ကွေ့ကောက်သော မြစ်အလယ် – ၂ (အခန်း ၅)

ဒီလိုနဲ့ ပင်ပန်းမှုကြောင့် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ခေတ်ဟာ အထိအတွေ့တစ်ခုကြောင့် နိုးတဝက် အိပ်တဝက် ပုံစံဖြစ်လာရပါတယ်။ သူ့ရဲ့အောက်ပိုင်း ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို သူခံစားနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သိသိချင်းမှာ လူကလည်း မျက်လုံးများ မဖွင့်နိုင်သေးသလို လက်ရှိ သူရောက်ရှိနေတဲ့ အခြေအနေကိုလည်း အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ဖြစ်လာပါတယ်။ နောက္မှ သူဟာ မကြီးတို့ ညီအမကြားမှာ အိပ်သွားခဲ့တာကို သတိရလိုက်ပါတယ်။ ဒါဆိုရင် အခုရနေတဲ့ အထိအတွေ့က မကြီးတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ အိပ်နေရင်း ပွတ်သပ်မိလို့ပဲ ဖြစ်မယ်လို့ သူထင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူမျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်ဖို့ မလုပ်တော့ဘဲ ဆက်ပြီး အိပ်ပျော်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ရနေတဲ့ အထိအတွေ့က ရပ်မသွား၊ ငြိမ်မသွားတဲ့အပြင် တဖြည်းဖြည်း တိုးလာနေပါတယ်။ ပေါင်သားခြင်း ပွတ်မိတဲ့ အထိအတွေ့မျိုး မဟုတ်ဘဲ နူးညံ့အိစက်တဲ့ အထိအတွေ့ဟာ သူ့ရဲ့စိတ်တွေကို နိုးကြားလာစေပါတယ်။ ဒါဟာ နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ ဖွဖွလေးနမ်းရင်း ပွတ်ထိဆော့ကစားနေတယ်ဆိုတာကို ပေါင်တဝိုက္မှာ လာရိုက်ခတ်နေတဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက် များကြောင့် သူသိနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် အသဲတယားယားနဲ့ ခံစားရတာ ဇိမ်ရှိနေတာမို့ သူမျက်လုံး ဖွင့်မကြည့်ဖြစ်ဘဲ ငြိမ်နေလိုက်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့တောင်စပြုနေတဲ့ လီးထိပ်ကို နူးညံ့စိုစွတ်ပြီး နွေးထွေးတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် သူ ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းထောင်ကာ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

သူ့ပေါင်ကြားမှာ ဝပ်ပြီး လီးကို ဖွဖွလေးစုပ်နေတဲ့ သူက မလတ်ပါ။ မလတ် ဘယ်အချိန်က သူ့ဘေးနားက ထသွားမှန်း မသိပါဘူး။ ခေတ်လှုပ်ရှားလာတာကို တွေ့ရတော့ မလတ်က လီးစုပ်နေရင်း လှမ်းကြည့်ပါတယ်။ သူ့ပေါင်ကြားမှာ ဝပ်ဆင်းကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ထားရင်း ရီဝေဝေလေး မော့ကြည့်နေတဲ့ မလတ်ကိုကြည့်ရတာဟာ ဆွဲဆောင်မှု ရှိလွန်းလို့ ခေတ်ရဲ့လီးမှာ တဆက်ဆက်တုန်ခါလာပါတယ်။ မလတ်ရဲ့ မျက်ဝန်းထဲမှာ သူမရဲ့ယခုအပြုအမူအတွက် ရှက်ရိပ်လေးများကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ မလတ်မှာလည်း အိပ်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကို မနေနိုင်လွန်းလို့ ခိုးစုပ်နေတာကို ခေတ်ကနိုးလာတော့ မိမိရဲ့ တဏှာထမှုကို လူမိသွားတော့ ရှက်သွားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှက်နေလို့လည်း မထူးတော့တာမို့ ခေါင်းကို ပြန်ငုံ့ကာ ဆက်စုပ်နေလိုက်ပါတော့တယ်။

တကယ်တော့ မလတ်မှာ ဆီးသွားချင်လွန်းလို့ နိုးလာတာပါ။ နိုးလာလာချင်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ဖက်အိပ်နေမိတာကို သိပြီး လန့်သွားပါသေးတယ်။ နောက္မှ ညဦးပိုင်း တပိုင်းလုံး ခေတ်နဲ့ သူတို့ညီအမတွေ လိုးဆော်ခဲ့ကြပြီးနောက် ပင်ပင်ပန်းပန်း အိပ်ပျော်သွားတာကို သတိရလာမိပါတယ်။ ယောကျာ်းပျိုတစ်ယောက်နဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ဖက်အိပ်နေခဲ့မိတာကို ရှက်စိတ်တွေ ဝင်လာရပါသေးတယ်။ ညဦးတုန်းကတော့ သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်အရှိန်ရယ်၊ ရင်ခုန်ယစ်မူးစေတဲ့ ကာမထိတွေ့မှုတွေကြောင့် အရှက် မဲ့ခဲ့ကြတာလေ။ အခုလို တရေးနိုးလို့ အမူးပြေနေပြီ ဖြစ်သလို ကာမစိတ်နည်းပါးချိန်မှာတော့ အပျိုဖြန်းလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ရှက်ရွံ့စိတ်ကလေး ပြန်ပေါ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

အိပ်ယာက ထလိုက်တော့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မရှိတာကို ရှက္မိရပြန်ပါတယ်။ ညကဝတ်တဲ့ အဝတ်အစားတွေ ဘယ်ရောက္မှန်း မသိတာနဲ့ အဝတ်ဟောင်း ခြင်းတောင်းထဲက ထမိန်ဟောင်းတစ်ထည်ကို ယူပြီး ခပ်မြန်မြန်ရင်လျားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကြည့်မိလိုက်ချိန်မှာ ယောကျာ်းပီသတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားနဲ့ ချောမောနုငယ်လှတဲ့ ခေတ်ရဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ ရင်ခုန်ရပါသေးတယ်။ ဒီကောင်ဆိုးလေးက သူမကို စိတ်ရှိသလို လိုးခဲ့ကာ အတူတူ ဖက်အိပ်မိပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမိရတာ ဖြစ်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ခေတ်ပေါင်ကြားက ခပ်ငိုက်ငိုက် လီးတံကြီးရယ်၊ ခေတ်ရဲ့ဘေးမှာ ပက်လက်ပေါင်ကားပြီး အဖုတ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ အိပ်နေတဲ့ အမဖြစ်သူကို ကြည့်ကာ သူမတကိုယ်လုံး ကြက်သီးများ တဖြန်းဖြန်း ထသွားရပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ အိပ်မောကျနေတဲ့ မကြီးကို မနှိုးတော့ဘဲ သန့်စင်ခန်းဘက် ခပ်မြန်မြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုထွက်လာမှ သူမပေါင်ခွဆုံမှာ အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ နာကျင်နေတာကို သတိထားမိလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆီးသွားချင်လွန်းလို့ သိပ်သတိမထားနိုင်ပါဘူး။ ဝိုင်တွေသောက်ထားတော့လည်း ဆီးသွားရတာ အတော်ကြာပါတယ်။

ရေဆေးတဲ့ အချိန်ကျမှ သူမပေါင်ခြံနဲ့ ဆီးခုံမှာ နာကျင်နေပြီး စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်နေတာကို ပိုသတိထားမိပါတယ်။ အသားဖြူတဲ့ တရုတ်နွယ်ဝင်တွေမို့ ဆီးခုံဖွေးဖွေးနဲ့ ပေါင်အတွင်းသားတွေ နည်းနည်း ရဲနေတာကို မြင်ရပါတယ်။ ရဲပြီး စပ်နေတာဟာ ဖြစ်သင့်ပါတယ်။ လူပျိုပေါက်လေးရဲ့ ရှိသမျှအားနဲ့ တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင် လိုးဆောင့်မှုကို အားရပါးရ ခံခဲ့မိတာလေ။ ဝိုင်ကြောင့် ယစ်မူးပြီး စိတ်တွေကလည်း အစွမ်းကုန် ထကြွနေချိန်ဆိုတော့ နာရမှန်း မသိဘဲ ပက်ပက်စက်စက် ခံခဲ့မိတာလေ။ အခုတရေးနိုးမှ ဒီဒဏ်တွေ ခံရတာပါ။ အနီအရဲစွဲနေတဲ့ ဆီးခုံလေးနဲ့ အဖုတ်ဝက ပန်းရောင်သန်းပြီး စပ်ဖျဥ္းဖျဥ္း ဖြစ်နေပါတယ်။

လီးမဝင်ဖူးတဲ့ စောက်ပက်လေးမို့ ပိုခံရတာ နေမှာပါ။ မကြီးကတော့ သူမထက်ပင် ပိုအဆောင့်ခံရပေမယ့် နာတဲ့ပုံ မမြင်ဘူးလို့ တွေးမိပါသေးတယ်။ သူမလည်း သက်သာလို သက်သာညား နာနေတဲ့ နေရာတွေကို လက်နဲ့ပွတ်ထိပေးရင်း ညက ခေတ်ရဲ့လီးကြီးနဲ့ ထိုးဆောင့် အလိုးခံခဲ့ရပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်လာပါတယ်။ ဒီတော့လည်း စိတ်တွေ ထလာရပါတယ်။ ဒီလောက်နာနေတာတောင် စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒေါသထွက်မိရပါသေးတယ်။ နာနေတာကတော့ တကိုယ်လုံးပါပဲ။ ယောကျာ်းပျိုတစ်ယောက်ရဲ့ အားနဲ့ ဆောင့်လိုးမှုကို တကိုယ်လုံး ခါရမ်းနေအောင် အလိုးခံခဲ့ရတာလေ။ အဲဒီတော့ နာကျင်လေးလံနေတာတွေဟာ ဖြစ်သင့်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာရင်း အိပ်မောကျနေတဲ့ သုံးယောက်သားကို ကြည့်မိပါတယ်။ မောင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်ကလည်း ပက်လက်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ လီးအပေါ်သားနဲ့ ပေါင်ကားလို့ အိပ်နေပါတယ်။ မအိပ်ခင်လေးမှာတင် အောင်အောင့်လီးကို စုပ်ပေးရင်း လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ အပန်းခံခဲ့ကာ သုတ်ရည်တွေ မျိုချပေးခဲ့ပါသေးတယ်။ အဆိုးဆုံးကတော့ အမဖြစ်သူရဲ့ မျက်နှာအပေါ် မောင်ဖြစ်သူက လီးနဲ့ ထိုးပွတ်ခဲ့တာကိုပင် သူမကျေကျေနပ်နပ် လက်ခံခဲ့တာလေ။ မောင်နှမချင်း မဖြစ်သင့်တာတွေကို ဝိုင်ကြောင့် ယစ်မူးခဲ့ပြီး ဖြစ်ခဲ့ရတယ်လို့ အကြောင်းပြနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖြစ်ခဲ့ရတာတွေမှာ သူမရဲ့ ရမ္မက်ထန်မှုနဲ့ လိုချင်တောင့်တစိတ် အားကြီးမှု​တို့က အဓိကအကြောင်းတရားပဲဆိုတာကို သိနေခဲ့ပါတယ်။

သူမ ထန်ခဲ့ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ ရှက်သွေးဝင်ရသလို လှိုက်ဖိုရင်ခုန်မှုတွေကလည်း တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲက လီးကို ကြည့်ကာ သူမစိတ်တွေ ပိုထန်လာရပါပြီ။ သူမရဲ့ ရင်သားထိပ်လေးတွေ ထောင်လာရသလို အောက်က စောက်ပက်လေးကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားယံလာပါတယ်။ ညက ပွဲသိမ်းခါနီးမှာ အောင်အောင်ရဲ့ လီးကို စုပ်ရင်း စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာရသလို၊ လရည်တွေ သောက္မျိုပြီးတော့လည်း အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကလည်း ပြီးခါစဖြစ်သလို မကြီးကလည်း အိပ်ကြဖို့ ပြောလို့ စိတ်တပိုင်းတစနဲ့ ဝင်အိပ်လိုက်ရတာပါ။

အခုလို တရေးနိုး သွေးသား ပြန်လည်နိုးကြွချိန်၊ မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းများကြောင့် သူမခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တမှုတွေဟာ အသိစိတ်ကို အနိုင်ယူသွားပြန်ပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ အစက အမူးပြေချိန်မှာ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တဲ့ ရှက်ရွံ့စိတ်တွေကလည်း ရမ္မက်ထန်ချိန်မှာတော့ နေထိနှင်းလို တစ တစ ပျောက်ကွယ်သွားရပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်က နာကျင် ကျိန်းစက္မှုတွေကလည်း ကာမစိတ် ပြန်လည်နိုးကြားစေဖို့ အရင်းခံဝေဒနာတွေ ဖြစ်သွားရပါပြီ။ ဒီလို တောင့်တမှုတွေနဲ့ တရှိန်ရှိန်တက်လာတဲ့ ခံစားမှုတွေကြောင့် ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို နို့ပေါ်ရုံ ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ရဲ့ လီးကို ကြည့်ရင်း နို့အုံတွေကို လက်နဲ့ ဖျစ်ကိုင်ညှစ်ပေးနေမိပါတယ်။

ဒီလို နို့တွေကို ညှစ်ပေးလိုက်တော့ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ခံစားချက်တွေဟာ ရင်သားတွေကနေ အဖုတ်အထိ စီးဆင်းသွားသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ သူမအနေနဲ့ တက်လာတဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ဘဲ ခေတ်အိပ်နေရာ ပေါင်ကြားထဲကို လှမ်းတက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကုတင်ပေါ် တက်ခါနီးမှာပဲ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ကွင်းလုံး ပုံချခဲ့ပါတယ်။ အရှက်သည်းပြီး အနေအထိုင်တည်တဲ့ မိန်းမပျိုလေး အဖြစ်ကနေ ရမ္မက်သည်းပြီး အရှက်ကင်းတဲ့ တဏှာအရိုင်းမလေး ဖြစ်သွားရပါပြီ။ ညဦးပိုင်းက အရှက်အကြောက်နည်းမှုနဲ့ ရမ္မက်ထန်မှုတွေဟာ ဝိုင်သောက်ထားလို့ပါဆိုပြီး မှတ်ယူနိုင်သော်လည်း အခု အိပ်ရာထက် တက်လာတဲ့ မလတ်ကတော့ ရမ္မက်ဆန္ဒ သက်သက်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတော့တယ်။

မလတ်ဟာ ခေတ်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်ပြီးတာနဲ့ ခပ်ဝပ်ဝပ်ကုန်းကာ ငိုက်ဆင်းနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးတံအပေါ် အနမ်းဖွဖွ ပေးလိုက်ပါတယ်။ လိုးဆော်ပြီးတာနဲ့ ရေးမဆေးဘဲ တန်းအိပ်ခဲ့တာမို့ လီးမှာ စောက်ရည်နံ့၊ လရည်နံ့တွေ မွှန်ထူးနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအောက်သိုးသိုး အနံ့တွေကလည်း နှစ်လိုစွဲမက္ဖွယ် ဖြစ်နေတာ အံ့ဩစရာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ လီးတံတင်မကဘဲ အမွှေးနုနုနဲ့ ဆီးခုံ၊ ပေါင်ခြံ စသဖြင့် နေရာအနှံ့ကို ခပ်ဖွဖွလေး လိုက်နမ်းရင်း ကာမမီးကို မွှေးနေခဲ့ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ လျှာဖျားလေးကို ထုတ်ကာ တို့ထိကစားရင်း လျက်ပေးနေမိပါတယ်။ ဒီလိုအထိအတွေ့တွေကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ လီးဟာ ပျော့နေရာကနေ တဖြည်းဖြည်း မာကာ တောင်လာခဲ့ပါတယ်။

တောင်စပြုလာတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်း ပြောင်ပြောင်ကို ကြည့်ကာ မလတ်မှာ ရေငတ်သလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ လီးထိပ်ခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်ရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ ခပ်ဖွဖွငုံလိုက်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ် ခန္ဓာကိုယ်က လှုပ်ရှားလာတာမို့ သူမမှာ လီးကို ငုံထားလျက်နဲ့ ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ သူမလုပ်ပေးနေတာကို ခေါင်းထောင်ကာ ကြည့်နေတဲ့ ခေတ်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ မလတ်မှာ ရှက်သွားရပါတယ်။ သူမရဲ့ တဏှာထန်မှုနဲ့ အရှက်ကင်းမဲ့မှုကို ခေတ်က သိမြင်သွားခဲ့ရပြီလေ။ ဒါပေမယ့် ရှက်နေလို့ သူမဆန္ဒတွေ မပြည့်နိုင်မှန်း သိသလို၊ တစ်ညလုံး လိုးခဲ့ ခံခဲ့ ပြီးပြီမို့ အရှက်တရားကို ဘေးဖယ်ထားကာ ပါးစပ်ထဲက လီးကိုပဲ အားစိုက်လို့ စုတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

သူမမှာ လီးကို စုပ်ပေးရုံတင်မကဘဲ လျှာနဲ့ သိမ်းကာ လျက်ပေးနေတော့ ခေတ်မှာ ထောင်ထားတဲ့ ခေါင်းကို ပြန်ချပြီး ဇိမ်ခံနေပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ စိတ်လိုလက်ရ လျှာစွမ်းပြမှုကြောင့် ခေတ်ရဲ့ လီးမှာလည်း တံတွေးများနဲ့ ပြောင်လက်ကာ စံချိန်မှီ တောင့်တင်းလာပါပြီ။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပက်ထဲက မခံနိုင်အောင် ယားပြီး အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ခေတ်ရဲ့ ခါးပေါ် ခွတက်ပြီး စောက်ပက်ဝကို လီးနဲ့တေ့ကာ တအိအိ ထိုးသွင်း ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။ ဝင်ပြီးသား လမ်းကြောင်းဆိုပေမယ့် သူမရဲ့ စောက်ပက်လေးဟာ အနားယူလိုက်တော့ ပြန်တင်းကျပ်သွားသလိုပါပဲ။

ခေတ်ရဲ့လီးဟာ တင်းကျပ်စီးပိုင်ပြီး တစ်ရစ်ခြင်း တိုးဝင်သွားတာကို ထိထိမိမိ ခံစားရပါတယ်။ တစ်ရစ်ဝင်သွားလိုက် အခနဲ ညည်းပြီး ရပ်လိုက်နဲ့ လူမှာလည်း ပါးစပ်မစိနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရတာပါ။ သုံးပုံနှစ်ပုံလောက် ဝင်ပြီးတော့ သူမခဏနားချိန်မှာပဲ ခေတ်က အောက်ကနေ ကော့ကာ ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ ဒီမှာတင် သူမ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး စူးအောင်ကာ ပူခနဲ ဖြစ်သွားလို့ သတိလက်လွတ်ကာ အားလို့ အော်ညီးရတဲ့ အထိပါ။ နောက္မှ အိပ်နေတဲ့သူတွေ နိုးမှာစိုးလို့ ပါးစပ်ကို အမြန်ပိတ်လိုက်ရပါတယ်။ သူမမှာ ထူပူသွားလို့ လီးတဆုံးဖိထိုင်ရင်း ငြိမ်နေရပါတယ်။

ဒီမှာတင် ခေတ်က အောက်ကနေ အငြိမ်မနေဘဲ လီးကို လှုပ်ရှားပေးသလို သူမရဲ့ နို့တွေကို ဆွဲကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပေးလာပါတယ်။ ဒီတော့လည်း နာတာကနေ အရသာဘက် ကူးပြောင်းသွားသလို သူမစောက်ပက်ထဲကလည်း စောက်ရည်တွေ စီးယိုကျလာပါတယ်။ အထဲကလည်း လှိုက်ကနဲ ယားတက်လာလို့ ဖင်ကိုလှုပ်ကာ ကစားပေးရာကနေ အရှိန်ရပြီး အရသာရှိလာတော့ ဖင်မြှောက်ကာ ကြွပြီး စဆောင့်ပါတော့တယ်။ မလတ်မှာ မျက်စိမှိတ်ပြီး အရသာခံလိုက်၊ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး ခေတ်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ ကြည်နူးလိုက်နဲ့ ကာမလိုးပွဲကြီးကို ရှေ့ဆောင်သွားနေခဲ့ပါပြီ။ တက်လာတဲ့ ခံစားမှု မျိုးစုံနဲ့ ရမ္မက်ယင်းထမှုတွေကြောင့် သူမလိုချင်တဲ့ ကာမပန်းတိုင်ကို ခပ်သွက်သွက် လှမ်းတက်နေပါပြီ။

ခေတ်မှာလည်း ရမ္မက်စိတ်များထန်ပြီး စူးစတဲ့ အကြည့်များနဲ့ သူ့ကိုကြည့်ကာ အပေါ်က ဆောင့်ပေးနေတဲ့ မလတ်ကို မြင်နေရလို့ သူ့စိတ်တွေ ထန်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ မလတ် ခါးကို �ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်လိုးပေးနေမိပါတယ်။ သူပင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလတ်မှာ အာ့ကနဲ ညည်းရင်း ဆက်ဆက်ခါသွားရပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း မလတ် အဖုတ်လေးက တင်းကျပ်စီးပိုင်ပြီး လိုးရတာ ကောင်းလွန်းတာကြောင့်ဆက်တိုက်ပင် ပင့်ကာ ဆောင့်ပေးနေမိပါတယ်။

အခုဆိုရင် မလတ်က အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးနေတဲ့ပုံ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ မလတ်က ဖင်ကိုကြွကာ လေးဘက်ကျကျ ခပ်ဝပ်ဝပ် ကုန်းပေးပြီး တောင့်ခံထားရတဲ့ပုံ ဖြစ်နေပါပြီ။ ခေတ်ကတော့ မလတ်ခါးကို အားပြုကိုင်တွယ်ပြီး အပေါ်ပင့်ကာ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းများနဲ့ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေပါတယ်။ ဆောင့်ချက္များဟာ မြန်ဆန်ပြင်းထန်လွန်းလို့ မလတ်မှာ ပီသအောင်ပင် မညည်းနိုင်တော့ပါ။ တအအ တအီးအီးနဲ့သာ ဆက်တိုက် အော်နေရပါတော့တယ်။ အစက အိပ်နေသူတွေ နိုးမှာစိုးပြီး အသံထိန်းနေရပေမယ့် အခုတော့ လိုးဆောင့်သံ တဖြောင်းဖြောင်း၊ အော်ညည်းသံ တစာစာနဲ့ အခန်းလေးဟာ အသံတွေ ညံလာခဲ့ပါပြီ။

ဒီတော့လည်း အိပ်နေသူတွေ နိုးလာပြီး ခေါင်းထောင်ကြည့်လာပါတယ်။ အောင်အောင်ကတော့ သူ့အမလတ်ရဲ့ တဏှာထန်ပုံနဲ့ ကော့ပျံနေအောင် အလိုးခံနေရပုံကို ခဏစောင့်ကြည့်ပြီး ပြန်အိပ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ဒီပွဲမှာ သူထလာလည်း ဘာမှ လုပ်စရာ မရှိဘူးလေ။ ညက အကြိုက်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုခဲ့ကာ အခါခါပြီးခဲ့ပြီမို့ သူ့အတွက် လုံလောက်နေပါပြီ။ မကြီးကတော့ တော်တော်မနိုင်တဲ့ စုံတွဲပဲလို့ ပြောကာ ထလာပါတယ်။ သူမအနေနဲ့က တစ်အိပ်ရာထဲ အိပ်နေရတာလေ။ ဒီလောက်ဆူညံလှုပ်ရှားနေတဲ့ဟာကို ဘယ်လို ပြန်အိပ်လို့ ရမှာလဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ ထလာကာ မလတ်ရဲ့ ကျောကို ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းပေးရင်း ညီမဖြစ်သူကို ကူညီနေခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ခေတ်ရဲ့ တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် အလိုး ခပ်စိတ်စိတ်တွေကြားမှာပဲ မလတ်ဟာ ကော့ပျံ တုန်ခါလို့ အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားခဲ့ရပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ကတော့ မရပ်နားဘဲ သူပြီးအောင် ဆက်တိုက် ပင့်လိုးနေခဲ့ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း တစ်ခါပြီးထားလို့ တုန်ခါကျင်တက်နေတဲ့ မလတ်အဖုတ်လေးဟာ ထူပူနေအောင် ခံနေရတာပေါ့။ မလတ်ခမျာမှာလည်း နထင်က ချွေးထွက်အောင်ပင် နထင်နရင်းတွေ ပူထူနေအောင် ခံနေရတာပါ။ သူညီမရဲ့ အခြေအနေနဲ့ ခေတ်ရဲ့ ပြီးခါနီး အခြေအနေကို တွေ့မြင်နေရတဲ့ မကြီးဟာ ခေတ်ရဲ့ပေါင်ကြားကို ကူးပြောင်းလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ညီမ စောက်ပက်ထဲ ခေတ်ရဲ့ လီးကြီး အဆက် မပြတ် တိုးဝင်လိုးဆောင့်နေပုံကို အနီးကပ် ခါးကုန်းကာ ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ မလတ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ပြင်ကို ခေတ်ရဲ့ ဆီးခုံနဲ့ တဖြန်းဖြန်းရိုက်ခတ်နေပုံက ကြောက်စရာပင် ကောင်းလှပါတယ်။ မလတ် စောက်ပက်ထဲက ဖြူပျစ်တဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ ခေတ်ရဲ့လီးနဲ့ ပေါင်ခြံတွေမှာ အိုင်ထွန်းနေပါပြီ။ ပင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အရည်တွေဟာ ငုံ့ကြည့်နေတဲ့ မကြီးမျက်နှာကိုပင် လာစင်နေပါတယ်။ မကြီးကလည်း ကြည့်နေရင်းမှ ခေတ်ရဲ့ ဂွေးအုတွေကို ကိုင်ကစားပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမခေါင်းကို ပေါင်ခြံကြားထဲ အတင်းတိုးဝင်ပြီး ခေတ်ရဲ့ ဂွေးအုတွေနဲ့ ဝင်ထွက်လုပ်နေတဲ့ လီးတံပေါ်ကို လျှာထုတ်လို့ လျက်ပေးပါတော့တယ်။

မထင်မှတ်ဘဲ မကြီးက ဂွေးအုတွေနဲ့ ပင့်ဆောင့်နေတဲ့ လီးကို လာလျက်ပေးတော့ ခေတ်မှာ ဖင်ကျောများ ရှုံ့အောင်ပင် အရသာတွေ့သွားပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ထန်နေတဲ့ စိတ်ကို ပိုပြင်းအောင် မီးထိုးပေးလိုက်သလိုပါပဲ။ ဒါကြောင့် တံတောင်ကို အားပြုကာ ဖင်ကို ကြွပေးထားတဲ့ မလတ်ကို ဖိကာပင့်ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်ရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူပြီးလို့ လရည်တွေ ပန်းထည့်နေတဲ့ အချိန်မှာကို မကြီးက ဂွေးအုကို လျက်စုပ်ပေးတော့ ကောင်းသထက် ကောင်းကာ နေပါတော့တယ်။ ခေတ်ပြီးသွားမှပဲ မလတ်ဟာ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ထပ်ကျသွားရပါတော့တယ်။

အရှိန်တညီးညီးနဲ့ ကာမအရသာကို ခံစားနေကြတဲ့ နှစ်ဦးသားမှာ ဖက်ရင်း အသက်ကို ဝအောင် ရှူနေကြရပါတယ်။ မကြီးကတော့ မလတ်စောက်ပက်ထဲက မပျော့မမာ ဖြစ်နေသေးတဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အရည်မျိုးစုံနဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး စုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ပြီးထားတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးကတော့ ကျိန်းနေအောင်ပင် မကြီးရဲ့ အစုပ်ဒဏ်ကို ခံနေရပါတော့တယ်။ မကြီးက လီးနဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက်က ပျစ်ချွဲချွဲ စီးကပ်ကပ် အရည်များကို ပြောင်စင်အောင် လျှာနဲ့ သိမ်းယူ မျိုချပြီးမှ ခေတ်တို့ ဘေးနား ပြန်သွားကာ လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ မလတ်ခမျာမှာတော့ ခေတ်ရင်ဘတ်ပေါ်ကနေ မထနိုင်တော့ဘဲ ထိုပုံစံအတိုင်းပင် နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားကြပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန်……)

နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတဲ့ ခေတ်ဟာ မနက် ၅ နာရီခွဲလောက္မှာ အလိုလို နိုးလာပါတယ်။ ဘော်ဒါဆောင်မှာ နေကတည်းက မနက်အစောကြီး ထရတဲ့ အကျင့်ရှိနေသလို မိုးလင်းတာနဲ့ အိမ်ပြန်ဖို့ ရှိတယ်လေ။ မိုးလင်းလို့ သူအိမ်မပြန်ရသေးရင် သူ့အမေ ဒေါ်ကြည်ပြာခင် တစ်ယောက် စိတ်ပူပြီး လိုက်လာနိုင်တယ်ဆိုတာ သူသိနေပါတယ်။ အိပ်ရာက နိုးနိုးချင်း သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖိအိပ်နေတဲ့ မလတ်ကြောင့် လှုပ်မရပါဘူး။ မလတ်ကတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်နေပုံလေးက ချစ်စရာလေးပါ။ မလတ်ကို မနိှုးချင်သေးပေမယ့် သူ့ရင်ဘတ်တွေ နာလာသလို အခန်းထဲမှာလည်း မကြီးတို့ အောင်အောင်တို့ မရှိတော့ပြီမို့ သူလည်း ထဖို့လုပ်လိုက်ပါတယ်။

ခေတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မလတ်လည်း နိုးလာပြီး ခေတ်ရင်ခွင်ပေါ် တက်အိပ်နေမိတဲ့ အဖြစ်ကို တွေးမိကာ ရှက်နေရှာပါတယ်။ အခုချိန်မှာ ဝိုင်ကြောင့် ရစ်မူးမှုလည်း မရှိတော့သလို ကာမစိတ်တွေလည်း ဖြစ်ပေါ်နေချိန် မဟုတ်တော့ ရှက်စိတ်ဝင်လာတာပါ။ ပြီးတော့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်တစ်စတောင် မရှိဘူးလေ။ ဒါကြောင့်လည်း ခေတ် မျက်နှာကို မကြည့်ဘဲ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ထကာ ကုတင်အောက္မှာ ကွင်းလုံးပုံနေတဲ့ ထမိန်ဟောင်းကို ယူပြီး ရင်လျားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တီရှပ်ခပ်ပွပွတစ်ထည်ကို ကောက်စွပ်လိုက်ပါတယ်။ ခေတ်လည်း ကမန်းကတန်းထပြီး ညက ချွတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ပြန်ရှာကာ ဝတ်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ မျက်နှာသစ်၊ ပါးလုပ်ကျင်းပြီး အပေါ့သွားနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေကြပါတယ်။ ကိစ္စတွေ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား စကားမပြောမိကြပဲ အောက်ထပ်ကို အတူတူ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။ မကြီးကတော့ မီးဖိုထဲမှာ မနက်စာတစ်ခုခု စီစဥ္နေတာ ဖြစ်မှာပါ။ ဒါကြောင့် မလတ်ကတော့ မကြီးကို ကူဖို့ မီးဖိုခန်းဘက်ကို သွားပါတယ်။ ခေတ်ကတော့ အောင်အောင့်ကို အောက်ထပ်အိပ်ခန်းမှာ လိုက်ရှာကြည့်ပါသေးတယ်။ ရှာမတွေ့တာနဲ့ သူလည်း မီးဖိုခန်းဘက် လျောက်လာခဲ့ပါတယ်။ မီးဖိုခန်းဘက် မရောက်ခင်မှာပဲ မလတ်ဟာ အခန်းထဲ မဝင်သေးဘဲ အပေါက်ဝမှာ တံခါးကို ကွယ်ပြီး ရပ်နေကာ အထဲကို ချောင်းကြည့်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ သူလာတာမြင်တော့ ရှူးတိုးတိုးလို့ လုပ်ပြပြီး အနားကို လာဖို့ ခေါ်ပါတယ်။

သူလည်း မီးဖိုခန်းအဝ အ ရောက် တွေ့လိုက်ရတာကတော့ စောစောစီးစီး မီးဖိုခန်းထဲမှာ စားမာန်ထနေကြတဲ့ မကြီးနဲ့ အောင်အောင်ကိုပါ။ မကြီးက ထမင်းစား စားပွဲမှာ လက်ထောက်ပြီး မတ်တတ်ရပ်ပေးနေတာပါ။ မကြီးရဲ့ အနောက္မှာတော့ အောင်အောင်ဟာ သူမရဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ပေါင်လယ်လောက် ဆွဲချပြီး ဒူးထောက်ကာ နမ်းနေ၊ လျက်နေပါတယ်။ မကြီးမျက်နှာမှာ ကျေနပ်ကြည်နူးနေတဲ့ ပုံစံကို အတိုင်းသား တွေ့မြင်ရပါတယ်။ လူရိပ်မြင်သွားတော့ မကြီးက လှည့်ကြည့်ပြီး သူတို့ကို မြင်သွားကာ ပြုံးပြပါတယ်။ သူတို့လည်း အခန်းထဲ လျောက်ဝင်လာရင်း မလတ်က……..

“ဟွန့်၊ မောင်နှမတွေ စောစောစီးစီး သောင်းကြမ်းနေကြပါလား။ မကြီးတို့ကတော့ မနိုင်ဘူးနော်။
နောက်ဆို ဒီလိုနေလို့ မရဘူးလေ။ မားမားသိသွားရင် မိုးမီးလောင်မှာ”

“အွန်း၊ မမကို အပြစ်မတင်နဲ့။ ညည်းမောင် ငကဲက အတင်း ဖင်ကို လာနမ်းနေတာလေ….အို့….
ကြည့်….စကားပြောတောင် မစောင့်ဘူး….
မားမား ပြန်ရောက်လာရင်တော့ ဒီလို မနေကြဖို့ မကြီး ပြောပြီးပါပြီ….အာကွာ….အိ……”

မကြီးပြောတာ အမှန်ပါ။ အခုဖြစ်နေတာတွေက အောင်အောင်က မနေနိုင်လွန်းလို့ မကြီးကို အတင်းတောင်းဆိုလို့ပါ။ မကြီးက အိပ်ရာက စောစောနိုးတာနဲ့ သူမတို့ မနက်စာ စားဖို့ ခေါင်းထဲရောက်လာပါတယ်။ မလတ်ကတော့ ခေတ်ရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ မှောက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတာမို့ မနှိုးရက်တာနဲ့ သူမဖာသာပဲ ထလာလိုက်တာပါ။ မလတ်နဲ့ ခေတ်က တရေးနိုးမှာ ပွဲကြမ်းထားကြသေးတာမို့ အိပ်ပါစေလေဆိုပြီး ထားခဲ့တာပါ။ ဒီလိုနဲ့ မျက်နှာသစ်ပြီး မီးဖိုထဲမှာ လုပ်ကိုင်နေတုန်းမှာပဲ အောင်အောင် မီးဖိုထဲ ဝင်လာတာပါ။ ဒါနဲ့ အောင်အောင့်ကို မျက်နှာအရင် သွားသစ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ အောင်အောင်က မျက်နှာသစ်ပြီးတော့ မီးဖိုထဲ ပြန်ဝင်လာကာ စားပွဲခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း မကြီးလုပ်နေတာကို ကြည့်နေမိပါတယ်။

အောင်အောင်မှာ သူ့ကိုကျောပေးပြီး မနက်စာလုပ်နေတဲ့ မကြီးရဲ့ နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ကာ သူ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာပါတယ်။ ဘောင်းဘီတို အကျပ်လေးရဲ့ အောက္မှာ မကြီးရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများဟာ လုံးတစ်ကာ ကြွနေတာပါ။ ဒီတင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကို သူနဲ့ ခေတ်နဲ့ အကြိမ်ကြိန် မှန်းကာ အာသာဖြေခဲ့ရတာလေ။ အခုတော့ အဲဒီဖင်ကြီးကို ခေတ်က စိတ်ကြိုက်ဖြုတ်ပြီးခဲ့သလို သူကိုယ်တိုင်လည်း နမ်းခဲ့ လျက်ခဲ့ရပြီလေ။ နောက်ဆိုရင် အမတွေရဲ့ ပင်တီကို ခိုးနမ်းရတာ မဟုတ်တော့ဘဲ အဖုတ်တွေကို အချိန်မရွေး လျက်နိုင်နမ်းနိုင်ပြီမို့ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ အခုလည်း မကြီးရဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ကြည့်ကာ သူ့စိတ်တွေ ထလာရပြီး နမ်းချင်စိတ်တွေ တားမရတော့ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ အရှေ့မှာ အာရုံများနေတဲ့ မကြီးနောက်နား အသာကပ်သွားကာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ မကြီးဖင်တွေကို လက်နဲ့ ညှပ်ကိုင်ပြီး ဖင်အကွဲကြောင်းကြားထဲကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မကြီးမှာ ရုတ်တရတ်မို့ လန့်သွားပြီး ကိုင်ထားတဲ့ ပန်းကန်ပင် လွတ်ကျသွားရပါတယ်။ နောက်လှည့်ကြည့်တော့ သူ့မောင်က သူမဖင်ကို တဝကြီး နမ်းရှူနေတာကို တွေ့ရတော့ ရင်ဖိုသွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လုပ်စရာတွေ ရှိသေးလို့ မောင်လေးကို မနမ်းဖို့ တားလည်း မရပါဘူး။ အလွန်မွှေးတဲ့ ပန်းခင်းကြီးကို လိုက်နမ်းနေသလို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ဖင် နေရာအနှံ့ကို တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းနေပါတော့တယ်။

မကြီးမှာ အောင့်အောင့်ဆန္ဒကိုလည်း မတားရက်နိုင်ပါဘူး။ သူ့ခမျာ တစ်ညလုံး မလိုးခဲ့ရဘဲ အမတွေရဲ့ စောက်ပက်ကို လျက်ပေး၊ စုပ်ပေးနေခဲ့ရတာလေ။ ညကသာ အောင်အောင်က သူမတို့ကို လိုးမယ်ဆိုရင် အသာတကြည် ခွင့်ပြုမိမှာပါ။ ညက သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်အရှိန်နဲ့ ရမ္မက်တွေရောကာ သူမတို့ အသိစိတ်တွေ မဲ့နေခဲ့တာလေ။ ဒါပေမယ့် မောင်လေးကတော့ သူ့စိတ်သူထိန်းနိုင်ခဲ့ကာ အမတွေကို မလိုးခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း အခု အမူးပြေချိန်မှာ အောင်အောင့်ရဲ့ စောင့်ထိန်းနိုင်မှုကို ချီးကျူးမိသလို ကျေးဇူးလည်း တင်မိပါတယ်။

ဒါကြောင့် ဒီမနက်ခင်းမှာ အောင်အောင် အာသီသပြင်းပြတဲ့ အဖုတ်လျက်နမ်းခြင်းကို ခွင့်ပြုပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ ငြိမ်နေပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူမ ငြိမ်နေပေးတော့ အောင်အောင်က သူမကို ထမင်းစား စားပွဲဆီ ခေါ်လာကာ လက်ထောက်ပြီး မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပါတယ်။ သူမလည်း မောင်လေးအကြိုက် လိုက်လျောပေးခဲ့ပြီး အမေပြန်လာရင်တော့ ဒါမျိုး အဆင်ခြင်မဲ့ မနေဖို့ ဂတိတောင်းရပါတယ်။ အောင်အောင်ကလည်း ဂတိပေးပြီး မကြီးရဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ပေါင်လယ်အထိ ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ အောက်ခံဝတ်မထားတော့ ထင်းခနဲ ပေါ်လာတဲ့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို အငမ်းမရနမ်းရင်း လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေမိပါတယ်။

ပြီးတော့ မကြီးပေါင်ကြားထဲ ခေါင်း မရအရတိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ မကြီးကလည်း သူလျက်လို့ အစဥ္ပြေစေရန် ရှေ့ကိုနည်းနည်း ပိုကုန်းပြီး ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ အောင်အောင်ရဲ့ အလျက်အနမ်းတွေ ကြားမှာပဲ သူမလည်း စိတ်တွေထကာ ရမ္မက်ခိုးတွေ ဝေနေရပါတယ်။ ဒီလိုအချိန်မှာပဲ ခေတ်နဲ့ မလတ်တို့ ရောက်လာကာ မလတ်ရဲ့ အပြစ်တင်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတာပါ။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင်ကတော့ သူလုပ်စရာ ရှိတာကို ဆက်လုပ်နေတာမို့ မကြီးလည်း ဘာမှ ဆက္မပြောနိုင်တော့ဘဲ အသဲတယားယားနဲ့ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာရပါတော့တယ်။

ခေတ်နဲ့ မလတ်မှာလည်း သူတို့လုပ်တာကို ရပ်ကာ ကြည့်နေရင်း စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေရပါတယ်။ ခေတ်မှာလည်း စိတ်တွေပါလာပြီး သူ့လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကပင် ပွတ်နေမိပါတယ်။ လီးကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖောင်းလာပါတယ်။ ခေတ် ဖီးလ်ထပြီး လုပ်နေတာကို မလတ်က တွေ့တော့ မျက်စောင်းထိုးကာ တော်တော် ထန်တဲ့ဟာတွေပဲလို့ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပါတယ်။ မလတ်ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်တွေ ထနေရတာမို့ ခေတ်အနောက်ကို သွားကာ ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခေတ်ကျောပြင်ကို သူမရင်သားတွေနဲ့ ဖိကပ်ရင်း ခေတ်ရဲ့လီးကို အနောက်ကနေ လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီတို အောက္မှာ ရုန်းကြွနေတဲ့ ခေတ်ရဲ့လီးတံ အမြှောင်းကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးကာ ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

မကြီးမှာလည်း စောက်ပက်ထဲက မခံနိုင်အောင် ယားယံလာသလို စောက်ရည်များကလည်း ထိန်းမရအောင် ယိုစီးကျနေရပါပြီ။ ဖင်တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ မကြီး ဖြစ်နေပုံကို အောင်အောင်က တွေ့နေရတော့ ခေတ်ကို လာလိုးပေးဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ဒီနောက္မှာတော့ ခေတ်ဟာ မကြီးကို စားပွဲခုံကို လက်ထောက်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။ သူတို့လိုးနေပုံကို ကြည့်ပြီး အောင်အောင်ကတော့ ဂွင်းထုနေပါတယ်။ မလတ်မှာလည်း အောင်အောင် ဂွင်းထုနေတာကို ကြည့်ကာ စုပ်ပေးချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အောင်အောင်ကို ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူမက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဖင်ကုန်းကာ စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ခေတ်ကတော့ မကြီးကို မညှာတော့ဘဲ ဆက်တိုက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးနေခဲ့တာပါ။ လိုးနေရင်း အရှိန်တက်လာတော့ မကြီးရဲ့ ဂုတ်ဝဲလောက် ဆံပင်ကို လက်နဲ့စုကိုင် ဆွဲကာ ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ မကြီးမှာ ခေတ်ရဲ့ဆောင့်လိုးသမျှကို ညည်းညူအော်ဟစ် ခံပေးနေရင်းနဲ့ပဲ ပြီးသွားခဲ့ရပါတယ်။ ခေတ်မှာ တစ်ခါတည်း ပြီးမလို့ ပြင်ပြီးမှ မလတ်ဖင်ကုန်းပြီး လီးစုပ်ပေးနေပုံကိုကြည့်ကာ လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာရပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ မကြီး အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ကာ မလတ်ဖင်နောက္မှာ ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း မလတ်ရဲ့ ထမိန်ကို ခါးပေါ်အထိ ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်ပါတယ်။

မလတ်မှာ အောင်အောင့်ကို လီးကုန်းစုပ်ပေးနေရင်း ထမိန်အလှန်ခံလိုက်ရတော့ လန့်သွားပါတယ်။ သူမအဖုတ်လေးဟာ ညဦးပိုင်းနဲ့ တရေးလိုးမှာ အကြိုက်အလိုးခံထားရတော့ ထူပူကျိန်းစက်နေပါပြီ။ အောင်အောင့်လီးကို ကုန်းစုပ်ရင်း စိတ်တွေပြန်ထကာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေရပေမယ့် အဖုတ်လေးကတော့ လီးအဝင် ခံနိုင်လောက်အောင် အနာမသက်သာသေးပါ။ ဒီအချိန်မှာ ခေတ်က အနောက်ကနေ လိုးဖို့ ပြင်လိုက်တော့ သူမထပ်နာမှာကို ကြောက်ကာ ငြင်းဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင်က ခေတ်လိုးဖို့ ပြင်လိုက်ကတည်းက သူမခေါင်းကို ဖိကာ သူ့လီးကို အကျွတ်မခံတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် မလတ်မှာ မငြင်းဆန်နိုင်တော့ဘဲ လူငယ်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ပြေပျောက်စေဖို့ အသုံးတော်ခံပေးဖို့သာ ရှိရပါတော့တယ်။

ခေတ်ကတော့ မလတ်ရဲ့ ဖူးယောင်တင်းကျပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကို တအိအိနဲ့ အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ လီးတဆုံး ဝင်သွားချိန်မှာ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ဖိကပ်ပြီး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဝင်စရာ မရှိတော့တဲ့ လီးကို အတင်းအားနဲ့ ဖိထည့်နေတော့ မလတ်မှာ ရှေ့ကို ငိုက်ကျသွားရပါတယ်။ ဒီတော့လည်း အောင်အောင့်လီးက သူမလည်ချောင်းထဲအထိ သွတ်သွင်းဝင်ရောက်သွားပြန်ပါတယ်။ မလတ်မှာ ရှေ့နဲ့နောက် ညှပ်ပြီး ဖိထည့်တာကို ခံနေရတော့ အလယ်မှာ တအွတ်အွတ်နဲ့ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေရပါတော့တယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ခေတ်က လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ထမိန်လှန် လေးဘက်ကုန်းပေးထားရတဲ့ မလတ်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။

မလတ်ခမျာ အနောက်က ခေတ်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက္များနဲ့အညီ အရှေ့က အောင်အောင့်လီးကို အာခေါင်နဲ့ ပြေးပြေးဆောင့်နေရသလို ဖြစ်နေတော့ ညည်းညူသံကိုပင် ပီသအောင် မထွက်နိုင်တော့ပါဘူး။ တအွတ်အွတ်၊ တအု့အု့ လေအံသံများသာ ထွက်ပေါ်နိုင်ပါတော့တယ်။ အောင်အောင်ကလည်း သူ့မျက်စိရှေ့မှာတင် အမဖြစ်သူကို သူငယ်ချင်းက ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဖြုတ်နေတာ တွေ့နေရတော့ စိတ်တွေ အရမ်းထန်နေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့လီးနဲ့ မလတ်ရဲ့ပါးစပ်ကို အကျွတ်မခံဘဲ ဆံပင်ကို စုဆွဲကာ ချုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။

မလတ်မှာတော့ ရှေ့နောက် လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ ကောင်းကောင်းသမခံနေရတော့ အခံရခက်ပြီး မျက်ရည်များပင် ဝဲလာရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခံစားနေရတာကို မကြိုက်တဲ့စိတ် မပေါ်ပေါက်ဘဲ နာကျင်ခံခက်တဲ့ ဒီအရသာကို ကျေနပ်သာယာနေမိတာ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ မျက်နှာက မျက်ရည်၊ သွားရည်တွေ ယိုစီးကျနေရသလို စောက်ပက်ကလည်း စောက်ရည် တသွင်သွင် ယိုစီးကျနေရပါတယ်။ အောင်အောင်ကတော့ အရသာကို မခံစားနိုင်တော့လို့ မလတ်ပါးစပ်ထဲကို သုံး၊ လေးချက်လောက် ပစ်ဆောင့်ပြီး သူ့လရည်များကို ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။

မလတ်ခမျာမှာ မျက်လုံးတွေပြူးပြီး အသက်ရှူမဝကာ အု့…အု့…နဲ့ ဖြစ်နေရှာပါတယ်။ ဝင်လာတဲ့ လရည်တွေက ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံနေလို့ ဇွတ်မှိတ်မျိုချပေမယ့် မနိုင်ပါဘူး။ လရည်ဖြူပျစ်ပျစ်တွေဟာ အပြင်ကိုလည်း ယိုစီးကျနေလို့ မေးစေ့တဝိုက္မှာ တင်ကျန်ပေပွ ကုန်ပါတယ်။ အောင်အောင်မှာ ပါးစပ်ထဲ လီးတဆုံး ဖိထားပြီး လရည်တွေကုန်အောင် ထုတ်ပန်းပြီးမှ မလတ်ခေါင်းကို လွှတ်ကာ လီးဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ မလတ်မှာ အသက်ကို ဝအောင်ရှူရင်း ပါးစပ်ထဲက လက်ကျန်လရည်တွေကို မျိုချရပါတော့တယ်။

အနောက်က ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ခေတ်မှာလည်း မောင်နှမနှစ်ယောက်ရဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို တွေ့ကာ နင်းကန်ကြုံးပါတော့တယ်။ မလတ်ရဲ့ ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို သူ့အားရှိသမျှ ဖိကိုင်ဖျစ်ညှစ်ကာ အလိုးကြမ်းကြမ်းများနဲ့ ပွဲသိမ်းလိုးနေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ မလတ်မှာ အလူးအလဲ ခံနေရရင်းပင် နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးဆုံးခြင်းကို ပြိုင်တူရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ မလတ်မှာ ကာမပြီးဆုံးခြင်း အရသာကို ခံစားနေရင်းပင် အောင်အောင်က လီးကို သူမပါးစပ်မှာ ပြန်တပ်ပေးလို့ စုပ်လျက်ကာ သန့်ရှင်းပေးရပါသေးတယ်။ အောင်အောင့်လီးကို စုပ်ပေးပြီးတော့မှ ခေတ်က သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး သူမပါးစပ်မှာ လာတေ့ပေးပြန်ပါတယ်။

မလတ်အဖို့မှာတော့ ပါးစပ်ထဲ လရည်ပန်းထည့်ခံရတာနဲ့ စောက်ရည်၊ သုတ်ရည် တရွှဲရွှဲနဲ့ လီးကို လျက်စုပ်သန့်ရှင်းပေးရတာဟာ ဝတ္တရားတစ်ခုလိုပင် ဖြစ်နေရပါပြီ။ သူမအနေနဲ့ကလည်း ထိုသို့ ပြုစုဖြည့်ဆည်းပေးရတာကို ကျေနပ်သာယာနေမိတာကို သိနေပါတယ်။ သူမတို့ သုံးယောက် ပွဲကြမ်းနေစဥ္မှာပဲ မကြီးက အမောပြေပြီး စိတ်ကျေနပ်သွားပြီမို့ လုပ်စရာရှိသေးတဲ့ မနက်စာကို ဆက်လုပ်နေပါတယ်။ သူမတို့ သုံးယောက်လည်း ရေမိုးချိုး သန့်ရှင်းပြီးမှ မနက်စာ အတူထိုင်စားကြပါတယ်။ ဒီနောက်တော့ မိုးလင်းပြီမို့ သူတို့ရဲ့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကာမပွဲကြီးကို တစ်ခန်းရပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြပါတယ်။

ခေတ်မှာ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အထိ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်တွေကို အိမ်မက္တစ်ခုလို ထင်မြင်နေတုန်းပါပဲ။ အိမ်ရှေ့ထွက်ကာ စောင့်နေပြီး သူပြန်လာတော့မှ စိတ်ချမ်းသာသွားတဲ့ အမေဖြစ်သူကို တွေ့ရတော့ လိပ်ပြာမလုံပါဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ သူ့အမေ ပြင်ပေးထားတဲ့ မနက်စာကို ကျေနပ်အောင် ထိုင်စားပေးရင်းမှ အမေပွဲရုံသွားချိန်အထိ စောင့်နေရပါတယ်။ ကြည်ပြာခင်မှာ စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ ပွဲရုံကို ထွက်သွားမှ ခေတ်ဟာ အိပ်ရာထဲ ဝင်ကာ ပင်ပန်းသမျှကို အတိုးချ အိပ်လိုက်ရပါတော့တယ်။

ဒီနောက္မှာတော့ ခေတ်အနေနဲ့ မကြီးနဲ့ မလတ်ကို တွေ့ရင် မျက်နှာပူသလို ဖြစ်သင့်ပေမယ့် မကြီးတို့ရဲ့ ပုံမှန်အတိုင်း ဆက်ဆံပေးမှုကြောင့် အနေရခက်လှတာမျိုး မရှိခဲ့ပါဘူး။ မကြီးတို့ဟာ အန်တီခင် ရှိနေချိန်မှာ အရင်လို ခင်ခင်မင်မင်နဲ့ ပုံမှန်ဆက်ဆံတတ်ပါတယ်။ အန်တီခင် ဖဲဝိုင်းသွားရင်တော့ ခေတ်တို့လေးယောက်ရဲ့ အသိမဲ့ကာမပွဲလေးများကို ခပ်မြန်မြန် ကျင်းပတတ်ကြပါတယ်။ အများအားဖြင့် ခေတ်ဆန္ဒရှိနေတာကို မကြီးနဲ့ မလတ် တစ်ယောက်ယောက်က ဖြည့်ဆည်း ဆက်ဆံပေးတာပါ။ လေးယောက်အတူတွဲပြီး လုပ်ကြတာမျိုးတော့ ရှားပါတယ်။ ဆန္ဒကို အမြန်ဖြေဖျောက်ရင်း ရင်သိမ့်တုန် ခံစားမှုလေးတွေကို ဖန်တီးတတ်ကြတာ များပါတယ်။

အောင်အောင်နဲ့ မလတ် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ရှိချိန်မျိုးမှာ မကြီးကို အတင်းပူစာပြီး အိမ်ရဲ့တစ်နေရာရာမှာ အမြန် အဖုတ်နှိုက်၊ နမ်းလျက်၊ လီးစုပ်နဲ့ အမြန်လိုးရတာမျိုးပါ။ မလတ်ကိုလည်း ဒီလိုပါပဲ။ ပေါ်တင် လုပ်လို့ရပေမယ့် အခုလို လူမသိအောင် ခိုးလုပ်ရတဲ့ အရသာက တစ်မျိုးရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းပြီး ပျော်ရွှင်စေတတ်လို့ပါ။ ပြီးသွားတော့မှ လေးယောက်သားဆုံရင် စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ စနောက်ကြရတာ ပျော်စရာပါ။ ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့လိုအင်တွေကို အများဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်တာက မကြီးပါ။ မကြီးကတော့ ခေတ်က တောင်းဆိုတိုင်း တနည်းနည်းနဲ့ ရအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်ပါတယ်။

မလတ်ကတော့ စိတ်တစ်မျိုးပါ။ ခေတ်တောင်းဆိုတိုင်း မပေးတတ်ပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင် ဆန္ဒပြင်းနေချိန်ကျမှ ခွင့်ပြုပေးပြီး အတူတူ ဆက်ဆံတတ်ကြပါတယ်။ မလတ်က ရည်းစားတောင် မရှိသေးသူမို့ ထိန်းသိမ်းတာ ဖြစ်သလို သူမရဲ့ စိတ်ကိုက ကာမမှုကို အမြဲလိုချင်နေတာမျိုး မရှိတာလည်း ပါပါတယ်။ မကြီးကတော့ ဆန္ဒမရှိရင်လည်း ခေတ်ကတောင်းဆိုရင် စာနာပြီး အလိုလိုက်ကာ ကျေနပ်လောက်အောင် လုပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ မလတ်မှာ တစ်ခုထူးခြားတာ ရှိပါတယ်။ သူမဆန္ဒမရှိရင် လုံးဝ မလိုက်လျောပေမယ့် ဆန္ဒရှိလို့ လိုက်လျောရင်တော့ လိင်စိတ်ပြင်းထန်ကာ အရှက်ကုန် ဖြည့်ဆည်းပြုစုရင်း သူမလိုချင်တဲ့ အရသာကို အပြည့်အဝ ယူတတ်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မျိုးစုံရင် ပုံစံစုံ အကြမ်းခံသလို လရည်သောက် လီးစုပ်နဲ့ ကျေနပ်နေတတ်သူပါ။

အောင်အောင်အတွက်ကတော့ ဂွင်းထုအာသာဖြေစရာ မလိုအောင်ပင် ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်။ အမတွေနဲ့ ပွင့်လင်းတဲ့ ဆက်ဆံရေးအပြီးမှာ အရင်လို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ ပင်တီခိုးနမ်းရခြင်းမျိုး မရှိတော့ပါဘူး။ သူလိုအပ်ရင် အချိန်မရွေး လျက်စုပ်ခွင့်ကို ရနေပြီ ဖြစ်သလို၊ အမတစ်ယောက်ယောက်ကလည်း ညစဥ္ မောင်လေးဖြစ်သူရဲ့ လီးကို စုပ်ပေး၊ ထုပေးနဲ့ ကူညီပေးတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရင်ကတည်းက ချစ်ခင်ခဲ့တဲ့ ချစ်ခြင်းတရားကတော့ မလျော့ပါးသွားပါဘူး။ အောင်အောင့်အနေနဲ့ကလည်း အမတွေနဲ့ အဆုံးစွန်သွားဖို့ကို စိတ်ကူးမရှိဘဲ ရရှိနေတဲ့ အခွင့်အရေးနဲ့ပင် ကျေနပ်သာယာနေခဲ့ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ခေတ်နဲ့ မကြီးတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းဟာ နောက်ပိုင်းမှာ စည်းလွတ်ဝါးလွတ် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ နှစ်သစ်ကူး ပြီးကတည်းက စာမေးပွဲ နီးပြီမို့ ဘော်ဒါဆောင်မှာပဲ အနေများရတာပါ။ ပြန်လာချိန်မျိုး၊ အန်တီခင်လစ်မှ လုပ်ကြရတာပါ။ စာမေးပွဲပြီးလို့ အောင်စာရင်း စောင့်နေချိန်မှာတော့ အချိန်အားတွေများကာ ပွဲတော်ကြီးတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီနောက္မှာတော့ မကြီးကလည်း အလုပ်ဝင်ပြီ ဖြစ်သလို၊ မလတ်ကလည်း သူ့ဟာနဲ့သူ အိမ်မှာ မရှိတာ များလာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ပိုင်းမှာ အကြောင်းကိုယ်စီ၊ အလုပ်ကိုယ်စီနဲ့မို့ အချိန်မရကြတော့ဘဲ တိုက်ဆိုင်ကြုံကြိုက္မှကာ တစ်ပွဲတိုး အချစ်ခန်းများ ဖြစ်ခဲ့ကြရပါတယ်။

ခေတ်အနေနဲ့ ရသမျှအချိန်လေးမှာ မကြီးနဲ့ မလတ်ကြား အချစ်စခန်းဖွင့်ဖို့ လုံးပန်းနေမိတာနဲ့ အန်တီခင်နဲ့ ရင်ခုန်ချင်စရာ ဇာတ်လမ်းတွေ မရှိသလောက် ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဒါကတော့ သူ့တစ်ယောက်တည်းကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး။ အန်တီခင်ကိုယ်တိုင်က ဒီနောက်ပိုင်းမှာ အနေအထိုင် တည်လာသလိုပါပဲ။ အသက်အရွယ်ကြောင့် ဖြစ်နိုင်သလို တခြားအကြောင်း ရှိသလားဆိုတာတော့ ခေတ်လည်း မသိရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် စားရတဲ့ ကလေး ပိုငတ်တယ်ဆိုတာ မှန်နိုင်ပါတယ်။ သူ့ဆန္ဒ ဖြေဖျောက်ဖို့ မကြီးတို့ နှစ်ယောက် ရှိနေတာတောင် တစ်ခါတလေမှာ အန်တီခင် ဖင်အကိတ်ကြီးကို သွားရည်ယိုနေမိပါသေးတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ တစ်ခါတရံ အန်တီခင့် အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖင်ကြီးကို လူမမြင်အောင် လက်သရမ်းကာ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်တာတွေ လုပ်တတ်ပါသေးတယ်။ တစ်ခါတလေတော့ အောင်လေးတို့ မောင်နှမတွေ အိမ်ရှေ့မှာ ရှိနေချိန်မှာ အန်တီခင်နဲ့ မီးဖိုခန်းထဲ ပွတ်သပ်စုပ်နမ်း အာသာဖြေတာမျိုးတွေ ခိုးလုပ်ရင်း ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေတတ်ပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ သူ့ရဲ့ လိင်စိတ်ထူးခြားမှုကို သတိထားမိလာပါတယ်။ သူဟာ အန်တီခင်နဲ့ လိုးပွဲဆင်ခဲ့တုန်းက စိတ်ရော လူရော ကြမ်းတမ်းခဲ့တာပါ။ အလိုးကြမ်းကြမ်းများအပြင် ဖင်ရိုက်၊ နို့ရိုက် နောက်ဆုံး ဆံပင်ဆွဲ ပါးရိုက်တဲ့အထိ စိတ်ရိုင်းရဲ့ စေညွှန်ရာအတိုင်း လုပ်ခဲ့မိပါတယ်။

အန်တီခင်ကလည်း ထိုအခြေအနေထိရောက်အောင် လမ်းပြခဲ့သလို ကျေကျေနပ်နပ် ခွင့်ပြုခဲ့တာလေ။ လိုးနေချိန်မှာလည်း စကားကြမ်းကြမ်းထက် ပိုကာ ပက်ပက်စက်စက် ဆဲဆိုမိခဲ့တဲ့ အထိပါ။ ဒါတွေက သူ့ရဲ့လိင်စိတ် ထကြွစေဖို့ တမင် ရိုင်းစိုင်းပြီး လုပ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘဲ အလိုလို ပေါ်လာတဲ့ စိတ်အခံကြောင့် ဖြစ်သွားရတာတွေပါ။ ဒါပေမယ့် မကြီးနဲ့ မလတ်နဲ့မှာကျတော့ မတူတော့ပါဘူး။ မကြီးတို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လိင်စိတ်အတိုင်း ကြမ်းမိတာဖြစ်ပြီး ရင်ထဲက ဒေါသကြောင့် ကြမ်းတာမဟုတ်ပါ။ မကြီးတို့အပေါ် ရမ္မက်စကား ကြမ်းကြမ်းတွေ ပြောပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးခဲ့ပေမယ့် ပက်စက်ရိုင်းပြတဲ့ စကားများနဲ့တော့ မပြောဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။

မကြီးတို့က အပျိုအရွယ်တွေမို့ ပက်ပက်စက်စက် အပြောခံရရင် မကြိုက္မှာကို စိုးရိမ်လို့ မဟုတ်ပါ။ သူ့စိတ်ထဲကကို ထိုကဲ့သို့ ပက်စက်တဲ့ စကားတွေ မထွက်လာတာပါ။ လိုးရင်လည်း တော်တော်စိတ်ထန်ပြီး ကြမ်းလွန်းရင်သာ တင်ပါးကို ရိုက်၊ ဆံပင်ဆွဲလို့ လိုးခဲ့တာပါ။ ဒီထက်ပိုမကြမ်းခဲ့ပါ။ မကြီးတို့ ခွင့်မပြုမှာထက် ခေတ် ကိုယ်တိုင်က ရိုက်စိုင်းပက်စက်ဖို့ စိတ်မပေါ်ခဲ့တာပါ။ ဒါဆိုရင် လူတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်စိတ် အနု၊ အကြမ်းဟာ အခြေအနေ၊ အချိန်အခါနဲ့ လူပုဂ္ဂိုလ်ပေါ်မှာ လိုက်ပြီး ပြောင်းလဲတတ်ပါသလား။ ဒီလိုအတွေးများ သူ့မှာ ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။

ဒါဆို အန်တီခင်အပေါ် သူ့စိတ်တွေ ကြမ်းတမ်းရိုင်းပြခဲ့ရတာက သူ ကြုံတွေ့နားကျည်းခဲ့ရတာတွေရဲ့ အကျိုးဆက်လား။ အမေအရွယ် အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ ဖောက်ပြန်မှုကို သူ့ ရင်ထဲက ခံပြင်းဒေါသတွေကို ပုံချခဲ့တာလား။ မကြီးတို့ကတော့ အပျိုအရွယ် လွတ်လပ်သူတွေမို့ သူတို့နဲ့ ဆက်ဆံချိန်မှာ ခေတ်ရဲ့ နာကျည်းခံပြင်းမှုတွေ မထွက်ပေါ်လာဘဲ ကြီးမားတဲ့ ရမ္မက်စေညွှန်ရာအတိုင်းသာ ကြမ်းတမ်းမိတာ ဖြစ်မှာပါ။

ဒီလိုနဲ့ ၁၀ တန်းအောင်စာရင်းတွေ ထွက်ပြီးချိန်မှာတော့ ခေတ်နဲ့ သိပ်ချစ်တဲ့ သူငယ်ချင်း အောင်လေးတို့ အနည်းငယ် ဝေးကွာခဲ့ရပါတယ်။ သူက ဂုဏ်ထူး ၃ ဘာသာနဲ့ GTC တက်ဖို့ ပြင်ခဲ့ပါတယ်။ အောင်လေးကလည်း ဂုဏ်ထူး တစ်ဘာသာနဲ့ အမှတ်ကောင်းပါတယ်။ ခေတ်က GTC ကို တက်ချင်လို့ တက်တာမဟုတ်ဘဲ အခြားမြို့မှာရှိတဲ့ တက္ကသိုလ်မို့ သွားတက်ဖို့ ရွေးချယ်လိုက်တာပါ။ သူ့အနေနဲ့ အိမ်က အဝေးမှာ နေနိုင်ဖို့ နောက်တစ်ကြိမ် ကြိုးစားမှုပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အောင်အောင်ကလည်း ခေတ်နဲ့ အတူတူ တခြားမြို့က တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာ လိုက်တက်ချင်ပေမယ့် သူ့အိမ်က ခွင့််မပြုတော့ပါ။ မကြီးကလည်း အလုပ်ဝင်နေပြီ ဖြစ်သလို ကျောင်းတဖက်နဲ့ မလတ်ကလည်း အိမ်မှာ မရှိတာ များပါတယ်။

ဒီအခြေအနေမှာ အိမ်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ယောကျာ်းသားဖြစ်တဲ့ အောင်လေးကို အဝေးမှာ နေခိုင်းဖို့ တစ်အိမ်လုံးက သဘောမတူကြတော့ပါ။ ဒါကြောင့် အောင်လေးနဲ့ ခေတ်နဲ့ အနေဝေးဖို့ ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ အနေဝေးပေမယ့် ခင်မင်မှုကတော့ မလျော့ပါးသွားပါဘူး။ အောင်လေးကတော့ ခေတ်နဲ့အတူ ကျောင်းမတတ်ရလို့ စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ သူတို့အတွက်ကတော့ ပျော်စရာအမျိုးမျိုးကို အတိုးချဖန်တီးကြပါတယ်။ ဒီပျော်စရာတွေမှာ မကြီးနဲ့ မလတ်တို့ရဲ့ ရှောင်တခင် ဖြည့်ဆည်းပေးမှုတွေလည်း အဓိက ပါဝင်ပါတယ်။

အောင်လေးတို့မိသားစုဟာ ခေတ်ရဲ့ ကာမကိစ္စတွေအတွက် အရေးပါတဲ့ မိသားစုအဖြစ် တည်ရှိနေပါတယ်။ ခေတ်ရဲ့ကာမမှု ကိစ္စတွေမှာ မတူညီတဲ့ အသက်အရွယ်၊ အခြေအနေတွေကို ကွဲပြားတဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ လိုက်ပါစီးမျောရင်း အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးခဲ့ရပါတော့တယ်။

………………….

အခန်း ၅ ပြီးပါပြီ။ အခန်း ၆ ဆက်ရန်…….

အခန်း (၆) – ချိုမြိန်စေသော ရမ္မက်ဆန်း

ကျမ ကြည်ပြာခင်အတွက် နာကျင်ကြေကွဲရခြင်းတွေဟာ ပျောက်ပျက် မသွားဘဲ တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ ပိုတိုးလာတယ်လို့သာ ဆိုချင်ပါတော့တယ်။ အခုတော့ အိမ်ကြီးထဲမှာ အထီးကျန်စိတ်နဲ့ နှစ်ပါးသွားရင်း ကျမရဲ့ နေ့ရက်တွေကို အဓိပ္ပါယ်မရှိ ကုန်ဆုံးနေရပါတယ်။

သားဟာ ၁၀ တန်းကို ဘော်ဒါဆောင်မှာ သွားနေကတည်းက တစ်နေ့နေ့မှာ ကျမဆီက ထွက်ခွာသွားဖို့ အစပြုနေတယ်ဆိုတာ သိနေပါတယ်။ ကျမအထင်တွေ မှန်တယ်ဆိုတာ ၁၀ တန်းစာမေးပွဲ အောင်စာရင်း ထွက်ကတည်းက သိလိုက်ရပါတယ်။ သားဟာ ၁၀ တန်းကို ဂုဏ်ထူး ၃ ဘာသာ ပါပါတယ်။ အောင်အောင်ကတော့ တစ်ဘာသာပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အောင်ဖို့တောင် ခက်ခဲတဲ့ ၁၀ တန်းကို ဂုဏ်ထူးတွေနဲ့ အောင်တော့ ကျမ အရမ်းဝမ်းသာခဲ့ရတာပါ။

ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ဝမ်းသာမှုဟာ သားလေး တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ရွေးချယ်မှုအရောက္မှာ ကုန်ဆုံးခဲ့ရပါတယ်။ သားက GTC တက်ချင်တာတဲ့။ ကျမသားက အင်ဂျင်နီယာကြီး ဖြစ်မှာကို ကျမ ဝမ်းသာတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျမတို့မြို့မှာ GTC မှ မရှိတာလေ။ အဲဒီတော့ အလှမ်းဝေးတဲ့ တခြားမြို့မှာ တက်ရမှာပေါ့။ ဒါဟာ ကျမနဲ့ သားရဲ့ ဝေးကွာမှုကို အစပြုနေတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်။ သားက အဆောင်မှာနေ၊ အဆောင်မှာစားလို့ အရင်လို တစ်ပတ်တစ်ခါတောင် ပြန်လာလို့ မရတော့ပါဘူး။

ပြန်လာလို့ မရတာထက် ပြန်မလာချင်လို့ဆိုရင် ပိုမှန်ပါမယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက္မှာလည်း သားက အခြားသင်တန်းတွေ တက္မယ်တဲ့။ ကျမမှာ သားနဲ့ အချိန်အကြာကြီး မခွဲနိုင်လို့ သားနဲ့အတူ လိုက်နေဖို့ စီစဥ္ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘကြီးဦးတို့က ဝိုင်းတားလို့ မလိုက်နေဖြစ်တာပါ။ ဘကြီးဦးတို့ကတော့ ဒီကအလုပ်တွေကို ပစ်ပြီး သားကို စိတ်မချလို့ လိုက်နေမှာကို မဖြစ်စေချင်လို့ပါ။ သားလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီမို့လို့ ယုံကြည်စိတ်ချပြီး လွှတ်ပေးထားဖို့ �ဝိုင်းတိုက်တွန်းကြပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမမှာ လက်လျော့ခဲ့ရတာပါ။

သားကတော့ အိမ်ကို နှစ်လလောက်နေမှ တစ်ခါလောက် ပြန်လာတတ်ပါတယ်။ ဒါတောင် ကျမက တဖွဖွ မှာလို့ပါ။ သား တက္ကသိုလ်တက်တဲ့ ၆ လအတွင်းမှာ ၂ ကြိမ်ပဲ ပြန်လာပါတယ်။ သားက ပြန်မလာဖြစ်ပေမယ့် သားအတွက်လိုအပ်မယ့် ငွေကြေးနဲ့ စားသောက်စရာတွေတော့ လူကြုံနဲ့ အမြဲပို့ပေးဖြစ်ပါတယ်။
အစပိုင်း လတွေကို လွမ်းဆွတ်သတိရခြင်း၊ စိတ်မချခြင်းတွေနဲ့ ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၆ လလောက်အကြာမှာတော့ အထီးကျန်ဆန်ခြင်းနဲ့ လမ်းပျောက်ခြင်း ဆိုတဲ့ အမှောင်တောထဲ ကျမ ပိတ်မိနေရပါတယ်။ ကျမ စိတ်ဓာတ်တွေ ကျသလို၊ ဘဝကို အဓိပ္ပါယ်မရှိသလို ခံစားလာရပါတယ်။

ဒါတောင် ယမင်း၊ ငုဝါတို့က ကျမကို အမြဲအားပေးပြီး အဖော်ပြုနေတတ်လို့ တော်ပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ သားရဲ့သူငယ်ချင်း အောင်အောင်ကလည်း မကြာ မကြာ အိမ်ကို ရောက်လာတတ်ပါတယ်။ သူရောက်လာရင် အိမ်အတွက် လိုအပ်တာတွေ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ တခါတရံ အိမ်မှာ လိုအပ်တာတွေအတွက် ဝယ်ရခြမ်းရမှာမျိုးဆိုရင် အောင်အောင်ကပဲ သွားဝယ်ပေးတတ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမကို အဖော်ပြုပြီး စကားထိုင်ပြောတတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာ အောင်အောင် ပြုံးပျော်ပြီး စကားပြောနေတာ တွေ့တိုင်း သားကို ပိုသတိရလာတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း သားမရှိတဲ့ အချိန်မှာတော့ အောင်အောင်ဟာ တူသားတစ်ယောက်လို အဖော်လာပြုပေးတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်နေမိပါတယ်။

ကျမအခြေအနေမှာ တခြားသူအတွက်ဆိုရင် ပုံမှန်သဘောမျိုး နေနိုင်မှာပါ။ သားက ကျောင်းသွားတက်တာလေ။ ဘယ်မိဘက ဒီလောက်ခံစားရမလဲ။ ဒါပေမယ့် ကျမ အခြေအနေကို ကျမပဲ သိပါတယ်။ ကျမအပြစ်တွေကြောင့် လေးနှစ်ကျော် စကားကောင်းကောင်း မပြောဘဲ စိမ်းကားသွားတဲ့ သားပါ။ ဒါကြောင့် သားက ကျမအနားက ထွက်သွားတာဟာ ကျောင်းတက်ချင်တဲ့ စိတ်တစ်ခုတည်းကြောင့် မဟုတ်တာကို သိနေပါတယ်။ ကျမအတွက် သားက ဘဝပါပဲ။ ကျမအနားမှာ သားမရှိတာဟာ ကျမအတွက် အဓိပ္ပါယ်မဲ့သလို ခံစားရတာ မဆန်းပါဘူး။

ဒီလိုနဲ့ စိတ်မပျော်ရွှင်ဘဲ စိတ်ဓာတ်ကျနေရတဲ့ ကျမအတွက် ကိုသန့်စင်က လည်း တစ်မျိုးပါပဲ။ အခုနောက်ပိုင်း ကျမဆီက သူမျော်လင့်တဲ့ သာယာမှုကို အပြည့်အဝမရတော့ သူလည်း သိပ်မတောင်းဆိုတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လာတော့ လာနေတာပါပဲ။ နှစ်များစွာ ပတ်သတ်ထားတဲ့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို သူဘယ်စွန့်ခွာနိုင်ပါ့မလဲ။ နှစ်လ၊ သုံးလလောက်နေရင် တစ်ခါလောက်တော့ တောင်းဆိုတတ်ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းနှစ်များမှာ ကျမအနေနဲ့ သူနဲ့နေတိုင်း ပျော်ရွှင်မှုကို မခံစားရပါဘူး။

ပြီးတော့ အခုလို သားမရှိတဲ့ အချိန်များမှာ စိတ်ဓာတ်ကျ လမ်းပျောက်နေသူ တစ်ဦးလို ဖြစ်နေခဲ့တာမို့ သူ့အပေါ် ဘာခံစားချက္မှကို မရှိနိုင်တော့တာပါ။ သူလိုးချင်လွန်းလို့ တောင်းဆိုရင် ကျမငြင်းတယ်။ ငြင်းလို့မရအောင် ဖြစ်လာရင် ကျမ တစ်ခါတော့ နေပေးလိုက်ပါတယ်။ အတူနေတဲ့ အချိန်ရော၊ သူပြန်သွားတဲ့ အချိန်ရောမှာ ကျမမှာ ခံစားမှုမဲ့နေသူ တစ်ယောက်လိုသာ ဖြစ်နေပါတယ်။

ပြောရရင် ဝတ္တရားအရ သူ့ကို ကုန်းနေရသလိုပါပဲ။ ကုန်းတယ်ဆိုတာက အမှန်ပါ။ အခုနောက်ပိုင်း ဆက်ဆံနေချိန်မှာ သူ့မျက်နှာကို မကြည့်ချင်လို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီချွတ်၊ ထမိန်လှန်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တာ များပါတယ်။ ဒီလိုဆိုရင် ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲကို အရာဝတ္ထုတစ်ခု တိုးဝင်နေတယ်လို့ပဲ ကျမခံယူလိုက်ပါတယ်။ သာယာခြင်း မဖြစ်ပေါ်တော့သလို ထိုသာယာခဲ့မှုကြောင့် နာကျင်ကြေကွဲရခြင်းတွေလည်း ခံစားရတာ သက်သာသွားပါတယ်။

တစ်ခါတလေ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး သူ့ကို အပြတ်ငြင်းဖို့ ကျမစဥ္းစားဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူလိုလူမျိုးက ဘာမှ ထောက်ထားမယ့်သူ မဟုတ်ဘူးလေ။ ကျမအပေါ်ကို မရ ရတဲ့နည်းနဲ့ ဆည်းကပ်မယ်ဆိုတာ ကျမသိနေခဲ့ပါတယ်။ ကျမဘဝဟာ ပင့်ကူမျှင်မှာ ငြိတွယ်ခံနေရတဲ့ ပိုးကောင်လေးနဲ့ မခြားပါဘူး။ သူ့ရဲ့ အကြင်နာမဲ့တဲ့ ရမ္မက်နှောင်ကြိုးအမျိုးမျိုးကြားမှာ မလူးသာ မလွန့်သာနဲ့ ရုန်းမထွက်နိုင်ဘဲ ကျမရဲ့အသွေးအသား အဆီအနှစ်တွေကို စိတ်ကြိုက်ရယူ စားသုံးနိုင်ဖို့ ခွင့်ပြုနေရသလိုပါပဲရှင်။

ပြီးတော့ နှစ်ပေါင်းများစွာ မှားခဲ့တဲ့ ကျမအမှားတွေအတွက် ဘယ်သူ့ကိုမှ ထပ်မနာကျင်စေချင်တော့ပါဘူး။ ကျမ ဘဝနဲ့ မိသားစု တစစီဖြစ်ခဲ့ရတာတွေက ပြန်ပြင်လို့ မရတော့ဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် ညီမလို ချစ်ရတဲ့ ယမင်းဘဝလေးနဲ့ ငုဝါလေးတို့ကို ကျမလို အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲရတာမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ အပြစ်မရှိတဲ့ ယမင်းနဲ့ အပြစ်ကင်းတဲ့ ငုဝါလေးတို့ကို ကျမနဲ့ ကိုသန့်စင်တို့ရဲ့ ရွံမုန်းစရာ အဖြစ်တွေကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲ မခံစားရစေချင်ပါ။ ကျမကိုယ်တိုင် စခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းမို့ ဘယ်သူတွေမှ ထပ်မနာကျင်စေရဘဲ အချိန်တစ်ခုပေးကာ ကိုယ်တိုင် အကောင်းဆုံး ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းပြီး အဆုံးသတ်နိုင်ဖို့ပဲ လိုပါတယ်။ ဒါဟာ ကျမပေးဆပ်ရမယ့် အမှားတစ်ခုအတွက် ထိုက်သင့်တဲ့ အပြစ်ကျွေးပါပဲလေ။

ဒါကြောင့် ကျမအတွက် ကာမမှုဆိုသော အရာဟာ ခံစားချက် မရှိဘဲ သူတစ်ပါး အလိုကျ ဖြည့်ဆည်းပေးနေရတဲ့ အရာတစ်ခုနဲ့ မခြားပါဘူး။ အခုနောက်ပိုင်းတော့ ကျမကိုယ်တိုင် စိတ်တွေ လေနေပြီး၊ ဘယ်အရာမှ အလိုမကျသလို ဖြစ်နေပါတယ်။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ငိုင်တွေခြောက်ခြား နေရပြီး၊ အလုပ်ထဲမှာဆိုရင်လည်း စိတ်မပျော်၊ ဒေါသထွက်နေရတာက များပါတယ်။ ဒါကြောင့် အခုနောက်ပိုင်း ပွဲရုံအလုပ်တွေကိုလည်း လျော့ပစ်တာ များပါတယ်။ အအုပ်အစီး မပျက်ရုံသာ ဆက်လုပ်နေရတာပါ။ ညပိုင်း အမမြတို့ ရှိနေချိန်ဆိုရင်တော့ နေသာထိုင်သာ ရှိပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်နေ့မှာ ကျမစိတ်လေလေနဲ့ တစ်ယောက်တည်း စျေးဝယ်ထွက်ခဲ့တယ်။ ဘာဝယ်မယ်လို့ ရည်ရွယ်ချက် တိတိကျကျမရှိဘဲ စိတ်ပြေလက်ပျောက် သဘောမျိုးနဲ့ ထွက်လာခဲ့တာပါ။ သားအတွက် လိုအပ်တာ တွေ့ရင်လည်း ဝယ်မယ်ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ဟိုသည်ကြည့်ရင်း ကျမ လျောက်သွားနေစဥ္မှာပဲ အနောက်ကနေ “ကြည်ပြာ” လို့ ခေါ်လိုက်တဲ့ မိန်းကလေး အသံတစ်သံကို ကြားလိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ခေတ်ဆန်ဆန် အဝတ်အစားများနဲ့ တက်ကြွလှပနေတဲ့ စံပဲ ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

စံနဲ့ ကျမ မတွေ့ဖြစ်ကြတာ နှစ်တွေ မနည်းတော့ပါဘူး။ တစ်ခါတလေ ဖုန်းအဆက်အသွယ် ရှိပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်းတော့ သိပ်မဆက်ဖြစ်ကြတော့ဘူးလေ။ စံလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက ရန်ကုန်မြို့ကို ပြောင်းသွားတာမို့ လူချင်း မတွေ့ဖြစ်ကြတာပါ။ အခုလို မမျော်လင့်ဘဲ ပြန်တွေ့ရတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဝမ်းသာကြတာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ သူ ဒီမြို့ကို အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုနဲ့ လာကြောင်း ပြောရင်း အအေးဆိုင် သွားထိုင်ဖို့ ပြောကာ နှစ်ယောက်သား ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ စံက လမ်းတလျောက္မှာ ရေပတ်မဝင်အောင် စကားပြောနေတာကို နားထောင်ပေးရင်း စံအကြောင်းကို ကျမ တွေးနေမိပါတယ်။

စံဆိုတဲ့ သိင်္ဂီစံဟာ ကျောင်းပြီးလို့ နှစ်နှစ်လောက် အကြာမှာပဲ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ပါတယ်။ စံရည်ရွယ်ထားတဲ့ သူနဲ့ပဲ လက်ထပ်ခဲ့တာဖြစ်ပြီး တိတ်တိတ်ပုန်း ချစ်သူ ကိုဝဏ္ဏနဲ့ မဟုတ်ပါဘူး။ စံတို့ မင်္ဂလာဆောင်ကို ကျမကို ဖိတ်လို့ သွားခဲ့ရပါသေးတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ကို အိမ်ကထွက်သွားလို့ ကျမ တစ်ခုလပ် ဖြစ်နေပါပြီ။ ကျမလည်း ခံစားနာကျင်နေရတဲ့ အချိန်အခါမို့ မင်္ဂလာပွဲကို မသွားတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖုန်းနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်ဆက်ပြီး ခေါ်နေတဲ့ စံကြောင့် ကျမတစ်ယောက်တည်း သွားတက်ခဲ့ပါသေးတယ်။

အဲဒီတုန်းက စံက ကျမတစ်ယောက်တည်း လာလို့ အံ့ဩနေပါသေးတယ်။ ကျမအမျိုးသားနဲ့ သားကို မခေါ်လာလို့ အပြစ်တင်နေပါတယ်။ ကျမလည်း စံ မင်္ဂလာယူနေချိန်မို့ ကျမရဲ့ အိမ်ထောက်ရေး ပြိုကွဲမှုကို အသိမပေးခဲ့ဘဲ ကြည့်ကောင်းသလိုသာ ပြောခဲ့ရတာပါ။ စံကိုတော့ ကျမလို အဖြစ်မျိုး မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဟာ ဘယ်လောက်ပဲ လှလှ၊ ဘယ်လောက်ပဲ ဆွဲဆောင်မှုရှိရှိ၊ ကိုယ့်အိမ်ထောင်ရေးကို တန်ဖိုးမထားခဲ့ရင် အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းဖြစ်ရပြီး ဘဝပျက်တတ်တယ်ဆိုတာ စံကို သိစေချင်ပါတယ်။

စံကိုတော့ ကျမလို မမှားသင့်တာ မမှားဘဲ လက်ရှိအိမ်ထောင်ဖက်ကို သစ္စာရှိစေချင်ပါတယ်။ မင်္ဂလာပွဲမှာ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ စံကို ကြည့်ပြီး သူမဘဝတစ်လျောက်လုံး ပျော်ရွှင်နေစေချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မင်္ဂလာပွဲမှာ ဧည့်ပရိသတ်တစ်ယောက်ကို တွေ့ပြီး ကျမဟာ စံ ဘဝအတွက် စိုးရိမ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ သူကတော့ ကိုဝဏ္ဏပါပဲ။ ကိုဝဏ္ဏဟာ တစ်ပါးသူနဲ့ ပျော်ပျော်ကြီး လက်ထပ်သွားတဲ့ ချစ်သူရဲ့ မင်္ဂလာပွဲကို ဘာမှ မခံစားရပုံနဲ့ တက်လာတာ တွေ့ရပါတယ်။ ဒီလိုဆိုရင် စံနဲ့ ကိုဝဏ္ဏတို့ရဲ့ လူမသိ သူမသိ အချစ်ဇာတ်လမ်းဟာ ပြီးမှ ပြီးပါ့မလား။ ဇာတ်လမ်းတွေ ဆက်ဖြစ်နေကြအုံးမလား။

ကျမဟာ အတွေးများနဲ့အတူ စံ ဘဝအတွက် စိုးရိမ်ထိတ်လန့်ခဲ့ရပါတယ်။ နောက်ဆုံး စံကို ကျမရဲ့ မိုက္မဲမိပုံတွေကြောင့် အိမ်ထောင်ပြိုကွဲခဲ့ရပုံကို ပြောပြကာ မမှားသင့်တာကို ဆက္မမှားဖို့ သတိပေး တားဆီးရန် ကြံမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူများတွေ မင်္ဂလာယူနေချိန်မှာ ဘယ်လိုလုပ် ပြောနိုင်မှာလဲ။ ဒီနောက်ပိုင်းလည်း ဖုန်းဆက်ကြပေမယ့် ကျမမှာ ပြောမထွက်ခဲ့ပြန်ပါဘူး။ ပြောပြရရင်လည်း ကျမရဲ့ ရွံမုန်းစရာ အဖြစ်အပျက်တွေကိုပါ ပြောပြရမယ်လေ။ ဒါကြောင့် စံကို အိမ်ထောင်ရေးအပေါ် တန်ဖိုးထားဖို့ကိုပဲ တဖက်လှည့်နဲ့ ပြောကာ သတိပဲ ပေးခဲ့ရပါတယ်။

အခုတော့ စံနဲ့ ကျမတို့ မမျော်လင့်ဘဲ ပြန်တွေ့မိကြပြီး ကျောင်းတုန်းကအကြောင်းတွေ ပြော မဝခဲ့ပါဘူး။ ဒီနောက္မှာတော့ ကျမရဲ့ အခြေအနေကို မေးလာခဲ့ပါတယ်။

“ကြည်ပြာ၊ ချစ်….အခုလို တွေ့ရတာ စံတော့ အရမ်းပျော်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် ချစ်ကို ကြည့်ရတာ တစ်မျိုးကြီးပဲကွာ……
စိတ်မပျော်သလိုပဲ၊ ဘာဖြစ်နေလဲဟင်။ စံကို ပြောပြလေ။
ချစ် မျက်နှာက တစ်ခုခုကို ပူဆွေးနေသလိုကြီး။ မျက်နှာ လှလှလေးမှာ ဒီလိုကြီး တွေ့ရတာ စံတော့ မကြိုက်ဘူးကွာ”

“ဒီလိုပါပဲ စံရယ်……………….
ကိုယ်၊ မင်းကို ပြောမပြဖြစ်သေးတာတွေ အများကြီး ရှိခဲ့တယ်။
တကယ်တော့ ကိုယ်…. အိမ်ထောင်ကွဲနေတာ စံ မင်္ဂလာ မဆောင်ခင် တစ်နှစ်လောက်အလိုကတည်းကပဲ”

“ဟင်…….. ဘယ်လို ချစ်။ ဘယ်လို……
ဟယ်…..စံတော့ ကြားရတာတောင် မယုံနိုင်သေးဘူးကွာ။ ဒီလောက်နှစ်တွေ အကြာကြီး ချစ်တစ်ယောက်တည်းပေါ့။ သားလေးက ချစ်နဲ့ပဲလား။
ချစ်ရယ်။ စံတကယ် မသိလို့ မေးမိတာနော်။ စံကို ခွင့်လွှတ်ပါ”

“ရပါတယ် စံရယ်။ ဒါတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလည်း ၁၅ နှစ်လောက်တောင် ရှိပြီလေ။
သားလေးက ကိုယ့်စီမှာပါပဲ။
ပြီးတော့ ကိုယ် နေတတ်နေပါပြီ။ စိတ်ထဲ မထားပါနဲ့။ ကိုယ်နားလည်ပါတယ်…… နော်”

စံမှာ ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားကြောင့် မယုံမရဲဖြစ်ကာ အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားတာကို မျက်နှာမှာ အတိုင်းသားတွေ့ရပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ တစ်ချိန်က ကျမအဖြစ်အပျက်တွေ စံကို ပြောပြပြီး မဖြစ်သင့်တာတွေ မဖြစ်ရအောင် တားမလို့ ကြံစည်ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူးလေ။ အခုလို နှစ်တွေကြာမှတော့ ဒီအကြောင်းတွေကိုလည်း ကျမ ပြန်မပြောချင်တော့ပါဘူး။

“ချစ်ရယ်……. ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်တာလဲဟယ်။
စံတော့ စိတ်မကောင်းလိုက်တာ။ စံ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက ချစ်တစ်ယောက်တည်း လာကတည်းက စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးလို့ ထင်နေတာ။
ချစ်ရယ်…… နှစ်တွေ အကြာကြီး ခံစားနေရမှာပဲနော်…..
စံကို ဘာလို့ မပြောပြတာလဲကွာ။ ချစ်မျက်နှာ လှလှလေးက ဝမ်းနည်းနေတဲ့ပုံ တွေ့ရတာ ရင်ထဲမကောင်းဘူးကွာ”

“ထားလိုက်ပါတော့ စံရယ်၊ ပြီးတာတွေလည်း ပြီးခဲ့ပြီလေ။
စံကို အသေးစိတ်လည်း ပြန်မပြောပြချင်တော့ပါဘူး။
ကိုယ် အခုခံစားနေရတာက အဲဒါကြောင့် မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့် အိမ်ထောင်ရေးက ပြိုကွဲတာ နှစ်တွေကြာလာတော့ ဖြေသိမ့်တတ်နေပါပြီ။
အခု ကိုယ် စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာက…… သားလေးကြောင့်ပါ”

“ဘယ်လို၊ ချစ်ရဲ့သားကြောင့်။ သူ့နာမည်က ခေတ်မို့လား။ နာမည်လေးက ဆန်းတော့ စံမှတ်မိနေတယ်။
အခုဆို အရွယ်ရောက်ရောပေါ့။ သားအတွက် ဘာတွေ ပူဆွေးစရာ ရှိလို့လဲ”

“သားက ကိုယ်အနားမှာ မနေချင်ဘူးကွာ။ ကိုယ့်မှာ သားတစ်ယောက်ပဲ ရှိတာလေ။
သားက ကိုယ့်ကို စိမ်းကာတာ မခံစားနိုင်ဘူး စံရယ်”

ကျမလည်း ရင်ဖွင့်ရမယ့်သူ မရှိဘဲ ဖြစ်နေချိန်မှာ သားအကြောင်းကို အစဖော်မိရင်း မျက်ရည်တွေ ဝိုင်းလာရပါတယ်။ စံကတော့ သားအမိနှစ်ဦးတည်း ရှိတာမို့ ကျမထင်သလို မဖြစ်နိုင်ပါဘူးဆိုပြီး အမျိုးမျိုး အားပေးနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက ကျမရဲ့ ဘဝအစုံစုံကို မသိသေးလို့ ဒီလိုအားပေးနေတာပါ။ ကျမကလည်း စံကို ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် မပြောပြတော့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ စံက အားပေးနှစ်သိမ့်နေရင်း ကျမကို တစ်ခုပြောလာပါတယ်။ ကျမတစ်ယောက်တည်း ခံစားနေရတာတွေကို စိတ်ပြေလက်ပျောက် အပြောင်းအလဲ ဖြစ်စေဖို့အတွက် သူ့မွေးနေ့ပွဲကို ဖိတ်ပါတယ်။

စံ မွေးနေ့ပွဲက ဒီမြို့မှာ လုပ်မှာမဟုတ်ဘဲ အခြားမြို့မှာ လုပ်မှာပါ။ ကျမ စိတ်ဆင်းရဲနေရတာတွေ စိတ်အပြောင်းအလဲ ဖြစ်စေဖို့ သူ့ဝယ်ထားတဲ့ ခြံတစ်ခြံထဲမှာ လာလည်ပတ်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး ညအိပ်နေဖို့ အတင်းခေါ်နေပါတော့တယ်။ ကျမအနေနဲ့ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေ မသွားချင်တာ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့် အမျိုးမျိုး ငြင်းပေမယ့် စံက လာဖို့အတင်း​တိုက်တွန်းပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမသာ သူ့ဖိတ်ခေါ်မှုကို လက်ခံရင် အခု ကျမခံစားနေရတာတွေအတွက် စိတ်သက်သာရာ ရစေမယ်လို့လည်း အာမခံနေပါတယ်။

ကျမအနေနဲ့ကတော့ လက်ရှိခံစားနေရတာတွေကနေ ဘယ်နည်းနဲ့မှ စိတ်သက်သာရာ မရနိုင်ဘူးဆိုတာ သိနေပါတယ်။  ဒါပေမယ့် စံက မကြာမှီ ရန်ကုန်ပြန်ရတော့မှာမို့ မပြန်ခင် ကျမနဲ့ အေးဆေးတွေ့ချင်သေးလို့ပါဆိုပြီး တောင်းဆိုနေတာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ စံရဲ့တောင်းဆိုမှုကို အားနာလို့ အဲဒီနေ့ကို လာခဲ့ပါ့မယ်ဆိုပြီး ဂတိပေးလိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေ့မှာ သူက လာကြိုပါ့မယ်ဆိုတာကို လက္မခံတော့ပါဘူး။ ကျမဟာကျမ လာခဲ့ပါ့မယ်ပြောကာ စံကို ကားဂိတ်ကနေပဲ လာကြိုခိုင်းလိုက်ပါတယ်။

စံပြောတဲ့ရက်က သိပ်မဝေးတော့သလို အဲဒီရက် မျိုးမှာ သားကလည်း ပြန်မလာတတ်တာမို့ ကျမအနေနဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ရက်မျိုးပါ။ ဒါကြောင်ပဲ အမမြတို့ကို ကျောင်းကသူငယ်ချင်း မွေးနေ့သွားရမှာမို့ တစ်ညလောက် စောင့်အိပ်ပေးဖို့ အပ်ရပါတယ်။ စံပြောတာက ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ကျမဟာ ခရီးမထွက်ရတာ ကြာပြီမို့ အခုလို သွားရမယ့်အခါကျတော့ စိတ်အပြောင်းအလဲသဘောမျိုးတော့ ဖြစ်ရပါတယ်။ စံကတော့ ကျမ မလာဖြစ်မှာစိုးပြီး နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ စံဆီသွားဖို့နဲ့ လာကြိုဖို့ အချိန်းအဆက် လုပ်ကြရပါတယ်။

ပြီးတော့ စံက သူ့အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်ကို ဘာမှ မယူလာဖို့ ပြောပါတယ်။ သူငယ်ချင်းရဲ့ မွေးနေ့ကို လက်ဗလာနဲ့ ကျမ မလာနိုင်ကြောင်း ပြောပြပါတယ်။ ဒီတော့ စံက ကျမဆီမှာ သူလိုချင်တဲ့ မွေး​နေ့လက်ဆောင် ရှိပြီးသားတဲ့။ ကျမက စံဆီ ရောက်လာရင် မွေးနေ့လက်ဆောင် ရပြီးဖြစ်တာမို့ တခြားဘာလက်ဆောင်မှ ယူမလာပါနဲ့လို့ ဆိုပါတယ်။ ကျမလည်း စံ​ ဘာကိုဆိုလိုမှန်း မသိပါဘူး။ ကျောင်းကတည်းက စနောက်တတ်တဲ့ စံအကျင့်ကို သိနေတာမို့ ဆက် မမေးတော့ပါဘူး။ ဟိုရောက္မှပဲ စံလိုချင်တာကို လိုက်ရှာ ဝယ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

(ဆက်ရန်…….)

ဒီလိုနဲ့ စံဆီ သွားရမယ့်ရက္မှာ ကျမအေးအေးဆေးဆေးပဲ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ စံက ညနေစောင်းမှ ပွဲလုပ်မယ်ဆိုလို့ သိပ်စောစရာလည်း မလိုဘူးလေ။ ကျမလည်း လိုင်းကားနဲ့ပဲ ထွက်လာခဲ့ပြီး စံက ကားဂိတ်ကနေ ကားကို ကိုယ်တိုင်မောင်းပြီး လာကြိုပါတယ်။ စံက ကျောင်းတက်ကတည်းက ခေတ်မှီမှီ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်တတ်သူဖြစ်လို့ အခုလည်း အဝါရောင် ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ လှပကျော့ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းအလှတွေ ပေါ်လွင်လှပနေပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ ကားဂိတ်က ယောကျာ်းသားတွေနဲ့ လမ်းမှာတွေ့သမျှယောကျာ်းတွေဟာ စံကို လည်ပြန်ငေးကြည့်ကြပါတယ်။ စံက အသက် ၃၀ ကျော်နေတယ်လို့ မထင်ရအောင် နုပျိုလှပနေစဲ ဖြစ်ပါတယ်။ စံက လမ်းတလျောက္မှာ သူ့မိသားစုဘဝကို ပြောပြလာပါတယ်။ စံတို့က ချမ်းသာတာ ကျမသိပြီးသားပါ။ ဒီလိုပဲ လက်ထပ်တဲ့ အမျိုးသားကလည်း စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦးပါ။ စံအပြောအရတော့ သူ့ယောကျာ်းက စံအပေါ် တော်တော်ချစ်ပြီး အလိုလိုက်ပါတယ်။

စီးပွားရေးသမားတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း အလုပ်အပေါ် မိသားစုထက် အချိန်ပိုပေးတာပေါ့။ အထူးသဖြင့် ခရီးထွက်နေရတာ များပါတယ်။ နိုင်ငံခြားနဲ့ ဆက်စပ်လုပ်ကိုင်ရတော့လည်း ပြည်ပခရီးသွားရတာ များတာပါ။ ဒီမှာတင် စံအတွက် အလိုမကျမှုတွေ ဖြစ်လာတတ်ပါတယ်။ အပျိုအရွယ်ကတည်းက လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကာ ချစ်သူရည်းစား နှစ်ယောက် တပြိုင်တည်း ထားခဲ့သူမို့ အိမ်ထောင်ရေး အလိုမကျမှုတွေကို ကိုယ့်နည်း ကိုယ့်ဟန်နဲ့သာ ဖြေရှင်းခဲ့ပါတယ်။

ဒီနေရာမှာ ကျမထင်နေသလိုပဲ စံဟာ ကိုဝဏ္ဏနဲ့ မပြတ်ခဲ့ပါဘူး။ အခုချိန်ထိ သားသမီး မရသေးတော့လည်း ချောမောလှပတဲ့ စံအတွက် အပျော်ရှာရတာ မဝသေးဘူးပေါ့။ ကျမကတော့ ကိုဝဏ္ဏနဲ့ စံရဲ့ ပတ်သတ်မှုတွေ ဆက်ရှိနေသေးတာ သိရလို့ စံတို့ အိမ်ထောင်ရေးအတွက် တွေးပူမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံကတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပါပဲ။ အခုသွားနေတဲ့ ခြံနဲ့အိမ်တောင် စံဝယ်ထားတာကို သူ့ယောကျာ်းက မသိဘူးတဲ့။ အခု လပိုင်းမှာလည်း စံရဲ့ ယောကျာ်းဟာ ပြည်ပမှာ ရောက်နေတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျမတို့နှစ်ဦးဟာ စံရဲ့ ခြံကျယ်ကြီးထဲ ရောက်လာပါတယ်။ စံကသာ မွေးနေ့ပွဲ ကျင်းပမယ်ဆိုပေမယ့် ခြံထဲမှာ ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားတာလည်း မတွေ့ရပါဘူး။ ပြီးတော့ လူရိပ်လူရောင်လည်း မမြင်ရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ အိမ်ထဲရောက်လာတဲ့အထိ ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားတာ မတွေ့ရလို့ ကျမလည်း သိချင်စိတ်ကို မမျိုသိပ်နိုင်တော့ဘဲ မေးလိုက်ရပါတော့တယ်။

“စံ…… မွေးနေ့ပွဲအတွက် ဘာမှ ပြင်ထားတာလဲ မတွေ့ရပါလား။ ဒီမှာ လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလား”

“ဟုတ်တယ်လေ။ ဒီမှာလုပ်မှာလေ။ မပြင်ဆင်ထားတာက ချစ်ကြောင့်လေ။
ချစ်ပဲ စိတ်တွေ ညစ်နေလို့ လူရှုပ်ရှုပ် မနေချင်ဘူးဆို။ ဒါကြောင့် စံက ဘယ်သူမှ မဖိတ်တော့တာ”

“ဟင်….. ကိုယ့်ကြောင့်………….
မဟုတ်တာပဲ စံရယ်။ စံမွေးနေ့ပဲ။ ပျော်ပျော်ပါးပါး လုပ်ရမှာပေါ့။
ကိုယ့်ကြောင့်တော့ ဒီလို မလုပ်ပါနဲ့။ ပြီးတော့ မွေးနေ့က ကိုယ်တို့ နှစ်ယောက်တည်း ဘယ်လို ဖြစ်မှာလဲ”

“စံအတွက်ကတော့ ကြည်ပြာ…ချစ်လေး ရောက်လာရင် ပြည့်စုံပြီလေ။
ဒါပေမယ့် စံတို့ နှစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ပါဘူးကွာ။ နောက်တစ်ယောက် ရှိသေးတယ်..ခစ်…ခစ်”

“ဟင်…. ကိုဝဏ္ဏလား….”

“ခစ်…. ခစ်…. ဟုတ်တယ် ချစ်ရဲ့။ ဝဏ္ဏလည်း ဒီကိုလာမယ်လေ”

“ဟယ်….. စံရယ်၊ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်နေပြီလေ။ နည်းနည်းပါးပါး ဆင်ခြင်ပါအုံး။
ပြီးတော့ ကိုဝဏ္ဏလာမယ့်ဟာကို နှစ်ယောက်တည်း ပျော်ပေါ့။
ကိုယ်က ကိုးလို့ကန့်လန့်နဲ့ အပိုပဲလေ။ စံနဲ့ကတော့ ခက်ပါတယ်။ သိပ်ဆိုးတာပဲကွာ”

“ခစ်…. ချစ်ကိုလေ၊ အဲဒီအပြောတွေကြောင့် စံက ချစ်တာသိလား။
ဒီနေ့အတွက် မောင်က စံအတွက် အပိုပါကွာ။ ချစ်ကသာ စံအတွက် အရေးအကြီးဆုံးပဲ။
ချစ်က အပို မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီည တစ်ညလုံး ချစ်နဲ့ ကိုယ်အဖော်လုပ်ပြီး အေးဆေးနေချင်လို့ပါ”

“ဟူးးးး…. ခက်တယ်စံရယ်၊ ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး”

ကျမလည်း စံရဲ့စိတ်သဘောကို လိုက်လို့ မမှီပါဘူး။ ကျမအတွက် မွေးနေ့ပွဲကို လူအများနဲ့ မကျင်းပဖြစ်တာ ထားပါ။ ကိုဝဏ္ဏရှိနေရဲ့နဲ့ ကျမက ဘာအသုံးဝင်မှာလဲ။ ပြီးတော့ သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦးက ရှားရှားပါးပါး ခိုးတွေ့ရတဲ့ဟာကို၊ ကျမရှိနေလို့ ကျမနဲ့ပဲ နေမယ်ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ သူတို့ အချစ်စမ်းကြမှာကို ကျမက မျက်နှာပူရအုံးမယ်။ သူတို့အတူတူ နေရင်လည်း ကျမက တစ်ယောက်တည်း အိမ်ကြီးထဲမှာ ယောင်လည်လည်နဲ့ ရှောင်ပေးရအုံးမှာပါ။ ကျမလည်း စံလုပ်ပုံတွေ တွေးမိပြီး သက်ပြင်းမောတာ ချနိုင်ပါတော့တယ်။

“ချစ်ရယ်…. ကဲပါ၊ ချစ် အနေရခက်တယ်ဆိုရင် မောင့်ကို ပြန်ခိုင်းလိုက်လို့လည်း ရပါတယ်။
မျက်နှာကြီးကလည်း အဲလောက်ကြီး မျက္မှောင်ကြုံပြီး စိတ်မအိုက်သွားပါနဲ့။
ချစ်မျက်နှာ လှလှလေး ပါးရေတွေ တွန့်ကုန်ပါမယ်”

“ဟာ…. မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ကြောင့် ပြန်ခိုင်းရတယ်ဆိုရင် မကောင်းပါဘူး။
ကိုယ်လည်း ရောက်လာမှတော့ မထူးပါဘူး။ စံတို့ဖာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပါ။
ကိုယ် နေတတ်ပါတယ်ကွာ”

“အင်းပါ။ အခြေအနေ ကြည့်ရသေးတာပေါ့။ ဒါနဲ့ စံ ရေမချိုးရသေးဘူး။
ချစ်လည်း စံနဲ့အတူတူ ရေချိုးလေ။ ပြီးရင် အထူးမွေးနေ့ပါတီပွဲအတွက် အဝတ်အစား တစ်ခါတည်း လဲကြရအောင်လေ”

“မွေးနေ့ပွဲက လူအများကြီးမှ မဟုတ်တာကွာ။ အဝတ်အစားတွေ လဲရအုံးမှာလား။
စံပဲ ရေအရင် ချိုးနှင့်လေ”

“လဲရမှာပေါ့။ ဒီည စိတ်ညစ်နေတဲ့ မိန်းမချောလေးကို ပျော်ရအောင်လို့ ဖန်တီးပေးမှာလေ။
လာပါကွာ၊ တစ်ခါတည်း ချိုးရအောင်….. လုပ်ပါချစ်ရာ……. ကြာတယ်”

“�ေဩာ်…. စံ……. ဇွတ်တရွတ် အကျင့်တွေ မပျောက်သေးပါလား……. ပြီးရော။
ကိုယ်အိပ်ရမယ့် အခန်းထဲမှာ အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်အုံးမယ်ကွာ။ တော်တော်ပြောရခက်တယ်။ ကလေးလေးကျနေတာပဲ စံရယ်”

ကျမလည်း ပြောမရတဲ့ စံကြောင့် သူ့သဘောအတိုင်း လိုက်ရပါပြီ။ စံကတော့ ကျောင်းတုန်းကအတိုင်း ကျမကို နွဲ့ဆိုး ဆိုးတတ်နေတုန်းပါပဲ။ အခုလည်း သူမနဲ့အတူ တစ်ခါတည်း ရေချိုးဖို့ကို အတင်းလက်ကဆွဲလို့ ခေါ်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမနေရမယ့် အခန်းကို ပြခိုင်းကာ အဝတ်အစားချွတ်ဖို့ ပြင်ရပါတယ်။ စံကတော့ အခန်းပြပြီးတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲက စောင့်နေမယ်ဆိုပြီး အရင်ထွက်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း ရေချိုးပြီးရင် အဝတ်အစားသစ် ထုတ်ဝတ်မှာမို့ ဝတ်ထားတဲ့ ထမိန်ကိုပဲ ရေဝတ်ချိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။

ဒါကြောင့်ပဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ထမိန်ကို ရင်လျားပြီး တဘက်တစ်ထည်ကို ကိုယ်ပေါ်လွှားလို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ရေချိုးခန်း တံခါးကို ဖွင့်ပြီး အမှတ်တမဲ့ အထဲဝင်လိုက်ပြီးမှာ ရေသံကြားလို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကျမမှာ မျက်လုံးပြူးသွားရပါတယ်။ စံလေ….. ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ရေပန်းအောက္မှာ အေးအေးဆေးဆေး ရေချိုးနေတာပါ။ ကျမက စံကို အတူတူရေးချိုးမှာဆိုတော့ တစ်ခုခု ဝတ်ပြီး ချိုးနေမယ်ထင်ထားတာလေ။ အခုတော့ ဖြူစင်ဝင်းမွတ်နေတဲ့ အသားအရေပိုင်ရှင် စံကတော့ အပူအပင်မရှိ ရေကို အေးဆေးချိုးနေတာပါ။

ကျမအတွက် ဒါဟာ အမျိုးသမီးတစ်ဦးရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပုံစံကို ပထမဆုံး တွေ့ဖူးတာပါပဲ။ မျှော်လည်း မမျှော်လင့်ထားတာမို့ အံ့ဩထိတ်လန့်ကာ ချက်ချင်း အကြည့်ကို လွှဲလိုက်ရပါတယ်။ စံနဲ့ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အခုလို ပုံစံမျိုးကိုတော့ ကျမ မကြည့်ရဲတာ အမှန်ပါ။ ကျမ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့ အကြည့်လွှဲသွားတာကို စံက တွေ့တော့ ရယ်သံလွင်လွင်နဲ့……..

“ဟေး…ချစ်၊ ဘာဖြစ်တာလဲ….. လာလေ၊ ရေအတူ ချိုးပါမယ်ဆို”

“အာကွာ……. စံကလည်း…… ကိုယ်ရှိနေတဲ့ဟာကို အဲလိုနေရသလား…..
စံ အရင်ချိုးနှင့်လေ။ ကိုယ်အပြင်က စောင့်နေမယ်။ ပြီးမှ ကိုယ်ချိုးတော့မယ်နော်……”

“ခစ်…ခစ်…. ချစ်ရယ်….. မိန်းကလေးချင်း အဲလောက် အရှက်သည်းရသလား…..
ကြည့်ပါအုံး၊ အပျိုပေါက်စလေး ကျနေတာပဲ။
လာပါ….. ရှက်စရာမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။ စံတို့ တစ်ယောက်အလှ တစ်ယောက် မြင်သွားတော့လည်း ဘာဖြစ်မှာ မို့လို့လဲ…. လာပါကွာ”

“စံရယ်၊ မိန်းမချင်း ဆိုပေမယ့် ကိုယ်ရှက်တယ်ကွာ၊ အပြင်ကပဲ စောင့်နေမယ်နော်”

“မရဘူးကွာ။ တစ်ခါတည်း ဝင်ချိုးပါဆို။ ချစ်မလာရင် စံအတင်း ဝင်ဆွဲမှာနော်….လာ……”

“အို…..စံ…….. ဟဲ့…..ချော်လဲမယ်…….. ဆိုးလိုက်တာ စံရယ်…… ပြီးရော…… ပြီးရော….
ကိုယ်လိုက္မယ်….. ချော်လဲပါမယ်ဆို….. ဟွန့်”

“ဟီး….. အစတည်းက လိမ္မာမှပေါ့….. နှုတ်ခမ်းဆူနေပုံလေးက ချစ်စရာလေး….. ရွှတ်”

“ဟဲ့……. အို”

စံကတော့ တကယ်လက်လန်ပါတယ်။ ကျမကို အတင်ဝင်ဆွဲလို့ သူ့နောက်ပါသွားရပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ နှုတ်ခမ်းဆူနေတာကို ချစ်တယ်ပြောပြီး ရုတ်တရက် ပါးကို ဖက်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမမှာ မိန်းမချင်း အနမ်းခံရတာကို စိတ်ထဲမှာ ရှက်သလို မဖြစ်သင့်ပေမယ့် ယခုလို အခြေအနေမျိုးမှာတော့ ရင်ထဲလှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကျမကို ဖက်နမ်းတဲ့ မိန်းကလေးက ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိဘူးလေ။ အဲဒီတော့ အခြေအနေက သာမာန်အချိန်နဲ့ မတူတာမို့ ကျမ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်း ဖြစ်ရတာ မဆန်းပါဘူးနော်။

ကျမကို ဖက်နမ်းပြီးတော့ စံက ခဏနေအုံးဆိုကာ ရေပန်းအောက်သွားပြီး ရေပူရေအေး ခလုတ်ကို သွားချိန်နေပါတယ်။ ကျမကို ကျောပေးပြီး ရပ်နေတဲ့ စံရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်နေမိပါတယ်။ စံဟာ တကယ်လှတဲ့ မိန်းကလေးပါ။ အသားအရေလှသလို ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းကလည်း မြင်သူ ပစ်မှားချင်စရာပါ။ ကျောင်းတက်ကတည်းက စံရဲ့အလှကို သိပေမယ့် အခုလို ကိုယ်လုံးတီးအလှကို တွေ့မြင်ရချိန်မှာတော့ မိန်းကလေးချင်းပင် ဆွဲဆောင်မှု ရှိစေတာကို ဝန်ခံရပါမယ်။

ကျော့ရှင်းတဲ့ ကျောပြင်၊ သိမ်သောခါး၊ ဝန်းဝိုင်းပြီး အချိုးညီလှပနေတဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းလေးများအပေါ် ရေစက်၊ ရေမှုန်လေးများ ကျဆင်းသွားပုံလေးက ဆွဲမက္ဖွယ် ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကို ကြည့်နေရသလို ရင်သပ်ရှုမောဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံနဲ့ ကျမက အလုံးအထည်၊ အဝန်းအဝိုင်းနဲ့ အရပ်အမောင်းကအစ တူညီကြပါတယ်။ ဒါတောင် စံရဲ့ အလှကို ကြည့်ပြီး ကျမ ရင်သပ်ရှုမောနေရရင် တခြားမိန်းကလေးတွေ ဒီပုံစံကို တွေ့လို့ကတော့ အားကျကာ မနာလိုလည်း ဖြစ်နိုင်ကြမှာပါ။ ယောကျာ်းသားတွေသာ တွေ့ရရင်တော့ ဒီအလှနတ်သမီးလေးကို ဘယ်လိုမှ လက်လွှတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒါကြောင့်ပဲ စံက အပျိုဘဝမှာကတည်းက ရည်းစားနှစ်ယောက် တပြိုင်တည်း ထားခဲ့သလို နှစ်ယောက်လုံးကလည်း စံကို အခုချိန်ထိ လက္မလွှတ်နိုင် ဖြစ်နေကြတာလေ။ ဒီတော့လည်း စံမှာ ဖြစ်လာနိုင်တဲ့ အန္တရာယ်တွေကို ထည့်မတွက်ဘဲ စိတ်ရှိသလို ပျော်ပျော်နေနေတာ ဖြစ်မှာပါ။ စံရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ကာ စဥ္းစားနေချိန်မှာပဲ စံက ပြန်လှည့်လာပြီး သူမချိန်ထားတဲ့ ရေပူ ရေအေးကို အနေတော် ဖြစ်မဖြစ် စမ်းကာ ခံယူနေပါတယ်။ ဒီမှာတင် စံရဲ့ ဆွဲမက္ဖွယ် အကောင်းဆုံး ရှေ့ပိုင်း အလှများကို ကျမ မရဲတရဲ ခိုးကြည့်မိပါတယ်။

ကျဆင်းလာတဲ့ ရေစက် များကို မျက်နှာမော့ကာ ခံယူနေတဲ့ အလှနတ်သမီးလေးကတော့ စာဖွဲ့လိုပင် မကုန်နိုင်ပါ။ ပြေပြစ်ချောမောတဲ့ မျက်နှာသွင်ပြင်နဲ့ လိုက်ဖက်ညီတင့်တယ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှဟာ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်ပါပဲ။ သွယ်ပြောင်းသော လည်တိုင်ကျော့ကျော့၊ ရွှေရင်မို့မို့၊ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် လုံးဝန်းတင်းကျစ်ကာ မကြီးမသေး ရင်သားအလှများကို ပိုင်ဆိုင်သူပါ။ အထူးသဖြင့် အဆီပို မရှိတဲ့ ချပ်သောဝမ်းဗိုက်အောက်က ဆီးခုံမို့မို့လေးတွေက မိန်းမသားတစ်ယောက်ရဲ့ အလှဆုံးကို လျစ်ဟာပြသနေပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖြတ်စီးသွားတဲ့ ရေစီးကြောင်းလေးတွေဟာ မထူမပါး အမွှေးစုစုအောက်က ပေါင်းရင်းခွဆုံကနေ ကျဆင်းသွားပုံလေးက ရှုမငြီးတဲ့ ပန်းချီကား တစ်ချပ်လိုပါပဲ။

စံရဲ့အလှကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်ရင်း စာဖွဲ့နေချိန်မှာပဲ စံက ကျမကို ဆွဲဖက်ကာ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲလို့ မေးပါတယ်။ ကျမ ပြန်မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ စံက ကျမရဲ့ လည်တိုင် ဘေးသားလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်လို့ ကျမမှာ “အို”ခနဲ အသံထွက်သွားပြီး ကြက်သီးများ တဖျဥ္းဖျဥ္း ထသွားစေရပါတယ်။ စံကတော့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်နမ်းပြီးရုံနဲ့ မရပ်သေးဘဲ ကျမနဲ့ ရင်သားချင်း ဖိမိနေအောင် တင်းတင်းလေး ဖက်ထားပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမလည်ပင်းဘေးသားနဲ့ ဆံပင်အစပ်ကြားကို သူမနှာခေါင်းကို အပ်ပြီး နမ်းပေးနေပါတော့တယ်။

ကျမမှာ စံရဲ့ အပြုအမူကြောင့် ခြေဖျားလေးများ အလိုလိုထောက်ကာ အသဲတအေးအေးနဲ့ ခံယူနေမိပါတော့တယ်။ �အမှန်ဆိုရင် ကျမမှာ ဒီလိုအပြုအမူမျိုးတွေကို ယောကျာ်းသား နှစ်ဦးနဲ့ ထိတွေ့ခံစားဖူးပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ကိုသန့်စင်နဲ့ဆိုရင် ရေအတူတူချိုးကာ ဒါမျိုး ဖက်ရမ်းနမ်းရှုပ် ပွတ်သပ်ကာ ကြည်နူးဖူးတာ အခါခါပါ။ ဒါပေမယ့် အခုခံစားရတာက မိန်းမချင်းမို့ ကျမအတွက် ဆန်းပြားနေသလို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှု တစ်မျိုး ဖြစ်ပေါ်လာစေပါတယ်။ ကျမအနေနဲ့ ဒါမျိုး အထိအတွေ့တွေ မိန်းမချင်း ကြုံရမယ်လို့ မတွေးဖူးသလို၊ ဒီလိုရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးတွေကို အမျိုးသမီးချင်းမှာ ရရှိခံစားရလိမ့်မယ်လို့လည်း မထင်ခဲ့ဖူးပါ။

အခုတော့ စံရဲ့ရင်သားချင်း ဖိကပ်အောင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားခြင်းကို ခံရကာ ရွှေရင်ဖိုနေရတယ်ဆိုရင် မမှားပါဘူး။ မိန်းမချင်း ဒီလို ရင်ဖိုရလို့လည်း ကျမ ရှက္မိပါတယ်။ တစ်ခုကံကောင်းတာက ကျမမှာ ထမိန်ရင်လျားထားတာမို့ စံရဲ့ရင်သားတွေနဲ့ တိုက်ရိုက်ထိတွေ့မှုကို မဖြစ်စေခဲ့ပါ။ အသားချင်းသာ ကပ်ပြီး ရင်သားချင်းသာ ဖိပွတ်မိရင် ကျမတကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို တုန်ခါသွားစေနိုင်ပါတယ်။ အသားချင်း ထိအပ်ပြီး ရင်သားတွေ ပွတ်မိရင် ဘယ်လိုတွေ ခံစားရတတ်တယ်ဆိုတာ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ရဲ့ ကာမပွဲတော်ဆီ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ဖူးတဲ့ ကျမက ကောင်းကောင်းသိနေပါတယ်။

စံရဲ့အပြုအမူကြောင့် ခေါင်းမော့သွားကာ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားတဲ့ ကျမရဲ့ အထက်ဆင်စကို စံက ဆွဲဖြုတ်လိုက်တာ သတိမထားမိလိုက်ပါဘူး။ ကျမရင်သားတွေ ရေစက်တွေကြောင့် အေးခနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး စံရဲလက်နဲ့ ထိတွေ့တာ ခံလိုက်ရမှ “အို….စံ…”ဟု အသံထွက္မိပါတယ်။ ကျမလက်နဲ့ စံလက်တွေကို ကိုင်ကာ တားဆီးရင်း……

“စံ….. ဘာလို့ အထက်ဆင် �ဖြည်ချလိုက်ရတာလဲ။ ကိုယ်မနေတတ်ဘူးကွာ……”

“ချစ်ရယ်၊ မိန်းမချင်း ဘာတွေ ရှက်နေရတာလဲ။
စံ တကိုယ်လုံးလည်း ချစ်လည်း မြင်နေတာပဲဟာ။ စံလည်း ချစ်အလှအပတွေကို မြင်ချင်တယ်ကွာ”

“အို…..”

“ထမိန်ကြီး ချွတ်လိုက်ပါကွာ။ ရေချိုးရတာ ရှုပ်ပါတယ်။
ချစ် ရေချိုးတိုင်း ထမိန်ကြီးနဲ့လား”

“စံရယ်၊ အရင်က ရေချိုးတာက ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းလေ။
အခုက စံရှိနေတဲ့ဟာကို။ မိန်းမချင်းဆိုပေမယ့် ကိုယ် ရှက်တယ်ကွာ”

“ချစ်ကို အဲဒီလို အရှက်သည်းတာလေးတွေ စံက ချစ်ရတာ။
မရဘူးကွာ။ ချစ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်အလှကို စံကြည့်ချင်ပြီကွာ။ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ဟာကိုကွာ။
ချွတ်လိုက်မယ်ကွာ…..ခစ်….ခစ်…..”

“ဟဲ့….စံ……. အို……. ရှက်လိုက်တာကွာ…..”

စံက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမရဲ့ ပြေလျော့နေတဲ့ ရေစိုထမိန်ကို အောက်ကို အတင်းဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျမလိုက်တားပေမယ့် မရပါဘူး။ ထမိန်က ရေစိုနေတာမို့ အောက်အထိ ကွင်းလုံးပုံမကျဘဲ ပေါင်လယ်လောက္မှာ ကပိုကရို ကပ်ကျန်နေပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမရဲ့ ဖုန်းကွယ်အပ်သော အလှတရားတွေကတော့ စံ ရှေ့မှာ ငွားငွားစွင့်စွင့် ပေါ်လွင်ပြသနေသလို ဖြစ်နေရပါပြီ။

ကျမလည်း ရှက်တာနဲ့ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ ကွယ်ထားလိုက်ပါတယ်။ အောက်ပိုင်းက မိန်းမကိုယ်ပေါ်ကိုတော့ စံက ကပ်ပြီး ရပ်နေလို့ ကွယ်လို့မရဘူးလေ။ စံက ကျမနဲ့ အတင်းကပ်ပြီး ရပ်နေတော့ စံ အောက်ပိုင်းနဲ့ ကျမအောက်ပိုင်းဟာလည်း တသားတည်းကျအောင် ဖိကပ်ခံနေရတာပါ။ ဒီတော့လည်း စံရဲ့အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်က အမွှေးစုစုလေးတွေနဲ့ ကျမ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်က အမွှေးစုလေးတွေဟာ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ပွတ်သပ်နေမိပါတော့တယ်။

ဒီလိုပွတ်သပ်မိတော့လည်း ကျမရင်ထဲမှာ ဖျဥ္းခနဲနေအောင် ဖြစ်သွားပြီး ကြက်သီးလေးများ ထရတဲ့အထိပါ။ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုနဲ့ ပွတ်သပ်ထိတွေ့နေရပါလားဆိုတဲ့ အသိဟာ ကျမရဲ့ ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ ကာမစိတ်တွေကို ခေါင်းထောင်လာစေပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် ကျမမှာ ဒီလိုခံစားမှုမျိုး မဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရတာ ကြာပြီလေ။ အခုတော့ စံရဲ့ စနောက် မှုကြောင့် ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ သူမရှေ့မှာ ထွက်ပေါ်လာရမှာ ရှက်စရာကောင်းလှသလို မဖြစ်သင့်ဘူးလည်း ထင်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အထိအတွေ့ ခံစားမှုအပေါ် သာယာသွားမိတဲ့ စိတ်ကို ခဲမှန်ဖူးတဲ့ စာသူငယ်ရဲ့ နောင်တအသိနဲ့ ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းရပါတော့မယ်။

(ဆက်ရန်…….)

“စံ…. တော်တော့နော်၊ ကိုယ်မနေတတ်ဘူး။ အေးနေပြီလေ။
ရေအရင်ချိုးကြရအောင်နော်။ တော်ကြာ နောက်ကျနေအုံးမယ်။ အခုတောင် ညနေစောင်းနေပြီ”

“အွန်းပါ၊ ချစ်ကို ကြည့်ရတာ မဝလို့ပါ။ ချစ်ကလေ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့ ထင်စရာကို မရှိတာ။
အလွန်ဆုံး အသက် ၃၀ လောက်ပဲ ထင်ရတယ်”

“အပိုတွေ၊ အချင်းချင်း မြှောက်နေပြန်ပါပြီ။
ကိုယ်က စံကိုကြည့်ပြီး အားကျနေတာပါနော်။ စံလည်း အခုချိန်ထိ လှတုန်းပဲလေ။
ကိုယ်က စံလောက် မလှတော့ပါဘူးကွာ”

“အို….. ချစ်က စံထက် ပိုလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်ရဲ့ အလှက အိန္ဒြေရှိပြီး မိန်းမချင်းတောင် ဆွဲဆောင်နိုင်တယ်လေ။
စံ အလှက ချစ်နဲ့ မတူဘူးလေ။ စံသာ ယောကျာ်းလေးဆိုရင် ချစ်လို မိန်းကလေးမျိုးကို လုံးဝ အလွတ်မပေးဘူး…..”

“ခစ်…. ခစ်….. ပြောတတ်လိုက်တာ စံရယ်။ မွေးနေ့လက်ဆောင် ဘာယူချင်လဲ။
ကိုယ်ပေးပါ့မယ်။ အဲဒီလောက် မမြှောက်ပါနဲ့”

“စံအတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်က ကြည်ပြာဆိုတဲ့ ချစ်ပဲလေ။ ချစ်ရောက်လာတာ ကိုယ့်အတွက် အပျော်ရွှင်ရဆုံး မွေးနေ့လက်ဆောင်ပါပဲ”

“ဟွန့်….. ပြောတတ်ပါ့….. အို့…..ခစ် ခစ်….. ယားတယ် စံရဲ့။
ရေကောင်းကောင်း ချိုးရအောင်ကွာ…. ဟဲ့…..အာကွာ….”

စံက စကားကို ကောင်းကောင်း ပြောနေတာ မဟုတ်ဘဲ သူမရဲ့ ဖယောင်းသွယ် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေနဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ အသဲတွေ အူတွေ ယားပြီး ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့ အသံလေးများထွက်ကာ ငြင်းဆန်နေရပါတယ်။ စံက ကျမကို စနောက်ချင်လို့ ဒီလိုလုပ်နေတာလားဆိုတာ မသိပေမယ့် ကျမအတွက်ကတော့ မနေနိုင်အောင်ကို အသဲတွေယားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစေပါတယ်။

ကျမရဲ့ ရုန်းဖယ်မှုတွေဟာ အရာမထင်ပါဘူး။ စံကတော့ ကျမနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်းကပ်လို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်နေတာပါပဲ။ စံရဲ့လက်တွေကို လိုက်ကိုင်ပြီး ရုန်းဖယ်မိတော့ ရင်းသားတွေကို လက်နဲ့ မကာကွယ်နိုင်တော့ဘူးလေ။ အဲဒီတော့ စံရင်သားနဲ့ ကျမရင်သားတွေ ပွတ်တိုက် မိတိုင်း ကျမရင်ထဲမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်စေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ရင်သားထိပ် နို့သီးခေါင်းလေးတွေ အချင်းချင်း ပွတ်တိုက် မိရင် ကျမမှာ ပါးစပ်ဟ၊ ခေါင်းမော့ပြီး တုန်တက်သွားရတဲ့ အထိပါပဲ။

ကျမမှာလည်း အသိစိတ် တဝက်၊ ခံစားချင်တဲ့ မသိစိတ် တဝက်နဲ့ လွန်ဆွဲနေရပြန်ပါပြီ။ ဒီလို ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့ပဲ ရေချိုးခန်းနံရံကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျောကပ်သွားရပါတယ်။ နောက်ဆုတ်စရာ မရှိတော့တဲ့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို စံက ရင်ဘတ်ချင်းအပ်ကာ ကျမ နားရွက် ဘေးနားလေးတွေနဲ့ လည်ပင်းဘေးသားတွေကို ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်ပေးနေပြန်ပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ အသဲတွေ အေးပြီး ငြင်းဆန်နိုင်မှု ရုန်းအား မဲ့ရပြန်ပါတယ်။

ဒီတော့ စံက ဆက်တိုက် တိုက်စစ်ဆင်လာသလိုပါပဲ။ ကျမရဲ့ ရင်သား၊ ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာပါတော့တယ်။ အခုဆိုရင် ကျမရဲ့ ရေစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ ဆီးခုံးမွှေးနုနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်ကာ ကျမကို အသိမဲ့လောက်အောင် ပြုစားနေပါတော့တယ်။ သူမရဲ့ တိုက်စစ်ဆင်မှုအကြားမှာ ကျမရဲ့ စောင့်ထိန်းနိုင်မှု ခံတပ်ကတော့ စတင်ပြိုလဲနေရပါပြီ။

ကျမအနေနဲ့ ဒီလို ရင်ခုန်ယစ်မူးစရာ အရသာမျိုးကို တစ်ချိန်က ကိုသန့်စင်နဲ့ ရဖူးခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုလို မိန်းကလေးချင်း ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ ရင်သိမ့်တုန် ခံစားမှုမျိုးက ပိုပြီး နူးညံ့ကာ ရမ္မက်စိတ်ကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဆန်းသစ် ထကြွစေသလို ခံစားရပါတယ်။ ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားယံလာကာ အရည်လေးတွေ စိုလာပါပြီ။ မိန်းကလေးချင်း ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်ကာ အဖုတ်ယား၊ အရည်ထွက်ရခြင်းကို ကျမ ရှက်ရသလို၊ အံ့လည်း အံ့ဩမိပါတယ်။ ပြီးတော့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားကာ ဒီအရသာလေးကိုလည်း မပျောက်ပျက်စေချင်ပါဘူး။
ကျမတို့ နှစ်ယောက်လုံး စကားမပြောမိကြဘဲ အထိအတွေ့မှာ သာယာနေမိတာပါ။ အခုဆိုရင် စံရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေက ကျမရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ထိကိုင်စမ်းသပ်လာပါပြီ။ အဲဒီနေရာကို စံ စထိလိုက်တာနဲ့ ကျမမှာ ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွားပြီး ခြေဖျားလေးများ ထောက်ကာ ဆက်ခနဲ ခါသွားရပါတယ်။ ကျမအဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆစ်ခနဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါပြီ။ ဒီနေရာက ရေပန်းအောက်ကနေ လွတ်နေပြီမို့ ကျမတို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ရေမကျတော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျမ အဖုတ်ဝန်းကျင်က စိုစွတ်နေတဲ့ အရည်တွေဟာ စောက်ရည်တွေမှန်း စံ သိသွားတော့မှာပါ။

ကျမလည်း ခံစားရတာကို နှစ်သက်နေမိပေမယ့် မိန်းမချင်း အရည်ထွက်၊ စောက်ဖုတ်ယားနေမိတာကို စံသိသွားမှာ ရှက်လှပါတယ်။ စံက ကျမကို စနောက်ချင်ရုံ သဘောနဲ့ လုပ်နေတာဆိုရင် အခုလို ကျမဘက်က ရမ္မက်ထန်ပြီး ယားနေမိတာဟာ အရှက်ကွဲစရာ ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖုတ်လေးကို စမ်းကိုင်နေတဲ့ စံရဲ့ လက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျမအပြုအမူကြောင့် စံက ကျမကို ကြည့်ပါတယ်။ ကျမက စံကို အသနားခံတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်ကာ ကျမပေါင်လေးတွေကို လိမ်ကျစ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။

“ချစ်၊ စံလုပ်ပေးတာ မကြိုက်လို့လားဟင်”

“မဟုတ်ပါဘူး စံရယ်၊ ကိုယ် ရှက်လွန်းလို့ပါ။ တော်ရအောင်နော်”

“ကြည်ပြာရယ်၊ စံနဲ့ ချစ်နဲ့က ရှက်ရမယ့် လူတွေလား။
အရင်ကတည်းက အကြောင်းသိ သူငယ်ချင်းတွေလေ။
ပြီးတော့ စံတို့က အပျိုလေးတွေလည်း မဟုတ်။ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်နေတာ ကြာလှပြီ။
စံအပေါ်ကို ဒီလောက် မရှက်ပါနဲ့ကွာ”

“အင်းပါ စံရယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က ဒီလို တစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးဘူးလေ။
ပြီးတော့ ကိုယ့်စိတ်တွေ……………”

“ဘာလဲဟင်၊ �ဆက်ပြောလေ ချစ်……….”

“တော်ပြီကွာ၊ နောက္မှ ပြောပြမယ်ကွာ။
အခုအရမ်းအေးနေပြီ။ ရေမြန်မြန် ချိုးရအောင်နော်”

“အွန်း၊ ကောင်းပါပြီ အရှက်သည်းမလေးရေ။
ရေပဲ ချိုးကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ချစ်ကို စံကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးမှာနော်”

“ဟယ်….. ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ၊ ကိုယ်က ကလေးမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။
စံ ကတော့လေ…. တကယ့်စံပါပဲ”

ဒီလို ကျမရဲ့ လောဆော်မှုကြောင့်ပဲ စံက ရေချိုးဖို့ သဘောတူကာ နှစ်ယောက်သား ရေပန်းအောက် ပြန်ဝင်လိုက်ကြပါတော့တယ်။ အခုချိန်မှာတော့ ကျမကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒီလို အဝတ်မဲ့ နေရလို့ စံကို ရှက်ရတာထက် ပိုပြီး လွတ်လပ်ပွင့်လင်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ရေချိုးတော့လည်း တစ်ယောက်အလှကို တစ်ယောက်က ချီးကျူးရင်း ပွတ်ထိဆော့ကစားကာ ပျော်မြူးလာကြပါတယ်။ အထူးသဖြင့် စံရဲ့ အတင်းအကျပ် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးမှုကို ခံရတဲ့ ကျမရဲ့ ရုန်ကန်အော်ဟစ်မှုနဲ့ ရယ်မောသံလေးများ အကြားမှာ စိတ်တွေ လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်လာတာ အမှန်ပါ။

စံက ကျမရင်သားတွေကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက် ဆုပ်နယ်ပေးလာရင် အူယားလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမ အဖုတ်ကို ထိကိုင် ပွတ်သတ်ရင်တော့ ကျမမှာ ရင်တွေသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အသဲယားလွန်းလို့ ရှောင်ပြေးရတဲ့ အထိပါ။ နောက်ဆုံးတော့ ကျမ အဖုတ်လေးကို ဆပ်ပြာ ထပ်မတိုက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုကာ စံ စိတ်တိုင်းကျ ရင်ဘတ်ချင်း ပွတ်သပ်ကာ ကျမ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ကာကို ခံပေးလိုက်ရပါတယ်။ စံက ကျမတင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်လိုက်တိုင်း ကျမမှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန် ဖြစ်လာပြီး အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ အရည်တွေ ယိုဆင်းကျလာရပါတယ်။

ကျမမှာ စံပခုံးပေါ် ခေါင်းမှီရင်း စံပွတ်သပ်သမျှကို တကိုယ်လုံး ယားယံရုံမက ဖင်ကြောလေးများ ယားတဲ့အထိ ခံစားနေမိပါတယ်။ ဖင်ကြောယားတာကတော့ စံက ပွတ်သပ်ရင်း ကျမရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးနဲ့ တောင်ပူစာ နှစ်ခုကြား ချိုင်းဝှမ်းနေရာလေးကို နယ်ကျူးကျော် ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့်ပါ။ ဒီလို အရသာရှိရှိ ခံစားနေရင်း ကျမကလည်း စံကို ပြန်ပြီး ပွတ်သပ်တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမကို အသဲတွေယားပြီး မနေနိုင်အောင် လုပ်တဲ့ စံကို ကျမကလည်း အကောင်းဆုံး လက်တုန့်ပြန်ရင်း ရယ်သံ ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့ ပျော်မြူးနေကြပါတော့တယ်။

အခုဆိုရင် ရေစက် ရေမှုန်များအကြား အပြိုင်အဆိုင် လှနေကြတဲ့ အလှနတ်သမီးလေး နှစ်ယောက်ရဲ့ သဘာဝအလှအပများကို တွေ့မြင်ရသူအဖို့ တဏှာနတ်ဆိုး ဖမ်းစားပြီး ရူးသွပ်သွားစေနိုင်ပါတယ်။ ရေချိုးခန်းလေး အတွင်းမှာတော့ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းသွားတဲ့ အမျိုးသမီး နှစ်ဦးရဲ့ အပျော်များကြောင့် ရယ်သံ ရွှင်ရွှင်များနဲ့ ဝေစည်နေပါတော့တယ်။

ကျမတို့ နှစ်ယောက် နောက်ပြောင်နေတာနဲ့ အချိန်တွေကြာနေလို့ အပျော်ကို လက်စသတ်ကာ ရေအမြန် ချိုးကြရပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ အသင့်ရှိတဲ့ တဘက်များနဲ့ ကိုယ်မှာပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမအတွက် ထားတဲ့အခန်းမှာ အဝတ်အစား အသစ်ထုတ်ဝတ်ရပါတယ်။ မူလက မွေးနေ့ပွဲ တက်ရမယ်ဆိုပြီး အဝတ်အစားအသစ်တွေ စီစဥ္ထားတာပါ။ ညနေပိုင်း ပွဲတက်မို့လို့ ပုံ သိပ်ရိုးရိုးကြီးမဟုတ်တဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ထမိန်ကို ယမင်းကိုယ်တိုင် ချုပ်ပေးထားတာပါ။

ယမင်းက တခြားလူတွေကို မချုပ်ပေးပေမယ့် ငုဝါနဲ့ ကျမအတွက်ကို အခုချိန်ထိ သူကိုယ်တိုင် အပင်ပန်းခံကာ ချုပ်ပေးတတ်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ အမို့အမောက်၊ အတိုင်းအထွာကို သိနေသူမို့ ယမင်းချုပ်ပေးတဲ့ ဝတ်စုံတွေဟာ ဝတ်လိုက်တိုင်း ကျမကို ကြွရွလှပလာစေပါတယ်။ အခုလည်း ညနေပိုင်း မွေးနေ့ပွဲအတွက် မြန်မာဝတ်စုံကိုပဲ ခေတ်ဆန်ပြီး လှပနေအောင် ရွှေဝါရောင် ဝမ်းဆက်လေး ချုပ်ပေးထားပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ထမိန်စကပ်ကို ဒေါက်တွေနဲ့ အပိုအလိုမရှိ ချုပ်ပေးထားလို့ ကျမရဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းတွေ ကြွရွပေါ်လွင်နေတော့မှာ အသေအချာပါပဲလေ။

ကျမလည်း အတွင်းခံ အနီရောင်ဆင်တူပေါ်မှာ ယမင်းချုပ်ပေးထားတဲ့ ဝတ်စုံလေးကို ထုတ်ဝတ်ရင်း ရေချိုးခန်းထဲက စံရဲ့ အပြုအမူတွေကို ပြန်တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမိပါတယ်။ စံ ကြည့်ရတာ ကာမစိတ် ထကြွနေသလိုပါပဲ။ ဒီညတော့ ကိုဝဏ္ဏလည်း လာမယ်ဆိုတော့ စံလိုအပ်နေတဲ့ လိင်စိတ်တွေ ပြည့်စုံမှာပါ။ ကျမဘက်ကို စံ လှည့်လာမယ် မထင်တော့ပါဘူး။ ကျမကိုယ်တိုင်ကတော့ မေ့ဖျောက်ထားတဲ့ ဒီစိတ်တွေကို စံက အစပြုဆွဲထုတ်ခဲ့လို့ အိပ်ရာဝင်ရင် တစ်ယောက်တည်း လိုအပ်တောင့်တနေမိတော့မယ် ထင်ပါတယ်။ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲလေလို့ တွေးကာ သက်ပြင်းမောပဲ ချလိုက် မိပါတယ်။

ကျမ အဝတ်အစား လဲပြီးတော့ ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဧည့်ခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ။ ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားတာလည်း မတွေ့ရပါဘူး။ စံလုပ်တာနဲ့ ကျမမှာ အဝတ်အစား အသစ်တွေဝတ်ပြီး ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ဖြစ်နေရပါပြီ။ ဒါနဲ့ စံ ဝင်သွားတဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကို လျောက်လာခဲ့ပါတယ်။ အထဲက အသံကြားလို့ ကျမက စံကို ခေါ်လိုက်ပါတယ်။ အထဲကို ဝင်ခဲ့ဖို့ ခေါ်တဲ့ စံအသံကြောင့် အခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။

စံရဲ့အိပ်ခန်းက တော်တော်ကျယ်သလို အထဲမှာလည်း လင်းထိန်တောက်ပနေပါတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ရာကုတင်ကြီးကလည်း တော်တော်ကြီးသလို ခမ်းနားလှပါတယ်။ စံကတော့ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့မှာ အဝတ်အစား ဝတ်နေတာ မပြီးသေးပါဘူး။ ကျမလည်း စံရဲ့အိပ်ခန်း ကြီးကျယ်ခမ်းနားပုံကို လိုက်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ပန်းကန်သံများ ထွက်ပေါ်လာလို့ အခန်းထောင့် တစ်နေရာကို လှမ်းကြည့်မိမှ လန့်သွားပါတယ်။

စားပွဲဝိုင်းတစ်ခုမှာ စားသောက်စရာတွေ ပြင်ဆင်နေတဲ့ ကိုဝဏ္ဏကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရလို့ လန့်သွားတာပါ။ အခန်းထဲမှာ စံပဲ ရှိနေတာလို့ ထင်နေတာလေ။ ကိုဝဏ္ဏဘယ်အချိန်က ရောက်လာမှန်း ကျမ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကိုဝဏ္ဏက ကျမကို ပြုံးပြရင်း……..

“မကြည်ပြာ၊ မတွေ့တာ ကြာပြီနော်။ အခုထိ လှတုန်းပဲ”

“�ေဩာ်၊ ကိုဝဏ္ဏက တွေ့တွေ့ချင်း မြှောက်နေပြန်ပါပြီ။ ကိုဝဏ္ဏရောက်နေတာ ကျမ မသိဘူး။
စံ တစ်ယောက်တည်း ထင်နေတာ”

“�ေဩာ်၊ ဟုတ်တယ်။ ကျနော်လည်း ခုနကမှ ရောက်တာပါ။
စံရဲ့ ပွဲအတွက် စားစရာတွေ သွားစီစဥ္နေတာလေ။ အဲဒါကြောင့် မကြည်ပြာကို စံနဲ့အတူ လာမကြိုနိုင်တာ”

“ကဲပါ….. အဲဒီနှစ်ယောက် နောက္မှ နှုတ်ဆက်ကြပါ။
ဒီမှာ စံ အင်္ကျီနောက်ကျောကို ဇစ်တပ်ပေးပါအုံး။ ချစ်လာကွာ….. စံကို လာကူအုံး”

ကျမနဲ့ ကိုဝဏ္ဏ နှုတ်ဆက်နေချိန်မှာပဲ အဝတ်အစားဝတ်ရင်း ပြဿနာတက်နေတဲ့ စံရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရပါတယ်။ စံက အနက်ရောင် တောက်တောက် အပေါ်အောက်တွဲလျက် တင်ပါးဖုံးရုံ ဒရက်ကို ဝတ်ထားတာမို့ အနောက်က ဇစ်ကို လာတပ်ခိုင်းနေပါတယ်။ ကျမလည်း စံရှိရာဆီ သွားကာ ကူညီလိုက်ပါတယ်။ စံက ဒီဝတ်စုံလေးနဲ့ တောက်ပပြီး လှနေပါတယ်။ စံက သူ့ကိစ္စပြီးတော့ အနောက်ကို လှည့်လာကာ ကျမကို မျက်လုံးပြူးကြည့်ပြီး……

“ဝိုး…… ကြည်ပြာ…. ချစ်၊ အရမ်းလှနေပါလား။ ရွှေရောင် နတ်သမီးလေး ကျနေတာပဲကွာ။
ဟုတ်တယ်မလား မောင်၊ စံ….ချစ်ချစ် အရမ်းလှတယ်နော်”

“ဟာကွာ…. စံကလည်း…… ဒီလောက်လည်း မဟုတ်ပဲနဲ့”

“စံပြောတာ အမှန်ပဲ မကြည်ပြာရေ။ ဝင်လာတုန်းက အခန်းထဲမှာ ပိုပြီး လင်းထိန်သွားသလိုပဲ။
အလှဆုံး မင်းသမီးလေး နှစ်ယောက်က ဒီအခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကိုး…. ဟဲ….ဟဲ….”

ကျမလည်း သူတို့ စုံတွဲအကြား အနေရခက်လှပါတယ်။ လိုက်လည်း လိုက်တဲ့ စုံတွဲလို့ပဲ စိတ်ထဲမှာ မှတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမ ရှက်နေချိန်မှာပဲ စံက ကျမခါးကို ဖက်ကာ ကိုဝဏ္ဏပြင်ဆင်နေတဲ့ စားပွဲဆီ ခေါ်လာပါတယ်။ စံက အိပ်ခန်းကျယ်ထဲမှာ ဆိုဖာဆက်တီခုံတွေနဲ့ တခမ်းတနား ထားထားတာပါ။ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံကြီးကလည်း အကျယ်ကြီးပါပဲ။ ထိုင်ရုံတင်မကဘဲ အိပ်လို့တောင် ကောင်းကောင်းရပါတယ်။ စံတို့ကတော့ ပိုက်ဆံချမ်းသာတဲ့အတိုင်း စည်းစိမ်အပြည့်နဲ့ ဇိမ်ရှိရှိ နေတတ်တဲ့သူတွေပါ။

ပြင်ဆင်ထားတာတွေကတော့ သုံးယောက်စာနဲ့ မမျှအောင်ကို များလှပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝိုင်ပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက်လှလှလေးတွေလည်း တွေ့ရပါတယ်။ စံကတော့ ကျမကို ဝိုင်တိုက်တော့မယ်နဲ့ တူပါတယ်။ ရီဝေဝေနဲ့ ဖြစ်ရမယ့် ဝိုင်ကို တစ်ခါသောက်ဖူးတာမို့ ကျမ လန့်နေမိပါတယ်။ စံက ကျမခါးကို ဖက်ပြီး ဆိုဖာခုံကျယ်ကြီးမှာ အတူဝင်ထိုင်ရင်း ပြင်ဆင်ပေးထားတာတွေကို ကြည့်နေပါတယ်။

“ကဲ…… ဘယ်လိုလဲ စံ၊ မောင် ပြင်ဆင်ထားတာ ဘာလိုသေးလဲ။
စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လား”

“ကျေးဇူးပဲ မောင်ရယ်။ ဘာမှ မလိုပါဘူး။
ဒါနဲ့ မောင့်အတွက် သောက်စရာကရော”

“ရှိတယ်၊ မောင်က အပြင်း နည်းနည်းပဲ သောက် မှာလေ။
ဒီညအတွက် လိုအပ်သလောက်ပေါ့…….ဟီး…..
ဒါနဲ့ မောင် ဘာလုပ်ပေးရအုံးမလဲ”

“မလိုတော့ပါဘူး။ ဒါနဲ့ မောင်၊ အပြင်သွားရင် သွားအုံးလေ။
စံ… ချစ်နဲ့ အေးဆေး နေချင်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား မတွေ့ရတာ ကြာတော့ စကားတွေလည်း အေးဆေးပြောချင်သေးတယ်ကွာ။
မောင် ညကျမှ ပြန်လာခဲ့ပါနော်”

“အင်းပါ၊ မောင် သိပါတယ်။ ဒါဆို မြို့ထဲက အသိတစ်ယောက်ဆီ သွားလိုက်အုံးမယ်။
စံတို့ အေးဆေးနေနော်။ မကြည်ပြာလည်း အေးအေးဆေးဆေး နေပါနော်။
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စကားတွေ ပြောရင်း စားသောက်ထားကြပေါ့”

“အို….. မဟုတ်တာ။ ဒါက စံရဲ့ပွဲလေ။ ကိုဝဏ္ဏလည်း ရှိသင့်တာပေါ့။ ပြီးတော့ အခုပဲ မိုးချုပ်နေပြီဟာ…..
ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်က နောက်လည်း အေးဆေးစကားပြောလို့ ရတဲ့ဟာကိုကွာ။
ကိုဝဏ္ဏသွားရင် ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ထဲ။ စံရဲ့ပွဲက ပြည့်စုံနိုင်ပါ့မလား”

“ဒီညအတွက်ကတော့ စံအတွက် ချစ်ရှိရင် ပြည့်စုံတယ်။
ပြီးတော့ စံက ချစ်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်း စကားတွေ အများကြီး တကယ်ပြောချင်သေးတာ။
မောင် ရှိနေရင် စံတို့နှစ်ယောက် လွတ်လပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ မောင် နားလည်ပေးနော်။
�ေဩာ်… မောင်၊ စံပြောထားတဲ့ဟာ စီစဥ္ထားတယ် မဟုတ်လား”

“စံပြောတာ ဘာမှ မမေ့ပါဘူး။ စီစဥ္ထားပြီးသားပါ။
ဒါနဲ့….အနေမခက်ပါနဲ့ မကြည်ပြာ။ စံက မကြည်ပြာနဲ့ အခုလို တွေ့ရလို့ ပျော်နေတာလေ။
ကျနော် ညနက် မှ ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်။ အေးဆေးနေကြပါ။
စံ…..ဒါဆို မောင်သွားပြီနော်၊ စိတ်ချခဲ့မယ်”

ကိုဝဏ္ဏက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထွက်သွားပါတယ်။ ထွက် မသွားခင် ကျမ တကိုယ်လုံးကို ပြုံးပြီး စူးစူးရဲရဲ ကြည့်သွားပါသေးတယ်။ ကျောင်းတက်ကတည်းက ကိုဝဏ္ဏက ကျမကို အဲဒီလို အကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်တတ်တာကို သတိရမိပါသေးတယ်။ အဲလို သူကြည့်တိုင်း ကျမ အနေခက်ခဲ့ရတာလေ။ စံကတော့ သူ့စီစဥ္တဲ့အတိုင်း ဖြစ်ရလို့ ပျော်နေတာပါပဲ။ ကျမမှာသာ မွေးနေ့ပွဲဆိုပြီး နှစ်ယောက်တည်း ပွဲလုပ်ရမှာကို ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေပါတယ်။ စံရဲ့စိတ်ကူးစိတ်သန်းနဲ့ နေပုံထိုင်ပုံတွေကို ကျမ တစ်ခါတလေ နားလည်ရခက်ရတာဟာ ကျောင်းတက်တဲ့ အချိန်ကတည်းကပါပဲလေ။

ကျမတို့ နှစ်ယောက်လည်း ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြောကြရင်း အစား စားကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက တစ်ခါတည်း အဝမစားဘဲ တဖြည်းဖြည်း စားကြဖို့ ပြောပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ စကားတွေ ကောင်းနေချိန်မှာပဲ စံက အသင့်ရှိနေတဲ့ ဝိုင်ပုလင်းကို ဖောက်ကာ ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲ ထည့်ပြီး ကျမကို တစ်ခွက် လှမ်းပေးပါတယ်။

“ရော့….. ချစ်၊ ဒါလေး သောက်လိုက်။ စံတို့ စကားပြောလို့ ပိုကောင်းအောင်လို့။
ဒါက ဝိုင်လေ။ အရက်လို မပြင်းပါဘူး။ ရီဝေဝေလေးနဲ့ အရမ်းနေလို့ ကောင်းတယ်”

“စံရယ်၊ ဒါတော့ ကိုယ် မသောက်ချင်ဘူးကွာ။ ပြီးတော့ ဒီအရသာကို ကိုယ်သိတယ်။
ကိုယ်တော့ ဒါကို ထပ်မသောက်ချင်တော့ဘူးကွာ……. နော်…… စံ”

“ကြည်ပြာ…… ချစ်ရယ်၊ စံ ဒီနေ့ ချစ်နဲ့ ဘာလို့ နှစ်ယောက်တည်း နေချင်လဲ သိလား…..
ချစ်ကို ပျော်စေချင်လို့…….
ဟိုနေ့က စျေးထဲမှာ ချစ်ကိုတွေ့တော့ စံတကယ် စိတ်မကောင်းဘူး။
ချစ် မျက်နှာလေး အဲလို ညိှုးနွမ်းနေတာ စံ မခံစားနိုင်ဘူးကွာ။
အဲဒါကြောင့် ချစ် စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်ပြီး စံအပေါ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောလို့ရအောင် မောင့်ကို အပြင်ပထုတ်လိုက်တာ။
စိတ်ညစ်စရာတွေ မေ့ပြီး စံနဲ့ ဒီတစ်နေ့တော့ ပျော်ပျော်နေပါနော်။
ချစ် ပြုံးပျော်နေတဲ့ မျက်နှာလေး စံ မြင်ချင်လို့ပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ဝိုင်သောက်ရအောင် စံ စီစဥ္တာလေ။
ဒါလေးကို သောက်ပြီး ချစ်ခံစားနေရတာတွေကို တစ်နေ့ဖြစ်ဖြစ် မေ့ထားလိုက်ရအောင်နော်။
ပြီးတော့ စံကို ရင်ဖွင့်စရာ ရှိရင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြပါ။ ဒါဆို ချစ်စိတ်ထဲမှာ ပေါ့ပါးသွားမယ်လေ။
နော်……. ဒါလေးကို သောက်ပြီး ရင်ဖွင့်ကြရအောင်နော်…..”

ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူကာ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားမိပါတယ်။ စံပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကျမရင်ထဲမှာ ကြေကွဲဝမ်းနည်းနေရတာတွေက နှစ်မနည်းတော့ဘူးလေ။ သားရဲ့ စိမ်းကားမှုကို ခံရပြီးကတည်းက ကျမမှာ အထီးကျန်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ရင်ဖွင့်မပြနိုင်ခဲ့တာလေ။ နောင်တတရားတွေ၊ ကြေကွဲ ဝမ်းနည်းရတာတွေဟာ နှစ်များစွာ ကျမရင်ထဲမှာ သိမ်းဆည်းထားခဲ့ရတာပါ။ ဒီနေ့ စံနဲ့ ပြန်တွေ့ပြီးကတည်းက ကျမရဲ့ ဝမ်းနည်းနာကျင်ရမှုတွေကနေ တဒင်္ဂမေ့ပျောက်သွားသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီအတွက် စံကို ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျမရဲ့ အမှားတွေနဲ့ ရင်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲရမှုတွေကို တစ်ဦးဦးဆီ ရင်ဖွင့်ပြရမယ်ဆိုရင် စံက အသင့်တော်ဆုံးလို့ ထင်ပါတယ်။ အရမ်းချစ်ပြီး ကျမကို နားလည်နိုင်မယ့် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သလို၊ စံဟာ ကျမအနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်က သူတစ်ဦးလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ အိမ်ထောင်သည်ချင်းမို့ ကျမ ခံစားနေရတာတွေကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်လို့ ရနိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အစကတည်းက စံကို ကျမ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြကာ အမှားကို အချိန်မှီ ပြုပြင်နိုင်ဖို့ သတိပေးချင်ခဲ့တာလေ။ အခြေအနေအကြောင်းကြောင်းနဲ့ စကားမစပ်မိလို့ ပြောပြခွင့် မသာခဲ့တာပါ။

စံကို ကျမခံစားခဲ့ရတာတွေကို ရင်ဖွင့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့ ဝိုင်ခွက်ကို နည်းနည်းစီ အရသာ ခံမနေတော့ဘဲ တစ်ကြိုက်တည်း မော့သောက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ရင်ထဲက ဝေဒနာတွေ ပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာလို့ ပြင်းရှရှ ဝိုင်အရသာဟာ ဘာမှန်းတောင် မသိလိုက်ရပါဘူး။ စံကတောင် တစ်ခါတည်း မော့သောက်လိုက်လို့ လှမ်းတားပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူး။ စံယူပေးတဲ့ သစ်သီးစိတ်ကို ကိုက် မြုံရင်း ကျမ အဖြစ်အပျက်တွေကို အစဖေါ် ပြောပြဖို့ ပြင်လိုက်ပါတော့တယ်။

“စံ ပြောတာ မှန်ပါတယ်။ ကိုယ့် ရင်ထဲမှာ လောင်မြိှုက်နေတဲ့ မီးက ကြာနေပါပြီ။
ဒီမီးက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ကိုယ့်ကို ဝါးမျိုနေသလို ခံစားနေရတယ်ကွာ။
တကယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အမှားတွေချည်းပါပဲ။ ကိုယ့်မိုက်ပြစ်ကြောင့် ချစ်တဲ့ ကိုရော၊ သားလေးရောက ကိုယ့်ကို မုန်းသွားခဲ့တာလေ”

“ပြောပြပါ ကြည်ပြာရယ်။ စံကိုလေ ချစ် ရင်ထဲရှိတာတွေ အကုန်ရင်ဖွင့်ပစ်လိုက်ပါနော်”

“တကယ်တော့ ကိုယ့်အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲရတာက ကိုယ့်ကြောင့်ပါ။
ကိုယ်လေ….. ကိုယ်…… ဖောက်ပြန်ခဲ့မိတာ……
ကိုယ်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိတဲ့ သူက………. ဟို…..”

“ကြည်ပြာ့ကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပို့နေတဲ့ အကိုဆိုတာမို့လား။ စံ သိပါတယ်”

“ဟင်……… စံ သိနေတယ်။
အင်းလေ၊ စံက လူကဲခတ်တော်တဲ့သူပဲ။ စံ ရိပ်မိနေမယ်လို့ ကိုယ်ထင် ပြီးသားပါ”

“ဟုတ်တယ် ကြည်ပြာရဲ့။ အစကတော့ အဲဒီလူရဲ့ ကြည်ပြာ့အပေါ် ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် ကိုယ် မသင်္ကာဖြစ်ပြီး ရိပ်မိနေတာပါ။ ဒီလူ… ချစ်အပေါ် မရိုးသားဘူးပေါ့။
ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ အနေရခက် မှာစိုးလို့ စံက မမေးတာလေ။
နောက်ပိုင်းတော့ စံက ရိပ်မိတဲ့ အဆင့်မဟုတ်တော့ဘူး။ ကြည်ပြာတို့ ဖြစ်နေကြတယ်ဆိုတာ စံ မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်ခဲ့ရတာလေ”

“ဘယ်လို…… စံ မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်တာ။ ဟုတ်လား။
ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ရှက်လိုက်တာ စံရယ်”

ကျမမှာ စံ စကားကြောင့် မျက်နှာဘယ်နား ထားရမှန်း မသိအောင်ပင် ရှက်ပြီး ပူထူသွားပါတယ်။ စံက အကင်းပါးသူမို့ ကျမတို့ ကိစ္စကို ရိပ်မိနေနိုင်တာ ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် အခုလို မျက္မြင်တွေ့ဖူးတယ်ဆိုတာတော့ ကျမ တကယ်ကို မထင်ထားတာပါ။ ဒါကြောင့် ရှက်ပြီး မျက်နှာအောက်ငုံ့နေမိတဲ့ ကျမကို စံက အနားတိုးလာပြီး ဖက်လိုက်ကာ…….

“ရှက် မနေပါနဲ့ ချစ်ရယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံနဲ့ ချစ်နဲ့က ရှက်စရာ လူတွေမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ။
ပြီးတော့ စံတို့က အတူတူပဲလေ။ အဲဒီတော့ မရှက်ဘဲ ချစ် ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို စံကို အကုန်ပြောပြနော်။
ဒါမှ ချစ်ရင်ထဲက နာကျင်ကြေကွဲရတာတွေ သက်သာမှာပေါ့။
စံကို အကုန်ပြောပြပါနော်။ စံ သိချင်တယ်”

“ဒါတော့ ဒါပေါ့ စံရယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စကို အရင်ကတည်းက စံ သိနေတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်ရှက်သွားမိတာပေါ့။
စံက ဘယ်လို မြင်သွားတာလဲဟင်။ ဘယ်တုန်းကလဲ ”

“အင်း….. စံ အသေအချာ သိတဲ့နေ့က….. ချစ်မှတ်မိအုံးမလား။
ကျောင်းနောက်ဆုံးရက္မှာ စံတို့ တကိုယ်လုံး ရွှဲအောင် ရေလောင်းခံရတဲ့ နေ့လေ”

“အင်း မှတ်မိတယ်လေ။ အဲဒီနေ့က……….
အဲဒီနေ့က စံက ကိုဝဏ္ဏနဲ့ အဝတ်အစားသွားလဲပြီးတော့ ကိုယ်တို့ ပြန်မတွေ့ဖြစ်ကြဘူးလေ”

“ဟုတ်တယ်၊ အဲဒီနေ့က စံတို့ ဆရာမ အခန်းမှာ အဝတ်အစား သွားမလဲ ဖြစ်ဘူးကွ။
ကိုဝဏ္ဏကြောင့်လေ။ သူက စံ ရေစိုကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင် ဖြစ်နေတာလေ။
စံ �တစ်ယောက်တည်းကြောင့်တော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ ချစ်ကလည်း အဲဒီနေ့က ရေစိုပြီး လုံးတစ်လှပ နေတာလေ။
အဲဒါတွေ ကြည့်ပြီး သူ စိတ်ထနေတာ နေမှာပေါ့….ဟင်း….ဟင်း…..”

“ဟယ်…… မဟုတ်တာ စံရယ်၊ ကိုယ့်ရည်းစားကို အဲလို ထင်စရာလား”

ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး အသဲအသန် ငြင်းလိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကိုဝဏ္ဏရဲ့ ကျမအပေါ် ကြည့်ပုံတွေကို ပြန်မြင်ယောင် မိပါသေးတယ်။ နောက်ဆုံး စံနဲ့ ထွက်သွားတော့တောင် ကျမ နောက်ပိုင်းကို စူးစူးရဲရဲ လည်ပြန်လှည့်ကြည့်သေးတာလေ။ သူ့ရည်းစားက ကျမကို ပြစ်မှားနေတာကို စံက �ဘွင်းဘွင်းကြီး ထုတ်ပြောလာတော့ ကျမ မျက်နှာပူရပါတယ်။

အဲဒီနေ့က ယောကျာ်းတွေက ကျမတို့ရဲ့ ရေစိုကိုယ်လုံးကို တွေ့ပြီး မနေနိုင် ဖြစ်ကြရတာ အမှန်ပါ။ ကိုသန့်စင်ကလည်း ကျမကို တွေ့ကာ မနေနိုင်ဖြစ်ပြီး ကျောင်းထဲမှာတင် အတင်းတောင်းဆိုခဲ့တဲ့ နေ့လေ။ စံကတော့ ကျမ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်တာကို ရယ်ပြီး ဝိုင်တစ်ခွက် ထပ်တိုက်လို့ ကျမ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ မော့သောက်ချလိုက်ပါတယ်။ စံကတော့ သူပြောချင်ရာတွေ ဆက်ပြောနေတော့တာပါပဲ။

(ဆက်ရန်……)

“အမလေး…. ချစ်ရယ်၊ ယောကျာ်းတွေက အတူတူပါပဲ။
ဝဏ္ဏလည်း နှာဘူးပဲလေ။ စံက တွဲနေတာကြာပြီ၊ သိတာပေါ့။
ဒါကလည်း အပြစ်တော့ မဆိုသာပါဘူး။ စံကတော့ နားလည်ပေးတယ်လေ။
ချစ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းနဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကလည်း ပြစ်မှားချင်စရာကိုး…. ဟီး…..”

“အံမယ်၊ သူ့ရည်းစား နှာဘူးထတာနဲ့၊ ကိုယ့်အပြစ် ဖြစ်ရသေးတယ်။
တော်တော်လိုက်တဲ့ အတွဲနော်။
ဒါနဲ့ အဲနေ့က စံက ဘယ်လိုသိတာလဲ။ စံတို့ အဝတ်သွားလဲမယ်ဆိုပြီး ပြန်မလာဘူးလေ”

“ဒီလို ချစ်ရဲ့။ မောင်က စံတို့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထန်နေတာလေ။
ဒါနဲ့ ဆရာမအခန်းကို သွားပြီး အဝတ်လဲဖို့ကို သူက လက် မခံဘူး။
သူက စံနဲ့ နေချင်သေးတယ်ဆိုပြီး အတင်းတောင်းဆိုလို့ စံတို့ တွေ့နေကျ အဆောင်က အခန်းလွတ်ကို ပြေးကြတယ်လေ။
ချစ်တစ်ခါက လိုက်စောင့်ပေးတဲ့ အခန်းလေ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က အခန်းတွေအကုန် အတွဲတွေနဲ့ ပြည့်နေရော။
သူကလည်း ဆန္ဒအရမ်းပြင်းနေတော့ စံလည်း သူ့ကို Toilet အခန်းထဲပဲ ခေါ်သွားလိုက်တယ်။
အဲမှာတော့ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ သူ့အကြိုက် လိုက်လျောရတာပေါ့။
ပြီးသွားတော့ အဝတ်အစားလဲပြီး သူ့ကို အရင်မထွက်ခိုင်းသေးဘဲ စံက အရင်ထွက်ပြီး လူရိပ်လူခြေကြည့်ရတာပေါ့။
အဲဒီမှာ ချစ်နဲ့ အဲဒီလူနဲ့ အဆောင်ပေါ် တက်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်လေ။
ဒီအဆောင်က အတွဲတွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတတ်တဲ့ အဆောင်လေ။ ဒီအဆောင်ပေါ်ကို ချစ်တို့ တက်သွားတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်လည်း စိတ်ဝင်စားသွားတာပေါ့။
ဒါနဲ့ မောင့်ကို Toilet ထဲက ပြန်ခေါ်ထုတ်ပြီး ကားပေါ်က အရင်စောင့်နေခိုင်းလိုက်တယ်။
စံက လုပ်စရာရှိသေးလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြရတာပေါ့။ သူထွက်သွားမှ စံလည်း အဆောင်ပေါ် ပြန်တက်ပြီး ချစ်တို့ကို ချောင်းရတာလေ….. ဟီး”

“ဟင်….. ဒါဆို စံ တွေ့သွားတာပေါ့။ ဘာတွေ တွေ့သွားလဲ စံရယ်၊ ရှက်လိုက်တာ….”

“တွေ့တာကတော့…… ဟီး…… မရှက်နဲ့လေကွာ…. ချစ်ကလည်း…..
စံက အကုန် မတွေ့ပါဘူး။ ဟီး….. ကိုကို့ကို ဒူးထောက် ပလွေပေး ဖျော်ဖြေနေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်တော့ တွေ့မိတာပေါ့”

“အာကွာ…….”

ကျမရဲ့ အရှက် မဲ့နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို စံက တွေ့သွားတာ သိရတော့ ကျမလည်း ရှက်ကာ ဖက်ထားတဲ့ စံလက်ထဲက အတင်း ရုန်းထွက္မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံက အလွတ်မပေးဘဲ အတင်းပြန်ဖက်ထားကာ……..

“မရှက်နဲ့ ချစ်ရယ်။ ဒါက အတူနေတဲ့သူတွေ ထုံးစံပဲဟာ။
စံဆိုရင် မောင့်လီးကို အခုထိ စုပ်လို့ မဝသေးဘူး။ စံကတော့ တွေ့တာနဲ့ စုပ်တာပဲ။
ဒါက ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ”

“ရှက်စရာ မဟုတ်ပေမယ့် စံက တွေ့သွားတာလေ။ ကိုယ် ရှက်တာပေါ့။ ဘာလို့ လိုက်ချောင်းလဲ…. ဟွန့်….”

“အံမယ်….. ဒါဆို ချစ်ကရော စံနဲ့ မောင် လုပ်နေကြတာ တွေ့ဖူးတာပဲလေ။ စံကတော့ မရှက်ပါဘူး”

“ဟင်……”

“ဟုတ်တယ်၊ ချစ် လိုက်စောင့်ပေးတဲ့ နေ့က ချစ်ချောင်းကြည့်နေတာ စံ သိသားပဲ။
တကယ်ဆိုရင် အဲဒီနေ့က ချစ်ချောင်းကြည့်နေမှန်း သိလို့ စံ အပြတ်ဟော့နေတာ။
ချစ်ကို ချောင်းကြည့်စေချင်လို့ကို တမင် စောင့်ခိုင်းပြီး တံခါးမပိတ်တာ၊ သိပြီလား”

“ဟယ်….. ကိုယ်ချောင်းကြည့်တာ စံ သိနေခဲ့တာပေါ့။ ကိုယ်တော့ အရှက်ကွဲပြီးရင်း ကွဲတာပါပဲကွာ”

စံ အပြောကြောင့် အဲဒီနေ့က ကိုဝဏ္ဏနဲ့ စံတို့ရဲ့ အချစ်ပွဲ ကြမ်းကြမ်းကို ပြန်မြင်ယောင်ကာ ကျမစိတ်တွေ ထကြွလာရပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီနေ့မှာ စံရဲ့ တဏှာထန်ပုံကို တွေ့ကာ ကိုသန့်စင်ကို ကားပေါ်မှာပင် ကျမ အပေါ်ကနေ ပထမဆုံး တက်ဆောင့်ပေးကာ အကောင်းကြီး ကောင်းခဲ့ရတာလေ။ ကျမမှာ ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးမိပြီး ခန္ဓာကိုယ်က ထူးဆန်းလာသလို ခံစားလာရပါတယ်။ တကိုယ်လုံးမှာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖြစ်လာတာကို ထူးဆန်းနေမိပါတယ်။ ဒီအကြောင်းတွေ ပြန်မြင်ယောင်ရုံနဲ့ ဒီလို ဖြစ်စရာလား။

ကျမ သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်နှစ်ခွက်ကြောင့်များလား။ ဒါမှ မဟုတ် ကျမရဲ့ မပြည့်ဝတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒကြောင့်လား။ ကျမမှာ စံအပြောကြောင့် ရှက်စိတ်၊ အံ့ဩစိတ်များနဲ့အတူ ရီဝေဝေနဲ့ အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ခံစားမှုများပါ ဖြစ်ပေါ်လာရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ စံက စကားစခဏရပ်ပြီး ဝိုင်နှစ်ခွက် ထပ်ငှဲ့ကာ ကျမဆီ တစ်ခွက် ကမ်းပေးပါတယ်။ ကျမလည်း ဒီတစ်ခွက်တော့ တဖြည်းဖြည်းချင်း အရသာခံကာ သောက်လိုက်ပါတော့တယ်။ စံလည်း သောက်နေရင်းနဲ့ ကျမကို ဖက်ကာ…..

“စံပြောချင်တာ ဒါပဲလေ။ စံနဲ့ ချစ်နဲ့က အ​တွင်းသိ၊ အဆင်းသိတွေပဲ။
ဘာမှ ရှက် မနေဘဲ ချစ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို စံကို ပြောပြပါနော်”

“အင်းပါ စံရယ်၊ ကိုယ်ပြောပြပါ့မယ်။ တကယ်တော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောရတာ ကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်း သလိုပါပဲ။
ကိုယ်မှားခဲ့တဲ့ ပြင်မရတဲ့ အမှားတွေပါ။ ကိုယ်လည်း စံကို ရင်ဖွင့်ပြချင်ပါတယ်။
အစကနေ စပြောပြမယ်နော်။ ကိုယ့်ကို အရှက် မရှိဘဲ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းမအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပါတယ်။
ဖြစ်ခဲ့တာတွေရဲ့ အစက ကိုသန့်စင်ပေါ့……..
@@@#@@####@@@@@@@@@
@@@@�@@@#
@@@@@###########@@@@@@”

ကျမနဲ့ ကိုသန့်စင် စဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေတွေကနေ စပြီး စံကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။ ကိုသန့်စင် ကျမကို အတင်းကြံတာကနေ မကြုံဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ အရသာဆန်းများကြောင့် စိတ်ပါသွားခဲ့ပုံ၊ ကို့အပေါ် ရှက်ရွံ့အားနာစိတ်ကြောင့် ကိုသန့်စင်နဲ့ ထပ်မဖြစ်ဖို့ ရှောင်ရှားခဲ့ပုံ၊ သူ့ဘက်ကနေ နည်းလမ်းအသွယ်သွယ် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းမှုကို ခံရပြီး ကျမကိုယ်တိုင် ကာမပင်လယ်ထဲ မျောပါသွားကာ ရုန်းမထွက်နိုင်ပုံ၊ ကိုသန့်စင်နဲ့ ကျမတို့ရဲ့ လူမသိ သူမသိ အချစ်စခန်း ဖွင့်ခဲ့မိပုံတွေ၊ ကိုသန့်စင် အလိုကျ ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးရင်း သာယာသွားမိခဲ့ပုံ၊ နောက်တော့ ကို သိသွားပြီး အိမ်က ထွက်သွားပုံ၊ ဒီနောက်ပိုင်းမှာလည်း ကိုသန့်စင်နဲ့ ဆက်ပြီး နှစ်ပါးသွားနေမိရာကနေ နောက်ဆုံး သားလေးသိသွားပြီး ကျမအပေါ် နာကျည်းစိမ်းကားသွားပုံတွေကို အတိုချုံးပြီး ပြောပြလိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ဒီနောက်ပိုင်းမှာ ကိုသန့်စင်က သားကိစ္စနဲ့ အကျပ်ကိုင်ပြီး ကျမနဲ့ ဆက်ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းကိုတော့ မပြောပြတော့ပါဘူး။ ဒါကလည်း ကလေးသုံးယောက်အမေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သားအကြောင်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မသိစေချင်လို့ပါ။ ကျမရဲ့ အရှက်ရစရာ ကိစ္စတွေကို ဖွင့်ဟပြောရဲပေမယ့် သားလေး အရှက်တကွဲဖြစ်နိုင်မယ့် ကိစ္စကိုတော့ မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ဖွင့်မပြောနိုင်လို့ပါ။ စံက ကျမရဲ့ ရှည်လျားတဲ့ ဇာတ်ကြောင်းကို ဂရုတစိုက် နားထောင်ပေးရင် ခဏနားချိန်မျိုးမှာ ဝိုင်ကို အမောပြေဆိုပြီး တိုက်တတ်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရင်နာစရာ အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်ပြောင်းပြောပြရင်း စံ တိုက်တဲ့ ဝိုင် ဘယ်နှစ်ခွက် မှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ရီဝေဝေနဲ့ အဖြစ်စုံ ပြောပြနေမိပါတော့တယ်။

ဒီနေရာမှာ စံကတော့ ကြည်ပြာခင်ရဲ့ စကားများကို နားထောင်နေရင်း အံ့ဩနေမိပါတယ်။ ကြည်ပြာနဲ့ သန့်စင်တို့ ဖြစ်နေကြမှန်း သူသိနေပေမယ့် ဒီလို ရင်နာစရာ အဖြစ်အပျက်တွေ အများကြီး ကြုံခဲ့ရမယ်လို့တော့ မထင်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ စံမှာ ကြည်ပြာပြောတာတွေ ကြားပြီး ကြည်ပြာ့အပေါ် စာနာသနားနေမိပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် စံဟာ ကြည်ပြာနဲ့ အခုလို လွတ်လပ်ပွင့်လင်းစွာ ရင်ဖွင့်နိုင်ဖို့ ဒီနေ့ပွဲကို အထူးစီစဥ္လိုက်တာပါ။ ဒါကလည်း သူမမှာ ကြည်ပြာနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မျိုသိပ်ထားခဲ့ရတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတစ်ခု ရှိနေတာကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

သိင်္ဂီစံဆိုတဲ့ မိန်းကလေးဟာ ရန်ကုန်မြို့က အမျိုးသမီးသီးသန့် ကျောင်းမှာ နေခဲ့ရတဲ့ ငွေချမ်းသာတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုကပါ။ စံတို့ နေခဲ့တဲ့ ကျောင်းမှာ အပျိုဖော်ဝင်သ မိန်းကလေးချင်း နီးစပ်ရာ အချစ်တော်ထားကြတာ ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ္ပါပဲ။ စံက မိန်းကလေးချင်း ချစ်ကြိုက်တတ်တာ မဟုတ်ပေမယ့် အပျိုဖော်ဝင်စ ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ် ထကြွမှုကို မိန်းကလေးချင်း ဖြေဖျောက်ရတာကို နှစ်သက်ခဲ့ပါတယ်။ ရုပ်ရည်ချောမောပြီး ဆွဲဆောင်မှု အားကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကြောင့် စံရဲ့ ကာမစွဲလမ်းရူးသွပ်မှုကို ဖြည့်ဆည်းပြုစုပေးမယ့် အချစ်တော်တွေ များစွာရှိခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကာမမှုကို ခုံမင်စွဲလမ်းသွားတဲ့ စံဟာ အရွယ်နည်းနည်းရလာတော့ မိန်းကလေးချင်း အချစ်ပလူးရတာကို မတင်းတိမ်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အပြင်မှာ ရည်းစားထားကာ ဖိုမ ကာမမှုအရသာကို လက်တွေ့ကျကျ သင်ယူခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီနောက္မှာတော့ စံဟာ ရည်းစားတွေ ပြောင်းထားရင်း သူမရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ရှာဖွေဖြေသိမ့်ကာ ကာမရေယဥ္ကျောထဲ မျောပါနေခဲ့မိပါတယ်။ ဒီအခြေအနေတွေကို ရိပ်မိသိရှိသွားတဲ့ မိဘများက သူတို့သဘောတူတဲ့ သူနဲ့ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ်။ စံကိုယ်တိုင်ကလည်း ထိုလူရဲ့ တည်ကြည်မှုနဲ့ လူကြီးလူကောင်း ဆန်မှုတွေကို နှစ်သက်သဘောကျပြီး လက်ခံခဲ့သလို ချစ်သူတွေအဖြစ် တွဲခဲ့ကြပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ ဝဏ္ဏဆိုတဲ့ လူတစ်ဦးနဲ့လည်း နီးစပ်နေကာ ချစ်သူတွေ ဖြစ်နေကြပါပြီ။ စံက ဝဏ္ဏကို ချစ်တာထက် ဝဏ္ဏရဲ့ အိပ်ရာပေါ်က စွမ်းဆောင်နိုင်မှုတွေကို ပိုပြီးစွဲလမ်း နှစ်သက်တာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ဝဏ္ဏကို ကာမမှု ကိစ္စအတွက်ပဲ ချစ်ခင်တာ ဖြစ်ကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကာ တွဲခဲ့ကြတာပါ။ ဒီအချိန်မှာပဲ စံ ဒုတိယနှစ် တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ စံ မိဘတွေက ရန်ကုန်မှာ တက္ကသိုလ်ဆက်ထားရင် စံတစ်ယောက် အရင်လို ရည်းစားတွေနဲ့ ရှုပ်ပြီး သူတို့ စီစဥ္ထားတဲ့ အတိုင်း မဖြစ်ဘဲ နာမည်ပျက်၊ အရှက်ရမှာကို စိုးရိမ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံကို နယ်ဘက်က အမျိုးတွေဆီ ပို့ကာ နယ်မှာပဲ တက္ကသိုလ် တက်စေခဲ့တာပါ။ အဲဒီနယ်ဘက္မှာ စံလက်ထပ်မယ့် ချစ်သူကလည်း နေပါတယ်။ အဲဒီတော့ မိဘတွေက စိတ်ချတာပေါ့။

ဒီမှာတင် စံနဲ့ ကြည်ပြာခင်တို့တွေ့ကြတာပါ။ တက္ကသိုလ်မှာ အချောဆုံးနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ နှစ်ယောက်သား တွဲမိသွားပြီး အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ စံမှာ ကြည်ပြာနဲ့ တွေ့တော့မှ သူမရင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ စိတ်တစ်ခု ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ ဒါကတော့ အိန္ဒြေရှိပြီး ယဥ္ကျေးသိမ်မွေ့တဲ့ ကြည်ပြာပုံဟန်လေးတွေကို ချစ်ခင်လာတာပါ။ မိန်းကလေး အချစ်တော်တွေ များစွာထားခဲ့ပြီး အသဲအသန် ပလူးခဲ့ဖူးပေမယ့် မိန်းကလေးချင်း ချစ်ကြိုက်တဲ့စိတ် မရှိဘူးလို့ သူမ ထင်ထားတာပါ။ ကာမ ကျေနပ်ရုံသတ်သတ်ပဲလို့ ယုံကြည်ခဲ့တာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ နောက်ပိုင်း ယောကျာ်းလေးတွေရဲ့ အရသာကို ရရှိသွားတဲ့အခါ မိန်းကလေးချင်း လုံးဝစိတ်မပါခဲ့တော့ပါ။ ယောကျာ်းလေးတွေသာ ထည်လဲတွဲပြီး အလိုးခံရင်း ကျေနပ်နေတတ်သူပါ။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာနဲ့ တွေ့တော့ စံရဲ့စိတ်တွေ ထူးဆန်းလာပါတယ်။ ကြည်ပြာ့နဲ့ တီတီတာတာပြောရင်း အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးချင်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကြည်ပြာရဲ့ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်ကို ထိကိုင် ပွတ်သပ် စမ်းသပ်ချင်လာပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကြည်ပြာနဲ့အတူ အိပ်ရာထက္မှာ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ အချစ်ပွဲ နွှဲချင်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာက အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သလို အိန္ဒြေကြီးသူ ဖြစ်နေတာမို့ သူမစိတ်တွေ ထိန်းနေရတာပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ မိန်းကလေးချင်း စနောက်တဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ ပွတ်ကိုင်ဆုပ်နယ်တာမျိုးတွေပဲ မထိတထိလုပ်ကာ နေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည်ပြာ့ရှေ့မှာ ဝဏ္ဏနဲ့ လိင်ဆက်ဆံ ပြချင်လို့ ကြံစည်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနေ့က ကြည်ပြာက အရှက်ကြီးကာ သူမကို စကားကောင်းကောင်းပင် မပြောတော့ဘဲ အိမ်ကို အစောကြီး ပြန်သွားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းတော့ စံလည်း ကြည်ပြာမကြိုက္မှာစိုးလို့ ထိုအပြုအမူမျိုးကို ထပ်မလုပ်တော့ဘဲ ချစ်ချစ်ခင်ခင်ပဲ နေခဲ့ကြပါတယ်။ ပြီးတော့ ဝဏ္ဏက ကြည်ပြာရဲ့ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေ ကြည့်ကာ အရသာခံတာကိုလည်း သူမအနေနဲ့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုခဲ့ပါတယ်။

တစ်နေ့မှာတော့ ကြည်ပြာရဲ့ လူသိမခံနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့လိုက်ရပြီး တော်တော် အံ့အားသင့်သွားပါတယ်။ ကြည်ပြာလို့ အိန္ဒြေကြီး၊ အရှက်အကြောက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ကျောင်းဆောင်အပေါ် ကော်ရစ်တာထောင့်မှာ ထိုင်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေတာလေ။ သူမ အံ့ဩသွားရပါတယ်။ ကြည်ပြာလည်း ပုထုဇဥ္လူသားတစ်ဦးပဲမို့ ကာမမှုကို လိုချင်တပ်မက္စိတ် ကြီးပါလားလို့ပဲ လက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ ဒီမှာတင် ကြည်ပြာနဲ့ အချစ်ပွဲ အတူတူ နွှဲချင်စိတ်တွေ ပြန်ဖြစ်လာရပေမယ့် အခြေအနေမပေးလို့ မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။

နောက်ပိုင်း သူမလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီး ရန်ကုန်ကို ပြောင်းသွားရတော့ ကြည်ပြာနဲ့ အဆက်အသွယ် ပျက်သလောက် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ကြည်ပြာနဲ့ ပြန်တွေ့ရတဲ့အခါ နုပျိုလှပနေစဲ ဖြစ်တဲ့ ကြည်ပြာ့ကို အရင်လို ချစ်ခင်တွယ်တာစိတ် ပြန်ပေါ်မိပါတယ်။ ကြည်ပြာရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းနဲ့ မှိုင်တွေနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့ရတဲ့အခါ စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာရဲ့စိတ်ကို သက်သာရာရစေပြီး၊ သူမ လိုချင်နေတဲ့ ဆန္ဒပြည့်ဝစေဖို့အတွက် ဒီနေ့ပွဲကို စီစဥ္ခဲ့ခြင်းပါ။

ပြီးတော့ စံဟာ တသတ်လုံး ကာမမှုကို စိတ်ကြိုက်ခံစားလာခဲ့သူမို့ ကာမနည်းလမ်း အသွယ်သွယ် ခံစားမှု အစုံစုံကိုလည်း ကြိုက်နှစ်သက်သူပါ။ ကြည်ပြာနဲ့ မိန်းကလေးချင်း ပွတ်သပ်စုပ်နမ်းကာ ပလူးချင်သလို ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ အတူတူ မျှဝေခံစားပြီး အချစ်ပွဲ မြိုင်မြိုင်ကြီး ကျင်းပချင်ပါသေးတယ်။သူမ သံယောဇဥ္ ရှိပြီး ချစ်ခင်ရတဲ့ ဝဏ္ဏနဲ့ ကြည်ပြာတို့ အတူနေတာကိုလည်း တွေ့မြင်ချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။ စံနဲ့ ဝဏ္ဏဟာ ကာမကိစ္စတွေမှာ အနှောင်အဖွဲ့ မထားဘဲ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းပြီး အဆုံးစွန် လုပ်ချင်တဲ့စိတ် ရှိကြတာချင်း တူပါတယ်။ ဝဏ္ဏကိုယ်တိုင်ကလည်း ကြည်ပြာ့အပေါ် စိတ်ဝင်စားပြီး ဆန္ဒရှိတယ်ဆိုတာ သူမအသိပါ။

ဒါကြောင့်ပဲ သုံးဦးသား အေးအေးဆေးဆေး တွေ့နိုင်မယ့် အခြေအနေကို ဖန်တီးခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် အရှက်ကြီးတတ်တဲ့ ကြည်ပြာနဲ့ သူမလိုချင်တဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်ဖို့ မလွယ်တာကို သိပါတယ်။ သူမက ကြည်ပြာကို အရှက်အကြောက်တွေ အားလုံးမေ့ပြီး ကာမပွဲကို မြိုင်မြိုင်ကြီး နွှဲစေချင်တာပါ။ ဒါဆိုရင် ကြည်ပြာခံစားနေရတာတွေလည်း သက်သာသွားနိုင်သလို၊ လိုအပ်နေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေလည်း ပြည့်ဝသွားလိမ့်မယ်လို့ ထင်နေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ဝဏ္ဏနဲ့တိုင်ပင်ပြီး အစီအစဥ္တစ်ခုကို ထပ်လုပ်ထားလိုက်ပါတယ်။

ဒါကတော့ စံကိုယ်တိုင် တစ်ခါက စမ်းသုံးဖူးတဲ့ ကာမစိတ်ကြွဆေးပါ။ ဒီနေ့အတွက် သူမအဖို့ မလိုပေမယ့် ကြည်ပြာရဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ နိုးကြွလာပြီး လိုရာကို ဆွဲခေါ်နိုင်စေဖို့ အသုံးပြုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုသုံးမယ့် ဆေးက ဘေးသိပ်မဖြစ်စေဘဲ ကာမစိတ်ကို တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ဆွဲခေါ်သွားနိုင်တယ်ဆိုတာ သူမ သုံးဖူးလို့ သိပါတယ်။ အသိလွတ်လောက်အောင်တော့ မဖြစ်ပါဘူး။ ကြည်ပြာဟာ အတွေ့အကြုံ မရှိသူမို့ ပမာဏနည်းနည်းပဲ သုံးကာ ကျန်တာတော့ သူမဖာသာ ဆွဲခေါ်သိမ်းသွင်းသွားမှာပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကြည်ပြာသောက္မယ့် ဝိုင်ခွက်ထဲကို ဆေးရည်နည်းနည်း ကြိုထည့်ထားဖို့ စံက ဝဏ္ဏကို ခိုင်းထားတာပါ။ ဝဏ္ဏကတော့ သူတိတ်တခိုး စိတ်မှာ ပစ်မှားနေမိတဲ့ ဆော်အတောင့်ချောချောကြီးကို စံ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ အပီကြိတ်ရမယ်ဆိုလို့ ဝမ်းသာနေပါတော့တယ်။

ပထမဆုံး ကြည်ပြာသောက်တဲ့ ခွက်ထဲမှာတင် ထည့်ထားတာမို့ အချိန်တွေ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကြည်ပြာ့စိတ်တွေ ယိုင်နဲ့လာနေပြီဆိုတာ စံ ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ စံက ကြည်ပြာ့ဘဝကို ဖျက်စီးချင်တဲ့ ဆန္ဒကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ရခဲလှတဲ့ ကာမပျော်ရွှင်မှု အရသာဆန်းကို စိတ်တူကိုယ်တူ ခံစားစေချင်တာပါ။ သူမ နာကျင်ခံစားရတာတွေ သက်သာစေချင်တဲ့ ဆန္ဒလည်း ရှိနေတာကြောင့် ကြည်ပြာ့စိတ်အတိုင်းပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆွဲခေါ်သွားကာ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ပွင့်လင်းတဲ့ ဆက်ဆံရေး ဖြစ်သွားစေချင်ပါတယ်။ အခုချိန်မျိုးမှာ ဆေးစွမ်း၊ ဝိုင်အစွမ်းကြောင့် ရီဝေဝေ ဖြစ်လာကြပြီမို့ စိတ်အမှောင်ဘက်ခြမ်းက ဆန္ဒတွေ ထွက်ပေါ်လာစေရန် တဏှာထန်ထန် စကားလုံးများ သုံးဖို့ လိုအပ်နေပြီဆိုတာ စံ ကောင်းကောင်း သိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ…..

“ချစ်….. ဒါဆို ကိုသန့်စင်ဆိုတဲ့ လူနဲ့ အပြတ်ကဲခဲ့ ကြမှာပေါ့နော်…..”

“စံရယ်…… ဘယ်လို ပြောရမလဲ၊ ကဲမိတာပေါ့။ အဲလို မိုးမမြင် လေမမြင် ကဲမိလို့ပဲ ဒုက္ခတွေ တစ်ခုပြီး တစ်ခု ရောက်ရတာပေါ့”

“ချစ်ရယ်၊ ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့ ဒုက္ခတွေကို ပြန်မစဥ္းစားနဲ့ကွာ။ ဖြစ်ပြီးမှ ခံစားနေရတော့လည်း ချစ်ပဲ ပူလောင်နေရတာပေါ့။
အခုချိန်မှာ အဲဒါတွေ မေ့ထားလိုက်နော်”

“အင်းပါ စံရယ်။ စံကတော့ ဒီလောက်နှစ်တွေ အကြာကြီး နှစ်ခွင်ရိုက်နေနိုင်တယ်နော်။
စံ အမျိုးသားက မရိပ်မိဘူးလား”

“ဟီး…. ဒီလိုပဲ ကြည်ရှောင်ရတာပေါ့။ သူမှ စံလိုအပ်ချက်တွေ မဖြည့်နိုင်တာလေ။
စံကတော့ အရမ်း ယားလာရင် မရဘူး။ မောင့်လီး တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလေး အလိုးခံချင်တာပဲ….. ဟီး”

“ဟယ်….. စံရယ်၊ ပြောလိုက်တာလည်း တစ်တစ်ခွခွ။ ဒီအချိန်ထိ တော်တော် ရွနေပါလား”

“ရွတယ်ဟေ့။ အရွယ်လေး ရှိတုန်း ဒီအရသာကို ခံစားရတာလေ။ နောက်ဆို ပုတီးပဲ စိတ်ရမယ့် အရွယ် ဖြစ်သွားတော့မှာ။
ချစ်ရော….. ကိုသန့်စင်နဲ့ လိုးတုန်းက အရသာကို ကြိုက်တယ်မို့လား။ သူကရော ချစ်ရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို အသေလိုးမှာပဲနော်”

“ဟမ်….. အာကွာ….”

“ပြောပြပါ ချစ်ရယ်၊ စံတောင် မရှက် မရွံ့ပြောပြတဲ့ဟာ။ ချစ်လည်း မရှက်နဲ့လေ”

“လုပ်တာပေါ့ကွာ။ အဲလို လုပ်လို့လည်း နှစ်တွေအများကြီး သူ့နဲ့ ဆက်ဖြစ်ကြတာပေါ့။
သူ့ကို မကြိုက်ပေမယ့်၊ သူလုပ်တာကိုတော့ ကြိုက်ခဲ့မိတာ အမှန်ပဲကွာ…..
သူက ကိုယ့်ကို ကာမနည်းလမ်း အသစ်တွေကို စုံအောင် ပြသွားတဲ့သူလေ။
နည်းတွေကတော့ မေးမနေနဲ့။ မလုပ်ဖူးတာ မရှိသလောက်ပဲ။ အပြာကားတွေထဲက အတိုင်းထက်တောင် ဆိုးသေးတယ်။
အဲတုန်းက ကိုယ်ဘက်ကလည်း ကျေကျေနပ်နပ်ကို အလုပ်ခံပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မိတာလေ…..
တော်ပြီကွာ….. ပြန်ပြောရင်း စိတ်တွေ တစ်မျိုး ဖြစ်လာပြီ။ ဒီကြားထဲ စံ လက်က ငြိမ်ငြိမ်မနေတော့ တကိုယ်လုံး မနေမတတ်တော့ဘူး။
မောလာပြီ စံရယ်……”

ဟုတ်ပါတယ်။ ကျမစိတ်ထဲ လှိုက်ဖို ရင်ခုန်လာတာမို့ မောဟိုက်လာသလိုပါပဲ။ စံကို ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောပြရင်း ကျမ မျက်လုံးထဲ သူနဲ့ လိုးခဲ့ ခံခဲ့ရတာတွေ ပြန်မြင်ယောင်နေမိပါတယ်။ ဒီတော့လည်း စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခု လိုအပ်နေသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒီကြားထဲ စံက စကားပြောရင်း ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းတင်း ဖက်ထားရုံမျှမကဘဲ လက်နဲ့ပါ ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ ဖျဥ္းခနဲ ဖြန်းခနဲနဲ့ ဖြစ်နေရပါတယ်။ ဒီလိုခံစားချက်တွေ ဘယ်က ဘယ်လို စဖြစ်လာမှန်း မသိပေမယ့် ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေပြီဆိုတာတော့ သေချာနေပါပြီ။

(ဆက်ရန်……)

ကိုဝဏ္ဏပြန်ရောက်လို့ စံနဲ့ ကိုဝဏ္ဏနဲ့ နှစ်ပါးသွားကြရင်တော့ ကျမလည်း အခန်းကိုပြန်ကာ တစ်ကိုယ်တည်း အာသာဖြေမှ ရပါတော့မယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ စံက ကျမကို ဖက်ရင်း ဆွဲအိပ်ချပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်း စံနဲ့အတူ လဲကျသွားရတာပေါ့။ ဆုံဖာခုံ အကျယ်ကြီးပေါ်မှာ စံနဲ့ကျမ လှဲအိပ်ရင်း သူမပွတ်သပ်ပေးနေတာကို လူးလွန်းလှုပ်ရှားကာ တကိုယ်လုံး အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမတကိုယ်လုံးလည်း ပုရွက်ဆိတ်များ တက်သလို ရွစိထိုးနေပါပြီ။  အာခေါင်များလည်း ခြောက်သွေ့ကာ ရေငတ်သလို ခံစားနေရတယ်။

ပိုဆိုးတာက စံက ကျမတင်ပါးတွေနဲ့ ဝမ်းပြင်သားလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တိုင်း တကိုယ်လုံး တဖျဥ္းဖျဥ္းဖြစ်ပြီး ကျမခေါင်းထဲမှာ ဖြိုးခနဲ ဖျက်ခနဲဖြစ်ကာ အသိစိတ်တွေ လွတ်သွားရသလို ခံစားလာပါတယ်။ သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်အရှိန်နဲ့ ရီဝေဝေ ခံစားနေရပြီး စံလုပ်သမျှကို ငြင်းဆန်နိုင်မှု အင်အား မရှိရတော့ပါဘူး။ ကျမလက်တွေက စံလက်တွေကို ရုန်းဖယ်တွန်းချင်ပေမယ့် ခံစားရတဲ့ အရသာအပေါ် သာယာနေမိတဲ့စိတ်ကြောင့် ရုန်းဖယ်မှုတွေ အားမပါတော့ပါဘူး။

ရီဝေဝေဖြစ်နေမှုနဲ့ တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်တွေကြောင့် ကျမလက်တွေတင် မကဘဲ တစ်ကိုယ်လုံးပါ အားအင်တွေ ကုန်ခမ်းနေသလို ဖြစ်နေရပါတယ်။ စံကလည်း ဖက်ထားရင်း ကျမ ပါးတွေကို နမ်းတဲ့အပြင် လည်ပင်းဘေးသားလေးတွေကိုပါ နှုတ်ခမ်း၊ နှာခေါင်းတို့နဲ့ ဖွဖွလေး ကပ်နမ်းပေးတော့ အသဲတွေ အူတွေယားကာ တစ်ခုခုကို ဆွဲကိုင်ဖက်ရမ်းချင်တဲ့ စိတ်တွေလည်း ပေါက်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံရဲ့ လက်နဲ့ ကိုယ်ကို တင်းတင်းဖက်ကိုင်ထားမိပါတယ်။ မိန်းမချင်း ရှက်စရာ ကိစ္စတွေဆိုတဲ့ အသိစိတ် ခပ်ပါးပါး​ကြောင့် ရှက်ရွံ့မိပေမယ့် ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို ကျမ ထိန်းချုပ်နိုင်မှုတွေ မဲ့နေပြီဆိုတာ သိနေခဲ့ပါပြီ။

စံရဲ့  အထိအတွေ့တွေကို သာယာနေပေမယ့် တဖက္မှာလည်း အပြင်ထွက်သွားတဲ့ ကိုဝဏ္ဏပြန်လာရင် မိန်းမသားချင်း ဖက်ရမ်း နမ်းရှုပ်နေတဲ့ အခြေအနေတွေ တွေ့မြင်သွားမှာကိုလည်း တွေးကြောက်နေမိပါတယ်။ စံက ကိစ္စမရှိပေမယ့် ကျမက အရှက်ကွဲရမှာလေ။ ဒါကြောင့်ပဲ လက်ကျန် အသိစိတ်လေးနဲ့……

“စံ….. တော်ကြရအောင်ကွာ။ ကိုယ် တကယ်မနေတတ်လို့ပါ….. နော်”

“ချစ်ရယ်၊ မငြင်းပါနဲ့။ ဒါဆို စံ မေးတာ မှန်မှန်ဖြေ။
စံ လုပ်ပေးတာ ဘယ်လို ခံစားရလဲ……
ဖြေလေကွာ။ စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း……..နော်….”

“စံရယ်….. ကိုယ့်စိတ်တွေ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိတော့ဘူးကွာ…..ဟင့်…..
တကယ်ကို မရိုးမရွနဲ့…… ရင်ထဲမှာ ပူလိုက်၊ အေးလိုက်နဲ့…… အားမရှိတော့ သလိုပဲ။
ကြာလာရင် ပိုခက်ကုန်တော့မယ်….ဟင့်…..”

“ဘာခက်စရာ ရှိလဲ ချစ်ရယ်၊ စံနဲ့နေတဲ့ ဒီတစ်ရက်တော့ စိတ်တွေ ဖွင့်ချလိုက်စမ်းပါ။
အရှက်၊ အကြောက်တွေ လွှတ်ချခဲ့ပြီး စိတ်ထဲရှိသလို နေလိုက်စမ်းပါ။
စံလည်း စိတ်တွေ အရမ်းဖြစ်နေပြီ။ ချစ်နဲ့ အတူနေချင်တယ်ကွာ။
ချစ်ရော စိတ်တွေ ဖြစ်နေပြီမို့လား”

“အွန်း….. ဖြစ်တာတော့ ဖြစ်နေတယ်ကွာ။ ကိုယ် ဒီလို စိတ်တွေ မဖြစ်ခဲ့တာ ကြာပါပြီ။
အခု စံနဲ့ နေတော့ ဘယ်လို ပြန်ဖြစ်လာမှန်း မသိတော့ဘူးကွာ။ ခံရခက်တယ် စံရယ်။
ဒါပေမယ့် ကိုယ်တို့ ဘယ်လို နေနိုင်မှာလဲ။ မကြာခင် ကိုဝဏ္ဏပြန်ရောက်တော့မယ်လေ။
အခုလို မိန်းမချင်း ပွတ်သပ်နေတာ သူတွေ့သွားရင် တော်တော်ရွတဲ့ ဟာတွေလို့ ထင်သွားမှာပေါ့။
ကိုယ်တော့ အသဲတွေယားပြီး ရူးချင်ပြီ….ဟင့်”

“မောင့်ကို စိတ်မပူနဲ့။ တကယ်က စံတို့ဒီလို နေရအောင် မောင်က တမင် ရှောင်ပေးသွားတာလေ”

“ဟင်…..ဘယ်လို”

စံ စကားကြောင့် ကျမ အံ့ဩရပါတယ်။ စံက စိတ်ထရင် ကိုဝဏ္ဏနဲ့ အလိုးခံလို့ ရရဲ့သားနဲ့လေ။ ကျမနဲ့ ဒီလို နေချင်သတဲ့လား။ ဒါကို ကိုဝဏ္ဏကလည်း သိသိရဲ့နဲ့ ခွင့်ပြုပေးပြီး ရှောင်သွားသတဲ့လား။ ကျမမှာ မသိခြင်း များစွာနဲ့ စိတ်ရှုပ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံကတော့ စကားအပြန်အလှန် ပြောရင်း အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တွေ မလျော့ပါးတဲ့အပြင် ပိုပြီး အတင့်ရဲလာပါတယ်။ အခုဆိုရင် ကျမရဲ့ ဝမ်းပြင်နဲ့ ရင်သားတွေအပေါ်ကို ထိတွေ့ပွတ်သပ်ရင်း အင်္ကျီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်နေတာပါ။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ ကာမအဆိပ်များ တရှိန်ရှိန် တက်လာရပြီး အဖုတ်ထဲကတောင် ယားတက်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ သက်သာလို သက်သာညား ကျမရဲ့ ပေါင်သားတွေကို လိမ်ကျစ်ထားရပါတယ်။

စံနဲ့ ဒီလို အထိအတွေ့နဲ့ ခံစားမှုတွေဟာ ယောကျာ်းသားတစ်ဦးနဲ့ ရရှိတဲ့ခံစားမှုနဲ့ မတူသလိုပါပဲ။ ကိုနဲ့ ကိုသန့်စင်နဲ့တုန်းက ဖိုမ သဘာဝကြောင့် ရရှိလာတဲ့ ခံစားမှုတွေဟာ ကြမ်းတမ်းပြီး အထိန်းမဲ့ကာ လွတ်ထွက်သွားတတ်တာပါ။ အခု စံနဲ့ကျတော့ မိန်းမသားချင်းမို့လို့လား မသိပါဘူး။ အဖြစ်အပျက်ကထူးဆန်းနေသလို ခံစားရကာ အရသာတွေဟာ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ စီးမျောရင်း သာယာနေမိတာပါ။ ပြီးတော့ ယောကျာ်းလေးနဲ့ စပြီး အကိုင်အတွယ် ခံရချိန်မှာ ကြောက်စိတ်လေးနဲ့အတူ ရင်ခုန်ကြည်နူးခဲ့ရတာပါ။ အခု စံနဲ့ကျတော့ ကြောက်စိတ်ဆိုတာ မပေါ်လာဘဲ နွေးထွေးယုံကြည်မှုနဲ့အတူ ပျော်ရွှင်သာယာနေမိတာကို ကျမ မငြင်းနိုင်ပါဘူး။ စံကတော့ လက်တွေ အငြိမ်မနေသလို စကားတွေနဲ့ ကျမကို ကောင်းကောင်းကြီး သိမ်းသွင်းနိုင်နေပါပြီ။

“ဟုတ်တယ်၊ စံက ချစ်နဲ့ အခုလို နေချင်လို့။ မောင်က ရှောင်ပေးတာ။
အဲဒါကြောင့် ဘာမှ ရှက် မနေနဲ့။ စံနဲ့ ချစ် အခုလို နေတာ ဘယ်သူမှ မသိဘူးလေ။
ဒီနေ့ တစ်ရက်တော့ အားလုံးကို မေ့ပစ်ပြီး အဆုံးစွန်ထိ ပျော်ပျော်နေစမ်းပါကွာ”

“အာ့….စံ….. အို…… ကျွတ်ကုန်မယ်…..ဟင့်…”

စံက ပြောရင်းနဲ့ လက်တဖက်က ကျမရဲ့ လျော့ရဲရဲ ဖြစ်နေတဲ့ စကပ်ထမိန် ကလစ်ကို ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စကပ်ထမိန် အဟကြားမှ အတွင်းခံ အနီရဲရဲလေးကိုပင် ခေါင်းထောင်ကြည့်မိတဲ့ ကျမ မြင်နေရပါတယ်။ စံက အရှက် အကြောက် မထားဘဲ ဒီတစ်နေ့တော့ အဆုံးစွန်ထိ စိတ်တွေ လွှတ်ချလိုက်ဖို့ ပြောနေပါပြီ။ ကျမလည်း စိတ်တွေကို ချုပ်တီးမထားချင်တော့ဘဲ စံ ဦးဆောင်ရာ နောက်ကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး လိုက်သွားချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအဖြစ်အပျက်က ဖြစ်သင့်ရဲ့လားဆိုတဲ့ အတွေးစလေးက ကျမကို နှောင့်ယှက်နေပါတယ်။ ကျမဘဝမှာ မိန်းမသားချင်း ခန္ဓာကိုယ် နှီးနှော ဖလှယ်ကြတာကို အသိအမြင် မရှိသလို သင့်၊ မသင့်လည်း မပိုင်းခြားနိုင်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် တရှိန်ရှိန်တက်လာတဲ့ ကာမအရှိန်များနဲ့ လိုချင်တောင့်တမှုတွေကြောင့်ပဲ စံ လုပ်သမျှကို မတားဆီးဘဲ ခွင့်ပြုနေလိုက်ပါတယ်။ အခုဆိုရင် စံရဲ့လက်တွေက ကျမရဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီရဲရဲလေးပေါ်ကနေ ဆီးခုံပေါ်ကို ပွတ်သပ်နေပါပြီ။ လက်တဖက်ကလည်း ရင်သားတွေကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ရင်း လည်ပင်းပေါက်ကနေ ပေါ်နေတဲ့ ကျမရဲ့ ရင်ညွန့်ဖွေးဖွေးကို အနမ်းများ ဆက်တိုက်ပေးလာပါပြီ။ ဒီတော့လည်း ကျမမှာ တဟင့်ဟင့် ညည်းသံလေးများ ထွက်ကာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ စံက ထမိန်စကပ် အဟကြားကနေ လက်ကို ထိုးသွင်းပြီး အဖုတ်အပေါ်ပိုင်းနဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို ပွတ်တိုက်ပေးနေပါတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျမ အဖုတ်ထဲက လှိုက်ခနဲ ယားတက်လာပြီး အနေရ ခက်လွန်းနေပါပြီ။

စံ ပွတ်သပ် ဆုတ်နယ် နမ်းလိုက်တိုင်းမှာ ကျမ မျက်လုံးများထဲမှာလည်း ဖြိုးခနဲ ဖျက်ခနဲ လျှပ်စီးများ လက်သလို ဖြစ်သွားကာ ရင်ကိုကြွ၊ ဖင်ကိုရမ်းလို့ ဂဏာမငြိမ်နိုင် ဖြစ်ရပါတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာလည်း အရည်တွေ စိုစွတ်လာတာကို ခံစားသိနေရပါပြီ။ ဒီအရည်တွေက ကျမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအပေါ်ကို ယိုစီး စိမ့်ကျနေမှာ ကျမစိုးရွံ့မိပါသေးတယ်။ စံက ကျမအဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီပေါ်မှာ အရည်တွေ စိုစွတ်နေမှာကို ရှက်လှပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ကျမရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက္မှာ မရှိတော့ဘဲ စံ လက္များရဲ့ ထိန်းကျောင်း ကိုင်တွယ်မှုအောက်ကို ငုံ့ဆင်းကျရောက်သွားရပါပြီ။

“ချစ်ရယ်၊ လှလိုက်တာ…..ရွှတ်….ရွှတ်….. စံလုပ်ပေးမယ်နော်…… ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲနေ…..
ချစ်တယ် ကြည်ပြာရယ်….. အရမ်းချစ်ဖို့ ကောင်းတာပဲ….. စံလည်း စိတ်တွေ ထနေပြီ….
ချစ်လည်း အဖုတ်ထဲက ယားနေပြီ မို့လား…. ရွှတ်…..ရွှတ်…… လှလိုက်တာ ချစ်ရယ်”

“အဟင့်….. ဟင့်….. စံရယ်….. အခံရ ခက်လိုက်တာ….. စံဒီလောက် လုပ်နေတာ….. ကိုယ် ဘယ်လို ခံနိုင်မှာလဲ…..
ဟင့်…..ဟင့်…..အို…… ကိုယ့် တကိုယ်လုံး…..အဟင့်….. အသဲတွေရော…. အကုန်လုံး ယားနေပြီကွာ…..
ကိုယ်တော့ ရူးတော့မှာပဲ…. အရမ်းမောတယ်…. စံရယ်…..အဟင့်…..”

စံရဲ့ တဏှာရှေ့ဆောင် စကားလေးများကို ကျမ အလိုက်သင့် ပြန်ပြော နေနိုင်ပါပြီ။ ကိုသန့်စင်နဲ့ အရှက်ကုန် ရမ္မက်ကုန်အောင် အပြန်အလှန် ပြောခဲ့ဖူးတဲ့ အလေ့အကျင့်တွေက အခုချိန်မှာ ကျမရဲ့ ခံစားချက်ကို ဖွင့်ထုတ်ပြောပြနိုင်ဖို့ လွယ်ကူလာစေပါတယ်။ စံကတော့ စကားပြောရင်း ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ပဲ ကျမရဲ့ စကပ်ထမိန် အကျပ်ကို အောက်ကို ဆွဲချနေပါတယ်။ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ အံကိုက် အကျပ်မို့ ကျမ ဖင်လုံးတွေနေရာက ကျပ်နေပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်ပဲ ဖင်ကို လှုပ်ကာ ကြွကာနဲ့ စံကို ကူညီပေးလိုက္မိပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အသားဖွေးဖွေးပေါ်မှ ပင်တီရဲရဲကို တွေ့ကာ ကျမကိုယ်တိုင် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားရပါတယ်။

စံလည်း ကျမရဲ့ ပေါ်လွင်လာတဲ့ အလှတရားကို စိုက်ကြည့်နေကာ တွေ့တော့ ကျမမှာ ရှက်အား ပိုရပြန်ပါပြီ။ ရှက်စိတ်နဲ့အတူ အဖုတ်လေးထဲက ဆစ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျနေရပြန်ပါပြီ။ အဖုတ်လေးနဲ့ ကပ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီပေါ်မှာ အရည်တွေ စိုကွက်နေတော့မှာပါ။ ဒါကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ စံလည်း တွေ့မှာမို့ ကျမ ရှက်ရတာပါ။ ကျမက မိန်းမချင်းတောင် အဖုတ်ယား၊ အရည်ထွက်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်နေရပြီလေ။ ကျမဟာ တဏှာထန်ပြီး ရမ္မက်လွန်ကျူး၊ သောင်းကြမ်းလွန်းတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်နေရပါပြီ။

ဒီအချိန်မှာပဲ စံက ကိုယ်ကို မတ်ကာ တင်ပါးဖုံးရုံ သူ့ဒရက်ကို ချွတ်ဖို့လုပ်ပါတယ်။ ကျမလည်း ရနေတဲ့ အရသာတွေ အရှိန်အပျက် မခံနိုင်သလိုဖြစ်ကာ အမြန်ထပြီး စံအင်္ကျီနောက်ကျောက ဇစ်ကို ကူညီဆွဲချပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်ကဇစ်ပွင့်သွားတာနဲ့ စံရှေ့ပိုင်းဟာ ပေါ်လွင်လာပါတယ်။ စံက လှပပြီး ဆွဲဆောင်မှုကောင်းတဲ့ ဘရာအနက်ရောင်လေး ဝတ်ထားတာပါ။ ဘရာအနက်ရောင်လေးနဲ့ လုံးဝန်း ဖြူနုနေတဲ့ ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေဟာ လိုက်ဖက်လွန်းလှပါတယ်။ ဘရာလေးဟာ စံရင်သားတွေကို လုံအောင် မဖုံးနိုင်လို့ လှပတဲ့ ရင်သားအစုံကို မိန်းမသားချင်းပင် ငေးလောက်အောင် လှစ်ဟာပြနေသလိုပါပဲ။

ကျမဟာ စံရဲ့ပကတိ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ရေချိုးခန်းထဲမှာ တွေ့ဖူးပေမယ့် အခုလို မလုံတလုံလေး တွေ့ရတာက ပိုပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေသလို ထင်ရကာ ကျမစိတ်တွေကို ထန်လာစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံရဲ့ရင်သားတွေကို ဘယာအပေါ်ကနေ လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်လိုက္မိပါတယ်။ စံက အပေါ်အောက် တွဲရက်အင်္ကျီကို အကုန်မချွတ်သေးဘဲ အပေါ်ပိုင်း ဘလာကျင်းရုံ ဆွဲချွတ်လိုက်တာပါ။ ဒါကြောင့် စံရဲ့ ဒရက်ဟာ လုံးဝန်းတဲ့ တင်သားတွေပေါ်မှာ လျော့တိလျော့ရဲ တင်ကျန်နေပါသေးတယ်။ စံရဲ့အတွင်းခံကလည်း ဘယာနဲ့ အရောင်တူပါပဲ။

ဖြူဝင်းတဲ့ပေါင်တံသွယ်သွယ်နဲ့ ချပ်ရပ်တဲ့ ဝမ်းပြင်သားဖွေးဖွေးတို့အကြားမှာ ပင်တီအနက်ရောင်လေးနဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးတို့ဟာ ပနံရ လှပနေပါတယ်။ စံက သူမ ဝတ်စုံကို အောက်ဆွဲချပြီးတာနဲ့ ကျမ အင်္ကျီရဲ့ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပေးနေပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျမရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို စံက တွေ့မြင်ပွတ်သပ်ဖူးပြီးသားပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီအိပ်ခန်းထဲမှာ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ရမှာတော့ ကျမ ရှက်ရွံ့နေမိပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာတုန်းက အလုံပိတ် အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ရဲတင်းသွားခဲ့ရပေမယ့် အခုအိပ်ခန်းထဲမှာကျတော့ မလုံခြုံသလို ခံစားရလို့ပါ။ ပြီးတော့ ကိုဝဏ္ဏကလည်း အချိန်မရွေး ပြန်ရောက်နိုင်တယ်လေ။

ကျမမှာ အရှက်နဲ့ ရမ္မက်ကြား ဝေခွဲရခက်နေချိန်မှာပဲ စံကတော့ ကျမအင်္ကျီကြယ်သီးများကို အကုန်အစင် ဖြုတ်ပေးပြီးပါပြီ။ တဆက်တည်းမှာပဲ ပေါ်လာတဲ့ ကျမ ရင်းသားများကို ဘယာရဲရဲပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်လို့ ကျမမှာ အာ့ခနဲ ညည်းညူမိလိုက်ပါတယ်။ ထို ညည်းညူမှုနဲ့အတူ ကျမရဲ့ ဝေခွဲရခက်နေတဲ့ ရှက်စိတ်တွေလည်း လွင့်ပါးသွားရပါတော့တယ်။ အခုဆိုရင် ကျမဟာ ရင်ကိုကော့၊ အံကိုကြိတ်ပြီး ရီဝေဝေမျက်လုံးများနဲ့ စံကို ကြည့်ကာ သူမ လုပ်သမျှကို လက်ခံပေးဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေရပါပြီ။ စံပေးသမျှ အရသာတွေ ရပ်တန့်သွားမှာကိုတောင် ကြောက်နေမိပါတယ်။ ကျမ အတွေးနဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခုလုံးကို ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေက လုံးဝအနိုင်ယူသွားခဲ့ပါပြီရှင်။

စံကလည်း ကျမခံစားဖြစ်ပျက်နေပုံကို ရိပ်မိနေပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျေိနပ်အားရတဲ့ အပြုံးကို ပြုံးကာ ကျမအင်္ကျီကို အကုန်အစင် ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ အခုဆိုရင် ကျမတကိုယ်လုံးမှာ နှင်းဆီရောင် ဘယာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတို့သာ ကျန်ရှိပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ စကပ်ထမိန်ကလည်း ခြေသလုံးပေါ်မှာပဲ လိပ်တင်ကျန်ရှိနေပါတော့တယ်။ ကြည်ပြာခင်ဆိုတဲ့ ကျမဟာ သူငယ်ချင်းနဲ့ သူ့လင်ငယ်တို့ အချစ်ပွဲခေါ်မယ့် အိပ်ခန်းကြီးထဲမှာ တကိုယ်လုံးအတွင်းခံလေးတွေပဲ ကျန်ရှိနေပြီး ရမ္မက်တွေ တောက်လောင်နေရပါပြီ။ ဒီလို ဖြစ်နေရတာကို သာမာန်အချိန်ဆိုရင် ရှက်ရွံ့မိမှာ ဖြစ်ပေမယ့် အခုလို ရမ္မက်တွေ တောက်လောင်နေချိန်မှာတော့ ဘာကိုမှ သတိမထားမိနိုင်လောက်အောင် ရူးသွပ်နေခဲ့ပါတယ်။

ကျမရင်ထဲမှာ ပူလောင်ပြင်းပြနေပြီး စံဆီက အထိအတွေ့တွေကို မျှော်လင့်တောင့်တ နေမိပါတယ်။ တဏှာထန်ပြီး ရမ္မက်ခိုးတွေ ဝေကာ အသိလွတ်နေတဲ့ ကျမကို စံက ပျော်ရွှင်ကျေနပ်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ပြုံးကြည့်နေရင်း ကျမကို တွန်းလှဲ အိပ်စေလိုက်ပါတယ်။ ပက်လက်လေး ဖြစ်နေတဲ့ ကျမခါးပေါ်ကို စံက ခွတက်ပြီး သူမရဲ့ တင်ပါးပေါ် တင်ကျန်နေတဲ့ ဝတ်စုံကို အောက်ကို ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ စံဝတ်စုံချွတ်နေပုံလေးကပင် ကျမအတွက် ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေပါတယ်။ ကျမကို ညှို့ယူဖမ်းစားတဲ့ အကြည့်နဲ့ စေ့စေ့ပြုံးကြည့်ကာ ဖင်လေးကို လှုပ်ကာ နွဲ့ကာနဲ့ အဝတ်အစား ချွတ်ချနေပုံလေးက အပြာမင်းသမီးလေး တစ်လက်အလားပါပဲ။

အခုဆိုရင် အိပ်ခန်းထဲက ဆိုဖာခုံရှည်ကြီးပေါ်မှာ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နီးပါး ဖြစ်နေတဲ့ အလှနတ်သမီးလေး နှစ်ယောက်ဟာ အပြိုင်အဆိုင် အလှပြိုင်နေကြသလိုပါပဲ။ တစ်ယောက်က အတွင်းခံ အနီရဲရဲလေးများနဲ့ ထင်ရှားလှပနေသလို တစ်ယောက်ကလည်း အတွင်းခံ အနက်​တောက်တောက်လေးနဲ့ ဖူးကြွလှပနေပါတယ်။ ဖြူဝင်းတဲ့ အသားအရည်၊ ဆွဲမက္ဖွယ် ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှနဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ဦးဟာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒများကို အခြေခံပြီး ကာမဝဲဂယက်ထဲ ခုန်ဆင်းဖို့ အသင့် ဖြစ်နေကြပါပြီ။

စံဟာ ကြည်ပြာခင်ရဲ့ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုနဲ့ မျှော်လင့်တောင့်တနေတဲ့ မျက်ဝန်းများကို တွေ့ကတည်းက သူမလိုချင်နေတဲ့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ကာမပွဲကြီးဆီသို့ အဆီးအတားမရှိ ရောက်ရှိတော့မယ်ဆိုတာ သိနေပါပြီ။ သူမအနေနဲ့ ကြည်ပြာလို မိန်းမချောကို အကောင်းဆုံး အရသာတွေပေးပြီး အဆုံးစွန်သော ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ အချစ်ပွဲ နွှဲချင်နေပါတယ်။ အခုလို သူမကြံစည်ထားသမျှ အကောင်အထည် ပေါ်လာပြီမို့ ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ဒါ​ကြောင့်ပဲ ရမ္မက်ခိုးတွေဝေနေတဲ့ ကြည်ပြာ့ ခါးပေါ် ဖိထိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်ကာ ချိုမြိန်သော အနမ်းများ ပြန်လည်တိုက်ကျွေးလိုက်ပါတော့တယ်။

ပျွတ်….. ပလပ်….ပလပ်…..ပျွတ်…..ရှလွတ်….ရွှတ်….အွန်း….

“ချစ်တယ် ကြည်ပြာရယ်၊ နှုတ်ခမ်းလေးက ချိုနေတာပဲ….ပျွတ်….ပျွတ်…..ရှလွတ်….
ချစ်ရော စံနဲ့ အခုလို နေရတာ ပျော်ရဲ့လား။ ကြိုက်ရဲ့လားဟင်…..အွန့်….ပလပ်….ရှလွတ်….”

“တူတူပါပဲ စံရယ်၊ ကိုယ်လည်း ပျော်တယ်။
ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်တာပဲ။ ခဏလောက် အနမ်းရပ်ပါအုံး။
ကိုယ်တော့ မောလို့ သေတော့မယ်။ စံက အရမ်း အနမ်းကောင်းတယ်ကွာ။
ကိုယ်လည်း ကြိုက်တယ်….. ရွှတ်….. ချစ်တယ်နော်….”

“အင်းပါ၊ ချစ် ကြိုက်ရင် စံကျေနပ်ပါတယ်။
စံလည်း တကိုယ်လုံး ယားနေပြီ။ ဟိဟိ…. အဖုတ်လေးမှာလည်း အရည်တွေ အိုင်ထွန်းနေပြီ။
မယုံရင် ကြည်ပြာ ကိုင်ကြည့်ပါလား။ ဒီမှာလေ”

“ဟယ်…. ဟုတ်ပါရဲ့…. ဟိ ဟိ….. စံ တော်တော် ရွနေပြီ ဟိ….ဟိ”

“ချစ်မောနေရင် စံအောက်ကို ဆင်းပြီး နမ်းပေးမယ်နော်။ ဘာမှ စိတ်ထဲ မထားနဲ့။
ဒီတစ်ည စံတို့ အပြတ်ကဲကြမယ်။ ကမ်းကုန်အောင် ရွကြမယ်ကွာနော်…..”

“အင်းပါ…. ကိုယ်လည်း ရွနေပါပြီ။ စံ သဘောအတိုင်းပါပဲနော်။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ရှက်နေသေးတယ်…ဟိ….”

ပျွတ်….အို…..အ…….အွန့်…..

ကျမမှာ စံရဲ့ အဆက် မပြတ် နမ်းစုပ်ခြင်းများကြောင့် ရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန်ကာ မောပန်းရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံကို ခဏလောက်နားဖို့ တောင်းဆိုရတာပါ။ ဒီလို ခံစားနေရတာ ကျမတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘဲ စံလည်း အတူတူ ခံစားနေရတယ်ဆိုတော့ ကျမ စိတ်သက်သာရာ ရပါသေးတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်။ စံက ကျမလက်ကို ဆွဲယူပြီး သူမအဖုတ်နေရာကို လှမ်းကိုင်ခိုင်းတော့ ပင်တီပေါ်မှာပင် အရည်တွေ စိုကွက်နေတာကို သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျမ ဘောင်ဘီလေး အပေါ်မှာလည်း အရည်တွေ စိုနေပါပြီ။ အဖုတ်ဝန်းကျင်တဝိုက် စီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတာကို ကျမသိနေရပါတယ်။

စံကတော့ ကျမနားခိုင်းပေမယ့် မနားပါဘူး။ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရာကနေ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းပြီး နမ်းပေးလာပါတယ်။ ကျမလည်တိုင်ကို စုပ်နမ်းပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ပါ တို့ထိကစားပေးလိုက်တော့ အသဲတွေယားပြီး ရင်ကို ကော့ပေးမိပါတယ်။ ကော့ပေးလာတဲ့ရင်ကို စံက အပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ ကျမမှာ ငဖယ်ပျံသလို တွန့်ကန်လှုပ်ရှားနေမိပါတယ်။ မိန်းကလေးတွေရဲ့ အရသာဖူးနေရာကို အကြောင်းသိ မိန်းကလေးချင်က ထိကိုင်ကစားပေးတာကို ခံရတော့ ပိုထိသလိုပါပဲ။ စံရဲ့အနမ်းများက ကျမရဲ့ ရင်ညွှန့်အပေါ်ကို ရောက်လာပြီး နမ်းတာထက် လျှာနဲ့ တို့ထိကစားကာ လျက်ပေးတာမို့ ကျမမှာ စံကို ဖက်ထားရင်း တိုးတိုးလေး ညည်းညူနေမိပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ စံဟာ ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို လျက်နမ်းပေးရင်း လက်နဲ့လည်း ကစားပေးလာပါတယ်။ အဓိကနေရာကို စံရဲ့နှုတ်ခမ်း၊ လျှာတို့နဲ့ ထိတွေ့စေချင်တာမို့ ကျမကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကို ကြွကာ ဘယာချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးမိပါတယ်။ စံကတော့ လစ်ဟာသွားတဲ့ ရင်သားများ အပေါ်နဲ့ နို့သီးထိပ်လေးတွေကို လျှာနဲ့ တို့ကာ ဝိုက်ကာ ကစားပေးနေလို့ ကျမမှာ ရင်တကြွကြွနဲ့ ဖြစ်နေမိပါတယ်။ စံက နို့သီးခေါင်းလေးကို ပါးစပ်နဲ့ မစို့ပေးသေးဘဲ ရင်သားနှစ်ဖက်ကို အပြန်အလှန် လျှာနဲ့လျက်၊ လက်နဲ့ပွတ်နဲ့ ကျမစိတ်ကို ဆွပေးနေသလိုပါပဲ။

ကျမမှာ လိုချင်နေတဲ့ ဆန္ဒကို မအောင့်အီးနိုင်တော့လို့ စံ ခေါင်းကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း စံနှုတ်ခမ်းနဲ့ ကျမနို့သီးခေါင်း တည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ စံနှုတ်ခမ်းအစုံက ပြင်းပြတဲ့ စုပ်ချက်နဲ့အတူ ထိမိတဲ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်မှုတွေကြောင့် ကျမအသိစိတ်တွေ လေထဲကို လွင့်မြောက်သွားရပါတယ်။ ပြီးတော့ အစက ကျမ ခါးပေါ် ခွထိုင်ထားတဲ့ စံဟာ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာတာမို့ အခုဆိုရင် ကျမဆီးခုံအပေါ်ကို ရောက်နေပါပြီ။ စံက ကျမနို့တွေကို စို့တာနဲ့ တပြိုင်နက် သူမဆီးခုံနဲ့ ကျမဆီးခုံကိုပါ ဖိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်တိုက်နေပါတော့တယ်။

တက်လာတဲ့ အရသာတွေက ကောင်းလွန်းလို့ ကျမဖင်ကို မြှောက်ကြွပေးပြီး အဖုတ်ချင်း ထိထိမိမိ ပွတ်ထိမိအောင် လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမ နို့နှစ်လုံးမှာ အစို့ခံ၊ အနယ်ခံနေရချိန် အဖုတ်ချင်းပါ အပွတ်ခံနေရတော့ တကိုယ်လုံး ဖျဥ္းခနဲ ခံစားချက်တွေ ဆက်တိုက်ကို ဖြစ်နေရပါတယ်။ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်မတတ် ခံစားချက်တွေနဲ့အတူ အဖုတ်ထဲကလည်း မခံနိုင်လောက်အောင် ယားတက်နေပါပြီ။ အရည်များကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယိုထွက်ကျလာရပါတယ်။ အဖုတ်ချင်း ပွတ်ရင် စံနဲ့ ကျမရဲ့ ကာမအရည်များကြောင့် စိုစွတ်စေးကပ်မှုနဲ့အတူ အရသာရှိလှပါတယ်။

စံကတော့ အပေါ်ကနေ ယောကျာ်းတစ်ယောက် လိုးသလို ပွတ်ပေးနေတာပါ။ လက်တွေကလည်း နို့တွေကို စို့ကာတစ်မျိုး ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ကာတစ်ဖုံနဲ့ ကာမလမ်းဆုံးကို ချီတက်နေပါပြီ။ ကျမကိုယ်တိုင်လည်း ဒူးထောင် ပေါင်းကားပေးပြီး ဖင်ကိုကြွကာ စံအဖုတ်နဲ့အပြိုင် လိုက်ပွတ်ခံစားရင်း အသိမဲ့တဲ့ ရမ္မက်ခံစားချက်တွေ တရှိန်ရှိန်တိုးပွား လာနေရပါတယ်။

“ချစ်….. ကောင်းလိုက်တာကွာ….. စံ ပွတ်ပေးတာ ကောင်းလား”

“ကောင်းတယ် စံ၊ အထဲက လှိုက်ပြီး ယားနေပြီ။
ကိုယ်ပြီးချင်နေပြီ….ဟင့်….. ပွတ်ပေး…..စံ….”

ဖလွတ်….ဖလွတ်….အ…..

“ကောင်းရင် ခံထား၊ အဖုတ်ကို ပင့်ပေးထား။
စံလည်း ကောင်းနေပြီ။ အင့်……. ကောင်းတယ်နော်…..ပျွတ်…..”

စံမှာ ပွတ်နေရင်း ကျမအပေါ်မှောက်ချကာ နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းရင်း လျှာနဲ့ သိမ်းလျက်နေပါတယ်။ လက်ကလည်း ကျမရဲ့ နို့အုံတွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း အကြမ်းဆုံး ဖိပွတ်မှုတွေနဲ့ပင် ကျမ မျက်လုံးထဲ လျှပ်စီးများ လက်သလို ဖြစ်ကာ တဖျဥ္းဖျဥ္းနဲ့ ပြီးဆုံးခဲ့ရပါတယ်။ ကျမအဖုတ်ထဲက အရည်​ေတွကလည်း ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပေါင်ခြံတဝိုက်ကိုပင် စိုရွှဲနေစေပါပြီ။ ကျမ ပြီးပေမယ့် စံကတော့ မျက်လုံးအစုံ မှိတ်ကာ ဖိပွတ်နေတုန်းပါပဲ။ ဒါကြောင့် ဟနေတဲ့ ရင်ဘတ်ကြားထဲ ကျမလက်တဖက် ထိုးထည့်ကာ စံရဲ့ ဆူဖြိုးပြီး တင်းရင်းလှတဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ နောက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျမအပေါ်ကနေ ပွတ်နေတဲ့ စံရဲ့ ဖင်တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီလို ကျမဘက်က တုန့်ပြန်ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း စံဟာ မျက်စိကိုမှိတ်၊ ခေါင်းကိုမော့ကာ ညည်းသံရှည် အော်ညည်းရင်း ဆက်ဆက်ခါကာ ပြီးသွားရပါတော့တယ်။ စံဟာ ခေါင်းကိုမော့ကာ တဆက်ဆက် ခါနေရင်းနဲ့မှ တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက်လာရင်း ကျမ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ထပ်ကာ မှေးရင်း အသက်ကို မျှင်းရှူနေပါတော့တယ်။ ကျမက စံကို ပြန်ဖက်ထားကာ ကာမအမောပြေစေဖို့ ကြိုးစားရင်း ကာမစည်းစိမ် ခံယူနေရပါတော့တယ်။

(ဆက်ရန်……)

စံကို ဖက်လို့ အနားယူနေရင်း ကျမ အတွေးများ ဖြန့်ကျက်နေမိပါတယ်။ ကျမ အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေးတောင် မဝင်ဘဲ အဖုတ်ချင်း ပွတ်ရုံနဲ့ ပြီးဆုံးရတာကို ထူးဆန်းနေပါတယ်။ မိန်းမသားချင်း နှီးနွယ်ပွတ်သပ်ရုံနဲ့ ကာမအရသာ ရရှိခဲ့ရတာ ဒါပထမဆုံး အကြိမ်ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲ တစ်ခုခု လိုအပ်နေသလို ခံစားရပါတယ်။ အခုလို ပြီးဆုံးရတာ ကောင်းတယ်၊ အရသာရှိတယ်၊ မိန်းမသားချင်းမို့ နွေးထွေးယုံကြည်တယ်၊ စိုးရိမ်ပူပန်မှု မရှိဘူး၊ ဒါတွေက အရင်နဲ့ မတူညီတဲ့ ခံစားမှုတွေပါ။

ဒါပေမယ့် အထွဋ်အထိပ် ရောက်တဲ့ နေရာမှာတော့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပွဲဆင်လို့ ပြီးရတာလောက် မပြည့်စုံဘူးလို့ ထင်နေမိပါတယ်။ ကျမအဖုတ်ထဲကို ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါမဟုတ်ရင်တောင် လက်နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ပြီးရတဲ့ အရသာကို တောင့်တနေမိပါတယ်။ ကျမ စိတ်ခံစားချက်က ပြီးပြည့်စုံပြီး ကောင်းတယ် ဆိုပေမယ့် ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ လိုချင်တဲ့အရာ မရသွားလို့ ဖြစ်ပါမယ်။ ဒါကလည်း တစ်သက်လုံး ရိုးရိုး ချောကလက် စားကာ ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့သူက ချောကလက်အပူကို စားမိပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း ရိုးရိုးချောကလက်ကို ခံတွင်း သိပ်မတွေ့၊ အာသာမပြေတော့တဲ့ အဖြစ်လိုပါပဲ။

ကိုသန့်စင်ရဲ့ လီးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးဆွ ဆောင့်ပြီး အလိုးခံထားရတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးဟာ တော်ရုံနဲ့ အာသာမပြေတော့ဘူးနဲ့ တူပါတယ်။ သူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ရတာကလည်း အကြိမ်ကြိမ်လေ။ အဲဒီတော့ လီးဒဏ် ဝနေတဲ့ အဖုတ်လေးက တစ်ခုခု လိုအပ်သလို ခံစားရတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ အရင်က ကိုသန့်စင်နဲ့ လိုးလို့ ပြီးရတိုင်း စိတ်ရော၊ လူရော ဆက်ဆက်ခါကာ အကောင်းကြီး ကောင်းရတာပါ။ ပြီးတော့ ဒီနေ့ ကျမရဲ့ စိတ်အခြေအနေကလည်း ပုံမှန်မဟုတ်သလိုပါပဲ။ ရမ္မက်ထန်စရာ အထိအတွေ့၊ အပြောအဆို ဖြစ်ရတာနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားလာကာ ကာမစိတ် ကြွနေမိပါတယ်။ ကျမ သောက်ခဲ့တဲ့ ဝိုင်တန်ခိုးကြောင့်ပဲ နေမှာပါ။

အခုချိန်မှာတော့ ကျမရဲ့ ကာမစိတ်တွေ အနည်းငယ် ငြိမ်ပြီမို့ လက်ရှိအခြေအနေကို ပြန်သတိရလာပါတယ်။ တကိုယ်လုံးမှာ ပင်တီပဲ ကျန်နေတော့တဲ့ ကျမတို့ နှစ်ယောက်လုံးဟာ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထပ်လျက် ဖက်ရင်း အနားယူနေကြတာလေ။ အောက်ပိုင်း ပင်တီနဲ့ ပေါင်တံတလျောက္မှာလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲပေပွနေတာပါ။ ဒီပုံစံ၊ ဒီမြင်ကွင်း၊ ဒီအနံ့အသက်တွေသာ ကိုဝဏ္ဏ တွေ့မြင်သိရှိသွားရင် ရှက်ဖို့ ကောင်းပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံ ကျောကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ထကြဖို့ ပြောရပါတယ်။ ဒီတော့မှ စံလည်း မျက်လုံးဖွင့်ကာ တဖြည်းဖြည်း ထထိုင်ပါတယ်။ ကျမလည်း စံနဲ့အတူ ထထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားမှာ အရည်တွေနဲ့မို့ စီးကပ်ကပ်ဖြစ်နေကာ အနေရခက်လှပါတယ်။

“ဟူး……. ချစ်ရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ။ အဟိ….
စံ အတော် ထန်သွားတယ်နော်။ ပင်တီတောင် မချွတ်လိုက်ရဘူး။
ချစ်က အရမ်းဆွဲဆောင်မှု ရှိတာကိုး။ ချစ်ရော ကောင်းရဲ့လား”

“အွန်း၊ ကိုယ်လည်း ကောင်းသွားတယ်။ ပြီးတော့ ဒါမျိုးက ကိုယ့်အတွက် ပထမဆုံးပဲလေ။
ဒါနဲ့ ကိုယ်တို့ မြန်မြန် သန့်ရှင်းရေးလုပ်မှ။ ကိုဝဏ္ဏပြန်လာရင် အကုန် အရှက်ကွဲကုန်မယ်”

“မကွဲပါဘူး ချစ်ရယ်၊ ဝဏ္ဏက စံ သဘောပါ။ သူ့ကို စိတ်ထဲ မထားနဲ့။
စံက ချစ်နဲ့ နေရတာ မဝသေးဘူး။ ချစ်အဖုတ်လေးကို လျက်ပေးချင်သေးတာ”

“ဟယ်….. အဲဒါတော့ မလုပ်ပါနဲ့။ တို့တွေ မကောင်းဘူးနဲ့ တူတယ်”

ကျမမှာ စံ စကားကြားပြီး မျက်လုံး ပြူးသွားပါတယ်။ အဖုတ် လျက်ခံရတာ၊ အနမ်းခံရတာ ကျမ ကြိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမသူငယ်ချင်းက ဒါမျိုးလုပ်ချင်တယ်ဆိုတော့ ကျမစိတ်ထဲ တစ်မျိုး ဖြစ်သွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမပေါင်ကြားမှာ ချောမောလှပတဲ့ မျက်နှာပိုင်ရှင်လေးက အဖုတ်ကို လျက်ပေးနေတဲ့ပုံကို မြင်ယောင်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား လာမိပါတယ်။ ဒီနေ့အဖို့ ထူးခြားနေတဲ့ ကျမ စိတ်အခြေအနေက ဒီလောက်လေး တွေးမိရုံနဲ့ စိတ်တွေ ထလာရပါတယ်။

“ဘာ မကောင်းလို့လဲ။ ဟိုလူက ချစ်ကို အဖုတ်လျက်ပေးနေကျဆို။
စံလည်း လုပ်ပေးတာ ဘာထူးလို့လဲ။ ဒီညတော့ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ပျော်စမ်းပါကွာ”

“ပြီးရောကွာ၊ စံ သဘောပဲ။ စံနဲ့မှ ကိုယ်လည်း အရှက်ကုန်တော့မယ် ထင်တယ်။
ဒါပေမယ့် အခုတော့ ရေ အရင် ဆေးရအောင်ကွာ။
ပေါင်ကြားမှာ စီးကပ်ကပ်နဲ့ ယားပြီး အနေရခက်နေတယ်”

“ဒါဆို ပင်တီတွေ ချွတ်လိုက် မယ်လေ။ အရည်တွေ စိုနေတော့ ကြာလေ ယားလေ ဖြစ်မှာပဲ။
ရေတော့ မဆေးနဲ့ကွာ။ ချစ် အနံ့ကို စံကြိုက်တယ်။ အရသာကိုလည်း ခံကြည့်ချင်နေပြီ”

“အို….. ရွံစရာ စံရယ်၊ အို့….. မလုပ်ပါနဲ့….. ညစ်ပတ်နေတာ။
စံ ကို အားနာတယ်…..ဟဲ့…..ဟိ….ဟိ…. ယားတယ်ဆို….”

စံက ကျမ စကားဆုံးအောင် မစောင့်ပါဘူး။ သူပြောချင်ရာ ပြောပြီးတာနဲ့ ကျမ ပေါင်ကြားထဲ လက်ထိုးသွင်းပြီး ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ပြင်ကို ပွတ်နေပါတော့တယ်။ စံရဲ့ လက္မှာ ကျမ အရည်တွေ ပေပွကုန်တော့မှာ စိုးလို့ ငြင်းဆန်ပေမယ့် မရပါဘူး။ စံက အခုလို နှိုက်ပွတ်တော့ ကျမမှာ အသဲတွေ ယားရတာ မနေနိုင်အောင်ပါပဲ။ ကျမ ရုန်းဖယ်ပေမယ့် စံရဲ့လက်ကတော့ အပွတ် အနှိုက် မပျက်ပါဘူး။ ကျမ အဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံရဲ့လက်ကို ပေါင်ကြားနဲ့ ညှပ်ထားမိတယ်။ အရည်တွေက ထပ်ထွက်လာပြန်ပါပြီ။ ဒီညမှာ ကာမစိတ်တွေ ဘာဖြစ်လို့ ခဏခဏ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမနိုင် တက်နေရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။

အံလေးကြိတ်ကာ ရီဝေဝေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ ကျမကို စံက အနမ်းပေးတယ်။ စံအနမ်း ကျမနှုတ်ခမ်းပေါ် ကျတာနဲ့ ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ဖြစ်ပြီး အားအင်မဲ့သွားရသလိုပါပဲ။ စံက ကျမနားရွက်ဖျားလေးတွေကို စုပ်နမ်းရင်း ဖင်ကုန်းပေးဖို့ ပြောပါတယ်။ ကျမလည်း မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပေးရမှာ ရှက်လှပါတယ်။ ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်တွေ ထန်နေပါစေ၊ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးကို ဖင်ကုန်းပေးပြီး လုပ်ချင်ရာလုပ်ဖို့ ခွင့်ပြုဖို့ကတော့ မရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တဖက္မှာလည်း စံရဲ့စကားတွေကို မလွန်ဆန်ချင်တာ ခက်နေပြန်ပါတယ်။ ကျမ တွေဝေပြီး စံကို ကြည့်နေချိန်မှာပဲ စံက ကုတင်ပေါ်ကို သွားရအောင်လို့ ပြောပါတယ်။

စံရဲ့ ရီဝေဝေ ညှို့မျက်ဝန်းများနဲ့ ချွဲနွဲ့နွဲ့ စကားသံများကို ကျမ မလွန်ဆန်နိုင်တာ ခက်ပါတယ်။ ဒီညအဖို့ စံအလိုကျ နေပေးပြီး ကျမရဲ့ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ကာမသုခဘုံကို ပြန်ရှာတွေ့ချင်နေပါတယ်။ စံက ကျမလက္မောင်းကို တွဲထူပြီး ထစေပါတယ်။ ဆိုဖာပေါ်မှာတော့ သခင်မဲ့နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျမရဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ထမိန်စကပ်နဲ့ စံရဲ့ဝတ်စုံရယ်က ဟိုတစ်စ သည်တစ်စနဲ့ပါ။ ယမင်းကိုယ်တိုင် ကျမပွဲတက်ဖို့ အလှဆုံး ချုပ်ပေးထားတဲ့ ဝတ်စုံလေးဟာ ကျမခန္ဓာကိုယ်အတွက် မလိုအပ်တော့ပါဘူး။ ကုတင်ဆီ သွားခါနီးမှာပဲ စံက ဝိုင်တစ်ခွက် ထပ်တိုက်ပါတယ်။ ကျမဟာ ကြုံလာရမယ့်  ရမ္မက်ပွဲအတွက် စိတ်တွင်း အတားအဆီးတွေကို မဖြစ်ပေါ်စေချင်တော့လို့ ရဲဆေးအနေနဲ့ ဝိုင်ကို တစ်ကြိုက်တည်း မော့သောက်လိုက်ပါတယ်။

စံနဲ့အတူ ကုတင်ဆီသွားရင်း စံက ကျမကို သိုင်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နား နားကပ်ပြီး ကျမကို ကုတင်ပေါ် အရင်တက်ပြီး သူမကို ဖင်ကုန်းပြပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ ကျမရဲ့ လုံးတစ်ဝိုင်းစက်တဲ့ တင်သားအလှကို စံက ကြည့်ပါရစေတဲ့။ အခုတော့ မိန်းမသားချင်း ဆွဲဆောင်ဖို့အတွက် ကျမ ဖင်ကုန်းကာ တင်သားအလှများကို ပြသရပါတော့မယ်။ တကယ် ကြုံလာချိန်မှာတော့ ရှက်တာထက် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားတာက ပိုများနေသလိုပါပဲ။ လောလောလတ်လတ် ထပ်သောက်လိုက်တဲ့ ဝိုင်တစ်ခွက်က အဲလောက် စွမ်းစေသလား။ စံတိုက်တဲ့ ဝိုင်က ကျမ တစ်ခါက သောက်ဖူးတဲ့ ဝိုင်နဲ့ မတူသလိုပါပဲ။ အသိစိတ်ကလည်း လွတ်တစ်ချက်၊ မလွတ်တစ်ချက်နဲ့ပါ။

ကျမ သတိထားမိချိန်မှာ ကုတင်ပေါ်က အိပ်ရာထက္မှာ လေးဘက် အကျကုန်းပြီး ကျမဖင်တွေကို စံရှိရာဘက် ပြထားမိပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမရဲ့တင်သားအလှတွေ မပေါ်လွင်မှာ စိုးလို့ ရှေ့ပိုင်းကို တံတောင်ဆစ်နဲ့ ထောက်ပြီး ခပ်ဝပ်ဝပ် နေလိုက်ပါတယ်။ ဒီပုံစံနဲ့ဆိုရင် ကျမရဲ့ လုံးဝန်းစွင့်ကားနေတ​ဲ့ တင်ပါးတွေဟာ အလှဆုံး ဝံ့ကြွားနေတော့မှာပါ။ ကျမဟာ ဒီပုံစံနဲ့ ကိုသန့်စင်ရှေ့မှာ အကြိမ်ကြိမ် ကုန်းပြီး ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ သူကလည်း ကျမဖင်ကုန်းပေးလိုက်တာနဲ့ မနေနိုင်ဖြစ်ကာ မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးဆောင့်တတ်ပါတယ်။ အခုနောက်ပိုင်း သူ့အပေါ် ခံစားချက် မရှိတော့ဘဲ မုန်းတီးနာကျည်းနေချိန်မှာတောင် သူလိုးတာ ကြာနေလို့ ကျမ စိတ်မရှည်ရင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တာပါပဲ။ ဒါဆို သူလည်း ခဏနဲ့ ပြီးသွားတတ်ပါတယ်။

အခုတော့ ဒီဖင်လုံးတွေက ကျမ သူငယ်ချင်း အရသာခံကြည့်ဖို့ ကုန်းပေးနေရပါပြီ။ စံက လှလိုက်တာ ချစ်ရယ်လို့ ပြောတဲ့ အသံဟာ ကျမကို ပီတိဖြစ်စေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ စံဟာ ကုတင်ပေါ် တက်လာရင်း ကျမဖင်နောက္မှာ နေရယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမဖင်နှစ်ခြမ်းကို ချုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ရင်း စိတ်ကြိုက် ကစားနေပါတော့တယ်။ ကျမမှာ စံလုပ်သမျှကို အံကိုကြိတ်ရင်း တင်းထားရပါတယ်။ စံကတော့ ဖင်လုံးတွေကို စိတ်ကြိုက်ကစားပြီးမှ သူမနှာခေါင်းနဲ့ ကပ်ကာ တရှုတ်ရှုတ် နမ်းနေပါတော့တယ်။ နမ်းတာကလည်း တစ်နေရာတည်းမဟုတ်။ ဟိုသည်ပြောင်းရင်း နမ်းသလို လျှာနဲ့ပါ သိမ်းပြီး လျက်လိုက်ပါသေးတယ်။

တစ်ခါတလေ ဖင်သားတွေကို ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးတတ်လို့ ကျမမှာ အခနဲ ညည်းရင်း အသဲတွေလည်း ယားလှပါတယ်။ ထိုအခါမျိုးမှာ ဖင်ကို လှုပ်ကာ ရှောင်ဖယ်ပေမယ့် စံ လက်တွေကြား ရုန်းမလွတ်ပါဘူး။ စံဟာ ဟိုသည် နမ်းရင်း အရည်တွေ စိုကွက်နေတဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကိုလည်း ပင်တီပေါ်ကနေ နှာခေါင်းမြှုပ်အောင် နမ်းသွင်းတက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အရည်တစိုစို ပင်တီလေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်တတ်သလို လျှာနဲ့ပါ လျက်နေတော့ ကျမမှာ အသဲတယားယား ရင်တဖိုဖို ဖြစ်ရတာပေါ့။ လူမှာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါ။ ဒါပေမယ့် ကျမဖင်တွေကိုတော့ စံ စိတ်ကြိုက် လုပ်နိုင်ဖို့ အတတ်နိုင်ဆုံး ထောင်ကာ ပုံမပျက် ကုန်းပေးထားမိပါတယ်။

ခဏအကြာမှာ စံရဲ့အနမ်း အလျက်တွေ ရပ်တန့်သွားပါတယ်။ ကျမမှာ အရှိန်ကောင်းနေချိန်မှာ ဆန့်တငင့်ငင့်ပါပဲ။ ဒီအချိန်မှာ ကျမ တင်ပါးတစ်ဖက်ကို ဖြန်းခနဲ အရိုက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ ကာမအရှိန် တက်နေချိန်မို့ ကျမတကိုယ်လုံး ဖျဥ္းခနဲ ဖြစ်သွားရပါတယ်။ စံက ခပ်မြန်မြန်ပဲ ကျမ ဘောင်းဘီကို အကုန်ကျွတ်အောင် ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုဆိုရင်တော့ ကျမ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်တစ်စမှ မရှိတော့ပါဘူး။ စံလည်း ပင်တီကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ပြီး ကျမ ဖင်တွေကို ညှပ်ကိုင်ကာ အဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျောက် လျှာနဲ့ သိမ်းကာ လျက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ရှလွတ်….. အ…..ရှလွတ်….ရှလွတ်….အာ့….စံ…..ပလပ်…..ပလပ်…..အု့….
ပလပ်…..ကောင်း….ပလပ်…..တယ်……အာ့…..ရလွတ်……ပျွတ်….. ပလပ်…..ပလပ်….အို့…..ပလပ်

စံကတော့ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ကျမဖင်နောက္မှာ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး ကောင်းကောင်းကြီး လျှာစွမ်းပြနေပါတော့တယ်။ စံ လျှာဖျားလေး လှုပ်ရှားမှုတိုင်းမှာ ကျမရဲ့ အသဲတွေ၊ အူတွေ ပြတ်ပါသွားသကဲ့သို့ ခံစားရပါတယ်။ ကျမ အဖုတ်ကို စံ နှုတ်ခမ်းနဲ့ တေ့ပြီး  နမ်းစုပ်ကာ လျှာထိုးသွင်း လိုက်ချိန်မှာတော့ တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားရတဲ့အထိ အရသာတွေ့ရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ခဏအကြာမှာ စံက ထောက်ထားတဲ့ ကျမ ဒူးနှစ်ချောင်းအောက် ပက်လက်ဝင်လှဲ လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမဖင်တွေကို လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲပြီး သူ့မျက်နှာပေါ် ထိုင်စေပါတော့တယ်။

အခုဆိုရင် စံရဲ့မျက်နှာလှလှလေးအပေါ် ကျမ အဖုတ်နဲ့ ကပ်ပြီး အလျက်ခံနေရပါပြီ။ အမျိုးအမည် မဖော်ပြနိုင်တဲ့ အရသာများစွာနဲ့အတူ ကျမမှာ ညည်းညူသံကိုပင် ပီပြင်အောင် အသံမထွက်နိုင်တော့ပါဘူး။ စံ လျှာဖျားက ကျမအဖုတ်ထဲ တိုးဝင်ပြီး အတွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်သပ်ထိုးလျက်ပေးနေတော့ ကျမ အူတွေထဲအထိ ယားယံလာစေပါတယ်။ စံ လက်တွေကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ ကျမဖင်တွေကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်နေပါသေးတယ်။ ကျမ အရည်တွေလည်း စံမျက်နှာအပေါ် ယိုစီးကျနေတာ မနည်းမနောပါ။ ဒီလို လှပပြီး အရာရာ ပြည့်စုံတဲ့ စံလို မိန်းမမျိုးက ကျမကို မရွံ့မရှာ လုပ်ပေးရင်း အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးစွမ်းနေတာကို ကျေးဇူးတင်သလို အားလည်း နာလှပါပြီ။

ကျမကို အနိမ့်ကျဆုံးနည်းနဲ့ အကောင်းဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးနေတဲ့ စံကို ကျမကလည်း ပြန်လည်ပြီး ဖြည့်ဆည်းပေးချင်ပါသေးတယ်။ အခုတော့ စံရဲ့ လျှာစွမ်းကြောင့် ကျမ မှာ တကိုယ်လုံး တုန်ခါကာ ဆောက်တည်ရာမရပါဘူး။ ဒီပုံအတိုင်းဆို စံမျက်နှာပေါ်မှာပင် အရည်တွေ ထုတ်ပန်းလို့ ပြီးရတော့မှာပါ။ ကျမအနေနဲ့ အရသာကောင်းနေစဲ ဖြစ်တာမို့ နှစ်ကြိမ်ဆက် ခပ်မြန်မြန် မပြီးချင်သေးပါ။ ပြီးတော့ စံ မျက်နှာပေါ်မှာလည်း အရည်တွေထွက်ကာ မပြီးစေချင်သလို အလွန်လည်း မောပန်းနေရလို့ ကုန်းနေရာကနေ ဘေးကို ပစ်လဲချလိုက်ရပါတယ်။ ကျမ အဖုတ်နဲ့ စံပါးစပ်လွတ်သွားရပေမယ့် အရှိန်မသေနိုင်သေးဘဲ တဆက်ဆက်တုန်ရီနေရင်း လှဲနေရပါတယ်။

“ဟင်…… ချစ်၊ ပြီးသွားတာလား။ ဘာလို့လဲ”

“စံ…..ဟူး…. ပြီးတော့ မပြီးပေမယ့်….. ပြီးသလို အရသာ ရှိလွန်းတယ်ကွာ…..
ခဏ…. နားရအောင်ကွာ….. ကိုယ်အရမ်း မောနေလို့ပါ…..ဟူး……
ပြီးတော့ စံ ကိုလဲ ပြန်လုပ်ပေးချင်သေးတယ်လေ…..”

“ခစ်…ခစ်….. ပြန်လုပ်ပေးချင်တဲ့ သူကလည်း မောနေလိုက်တာ….
စံ လုပ်ပေးတာ တော်တော် အရသာ ရှိသွားတယ်နဲ့ တူတယ်။ လာပါ…. စံဖက်ထားပေးမယ်….
ခဏလောက် နားလိုက်ပါအုံး…..မောနေပုံလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ….ဟီး….”

ကျမက စံမျက်နှာဘေးမှာ ခွေခွေလေး လှဲကာ တုန်ရီနေရင်း အသက်ကို လုရှူနေရပါတယ်။ အထွဋ်အထိပ် မရောက်ရပေမယ့်လည်း အရသာ ကောင်းလွန်းနေပါတယ်။ ကျမ မောပန်း တုန်ခါနေတာကို စံက ရယ်ပြီး သူမရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာ အမောဖြေနေစေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမ အမောပြေစ ပြုလာချိန်မှာပဲ စံက…….

“ချစ်၊ စံ လုပ်ပေးတာတောင် ဒီလောက် ဖြစ်နေရင်၊ အခုချိန် ယောကျာ်းတစ်ယောက်ပါ ပါလာရင် စံတို့ ပွဲလေးက ပိုပြည့်စုံသွားပြီး အရမ်းကောင်းသွားမှာနော်”

“ဘယ်လို…… ယောကျာ်းတစ်ယောက်….
ဘယ်သူလဲ….. ကိုဝဏ္ဏလား”

“အင်းပေါ့….. သူပဲ ရှိတာပဲလေ”

“ဟာ….. မလုပ်ပါနဲ့ စံရယ်။ အကုန် အရှက်တွေ ကွဲကုန်ပါ့မယ်။ ဒါတော့ ကိုယ်ကြောက်တယ်။
နေပါအုံး၊ ကိုဝဏ္ဏက ညနက်နေပြီနော်။ အခုထိ ပြန်မရောက်သေးဘူး။
အခုချိန် ပြန်ရောက်လာရင် ကိုယ်တို့ ဖြစ်နေပုံကို တွေ့သွားရင် ပြဿနာပဲနော် ”

“ဘာမှ ပြဿနာ မတတ်ပါဘူး။ ဒီကိစ္စတွေ သူ သိတယ်လို့ ပြောထားတဲ့ဟာကို။
သူလည်း ပြန်ရောက်နေလောက်ပါပြီ။ ခြံထဲမှာ အရက်သောက်နေမှာပေါ့။
စံ ခေါ်မှ သူအပေါ် တက်လာမှာလေ”

“ဟင်….. ဒါဆို စံ လိုအပ်နေရင် ခေါ်လိုက်လေ။ ကိုယ် အခန်းပြန်ပြီး နေပေးပါ့မယ်။ စံတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲပါ”

“ဟင့်အင်း၊ စံက ချစ်ပါ ပါမှ သုံးယောက်အတူ ကဲချင်တာ။ ချစ်မပါရင် သူ့ကို မခေါ်တော့ဘူး”

“အမလေး….. စံရယ်၊ ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲ။ ကိုယ်က ဘယ်လို ပါရမှာလဲ။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်……
မကြံကောင်း မစည်ရာ။ စံ ဖာသာခေါ်ပြီး စိတ်ကြိုက်ပျော်ပါ။
ကိုယ်က ဒီလောက်ဆို ရပါပြီ။ စံပြောသလိုတော့ မလုပ်ရဲပါဘူး။ ကိုဝဏ္ဏက အထင်သေးသွားမှာပေါ့”

“ဟင့်အင်း၊ ချစ်ကို တစ်ယောက်တည်း မထားပါဘူး။ ပြီးတော့ သူက ချစ်ကို အထင်မသေးပါဘူး။
ဒါက sex ကိစ္စလိုအပ်ချက် သတ်သတ်ပဲလေ။ ကျန်တာတွေ ခေါင်းထဲ မထည့်နဲ့။
ကိုယ်စီ လိုအပ်ချက်တွေ ဖြည့်တယ်လို့ပဲ သဘောထား။ ပြီးတော့ ဘာမလုပ်ရဲစရာရှိလဲ။
ချစ်က အခု လူလွတ်ပဲလေ။ အိမ်ထောင်သည်မှ မဟုတ်တာ။
ဒီတစ်ညတော့ အားလုံးကို မေ့ပစ်ပြီး ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်း ခံစားရအောင်နော်”

စံ အပြောဟာ ကျမစိတ်ကို ယိုင်နဲ့စေတာ အမှန်ပါ။ ဒါကလည်း လက်ရှိ ကြုံတွေ့နေရတဲ့ အခြေအနေရဲ့ လှည့်စားမှုကြောင့်လည်း ဖြစ်ပါမယ်။ ပြီးတော့ ကျမရင်ထဲမှာ အခုထိ အရှိန်မသေ သေးတဲ့ ရမ္မက်တွေရဲ့ ဖမ်းစားမှုကလည်း အားကောင်းလွန်းနေတာ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် မိန်းမနှစ်ယောက်က ယောကျာ်းတစ်ယောက်ထဲကို တစ်အိပ်ရာတည်းပေါ်မှာ အတူမျှဝေခံစားဖို့ ဆိုတာကတော့ စိတ်ကူးနဲ့တောင် မဖြစ်သင့်ဘူး ထင်ပါတယ်။ ယမင်းရှိနေရဲ့နဲ့ ကိုသန့်စင်နဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း ဖြစ်နေမိတာကိုပင် နောင်တရလို့ မဆုံးသေးပါ။

(ဆက်ရန်…..)

စံရဲ့ ချစ်သူ လင်ငယ်နဲ့ပါ ထပ်ဖြစ်ရမယ်ဆိုတာတော့ မစဥ္းစားရဲတော့ပါဘူး။ ပြီးတော့ စံကရော ဘာလို့ ခွင့်ပြုချင်ရတာလဲ။ စံက ကြည်ဖြူပါတယ်ဆိုရင်တောင် သူစိမ်းယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုးကို ခံဖို့ ကျမ ဘယ်လို သဘောတူရမှာလဲရှင်။ အသိစိတ်နဲ့ ခံစားမှုကြားမှာ ကျမ အတွေးတွေ ချာချာလည်နေရပါတယ်။ တန်ဖိုးမဲ့တဲ့ ဘဝနဲ့ ထိန်းသိမ်းရမယ့် စောင့်စည်းမှုအကြား လွန်ဆွဲနေစဥ္မှာပဲ ထကြွနေတဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေကလည်း ကျမ အာရုံတွေကို ဝေဝါးလာစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်ကျန် အသိစိတ်ကလေးနဲ့ …….

“ဒါတော့ ဒါပေါ့ စံရယ်၊ ကိုယ်က လူလွတ်ဖြစ်နေပေမယ့် ကိုဝဏ္ဏနဲ့ကတော့ မဖြစ်သင့်ဘူးလေ။
သူက စံရဲ့ လူလေ။ ဒီလိုမျိုးတွေ ကိုယ်ထပ်ပြီး စည်းမဖောက်နိုင်တော့ဘူး”

“စည်းဖောက်တာ မဟုတ်ဘူးလေ။ စံကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုတာ၊ ဖြစ်စေချင်တာ။
ပြီးတော့ ချစ်တို့ နှစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ စံပါ ပါဝင်ချင်တာ။
ပြီးတော့ ဝဏ္ဏက စံရဲ့လူဆိုတာ မှန်ပေမယ့် သူနဲ့စံနဲ့က အစကတည်းက လိင်စိတ်သတ်သတ်ပဲ ပတ်သတ်နေကြတာ။
ပြီးတော့ ချစ် အရှက်ကွဲမှာလည်း ပူစရာ မလိုဘူး။ စံကလည်း ဒီည ပြီးရင် ရန်ကုန်မှာပဲ အနေများမှာ။ ပြန်လာဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။
ပြီးတော့ ဝဏ္ဏကလည်း နောက် တစ်လနေရင် နိုင်ငံခြားကို အပြီးပြောင်းဖို့ စီစဥ္ထားပြီးသား။ နောက်ဘယ်တော့မှ ထပ်တွေ့ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူးလေ။
သူ အပြီးသွားတော့မှာမို့ စံတို့ ဒီမြို့လာပြီး နှုတ်ဆက်ပွဲ အနေနဲ့ အပြတ်ကဲနေတာလေ။
နော်….. ချစ်…… ဒီတစ်ညတော့ ဘာမှ မစဥ္းစားတော့ဘဲ �စံတို့နဲ့ ပျော်ပျော်ကြီး ခံစားရအောင်နော်”

“မဟုတ်တာကွာ။ ဒါနဲ့ ကိုဝဏ္ဏက အပြီးသွားတော့မှာလား။ ဒါဆို စံတို့ နှစ်ယောက်ပဲ အပြတ်က​ဲကြလေ။
ကိုယ့်ကို ခေါင်းထဲ မထားပါနဲ့။ ကိုယ်နေတတ်ပါတယ်”

“ဟာကွာ….. အပြတ်က​ဲချင်လို့ ချစ်ကိုပါ ပါခိုင်းတာပေါ့။ စံက ချစ်ရပြီး သံယောဇဥ္ရှိတဲ့ နှစ်ယောက်နဲ့ အတူတူ နေကြည့်ချင်လို့ပါ။
ပြီးတော့ ချစ်ကိုလည်း ကာမအရသာ အပြည့်ခံစားကြည့်စေချင်လို့”

“တော်ပါတော့ စံရယ်၊ အဲဒီအရသာကို နှစ်များစွာ ရဖူးခဲ့ပြီးပါပြီ။ မလိုချင်တော့ပါဘူး။
စံဖာသာ ပျော်ပါတော့နော်”

“ခစ် ခစ် ခစ်… မတူဘူး ချစ်ရဲ့၊ ဝဏ္ဏမှာ သူများနဲ့ မတူတဲ့ ပစ္စည်းကောင်း ရှိတယ်။
သူမသွားခင် အဲဒီအရသာကို ချစ်ကို ခံစားကြည့်စေချင်တာ”

“ပစ္စည်းကောင်း……. ဘာလဲ စံရဲ့”

“ဂေါ်လီလေ၊ အသဲစွဲအောင် ကောင်းတဲ့ ဂေါ်လီလီးပေါ့။
ဝဏ္ဏက လိင်စိတ်ပြင်းသလို ဂေါ်လီလီးနဲ့ပါရှိနေတာလေ။ အဲဒါကြောင့် စံက ဒီနေ့အထိ သူ့နဲ့ ပတ်သတ်နေမိတာပေါ့”

“ဂေါ်လီ…… ”

စံ အပြောကို ကြားပြီး ကျောင်းတုန်းက ကျမ ချောင်းကြည့်မိခဲ့တဲ့ မြင်ကွင်းကို ပြန်သတိရလာပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက စံ အဖုတ်ထဲကို ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကိုဝဏ္ဏရဲ့ လီးကို အဝေးကနေ မြင်တွေ့ဖူးပါတယ်။ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့ သူ့လီးက စင်းလုံးချော မဟုတ်ဘဲ ဒဏ်ရာလိုလို၊ အမာရွတ်လိုလို အရာတွေကို တွေ့ဖူးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါတွေက ဘာကြောင့်ဖြစ်မှန်း မသိပေမယ့် စံပြောတဲ့ ဂေါ်လီဆိုတာကြောင့် ဖြစ်မှာပါ။ ဒါက ဘာထူးခြားလို့လဲ။ ဘယ်လို အရသာ ကောင်းနေလို့ စံက စွဲနေရတာလဲ။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ တောင့်တင်းသန်မာတဲ့ လီးဟာ ကျမတို့ မိန်းမသားတွေရဲ့ အဖုတ်အတွက် ပြီးပြည့်စုံနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ ဘာတွေ ထပ်လိုအပ်သေးလို့လဲ။

“ဟုတ်တယ်၊ ဂေါ်လီ လီးလေ။ ဒီည ချစ်ကို အဲဒီလီးနဲ့ မိတ်ဆတ်ပေးချင်လို့”

“မဟုတ်တာ စံရယ်”

“စံ ကိုယ်တိုင် ကြည်ဖြူလို့ အခုလို စီစဥ္တာလေ။ ပြီးတော့ ဒီတစ်ည ပြီးတာနဲ့ အားလုံး ပြီးပြီလေ။
နောက်ဆို ဝဏ္ဏကလည်း ဒီနိုင်ငံမှာ ရှိမှာမှ မဟုတ်တာ။ အတွေးမလွန်ပါနဲကွာ။
စံက ချစ် ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်ပါ့မလား။ ချစ်ကို အကောင်းဆုံး အရသာ ဖြစ်စေချင်လို့ တောင်းဆိုနေတာပါ။
အတူတူ ပျော်ရအောင်နော်”

“ကိုယ်၊ ဘာပြောရမှန်း မသိတော့ပါဘူး စံရယ်”

“ပြီးတော့ ချစ်ဆီက ကိုယ်လိုချင်တဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင်က စံတို့သုံးယောက်အတူတူ ချစ်ပွဲဝင်ဖို့လေ။
လက်ခံပေးပါချစ်ရယ်။ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ချစ် ပျော်ရမှာပါ”

“ခက်တာပဲ စံရယ်….. ကိုယ်တော့ တကယ်ဘာပြောရမှန်း မသိတော့တာ။ စံ တောင်းဆိုချက်ကြီးကလည်း….. ဟင်း…..”

တကယ်လည်း ကျမကိုယ်တိုင် စံကို ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ စံပြောတာတွေကို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားပြီး တောင့်တမိပါတယ်။ တဖက္မှာလည်း ဖြစ်မှ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ နောက်ပိုင်း ပြဿနာတွေ တက်လာမှာကိုလည်း ကြောက်နေမိပါတယ်။ တကယ်လို့ စံပြောသလို တစ်ညတည်းနဲ့ ပြီးမယ်ဆိုရင်တော့ ဖြစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ရှိနေပါတယ်။ ကိုသန့်စင်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိတာ မှန်ပေမယ့် အဲဒါက ပုံစံတစ်မျိုးလေ။ နှစ်ဦးသား ပတ်သတ်ဆက်နွယ်မှု အမျိုးမျိုး ရှိကြရာက သူက အတင်း တက်ကျင့်ရာကနေ ဖောက်ပြန်တဲ့ အဆင့်အထိ ရောက်ခဲ့ရတာပါ။

အခုဟာက တစိမ်းယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုးကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခံဖို့ဆိုတာက ကျမအတွက် တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် စံအပြောကြားမှာ နစ်မွန်းပြီး တွေဝေနေကာ စိတ်ပါနေမိတာလည်း အမှန်ပါ။ ပြီးတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ပြေးလွှားဆော့ကစားနေတဲ့ ကာမနတ်ဆိုးကလည်း ကျမရဲ့ ဆင်ခြင်နိုင်မှုကို အားပျော့လာစေပါတယ်။ ကျမ ဖြစ်နေပုံကို ရိပ်မိတဲ့ စံက…….

“ကဲ…… ဘာမှ စဥ္းစားမနေပါနဲ့။ ဖြစ်လာတာကို အလိုက်သင့် လက်ခံနိုင်အောင်ပဲ ကြိုးစားပါဟာ။
ပြီးတော့ ချစ် တကယ်စိတ်မပါတော့ရင် စံရော၊ ဝဏ္ဏရော ဘာမှ ဆက္မလုပ်ဘဲ ရပ်တန့်ပေးပါ့မယ်”

“…………………………”

“တေမိ မင်းသမီးလေးမလုပ်နေပါတော့နဲ့။ ချစ် ခုနက စံကို ပြန်လုပ်ပေးမယ်ဆို။
မေ့သွားပြီလား။ အဲဒါပဲ ပြန်လုပ်ရအောင်နော်”

“အင်းပါ၊ ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်လေ”

ကျမလည်း နောင်ခါလာ၊ နောင်ခါစျေးလို့ သဘောထားလိုက်ပါတယ်။ နောင်ကြုံလာမယ့် အခြေအနေကို ကျမစိတ်ခံစားမှုအပေါ် မူတည်ပြီး စဥ္းစားဆုံးဖြတ်ကာ တုန့်ပြန်ပါတော့မယ်။ ဒီလိုသဘောထားလိုက်တော့ စိတ်အနည်းငယ် ပေါ့ပါးသွားပါတယ်။ အခုလက်ရှိတော့ ကျမကို မရွံမရှာ အကောင်းဆုံး အရသာတွေ ပေးခဲ့တဲ့ စံကို ပြန်ပြီး ပြုစု ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံ ကိုယ်ပေါ် ခွတက်ကာ အပေါ်ကမိုးပြီး နေလိုက်ပါတယ်။

နူးညံ့ချောမွတ်နေတဲ့ စံ အသားအရေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ချောမွတ်တဲ့ အသားအရေမှာ ချွေးလေးတွေ စို့နေတာက သဘောကျစရာပါ။ စံရဲ့ ပခုံး၊ လက္မောင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း စံနှုတ်ခမ်းကို အနမ်းရှည်ကြာကြာ ပေးလိုက်ပါတယ်။ တဆက်တည်း ကျမကို စံနမ်းသလို နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူကာ လျှာနဲ့ ကစားပေးလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့ လက်တွေကလည်း နူးညံ့အိစက်နေတဲ့ စံရင်သားတွေကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ စံကတော့ ရင်တကြွကြွနဲ့ ကျမလုပ်ပေးသမျှကို လိုက်ပါစီးမျောနေပါတော့တယ်။

စံရဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ ပါးနဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကို လျောက်နမ်းပေးတော့ ကျမရဲ့ စောက်ရည်နံ့တွေ ပြန်ရနေပါတယ်။ ကျမ အဖုတ်ထဲက ထွက်ထားတဲ့ စောက်ရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေဟာ စံမျက်နှာအနှံ့မှာ ပေကျန်နေတာပါ။ ကျမမှာ ဒီအနံ့တွေ ပြန်ရတော့ ရွံ့ရှာရမယ့်အစား စံအပေါ် အားနားစိတ်တွေ ပိုပေါ်လာရပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံမျက်နှာအနှံ့က ကျမရဲ့ စောက်ရည်တွေကို လျှာနဲ့ ပြန်လျက်ကာ မျိုချပေးလိုက်ပါတယ်။ စံကတော့ ကျမလုပ်ပေးသမျှကို ရင်တကြွကြွ ကိုယ် တလှုပ်လှုပ်နဲ့ လိုက်ပါစီးမျော ခံစားနေရှာပါတယ်။

စံမျက်နှာပြီးတော့ လည်ပင်း၊ ရင်ညွန့်၊ ပခုံးတွေဆီကနေ အောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ စံရဲ့ လုံးဝန်းတင်းကားနေတဲ့ ရင်သားတွေ အရောက္မှာတော့ စို့ယူလျက်နမ်းရင်း အကောင်းဆုံးအရသာတွေ ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမ လုပ်ပေးမှုကြောင့် စံရဲ့ရင်သားထိပ်လေးတွေဟာ တင်းပြီးမာလာပါတယ်။ နို့သီးခေါင်း သေးသေးလေးက စူထွက်လာတယ်။ ဒါဟာ စံတစ်ယောက် ကျမလုပ်ပေးနေတာတွေကို ဘယ်လောက် အရသာတွေ့နေသလဲဆိုတာ ဖော်ပြနေတာပါပဲ။

စံရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေဟာ ကျမထက်စာရင် သေးသလို ပန်းရောင်သန်းနေပါတယ်။ စံက ကလေးမမွေးဖူးသလို အလှအပကို ဂရုစိုက်တာကိုး။ ကျမကတော့ နို့သီးထိပ်လေးဟာ အနည်းငယ် ဆူဖြိုးပါတယ်။ သိပ်အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမယ့် စံထက်စာရင်တော့ ကြီးတာပေါ့။ စံရဲ့ရင်သားကို ကြည့်ပြီး ကျမကျေနပ်မိသလို အနမ်း၊ အလျက်နဲ့ နို့စို့ပွတ်သပ်တာတွေကို ပိုလုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ စံကတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့နို့တွေ စို့နိုင်စေရန် တစ်လုံးဆီပြောင်းပြီး ရင်ကိုကြွလို့ လိုက်တေ့ပေးနေပါတယ်။ ကျမ ခေါင်းကို စံလက်တွေနဲ့ ဖေးကူကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေပါသေးတယ်။

ကြည်လင်ချောမွတ်သော အသားအရည်မှာ အကြောလေးများ မြင်နေရတဲ့ စံရင်သားတွေကို စို့ယူနမ်းရှိုက်ရတာကို သဘောကျနေမိတာ အမှန်ပါ။ ကျမ လက်တွေကလည်း စံရဲ့ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဝမ်းပြင်သားလေးနဲ့ ပေါင်တံတလျောက်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိပါတယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုအရသာရှိအောင် ပြုစုပေးရမယ်ဆိုတာ ကျမ အတွေ့အကြုံမရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုသန့်စင်က ကျမကို အသဲတအေးအေး ရင်တဖိုဖို ဖြစ်အောင် အကြိမ်ကြိမ် နိှုးဆွဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တာကို ခံယူဖူးတယ်လေ။ ပြီးတော့ စံကိုယ်တိုင်ကလည်း ကျမကို အကောင်းကြီးကောင်းအောင် ပြုစုပေးခဲ့ ပြီးပြီလေ။

ဒါကြောင့်မို့လည်း ကျမ အပြုစုခံရတဲ့ အတွေ့အကြုံနဲ့ ယှဥ္ကာ ဘယ်နေရာတွေကို ဘယ်လို လုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာ ကျမ ကောင်းကောင်းကြီး သိနေပါပြီ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက် အသဲတအေးအေး၊ ရင်လှိုက်ခုန်ကာ ကာမစိတ်တွေ အစွမ်းကုန် နိုးကြွနိုင်တဲ့ နေရာတွေကို အကောင်းဆုံး ကိုင်တွယ်ထိန်းကြောင်းပေးနေမိပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ စံတစ်ယောက္ဟာ ကျမအောက္မှာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ လူးလွန့်ခံစားနေရတာပါ။ စံရဲ့ရင်သားတွေကို အကောင်းဆုံး နိှုးဆွပေးပြီးတာနဲ့ ကျမရဲ့ အနမ်း၊ အလျက်တွေကို အောက်ဘက်ဆီ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

စံရဲ့ဝမ်းဗိုက် ချပ်ချပ်လေးကို လျှာနဲ့ထိုးကာ လျက်ပေး၊ နမ်းပေးရင်း ကျမရဲ့လက်တွေကလည်း အဓိကနေရာကို တိုက်စစ်ဆင်နေခဲ့ပါပြီ။ စံရဲ့ အဖုတ်လေးဟာလည်း အရည်တွေ စိုစွတ်နေပါပြီ။ အဖုတ်ထဲကို လက်ထိုးမထည့်သေးဘဲ အဖုတ်ဝန်းကျင် တဝိုက်နဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေခဲ့ပါတယ်။ စံဟာ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်း၊ လျှာနဲ့ ရွရွလေး ပြေးလွှားဆော့ကစားနေတဲ့ လက်ချောင်းများအောက္မှာ စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ညည်းညူကော့ပြန်နေပါပြီ။ ဒီလိုနဲ့ ကျမ မျက်နှာကို စံရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးဆီ အပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

အသက် ၃၀ ကျော်အရွယ် အဖုတ်မွှေးလေးတွေဟာ အပျိုပေါက်တွေလို ပါးပါးလျလျတော့ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် စံအဖုတ်မွှေး မဲမဲတွေဟာ သိပ်မကြမ်းဘဲ နုနုလေးတွေပါ။ ဒီလို အမွှေးလေးတွေပေါ်မှာ ကာမအရည်တွေ ပေကျန်နေတော့ တောက်ပြောင်နေပါတယ်။ ကျမရဲ့ နှာခေါင်းနဲ့ စံ ဆီးခုံမို့မို့လေးအပေါ် ဖိကပ် နမ်းရှိုက်ရင်း ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်တွေ ထန်လာရပါတယ်။ ကိုသန့်စင်ရဲ့ ဆီးခုံနဲ့ အမွှေးတွေကြား အကြိမ်ကြိမ် နမ်းရှိုက်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ ဒီလို နမ်းရှိုက်ပြီး လျက်ပေးရတာကိုလည်း ကျမ ကြိုက်ခဲ့ဖူးပါတယ်။

ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့၊ ချွေးနံ့၊ ဂျီးနံ့နဲ့ လီးနံ့တွေဟာ ကျမရဲ့ လိင်စိတ်ကို ပြင်းထန်နိုးကြွလာစေတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခုရနေတာကတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကာမအဆီပြန်နေတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့၊ ချွေးနံ့နဲ့ မိန်းမကိုယ် အဖုတ်နံ့တွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအနံ့တွေကလည်း ကျမကို လိင်စိတ်ထစေပါတယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ လူမမြင်အောင် ဖုံးကွယ်အပ်တဲ့ နေရာကို မိန်းမချင်း နမ်းရှိုက် ပေးနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိကြောင့်ပဲ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အခြားမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်နံ့ကို ရှူပြီး စောက်ရည်တွေကို လျက်ကာ အရသာခံရမယ်လို့ ကျမတစ်သက်လုံး မတွေးထင်ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမစိတ်တွေ ထန်လာရတာ ဖြစ်မှာပါ။

စံရဲ့ ပန်းရောင်သန်းနေပြီး နည်းနည်းဟ နေတဲ့ အဖုတ်ဝကို ကျမသေချာကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ရည်းစားတွေနဲ့ အလိုးခံလာရတဲ့ အဖုတ်လေးလေ။ ကိုဝဏ္ဏကလည်း ဒီအဖုတ်ထဲကို ဘယ်လောက်တောင် လိုးခဲ့လည်း မသိပါဘူး။ အခု သူများတွေလိုးထားတဲ့ အဖုတ်ကို ကျမ လျက်ပေးရပါတော့မယ်။ ကျမလည်း စံလုပ်ပေးသလို အကောင်းဆုံး ပြန်လုပ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ခပ်လျောလျော ဝမ်းလျားမှောက်နေရာကနေ ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စံပေါင်တွေကို အပေါ်ကို နည်းနည်း တွန်းတင်ပြီး ကျမမျက်နှာကို စံအဖုတ်ဆီ ကပ်လိုက်ပါတယ်။ အခုဆိုရင် စံပေါင်ကြားမှာ ကျမက လေးဘက်ကုန်းပြီး အဖုတ်လျက်ပေးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပါပြီ။

ပြီးတာနဲ့ စံ အဖုတ်ဝ ဟဟလေးထဲကို လျှာဖျားလေး ထိုးသွင်းပြီး အပေါ်ကို ပင့်ကာ အားပါပါလေး လျက်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ စံထံမှ အာ့ခနဲ့ ညည်းညူသံနဲ့အတူ ကျမခေါင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။ စံ ခါးက ကော့တက်လာပါတယ်။ ဒီတော့ သူမအဖုတ်နဲ့ ကျမပါးစပ်ကို ဆွဲကပ်သလို ဖြစ်သွားရတာပေါ့။ ကျမလည်း နှာခေါင်းကို စံ အဖုတ်မွှေးတွေကြား နှစ်ထားကာ လျှာကို အနားမပေးဘဲ ဆက်တိုက်ကို လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ လျက်ချက်ကြောင့် စံအဖုတ်လေးထဲက တပျစ်ပျစ်နဲ့ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာပါတယ်။ ဖြူပျစ်ပျစ် စောက်ရည်တွေဟာ ညှီစို့စို့ အရသာနဲ့ အနံ့အသက်ရှိပေမယ့် ကျမ မရွံတော့ပါဘူး။

မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကာမစိတ် စေ့ဆော်ရာ အဆီအနှစ်တွေမှန်း သိနေတာမို့ စိတ်ပါပါပဲ လျက်ကာ မျိုချပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမဟာ စံပေါင်ကြားထဲ လေးဘက်ကုန်းပြီး သူမပေါင်တွေကို ကိုင်ကာ မရွံမရှာ အဖုတ်လျက်နေမိပါပြီ။ ကျမ လျက်စုပ်ပေးတာတွေနဲ့အညီ စံ ခါးကလည်း ကြွလိုက် နိမ့်လိုက်နဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမ ပါးစပ်နဲ့ စံ အဖုတ် ကွာဟသွားမှာ ကြောက်နေသလား မသိပါဘူး။ ကျမခေါင်းကို တင်းတင်းချုပ်ကိုင်ပြီး သူမအဖုတ်ကို ပင့်ကာ အလျက်ခံနေပါတော့တယ်။

“အား…… ရှီး……. လျက်…..လျက်…… ချစ်…..
ကောင်းလိုက်တာ….. အာ့……လျက်….လျက်…..”

ပလပ်….ပလပ်….ပလပ်…..ပျွတ်…..ရှလွတ်…..အာ့…..ပလပ်….ပလပ်…..ပလပ်….ရှီး….အင့်…..ကောင်းတယ်

စံတစ်ယောက်ကတော့ အသိစိတ်တွေ လွတ်ပြီး ကောင်းနေပြီမှန်း ကျမ သိလိုက်ရပါပြီ။ ဒါကြောင့်ပဲ ကျမ စေတနာပါပါနဲ့ အကောင်းဆုံး ပြုစုပေးနေမိပါတယ်။ လျှာကို အပြားလိုက် ထုတ်ပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျောက်ကို ပင့်လျက်ပေးသလို၊ အဖုတ်ထဲကိုလည်း လျှာကို ထိုးထည့်ပြီး မွှေနှောက် ကစားပေးပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ စံ စောက်စိထိပ်လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနဲ့ စုပ်ပြီး လျက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဘယ်နေရာတွေကို ဘယ်လို လုပ်ပေးရင် အကောင်းဆုံး အရသာရှိမှန်း ခံစားဖူးလို့ သိနေတဲ့အတွက် စံအပေါ် ရက်ရက်ရောရော ပြုစုပေးနေမိတာပါ။ ဒီလို လုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားလာကာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက် စိုစွတ်လာပြန်ပါတယ်။

စံကို အကောင်းဆုံး လုပ်ပေးနေရင်း ကျမကိုယ်တိုင် စိတ်တွေကြွလို့ ခံစားလို့ ကောင်းနေချိန်မှာပဲ ကျမ အထိတ်တလန့် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒါကတော့ အရှေ့ကို မဲပြီး ကုန်းလျက်နေချိန်၊ ကျမနောက်ပိုင်းက ဖင်လုံးတွေကို တစ်ယောက်ယောက်က ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။ ကျမမှာ လျက်ပေးနေရင်း လျှာတန်းလန်းနဲ့ မျက်လုံးများ ပြူးသွားရပါတယ်။ ဒါဘယ်သူလည်းဆိုတာ တခဏအတွင်း ကျမ စဥ္းစားမိပါတယ်။ ဒီလိုစဥ္းစားမိလို့လည်း ရှက်စိတ်တွေ ငယ်ထိပ်ရောက်အောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ မျက်နှာပူကာ လူမှာလည်း ထူပူသွားပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ တဒင်္ဂ ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို နေမြဲအတိုင်း တောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်သွားပါတယ်။

ကျမ ဖြစ်နေတဲ့ပုံစံက မိန်းမအချင်းချင်း ဖင်ကုန်းကာ စောက်ပက်လျက်ပေးနေတာလေ။ အခြားယောကျာ်းတစ်ယောက် အရှေ့မှာ အဖုတ်ဟောင်းလောင်း၊ ဖင်ဟောင်းလောင်းနဲ့ ကုန်းပေးထားတဲ့ ပုံစံ ဖြစ်နေရတာပါ။ အရှက် မရှိလောက်အောင် ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ နောက္မှာ ယောကျာ်းတစ်ယောက် ရှိနေပြီလေ။ ပြီးတော့ အဲဒီဖင်တွေကို ထိုသူက ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်တာ ခံနေရပါပြီ။ အရှက် မဲ့၊ သိက္ခာမဲ့ပြီး လိင်စိတ်တွေ မိုးထိထန်နေတာကို ပြသနေမိတဲ့ အဖြစ်ကြောင့် ကျမ ဘာဆက်လုပ်ရမယ်မှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ထူပူရှက်ရွံ့ကာ သတိမေ့သူတစ်ယောက်လို ဖြစ်သွားရပါတယ်။

ကျမ အတွေးတွေနဲ့ ရှုပ်ရှက်ခတ်ကာ ထူပူနေချိန်မှာပဲ ထိုသူကတော့ ကျမအဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လျှာထိုးထည့်ကာ အစုန်အဆန် စလျက်တာ ခံလိုက်ပါတယ်။ သူစလျက်လိုက်တာနဲ့ ကျမတကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို ကျဥ္တက်သွားပါတယ်။ ဒီတော့မှပဲ ရှက်ရွံ့မှုနဲ့အတူ ကျမ သတိပြန်ရပါတော့တယ်။ ကျမလည်း ရှက်ရွွံ့စိတ်ကြောင့် အာ လို့အော်ရင်း ကုန်းထားရာကနေ ဝမ်းလျားမှောက်ပစ်ကာ သူ ဆက်လျက်ပေးမှာကို ရှောင်လွှဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စံမျက်နှာကို အားကိုးတကြီး မော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ စံကလည်း ကျမလျက်ပေးတာ ကောင်းနေတာမို့ မျက်စိမှိတ် ဇိမ်ခံနေရင်း ရုတ်တရက် ရပ်သွားလို့ ဘာဖြစ်တာလဲ သိချင်စိတ်နဲ့ ကျမကို ငုံ့ကြည့်လာပါတယ်။

ဒီမှာတင် ကျမ ဖြစ်အင်ကို တွေ့ပြီး ကျမနောက်က ကိုဝဏ္ဏကို ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူမကို အားကိုးတကြီး မော့ကြည့်နေတဲ့ ကျမ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပင့်ကိုင်ကာ အားပေးပြုံးနဲ့ ပြုံးပြလာပါတယ်။ ကျမကတော့ ကျမဖင်လုံးတွေကို အရသာခံ ကြည့်နေမယ့် ကိုဝဏ္ဏအကြည့်တွေကနေ ရှောင်လွှဲနိုင်ရန် ပေါင်ကိုလိမ်ပြီး ကိုယ်တစောင်းပုံစံမျိုး နေလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့ မိမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို အသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေမယ့် ဘေးကနေ အတတ်နိုင်ဆုံး ရှောင်လွှဲနေပေမယ့် အရာမရောက်နိုင်တာကိုလည်း သိနေပါတယ်။ ဘယ်လိုနေနေ သူ့အတွက် တပ်မက္စရာကြီးပဲ ဖြစ်နေမှာပါ။ ကျမ အနေခက်နေပုံကို စံက တွေ့ပြီး …….

“ချစ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ စံ ကောင်းနေတာကိုကွာ”

“အာကွာ၊ စံ လူကြီး ဝင်လာတဲ့ဟာကို….. ရှက်တယ်ကွာ”

“ဘာမှ မရှက်ပါနဲ့ကွာ။ စံ ပြောပြီး ပြီလေ။ ဒီတစ်ညတော့ အရှက် အကြောက်တွေ ဘေးဖယ်ထားလို့”

“ဒါတော့ ဒါပေါ့။ အခုလို ရုတ်တရတ်ကြီး ဝင်လာရသလား။
ပြီးတော့ ကိုယ်တို့မှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတာကို”

“ခစ် ခစ် ခစ်…. ချစ်ရယ်။ အဝတ်အစားက တကယ် လိုးကြရင်လည်း ချွတ်ရမယ့်ဟာကို၊ ဘာထူးမှာလဲ။
ပြီးတော့ ဘယ်သူရယ်၊ ဘယ်ဝါရယ်၊ စိတ်ထဲ မထားပါနဲ့။
စံတို့ကို ဒီတစ်ညပဲ အယားဖြေပေးမယ့် သူတစ်ယောက်လို့ပဲ သဘောထားလိုက်လေ။ ကျန်တာတွေ စိတ်ထဲ မထားနဲ့။
ဒီတစ်ညပဲကွာ။ မနက်ဖြန်ဆို ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျောက်ပဲ။ ဘာမှ မပတ်သတ်ဘူး။ ဘာမှ အရှက်ရစရာ မရှိတော့ဘူးလေ”

“………………….”

(ဆက်ရန်……)