ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် – ၂ (အခန်း ၁၆)

အခုလည်း အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး သူ့ကို ပြုံးစိစိနဲ့ မခို့မရို ့ကြည့်နေပါတယ်။ သူလည်း စချင်တာနဲ့ စာလုပ်ကြရအောင်လို့ ပြောကာ စာရေးစားပွဲကို ဝင်ထိုင်မလို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီမှာတင် ငုဝါက ကမန်းကတန်း သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး …..

“ကိုကို၊ ဘယ်သွားမလို့လဲ”

“ဟင်… စာသင်မလို့လေ။ စောစောလာတော့ စောစော စာပြလို့ရတာပေါ့”

“ဟာကွာ …. ကိုကို လူညစ်ကြီး …. ငုဝါက စာမသင်ချင်သေးပါဘူးဆို ….
ကိုကိုကလည်း ….”

ငုဝါရဲ့ ရှက်ရိပ်သန်းသွားတဲ့ အမူအရာကြောင့် ခေတ်လည်း ဆက်ပြီး မနောက်တော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လက်မောင်းကို ဆွဲထားတဲ့ ငုဝါဘက်လှည့်ကာ ဖက်လိုက်ပါတယ်။

“ကိုကို၊ ကုတင်ပေါ်ကို သွားရအောင်နော်။
ငယ်ငယ်တုန်းကလို ကိုကို့ကို ဖက်ပြီး မအိပ်ရတာ ကြာပြီလေ”

“အွန်း …. ဒါပေမယ့် …. ငုဝါ ….
ကိုကိုတို့ အဲလိုနေရင် စိတ်တွေ ထိန်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ….
ငုဝါကို ကိုကိုက ဟိုလေ ………….
မဖြစ်သင့်ဘူး ထင်တယ်နော် …. ကိုကို့စိတ်ကို ကိုကို ထိန်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“ကိုကိုရယ် …. ငုဝါလည်း နားလည်သင့်သလောက် နားလည်ပါတယ် ….
ကိုကို စိတ်မထိန်းနိုင်လည်း ………… ငုဝါ …. အပြစ်မတင်ပါဘူး”

စကားပြောရင်း တဖြည်းဖြည်း အသံလေး တုန်ရီသွားတဲ့ ငုဝါကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ခေတ်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးလေး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ငုဝါရဲ့ မျက်နှာလေးမှာ ရှက်ရိပ်သန်းနေသလို ယတိပြတ်ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ အမူအရာတွေ တွေ့ရပါတယ်။

ဒါ့အပြင် ငုဝါရဲ့ မျက်ဝန်းထဲမှာ တစ်စုံတရာကို ထိခိုက်နာကျင်ဝမ်းနည်းနေတဲ့ အရိပ်အယောင်ကို လှစ်ခနဲ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒါကို တွေ့လိုက်ရတော့ ခေတ်စိတ်ထဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်သွားပါတယ်။

မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ရှက်စိတ်နဲ့ လိုချင်တပ်မက်တဲ့ လက္ခဏာတွေ သူတွေ့မြင်ဖူးပါတယ်။ ဒီလိုအခြေအနေမှာ ဒါမျိုးတွေ့ရတာ မဆန်းပါဘူး။

ဒါဆို ငုဝါရဲ့ ရင်ထဲမှာ ဘာကို ထိခိုက်ဝမ်းနည်းနေရတာလဲ။ ဒါမျိုး အမူအရာကို အခုနောက်ပိုင်း ငုဝါနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်နေတိုင်း သူတွေ့မြင်ရတတ်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ခဏပါပဲ။ သူ သတိထားကြည့်လိုက်တာနဲ့ ငုဝါမှာ ဝမ်းနည်းထိခိုက်ရတဲ့ပုံတွေ မတွေ့ရတော့ပြန်ပါ။ ကြာတော့ သူ့စိတ်ထင်နေတာပဲ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးထားပါတယ်။

အခုလည်း ဆွေးရိပ်သန်းတဲ့ မျက်ဝန်းကို လှစ်ခနဲ တွေ့လိုက်ရပြီး ပျောက်ကွယ်သွားပြန်ပါတယ်။ ငုဝါကပဲ တစ်ခုခုကို ဖုံးကွယ်ထားပြီး ဟန်ဆောင်ကောင်းနေတာလား၊ သူကပဲ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေလို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် သူ့စိတ်ထဲ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ဒွိဟစိတ်တွေကြောင့် ထင်ချင်ရာထင် ဖြစ်နေတာလား မသိတော့ပါဘူး။

အခုလည်း သူ့ကို မော့ကြည့်ရင်း အသံတုန်တုန်ရီရီလေးနဲ့ ပြောနေရှာတဲ့ ငုဝါကို ကြည့်ကာ တော်တော်လေး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ နှစ်သက်လိုလားမှုကို မကျည်စယ်သင့်ဘူးလေ။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါကို တင်းတင်းဖက်ရင်း လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အနောက်က အိပ်ရာပေါ်ကို တွန်းပို့ရင်း နှစ်ယောက်အတူ လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။

ငုဝါလည်း ခေတ်ကို တင်းနေအောင်ဖက်ကာ အိပ်ရာပေါ်ကို ပစ်လဲကျသွားရပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း အထိအတွေ့နဲ့ လည်တိုင်ပေါ် ကျရောက်လာတဲ့ ခေတ်ရဲ့ အနမ်းဖွဖွတွေကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်ခနဲ၊ ဖိန်းခနဲ ဖြစ်ကာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေရပါတယ်။

သူမ ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုနဲ့အတူ အိပ်ရာပေါ်မှာ လဲလျောင်းအိပ်နေရပါလားဆိုတဲ့ အသိက ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုတွေကို အတိုင်းအဆမရှိ ဖြစ်ပေါ်လာစေပါတယ်။ ဒီအိပ်ရာလေးပေါ်မှာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အကြိမ်ကြိမ် အိပ်ဖူးပါတယ်။

ကိုကို့ဆီကို လာလည်တိုင်း အိပ်ချင်ရင် ကိုကို့အိပ်ရာပေါ်မှာပဲ အိပ်ခဲ့ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် အပျိုဖော် ဝင်လာကတည်းက ကိုကိုက အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ခဲ့ပါတယ်။

ငုဝါက ခဏတဖြုတ် တက်လှဲရင်တောင် ကိုကိုက ကုတင်ပေါ်မှာ လာမထိုင်ပါဘူး။ ကုလားထိုင်မှာပဲ ထိုင်ကာ ငုဝါနဲ့ စကားပြောခဲ့တာပါ။

ငုဝါဟာ ရင်ခုန်သံ ပြင်းပြင်းတွေကို အငမ်းမရ စွဲလမ်းမက်မောတတ်တဲ့ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းကလေးမဟုတ်လား။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမချစ်ရသူနဲ့ တစ်အိပ်ရာထဲမှာ တူနှစ်ကိုယ် လဲလျောင်းအိပ်စက်ဖို့ စိတ်ကူးတွေ အခါခါ ယဥ္ခဲ့ဖူးပါတယ်။

အခု လက်တွေ့ကြုံနေရပြီမို့ သူမရဲ့ ဝမ်းမြောက် ရင်ခုန်ရမှုက ဖော်မပြတတ်အောင်ပါ။ ဒီလို စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေကြောင့်ပဲ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ တုန်ရီမောပန်းနေရပါတယ်။

ဒါကလည်း ခေတ်က အတူတူ ဖက်အိပ်ရင်း သူ့လက်တွေကို အငြိမ်မနေတာကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း နူးညံ့အိထွေးလှတဲ့ အပျိုမလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တင်းတင်းလေး ဖက်ထားရတာမို့ ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

ဒီလို အတွေးကောင်းတွေကြောင့်ပဲ သူ့ရင်ထဲ တပ်မက်စိတ်တွေ တိုးပွားလာနေရပါတယ်။ ဆန္ဒရဲ့ စေ့ဆော်မှုအတိုင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း အလိုလို လိုက်ပါနေမိတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း အကြားအလပ်မရှိအောင် ဖိကပ်ထားကာ လက်တွေကလည်း ကျောပြင်လေးအနှံ့ ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်တွေက ကျင်လည် အရသာတွေ့ဖူးတဲ့ ဖင်လုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေအပေါ် ရောက်ရှိပွတ်သပ်တတ်ပါသေးတယ်။

ဒီလို အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တွေ ခံနေရတော့ အပျိုပေါက်မလေးမှာ ရင်သိမ့်တုန် ခံစားချက်များအကြား စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်နိုင်တော့ပါဘူး။ ခေတ်လက်များရဲ့ ရွေ့လျားထိတွေ့မှုတိုင်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်လေးက လူးလွန့်လှုပ်ရှားရင်း တွန့်လိမ်နေရပါတယ်။

စိတ်ကတော့ လေဟာနယ်ထဲ လွင့်မျောနေတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ သိတစ်ချက်၊ မသိတစ်ချက်နဲ့ သာယာနေမိပါတယ်။ တရှိန်ရှိန်ခံစားမှုများအကြားမှာ အသဲတွေယားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရွစိထိုးလို့ မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။

ခေတ်လက်က သူမဖင်သားတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင် အသဲထဲ လှိုက်ကာယားတက်ပြီး ခါးလေးကော့လို့ ခေတ်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဖိပွတ်နေမိပါတယ်။ သူမ မိန်းမကိုယ် အဖုတ်လေးထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ဖြစ်လာပြီး နွေးခနဲ ခံစားမှုတွေ ဆက်တိုက်ဖြစ်နေရပါတယ်။

သူမ အဖုတ်လေးထဲမှာ အရည်တွေနဲ့ စိုစွတ်နေပြီဆိုတာကို သိနေပါတယ်။ အခုနောက်ပိုင်း ခေတ်ရဲ့ အပွတ်အသပ်တွေကို ခံရတဲ့နေ့တိုင်း အဖုတ်လေးထဲက ယားကာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတတ်ပါတယ်။

အစက သတိမထားမိပေမယ့် အိမ်ကိုပြန်ရောက်တိုင်း ပင်တီလေးမှာ အစိုကွက်လေးတွေ ဖြစ်နေတာကို သတိထားမိလာပါတယ်။ ပင်တီလေးကို ချွတ်ပြီး အဖုတ်လေးကို စမ်းမိတိုင်း အရည်တွေကြောင့် စီးကပ်ကပ်ဖြစ်တာကို တွေ့ရပြီး ကာမစိတ်တွေ တိုးလာရတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်နဲ့ တွေ့ပြီးလို့ အိမ်ပြန်ရောက်တိုင်း ကိုကိုနဲ့ နေခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးမြင်ယောင်ကာ အဖုတ်ကို ပွတ်လို့ အာသာဖြေရတာ အမြဲပါပဲ။ ဒါကြောင့် အခု နွေးခနဲ ခံစားချက်ဟာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာလို့ဆိုတာ သိရှိနေမိပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့လက်ကလည်း ငုဝါဖင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ရုံသာမကဘဲ ပေါင်တံလေးတွေကိုပါ ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ ဒီလို အဆက်မပြတ် ပွတ်သပ်နေတော့လည်း ငုဝါဝတ်ထားတဲ့ စကပ်အရှည်လေးမှာ အပေါ်ကို လန်ကာ တွန့်တက်ပြီး ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေရပါပြီ။

ဒီတော့ ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးတွေက ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ ပေါ်နေရပြီပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ခေတ်ရဲ့လက်ဟာ စကပ်စလွတ်နေတဲ့ ပေါင်သားလေးတွေပေါ်ကို ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်။

နူးညံ့လွန်းတဲ့ အသားလေးရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ ခေတ်ကို ရမ္မက် မီးတောက်တွေ ပိုမိုတောက်လောင်လာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပေါင်သားလေးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်း ပင်တီပေါ်ကနေ ဖင်သားအိအိလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။

တင်ပါးသားကို ထိထိမိမိ ဖျစ်ညှစ်ခံလိုက်ရတော့ ငုဝါမှာ အာ့ခနဲ ညည်းပြီး ကိုယ်လုံးလေးက ကော့ပျံတွန့်တက်သွားရပါတယ်။ ခေတ်ကို တင်းတင်းဖက်ရင်း ခါးလေးကို ကော့မိတော့ ငုဝါဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးက ခေတ်လီးတန် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ဖိပွတ်သလို ဖြစ်သွားရပါတယ်။

ခေတ်လီးတံကြီးကလည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှာ အမြှောင်းလိုက် ဖောင်းကားလို့ နေတာပါ။ ဒီတော့ ပုဆိုး၊ စကပ်နဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေ ခံနေပေမယ့် ပူနွေး နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို နှစ်ယောက်လုံးက အသဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်အောင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

အရသာရှိလွန်းလို့ နှစ်ယောက်သား အောင်ပိုင်းချင်း ဖိပွတ်နေမိကြတယ်။ ခေတ်လည်း ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းလို့ ငုဝါဖင်လုံးလေးကို အရှေ့ကို အတင်းဆွဲယူဖျစ်ညှစ်ရင်း လီးတံအမြောင်းနဲ့ထောက်ကာ ဖိပွတ်နေပါတော့တယ်။

ဒီတော့ ငုဝါကိုယ်လုံးလေးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်တက်နေရင်း ကြက်သီးလေးများ မပြတ်ထနေရပါတယ်။ အသဲတွေယား၊ ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်ပြီး မက်မောစိတ်တွေသာ တိုးနေရပါတယ်။

တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်တွေကြောင့် တဟင့်ဟင့်နဲ့ မပြတ်ညည်းညူရင်း ခေတ်ကိုသာ အားကုန်ဖက်ထားမိပါတယ်။ သူမဖင်လုံးလေးတွေဟာ ခေတ်ရဲ့လက်ဝါးအောက်မှာ ပင်တီပါးပါးလေးပဲ အခုအခံရှိတော့တာပါ။

ယောက်ျားသားများနဲ့ လုံးဝအတွေ့အကြုံ၊ အထိအတွေ့ မရှိဖူးသူမို့ အခုလို ခံစားလွယ် အသားချင်း ထိတွေ့မှုအပေါ် အသိလွတ်ကာ အရူးအမူးဖြစ်နေရတာပါ။ သူမချစ်ရတဲ့ ကိုကိုက သူမ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေကို ထိထိမိမိ ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေခဲ့ပြီလေ။

သူမလက်တွေကလည်း ခေတ်ကျောပြင်ကို အားကုန်ကျုံးဖက်ရင်း ပွတ်သပ်လှုပ်ရှားနေမိပါပြီ။ ဒါတွေက ရင်ခုန်လှိုက်မောမှု ပြင်းထန်လှတဲ့ အတွေ့ရဲ့နောက်မှာ သူမ စိတ်နဲ့ခန္ဓာက အလိုလို တုံ့ပြန်နေမိတာပါ။

ခေတ်ပေါင်ပေါ်ကို သူမပေါင်တစ်ချောင်းက ခွတက်ရောက်ရှိနေပါပြီ။ ခေတ်လက်ချောင်းလေးတွေကလည်း တင်ပါးနှစ်လုံးကြားကို ထိုးနှိုက်ပွတ်ပေးနေပြီ မဟုတ်လား။

ဖင်အမြှောင်းကြားထဲ ထိထိမိမိလေး ပွတ်သပ်ရင်း ထိုးနှိုက်ပွတ်ဆွဲနေတော့ သူမရင်ထဲ ဗြောင်းဆန်ကုန်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဖင်ကျောလေးများ ရှုံ့ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ယားတက်နေရပါတယ်။

အသားပျော့ ပင်တီလေးကို ဝတ်လာတာမို့ ခေတ်လက်ချောင်းလေးတွေက ဖင်ဝလေးနဲ့ အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးနှိုက်ပွတ်တိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ရတဲ့အထိပါပဲ။ ရင်ခုန်မြန်ပြီး မောပန်းနေရပေမယ့် ဒီခံစားမှုတွေကို မကုန်ဆုံးစေချင်ပြန်ပါဘူး။

ဒါ့အပြင် ထပ်ထပ်ပြီး ရချင်၊ ခံစားချင်သေးတဲ့ စိတ်တွေကသာ သူမကို ကြီးစိုးနေပါတယ်။ ဒီအချိန် ငုဝါဆီမှာ အရှက်၊ အကြောက်၊ စိုးရွံ့စိတ်တွေ မရှိတော့ပါဘူး။

တုန်ရီမောပန်းနေတဲ့ကြားက ခေတ်ဆီက ထပ်မံရရှိလာမယ့် ရင်ခုန်လှိုက်မောမှုတွေကိုသာ လိုချင်နေမိပါတော့တယ်။ ပူလောင်မှုကိုပင် သာယာမှုလို့ ထင်မြင်ခံစားတတ်တဲ့ ရမ္မက် မီးရဲ့ လောင်မြှိုက်မှုကို သူမကြုံနေရပါပြီ။

ငုဝါအဖုတ်လေးကလည်း လှိုက်ကာ ယားတက်ပြီး တင်းကာ မို့တက်နေပါပြီ။ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ကျဥ္တက်ကာ အရည်တွေလည်း စိမ့်ကျ စိုစွတ်နေပါပြီ။

ဒါကလည်း ခေတ်က ဖင်ကြားကို နှိုက်ဆွ​ဲကာ ဖိပွတ်နေတာကြောင့်ပါ။ သူမမှာ ဖင်ကိုကော့ပြီး ရှေ့ကို တိုးလေ၊ အဖုတ်လေးက ရှေ့က ပူနွေးနွေး လိင်တံချောင်းကြီးနဲ့ ဖိပွတ်လေ ဖြစ်နေရတာကိုး။

အမြှောင်းလိုက် ခုံးထနေတဲ့ လီးတံကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က သူမကို အရူးအမူးဖြစ်စေရပါတယ်။ ပွတ်မိတိုင်း အဖုတ်လေးက ဖျဥ္းခနဲဖြစ်ကာ အသိလွတ်နေရပါတော့တယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့လက်က အရှေ့ဘက်ကို ရောက်လာပါတယ်။ အောက်ပိုင်းချင်း ဖိကပ်ကာ အဝတ်အစားတွေ ကြားကခံပြီး လီးနဲ့ အဖုတ်တို့ ပွတ်နေမိကြတာမို့ သူ့လက်က တိုးဝင်လို့ မလွယ်ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်နေတာကနေ နည်းနည်းခွာလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်ကို ပေါင်တံလေးပေါ် ပွတ်နေတာကနေ အဖုတ်ပြင်ဆီးခုံလေးဆီ ပြောင်းရွေ့ထိတွေ့လိုက်ပါတော့တယ်။

မို့မောက်နေတဲ့ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးကို ခေတ်ရဲ့ လက်က စတင်ထိတွေ့ပြီး အုပ်ကိုင်လိုက်ချိန် ငုဝါမှာ ဓာတ်လိုက်သလို တုန်တက်သွားရပါတယ်။ သူမပေါင်လေးက နည်းနည်း ပိုဟပေးမိပြီး ခေတ်ကို အတင်းဖက်ကာ ပါးပြင်ကို အနမ်းကြမ်းကြမ်းများ ပေးလာပါတော့တယ်။

အပျိုမလေးရဲ့ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးကို ထိတွေ့လိုက်ရတဲ့ ခေတ်အဖို့မှာလည်း ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ ဒီနေရာကို ဘယ်ယောက်ျားသားမှ မထိမတွေ့ဖူးဘူးမဟုတ်လား။

အခုတော့ သူက ပထမဆုံး ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ခွင့် ရနေခဲ့ပြီလေ။ ပင်တီလေးခံနေပေမယ့် နူးညံ့လွန်းတဲ့ အထိအတွေ့လေးက သူ့ကို ဖမ်းစားလွန်းပြီး ကျေနပ်ပီတိနဲ့အတူ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေမိပါတော့တယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်ပြင်လေးကို ခပ်ဖိဖိအုပ်ကိုင်ထားတာကနေ လက်ချောင်းလေးတွေကို တရွေ့ရွေ့လှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။ သူက ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ ငုဝါမှာ တအင်းအင်း တအာ့အာ့နဲ့ မပြတ်ညည်းညူရင်း တုန်တက်နေပါတော့တယ်။

ဒီလို တုန်တက်နေရင်း ပါးပြင်ချင်း အပ်ကာ သူမ အကျင့်အတိုင်းပဲ ခံစားနေရတာတွေကို တတွတ်တွတ် ညည်းတွားပြောနေပါသေးတယ်။

“အာ့ …. အဟင့် … ကို …ကို …. ဟင့် … အသဲတွေ …ယားတယ် … ဟင့် …. အင့် …”

“ညီမလေး … ငုဝါ … ရရဲ့လား … ”

“ရတယ် … ကိုကို … လုပ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ် …
ငုဝါ တစ်သတ်လုံး မခံစားဖူးဘူး … ဟင့် …. ဆက်လုပ်ပေးကွာ … ”

“အွန်း …. ကိုကို ပွတ်ပေးမယ်နော် … ညီမလေး … ဟာလေးက အရမ်းနူးညံ့တာပဲ …
ကိုင်ရတာ နွေးပြီး အိနေတာပဲ … ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်”

“ဟုတ် … အာ့ … ကောင်းတယ် … ကိုကို …. အ ….
ရင်ထဲ … အာ့ …. တစ်မျိုးကြီးကွာ …. ကိုကိုရယ် …ဟင့် …. ရူးတော့မယ် …..”

ငုဝါဆီက ဆက်လုပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုရင်း ညည်းသံစီစီလေး ထွက်နေပါတယ်။ ဒါကပဲ ခေတ်ကို ပိုကျေနပ်အားရစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို ပင်တီလေးပေါ်ကနေ အဖုတ်အကွဲကြောင်း တစ်လျောက် ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားရင်း ပွတ်ဆွဲပေးနေမိပါတယ်။

ငုဝါအဖုတ်လေးက အရည်တွေ စိုစွတ်ပြီး ပင်တီပေါ်မှာပင် အစိုကွက်လေး ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒါကို ကိုင်စမ်းမိတော့ ငုဝါလေးမှာ ကာမစိတ်တွေ ကြွပြီး ထန်နေပြီဆိုတာကို ခေတ် သိနေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ အားပါပါလေး ဖိပွတ်နေလိုက်ပါတယ်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ ပင်တီပေါ်ကို စိုစွတ်နေတဲ့ အရည်များကြောင့် ပွတ်ဆွဲပေးရတာ ချောမွေ့ပြီး ကောင်းလာပါတော့တယ်။

အလေ့အကျင့်ရှိပြီးသား ခေတ်ရဲ့လက်တွေက အတွေ့ရဲ့သာယာမှုနောက်ကို လိုက်ကာ အလိုလို ရှေ့ဆက်တိုးနေမိပါပြီ။ အခုချိန်မှာ ဆင်ခြင်နိုင်မှုထက် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒကိုသာ ဦးစားပေးနေမိပါတယ်။

ဒါကြောင့်လည်း ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးရင်း အဖုတ်ဝလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ခပ်ဖိဖိလေး ထိုးနှိုက်ပေးလာတယ်။ ပြီးတော့ ပင်တီလေးရဲ့ ဖုံးကွယ်မှု လွတ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားအသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ငုဝါကို အသဲတွေ ယားသထက် ယားလာအောင် ပြုစားနေပါတော့တယ်။

ဒီလို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်တဲ့ အနှိုးအဆွတွေ ခံရတော့ ငုဝါလည်း အသည်းအူတွေ ဆွဲယူခံနေရသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ ခေတ်ပခုံးနဲ့ လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ခြေဖျားလေးများ ကောက်ကွေးကာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေရပါတယ်။

သူမ အဖုတ်လေးထဲက တဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်ပေါ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို စီးဝင်ပျံ့နှံ့နေခဲ့ပါပြီ။ အသဲခိုက်အောင် ခံစားနေရတဲ့ကြားထဲက သူမ ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေပါပြီ။

ခေတ်ကို စိတ်ကူးယဥ္ပြီး အကြိမ်ကြိမ် အဖုတ်ပွတ်ကာ အာသာဖြေဖူးသူမို့ ကာမအထွဋ်အထိပ်ရဲ့ လက္ခဏာများကို ငုဝါသိနေခဲ့ပြီလေ။ အခုတော့ ချစ်ရသူကိုယ်တိုင်က ပွတ်ပေး၊ နှိုက်ပေးတာကို ခံနေရတာမို့ သူမရဲ့ စိတ်က ထိန်းမနိုင်လောက်အောင် လှုပ်ရှားတက်ကြွနေခဲ့ရပါပြီ။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေက ပင်တီလေးကို ဟပြီး အဖုတ်လေးဆီ တိုးဝင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်လေးကို တိုက်ရိုက် ပွတ်ပေးလာပါတယ်။ ဒီတော့ ငုဝါမှာ တပ်မက်ဖွယ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ဝေဒနာတွေက ပိုတိုးလာရတော့တာပေါ့။

အရည်တွေ တစိုစိုနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကလည်း ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း ကြွတက်နေရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့လက်ချောင်းလေးက သူမတစ်ကိုယ်လုံး အားအင်မဲ့ပြီး ဗရမ်းဗတာဖြစ်အောင် စွမ်းဆောင်နေခဲ့ပါပြီ။

“အာ့ … ကိုကိုရယ် …. ဟင့် … ယားတယ်ကွာ … ဟင့် ….အာ့ …. ငုဝါ မနေနိုင်တော့ဘူး … ဟင့် …
မရပ်နဲ့ကိုကို … အင့် … ငုဝါတော့ ရူးတော့မယ် …”

“…… အာ့ …. ရွှတ် …. ကောင်းတယ် …. ဟင့် ….
ကိုကို …. အရမ်းကောင်းတယ် …. အာ့ …. အသဲတွေ ယားလိုက် … တာ …..”

ငုဝါမှာ သူမ စိတ်နဲ့ ခန္ဓာကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ခေတ်လက်ချောင်းထိပ်လေးက ပိကပ်ပုန်းကွယ်နေတဲ့ သူမ စောက်စိလေးကို ထိမိသွားရင် ဓာတ်လိုက်သလို တစ်ကိုယ်လုံး ကျဥ္တက်ကော့ဆင်းပြီး တအီးအီး ညည်းညူရတဲ့ အထိပါပဲ။

ဒီလိုတွေကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အခု ထိတွေ့ခံစားနေရတာတွေထက် ပိုတဲ့ အရသာတွေကို တောင့်တနေမိပါတယ်။ သူမလက်တွေကလည်း တစ်ခုခုကို ထိထိမိမိ ဆုပ်ကိုင်ချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ ဖြစ်လို့လာရတာကြောင့်ပါ။

ပုံမှန်ဆိုရင် သူမအဖုတ်လေးကို ခေတ်က မြင်မှာတောင် ရှက်ရွံ့မိမှာပါ။ အခုလို အရည်တွေ တစိုစိုနဲ့ အဖုတ်လေးကို ခေတ်လက်နဲ့ ထိကိုင်လာမှာကို စိုးရွံ့မိမှာ အမှန်ပါပဲ။

အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ ညစ်ပတ်နေတဲ့ မိန်းမကိုယ်အဖုတ်လေးကြောင့် ခေတ်ကို မညစ်ပတ်စေချင်ပါ။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ကာမမီးတွေ တောက်လောင်နေပြီမို့ ဒါတွေကို မစဥ္းစားနိုင်အောင်ပါပဲ။

ပြီးတော့ ဖိုမသဘာဝအရ ဒီနေရာတွေကို ထိကိုင်ပွတ်သပ်ကြတာ သဘာဝပါပဲ။ ဒါတွေကို သူငယ်ချင်းမတွေနဲ့ ဗွီဒီယိုခိုးကြည့်ရင်း သူမသိနေခဲ့ပြီလေ။

ဒီထက်ပိုတဲ့အရာတွေတောင် ဖြစ်လာနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား။ သူမချစ်တဲ့ ကိုကိုနဲ့ဆိုရင် အရှက်အကြောက်တွေ ဘေးဖယ်ထားပြီး အဆုံးစွန် ဖြည့်ဆည်းပျော်ပါးချင်စိတ်တွေ ရှိနေခဲ့တာပါ။

(ဆက်ရန် …..)

ခေတ်မှာလည်း အရည်တွေ စိုစွတ်လေးတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ပေးရင်း အဖုတ်ဝလေးကို နှိုက်စမ်းလို့ နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငုဝါရဲ့ အပျိုစင်အဖုတ်လေးက အပေါက်ဝကို တော်တော်နဲ့ မစမ်းမိအောင်ကို စိကပ်လို့ နေပါတယ်။

အာသာဖြေတိုင်း သူမလက်ချောင်းလေးနဲ့ပင် အထဲကို မသွင်းဘဲ အပေါ်ယံလေးပဲ ပွတ်ကာ ဖြေသိမ့်ခဲ့တာ မဟုတ်လား။ လက်တစ်ဆစ်တောင် မဝင်ဖူးတဲ့ အပျိုပေါက်မလေးရဲ့ အဖုတ်အသစ်စက်စက်လေးပါပဲ။

ခေတ်မှာလည်း အံ့ဩလို့နေပါတယ်။ သူကြုံဖူးတဲ့ အမျိုးသမီးတိုင်းရဲ့ အဖုတ်ထဲကို သူ့လက်က အလိုလို ရှာတွေ့ပြီး ကောင်းကောင်းနှိုက်ဆွနိုင်ခဲ့တာချည်းပါပဲ။ ကျန်တဲ့သူတွေကို ထားပါအုံး။ မလတ်ဆိုရင် သူနဲ့မှ အလိုးခံဖူးတဲ့ အပျိုစစ်လေး မဟုတ်လား။

ဒါတောင် ဒီလောက် ပိကပ် မနေပါဘူး။ သူ ထကြည့်ချင်ပေမယ့် ငုဝါက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ပါးချင်းအပ်ပြီး ဖိထားတာမို့ ခေါင်းမထောင်နိုင်ပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ လက်ချောင်းလေးကိုပဲ အားကိုးရှာကာ ဝင်ပေါက်ရှာရပါတော့တယ်။ နေရာကို သိနေကာ အလေ့အကျင့်ရှိပြီးသား လက်ချောင်းလေးတွေမို့ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ တွေ့ခဲ့ပါတယ်။

စီးကျယိုစိမ့်လာတဲ့ ကာမအရည်တွေကပဲ သူ့လက်ချောင်းလေးကို ဝင်ပေါက်ဆီ လမ်းပြခေါ်ဆောင်သွားပါတော့တယ်။ အဖုတ်ဝလေးကို စမ်းမိတာနဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထန်နေတဲ့ ငုဝါအဖုတ်လေးကလည်း အသင့်စောင့်ကြိုလို့ နေခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်လည်း အဖုတ်ဝလေးကို ထိစမ်းမိတာနဲ့ လက်ခလယ် ထိပ်လေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အရည်တွေ စိုစွတ်နေတာတောင် သူ့လက်ချောင်းလေးက တင်းကျပ်ကျပ်လေး တိုးဝင်သွားရပါတယ်။ ငုဝါမှာ အာ့ခနဲ အော်ရင်း သူ့လက်မောင်းကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ….

“ကိုကို !!!”

“ငုဝါ ရရဲ့လား …. အကို ရပ်လိုက်ရမလား”

“ဟင့်အင်း …. ခဏလေး ကိုကို …. တင်းကျပ်ကျပ်လေးမို့ပါ …. ဟင့်”

“ငုဝါ ပစ္စည်းလေးက အရမ်းစိကပ်နေတာပဲနော် …
အကို့လက်ချောင်းလေးကို ဆွဲညှစ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ”

“ဟင့် … စိနေမှာပေါ့၊ အဲဒီထဲကို ငုဝါလက်ချောင်းလေးနဲ့တောင် မသွင်းဖူးဘူး ကိုကိုရဲ့”

“ဟင် … တကယ် …. ဒါဆို …. ကိုကို ရပ်လိုက်တော့မယ်လေ”

“မရပ်နဲ့ ကိုကို၊ ငုဝါက ကိုကို့ကိုမို့လို့ ပြောပြတာ ….
ငုဝါ အထဲကိုလေ …. ကိုကိုက လွဲပြီး ဘယ်အရာမှ မဝင်စေချင်လို့ … ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင် အပေါ်ယံပဲ ပွတ်ဖြစ်တာ …..
အခု ငုဝါ အရမ်းပျော်တယ်။ ရင်တွေအရမ်းခုန်တာပဲ”

“ဟင် …… ဒါဆို ကိုကို ဆက်လုပ်ပေးမယ်နော်”

“ဟုတ် … အာ့ …. ကိုကိုရယ် …. အာ့ … ဟင့်”

ငုဝါစကားကြောင့် ခေတ်မှာ အရမ်းကို ကြည်နူးမိပါတယ်။ သူ့အတွက် ရည်ရွယ်ကာ ထိန်းသိမ်းထားတဲ့ ငုဝါလေးကိုလည်း ကြင်နာစိတ်တွေပိုကာ ပိုပြီး ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့စေချင်ပါတယ်။

ပြီးတော့ အကောင်းဆုံး အရသာကိုလည်း ရရှိခံစားစေချင်မိတယ်။ ငုဝါရဲ့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုချက် ရပြီမို့ သူ့လက်ချောင်းလေးကို အဖုတ်လေးထဲ ဖိကာ ဆက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

ခပ်စီးစီးလေးနဲ့ တင်းကျပ်ကျပ်လေး တိုးဝင်သွားတဲ့ အထိအတွေ့ကို ငုဝါမှာ အသဲတအေးအေးနဲ့ ခံစားနေရပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း အပျိုစင်အဖုတ်လေးမို့ လက်တစ်ချောင်းလုံး ထိုးမသွင်းပါဘူး။

လက်တစ်ဆစ်ကျော်ကျော်လောက်သာ ထိုးသွင်းပြီး တင်းကျပ်နေတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားလေးများကို လှည့်ပတ်ကစားပေးနေခဲ့တာပါ။ ဒီတော့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ငုဝါမှာ ညည်းသံစီစီပေးရင်း ခေတ်ကို ကျုံးဖက်ကာ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေရပါတော့တယ်။

သူမအဖုတ်လေးထဲက ဖျဥ္းခနဲဖြစ်ကာ အကြောတွေ တုန့်ဆွဲလို့ ဆတ်ဆတ်ခါနေရပါတယ်။ အရည်တွေလည်း ထွက်ကျကုန်သလိုပါပဲ။ ဘာကိုမှ သတိမထားနိုင်တော့ပါဘူး။

လူတစ်ကိုယ်လုံး လွင့်မျောနေသလို ခံစားရချက်ကြီးက သူမကို အရူးအမူးခံစားရစေပါတယ်။ ဒါဟာ ကာမပြီးဆုံးခြင်းဆိုတာ တစ်ကိုယ်တည်း အာသာဖြေနေကျဖြစ်တဲ့ သူမ သိနေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမဖာသာသူမ အာသာဖြေရင် ပြီးတာနဲ့ မောပန်းပြီး မလှုပ်ချင်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုတစ်ကြိမ်ကတော့ သူမ မောပန်းနေပေမယ့် ရင်ခုန်ခံစားရတဲ့ အရသာတွေကို ဆက်ပြီး ရချင်နေပါသေးတယ်။

ခေတ်ကလည်း အဖုတ်နှိုက်နေတာကို မရပ်ဘဲ ဆက်တိုက် နှိုက်ဆွ ကလိပေးနေတာကိုး။ အဲဒီတော့ သူမရဲ့ ကာမပြီးဆုံးခြင်းဟာ ပန်းတိုင်ကို ရောက်မှ နောက်ပန်းတိုင်ဆီ ပျော်ပျော်ကြီး ဆက်ပြေးနေရသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။

သူမမှာ ရရှိခဲ့ပြီးတဲ့ အရသာနဲ့ ရရှိနေစဲဖြစ်တဲ့ ရင်လှိုက်ဖို ခံစားမှုတွေကြားမှာ အလူးအလဲခံစားရင်း မျောလွင့်နေရပါတယ်။ကျေနပ်ခြင်းနဲ့ သာယာခြင်းအပြင် နောက်ထပ် တောင့်တမှုတွေကိုပါ ဖြစ်ပေါ်နေရပါတယ်။

ကာမအဆိပ်တွေ တက်ပြီးရင်း တက်ကာ သူမ ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ အသာအယာလေး ကစားပေးနေတဲ့ ခေတ်လက်ချောင်းလေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုအတိုင်း ကော့ပျံလူးလွန့်နေရပါတယ်။

လက်တွေကလည်း ဟိုသည်လျောက်စမ်း ဖမ်းကိုင်ရင်း ခေတ်ခါးဆီ ရောက်ရှိလာကာ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေပါတော့တယ်။

“အာ့ … ဟင့် … ကိုကို အရမ်းကောင်း …တယ် … အိ …. ကောင်းလိုက်တာ …. အာ့ …. ကိုကိုရယ် ..
ငုဝါ …. ရင်တွေ အရမ်းခုန်တယ် …. ဟင့် … ကောင်းလိုက်တာ …. အရမ်း …. အဟင့် ….”

ပလွပ် …. စွပ် … စွပ် … ဟင့် …. ကိုကို … ဟင့် … အာ့ …. ယားတယ်ကွာ … ဟင့်”

ဂဏာမငြိမ်တဲ့ စိတ်ရဲ့ စေ့ဆော်မှုကြောင့်ပဲ ငုဝါလက်တစ်ဖက်က တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခေတ်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပါတော့တယ်။ ခုနက သူမဆီးခုံလေးနဲ့ အဖုတ်လေးကို တိုးဖိ ပွတ်တိုက်နေတဲ့ ပူနွေးနွေးအရာကြီးကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ကြည့်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။

မတားဆီးမိဘဲ လက်ခံခွင့်ပြုထားတဲ့ ကာမစိတ်တွေကလည်း သောင်းကြမ်းနေခဲ့ပြီလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမလက်လေးဟာ ခေတ်ပေါင်ကြားက ပုဆိုးစထဲ တိုးဝင်သွားကာ ခပ်နွေးနွေး လီးတံအမြှောင်းကြီးကို အုပ်ကိုင်မိလိုက်ပါတယ်။

“ဟင် …. ဟင့် … ပူနေတာပဲ ….အာ့ …”

“ဘာလဲဟင် …. ညီမလေး …”

“ကိုကို့ ဟာကြီးပေါ့ … ဟင့်”

“ကိုင်ထားလေ ညီမလေးရဲ့…. ကိုကိုလည်း လက်နဲ့ လုပ်ပေးမယ်နော် ….
ကိုကို့ကောင်ကြီးက ဘောင်းဘီထဲမှာဆိုတော့ အောင့်နေပြီ …. ကိုင်ပေးထားနော်”

ခပ်နွေးနွေးနဲ့ အမြှောင်းလိုက် ခုံးထနေတာကြီးကို အုပ်ကိုင်မိပြီး ငုဝါလက်လေး တွန့်သွားရပါတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါအချောင်းကြီးကို ကိုင်နေရတာပါလားဆိုတဲ့အသိက စိတ်လှုပ်ရှားမှု တစ်မျိုးတိုးစေရပြန်ပါတယ်။

ခေတ်က ပြန်ကိုင်ခိုင်းတော့ သူမပြန်ပြီး အုပ်ကိုင်ပေးကာ လီးတံအမြောင်းတစ်လျောက်ကို ဖွဖွလေး ကိုင်စမ်းကြည့်မိပါတယ်။ ဒီတော့ ပုဆိုးနဲ့ ဘောင်းဘီခံနေပေမယ့် ခေတ်ရဲ့လီးက ကြီးလိုက်တာလို့ ထင်မြင်မိပါတယ်။

ဒါက သူမတစ်လျောက်လုံး စိတ်ကူးနဲ့ ပုံဖော်ကြည့်ခဲ့ရတဲ့ ကိုကို့ရဲ့ လီးကြီးမဟုတ်လား။ ဒါကြောင့်ပဲ တယုတယ ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ရင်း ကြည်နူးနေမိပါတယ်။

ခေတ်မှာလည်း ငုဝါခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ အဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်နှိုက်နေရကတည်းက လိင်စိတ်တွေ ထန်ပြီး သူ့လီးက မာနေရတာပါ။ အခုလို နူးညံ့တဲ့ လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်ခံရတော့ သူ့လီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းမာနေရပါပြီ။

တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတဲ့ လီးတံအမြောင်းကြီးက ငုဝါရဲ့ ကာမစိတ်ကို ပိုပြီးပြင်းထန်လာစေပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့အဖုတ်ထဲကို နှိုးဆွ နှိုက်ကလိပေးမှုကလည်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဖြစ်လာတော့ သူမမှာ အရသာအရှိကြီး ရှိနေပါတော့တယ်။

စမိရင် မဆုံးနိုင်ဘဲ တပ်မက်မှုတွေသာ ပိုလာတတ်တဲ့ ရမ္မက်ရဲ့အာနိသင်​ကလည်း ကြီးမားလှပါတယ်။ ငုဝါမှာ ပူနွေးနွေး လီးတံကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်ရတာကို အားမရတော့ပါဘူး။

ခေတ်က သူမအဖုတ်လေးထဲ အတားအဆီးမရှိ ကိုင်တွယ်ပွတ်နှိုက်နေသလို သူမလည်း လီးတံကြီးကို ကိုင်တွယ်ကြည့်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပြေလျော့နေပြီဖြစ်တဲ့ ခေတ်ရဲ့ပုဆိုးကို ဆွဲချပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကြားထဲ သူမလက်လေးကို မရမက ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

လီးမွှေးနုနုများအပေါ် ပွတ်သပ်ပေးရင်းမှ လီးချောင်းကြီးကို လှမ်းဆွကိုင်စမ်းလိုက်ပါတယ်။ အကြောများထောင်ထနေတဲ့ လီးတံကြီးရဲ့ နွေးထွေးတုန်ခါမှုက သူမကို ပူလောင်ပြင်းပြလာစေပါတယ်။

လက်ကို ထိုးသွင်းပြီး လီးကြီးကို ပွတ်ပေးနေမိတာကိုတော့ မရပ်တန့်နိုင်ပါ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှာမို့ သူမလက်က စိတ်ရှိသလို မလှုပ်ရှားနိုင်ပါဘူး။

သူမ မမြင်ရပေမယ့် ကိုင်စမ်းမိသလောက်နဲ့ပင် လီးကြီးက ရင်တုန်ချင်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ကြီးလွန်းနေပါတယ်။ ဆက်တိုက်တက်နေတဲ့ ကာမအရှိန်များကြောင့် ထိထိမိမိ ကိုင်ကြည့်ချင်လွန်းလို့ လီးကို အတင်းဆွဲထုတ်နေမိပါတယ်။

အစွမ်းကုန် တောင်နေတဲ့ လီးကို အပေါ်လှန်ပြီး ဆွဲထုတ်ရတာ မလွယ်ပါဘူး။ ခေတ်မှာ လီးကအောင့်ပြီး နာလာရတဲ့အထိပါ။ ဒါကြောင့် အဖုတ်နှိုက်နေတာကို ခဏရပ်ပြီး သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အောက်ဘက် နည်းနည်းဆွဲချပေးလိုက်ရပါတယ်။

ဒီတော့မှပဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်ကနေ လီးတစ်ဝက်လောက် ပေါ်ထွက်လာပါတယ်။ ငုဝါက လီးထိပ်ပြူးပြူးကြီးကို ကိုင်စမ်းမိပြီး အသဲတွေယားလာရပါတယ်။

လီးထိပ်ကြီးက ချောကာ ပြောင်နေပြီး အရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ပူပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူမလက်ထဲမှာ တုန်ခါနေပါသေးတယ်။

ငုဝါမှာ ခေတ်ပါးပေါ် မျက်နှာအပ်ထားတာကနေ လီးကြီးဆီ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီလေးအောက်ကနေ အရည်တွေ စိုစွတ်တင်းပြောင်ကာ ပြူးထွက်နေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းကြီးကို ကြည့်မိပြီး မျက်လုံးပြူးမိပါတယ်။ ကြီးလိုက်တာလို့လည်း ပြောလိုက်မိပါတယ်။

ဒါဟာ သူမဘဝမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကို အပြင်မှာ ပထမဆုံး တွေ့ဖူးရတာပါပဲ။ သူမစိတ်ကူးနဲ့ မှန်းပြီး အာသာဖြေနေမိတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကြီးက လက်တွေ့မှာ ပိုကြီးပြီး ပိုရင်တုန်ချင်စရာ ကောင်းလို့နေပါတယ်။

သူမကြည့်ဖူးတဲ့ ကားတွေထဲက လီးကြီးတွေထက်ပင် ကြီးနိုင်ပါတယ်။ သူမမှာ ကြည့်နေရင်း အံ့ဩကာ စေ့စေ့ငုငု ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒါကြီးကို လက်မလွှတ်တမ်း ကိုင်ထားချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ လီးထိပ်ခေါင်း ပြူးပြူးကြီးကို လက်မ၊ လက်ညှိုးလေးနဲ့ ပွတ်ပေးမိတော့ လီးကြီးက တစ်ချက် တုန်ခါသွားကာ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။

“ဟင် ….
ကိုကို အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်…
ကိုကို့ ဟာကြီးက လန့်စရာကြီးနော်”

“အခုမှ လန့်မနေနဲ့၊ အဲဒါ ညီမလေးကြောင့် ဖြစ်နေတာလေ။
ညီမလေးနဲ့ အခုလို နေရတော့ တောင်ပြီး အရည်တွေက စိမ့်နေတာပေါ့….
ညီမလေး ဟာလေးလည်း အရည်တွေ ထွက်နေတာပဲလေ … မဟုတ်ဘူးလား”

“ဟာ … ကိုကိုကလည်း …. ဟင့် … အဲဒါ ကိုကိုကြောင့် … ဟွန့် ….”

“ကဲပါ …. ရှက် မနေပါနဲ့ … ညီမလေး ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ် ….
ကိုကို့လီးကို ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေနော် ….”

“ဟုတ် … ကိုကို့သဘော… ဟိ … ဒါကြီးက ကြောက်စရာကြီး ….”

ကြောက်စရာကြီးသာ ပါးစပ်က ပြောနေပေမယ့် လက်ကတော့ လီးကို မလွှတ်နိုင်ပါ။ လီးထိပ်ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ပေးရင်း လီးတံတစ်လျောက် ပွတ်တိုက်ပေးနေမိပါတယ်။

လီးထိပ်ကလည်း အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာမို့ ပွတ်ပေးနေသူရော၊ ခံရသူရော ကောင်းနေပါတယ်။ ခေတ်လည်း ငုဝါအဖုတ်လေးကို လက်တစ်ဆစ်လောက် ထည့်ကာ ပြန်နှိုက်ပေးရင်း အစိလေးကို ပွတ်ကာ ကလိပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဖုံးကွယ်အပ်သော နေရာတွေကို ပထမဆုံး အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေရတာမို့ နှစ်ဦးလုံးမှာ ကျေနပ်သာယာနေမိကြပါတယ်။ အထိအတွေ့တွေကလည်း အရသာရှိလွန်းနေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ဦးကို တစ်ဦးချစ်ကြည်နူးတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်ကာ ဖက်ထားကြပါတယ်။ ငုဝါမျက်နှာ နုနုလေးဟာ ရမ္မက်အဆိပ်များ တက်နေလို့ ပန်းရောင်သန်းကာ ရီဝေဝေလေး ဖြစ်နေပါတယ်။

ခေတ်လည်း ငုဝါမျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှား ပြင်းထန်လာရပါတယ်။ လှပနုငယ်ပြီး အပြစ်ကင်းလှတဲ့ ငုဝါလေးရဲ့ ရမ္မက်ထန်နေပုံလေးက ချစ်စရာ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ကိုယ်အထက်ပိုင်းက ပူးကပ်နေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကတော့ အပြန်အလှန် ပွတ်သပ်ပေးရင်း အကောင်းဆုံး အရသာကို ခံစားနေကြပါတယ်။

ငုဝါ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တဖျဥ္းဖျဥ္း ပြန်ဖြစ်လာကာ ကာမအဆိပ်တွေ တက်လာရပြန်ပါတယ်။ ခေတ်ပေါင်ပေါ်ကို ခွထားတဲ့ ပေါင်လေးကလည်း စုလိုက်ကားလိုက်၊ ဆန့်လိုက် ကွေးလိုက်နဲ့ ဂဏာမငြိမ်နိုင်ပါဘူး။

တက်လာတဲ့ ရမ္မက်အရှိန်တွေကြောင့် ခေတ် လီးကြီးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဖျစ်ညှစ်နေမိပါတယ်။ တင်းပြောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းကြီးရဲ့ တုန်ခါမှုဟာ သူမရဲ့ ကာမမီးကို ပိုတောက်လောင်လာစေပါတယ်။

“ဟင့် … ကိုကို … နှိုက်ပေး …. ကောင်းတယ် … အာ့ …. အရမ်း ယားတယ် …. ဟင့် …. ကိုကို”

“အင့် … ကိုကိုလည်း ကောင်းတယ် … အ … ငုဝါလေး ပြီးအောင် ကိုကို လုပ်ပေးမယ်နော် ….
ငုဝါအဖုတ်လေးက ကျပ်နေတာပဲ …. အရည်တွေ အများကြီး ထွက်နေပြီ …. အင့် … အင့် …
အဖုတ်လေးက အရမ်းနူးညံ့တာပဲ …. နှိုက်လို့ ကောင်းတယ် ….. အင့် …. ကောင်းလား ….”

“ကောင်းတယ် …ကိုကို …. လုပ်ပေးပါ …. အာ့ …ကိုကို …. မရတော့ဘူး …. ဟင့် ….”

“အရမ်း … ယားနေပြီလား …. ဒီအဖုတ်လေးကို ကိုကို့လက်နဲ့ လိုးပေးနေပြီ …. ပြီးလိုက် ….
ကိုကိုလည်း ပြီးတော့မယ် …. ပွတ်ပေးနေ ….အာ့”

“အာ့ … ကိုကို …. လိုး … နေတာလားးး …. အာ့ … ကိုကို …. အီးးးးး ….. ကောင်း …. ကောင်း …. အာ့ … ဟာ့ …. အား…. ကို ….. ကို ….. ချစ်တယ် …. အီး …. ဟင့် …. ဟင့် ….. အာ့ …. ”

“အား …. ညီမလေး …. အာ့ …..”

တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး တဏှာထန်ထန် စကားများကို အပြန်အလှန်ပြောကာ ပွတ်သပ်ကလိပေးရင်းပဲ ငုဝါမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံတုန့်ဆွဲလို့ ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားရပါတော့တယ်။

သူမ မျက်လုံးထဲ ဝင်းခနဲဖြစ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ရှိန်ခနဲ မြောက်တက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေကို ဖွင့်သွန်ချလိုက်သလိုဖြစ်သွားရပြီး ညှစ်ဆွဲတုန်ခါလို့ နေရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ လက်တစ်ဖက်က ခေတ်လည်ပင်းကို အားရှိသမျှ သိုင်းဖက်ထားရင်း နောက်လက်တစ်ဖက်က လီးကြီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိပါတယ်။ အကြောများ တုန့်ဆွဲလို့ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေရင်းပဲ သူမကိုင်ထားတဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးက လီးရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားရပါတယ်။

ခေတ်မှာလည်း ငုဝါက သူ့ကို လှုပ်မရအောင် ကျုံးဖက်ထားပြီး လီးကို ဖျစ်ညှစ်ခံထားရချိန်မှာပဲ လီးကတင်းကားကာ လီးရည်တွေ ပန်းထွက်လာရတာပါ။ သူ့လီးရည်တွေက ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ငုဝါလက်လေးထဲကနေ အပြင်ကို လျှံကျစီးထွက်နေရပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန် …..)

ဒါပေမယ့် ငုဝါကတော့ ဘာမှကို အသိမကပ်နိုင်သေးပါဘူး။ ခေတ်ကို အားရှိသမျှ ဖက်ထားရင်း ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေရပါတယ်။

အခုတစ်ကြိမ် ပြီးလို့ အရသာရှိရတာမျိုးကို အရင်က တစ်ခါမှ မခံစားဖူးပါဘူး။ အခုဟာက ချစ်ရတဲ့သူနဲ့ အပြန်အလှန် ပွတ်သပ်ဖြည့်ဆည်းရင်း ပြီးခဲ့ရတာလေ။

သူမ ချစ်ရတဲ့ကိုကို့ဆီက ရင်လှိုက်ဖို ခံစားမှုတွေကို ရရှိပြီး အသိလွတ်အောင် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရတာပါ။ ဒါမျိုးကို အကြိမ်ကြိမ် စိတ်ကူးယဉ္ခဲ့ရတာမို့ အကောင်းဆုံး အရသာတွေ အပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်းရယူရင်း ပျော်ရွှင်နေမိပါတယ်။

ဒီတော့ ကာမပြီးဆုံးခြင်း သာယာမှုနဲ့အတူ ကျေနပ်အားရခြင်း၊ ကြည်နူးပျော်ရွှင်ခြင်းတွေပါ ခံစားနေရပါတယ်။ ခေတ်ရင်ထဲမှာလည်း အခုလို ငုဝါနဲ့ ပြီးခဲ့ရတာကို ကြည်နူးကျေနပ်နေမိပါတယ်။ သူ့အတွက် ကြည်နူးရတာက ကာမကောင်းခြင်းထက် ပိုတဲ့ ခံစားမှုပါပဲ။

သူတို့နှစ်ဦးမှာ ရှိခဲ့တဲ့ သံယောဇဉ္ချစ်ခြင်းများအပြင် စွဲလမ်းတပ်မက်မှုတွေပါ တိုးလာကြပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နှစ်ယောက်အတူ ဖက်ကာ မောပန်းမှုကို ဖြေသိမ့်ရင်း ကျေနပ်အားရနေမိကြပါတော့တယ်။

အတန်ကြာ ငြိမ်သက်အမောဖြေနေကြပြီးမှ ခေတ်က ပထမဆုံး သတိပြန်ဝင်လာပါတယ်။ သူတို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် နေခဲ့ကြပြီးမှ သူ့အမေကို တွေးမိကာ လန့်သွားပါတယ်။

သူတို့ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကျချိန်မှာ သူ့အမေသာ ပြန်လာခဲ့ပါက ရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းမှာပါ။ သူကသာ အသိပြန်ဝင်ပြီး စိုးရိမ်သွားပေမယ့် ငုဝါကတော့ သူနဲ့ ပါးချင်းအပ်၊ ရင်ချင်းကပ်ကာ ကာမအမောတွေ ဖြေနေတုန်းပါပဲ။

ခေတ်လည်း ပါးချင်းအပ်ထားတာကနေ ခွာပြီး ငုဝါမျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ နုငယ်ပြီး ရှင်းသန့်ကြည်လင်နေတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးမှာ ရမ္မက်ချွေးလေးများပြန်နေပါတယ်။

မျက်လုံးလေးများ မှေးမှိတ်ကာ ငြိမ်သက်ပြီး ကာမအမောများ ဖြေဖျောက်နေတဲ့ ငုဝါလေးကို ကြည့်ပြီး နမ်းပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အမေပြန်မလာခင် သူတို့ဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေကို ပြန်ထိန်းရပါအုံးမယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါမျက်နှာလေးကို လေလေးနဲ့ အသာမှုတ်ရင်း နှိုးလိုက်ပါတယ်။ ငုဝါက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး ခဏလေးပါ ကိုကိုရယ်လို့ပြောကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ မှေးနေပါသေးတယ်။

ခေတ်လည်း အချိန်ကြာနေပြီမို့ ငုဝါကို ထဖို့ပြောကာ လှုပ်နှိုးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ သူ့လက်တစ်ဖက်က အခုချိန်ထိ ငုဝါပေါင်ကြားထဲမှာ ရှိနေသေးတာကို သတိပြုလိုက်မိပါတယ်။

စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားထဲမှာ သူ့လက်က အဖုတ်လေးထဲ နှိုက်ထားမိတုန်းပါ။ ငုဝါက ပြီးတဲ့အခါ သူ့လက်ကို ပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ အတင်းဆွဲညှပ်ရင်း တွန့်လိမ်ပြီးခဲ့တာလေ။

ဒါကြောင့် အခု လက်ပြန်ဆွဲနှုတ်ဖို့ လုပ်တော့ လွယ်လွယ်နဲ့ မရပါဘူး။ ဒါနဲ့ သူလည်း ကိုယ်ကို မတ်ကာ လက်ကို ညှပ်ထားတဲ့ ငုဝါပေါင်ကြားကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ဆီးစပ်နားအထိ ကပိုကရို လန်တက်နေတဲ့ စကပ်လေးနဲ့အတူ ပေါင်တံစင်းစင်း၊ ဖွေးဖွေးလေးက ပေါ်လွင်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဇာအနားကွပ်ထားတဲ့ ပင်တီဖြူဖြူလေးက ငုဝါရဲ့ ဖုံးကွယ်ရာအလှတရားကို ပံ့ပိုးနေပါသေးတယ်။

အပျိုမလေးရဲ့ မပေါ့်တပေါ် အလှကို မြင်မိတော့ သူ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး လီးက ပြန်မတ်လာရပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့လီးကလည်း လီးရည်တွေ နစ်ဝင်ရွှဲစိုနေတဲ့ ငုဝါလက်လေးထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ခံထားရတုန်းပါ။

ငုဝါကလည်း လက်ထဲဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကြီးက သွေးတိုးပြီး နည်းနည်းပြန်တင်းလာတာကို သတိပြုမိလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူမလည်း မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ခေတ်ကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ဒီမှာတင် ခေတ်က သူမပေါင်ကြားကို စူးစိုက်ပြီး ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒါကိုတွေ့လိုက်ရတော့ ငုဝါမှာ ပျောက်ကွယ်နေခဲ့တဲ့ ရှက်စိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာရပါတော့တယ်။

“ဟာ …. ကိုကို၊ လူဆိုးကြီး …. ဘယ်တွေ ကြည့်နေတာလဲ …. ဟင့်…ကိုကို နှာဘူးကြီး”

“ဟေ့ …. အခုမှ ဘာကိုပြန်ဖုံးနေတာလဲ … ဟား ဟား …
ဒီမှာ ကိုကို့လက်က ညီမလေး ပေါင်ကြားထဲမှာ မထုတ်ရသေးဘူးလေ”

“အာကွာ … ကိုကိုကလည်း …. လက်ကြီး ဖယ်တော့လေ …. ဟင့် ….”

အခုမှ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ကာ စကပ်ကို အတင်းဆွဲချနေတဲ့ ငုဝါကို ကြည့်ပြီး ခေတ်မှာ ရယ်နေမိပါတယ်။ စကပ်ကို လွတ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အတင်းဆွဲချနေပေမယ့် ခေတ်လက်က ပေါင်ကြားထဲမှာ ရှိနေစဲမို့ အရာမထင်ပါဘူး။

ငုဝါလည်း သူမကိုယ်သူမ ထူးဆန်းနေပါတယ်။ အစကတော့ ကိုကို့ကို ချစ်စိတ်တွေ လွန်ကဲပြီး မရှက် မကြောက် လမ်းဖွင့်ကြိုဆိုခဲ့တာချည်းပါပဲ။

ကိုကိုက ထိန်းသိမ်းရှောင်ဖယ်လေ၊ သူမက ရှေ့ဆက်တိုးကာ ရင်ခုန်သံတွေ တိုးလို့မြန်စေဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း အခုအခြေအနေအထိ ရောက်ရှိခဲ့ကြတာပါ။ ရင်လှိုက်ဖိုမှုနဲ့ သာယာမှုကို စွဲလမ်းတပ်မက်တတ်ပြီး မရရအောင် ရယူချင်တတ်တဲ့ အရွယ်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

ဒါပေမယ့် အခု ကိုကိုက သူမရဲ့ ဖုံးကွယ်အပ်တဲ့ နေရာကို အသာငမ်းငမ်း စိုက်ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ သူမစိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး ရှက်စိတ်တွေ ဝင်လာခဲ့ရပါတယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ရှိရင်းစွဲ ရှက်စိတ်တွေကြောင့် စကပ်ကို အတင်းဆွဲချကာ ဖုံးဖိကာကွယ်ဖို့ ကြိုးစားမိတာပါ။

အရင်ကတော့ ကိုကိုက ပေးစွမ်းလာမယ့် ရင်ခုန်မြန်မှုတွေကို သူမက လိုက်ရှာနေမိတာလေ။ အခု ကိုကိုက သူမရဲ့ ပေါင်ကြားလေးကို မက်မက်မောမော ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့အပြင် စိတ်ထန်ပြီး လီးကပါ တုန်ပြီး တင်းမာလာတာကို ခံစားမိလိုက်ပါတယ်။

ဒီအချိန်ကျမှပဲ ရှက်နေမိပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ရှက်စိတ်တွေ ဝင်ပြီး ကိုကို့ကို ပြောနေမိပေမယ့် သူမရင်ထဲမှာတော့ ကြည်နူးကျေနပ်နေမိပါတယ်။

မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ပင်ကိုယ်စိတ်ကလည်း ထူးဆန်းပါတယ်။ ကိုယ်ချစ်ရသူက ကိုယ့်အလှအပကို အသိအမှတ်ပြု၊ ခံစားတာကို တွေ့ရတော့ ကျေနပ်ဂုဏ်ယူမိတာပေါ့။

ဒါကြောင့် ကိုကို လူဆိုးကြီးလို့ နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး ပြောနေပေမယ့် မလိုလားတဲ့စိတ်တော့ မရှိပါဘူး။ ဒီသဘောကို ခေတ်ကလည်း သိနေသလို ရှက်ပြီး လုပ်မိလုပ်ရာ လျောက်လုပ်နေတဲ့ သူမကို စချင်နေမိပါတယ်။

“စကပ်သာ အတင်းဆွဲဖုံးနေတယ်။ ပေါင်တွေက လက်ကို ညှပ်ထားလို့ ဒီမှာ ဆွဲထုတ်လို့မရဘူး”

“ဟင် …. ဟာကွာ …. ကိုကို မကောင်းဘူးကွာ …”

“ရှက် မနေပါနဲ့ ညီမလေးရယ်၊ ကိုကို ကြည့်မိတော့လည်း ဘာဖြစ်လဲ။
ညီမလေး ဟာထဲတောင် ကိုကိုလက်ချောင်းလေး ဝင်ပြီးပြီပဲဟာ …. ပြီးတော့ ကိုကို့လက်တစ်ခုလုံး အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။
ညီမလေး လက်ဖဝါးထဲမှာလည်း ကိုကို့ အရည်တွေ အများကြီး မဟုတ်လား”

“ဟယ် … ဟုတ်ပါရဲ့ ကိုကို ညစ်ပတ်ကြီး။
ညီမလေး လက်တစ်ခုလုံး ပေကုန်ပြီ”

ခေတ် ပြောမှပဲ ငုဝါမှာ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိရာကနေ လွှတ်ပြီး ကိုယ့်လက်ကိုယ် ကြည့်မိရပါတော့တယ်။ သူမလက်ဖဝါး တစ်ခုလုံးမှာ ခေတ်ရဲ့ သုတ်ရည်ဖြူပျစ်ပျစ်တွေနဲ့ ရွှဲနစ်နေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမမှာ ရွံရှာမှုမဖြစ်ရဘဲ ကြည်နူးမိပါတယ်။ ဒါတွေက သူမချစ်ရတဲ့သူဆီကနေ ထွက်တဲ့ လီးရည်တွေ မဟုတ်လား။

ပထမဆုံး ကြုံရတာမို့ အနေရခက်သလိုတော့ ရှိပါတယ်။ တဆတ်တည်း ခေတ်လက်မှာလည်း သူမရဲ့ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတော့မယ်ဆိုတာ တွေးမိလိုက်ပါတယ်။

သူမရဲ့ ပေါင်ကြားတစ်ခုလုံးလည်း စိုစိစိနဲ့ ပေပွနေခဲ့ပါပြီ။ မိန်းမကိုယ်က ထွက်တဲ့အရည်တွေမို့ ခေတ်လက်မှာ ပေကျံသွားတာကို အားနာကာ မျက်နှာပူမိရပါသေးတယ်။

ခေတ်လည်း လက်ကို ငုဝါပေါင်ကြားထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတဲ့ ခေတ်လက်ကို ကြည့်ကာ ငုဝါမှာ မျက်နှာပူပြီး ခေတ်လက်မောင်းနဲ့ မျက်နှာကို ကွယ်ဝှက်ထားလိုက်ပါတယ်။

ခေတ်လည်း ကုတင်ဘောင်ပေါ်က ပုဆိုးဟောင်းတစ်ထည်ကို ယူကာ သူ့လက်ကို အရင်သုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ငုဝါပေါင်ကြားထဲက ပေပွနေတာတွေကို သုတ်ပေးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

မပေါ်တပေါ် ဖြစ်နေတဲ့ စကပ်လေးကို ခါးဆီ ဆွဲလှန်ရင်း ပေါင်တွင်းကြားကို ပုဆိုးနဲ့ ဖွဖွလေး သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ ရှက်ပြီး မျက်နှာလွှဲနေမိတဲ့ ငုဝါမှာ သတိပြန်ဝင်ပါတော့တယ်။ တဆတ်တည်း ခေတ်ဘာလုပ်မှာကို တွေးမိတာမို့ ထိတ်လန့်ကာ ပြာပြာသလဲဖြင့် …..

“ကိုကို အဲလို မလုပ်ပါနဲ့။ အဲဒါက ညစ်ပတ်နေတာ။
ငုဝါ ငရဲကြီးပါ့မယ် … ကိုကိုလည်း ဘုန်းနိမ့်ကုန်မယ်လေ…. နော် ….”

“ဘယ်လို …. ဘာကြောင့် ငရဲကြီးရမှာလဲ။ ငရဲလည်း မကြီးဘူး။ ဘုန်းလည်း မနိမ့်ဘူး။
ယောက်ျား၊ မိန်းမ ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာ အဲဒါတွေ ထည့်မတွေးနဲ့။
ပြီးတော့ ကိုကိုကြောင့် ဖြစ်ထားတာလေ။ ကိုကို ပြန်သန့်ရှင်းပေးချင်လို့ပါ။
ညီမလေး အနေရခက်ရင် မျက်စိမှိတ်ပြီး အိပ်နေ …
လုပ်ပါ… ပေါင်နည်းနည်း ကားပေး …. လုပ် ….”

“အာကွာ …. ကိုကိုကလည်း ပြောရခက်လိုက်တာ … ဟင့် … ဘာကြီးမှန်းမသိဘူး။
ကြည့်ပါလား …. ကိုယ့်ဟာကိုယ် လုပ်ပါမယ်ဆိုတာကို ပြောလို့လဲ မရဘူး … ဇွတ်ကြီး … ဟင့်”

ခေတ်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲမလို့ သုတ်ပေးဖို့ လုပ်နေပါပြီ။ ငုဝါလည်း ပြောမရတဲ့အတူတူ အိပ်ရာပေါ်ကို ပြန်လှဲချပြီး မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။

သူမရဲ့အဖုတ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို မရွံမရှာ ပြန်သန့်ရှင်းပေးချင်နေတာမို့ မျက်နှာပူ၊ အားနာမိပါတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကြည်နူးပျော်ရွှင်နေမိရပါတယ်။

သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း မျက်နှာပူ အနေရခက်ပေမယ့် ခေတ် တောင်းဆိုသမျှကို လိုက်လျောဖြည့်ဆည်းပေးချင်စိတ်တွေ ရှိနေခဲ့သူပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ နှုတ်က ညည်းညူပြောဆိုနေပေမယ့် ခေတ် ခိုင်းသလို ပေါင်ကို နည်းနည်းကားပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

ခေတ်လည်း အခုမှ ငုဝါရဲ့ ပင်တီဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အောက်ပိုင်းအလှကို တဝကြီး ရှု့စားရပါတော့တယ်။ ဖြောင့်စင်းဖြူဖွေးနေတဲ့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးတွေဟာ ပင်တီပျော့ပျော့လေးနဲ့ ပနံရလွန်းနေပါတယ်။

အသားပျော့ ပင်တီဖြူဖြူလေးက အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အထင်းသား ပေါ်လွင်နေစေပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ထိရက်စရာမရှိအောင် ဖြူဖွေးနုငယ်လွန်းတဲ့ အသားအရည်၊ အသွယ် အမို့တွေက စွဲဆောင်လွန်း အားကြီးနေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ မသုတ်ပေး ဖြစ်သေးဘဲ သေချာငေးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ အခုမှ သူက ငုဝါရဲ့ အောက်ပိုင်းကို သေချာတွေ့ရတာမို့ပါ။

ငုဝါပြီးအောင် အဖုတ်နှိုက်၊ ပွတ်ပေးခဲ့ပေမယ့် အောက်ကို ငုံ့ကြည့်ဖို့ အခွင့်မသာခဲ့ရဘူးလေ။ အတင်းဖက်ခံထားရတာကိုး။ အခုတော့ ငုဝါလည်း သူ့ကို ပြောမရတာမို့ မျက်စိမှိတ်ငြိမ်သက်နေချိန် သူသေချာကြည့်မိပြီး ရင်ခုန်မြန်လာရပြန်ပါတယ်။

အဖုတ်နေရာ၊ ပင်တီခွဆုံလေးကလည်း ငုဝါ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနစ်နေတာပါ။ ဒါကြောင့် အသားနဲ့ကပ်ကာ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက ခုံးခုံးလေး ပေါ်နေရပါတယ်။

ဒါက ငုဝါရဲ့ အဖုတ်နေရာလေးဆိုတဲ့ အသိက သူ့ကို ရေငတ်စေသလို ဖြစ်လာရကာ တံတွေးမျိုချမိရပါတယ်။ ပေါင်နည်းနည်း ကားခိုင်းထားပြီးမှ သုတ်ပေးဖို့ ပြင်နေတာကနေ ဘာမှ ရှေ့ဆက်မလာတော့ ငုဝါမှာ ပိုအနေရခက်လာပြီး ….

“ဟင့် …. ကိုကို …. သုတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ဘာလုပ်နေတာလဲ ….
ဒီမှာ ရှက်လို့ သေတော့မယ် …”

“ဟဲ …. Sorry ကွာ …. ကိုကို သတိလွတ်သွားတယ်။
ငုဝါ အဖုတ်လေးက ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ အရမ်းလှနေတော့ ကိုကို အတိတ်မေ့သွားတာ … ဟီးးးး”

“ဟာကွာ …. ကိုကို မကောင်းဘူး။ နှာဘူးကြီး …
ဟွန့် …. အဲဒါက လှစရာလား ။ ပြီးတော့ ကိုကိုပဲ လက်နဲ့ နှိုက်ထားပြီးတဲ့ဟာကို …. အခုမှ … ဟင်းးး
တော်ပြီ ကိုကိုရယ် …. ငုဝါ မနေတတ်တော့ဘူး”

“ခဏပါ။ ကိုကို လုပ်ပေးပါ့မယ်။
ခဏလေး မျက်စိမှိတ်ထားအုံး။ ဒီနေရာကို အခုမှ မြင်ရတာလေကွာ။ ဒါကြောင့်မို့ပါ။
အခုပဲ သုတ်ပေးမယ်နော် … ငြိမ်ငြိမ်နေ ….”

သူမ အဖုတ်လေးကို စေ့စေ့အကြည့်ခံနေရတာမို့ ရှက်ကာ အနေရခက်နေတာကို ခေတ်လည်း နားလည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အရသာခံနေတာကို ရပ်ပြီး ခပ်မြန်မြန် သန့်ရှင်းပေးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

အရင်ဆုံး ပေါင်တံစင်းစင်းလေးတစ်လျောက်နဲ့ ပေါင်တွင်းကြားတွေကို ယုယုယယလေး သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူလုပ်ပေးတာကို ငုဝါလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ ခံယူနေရပါတယ်။

အထူးသဖြင့် ပေါင်ကြားလေးကို ဖွဖွလေး သုတ်ပေးတဲ့အခါ ငုဝါပေါင်လေးတွေ တုန်တက်သွားပြီး ကြက်သီးလေးများ ထနေရပါတယ်။ ဒါက သူမ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားကာ အသဲယားပြီး ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အမူအရာတွေဆိုတာကို ခေတ်လည်း သိပါတယ်။

ခေတ်လည်း အတူတူပါပဲ။ ဂဏာမငြိမ်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေနဲ့ပဲ ပေါင်တံလေးတွေကို သုတ်ပေးလိုက်ရတာပါ။ ပြီးတော့ အဖုတ်လေးကို သုတ်ပေးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

အဖုတ်လေးပေါ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တာနဲ့ ဆတ်ခနဲ တုန်သွားတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးဟာ သူ့လက်နဲ့ ရင်တွေကိုပါ တုန်ခတ်လာစေရပါတယ်။ နွေးပြီး အိစက်နူးညံ့လွန်းတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရဲ့ အထိအတွေ့ထဲ နစ်​မျောနေမိလို့ ကိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ လျောက်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ငုဝါရဲ့ အဖုတ်လေးနဲ့ အသားလေးများ တုန်တက်လာပြီး တဟင့်ဟင့် ညည်းသံထွက်လာမှ သူက နောက်တစ်ချီ အစပျိုးနေသလို ဖြစ်နေမှန်း သတိရပါတော့တယ်။ အချိန်လည်း သိပ်မရှိတော့တာမို့ အမြင်၊ အထိအတွေ့ အာရုံတွေနောက် လိုက်ပါနေမိတာကို ပြန်ထိန်းရပါတော့တယ်။

“ငုဝါ၊ ညီမလေး ပေါင်တွေတော့ သုတ်ပြီးပြီ။
ပင်တီလေးဟပြီး အထဲကို သုတ်ပေးမယ်နော်”

“ကိုကို၊ အဲဒါတော့ မလုပ်ပါတော့နဲ့။ အရမ်းညစ်ပတ်နေမှာ”

ခေတ်လည်း ငုဝါက ခေါင်းထောင်ကြည့်ပြီး တားနေတာကို နားမထောင်တော့ပါဘူး။ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ အဖုတ်နေရာ ပင်တီခွဆုံလေးကို တစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး ဖယ်လိုက်ပါတယ်။

စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲပြီး ကပ်နေတဲ့ ပင်တီစလေးကို အသာလေး ဖယ်လိုက်တာနဲ့ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ အဖုတ်လေးက ထင်းထင်းလေး ပေါ်လွင်လာပါတော့တယ်။ စီးကပ်ကပ် အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက သူ့လက်ချက်ကြောင့် နည်းနည်းလေးဟကာ ပန်းရောင်သန်းနေရတာ ဖြစ်ပါတယ်။

သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို နည်းနည်းဖြဲပြီး ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပန်းရောင်အတွင်းသားလေးတွေက အရည်တွေနဲ့ တောက်ပြောင်စိုလက်နေပါတယ်။

ခေတ်မှာ မိန်းမတွေရဲ့ အဖုတ်ကို တော်တော်မြင်ဖူးပြီးသား ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါ မြင်ရတဲ့ ငုဝါအဖုတ်လေးကတော့ သူ့ကို တော်တော် ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသလို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေလည်း ဖြစ်နေရပါတယ်။

အပျိုစင် အဖုတ်လေးရဲ့ ဖမ်းစားမှုကြောင့် လျှာလေးနဲ့ သိမ်းကာ လျက်ပြီး နမ်းချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို ခေါင်းထောင်ကြည့်နေတဲ့ ငုဝါက ရှက်လာပြီး ပေါင်လေးကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှား လုပ်လိုက်ပါတယ်။

ဒီတော့မှ သူလည်း ဆန္ဒကို ထိန်းကာ ပုဆိုးစလေးနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်ဆွဲရင်း သန့်ရှင်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း ငုဝါရဲ့ပေါင်လေးတွေ တုန်တက်ပြီး ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

ငုဝါမှာ ဒီလို မဖြစ်ဖို့ ထိန်းပေမယ့် မရပါဘူး။ အစိလေးကနေ အဖုတ်ဝလေးကို ဖြတ်သန်းကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း အူတွေ အသဲတွေ လှိမ့်ယားကာ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ အဖုတ်လေးကလည်း သုတ်ပေးနေရင်းပင် အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်လာရပြန်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သုတ်ပေးနေတဲ့ ခေတ်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း တော်ပါပြီလို့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။ မဟုတ်ရင် သုတ်လိုက်၊ အရည်က စိမ့်ထွက် လာလိုက်နဲ့ ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ တယုတယ သုတ်ပေးနေတဲ့ ခေတ်ကို အားနာလွန်းလို့ပါ။

ခေတ်က ဆက်သုတ်ပေးဖို့ ပြင်နေတာကြောင့် အတင်းငြင်းကာ ပုဆိုးကို ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ကို ပြန်ပြီး သန့်ရှင်းပေးမယ်နော်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။

ငုဝါက ပြန်သုတ်ပေးမယ်ဆိုတော့ ခေတ်မှာ အံ့ဩသွားသလို ကြည်နူးစိတ်လည်း ဖြစ်သွားရပါတယ်။ သူက မလုပ်ခိုင်းရက်လို့ လက်မခံပေမယ့်လည်း ငုဝါက အတင်းပဲ တောင်းဆိုနေပါတော့တယ်။

နောက်ဆုံးတော့ ငုဝါအလိုကျ ပက်လက်လှဲပေးလိုက်ရပါတယ်။ ငုဝါက သူမလက်မှာပေနေတဲ့ လီးရည်ဖြူပျစ်ပျစ်တွေကို အရင်ဆုံး မြန်မြန်သုတ်ပြီးမှ ခေတ်ကို သုတ်ပေးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့လီးကြီးက အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်ကနေ တစ်ဝက်လောက် ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။ အရည်တရွှဲရွှဲ လီးထိပ်ခေါင်းကြီးက တင်းပြောင်ပြီး မာတောင့်နေတာကို ကြည့်ပြီး ငုဝါမှာ ကျောချမ်းသွားမိပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့လီးကလည်း ငုဝါအဖုတ်လေးကို ပြန်သန့်ရှင်းပေးရကတည်းက စိတ်တွေကြွကာ တောင်နေရတာပါ။ ဒါကို မြင်ရတော့ အပျိုမလေးမှာ အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်လာပြီး၊ လီးကို ကိုင်ဖို့ လုပ်နေတဲ့ လက်တွေကပါ တုန်လာရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမစိတ်ထဲကလည်း ခေတ်ရဲ့လီးကြီးကို သေချာကြည့်ပြီး ကိုင်တွယ်ချင်စိတ်တွေ တိုးလာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ဝက်လောက်ပဲ ပေါ်နေတဲ့ လီးကြီးကို တစ်ချောင်းလုံး အပြင်ထွက်လာအောင် ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်ကလည်း ဘောင်းဘီလေးကို ပေါင်လယ်နားရောက်အောင် ဆွဲချ ကူပေးလိုက်ပါတယ်။ မတ်မတ်ထောင်ကာ အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကြီးကတော့ ငုဝါလက်နုနုလေးများအကြားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေရပါတော့တယ်။

ငုဝါမှာ လက်တစ်ဖက်က လီးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်က ပုဆိုးဟောင်းလေးနဲ့ အရည်တွေကို ဖွဖွလေး သုတ်ပေးနေမိတယ်။ ဒီလီးကြီးက သူမ အခါခါ စိတ်ကူးယဉ် မြင်ယောင်ပြီး အဖုတ်ပွတ်ကာ အာသာဖြေခဲ့ရတဲ့ လီးကြီးမဟုတ်လား။

တကယ်တွေ့ရတော့ သူမ စိတ်ကူးယဉ္ခဲ့ရတာထက် ပိုကြီး၊ ပိုထွားကာ ပိုရင်ခုန်ချင်စရာ ကောင်းနေပါတယ်။ အခုတော့ ဒါကြီးကို သူမ လက်လေးနဲ့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး သန့်ရှင်းပေးနေခဲ့ရပါပြီ။

လီးကြီးရဲ့ တဆတ်ဆတ် တုန်ခတ်နေမှုဟာ သူမရင်ထဲကို တလှပ်လှပ် ခံစားလာစေရပါတယ်။ ဒီအခိုက်အတန့်လေးကို ကြည်နူး ရင်ဖိုမိရပါတယ်။

ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီးလို့ သူမစိတ်ထဲက ပြောဆိုရင်း ရယ်ချင်သလိုလို၊ ပြုံးချင်သလိုလိုနဲ့ စိတ်တွေ ဂဏာမငြိမ်ရပါဘူး။ သူမ အဖုတ်လေးထဲကလည်း နွေးခနဲ ဖြစ်ကာ ယားတက်လာရပြန်ပါတယ်။

သူမ သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုရဲ့ တင်းပြောင်ပြီး ကားနေတဲ့ လီးထိပ်ကြီးကို ကုန်းနမ်းကာ အာခေါင်ထဲထည့်ပြီး စုပ်ပစ်ချင်စိတ်တွေ ရုတ်တရတ် ဖြစ်လာရပါတယ်။ ခေတ်ကသာ တောင်းဆိုရင် ကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေထဲက ပြုစုနည်းတွေအတိုင်း လုပ်ပေးမိမှာ အမှန်ပါ။

လီးကြီးကို သန့်ရှင်းပေးရင်း တစ်ယောက်တည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတဲ့ ငုဝါဟာ မလုံမလဲဖြစ်ပြီး ခေတ်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ခေတ်လည်း သူမ လုပ်ပေးနေတာကို ကြည်နူးနေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ပြုံးကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

“ဟွန့် …. ကိုကို … ဘာတွေ ပြုံးနေတာလဲ။ တော်တော် သဘောကျနေလား”

“အင်းပေါ့၊ ညီမလေးက အခုလို လုပ်ပေးတော့ ကိုကို ကျေနပ်တာပေါ့။ ကျေးဇူးလည်း တင်တယ်။
ညီမလေးလည်း ပြုံးနေတာပဲလေ။ မဟုတ်ဘူးလား”

“ဟာ …. ကိုကိုကလည်း ………..
ငုဝါ ပြုံးတာက ကိုကို့ဟာကြီးကြောင့်ပါနော် ….
တင်းပြီး မတ်နေတာကို သံချောင်းကြီးကျနေတာပဲ …. ဟွန့် ….
ဒါကြီးက ဘာလို့ အဲလို ဖြစ်နေတာလဲ”

“ဟဲ .. ဟဲ … ဒါက ညီမလေး လက်နဲ့ ကိုင်ပေးတော့ အရသာရှိလို့ပေါ့ ….
ကိုကို့စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီ။ ဒါပေမယ့် အချိန်မရှိတော့ဘူးလေ”

“ဒါဆိုလည်း မမတ်တော့နဲ့ …ဟွန့် ….
ငုဝါ လုပ်ပေးတာ အရသာရှိရင် နောက်မှ လုပ်ပေးတော့မယ်နော် ….”

ဒီလို အပြန်အလှန် သန့်ရှင်းပေးပြီးတော့မှပဲ စာလုပ်ဖို့ ပြင်ရပါတော့တယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ဒေါ်ကြည်ပြာခင် ပြန်ရောက်လာလို့ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ကြရပါတော့တယ်။

အတွေ့ထူးကို လောလောလတ်လတ် ခံစားထားကြတာမို့ စာကို မနည်းအာရုံစိုက်ကာ လုပ်ကြရတာပါ။ ဒီကြားထဲ ငုဝါ စကပ်မှာ အရည်တွေ စိုကွက်နေတာကို ပူရပါသေးတယ်။

အရည်တွေက မနည်းဘူးလေ။ စာလုပ်နေရင်း ငုဝါမှာ မတ်တတ်ရပ်လို့ စကပ်လေးကို ဖြန့်ကြည့်လိုက်၊ ခေတ်က သုတ်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်နေရတာ အခါခါပါ။ တဖြည်းဖြည်း ခြောက်သွားမှ နှစ်ယောက်သား စိတ်အေးရပါတော့တယ်။

ဒါတောင် စိတ်မလုံ ဖြစ်နေတဲ့ ငုဝါကို ခေတ်က အိမ်အရောက် ပြန်လိုက်ပို့ရပါတယ်။ ပို့ပြီးလို့ နှစ်ယောက်သား လမ်းခွဲကြရာမှာတော့ ကိုယ်စီ အပျော်တွေနဲ့ ကြည်နူးရင်ခုန်နေမိကြပါတော့တယ်။

( ဆက်ရန် ….. )

ဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သီးခြားကမ္ဘာလေးဟာ ရင်ခုန်သံတွေ မြိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တွေ့ကြတဲ့ အချိန်တိုင်းတော့ ကာမနယ်ဘက် မရောက်ကြရပါဘူး။

ဒါကလည်း ခေတ်က တစ်ပတ်မှ တစ်ခါသာ ပြန်လာဖြစ်သလို၊ ပြန်လာချိန် စာပြတဲ့အခါမှာလည်း ကြည်ပြာခင်နဲ့ ယမင်းတို့က အိမ်မှာ ရှိနေတတ်လို့ပါ။ အမေတွေ ရှိနေကြချိန်မျိုးမှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေခဲ့ကြပါတယ်။

ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် အထိအတွေ့တွေ လွန်ကာ ရမ္မက်တွေ ယစ်မူးပြီး အသံတွေထွက်၊ အမူအရာတွေ ပျက်နဲ့ ဖြစ်ကြရမယ်လေ။ ငုဝါက အဲဒါတွေ သိပ်မတွေးပေမယ့် ခေတ်ကတော့ အမြဲ တွေးကာ ထိန်းသိမ်းခဲ့ပါတယ်။

သူက အကြီးဖြစ်သလို၊ ငုဝါကို ငယ်သေးတယ်လို့ ထင်ထားတာကြောင့်ပါ။ ဒါပေမယ့် ရင်ခုန်သံ ပြင်းပြင်းကို ခံစားစွဲလမ်းဖူးတဲ့ ငုဝါကတော့ အရမ်းတောင့်တလာရင် လွတ်လပ်တဲ့ အခွင့်အရေးကို ဖန်တီးယူတတ်ပါတယ်။

ဒီလိုအခါမျိုးမှာတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးကာ ကာမအရသာကို ခံစားတတ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က အဆုံးစွန်ထိ မသွားမိအောင် အမြဲ သတိထားတတ်ပါတယ်။

ငုဝါ အဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ် နှိုက်ဆွ ပေးတဲ့ အခါမျိုးနဲ့၊ သူ့လီးကို ငုဝါက ကိုင်တွယ် ဂွင်းထုပေးတဲ့ အခါတိုင်း ငုဝါကို လိုးချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုးဖို့ ကြံရွယ်မိတိုင်းမှာ သူ့ကိုယ်သူ လိပ်ပြာမလုံခဲ့ပါဘူး။

ခေတ်က အခြား မိန်းကလေးတွေအပေါ် မရှိဖူးတဲ့ မေတ္တာမျိုးနဲ့ ငုဝါကို မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငုဝါနဲ့ ရှေ့ဆက်ဖို့ဆိုတာဟာ သူ့အတွက် ခက်ခဲလွန်းနေပါတယ်။

မိသားစု နှစ်စုရဲ့ လူမသိ သူမသိ ဇာတ်လမ်းတွေ၊ သူ့ရဲ့နာကျင်ခံပြင်းမှုတွေက ကြီးလှပါတယ်။ ဒီနာကျင်မှုတွေက နှလုံးသားခံစားချက်ကို လွှမ်းမိုးနေခဲ့ပါတယ်။

ေနာင္ခါလာ၊ ေနာင္ခါေစ်း၊ အခု စိတ္အလိုလိုက္ဖို႔ဆိုတာမွာလည္း ငုဝါအေပၚ သူ မလုပ္ရက္ျပန္ပါ။ အပြစ်ကင်းပြီး သူ့အပေါ် တွယ်တာစွဲလမ်းနေရှာတဲ့ ငုဝါလေးကို ဂလဲ့စားချေ၊ လက်တုန့်ပြန်တဲ့ အဖြစ်မျိုး မဖြစ်စေချင်ပါ။

သူသာ စိတ်အလို လိုက်ခဲ့မိရင် မြတ်နိုးတဲ့အရာကို စော်ကားပစ်ခွာသလို ဖြစ်သွားတော့မှာပါ။ ပြီးတော့ သူက အန်တီယမင်းနဲ့လည်း ပတ်သတ်ခဲ့မိတယ်လေ။

အမေကိုလိုး၊ သမီးကို စော်ကားပြီး ထားပစ်ခဲ့တာမျိုး မလုပ်ရက်ပါ။ ဦးသန့်စင်အပေါ် ကြီးမားလှတဲ့ အမုန်းတွေကို သူ သံယောဇဥ္ရှိတဲ့ သားအမိအပေါ် မကျရောက်စေချင်ပါ။

အခုလို အပျိုမလေးကို ပွတ်သပ်အဖုတ်နှိုက်ပြီး၊ ဂွင်းထုခိုင်းနေတာကပင် လွန်လှပါပြီ။ သူကိုယ်တိုင်က အတွေ့ကို သာယာနေမိသလို ငုဝါရဲ့ တောင်းဆိုမှုတွေကြောင့်သာ ရှေ့ဆက် ဖြစ်နေကြရတာပါ။

အခုနောက်ပိုင်း ငုဝါကလည်း ပိုပိုကဲလာပါတယ်။ သူမဖင်တွေကို ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပြီး အဖုတ်လေးကို ကလိပေးရင် ကောင်းကောင်း ဇိမ်ယူကာ ကျေနပ်နေတတ်ပါတယ်။

သူမကလည်း ခေတ်က မခိုင်းရဘဲ ဂွင်းထုပေးတာမျိုး၊ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကစားပေးတာမျိုးကို စိတ်လိုလက်ရ လုပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ သူမကပင် ပိုပိုကဲတဲ့ အပြုအမူမျိုးနဲ့ ရင်ခုန်လှိုက်မောဖွယ် အရသာတွေကို ဦးဆောင်ရယူတတ်ပါသေးတယ်။

အစပိုင်းကတော့ ခေတ်လည်း ဒီကောင်မလေး၊ ဒါတွေ ဘယ်လိုသိပြီး၊ လိုချင်နေရတာလဲလို့ တွေးကာ အံ့ဩမိပါတယ်။ နောက်မှ ငုဝါက ခေတ် ဆူမှာကို ကြောက်ကြောက်နဲ့ အကြောင်းစုံ ပြောပြပါတယ်။

သူမတို့ သူငယ်ချင်းမတွေ အပြာကား ခိုးကြည့်ဖူးတာကို ဝန်ခံပါတော့တယ်။ ဒီတော့မှပဲ ငုဝါတစ်ယောက် လိင်ကိစ္စနဲ့ သိပ်မစိမ်းတာကို ခေတ်လည်း သဘောပေါက်တော့ပါတယ်။

သူက ထိုသူငယ်ချင်းမရဲ့အိမ်ကို သိပ်မသွားခိုင်းခဲ့မိတာ တော်ပါသေးတယ်။ ငုဝါက တစ်ခါတလေ ကြည့်ဖူးတဲ့ ကားတွေအကြောင်း ပြောပြတတ်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်နဲ့လည်း အချစ်ပွဲကြမ်းတွေ ဖြစ်ချင်နေခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့ အသက်အရွယ်နဲ့ အခြေအနေတွေအရ ခေတ်ဘက်က ထိန်းနေရပေမယ့် လွတ်လပ်ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ အခြေအနေမှာ ကာမအာရုံ ဖြေဖျောက်မှုတွေကတော့ အဆင့်တိုးလို့လာခဲ့ကြပါတယ်။

ဒါကလည်း သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ အနေအထိုင်ကို မိဘတွေက တစ်မျိုးမမြင်ဘဲ ကြည်ဖြူစွာ ခွင့်ပြုထားခဲ့တာကြောင့်ပါ။ အထူးသဖြင့် အမေဖြစ်သူတွေက ကြည်ဖြူနေကြပါတယ်။

အရွယ်ရောက် ဖိုမနှစ်ဦးရဲ့ ချစ်ခင်တွယ်တာမှုဟာ ဘယ်အခြေအနေအထိ ရောက်နိုင်တယ်ဆိုတာ ကြည်ပြာခင်နဲ့ ယမင်းတို့ ကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာခင်ဟာ ငုဝါကို သမီးလေးလို ချစ်ခဲ့သူပါ။

ခေတ်က ငုဝါကို ကလေးဘဝကတည်းက တွယ်တာချစ်ခင်တာကိုလည်း သိပါတယ်။ အမေတွေ ဆန္ဒကတော့ ဒီကလေးနှစ်ဦး အရွယ်ရောက်ရင် လက်ထပ်စေချင်ခဲ့ကြတာပါ။

ဒီကြားထဲမှာ ကြည်ပြာခင်အနေနဲ့ ခေတ်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး စိုးရိမ် ရင်ပူစရာတွေ ရှိခဲ့ရပါတယ်။ ဒါကတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စကြောင့်ပါ။

ကိုယ့်သား လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးက ကလေးသုံးယောက်အမေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ရတာကို ရင်နာလို့ မဆုံးခဲ့ပါ။ ဒီကိစ္စနောက်ပိုင်းမှာ ခေတ်ကို မဖြစ်သင့်တဲ့သူနဲ့ ဖြစ်သွားမှာကို အမြဲစိုးရိမ်နေခဲ့ရပါတယ်။

ဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ ခေတ်ဘက်က အနေအထိုင် ဆင်ခြင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ငုဝါလေးကလည်း အရွယ်ရောက်လာပြီး လှသွေးကြွယ်လာခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်နဲ့ ငုဝါလည်း ပိုပြီး တပူးတွဲတွဲ ဖြစ်လာကာ သံယောဇဥ္ ခိုင်မာလာကြပါတယ်။ ဒါကို အမေနှစ်ယောက်လုံးက သဘောကျ ကျေနပ်နေခဲ့ကြပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာခင်က သူတို့နှစ်ဦး အနေအထိုင်ကို တစ်မျိုး မမြင်ဘဲ လွတ်လပ်ခွင့် ပေးခဲ့ပါတယ်။ လူငယ်တွေ အနေနီးစပ်ပြီး လိင်ကိစ္စတွေ လွန်ကျူးနိုင်တာကိုတော့ သိပါတယ်။

အချိန်မတိုင်ခင် ဖြစ်သွားကြမှာကို စိုးရိမ်ပေမယ့် မတားဆီးခဲ့ပါ။ ခေတ်ကိုလည်း ယုံပါတယ်။ ခေတ်က သူသိပ်ချစ်တဲ့ ညီမလေးကို စိတ်အလိုလိုက်ကာ မှားမိရင်တောင် အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းဖြစ်အောင်တော့ မလုပ်ဘူးဆိုတာ ယုံကြည်နေခဲ့ပါတယ်။

သားအပေါ် ယုံကြည်မှုနဲ့ ငုဝါကို သမီးအရင်းလို ချစ်ခင်စိတ်ကြောင့် ဖြစ်လာတာ မှန်သမျှကို လက်ခံပေးဖို့ကိုလည်း ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ပါတယ်။ တစ်ခုပါပဲ။ ကိုသန့်စင်နဲ့ သူမရဲ့ ပြင်မရတဲ့ မိုက်မှားမှုတွေကြောင့် ခေတ်နဲ့ ငုဝါတို့ရဲ့ ဘဝခရီးလမ်းမှာ အနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာကိုတော့ စိုးရိမ်နေခဲ့မိပါတယ်။

ဒီနေရာမှာ သမီးရှင်ဖြစ်တဲ့ ယမင်းရဲ့ စိတ်သဘောက ပိုပြတ်သားပါတယ်။ ခေတ်ကို စမွေးကတည်းက တူသားလို ချစ်ခင်ပြီး ထိန်းပေးခဲ့ရတာပါ။

ငုဝါ မွေးပြီးပေမယ့်လည်း ခေတ်ကို ချစ်ခင်ခဲ့သလို၊ ကိုသန့်စင်ရဲ့ ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ပိုစာနာမိခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလို သားတစ်ယောက်လို ချစ်ခင်ခဲ့ရတဲ့ ခေတ်နဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကာမပွဲ နွှဲခဲ့မိပါတယ်။

ခေတ်က ပေးခဲ့တဲ့ နူးညံ့မှုတွေ၊ ကြင်နာနွေးထွေးမှုတွေ၊ ရင်လှိုက်ဖို ခံစားမှုတွေနဲ့အတူ အားမာန်ပြင်းပြင်း ထိတွေ့မှုတွေအပေါ် သူမ ကျေနပ်သာယာခဲ့ရပါတယ်။ တဆက်တည်း ခေတ်အပေါ် အကြင်နာပိုကာ ဖြည့်ဆည်းချင်စိတ်တွေ တိုးခဲ့ရပါတယ်။

ခေတ်အပေါ် သူမရဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေကို သိလိုက်ရတဲ့အခါ ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ဘဝကို သူမကြောင့် မနစ်မွန်းစေလိုပါ။ ဒါက ခေတ်အပေါ်ထားတဲ့ သူမရဲ့ ဖြူစင်တဲ့ မေတ္တာ​ကြောင့်ပါ။

ပြီးတော့ ခေတ်ကို သမီးလေးက တွယ်တာပြီး မေတ္တာရှိနေတာကိုလည်း အမေတစ်ယောက်ဖြစ်တာမို့ ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း သမီးကို အစစအရာရာ ဂရုစိုက်ပြီး ကြင်နာခဲ့ပါတယ်။

ဒီတော့ သူမ ရင်နှင့်အမျှ ချစ်ရတဲ့ သူနှစ်ဦး နီးစပ်သွားဖို့ကိုသာ ဆန္ဒ ရှိပါတော့တယ်။ ဒါဆိုရင် သူမရဲ့ ထုတ်ဖော်ခွင့်မရှိတဲ့ ခံစားချက်တွေကိုလည်း ထိန်းသိမ်း မြှုပ်ကွယ်ပြီးသား ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။

ခေတ်ကိုလည်း သူမ ယုံကြည်ပါတယ်။ သူမနဲ့ ရှေ့မဆက်ကြဖို့ ပြောပြီးကတည်းက ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့သူပါ။ ဒီလို လိမ္မာပြီး သူမစကားကို တစ်သတ်လုံး နားထောင်ခဲ့တဲ့ ခေတ်က ငုဝါအပေါ် လွန်ကျူးစော်ကားပြီး ရှောင်ခွာသွားမယ့်သူ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ယုံကြည်နေခဲ့ပါတယ်။

သူမနဲ့ ခေတ်ရဲ့ ပတ်သတ်ခဲ့မှုရယ်၊ ကိုသန့်စင်နဲ့ ခေတ်နဲ့ကြားက အစိုင်အခဲတွေကြောင့် ကိစ္စတွေ ရှုပ်ထွေးကုန်မှာတော့ စိုးရိမ်နေမိပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သမီးနဲ့ ခေတ်တို့ စိတ်ချမ်းသာရင် အရာရာကို ရင်ဆိုင်ဖို့ သူမ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ပါတယ်။

ဒီလို မိခင်နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်စီအတွေးနဲ့ ကြည်ဖြူမှုကြောင့် ခေတ်နဲ့ ငုဝါတို့ရဲ့ ကာမဖြေဖျောက်ပွဲလေးတွေဟာ မြိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က ဒီအဆင့်ထက် ရှေ့တက်ဖို့ကို မဆုံးဖြတ်နိုင်သေးပါဘူး။

နှစ်ဦးတည်း တွေ့ချိန်မျိုးမှာ ငုဝါ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ရင်း အဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ် ကလိပေးဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအချိန်တိုင်းမှာ သူ့ရင်ထဲက ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ ထကြွလာပြီး အဆုံးစွန်ထိ သွားချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာရပါတယ်။

ဒီလို စိတ်ရိုင်းတွေ ပေါ်လာတိုင်း သူ့အတွက် အစိုးရိမ်ရဆုံး ထိတ်လန့်မှုက ပေါ်လာတတ်ပါတယ်။ မိသားစုနှစ်ခုကြား ပတ်သတ်ခဲ့တဲ့ မနှစ်မြို့ဖွယ် အခြေအနေတွေကို ဘယ်လိုမှ ဖျောက်ဖျက်လို့ မရနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါကို စွဲလမ်းချစ်ခင်ပေမယ့် ဘဝတစ်သတ်လုံးစာအတွက် သူ့စိတ်သူ မပြတ်မသား ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငုဝါနဲ့ အပွတ်အသပ် ကာမဖြေဖျောက်မှုတွေ ဖြစ်ပြီးကတည်းက သူ့စိတ်တွေ ပြောင်းလဲလာခဲ့တာကိုတော့ သတိထားမိလာပါတယ်။

အရင်လို အခြား မိန်းကလေးတွေနဲ့ လိင်ကိစ္စ ဖြေဖျောက်ပျော်ပါးချင်စိတ်တွေ နည်းလာခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် မကြီးနဲ့ မလတ်တို့နဲ့တောင် မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး။

တစ်ခါတလေ မကြီးတို့ကို လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာတတ်ပေမယ့် ငုဝါမျက်နှာလေးကို မြင်ယောင်ပြီး သူမလုပ်ဖြစ်တော့ပါ။ ဒီလိုလုပ်မိရင် သူ့ကို ချစ်ခင်တွယ်တာနေတဲ့ ငုဝါအပေါ် အပြစ်ကျူးလွန်မိသလို ခံစားရလို့ပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ သူ့စိတ်ကိုယ်သူ ထိန်းခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငုဝါနဲ့လည်း ရှေ့ဆက်ဖို့ တွေးမိတိုင်း သူ့ရင်ထဲ မတင်မကျနဲ့သာ ဖြစ်နေခဲ့ရပါတယ်။

တစ်ဖက်မှာလည်း ငုဝါက သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ကာမဆားငံရေရဲ့ သဘောအတိုင်း ပိုမိုလိုလားတောင့်တနေတာကို တွေ့မြင်နေရပါတယ်။ အပျိုပေါက်မလေးကတော့ ရင်ခုန်မှုကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်ပြီး တပ်မက်ဖွယ် အထိအတွေ့တွေနဲ့ ကာမခရီးလမ်းဆုံးအထိ သွားချင်နေတာပေါ့။

အဲဒီလို လိုးကြတဲ့အထိ လုပ်ဖို့တော့ ခေတ်မှာ ခက်နေရတာပါ။ သူက အကြီးဖြစ်သလို မိန်းမအတွေ့အကြုံများစွာ ရှိဖူးသူမို့သာ ဆင်ခြင်အသိနဲ့ ထိန်းနိုင်နေခဲ့တာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ အခြေအနေပေးရင် ငုဝါအဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်နှိုက်ကိုင်ပေးရင်း စိတ်ဖြေသိမ့်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ငုဝါကလည်း သူ မတောင်းဆိုရဘဲ သူ့လီးကို ရဲရဲဆုပ်ကိုင်လို့ ဂွင်းထုပေးနေတတ်ပါပြီ။

ဒီလိုနဲ့ အပေါ်ယံ ကာမဖြေဖျောက်မှုလေးတွေ ကိုယ်စီ ဖြည့်ဆည်းရယူကြရင်း နှစ်ဦးတည်းသိတဲ့ ကာမနယ်ထဲ ကျွံဝင်နေခဲ့ကြပါတယ်။ တစ်ဖက်မှာလည်း အရှိန်အဟုန်ကြီးလာတဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို ချိုးနှိမ်ရ ခက်လာကြပါတယ်။

ဒါ့အပြင် ငုဝါလေး​ရဲ့ တချို့သော အပြုအမူများကြောင့်လည်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ပိုဖြစ်လာရတဲ့ အခါတွေလည်း ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ အပျိုပေါက်မလေး ငုဝါအတွက်ကတော့ ပျော်ရွှင်ရဆုံး အချိန်တွေပါပဲ။

နှစ်ဦးတည်း လွတ်လပ်တဲ့ အခြေအနေမျိုးမှာဆိုရင် သူမက လိုချင်တာကို မရမက တောင်းဆိုတတ်သလို၊ ပြီးသွားရင်လည်း ရှက်တတ်ပြန်ပါသေးတယ်။ ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝပြီးချိန်မှာ ရှက်တက်တက် အမူအရာလေးနဲ့ ဆိုးနွဲ့တတ်တဲ့ ပုံစံလေးကိုက ခေတ်ရင်ထဲမှာ အူးယားပြီး ချစ်စိတ်တွေ ပိုတိုးနေရပါတယ်။

တစ်ခါကလည်း ခေတ်တစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာ ရှိနေချိန်မှာ ငုဝါက ဖုန်းဆက်ပြီး ပြစရာ ရှိလို့ဆိုကာ သူမ အိမ်ကို အတင်းလာခိုင်းပါတယ်။ ငုဝါက တစ်ခါတလေ ဒီလိုပါပဲ။ သူလိုချင်တာ၊ သွားချင်တာရှိလို့ အိမ်က တစ်ယောက်တည်း ပေးမထွက်ရင် ခေတ်ကို မရမက လှမ်းခေါ်တတ်ပါတယ်။

တစ်ခါတလေ အိမ်မှာ ငုဝါတစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေရင်လည်း သူ သွားစောင့်ပေးနေကျပါ။ အခုလည်း ငုဝါအိမ်မှာ ဦးသန့်စင်က ပွဲရုံသွားသလို၊ ဒေါ်ယမင်းကလည်း အမေဖြစ်သူကို ဆေးခန်းသွားပြပေးရတဲ့ ရက်ပါ။

ဒါကြောင့် ငုဝါက ခေတ်ကို အတင်းခေါ်နေခဲ့တာပါ။ ခေတ်လည်း ပြောမရတာနဲ့ သူမ အိမ်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ငုဝါက တံခါးလာမဖွင့်ပေးပါဘူး။

အိမ်ထဲကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဝင်လာခဲ့ဖို့ လှမ်းပြောသံတာ ကြားလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်လည်း ဒီကောင်မလေး၊ ဘာတွေအရူးထနေလဲ မသိဘူးလို့ ရေရွတ်ပြီး သိနေပြီးသားဖြစ်တဲ့ အိမ်သော့ဖွတ်ထားရာ နေရာကနေ သော့ယူပြီး ကိုယ်တိုင်ဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။

အိမ်ထဲရောက်တော့လည်း ငုဝါကို မတွေ့ရပါဘူး။ သူ လှမ်းအော်ခေါ်မှပဲ ဧည့်ခန်းမှာ ခဏစောင့်ဖို့ပြောတဲ့ အသံ ထွက်လာပါတယ်။

ခေတ်လည်း ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တာ။ ငုဝါ ဘာတွေ လုပ်နေလဲလို့လည်း သိချင်နေမိတယ်။ ခဏအကြာမှာပဲ သူနောက်ဘက်ကနေ ခြေသံ ကြားသလို ကိုကိုလို့ ခေါ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။

“ဟင် !!!”

တွေ့လိုက်ရတဲ့ ငုဝါပုံစံကို ကြည့်ပြီး၊ သူ အံ့ဩသွားသလို စိတ်ထဲလည်း လှုပ်ခတ်သွားရပါတယ်။ ငုဝါက အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကျယ်သာသာ အသားရောင် ကိုယ်ကျပ်လေး ဝတ်ထားပါတယ်။

အသားနဲ့ တထပ်တည်း ကျနေတဲ့ ကိုယ်ကျပ်လေးက ငုဝါရဲ့ ယောင်ယောင်လေး မို့နေတဲ့ ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို အထင်းသား ပေါ်လွင်နေစေပါတယ်။ အောက်က ဘယာစီယာတောင် မဝတ်ထားတဲ့ပုံပါ။

ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေက အရင်နေ့တွေက တွေ့နေကျထက် ပိုပြီးရုန်းကြွကာ အသက်ဝင်လွန်းနေပါတယ်။ လည်တိုင်၊ ရင်ညွန့်သားနဲ့ လက်မောင်းသား ဖွေးဖွေးလေးတွေက အကာအကွယ်မရှိ ပေါ်လွင်နေပါတယ်။

ခေတ်ကို ရင်ခုန် စိတ်အလှုပ်ရှားဆုံး ဖြစ်စေရတာကတော့ ငုဝါရဲ့ အောက်ပိုင်း ဝတ်ထားပုံကြောင့်ပါ။ ဟန်ချီချီလေး လက်ထောက်ထားတဲ့ ခါးကျဥ္းကျဥ္းလေးအောက်မှာ ပေါင်ရင်းထိ ပေါ်လွင်နေတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးကို ဝတ်ဆင်ထားခဲ့တယ်လေ။

အားကစား လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ချိန်မျိုးမှာ ဝတ်တတ်ကြတဲ့ ဘောင်းဘီတို အကျပ်ပုံလေးပါ။ ဒါပေမယ့် သူမ ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီလေးက ပေါင်ရင်းလောက်ထိ ရောက်ကာ တင်ပါးနဲ့ အံကျ ဖြစ်နေလို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခပ်ကြီးကြီး ဝတ်ထားသလို ဖြစ်နေစေပါတယ်။

ဒီတော့ လုံးဝန်းလှပတဲ့ ငုဝါ ခါးအောက်ပိုင်း အလှကို အတိုင်းသား ပေါ်လွင်နေစေတာပေါ့။ အထူးသဖြင့် လုံးစွင့်နေတဲ့ တင်းပါးလုံးလုံးလေးတွေနဲ့ အဖုတ် မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းလေးဟာ မြင်သူ ဘဝင်ဆူစရာ ဖြစ်လာစေပါတယ်။

ငုဝါကို အရွယ်ရောက်လာကတည်းက မြန်မာဆန်ဆန်နဲ့ စကပ်၊ ဂါဝန်လေးများနဲ့သာ တွေ့ရတတ်တာမို့ ခေတ်အတွက် အမြင်ဆန်းနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို အရှိတရားကို ပေါ်လွင်နေတာတွေကို ဝတ်ရင် တခြားယောက်ျားလေးတွေ အရသာခံကြည့်မှာကိုလည်း သူမကြိုက်ခဲ့ဘူးလေ။

ငုဝါကလည်း ခေတ် မကြိုက်မှန်းသိလို့ မဝတ်ခဲ့ပါဘူး။ အခုလိုတွေ့ရတော့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရသလို တဖက်မှာလည်း စိုးရိမ်ပူပန်မှု ဖြစ်လာရပါတယ်။

အခု တွေ့မြင်နေရတာကလည်း ငုဝါရဲ့ အမို့အမောက်၊ အဝန်းအဝိုင်း၊ ကောက်ကြောင်းလှလှတွေကို အထင်းသား တွေ့မြင်နေရတာလေ။ ဒီတော့ ခေတ်မှာ အံ့ဩရင်ခုန်ကာ စကားဆက်မပြောနိုင် ဖြစ်နေရပါတယ်။

သူ့ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေရတာတော့ မထိန်းနိုင်အောင်ပါပဲ။ ငုဝါလည်း ခေတ်ရှေ့မှာ ဟန်ပါပါ ခါးလေးထောက်ပြီး ရင်လေးချီကာ ရပ်နေရင်းမှ သူဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ကာ …..

“ဟိတ် …. ကိုကို …. ဘာဖြစ်နေတာလဲ …. ခစ် …ခစ် ….
ငုဝါ ဒီလို ဝတ်တာ ကြည့်ကောင်းရဲ့လား”

“ဟင် ….. အွန်း ….. ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ ငုဝါနဲ့လည်း လိုက်တယ်။
ဒါနဲ့ ….. ဒီအဝတ်အစားတွေကို အန်တီဝယ်ပေးတာလား”

“ဟုတ်တယ်လေ ….. မေမေ့ကို ဝယ်ခိုင်းတာပေါ့”

“ဘာ …. အန်တီက ဝယ်ပေးတာ ဟုတ်လား …. အန်တီကလည်းလေ ……”

“အမလေးးးး ကိုကိုရယ် …. မေမေက လွယ်လွယ်နဲ့ ဝယ်ပေးပါ့မလား။
ငုဝါက ရေချိုးရင်း ဝတ်ဖို့ပါလို့ ပူဆာလွန်းလို့သာ ဝယ်ပေးတာ …
ဒါတောင် ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲ ဝတ်ရမယ်။ အပြင်မှာ မဝတ်ဖို့ အထပ်ထပ်မှာထားတာ ….
မေမေက ကိုကို ဟိုတစ်ခါ ခါးတိုအင်္ကျီမဝတ်ခိုင်းကတည်းက ငုဝါကို အင်္ကျီလက်ပြတ်တောင် မဝတ်ခိုင်းတော့ဘူး။
မေမေက ကိုကို့ဘက်ကလေ။ အခုတောင် မနည်းလှည့်ပတ်ပြီး တောင်းဆိုထားရတာ။
ဒါတောင် ကိုကို့ကို မမြင်စေနဲ့တဲ့။ ကိုကို သိရင် ဆူလိမ့်မယ်တဲ့ ….”

“ဒါဆို ဘာလို့ ဒီလိုဝတ်ပြီး အပြင်ထွက်လာလဲ။ တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားရင် ရှက်စရာ”

“ဟိ …. ငုဝါက ဘာလို့ ဝယ်ခိုင်းလဲ ကိုကို သိရဲ့လား …. ဟိ …ဟိ ….
ရေချိုးရင်း ဝတ်ဖို့ဆိုတာ အကြောင်းပြတာ ….
တကယ်တော့ ကိုကို့ကို ဒီလို ဝတ်ပြချင်လို့”

“ဘယ်လို …. ညည်း ဘာအရူးထရပြန်တာလဲ”

“ဟိ … ခစ် … ခစ် …. ဒီလို ကိုကိုရဲ့….
ငုဝါတို့ သူငယ်ချင်းမတွေ စုပြီး မကောင်းတဲ့ကားတွေ ခိုးကြည့်ဖူးတာ ပြောဖူးတယ်လေ …. ဟိ …
အဲဒီထဲက မမတွေက ဒါမျို ဘောင်းဘီတိုလေးတွေ ဝတ်ပြီး ဘဲကြီးတွေရှေ့မှာ အလှပြတာလေ ….”

“အဲတော့ ဘာဖြစ်လဲ … ကြည့်ဖူးတာတွေကို လျောက်ပြီး စိတ်ကူးယဥ္နေလို့ သင့်တော်ပါ့မလားဟ …
အဲဒါနဲ့ ညည်းလည်း ကောင်လေးတွေ ရှေ့မှာ အလှပြချင်လို့လား … ဟုတ်လား”

“ဟာ … မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီက ကိုကို့ကိုပဲ အလှပြချင်တာပါနော် ….
ငုဝါ ဒီလို ဝတ်ထားရင် ကိုကို ဘယ်လို ဖြစ်သွားမလဲလို့ သိချင်တာ … ခစ် … ခစ် …. အခု သိသွားပြီ”

“ဟင် …. ဘာသိတာလဲ”

“ကိုကိုက ငုဝါကို မျက်လုံးကျွတ်ကျမတတ် ပြူးပြီး ငမ်းနေတာလေ… ဟိ ….
ကိုကို နှာဘူးကြီး … သူများကို ငမ်းနေတာ …. ဟွန့်”

“ဟင် …. မ … မဟုတ်ပါဘူး …..
အင်း …. ညည်း …. ဒီလို ဝတ်ထားရင် ဘယ်ယောက်ျားလေး ဖြစ်ဖြစ် ငမ်းမှာပဲ။
ညည်းက အဲဒါမျိုးကို သဘောကျနေတာလား”

“အာကွာ … ဘယ်သူမှ ငမ်းတာ သဘောမကျဘူး။ သူတို့ရှေ့လည်း ဘယ်တော့မှ မဝတ်ဘူး။
ဟိ …. ကိုကို ငမ်းတာတော့ သဘောကျတယ်။ အဲလို ဖြစ်စေချင်လို့ ကိုကို့တစ်ဦးတည်းကိုပဲ ဝတ်ပြတာပေါ့”

ငုဝါက ပြောပြီးတာနဲ့ သူရပ်နေတဲ့ နေရာကနေ ခေတ်ထိုင်နေတဲ့ ရှေ့ကို တစ်လှမ်းချင်း လျောက်လာခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်မှာတော့ ငုဝါအပြောများကြောင့် ရင်ခုန်ကြည်နူးပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတာမို့ ငေးပဲ ကြည့်နေမိပါတယ်။

(ဆက်ရန် …..)

ငုဝါက လှမ်းလာရာကနေ ထိုင်နေတဲ့ ခေတ်ရှေ့တည့်တည့်မှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ဆွဲငင်အားကောင်းလှတဲ့ အသံလေးနဲ့ ….

“ကိုကို”

“ဟင်”

“ငုဝါကို အခုလို တွေ့ရတာ သဘောကျလားဟင်။ လှရော လှရဲ့လား”

“ငုဝါက အမြဲ လှနေတာပါ။ အခုလို ဝတ်ထားတော့ ပိုဆွဲဆောင်မှု ရှိတာပေါ့….”

“အဲတော့ ကိုကို့စိတ်ထဲမှာ ဘာမှ မဖြစ်ဘူးလား။
ငုဝါက ကိုကို့ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေချင်လို့ စိတ်ကူးတွေ လျောက်ယဥ္ပြီး ဒီလို ဝတ်ထားမိတာလေ”

“ငုဝါ ……… ကိုကိုလေ ……………..
ကိုကိုလည်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပါတယ်။ ရင်တွေလည်း ခုန်နေတယ်။
ပြီးတော့ ………”

“ကိုကို ….. ငုဝါက ကိုကို့အတွက်ပါ ….
ကျန်တာ ဘာမှ မမျှော်လင့်ပါဘူး။ ငုဝါနဲ့ ပတ်သတ်ရင် ကိုကိုပျော်ရင် ငုဝါပျော်တယ်။
အခု ငုဝါလည်း ရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ် ကိုကိုရယ်”

“ငုဝါရယ်”

ငုဝါရဲ့ ရိုးသားပွင့်လင်းပြီး မျှော်လင့်နေတဲ့ စကားသံများဟာ ခေတ်ရဲ့နှလုံးသားကို တဆတ်ဆတ် တုန်ခါစေခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်လည်း ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ပါဘူး။

ထိုင်နေတဲ့ သူ့ရှေ့မှာ ကပ်ပြီး မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ငုဝါကိုယ်လေးကို ခါးကနေ ဖက်ပြီး ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အင်္ကျီပါးပါးလေး ပေါ်ကနေ ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို တစိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်ပါတယ်။

ရုတ်တရတ်မို့ ငုဝါမှာ အံ့ဩသွားပေမယ့် မငြင်းဆန်ဘဲ ပြုံးနေမိပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေနိုင်ပါဘူး။

ငုဝါရဲ့ ဝတ်ထားပုံလေးကို မြင်ကတည်းက ခေတ်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားထကြွနေရတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့ ထက်သန်လာတဲ့ စိတ်တွေရဲ့ စေစားရာအတိုင်း လိုက်ပါနေမိပါပြီ။

ငုဝါရဲ့ ဝမ်းပြင်သား ချပ်ချပ်လေးအနှံ့ တစိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်နေရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပါးပါးလေးပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်နေမိပါတယ်။ အောက်က အတွင်းခံ မဝတ်ထားတဲ့ ရင်သားမို့မို့လေးတွေမို့ ကိုင်ရတာ အရသာရှိလှပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ လက်တစ်ဝါးစာလောက်သာ ရှိတဲ့ အပျိုနို့အုံလေးကို ထိကိုင်ပွတ်သပ်ရင်း ဆုပ်နယ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီတော့ ခံနေရတဲ့ ငုဝါခမျာ သူလုပ်နေတာတွေကို ပြုံးပြီး ငုံ့ကြည့်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။

နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်တိုင်း ခေါင်းလေးမော့၊ ပါးစပ်လေးဟကာ အာ့ခနဲ၊ ဟင့်ခနဲ့ ညည်းနေရပါပြီ။ တစ်ခါတရံ ကိုကိုရေလို့ ခေတ်ကို ရေရွတ်ခေါ်ဆိုရင်း ကာမစိတ်တွေ တရှိန်ရှိန် တက်လာနေရပါတယ်။

ဒါ့အပြင် ခေတ်ရဲ့ နောက်လက်တစ်ဖက်က ခါးကို ဆွဲဖက်ထားတာကနေ ဖင်လုံးလေးတွေကို ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးလာခဲ့ပါတယ်။ ငုဝါဖင်လုံးလေးတွေက လုံးဝန်းကာ တင်းအိနေတာမို့ ခေတ်မှာ တွေ့တိုင်း ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရတာပါ။

ဒါကြောင့်လည်း အခွင့်အရေးရတိုင်း ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ အခုလည်း ကာမအရှိန်တွေ တက်နေတာနဲ့အညီ တင်သား တင်းတင်းအိအိလေးများကို နေရာအနှံ့ လျောက်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်နေမိပါတယ်။

ဒီတော့ ငုဝါမှာ ခြေဖျားလေးများ ထောက်ကာ ကြွတက်နေရပြီး သူမဝမ်းပြင်ကို နမ်းနေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးဆီ ပိုတိုးဖိကပ်ပေးနေမိပါတယ်။ သူမ အသဲတွေထဲကလည်း မရိုးမရွနဲ့ ယားတက်လာပြီး ကာမစိတ်ရဲ့ မောင်းနှင်ရာကို လိုက်ပါနေမိပါပြီ။

ကာမ တဏှာမီးဟာ စတင်ဖြစ်တည်မိလျှင် လောင်စာ မကုန်မချင်း အရှိန်တညီးညီးနဲ့ ဆက်ကာ လောင်ကျွမ်းတတ်တဲ့ သဘောရှိပါတယ်။ ရင်ခုန်ယစ်မူးဖွယ် အထိအတွေ့တွေက တောက်လောင်အား ကောင်းလာနိုင်စေတဲ့ လောင်စာတွေပေါ့။

ဒီသဘောအတိုင်းပါပဲ။ လွတ်လပ်တဲ့ အခြေအနေနဲ့ ပွင့်လင်းလာကြတဲ့ နားလည်မှုတွေအောက်မှာ ခေတ်နဲ့ ငုဝါတို့ရဲ့ ရင်တွင်းက ရမ္မက်မီးတွေဟာ အတားအဆီးမရှိ ထွက်ပေါ်လာကြပြီး၊ အရှိန်အဟုန်နဲ့ ထတောက်လောင်ကျွမ်းနေကြပါပြီ။

နုပျိုသန်စွမ်းပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို စွဲလမ်းတပ်မက်တတ်တဲ့ အရွယ်တွေ မဟုတ်ပါလား။ ဒီတော့ ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှုဆိုတာကလည်း ကာမစိတ် ကြီးစိုးသွားချိန်မှာ အလိုလို ပျောက်ပျက်သွားတတ်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က ငုဝါ ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းရှိုက်နေတာကနေ ရင်သားမို့မို့တွေအပေါ် နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ဖိသွင်းနမ်းရှိုက်လို့ နေခဲ့ပါပြီ။ အပျိုမလေးရဲ့ နုပျိုလန်းဆန်းတဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ကိုယ်သင့်နံ့လေးက သူ့ရမ္မက်တွေကို ပိုမိုပြင်းထန်လာစေခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ရင်သားတွေကို နမ်းရှိုက်ရင်း ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေသလို ဖင်လုံးလေးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ငုဝါခန္ဓာကိုယ်လေးကို သူ့ဆီ အတင်း ဆွဲကပ်ထားပါတယ်။ အခုချိန်ထိ ငုဝါမှာ ထိုင်နေတဲ့ ခေတ်ရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်နေစဲပါပဲ။

ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ သန်မာအားပါတဲ့ လက်တွေနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြားမှာ မလူးသာ မလွန့်သာ ရှိနေရတာပါ။ ဒါ့အပြင် ရင်ဖိုလှိုက်မောဖွယ် ကောင်းလွန်းတဲ့ အနမ်းအရှိုက်တွေနဲ့ အပွတ်အသပ် အဆုက်အနယ်တွေအောက်မှာ ခြေပင် မြဲမြံအောင် မထောက်နိုင်တော့ဘဲ ခေတ်ပေါ်ကို မှီကာ ကိုင်းကျနေခဲ့ရပါပြီ။

သူမရင်ထဲမှာလည်း တလှပ်လှပ်နဲ့ မျောလွင့်နေရပါတယ်။ အားအင်တွေမဲ့ပြီး ခေတ်လုပ်သမျှကို လက်ခံခွင့်ပြုပေးချင်စိတ်သာ ရှိပါတော့တယ်။ တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်တွေကြောင့် ခေတ်ရဲ့ အနမ်းနဲ့ အပွတ်အသက်များကို ပိုမိုတောင့်တလာမိပါတယ်။

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ကာ ဒူးတွေ မခိုင်တော့ဘဲ ထိုင်နေတဲ့ ခေတ်ပေါ်ကို ပိကျကာ မှီရပ်နေရပါတယ်။ သူမလက်တွေနဲ့ ခေတ်ရဲ့ ခေါင်းနဲ့ ပခုံးကိုအားပြုထိန်းကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်နေမိပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က ရင်သားတွေကို ဖိကပ်နမ်းရှိုက်နေတာကနေ မျက်နှာကို ခွာလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာရှေ့နားမှာ ဘောင်းဘီတို အကျပ်လေးနဲ့ တင်းကာ ဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို မက်မောစွာကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ဘောင်းဘီတိုလေးအောက်မှာ အထင်းသား ဖောင်းတက်နေတဲ့ ဆီးခုံတင်းတင်းလေးကို ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ဖိကပ် နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ရှူးးးးးးးး

“အာ့ !!! ကိုကို … မလုပ်နဲ့လေ …. ဟင့် … နံနေမှာ …”

ရှူး …. ရွှတ် …. ရွှတ် …. ပျွတ် …. အာ့ …. ကိုကိုရယ် … ရှူး … ရွှတ် … ရွှတ် …. ဟင့် … ကို …ကို …

ခေတ်က ဆီးခုံ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို သူ့နှာခေါင်း မြှုပ်အောင် ဖိကပ် နမ်းသွင်းလိုက်ချိန်မှာပဲ ငုဝါမှာ တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်ကြွတက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

သူမ အဖုတ်လေးက တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဖျဥ္းခနဲဖြစ်ကာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျဥ္ကာ တုန်တက်သွားရပါတယ်။

ဒါကြောင့် ဖင်လေးနောက်ပစ်ကာ ခေတ်ရဲ့ခေါင်းကို တွန်းပြီး ရှောင်ပေမယ့် အရာမထင်ပါဘူး။ ခေတ်က သူမတင်ပါးတွေကို မြဲမြဲဆုပ်ကိုင်ကာ အရှေ့ကိုဆွဲပြီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို မက်မက်စက်စက် ဆက်တိုက် နမ်းနေပါတော့တယ်။

အဖုတ် ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးက ဘောင်ဘီတိုလေးနဲ့ အတွင်းခံ ပင်တီပါးလေး ခံနေပေမယ့် ခေတ်ရဲ့နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းရှိုက်ချက်တွေကို အသဲခိုက်အောင် ခံစားနေရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး မရိုးမရွဖြစ်ကာ လှုပ်ရှားလူးလွန့်နေရတဲ့ကြားက အဖုတ်နေရာလေးကို နမ်းပေးနေတဲ့ ခေတ်ကိုလည်း အားနာစိတ် ဝင်နေရပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ အပြုအမူကို တားမရ၊ ရုန်းမရတဲ့ အခြေအနေတွေအောက်မှာ အားနာရှက်ရွံ့မှုနဲ့အတူ ကြည်နူးပျော်ရွှင်နေမိပါတယ်။ သူမချစ်ရတဲ့ ကိုကိုက ကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေထဲကလို အဖုတ်နေရာလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်ပေးနေပြီ မဟုတ်လား။

နှာခေါင်းမြှုပ်ဝင်အောင် ဖိဖိပြီး မရွံမရှာ နမ်းရှိုက်ပေးနေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာ ချောချောလေးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ကျေနပ်ပီတိကို အတိုင်းအဆမရှိ ခံစားနေရပါတယ်။ အစက သူမရဲ့ ရှိုက်ဖိုအသွယ်သွယ် ကောက်ကြောင်းအလှတွေကို မြင်ပြီး စိတ်ထလာစေဖို့သာ ရည်ရွယ်ခဲ့တာပါ။

အခုတော့ ခေတ်ရဲ့ ကာမစိတ် စေရာအတိုင်း တုန့်ပြန်မှုတွေအောက်မှာ ငုဝါလေးမှာ မျောလွင့်နေခဲ့ပါပြီ။ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အနမ်းခံရတိုင်း ခေတ်ခေါင်းကို မြဲမြဲကိုင်လို့ အဖုတ်နဲ့ မျက်နှာကို အပ်ပေးနေခဲ့မိပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း ထကြွလာတဲ့ ရမ္မက်စိတ်ဆန္ဒအတိုင်း အဖုတ်လေးကို နမ်းရှိုက်ပေးမိတာပါ။ အပျိုမလေးရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့နဲ့ အဖုတ်နံ့လေးကိုတော့ သိပ်မရပါဘူး။

သင်းသင်းလေးသာရတဲ့ အဖုတ်နံ့လေးကပဲ သူ့စိတ်ကို ပြင်းစွာ လှုပ်ရှားလာစေရတာပါ။ ဒါက ဆယ်ကျော်သက် အပျိုပေါက်မလေးရဲ့ နူးညံ့လတ်ဆတ်လွန်းတဲ့ အဖုတ်နံ့လေး မဟုတ်လား။

ပြီးတော့ သူ့တစ်သတ်လုံး ညီမလေးလို ချစ်ခင်တွယ်တာခဲ့ရတဲ့ ငုဝါလေးရဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးလေ။ အခုနောက်ပိုင်း ငုဝါလေးနဲ့ သူတပြန်ကိုယ်တပြန် အဖုတ်နှိုက်ပေး၊ ဂွင်းထုခိုင်း၊ ဆန္ဒဖြေသိမ့်ကျတိုင်း အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကြည့်ပြီး နမ်းချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေခဲ့ရတာပါ။

ဒါပေမယ့် ငုဝါလေးကို အချိန်မတိုင်ခင် ကာမအဆိပ်တွေ အများကြီး မသင့်စေချင်လို့ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် အမြဲထိန်းခဲ့ရပါတယ်။ အခုလို စတင်နမ်းရှိုက်မိပြီဆိုတော့ သူ့စိတ်ဆင်ရိုင်းတွေက လွတ်ထွက်ကုန်ပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါလေး တားဆီးနေတဲ့ကြားက သူ့မျက်နှာကို ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးဆီကနေ အခွာမခံတော့ပါဘူး။ တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ မက်မက်မောမော ဆက်တိုက်နမ်းနေမိတာပါ။

မရတစ်ချက်၊ ရတစ်ချက် အပျိုမ အဖုတ်နံ့လေးကို ပိုမိုရှုရှိုက်ချင်လို့ နေရာ​အနှံ့ လျောက်နမ်းနေခဲ့ပါတယ်။ ခြေထောက်လေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါကာ သူ့အပေါ် မှီကျလာတဲ့ ငုဝါရဲ့ အခြေအနေက သူ့ကို ကျေနပ်အားရစေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ဘောင်းဘီတိုလေးပေါ်ကနေ ပြင်းပြတဲ့ အနမ်းတွေ ဆက်တိုက်ပေးရင်း နှာခေါင်းနဲ့သာမကတော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနဲ့ စုပ်ကာ ပျွတ်ခနဲ၊ ရွှတ်ခနဲ မြည်အောင် နမ်းပေးလာမိပါတယ်။ ဒီအခါမျိုးမှာ ငုဝါအဖုတ်လေးက တုန်တက်ကာ သူ့မျက်နှာကို ပိုမိုဖိကပ်ပေးလာပါတယ်။

ငုဝါ ရမ္မက်တွေထန်ပြီး အခုအထိအတွေ့ကို သဘောကျ မျောပါနေပြီဆိုတာ သူသိပါတယ်။ ခေတ်လည်း နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်တို့နဲ့ နမ်းရှိုက်ပေးရုံသာမကတော့ဘဲ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းနေရာလေးကို အောက်ကနေ ပင့်ပြီး လျှာနဲ့ လျက်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

ရွှတ် … ရွှတ် …. ပျွတ် …. ပလပ် …. ပျွတ် …

“အာ့ … ကိုကို … လျှာကြီးနဲ့ …. ဟင့် … ကိုကိုရယ် ….အာ့ …”

ပျွတ် …. ပလပ် …. ပလပ် …. ရွှတ် …. ဟင့် …

ခေတ်က လူပျိုဖော် ဝင်ကတည်းက မိန်းကလေးတွေရဲ့ အဖုတ်နံ့ကို ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့သူလေ။ အဖုတ်နမ်းတာ၊ အဖုတ်လျက်တာဟာ သူ့စိတ်ဆန္ဒကို ပြည့်ဝကျေနပ်စေသလို ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကိုလည်း ပိုမိုအားကောင်းလာစေတတ်ပါတယ်။

အခုလည်း ငုဝါ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးကို နမ်းရှိုက်ရုံနဲ့ အားမရဘဲ မက်မက်မောမော လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ပေးနေမိပါတယ်။ ငုဝါမှာတော့ လျှာဖျားလေးနဲ့ လျက်ခံလိုက်ရတိုင်း အဖုတ်လေးက ပင့်ကြွကာ တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်ကြွတက်နေရပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့လျှာက သူမအဖုတ်လေးကို အသားချင်း မထိရသေးတာတောင် သူမမှာ အသဲတလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရပါပြီ။ အဖုတ်လေးထဲကလည်း နွေးခနဲ ဖြစ်လာကာ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာပါတယ်။

ငုဝါအဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်လာပါပြီ။ စိတ်ရော ကိုယ်ရော ဂဏာမငြိမ်နိုင်အောင် ဖြစ်နေတဲ့ကြားက သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပိုမိုထိမိတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို တောင့်တလိုချင်နေခဲ့ပါပြီ။

ခေတ်လည်း ဘောင်းဘီတိုလေးပေါ်ကနေ လျက်နမ်းပေးရတာ အားမရတော့ပါဘူး။ ဆင့်ကဲ တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်တွေကြောင့် ငုဝါရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်ပြင် အသားလေးတွေကို နမ်းချင်လာပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ နမ်းနေတာကနေ ခဏရပ်ပြီး ဘောင်းဘီတိုလေးကို မျှော့ကြိုးလေးကနေ ကိုင်ကာ တဖြည်းဖြည်း ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီလေးကို အောက်ဘက် ဆွဲချနေရင်း သူ့ရင်တွေ ခုန်နေသလို လက်တွေလည်း တုန်နေရပါတယ်။

အရင်က ငုဝါကို အဖုတ်ပွတ်ပေး၊ နှိုက်ပေးရင် ထမိန်၊ စကပ်စတာတွေကိုပဲ လှန်ပြီး လုပ်ပေးခဲ့တာလေ။ ပင်တီလေးကိုတောင် တစ်ခါမှ ချွတ်ပြီး မလုပ်ပေးဖြစ်ပါဘူး။

ငုဝါရှက်မှာစိုးလို့ ပင်တီခွဆုံလေးထဲ လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးသွင်းကာ ပွတ်နှိုက်ပေးခဲ့တာပါ။ အခုမှ ပထမဆုံး ဘောင်းဘီတိုလေးကို အောက်ဆွဲချဖြစ်တာမို့ နှစ်ဦးလုံး စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေကြပါတယ်။

အပျိုမလေး ငုဝါမှာ ရှက်ရွံ့ရင်ခုန်ကာ အနေရခက်နေပေမယ့် ခေတ် လုပ်နေတာကို မတားဆီးတော့ပါဘူး။ ခေတ်လုပ်သမျှကို ကြည်ဖြူစွာ လက်ခံပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်။

ပြီးတော့ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ခေတ်ဆီက နောက်ထပ်ရလာမယ့် သာယာကြည်နူးမှုတွေကို တောင့်တနေမိပါတယ်။ ဖိုမ ကာမကိစ္စတွေကို အမြင်နဲ့ သိထားဖူးသူမို့လည်း ကြိုတင်ရင်ခုန်မှုနဲ့အတူ စောင့်စားနေမိတာပါ။

ခေတ်က ဘောင်ဘီတို အကျပ်လေးကို ဆွဲချလိုက်တာနဲ့ ပန်းရောင်ပင်တီလေးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ပင်တီလေးအောက်က ဆီးခုံနေရာလေးဟာ မို့တက် ဖောင်းကြွနေပါတယ်။ ဒါက သူ့ ရမ္မက်တွေကို ဟုန်းခနဲတောက်လောင်လာစေရအောင် ဆွဲဆောင်မှု ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

ဒါကြောင့် ခေတ်လည်း ဘောင်းဘီတိုလေးကို ခြေရင်းရောက်အောင် ခပ်မြန်မြန်ဆွဲချပေးလိုက်ပါတယ်။ အစတုန်းကတော့ ပင်တီလေးကိုပါ တစ်ခါတည်း ချွတ်ဖို့ပါ။

ဒါပေမယ့် ဖောင်းမို့ပြီး အကွဲကြောင်း ရေးရေးလေး ပေါ်နေတဲ့ ပင်တီလေးကို ကြည့်ကာ ဆက်မချွတ်နိုင်ဘဲ ငေးကာ ကြည့်နေမိပါတယ်။ တံတွေးမျိုချမိရင်း တင်ပါးဘေးသားနှစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

အရင်ဆုံး ပင်တီလေးပေါ်ကနေ အဖုတ်လေးကို နမ်းရှိုက်ပေးကာ အဖုတ်နံ့ကို ရှူသွင်း အရသာခံဖို့ စိတ်ကူးလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့မျက်နှာကို ငုဝါပေါင်ကြားထဲ တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်သွားပြီး ဖောင်းမို့နေတဲ့ ဆီးခုံလေးကို နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ရွှတ် …. ဟင့် … ကိုကို …. ရှူးးး … ရွှတ် ….

“ကိုကို … နံနေမှာ …. ငုဝါ ရေဆေးအုံးမယ်လေ … နော်”

“ရတယ် ငုဝါ …. ကိုကိုက ညီမလေး အဖုတ်နံ့ကို ရချင်တာ”

“အိုကွာ …. ရွံစရာကို …… ကိုကိုရယ် ….”

ရွှတ် …. ရှူးး … ရွှတ် …. ရွှတ် ….

“အာ့ … ကိုကို တော်တော် နမ်းချင်နေတာလား … ဟင့် ….
အတင်းကြီးပဲ … ငုဝါ အသဲတွေ ယားတယ် … အိ … ဟင့် …. ဟင့်”

ရွှတ် …. ပျွတ် …. အာ့ …. ရွှတ် …. ပလပ် … ပလပ် … အီးးး … ကိုကို လျှာကြီးနဲ့ကွာ …. ဟင့် … ပြောမရပါလား …..

ခေတ်က ပင်တီဖောင်းဖောင်းလေးကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ဖိသွင်း နမ်းရှိုက်လိုက်တာနဲ့ အပျိုမ အဖုတ်နံ့သင်းသင်းလေးကို ထောင်းခနဲ ရလိုက်ပါတယ်။ ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေတဲ့ ငုဝါက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေခဲ့တာလေ။

ငုဝါကလည်း ဒါကို သိပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမအဖုတ်နံ့၊ ချွေးနံ့တွေ ရှိနေမှာမို့ အားနာနေရပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ ကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့ ဇာတ်ကားတွေထဲကလို ခေတ်က သူမအဖုတ်လေးကို နမ်းပေးတော့မယ်ဆိုတာလည်း ခန့်မှန်းမိပါတယ်။

ဒါကြောင့် ရင်တွေခုန်ကာ ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ အားနာခြင်းတစ်ဖက်၊ ရင်ခုန်ခြင်းတစ်ဖက်နဲ့ ခေတ်ကို ခဏနေဖို့ တားတာကိုလည်း မရပြန်ပါဘူး။

ခေတ်မှာလည်း အရင်ကတည်းက သူအရမ်း နမ်းချင်နေခဲ့တဲ့ ငုဝါအဖုတ်လေးကို နမ်းမိပြီဆိုကတည်းက နောက်မဆုတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ အဖုတ်နံ့သင်းသင်းလေးက သူ့ရမ္မက်စိတ်တွေကို ပိုထက်သန်လာစေတာမို့ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်ကို မျက်နှာပြန်အပ်ပြီး မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ပေးနေမိတာပါ။ အပျိုမ အဖုတ်နံ့လေးကို နှာခေါင်းနဲ့ နေရာအနှံ့ လျောက်နမ်းရုံတင်မကဘဲ နှုတ်ခမ်းနဲ့ပါ စုပ်နမ်းပေးနေမိပါပြီ။

အနမ်းခံနေရတဲ့ ငုဝါအဖို့မှာတော့ အသဲ၊ အူပြတ်မတတ် ဖြစ်နေရပါတယ်။ အဖုတ်ထဲကနေ အသဲအူတွေထဲအထိ တလှိမ့်လှိမ့်တက်လာတဲ့ ယားယံမှုနဲ့ ဖျိုးဖျိုးဖျဥ္းဖျဥ္း ခံစားရမှုများဟာ သူမ အစိတ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်နေစေခဲ့ပါပြီ။

ခေတ်ရဲ့ခေါင်းကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲ အတင်းတိုးဝင်ပြီး ဆက်တိုက်ကို အနမ်း၊ အစုပ်များ ကျရောက်နေခဲ့တာပါ။ ဒီတော့ သူမမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေပြီး ပေါင်လေးတွေက အလိုလို ကွကာ ခြေခိုင်အောင်ပင် မရပ်နိုင်တော့ပါဘူး။

ခေတ်ရဲ့ ပခုံးကို ဆုပ်ကိုင်ဖိထားရင်းသာ အနိုင်နိုင် ရပ်တည်နေရတဲ့ အခြေအနေပါ။ ဒီကြားထဲ ခေတ်က လျှာကို ထုတ်ကာ လျက်ပေးလာတော့ သူမမှာ လေထဲ မြောက်ကြွနေသလို ခံစားနေရပါတော့တယ်။

သူမ တိတ်တခိုး စွဲလမ်းပြီး စိတ်ကူးယဥ္ ရင်ခုန်နေရတဲ့ ကိုကိုက အဖုတ်နေရာလေးကို တပ်မက်မှုအပြည့်နဲ့ နမ်းပေးနေပါပြီ။ ကိုကိုက သူမအဖုတ်နံ့လေးကို ကြိုက်တာတဲ့၊ နမ်းချင်တာတဲ့၊ လျက်ပေးချင်တာတဲ့။

ဒီအသိ၊ ဒီအတွေးကပဲ ငုဝါရဲ့စိတ်ကို အပျော်ရွှင်ရဆုံး ဖြစ်စေရပါတယ်။ ကျေနပ်ကြည်နူးခြင်း စိတ်တွေနဲ့အတူ ကာမဒီရေတွေကလည်း တရိပ်ရိပ် တက်လာနေခဲ့ပါပြီ။

တက်လာတဲ့ ကာမစိတ်တွေကြောင့်ပဲ အဖုတ်လေးက ဆစ်ခနဲ ဆစ်ခနဲနဲ့ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ အပြုအမူအပေါ် ကြည်နူးမှုနဲ့အတူ အထိအတွေအပေါ် သာယာမှုတွေက ကြီးသထက် ကြီးလာရပြီး၊ ရှက်ရွံ့အားနာစိတ်က ခပ်ပါးပါးသာ ကျန်ရှိစေရပါတော့တယ်။

ခေတ်ကလည်း သူ့အပြုအစုအောက်မှာ တုန်ရီလှုပ်ခတ်နေရှာတဲ့ ငုဝါကိုကြည့်ကာ ပိုအားရနေမိပါတယ်။ ငုဝါရဲ့ ကိုယ်သင်းချွေးနံ့လေးနဲ့ အဖုတ်နံ့သင်းသင်းလေးကလည်း သူ့ကို တပ်မက်မှုတွေ ပိုဖြစ်လာရပါတယ်။

ဒါကြောင့် နှာခေါင်း၊ ပါးစပ်၊ လျှာတို့နဲ့ စုပ်နမ်းလျက်ပေးရုံတင်မကဘဲ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ပါ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အစုန်အဆန် ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ စောက်ရည်တွေက ပင်တီခွဆုံလေးနားမှာ စိုကွက်နေတာမို့ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးရတာ ပိုထိမိပြီး ခံစားလို့ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ ခေါင်းကလည်း အဖုတ်လေးကို နမ်းရင်းနဲ့ ငုဝါပေါင်ခွဆုံအောက်ကို ရောက်မတတ် ဖြစ်နေပါပြီ။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲရင်း အစိနေရာလေးကို ထိခတ်လိုက်တိုင်း ငုဝါမှာ အီးခနဲ ညည်းညူရင်း ခြေဖျားလေးများထောက်ကာ ကြွတက်သွားရပါတယ်။

ခေတ်မှာ ငုဝါရဲ့ ဖြစ်ပျက်နေပုံလေးကို မော့ကြည့်ကာ လျက်နမ်းပေးမှုကို အပြတ်မခံတော့ပါဘူး။ ငုဝါကို အကောင်းဆုံး နှိုးဆွပြုစုပေးရင်း အရသာကောင်းတွေ ခံစားစေချင်တဲ့စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လို့နေခဲ့ပါတယ်။

ပျွတ် …. ပလပ် … ပလပ် …. ပလွပ် ….

“အီးးး ကိုကို …. အာ့ …. မရတော့ဘူး …. ဟင်း … ဟင်း …. အရမ်းယားတယ် …. အိ ….
လျှာကြီးနဲ့ အရမ်းလျက်တာပဲ …. အီး …. အရည်တွေ ထွက်နေပြီ …. ဟင့် ….
ကိုကို ကြိုက်လို့လား … အိ … ကြိုက်ရင် … အာ့ …. လျက်တော့ကွာ …. အဟင့် ….
နံနေတာကို … တော်တော် နမ်းချင်နေတယ် …. အာ့ …. ကိုကိုရယ် …. ငုဝါ ရူးတော့မယ် … ဟင့် …
မရတော့ဘူး …. ငုဝါ မတ်တတ်မရပ်နိုင်တော့ဘူး …. ဟင့် … ဟင့်”

ခေတ်ရဲ့ ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင် နှိုးဆွမှုအောက်မှာ ငုဝါဟာ အရူးတပိုင်း ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဖျဥ္းခနဲ ရှိန်းခနဲ ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ်နေရတဲ့ သူမခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း ထိုင်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို လဲပြိုကျသွားရပါတော့တယ်။

အဖုတ်လေးထဲကလည်း တဖျဥ္းဖျဥ္းဖြစ်ကာ အရည်တွေ လျှံထွက်ကျကုန်ရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ တပ်မက်မှုပြင်းတဲ့ အနမ်း၊ အလျက်၊ အစုပ်နဲ့ အပွတ်အသပ်အောက်မှာ ကာမ ကောင်းခြင်းရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကို တောင့်ခံနိုင်မှု မဲ့သွားရပါတယ်။

(ဆက်ရန် …..)

တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများတင်းကာ တုန်တက်ပြီး သူ့အပေါ် လဲကျလာတဲ့ ငုဝါလေးကို ခေတ်က ဖမ်းထိန်းထားလိုက်ရပါတယ်။ အခုမှ ခေတ်မှာ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုမလေးကို မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် လျောက်လုပ်နေမိတာကို သတိရမိလာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ….

“ငုဝါ …. ညီမလေး …. မတ်တတ်မရပ်နိုင်ရင် ခဏနားလိုက်မယ်နော်”

“အွန်း …. မရတော့ဘူး ကိုကို … ငုဝါ အားမရှိတော့လို့နော် …. ဟင့် …”

ငုဝါမှာ ခေတ်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ဖက်တွယ်ပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းကာ ကာမအမောတွေကို ဖြေနေမိပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ ရင်ခွင်က သူမအတွက် ကြည်နူးရင်ခုန်စရာနဲ့ ယုံကြည်အားကိုးစရာ ကောင်းတဲ့ ရင်ခွင်တစ်ခုပဲ မဟုတ်ပါလား။

ဒါကြောင့်ပဲ မျက်လုံးလေး မှေးမှိတ်ကာ အမောဖြေရင်း တိုးလို့ဖက်ထားမိပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမကို မရွံမရှာ၊ ဘုန်းကံနိမ့်မှာ မစိုးရွံ့ဘဲ အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးခဲ့တဲ့ ခေတ်ကိုလည်း ပိုစွဲလမ်း ချစ်ခင်မိသလို၊ ကျေးဇူးတင်၊ အားနာစိတ်တွေလည်း ဖြစ်နေရပါတယ်။

“ဟင့် …. အရမ်း ကောင်းတယ် …. ဒါမျိုးရင်ခုန်ရတာမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးဘူး…
ဒါပေမယ့် ….. ကိုကို့ကိုလည်း အားနာတယ် …”

“အားမနာနဲ့။ ရှက်လည်း မရှက်နဲ့။ ကိုကိုက ညီမလေး အရမ်းကောင်းသွားအောင် လုပ်ပေးချင်သေးတာ။
ဒါက အစပဲ ရှိသေးတယ်။ နောက်ထပ် ရင်ခုန်ရမှာတွေအတွက် ပြင်ထားအုံး”

“အို …. ကိုကိုအပြောကြားပြီး လန့်တောင်လာပြီ … ဟိ ….
ဒါပေမယ့် အခုလို ကိုကိုနဲ့ နေရတာ အရမ်းပျော်တယ်”

“လန့်မနေပါနဲ့ ….
ဒါနဲ့ ညီမလေး …. အိမ်ရှေ့မှာ အဆင်ပြေပါ့မလား။ ကိုကိုတို့ တစ်နေရာ သွားမလား”

“ဟင် …….
မေမေတို့က ညနေမှ ပြန်လာမှာ ကိုကိုရဲ့။
ဒါပေမယ့် အခန်းထဲ သွားဖို့က မတော်လို့ စောပြန်လာရင် မသိဘဲနေလိမ့်မယ်။ ခြံတံခါးက ဖွင့်ပေးရမှာလေ။
ဒီနေရာမှာဆိုရင် ခြံရှေ့ရောက်လာတာနဲ့ ငုဝါတို့ တွေ့ရမယ်လေ။
ကိုကို ဝင်လာတုန်းက ခြံတံခါး ပိတ်ထားတယ် မဟုတ်လား”

“အင်း …. ကိုကို သော့ပြန်ခတ်လာတယ်။ ကိုကိုက ညီမလေးအတွက် ပြောတာ။
အပြင်မှာဆိုရင် ရှက်နေမှာ စိုးလို့”

“အမလေး …. ကိုကိုရယ်။ ကိုကိုရဲ့ ခပ်တည်တည်နေပုံနဲ့ ညီမလေးသာ ရှက်နေရင် ဒီအခြေအနေထိ ရောက်ပါ့မလား။ အခုပဲ အရှက်က တော်တော်ကုန်နေပါပြီ …. ဟွန့် ….
ကိုကိုကတော့ ညီမလေးကို အရှက် မရှိဘူး ထင်မှာပဲ။ ဒါပေမယ့်လေ ကိုကို့ရှေ့မှာ ငုဝါလေ …. ဘာအရှက် မှမထားချင်ပါဘူး။
ကိုကို့တစ်ယောက်တည်းအတွက် ငုဝါ စိတ်နဲ့ခန္ဓာကို ပေးထားခဲ့တာပါ”

” ညီမလေးရယ် ……”

ပျွတ် …. အင့် … ပျွတ် …

နှစ်ဦးသား ထွေးဖက်ထားရင်း နွေးထွေးကြင်နာတဲ့ စကားများ ပြောနေမိကြပါတယ်။ ခေတ်ရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့် ကြည်နူးနေမိတယ်။ ငုဝါရဲ့ သူ့အပေါ် ပွင့်လင်းရိုးသားတဲ့ ရင်ဖွင့်စကားများဟာ သူ့နှလုံးသားကို တဆတ်ဆတ်တုန်ခတ်လာအောင် ထိချက်ပြင်းလှပါတယ်။

ရီဝေတဲ့ မျက်ဝန်းများနဲ့ သူ့ကို မော့ကြည့်နေရှာတဲ့ ငုဝါမျက်နှာ နုနုလေးကို ကြည့်ကာ ခေတ်စိတ်တွေ ထိန်းမထားနိုင်တော့ပါဘူး။ နှင်းဆီဖူးလေးလို ဖူးကြွပွင့်ဟနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းငုံ့ကာ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ဒါဟာ ငုဝါ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပထမဆုံး နမ်းရှိုက်ပေးမိတာပါပဲ။ အရင်က လည်ပင်းနဲ့ ပခုံးသားလေးတွေကို ကြင်ကြင်နာနာ နမ်းဖူးပေမယ့် နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းဖို့ကိုတော့ စိုးရွံ့စိတ်ကြောင့် မနမ်းဖြစ်ခဲ့ပါ။

ငုဝါက ဒါမျိုးအနမ်းကို မျှော်လင့်နေတာကို သူမ မျက်ဝန်းတွေကတဆင့် သိပါတယ်။ ရမ္မက်ကို အဓိကအခြေခံတဲ့ နမ်းရှိုက်ခြင်းမျိုးကို ငုဝါအပေါ် လုပ်ရမှာကို သူ တွေဝေနေခဲ့ပါတယ်။

အခုအခါမှာတော့ သူ့စိတ်တွေကို လွှတ်ထားလိုက်မိပါပြီ။ ပန်းဆီရောင်သန်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို တွေ့မြင်ရတိုင်း နမ်းရှိုက်ပေးချင်ခဲ့တဲ့ စိတ်တွေကြောင့်ပဲ ခပ်ဖွဖွလေး ဖိကပ်ကာ နမ်းရှိုက်နေခဲ့ပါတော့တယ်။

နွေးထွေးအိစက်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ သူတို့နှစ်ဦးလုံးကို ချိုမြိန်ယစ်မူးသွားစေခဲ့ပါတယ်။ ငုဝါလေးမှာ စအနမ်းခံရချိန် ရုတ်တရတ်မို့ ကြောင်သွားခဲ့ပေမယ့် သတိပြန်ဝင်လာချိန်မှာတော့ ကြည်နူးစိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်လာရပါတယ်။

ခေတ်ဆီကနေ ဟိုးအရင်ကတည်းက မျှော်လင့်ခဲ့ရတဲ့ နမ်းရှိုက်ခြင်းမျိုးကို အခုရနေခဲ့ပြီလေ။ ကြင်နာနွေးထွေးတဲ့ အနမ်းတွေက သူမကို ပျော်ရွှင်ကျေနပ်စေရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့အနမ်းတွေကို မျက်လုံးအစုံမှိတ်လို့ ခံယူရင်း ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေးနေမိပါတယ်။ ဖွဖွညှင်သာ နမ်းရှိုက်နေကြရင်း အပေးအယူမျှလာချိန်မှာ အနမ်းများ ထိရှလာခဲ့ရပါပြီ။

တစ်ဦးကို တစ်ဦး တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ရင်း ပြင်းရှတဲ့ အနမ်းတွေက ရမ္မက်နယ်ဘက်ကို ဆွဲခေါ်သွားနေပါပြီ။ ငုဝါလေးမှာတော့ ခေတ်ရဲ့အနမ်းများကို တုံ့ပြန်ရင်း ရင်ခုန်မြန်ကာ မောပန်းနေရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရင်ခုန်ယစ်မူးမှု ပြင်းစေတဲ့အနမ်းတွေကို မရပ်တန့်ချင်ပါဘူး။ မောပန်းနေတဲ့ကြားက ပိုပြီး လိုချင်နေမိတဲ့ သူမရဲ့စိတ်ကလည်း ခက်လှပါတယ်။

“ဟင့် …. မောလိုက်တာ ကိုကိုရယ် …. အရမ်းလည်း ကောင်းတယ်…
ကိုကို့ဆီက အဲလို အနမ်းကို မျှော်လင့်နေခဲ့တာ ကြာပြီ …. သိလား”

“ကိုကိုလည်း နမ်းချင်တာပေါ့။ ညီမလေးကို ငဲ့နေလို့။
ဒါပေမယ့် အခုတော့ ကိုကို မထိန်းထားတော့ဘူးကွာ။
ညီမလေး အမောပြေရင် ကိုကိုက ညီမလေး ဟာလေးကို လျက်ပေးချင်သေးတာ”

“ဟင် ….. ကိုကိုက ဗွီဒီယိုကားတွေထဲကလို အကုန်လုပ်မလို့လား ….
ကောင်းပါ့မလား ကိုကိုရယ်။ ငုဝါ ငရဲကြီးတာကို ခံနိုင်ပါတယ်။ ကိုကို ဘုန်းနိမ့်မှာတော့ စိုးရိမ်တယ်”

“အဲဒါတွေ မပြောနဲ့နော်။ ညီမလေးက ခိုင်းတာ မဟုတ်ဘူးလေ။
ကိုကိုက ညီမလေး အဖုတ်ကို နမ်းပေး၊ လျက်ပေးချင်တာ”

“အို …. ကိုကိုရယ်”

ပျွတ် …. ပလွပ် … ပျွတ် … အင့် … ပျွတ် …

နှစ်ဦးသားမှာ ရမ္မက်စကားလေးတွေ အပြန်အလှန်ပြောရင်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရပြန်ပါတယ်။ ရမ္မက်ရဲ့ ဖမ်းစားခြင်းကို ခံထားရတဲ့ ငုဝါလေးမှာ ခေတ်ရဲ့ ပွင့်လင်းတဲ့ စကားများ​ကို ကြားပြီး ရင်ခုန်မြန်လာသလို ကြည်နူးမှုတွေလည်း တိုးကာ ခံစားနေရပါတယ်။

ခေတ်မှာလည်း အပျိုမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းမဝအောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ အရင်က ထိန်းခဲ့သမျှကို နောင်တပင် ရနေမိတယ်။

မိန်းမတွေနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်အနမ်းကို အကြိမ်ကြိမ် ပြုခဲ့ဖူးတဲ့ သူ့အဖို့မှာ ငုဝါနဲ့ နမ်းရှိုက်ရခြင်းက တစ်မျိုးရင်ခုန်စရာကောင်းကာ ပိုကြည်နူးနေမိပါတယ်။ အပျိုမလေးရဲ့ မတတ်တတတ် တုံ့ပြန်အနမ်းတွေကပဲ သူ့ကို ပိုသာယာစေတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။

ဘယ်ယောက်ျားသားမှ မနမ်းရှိုက်ဖူးတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေရဲ့ လတ်ဆတ်ချိုမြိန်မှုဟာ သူကို ကြည်နူးကျေနပ်စေရတာ မဆန်းပါဘူး။ သူ့လက်တွေကလည်း ငုဝါကို ဖက်ထားရင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။

နှစ်ဦးသားမှာ တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်များနဲ့အညီ အလိုလို တုံ့ပြန်နှုးနှက်ရင်း ရှေ့ဆက်သွားနေမိပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ လက်တွေက ဟိုဒီပွတ်သပ်ရင်း စွပ်ကျယ်သာသာ အင်္ကျီပါးလေးကို အောက်ကလျှိုကာ တိုးဝင် ပွတ်သပ်နေခဲ့ပါပြီ။

ခေတ်ရဲ့ လက်တွေက နူးညံ့တဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေကို ထိတွေ့ပွတ်သပ်မိတဲ့အခါ နှစ်ဦးလုံးမှာ အတွေ့ထူးကို သာယာနေရပြန်ပါတယ်။ လက်တစ်ဝါးစာလောက်သာရှိပြီး တင်းကာ မို့တက်နေတဲ့ ရင်သားလုံးလုံးလေးများကို ခေတ်က ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေခဲ့ပါတယ်။

ငုဝါမှာတော့ သူမရင်သားတွေကို ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းဖြစ်ကာ တုန်တက်နေရပါတယ်။ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ခံစားမှုတွေ​ကြောင့် ခေတ်နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်နမ်းရင်း ရင်ကိုကော့လို့ ပေးနေရပါတယ်။

သူမရင်ထဲလည်း မောပန်းနေရပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေတာကို ခွာလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ငုဝါမှာ အသက်ကို ဝအောင်ရှူရင်း �ေခတ် ဆက်ပေးလာမယ့် ကာမယစ်မူးမှုများကို ခံယူဖို့ ပြင်ဆင်နေရပါတော့တယ်။

ခေတ်က နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေတာကနေ သူ့အနမ်းတွေကို ငုဝါရဲ့လည်တိုင်လေးဆီ ပို့လိုက်ပါတယ်။ ခပ်ဖွဖွ စုပ်အနမ်းနဲ့အတူ လျှာထိပ်လေးနဲ့ တို့ထိသိမ်းလျက်ကာ အောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဆင်းလာခဲ့တာပါ။

ဒီတော့ ငုဝါမှာ အသက်ဝအောင် ရှူဖို့ ပြင်နေချိန်မှာပဲ တပ်မက်ဖွယ် ဝေဒနာတွေကို ဆက်ခံရပါတော့တယ်။ သူမမှာ လည်ပင်းလေး ဆန့်ပြီး မျက်လုံးအစုံ မှေးစင်းကာ အသဲတွေ ယားသမျှကို ကြိတ်မှိတ်ခံနေရပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ပခုံးကို ဖက်ရင်း အသံ တိုးတိုးလေးနဲ့ ကြိတ်ညည်းနေရပါတယ်။ ခေတ်က သူမအင်္ကျီလေးကို ရင်ဘတ်ပေါ်အထိ ဆွဲလှန်တင်လိုက်တာကိုလည်း သတိမထားမိတော့ပါဘူး။

အခုတော့ ခေတ်ရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာ ရင်သားအစုံကို ဖွင့်လှစ်လို့ ပက်လက်လေး ဖြစ်နေရပါပြီ။ ခေတ်က သူမအပေါ် အုပ်ကာ ငုံ့နမ်းရင်း နို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေခဲ့တာပါ။

တဖြည်းဖြည်း ခေတ်ရဲ့အနမ်းတွေက ရင်ညွန့်သားနဲ့ ပခုံးသားလေးတွေကို တို့ထိနမ်းရာကနေ ရင်သားတွေအပေါ် ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။
ငုဝါခန္ဓာကိုယ်လေးကလည်း တရှိန်ရှိန်တက်လာတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေရဲ့ စေညွှန်ရာအတိုင်း လိုက်ပါတုံ့ပြန်လို့ နေခဲ့ပါပြီ။

သူမအဖုတ်လေးထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ လှိုက်ကာယားပြီး အရည်တွေ စိမ့်ထွက်စီးဆင်းနေပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်လေးကလည်း မရိုးမရွဖြစ်ပြီး အငြိမ်မနေနိုင်ကာ တုန်တက်နေခဲ့ပါပြီ။

ရင်သားလေးတွေကလည်း တင်းကာ မာလို့နေပါတယ်။ ဒီလို လုံးကျစ်ကျစ်ရင်သားလေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေရတဲ့ ခေတ်မှာလည်း စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။

သူ့ ရမ္မက်စိတ်ကြမ်းတွေအတိုင်းဆိုရင် အတင်းဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နို့သီးခေါင်းတောင် ရင်သားထဲ ပိကပ်နေတုန်းရှိသေးတဲ့ ငုဝါလေးကို သူမလုပ်ရက်ပါ။

ဒါကြောင့်ပင် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း ရင်သားထိပ်လေးကို လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်လို့ ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ပလပ် … ပလပ် …. ပျွတ် …. …… ….

“အာ့ …. ကိုကိုရယ် … ဟင့် …. အီးးးး …. ဟင်း .. ဟင်း …”

ပျွတ် …. ပလပ် …. ပလပ် … ပျွတ် …

“ဟင့် … အာ့ … အသဲတွေ ပြတ်ထွက် … ကုန်သလိုပဲ …. အင့် …. ဟင်း … ဟင်း …. ဟင့်”

ပထမဆုံး နို့စို့ခံဖူးတာ ဖြစ်တဲ့ ငုဝါလေးမှာတော့ ခေတ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို အသဲ၊ အူတွေ ပြုတ်ထွက်ပါကုန်သလား ထင်ရအောင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ နို့စို့ခံလိုက်ရတာနဲ့ သူမရင်တွေ ကော့ကာ တက်သွားပြီး ခေတ်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်ထားမိရတဲ့ အထိပါ။

ခေတ်ကလည်း နို့စို့ချက်တွေကို မရပ်နားတော့ပါဘူး။ ရင်သားနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ရင်း အပြန်အလှန် လျှာနဲ့သိမ်းလျက်ကာ စို့ပေးနေပါတော့တယ်။

ငုဝါရဲ့ ညည်းညူပြောဆိုသံလေးနဲ့ ကော့ပျံလူးလွန်နေပုံတွေက သူ့ကို ပိုအားတက် ကျေနပ်စေရပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် အပျိုဖြန်းမလေးကို အကောင်းဆုံး ပြုစုနိှုးဆွပေးရင်း အရသာကောင်းတွေရစေဖို့ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားနေခဲ့ပါပြီ။

ငုဝါလေးမှာတော့ တဖြည်းဖြည်း ထိမိကြမ်းရှလာတဲ့ နို့စို့ချက်တွေကို လှိမ့်ပိတ်ခံစားရင်း ကော့ပျံတုန်တက်နေရပါပြီ။ ထိမိတဲ့ နှိုးဆွမှုတွေအောက်မှာ အသံရှည် ညည်းညူရင်း လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ ရင်ကိုကော့လို့ တုန်ခါနေရပါတယ်။

တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေကို ရင်သားနှစ်ဖက်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ဆော့ကစားနေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ခံစားနေရတာပါ။ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင် စို့ယူတာနဲ့ အဖုတ်လေးထဲကပါ မခံနိုင်အောင် ယားတက်လာပြီး အရည်တွေ လှိမ့်ကာ ထွက်နေရပါတော့တယ်။

ခေတ်ကလည်း အဆက်မပြတ် နှိုးဆွနို့စို့ပေးနေရင်း ပေါင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ငုဝါကို ဆိုဖာပေါ်ကို ပို့လိုက်ပါတယ်။ ပေါင်ပေါ်မှာဆိုတော့ သူငုံ့ပြီး နို့စို့ပွတ်သပ်ရတာကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်မရဘူးလေ။

အဲဒါကြောင့် ငုဝါကိုယ်လေးကို သူ့ဘေးကို ဆွဲချပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ချက်နမ်းရှိုက်ပေးပြီးမှ ရင်သားတွေအပေါ် မျက်နှာပြန်အပ်လိုက်ပါတယ်။ ခပ်ကြာကြာလေး မျှင်းကာ နို့စို့ပေးရင်း သူ့လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး။

ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားလေးကို အသဲတွေယားအောင် ပွတ်သပ်ရင်းမှ ပင်တီလေးပေါ်ကို လက်က ရောက်သွားပါတယ်။ စောက်ရည်များ ယိုစိမ့်စိုစွတ်နေတဲ့ ပင်တီလေးအနှံ့ကို အစုန်အဆန်ပွတ်သပ်ရင်း နို့စို့နေတာကိုလည်း အပြတ်မခံခဲ့ပါဘူး။

“အင့် …. ဟင့် … ဟင့် …. ယားတယ် ကိုကိုရယ်… အသဲတွေ ဗြောင်းဆန်နေပြီ …. ဟင့် … အိ … ကိုကို …
ညီမလေး … အထဲက … မခံနိုင်တော့ဘူး … ဟင့် … ကိုကို …. ကြိုက်ရင် …. စို့ကွာ … ဟင့် ….
ငုဝါ ရင်သားတွေက … ကိုကို့အတွက်ပဲ … စို့ကွာ …
အာ့ …. ဟင့် …. အိ … ကို … ကို …. ငုဝါ ပင်တီလေး …. စိုနေပြီ …. လက်တွေ ညစ်ပတ် … အင့် … ဟင်း … ဟင်း”

အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ဆက်တိုက်ညည်းညူရင်း ငုဝါလေးမှာတော့ ခံစားချက်မျိုးစုံကို ဆက်တိုက်ခံစားနေရပါတယ်။ လှိုက်ကာ တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်များနောက်ကို အသိမဲ့ မျောလွင့်လိုက်ပါရင်း ကာမဝေဒနာသည်မလေး ဖြစ်နေရပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ အောင်အောင့်ခေါင်းကို အတင်းဖက်ကာ သူမနို့အုံတွေနဲ့ ဖိကပ်နေမိပါတယ်။ အခုတော့ ငုဝါမှာ ဆိုဖာနောက်မှီလေးကို ခပ်လျော့လျော့လေး ပက်လက်လှဲအိပ်ရင်း ကော့ပျံလူးလွန့်လို့နေရပါပြီ။

ငုဝါရဲ့ အသိမဲ့ လူးလွန့်လှုပ်ရှား၊ ညည်းတွားမှုများကို ကြည့်ပြီး ခေတ်လည်း အကောင်းဆုံး အချိန်ကို ရောက်နေပြီဆိုတာ သိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လိုရင်းကို ခပ်မြန်မြန်သွားဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ နို့စို့နေတာကနေ သူမျက်နှာကကို အောက်ဘက် တဖြည်းဖြည်း ရွေ့လာခဲ့ပါတယ်။ ဝမ်းပြင်သား ဖွေးဖွေးလေးများကို ထိတွေ့နမ်းရှိုက်ရင်း လျှာလေးနဲ့ တို့ထိကစားလို့ လျက်ပေးနေပါတယ်။

ငုဝါမှာ အူတွေ အထက်ကို တလှိမ့်လှိမ့် တက်လာသလို ခံစားရပြီး အဆက်မပြတ် ညည်းညူကာ ကော့ပျံတွန့်လိမ်နေရပါတယ်။ သူမ အဖုတ်လေးကလည်း မခံနိုင်အောင် ယားလွန်းလို့ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကို သက်သာလို သက်သာညား ဆွဲညှစ်နေမိပါတယ်။

ဒီလို ဆွဲညှစ်တော့လည်း စောက်ရည်တွေက ပိုစိမ့်ထွက်လာရပါတယ်။ ပင်တီလေးကလည်း စိုရွှဲနေပါပြီ။

အခုတောင် ခေတ်ရဲ့လက်ဝါးအောက်မှာ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးက လှုပ်လှုပ်ရွရွနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဆယ်ကျော်သက် အပျိုမလေးမှာတော့ ရင်ခုန်သံပြင်းပြင်းများကို လှိမ့်ပိတ်ခံစားရင်း နောက်ထပ်ရရှိလာအုံးမယ့် ရင်လှိုက်ဖိုမှုများကို ကြိုဆိုနေခဲ့ရပါပြီ။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့အနမ်းများက ငုဝါရဲ့ ပင်တီမျော့ကြိုးလေးဆီ ရောက်လာပါတယ်။ တင်းကာဖောင်းနေတဲ့ ဆီးခုံလေးနဲ့ ပင်တီခွဆုံမှာ အရည်တွေ စိုကွက်ပေကျံနေတာတွေကို ကြည့်ပြီး ခေတ်စိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်တော့ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ ဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းလေးကို နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကပ်ကာ အားရအောင် နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးမှ ပေါင်ကြားထဲ အတင်းခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီနောက်တော့ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်ပြင်ပေါင်ခွဆုံနေရာလေးကို လျှာကို ထုတ်လို့ ပင်တီပေါ်မှပင် လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ပျွတ် … ပလပ် …. ပလပ် …. ရွှတ် ….

“အာ့ …. ကိုကို …. ညစ်ပတ်နေတာ … ဟင့် … အားနာလိုက်တာ ကိုကိုရယ် …. ဟင့် …
ငုဝါ အသဲတွေ ယားလှပြီ … ဟင့် …. အိ…”

ခေတ်မှာ ပေါင်ကြားထဲက ခေါင်းမဖော်စတမ်း လျက်စုပ်နမ်းပေးနေခဲ့တာပါ။ ပင်တီသားထဲ စိမ့်ဝင်နေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လျက်စုပ်နေရင်း လက်ချောင်းလေးများနဲ့လည်း ပွတ်သပ်ကလိပေးနေပါသေးတယ်။

ဒီတော့ ဖိုမကာမမှုကို အခုမှ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံဖူးတဲ့ အပျိုမလေးမှာ အရူးမလေးသဖွယ် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ခေတ်က သူမပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး မရွံမရှာ လျက်စုပ်နမ်းပေးနေတာကို ရှက်ရွံ့အားနာစိတ်တွေ ဝင်နေရင်းပင် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလွန်းနေရပါတော့တယ်။

ခေတ်မှာလည်း ပင်တီပေါ်ကနေ လျက်ပေး၊ လက်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးရင်း ပိုမို စိုစွတ်လာတဲ့ အဖုတ်လေးကို ကြည့်ပြီး ပင်တီကို ချွတ်ဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဆိုဖာပေါ်မှာ ပက်လက်ပေါင်လေးကားပြီး ရမ္မက်တွေ ယစ်မူးနေတဲ့ ငုဝါရဲ့ ရှေ့ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပြောင်းထိုင်လိုက်ပါတယ်။

“ဟင် …. ကိုကို ၊ ဘာလို့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တာလဲ။
လာပါ …. ခုံပေါ်မှာပဲ ထိုင်ပါ။ ငုဝါ ငရဲကြီးပါ့မယ်”

“ဟင့်အင်း …. အခု ညီမလေး ပင်တီလေးကို ချွတ်ပေးတော့မလို့လေ”

“ဟင် …..”

“ဒါမှ ညီမလေး ဖုတ်ဖုတ်လေးကို ကိုကိုက လျက်ပေးလို့ ရမှာပေါ့”

“ဟာကွာ …. ဟင့် …. ငုဝါ ရှက်လိုက်တာ”

“ညီမလေးပဲ ကိုကို လုပ်သမျှ ခံပါ့မယ်ဆို။ ကိုကိုက ညီမလေးကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့။
အဲတော့ ကိုကိုလုပ်သမျှကို ဘာမှ မတားဘဲ ခံပေးနော်။ ဒီနေ့တော့ ကိုကို့စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ဘူး။
ညီမလေး အဖုတ်လေးကို မြင်ချင်ပြီ။ ပြီးတော့ လျက်ချင် နမ်းချင်နေပြီ”

“အို …… ကိုကိုရယ်”

ခေတ်ရဲ့ ရမ္မက်ကို နှိုးဆွတဲ့ စကားများ ကြားပြီး ငုဝါမျက်နှာတစ်ခုလုံး ထူပူသွားပါတယ်။ ခေတ်က ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ သူမ မှန်းဆလို့ ရပါတယ်။

ခေတ်အကြိုက် လိုက်လျောဖို့လည်း အရင်ကတည်းက ဆုံးဖြတ်ထားတာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုလို တစ်တစ်ခွခွ အပြောခံရတော့ အပျိုမလေးမှာ ရှက်သွေး ဖြာပြီး ရင်တွေတဒိန်းဒိန်း ခုန်ရပါတော့တယ်။

မျက်နှာတွေ ထူပူနေရပေမယ့် သူမရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးကို ကြည်နူစိတ်အပြည့်နဲ့ ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေမိပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ ပြောပြီးတာနဲ့ ပင်တီလေးအောက်က အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ချွတ်ဖို့ ပြင်နေပါပြီ။

ခေတ်ကပင်တီမျှော့ကြိုးလေးကို ကိုင်ပြီး အသာအယာ ဆွဲချလိုက်ချိန်မှာပဲ ငုဝါစိတ်တွေ ထိန်းမရအောင် လှုပ်ရှားလာရပြန်ပါတယ်။ အခုဆိုရင် သူမချစ်ရတဲ့ ကိုကို့ရှေ့မှာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့ဖြစ်ရပါတော့မယ်။ အပေါ်ပိုင်းကလည်း လည်ပင်းနားအထိ လှန်တင်ခံထားရတာလေ။

မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ ဖုံးကွယ်အပ်တဲ့ အလှတရားတွေကို အရှိအတိုင်း ချပြပြီး အသုံးတော် ခံရတော့မှာ မဟုတ်လား။ ဒီအတွေးက သူမကို ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့အတူ ရင်ခုန်ကြည်နူးမှုတွေကလည်း ဆတိုး ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရပါတယ်။

မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ တစ်သတ်လုံး ထိန်းသိမ်းထားတဲ့ စောင့်စည်းမှုတစ်ခုကို စွန့်လွှတ်ရတော့မှာပါ။ ဒီအသိက သူမကို ခံစားချက်အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီဆုံးရှုံးမှုအပေါ် နှမြော၊ ကြောက်ရွံ့၊ ဝမ်းနည်းတာမျိုးတော့ ကြီးကြီးမားမား မခံစားရပြန်ပါဘူး။

ကိုကို့အတွက်ဆိုရင် ငုဝါ ဘာမဆို ကြည်ဖြူခွင့်ပြုထားတဲ့သူပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ချစ်ရတဲ့ ကိုကို့ရှေ့မှာ ဖွင့်ဟ ချပြပြီး အသုံးတော်ခံရတော့မှာကို ကြည်နူးရင်ခုန်ပြီး ပျော်ရွှင်စိတ်လည်း ဖြစ်နေမိပါတယ်။

ဒါကတော့ ကိုကို့အပေါ် ထားတဲ့ ငုဝါရဲ့ အချစ်စိတ်ကြောင့်သာ ဒီလို ခံစားနေရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ မဝံ့မရဲစိတ်လေး ဖြစ်နေရပေမယ့် ကိုကို လုပ်သမျှကို ကြည်ကြည်နူးနူးလေး ကြည့်နေမိတာပါ။

ငုဝါ ခံစားနေရတာတွေကို ခေတ်ကလည်း နားလည်ပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ငုဝါက သူ့ကို ကြည်ဖြူပြီး အရာရာ ပေးအပ်ဖို့ ပြင်ထားပေမယ့် သူမဟာ ဆယ်ကျော်သက် အပျိုဖြန်းလေးသာ ရှိပါသေးတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ဟာ ငုဝါအပေါ် ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ယုယုယယ လုပ်ရပါမယ်။ အပျိုမလေးရဲ့ ပထမဆုံး ကာမရင်ခုန်မှုကို ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့သာ ခံစားစေချင်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် ပင်တီလေးကို အသာအယာဆွဲချပေးနေခဲ့တယ်။ လုံးတစ် ဝိုင်းစက်နေတဲ့ တင်လုံးလုံးလေးတွေကြောင့် ချွတ်ရခက်နေတာကို ငုဝါက ဖင်လေးကို ကြွပြီး ကူပေးခဲ့ပါတယ်။

တစ်စ တစ်စ လစ်ဟလာတဲ့ ပင်တီလေးနဲ့အတူ ငုဝါရဲ့ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးက ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ ဝင်းဝါပြီး တင်းမို့နေတဲ့ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးကို ကြည့်ပြီး ခေတ်မှာ တံတွေးမျိုချမိရပါတယ်။

နမ်းချင်စိတ်တွေလည်း ဖြစ်လာလို့ ပင်တီကို ဆက်မချွတ်ဖြစ်သေးဘဲ ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေးကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းသလို ဖိသွင်းနမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်ပါသေးတယ်။ ငုဝါက အသဲတွေ ယားပြီး ဟင့်ခနဲ ညည်းညူကာ လှုပ်ခတ်သွားမှ သူ့မျက်နှာကို ပြန်ခွာပြီး ပင်တီလေးကို ဆက်ချွတ်ပေးရပါတယ်။

ဆီးခုံလေးပေါ်က ခပ်ရေးရေး အမွှေးနုလေးတွေ တွေ့တော့ ခေတ်မှာ အံ့ဩသွားပါတယ်။ အမွှေးတောင် သိပ်မရှိသေးပါဘူး။ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်မှာ ရှိတယ်ဆိုရုံလေးသာ တွေ့ရတာပါ။

သူကြုံဖူးတဲ့ အမျိုးသမီးတွေက ငုဝါထက် အရွယ်ရောက်ပြီးသူတွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ မလတ်နဲ့ မကြီးတောင် အမွှေးစုစုတော့ ပေါက်နေကြပါပြီ။

အခုလို အမွှေးရေးရေး လေးကပဲ ခေတ်ကို တစ်မျိုးဆန်းသစ်ပြီး ရင်ခုန်ချင်စရာ ဖြစ်နေရပြန်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စိကပ်ပြီး အရည်တွေ စိုစွတ်တောက်ပြောင်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကလည်း ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေရပါတယ်။

ခေတ်လည်း ကြာနေရင် ငုဝါ အနေရ ပိုခက်နေမှာ စိုးလို့ အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ပါဘူး။ ပင်တီလေးကို ခြေရင်းရောက်အောင် ချွတ်ချပေးရင်း သူမအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို မျက်နှာ ပြန်အပ်လိုက်ပါတယ်။

နမ်းရှိုက်လိုက်တာနဲ့ သင်းခနဲရလိုက်တဲ့ ကိုယ်သင်းချွေးနံ့လေးနဲ့ အဖုတ်နံ့သင်းသင်းလေးက သူ့စိတ်တွေ ထန်လာစေရပါတယ်။ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ဆက်တိုက် နမ်းရှိုက်ပေးရင်း အဖုတ်အကွဲကြောင်း တစ်လျောက်ကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးထိလို့ လျက်ပေးနေမိပါတော့တယ်။

ပလပ်…ပလပ်…ပျွတ်..ပလွပ်…ရှလွတ် …. ရွှတ် … ပလပ် …

“အီး …. ကိုကို …. အာ့ …. အရမ်းယားတယ် ….
အရည်တွေ ထွက်နေတာ … အိ …. လျက်နေတာလား …. ကိုကိုရယ် …”

ခေတ်ရဲ့ ခေါင်းမဖော်စတမ်း လျှာစွမ်းပြမှုအောက်မှာ ငုဝါမှာ တင်းခံနိုင်မှု အလျဥ္းမရှိတော့ပါဘူး။ ဆက်တိုက်ရရှိနေတဲ့ အထိအတွေ့များကြောင့် ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် ကောင်းလာတဲ့ ရမ္မက်အရှိန်တွေနဲ့အညီ ကာမအရိုင်းမလေး ဖြစ်နေရပါပြီ။

ခေတ်က သူမအဖုတ်လေးကို လျှာအပြားလိုက်ထုတ်ကာ အောက်က ပင့်လျက်ပေးလိုက်တိုင်း ကြက်သီးလေးများ ထလောက်အောင် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်နေရပါတည်။ စောက်ရည်တွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်ယိုစီး ကျနေရပါတယ်။

ခေတ်ကလည်း ယိုစီးကျလာသမျှ စောက်ရည်တွေကို သိမ်းလျက်ကာ မျိုချပေးနေခဲ့တာပါ။ ညှီစို့စို့ စောက်ရည်တွေကို မက်မက်စက်စက် မျိုချရင်းပင် သူ့စိတ်တွေလည်း ထန်သထက် ထန်နေရပါတယ်။

ငုဝါမှာ အသိမဲ့လောက်အောင် ကာမဝေဒနာတွေ ခံစားနေရရင်းပင် အားနာနေမိပါသေးတယ်။ ခေတ်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တွန့်လိမ်နေရပေမယ့် အခံရခက်လှတဲ့ ခံစားမှုတွေကို မစွန့်လွှတ်နိုင်သေးတာတော့ အမှန်ပါပဲ။

ခေတ်ကလည်း လျှာနဲ့ လျက်နေရုံတင်မကဘဲ သူ့လက်ချောင်းလေးကို အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ ပွတ်ဆွဲပေးလာပါတယ်။ ကာမအဆိပ်တွေ မွှန်နေပြီဖြစ်တဲ့ ငုဝါလေးရဲ့ စောက်စိလေးကလည်း အကွဲကြောင်းလေးထဲမှ ရုန်းထွက် ကြွတက်ကာ ပြောင်ပြောင်လေး ထွက်ပေါ်နေရပါပြီ။

ဒီတော့ ခေတ်ကလည်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးကို လက်တစ်ဆစ်လောက် ဝင်ရုံလောက်သာ နှိုက်စမ်းကလိပေးရင်း အစိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးလျက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ စောက်စိလေး အစုပ်ခံရပြီး အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေးနဲ့ နှိုက်ဆွ ခံလိုက်ရချိန်မှာတော့ ငုဝါ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ကျဥ္တက်အီစိမ့် လာရပါတော့တယ်။

ပလပ်…ပလပ်…ပျွတ်..ပျွတ်…ရှလွတ် …. ပလွပ် … ပျွတ် …

“ဟာ..ဟင့်..အဟင့် ..အာ့… ကိုကို …အာ့…အင့်..အမလေးးး …. မရတော့ဘူး …. အီးးးး ဟင်း ဟင်း ….”

အဖုတ်ထဲ လက်ထိုးသွင်းကာ နှိုက်ကစားပေးရင်း စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးလျက်စုပ်ပေးနေရင်းပင် သူမတစ်ကိုယ်လုံး အကြောများ တုန်တက် တွန့်ဆွဲသွားရပါတော့တယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး ပွင့်ထွက် လွတ်မြောက်သွားသလို အသိမဲ့ကောင်းခြင်းကို ထပ်ရောက်သွားခဲ့ရပြန်ပါတယ်။

သူမပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေတ်ရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲညှစ်ရင်း ကော့ပျံတွန်လိမ်လို့ ကာမကောင်းခြင်းရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကို တနင့်တပိုးခံစားနေရပါတယ်။ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း အသိပျောက်နေတာမို့ ကျန်တာကိုလည်း ဘာမှ အမှုမထားနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန် …..)

ခေတ်မှာလည်း ငုဝါက သူ့ခေါင်းကို အတင်းဆွဲညှပ်ထားလို့ မလှုပ်နိုင်အောင်ပါပဲ။ ဒါကြောင့်လည်း အဖုတ်ထဲက သူ့လက်ချောင်းလေးကို ထုတ်ပြီး လျှာကို အဖုတ်လေးထဲ ထိုးသွင်းစိမ်ကာ ငြိမ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ တသွင်သွင် ယိုစီးကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို အနိုင်နိုင် မျိုချရင်း​ေပါ့။

ငုဝါမှာတော့ တအီးအီး ညည်းညူရင်း ခါးကော့ ၊ ပေါင်တွေကို လိမ်ကျစ်ညှစ်ထားရင်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေတုန်းပါပဲ။ ခေတ်ရဲ့မျက်နှာကို သူမပေါင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်ထားရင်းပင် ဖင်လေးက အိပ်ရာပေါ်ကနေ မြောက်ကြွတက်နေရပါတယ်။

ဒီပုံစံနဲ့ ခဏငြိမ်သက်နေပြီးမှ ရမ္မက်အရှိန်တွေကျလာမှ ဖင်လေးက မြောက်ကြွနေတာကနေ အိပ်ရာပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်း ပြန်ကျလာပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ခေတ်လည်း အသက်ဝဝ ရှူနိုင်ပါတော့တယ်။

ခေတ်ကလည်း ပြန်လှုပ်ရှားလို့ ရတာနဲ့ သူ့လျှာကို အနားမပေးတော့ပါဘူး။ အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းထားတဲ့ လျှာဖျားလေးနဲ့ အဖုတ်အတွင်းသား နံရံတွေကို ထိုးပွတ် လျက်ပေးနေပါတော့တယ်။

ငုဝါကသာ ရမ္မက်အရှိန်ကျပြီး ငြိမ်သက်သွားရပေမယ့် ခေတ်ကတော့ အနှိုးအဆွတွေ ဆက်လုပ်နေမိပါတယ်။ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ လျက်စုပ်နမ်းပေးသလို လက်တွေကလည်း နို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။

ငုဝါမှာ ဆိုဖာလေးပေါ် ပက်လက် အရုပ်ကြိုးပျက်လေး လှဲနေရင်း ပေါင်ကြားထဲက ခေတ်မျက်နှာ ချောချောလေးကို ကြည့်ကာ ကြည်နူးပျော်ရွှင်နေမိပါတယ်။ အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ဆင့်ကဲ ဆင့်ကဲ ပေးနေတာမို့ ကျေးဇူးတင်နေမိသလို အားနာစိတ်ကလည်း ရှိနေတုန်းပါပဲ။

ဒီလို အစွန်းနှစ်ဖက် ခံစားချက်များကို ခံစားနေရရင်းပင် ခေတ်ရဲ့ လက်နဲ့ ပါးစပ်က ထပ်ပြုစုပေးနေတော့ သူမစိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရပြန်ပါတယ်။ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ရင်း ပြီးခါစ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လျှာနဲ့ လျက်လို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက်တိုင်း ဓာတ်လိုက်သလို ကျဥ္ခနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။

ပျွတ် …. ပလပ် … ပလပ် … ပျွတ်

“အာ့ … ဟင်း … ဟင်း …. ကိုကို …. ငုဝါ စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာရပြန်ပြီ ….
အထဲက ယားပြီး ကျဥ္တက်နေပြီ …. ဟင့် … အာ့ ….”

ငုဝါအဖုတ်လေးထဲကလည်း ကျဥ္တက်ကာ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် စီးကျနေစဲပါပဲ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အဖုတ်လေးက ပိုမိုထိမိပြင်းထန်တဲ့ အထိအတွေ့တွေကို တောင့်တနေခဲ့ပါပြီ။

ငုဝါ ကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကားတွေထဲကလို ခေတ်က လိုးတော့မှာလားလို့ တွေးနေမိတယ်။ ဆင့်ကဲ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ရမ္မက်အရှိန်တွေကြောင့် သူမအဖုတ်လေးထဲကို ခေတ်ရဲ့လီးကြီး ထည့်သွင်းတာကို ခံချင်နေမိပါတယ်။

တစ်ဖက်မှာလည်း တစ်ခါမှ မခံဖူးတဲ့ အပျိုစင်လေးမို့ လန့်နေမိတယ်။ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းထုပေးဖူးတာမို့ ပိုပြီးလန့်နေမိတာပါ။

ကြီးလှတဲ့ လီးကြီးက လက်ချောင်းလေးတစ်ချောင်းတောင် ကျပ်သိပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို ဝင်ပါ့မလား။ သူမအဖုတ်လေး ကွဲပြဲသွားမလား။

ဒါပေမယ့် သူမစိတ်ကတော့ နာကျင်မှာကို သိနေပေမယ့် လိုချင်နေမိပါတယ်။ ဘယ်လောက်နာနာ ခေတ်ဘက်က ဆန္ဒရှိရင် ကြိတ်မှိတ်ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ အရင်ကတည်းက ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တာလေ။

အခုဟာက ခေတ်ဘက်က ဆန္ဒတစ်ခုတည်း မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သူမ အဖုတ်လေးကလည်း ခေတ်ရဲ့လီးကြီးကို တောင့်တနေမိပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ မရိုးမရွ လှုပ်ရှားတုန်ခတ်နေရင်းပင် မျှော်လင့်တောင့်တနေတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ ခေတ်ကို ကြည့်နေမိပါတယ်။

ဒါကို သူမ မျက်နှာကို မော့ကြည့်ရင်း အဖုတ်လျက်ပေးနေတဲ့ ခေတ်ကလည်း သိပါတယ်။ ခေတ်က ငုဝါပေါင်နှစ်ဖက်ကို တွန်းတင်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လို့ အဖုတ်အကွဲကြောင်း တစ်လျောက်နဲ့ စောက်စိလေးကို စိမ်ပြေနပြေ လျက်စုပ်ပေးနေခဲ့တာလေ။

ဒီတော့ ငုဝါလေး စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာသလို သူလည်း စိတ်တွေထန်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရပါပြီ။ သူ့လီးကလည်း အတွင်းခံကို ပေါက်ထွက်မတတ် ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် သူ လိုးလို့ ဖြစ်ပါ့မလားလို့လည်း တွေးနေမိတယ်။

လက်ချောင်းလေးတောင် အဆုံးထိ မဝင်ဖူးသေးတဲ့ အဖုတ်လေးမို့ သူ့လီးကြီး ထိုးသွင်းဖို့ကို တွန့်ဆုတ်နေမိတာပါ။ ဒါပေမယ့် လိုးချင်စိတ်အားကြီးနေပြီဖြစ်သလို သူ့ဘက်က ရမ္မက်ဆန္ဒတွေနဲ့ ငုဝါရဲ့ မျှော်လင့်နေတဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် နောက်ဆုတ်ဖို့ မတွေးနိုင်တော့ပါဘူး။ မရရအောင် လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ငုဝါရဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အဖုတ်လေးကို လိုးဖို့ဆိုရင် သူစိတ်ရှိတိုင်း ကြမ်းလို့တော့ မရပါဘူး။ ပြီးတော့ ငုဝါလေးရဲ့ စိတ်ဆန္ဒအမှန်ကိုလည်း သိဖို့ လိုပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့် အဖုတ်ကို လျက်ပေး စုပ်ပေးနေတာက နေ ရပ်ပြီး ……

“ညီမလေး …. ကိုကို ……. ရှေ့ဆက်ချင်တယ်။
ညီမလေးနဲ့ အဆုံးစွန်ထိ နေချင်တယ်။ စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ဘူး”

“ဟင် ……. ဘာလဲဟင် …. ကိုကိုက ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ”

“အွန်း …. ဒီနေ့တော့ ငုဝါကို ကိုကို လိုးချင်တယ်ကွာ။ ကိုကို့ကို ခွင့်ပြုပါနော်”

“ဟင် …. အာကွာ … ကိုကိုကလည်း ….”

“ညီမလေး မကြိုက်ရင် ကိုကို …..”

“ကိုကို !!!!!
ငုဝါက ဘာပြောနေလို့လဲ။ အစကတည်းက ကိုကို လုပ်သမျှကို ငုဝါက ဘာတားခဲ့လို့လဲ။
ဒီက အကုန်ခွင့်ပြုထားတဲ့ဟာကို …. ကိုကိုက ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ … ဟွန့်…..”

“ဟမ် …. သိဘူးလေ။ ညီမလေးက လက်မခံဘူး ထင်လို့ပေါ့”

“ဟာကွာ …. မိန်းကလေးက အရှက်ကုန်ရအောင် အကုန်ခွင့်ပြုထားတဲ့ဟာကို ….
ခုန ကိုကိုက တစ်တစ်ခွခွ ပြောချလိုက်တော့ ရှက်တာပေါ့။
မပြောလည်း ကိုကို လုပ်တာမှန်သမျှကို ခွင့်ပြုပေးပြီးသား….
ဘာလဲ ငုဝါက ကိုကို လိုးတာ ခံချင်ပါပြီလို့ ဖွင့်ပြောရမှာလား …. ဟွန့် ….”

“ဟီး …. Sorry … ဟုတ်ပါ့ …. ကိုကို အသုံးမကျတာပါ ….
ဒါဆို ကိုကို လိုးတော့မယ်နော် ”

ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးဆူထားတဲ့ ငုဝါကို ကြည့်ကာ ခေတ့်စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ပိုဖြစ်လာပါတယ်။ ငုဝါက သူလုပ်သမျှကို အကုန်ခွင့်ပြုထားတာမို့လည်း ကြည်နူးစိတ်လည်း ဖြစ်နေရတယ်။

ပြီးတော့ တစ်သတ်လုံး ညီမလေးအရင်းလိုသာ သဘောထားခဲ့တဲ့ ငုဝါကို လိုးရတော့မှာမို့ သူ့ရင်ခုန်သံတွေ ပိုမြန်လာရပါတယ်။ ကြုံတွေ့နေရတာအပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသလို ထကြွနေတဲ့ ရမ္မက်သွေးတွေ​ ပေါင်းစပ်ပြီးတော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာ လိုးဖို့က လွဲပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ ဘာမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ခါးဆန့်ကာ ကိုယ်ကို မတ်မတ်ပြင်ထိုင်ရင်း ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံချလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ချိန်မှာ လိုးချင်လွန်းလို့ အကြောများပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးတံကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့ ထွက်ပေါ်လာရပါတယ်။ သူလည်း လီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လို့ နှစ်ချက် သုံးချက်လောက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ပါတယ်။

ငုဝါမှာတော့ ခေတ်လုပ်နေသမျှကို မျက်လုံး အဝိုင်းသားနဲ့ လိုက်ကြည့်ရင်း ရင်တွေဖိုနေမိပါတယ်။ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်ပြီး တင်းပြောင် ပြူးထွက်နေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းကြီးနဲ့အတူ အကြောတွေထနေတဲ့ လီးတံကြီးက သူမကို စိတ်တွေပိုလှုပ်ရှားစေရပါတယ်။

ဒီကြားထဲ ခေတ်က လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေပါသေးတယ်။ ဒါကို ကြည့်မိပြီး သူမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်ဖြစ်လာရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ လက်ဆုပ်ထဲကနေ ပြူးထွက်နေတဲ့ လီးကြီးက သူမအဖုတ်လေးကို လိုးတော့မှာ မဟုတ်လား။

သူမ အဖုတ်လေးနဲ့ ဆန့်ပါ့မလား။ ကြုံတွေ့ရတော့မှာတွေကို တွေးရင်း ရင်ဖိုမိသလို ခံစားရရှိလာနိုင်တဲ့ သာယာမှုတွေကိုလည်း မျှော်လင့်ရင်ခုန်နေမိပါတယ်။

ခေတ်ကတော့ သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တံတွေးဆွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လီးထိပ်ခေါင်း တင်းတင်းပြောင်ပြောင်ကြီးနဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ကို ထိုးပွတ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။

ဒီတော့လည်း ငုဝါမှာ တအင့်အင့် ညည်းရင်း တွန့်တွန့်လူး နေရပါတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်တန်ဆာက သူမရဲ့အပျိုစင် ခန္ဓာကိုယ်လေးထဲ ထိုးခွဲဝင်ရောက်ဖို့ တံခါးပေါက်ဝကို ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီလေ။

အပျိုစင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်ရတော့မယ့် နောက်ဆုံးအချိန်ပိုင်းလေးမှာ သူမရဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားရမှုက အမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်လို့နေရပါတယ်။ သူမချစ်ရတဲ့သူနဲ့ စွန့်လွှတ်ရမှာမို့ နှမြောဝမ်းနည်းတဲ့ စိတ်ရယ်လို့ ကြီးကြီးမားမား မခံစားရပါဘူး။

ဒါပေမယ့် အခြေအနေအသစ်တစ်ခုကို ဖြတ်သန်းရောက်ရှိရတော့မယ့် သူတစ်ဦးရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားရခြင်းမျိုးကို ဖြစ်ပေါ်လို့ နေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိုအရာကို ချစ်ရသူနဲ့ အတူတူ ဖြတ်သန်းရတော့မှာမို့ ပျော်ရွှင် ကြည်နူးနေမိတာကတော့ အမှန်ပါ။

လက်ကျန်အသိလေးနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေမိချိန်မှာပဲ ခေတ်က အဖုတ်လေးကို လီးနဲ့ ထိုးပွတ်နေလို့ အတွေးတွေ ပျက်ပျယ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ရွစိထိုးလာပြီး ကာမခံစားချက်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရပြန်ပါတယ်။

အထူးသဖြင့် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ပွတ်ဆွဲကာ အစိထိပ်လေးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ထိုးကော်လိုက်ရင် တကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သွားသလို ကျဥ္တက်သွားရပါတယ်။ သူမ အဖုတ်လေးထဲက လှိုက်ကာ ယားတက်လာပြီး နွေးခနဲ အီစိမ့်ကာ အရည်တွေ စိမ့်ကာ ကျလာရပါတယ်။

ရင်ခုန်မြန်နေမိသလို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း အသက်အောင့်ထားမိလို့ မောနေမိပါတယ်။ တက်လာတဲ့ ရမ္မက်အရှိန်တွေကြောင့် ဖင်တလှုပ်လှုပ် ရင်တကြွကြွနဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကြီး တိုးဝင်လာဖို့ကို တောင့်တနေမိပါပြီ။

အပျိုပေါက်မလေးမှာ ရင်ခုန်လှိုက်မောဖွယ် အတွေ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ သူမချစ်ရသူနဲ့ ကာမခရီးလမ်းကို အတူတူလျောက်လှမ်းဖို့ အသင့်ဖြစ်နေခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဖင်လေးကို ကြွပြီး ညည်းသံလေး ပေးကာ မျှော်လင့်သော မျက်လုံးများနဲ့ ခေတ်ကို ကြည့်နေမိပါတယ်။

လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲခံနေရတော့ အဖုတ်လေးက အလိုလိုတုံ့ပြန်လာပါတယ်။ စိကပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးက နည်းနည်းဟလာပြီး အစိလေးက တောင်တက်ကာ အပေါက်ဝလေး ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။

အရည်ကြည်တွေ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးဟာ စိတ်တွေထန်နေချိန်မို့ ဟစိဟစိလေးဖြစ်ကာ တုန်ခတ်နေပါတယ်။ ကာမစိတ်တွေ မွှန်ပြီး အလိုလို တုန့်ပြန်လာတဲ့ ငုဝါဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ကာ ခေတ်လည်း ရင်တခုန်ခုန်နဲ့ စလိုးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် အဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးထိပ်ကို တေ့ထားလိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးကလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေရပြီလေ။ ဒါကြောင့် ငုဝါပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို အပေါ်ကို တွန်းတင် ထိန်းကိုင်ရင်း မျှော်လင့်ရင်ခုန်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ …..

“ညီမလေး …. ကိုကို လိုးတော့မယ်နော်”

“ဟင့် … ဟုတ် …. ကိုကို ထည့်တော့နော် … ငုဝါ မနေနိုင်တော့ဘူး”

“အစမှာ နည်းနည်းနာမယ်နော် ….”

“ဟုတ် …”

လီးထိပ်ပြောင်ပြောင်ကြီးက သူမအဖုတ်ဝကို အတေ့ခံလိုက်ရကတည်းက အသဲထဲ အေးခနဲဖြစ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ လီးတေ့ခံရရုံနဲ့ အဖုတ်လေးထဲက လှိုက်ကာ ယားတက်လာပြီး နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို ထည့်ပေးဖို့ ထုတ်ဖော်တောင်းဆိုလိုက်ရတာပါ။ အစမှာ နာမှာကို သိပေမယ့် ကာမယစ်မူးနေချိန်မှာ နာတာကို ဂရုမစိုက်နိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ပြီးတော့ သူမချစ်ရသူအတွက် ကြိတ်မှိတ်တင်းခံကာ နှစ်ဦးသားရဲ့ လိုအင်တွေကို ဖြည့်ဆည်းရယူဖို့သာ ဆန္ဒရှိပါတော့တယ်။

အဖုတ်ဝ ကျဥ္းကျဥ္းလေးက တင်းခံနေတော့ ခေတ်လီးထိပ်ကြီးက လွယ်လွယ်နဲ့ မဝင်နိုင်ပါဘူး။ မဝင်ဘဲ တစ်စို့ကာ ချော်ပွတ်နေတော့ ထည့်သူရော၊ ခံရသူရောမှာ အသဲတွေ ယားနေမိပါတယ်။

ခေတ်မှာ အားလည်း သိပ်ထည့်ပြီး မလုပ်ရဲပါဘူး။ လီးမဝင်ဖူးသေးတဲ့ အဖုတ်လေးမို့ စိတ်လိုက် မာန်ပါ လုပ်မိရင် ကာမမှုကို လန့်ဖြန့်သွားမှာ စိုးရိမ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခေတ် လက်တစ်ဖက်က လီးကို ထိန်းကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ခါးအားကို သုံးလို့ သာသာလေး ဖိထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

ပျွတ် … အား … အာ့ … ကို …ကို ….

“ခဏလေးနော် …. ကိုကို သာသာလေး လိုးပေးမယ်”

“အင်း … ဟင်း ဟင်း …. တင်းပြီး တစ်စို့စို့ကြီး ကိုကိုရယ် …. ကိုကို့ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ … အီးးးး”

“အခုမှ ထိပ်လေးပဲ ဝင်သေးတာ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်မယ်နော်”

“ဟုတ် …. ကျပ်တယ်ကွာ …. ဒါပေမယ့် ကိုကို လုပ်ပါ။ ငုဝါ ကြိတ်မှိတ်နေပါ့မယ်”

ငုဝါမှာ လီးထိပ်ခေါင်းကြီး သူမအဖုတ်ထဲ အတင်းတိုးဝင်ခံလိုက်ရချိန်မှာ စူးအောင့်ကျပ်တည်းတဲ့ ခံစားမှုကြီးကို နင့်နင့်သည်းသည်း ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ မျက်လုံးပြူးပြီး အော်ညည်းရတဲ့အထိပါပဲ။

စိတ်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားပေမယ့် ရုတ်တရတ် နာကျင်မှုကြောင့် အသိလွတ်ကာ တွန်းကန်မိမလို ဖြစ်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က သူမပေါင်တွေကို ပင့်ကိုင်ထိန်းချုပ်ထားတာမို့ လှုပ်ရှားလို့လည်း သိပ်မရပါဘူး။

ဒီတော့ အဖုတ်ဝလေးက တစ်စို့စို့ အနေရခက်မှုကြီးကို အသဲခိုက်အောင် ခံစားရုံပဲ ရှိပါတော့တယ်။ သူမ ပေါင်ခွဆုံကတော့ အကြောများ တင်းကာ ခြေထောက်တွေ တဆတ်ဆတ်ခါနေရပါတယ်။

လီးကြီးကြောင့် သူမအဖုတ်လေး ကွဲသွားပြီလားလို့ ထင်နေမိပါတယ်။ စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့် ခေါင်းထောင်ကာ အောက်ပိုင်းကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ သူမအဖုတ်လေးထဲကို အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကြီးက စိုက်သွင်းထားတာကို မြင်နေရတာ အသဲယားစရာပါ။ ဒီလီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံးက သူမအဖုတ်လေးထဲကို ထိုးသွင်းလာတာကို ခံရတော့မှာပါ။

ကျပ်တည်းနာကျင်မှုကြောင့်လား၊ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့်လား၊ ဘာကြောင့်မှန်း မသိရပေမယ့် အဖုတ်ထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာရပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက တုန်တက်ပြီး ထိပ်ခေါင်း ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆွဲယူစုပ်သွင်းသလို ဖြစ်လာရပါတယ်။

ခေတ်ကလည်း လီးထိပ်ခေါင်း ဝင်သွားတာနဲ့ ဆက်မသွင်းသေးဘဲ ခဏစောင့်နေပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ငုဝါပေါင်နှစ်ဖက်ကို သေချာပြန် ထိန်းကိုင်ပြီး သူ့လီးကို တစ်ဝက် မရောက်တရောက်လောက် ဝင်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလာခဲ့ပါတယ်။

ငုဝါအဖို့မှာတော့ မချိမဆန့် အခံရဆုံး အချိန်ပါပဲ။ သူမအဖုတ်သေးသေးလေးထဲကို မဆံ့မပြဲ တိုးဝင်လာတာက စံချိန်မှီလီးကြီးလေ။

ဒီတော့ အံကြိတ်တင်းခံထားပေမယ့် လည်ချောင်းသံ ခပ်အစ်အစ်နဲ့ တအီးအီး ညည်းသံ ထွက်နေရပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ဘယ်ညာလှုပ်ခတ်ပြီး အလူးအလဲ ခံပေးနေရတာပါ။

နာကျင်ကျပ်တည်းမှုကြီးကို အတင်းလည်း မရုန်းကန်ရဲပါဘူး။ ခေတ်က သူမကို ညှာပြီး ဆက်မလိုးမှာကို စိုးရိမ်စိတ် ဝင်မိနေပါသေးတယ်။

ခေတ်ကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးအပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တာမို့ ဘာအကြောင်းကြောင့်နဲ့မှ အတားအဆီး မဖြစ်စေချင်ပါ။ သွားမှသွားတော့ ခေတ်ကို ခရီးအဆုံးထိရောက်ပြီး ပျော်ရွှင်အားရစေချင်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ လက်နှစ်ဖက်က ဆိုဖာကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး အံကိုကြိတ်လို့ တင်းခံပေးနေမိပါတယ်။ လီးဝင်နေပုံကို ခေါင်းငုံ့ကာလည်း မကြည့်နိုင်တော့ပါဘူး။

တရစ်ချင်း တိုးဝင်လာတဲ့ လီးကြီးရဲ့ ဒဏ်ကြောင့် ခေါင်းကိုမော့၊ လည်ပင်းကြောများထောင်ကာ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကိုက်ပြီး ကြိတ်ခံနေရပါပြီ။ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို လီးကြီးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုက သူမ နထင်ကြောတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါရတဲ့အထိ ထိမိလွန်းလှပါတယ်။

(ဆက်ရန် …..)

ခေတ်အဖို့မှာလည်း သူ့စိတ်ကို အတော်ထိန်းနေရတာပါ။ လက်တစ်ဆစ်လောက်သာ ဝင်ဖူးတဲ့ အပျိုစင်အဖုတ်လေးရဲ့ တင်းကျပ်တားဆီးထားမှုကို အားထည့် လိုးသွင်းနေရတာလေ။

တအိအိနဲ့ တရစ်ချင်း အားထည့် ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း အတွင်းသားနုနုလေးတွေရဲ့ ပွတ်တိုက်ကျပ်တည်းမှုကို အထိမိဆုံး ခံစားနေရပါတယ်။ ဒါတောင် ငုဝါအဖုတ်လေးက အရည်တွေအများကြီး ထွက်ပြီး စိုစွတ်နေလို့ပါ။

မဟုတ်ရင် သူ့လီးအရည်ပြားတွေ ပွန်းပဲ့မတတ်ပါပဲ။ သူ့လီးကို အဖုတ်အတွင်းသားတွေက ဆွဲညှစ်ထားပါတယ်။

ဒီလို အထိအတွေ့က သူ့အတွက် တစ်မူထူးနေတာ အမှန်ပါ။ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျဥ္တက်နေရပေမယ့် ကျေနပ်အားရနေမိပါတယ်။

သူ့လီးကြီး တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားတိုင်း ငုဝါလေးမှာလည်း ကားပေးထားရတဲ့ ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်က တဆတ်ဆတ်တုန်နေရတာပါ။ လည်ပင်းမော့၊ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေး တင်းတင်းကိုက်ကာ အံကြိတ်ခံပေးနေပုံလေးက ခေတ်အတွက် ဆွဲဆောင်မှု ပိုကောင်းစေကာ ရမ္မက်တွေ ပိုထန်စေရပါတယ်။

ဒီမြင်ကွင်းနဲ့ အထိအတွေ့ကပဲ သူ့ကို ပြီးမတတ် ဖြစ်စေရလို့ သူ့စိတ်ကို ပြန်ထိန်းလိုက်ရပါတယ်။ သူက လီးစသွင်းတာနဲ့ အရသာရှိပြီး ကျေနပ်နေပေမယ့် ငုဝါလေးကတော့ နာကျင်ခံခက်မှုကို တနင့်တပိုး ခံစားနေရတာ မဟုတ်လား။

ဒါကြောင့်ပဲ လီး သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ဝင်ပြီးချိန်မှာပဲ သူရပ်လိုက်ပါတယ်။ ငုဝါလေးရဲ့ နာကျင်မှုကို အထိုက်အလျောက် ဖြေဖျောက်စေပြီးမှ အပျိုစင်အဖုတ်လေးကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ထိုးခွဲလိုးသွင်းရမှာပါ။

ဒါကြောင့် ပေါင်တွေကို ထိန်းကိုင်ထားတာကို လွှတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငုဝါလေးရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အုပ်မိုးဖိကပ်ကာ ပခုံးကို လက်လျှိုပြီး ဆွဲလိုက်ပါတယ်။

နာကျင်မှုကြောင့် ချွေးလေးတွေပြန်နေရှာတဲ့ ငုဝါမျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း သနားမိပါတယ်။ မျက်နှာ ဖွေးဖွေးနုနုလေးက အရမ်းတင်းခံထားရတော့ ပါးလေးတွေ ရဲလို့နေရှာပါတယ်။

ခေတ်လည်း ချော့မြူနှစ်သိမ့်တဲ့ အနေနဲ့ တင်းတင်းလေး စေ့ကိုက်ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ငုံကာ စုပ်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ငုဝါက မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး ဆိုဖာကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေကို လွှတ်ပြီး သူ့ကို ပြန်ဖက်လာပါတယ်။

“ညီမလေး၊ အရမ်းနာသွားလား”

“အွန်း၊ …. နာတယ် ကိုကို …. အထဲမှာ တစ်စို့စို့ကြီးနဲ့ မဆန့်မပြဲ ဖြစ်နေသလိုကြီး ….. ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ ……..
ဒါပေမယ့် ရပါတယ်။ ငုဝါ ခံနိုင်ပါတယ်။
အခု ကိုကို့ဟာကြီး ဝင်သွားပြီပေါ့နော်”

“အင်း …. ဝင်တော့ ဝင်နေပြီလေ။
ဒါပေမယ့် အကုန်မဝင်သေးဘူး။ ညီမလေး မခံနိုင်မှာ စိုးလို့”

“ဒီအခြေအနေထိ ရောက်မှတော့ ကိုကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပါ။ ငုဝါ ခံပါ့မယ်။
ငုဝါလည်း မရပ်ချင်ဘူး။ နာပေမယ့် ကိုကိုနဲ့ နေရတာကို ပျော်တယ်။
ပြီးတော့ မေမေတို့ ပြန်လာမှာလည်း စိုးရိမ်နေမိတယ်”

“ဟုတ်တယ်နော်၊ ဒါဖြင့် ကိုကို အဆုံးထိ ထည့်ပြီး ညီမလေးကို ကောင်းကောင်း လိုးတော့မယ်နော်”

“ကိုကို့ သဘော ….. ဟင့် …. ကျေနပ်ပြီလား”

ငုဝါနဲ့ ပြောပြီးတာနဲ့ ခေတ်က ပြန်စလိုက်ပါတယ်။ ငုဝါ ပခုံးလေးကို တင်းတင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုပ်နမ်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။

အောက်ပိုင်းကလည်း ဝင်သလောက်လေးနဲ့ပင် လီးကို အသာလှုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ဒီလို အပေါ်အောက် တပြိုင်တည်း လှုပ်ရှားပေးတော့ ငုဝါမှာ ရင်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ခံလို့ကောင်းလာပါတယ်။

မဆံ့မပြဲ ဝင်ပြီး လှုပ်ရှားနေတဲ့ လီးကြီးကြောင့် နာကျင်ခံခက်ရသမျှကို ချစ်ရတဲ့ ကိုကို့ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားရလို့ နာတာတွေ သက်သာစေရပါတယ်။ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲ နေရရင် ကြည်နူးရင်ခုန်ခြင်းနဲ့အတူ ဘာမဆို ရင်ဆိုင်နိုင်တဲ့ ခွန်အားတွေ ဖြစ်ပေါ်လာစေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ လီးကြီးရဲ့ ထိမိလှတဲ့ ထိတွေ့မှုများကို သူမအဖုတ်လေးက လက်ခံလာနိုင်ပါပြီ။ တုံ့ပြန်အနမ်းတွေ ပေးရင်း ပေါင်လေးကို ပိုကားလို့ သူမခန္ဓာကိုယ်လေးက အလိုလို တုံ့ပြန်ပေးနေမိပါပြီ။

ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က အဆုံးထိ လိုးသွင်းဖို့အတွက် ကိုယ်ဟန် အနည်းငယ် ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ကားထားတဲ့ ငုဝါပေါင်တံတွေကို တံတောက်ကွေးနဲ့ ချိတ်ထိန်းကာ ပခုံးကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။

ဒီတော့ ငုဝါမှာ ပေါင်နှစ်ဖက်က ရင်ဘတ်နားကပ်ပြီး ဖင်လေး အပေါ်ကို မြောက်ကြွလို့ နေရပါပြီ။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို လှုပ်ရခက်အောင် ခေတ်ရဲ့ ရင်ခွင်အောက်မှာ ရောက်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။

ခေတ်ကလည်း သူ့လီးက အပျိုမြှေးကို ထိုးခွဲပြီး အဆုံးထိလိုးတော့မှာမို့ ဒီပုံစံ ပြင်လိုက်တာပါ။ ပြီးတော့မှ ငုဝါနဲ့ ရင်ချင်းအပ်လို့ နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်နမ်းရင်း လီးကို အားထည့်လို့ စိုက်သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။

ပလွပ် …. ဖွပ် … ဗြစ် …. အား !!! …. ကို …. ကို …

ခံလို့ ကောင်းနေချိန်မှာ ခပ်တုံးတုံး အရာကြီးက သူမ ဝင်ပေါက်ကျဥ္းကျဥ္းလေးထဲကို အားနဲ့ဆောင့်ကာ တိုးဝင်လာတော့ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်မတတ် ဖြစ်ကာ အော်ညည်းရပါတော့တယ်။ သူမ အရည်ပြားတွေကို ဆုပ်ဖြဲပွတ်ဆွဲသွားသလို ခံစားလိုက်ရတာပါ။

အဖုတ်အတွင်းထဲက နာကျင်မှုက တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့ပြီး နထင်နရင်းတွေ ထူပူကာ မျက်နှာလေး ရဲသွားရတဲ့အထိပါ။ မျက်ရည်များလည်း အလိုလို စိမ့်ထွက်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ကျောပြင်ကို အားရှိသမျှ ကျုံးဖက်ကုတ်ဆွဲရင်း ခါးကို တွန့်လူးလို့ ခါနေမိပါတယ်။

သူမက နာလွန်းလို့ နမ်းနေတာကနေ ခွာပြီး အော်ညည်းကာ ဆတ်ဆတ်ခါသွားရချိန်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးက ဆက်တိုက်ကို တိုးဝင်နေခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း ဒီအချိန်မှာ အဆုံးထိ လိုးသွင်းဖို့ လိုတာမို့ အော်ညည်းနေရှာတဲ့ ငုဝါနှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာနဲ့ သိမ်းဝိုက်ပြီး ပြန်စုပ်နမ်းကာ လီးကို အဆုံးထိ လိုးထည့်နေပါတော့တယ်။

အာ့ …. ကိုကို …. အီး …. အာ့ ….

ခေတ်ရဲ့ လီးဟာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ပဲ တစ တစ ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားနေတာပါ။ ငုဝါရဲ့ အဆတ်မပြတ် ညည်းညူမှုနဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ လူးလွန့်နေတဲ့ ကြားမှာပဲ သူ့လီး တစ်ချောင်းလုံးနီးပါး ဝင်သွားပါတော့တယ်။

အဖုတ်လေးက တုန်ခါပြီး တင်းကျပ်လွန်းနေလို့ ခဏရပ်ပြီး လီးကို စိမ်ထည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ငုဝါလေး အခံရသက်သာလာမှ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး စလိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်မှာ လီး တဆုံးနီးပါး ထည့်ပြီး ခဏနားတော့မှပဲ နမ်းနေတာကနေ ခွာကာ ငုဝါမျက်နှာလေးကို သေချာကြည့်မိပါတော့တယ်။ တင်းတင်းမှိတ်ကာ ထားတဲ့ မျက်လုံးထာင့်စွန်းလေးတွေမှာ မျက်ရည်စတွေက ရစ်ဝိုင်း ကျဆင်းလို့ နေရှာပါတယ်။

မျက်နှာလှလှလေးဟာ ချွေးလေးတွေ ပြန်ပြီး အသဲခိုက်အောင် နာကျင်ခံခက်နေရှာတာကို အထင်းသားတွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေရှာတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေက ညည်းညူသံ တိုးဖွဖွသာ ထွက်ပေါ်နိုင်ရှာပါတော့တယ်။

ဒီလောက် နာကျင်စူးအောင့်သွားတာတောင် ငုဝါက ညည်းနေတာကလွဲပြီး သူ့ကို အပြစ်မတင်၊ မရုန်းဖယ်ရှာပါဘူး။ ချစ်ခင်တွယ်တာလွန်းလို့ သူ ပြုသမျှကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေရှာတဲ့ ငုဝါကို ကြည့်ရင်း စာနာမိသလို ချစ်စိတ်တွေလည်း ပိုလာရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ နာကျင်မှုကို ဖြေဖျောက်ကာ အမောဖြေနေရှာတဲ့ ငုဝါလေးရဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကို ကြင်နာတဲ့ အနမ်းများ ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ငုဝါက မျက်ရည်တွေ ဝေသီနေရင်းပဲ ကြည်နူးတဲ့ အပြုံးနဲ့အတူ ပျော်ရွှင်ကျေနပ်တဲ့ မျက်ဝန်းများနဲ့ သူ့မျက်နှာကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်နေရှာပါတယ်။

ငုဝါ ရင်ထဲမှာ တကယ်ကို ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေခဲ့တာပါ။ ဘယ်လောက်ပဲ နာကျင်နေရပါစေ၊ သူမ ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုနဲ့ အဆုံးစွန်ထိ အတူရောက်ရှိခဲ့ရသလို ခံစားရပါတယ်။

နောက်ပိုင်း ကြုံလာရနိုင်တဲ့ သူမရဲ့ ဘဝခရီးလမ်းမှာ ဘယ်လိုပင် ဝမ်းနည်းနာကျင်ရတာတွေ ကြုံရပါစေ၊ အခု ကိုကိုနဲ့ အတူရှိနေခွင့်ရခဲ့တာနဲ့ပင် ဖြေသိမ့်ကျေနပ်နိုင်နေပါပြီ။ ပြန်မရနိုင်တော့တဲ့ အပျိုစင်ဘဝအတွက် နောင်တမရနိုင်အောင်ကို ချစ်စိတ်တွေက သူမကို အနိုင်ယူနေခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်နဲ့ ငုဝါတို့ဟာ တင်းတင်းဖက်ထားကာ အနမ်းများ အပြန်အလှန်ပေးရင်း နာကျင်ခံခက်မှုများကို သာယာမှုဆီ ကူးပြောင်းနေခဲ့ကြပါတယ်။ ကြင်နာနွေးထွေးခြင်း၊ လှိုက်လှဲရင်ခုန်ခြင်း၊ ကြည်နူးကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ စွဲလမ်းတပ်မက်တဲ့ စိတ်တွေက သူတို့နှစ်ဦးကို အကောင်းမွန်ဆုံး အရသာတွေဆီ ခေါ်ဆောင်သွားနေပါပြီ။

ခေတ်ကလည်း အဖုတ်ထဲ ထည့်စိမ်ထားတဲ့ သူ့လီးကို အသာလှုပ်လို့ ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ လီးတချောင်းလုံးကို ထွေးပွေ့ဆုပ်ဆွဲထားတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ နူးညံ့စီးပိုင်လွန်းနေပါတယ်။

အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို သူ့လီးနဲ့ ပွတ်သပ်လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း အီစိမ့်နေအောင် အရသာ ရှိနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကို လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ငုဝါကိုယ်လုံးလေးက ကြက်သီးလေးများထကာ သူ့ကို ပိုပြီး တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ထားလာပါတယ်။

ငုဝါအဖို့မှာလည်း အစွမ်းကုန် မာထန်နေတဲ့ လီးကြီးက အဖုတ်ကျဥ္းကျဥ္းလေးထဲ သပ်သျှိုထားသလို မဆန့်မပြဲ အသွင်းခံထားရတာလေ။ ခေတ်က သူမ ပေါင်တံတွေကို ပင့်ချုပ်ပြီး ပခုံးကို ဆွဲဖက်ထားတာမို့ ဖင်လေး မြောက်ကြွလို့ မလှုပ်မယှက် ခံပေးနေရတာပါ။

သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးက မလှုပ်ရှားနိုင်ပေမယ့် စိတ်တွေကတော့ အမျိုးမျိုး ခံစားဖြစ်ပေါ်ကာ လေဟာနယ်ထဲ လွင့်မျောရောက်ရှိနေရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ တုန်ရီလို့ ကာမအဆိပ်များ တက်နေရပါတယ်။

ဒီကြားထဲ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးက သူမအဖုတ်လေးထဲမှာ ငြိမ်ငြိမ်မနေဘဲ တုန်ခါလှုပ်ခတ်နေပါသေးတယ်။ ဒီတော့ သားအိမ်ထိပ်ကို ထိခွဲထိုးတိုက်နေတဲ့ လီးထိပ်ကြီးရဲ့ တုန်ခါထိတွေ့မှုတိုင်းဟာ သူမကို အသဲတလှပ်လှပ် ဖြစ်လာစေရပါတယ်။

လီးထိပ်ကြီးရဲ့ ပွတ်သပ်မှုဟာ ကြက်သီးလေးများ ထလောက်အောင် တကိုယ်လုံးကို ကျဥ္ခနဲ ဖျဥ္းခနဲ ဖြစ်နေစေရပါတယ်။ ဒီခံစားရချက်ကြီးက သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို စိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့စေပြီး နာကျင်စူးအောင့်မှုများကို သက်သာလာစေကာ အရသာတွေ့လာရပါတော့တယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို တင်းတင်းဖက်ရင်း တပ်မက်တဲ့ အနမ်းများကို တုံ့ပြန်ပေးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကိုလည်း လက်လှမ်းမှီသလောက် ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ ပိုမိုပြင်းထန်တဲ့ ကာမအထိအတွေ့များနဲ့ ရင်လှိုက်ဖိုရတဲ့ ခံစားမှုများကို တောင့်တလာမိပါတယ်။

အချိန်ခဏအတွင်းမှာပဲ လိုးသူရော၊ ခံရသူရော အရသာတွေ့လာပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းများကို အပြန်အလှန်ပေးရင်း လှုပ်ရှားလာကြပါပြီ။ ကိုယ်စီ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ပြင်းလာကြသလို ကာမအရည်များကလည်း လှိုင်လှိုင်ထွက်ပေါ်လာပါပြီ။

ငုဝါရဲ့ အဖုတ်ထဲက စောက်ရည်လေးတွေ လှိုင်လှိုင် စိမ့်ထွက်လာတော့ ခေတ်လီးကြီးက အီစိမ့်စီးပိုင်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲစိမ်ကာထားရင်း အသာလှုပ်နေတာကနေ အနည်းငယ် ဆွဲထုတ်လို့ ခပ်စီးစီးလေး ဖိသိပ်ထည့်ကာ စလိုးလာခဲ့ပါတယ်။

ပလွပ် … ဖွပ် … အာ့ … ဖွပ် … ပလွပ် … အင့် … ဖွပ် … အု့ … ဖွပ် … အာ့ …

“ညီမလေး … ကိုကို လိုးပြီနော် …. ကောင်းရဲ့လား … အင့် ….
ညီမလေး စောက်ပက်ကို လိုးပြီကွာ … အင့် … ခံရတာ ကောင်းလားဟင် … ခံနိုင်ရဲ့လား …”

“အင့် … ရတယ်ကိုကို ….. အာ့ …. ကောင်းပါတယ် ….
ကိုကိုသဘောအတိုင်း ….လုပ်တော့နော် …. ငုဝါ ခံနိုင်ပါတယ် … အု …”

တကယ်တော့ ခေတ် စလိုးတဲ့အခါ ငုဝါအဖုတ်လေး အတွင်းက အရှင်းမပျောက်သေးတဲ့ စူးအောင့်ခံခက်မှုတွေ ရှိနေတုန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ထိမိစီးပိုင်လွန်းတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကလည်း အသဲတအေးအေး ဖြစ်ရအောင် စွမ်းဆောင်နေခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ဆက်လုပ်ဖို့ ပြောမိတာပါ။ ခေတ်ကလည်း အဖုတ်မွှေးတောင် ကောင်းကောင်းမပေါက်သေးတဲ့ အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို လိုးနေရပြီမို့ ကျေနပ်အားရမှုနဲ့အတူ လီးကို ပိုဆွဲထုတ်လို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိကာလိုးနေခဲ့ပါပြီ။

ဖွပ်… ဖွပ်… ဖပ်… အာ့.. အင့်… ဖွပ်… ဖပ် … ဖပ် … အင့်… ဖပ် … ဖွပ် … အား … အ

“ညီမလေး စောက်ပက်က စီးပြီး နူးညံ့လိုက်တာ။ လိုးလို့ကောင်းတယ် ….. အင့် ….
ကိုကို လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား….အင့် ….
အလိုးခံရတာ ကြိုက်ရဲ့လား …. ဟင် ….”

“အွန့်….ကောင်းတယ်…. ကိုကို၊ အာ့….
အရမ်းကောင်းတယ် ….. ရူးတော့မယ် …. ဟင့် … အား …. အား ….
ကြိုက်တယ် …. ဟင့် …. လုပ် … ကိုကို … အာ့ …. အား ….
ကိုကိုရော တကယ်ကောင်းရဲ့လား …. အာ့ …. ငုဝါကို ကိုကို့အကြိုက် လိုးနော် … ခံပေးမယ် …. အား … ကောင်း …တယ် …. အား …. အား…..”

“အင့်…. ကိုကိုလည်း ညီမလေးကို လိုးရတာ တကယ် ကောင်းနေတယ် ….
ဒါဆို ကိုကို ပိုကောင်းအောင် လိုးပေးမယ်နော် …. ဒီနေ့တော့ ညီမလေးကို ကိုကို့ တကယ် လိုးနေပြီနော် … အင့်
တကယ် လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ …. အင့် … ခံထား …. ကိုကို့ လီးကြီးနဲ့ ပိုထိအောင် လိုးပေးမယ် …. အင့် … အင့် ….”

“အာ့…. လိုးတော့ ကိုကိုရယ်။ နာလည်း ငုဝါ ခံပါ့မယ် …. အား ….
လိုးကွာ … ကိုကို့ စိတ်ကြိုက်တာလိုး …. အမလေး …. ကောင်းလိုက်တာ …. ဟင့် …. အား”

ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး လိုးနေရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်၊ ရမ္မက်ထန်ထန်နဲ့ စကားများပြောလိုက်နဲ့ အပေးအယူမျှတဲ့ လိုးပွဲကို ဆင်နွှဲနေကြပါပြီ။ တဖြည်းဖြည်း စိမ်လိုးနေတာကနေ ပိုမိုတောင့်တလာတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကြောင့် လီးတဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးနေကြပါပြီ။

သွေးသားဆူဖြိုးစ အရွယ်တွေမို့လည်း စောက်ရည်၊ လီးရည်ကြည်များ လှိုင်လှိုင်ထွက်ပေါ်လာကာ လိုးရတာ ကောင်းလာပါပြီ။ လိုးသူ၊ ခံသူနှစ်ဦးလုံးမှာ အီစိမ့်စီးပိုင်တဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် ရမ္မက်အဆိပ်တွေ သင့်သထက် သင့်နေခဲ့ကြပါတယ်။

ငယ်စဥ္ကတည်းက ချစ်ခင်တွယ်တာရင်းစွဲ ရှိကြသူတွေမို့ တစ်ဦးသဘောကို တစ်ဦးနားလည်ပြီး အပေးအယူမျှနေခဲ့ကြပါပြီ။ တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦး ချစ်စိတ်တွေ ပိုကာ ပိုမိုကောင်းမွန်ပြီး အရသာရှိစေချင်တဲ့ စိတ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်လို့ နေရပါတယ်။

ခပ်သွက်သွက် စိုက်သွင်း လိုးနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ဟာ ငုဝါရင်ထဲ ဗြောင်းဆန်နေအောင် ဖြစ်စေရပါတယ်။ လီးကြီးက ပေးတဲ့ အီစိမ့်စည်းပိုင်လွန်းတဲ့ အရသာများကို တနင့်တပိုး ခံစားရင်း သိစိတ်နယ်ပယ်ကို လွန်မြောက်နေခဲ့ရပါပြီ။

အဖုတ်လေးထဲက နာကျင်စူးအောင်မှု ဝေဒနာများနဲ့ ကာမအရသာများပေါင်းစပ်ပြီး တပ်မက်မှုတွေ တိုးလို့ ဖြစ်ပေါ်နေရပါတယ်။ နာကျင်မှု ရောယှက်တဲ့ အရသာထူးကပဲ ငုဝါစိတ်နဲ့ ခန္ဓာကို သာယာမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်စေရပြီး အသိမဲ့ ကာမလေဟာနယ်ထဲ မျောလွင့်လို့ နေရပါပြီ။

ဖွပ် … ဖွပ်… ဗြွတ်…. အင့်….. ဖပ်….. အာ့
အင့် …. ဖွပ်…. အ…. ဖွပ်…. ဗြွတ်…. ဖပ်… အု…. ကိုကို …. ဖွပ် …. အာ့ …. ထိတယ် … အား ….

“ကောင်းတယ် …. အား …. ကောင်းလိုက်တာ … ဟင်း … ဟင်း … အား ….
ကိုကို့ လီးကြီးနဲ့ လိုးတာ ထိလိုက်တာ ….လိုး… ကိုကို …. အား …. အရမ်းကောင်းတယ် ….”

“ခံထား ညီမလေး …. အင့် …. ညီမလေး စက်ပက်ထဲကို ကိုကို့ လီးကြီးနဲ့ လိုးနေပြီ … အင့် … ခံထား …. အားရပါးရ … ခံ …. အင့် ….
ကိုကို့ လီးနဲ့ အပြတ်လိုးပေးမယ်။ ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား …. အင့် …. ကိုကို့ အလိုးကို ခံချင်နေတာ မဟုတ်လား …. ဟင် ….
ခံထား … အင့် …အားရအောင် ခံထား …. ညီမလေး စက်ပက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ …. အင့် ….”

“လိုး … ကိုကို …. လိုးသာ …. လိုး ….. အားရအောင် လိုးပါ…. အာ့…. အွတ်….
ညီမလေးလည်း ကိုကို့အလိုးကို …. ခံချင်နေတာ … အာ့ … ကောင်းလိုက်တာ …. အာ့ …. အရမ်းကောင်းနေပြီ …
ကိုကို့ အကြိုက်သာ … လိုး …. ညီမလေး တစ်ကိုယ်လုံးက ကိုကို့ … အတွက်ပဲ …. အု့ …. ”

ဖွပ် … ဖွပ် … ဖပ် … အာ့ …
အင့်… ဖပ် ….. ဖွပ် … အင့် … ဗြွတ်…. အား …အ …. ထိလိုက်တာ … အီး ဟီးဟီး …

ဗြစ်… ဖွပ် … ဗြွတ် … အ …. ဖေါင်း … ဖေါင်း ….. ဗြွတ် …အု့….. အမလေးးး

အထိအတွေ့အပေါ် ယစ်မူးသာယာစိတ်တွေ တစ တစ မြင့်တက်လာကြပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က လီးကို တဆုံးနားထိ ဆွဲထုတ်ကာ အားစိုက်ပြီး လိုးနေခဲ့ပါတယ်။

အစက ခပ်ဖိဖိလေးသာ စိုက်သွင်းလိုးပေးခဲ့ပေမယ့် စိတ်တွေ ထန်လာတာနဲ့အမျှ တစ်ချက် တစ်ချက် အားထည့်ကာ ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ဒီတော့ အပျိုမလေး ငုဝါမှာ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေရပါတော့တယ်။

ခေတ်က သူမပေါင်တွေကို အပေါ်ကို ဆွဲတင်ဖိထားတော့ လိုးဆောင့်ချသမျှကို ဖင်လေးမြောက်ကြွကာ အဖုတ်ဖွင့်ပြီး ကြိုဆိုနေခဲ့ရတာလေ။ ထိမိပြင်းရှလှတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို အဆီးအတားမရှိ ခံယူရင်း သူမတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရမ်းခါတုန်တက်လို့ ကာမကောင်းခြင်း အရသာကို ခံစားရရှိနေခဲ့ရပါတယ်။

တစ်ချက် တစ်ချက် ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ခါဆင်းသွားရပေမယ့် သဘောကျ ကျေနပ်နေမိတာလည်း အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ညည်းသံစီစီထွက်ပေါ်ရင်း ဆောင့်လိုးသမျှကို ဖင်လေးမြောက်ကြွလို့ ခံပေးနေမိပါတယ်။

ဖလွပ်…ဗြွတ်….ဖေါင်း….အာ့…. ဘွတ် …အင့်….. ပလွပ်….ဗြွတ်….အ….. ထိတယ် ကိုကို ….

ဗြစ်….ဘွတ်…… အု့ ….အား …. အင်းဟင်းဟင်း……
ဘွတ်…ဗြွတ်….အာ့ …..ဖေါင်း….ဖေါင်း …. အု … အမလေး …

“အရမ်း လိုးလို့ကောင်းတယ်ကွာ …. ညီမလေး အဖုတ်လေးက အရမ်းစီးပြီး နူးညံ့နေတာပဲ ….အင့်
ဒီ စောက်ပက်ကျပ်ကျပ်လေးကို လိုးလို့မဝဘူး။ ကိုကိုတော့ အရမ်းကြိုက်တယ်ကွာ”

“အွန့်…. လိုး …. ကိုကို …. အာ့…. လုပ်… သဘောကျ လုပ်နော်…. အမလေး ….
ငုဝါ အရမ်းကောင်းတာပဲ သိတယ် …. ဟင့် …. ချစ်တယ် ကိုကိုရယ် …..”

ဖွပ်…ပလွတ်…ဗြွတ်….အာ့….ဖွပ်…. အင့် … ဗြွတ် … အွန့်….

ငုဝါမှာ တကယ်ကို ကောင်းနေရတာပါ။ နာတာကသတ်သတ်၊ ကောင်းတာက သတ်သတ်ဆိုပေမယ့် အခု သူမရရှိနေတာက နာကျင်ခံခက်မှုတွေနဲ့ အီစိမ့်ကောင်းမွန်တဲ့ အရသာတွေ ပေါင်းစပ်ပြီး အဆုံးစွန်သော ကျေနပ်သာယာမှုတွေကို ဖြစ်နေရတာပါ။

ဝေဒနာနဲ့ အရသာကြား ခွဲခြားမသိနိုင်တော့ဘဲ ခံစားရရှိသမျှအပေါ် သာယာမှုတွေသာ ဖြစ်တည်နေရတာပါ။ ဒီလို ကာမသာယာမှုတွေကပဲ စွဲလမ်းတပ်မက်မှုတွေ ဖြစ်စေရပြီး ကာမကောင်းခြင်း အရသာတွေကို ဆက်ကာ ဆက်ကာ ရရှိစေတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ် ကျောပြင်ကို အားရှိသမျှ ကျုံးဖက်ကာ လိုးသမျှ ခံပေးနေရင်း ကော့ပျံတုန်ခါလို့ နေရပါတယ်။ ပြီးတော့ တက်နေတဲ့ ကာမအဆိပ်တွေရဲ့ စေ့ဆော်မှုကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ ပါးပြင်၊ လည်ပင်း၊ ပခုံး စတဲ့ အလှမ်းမှီသလောက်ကို တပ်မက်တဲ့ အနမ်းပြင်းပြင်းတွေ ပေးရင်း အသိလွတ် အရူးမလေးသဖွယ် ဖြစ်နေရရှာပါတယ်။

ခေတ်လည်း စိတ်ထန်ထန်နဲ့ လိုးဆော်နေမိတာမို့ အမြင့်ဆုံး အချိန်ကို ရောက်ရှိနေပါပြီ။ သူ့လိုးချက်တွေအောက်မှာ ငုဝါလေး အကြိမ်ကြိမ် ကော့ပျံတုန်ခါလို့ ပြီးနေတာကိုလည်း သိပါတယ်။

ငုဝါဟာ အနည်းဆုံး နှစ်ကြိမ်လောက်တော့ ကောင်းနေခဲ့ပါပြီ။ ဒါပေမယ့် သူ့လိုးဆောင့်ချက်တွေကို မရပ်ဘဲ အချက်မှန်မှန်နဲ့ လိုးပေးနေဖြစ်ပါတယ်။

လိုးရတာ ကောင်းသလို၊ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေရဲ့ တုံ့ပြန်ညှစ်ဆွဲပေးမှုကလည်း အရသာရှိလွန်းနေခဲ့ပါတယ်။ အပေါ်ကနေ ဖိကာ ဆက်တိုက် လိုးပေးရင်း ကာမအမြင့်ဆုံး အချိန်ကို ရောက်ရှိနေခဲ့ပါပြီ။

(ဆက်ရန် …..)

ဒီအချိန်မှာပဲ ငုဝါ ဖင်လုံးလှလှ၊ ကျစ်ကျစ်လေးတွေကို သူ့မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာပါတယ်။ အပျိုဖော် ဝင်စကတည်းက သူ သတိပြု ရင်ခုန်ခဲ့ရပြီး၊ အခုနောက်ပိုင်း နှစ်ဦးတည်း တွေ့ချိန်များမှာ အမြဲကိုင်ညှစ် ပွတ်သပ်ပေးနေမိတဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေ မဟုတ်လား။

အခုလို ကာမအမြင့်ဆုံး အချိန်မှာ သူအစွဲလမ်းရဆုံး ဖင်လုံးလေးတွေကို မြင်ယောင်လာကာ ကိုင်တွယ်၊ အရသာခံကြည့်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးဆောင့်ရတာက သူ့အကြိုက်ဆုံး ပုံစံမဟုတ်လား။ ဒါကြောင့်ပဲ လိုးနေရင်းကနေ ခဏရပ်လို့ …..

“ညီမလေး၊ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”

“လိုးလေ ကိုကို …. ပြီးသွားပြီလား …. ”

“ကိုကို မပြီးသေးဘူး… ငုဝါ ဖင်လုံးလေးတွေကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်သေးလို့ …..
ကိုကို့ကို ဖင်ကုန်းပေးပါလား ….”

“ဟင် …………………………………….
အွန်း …. ကိုကို မပြီးသေးရင် လုပ်လေ။ ငုဝါ ကုန်းပေးရမှာလား….”

“အွန်း …. ထလိုက် ညီမလေး”

ခေတ်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ငုဝါမှာ ပက်လက်၊ ပေါင်လေးကို ပင့်မြောက်ထားတဲ့ ပုံကနေ တော်တော်နဲ့ မလှုပ်နိုင်သေးပါဘူး။

အဆက်မပြတ် အလိုးခံနေရတုန်းက မသိသာပေမယ့် အခုလို နားလိုက်တော့မှပဲ သူမတစ်ကိုယ်လုံး အကြောများ တောင့်တင်းနာကျင်ပြီး မလှုပ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒါကလည်း ခေတ်က ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိပြီး ပေါင်တွေကို ပင့်မြောက်ထိန်းချုပ်ကာ ပခုံးဆွဲ လိုးတာကို ခံပေးခဲ့ရတာကြောင့်ပါ။

အခု ချုပ်ထိန်း ပုံစံသွင်းခံထားရတာကနေ လွတ်ကင်းသွားပေမယ့်လည်း ချက်ချင်းကြီး မလှုပ်ရှားနိုင်သေးပါဘူး။ ဒီပုံစံအတိုင်းလေးပဲ နာကျင်ခံခက်မှုတွေကို ဖြေဖျောက်နေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က မပြီးသေးတာမို့ တောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း ဖြည့်ဆည်းပေးရပါအုံးမယ်။

သူမ အကြိမ်ကြိမ်ကောင်းခဲ့သလို ခေတ်လည်း ကျေနပ်အားရစေဖို့ ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တဲ့ စိတ်ကလည်း ရှိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကိုယ်ပေါ်ကို ကွေးတင်ခံထားရတဲ့ �ပေါင်တွေကို ဆန့်ပြီး ထမလို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။

ဒီတော့မှပဲ သူမရဲ့ ခြေတွေ၊ လက်တွေက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ကိုက်ခဲနာနေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သူမပေါင်ခြံနဲ့ အဖုတ်ပြင်လေးက စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္းဖြစ်နေကာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း နာနေရပါတယ်။

ဒါကလည်း ခေတ်က အပေါ်ကနေ တဖမ်းဖမ်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုး သွပ်ထည့်သမျှကို ပေါင်ခြံလေးနဲ့ အဖုတ်ပြင်လေးက ဆီးခံပေးခဲ့ရတာလေ။ ဒီတော့ နီရဲပြီး စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်နေရတာ မဆန်းပါဘူး။

လီးကြီးဒဏ်ကို မရှု့မလှ ခံခဲ့ရတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကတော့ ပြောစရာ မလိုလောက်အောင် ထူပူကျိန်းစက်နေပါတယ်။ တစွပ်စွပ် ထိုးသွင်းဆက်စပ်တုန်းက အရသာတွေရှိပြီး ပိုမို လိုချင်ကာ ကော့ပေးခဲ့တာပါ။ နာတာကိုတောင် မေ့နေရတဲ့အထိပါ။

အဖုတ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတော့မှပဲ ပူထူပြီး ကျိန်းစက်နေတာကို အံ့ဩမိပါတယ်။ အနာသက်သာအောင် ခေတ်ရဲ့လီးကြီး ခပ်မြန်မြန် ထည့်ခိုင်းရမယ့်ပုံ ဖြစ်နေပါတယ်။

ထူပူကျိန်းစက်ပြီး နာကျင်ကိုက်ခဲမှုတွေကြောင့် ဒီလိုတွေ လျောက်တွေးမိပေမယ့် ပထမဆုံးအကြိမ် အလိုးခံရတဲ့ အပျိုမလေးအတွက်ကတော့ မသက်သာလှပါဘူး။ အခုလည်း အားတင်းကာ ထထိုင်လိုက်ရပေမယ့် မျက်ရည်များ အလိုလို စိမ့်ထွက်ကာ စုတ်သတ်ညည်းနေမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း ဂရုစိုက် မနေနိုင်ပါဘူး။ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ အားတင်းကာ ကိုယ်ကို လှည့်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးဖို့ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဆိုဖာပေါ်မှာမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖင်ကုန်းပေးလို့ မရပါ။

ရှိတဲ့နေရာလေးမှာ ကိုယ်လေးကို ကျုံ့ပြီး ဖင်ထောင်ကုန်းပေးလိုက်ရတာပါ။ ဆိုဖာခုံစောင်းမှာ ဒူးထောက်၊ ဖင်ကို ပစ်ထောင်ပေးကာ ဆိုဖာပေါ် မျက်နှာကို အပ်လို့ ထားလိုက်ရပါတယ်။

ဒီလို ဖင်ကုန်းပေးပြီးတော့မှ သူမစိတ်ထဲ ရှက်သလိုလို ဖြစ်လာရပါသေးတယ်။ ခေတ်က သူမကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်သေးတာကို သိရကတည်းက သူမစိတ်တွေ လှုပ်ရှားခဲ့ရတာပါ။

ဘယ်လောက်ပဲ အရှက်ကုန်အောင် ဖြစ်ခဲ့ပါစေ၊ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ သဘာဝနဲ့ အရှက်စိတ်ကတော့ ပေါ်လာခဲ့တာပါပဲ။ ပြီးတော့ သူမ အခုနေရတဲ့ပုံစံက ခေါင်းဝပ်၊ ကိုယ်နှိမ့်ချကာ ဖင်ကို ထောင်ပြီး ကုန်းပေးထားရတာ မဟုတ်လား။

ဒါကို ခေတ်က အရသာခံကြည့်နေတော့မှာပါ။ ခေတ်က သူမဖင်လုံးတွေကို အကြိမ်ကြိမ် ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ဖူးတာ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရသာခံ ကြည့်ကာ ဆောင့်လိုးနိုင်ဖို့ ဖင်ကုန်းပြီး ကြိုဆိုနေရတာကတော့ သူမကို ရှက်စိတ်တွေ ဝင်လာစေရပါတယ်။

ကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ ကားတွေကြောင့် ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံတဲ့နည်းကို သူမသိပါတယ်။ အဲဒီကားတွေထဲမှာ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့သူကို အနောက်က လူကြီးတွေက တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ အသေလိုးတာ မဟုတ်လား။

အခုလည်း သူမက အဲလို အပီတွယ်တာ ခံရတော့မှာလားဆိုတဲ့အတွေးက စိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့အတူ ရင်ဖိုနေရပါတယ်။ ခေတ်လိုးသမျှကို ခံချင်ပေမယ့် အခု နာကျင်နေရပုံနဲ့ ဒီထက်ပိုကြမ်းရင် လမ်းတောင်လျောက်နိုင်ဖို့ မလွယ်ပါ။

ဒါပေမယ့် ခေတ်ကိုလည်း မတားလိုပါ။ ငုဝါကိုယ်တိုင်ကလည်း မပြီးသေးတဲ့ ကာမပွဲကို ပျော်ပျော်ကြီး ဆင်နွှဲချင်သေးတဲ့ ဆန္ဒတွေ ရှိနေရပါသေးတယ်။

ပြီးတော့ ကိုယ်အကြိုက်ဆုံး ကစားစရာ အသစ်တစ်ခုကို ရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။ ရရှိပြီးခဲ့တဲ့ ရင်လှိုက်ဖို သာယာမှုများကို မတင်းတိမ်နိုင်သေးဘဲ နောက်ထပ် ရရှိလာအုံးမည့် စွဲလမ်းရင်ခုန်ဖွယ် ကာမနည်းလမ်းအသွယ်သွယ်ကိုလည်း ကြုံတွေ့ပိုင်ဆိုင်ချင်ပါသေးတယ်။

စိုးမိုးချုပ်ကိုင်မှု အားကြီးလွန်းတဲ့ ကာမသာယာမှုတွေကို လက်တည့်စမ်း၊ စူးစမ်းသိချင်တဲ့ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းကလေးတစ်ဦးရဲ့ သဘာဝအတိုင်းပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ အနေရခက်ခက်နဲ့ မျက်နှာကို ဝပ်ချလို့ ဖင်ကုန်းပေးကာ ခေတ်ဘက်က စတင်လာမှာကို စောင့်နေခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်မှာလည်း သူရှေ့က ဖင် လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို ကြည့်ကာ စိတ်တွေထန်နေရပါတယ်။ နဂိုရှိရင်းစွဲ ဖင်ဝိုင်းလုံးလုံးလှလှလေးက ကုန်းလိုက်တဲ့အခါ ပစ်ကျုံးချင်စရာ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။

ဒါပေမယ့် စိတ်ရှိသလောက် မကြမ်းရဲပါဘူး။ ခုနက မျက်ရည်စတွေ ဝေ့သီကာ နာကျင်မှုကို စုတ်သတ်ဖြေဖျောက်နေရရှာတဲ့ ငုဝါကို ကြည့်ပြီး သနားမိရပါတယ်။

ဒါတောင် သူ့စိတ်ကြမ်းတွေအတိုင်း လွှတ်ကာ ဆောင့်လိုးတာမျိုး မလုပ်ခဲ့သေးပါဘူး။ ခပ်စိတ်စိတ် လိုးချက်တွေနဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက်မှသာ ဆောင့်လိုးလေး လိုးဖြစ်ခဲ့တာပါ။

ဒါတောင် ငုဝါလေးက ကော့ပျံတွန့်တက်လို့ မျက်ရည်စတွေ ဝေ့သီရင်း အလူးအလဲ ခံပေးလိုက်ရပါတယ်။ နူးညံ့လွန်းတဲ့ အပျိုစင်လေးမို့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေနဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ရဲပြီး ပန်းရောင်သန်းနေရပါတယ်။

ဒီလို အဖုတ်ပြင်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရဲနေတာကို သေချာကြည့်မိမှ သွေးစလေးတွေ ပါနေတာတွေ့ရပါတယ်။ ဒီတော့မှ ခေတ်လည်း သူ့လီးကို ပြန်ကြည့်မိတယ်။

သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးလည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေပြီး လီးအရင်းမှာ ရဲနေပါတယ်။ ဒါက ငုဝါရဲ့ အပျိမြှေးကို ထိုးခွဲလို့ ထွက်ပေါ်လာတာကို သူခန့်မှန်းမိပါတယ်။ သွေးနည်းနည်း ထွက်ခဲ့ပေမယ့် စောက်ရည်တွေနဲ့ရောပြီး သိပ်မသိသာတာပါ။

ငုဝါလည်း နာကျင်ကိုက်ခဲနေတာက ကြီးစိုးနေတော့ ဒါကို သတိပြုမိပုံ မပေါ်ပါ။ မဟုတ်ရင် လန့်သွားနိုင်ပါတယ်။ ခေတ်လည်း ဒါကိုတွေ့ရတော့ ပိုကြည်နူးမိသလို ငုဝါအရမ်းနာကျင်ပြီး ကြောက်လန့်သွားမှာကို စိုးရိမ်စိတ်ဝင်မိပါတယ်။

ဒါကြောင့် ခေတ်လည်း သူအကြိုက်ဆုံး ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အပီလိုးဖြုတ်တာကို သိပ်မကြမ်းပဲ ထိန်းလိုးဖို့ စဥ္းစားရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆွဲဆောင်အား ကောင်းလွန်းတဲ့ ဖင်ဝိုင်းလှလှလေးကို ကြည့်ပြီး ရမ္မက်တွေက ထိန်းနေတဲ့ရင်း ထန်လာရပြန်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် ငုဝါ ဖင်သားလေးများကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ ဒီတော့ ငုဝါက အသဲတွေယားပြီး ဟင့်ခနဲ ညည်းကာ ဖင်ဆုံလေးက လှုပ်သွားပါတယ်။

ပြီးတော့ အရည်တွေ စိုရွှဲတောက်ပြောင်ကာ အနောက်ကို ဆူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကြည့်ပြီး ကုန်းကာ လျက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ပလပ် …. အို့ … ပျွတ် … ပျွတ် …. အီး …. ကိုကို …
ပလပ် … ပလပ် … အိ … ပျွတ် …. ပလွပ် … ပလပ် … ပလပ် …. အီး …. အမလေး ကိုကိုရယ် …

“ကိုကို …. ယားတယ် … ဟင့် … ငုဝါ မခံနိုင်ဘူး …. မလျက်ပါတော့နဲ့ … ဟင့် …. အီး …
ကိုကိုရေ …. လျှာနဲ့ မလိုးပါတော့နဲ့ …. အာ့ ….
ကိုကို့ လီးကြီးနဲ့သာ လိုးပါတော့ … အသဲတွေ ယားလွန်းလို့ပါ …. ဟင့် ….”

လီးကြီးတိုးဝင်လာတော့မယ် ထင်နေချိန်မှာ လျှဖျားက အဖုတ်ဝထဲ တိုးဝင်လာတော့ ငုဝါမှာ မခံနိုင်အောင် အသဲ၊ အူတွေယားတက်သွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူမ ဖင်လေးကို တွန့်ကာ လှုပ်ကာနဲ့ ရှောင်တိမ်းပေမယ့် မရပါဘူး။

ခေတ်က သူမတင်ပါးတွေကို ညှပ်ကိုင် ချုပ်ထိန်းထားတာကိုး။ ရှေ့မှာလည်း ဆိုဖာကျောမှီခံနေတာမို့ မှောက်ချလို့လည်း မရပါဘူး။

ဒီတော့ ဖင်နှစ်လုံးကြား မျက်နှာအပ်ပြီး အဖုတ်ကို လျက်စုပ်ကာ၊ လျှာဖျားနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့ ခေတ်ပြုသမျှကို အသဲတယားယားနဲ့ပဲ ခံပေးနေရပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း လျှာနဲ့လိုးပေးသလို၊ အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် လျှာနဲ့ ပင်လျက်ပြီး စောက်ရည်တွေကို စုပ်သွင်း မျိုချနေပါသေးတယ်။

အစိလေးကို လျှာလေးနဲ့ ထိုးလျက်ကာ နှုတ်ခမ်းနဲ့ မျှင်းကာစုပ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ ငုဝါမှာ တွန့်တွန့်လူးသွားရပါတော့တယ်။ အဖုတ်လေးကလည်း စောက်ရည်တွေ ပျစ်ခနဲ စိမ့်ယိုထွက်ကျလာရပါတယ်။

ဒီလောက် အသဲတယားယားနဲ့ လှိမ့်ပိတ်ခံနေရတာတောင် တစ်ကိုယ်လုံး ဖျဥ္းခနဲဖြစ်လာပြီး ကာမစိတ်တွေ ဖြစ်လာရပါသေးတယ်။ လျှာနဲ့ လုပ်လို့ အသဲယားတာကို မခံနိုင်တော့ဘဲ တင်းကားနေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ မဆံ့မပြဲ လိုးသွင်းတာကို ခံချင်လာမိရပြန်ပါတယ်။

ဖင်ကုန်းပေးထားရလို့ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ရှက်စိတ်နဲ့ အနေရခက်တာတွေလည်း ဘယ်ဆီရောက်ကုန်မှန်း မသိတော့ပါ။ အစက အထိမခံနိုင် ဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို နင်းကန်ဆောင့်လိုးမှာ စိုးရိမ်နေခဲ့ပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ လီးကြီးရဲ့ ထိမိစီးပိုင်လွန်းတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို တောင့်တနေခဲ့ပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ သူမ နှုတ်က ဖွင့်ပြောပြီး တောင်းဆိုခဲ့မိတာပါ။ ရမ္မက်မီးတွေ တောက်လောင်ခံရရင် ခွန်အားတွေ အလိုလို တိုးပွားလာပြီး နာကျင်ခံခက်တာတွေ မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်သွားတတ်ပါတယ်။

ငုဝါရဲ့ ညည်းညူရင်း တောင်းဆိုလာသံ ကြားရတော့ ခေတ်လည်း ကျေနပ်သွားပါတယ်။ အစက မျက်ရည်တွေ ရစ်ဝိုင်းပြီး အဖုတ်လေး နာကျင်နေရှာတဲ့ ငုဝါကို ဆက်လိုးဖို့ ခက်နေခဲ့တာပါ။

အခုလို ငုဝါရဲ့ တောင်းဆိုလာသံကို ကြားရတော့ ရမ္မက်တွေ ထန်အောင် နှိုးဆွခဲ့တာ အောင်မြင်တဲ့ သဘောပါပဲ။ သူလည်း ငုဝါရဲ့ ဖင်လုံးကျစ်ကျစ်လေးကြားကို မျက်နှာအပ်၊ အဖုတ်လျက်နေရင်းပင် စိတ်တွေ ထန်ကာ ဗလောင်ဆူနေရပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ ဒူးထောက် ဖင်ကြား မျက်နှာအပ်ထားတာကနေ ခပ်မြန်မြန်ထကာ လီးကို အဖုတ်ဝဆီ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ လမ်းကြောင်းသင့်ပြီးသားမို့ လက်နဲ့ ထိန်းကိုင်စရာ မလိုတော့ဘဲ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ဝမှာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး တေ့ထောက်ထားနိုင်ပါပြီ။

သူ့လက်တွေကို ငုဝါခါးသိမ်သိမ်လေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ခါးအားကို သုံးပြီး သူ့လီးကြီးကို နူးညံ့အိထွေးလွန်းလှတဲ့ အဖုတ်လေးထဲ တစ်ရစ်ချင်း ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ပလွပ် …. ပျစ် …. အား … အာ့ …. ရှီး ….

ပျစ် …. ဘွတ် …. အား …. အာ့ ….

“ကြီးလိုက်တာ ကိုကိုရယ် …. ကျပ်သိပ်နေတာပဲ …. ဟင့် ….
အထဲမှာ ထိုးထောက်ခံထားရသလိုကြီး …. ရှီးးး”

“ညီမလေး စောက်ဖုတ်က ကျပ်လို့ပါ…. ကိုကို ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးမှာပါ …
အရှိန်ရမှ ညီမလေး အရမ်းကောင်းအောင် ဖြုတ်ပေးမယ်နော်”

“ဟင့် … ကိုကို့သဘောပါ …. ငုဝါတော့ အရမ်းကျပ်ပြီး တင်းနေတာပဲ သိသေးတယ် ….
ကိုကို့ လီးကြီးက ဗိုက်ထဲ ရောက်သွားလား မသိဘူး … ဟင့် … လှုပ်လို့တောင် မရဘူး…. အာ့”

လမ်းကြောင်းသင့်ပြီးသား ဖြစ်သလို စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးမို့ တအိအိနဲ့ပဲ အဆုံးထိ တိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။ လမ်းကြောင်းကျဥ္းကျဥ္းထဲ မဆံ့မပြဲ ထိုးသွင်း ဝင်ရောက်ရတာမို့ နှစ်ဦးလုံးအတွက် ထိထိမိမိ ရှိလွန်းလှပါတယ်။

ငုဝါမှာ ခေတ်က ခါးကို စုံကိုင်ဆွဲပြီး လီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလာကတည်း ပါးစပ်လေးဟရင်း ညည်းသံ မပြတ်ထွက်နေခဲ့ရတာပါ။။ ခေတ်ရဲ့လီးက အဖုတ်လေးထဲကို ထိုးခွဲ ပွတ်တိုက် တိုးဝင်လာတိုင်း ပြည့်ဝကျပ်တည်းမှုနဲ့အတူ ကာမအရသာတွေ တနင့်တပိုးကြီး ရရှိနေခဲ့ရပါတယ်။

ဒါကြောင့်  ငုဝါမှာ မျက်လုံးကို မှေးစင်းပြီး ခေါင်းမော့၊ ပါးစပ်ဟပြီး သူ့လီး တဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်လာတာတဲ့ အရသာကို တငြိမ့်ငြိမ်နဲ့ အပြည့်အဝ ခံယူနေမိပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့လီးက တဆုံးဝင်သွားတော့မှပဲ အောင့်ထားမိတဲ့ အသက်ကို ရှူသွင်းရပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် အသက်ကို အေးဆေးမရှူနိုင်ပါဘူး။ ခေတ်ရဲ့ လီးထိပ်တင်းကားကားကြီးက သူမရဲ့သားအိမ်ထိပ်ကို ဖိထောက်ထားတာမို့ အနည်းငယ် လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ပြီး မျက်လုံးများပြူးလာရပြန်ပါတယ်။

သူမရဲ့ အသဲ၊ အူတွေကို ဆွဲလှုပ်ခါရမ်းနေသလို ခံစားရပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ လီးထိပ်ကြီးက တဆတ်ဆတ် တုန်ခါပြီး သားအိမ်ထိပ်နဲ့ အတွင်းနံရံတွေကို ထိခတ်ပွတ်ဆွဲနေတာမို့ အဖုတ်ထဲကတင် မကတော့ဘဲ ရင်တွင်းကလီစာတွေကိုပါ ထိခတ်ပွတ်သပ်သလို ခံစားရတာပါ။

ဒီခံစားချက်ကြီးက ငုဝါကို ကြက်သီးလေးများထစေကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်နေစေ ရပါတယ်။ အနေရခက်၊ ခံစားရတာ အသဲတွေယားလွန်းလို့ ဖင်လေးကို လှုပ်မိပါတယ်။

ဒီတော့လည်း စိမ်ထည့်ထားတဲ့ လီးကြီးကို နှဲ့ကစားပေးသလို ဖြစ်ကာ ပိုအသဲယားရပြန်ပါတယ်။ ဒီလို ဂဏာမငြိမ်နိုင် ဖြစ်နေရင်းပဲ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက အလိုလို တုံ့ပြန်လှုပ်ရှားလာပြီး လီးကြီးကို ညှစ်ဆွဲပေးလာခဲ့ပါတယ်။ စောက်ရည်တွေက ပိုစိမ့်ထွက်လာရပါတယ်။

“ညီမလေး …. ကိုကို လိုးတော့မယ်နော် …”

“ဟုတ်ကဲ့ကိုကို၊ ကိုကို့ဟာကြီးက ညီမလေးအထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ …. ဟင့် …
အသဲတွေ ယားလှပြီ …. အား …. ရှူး …. ”

“ညီမလေးကို အယားပြေအောင် ကိုကို လိုးပေးပါ့မယ် …
လှလိုက်တာ ညီမလေးရယ် …. ကိုကို ဖင်လုံးလေးတွေကို ညှစ်ပြီး လိုးပေးမယ် …. အင့် … အရမ်းလှတဲ့ ဖင်လေး … အင့်ကွာ …”

အင့် … ပလွပ်… အား … ထိလိုက်တာ … ဖွပ် … ဖွပ် … အာ့ … အီးးးး
အင့်…ပျွတ်….ဖွပ်…. အာ့ … အမလေး …. ကိုကိုရယ် …

ပလွပ် … ဖွပ် … ဖပ် … ဖပ် …. အီး …
ဖပ် .. ဖပ် … ပလွပ် … ဖေါက် …. အား … ရှူး …

ခေတ်ကတော့ လီးကို နည်းနည်းဆွဲထုတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းပဲ စလိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ညှောင့်လိုးလေးဆိုပေမယ့် တင်းပြီးလုံးတစ်နေတဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေအပေါ် အားလေးနဲ့ ဖိချပြီး လိုးပေးနေခဲ့တာပါ။

ဒီတော့ လိုးချက်တွေက တစ်ချက်ချင်းပေမယ့် ခံစားရတာ ထိမိလွန်းလှပါတယ်။ နူးညံ့စီးပိုင်လွန်းတဲ့ အတွေ့ကြောင့် လိုးနေတဲ့သူမှာ အရသာရှိနေသလို ခံရသူမှာလည်း အတွင်းသားနံရံတွေအပေါ် အားပါပါလေး ဖိကပ်ထိခတ်မှုကြောင့် ကျဥ္တက်အီစိမ့်နေရပါတယ်။

ခေတ်က ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ဖိလိုးလေးလိုးနေတာကနေ လိုးချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း စိတ်လာပါတယ်။ ငုဝါမှာတော့ ခေတ် လိုးသမျှကို ဖင်ထောင်ကုန်းပေးရင်းပဲ မျက်လုံးပိတ်ကာ အပြည့်အဝ အရသာခံနေမိပါတယ်။

ခပ်စိတ်စိတ် ဖိလိုးချက်တွေအောက်မှာ အရသာတွေ့နေရပေမယ့် အဆုံးထိ ဖိထည့်လိုက်တိုင်း သားအိမ်ကို ထိခတ်လို့ ကျဥ္တက်နေရပါတယ်။ ဒီလို ခံစားရတာတွေကပဲ အရသာဖြစ်နေရပြီး သာယာနေမိရပြန်ပါတယ်။

အခုဆိုရင် သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကိုကိုရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းလို့ အလိုးခံနေရပြီလေ။ ကိုကိုကလည်း ငုဝါ ခါးလေးကို ဆွဲပြီး ဖင်လုံးလေးတွေ ပိကပ်သွားအောင် အားထည့်ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါပြီ။

ဒါက ငုဝါ အလိုချင်ဆုံး ဆန္ဒပါပဲ။ အပျိုမလေးရဲ့ ကြည်နူးရင်ဖိုမှုက တောက်လောင်နေတဲ့ ကာမမီးတွေကို အရှိန်အဟုန် ပြင်းထန်လာစေရပါတယ်။

ပြင်းထန်လာတဲ့ ရမ္မက်တွေကြောင့်ပဲ သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေးက အလိုလို တုံ့ပြန်နေခဲ့ပါပြီ။ အဖုတ်အတွင်းသားတွေက နွေးကာ နူးညံ့အိစက်လာပြီး စောက်ရည်တွေ ဆက်တိုက် စိမ့်ထွက်နေရပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ ခပ်စိတ်စိတ် လိုးချက်တွေအတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးက ရှေ့နောက်ယိမ်းထိုး လှုပ်ရှားရင်း ဖျိုးဖျိုးဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ခံစားနေရပါတယ်။ လှိုက်ကာ တက်လာတဲ့ ခံစားမှုများနဲ့အတူ ကိုယ်လေးကို ဝပ်ချကာ အော်ညည်းနေရင်း ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတာကိုတော့ မပျက်သွားရအောင် တောင့်ခံပေးထားမိပါတယ်။

(ဆက်ရန် …..)

ဖွက် … ပလွတ်…ဗြွတ် …. အာ့….
ဖွပ် …. အင့်… ဗြွတ် … အွန့်….

“လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရာ … အင့်…  ဒီဖင်လေးက လုံးပြီးတင်းနေတာပဲ ….အင့် …
ဒီဖင်လုံးလေးကို ကုန်းခိုင်းပြီး ကိုကို စိတ်ကူးနဲ့မှန်းလိုးနေတာ ကြာပြီ … အား … တကယ်ကောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး … အင့် … ကျပ်နေတာပဲ …”

ဖွပ် … ဖွပ် … ဖပ် … အား …. ကိုကို … အား …
ဖွပ်… ဖေါင်း … အင့် … ဖေါင်း … အား  … အ …..
အင့်….ဗြစ်….အ…ဘွတ်…အာ့

“ညီမလေး ကောင်းရဲ့လား …. အင့်…… အလိုးခံရတာ ကြိုက်လားဟင် …
ကိုကို့ အလိုးကို ခံချင်နေတာ မဟုတ်လား …. အင့် … ခံထား …. ညီမလေး စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်ထည့်နေပြီ …. အင့် ….”

ဖွပ် …. ဘက် …. ဗြစ် ….. ဘွတ်…. အား …..အင့်……အီး …… ဗြွတ် …… ဘွတ် … အီးးး

“ကောင်းတယ်ကိုကို … အရမ်းကောင်းတယ် … အမလေး …. အား …. ငုဝါ ရူးတော့မယ် ….
ညီမလေးလည်း ကိုကို့အလိုးကို ခံချင်နေတာ … ကြိုက်တယ် …. ထိလိုက်တာ … အား ….
ငုဝါကို စိတ်ကြိုက်တာလိုး …. ကိုကို့အတွက်ပဲ …. လိုး … ကိုကို လိုး …. အမလေးးး”

ပလွပ်. .. အ… ဖွပ် …ဖွပ် … ဖေါင်း ….. အား … ထိတယ် ….
အင့်… ပျွတ် …. ဖွပ် … ဖေါင်း … ဖေါင်း … အမလေး … အီး ….

“ကိုကို …. ကောင်းတယ် … ဟင့် …. ငုဝါကို သေအောင် လိုးနေတာလား … အား …. ကောင်းလိုက်တာ …. အာ့ … အာ့ …”

စိတ်တွေ အဆုံးစွန်ထိ ထန်နေပြီဖြစ်တဲ့ ခေတ်ရဲ့ လိုးချက်တွေဟာ မြန်ဆန်အားပါလာခဲ့ပါပြီ။ သူ့ရှေ့မှာ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ပစ်ကုန်းပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရမ်းခါတုန်တက်ကာ အော်ညည်းနေရရှာပါတယ်။ ဒီမြင်ကွင်းက ခေတ်ရဲ့ ရမ္မက်တွေကို ပိုထန်စေရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ကာမဒီရေ အမြင့်ဆုံးအချိန်မှာ စိတ်ထန်ထန်နဲ့ ကျုံးဆော်နေမိတာပါ။ သူ့လက်တွေကလည်း ခါးကိုဆွဲလိုက်၊ တင်းပြီးအိစက်နေတဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးတွေကို အနီအရဲဆွဲအောင် အတင်းဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်နဲ့ လိုးဆောင့်နေခဲ့တာပါ။

ဖင်သားဖွေးဖွေးတွေ အနီအရဲစွဲအောင် ဖျစ်ညှစ်ခံနေရလည်း ငုဝါက နာရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။ တက်နေတဲ့ ကာမအဆိပ်တွေ ပိုမိုပြင်းထန်လာစေဖို့သာ ဖြစ်နေစေရပါတယ်။

ငုဝါ သိနေတာကတော့ သူမခန္ဓာကိုယ်ထဲကို တစွပ်စွပ် ဝင်ထွက်ထိုးဆောင့်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးချက်တွေကိုပါပဲ။ ဒီဆောင့်လိုးချက်တွေကြောင့်ပဲ သူမရဲ့ စိတ်နဲ့ ခန္ဓာဟာ အသိလွတ်လို့ နေရပါတယ်။

အစက ဖင်ကုန်းအလိုးခံရတာကို ရှက်မိခဲ့ပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ဒီလိုကုန်းရတာကို ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ သူမအတွက် ဖင်ကုန်းအလိုးခံရတာက ခုန ပက်လက်ခံခဲ့ရတာထက် ပိုထိမိပြီး အားရစေလို့ပါ။

ခါးကိုဆွဲ၊ ဖင်သားတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆွဲပြီး တဖောင်းဖောင်းနဲ့ ကျုံးဆော်နေသမျှကို အဆီးအတားမရှိ ခံယူရင်းပင် ကျေနပ်သာယာနေမိပါတယ်။ မျက်လုံးထဲ ဝင်းခနဲ၊ ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲ ဖြစ်ရတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ တွန့်တက်တုန်ခါနေရပြီး ယစ်မူးပျော်ဝင်နေရပါပြီ။

ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရှေ့က ဆိုဖာနောက်မှီကို ခေါင်းနဲ့ ပြေးပြေးတိုက်နေရတယ်။ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆိုဖာကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထောက်ထားပြီး ကာမအရသာကို ခံယူနေမိပါတယ်။

ကာမယင်းထကာ ကယောင်ကတမ်း နှုတ်က အော်ဟစ်ညည်းညူရင်း ကာမပန်းတိုင်ဆီ ချီတက်နေခဲ့ပါပြီ။ ငုဝါရဲ့ စိတ်နဲ့ခန္ဓာဟာ ခေတ်ရဲ့ ပြင်းထန်လှတဲ့ ကာမလှိုင်းတံပိုးကြမ်းကြမ်းတွေအောက်မှာ အလူးအလဲ သက်ဆင်းကျရောက်နေရပါပြီ။

မျက်ဖြူလန်တက်သွားရအောင် ထိမိပြင်းထန်လှတဲ့ ဆောင့်ချက်များကို ခံယူရင်း တစ်ကိုယ်လုံး အကြောများတုံ့ဆွဲတုန်ခါလို့ ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိသွားရပါတော့တယ်။

ဖွက်…ပလွတ်…ဗြွတ်….အာ့….ဖွပ်…. အင့်…ဗြွတ်…အွန့်….
ဖွပ်…ဖွပ်… ဖေါင်း …အာ့.. အင့်…ဖွပ် …ဖေါင်း … အမလေးးး …ဖေါင်း ….. ဖေါင်း …အွတ် …

အာ့…. ဖေါင်း …. ဖေါင်း … အား …. ဖေါင်း …အု့ ….

“ကိုကို …. အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ …. အရမ်းကောင်းနေပြီ …. အား …. လိုး … ငုဝါကို လိုး …. အား …. ကောင်းလိုက်တာ ….”

“ကိုကိုလည်း ကောင်းနေပြီ။ ပြီးတော့မယ်။
ညီမလေး စောက်ပက်ကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ် ….
အရမ်းလှတဲ့ ညီမလေးကို ကိုကို လိုးနေရတာ …. အင့် …. အင့် …. လိုးကောင်းလိုက်တာ”

ဖေါင်း ….. ဖေါင်း ….အွတ်…. ဗြွတ်….. အား ….
ဗြစ်… ဗြစ်…. ဖေါင်း …… အမလေး …. အာ့…. ကိုကို ….. ကောင်းတယ် …..အာ့ ….. အီးးးး …. ကောင်းလိုက်တာ ….. အာ့ ….

ငုဝါဟာ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးတာကို ခံနေရင်းပဲ ပြီးသွားရပါတယ်။ ကာမပြီးဆုံးခြင်းရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကို အသိမဲ့လောက်အောင် တနင့်တပိုး ခံယူနေရင်းပဲ ခေတ်ရဲ့မာန်ချီတင် လိုးချက်တွေကို အလူးအလဲ ဆက်ခံနေရပါတယ်။

အကြောများ တုံ့ဆွဲတွန့်ကန်ကာ ဖင်လေးဆတ်ဆတ်ခါလို့ ပြီးနေခဲ့တာပါ။ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက ဆွဲညှစ်တုန်ခါနေချိန်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့လီးကြီးက ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးနေတာမို့ အဖုတ်လေးက ကျဥ္တက်ပြီး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ အီစိမ့်နေရပါတယ်။

သူမ တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ ပြတ်ထွက်ကုန်သလား ထင်ရတဲ့အထိ ဆတ်ဆတ်လူးနေရတာပါ။ ဒီလို သူမကိုယ်လုံးလေးနဲ့ အဖုတ်လေးက တုံ့ပြန်တုန်ခါနေတော့ လိုးနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကြီးကလည်း အရသာပိုရှိကာ ကျဥ္တက်ပြီး ပွင့်ထွက်မတတ် ဖြစ်လာရပါတယ်။

သူလည်း လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆယ်ချက်လောက် ဆက်တိုက် ပစ်ဆောင့်ပြီးတော့ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲတောက်ပြောင်ကာ အကြောတွေ ထောင်ထနေတဲ့ လီးကြီးဟာ ဆွဲထုတ်ပြီးတာနဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ ပန်းထွက်လာရပါတယ်။

သုတ်ရည် ဖြူပျစ်ပျစ်တွေက ငုဝါရဲ့ တင်ပါးတွေပေါ်သာမကဘဲ ခါးနဲ့ ကျောပြင်အထိ အရှိန်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်တာပါ။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖျဥ္းခနဲ ဖြစ်သွားကာ အကြောတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ အရသာ ရှိလွန်းနေရပါတယ်။

ကိုယ်လုံးလေး တုန်ခါပြီး ကာမဒဏ်ကို အလူးအလဲခံစားနေရစဲ ငုဝါဟာ ကျောပြင်နဲ့ တင်ပါးတွေပေါ်မှာ ပူနွေးနွေး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ဒါဟာ ခေတ်ရဲ့ လီးရည်တွေနဲ့ သူမကျောပြင်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ် ပတ်ဖြန်းခံလိုက်ရမှန်း သိလိုက်ပါတယ်။

ဒါဟာ ငုဝါကို ကြည်နူးကျေနပ်စေရပါတယ်။ သာမာန်အချိန်ဆိုရင် ရွံစရာဖြစ်ပေမယ့် အခုလို ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာကို ယစ်မူးနေချိန်မျိုးမှာ ပိုမိုအားရကျေနပ်စေဖို့ ဖြစ်လာစေရပါတယ်။

ငုဝါရဲ့ တစ်သတ်တာမှာ ကာမအရသာကို အကောင်းဆုံးနဲ့ အပြည့်ဝဆုံး ခံစားလိုက်ရတာပါပဲ။ ချစ်ရသူနဲ့ အပြည့်ဝဆုံး ကျေနပ်ကြည်နူးမှုတွေ၊ အထိအတွေ့ သာယာမှုတွေနဲ့ အဆုံးစွန် ကာမခရီးလမ်းကို လျောက်လှမ်းဖြစ်ခဲ့ကြတာပါ။

ခေတ်ရဲ့ လီးကြီး ကျွတ်သွားပေမယ့် ငုဝါကတော့ ဖင်လေးကုန်းထားလျက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကာမအရသာတွေနဲ့အတူ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မှုကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေရင်းနဲ့ ထောင်ကုန်းပေးထားရတဲ့ ဖင်လေးကတော့ တဖြည်းဖြည်း ဝပ်ကျလာပါတယ်။

ခေတ်လည်း ငုဝါရဲ့ကျောပြင်လေးပေါ် လက်ကျန်လီးရည်တွေ ညှစ်ချရင်း မျက်စိစုံမှိတ်လို့ ကာမဇိမ်တွေ့နေပါတော့တယ်။ တစ်ကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းဖြစ်ပြီး ကျေနပ်အားရနေမိပါတယ်။

သူ့လီးရည်တွေ အကုန်အစင် ထုတ်ပန်းပြီးမှ ငုဝါကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဖွေးပြီး ရှင်းသန့်နေတဲ့ ကျောပြင်လေးနဲ့ ဖင်သားလုံးလုံးများအပေါ်မှာ သူ့သုတ်ရည်ဖြူဖြူတွေ မနည်းပါဘူး။

သူလည်း ငုဝါဘေးနားကို ပစ်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ဖင်လေးဝပ်ကုန်းကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း ကာမဒဏ်ကို ခံစားနေရစဲဖြစ်တဲ့ ငုဝါကိုယ်လေးကို ဆွဲကာလှဲရင်း ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။

ငုဝါလည်း ခေတ်ရင်ခွင်ထဲ ကျောပေးကာ ခပ်ကွေးကွေးလေး လဲလျောင်း တုန်ရီနေပါတယ်။ တင်းတင်းဖက်ထားတဲ့ ခေတ်ရဲ့လက်တွေကို ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကာမမောပန်းမှုတွေကို ဖြေသိမ့်နေမိပါတယ်။

နှစ်ဦးလုံးမှာတော့ ချွေးတွေပြန်နေသလို၊ သုတ်ရည်၊ စောက်ရည်များ ပေကျံနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မထနိုင်သေးပါဘူး။ ရင်ခုန်သံ စည်းချက်ချင်းညီကာ လိုအင်တွေပြည့်ဝခဲ့ပြီမို့ ကျေနပ်အားရခြင်းနဲ့အတူ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့တဲ့ ခံစားချက်တွေ ထုံမွှန်းလို့နေခဲ့ကြပါတယ်။

ဒီလို နှစ်ဦးသားထွေးဖက် အမောဖြေနေကြရင်းမှ ခေတ်ရင်ခွင်ထဲ ကျောပေးခိုဝင်နေတဲ့ ငုဝါဆီက ညည်းသံလေး စကြားလိုက်ရပါတယ်။ ငုဝါက ကိုယ်လေး ကွေးထားတာကနေ အနည်းငယ် လှုပ်ရှားမိတာနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနာကျင်နေခဲ့လို့ စုတ်သတ်ညည်းမိတာပါ။

ဒီတော့မှ ခေတ်လည်း မှေးနေတာကနေ သတိပြန်ဝင်လာပြီး ကဗျာကယာ ထထိုင်ကာ ငုဝါကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ နာကျင်နေရှာတဲ့ ငုဝါမျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ ထွေးပွေ့ နှစ်သိမ့်ပေးနေမိတယ်။

ငုဝါမှာ ရမ္မက်ထန်နေချိန်က နာရမှန်း မသိခဲ့ပါဘူး။ အခုကျမှ တစ်ကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေတာဟာ ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ အထူးသဖြင့် သူမ ခါးအောက်ပိုင်းနဲ့ ပေါင်ခြံတစ်ခုလုံး ထူပူကျိန်းစက်နေတာက မျက်ရည်လေးများပင် စိမ့်ထွက်လာရတဲ့ အထိပါ။

ခေတ်လည်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရသလို သနားနေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ချွတ်ချထားတဲ့ ပုဆိုးကို မြန်မြန်ကောက်ဝတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ အမြန်သွားကာ အဝတ်စတစ်ထည်ကို ရေဆွတ်ပြီး ယူလာခဲ့ပါတယ်။

ပြီးတော့ ငုဝါတစ်ကိုယ်လုံး ပေပွနေတာတွေကို ယုယုယယလေး သုတ်ပေးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆီးခုံလေးအထိပဲ သုတ်ပေးဖြစ်ပါတယ်။ အဖုတ်အကွဲကြောင်း၊ ပေါင်ခွဆုံလေးကတော့ အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေလို့ သူလုပ်ပေးတာကို ငုဝါက အတင်းငြင်းနေရှာပါတယ်။

ခေတ်လည်း စိုးရိမ်ပြီး သေချာကြည့်မိတော့ ငုဝါအဖုတ်လေးက အရင်ကထက် ယောင်ပြီး ပိုဖောင်းနေသလိုပါပဲ။ ပေါင်ခွဆုံလေးက ရဲနေပါတယ်။

အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရဲနေပေမယ့် ကွဲတော့မသွားပါဘူး။ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေတော့ နည်းနည်းပြဲသွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ သွေးစနည်းနည်းတွေ့ရလို့ပါ။

ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးတွေကလည်း သူ့လက်နဲ့ အတင်းဆုပ်ကိုင် ဖိလိုးထားတော့ လက်ရာတွေတောင် ထင်နေပါတယ်။ အဆိုးဆုံးကတော့ ငုဝါဖင်လုံးလေးတွေပါ။

သူ စိတ်ထန်ထန်နဲ့ အတင်းဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်ခဲ့တာမို့ တင်ပါးလေးတွေ အနီအရဲစွဲနေရပါတယ်။ ဒါတွေက သူမကို အထိမခံနိုင်လောက်အောင် စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်စေပြီး နာကျင်နေစေရတာပေါ့။

ခေတ်လည်း ဒါတွေမြင်တော့ ငုဝါကို ပိုသနားမိတယ်။ အပျိုမလေးခမျာ သူ့စိတ်ထန်တဲ့ ဒဏ်နဲ့ လီးဒဏ်ကို လှိမ့်ပိတ်ခံခဲ့ရရှာတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါကို ထွေးပွေ့နှစ်သိမ့်ပြီး တောင်းပန်နေမိပါတယ်။ ငုဝါကတော့ သူ့ကို ပြုံးပြပြီး ရပါတယ် ကိုကိုရယ်၊ ငုဝါပျော်ပါတယ်ပဲ ပြန်ပြောရှာပါတယ်။

ပြီးတော့မှ ငုဝါက အားတင်းထပြီး သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဖွဖွလေး သန့်ရှင်းပါတယ်။ ခေတ်က လုပ်ပေးတာကို အရမ်းနာနေလို့ လက်မခံပါဘူး။

လှုပ်လိုက်တိုင်း တစ်ကိုယ်လုံးနာကာ အဖုတ်လေးက စပ်ပြီး ကျိန်းနေပေမယ့် အားတင်း ထပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လှုပ်ရှားနေရပါတယ်။ ဒီလိုတွေ နာကျင်နေရပေမယ့် ငုဝါက သူမကိုကိုကို အပြစ်မမြင်ပါဘူး။

ဒါတွေက သူမရင်ထဲမှာ တည်ရှိနေတဲ့ ချစ်ခြင်း၊ ဆွဲလမ်းတပ်မက်ခြင်းရဲ့ ဒဏ်တွေပဲ မဟုတ်ပါလား။ မျက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်ရအောင် နာကျင်နေရပေမယ့် သူမနှလုံးသားလေးမှာ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးနေမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ငုဝါရင်ထဲမှာ စိုးရိမ်တုန်လှုပ်နေတဲ့ ခံစားမှု ကြီးကြီးတစ်ခုကလည်း ပုန်းကွယ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီခံစားမှုကြီးက တစ်လျောက်လုံး ပုန်းကွယ်နေတာကနေ အခုချိန်မှာ လှစ်ခနဲ လှစ်ခနဲ ပေါ်ထွက်လာတတ်ပါတယ်။

ဒီစိုးရိမ်မှုက ဘာကြောင့်ဆိုတာ သူမ အဖြေမထုတ်ချင်ပါဘူး။ ဒီစိတ်ဝင်လာခဲ့ရင် ဝမ်းနည်းသလိုကြီး ခံစားရပါတယ်။

သူမချစ်ရသူ ကိုကိုနဲ့ ပတ်သတ်မိလို့ ဘယ်လိုဝမ်းနည်းစိုးရိမ်မှုမှ အဝင်မခံလိုပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ လှစ်ခနဲ ပေါ်လာတတ်တဲ့ ခံစားမှုဆိုးကြီးကို မောင်းထုတ်ရင်း ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့မှုတွေကိုသာ ဖြစ်ပေါ်နေစေခဲ့ပါတယ်။

ခေတ်လည်း ငုဝါကို အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး တိုက်မှ ဖြစ်မှာကို သတိရလိုက်ပါတယ်။ ဆေးက အိမ်မှာ ဝယ်ဆောင်ထားတာ ရှိတယ် ပြောတာနဲ့ ခေတ်ကိုယ်တိုင် သွားယူကာ ရေတစ်ခွက်ပါ ခပ်ပြီး ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

ဧည့်ခန်းကို ခေတ်ပြန်ရောက်လာတော့ ငုဝါက အဝတ်အစားတောင် ပြန်ဝတ်ထားပြီးပါပြီ။ ဘောင်းဘီတိုလေးတော့ ပြန်မဝတ်ထားပါဘူး။ ထမိန်တစ်ထည်ကို အားတင်းကာထယူပြီး ခပ်လျော့လျော့ ဝတ်ထားပါတယ်။

သူမရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး နာနေလို့ ဘောင်းဘီတိုလေး ပြန်မဝတ်တော့တာပါ။ ပင်တီလေးကလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲနေပြီလေ။ ဒီတော့ ခပ်လွယ်လွယ် ထမိန်လေးပဲ သွားယူဝတ်ဖြစ်လိုက်ပါတယ်။ အပေါ်ကတော့ လည်ပင်နားထိ လှန်တင်ခံထားတာကို ပြန်ဆွဲချထားပါတယ်။

ခေတ်လည်း အားအင်မဲ့သူလို ခပ်လျော့လျော့ ထိုင်နေတဲ့ ငုဝါအနားထိုင်ပြီး ဆေးတိုက်ရပါတယ်။ ငုဝါက ဆေးသောက်ပြီးတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ မှေးစက်နေပါတယ်။

ခေတ်လည်း ငုဝါကို ထွေးဖက်ရင်း ပါးပြင်ကို ဖွဖွလေး နမ်းပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူတစ်ခု သတိရလိုက်ပါတယ်။ အဲဒါကတော့ မတော်တဆ ငုဝါကိုယ်ဝန်ရသွားနိုင်တာကိုပါ။

အပြင်မှာ သူ ပြီးခဲ့ပေမယ့် စိတ်မချရဘူးလေ။ နှစ်ဦးလုံးက စိတ်တွေ အပြတ်ထန်နေခဲ့တာမို့ ဒါမျိုးက စိတ်ချလို့မှ မရတာ။

သူ့ဘက်က အကြောင်းမဟုတ်ပေမယ့် ငုဝါက အားလုံးအမြင်မှာ ကလေးသာသာ မဟုတ်လား။ သူက အကြီးမို့ အရာရာကို တွေးပူရပါတယ်။

သူ ပတ်သတ်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးတွေတိုင်းဟာ ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ရင် သူ ပူစရာ မလိုခဲ့ပါ။ သူတို့ဟာသူတို့ ရှင်းခဲ့ကြတာပါ။ ငုဝါကတော့ အငယ်မို့ ဒါတွေ တွေးမိမယ် မထင်ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ ငုဝါကို သေချာရှင်းပြရပါတယ်။ ညနေကျရင် အရေးပေါ်တားဆေးကို သူသွားဝယ်ပြီး လာပေးမယ်လို့ ပြောရပါတယ်။

ငုဝါကတော့ သူပြောသမျှကို မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ နားထောင်ပြီး ခေါင်းညှိတ်ရှာပါတယ်။ ကိုကို ကောင်းသလို စီစဥ္ပါပဲပြောပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ အတော်ကြာအောင် နှစ်ဦးသား ထွေးပွေ့ဖက်ထားရင်း ချစ်ကြည်နူးနေမိကြပါတယ်။ တူနှစ်ကိုယ် ချစ်ကြည်နူးချိန်မှာပဲ ခြံရှေ့ကနေ ငုဝါကို လှမ်းခေါ်တဲ့ ဒေါ်ယမင်း အသံကြားမှ လန့်ဖျန့်သွားကြပါတယ်။

သူတို့နှစ်ဦးဟာ လတ်တလော ပြုခဲ့မိတဲ့ အမှားကြောင့် ယမင်းပြန်လာတဲ့အခါ လန့်သွားကြတာပါ။ ခေတ်လည်း ပြန်မဝတ်ရသေးတဲ့ အတွင်းခံကို ပြေးကောက်ကာ ပုန်းဖို့ ပြင်မိပါတယ်။ ဒီမှာတင် ငုဝါက သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အိမ်ထဲ ခေါ်လာပါတယ်။

ပြီးတော့ အခန်းတစ်ခန်းရှေ့ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအခန်းကို သူသိတယ်။ ဦးသန့်စင်ရဲ့ ဓာတ်ပုံ ဖလင်ကူးတဲ့အခန်းပါ။ ဒီအခန်းက ဦးသန့်စင်က လွဲပြီး ဘယ်သူမှ မဝင်ရပါဘူး။

ငုဝါက တံခါးဘောင်ပေါ်ကနေ သော့တစ်ချောင်း လှမ်းယူပြီး အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို အခန်းထဲ မြန်မြန် သွင်းကာ မီးဖွင့်လိုက်ပါတယ်။

ဒီအခန်းက အလုံခြုံဆုံးပဲ၊ ဘယ်သူမှ မလာဘူး၊ အမေက နေ့ခင်း တစ်ရေးအိပ်နေကျ၊ အိပ်ပျော်မှ လာဖွင့်ပေးမယ်လို့ ခပ်သွက်သွက် ပြောပြီး ပြန်ထွက်ကာ တံခါးပြန်ပိတ်သွားပါတယ်။ သူလည်း ခပ်မှိန်မှိန် မီးလုံးလေး တစ်လုံးသာ ရှိတဲ့ အခန်းထဲမှာ ကြောင်စီစီနဲ့ ကျန်နေခဲ့ပါတယ်။

တစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲ ကျန်နေခဲ့မှ ခေတ်လည်း စိတ်အေးအေးနဲ့ ပြန်စဥ္းစားမိကာ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်တင်နေမိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်က ဒီလို လန့်စရာ မလိုပါ။

အရင်ကတည်းက ငုဝါအိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း ကျန်နေခဲ့ရင် ခေတ်က လာစောင့်ပေးနေတတ်တာပဲ မဟုတ်လား။ ခေတ်အိမ်မှာလည်း ငုဝါနဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ရှိနေတတ်တာပါပဲ။

သူတို့ နှစ်ဦးတည်း ရှိနေကြတာက မထူးဆန်းတဲ့ အခြေအနေပါ။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ခြေမကိုင်မိ၊ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်ရအောင် လန့်ဖြန့်ကာ ပြာသွားခဲ့ကြတာပါ။

ဒါက သူတို့ လတ်တလော လုပ်ခဲ့တာတွေအတွက် စိတ်တွင်း မလုံခြုံမှုကြောင့်ပါ။ ဒါကြောင့် ရုတ်တရတ် အခြေအနေမှန်ကို မစဥ္းစားနိုင်ဘဲ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာဖြစ်ပြီး ရှောင်ပုန်းမိခဲ့တာပါ။

ငုဝါကတော့ ဆယ်ကျော်သက်မလေးမို့ ထားပါတော့။ သူမအတွက် ယောက်ျားလေးနဲ့ ပတ်သတ်ရင် ဒါက ပထမဆုံး မရိုးဖြောင့်မှုပဲလေ။

ကလေးဆန်ဆန် နေခဲ့တာကနေ မိန်းမပျိုတစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝတစ်ဆစ်ချိုးကို �ရောက်ရှိခဲ့တာပါ။ လွန်ကဲမိတဲ့ အခြေအနေကို မိဘသိမှာ စိုးရိမ်တာက သဘာဝကျပါတယ်။

ခေတ်ကပါ စိတ်အေးအေး မထားနိုင်ဘဲ ရောယောင်ကာ လန့်သွားမိခဲ့တာပါ။ လောလေတ်လတ်ပဲ ညီမလေးလို သဘောထားရတဲ့ ငုဝါကို သူက အပီလိုးခဲ့မိတယ် မဟုတ်လား။

ဒါက အများအမြင်မှာ အပြစ်တစ်ခုလို ဖြစ်နေမှာပါ။ ပြီးတော့ အန်တီယမင်းနဲ့ပါ ပတ်သတ်ထားဖူးတာမို့ သူ့စိတ်တွင်း မလုံခြုံမှုက ပိုကြီးနေခဲ့ပါတယ်။ ဟန်မပျက်နေဖို့ စိတ်မကူးမိပါ။

အခုလို အခန်းထဲ ပိတ်မိနေတော့မှ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အပြစ်တင်လို့ မဆုံးဖြစ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ခြံတံခါး သွားဖွင့်ပေးမယ့် ငုဝါအတွက်လည်း တွေးပြီး စိတ်ပူနေမိတယ်။

ငုဝါပုံစံက အားအင်ကုန်ခမ်းပြီး နာကျင်ကိုက်ခဲနေခဲ့တာပါ။ သူလိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကြောင့် ဖူးယောင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးက လမ်းကောင်းကောင်း လျောက်လို့ မရအောင် ဖြစ်နေမှာပါ။

အန်တီယမင်းက မူပျက်နေမယ့် ငုဝါပုံစံကို ကြည့်ပြီး ရိပ်မိသွားနိုင်ပါတယ်။ ငုဝါလေး ဟန်ဆောင်နိုင်ပါ့မလား။ အရမ်းပဲ နာနေမလားလို့ တွေးကာ စိတ်ပူနေမိပါတယ်။

ခေတ်သာ ရှောင်ပုန်းမနေခဲ့ရင် ခြံတံခါးကို သူသွားဖွင့်ပေးလို့ ရမှာပါ။ အခုတော့ နောက်ကျခဲ့ပါပြီ။

(ဆက်ရန် …..)