ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် - ၂ (အခန်း ၁) - အပြာစာအုပ် ရုပ်ပြ အပြာဇာတ်လမ်း bluebook အပြာစာပေ အောစာအုပ် ဖူးစာအုပ် အပြာဝတ္ထု pdf

ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် ဒုတိယတွဲကို တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပထမတွဲမှာ အသင့်အတင့် အားပေးမှုရလို့ ဝမ်းသားရသလို၊ ကျေးဇူးလည်း တင်မိပါတယ်။ ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ်က စရေးကတည်းက 18 + အချစ် ဇာတ်လမ်းတွဲ အနေနဲ့ ရေးခဲ့တာပါ။ လုံးချင်းမဟုတ်ပါဘူး။
ကျွန်တော် ဇာတ်ကျောရိုး ချထားတာက သုံးတွဲပါ။ ဇာတ်လမ်းတွဲမို့လို့ စိတ်ခံစားချက်ကို တတ်နိုင်သလောက် အသေးစိတ်ဖွဲ့နွဲ့ကာ ရေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စာဖတ်သူတစ်ချို့က စိတ်မရှည် ဖြစ်ကြတာကို နားလည်ပါတယ်။
ပထမတွဲက ခေတ်ရဲ့ စိတ်ခံစားချက်ကို တစ်ခန်းထဲ ဖွဲ့ပြထားပြီး ကျန်အခန်းတွေမှာ ကြည်ပြာခင်ရဲ့ စိတ်ခံစားချက်နဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံတွေကိုသာ ဖွဲ့ပြထားတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ပထမတွဲ တစ်ခုတည်းနဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်အဖြစ် မှတ်ယူမယ်ဆိုရင် ရပါတယ်။ ဖြစ်ရပ်မှန် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းပါတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ပါပဲ။
ဒုတိယတွဲမှာတော့ ခေတ်ရဲ့ခံစားချက်နဲ့ ဖြတ်သန်းကြုံတွေ့ရမှာတွေကို အဓိကထားကာ ကြည်ပြာခင် ဇာတ်ကွက်တွေနဲ့ ဖြည့်ဆွတ်ပြီး ရေးပြမှာပါ။ တနည်းအားဖြင့် ပထမတွဲမှာ ပြထားခဲ့တဲ့ အပိုင်းအစလေးတွေကို ဒုတိယတွဲမှာ ပြန်ဝင်လာကာ စိတ်ကူးယဥ္ဆန်ဆန် ဇာတ်ကွက်တွေနဲ့ ပုံဖော်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ပထမတွဲနဲ့ တင်ပြပုံတွေ ကွဲလွဲနေနိုင်ပါတယ်။
ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် ဒုတိယတွဲမှာတော့ ခေတ်ရဲ့ဘဝဖြတ်သန်းမှုတွေနဲ့အတူ ကြည်ပြာခင်တစ်ယောက် ဘာတွေ ရင်ဆိုင်ရအုံးမလဲဆိုတာ တွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်လို့ ပြောကြားရင်း………..
အားလုံးအတွက် အချစ်အိမ်ကလေး
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မြို့တစ်မြို့ရဲ့ ဘူတာအိုဟောင်းလေးတစ်ခုမှာ ရထားပေါ်တက်သွားတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရယ်၊ အောက္မှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျပြီး ကျန်နေခဲ့တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရယ်၊ ပြီးတော့ ဘူတာရုံအဆောက်အဦနဲ့ ကွယ်ကာ မမြင်အောင်ပုန်းကာ ကြည့်နေရင်း မျက်ရည်ကျနေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရယ်…….

ရင်တွင်းခံစားချက် ကိုယ်စီနဲ့ သူတို့သုံးဦးမှာ မီးရထားထွက်ခွာသွားတာနဲ့ လားရာမတူရာစီကို ထွက်ခွာသွားကြပါတယ်။ တိတ်ဆိတ်စွာ ကျန်ရှိနေခဲ့တဲ့ ဘူတာအိုဟောင်းလေးက သူတို့အကြောင်းကို တွေးတောငေးမောကာ ရင်နာနာနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။

*****************
****************
*****************

အခန်း (၁) – ရင်ခွင်မဲ့ သူတစ်ယောက်ရဲ့ လမ်းသင့်ရာ

ဒေါ်ကြည်ပြာခင်ရဲ့ တဏှာဇာတ်ကြမ်း ခပ်ရှုပ်ရှုပ်ကို မျက္မြင်တွေ့လိုက်ရတဲ့ ခေတ်တစ်ယောက်ဟာ မယုံနိုင်ခြင်းများနဲ့ အတူ ကမ္ဘာပျက်သလို ခံစားလိုက်ရတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ တစ်သက်လုံး အိန္ဒြေရှင်၊ သိက္ခာရှင် တစ်ယောက်လို့ ယုံကြည်ထားခဲ့သလို မိမိရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ချစ်ရသူနဲ့ ယုံကြည်ရသူရဲ့ မထင်မှတ်ဖွယ် ဖောက်ပြားမှုကို တွေ့လိုက်ရတာလေ။ ဒီတော့လည်း အသက် ၁၃ နှစ်အရွယ် ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်မှာ ဒဏ်ရာရသွားရတာပေါ့။

ခေတ်က မယုံကြည်ခြင်း၊ နှမြောခြင်းနဲ့အတူ သူတို့မိသားစုရဲ့ အကြောင်းစုံကို သိရှိသွားခဲ့ရပြီး စိတ်ထဲမှာ နာကျည်းသွားခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အမေကို ဘယ်လောက်ပင် နာကျည်းပါစေ၊ တူးတူးခါးခါးကြီး မုန်းပစ်လောက်အောင်ထိတော့ မလုပ်ရက်ခဲ့ပါဘူး။ ဒီကိစ္စတွေကြောင့် သူ့အမေ အိပ်ယာထဲ လဲတဲ့အချိန်မှာ အမေ့ကို လုံးဝပစ်ထားပြီး လှစ်လျူမရှုနိုင်တာကို ခေတ်တစ်ယောက် သိလိုက်ရပါတယ်။

အဲဒီနေ့မနက်က အမေအိမ်ခန်းထဲက ထွက္မလာတော့ သူသွားချောင်းကြည့်ပါတယ်။ အိပ်ယာထဲမှာ မလှုပ်မရှားဘဲ ငြိမ်နေတဲ့ အမေ့ကို တွေ့တော့ သူစိုးရိမ်သွားကာ ဘကြီးဦးနဲ့ အမေမြတို့ကို သွားခေါ်ပေးပါတယ်။ အမေ့အမြင်မှာ မျက်နှာချင်း မဆိုင်ခဲ့ပေမယ့် အမေအိပ်နေချိန်မျိုးမှာ စိတ်မချလွန်းလို့ သွားသွားပြီး ခိုးကြည့်နေမိပါတယ်။ အန်တီယမင်းနဲ့ အမေမြတို့ရှိနေလည်း စိတ်မပူဘဲ မနေနိုင်အောင်ပါပဲ။

ငယ်စဥ္ကတည်းက အဖေမရှိတဲ့ ဘဝမှာ အရာရာ လိုလေသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းစောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တဲ့ အမေ့ကို ခါးခါးသီးသီးကြီး မုန်းလို့မရတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အမေ့အကြောင်း စဥ္းစားလိုက်တိုင်း ဟိုလူကြီးနဲ့ လုပ်နေကြပုံတွေ၊ ပက်ပက်စက်စက် ပြောနေကြတဲ့ အသံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ စိတ်နာမိတာပါ။ အထူးသဖြင့် အဖေရှိစဥ္ကတည်းက သူတို့ ဖောက်ပြန်နေကြတယ်ဆိုတာကို သူလုံးဝ လက္မခံနိုင်ပါဘူး။

အသက် ၃၀ ကျော်အရွယ်နဲ့ တစ်ခုလပ် ဖြစ်နေတဲ့ အမေ့ကို တခြားယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ ပျော်ပါးနေတာကို သူ့ဘက်က နားလည်လက်ခံပေးလို့ ရပါတယ်။ အခုတော့ သူတို့ရဲ့ ဖောက်ပြန်မှု အရှုပ်ထုတ်က ကြာခဲ့ပြီလေ။ ဒီလိုတွေ တွေးမိတိုင်း စိတ်နာမိသလို စိတ်မိုက် စိတ်ရိုင်းတွေလည်း ဝင်လာပါတယ်။ သူတို့လည်း နေချင်သလိုနေ၊ သူလည်း နေချင်သလို နေမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ဝင်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်တစ်ယောက် လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီး သူတို့ ဖြစ်နေတာကို အော်ဟစ်သောင်းကြမ်းဖို့ စိတ်ဝင်လာတိုင်း သူ့အမေ မျက်နှာလေးကို မြင်ယောင်မိပြီး မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။

အဖေထွက်သွားခါစ ခေတ်ငယ်ငယ်က ညပိုင်းအိပ်ချိန်ဆို အရမ်းအားငယ်ပြီး ကြောက်နေခဲ့တာကို အခုထိ မေ့လို့ မရသေးပါဘူး။ အရင်က ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အဖေရယ်၊ အမေရယ်၊ သူရယ် သုံးယောက် အိပ်ခဲ့တာလေ။ သူ့အဖေက ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘဲ ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အချိန်မှာ ည တရေးနိုးတိုင်း ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲမို့ သူကြောက်ကာ ငိုကျွေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ အခန်းအပြင်မှာ အန်တီယမင်းတို့၊ အမေမြတို့ ရှိပေမယ့် သူ့အတွက် လုံခြုံတယ်လို့ မထင်မိပါဘူး။

ဒီလို ခေတ်လေး ကြောက်ကြောက်နဲ့ ငိုကြွေးတိုင်း သူ့အမေက ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပွေ့ကာ အမေရှိတယ်၊ ဘာမှ မကြောက်ဖို့ ချော့ပြီး အားပေးခဲ့တာကို အမြဲအမှတ်ရမိပါတယ်။ အမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေတ် အိပ်ပျော်သလို ဖြစ်သွားမှ မျက်ရည်တွေ ကျပြီး ကြိတ်ငိုနေတဲ့ သူ့အမေရဲ့ မျက်နှာကို ဒီတစ်သက် မေ့လို့ရမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ အမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အားပေးချော့သိပ်တာတွေ ခံရပြီးမှ အိပ်ပျော်ခဲ့ရတဲ့ ညတွေ မနည်းဘူးလေ။ ဒါကြောင့် အမေ့ရင်ခွင်ဟာ ခေတ်အတွက် အားအင်တွေ မွေးဖွားပေးရာ နေရာဖြစ်သလို၊ လုံခြုံနွေးထွေးမှု အရှိဆုံးနေရာပါ။

အခုတော့ ဒီရင်ခွင်မှာ ၁၀ နှစ်ကျော် အခြားသူတစ်ဦးက ခိုဝင်နားယူနေမှန်း သိလိုက်ရပါပြီ။ ဒါကြောင့်မို့ပဲ ခေတ်ရဲ့ နောက်ပိုင်း ဘဝတလျောက္မှာ အမေနဲ့ ပတ်သတ်ရင် အချစ်နဲ့ အမုန်းကို တပြိုင်တည်း ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ တခါတလေ အမေ့ကို စကားပြောချင်စိတ်တွေ ရှိနေလည်း ဟိုလူကြီး လိုးနေတာကို ပက်ပက်စက်စက် ခံပေးနေတဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ ယုတ်ယုတ်မာမာတွေ အပြောခံပြီး ကျေနပ်နေကြတဲ့ အသံတွေကို ပြန်ကြားယောင်ကာ စကားမပြောမိတော့ပဲ ရှောင်ဖယ်နေမိပါတော့တယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ပိုင်းမှာ ကျောင်းကပြန်လာတာနဲ့ အောင်အောင်တို့အိမ်ဘက် ထွက်လာတာ များပါတယ်။ တခါတလေ ဘကြီးဦးက ခေတ် အပြင်ထွက်နေတာ များနေတယ်ဆိုပြီး သူ့ဆိုင်ကို လာထိုင်နေစေပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်တဲ့ အောင်အောင်တို့အိမ်မှာ နေရတာက စိတ်ပိုသက်သာလို့ အသွားများနေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ အောင်အောင့် မိသားစုအကြောင်း နည်းနည်းပြောချင်ပါတယ်။

အောင်အောင်တို့က တရုတ်ကပြားတွေပါ။ သူ့အဖေရော အမေရောက တရုတ်အစစ်တွေ မဟုတ်ပေမယ့် သွေးရောတွေပေါ့။ သူ့အဖေက ပိုနီးတယ်။ အောင်အောင်က အငယ်ဆုံးဖြစ်ပြီး သူ့အထက္မှာ အမနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ အားလုံးက မကြီးနဲ့ မလတ်ပဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ အောင်အောင့် အမေကတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းတဲ့။ ခေတ်ကတော့ အန်တီခင်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ဒေါ်ကြည်ပြာခင်ထက် ၅ နှစ်လောက်ပဲ ပိုကြီးပါတယ်။ အောင်အောင်နဲ့ ခေတ်နဲ့က ငယ်ငယ်ကတည်းက သူငယ်ချင်းဖြစ်သလို အရွယ်နည်းနည်းရလာတော့လည်း စိတ်တူ၊ ကိုယ်တူသလို ဘဝတူတွေပါ ဖြစ်နေတာမို့ ပိုတွဲမိပါတယ်။

အောင်အောင့်အဖေကလည်း နိုင်ငံခြား ထွက်သွားတာ ၁၀ နှစ်ကျော်ပြီ။ အရင်က တစ်နှစ် တစ်ခေါက်၊ နှစ်နှစ် တစ်ခေါက်လောက် ပြန်လာတတ်ပါတယ်။ အခုနောက်ပိုင်း သုံးလေးနှစ်မှာတော့ ပြန်မလာတော့ပါဘူး။ ဟိုမှာပဲ နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုထားတယ်လို့ သတင်းကြားရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင့်အဖေက ဖုန်းအမြဲဆက်သလို မိသားစုကိုလည်း ငွေမှန်မှန် ပြန်ပို့ပါတယ်။ ပစ်မထားပါဘူး။ ဒါကြောင့်မို့ အောင်အောင့်အမေနဲ့ သားသမီးတွေက ပြဿနာမရှာဘဲ နေကြပါတယ်။

ဘာပဲ ပြောပြော အောင်အောင့်အဖေက သူ့အဖေထက်စာရင် တော်သေးတယ်လို့ ခေတ်က တခါတလေ တွေးမိပါတယ်။ ခေတ်မှာတော့ ဖခင်ပျောက်သွားကတည်းက ဘာသတင်းမှ မကြားရတော့ပဲ မိခင်နဲ့ပဲ နေခဲ့ရတာလေ။ ဒီလို အဖေတွေ အနီးမှာ မရှိတာချင်းပါ တူကြတဲ့ သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဟာ ပိုတွဲမိသလို မဟုတ်တာလည်း လူမသိအောင် နှစ်ယောက်ထဲ ကြိတ်လုပ်ကြပါတယ်။ အကြိုက်ချင်းလည်း တူကြတာမို့ တစ်ယောက်လုပ်တာဆိုရင် နောက်တစ်ယောက်ကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ လိုက်လုပ်ပေးတတ်ကြပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ လူပျို မဝင်တဝင် အရွယ်မှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက္မှာ စိတ်ဝင်စားမှု တစ်ခုတိုးလာပါတယ်။ ဒါကတော့ လိင်မှုကိစ္စပါ။ တစ်နေ့ အောင်အောင်က ခေတ်ကို ဗီဒီယိုရုံက အပြာကား ကြည့်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်း ပြောပြပြီး လိုးတာတွေကို ပြန်ပြောပြပါတယ်။ ဒီလိုကားတွေကို ဗီဒီယိုရုံပိုင်ရှင်က ကလေးတွေကို မပြပါဘူး။ ရိုးရိုးကား ပြနေကတည်းက ကြိုဝင်ထားပြီး အပြာကား ပြတဲ့အချိန်ကျမှ ပိုက်ဆံလိုက်ကောက်ရသူကို ပိုင်အောင်ပေါင်းပြီး ပိုင်ရှင်ကို မပြောရအောင် လုပ်ကာ ခိုးကြည့်ရတာပါ။ အောင်အောင့် ပြောစကားတွေမှာ သရေတမျှားမျှားကျပြီး ခေတ်ကလည်း ဒီတစ်ခါဆိုရင် သူ့ကိုပါခေါ်ဖို့ ပြောကာ အတူခိုးကြည့်ပါတော့တယ်။

ဒါကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ကလေးကြီး ဘဝမှာကတည်းက အခြားကလေးများထက် လိင်မှုကိစ္စတွေကို စိတ်ဝင်စားသလို နားလည်မှုလည်း ရှိနေကြပါပြီ။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကလည်း အဲဒီဘက္မှာ စိတ်ပါကြတယ်။ လူပျိုမဝင်ခင်ကတည်းက ဂွင်းထုပြီး ဆော့နေတတ်ကြသလို လူပျိုဝင်လို့ ပထမဆုံးအကြိမ် သုတ်ရည်စထွက်ပြီး အကြောများ တုန့်ပြန်ကာ ပြီးသွားရတဲ့ အရသာကို ကြိုက်သွားကြပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးက အခြားသူတွေထက် ပိုပေါင်းမိပြီး နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ဂွင်းထုရတာကို ပိုလုပ်ဖြစ်တတ်ကြပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ လူပျိုဖော်ဝင်လာတော့ မိန်းကလေးတွေ အပေါ် အမြင်တွေလည်း ပြောင်းလဲလာပါတယ်။ အရင်က အတန်းဖော် သူငယ်ချင်းမတွေမို့ ခင်ခင်မင်မင် ရှိကြပေမယ့် အခုတော့ သူတို့ရဲ့ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အရာတွေကို ကြည့်ချင် မြင်ချင်လာပါတယ်။ တခါတလေ လျက်တပြတ် တွေ့ရတာလေးတွေကို သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပြန်ပြောကြကာ အရသာ ခံတတ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဂွင်းထုဖို့ စမှန်းတော့ အတန်းဖော် ကောင်မလေးတွေကို မှန်းရတာ သိပ်ဖီးလ်မလာပါဘူး။

သူတို့ကသာ လိင်ကိစ္စကို ငယ်ငယ်နဲ့ စိတ်ဝင်စားခဲ့သလို လူပျိုစောဝင်ခဲ့ကြပေမယ့် အတန်းဖော်လေးတွေကတော့ အခုမှ ရှင်မီးဝတ်ကောင်းတုန်းပါ။ တစ်ချို့လည်း ဖင်လုံးလုံး၊ ရင် မသိမသာ လုံးလုံးလေးတွေ ဖြစ်လာကြပေမယ့် သူတို့ ကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေထဲက မင်းသမီးတွေလို အဖုအထစ် အဝန်းအဝိုက်တွေ သိသိသာသာကြီး စွဲမက္စရာ မရှိကြသေးဘူးလေ။ အဲဒီတော့ အပြာကား မင်းသမီးတွေလို မြင်ယောင်လို့မရဘဲ ဖီးလ်ငုပ်တာပေါ့။

ဒီတော့လည်း သူတို့အမြင်မှာ အဖုအထစ် လှလှတွေရှိတဲ့သူတွေကိုပဲ မှန်းပြီး အာသာဖြေဖြစ်ကြတာပေါ့။ အများအားဖြင့်တော့ ကျောင်းက ဆရာမတွေဟာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ကူးထဲက အိပ်ယာထက်က မထနိုင်ခဲ့ကြပါဘူး။ ဒါတောင် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် တပြိုင်တည်း ထုနေရင် မင်း ဘယ်ဆရာမကိုမှန်း၊ ငါက ဘယ်ဆရာမကို မှန်းမယ်ဆိုပြီး ဝေခြမ်းရေး လုပ်ကြရပါသေးတယ်။ တခါတလေ အမှန်းတူနေရင် လုကြရသေးတယ်။ တကယ်ရယ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ရူးမိုက္မှုတွေပါပဲ။

နှစ်ယောက် တပြိုင်တည်းမှန်းလို့ ရပေမယ့်လည်း ယုတ္တိမရှိဘူးထင်ကာ သိပ်ခံစားလို့ မရတာပါ။ ပြီးတော့ ကိုယ်ကအရင် ဝေပုံကျတဲ့ ဆရာမ ချောချောတောင့်တောင့်ကတော့ နာပြီတာ မှတ်ပါတော့။ ကိုယ်ပြီးရင် သူကချမှာမို့ တန်အောင် နင်းကန်ဆောင့်လိုးထားမှဆိုပြီး စိတ်ကူးနဲ့ ကြမ်းတတ်ပါတော့တယ်။ စိတ်ကူးနဲ့ပင် အသေကြမ်းတဲ့ လူဆိုးလေးတွေ ဖြစ်နေကြတာပါ။ လိင်မှုကိစ္စမှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျှမျှတတလုပ်တတ်သလို၊ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေး ကြမ်းတတ်ကြပုံတွေက ငယ်စဥ္ကတည်းက သူတို့နှစ်ဦးမှာ စွဲနေခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းကဆရာမတွေက စိတ်ကူးထဲမှာတင် ဗလဘိုင်လိုက်ကုန်တော့ အတန်းကြီးက မမတွေကို ရှစ်တန်းကျောင်းသားဘဝမှာ စမှန်းပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အတန်းကြီး အကိုတွေရဲ့ ချစ်သူရည်းစားနဲ့ လူမမြင်ကွယ်ရာမှ ရင်လှိုက်ဖို စွန့်စားခန်းများကိုလည်း စွဲလမ်း အားကျလာပါတော့တယ်။ အထူးသဖြင့် ခေတ်တို့ နှစ်ယောက်လုံးက ခိုးလုပ်ရတာနဲ့ ချောင်းကြည့်ရတာကို စပြီး စွဲလမ်းလာတဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ လိင်ကိစ္စကို လူမသိအောင် ခိုးလုပ်ရင်း ရင်ခုန်ကြရတာကို ပိုပြီး ဖီးလ်လာခဲ့ကြပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ အတန်းကြီးက မမတွေခမျာ ခေတ်တို့ရဲ့ စိတ်ကူးအိပ်ယာထဲမှာ ပက်လပ်တမျိုး၊ ဖင်ကုန်းတစ်မျိုးနဲ့ အသုံးတော် ခံကြရပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ အပြိုင်မှန်းကြသလို ကာမမှုများကိုလည်း ပိုပြီး လေ့လာလိုက်စားခဲ့ကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် လိင်အင်္ဂါကို ကြီးစေ၊ ရှည်စေတဲ့ နည်းလမ်းများကို ဟုတ်ဟုတ်၊ မဟုတ်ဟုတ် အကိုကြီးတွေဆီက သင်ယူကာ လက်တည့်စမ်းကြပါတော့တယ်။ နည်းတွေစုံလို့ ဘယ်နည်းတွေက အသုံးတည့်မှန်းလည်း မသိကြတော့ပါဘူး။

ဒါကိုပဲ အာသီသ ပြင်းပြကာ တစ်မျိုးပြီး တစ်မျိုးကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ နေ့စဥ္လေ့ကျင့်နေကြတော့ သူတို့လီးတွေကလည်း အခြားရွယ်တူတွေထက်စာရင် ပိုသန်မာကာ ကြီးနေသလိုပါပဲ။ ဒါကတော့ အချိန်ရှိသ၍ ဒါကိုပဲ စိတ်ထဲထည့်ပြီး တသသလုပ်နေတာဆိုတော့ သိပ်မထူးဆန်းသလိုပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝမှာတော့ ကျောင်းက မမတွေနဲ့ စိတ်ကူးနဲ့ပျော်ရင်း အချိန်ကုန်ခဲ့ကြပါတယ်။

အဆင့်တက်လာတာက ၉ တန်းကျောင်းသား အရွယ်မှာပါ။ ကျောင်းက မမတွေကိုလည်း သိပ်မမှန်းချင်ကြတော့ဘူး။ သူတို့ကိုယ်တိုင်ကလည်း အတန်းကြီး ဖြစ်လာတော့ အပြင်က မမတွေကို ပိုစိတ်ဝင်စားလာကြပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ အတန်းဖော် မိန်းကလေးတွေကလည်း စွဲဆောင်မှု ရှိလာကြပါပြီ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးက စပြီး မှန်းကတည်းက အပြာကားတွေထဲက မင်းသမီးတွေလို မမကြီးတွေကို စိတ်ဝင်စားခဲ့တာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ဖင်လုံးလုံး၊ ရင်လုံးလုံး အတန်းဖော်ကောင်မလေးတွေကို သိပ်စိတ်မဝင်စားဘူး ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် လူငယ်သဘာဝ ရင်ခုန်တာမျိုးတော့ ရှိကြတာပေါ့။ အထူးသဖြင့် အောင်အောင်ပါ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းရင်တော့ မမ ဆိုဒ်တွေကိုပဲ ဖီးလ်လာတတ်ကြပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၉ တန်းနှစ်မှာ အပြင်က မမတွေကို မှန်းရင်း ခေတ်မှာ အခက်တွေ့လာပါတယ်။ သူ့မျက်လုံးထဲ မြင်လာတာက အခုနောက်ပိုင်း အနေနီးစပ်လာတဲ့ အောင်အောင့် အမတွေကိုပါ။ အရင်က ဘယ်သူ့ကိုမှန်းပြီး ဘယ်လိုလိုးကြောင်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းစဥ္ပြီး အပြန်အလှန်ပြောပြကာ ဖီးလ်ခံရင်း ထုကြပါတယ်။

အခုနောက်ပိုင်းတော့ ခေတ်က အောင်အောင် အမတွေဖြစ်တဲ့ မကြီးနဲ့ မလတ်ကို မှန်းနေမိတာမို့ ဒီလိုစိတ်ကူးယဥ္ဇာတ်လမ်းမျိုးကို အောင်အောင့်ကို မပြောပြဖြစ်တော့ပါ။ ငယ်ငယ်လေးတည်းက စိတ်တူကိုယ်တူတွေဆိုတော့ အောင်အောင်က ခေတ်ရဲ့ပုံကို အထာနပ်လာတာပေါ့။ ဒါနဲ့ပဲ တစ်နေ့မှာ နှစ်ယောက်သား ဂွင်းထုနေတုန်း……

“ခေတ်၊ မင်းအခုနောက်ပိုင်း ဂွင်းထုရင် ဇာတ်လမ်းမပြောဘဲ တစ်ယောက်တည်း မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဘယ်သူ့ မှန်းနေတာလဲ ”

“ဟင်……. ဒီလိုပါပဲ၊ အပိုင်းထဲက အမတွေကိုပေါ့”

“ဟား ဟား ….. ဟေ့ကောင် မညာတတ်ဘဲ မညာနဲ့။
ငယ်ငယ်လေးတည်းက ပေါင်းလာတာ။
မင်း မကြီးနဲ့ မလတ်ကို မှန်းလိုးနေတာ မဟုတ်လား”

“ဟာ…. ဟေ့ကောင်၊ တိုးတိုးပြောပါဟ”

“သေနာ…. အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။
ငါပြောတာ မှန်တယ် မဟုတ်လား။ မှန်မှန်ပြော”

“ဟီး…. ဟုတ်တယ်။
စိတ်မဆိုးနဲ့ကွာ။ မကြီးရော မငယ်ရောက မိုက်လို့ မှန်းမိတာပါ။
ဒါပေမယ့် အပြင်မှာ ဘာစိတ်မှ မရှိပါဘူး”

ကျနော်လည်း အကြောင်းသိတွေမို့ လိမ်လို့မရတာနဲ့ အမှန်အတိုင်းပဲ ဝန်ခံလိုက်ပါတယ်။ စိတ်ဆိုးလည်း တောင်းပန်ရမှာပဲ။ မကြီးရော မလတ်ရောက တကယ်မိုက်တာပါ။ မကြီးက ကျနော်တို့ထက် လေးနှစ်လောက် ကြီးပြီး မလတ်က ၂ နှစ်ကြီးပါတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး တရုတ်စပ်တွေမို့ အသားလေးတွေ ဖြူဝင်းပြီး အမို့အမောက်တွေကလည်း စွဲဆောင်နိုင်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူကြီး ဖြစ်နေပြီဖြစ်တဲ့ မကြီးက ပိုကိတ်ကာ ဖင်လေးတွေဆို လုံးကောက်နေတာပါပဲ။

မလတ်ကတော့ မကြီးလောက် မတောင့်ပေမယ့်လည်း ငယ်ရွယ်နုပျိုပြီး ဖူးပွင့်စ ပန်းတစ်ပွင့်လိုပါပဲ။ အထူးသဖြင့် မလတ်ရဲ့ စွဲဆောင်မှု ရှိတဲ့ ညှို့မျက်ဝန်းတွေဟာ ခေတ်ရဲ့ ရမ္မက်ကို ပိုထန်လာစေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရမ္မက်ထန်ပြီး အာသာဖြေနေချိန်မျိုးမှာသာ ဒီလိုစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်မိပေမယ့် အပြင်မှာတော့ ကိုယ့်အမတွေလိုသာ သဘောထားပြီး နေထိုင်ဆက်ဆံကာ ချွဲတတ်နေတုန်းပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အောင်အောင့်ကို အမြင်လွဲမှာစိုးလို့ အမြန်ရှင်းပြလိုက်ရတာပါ။

“ဟား ဟား ….. ငါ့အမတွေ မိုက္မှန်း ငါလည်း သိပါတယ်ဟ။
ငါတောင် မောင်နှမချင်းမို့ မှန်းလို့ မကောင်းလို့ဟ။
မင်းက ငါ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းပဲ။
စိတ်ကြိုက္မှန်းပြီး လိုးပေါ့ကွာ။ ငါ ခွင့်ပြုပါတယ်။
ငါခွင့်မပြုလည်း မင်းက ဘယ်လောက်တောင် မှန်းပြီး လိုးထားပြီးပြီလဲ မသိဘူး။
တော်တော်ပြဲနေပြီလား…. ဟီး”

“ဟာကွာ…. အဲလောက် မဟုတ်ပါဘူး။
ကိုယ့်အမတွေ အဲ့လောက် လုပ်ပါ့မလားဟ…ဟဲ”

“အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့၊ မကြီးက ကျောင်းမှာ ရည်းစားရှိတယ်ကွ။
အဆွဲလည်း ခံရပြီးပြီဖြစ်မယ်။
သူတို့ ညီအမ တိတ်တိတ်လေး ပြောတာတွေ ငါကြားဖူးတယ်။
မလတ်ကတော့ ဘာမှမရှိသေးဘူး။
မကြီး ရည်းစားရှိပြီး အဆွဲခံရပြီးပြီဆိုတာ ငါသိပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း ငါ့စိတ်တွေ တစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်။
မောင်နှမချင်း လိုးချင်တာ မဟုတ်ဘူးဟ။
ဒီလောက် ဂျောတောင့်ပြီး ကိတ်တဲ့ မကြီးကို သူ့ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့ တွေးမိတာနဲ့ ရင်တွေခုန်ပြီး လီးတောင်လာတာ။
မကြီး အလိုးခံရတာကို ငါတွေ့ချင်လိုက်တာ။
အခုပြောရင်းတောင် လီးတောင်လာပြီ၊ ကြည့်ပါလား”

“အေးကွာ၊ မင်းပြောတာ ကြားပြီး ငါလည်း စိတ်ထလာပြီ”

“စိတ်ထရင် လိုးကွာ။ မင်း စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုလိုးတယ်ဆိုတာ အခုပြောပြ။
ငါနားထောင်ပြီး ဖီးလ်နဲ့ ထုချင်လို့ပါ။
မရှက်နဲ့ကွာ။ ငါ့အမကို မင်းလိုးချင်တာကို ကြားပြီး ငါဖီးလ်အရမ်းလာတာ။
ပြောစမ်းပါ။ ပြီးတော့ မလတ်ကိုပါ အပီဆက်ဖြုတ်ကွာ”

အောင်အောင်ကတော့ အမတွေအကြောင်း စဥ္းစားရင်း သူ့စိတ်တွေ ထိန်းမရဖြစ်ကာ ခေတ်ကို စိတ်ကူးနဲ့ လိုးခိုင်းပါတော့တယ်။ ခေတ်ကလည်း အရင်က မမကြီးတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ လိုးခဲ့တုန်းကအတိုင်းပဲ ပြန်ပြောပြီး မှန်းကာ နှစ်ယောက်သား အာသာဖြေကြပါတယ်။ ဒီတစ်ခါ အာသာဖြေရာမှာတော့ ကိုယ့်အရင်းနှီးဆုံး အမတွေကို ပက်ပက်စက်စက် ပြောကာ စိတ်ကူးယဥ္ပြီး ထုရတာမို့ ပိုအရသာတွေ့ကာ ပြီးသွားကြပါတယ်။ ဒီအချိန်ကစပြီး သူတို့နှစ်ဦးမှာ ခေတ်က မကြီးနဲ့ မလတ်ကို စိတ်ကူးနဲ့ လိုးတာ ပြောရင်းမှန်းကာ အာသာဖြေမိနေကြပါတော့တယ်။

နှစ်ယောက်လုံးကလည်း ဒါကို ပိုစွဲလမ်းသွားကြတယ်။ အရင်က ဆရာမတွေ၊ အတန်းကြီး အမတွေနဲ့ အပြင်က မမတွေကို မှန်းတာကြာလို့ ရိုးသွားတတ်ပေမယ့် မကြီးနဲ့ မလတ်နဲ့မှာတော့ မရိုးနိုင်အောင် အခါခါ မှန်းမိကြပါတယ်။ တခါတလေ တခြားသူတွေကို စိတ်လာပြီး မှန်းကြပေမယ့် မကြီးနဲ့ မလတ်ကတော့ မကြာမကြာ ဂွင်းမင်းသမီးတွေ ဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ အောင်အောင်ရဲ့ စိတ်က နည်းနည်းထူးဆန်းပါတယ်။ သူက သူချစ်တဲ့ အမတွေကို သူချစ်တဲ့ သူငယ်ချင်း လိုးမှာကို တွေးတာနဲ့ ဖီးလ်ပိုလာပါတယ်။ တခါတလေ ခေတ်ကပဲ အပြောများနေလို့ အောင်အောင့်ကို သူ့အမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ ချခိုင်းပြီး ပြောခိုင်းတာကို မပြောချင်ပါ။

ပထမတော့ မောင်နှမချင်း စိတ်နဲ့မှန်းတာကို ခေတ်ရှေ့မှာ ပြောဖို့ ရှက်တယ် ထင်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် တကယ်လေ့လာကြည့်တော့ အောင်အောင်က သူ့အမတွေရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို စွဲလမ်းမက္မောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုးရမယ်ဆိုရင် စိတ်မပါတော့ပါ။ သူက အမတွေကို ခေတ်လိုးတယ်ဆိုပြီး အာရုံခံကာ ဖီးလ်တက်တာပါ။ ပြောရင်လည်း ပက်ပက်စက်စက် ပြောခိုင်းပါတယ်။ ပါးစပ်မရဲတဲ့ ခေတ်အပြောတွေကို သဘောမကျရင် သူကိုယ်တိုင် ရှေ့ကဦးဆောင်ကာ ပြောပြတတ်ပါတယ်။ သူချောင်းနေတုန်း ခေတ်က သူ့အမတွေကို ဘယ်လိုလိုးတာဆိုပြီး ပြောပြကာ ဖီးလ်ယူတတ်ပါတယ်။

ဒီတော့လည်း ခေတ်မှာ အောင်အောင့်အကြိုက် ပက်စက်ယုတ်မာမှုတွေ လှိုင်လှိုင်သုံးကာ လိုက်ပြောပေးရတတ်ပြီး အပြင်မှာ မကြီးတို့နဲ့တွေ့ရင် စိတ်မလုံကာ မျက်နှာပူရတာ အမြဲပါပဲ။ အောင်အောင်ကလည်း မကြီးတို့နောက်ပိုင်း ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးများကို မကြီးတို့ မမြင်အောင် ခေတ်ကို မျက်စပစ်ပြတတ်ပါတယ်။ သူ့ကြောင့်ပဲ ခေတ်မှာ ဖင်လှလှ လုံးလုံးလေးတွေကို လိုက်ကြည့်တတ်တာ အကျင့်လို ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၁၅ နှစ်ခန့် လူငယ်နှစ်ယောက်ရဲ့ ကာမစိတ်ဒီရေဟာ တိုးတိုးလာပြီး အသစ်အဆန်းတွေကို ပိုရင်ခုန်ရှာဖွေ လာကြပါတော့တယ်။

ဆက်ရန်……

တစ်နေ့တော့ အောင်အောင်က သူ့အခန်းထဲကို ပင်တီနှစ်ထည် ယူလာတာတွေ့တော့ ခေတ်မှာ လန့်သွားပါတယ်။ ဒါက မကြီးတို့ဟာတွေဆိုတာ တွေးမိတော့ ပိုလန့်တာပေါ့။ မတော်လို့ မကြီးတို့သိသွားရင် သူတို့ ပြဿနာ တက်လာနိုင်တယ်လေ။ အောင်အောင်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ။ ပင်တီနှစ်ထည်ကို လက္မှာ ဝှေ့ယမ်းပြီး ခေတ်ကို ရယ်ပြနေပါတယ်။

“ဟေ့ကောင်၊ မကြီးတို့ဟာတွေ မဟုတ်လား။
သိသွားရင် စောက်ရှက်တွေ အကြီးကြီး ကွဲမှာနော်။
ပြန်ထားလိုက်စမ်းပါဟ”

“ဟ ဟ… ဘာမှ မပူနဲ့။ မလတ်က သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်သွားတယ်။
မကြီးကလည်း သူ့ဘဲက ဖုန်းဆက်ခေါ်တယ်နဲ့တူတယ်။
ငါ့ကို အိမ်စောင့်ခိုင်းပြီး သူ့ဘဲကို သွားကျွေးနေလောက်ပြီ။
မားမားကလည်း ဖဲဝိုင်းသွားတယ်။
မင်းကို ငါ့အမတွေအပေါ် ပိုဖီးလ်လာအောင်လို့ ယူလာပေးတာဟ။
အဝတ်လျှော်သမား မလာရင် သူတို့ အောက်ခံတွေက ခြင်းထဲမှာ ဒီအတိုင်း ထားထားတာပဲလေ။
မပူနဲ့။ ဘယ်သူမှ မသိဘူး”

“အဲဒါက နေပါအုံး။ မင်းက အဲဒါတွေနဲ့ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“မအစမ်းပါနဲ့ ခေတ်ရာ။
မင်းက ငါ့အမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းလိုးနေတာ ကြာပြီလေ။
အခု ငါ့အမတွေရဲ့ အငွေ့အသက်ကို ခံပြီး မှန်းလို့ရအောင် ယူလာပေးတာ။
ဘာလဲ ၊ မင်းက ရှုရမှာ ရွံလို့လား။
မင်းပဲ စိတ်ကူးနဲ့ပြောတုန်းက ဆော်တွေကို ဘာဂျာပေးမှာဆို။
ဒီပင်တီတွေက ငါ့အမတွေ စောက်ဖုတ်နဲ့ ကပ်နေတာလေ။
လုပ်စမ်းပါ၊ စမ်းကြည့်စမ်းပါ”

“ရွံတာက မရွံပါဘူး။
ဒါပေမယ့် အရင်က မင်းအမတွေကို စိတ်ကူးနဲ့မှန်းနေတာလေ။
အခုက သူတို့ရဲ့ လက်တွေ့ပစ္စည်းပါ ပါနေတော့ ကောင်းပါ့မလားလို့….ဟီး”

“အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့၊ မကြီးလား၊ မငယ်လားပြော။
ဘယ်ဟာယူမှာလဲ”

“ဟင်… ဘာကွာလို့လဲ”

“မကြီးက အနီရောင်လေး။ သူကျောင်းမှာ တစ်နေကုန် ဝတ်ထားတာ။
အနံ့ကို သင်းနေတာပဲ။
မငယ်က အသားရောင်။ မငယ်က ခဏပဲ ဝတ်ထားတာ။
သိပ်အနံ့မရှိဘူး။ မလတ်က ဆိုဒ်နည်းနည်းသေးလို့ ငါမှတ်မိနေတာ”

“ဒါဆို မကြီးကို အရင်ပေးကွာ။ ပြီးမှ မလတ်ပေါ့။
နေပါအုံး နှစ်ခုလုံးပေးရင် ရနေတာကို။ မင်းကပါ ကိုယ့်အမဟာကို ရှုချင်လို့လား”

“ဟီး…. အမှန်ပြောရရင် ငါက အရင်တည်းက ခိုးရှုနေကျကွ။
မင်းကို မရှက်ရမယ့်သူတွေမို့ ပြောပြရတာ။
ငါက သူတို့ဘောင်းဘီတွေကို ငါ့အမဟာတွေလို့ သဘောမထားဘူး။
မိန်းကလေးတွေရဲ့ အဖုတ်နံ့ပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခိုးရှုတာပါ။
အဲဒါ ငါ့ရဲ့ ဖီးလ်ပဲ။ ရော့ မကြီးဟာ အနံ့ကို သင်းနေတာပဲ။ ယူပြီး ဇိမ်ခံလိုက်”

အောင်အောင်ပြောတာကို ခေတ်က မအံ့ဩတော့ပါဘူး။ သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ လိင်ကိစ္စမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်းစိတ်ကို သိနေလို့ပါ။ မကြီးရဲ့ အနီရောင် ပင်တီလေးကို လှမ်းယူလိုက်ရင်း လက်တွေပါ တုန်နေပါတယ်။ ဒီဘောင်းဘီဟာ သူ့တစ်သက္မှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပထမဆုံး အနီးကပ် ကိုင်တွယ် ကြည့်ရှု့ရခြင်းလေ။ အဲဒီတော့ ပျော်သလိုလို၊ စိတ်လှုပ်ရှားနေသလိုလိုနဲ့ ရင်တွေခုန်နေပါတယ်။ ဘောင်းဘီလေးကို ကိုင်ကြည့်ရင်း မကြီးမနေ့က ကျောင်းက ပြန်လာတဲ့ ပုံကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာပါတယ်။

မနေ့က မကြီးဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီလေးကို အခု လက်တွေ့ကိုင်ပြီး နမ်းကြည့်ရတော့မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်မှာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ဘယ်နေရာက စ နမ်းကြည့်ရမလဲ တွေးမရပါဘူး။ အောင်အောင် ရှိနေတော့ ပိုရှိန်နေတာပေါ့။ အောင်အောင်ကတော့ သူ့ဟာသူ အလုပ်ရှုပ်နေပါပြီ။ ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး လှဲကာ မလတ်ဘောင်းဘီးလေးကို နှာခေါင်းနားကပ်ပြီး သူ့လီးကို အပြင်ထုတ်လိုက်ကာ ပွတ်သတ်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့် ခေတ်လည်း ပင်တီလေးကို အပေါ်မျော့ကြိုးနေရာကနေ စကာ နမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။

အပေါ်ဘက္မို့လားမသိပါ။ မကြီးရဲ့ ကိုယ်နံ့၊ ချွေးနံ့ သင်းသင်းလေးကိုပဲ ရပါတယ်။ ဒါနဲ့ အဖုတ်နဲ့ ကပ်နေနိုင်မယ့် ဂွကြားနေရာကို နမ်းကြည့်လိုက်ရာမှာတော့ မွှန်တက်သွားပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းအကျဆုံးနဲ့ အနံအသက် အခိုအောင်းဆုံးနေရာကို ပထမဆုံး စနမ်းဖူးတာမို့ မခံနိုင်သလောက်ပါပဲ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေကာ ထပ်နမ်းကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်နေတာ အံ့ဩစရာပါ။

ရလိုက်တဲ့ အနံ့တွေက အဖုတ်နဲ့ အောက်သိုးသိုးတင်မကဘဲ သေးနံပြင်းပြင်းကိုပါ ရလိုက်တာပါ။ တစ်နေကုန် ကျောင်းတက်ရင်း ဝတ်ထားတာဆိုတော့ ဆီးအနည်းငယ် စိမ့်ထွက်ကျထားလို့ ဖြစ်မှာပါ။ ခေတ်က အောင်အောင့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အလွန်မွှေးတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်ကို နမ်းရှိုက်ရသလို အားရပါးရ နမ်းရှုနေယုံတင်မကဘဲ မျက်နှာပေါ်ကိုတောင် အုပ်ထားပါသေးတယ်။ လက်ကလည်း မငြိမ်မနေပါဘူး။ အမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ရှုပြီး ဂွင်းထုနေတာ တဖျက်ဖျက်ပါပဲ။

အောင်အောင့်ရဲ့ ဖီးလ်အပြည့်နဲ့ လုပ်နေပုံကို ကြည့်ကာ ခေတ်လည်း မကြီးဘောင်းဘီကို နှာခေါင်းနားတေ့ပြီး ထပ်ရှုဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အားရအောင်ရှုကြည့်မယ်လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ကာ ပင်တီရဲရဲလေးကို နှာခေါင်းအပြည့်ကပ်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ရှုသွင်း လိုက်ပါတော့တယ်။ ရှိုက်နမ်းလိုက်လို့ ဝင်လာတဲ့ အနံ့စူးစူးတွေကို အစပိုင်း အခံရခက်ပေမယ့် ဒါက မကြီးရဲ့ အဖုတ်နံပဲဆိုတဲ့ အသိနဲ့ပင် ခေတ်ရဲ့လီးမှာ အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တောင်လာစေပါတယ်။

မိန်းမတစ်ယာက်ရဲ့ အောက်ပိုင်း အနံ့အသက္များဟာ သာမာန်အချိန်ဆိုရင် ညစ်ပေပြီး ရွံဖို့ကောင်းတယ် ထင်ရပေမယ့် လိင်စိတ်တကယ်နိုးကြွလာတဲ့အချိန်မှာ နမ်းချင်၊ ရှိုက်ချင်စိတ် ဖြစ်လာရတာ ထူးခြားလှပါတယ်။ အခုတော့ ခေတ်တစ်ယောက္မှာ သူငယ်ချင်းရဲ့ အမရဲ့ စောက်ဖုတ်နံ့နဲ့ သေးနံကို ရှုနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိကပဲ စိတ်တွေထန်လာစေကာ လီးကို အဆက္မပြတ် ထုနေဖြစ်ပါပြီ။ တစ်ဆက်တည်း ပင်တီဂွကြားမှာ ခြောက်ပြီး ခပ်မာမာ ဖြစ်နေတဲ့ နေရာလေးကို လျှာဖျားလေးထုတ်ပြီး လျက်ပေးမိပါတယ်။ အောက်သိုးသိုးနဲ့ ငံပြပြအရသာကိုပဲ စွဲမက္စရာအဖြစ် သတ်မှတ်ကာ အရသာခံနေမိပါတော့တယ်။

ခေတ်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ မကြီးရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်း တောင့်တောင့်ကြီးကို ပုံဖော်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ကူးထဲ ပက်ပက်စက်စက်လိုးနေမိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးမှာ အမတွေရဲ့ အတွင်းခံကို နမ်းရှိုက် ပွတ်သတ် လျက်ပေးကာ အာရုံခံစားရင်း လီးရည်များ ပန်းထွက်ကာ အကောင်းကြီး ကောင်းသွားရပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ခေတ်အနေနဲ့ကတော့ ဘဝမှာ ပထမဆုံး မိန်းကလေး အငွေ့အသက်ကို ခံယူရင်း ပြီးဆုံးရတာမို့ အခါတိုင်းထက်ပိုပြီး အရသာရှိရှိ ကောင်းသွားရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကာမအရှိန်ကျမှ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အောင်အောင်ကို သတိရကာ အားနားပြီး လှမ်းကြည့်မိပါတယ်။

အောင်အောင်ကတော့ သူ့အမလတ်ရဲ့ အတွင်းခံနဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ပေနေတဲ့ လရည်တွေကိုလိုက်သုတ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ပင်တီလေးနဲ့ သူ့လီးကို သေချာသုတ်ပြီး သန့်ရှင်းနေကာ ခေတ်ကိုလည်း သူ့လိုလုပ်ဖို့ ပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က ပင်တီမှာ သုတ်ရည်တွေပေသွားရင် မကြီးတို့ သိမှာစိုးလို့ မလုပ်ရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင်က ကိုယ့်လီးကို မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ပင်တီနဲ့သုတ်ပြီး သန့်ရှင်းရတာ အရမ်းအရသာရှိကြောင်း ပြောပြကာ ခေတ်ကိုလည်း လုပ်ကြည့်ဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။ ခေတ်လည်း သူပြောသလို လုပ်ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းခံပင်တီသား နုနုလေးနဲ့ လီးကို ပတ်ပြီး ပွတ်သတ်ရတဲ့ ဖီးလ်ကို စွဲလမ်းနှစ်သက်သွားမိပါတယ်။

ဒီလို ပွတ်သတ်မိယုံနဲ့ စိတ်တွေပြန်ကြွလာကာ လီးမှာ ပြန်တောင်လာရပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ ခေတ်က မလတ်ရဲ့ ပင်တီနဲ့ ဆက္မထုဖြစ်တော့ပါဘူး။ သွေးသားတက်ကြွစ လူငယ်မို့ ချက်ခြင်း နှစ်ချီဆက် အာသာဖြေရန် အခက်အခဲ မရှိပေမယ့် အောင်အောင်က မလတ်ပင်တီနဲ့ သူ့လရည်တွေ သုတ်ပြီးထားတာမို့ ထပ်မထုဖြစ်ရတာပါ။ ဘာလိုပဲဖြစ်ပါစေ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတော့ အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်းများနဲ့ အရသာအသစ်များကို ရှာကြံကာ နေ့ခြားဆိုသလို အတူတူ အာသာဖြေရင်း ကျေနပ်နေမိကြပါတော့တယ်။ ဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ ခေတ်တစ်ယောက်ဟာ အောင်အောင်အိမ်ရောက်ရင် မကြီးနဲ့ မလတ်တို့ရဲ့ ဖင်လှလှလေးများကို ခိုးပြီး ကြည့်နေတတ်ပါတယ်။

ပြီးတော့ အာသာဖြေချိန်တိုင်းမှာလည်း ဒီဖင်လှလှနဲ့ အဖုတ်လေးကို အနီးကပ် ကာကွယ်ထားတဲ့ ပင်တီလေးတွေနဲ့ ထုနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ အထွဋ်အထိပ်ကို ကောင်းကောင်း ရောက်စေပါတယ်။ မကြီးနဲ့ မလတ်တို့ရဲ့ အတွင်းခံတွေကလည်း မနမ်းဖူး၊ မထုဖူးတာ မရှိတော့ပါဘူး။ ခေတ်က သူ့အမ ဖင်အိုးတွေကို ခိုးကြည့်တတ်မှန်း အောင်အောင်က သိပေမယ့် မတားဆီးသလို သူကပင် အားပေးအားမြှောက်ပြုကာ အာသာဖြေချိန်တိုင်း သူ့အမတွေကို ခေတ်က ဘယ်လိုလိုးချင်ကြောင်း ပြောစေကာ အတူတူ ဖီးလ်ခံစားနေကျပါ။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့ရဲ့ လူငယ်ဘဝမှာ ပညာရေးကို မလစ်ဟင်းရသလို လိင်မှုကိစ္စကိုလည်း ကြိုးစားသင်ယူနေမိပါတော့တယ်။

အောင်အောင်က ၉ တန်းလောက္မှာ အတန်းထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရှက်အကြောက်ကြီးပြီး မိဘအုပ်ထိန်းမှု မလွတ်တဲ့ အရွယ်နဲ့ ထိုခေတ်ကာလမို့ အပြင်မှာ နှစ်ယောက်တည်း ချိန်းတွေ့ဖို့ဆိုတာ မလွယ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ချိန်းတွေ့ရင်လည်း လူသူကင်းရှင်းတဲ့နေရာမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရဖို့ မရှိခဲ့ပါဘူး။ အောင်အောင်ကတော့ ကောင်မလေးကို ဖက်ယုံ နမ်းယုံပဲ ရပါတယ်။ အပေါ်ပိုင်း ရင်သားလေးကို အင်္ကျီပေါ်က ကိုင်ဖို့ကိုပင် ကောင်မလေးက ခွင့်မပြုပါဘူး။ အောင်အောင်က ခေတ်ကို ပြောပြတာက သူ့ရည်းစားကို မှန်းပြီး ထုရတာထက် ခေတ်က သူ့အမတွေကို လိုးတယ်လို့ မှန်းပြီး ထုရတာက ပိုဖီးလ် ရှိကြောင်း ပြောပြပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ရည်းစား ပါးကို နမ်းရတာထက် သူ့အမတွေ ပင်တီကို နမ်းရတာ၊ လျက်ရတာက ပိုအရသာရှိကာ ကြိုက်ပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် သူ့အမတွေကို လိုးချင်လို့လားလို့ ခေတ်ကမေးရင်တော့ အဲဒီလို စိတ်မရှိကြောင်း ပြန်ပြောပါတယ်။ သူ့အမတွေကို လိုးတယ်လို့ စိတ်မှန်းလိုက်တာနဲ့ သူ့ကာမစိတ်တွေ ကျလာကာ လီးမှာ ထောင်နေရာကနေ ပြန်ကျသွားတာကို ခေတ်က တွေ့ဖူးပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်အနေနဲ့ အောင်အောင်ရဲ့ စိတ်သဘောကို သိပေမယ့် နားလည်ရခက်တာတော့ အမှန်ပါ။

အောင်အောင်တစ်ယောက်ကတော့ ရည်းစားထားပြီး စိတ်အလို မပြည့် ဖြစ်နေရတာပါ။ ပြီးတော့ ခေတ်ကိုလည်း ရည်းစားမထားဖို့ပင် ပြောနေပါသေးတယ်။ ခေတ်ကလည်း ရည်းစားထားဖို့ စိတ်ကူးမရှိပါဘူး။ ရည်းစားထားဖို့ ကြံတိုင်း သူ့အမေရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ မသိစိတ်ထဲမှာ မိန်းမတွေကို ချစ်ခင်ဖို့ ကြောက်လန့်နေတဲ့ စိတ်အခံ ဖြစ်ပေါ်နေပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ၉ တန်းဖြေပြီး နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက္မှာ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပိုလွတ်လတ်သလို တတွဲတွဲ ဖြစ်နေကြပါတော့တယ်။ ခေတ်ကတော့ အိမ်မှာ သိပ်မနေတာ များပါတယ်။ အိမ်သော့၊ ခြံသော့ အပိုယူထားကာ သူ့အမေ ပွဲရုံက မပြန်လာခင် အိမ်က ထွက်တတ်သလို ပြန်ချင်တဲ့ အချိန်မှ ပြန်တာများပါတယ်။ နွေဘက် ကျောင်းပိတ်ပေမယ့် ၁၀ တန်းအတွက် ကျူရှင်တွေ တက်နေရတာမို့ အပြင်မှာ နေဖို့ ပိုအခွင့်အရေး များနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ရင် သူ့အမေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ပါက အရင်လို စကားတွေပြောချင်ပေမယ့် ပြောမထွက်တဲ့ နာကျည်းစိတ်ကြောင့်ပဲ အိမ်မှာနေဖို့ စိတ်မရှိရတာပါ။

ခေတ်အနေနဲ့ သူ့အမေကို ကြည့်ရတာတော့ ဦးသန့်စင်နဲ့ သိပ်မပတ်သတ်တော့ သလိုပါပဲ။ ပြီးခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်အတွင်း အရင်တစ်ခါတွေ့သလိုမျိုး ထပ်မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ ဦးသန့်စင် အိမ်ကို လာရင်လည်း အန်တီယမင်းနဲ့ ညီမလေး အမြဲပါလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ၁၀ နှစ်ကြာအောင် သူမသိအောင် လိုးနေ ဆော်နေကြတာမို့ အခုလည်း သူမသိအောင် ဖြစ်ရင် ဖြစ်နေနိုင်တယ်လို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပါတယ်။ သူတို့ဘာဖြစ်နေနေပါ။ ဘာမှ မသိရှာသေးတဲ့ ငုဝါလေးကတော့ ခေတ်အပေါ်မှာ အကိုတစ်ယောက်လို ခင်မင်တွယ်တာနေတုန်းပါပဲ။ ရောက်တာနဲ့ ခေတ်ရဲ့အခန်းထဲမှာပဲ နေသလို ခေတ်က အပြင်ကို ထွက်သွားရင်လည်း လိုက်ပါတတ်ပါတယ်။

သူ့အနေနဲ့ အမေ့ကို သိပ်ပြီး စိတ်ထဲမထားချင်တော့ပါဘူး။ အမေလည်း ကြိုက်သလိုနေ၊ သူလည်း ကြိုက်သလို နေမယ်လို့ စိတ်ထားမိတာ အခါခါပါ။ ဒါပေမယ့် ပစ်ပစ်ခါခါ နေဖို့ကြတော့လည်း သူ့စိတ်သူ မနိုင်ပါဘူး။ မိခင်တစ်ယောက်တည်းအပေါ် ချစ်ခင်ခဲ့ရတဲ့ သားတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခြင်းတွေကတော့ ထုထည်ခိုင်မာနေတုန်းပါပဲ။ နာကျည်းစိတ်ကြောင့် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ တဖတ်လှည့်ပြီးနေရပေမယ့် ဘယ်တော့မှ မပြတ်နိုင်တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကြိုးကတော့ နှောင်တွယ်ရစ်ပတ်ထားတုန်းပါပဲ။ သူ့အမေကတော့ သူ့ဘက်က ဖော်ဖော်ရွေရွေ မရှိတော့ပေမယ့် မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ဝတ္တရားနဲ့ မေတ္တာတရားကတော့ အမြဲရှိနေကာ လိုအပ်တာကို ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်တာကို ခေတ် သိနေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က ၁၀ တန်းနှစ်ကို ကျောင်းအိပ်၊ ကျောင်းစား ဘော်ဒါဆောင်နေကာ တက်ချင်ပါတယ်။ ဒေါ်ကြည်ပြာအနေနဲ့ သားလေးကို အမှတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ အောင်စေချင်လို့ ဘော်ဒါထားဖို့ကို သဘောတူချင်ပေမယ့် သားအမိနှစ်ယောက်တည်း နေရတာမို့ လွှတ်ဖို့လည်း ခက်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဘဝမှာ တစ်ဦးတည်းသော ချစ်ခင်တွယ်တာရသူမို့ ခွဲပြီးတော့လည်း မထားရက်ပါဘူး။ အိမ်မှာပဲ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန် ဝိုင်းခေါ်သင်တာကိုပဲ ဖြစ်စေချင်တာပါ။

ဒါပေမယ့် ခေတ် ကလည်း အိမ်မှာမနေချင်ဘဲ ဘော်ဒါပဲ တက်ချင်နေတာမို့ အောင်အောင်နဲ့အတူ ထားဖို့ သဘောတူလိုက်ရပါတယ်။ ဘကြီးဦးနဲ့ အမမြကလည်း ခေတ် စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားပေးလိုက်ဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့သလို ညပိုင်း အိမ်မှာ အကူအိပ်ပေးဖို့ အမမြက လာနေပေးမယ် ဆိုပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဘော်ဒါဆောင်မှာ အမြဲနေတာမဟုတ်ဘဲ စနေ၊ တနင်္ဂနွေနှစ်ရက် အိမ်ပြန်အိပ်ဖို့ ရအောင်ပြောကာ သဘောတူလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက္မှာ ၁၀ တန်း ဘော်ဒါဆောင် မနေခင် နွေကျောင်းပိတ်ရက်ကို ပျော်ပျော်ကြီး ဖြတ်သန်းနေကြပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့မှာ အောင်အောင့်အိမ်မှာ လူမရှိတုန်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အမတွေရဲ့ ပင်တီတစ်ထည်စီ ယူကာ အခန်းထဲဝင်ကာ ဂွင်းထုဖို့ လုပ်ကြပါတယ်။ ဒီနေ့မှာ ခေတ်က မလတ်ရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို နမ်းရှိုက်ရင်း အာသာဖြေဖို့ လုပ်နေပါတယ်။ မလတ်ဘောင်းဘီလေးတွေက မကြီးလို အနံ့သိပ်မပြင်းတတ်ပါဘူး။ ဒါကတော့ မကြီးက ကျောင်းတက်ရင်း တစ်နေကုန် ဝတ်ထားရတာမို့ နေပါမယ်။ မလတ်ကတော့ ခဏတဖြုတ်ပဲ ဝတ်တတ်ပုံပါပဲ။ ဒါကြောင့် ခေတ်က မလတ် ပင်တီနဲ့ အာသာဖြေတိုင်း အနံ့သင်းသင်းလေးသာ အမြဲရတတ်ပါတယ်။ ဘာလိုပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ စောက်ဖုတ် အနံ့တွေကတော့ တစ်မျိုးစီ စွဲဆောင်မှုရှိကာ စိတ်ထန်စေတာကြီးပါပဲ။

(ဆက်ရန်…..)

ဒီလိုနဲ့ ခေတ်တစ်ယောက် ဂွင်းမထုသေးဘဲ မလတ်ရဲ့ ပင်တီကို နေရာအနှံ့ နမ်းကြည့်နေတုန်းမှာပဲ သူ့လီးကို လက်တစ်ဖက်က လာကိုင်ပြီး ပွတ်သတ်ပေးနေတာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်လည်း လန့်သွားပြီး ဘယ်သူလဲ ကြည့်လိုက်တော့ အောင်အောင်က ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို ကိုင်ကာ ဆော့ပေးနေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်လည်း အံ့ဩပြီးတော့…..

“ဟာ…….. အောင်လေး…… ဘာလုပ်တာလဲဟ”

“ဟီး…. ဘာမှမဟုတ်ဘူး။ မင်း မလတ်ရဲ့ဘောင်းဘီကို နမ်းပြီး မှန်းနေတာကို မြင်ပြီး မင်းလီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်လို့”

“ဟ…. ဟေ့ကောင်၊ မလုပ်ပါနဲ့ဟ။
မင်း ဟိုဟာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။
ဘာစိတ်တွေ ဖြစ်နေတာလဲ။ ငါ့ကို လန့်အောင် မလုပ်ပါနဲ့ဟ….”

“ဟ…ဟ မင်းက ငါ့ကို အခြောက်လို့ ထင်နေတာလား။
ငါ အခြောက်စိတ် မပေါက်တာ မင်းအသိပါပဲ။
ဒါပေမယ့် ငါ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းက ငါ့အမတွေကို မှန်းပြီး လိုးနေတာကို မြင်နေရတော့ ငါ့စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်နေတာကြာပြီ။
ငါက လိင်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ရင် ခံစားမှု အမျိုးမျိုးကို ကြိုက်တယ်ဆိုတာ မင်းသိပါတယ်။
အခုလည်း ငါ့အမတွေကို လိုးမယ့် မင်းလီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်သွားလို့ပါ။
မင်းက ငါ့အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းမို့ ငါလုပ်ကြည့်တာပါ။
ဟေ့ကောင် တစ်မျိုးတော့ ထင်မသွားနဲ့နော်”

ငယ်ပေါင်းတွေမို့ အောင်အောင်အကြောင်း ခေတ်ကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ အောင်အောင့်မှာ အခြောက်စိတ် မရှိမှန်းလည်း သိတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူက လိင်စိတ်အထန်ဆုံးလေ။ ပြီးတော့ ရည်းစားလည်း ရှိတယ်။ ရည်းစားကို ဟိုကိုင်ဒီနှိုက် မလုပ်ရလို့ စိတ်အလိုမကျ ဖြစ်နေရတဲ့သူလေ။ ပြီးတော့ ကာမမှုကို အသစ်အဆန်း အမြဲရှာဖွေနေပြီး စိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့ အောင်အောင့်အကြောင်းကို ခေတ်က ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။

ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အရင်ကတည်းက တစ်ယောက်လီး တယောက် မမြင်ဖူး၊ မကိုင်ဖူးကြတာမှ မဟုတ်ပါ။ အရင်တည်းက မြင်ဖူးသလို၊ လူငယ်ဘာဝ ကိုင်ပြီး ကြည့်ဖူးကြပါတယ်။ စသလို နောက်သလိုနဲ့ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ဖူးကြတာ အခါခါပါ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အရှည်အတို၊ အကြီးအသေး တိုင်းနေကျလေ။ ဒါပေမယ့် အခုဟာက အာသာဖြေဖို့ ဂွင်းထုတဲ့အချိန်မှာမှ လာကိုင်ပြီး ပွတ်သတ်ဆော့ကစားနေလို့ စိတ်ထဲတစ်မျိုး ဖြစ်သွားရတာပါ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ စိတ်သဘောကို သိနေလို့ လန့်ရတာတော့ မရှိတော့ပါဘူး။

အောင်အောင်ကလည်း လိင်စိတ်မှာ ထူးခြားပါတယ်။ သူ့အမတွေကို သူလိုးတယ်လို့ ဘယ်လိုမှ မှန်းလို့မရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အမတွေရဲ့ ဘယာတွေ ပင်တီတွေကို နမ်းရှိုက်ပြီး အာသာဖြေရတာ ကြိုက်နေပြန်ရော။ ပြီးတော့ သူချစ်တဲ့အမတွေကို သူ့သူငယ်ချင်း ခေတ်က လိုးတယ်လို့ စိတ်မှန်းလိုက်တာနဲ့ လိင်စိတ်ကြွလာတတ်ပါတယ်။ အခုလည်း သူ့အမတွေကို မှန်းနေတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ လီးကို ဆော့ကစားပေးချင်တဲ့ စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာလို့ ကိုင်ကြည့်တာပါ။ ဒီအချိန် ခေတ်ရဲ့ လီးကို ကိုင်ကြည့်ရတာက အရင်ပုံမှန်ချိန်တွေမှာ ကိုင်ဖူးတာထက် ပိုပြီး စိတ်တွေကြွလာတာလည်း သူ့ဟာသူ သတိထားမိပါတယ်။

“မင်းကလည်း စိတ်အမျိုးမျိုးပဲ။ မရိုးနိုင်ဘူး။
မင်းမှာ အခြောက်စိတ် မရှိတာ ငါသိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒီအချိန်ကြီး လာကိုင်တော့ လန့်သွားတာပေါ့ဟ”

“ဟီး…. မလန့်နဲ့ဟေ့ကောင်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက တစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက် ကိုင်ပြီး ကစားဖူးနေကျဟာ။
အခုလည်း အဲလိုပဲ သဘောထားလိုက်”

“ဟ…. တူမလားဟ။ အဲဒါက ကလေးဘဝဟာ။
အခုက မင်းအမ ဘောင်းဘီကို နမ်းပြီး ထုမလို့ဟာကို”

“အေးလေ။ အဲဒါကြောင့် ငါ ထုပေးချင်တာပေါ့။
ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ။ မင်းဟာမင်း မျက်စိမှိတ်ပြီး မလတ်ကိုမှန်းနေ။
ငါ မင်းလီးကို ထုပေးရင်း ငါ့ဟာငါလည်း ထုမလို့။
နော်…. အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ယောက်ဖလေး… ဟီး”

“ေဩာ်….. တော်တော် ဟုတ်တဲ့ကောင်၊ ကိုယ့်အမကို လိုးမယ့် ယောက်ဖရဲ့ လီးကို ထုပေးချင်တယ်ပေါ့။
လုပ်လေ။ လက်ညောင်းတောင် သက်သာသေးတယ်။
မလတ်ပင်တီလေးကို နမ်းပြီး အရသာ ကောင်းကောင်း ခံလိုက်အုံးမယ်…. ဟဲ…ဟဲ ”

ခေတ်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက် ရတာနဲ့ အောင်အောင်က ခေတ်ရဲ့လီးကို ပြန်ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ဆော့ကစားပေးရင်း ထုပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း မလတ်ကို ဘယ်လို လိုးတယ်ဆိုတာ စိတ်မှန်းနဲ့ ပြောခိုင်းနေလို့ ခေတ်က စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ပြောပြနေရပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း မကြုံဖူးတဲ့ အရသာတစ်မျိုး ရကာ ပိုပြီး ဖီးလ်လာသလို အောင်အောင်မှာလည်း ခေတ် စိတ်မှန်းနဲ့ ပြောတာတွေကို ကြားကာ စိတ်တွေကြွလာလို့ သူ့လီးသူလည်း ပွတ်သတ်ကစားရင်း အာသာဖြေနေမိပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း မလတ်ပင်တီလေးကို ကိုယ်တိုင် နမ်းပေးလျက်ပေးသလို၊ အောင်အောင့်ကိုလည်း နမ်းခိုင်း၊ လျက်ခိုင်းကာ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကာမအမှောင်ခြမ်းကို တိုးဝင်ပြီး သာယာသွားခဲ့ကြပါတယ်။

အသစ်အဆန်းအပေါ် သာယာသွားတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ဒါမျိုးကို အမြဲမဟုတ်သော်လည်း မကြာမကြာ အတူတူ စိတ်ကူးယဥ္ပြီး ဖြေဖျောက်ခဲ့ကြပါတယ်။ ၁၀ တန်းဘော်ဒါဆောင် သွားမနေခင်အထိ အောင်အောင်က ခေတ်ရဲ့လီးကို ထုပေးပြီး အတူတူ အာသာဖြေကြတာ သုံးလေးကြိမ်လောက် ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို အောင်အောင်က လုပ်ပေးပေမယ့် မိန်းမလျာစိတ် ဝင်တာမျိုး မဟုတ်တာ ခေတ်က သိပါတယ်။ တခြားမိန်းကလေးတွေကို စိတ်ကူးယဥ္ရင် အောင်အောင်က သူ့ဟာသူပဲ အာသာဖြေတာပါ။ မကြီးနဲ့ မလတ်ကို မှန်းမှကာ ခေတ်ရဲ့လီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးချင်တဲ့ စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာရတာပါ။

ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ပေါက်ပေါက်ရှာရှာတွေ လျောက်လုပ်ရင်း သုံးကြိမ်မြောက် အောင်အောင်က ခေတ်ကို ဂွင်းထုပေးနေချိန်မှာ သူတို့အဖြစ်ကို တွေ့သွားသူ တစ်ဦးရှိလာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီသူကတော့ ဖဲဝိုင်းကနေ ရှုံးပြီး စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လာတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းပါပဲ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ဒီနေ့ ဖဲလာဘ်မထတာနဲ့ ဝိုင်းပြီးအောင် မထိုင်တော့ဘဲ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လာမိတာပါ။ ပြီးတော့ စောပြန်လာတာကလည်း တခြားအကြောင်းလည်း ရှိပါတယ်။ ဒီလို စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လာမိလို့လည်း အိမ်ထဲကို တိတ်တဆိတ်ပဲ ဝင်လာမိတယ်။ သူမရဲ့ ဖဲရှုံးမှုက ဘဝပျက်လောက်အောင် မရှိဖူးပါဘူး။ အပျော်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့က ဖဲချပ်ကို ထိတိုင်းရှုံး ဖြစ်နေလို့ စိတ်မပျော်ရတာပါ။

စိတ်နဲ့လူနဲ့ မကပ်ဘဲ အိမ်ထဲဝင်လာချိန်မှာပဲ သူ့သားရဲ့ အခန်းတံခါး ဟနေတာ တွေ့ရပါတယ်။ အထဲမှာလည်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ စကားပြောနေသံ ကြားနေရပါတယ်။ ဒီကောင်လေးနှစ်ယောက် မဟုတ်တာ လုပ်နေကြပြီမှန်း ဒေါ်ခင်မေစန်း ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ သူမလည်း ငယ်ရာက ကြီးလာတာမို့ ဒီအရွယ် လူငယ်တွေရဲ့ စိတ်ကစားပြီး လိင်စိတ်ပြင်းထန် ထကြွတတ်တာကို သိနားလည်းပါတယ်။ အရင်ကလည်း တစ်ခါ၊ နှစ်ခါ မက သူ့သားရဲ့ အာသာဖြေ ဂွင်းထုနေတာကို တွေ့ဖူးပါတယ်။ အသေအချာ မတွေ့ရပေမယ့် အမြန်ဖုံးဖိလိုက်တဲ့ သားရဲ့ အပြုအမူကို ကြည့်ကာ ဒါလုပ်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတာပေါ့။

အဲဒီတော့လည်း သူ့မ သားလေး မရှက်ရအောင် မသိချင်ယောင်ပဲ ဆောင်နေလိုက်ရဖူးပါတယ်။ တခါကဆို ခေတ်ရော အောင်အောင်ရော အာသာဖြေနေတာကို မမြင်ရပေမယ့် အခန်းအပြင်ကနေ ကြားဖူးပါတယ်။ နေ့ခင်းဘက်ဆို အိမ်မှာ သူတို့ကြီးပဲ ရှိတတ်တာမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြမှန်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တခါတလေ သူမ ပြန်လာတဲ့အချိန် ဒီလိုတွေ တွေ့ရတာတော့ မကောင်းဘူးပေါ့။ သူမထက် သမီးနှစ်ယောက်သာ တွေ့ရင် မကောင်းဘူးလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ အောင်အောင့်ကို အခန်းထဲမှာ နေရင် တံခါးပိတ်ထားဖို့ မသိမသာ ပြောပြပေမယ့်လည်း အောင်အောင်က အမြဲ နမော်နမဲ့နိုင်လွန်းပါတယ်။

အခုလည်း သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရဲ့ စကားသံတွေကြားပြီး အခန်းတံခါး တော်တော်ဟနေတာတွေ့တော့ သားကို စိတ်ဆိုးမိပါတယ်။ သူမ သတိထားမိချိန်မှာ အခန်းပေါက်ဝနားတောင် ရောက်နေပါပြီ။ ဒါနဲ့ သူမရောက်နေကြောင်း သိအောင် အသံပေးဖို့ စဥ္းစားလိုက်ချိန်မှာပဲ အခန်းထဲကို ကြည့်လိုက္မိပြီး အသံမပေးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ကလေးနှစ်ယောက်က အမျိုးသမီး အောက်ခံဘောင်းဘီ တထည်စီကို မျက်နှာမှာ ကပ်ပြီး ဂွင်းထုနေကြတာလေ။ ဒီပင်တီတွေက သမီးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဟာတွေဆိုတာ ဒေါ်ခင်မေစန်း သိပါတယ်။ ကလေးတွေက အမတွေရဲ့ ပင်တီကို မရွံမရှာ နမ်းရှိုက်ပြီး မျက်နှာအုပ်ထားကာ အာသာဖြေနေကြတာကို တအံ့တဩ ဖြစ်မိပါတယ်။

ယောကျာ်းလေးတွေ စောက်ဖုတ်လျက်၊ ဘာဂျာဆွဲတာကို သူမ သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အမတွေရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေလေ။ ရွံဖို့ မကောင်းဘူးလားလို့ သူမထင်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်က ထားပါတော့။ အောင်အောင်ကပါ အမတွေပင်တီကို နမ်းနေတာကို တွေ့ပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရတာပါ။ နောက္မှ သူတို့မှာ ရည်းစားသနာမရှိလို့ နီးစပ်တဲ့ အမတွေပင်တီကနေ စောက်ဖုတ်နံ့ရှုကြည့်တာ နေမှာပါလို့ ဖြေတွေး တွေးလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် နေတတ်ပြီး ခပ်ချောချော နေတတ်တဲ့ ဒီကလေးနှစ်ဦးရဲ့ အပြုအမူကို အံ့ဩနေမိတုန်းပါပဲ။

ဒါနဲ့ အသံမပေးတော့ပဲ ကိုယ့်အခန်းထဲပဲ ဝင်သွားတော့မယ် ဆုံးဖြတ်ကာ လှည့်ထွက်ခါနီးမှ ကလေးတွေရဲ့ ပစ္စည်းကို အကြည့်ရောက်သွားပါတယ်။ မြင်လိုက်ရတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းအဖို့ ထပ်ပြီး မျက်လုံး ပြူးစရာပါ။ သူမက ကလေးတွေလို့ စိတ်ထဲမှတ်ထားမိပေမယ့် သူတို့ပစ္စည်းကတော့ လူကြီးတွေနဲ့ နင်လား ငါလားပါပဲ။ အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်း ထနေပြီး တံတွေးများနဲ့ ဝင်းဝင်းပြောင်နေပုံက တွေ့မြင်ရသူ သူမအဖို့ တံတွေးမြိုချမိသွားပါတယ်။ သူ့သားနဲ့ ခေတ်မှာ ဒါမျိုး စံချိန်မှီတွေ ရှိတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်စရာပါ။ အရင်က အောင်အောင် ဂွင်းထုတာကို ပက်ပင်းမိမလို ဖြစ်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ဒါမျိုး ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့ရခြင်း မရှိခဲ့ပါ။ အခုတော့ မျက္မြင်တွေ့ပြီး လှည့်မထွက်သွားမိတော့ဘဲ သူမကို မမြင်အောင် တံခါးအကွယ်ဘက်တိုးပြီး ချောင်းကြည့်နေမိပါတော့တယ်။

နှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးတွေကတော့ ၉ တန်းကျောင်းသားအရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ကြီးလွန်းပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ခေတ်ရဲ့ တင်းပြောင်ပြီး ဖွံ့ထွားလှတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်း ပြောင်ပြောင်ကြီးက ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ကာမမီးကို တောက်လောင်အောင် အစပျိုးပေးလာနိုင်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့ လှုပ်ရှားပုံတွေ သေချာကြည့်မိတော့မှ ထပ်မံမျက်လုံးပြူးရပြန်ပါတယ်။ သူမက လီးတွေကိုပဲ ကြည့်နေမိတော့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ လက်တွေဆီ အာရုံမရောက်ခဲ့ပါ။ အခုမှ ခေတ်ရဲ့လီးကို အောင်အောင်က ဘေးကနေ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ စကြည့်ခါစက ဘေးတစောင်းဖြစ်နေလို့ မမြင်တာလည်း ပါပါမယ်။

ဒီလို မြင်ကွင်းကို တွေ့လိုက်ရတော့ ထနေတဲ့ ကာမစိတ်တွေတောင် ပျောက်သွားပါတယ်။ သူမရဲ့ ရှားရှားပါးပါ သားယောကျာ်းလေးက သူ့သူငယ်ချင်းကို ဂွင်းထုပေးနေတာ တွေ့တော့ ဘယ်အမေက စိတ်မပူဘဲ ရှိပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် အော်ဟစ်တားဆီးဖို့ကလည်း ခက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကိစ္စမျိုးက အော်ဟစ်ဆူပူရင် ပိုဆိုးသွားတတ်တာ သိနေပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ သူ့သားကို ဘယ်လိုတားဆီးရမလဲ မတွေးတတ်အောင်ပါပဲ။ သူမသားလေးက အမနှစ်ယောက်နဲ့ပဲ နေရတော့ မိန်းမလျာစိတ်ပဲ ဝင်သွားတာလား။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင်ရဲ့တသတ်လုံး အပြုအမူတွေမှာ မိန်းမလျာပုံစံ မတွေ့ဖူးပါဘူ။ ယောကျာ်းပီပီ ဆိုးတတ်လွန်းလို့တောင် စိုးရိမ်နေခဲ့ရတာလေ။

ဘာပဲပြောပြော လူတစ်ယောက်ရဲ့ အငုံစိတ်ကို မှန်းလို့မရတာ သူမသိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမသားလေးကို တဖြည်းဖြည်း လမ်းကြောင်းပြ ပဲ့ပြင်ပေးဖို့ လိုအပ်တာကို သဘောပေါက်လာပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဆက္မကြည့်တော့ဘဲ အိမ်အပြင်ဘက် ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အပြင်ရောက်ပြီး စိုးရိမ်စိတ်နည်းနည်း ငြိမ်သွားတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ ခေတ်ရဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်လာပါတယ်။ ဒါကြီးနဲ့ ငါ့သားရဲ့ ဖင်ကို လိုးနေပြီလားဆိုတဲ့ အသိက ကြောင့်ကြပူပန်စိတ်နဲ့အတူ မဆီမဆိုင် ရမ္မက်စိတ်တွေက ထန်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာတဲ့ အဖုတ်ထဲက ခံစားချက်ကြောင့် လမ်းဆက္မလျောက်နိုင်တော့ဘဲ အအေးဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ကာ ထိုင်နေလိုက်ရပါတော့တယ်။

အအေးသောက်ပြီးတော့ အနည်းငယ် စိတ်ငြိမ်လာတော့မှ မတွေးသင့်တာတွေ တွေးပြီး စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာမိတဲ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုကိုယ် ရှက်နေမိရပြန်ပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ခေတ်ကလည်း သူမရဲ့ သားတစ်ဦးလိုပါပဲ။ ခေတ်က လိုချင်တာရှိရင် မိမိအပေါ် သားတစ်ဦးလို အမြဲချွဲနွဲ့ပူစာတတ်သူပါ။ ဒီလိုကလေးစိတ်ပဲရှိတဲ့သူအပေါ် မိမိက ကာမစိတ်ဖြစ်ပေါ်သွားရတာ ရှက်ဖို့ ကောင်းလွန်းပါတယ်။ ကလေးဆိုပေမယ့် သူ့ဟာကြီးက လူကြီးထက်သာတယ်ဆိုပြီး အတွေးပေါ်လာပြန်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိထားနေရင်းမှ အတွေးဆိုးတွေ ထပ်ဝင်လာလို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ခေါင်းကို အတင်းခါကာ မေ့ပစ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ရပါတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ ခေတ်အပေါ် စိတ်မိုက်စိတ်ရိုင်းတွေကို ဖျောက်ပြီး သားလေးရဲ့ အပြုအမူကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမလဲဆိုပြီးတော့တာ အာရုံထဲ သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါက သူမအတွက် ပိုအရေးကြီးတယ်လေ။ သမီးနှစ်ယောက် မွေးပြီးမှ ရှားရှားပါးပါး သားလေးတစ်ယောက်ထဲ ရထားတာ။ မိန်းမလျာတော့ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တွေ့လိုက်ရတာကခည်း ရင်ပူစရာ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားသူငယ်ချင်း ခေတ်ကိုပဲ မေးကြည့်ကာ ထိန်းသင့်တာ ထိန်းခိုင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုဆုံးဖြတ်ပြီး စိတ်အေးသွားပေမယ့် ခဏပါပဲ။ ညအိပ်ယာဝင်တော့ မဆီမဆိုင် ခေတ်ရဲ့ ပစ္စည်းထွားထွားကြီးကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာကာ အိပ်မပျော် ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။ ဒါနဲ့နောက်ဆုံးတော့ သူမဟာသူမ လက်နဲ့ အာသာဖြေပြီးတော့ကာ အိပ်ပျော်အောင် ကြိုးစားလိုက်ရပါတော့တယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(ဆက်ရန်…..)

အခန်း (၂) – ရင်ခွင်မဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့ နားခိုရာ (၁)

ဒီလိုနဲ့ နောက်တစ်ရက္ ခေတ်တစ်ယောက် အောင်အောင်အိမ် လာခါနီးအချိန်လောက္မှာ ဒေါ်ခင်မေစန်းက အောင်အောင်ကို မြို့ထဲ အမျိုးအိမ်ကို အကြောင်းတစ်ခုပြပြီး အမြန်လွှတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါမှ အောင်အောင် မရှိချိန် ခေတ်ကို သူ့သားအကြောင်းမေးပြီး တားသင့်တာ တားရအောင် ကြံစည်မိတာပါ။ ဒါတောင် အောင်အောင်က ခေတ်ကိုပါ ခေါ်သွားမယ် လုပ်နေလို့ အရေးကြီးလို့ အမြန်သွားပါဆိုပြီး အတင်းလွှတ်လိုက်ရပါတော့တယ်။ အောင်အောင် ထွက်သွားပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ခေတ်တစ်ယောက် သူ့သူငယ်ချင်းကို အော်ခေါ်ပြီး ဝင်ချလာပါတယ်။ အောင်အောင်ရဲ့ ပြန်ထူးသံမကြားတော့မှ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်း အနားမှာ ကပ်ထိုင်ကာ အန်တီခင်၊ အောင်လေးရောလို့မေးကာ ဖက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ခေတ်ရဲ့ ရုတ်တရက် ဖက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းတစ်ယောက် ထိတ်ထိတ်ပြာပြာ ဖြစ်သွားလောက်အောင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားခဲ့ရပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ဒီကလေးက သူမအပေါ် ဒါမျိုး ချွဲနွဲ့တတ်သူပါ။ ဒီအပြုအမူဟာ မထူးဆန်းတတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မနေ့က ခေတ်ရဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို တွေ့ပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားထားမိတာကြောင့် ရင်ထိတ်ကာ လန့်သွားရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း ဒီနေ့ လာကတည်းက ဒေါ်ခင်မေစန်းကို လက်ဖက်သုတ်ကျွေးခိုင်းရန် ကြံစည်လာသူမို့ တွေ့တာနဲ့ ကပ်ချွဲခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အသက်အရွယ်အားဖြင့် လူပျိုပေါက်အရွယ် ရောက်နေတာကို သူ့ကိုသူ သတိမထားမိတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သတိထားမိပြီး လက်နက်ကြီးကို မြင်ထားသူအဖို့ကတော့ စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်သွားရတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ……..

“�ေဩာ် ခေတ်လေးရယ်၊ လန့်သွားတာပဲ။
သားသူငယ်ချင်းက မြို့ထဲခဏသွားတယ်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကလေးများ မှတ်နေလား။
ပြောစမ်း၊ ဘာလုပ်ကျွေးခိုင်း မလို့လဲ”

“ဟီး…. အဲဒါတွေကြောင့် အန်တီခင်ကို ချစ်တာ။
ကျနော် လက်ဖက်သုတ် စားချင်လို့ပါ အန်တီရဲ့။
အောင်လေးကလည်း မြို့ထဲသွားတာ ကျနော့်ကိုလည်း မခေါ်ဘူး”

“သူက ခေါ်မလို့ကွ။
အန်တီက အရေးကြီးလို့ အမြန်လွှတ်လိုက်တာ။
ညနေလောက္မှ ပြန်ရောက္မှာ”

“ဟာ…. သွားပြီ။ ဒီနေ့တော့ သား ပျင်းနေတော့မှာပဲ”

“အမလေး…. ကိုယ်တော်လေးရယ်။
မပျင်းရပါဘူး။ အန်တီ လက်ဖက်သုတ်ကျွေးပါ့မယ်နော်။
ခဏစောင့်အုံး”

“ဟေး…. ဒါမှ တို့အန်တီကွ….”

“ဟဲ့…ဟဲ့….�ေဩာ်….. လွှတ်ပါအုံး”

ခေတ်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူမကို အတင်းဖက်ကာ နမ်းပါတော့တယ်။ တစ်ယောက်တည်း စိတ်မလုံဘဲ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်နေတဲ့ သူမက ရုတ်တရက် ရုန်းမိတာပေါ့။ ဒီတော့ ခေတ်ကလည်း အတင်းဖက်ကာ မွှေးမွှေးပေးတာပါပဲ။ ဒီတော့လည်း ထိမိကိုင်မိ ပွတ်မိတာတွေ ဖြစ်ရတာပေါ့။ ခေတ်ရဲ့ လက်တွေက သူမရဲ့ ရင်သားတွေပေါ်ကို တင်းတင်းဖက်ထားသလို မျက်နှာကို နမ်းရင်း သူမက ရုန်းနေတော့ လည်ပင်းတွေ၊ နဖူးတွေ ထိမိတာပေါ့။ ဒီတော့လည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ရင်တဖိုဖိုဖြစ်ရပါတော့တယ်။ ဒီလို ရင်ဖိုလှိုက္မောမှုကို ခံစားလိုက်ရလို့ ရုန်းအားမရှိတော့ဘဲ သူမကိုယ်တိုင် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့ အနမ်းများကြား နစ်မျောပါသွားရပါတယ်။

ခေတ်ကတော့ ဘာမှမသိဘဲ သူ့အနမ်းများကို မရုန်းတော့ဘဲ မျက်စိမှိတ်ကာ ငြိမ်ခံနေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို အားရအောင် ဖက်ပြီး နမ်းနေပါတော့တယ်။ ဒီလိုနမ်းနေရင်းနဲ့မှ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ငြိမ်သွားတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ မျက်နှာကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တစ်မျိုး ဖြစ်သွားရပါတယ်။ အန်တီခင်ရယ်၊ အန်တီယမင်းရယ်ကို ခေတ်က အမြဲမွှေးမွှေးပေးကာ မြင်ဖူးနေကျပေမယ့် အခု အန်တီခင်ရဲ့ ငြိမ်သက်သွားတဲ့ မျက်နှာမျိုးကိုတော့ အရင်က မတွေ့ခဲ့ရဖူးပါဘူး။ အန်တီခင့် မျက်နှာကို အနီးကပ်တွေ့နေကျပေမယ့် အခုချိန် အနီးကပ်ကြည့်ရတာဟာ စွဲဆောင်မှု ရှိနေသလိုပဲ ခံစားရကာ စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိပါတယ်။

ဒါဟာ ခေတ်ရဲ့ ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အပေါ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ လူပျိုတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ကစားခြင်းမျိုး မဟုတ်ဘဲ မတွေ့မကြုံးဖူးပဲ မထင်မှတ်ထားတဲ့ အရာကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်လှုပ်ရှားသွားတဲ့ သဘောပါ။ ဒီအချိန်အထိ လူပျိုလေးတစ်ယောက်ရဲ့ တပ်မက္တဲ့စိတ်တော့ မဝင်သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာဖွေးဖွေးဥဥလေးမှာ ရှက်သွေးဖြာပြီး ပန်းရောင်သန်းသွားတာကို အနီးကပ်မြင်နေရတော့ သဘာဝတရားက လှုံ့ဆော်ကာ ခံရတော့တာပေါ့။ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းထားပုံလေးကလည်း သူ့စိတ်တွေကို အရဲကိုးသွားစေတယ်လို့ ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။ ဒီတော့လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ နောက်ဆုံးအနမ်းကို ခပ်ရှည်ရှည်ကြာကြာလေး ပေးလိုက္မိပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ အနမ်းရှည်ရှည်ကို မိန်းမော ခံယူနေမိရင်းမှ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အသိဝင်လာပြီး တော်ပါတော့၊ လက်ဖက်သွားသုတ်ပေးပါ့မယ်ဆိုကာ ကမန်းကတန်း ထထွက်လာရပါတော့တယ်။ ထွက်တာထွက်လာရတာ၊ ကိုယ့်သားလို နေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်းကို ဘာလို့ မျောပါသွားရတာလဲဆိုပြီး ဒေါသထွက်မိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ကလေးက ချွဲနွဲ့တာကို သူမဘက်က ဒါမျိုး မဖြစ်သင့်ဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ နောက်ဆုံး မွှေးမွှေးပေးပုံက အရင်က ပုံစံမျိုးတွေနဲ့ မတူပါဘူး။ တက္မက္မှုကြောင့် နမ်းရှိုက်တဲ့ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ ဒါကလည်း သူမကိုယ်တိုင်က စိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေလို့ အထင်မှားတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းတစ်ယောက် လက်ဖုတ်သုတ်ဖို့ လုပ်နေရင်း သူမအဖြစ်ကို ပြန်စဥ္းစားနေမိပါတယ်။ အခုလို လူပျိုပေါက်အရွယ်ကို သူမဘက်က စိတ်လှုပ်ရှားမိတာက သူမရဲ့လက်ရှိ ပတ်သတ်နေမှု ဖြစ်ရပ်တွေကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။ သူမဟာ လင်ယောကျာ်းနဲ့ ၅ နှစ်နီးပါး ဝေးကွာနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သားသမီး ၃ ဦးရဲ့ မိခင်ဘဝမှာ သူမအတွက် အိပ်ယာထက်အပျော်တွေကို မေ့လျော့ထားခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ သူမရဲ့ယောကျာ်းဆီက လင်မယားဆက်ဆံမှုကို မျှော်လင့်လို့ မရတော့တာ သိပါတယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ကလေးတွေအဖေက နိုင်ငံခြားမှာ အိမ်ထောင်ထပ်ပြုလိုက်ပြီလေ။

ဒါပေမယ့် သူမတို့ သားအမိတွေ နေထိုင်စားသောက်နိုင်အောင် ထောက်ပံ့ပေးနေသလို သူမတို့မိသားစုရဲ့ အစဥ္အဆက် ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကြောင့်လည်း မပူမပင် နေနိုင်ခဲ့ကြတာပါ။ အဲဒီတော့ သူမအတွက် လင်ယောကျာ်း ပြန်လာသည်ဖြစ်စေ၊ မလာသည်ဖြစ်စေ အကြောင်း မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သူမရဲ့ သားသမီးတွေကပဲ သူမဘဝလို့ သတ်မှတ်ခံယူထားခဲ့တာပါ။ ယောကျာ်းဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားမှာ အိမ်ထောင်ထပ်ပြုတာက သူမဘက်က လိုအပ်ချက်တွေကြောင့်လို့ မထင်ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ လိုအပ်ချက်နဲ့ အနေနီးစပ်လို့ ဖြစ်မှာပဲလို့ သူမ ယုံကြည်နားလည်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီနိုင်ငံမှာ ရှိစဥ္က ကလေးတွေအဖေဟာ သူမအပေါ် တန်ဖိုးထား ချစ်ခင်ခဲ့သူပါ။

ဒီလိုတန်ဖိုးထားချစ်ခင်ရအောင်လည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းဟာ အချင်းရော၊ အဆင်းပါ ပြည့်စုံတဲ့သူဆိုရင် မမှားပါဘူး။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ဘိုးဘွားအမွေတွေက များခဲ့သလို ဒေါ်ခင်မေစန်းဟာလည်း အိမ်ထောင်မှုနိုင်နင်းတဲ့ မိခင်ကောင်းတစ်ယောက်ပါပဲ။ တရုပ်သွေးပါသူဖြစ်လို့ အသားအရည်ဖြူဝင်း ကြည်လင်သလို အပြုံးချိုချိုနဲ့ ရင်းနှီးဆက်ဆံတတ်သူပါ။ ကလေးတွေရဲ့အမေဖြစ်နေတာတောင် မျက်နှာလေးက ဖြူဥပြီး ချောတယ်လှတယ် ဆိုတာထက် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လေ ချစ်ချင်လေဆိုတဲ့ သွင်ပြင်မျိုးပါ။ ကလေးသုံးယောက် မွေးပြီးခဲ့လို့ ခန္ဓာကိုယ် အနည်းငယ် ပျက်ယွင်းလာတယ်ဆိုပေမယ့် သူတို့ခေတ်က နာမည်ကြီးခဲ့တဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ဘော်ဒီမျိုးကို သဘာဝအတိုင်း ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။

အခုနောက်ပိုင်း အသက် ၃၇ နှစ်လောက်ရှိလာတော့မှ ခန္ဓာကိုယ်က မဆိုစလောက်ဝကာ ဗိုက္မှာ အဆီပို နည်းနည်းရှိလာတာပဲ ပြောစရာ ရှိပါတော့တယ်။ ဒါကလည်း သားသမီးတွေက အရွယ်ရောက်လာပြီး အရင်လို ထိန်းကျောင်းလုပ်ကိုင်ပေးရတာမျိုး သိပ်မရှိတော့တာလည်း ပါပါတယ်။ အဲဒီတော့ အားလာတဲ့ အချိန်တွေမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မြင့်မြင့်အိမ်မှာ အချင်းချင်းတွေစုပြီး ဖဲကစားဖြစ်ကြတယ်လေ။ အဲဒီလို လှုပ်ရှားမှုနည်းသွားပြီး အထိုင်များလာတော့ နည်းနည်းဝလာကာ အဆီပိုနည်းနည်း ရှိလာတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရွယ်တူ အပေါင်းအသင်းတွေကြားမှာကတော့ ဒိုင်ယာနာပုံ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းဟာ ခေတ်မှီလှပပြီး ထင်ပေါ်နေတာ မဆန်းပါဘူး။ သူမက အပျိုအရွယ်ကတည်းက ဝတ်ပုံ၊ စားပုံ၊ နေထိုင်ပုံတွေက ခေတ်မလွန်ပေမယ့် ခေတ်မှီမှီနေတတ်ပါတယ်။

တစ်ချိန်က သားသမီးတွေ ကိစ္စတွေနဲ့ လင်ယောကျာ်းကို အမှတ်တမဲ့ ထားနိုင်ပေမယ့် အခုလို လွတ်လပ်လာနိုင်ချိန်မှာတော့ လူသားပီပီ သွေးသားဆန္ဒတောင်းဆိုတာတွေ ရှိလာရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီအရွယ်ရောက္မှ ဒီစိတ်တွေ အရေးမပါတော့ဘူးထင်ကာ အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းချုပ်ထားခဲ့ပါတယ်။ မနေနိုင်ရင်တော့ အရင်တည်းက လုပ်နေကျဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ အာသာဖြေရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လူသားနှစ်ယောက် အိပ်ယာထက် ကာမဆက်ဆံမှုမျိုးဟာ သူ့ဘဝအတွက် မလိုတော့ဘူး ထင်နေချိန်မှာပဲ ဖဲသွားရိုက်တဲ့ သူငယ်ချင်းအိမ်က မြင့်မြင့်ရဲ့ တူလေးနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကာမပင်လယ်ထဲ ကူးခတ်မိခဲ့ရပါတယ်။ စဖြစ်ခဲ့တာက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်ကပါ။

ကိုထွေးလို့ သူမတို့ ခေါ်တဲ့ လူငယ်လေးဟာ သူမသားထက် နှစ်နှစ်လောက်ပဲ ကြီးတာပါ။ ပြောရရင် သူမသမီးအငယ်မနဲ့မှ ရွယ်တူတွေလောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ဒီလို ကိုယ့်သားအရွယ်လောက်ပဲ ရှိတဲ့ လူငယ်လေးနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ ပထမတစ်ကြိမ်မှာ စိုးရိမ်ကြောက်လန့်ခဲ့သလို ဝမ်းနည်းခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူငယ်လေးရဲ့ နွားသိုးကြိုးပျက်နိုင်တဲ့ အပြုအစုမျိုးကို တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ သူမအနေနဲ့ ကာမနွွံထဲ သက်ဆင်းရင်း နောင်တမရခဲ့တော့ပါဘူး။ အဲဒီနေ့က ဖဲရိုက်ရင်း ခေါင်းထဲ ညီးစီစီဖြစ်ကာ သူငယ်ချင်းအိမ်ပေါ်က အခန်းထဲ တက်နားမိတာက စတာပါ။ အရင်ကလည်း ဒါမျိုး တက်နားနေကျဖြစ်သလို ခေါင်းထဲ ကြည်လာတော့မှ နောက်တကြိမ် ဖဲထရိုက်တတ်တယ်လေ။

ဒီလိုနဲ့ ခဏနားရင်း မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ သူမကို ကိုထွေးက ထမိန်လှန်ပြီး အဖုတ်ကို ဘောင်းဘီပေါ်က နမ်းပေးတာက စတာပါ။ သူမအနေနဲ့ အိပ်တဝက် နိုးတဝက်ကနေ အသိဝင်လာပေမယ့် ဒါမျိုးအရသာကို မရခဲ့တာ နှစ်နဲ့ချီပြီး ကြာခဲ့ပြီလေ။ ကလေးတွေအဖေ နိုင်ငံခြားက ပြန်လာရင် ဘာဂျာဆွဲတာ၊ အဖုတ်လျက်တာ လုပ်ပေးနေကျမို့ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ခံစားရတာ ကြိုက်ခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ မသိမသာ မျက်လုံးမှေးကြည့်တော့ တခြားသူမဟုတ်ဘဲ ကိုယ့်သားအရွယ်ပဲရှိတဲ့ ကိုထွေးဖြစ်နေလို့ ပိုပြီး ရင်ခုန်ကာ ကြည်နူးနေမိပါတယ်။ အခုလို မရတာကြာနေချိန်မျိုးမှာ ကိုထွေးက တစ်ခါတည်း တက္မလိုးဘဲ အဖုတ်ကို လျက်ပေးတော့ သာယာသွားမိပြီး အိပ်ချင်ယောင် ထပ်ဆောင်ကာ ရသမျှကို အရသာဆက်ခံဖို့ ကြိုးစားလိုက္မိပါတယ်။

မသင့်တော်ဘူး ထင်နေပေမယ့်လည်း ဒီလို အဖုတ်အလျက်ခံရဖို့က အရင်ကဆိုရင် နှစ်နဲ့ချီပြီး စောင့်ခဲ့ရတာလေ။ နောက်ဆို ဘယ်လိုမှ မရနိုင်တော့ဘူး ထင်နေချိန်မှာမှ အလျက် အနမ်းခံရတာဆိုတော့ သူမရဲ့ ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု အသိစိတ်တွေကို ကြုံရခဲတဲ့ အထိအတွေ့ အာရုံတွေက အနိုင်ယူသွားခဲ့တာပါ။ ပိုဆိုးတာက ကိုယ့်သားအရွယ် လူပျိုပေါက် နုနုထွတ်ထွတ်လေးက အန်တီအရွယ်ကြီးကို မရွံမရှာ ပြုစုပေးနေတာလေ။ ဒီလို အသိဝင်လာတာနဲ့ သူမရဲ့ ကာမရေကာတာ ကျိုးပေါက်ပြီး အဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာရပါပြီ။ နောက်ဆုံးအဆင့် အလိုးမခံရင်တောင် လျက်ပေးတာလောက်တော့ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေပေးလိုက်ပါမယ်လို့ ဆန္ဒလွန်ကဲတဲ့ အတွေးကြောင့်ပဲ အဲဒီနေ့က ကာမပင်လယ်ထဲ စုန်းစုန်းမြှုပ်ခဲ့ရတာပါ။

အထိအတွေ့ အာရုံထဲ သူမမျောပါနေချိန်မှာပဲ ကိုထွေးကတော့ လူပျိုလေးပီပီ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဟကာ အဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းလျက်ပါတော့တယ်။ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေပေမယ့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အထိမခံနိုင်ဆုံး အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို လျှာနဲ့ ကစားပေးတာ ခံရတော့ သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ ကော့ပြန်လူးလွန့်ရင်း အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ စိမ့်ထွက်ကာ အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရပါတယ်။ နှစ်နဲ့ချီ တောင့်တခဲ့ရတဲ့ အပြုအစုနဲ့ ကာမကောင်းခြင်းမျိုးကို အသက္မျှင်းမျှင်း ရှုကာ ဇိမ်ခံပြီး မှေးနေစဥ္မှာပဲ ကိုထွေးရဲ့ လီးက သူမရဲ့ အဖုတ်ထဲကို ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပါတယ်။

အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုတောင် မချွတ်ဘဲ အဟကြားကနေ လီးကို ထိုးသွင်းနေတာကို သူမ တွေ့နေရပေမယ့် မငြင်းဆန်နိုင်တော့ပါဘူး။ ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်နေမှတော့ သူ့အကြိုက် လိုက်လျောကာ ကိုယ့်ရဲ့ကောင်းခြင်းကို ရတုန်းလေး ယူထားလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက္မိပါတယ်။ သူမရဲ့ အသိစိတ်တွေ က ခန္ဓာကိုယ်ထက် နောက်ကျနေပါပြီ။ သူမ မဆုံးဖြတ်ရသေးခင် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ကိုထွေး အလိုးနဲ့ အံကျအောင် ပြင်ဆင်ပေးနေမိပါတယ်။ ပေါင်တွေဆိုရင် ဘယ်အချိန်ကတည်းက ကားပေးထားမှန်းပင် မသိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်သားအရွယ်လေးရဲ့ အလိုးကို ခံရတာမို့ မျက်နှာပူနေမိတာ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ကိုထွေးက ရင်ချင်းအပ်ပြီး စလိုးချိန်မှာပဲ ကျောကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ကိုထွေးရဲ့ ဦးခေါင်းကို သူမခေါင်းဘေးနားထားကာ ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။

ဘာပဲပြောပြော မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရတော့ မျက်နှာပူရ သက်သာတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကိုထွေးရဲ့ ထွက်သက်လေပြင်းပြင်းများကို သူမပါးကို ထိခတ်နေရတာ တစ်မျိုးရင်ခုန်စေပြန်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ နွားသိုးကြိုးပျက် အဆက္မပြတ် ဆောင့်ချက္များကို ခံယူရင်းနဲ့ပဲ သိပ်မကြာခင်မှာ ကိုထွေးလရည်တွေ သူမအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်တာ ခံလိုက်ရပါတယ်။ ၁၆ နှစ်ကျော်ကျော် လူပျိုလေးဆိုတော့လည်း သိပ်မထိန်းနိုင်ရှာဘူးပေါ့။ သူမလည်း ကိုထွေး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ချိန်မှာပဲ မမှီမကန်းနဲ့ နောက်တကြိမ် ပြီးလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က သူမ အနေနဲ့ နောက်ထပ် ကာမအရသာတွေကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ရခဲ့ပါသေးတယ်။

လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ ကာမအဟုန်ပြင်းထန်ပုံကတော့ ပြီးပြီး မကြာပါဘူး၊ သူမပါးကို နမ်းနေရင်းနဲ့ လီးကပြန်မာလာပြီး နောက်တစ်ကြိမ် လိုးပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ အဲဒီနေ့က လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို သူမရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေနဲ့ အလဲအထပ်လုပ်ကာ ကာမပင်လယ်ထဲ အပြိုင်အဆိုင် ကူးခတ်မိတယ်လေ။ ကိစ္စတွေပြီးတော့ ဒေါခင်မေစန်းမှာ ရှက်နေပေမယ့် ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို နောင်တတော့ မရတော့ပါဘူး။ လွတ်ကင်းနေတဲ့ သူမနဲ့ လူပျိုလေးတစ်ဦးရဲ့ နှောင်ကြိုးမပါတဲ့ ကာမပတ်သတ်မှုလို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ကိုထွေးကိုလည်း သူမအပေါ် ဒီထက်ပိုပြီး ဘာစိတ်မှ မဖြစ်ပေါ်ဖို့နဲ့ ကာမမှုသက်သက်တာ သဘောထားဖို့ ပြောပြပြီး သဘောတူညီမှု ယူလိုက်ရပါတယ်။

ခက်တာက သူမရဲ့သူငယ်ချင်း မြင့်မြင့် သိသွားမှာ စိုးတာပါပဲ။ မြင့်မြင့်ရဲ့ တူလေးကို သူမက ဖျက်စီးတယ်လို့ ထင်သွားရင် မကောင်းဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်း အဲဒီအိမ်မှာ လူရှုပ်နေရင် ကိုထွေးက သူမကို မျက်ရိပ်ပြကာ အပြင်ထွက်ခိုင်းပြီး အရင်လို ပြန်နေဖို့ တောင်းဆိုနေကျပါပဲ။ သူမလည်း အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး လူမသိသူမသိ လိုက်လျောပေးပြီး ပျော်ပါးနေခဲ့ရာကနေ နောက်ပိုင်းတော့ မြင့်မြင့်က ရိပ်မိသွားပါတယ်။ မြင့်မြင့်က ရိပ်မိသွားပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ငယ်သူငယ်ချင်းမို့ ခင်သလို လိုအပ်နေတာတွေကိုလည်း နားလည်ပေးခဲ့ပါတယ်။ မြင့်မြင့်က ကိုထွေးကို တူလေးပေမယ့် သားတစ်ယောက်လို ချစ်ပြီး မွေးစားထားတာမို့ သူ့တူကိုလည်း ထိန်းမနိုင်သလို စိတ်လည်း ချမ်းသာစေချင်ပါတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းနဲ့ မြင့်မြင်တို့ သူငယ်ချင်း အချင်းချင်း ပွင့်ပွင့်လင်းပြောကာ ကျော်မကောင်း၊ ကြားမကောင်းတာတွေ မဖြစ်စေဖို့ ထိန်းသိမ်းကာ လူမသိအောင် နေကြဖို့ သဘောတူလိုက်ကြပါတယ်။ ဒီနောက်ပိုင်းတော့ မြင့်မြင့်က မသိချင်ယောင် ဆောင်နေသလို ကိုထွေးနဲ့ သူမကလည်း လူရှင်းတဲ့ အချိန်ရောက္မှ အိမ်ပေါ်ထက် တက်ကာ ကာမပွဲ နွှဲခဲ့ကြပါတယ်။ တခါတလေ စိတ်တွေထန်နေပြီး အတင်းတောင်းဆိုတတ်တဲ့ ကိုထွေးကို မီးဖိုထဲခေါ်ပြီး လီးစုပ်ပေးခဲ့ရတာမျိုးတော့ ရှိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအိမ်က လူအမြဲရှုပ်နေတတ်လို့ အဆုံးစွန်ထိ အပြိုင်ကြဲရတာတော့ တစ်နှစ်လုံးမှာမှ ဆယ်ခါလောက်ပဲ ရှိခဲ့တာပါ။

အခုနောက်ပိုင်းတော့ ကိုထွေးက တက္ကသိုလ် တက်နေပြီမို့ အတွေ့ရနည်းလာသလို သူမှာလည်း ရည်းစားရှိနေပြီမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းနဲ့ သိပ်မလိုး ဖြစ်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရှားရှားပါးပါး တိုက်ဆိုင်လို့ တွေ့ရရင်တော့ ကလေးအမေ ချောချောလှလှကြီးကို အားမနာတမ်း အသေနွှာပါတယ်။ ဒီလို ကြမ်းကြမ်းလိုးတိုင်းလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းက လင်လေးရဲ့ အလိုကို စိတ်ကြိုက်ဖြည့်ပေးနေတုန်းပါပဲ။ အခုဆိုရင် ကိုထွေးနဲ့ မတွေ့ရတာ တစ်လကျော်ပါပြီ။ အမှန်ဆို မနေ့ကလို နေ့မျိုးမှာ ကိုထွေးသာ အဲဒီအိမ်မှာရှိရင် အိမ်ပြန်လာဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘဲ အလိုးခံဖို့ စိတ်ကူးထားတာပါ။ နည်းနည်းကြာနေတော့ စိတ်က တောင့်တ နေပြီလေ။ သူ မရှိလို့ အိမ်ပြန်လာလို့သာ မနေ့က အောင်အောင်ရဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို တွေ့လိုက်ရတာလေ။

(ဆက်ရန်……)

သားအကြောင်း စဥ္းစားမိမှ စိတ်ကူးနဲ့ မျောနေမိရာကနေ လက်ရှိအခြေအနေကို သူမ သတိရပါတော့တယ်။ လက်ဖက်သုတ်မယ်ဆိုပြီး တွေးနေမိတာနဲ့ ကြာနေပါပြီ။ အိမ်ရှေ့က ခေတ်ကတော့ မျှော်နေတော့မှာပဲ တွေးကာ အမြန်လုပ်ရပါတော့တယ်။ ခေတ်အပေါ် သူမရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေကလည်း ထိုအဖြစ်အပျက်တွေကနေ အခြေခံတာပါ။ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးဟာ ကိုထွေးထက်တောင် ကြီးတယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။ ဒီလီးကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားမိတာထက် ကိုယ့်သားအရွယ်လောက်နဲ့ ပျော်ပါးနေမိသူမို့ နောက်ထပ် လူပျိုပေါက်အရွယ်လေး အပေါ်မှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိတာလို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။

တကယ်လို့ ကိုထွေးနဲ့သာ မကြုံခဲ့ရင် ခေတ်တို့အရွယ်ဟာ သူ့သားအရွယ်ဆိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမိမယ် မထင်ပါ။ ကလေးဘက်က စိတ်လှုပ်ရှားနေရင်တောင် သူမက တားဆီးမိမှာပါ။ အခုတော့ လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ကာမအရသာ ဖြည့်ဆည်းပေးမှုကို အကြိမ်ကြိမ် ကြုံဖူးခဲ့သူမို့ ခေတ်နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်နေရတဲ့အခါ သူမစိတ်က မရိုးမသား ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလိုတွေ တွေးမိရင်းနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ လက်ဖက်သုတ်ပန်းကန်ကို ယူပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ ကြာနေလို့ဆိုပြီး ပြောတာကို အနားကပ်ထိုင်ကာ ခေါင်းကို ခေါက်ရင်း လုပ်နေရတာ၊ နည်းနည်းကြာတာတော့ စောင့်ပေါ့လို့ ပြောလိုက်ရပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ လက်ဖက်သုတ်ပန်းကန်ရောက်တာနဲ့ အငမ်းမရ စားနေတော့တာပါပဲ။

ခေတ်လေး စားနေတဲ့ပုံကြည့်ပြီး သူမ စိတ်ထဲ ကြည်နူးကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ပြန်ထိုင်ကတည်းက ဟိုဘက္မှာ မထိုင်ပဲ ခေတ်အနားမှာ ဘာလို့ပြန်ထိုင်မိလည်းဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပြန်မေးနေမိပေမယ့် အဖြေမရပါဘူး။ ဒီလို နီးနီးကပ်ကပ် ပြန်ထိုင်တော့ ခေတ်ကို အနီးကပ်ကြည့်ပြီး သူမ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားရပြန်ပါတယ်။ အပြစ်ကင်းကင်းနဲ့ အပူအပင်မဲ့စွာ ကလေးတစ်ယောက်လို စားနေတာ ချစ်စရာလေးလို့ သူမထင်မိပါတယ်။ စိတ်ကသာ ကလေးစိတ်ပေမယ့် လူကောင်ကတော့ ထွားတတ်လာလိုက်တာ၊ အထူးသဖြင့် ခေတ်ရဲ့ပစ္စည်းကြီးက အရွယ်နဲ့တောင် မလိုက်ဘူးလို့ ဆက်တွေးမိပြီး ရှက်သွေးဖြာသွားရပါတယ်။ အခုတလော သူမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထန်နေတော့ ဘာစဥ္းစား စဥ္းစား ဒီဘက်ကိုပဲ ရောက်နေပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေတဲ့ ပစ္စည်းကြီးကို ပြန်တွေးမိပြီးမှ ဒီနေ့ရဲ့ လိုရင်းကိစ္စကို မေးဖို့ သူမ သတိရပါတော့တယ်။ သားအရွယ်လေးအပေါ် အရှက္မရှိဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတာနဲ့ မူရင်းကိစ္စကို မေ့နေမိတာကိုက သူမဘက်က မဟုတ်တာပါ။ သူမ အနေနဲ့ အောင်အောင်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး စိုးရိမ်နေတာတွေကို ခေတ်ကို ထုတ်ပြောကာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ မေးကြည့်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ခေတ် လက်ဖက်စားပြီးချိန်ထိ စောင့်ကာ……..

“ခေတ်၊ သားကို အန်တီ မေးစရာရှိလို့”

“ဗျာ…. ဘာလဲ အန်တီခင်၊ မေးလေ”

“အန်တီ ပွင့်ပွင့်လင်း ပြောမယ်ကွာ။
မနေ့က အန်တီ နေ့လည်ထဲက ပြန်ရောက်လာတာ။
အန်တီ အိမ်ထဲရောက်လာတာကို သားတို့ မသိကြဘူး။
သားရယ် အောင်အောင်ရယ် အခန်းထဲမှာ လူငယ်သဘာဝ ဟိုဟာလုပ်နေကြတာ အန်တီ တွေ့တယ်”

“ဗျာ……….. အန်တီခင်တွေ့သွားတယ်။
ဟာဗျာ……”

ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့စကားကို ကြားပြီး မျက်နှာကို ရေနွေးပူနဲ့ အပတ်ခံလိုက်ရသလို ခေတ် ထူပူပြီး ရှက်သွားရပါတယ်။ သူတို့ ဂွင်းထုနေတာကို မြင်သွားတယ်ဆိုတာ သိနေတာမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့မျက်နှာကို ခေတ် ရင်မဆိုင်ရဲတော့ပါဘူး။

“�ေဩာ်…. ခေတ်ရယ်၊ ရှက္မနေပါနဲ့။
ဒါက သဘာဝပဲဟာ။ အန်တီတွေ့တော့ရော ဘာဖြစ်လဲ။
ဟဲ့…. ဒီဖက်လှည့်ပါအုံး”

ခေတ်တစ်ယောက် ရှက်ရှက်နဲ့ ခေါင်းကြီးငုံ့ကာ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆိုဖာခုံကို ဆုတ်ကိုင် ပွတ်သတ်နေပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ ရှက်နေတဲ့ အမူအရာကို တွေ့ပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အသဲယားလာကာ မေးစေ့ကနေကိုင်ကာ မျက်နှာကို အပေါ်ဆွဲယူသော်လည်း ခေတ်က ခေါင်းရှောင်ကာ မော့မကြည့်တော့ပါဘူး။

“ခေတ်၊ သား ရှက်နေတာကလည်း မိန်းကလေးကျနေတာပဲ။
မရှက်ပါနဲ့။ ဒါက ဒီအရွယ်တွေမှာ သဘာဝပဲလေ။ အန်တီနားလည်တာပေါ့”

“ဒါတော့ ဒါပေါ့။ ဒါပေမယ့် အန်တီခင်က တွေ့သွားတာကိုး။
အဲဒါဟိုကောင် အောင်အောင်ကြောင့်။
တံခါးတွေကို ဘယ်တော့မှ မပိတ်ဘူး”

“အမလေး၊ အန်တီက ရိုးနေပြီ။
အောင်အောင် အာသာဖြေနေတာလည်း ခဏခဏ ပက်ပင်းတွေ့သလို ဖြစ်ဖူးတယ်။
ဒါက လူပျိုပေါက်အရွယ်မှာ မထူးဆန်းပါဘူး။
အပြစ်တစ်ခုလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။
အန်တီကပဲ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေရတာေပါ့။
ပြီးတော့ သားတို့နှစ်ယောက္မှာ အဖေတွေက အနီးကပ် မရှိကြဘူးလေ။
အဲဒီတော့ လူပျိုပေါက်အရွယ်မှာ အာသာဖြေကြတာ မဆန်းပေမယ့် မဖြစ်သင့်တာတွေ၊ မမှားသင့်တာတွေ မမှားရအောင်လို့ အန်တီက အခုလို ပြောရတာပါ။
သားတို့လုပ်ကြတာကို အပြစ်ဆိုပြီး ဆူမလို့ မဟုတ်ဘူးနော်”

“ဟင်…. အန်တီခင် အခုလို ပြောတာက….
ဟို…….. ဒါဆို”

ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဖြေပြော ပြောတဲ့ စကားကို �ကြားပြီး ခေတ်က အတွေးတစ်မျိုးပေါက်ကာ မျက်နှာ ထပ်ပူရပြန်ပါပြီ။ အဲဒါကတော့ သူတို့ အာသာဖြေကြတာက မကြီးနဲ့ မလတ်ရဲ့ ပင်တီတွေနဲ့လေ။ ဒါက မလုပ်သင့်မှန်း သိပါတယ်။ အန်တီက ဒါကို ရည်ရွယ်ပြီး ပြောတာ ဖြစ်မှာပဲလို့ အတွေးပေါက်ပြီး ခေတ် မျက်နှာ ထားစရာ မရှိဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။ ဒါကိုလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းက ရိပ်မိသွားပြီး သူ့စကားလမ်းကြောင်းလွဲသွားတာ သိပါတယ်။ ဒီကလေးတွေ စောက်ဖုတ်နံ့ ရှုချင်တာကို တွေးကာ မနေ့ကတည်းက တောက်ချင်နေတဲ့ ကာမမီးက သွေးထိုးလာပြန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပြောလိုရင်း အရာဆီ မရောက္မှာ စိုးလို့ စကားလမ်းကြောင်းကို မြန်မြန်ပြန်တည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

“ဟယ်…သား အတွေးမမှားနဲ့။ ရှက္မနေနဲ့အုံး။
အန်တီအဓိက ပြောချင်နေတာက သက်သက်။
သားတို့ အမတွေ ပင်တီယူပြီး အာသာဖြေတတ်တာက အဓိကမဟုတ်ဘူး။
အဲဒါကိုလည်း အန်တီနားလည်တယ်။
မကြီးတို့ သိသွားရင်တော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ။
အဲဒါကြောင့်နဲ့တော့ အန်တီက အပြစ်မပြောတော့ပါဘူး”

“ဟင် ! အဲဒါကို တကယ် မဆူဘူးပေါ့။
ခွင့်လွှတ်ပါ အန်တီခင်ရယ်။ ကျနော်တို့ မှားမိပါတယ်။
အန်တီခင်က မဆူပေမယ့် ဒါတွေပါ မြင်သွားတော့ ကျနော်တော့ ရှက်လှပြီ။
မကြီးတို့ကို ပြန်မပြောပါနဲ့နော်။
ကျနော် အိမ်ပြန်တော့မယ်၊ နော်….. အန်တီ”

“ဟဲ့…. �ေဩာ်…. ရှက်ရှက်နဲ့ ထမပြန်နဲ့။ ပြန်ထိုင်အုံး။
အန်တီ မေးစရာ ရှိပါသေးတယ်ဆို”

“ဗျာ…….. ဘာမေးမှာလဲ အန်တီခင်”

“ဒီလိုကွဲ့၊ ဘာမှမရှက်နဲ့နော်။ အန်တီမေးတာ မှန်မှန်ဖြေ။
သားတို့ကို အားလုံး နားလည်ပေးထားတာလေ။
ဒါကလည်း သိချင်လို့ မေးတာ။ ဆူမလို့ မဟုတ်ဘူး။
ဟိုလေ…… မနေ့က သားကို အောင်အောင်က ဟိုဟာကို ကိုင်ပြီး လုပ်ပေးတာလေ။
အဲဒီလို လုပ်ပေးနေတာ ကြာပြီလား”

“ဟင်…..”

ဒီနေ့အတွက်ကတော့ ခေတ်တစ်ယောက် အရှက်တွေ တစ်ခုပြီး တစ်ခု ဗြန်းဗြန်းကွဲတဲ့ နေ့ပါပဲ။ အရှက်ထပ်ကွဲစရာ မရှိတော့ဘူး ထင်နေချိန်မှာ ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားကြောင့် ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ရှေ့ကနေ အငွေ့ပြန်ပြီး ပျောက်ကွယ်သွားချင်တဲ့ အထိပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အရှက်တွေက ဆက်တိုက်ကွဲလာတာမို့ ထပ်ပြီး ရှက်နေဖို့တောင် မရှိတော့ပါဘူး။ နေတတ်သလိုတောင် ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်း မေးတာကို အမှန်အတိုင်း မြန်မြန်ပြောပြီး ဒီအိမ်ကနေ မြန်မြန်လစ်ထွက်ဖို့ စဥ္းစားလိုက်ပါတယ်။

“ဟို…. အဲဒါက ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး အန်တီခင်ရဲ့။
အရင်တည်းက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အာသာဖြေနေကျလေ။
အောင်လေးက သားဟာကို ကိုင်ပြီး လုပ်ပေးတာကတော့ ၃ ခါလောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။
အဲဒါကလည်း ဘာရယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး။
စနောက်ပြီးတော့ လုပ်ပေးတဲ့ သဘောပါ”

“အန်တီ နားလည်ပါတယ်ကွယ်။
ဒါဖြင့် ၃ ခါလောက်ပဲ ရှိသေးတာပေါ့။
ဒါဖြင့် အန်တီထပ်မေးအုံးမယ်။ ခေတ်က သားနဲ့ တတွဲတွဲမို့ မေးရတာပါ။
အန်တီတို့က အခုနောက်ပိုင်း သားကို သိပ်လိုက်မကြည့်နိုင်ဘူးလေ။
သား အောင်အောင်က အရင်ကရော မိန်းမစိတ်ပေါက်တဲ့ ပုံစံမျိုး တွေ့ဖူးလား။ ကြုံဖူးလားဟင်”

“ဟာ…. အန်တီခင်…..
အောင်လေး အကြောင်း မသိဘူးလား။
သူက သိပ်ထန်တဲ့ကောင်။ ရည်စားလည်း ရှိတယ်။
အခြောက္စိတ် မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒါတော့ စိတ်ချ။
ကျနော် အသိဆုံးပါ။ သူက ကျနော့်ဟာကို ကိုင်ပြီး ထုပေးတာက သက်သက်ပါ။
ဟို အခြောက်စိတ်နဲ့ မဟုတ်ပါဘူး”

“အေးပါ။ သူ့မှာ ကောင်မလေး ရှိမှန်းသိပါတယ်။
ဟိုဘက်ရပ်ကွက်က ပိန်ကပ်ကပ်လေး မဟုတ်လား”

“ဟုတ်ကဲ့။ အန်တီခင် သိနေတာပေါ့”

“ရိပ်မိတာပေါ့ကွ။ ဒါဆို အောင်အောင်က မိန်းမစိတ် မဟုတ်တာ သေချာလား။
အန်တီက သားတစ်ယောက်ပဲ ရှိတာလေ။
အမတွေနဲ့ အနေနီးပြီး မိန်းမစိတ်ဝင်သွားမှာ စိုးရိမ်လို့ပါ”

“ဟား ဟား…. ဒါတော့ စိတ်ချပါ အန်တီခင်ရဲ့။
နောက်ဆို အောင်လေးကို ကျနော့်ဟာလည်း မကိုင်ခိုင်းတော့ပါဘူး”

“အင်းလေ။ ခေတ်ကိုလည်း အန်တီက ကလေးလို့ပဲ မြင်နေတာ။
မနေ့က သေချာကြည့်လိုက္မှ လူပျိုကြီးလုံးလုံး ဖြစ်နေပြီပဲ။
သားပစ္စည်းကလည်း ယောကျာ်းချင်းတောင် ကိုင်ချင်စိတ်ဖြစ်သွားအောင် စွဲဆောင်မှု ရှိနေတာကိုး….ဟင်းးး”

“ဟာ…. မဟုတ်ပါဘူး…… အန်တီခင်ကလည်း….
အတူတူပါပဲ….. အောင်လေးလည်း ကျနော့်လိုပဲဟာကို…..”

ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ စကားကြားပြီး ခေတ်ခမျာ ပြောမိပြောရာတွေ ပြောပြီး ထိုင်ရမလို ထရမလို ဖြစ်သွားရပါတယ်။ မျက်နှာဖြူဖြူလေးမှာ ရှက်ရလွန်းလို့ ပန်းရောင်သန်းယုံတင်မကတော့ဘဲ ရဲနေပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း ဘာလို့ ဒီစကားတွေ ပြောမိလိုက္မှန်းပင် မသိတော့ပါ။ အရင်ကလည်း ခေတ်တို့ကို လူပျိုကြီးဖြစ်နေပြီ၊ ဘာပြီ ဆိုပြီး စနောက်တတ်လို့ လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားသလား မသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါကတော့ ခေတ်ရဲ့ သန်စွမ်းတဲ့ အင်္ဂါကို မျက္မြင်တွေ့ဖူးတာကို နှစ်ယောက်လုံး သိနေတာမို့ ရိုးရိုးနောက်ပြီး ပြောရင်လည်း တစ်မျိုးထင်စရာ ဖြစ်သွားတာပါ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းအနေနဲ့ ကိုယ့်သားရဲ့ သူငယ်ချင်းအပေါ်ကို ဒီလိုစကားနဲ့ စနောက္မိတာကိုပင် ရှက်သွားရပါတယ်။

သူမရဲ့စကားက ခေတ်ရဲ့ ပစ္စည်းက စွဲဆောင်မှု ရှိတာကို ဝန်ခံသလို ဖြစ်သွားရတယ်လေ။ တကယ်လည်း စွဲဆောင်မှုရှိလို့ မနေ့ကကတည်းက မျက်လုံးထဲက မထွက်နိုင်တာကိုလည်း သိပါတယ်။ ဒီလို စွဲဆောင်ထားတဲ့ စိတ်အခံကြောင့်ပဲ ဒီစကားများ လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားတာ ဖြစ်မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ရှက်စိတ်ဝင်ရသလို တပြိုင်တည်းမှာပဲ ဘောင်းဘီတို အပွဝတ်ထားတဲ့ ခေတ်ရဲ့ပေါင်ဂွကြားကို မမျှော်လင့်ဘဲ အကြည့်ရောက်သွားရပါတယ်။ ၁၅ နှစ်သား လူပျိုပေါက်ပီပီ ဘောင်းဘီတိုအပွကို အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါဘဲ ဝတ်ထားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ ဘောင်းဘီက လုံးပြီး ပေါင်းဂွကြားမှာ တင်းနေကာ လီးအမြှောင်းကိုပင် ခပ်ရေးရေး မြင်နေရပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ မမျှော်လင့်ဘဲ အကြည့်ရောက်သွားပေမယ့် ပေါင်ဂွကြားက ခပ်ေရးရေး အမြှောင်းလိုက်ကို မြင်လိုက်ရတော့ �ရေငတ်သလို အာခေါင်များ ခြောက်သွေ့လာပါတယ်။ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်သွားရပါတယ်။ အသက် ၃၇ နှစ်အရွယ် ကလေး ၃ ယောက်အမေရဲ့ ဆင်ခြင်နိုင်မှုကြောင့်သာ ဟန်မပျက် ထိုင်နေနိုင်ပေမယ့် တစ်ကိုယ်လုံး ပုရိတ်ဆိတ်တက်သလို တဆစ်ဆစ် ယားယံလာတာ သူမကိုယ် သူမပဲ သိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ပေါင်ဂွကြားက အကြည့်ကို မခွာနိုင်ဘဲ ငြိမ်နေမိပါတယ်။ ဒီလောက်အထိ ဖြစ်သွားရတာကလည်း မနေ့ကတည်းက လိုချင်နေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းက ဒီလိုဖြစ်နေပေမယ့် ခေတ်ကတော့ ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားကြောင့် ရှက်ကာ ထိုင်ရမလို ထရမလို ဂဏာမငြိမ်ပါဘူး။ သူ့ပေါင်ဂွကြားက လီးကို ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခိုးကြည့်နေတာကိုလည်း သတိမထားမိပါဘူး။ အမှန်ဆိုရင် လီးကလည်း တောင်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။ ပုံမှန်ပါပဲ။ ၁၅ နှစ်အရွယ် လူပျိုပေါက်တစ်ယောက်ရဲ့ လိင်စိတ်နဲ့ ပစ္စည်းက အလိုလို ထက်သန် ဖူးကြွချင်နေတာပါ။ ဘေးလူပယောဂမပါဘဲနဲ့တောင် ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုယ် တစ်ချက်လောက် ထိရင်ယုံပဲ လီးတောင်ဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေတတ်တဲ့ အရွယ်ပါ။

အထူးသဖြင့် ခေတ်နဲ့ အောင်အောင်တို့လို လူပျိုစဝင်ကတည်းက ဒီကိစ္စကို လိုက်စားသက်ဝင်သူတွေ အဖို့ကတော့ စိတ်မပါလို့ မတောင်ရင်တောင် လုံးဝ ညှိုးကျသွားတဲ့ အထိတော့ မဖြစ်ပါဘူး။ သွေးသားနဲ့ အစားအသောက်ကြောင့်လည်း ပါပါတယ္။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းဘက်က မူပျက်နေပေမယ့် ခေတ်ကတော့ ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ်ဖို့ထက် အရှက်ကြီးနေတာနဲ့ပင် ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်နေရရှာတာပါ။ မျက်နှာကလည်း နီးမြန်းပြီး ခေါင်းကြီး ငုံ့ထားမိပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ခေတ်ရဲ့ ပေါင်ကြားကို အသိလွတ်ပြီး ကြည့်နေမိရာမှ သတိရကာ ခေတ်မျက်နှာကို ပြန်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်က ခေါင်းငုံ့ထားလို့ ရှက်သွေးနဲ့ ရဲနေတဲ့ ပါးတစ်ခြမ်းကိုပဲ တွေ့ရတာပါ။ ဒီပါးပြင်ရဲရဲလေးကို နမ်းချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာလို့ အသိစိတ်နဲ့ ပြန်ထိန်းလိုက်ရပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ ကိုယ့်သားလို ဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်အပေါ် စိတ်တွေလှုပ်ရှားမိတာကို ရှက္မိသလို မသင့်တော်မှန်းလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုထွေးလို လူပျိုပေါက်လေးနဲ့ ဖြစ်ပြီးကတည်းက သူမအဖို့ သင့်တော်တာ၊ မသင့်တော်တာထက် ကာမသာယာမှု အရသာကို ပိုတက္မက္နေမိပါပြီ။ ပြီးတော့ ကိုထွေးနဲ့ မတွေ့ရတာ တစ်လခွဲလောက် ကြာနေပြီ ဖြစ်သလို မနေ့က အလိုးခံမယ်လို့ တွေးထားသော်လည်း ကိုထွေးက မရှိပြန်ပါ။

အိမ်ပြန်လာတော့လည်း ခေတ်ရဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ ယောကျာ်းအင်္ဂါကြီးနဲ့ တင်းပြောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းကြီးက သူမရဲ့ ရမ္မက္မီးတွေ ပိုတောက်လို့ကောင်းအောင် လောင်စာထပ်ဖြည့်ခဲ့ပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း မနေ့က နေ့လယ်ကတည်းက တစ်ခုခုလိုအပ်နေတဲ့ စိတ်ကို ဖြစ်ပေါ်နေစေခဲ့ပြီး ညပိုင်းမှာတော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ကာ ခေတ်ရဲ့လီးကြီးကို မျက်လုံးထဲမြင်ယောင်ကာ အာသာဖြေမိခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် လိုအပ်နေတဲ့ အရာနဲ့ မဟုတ်ဘဲ ဖြစ်သလို ဖြည့်ဆည်းခဲ့ရတာမို့ တောက်လောင်အားကောင်းနေတဲ့ မီးပုံကြီးကို ရေလေးမစို့မပို့နဲ့ ငြိမ်းသက်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့သလို ဖြစ်ရပြန်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း မီးခဲပြာဖုံးကာ အတွင်းလှိုက်ပြီး လောင်ကျွမ်းနေတဲ့ ကာမအပူနဲ့ ရမ္မက်အရှိန်တွေကတော့ တွန်းထွက်ပေါက်ကွဲလာဖို့ အသင့်ပါပဲ။ ဒါကို ပွင့်ထွက်လောင်မြှိုက်လာစေဖို့အတွက် ဆိတ်ငြိမ်ရာဖြစ်ခြင်းဆိုတဲ့ လေညှင်းလေးပဲ လိုအပ်တာပါ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နှစ်ဦးသားအကြောင်းကိုယ်စီနဲ့ ငြိမ်သက်နေမိကြပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က မနေတတ်ဖြစ်လာကာ ပြန်ဖို့ပြင်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ဒါဆို အန်တီခင် သားပြန်တော့မယ်နော်”

“ဟင်…. ပြန်တော့မလို့လား။ နေပါအုံးကွ။
ဘာလဲ သားပစ္စည်းကြီးအကြောင်း ပြောလိုက်လို့ ရှက်သွားတာလား”

“ဟာ၊ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော့်ဟာက မကြီးပါဘူး”

“ဟ…ဟ… မကြီးမယ့်သာ မကြီးတာ။
လူကြီးဟာကြီးကျနေတာပဲ။
ဘာလဲ… မဟုတ်မဟတ်တွေများ လုပ်ထားကြလား”

“ဟာ… မဟုတ်ပါဘူး၊ နဂို အတိုင်းပါ။
ကျနော်တို့က ဒါမျိုး မလုပ်ပါဘူး”

ကာမဇောထပြီး ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု လျော့ရဲလာတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ပြောသင့်၊ မပြောသင့်ကို မချင့်ချိန်နိုင်တော့ဘဲ မသိစိတ်ရဲ့ စေညွှန်ရာအတိုင်း တဏှာဆန်ဆန် စကားတွေပြောနေမိပါတယ်။ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူးဆိုတဲ့ အသိနဲ့အတူ လူငယ်တစ်ယောက်နဲ့ ပတ်သတ်ဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံများက သူမကို အရဲကိုး လာစေခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်မှီမှီ အတွေးအကြံနဲ့ အနေအထိုင်ရှိခြင်းအပြင် စကားကို ပွင့်လင်းပေါ့ပါးစွာနဲ့ ပြောတတ်၊ စနောက်တတ်ခြင်းတို့က သူမသွားလိုတဲ့ လမ်းကိုဖောက်ဖို့ ပိုလွယ်ကူလာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ထပြန်မလို ဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ လက်ကို ပြန်ဆွဲချကာ မပြန်ဖို့ ပြောမိခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ခေတ်ပြန်သွားရင် သူမအနေနဲ့ တစ်ခုခု ဆုံးရှုံးသွားရသလို ခံစားနေရတဲ့စိတ်ကလည်း သူမရဲ့အိန္ဒြေသိက္ခာကို ကိုယ်တိုင် နင်းခြေပစ်လိုက်ပါတယ်။

အခုချိန်မှာ စပြီး ဒုက္ခရောက်လာတာက ခေတ်ပါပဲ။ အစက သူ့ အန်တီလို၊ အမေလို ဖြစ်နေသူက သူဂွင်းထုနေတာကို မိသွားလို့ ရှက်နေရတာပါ။ ထပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့လီးကို ကြီးကြောင်း အပြောခံရချိန်မှာ ရှက်သလိုလို၊ ကျေနပ်သလိုလို ဖြစ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါဟာ သူ့ဘဝမှာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က သူ့လီးကြီးကြောင်း ပထမဆုံး အပြောခံရခြင်းပါပဲ။ ဒီတော့လည်း လူပျိုပေါက်လေးအနေနဲ့ ရှက်ပေမယ့်လည်း ကျေနပ်မိတာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ထပြန်မလို့ ပြင်ချိန်မှာ ဒေါ်ခင်မေစန်းက လက်ကိုအတင်းဆွဲပြီး ပြန်ထိုင်ခိုင်းလာတာမို့ ပိုဆိုးသွားပါတယ်။ ပိုဆိုးရတာက သူ့လက်ကို ဒေါ်ခင်မေစန်းက ဆွဲပြီး ချိုင်းကြားထဲ ဆွဲထည့်လိုက်လို့ပါ။ ခေတ်ပြန်မှာ စိုးလို့ အတင်းဆွဲကပ်ထားပေမယ့် ခေတ်ရဲ့လက္မောင်းဟာ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ရင်သားတစ်ဖက် ရဲ့ ဘေးသားတွေကို ဖိထားလိုက်သလို ဖြစ်စေပါတယ်။

ဒီတော့လည်း အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်သားကို ဒီလို အခြေအနေမျိုးနဲ့ မထိဖူး မကိုင်ဖူးတဲ့ ခေတ်အဖို့ အထိအတွေ့ မစို့မပို့နဲ့ပင် ရင်တွေ တုန်လာစေပါတယ်။ အရင်က ဖက်ပြီး မွှေးမွှေးပေးချိန်မှာ မတော်တဆ ထိဖူးတာ ရှိပေမယ့် ဒါမျိုး ရင်မတုန်ဘူးပါ။ အမျိုးသမီးတွေကို စိတ်ကူးနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်မှန်းကာ ရင်သား၊ တင်သားတွေကို ကိုင်တွယ်ကြည့်ဖူးပေမယ့် လက်တွေ့ကတော့ သူ့အမေတစ်ယောက်ကိုပဲ ဦးသန့်စင်နဲ့ ဖောက်ပြန်နေတုန်းက တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့တာ တွေ့ဖူးခဲ့ရတာပါ။ အခု ထိမိနေတဲ့ အန်တီခင်ရဲ့ ရင်သားတွေဟာလည်း အမေ့လို လုံးပြီး လှနေမှာလားဆိုတဲ့ အသိဝင်လာချိန်မှာ ခေတ်ရဲ့ ရမ္မက္မီးကို အစပျိုးလာစေပါတော့တယ်။

ဒီတော့လည်း ရနေတဲ့ အထိအတွေ့လေး မပျောက်စေဖို့ ရင်သားတစ်ခြမ်းကို ဖိမိထားတဲ့ လက်ကို ပိုပြီးကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ခေတ် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ခေတ်ရဲ့ လီးက ဆက်ကနဲ တုန်ကာ မာလာပါတယ်။ လူပျိုလေးတစ်ယောက်ရဲ့ သွေးသားနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က သဘာဝအတိုင်း တုန့်ပြန်မှုကို ခေတ်ကိုယ်တိုင်တောင် သတိမထားလိုက္မိပါဘူး။ သူသိတာက ဒီအခြေအနေကို သူသာယာနေမိတာပါပဲ။ ခေတ်ရဲ့ ပြောင်းလဲသွားတဲ့ ဟန်ပန်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုအောက်က လီးက အမြှောင်းလိုက် ထင်ရှားလာတာကို ဒေါ်ခင်မေစန်းက သတိထားမိလိုက်ပါတယ်။ ဒီကလေး စိတ်ကစားလာပြီဆိုတာ သူမသိနေပါပြီ။ သူမကိုယ်တိုင်က ရပ်သင့်နေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ မိုက္မိုက်ကန်းကန်း ဆုံးဖြတ်မိလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမ လိုချင်တဲ့ဆီကို ရောက်ဖို့အတွက် ခေတ်ရဲ့စိတ်ကို ပိုလှုပ်ရှားလာစေဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်း လေသံ မတင်းမမာလေးနဲ့……..

“သားတို့ကို ကလေးလို့ ထင်နေတာ။
မကြီးတို့ ပင်တီတွေနဲ့ပါ အာသာဖြေနေကြပြီပေါ့ ၊ ဟုတ်လား”

“ဟာ…. အဲဒါက……
အန်တီခင်ပဲ မကြီးတို့ကို ပြန်မပြောတော့ဘူးဆို….
မပြောပြလိုက်ပါနဲ့ အန်တီခင်ရယ်။
အန်တီခင်မကြိုက်ရင် ကျနော် နောက္မလုပ်တော့ပါဘူး”

“ဟင်း…ဟင်း… လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးမှ ကြောက်နေတယ်။
ခေတ် မှန်မှန် ပြောစမ်း။ မကြီးတို့ မလတ်တို့ ပင်တီနဲ့ အာသာဖြေရတာ ကောင်းလား”

“ဟို…ဟို…. အဲဒါက အောင်အောင်စတာ။
ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်က အဲဒါမျိုး တွေ ဟိုဒီလျောက်လုပ်ရင်း ဖြစ်သွားကြတာပါ”

“အန်တီက ခေတ်တို့ကို မဆူပါဘူး။
အန်တီမေးတာပဲ ဖြေလေ။ အဲလို ဘာလို့ လုပ်တာလဲ။
ကောင်းလို့လား။ ပို ဖီးလ်လာလို့လား”

“ဟဲ….အန်တီခင်ကလည်း ဘာတွေ မေးမှန်းမသိဘူး”

“�ေဩာ်….. ရှက်နေပြန်ပြီ။
လူကသာ ရှက်နေတာ။ အောက်က ဟာက တောင်နေပြီမို့လား။ ပြစမ်း…..”

“အာ…..အန်တီခင်။ မလုပ်နဲ့……
တောင်းပန်ပါတယ်။ တောင်နေတာ မဟုတ်ဘူး”

ဒေါ်ခင်မေစန်းက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ကိုင်ကာ ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်မှာ မထင်မှတ်ထားတာမို့ ရုန်းမိပေမယ့် သူ့လက်ကို ဆွဲချုပ်ခံထားရသလို ဖြစ်နေတဲ့အပြင် မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို တဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒါကြောင်းပဲ အတင်းမရုန်းတော့ဘဲ သူ့လီးကို ဆုတ်ကိုင်ပွတ်သတ်နေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ လက်ကို အပေါ်က အုပ်ကိုင်ကာ အလိုက်သင့် ပါနေမိပါတယ်။ သူ့ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က သူ့ရဲ့လိင်အင်္ဂါကို ပွတ်ကိုင်ဆုတ်နယ်ခြင်းကို ခံရတာမို့ ထူးကဲတဲ့ ခံစားမှုနဲ့အတူ အမျိုးအမည်မဖော်ပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာ ကြီးကြီးတစ်ရပ်ကို ဖြစ်ပေါ်လာစေပါတယ်။

(ဆက်ရန်…..)

တဖက်က ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း ကာမသွေးဆိုးတွေ ဆောင့်တက်ကာ မဖြစ်သင့်တာကို သူမဘက်က ဦးဆောင်ပြီး ခေတ်ကို ဆွဲခေါ်နေမိတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်တူ၊ ကိုယ့်သားလို ဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်အပေါ် ဒါမျိုးအပြုအမူတွေ မလုပ်သင့်တာ သိလို့ ထိန်းဖို့ကြိုးစားသော်လည်း သူမစိတ်ကို သူမ မနိုင်ပြန်ပါဘူး။ သူမက စသလို နောက်သလိုနဲ့ ဖိကိုင်ပွတ်သတ်လိုက်တဲ့ ခေတ်ရဲ့ပစ္စည်းကြီးက ကိုင်နေရင်းနဲ့ပင် မာပြီး အပေါ်ကို ဖောင်းတက်လာပါပြီ။ အမှန်ပါဘဲ။ ဘောင်းဘီတို ပွပွရဲ့ ခပ်ပါးပါးအသားရဲ့အောက်က ခေတ်ရဲ့လီးကြီးဟာ ဆန့်ကျင်လက်လိင်ရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် စံချိန်မှီတောင့်တင်းလာဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း မာတင်းလာတဲ့ လီးရဲ့အထိအတွေ့ကပင် သူမရဲ့စိတ်ကို အဆုံးစွန်ထိ လွှတ်ပေးလိုက်ဖို့ ဖြစ်လာပါတယ်။

ဆာလောင်မွတ်သိပ်သူနဲ့ ထူးကဲတဲ့ ခံစားမှုကို စတင်ခံစားမိရတဲ့ သူနှစ်ဦးရဲ့ ဦးတည်ရာဟာ ကာမမှော်ရုံတောထဲ လျှောက်လှမ်းဝင်ရောက်ဖို့သာ ရှိပါတော့တယ်။ ခေတ်မှာလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်း ပွတ်ပေးနေတာကို မငြင်းဆန်နိုင်တော့ဘဲ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း အသိမဲ့သူတစ်ယောက်လို ဖြစ်ကာ ဘောင်းဘီအောက်က လီးကို ပွတ်သတ်ပေးနေမိတဲ့အပြင် လက်နှစ်ချောင်းနဲ့လည်း အထက်အောက် ဆွဲပေးနေမိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း သူမလက်ထဲမှာ ပြုသမျှနုနေရတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကတော့ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်ကာ ဘောင်းဘီကိုပင် အစိုကွက် ဖြစ်လာရပါတယ်။ ကိုယ့်လက်နဲ့ ထိယုံနဲ့ပင် ထကြွလာတတ်တဲ့ လူပျိုပေါက်တစ်ယောက်ရဲ့ လီးမှာ ဘောင်းဘီအောက္မှာ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် မတောင်နိုင်တော့ ခဏကြာတဲ့အခါ နာလာပါတယ်။ ခေတ်လည်း ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့လို့……

“အန်တီခင်၊ ကျွန်တော် မရတော့ဘူး။
နာလာပြီ”

“ဟင်….သား …. ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ကျနော့် လီး မခံနိုင်တော့ဘူး”

“ဟုတ်ပါရဲ့၊ သား ဟာကြီးက မာပြီး ကြီးလာတာကိုး။
သား အာသာဖြေလိုက္မလား”

“ဟုတ်။ မရတော့ဘူး အန်တီခင်။
အန်တီခင် ခဏ ဖယ်ပေးအုံး။
ကျနော် ရေချိုးခန်းထဲ သွားလိုက်ပါ့မယ်”

“မသွားနဲ့၊ အန်တီ စလိုက်လို့ ဖြစ်သွားတာလေ။
အန်တီ လုပ်ပေးမယ်လေ။
သား ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်”

“ဟာ… အန်တီခင်ကလည်း…. ကျနော် ငရဲကြီးမှာပေါ့”

“ဘာမှမကြီးပါဘူး။ ကိုယ့်တူလေးမို့ လုပ်ပေးမှာနော်။
ဘာလဲ…. အောင်အောင် လုပ်ပေးတာ မဟုတ်လို့ မခံချင်တာလား”

“ဟာ… အဲလို မဟုတ်ပါဘူး။
ကျနော်က အန်တီခင်ကို အားနားလို့ပါ။
အောင်အောင့်ကိုလည်း နောက္မလုပ်ခိုင်းတော့ပါဘူး”

“ကဲ…. အောင်အောင့်ကို နောက္မလုပ်ခိုင်းတော့တာ သေချာရင် အန်တီလုပ်ပေးပါ့မယ်။
ဒါမျိုးက ယောကျာ်းလေး အချင်းချင်းသာ မလုပ်သင့်တာလေ။ နော်…သား….
ပြီးတော့ ဘာမှ အားလည်း မနာနဲ့။ ရှက်လည်း မရှက်နဲ့။
အန်တီလည်း အိမ်ထောင်သည်ပဲ။ ဒါတွေ မမြင်ဖူးတာမှ မဟုတ်တာ။
အခု သားက အန်တီရှေ့မှာ ဖြစ်နေတာမို့လို့ အန်တီကပဲ လုပ်ပေးပါ့မယ်။ ဟုတ်ပြီလား။
သားကိုမို့လို့ လုပ်ပေးမှာနော်။ ဘယ်သူမှတော့ လျောက်ပြောလို့ မရဘူးနော်။
အဲဒါတော့ ဂတိပေး”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီခင်။
ကျနော် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး”

“လိမ္မာလိုက်တဲ့ ခေတ်လေးရယ်။
ကဲ… ရှက်ရင် မျက်စိမှိတ်ထားပြီး အန်တီလုပ်ပေးတာကို ငြိမ်ခံနေနော်။
သားဟာကြီးက ဘောင်းဘီကို ပေါက်ထွက်တော့မယ်။
ကြနေရင် နာနေမှာပေါ့။ နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ”

“ဟုတ်….. ကန်တော့နော် အန်တီခင်”

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ �ပါးစပ်က ပြောနေပေမယ့် လက်ကလည်း ထောင်ပြီး ခုံးထနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးကို ပွတ်ဆွဲပေးနေရင်း တံတွေးမြိုချမိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို ဘယ်သူမှ မပြောဖို့ ဂတိတောင်းကာ ခေတ်ရဲ့ တောင့်တမှုကို အကြောင်းပြပြီး သူမရဲ့ ဆာလောင်မှုကို ဖြေဖျောက်ပစ်ဖို့ ကြိုးစားနေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ စကားပြောပြီးတာနဲ့ ခေတ်ရဲ့ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချပေမယ့် ဘေးဘက်ကလုပ်ရတာမို့ သိပ်အစဥ္မပြေပါ။ ဒါနဲ့ပဲ သူမက ခေတ်ရှေ့မှာ မက္တပ်ရပ်လိုက်ကာ ခါးကိုကုန်းလို့ ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီဟလိုက်ကတည်းက လွတ်လပ်မှုကို ရှာနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ တောင့်တင်းမာကျောနေတဲ့ လီးဟာ အပြင်ကို ခုန်ထွက်လာဖို့ အားယူနေပါတယ်။

ဘောင်းဘီတိုကို အောက်ဆွဲချပြီးတာနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အကြောများထောင်ပြီး တင်းပြောင်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို ကြည့်ရင်း ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ လူငယ်ဆိုပေမယ့် ခေတ်ရဲ့လီးက သူမယောကျာ်းရဲ့ လီးလိုပဲ ကြီးလွန်းပါတယ်။ သူမမှာ ဒီလိုစံချိန်မှီ လီးမျိုးကို မတွေ့ရတာ ၅ နှစ်လောက် ရှိပြီလေ။ သူမရဲ့ လင်လေးဖြစ်နေတဲ့ ကိုထွေးကလည်း လူပျိုလေးမို့ လီးက မာတင်းကာ အားမာန်ပြင်းလှပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ လီးလောက် မထွားကျိုင်းဘူး ထင်မိပါတယ်။ ငါးစိမ်းမြင် ငါးကင်ပစ်ဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးများ ဝင်နေသလားလို့ သူမကိုသူမပင် ထင်မိပါတယ်။ လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းအလှကလည်း သူမကို စွဲဆောင်ထားမိလို့ သူမမျက်လုံးများပင် ရမ္မက်ကြောင့် တောက်ပြောင်စိုလက်လာပါတယ်။

ပေါင်တွင်းသား ဖွေးဖွေးများကြားမှာ ဆီးခုံမွှေး နုနုလေးများအောက်က လီးကတော့ အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်းထာကာ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို လာဖို့ ဖိတ်ခေါ်နေပါပြီ။ လီးထိပ်မှာလည်း အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်ကာ ပြောင်လက်နေပုံက ကုန်းပြီး နမ်းပစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေပင် ပေါက်လာရပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ခေတ်ရဲ့မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး လီးကို မထိရက်သလို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုက်ကာ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ရှက်ရင် မျက်လုံးများ မှိတ်ထားဖို့ ခေတ်ကို ပြောပေမယ့် ခေတ်က မမှိတ်ပါဘူး။ သူ့ဘဝမှာ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ပထမဆုံး အာသာဖြေ ဂွင်းထုပေးတာကို ခံရမှာမို့ အရသာရှိရှိကြည့်ကာ မှတ်သားထားချင်လို့ပါ။

အထူးသဖြင့် သူ့ကို ပထမဆုံး ဂွင်းထုပြီး အာသာဖြေပေးမယ့်သူက သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့အမေ ချောချောလှလှကြီးပါလားဆိုတဲ့ အသိက သူ့ကို ပိုပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ခေတ်က ကြည့်နေမှန်းသိတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်း ရှက်သလို ဖြစ်သွားရပေမယ့် သူမလုပ်စရာ ရှိတာကိုတော့ ဆက်လုပ်နေပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ အခြားလူပျိုပေါက်လေး ဖြစ်တဲ့ ကိုထွေးရဲ့ အလိုးကို ခံနေကျဖြစ်သလို၊ ဂွင်းထုပေး၊ လီးစုပ်ပေးနဲ့ အာသာဖြေပေးခဲ့ရတာလည်း အခါခါပါ။

ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါ လုပ်ပေးရမှာက သူမသားရဲ့ သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ အတွေးက သူမကို ရှက်သလို ဖြစ်လာစေသလို ရမ္မက္မီးတွေလည်း ပိုတောက်လောင် လာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခါးကိုကုန်းထားရက်နဲ့ လက်တစ်ဖက်က ခေတ်ရဲ့ပုခုန်းကို ကိုင်ကာ တစ်ဖက်က လီးကို ကိုင်ပြီး စ ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခါးကုန်းပြီး လုပ်ရတာက အစဥ္သိပ်မပြေလို့ ခေတ်ရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ပုဆစ်တုပ်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

“ဟင်… အန်တီခင်၊ အောက္မှာ မထိုင်ပါနဲ့”

“ရတယ်သား။ ဘာမှ အားမနာနဲ့။
စိတ်ကို ဒီထဲမှာပဲထား။
သားနဲ့ အောင်အောင် အပြာကား ခိုးကြည့်နေကျ မဟုတ်လား။
ဗွီဒီယိုရုံနားက အန်တီမိတ်ဆွေတွေက တိုင်ကြပါတယ်နော်။
အဲဒီကားထဲက မင်းသမီးတွေလို အန်တီလုပ်ပေးမှာ။
အန်တီ့ကို အဲဒီမင်းသမီးတွေလို့ သဘောထားလိုက်နော်”

“ဟင်… ဒါဆို အန်တီခင်က ကျနော့်ကို အဲဒီမင်းသမီးတွေလို အကုန်လုပ်ပေးမှာလား”

“အံမယ်။ လူရိုးလေး၊ ဒါတော့တတ်တယ်နော်။
သားက လုပ်ပေးစေချင်ရင် အန်တီက အကုန်လုပ်ပေးမှာပေါ့။
ဘယ်သူမှ မပြောရဘူးနော်။ ဟုတ်ပြီလား”

“ဟုတ်….ဟုတ်ကဲ့ အန်တီခင်”

ဒေါ်ခင်မေစန်းနဲ့ ခေတ်တို့နှစ်ယာက် အသီးသီးနားလည်မှု ယူပြီးတော့ ရှေ့ဆက်ဖို့ ကြိုးစားနေကြပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက စကားပြောရင်း သူ့မျက်စိရှေ့မှာ အနီးကပ် မြင်နေရတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကိုကြည့်ကာ တံတွေးမြိုချမိတာ အခါခါပါ။ တဆက်တည်းမှာလည်း လက်တဖက်က ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးများကို ပွတ်သတ်ပေးသလို အခြားလက်တဖက်ကလည်း အကြောများထောင်ထနေအောင် သန်မာလွန်းတဲ့ လီးကို အထက်အောက်ဆွဲပြီး ဆော့ကစားပေးနေပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောကမရဲ့ အပြုအစုကို စပြီးခံစားဖူးတဲ့ ခေတ်တစ်ယောင်ကတော့ အသဲအူပြတ်မတတ် ခံစားနေရတာပေါ့။

ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က လှုပ်ရှားမှုတိုင်းမှာ အသဲတယားယားနဲ့ တကိုယ်လုံး အငြိမ်မနေနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကတော့ သူမအပြုအစုအောက္မှာ သာယာပျော်ဝင်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ လီးကို ဆက်တိုက်ထုပေးနေပါတယ်။ သူမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို လုံးဝအနားမပေးဘဲ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ လူပျိုပေါက်ချောချောလေးကို သူမတတ်စွမ်းတဲ့ ကာမနည်းလမ်းတွေနဲ့ အကောင်းဆုံး အရသာများရအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနေပါတော့တယ်။ တနည်းအားဖြင့် ခေတ်တစ်ယောက်ကတော့ အန်တီချောချောကြီးရဲ့ ရမ္မက်ထောင်ချောက်ထဲကို တဖြည်းဖြည်း ကျဆင်း ဝင်ရောက်နေရပါပြီ။

ဒီအခြေအနေရောက္မှတော့ ခေတ်လည်း အရာရာကို နားလည်သဘောပေါက်လာပါပြီ။ အစပိုင်းကတော့ ရှက်ခြင်း၊ ကြောက်ခြင်းတွေ ကြီးစိုးနေတော့ ဖြစ်ပျက်နေတာတွေကို သတိမထားနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ အခုတော့ ရှက်ရတာတွေ မရှိတော့တာမို့ သူနဲ့ အန်တီခင်တို့ ဘယ်လိုအခြေအနေ ဖြစ်နေကြပြီဆိုတာ ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက်နေပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဆာလောင်မွတ်သိတ်မှုကိုလည်း သူမြင်တွေ့နေရသလို သူကိုယ်တိုင်လည်း ဒီအခြေအနေကနေ ရုန်းမထွက်နိုင်တော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ ဒါမျိုးအခြေအနေထိရောက်ရင် ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ သိနေပါပြီ။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒီကိစ္စမှာ နကန်းတစ်လုံးမှ နားမလည်တဲ့သူမှ မဟုတ်တာလေ။

သူနဲ့ အောင်အောင်က ၁၂ နှစ်သားလောက်ကတည်းက ကာမမှုကို ခုံမင်ပြီး လေ့လာလိုက်စားခဲ့သူများပါပဲ။ ပြီးတော့ ခိုးကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေကလည်း သူ့ကို မီးထိုးပေးနေပါပြီ။ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေမို့လို့ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာ သိနေပေမယ့် အခုအခြေအနေက သူ့ဘက်က စတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဦးဆောင်မှုနောက်ကို အသာလိုက်ပါဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီခင်ရဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကို အပြန်အလှန်ကြည့်ကာ ကာမဓာတ်တွေ စီးမျောကူးစက်နေမိပါတယ်။ အန်တီခင် လုပ်ပေးနေတာတွေကလည်း တကိုယ်လုံး တဖိန်းဖိန်း၊ တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ အရသာ ရှိလွန်းလှပါတယ်။ ဒီအရသာတွေကို ကြာရှည်တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ သူရဲ့ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေပါပြီ။

ဒေါ်ခင်မေစန်းကလည်း လက်ကို တံတွေးဆွတ်ပြီး အဆက္မပြတ်တိုက်ပေးနေရင်း အဖုတ်ထဲက တဆစ်ဆစ်ယားယံလာပါတယ်။ ဒီလို တင်းပြောင်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကြီးကြီး လီးမျိုးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေက ထိန်းမရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ပုံကို ကြည့်တာနဲ့ သိပ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေလို့ မစုပ်ပေးတော့ဘဲ တစ်ချီပြီးအောင် အရင်ထုပေးလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို ပထမဆုံး အကြိမ်မှာ အချိန်ယူကာ သေသေချာချာ စုပ်နမ်းချင်လို့ပါ။ အခုနေ စုပ်ပေးလိုက်ရင် တိုးလို့တန်းလန်းနဲ့ ဖြစ်သွားမှာ မလိုချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နမ်းချင်တဲ့စိတ်ကို ထိန်းမရတော့လို့ ခေတ်ရဲ့ ပေါင်ရင်းတစ်ဖက်ပေါ်ကို ခေါင်းမှေးတင်ကာ ဆီးခုံမွှေးပါးပါးလေးများနဲ့ လီးအရင်းကို နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ဒီလို ပေါင်းရင်းနဲ့ လီးအရင်းကို ကပ်ပြီး အားရပါးရ နမ်းရှိုက္ပေးလိုက်ချိန်မှာပဲ လူပျိုလေးမှာ လုံးဝတင်းမထားနိုင်တော့ဘဲ အန်တီခင်၊ အန်တီခင်လို့ ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်ရွတ်ရင်း ကော့ပြန်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဆံပင်တွေကြားထဲကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုကိုင်ဆုပ်ဆွဲရင်း လီးကတစ်ဆက်ဆက်တုန်ကာ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။ သွေးသားဆူဖြိုးတဲ့ အရွယ်ဖြစ်သလို မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေနဲ့ အပြုအစုကြောင့် ပြီးသွားရတာမို့ အရသာအလွန်ရှိကာ ခြေထောက်တွေ ဆန့်တန်းပြီး အကြောများ တဆက်ဆက် တုန်နေပါတော့တယ်။ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကလည်း မနည်းမနောနဲ့ အတော်ဝေးဝေးအထိ အရှိန်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်တာပါ။

ဒီလို အရှိန်နဲ့ အားပြင်းပြင်း ပန်းထွက်လာတာတွေကို ကြည့်ကာ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ တံတွေးတွေ မြိုချနေမိပါတယ်။ ဒီပုံစံနဲ့သာ သူမ အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ခံရရင် ဘယ်လောက်တောင် အရသာ ရှိလိမ့်မလဲလို့ တဏှာတွေး တွေးနေမိပါတယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ အပန်းခံရရင်တော့ ဘိုက်ထဲရောက်တဲ့အထိ တရှိန်ထိုး တိုးဝင်သွားမှာမို့ အနေခက္မှာကို တွေးကာ ရင်ထိတ်ရပြန်ပါသေးတယ်။ ဘာပဲပြောပြော အခုချိန်မှာတော့ ခေတ်က ခေါင်းကိုမော့ကာ မျက်စိမှိတ်ပြီး လက်တွေက သူမဆံပင်တွေကြား ထိုးသွင်းဆုပ်ကိုင်ထားတာ ခံရလို့ နာလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်တစ်ယောက် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံပါစေလို့ သဘောထားပြီး နာတာကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ငြိမ်နေပေးလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ တဆက်ဆက်တုန်နေသေးတဲ့ လီးက လက်ကျန်လရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာမို့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားစဲ ဖြစ်တဲ့ သူမလက်အပေါ်မှာ စုပုံနေပါတယ်။ ဒီလရည်တွေနဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးတန်တလျောက်ကို ပွတ်သတ်လိမ်းကျံပေးနေမိပါတယ်။ ခဏအကြာ ခေတ်က ထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာကို ခံစားပြီးနောက္မှာ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို အားနာသွားမိပါတယ်။ သူ့လက်နဲ့ အားရှိသမျှ ဆုပ်ကိုင်ထားမိတဲ့ ဆံပင်တွေကို ပြန်လွှတ်ပေးကာ သူအသိလွတ်ပြီး နာအောင်လုပ်မိတာကို ပြန်တောင်းပန်ပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခေတ်ကို ပြုံးပြုံးလေး မော့ကြည့်ပြီး ရတယ်လို့ ပြောကာ လီးကို လက်ကျန် လရည်တွေနဲ့ ထပ်ပြီး ပွတ်သတ်ပေးနေပါတယ်။ ဒီတော့မှ ခေတ်က သူ့အောက်ပိုင်းနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ လက္မှာ ပေပွနေတဲ့ သူ့လရည်တွေကို တွေ့ကာ အားတုံ့အားနာနဲ့……

“အန်တီခင့် လက္မှာ ပေပွကုန်ပြီ။
ကျနော်တောင်းပန်ပါတယ်။ ပြန်သုတ်ပေးမယ်နော်”

“ရပါတယ် ခေတ်ရယ်……
အန်တီက သားကို ချစ်လို့ ကောင်းလာအောင် တမင်လုပ်ပေးနေတာ။
အားမနာနဲ့။ ဒါနဲ့ သား အခု တော်တော်မှ အရသာ ရှိလိုက်ရဲ့လား”

“ဘာပြောကောင်းမလဲ အန်တီခင်ရယ်။
အရသာကတော့ စွတ်မိုက်ပဲ။
ကျနော်တစ်သက်လုံး ဂွင်းထုလာတာ၊ တစ်ခါမှ ဒီလောက် အရသာ မရှိဖူးဘူး။
အခုထိ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ အရသာ ရှိနေတုန်းပဲ။
အောင်လေး ထုပေးတာတောင် ဒီလိုမကောင်းဘူး။
အဲဒါတကယ်ပြောတာ၊ ကျေးဇူးပဲနော် အန်တီခင်”

“ဟ..ဟ… ကျေးဇူးပဲတာ ပြောနေတာ၊ ရှင်လေး လီးက ပြန်မာလာပြန်ပြီ။
အားကြီးလှချီလား…… ဟင်”

“ဟီး…. အန်တီခင်က လက်နဲ့ပွတ်သတ်နေတော့ ပြန်တောင်လာတာပေါ့။
ပြီးတော့ ကျနော်နဲ့ အောင်အောင်က တခါတလေကျရင် မကြီးဘောာင်းဘီနဲ့ တစ်ခါ၊ မလတ် ဘောင်းဘီနဲ့ တစ်ခါ၊ ဆက်တိုက် နှစ်ခါပြီးအောင် ဂွင်းတိုက်တတ်တယ်လေ။
အဲဒါကြောင့် အခုတစ်ခါပြီးပေမယ့်လည်း အန်တီခင် လက်လေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတော့ ပြန်စိတ်ပါလာတာပေါ့”

“�ေဩာ်…. လူလည်လေး။
အခု ရှင်လေးပြောပုံက ကျမကပဲ ကိုင်နေမိလို့ပေါ့၊ ဟုတ်လား။
ကျမ အပြစ်ကြောင့်မို့ နောက်တစ်ခါ ဆက်လုပ်ပေးရမယ်ပေါ့”

“ဟီး..ဟီး… အဲလို အပြစ်တင်တာ မဟုတ်ပါဘူး အန်တီခင်ရဲ့။
ဒါပေမယ့် ကျနော်က ဒါမျိုး မကြုံဖူးတော့ နောက်တစ်ခါလောက် ဆက်ထုပေးပါနော်….”

“ကောင်ဆိုးလေး။ ချွဲတတ်ပါ့”

ဒေါ်ခင်မေစန်းအနေနဲ့ ကာမစိတ်တွေ လွန်ကဲကာ ခေတ်အပေါ် အခေါ်အပြောတွေတောင် ပြောင်းလာပါတယ်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ လီးကို အနီးကပ်ကြည့်ပြီး ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်နေရလို့ ကာမစိတ်တွေ တရှိန်ရှိန်တက်နေပြီး အဖုတ်ထဲကလည်း အရည်တွေ ဆက်တိုက် စိမ့်ထွက်ကာ စိုစွတ်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ကို သူမသားရဲ့ သူငယ်ချင်းလို့ မမြင်နိုင်တော့ဘဲ ချစ်သူရည်းစားတစ်ယောက်လို စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာကာ ငြုတုတု ပြောရင်း အစွမ်းကုန် ဖြည့်ဆည်း ပြုစုပေးချင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမအိမ်မှာ ဒီနေ့ညနေအထိ အခြေအနေပေးနေတာမို့ ခေတ်နဲ့ အဆုံးစွန်ထိ ရောက်အောင် သွားချင်နေပါသေးတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ……..

“ခေတ်လေး၊ အန်တီ တစ်ခုမေးရအုံးမယ်။
အန်တီက ထပ်ထုပေးယုံပဲလား။
ဒါမှမဟုတ် ဒီနေ့ သားက အန်တီ့ကို ဘယ်အထိ လုပ်ချင်လဲ။
မရှက်နဲ့၊ မကြောက်နဲ့ကွာ၊ သားပြောတာ အန်တီ အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်လေ။
သား ရှက်ပြီး မပြောရင်တော့ အန်တီက ဘာမှ ဆက္မလုပ်ပေးတော့ဘူးနော်……”

“ဟင်…. အဲလိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့။
ကျနော်က အန်တီခင်ကို ဘယ်လို ပြောရဲမှာလဲ”

“အင်းလေ၊ မပြောရဲရင် တော်ပြီပေါ့။
ဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်ပေးမယ်လေ”

“ဟာ…. မဝတ်ပေးနဲ့။ ကျနော့် လီးက ဒီလောက်တောင်နေတာ။
ဟုတ်တယ်။ ကျနော် အန်တီခင့်ကို လိုးချင်တာ”

“တကယ်လား၊ ဘယ်လို လိုးချင်တာလဲ။
အန်တီခင်က ဘယ်လို ခံပေးရမှာလဲ”

“လိုးချင်တာ အစုံပဲ၊ အပြာကားတွေထဲကလို အစုံ လိုးကြည့်ချင်တာ။
အန်တီခင့်ကို ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး အမုန်း ဆောင့်လိုးချင်တာ”

“အို……”

ခေတ်မှာ ပြောရင်း ပြောရင်း အရှိန်ရလာကာ သူလုပ်ချင်တာတွေကို ကရားရေလွှတ် ပြောချလိုက်ပါတော့တယ်။ အမှန် ဒီလိုအပြောကြမ်းကြမ်းတွေက အောင်အောင်နဲ့ မကြီးတို့ပင်တီကို ရှုပြီး စိတ်မှန်းနဲ့ ဂွင်းတိုက်ချိန်တိုင်း အောင်အောင်ကို ပြောပြနေကျပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ထပ်မလုပ်ပေးတော့မှာကို စိုးရိမ်ကာ ပြောမယ့်ပြောတော့ အဆီးအတားမရှိ ဆက်တိုက်ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

မေးတုန်းက မေးပြီး ရှက်သွားရတာက ဒေါ်ခင်မေစန်းပါ။ ခေတ်က သူမကို လိုးချင်တယ်ပဲ �အရဲစွန့်ပြီး ပြောမယ် ထင်ထားတာလေ။ အခုလို ဒီကလေးလေးက တစ်တစ်ခွခွတွေ အပြောခံရတော့ သူမရင်တွေ ဖိုကာ ခဏ စွံ့အသွားပါတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း ယားတက်လာကာ ချက်ချင်းပဲ ပေါင်ဖြဲပေးပြီး အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အရှက်တရားတွေ ဘေးဖယ်ကာ……

(ဆက်ရန်……)

“ပြောတတ်လိုက်တာ ရှင်လေးရယ်၊ ဒါဖြင့် ရှင်လေးက ကျမကို အလိုးခံစေချင်တာပေါ့”

“ဟုတ်တယ်၊ ကျနော် လိုးချင်နေတာ။
ပိုပြီးတော့ လုပ်ချင်တာက အန်တီ့ဖင်လှလှတွေကို ကြည့်ပြီး ဆောင့်လိုးချင်တာ”

“ဟင်….. ရှင်လေး မိန်းမ မလိုးဖူးဘူးလား။
အန်တီ့ကို အရင်ဆုံး လိုးမှာပေါ့ ဟုတ်လား”

“ဟုတ်တယ်။ ကျနော် မလိုးဖူးဘူး။
အန်တီခင် ခံမှာမို့လားဟင်၊ ခံပေးပါနော်။
ကျနော့် လီးက ကြီးတယ်ဆို။ ဒီလီးကို မကြိုက်ဘူးလား”

“အို…. ဘယ်လိုပြောပါလိမ့် ကလေးရယ်။
ဒီလီးကို ကြိုက်သမှ သိပ်ကြိုက်ပဲ။
မနေ့ကတည်းက ရှင်လေးရဲ့လီးကို တွေ့ပြီး အန်တီ့စိတ်တွေ သောင်းကျန်းနေရတာ။
ရှင်လေး ကြိုက်သလို လိုး၊ ခံပေးမယ်။
ပြီးတော့ သိပ်စွဲဆောင်မှု ရှိတဲ့ ဒီလီးကိုလည်း ဟောဒီက ကျမက နမ်းချင်၊ စုပ်ကြည့်ချင်သေးတာ”

“ဟင်၊ အန်တီက ကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးမှာလား”

“�ေဩာ်၊ အပြာကားတွေထဲကလို အကုန်လုပ်ပေးပါ့မယ် ပြောထားတာကို။
ဘာလဲ ရှင်လေးက မလိုချင်လို့လား”

“မဟုတ်…မဟုတ်ပါဘူး။
အန်တီခင်က လုပ်ပေးမယ်ဆိုတော့ အံ့ဩသွားလို့ပါ”

“ဘာမှ အံ့ဩမနေနဲ့။ အောင်အောင့်အဖေ ရှိကတည်းက အန်တီက အကုန်လုပ်ပေးဖူးတယ်။
အခု အဲဒီနည်းတွေနဲ့ ရှင်လေးကို ပြုစုပေးပါ့မယ်တော်။
ငြိမ်ငြိမ်သာ ငြိမ်ခံနေတော့နော်”

“ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့”

ခေတ်ကသာ သူငယ်ချင်းအမေ ချောချောတောင့်တောင့်ကြီးက အပြာကားတွေထဲက မင်းသမီးတွေလို သူ့လီးကို ပြုစုပေးမယ်ဆိုလို့ အံ့ဩနေပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေစန်းအဖို့တော့ ဒါတွေက ရိုးနေပါပြီ။ အရင်ကဆိုရင် အောင်အောင်တို့အဖေက နိုင်ငံခြားကပြန်လာတိုင်း ချောချောတောင့်တောင့် သူ့မိန်းမကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ ဆော်နေကျလေ။ သူပြန်လာတဲ့ ရက်တွေကတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းအဖို့ အမျိုးမျိုးအလိုးခံရကာ ကာမနည်း အသစ်အဆန်းတွေကို သင်ယူရတာပါပဲ။ စုတ်တာ၊ မှုတ်တာကတော့ ထမင်းစားရေသောက်သလောက်ပါပဲ။ သူကလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းကို အမျိုးစုံအောင် ပြန်ပြုစုပြီး ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်အောင် ပို့တတ်သူပါ။

အခုတော့ အဲဒီနည်းတွေက ခေတ်ကို ပြုစုပေးဖို့ ဖြစ်လာရပါပြီ။ ခေတ် မတိုင်ခင် လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်ကတည်းက ကိုထွေးကို ပြုစုပေးခဲ့ရပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဆယ်ကျော်သက် လူပျိုပေါက်လေးတွေကို ဘယ်လိုပြုစုပေးရင် အကြိုက်ဆုံးဖြစ်တတ်လည်းဆိုတာ သူမ ကောင်းကောင်းကြီး သိနေပါပြီ။ အခုလည်း ခေတ်ကို လီးစုပ်ပေးဖို့ ပြင်နေရင်း လရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့ လီးကိုကြည့်ကာ နမ်းချင်စိတ် ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ လီးကို အပေါ်ပင့်ကိုင်ပြီး ဂွေးအုနေရာကနေစကာ အထက်ကို နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ ခေတ်ကတော့ အကနဲ ငြီးပြီး ဖင်ကြွသွားတဲ့ အထိပါပဲ။ ဒါတောင် မစုပ်ပေးရသေးပါဘူး။

ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခေတ်ရဲ့လီးအရင်းကနေ အဖျားအထိ လျှာနဲ့လျက်ပေးယုံသာမက ခေတ်ရဲ့ တီရှပ် အင်္ကျီအောက်ထဲ လက်ထိုးထည့်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ လျှာဖျားလေး ထိတဲ့တလျောက် ခေတ်မှာ အသဲတွေယားကာ အငြိမ်မနေနိုင်ပါဘူး။ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ လျှာက ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ တင်းခံနိုင်မှုအားကို ဒီလောက်အထိ ဖဲ့ချွေနိုင်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ဖူးပါဘူး။ သူဘယ်လို စိတ်တင်းထားထား မရနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ပြီးတော့ လီးတန်တလျောက္မှာ သူ့လရည်တွေ ပေကျံနေတာမို့ အားနာမိပါတယ်။ သူလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ကို မရွံ့မရှာ ပြန်လျက်ပေးရမယ်လို့သာ စိတ်ထဲမှတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း သူလျက်ချင်ပါသေးတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းက အားရအောင် အောက်ပိုင်းအနှံ့ လျက်ပေးပြီးတော့ ခေတ်မျက်နှာလေးကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငုံ့ပြီးကြည့်နေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာကို သူမမျက်နှာနား ရောက်လာအောင် လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နုပျိုသစ်လွင်ပြီး ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းနဲ့တေ့ပြီး အနမ်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ထပ်ပြီးတော့ ကြောင်အအဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံကာ စုပ်ပေးရင်း ကာမအားတွေ တိုးပွားစေမယ့် အနမ်းဆေးတစ်ခွက် တိုက်ကျွေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ခေတ်မှာလည်း တွေ့ဖူးပေမယ့် မကြုံဖူးသေးတဲ့ အနမ်းရေယာဥ္ကျောမှာ မျောပါသွားပြီး ပြန်လှန်တုန့်ပြန် နမ်းပေးကာ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို တင်းတင်းလေး ဖတ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။

ခေတ်မှာ နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းယုံနဲ့ အသဲအူတွေ ပါသွားမတတ် ခံစားရတာကို ကြိုက်သွားပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ပြန်မလွှတ်တော့သလို လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေတော့ပါဘူး။ သူ့လက်တွေက ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ကျောပြင်တွေကို ပွတ်သတ်နေမိရင်း ခါးကနေ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းကို ပွတ်သတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ပထမအကြိမ် ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ကိုင်တွယ်လိုက်ယုံနဲ့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကာမဒီရေတွေ ထိုးတက်သွားရပါတယ်။ ခေတ်က သူမဖင်ကို ကိုင်လိုက်ချိန်မှာ တကိုယ်လုံး ဖျဥ္းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခါးကို ကော့ပေးမိပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း ဆစ်ကနဲဖြစ်သွားပြီး စောက်ရည်တွေ စီးကျလာတဲ့ အထိပါ။

ခေတ်မှာလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဖင်ကို ကိုင်လိုက်ယုံနဲ့ အရသာတွေ့သွားပြီး လီးမှာ ပိုတင်းကြပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ဒီတော့လည်း အသဲယားပြီး ခါးကော့ပေးလာတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်နေရာကို လီးနဲ့ ပစ်ထောက်လိုက်သလို ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်လုံး ဓာတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလို ကာမအရှိန်တွေ တက်လာပြီမို့ ခေတ်ရဲ့လီးကို သူမရဲ့အဖုတ်ထဲကို မြန်မြန်ထည့်စေချင်တဲ့စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးရဲ့ လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ မသွင်းခင် ပါးစပ်ထဲ အရင်သွင်းပြီး ဦးဦးဖျားဖျား စုပ်ပေးချင်ပါသေးတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ အလိုးခံချင်နေတဲ့ စိတ်ကို ထိန်းကာ အနမ်းတွေကိုရပ်ပြီး ခေတ်ပေါင်ကြားမှာ အမြန်ဒူးထောက်ကာ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတာနဲ့ လီးအရင်းကို လက်ကကိုင်ပြီး ကြီးမားတင်းပြောင်ကာ အကြောများ ထောင်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေကို လျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ခေတ်ခမျာ ပါးစပ်ထဲ စသွင်းလိုက်တာနဲ့ စိုအိနူးညံ့နေတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ လျှာနဲ့ အာခံတွင်း အထိအတွေ့တွေကြောင့် အကနဲညီးညူရင်း အရသာရှိသွားရပါတော့တယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကတော့ မနေ့ကတည်းက စုပ်ချင်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီးကတည်းက စိတ်ကြိုက် စားသုံးပါတော့တယ်။

ပါးစပ်ထဲ ငုံကာ စုပ်ပေးသလို၊ လျှာနဲ့ ကစားပေးရင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သုံးကာ ဂွင်းထုသလို ပြုစုပေးနေပါတော့တယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းအဖို့ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ကို ပြုစုပေးဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို ခေတ်အပေါ် စေတနာပါပါ အကုန်အသုံးချ ပေးနေပါပြီ။ တနည်းအားဖြင့် သူမရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေပြည့်ဝစေဖို့ ခေတ်ကို အကောင်းဆုံး ပေးဆပ်ပြုစုပေးရင်း လမ်းပြခေါ်ဆောင်နေတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လီးစုပ်၊ လီးလျက်ပေးရင်း သူမ အဖုတ်ထဲကလည်း မခံနိုင်အောင် ယားယံလာကာ စောက်ရည်များ ဆက်တိုက် ယိုစိမ့်ကျနေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ လက်တဖက်က သူမရဲ့ ထမိန်ကိုလှန်တင်ပြီး အဖုတ်ကို ဘောင်းဘီပေါ်က ပွတ်နေမိသလို နောက်လက်တဖက်ကလည်း သူမရဲ့ လင်အသစ်စက်စက်လေးရဲ့ ဂွေးအုတွေနဲ့ ပေါင်သားတွေကို ပွတ်သတ်ပေးနေပါတယ်။

ခေတ်မှာတော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေပါတော့တယ်။ လီးစုပ်ခံရတာ အရမ်းကောင်းပါလားဆိုတာပဲ သိတော့ပါတယ်။ တခါဖူးမှ မရဖူးတဲ့ အရသာတွေကို တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး ရနေလို့ ဘယ်လို ခံစားရမှန်းတောင် မသိတော့ သလိုပါပဲ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကတာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရင် လီးတစ်အုံလုံး နဲ့ အူတွေပါ ပြုတ်ပါသွားတော့မလား ထင်ရအောင် ဖြစ်ရပါတယ်။ ဖင်ကို ကြွပြီး ပါသွားရတဲ့ အထိပါ။ လျှာနဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းရယ် အောက္မေးသိုင်းကြိုးရယ်ကို ထိုးဝိုက် လျက်ပေးလိုက်ရင်လည်း အီစိမ့်ချောမွတ်နေအောင် ခံစားရပြီး အကြောများ တဖျဥ္းဖျဥ္း ထသွားရပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ခေါင်းကိုအုပ်ကိုင်ကာ ပေးစွမ်းလာတဲ့ အရသာတွေကို လိုက်ပါခံစားရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျဥ္တက်လာပါတော့တယ်။ သူပြီးခါနီးမှန်းသိနေပါတယ်။ ဒီတစ်ချီမှာတော့ ခေတ်က ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ကို လိုးသွင်းပြီး ပြီးချင်ပါတယ်။ အန်တီချောချော တောင့်တောင့်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို မလိုးရသေးဘဲ သူမပြီးချင်တာမို့ သူမရဲ့ခေါင်းကို သူ့လီးနဲ့ခွာကာ အန်တီခင်၊ ကျနော် ပြီးတော့မယ်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ္။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကလည်း ဒုတိယမြောက်အချီမို့ အလိုးခံလိုက်ချင်ပါတယ်။ အပြင်မှာ နှစ်ခါဆက်တိုက်ပြီး ပြီးတော့ သူမကို မလိုးနိုင်ဘဲ ဖလပ်ပြသွားမှာ စိုးရိမ်မိပါတယ်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ခေတ်ရဲ့လီးနဲ့ ထိုးသွင်းတာကို ခံချင်နေပြီမို့ ဆက္မစုပ်တော့ဘဲ ခေတ်ရှေ့မှာ ကုန်းထပြီး ကြာမူပါပါ ကြည့်ကာ……

“ရှင်လေး၊ ကျမကို လိုးချင်နေပြီလား”

“ဟုတ်တယ် အန်တီခင်။
ကျနော် အန်တီခင့် အဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းချင်နေပြီ”

“ခေတ်…. ရှင်လေးက ဒီနေ့ ကျမယောကျာ်းပဲလေ။
ရှင်လေး ဘယ်လိုလိုးချင်လဲ၊ ကျမ ဘယ်လို ဖြည့်ဆည်းပေးရမလဲ။
ရှင်လေးပြောတဲ့အတိုင်း ဒီက မိန်းမက အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးမှာပေါ့”

“ဗျာ…. ဒါဆို ဒီနေ့ အန်တီခင်က ကျနော် မိန်းမပေါ့နော်။
ကျနော် ချချင်တဲ့အတိုင်း အန်တီခင်က တကယ်ခံမှာလား”

“အင်းပေါ့၊ ကိုယ့်လင်လေးက လိုးချင်တဲ့ ပုံစံကို ဒီမိန်းမက ခံပေးရမှာပေါ့”

နှစ်ဦးလုံးမှာ တဏှာစိတ် ငယ်ထိပ်ရောက်နေပြီး အပြောအဆိုတွေ ပွင့်လင်း ကြမ်းတမ်းကုန်ပါပြီ။ အထူးသဖြင့် ဒေါ်ခင်မေစန်းက တောက်လောင်လာတဲ့ ကာမမီးတွေကို မထိန်းနိုင်ဘဲ တဏှာထန်ထန် အသုံးအနှုန်းများသုံးကာ ပြောလာပါတယ်။ ဒါကို ပဲ ခေတ်က အံ့ဩနေသလို ဒီလို အပြောခံရတော့ ပိုပြီး ရမ္မက်စိတ်တွေ ကြွလာရပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အပြောနဲ့ပင် သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ချင်သလို ဖြစ်လာလို့ မနည်းကို စိတ်ထိန်းလိုက်ရပါတယ်။ သူ့တသတ်မှာ ကိုယ့်အန်တီလို၊ အမေလို သဘောထားခဲ့ပြီး လေးစားချစ်ခင်ရတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေက ကိုယ့်ကို လင်သားတစ်ဦးလို သဘောထားပြီး ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့ အပြောအဆိုတွေ၊ စွဲမက္ဖွယ် အပြုအစုတွေ ခံရတာမို့ ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်လာရတာ မထူးဆန်းပါဘူး။

ဒေါ်ခင်မေစန်းအနေနဲ့ကလည်း ကိုထွေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီးကတည်းက ကိုယ့်သားလောက်ရှိတဲ့ အရွယ်လေးကို လင်ပြော၊ မယားပြောတွေ ပြောရတာ မထူးဆန်းတော့ပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် ကောင်လေးကို လင်လိုသဘောထားပြီး ပြောဆို ပြုစုပေးရတာ ပိုသဘောကျ ကျေနပ်ပါတယ်။ ဒီလို ကလေးအရွယ်လေးက သူမကို သားမယားပြော ပြောပြီး ဇွတ်တရွတ် ဆက်ဆံတာကိုလည်း ကြိုက်နေတာပါပဲ။ ဒီလို သွေးသားဆူဖြိုးစ အရွယ်လေးတွေက တဏှာထန်ထန်နဲ့ နှိုးဆွပေးနိုင်ရင် သူတို့မှာရှိတဲ့ အားမာန်အပြည့်သုံးကာ သူမကို အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးမယ်ဆိုတာလည်း ကိုယ်တွေ့နဲ့ယှဥ္ပြီး သူမသိထားပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမ စိတ်အလိုအတိုင်း ခေတ်ကို ပြောဆိုကာ၊ ခေတ်ဆန္ဒရှိတဲ့အတိုင်း အလိုးခံပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာပါ။

“ဒါဆို ကျနော်လည်း အန်တီခင့် စောက်ဖုတ်ကို နမ်းချင်သေးတယ်။
အန်တီခင့် အဖုတ်နံ့ကို ကျနော် မရဖူးသေးဘူး”

“ဟင်၊ ရှင်လေးက ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေကို အရင်က မနမ်းဖူးဘူးလား”

“ဟင့်အင်း။ အောင်လေးက မကြီးတို့ဟာပဲ ယူလာပေးတာ။
လုပ်ပါနော်၊ ကျနော်လည်း အန်တီခင့် အဖုတ်ကို ပြန်လျက်ပေးချင်တယ်”

“လျက်ရမှာပေါ့။ ကျမလည်း ရှင်လေး လျက်ပေးတာ ခံချင်တာပါပဲ။
ဒါပေမယ့် အခုတော့ မိန်းမအဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲပြီး အရမ်းယားနေပြီ။
ရှင်လေး မိန်းမကို အရင်လိုးပေးပါတော့နော်
မိန်းမ မနေနိုင်တော့လို့ပါ”

“ဒါဆို ကျနော် လိုးပေးမယ်လေ။
ဘယ်မှာ လိုးမလဲ အန်တီခင်။ အိပ်ခန်းထဲ သွားမလား”

“ဒီမှာပဲ နှစ်ချက် သုံးချက်လောက် အရင် လိုးပေးသွားပါအုံး။
ပြီးမှ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်”

“ကျနော်လည်း ဒီမှာပဲ အရင်လိုးချင်တာ။
ဧည့်ခန်းမှာမို့ အန်တီခင့်ကို အားနာလို့”

“အားမနာပါနဲ့။ ရှင့်လေးရဲ့ မိန်းမကို ကြိုက်တဲ့နေရာမှာလိုးပါ။ ဒီက ခံပေးမှာပေါ့။
အခုရော ထမိန်ကို ချွတ်ချရမှာလား။ လှန်တင်ပေးရမှာလား”

“ချွတ်ချလိုက် အန်တီခင်။ အဲဒါမှ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင်တွေကို အရှင်းမြင်ရမှာ”

အလိုးခံချင်နေရှာပြီ ဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ စကားပြောရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အရင်ချွတ်ချကာ ထမိန်ကို ကွင်းလုံးပုံချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆီးခုံနဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက်မှာ ပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနဲ့ အမြန်သုတ်နေပါတယ်။ ခေတ်မှာတော့ မိမိရဲ့ရှေ့မှာ ဒေါ်ခင်မေစန်းတစ်ယောက် အောက်ပိုင်း အဝတ်မဲ့နေပြီး စောက်ဖုတ်ကို သုတ်နေတာကို ကြည့်ကာ ကိုယ့်အဖြစ်ကို ကိုယ်မယုံနိုင် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ မြင်တွေ့ရမယ်လို့ စိတ်ကူးနဲ့ပင် မတွေးမိဖူးပါဘူး။ အရင်ကတာ ဒီလိုတဏှာထန်ပြီး အရှက္မဲ့နေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို တွေ့ရရင် အံ့ဩမိမှာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့အမေလို မိန်းမမျိုးတောင် တဏှာရာဂနဲ့ ပတ်သတ်ရင် အရှက်သိက္ခာမဲ့အောင် ဖြစ်သွားရပုံကို တွေ့ဖူးခဲ့ပြီမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်း ဒီလိုဖြစ်တာကို နားလည်ပေးနိုင်လာပါတယ်။

ခေတ်ရဲ့ ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ စိတ်ထဲမှာ မိန်းမတွေဟာ အခြေအနေပေးပါက တဏှာရမ္မက်နဲ့ ပတ်သတ်လာရင် အရှက္သိက္ခာမဲ့အောင် ဖြစ်တတ်ကြပါလားလို့ လူငယ်အတွေးနဲ့ တစ်ယူသန် စွဲမှတ်သွားရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အခုလက်ရှိ အခြေအနေကို လက်ခံပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ကောင်းကောင်း လိုးပစ်လိုက်ဖို့ စိတ်ကူးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်စိရှေ့နားမှာတင် တွေ့နေရတဲ့ အမွှေးမဲမဲများအောက်က အဖုတ်အကွဲကြောင်း အဟလေးဟာ သူ့ကို စွဲဆောင်လွန်း အားကြီးပြီး ရင်တွေခုန်လွန်းနေပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်ကို ပထမဦးဆုံးအကြိမ် အနီးကပ်တွေ့ဖူးတာမို့ ကြည့်မဝဖြစ်နေကာ ပြေးနမ်းချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေပါတယ်။ သူ့အမေ အလိုးခံနေတာ တွေ့ရဖူးပေမယ့် ဒါမျိုး ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ခဲ့ရတာ မဟုတ်ဘူးလေ။

ဒီအချိန်မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းက အဖုတ်ကို အမြန်သုတ်ပြီးပြီမို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဘေးပစ်ချဖို့ လုပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က ဘောင်းဘီကို အမြန်ဆွဲယူပြီး နှာခေါင်းနားကပ်ကာ နမ်းလိုက်တာမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အားနာသွားရသလို စိတ်တွေလည်း ပိုထန်လာပါတယ်။ လူပျိုလေးက သူမစောက်ရည်တွေနဲ့ ပေပွစိုစွတ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီကို မက္မက္မောမော နမ်းနေတာကို တွေ့ရတာမို့ ကြည်နူးစိတ်နဲ့အတူ ရမ္မက်ပိုထန်လာရတာပါ။ ခေတ်မှာလည်း မကြီးတို့ ဝတ်ပြီးသား အတွင်းခံတွေ အကုန်နမ်းဖူးပေမယ့် ဒီတစ်ခါနမ်းရတာက မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ရည်တွေ ပေပွနေတာကို လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် နမ်းရတာမို့ ပိုကျေနပ်အားရနေပါတယ်။ ညစ်ပတ်တာတွေ၊ ရွံတာတွေ သူမသိတော့ပါဘူး။ သူ့အဖို့ အလတ်ဆတ်ဆုံး ရနံ့တစ်ခုကို ခံယူသလို စိတ်ဝယ်မှတ်ယူနေမိပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ နှစ်ချက်၊ သုံးချက်လောက် အားရအောင် နမ်းပြီးမှ အတွင်းခံကို ဘေးနား ချထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရှေ့မှာ မက္တပ်ရပ်နေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ဖင်တွေကနေကိုင်ကာ သူ့မျက်နှာရှေ့ ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ မျက်နှာရှေ့ ရောက်လာတဲ့ အမွှေးမဲမဲတွေအောက်က စောက်ဖုတ်ကို သူ့နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ပြီး အားရပါးရ နမ်းရှုပစ်လိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း သူ့လျှာကို ထုတ်နိုင်သလောက်ထုတ်ပြီး အတွင်းသား အရည်တွေ စိုစွတ်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် အစုံအဆန် လျက်ပေးပါတော့တယ်။ သူ့ဘဝမှာ ပထမဆုံး အဖုတ်လျက်ရတဲ့ အတွေ့အကြုံကတော့ ထူးကဲပြီး အရသာ ရှိလိုက်တာလို့ ထင်နေမိပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက အိမ်နေရင်းမို့ စောက်ဖုတ်က ချွေးနံ့၊ သေးနံ့ နည်းနည်းအပြင် စောက်ရည်နံ့တွေ မွှန်ထူနေတာပါ။

ဒါပေမယ့် ခေတ်အဖို့ကတော့ မကြီးတို့ရဲ့ တစ်နေကုန် ဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီအနံ့တွေကိုတောင် နမ်းရှုနေကျဖြစ်သလို၊ လျှာနဲ့ပါ လျက်ပြီး အရသာခံနေကျမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်အရသာက လတ်ဆတ်ပြီး အရသာပိုရှိနေတယ်လို့ ထင်နေတာ မဆန်းပါဘူး။ လျက်နေရင်းနဲ့ပင် သူ့လီးက တဆက်ဆက်တောင်ကာ ပေါက်ထွက်တော့မတတ် ဖြစ်လာပါတယ်။ ခေတ်ကသာ အရသာရှိလွန်းတဲ့ ထန်းညက်အိုးကို လျက်နေသလို ဖြစ်နေပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာတော့ မခံနိုင်အောင် ဖြစ်နေရကာ ညီးညူနေရပါတယ်။ ခေတ်စလျက်လိုက်ကတည်းက အရည်တွေ ပျစ်ကနဲ ထပ်ထွက်သွားပြီး ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ မေးစိတွေမှာ စိုရွှဲကုန်ပါတယ်။ ဒါကိုပင် ခေတ်က မရပ်သေးဘဲ ဆက်လျက်နေတော့ သူမ စောက်ဖုတ်နဲ့ အစိလေးမှာ ကျင်တက်လာပြီး ဒူးတွေတောင်မခံနိုင်တော့ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ ခေါင်းကို အတင်းဆွဲခွာပြီး သူမ မခံနိုင်တော့လို့ နောက္မှ လျက်ပါ၊ အခု မြန်မြန်လိုးပေးပါတော့လို့ ပြောရပါတော့တယ်။ ဒီတော့လည်း ခေတ်က ဘယ်ပုံစံလိုးရမှန်း မသိသေးဘဲ ထမလို့ ဟန်ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကို ဒေါ်ခင်မေစန်းက အထမခံဘဲ ပုခုန်းက ဖိထားကာ ခေတ်ပေါင်ပေါ် ခွကာ မက္တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လက်တဖက်က ခေတ်ရဲ့လီးကိုကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်နဲ့ တည့်ပေးကာ တချက်တည်း အဆုံးထိ ဆောင့်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

ပျွတ်….ဒုက်…..အား……အမလေး…လေး

“အန်တီခင်၊ နာသွားလား၊ ကျနော် ဘာလုပ်ရမလဲ”

“အမလေး..လေး၊ ဘာမှမလုပ်နဲ့ သား၊ ဒီအတိုင်း ခဏလေးထားအုံး။
ရှင်လေးလီးက ကြီးပြီး တုတ်တဲ့ဟာကို မိန်းမမေ့သွားတယ်။
မိန်းမ အဖုတ်က အရမ်းယားနေတော့ မေ့ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်တာ….မီးပွင့်မတတ်ဘဲ။
မိန်းမကို နမ်းပါအုံး။ ဖက်ထားလေ…. ကိုယ့်မိန်းမကို ဖက်ပြီး နာတာကို ဖြေဖျောက်ပေးပေါ့”

“ဟုတ်…ဟုတ်….ပျွတ်”

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ တဏှာဇောထပြီး ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်တော့ အသဲခိုက်အောင် နာသွားရပါတယ်။ ဒါမျိုး လီးမျိုးနဲ့ အလိုးမခံရတာ ကြာပြီလေ။ ဒါတောင် ကိုထွေးက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ နွားသိုးကြိုးပျက် လိုးထားလေ့ရှိလို့ ခံရတာ သက်သာတာပါ။ အခုလည်း အဖုတ်တစ်ခုလုံး သပ်လျှိုသလို ဖြစ်နေတာက ရင်ခေါင်းရောက်တဲ့အထိလို ခံစားရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အသာငြိမ်ထိုင်နေကာ ခေတ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီး တစ်ဦးကို တစ်ဦး ပွတ်သတ်နေမိကြပါတယ်။ ခေတ်အဖို့မှာလည်း သူ့လီးက နူးညံအိစက်ပြီး စီးပိုင်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲ ထည့်စိမ်ထားရလို့ အရသာရှိလွန်းနေပါတယ်။ ထက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း အပြန်အလှန် စုတ်နမ်းနေရတော့ ခံစားရတာတွေ ပိုကောင်းလာကာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေလို့ စိတ်ကို ပြန်ထိန်းနေရပါတယ်။

ခေတ်က ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ပွတ်သတ်ပေးနေရာတွင် တင်ပါးတွေကို ပွတ်ရတာ အရသာအရှိဆုံးနဲ့ အားအရဆုံးပါပဲ။ အခုမှ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ နို့တွေကို သူမကိုင်ရသေးတာ သတိရပါတော့တယ်။ စကတည်းက တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး အောက်ပိုင်းကို တိုက်စစ်ဆင်နေကြတာမို့ အထက်ပိုင်းကို ရန်မရှာဖြစ်သေးပါ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကလည်း အောက်ပိုင်းက ဖင်ဟောင်းလောင်း၊ အဖုတ်ဟောင်းလောင်း ဖြစ်နေပေမယ့် အထက္မှာတော့ အင်္ကျီရော၊ ဘယာရော မချွတ်ရသေးပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်က ဖင်တွေကို ကိုင်နေရာကနေပြီး ရင်သားတွေ ရှိရာကို ပြောင်းကာ အဝတ်တွေပေါ်က နယ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီလိုနယ်ပေးတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ဖျဥ္းကနဲ ဖြစ်သွားကာ စောက်ဖုတ်ထဲက နာတာ သက်သာစေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ မချွတ်ရသေးတဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ဘယာကို ခေတ်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ အမြန်ချွတ်ရပါတော့တယ်။ အခုတော့ ကလေးသုံးယောက်အမေ မိန်းမကောင်းကြီးဟာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့နေပြီး သူ့သားသူငယ်ချင်းရဲ့ လီးပေါ်မှာ တက်ထိုင်ကာ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ ပေးနေမိပါပြီ။ မြင်ကွင်းကတော့ ဆယ်ကျော်သက် လူငယ်လေးရဲ့ ပေါင်ပေါ်မှာ တက်ထိုင်လိုးနေတဲ့ ရေဆေးငါး ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးကို တွေ့ရမှာဖြစ်ပြီး မြင်သူတကာအဖို့ တဏှာဇောထန်ရမှာ အမှန်ပါပဲ။ ခေတ်ကလည်း လက်တဖက်က ဖင်လုံးတွေကို ကိုင်ပေးပြီး၊ ကျန်တဖက်က နို့အုံထွားထွားတွေကို ဆုတ်ကိုင်ပွတ်သတ်နေတာမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အီစိမ့်နေအောင် အရသာရှိလာပြီး အဖုတ်ထဲကလည်း ယွစီတက်ကာ လှုပ်ရှားလာပါပြီ။

ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်နဲ့ နမ်းနေရင်းနဲ့ပင် ဖင်ကိုလှုပ်ကာ စပြီး ကစားပေးနေပါပြီ။ ဒီတော့လည်း အဖုတ်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ပြည့်ကြပ်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးက အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်နှိုးဆွပေးလို့ ခံရတာ အရသာရှိတာဟာ မျက်ဖြူလန်မတတ်ပါပဲ။ ဒီအချိန်မှာ ခေတ်က နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရာကနေ ခွာကာ နို့တွေကို ပြောင်းစို့ပေးရာမှာတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ဓာတ်လိုက်သလိုဖြစ်ပြီး အဖုတ်ထဲက လှိုက်ကာ ယားတက်လာပါတော့တယ်။ ဒီလို ကာမယားယံမှုကို ပြေပျောက်စေဖို့ရာက ခေတ်ရဲ့ လီးက အရည်ပြားတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်ထိုးခွဲပေးမှ ရမယ်ဆိုတာ သူမသိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ ပုခုန်းကို အားယူကာ ဖင်ကိုကြွပြီး စလိုးရပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန်……)

သူမ သာသာလေး ဆောင့်ပေးနေတိုင်း ပြည့်ကြပ်စီးပိုင်တဲ့ လီးရဲ့ အရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားရပါတယ်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ ထိုအရသာလောက်ကို အားမရဖြစ်လာကာ ဖင်ကို ပိုကြွပြီး ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာပါတော့တယ်။ ဒီတော့လည်း သူမတကိုယ်လုံး ငဖယ်ပျံသလို လူးကာ တွန့်ပြန်နေရတာပါပဲ။ ခေတ်ကလည်း နို့တွေကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပြောင်းစို့ပေးကာ သူကြိုက်လွန်းတဲ့ ဖင်ကိုလည်း ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သတ်ပေးနေတာမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အသိစိတ်တွေ လွတ်အောင် အရသာရှိလွန်းပြီး ဆက်တိုက်ပင် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်နေမိပါတယ်။ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း နထင်ကြောများထောင်လာအောင် ထိချက်ပြင်းပေမယ့် တကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန်နဲ့ တက်လာတဲ့ ကာမအဆိပ်တွေကြောင့် နာတာနဲ့ ကောင်းတာရောကာ အရူးအမူးဖြစ်နေရပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ ကာမအရသာတွေကို ရနေသလို ရင်သားတွေနဲ့ တင်ပါးတွေရဲ့ နူးညံမှုကိုပါ ကိုင်တွယ်ခံစားနေရတော့ အရသာ ရှိပြီးရင်းရှိကာ ပြီးချင်လာပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်း စုပ်ပေးကတည်းက ပြီးချင်နေတဲ့ လီးက အခုချိန်မှာတော့ ပေါက်ကွဲတော့မယ့် မီးတောင်တစ်လုံးလို ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ နို့အုံထွားထွားတွေကြား မျက်နှာအပ်ကာ ဖင်တွေကို ဆုတ်ကိုင်ပွတ်သတ်ရင်း သူမရဲ့အဆောင့်တွေကို အားပေးကူညီနေမိပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း တဖြောင်းဖြောင်း၊ တဖြန်းဖြန်း မြည်အောင် ဆောင့်နေကာ နှုတ်ကလည်း အသံထွက်ညီးညူနေရပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ နောက်ထပ် ၁၀ ချက်လောက်အရောက္မှာ ဒေါ်ခင်မေစန်းက လီးကို အပေါ်နားထိ ဆွဲထုတ်ကာ အားနဲ့ ထိုင်ချရင်း ခေတ်ကို တင်းတင်းသိမ်းကြုံးဖက်ကာ ကာမပြီးဆုံးခြင်းကို အားကနဲ အော်ဟစ်ပြီးရောက်ရှိသွားရပါတော့တယ်။ ခေတ်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ပြီး ခြေထောက္များ အကြောဆွဲတုန်ခါကာ ပြီးသွားရတာပါ။ ခေတ်မှာလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းက တင်းတင်းဖက်ကာ ခံရချိန်မှာ သူမရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားများက လှုပ်ရှားညှစ်ပေးတာကို မခံနိုင်ဘဲ ပြိုင်တူလိုပင် သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ပြီး ကာမအထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားရပါတော့တယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အကြောများ တုန့်ဆွဲတွန့်ကန်ကာ ပြီးနေရချိန် ခေတ်ရဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်း လရည်များနဲ့ အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်တာကို ထပ်ခံလိုက်ရတော့ အရသာအပေါ် အရသာဆင့်ပြီး အကောင်းကြီး ကောင်းနေရပါတော့တယ်။

ခေတ်မှာလည်း အကြောတွေစိမ့်ပြီး တစ်ခါဖူးမျှ ဒီလောက္မကောင်းဖူးတဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားလိုက်ရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သားက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိတာမို့ ခေတ်ရဲ့မျက်နှာဟာ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားရောက်နေကာ အသက်ရှု ကြပ်မတတ်ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကာမစည်းစိမ် ခံယူနေရင်း နွေးထွေး အားရမှုကို ခံစားနေချိန်မို့ အရသာပျက္မှာ �စိုးပြီး ဖက်ခံထားရတာကို မရုန်းမိပါဘူး။ နှစ်ယောက်လုံးကတော့ မျက်လုံးများ မှေးစင်းကာ အသက်ကို မျှင်းရှုရင်း သူတို့လုပ်ခဲ့ကြတာကို ပြန်တွေးကာ ကျေနပ်နေကြပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ အမောဖြေနေကြရင်း တအောင့်လောက်ကြာတော့မှ ဒေါ်ခင်မေစန်းဘက်က စတင်လှုပ်ရှား လာပါတယ်။ သူမရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားတဲ့ ခေတ်ရဲ့ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ပြီး မျက်နှာကို မော့စေကာ အနမ်းစူးစူးတစ်ချက်ကို အားရအောင် ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုတွေကို အချိန်တစ်ခဏလေးအတွင်း ပြည့်သွားအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ ခေတ်လေးကို အကြင်နာတွေ ပိုသွားရပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း အတူတူပါပဲ။ သူ့ဘဝမှာ ကာမဆက်စပ်ပြီးမှ ရရှိတဲ့ အရသာပြည့် ကောင်းမွန်ခြင်းကို ဒေါ်ခင်မေစန်းက ပေးစွမ်းခဲ့တာလေ။ အခုတော့ သူတို့နှစ်ဦးမှာ သူငယ်ချင်းရဲ့အမေ ဒါမှမဟုတ် သားရဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ အသိတွေ မဝင်နိုင်တော့လောက်အောင် ကာမတွင်းနက်ကြီးထဲ ခုန်ဆင်းမိခဲ့ကြပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ချစ်ခင်ကြင်နာစိတ် အပြည့်နဲ့ နမ်းရှိုက်ပေးပြီးမှ …….

“ဘယ်လိုလဲ ခေတ်လေး။ အရမ်းကောင်းရဲ့လား”

“ကောင်းတာပေါ့ အန်တီခင်ရယ်။
ကျနော့်တသက္မှာ တစ်ခါမှ ဒီလောက် မကောင်းဖူးဘူး။
အန်တီခင်ရော၊ ကောင်းရဲ့လားဟင်”

“မေးနေစရာတောင် မလိုပါဘူး။
ရှင်လေးရဲ့ လီးကို စထည့်လိုက်ကတည်းက မိန်းမစိတ်တွေကြွပြီး အရမ်းကောင်းနေရတာ။
ဒါပေမယ့် မိန်းမတော့ အားမရသေးဘူး။
ရှင်လေးနဲ့ ထပ်ချစ်ချင်သေးတယ်။
ရှင်လေးကရော မိန်းမနဲ့ ထပ်နေချင်သေးရဲ့လား”

“နေချင်သေးတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် နှစ်ခါဆက်တိုက်ဆိုတော့ ခဏတော့ နားမှနဲ့ တူတယ်။
အန်တီခင့် ရင်ခွင်ထဲမှာ နားချင်သေးတယ်”

“နားရမှာပေါ့၊ ခဏလေး နေအုံး။
ကျမလင်လေး နားရင်း သောက်ဖို့ တစ်ခုခု စီစဥ္ပေးရအုံးမယ်။
ပြီးတော့မှ အိပ်ခန်းထဲ သွားနားမယ်လေ…. နော်”

“ဟုတ်…. ဒါပေမယ့် အန်တီခင်။
တော်ကြာ မကြီးတို့ အောင်လေးတို့ ရောက်လာအုံးမယ်”

“စိတ်ချ၊ ရှင်လေး အမနှစ်ယောက်က တက္ကသိုလ်ဘက်သွားတာ။
ညနေလောက္မှ ပြန်လာမှာ။
သားကလည်း မြို့ထဲအိမ်မှာ ကိစ္စရှိလို့ လွှတ်တာမို့ ညနေမှပဲ ပြန်လာကြမှာ။
စိတ်ပူမနေနဲ့။ ခဏနေအုံး။ မီးဖိုထဲ သွားလိုက်အုံးမယ်”

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အပျိုပေါက်လေးအတိုင်း �အပြောအဆိုတွေ သွက်လက်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးကို ထည့်ထားရာကနေ ခပ်သွက်သွက်ထလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ များပြားလှတဲ့ အရည်တွေဟာ ဗွတ်ကနဲ ထွက်ကျလာတာ မနည်းပါဘူး။ ကြမ်းပြင်ပေါ်နဲ့ ပေါင်တွေတလျောက် စီးကျပေရေကုန်ပါတယ်။ ခေတ်က အမြန်သုတ်မလို့ လုပ်တာကို ဒေါ်ခင်မေစန်းက မသုတ်နဲ့အုံး၊ ပြီးမှ သူလုပ်ပေးပါ့မယ်ပြောကာ မီးဖိုခန်းဘက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ပြေးဝင်သွားပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း အသက် ၃၇ နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း အောင်လေးရဲ့အမေ၊ အန်တီခင်က တကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့ပြီး ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ မီးဖိုထဲ ပြေးဝင်သွားပုံကို ကြည့်ကာ သဘောကျနေမိပါတယ်။

တဏှာ ရာဂဟာ လူတစ်ယောက်ရဲ့ အပြုအမူ၊ အနေအထိုင်တွေကို လုံးဝပြောင်းလဲပစ်နိုင်လောက်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ပြီး အရှက် သိက္ခာတွေ မဲ့သွားစေတတ်တယ်ဆိုတာ သူနားလည်လာပါတယ်။ ဒီလို အရှက္မဲ့စေဖို့အတွက် စိတ်ချလုံခြုံရတဲ့ အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါပဲ လိုအပ်တာပါ။ သူတို့ အရှက်ကုန်အောင် ပတ်သတ်ထားမိသူနဲ့ဆိုရင် ဘာမဆို ပေးဆပ်ပြီး နေထိုင်ဖို့လည်း မခဲယဥ္းတော့ပါဘူး။ ဒါတွေကို စဥ္းစားမိတော့ သူ့အမေ ဒေါ်ကြည်ပြာခင်တစ်ယောက် ဦးသန့်စင်နဲ့ အရှက်သိက္ခာမဲ့လောက်အောင် ဖြစ်ပြီး လိုးနေဆော်နေပုံတွေ၊ ပြောနေဆိုနေပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင် လာမိပါတယ်။ သူ့အမေလည်း ဦးသန့်စင်ရဲ့ ဦးဆောင်မှုအောက္မှာ အိန္ဒြေ သိက္ခာတွေ မရှိတော့ဘဲ အပျက္မတစ်ယောက်လို ဖြစ်သွားရပါလားလို့ နားလည်လာသလို စိတ်ထဲလည်း နာကျည်းနေမိတုန်းပါပဲ။

အခုလည်း အသက် ၃၇ နှစ်အရွယ် ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ လူပျိုပေါက်လေးနဲ့ ဆက်ဆံပြီးတော့ မြူးနေကာ ဆယ်ကျော်သက်လေးလို ဖြစ်နေပါတယ်။ ကာမမှုက လူတွေရဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေနဲ့ အသက်အရွယ် အပိုင်းအခြားကိုပါ ပြောင်းလဲသွားစေနိုင်ပါတယ်။ ဒေါခင်မေစန်းမှာ အရင်က ခေတ်မှီမှီနေတတ်ပေမယ့် လျှပ်ပေါ်လော်လီခြင်းတော့ မရှိပါဘူး။ အခုတော့ ဧည့်ခန်းမှာ လူငယ်လေးအပေါ် တက်ထိုင်ပြီး လိုးဆောင့်ပေးခဲ့သလို၊ အိမ်ထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့လည်း လျှောက်သွားနေတဲ့အထိ ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်း ဒီလိုတွေ ပြောင်းလဲနေရတာလည်း ကိုထွေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီးကတည်းကပါ။

ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ကာမမှုတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီးကတည်းက သူမ မြက်နုကြိုက်တတ်သွားတာပါ။ လူပျိုပေါက်လေးတွေက သူမလို ကလေးသုံးယောက်အမေကို စွဲလန်းနှစ်သက်ပြီး၊ လိုးချင်စိတ် ရှိနေပါလားဆိုတဲ့ အသိက သူမရဲ့ ကာမတံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ ပြီးတော့ လူပျိုပေါက်အရွယ်လေးတွေရဲ့ လိင်စိတ်အားကြီးမှုနဲ့ သန်မာဖြတ်လက္မှုကို သူမသဘောကျပါတယ်။ ဒီလူငယ်လေးတွေရဲ့ နသိုးကြိုးပျက် ကာမဆက်ဆံတတ်မှုကိုသာ သူမအနေနဲ့ အကောင်းဆုံး ထိန်းပေးပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ပါက သူမကိုယ်တိုင်လည်း ကာမအရသာတွေ ထူးထူးကဲကဲ ရရှိမယ်ဆိုတာကိုလည်း သိနေပါပြီ။ အရင်ကတည်းက သူမယောကျာ်းရဲ့ သင်ပြမှုကြောင့် ကာမမှုကို ပုံစံစုံ ခံစားဖူးတဲ့အပြင် ကိုထွေးရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အလိုးအဆောင့်တွေကို အကြိမ်ကြိမ်ခံထားရဖူးတဲ့ သူပဲလေ။

ခေတ်တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ပြီး ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို စားမြုံပြန်ကာ ထိုင်နေမိစဥ္ ဒေါ်ခင်မေစန်းက မီးဖိုထဲက ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ လက်ထဲမှာတော့ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးနဲ့အတူ ရေခဲသေတ္တာထဲက ထုတ်လာတဲ့ စပါကလင်နဲ့ ကြက်ဥတွေ ပါလာပါသေးတယ်။ တကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်းဖြင့် လမ်းလျောက်လာတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ကြည့်ကာ ခေတ်ရဲ့စိတ်တွေ ပြန်နိုးကြားလာရပါတယ်။ အသားဖြူဖြူ၊ ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့်နဲ့ လမ်းလျောက်လိုက်တိုင်း သာသာလေး လှုပ်ခါနေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးတို့က စွဲဆောင်မှု ပြင်းလွန်းတာ အမှန်ပါ။ ပြီးတော့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်း တောင့်တောင့်လေးတွေက လမ်းလျောက်တိုင်းမှာ တုံခါသွားပုံလေးက ဒဏ္ဍာရီထဲက ဗီးနပ် အလှနတ်ဘုရားလားလို့ပင် ထင်ရက်စရာပါ။

အခုတော့ ဒီအလှနတ်ဘုရားမက ခေတ်ရဲ့ဘေးနား အသားချင်းကပ်ကာ ထိုင်ပြီး ကြက်ဥနဲ့ စပါကလင်ကို ရောစပ်ပြီး ပေးနေပါပြီ။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ခပ်မြန်မြန်မော့သောက်ကာ ကြမ်းပြင်မှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို သုတ်နေပါတယ်။ ခေတ်က အမြန်သောက်ပြီး ဝိုင်းလုပ်ပေးမှာကိုလည်း လက္မခံပါဘူး။ ခေတ်ကို အေးဆေးသောက်ခိုင်းပြီး သူလုပ်တာကိုပဲ ကြည့်နေစေပါတယ်။ ကြမ်းပြင်က အညစ်အကြေးတွေကို အောက္မှာ ထိုင်ပြီး သုတ်ပြီးတော့မှ ခေတ်ရဲ့ခြေထောက်တွေမှာ ပေနေတာတွေကို တယုတယ သန့်ရှင်းသုတ်သင်ပေးပါတယ်။ ခေတ်က မနေတတ်လို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ် လုပ်ပါမယ်ဆိုတာလည်း ပြောမရပါဘူး။ ဒါနဲ့ ခေတ်လည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းလုပ်ပေးနေတာကို အအေးသောက်ပြီး အသာ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခြေထောက်အောက်ပိုင်းတွေကို သုတ်ပြီးတော့ အဝတ်ကို ဘေးကို ချထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ ပေါင်တွေပေါ်ကို မျက်နှာကပ်ပြီး ပေပွနေတဲ့ စောက်ရည်နဲ့ လရည်တွေကို လျှာနဲ့ သိမ်းကာ လျက်ပါတော့တယ်။ ခေတ်ခမျာမှာ အသဲတွေယားပြီး ဖင်ကျောတွေပါ ရှုံ့ကာ မခံနိုင်လို့ ခေါင်းကို အတင်းဆွဲခွာ ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကာမဘီးလူးစီးနေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို �တားမရပါဘူး။ စိတ်တွေကို လျော့ထားပြီး သူမလုပ်ပေးတာကိုသာ ဇိမ်ခံနေဖို့ ပြောပြီး ဆက်လျက်ကာ မြိုချနေပါတော့တယ်။ ဒီတော့ ခေတ်လည်း တားမရမယ့်အတူတူ သူမလုပ်ပေးနေတာတွေကို အသဲတယားယား ဖင်တကြွကြွနဲ့ ခံနေရပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းက �ပေါင်တွေနဲ့ ဆီးခုံတဝိုက္မှာ ပေနေတာတွေကို ပြောင်အောင် လျက်ပေးပြီးတော့မှ အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ လီးကို အထက်အောက်စုန်ဆန်ကာ လျက်ပေးပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်သမျှ သွတ်သွင်းပြီး အားရပါးရ လျက်စုပ်ပြန်ပါတယ်။ ဒီလို အပြုအစုကောင်းတွေကို ခံစားနေရတော့လည်း ခေတ်ရဲ့လီးမှာ အကြောများ ပြိုင်းပြိုင်းထက ပြန်တောင်လာရပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ခေတ်ရဲ့လီးကို စုပ်ရတာဟာ ကိုထွေးကို စုပ်ပေးရတာထက် ပိုအားရပါတယ်။ ကိုထွေးလီးကလည်း သန်မာပေမယ့် စင်းလုံးချော ပြောင်ချောနေတာပါ။ ခေတ်ကတော့ အကြောတွေ ထောင်နေအောင် တောင့်တင်းတာမို့ စုပ်ပေးရတာရော၊ အဖုတ်ထဲ အလိုးခံရတာရောမှာ ပိုအရသာ ရှိတယ်လို့ သတ်မှတ်မိပါတယ်။ အတွင်းသားနုနုလေးတွေအပေါ် လီးကြောများရဲ့ ပွတ်တိုက္မှုဟာ ခံစားလို့ ကောင်းလွန်းပါတယ်။

ဒါကြောင့်လည်း အားရပါးရ စုပ်ပေး၊ လျက်ပေးတဲ့အပြင် လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ကာ နမ်းပေးနေပါသေးတယ်။ နှစ်ကြိမ်တိတိ လရည်ထွက်ကာ ပြီးထားပေမယ့် စံချိန်မှီ ပြန်တောင်လာတာကိုပဲ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း နည်းနည်းထိုင်းမှိုင်းနေတာကို အအေးသောက်လို့ ပြန်ကြည်လင်လာသလို ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အပြုအစုတွေကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း အလိုလို ပြန်တုန့်ပြန်လာကာ လိင်စိတ်တွေ ကြွလာရပြန်ပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ စုပ်ချက်တွေ ပြင်းလွန်းလို့ ပါးစပ်က အီး၊ အားနဲ့ ညီးညူနေရတာဟာ ပါးစပ်မစိနိုင် သလောက်ပါပဲ။

ဒီလို အရသာတွေ ရှိနေပေမယ့်လည်း သူက ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အားရအောင် လျက်ချင်နေပါသေးတယ်။ ပထမတစ်ခါက ခဏပဲ လျက်လိုက်ရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အရည်တရွှဲရွှဲ အဖုတ်ကြီးကို အသေအချာ လျက်ဖူးတယ်ရှိအောင် လျက်ကြည့်ဖို့ စဥ္းစားထားပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ညစ်ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လျက်ကာ မြိုချပေးနေတာကိုလည်း အားနာလာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ……..

“အန်တီခင်၊ အရည်တွေနဲ့ဟာကို အားနာစရာကြီး”

“ကျမက ရှင်လေးကို ချစ်လို့ လုပ်ပေးတာကို ဘာအားနာစရာ ရှိလို့လဲ။
ကျမက ရှင်လေးရဲ့ မယားဖြစ်သွားပြီလေ။
အဲဒီတော့ ဒီကမယားက ကိုယ့်လင်ကို လုပ်ပေးတာကို ဘာမှ အားနာမနေနဲ့။
မိန်းမ လုပ်ပေးတာကိုပဲ ရှင်လေးက အေးအေးဆေးဆေး ဇိမ်ခံနေပါနော်”

“ဟီး ဟီး…. ဒါဆို အန်တီခင်က ကျနော့် မိန်းမပေါ့၊ ဟုတ်လား”

“ဟုတ်ပါ့ရှင်၊ ရှင်လေးရဲ့ အလိုးကို ခံပြီးသလို ရှင်လေးကို သိပ်ချစ်မိတဲ့ မယားပါ။
ပြီးတော့ မိန်းမ တစ်ခု ပြောရအုံးမယ်။
ကျန်တဲ့ အချိန်တွေမှာ အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းသိမ်းပြီး တူအရီးတွေလို နေကြရအောင်နော်။
ဒါပေမယ့် အခုလို တွေ့ချိန်မှာတော့ လင်မယားတွေလို နေချင်တယ်။
အခေါ်အပြောတွေကိုလည်း အန်တီခင်နဲ့ ကျနော်နဲ့ မပြောပါနဲ့လား။
ကျမကို တိတ်တိတ်ပုန်း မယားတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး မိန်းမနဲ့ ယောကျာ်းလို့ပဲ ပြောကြရအောင်နော်”

“ဟီး…. အဲလို ပြောရမှာတော့ တစ်မျိုးကြီးပဲ။
ဒါပေမယ့် အန်တီခင်ပြောတာတွေ ကျနော် သဘောတူပါတယ်။
အောင်လေးတို့ ရှေ့မှာ မူမပျက်အောင် နေပါ့မယ်။
အခေါ်အပြောတွေကလည်း ရအောင် ပြောရမှာပေါ့။
မဟုတ်ဘူးလား မိန်းမရာ…. ဟီး”

“ဟုတ်ပါပြီတဲ့ရှင်။ အခု မိန်းမ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ။
ကိုယ့်မိန်းမကို ကြိုက်တာပြော၊ မိန်းမ ခံပါ့မယ်”

“ဒါဆို ကျနော်…ဟို ယောကျာ်း၊ ယောကျာ်း… ဟီး…. ကိုယ့်ကိုကိုယ် ခေါ်ရတာ တစ်မျိုးကြီး….ဟဲ….
မိန်းမ အဖုတ်ကို လျက်ချင်သေးတယ်”

“ဟင်…. လျက်ရမှာပေါ့၊ ဒီတစ်ခါ အခန်းထဲသွားပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ နေကြမယ်လေ။
ဒီအချိန်မျိုးမှာ ရှင်လေး ကြိုက်တာခိုင်း၊ ကျမလုပ်ပေးပါ့မယ်။
ပြီးတော့ ကျမကို ရိုက်ချင်ရိုက်၊ ဆူချင်ဆူ ကုန်ကုန်ပြောရရင် ဆဲချင်ရင် ဆဲပစ်လိုက်။
စိတ်ထဲရှိတာလုပ်၊ ကျန်တာတွေ စိတ်ထဲမထားနဲ့။
ကျမ အကုန်ကျေနပ်ပါတယ်”

“ဆဲတာ၊ ရိုက်တာတော့ မလုပ်ရဲပါဘူး။
ဘာလို့ ရိုက်ရမှာလဲ”

“�ေဩာ်၊ ကျမလင်က လူရိုးလေးပဲ။
တကယ် မဆဲချင်၊ မရိုက်ချင်လည်း လိုးနေကြတဲ့အခါ ရှင်လေး စိတ်ထဲရှိတဲ့ အတိုင်း အဲလိုတွေ လုပ်ခိုင်းနေတာ။
အဲတာဆို ရှင်လေးရော ကျမရော စိတ်တွေ ပိုထန်ပြီး ပိုကောင်းတယ်ဆိုတာ နောက်သိလာမှာပါ။
ထ…. အိပ်ခန်းထဲကို အရင်သွားနှင့်။ မိန်းမ နောက်က လိုက်ခဲ့မယ်”

ဒေါ်ခင်မေစန်းက ပြောပြောဆိုဆို မက္တပ်ပြန်ရပ်ပြီး ခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ကစ်စ်တစ်ချက်ပေးကာ ထွက်သွားပါတယ်။ ခေတ်လည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဒီအခန်းထဲကို ဆော့ပြီး ဝင်ခဲ့ဖူးတာ အခါခါပါ။ ဒါပေမယ့် အခုတစ်ခါကတော့ ဒီအခန်းရဲ့ ပိုင်ရှင် အန်တီချောချောကြီးကို လိုးဖို့ ဆော်ဖို့ အတွက်ပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ပင် ရင်ခုန်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း အန်တီခင် ပြောတာတွေကို စဥ္းစားနေမိတယ်။ အန်တီခင်က သူ့ကို ဒီလို နှစ်ကိုယ်ကြား တွေ့နိုင်ချိန်မှာ ဆူနိုင်၊ ဆဲနိုင်တဲ့အပြင် ရိုက်နိုင်တယ်လို့ ပြောတာတွေကို ပြန်တွေးနေမိပါတယ်။

တကယ်တော့ သူကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေမှာ ယောကျာ်းကြီးတွေက သူတို့ဆက်ဆံဖက်တွေအပေါ် လိုးနေရင်း ကြမ်းတတ်တာတွေ သူတွေ့ဖူးပါတယ်။ ဆဲဆိုပြီးတော့ ပါးရိုက်၊ နို့ရိုက်၊ ဖင်ရိုက်နဲ့ လုပ်တတ်တာတွေ တွေ့ဖူးနေတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုလုပ်တာတွေက ကြည့်ကောင်းယုံ သရုပ်ဆောင်တယ်ပဲ အစက ထင်ခဲ့တာပါ။ ဒီလိုဇာတ်ကွက်တွေ ကြည့်ရင်လည်း ပိုစိတ်ထန်တတ်တာကိုတော့ သူသိပါတယ်။ အရမ်းကြမ်းကြမ်းကြီး မဟုတ်ရင်တောင် အားရပါးရ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးခန်းတွေနဲ့ ပါးစပ်က ရုတ်ရုတ်ပက်ပက်တွေ ပြောတာမျိုးကို သဘောကျပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဆီမှာ ဒီလိုမျိုး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံတာမျိုးတွေ၊ ရုတ်ရုတ်မာမာ ပြောတာမျိုးတွေ ရှိနိုင်ပါ့မလားလို့ အရင်က သံသယဝင်ခဲ့ပါတယ်။ အခုတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခေတ်ကို ဒီလိုတွေ ပြောချင်၊ လုပ်ချင်ရင် လုပ်နိုင်ကြောင်း ပြောလာပါပြီ။

ပြီးတော့ သူ့အမေ ဒေါ်ကြည်ပြာခင်နဲ့ ဦးသန့်စင်တို့ လိုးနေ၊ ဆော်နေ ကြပုံတွေကို မျက်စိထဲ ပြန်မြင်ယောင်လာပါတယ်။ သူ့အမေက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးတာကို ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ ခံယူတဲ့အပြင် ပက်ပက်စက်စက် ပြောတာတွေကို စိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် သူမကပါ လိုက်ပါပြောနေတာ တွေ့ခဲ့ရတာမို့ သူစိတ်ပျက် နာကျည်းခဲ့ရတာလေ။ အမှန်တော့ ဒေါ်ကြည်ပြာခင်တစ်ယောက် ကာမအဆိပ်တက်ပြီး ကိလေသာညွှန်ထဲ ရုန်းမထွက်နိုင်တာမို့ ဒီလိုတွေ အပြောခံ၊ အလုပ်ခံပြီး ကျေနပ်သာယာနေတာ ဖြစ်မယ်လို့ သူတွေးမိလာပါတယ်။

ဆက်ရန်…….

အခုလည်း သူ့အဒေါ်လို ခင်မင်ရတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေက သူ့ကို လူငယ်လေးတစ်ယောက်လို လင်တစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ပြောဆိုဆက်ဆံနေသလို၊ သူဘယ်လောက် ကြမ်းကြမ်း လက်ခံပါ့မယ်ဆိုပြီးတော့တောင် လမ်းဖွင့်ပေးနေပြန်ပါပြီ။ ဒါတွေက မိန်းမတွေဟာ အိန္ဒြေဘယ်လောက်ကြီးနေပါစေ သူတို့ယုံကြည်ရတဲ့ ဆက်ဆံဖက်နဲ့ နေရတဲ့အချိန်မှာ အရှက္မထားနိုင်လောက်အောင် ပျော်ဝင်သက်ဆင်းတတ်ကြတာပဲလို့ ဆယ်ကျော်သက် လူငယ်အတွေးနဲ့ သူ မှတ်ယူထားလိုက်ပါတော့တယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းကတော့ အပျိုးဖြန်းလေးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေကာ ရှပ်ပြာခက်နေပါတယ်။ သူမလို ယောကျာ်းနှစ်ယောက်နဲ့ ပတ်သတ်ဖူးသူက အခုလို အိန္ဒြေမဲ့ ဖြစ်ရတာကို အံ့ဩနေမိတာ အမှန်ပါ။ ခေတ်ဟာ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေး ဖြစ်သလို ဘယ်မိန်းမနဲ့မှ မပတ်သတ်ဖူးသေးတာကို သိနေရလို့ သူမစိတ်တွေ ဒီလိုဖြစ်နေတာ နေမှာပါ။ ကိုထွေးနဲ့တုန်းကလည်း သူမ ဒီလို စိတ်ခံစားခဲ့ရဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုထွေးနဲ့စာရင် ခေတ်က ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဝင်ထွက်သွားလာကာ ရင်းနှီးခင်မင်သူ ဖြစ်နေတာကြောင့်လည်း သံယောဇဥ်တွေ ပိုကာ စိတ်မြူးနေသလို ဖြစ်နေတာလားလို့ ထင်မိပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ပစ္စည်းကလည်း အရွယ်ရောက် လူကြီးတစ်ယောက်လို ဖွံ့ထွားသလို ဆယ်ကျော်သက် လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့ အားသန်မှုနဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှုတွေကြောင့်လည်း သူမပိုပြီး ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေတာပါ။ သူမလို ကလေးသုံးယောက်အမေ အန်တီကြီးတစ်ယောက်က လူငယ်နုနုထွတ်ထွတ်နှစ်ယောက်နဲ့ ပတ်သတ်ခွင့် ကြုံရတာကိုလည်း အံ့ဩမိသလို ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုထွေးနဲ့က ကိုထွေးဘက်က စပြီး ကြိုးစားခဲ့တာ ဖြစ်သလို ဖြစ်ပြီးသွားတော့လည်း သူ့အဒေါ်ကိုယ်တိုင်က ကျေကျေနပ်နပ် လွှတ်ပေးနေတာမို့ ကိစ္စသိပ်မရှိပါ။ အခုချိန်အထိလည်း ကိုထွေးကသာ ဦးဆောင်တောင်းဆိုပြီး သူမက စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိတာပါ။

ခေတ်နဲ့ကတော့ ဒီအခြေအနေနဲ့ မတူပါဘူး။ သူမရဲ့ လိုအပ်တောင့်တနေတဲ့ ကာမဆန္ဒကို အခြေခံကာ ခေတ်ကို သူမဘက်က စတင်ပြီး လမ်းဖွင့်ပေးခဲ့ကာ ခေတ်အပေါ်ကိုလည်း သူမက တက်ဆောင့်ပြီး ဦးဆောင်ခဲ့မိတာပါ။ ဒါတွေက သူမအနေနဲ့ သားရဲ့သူငယ်ချင်းလေးအပေါ် သွေးဆောင်ဖျားယောင်းမိသလို ဖြစ်သွားရတာကိုလည်း နားလည်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်နဲ့ သူမရဲ့ ပတ်သတ်မှုကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းချုပ်ကာ တခြားသူတွေ လုံးဝမသိဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမအဖို့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေတွေနဲ့ ဆက်ကြုံရမယ့် အထိအတွေ့ အရသာတွေကို တွေးမိပြီး အပျိုလေးတစ်ယောက်လို ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားကာ ကာမသွေးတွေ တိုးသထက် တိုးနေရပြန်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ကာမဆက်ဆံကြတဲ့အခါ စိတ်ကို အလွတ်လပ်ဆုံးထားပြီး အစွမ်းကုန်အပြိုင်ကြဲချင်တတ်တာ သူမရဲ့ဆန္ဒအမှန်ပါ။ ဒါတွေကလည်း သူမယောကျာ်း ရှိစဥ္ကတည်းက အလေ့အကျင့် ဖြစ်နေတာပါ။ သူက နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတိုင်း ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိင်ဆက်ဆံတတ်သလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ ရမ္မက်ထန်တဲ့ စကားတွေ လှိုင်လှိုင်သုံးပြီး လုပ်တတ်ပါတယ်။ သူမရဲ့ဖင်တွေ၊ နို့တွေနဲ့အတူ တခါတလေ စိတ်တွေထန်လာပါက ပါးတွေကိုပါ ချပြီး လိုးတတ်ပါတယ်။ ပါးကတော့ မနာအောင်နဲ့ အနီအရဲမစွဲအောင် ခပ်အုပ်အုပ် ချတာပါ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကလည်း နှစ်နဲ့ချီအောင် ကြာမှ ပြန်လာတတ်တဲ့ လင်ယောကျာ်းဖြစ်သူရဲ့ လိုအင်တွေကို အစွမ်းကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ဒီအလေ့အကျင့်ဖြစ်လာတာပါ။

ကိုထွေးနဲ့ ဖြစ်ကြတော့လည်း လူငယ်ဖြစ်တဲ့ ကိုထွေးက အန်တီမမကြီးဖြစ်တဲ့ သူမကို စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း အကြမ်းတမ်းဆုံး လိုးဆောင့်ချက်တွေနဲ့ ဆက်ဆံတတ်ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းလည်း အနှောင့်အဖွဲ့ မရှိဘဲ အလကားစားရတဲ့ အန်တီချောချောကြီးဆိုတော့လည်း စိတ်ရှိတိုင်း ကြမ်းခဲ့သလို ပါးစပ်ကလည်း ပြောဆိုကာ အရသာခံတတ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မြင့်မြင့်တို့အိမ်က လူဝင်လူထွက္များတာမို့ အမြဲတမ်းတော့ စိတ်ရှိတိုင်း ကြမ်းလို့ ဘယ်ရပါ့မလဲ။ အဲဒီတော့လည်း လေသံတိုးတိုးနဲ့သာ ရမ္မက်ထန်တဲ့ စကားကြမ်းကြမ်းတွေ ပြောပြီး လိုးရဆော်ရတာပေါ့။ အခုလည်း ခေတ်လေးနဲ့ စကားကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ စိတ်ရှိတိုင်း ကြမ်းချင်လို့ စကားလမ်းကြောင်း ခင်းမိတာပါ။

ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ အတွေ့အကြုံ မရှိဘဲ ပထမဆုံး အကြိမ်ဖြစ်သလို နည်းနည်းရှိန်နေတာကြောင့် သူမစိတ်ရှိသလိုတော့ ဖြစ်နိုင်အုံးမယ်တော့ မထင်သေးပါဘူး။ အခုလည်း ခေတ်က သူမစောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးချင်တယ်ပြောလို့ ရေချိုးခန်းထဲ အမြန်ဝင်ကာ စောက်ဖုတ်နဲ့ အောက်ပိုင်းကို ဆေးကြောပေးနေမိပါတယ်။ ခေတ်က အဖုတ်ကို လျက်ပေး၊ နမ်းပေးတဲ့ အခါမှာ အနံ့အသက်တွေ မရှိစေချင်လို့ပါ။ ပထမဆုံးအကြိမ် သေသေချာချာ လျက်ပေးတဲ့ အခါမှာ ဒီအနံ့အသက်တွေကြောင့် ခေတ် စိတ်ပျက်သွားမှာ မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ရေအမြန်ဆေးပြီး ထမိန်ဟောင်းတစ်ထည်နဲ့ ရင်လျားကာ အိမ်တံခါးကို သေချာသွား ပိတ်ရပါသေးတယ်။ သားသမီးတွေ ပြန်မလာနိုင်သေးတာ သိနေပေမယ့် အတတ်နိုင်ဆုံး သတိထားပြီး ကြိုတင်ကာကွယ်တဲ့ အနေနဲ့ပါ။

ခေတ်မှာလည်း အခန်းထဲ ထိုင်စောင့်နေရင်း ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်စဥ္းစားကာ သူ့စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာသလို လီးကလည်း တင်းလာပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သူ့အမေနဲ့ ဦးသန့်စင်တို့ရဲ့ ဆက်ဆံပုံတွေနဲ့ တဏှာထန်ပြီး ရမ္မက်ခိုးတွေ ဝေနေတဲ့ သူ့အမေရဲ့ မျက်နှာကို ပြန်မြင်မိတဲ့အခါ သူ့စိတ်တွေ နာကျည်းသလို၊ ကာမစိတ်တွေလည်း ပိုထန်လာတာ ဘာလို့မှန်း သူမသိပါဘူး။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းတစ်ယောက် အခန်းထဲကို ထမိန်ဟောင်းတစ်ထည် ရင်လျားပြီး ဝင်လာကာ အခန်းတံခါးကို သေချာပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ကွင်းလုံးပုံချကာ ပြုံးတုံ့တုံ့ အမူအရာနဲ့ ခေတ်ထိုင်နေရာဆီကို တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း ဗိုက္မှာ အဆီပို အနည်းငယ်သာ ရှိတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး အန်တီခင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်အလှကို ခံစားကြည့်ရှု့နေရင်း ရင်တွေခုန်နေမိပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ………

“လှလိုက်တာ အန်တီခင်ရယ်၊ နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ”

“အပိုတွေ၊ ကပ်ချွဲနေပြန်ပြီ။
ရှင်လေးကြိုက်တာ ကျွေးမှာပါနော်၊ အခုထိ အန်တီခင်ပဲလား……. ဟွန့်”

“ဟာ…… ဆော်ရီး….ဆော်ရီး…..
ကျနော့် မိန်းမချောချောကြီး……ဟီး….
တကယ်လှလို့ လှတယ်ပြောတာ….
မိန်းမကို ဒီလိုတစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ဟာကို၊
အခုတွေ့ရတော့ အရမ်းလှတာပဲ”

“မထိုင်နဲ့အုံး၊ ဟိုဘက်လှည့်ပြပါအုံး။
ဖင်ကြီးတွေ ကြည့်ချင်သေးလို့”

“ဟွန့်….. ဒီဖင်ပဲ ကြည့်ချင်နေတာပဲ။
ကြည့်ပါတော်…. ရှင်လေး အကြိုက်ပါပဲ”

ဒေါ်ခင်မေစန်းက ပြောပြီး ခေတ်ဘက်ကို ကျောပေးကာ မက္တပ်ရပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးတွေကို အနောက်သို့ ပိုကောက်ပေးပြီး ခေတ် မျက်စိအရသာခံကာ ကြည့်ရန် နေပေးလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်မှာ သူ့မျက်နှာရှေ့ လက်တစ်ကမ်းအကွာမှာ ရှိနေတဲ့ ဖင်လုံး ဖြူဖြူအုအုကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး တံတွေးမြိုချမိပါတယ်။ သူစိတ်ကူးနဲ့ အခါခါ မြင်ယောင်ကြည့်နေမိတဲ့ ဖင်လှလှကြီးတွေကို အခုမျက္မြင်တွေ့နေရပါပြီ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းတွေက အပြာကားထဲက မင်းသမီးတွေထက် ပိုပြီး စွဲဆောင်မှု ရှိတယ်လို့ ထင်မြင်မိပါတယ်။

ခေတ်မှာ ကြည့်နေရင်း မနေနိုင်ဖြစ်ကာ ဒေါ်ခင်မေစန်း ဖင်လုံးတွေပေါ် လက်နဲ့ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ပေးနေမိပါတယ်။ အသက် ၃၇ နှစ်အရွယ် ကလေးအမေမို့ ဖင်သားတွေက သိပ်မတင်းပေမယ့် ပျော့တွဲကျနေတာမျိုးလည်း မရှိပါ။ ကိုင်လိုက်ရင် အိစက်နစ်ဝင်သွားလောက်ယုံ မပျော့မတင်း အနေတော်မို့ ခေတ်မှာ ကိုင်လို့ အရသာ ရှိလွန်းနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီဖင်လုံးတွေက သူ့လီးပေါ် တက်ထိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးခဲ့ ပြီးပြီလေ။ အခင်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေရဲ့ ဖင်ကြီးတွေပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ သူ့စိတ်ကို အဖမ်းစားဆုံးနဲ့ အစွဲဆောင်နိုင်ဆုံး ဖြစ်မယ် ထင်ပါတယ်။

အခုတော့ ဒီဖင်တွေကို သူပိုင်ပြီဖြစ်သလို စိတ်ကြိုက် နယ်ဖက်ကိုင်တွယ်ပြီး လိုးပိုင်ခွင့်ပါ ရနေပါလားဆိုတဲ့ အသိဝင်လာပြီး သူ့ရဲ့လိင်စိတ်တွေ အထက်သန်ဆုံး ဖြစ်လာနေရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမကို မယားတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ရိုက်ချင်ရင် ရိုက်ဖို့တောင် ခွင့်ပြုထားတာလေ။ ခေတ်ကလည်း ဒီဖင်လုံးကြီးတွေကို အပြာကားတွေထဲကလို လက်ဝါးနဲ့ ဖြန်းကနဲ မြည်အောင် ရိုက်ပြီး လိုးချင်နေပါသေးတယ်။ တဆက်တည်း ဖင်လုံးကြီးတွေကို နယ်ဖက်ကိုင်တွယ် ပွတ်သတ်နေယုံနဲ့ အားမရတော့ဘဲ နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အန်တီခင်ဖင်တွေကို သူ့အနားကိုကပ်လာအောင် ဆွဲယူလိုက်ပြီး တင်သားဖွေးဖွေး တခြမ်းအပေါ် နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် ဖိကပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ သူမဖင်တွေကို ခေတ်က စိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်ဖို့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုပြီး ဖင်ပေးပြီး မက္တပ်ရပ်ကာ နေခဲ့တာပါ။ ခေတ်က သူမဖင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သတ်နေတာကို အသဲတယားယားနဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခံယူနေချိန်မှာပဲ သူမဖင်တွေကို ဖိကပ်နမ်းလိုက်တာ ကြုံလိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ ဖြန်းကနဲဖြစ်ပြီး လှည့်ကြည့်မိလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်က သူမဖင်တွေကို ပွတ်သတ်ပေးရင် တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို ပြောင်းကာ အားရပါးရ နမ်းနေတာကို တွေ့ရတော့ ကြည်နူးမှုနဲ့အတူ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ခေတ် နမ်းနေပုံက ဝတ်ကျေတန်းကျေ မဟုတ်ဘဲ မက္မက္မောမော နမ်းရှိုက်နေတာကို သူမ တွေ့နေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ဆံပင်တွေကို လက်နောက်ပြန်ကာ ပွတ်သတ်ပေးရင်း နမ်းလို့ပိုကောင်းစေရန် ဖင်ကို ခေတ်မျက်နှာဆီ ပိုတိုးကပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ခေတ်မှာ ဖင်လုံးတွေကို နမ်းရှုတ်နေရင်း အားမရနိုင် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လက်က ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ်သလို ဖင်သားအိအိကြီးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ကပ်ပြီး စုပ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ လျှာကို အပြားလိုက် ထုတ်ပြီး တင်ပါးနှစ်ခြမ်းလုံးကို လိုက်လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်း ဖင်တွေက အနံ့အသက်တွေ မရပါဘူး။ ဆပ်ပြာမွှေးနံ့ သင်းသင်းလေး ရနေပါတယ်။ ခေတ်မှာတော့ နမ်းရင်း၊ လျက်ရင်း၊ ပွတ်ရင်းနဲ့ပင် စိတ်တွေ ထန်လာ သွားနဲ့ ဖွဖွလေး ဖိကိုက်လိုက်ပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း ကိုယ့်သားအရွယ်လေးက သူမရဲ့ ဖင်တွေကို တက်တက္မက္မက္ နမ်းရှိုက်ပေးနေယုံသာမက လျှာနဲ့ပါ လျက်ပေးတော့ ကြည်နူးရသလို အသဲတွေယားပြီး ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်ကာ စိတ်တွေကြွနေရပါတယ်။ အဖုတ်ထဲကလည်း စိုစွတ်လာပြီး ယားနေပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာ ခေတ်က ရုတ်တရက်ကြီး သူမဖင်သားကို ကိုက်တာ ခံလိုက်ရတော့ အာ့ကနဲ လန့်ကာအော်မိရင်း…….

“အွန်း…. ဘာလို့ကိုက်တာလဲ….ဟင့်”

“အူယားလို့၊ အန်တီ….ဟဲ….မိန်းမဖင်ကြီးက ကိုက်စားချင်စရာကြီးကို…..
နာသွားလားဟင်”

“နာတော့ မနာပါဘူး။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားတာပေါ့။
ကိုက်စားချင် ကိုက်စားပေါ့။ ရှင်လေး သဘောပဲလေ။
မရွံဘူးလားဟင်”

“မရွံပါဘူး။ အန်တီ ရေဆေးထားတာလား။
ဆပ်ပြာနံ့ သင်းနေတာပဲ”

“ဟုတ်တယ်၊ ကျမလင်လေးက အဖုတ်လျက်ချင်တယ်ဆိုတော့ သေချာ ဆေးပေးထားတာလေ”

“ဟင်….. ကျနော်က ဒီအတိုင်းလည်း ရပါတယ်။
ဒါဖြင့် မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်ချင်ပြီ။
ဒီဘက်လှည့်ပြီး မျက်နှာနားမှာ အဖုတ်ကပ်ပေးထားစမ်းပါ”

“အင့်…. ဒီလိုလား….”

“ဟူး….. အားရစရာကြီးပဲ၊ လှလိုက်တာ။
မနေနိုင်တော့ဘူး၊ လျက်ချင်ပြီ”

“အာ့….အဟင့်….အို….. ဖြည်းဖြည်း…..ကျွတ်….”

ပလပ်…..ပျွတ်…..အင့်…..ပလပ်….ပလပ်…..ဟင့်

ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခေတ်ဘက်ကို ပြန်လှည့်လာတဲ့အခါ အမွှေးမဲမဲများနဲ့ ဆီးခုံမို့မို့ကို တွေ့ပြီး ခေတ်မှာ နမ်းချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရလို့ အမွှေးတွေကြား နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဆီးခုံတလျောက် နမ်းရင်းနဲ့ ကော့ပေးလာတဲ့ အန်တီခင်ရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်း အဟထဲကို လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ စိတ်ထနေပြီး ဖြစ်တဲ့ အန်တီခင့်စောက်ဖုတ် စိုစိစိလေးကို လျှာနဲ့ လျက်ရင်း အရသာ ခံနေမိပါတယ်။ ညှီစို့စို့ အနံ့နည်းနည်းရသလို ပျစ်ချွဲချွဲ စောက်ရည်များကိုပါ လျက္မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအနံ့အသက်တွေကို ကြိုက်လွန်းလို့ မကြီးတို့ ပင်တီတွေကို နမ်းခဲ့၊ လျက်ခဲ့ရသူမို့ အခုဟာက အများကြီး အနံ့အသက်ကင်းသလို ပိုလက်ဆတ်ပြီး အရသာ ရှိတယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အမွှေးတွေကြား နှာခေါင်းမြှုပ်ထားရင်း လျှာကို အနားမပေးဘဲ စောက်ဖုတ်ပေါက်ကနေ အစိလေးထိ ဆက်တိုက်လျက်နေပါတော့တယ်။

ပလပ်….ပလပ်….ပျွတ်….အု့… ပျွတ်…အာ့…
ပလွတ်….အို့….ပလပ်….ပလပ်….ဟင့်….

“ခေတ်လေး၊ လျက်လို့ ကောင်းလား။
မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ချင်နေတာလား…..အဟင့်….
လျက်တတ်လိုက်တာ….လင်လေးရယ်….အို့…..
လျက်ပေးပါ…. မိန်းမစောက်ဖုတ် ပြဲပြဲကြီးကို လျက်ပေးပါ….လင်လေး သဘောကျ လျက်ပါနော်….အု့”

“အဖုတ်က မပြဲပါဘူး။ လျက်လို့ကောင်းတယ်။
မိန်းမအဖုတ်ကြီး ဆွဲစားချင်လိုက်တာ….
လျက်လို့ ကောင်းတယ်နော်….ခဏလေး။
ဒီအတိုင်းက လျက်ရတာ သိပ်အားမရဘူး”

ခေတ်က ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း မက္တပ်ရပ်နေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ကုန်းလျက်ရတာဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကို သိပ်မထိသလို ဖြစ်ကာ အားမရပါဘူး။ သူက အန်တီခင်အဖုတ်ကြီးကို ပါးစပ်ဝမှာတေ့ပြီး လျက်စုပ်ကာ စောက်ရည်ရဲ့ အရသာကို သေချာခံကြည့်ချင်လို့ပါ။ မကြီးနဲ့ မလတ်တို့ရဲ့ ပင်တီတွေပေါ်က ခြောက်နေတဲ့ အရည်ကွက် အရသာထက် ပိုလတ်ဆတ်ပြီး ပိုကြိုက်နေမိတာလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး �ဖင်ချထိုင်ကာ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို သူ့အပေါ်ကို ဆွဲပြီး ခေါ်လိုက်ပါတယ်။

အခုဆိုရင် ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ဟဟလေးက ခေတ်ရဲ့ အပေါ်ကိုမော့ထားတဲ့ မျက်နှာပေါ် တည့်တည့်ကို ရောက်နေပါပြီ။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်ကို အောက်ကနေ ပင့်ကြည့်ရလို့ မြင်ရတဲ့ပုံကို ခေတ်က ကြိုက်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ လျှာကို အဆုံးထိထုတ်ပြီး အဖုတ်အောက်ခြေကနေ ပင့်ကာ ထိထိမိမိ လျက်ပေးပါတော့တယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ကိုလည်း သူ့ပါးစပ်ပေါ် ပိုဖိမိအောင် ဖင်ကို လက်နဲ့ အောက်ဆွဲချကာ အဆက္မပြတ် လျက်ပါတော့တယ်။

ပလပ်…ပလပ်…ပျွတ်..ပျွတ်…ရှလွတ်…. အာ့…ဟင့်…အဟင့်…..အာ့…
ကောင်းတယ်….အာ့…..အင့်…..ပျွတ်….ပလပ်အမလေးးး

“ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ…..အဟင့်…..
မိန်းမ မခံနိုင်တော့ဘူး…..အဟင့်…..အု့….”

ပျွတ်..ပျွတ်…ရှလွတ်…. အာ့…ဟင့်…အဟင့်…..အာ့…… မရတော့ဘူး….ပျွတ်….အု့

“ခေတ်….မရတော့ဘူး…..မထိန်းနိုင်တော့ဘူး….
အဟင့်….. ခြေထောက်တွေ မခိုင်တော့ဘူး….အ”

ပျွတ်…..ပလပ်….အာ့…..အင့်…..ပျွတ်….ပလပ်….အ…..အ…..အမလေး………ဟူး…..

ခေတ်လေးက အောက်ကနေ ပင့်ပြီး မရွံမရှာ လျက်ပေးနေတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အသဲတွေ ကြွေလုမတတ် တကိုယ်လုံးယားယံလာပြီး ဒူးတွေပင် ယိုင်ကျသွားရပါတယ်။ အဲဒီတော့ အောက်က မော့ပြီးလျက်နေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာအပေါ် ဖိထိုင်မိသလို ဖြစ်ရပါတယ်။ ခေတ်မျက်နှာကလည်း ရှောင်ဖယ်မသွားဘဲ ပါးစပ်ပေါက်ပေါ် တည့်တည့်မှာ ဖိချလာတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ဝ တည့်တည့်ကို လျှာထိုးသွင်းပြီး အားရှိသမျှ စုပ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ဒူးတွေယိုင်ပြီး ပေါင်ကွမက္တပ်ရပ်လျက်နဲ့ တစ်ချီပြီးခဲ့ရပါတယ်။ တစ်ချီပြီးခဲ့ပေမယ့် အောက်က ခံပေးထားတဲ့ ခေတ်ပါးစပ်ထဲကို စောက်ရည်တွေ တလဟော ယိုကျကာ ဝင်ကုန်မှာစိုးလို့ နောက်ကိုရှောင်ကာ ထိုင်ချလိုက်ရပါတယ်။

သူမက အတင်းရှောင်လိုက်ပေမယ့် ခေတ် စလျက်ကတည်းက စောက်ရည်တွေက ယိုစီးကျနေပြီး ခေတ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဝင်နေတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်းမို့ ရွံရမှန်းမသိဘဲ ဝင်လာသမျှ စောက်ရည်တွေကို မျိုချကာ လျက်ပေးတာကို အပြတ်မခံခဲ့ပါဘူး။ ညှီစို့စို့ ငံပြပြနဲ့ ဒီအရည်တွေဟာ သာမာန်အချိန်ဆိုရင် မနှစ်မြို့ဖွယ် ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် ကာမစိတ် စမာန်ထနေတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်လေး အတွက်ကတော့ ရမ္မက္မီး ပိုတောက်လောင်စေတဲ့ လောင်စာတွေပဲ ဖြစ်သွားရပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်း ပြီးသွားတဲ့အခါ ခေတ်ခေါင်းကို အတင်းရှောင်ကာ ခေတ်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲ ထိုင်ချလိုက်ပေမယ့် ယိုစီးပန်းကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေက ပါးစပ်ထဲ တပိုင်းတစ ဝင်သွားခဲ့တာပါပဲ။ ပြီးတော့ ရင်ခွင်ထဲ ထိုင်ချလိုက်တာမို့ စောက်ရည်တွေဟာ ပါးစပ်၊ မေးစေ့၊ လည်ပင်း၊ ရင်ဘက်နဲ့အတူ ပေါင်ခြံတွေအထိ ပေရေကုန်တာပါပဲ။ တနည်းပြောရရင် ခေတ်တကိုယ်လုံးကို စောက်ရည်တွေနဲ့ ပန်ပြီး ပေပွကုန်အောင် ပွတ်သတ်လိုက်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်လုံးကတော့ မနှစ်မြို့ရမှန်း၊ ရွံရမှန်းမသိကြပါဘူး။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ပြီး ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာကို ကူညီအားဖြည့်ကာ အမောဖြေနေကြပါတော့တယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ သူမယောကျာ်းနဲ့ ကာမမှုတွေ အမျိုးစုံအောင် ခံစားဖူးပေမယ့် အခုလို မက္တပ်ရပ်ကာ ပေါင်ကွပြီး ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ပြီးရတာမျိုး မရှိခဲ့ဖူးပါ။ အခုလို ခေတ်လေးရဲ့ မျက်နှာပေါ် မက္တပ်ရပ်ကာ တက်ခွပြီး ကာမအထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရတာမို့ ခေတ်ကို ကျေးဇူးတင်သလို အကြင်နာတွေလည်း ပိုခဲ့ပါတယ်။ နည်းနည်း အမောပြေမှ ခေတ်ကို သေချာကြည့်မိတော့ သူမစောက်ရည်တွေနဲ့ မျက်နှာကစပြီး တကိုယ်လုံး ပေပွနေတာကို တွေ့ကာ အားနာမိပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သူမကြောင့် ပေရတဲ့ ညစ်ပေမှုများကို ပြန်ပြီး လျှာနဲ့သိမ်းကာ လျက်ပေးနေပါတယ်။ ဒီလို ညှီစို့စို့နဲ့ စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတဲ့ အရည်တွေကို ပြန်လျက်ပြီး သန့်ရှင်းပေးနေရင်းနဲ့ သူမရဲ့ကာမစိတ်တွေလည်း ပြန်လည်နိုးကြားလာရပြန်ပါပြီ။ ဒီတစ်ချီတော့ ခေတ်လိုချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း နေပေးကာ ခေတ်ကို အကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်း ပြုစုပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်ခမျာလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းက မျက်နှာကစကာ လည်ပင်း၊ ရင်ဘက်နဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားတွေအထိ တဖြည်းဖြည်းချင်း အောက်ဆင်းကာ လျှက်ပေး၊ စုပ်ပေးတော့ အသဲအူပြတ်မတတ် ယားကာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေစန်း လုပ်ပေးနေတာတွေကို မတားဘဲ လုပ်ပေးသမျှကို တင်းခံပြီး အရသာခံဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အန်တီခင်က သူ့ကို လျှာဖျားလေးနဲ့ သတ်နေပါလားလို့တောင် ထင်မိတဲ့အထိ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အပြုအစုတွေကလည်း စေတနာပါပြီး လိုအပ်ချက် မရှိပါဘူး။ ပါးစပ်ရော လက်ရော အငြိမ်မနေဘဲ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာကာ ပြုစုပေးနေမိပါတယ်။

ချက်ပေါက်လေးနေရာ အရောက္မှာတော့ ခေတ်တစ်ယောက် တင်းမခံနိုင်လောက်အောင် တအီးအီးနဲ့ တွန့်လိမ်နေရပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခေတ်ရဲ့ ချက်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ထိုးကာ မွှေကစားပြီး၊ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ရင်ဘက်အနှံ့နဲ့ လီးကို ပွတ်ထိ ဆော့ကစားပေးနေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ခေတ်ကို ကုတင်ပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းပြီး သူမကတော့ ခေတ်ရဲ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူမလင်လေးအတွက် လီးစုပ်ပေးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ပါတယ်။ ပထမအကြိမ် လီးစုပ်ခံရကတည်းက အရသာကောင်းကောင်းတွေ့သွားပြီး ကြိုက်သွားခဲ့တဲ့ ခေတ်အတွက်ကတော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ထပ်ရောက်သွားသလိုပါပဲ။

လူတစ်ယောက်ရဲ့ အနူးညံ့ဆုံး၊ အပျော့ပြောင်းဆုံးနဲ့ အသန်မာဆုံးမှာ အပါအဝင်ဖြစ်တဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ လျှာတို့ကို အသုံးချပြီး ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်မှုကို အသုံးချလိုက်တော့ အကောင်းဆုံး အရသာ ဖြစ်ပေါ်လာတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ ဒေါ်ခင်မေစန်းကတော့ သူမအလှည့်မှာလည်း ခေတ်ကို လိုလေးသေးမရှိအောင် လျက်ပေး၊ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ပေးရင်း ဂွေးအုတွေကို ကစားပေးနေပါသေးတယ်။ အထူးသဖြင့် လီးဒစ်ခေါင်းကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကာ သပ်ပြီး ကစားပေးရင်း အာခေါင်အားနဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ ခေတ်မှာ သူမရဲ့ ခေါင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှီးကနဲ အော်ညီးရပါတော့တယ်။

ခေတ်ရဲ့ လီးကလည်း ပေါက်ကွဲတော့မယ့် မီးတောင်တစ်ခုလို ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒီတစ်ချီမှာတော့ ဒီအန်တီချောချောကြီးကို ဖင်ထောင်ကုန်းခိုင်းကာ လိုးရင်း ပြီးချင်ပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒီအတိုင်းဆို သူ ပြီးသွားလိမ့်မယ်ဆိုပြီး ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ထပ်မစုပ်ဖို့ တားရပါတော့တယ်။ သူမအနေနဲ့ကလည်း ပါးစပ်အပြည့်နဲ့ တင်းပြောင်ကာ မာထန်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို စုပ်မဝသေးပေမယ့် ခေတ်အလိုကျ အလိုးခံပေးချင်သေးတာမို့ နှစ်ချက်သုံးချက်လောက် ထပ်စုပ်ပေးပြီးမှ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ကို ကြာမူပါပါနဲ့ ကြည့်ပြီးတော့……..

“ရှင်လေး၊ လိုးချင်ပြီလား။
ကျမ ဘယ်လို နေပေးရမလဲ”

“အန်တီခင်၊ မိန်းမ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ကုန်းပေးပါနော်။
ကျနော် အန်တီခင့် ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”

“ကောင်းပါပြီတဲ့ရှင်၊ ကျမလင်လေး သဘောကျအောင် ကုန်းပေးမှာပေါ့။
ကျမကို မညှာနဲ့နော်၊ ဘယ်လောက်နာနာ ခံပေးပါ့မယ်။ ဒီလို ကုန်းရမှာလား။
ခေတ်၊ ချက်ချင်းကြီး မလိုးနဲ့အုံး။
ပြီးသွားအုံးမယ်။ မိန်းမအဖုတ်ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် လျက်ပေးပြီးမှ လိုးထည့်လိုက်နော်”

“ဟုတ်၊ လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးတွေ….”

“ဟွန့်….. လှရင် အကြိုက်လိုးပေါ့။
ဖင်တွေကို ရိုက်ချင်လည်း ရိုက်၊ သိလား။
ဒီက မိန်းမက စိတ်မဆိုးဘူး”

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ခေတ် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ကုတင်စောင်းမှာ သူမရဲ့ လုံဝန်းဖွံ့ထွားလှတဲ့ ဖင်တွေကို ကောက်ကာ ဝပ်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ ဒီလိုကုန်းပြီး အလိုးခံရတာ ကြိုက်သလို သူမယောကျာ်းနဲ့ ကိုထွေးက ဒီလိုကုန်းပေးရင် ဖင်တွေရိုက်ကာ ပက်ပက်စက်စက် ပြောပြီး လိုးတတ်တာကိုလည်း ကြိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း မရဲတရဲ ဖြစ်နေမယ့် ခေတ်ကို စိတ်ရှိသလိုလုပ်ဖို့ ကြိုတင်ပြောကာ သူမရဲ့ဆန္ဒပြည့်ဝစေဖို့ လမ်းကြောင်းပေးနေခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

(ဆက်ရန်……)

ခေတ်မှာလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေကို ကြည့်ကာ ကျေနပ်အားရနေပါတယ်။ သူဂွင်းထုတဲ့အခါတိုင်း စိတ်ကူးယဥ္ အိမ်မက္တစ်ခုဖြစ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးတာကို အခုလက်တွေ့ ကြုံနေရပြီလေ။ ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်း ဖင်ကုန်းနေတာကို ကြည့်ကာ သူ့အမေက ဦးသန့်စင်ကို ကုတင်စောင်းမှာ မက္တပ်ရပ်ပြီး ဖင်ကုန်းအလိုးခံနေတာကို ပြန်မြင်ယောင်လာမိပါတယ်။ သူအမေဖင်က ဒေါ်ခင်မေစန်းလောက် မကြီးပေမယ့် တင်းပြောင်ကာ လုံးဝန်းပြီး လှပါတယ်။ အခု ဒေါ်ခင်မေစန်းက ဖင်ကတော့ ပိုဖွံ့ဖြိုးပြီး လုံးပြီးလှတာကတော့ အတူတူပါပဲ။ ခေတ်မှာ သူ့အမေအကြောင်း စဥ္းစားမိတော့ စိတ်ထဲ ဒေါသထွက်သွားမိပါတယ်။

ဒါနဲ့ ဆက္မစဥ္းစားတော့ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်နဲ့ဖြဲရင်း ကုန်းကာ လျက်လိုက်ပါတော့တယ်။ လေးငါးချက်လောက် လျက်ပြီးချိန်မှာပဲ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေထွက်လာကာ စိုစွတ်နူးညံ့လာပါတယ်။ အစိလေးကို လက်နဲ့ ကစားပေးတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ကိုလှုပ်ကာ ကစားပေးရင်း ခေတ်ကို မြန်မြန်လိုးဆောင့်တော့ဖို့ တိုက်တွန်းလာပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ခေတ်က တင်းပြောင်ပြီး ပေါက်ကွဲမတတ်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးထိပ်ခေါင်းကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး တအိအိနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာတော့ ကြီးမားတင်းပြောင်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေတဲ့ လီးကြီးရဲ့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းဝင်ရောက်လာမှုကို အပြည့်အဝ ခံစားရင်း အသက်ရှုမှားလောက်အောင် ဖြစ်နေရပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း လီးက နူးညံ့အိစက်တဲ့ အဖုတ်ထဲ ထိုးခွဲဝင်ရောက်တဲ့ အရသာကို ခံစားလို့ ကောင်းနေပါတယ်။ ပထမတစ်ခါက ဒေါ်ခင်မေစန်းက အပေါ်မှ တက်ထိုင်ကာ ဆောင့်ချခဲ့တာမို့ ဒါမျိုး တဖြည်းဖြည်းချင်း မခံစားခဲ့ရပါ။ အခုတော့ သူကိုယ်တိုင် အဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းရတာကို မျက္မြင်တွေ့နေရတာ ဖြစ်သလို ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေကို တွေ့မြင် ကိုင်တွယ်နေရတာမို့ စိတ်တွေပိုထန်ပြီး ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီတစ်ချီတော့ အချိန်ဆွဲပြီး ဇိမ်ရှိရှိ လိုးချင်သေးတာမို့ စိတ်ကို ထိန်းထားရပါတယ်။

လီးတစ်ဆုံးဝင်သွားချိန်မှာ သားအိမ်ခေါင်းနဲ့ ထိတဲ့အရသာနဲ့ နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားများရဲ့ ညှစ်ထားခြင်းကို ခံယူရင်း ထိုအတိုင်း ခဏဖိကပ်ကာ စိမ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း ကြီးမားတင်းကြပ်တဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကြီးက သပ်လျှိုထားသလို ဖြစ်ကာ ထိထိမိမိခံစားရင်း အရသာကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ လူမှာလည်း မျက်လုံးမှေးစင်းပြီး ပါးစပ်ဟကာ စည်းစိမ်အပြည့်ခံယူနေသလို ခေတ်က ဆက်ပြီး ပေးလာမယ့် အရသာတွေကိုလည်း ရင်တဖိုဖိုနဲ့ စောင့်မျှော်နေမိပါတယ်။ ခေတ်မှာ ဒီအတိုင်း ခဏငြိမ်သက်နေပြီးမှ ……..

ပလွတ်….. ဗြစ်….ဒုက်……အာ့…
ပလွပ်….အင့်….ဗြစ်…..ဘွတ်….အ….အု့….

ခေတ်က လီးကို တဆုံးထည့်ပြီး စိမ်ထားရင်းမှ ရုတ်တရက် ဆွဲထုတ်ကာ ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်တာမို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ မျက်ဖြူလန်မတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ဦးခေါင်းအထိ ထူပူသွားခဲ့ရပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း လေးဘက်ဝပ်ဝပ် ကုန်းပေးထားလို့ လုံးဝန်းတက်ကြွနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ကာ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဆက်တိုက်ပင် ခါးကိုဆွဲလို့ ဆောင့်လိုးနေတာ ရက်ရက်စက်စက်ပါပဲ။

“ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကြီး…..အင့်ဟာ…..”

“ကောင်းရင် လိုး….အမလေး..လေး….မိန်းမလည်း ကောင်းတယ်…..လိုး…..ယောကျာ်း အကြိုက်လိုးပါ….”

“လိုးမှာ…..ဒီလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမကို လိုးအုံးမှာ….အင့်….ကဲဟာ…..”

ဗြွတ်…ဒုက်….အ…..ဘွတ်….အင့်….ဗြွတ်….
ဖေါင်း….အွတ်….ဗြွတ်…..ဒုက်….အု….

“လိုး…..ကျမက ရှင်လေးလိုးတာ ကောင်းလွန်းလို့ အရမ်းထန်နေပြီ….. ဒီက မိန်းမကို မညှာနဲ့။
ဒီလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမကို ရိုက်ပြီးတော့ အားရပါးရ အသေချစမ်းပါ”

“အင့်ဟာ…… ထန်လှချီလား….ကဲဟာ……”

ဖြန်း…..အား

“ကောင်းတယ်၊ ဒီကောင်မကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ရိုက်ပြီးတော့သာ လိုးပါတော့။
ကျမက ရှင်လေး ရိုက်သမျှ ခံပါ့မယ်….အမလေး”

ပလွပ်…ဗြွတ်….ဒုက်…. ဖြန်း……အား….အမလေး၊ ထိလိုက်တာ…အာ့…. ဖြန်း…..အာ့..
ကဲဟာ….ဖြန်း……ဘွတ်….အာ့…..ဗြစ်….ဘွတ်….အွတ်……

ခေတ်မှာ လိုးနေရင်း စိတ်တွေ ပိုထန်လာကာ ရှိသမျှအားအကုန်သုံးပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ထည့်နေပါတယ်။ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိပြီး တနင့်တပိုးကြီး ထိုးခွဲဝင်ရောက်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီးကြောင့် တကိုယ်လုံးရှိ အကြောများအကုန် တုန်ခါကာ လိုးချက်တိုင်းမှာ ခံရတာ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ကာမစိတ်တွေ မိုးမမြင် လေမမြင် ထန်ကုန်ကြပြီမို့ ပါးစပ်ကြမ်း၊ စိတ်ကြမ်းများ ဖြစ်လာကာ စိတ်တွေကို အဆုံးထိ လွှတ်ချလိုက်ကြပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာ သင့်တော်တာ၊ မသင့်တော်တာတွေ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ မရှိတော့ပါဘူး။ မိမိဆက်ဆံဖက်အပေါ် အကောင်းဆုံးနဲ့ အပြင်းဆုံး ဆက်ဆံပြီး ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝခံရဖို့ကိုပဲ စိတ်ရှိပါတော့တယ်။

လိုးချက်တွေက ပြင်းထန်ပက်စက်လွန်းတော့ အဖုတ်ထဲက လေအံသံတွေနဲ့အတူ စောက်ရည်တွေကလည်း အပြင်ကို စင်ထွက်စိုရွှဲလာပါတယ်။ ခေတ်မှာ ကုန်းနေတဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကို ကြည့်ကာ စိတ်တွေပိုထန်လာပြီး ရိုက်ချပစ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေပေါ်လာတဲ့ အချိန်မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ရိုက်ပါလို့ တောင်းဆိုလာတော့ အကြိုက်တွေ့သွားပါတယ်။ ဒါနဲ့ အားနဲ့ ရိုက်ချလိုက်ချိန်မှာပဲ အာခေါင်ခြစ်ကာ အော်လိုက်တဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းအသံကြောင့် အရမ်းပြင်းသွားသလားဆိုပြီး စိုးရိမ်သွားပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမက ငြင်းဆန်တဲ့ ပုံစံ မပြတဲ့အပြင် ထပ်ပြီးရိုက်ဖို့ကိုတောင် တောင်းဆိုနေတာမို့ ဒီလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမကြီး အသေရိုက်လိုးပြမယ်လို့ စိတ်ထဲတွေးကာ ဆက်တိုက်ကို ရက်ရက်စက်စက် ဖင်ကိုရိုက်ပြီး လိုးနေပါတော့တယ်။

သူ့ရဲ့ မညှာမတာ ဖင်ရိုက်ချက်တွေကြောင့် ဒေါ်ခင်မေစန်းဖင်မှာ လက်ချောင်းရာကြီးတွေပင် ပေါ်နေပါပြီ။ ရိုက်ချက်တွေ စိပ်လာတော့ ဖင်နှစ်ခြမ်းမှာ ရဲတွတ်နေပါပြီ။ ဒါကိုပင် ဖင်ထောင်မပျက်ကာ အလိုးခံနေတဲ့ သူမကို ခေတ်က အံ့ဩသလို တော်တော်ထန်တဲ့ မိန်းမကြီးလို့လည်း စိတ်ထဲတွေးလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အခန်းထဲမှာ ဖင်ရိုက်သံ၊ အသားချင်း ထိခတ်လို့ မြည်နေတဲ့အသံ၊ လိုးသံ၊ ဆော်သံတွေနဲ့အတူ ညီးညူသံ၊မာန်သွင်းသံ၊ အဖုတ်ထဲက လေအန်သံတွေနဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။ ခေတ်ရဲ့ မီးပွင့်မတတ် ခပ်စိတ်စိတ်လိုးချက်တွေ အောက္မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ အကြောများတွန့်ပြန်ပြီး ကုတင်ပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်က အလိုးမပြတ်ဘဲ ဆက်တိုက်လိုးနေတာမို့ သူမခမျာ အကြောဆွဲကာ ခြေဖျား၊ လက်ဖျားတွေ ကွေးကောက်နေရင်းနဲ့ပင် ဆက်ပြီး ခံပေးနေရပါတယ်။

ဒီတော့လည်း တကိုယ်လုံး ကျဥ္တက်ပြီး အသိလွတ်ကာ လိုးဆောင့်သမျှကို ပြုသမျှနုနေရတဲ့ ပုံဖြစ်ကာ သနားစရာပင် ကောင်းလှပါတော့တယ်။ ခေတ်က ဆက်တိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးနေတာမို့ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်ကို အနေမပျက်စေဘဲ ရင်ဘက်နဲ့ ခေါင်းကို ကုတင်ပေါ်ဝပ်ဆင်းရင်း ခံနေရရှာတာပါ။ အလိုးခံရင်း ပြီးနေရတဲ့ အချိန်မို့ သူမနှုတ်က လေအန်တဲ့ ညီးညူသံ တိုးတိုးသာ မြည်တမ်းနိုင်တော့ပြီး တကိုယ်လုံးလည်း ပရမ်းပတာ တုန်ခါနေရပါတယ်။ သွေးသားဆူဖြိုးစ လူပျိုပေါက်တစ်ယောက်ရဲ့ အားမာန်တွေနဲ့ လိင်စိတ်တက်ကြွမှုကို ဒေါ်ခင်မေစန်းခမျာမှာ မညီးညူနိုင်တော့တဲ့အထိ ပက်ပက်စက်စက် ခံနေရရှာတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူမစိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်ကြည်နူးနေမိတာကိုတော့ သူမကိုသူမပင် အံ့ဩနေမိပါတယ်။

ဘွတ်…ဗြွတ်….ဒုက်…. ဖြန်း……အာ့….ဘွတ်…ဖေါင်း……အွတ်….
ဖြန်း…..အာ့…..ကဲဟာ ….ဖြန်း ……အု့…. ဘွတ်….အာ့…..ဗြစ်….ဘွတ်….အွတ်……

ခေတ်မှာ ဒေါ်ခင်မေစန်း ငြိမ်သွားပြီး သူလိုးသမျှ တောင့်ခံပေးနေတာကို သတိထားမိပါတယ်။ ဒါဟာ သူလိုးဆောင့်သမျှကို အရသာတွေ့ပြီး ခံယူနေမှန်းလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်မှာ သူ့မျက်စိရှေ့မှာ ဝပ်ဆင်းပြီး ဖင်ကုန်းကာ အလိုးခံနေရတဲ့ သူမကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်အားရမှုနဲ့အတူ စိတ်တွေပိုထန်လာရတာ အခါခါပါ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက လေးစား အထင်ကြီးရသလို၊ ချစ်ခင်ခဲ့ရတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့အမေက သူလိုးသမျှ၊ ရိုက်နှက်သမျှကို မငြင်းဆန်ပဲ လိုက်လျောကာ အလိုးခံနေရှာတာလေ။ အဲဒီတော့ သူ့ရဲ့စိတ်တွေ ခက်ထန်ပြီး ကာမစိတ်တွေ မိုးထိမြင့်မားနေရတာပေါ့။ ဒါကြောင့်ပဲ မရပ်မနား ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးကော်ဆောင့်နေသလို ခါးကိုဆွဲပြီး ဖင်ကိုရိုက်ကာ အန်တီချောချောကြီးကို ကောင်းကောင်း ပွဲတော်တည်နေပါတော့တယ်။

ဒီလို သူလိုးသမျှ၊ ရိုက်သမျှကို ဖင်ကုန်းကာ ခံနေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို ကြည့်ပြီး သူ့အမေက ဦးသန့်စင်ရဲ့ အလိုးကို ဖင်ကုန်းခံနေပုံတွေ ပြန်မြင်ယောင် လာပြန်ပါတယ်။ ဦးသန့်စင်လည်း သူ့အမေရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး အားကုန်လိုးကာ ပက်ပက်စက်စက်တွေ ပြောပြီး လိုးခဲ့တာ နေမှာပေါ့။ ဒီလူကြီးပြောသမျှ၊ ခိုင်းသမျှကိုလည်း တဏှာဆိပ်မွှန်နေတဲ့ သူ့အမေက ပြောသမျှခံကာ မညီးမညူ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးခဲ့တာလေ။ ဦးသန့်စင် ခိုင်းသမျှကိုလည်း လိုလိုလားလား လုပ်ပေးသလို သူမကလည်း စကားကြမ်းကြမ်းတွေ ပြန်သုံးကာ အချစ်ပွဲဝင်နေတာကို သူမျက္မြင် တွေ့ခဲ့ရတာလေ။ ကုန်းဆိုကုန်း၊ လှန်ဆိုလှန်၊ စုပ်ဆိုစုပ်နဲ့ လက်ရှိအချိန်မှာ မယားငယ်ပီသစွာ သူများလင်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒကို သူမအသွေးအသားတွေနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပြုစုနေတာပဲလေ။

သူအမေလည်း ဒေါ်ခင်မေစန်းလိုပါပဲ။ ဒေါ်ခင်မေစန်းက သူ့ကို လင်တစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး ပြုသမျှနုပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးနေသလို သူ့အမေလည်း ဦးသန့်စင်အပေါ်ကို လင်သားတစ်ယောက်လို သဘောထားကာ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးနေခဲ့တာကို သူမြင်ခဲ့၊ ကြားခဲ့ရပြီးပါပြီ။ ၁၀ နှစ်အတွင်းမှာ သူမမြင်၊ မကြားတာတွေ ဘယ်လောက်တောင် ရှိခဲ့မလဲ မသိပါ။ အဲဒီနေ့က ရိုက်နှက်လိုးတာကို မတွေ့ရပေမယ့် ဒီလောက်ဖင်တွေ ဝိုင်းစက်ကာ လှပြီး တောင့်တဲ့ သူ့အမေကို ဒီလူကြီး ဖင်တွေရိုက်ပြီး ပက်ပက်စက်စက် လိုးမှာ သေချာပါတယ်။

ခေတ်မှာ ထိုအတွေးမျိုး ဝင်လာတာနဲ့ ခံပြင်းမှု၊ နှမြောတသမှု၊ နာကျည်းမုန်းတီးမှုတွေနဲ့အတူ ရမ္မက်စိတ်တွေ လွတ်ထွက်ကုန်အောင် ထန်လာပြီး ရှေ့မှာကုန်းပေးနေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကို အံကြိတ်ကာ အားကုန်ဆောင့်ပြီး အညှိုးတကြီးနဲ့ လိုးရင်း ကာမခရီးဆုံးရောက်ဖို့ တာဆူနေပါပြီ။

ဘွတ်….ဖေါင်း…အွတ်…..အင့်…ဘွတ်…အင့်…ဖေါင်း…ကဲကွာ ထန်အုံး…. ဖြန်း….အား …အ
ဗြစ်…ဘွတ်…..ဗြွတ်…အု့…ဖြန်း…..ထန်နေတာ အဖုတ်ကွဲအောင် လိုးချင်တာ….ဖြန်း…ဖေါင်း….အာ့

“လိုး…လိုး…. ခေတ်လေး….မိန်းမပြန်ကောင်းလာပြီ…. စိတ်ကြိုက်လိုးနော်…..
ဒီက စောက်ဖုတ်ရွနေတဲ့ ကောင်မကို အပြစ်ပေးတဲ့ အနေနဲ့….အ….. အသေသာ လိုးသတ်လိုက်ပါ…”

“လိုးမှာ….ဒီလောက် စောက်ဖုတ်ယားတဲ့ မိန်းမ အင့်ဟာ…. ”

ဖပ်…ဖပ်…အ…အာ့…လိုးကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး…ကဲဟာ……အင့်….ဖြန်း….အား ဖွပ်….အ…ဖပ်…ဖပ်….ဖွပ်….ဗြွတ်

“ဒီလောက် ရွနေတဲ့ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ အပြည့်ပန်းထည့်ပေးမယ်….အင့်ဟာ….
ကိုယ့်သားရဲ့ သူငယ်ချင်းနဲ့မှ အလိုးခံတဲ့ မိန်းမ…. အင့်ဟာ…..”

ဖပ်..ဖပ်…ဖေါင်း…အီး…ဖွတ်…အ…ပလွတ်…ဗြွတ်…အမလေးးး
ဗြွတ်…..ဖပ်ဖပ်….ဖေါင်း….အာ့…..ပြီးပြီ….အာ့….
ကောင်းလိုက်တာ…..ဟူး…..အင့်…..

ခေတ်မှာ သူ့အမေအကြောင်း စဥ္းစားမိပြီး ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်လာသလို မိန်းမတွေအပေါ် နာကျည်းလာပြီး စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာကာ ဒေါ်ခင်မေစန်းအပေါ် ပုံချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းကိုလည်း စောက်ဖုတ်ယားလွန်းလို့ ကိုယ့်သားရဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ အလိုးကို ခံနေတာလို့ မြင်လာကာ အကြမ်းတမ်းဆုံး လိုးချက်တွေနဲ့အတူ စကားကြမ်းကြမ်းတွေကိုပါ သုံးလာခဲ့ပါတယ်။ လိုးချက်တွေကလည်း ဖင်ကို သေချာကိုင်ပြီး လီးကို ထိုးကော်လိုက်၊ ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ အဖုတ်ကို မပြဲ ပြဲအောင် လိုးဆောင့်နေတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်မှာ ခေတ်ရဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့် ရဲလာတဲ့အထိ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်ရှိတဲ့အတိုင်း ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်လွန်းလို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာ ပါးစပ်မစိနိုင်လောက်အောင် အော်ဟစ်ညီးညူရင်း ခံနေရရှာတာပါ။ ခေတ်က ဒီလို စိတ်ရိုင်း၊ စိတ်မိုက်တွေ ဝင်လာပြီး ကြမ်းကြမ်းလိုးတဲ့အခါ ပိုပြီး အရသာရှိသလို စိတ်ထဲ ခံစားလို့လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ကာမလမ်းဆုံးရောက်အောင် ချီတက်သွားခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ချက္မှာ ဒေါခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲကို အားကုန်ဆောင့်ထည့်ပြီး သူရဲ့သုတ်ရည်တွေကို အဖုတ်ထဲ အပြည့် ပန်းထည့်ရင်း အဖျားတက်သလို တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါနေပါတော့တယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း တစ်ချီပြီးလို့ မလှုပ်နိုင်အောင် ဖြစ်ကာ ခေတ် ကြမ်းသမျှကို ငြိမ်ခံနေရရာမှ ခေတ်ရဲ့ အပြောကြမ်းကြမ်းများကြောင့် ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြန်ထလာရပြန်ပါတယ်။ ကိုယ့်သားအရွယ်လေးက ကိုယ့်ကို ပက်ပက်စက်စက် ပြောနေသလို၊ အလိုးကလည်း ရက်စက်လွန်းတာမို့ ကာမသွေးတွေ ကြွလာကာ ခေတ်မျက်နှာကို ရမ္မက်ထန်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ လည်ပြန်ကြည့်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ် ပိုပြီးစိတ်တွေ ထန်လာစေဖို့ စကားကြမ်းကြမ်းတွေကို သူမက ဦးဆောင်ပြောကာ ဖင်ကို နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးကာ ခေတ်လိုးသမျှကို တောင့်ခံပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ခေတ်က သူမဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်လိုးသမျှကို ကြိတ်မှိတ်ခံရင်း ခံစားချက်တွေလည်း လွတ်ထွက်ကုန်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ကာမအရှိန်များတက်လာကာ ခေတ်က သူမအဖုတ်ထဲ လရည်ပူနွေးနွေးတွေ အရှိန်နဲ့ ပန်းထည့်လိုက်ချိန်မှာပဲ ကာမကောင်းခြင်းကို အမိအရ ထပ်မံရောက်ရှိသွားရပါတော့တယ်။

နှစ်ဦးလုံးမှာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ကြမ်းခဲ့တာမို့ မလှုပ်နိုင်ဘဲ အမောဖြေနေကြပါတယ်။ ခေတ်က မက္တပ်ရပ်လို့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲကို လီးသွင်းထားရက်နဲ့ သူမရဲ့ကျောပေါ်ကို ထပ်ကာ မှိန်းနေရင်း အမောဖြေကာ ကာမပြီးဆုံးခြင်းရဲ့ စည်းစိမ်ကို ခံစားနေမိပါတယ်။ ခေတ်ဘဝမှာ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကိုယ်က ဦးဆောင် လိုးဆောင့်ရင်း ပထမဆုံး ပြီးခဲ့ရတဲ့ ကာမအရသာမို့ အရမ်းကို အရသာရှိနေသလို ကျေနပ်နေမိတာ အမှန်ပါ။ သူ့ရဲ့ ပထမဆုံး အလိုးအဆောင့်ကို ခံပေးခဲ့သူက သူ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေဖြစ်နေတာကလည်း သူရဲ့စိတ်ကို ပိုဆန်းကြယ်စေပြီး ကျေနပ်မှုအပြည့် ရစေပါတယ်။

ဒေါ်ခင်မေစန်းမှာလည်း ငရံ့ပြာလူးသလို ဆက်ဆက်ခါ တုန်ခါရင်း ကုတင်စောင်းမှာ ဝပ်ပြီးကုန်းထားရက်နဲ့ အသက်ကိုမျှင်းရှုကာ အမောဖြေနေပါတယ်။ သူမ ကျောပေါ်ကို ခေတ်က ထပ်ပြီး မှိန်းနေတာကိုလည်း လေးရမှန်း မသိပါဘူး။ သူမအဖို့ ဒီနေ့မှာ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ကာမပြီးစီးခြင်း ဖြစ်ခဲ့ရတာမို့ အားအင်ကုန်ခမ်းကာ မလှုပ်နိုင်တော့ပါဘူး။ တကိုယ်လုံးနဲ့ အဖုတ်လေးမှာလည်း ခေတ် ကြမ်းသမျှကို ခံခဲ့ရတာမို့ ထူပူကျိန်းစက်ကာ နာကျင်နေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သူမ တင်ပါးနှစ်ခြမ်းလုံးက စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေရပါတယ်။ ဘယ်လောက်ပဲ နာကျင်ကျိန်းစက်ပြီး မလှုပ်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေပေမယ့်လည်း သူမစိတ်ထဲမှာတော့ ကျေနပ်ကြည်နူးမှုနဲ့အတူ ခေတ် ပေးတဲ့ ကာမအရသာကို တမ်းတမ်းစွဲ မက္မောနေမိပါတော့တယ်။

ဒီလိုပုံနဲ့ ခဏလောက် မှေးနေပြီးမှ ခေတ်က ဒေါ်ခင်မေစန်း အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တပိုင်းတင်ပြီး ပက်လပ်လှန်ကာ အိပ်ချလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်က လီးကို ဆွဲထုတ်သွားတော့ ဒေါ်ခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲက နှစ်ယောက်သားရဲ့ အရည်တွေဟာ အပြင်ကို ထွက်ချလာတာ မနည်းပါဘူး။ ပျစ်ချွဲချွဲ ဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေ ဆက်တိုက်စီးထွက်နေတာကို ကုန်အောင် စောင့်ပြီးမှ ဒေါ်ခင်မေစန်းက ခေတ်ရဲ့ ရင်ဘက်ပေါ် ခေါင်းတင်ပြီး ဖက်ကာ အိပ်လိုက်ပါတယ်။ ခေတ်က သုံးကြိမ်ပြီးခဲ့ပြီး သူမက လေးကြိမ်တောင် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရတာမို့ အားပျက်သလောက် ဖြစ်သွားရတာပါ။ ဒီလို သူမကို အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးစွမ်းခဲ့တဲ့ ခေတ်ရဲ့ မျက်နှာချောချောလေးကို ကြည့်ကာ အကြင်နာတွေ ပိုကာ ခေတ်ရင်ဘက်ကို ပွတ်သတ် နမ်းရှိုက်နေမိပါတယ်။

ပြီးတော့ မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ လီးကိုလည်း ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ် ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီလီးက သူမကို အကောင်းဆုံး လိုးဆောင့်ပေးခဲ့တာလေ။ အခုချိန်မှာတော့ ခေတ်ရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ ဒေါ်ခင်မေစန်းအတွက် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာလိုပါပဲ။ မြတ်နိုးချစ်ခင်စိတ်အပြည့်နဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်ကာ နေမိပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း သုံးချီ ပြီးထားရလို့ ကာမစိတ်တွေ လျော့နည်းနေပါပြီ။ နောက်ဆုံးအချီမှာ ဆက်တိုက် မက္တပ်ရပ်ပြီး အားကုန်အောင် ဆောင့်လိုးခဲ့ရတာမို့ အားတော်တော် ကုန်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေစန်းက ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ်ပေးတော့ တကိုယ်လုံး ယားကျိကျိ ဖြစ်လာကာ စိတ်တွေ ပြန်လှုပ်ရှားလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကာမအားတွေကတော့ အတော်ကုန်သွားတာမို့ လီးကတော့ စံချိန်မှီ ပြန်မတောင်သေးပေးမယ့် လူကတော့ လှုပ်လှုပ်ရွရွတော့ ဖြစ်လာပါတယ်။

(ဆက်ရန်…….)

ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် – ၂ (အခန်း ၁)

Leave a Reply Cancel reply

Related Posts

Leave a Reply Cancel reply