေ့နိုင်သေးပါ။ သူကတော့ ကျမကိုဖက်ကာ လည်ပင်း၊ ပါးစတဲ့နေရာအနှံ့ လိုက်နမ်းနေပါတယ်။ ကျမလည်း နည်းနည်းအမောပြေမှ သူ့ကို တွန်းဖယ်ကာ….
“ကိုသန့်စင်၊ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ။ ကျမဒါမျိုးလုပ်တာ မကြိုက်ပါဘူးဆို”
“ကြည်ပြာရယ် ချစ်လို့ပါကွာ”
“ရှင် ချစ်တယ်ဆိုတိုင်း ဒါမျိုးဖြစ်စရာလားရှင်”
“ကြည်ပြာကလည်းကွာ၊ တခါလည်း ဖြစ်ပြီးသားကို၊ ကြည်ပြာ့ကို လွမ်းရတာ ၅ ရက်တောင်ရှိပြီလေ။ ကိုယ်က ကြည်ပြာ့အငွေ့အသက်လေးတွေကို ခံစားချင်လှပါပြီ”
“အို….”
“တကယ်ပါကြည်ပြာရယ်၊ ကြည်ပြာသဘောမတူရင် ကိုယ် မလိုးဘူးလေ။ ကြည်ပြာ့တကိုယ်လုံးကို ဟိုတခါလို နမ်းယုံပဲ ခွင့်ပေးပါနော်”
“အို…ရှက်စရာကို။ အဲလိုနမ်းတာ ကျမမနေတတ်ဘူး။ ရှက်လည်းရှက်တယ်။ ကျမငရဲကြီးမှာလည်း ကြောက်တယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”
“ငရဲမကြီးပါဘူး။ ကိုယ်က ချစ်လို့လုပ်ပေးတာပဲလေ။ တခါလည်း ကိုယ်နမ်းပေး၊ လျှက်ပေးပြီးသားပဲဟာ။ ရှက် မနေပါနဲ့ကွာ။ ကြည်ပြာ့ကို ကောင်းစေချင်လို့ပါ”
“ဟာ…ဟင့်အင်း။ ဟင့်အင်း”
သူ့ ပါးစပ်က နားရှက်စရာတွေ ပြောနေသလို လက်ကလည်း ကျမကိုဖက်ကာ လက်မောင်းတွေ၊ ရင်သားတွေကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်နေတာပါ။ ကျမမှာလည်း ရုန်းရင်းတွန်းရင်းနဲ့ အသဲတအေးအေး၊ ရင်တဖိုဖိုပါပဲ။ သူက ကျမပေါင်ကြားကို ဟိုတခါကလို နမ်းချင်၊ လျှက်ချင်နေတာလေ။ ကျမမှာလည်း ထိုအရသာမျိုး သူနဲ့ကျမှ တခါပဲရဖူးတာပါ။ ထိုကဲ့သို့ အရသာမျိုးကို ထပ်ခံစားချင်ပေမယ့် သူနဲ့ထပ်ဖြစ်ဖို့တော့ မဝံ့ရဲတော့ပါဘူးရှင်။
“ဒါဆိုအမှန်တိုင်းပြော၊ ကိုယ်…ကြည်ပြာ့အဖုတ်လေးကို နမ်းပေးတာ မကောင်းဘူးလား။ ကိုယ့်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး သေချာပြောစမ်းပါ။”
“အာ……..”
“ပြောလေ ကြည်ပြာ။ ကြည်ပြာအဲဒီ့အရသာကို မကြိုက်ဘူးလား။ ကြည်ပြာ တကယ်မကြိုက်ရင် ကိုယ်နောက် မလုပ်တော့ဘူး။ ကို့မျက်နှာကို ရဲရဲကြည့်ပြီး ပြောစမ်းပါ”
ကျမက မကောင်းဘူးလို့ ငြင်းမလို့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက် မိချိန်မှာ ကျမစကားလုံးတွေ ဆွံ့အခဲ့ရပြန်ပါတယ်။ သူ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ကျမလိမ်ညာပြီး မငြင်းဆန်နိုင်လောက်အောင် ကျမစိတ်ကို တစ်စုံတစ်ခုက ဖမ်းစားထားသလိုပါပဲ။ ကာမနတ်ဆိုးဆိုတာ ဒါမျိုးဖြစ်မယ်။ ဒီနတ်ဆိုးက အပြင်ဘက် မှာရှိနေတာမဟုတ်ဘဲ ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ကျကျနနနေရာယူထားပြီးပါပြီ။
“ဟို………………”
“ပြောလေကြည်ပြာ၊ ကြည်ပြာလည်း အဲဒါမျိုး ခံစားချင်တယ်မို့လား။ ကြည်ပြာစိတ်မသန့်ရင် ကိုယ်မလိုးပါဘူး။ ကိုယ့်ကို ကြည်ပြာ့ရဲ့ အဖုတ်လေးကိုပဲ နမ်းခွင့်ပေးပါနော်။ အဲဒါဆို ကိုယ် လွမ်းရတာတွေ၊ ချစ်ချင်တာတွေ အာသာပြေပါပြီ”
“ဟာ…ဘာဆိုင်လို့လဲ၊ မလုပ်သင့်တာကို။ ရှင်အာသာပြေဖို့က ဟိုတခါ ကျမဘောင်းဘီယူသွားတယ်လေ။ အဲတုန်းက ရှင်ပဲ လွမ်းရင် အာသာပြေအောင်လို့ဆိုပြီး အတင်းယူသွားတဲ့ဟာ။ ကျမကို ထပ်ဒုက္ခမပေးပါတော့နဲ့”
“အိမ်မှာဆိုရင် အဲဘောင်းဘီလေးပဲ နမ်းပြီး၊ ရှူပြီး ကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေရတာလေ။ နမ်းပါများလို့ ကြည်ပြာ့အဖုတ်နဲ့ ကပ်နေတဲ့နေရာလေးတောင် ပြဲတော့မယ်”
“အာ…ရှင်မို့ မရွံ့မရှာ….”
“ချစ်တော့လည်း မရွံ့ဘူးပေါ့။ ကိုယ့်အတွက်တော့ အမွှေးဆုံးအရာပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီဘောင်းဘီက နမ်းလွန်းလို့ အနံ့တောင်ပြယ်လောက်ပြီ။ အခု ကိုယ့်ကို လတ်လတ်ဆက်ဆက် နမ်းခွင့်ပေးပါနော်”
“အို…ဒါတော့မရဘူး။ မလုပ်ပါနဲ့…..”
“ကြည်ပြာကတော့ ညတိုင်းမျိုးဝင်းရှိနေတော့ ကိုယ့်အပေါ် မစာနာဘဲ ငြင်းနေတာပေါ့လေ”
“ဟင်၊ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုက ရှင့်လို တဏှာမရူးပါဘူး။ ကျမတို့က အဲ့ကိစ္စ ရိုးရှင်းပါတယ်။ ကဲ…ကျမ ဟိုလိုနမ်းတာတော့ မခံပါရစေနဲ့။ ရှင်လည်း မြန်မြန်ပြန်ပါတော့။ သားလေးနိုးလာတော့မယ်။ ကြာရင်မကောင်းပါဘူးနော်။ ရှင်စိတ်ကျေနပ်ဖို့က ကိုယ့်ဟာကိုသာ စိတ်ဖြေလိုက်ပါတော့နော်…”
သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ကျမ ရယ်လည်းရယ်ချင်တယ်။ အသဲတွေလည်း ယားတယ်ရှင်။ ကျမပေါင်းအတွင်းကြားကိုများ သူက နမ်းချင်ရတယ်လို့။ ဒါပေမယ့် သူလည်း လူပျိုကြီး၊ ဒီတဏှာစိတ်တွေ ငယ်ထိပ်ရောက်နေမှာပေါ့။ သူ့မျက်နှာကြည့်ပြီး သနားသလိုတောင် ဖြစ်သွားမိပါတယ်။
ဒါကြောင့် သူမြန်မြန်လည်း ပြန်အောင်၊ စိတ်လည်း အထိုက်အလျောက် ကျေနပ်သွားအောင် ကျမလုပ်ပေးလိုက်ချင်ပါတယ်။ ကျမလည်း သူနဲ့ဒီလိုမျိုးတွေ ပြောနေရင်း စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားသလိုလိုကြီး ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတောင်းဆိုရင် ကျမအခုဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပေးလိုက်ရင်ကောင်းမလား စဥ္းစားမိပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆို ဟိုဘောင်းဘီက ကြာေနပြီ။ အနံ့တောင်ပြယ်နေပြီလို့ သူကပြောတာကိုး။
ဒါပေမယ့် ကျမဘက်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး စပြောနိုင်ပါ့မလဲ။ သူတောင်းဆိုရင်တောင် ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီကို သွားချွတ်ပြီး သူ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ပေးဖို့က မျက်နှာပူစရာကြီးနော်။ ပြီးတော့အခုဘောင်းဘီကလည်း သူ့အပြောတွေကြောင့် အဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်နေပြီး စိုနေတော့မှာ။ ပေးလို့မဖြစ်ပါဘူး။ ကျမစိတ်ထနေတာ သူသိသွားလိမ့်မယ်။ တခဏအတွင်း ဒီလောက်လေး စဥ္းစားယုံနဲ့ အရည်တွေက စိမ့်ထွက်နေပြန်ပါပြီ။
“ကဲ…ဒါဆို…ကြည်ပြာ့ကိုလည်း မလိုးရဘူး။ အဖုတ်လေးကိုလည်း အနမ်းမပေးရဘူးဆိုရင် ကိုယ်တစ်ခုတောင်းဆိုတာကိုတော့ လုပ်ပေးစေချင်တယ်….နော် ကြည်ပြာ”
“ဘာလဲ ? ရှင်ပြောလေ။ ပြီးရင်တော့ ပြန်ပါတော့နော်”
“ဟိုလေ….ကြည်ပြာလည်း အိမ်ထောင်သည်ပဲဟာ။ မျိုးဝင်းကိုလည်း လုပ်ပေးဖူးမှာပါ။ ကိုယ့်ကို အာသာဖြေပေးလေ”
“ဟင် ? ဘယ်လို အာသာဖြေပေးရမှာလဲ။ ကျမ အလုပ်မခံနိုင်ဘူးနော်။ ရှင်ပြောတာ ကျမနားမလည်ဘူး”
“ဟာ…ကြည်ပြာကလည်း၊ လိုးဖို့ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကြည်ပြာ့လက်လေးနဲ့ ကိုယ့်လီးကိုကိုင်ပြီး ထုပေးယုံပါပဲ…နော်”
“ဟာ….မလုပ်ရဲဘူး။ ရှင့်ဟာကို ဘယ်လိုကိုင်ရဲမှာလဲ။ အာကွာ…ဘာကြီးမှန်းမသိဘူး”
ကျမလည်း ရှက်ပြီး ထူပူသွားပါတယ်။ စဥ္းစားကြည့်လို့တောင် မရဲပါဘူးရှင်။ တခြားယောကျာ်းတယောက်ရဲ့ဟာကို ကိုင်ပြီး သူကျေနပ်အောင် အာသာဖြေပေးရမယ်တဲ့။ သူမို့ပြောရက်တယ်။ တကယ်လူဆိုးကြီး။ ကျမက အခုဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို တောင်းမယ်ထင်ထားတာ။ အခု ခိုင်းပုံက ကျမက သူ့မိန်းမကျနေတာပဲ။
“ကြည်ပြာကလည်း၊ ဘာ မကိုင်ရဲစရာ ရှိလို့လဲ။ ဟိုနေ့ကဆို ကြည်ပြာ့အဖုတ်ထဲကိုတောင် အကြိမ်ကြိမ် ဝင်ဖူးပြီးတဲ့ဟာကို။ အခုဟာက ကိုင်ပြီး ထုပေးယုံပဲလေ။ ကိုယ်…ကြည်ပြာ့ကို ဘာမှမလုပ်ဘူး။ စိတ်ချ”
“အဲဒီနေ့က ရှင့်ဟာရှင် အတင်းတက်လုပ်တာလေ။ အခုလို ကိုင်ပြီးတော့ ကျမမလုပ်ရဲပါဘူးရှင်။ ကိုယ့်ဟာကို အာသာဖြေလိုက်လေ။ ဒီမှာမဟုတ်လည်း ရေချိုးခန်းထဲ ရှင်သွားပြီး လုပ်လိုက်ပါ။ ပြီးရင်ပြန်တော့နော်”
“ကြည်ပြာရယ်။ ကိုယ့်ဟာကို ထုမှတော့ အိမ်ရောက် မှကြည့်ပြာဘောင်းဘီလေးကို နမ်းပြီး ထုမှာပေါ့။ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူက ကြင်ကြင်နာနာလေး ပြုစုပေးတာကို ခံချင်လို့ပါကွာ။ လုပ်ပေးပါ ကြည်ပြာရယ်”
“ကျမက ရှင့်ချစ်သူမှ မဟုတ်တာ။ ရှင့်ဟာရှင် တခြားကောင်မတွေ သွားလုပ်ခိုင်းပါလား”
“တို့နှစ်ယောက်က ချစ်သူအဆင့်ထက်တောင် လွန်နေပြီလေ။ ဘာမှ မရှက်ပါနဲ့ကွာ။ ကြည်ပြာမျိုးဝင်းကို လုပ်ပေးဖူးတယ်မို့လား။ ခဏလေးပါကွာ”
“အို…ကိုမျိုးဝင်းက ကျမယောကျာ်းလေ။ ကျမယောကျာ်းကို ကျမလုပ်ပေးတာ ဘာဖြစ်လဲ။ ရှင်လဲ အဲလိုပြုစုခံချင်ရင် မိန်းမမြန်မြန်ယူလေ”
“ဘယ်မိန်းမမှ ကိုယ်မယူတော့ဘူး။ ကိုယ်ချစ်ခဲ့ဖူးတာ ကြည်ပြာတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ ကြည်ပြာမှ မရရင် ကိုယ်ဘယ်မိန်းမမှ မယူဘူး….
ကြည်ပြာ…ကိုယ်တောင်းဆိုတာ လုပ်ပေးပါနော်။ မဟုတ်ရင် ကိုယ်နေလို့မရတော့ဘူး။ ကိုယ် ဟိုနေ့ကလို အကြမ်းမဖက်ချင်ဘူးနော်။ အဲဒါဆို ဒီထက်ပိုပြီး ကိုယ်လုပ်မိမှာနော်”
“ဟင်…ရှင် အဲလိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့။ ရှင့်နဲ့ စပြီးပတ်သတ်မိတာကိုက ကျမအမှားပဲ။ ခဏနေပါအုံး….ရှင် အတင်းမလုပ်နဲ့နော်။ ကျမမကြိုက်ဘူး….”
ကျမ သေချာစဥ္းစားရပါပြီ။ တကယ်တော့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ထုပေး၊ အာသာဖြေပေးရတာ ကျမအတွက် မဆန်းပါ။ ကျမ ကိုယ်ဝန်ရှိနေချိန် ကို့ကို လေး၊ ငါးခါလောက် လုပ်ပေးဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုဟာက ကိုယ်ချစ်ရတဲ့ ကိုယ့်လင်သား မဟုတ်ဘူးလေ။ သူက ကျမလင်၊ ကျမချစ်သူမှ မဟုတ်တာ။ ဒါပေမယ့် အမှန်အတိုင်း စဥ္းစားရရင် သူနဲ့ကျမက တိတ်တိတ်ပုန်း လင်မယားအရာ မြောက်ထားပြီးပြီလေ။
ပြီးတော့ အဲဒီနေ့ကလည်း ကျမကိုယ်တိုင်က စိတ်တွေလွတ်ထွက်ကုန်ကာ သူပြုသမျှ နုပေးခဲ့ပြီးပြီလေ။ ကျမတကိုယ်လုံး သူမြင်ဖူး၊ ကိုင်တွယ်ဖူးသလို၊ သူ့တကိုယ်လုံးလည်း ကျမမြင်ဖူးခဲ့ပြီးပါပြီ။ ကာမအရာ ဆက်စပ်ပြီးခဲ့သလို သူ့အရည်တွေတောင် ကျမရင်ဘက်တခုလုံးကို ဖြန်းပတ်ပြီးခဲ့ပါပြီ။ ကျမ ရှက်ရွံ့ပေမယ့် ကျမဒီလိုလုပ်ပေးလိုက်ရင် ကျမကိုသူက အတင်းတက်လုပ်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူ မြန်မြန်ပြန်ဖို့ ငါလုပ်ပေးလိုက်တာ ကောင်းမယ်လို့ တွေးလိုက် မိပါတယ်။ ဒါဟာ သူနဲ့ကျမရဲ့ ကြားက တံခါးတစ်ချပ်ကို ကျမဘက်က ဖွင့်ပေးလိုက် မိတယ်ဆိုတာ ကျမ မတွေးမိခဲ့ပါဘူး။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုကျမက အာသာဖြေ ထုပေးနေချိန် သူကြည့်နေမှာကို ကျမရှက် မိပါတယ်။ သူငယ်ချင်းရဲ့မိန်းမချောချောလေးက သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ထုပေးနေတာကို အရသာခံပြီး ကြည်နေမှာကို မလိုလားပါ။ ကျမဘဝက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ တခြားယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်စိတ်ပြေပျောက်စေဖို့ ဖြည့်ဆည်းပေးရတော့မှာပါလား။ ဒီလိုအတွေး ဝင်ယုံနဲ့ ကျမရင်တွေ ခုန်ကာ ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမဒီလိုလုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်တာ သူမြန်မြန်ပြန်ဖို့လို့ပဲ စိတ်ထဲအတင်းမှတ်ယူလိုက် မိပါတော့တယ်။
“ဒါဆို ရှင် ကျမကို ဟိုနေ့ကလို အတင်းအကြပ်မလုပ်နဲ့။ ကျမလုပ်ပေးမယ်။ ရှင် ကျမကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိနဲ့နော်။ ဒါတော့ ဂတိပေး”
“စိတ်ချပါ။ ကိုယ်က ကြည်ပြာစိတ်လိုလက်ရပေးတာပဲ လိုချင်တာပါ။ ကိုယ်လည်း ကြည်ပြာ့ကို အတင်းမလုပ်ချင်ပါဘူး။ ကိုယ်ဝမ်းသာလိုက်တာ ကြည်ပြာရယ်”
“ဘာမှ ဝမ်းသာမနေနဲ့။ အခုလို လုပ်ပေးတာက ရှင်မြန်မြန်ပြီးရင် မြန်မြန်ပြန်ရအောင်လို့။ တခြားတွေးမနေနဲ့”
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ ဒါဆို မြန်မြန် ထုပေးနော်။ ကြည်ပြာ့လက်လေးနဲ့ ကိုင်ပြီး လုပ်ပေးတာကို ခံချင်လှပြီ”
“နေအုံး၊ ကျန်သေးတယ်။ ကျမလုပ်ပေးနေချိန် ရှင် လုံးဝမကြည့်နဲ့။ မျက်လုံးပိတ်ထားပါ”
“ဟင်၊ ဘယ်လိုကြီးလဲ”
“ကျမက ရှင့်မိန်းမမဟုတ်သလို၊ ရှင့်ရည်းစားလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ ကျမ မတတ်သာလို့ လုပ်ပေးရတာကို ရှင်အရသာခံပြီး ကြည့်နေမှာ မလိုချင်ဘူး”
“ကဲ၊ ကောင်းပါပြီဗျာ။ မမလေး စိတ်တိုင်းကျ မျက်စိပိတ်ထားပါ့မယ်။ ဟုတ်ပြီလား”
သူက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆိုဖာပေါ်နောက်မှီချကာ မျက်လုံးကို ပိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူ့ပုံစံက အေးအေးဆေးဆေး ဇိမ်ခံတော့မယ့် အတိုင်းပါပဲ။ ကျမမှာပဲ သူ့ကိုကြည့်ပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိသေးပါ။ တခြားယောကျာ်းသားတစ်ဦးကို ကိုယ့်အိမ်ဧည့်ခန်းမှာ လုံချည်ချွတ်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ အာသာဖြေပေးရမှာလေ။ တကယ့်လက်တွေ့မှာတော့ ကျမလက်တွေခြေတွေတုံကာ ဘယ်က စလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ဒီလိုဖြစ်နေတာကို ရင်တွေကလည်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေပါသေးတယ်။ ခြေဖျား၊ လက်ဖျားတွေ အေးစက်ပြီး တုံနေပါတယ်။
ရှက်ခြင်း၊ ရင်ခုန်ခြင်းနဲ့အတူ သူအောက်ပိုင်းကို ကြည့်လိုက် မိပါတယ်။ သူ့ပစ္စည်းနေရာက ဖေါင်းနေတာကို လုံချည်ပေါ်မှပင် မြင်နေရပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ သူ့လုံချည်ကို ဖြည်ချဖို့ကို လက်မရဲပါ။ ကျမဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိဘဲ တွေဝေနေချိန်မှာ….
“ကြည်ပြာ လုပ်လေ။ မြန်မြန်ထုပေးပြီး မြန်မြန်ပြန်ရမယ်ဆို”
“ကျမ ရှက်တာနဲ့ ဘယ်ကစရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ရှင့် လုံချည်ကို ရှင့်ဟာရှင် ဖြည်ချပေးလေ”
“သြော် ကြည်ပြာကလည်း…ကိုယ့်ဟာကို ချွတ်လိုက်လည်း ရနေတာကို။ ကောင်းပါပြီ။ ကိုယ်ချွတ်ပေးပါ့မယ်နော်”
သူကပြောရင်းနဲ့ လုံချည်ခါးပုံစကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ တင်ပါးကြွပြီး လုံချည်ကို အောက်ဆွဲချလိုက်ကတည်းက ကျမရင်တွေတုန်ကာ မကြည့်ရဲဘဲ မျက်နှာလွှဲထားလိုက် မိပါတယ်။
“ကဲ…ကြည်ပြာ၊ လုံချည်ရော၊ ဗစ်ရော ချွတ်ပေးပြီးပြီ။ ထုပေးတော့နော်”
“အမ်… ရှင် မျက်လုံးမှိတ်ထားနော်”
“အင်းပါ၊ မှိတ်ထားပြီးပါပြီ”
ကျမမှာ ရှက်လည်းရှက်၊ ရင်တွေလည်း ခုန်နေလို့ သူ့ဟာကိုကိုင်ဖို့ မရဲသေးပါဘူး။ ဒီလိုပုံနဲ့ ဘယ်လိုထုပေးရမလဲ။ မဖြစ်သေးဘူး။ ခပ်မြန်မြန်လုပ်မှပါလို့ ကိုယ့်ဟာကို စိတ်အားတင်းကာ လက်လှမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်လုံးက ကြည့်ရမှာ ရှက်နေလို့ သူ့လီးရှိမယ့်နေရာကို မှန်းပြီး လက်ကသွားလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်တွေတုန်နေတာကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ပါဘူး။
ဒီလို လက်တုန်တုန်နဲ့ သွားနေရင်းနဲ့ပဲ ခပ်နွေးနွေး မာမာအချောင်းကြီးကို ထိမိချိန်မှာတော့ လန့်ကာ လက်ပြန်ရုတ်မိပါတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ဒါငါကိုင်ပြီး ထုပေးရမယ့် သူ့လီးကြီးပဲလေ၊ ကြောက်နေလို့ မပြီးဘူးဟု တွေးကာ ပြန်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလက်ထဲက သူ့လီးကြီးဟာ အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်းထကာ နွေးနွေးမာမာကြီးပါ။ တုန်နေတာက သူ့လီးက တုန်တာလား၊ ကျမလက်ကပဲ တုန်နေတာလားဆိုတာ မသိတော့ပါဘူး။
သူ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပေမယ့် မကြည့်ရဲသေးပါ။ ဒီလိုကိုင်ထားရင်း သူ့လီးက ပိုကြီးလာသလိုပါပဲ။ ဒီလိုပုံနဲ့တော့ သူပြီးမှာမဟုတ်။ ထုပေးမှ မြန်မြန်ပြီးမှာပဲလို့ တွေးလိုက်ပါတယ်။ အမှန်ပြောရရင် စကိုင်ခါစကသာ ရှက်ပြီးမဝံ့မရဲဖြစ်ရပေမယ့်၊ အခုတော့ လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်တဲ့အတိုင်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ကိုင်ထားမိတာပါ။ ဒီလိုကိုင်ယုံနဲ့ပဲ ကျမတကိုယ်လုံး တဖြင်းဖြင်းနဲ့ ခံစားလာရကာ ကျမအဖုတ်ထဲကလည်း အရည်တွေ စိမ့်ကျလာရပါတယ်။
ဒီလီးကြီးက ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲကို နယ်ကျူးကျော်ပြီး ဝင်ခဲ့ဖူးပြီးသားလေ။ ကျမကို တခါမှ မရဘူးသေးတဲ့ အရှက်ကုန်အောင် ကောင်းခြင်းမျိုးကိုလည်း ပေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အခုတော့ ဒီလီးကြီးကိုကိုင်ကာ သူကျေနပ်အောင် ကျမအာသာဖြေပေးရပါတော့မယ်။ ဒါနဲ့ပဲ လက်ကိုင်လို့အစဥ္ပြေစေရန် သူ့ဘက် နည်းနည်းကိုယ်ကိုစောင်းကာ မျက်နှာလွှဲပြီး အပေါ်အောက် စထုပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
“အ…ကောင်းတယ်၊ ထု ကြည်ပြာ”
“လျောက်ပြောမနေနဲ့၊ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အေးဆေးသာနေ။ သိပ်ဇိမ်ယူမနေနဲ့။ မြန်မြန်ပြီးလိုက်”
“အင်းပါ…ကောင်းလို့ပါကွာ…”
သူ့လီးကြီးက ကျမလက်ထဲမှာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ ကိုင်ရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှပါတယ်။ အရင်တခါ ကျမကို လိုးတုန်းကလည်း သူ့လီးကို သေချာမကြည့်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ ကြည့်ဖို့ရှက်တာရော၊ ခေါင်းထောင်ကြည့်မိတဲ့အချိန်မှာလည်း သူ့လီးက ကျမအဖုတ်ထဲ သွင်းထုတ်လုပ်နေတာမို့ သေချာမမြင်ခဲ့ရပါ။ ပြီးတော့ အဲဒီနေ့က ကျမမှာ ငိုကြွေးမျက်ရည်ကျနေသလို ချွေးများထွက်ကာ မျက်လုံးထဲ ဝင်နေလို့ ဘာကိုကြည့်ကြည့် ဝါးတားတားပဲ ဖြစ်နေတာပါ။
ဒါပေမယ့် ကျမအဖုတ်ထဲက ခံစားရတဲ့ အရသာကြောင့် သူ့လီးက ကျမယောကျာ်းထက် နည်းနည်းပိုကြီးနိုင်သလို၊ အရှည်ကတော့ နည်းနည်းပိုရှည်ကြောင်း သိနေပါတယ်။ အခု ကိုင်ပြီးထုနေရတော့ အကြည့်လွှဲပြီးနေနေပေမယ့် သူ့လီးက ပိုတုတ်တယ် ထင်ပါတယ်။ လီးကိုကိုင်ပြီး ထုရတာ ကျမတကယ် စိတ်ပါလာမိပါတယ်။
အရှည်အတိုတွေထက် ကျမယောကျာ်းဟာနဲ့ အဓိက ကွာခြားတာကတော့ သူ့လီးက အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ မာကြောနေတာပါ။ လက်နဲ့ အပေါ်အောက် ထုပေးနေချိန် အကြောများနဲ့ လက်ဖဝါးပွတ်တိုက်နေမှုကို အားရဖွယ် ခံစားရသလို ကျမတကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ လိင်စိတ်တွေ ထကြွစေပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ဦးရဲ့ လီးကိုကိုင်ပြီး အာသာဖြေပေးယုံနဲ့၊ သူက ကျမကိုလုံးဝမထိဘဲ ကာမစိတ်တွေထန်လာကာ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာတာဟာ ကျမအတွက် တော်တော်ထူးဆန်းနေပါတယ်။
ကို့ဟာနဲ့ သူ့ဟာ သိပ်မကွာပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်း ကို့လီးက သူ့လိုသိပ်မမာဘူးလို့ စိတ်ထင်မိပါတယ်။ ဒါကလည်း ကိုက တနေကုန် အလုပ်ထဲ စိတ်ရောကိုယ်ရော နှစ်ထားရပြီး ညပိုင်းကျရင် အလုပ်ပင်ပန်းမှုကြောင့် လိင်စိတ်ရှိပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က အပြည့်အဝ မဖြည့်ဆည်းနိုင်တာ ဖြစ်မှာပါ။ ကိုသန့်စင်ကတော့ ကျမနဲ့တွေ့တိုင်း ဒီစိတ်ပဲ အမြဲဖြစ်ပေါ်နေတတ်လို့သာ အခုလို မာကြောတောင့်တင်းနေတာ ဖြစ်မယ်။ သူကတော့ ကျမအပေါ် လိုးချင်၊ ဆော်ချင်နေတဲ့ လူပျိုကိုး။ ဘယ်တူပါ့မလဲလေ။
ကျမမှာ အတွေးများနဲ့အတူ စိတ်ပါလက်ပါ ထုပေးနေရပေမယ့် အစဥ္ကတော့ သိပ်မပြေပါဘူး။ ဒါကတော့ ထိုင်တဲ့ပုံစံကြောင့်ပါ။ သူက ကျမရဲ့ဘယ်ဘက် မှာ ဝင်ထိုင်နေတာမို့ ကျမ ဘယ်လက်နဲ့ သူ့ကိုလုပ်ပေးနေရတာပါ။ မသန်တဲ့လက်နဲ့ ထုပေးနေရသလို လူကမျက်နှာလွှဲထားတာမို့ လက်ပြန်ကြီး ကိုင်ထုပေးနေရတာပါ။ ဒါကြောင့် ထုရတာ အစဥ္မပြေသလို မြန်မြန်လည်း ထုလို့မရပါ။ အခုချိန်မှ ထပြီး သူ့ဟိုဘက်ကို နေရာပြောင်းရမှာလည်း ရှက်ဖို့ကောင်းပါတယ်။ ဒီလိုလက်ပြန်ကြီး ထုနေလို့လည်း တော်တော်နဲ့ ပြီးမယ့်ပုံ မမြင်ပါ။
ဒါကလည်း ကျမအတွေ့အကြုံမရှိတာနဲ့ ဆိုင်မှာပါ။ ကျမမှာ ကလေးတစ်ယောက်အမေ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် ဒါမျိုးအာသာဖြေပေးဖူးတာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတုန်းက ကို့ကို လေး၊ ငါးကြိမ်ထက် ပိုမလုပ်ပေးဖူးဘူးလေ။ ဒါကြောင့် ဒီလိုအစဥ္မပြေမှု ဖြစ်ရတာပေါ့။
ပြီးတော့ ဒီအချိန်မှာ ကျမရှက်နေတာတွေ တော်တော်လျော့နေပါပြီ။ ဒီလူက ကျမကို ပက်ပက်စက်စက် လိုးဖူးသလို၊ ကျမအောက်ပိုင်းနဲ့ အဖုတ်ကိုလည်း နမ်းပေး၊ လျှက်ပေးဖူးတယ်လေ။ ကျမလည်း သူ့အပြုအစုအောက် မှာ ကိုယ်လုံးတည်းနီးပါးနဲ့ အရှက် မဲ့အောင် ကော့ပြန်တွန့်လိမ်ကာ ပြီးပြခဲ့ဖူးပါတယ်။ အခုလည်း လင်ယောကျာ်း မမြင်ကွယ်ရာမှာ ကျမတို့ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး သူ့ကို အာသာဖြေပေးနေရပြီ။ မဖြစ်သင့်ပါဘူးလို့ ဘယ်လိုထင်ထင်၊ ကိုယ့်စိတ်ကို ဘယ်လိုပဲတင်းထားထား၊ အခုကျမတို့ စည်းတွေ တော်တော်ကျော်ခဲ့ကြပြီးပါပြီ။
ဒါကြောင့်ကျမ လုပ်မယ့်လုပ်တော့ အပြီးထိအောင် လုပ်ပေးဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ သူ့ကို….
“ကိုသန့်စင်၊ မျက်လုံးမဖွင့်နဲ့နော်”
“အင်းပါ၊ အခုကြည်ပြာလုပ်ပေးနေတာ မဟုတ်သေးဘူး။ ဒီဘက်လှည့်လိုက်လေ။ အဲဒါမှ သေချာထုလို့ရမှာ။ ကြည်ပြာရှက်နေရင် ကိုယ်မျက်လုံးမှိတ်ထားပါ့မယ်”
“အင်း…အခု ပြီးအောင် လုပ်ပေးမလို့…”
ဒီလိုပြောပြီးတာနဲ့ ကျမသူ့ဘက်ကို လှည့်ပြီး သူ့လီးကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ကြည့်လိုက် မိမိချင်းမှာပဲ ကျမပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်ကာ လီးကိုကိုင်ထားတဲ့လက်ကို လွှတ်လိုက်မိပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူကတော့ ဆိုဖာနောက် မှီကို မှီပြီး မျက်လုံးများ မှိတ်ထားပါတယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ သူ့ကြည့်နေရင် ကျမဖြစ်ပျက်သွားပုံကြောင့် ရှက် မိနေအုံးမှာပါ။
ကျမလည်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက် မို့ ကျမလင်ရဲ့လီးကို အကြိမ်များစွာ မြင်ဖူးပါတယ်။ သူကလည်း ကျမကို လိုးဖူးလို့ သူ့လီးကို သေချာမမြင်ဖူးပေမယ့် ဝိုးတဝါးတော့ တွေ့ဖူးပါတယ်။ အမှန်ဆို ကျမဒီလောက် မအံ့သြသွားသင့်ပါ။ အခုဟာက တစ်ခြားယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့လီးကို အနီးကပ် သေချာရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရလို့ပါ။ ပြီးတော့ သူ့လီးခေါင်းက ကျမကိုင်ထားတဲ့ လက်ရဲ့ထိပ်မှာ တင်းပြောင်ပြီး ပြူးပြူးကြီးတွေ့လိုက်ရတော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားမိတာပေါ့။
ကိုမျိုးဝင်းရဲ့ လီးထိပ်က သူ့လိုမဟုတ်ပါဘူး။ သူကတော့ ထိပ်မှာ ကားကားကြီးနဲ့ တင်းကားနေသလို အရည်ကြည်တွေကလည်း ကျမထုပေးတိုင်း ဆက်တိုက် စိမ့်ထွက်နေတာပါ။ ဒါကြောင့် အရည်များနဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ရွှဲနေကာ ကျမလက် မှာလည်း သူ့အရည်တွေ ပေနေပါတယ်။ ပြောရရင် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ချောဆီတွေ ဆွတ်ထားသလိုပါပဲ။ ကျမထုပေးနေတုန်းက ထုလို့ကောင်းနေတာပဲသိပြီး ဒီလိုအရည်တွေ ပေပွနေတာ သတိမထားမိပါဘူး။ ကျမယောကျာ်းလည်း စိတ်ပါနေချိန် လီးထိပ်မှ အရည်ကြည် ထွက်တတ်ပေမယ့် သူ့လိုမများပါ။ ဒီလိုဖြစ်နေတာ သူတော်တော် စိတ်ထနေလို့ ဖြစ်မှာပါ။
ကျမလည်း ဒီလိုအံ့သြနေရင်း မသိစိတ်က လက်ကို နှာခေါင်းနား ကပ်ပြီး အနံ့ခံမိလိုက်ပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လီးနံ့တွေ ဆွဲထင်နေတဲ့ ကျမရဲ့လက်ကအနံ့ကြောင့် ကျမရင်တွေခုန်ကာ ကာမစိတ်တွေ ပိုတိုးပွား လာရစေပါတယ်။ ကျမလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ကိုပြန်ကြည့်ပြီး သူ့မျက်လုံးမှိတ်ထားတာ တွေ့မှ စိတ်သက်သာရာ ရသွားပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ သူ့လီးကို သေချာစူးစမ်းကြည့်ရင်း လက်နဲ့ပြန်ကိုင်ကာ အထက်အောက် ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ကျမလက်နဲ့ အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တိုင်း သူ့လီးရဲ့အကြောများနဲ့ ထိတွေ့နေရတာ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ကိုမျိုးဝင်းလီးက ဒါမျိုးအကြောများ ထောင်ထမနေဘဲ အကြောပေါ်ယုံ ရေးရေးလေးသာ ရှိနေတာပါ။ ပြီးတော့ တဆက်ဆက်တုန်နေတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ဓာတ်ကူးကာ တကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်စေပါတယ်။ အခုဟာက ကျမက သူအာသာပြေစေရန် ထုပေးနေတဲ့ပုံစံမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်မမြင်ဖူးတဲ့ အရာဝတ္ထုတစ်ခုခုကို ကြိုက်လွန်းလို့ ဖွဖွလေး အစုံအဆန် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေသလို ဖြစ်နေပါတယ်။
ဒါကလည်း သူ မကြည့်နေမှန်းသိလို့ ကျမရဲ့ မသိစိတ်က စေညွှန်သလို လိုက်ပါခံစားလုပ်ဆောင်နေမိတာပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုတယုတယ ပွတ်သပ်နေယုံနဲ့ သူပြီးမှာ မဟုတ်ပါ။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း လိင်စိတ်တွေ ထကြွနေပြီဖြစ်လို့ သူသာမြန်မြန်မပြန်ဖြစ်ရင် ဟိုနေ့ကလို မဖြစ်သင့်တာတွေ ထပ်ဖြစ်မှာ စိုးရိမ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် အသိစိတ်နဲ့ ပြန်ထိန်းပြီး သူ့လီးကို သေချာပြန်ကိုင်တာ ထုပေးရပါတော့တယ်။
ကျမ သူ့ဘက်လှည့်ကာ ထုပေးနေယုံသာမက ထုလို့အစဥ္ပြေစေဖို့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို အနည်းငယ် ကျမကိုယ်ကိုကိုင်းပြီး ထုပေးလိုက်ပါတယ်။ ခပ်မြန်မြန် ကျမထုပေးနေချိန်မှာ သူလှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာပါတယ်။ အခုချိန် ကျမစိတ်ခံစားချက်က ကျမကို လိုးဖူးပြီး ထပ်မံလိုးချင်နေတဲ့ သူ့ကို အာသာပြေစေဖို့ စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ပေးနေမိတာပါ။ ဒီအချိန်ကျမသိတာက သူ့ကို အရသာရှိရှိ ကောင်းသွားစေချင်မိပါတယ်။ ကျမပြုစုပေးလို့ သူကောင်းသွားမှာကို ကျမလိုချင်နေမိတယ်။ အဲဒီစိတ်ကလွဲလို့ မဖြစ်သင့်တာတွေ၊ အရှက်တွေ၊ သိက္ခာတွေကို ကျမခေါင်းထဲမှာ မရှိတော့ပါဘူး။ ကာမဘီလူး အစီးခံနေရချိန် ကျန်တာကို မစဥ္းစား၊ မချင့်ခြိမ်နိုင်တော့တာ ကျမရဲ့ အားနည်းချက် ဖြစ်နေသလားရှင်။
သူလှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာလို့ ကျမပိုပြီး အားစိုက် ထုပေးနေမိပါတယ်။ သူမကြာမှီပြီးတော့မယ်ဆိုတာ ကျမသိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမ သူ့ဘက်ကို ခန္ဓာကိုယ်ကိုပိုကိုင်းပြီး သူ့လီးကို ကြည့်ကာ ထုပေးနေမိတယ်။ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေက သူ့လက်မောင်းကို ဖိထားမိပြီး ကျမမျက်နှာက သူ့ရင်ဘက်နား ရောက်နေပါတယ်။ သူ့လက် မောင်းက ကျမနို့ဘက်ကို ပိုတိုးလာတာ သိနေပေမယ့် ကျမပြန်မခွာဘဲ ဖိပေးထားကာ သူပိုအရသာတွေ့အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိပါတယ်။ သူ့လီးကလည်း ပိုကြီးလာသကဲ့သို့ အကြောများထောင်ထလာကာ ထုပေးရတာ အရသာရှိလွန်းလှပါတယ်။
ကိုသန့်စင် နှုတ်ကလည်း ကျမနာမည်တပြီး ညီးညူသံများ ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သာမာန်အချိန်ဆို ကျမနာမည် ရေရွတ်ရင်း အရသာခံနေရင် ကျမ ရှက်အားကြီးမိမှာ ဖြစ်ပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ငါလုပ်ပေးလို့ သူကောင်းလာပြီး ဒီလိုရေရွတ်နေတာပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ပိုမိုရင်ခုန်လာသလို ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ထို့ကြောင့်ပဲ မိမိလင်သားကို လုပ်ပေးသလို စေတနာအပြည့်ထားပြီး လိုလိုချင်ချင် လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း မိမိအမည်ကိုရေရွတ်ရင်း ဇိမ်ခံနေတာကိုကြားရတာ ကာမစိတ်များ ပိုမိုဖြစ်ပေါ်လာပြီး ခြေဖျားမှသည် ဦးနှောက်အထိ အကြောများ တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ဖြစ်လာစေပါတယ်။
“အာ့…ကြည်ပြာ…ကောင်းလိုက်တာ….အ…ထုပေး…ထု…..ချစ်လိုက်တာ ကြည်ပြာရယ်….”
ဖပ်….ဖပ်…ဘက်….ဖပ်
“ကြည်ပြာ…ကိုယ့်ကို အခုလို ဂွင်းတိုက်ပေးဖို့…ကိုယ်အမြဲ စိတ်ကူးယဥ္နေရတာ…..
အခု ကြည်ပြာလက်နုနုလေးတွေနဲ့ ကိုယ့်ကို ဂွင်းထုပေးနေတာနော်….ချစ်လိုက်တာ…ထု…”
အ….အာ့….ကိုပြီးတော့မယ်…မင်းကို လိုးချင်နေတဲ့ လီးက လရည်တွေ ထွက်တော့မယ်…ထုထား….အ….”
ကိုသန့်စင်ရဲ့ ဒီလိုအပြောကြမ်းကြမ်းများ ကြားရတဲ့အခါ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ကာမဓာတ်လိုက်ကာ တကိုယ်လုံးတုန်ဆင်းပြီး ရင်လှိုက်ဖိုမောပန်း လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း ကျမ နို့များနဲ့ သူ့လက် မောင်းကို ပိုပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖိထားကာ လီးကို ခပ်မြန်မြန်ထုပေးနေမိပါတယ်။ နှစ်ဦးလုံးမှာ လှုပ်ရွနေကြတာမို့ နို့သီးထိပ်လေးများကို သူ့လက်မောင်းနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးသလို ဖြစ်နေကာ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းများ ထိန်းမနိုင်လောက်အောင် ထကြွလာပါပြီ။ ဒီပုံစံနဲ့ဆို သူမပြီးခင် ကျမအရင် ပြီးနိုင်လောက်ပါတယ်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို အာသာဖြေ ဂွင်းထုပေးရင်း ပြီးရမှာက ကျမအတွက် မဖြစ်ဖူးသလို အံ့လည်း အံ့သြစရာပါ။
သူကလည်း တကိုယ်လုံး လှုပ်ရွလာသလို လီးမှာလည်း ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် တင်းပြောင်ကြီးထွားလာသလိုပါပဲ။ ဒီအချိန် သူမျက်လုံးဖွင့်ပြီး ကျမလုပ်ပေးနေတာကို ကြည့်နေတာ မျက်လုံးထောင့်စွန်းကနေ မြင်နေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ မတားဆီးတော့သလို အဲလို ကိုယ်ကစိတ်ပါလက်ပါ ပြုစုပေးနေတာကို သူက အရသာခံကြည့်နေတာကိုပဲ ပိုမို စိတ်ကြွလာစေပါတယ်။ ရှက်ခြင်း၊ စိုးရွံ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ကာမစိတ်က ပိုမိုပြင်းထန် အားပြင်းတယ်နဲ့တူပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမရင်သားများနဲ့ ဖိထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်က ကျမရဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်ပေါ် ရောက်လာကာ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေပါတယ်။ သူအထွတ်အထိပ်ရောက်ခါနီး ကိုင်မိကိုင်ရာ ကိုင်သလို ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူအဲလို စကိုင်တွယ်လိုက်တာနဲ့ ကျမရဲ့ စိတ်များ အဆုံးစွန်နားရောက်ကာ ပေါက်ကွဲတော့မယ့် မီးတောင်သဘောမျိုး ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။
“အ…ကောင်းတယ်…ထုထား….အ…အာ့ …”
“အ…ကိုသန့်စင်….မလုပ်…အ..အာ့”
တဆက်တည်း ပေါင်ကို ပွတ်သပ်နေတဲ့လက်က ကျမ အဖုတ်လေးရှိရာ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်လာပြီး ထိုးနှိုက်ကိုင်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကျမတကိုယ်လုံးတုန်ဆင်းကာ ဓာတ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားကာ ကျမအထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားခဲ့ရပါတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ ထုနေတဲ့ လက်ကပါ ဆက်ဆက်ခါဖြစ်သွားခဲ့ပြီး သူ့လီးကလည်း လရည်ဖြူဖြူတွေ အပေါ်သို့ ထောင်ပန်းလာခဲ့ပါတယ်။ သူကပြီးတဲ့အခါ ကိုယ်ကိုမတ်ပြီး ကျမကို ပွေ့ဖတ်လိုက်တာမို့ သူ့လရည်များဟာ သူ့ဘိုက်ပေါ်တင်မက ဧည့်ခန်းစားပွဲနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုပါ ဖြန်းပတ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားစေပါတယ်။
တော်ပါသေးတယ်။ သူသာ ကိုယ်ကို မမတ်လိုက်ရင် သူ့ရင်ဘက်ပေါ်ကနေ သူ့လီးကို ကြည့်နေတဲ့ ကျမမျက်နှာပေါ်ကို လရည်များ လာပန်းမိမှာပါ။ အခုဖြစ်နေတဲ့ပုံက ကျမက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ လုံးလုံးရောက်နေပြီး ကျမမျက်နှာက သူ့အောက်ပိုင်းကို ကြည့်နေသလို ဖြစ်နေတာပါ။ သူကတော့ ကျမကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားပြီး ကျမကျောပေါ် ခေါင်းတင်ကာ ကာမ ပြီးဆုံးခြင်းရဲ့ ကောင်းခြင်းကို ဇိမ်ခံအနားယူနေပါတယ်။
ကျမကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲနေကာ အကြောများတဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ လိင်စိတ်သာယာမှုရဲ့ အရသာကိုခံယူရင်း တုန်ရီမောပန်းနေမိပါတယ်။ သူရဲ့တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမှုကြောင့် ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်ချိန် သာယာကြည်နူးမှု၊ နွေးထွေးမှု၊ လုံခြုံမှုကို ရစေသလိုဖြစ်ကာ ကြည်နူးကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ကျမဖြစ်ပုံက သူ့ကို ကျေနပ်စေဖို့ အာသာဖြေပေးရင်း ကိုယ်ကပါ ကာမပြီးဆုံးခြင်းကို တပြိုင်တည်းရောက်သွားရတာပါ။ တခါမှ မစဥ္းစားဖူးသလို အံ့လည်း အံ့သြနေမိပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ ခဏလောက်အကြာမှာ ကျမ လက်ရှိအခြေအနေကို နားလည်လက်ခံနိုင်လာပါတယ်။ အရှက်အကြောက်ကြီးတတ်တဲ့ ကျမဟာ သတိပြန်ဝင်လာတာနဲ့ ရှက်စိတ်ဝင်မိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဝင်လာတဲ့ ရှက်စိတ်ကို ကျမ မောင်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုအခြေအနေမှာတော့ ရှက်နေတာဟာ အပိုအလုပ်လို ဖြစ်သွားပါပြီ။ ကိုယ့်အသိစိတ်နဲ့ ဘယ်လောက်ပဲတားဆီးထားပါစေ၊ မသိစိတ်ရဲ့ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို ကျမလိုက်ခဲ့မိတာ အခါခါ ရှိနေခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ရှက်ခြင်း၊ စိုးရွံ့ခြင်းတွေကို ခဏထားပြီး လက်ရှိအခြေအနေကို လက်ခံလိုက်ဖို့ ကျမဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါ။
အရင်တစ်ခါက ကိစ္စတွေပြီးတဲ့အခါ သူ့ကို ကြည့်ရမှာ ကျမ မျက်နှာပူနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျမ ရဲရဲရင်ဆိုင်ဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ…..
“ကိုသန့်စင်၊ တော်ပြီလေ။ လွှတ်အုံး။
ဖတ်ထားလိုက်တာ သူ့မိန်းမကျနေတာပဲ”
“မလွှတ်ချင်သေးဘူး ကြည်ပြာရယ်။
အမြဲဖက်ထားချင်တယ်။
ကိုယ့်မိန်းမ မဟုတ်လဲ ကိုယ့်ချစ်သူပေါ့နော်”
“အံမယ်….ဘယ်သူက ချစ်လို့လဲ။
ကျမ ရှင့်ကို ချစ်လား၊ မချစ်လား သေချာမသိဘူး။
ကိုမျိုးဝင်းကိုတော့ ကျမ ချစ်တာသေချာတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျမရှင့်ကို သံယောဇဥ္ရှိပါတယ်။
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမဖောက်ပြန်နေသလို ဖြစ်နေရတာ စိတ်မကောင်းဘူး။
ဒါပေမယ့် ရှင့်ကို ကျမ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ စည်းလေးနဲ့တော့ လက်ခံပေးရတော့မှာပေါ့”
“ကျေးဇူးပါပဲ ကြည်ပြာရယ်။
ကိုယ့်ဘက်ကတော့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်တည်းက ချစ်ခဲ့ရသလို အခုလိုဖြစ်တော့လည်း ပိုပြီး ချစ်မိပါသေးတယ်။
ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ့သဘောကို ကိုယ်လက်ခံပါတယ်။
ကြည်ပြာထားတဲ့နေရာမှာ ကိုယ်ေကျကျေနပ်နပ် နေပါ့မယ်။
ကြည်ပြာ့ကို ချစ်ခွင့်ရတာကိုပဲ ကြည်နူးနေမိတာပါ”
“ဒါဆို၊ ခဏဖယ်အုံး။
ကျမအင်္ကျီတွေလည်း ကျေကုန်ပြီ။
ခေတ် လည်းနိုးလာတော့မယ်နော်”
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ၊ ထပါတော့…”
ပျွတ်….အို….ဟင့်
ဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေ လွှတ်ပေးလိုက်လို့ ကျမ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ချိန်မှာပဲ ကျမမျက်နှာကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတာ ခံလိုက်ရပါတယ်။ ဒီနှုတ်ခမ်းက ကို့အတွက် ထားထားပေမယ့် သူအလစ်မှာ အတင်းနမ်းနေတာနဲ့ သိပ်မထူးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမမျက်နှာလွှဲတော့လည်း ပါးတွေ အနမ်းခံရတာပါပဲ။ ကျမလည်း သူကျေနပ်အောင် ခဏ ငြိမ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ခဏကြာတော့မှ…
“ကိုသန့်စင် တော်ပြီနော်။
ပြန်ချိန်တောင်နောက်ကျနေပြီ။
သားကလည်း ဒီနေ့မှ တော်တော်အိပ်နေတယ်”
“ကိုယ်ကတော့ ခေတ် ကိုကျေးဇူးတင်တယ်။
သူမနေနိုင်တော့ပဲ သူ့ဟာသူဝင်အိပ်နေလို့သာ ကိုယ်ဒီနေ့ အခွင့်အရေး ရတာလေ။
နောက်နေ့မှ မုန့်ဝယ်လာရအုံးမယ်။ ဟဲ….ဟဲ…”
“အံမယ် အကြံသမားကြီး။
ရှင့်တချိန်လုံး မဟုတ်တာလုပ်ဖို့ ကြံနေတာမှတ်လား။
သားလေးအိပ်နေတာနဲ့ သူ့အမေကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ အာသာဖြေခိုင်းတယ်”
“ဟဲ…ဟဲ… ချစ်မိတော့လည်း ကြံရတာပေါ့”
“ဟွန့်….ဒါ့ကြောင့် အကြံသမားလို့ ပြောတာ။
ရှင့်စကားနဲ့ရှင်နော်။ ကျမထားတဲ့နေရာမှာ နေပေးပါနော်။
ကျမပေးသလောက်ပဲ အခွင့်အရေးယူပါနော်”
“စိတ်ချပါ။ ဒါပေမယ့် ဟိုရက်တွေကလို လုံးဝပစ်ပစ်ခါခါကြီးတော့ မထားပါနဲ့။
ကိုယ်မနေနိုင်လို့ပါ။
အခုလို အခွင့်အရေးလေးလောက်တော့ ပေးပါနော်”
“ဟုတ်ပါပြီ။ ကျမလည်း ဒီအခြေအနေရောက် မှတော့ ဘာမှမပြောလိုပါဘူး။
ဒါပေမယ့် ကျမမှာ အရှက်၊ သိက္ခာတော့ ရှိရမယ်လေ။
ပြီးတော့ ကျမရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကိုလည်း အထိအခိုက် မခံနိုင်ဘူး။
ဒါကြောင့် အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေကြရအောင်နော်။
တခါတလေတော့ ရှင်ဆန္ဒရှိရင် ကျမအခုလိုမျိုး လုပ်ပေးပါ့မယ်။
ဒီထက်ပိုလာရင် လူတွေသိကုန်ပြီး ကိုမျိုးဝင်း စိတ်ထိခိုက်ရမှာ ကျမ မဖြစ်စေချင်ဘူး။
ဒီတစ်ခုတော့ ရှင်လက်ခံပေးပါနော်”
“ဟုတ်ပါပြီ၊ ကိုယ်က ချစ်ရတော့ လိုက်လျောပေးရမှာပေါ့လေ…ဟဲ…ဟဲ”
“တော်တော်အပြောကောင်း၊ ဒီက မိန်းမသားကို အရှက်ကုန်အောင် အတင်းခိုင်းပြီးတော့ ရှင်မို့ ပြောတတ်တယ်”
“ဒါနဲ့ ကိုယ်လည်း ကြည်ပြာ့ကို ပြီးအောင် ပြန်လုပ်ပေးမယ်လေ။
မလိုးရလည်း လက်နဲ့ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပေးပါရစေနော်”
“ဟာ…မလုပ်ပေးပါတော့နဲ့။ တော်ပြီ။
ရှင်လည်းပြန်ရအုံးမယ်လေ……
ခဏနေအုံး စားပွဲခုံတွေ၊ ကြမ်းပြင်တွေရော ရှင့်အရည်တွေ ပေပွကုန်ပြီ။
ကျမ သုတ်ရအုံးမယ်။ ကျမလက် မှာပဲ အများကြီး”
“နေ…နေ ကြည်ပြာ…ကိုလုပ်ပေးမယ်”
ကျမလည်း ပြောပြောဆိုဆို စားပွဲပေါ်က Tissue ဘူးထဲမှ Tissue ကို ယူလိုက်ချိန်မှာပဲ သူကလည်း အတင်းပြောကာ လိုက်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျမသုတ်လိုက်ပါ့မယ်ပြောတာကို မရပါ။ အဲဒီလို သူက တစ်ရှူးယူပြီးနောက် ကျမလက်ကို လှမ်းဆွဲကာ ပေနေတဲ့ သူ့သုတ်ရည်တွေကို သုတ်ပေးနေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမရင်ထဲမှာ နွေးထွေးမှုကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
“အို….နေပါ။ ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ပါ့မယ်”
“ရပါတယ်ကြည်ပြာရဲ့။ ကိုယ့်ကြောင့် ကြည်ပြာ့လက် ညစ်ပတ်ရတာလေ။
ကိုယ်က ကြည်ပြာ့ကို အခုလို သန့်ရှင်းပေးချင်တာ အရင်တည်းက ကိုည့်အိမ်မက ်တွေပါ။
မငြင်းပါနဲ့။ ငြိမ်ငြိမ်နေနော်”
“ဟင်…ဟာကွာ”
သူ့ကို အာသာဖြေပေးလို့ ညစ်ပတ်ရတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမက မိန်းမသားလေ။ ဒီလိုအလုပ်မျိုး ကျမကပဲ လုပ်ရမှာပေါ့။ အခုလို သူကလုပ်ပေးတော့ ကျမ အနေရခက်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျမဟာ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် ယောကျာ်းတစ်ယောက်က အခုလို တယုတယ ဆက်ဆံပေးတာကို ကျမ ကြည်နူးမိတာကို မညာချင်ပါဘူး။ သူ့ကို အားနာသလို ကျေးဇူးလည်း တင်မိလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူက ကျမလက်ကို သန့်ရှင်းပေးလို့ ပြီးပြီးချင်းမှာပဲ……
“ကိုသန့်စင် ခဏနေအုံးနော်။ ရှင့်ဘိုက်ပေါ်နဲ့ ပစ္စည်းပေါ်မှာလည်း အရည်တွေ ရှိတယ်။
ခြောက်တောင်နေတော့မယ်။
ကျမ ပြန်လုပ်ပေးပါ့မယ်”
“ဟင်……. …….. အင်း…အင်း”
“ဟွန့်”
သူ့ပုံစံက ကျမလုပ်ပေးမယ် မထင်ထားလို့နဲ့တူတယ်။ တော်တော် အံ့သြသွားတဲ့ပုံပါ။ ပြီးတော့မှ မျက်နှာက ကျေနပ်ဝမ်းသာတဲ့ပုံစံနဲ့ ပြုံးဖြီးဖြီးဖြစ်ကာ ပြန်ပြောခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း အဲဒီမျက်နှာပေးကို အမြင်ကပ်ပြီး မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ တကယ်အမြင်ကပ် မုန်းတီးရင် ဒါမျိုးလုပ်ပေးပါ့မလားနော်။
“ဒါနဲ့ မျက်လုံး ပိတ်ထားရအုံးမှာလား”
“တော်ပါတော့ ပိတ်ချင်ပိတ်၊ မပိတ်ချင် နေတော့။
ခုနက ထုပေးတုံးကလည်း မျက်လုံးမှိတ်ထားပါဆို ရှင် ခိုးကြည့်ပြီး အရသာခံနေတာမို့လား။
အခုလည်း ကြည့်ပြီး အရသာခံချင် ခံတော့။
လူညစ်ပတ်ကြီး…”
“ဟီး..ဟီးးးး ကြည်ပြာက သိနေတာကိုး။
ဒါဆို ကိုယ့်အချစ်လေး လုပ်ပေးတာကို ဖီးလ်ယူလိုက်အုံးမယ်…ဟီး”
“ဟွန့်……မုန်းစရာကောင်းလိုက်တာ”
သူပြောချင်ရာပြောပါစေတော့။ ကျမလည််း သူ့ဗိုက်ပေါ်က အင်္ကျီကို နည်းနည်းလှန်တင်ကာ ခြောက်သွေ့စပြုနေတဲ့ အရည်တွေကို သေချာ သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း မပျော့တပျော့ ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကိုလည်း ကြည့်မိပါတယ်။ အမွှေးမဲမဲကြားက သူ့လီးကြီးကြည့်ရတာ ရင်ခုန်စရာပါ။ ကိုက သူ့လောက်အမွှေးမများပါ။ လီးမှာလည်း အရည်တွေ ရှိနေတယ်။ ဗိုက်ကို သုတ်ပေးပြီးရင် သူ့လီးကိုပါ လုပ်ပေးရတော့မယ်။ အခုမှ သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးဖို့ ကျမ မဝံ့မရဲ ဖြစ်လာမိပါတယ်။
ဒါမျိုးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရတာ ကျမအတွက် အဆန်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမယောကျာ်းကို လင်မယားနေပြီးတိုင်း ကျမအမြဲလုပ်ပေးနေကျပါ။ ကို့ရဲ့ ပစ္စည်းကိုကိုင်ပြီး ကျမလုပ်ပေးချိန်တိုင်း ရှက်ရွံ့မှုမခံစားရပါဘူး။ ကိုယ့်ကျေးဇူးရှင် လင်အပေါ်လုပ်ပေးရလို့ ကြည်နူးတဲ့စိတ်ပဲ ဖြစ်ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုဟာက ကျမလင်သား မဟုတ်ဘူးလေ။ ကိုယ့်ယောကျာ်းရဲ့သူငယ်ချင်း၊ ကျမရဲ့……… ဘယ်လိုအမည်တပ်ရမှန်းတောင် ကျမ မသိတော့ပါဘူး။
အဲဒီတော့ ကျမလုပ်ပေးရတာက ရှက်ခြင်း၊ မဝံ့မရဲဖြစ်ခြင်း ဖြစ်ရတာပေါ့။ ပြီးတော့ ငါဟာ ဒါမျိုးကို ယောကျာ်းကိုပဲ လုပ်ပေးရတာမဟုတ် သူ့ကိုလည်း လုပ်ပေးရတော့မှာပါလား ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အားငယ်သလိုလို၊ သိမ်ငယ်သလိုလိုလည်း နည်းနည်းဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒီလိုအတွေးမျိုးဝင်လာချိန်မှာပဲ ကျမရင်ဖိုပြီး အဖုတ်ထဲက လှိုက်ကနဲ့ ယားတက်လာပါတယ်။
သူ့လီးကိုသန့်ရှင်းပေးဖို့ ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့တွေဝေနေခဲ့သလို ကာမစိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာစဥ္မှာပဲ သူ့ဟာကလည်း တဖြည်းဖြည်း ပြန်တောင်လာပါတယ်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် အမျိုးသမီးတစ်ဦးရဲ့ မိမိကိုသန့်ရှင်းသုတ်သင်ပေးနေတဲ့ အထိအတွေ့ဟာ ဘယ်ပုရိသက တောင့်ခံနိုင်မှာလဲ။ အခုဟာက သူ နှစ်များစွာ တစ်ဖက်သတ် ချစ်ခဲ့ရတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့မိန်းမက သူရဲ့လိင်အင်္ဂါတစ်ဝိုက်ကို ပွတ်သပ်သုတ်သင်ပေးတော့မှာလေ။ အဲဒီတော့ သူ့ကာမစိတ်တွေ ပြန်လည်နိုးထလာစေမှာပေါ့။ ဒီလိုပုံနဲ့ဆို ကျမတို့နှစ်ဦး နက်ရှိုင်းလှတဲ့ ကာမဝဲဂယက်အတွင်း ထပ်မံသက်ဆင်းဖြစ်ကြပါလိမ့်မယ်။
အဲဒီတော့ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ထားကာ ကိုယ်နဲ့ကာမပတ်သတ်ထားမိသူ တစ်ယောက်အတွက် လုပ်ပေးရမယ့် အလုပ်ကိုပဲ အာရုံစိုက်ကာ မြန်မြန်လုပ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီနေ့အတွက် သူ့ကို သည့်ထက်ပိုပြီး အခွင့်အရေး မပေးချင်တော့ပါ။ ထပ်ပြီးကြာနေကြရင် သူ့ဆန္ဒနောက်ကို ကျမကိုယ်တိုင်က ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အရှုံးပေးကာ ထပ်မံလိုက်ပါနေမိပါအုံးမယ်။
ဒါကြောင့် ကျမလည်း သူ့ရဲ့ပစ္စည်းကိုကိုင်ကာ ဖွဖွလေး သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပထမဆုံး ကိုင်လိုက်ချိန်မှာပဲ သူ့လီးက ဆက်ကနဲတုန်သွားပါတယ်။ သုတ်ပေးနေရင်းနဲ့လည်း စံချိန်မီပြန်လည်တောင့်တင်း လာပါတယ်။ လက်ထဲမှာ ပူပူနွေးနွေးနဲ့ အကြောများတဆက်ဆက်တုန်နေတဲ့ အချောင်းကြီးကြောင့် ကျမမှာရေငတ်သလို ဖြစ်လာပါတယ်။ အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ် ပိုဖြစ်လာတယ်။ ဒီအချောင်းကြီးကို လက်ကပြန်မလွှတ်ချင်လောက်အောင် ကျမကို စွဲဆောင်ထားပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အချိန်နဲ့ သားလေးပြန်နိုးလာမှာကို ငဲ့ကွက်ပြီး စိတ်ကိုပြန်ထိန်းကာ လီးအောက်ခြေ ဂွေးအုနဲ့ ပေါင်အတွင်းသားများကို လိုက်သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့အုတွေနဲ့ ပေါင်ကြားတွေကို သုတ်ပေးနေချိန်မှာ သူလည်း တလှုပ်လှုပ်တရွရွနဲ့ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာပါပြီ။ ကျမကို ယားပြီး မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့သူ့ကို ပြန်ပြီး လက်တုံ့ပြန်နိုင်ပြီလို့တွေးကာ ကျမ ပြုံးမိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့လီးရော၊ ဂွေးအုနဲ့ ပေါင်ကြားတွေသုတ်ပေးပြီးချိန်အထိ သူ့လီးကို ကိုင်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်က ပြန်မလွှတ်ဖြစ်သေးပါဘူး။ ဘာ့ကြောင့် ကိုင်ထားမိနေစဲဖြစ်မှန်း မသိပေမယ့် ပြန်လွှတ်ရမှာကို နှမြောနေသလိုပါပဲ။ ကျမ တော်တော်တဏှာထန်ပြီး အကျင့်မကောင်းတဲ့ မိန်းမဖြစ်နေပြီနဲ့ တူပါတယ်။ ကျမလုပ်ပေးနေပုံက ကိုယ့်ရဲ့လင်ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို လုပ်ပေးနေတဲ့အတိုင်း စေတနာပါပါ လုပ်ပေးနေမိတာပါ။ ဒီလိုလုပ်ပေးရတာကို အစက သိမ်ငယ်စိတ် နည်းနည်းရှိနေပေမယ့် အခုတော့ ကြည်နူးနေမိပြန်ပါတယ်။ ဒီလိုစိတ်သာ ဆက်ဖြစ်နေပြီး၊ သူလီးကို ဆက်ကိုင်ထားမိရင် ဒီအချောင်းကြီးက ကျမကိုယ်ထဲကို ရောက်လာတော့မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ…….
“ဆရာကြီး၊ စိတ်လျော့ပါတော့နော်။
ထပ်မာ လာပြန်ပြီ။ စိတ်လျော့ပြီး ပြန်တော့နော်”
“ကြည်ပြာရယ်၊ ကိုယ့်လီး ထပ်တောင်လာပြန်ပြီ”
“အို…အခုမှ တစ်ခါပြီးထားတာကို…အချိန်မရှိဘူး။
ပြန်ချိန်ရောက်နေပြီ။ တော်တော့နော်”
“ကြည်ပြာ့လက်လေးက နူးညံ့နေတာကိုး။
ကြည်ပြာကိုင်ပေး၊ သန့်ရှင်းပေးတော့ ကိုယ်လီး ပြန်တောင်လာတာပေါ့။
ပြီးတော့ ခုနက လိုးရတာမဟုတ်ဘူးလေ။
ဒီကောင်ကြီးက ကြည်ပြာ့အဖုတ်လေးထဲ ဝင်ရမှ အာသာပြေမှာ”
“အို….တော်ပြီ။ စကားတွေ ကြမ်းလိုက်တာ။
ကျမပြောထားတာ ရှင်လက်ခံတယ်ဆို။
ကျမထားတဲ့နေရာမှာ နေမယ်ဆို။
ကျမလည်း ရှင့်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်ပါလက်ပါ ဖြည့်ဆည်းပေးနေတာပဲလေ။
အခုတော့ ရှင်ပြန်ပါတော့နော်”
“အင်းပါ။ ကိုယ်က ကိုယ့်စိတ်ကိုပြောတာပါ။
ကြည်ပြာက အခုလို လုပ်ပေးမယ်လို့ ကိုယ်မထင်ထားဘူးလေ။
အခုလို ကြည်ပြာက တယုတယ သန့်ရှင်းပေးတော့ ကိုယ်အရမ်း ကြည်နူးတာပဲ”
“ဟို…ဒါက…ရှင်လည်း ကျမလို မိန်းမသားကိုတောင် လုပ်ပေးတာပဲလေ။
ကျမကလည်း ပြန်လုပ်ပေးရမှာပေါ့။
သိပ်ဖီးလ်တက်မနေနဲ့ ဆရာကြီး၊ ကျမဧည့်ခန်းကို ရှင်းရအုံးမယ်။
ကို ပြန်လာရင် အနံ့အသက်တွေ မကျန်အောင်လို့။ သားမနိုးခင် ပြီးအောင်လုပ်ရမှာ’
“ဟုတ်ပါပြီ။ ကိုယ်ဝိုင်းလုပ်ပေးမယ်လေ။
ကိုယ့်လရည်တွေပဲဟာ။ ပြီးမှ ပြန်မယ်နော်”
“ဟာ… နေပါ၊ ရပါတယ်။
ဒါတွေက ကျမပဲ လုပ်ပါ့မယ်”
ကျမဘယ်လိုပြောပြောမရပါဘူးရှင်။ သူ့ဟာသူ ရေသွားယူပြီး အဝတ်တောင်းကာ လိုက်သုတ်နေပါတယ်။ ကျမလည်း ပြောမရတာနဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုပဲ နောက်အဝတ်တစ်ခုနဲ့ အတူတူ သန့်ရှင်းနေမိပါတယ်။ မသိရင်လင်မယားနှစ်ယောက် အိမ်သန့်ရှင်းရေး အတူတူလုပ်နေတဲ့အတိုင်းပဲ။ အမှန်တော့ လူမှုရေးဖောက်ပြန်တဲ့သူနှစ်ဦး လင်ယောကျာ်းဖြစ်သူ သိမှာစိုးလို့ သန်ရှင်းနေရတာပဲလေ။ သေချာတာကတော့ ကျမ ပထမတခါ မှားပြီးချိန်၌ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော ကြောက်လန့်စိုးရိမ်မှုကြီးမျိုးတော့ ကြီးစွာမဖြစ်ပေါ်လာတော့ပါဘူး။
ကျမကတော့ ဘယ်လောက်သုတ်သုတ် ပြောင်တယ်မထင်ပါဘူး။ ကျမစိတ်ထဲ အစွန်းအစလေးတစ်ခု၊ ဒါမှမဟုတ် အနံ့အသက်လေးတစ်ခုကနေ ကိုမျိုးဝင်း သံသယဝင်သွားမှာ စိုးရိမ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အထပ်ထပ်အခါခါ သုတ်နေမိလို့ နောက်ဆုံး ကိုသန့်စင်က ရပါပြီ၊ အဲလောက် မစိုးရမ်ပါနဲ့ ပြောယူရပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကျမလည်း လက်စသပ်ပြီး၊ သူလည်း ပြန်ဖို့လုပ်ပါတယ်။
ပြန်ခါနီး တံခါးဝလိုက်ပို့တော့ သူက ရုတ်တရက် ကျမဘက်ကို လှည့်ကာ ဖက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျမနှုတ်ခမ်းကို ပြင်းပြင်းပြပြ စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူက နှုတ်ခမ်းကို နမ်းယုံတင်မဟုတ်၊ သူ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာအကြား ကျမနှုတ်ခမ်းများကို့ ထည်သွင်းစုပ်ယူကာ နမ်းတာမျိုးပါ။ ကျမတခါမှ မခံဖူးတဲ့ စုပ်နမ်းခြင်းမျိုးကြောင့် ဒူးများခွေညွှတ်ကျမတတ် အားလျော့သွားစေပါတယ်။ မသိရင် ကျမနှုတ်ခမ်းကနေ ကျမရဲ့အားအင်တွေကို စုပ်ယူနေသလိုပါပဲ။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာတွေကို အမြဲပေးနိုင်စွမ်းတဲ့ သူပါပဲရှင်။
ဒါပေမယ့် နှုတ်ခမ်းကို သူနမ်းတာတော့ ကျမ မလိုချင်ပါ။ ဒါက ကို့အတွက် ရှားရှားပါးပါး ချန်ထားချင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသော အရာပါ။ ဒါကိုပဲ သူက အတင်းနမ်းနေတာ ဘယ်နှခါရှိပြီလဲ။ ကျမလည်း အတင်းမငြင်းတော့ပေမယ့် ခဏအကြာမှာ မျက်နှာကို တဖြည်းဖြည်းလွှဲလိုက်ပါတယ်။ တော်သေးတယ်။ ဒီနေရာက ဘာဂျာတံခါးနဲ့ ကွယ်နေလို့ အပြင်ကကြည့်ရင် မတွေ့နိုင်ပါ။ သူကတော့ နှုတ်ခမ်းကို မနမ်းရလည်း ပါးတွေကို နမ်းနေတာပါပဲ။
ကျမလည်း သူ့ကိုပြန်ဖို့ ပြောရင်း တွန်းတဲ့အခါ သူကအောက်ကို ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရုတ်တရက်အံ့သြနေချိန် သူက ကျမအဖုတ်ရှိရာနေရာကို ထမိန်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ကာ ဖိကပ်နမ်းခြိုက်နေပြန်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရုတ်တရက် မို့အံ့သြသွားပေမယ့် အသိပြန်ဝင်ချိန် ရှက်ခြင်း၊ ကြောက်ခြင်းကြောင့်….
“အို…ငရဲတွေကြီးကုန်ပါ့မယ်။
ရှင်ကယောကျာ်းသားလေ၊ ဘုန်းတွေနိမ့်ကုန်ပါ့မယ်….မလုပ်ပါနဲ့”
သူ့ပုခုံးကို ကိုင်ကာ ဆွဲခွာရင်းပြောလည်း မရပါဘူး။ ကျမ ထမိန်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ကာ အဖုတ်ကို ဖိဖိပြီးနမ်းခံရတော့ ကျမအရည်တွေ ထပ်ထွက်လာပြန်တာပေါ့။ ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်လုံးလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲနေတော့မှာပါ။ သူလည်း ကျမအနံ့တွေ ရသွားမလားလို့လည်း တွေးပူနေရပါသေးတယ်။ သူ့ကိုပြောမရ၊ ဆွဲမရတာနဲ့ ကျမလည်း နံရံကို ကျောကပ်မှီကာ သူလုပ်သမျှကို ငြိမ်ခံနေလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျမ နောက်တခါ ကာမဒီရေတက်ခါနီးမှာပဲ သူကထမိန်ကြားထဲမှ ခေါင်းကိုခွာကာ မက ်တပ်ပြန်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါ သူ့ကိုကျမစီးဖက်လိုက် မိပါတယ်။ ဒါက ထမိန်ကြားထဲက ထွက်လာတဲ့သူ့ကို ထမိန်ကြားပြန်မသွားရအောင် ဆွဲဖက်ထိန်းထားလိုက်တာလား၊ ဒါမှမဟုတ် ကာမဒီရေတက်နေချိန်မို့ အနီးအနားရောက်လာတဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကို လိုချင်တပ်မက ်စိတ်နဲ့ ဖက် မိတာလား၊ ဒါတွေမှမဟုတ်ရင် ကျမရဲ့ ယုတ်နိမ့်တဲ့နေရာကို မရှက် မကြောက်၊ မရွံ့မရှာ နမ်းပေးတတ်တဲ့သူ့ကို စိတ်လှုပ်ရှားအားနာပြီး ဖက် မိတာလားဆိုတာ ကျမ မဝေခွဲနိုင်တော့ပါ။ ဒါတွေမှမဟုတ်ရင် သူ့အပေါ် ကျမက ………… အို…..ဒါတော့ မဖြစ်နိုင်ပါ။ မဟုတ်နိုင်ပါဘူးလေ……
သူကလည်း မက ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး၊ ကျမဖက်လိုက်ချိန်မှာပဲ ကျမကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပြန်ဖက်ကာ မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးတွေ ချွေတော့တာပါပဲ။ လူပျိုစီးပွားရေးသမား သူဌေးပေါက်စက ကျမလို ကလေးအမေတစ်ယောက်ကို တပ်မက ်စွာအနမ်းပေးနေတာကို ကျမကြည်နူးကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီတစ်ခါသူ့အနမ်းများကို လုံးဝမဆန့်ကျင်ဘဲ ကျမကိုယ်တိုင်က ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သူ့ကိုပြန်ဖက်ကာ ကျေကျေနပ်နပ် အနမ်းခံနေမိပါတယ်။
ပြီးတော့ ကျမကိုယ်တိုင်က သူပါးများနမ်းနေချိန်မှာ သူ့ဘက်ကို မျက်နှာေစာင်းပြီး နားနဲ့ လည်ပင်းကြားနေရာကို ပြန်နမ်းလိုက် မိပါတယ်။ သိသာအောင်နမ်းြခင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားနေချိန် အနားမှာရှိတဲ့ တစ်ခုခုကို နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ကာ နမ်းမိသလိုမျိုး ဖြစ်သွားတာပါ။ ဒါဟာ သူ့ကိုချစ်လို့ ပြန်နမ်းမိတာမျိုးတော့ မဟုတ်နိုင်ပါ။ ကာမဆန္ဒပြန်လည်ကြွရွနေချိန်၊ သူ့အပြုအမူ အနမ်းအရှိုက် များကြောင့် ကြည်နူးကျေနပ်စိတ်ကြောင့် အလိုလိုတုန့်ပြန်မိတဲ့ အခြေအနေမျိုးပါ။
ဘာပဲပြောပြော ဘေးလူတစ်ယောက်သာ ဒီမြင်ကွင်းမျိုးတွေ့ရင် အလွန်ချစ်တဲ့ ချစ်သူနှစ်ဦး မခွဲနိုင်မခွာရက်ဖြစ်ကာ အနမ်းချွေနေကြတယ်လို့ပဲ သတ်မှတ်ကြမှာပါ။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေပြီး သူ့ကိုပြန်ဖက်ကာ ဒီလိုနေရတာကို ကျေနပ်နေမိတာ ဝန်ခံပါတယ်။ သူကတော့ ပါး၊ လည်တိုင်နဲ့ ရင်ညွန့်အနှံ့ တရက်ဆက်နမ်းသွားပါတယ်။ သူအားရအောင်နမ်းပြီးတော့မှ လူချင်းခွာပေးခဲ့ပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့ကိုအပြစ်မပြောတော့ဘဲ ပြုံပြီးသာ ကြည့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။
“ချစ်လိုက်တာ ကြည်ပြာရယ်၊ ကိုယ့်တော့ မခွဲချင်တော့ဘူး”
“မခွဲနိုင်လည်း ပြန်ပါတော့ကိုသန့်စင်ရယ်။
နောက်ကို လူမသိအောင် ဆင်ခြင်ပါနော်”
“အင်းပါ၊ ကြည်ပြာစိတ်ဒုက္ခရောက်အောင် ကို မလုပ်ပါဘူး။
ကိုပြန်တော့မယ်နော်”
ဒီလိုနဲ့ သူပြန်သွားချိန် ကျမခြံတံခါးလိုက်ပိတ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ခဲ့မိပါတယ်။ ကျမစိတ်ထဲ ကြည်နူးနေမိသလို၊ စိတ်ရှုပ်ထွေးခြင်းလည်း ဖြစ်ပေါ်နေပါတယ်။ သူနဲ့ကျမရဲ့အခြေအနေက ဘာလဲ။ သူ့ဘက်ကသဘောထားကတော့ ရှင်းတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမဘက်ကတော့ သူ့အပေါ် ဘယ်လိုသဘောထားသလဲဆိုတာ မရှင်းမလင်း ဖြစ်နေပါတယ်။ ရပ်လို့မရတော့ဘဲ ရှေ့ဆက်ရမယ့်အတူတူ ကျမဘက်က သဘောထားကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြစ်စေချင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အခုချိန် ကျမဒါကို စဥ္းစားဖို့ အချိန်မရှိသေးပါဘူး။ သားအိပ်ယာက မနိုးသေးခင် ကျမရေချိုးလိုက်ချင်ပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ သူ့ရဲ့အနံ့အသက်တွေ ရှိနေနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ဧည့်ခန်းကို ပြန်ဝင်လာပြီး ကျမထပ်ကာ စစ်ကြည့်ပါသေးတယ်။ ကို သံသယဖြစ်ဖွယ် အစအနမရှိလောက်ဘူးလို့ ကျေနပ်မှ သားအိပ်နေတာကို သွားကြည့်လိုက်ပါတယ်။ သားအိပ်နေတာ သေချာမှ ကျမ ရေအရင်ချိုးထားဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲ ထမိန်ရင်လျားပြီးနောက် လက်ကို နှာခေါင်းနားကပ်ကာ အနံ့ခံကြည့်တယ်။ တစ်ရှူးနဲ့သုတ်ထားပြီးလို့ အနံ့မရှိသလောက်ဖြစ်နေပေမယ့် သေချာအနံ့ခံကြည့်ရင် သူ့သုတ်ရည်အနံ့ကို ရနေပါသေးတယ်။ လက်ဝါးတခုလုံးရော၊ လက်ဖမိုးပေါ်မှာပါ စွတ်စိုရွှဲထင်ခဲ့တာပဲလေ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျမမျက်လုံးထဲမှာ အကြောများပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ပြန်လည်မြင်ယောင်မိလာပါတယ်။ အဲဒီလို လန့်ဖို့ကောင်းတဲ့ လီးကြီးကို ကျမ ဒီလက်ဖဝါးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းတိုက်ပေးခဲ့ရတာလေ။
ထိုသို့ လက် မှာစွဲနေတဲ့ သူ့လီးအနံ့တွေကို ရှူမိပြီး၊ ကျမတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံတွေ မျက်လုံးထဲ ပြန်မြင်ယောင်လိုက်ချိန်မှာ ကျမတကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ အဖုတ်ထဲမှ တဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်လာရပြန်ပါတယ်။ အမှတ်မထင် နောက်လက်တဖက်နဲ့ ထမိန်ပေါ်ကနေ အဖုတ်ရှိရာနေရာကို ကျမဖိထားမိပါတယ်။ ဒီလိုဖိမိချိန်မှာပဲ လှိုက်ကနဲ ယားတက်လာတာဟာ ဒူးများခွေညွှတ်ကျမတတ်ပါပဲ။ ဒါနဲ့ နောက်ကရေချိုးခန်းနံရံကို မှီလိုက်ရပြီး ခံစားနေရတဲ့ အရသာကို မပျောက်ကွယ်သွားရအောင် ထမိန်ပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။
ကျမ အပျိုဖော်ဝင်ချိန်က သူငယ်ချင်းမတစ်ဦး လမ်းပြမှုနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာ အာသာဖြေမှုမျိုးကို အခုအမှတ်မထင် ပြန်လုပ်မိနေပါတယ်။ အိမ်ထောင်ကျတည်းက လင်နဲ့နေရတာ ကိုယ့်ဖာသာ အာသာဖြေတာထက် အများကြီးသာတယ်လို့ သတ်မှတ်မိပြီး မလုပ်ခဲ့တော့ပါ။ အိမ်ထောင်ရှင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒါမျိုး မလိုအပ်၊ မလုပ်သင့်လို့လည်း ထင်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ အခုတော့ သူ့အနံ့အသက်ရှူမိပြီး၊ သူနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာတွေပြန်တွေးမိကာ အဖုတ်လေးကို ပွတ်မိနေပါပြီ။ တခါပွတ်လိုက်တိုင်း ဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲဖြင့် ခံစားရတာကောင်းလွန်းတော့ ဆက်တိုက်ပွတ်နေမိတော့တယ်။
လက်ရော၊ လူရော အငြိမ်မနေဘဲ လှုပ်ရွနေတော့ ကပိုကရို ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်က တဖြည်းဖြည်းပြည်ကာ ပွတ်နေတဲ့ လက်ပေါ် ကျလာပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ သာမာန်အချိန်ဆို ပြန်ဝတ်မှာဆိုပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ပြန်ဝတ်လိုက်တဲ့ခဏမှာ ရနေတဲ့အရသာ အဆက်ပျက်သွားမှာစိုးလို့ ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွတ်လာတဲ့ ထမိန်စတွေ ခံနေတာနဲ့ ပွတ်ရတာ သိပ်မထိတော့သလို ဖြစ်လာပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ထမိန်ကို အောက်ဘက်သို့ ကွင်းလုံးပုံချလိုက်ပြီး အဖုတ်လေးပေါ်သို့ လက်တင်ကာ တိုက်ရိုက်ပွတ်နေမိပါတယ်။
အခုလို ဘာအခုအခံမှ မရှိဘဲ ပွတ်မိတော့ ပိုပြီး ထိချက်ပြင်းသလို အရသာပိုရှိလှပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အစေ့လေးနေရာကို ပွတ်မိရင် နာထင်ကြောများ ထောင်ထလောက်အောင် တုန်တက်လာစေပါတယ်။ အဖုတ်ထဲမှ တစိမ့်စိမ့်ကျနေတဲ့ အရည်များကလည်း ပေါင်ကြားတလျောက် စီးဆင်းလာပါပြီ။
အမှန်ပြောရရင် ကိုနဲ့ စညားကတည်းက ဒီရေချိုးခန်းထဲမှာ အခုလို အဝတ်မဲ့ တစ်ခါမှ မနေဘူးပါ။ ရေချိုးရင်တောင် ထမိန်ရင်လျားနဲ့ပဲ ချိုးပါတယ်။ ဘယ်သူမှမမြင်ဘူးဆိုလည်း ကိုယ်စောင့်နတ်တော့ မြင်တယ်လို့ စိတ်ဝယ်မှတ်ကာ အရှက်ကြီးစွာ နေခဲ့တဲ့သူပါ။ အခုတော့ သူနဲ့ပတ်သတ်ပြီးမှ ကျမမှာကာမစိတ်တွေ အထိန်းအကွပ်မဲ့သလို ဖြစ်နေရပါပြီ။ အိမ်ထောင်ရေးမှာ အကြီးဆုံးအမှားကို ကျူးလွန်မိပြီးသူတစ်ယောက်ဟာ တစ်သတ်လုံး စောင့်ထိန်းလာတဲ့ စည်းတွေကို ဆက်ကျော်ဖြတ်ဖို့ မခဲယဥ္းတော့သလိုပါပဲ။
ကျမဖြစ်နေတဲ့ပုံကို ဘေစင်ရှေ့က မှန်မှာ ပြန်မြင်နေရပါတယ်။ ခါးလယ်လောက်ရှိတဲ့ဆံပင်ကို ဖါးလျားချထားပြီး ရေချိုးခန်းနံရံကို ကျောမှီကာ ခေါင်းကိုမော့ထားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်။ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ လက်တစ်ဖက်က နှာခေါင်းနားကပ်ကာ အနံ့ခံနေပြီး မျက်လုံးက မှေးစင်းကာ လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်နေသလို ဖြစ်နေတဲ့မိန်းမ။ ပေါင်ကိုကွ၊ ဒူးကွေးကာ လက်တစ်ဖက်က အဖုတ်ကိုဖိပွတ်နေပြီး ပေါင်တံတလျောက် ကာမအရည်များ စီးဆင်းနေတဲ့ မိန်းမ။ တက်လာတဲ့ အရသာကို အံကြိတ်ကာ ကြိတ်မှိတ်ခံယူနေရရှာပြီး၊ ချစ်စဖွယ်မျက်နှာမှာ ကာမဆိပ်တက်နေရှာတဲ့ မိန်းမ။ ဒီမိန်းမဟာ အိန္ဒြေရရနေတတ်တဲ့ ကျမကြည်ပြာခင်မှ ဟုတ်ရဲ့လားရှင်။
ဒီလောက်လိင်စိတ်ထန်နေတဲ့ ကျမရဲ့ပုံကို ပြန်မြင်လိုက်ရတာနဲ့ ရှက်ရွံ့စိတ်ဖြစ်ရမယ့်အစား ကာမစိတ်များသာ ပိုတိုးလာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လက်နဲ့ အစိနဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတလျောက် ကိုသာ ခပ်သွက်သွက်ပွတ်ရင်း ကာမပြီးဆုံးခြင်းရောက်ရန် အားထုတ်နေမိပါတော့တယ်။
ကျမလက်က ရနေတဲ့ သူ့အနံ့အသက်၊ ကျမလက်နဲ့ ထိတွေ့ပွတ်သပ်လို့ရနေတဲ့ ကာမစိတ်သာယာမှု၊ ကျမအတွေးထဲမှာ ပြန်မြင်ယောင်မိနေတဲ့ သူနဲ့ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ကာမပုံရိပ်များ စတဲ့ အာရုံသုံးပါးရဲ့ ထိန်းချုပ်မောင်းနှင်မှုအောက် မှာ သိပ်မကြာခင်ပဲ ကျမတကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ကန်ကာ အထဋ်အထိပ်ရောက် ပြီးခဲ့ရပြန်ပါပြီ။ လူမှာလည်း ဆက်ပြီးမက ်တပ်ရပ်ရန် အားမရှိတော့ဘဲ နံရံကိုမှီကာထိုင်လိုက်ရပြီး ကာမဆိပ်ကြောင့်ဖြစ်လာရတဲ့ အမောကို ဖြေနေရပါတယ်။ သူပြန်ခါနီး ကျမထမိန်ထဲ ခေါင်းထိုးပြီး ဝင်နမ်းတုံးက တက်လာရတဲ့ ကာမစိတ်ဟာ မပြီးခဲ့ရဘဲ အခုမှပဲ ပြီးဆုံးခဲ့ရပါတယ်။
ခဏအမောပြေပြီးမှ ကျမလက်ရှိအခြေအနေကို အံ့သြနေမိပါတယ်။ ကျမယောကျာ်းနဲ့နေတိုင်း တစ်ခါသာ ကာမဆိပ်တက်၍ ပြီးခဲ့ဖူးတဲ့ကျမ သူနဲ့ကျမှ တွေ့လိုက်တိုင်း အကြိမ်ကြိမ်ကာမဆိပ်တက်ကာ ပြီးနေရပါတယ်။ ကိုနဲ့ မင်္ဂလာဦးညတုန်းကပဲ ညပိုင်းတခါ ဆက်ဆံရင်း ပြီးခဲ့ဖူးသလို မနက် မိုးလင်းအိပ်ယာထမှ ကိုယ်က ပြန်နှိုးဆွပြီး တက်လုပ်လို့ နောက်တကြိမ် ကာမစိတ်ဖြစ်ပြီး ပြီးခဲ့ဖူးပါတယ်။ တစ်သက်မှာ အဲဒီတစ်ညပဲ နှစ်ကြိမ် ကာမစိတ်ဖြစ်ဖူးပါတယ်။ ဒါတောင် ကြားမှာ အိပ်လိုက်ရပါသေးတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ကို လိုချင်ရင် တစ်နေ့မှာ တစ်ခါသာ ဆက်ဆံခဲ့၊ ကာမစိတ်တက်ခဲ့ဖူးတာပါ။
သူနဲ့ဆိုရင်တော့ အကြိမ်ကြိမ်ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ်ရတာ ထူးဆန်းလွန်းပါတယ်။ ပထမတစ်ကြိမ် ကျမကို အတင်းတက်လိုးတုန်းကလည်း ကျမအောက်ပိုင်းကို နမ်းပေးတုန်းက တစ်ခါ၊ ဆက်ဆံကြတော့လည်း နှစ်ခါ၊ ပေါင်း သုံးခါတောင် ပြီးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အခုလည်း သူ့ကိုအာသာဖြေပေးရင်း တစ်ခါပြီးခဲ့ရသလို မကြာခင်မှာပဲ သူ့အနမ်းအပြုများကြောင့် နောက်တစ်ခါ ကာမစိတ်ဖြစ်ပေါ်လာပြီး အခုရေချိုးဖို့ပြင်ရင်း အာသာဖြေပွတ်သပ်မိကာ တစ်ခါပြီးရပြန်ပါပြီ။ ကျမကပဲ ထန်လွန်းတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် တခါမှမရဖူးတဲ့ ကစားစရာအသစ်တစ်ခုကို ရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို မမောမပန်း၊ မငြီးမငြွေ ့နိုင်အောင် ဆော့ချင်နေမိတာလားဆိုတာ ကျမမသိတော့ပါဘူး။
ဒါနဲ့ပဲ ကျွတ်သွားတဲ့ထမိန်ကို ပြန်မဝတ်တော့ဘဲ ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကလေးနိုးနေတာနဲ့ ကျမလုပ်စရာရှိတာတွေ ဆက်တိုက်လုပ်ပါတယ်။ ကို ပြန်လာတော့လည်း ပုံမှန်အတိုင်းပဲ ကျမ နေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ညအိပ်ယာဝင်ချိန်၊ ကို အိပ်ပျော်ပြီးနောက် ကျမတွေးမိတွေးရာ တွေးနေမိတယ်။ အရင်တခါကလို နောင်တတရားနဲ့ ပူဆွေးကြောက်လန့်နေတာမျိုး ကျမမှာ မရှိသလောက်ပါပဲ။ အခုညကတော့ စိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာ နေနိုင်တာကို အံ့သြမိ နေပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်အပေါ် ကျမရဲ့သဘောထားကို တိတိကျကျ မစဥ္းစားတတ်သေးပါ။ ကျမအတွက် ကို နဲ့ သားလေးကသာ အဓိကဦးစားပေးပါ။ ကျမချစ်ရတဲ့ လူသားနှစ်ဦးပါ။ ဒါဆိုသူကရော ကျမအတွက် ဘာပါလဲ ? ကျမအတွက် သူက ဘယ်လောက်အရေးပါပါသလဲ ? စတဲ့ အဖြေမရတဲ့ အတွေးများနဲ့ပဲ ကျမအိပ်ပျော်သွားခဲ့ရပါတယ်။
အခန်း (၄) ရေစုန်မှာ မျောမိတဲ့ ပန်းငယ်
နောက်နေ့ကစပြီး ကျမကြုံတွေ့ခဲ့ရတာတွေ၊ ခံစားခဲ့ရတာတွေ၊ ပျော်ပါးခဲ့ရတာတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတာတွေကို အတိုခြုံးပြီး ပြောပြပါ့မယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမဘဝရဲ့ အလှည့်အပြောင်းတွေနဲ့၊ ကိုသန့်စင်ပေးခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံအသစ်အဆန်းတွေအကြောင်း ပြောပြရရင်တော့ ကျမရဲ့ စိတ်ခံစားချက်ကို အဓိကထားပြီး အကျယ်ချဲ့ပြောပြပါ့မယ်နော်။
ကိုသန့်စင်နဲ့ ဒုတိယအကြိမ် ကာမစိတ်လွန်ကဲပြီးတဲ့ နောက်တစ်နေ့မှာ ကျမပုံမှန်အတိုင်းပဲ အရာအားလုံးကို ရင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့ပါပြီ။ ကို ကတောင် ကျမပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ဖြစ်နေလို့ ဝမ်းသာနေပါသေးတယ်။ ကို အလုပ်သွားပြီး မကြာမီမှာပဲ သားလေးကို ဘကြီးဦး လာခေါ်ပါတယ်။ ကျမ အိမ်အလုပ်တွေပြီးလို့ အားလပ်နေချိန်မှာ ခြံထဲဆင်းပြီးထိုင်ကာ ကိုသန့်စင်နဲ့ အခြေအနေကို ပြန်သုံးသပ်နေမိပါတယ်။ အရင်နေ့တွေက သူ့အပေါ်ကျမရဲ့ သဘောထားကို စဥ္းစားပေမယ့် အဖြေမရခဲ့ပါ။ ကျမတို့နှစ်ဦး အခြေအနေက တဖြည်းဖြည်း ရှေ့ဆက်တိုးလာနေလို့ ကျမရဲ့ သူ့အပေါ် သဘောထားကို သေချာ ပိုင်းဖြတ်ထားဖို့ လိုနေပါပြီ။
ကိုသန့်စင်ကို ကျမချစ်သလား ? သေချာတာကတော့ ကျမ မချစ်ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဘာလို့လည်းဆို အရင်တည်းက သူနဲ့တွေ့ရင် ရင်ခုန်တာမျိုး၊ အနေခက်တာမျိုး၊ ရှက်တာမျိုး ကျမမှာ မရှိခဲ့ဖူးပါ။ မတွေ့ရရင် အထူးတလည် တမ်းတမ်းတတ သတိရတာမျိုးလည်း မရှိခဲ့ဖူးပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ကျမ ခင်မင်သလို၊ ကျမကျောင်းကိစ္စတွေ၊ ဆေးခန်းပြရတာတွေမှာ အားကိုး မိတာမျိုးတော့ ရှိပါတယ်။ ကိုနဲ့ပတ်သတ်ပြီးမှ ခင်မင်ရပေမယ့် ကျမရဲ့ အခင်ရဆုံးမိတ်ဆွေတစ်ဦးအနေနဲ့ပဲ ရှိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကိစ္စတွေ လိုက်လုပ်၊ ဖြေရှင်းပေးတတ်လို့ အကို တစ်ယောက်လို ယုံကြည်အားကိုးမိပါတယ်။ ပထမဆုံးမေးခွန်းကို ဖြေရလျှင် ကျမဘဝမှာ ကိုနဲ့သားလေးက လွဲရင် ကျမအနီးမှာ အရှိဆုံးသူနဲ့ ကျမ သံယောဇဥ္ အရှိဆုံးသူတစ်ဦးဆိုတာတော့ သေချာနေပါတယ်။ အဲဒီသံယောဇဥ္ကတော့ ဖြူစင်ပါတယ်။
ကျမ ခင်မင် သံယောဇဥ္ရှိသူတစ်ယောက်နဲ့ ကာမမှုတွေ ဆက်ဖြစ်ရမှာလား။ အရင်က ကျမမှာ ကာမစိတ်ပုံမှန်ပဲလို့ ထင်ပါတယ်။ ကျမတို့အိမ်ထောင်ရေးဖြတ်သန်းမှုဟာ အခြားသူတွေနဲ့ အတူတူပဲလို့သာ ထင်ထားတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်နဲ့ ဆက်ဆံပြီးမှ ကျမရဲ့ ထက်သန်တဲ့ လိင်စိတ်ကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် တားဆီးနေတဲ့ကြားက သူပုံသွင်းတဲ့အတိုင်း တက်တက်ကြွကြွ လိုက်ပါနေမိတာ ဘာကြောင့်ပါလဲ။
အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ကြတဲ့မိန်းမတွေမှာ သူတို့အကြောင်းနဲ့ သူတို့ရှိကြပါလိမ့်မယ်။ တချို့က နောက်တယောက်ကို ချစ်မိလို့၊ တချို့က လိုအပ်နေတဲ့ ငွေကြေး၊ အရာဝတ္ထု၊ ရာထူး စတာတွေကို ဖြည့်ဆည်းဖို့၊ တချို့ကတော့ လင်ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ အားမရလို့ ကာမဆန္ဒကို အဓိကထားပြီး ဖောက်ပြန်ကြတာပေါ့။ ကျမက ဒီသုံးမျိုးမှာ ဘယ်နေရာကပါဝင်နေပါသလဲ။
ချစ်မိလို့ဆိုတာ မဟုတ်သလို ရုပ်ဝတ္ထုလိုအပ်ချက် တစ်ခုခုကြောင့်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ကျမမှာ ကို့ကြောင့် အားလုံးပြည့်စုံနေတာပဲလေ။ ဒါဆို ကာမဆန္ဒကြောင့်လား။ ကျမလက် မခံချင်ပါ။ ကျမ ခံချင်လွန်းလို့ သူ့ကိုဆွဲဆောင်ခဲ့တာ မရှိဘူးလေ။ စဖြစ်တာက သူကအတင်းတက်ကျင့်တာပါ။ အစမှာ သူ့အပြုအစုတွေကို မလိုချင်ပေမယ့် နောက်ပိုင်း သာယာသွားမိတယ်။ ဒါကမထူးဆန်းဘူး ထင်ပါတယ်။ ဒီလိုကြုံရတဲ့အခါမှာ သာယာမိတာ ဖြစ်တတ်မှာပါ။ အဲအချိန်ထိ ကျမ မမှားသေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်း ဆင်ခြင်နေတဲ့ကြားထဲက ထပ်ဖြစ်ရတာတော့ ကျမအမှားလို့ ဝန်ခံပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျမက သူ့အပြုအစုတွေကို သာယာတာထက် သူဘာတွေ ဆက်လုပ်မလဲဆိုတာကို ပိုရင်ခုန်ပါတယ်။ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ၊ လမ်းရိုးကြီးအတိုင်း နေခဲ့ရသူအတွက် သူရဲ့ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာ ပို့ဆောင်မောင်းနှင်မယ့် လမ်းအသစ်တွေကို ကျမရင်တဖိုဖိုနဲ့ ခံစားကြည့်ချင်တာပါ။ ဒါက ပထမအကြောင်းအရင်းပါ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့လိင်စိတ်ကလည်း နည်းနည်းထူးခြားပါတယ်။
ကျမကပုံမှန်ဆို အဲဒီစိတ်နည်းတတ်ပေမယ့် အရင်တည်းက ကျမချစ်တဲ့ လင်ယောကျာ်းနဲ့ ဆက်ဆံတိုင်း ကို့ကို ပိုကောင်းစေချင်ပါတယ်။ ကိုနဲ့ဆက်ဆံတိုင်း ကိုက ကျမကို လုပ်ရလို့ ကျေနပ်အားရနေတာကို တွေ့ရရင် ကျမကြည်နူးကျေနပ်နေတတ်ပါတယ်။ ငါ့ကိုသူလုပ်ရလို့ ကျေနပ်နေတာပါလားဆိုတဲ့အသိ ဖြစ်ပေါ်တတ်ပါတယ်။ ထူးခြားတာက အဲဒီအသိဝင်လာတာနဲ့ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ကလည်း တက်လာတတ်ပါတယ်။ ကိုယ်ဘက်က ကောင်းချင်တာထက် သူကောင်းတာ တွေ့လေ ကိုယ်က အားရကျေနပ်လေဖြစ်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ရောက်တတ်ပါတယ်။
ကိစ္စတွေပြီးလို့ ကို့ကိုကျမက သန့်ရှင်းသုတ်သင်ပေးနေချိန်တွင်လည်း ဒီလိုပါပဲ။ ကျမချစ်တဲ့သူရဲ့ အညစ်အကြေးတွေကို တယုတယ သန့်ရှင်းပေးရတာကိုပဲ ကြည်နူးကျေနပ်နေတတ်ပါတယ်။ တခါတလေ ကိုက ပြီးပြီးချင်း အမြန်ထကာ သေးသွားပေါက်ရင် ကျမ တစ်ခုခုလိုအပ်နေသလို ခံစားရတတ်ပါတယ်။ ဒါကတော့ ကိုက ကျမယောကျာ်းမို့ ဒီလိုဖြည့်ဆည်းပေးချင်တဲ့ စိတ်ရှိနေတာလို့ အရင်က ထင်ခဲ့မိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်နဲ့ ဆက်ဆံမိတဲ့အခါ ကျမရဲ့အငုံစိတ်ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး အံ့သြကြောက်လန့်မိပါတော့တယ်။ ကျမနဲ့သူဆက်ဆံနေတဲ့အချိန်မှာ ကျမသူ့ကို အရသာရှိရှိ ပြီးသွားစေချင်မိနေပါတယ်။ ကျမယောကျာ်းအပေါ်တွင် သာမကပဲ ယောကျာ်းရဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၊ သူ့အပေါ်မှာ ဒီစိတ်ပေါ်လာတာ တကယ်ထူးဆန်းနေပါတယ်။ ကျမသစ္စာမဲ့ချင်လို့ မဟုတ်ဘဲ အထိအတွေ့နောက် စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ လိုက်ပါမိချိန် ကာမစိတ်အမှောင်ဖုံးပြီး သူ့အလိုလို ဒီစိတ်ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပြီး ပြုစုပေးမိတာပါ။
ကိုသန့်စင်ကို သံယောဇဥ္ရှိပေမယ့် ချစ်တဲ့စိတ်တော့ မရှိပါ။ ဒါပေမယ့် သူနဲ့ မလွှဲသာဘဲ ကာမပတ်သတ်ခဲ့ရပြီးချိန်မှစပြီး သူ့ရဲ့ ရှေ့ဆက်လာတဲ့ အကိုင်အတွယ်များကို ခံစားနေရင်း သူ့လိင်စိတ်ကို တနည်းနည်းနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးချင်နေမိပါတယ်။ ကျမဆန္ဒမပြည့်ရင်နေပါ။ ကျမကြောင့် သူ့ဆန္ဒပြည့်သွားတာကို ကျမကျေနပ်နေမိပါတယ်။
ဒါဟာ ကျမ အရှိအတိုင်း မြင်မိတဲ့အခြေအနေပါ။ ပထမတခါက ကျမသူ့ရဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ ထိန်းချုပ်ကိုင်တွယ်မှုကို ရင်တဖိုဖိုနဲ့ လိုက်ပါမိတယ်။ ဒုတိယတခါကတော့ သူ့ကိုကျမက ဖြည့်ဆည်းပေးချင်မိတာပါ။ ရှေ့ဆက်လည်း ကာမမှော်ရုံတောမှာ လမ်းပျောက်သလို ဖြစ်နေကြအုံးမှာပါပဲ။ အခုချိန်မှာ သူ့ကိုတားလို့ရမှာ မဟုတ်သလို ကျမစိတ်ကိုလည်း တားလို့ရမယ်မထင်ပါ။ ကျမအတွက် သူနဲ့ပတ်သတ်မှုကို ထိန်းသိမ်းနိုင်ဖို့ အချိန်တစ်ခုတော့ လိုပါတယ်။
ဘယ်လိုမှ လက် မခံချင်ပါသော်လည်း ကိုသန့်စင်ဟာ ကျမရဲ့လင်ငယ်တစ်ယောက် ဖြစ်နေပါပြီ။ ကျမ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်သူ ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒီအရှိတရားကို လက်ခံပြီး ကျမရှေ့ဆက်ရပါတော့မယ်။ ကျမဘဝမှာ ကာမဖြည့်ဆည်းပေးရမယ့် ယောကျာ်းသားနှစ်ဦးရှိနေပါပြီ။ လင်ကိုချစ်လို့ ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာ ဖြစ်သလို၊ သူကလည်း ကျမ မရဖူးသေးတဲ့ အရသာများကို ပေးစွမ်းခဲ့သူဖြစ်တာမို့ သူ့ကိုလည်း ကျေကျေနပ်နပ် ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါပြီ။
ဒါပေမယ့် ဒါဟာလူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာ မကောင်းတဲ့ကိစ္စမို့ ကျမအတတ်နိုင်ဆုံး ဆင်ဆင်ခြင်ခြင် နေရပါမယ်။ ငတ်မပြေတဲ့ဆားငန်ရေကို အတိုင်းအဆမရှိ သောက်သုံးတာမျိုး မဖြစ်စေရဘဲ သူ့အပေါ် အတိုင်းအတာထားပြီး တဆင့်ချင်း ပေးအပ်ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ဆန္ဒအတိုင်း အကုန်လိုက်လျောမိရင် အခြေအနေမကြည့်၊ အချိန်အခါမသိ၊ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကြလို့ နောက်ဆုံး ကျမတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်ပြားသွားမှာ မဖြစ်စေလိုပါ။ သူကလည်း ကျမပြောရင် ရမယ်ထင်ပါတယ်။
ဒီလိုသူ့အပေါ်သဘောထားကို တိတိကျကျ အဖြေထုတ်နိုင်ချိန်မှာ ကျမရင်ထဲ ပေါ့သွားပါတယ်။ ဖြစ်ချင်တာထက် ဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေကို လက်ခံပေးလိုက်တာဟာ အကောင်းဆုံးလို့ ကျမထင်ပါတယ်။ စက်တွေပျက်နေရင်တောင် အချိန်ပေးပြီး ပြင်ရသေးတာပဲရှင်။ ကိုယ့်စိတ်ပျက်ဆီးနေတာကိုလည်း အချိန်တစ်ခုအထိပေးပြီး ပြန်တည်ဆောက်ရမှာပေါ့။ ကျမလို အပျက် မှာပျော်သွားမိတဲ့သူအတွက်ကတော့ ပြန်ဆွဲထုတ်ဖို့ အချိန်ပိုလိုမှာပေါ့ရှင်။
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျမရဲ့တနေ့တာကို တဖြည်းဖြည်းကျော်ဖြတ်လာခဲ့ပါတယ်။ သားပြန်မရောက်ခင် ကျမရေအရင်ချို့လိုက်ပါတယ်။ မနေ့ကလိုပဲ ကျမ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ချကာ ချိုးမိပြန်ပါတယ်။ အရင်က ရှက်လို့ တယောက်တည်း အဝတ်လဲရင်တောင် အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ် မဖြစ်ရအောင် ဂရုစိုက်ခဲ့ပါတယ်။ အခုတော့ ကိုယ်လုံးတည်းချိုးရခြင်းရဲ့ လွတ်လပ်မှုကို ကျမသဘောကျနေမိပါပြီ။ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့ အဖုအပိန့် အချိုင့်အဝှက် များကို ပွတ်သပ်မိရင်း ရင်ဖိုရပြန်ပါသေးတယ်။
ဒီရင်သားတွေ၊ ဒီတင်ပါးတွေနဲ့ ဒီအဖုတ်လေးတွေဟာ ယောကျာ်းသားနှစ်ဦးအတွက် ကာမအရသာခံရာများ ဖြစ်နေပါပြီ။ သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ရမ္မက်ဆန္ဒများကို ကျမမှာရှိတဲ့ ဒီအရာတွေနဲ့ ဖြည့်ဆည်း ဖြေဖျောက်ပေးရတော့မှာလေ။ ဒီလိုအတွေးဝင်မိတော့ ကြက်သီးလေးများထအောင် ရဖိုရပါတယ်။ မနေ့ကစပြီး နောင်တလျောက်လုံးမှာ ကျမတစ်ဦးတည်းရှိရင်ဖြစ်စေ၊ သားနဲ့ နှစ်ဦးတည်းရှိရင်ဖြစ်စေ၊ ရေချိုးခန်းတံခါးကို အသေပိတ်လို့ ကိုယ်လုံးတည်းရေချိုးတဲ့ အကျင့်ဖြစ်သွားရပါတယ်။
ရေချိုးပြီးနောက်လည်း အလှသေချာပြင်ကာ အဝတ်အစားကောင်းလေးတွေ ဝတ်ရပြန်ပါတယ်။ ဒါကတော့ နေ့တိုင်း လှလှပပနေတတ်၊ ဝတ်တတ်နေလို့ မထူးဆန်းဘူးထင်ရပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ်မလုံဘဲ ငါများ ထူးခြားနေတာလားလို့ ထင်မိရပါသေးတယ်။ သားလေးပြန်ရောက်ပြီးနောက် ထမင်းခွန့်ကျွေးပြီးနောက် အတူတူဆော့ကစားနေပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ မျက်လုံးများကတော့ နံရံကပ်နာရီကို ခဏ ခဏကြည့်နေမိပါတယ်။ ၂ ချက်ခွဲလို့ သားလေးကို သိပ်ပြီးချိန်မှာ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး ကျမတစ်ခုခုကို စောင့်မျှော်နေမိပါတယ်။ အချိန်တွေတဖြည်းဖြည်း ကုန်ဆုံးလေ ကျမရင်ခုန်မှုကလည်း တိုးလို့လာမြဲပါပဲ။ ဒီရင်ခုန်မှုက သူလာမှာကို စိုးရွံ့နေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် သူရောက်လာရင် ကြုံရမယ့် ရမ္မက်ထန်ထန်ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေကို သိချင်နေလို့များလား။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနေ့ကတော့ အချိန်ဟာ စောင့်စားရသူအတွက် ကုန်နိုင်ခဲလွန်းပါတယ်ရှင်။