ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် – ၂ (အခန်း ၃)

ကြည်ပြာကတော့ ကျနော့်အပေါ် စီးပွားဖက်၊ မိတ်ဆွေ အနေနဲ့သာမကဘဲ အကိုရင်းတစ်ယောက်လို ခင်မင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖြူစင်တဲ့ သူမရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ကျနော်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီးတော့ တခြားစိတ်တွေ တစိုးတစိမှ မရှိတာ ကျနော်နားလည်ပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ လင်ယောကျာ်းနဲ့ သားကသာ ဘဝတစ်ခုလို့ ယုံမှတ်ထားတာပါ။ ကျနော့်ရဲ့ ဖောက်ပြန်နေတဲ့ စိတ်နဲ့ အပြုအမူတွေကို သူမအပေါ် ညီမတစ်ယောက်လို စောင့်ရှောက်နေတယ်လို့ ကြည်ပြာက ထင်နေရှာပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကြားက အခြေအနေကို ကျနော့်ဘက်ကပဲ အရောင်ဆိုးဖို့ ကြံစည်ခဲ့မိတာ အကြိမ်ကြိမ်ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရိုးသားအေးဆေးပြီး ချစ်ခင်ဖွယ် မျက်နှာလေးနဲ့ ကြည်ပြာ့ကို ကြည့်မိတိုင်း မလုပ်ရက်လို့ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေကို ပြန်ထိန်းနေရပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေကို မီးစထိုးပေးတဲ့ အချက်တွေလည်း ရှိပါသေးတယ်။ ဒါတွေကတော့ မျိုးဝင်းနဲ့ ပတ်သတ်ပါတယ်။ မျိုးဝင်းနဲ့ ကျနော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ပြောမနာ ဆိုမနာမို့ အရာရာကို တိုင်ပင်တတ်ပါတယ်။ ကျနော်မြို့ကိုပြန်လာပြီး နေတဲ့အခါ သူ့အတွက် တိုင်ပင်ဆွေးနွေး ရင်ဖွင့်စရာ ပိုဖြစ်လာပါတယ်။ ဒီလိုတိုင်ပင်ပြောဆိုရင်း စီးပွားရေး၊ လူမှုရေးမှစကာ အိမ်ထောင်ရေးအထိ ပါဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ရှက်တတ်တဲ့ မျိုးဝင်းက အစက သိပ်မပြောပေမယ့် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် နှစ်ကိုယ်ကြား စနောက်ပြောကြရင်းနဲ့ သူတို့လင်မယားရဲ့ အိပ်ယာထက်ကိစ္စတွေကို ကျနော်သိခဲ့ရပါတယ်။ လက်ထပ်ကာစနှစ်ပိုင်းတွေမှာ မျိုးဝင်းဟာ ကြည်ပြာအပေါ် အချိန်ပေးပြီး ချစ်ကြည်နူးခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူတို့ဟာ ခေတ်လေးကို မွေးပြီးနောက်ပိုင်း လင်မယားအိပ်ယာထက် ကိစ္စတွေဟာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် နည်းပါးခဲ့ရပါတယ်။ ဒါကလည်း ခေတ်ငယ်ငယ်က ခဏခဏ နေမကောင်း ဖြစ်တတ်ကြတဲ့ ကြည်ပြာနဲ့ ခေတ်ကြောင့် သူတို့လင်မယား ကာမမှု နည်းကြတာ သဘာဝကျပါတယ်။ လင်မယား ဆက်ဆံနေချိန်မှာတောင် ကလေးက နိုးလာလို့ ဖီးလ်ပျက်ရတာ အခါခါပဲလို့ မျိုးဝင်းက ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ဒါတွေကလည်း တစ်အိမ်လုံးမှာ ကူဖော်လောင်ဖက် မရှိဘဲ လင်မယားနှစ်ယောက်တည်း နေကြရတဲ့အတွက် ကလေးရှိလာတဲ့အခါ ကသီလင်တ ရှိလာကြတာပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ် တစ်နှစ်သားလောက္မှာတော့ လင်မယားကိစ္စနည်းပါးရတာဟာ သူ့ကြောင့်ဆိုတာကို မျိုးဝင်းက ပြောပါတယ်။

ကြည်ပြာ့ မိဘတွေ ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း ဝမ်းနည်းနေတဲ့ ကြည်ပြာ့ကို အလုပ်ပျက်ခံပြီးတော့ မျိုးဝင်းက ဖေးမပေးခဲ့တာပါ။ အချိန်နည်းနည်းကြာလို့ ကြည်ပြာ့စိတ်တွေ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတဲ့အခါ မျိုးဝင်းဟာ အလုပ်ကို ပိုအားထည့်ပြီး လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ပွင့်လန်းလာတဲ့ စီးပွားရေး အခွင့်အလမ်းများကို လက်လွှတ်မခံချင်တာကြောင့် လိုက်ရင်း လိုက်ရင်းနဲ့ မိသားစုအတွက် အချိန်ပေးနိုင်မှု နည်းပါးခဲ့ရပါတယ်။ အလုပ်ပင်ပန်းမှုကြောင့်ပဲ လင်မယားကိစ္စနည်းပါးခဲ့ရသလို၊ တခါတလေ သူ့ဘက်က ဆန္ဒရှိနေပေမယ့် ကလေးမအိပ်သေးတာကို စောင့်ရင်း သူကအရင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်ရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းမနဲ့ သားအတွက်က သူ့ကာမစိတ်ဆန္ဒထက် ပိုအရေးကြီးတယ်လို့ သတ်မှတ်ထားမိတာကြောင့်လည်း သူ့စိတ်ကို �ဖြည်သိမ့်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ကျနော် လေ့လာမိရသလောက် ကြည်ပြာကလည်း ဒီလိုပဲ လက်ခံထားပုံ ရပါတယ်။ ယောကျာ်းနဲ့ သားအပေါ်မှာ အချိန်ပြည့်ပေးပြီး ကာမဆန္ဒဆိုတာ သူ့ယောကျာ်းရဲ့ လိုအင်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ သက်သက်ပဲလို့ သူမယူဆထားပုံပါ။ ဒါကြောင့် သူ့ယောကျာ်းနဲ့ လင်မယား အိပ်ယာထက် ကိစ္စတွေ နည်းပါးမှုကို သူမအနေနဲ့ ဘယ်လိုမှ ခံစားရပုံ မပြပါဘူး။ ဒါတွေကလည်း မျိုးဝင်းရဲ့ ကာမကိစ္စမှာ ရိုးရှင်းမှုကြောင့်လည်း ပါနိုင်ပါတယ်။ ကျနော်က မျိုးဝင်းကို နိုင်ငံခြားဇာတ်ကားတွေထဲကလို မပြုစုပေးဘူးလားလို့ ပြောတာကိုပင် သူက ကြည်ပြာမကြိုက္မှာ စိုးလို့ မလုပ်ရဲကြောင်း ပြောပါတယ်။ ကြည်ပြာကို သူက NC ကား တစ်ခါပြမိတာကိုပင် မကြည့်ရဲကြောင်း ပြောပြပါတယ်။ ဒီလောက်ရိုးတဲ့ သူ့မိန်းမကို အရှက်ရစရာတွေ သူမလုပ်ဖြစ်တော့ပါ။

တကယ်တော့ ရိုးတာက ကြည်ပြာမဟုတ်ဘဲ မျိုးဝင်းလို့ပဲ ကျနော့်စိတ်ထဲ ပြောလိုက္မိပါတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက တည်တည်ခန့်ခန့်နဲ့ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းအကြောင်းကို သိနေလို့ အပြစ်လည်း မပြောချင်တော့ပါဘူး။ မျိုးဝင်းရဲ့ ရိုးပုံ၊ ရှက်ပုံနဲ့ လင်မယားကိစ္စနည်းပါးပုံမျိုးဟာ အခွင့်အရေးစောင့်တတ်တဲ့ စိုင်းမောင်လို လူမျိုးနဲ့သာတွေ့ရင် ကြည်ပြာတစ်ယောက် ကောက်ကောက်ပါသွားနိုင်ပါတယ်။ စိုင်းမောင်အကြောင်း စဥ္းစားမိမှ ကြည်ပြာ့အပေါ် ကျနော့်ရဲ့ မရိုးသားစိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာရပါတယ်။ ကြည်ပြာ့ကို စိုင်းမောင်ပြောပြဖူးတဲ့ ကာမမှုမှာ အရှက်ကုန်၊ အကြောက်ကုန်၊ ရမ္မက်ထန်အောင် ပြုစုပေးချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်လာရပါတယ်။

ဒီလိုစိတ်တွေ ဝင်လာတိုင်း ကျနော့်ရဲ့ရမ္မက်တွေ ထန်လာရပါတယ်။ ကြည်ပြာ့အပေါ် သန့်ရှင်းတဲ့ အချစ်ကနေ တဏှာရာဂအားကြီးလာပြီး တက္မက္ပိုင်ဆိုင်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ တဖတ်မှာလည်း သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ စည်းနဲ့ လူမှုကျင့်ဝတ်ဆိုတဲ့ စည်းတွေက တားဆီးနေပြန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ့ကို အမြဲမဟုတ်တောင် တခဏလောက်ဖြစ်ဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ဒီလိုပိုင်ဆိုင်နိုင်ဖို့ဆိုရင် စည်းမှန်သမျှကို ကျနော်ချိုးဖျက်ပစ်မှ ရမှာပါ။ ဒီလို ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့ လွန်ဆွဲနေတဲ့အချိန်မှာ အနေနီးစပ်ခြင်း၊ ဆိတ်ငြိမ်ရာအရပ်တွင် လွတ်လပ်စွာ တွေ့ဆုံနိုင်ခြင်းတို့က ကျနော့်ကို ရမ္မက်ဆန္ဒက အနိုင်ယူရန် အကောင်းဆုံး သွေးထိုးပေးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ကျနော့်ဘက်က ကြည်ပြာ့အပေါ် သဘောထားတွေ မမှန်တဲ့အချိန်က စပြီး သူမနဲ့တွေ့တိုင်း ကျနော် ရင်မောရပါပြီ။ သူမရဲ့ ဟန်ပန်လေးတွေက ကျနော်ကို ဆွဲဖက်နမ်းပစ်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။ ညပိုင်း အိပ်ချိန်မှာလည်း သူမရဲ့ ပုံဟန်လေးတွေနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်း အလှများကို စိတ်အာရုံဝယ် မြင်ယောင်မိပြီး ကျနော့်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေ တိုးပွားလာရပါတယ်။ အဲဒီတော့ ကြည်ပြာဟာ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ကူးယဥ္ကမ္ဘာထဲမှာ အဆုံးစွန်ထိ ပြစ်မှားမိတာ ညတိုင်းဖြစ်လာပါတယ်။ အပြစ်တစ်ခုလို ခံစားရပေမယ့် သူမကို မြင်ယောင်မှန်းကာ အာသာဖြေရခြင်းကို ကျနော် နှစ်သက်စွဲလမ်းလာပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမကိုလည်း ကျနော့်စိတ်ကူးတွေထဲကလို အပြင်မှာ အချစ်ပွဲနွှဲပြီး ကာမသုခ အပြည့်အဝပေးစွမ်းချင်စိတ်တွေ တိုးပွားလာရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အပြင်မှာ နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရင်တော့ ကျနော့်ဘက်က အကိုတစ်ယောက်လို ပုံစံမျိုး ဖြစ်အောင် အကောင်းဆုံး ဟန်ဆောင်နေပေးခဲ့ပါတယ်။ ကြည်ပြာကလည်း ကျနော့်ရဲ့ မရိုးသားတဲ့စိတ်ကို အလျဥ္းမရိပ်မိဘဲ အကိုတစ်ယောက်လို ပိုမိုခင်တွယ်လာပါတယ်။ ဒါဟာ တစ်ချိန်ချိန်မှာ ကျနော့်အလို ပြည့်စေဖို့ အချိန်ယူပြီး ထောင်​ချောက်ဆင်နေတာ သူမ မသိခဲ့ပါဘူး။ ကျနော့်ရဲ့ တဏှာစိတ်တွေကတော့ ပိုဆိုးလာပါတယ်။ သူမရဲ့ အနံ့အသက်လေးတွေ ခံချင်တယ်။ သူမရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အလှကို တွေ့မြင်ချင်လာတယ်။ သူမရဲ့ မို့မို့ဝိုင်းနေတဲ့ တင်သားလေးတွေကို အရသာခံကာ ကြည်ချင်ပြီးတော့ ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်ချင်လာပါတယ်။

နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ သူမအိမ်ကို ရောက်တဲ့အခါ ရေချိုးခန်းဘက်သွားပြီး ကျနော့် စိတ်အဆာပြေနိုင်တာ တစ်ခုခုများ ရှိမလားလို့ ရှာဖွေမိတာ အခါခါပါ။ ဒါပေမယ့် အနေအထိုင်ပိရိပြီး သေသေသပ်သပ်နေတတ်တဲ့ သူမို့ ကြည်ပြာ့ရဲ့ အနံ့အသက်လေးတွေ စွဲကျန်နေနိုင်မယ့် အရာတွေ တော်တော်နဲ့ မတွေ့ရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကံကောင်းတဲ့ နှစ်ခါတော့ ကြည်ပြာရဲ့ ဝတ်ပြီးသား အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ကျနော့်မှာ အဖေ့ဆီက အမွေရတုန်းကထက်ပင် ပိုပျော်ခဲ့ရတဲ့ အခိုက်အတန့်ပါ။ ကျနော် ချစ်တဲ့ မိန်းကလေးရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့နဲ့ အငွေ့အသက္များ စိမ့်ဝင်ဆွတ်ပျံ့နေမယ့် အရာတွေလေ။ ကျနော့်မှာ ရင်တွေခုန်ပြီး လက်တွေပါ တုန်လာတဲ့အထိပါ။

ဒီအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးတွေဟာ ကြည်ပြာ့မိန်းမကိုယ်ရဲ့ အနီးဆုံးနေရာမှာ ထိကပ်နေခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ အသိကပဲ ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်တွေကို ဟုန်းခနဲ တောက်လောင်လာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အပြင်က အခြေအနေကို အမြန်ကြည့်ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ အဝတ်ခြင်းအောက်ဆုံးမှာ ရှိနေတဲ့ ဘောင်းဘီလေးကို ထုတ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ အရာတစ်ခုလို ယုယုယယ ကိုင်တွယ်ကြည့်ရှု့ကာ နှာခေါင်းနားကပ်ပြီး တစ်ဝကြီး နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျနော်ချစ်သော အမျိုးသမီးရဲ့ အဖုတ်နံ့ သင်းသင်းဟာ ကျနော့်ကို ကာမအားတွေ တိုးစေပြီး စိတ်ပျော်ရွှင်လာစေပါတယ်။ သူမ အပြင်သွားလာရင်း ဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံလေးမို့ အဖုတ်နံ့၊ ချွေးနံ့ မှသည် သေးနံ့နည်းနည်းလေးပါ ရနေတာပါ။

ဒီအနံ့ပေါင်းစုံကပဲ ကျနော်စိတ်ကို သာယာလာစေပါတယ်။ ကာမအရှိန်တွေလည်း တက်လာလို့ လက်တစ်ဖက်က ပုဆိုးလှန်ကာ လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုနေမိပါတယ်။ ကျနော် စိတ်ကူးနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် မြင်ယောင် ခံစားခဲ့တဲ့ ကြည်ပြာ့အဖုတ်နံ့ပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ ခဏလေးနဲ့ ကာမကောင်းခြင်းရောက်ကာ အရသာရှိလွန်းခဲ့ပါတယ်။ ကျနော့် တစ်သက်လုံး အာသာဖြေခဲ့သမျှမှာ ထိုနှစ်ကြိမ်လောက် အရသာရှိပြီး စိတ်ကျေနပ်မှုမျိုး မရှိခဲ့ရပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ လီးရည်ထွက်ပြီးတာတောင် သူမစောက်ဖုတ်လေးနဲ့ ထိနေမယ့် အတွင်းခံ ခွဆုံနေရာလေးကို နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ပြီး ပွတ်သတ်ရှူသွင်းကာ စိတ်အရသာ ခံနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အစအနတွေကို သေချာရှင်းပြီးမှ အပြင်ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ဧည့်ခန်းမှာ ကြည်ပြာနဲ့တွေ့တော့ သူမရဲ့ အဖုတ်နေရာနဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို ခိုးကြည့်ကာ၊ ဒီနေရာလေးတွေနဲ့ ထိစပ်ခဲ့တဲ့ ဘောင်းဘီလေးကို ငါနမ်းခဲ့ရပါလားဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့်ကို ကြည်နူးကျေနပ်စေခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ အကြံသမားလုံးလုံး ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ ကျနော်ဟာ အမှားအမှန်ကို သိသိကြီးနဲ့ ခွဲခြားသိမြင် ဆုံးဖြတ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပါဘူး။ တဏှာရမ္မက် အားကြီးသွားတဲ့အခါ စဥ္းစားချင့်ချိန်နိုင်မှု မျက်လုံးကန်းသွားခဲ့ရပါပြီ။ သန့်ရှင်းတဲ့ နှလုံးအိမ်ဟာ ကိုယ်လိုချင်တာရဖို့အတွက် ယုတ်မာရိုင်းစိုင်းဖို့ အသင့်ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ လိုချင်တပ်မက္မှုနဲ့ စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ အချိန်ဟာ မကြာမှီရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ မျိုးဝင်းက ဖုန်းဆက်ပြီး ကြည်ပြာခေါင်းတွေမူးနေလို့ ဆေးခန်းပြဖို့ အကူအညီတောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ဖုန်းကို ရပြီးကတည်းက ဒီနေ့မှာ ကျနော်လိုချင်တာကို အရယူရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်ကလည်း ဘကြီးဦးဆိုင်မှာမို့ ကြည်ပြာ့ကို ဆေးခန်းပို့ပြီးရင် ရရှိလာတဲ့ အချိန်တွေကို အကျိုးရှိရှိအသုံးချရန် ကျနော်ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနေ့က ကြည်ပြာ့ကို ဆေးခန်းပြပြီး အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပြီးကတည်းက ကြည်ပြာက ကျနော့်ကို ပြန်ခိုင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်က စိတ်မချသေးလို့ ခဏစောင့်ကြည့်အုံးမယ်၊ ခေတ်ကိုလည်း သွားခေါ်ပေးမယ်ဆိုကာ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကြည်ပြာ့ကို ရေတစ်ခွက် ခပ်ပေးပြီး ဆေးတိုက်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တိုက်လိုက်တဲ့ ဆေးဟာ ညပိုင်းသောက်ရမယ့် ဆေးဆိုတာ ကြည်ပြာ မသိရှာပါဘူး။ ဆေးခန်းမှာ ဆေးယူပြီး ငွေရှင်းတော့ ကြည်ပြာအနားမှာ မရှိပါဘူး။ သူက ခေါင်းမူးနေတော့ ကျနော်က အပြင်ကို အရင်ထွက်ခိုင်းလိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ ဆရာဝန်ကို ကြည်ပြာက ညပိုင်းတွေ အိပ်မပျော်တာ များနေလို့ အိပ်ဆေးတောင်းလိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဆရာဝန်က အိပ်ဆေးကို အကျင့်မလုပ်ချင်လို့ မပေးချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ့ရဲ့ အားနည်းနေတဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး အိပ်ဆေး နှစ်ခွက်ပဲ ချင့်ချိန်ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်အတွက်ကတော့ တစ်ခွက်ဆိုရင် လုံလောက်ပါပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနေ့မှာ ကြည်ပြာ့ဆီက ကာမကို အရယူဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီမို့ အိပ်ဆေးပါပါ၊ မပါပါ၊ ကျနော်လိုချင်တာကို ရအောင်ယူမှာပါ။ အခုတော့ အဲဒီညပိုင်းသောက်ရမယ့်ဆေးကို ကြည်ပြာ့ကို တိုက်ခဲ့ပြီးလို့ ကျနော် ကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာနေမိပါတယ်။ ၁၀ မိနစ်လောက်အကြာမှာပဲ နွမ်းနယ်နေတဲ့ ကြည်ပြာက အနားယူချင်နေပါပြီ။ ကျနော့်ကို ပြန်ခိုင်းလို့ ခေတ်ကို ခဏတော့ သွားခေါ်ထိန်းပေးမယ်၊ အနားသွားယူလိုက်ပါဆိုမှ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်။

ကျနော်က အစစအရာရာ အကူအညီပေးနေသူ ဖြစ်သလို အကိုတစ်ယောက်လို ယုံကြည်ရသူမို့ သူမဘာမှထပ်မပြောဘဲ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာပါ။ ကြည်ပြာကိုယ်တိုင်ကလည်း တကယ်ကို နွမ်းနယ်ပြီးတော့ အနားယူချင်နေလို့ ဖြစ်မှာပါ။ အရင်ကဆိုရင် ကျနော်ပြန်တဲ့အထိစောင့်ကာ ခြံတံခါး၊ အိမ်တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်တတ်သူက ဒီနေ့တော့ မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ ကျနော်က ခေတ်ကို သွားခေါ်ပေးမယ်ဆိုတော့ သူ့သားပြန်လာရင် ဝင်လာလို့ရအောင် အိပ်ခန်းတံခါးကိုတောင် ဂျက္မထိုးဘဲ ဝင်သွားတာနဲ့ တူပါတယ်။ ကြည်ပြာက ကျနော့်အပေါ် အကိုတစ်ယောက်လို ယုံကြည်ခင်မင်မှုနဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ထောင်ချောက်ကို မကြုံတွေ့ဖူးသူမို့ စိတ်ရင်းအတိုင်း ဆက်ဆံခဲ့မှုတွေကပဲ ကျနော်ရဲ့ မိုက်လုံးကြီးမှုကို ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ လွယ်ကူလာစေပါတယ်။

ကျနော် အပြင်မှာ ထိုင်နေရင်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားကာ ချွေးပြန်လာပါတယ်။ မကောင်းမှုကို စတင်ကြံစည်မယ့်သူရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှား တုန်လှုပ်ရခြင်းမျိုးတွေကို ကျနော်ကြုံနေရပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ကြံစည်ထားတဲ့ စိတ်ယုတ်မာအတိုင်း လုပ်တော့မယ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တာနဲ့ ကျနော်ဟာ လူမှုစည်းအပြင်ဘက်ကို ရောက်ရတော့မှာပါ။ ကိုယ့်အပေါ် အစစအရာရာ ကောင်းခဲ့တဲ့ မျိုးဝင်းရဲ့ မျက်နှာကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ကျနော် ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေမိပါတယ်။ တဖက္မှာလည်း ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒက အားကြီးနေသလို ရရှိလာတဲ့ အခွင့်အရေးကိုလည်း လက် မလွှတ်ချင်ပါဘူး။ ဒီလို တွေဝေစိတ်တွေနဲ့ပဲ ကျနော်ဟာ တယ်လီဖုန်းအနား လျောက်လာခဲ့ပြီးတော့ ကိုကြီးဦးဆိုင်ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ကြည်ပြာ နေလို့သိပ်မကောင်းသေးလို့ အိပ်နေတဲ့အကြောင်းနဲ့ ခေတ်ကို ဆက်ပြီး ထိန်းပေးထားဖို့ကို အကူအညီတောင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ညနေစာရင်းလာရှင်းမှ ခေတ်ကို ဆိုင်ကနေ ဝင်ခေါ်ပါ့မယ်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ကိစ္စရှင်းပြီးပြီဆိုတော့ ကျနော် လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်ဖို့ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်အထိ ဆက်လုပ်သင့်၊ မသင့်ကို ကျနော် ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေစဲပါပဲ။ ရင်တွေတုန်ယုံတင်မကဘဲ လက်တွေတုန်၊ ခြေတွေတုန်ဖြစ်ကာ အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့နေပါပြီ။ ဒီလို အကောင်း၊ အဆိုး လွန်ဆွဲနေချိန်မှာပဲ အိပ်ခန်းပေါက်ဝရောက်ပြီးတော့ ဂျက် မထိုးထားတဲ့ တံခါးကို အသာလေး တွန်းဖွင့်ကြည့်မိပါတယ်။

(ဆက်ရန်……)

တံခါး အဟကြားကနေ ကြည်ပြာအိပ်နေပုံကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာတော့ စိတ်ရိုင်း၊ စိတ်မိုက်တွေက ကျနော့်ကို အနိုင်ယူသွားခဲ့ပါပြီ။ အိပ်ယာထက္မှာ အပူအပင်မရှိ နွမ်းလျလျအိပ်နေပုံလေးက ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေကို ဟုန်းကနဲ တောက်လောင်လာစေပါတယ်။ ကျနော်နှစ်များစွာ တဖက်သတ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ အလှနတ်သမီးလေးရဲ့ အိမ်နေရင်း မြန်မာဆန်ဆန် ဝတ်စုံလေးရဲ့ အောက်က ကောက်ကြောင်းအလှများဟာ ဘယ်ပန်းချီရေးလို့ မှီနိုင်ပါ့မလဲ။ ကြည်ပြာ့ကို အလှဆုံး၊ အယဥ္ဆုံး ပုံစံမျိုးစုံကို ကျနော် အကြိမ်ကြိမ် အနီးကပ် တွေ့ဖူးပေမယ့် အခုလို အိပ်ယာထက် အိပ်နေပုံကလေးကတော့ ကျနော့်အတွက် အစွဲဆောင်နိုင်ဆုံး မြင်ကွင်းလေးပါပဲ။

ရွှေရင်အစုံ မမို့တမို့လေးရဲ့အောက္မှာ ဝမ်းပျဥ္သားချပ်ချပ်ကလေးနဲ့ ပနံရလှပါတယ်။ ဝမ်းဗိုက်သားလေးရဲ့အောက္မှာ လျော့ရဲရဲ ထမိန်အထက်ဆင်စနဲ့အတူ ပေါင်တန်သွယ်သွယ်လေးက ကျနော့်ရဲ့ ရင်ကို တဒိန်းဒိန်းခုန်လာစေပါတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာထက္မှာ တင်းတင်းလေး တင်ကျန်ရစ်တဲ့ တင်ပါးသားလေးတွေဟာ ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းကို အဆုံးစွန်ထိ ထန်စေပြီး အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းကာ အထဲကို လှမ်းဝင်သွားစေဖို့ တွန်းအားတွေ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ ဒါတောင် ကျနော် မြင်နေရတာက အဝတ်အစား ပြည့်ပြည့်စုံစုံနဲ့ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် လှပနေတာပါ။ ကြည်ပြာရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ပကတိအလှတရားကိုသာ တွေ့ရရင် ကျနော်ရူးသွားနိုင်ပါတယ်။

ဒီအိပ်ခန်းတံခါးကို ကျော်ဖြတ်မိတာနဲ့ ကျနော်ဟာ နောက်ပြန်လှည့်လို့ မရတော့ဘူးဆိုတာ သိပါတယ်။ တစ်သတ်လုံး စောင့်ထိန်းလာခဲ့တဲ့ ယောကျာ်းကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ဓာတ်နဲ့ သူငယ်ချင်းအပေါ် စောင့်ထိန်းသင့်တဲ့ စည်းတွေ၊ လူမှုကျင့်ဝတ်တွေကို ကျနော် နင်း​�ခြေကျော်ဖြတ်သွားရတော့မှာပါ။ ဒါပေမယ့် ရမ္မက်တွေ​နဲ့ လောင်မြိုက်နေတဲ့ ကျနော့်အဖို့ကတော့ အဲဒီစည်းတွေ၊ ကျင့်ဝတ်တွေကို ခေါင်းထဲမရှိတော့ဘဲ ကြည်ပြာ အိပ်နေတဲ့ ကုတင်အနားကို ရောက်သွားပါပြီ။ အိပ်ယာထက္မှာ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းပြီး အိပ်နေပုံလေးက ကျနော်ကို ရင်ခုန်သံ တဒိန်းဒိန်း ဖြစ်စေပြီး ချွေးပြန်လာစေပါတယ်။

ကျနော် ဘဝမှာ တစ်ခါတည်းသာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော ချစ်ခြင်းမျိုးနဲ့ တဖက်သတ် ချစ်ခဲ့ရတဲ့ မိန်းကလေးဟာ ကျနော့် အရှေ့မှာ အပူအပင်မရှိ အိပ်နေပါပြီ။ ကျနော် မျှော်လင့်နေတဲ့ အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါကို ရောက်လာခဲ့ပြီမို့ ဒီလို အလှနတ်သမီးလေးကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက်တော့ အစွမ်းကုန် ချစ်ပြလိုက်ချင်ပါသေးတယ်။ နေမကောင်းလို့ မျက်နှာလေး နွမ်းနေပေမယ့် ကြည်လင်ရှင်းသန့်လေးတဲ့ ပါးပြင်လေးကို ကျနော် အနမ်းပေးချင်နေပါတယ်။ ဖြောင့်စင်းတဲ့နှာတံ၊ မထူမပါး ညီညာလှပနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းစိုစိုလေးတွေ၊ ဆွဲကိုင်ဆော့ချင်စရာ မေးရိုးလေးကို ကျနော့်ရင်ခွင်အောက္မှာ ထားပြီး အချစ်ပွဲ ကောင်းကောင်းနွှဲချင်နေပါတော့တယ်။

ကြည်ပြာ့တစ်ကိုယ်လုံးကို တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရတနာတစ်ပါးလို အစုန်အဆန်ကြည့်ပြီး ကျနော်မှာ မထိရက် မကိုင်ရက်စရာ ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် လိုချင်တာကို ရဖို့အတွက် ဒီအတိုင်း အလှကြည့်နေလို့ မရတာမို့ တုန်လှုပ်နေတဲ့ စိတ်ကိုထိန်းပြီး ဘယ်နေရာကစကာ ကြည်ပြာ့ကို အချစ်စွမ်းပြရမလဲလို့ တွေးရပါတော့တယ်။ သူ့မျက်နှာလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းချင်စိတ်တွေ အားကြီးနေပေမယ့်လည်း စစချင်း သူနိုးလာမှာကိုလည်း ကျနော် မလိုလားပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကြည်ပြာ့တကိုယ်လုံးကို ရမ္မက်ခိုးလျှံနေတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ သိမ်းကျုံးကြည့်နေမိရင်း သူမခြေထောက်တစ်ဖက် လှုပ်ရှားလိုက်တာ တွေ့ရပါတယ်။

ဒီတော့ ထမိန်အနည်းငယ် လန်ကာ ခြေသလုံးသား ဝင်းဝင်းလေး တွေ့ပြီး ကျနော့်မျက်လုံးက ထိုနေရာက မခွာနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ ကုတင်ပေါ်အသာလေး တက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နားမှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ အကြည့်တွေဟာ ထမိန်စ လစ်ဟာသွားတဲ့ ခြေသလုံးသား ဝင်းဝင်းလေးတွေကနေ သူ့ဆီးခုံနေရာလေးအထိ ဆက်တိုက်ကြည့်လိုက္မိပါတယ်။ ထမိန်သားပျော့လေးအောက်က ဖောင်းဖောင်းလေး ရှိနေမယ့် အဖုတ်လေးကို စိတ်ကူးနဲ့ မြင်ယောင်ကြည့်ရင်းနဲ့ တံတွေးမျိုချမိပါတယ်။ ကျနော် ဒီအဖုတ်လေးကို မြင်ချင်လှပြီ။ အဖုတ်လေးကို ကပ်ပြီး အနံ့အသက္များကို ခံယူချင်လှပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ တပိုင်းတစ လစ်ဟနေတဲ့ ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးလေးတွေဆီကနေ ပေါင်တံတလျောက် နှာခေါင်းနဲ့ မထိစေရဘဲ နမ်းနေမိပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူမဆီးခုံလေးရှိတဲ့ နေရာအထိ ထမိန်ပေါ်ကနေ ဖွဖွလေးနမ်းရင်း ကျေနပ်နေမိတယ်။ ထမိန်ခံနေလို့ သူမအနံ့အသက်တွေ သိပ်မရတာမို့ ကြည်ပြာ့ထမိန်လေးကို အပေါ်ကို အသာလေး လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ကြည်ပြာနိုးလာမှာစိုးလို့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ထမိန်ကို အသာလှန်ရင်း ပေါင်တံတလျောက် ဖွဖွလေးနမ်းလာရတာက သဲထိတ်ရင်ဖိုဖွယ် စွန့်စားခန်းတစ်ခုကို ကျော်ဖြတ်နေရတဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ စိုးရိမ်စိတ်၊ သာယာစိတ်တွေနဲ့အတူ ကြည်ပြာ့ရဲ့ အဖုတ်လေးကို တွေ့ရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့်ကို အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ မသိမသာ တုန်ရင်နေတဲ့ လက်ကို ထိန်းပြီး သူမ မနိုးလာအောင် ဂရုစိုက်ကာ လိုရင်းကို ရောက်ဖို့ ကြိုးစားနေရပါတယ်။ လူမှာလည်း ချွေးပြန်နေသလို တံတွေးမျိုချနေရတာလည်း အခါခါပါ။

ဒီလိုနဲ့ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းနားအရောက် လှန်တင်မိချိန်မှာပဲ ကြည်ပြာရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဖြူဖြူကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကြည်ပြာ ဆေးခန်းက ပြန်လာပြီးတော့ ဧည့်ခန်းမှာပဲ ဆေးသောက်ကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားခဲ့တာကို ကျနော်သတိရလာပါတယ်။ သူမ ပင်ပန်းနေတာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတောင် မချွတ်ဘဲ အိပ်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဘာပဲပြောပြော အခုလို သူမရဲ့ အဖုတ်နေရာလေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အနီးကပ်တွေ့နေရတာနဲ့ပင် လက်တုန်ခြေတုန် ဖြစ်လာတဲ့ အထိစိတ်လှုပ်ရှားနေရတာကို ကိုယ့်ကိုကိုယ် အလိုမကျပါဘူး။

ဒီနေ့အဖို့ ကျနော်လိုချင်တဲ့ ပန်းတိုင်ကို ရောက်ဖို့ဆိုရင် အခုထက်ပိုပြီး စိတ်ကို ငြိမ်ငြိမ်ထားကာ ရရှိလာတဲ့ အခွင့်အရေးကို အသုံးချဖို့ လိုပါတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာ တလွဲတချော်ဖြစ်သွားပြီး ကြည်ပြာက အဖြစ်မှန်ရိပ်မိသွားရင် နောက်နောင် သူမအနားကို ကပ်လို့တောင် ရမှာမဟုတ်တော့ပါဘူး။ လူအများအလယ်မှာလည်း ကြာကူလီ၊ အကျင့်ပျက်ကောင်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံရမှာ ဖြစ်သလို ထောင်တန်းတောင် ကျသွားနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော့်စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင်ထိန်းကာ ကျနော် ချစ်ရတဲ့ မိန်းကလေးနဲ့ ကာမပွဲကြီး မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကျင်းပနိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ ပြီးရင် သူမနိုးလာလို့ ကြုံလာရမယ့် အ​ခြေအနေတွေကိုလည်း ထည့်တွက်ကာ ကြမ်းသင့်တာ ကြမ်းရပါအုံးမယ်။

ကျနော့်စိတ်တွေ ပျော့ညံ့နေရင် ချစ်တဲ့ မိန်းကလေးနဲ့ တစ်သတ်လုံး ဝေးရမယ့်အတွေးကို တွေးမိကာ ခံစားသာယာနေတဲ့စိတ်ကို စိတ်မိုက်စိတ်ရိုင်းတွေနဲ့ အစားထိုးလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီအချိန်မှာ အကြောင်းကြောင်းကို ထောက်ပြီး နောက်လှည့်လို့ ရနေသေးပေမယ့် သူများမယားကို တပ်မက္လွန်းကာ ကာမအားကြီးလွန်းနေတဲ့သူအဖို့ကတော့ နောက်ဆုတ်ဖို့ လမ်းမမြင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာ နိုးလာရင် ရုတ်ရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်မှာ စိုးရိမ်ကာ အတတ်နိုင်ဆုံး ညင်ညင်သာသာလေးနဲ့ ကာမခရီးတဝက်လောက်ရောက်အောင် အရင်သွားထားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ကာမခရီး တဝက်လောက်ရောက်ပြီး ကြည်ပြာ့ကို ထိန်းချုပ်နိုင်ဖို့ဆိုရင် သူမ မနိုးလာခင်မှာ အောက်ပိုင်းကို မောင်ပိုင်စီးထားဖို့ လိုပါတယ်။

ဒါကြောင့် ကြည်ပြာ့ရဲ့ အောက်ပိုင်းကို အုပ်မိုးကာ သူမ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်နံ့၊ ချွေးနံ့တွေကို သင်းကနဲရလိုက်ပြီး ကျနော့်ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်လာရပါတယ်။ လီးကလည်း ပေါက်ကွဲမတတ် မာပြီး တောင်နေပါပြီ။ ကျနော်စိတ်ထဲကအတိုင်းဆိုရင် အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ပြီး အတင်းတက်လိုးပစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုအခြေအနေက တူနှစ်ကိုယ် ချစ်ကြည်နူးနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးကို သူမ မခံစားဖူးတဲ့ ကာမအရသာတွေ ပေးကာ ကျနော်ရမ္မက်တွေနဲ့ ချည်နှောင်ပြီး လိုချင်တဲ့ပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းဖို့ပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာရဲ့ ရှု့မညီးတဲ့ အဖုတ်လေးကို ဖုံးအုပ်ပေးထားတဲ့ အတွင်းခံလေးအပေါ် နှာခေါင်းနဲ့ ဖွဖွလေး နမ်းနေမိပါတယ်။ ဆီးခုံဝန်းကျင်တွင်ပါမက အဖုတ်ခွဆုံနေရာလေးကိုပါ ခေါင်းကို အတင်းတိုးဝင်ပြီး နမ်းမိပါတယ်။ ကျနော် ချစ်သော မိန်းကလေးရဲ့ အဖုတ်နံ့၊ ချွေးနံ့နဲ့ သေးနံ့လေးတွေကို ရှုနေရတာဟာ ကျနော့်အတွက် ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ စည်းစိမ်တစ်မျိုးပါပဲ။ ပြီးတော့ နေမထိတဲ့ ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးတွေကိုပါ ဆက်တိုက်နမ်းနေရင်းနဲ့ လက်နဲ့ပါ ဖွဖွလေး ပွတ်သတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီလို ကျနော့်ခေါင်းတစ်ခုလုံး သူမပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းငုံ့ဝင်ပြီး နမ်းရှိုက်နေသလို လက်နဲ့ပါ ပေါင်တွေကို ပွတ်သတ်ပေးနေတော့ ကြည်ပြာမှာ အိပ်နေရင်း နည်းနည်း လှုပ်ရှားလာပါတယ်။

ခေါင်းမူးနေတာရော၊ အိပ်ဆေးတန်ခိုးကြောင့်ရော အိပ်မောကျနေပေမယ့် သဘာဝတရားကြောင့် လူးလွန့်လှုပ်ရှားလာတာ ဖြစ်မှာပါ။ ကျနော့်အနေနဲ့ ကြည်ပြာ အိပ်ယာက နိုးလာပြီး သတိဝင်လာတဲ့အထိ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လာနိုင်တာတွေကို တွက်ဆပြီးသားပါ။ ဒီနေ့အတွက် သူမကို မကြုံဖူးတဲ့ ကာမအရသာတွေကိုပေးကာ ကျနော်အလိုဆန္ဒ မပြည့် ပြည့်အောင် လုပ်တော့မှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူမရဲ့ အဖုတ်နေရာလေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ နှာခေါင်းနဲ့ နမ်းနေရတာကို အားမရဖြစ်လာကာ ပါးစပ်နဲ့ပါ စုပ်နမ်းပေးနေမိပါတယ်။ ဒီတော့ ကြည်ပြာ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်က လှုပ်ရှားလာပြီးတော့ ပေါင်ကိုလည်း အနည်းငယ် ကားလိုက်ပါတယ်။

ကျနော်ကလည်း သူမ ထမိန်ကို ခါးပေါ်ရောက်တဲ့အထိ ဆွဲလှန်တင်ရင်း လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ပေါ်လာတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ တစ်ထည်လုံးကို နမ်းရှိုက် ကိုင်တွယ် ပွတ်သတ်ကာ စိတ်ကြိုက်အရသာခံနေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက်ကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းသွင်းပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ပါ စုပ်နမ်းလိုက်တဲ့အခါ သူမဆီးခုံဖေါင်းဖေါင်းလေးက ခုံးထလာပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ထဲက အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပြီး ဘောင်းဘီပေါ်ကိုပင် စိုစွတ်လာပါတယ်။ ကြည်ပြာရဲ့ ဒီလို လတ်ဆတ်တဲ့ ရနံ့နဲ့ အရသာဟာ ကျနော့်တကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်လာစေပါတယ်။

အရင်က ကြည်ပြာရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေ နှစ်ခါနမ်းရှိုက်ခဲ့ဖူးလို့ အဖုတ်နံ့ကို ရဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုဟာက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ရှိနေယုံသာမကဘဲ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါ ပွတ်သတ်နမ်းရှိုက်ခွင့် ရနေတာမို့ ကျနော့်လီးမှာ မထုဘဲနဲ့ပင် ပြီးချင်နေပါပြီ။ ကြည်ပြာမှာလည်း အနည်းငယ် လှုပ်လာရာကနေ ပေါင်လည်း တဖြည်းဖြည်း ကားလာပါပြီ။ သူမ ပေါင်တွေကားလာအောင်လည်း ကျနော့်လက်တွေနဲ့ ပေါင်တွေကို ပွတ်သတ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း နေရာချပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီလို အနည်းငယ် ကားလာတဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ကျနော့် တကိုယ်လုံး ဝင်လိုက်ကာ လုပ်စရာရှိတာကို ဆက်တိုက်လုပ်နေမိပါတယ်။ အခုဆိုရင် သူမအောက်ပိုင်းကို ကျနော်က စီးထားနိုင်ပြီဖြစ်သလို သူမရဲ့မသိစိတ်ထဲမှာလည်း သာယာလာပြီဆိုတာ ကျနော် သိနေပါပြီ။

သူမအဖုတ်လေးက လှုပ်ရွလာပြီး အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပုံက သူမခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ တုန့်ပြန်မှုကို ဖော်ပြနေတာပါ။ ဒါကြောင့် ကျနော်ကလည်း နှာခေါင်း၊ နှုတ်ခမ်းနဲ့သာမက လျှာကိုပါသုံးပြီး ကျနော်ချစ်သော မိန်းကလေးရဲ့ ဝတ်ရည်များကို အရသာခံရင်း ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင်နေမိပါတယ်။ ကြည်ပြာက အောက်ပိုင်းတင်မကတော့ဘဲ အပေါ်ပိုင်းကပါ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ မျက်လုံး မဖွင့်ဘဲ သူမလက်နဲ့ ထမိန်ကို ပြန်ဆွဲချနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ခေါင်း ခံနေတော့ ဆွဲချလို့ ဘယ်လို ရမှာလဲ။ ကြည်ပြာ့ ခြေထောက္များ သိသိသာသာ လှုပ်ရှားလာလို့ ကျနော်က သူမမျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကြည်ပြာက မျက်လုံးကို အားယူပြီး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာကို တွေ့ရပါတယ်။

ကြည်ပြာက ဒီလို ခေါင်းထောင်ပြီး မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲက ကျနော့်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားပုံ ပေါ်ပါတယ်။ ကြည်ပြာ့အနေနဲ့ လုံးဝ မထင်မှတ်ထားတဲ့ အခြေအနေမို့ အိမ်မက္လား၊ တကယ်လား ဝေခွဲမရ ဖြစ်ပြီး အံ့ဩသွားရာက……..

“ဟင်….အို”

ဟုပင် အသံထွက်ကာ မျက်လုံး အဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျနော်ကတော့ ကြည်ပြာဘာဖြစ်နေနေ ဂရုစိုက်လို့မရပါဘူး။ အခုချိန် ကျနော့် စိတ်တွေ ပျော့ညံ့သွားလို့ မဖြစ်တာကို သိနေတာမို့ ကြည်ပြာ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းသွင်းပြလိုက်ပြီး သူမအသိစိတ်နဲ့ ကျနော့် ရမ္မက်တို့ စတင် တိုက်ပွဲဝင်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီလို ကျနော်က နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် အဖုတ်ကို နမ်းသွင်းလိုက်ချိန်မှာပဲ ကြည်ပြာမှာ ခေါင်းထောင်ကြည့်နေရာကနေ တကိုယ်လုံး တုန်ဆင်းသွားပါတယ်။ သူမ ဦးခေါင်းကလည်း ခေါင်းအုံးပေါ်ကို ပြန်ကျသွားပြီး အသားများ တဆက်ဆက်တုန်နေပါတယ်။

ကြည်ပြာ့အနေနဲ့ မျိုးဝင်းက တစ်ခါမှ မလုပ်ပေးဖူးတဲ့ အဖုတ်နမ်းခြင်း၊ လျက်ခြင်း အရသာကို အခုလို ရလိုက်တဲ့အခါ ဘယ်လိုမှ ခံနိုင်ရည် မရှိနိုင်ဘူးဆိုတာ ကျနော်သိပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့လည်း ကျနော်က အောက်ပိုင်းကို ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင်ပြီး သူမရဲ့ အရှက်၊ အကြောက်တရားကို အကောင်းဆုံးကစားကာ ကျနော်လိုချင်တဲ့ ပုံစံရောက်အောင် သွားနေတာပါ။ ဒါပေမယ့် တသတ်လုံး အိန္ဒြေ သိက္ခာအပြည့်နဲ့ နေလာတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက္မို့ ကျနော့် အပြုအစုများကို မသိစိတ်က တုန့်ပြန်နေပေမယ့် လက်ကျန်အသိစိတ်လေးနဲ့ တားမြစ် ရုန်းကန်လာပါတယ်။ သူမ နှုတ်ကလည်း မချိတင်ကဲ လေသံနဲ့…….

“အမလေး၊ ကိုသန့်စင်၊ ရှင်…ရှင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ၊ မလုပ်ပါနဲ့၊ ရှင့်မို့ လုပ်ရက်တယ်နော်”

ဒီလိုပြောနေပေမယ့် ကျနော်က မရပ်နားဘဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လျှာနဲ့ ထိုးလျက်လိုက်တော့ တကိုယ်လုံး ခါဆင်းကာ စောက်ရည်တွေ တပျစ်ပျစ်နဲ့ ဆက်တိုက် စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ အရှက်အကြောက်တရားနဲ့……

“အာ့၊ ကိုသန့်စင်၊ ကျမကို ငရဲမပေးပါနဲ့နော်၊ မလုပ်သင့်တာတွေ မလုပ်ပါနဲ့၊ ကျမရှက်လို့ပါနော်”

ပလပ်…ပလပ်….ရှူး….ရွှတ်

“အာ ပြောလို့လည်း မရဘူး၊ ငရဲတွေတော့ ကြီးပါပြီ၊ မဖွယ်မရာတွေရှင့်….ဟင့်…ဟင့်…ဟင့်”

ဒီအချိန်မှာ ကြည်ပြာရင်ထဲမှာ သာယာမှုနဲ့ ရှက်ကြောက်ဝမ်းနည်းမှုတွေ လွန်ဆွဲခံစားနေရမှာပါ။ ကျနော့်အနေနဲ့ ဒါတွေကို ထည့်တွက်ထားပြီးပြီမို့ သူမရဲ့ ရုန်းကန်မှုကို အပေါ်မှ မိုးဖိထားကာ ကာမအရသာတွေ ဆက်တိုက် ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ ရုန်းကန်မရဘဲ ကျနော်လုပ်သမျှ ခံနေရတော့ သူမရဲ့ အရှက်တွေကနေ ဝမ်းနည်းမှုကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး မျက်ရည်ကျကာ တောင်းပန်လာပါတယ်။ ကျနော့်အနေနဲ့ ကိုယ်ချစ်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ မျက်ရည်ကျနေတာကို မခံစားနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ထိုမျက်ရည်တွေကနေ ရမ္မက်အဖြစ် ပြောင်းလဲလာအောင် ကျနော်က ထိန်းကြောင်း မောင်းနှင်ပြီး ကာမပွဲကို ရှေ့ဆက်ဖို့ သွားနေခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ သူမရဲ့ အမျိုးမျိုးသော တောင်းပန်မှုများကို ရမ္မက်ပိုတောက်လာအောင် မီးစတွေအဖြစ် သဘောထားကာ နောက္မဆုတ်တော့ပါဘူး။ ကြည်ပြာ့အနေနဲ့ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အဖုတ်လျက်ခြင်း၊ နမ်းစုပ်ခြင်းများကို လှိုင်လှိုင်သုံးကာ ကာမအကွက်ဆန်းများနဲ့ အပီလိုးဖို့ လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာများကို ပျော်ဝင်မှန်းမသိ ပျော်ဝင်သွားခဲ့တဲ့ ကြည်ပြာဟာ မတတ်သာလို့ မာန်လျော့ခဲ့ရာကနေ ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်ထောင်ချောက်ထဲ သက်ဆင်းသွားခဲ့ရပါတယ်။

{ ကြည်ပြာခင်နဲ့ သန့်စင်တို့ရဲ့ ဆန္ဒနဲ့ သိက္ခာ၊ အရှက်အကြောက်နဲ့ ရမ္မက်တို့ လွန်ဆွဲအားပြိုင်ပြီး အချစ်ပွဲ စတင်နွှဲကြပုံကို ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် (ပထမတွဲ) အခန်း -၂ မှာ အပြည့်အစုံ ရေးထားပါတယ်။ ထိုအခန်းမှာ ကြည်ပြာခင်တစ်ယောက် မလွှဲသာလို့ သန့်စင်ရဲ့ အလိုကို လိုက်ပါရခြင်းမှသည် မကြုံစဖူး ထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာကို သာယာသွားပြီး သူမကိုယ်တိုင်က စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မိပုံတွေကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ တင်ပြပေးပြီးပါပြီ။ ဒါကြောင့် စာဖတ်သူများအနေနဲ့ ထိုအခန်းနဲ့ ဆက်စပ်ဖြည့်ယူလိုက်ကြပါတော့ခင်ဗျာ }

(ဆက်ရန်…..)

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်ဟာ ကြည်ပြာရဲ့ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းများကို ထွက်ပေါ်လာအောင် ကျနော် သိတဲ့ တတ်တဲ့ ကာမနည်းအဆန်းများနဲ့ ထုတ်ဖော်ခဲ့ပါတယ်။ တသတ်လုံး ငွေကြေးချမ်းသာပြီး အရာရာ ပြည့်စုံစွာ နေထိုင်ခဲ့တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ထဲက အငုံစိတ်ကို ကျနော့်ရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းများနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်တွယ် နှိုးဆွကာ ထုတ်ဖော်ရတာပါ။ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အလိုး၊ ပက်စက်တဲ့ အပြောများကို အပြောခံ၊ အလိုးခံရမယ်လို့ စိတ်ကူးမျှပင် မယဥ္ဖူးတဲ့ သူမကို ကျနော့် ရမ္မက်တွေအောက် ဒူးထောက်လာအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ကြည်ပြာက အိမ်ထောင်ရေးကို သစ္စာရှိခဲ့သလို၊ ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့ပြီး၊ သိက္ခာရှိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက္မို့ ကိစ္စတွေပြီးတိုင်း နောင်တရကာ ပူဆွေးဝမ်းနည်းသွားတတ်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျနော်က ပျော့သင့်တာပျော့၊ ချော့သင့်တာချော့နဲ့ သူမစိတ်ကို တဏှာနွံထဲက ရုန်းမထွက်နိုင်အောင် ကျုံးသွင်းခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာဟာ အိမ်ထောင်ရေးအပေါ် သစ္စာရှိချင်တဲ့စိတ်နဲ့ ကာမမှုကို သာယာပျော်ဝင်သွားကာ ပြင်းထန်တဲ့ ရမ္မက်စိတ် နှစ်ခုကြား ဒွိဟများနေရင်းပဲ ကျနော်ခေါ်ဆောင်ရာ ကာမမှော်ရုံတောထဲ တဝဲလည်လည် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ ကျနော် မပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတဲ့ အိန္ဒြေရှင် မိန်းကလေးဟာ ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီး လီးစုပ်ပေး၊ ဖင်ကုန်းပေးနဲ့ အရှက်ကုန်အောင် ကျနော့်ရဲ့ ကာမဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်း ပြုစုပေးနေတတ်ပါပြီ။ ကြည်ပြာက မျိုးဝင်းကိုပင် မလုပ်ပေးဖူးတဲ့ လီးစုပ်၊ လီးလျက်တာကို ကျနော့်ကို လုပ်ပေးခဲ့တာမို့ ကျေနပ်သလို ဂုဏ်ယူနေမိပါတယ်။ သူမရဲ့ မသိစိတ်ထဲက ရမ္မက်ထန်မှုကို ကောင်းစွာအသုံးချနိုင်ခဲ့တော့ ကျနော်ရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အလိုးအဆောင့်များ၊ အပြောအဆို ကြမ်းကြမ်းများကို သူမနှစ်သက်လာပါတယ်။

ပြီးတော့ လိင်ကိစ္စမှာ ကျနော်ဆန္ဒရှိနေတဲ့ နေရာစုံမှာ လိုးချင်တာကိုလည်း သူမက အတန်တန်ငြင်းတတ်ပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့ ကျနော့်အလိုကို လိုက်ကာ စိတ်ကြိုက်ခံပေးခဲ့တာပါပဲ။ နောက်ပိုင်း တက္ကသိုလ်တက်တော့ ပိုပြီး လွတ်လပ်လာသလို ကျနော်ဆန္ဒရှိနေရင် မလိုးဖြစ်ရင်တောင် ဂွင်းထုပေး၊ လီးစုပ်ပြီး အာသာဖြေပေးနဲ့ ကျနော့်ကို မယားတစ်ယောက်လို ပြုစုပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကြည်ပြာနဲ့ ကျနော်ဟာ လင်မယားတွေကဲ့သို့ လူမသိ သူမသိ အချစ်ပွဲကြမ်းများ နွှဲခဲ့ကြပါတယ်။ ကြည်ပြာ့ကို ကျနော် စွဲမက္ရတဲ့ အကြောင်းအရင်းမှာ ကာမမှုကို ကျနော် စိတ်ရှိသလို လိုက်ပါဖြည့်ဆည်းပေးရင်း အတူတူတက်လှမ်းနိုင်လို့ပါ။

ကျန်တဲ့အချိန်မှာ အိန္ဒြေသိက္ခာအပြည့်နဲ့ နေတတ်ပေမယ့် ကျနော်နဲ့ လိုးကြဆော်ကြမယ်ဆိုရင် မယားတစ်ယောက်လို သူမကိုယ်သူမ သဘောထားပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သူပါ။ ပြီးတော့ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကလည်း ကျနော် ဘယ်လောက်ဆောင့်လိုးလိုး ပုံမပျက်သွားသလို တင်းရင်းလှပနေစဲပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ အရိုးခံ အယဥ္လေးမှာ ကာမမှုတွင် အဆန်းသင် အချစ်ဆန်းပြီး ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကာ ကာမဝဲဂယက်ထဲ ပျော်ဝင်နစ်မြှုပ်သွားစေခဲ့ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူမရဲ့ အနမ်း၊ အရှိုက်၊ အစုပ်၊ အလျက္များကလည်း ကျနော့်အတွက် ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ ဆုလာဘ်တစ်ခုပါ။ နောက်ဆုံး ကျနော်ဆန္ဒရှိသလို သူမရဲ့ဖင်ကိုပင် အလိုးခံပေးခဲ့သူပါ။ သူမရဲ့ အဖုတ်ကို ကျနော်စတင် မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရပေမယ့် သူမ ပါးစပ်နဲ့ ဖင်ပေါက်ကို ကျနော့်လီးက ပထမဆုံး ဝင်ထွက် လိုးခဲ့ရတာပါ။ ဒါကလည်း ကျနော့်အတွက် ကျေနပ်ပီတိဖြစ်စရာ အကောင်ဆုံး ဖြစ်ပါတယ်။ ကျနော့်အနေနဲ့ သူမအပေါ် ကာမမှုမှာ ကြမ်းတမ်းပြီး စိတ်ကြိုက်ပြုမူခဲ့ပေမယ့် ရင်ထဲက ချစ်ခြင်းကတော့ လျော့မသွားပါဘူး။ အပြီးအပိုင် ပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့ စိတ်တွေကို အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းပြီး နှစ်ယောက်တည်း သိတဲ့ ကမ္ဘာငယ်လေးကိုသာ တည်ဆောက်ရင်း ဖြေသိမ့်နေမိပါတယ်။ ကျနော့်အနေနဲ့ သူမကလွဲပြီး မိန်းမယူဖို့လည်း စိတ်ကူးမရှိခဲ့ပါဘူး။

ကြည်ပြာ့ကို ဖင်လိုးတယ်ဆိုမှ ပြောစရာ ရှိလာပါတယ်။ ကြည်ပြာ့ကို ပထမဆုံး ဖင်လိုးတဲ့ နေ့မှာပဲ မျိုးဝင်းအိမ်က ပျောက်သွားခဲ့တာပါ။ မျိုးဝင်းက ကျနော့်တို့ ကိစ္စကြောင့် ထွက်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူးလို့ ကြည်ပြာ့ကို ဖြေသိမ့်ပြောပြခဲ့ပေမယ့် ဒီကိစ္စကြောင့်ဆိုတာ ကျနော်လည်း ရိပ်မိပါတယ်။ အဲဒီနေ့က အခြေအနေတွေကို တွေးကြည့်ယုံနဲ့ မျိုးဝင်းက သူအချစ်ဆုံး မိန်းမနဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတို့ရဲ့ သူ့အပေါ် သစ္စာဖောက္မှုကို သိမြင်သွားလို့ နာကျည်းလွန်းပြီး ထွက်သွားတာပဲ နေမှာပါ။ နာကျည်းရင်လည်း နာကျည်းစရာပါ။ အဲဒီနေ့က ကြည်ပြာ့ကို ဖင်စလိုးပြီး ပက်ပက်စက်စက် ကြမ်းခဲ့တဲ့ နေ့ပါပဲ။

အဲဒီနေ့က ဖင်ကို ဂျယ်သုတ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေ နွှာခဲ့တဲ့နေ့ပါ။ ကြည်ပြာ့မှာ နာကျင်ခံခက်လွန်းပေမယ့် ကျနော့်ရဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ ဖင်လိုးချက္များကို တားဆီးလို့ မရတာကြောင့် ကြိတ်မှိတ်ခံခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီနေ့က ကျနော်လိုးထားလို့ သူမဖင်ပေါက်လေး ဟစိ ဟစိ ဖြစ်နေပုံနဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ရိုက်နှက်ထားလို့ အနီအရဲ စွဲထင်ကျန်နေပုံတွေက ကျနော့်တသတ်လုံး မေ့ဖျောက်လို့ မရနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ကိုယ်အချစ်ဆုံး မိန်းမရဲ့ ရမ္မက်ထန်ပြီး လင်ငယ်နဲ့ ဖင်ခံကာ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးနေတာကို မြင်ရရင် ဘယ်လင်သားက မနာကျည်းဘဲ နေပါ့မလဲ။ တစ်ခုကံကောင်းတာက မျိုးဝင်းက ကျနော်တို့ကို ဝင် မသတ်သွားတာပါ။

ဒါမျိုးမြင်ကွင်းမျိုးကို ဘယ်ယောကျာ်းမှ သီးမခံနိုင်ပါဘူး။ မျိုးဝင်းဘာကြောင့် အသံတိတ် ပျောက်ကွယ်သွားရတယ်ဆိုတာ မခန့်မှန်းတတ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာ တစိတ်တပိုင်း သိခဲ့ရတာက မျိုးဝင်းဟာ ရန်ကုန်က မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ကျနော်တို့ မြို့ကနေ အတူတူ ထွက်သွားတယ်ဆိုတာ သိခဲ့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရိုးသားအေးဆေးပြီး မိသားစုကို တန်ဖိုးထား ချစ်ခင်တတ်တဲ့ မျိုးဝင်းလိုလူက ကြည်ပြာ့အပြင် နောက်တစ်ယောက် ရှိနေနိုင်တယ်ဆိုတာ ကျနော် မယုံနိုင်ပါဘူး။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်လည်း ဘာမှ မသိခဲ့ရတဲ့ ကိစ္စပါ။ မျိုးဝင်းဟာ ကျနော်နဲ့ ဘာကိစ္စဖြစ်ဖြစ် တိုင်ပင်တတ်ပေမယ့် ဒီမိန်းမအကြောင်းကို အရိပ်အမြွတ်တောင် မဟခဲ့တာကိုလည်း ကျနော်အံ့ဩရပါတယ်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လတွေကြာလာတာနဲ့အမျှ မျိုးဝင်း ပြန်လာဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်မှန်း ကျနော် သိနေခဲ့ပါတယ်။ တကယ်လို့ မျိုးဝင်းပြန်လာရင်လည်း သူနဲ့ ကြည်ပြာတို့ လမ်းခွဲဖို့ပဲ နေမှာပါ။ ကျနော်မှာလည်း နောင်တတရားနဲ့ ပူဆွေးခံစားနေရတဲ့ ကြည်ပြာ့အပေါ် အကောင်းဆုံး ထောက်ကူဖေးမရင်း နှစ်ယောက်သား ပတ်သတ်မှုကို ရပ်နားထားရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အ ချိန်တစ်ခုကြာပြီးတော့ စိတ်တွေ ငြိမ်သက်ချိန်မှာပဲ ကျနော့်ဘက်က ကြည်ပြာ့ကို ပြန်လည်သိမ်းသွင်းကာ ကာမဇာတ်လမ်းတွေ ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ အချိန်အားဖြင့် တစ်နှစ်မပြည့်ခင်မှာပဲ ပြန်ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ကြည်ပြာရဲ့ ပူဆွေးဝမ်းနည်းချိန်မှာ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့စောင့်ရင်း အခွင့်သာတဲ့ တစ်နေ့မှာ သူမကို ကျနော့် ရင်ခွင်အောက် ပြန်လည်သက်ဆင်းစေခဲ့ပါတယ်။

ဒါကလည်း အစရှိခဲ့ကြသူများပီပီ နောက်ထပ်ဇာတ်လမ်း ပြန်စဖို့က မခက်တာလည်း ပါပါတယ်။ တစ္ဦးနဲ့တစ်ဦး အရှက်ကုန်အောင် ပေးဆပ်ပျော်ပါးဖူးကြသူတွေမို့လည်း ပြန်ဖြစ်ခဲ့ကြတာပါ။ ပြီးတော့ အခုချိန်မှာ နှစ်ဦးလုံးက လူလွတ်တွေ ဖြစ်နေပြီမို့ ကျနော်တို့ရဲ့ ကာမပွဲကြမ်းများဟာ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ပထမတစ်ခါ ဖင်လိုးပြီးကတည်းက မလိုးဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဖင်ပေါက်ကို တစ်နှစ်လောက်အကြာမှာ ပြန်ဖွင့်ရတာလည်း ရင်ခုန်ကျေနပ်စရာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ကူးယဥ္ကမ္ဘာလေးက လှပနေခဲ့ပါတယ်။ ကျနော်ချစ်တဲ့ မိန်းမဟာ ကလေးအမေ တစ်ခုလပ် မကလို့ ဘာကြီးပဲ ဖြစ်နေပါစေ၊ ကျနော် လက်ထပ်ချင်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်လည်း ယမင်းနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မျိုးဝင်းရှိတုန်းကတည်းက သူနဲ့ ကြည်ပြာတို့ တိုက်တွန်းတာကို ကျနော် ယတိပြတ် သဘောမတူခဲ့တာပါ။ အခုနောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျနော်စိတ်က ကြည်ပြာ့ဆီမှာပဲ ရှိပါတော့တယ်။ ခက်တာက ကြည်ပြာက ကျနော်နဲ့ ယမင်းကို လက်ထပ်စေချင်တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ကြည်ပြာက ကျနော့်ကို ကိုယ့်ဘဝနဲ့ကိုယ် အေးဆေးနေစေချင်ပြီးတော့ သူနဲ့ အဆက်အသွယ် ဖြတ်စေချင်ပုံပါပဲ။ ကျနော်က ကြည်ပြာ့ကိုပဲ လက်ထပ်ဖို့ ခွင့်တောင်းပါတယ်။ တကယ်လို့ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်ဆိုရင် နောက်ထပ် သုံးနှစ်ဖြစ်ဖြစ်၊ ငါးနှစ်ဖြစ်ဖြစ် ဘယ်လောက်ကြာပါစေ၊ ကျနော် စောင့်နိုင်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်ကိုလည်း ကျနော့်တူ၊ သားတစ်ယောက်လို သဘောထားနိုင်ပါတယ်။ မကို ချစ်ရင် ဥကို မင်ရမှာပေါ့ဗျာ။ နောက်ဆုံး ကုန်ကုန်ပြောရရင် ကြည်ပြာက ကျနော်နဲ့ နောက်ထပ် သား၊ သမီး မယူရင်တောင် ကျနော်သဘောတူနိုင်ပါတယ်။ ကျနော်အလိုချင်ဆုံး မိသားစုဘဝလေးကို ကျနော့်သွေးသားနဲ့ မရလည်း ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ဒီလို ကျနော့်သဘောထားတွေကို ပြောပြပြီး ကြည်ပြာ့ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းခဲ့ပေမယ့် သူမကတော့ ပြတ်ပြတ်သားသား ငြင်းပယ်ခဲ့ပါတယ်။ သူမရဲ့သားလေးဟာ သူမကြောင့် ဖခင်မဲ့ခဲ့ရပေမယ့် ဘယ်တော့မှ ပထွေးလက်ထဲ မရောက်စေရပါဘူးတဲ့။ ကျနော်နဲ့မှမဟုတ်၊ ဘယ်ယောကျာ်းနဲ့မှ နောက်အိမ်ထောင် ထပ်မပြုတော့ဘူးလို့ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။

နောက်ဆုံး ကျနော်ကလည်း ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ အိမ်ထောင်မပြုဘဲ ကြည်ပြာ့အနားမှာပဲ အခုလို တိုးတိုးတိတ်တိတ် နေပါရစေဆိုတာကိုလည်း သူမက လက် မခံခဲ့ပါဘူး။ ကြည်ပြာက ကျနော့်ကို ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျောက်ပြီး၊ ကိုယ့်သွေးသားနဲ့ မိသားစုဘဝလေး အေးအေးချမ်းချမ်း ရှိစေချင်ပါတယ်။ သူမနဲ့ အခုလို ကြာရှည်ကြီး ပတ်သတ်နေမှာမျိုးကိုလည်း မဖြစ်စေချင်ပါ။ ပြီးတော့ ဒီအတိုင်း ကြာရှည်နေရင် ပတ်ဝန်းကျင်က ရိပ်မိသွားပြီး အရှက်ရစရာတွေ ဖြစ်လာမှာကိုလည်း သူမ တော်တော် စိုးရိမ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော့်ကို ယမင်းနဲ့ လက်ထပ်ပြီးတော့ ကိုယ့်လမ်းကိုယ် လျောက်ကြပါစို့လို့ အကြိမ်ကြိမ်တိုက်တွန်းနေပါတော့တယ်။

ယမင်းကို ကျနော် သံယောဇဥ္ရှိပါတယ်။ ကျနော့်ဘဝမှာ ကြည်ပြာနဲ့ တူတဲ့သူကို ပြပါဆိုရင် ယမင်းကိုပဲ ပြရမှာပါပဲ။ ရုပ်ရည်တူတာကို ပြောတာမဟုတ်ပါ။ နေပုံ ထိုင်ပုံ ပြောပုံဆိုပုံနဲ့ ကိုယ်ဟန်အနေအထားကိုက ကြည်ပြာပေါက်စလေးလို့ ကျနော်ထင်မြင်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ယမင်းအပေါ် သံယောဇဥ္ရှိပေမယ့် ကျနော် ချစ်လို့မရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာကလည်း ကျနော် အိမ်ထောင်ပြုဖို့ကို အတင်းတိုက်တွန်းနေသလို၊ တကယ် အိမ်ထောင်ပြုရမယ်ဆိုရင်တော့ ကျနော်ကလည်း ယမင်းနဲ့ပဲ လက်ထပ်ချင်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ယမင်းကိုကြည့်လိုက်ရင် ကြည်ပြာ့ကို ပထမဆုံး စတင်တွေ့ရှိခဲ့ချိန်က ပုံဟန်လေးတွေကို ပြန်မြင်ယောင်နေမိလို့ပါ။

ပျိုမျစ်နုငယ်တယ်၊ လှပတယ်၊ အိန္ဒြေရှိတယ်၊ ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့တယ်၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတယ်၊ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်အင်တွေ ယမင်းမှာ ရှိနေလို့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ယမင်းနဲ့ ကိစ္စကို သဘောတူခဲ့ပြီးတော့ ကိုကြီးဦးကို လူကြီးနေရာထားကာ အမြန်စီစဥ္ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ကြည်ပြာက ကျနော် လက်ထပ်ပြီးရင် သူမနဲ့ ထပ်မပတ်သတ်ဖို့ အတင်းတောင်းဆိုပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော်က လက္မထပ်ခင် အချိန်အထိ ကျနော့်ဆန္ဒရှိသမျှကို ကြည်ပြာက လိုက်လျောပေးဖို့ အပေးအယူလုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ကျနော့်ဘဝမှာ ကြည်ပြာနဲ့ လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့သမျှ ထိုအချိန်အခိုက်အတန့်လေးဟာ ကျေနပ်အားရစရာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။

အရင်ကလည်း ကြည်ပြာ့ကို နေရာမျိုးစုံမှာ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ အပေါက်စုံ လိုးနိုင်ခဲ့တယ် ဆိုပေမယ့် ကျနော်လက္မထပ်ခင် လပိုင်းမှာ လိုးခဲ့တာကတော့ တကယ့်အမှတ်ရစရာတွေကြီးပါပဲ။ ကြည်ပြာကလည်း နောက်ဆိုရင် ကျနော့်အလိုး မခံရတော့ဘူးလို့ သဘောထားကာ ကျနော်တောင်းဆိုသမျှကို မညီးမညူ စိတ်ပါလက်ပါ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ရက်ခြားလောက်ကို လိုးခဲ့ရတာပါ။ ပြီးတော့ သူမ ဖင်ကို ကောင်းကောင်းလိုးပြီး အရှက်ကုန်အောင် ပျော်စေခဲ့ပါတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်ခါနီး ရက်ပိုင်းအလိုမှာပင် သူမကို ကျနော်စီစဥ္ထားသလို ကျနော်အိမ်ကိုပင့်ပြီး တစ်နေကုန် ဖြုတ်ခဲ့ပါတယ်။

သူမကတော့ ကျနော့် အကြံအစည်ကို မသိဘဲ အိမ်ကို လိုက်လာကာ တစ်နေကုန် အဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ ကျနော်လိုးသမျှ ပါးစပ်၊ အဖုတ်၊ ဖင် သုံးပေါက်လုံးနဲ့ ခံပေးခဲ့ပါတယ်။ ကြည်ပြာအနေနဲ့ နောက်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းလို့ သဘောထားခဲ့ပေမယ့် ကျနော်ကတော့ သူမကို တစ်သတ်လုံး မပြတ်နိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း မင်္ဂလာဆောင် အစနေ့မှာပင် ကြည်ပြာ့အိမ်ရဲ့ စတိုခန်းထဲမှာ မတ်တတ် ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ ထမိန်လှန်ပြီး တစ်ချီလိုးခဲ့ပါသေးတယ်။ ကျနော် ယမင်းနဲ့ လက်ထပ်ပြီးတော့ ကြည်ပြာနဲ့ မလိုးဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကလည်း ကြည်ပြာကိုယ်တိုင်က ရှောင်ဖယ်နေတာမို့ ကျနော်လည်း အတင်းမတောင်းဆိုချင်သေးလို့ပါ။

ဒါပေမယ့် ယမင်း ကိုယ်ဝန်ရှိပြီး ကိုယ်ဝန်လရင့်တဲ့ အချိန်မှာပဲ သူမအနားကို ကျနော်က ပြန်ကပ်ကာ ဇွတ်တောင်းဆိုခဲ့လို့ ကြည်ပြာနဲ့ ဇာတ်လမ်းထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သမီးလေး ငုဝါကို မွေးပြီးချိန်မှာပဲ ကျနော်က အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြကာ ကြည်ပြာ့ကို ကျနော့်တိတ်တိတ်ပုန်း မယားအဖြစ် ထားကာ စိတ်ကြိုက်လိုးဆော်ခွင့်တွေ ရနေပါတော့တယ်။ ကြည်ပြာ့ခမျာမှာ မိသားစုတွေ ပြိုကွဲမှာကို စိုးရိမ်ပြီးတော့ ကျနော်နဲ့ ထပ်မပတ်သတ်ချင်ပေမယ့်လည်း ကျနော့်ရဲ့ တောင်းဆိုမှုများကို မငြင်းပယ်နိုင်ပဲ ဖြည့်ဆည်းပေးနေရတုန်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကျနော်ကလည်း သူမကို ကျနော့်ရဲ့ ကာမကျော့ကွင်းထဲက ရုန်းမထွက်နိုင်အောင် ချုပ်ထိန်းထားနိုင်တာလည်း ပါပါတယ်။

ခင်ဗျားတို့အနေနဲ့ ကျနော့်ဘဝကို တော်တော် ဇိမ်ရှိနေမှာပဲလို့ ထင်နေမှာပါ။ ချောမောပြီး ခန္ဓာကိုယ် အရမ်းလှတဲ့ အိန္ဒြေရှင် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ကျနော်က စိတ်ကြိုက် လိုးနေနိုင်တာလေ။ ဟုတ်ပါတယ်။ သိပ်လှပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိလှတဲ့ မိန်းမလှနှစ်ဦးဟာ ကျနော့် အလိုးကို ခံပေးဖို့ အသင့်ရှိနေကြတာပါ။ သူမတို့ရဲ့ အသွေးအသားနဲ့ ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒကို စိတ်ပါလက်ပါ ဖြည့်ဆည်းပြုစု ပေးနေကြပါတယ်။ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တစ်အိမ်စီထားပြီး စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်နေနိုင်တဲ့ ကျနော့်ဘဝဟာ လောကနိဗ္ဗာန်ကြီးပေါ့။ ယမင်းကလည်း လင်ဖြစ်တဲ့ ကျနော့်အပေါ် အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးတတ်သလို၊ ကြည်ပြာကလည်း မယားတစ်ယောက်လိုပဲ ကျနော့်ဆန္ဒတွေကို သူမတူအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သူပါ။

ဒါပေမယ့် အဲဒီသုခဘုံကြီးက ပျောက်ဆုံးခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ ကြည်ပြာဟာ ဖောက်ပြန်မှုကြောင့် အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲပြီး ပူဆွေးနောင်တတွေ ရနေတာကိုတောင် ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်ကျော့ကွင်းကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သားကို ချစ်တဲ့ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ နောင်တကို ရပြီးတဲ့ အချိန်ကစကာ ကျနော့်အပေါ် ပစ်ပစ်ခါခါ နေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ခေတ် သိသွားတဲ့ နေ့ကစပြီး ကျနော့်ကို သူမအနားကပ်ခွင့် မပေးတော့ပါ။ အရင်တစ်ခါလိုပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျနော့်ရင်ခွင်အောက် ပြန်ရောက်လာမှာပဲဆိုပြီး စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အချီးနှီးပါပဲ။ ကျနော့်ဘက်က စောင့်ဆိုင်းမှုတွေကို ကြည်ပြာ့ဘက်က ဥပက္ခာပြုမှုတွေနဲ့ပဲ တုန့်ပြန်ခံလိုက်ရပါတယ်။

ကျနော့်မှာ လုပ်တိုင်းရနေတဲ့ ယမင်းလို မိန်းမမျိုး ရှိနေသေးတာပဲလို့ ထင်စရာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်နဲ့ ယမင်းကြားမှာ စိတ်ချင်း မနီးစပ်သလို ဖြစ်နေကြတာ ကြာပါပြီ။ အခုနောက်ပိုင်း အိပ်ယာထက် ပျော်ရွှင်မှုတွေလည်း နည်းပါးခဲ့ကြပါတယ်။ မှတ်မှတ်ရရ ပြောရမယ်ဆိုရင် သမီးလေး မွေးပြီးတော့ တစ်လလောက် အကြာမှာပဲ ယမင်းဆီက အေးစက်တဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေ ကျနော်စရခဲ့တာပါ။ ယမင်းဟာ လက်ထပ်ပြီးကတည်းက ကျနော့်အပေါ် မယားဝတ္တရားကျေပွန်ခဲ့သလို အိပ်ယာထက် ဖြည့်ဆည်းပေးမှုတွေမှာလည်း ကျနော့်အလိုကျ လိုက်ပါပေးခဲ့သူပါ။ လိုးကြတဲ့အခါမှာ ကျနော့်ရဲ့ ကြမ်းတမ်းမှုတွေနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ဆက်ဆံချင်စိတ်တွေကို သူမအနေနဲ့ မခံနိုင်ရင်တောင် လင့်အလိုကျ ကြိတ်မှိတ်တင်းခံပေးခဲ့တဲ့သူပါ။

တစ်သက်လုံး အရှက်အကြောက် ကြီးတဲ့သူ ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ကျနော်ရဲ့ ချော့မော့ ပုံသွင်းမှုအောက္မှာ အရှက်အကြောက်နဲ့ ရွံရှာမှု ကင်းမဲ့အောင် သူမဘက်က လိုက်လျောပေးခဲ့ရှာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် �ယမင်းက ဖင်လိုးခံရတာကို ပျော်မွေ့မှုမရှိတာ တစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိပါတယ်။ ယမင်းကို အချိန်ပေးကာ ကျင့်ပေးပြီး ကျနော် ဖင်လိုးခဲ့တာကို သူမက ခံပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နာကျင်ခံခက္မှုကြောင့် မျက်ရည်ကျပြီး တင်းခံရတာပါ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အကျင့်ရသွားပြီး ဖင်ခံရတာ ကြိုက်သွားမယ် ထင်ခဲ့ပေမယ့် ကျနော်က သူ့ကို ဖင်လိုးတိုင်း မျက်ရည်လည်ရွှဲနဲ့ အံကြိတ်တင်းခံနေရရှာတာကိုပဲ တွေ့ရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်ဆန္ဒရှိလို့ အတင်းတောင်းဆိုလိုးမှ ခွင့်ပြုရပြီး သာမာန်ဆိုရင် ဖင်ကို မလုပ်ဖို့ တောင်းပန်တတ်ပါတယ်။

ကျနော်ကလည်း လိင်ကိစ္စမှာ ကြမ်းတမ်းမှုကို ကြိုက်တတ်တာဆိုတော့ အစက သူမရဲ့ မျက်ရည်ကျမှုဟာ ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်တွေကို ပိုထန်စေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖင်လိုးတိုင်း ဒီလိုကြီးပဲ တွေ့ကြုံလာရတော့ ကျနော် အရသာ သိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ယမင်းကတော့ မယားကောင်းပီသစွာပဲ ကျနော် ဇွတ်လုပ်တိုင်း ခွင့်ပြုဖြည့်ဆည်းပေးပေမယ့် ကျနော်က သိပ်ဖီးလ်မလာတော့သလို သူမကလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ဒီကိစ္စကို ရှောင်ဖယ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သမီးလေးမွေးပြီးနောက္မှာ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး ရှောင်ခဲ့တယ်။ ကျနော်ဘက်ကလည်း သိပ်ကြမ်းခဲ့ရင် သမီးလေး လန့်နိုးမှာစိုးလို့ ကာမမှုတွေမှာ သိပ်မကြမ်းတော့ဘဲ နောက်ပိုင်း ဖင်မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ယမင်းကို ဖင်လိုးဖြစ်တာ ၁၀ ခါထက် မပိုနိုင်ပါဘူး။

(ဆက်ရန်…….)

ဒီလိုနေလာရာကနေ သမီးမွေးပြီးတော့ တစ်လလောက်ကတည်းက ယမင်းအမူအရာတွေ နည်းနည်းထူးဆန်းလာပါတယ်။ ကျနော့်ကို သံသယရှိလာသလို ဖြစ်လာပြီး သိပ်မကြည်ဖြူတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ကို ဘာမှလည်း မပြောပါဘူး။ သူမစိတ်ထဲမှာ ကျနော်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အစိုင်အခဲ တစ်ခုခု ရှိနေတယ်ဆိုတာတော့ ကျနော် ခန့်မှန်းတတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီလပိုင်းတွေမှာ ယမင်းဟာ ကြည်ပြာ့ကိုလည်း စကားကောင်းကောင်း မပြောခဲ့ပါဘူး။ အရင်က ကြည်ပြာ့အိမ်သွားမယ်ဆိုရင် ပျော်နေတတ်တဲ့ ယမင်းဟာ အဲဒီလပိုင်းတွေမှာ ကြည်ပြာ့အိမ်သွားဖို့ကို ငြင်းနေတတ်ပါတယ်။ ဒီလို ယမင်းရဲ့ ပုံစံအေးစက်သွားတာကို ကြည်ပြာကလည်း ရိပ်မိပြီးတော့ ကျနော်တို့အကြောင်းတွေကို ယမင်းသိသွားပြီထင်ကာ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်နေပါတော့တယ်။

ကျနော်ကတော့ ကြည်ပြာ့ကို ယမင်းသိသွားတာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့ပဲ အာမခံပြီး �ဖျောင်းဖျရပေမယ့် ကျနော်ကိုယ်တိုင်လည်း သံသယဝင်နေတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် နောက် တစ်လ၊ နှစ်လလောက် အတွင်းမှာပဲ ယမင်းက ကြည်ပြာနဲ့ အရင်လို ပြန်ဖြစ်သွားပါတယ်။ သွားစရာရှိသွား၊ စားစရာရှိစားနဲ့ ညီအမတွေလို တိုးတိုးတိုင်ပင်ဖော်တွေ ပြန်ဖြစ်သွားတာ တွေ့ရမှ ကျနော်စိတ်အေးရပါတယ်။ တဖက္မှာလည်း ကြည်ပြာ့ကို ကျနော်က အမျိုးမျိုး ဆွဲဆောင်စည်းရုံးကာ ကာမရေယဥ္ကျောထဲ မျောနေမိတုန်းပါပဲ။ တစ်ခုရှိတာက ယမင်းဟာ ကြည်ပြာနဲ့ ညီအမတွေလို ချစ်ချစ်ခင်ခင် ပြန်ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ကျနော်နဲ့ကတော့ လင်မယား ကိစ္စတွေမှာ တဖြည်းဖြည်း ဝေးကွာသွားတယ်လို့ ခံစားရပါတယ်။

ယမင်းက မယားကောင်း ပီသစွာနဲ့ မယားဝတ္တရား ကျေပွန်သလို သမီးလေးအပေါ်မှာလည်း မိခင်ကောင်း ပီသပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်နဲ့ လင်မယား အိပ်ယာခန်းကိစ္စတွေမှာတော့ အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်ဖယ်လာပါတယ်။ ကျနော့်လို ကာမဆန္ဒအားကြီးသူက အတင်းတောင်းဆိုရင်တော့ သူမဘက်က ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်စိတ်ထဲ တစ်ခုခု လိုအပ်နေသလို အမြဲခံစားရပါတယ်။ ဒါကလည်း စိတ်တူကိုယ်တူ နှစ်ကိုယ်တူတွဲပြီး ချစ်ပွဲကြီး မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကျင်းပရမယ့် နေရာမှာ ကျနော်တစ်ယောက်တည်းကပဲ ဦးဆောင်ဆင်နွှဲ တိုက်ပွဲဝင်နေရပြီးတော့ သူမကတော့ မတတ်သာလို့ လိုက်ပါဖြည့်ဆည်းရတဲ့ ပုံစံ ဖြစ်နေလို့ နေမှာပါ။ ကျနော်က လှန်ဆိုလှန်၊ ကုန်းဆိုကုန်း၊ စုပ်ဆိုစုပ်ဆိုပေမယ့် အမြဲဒီလိုကြီးပဲ ဖြစ်နေတော့ ကျနော့်စိတ်မှာ အားရကျေနပ်မှု သိပ်မရှိတော့ပါ။

ဒါပေမယ့် ယမင်းကို အပြစ်ပြောရအောင်ကလည်း သူမဘက်က ကျနော်တောင်းဆိုရင် အကုန်ဖြည့်ဆည်းနေတာပဲလေ။ ကျနော့်စိတ်ဆန္ဒကသာ အားကြီးနေလွန်းတော့ အလိုမပြည့်သလို ဖြစ်နေရတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော်နဲ့ ယမင်းတို့ရဲ့အိပ်ယာထက် ကိစ္စတွေဟာ တဖြည်းဖြည်း လျော့ပါးလာခဲ့ပါတယ်။ အခုဆိုရင် ယမင်းဘက်ကလည်း မတောင်းဆိုခဲ့သလို ကျနော်ကလည်း ဆန္ဒသိပ်မရှိလို့ လင်မယား အတူနေတာတွေ အတော်ကို နည်းနေရပါပြီ။ ယမင်းက သမီးလေး မွေးပြီးမှ ကျနော်နဲ့ လိင်ကိစ္စ ဘာကြောင့် သိပ်စိတ်မပါရတော့တာလဲလို့ တခါတလေ စဥ္းစားမိပေမယ့် သေချာတဲ့ အဖြေတော့ မရခဲ့ပါဘူး။

ကြည်ပြာ့အပေါ် ကျနော် စွဲလမ်းနှစ်သက်ရတာတွေကလည်း ထိုအရာတွေ အများကြီး ပါဝင်ပါတယ်။ ကြည်ပြာက ကျနော် ဆန္ဒရှိလွန်းလို့ လိုက်လျောရရင် စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သူပါ။ လိုးကြတဲ့အခါမှာလည်း ကြည်ပြာရဲ့ရမ္မက်ထန်တဲ့ အကြည့်၊ အပြောများဟာ ကျနော့် ကာမစိတ်ရိုင်းကို လှိုင်းထန်လာစေပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ အလိုကြမ်းကြမ်းနဲ့ အပြောပက်စက္မှုများကို ကျေကျေနပ်နပ် ခံယူပေးကာ ကာမခရီးကို အပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်း ကူးဖြတ်ပေးတတ်သူပါ။ တခါတလေ မလွတ်လပ်တဲ့ အခြေအနေကြောင့် သူမဘက်က ငြင်းဆန်နေရင်း ခံနေရရင်တောင်မှ သူမရဲ့ မတတ်သာလို့ ခံနေရတဲ့ပုံကို ကြည့်ကာ ကျနော့်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်ရပါတယ်။ ဒါတွေကပဲ ကြည်ပြာ့အပေါ် ကျနော့်ရဲ့ ရမ္မက်ပိုင်းဆိုင်ရာမှာ သာလွန်ထူးကဲပြီးတော့ မစွန့်လွှတ်နိုင်တဲ့ အရာတွေပါ။

ပြီးတော့ ကြည်ပြာ့နဲ့ နေရတာကို ကျနော်ပိုပြီး စွဲလမ်းနှစ်သက်တဲ့ အကြောင်းအရင်းတစ်ခုကတော့ သူမအပေါ် နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်မြတ်နိုးမှုကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သာမာန်အချိန်မှာတောင် ကြည်ပြာရဲ့ ပြောဟန်လေးတွေ၊ နေပုံထိုင်ပုံလေးတွေက ကျနော့်ရဲ့ အတွေးအာရုံမှာ အမြဲစိုးမိုးနေပါတယ်။ ဒီလို ကျနော်ရဲ့ စိတ်အခံကြောင့် ယမင်းအပေါ် အားနာမိသလို စိတ်မကောင်းလည်း ဖြစ်ရပါတယ်။ ယမင်းမှာ အခုနောက်ပိုင်း ကျနော့် ကာမဆန္ဒကို အပြည့်အဝ မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တာက လွဲပြီး အပြစ်ပြောစရာမရှိတဲ့ မယားကောင်း တစ်ယောက်ပါ။ ယမင်းအပေါ် သံယောဇဥ္ရှိသလို၊ သမီးလေးကို မွေးဖွားပေးခဲ့တဲ့ အမေမို့ တန်ဖိုးထား မြတ်နိုးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်အချစ်စိတ်တွေကတော့ ကြည်ပြာ့အပေါ်မှာပဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ တဝဲလည်လည် ဖြစ်နေတာက ခက်လှပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်မှာ ကျနော်ရင်ထဲ တအုံ့နွေးနွေးနဲ့ အခံရခက်လှပါတယ်။ ကာမဆန္ဒမပြည့်ဝတာထက်ကို ကျနော့်ကို ကြည်ပြာက ပစ်ခွာသလို ခံစားရတာက ခံပြင်းဒေါသတွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။ အရင်အခါတွေကလိုပဲ အချိန်တန်ကျရင် ပြန်အစဥ္ပြေမယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ သားသမီးအပေါ်ထားတဲ့ မေတ္တာတရားကို ကျနော် လျော့တွက်ခဲ့မိတယ်။ ကြည်ပြာအနေနဲ့ အရာရာကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ရပြီး၊ နောက်ဆုံး ခေတ်ကိုပါ စွန့်လွှတ်လိုက်ရချိန်မှာ သွေးပျက်ခြောက်ခြားသွားတာ နေမှာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်း ခေတ်က ကျနော်တို့ အခြေအနေကို ဘာမှ မပြောဘဲ နေတာတောင် ကြည်ပြာရဲ့ တုန်လှုပ်မှုက မပျောက်နိုင်သေးတာ ခက်ပါတယ်။

ကျနော့်စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်ပြာနဲ့ အရင်လို ပြန်နေချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ပါဘူး။ တစ်ချိန်က ကိုယ်အကြိုက် စားသုံးခဲ့ရကာ အနံ့အရသာနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ သစ်သီးတစ်လုံးကို အဝေးကနေ မြင်သာမြင် မကြင်ရတဲ့ဘဝကို ကျနော် မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါမှာတော့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်လို ဆွဲဆောင်စည်းရုံးလို့ မရတော့တာ ကျနော် နားလည်လာပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ အချိန်ကောင်းကို စောင့်ကာ အစီအစဥ္ ချနေမိပါတယ်။

ကျနော့်အတွက် အခွင့်အရေးကောင်းဟာ ကံတရား ဖေးမမှုကြောင့် မမျှော်လင့်ဘဲ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ တစ်နေ့ အပေါင်းအသင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ဆွမ်းကျွေးမှာ ကျနော်ဝါသနာပါတဲ့ ဓာတ်ပုံပညာနဲ့ ကူညီပေးခဲ့ပြီးတော့ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်မိပါတယ်။ ကျနော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဓာတ်ပုံရိုက်တာ ဝါသနာပါပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆင်းရဲလွန်းတော့လည်း ဒီပညာနဲ့ အလှမ်းဝေးခဲ့ရတာပေါ့။ အခုလို ငွေကြေးအသင့်အတင့် ရှိချိန်မှာတော့ ကိုယ်လိုချင်ခဲ့တဲ့ ကင်မယာကောင်းကောင်းကို ဝယ်ကာ လေ့လာခဲ့သလို အိမ်မှာ ဖလင်ကူးခန်းလည်း ထားခဲ့ပါတယ်။

အခု ကင်မယာကလည်း ကျနော့်ဝါသနာကို သိနေတဲ့ စိုင်းမောင်က နိုင်ငံခြားကနေ ဝယ်ပို့ထားတဲ့ ကင်မယာအသစ်ပါ။ ကျနော် လက်ထပ်မယ်ဆိုတာ ကြားပြီးတော့ လက်ဖွဲ့အနေနဲ့ မင်္ဂလာမဆောင်ခင်ကတည်းက ပို့လိုက်တာပါ။ ဒီကင်မယာက တော်တန်ယုံအလင်းနဲ့ ဖလပ်မီးဖွင့် မရိုက်ရင်တောင် ရုပ်ထွက်ကောင်းသလို၊ အဝေးကို ဆွဲရိုက်ရင်လည်း ရုပ်ထွက် အတော်အသင့် ကောင်းပါတယ်။ ပြီးတော့ ကင်မယာရိုက်ရင် တုန်ခါမှုနည်းသလို အသံလည်း ငြိမ်တာမို့ ကျနော်တော်တော် ကြိုက်တာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အခုနောက်ပိုင်း ကင်မယာအဟောင်းကို မသုံးတော့ဘဲ ဒီအသစ်ကိုပဲ သုံးနေတာပါ။ ကင်မယာအကြောင်းကို ဇာချဲ့ပြီး ပြောပြနေရတာက ဒီကင်မယာတွေဟာ ကျနော့်ဘဝမှာ အလိုချင်ဆုံး အရာတွေကို ရရှိစေခဲ့တဲ့ အကြောင်းအရင်းကောင်း ဖြစ်နေခဲ့လို့ပါ။

ဒီလိုနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်နေရင်းနဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုကြောင့် မကြံကောင်းမစည်ရာ အကြံဆိုးတွေ ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လုပ်သင့် မလုပ်သင့်ကို စိတ်မပိုင်းဖြတ်နိုင်သေးခင်မှာပဲ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယမင်းဆီက သတင်းစကားတစ်ခု ရခဲ့ပါတယ်။ ဒါကတော့ ခေတ်က ၁၀ တန်းကို ဘော်ဒါဆောင်မှာ သွားနေဖို့ပါ။ ကြည်ပြာတို့ စီစဥ္ထားတာက ကြာနေပေမယ့် ကျနော်ကတော့ အခုမှ သိရတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ခေတ် ဘော်ဒါဆောင်ကို သွားနေတဲ့အခါမှာ ကျနော့်ရဲ့ အကြံအစည်တွေကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်လည်း အိမ်မှာမရှိတဲ့နေနဲ့ ပွဲရုံစာရင်းတွေ ရှင်းရမယ့် နေ့ကို ချိန်တွက်ကာ လှုပ်ရှားရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီနေ့မနက် ယမင်းက ကြည်ပြာ့ဆီ ဖုန်းဆက်ပြီးချိန်လောက္မှာ ကျနော်ပွဲရုံကနေ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်လည်း အလုပ်ရှိသလို၊ ကြည်ပြာလည်း ဒီနေ့ အလုပ်အရေးကြီးနေလို့ စာရင်းတွေ သွားမရှင်းဖြစ်ဘူးလို့ ယမင်းကို ပြောရပါတယ်။ ပြီးတော့ ယမင်းကို ညနေကျရင် သမီးနဲ့ အပြင်သွားလည်မှာမို့ ဘယ်မှ မသွားဘဲ အိမ်မှာပဲ စောင့်နေခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ယမင်းက ကြည်ပြာ့ဆီကို ဖုန်းဆက်ခိုင်းတာကိုလည်း ဖုန်းဆက်ပြီးပြီလို့ ပြောရပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်ချရအောင် ယမင်းအလစ်မှာ အိမ်ဖုန်းလိုင်းကြိုးကို ဖြုတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်အိမ်မှာ ဘယ်သူ့မှ အဝင်မခံတဲ့ ဓာတ်ပုံဖလင်ကူးတဲ့ အမှောင်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ဒီနေ့အတွက် အရေးပါလာနိုင်မယ့် အရာကို ဝင်ယူပြီး အိမ်က ခပ်မြန်မြန် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုထွက်လာရင်း  စိတ်တွေလေးလံနေသလို အချိန်လည်း နည်းနည်းပိုသေးလို့ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ကာ အရက်လေးပက်နဲ့ လိုအပ်တာတွေ မှာပြီး သောက်ကာ ကျနော် စဥ္းစားနေမိတယ်။ ကျနော် အခု ရှေ့ဆက်တိုးမယ့် ကိစ္စက လူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာ အယုတ်မာဆုံးလို့ ပြောလို့ရတဲ့ အပြုအမူတွေပါ။ ကျနော် ချစ်ပါတယ်လို့ အထပ်ထပ်ပြောနေမိတဲ့ အမျိုးသမီးအပေါ်မှာ ဒါမျိုး လုပ်သင့်ရဲ့လား။ ကြည်ပြာ့အပေါ် မစွန့်လွှတ်ချင်တဲ့ စိတ်တစ်ခုနဲ့ ဒီအခြေအနေထိ ရောက်လာအောင် ကျနော်လုပ်ခဲ့မိပြီးပါပြီ။ အခုချိန်မှာ နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့ထက် ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ကိုသာ စိတ်ထဲရှိပါတယ်။ ကျနော်သောက်နေတဲ့ အရက်ကလည်း ကျနော့်စိတ်ကို မိုက်ရူးရဲယုံမကဘဲ ယုတ်မာပတ်စက်ဖို့အထိ ရောက်အောင် တွန်းပို့နိုင်ပါပြီ။

ထိုသို့ ယတိပြတ်ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့အတူ ကြည်ပြာ့အိမ်ကို ကျနော်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ခြံတံခါးလာဖွင့်တဲ့ ကြည်ပြာဟာ ကျနော်ထင်သလိုပါပဲ၊ ကျနော့်အပေါ် မယုံသင်္ကာစိတ်နဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ပါတယ်။ ကျနော်က ကြိုတင်တွေးထားခဲ့သလို ယုံလောက်အောင်ပြောမှ တံခါးဖွင့်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို အိမ်ပေါ်အတက် မခံသေးဘဲ အိမ်ဝမှာ စောင့်ခိုင်းကာ သူမက အရင်အိမ်ပေါ် ပြေးတက်သွားပါတယ်။ ကြည်ပြာက ယမင်းဆီကို ဖုန်းပြေးဆက်တယ်ဆိုတာ ကျနော် ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ ဒါနဲ့ကျနော်လည်း ခဏနေပြီးမှ ကားပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ စက္ကူအိတ်ကို ယူကာ အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး ဧည့်ခန်းက ခုံမှာ ထိုင်စောင့်ဖို့ လုပ်လိုက်ပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာပဲ ကြည်ပြာက ဖုန်းခေါ်မရလို့ စိတ်ရှုပ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ အနောက်ကို လှည့်ထွက်လာရာမှ ကျနော့်ကို တွေ့သွားပါတယ်။ ဒါနဲ့ ကြည်ပြာက……….

“ကိုသန့်စင်၊ ယမင်းဆီ ဖုန်းခေါ်လို့လည်း မရဘူး။
လိုင်းပျက်နေပြန်ပြီနဲ့တူတယ်။ ယမင်းကို အရင်သွားခေါ်လိုက်ပါအုံး”

“ဟင်၊ မနက်က အိမ်ကို ဖုန်းဆက်တော့ ရပါသေးတယ်။
ကြည်ပြာ့အိမ်ဖုန်းလိုင်းက ပျက်နေတာနဲ့ တူပါတယ်။
သူလည်း ထွက်လာပြီပဲ၊ သွားမခေါ်တော့ဘူးလေ”

ကျနော်လည်း ကြည်ပြာ့ကို ပြန်​ပြောရင်း အခုလို သူမက ကျနော့်ကို သူစိမ်းဆန်ဆန် ဆက်ဆံတာကို ခံပြင်းလာမိပါတယ်။ ပထမစိတ်ကူးက ဧည့်ခန်းမှာ အေးဆေးထိုင်ပြီးတော့ ကြည်ပြာနဲ့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ကိစ္စကို ညှိဖို့ပါ။ အခုလို ကျနော့်ကို အဆက်ဆံခံရတော့ ဒေါသလည်း ဖြစ်လာတယ်။ ပြီးတော့ သောက်ထားတဲ့ အရက်အရှိန်ကလည်း ကျနော့်ရဲ့ ခံပြင်းစိတ်ကို သွေးထိုးပေးလာပါတယ်။ တဖက္မှာ ၁၀ နှစ်ကြာအောင် ကျနော်ပြုသမျှ နုပေးခဲ့တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အပေါ် တပ်မက္စိတ်တွေ အားကြီးလွန်းနေပါပြီ။ သူမရဲ့ အဝတ်မဲ့ အလှတွေကို အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ မြင်တွေ့ပတ်သတ်ဖူးတာမို့ အခုလို အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားအောက္မှာ ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေတဲ့ ကြည်ပြာ့ရဲ့ အချိုးအစားတွေကလည်း ကျနော့်စိတ်ကို ရမ္မက်ခိုးတွေ ဝေလာစေပါတယ်။

ဒီလို ကာမစိတ်ရိုင်းတွေနဲ့ ခံပြင်းဒေါသတွေ ပေါင်းကာ ကျနော့်တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ပူလောင်လာပါတယ်။ ကျနော်ချစ်သော၊ ကျနော်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သော အမျိုးသမီးဟာ ကျနော့်ရှေ့မှာ ရှိနေပါပြီ။ အခုချိန်မှာ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုရဖို့ဆိုရင် ကျနော် ဘာမဆို ရင်ဆိုင်ရဲပါတယ်။ အမိုက္မှောင်နဲ့တူတဲ့ တဏှာရာဂ အားကြီးသွားချိန်မှာ စဥ္းစားချင့်ချိန်နိုင်မှု အလင်းရောင် အရှင်းပျောက်သွားပြီး ဘာမဆို လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်မိမှာပါ။ ကြည်ပြာကလည်း ကျနော့် ပြောင်းလဲနေတဲ့ အမူအရာတွေနဲ့ သူမဆီလျောက်လှမ်းလာတာကို တွေ့တော့ အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားပါတယ်။ အခြေအနေကို တွက်ဆမိပြီး ထိတ်လန့်သွားတဲ့ သူမက………..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(ဆက်ရန်…….)

အခန်း (၄) – သုခဘုံ မှ ငရဲခန်း

“ကိုသန့်စင်၊ ရှင့်ကို ဆင်ဝင်ရှေ့မှာ စောင့်ခိုင်းထားတာလေ။
ဘာလို့ အိမ်ပေါ် တက်လာတာလဲ။
ပြီးတော့…. ရှင်…….ရှင်…… အရက်တွေ သောက်လာတာလား”

ကျမ အထိတ်တလန့်နဲ့ ပြောလိုက်ပေမယ့် သူကတော့ ရယ်ပြီး ကျမအနားကို ပိုတိုးကပ်လာပါတယ်။ ကျမက နောက်ကိုဆုတ်နေရင်း တယ်လီဖုန်းထားတဲ့ စင်နဲ့ ကပ်ကာ ထပ်ဆုတ်လို့ မရတော့ပါဘူး။ အဆီပြန်ပြီး ရဲနေတဲ့ သူမျက်နှာကို ကြည့်ကာ ကျမ ထိတ်လန့်မှုတွေ တိုးကာလာရတယ်။ ဒီအချိန်မှာ အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါရယ် သူ့ရဲ့ပြောင်းလဲနေတဲ့ ပုံစံရယ်ကို တွက်ဆကြည့်ရင်း သူကြိုးစားလာမယ့် အရာကို တွေးမိကာ ကျမ နောင်တရမိသွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမအနေနဲ့ ပြင်ဆင်ခဲ့ပြီးသား အရာကို ဘယ်လို အကြောင်းနဲ့မှ ပျက်စီး မခံနိုင်တော့ပါဘူး။

“ကိုသန့်စင်၊ ကျမ မေးနေတယ်လေ။
ရှင်….ရှင်…. ဘာလုပ်မလို့လဲ။ ကျမတောင်းပန်ပါတယ်။
ရှင် ပြန်ပါတော့”

“ကြည်ပြာရယ်၊ မင်း ဘာလန့်နေတာလဲ။
ကိုယ်နဲ့မင်းနဲ့က ၁၀ နှစ်ကျော် ပတ်သတ်ထားဖူးတဲ့ သူတွေပဲ။
ကိုယ့်ကို အဲလောက် လန့်စရာ လိုလို့လား”

“အို….. ရှင် အပိုတွေ မပြောနဲ့။
အရင်က ဘာဖြစ်ခဲ့၊ ဖြစ်ခဲ့၊ ကျမတို့ မပတ်သတ်နိုင်တော့ဘူးလို့ ရှင့်ကို အပြတ်ပြောပြီးသားလေ။
ကိုသန့်စင်ရယ်… ကျမ ဘဝကို ထပ်မဖျက်စီးနဲ့ရှင်”

“အဲဒါက မင်းသဘောလေ၊ ဖြစ်ခဲ့တာက တို့နှစ်ယောက်လေ။
အခုမှ မင်းတစ်ဖက်တည်းက တော်ပါပြီလို့ ပြောလို့ ရမလား။
မင်း ငါ့ဘက်ကိုလည်း ကြည့်အုံးလေကွာ”

“ကျမ ပြောတာက ကျမတို့ နှစ်ယောက်လုံး အတွက်ပါ။
ကျမ ဘဝပျက်ရပေမယ့် ရှင့်မှာလည်း မိသားစုနဲ့လေ။ ရှင့်မိသားစု ဘဝကို ထည့်မတွက်တော့ဘူးလား။
ကျမကတော့ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် ရှင်နဲ့ လုံးဝ မပတ်သတ်နိုင်တော့ဘူး။ ဒါ ကျမ အပြတ်ပြောတာ”

“ဟား ဟား….. ရတယ်လေ။ မင်းဘက်က ဒီလောက် ပြတ်သားမှတော့ ငါတို့ အေးဆေး ဆွေးနွေးဖို့ပဲ ရှိတော့တာပေါ့။
လာလေ၊ ခုံမှာ ထိုင်ပြီး အေးဆေး ပြောကြတာပေါ့….. လာပါ”

သူက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမရှိရာ ကပ်မလာတော့ဘဲ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖါခုံမှာ ပြန်သွားထိုင်လိုက်ကာ ကျမကို စောင့်နေပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့ရှိရာဆီ မသွားဘဲ ဆက်ရပ်နေတာ တွေ့တော့ ကျမကို လာထိုင်ဖို့ ထပ်ခေါ်နေပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမမှာ ဒီကိစ္စကို ဘယ်လို ရင်ဆိုင်ရမလဲလို့ အမြန်တွေးနေမိပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ဇွတ်တရွတ်နိုင်တဲ့ အပြုအမူများကို ကျမ ဒီတစ်ခါတော့ အကျဆုံး မခံနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် သူက ဆွေးနွေးဖို့ ခေါ်တာကို လက်ခံပြီးတော့ ကျမဘက်က စိတ်အခြေအနေကို ပြတ်ပြတ်သားသား �ထပ်ပြောပြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

သူ့မှာလည်း မိသားစုနဲ့မို့ နားဝင်အောင် ပြောပြကာ ငြိမ်သက်နေပြီဖြစ်တဲ့ အခြေအနေကို ထပ်မံမုန်တိုင်း ထန်လာအောင် မလုပ်ကြဖို့ ဖြောင်းဖြရပါတော့မယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် ထားပြီး သူရှိရာ ဧည့်ခန်းထိုင်ခုံတွေဘက်ကို လှမ်းလာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုဖာဘက်သွားတာ မထိုင်ဘဲ မတ်တတ်ရပ်နေလိုက်ပါတယ်။ သူက မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ ကျမကို မော့ကြည့်ပြီး……

“ထိုင်အုံးလေ ကြည်ပြာရဲ့၊ အေးဆေး ဆွေးနွေးကြရအောင်”

“အို….. မထိုင်ပါဘူး။ ရှင်ပြောစရာရှိတာ မြန်မြန်ပြောပြီး ပြန်ပါတော့။
တော်ကြာ ယမင်းရောက်လာရင် အကုန်ဒုက္ခရောက်ကုန်မယ်”

“ပြောမှာပါ၊ ပြောချင်လို့ပဲ လာခဲ့တာလေ။
ပြီးတော့ ယမင်းရောက်လာမှာလည်း မစိုးရိမ်နဲ့။
ယမင်း မလာအောင် ကိုယ်စီစဥ္ထားတာ။ ဖုန်းလည်း ဆက္မရအောင် ကိုယ်ပဲ လုပ်ထားခဲ့တာ”

“ဘာ….. ကိုသန့်စင်…… ရှင်….ရှင်”

ကျမ အံ့ဩလွန်းလို့ စကားပင် ဆက္မပြောနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒီလူက အကုန်စီစဥ္ထားတာပေါ့။ ဒါဆိုရင် သူ ဒီနေ့လာတာဟာ ကျမ အသွေးအသားကို စိတ်ကြိုက်စားသုံးနိုင်ဖို့ အကွက်ကျကျ အကုန်စီစဥ္ထားတာပဲ။ ကျမအနေနဲ့ သူ့အပေါ်ကို ထိတ်လန့်ယုံတင်မကဘဲ ကြောက်လန့်လာမိပါတယ်။ အခုချိန်မှာ ကျမကိုယ်ကျမ မလုံခြုံသလို ခံစားလာရပြီး စိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေမိပါတယ်။

“ဟုတ်တယ်၊ ယမင်းလည်း မလာဘူး။
ကိုယ် မင်းနဲ့ အေးဆေး စကားပြောချင်လို့ တမင် စီစဥ္ထားတာ”

“ကျမဘက်က စကားကုန် ပြောထားပြီးပြီလေ။
ရှင်နဲ့ ကျမ ဘာမှ ပြောစရာ မရှိတော့ဘူး”

“ကိုယ်ပြောပြီးသားလေ… မင်းဘက်က ပြီးပြီဆိုယုံနဲ့ ကိုယ်မကျေနပ်နိုင်ဘူး။
ကိုယ်တို့ ပတ်သတ်ခဲ့တာ မနေ့တနေ့ကမှ မဟုတ်တာ”

“အို…. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကျမကတော့ သားလေး စိတ်ထပ်ကွက္မယ့် ကိစ္စမျိုး ထပ်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။
ရှင့်ဘက်က ဇွတ်တရွတ် ရှေ့ဆက်တိုးလာရင် ကျမ အကုန်လုံးနဲ့ ရင်ဆိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ”

“��ေဩာ်….ဒီလိုလား။ ဒါဆိုရင် ဒီအိတ်ထဲက ဟာတွေ ကြည့်ကြည့်ပါအုံး”

ကိုသန့်စင်က မခန့်ပြုံး ပြုံးရင်း သူ့လက်ထဲမှာ ကိုင်လာတဲ့ စက္ကူအိတ်ရှည်ရှည်ကို ကျမဆီ လှမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီအိမ်ထဲကို သူဝင်လာကတည်းက ဒီစက္ကူအိတ်ကို လက်ကမချတာကို ကျမသတိပြုမိပါတယ်။ အစက ပွဲရုံစာရင်းစာအုပ်တွေ ထည့်ထားတယ် ထင်မိပေမယ့် အခုလို ထိုးပေးလို့ ကိုင်ကြည့်လိုက္မှ စာအုပ်တွေလို မလေးတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဒီလူ ဘာတွေ ကြံစည်နေလဲ မသိဘူးဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ အိတ်ကိုဖွင့်ပြီး အထဲက အရာတွေကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက္မိတော့ အံ့ဩလွန်းလို့ “ဟင်”ကနဲ အသံထွက်ကာ ကိုယ့်မျက်စိကို ကိုယ်ပင် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်ရပါတော့တယ်။

တွေ့လိုက်ရတဲ့ ပုံက ကျမ ဦးခေါင်းကို မိုးကြိုးအကြိမ်ကြိမ် ပစ်ခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ လူမှာလည်း တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားပြီး ခြေမကိုင်မိ၊ လက် မကိုင်မိဖြစ်ကာ မျက်လုံးအစုံပြူးလို့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ကျမရဲ့ အားအင်တွေ ကုန်ခမ်းသလိုဖြစ်ကာ ဆိုဖာခုံပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရပါတယ်။ ကျမ မျက်စိကို ကျမပင် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်ကာ တုန်ရီမောဟိုက်နေတဲ့ စိတ်နဲ့ အပေါ်ဆုံးက ပုံကို သေချာ ပြန်ကြည့်မိပါတယ်။ သေချာမြင်နေရတဲ့ပုံကြောင့် “အို….ဘုရား၊ ဘုရား” ဟုတကာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်မှုနဲ့အတူ ရှက်ရွံ့အားငယ်ခြင်း၊ ဝမ်းနည်း ယူကျုံးမရဖြစ်ခြင်း၊ စိုးရိမ်ကြောက်လန့်ခြင်းတို့ကို အတိုင်းအဆမရှိ ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ အံ့ဩထိတ်လန့်လွန်းလို့ နှုတ်က ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့နဲ့……..

“ကိုသန့်စင်၊ ရှင်…..ရှင်…..ဒါက ဘယ်လို……”

“ဟဲ….ဟဲ…..ဘယ်လို ရတယ်ဆိုတာ မမေးပါတော့နဲ့။
ပုံတွေကို သေသေချာချာ ကြည့်ပါအုံး။ အစစ်မှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့…..ဟဲ….ဟဲ…..”

ကျမမှာ အံ့ဩထိတ်လန့်လွန်းသလို မယုံကြည်နိုင်ခြင်းများစွာနဲ့ အပေါ်ဆုံးက ပုံကို ပြန်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပုံကိုကြည့်ရင်း ကျမရင်ထဲမှာ နာကျင်ကြေကွဲရလွန်းလို့ မျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာပါတယ်။ တွေ့လိုက်ရတဲ့ ပုံကတော့ ပေါင်ကွကာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ထမိန်လှန်ပေးထားတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ပေါင်ကြားအောက္မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ယောကျာ်းတစ်ယောက်က အဖုတ်ကို နမ်းပေးနေတဲ့ပုံပါ။ တိတိကျကျပြောရရင် ထမိန်လှန်ပေးကာ မတ်တတ် အဖုတ်အလျက်ခံနေတဲ့ မိန်းမမှာ အောင်အောင့်အမေ မခင်မေစန်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အောက္မှာ ဒူးထောက်ပြီး အဖုတ်လျက်ပေးနေတာကတော့ မျက်နှာသေချာ မမြင်ရပေမယ့် ဝတ်ပုံစားပုံ၊ ဆံပင်ပုံစံနဲ့ ကိုယ်ဟန်အနေအထားကို ကြည့်ယုံနဲ့ ကျမရဲ့ ချစ်လှစွာသော သားလေးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျမရင်ထဲမှာ ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ၊ သားလေးရယ်လို့ ညည်းတွားရင်း ငိုကြွေးနေမိပါတယ်။ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးက ကလေးသုံးယောက်အမေရဲ့ အဖုတ်ကို ထိုင်ပြီး မက္မက္စက်စက် နမ်းနေရသလား။ မိခင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ ရင်ထဲမှာ မယုံနိုင်ခြင်းများစွာနဲ့အတူ ဘယ်လောက်တောင် နှမြော ဝမ်းနည်းရမလဲဆိုတာ တွက်ကြည့်ကြပေါ့ရှင်။ နောက်ဆုံး ကောက်ရိုးတစ်မျှင် အနေနဲ့ ဟုတ်ရဲ့လားဆိုပြီး အောက်က နောက်တစ်ပုံကို ကြည့်မိတော့ ကျမရင်ထဲ မြားအစင်းစင်းနဲ့ ပစ်ခွင်းခံရသလို စူးပြီး နာကျင်ကြေကွဲရပါတယ်။ နောက်တစ်ပုံက ပိုဆိုးပါတယ်။ သားလေး ခေတ်က မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ မခင်မေစန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထိုးနှိုက်ကာ ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို လျှာနဲ့ သိမ်းကျုံးပြီးလျက် မျိုနေပုံပါ။ ဒီပုံကတော့ ပိုကြည်လင်ပြီး မျက်နှာတစ်ခြမ်း ကောင်းကောင်းပါနေလို့ သားလေးဆိုတာ သေချာသွားပါပြီ။

ကျမမှာ သားအတွက် ယူကျုံးမရ ဖြစ်ရသလို မခင်မေစန်းအပေါ်မှာလည်း ဒေါသတွေ ဖြစ်ရပါတယ်။ ကိုယ့်သားသူငယ်ချင်း လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို ဒင်းမို့ ပန်းကောင်း အညွန့်ချိုး လုပ်ရက်တယ်ရှင်။ အခုတော့ ဒီပုံတွေက ကိုသန့်စင်ဆီ ရောက်နေသလို အပြင်မှာသာ ဒီအကြောင်းကို လူတွေသိကုန်ရင် ကျမသားလေးဘဝတော့ ရေတိမ်နစ်တော့မှာ အမှန်ပါ။ သူ့အမေထက်တောင် အသက်ကြီးတဲ့ ကလေးသုံးယောက်အမေနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ သားကို ဘယ်အမျိုးကောင်း သားသမီးတွေက လူရာသွင်းတော့မှာလဲ။ အောင်အောင့်အမ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့သာ ဖြစ်တယ်ဆိုရင် ကျမဖြေသာသလို လူကြားလို့လည်း ကောင်းပါအုံးမယ်။ အခုတော့ရှင်……

အရာရာကို လက်တည့်စမ်းချင်ပြီးတော့ ရမ္မက်ကို ရူးသွပ်တတ်တဲ့ အရွယ်မို့ မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ကာ လူသိရှင်ကြား အရှက်တကွဲ ဖြစ်ရမှာကို တွေးမိပြီး ကျမ ကြံရာမရဖြစ်ကာ ငိုကျွေးနေမိပါတော့တယ်။ အောက်က သုံးလေးပုံကို ထပ်ကြည့်မိပြီးတော့ ကျမမှာ ဆက္မကြည့်နိုင်တော့ဘဲ လက်တွေတုန်လာကာ ကိုင်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံများဟာ စားပွဲခုံပေါ် လွတ်ကျကုန်ပါတယ်။ တွေ့လိုက်ရတဲ့ ပုံတွေကတော့ ထမိန်လှန် ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ မခင်မေစန်းကို သားက နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ပုံတွေပါ။ ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေကို ကြည်ရတာက အိပ်ခန်းထဲမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အောင်အောင်တို့ အိမ်ရဲ့ ဧည့်ခန်းထဲမှာတင် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတဲ့ပုံပါ။

သူတို့ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဖြစ်နေကြမှန်း မသိပါဘူး။ ကျမကိစ္စ ဖြစ်ပြီးကတည်းက အိမ်မကပ်တဲ့ သားလေးဟာ အောင်အောင့်အိမ်ကို သွားနေရင်းနဲ့ အနေနီးစပ်လို့ ဖြစ်ရတာနဲ့ တူပါတယ်။ သားက လူငယ်မို့လို့ မသိတတ်သေးတာကို ဟိုမိန်းမက သားသမီးချင်းမှ ကိုယ်ချင်းမစာဘဲ လုပ်ရက်တာကို ကျမမှာ အံ့ဩဒေါသထွက်နေရပါတယ်။ ဒီကိစ္စဟာ သားရဲ့ တစ်ဘဝလုံးနဲ့ သက်ဆိုင်တာမို့ ကျမမှာ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မစဥ္းစားတတ်တော့ဘဲ အရင်ဆုံး ကိုသန့်စင်ကိုသာ ဒီကိစ္စကို ဖုံးဖိပေးဖို့ ပြောဆိုတောင်းပန်ရပါတော့မယ်။ ကျမ ငိုနေယုံနဲ့ မပြီးပါဘူး။ ဒါကြောင့် ခုံပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ပုံတွေကို ပြန်စုသိမ်းရင်း…….

“ကိုသန့်စင်၊ ဒီဓာတ်ပုံတွေ ကျမကို ပေးသွားပါနော်။ ပြီးတော့ ဘယ်သူမှလည်း မသိပါစေနဲ့နော်”

“ဓာတ်ပုံတွေက ပေးသွားလည်း ဘာမှ မထူးပါဘူး။ ကိုယ့်ဆီမှာ ဖလင်လိပ် ရှိသေးတာပဲ။
ဘယ်အချိန် ပြန်ကူးကူးရပါတယ်”

“ဟင်….ရှင်…..”

ကျမမှာ ဓာတ်ပုံတွေ စုသိမ်းနေရင်းနဲ့ ကိုသန့်စင်စကားကြားပြီး ဆက္မသိမ်းနိုင်တော့ကာ သူ့မျက်နှာကို မျက်လုံးပြူးပြီး ကြည့်နေမိပါတယ်။ သူ့စကားက ကျမရဲ့ သားကို ခြိမ်းခြောက်ချင်တဲ့ အရိပ်အငွေ့တွေ အများကြီး ပါနေလို့ ကျမမှာ လန့်ဖြန့်သွားရပါတယ်။

“ရှင်…..ရှင်…. ဒါက ဘာစကားလဲ။
သားက ကလေးပဲ ရှိသေးတာ။ ရှင် သားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာပါ။
ကျမ သားကို အညွန့်တုန်းအောင် မလုပ်ပါနဲ့…ရှင်….”

“လူသိမှာ စိုးလို့ မင်းကိုပဲ လာပြတာလေ။ ခေတ်က ကိုယ့်တူ၊ ကိုယ့်သားလိုပါပဲ။
ယမင်းကဆိုရင် ခေတ်တို့ကြီးလာရင် ငုဝါလေးနဲ့ သဘောတူနေတာ မင်းလည်း သိပါတယ်။
ကိုယ်လည်း ခေတ်ကို သမီးနဲ့ဆို ဘာမှ ပြောစရာမရှိပါဘူး။ သဘောတူမှာပါ။
အခုတော့ ဒီလိုမိန်းမကြီးနဲ့ ဖြစ်နေတာသိရတော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။
ယမင်းသိရင်လည်း ဘယ်လောက် ရင်ထုမနာ ဖြစ်လိုက္မလဲ။
အို…. ကုန်ကုန်ပြောရရင်၊ ဒီကိစ္စက သိတဲ့သူတိုင်း အံ့ဩပြီး ကဲ့ရဲ့ကြမှာပဲ”

“ဟုတ်…ဟုတ်ပါတယ်ရှင်။ ယမင်းကို မပြောပြပါနဲ့။ ကလေးမို့ မသိတတ်လို့ မှားတာနေမှာပါ။
ဒါက ဟိုမိန်းမကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။ ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့ရှင်။
ကျမ ရှိခိုးပြီးတောင်းပန်ပါတယ်။
ရှင်ဘာလိုချင်လဲ။ ပွဲရုံကိုလည်း ကျမအရင်ထဲက ရှင်တို့ကို အပိုင်ပေးဖို့ ပြောထားတာပဲ။
ကျမ ပွဲရုံကို ပေးပါ့မယ်။ ပုံတွေကို ကျမဆီ အကုန်ပေးပါနော်။
ရှိခိုးပါတယ်ရှင်….အဟင့်….ဟင့်”

ကျမမှာ ပြောရင်း ဝမ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်ကျနေရင်း သူ့ကို ကန်တော့ကာ တောင်းပန်နေမိပါတယ်။ ကျမရဲ့ လက်အုပ်ချီပြီး တောင်းပန်မှုကို သူ့ရဲ့ မထီတရီအပြုံးနဲ့ တုန့်ပြန်ခြင်းကိုပဲ ခံလိုက်ရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက……

“ကြည်ပြာ၊ ကိုယ်က ပွဲရုံကို မယူချင်ဘူးဆိုတာ မင်းသိနေတာပဲ။
မင်းကလွဲပြီး ကျန်တာကို ကိုယ် ဘာမှ မလိုချင်ဘူး”

“အဟင့်…ဟင်…. ကိုသန့်စင်ရယ်၊ မှားပြီးသားတွေကို ထပ်မမှားချင်ပါတော့နဲ့။
ကလေးရဲ့ အမှားကိုပဲ ဖုံးဖိပေးပြီး လမ်းမှန်ရောက်အောင် ကြိုးစားပေးရအောင်နော်။
ကျမတို့ လူကြီးတွေက ဒီအမှားတွေကို ဆက္မမှားကြရအောင်နော်….
ကျမတောင်းပန်ပါတယ်။ ကျမကို ထပ်ပြီး ဝဋ်ဒုက္ခတွေ မပေးပါတော့နဲ့”

“ကြည်ပြာ၊ မင်းအေးဆေး စဥ္းစားလေ။ ခေတ်ကိစ္စက ကိုယ်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ မသိသေးဘူး။
ပြီးတော့ ကိုယ်က မင်းကို မပစ်ပယ်နိုင်ဘူးဆိုတာ မင်းအသိပဲ။ ကိုယ်တို့ ပတ်သတ်ခဲ့တာလည်း ကြာခဲ့ပြီလေ။
မင်းသာ ကိုယ်လိုချင်တာ ပြန်ဖြည့်ဆည်းပေးရင် ခေတ်ကိစ္စကို ကိုယ်မသိသလိုဘဲ နေပေးပါ့မယ်။
ကုန်ကုန်ပြောရရင် ယမင်းတောင် မသိစေရပါဘူး။ ကိုယ် ဂတိပေးတယ်”

“အို…..ကိုသန့်စင်၊ ရှင်က ရှင့်မိသားစုကို ပြန်မကြည့်တော့ဘူးလား။
အရင်ကတော့ ထားပါတော့။ အခုဆို ငုဝါလေးတောင် သိတတ်နေပြီလေ။
ကျမက အိမ်ထောင်ပျက်ခဲ့ရပြီးပြီ။ ရှေ့ဆက်သွားရင် ရှင့်အိမ်ထောင်ရေးပါ ပျက်စီးမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား။
ယမင်းနဲ့ ငုဝါလေးကို ပြန်ငဲ့သင့်ပါတယ်။ ကျမလို အဖြစ်မျိုး မဖြစ်ပါစေတော့နဲ့။
အပြစ်မရှိတဲ့ ကလေးတွေ ရှေ့ရေးကို ငဲ့ပါရှင်”

ကြည်ပြာက သမီးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ပြောတာခံရတော့ ကျနော် စိတ်ထဲ လန့်သွားပါတယ်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကျနော့်ကြောင့် သမီးလေး အရှက်တကွဲနဲ့ ဝမ်းနည်းခံစားရမှာ မဖြစ်စေလိုပါဘူး။ တဖက္မှာလည်း ကြည်ပြာ့အပေါ် တပ်မက္မှုတွေနဲ့ လက်လွတ်မခံနိုင်မှုတွေက ထုထည်ကြီးလွန်းပါတယ်။ ကြည်ပြာ့ကြောင့် လူဆိုးကြီး လုံးလုံး ဖြစ်ယုံမျှမကဘဲ လူယုတ်မာတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်နေရပြီလေ။ ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်လာပြီး အခွင့်အရေးကောင်းကို ရနေမှတော့ ကျနော့်အနေနဲ့ နောက္မဆုတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော့်ရဲ့ ရင်တွင်းထိတ်လန့်မှုနဲ့ ပူပန်မှုကို ကြည်ပြာမရိပ်မိအောင် ဟန်ဆောင်ပြုံးရင်း………

“ကြည်ပြာရယ်၊ ကိုယ် အဲဒါတွေ ထည့်မတွက်နိုင်တော့ဘူး။ ကိုယ်သိတာက ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ် ကြည်ပြာအနားမှာ နေခွင့်ရဖို့ပဲ။
ကိုယ်လိုချင်တာ မရနိုင်ရင်တော့ ဘယ်သူ့မျက်နှာမှ မထောက်နိုင်တော့ဘူး။
ကိုယ် အပြတ်ပြောမယ်။ ကြည်ပြာသာ အရင်လို ကိုယ့်အလိုတွေ မဖြည့်ပေးနိုင်ရင် ကိုယ့်ကို အဆိုးမဆိုနဲ့”

“ဟင်…… ရှင်…. လုပ်ရက်လိုက်တာ။ ကလေးနဲ့ အကြပ်ကိုင်ပြီး …..အ….ဟင့်….ဟင့်…..”

ကြည်ပြာမှာ ပြောရင်း ဝမ်းနည်းကာ ငိုကျွေးနေပါတယ်။ ကျနော့်မှာ ကြည်ပြာရဲ့ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်ကာ ငိုနေပုံကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေပျော့လာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါသာ စိတ်ကိုတင်းထားနိုင်ရင် ကြည်ပြာက ကျနော့်ရင်ခွင်အောက် ပြန်ရောက်လာကာ ကျနော်ပြုသမျှ နုပေးရတော့မယ်ဆိုတာ သိနေပါတယ်။ ဒီအခြေအနေကို ဖန်တီးပေးခဲ့တဲ့ ကံတရားကိုလည်း ကျေးဇူးတင်နေမိပါတယ်။ အမှန်တော့ ခေတ်နဲ့ ခင်မေစန်းအကြောင်းကို ကျနော်သေချာ မသိပါဘူး။ ခေတ်တစ်ယောက် ခင်မေစန်းနဲ့ ဘယ်လို ပတ်သတ်မိသွားလည်း မခန့်မှန်းနိုင်ပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အရှက်ကုန် ကာမသောင်းကြမ်းမှုကို မမျှော်လင့်ဘဲ ဓာတ်ပုံ ရိုက်ထားနိုင်ခဲ့မှုကြောင့်ပင် အခုလို အခွင့်ကောင်းကို ရစေခဲ့တာပါ။

အဲဒီနေ့က အပေါင်းအသင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ဆွမ်းကျွေးမှာ ဓာတ်ပုံသွားရိုက်ပေးရင်းနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်နေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ အောင်အောင်တို့ မောင်နှမ သုံးယောက် စကားတပြောပြောနဲ့ ဆိုင်ရှေ့က ဖြတ်ပြီးတော့ လမ်းလျောက်သွားကြပါတယ်။ ပုံစံတွေကတော့ မြို့ထဲသွားဖို့ ဆိုက်ကားဂိတ်ဆီ သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ အောင်အောင်တို့ကို အမှတ်တမဲ့ ကြည့်နေရင်း ကွမ်းယာဆိုင်ကွယ်ကာ အောင်အောင်တို့ကို ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ခေတ်ကို တွေ့ရတာပါ။ ခေတ်က သူနဲ့အတွဲဆုံး သူငယ်ချင်းကို နှုတ်မဆက်ဘဲ ချောင်းကြည့်နေကာ အောင်အောင်တို့ ထွက်သွားပြီးမှ ဟိုကြည့် သည်ကြည့်နဲ့ အောင်အောင်တို့ လမ်းသွယ်ထဲ ဝင်သွားတာကို တွေ့ရပါတယ်။ မြင်ကွင်းက ထူးဆန်းနေတယ်လို့ ကျနော့်စိတ်ထဲ ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

ခေတ်ပုံစံက တစ်ခုခုကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်မလို့ပုံစံပါ။ ကျနော်က ခေတ်မှာ ဘာအကြောင်းရှိလဲလို့ သိချင်သလို စိုးရိမ်စိတ်လည်း ဖြစ်သွားပါတယ်။ ခေတ်ကို ကျနော့်တူသားတစ်ယောက်လို အမြဲသဘောထားတာပါ။ ခေတ်က ကျနော်တို့ လက်ပေါ်မှာပဲ ကြီးခဲ့ရတာလေ။ ကျနော်ထင်တာက ခေတ်ဟာ လူမသိအောင် တစ်ခုခုလုပ်နေသလားလို့ တွေးမိတာပါ။ ဖြစ်နိုင်တာကတော့ ဒီအရွယ် လူငယ်တွေ မှားတတ်ကြတဲ့ မူးယစ်ဆေးတစ်မျိုးမျိုးများ သုံးနေကြတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါဆိုရင်တော့ ကြည်ပြာသာ သိရင် ရင်ကွဲတော့မှာပါပဲ။ ဒီအတွေးဝင်လာပြီးတော့ ကျနော်စိုးရိမ်ကာ ဆိုင်က ထပြီး ခေတ်ဝင်သွားတဲ့ လမ်းကြားထိပ်ဘက် လိုက်ကြည့်ခဲ့ပါတယ်။ ကျနော့်ကို ခေတ်က လှည့်ကြည့်ရင် မမြင်ရအောင်လည်း ဂရုစိုက်ရတာပေါ့။

ကျနော် လမ်းထိပ်အကွယ်ကနေ ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ခေတ်က ခြံတစ်ခုရှေ့မှာ ရပ်ကာ ဘေးဘီကို အကဲခတ်ပြီး ခပ်မြန်မြန် ခြံတံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော်က လမ်းထိပ်မှာမို့ ခေတ်ဝင်သွားတာ အောင်အောင်တို့ ခြံ ဟုတ် မဟုတ် မသေချာပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ဝင်သွားတဲ့ ပုံက ကျနော်လုပ်နေကြပုံစံအတိုင်းပါပဲ။ ကြည်ပြာနဲ့ မဟုတ်တာလုပ်နိုင်ဖို့ ကြည်ပြာ့ခြံထဲကို ဒီလိုဘေးဘီအကဲခတ်ပြီး ကျနော် ခဏ ခဏ ဝင်ဖူးနေကြလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ဝင်သွားတဲ့ ခြံကို သေချာသိစေဖို့ ကျနော် လမ်းသွယ်ထဲကို ဝင်လာခဲ့လိုက်ပါတယ်။ ခြံရှေ့မရောက်တရောက်ကနေ သေချာကြည့်တော့ ဒီခြံဟာ အောင်အောင်တို့ ခြံဆိုတာ ကျိန်းသေသွားပါတယ်။

သမီးလေး ငုဝါကို ခေတ်က ခေါ်ထိန်းရင်း အောင်အောင်တို့ အိမ်ကို လာတတ်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ ယမင်းက အိမ်ပြန်ချိန်ဆို ဒီခြံအထိလိုက်လာကာ သမီးကို ပြန်ခေါ်ရတတ်လို့ အောင်အောင့်အိမ်မှန်း ကျနော်သိနေတာပါ။ ဒါဆို ခေတ်က ဒီခြံကို ဘာလို့လာရတာလဲ။ အောင်အောင်တို့ မောင်နှမတွေ မရှိမှန်း သူသိရက်နဲ့ ဒီအိမ်ထဲ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လာတာဟာ အကြောင်းအရင်း တစ်ခုရှိလို့ပဲ နေမှာပါ။ သိချင်စိတ်တွေနဲ့ပဲ ကျနော်ခြံရှေ့ရောက်လာပါတယ်။ ခြံတံခါးက စိယုံပဲ စိထားသလို အိမ်တံခါးကလည်း ဖွင့်ထားတာကို ခြံပြင်ကနေ လှမ်းမြင်ရပါတယ်။ ခြံတံခါးသော့ခတ်မထားဘဲ စိထားတာဆိုတော့ အချိန်းအချက်တစ်ခုခု ရှိနေလို့ ဖြစ်နိုင်တာကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျနော့်ကိုယ်တွေ့နဲ့ ယှဥ္ပြီး စဥ္းစားမိပါတယ်။ ဒီအိမ်မှာ အောင်အောင့်အမေ၊ ခင်မေစန်းဆိုတဲ့ ခပ်တောင့်တောင့် အမျိုးသမီးကြီးပဲ ရှိနေမှာပါ။

ကျနော်ဟာ သိချင်စိတ်တွေ မတားဆီးနိုင်လွန်းလို့ ခြံထဲ လှစ်ကနဲဝင်ကာ လျောက်လမ်းကနေ ခွဲထွက်ပြီး ပန်းခြုံတွေဘက် ဝင်လိုက်ပါတယ်။ လျောက်လမ်းကဆိုရင် ခြံထဲလူဝင်လာတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့နိုင်လို့ပါ။ ပန်းခြုံတွေဘက်ကတော့ အကာအကွယ်ရသလို အိမ်ရဲ့ အတွင်းပိုင်းကိုလည်း တော်တော်များများ မြင်နိုင်တာကို တွေ့ရပါတယ်။ သူများခြံထဲ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ဝင်လာမိတာကို တွေးမိတော့ တော်တော် လန့်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူမိသွားရင်လည်း အကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး သမီးလေးကို ခေါ်ထိန်းခိုင်းဖို့ ခေတ်နောက်ကို လိုက်လာတာလို့ ပြောဖို့ ကြံထားပါတယ်။ ယုတ္တိရှိတာ မရှိတာထက် သိချင်စိတ်က ကြီးစိုးနေတော့လည်း မတတ်နိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အိမ်ထဲက လူရိပ်လူခြေကို ကြည့်ပြီး ပန်းခြုံတွေ အကာအကွယ်ယူကာ ရှေ့ကို တိုးလာခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ အရှေ့နားကို ရောက်လာပြီး အိမ်ထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်ယုံနဲ့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ကျနော့်ကို ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားစေပါတယ်။ မတ်တတ်ရပ်ကာ ထမိန်လှန်ပေးထားတဲ့ ခင်မေစန်းရဲ့ ဖင်ကျောတောင့်တောင့်ကို ခေတ်က လက်ဝါးနဲ့ တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေတာပါ။ သူတို့ရှိတဲ့ နေရာနဲ့ ပေ ၅၀ လောက်ကွာနေလို့ ပြောစကားတွေ မကြားရပေမယ့်လည်း ဖင်ရိုက်သံ တဖြန်းဖြန်းကိုတော့ ကျနော်ကြားနေရပါတယ်။ မြင်လိုက်ရတာက မယုံနိုင်စရာပါ။ ခေတ်နဲ့ ခင်မေစန်းရဲ့ ပတ်သတ်မှုကို တွေးထင်ထားပေမယ့် အခုလို ကိုယ့်သားသူငယ်ချင်းလေးရဲ့ ရိုက်နှက္မှုကို ထမိန်လှန်ပေးပြီး ခံနေရမယ်လို့တော့ မထင်ထားတာ အမှန်ပါ။ မသိရင် ဆိုးလွန်းလို့ ဖင်လှန်အရိုက်ခံနေရပုံပါပဲ။ ရိုက်လိုက်တိုင်း တုန်ခါသွားတဲ့ ခင်မေစန်းရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေက မြင်သူ ဘဝင်ဆူစရာပါ။

သူတိုရဲ့ ဖင်ရိုက်သံ တဖြန်းဖြန်းနဲ့အတူ ကျနော့်စိတ်တွေကလည်း လိင်စိတ်တွေကြွလာပါတယ်။ မထင်ထားတဲ့ မြင်ကွင်းမို့ အံ့ဩကာ စိတ်ထထနဲ့ ကြောင်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ကျနော်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ခေတ်က ခင်မေစန်းကို ဒီဘက်ပြန်လှည့်ခိုင်းလို့ ကျနော် အမြန်ဝပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်က ထမိန်လှန်ပြီး အဖုတ်ပြပေးထားတဲ့ ခင်မေစန်းအဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ပင့်ရိုက်လိုက်တော့ ခင်မေစန်းမှာ ခုန်ဆွခုန်ဆွ ဖြစ်သွားရရှာပါတယ်။ ခေတ်တစ်ယောက် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ခင်မေစန်းလို မိန်းမမျိုးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်တာကို ချီးကျူးရမလိုပါ။ ဒီပညာတွေ ဘယ်က တတ်လည်း မသိပါဘူး။ ကျနော်တောင် သူ့အမေအပေါ်ကို ဒါမျိုးမကြမ်းဖူးပါဘူး။ ကြည့်နေရင်းမှာပဲ ခေတ်က ဒူးထောက်ပြီးတော့ ခင်မေစန်းပေါင်ကြားထဲ ဝင်ကာ အတွင်းခံပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို လျက်ပေး၊ နမ်းပေးနေပါတယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်သားဟာ ကာမအရှိန်တွေ တက်နေပြီးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း ဂရုမထားနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒီအချိန်ကျမှ ကျနော်လည်း ပါလာတဲ့ ကင်မယာကို သတိရကာ ထုတ်ရိုက်ဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ရည်ရွယ်ချက်ရယ်လို့ တိတိကျကျမရှိသေးဘဲ ဝါသနာအရရယ်၊ တွေ့ရခဲတဲ့ စိတ်ကြွဖွယ် ပုံစံတွေမို့ ရိုက်ထားလိုက်တာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ကြည့်လိုက်၊ ရိုက်လိုက်နဲ့ပဲ ပုံတွေ တော်တော်ရလိုက်ပါတယ်။ နောက်ဆုံး ခေတ်က ခင်မေစန်းကို ဟိုဘက်လှည့်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ အပီဆောင့်လိုးနေပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာ နှစ်ယောက်လုံးက အပေါက်ဝကို ကျောပေးထားတာမို့ ကျနော် ခြံထဲက ပြန်ထွက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က ကောင်းခန်းကို ကြည့်ချင်နေသေးပေမယ့်လည်း ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ဝင်လာရတာဆိုတော့ တစ်ယောက်ယောက် မတွေ့ခင် ပြန်ထွက်သွားတာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်မှာပါ။

ဒီလိုနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ ယမင်းက ခေတ်တို့ မနက်ဖြန် ဘော်ဒါဆောင်မှာ သွားနေတော့မယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဓာတ်ပုံကူးခန်းထဲ ဝင်ပြီးတော့ ရိုက်လာတဲ့ ပုံတွေကို ကူးနေရင်းနဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ဆက်စပ်တွေးကာ အကြံဆိုးများ ဝင်လာရပါတယ်။ ဒီအကြံဟာ ကြည်ပြာတစ်ယောက် ကျနော့်ရဲ့ ကျော့ကွင်းထဲက မလွတ်နိုင်အောင် ခိုင်မာတယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။ သားကို ချစ်လို့ ကျနော့်ကို အနားကပ်မခံတော့တဲ့ မိန်းမကို သူ့သားကို အကြောင်းပြပြီးတော့ ချုပ်ကိုင်နိုင်ဖို့ ကျနော်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကြားထဲမှာလည်း မလုပ်သင့်ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးတွေ ခဏခဏ ဝင်လာသော်လည်း လိုချင်တပ်မက္မှုကို အခြေခံပြီးတော့ လုပ်မှဖြစ်မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေက အနိုင်ယူသွားခဲ့ပါတော့တယ်။

ကျနော့်ရဲ့ ပထမအစီအစဥ္က ကြည်ပြာ့ရဲ့ အရှက်ရစရာပုံနဲ့ အကျပ်ကိုင်ဖို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီနည်းနဲ့ဆိုရင် ကြည်ပြာက လက်ခံနိုင်ဖို့ သိပ်မလွယ်ပါ။ ကိုကြီးဦးတောင် သိနေပြီမို့ ကြည်ပြာက မထူးဇာတ်ခင်းကာ အကုန်ဖွင့်ချလိုက်နိုင်ပါတယ်။ အခုနောက်ပိုင်း ကြည်ပြာ့ပုံစံက သားအတွက်ဆိုရင် သူမအရှက်ကိုတောင် မငဲ့ညှာပဲ ရင်ဆိုင်မယ့်ပုံပါ။ သူမသား မကြိုက်တဲ့ အပြုအမူကို ထပ်လုပ်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကြည်ပြာကသာ သူမပုံတွေနဲ့ အကျပ်ကိုင်တာကို လက္မခံရင် ကျနော်ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ ခက်ပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ကျနော်ကလည်း ယမင်းနဲ့ သမီးလေးကို ငဲ့ညှာရပါအုံးမယ်။ ကျနော် အရှက်ကွဲရင် ငယ်သေးတဲ့ သမီးစိတ်ဒဏ်ရာရမှာ မဖြစ်စေလိုပါ။ ဒါကြောင့် ကြည်ပြာကသာ သူမပုံတွေ ဖြန့်ချင်ဖြန့်လိုက်၊ အကုန်ရင်ဆိုင်မယ်ဆိုရင် ကျနော်ရှေ့ဆက် တိုးဖို့ ခက်ပါတယ်။

အခုတော့ ခေတ်နဲ့ပတ်သတ်တဲ့ အရှက်ရစရာဆိုရင်တော့ မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျနော့်ကို ဆန့်ကျင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ယုံကြည်နေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျနော့်အတွက် သားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာဖို့ထက် ကိုယ်လိုချင်တဲ့အရာကို လက္လွတ် မခံနိုင်တဲ့ စိတ်က ပိုများနေပါတယ်။ ဒီလို ကျနော့်အတွက် အခွင့်အလမ်းကောင်းကို မမျှော်လင့်ဘဲ ရရှိခဲ့ပုံကို တွေးနေချိန်မှာပဲ ကြည်ပြာကတော့ ဆက်တိုက် ငိုကျွေးနေပါတော့တယ်။ ကိုယ်အခွင့်သာပြီ ဆိုတာနဲ့ တဖက်သားကို ညှာတာမှုမရှိဘဲ ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးနှက်တတ်တဲ့ စိတ်ယုတ်မာရှိသူတွေရဲ့ သဘောအတိုင်းပဲ လိုချင်တာကို ရဖို့ သူ ကြိုးစားပါတော့တယ်။

“ကဲ…..ကြည်ပြာ၊ ငိုနေလို့တော့ မပြီးဘူး။
ကိုယ်လိုချင်တာကို မင်းသိနေတာပဲ။ ကိုယ့်ကို ယုတ်မာတယ်လို့ မင်းထင်လည်း မတတ်နိုင်ဘူး။
အခု မင်းအဖြေကို ကိုယ် တိတိကျကျ သိချင်တယ်…..ပြောလေ…..”

“………………”

“တကယ်ဆို ကိုယ်တောင်းဆိုတာက ဘာထူးဆန်းလို့လဲ။
ကြည်ပြာနဲ့ ကိုယ်နဲ့က အဆုံးစွန်ထိ ပတ်သတ်ခဲ့ကြတာပဲလေ။
အခုဟာလည်း ကြည်ပြာက ငြင်းနေလို့ ကိုယ်က ဒီလိုလုပ်ရတာပါ။
စိတ်ချပါ။ ကြည်ပြာသာ ကိုယ်နဲ့ အရင်လို ပြန်နေမယ်ဆိုရင် ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူမှ မသိစေရပါဘူး”

ကျမမှာ သူ့ပြောတာတွေကို ကြားတစ်ချက်၊ မကြားတစ်ချက်ပါပဲ။ ကျမရင်ထဲမှာ ခံစားနေရတာက သားလေးအတွက်ပါပဲ။ မိခင်တစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီး ကိုယ့်သားလေး မမှားသင့်တာ မမှားရအောင် ဆုံးမသွန်သင်မှု မပေးနိုင်ခဲ့တဲ့ ကျမကိုယ်ကျမပဲ အပြစ်တင်နေမိပါတယ်။ အမှန်ပါပဲ။ ကျမ တဏှာထခဲ့လို့ သားနဲ့ဝေးကွာသလို ဖြစ်ခဲ့ရတာလေ။ အဲဒီတော့ သားမှာ အပြစ်မရှိပါဘူး။ ဟောဒီအမိုက္မကြီးသာ အပြစ်ရှိတာပါ။ ဒီကိစ္စကလည်း သားသာ အသက်၂၀ကျော် ၃၀ ဆိုရင် ကျမဖြေသာပါတယ်။ အခုဟာက သားက အသက် ၁၅ နှစ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတဲ့ လူပျိုဝင်စလေးလေ။ ဒီအချိန်မှာ ကျမထက်တောင် အသက်ကြီးတဲ့ ကလေး ၃ ယောက် အမေနဲ့ ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ လူကြားလို့မှ မကောင်းပါဘူး။ တကယ်ဆိုရင် အောင်အောင်ရဲ့ အမတွေနဲ့သာ ဖြစ်တယ်ဆိုရင် ကျမဖြေသာပါသေးတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်သိရင်လည်း မျက်နှာ မပြရဲစရာ မရှိဘူး ထင်ပါတယ်။

သားက ငယ်ရွယ်သူမို့ ပတ်ဝန်းကျင်က အပြစ်မတင်ဘူးဆိုရင်တောင် ဒီလိုနာမည်ပျက် ရှိခဲ့တဲ့ ကလေးကို ဘယ်သားသမီးရှင်က ကြည်ဖြူပါ့မလဲ။ ဘယ်သူက ယုံကြည်နိုင်ပါတော့မလား။ တသတ်လုံး လူတောတိုးလို့ မရတဲ့ ဘဝရောက်သွားနိုင်ပါတယ်။ မိဘဆိုတာ ကိုယ့်သားသမီးအပေါ်မှာ အမဲစက် သေးသေးလေးတောင် အတင်ခံချင်ကြတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုဟာက အစက်အပျောက် သေးသေးလေးမဟုတ်ဘဲ သားလေးဘဝကို ညစ်နွမ်းပေကျံတဲ့အထိ ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ကျမတို့လို နယ်မြို့တွေက ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုရင် လက္မခံနိုင်ကြတာ များပါတယ်။ အရွယ်ရောက်သူအနေနဲ့ ဒီဒဏ်တွေကို ခံနိုင်ပေမယ့် အခုမှ ၁၀ တန်းတက်ရမယ့် ဆယ်ကျော်သက်လေးက ဒီဒဏ်တွေကို မခံနိုင်ပါဘူး။ ပြီးတော့မတော်လို့များ သားလေးက ဒီမိန်းမရဲ့ ရမ္မက်ထောင်ချောက်အောက်က ရုန်းမထွက်နိုင်သလို ပတ်ဝန်းကျင်က ဖိအားတွေ မခံနိုင်ဘဲ စိတ်ထင်ရာတွေ စွတ်လုပ်ကုန်ရင်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကျမမှာ ဆောက်တည်ရာမရလောက်အောင် ပူလောင်ခံစားနေရပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန်…..)

ကျမ ဒီလို ပူလောင်ခံစားနေရချိန်မှာပဲ ကိုသန့်စင်က ကျမရင်ထဲကို မီးစတွေ ထပ်ထည့်နေပြန်ပါပြီ။ အရင်က ဖြစ်ခဲ့တာမှန်သမျှအတွက် ကျမရော၊ သူရော အပြစ်ရှိတယ်လို့ ကျမခံယူထားတာပါ။ ဒါကြောင့် သူ့အပေါ် အပြစ်လုံးဝပုံမချခဲ့ပါဘူး။ အခုတော့ သူ့ရဲ့ အကျပ်ကိုင် တောင်းဆိုမှုကို ခံရပြီးတော့ သူ့အပေါ်ကို တော်တော် ရွံမုန်းမိပါတယ်။ ကျမက သူ့ပြောစကားတွေကို မယုံတော့တာ ကြာပါပြီ။ အခု သူ့အလို လိုက္မိတာနဲ့ ကျမကို အမျိုးမျိုး ချုပ်ကိုင်တော့မှာပါ။ ကျမကို သူ့ရဲ့လောင်းရိပ်အောက်က လွတ်မြောက်ခွင့်ပေးမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမအနေနဲ့ သူ့ကို မယုံကြည်ရဲတာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာ ဘာရွေးချယ်စရာ ရှိသေးလဲ။ ရုတ်တရတ် တွေ့ကြုံလိုက်ရတာတွေက ပြင်းထန်လွန်းလို့ ကျမ ဘာမှ မစဥ္းစားနိုင်တော့ပါဘူး။ ဝမ်းနည်း အားငယ်စိတ်နဲ့ကာ ငိုကျွေးနေမိပါတော့တယ်။

ကျမဆီက စကားပြန်မရဘဲ ငိုနေတာကို တွေ့တော့ သူက မတ်တတ်ရပ်ကာ ကျမရှိရာဘက်ကို လှမ်းလာခဲ့ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမပုခုန်းကို ကိုင်ပြီး ထစေပါတယ်။ ငိုကျွေးရင်း မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ကျမကို သူက ခါးကနေ ကိုင်ဖက်ကာ ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဆီ ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ ကျမမှာ အသက္မဲ့ အရုပ်တစ်ရုပ်လို ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျမစိတ်ထဲမှာ ဘာကိုမှ သေချာ ဆုံးဖြတ်နိုင်မှုမရှိဘဲ အသိလွတ်နေတဲ့ သူတစ်ဦးလို ဖြစ်နေရရှာတာပါ။ ကျမသိတာက ကျမသားအတွက် ယူကျုံးမရ၊ စိတ်မကောင်း ဖြစ်တာနဲ့၊ စိုးရိမ်ပူပန်တာပဲ ရှိပါတယ်။ ကျမက သူ့အလိုကို လိုက်လျောရင် ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်မယ်ဆိုတာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့အလိုကို မလိုက်လျောဘဲ ကျမက ငြင်းဆန်ရင် သားလေးအပေါ်မှာ ဘယ်လိုဆိုးကျိုး ဖြစ်လာနိုင်သလဲဆိုတာ ကျမ ရေရေရာရာ မတွေးနိုင်ပါဘူး။ ကျမသိတာက သားအတွက် စိုးရိမ်တာ၊ ကြောက်လန့်တာနဲ့ စိတ်မကောင်းဖြစ်တာပဲ ကြီးစိုးနေတာပါ။ ပြီးတော့ ဒီလူ ကိုသန့်စင်ကလည်း သူလိုချင်တာ မရရင် ဘာမဆို လုပ်မယ့် လူစားမျိုးဆိုတာ သေချာနေပါပြီ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျမဟာ စိတ်ဝိညာဥ္ကင်းမဲ့နေသလို ဖြစ်နေကာ တိကျရေရာတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို မချနိုင်ခင်မှာပဲ အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်သွားရပါပြီ။ ကျမ မျက်ဝန်းက မျက်ရည်များ ကျဆင်းနေသော်လည်း အသံထွက် ငိုခြင်းမျိုးတော့ မရှိတော့ပါဘူး။ ကျမမှာ စိတ်ဓာတ်များ ကျဆင်းနေသလို၊ လုံခြုံမှု မရှိသလို ခံစားနေရပါတယ်။

အခုလို ကြုံတွေ့နေရတာတွေကလည်း ကျမရဲ့ ကာမအပေါ် စွဲလမ်းတပ်မက္မှုကနေ အခြေခံလာတာပါပဲ။ ဒီရမ္မက်နွံထဲကနေ ကျမဘက်က ဘယ်လောက်ပင် ရုန်းထွက်ချင်ပါစေ ကိုသန့်စင်ဆိုတဲ့ ကာမဘီးလူးရဲ့ အရိပ်ဆိုးကြီးအောက်က မလွတ်မြောက်နိုင်ဘူးဆိုတာ သေချာသွားခဲ့ပါပြီ။ အခုချိန်မှာ ဒီအရိပ်ဆိုးကြီးဟာ ကျမ အပေါ်မှာပင် မကဘဲ သားလေးအပေါ်မှာပါ သက်ရောက်လာစေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပင် ကျမမှာ မလုံခြုံမှုကို ခံစားကြောက်ရွံ့မိတာပါ။ ကုတင်နားရောက်တာနဲ့ သူက ကျမကို ထိုင်စေပါတယ်။ ကုတင်ပေါ် ထိုင်မိမှပင် ကျမဟာ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဖွယ်ကောင်းတဲ့ ခံစားချက်ကို ထပ်တိုးခံစားရပါတယ်။ ဒီကုတင်ပေါ်မှာ သူနဲ့ ကာမပွဲကို အကြိမ်ကြိမ် နွှဲပျော်ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ဒီကုတင်အပေါ်ကို သူနဲ့ တက်လာရတာကို ကျမအနေနဲ့ ရွံ့ရှာမုန်းတီးသလို ခံစားလာရပါတယ်။

အခြေအနေ၊ နေရာဒေသနဲ့ လူပုဂ္ဂိုလ်တွေ တူညီပေမယ့် ကျမခံစားချက်ကတော့ ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေရပါတယ်။ သူကတော့ ကျမကို ကုတင်ပေါ် တွန်းကာ လှဲစေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူလည်း ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး သူ့အင်္ကျီကို ချွတ်နေပါတယ်။ ကျမမှာ ခံစားမှုမဲ့နေတဲ့ သူတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေကာ သူလုပ်နေတာတွေကို ကြည့်နေမိတယ်။ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကို ကြည့်ကာ တစ်ချိန်က ဒီရင်ခွင်အောက္မှာ နေရတာကို စိတ်လှုပ်ရှားပျော်ရွှင်ခဲ့ပြီး မက္မက္မောမော နမ်းရှိုက်ခဲ့မိပုံတွေကို တွေးမိကာ ကျမကိုယ်ကျမ ရွံမုန်းလာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ကို မကြည့်နေတော့ဘဲ မျက်နှာလွှဲကာ ဘယ်သူမှ မသနားမစာနာနိုင်တဲ့ မျက်ရည်သာ ကျနေရှာရပါတော့တယ်။

တဖက္မှာလည်း ကိုသန့်စင်တစ်ယောက်ဟာ ရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေသလိုပါပဲ။ သူ အလိုချင်ဆုံးနဲ့ အတပ်မက္ဆုံး မိန်းမဟာ သူလုပ်သမျှကို မငြင်းဆန်နိုင်တော့ဘဲ အသာလဲလျောင်းနေပြီလေ။ ကြည်ပြာရဲ့ အားကိုးရာမဲ့သွားတဲ့ ခံစားချက်ကို သူ အကောင်းဆုံး အသုံးချနိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေပါပြီ။ အရင်ကဆိုရင် ဒီအိပ်ယာပေါ်မှာ တူနှစ်ကိုယ် ချစ်ကြည်နူးပြီး အပြိုင်အဆိုင် အချစ်ပွဲ နွှဲခဲ့ကြတာပါ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဆာလောင်မွတ်သိပ်သော အနမ်း၊ အရှိုက်၊ အစုပ်၊ အလျက္များနဲ့ အပြန်အလှန် ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရင်း ကာမပန်းတိုင်ကို အတူတူ တက်လှမ်းခဲ့ကြပါတယ်။ အခုချိန်မှာတော့ ခံစားမှုမဲ့နေသလို ဖြစ်ကာ သူလုပ်သမျှကို မတတ်သာလို့ လိုက်လျောနေရတဲ့ ကြည်ပြာ့ရဲ့ ပုံစံကို တွေ့နေရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် မကောင်းတဲ့ စိတ်တွေကနေ မွေးဖွားပေးခဲ့တဲ့ ကာမစိတ်ဟာ မိုးထိမြင့်နေပြီမို့ သူ့အနေနဲ့  ကြည်ပြာ့အပေါ် စာနာသနားရမှာကို မတွေးမိတော့ပါဘူး။ အဲဒီအစား ကြည်ပြာ့ရဲ့ ငြိမ်သက်အေးဆေးပြီး မျက်ရည်တွေ တသွင်သွင် ကျဆင်းနေတဲ့ ပုံကိုကြည့်ကာ ရမ္မက်ရိုင်းတွေပင် ပိုထန်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူအင်္ကျီချွတ်နေပုံကို အကြည့်လွှဲသွားတဲ့ ကြည်ပြာ့ကို ကြည့်ကာ မဲ့ပြုံး ပြုံးလိုက္မိပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ ကာမစိတ်ထက်သန်မှုနဲ့ ကျနော့်အပေါ် စွဲလမ်းဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မှုတွေကို သိနေတာမို့ ထိုအခြေအနေ ပြန်ရောက်အောင် လုပ်ပြမယ်လို့ စိတ်ထဲ တွေးလိုက်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော့်ရဲ့ အင်္ကျီနဲ့ လုံချည်ကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီတော့ မချွတ်သေးပါဘူး။ ဒီအတွင်းခံဘောင်းဘီက ကြည်ပြာကိုယ်တိုင် မက္မက္မောမော နမ်းကာ ချွတ်ပေးနေကျလေ။ ထိုသို့ လိုချင်တာကို ရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို ရွှင်မြူးနေတဲ့ စိတ်နဲ့ ကြည်ပြာ့ရဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးရန် လက်လှမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူမရဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီပေါ်ကို ကျနော့်လက်ကရောက်ပြီး သူမကို ထိလိုက်တာနဲ့ ကြည်ပြာဟာ ရုတ်တရတ် အသိဝင်လာသူ တစ်ယောက်လို လန့်ဖြန့်ကာ ကျနော်လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပါတယ်။

“ဟင်၊ ဘာလို့လဲ ကြည်ပြာရဲ့။ အင်္ကျီချွတ်ရအောင်လေ”

“ရှင်လိုချင်တာ ရရင်တော်ပြီမို့လား။ အပိုတွေ မလုပ်ပါနဲ့။
ရှင်လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်ပြီး ပြန်ပါ။ ကျမအဝတ်တွေ မချွတ်နဲ့”

“ဘာ”

ကျနော်ဟာ မထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားကိုကြားပြီး တဒင်္ဂမှင်တက္မိသွားပါတယ်။ ပြီးတော့မှ လက်ရှိ အခြေအနေကို ပြန်တွက်ကာ ကျနော့်ဘက်က လောမကြီးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သူမရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အကြိမ်ကြိမ် မြင်တွေ့ဖူးသူမို့ အခုမတွေ့ရလည်း အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တစ်ချိန်က ကျနော် မတောင်းဆိုရပဲနဲ့တောင် အလိုက်သိ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သူက အခုလို တုန့်ပြန်တာ ကြုံရတော့ ကျနော့်ရင်ထဲက ဒေါသစိတ်နည်းနည်း ထွက်လာပါတယ်။ ဒီပုံစံနဲ့ဆိုရင် အရင်လို ကာမစိတ်တွေ ပိုထန်အောင် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် အနှူးအနှက္များ မပြုနိုင်တော့ဘဲ လိုရင်းကိုပဲ သွားရပါတော့မယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ကျနော့်ရင်ထဲက ခံပြင်းမှု စိတ်အခံနဲ့ ကြည်ပြာ့ထမိန်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အပေါ် ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဝင်းကနဲ တွေ့လိုက်ရတာက ကြည်ပြာရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းပါ။ ဒီနေ့ အိမ်နေရင်းမို့ အတွင်းခံတောင် မဝတ်ထားဘူးနဲ့ တူပါတယ်။ အမွှေးစုစုရဲ့အောက်က အဖုတ်လေးဟာ ကျနော်အကြိမ်ကြိမ် လျက်စုပ် လိုးသွင်းဖူးပေမယ့် ကြည့်လိုက်တိုင်း ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေကာ ကာမစိတ်တွေ ထန်လာစေရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အဖုတ်လေးကို စားတော့မတတ်ကြည့်နေရင်း ကျနော် တစ်ခုသတိထားမိလိုက်ပါတယ်။ အရင်က ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ သူနဲ့ကျနော်နဲ့ တွေ့လိုက်ရင် နှစ်ယောက်လုံး ရမ္မက်တွေ ထန်နေတတ်ပါတယ်။ သူ့ထမိန်ကို ဆွဲလှန်၊ ချွတ်လိုက်တာနဲ့ အရည်စိုနေပြီး ပြောင်လက်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို တန်းတွေ့ရတာပါ။ အတွင်းခံ ဝတ်ထားရင်တောင်မှ ဘောင်းဘီပေါ်ကို အရည်တွေ စိမ့်နေတတ်တာ အမြဲပါပဲ။

အခုတော့ ကြည်ပြာ့အဖုတ်လေးဟာ ခြောက်သွေ့နေတာကို ပထမဆုံး တွေ့ဖူးတာပါပဲ။ ဒါဆို ကြည်ပြာ စိတ်မထသေးဘူးပေါ့။ အင်းပေါ့လေ။ သားအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်နေတဲ့ မိခင်တစ်ယောက်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေ မနိုးကြားနိုင်သေးတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ ကျနော်ကတော့ ကြည်ပြာ့ကို ကျနော်နဲ့အတူတူ ကာမခရီးကို အတူလှမ်းပြီး ရမ္မက်နွံထဲ ပြန်လည်သက်ဆင်းစေချင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာ့အဖုတ်လေးကို နမ်းစုပ်ပေးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ကြည်ပြာ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားစေပြီး အလယ်ဝင်ကာ မှောက်အိပ်ရင်း သူမအဖုတ်ပေါ်ကို မျက်နှာ အပ်လိုက်ပါတယ်။ ပထမဆုံး အဖုတ်ဝကို နမ်းရှိုက်လိုက်ချိန် ခပ်သင်းသင်း အဖုတ်နံ့ကိုရကာ အာရုံခံစားနေချိန်မှာပဲ သူမက ကျနော့်ခေါင်းကို အတင်းကိုင်ကာ ဆွဲခွာ ရုန်းကန်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့………

“ရှင့်ကို အပိုတွေ မလုပ်နဲ့ ပြောထားတယ်လေ။ ရှင်လုပ်ချင်တာ မြန်မြန်လုပ်ပြီး သွားပါတော့….”

“ဒါက ကိုယ်လုပ်ချင်တာလေ။ ကိုယ် မင်းရဲ့အနံ့လေးကို မရှုရတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။
အရသာခံပါရစေအုံး။ မင်းစိတ်မပါရင် အသာနေပါ။ ကိုယ်လုပ်တာကို မတားပါနဲ့”

ရှူး….ကျွတ်……..

ပလပ်…..ပျွတ်….ပျွတ်…..ရွှတ်

ကိုသန့်စင်ဟာ ကျမ တားဆီးတာကို အလေးမထားဘဲ သူ့စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း လုပ်နေပါတော့တယ်။ အရင်က သူက ကျမအဖုတ်လေးကို နမ်းပေး၊ လျက်ပေးတော့မယ် ဆိုတာနဲ့ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားကာ ကြည်နူးခဲ့ရတာပါ။ အခုတော့ သူလုပ်ပေးတာဟာ ကျမကို ကာမဝဋ်ဆင်းရဲ တွင်းနက်ကြီးထဲကို ကျရှုံးရအောင် ကြံဆောင်နေတာမို့ မနှစ်မြို့နိုင် ဖြစ်နေရပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်း၊ လျှာတို့နဲ့ ကျမရဲ့ အဖုတ်လေးကို ထိုးဆွပွတ်လျက်ပေးလို့ စောက်ရည်တွေ တစိုစို ဖြစ်ရမှာကိုလည်း မဖြစ်စေလိုပါ။ ကျမအနေနဲ့ စိတ်ထဲမှာ သူ့ကို နာကျည်းမုန်းတီးနေပေမယ့် ဖိုမ ခန္ဓာကိုယ်သဘာဝအရ ယားယံခြင်း၊ အသဲအူပြတ်မတတ် ခံစားရခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာမှာကို သဘောမကျပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ခေါင်းကို အတင်းဆွဲခွာကာ ကျမကိုယ်အောက်ပိုင်းကို လှုပ်ရှားရုန်းကန်ရင်း အသဲအသန် ငြင်းဆန်နေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်နံ့ကို ကြိုက်နှစ်သက်တတ်တဲ့ သူကတော့ အတင်းပင် ကျမပေါင်ခွကြားကို ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လျက်နေပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ့ အနိုင့်အထက်ပြုမှုက ကျမရဲ့ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်မှုကို အရာမရောက်စေတဲ့အတွက် ကျမမှာ ဒေါသတွေ ဖြစ်လာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာ သူ့လက်ခုပ်ထဲက ရေဖြစ်နေသလို အိပ်ယာထက္မှာ သူပြုသမျှ ငြိမ်ခံနေရတော့မှာမို့ ကျမ ဘာတတ်နိုင်အုံးမှာလဲ။ ကျမရဲ့ အားငယ်စိုးရွံ့ပြီး ခံပြင်းမှုတွေကြောင့်ပင် သူမျက်နှာကို မကြည့်ချင်လို့ မျက်နှာ လွှဲထားလိုက်ရပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ဆန္ဒတွေ မြန်မြန်ပြီးလို့ ပြန်သွားမှသာ ကျမသားအတွက် ရှေ့ဆက်လုပ်ရမှာတွေကို စဥ္းစားဆုံးဖြတ်နိုင်မှာပါ။ ကျမဘက်ကလည်း ငြင်းဆန်လို့လည်း အရာမထင်မယ့်အတူတူ အသက္မဲ့သူတစ်ယောက်လို သူ့အပေါ် ခံစားချက် မရှိဘဲ ငြိမ်ခံနေလိုက်ဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျမအဖုတ်သားနှစ်ဖက်ကို အတွင်းသားများ ပေါ်လာအောင် လက်နဲ့ဖြဲပြီး လျှာထိုးထည့်ကာ အားရပါးရ လျက်နေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမအဖုတ်မွှေးများကြားထဲကို နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် တရှူးရှူးနဲ့ နမ်းနေသလို သူ့မျက်နှာနဲ့လည်း ပွတ်သတ်နေပါသေးတယ်။ ကျမအနေနဲ့ သူလုပ်ကိုင်နေတာတွေကို စိတ်ထဲမှာ မသာယာနိုင်တာ အမှန်ပါ။ ဒါတွေက ကျမဘဝကို ပျက်စီးစေခဲ့တဲ့ အကြောင်းရင်းခံတွေ ဖြစ်ခဲ့တာကို သိခဲ့ပြီးပြီမို့ ယူကျုံးမရခြင်း ကြီးစွာပဲ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာကတော့ သူနမ်းလိုက်တိုင်း၊ လျက်စုပ်ပွတ်သတ်လိုက်တိုင်း အသဲအူတွေ ယားကာ တွန့်လိန်နေရပါတယ်။ ဒါကလည်း သူ့ရဲ့အပြုအမူတွေကို သာယာလာတဲ့ စိတ်ကြောင့်မဟုတ်ဘဲ တစ်ဦးတစ်ယောက် ကိုယ့်ကို ကလိထိုး၊ ပွတ်သတ်ပေးရင်း အလိုလို ယားယံရုန်းကန်တတ်တဲ့ သဘာဝကြောင့်ပဲ နေမှာပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမမိန်းမကိုယ် အဖုတ်လေးကတော့ ဆစ်ကနဲ၊ လှိုက်ကနဲ ယားယံလာပြီး အရည်များ စိုစွတ်လာတာကို ခံစားသိရှိနေပါတယ်။ သူလျက်စုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ရည်သံများ ထွက်နေတာကို ကြားရပါတယ်။ ကျမစိတ်က သူ့အပြုအမူတွေကို ရွံမုန်းကာ မနှစ်မြို့ပေမယ့် သဘာဝကပေးထားတဲ့ မိန်းမသားတို့ ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ အလိုလိုတုန့်ပြန်နေတာကို မတားဆီးနိုင်ပါ။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒေါသဖြစ်ကာ မျက်ရည်ကျလာမိပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သူ့ရှေ့မှာ ကျမခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုန့်ပြန်နေတာတွေကို မမြင်စေချင်လို့ မျက်နှာလွှဲ၊ အံကိုကြိတ်ကာ တင်းခံနေရင်းနဲ့ပဲ မျက်ရည်များ ကျဆင်းနေရတာပါ။ သူကတော့ ကျမအဖုတ်အောက်ခြေကနေ အစိထိပ်ရောက်အောင် လျှာနဲ့ ကော်လျက်နေသလို တစတစနဲ့ ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကိုလည်း အဖုတ်ဝကို နှုတ်ခမ်းနဲ့တေ့ကာ စုပ်ယူမျိုချနေပါသေးတယ်။ သူ့ရဲ့ မရွံ့မရှာ လျက်စုပ်မှုနဲ့ စောတ်ရည်ကြိုက္မှုကို နှစ်များစွာ သူ့အလိုတော်ကျ အသုံးတော်ခံလာတဲ့ ကျမက အသိဆုံးပါ။ ဒီလို သူ့ရဲ့ လိင်စိတ်ဆန္ဒအားကြီးမှုကို သိနေသူမို့ အခုအပြုအမူတွေဟာ မထူးဆန်းသလို ခံစားရပါတယ်။ အရင်လို ကျမအတွက် စိတ်လှုပ်ရှား ကြည်နူးမှုမျိုးတော့ မရှိတော့ပါဘူး။

ကျမကိုယ်တိုင်လည်း လိင်စိတ်တွေ ထန်လာတိုင်း သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အဆုံးထိစုပ်မျိုရတာ ကြိုက်ခဲ့ဖူးတာလေ။ ပြီးတော့ သူ့လီးက ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေနဲ့ လီးခေါင်းရစ်မှာ တင်ကျန်နေတတ်တဲ့ လချီးဖက်တွေကို မရွံ့မရှာ လျှက်စုပ်မျိုချပေးဖူးပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကျမပါးစပ်ထဲမှာ သူပြီးသွားရင် သူ့လရည်တွေကို မျိုချခဲ့သလို သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးမှာ ပေပွနေတာတွေကိုလည်း လျက်စုပ်ပြီး သန့်ရှင်းပေးခဲ့ရတာ လိုးကြတဲ့ အကြိမ်တိုင်းလိုလိုပါပဲ။ အရင်က ကျမ အဲဒီလိုတွေ ရူးသွပ်မိုက္မဲခဲ့တာတွေကို ပြန်တွေးမိကာ ရှက်ရွံ့နောင်တ ရမိပါတယ်။ အခုချိန်မှာ သူ့အပြုအစုတွေကို သာယာဖို့ထက် ကျမကိုယ်ကျမ ရွံ့ရှာပြီး အပြစ်တင်နေမိတာပါ။

ဒါပေမယ့် ကျမခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ကျမစိတ်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပါပဲ။ သူတစ်ချက် ထိုးကော်လျက်လိုက်တာနဲ့ တကိုယ်လုံး ဖျဥ္းကနဲ ထကာ ကျမဖင်ကပါ သူ့လျှာနဲ့အတူ မြောက်ပါသွားရပါတယ်။ သူ့လျှာကများ ကျမအဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီးတော့ အတွင်းသားနံရံတွေကို ထိုးဆွပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင် တကိုယ်လုံး ယားယံလာသလို အဖုတ်အတွင်းထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာပြီး ဖင်ကို ရမ်းခါနေမိပါတယ်။ သူ့လျှာဖျားလေးနဲ့ အစိကို ထိုးလျက်ပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ရင် ကျမတကိုယ်လုံး အကြောများ တုန်ခါကာ ခြေထောက္များ တဆက်ဆက်ခါသွားရတတ်ပါတယ်။ ဒီလို ထိမိပိုင်နိုင်လွန်းတဲ့ သူ့အပြုအစုများကြောင့်ပဲ ကျမအဖုတ်ထဲကလည်း လှိုက်ကာယားပြီး စောက်ရည်များကလည်း တားဆီးမရအောင် ယိုစိမ့်ကျလာရပါတယ်။

ဖိုမသဘာဝကလည်း ခက်ပါတယ်။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အသားချင်းထိရင်ပင် စိတ်လှုပ်ရှားသလိုလို၊ အသဲယားသလိုလို ဖြိုးဖြိုးဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်တတ်ကြတယ်လေ။ အခုဟာက ကျမဘက်က သူ့အပေါ် စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်တာမျိုး လုံးဝမရှိတာ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်ခန္ဓာက အခုလို လှုပ်ရွပြီး အငြိမ်မနေနိုင် ဖြစ်နေတာကိုလည်း သဘောမကျပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အံကို တင်းတင်းကြိတ်ပြီး ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို မလှုပ်ရှားမိအောင် ထိန်းထားမိပါတယ်။ အဲဒီလို စိတ်တင်းထားရတော့လည်း မောပန်းရပါတယ်။ စိတ်နဲ့ကိုယ် အဆက္မပြတ်တိုက်စစ်ဆင်ရင်း ကျမအဖြစ်ကို တွေးမိကာ မျက်ရည်ကျယုံပဲ တတ်နိုင်ပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို အနေရခက်အောင် လုပ်နေတဲ့ သူ့ခေါင်းကို လက်နဲ့ကာဆီး တွန်းကန်ကာ ကျမရဲ့ မနှစ်မြို့မှုကို ဖော်ပြရင်း သူ့ကို ဒီလိုအဖုတ်လျက်တာမျိုး ဆက္မလုပ်စေဖို့ ပြောရပါတော့တယ်။

“ရှင်တော်ပါတော့၊ ရှင်လုပ်စရာ ရှိတာပဲ မြန်မြန်လုပ်တော့။
တစ်ယောက်ယောက် သိသွားမှာမျိုး ကျမထပ်အဖြစ် မခံနိုင်တော့ဘူး……”

ပျွတ်…..ပလပ်….ပလပ်….

“ကျွတ်….အာကွာ….ရှင်တော်တော် ပြောရခက်ပါလား….ကျွတ်…. တော်ပြီ၊ ရှင်မလုပ်တော့နဲ့၊ ပြန်တော့…. ကျွတ်….တောက်”

ကြည်ပြာက ခန္ဓာကိုယ်ကို ရုန်းကန်တွန်းထရင်း သူမပေါင်ကြားထဲက သန့်စင်ရဲ့ခေါင်းကို တွန်းကာ ဖယ်ခွာနေပါတယ်။ ဒီအပြုအမူကို သန့်စင်ဘက်က တော်တော်အံ့အားသင့်မိပါတယ်။ ကြည်ပြာဟာ သူလျက်ပေး၊ စုပ်ပေးတိုင်း တအအနဲ့ ညီးတွားအသံထွက်ကာ ကာမစိတ်တွေ ထန်လာတတ်သလို သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွနေတတ်သူပါ။ အခုတော့ သူ့အပြုအစုအောက္မှာ မိန်းမောနေရမယ့်အစား သူ့ကိုယ်ပင် ပြန်လည်တွန်းလှန်ကာ ရုန်းနေခဲ့ပါတယ်။ သူ့မှာတော့ နှစ်နှစ်နီးပါး နမ်းခွင့် လျက်ခွင့်မရခဲ့တဲ့ ကြည်ပြာ့အဖုတ်လေးကို အားရပါးရလျက်နေမိတာပါ။ ညှီစို့စို့ စောက်ရည်လေးတွေ ထွက်လာတာကို အငမ်းမရ မျိုချရင်း ကျေနပ်နေတာပါ။

ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာရဲ့ မနှစ်မြို့တဲ့ ပုံစံနဲ့ တွန်းဖယ်မှုကို ခံလိုက်ရတော့ သူ့ရဲ့ စိတ်ထဲနည်းနည်း မျက်သွားပါတယ်။ ဒါကလည်း အခုဆက်ဆံရတာက အရင်အခါတွေလို နှစ်ကိုယ်တူ စိတ်ကြည်နူးပြီး ဖြစ်ကြတာ မဟုတ်တာနဲ့ ဆိုင်ပါမယ်။ သူက ကြည်ပြာ့အပေါ် အကြပ်ကိုင်ပြီး လိုးဖို့ ကြံခဲ့တာလေ။ ဒါကြောင့် သူမအနေနဲ့ နာကျင်ခံခက်ဖြစ်ကာ သဘောမကျတဲ့ ပုံစံ ဖြစ်နေတာနေမှာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့အနှူးအနှက် အပြုအစုများကို ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိခဲ့တာပါ။ ကြည်ပြာဟာ သူ့ရဲ့ကိုင်တွယ်မှုအောက္မှာ ကျဆုံးပြီး အရင်လို စိတ်လိုလက်ရ ပြန်ဖြစ်ကြမယ်လို့ အသေအချာ တွက်ထားတာပါ။

ဒါပေမယ့် သူထင်သလို ဖြစ်မလာတဲ့အခါ ဒီလောက်ခေါင်းမာတဲ့ မိန်းမ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပစ်မယ်လို့ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာ့ပေါင်ကြားမှ ထကာ ကိုယ်ကို မတ်ရင်း အဖုတ်ကို လက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်ပါတယ်။ နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်လမ်းကြောင်းကို လက်နဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေး ပွတ်ဆွဲခံလိုက်ရတော့ ကြည်ပြာဟာ ကြိုးစား ရုန်းထနေရာကနေ အိပ်ယာပေါ် ပြန်ပစ်လဲသွားပါတယ်။ သူကတော့ ကြည်ပြာ့အဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးထည့်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကြည်ပြာ့ခမျာ အခံရခက်ပြီး အကနဲ ညီးညူကာ ခေါင်းကိုခါလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရှေ့မှာ မညီးညူချင်တာမို့ သူမနှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းကိုက်ကာ အသိစိတ်ကို ထိန်းရင်း မျက်နှာ ပြန်လွှဲသွားပါတယ်။

“အင့်…… ကိုယ်က မင်းကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတာ….မင်းက မခံချင်ဘူးပေါ့ဟုတ်လား….အင့်ဟာ…..”

စွတ်….ပလွတ်…..အွန့်……ပလွတ်…..

“ဘာလဲ….. အလိုးခံချင်နေလို့….မလျက်စေချင်တော့တာလား….ဟုတ်လား….ကိုယ့်လီးကို လွမ်းနေပြီလား….”

“ရှင် အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့။ ရှင်နဲ့ စသိခဲ့တာကိုက ကျမတို့ အမှားပဲ။
ရှင့်လိုလူကို စိတ်ထဲ ထားစရာ မရှိဘူး….”

“ဘာ….ကောင်းပြီလေ။ အဲတော့လည်း ငါက ဘာမှ ညှာစရာ မလိုပဲ လိုးပြရတာပေါ့။
မင်း ငါ့လီးအကြောင်းကို သိပါတယ်။ ငါဘယ်လို လိုးတတ်တယ်ဆိုတာ မင်းအသိဆုံး။
မင်း ဘယ်လောက် မာန်ထောင်နိုင်မလဲ ကြည့်ရသေးတာပေါ့…..အင့်ဟာ”

“အာ့…..တောက်….. လူစိတ်မရှိတဲ့သူ…..”

သူ့ရဲ့အထက်စီးဆန်တဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ ပက်စက်တဲ့ အပြောတွေဟာ ကျမအတွက် ရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားစရာ မကောင်းတော့ဘဲ နာကျည်းခံပြင်းစရာတွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျမ အဖုတ်ထဲကို ခပ်ပြင်းပြင်း ပွတ်ဆွဲနှိုက်ကလိခြင်းကြောင့် အဖုတ်အတွင်းသားများ စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျမမှာ ကာမစိတ်တက်ကြွဖို့ထက် နာကျင်မှုပဲ ခံစားရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နာကျင်မှုကြောင့် အသံထွက်ရင် သူ အားရကျေနပ်သွားမှာကို မဖြစ်စေချင်လို့ ပါးစပ်ကို တင်းတင်းစိကာ စိတ်တင်းထားလိုက်ပါတယ်။

ဆက်ရန်……

သူကတော့ ကျမ မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့ တင်းမာတဲ့ စကားများကြားကတည်းက သူ့မျက်နှာမှာ ဒေါသအရိပ်အရောင်များ ပေါ်လာပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ အဆီပြန်ပြီး ရွံ့မုန်းစရာကောင်းတဲ့ သူ့မျက်နှာကို မကြည့်ချင်လို့ အကြည့်လွှဲထားလေ သူ့ရဲ့ပြုမူပုံတွေက ကြမ်းတမ်းလေပါပဲ။ ဒါတွေကပဲ ဒီလူနဲ့ ပတ်သတ်မိတဲ့ အပြစ်ဒဏ်တွေကို ကျမခံယူနေရတယ်လို့ပဲ သတ်မှတ်လိုက်ပါတယ်။ သူက ကျမအဖုတ်ကို အားရအောင် နှိုက်ဆွဲပြီးနောက် ကျမ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နဲ့ တွန်းပြီး လီးကို အဖုတ်ဝကို တေ့လိုက်ပါတယ်။

ဒီပုံစံနဲ့ဆိုရင် ကျမက ဖင်မြှောက်ပေးထားသလို ဖြစ်ကာ သူကအပေါ်ကနေ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးတော့မှာပါ။ ကျမလည်း စိတ်ကိုတင်းပြီး တကိုယ်လုံး အားထည့်ကာ တောင့်ခံထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီလို ကျမအကြောတွေ တင်းထားပြီး တောင့်ခံထားတော့ သူ့လီးဟာ ကျမအဖုတ်ထဲကို လျောလျောလျူလျူ မဝင်နိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့က လီးထိပ်ခေါင်းကို ကျမအဖုတ်ဝတေ့ပြီး အားနဲ့ စိုက်သွင်းလိုက်လို့ ထိပ်ဖူးကတော့ တအိအိနဲ့ ဝင်သွားပါတယ်။ ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲကို တဖြည်းဖြည်း ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာတဲ့ သူ့လီးထိပ်ခေါင်းဟာ ကျမကို ကျပ်တည်းစူးအောင့်ပြီး စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္း ခံစားရစေပါတယ်။

သူ့လီးတစ်ဝက်လောက်မှာပဲ ဆက်သွင်းလို့မရတော့အောင် တင်းကြပ်နေပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျမက စိတ်ကို တင်းထားပြီး အားနဲ့ညှစ်ထားလို့ပါ။ ပြီးတော့ သူ့အလိုးကို ၁၀ နှစ်ကြာ ခံခဲ့ဖူးတယ်ဆိုပေမယ့် အလိုး မခံရတော့တာ ၂ နှစ်ကျော်ပြီလေ။ ၁၀ နှစ်ကြာ အလိုးခံရတာကလည်း အတူနေလင်မယားတွေလို နေ့တိုင်း လိုးခဲ့ကြတာမှ မဟုတ်တာ။ နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ဆန္ဒပြင်းပြီး အခြေအနေပေးမှ လိုးခဲ့ကြတာလေ။ ပြီးတော့ အစက သူအဖုတ်ကို လျက်ပေး၊ ကလိပေးခဲ့လို့ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်ခဲ့ပေမယ့် အခုအခါမှာတော့ သူ့အပြောအဆို အပြုအမူများ​ကို မနှစ်မြို့လို့ ကာမစိတ် မပေါ်ဘဲ ဖြစ်နေပါတယ်။

ကျမအဖုတ်က အပျိုမဟုတ်လို့ လိုးရတာ မခက်ခဲနိုင်ပေမယ့် စိတ်ရော၊ ကိုယ်ရော တင်းထားတာရယ်၊ အရည်တွေကလည်း သူ့လီး လျောလျောလျူလျူ ဝင်သွားရအောင် အဆင်သင့် မဖြစ်သေးတာရယ်ကြောင့် အခုလို အဝင်ရခက်ပြီး ကျပ်တည်းနာကျင်ရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမအခြေအနေက အရင်လို ကြည်ဖြူမှုကြောင့် လက်ခံရတာမဟုတ်ဘဲ သူ့ရဲ့အကြပ်ကိုင်မှုကြောင့် လက်ခံရတာမို့ သူ့အပေါ် စေတနာ တစ်စက္မှ မရှိတာလည်း ပါပါတယ်။ သူကတော့ လီးတဝက်လောက္မှာ ဆက္မသွင်းဘဲ စိမ်ထားကာ ကျမရဲ့ ရင်သားများကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ကိုင်ဖို့ လုပ်ပါတယ်။

ကျမက သူ့လက်တွေကို တွန်းထုတ်ပြီး ကျမရင်သားတွေပေါ်ကို လက်တင်ပြီး ကာထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီအခါ သူက ခနဲ့ပြုံးပြုံးပြီး ကျမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးပေါ် ပြောင်းတင်ကာ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျမလက္မောင်းနှစ်ဖက်အပေါ် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ အခုပုံစံက ကျမဖင်ဟာ အိပ်ယာနဲ့လွတ်နေပြီး သူဆောင့်လိုးသမျှကို လေထဲမှာ ဖင်မြှောက်ပေးကာ ခံရတော့မှာပါ။ ကျမလက္မောင်းနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖိထားလို့ လှုပ်မရတော့ပါဘူး။ ဒီလိုပုံစံပြောင်းသွားလို့ ကျမ အာရုံလွဲသွားပြီး တင်းထားတဲ့ စိတ်တွေ လျော့လိုက္မိချိန်မှာပဲ သူက လီးကို တဆုံးထုတ်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်လိုးချလိုက်ပါတော့တယ်။

ဗြစ်…..ဖေါင်း….အွတ်….. ဖေါင်း….ဖေါင်း….ဖေါင်း
ဖေါင်း….ဗြစ်….ဒုက်…..အု့……ဖေါင်း….ဖေါင်း

ကျမ သတိတစ်ချက်လွတ်တဲ့အချိန်မှာ အလစ်အငိုက် ခံလိုက်ရတာမို့ အီစလန်ဝေအောင် ခံလိုက်ရပါတယ်။ သူ့လီးထိပ်ခေါင်းက ကျမအဖုတ်ထဲကို ဒုက်ဒုက်ထိ ဝင်ရောက်လာပြီး သားအိမ်ထိပ်ကို အားနဲ့ အဆောင့်ခံလိုက်ရတာပါ။ ဒီတော့လည်း အဖုတ်ထဲမှာ မီးစနဲ့ ထိုးသလို စူးအောင့်ပူလောင်သွားပြီး ကျမမှာ ခါဆင်းသွားရပါတယ်။ သူကတော့ အောင်နိုင်သူတစ်ယောက်လို ရွံစရာအပြုံးကို ပြုံးကာ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးနေပါပြီ။ ကျမမှာ စစချင်း အသေလိုးခံရတော့ နာလွန်းတာကြောင့် တွန်းကန်ရုန်းဖယ်နေပေမယ့် သူချုပ်ထားတာကို လွတ်မြောက်အောင် မရုန်းနိုင်ပါဘူး။

သူကတော့ လက်နဲ့ရော၊ ကိုယ်လုံးနဲ့ပါ ကျမကို ဖိချုပ်ထားကာ အဆက္မပြတ် လိုးချက်တွေနဲ့ ကောင်းကောင်းကြီး သမတာ ခံနေရပါပြီ။ တဖွတ်ဖွတ်၊ တဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ လိုးဆော်သံများနဲ့အတူ သူရဲ့ မာန်သွင်းသံနဲ့ ကျမရဲ့ နာကျင်လွန်းလို့ ရင်ခေါင်းထဲက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ လေအံသံများဟာ ဆူညံထွက်ပေါ်နေရပါတယ်။ ကျမမှာ ဖင်ကို မြှောက်ပြီး အလိုးခံနေရသလို ခြေနှစ်ဖက်က သူ့ပုခုံးပေါ်ကနေ ကျမရင်ဘက်ပေါ်ကို အဖိခံထားရတဲ့ ပုံစံကြောင့် ခါးမှာ မခံနိုင်အောင် နာကျင်လှပါတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာလည်း တဇွတ်ဇွတ် ထိုးနှက်ချက္များကြောင့် အလိုးမခံရတာ ကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားများ စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်ပြီတောင် ထင်မိပါတယ်။

ဖွပ်…ဗြစ်…ဖေါင်း….ဖေါင်း….အင့်ဟာ…..ဖေါင်း….အွတ်….
ဖေါင်း….ဖေါင်း…..အု့…..ဗြစ်….ဖေါင်း….ဖေါင်း….ဒုတ်….အွတ်…..

သူက အပေါ်ကနေ ဘီးလူသရဲစီးနေသလို ဖင်ကြီးကို မြှောက်​ မြှောက်ပြီး အားနဲ့ ပစ်ဆောင့်နေတော့ ကျမဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံ ရိုက်သံ တဖြန်းဖြန်းကလည်း အဆက္မပြတ် ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။ အောက်က ပင့်ခံနေရတဲ့ ကျမဆီးခုံ ဖောင်းဖောင်းလေးဟာ ကွဲထွက်သွားမလားလို့ ထင်စရာပါ။ ကျမပေါင်ခြံတွေကလည်း သူ့ဆောင့်ချက္များကြောင့် နီရဲကာ နာကျင်နေပါပြီ။ ကျမမှာ ခါးကနေ အောက်ပိုင်း တခွင်လုံးဟာ ကိုယ်တွင်းရော၊ အပြင်မှာပါ အခံရခက်အောင် နာကျင်နေပေမယ့် ရုန်းကန်ငြင်းဆန်နိုင်မှု မလုပ်နိုင်တာဟာ အသဲနာစရာပါ။

သူကတော့ ကျမအပေါ် အနိုင်အထက်ပြုပြီး ညှာတာစရာ မလိုတဲ့ မိန်းမအဖြစ် သဘောထားနေမှာ သေချာပါတယ်။ ဒါကြောင်ပဲ ကျမမှာ နာကျင်ခံခက် ဖြစ်နေပေမယ့် အရင်လို သူ့စိတ်တိုင်းကျ ညီးညူအရသာတွေ့တာမျိုး မလုပ်ပြဘဲ မုဒိန်းဆန်ဆန် ကျမအပေါ် ပြုကျင့်နေတဲ့ သူ့အပေါ် မုန်းတီးနာကျည်းစိတ်ကြောင့် အံကိုကြိတ်ကာ သူ့မျက်နှာကို ဒေါသနဲ့ ပြန်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ကာမဘီးလူးကြီးရဲ့ လူမဆန်စွာ အဆက္မပြတ်လိုးချက္များကို ဖြည်းဖြည်းလျော့လုပ်ဖို့ကိုလည်း အလျော့ပေးပြီး မတောင်းပန်ချင်ပါ။

သူက ကျမတောင်းပန်ပြီး အရင်လို လိုလိုလားလား ပေးတာ ခံချင်နေတာလေ။ ကျမစိတ်ထဲမှာ ဒီလူဟာ ကျမနဲ့ ကျမသားရဲ့ ဘဝကို ဖျက်စီးဖို့ ကြံစည်နေတဲ့သူဆိုတဲ့ အသိဟာ သူ့အလိုးခံနေရတာကို ဘယ်လိုမှ သာယာတဲ့စိတ် မမွေးနိုင်ပါဘူး။ အဲဒီအစား သူ့လုပ်ဆောင်ချက်တိုင်းကို နာကျည်းခံပြင်းစိတ်သာ တိုးလို့ ပေါ်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့မျက်နှာကို ဒေါသထွက်နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ကြည့်ကာ ကျမရဲ့ ရင်ထဲက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ မလိုလားမှုကို ပြသနေမိပါတယ်။

တဖက်က သန့်စင်မှာတော့ သူ့ဘဝမှာ အစွဲလမ်းဆုံးနဲ့ အတပ်မက္ဆုံးမိန်းမကို စိတ်ကြိုက် လိုးဆော်ခွင့်ရနေလို့ ကျေနပ်အားရနေပါတယ်။ အရင်က သူပြုသမျှကို လိုက်ပါဖြည့်ဆည်းတတ်တဲ့သူမက အခုလို သူ့ကို မလိုလားတဲ့ ပုံစံတွေ တွေ့ရတဲ့အခါ ပညာပြချင်တဲ့သဘောနဲ့ စကတည်းက အကြမ်းဆုံး လိုးချက်တွေကို ထုတ်သုံးခဲ့တာပါ။ ဒီအချိန်မှာ သူအရမ်းချစ်ခင်စွဲမက္တဲ့ မျက်နှာလှလှလေးက ဒေါသနဲ့ နီမြန်းနေကာ အံကိုကြိတ်လို့ မီးဝင်းဝင်းတောက်နေတဲ့ မျက်လုံးများနဲ့ သူ့ကို ကြည့်နေတာ မြင်နေရတာကိုက သူ့ရင်ထဲ စွဲမက္စရာ တစ်မျိုးလေး ဖြစ်နေပါတယ်။

ကြည်ပြာ့ကို ပထမဆုံး အတင်းတက်ကျင့်တုန်းကပင် ဒါမျိုးမျက်နှာနဲ့ အကြည့်မျိုး မခံရပါဘူး။ ထိုအချိန်က ကြည်ပြာဟာ ရှက်ရွံ့ ဝမ်းနည်းစိတ်၊ အားငယ် တုန်လှုပ်စိတ်တွေနဲ့ မျက်ရည်လည်ရွှဲ တောင်းပန်နေခဲ့ရှာတာပါ။ အခုကျမှ ဒီလို ပုံစံမျိုး ပထမဆုံး တွေ့ဖူးတာမို့ ထူးဆန်းနေသလို သူ့စိတ်လှုပ်ရှားနေရပါတယ်။ ဒါ​့အပြင် ကြည်ပြာ့ရဲ့ အကြည့်စူးစူးများကို ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်တွေ ပိုကြမ်းလာသလို လိုးရတာလည်း အရသာ ပိုရှိလာပါတယ်။ မလိုးတာ ကြာတဲ့ အဖုတ်လေးက အရင်လို အရည်တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ မဟုတ်ပေမယ့် ထူးခြားပြီး မလိုလားတဲ့ တုန့်ပြန်ပုံတွေကြောင့် သူ့အတွက် အရသာပိုရှိအောင် လုပ်ပေးနေသလိုဖြစ်ကာ ပြီးချင်စိတ်ကိုပင် မနည်းထိန်းနေရပါတယ်။

ဖေါင်း…ဖေါင်း…ဗြွတ်….အင့်…..ဖေါင်း…..အွတ်
အင့်ဟာ….ဘွတ်….အု့….ဖေါင်း…ဖေါင်း…ဖေါင်း….အွတ်….

“မင်းက ငါဒီလောက်ဆောင့်နေတာကို အသံမထွက်အောင် တင်းထားတယ်ပေါ့….
ကြည့်ရသေးတာပေါ့….အင့်ဟာ…..”

ဘွတ်…ဒုက်….အ….ဘွတ်….အွတ်
ဘွတ်….အင့်ဟာ….ဖေါင်း….ဖေါင်း….အု….

“ခံလေ၊ ခံစမ်း…..တသတ်လုံး ငါလိုးတာ ခံချင်နေလို့ ငါ့မယားငယ် လုပ်နေတာ မဟုတ်လား။
အခုခံလေ….ကဲဟာ….. ငါလိုးမ….ခံစမ်း…. ဘယ်လိုလဲ…..
ငါလိုးတာ ခံနိုင်တယ်ပေါ့….. ငါလိုးမ….ကဲဟာ…
နင့်စောတ်ဖုတ်ကို ကွဲပြဲနေအောင် လိုးပြမယ်….”

“တော်တော် ယုတ်မာတဲ့လူ….ရှင်က လူစိတ်မရှိတဲ့သူပဲ……တောက်”

“ဟား ဟား လူစိတ်မရှိတဲ့ လူက မင်းစောတ်ဖုတ်ကို ဘယ်လို လိုးလာခဲ့သလဲဆိုတာ မင်းအသိဆုံးပါ။
ဟုတ်တယ်မို့လား မယားငယ်လေး ငါလိုးမလေး…ဟား ဟား ဟား”

ဘွတ်….ဖေါင်း…အွတ်…..အင့်…ဘွတ်…အင့်…ဖေါင်း…ကဲကွာ…. ဖေါင်း….ဒုတ်….အွတ် ….

ကျမမှာ ရိုင်းစိုင်းပက်စက်တဲ့ သူ့အပြောနဲ့ အဆဲများကြားမှာ ရှက်ဒေါသတွေနဲ့အတူ သေချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာပါတယ်။ သူဟာ ကျမကို လိုးရင် လူစိတ်ပျောက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုး အပြောများနဲ့ လုပ်တတ်တာကို ကျမသိပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း ထိုအလိုးကြမ်းကြမ်းများနဲ့ အပြောရိုင်းရိုင်းတွေကို သာယာကျေနပ်နေခဲ့တာလေ။ အဲဒီလို အပြော အလိုးခံရတာကိုက ကျမရဲ့ ကာမမီးကို အရှိန်အဟုန်ပြင်းပြင်း တောက်လောင်စေခဲ့တာလေ။ ဒါပေမယ့် အခုကတော့ အခြေအနေချင်း မတူပါ။

အရင်က နှစ်ကိုယ်တူ ကြည်ဖြူပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောတာ လုပ်တာတွေက ကာမသာယာမှု ပြည့်စွမ်းစေဖို့ အထောက်အပံ့ကောင်းတွေပါ။ အခုဟာကတော့ သူ့တစ်ယောက်တည်း လိုအင်တွေ ပြည့်စေဖို့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို အသုံးချနေယုံသာမကဘဲ ကျမစိတ်ကို ချိုးနှိမ်ပြီး အနိုင်ကျင့်နေတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အခုအချိန်မှာတော့ ကျမရဲ့ အသိစိတ်ထဲမှာ ထိုကဲ့သို့ အပြောခံရတာကို ခံပြင်းနာကျည်းနေသလို သူ့ကို ရွံ့ရှာမုန်းတီးနေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမသတိမထားမိတာက ကျမရဲ့ မသိစိတ်ကိုပါ။ သူ့အလိုးများကို မုန်းတီးနာကျည်းစိတ်နဲ့ အံကြိတ်ကာ တင်းခံနိုင်ပေမယ့် သူ့ရဲ့ အပြောကြမ်းကြမ်းများနဲ့ ကျမကို မဆဲစဖူး ဆဲခဲ့တဲ့ ငါလိုးမဆိုတဲ့ ချိုးချိုးနှိမ်နှိမ် အဆဲအောက္မှာ ကျမစိတ်လှုပ်ရှား တုန်လှုပ်မိသွားတာ အမှန်ပါ။

မိဘတွေ ရှိကတည်းက ကျမကို ဆဲဖို့၊ ရိုက်ဖို့မပြောနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေးတောင် မဆူဖူးပါ။ ကျမကလည်း မိဘစကားနားထောင်တဲ့ သမီးအလိမ္မာလေးကိုး။ ကိုမျိုးဝင်းနဲ့ ညားတော့လည်း ကျမကို သိပ်ချစ်တဲ့ ကိုက စကားအခန့်မသင့်ဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ကို့ဘက်ကပဲ အလျော့ပေးခဲ့တာပါ။ ကိုက ကျမကို သိပ်ချစ်ခဲ့တာကိုး။ ဒါပေမယ့် သမီးအလိမ္မာဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျမဟာ မယားအလိမ္မာတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမကို ကြာကူလီရိုက်ကာ စိတ်ကြိုက်ဆက်ဆံခွင့်ရနေတဲ့ သူရဲ့ အဆဲကို ခံရတာ ကျမခံသင့်ပါတယ်။ ကျမဘဝက ခပ်ပေါပေါ မိန်းမပျက် ဖြစ်နေရပြီကိုး။

ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်က ကျမကို အရင်ကတည်းက ပက်ပက်စက်စက် အပြောတွေ ပြောနေကျမို့ မထူးဆန်းပါဘူး။ ဒီအပြောတွေကို သာယာခဲ့လို့လည်း ကျမဘဝ ပျက်ခဲ့ရတာလေ။ ဒါပေမယ့် သူက အခုလိုတော့ ငါနဲ့ကိုင်တုပ်ပြီး မဆဲဖူးပါဘူး။ အခုတော့ ကျမကို သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝဖို့ ဖာသည်တစ်ယောက်လို အဆက်ဆံခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။ သူ့အဆဲကို ခံလိုက်ရတော့ ကျမမှာ နာကျည်းဒေါသတွေနဲ့အတူ သိမ်ငယ်စိတ်တွေ ပေါ်လာရပါတယ်။ အရင်က ကျမကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလို့ သူ့အလိုးခံရတာ ဖြစ်သလို အခုချိန်မှာ ကျမ စိတ်မပါလည်း သူ့အလိုးကို ခံနေရတဲ့ အလိုးခံဘဝလေးပါလားဆိုတဲ့အသိဟာ ကျမရဲ့ ခက်ထန်တင်းမာနေတဲ့ စိတ်ကို ဟိုးအောက်ဆုံးအထိ ဆွဲချသွားစေခဲ့ပါတယ်။

သားအတွက် သူ့ကို နာကျည်းနေတဲ့ စိတ်ကနေ ကျမဘဝကို ကျမတွေးမိပြီး ဝမ်းနည်းခံစားရတဲ့ဆီ ကူးပြောင်းခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဒေါသမျက်လုံးများနဲ့ သူ့မျက်နှာကို ခပ်တင်းတင်း စိုက်ကြည့်နေရာကနေ မျက်ရည်တွေ အလိုလို ထပ်မံရစ်ဝိုင်းလာလို့ မျက်နှာလွှဲထားဖို့ ကြိုးစားလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ ကျမကို မျက်နှာအလွှဲမခံဘဲ ကျမလက္မောင်းတွေကို ဖိချုပ်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေနဲ့ ကျမမျက်နှာကို ပြောင်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာကို ငုံ့ပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းဖို့ ကြိုးစားလာပါတယ်။ ဒါတော့ သူ့ကို ကျမခွင့်မပြုနိုင်တော့ပါ။ ကျမကို အကျပ်ကိုင်ကာ အနိုင်အထက်ပြုနေတဲ့ လူ့ဘီလူးကို ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ထိတွေ့ခွင့် မပေးနိုင်တော့ပါဘူး။

ဒါကြောင့် သူ့ထိန်းချုပ်မှုအောက်ကနေ လွတ်သွားတဲ့ ကျမရဲ့လက်နဲ့ သူ့လက်ကို ပြန်တွန်းဖယ်ရုန်းကန်ကာ ကျမမျက်နှာကို ရအောင်လွှဲလိုက်ပါတယ်။ ကျမနှုတ်ခမ်းကို သေချာမနမ်းမိပေမယ့် ပွတ်ထိတော့ သွားခဲ့ပါတယ်။ သူက နှုတ်ခမ်းကို နမ်းမရတော့ ပါးကို နမ်းပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမလည်း လက်နဲ့သူ့ခေါင်းကို အတင်းတွန်းဖယ်ရတာပေါ့။ ဒီနောက္မှာတော့ သူက နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပါးကို နမ်းဖို့ မကြိုးစားတော့ဘဲ ကျမလည်ပင်းဘေးနားမှာ သူ့ခေါင်းကိုကပ်ပြီး နမ်းနေပါတော့တယ်။ ဒီနေရာကို နမ်းတာတော့ ကျမ တွန်းဖယ်လို့ မရတော့ပါဘူး။ ဒါကလည်း အောက်က တဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ အတွက်ကြောင့်ပါ။

သူ့ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ကျမအဖုတ်တပြင်လုံး ပွင့်ထွက်သွားမလား ထင်ရအောင် ထိချက်ပြင်းလွန်းပြီး လူက ခါဆင်းသွားရတော့ ကျမမှာ သူ့ခေါင်းကို တွန်းနိုင်လောက်အောင် အားမရှိတော့ပါ။ သူကတော့ ကျမလည်ပင်း ဘေးသားကို နမ်းနေသလို သူ့လျှာနဲ့လည်း လျက်နေတော့ ကျမမှာ ဝမ်းနည်းနေတဲ့ကြားက ယားကျိကျိနဲ့ အနေရခက်လှပါတယ်။ ဒါ့အပြင် သူက လျက်ပေးနေရင်း ပက်စက်တဲ့ စကားတွေကိုလည်း နား နားကပ်ကာ ပြောနေပါသေးတယ်။ သူ​က ကျမနား နားကပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောနေပေမယ့် ကျမအတွက်ကတော့ ကမ္ဘာပျက်လောက်အောင် တုန်လှုပ်ကျယ်လောင်လှပါတယ်။ သူ့စကားလုံးတွေဟာ ကျမရင်ထဲ လှိုင်းထန်လှုပ်ရှားစေအောင် ပြင်းထန်လွန်းစေပါတယ်။

“အာ့….ငါလိုးမလေး၊ ကောင်းနေတယ်မို့လား။
ငါလည်း လိုးကောင်းလိုက်တာ။ မင်းအဖုတ်လေးက စီးပိုင်နေတာပဲ….အူး”

ဖွတ်….ပလွတ်….ဗြွတ်….အွတ်….ဖွတ်…ဖပ်…ဖပ်….ဖေါင်း….အင့်….
ဘွတ်…ဖေါင်း….ကဲဟာ….ဖေါင်း…..အု့….

“အလိုးမခံချင်တဲ့ပုံနဲ့…. စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ…အင့်ဟာ…..
ငါလိုးတာကို ကြိုက်နေတာလား….စောက်ဖုတ်က  စီးနေတာပဲ…..
ဘယ်လောက်လိုးလိုး လိုးလို့ကောင်းနေတဲ့ ငါလိုးမ….မင်းကို အသေလိုးချင်နေတာ….
ငါလိုးမ….. ငါလိုးတာကို အမြဲခံရမယ်ကြားလား….အင့်….အာ့….ငါလိုးမ”

ကျမအသိစိတ်က သူနဲ့ ဆက်ဆံနေရတာကို မကြိုက်နှစ်သက်တာ အမှန်ပါ။ ပြီးတော့ သူက ကျမနား နားကပ်ပြီး ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် ဆဲဆိုခံနေရတော့ ဝမ်းနည်းပြီး မျက်ရည်များ ကျဆင်းနေရသလို ကျမစိတ်ထဲကလည်း တုန်လှုပ်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တဖက္မှာလည်း သိမ်ငယ်စိတ်နဲ့အတူ အဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆစ်ကနဲဖြစ်ပြီး အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာရပါတယ်။ သူက လည်ပင်းကို နမ်းပြီး လျှာပြားကြီးနဲ့ပါ လျက်ပေးနေတဲ့အပြင် ကျမကိုယ်လုံးကိုပါ ပွတ်သတ်ပေးပြီး အချက် မှန်မှန် ဆောင့်လိုးနေတော့ ကျမတကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်လာစေပါတယ်။ ဒါဟာ ကျမခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ရင်းနှီးနေတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို သဘာဝအတိုင်း တုန့်ပြန်လာစေတာ ဖြစ်မှာပါ။

ဒါပေမယ့် ကျမခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ သဘာဝအတိုင်း တုန့်ပြန်မှုတွေကို ကျမစိတ်ထဲမှာ သာယာမှုတွေ ဖြစ်မလာအောင်တော့ ကျမတားဆီးထားခဲ့ပါတယ်။ တနည်းအားဖြင့် ကျမခန္ဓာကိုယ်က ရရှိနေတဲ့ အရသာတွေကို စိတ်ထဲက သာယာမှု မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမ မျက်နှာက မျက်ရည်များ ကျဆင်းနေသလို ကျမအဖုတ်လေးကလည်း စောက်ရည်များ ကျဆင်းနေရပါတယ်။ သူကတော့ ကျမကို ခပ်မြန်မြန်လိုးရင်း ပြီးတော့မယ့် အရိပ်အရောင်တွေ မြင်နေရပါပြီ။ သူ့ရဲ့ အသက်ရှူထုတ်သံ ပြင်းပြင်းကို ကျမနား နားမှာ မနှစ်မြို့ဖွယ် ကြားနေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမစိတ်ထဲ ပူပန်နေမှု တစ်ခုကို သူ့ကို မပြောမဖြစ် ပြောဖို့ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။

ဘွတ်…ဒုက်….အ….ဘွတ်….အွတ်
ဘွတ်….အင့်ဟာ….ဖေါင်း….ဖေါင်း….အု….

“ရှင်…ရှင်…အွတ်….အထဲမှာ မပြီးနဲ့နော်….အာ့”

“အာ့….. ငါ မရတော့ဘူး။ မင်းအဖုတ်လေးက အရမ်း လိုးလို့ကောင်းနေပြီ။
ငါ့လရည်တွေ မင်းအဖုတ်ထဲ အပြည့် ပန်းထည့်ချင်နေပြီ။
ငါလိုးမ၊ ငါ့လရည်တွေ မင်းစောက်ဖုတ်ထဲအပြည့် ပန်းထည့်ပြမယ်….အာ့”

“ရှင်…. ရှင်…မယုတ်မာနဲ့….မလုပ်နဲ့ဆို….အာ့”

ဖွတ်….ဖွတ်….ဖေါင်း….အာ့….ငါလိုးမ….ထွက်ပြီ….အာ့…..စောက်ဖုတ်နဲ့ ခံထားစမ်း….မှတ်ပြီလား…. အာ့….ကောင်းလိုက်တာ….အရသာ အရမ်းရှိတယ်….ဟူး…..

“တောက်….ရှင် တော်တော် ယုတ်ကန်းတဲ့သူ….
အဟင့်….ဟင့်….. ပြောနေရဲ့နဲ့….ဟင့်…ဟင့်….”

ကျမ �တားဆီးတာကို လက္မခံဘဲ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝဖို့အတွက် ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ သူပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။ သူ့အရည်တွေကလည်း မနည်းမနောပါ။ တပျစ်ပျစ်နဲ့ ပန်းထုတ်နေတာကို ကျမဗိုက်ထဲအထိ ရောက်သွားသလား ထင်ရအောင် ပြင်းထန်များပြားလွန်းတာကို ခံစားသိရှိနေရပါတယ်။ အရင်ကဆိုရင် သူက ကျမအဖုတ်ထဲမှာ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ရင် ကျမတကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းခံစားရပြီး သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်ကာ ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို ပြိုင်တူ ရောက်ကြရတာပါ။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ ကာမအရသာနဲ့ သာယာကျေနပ်မှုကို မခံစားရဘဲ ဝမ်းနည်းခြင်း၊ မုန်းတီးရွံရှာခြင်းတွေပဲ ထပ်တိုးဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။

ဒါကလည်း မတတ်သာလို့ သူ့အလိုးကို ခံရပေမယ့် သူ့အသွေးအသား အဆီအနှစ်တွေကို ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲ မဝင်စေချင်တော့တာကြောင့်ပါ။ ပြီးတော့ ဒီအချိန်မှာလည်း သူ့အတွက် ရည်ရွယ်ပြီး တားဆေးကိုလည်း မသုံးချင်တော့ပါ။ အခုတော့ ကျမ ဘာတတ်နိုင်တော့မှာလဲ။ ကျမရဲ့ တွေ့ကြုံနေရတဲ့ အဖြစ်ကို တွေးမိကာ စိတ်ပျက်ဝမ်းနည်းလွန်း အားကြီးလို့ အသံမထွက်အောင် ကြိတ်ငိုနေမိပါတယ်။ သူက ကျမအပေါ်က မထသေးဘဲ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေတာကိုလည်း ရွံမုန်းမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ကိုယ်လုံးကို အတင်းတွန်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ သူက ထပြီး ကျမအဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

သူ့လီးဆွဲထုတ်လိုက်တာနဲ့ ကျမလည်း အပေါ်လှန်တင်ခံထားရတဲ့ ထမိန်ကို အမြန်ဆွဲဖုံးလိုက်ပါတယ်။ အဖုတ်ပေါ်ကို အတင်းဆွဲဖုံးလိုက်တော့ ထွက်လာတဲ့ သူ့လရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေ ထမိန်ကို စိုစွတ်သွားစေတာကို ကျမသိလိုက်ရပါတယ်။ ကျမလည်း သူနဲ့မျက်နှာချင်း မဆိုင်ချင်တာနဲ့ တဖက်ကို ကျောပေးပြီး မျက်ရည်ကျနေမိတယ်။ ကျမအဖုတ်ထဲကလည်း သူ့ရဲ့များပြားလှတဲ့ လရည်တွေ ဆက်တိုက်ယိုစီးနေတာကို သိနေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမ ခံပြင်း ဝမ်းနည်းတာက လွဲပြီး ကျန်တာတွေ စိတ်ထဲမရှိပါဘူး။ သူ့မျက်နှာကိုလည်း မကြည့်ချင်တော့ပါဘူး။

ကြည်ပြာ့အဖုတ်ထဲက လီးဆွဲထုတ်ပြီးတော့ အရည်များနဲ့ တောက်ပြောင်စိုရွှဲနေတဲ့ လီးကိုကြည့်ကာ သန့်စင်တစ်ယောက် ကျေနပ်အားရနေပါတယ်။ သူ အလိုးချင်ဆုံး မိန်းမကို အားရပါးရ ပြောဆိုပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုက်ရလို့ လိုးချိန်သိပ်မကြာခင်မှာပဲ စိတ်မထိန်းထားနိုင်တော့ကာ သူပြီးသွားခဲ့တာပါ။ ဒါကလည်း မလိုးရတာ နှစ်နှစ်ကျော်ကြာပြီဖြစ်သလို အရင်နဲ့ မတူတဲ့ ဆက်ဆံတုန့်ပြန်ခံရမှုတွေကြောင့် ဖီးလ်အရမ်းလာပြီး အပြီးမြန်သွားရတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့အတွက်ကတော့ စိတ်ရှိသလို ဆောင့်လိုးခဲ့ရသလို အရမ်းလှပြီး အိန္ဒြေကြီးလှတဲ့ မိန်းမကို ဆဲဆိုပြီး လိုးခဲ့ရတာကြောင့် အရင်နဲ့ မတူတဲ့ ခံစားချက်နဲ့ အပြည့်အဝ အရသာတွေ့ခဲ့ရပါတယ်။

ဒီလို ကျေနပ်အားရစိတ်နဲ့ပဲ ကြည်ပြာအိပ်နေပုံကို လှည့်ကြည့်မိပြီး သူ့ရဲ့စိတ်တွေ ပြန်ထလာခဲ့ရပါတယ်။ သူ့ကို ကျောပေးပြီး ဟိုဘက်လှည့်ကာ အိပ်နေတဲ့ ကြည်ပြာ့နောက်ပိုင်းအလှဟာ တစ်ခါပြီးထားလို့ ပျော့ချင်နေတဲ့ သူ့လီးကို ပြန်တောင်လာစေပါတယ်။ ကြည်ပြာ့ရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးတွေကို သူတွေ့မြင်ရတိုင်း ရမ္မက်စိတ်ကို နိုးကြားလာစေတတ်ပါတယ်။ အခုလည်း အချိန်တွေ ရှိသေးသလို ကြည်ပြာရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်မိပြီးတော့ မနေနိုင်တဲ့ စိတ်ကြောင့် ဖင်သားအပေါ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာကိုယ်က ဆက်ကနဲ တုန်ခါသွားပြီး သူ့လက်တွေကို ပုတ်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။

“ရှင် လုပ်ချင်ရာကို လုပ်ပြီးပြီ မဟုတ်လား။ တော်ပြီ။ရှင်ပြန်ပါတော့”

“ကိုယ့်စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာလို့ပါကွာ။ အချိန်တွေ ရှိသေးတာပဲ။
ကိုယ်တို့ မလိုးဖြစ်တာလည်း နှစ်နှစ်ကျော်ပြီလေ။
နောက်တစ်ချီလောက် လိုးရအောင်နော်”

“တော်ပြီ ကိုသန့်စင်၊ တစ်ခါတောင် ရှင်အကျပ်ကိုင်လို့ ကျမ မလွှဲသာပဲ ခွင့်ပြုလိုက်ရတာ။
ရှင်မကျေနပ်သေးလည်း မတတ်နိုင်ဘူး။ ကျမအသားကို ထပ်မထိပါနဲ့”

ကြည်ပြာဆီက ပြတ်သားတဲ့ ငြင်းပယ်မှုနဲ့ တင်းမာတဲ့ စကားသံကြားပြီး ဒီနေ့အဖို့ ရှေ့ဆက် မတိုးသင့်တာကို သန့်စင် သဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။ သူ့အနေနဲ့ ကြည်ပြာနဲ့ဆိုရင် အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ လိုးရလည်း မကျေနပ်နိုင်သေးပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့က အစပြုတဲ့ နေ့ဖြစ်သလို နောက်ရက်တွေမှာလည်း ကြည်ပြာ့ကို လိုးခွင့် ရနေတော့မှာမို့ ဒီလောက်နဲ့ ရပ်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နောက်ဆိုရင် ကြည်ပြာဟာ သူ့ရဲ့ကာမကျော့ကွင်းထဲ ပြန်ဝင်ရောက်လာပြီး အရင်တုန်းကလို စိတ်တူလက်တူ ပျော်ပါးနိုင်လိမ့်မယ်လို့ တထစ်ချ တွက်နေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ…….

“ကောင်းပြီလေ။ ဒီနေ့တော့ ကြည်ပြာလည်း ပင်ပန်းနေမှာပေါ့။ နောက္မှပဲ အတိုးချ ချစ်တော့မယ်။
ဒါဖြင့် ကိုယ်သွားတော့မယ်။ ခြံတံခါး လိုက္မပိတ်တော့ဘူးလား။
တော်ကြာ မသမာသူတွေ ဝင်လာရင် မသိဘဲ ဖြစ်နေမယ်”

“တော်စမ်းပါ။ ကျမဘဝကို ဖျက်စီးတာဆိုလို့ ဒီလောကမှာ ရှင်တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။
ရှင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ မယုတ်မာဘူး။ ရတယ်။ ရှင့်ဟာရှင် မြန်မြန်ပြန်ထွက်သွား။
တစ်ယောက်ယောက် မြင်ရင် ကျမ ထပ်အရှက်ကွဲ မခံနိုင်တော့ဘူး”

ကျမရင်ထဲက ဝမ်းနည်းနာကျည်းခြင်း၊ မုန်းတီးခြင်း၊ ဒေါသတွေနဲ့ သူ့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြောချပစ်လိုက်ပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ကျမရင်ထဲက သူ့အပေါ် မုန်းတီးရွံရှာမှုတွေကို စကားလုံးများနဲ့ပင် ဖော်ပြလို့ မလုံလောက်နိုင်ပါ။ သူက ကျမပြောတာကို ကြားပြီးနောက် သက်ပြင်းချကာ ထထွက်သွားပါတယ်။ သူထွက်သွားတာကို ကျမလည်း လှည့်မကြည့်တော့ပါဘူး။ ကျမရင်ထဲမှာ စိတ်ပျက်အားငယ်ခြင်း ကြီးစွာနဲ့ မျက်ရည်ကို အဖော်ပြုကာ အိပ်ယာထက် ဆက်နေမိပါတော့တယ်။ ဒီအတိုင်း နာရီဝက်လောက် နေပြီးမှ ရွံစရာ သူလရည်တွေ ကျမအောက်ပိုင်း တပြင်လုံး စိုရွှဲနေတာကို သန့်ရှင်းဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

ရေချိုးခန်းထဲမှာ သူ့ရဲ့လရည်တွေကို သန့်စင်းရင်း ကျမ မျက်ရည်ကျမိပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ သားအတွက် ရှေ့ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ မစဥ္းစားနိုင်သေးပဲ သူနဲ့ဖြစ်ခဲ့ရတာကို နာကျင်ခံစားနေရတုန်းပါ။ ရေချိုးနေရင်းနဲ့ ကျမကိုယ်ကျမ မသတီသလို ခံစားရကာ ကျမဘဝဟာ မိန်းမပျက်သာသာပဲလို့ တွေးနေမိပါတယ်။ ရေချိုးပြီး၊ အဝတ်အစား ဝတ်ပြီးတော့လည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ မနှစ်မြို့ဖွယ် အနံ့တွေ ထောင်းကနဲ ရလိုက်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ အနံ့အသက်တွေဟာ တစ်ချိန်ကတော့ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်စရာ ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာစရာတွေအဖြစ် ခံစားနေရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့ရဲ့သုတ်ရည်နံ့တွေ မွှန်ထူနေတဲ့ အခန်းကို ရှင်းကာ အိပ်ယာခင်းနဲ့၊ ခေါင်းအုံး၊ စောင်အသစ်တွေ လဲလိုက်ရပါတယ်။

ဒီလို သူ့လရည်တွေကို ရှင်းနေရင်းနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို သူပန်းထည့်ခဲ့တာကို သတိရလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ဒီကိစ္စကို အရင်ရှင်းရပါမယ်။ ကျမအနေနဲ့ ဘာပြဿနာမှ ထပ်မရှိစေချင်ပါဘူး။ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှင်းပြီးတာနဲ့ ဟိုဘက်ရပ်ကွက် ခပ်ဝေးဝေးက ဆေးဆိုင်ကို ကျမ သွားရပါတယ်။ အနီးအနားက ဆေးဆိုင်ဆိုရင် ကျမလို တစ်ခုလပ်မိန်းမက အရေးပေါ်တားဆေး ဝယ်သောက်ရတာ လူသိမှာ စိုးလို့ပါ။ ဒါတောင် လိုက်ပို့တဲ့ ဆိုက်တွဲဆရာက ဆေးဝယ်တာကို အပိုင်းထဲက မဝယ်လို့ စပ်စုသေးတာကို ဝယ်မယ့်ဆေးက အပိုင်းထဲမှာ မရလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြရပါသေးတယ်။ အရင်ကဆိုရင် ကျမအတွက် တားဆေးကို ကိုသန့်စင်က ဝယ်ပေးတာပါ။ နောက်ပိုင်း သုံးလခံဆေးကိုလည်း ကျမကို မသိနိုင်တဲ့ မြို့ထဲက ဆေးခန်းတစ်ခုမှာ သွားထိုးဖို့ သူလိုက်ပို့နေကျပါ။

ကျမမှာ အရေးပေါ် တားဆေးကို ဝယ်ရင်း ရှက်လည်းရှက်တယ်၊ ဒေါသလည်း ဖြစ်တယ်၊ ပြီးတော့ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ်တွေးမိပြီး ရင်လည်း နာမိပါတယ်။ အရင်တုန်းက ဒါတွေကို တခါတလေ လိုအပ်ရင် သူက အရေးတယူ ဝယ်ပေးတာပါ။ အခုတော့ ကျမက အထဲမှာ မပြီးဖို့ ပြောတာကိုတောင် အရေးမစိုက်ဘဲ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။ ကိစ္စပြီးတော့လည်း ဖာသည်ကို ပိုက်ဆံပေး ချသလို ပြီးတာနဲ့ သူကအေးဆေး ထွက်သွားပေမယ့် ကျမအတွက်ကတော့ ပူပန်ရတာပေါ့။ ဒီလို ကျမအဖြစ်ကို တွေးမိပြီး စိတ်မကောင်း ဖြစ်သလို ဒီလိုလူနဲ့ ကာမတောထဲ တဝဲလည်လည် နေမိခဲ့တာကိုလည်း နောင်တရလို့ မဆုံးပါဘူး။ ဘယ်သူမပြု မိမိမှုပါပဲလေ။

အိမ်အပြန်လမ်းမှာ မခင်မေစန်းဆီ သွားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရှင်းပြစ်လိုက်ချင်စိတ်တွေ ကြီးစိုးနေပါတယ်။ ဒီမိန်းမကို ကျမ တော်တော် ဒေါသထွက်ပါတယ်။ သူမတဏှာရူးတာနဲ့ သားလေးရဲ့ အနာဂတ်ကို ဖျက်စီးရက်တယ်ရှင်။ သူမဆီ ကျမသွားပြီး ရန်တွေ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပေမယ့် အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို ချင့်ချိန်ပြီး လုပ်သင့်၊ မလုပ်သင့် ဝေခွဲရခက်နေပြန်ပါတယ်။ ကျမသွားပြီး အော်ကြီးဟစ်ကျယ် ရန်တွေ့ရင် အများ မသိစေချင်တဲ့ကိစ္စကို ကြော်ငြာမောင်းခတ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားမှာပါ။ မခင်မေစန်းကို နှစ်ကိုယ်ကြားပြောပြီး နောက္မဖြစ်ဖို့ တောင်းပန်ရမလား။ ကျမက ဒီအဖြစ်အပျက်ကို ပြောရင် သူမက ဝန်ခံပါ့မလား။ တကယ်လို့ ဖြစ်ခဲ့တာကို ဝန်ခံရင်တောင် ကျမ​တောင်းပန်တာကို လက်ခံပါ့မလား။

ကျမပြောလိုက္မှ လူမသိ သူမသိ သူတို့ဇာတ်လမ်းကို ရှေ့ဆက်တိုးပြီး ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေ လုပ်ကုန်ကြရင် ကျမ ရင်ကွဲရပါမယ်။ ရမ္မက်တစ်ခုကို ဦးစားပေးပြီး ကိုယ့်သားသူငယ်ချင်းနဲ့ အရှက်ကုန်အောင် ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ မိုက္မိုက်ကန်းကန်း ဆင်ကန်းတောတိုး လုပ်နိုင်တာကို ကျမ သတိပြုရပါမယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်တောင် ရမ္မက်တစ်ခု​ကို ဦးစားပေးမိတာကြောင့် ချစ်ရတဲ့ လင်နဲ့ ဝေးရသလို သားလေးရဲ့ စိမ်းကားမှုကို ခံခဲ့ရတာလေ။ အပျို၊ လူပျိုအရွယ် သားသမီးတွေ မျက်နှာမှ မထောက်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို နောက္မဖြစ်ဖို့ ပြောလည်း ကျမကွယ်ရာမှာ ဘယ်လောက်အထိ ဖြစ်နေနိုင်တယ်ဆိုတာ ကျမသိပါတယ်။ ကျမပြောလိုက္မှ မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်ကို ရှေ့ဆက် ပိုပြေးဖို့ ကြိမ်တို့လိုက်သလို ဖြစ်သွားမှာ မလိုလားပါဘူး။

ပြီးတော့ မခင်မေစန်းက ကျမတောင်းပန်တာကို လက္မခံဘဲ ကိုယ့်သားကိုယ်ထိန်းဆိုရင်တောင် ကျမမှာ ခက်လှပါတယ်။ ကျမအပြစ်တွေကြောင့် သားလေးကို ထိန်းနိုင်ဖို့က မလွယ်ပါ။ ဒါပေမယ့် သားလေးရဲ့အသွားအလာတွေကို ဘေးက စောင့်ကြည့်ကာ ထိန်းလို့ပဲ ရမှာပါ။ ဒါကြောင့် မခင်မေစန်းကို ပေါ်တင်ပြောကာ တားမြစ်ဖို့ အရေးကို မလုပ်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ မခင်မေစန်းရဲ့ စိတ်အခြေအနေကို ကျမ မသိနိုင်သလို သားလေးရဲ့ ငယ်ရွယ်မိုက္မဲမှုကြောင့် အလွဲလွဲအမှားမှားတွေ လုပ်ကုန်မှာကိုလည်း ကျမစိုးရိမ်ပါတယ်။ မတော်လို့ သားလေးက ကျမကို အရွဲ့တိုက်ပြီး သူ့အမေထက်ကြီးတဲ့ မိန်းမကို ကောက်ယူချလိုက်ရင် ကျမရင်ကျိုးရမှာပါ။ ဒီလို အတွေးများ ရှုပ်ရှက်ခတ်နေရင်းနဲ့ပဲ ကျမ အိမ်ပြန်ရောက်လာကာ ခြံထဲမှာ ထိုင်နေမိပါတယ်။

ကျမအနေနဲ့ ဒီကိစ္စကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲ မသိနိုင်အောင်ပါ။ ပြီးတော့ ကိုသန့်စင်ရဲ့ ကျမအပေါ် အကျပ်ကိုင်မှုကိုလည်း ဘယ်လို ဖြေရှင်းရမလဲ။ ဘကြီးဦးကို ပြောပြရင် ကောင်းမလား။ ဘကြီးဦးနဲ့ အမမြသိရင်လည်း ရင်နာလို့ ဆုံးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ဒီနောက်ပိုင်း အသက်အရွယ်ကြောင့် တရှောင်ရှောင်ဖြစ်လာကာ ဆေးခန်းအမြဲပြနေရတဲ့ အမမြကို မသိစေချင်ပါဘူး။ ဘကြီးဦးတို့သိရင် သားကို တားလို့ ရနိုင်ပေမယ့် ကိုသန့်စင်ကို တားလို့ရော ရနိုင်ပါ့မလား။ ကိုသန့်စင်ပုံစံက ဘယ်သူ့ကိုမှ ဂရုစိုက္မယ့်ပုံ မပေါ်ပါဘူး။ သူ့မှာလည်း နိုင်ကွက်ရှိနေပြီကိုး။ ဖြစ်နိုင်ရင် သား ငယ်တဲ့အရွယ်မှာ လူပြောစရာဖြစ်မယ့် ကိစ္စကို ကျမ ဘယ်သူ့ကိုမှ အသိမခံချင်ပါဘူး။

သားကိစ္စကို လူအများမသိအောင် တတ်နိုင်သလောက် တားဆီးပိတ်ပင်ရမှာ ကျမတာဝန်ပါ။ ဒါကြောင့် ဘကြီးဦးတို့ကို ပြောပြရင် ကိုသန့်စင် ကိစ္စပါ ပါလာမှာမို့ အရှက်ရစရာတွေကို မပြောပြဘဲထားလိုက်ဖို့ ကျမဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ကိုသန့်စင်ရဲ့ ဘယ်သူမျက်နှာမှ မထောက်ဘဲ မစားရတဲ့ အမဲ သဲနဲပက္မှာကို ကျမသိနေလို့ပါ။ သူက သူ့မိသားစု မျက်နှာကိုတောင် မထောက်တဲ့ လူလေ။ ဒါကြောင့် ယမင်းသိရင်လည်း ရင်ကွဲရတာပဲ အဖတ်တင်မှာပါ။ သူ့လင်ကို သူထိန်းနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ သားအကြောင်းကို ယမင်းကို မသိစေချင်ပါ။ ငုဝါလေးကို သားက ငယ်စဥ္ကတည်းက ထိန်းခဲ့သလို အခုအရွယ်နည်းနည်းရတဲ့အထိ သားနဲ့ဆိုရင် ငုဝါလေးကို ယမင်းက စိတ်ချထားတာပါ။

ယမင်းက သားအပေါ် သားအရင်းလို ချစ်တယ်ဆိုရင်တောင် ဒီလိုဇရှိတဲ့ ကလေးကို ဘယ်သမီးရှင်က စိတ်မထင့်ဘဲ နေပါ့မလဲ။ ယမင်းမှ မဟုတ်ပါဘူး။ သားသမီးရှင်တိုင်းက မိမိတို့သားသမီးကို မဖြစ်သင့်တဲ့ လိင်ကိစ္စမျိုးမှာ ဇရှိတဲ့သူနဲ့ ဘယ်ယုံကြည်ပါ့မလဲ။ နယ်မြို့လေးတစ်ခုရဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့ ယုံကြည်လက်ခံနိုင်မှုကလည်း နာမည်ပျက်ရှိသွားရင် မလွယ်ပါ။ ဒီလို အကြောင်းကြောင်းတွေ တွေးမိလို့ပဲ သားကိစ္စကို ကျမဟာကျမပဲ ကြိတ်​ဖြေရှင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အဓိကကတော့ စိတ်ကစားတတ်ပြီး စူးစမ်းလေ့လာချင်ကာ လက်တည့်စမ်းတတ်တဲ့ အရွယ်မို့ သားကို ရှေ့လျောက် အကောင်းဆုံး ထိန်းသိမ်းပြီး နေရပါတော့မယ်။

မခင်မေစန်းနဲ့ သားနဲ့ဇာတ်လမ်းတွေ ထပ်မဖြစ်ဖို့ ကျမဘက်က အလိမ္မာသုံးပြီး ကိုင်တွယ်ဖို့ လိုပါတယ်။ သားနဲ့ကျမကြားမှာ ဖြစ်နေတဲ့ ဝေးကွာမှုကို စောင့်ကြည့်ထိန်းညှိတဲ့နည်းနဲ့ ကျမကိုင်တွယ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တစ်ခု ခက်နေတာက ကိုသန့်စင်နဲ့ ကိစ္စပါ။ ဒါကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမှန်း ကျမ မသိပါဘူး။ သေချာတာကတော့ ကျမဘက်က သူ့လိုအင် ဖြည့်ပေးနေသမျှ သားကိစ္စကို ထုတ်ဖော်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူလိုချင်တာက ကျမဆီမှာ ရှိနေတာကိုး။ သားက မခင်မေစန်းနဲ့ ပြတ်ပြတ်သားသား ဖြစ်သွားသလို၊ သားအရွယ်ရောက်လာချိန်အထိ အချိန်တစ်ခုပေးနိုင်ရင် သူ့ကို ထိတ်တိုက်ရင်ဆိုင်လို့ ရလာမှာပါ။ ဒီကြားထဲတော့ မီးစင်ကြည့်ကဖို့ပဲ ကျမတတ်နိုင်ပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျမမှာ စိတ်ထဲလေးလံ ထိုင်းမှိုင်းမှုနဲ့ပဲ ဖြတ်သန်းရပါတော့တယ်။ ညပိုင်း အမမြတို့ လာအိပ်တော့တောင် ကျမမျက်နှာ မှိုင်တွေနေလို့ အမမြက နေမကောင်းဘူးလား မေးကာ ဆေးခန်းသွားဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။ ကျမက ခေါင်းသိပ်မကြည်လို့ပါပြောကာ စောစောအိပ်မယ်ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာမိပါတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရတာကိုက ကျမအတွက် ငရဲခန်းလို ပူလောင်မှုကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ဒီနေ့ခင်းမှာပင် ဒီအိပ်ခန်းမှာ ကာမဘီလူးတစ်ယောက်ရဲ့ ဖမ်းစားခြင်းကို ကျမအသွေးအသားတွေနဲ့ ပေးဆပ်ရင်း မျက်ရည်လည်ရွှဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာလေ။ မနှစ်မြို့ဖွယ် သူ့အနံ့အသက်တွေကို ရှင်းလင်းပြီးပေမယ့် ရွံမုန်းစရာကောင်းတဲ့ သူ့ပုံရိပ်တွေကတော့ ဒီအခန်းထဲမှာ ထင်ကျန်နေခဲ့ရတယ်လေ။

ကျမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ဒီအဖြစ်အပျက်တွေ ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ကျမစိတ်နှလုံး ညှိုးငယ်ပင်ပန်းရပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီအခန်းထဲမှာ ကျမ မအိပ်ချင်တော့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီညကျမှ သားအခန်းထဲ သွားအိပ်မယ်ဆိုရင် အမမြတို့ ရှိနေလို့ ခက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သူတစ်ယောက် လိုအင်ပြည့်စေဖို့ ကျမအပေါ် မညှာမတာ အနိုင်အထက်ပြုသွားတဲ့ အိပ်ယာထက္မှာ လဲလျောင်းရင်း ရှေ့လျောက် ကြုံတွေ့ရမှာတွေကို တွေးကာ ပူလောင်နေရပါတယ်။ မျက်ရည်များ အလိုလို ကျဆင်းနေခဲ့ပြီး ကျမရဲ့ မကုန်ခမ်းနိုင်တဲ့ မိုက်ပြစ်တွေကို နောင်တတရားနဲ့ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်ကာ အိပ်မပျော်တဲ့ ညတာရှည်တစ်ညကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရပါတော့တယ်။

ဒီနောက္မှာတော့ သားအပေါ်ကို ကျမပိုပြီး သတိထားကာ စောင့်ကြည့်ထိန်းသိမ်းခဲ့ပါတယ်။ စိတ်ကစားတဲ့အရွယ်မှာ လွယ်လွယ်ရလို့ စွဲလမ်းတတ်ပေမယ့် ရနိုင်ဖို့ အကြောင်းမရှိရင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တပ်မက္မှု လျော့နည်းလာမယ်လို့ ကျမထင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ပတ်နှစ်ရက် ပြန်လာတဲ့ သားကို အရင်လို အပြင်အမြဲထွက်နေတာ ကျမ ခွင့်မပြုတော့ပါဘူး။ သားကိုလည်း တဖက်လှည့်နဲ့ နားလည်အောင် ပြောပြရပါတယ်။ တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်ပဲ အိမ်ပြန်လာရတာမို့ အမေ့ကို ငဲ့ညှာပြီး အိမ်မှာပဲနေပေးဖို့ကို ပြောရပါတယ်။ ပြီးတော့ အောင်အောင်တို့ အိမ်ကိုလည်း သိပ်မသွားဖို့ကို တဖက်လှည့်နဲ့ ပြောရပါတယ်။

သားလည်း အရွယ်ရောက်လာပြီ ဖြစ်သလို အောင်အောင့်မှာလည်း အမနှစ်ယောက်ရှိတာမို့ ကိုယ့်ဘက်က ရိုးသားပေမယ့် လူအများ ပြောစရာ ဖြစ်လာနိုင်တာမို့ ဆင်ခြင်ဖို့ ပြောရပါတယ်။ ဒါကိုတော့ သားက သိပ်လက္မခံချင်ပါဘူး။ သူ့ကို တစ်ယောက်တည်း အောင်အောင်အိမ် မလွှတ်တာကိုလည်း မကြိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သားကတော့ သူသဘောမကျပေမယ့် ကျမအပေါ် ကလန်ကဆန်ပြန်ပြောတာတော့ မရှိပါဘူး။ ကျမကလည်း အောင်အောင် လာခေါ်မှ သားကို ထည့်ပါတယ်။ အများအားဖြင့်တော့ အောင်အောင်ကိုပဲ အိမ်ကိုခေါ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကျမအိမ်မှာ စိတ်ကြိုက်နေစေပါတယ်။ သားက အောင်အောင်အိမ် ရောက်နေရင်လည်း ကျမမှာ မယောင်မလည်နဲ့ လိုက်ချောင်းရပါတယ်။ အောင်အောင့်အိမ်ထဲမှာ တခြားသူတွေလည်း ရှိနေမှ ကျမမှာ စိတ်ချရပါတော့တယ်။

ဘကြီးဦးနဲ့ အမမြကလည်း သားကို ဆုံးမပါတယ်။ တစ်ပတ်မှ နှစ်ရက်တည်း ပြန်လာတဲ့ရက်တွေမှာ အိမ်အလည်မထွက်ဘဲ အမေနဲ့ပဲ အတူ ချစ်ချစ်ခင်ခင်နေဖို့ ဆုံးမကြပါတယ်။ ဒါကြောင့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ သားနဲ့ မခင်မေစန်းတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ကျမအကောင်းဆုံး တားဆီးနိုင်ခဲ့တယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ကျမသိသလောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရတာ မရှိတော့ပါ။ တဖြည်းဖြည်း ဝေးကွာလာရင် သွေးအေးကာ တစ်ခန်းရပ်သွားကြမယ်လို့ ကျမထင်ပါတယ်။ သားကတော့ ပြန်လာတဲ့ ရက္မှာ အိမ်မှာ အနေများလာပေမယ့် ကျမနဲ့တော့ ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေတာ မရှိဘဲ သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ အချိန်ကုန်တာ များပါတယ်။ ငုဝါလေး ရောက်လာလို့ စာပြပေးရင်တောင် အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ စာပြပေးတတ်ပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သားကိစ္စကို ကျမစိတ်အေးသလို ဖြစ်ရပေမယ့် လုံးဝစိတ်မအေးနိုင်တာကတော့ ကိုသန့်စင်နဲ့ သူ့လက်ထဲမှာ ရှိတဲ့ သားရဲ့ဓာတ်ပုံတွေ ကိစ္စပါ။ ကျမအနေနဲ့ သူနဲ့ထပ်တွေ့ဖို့ မလိုလားပေမယ့် သူ့ရဲ့အလိုရမ္မက်ကြီးမားမှုကို ကြာရှည်ရှောင်လို့ မရမှန်းလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ ရှောင်ဖယ်နေခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့ ပြန်ဖြစ်ပြီးကတည်းက ကျမဟာ ပွဲရုံနဲ့ ဘကြီးဦးဆိုင်မှာပဲ အနေများပါတယ်။ ညနေစောင်းမှ အမမြတို့ပါ အပါခေါ်ပြီး အိမ်ကိုပြန်တယ်။ ပွဲရုံမှာလည်း သူလာရင် ယမင်းအဖေကို အကြောင်းတစ်ခုခုပြပြီး အနားမှာ နေခိုင်းခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့ကိစ္စက ရေရှည်မှာ ဒီလို​ဖြေရှင်းလို့ မပြီးဘူးဆိုတာ သိနေပေမယ့် အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ သူဆန္ဒရှိတာကို မလိုက်လျောပဲ နေနိုင်သလောက် နေတဲ့သဘောပါပဲ။

ဒါပေမယ့် တစ်လမပြည့်ခင်မှာပဲ သူ့က ဖုန်းဆက်ပြီး အတင်းအကျပ် တောင်းဆိုတာကို ခံရပါတယ်။ ကျမ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ အစရှိအနောင်နောင် ဆိုသလို ဒီဇာတ်လမ်းကို ကျမဘက်က စခဲ့တာပဲလေ။ အချိန်တစ်ခုအထိတော့ ကျမပဲ ဆက်လက်အသုံးတော် ခံရတော့မှာပေါ့။ အနည်းဆုံး တစ်လ တစ်ကြိမ်လောက်တော့ သားမရှိတဲ့နေ့တွေမျိုးမှာ ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းဟာ သူ့အတွက် ရမ္မက်ဆန္ဒဖြေဖျောက်ရာ နေရာတစ်နေရာ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကြီးမားလှတဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေနဲ့ သောင်းကြမ်းလွန်းတဲ့ တဏှာရမ္မက်တွေကို ကျမဘက်က မလိုလား မနှစ်မြို့တဲ့ စိတ်နဲ့ ရင်ဆိုင်တိုက်ပွဲ ဝင်ခဲ့ပါတယ်။

သူကတော့ အရင်လို ကျမဘက်က စိတ်လိုလက်ရ ပြန်တုန့်ပြန်မလားဆိုတဲ့ အထင်နဲ့ အပျော့နည်း၊ အကြမ်းနည်း အစုံစုံသုံးကာ ကာမကျော့ကွင်းများ ဆင်နေမြဲပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျမအတွက်ကတော့ သူ့နဲ့နေရတဲ့ အခါတိုင်း မုန်းတီးရွံရှာစိတ်က အလိုလို ပေါ်ပေါက်နေခဲ့ပါတယ်။ ၁၀ နှစ်ကြာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ စက်ဆုပ်ဖွယ် ကာမမှုတွေမှာ ကျမက သူ့တစ်ယောက်တည်းကို အပြစ်မတင်ခဲ့ပါဘူး။ ကျမကိုယ်တိုင်က မိုက္မဲခဲ့တာ အဓိကမို့ သူ့အပေါ် နာနာကျည်းကျည်း မဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ကျမကိုယ် ကျမပဲ ခွင့်မလွှတ်နိုင်လောက်အောင် မုန်းတီးမိပါတယ်။ ကျမဘဝပျက်ခဲ့ရတာကို ကျမ ကျေကျေနပ်နပ် ခံယူနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုကတော့ သားရဲ့ ဘဝကိုပါ နင်းခြေဖို့ ကြိုးစားလာတဲ့ သူ့လုပ်ရပ်တွေကြောင့် သူ့အပေါ် နင့်သီးတဲ့ မုန်းတီးမှုမျိုး ဖြစ်ပေါ်ရတာပါ။

ဒါကြောင့် သူနဲ့ဆက်ဆံတဲ့ အခါတိုင်း ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ဟာ ပေါ်ပေါ်တင်တင် မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အသက် ၃၀ ကျော် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာကတော့ သူ့အပြုအစုတွေမှာ အတန်အသင့် တုန့်ပြန်နေခဲ့မိတာကို ကျမသဘောပေါက်ပါတယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ ကျမရဲ့ ဒီလို အလိုအလျောက် တုန့်ပြန်မှုတွေကို မုန်းတီးမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ ဖိုမ သဘာဝနဲ့ သွေးသားလိုအပ်ချက်ကြောင့် တုန့်ပြန်မှု ဖြစ်ခဲ့ရတာတွေကို ကျမ �အထူးတလည် အပြစ်တင်မနေတော့ပါဘူး။ အဓိကကတော့ သူ့အပေါ် စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်မှုမျိုး မဖြစ်ပေါ်ဖို့နဲ့ မလိုလားတဲ့ အပြုအမူမျိုး ပြသနေနိုင်ဖို့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ အရင်လို သူတောင်းဆိုတဲ့ ကိစ္စမျိုးတွေကို ကျမ မပေးတော့ပါဘူး။

နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းခြင်း၊ သူ့လီးကို စုပ်ခြင်းမျိုးတွေ ဘယ်လိုမှ မလုပ်ပေးတော့ပါဘူး။ သူ့ဘက်က ချော့ကာပြုကာနဲ့ တောင်းဆိုခဲ့တိုင်း ကျမဘက်က ခါးခါးသီးသီး ငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမတို့ရဲ့ အိပ်ယာထက် ကိစ္စဟာ သူလိုလားသလို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကာမပွဲ နွှဲရတာမျိုး မရှိတော့ဘဲ စကားများ ရန်ဖြစ်ကာ စိတ်အခန့်မသင့်မှုများနဲ့ပဲ ဖြစ်နေရပါတယ်။ အဲဒီတော့ သူကလည်း လိုးတဲ့အခါ ပညာကောင်းကောင်း ပြလာခဲ့ပါတယ်။ ကျမ မခံနိုင်အောင် အကြမ်းပတမ်း လိုးနည်းများအပြင် ရိုင်စိုင်းပက်စက်တဲ့ စကားတွေ လှိုင်လှိုင်သုံးလာပါတယ်။ အဆိုးဆုံးက အချိန်ဆွဲပြီး မပြီးအောင်နေကာ ကျမကို ခြေကုန်လက်ပန်းကျအောင် ညှင်းဆဲပါတော့တယ်။

ဒီအခါမျိုးမှာတော့ ကျမဘက်က သူတောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း ကုန်းပေးရပါတော့တယ်။ သူကတော့ ကျမဖင်တွေကို ကြည့်ကာ ခါးကိုဆွဲပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးရရင် အထွဋ်အထိပ်ရောက်ကာ ကျေနပ်သွားတတ်ပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ ဒါကိုတော့ ကိစ္စမြန်မြန်ပြတ်ချင်တဲ့ သဘောနဲ့ ဖင်ကုန်းပေးတာ ဖြစ်သလို ဒီပုံစံက သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်ချက္များကြောင့် ကျမရဲ့ ပျက်ယွင်းနေတဲ့ မျက်နှာကို သူမမြင်နိုင်တာကြောင့်လည်း ဖင်ကုန်းခံပေးလိုက်တာပါ။ ပြီးတော့ သူက ကျမအထဲမှာ ပြီးတာ များလာပါတယ်။ ကျမကိုယ်ဝန်ရှိသွားမှာကို လုံးဝထည့်မတွက်တဲ့ ယုတ်မာမှုမျိုးပါ။ အဲဒီတော့ ကျမကလည်း စိတ်ချရတဲ့ ရက်တွေ တွက်ရသလို တားဆေးကိုလည်း ပြန်ထိုးထားရပါတော့တယ်။

ပြီးတော့ သူဆန္ဒအရမ်းရှိတဲ့ ဖင်လိုးတာကိုလည်း ကျမ လက္မခံတော့ပါဘူး။ အရင်က သူဖင်လိုးချင်တိုင်း ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်တဲ့ ကျမက အခုလို တောင်းဆိုလို့ မရတော့တဲ့အခါ စိတ်ပျက်သွားတတ်တာကို သူ့မျက်နှာမှာ အတိုင်းသား မြင်ရပါတယ်။ ဖင်လိုးတာကိုတော့ သူအတင်းလုပ်လည်း ကျမက ဒေါသတကြီး တုန့်ပြန်တတ်လို့ နောက်ပိုင်း ထပ်မကြိုးစားတော့ပါဘူး။

ကျမ အရွံမုန်းဆုံးကတော့ သူက အဖုတ်ထဲမှာ မပြီးရင်လည်း အပြင်ဆွဲထုတ်ကာ ကျမတကိုယ်လုံးကို သူ့လရည်တွေနဲ့ ပတ်ဖြန်းတတ်တာပါ။ ဒါမျိုးကို ကျမ ဖင်ကုန်းနေတဲ့အချိန် မလုပ်ဘဲ ပက်လပ်ခံတဲ့ အချိန်မှာ လုပ်တတ်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း သူ့လရည်တွေက ကျမဆီးခုံ၊ ဗိုက်၊ ရင်ဘက္ ကနေ နောက်ဆုံး ကျမမျက်နှာနဲ့ ဆံပင်ပေါ်တွေအထိ ပတ်ဖြန်းခံရတော့တာပါ။ ဒီအပြုအမူကို ကျမမကြိုက်လို့ ရန်တွေ့ပေမယ့် သူကတော့ မရှောင်ပါဘူး။ တစ်ချိန်က သူ့လရည်တွေ မျက်နှာအပေါ် ပတ်ဖြန်းခံရတာကို ကျေနပ်သာယာခဲ့မိတဲ့ ကျမအဖို့ကတော့ အခုချိန်မှာ ဝဋ်ဆင်းရဲတစ်မျိုးလို့ ခံစားနေရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျမက သူ့အပေါ် မကြည်သာမှုတွေနဲ့ မုန်းတီးရွံရှာမှုတွေ ပြနေတော့ နောက်ပိုင်းနှစ်တွေမှာ သူ့ဘက်ကလည်း ဆန္ဒသိပ်မရှိသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ကျမနဲ့ လိုးကြတိုင်း သူမျှော်လင့်သလို တုန့်ပြန်မှုတွေ မခံရတော့လည်း စိတ်ပျက်လာတာ နေမှာပေါ့။ ဒါကြောင့်ပဲ ခဏခဏ တောင်းဆိုမှုတွေ မရှိတော့ဘဲ သူ့ဆန္ဒတွေ အရမ်းပြင်းပြနေချိန် တစ်လကျော် နှစ်လလောက်နေမှပဲ တောင်းဆိုပါတော့တယ်။ ဒီအချိန်မှာလည်း ကျမဘက်က တုန့်ပြန်မှုနည်းတော့လည်း သူက ကျမကို ဖာသည်တစ်ယောက်လိုသာ ခပ်မြန်မြန် တက်ချပြီး ပြန်သွားတဲ့ အခါတွေ ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ တကယ်လည်း ကျမအဖြစ်က သူ့အတွက် လိင်ဆန္ဒ ဖြေဖျောက်ပေးရာ ဖာသည်မတစ်ယောက်နဲ့ မခြားတော့ပါဘူးလေ။

ဒါတွေကြောင့်ပဲ သူနဲ့ ဇာတ်လမ်း ပြန်ဖြစ်ပြီးကတည်းက လိုးနေချိန်မှာ ကျမဘက်က ကာမပြီးဆုံးခြင်း မဖြစ်ခဲ့တော့ပါ။ ဒါကလည်း မတူညီတဲ့ စိတ်ခံစားချက္များနဲ့ ဆက်ဆံချိန်တိုင်းမှာ အခန့်မသင့်တဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားများကြောင့်လည်း ပါပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာလည်း ကာမစိတ်ဆန္ဒ ရှိတာပဲလေ။ သူနဲ့ ဆက်ဆံချိန်မှာ မပြီးရပေမယ့် ကျမခန္ဓာကိုယ်ကတော့ အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ တုန့်ပြန်ကာ အရသာရှိခဲ့တာကို ဝန်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မပြီးခဲ့တဲ့ ကာမဆန္ဒကိုတော့ သူပြန်သွားမှ ကျမဟာကျမ လက်နဲ့ အာသာဖြေရင်း ပြီးနေမိပါတယ်။

ကာမစိတ်တွေ ထက်သန်သောင်းကြမ်းလာလို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ် လက်နဲ့အသာဖြေမိလို့ ပြီးသွားရရင်လည်း ကျမမှာ အပြစ်တစ်ခု ကျူးလွန်မိသလို စိတ်ထဲခံစားရပါတယ်။ သားနဲ့ ကျမ စိတ်ခြင်းဝေးကွာပြီး ကတည်းက ကျမမှာ ထိုခံစားချက်ကို ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။ ကျမဟာကျမ တကိုယ်တည်း အာသာဖြေနေချိန်မှာပဲ ကျမ ဒီလို တဏှာထလွန်းလို့ အားလုံး ကြေကွဲခံစားရပါလားဆိုတဲ့ အသိက အလိုလို ဝင်လာကာ ဝမ်းနည်းလာတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမမှာ မျက်နှာက မျက်ရည်၊ အဖုတ်က စောတ်ရည် ဒွန်တွဲနေရင်းပဲ လောကဇာတ်ခုံပေါ် အသုံးတော်ခံနေရပါတယ်။

နောက်ပိုင်းတလျောက်လုံးမှာ ကာမစိတ်နဲ့အတူ ဝမ်းနည်းကြေကွဲစိတ်ဟာ ကိုသန့်စင်နဲ့ အတူနေရတိုင်း ပိုဖြစ်တတ်ပါတယ်။ သူနဲ့ အတူနေဖို့ ကျမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ကျမရဲ့ ခံစားချက်တွေ ဆောက်တည်ရာမရအောင် ဖြစ်ပြီး ရှုပ်ထွေးတုန်လှုပ်နေရပါတယ်။ သူနဲ့ ဆက်ဆံနေရတဲ့ အချိန်မှာလည်း ကျမရဲ့ စိတ်နဲ့ ခန္ဓာ အမြဲ တိုက်ပွဲဝင်နေရတာဟာလည်း စိတ်ဒုက္ခတစ်မျိုးပါပဲ။

သာယာတဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ နာကျင်တဲ့ စိတ်ခံစားမှုကို ဒွန်တွဲနေရင်းနဲ့ပဲ ကျမဟာ လမ်းပျောက်သူတစ်ယောက်လို မလုံခြုံမှုကို ခံစားရစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ချိန်က ပျော်ရွှင်ရင်ခုန်ခဲ့ရတဲ့ သူ့ရဲ့ ကာမအထိအတွေ့များဟာ အခုအခါ ကျမအတွက် ငရဲခန်းသမျှ ပူလောင်လာခဲ့ပါတယ်။ တနည်းအားဖြင့် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားကာ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးရမယ့် ကာမသုခဘုံကြီးထဲမှာ နောင်တတရားနဲ့ ပူလောင်နာကျင်နေရမယ့် ငရဲခန်းရှိနေတယ်ဆိုတာ ကျမ မသိခဲ့ရပါဘူး။ အခုတော့ အဲဒီ ငရဲခန်းထဲ ကျမ ကျရောက်နေခဲ့ရပါပြီ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အခန်း (၅) ဆက်ရန်……